Colegio De La Purisima Concepcion

The School of the Archdiocese of Capiz

Roxas City

College of Arts and Sciences and Education

INSTRUCTIONAL LEARNING KIT/MODULE

WEEK 7-10
KULTURANG POPULAR: KOLONYALISMO, KOMERSYALISMO, AT MASA

Intentions
Pagkatapos ng talakayan ang mga mag-aaral ay inaasahang:
1. Matalakay ang mga naging bakas o palatandaan ng kolonyalismo sa bansa na
naging tulay upang magkaroon ng popular na mga kultura.
2. Mailahad ang paglaganap ng pagkakaroon o paggamit ng telebisyon at radyo sa
komersyalismo.
3. Maipahayag ang mga naging epekto ng mass media sa masa o sa buhay ng
komukunsumo nito.
4. Maibigay ang mga bagong imbensyon o mga kagamitan na napabilang sa
naging popular o palasak sa panahon noon magpahanggang ngayon.
5. Matukoy ang mga katangian ng isang 100 % na Pinoy.

Introduction
Natalakay at nalaman na ninyo ang ukol sa pinagmulan o pinanggalingan ng
pagkakaroon ng kulturang popular at kung paano nakatutulong ang popularisasyon sa
pagpapalaganap ng kulturang ito. Ngayon naman ay ating bibigyang pansin natin ang
tungkol sa mga bakas ng kolonyalismo, komersyalismo at ang gumagamit na masa sa
pagkakaroon ng kulturang popular sa pamamagitan ng mga makabagong teknolohiya o
inobasyon namalasak sa ating lipunan o sa bansa. Tatalakayin din natin ang mga
katangian na maaaring matawag ka na isang 100% na Pinoy. Tara na! Sabay-sabay
nating tuklasin.

Inputs

Mga Bakas ng Kolonyalismo

Ang pagsusuri sa kontexto ng aparatong popularisasyon ay isang mapanuring

pagtingin sa naging epekto ng kolonyalismo sa Pilipinas. Inuunawa ang salitang
kolonyalismo sa papel na ito bilang texto at kontexto ng pananakop sa Pilipinas. Ang
una ay patungkol sa imahe bilang instrumento sa pagpapalawig ng kaayusan,
pananakop at paniniil sa katawan at kaisahan ng bawat Filipino. Dito sa imahe ng
kolonyalismo ipinapalabas ang pagkakaroon ng simbulong krus, espada at maskara
bilang mga natatanging simbolikong instrumentong ginamit ng mga Kastila para sa
panlulupig at pagpapayapa ng kaayusan ng mga ng mga Filipino. Ginamit ang relihiyon
upang maikalat ang Kristiyanismo sa bansa. Ginamit naman ang dahas at puwersang
militar, upang maipamukha ang katatagan at kalakasan ng mga dayuhan sa pananakop
nila gamit ang istrakturang politikal at ekonomiko. Ginamit naman ang maskara bilang
pananakop sa kultural na lebel—ang paggamit ng comedia at zarzuela upang mahubog
ang mga sinakop sa kaisipan at kostumbreng dayuhan. Subalit masasabing naging
mahina ang imahe ng maskara dahil sa hindi paglaganap ng wikang Espanyol. Naging
isang miskalkulasyon sa loob ng tatlong daang taon ang hindi pag-ayon sa paglaganap
ng nasabing wika.

May posibilidad na hindi sana sumiklab ang Rebolusyong 1896 kung naging
malawakan sa simula pa ang pagtuturo ng Espanyol sa mga mamamayan sa kolonya.
Repormista ang kamalayan ng mga edukadong nanguna sa kampanya para sa
pagtuturo ng Espanyol. Kung may pagbabago mang ibubunsod ang pagkakamit ng
wika ng kolonyalista, iyon ay tungo marahil sa pagpapatibay pang lalo sa paghahari ng
Espanya sa Pilipinas. Naganap ang radikalisasyon ng kamalayan ng mga edukadong
Filipino sa panahon ng kanilang pakikibaka para sa karapatan ng mga Filipinong
matuto ng Espanyol. Sa pagtatanggi ng mga kolonyalista na ibigay ang wika nila sa
mga Filipino, naliwanagan ang mga ilustrado na layunin ng mga kolonyalista na
panatilihing mangmang ang nasasakupan upang ang mga ito’y manatiling
alipin (Lumbera 2000: 91).

