Грев или шприцер

Сашко Насев

ГРЕВ ИЛИ ШПРИЦЕР

1
Грев или шприцер
ЛИЦА:
КРСТО ШПРИЦЕР
ЦВЕТА
БЕБА
МИЛЕ ПОШТАРОТ
ТОНИ ЏАНГО
ПЕРО ТРЕНЕРОТ
ЈОЦО БУГАР
МИМИ
УПРАВНИЧКАТА НА ДОМОТ
ЦРНИ
Се појавуваат: келнер, музичари од кафеаната, патници без цел, пци скитачи, деца и
безлични суштества од човеколик вид.
Се случува меѓу Земјотресот и следните дваесеттина години во градот над сите
градиште, просто наречен – Скопје.

2
Грев или шприцер

ПРВ ДЕЛ
1. „ЏАНГО Е НАПРАВЕН – ЦРНИ ЗАГИНА“
Сцената претставува улица и таа може да биде прикажана вака: прво, во длабокиот
лев агол на театарската бина има дрвена бандера со улична светилка која свети, а
истата бандерата е поврзана со жица со друга бандера, која се наоѓа во десниот преден
агол, речиси на просцениумот. На втората бандера има неколку некролози и светилка без
сијалица.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Вози велосипед под „рам“. Торбата му е заврзана околу вратот.
Се движи од задната кон предната бандера. Паѓа. Станува. Конечно удира во
бандерата. Паѓа. Вади ракија, пие. Пак пие. Станува, застанува пред бандерата и
почнува да ѝ се кара.) ... М’рш пичка ти материна дрвена... Марш у пизду матер...
(Седнува, се потпира на бандерата, пие.)
Влегуваат Цвета и Црни.
ЦРНИ: (Ја запира Цвета пред длабоката бандера под сијалицата.) Ќидеме на бурек?
ЦВЕТА: Мош ќе наидеме на некој познат?
ЦРНИ: Маркс рекол – наполни го прво стомакот со четврт бурек и пола кило јогурт па
после мисли на друго.
ЦВЕТА: Дојди... прегрни ме... (Му приоѓа.)
ЦРНИ: ... (Бранејќи се.) Знаеш Цвето, ти одиш со брат ми, не требаше да го правиме она...
ЦВЕТА: Ако одам со брат ти, нема да се мажам со него! А и онака е у војска! Боље со тебе
да сум него со некој друг!
ЦРНИ: У библијата пишуело, не врши прељуба, може утре и тебе жена ти да те вара... Не
сум ја читал, ама потврдено е!
ЦВЕТА: (Го прегрнува.) ... Ај да идеме кај мене Црни!
ЦРНИ: Знаеш... Маркс...
ЦВЕТА: Батали го Маркс, ај да го започнеме денот во кревет. Да не си изморен од
пре’ска?
ЦРНИ: Ај д’идеме Цвето секој дома. Уште малце ќе почнат да одат луѓе на работа...
ЦВЕТА: А да се тинтраме малце овдека?
ЦРНИ: Немој може да нѐ види некој... немој мори!
ЦВЕТА: Е бе Црни, Црни, исплашен си ко бубашваба на светло...
ЦРНИ: Ја нејќу више да водиме дупла игра! Ако сакаш ја ќе му пишам на брат ми. Разбери
ме, не можам вака, имам проблем...
ЦВЕТА: Каков проблем?
ЦРНИ: Психолошки.
ЦВЕТА: Како е тоа?
ЦРНИ: Сѐ си мислам на Шприцер, кога лежиме у твојот кревет! Си мислам дека ќе рипне
од онаа сликата што му ја чуваш на натказна и ќе ме здрви од ќутек!
ЦВЕТА: Тоа се глупости!
ЦРНИ: Може се глупости за тебе, ама мене ми е брат! А ти идеш со него две години више,
таксана си за Шприцер!
ЦВЕТА: Добар е Шприцер, ама тебе ти е поголем! (Се смее.)
ЦРНИ: Тоа не е важно.
ЦВЕТА: Тоа е најважно! Немој да си старомоден.
ЦРНИ: Не сум јас старомоден, сум завршил партиска школа!
ЦВЕТА: Знаеш Црни, од прва си мислев дека нема да сакаш.
ЦРНИ: Зошто?
ЦВЕТА: Па заради она што рече прееска. Како пишуело у Библијата?
ЦРНИ: Јас сум марксист – не веруем у Бога (Се смее, се љубат.) Ќе си идеме?
ЦВЕТА: Ми се... знаеш што...
ЦРНИ: Ај дома...
3
Грев или шприцер
ЦВЕТА: Чекај тука...
ЦРНИ: Женско си мори...
ЦВЕТА: Па што. (Ги симнува гаќите, клекнува да изврши нужда.)
ЦРНИ: (Вршејќи нужда на бандерата.) Понекогаш Цвето, кога ќе се сетам на она што го
правиме, сакам да се отвори земјава и да ме голтне.
ЦВЕТА: Не збори море?
(Се стресува земјата. Бандерата паѓа врз Црни. Тој крикнува, бандерата го отепува.
Миле Поштарот ги гледа цело време. Срипува, бега. Цвета избегала пред Миле.)

4
Грев или шприцер

2. „ДА НЕ ДОЗНАЕ ШПРИЦЕР“

Се случува неколку месеци по Земјотресот. Пред шаторот седат Цвета и Миле. Врз
една празна гајба покриена со картон – шише со вињак и две чаши.
ЦВЕТА: Далеку е Босански Брод?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Кај Славонски Брод!
ЦВЕТА: (Во црнина е.) Што мислиш, ќе дојде на отсуство?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ц... шо има да доаѓа, беше на погреб. (Пивнува.) Види го каков е со
ова капава?! Право да ти кажам има среќа шо е у војска...
ЦВЕТА: Среќа? А што загина Црни? А што ќе пропадне она куќарчето?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Не земај сѐ на душа Цвето! – Ти ништо не си крива. Земјотрес е
природна појава. Богати. Не си го наручила ти!
ЦВЕТА: (По подолга пауза.) Морам нешто да ти кажам у поверење!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Сѐ! Само не барај од мене да го посетуваме Шприцер...
ЦВЕТА: Не е тоа, обратно е.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Што е обратно?
ЦВЕТА: Па се плашам да не дојде Шприцер?!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Море нека дојде! Подобро! Не се живее во шаторов. Не си ти
бедуинка, ако личиш така...
ЦВЕТА: Трудна сум!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Што?
ЦВЕТА: Трудна сум!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Од кај знаеш?
ЦВЕТА: Немој да си толку глуп. Јас сум трудна или ти?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Пие.) Знае ли Шприцер?
ЦВЕТА: Не!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ти ќе му пишеш или сакаш ја да му пратам телеграма?
ЦВЕТА: Петти месец...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Како ма, Шприцер е у војска година дена и више... Кога дојде на
погреб?
ЦВЕТА: Не!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Е кога? По пошта го направивте?
ЦВЕТА: Не е негово!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Што?
ЦВЕТА: Ништо... Подобро заборави сѐ што кажав!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Аман ма Цвето, па нели ќе го чекаше, нели ќе ви бев кум, нели
братучетка ти...
ЦВЕТА: Не сум крива!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Е ја да не сум крив случајно?
ЦВЕТА: Никој не е – судбина...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Е да судбина е – црна! (Пие, пауза.) Што ќе правиш сега, ќе се
селиш?
ЦВЕТА: Зашто да се селам?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Па ќе те убие Шприцер кога ќе се врати од војска мори!... Ако се
омажиш во меѓувреме, ќе ве убие и тебе и тој што ти го направил детето.
ЦВЕТА: Нема!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ааа нема! К’о да не го знаеш Шприцер! Ќе му удрат тоа будалите у
глава, ќе се начука, ќе ја земе пушката и бам-бам се сврши работата. Тепал елени на диво,
а не тебе?!
ЦВЕТА: Нема Миле, нема никој да убива тој...

5
Грев или шприцер
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Слушај, ш’о ќе ви ибе мајката – ќе ви ибе. Боље ти сели се. Бегај
негде кај ш’о нема да те бара, ја ќе се праам мутав!
ЦВЕТА: Не може никого да убие... Мртов е...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Не треси глупости ма! Ако е во војска Шприцер не е умрен. Гризни
си го јазикот чавке една...
ЦВЕТА: Не Шприцер, мртов е мајсторот...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Кој мајстор е мртов мори краво?
ЦВЕТА: Тој шо ме напумпа.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Аман мори Цвето, со старци ли си почнала?
ЦВЕТА: Го отепа земјотресот у момент!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ајде? Како? Нешто интересно или дома како другите?
ЦВЕТА: На улица!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Кров го затрупа?
ЦВЕТА: Не, сијалица!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Каква сијалица? Мора да била цигла?
ЦВЕТА: Дрвена бандера тебе ти личи на цигла?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Како Црни шо погина?
ЦВЕТА: Да, како Црни шо погина! Со раскопчани панталони на сред мочање!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Знаеш дека за тој случај не сум чул ништо? А ш’о работеше
мајсторот?
ЦВЕТА: Немаше ш’о да работи... (Пауза.) Колку си глупав!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Зошто сум глуп?
ЦВЕТА: Кој друг го отепа бандера во скопскиот земјотрес освен Црни?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Никој... само Црни! Имало слика у странски весник како лежи под
бандера! Чекај малце – ти и Црни сакаш да кажеш... Аман ма, со двајца браќа? Па како
можеше? Боље мене да ми речеше.
ЦВЕТА: Не сум крива!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Е јас сум крив де, јас сум крив!
ЦВЕТА: Ме натера на сила!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Се смее кисело.) Да де, Црни беше еден силеџија, само шо му
сметаа цвикерите!
ЦВЕТА: Да знаеш каков беше у кревет нема ова да го збориш!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Каков ма?
ЦВЕТА: Неодољив. Као црнец од солидарниве бригади!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Подобар од Шприцер?
ЦВЕТА: Е е е... Шп...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Шо Шп... нема шп... се слушаш како збориш?
ЦВЕТА: Па шо ако, отпочеток ме натера на сила! Ме заведе.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Слушај Цвето – овие работи можеш да ѝ ги проповедаш на баба ми!
Кога ќе ти дојде онаа работа, нема натерување. После онаквуење нема каење, знаеш?
ЦВЕТА: Сега знам...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Штом знаеш тури еден вињак.
(Пауза.)
ЦВЕТА: Што да правам?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Абортирај, никој нема да му каже на Шприцер!
ЦВЕТА: Како да абортирам бре, петти месец сум. Може никад више да не затруднам!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Па шо, поубаво тоа него да раѓаш!
ЦВЕТА: А ако умрам?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Барем нема да те убие Шприцерот, јебига!
ЦВЕТА: (По подолга пауза.) Батали сега тоа, кажи како е на работа?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Не дрндај. Седи мадро и прави озбилен муабет. Ш’о ќе праиш со
детето?
6
Грев или шприцер
ЦВЕТА: Ќе го оставам на плоштад!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Глупаво е, некој ќе те види!
ЦВЕТА: А да го фрлам у Вардар или у Лепенец?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Како не ти е жал мори убицо?
ЦВЕТА: (По подолга пауза.) Ај изведи ме вечер некаде?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Омажи се за мене?
ЦВЕТА: Што?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Омажи се за мене! Јас сум му најбољи другар на Шприцер!
ЦВЕТА: Па што!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Што па што. Ќе се лути две-три недели, а после ќе ни прости! Нема
барем да те убие!
ЦВЕТА: Со тебе?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Што ми фали мене? Не сум труден јас!
ЦВЕТА: Ништо... само не те сакам!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Па шо, и ја тебе не те сакам психички! Ама физички ме привлекуеш
додуша!
ЦВЕТА: Не те сакам! Разбираш на скопски? Не те сакам!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ако де! Може со тек на време...
ЦВЕТА: Со тек на време има да те варам со Шприцер, а ти ептен ќе се пропиеш. Ќе
пропаднеш скроз!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Добро, ама не се нервирај! Ја тоа го кажувам само за да ти
помогнам.
(Пауза.)
ЦВЕТА: Ќе го дадам у дом!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: А до тогаш? Што ќе правиш до тогаш? Кај ќе се криеш? За месец
дена ќе ти порасне стомак, ќе се расчуе низ градов. Кај ќе се криеш?
ЦВЕТА: Ќе одам кај тетка ми у Ниш!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: У Ниш?
ЦВЕТА: Да, кај тетка ми!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Баш у Ниш? Немаш друга тетка?
ЦВЕТА: Имав, али и она е умрена!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ти и знаеш сама, голема си!
ЦВЕТА: Најдобро е така! Ти напиши му на Шприцер дека сум добро и дека не си ме видел
одамна, демек многу работам, а кога ќе дојде време ќе го дадам бебето у дом?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Каде, у кој дом, у Ниш?
ЦВЕТА: Шо знам, и онака ќе го усвојат.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Дај го тука у дом, барем нека го усвојат наши, а не у Ниш!
ЦВЕТА: Ќе ми помогнеш?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Пие.) А ако му кажам на Шприцер еден ден Цвето... онака на
пијано?
ЦВЕТА: Нема да му кажеш! Ако посакаш да кажеш ќе речам дека е твое!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Шо збориш вака мори, сакаш ли да те мразам?
ЦВЕТА: Не можеш ти мене да ме мразиш! Не може мене никој да ме мрази.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Меѓу мене и Шприцер другарството е поважно од жена да знаеш!
ЦВЕТА: Тикви варени, нему сум му најважна ја у живот!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Пие.) Ќе ми ја наместиш братучетка ти со пунџа за противуслуга?
ЦВЕТА: Ќе ти ја наместам!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Кога?
ЦВЕТА: Вчера! Погина у земјотресот пијаницо!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Што мене не ме отепа некоја цигла, бати будалиот земјотрес!
ЦВЕТА: Ќе ми помогнеш така да направам со бебето?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Го цеди шишето.) Имаш нешто друго за пиење, овдека нема више.
7
Грев или шприцер

