Чарлс Дарвин

Чарлс Роберт Дарвин беше роден во Шрузбери,

Англија на 12. 02. 1809. Неговиот татко беше доктор, а
неговата мајка  Сузана, беше ќерка на познат трговец.
Дедото на Чарлс  беше Еразмо Дарвин, кој во неговото
време бил познат  како научник со необични идеи. Во 1825
Чарлс  отиде во Медицинското училиште во Единбург, тој
наскоро  сфати дека медицината не беше за него. Тој се
откажал до медицината  за големо разочарување на
неговиот татко, кој му ја среди следната негова кариера : во
1828 година Дарвин отиде во Универзитетот Кенбриџ за да
ја изучува Библијата и да постане свештеник. Подоцна тој
напишал “ Јас уште од тогаш се сомневав во вистината на
секој збор од Библијата “. Тој сепак се стекна со диплома
од Кембриџ во  1831 година. Тој се зближи со двајца
професори, геологот  Адам Седвик и ботаничарот Џон
Ханслол, и тој продолжи да го развива неговиот интерест
за карпите, фосилите, животните и ратсенијата.
Веднаш по постанувањето на свештеник после
дипломирањето, тој одлучи да организира  природно-
историска експедиција до Канадските острови. На 27
декември 1831  година, Чарлс Дарвин   тргана со 235
тонскиот Бигл. Неговите задачи  беа да собере видови од
растенија, животни , карпи и фосили  и да направи
истражување и забелешки за секое место кој тој го посетил.
Како што Бигл пловеше јужно, Дарвин почна да размислува
за за причината за промена на природниот свет. Во
Аргентина , тој забележа дека  вегетацијата на пампасите
не се зголемува на тие области каде што беше поставен
добиток, новата трева беше послаба и помала. Пасењето и
изметот на добитокот изгледа дека ја промениле
природната  вегетација на пампасите и допуштиле 
развивање на различни видови на трева. Дарвин забележа 
некои карпи на југ кои беа 300 метри надморкса височина 
од колку тие  на север. На  20.02.1835 голем земјотрес го
потресе регионот, влегувајќи на пристаништето  во Чиле,
Дарвин виде настанатата штета. Тој забележа дека карпите
покрај пристаништето беа спуштени  2 до 3 стапала  од
земјинотот движење. Школките и алгите кои нормално беа
во водата сега беа  на суво. Во 1835, Бигл ја напушти
Јужна Америка и пловеше низ  Пацификот. Околу 1000 км
од копното тие здогледале група  од околу 13 мали
карпести острови на Екваторот. Тие беа островите
Галапагос. Дарвин беше зачуден од необичните птици,
рептили и други животни на островот.  Исто така на секој
остров имаше и видови на птици, повеќето од цветовите
беа единствени за секој остров исто така ,  и слични едни
на други. Дарвин беше особено заинтересиран за една
група на птици. Тие птици општо беа мали со бледо
кафеава боја. Но секој вид имаше значајна големина на
клун, со којшто можеа да земат одреден вид на храна со
него. Бигл и целиот екипаж се вратиле во Англија на  2. 10.
1836. Дарвин  ги потоши следните неколку години за
организирање и средување  на неговата разновидна 
колекција на растенија и животни , камења и фосили.
Тој беше помогнат од господин Ричард Овен , кој
подоцна постана негов најголем противник. Неговата книга
“Структурата и преносот на коралските гребени “ излезе во
1842. Две години подоцна тој ја публицира „ Геолошката
обсервација на островските вулкани“ а после две години “
Геолошка обсервација на Јужна Америка “. И покрај
неговата болест, Дарвин  го продолжуваше неговото
истражување во идејата за еволуција. Постана повеќе
убеден дека видовите не беа постојани и непроменливи.
Тие се променуваат. Тој напиша кратка верзија од неговите
идеи во 1842 но одлучи да го собери секој најмал податок и
да напише поширока книга со образложенија за неговата
теорија.Со објавувањето на заедничкиот труд на Чарлс
Дарвин и Алфред Расел Волис во 1858, следена од
Дарвиновата книга Потеклото на видовите во 1859,
теоријата на еволуцијата преку природна селекција
станала цврсто етаблирана во рамките на научната
заедница и набрзо за неа се пројавил интерес и во
пошироката јавност. Во оваа книга Дарвин ја погазуваше
вистината  на Библијата. Многу остри критики  беа упатени
кон Дарвин и неговото дело.  Се јавиле две спротиставени
страни  и мислење во однос на идејата на Дарвин.
Повеќето научници  го прифатиле неговото дело кое на
еден начин ги дава одговорите за еволуцијата која е
темелник на останатите природни науки. Во неговото дело
тој  ја погазува вистината за настанување на природата и
тезата на црквата која кажува дека видовите се исти како и
вод енот кога настанале, но Дарвин преку макотрпна
работа го докажува спротивното  и овде ја спомнува
природната селекција и борбата за опстанок. Тој укажува
на фактот дека видовите се прилагодуваат на
надворешната средина и штом таа се променува и тие се
склони на промени за да се адаптираат во
новопроменетата животна средина.Во 1930-тите, поголем
број на научници ја комбинираат Дарвиновата теорија за
природна селекција со повторно откриената теорија
на наследност предложена од Грегор Мендел, при што ја
создаваат современата еволуциска синтеза. Теоријата на
еволуцијата е една од најважните идеи во изучувањето на
природата, таа нсои основни рамки  за биолозите кои ги
изучуваат живите организми. Нам ни помага да ги
класифицираме растенијата и животните во групи и да ги
фигурираме врските меѓу нив.  Растенијата и животните
произвеле повеќе  потомства отколку што тие би можеле
да преживеат. Природата сама избира  и селектира кои
животни и ратсенија ќе ја преживеат борбата за живот а
кои ќе изумрат. Од овој континуиран процес на природна
селекција  растенијата и животните постепенос е
променуваат или евоулираат за да опстанат подобро во
новите опкружувања. Некои видови изумреле сите заедно 
додека пак се појавиле нови. Идеите на Дарвин ја
предизвикале евоулуцијата не само во науката туку и во
општетсвото. Тие го обликувале мислењето на многу
научници и луѓе во науката.
Дарвин бил плоден писател. Повеќе од 120 видови и
девет родови биле именувани според Дарвин. Работата на
Дарвин продолжила да се слави преку бројни публикации и
настани. Дарвин го празнуваат во Велика Британија, со
негов портрет испечатен на задната страна на банкнотите
од 10 фунти, заедно со колибри и ХМС Бигл, издадени од
Банката на Англија.

Изработил
Матеј Совкаровски