Professional Documents
Culture Documents
ARTIKULO. 83. Mga Normal na Oras ng Trabaho. - Ang normal na oras ng trabaho ng
anumang empleyado ay dapat hindi lalampas sa walong (8) na oras sa isang araw.
Ang mga tauhan na nagtatrabaho para sa kalusugan sa mga lungsod at munisipyo na may
populasyon na hindi bababa sa isang milyon (1,000,000) o sa mga ospital at klinika na may
kapasidad sa kama ng hindi bababa sa isang daan (100) ay nararapat na gumugol ng
regular na oras ng opisina, walong (8) oras sa isang araw, limang (5) araw sa isang linggo,
na may eksklusibong oras para sa pagkain, maliban kung saan ang mga dahilan sa
pagtugon sa serbisyo ay nangangailangan ng nasabing mga tauhan ay magtrabaho ng anim
(6) na araw o apatnapu't walong (48) oras, kung saan, sila ay may karapat-dapat na
karagdagang sahod ng hindi bababa sa tatlumpung porsyento (30%) ng kanilang regular na
sahod para sa trabaho sa ika-anim na araw. Para sa mga layunin ng Artikulo na ito, ang
"mga tauhan na nagtatrabaho para sa kalusugan" na dapat isama sa kategoryang ito ay ang
mga residenteng manggagamot, nars, nutrisyunista, dieticians, parmasyutiko, social
workers, laboratory technicians, mga tekniko ng paramedikal, psychologist, kumadrona,
attendants, at lahat ng iba pang mga tauhan sa ospital o klinika.
ART. 84. Oras na Nagtrabaho. - Ang mga oras na nagtatrabaho ay dapat isama ang (a)
lahat ng oras na kung saan ang isang empleyado ay kinakailangan na maging on duty o
maging nasa isang itinakdang lugar ng trabaho; at (b) ang lahat ng oras sa panahon na
kung saan ang isang empleyado ay dumanas o pinahintulutan na magtrabaho.
ART. 86. Night-Shift Differential. - Ang bawat empleyado ay nararapat bayaran ng isang
night shift differential na hindi bababa sa sampung porsyento (10%) ng kanyang regular na
sahod para sa bawat oras ng trabaho na isinagawa sa pagitan ng alas-diyes ng gabi at alas-
sais ng umaga.
ART. 87. Pagtatrabaho ng Overtime. - Ang trabaho ay maaaring isagawa nang higit pa sa
walong (8) oras sa isang araw, na kung saan ang empleyado ay binabayaran para sa
overtime na pagtatrabaho, isang karagdagang kabayaran o sweldo na katumbas ng
kanyang regular na sahod kasama ang hindi bababa sa dalawampu't limang porsyento
(25%) nito. Ang trabaho na isinagawa nang higit sa walong oras sa isang holiday o araw ng
pahinga ay dapat bayaran ng karagdagang kabayaran na katumbas ng rate ng unang
walong oras sa isang holiday o araw ng pahinga kasama ang hindi bababa sa tatlumpung
porsyento (30%) nito.
ART. 91. Karapatan sa Lingguhang Araw ng Pamamahinga. - (a) Tungkulin ng bawat isang
employer, maging tumatakbo man para kumita o hindi, na mabigyan ang bawat isa sa
kanyang mga empleyado ng isang panahon ng pamamahinga na hindi bababa sa
dalawampu't apat (24) na magkakasunod na oras pagkatapos ng bawat anim (6) na
magkakasunod na normal na araw ng trabaho.
ART. 94. Karapatan sa Holiday Pay. - (a) Ang bawat manggagawa ay dapat bayaran ng
kanyang regular na pang-araw-araw na sahod sa mga regular na holiday, maliban sa mga
establisyemento na nagtitinda ng mga tingi at nagbibigay serbisyo, na regular na gumagamit
ng mas mababa sa sampung (10) manggagawa;
c) Tulad ng ginamit sa Artikulo na ito, ang mga kabilang sa tinutukoy na "holiday" ay ang:
Araw ng Bagong Taon, Huwebes Santo, Biyernes Santo, ang ika-siyam na araw ng Abril,
ang unang araw ng Mayo, ang ika labindalawang araw ng Hunyo, ang ika-apat ng Hulyo,
ika-tatlumpung araw ng Nobyembre, ang ika-dalawampu't lima at ika-tatlumpung araw ng
Disyembre at araw na itinalaga ng batas para sa pagdaraos ng pangkalahatang halalan.
(b) Ang "employer" ay sinumang tao na kumikilos ng direkta o hindi direkta sa interes ng
pagiging isang employer na may kaugnayan sa isang empleyado at dapat din isama ang
pamahalaan at lahat ng mga sangay nito, subdibisyon at mga instrumento nito, lahat ng pag-
aari ng gobyerno o kinokontrol na mga korporasyon at institusyon, pati na rin bilang ang
mga pribadong institusyong hindi layuning kumita, o mga organisasyon.
