Биотехнологијата е употреба на биолошки организми во технолошките процеси.

1.Пиво, леб и вино

Биотехнологијата што се користи за производство на храна и пијалоци се
нарекува жолта биотехнологија. Едноставните габи во форма на квасец веројатно
биле првите „припитомени“ организми кои се користеле за производство на
производи за јадење преку процесот на ферментација. Потрошувачката на
гликоза од квасец дава нуспроизвод на етанол и јаглерод диоксид, што може да се
искористи за производство на леб, пиво и вино. Исто така, популарниот
хипстерски пијалок комбуха и ферментирана зелка (кимчи) се прават преку
ферментација на квасец со бактерии на млечна киселина и бактерии на оцетна
киселина.
Најпознат квасец е пивски и пекарски квасец Saccharomyces cerevisiae. Прв пат го
користеле античките Египќани за правење пиво. S. cerevisiae се безопасни и лесни
за култура, а неговиот метод на култивирање на крајот го рафинирал Луис Пастер.
Во 1996 година, геномот на пекарскиот квасец станал првиот секвенциониран
еукариотски геном.Тоа бил првиот еукариотски организам користен како модел за
производство на разни метаболити, од изопропанол до ментол.
Надвор од генетиката на квасец, квасеците се користат како модел за проучување
на интеракции на протеини-протеини и протеини-нуклеински киселини, и двете се
корисни при откривање на лекови, со помош на разни хибридни анализи
2. Производи од млеко
Ферментирањето на млекото со употреба на микроорганизми започнало пред
околу 14 000 години. Млекото се ферментира со лактобацилус; сепак, некои
сирења, како синото сирење, се прават со габи (пеницилиум). Слично на тоа,
одредени десертни вина се прават од „благородната гниење“ на габата Botrytis
cinerea.
3. Производство на антибиотици
Црвената биотехнологија( црвена поради поврзаноста со крвта и симболите на
медицината - црвен крст и полумесечина) е употреба на биотехнологија во
медицинската и фармацевтската индустрија.
Габите најчесто се поврзани со производство на сирење и вино. Сепак, тие имаат
долга историја во традиционалната медицина бидејќи мувлосаниот леб, обраснат
со габите Penicillum и Aspegillum, редовно се нанесува на раните заради нивно
антимикробно дејство.Преминот од антимикробни соединенија кон антибиотиците
бил воведен од шкотскиот научник Александар Флеминг, кој случајно го открил
потиснувањето на растот на стафилококот со мувла на пеницилин во 1928 година.
Сепак, биле потребни уште 12 години и светска војна да се започне масовно
производство на пеницилин со употреба на техники на длабока ферментација.
4. Ензими за ограничување
Од 1950-тите било познато дека одредени бактериофаги демонстрираат слаб
раст на различни соеви на бактерии, но причината не била позната. Во 1970
година, американски истражувачи карактеризирале ензим од бактерии
Haemophilus influenzae кој може да пресече ДНК на одредени места со цел да ги
заштити бактериите од туѓа ДНК. Ензимот бил HindIII, првиот ендонуклеаза со
ограничување на типот II, или ензими за ограничување. Денес постојат повеќе од
3000 ограничувачки ензими кои препознаваат 230 ДНК секвенци.
5. Производство на протеини
Производството на протеини во Escherichia coli била новата фаза во
биотехнологијата затоа што се користи технологија на рекомбинантна ДНК
наместо традиционалните техники на селекција. Првиот човечки протеин
произведен во E. coli во 1978 година бил инсулин,проследен со хормони за раст
на човекот.
6. Еукариотски вируси
Користењето на E.coli за изразување на еукариотски протеини има предизвици.
Прво, на протеините изразени во бактерии им недостасуваат пост-преведувачки
модификации кои украсуваат многу од еукариотските протеини - од гликозилација
до собирање на протеински комплекси. Второ, E. coli неволно произведува големи
протеини вообичаени во еукариотските клетки. Не е ни чудо што првите
терапевтски протеини изразени во E. coli беа релативно кратки и едноставни. За
покомплексни протеини, како што се антителата, производството се префрлило на
еукариотски клетки - култури на јајници на кинески хрчаци и човечки клетки.
Но, дури и во еукариотските клетки, биотехнологијата не може да работи без
помош на микроби, на пр. вируси. Додека векторите за изразување во E.coli се
базираат на бактериски плазмиди, векторите за еукариотските клетки се вирусни
вектори.Првиот доказ за принципот бил базиран на вектор врз основа на SV40
(вирус на вакулациони симии 40) кој инфицирал клеточна култура на бубрежни
клетки од мајмун.
8. Микро алги
Сината биотехнологија ги користи морските ресурси за да создаде производи и
индустриски апликации.
Водечката примена на сината биотехнологија е производство на обновливи био-
масла со фотосинтетски микро алги за да се замени екстракцијата на маслото.
Работата со алги не е многу различна во работата со други микроорганизми.
За генетски модифицирање на микроалгите, користете го познатиот метод за
воведување на ДНК во трансформација на клетките.
9. Agrobacterium Tumefaciens
Зелената биотехнологија е биотехнологија која вклучува генетски инженеринг на
растенија. Се заснова на уреден трик на микробот Agrobacterium tumefaciens. Има
плазмид, Ti, кој пренесува дел од своите гени во растителниот геном. За трансфер
потребни се само Т-ДНК гранични секвенци и меѓу нив може да се вметне
странска ДНК што ќе биде интегрирана и изразена во геном на растението.
Неколку растенија за житни култури беа модифицирани со овој метод, како и
клетките на HeLa.
10. CRISPR
CRISPR не е микроб, туку бактериски механизам што се користи за инженерство
на организми.
CRISPR бил откриен во 1987 година, но се здобил со значително внимание во
последната деценија.Бактериите немаат имунолошки систем, па тие имаат
развиено механизам за препознавање и сузбивање на бактериофагите доколку
бактериите по втор пат се сретнат со бактериофагот. Секој пат кога бактеријата е
заразена со бактериофаг, бактериите складираат малку ДНК од геномот на
бактериофагот. Користејќи ги ДНК секвенците на бактериофаги како водич,
ензимот Cas9 (кодиран од бактериите) препознава слични ДНК секвенци (т.е.
втора инфекција од ист тип на бактериофаги) и ги уништува. Научниците
препознале дека истиот овој механизам може да се користи за воведување
стабилни промени и во генетскиот материјал на еукариотските клетки.