IBONG ADARNA

SCENE #1

nakapalibot si Don Pedro, Don Diego at Don Juan kay Haring Fernando.] Narrator : Noong unang panahon, mayroong isang
kaharian na tinatawag na Berbanya. Ang namumunodoon ay isang hari na hinahangaan ng lahat. Dahil sa angking
kahusayan, maganda ang nagingpamamalakad sa Berbanya. Ngunit, Isang araw, nagkasakit ito. Dahil isang panaginip na sya
ay na sakit at ang nangyari....
Haring Fernando: (nakahiga at nanghihina ngunit gising)
Donya Valeria: (Nakatingin sa mga anak at nalulungkot) Malubha na ang sakit ng inyong ama.[darating ang isang alipin]
Alipin: (yuyuko) Narito na po ang manggagamot. (aatras at yuyuko ulit bago umalis)
Manggagamot: (yuyuko muna sa reyna at mga prinsipe bago lumapit sa hari.) ang sakit ng hari aymabigat at maselan.
Don Pedro: Maylunas pa ho ba ang kanyang karamdaman? Manggamot: (mag- iisip… ngingiti) huwag kayong mawawalan ng
pag -asa mahal na prinsipe. (lalakad-lakad)May mabisang gamot na magpapagaling sa hari. Kailangan niyang mapakinggan
ang awitng ibong adarna.
Don Pedro: Saan namin makikita ang ibong ito?
Manggagamot: Naninirahan ito sa Bundok Tabor. Makikita niyo ito sa isang punong tinatawag naPiedras Platas na makinang.
Haring Fernando: Mga anak ko. Nanghihina na ako. Maaari nyo bang hulihin ang ibon na iyon para saakin?[mananahimik
ang lahat]
Haring Fernando: Pedro? Don Pedro: Ano po ang aking maipag-lilingkod, ama.
Haring Fernando: Ikaw ang nakatatanda. Maaari mo bang hulihin ito para sa akin?
Don Pedro: isa poi tong malaking karangalan, aking ama.
Narrator: at iyon nga ang nangyari. Naglakbay si Don Pedro papuntang bundok Tabor. At nang maratingniya itong bundok.
 SCENE #2

Narrator: May nakasalobong syang isang matandang lalaki, at nang hingi nang tubig, at pagkain.
Don pedro: Pasensya napo tanda, ngunit maliit nalang ang natirang tubig at pagkain Kong dala, at malayo pa ang
lalakbayin.
Matandang ermitanyo: Pwede mo bang kunin yang prutas na iyan para sa akin?
Don pedro: Hindi ko yan abot tanda, aalis na ako at malayo pa ang aking lalakbayin.
Narrator: Hindi binigyan ni don pedro ang matanda nang inomin at pagkain, at hindi rin nya tinopad ang utos nang
matanda na kunin ang prutas. Makalipas ang ilang araw nag alala ang hari dahil matagal ng hindi bumalik si don
pedro at sumunod naman si don diego kay don pedro at makalipas ang ilang araw nakarating na nga si don diego sa
bundok tabor at nakita niya ang matanda nang humihingi ng inumin at pagkain
Matandang ermitanyo:pwede bang humingi ng inumin at pagkain.
Don diego: patawad tanda ngunit sakto lamang ang aking inumin at pagkain at malayo pa ang aking lalakbayin.
Matandang ermitanyo:pwede mo bang kunin ang prutas na iyon para saakin?
Don diego:patawad tanda ngunit nagmamadali ako .
Narrator: Naglakbay nga si don diego papuntang bundok tabor at nakita nya ang kanyang kapatid na si don pedro, at
nakarating na nga sila sa tinatawag na piedras platas, nang marating sila doon may mga maraming mga ibon at sila ay
nalilito kung saan ang ibon na kanilang hinahanap.
Don pedro: Saan ba saka nila ang ibong ito na tinatawag na ibong adarna?
Don diego: siguro ito nayon.
Narrator: Nang kinuha nila ang maling ibon nagiging bato sila, at nag ala narin ang reyna at ang hari dahil hindi pa
bumabalik ang dalawa nyang mga anak.
Reyna valeriana: Nag alala na ako sa ating mga anak.
Don juan: Wag kayong mag alala ina hahanapin ko ang ibon na iyon at hahanapin ko ang dalawa kong kapatid, at para
narin matapos na ang ating problema.
Narrator: Nag lakbay na nga si don juan papuntang bundok tabor at mayroon din siyang naka salabong na matanda at
nang hihingi nag inumin at pagkain.
 SCENE#3