3. „ЏАНГО ОДИ ДОМА“

Се случува во домот за незгрижени деца. Неколку месеци подоцна. Цвета и Миле со очила
за сонце.
ЦВЕТА: (Држи бебе.) Немој случајно утре да си треснал нешто пред Шприцер за ова што
правиме денеска, разбра?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Вади шише, пие.) Што ме мислиш ти мене? За толку прост ти
личам? Не сте се виделе две години со Шприцер. Има да му кажам: брат тоа пешадијата те
направила ко бивол у нозете! Малку ќе пројадам гомна и си бегам!
ЦВЕТА: Ако те викне да останеш вечерта – кажи оти си договорен!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: А ако инсистира?
ЦВЕТА: Нема да инсистира покрај мене!
(Влегуваат Управничката и Перо Тренерот. Цвета и Миле Поштарот стануваат
збунети.)
УПРАВНИЧКАТА: Седете, седете...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Госпожа, право да ви кажам се утепавме од седење.
(Цвета го гази по ногата.)
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Офнува.) ... пред телевизор мислам! Сум купил телевизор и така по
цел ден си седиме, гледаме новости са Јадрана!
УПРАВНИЧКАТА: Имате пари за телевизор, а детето го давате во Дом?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ѝ викам да не го дава госпожа... еве јас ќе го чув... чувам, ама...
(Цвета го гази.)
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Јас ќе го чувам, ама болен сум! Да многу сум болен госпожа, кој
знае уште колку ќе живеам. (Вади шише, пие.) Ај живели, (На Перо.) ќе тргнеш малку?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Чекај прво да свршиме работа.
УПРАВНИЧКАТА: Од што сте болен?
ЦВЕТА: Леукемија!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Бубрези! (Едновремено со Цвета.)
УПРАВНИЧКАТА: Од што точно?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Од леукемија на бубрези! Еве, овдека ме боли! Сакаш да видиш како
ми е потечен џигерот? Ко термафор е, на, види...
УПРАВНИЧКАТА: Некоја специфична леукемија на бубрези, а боли џигер?
ЦВЕТА: (Го гази.) Има леукемија, а бубрезите онака, го болат насабајле.
УПРАВНИЧКАТА: Вие личите наполно здрава, ако може да се забележи, имате и кармин
на устата!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Здрава е, ама ќе треба да се мажи!
(Перо Тренерот му дава знак на Миле да молчи.)
УПРАВНИЧКАТА: Зошто на тоа не мислевте кога го направивте детето?
ЦВЕТА: Мислев... ама...
УПРАВНИЧКАТА: Нема ама, треба да се мисли секогаш на последиците!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Мислеше таа госпожа управник, ама немаше со што да смисли како
што треба... разбираш... (Кон Перо.)
(Цвета го гази.)
УПРАВНИЧКАТА: Колку месеци има детево?
ЦВЕТА: Девет месеци и една недела...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Требаше седум, ама златото има девет!
УПРАВНИЧКАТА: Како така?

8
Грев или шприцер
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Лесно – недоношче, исто како мене! (Се смеат со Перо.)
УПРАВНИЧКАТА: (На Миле.) Излезете надвор, ве молам.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Не ме пушта!
УПРАВНИЧКАТА: Излезете и почекајте во ходникот. Брзо ќе завршиме!
(Миле и Перо излегуваат.)
УПРАВНИЧКАТА: Што ви е овој човек?
ЦВЕТА: Брат!
УПРАВНИЧКАТА: Брат? Тој минатиот пат кога дојде да пријави усвојување ми рече прв
братучед!
ЦВЕТА: Аха, ама исто како да ми е брат!
УПРАВНИЧКАТА: Не е татко на детето?
ЦВЕТА: Кој? Миле? На што ви личам јас? Па кај со Миле Поштарот?
УПРАВНИЧКАТА: Ми личите на нешто опасно, ама сега не е важно. Кој е татко на
детето?
ЦВЕТА: Не сум сигурна?!
УПРАВНИЧКАТА: Како тоа?
ЦВЕТА: Таа имаше повеќе мажи и така...
УПРАВНИЧКАТА: Значи – „така“...
ЦВЕТА: Па не е баш така, мислам, имав озбилни врски, ама кратки!
УПРАВНИЧКАТА: Вакцинирано е од нешто детево?
ЦВЕТА: Не е баш...
УПРАВНИЧКАТА: Сте му дале име?
ЦВЕТА: Тони!
УПРАВНИЧКАТА: Тони?! Се надевам ќе му го сменат.
ЦВЕТА: Нема, не давајте да му го сменат! Тони е многу модерно! Ако ништо друго, барем
име да му дадам!
УПРАВНИЧКАТА: Можете вие да му дадете и повеќе, ама сега тоа не е толку важно!
Потпишете овде!
ЦВЕТА: Може крст?
УПРАВНИЧКАТА: Каков крт?
ЦВЕТА: Па ваков... (Покажува во воздух.)
УПРАВНИЧКАТА: Што ви е вам?
ЦВЕТА: Па да турам крст – не сум писмена!
УПРАВНИЧКАТА: Цццц... може со крст!
ЦВЕТА: И сега?
УПРАВНИЧКАТА: Сега е наша грижа, можеби ќе оди малку потешко за усвојување затоа
што е недоносено, ама секогаш има надеж!
ЦВЕТА: Вие не кажувајте дека е недоношче!
УПРАВНИЧКАТА: Не кажувај ти кога ќе работиш овде, млада дамо. И би молела да не се
видиме повеќе во животот!
ЦВЕТА: (Тргнува кон вратата.) Добро, пријатно...
УПРАВНИЧКАТА: Пријатно... а да не заборавивте нешто?
ЦВЕТА: (Се врти, разгледува.) Не! Ништо, сѐ е тука. Пријатно...
УПРАВНИЧКАТА: Уште само нешто!
ЦВЕТА: Да?
УПРАВНИЧКАТА: Како се викате?
ЦВЕТА: Цв... овој, Ѓурѓа!
УПРАВНИЧКАТА: Е па Цв... овој Ѓурѓа, заборавивте да го оставите детето!
ЦВЕТА: Аааа, да (Го остава на столицата, се врти, излегува брзо.)
УПРАВНИЧКАТА: Господи, Боже Господи, родена глумица!

9
Грев или шприцер

4. „ЗАПОЗНАВАЊЕ СО ШПРИЦЕР“
Се случува во куќата на Крсто Шприцер. Тоа е дом каков-таков, најприближен збор за
него е – скрпен! Една година подоцна. Крсто и Миле играат табла. Цвета ги служи.
Трудна е.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: И му викам ја брат на директорот – слушај ти директоре, ако уште
еднаш туриш некој на мој реон давам отказ. Отказ и точка! Нема мене да ме заебава таму
некој копиљ... А директорот ме гледа – еве вака ме гледа!
КРСТО ШПРИЦЕР: Па ш’о ако те гледа... гледај го и ти него. Така.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Па го гледам и јас!
КРСТО ШПРИЦЕР: Ама сега он не те гледа више?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Не бе, не бе Шприцер... ме гледа...
КРСТО ШПРИЦЕР: (На Цвета.) Дај уште едно шише вино и флаша кисела вода! Земи
насецкај и од ова сирењево... Ај мрдни малце, шо ме буљиш како да сум крокодил?
ЦВЕТА: Шприцер...
КРСТО ШПРИЦЕР: Шо, шо е Шприцер?
ЦВЕТА: А бе Шприцер, а да купиме фрижидер на кредит?
КРСТО ШПРИЦЕР: Фрижидер? Ш’о ќе ни е фрижидер, си имаме подрум! Ај симни се и
донеси едно вино! И мрдни малце, ако си трудна не си у друго стање! (Ја удира по задник,
се смее.) Шо не се жениш и ти... Жена е темел во куќа, а трудна поткровје! Откако сум се
оженил со Цвета сум се смирил! Брак ти е нешто поинакво од врска, разбираш? Не е она
набрзина, нешто фини и двајцата, ме разбираш... Кога си женет можеш и да прднеш пред
неа и да не се извинуваш... тоа е разлика.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: ... Огромна! (Фрла зарови.) Ти си мирен од секогаш, јес дека малку
џапаш шприцерче, ама мирен си одвнатре... душевно!
КРСТО ШПРИЦЕР: Играј ајде и не паламуди!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: А бе сифон, шеш-беш и те матирам у три потеза како глува мачка...
КРСТО ШПРИЦЕР: Ќе дојдеш со мене на лов во сабота?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Работам во сабота, може идната, може да се договориме со сите...
КРСТО ШПРИЦЕР: Шо има да се договарам јас со сите, не се договарам јас со никој... Кој
сака да ме види нека дојде, не е оваа куќа бележана...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Да дојде бе, Шприцер, ама тебе никогаш те нема дома, а кај сама
жена не се оди. Незгодно е, гласини, ова-она...
КРСТО ШПРИЦЕР: К’сни од ајварот – со мешани пиперки е! Пола струмички, пола од
увоз! Пиперка е најздрава храна на свет.
(Цвета влегувајќи пцуе.)
КРСТО ШПРИЦЕР: Ш’о пцуеш ма, ш’о – не си машко!
ЦВЕТА: Глувци!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Какви – бели, вака мали, праат циу-циу?
ЦВЕТА: Не се глувци – стаорци!
КРСТО ШПРИЦЕР: И што, волкави, онолкави, што со нив?
ЦВЕТА: Па се накотиле во подрумот и трчаат ваму-таму! Не прават циу-циу туку ноќе
мислам дека проаѓаат возови. Како тропаат по тоа гредите, да полуди човек!
КРСТО ШПРИЦЕР: Стави отров и ќе ги отруеш возовите!
ЦВЕТА: Барав да купам, нема! Нема отров никаде.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Сакате да ви најдам мачка?