Kung kaya’t ang maskara ay gumamit ng wika mismo ng mga Filipino; ito ang wikang
nagbigay ng sariling anyo sa dulang naging kasangkapan dapat sa programang
kolonyal. Dito naisafilipino at naging komedya at sarswela ang mga dulang ito.

Walang lantarang hangaring bigyan ng kasarinlan ang mga Filipino noon sa ilalim ng
Espanya. Subalit ang pagsasabansa ng lahing Filipino kabilang ang mga Muslim, Intsik
at iba pang lahi ay isang implikasyon ng pagbabago o pag-aaklas laban sa mga Kastila.

Kung kaya’t aktuwalisasyon ng kamangmangan, pantasya, kahirapan at pagkaalipin

ang pananakop ng Kastila. Ang kolonisasyon ng mga Kastila ay ang pagtatalaga ng
katauhan na sila mismo ang humubog, isang katauhan ng imahen bilang indio sa
paningin nila ngunit naging tensyon at kontradiksyon na gagapi sa kanila.
Ang Mga Tunggaliang Ideolohikal

Ngunit sa pagpasok naman ng mga Amerikano, naging isang daluyan ng pag-aaklas

sa panibagong kolonisasyon ang paggamit ng drama. Halimbawa nito ay ang
pagyabong ng Drama Simbolico sa Maynila at karatig-Katagalugan (Chua 1997) at
maging sa mga drama realistiko na ipinangalan ni Resil Mojares (Don Pagusara
1997:xxi) sa Cebu. Naturete at nangamba din ang mga Amerikano sa ganitong uri ng
pagsasadula gamit ang mga dramang naisulat nina Aurelio Tolentino (Kahapon,
Ngayon at Bukas), Juan Matapang Cruz (Hindi Aco Patay), Juan Abad (Tanikalang
Ginto), at Tomas Remigio (Malaya). Kung kaya’t tinurin ang mga obrang ito bilang
subersibo at mapanganib. Dahil sa ang nilalaman ng pagtatanghal ay laban sa
imperyalistang Amerika, naging palaman sa publiko ang ganitong pagbabanta (Arthur
Riggs, 1981):

…[It] inculcate a spirit of hatred and enmity against the American people and the
Government of the United States in the Philippines, and…to incite the people of the
Philippine Islands to open and armed resistance to the constituted authorities, and to
induce them to conspire together for the secret organization of armed forces, to be used
when the opportunity presented itself, for the purpose of overthrowing the present
Government and setting up another in its stead. (sinipi mula kay Arsenio Manuel ni
Doreen Fernandez, 377).

Upang maiwasan ang ganitong pagkakataon sa unang salvo ng mga kolonyalistang

Amerikano, pinalaganap ng huli ang tunggaliang ideolohikal na hindi nakatutok sa
puwersa kundi sa tinaguriang inobasyon at benevolent assimilation. Ipinasok din ang
edukasyon bilang instrumento ng kolonisasyon sa mga Pilipino. Ang ganitong
kaparaanan ng kontrol ay mabisang naisakatuparan. Sinabi ni Renato Constantino na:
“American control of the educational system made possible the distortion and
suppression of information regarding Philippine resistance to American rule and the
atrocities committed by the American army to crush that resistance” (1978: 68).

Ang pangkahalatang ideolohiya ay umikot sa agenda ng pagpapayapa ng resistans

bitbit ng sistemang edukasyunal na inihain ng mga Amerikano. Bukod pa rito, bilang
namamayaning pananaw, sinabi ni Priscelina Legasto (1998: 46-47) na may dalawa
pang kategorya ang ipinagmalaki ng mga Amerikano para alisin ang pagkaatrasado ng
mga Pilipino: una na rito ang sistemang pensionado at ang ikalawa ang pagtuturo ng
wikang Ingles. Dito ngayon naging masalimuot ang baybaying kaisipan at paniniwala sa
isang wika at kulturang labas sa tunay na saloobin at karanasan ng mga Filipino.
Mga Bakas ng Komersyalismo: Pagpasok ng Radyo at Telebisyon Bilang
Domestikasyon at Komodipikasyon o Pakikisangkot ng Mass Media sa Buhay ng
Komukunsumo Nito