Matandang ermitanyo:pwede ba akong humingi ng inumin at pag kain

Don juan: Wala pong problema mahal na matanda, ito ang pagkain at tubig.
Matandang ermitanyo: Pwede mobang kunin ang prutas na iyan para sa akin?
Don juan: Walang problema mahal na matanda, kukunin ko iyan para sa iyo.
Matandang ermitanyo: Salamat mahal na binata.
Narrator: Nang binigyan nga ni don juan ang matanda nang inumin at pagkain, at tinupad din ni don juan ang
inutos nang matanda sa babae at ang nangyari.
Matandang ermitanyo:saan kaba pupunta binata?
Don juan:papunta ako ng bundok tabor at hinahanap ang tinatawag na ibong adarna upang magamot ang sakit ng
aking ama
Matandang ermitanyo: makikita mo sa tuktuk nang bundok nang tabor, at matatagpuan mo sa sinasabing piedras
plats.
Don juan:Malayo paba ang aking lalakbayin?
Matandang ermitanyo:Wag kang mag alala at sasamahan kita.
Don juan:Talaga ho?
Matandang ermitanyo:Oo, dahil sa iyong kabutihan at pagiging mapag bigay, tutulungan kita sa inyung problema
kapalit nang pag tulong mo sa akin.
Narrator:Nag lakbay na nga ang matandang ermitanyo at si don juan papuntang bundok tabor, at makalipas ang
ilang oras ay nakarating na sila sa kaning kinaruruonan, na mangha si don juan at nalilito, kasi madaming mga ibon
ang nasa paligid at nalilito siya kung saan ang ibong adarna.
Don juan:Saan ba dito ang ibong adarna?
Matandang ermitanyo:Nakikita mo iyang kumakanta na ibon? Yan ang tinatawag na ibong adarna, ang ibong
adarna ay isa sa mga lunas sa napaka lubhang sakit, at kapag na rinig mo itong umaawit, ang sakit giginhawa.
Narrator:Kinuha ni don juan ang ibon at nakita niya ang dalawa nyang kapatid na nagiging bato.
 SCENE#4