10
Грев или шприцер
КРСТО ШПРИЦЕР: Сиктер бе, мачки ќе ми се мотаат низ куќа! (На Цвета.) Ќе ти
донесам утре отров!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Кај си утре?
КРСТО ШПРИЦЕР: У Ниш!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: У Ниш... ка бања, шеш-беш и те матирам... ало...
ЦВЕТА: Што има у Ниш?
КРСТО ШПРИЦЕР: Ништо, имам утре тура за Ниш. Возам некој лим! Што си зјапнала
мори, еј разбуди се, не ми е првпат...
ЦВЕТА: Може и јас да дојдам?
КРСТО ШПРИЦЕР: Каде?
ЦВЕТА: Па кај тетка ми, не сум ја видела од свадбата!
КРСТО ШПРИЦЕР: Другпат, кај ќе одиш волкава, има да смрзнеш натака и навака!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Може мене чисто вино без вода?
(Крсто Шприцер му тура.)
ЦВЕТА: (Се нагрнува со капутот на маж ѝ.) Ќе одам до продавница по сода! (Излегува.)
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ти даваат повеќе пари што возиш ноќе и дење и нон-стоп?
КРСТО ШПРИЦЕР: Четири нула... шо ме праша?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ти даваат ли дупли дневници што возиш... или само... мајстор фрла!
КРСТО ШПРИЦЕР: Што мислиш, зошто р’мбам ко стока? Ќе дојде дете утре, ќе ни
требаат пари! Од кај да позајмам ако не возам?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Од мене!
КРСТО ШПРИЦЕР: Што од тебе?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Па позајми од мене!
КРСТО ШПРИЦЕР: Да позајмам од тебе? Има да дехидрираш без пари за два дена...
Сакаш ајвар?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Згрозено.) Не... а бе Шприцер, шо мислиш, може Цвета да те
изневери?
КРСТО ШПРИЦЕР: Што?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ништо, заборави...
КРСТО ШПРИЦЕР: Не, чекај, чекај... што ме праша?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Дали сумњаш у Цвета понекад?
КРСТО ШПРИЦЕР: У Цвета?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Па да не те изневери!
КРСТО ШПРИЦЕР: Ја да сумњам? Цвета мене? Ти нормален си?! Она мене? (Се смее.) ...
шо рече, со друг? А бе поштар, колку си наивен! Брат бе, знаеш шо сум ја за Цвета?
Знаеш? А бе, ја сум, ја, еј а бе јас сум за неа... Том Џонс, ма каки Том Џонс, ја сум за неа
Мартин Лустер Кинг!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Кој?
КРСТО ШПРИЦЕР: Мартин Лустер Кинг!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Не го знам...
КРСТО ШПРИЦЕР: А што, може треба да сумњам?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Не, чисто онака те прашувам – спортски!
КРСТО ШПРИЦЕР: Немам гајле, сум ѝ бил прв и последен!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Тоа не можеш да знаеш со сигурност.
КРСТО ШПРИЦЕР: Што?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ништо... Си бил скоро на гробишта?
КРСТО ШПРИЦЕР: Каде?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: На гробишта... кај брат ти Црни?
КРСТО ШПРИЦЕР: Не, откако ја ставија плочата не сум бил. (Пауза.) Ќе врзеш уште едно
вино?

11
Грев или шприцер

5. „ЖИВОТОТ ТЕЧЕ И НИЗ КАФЕАНИ“

Се случува на терасата на една кафеана неколку години подоцна. Цвета нон-стоп ја
кара малата Беба „да седи мирна“. Шприцер полупијан се поздравува со сите на
околните маси и дофрлува. Музичарите свират лесна мелодија: „Ел кондор паса“, на
пример. Беба сака да стане – „цмиздри“, Цвета е строга. На спротивната маса, ред
преку нивната, Управничката, Перо и неколку деца. Управничката и Перо во свечени
одела, слават некоја интерна слава. Управничката одвреме-навреме со рака му покажува
на Перо накај Цвета.
КРСТО ШПРИЦЕР: (На келнерот.) Донеси му на детево уште еден сок... (На Цвета.) ...
шо сакаш ти?
ЦВЕТА: Ништо, (Вознемирено.) да си одиме!
КРСТО ШПРИЦЕР: Шо ќе се напиеш ма?
ЦВЕТА: Кафе...
КРСТО ШПРИЦЕР: Едно кафе послатко и пола литар „Смедеревка“ со две соди... (На
Беба.) Буууу... (Ѝ ја бутка главата во плексус.) ... бууу... иди штипни ја онаа тетка шо
пее...
БЕБА: (Се смее.) ... мозе?
КРСТО ШПРИЦЕР: Мозе! Оди штипни ја!
ЦВЕТА: Седи тука, аман ќе збеснам!
КРСТО ШПРИЦЕР: Полека море команданте, пушти го детето да мрдне малце...
ЦВЕТА: (Ѕирка на масата кај Управничката.) Плати па да си одиме!
КРСТО ШПРИЦЕР: Полека ма, не ме сечи на пола чаша... Испиј го кафето па ќе си одиме,
рано е уште! Ш’о си се смрчила, луѓево ги плашиш, насмеј се малку, ко бумбар у
хербариум си, пушти срце, нема да ти се потроши...
ЦВЕТА: Ајде да си одиме, сакам да гледам вести!
КРСТО ШПРИЦЕР: Какви вести, нема вести, јас сум главна вест!
ЦВЕТА: (На Беба.) Дојди ваму Беба, дојди ваму да не станам!
(Управничката сака да стане, Перо ја сопира, Цвета забележува.)
КРСТО ШПРИЦЕР: Вести... шо ќе кажат на вести? Излага оној со очила ко телескопи на
екран, вика: Добро вечер драги наши, во нашата земја ќе биде сончево, во Америка се
дрогираат, а ако сакате ефтино да минете одете на диво кампуење у Грција... вести!
ЦВЕТА: Ја направи колата како што треба?
КРСТО ШПРИЦЕР: Зашто?
ЦВЕТА: Па да одиме за Грција у август!
КРСТО ШПРИЦЕР: „Шкодилак“ шиба низ август месец покрај егејска обала, а Шприцер
со отворен џам, наместо шприцер пие пиво со лева рука... Лепота византиска непролазна!
ЦВЕТА: Пиеш пиво во стара Шкода! Што не купиш нова кола? Зошто по кафани арчиш
сѐ?
КРСТО ШПРИЦЕР: Сус ма! Штедам! Штедам за Принц!
ЦВЕТА: За што?
КРСТО ШПРИЦЕР: За Принц 1.200, енесу... црвен, а може и слонова коска, сосе навлаки
и радио!
ЦВЕТА: За Принц, ех бе Шприцер, Принц ти се мота низ глава, мето да го поправиш
бољерот тебе коли и камиони ти се у мал мозок... (На Беба.) ... Мирна ма ти!
КРСТО ШПРИЦЕР: А сакаш у Грчка да јадеш сувлаки и да играш табланет на чкорчиња?

12
Грев или шприцер
ЦВЕТА: Ќе го земеме шаторот на Миле и два душека плус ќе земеме, да спиеме ко луѓе
оваа година! Можеш да пливаш на душек, а не со онаа камионската гума, па цел свет мене
да ми се смее.
КРСТО ШПРИЦЕР: Внатрешната гума од камион е нов брод за преку океан! Најбоље
превозно средство за на вода! Шо поголем камион – тоа посигурна пловидба!
ЦВЕТА: Ќе треба и на Беба да ѝ залепиш слика на пасошот!
КРСТО ШПРИЦЕР: Тато има да ѝ залепи слика, сонче мое... Ај, да пееме со тетката...
(Пеат: Ла кукарача, ла кукарача, смедеревка порфавор. Перо Тренерот приоѓа, се
поздравува со Крсто, Крсто му нуди да седне... Цвета пропаѓа во земја.)
КРСТО ШПРИЦЕР: Перо, ова е жена ми Цвета. Цвето, ова е Перо Аперкат, мој другар од
основно! Сме се маале меѓу класови, а Перица, памтиш?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: (На Цвета.) Сме се запознале порано?
ЦВЕТА: Не верувам... (На Беба.) ... Ела ма ти ваму, ела да не станам!
КРСТО ШПРИЦЕР: И шо има ново, кај си сега? Уште си у Дом?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Да, еве малку патронат, па да ги изведеме децата, седат таму на онаа
маса. Ќе се напиете нешто!
КРСТО ШПРИЦЕР: Не, фала... Ти шо ќе пиеш и за децата по еден сок, за сите, друже
стар!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Фала Крсто, Треба да се видиме некогаш раат!
(Крсто Шприцер одмавнува со рака.)
ЦВЕТА: Ај да си одиме, те молам!
КРСТО ШПРИЦЕР: Полека ма, да допушам цигарава... Кај брзаш?
ЦВЕТА: Ми се пие боза, на враќање дома да си купиме боза!
КРСТО ШПРИЦЕР: Боза? Што ти е култура! Што не пиеш шампањско, вермут, што не
пиеш нормално? Боза... да ти купам и ѓеврек да си надробиш малку у неа?
ЦВЕТА: Па што, бозата барем не е штетна за здравјето!
КРСТО ШПРИЦЕР: Бозата нема врска со медицина, бозата е трици!
БЕБА: Ми се мочка!
ЦВЕТА: Ајде сега ќе си одиме дома!
КРСТО ШПРИЦЕР: Оди, тато ќе те води да мочкаме, (Ја гушка.) срце мое...
ЦВЕТА: Срамота е Шприцер...
(Шприцер ја води Беба да врши нужда, вршат и двајцата.)
ЦВЕТА: (Ги гледа Перо и Управничката, ја фаќа мала паника.) Ве молам, ве молам, да
платам!
(Келнерот смета и ѝ ја дава сметката.)
КРСТО ШПРИЦЕР: (На келнерот.) Донеси ми чачкалица! (На Цвета.) Те украде оваа
битанга?
ЦВЕТА: Од каде па ја да знам?
КРСТО ШПРИЦЕР: (Му дава пари.) Части се еден сок!
ЦВЕТА: Земи ја малата, ќе заспие...
КРСТО ШПРИЦЕР: (Ја зема Беба на рамења, тргнуваат.) Овој Перо, да ти кажам право,
голем човек испадна. Ем факултет заврши, ем остана во тоа Домот да работи! Шо ти е
карактер.
ЦВЕТА: Многу ми е гајле, пази малата да не ти испадне!
КРСТО ШПРИЦЕР: Извади ги клучевите, во левиот џеп ми се!

