IKA-PITONG PARTE: KAHARIAN SA BALON

[Mga tauhan]

Don Juan- Jezriel Divinasflores

Prinsesa Leonora- Jourish Biazon

Prinsesa Juana- April Dianne Biazon

Don Diego- Johann Reambillo

Don Pedro- Justine Margallo

Higante-

Serpente

[ Kaharian sa loob ng balon]

Tagapagsalaysay

Si Don Juan lamang ang nakarating sa pinakailalim ng balon. Ang dalawang kapatid nya aymuling
nakadama ng pagkabigo. Sa ilalim ng balon ay mayroong kaharian. Isang Kaharian napagkaganda-ganda.
Sa Kahariang iyon naninirahan, magkapatid na parehong mayroongbantay.[nakaupo sa sahig at
nananahi si Prinsesa Juana]

Prinsesa Juana:

lalalalala (habang nananahi)[papasok si Don Juan]

Don Juan:

napakagandang binibini.

Prinsesa Juana:

(magugulat pagkakita kay Don Juan) sino ka?! Ano ang iyong pakay?

Don Juan:

magandang binibini, huwag mo sanang masamain ang aking pagpunta dito.Naparito ako mulasa itaas,
ngunit nang makita ka ay ayaw ko nang bumalik pa. Nabihag ako ng iyongkagandahan at (luluhod at
aabutin ang kamay upang halikan ngunit aalisin ng prinsesa angkamay bago pa ito mahalikan.) handa
akong paglingkuran ka panghabang buhay.
Prinsesa Juana:

(napapangiti ngunit pinipigilan) kay tamis ng iyong mga salita ngunit…

ayoko.(tatalikodsa prinsipe ngingiti)

Don Juan:

Mahal kong prinsesa, ang buhay ko ay ikaw. Anu pang saysay nitong aking buhay kung sawi

rin lang naman sa pagsinta. Kung gayon din lang naman, ako’y patayin mo na lamang.

Prinsesa Juana:

(nalungkot) (haharap at itatayo si Don Juan) Tanggapin mo itong aking puso. Pag iyangpuso ay naglaho,
nagtaksil ka sa iyong pangako.

Don Juan:

Pagtataksil? Hinding- hindi ko magagawa iyan sa aking pinakamamahal.[darating ang higante. Magugulat
at matatakot si Juana]

Higante:

Juana! Nasaan ang tanghalian ko?

Don Juan:

Sino ka?

Higante:

aba Juana, mukhang masarap ang inihain mo ngayon ah?

Don Juan:

Aking prinsesa, magtago ka.[tatakbo ang prinsesa paalis ng set][maglalaban si Juan at ang higante.
Mapapatay ang higante

[papasok muli ang prinsesa]

Don Juan:

Tara na, aking mahal,

at tayo’y magpakasal.
Prinsesa Juana:

Sandali. Hindi pa tayo pwedeng umalis

Ang kapatid ko… hindi ko siya pwedeng iwan.

Don Juan:

Nasaan siya at susunduin ko.

Prinsesa Juana:

Hindi iyon ganun-ganon na lamang iniirog ko. Tulad ko, ang kapatid ko ay mayroongbantay. Ang bantay
niya ay mas mahirap mapatay. Pito ang ulo ng ahas na ito at kahit putulinmo ang mga ito, tutubo at
tutubo pa rin ito.

Don Juan:

Walang akong ibang hangad kundi ikaw ay mapasaya, aking prinsesa.

Ako’y hayaang

pumuntasa iyong kapatid at siya ay aking ililigtas.(aalis)[makikita si Prinsesa Leonora na nagluluto]

Narrator:

Sa pag-alis ni Don Juan, nalungkot ang dalawang mag-irog. Pag-dating ni Don Juan sapalasyong
kinalalagyan ni Prinsesa Leonora. Nabihag ito ng kanyang kagandahan. Tila banakalimutan na ang
sintang minamahal.

Don Juan:

napakagandang binibini.

Prinsesa Leonora:

Sino ka?! Bakit ka naparito? (matatakot kay Don Juan)

Don Juan:

Patawarin ninyo ako sa aking kapangahasan ngunit narito ako upang kayo ay paglingkuran.

Prinsesa Leonora:

Ginoo, hindi mo poh ba nalalaman na ang buhay mo ay nasa panganib dahil saserpyenteng nagbabantay
sa akin?
Don Juan:

Mapanganib man ang aking haharapin. Kung ito nga talaga ang aking kapalaran, wala naakong ibang
magagawa kundi tanggapin ito ng walang luha. Ang tunay na kamatayan ay ang dika masilayan.

Prinsesa Leonora:

ikaw ba’y nagbibiro, ginoo? Mga pagsuyong iyan ay hindi totoo. Ikaw nga ay lumayu

-layo pagkat hindi kita kailangan. Buhay mo ay masasayang lamang.

Don Juan:

Minamahal kong Prinsesa, Huwag ka nang magalit sa akin. Kamatayan na ang nais ko kung

ako’y mahiwalay sa iyo. Ikaw na ang sa humatol sa aking buhay at handing

-handa na akongmamatay sa iyong mga kamay.

Prinsesa Leonora:

(maaawa) (yayakapin si Don Juan) Heto ang bote na magkapagpapatay saserpyenteng aking bantay.
Galingan mo at ako ay balikan.[aalis si Don Juan]

Narrator:

Kinalaban ni Don Juan ang ahas na bantay ng Prinsesa. Ito ay napatay nya, salamat sa tulongng boteng
binigay ng Prinsesa. Nang mapatay ay bumalik sa dalawang Prinsesa at umakyat silasa balon. Pagdating
nila sa itaas, anung inggit ang nadama ng dalawa niyang kapatid.

[Setting:

Bundok Armenya

Don Pedro:

(tititigan si Prinsesa Leonora) Kay gandang Prinsesa niya aking kapatid.

Don Juan:

iniligtas ko sila sa loob ng balon.

Prinsesa Juana:
Naku! Ang singsing ko. Naiwan ko ang singsing ko sa ibabaw ng lamesa. Pamana panaman iyon ng aking
butihing ina.

Don Juan:

Huwag mag-alala, prinsesa. Kukunin ko ang iyong singsing. (bumababa ng balon

[pagkababa ni Don Juan puputulin ni Don Pedro ang tali][sisigaw si Don Juan][Tatalon sana si Prinsesa
Leonora ngunit mahihila ito ni Don Pedro. Mahihimatay si Prinsesa Leonora sakamay ng don.