Don juan:Ano ang nagyari sa aking mga

kapatid?
Matandang ermitanyo:Siguro kinuha nila ang
mali na ibon, ito, ay isang mahiwagang tubig,
ipaligo mo ito sa iyong dalawang kapatid, at
sila ay babalik sa normal.
Narrator:kinuha na nga ni donn juan ang
mahiwagang tubig at binuhos ito sa kanyang
mga kapatid at ang matandang ermitanyo.
 Scene V
(Pagkahuli sa Ibon) (Sinunod ni Don Juan ang utos ng ermitanyo.)
Don Juan: Kailangan kong bumalik sa bahay ng ermitanyo (Bumalik sa bahay
ng ermitanyo.) (Kinulong ang Ibon)
Don Juan: Paano kopo maililigtas ang aking mga kapatid?
Ermitanyo: Buhusan mo sila ng mahiwagang tubig. (Nagbigay ang ermitanyo
ng tubig sa bote)
Scene VI
(Niligtas ang mga kapatid) (Binuhusan ng mahiwagang tubig ang mga
kapatid)
Don Pedro at Don Diego: Salamat Juan at niligtas mo kami.
Don Juan: Halika at maglakbay na tayo pabalik ng Berbanya. (Pagsapit ng
Gabi)
Don Juan: Magpahinga muna tayo dito. (Natulog na si Don Juan)
Don Pedro: Hindi pwedeng makuha nanaman ni Juan ang karangalan. Lagi na
lang siya ang magaling. May plano ako para tayo naman ang mapansin ng
hari. (4) (binulong si Don Pedro ang kanyang plano kay Don Diego)
 Scene VII
(Pagtataksil) (Binogbog nila si Don Juan hangang mawalan ito ng malay)
Don Pedro: Kunin mo na ang ibon at umalis na tayo dito. (Pagkadating sa berbanya) Don
Pedro: Nakuha ko na ang Ibong Adarna.
Reyna Valeriana: Buti na lang nakabalik na kayo. Asan si Don Juan?
Don Pedro: Hindi po naming siya nakita. (Dinala ang ibon sa hari ngunit hindi ito kumanta)
Scene VIII
(Si Don Juan) Matanda: Naku! Iho,anong nangyari sayo. Sumama ka sa akin at gagamutin
kita.
Don Juan: Salamat po. Matanda: Walang ano man.
Scene IX
(Bumalik si Don Juan sa Berbanya)
Reyna Valeriana: Juan! Salamat naman at nakauwi ka na. (Yakap) (kumanta na ang ibon)
(Bigla itong nagpalit ng anyo at sinabi kung ano ang nangyari kay Don Juan) Ibong Adarna:
Binugbog nila si Don Juan para sila ang makakuha sa akin at sa karangalan.
Haring Fernando: Dapat kayong parusahan.
Don Juan: Huwag na po ama. (nagmamakaawa)
 Scene X
(Nakalaya ang Ibong Adarna)
Don Juan: (Hikab) (Nakatulog si Don Juan sa kakabantay sa Ibong Adarna) (Pinakawalan ito
ng kanyang mga kapatid at ito ay nakawala)
Don Juan: Naku! Kailangan kong umalis at baka ako pa ang pagkamalang nagpakawala sa
Ibong Adarna.
Scene XI
(Paghahanap kay Don Juan)
Haring Fernando: Nawawala ang inyong kapatid na si Juan. Kailangan niyo siya hanapin.
Magkapatid: Opo, Ama. (Naghanap na ang dalawa)
Don Diego: Mabuti naman at nahanap ka na namin.
Don Pedro: Bumalik na tayo sa Berbanya.
Scene XII
(Ang Balon)
Don Pedro: Ano kaya ang nasa balong iyon. (Bumaba si Don Pedro, natakot at umakyat
pabalik)
Don Diego: Ako naman ang susubok (Bumaba si Don Diego, natakot at umakyat pabalik)
Don Diego: Napakalalim naman ng balong iyan (Bumaba si Don Juan)
Don Juan: Ang ganda naman dito. Sindali ano yun. (Dona Leonora binabantayan ng
Serpyenteng may pitong ulo.) Don Juan: Kailangan ko siyang iligtas
 Scene XIII
(Dona Juana)
Dona Leonora: Salamat sa pag sagip mo sa akin pwede mo rin bang tulungan ang akingkapatid nasi
Juana. Bihag siya ng isang higante. (Tinulungan ito ni Don Juan)
Dona Juana: Salamat sa pagligtas mo sa aming dalawa. (Umakyat na sila)
Scene XIV
(Singsing)
Dona Leonora: Naku! Naiwan ko ang aking singsing.
Don Juan: Ako na ang kukuha (Bumaba ulit si Don Juan ngunit pinutol ng kanyang mga kapatid ang
lubid) (Nahulog si Don Juan) Scene XV (Pagbabalik sa Berbanya) (Bumalik sa sila sa Berbanya)
(Nagpakasal si Don Diego at si Dona Juana)
Don Pedro: Dapat na rin tayong ikasal
Dona Leonora Dona Leonora: Bigyan mo muna ako ng pitong taon.
Scene XVI
(Muling paglalakbay ni Don Juan)
Don Juan: Magpapahinga muna ako sa may puno. (Nagpahinga) (Dumating ang Ibong Adarna)