Kasama ng radyo, ang telebisyon ay bunga ng imbensyon at eksperimentasyon

dala ng mapusok na edad ng industrialisasyon hanggang di nagtagal pumasok ang mga
imbentong ito sa larangan ng komersyo. Ang teknolohiya at inobasyon ang naging
sisidlan ng panibagong pagbulusok ng komidipikasyon ng pangangailangan ng tao.
Impormasyon ang naging bentahe, naging bagong tutok sa panahong itinatalaga ng
kapital ang pag-angat o pagbagsak ng isang bansang yumayakap sa ideolohiya at
praktika ng imperyalistang Amerika. Dahil nga nasa ilalim ng pamunuang Amerikano
ang Pilipinas noon, madaling naipasok sa merkado ang gawang Kano. Kasama na rito
ang oportunidad sa pagpasok partikular ng radyo at telebisyon at pangkalahatan ng
mas midya. Sa katunayan sa pagdating ng radyo sa bansa ay nakitaan na ng gamit sa
palitan at bilihan sa merkado at komersyo. Ganito ang pananaw ni Clodualdo del
Mundo Jr.: “So good was the response to this medium of information and entertainment
that in 1928, the local distributor of a famous American-manufactured radio set saw it fit
and without doubt, profitable to establish their own radio station…So it went from
experimental to plain business” (1986:69).

Samantala, pumasok naman ang telebisyon bilang bahagi ng mekanismong

politikal upang palakasin at pabanguhin ang imahe ng isang Pangulong nagnanais
muling tumakbo. Si Judge Antonio Quirino ang gumawa ng paraan upang gamitin ang
isang midyum na kilalang-kilala at patok na patok sa Amerika noong dekada
singkwenta. Subalit naging bigo si Elpidio Quirino sa kanyang planong politikal na
mahalal muli kahit na naging tagumpay ang pagpasok sa bansa ng telebisyon sa tulong
ng kanyang kapatid. Ngunit kung hindi naman nagtagumpay sa unang sigwa ng
pagpasok ng telebisyon sa larangan ng politika, kabaligtaran naman ito sa nangyari sa
pagpapaunlad ng industriya ng mas midya at ng negosyo sa bandang huli. Ganito ang
paliwanag ni Clodualdo del Mundo, Jr. (sa Patajo-Legasto, 1998) nang sa bandang huli,
napunta sa mga kamay ng mga negosyante ang mas midya. Katulad halimbawa ng
isang istasyon, napilitan silang sumuung sa batam-batang industriya ng telebisyon.
“Bolinao Electronics Corporation…not only had to set up and maintain a TV station, but
also had to arrange for the distribution and sale of TV sets. Because it was directly
responsible for the people buying TV sets, it was bound to continue operations at any
cost” (del Mundo, Jr. 1986: 74).

Bunga nito nakisangkot ang mas midya bilang daluyan ng impormasyon at

enterteynment na kinagigiliwan ng tao. Bawat tahanan ay nagnanais na magkaroon
kung hindi man radio, tv set o ng pareho. Pumasok na ang moda ng produksyon at
distribusyon ng mas midya sa Pilipinas. Sa simula ang distribusyon ay nakatuon sa
napripribilehiyong iilan na may salapi at kapangyarihan para magmay-ari o magkaroon
ng akses sa mas midya. Sapagkat ang pamantayan ay negosyo, katulad nang
nabanggit iilan lamang ang nagkakaroon ng akses dito. Subalit babaguhin lahat ito
nang ang kulturang ito na sinusustene ng iilan ay tututok sa kultura ng komukunsumong
masa.

