Professional Documents
Culture Documents
FORMAS NON CELULARES: NON REALIZAN AS TRES FUNCIONS VITAIS POR SI SOLOS .
VIRUS
DEF: axentes infecciosos e parasitos,formados fundamentalmente por ácidos nucleicos e proteínas , que se replican só dentro
das celulas vivas que se infectan , xa que necesitan da maquinaria celular para reproducirse.
- Estrutura simple ;
Interior material xenético (ADN/ARN), ten acido nucleico que
Constiruen o seu xenoma .Se presenta en forma de simple cadea
Ou dobre cadea , e o tamaño e variable.
Capsida ; cuberta de proteinas codificadas polo virus que Envolve o
seu xenoma
Alguns teñen membrana lipidica ; que rodea a cápsida.
Os mais complexos ( bacteriófagos): teñen mais estructuras Como :
Unha cola ( a traves da que inxectan o ácido nucleico no interior das
Bacterias ) ,fibras ( interveñen do recoñecemento da celula hospeda)....
Ciclolítico: o virus introduce o seu material xenético na célula aprópiase do seu metabolismo, multiplicándose provocando a súa
morte coa saída do exterior das estruturas formadas, estas teñen como obxectivo infectar as células. ( entrada e saída )
Ciclo lisoxénico: o material xenético de virus intégrase no cromosoma da célula e en cada división celular pasará as células fillas e
recibe o nome de prófago. Os virus capaces de dar lugar a este tecido reciben o nome de temperados e que nun momento
determinado se activarán entrando no ciclolítico.( estado de lactesia )
ENFERMEDADES VÍRICAS
1. Gripe
COMO SE REPRODUCEN OS VIRUS
2. Varicela
O ciclo reprodutivo dun virus consta destas fases: 3. Rubeola
4. Viruela
1 Recoñecemento do hospedador e penetración na céula. 5. Ébola
6. Hepatitis
A maioría dos virus teñen na súa cápsida proteinas que se unen
7. Sida
especificamente a proteínas receptoras da membrana da célula a
infectar. Nalgúns casos, o virus entra completo na célula; outras
veces só o fai o seu ácido nucleico.
2 Replicación do virus.
Prodúcense múltiples copias do xenoma do virus, as proteínas da cápsida e outros compoñentes virais. Este proceso depende
dos xenes do virus e da célula. En ocasións, o virus pode permanecer durante longos periodos de tempo dentro da célula, sen
chegar a replicarse; é o que se coñece como ciclo lisoxénico.
Os compoñentes do virus, virións, ensámblanse, formando novas partículas de virus capaces de infectar novas celulas . A saída
dos virións pode implicar ou non a a rotura ou a morte da célula.
VIROIDES
Sinxelos
Estructura : soamente ARN de cadea sinxela circular e covalentemente pechado ( baston ) ( NON capsida ni envoltura
lipídica)
Replicación : empregan a maquinaria celular ( Non codifican proteinas )
PRIÓNS
DEF: axentes infecciosos formados unicamente por unha proteina que presenta alteración na súa estrutura tridimensional.
A infección ten lugar cando un prión ou proteína infecciosa contacta coa proteina nativa, que ten un pregamento
normal.
O prión modifica o pregamento da proteína normal, que se transforma noutro prión.
Esta reacción en cadea produce agregados non funcionais da proteína, que causan a enfermidade
Os prións son responsables dalgunhas encefalopatías esponxiformes de mamíferos, como o mal das vacas tolas, que se
transmite ao inxerir un animal con prions
CÉLULA
Todas as células teñen unha estrutura común que se diferencian os seguinte compoñentes:
A MEMBRANA PLASMÁTICA.
Composta por unha dobre capa de lípidos con proteínas inseridas nela.
O CITOPLASMA.
Nel encóntranse todos os compoñentes celulares, formado por una disolución acuosa, o citosol.
O ADN
Forma un único cromosoma circular. Localizase no nucleoide (nunha rexión do citoplasma), que non está protexida por ningunha
membrana.
OS RIBOSOMAS
A súa estrutura e función son similares ás das células eucariotas pero son de menor tamaño.
A PAREDE CELULAR.
