Professional Documents
Culture Documents
CÉLULA
COMPOÑENTES
CELULARES
BIOELEMENTOS
• Os
elementos
químicos
que
forman
a
materia
viva
reciben
o
nome
de
bioelementos.
• Os
bioelementos
máis
abundantes
son:
carbono
(C),
hidróxeno
(H),
osíxeno
(O),
nitróxeno
(N),
fósforo
(P)
e
xofre
(S)
e
reciben
o
nome
de
bioelementos
primarios.
• Os
oligoelementos
son
bioelementos
que
se
atopan
en
canDdades
moi
pequenas
pero
que
son
imprescindibles
para
a
vida
como
o
ferro
(Fe),
o
flúor
(F),
o
cinc
(Zn)
e
o
cobre
(Cu).
BIOMOLÉCULAS
As
moléculas
que
forman
parte
da
materia
viva
son
as
biomoléculas
e
están
formadas
por
bioelementos.
As
biomoléculas
poden
ser:
a) Inorgánicas:
auga
e
sales
minerais.
b) Orgánicas:
glícidos,
lípidos,
proteínas
e
ácidos
nucleicos.
AUGA
A
auga
é
a
biomolécula
máis
abundante
nos
seres
vivos.
Posúe
propiedades
fisicoquímicas
únicas:
a. É
un
disolvente
universal.
b. Bo
regulador
térmico.
c. Líquido
pracDcamente
incompresible.
d. Elevada
forza
de
adhesión.
SALES
MINERAIS
• As
sales
minerais,
tanto
disoltas
coma
precipitadas,
son
necesarias
para
o
organismo.
Atópanse
sobre
todo
en
froitas
e
verduras.
Cumpren
as
seguintes
funcións:
1. Función
reguladora:
interveñen
nas
reaccións
químicas
do
organismo.
2. Función
plásKca
e
estrutural:
por
exemplo,
o
calcio
e
o
fósforo
forman
parte
dos
ósos
e
o
flúor
dos
dentes.
GLÍCIDOS
Son
biomoléculas
formadas
por
C,
H
e
O.
ClasiTcanse
en:
1. Monosacáridos:
son
os
máis
sinxelos,
teñen
sabor
doce
e
disólvense
en
auga.
Con
función
enerxéDca
destaca
a
glicosa
e
a
frutosa
e
a
ribosa
e
a
desoxirribosa
son
compoñentes
dos
ácidos
nucleicos.
2. Disacáridos:
resultan
da
unión
de
dous
monosacáridos,
teñen
sabor
doce
e
disólvense
en
auga.
A
sacarosa
é
moi
abundante
en
plantas
(remolacha,
cana
de
azucre),
a
lactosa
presente
no
leite
e
a
maltosa
é
o
azucre
do
malte
presente
na
cebada.
3. Polisacáridos:
resultan
da
unión
de
miles
de
monosacáridos
e
poden
desempeñar
función
de
reserva
enerxéDca
(amidón
en
vexetais
e
glicóxeno
en
animais)
ou
función
estrutural
(celulosa:
compoñente
da
parede
celular
das
células
vexetais).
LÍPIDOS
Son
biomoléculas
orgánicas
insolubles
en
auga
formadas
por
C,H
e
O.
Destacan
os
seguintes
Dpos:
1. Triglicéridos:
a
súa
función
é
almacenar
enerxía
para
a
célula.
Están
formados
por
unha
molécula
de
glicerina
e
tres
de
ácidos
graxos.
2. Ceras:
serven
como
illante
e
protección
fronte
á
humidade.
3. Fosfolípidos:
forman
parte
das
membranas
celulares.
4. Terpenos:
aquí
destacan
as
vitaminas
A,
E
e
K.
5. Esteroides:
neste
grupo
destacan
o
colesterol,
a
vitamina
D
e
as
hormonas
sexuais.
