30 pong oras para sa bukas

(Wiw wiw wiw wiw) hagonghong ng ambolansya

Dahil sa hinde inaasahang disgrasya
Hinde ko batid kung matatamasa pa ba
Pangalawang buhay kung si kamatayan ay kalaro ko na
Saan na ba patungo ang byahe na to
Ah, baka sa huling hantungan na ng buhay ko

Halina’t bumalik sa aking nakaraang oras

Ng makwento ko sainyo ang buhay kong muntik ng mag wakas
Aabutan pa kaya ako ng bukas
Dahil lamang sa simpleng kagat ng ahas

Unang simana buwan ng Abril tirik ang araw

Di inaakalang si kamatayan ay dadalaw
Kaguluhang tahimik, ay niyang pinukaw
Sa pag bagsak ng mga mata’y kabilang buhay ay akin ng tanaw

Katawan ko’y unti-unti ng hinde nakakagalaw

Mga mata ko’y ilaw ay di na matanaw
Habang bibig ko’y unti-unti ng uhaw
Kamandag sa katawan ko’y umaapaw

Habang mata’y nakamasid sa kulay bughaw na alapaap

Nandun nanatili pa din ang aking pakiusap
At bukang bibig na lamang ay pasalamat
Kung pangalawang pagkakataon pa ay akin pa bang malalasap

Sa simpleng kagat lamang ay…

Muntik ng kitilan ng buhay
Labing pitong sakripisyo muntik ng malustay
Pasalamat na lang gumamot ay mahusay

Saksi ang araw at ang buwan

Sa krus sa balikat na aking pasan-pasan
Kung gaano kahirap panahong aking pinagdaanan
Buti na lang hinde si kamatayan
Ang aking pinatunguhan
 (Wiw wiw wiw wiw) tunog ng ambolansya
Sariwa pa sa aking mga ala-ala
Ala-ala na muntik na akong kitilan ng hininga
Walang ibang dala, ingat at leksyon ang bunga

Sa aking madilim na pag lalakad

Pasalamat sa huli’y may magandang bungad
Pagkakataon na hinagagad
Kanya naman ay binigay at tinupad

Aking madilim, mapait nanakaraang bangungot

Ay unti-unti ko ng nalilimot
Ala-ala, nakaraan at takot
Sakin puminsala ng dulot

Binigay na pagkakataon ay pahalagahan

Dahil ito’y hinde nabibiling yaman
Tanging regalo ng may lalang
Na buong buhay ko ay akin ng pasan-pasan

Hinde maipaliwanag sa mga talata maging din sa mga salita

Kung gaano kasaya ang tugon na ekspresyon
Salamat sa tatlong pong oras
Para mabuhay sa araw at ng bukas