PINTUAN

:
.
 " PINTUAN“
Isinulat ni: John Rafael Cortez

Saan nga ba nagsimula

Itong pag-ibig na ating nilikha
Hindi ko na namalayan
Nahulog na pala ng tuluyan

Sa mga matatamis mong salita

Ako'y nabihag na nga at hindi na makawala
Ano bang salamangka ang ginamit mo
At tila ako ay praning at baliw sayo

Sa malawak na espasyo ay may makipot na pintuan

Dito sa pintuan, tahimik ang puso kong nananahan.
Mga yabag ng paa na sa akin ay nagpapakaba
Dahan-dahan, unti-unti puso ko'y muling nabighani

Sa malalamig mong kamay

Dahan-dahan mong kinatok ang pintuang nalulumbay
Ginising ang puso kong mahimbing na natutulog
Ng iyong nanginginig na katok at nahihiyang pag-irog

Marahan kong itinapak ang mga paa

Upang sumilip sa pintuang nakasara
Hinatak ako palabas ng iyong nagsusumamong pagsinta
At malumanay kong binuksan ang pintuan upang ika'y masilayan na

At nang ika'y aking masilayan

Hindi ko maipaliwanag ang aking nararamdaman
Tila isang panaginip
Na parang ayaw ko nang magising mula sa aking pagkakaidlip
 Ngunit ito na naman sumusulyap ang nakaraan
Pilit kong kinakalimutan ang bakas ng sugat na kanyang inilaan
Buhat nang pumatak ang mga luha sa daan
Alak ang naging pamunas upang siya ay aking kalimutan

Kaya naman natakot ako at nag-alinlangan

Na baka maulit muli ang pait at pagdurasa na aking naranasan
Kaya pasensya kana kung hindi ko pa kaya na sumubok at magsakripisyo
Hindi pa siguro talaga handang ibigay ang buong pagkatao

Ngayon ay dahan-dahan ko nang isasara ang pintuan

Ihahakbang ang mga paa at handa nang lumisan
Pagkat alam ko na wala itong patutunguhan
Gigising na ako mula sa katotohanan

Ako ay gagapang pabalik sa aking higaan

Ipipikit ang mga mata, lilimutin na sa isipan
Pero salamat sa inialay mong tsokolate at rosas
Dahil ngayon ako ay babangon at maglalakbay sa panibagong bukas

Ngayo’y sa aking pag talikod tila luha agad sa mata’y umaagos

Tila ba parang nais kong mag humangos
Tunay bang handa ako? Napakaraming tanong sa aking isipan
Pero tama nga sila, kaya kong mapag isa katulad na lamang ng inihagis na
sisidlan

Sakit na galing sa pag lisan ko, dahilan rin ng mga napagtanto

Gayunpaman salamat sa iyo, isa kang susi sa pintuang kay tagal kong
kinandado
Sakit at pighating siyang nag pasuko sa walang humpay na paglaban ko
Kaya sinta pasensya kana kung muli kong isasara ang pintuan na ating
binuo.