You are on page 1of 4

Многу ме болеше навредата

Изговарањето навреди, посебно оние кои се скриени позади шега е лесно за многу луѓе. Најчесто

искажани на шала не секој може да ја препознае вистинската навреда.

Честопати луѓето сакајки да се истакнат во средината користат критики, отфрлаља, задевања се со

цел да те понижат, да те исмејат пред останатите величејки се себеси. Токму за таква навреда

сакам да ви зборувам. Навреда од луѓе што ги сакаш, почитуваш и ти значат нешто во твојот

живот.

Тој пролетен ден, се радував дека брзо ке завршам со часовите и дека топлото време ке биде

доволна причина за да излеземе надвор и да се дружам со моето друштво. Цел ден договаравме

кога и каде ке одиме за да во попладневните часови ми кажат дека се предомислиле и дека никој

нема да оди надвор. Иако се разочарав дека пропадна уште еден убав пролетен ден сепак се

сложив да прошетам со мајка ми по кеј. Една од нејзините редовни прошетки во пролет. Иако

занесени во разговорот некаде во далецината како да ги видов моите пријатели, не сакав да си

поверувам и затоа трпеливо им се приближував. Кога ме здогледаа сите беа збунети зошто не

очекуваа дека ке се сретнеме, само една од моите пријателки ме погледна во очи и со дрзок тон

се сврте кон мене и ми рече, Што гледаш, да саквме ке те повикавме и тебе. Сега сваќаш дека

несакаме да се дружиме со тебе. Пред и било што да кажам со солзи во очите мајка ми ме

повлече и продолживме по патот. Јас молчев цел пат, додека мајка ми само ми кажа, остај не

вреди да си дел од нив.

Знаете, после тоа долго размислував, сакав да најдам начи да го оправдам нивното однесување.

Се анализирав каде згрешив, да не сум ги повредила со нешто. Времето поминуваше, некои од

нив ми се извинија велеки дека биле под нејзино влијание , некои воопшто не ми презбореа. Но

овој настан многу ме заболе, ме искрси на парчиња. Незнаев ни како да реагирам, мозеби да не

беше мајка ми ке се карав ке се објаснував...


Ми требаше многу време да сватам дека со некои луге не вреди да се објаснуваш и да се

расправаш. Лугето кои ја чуствуваат твојата позитивна енергија сами ти се доближуваат,

едноставно те препознаваат. Во долгите разговори со мајка ми само една реченица ми остана во

главата

Никогаш не се расправај со глупави луѓе. Прво тие те спуштаат на нивното ниво, а потоа те

победуваат со нивното искуство.

Пак ке има луѓе што ке ме навредат, што ке сакат да ме понижат, жто ке сакат да ја видат мојата

болка и така тие да се хранат, но и јас учам и јас веке знам да препознаам кога некој сака да ме

навреди.

Можеме да кажеме дека навредата е еден вид емоционална злоупотреба. Тоа е меѓу најмалку

дискутираниот тип на злоупотреба што го доживува поединец. Општо земено, навредите не се

секогаш вербални. Тоа може да бидат критики, барања, закани, отфрлање или задевања. Во многу

случаи, самата жртва не е во состојба да разбере како да реагира во тие услови. Луѓето имаат

повисоко ниво на емоции што предизвикува ефектот на навреда да трае долго време. Луѓето

обично не сакаат да ги откријат своите ранливости, сè што прават е да ја навредат личноста. Тоа ги

повредува жртвите затоа што сметаат дека е неподносливо да го сварат однесувањето или фактот

што им е наведен. Никој не сака себеси да биде инфериорен пред другите, но кога го навредуваат

тие страдаат од вина во себе, која може да трае долго. Најдобар начин да се справите со ова е да

останете свесни за ова на секој можен начин и да реагирате на најдобар можен начин што

можете. Колку подобро се познавате себеси и вашите емоции, толку помалку ќе се повредите.
Секогаш е подобро да одговорите на некој кој постојано ве понижува.

Можете да ја игнорирате личноста еднаш или можеби двапати, но едноставно не можете да ја

игнорирате личноста после тоа. Мислам дека, штом ќе ја надмине границата, треба да

одговорите. Во спротивно, луѓето ќе мислат дека сте пасивни и ќе продолжат да ве навредуваат

секој пат, затоа што никогаш не реагирате.

Лутината не е единственото решение. Можете да зборувате многу учтиво, но строго, и соодветно

да одговорите на нив. Не треба да викате за да докажете поента. Запомнете, викањето на вашите

црева не е знак на сила, тоа е знак на слабост. Слабиот човек треба да вика и да злоупотребува за

да ја докаже поентата. Ако сте во право, можете да ги искористите соодветните зборови за да ја

објасните вашата страна и да докажете дека сте во право.

Ако некое лице сè уште не разбира и продолжува да злоупотребува, само излезете од таму. Не

треба да тонете на нивно ниво.

„Никогаш не се расправај со глупави луѓе. Прво тие те спуштаат на нивното ниво, а потоа те

победуваат со нивното искуство

Најдоброто нешто што некогаш сум им го направила на луѓето кои тогаш ме навредуваа и беа

груби кон мене, беше учтиво да им го покажам мојот гнев.

Порано ги игнорирав бидејќи знам дека мојата конфронтација може да биде застрашувачка, но

тие обично мислат дека сум премногу срамежлив за да се соочам со нив. Па како сакаат им дадов.
Ќе ги погледнав во очи, а потоа ќе им речев: „Би ценел ако можеш да бидеш убав во

изразувањето на својата поента на другите. Можете ли да го направите тоа, ве молам?“

За среќа, сите груби луѓе што ги сретнав се доволно паметни да се повлечат, некои дури и се

извинија, на што јас би одговорил со кратко „Благодарам“. Ако тие инсистираа, можам само да

кажам: „Претпоставувам дека очекував премногу од тебе“ и да заминам.

Овој пристап функционира особено ако имам влијание врз нивниот живот или работа, бидејќи тие

ќе разберат дека нема да ги казнувам или одмаздувам, едноставно нема повеќе да им верувам.

Тоа значи многу ако нивниот живот или работа е под влијание на мене.

Ако нивниот живот не е вклучен во мојот, само ќе ги игнорирам затоа што не вредат да се соочат.

Само ќе се погрижам да останам надвор од нивниот дофат.

You might also like