TRIGLICÉRIDO
FOSFOLÍPIDOS
PROTEÍNAS
Son
biomoléculas
formadas
pola
unión
de
máis
de
cen
aminoácidos.
Hai
20
Dpos
de
aminoácidos
diferentes.
As
funcións
son
as
seguintes:
1. Estrutural:
forman
parte
das
membranas
e
dos
orgánulos
celulares.
2. EncimáKca:
os
encimas
son
proteínas.
3. Transporte:
serven
de
moléculas
transportadoras
doutras
a
través
do
sangue.
Ex.
a
hemoglobina
4. Defensa:
os
anDcorpos
que
se
enfrontan
a
microorganismos
son
proteínas.
5. Movemento:
hai
proteínas
contrácDles
como
a
acDna
e
a
miosina
das
células
musculares.
PROTEÍNAS
A
estrutura
das
proteínas
é
a
responsable
da
súa
acDvidade
biolóxica.
Tipos
de
estruturas
proteicas:
1. Estrutura
primaria:
corresponde
á
orde
ou
secuencia
dos
aminoácidos
na
proteína.
2. Estrutura
secundaria:
é
o
pregamento
da
proteína
no
espazo
por
atraccións
entre
os
seus
aminoácidos.
3. Estrutura
terciaria
4. Estrutura
cuaternaria
ÁCIDOS
NUCLEICOS
• Son
longas
moléculas
formadas
pola
unión
doutras,
chamadas
nucleóKdos.
• Cada
nucleóDdo
está
formado
pola
unión
de:
Ø
Un
monosacárido
(ribosa
ou
desoxirribosa)
Ø Unha
base
nitroxenada
que
pode
ser
a
Kmina
(T),
adenina
(A),
guanina
(G),
citosina
(C)
ou
uracilo
(U).
Ø
Unha
molécula
de
ácido
fosfórico.
ÁCIDOS
NUCLEICOS
Hai
dous
Dpos
de
ácidos
nucleicos:
• O
ADN:
ácido
desoxirribonucleico.
• O
ARN:
ácido
ribonucleico
ADN:
ÁCIDO
DESOXIRRIBONUCLEICO
• É
a
molécula
onde
se
atopa
a
información
xenéDca
de
todos
os
seres
vivos.
• Ten
as
seguintes
caracterísDcas:
Ø C a d a
n u c l e ó D d o
e s t á
f o r m a d o
p o l a
desoxirribosa,
o
ácido
fosfórico
e
unha
das
seguintes
bases
nitroxenadas:
A,
T,C,
G
Ø P o s ú e
d ú a s
c a d e a s
d e
n u c l e ó D d o s
complementarias
e
anKparalelas.
Ø As
dúas
cadeas
enrólanse
para
formar
unha
dobre
hélice
coas
bases
na
parte
interna
da
estrutura.
ARN:
ÁCIDO
RIBONUCLEICO
• Ten
as
seguintes
caracterísDcas:
Ø Cada
nucleóDdo
está
formado
por
ribosa,
por
ácido
fosfórico
e
unha
das
seguintes
bases:
A,
C,
G
ou
U.
Ø E stá
formado
por
unha
soa
cadea
de
nucleóDdos.
Ø O
ARN
sinte^zase
a
parDr
da
información
conDda
no
ADN
mediante
o
proceso
de
transcripción.
ARN:
ÁCIDO
RIBONUCLEICO
Hai
varios
Dpos
de
ARN:
• ARN
mensaxeiro
(ARNm):
ten
a
información
necesaria
para
a
síntese
dunha
proteína
(a
súa
secuencia
de
nucleóDodos
é
complementaria
a
unha
das
cadeas
do
ADN)
e
leva
esa
información
ata
os
ribosomas
onde
se
produce
a
síntese
(tradución
xenéDca)
• ARN
transferente
(ARNt):
Ten
como
función
o
transporte
dos
aminoácidos
aos
ribosomas
durante
a
tradución.
• ARN
ribosómico
(ARNr):
forma
parte
dos
ribosomas.