Ang pagkonsumo sa produkto ng mass media—radyo, telebisyon, pahayagan—

ay nagtatakda ng pagtangkilik sa kalakaran ng oras o panahon. Ang mass media ay
kinokonsumo hindi dahil ito ay mahalaga sa panapanahong yugto, kundi nagbibigay ito
ng tuluyang pangagailangan ng tao sa lahat ng yugto ng panahon. Sabi ni Philip
Abrams: “Unique among the mass media, radio and television are given opportunities
by time, by the fact that they have the whole day, everyday, to dispose of, and that they
can break up the day” (sa Casty, 1973: 90). Ang prosesong ito ay domestikasyon ng
mas medya sapagkat ang bawat programa sa radyo at palabas sa telebisyon ay
tuluyang naihahatid nang walang puknat, nang walang hinto sa pandinig, sa paningin at
sa kamalayan ng tao. Dagdag pa ni Alice Guillermo: “Much of the effectivity of the TV
medium as a conveyor of values and hence of ideological content lies in its immediate
accessibility: with a flick of a dial, the images spring to life and all at once there is
created the illusion that these images are within us, around us and that they unfold in
space as the world outside our domestic confines” (1989: 204).

Lahat na yata halos ng galaw, hilig, pagpapahalaga, hitsura, problema, kaalaman

at iba pa ay tumatakbo bilang mga nag-aagawang tema sa programa o produkto ng
mass media. Lahat ng ito ay nakasilid ika nga sa idiot box (TV) o talkies (radio) na
mistulang nagbebenta ng tema at produkto sa pagkonsumo ng tao. Dahil dito, ang
galaw, isip at damdamin ng tao ay nakakahon sa diskurso ng mass media. Sinusuyod
ito bilang praktika ng pang-araw-araw na pamumuhay sa lipunan. Sinasang-ayunan ito
ni Nick Couldry nang sabihin niyang: “We can understand the media’s ability to become
‘obligatory passing points in the general circulation of images and discourse, not as
something superimposed on social practice from the outside; instead it endlessly
reproduced the details of social practice itself” (2000: 5).

Kung bakit ganito ang kinahihinatnan ng mga komukonsumo ng mass media ay

sa dahilang hindi na ito tinitingnan bilang repleksyon o representasyon ng realidad;
bagkus, ang mass media mismo ay bumubuo na ng realidad ng tao. Kalabisan mang
sabihin, subalit ito ang nagdidikta kung ano ang kakainin, iinumin, susuotin, aalamin,
papanoorin, pakikinggan, sasabihin ayon kay Rolando Tolentino (2001). At sa
kaganapang ito nagiging mistulang normal at natural lamang ang pagkonsumo sa
pangkahalatang diskurso at praktika ng mga tao.
 Ang Diskurso ng Kulturang Popular sa Panahon ng Komersyalismo

Ang kulturang popular ay realidad ng tao; inaangkin ito bago ang lahat at
pinapalaganap mula sa sensibilidad ng tao dahil sa kanyang pagnanasa sa buhay
patungo sa kamalayang naghahari ang makabago, mapusok, marangya at
makapangyarihan. Ang kulturang popular ay pagsasabuhay ng bagay, imahe, simbulo,
pananda, paninda at komoditi sa karanasan ng tao na namulat sa mabilisang
pagbabago sa isang sibilisasyon. Tinatangkilik ito dahil sa popular at higit sa lahat
tinatangkilik ito dahil sa tao ang una at huling puntirya. Paano? Dapat munang isaalang-
alang ang kahalagahan ng teknolohiya at inobasyon sa isang bansa. Sinabi ni Tolentino
na:

Makikilala lamang ang produkto ng kulturang popular kung ito ay

naipapalaganap. Kinakailangan ng mga teknolohiya para maipaabot ito sa mga tao.
Ang teknolohiyang ito ay maaaring media—print, broadcast, film, computer at iba pa.
Ito ay maaaring domestikong teknolohiya tulad ng telebisyon…Ito ay maaaring kultural
na teknolohiya—tulad ng edukasyon at sining (2001: 7).