(c) Ang "Empleyado" ay ang sinumang indibidwal na nagtatrabaho para sa isang employer.
ART. 102. Mga Paraan ng Pagbabayad. - Walang employer ang dapat magbayad ng sahod
ng isang empleyado sa pamamagitan ng mga tala ng pangako, mga voucher, mga kupon,
token, tiket, chit, o anumang bagay maliban sa ligal na pamamaraan, kahit na malinaw na
hiniling ng empleyado.
ART. 103. Oras ng Pagbabayad. - Ang mga pasahod ay dapat bayaran ng hindi bababa sa
isang beses bawat dalawang (2) linggo o dalawang beses sa isang buwan sa mga agwat na
hindi hihigit sa labing-anim (16) na araw. Kung dahil sa force majoure o mga hindi
inaasahang pangyayari na wala sa kontrol ng employer, ang pagbabayad ng sahod sa
itinakdang araw o oras ay hindi posible, marapat na bayaran kaagad ng employer ang sahod
pagkatapos maganap ang naturang force majoure o mga hindi inaasahang pangyayari.
Walang employer ang dapat gumawa ng pagbabayad nang mas kaunting dalas kaysa sa
isang beses sa isang buwan.
ART. 131. [133] Mga Benepisyo ng Maternity Leave — (a) Ang bawat employer ay dapat
magbigay sa sinumang empleyadong babae na buntis na nakapagbigay ng pinagsama-
samang serbisyo ng hindi bababa sa anim (6) na buwan para sa huling labindalawang (12)
buwan, maternity leave na hindi bababa sa dalawang (2) linggo bago ang inaasahang
petsa ng panganganak at isa pang apat (4) na linggo pagkatapos ng normal na
panganganak o aborsyon na may buong sweldo na nakabatay sa kanyang regular o
average na lingguhang sahod. Maaaring manghingi ang employer mula sa sinumang
empleyadong babae na nag-aaplay para sa maternity leave ang pagpapakita ng isang
sertipikong medikal na nagsasabi na ang panganganak ay maaaring maganap sa loob ng
dalawang linggo.
(b) Ang maternity leave ay dapat palawigin nang walang bayad kung sakali magkaroon ng
sakit o karamdaman na mapapatunayan na ang sanhi ay mula sa pagbubuntis,
panganganak, pagpapalaglag o makunan, na nagbibigay ng hindi karapat-dapat na
kwalipikasyon sa isang babae para makapagtrabaho, maliban kung siya ay mayroong hindi
nagamit na mga kredito sa pagliban mula sa kung saan ang nasabing pinalawig na
bakasyon ay maaaring singilin.
(c) Ang maternity leave na tinutukoy sa Artikulo na ito ay nararapat bayaran ng employer
para lamang sa unang apat (4) na panganganak ng isang babaeng empleyado pagkatapos
ng pagiging epektibo ng Code na ito.
(a) Pagbabayad ng mas konting halaga ng sahod, kabilang dito ang sahod, sweldo o iba
pang anyo ng pagbabayad sa serbisyo at mga natatanggap na benepisyo, sa isang
babaeng empleyado kumpara sa isang empleyadong lalaki, para sa trabaho o serbisyo na
may parehas na halaga; at
(b) Mas pag pabor sa isang empleyadong lalaki kumpara sa empleyadong babae na may
kinalaman sa promosyon, mga pagsasanay o seminar, pag-aaral at mga gawad sa iskolar
ng dahil lamang sa pagkakaiba sa kanilang mga kasarian.
ART. 135. [137] Mga Ipinagbabawal na Gawain. - Sinasabing labag sa batas para sa
sinumang employer ang:
(2) Tanggalin ang nasabing babaeng empleyado dahil sa kanyang pagbubuntis, o habang
nasa bakasyon o sa pagliban dahil sa kanyang pagbubuntis ;
ART. 137. [139] Minimum na Edad upang Makapagtrabaho. - (a) Walang bata na mas
mababa sa labing limang (15) taong gulang ang dapat magtrabaho, maliban kung siya ay
direktang nagtatrabaho sa ilalim ng kanyang mga magulang o tagapag-alaga, at ang
kanyang trabaho ay hindi nakagagambala sa kanyang pag-aaral.
(b) Ang sinumang indibidwal sa pagitan ng labinlima (15) at labing walong (18) taong gulang
ay maaaring magtrabaho sa mga itinakdang bilang ng oras at mga itinakdang panahon ng
araw ng pagtatrabaho na tinutukoy ng Kalihim ng Paggawa at Empleyo sa naaangkop na
mga regulasyon.
(c) Ang mga nabanggit na probisyon ay hindi dapat pahintulutan ang pagtatrabaho ng isang
indibidwal na mas mababa sa labing walong (18) taong gulang kung ang gawain ay
masyadong mapanganib o hindi kanais-nais sa kalikasan nito base sa pagtutukoy ng
Kalihim ng Paggawa at Empleyo.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------