Paggamit ng Filipino sa Kursong Humanidades at Agham Panlipunan

Nakasanayan na natin ang paggamit ng wikang Ingles bilang midyum ng pagtuturo sa iba’t
ibang asignatura tulad ng Humanidades at Agham Panlipunan. Kung tutuusin ay maaari naman
tayong gumamit ng ating sariling wika ngunit sa panahon ngayon, may mga bagay na mas
madaling maintindihan kung ito ay nasa wikang Ingles. Katulad nga ng mga terminolohiya na
ginagamit sa Agham, Matematika at iba pang may mga kumplikadong paksa sa pag-aaral.
Kung isasalin natin ito sa wikang Filipino, malalalim ang gagamiting salita na maaaring mahirap
pakatandaan dahil sa pagsasalin. Karagdagan pa rito ay may mga Ingles na salita rin na walang
katumbas na salita sa wikang Filipino.

Ayon kay Bernales et. al, 2019, “Bagaman Ingles ang talagang dapat na wikang panturo sa
mga larangang Humanidades at Agham Panlipunan, sa pagpapaliwanag sa klase ay
namumutawi sa kanila ang Wikang Filipino.” Nabanggit pa nila na lalo sa mga talakayang
pangkasaysayan, gobyerno, at mga suliraning panlipunan ay matindi ang bagsak ng bawat
opinyon ng mga mag-aaral kapag ito ay ipinahahayag sa Wikang Filipino. Bilang isang mag-
aaral, mas madali kong naipapaliwanag ang aking mga opinyon kapag ito ay nasa wikang
Filipino dahil mas bihasa ako sa paggamit nito. Mas madali ang pagbuo ng mga ideya ukol sa
mga paksa na dapat bigyang paliwanag.

Sa aking palagay, ang ipinapalabas na layunin ng paggamit ng sariling wika sa pagtuturo ay

upang mas malinang ang ating kaalaman sa pag-unawa ng ating wika. Ito ang magsisilbing
gabay upang hindi natin malimutan ang ating kinagisnang wika at hindi ito maalis sa kultura ng
edukasyon. Marapat lamang din ito dahil tayo ay isang mamamayan na nakatira sa Pilipinas
kung kaya’t dapat ay bigyan din natin ito ng kahalagahan.