Ang industriya, imprastraktura, telekomunikasyon at merkado ay mahahalagang

sangkap sa komersyo ng isang bansa. Napasimulan ang lahat ng ito sa pagpasok ng
mga Amerikano na sila ang nagpalakad at nakinabang sa negosyong pambansa ng
Pilipinas sa panahon ng Komonwelt at Unang Republika, partikular ang pagbibigay
pantay-karapatan sa mga Amerikano sa negosyo at kalakalan sa panunungkulan ni
dating pangulong Manuel Roxas. Ang implikasyong ekonomiko nito sa usapin ng uring
panlipunan ay umikot (at umiikot hanggang ngayon) sa namumuhunan, sa mga
negosyanteng may salapi. Kung kaya’t ang teknokrasya ay ginamit para mapanatili pa
lalo ang sangkalan sa pagpapaigting ng mga interes at kapritso ng mga kapitalista. Ang
pagbubukas ng pinto sa mga bagong teknolohiya ang naging dahilan kung kaya’t ang
pagnanasa ng lahat sa uso at makabago ay bigla-biglang natutugunan. At dahil na rin
dito naging mahusay na kasangkapan ang teknolohiya upang lumikha ng artipisyal na
pagnanasa, hilig at fanstasya. Ikinumpol ang produksyon sa pamamagitan ng
teknolohiya para sa higit na nakakaraming tao—ang masa. Ayon kay Teresita Maceda
(Lagda 1999) binaha ng mga produktong buhat sa Amerikanong kulturang popular ang
Pilipinas at dahil dito nagmistulang di makatakas sa Amerikanisasyon ang masa kahit
na hindi sila natutong lahat ng Ingles o nakapag-aral.

Kung dadalumatin ang salitang kulturang popular, dalawa ang kategoryang

bumubuo ritor: ang una’y kultura at ikalawa’y popular. Ang kultura ay isang
pinagsasaluhang praktika at mentalidad ng tao. “Culture is both the ‘arts’ and the
values, norms and symbolic goods of everyday life. While culture is concerned with
tradition and social reproduction, it is also a matter of creativity and change” (Barker,
2000: 35).

Isang deskripsyon lamang ito sa terminong kultura, sapagkat walang tahasang

kahulugan ito. Ang kultura ay masasabing mayroong reflexibong kahulugan na
maaaring nakabatay sa katangian, salik at deskripsyon na sumasanga-sanga sa usapin
ng politika, ekonomiya at kasaysayan. Sinasabi naman ni Tolentino (2001) na ang
kultura ay isang kamalayan na gumaganap sa cohesion o kabuuan ng isipan sa mga
kilos at bagay-bagay na likha nito o nilikha para rito. Pahayag niya: “Ito ay tumutukoy sa
afinidad ng indibidwal na kaisipan sa iba pang kolektibong kaisipan…(H)alimbawa ang
hindi namang magkakakilalang mga tao ay nagkakaroon ng di-malay (unconscious) na
ugnayan dahil sa parehong balitang kanilang nabasa sa pahayagan o napakinggan sa
radyo tungkol sa mga pamabansang isyu” (2001: 4-5).

Samantala, ang salitang popular naman ayon kay Raymond Williams ay isang
pang-uri na nangangahulugang “kinagigiliwan, nagugustuhan ng nakararaming tao.”
(1983: 87, salin). Numerikal din ang isang pakahulugan ng popular. Popular ang isang
bagay o tao kung maraming tumatangkilik. Ang afirmatibong aksyon na pagtangkilik ang
lumilikha ng bilang. Sa isang banda, ang salitang popular ay tuwirang tumutukoy sa tao
mula sa salitang populus (“people” sa Ingles) sa wikang Latin.

Sa ideolohikal na usapin, sa pagsasanib ng dalawang salitang ito, ang kulturang

popular ay unang lumitaw at naintindihan sa pagsapit ng modernong panahon sa
Europa bilang kabaligtaran ng mataas na Kultura (may empasis sa malaking K). Kultura
ito ng namamayaning kaayusan at inaangkin ng naghaharing uri sa lipunan. Ang
produkto ng Kultura nila ay tinaguriang kanon at klasiko, samantalang ang kulturang
masa ay bakya at mababang uri (Adorno at Horkheimer, sa During 2000). Pakiwari ni
Chris Baker dito: “A variant of high-low cultural boundary, and one which reproduces
the’inferiority of the popular, is that which decries commodity-based culture as
inauthentic, manipulative and unsatisfaying” (2000: 44).

Saan nanggagaling o ano ang sentrong pinagluluwalan ng kulturang popular?

