Professional Documents
Culture Documents
1-TEORÍA CELULAR
HISTORIA DA INVESTIGACIÓN CELULAR e PRINCIPAIS FITOS
2-2 CITOPLASMA
É o medio interno da célula, nel realízanse as funcións
celulares e está composto, basicamente, de:
Citosol: Líquido viscoso composto de auga e substancias
disolvidas.
Orgánulos: Estruturas que realizan gran parte das funcións
celulares.
3-CÉLULA PROCARIOTA
É o tipo de célula máis pequeno e simple morfoloxicamente. Non presenta núcleo e ten un
DNA circular no citoplasma non rodeado de membrana.
Na súa organización podemos dicir que
Presenta unha parede que rodea á súa membrana
celular.
Carece de todo tipo de orgánulos agás ribosomas
Presenta uns repregues na súa membrana
denominados mesosomas de gran actividade
metabólica.
Os seu DNA non está solto polo citoplasma, senón
nunha rexión concreta ou nucleoide.
Os exemplos típicos soen ser bacterias e
cianofíceas.
4-CÉLULA EUCARIOTA
Son as células máis grande e complexas; presentan núcleo e orgánulos ademais dos
ribosomas; tódolos orgánulos agás os ribosomas están rodeados dunha ou dúas membrana.
2
1 BACH TEMA 04 CÉLULA E TECIDOS
3- ORGÁNULOS: son estruturas dentro do citoplasma e que se encargan de realizar as funcións
celulares. Non teñen unha distribución igual en tódalas células, depende da función de cada célula.
FUNCIÓNS:
Síntese e transporte de substanzas lípidos (R.E.L) e proteínas (R.E.R)
Detoxificación, limpeza de substancias tóxicas(R.E.L)
3.2.4 - LISOSOMAS
OS ORGÁNULOS DE
MEMBRANA SIMPLE ESTÁN
TODOS CONECTADOS, DE
TAL FORMA QUE UNS SE 3
ORIXINAN DE OUTROS
1 BACH TEMA 04 CÉLULA E TECIDOS
3.3 - ORGÁNULOS DE MEMBRANA DOBRE, como o seu nome indica están rodeados de dúas
membranas concéntricas, unha externa e outra interna.
3.3.1 - MITOCONDRIAS
ESTRUTURA: Teñen forma de ril e son de cor vermella xa que
acumulan ferro.
Presentan unha membrana externa e unha interna; a
interna reprégase nunha serie de cristas internas ou CRISTAS
MITOCONDRIAIS onde se atopan os encimas que realizan a
respiración celular.
O espazo interno denomínase MATRIZ; ademais
presentan DNA e ribosomas internos,
FUNCIÓN: Son os orgánulos enerxéticos, fan a
respiración celular, divídense independentemente do ciclo celular
3.3.2 - CLOROPLASTOS
ESTRUTURA:
Presentan membranas interna e externa.
Presentan unha serie de capas internas ou TILACOIDES,
fundamentais para fotosíntese
Os tilacoides poden agruparse nunhas estruturas
denominadas GRANA,
O espazo interno denomínase ESTROMA; presentan DNA
e ribosomas internos,
FUNCIÓN: Realizan a fotosíntese; divídense independentemente do ciclo celular.
4. NÚCLEO:
ESTRUTURA
Normalmente esférica
Envolto pola membrana nuclear, esta presenta ribosomas asociados, moi relacionada co R.E.R
Partes
NUCLEOPLASMA: líquido do núcleo
NUCLEOLO: Fabrica ribosomas
CROMATINA: DNA + proteínas, cando se condensa dá lugar a cromosomas
Función: DIRIXE O METABOLISMO CELULAR
4
1 BACH TEMA 04 CÉLULA E TECIDOS
TECIDOS ANIMAIS
TECIDOS EPITELIAIS
Células moi pegadas que forman láminas, medran en 2 dimensións revisten e
recobren superficies internas e externas. Basicamente existen 2 tipos.