TEORÍA
CELULAR
• A
célula
é
a
unidade
anatómica,
fisiolóxica
e
xenéKca
de
todos
os
seres
vivos.
• Todos
os
seres
vivos
estamos
formados
por
células.
• Toda
célula
realiza
as
tres
funcións
vitais.
• Toda
célula
procede
doutra
célula.
CÉLULA
PROCARIOTA
• Son
as
células
máis
primiDvas
e
sinxelas
que
existen.
• Son
exclusivas
das
bacterias
e
das
cianobacterias.
• Presentan
as
seguintes
caracterísDcas:
Ø Non
teñen
núcleo,
o
seu
material
xenéDco,
molécula
de
ADN
pechada,
está
libre
no
citoplasma.
Poden
ter
plásmidos.
Ø Presentan
unha
membrana
plasmáDca,
ao
redor
presentan
unha
parede
celular
e
algunhas
unha
cápsula.
Ø No
citoplasma
teñen
ribosomas.
Ø Algunhas
bacterias
posúen
flaxelos
para
desprazarse.
Ø Os
pelos
ou
pili
son
prolongacións
que
lles
permiten
unirse
a
outras
bacterias.
CÉLULA
EUCARIOTA
• Son
moito
máis
grandes
e
complexas
que
as
procariotas.
Son
as
células
que
posúen
as
plantas,
os
animais,
os
fungos
e
os
protocDstas.
• Presentan
as
seguintes
caracterísDcas:
Ø Posúen
un
núcleo
onde
se
atopa
o
material
xenéDco.
Ø Posúen
una
membrana
plasmáDca.
Ø Posúen
un
citoplasma
onde
se
diferencia:
-‐
Citosol
-‐
Citoesqueleto
-‐
Orgánulos
Ø Hai
dous
modelos
de
célula
eucariota:
animal
e
vexetal
CÉLULA
EUCARIOTA:
NÚCLEO
Podemos
disDnguir
as
seguintes
partes:
• Envoltura
nuclear:
formada
por
dúas
membranas,
posúe
poros.
A
membrana
externa
ten
adheridos
ribosomas
xa
que
a
envoltura
nuclear
é
unha
conDnuidade
do
RER.
• CromaKna:
formada
por
moléculas
de
ADN
asociada
a
histonas
(proteínas).
As
fibras
de
cromaDna
condénsanse
para
formar
os
cromosomas.
Está
bañada
polo
nucleoplasma.
• Nucléolo:
estrutura
formada
por
ARN
e
proteínas,
é
o
lugar
onde
se
sinteDza
o
ARN
ribosómico.
CÉLULA
EUCARIOTA
ANIMAL:
CITOPLASMA
É
unha
célula
cun
alto
grao
de
especialización
polo
que
hai
moitos
Dpos
celulares.
En
todas
se
disDnguen
as
seguintes
estruturas:
• Membrana
plasmáDca
• Citosol
• Citoesqueleto
• Centrosoma
• Ribosomas
• Orgánulos:
mitocondrias,
RER,
REL,
aparato
de
Golgi,
lisosomas,
peroxisomas,
vesículas.
CÉLULA
EUCARIOTA
ANIMAL:
MEMBRANA
PLASMÁTICA
• É
unha
fina
capa
que
separa
o
conDdo
da
célula
do
medio
que
a
rodea
e
regula
a
entrada
e
saída
de
substancias.
• Está
formada
por
unha
bicapa
lipídica
con
proteínas
e
glícidos.
Esta
estrutura
é
semellante
en
todas
as
demais
membranas
celulares.
MECANISMOS
DE
TRANSPORTE
A
TRAVÉS
DA
MEMBRANA
• O
transporte
a
través
da
membrana
é
selecDvo
e
realízase
de
disDntas
formas:
1. Difusión
simple
2. Ósmose
3. Transporte
mediado
por
proteínas
4. Endocitose
e
exocitose
DIFUSIÓN
SIMPLE
• As
moléculas
pequenas
e
sen
carga,
como
o
O2
e
o
CO2
atravesan
libremente
a
membrana
plasmáDca
a
favor
de
gradiente.