Sinasabing ang gumagawa o sumusugal sa kulturang ganito ay yaong mga
transnasyunal at translokal na kapitalista. Wala ng geopolitikal na hangganan ang
pagpasok ng makabagong musika, literatura, pagkain, damit, kaisipan, ideolohiya at
marami pang iba. May rasyonalisasyon ng pang-araw-araw na tunguhin ang mga tao
na naiimpluwensiyahan ng mga bagay o komoditi mula sa labas. Humahatak ito sa
pangkalahatan na sumanib at makiuso at nagiging pananda ng kasikatan sa panloob na
geograpi ng kilos at gawi ng tao (Ritzer, 1990). Kay Lumbera (1997) usapin ng loob at
labas ito, ang kulturang popular ay galing sa labas na kaiba sa pambansa o folk na
kulturang nasa loob ng bansa. Nang tumagal, ang puwersang ito na mula sa labas ay
pumasok na sa sensibilidad, pagpapahalaga, kaugalian ng mga tao. Matatawag natin
itong kultura ng kamalayang popular na mas matindi pa sa pisikal na pagtangkilik
lamang ng produkto. Kapag napasok na ang kamalayan, nagiging bahagi na ng
kalooban ang mula sa labas.

Sa bandang huli ng spectrum, makikita ang kalagayan ng mga komukonsumong

masa. Sa ganitong sitwasyon pinaniniwalaang ang kulturang popular ay maiintindihan,
hindi sa yugto ng produksyon ng mga produkto, bagkus sa pagkonsumo nito.

Kulturang Popular: Isang Pagsasaayos sa Kapangyarihan ng Kultura at

Masa sa Panahon ng Komersyalismo

Lubhang nakakulong sa diskurso ng kawalang kapangyarihan ang papel ng

masa sa kontexto ng kulturang kanilang nililikha at lumilikha sa kanila. Sa ganitong
kadahilanan, nararapat na gamitin at basahing muli ang pagteteorya ng terminong
kulturang popular.

May tatlong kategorya ang paggamit ng mga katagang ito. Ang kulturang popular
ay isang pag-aangkin sa puntodebista ng gumagamit o komukonsumo nito. Ito ay
kultura ng tao, ng masa at masasabing dikta ng komukonsumo. Paanong mangyayaring
dikta ito ng masa? Ang mga produkto ng kulturang popular ay ginagawa kasa-kasama
ang masa sa isipan ng mga kapitalista. Hindi ba’t bago lumustay ng malaking puhunan
sa isang produkto ang isang negosyante, tinitingnan at sinusuri muna kung
magugustuhan ba ito ng konsumer? “Judgments about popular culture are concerned
with question not of cultural or aesthetic value (good or bad taste) but of power and the
place of popular culture within the wider social formation” (Barker, 2000: 48). Ang
produksyon sa kalakaran ng kulturang popular ay nasasapawan. Ang mga kapitalista ay
dapat na sumunod at mamalagi sa paggawa ng may matataas na serbisyo at produkto.
Sa pamamagitan ng makabagong pamamaraan sa produksyon at paggamit ng
teknolohiya napapanatili ang kalidad at kahusayan. Ang produksyon sa kulturang
popular ay maramihan sapagkat inaabot nito ang masa. Subalit ang ganitong takbo o
kalakaran ay naglalagay ng alanganin sa mga kapitalista. Sapagkat gamit din ng
nasabing teknolohiya at pananaw sa maramihang produksyon, nasasapawan sila ng
mga maliliit ngunit makapangyarihang retailer o negosyante. Dito pumapasok ang mga
imitasyon ng mga produkto sa merkado, halimbawa ang mga pekeng pantalon, damit,
bag; payrited na tape, cd, at dvd; suplus na appliances tulad ng computer, tv, radio, cd
player, kotse at marami pang iba. Sa ganitong tunggalian ang may matataas na kalidad
na produkto ay binibigyan ng proteksyon ng batas. Ngunit ang kalaban nito ay ang
puwersa ng mamimili na siyang nagpapasya sa pagkonsumo kahit na ang produkto ay
peke, payrited o imiteyted. Isang kasagutan kung bakit mataas ang pagtangkilik dito ay
ang presyo ng serbisyo at produkto—lahat ito ay mura kumpara sa orihinal, awtentik at
patented. Hindi rin natin masasabing labas ito sa kalakaran ng kulturang popular. Hindi
ang isyu ng legalidad ang punto rito, kundi ang tunggalian at tensyon sa espasyo ng
paggamit ng kapangyarihang pumili at bumili. Ang boses ng masa bilang konsumer ang
gumagawa sa malaking bahagdan ng pagkilos ng produkto at serbisyo sa merkado at
sa lipunan sa kabuuan. Inululugar ang kapangyarihan ng masa bilang espasyo ng
tunggalian at pag-aaklas sa merkado o lipunan. Babagsak ang isang kapitalista kung
hindi patok sa masa ang kanyang produkto. Sapagkat ang pag-aangkin ng
kapangyarihan ng masa ay nakatutok sa kalayaan ng konsumer na mamili sa produkto
o serbisyong kanyang bibilhin. May kalayaan sa pagpili ang konsumer, samantalang
ang kapitalista ay nakakulong sa produksyong walang katiyakan at katatagan pagdating
sa merkado.