1. Revestimento que recobren superficies internas e externas e poden ter unha
ou máis capas de células e a
2. Glandular: Encárgase de producir e excretar substancias ao exterior
(EXOÓCRINAS) do corpo ou ao tubo dixestivo (ENDÓCRINAS) como saliva, suor
ou zumes gástricos
TECIDOS CONECTIVOS
Son tecidos de sostén, almacenamento e recheo do corpo e sempre presentan unha matriz máis
ou menos viscosa que envolve unha fibras que dan sostén ou protección á parte do
corpo un exemplo é o coláxeno.
Tipos:
1. Conxuntivo: Tecido de recheo do corpo presenta célula e fibras, este pode ser
máis ou menos denso segundo o contido en febra se pode formar tendóns e ten
moito coláxeno ou a base da pel se ten pouco coláxeno.
5
1 BACH TEMA 04 CÉLULA E TECIDOS
TECIDOS VEXETAIS
Os vexetais, ao contrario que os animais, poden crear células continuamente, aínda que sexa
só en determinadas zonas, os seus tecidos soen ser máis “simples” e con abundancia de
células mortas.
TECIDOS MERISTEMÁTICOS
Son células non especializadas (embrionarias), con paredes brandas que se
endurecen despois. Presentan división continua e son as únicas células vexetais que
presentan divisións. Van dar lugar ao resto dos tecidos vexetais. Tipos:
Primarios: Responsábeis crecemento en lonxitude están nunha parte da planta
recuberta de follas coriáceas ou XEMAS que poden ser
Apicais en ápice de raíz e talo
Axilares repartidos polo talo e que son a base de futuras ramas e follas
TECIDOS PARENQUIMÁTICOS
Teñen células grandes, vivas, poligonais con numerosos cloroplastos e vacúolos
grande. Os seus tipos serían:
Clorofílico: Existe nas partes verdes e presenta gran número de cloroplastos, realiza a
fotosíntese (VER TEMA 12)
Reserva: É o máis común e presenta estruturas de reserva de amidón ou amiloplastos
Acuíferos: Encárgase da reserva de auga en ocos
Aeríferos: Trasporte de aire a zonas inundadas
TECIDOS DE SOSTÉN
Dá forma e mantén ergueita a planta, soe ter paredes grosas, os seus tipos son:
Colénquima: Son células vivas, alongadas que forman febras con acumulo irregulares de
celulosa que as fai flexíbeis e resistentes; ademais axuda a que as células encaixen
Esclerénquima son células coas paredes moi engrosadas e mortas que reforzan e dan
elasticidade ás plantas
TECIDOS PROTECTORES
Son tecidos que cobren a superficie externa dos vexetais e constitúen
unha capa impermeábel e de protección. Os seus principais tipos son
Cutícula: Recobre as partes novas do vexetal, é unha soa capa de células
moi unidas recuberta dun material graxo ou cutina e cera na parte máis
externa; pode presentar estruturas como pelos e espiñas, presenta os estomas
(tema 12) para intercambio gasoso e transpiración.
Suber ou Cortiza: Serve de illante térmico e é impermeábel; substitúe nas
zonas máis vellas á epiderme.
6
1 BACH TEMA 04 CÉLULA E TECIDOS
TECIDOS CONDUTORES (VER TEMA 12)
Transporte os zumes da planta e son dous tipos:
XILEMA: Transporta zume bruto, nel hai un adelgazamento
progresivo das paredes entre células condutoras ate case desaparecer. O
seu redor está engrosado con lignina, provoca a morte celular, polo que
as súas células quedan reducidas a auténticos tubos de transporte de
substanzas e son denominadas TRAQUEIDAS.
O paso de zume de célula a célula realízase por “punteaduras” ou
zonas de parede delgada, no entanto, existente. Tamén serven de
soporte mecánico e axudan ao crecemento do vexetal.