13
Грев или шприцер

6. „ЏАНГО СТАНУВА БОКСЕР“

Се случува неколку години подоцна во домскиот ресторан кој едновремено служи и како
спортска сала. Повеќе деца и Перо Тренерот со свирка. Лето! Календар на ѕидот!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Бугар, дојди малку овдека!
ЈОЦО БУГАР: Вечерва не ми е мене ред да собирам чинии, дајте му на некој друг.
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Пушти ги сега чиниите, сакам нешто да те прашам.
ЈОЦО БУГАР: Што?... (Се стиска по лице.)
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: (Го удира по раката.) Абе вол отаре, а само бубуљици ти никнат. 25
години начука никој уште не те прибира никаде. Шо се клештиш? Не го стискај лицето!
Каков е малиот, го знаеш добро?
ЈОЦО БУГАР: Го знам!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: И?
ЈОЦО БУГАР: И што и?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Личи бистар за негови години, гледам како зема по две вечери на
финта.
ЈОЦО БУГАР: Се вика Тони!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Тони? Тој ли беше Тони!... Убаво!... Шо боксер лежи у него...
ЈОЦО БУГАР: Боксер?!... Тој е размазен ко женско дете!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Ако тој е женче, што си ти?
ЈОЦО БУГАР: Ја имам тужно минато човече, али мразам заебанција на моја сметка, се
тресам ко ненормален, ми се појавуваат слики на баба ми у глава!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Па што?!
ЈОЦО БУГАР: Како па што? Свој човек сум одамна, имам и занат!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Каков занат... Занает да обиваш трафики!
ЈОЦО БУГАР: Боксер сум, тренеру, боксер. Дваес еден меч – петнаесет победи, девет со
нокаут, две нерешени и четири порази. Еј у вакви услови тоа е дванаесто светско чудо!
Подобар сум и од Касиус Клеј!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Викни го!
ЈОЦО БУГАР: Не можам!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Зошто, испод ниво ти е?
ЈОЦО БУГАР: Не, ама далеку е Америка!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Што Америка?
ЈОЦО БУГАР: Па Клеј е Американец, мораш да ме пратиш за да го викнам!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Ги гледаш чинииве?
ЈОЦО БУГАР: Па шо ако ги гледам... Имам уверение дека сум болен, имам упала на
кожата.
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Ќе имаш ептен упала ако не го викнеш да дојде ваму.
(Јоцо Бугар му приоѓа на Тони, му удира заушка, се враќаат заедно.)
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Ти си Тони?
ТОНИ ЏАНГО: Јас сум Тони.
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Тони кој?

14
Грев или шприцер
ТОНИ ЏАНГО: Тони јас, како кој?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Како се презиваш?
ТОНИ ЏАНГО: Џанго!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Како?
ТОНИ ЏАНГО: Џанго!
ЈОЦО БУГАР: Џанго гованго! Копиљ, човекот многу фино те прашува!
ТОНИ ЏАНГО: Не се удирај, море Бугар, има ли некој овде вистинско презиме?
ЈОЦО БУГАР: Како ме нарече?
ТОНИ ЏАНГО: Јогурт!
(Јоцо Бугар му ја витка раката, Тони стенка, сака да се брани.)
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Бугар, седи мирен! Колку години имаш бе Џанго?
ТОНИ ЏАНГО: Си бил некогаш на кино?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Сум бил, а ти си бил ли?
ТОНИ ЏАНГО: Да, четири пати! Кој ти е омилен филм?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: „Бал на води“, а тебе?
ТОНИ ЏАНГО: „Џанго пуца први“, сум го гледал три пати, а ти?
ЈОЦО БУГАР: И јас сум го гледал! Не е за ништо.
ТОНИ ЏАНГО: Не си го разбрал.
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Сакаш да тренираш бокс со нас?
ТОНИ ЏАНГО: Мал сум уште, не ме пуштаат од дома!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Мали, многу си бистар!
ТОНИ ЏАНГО: Не ме викај мали, викај ме Џанго!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Ем бистар, ем зборлест!
ТОНИ ЏАНГО: На татко ми! Бил космонаут, знаеш за тоа?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Колку години си?
ТОНИ ЏАНГО: Јури Гагарин, тој ми е прв татко!
ЈОЦО БУГАР: Не се заноси многу море копиљ еден, тренерот те прашува нешто озбилно!
ТОНИ ЏАНГО: Шеснаесет... Еднаш сум носел штафета!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Каква штафета?
ЈОЦО БУГАР: Штафетата на младоста, тренер, ја носеше од семафори до стоковна, ама со
врски!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Какви врски?
ЈОЦО БУГАР: Управничката му фаќа врски за сѐ! – Го запишаа у општа гимназија, не
бидува од него боксер!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Стварно?!
ТОНИ ЏАНГО: Ништо не сум чул.
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Сега што ќе правиме, ќе дојдеш малку да тренираш со нас или сакаш
пак да ти фатам врски да ја носиш штафетата и догодина!
ТОНИ ЏАНГО: Давате пари?
ЈОЦО БУГАР: Даваме кур у г’с копиљ еден!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Кој те научил така да се изразуваш море Бугар?
ЈОЦО БУГАР: Извини – шала!
ТОНИ ЏАНГО: Може!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Може ли?
ТОНИ ЏАНГО: Може, ама под еден услов!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Кажи кој?
ТОНИ ЏАНГО: Ако боксувам против Бугарот! Има голем нос, не може да се промаши!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Треба прво да боксуваш со мене!
ТОНИ ЏАНГО: И твојот нос не е мал!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: (Се смее.) Од мавање! Ми го кршеа двапати!
ТОНИ ЏАНГО: Ако доаѓам на тренинзи, може ли да ми направиш една услуга?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Каква услуга?
15
Грев или шприцер
ТОНИ ЏАНГО: Да ме викаш Џанго, Џанго д’бест!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Џанго како?
ЈОЦО БУГАР: На англиски зборува, тренер, сака да каже дека е поучен од тебе! Ако
дојдеш утре на тренинг ќе ти ја скрши вилицата, тоа го рече...
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Јоцо ај почни да ги собираш чиниите што останале!
ЈОЦО БУГАР: Ама...
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Нема ама, почни!
ТОНИ ЏАНГО: И што сега?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Сега ништо, оди легни си. Дојди утре пред вечера, ќе видиме колку те
бидува!
ТОНИ ЏАНГО: Да понесам слика?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Каква слика?
ТОНИ ЏАНГО: Како сликата на Бугарот!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Што ќе ти е сликата на Јоцо?
ТОНИ ЏАНГО: Не негова, моја слика, како неговата – да ме регистрирате за клуб!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: (Се смее.) Прво треба да научиш да те тепаат, за регистрирање лесна
работа!
ТОНИ ЏАНГО: Мене никој не ме тепа!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Стварно?
ТОНИ ЏАНГО: Стварно... (Го удира по стомак.) ... Џанго увек мава прв!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: (Се смее.) Со која рака ја носеше штафетата?
ТОНИ ЏАНГО: (Заминувајќи ја подига десната.) Со оваа....
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Тогаш ќе тренираме да маваш и со другата!

16
Грев или шприцер

7. „НОКАУТ“
Се случува утредента на истото место. Има спуштено неколку билови за удирање, вреќи
полни со песок и неколку душеци. До Перо Тренерот седи Миле Поштарот.
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Јоцо, Џанго не доаѓа денеска?
ЈОЦО БУГАР: Не познавам таков!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: (На Миле.) Се прави мутав... (На Јоцо.) ... Дигни го малку лактот, не
береш полско цвеќе, тренираш бокс!
(Влегува Тони Џанго.)
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (На Перо.) Ти реков дека ќе дојде!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Што одлучи шампионе?
ТОНИ ЏАНГО: Еве донесов! (Му дава фотографија.)
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Џабе може да ти биде сликата ако не се пресоблечеш и не истрчаш
педесет круга околу сала!
ТОНИ ЏАНГО: Колку круга? – На што ти личам ја, на коњ? Фала многу. Ќе одам на кино,
нека трча некој друг! Мене ми рекоа дека овде се тренира бокс, а не атлетика!
ЈОЦО БУГАР: Да не сакаш и златни ракавици да ти купиме?
ТОНИ ЏАНГО: Може, со сребрени врвки...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Тони, ако сакаш да маваш по билот мавај, ако не, остави ги другите
нека удираат...
ТОНИ ЏАНГО: Ти ч’ко Миле не се мешај, ова се службени работи...
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Така ли те учат во гимназијата?
ТОНИ ЏАНГО: И Платон бил боксер, исто како мене!
ЈОЦО БУГАР: Кој?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Платон!
ЈОЦО БУГАР: У која категорија?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Тешкаш...
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Јоцо, не забушавај!
ТОНИ ЏАНГО: На Бугари им кршел заби, исто како што се кршат сијалици на бандера
кога ги стрелаш со чатал!
ЈОЦО БУГАР: А бе Миле, да не бил татко му на копиљов забар?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Јоцо, оди облечи се и земи седни да учиш. Поправи тоа кецовите, кај
најде седум да ги наредиш? Седум кеца у браварско?
ЈОЦО БУГАР: Имам занат тренер, учење е за оние што немаат занат!
ТОНИ ЏАНГО: Учи малку историја на марксизам – тоа е исто што и бокс! Платон бил
истовремено историја на марксизам и историја на бокс!
ЈОЦО БУГАР: Ја учам да станам Клеј море штафето, а не папучар како тебе!
ТОНИ ЏАНГО: Мухамед Али!
ЈОЦО БУГАР: Нема Али, али кај чичко ти Миле... Касијус Клеј па Јоцо Клеј, ако не си
чул, ќе слушнеш!

17
Грев или шприцер
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: (На Тони.) Од каде знаеш дека го смени името?
ТОНИ ЏАНГО: Читам весници, слушам радио, гледам телевизија.
ЈОЦО БУГАР: Кој го сменил името? Платон?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Никој, Платон си е Платон!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Џанго, подобро оди на друго место – не си ти за боксер!
ЈОЦО БУГАР: Шибај кај Платон и не се свртувај сине!
ТОНИ ЏАНГО: А ова? (Мафта низ воздухот како боксер.)
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Тоа треба да се научи, а не да личи дека ловиш муви!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Џанго.
ТОНИ ЏАНГО: Ми се свиѓа што ме викаш Џанго!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Тогаш слушај го и друго што ќе ти каже!
ТОНИ ЏАНГО: Слушам, ама селектирам реченици!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Педесет круга веднаш!
ТОНИ ЏАНГО: (Мисли.) Четириесдевет!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Немој да бидат пеесдва!
ТОНИ ЏАНГО: А ако цркнам на пола – види колку малецко човече сум!
ЈОЦО БУГАР: А не си мал да продаваш весници по кафани!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Бизнис си е бизнис.
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Бизнис е бизнис, ама ако сакаш да стане боксер ќе треба да му
забраниме да се ака по кафани и да продава весници!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ти како ќе кажеш Перо!
ТОНИ ЏАНГО: Што сега?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: А бе трчи ајде, уште си тука?
ТОНИ ЏАНГО: (Му ја дава фотографијата на Миле.) Држи... тој ќе ми кажел колку
круга неписмен еден!
ЈОЦО БУГАР: Миле, можеш и мене да ми средиш да носам весници?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Ти да одиш да учиш, веќе ти кажав!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ај пред тоа тркни до самопослуга и донеси две чоканчиња за мене и
едно пиво за тренерот!
ЈОЦО БУГАР: Шо сум ти јас, слуга?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ако не сакаш, никој не те тера, дај јас ќе одам!
ЈОЦО БУГАР: Добро де, добро, шала, ако нема чоканчиња може пола литар?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Може...
(Јоцо излегува, Тони трча кругови, другите тренираат.)
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Ќе го биде.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Златно дете!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Многу збори, ко навиен!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: На мајка му!
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Ако е на мајка му, му се ебал векот!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Види, види колкав чекор има...
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: (Кон останатите боксери.) Ајде, доста за денес – Џанго ти остани да
ги дотрчаш до пеесдва.
ТОНИ ЏАНГО: Еј тренер, ако не престанеш по мене само да викаш ќе те кажам на татко
ми! (Се смее.)

