Η αυτιστική συμπεριφορά ενός παιδιού εκδηλώνεται κυρίως κατά τα τρία πρώτα χρόνια,

στην αναπτυξιακή του πορεία. Τα βασικά του ελλείμματα είναι η σοβαρή κοινωνική του
απομόνωση η επικοινωνία και το έλλειμμα φαντασίας και δημιουργικότητας.

Τα παιδιά με αυτισμό έχουν σοβαρή έλλειψη κοινωνικοποίησης και αλληλεπίδρασης.

Αδυνατούν να συναλλάσσονται κοινωνικά για το λόγο αυτό μένουν μακριά από κάθε
κοινωνική, φυσική και ψυχολογική επαφή με άλλους. Απομονώνονται πολύ εύκολα, δεν
επιδιώκουν την επικοινωνία τους με άλλους, δεν εκδηλώνουν συγκινησιακές συμπεριφορές
καθώς επίσης δεν δένονται ιδιαίτερα με τους οικείους.

Ακόμη πολλά παιδιά τα οποία βρίσκονται υπό το φάσμα του αυτισμού(σχεδόν το 50%)
παρουσιάζουν έλλειψη στο κομμάτι της γλώσσας κάτι που δυσκολεύει την επικοινωνία
τους με τους άλλους. Παρουσιάζουν άτυπη γλώσσα και ο λόγος τους είναι άχρωμος. Πέρα
από την δυσκολία που υπάρχει στο να επικοινωνούν με το λόγο τους τα παιδιά αυτά
αντιμετωπίζουν και σοβαρό έλλειμμα και ως προς την επικοινωνία με τη γλώσσα του
σώματος.

Ως προς την έλλειψη δημιουργικότητας και φαντασίας των παιδιών αυτών, είναι φανερό
πως λόγω της άκαμπτης και στερεοτυπικής συμπεριφοράς τους, δεν αφήνουν περιθώριο
για παιχνίδια που αναπτύσσουν την δημιουργικότητα τους. Επομένως το αυθόρμητο
παίξιμο και το χιούμορ δεν συγκαταλέγονται στα χαρακτηριστικά τους, κάτι που επίσης τα
δυσκολεύει στο να έρθουν πιο κοντά με τους συνομήλικους τους, να συναναστραφούν μαζί
τους και να καταλάβουν τα συναισθήματα τους.

Η διαταραχή αυτιστικού φάσματος δεν είναι μια απλή παθολογική υπόθεση αλλά ένας
όρος που περιλαμβάνει μια σειρά βιολογικών συνθηκών με κοινά χαρακτηριστικά
συμπεριφοράς.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Στασινός, Δ. (2020). Η Ειδική Συμπεριληπτική Εκπαίδευση 2027. Η ελκυστική

εκδίπλωσή του στο Νέο ψηφιακό σχολείο με ψηφιακούς πρωταθλητές. Αθήνα:
Εκδόσεις Παπαζήση

Happe, F. (2003). (Επιμ., μτφρ.: Δ Στασινός).:Αυτισμός. Σύγχρονη ψυχολογική

θεώρηση (Δεύτερη έκδοση). Αθήνα: Gutenberg