ÓSMOSE
• Consiste
na
difusión
de
auga
a
través
da
membrana
plasmáDca.
A
auga
emigra
dende
a
disolución
máis
diluída
cara
á
máis
concentrada,
co
obxecDvo
de
igualar
concentracións.
TRANSPORTE
MEDIADO
POR
PROTEÍNAS
• As
moleculas
máis
grandes,
como
a
glicosa,
ou
con
carga,
como
os
ións,
transpórtanse
a
través
de
proteínas
de
membrana.
a) Transporte
acKvo:
en
contra
de
gradiente
e
con
gasto
de
enerxía.
b) Transporte
pasivo:
a
favor
de
gradiente
e
sen
gasto
de
enerxía.
ENDOCITOSE
E
EXOCITOSE
• As
par^culas
moi
grandes,
como
as
proteínas
ou
as
bacterias
enteiras,
transpórtanse
cara
ao
interior
celular
mediante
a
formación
dunha
vesícula
con
parte
de
membrana
plasmáDca,
que
se
deforma
para
abarcalas
e
incorporalas
ao
citoplasmaèENDOCITOSE
• O
proceso
contrario
é
a
EXOCITOSE.
CÉLULA
EUCARIOTA:
CITOSOL
• O
nome
que
recibe
o
conDdo
celular
é
o
citoplasma.
Nel
atópase
unha
solución
acuosa
de
aspecto
xelaDnoso
chamada
citosol.
• As
estruturas
celulares
que
están
inmersas
no
citosol
poden
estar
rodeadas
de
membrana
(orgánulos)
ou
non.
CÉLULA
EUCARIOTA:
CITOESQUELETO
• É
un
conxunto
de
filamentos
proteicos
que
se
distribúen
por
todo
o
citoplasma
formando
unha
rede
que
lle
dá
soporte
e
estabilidade
á
célula.
• Intervén
tamén
no
movemento
da
célula.
CÉLULA
EUCARIOTA
ANIMAL:
CENTRÍOLOS
• Os
centríolos
son
estruturas
exclusivas
das
células
animais
que
forman
parte
do
centrosoma.
• Teñen
a
apariencia
de
dous
cilindros
ocos
cuxas
paredes
están
compostas
por
finos
tubos.
Os
centríolos
encárganse
de
dirixir
o
movemento
dos
filamentos
do
citoesqueleto.
• Tamén
parDcipa
na
distribución
dos
cromosomas
durante
a
mitose.
CÉLULA
EUCARIOTA:
RIBOSOMAS
• Estruturas
que
poden
aparecer
flotando
no
citosol
ou
adheridos
ás
paredes
do
re^culo
endoplasmáDco.
• A
súa
función
é
a
síntese
de
proteínas.
CÉLULA
EUCARIOTA:
RETÍCULO
ENDOPLASMÁTICO
• Conxunto
de
sacos
e
canais
membranosos
comunicados
entre
si,
que
se
extende
por
todo
o
citoplasma.
• Se
levan
adheridos
ribosomas
na
súa
cara
externa,
chámase
RER
e
a
súa
función
é
a
síntese
de
proteínas.
• Se
non
leva
adheridos
ribosomas
é
o
REL
e
a
súa
función
é
a
síntese
de
lípidos.
CÉLULA
EUCARIOTA:
APARATO
DE
GOLGI
• Conxunto
de
sacos
membranosos
apilados
rodeados
de
pequenas
vesículas.
• As
súas
funcións
son:
-‐
Modificación
das
substancias
sinteDzadas
no
RER.
-‐
Secreción
celular.
-‐
Produción
de
membrana
plasmáDca.
-‐
Formación
de
lisosomas.
CÉLULA
EUCARIOTA:
MITOCONDRIAS