18
Грев или шприцер

СЛИКА ОСМА
Куќата на Крсто Шприцер. Две години подоцна. Цвета мие садови, плаче. Шприцерот ја
чисти ловечката пушка и одвреме-навреме повлекува дим од цигарата, пивнува од
вареното вино. „Мрчи“ нешто во „брк“, се насмевнува... потплукнува во воздух и пак го
чисти оружјето...
КРСТО ШПРИЦЕР: Ти... ти си крива! Она има шеснаесет години, а се прибира на полноќ.
Ова е Скопје, не е Париз. Ш’о има ноќе на улиците? Ништо! Кучиња и мрак. Темница – не
иднина. Како можеш да ја пушташ да излегува без да знам ја, кажи како? А тоа ш’о имала
фраер има фраерски да ја издеветам по г’зот... Фраер... има да седне да поправи тоа
четворката по англиски... или...
ЦВЕТА: Само една четворка има... добро учи.
КРСТО ШПРИЦЕР: Шо ма добро учи?! Добро учи?! Има уште подобро да учи...
медицинско е тоа не е заебанција. Шо ѝ фали да не учи? Да не нема шо да јаде?!
ЦВЕТА: А бе Шприцер... шо не земеш да ѝ покажеш малце англиски кога викаш дека не
знае? Шо не ѝ покажеш нешто ти?
КРСТО ШПРИЦЕР: Ја да ѝ покажам англиски?! Ја сум учел руски у школо ма... кај најде
да учи англиски... да учеше руски ќе ѝ покажев!
ЦВЕТА: Таа е више возрасна.
КРСТО ШПРИЦЕР: Тикви возрасна... додека ја ранам има да ме слуша.
ЦВЕТА: Слуша!
КРСТО ШПРИЦЕР: Шо слуша ма? Кај слуша?! Кај е до сега? (Пауза.) Ова виново е
кисело ко оцет... тури малку шеќер. Кај пијам варено вино уште и живци кинам.
ЦВЕТА: Иди донеси нафта од подрум... ќе снема!
КРСТО ШПРИЦЕР: Ќе има додека си легнеме... Утре!
ЦВЕТА: Ќе нема за сабајле!
КРСТО ШПРИЦЕР: За сабајле ќе донесам на сабајле!
(Влегува Беба.)
БЕБА: Добровечер!
ЦВЕТА: Кај си до сега?!
БЕБА: Јас... како да ви ка...
КРСТО ШПРИЦЕР: Шо тис?!. Како да ми кажеш?... Ајде, ајде немој да цмиздриш, немој
да ми се лигавиш тука. Кај беше до сега?
БЕБА: У кино!
ЦВЕТА: До петнаесет до дванаесет у кино?! Кого лажеш ма?
КРСТО ШПРИЦЕР: Кој филм гледаше злато на тато?
БЕБА: Амерички... заборавив како се вика.
КРСТО ШПРИЦЕР: „Бал вампира“... така се вика!
БЕБА: Да, да, да... е тој!

19
Грев или шприцер
КРСТО ШПРИЦЕР: Немој да ти ја зашлапам една, ќе ти кажам бал вукодлака, не бал
вампира. Бев на родителска... ќе кажеш нешто.
БЕБА: Добро, не бев во кино!
ЦВЕТА: Кај беше, во диско?
БЕБА: Не, у влез?
КРСТО ШПРИЦЕР: Влез, каков влез?
БЕБА: На зграда!
КРСТО ШПРИЦЕР: На каква зграда мори?
БЕБА: Кула!
ЦВЕТА: Ку...
КРСТО ШПРИЦЕР: (На Цвета.) Ќути ма ти... (На Беба.) ... си била во влез на зграда –
кула, каде?
БЕБА: Новите кули во центар!
КРСТО ШПРИЦЕР: До кога?
БЕБА: До пред пола саат!
ЦВЕТА: Со кого?
БЕБА: Со дечко ми!
КРСТО ШПРИЦЕР: (Замавнува.) Ако ти шлапнам една ќе ти кажам дечко ти!
БЕБА: Раскинавме...
КРСТО ШПРИЦЕР: Што сте направиле?
БЕБА: Сме се оставиле!
ЦВЕТА: Зошто мори несреќо?
БЕБА: Нејќе да мие заби... му смрди устата!
ЦВЕТА: Па и татко ти нејќе... да мие заби...
КРСТО ШПРИЦЕР: (На Цвета.) ... Ќути ма, ќути ма... не лажи ма... (На Беба.) Шо ќе
кажеш за оценките?
БЕБА: Најбоља сум у клас!
КРСТО ШПРИЦЕР: Има едно друго девојче подобро од тебе, немој да лажеш!
БЕБА: Ајде бе... татко ѝ е лекар... Сѐ е со врски!
КРСТО ШПРИЦЕР: Па ш’о... и тебе татко ти е лекар... за диви свињи, фазани и зајаци.
(Нишани со пушката.) Колку неоправдани имаш?
БЕБА: Два!
ЦВЕТА: Зошто?
БЕБА: Сум закаснила... сум се успала насабајле, ладно е!
КРСТО ШПРИЦЕР: Од поручек се?
БЕБА: Што?
КРСТО ШПРИЦЕР: Сум се распрашал во детали... неоправдани изостанци од поручек!
БЕБА: Е добро де, сум била со дечко ми!
КРСТО ШПРИЦЕР: (Замавнува.) Да ти ибам дечкото...
ЦВЕТА: Крсто... немој да пцуеш!
БЕБА: Еј Шприцер... ќе ме земеш со тебе на лов?
КРСТО ШПРИЦЕР: (Сака нешто да каже, се предомислува, седнува, пие.) Англиски?
БЕБА: Добро де, сум избегала од англиски двапати!
ЦВЕТА: А четворката?
БЕБА: Мајка му е...
КРСТО ШПРИЦЕР: Ајде... шо зборите вие двете?... Ај отпочеток!
БЕБА: Англиски му е мајка на Сашо.
КРСТО ШПРИЦЕР: Кој Сашо?
БЕБА: Дечко ми!
ЦВЕТА: Бившиот!
БЕБА: Добро, па може ли ја нешто да кажам а да не ме прекинете?
КРСТО ШПРИЦЕР: Немој уште еднаш да си повишила тон... или...
20
Грев или шприцер
БЕБА: Извини Шприцер... ама ем сакате да ви објаснам, ем не ме пуштате... (Плаче.)
КРСТО ШПРИЦЕР: Ќе свариш по едно кафе?
БЕБА: Касно е, да си легнам, утре...
КРСТО ШПРИЦЕР: Утре е сабота, можеш да спиеш!
БЕБА: Да, ама утре отсабајле ќе дојде Мими од Дом да учиме англиски...
КРСТО ШПРИЦЕР: (Ја пушта, Беба си оди.) Кој е тој Мими?
ЦВЕТА: Едно девојче од Дом, заедно учат, многу фино, одлична ученичка е.
КРСТО ШПРИЦЕР: Аааа... Дај од тоа виното и симни се донеси нафта... Да ти ибам
пушката рѓосана!
ЦВЕТА: Јас си легнав, смрзнав!

СЛИКА ДЕВЕТТА
Во домот на Крсто Шприцер, утредента.
МИМИ: Ај маст го...
БЕБА: Мими, Англичаните никогаш нема да речат „ај маст го“... попрво ќе речат „ај хев
ту го“, разбираш?
МИМИ: Ај хев ту го хоум.
БЕБА: Ај хев ту си аутсајд.
МИМИ: Ај шел бај ајскрим.
БЕБА: Бај уан фор ми, плис!
МИМИ: Вери бед инглиш...
КРСТО ШПРИЦЕР: (Влегува во пиџами со мрежа на косата и хука во раката. Миел
заби.) Хе хо, хеј хауг (Прави како индијанец, седнува на масата со Беба и Мими, на
Мими.) Ја мислам... муа... Беба... падре... мислам... отац... туа... пањимаеш по руски?
(Беба и Мими се смеат.)
ЦВЕТА: (Му носи кафе.) Сакаш да јадеш?... (Му се смее на изгледот.)
КРСТО ШПРИЦЕР: Гутан морген, мистер Цвета... но, јаде...
ЦВЕТА: Да појдеш да купиш сол да ставам во расолот.
КРСТО ШПРИЦЕР: Расол – пијалок на далечната иднина! – А бе деца, знаете дека
космонаутите јадат горе во вселената расол и туршија?
(Беба и Мими се смеат.)
ЦВЕТА: ... Слушна?
КРСТО ШПРИЦЕР: Добро, добро... а попладне играат табла! Во сабота праат онаа работа,
а во недела јадат сарма!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Влегува, дотеран, исчешлан, миризлив.) Добар ден!
КРСТО ШПРИЦЕР: Да не се смрзна малце брат... костумот ти е летен?!
ЦВЕТА: Миле, сакаш кафе?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Може... без шеќер... Носам сахаринче!
БЕБА: Ружата ти е природна или вештачка?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Природна!
КРСТО ШПРИЦЕР: Природна ружа на триести декември. Од кај ти е?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ми ја дадоа у комитет!
КРСТО ШПРИЦЕР: Каков комитет?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Општински!
КРСТО ШПРИЦЕР: Општински комитет за што?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Општински комитет за комунизам!
КРСТО ШПРИЦЕР: Ааа... и што?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Како па што?
КРСТО ШПРИЦЕР: Па што бараше таму? (Нервозно.)