(Na maioría das células ) que rodea a membrana e protexe a célula. A súa composición química ten como compoñente principal
o peptidoglicano, un polisacárido. Función : protexer a célula .
OS PILI.
filamentos cuxa función e o intercambio de material xenético con otras bacterias.
AS FIMBRIAS.
filamentos máis pequenos ca os pili. Están relacionadas coa fixación da célula a outras células procariotas ou eucariotas e a
superficies.
A CÁPSULA.
(nalgunhas bacterias)para maior protección, que rodea a parede celular.
O FLAXELO
(Algunas células ),lles proporciona movemento.
OS PLÁSMIDOS.
Pequenas moléculas circulares de ADN. Localizase fóra do nucleoide e conteñen información xenética que complementa o
xenoma da célula
CELULA EUCARIOTA ( REINOS PROTOCTISTAS , FUNGOS , PLANTAS E ANIMAIS .
CÉLULA ANIMAL: COMPOÑEN OS ANIMAIS E ALGUN ORGANISMOS UNICELULARES
MEMBRANA PLASMÁTICA:
Formada por una dobre capa de lípidos con proteínas inseridas nela , que permite o intercambio de sustancias .
CITOPLASMA
Formado por unha disolucion acouosa ( o citosol),Nel econtranse inmensos organulos celulares.
RIBOSOMAS
Poden estar adheridos ao RE ou dispersos polo citoplasma . Funcion : sintese de proteinas
NÚCLEO CELULAR
Conte o adn da célula , estendese en forma de cromatina ou compactada en forma de cromosomas . Protexida por una dobre
membrana , atravesada por poros que permiten os translado selectivo de moléculas ,( adn ) . Otros componentes :
- A cromatina: formada por fibras enmarañadas. Cada fibra é unha molécula de ADN asociada a proteínas. Dan lugar aos
comosomas na división. O ADN do núcleo controla e regula as funcións vitais da célula.
- Os nucléolos: estructura esférica nas que forman certos compoñentes dos ribosomas.
- Nuleoplasma : medio ocuoso no que se produce sintese dos ácidos graxos.
CITOESQUELETO
Rede de filamentos que lle dá forma á célula e permite o seu movemento.
RETÍCULO ENDOPLASMÁTICO
Conxunto de canles e sáculos , que a partir de la membrana celular estendense por gran parte do citoplasma;
APARATO DE GOLGI
É un conxunto de sáculos , que modifican as substancias anteriormente sintetizadas no R.E , e as empaqueta en vesículas para o
transporte o secrecion . 1 membrana
MITOCONDRIAS
Estructuras ovaladas de dobre menbrana ; a mebrana externa é lisa e a interna está repregada en forma cristas .
LISOSOMAS
Vesículas que conteñen encimas dixestivas .
FLAXELOS /CILIOS
Prologancions da menbrana celular e do citoesqueleto , que permite o desplazamento das celulas e o movemento das partículas
que o rodean. Cilios ; curtos e numerosos e flaxelos : longos e escasoos.
CENTRIOLOS
Son dous cilindros de ocos de fibra proteicas , chamadas microtúbulos e microfilamentos , que orixinan o citoesqueleto , o fuso
acromático e os orgánulos do movemento .
PAREDE CELULAR
É una envoltura que recobre o exterior da membrana plasmática. Dálle protección e rixidez á célula vexetal. A súa composición
varía entre as plantas, as algas e os fungos. Nas plantas e nas algas, está formada, principalmente, por celulosa e otros
polisacáridos
Estrutura ríxida situada por fóra da membrana plasmática e formada fundamentalmente por celulosa. Protexe as células e
mantén a súa forma.
CLOROPLASTOS
Son orgánulos rodeados por dúas membranas. No seu interior encontranse os grana, conxuntos de sáculos amoreados
chamados tilacoides.
No interior dos tilacoides está a clorofila, un pigmento necesario para captar a enerxia solar.
O espazo interno, denominado estroma, contén encimas e fragmentos de ADN
Función : sintetizar compostos orgánicos mediante o proceso da fotosintese.
VACÚOLOS
Poden ocupar un 90 % do volume celular. Contenen auga e
otras substancias e contribúen a manter a rixidez da célula vexetal.