ფოტოსინთეზის პროცესი და გლუკოზის გარდაქმნა სხვა სახის ორგანულ ნივთიერებებად,ძირითადად,ფოთოლში,მიმდინარეობს.
ფოთლის აგებულება:
ცვლილი
ეპიდერმისი
მესრისებური უჯრედები
ღრუბლისებური უჯრედები
ძარღვები
ბაგე
ფოთლის ზედა და ქვედა ზედაპირი დაფარულია ეპიდერმისით.
ეპიდერმისი ცვლილი
ეს კი იცავს ფოთოლს მიკრობების შეჭრისგან.
მესრისებური უჯრედები არის ფოტოსინთეზის მთავარი ადგილი.
ძარღვების საშუალებით ფოთოლს ფოტოსინთეზისთვის საჭირო
წყალი და მინერალური ნივთიერებები მიეწოდება. მცენარეთა უმრავლესობის ქვედა ეპიდერმისში უხვადაა გაფანტული უამრავი უწვრილესი ხვრელი,რომელსაც ბაგის ხვრელს უწოდებენ.
სიბნელეში ფოტოსინთეზის პროცესი წყდება და მცენარეები
ჰაერს ჟანგბადით აღარიბებენ.
მცენარე და მინერალები
ფოტოსინთეზის გზით დამზადებული გლუკოზა მცენარის
ორგანიზმში რთულ ნახშირწყლებად,ლიპიდებად,ნუკლეინის მჟავებად გარდაიქმნება.
აზოტის ნაკლებობის შემთხვევაში,მცენარის ზრდა ნელდება და
ცუდად უვითარდება ფესვთა სისტემა.
კალიუმის ნაკლებობის შემთხვევაში მცენარეს ფესვები
ნორმალურად უნვითარდება და ვერ წარმოქმნის ყვავილებსა და ნაყოფს.