21
Грев или шприцер
ЦВЕТА: Оди купи сол!
БЕБА: Ние ќе одиме по сол. (Излегуваат.)
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Другари и другарки од денес ја сум член на Сојузот на ком...
КРСТО ШПРИЦЕР: Чек’, чекај малце, ало! Шо си направил?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Сум поднел молба за стан!
КРСТО ШПРИЦЕР: Каков стан?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Двособен со тераса... на седми спрат, ама има и лифт!
КРСТО ШПРИЦЕР: Двособен стан со лифт во општински комитет за комунизам? – Брат
да не сврти од сабајле да џапнеш некоја?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Нормално... имав трема!
КРСТО ШПРИЦЕР: Каква трема? – Да не те снимаа за радио?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Не, али снимаа на лента... за историја!
ЦВЕТА: Честито Миле... уште да се ожениш и ја нареди работата.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Требаше еднаш да ја наредам, али ја утепа земјотресот!
КРСТО ШПРИЦЕР: Никад не си ми кажал море сом!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: И ме примија брат... ми дадоа ружа на ревер, ми ветија стан,
директорот ме пољуби трипати, двапати во образ еднаш во уста и ај на здравје. (Отпива
ракија на екс.) За година-две, стан со топла вода, а без бојлер... социјализам, ш’о да ти
зборам... има топла вода од централно греење!
КРСТО ШПРИЦЕР: Значи више не одиш у црква и не доаѓаш на Велигден?!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Зошто? Ти да не си ми лут шо ќе лапнам стан?
КРСТО ШПРИЦЕР: Не, ама татко ти беше поп!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Кој му е крив... да бев постар од него немаше да му дадам да стане
поп!
КРСТО ШПРИЦЕР: Сакаш варено вино?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Може уште една лута... (Пие.) Морам да одам!
ЦВЕТА: Остани на ручек, има сарма.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ќе одам на ручек со колегите од комитет – малку да частам за
станот.
КРСТО ШПРИЦЕР: Ќе одам и ја! Чекај да се избричам. (Станува, приоѓа над
умивалникот, се сапуни.)
(Беба и Мими влегуваат со сол.)
БЕБА: Ептен е фин!
МИМИ: Кој?
БЕБА: Па Џанго!
МИМИ: Да, ама сељак!
БЕБА: Не ми изгледа така.
МИМИ: Си го видела само еднаш во живот.
БЕБА: Кај да го видам?
МИМИ: Може да одиме на утакмица или во кино, ќе му кажам ако сакаш?
БЕБА: У кино може.
МИМИ: Многу е досаден, само за бокс и за коли збори.
БЕБА: Има убави очи... и убаво газе! (Се смее.)
МИМИ: Ептен е препотентен!
ЦВЕТА: За кого зборите?
БЕБА: За никој!
ЦВЕТА: Мими?
МИМИ: За еден дечко!
ЦВЕТА: Каков дечко? Бебо, ти знаеш што рече татко ти, за Нова Година има да седиш
дома!
БЕБА: Добро ма, за еден другар... ќе учиме англиски заедно!
ЦВЕТА: А само еднаш си го видела...
22
Грев или шприцер
МИМИ: Тетка Цвето, не е ништо опасно, мене ми се свиѓа... (Се смее.)
КРСТО ШПРИЦЕР: (На Миле.) Ајде... одиме!
(Излегуваат.)
ЦВЕТА: Врати се побрзо да го претуриш расолот, слушна?

ВТОР ДЕЛ
СЛИКА ПРВА
Се случува во кафеана – на тераса, се стоплило. Миле Поштарот и Крсто Шприцер
седат на една маса со многу празни шишиња од вино и сода. Еден музичар им стои над
„глава“, пеат. Јоцо Бугар и Мими седат на друга маса. Миле Поштарот и Крсто
Шприцер пеат. Полупијано накај пијано.
ЈОЦО БУГАР: (На музичарот.) Еј, дојди ваму!
КРСТО ШПРИЦЕР: Седи бе... ај од почеток.
(Миле Поштарот пее пијано.)
ЈОЦО БУГАР: Дојди ваму бе!
МИМИ: Бугар немој, чичко Крсто ме знае.
ЈОЦО БУГАР: Ела ваму бе, ко’а ти викам!
КРСТО ШПРИЦЕР: Да не си мрднал! Свири само за нас!
ЈОЦО БУГАР: (Станува.) Шо свири бе, кај свири? – Едни исти гомна верглате
четиринаести пат, пушти ги и другите да се забављат!
КРСТО ШПРИЦЕР: Кои други, море мочко?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Станува, зазема гард.) Ќе се тепаш или да ти искубам веѓа?
ЈОЦО БУГАР: Не е мешај, ќелави!
МИМИ: Чичко Крсто...
КРСТО ШПРИЦЕР: Ајде ти дома ма, шо си квакнала тука, знаеш колку е саат!
ЈОЦО БУГАР: (Го фаќа Шприцер за рамо.) Излези малку надвор ако сакаш да се
договориме нешто!
КРСТО ШПРИЦЕР: Шо е, ти се моча? Сакаш да ти го подржам?
ЈОЦО БУГАР: Немој да ти ја шибнам една овде пред светов!
КРСТО ШПРИЦЕР: (Замавнува.) Кому бе бубуљичави?!
(Јоцо Бугар му ја фаќа раката, го удира. Шприцерот паѓа.)
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Ги грабнува шишињата да не паднат.) Постар човек... удираш
постар човек море пишлеме.
(Тони Џанго влегува со весници, продава весници.)
ЈОЦО БУГАР: Кој е пишлеме, море ќелав? (Му стиска рака.)
МИМИ: Џанго... Џанго бе... раздели ги!
ТОНИ ЏАНГО: (Се стрчува, го фаќа Бугарот одпозади.) Пушти го море глуп, гледаш
дека е пијан?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Гледа вџашено, почнува да го дига Шприцер.) Стани бе, Шприцер,
еве го брат ти, море вол... Ај, шо е ова у пичку материну?! (Паѓа до Шприцер, пијан е.)
ТОНИ ЏАНГО: Како не ти е срам да тепаш пијани луѓе, море бубуљичав?
23
Грев или шприцер
ЈОЦО БУГАР: Ти ќе ми кажеш... да не ти се браќа?!
МИМИ: Ај да одиме, газдата викна милиција!
ЈОЦО БУГАР: Остани да ме накодошиш на цајканите, бе копиљ!
ТОНИ ЏАНГО: Еј, немој да вреѓаш, еј... јас...
ЈОЦО БУГАР: Тис... тис! Оди да продаваш новини и легни си порано, да не задоцниш
утре за у школо, не за друго...
ТОНИ ЏАНГО: Бугар...
ЈОЦО БУГАР: Шо е бе Циган?
ТОНИ ЏАНГО: Еј, немој да вреѓаш... Јас...
ЈОЦО БУГАР: Иди, еби се у г’с, море глуп. Се заносиш дека си ист како овие курајбери
тука – е па не си! Ти си без корен море идиот – татко ти Јури Гагарин загина у вселената...
се сеќаваш?!
МИМИ: Џанго, ај... ај... утре вечер ќе се видиме... Кажи ѝ на Беба да ја врати „Ана
Карењина“.
ЈОЦО БУГАР: Ајде ма, ти пред мене!
ТОНИ ЏАНГО: (На музичарот.) Свири бе ти шо чекаш... (Го дига поштарот.) Извини
чичко Миле, заради Бугарот, утре у дом...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Шо у дом, каков дом?! Сум ти рекол милион пати, прај се оти не ме
знаеш, ај бриши сега!
ТОНИ ЏАНГО: Ама...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Нема ама, се знаеме на само! У јавност ни здраво, разбираш!
ТОНИ ЏАНГО: Да!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Не ’рчи бе Шприцер! Ептен си ќор пијан ба ти беља!

24
Грев или шприцер

2. „ТЕАТАР“ ИЛИ „ЛЕНЧЕ ФРОМ КУМАНОВО ОР ИСКЕЈПЕР“

Домот на Крсто Шприцер. Масите, столиците и останатиот мебел е тргнат по
ќошевите. На сред соба Тони Џанго со тенџере на глава, мустаќи од хартија и палто
(сако) од Шприцер застанат во сериозна драмска поза со дланката на чело. Од неговата
лева страна Беба, во фустан на Цвета, клекната го држи за другата рака. Од неговата
десна страна Мими, облечена како машко и со цигари меѓу забите се шета ваму-таму,
демек, лута е на двајцата.
ТОНИ ЏАНГО: Бебо ма... слушаш мори... што ќе ми е тенџерево?
БЕБА: Место сламен шешир! У тоа време сите носеле сламени шешири!
ТОНИ ЏАНГО: (Се смее.) Каде, ма?... У Куманово, немале леб да јадат, не шешири да
носат!
МИМИ: Еј, ај да вежбаме, доста си зборите меѓу себе...
БЕБА: Е ај стварно... Џанго, ај биди озбилен... (Станува сериозна и почнува на
англиски.) ... Јес мај дарлинг... Бошко, мај фадер дон’т лајк ју, хи уонтс хим! (Покажува
на Мими.) Стјупид Досе вит биг фадерс форчн. Оооо ај ем со анхепи енд дистројт...
(Џанго почнува да се кине од смеење.)
МИМИ: Мис Ленче, јор френд ис со лаки енд смајли. Вај? Мејби хи ис тинкинг, ју вил би
вит хим фор ол јоурс лајфс! Бат, ват ис гона хепн вит ми?
(Џанго ќе пукне од смеење.)
БЕБА: Аман бе, Џанго, па уозбили се малку, вежбаме за приредба, не е заебанција... ееее...
ич не си фер!
МИМИ: Што сакам да до’е некој да те види кај се прчиш...
ТОНИ ЏАНГО: Еј Бебо, стварно, извинете што не можам да пробам со вас, морам да си
одам...
БЕБА: Зошто бе, остани тука да спиеш...
ТОНИ ЏАНГО: Ти нормална ли си ма?
МИМИ: Ти не си нормален...
ТОНИ ЏАНГО: А твојте?
БЕБА: Мајка ми е у Ниш на погреб. Ѝ умрела некоја далечна тетка, а Шприцер е со Миле
по риба, ќе се вратат утре...
ТОНИ ЏАНГО: Не знам што да ви кажам... нема смисла...
(Влегуваат Крсто Шприцер и Миле Поштарот во рибарска опрема.)
КРСТО ШПРИЦЕР: Добровечер... шо праите?! Шо си го стаил тоа тенџере на глава бе
сом?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Беба, дај една чаша! (Зема од торбата шише ракија.)
ТОНИ ЏАНГО: Јас, глумам...