Don Juan: Hindi ako pwedeng makatulog (Nagpalit anyo ang Ibon) (7)
Ibong Adarna: Mayroong isang magandang prinsesa na si Maria Blanca na anak ni Haring Salermo ng
kaharian ng Delos Cristales. Don Juan: Kailangan ko siyang hanapin.
 Scene XVII
(Ang tatlong ermitanyo) (Maynatagpuan siyang Ermitanyo)
Don Juan: Alam niyo ho ba kung saan ang Kaharian ng Delos Cristales?
Ermitanyo: Hindi, ngunit baka alam ito ng aking nakakatandang kapatid. (Nagbigay ng
pirasong tela) Ermitanyo: Ipakita mo ito sa kanya at itanong mo sa kanya iyan. (Maglakbay si
Don Juan) (Nakita niya ang Ermitanyo at ipinakita ang tela)
Don Juan: Pinapunta po ako dito ng inyong nakababatang kapatid, Alam niyo ho ba kung
saan ang Kaharian ng Delos Cristales?
Ermitanyo 2: Hindi, ngunit baka alam ito ng aking mas nakakata pang kapatid. (nagbigay
muli ng kapirasong tela)
Ermitanyo 2: Ipakita mo ito sa kanya at itanong mo sa kanya iyan. (Naglakbay muli si Don
Juan) (Nakita niya ang Ermitanyo at ipinakita ang tela)
Don Juan: Pinapunta po ako dito ng inyong nakababatang kapatid, Alam niyo ho ba kung
saan ang Kaharian ng Delos Cristales?
Ermitanyo 3: Hindi ngunit alam ng agila ko ang lugar na iyan. Don Juan: Pwede po ba niya
ituro kung asan ito.
Scene XVIII
(Dona Maria)
Agila: Pagnaligo na si Dona Maria kunin mo ang kanyang damit at itago ito. Kapag hinanap
na niya ito. Magpakita ka na sa Princessa. (Ginawa ni Don Juan ang utos ng agila) (Sinabi ni
Don Juan ang kanyang malinis na intension at hindi naman nagalit ang Princessa)
 Scene XIX
(Mga utos ni Haring Salermo) (Sinubukan ni Haring Salermo si Don Juan) (Flashback ng
mga pagsubok)*
Medyo fastforward ng kauti: Ang unang pagsubok ay ang pagtibag ng bundok, pagpapatag
nito at pagtatanim ng trigo na kinakailangan kinabukasan ay may mainit na tinapay na
magagawa kaagad si Juan at maibibigay sa hari. Ang ikalawa ay ang paghuli sa 12 negrito na
pinakawalan sa karagatan. Ang ikatlo ay ang paglalagay ng bundok sa gitna ng dagat at
gagawing kastilyo, na banding huli ay kanya ring pina- alis ang kastilyong ito upang makita
ang nahulog na singsing ng hari sa karagatan. Ang pinakamahirap ay ang paghahanap nito ng
singsing ng hari na kanyang pinaghati-hati ang katawan ni Maria upang hanapin ang singsing
ng hari, dahil dito nawala ang isa sa mga daliri ni Maria. Gayunpaman, lagi nitong
napagtatagumpayan ang lahat ng pagsubok ng hari sa tulong na rin ng Mahika Blanka ni
Donya Maria.
Haring Salermo: Dahil natapos mo lahat ng aking pagsubok ay papayagan kitang pakasalan
ang isa sa aking mga anak. (Ang napili ni Juan ay si Maria kahit hindi ipinakita sa kanya ang
mukha ng prinsesa. Dahil na rin sa naputol na daliri ni Maria bilang naging palatandaan ni
Juan sa kanya.)
Haring Salermo: Bakit kilala ninyo ang isat-isa. Matagal nab a kayo magkakilala?
Dona Maria: Opo. Haring Salermo: Dahil sa kataksilan mo sa akin isusumpa kita
makakalimutan ka ni Don Juan at magpapakasal siya sa iba.
 Scene XX
(Ang Kasal) Don Juan: Iiwan muna kita dito Maria. Pangako ko babalik ako. *
(9) (Nakalimutan na ni Juan si Maria)
Don Juan: Nais ko pong pakasalan si Dona Leonora
Haring Fernando: O sige, pumapayag ako. (Ikakasal na ang dalawa) (Biglang
dumating si Dona Maria) (Isang negrito at negrita ang inilabas ni Maria. Sa
tuwing papalo ang negrita, hindi nasasaktan sng negrito. Ang nasasaktan ay si
Don Juan. Unti unting naalala ni Don Juan si Dona Maria)
Don Juan: Ama! Naalala ko na si Dona Maria talaga ang gusto kong
pakasalan. (Gulat na gulat si Dona Leonora)
Haring Fernando: Si Leonora na ang niyaya mong pakasalan dapat
panindigan mo iyon. Don Juan: Dona Leonora, hindi ako karapatdapat sayo.
Hindi ko masusuklian ang pagmamahal mo dahil mahal ko talaga si Dona
Maria. Ang totoong nagmamahal sayo ay si Don Pedro. Dona Leonora:
Pumapayag na ako. (Nagpakasal na ang dalawang pares)

WAKAS.