25
Грев или шприцер
КРСТО ШПРИЦЕР: Гледам дека глумиш... со тоа тенџерето си ко ќелав мајмун, ај
седнете... Миле фати да наместиме масата...
БЕБА: А бе Шприцер, нели ќе останевте два дена?
КРСТО ШПРИЦЕР: Да останеме, ама ни цркна камионот. Едвај се прибравме – ауто
стоп... Седи бе ти – како ти беше името?
ТОНИ ЏАНГО: Џанго!
КРСТО ШПРИЦЕР: Е Џанго... седи да се напиеме ко мужи по една... ај вие двете донесете
вино од подрум.
ТОНИ ЏАНГО: Важи бе, чичко Шприцер, ќе пиеме по една!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Пушти го, бе Шприцер, може детето сака да си оди не да пие со
будали како нас, кажи Тони! (Му дава знак да си оди.)
КРСТО ШПРИЦЕР: Културно... кажи се’а од кај си?
МИМИ: Од дом...
КРСТО ШПРИЦЕР: Ајде ма, вие двете по вино, знае човекот да збори...
ТОНИ ЏАНГО: Од Скопје...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Се смее.) А бе, сите сме од Скопје...
КРСТО ШПРИЦЕР: Чиј си?
ТОНИ ЏАНГО: На луѓето им викам Јури Гагарин ми е татко... Не знам. Сум слушал
скришно у дом кога ме оговарале... Изгледа дека моите погинале у сообраќајка...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Може... Која година си роден?
ТОНИ ЏАНГО: Шеестрета...
КРСТО ШПРИЦЕР: Да не погинале у земјотрес... Брат ми погина у земјотрес. Беше на
твои години. Ист ко тебе, само малку послаб и со цвикери, многу читаше...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Абе Шприцер, Црни беше повисок, колку тебе беше висок!
КРСТО ШПРИЦЕР: Како не, ти ќе ми кажеш шо бил Црни... Милентие, Црни беше
пљунат овој, али послаб и поцрн... Така ли е Џанго?
ТОНИ ЏАНГО: Како ќе речеш ти, ч’ко Шприцер...
КРСТО ШПРИЦЕР: Абе чичино, плукнати сте, да ви ибам главата...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Не бе, Шприцер, кај најде да ти личат?!
КРСТО ШПРИЦЕР: Еј Миле, еве нек дојде Цвета од Ниш ќе ја прашаме, ќе видиш. Цвета
е сведок, Цвета го знаеше Црни к’о и нејзе да ѝ беше брат...
ТОНИ ЏАНГО: Цвета?
КРСТО ШПРИЦЕР: Жена ми... Мора да дојдеш некогаш на ручек кога ќе биде таа дома...
Баш ќе ѝ биде мило... Многу се сакаа со брат ми, му беше ко постара сестра...
ТОНИ ЏАНГО: Беба ми кажа дека умрела тетка ѝ моје сочувство...
КРСТО ШПРИЦЕР: За шо бе?
ТОНИ ЏАНГО: Па за тетка ви... мислам...
КРСТО ШПРИЦЕР: Не моја бе, нејзина – шо имам ја со тоа еднаш сум ја видел у живот...
(Влегуваат Беба и Мими.)
БЕБА: Шприцер, има само „Смедеревка“, ако сакаш ќе купиме кисела вода...
КРСТО ШПРИЦЕР: Сакам... и нешто да јадам сакам...
БЕБА: Ееее, земи си сам; Џанго ај со нас да купиме кисела вода!
ТОНИ ЏАНГО: Да се допијам...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ај иди, иди... Ај прошетај малце... Испрати ги после на враќање до
дома...
ТОНИ ЏАНГО: Добро... Многу ми беше мило ч’ко Шприцер... Дојдете некад на бокс...
КРСТО ШПРИЦЕР: На бокс?
ТОНИ ЏАНГО: Да де у дом, тренираме... има турнири за патронат!
КРСТО ШПРИЦЕР: Перо уште е таму?
ТОНИ ЏАНГО: Уште!
КРСТО ШПРИЦЕР: Да ми го поздравиш многу! – А ти ќе доеш друг пат на ручек со
Мими да те види жена ми, баш ќе ѝ биде мило...
26
Грев или шприцер
(Излегуваат Беба, Мими и Џанго.)
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Од кај најде дека човекот ти личи на Црни? Нема везе. Да не те акна
тоа виното?
КРСТО ШПРИЦЕР: Еј поштар, вади таблата и не паламуди, ваљда знам сѐ за брат ми.

СЛИКА ТРЕТА
Во кино. Тоа може да се изведе вака: на просцениумот кон публиката наредени се
неколку столици. На нив седат луѓе, Беба, Џанго и Мими во средина. Џанго јаде семки. Од
позадината на сцената над нивните глави сноп светло кон публиката. Џанго ја фаќа
Беба за колено.
ТОНИ ЏАНГО: (На Мими.) Сакаш?
(Мими зема семки.)
ТОНИ ЏАНГО: (На Беба.) Сакаш?
БЕБА: Ц...
ТОНИ ЏАНГО: (На Мими.) Ти се свиѓа?
МИМИ: Дај ми уште малце семки...
ТОНИ ЏАНГО: (На Беба.) Ти се свиѓа филмов?
БЕБА: Така и така... ми се свиѓа. Зошто се исшиша Роберт де Ниро?
ТОНИ ЏАНГО: Кој, таксистот?
БЕБА: Не е за тоа!
ТОНИ ЏАНГО: Ептен ми се свиѓа оваа плавата...
БЕБА: Џуди Фостер... дете е...
ТОНИ ЏАНГО: И јас сум дете... (Ја фаќа за колено.) ... сега више не е дете – знаеш кога е
снимен филмот?
БЕБА: Не... (Го покрива лицето.) ... не можам да гледам како ќе го убие...
ТОНИ ЏАНГО: Од кај знаеш како се вика?
БЕБА: Кој?
ТОНИ ЏАНГО: Па оваа што ми се свиѓа...
БЕБА: Џуди Фостер?
ТОНИ ЏАНГО: Да!
БЕБА: Си слушнал за „Таксист“?
ТОНИ ЏАНГО: Да де... сум го гледал...
БЕБА: Сега го гледаш, будало една... А влезеш у кино заспиваш, па не знаеш што
гледаш...
ТОНИ ЏАНГО: Работам ноќе, отсабајле тренирам...
МИМИ: Може да пројдам... извини... (Му ги истура семките на Џанго.) ... извини... (Се
наведнува за да ги собере.)
ТОНИ ЏАНГО: Еј, еј пополека... не е важно... остави ги...
МИМИ: Извини... може да пројдам...
БЕБА: Каде?

27
Грев или шприцер
МИМИ: У вц! Ќе до’еш со мене?
БЕБА: Не!
ГЛАС ОД САЛАТА: Седи долу... не е татко ти стаклар...
ТОНИ ЏАНГО: (Се врти наназад... пауза. На Беба.) Ми се свиѓа!
БЕБА: Џуди Фостер – курвичкава?
ТОНИ ЏАНГО: Не...
БЕБА: Оваа другата не знам како се вика...
ТОНИ ЏАНГО: Не... ми се свиѓа коленово...
БЕБА: (Му ја трга раката.) ... Озбилно? И мене ми се свиѓа.
ТОНИ ЏАНГО: Сакаш да тргнеш со мене?
БЕБА: Каде?
ТОНИ ЏАНГО: Никаде... мислам... дали сакаш да тргнеш со мене?
БЕБА: Важи... дај малце семки! Само кажи каде?
ТОНИ ЏАНГО: Мислам... да идеме вака... ништо... не е важно!
БЕБА: Кажи, кажи?!
ТОНИ ЏАНГО: Мислев... дали ти се свиѓам? Одма да ги кажам – ти мене ми се свиѓаш
одамна, уште коа те видов у продавницата со Мими, има нешто што ме привлекуе...
БЕБА: (Пее.) Има нека тајна веза, тајна веза за све нас...
ТОНИ ЏАНГО: Не тоа, мислам, имаш добри нозе, мислам ми се свиѓаш!
БЕБА: И ти мене!
ТОНИ ЏАНГО: Значи сакаш да тргнеш со мене?
БЕБА: Имам дечко...
ТОНИ ЏАНГО: Што?!
БЕБА: Робер де Ниро...
ТОНИ ЏАНГО: Кој е тој копиљ ма?
МИМИ: Извини... може да пројдам... извини Џанго...
ТОНИ ЏАНГО: Кој е тој ма?
ГЛАС ОД ПОЗАДИНА: Тишина таму, не сте дома... да не е татко ти стаклар. Седни!

28
Грев или шприцер

СЛИКА ЧЕТВРТА
Се случува во куќата на Крсто Шприцер. Шприцер седи на маса. Цвета го трезни.
КРСТО ШПРИЦЕР: Не дојде?
ЦВЕТА: Ц!
КРСТО ШПРИЦЕР: Шо ццкаш мори, шо се ќерефекаш, ако завршила средно, не е авион
па да атерира кога сака. Кај може да биде?
ЦВЕТА: Не знам...
КРСТО ШПРИЦЕР: Шо не знаеш, како не знаеш – каде ти си одела на нејзини години?
ЦВЕТА: На работа – и те чекав од војска, помниш?
КРСТО ШПРИЦЕР: Помнам – тури малку лимун во ова кафево...
ЦВЕТА: А бе Шприцер, шо не дојдеш една вечер асално дома, да седнеме да се видиме,
нон-стоп негде лунѕаш, ако не си у камион си у кафана, ако не си у кафана си у камион,
толку ли се грозиш да дојдеш дома?
КРСТО ШПРИЦЕР: Не паламуди ма... шо готвиш?
ЦВЕТА: Леќа... а после пита со јаболки.
КРСТО ШПРИЦЕР: Не ставај шеќер во тоа питата ќе дојде Миле на ручек треба да донесе
некои италијански патрони.
ЦВЕТА: Што?
КРСТО ШПРИЦЕР: Ај сус ма! Ќе дојде Миле, не ставај шеќер, разбираш!
ЦВЕТА: Како му е нему шеќерот?
КРСТО ШПРИЦЕР: Ми покажуваше синоќа во кафана пред луѓе, тоа раката му е
пробушена к’о сито, вика наркоманите гомна да јадат...
ЦВЕТА: Сам се боде?
КРСТО ШПРИЦЕР: Не, јас го бодам...
ЦВЕТА: Што не се ожени тој човек да се среди...
КРСТО ШПРИЦЕР: Шо има да се жени ма, која е таа филозофија?! – Боље неженет, кај
може да спие тој со некој, кога цел живот спиел сам. Како кипот на слободата е! Сам стои
и на ветер и на снег, кога ќе изгрее сонце оди на работа! Миле да се жени, некоја смрдла
да му се мота по двоиполсобен стан со балкон на седми спрат! – Не може, многу е
себичен...
ЦВЕТА: Кој му пере бе Шприцер, никогаш не сум помислила кој се грижи за него...
КРСТО ШПРИЦЕР: Никој... поштенска штедилница на Југославија... Миле е као
депозит... Неповратно-повратно загубено средство...
(Ѕвонење на вратата.)

29
Грев или шприцер
КРСТО ШПРИЦЕР: Види кој е... ако е Беба не ја пуштај!
(Цвета излегува. Крсто Шприцер ја става главата под чешма.)
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ја стави таблата? Види шо раакивче ти носам. Од Сурдулица...
сурдуличка бела... никогаш не сум ја пробал...
КРСТО ШПРИЦЕР: Како си?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ја видов ќерка ти синоќа!
КРСТО ШПРИЦЕР: Која ќерка?
ЦВЕТА: Каде?
(Крсто Шприцер ја става главата пак под чешма.)
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Како која ќерка бе Шприцер?
КРСТО ШПРИЦЕР: Е така де – која ќерка?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Па Беба...
ЦВЕТА: Кај ја виде...
КРСТО ШПРИЦЕР: Беба, која Беба... Беба Лончар?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Шприцер брат, шо ти фали од сабајле бе, девојчето го видов пред
кино, не у јавна куќа!
ЦВЕТА: Со кого?
КРСТО ШПРИЦЕР: Исти ѓаол... нема разлика, и таму и ваму е мрак! Можат да се дрпаат
подеднакво и за двете се плаќа.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Шо му е ма?
ЦВЕТА: Со кого ја виде бе?
КРСТО ШПРИЦЕР: (Излегувајќи.) ... да купам цигари...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Со брат му...
ЦВЕТА: Со чиј брат бе Миле, да не си бил пијан?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Шо ако сум бил пијан, ја видов ќерка ти Цвето со брат му на мажот
ти Шприцер... Добро!
ЦВЕТА: Тој е умрен осумнаесет години...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Блед е нешто во лицето... ама жив е! Мрда... а и пуши!
ЦВЕТА: А бе Миле... шо заеб... ав... аш?! (Пауза.) Со брат му на Шприцер?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Да, само со бркчиња беше – тенки, исти к’о на Шприцер пред д’иде
у војска...
ЦВЕТА: Колку е стар...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Колку брат му на Шприцер...
ЦВЕТА: Да не мислиш?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Може една чаша, од тие поголемите...
ЦВЕТА: Сигурен си?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Се држеа за рака...
ЦВЕТА: (Крикнува.) Не!!!
(Влегуваат Шприцер и Беба.)
КРСТО ШПРИЦЕР: Шо се дереш ма, да не те колат? Еве ја ќерка ти, била кај Мими, учеле
англиски за матурски...
ЦВЕТА: (Ѝ приоѓа, ѝ удира шлаканица.) Каков англиски, каков матурски!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Шприцер брат, ај д’идеме до Бит-пазар, има Бугари, продаваат
чамци!
КРСТО ШПРИЦЕР: Шо продаваат?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Чамци за по риба...
(Излегуваат.)
ЦВЕТА: Како се вика?
БЕБА: Кој?
ЦВЕТА: Тој!
БЕБА: Џанго...
ЦВЕТА: Како му е името?
30
Грев или шприцер
БЕБА: Што е важно, остави ме сега да пројдам!
ЦВЕТА: Како се вика?
БЕБА: (Ѝ се издерува во фаца, проаѓа крај неа.) Тони се вика! Ти значи нешто?
(Цвета безгласно крикнува, седнува скршена на маса.)

СЛИКА ПЕТТА
Салата во домот. Бокс меч. Перо тренерот и Управничката седат зад една маса со
пехари и медали. Деца навиваат. Тука се Мими и Беба! Почнува борбата. Џанго против
Бугар.
МИМИ: Бугар, Бугар...
БЕБА: (Ги покрива очите.) Кажи кога ќе заврши...
МИМИ: Бугар, Бугар....
БЕБА: Зошто се тепаат?
МИМИ: Кој е бољи...
БЕБА: Кој е бољи?
МИМИ: Бугар, Бугар..
БЕБА: У што се тепаат?
МИМИ: У кило крв... Бугар... Бугар!
Одеднаш Бугар силно го треснува Џанго по стомак. Џанго паѓа. Штама. Џанго станува.
Крај. Бугар победува. Сите викаат: Бугар, Бугар!
БЕБА: Добар си?
ТОНИ ЏАНГО: Губи се ма...
БЕБА: Што ми се дереш мене бе?!
ТОНИ ЏАНГО: Ај шибај ма... сакам да раскинам...
БЕБА: Што ти е бе будало?!
ТОНИ ЏАНГО: Ај бритва! Не си ти за ова! Не ми се свиѓаш више...
БЕБА: Само тоа?!
ТОНИ ЏАНГО: Ќе ти ги вратам маиците...
БЕБА: (Цинично.) Не треба, на сираци мора да им се помага.
ТОНИ ЏАНГО: Губи се!
(Беба се врти, залипува, си оди.)

31
Грев или шприцер

СЛИКА ШЕСТА
Во куќата на Крсто Шприцер. Беба и Цвета.
БЕБА: Сељак, ем му кажав да не се заноси толку! Ух колку е глуп!
ЦВЕТА: Спиеше со него?
БЕБА: Што ти е ма па на тебе?!
ЦВЕТА: Спиеше со него?
БЕБА: Аман ма...
ЦВЕТА: (Ѝ се скарува.) Слушаш ли што те прашувам ма – спиеше ли со него?
БЕБА: До пола...
ЦВЕТА: Како до пола?
БЕБА: Па само спиевме со љубење, ништо повеќе... Каде е тато?
ЦВЕТА: У Ниш... вози за Ниш.
БЕБА: Ќе излезам, ако ме бара некој по телефон кажи дека сум умрела.
ЦВЕТА: Не лупај глупости...
(Беба излегува. Цвета спрема низ куќи, некој ѕвони на врата.)
ТОНИ ЏАНГО: Добар ден...
ЦВЕТА: (Стаписана.) Ист си!
ТОНИ ЏАНГО: (Се врти да види да нема некој зад него.) Дома е Беба? (Ѝ подава рака.)
Јас сум Тони, сигурно ви раскажала, ми рече дека сте многу блиски и дека сѐ си кажувате
како да сте најдобри другарки, а не мајка и ќерка...
ЦВЕТА: ... умре...
ТОНИ ЏАНГО: Кој умре?
ЦВЕТА: ... Беба...
ТОНИ ЏАНГО: Што е со Беба?
ЦВЕТА: Беба рече да речам дека умрела...
ТОНИ ЏАНГО: (Се смее.) Ха, таква е таа. Знаете... иста е како мене! Мене не ме знаете,
ама јас и Беба...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Се крсти на вратата.) Дај еден вињак!
ТОНИ ЏАНГО: Јас сум Тони – мислам Џанго, вие сте сигурно татко ѝ на Беба, сме се
запознале еднаш во кафаната, се сеќавате?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ај сврти се одпозади...
(Тони Џанго се врти.)

32
Грев или шприцер
ЦВЕТА: Ист...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Кај си бил до сега?
ТОНИ ЏАНГО: Нигде, дојдов да ја најдам Беба, сакам да ѝ се извинам...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Леукемија...
ТОНИ ЏАНГО: Кој има леукемија?
ЦВЕТА: Тој има леукемија на бубрези...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Во последно време и шеќер. Шеќераш сум затоа пијам само љуто, да
ме раствори малку...
ТОНИ ЏАНГО: Се извинувам многу... извинете... Кажете ѝ на Беба дека сум бил... (Тони
Џанго си оди.)
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Дај уште еден вињак!
ЦВЕТА: А сега?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Кажи му на Шприцер.
ЦВЕТА: Ти не си нормален... ќе ѝ кажам на Беба!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ти не си нормална... ќе му кажам на Џанго!
ЦВЕТА: На кој?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Нему!
ЦВЕТА: И?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: И ќе му купам карта за авион! – Нека оди у Аустралија! Имале ли
нешто?
ЦВЕТА: Беба вика не!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Води ја утре на лекар!

33
Грев или шприцер

СЛИКА СЕДМА
Се случува на терасата на една кафеана.
КРСТО ШПРИЦЕР: Знаеш дека личиш ист ко брат ми?
ТОНИ ЏАНГО: Чичко Шприцер...
КРСТО ШПРИЦЕР: Како тоа чичко Шприцер, замисли ја тебе да те викам чичко Јупи?
Маестро Шприцер, најбољи волан магистрале, специјалист за диви свињи!
ТОНИ ЏАНГО: Шприцер, знаеш ја и ќерка ти...
КРСТО ШПРИЦЕР: Немој детето на маса у кафана да ми го спомињаш бе смрдло! Ако
имаш нешто да кажеш кажи... немој ќерка ми! Да ти ибам крв, како личиш на брат ми!
ТОНИ ЏАНГО: Ама Беба...
КРСТО ШПРИЦЕР: ... ај џомка, ајде фаќај џаде... конобар!
ТОНИ ЏАНГО: Ја и ќерка ти идеме, ама ја нема више три дена... тоа сакам да ти кажам
бати пијаниот...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Од друга маса.) Седи бе Џанго... шо пиеш?
ТОНИ ЏАНГО: Шприцер, а ти?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Едно кафе за мене, молам...
ТОНИ ЏАНГО: Што се тресеш?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Не сум се напил ништо три дена...
ТОНИ ЏАНГО: Има лек за тоа – запали еден тутун...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Сакаш да патуваш по светот?
ТОНИ ЏАНГО: Да, ама Беба ја нема три дена да се јави и да се врати дома.
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Батали Беба, сакаш да одиш у странство?
ТОНИ ЏАНГО: Сакам, ама нема врска сега тоа...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Еве ти билет за Сиднеј!
ТОНИ ЏАНГО: Што?!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: (Го испива неговиот шприцер.) За Сиднеј, бриши у Сиднеј...
ТОНИ ЏАНГО: Ти нормален ли си бе...
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Ја сум, него ти не си ба те садистот!
ТОНИ ЏАНГО: Зашто?
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Беба ти е сестра!
ТОНИ ЏАНГО: Што?!
МИЛЕ ПОШТАРОТ: Беба ти е сестра!

34
Грев или шприцер

СЛИКА ОСМА
Куќата на Крсто Шприцер. Перо Тренерот, Цвета и Џанго. Цвета плаче.
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Госпожа, земи марамче...
ТОНИ ЏАНГО: ... колку е висок Мухамед Али?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Колку тебе!
ТОНИ ЏАНГО: Може он со глава лустер да скрши? (Рипнува и со глава го крши
лустерот.)
ЦВЕТА: Тони!

35
Грев или шприцер

СЛИКА ДЕВЕТТА
Куќата на Крсто Шприцер. Крсто пие кафе, се трезни! Влегува Беба.
БЕБА: Еј, Шприцер...
КРСТО ШПРИЦЕР: Не зборам со понављачки...
БЕБА: Шприцер ќе се каеш...
КРСТО ШПРИЦЕР: Нека се кајам!
БЕБА: Трудна сум!
ЦВЕТА: (Испушта едно тенџере.) Абортирај!
КРСТО ШПРИЦЕР: Не ме занимаш... шо работи волот?!
БЕБА: Студира...
КРСТО ШПРИЦЕР: Шо?
БЕБА: Филозофија...
КРСТО ШПРИЦЕР: Цвето... слушаш?
БЕБА: Оној... го знаеш... што нејќеше да ги мие забите!

36
Грев или шприцер

СЛИКА ДЕСЕТТА
Салата во Домот.
ЈОЦО БУГАР: (Во „цајканска“ униформа.) Зошто ќ’идеш у Австралија бе копиљ. Нејќеш
да идеш у војска, а смрдле?
ТОНИ ЏАНГО: Бугар, ај глеј си работа...
ЈОЦО БУГАР: Која работа?
ТОНИ ЏАНГО: Бркај криминалци...
ЈОЦО БУГАР: Еј копиљ, можеш д’идеш и у Америка, али и на сабајле со тебе у кило крв...
ТОНИ ЏАНГО: Може у динар?
ЈОЦО БУГАР: Може...
Се соблекуваат до појас, заземаат гард. Почнуваат да се тепаат. Џанго е нокаутиран.
ЈОЦО БУГАР: Шибај у Австралија брат, шибај!
Тони Џанго стои на сред салата. Му приоѓа Перо Тренерот. Му подава нешто завиткано
во весник. Џанго ги вади боксерските ракавици. Ги навлекува.
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Може ќе ти затребаат таму во белиот свет...
ТОНИ ЏАНГО: Може...
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Колку кила имаш?
ТОНИ ЏАНГО: Седумдесет и пет...
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Одржувај килажа... истрчај пола саат на сабајле...
ТОНИ ЏАНГО: Да те прашам нешто?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Прашај...
ТОНИ ЏАНГО: Си сакал некого некогаш?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Сум... тебе!
ТОНИ ЏАНГО: Не така бе, мислев женско...
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Тоа не се кажува...
ТОНИ ЏАНГО: Имаш право. (Го удира во стомакот.) Како мавам?
ПЕРО ТРЕНЕРОТ: Џанго секогаш треба да мава прв...
ТОНИ ЏАНГО: Никогаш не сум бил прв...
ЕДНО ДЕТЕ: Еј Џанго... Еј Џанго... Те бара некоја Беба да ти каже нешто важно...

КРАЈ
37