Ang lugar ng elit, aristokrat at burgis ay yaong gamitin ang kanilang salapi para
sa produksyon at wala ng iba pa. Samantalang ang masa mismo ang tuwirang may
kapangyarihan upang buhayin, ipagpatuloy at buuin ang kulturang popular. Maling
sabihin na ang kulturang popular ang namamayaning kaayusan na binuo ng mga elit.
Sa bahagdan ng pagbubuo ng kulturang ito maliit na porsyento lamang sila bilang
prodyuser-konsumer. Ang punto ng kulturang ito ay wala sa produksyon kundi nasa
pagkonsumo. Ang trending kung anong palabas o produkto ang dapat pamalagiin ay
dapat na nakasunod sa kagustuhan, desisyon at pagtangkilik ng mga komukonsumo;
kung hindi, ang palabas at produktong ito ay mauuwi sa pagkalimot at pagkalugi. Kung
kaya’t nawawala sa ere ang isang palabas sa telebisyon kung hindi ito nagustuhan ng
manonood. Nalalaos ang isang usong damit kung wala nang nagsusuot. Nalalaos din
ang mga artista o aktor kung lumipat sa iba ang kanilang dating fans. Sa katapusan,
nagsasara ang isang kompanya kung ang kanilang pananatili ay wala ng saysay sa
mga tao.

Ang kulturang popular ay lugar ng tensyon at kontradiksyon, kapangyarihan at

resistans. Tunay ngang nakikinabang ang mga kapitalista sa pag-ikot ng transaksyon
sa negosyo, industriya at kulturang popular. Ngunit nagiging pupugak-pugak na mithiin
na ang magkamal ng malaking kita, sapagkat magastos ang kagustuhan ng konsumer.
Ang pangunahing tungkulin ng kapitalista o prodyuser ay pasayahin at gawing kuntento
ang konsumer, ngunit alam nating walang katapusan ito. Isa pa, kailangan nilang
sustenahin ang kanilang lugar sa merkado dahil sa kompetisyon. Kailangan din nilang
magkaroon ng palagiang inobasyon sa serbisyo at produkto, at bigyan ng maraming
benepisyong libre at iba pang gimik ang konsumer upang manatiling tapat na
tagapagtangkilik. Hindi ba’t magastos ang ganitong kalakaran ng kulturang popular?
Kung may kontrol man sila iyon ay dulot ng kanilang salapi, subalit hindi pangmatagalan
ito sa dahilang madaliang guguho ang kapital dahil sa walang hinto at hindi matigil na
kagustuhan ng mga komukonsumo. Ang kulturang popular sa mga kapitalista ay lugar
ng pakikipagbuno. Samantala sa masa ito ay isang bukas na lugar ng malayang pagpili
o paghulagpos. RVN

KATANGIAN NG 100% PINOY

Kakaiba nga daw ang lahing Pinoy kumpara sa ibang mga lahi sa buong mundo.
Ito ay sapagkat meron tayong mga ugali, kultura, mga katangian, mga ginagawa at
sinasabi na sa atin lang nakikita. Kaya naman kapag nasa ibang bansa ang mga Pinoy
talaga namang masasabi mong 100% Pinoy siya makita mo lang ang isa sa mga
maraming katangiang ito. Narito ang ‘Top 50 Pinoy ka kung” ng mga pinoy.

PINOY KA KUNG…

1. Lumilingon ka kapag may sumisitsit.

2. Kaya mong magturo ng direksyon sa pamamagitan ng iyong nguso.
3. Gumagamit ka ng tabo sa paliligo.
4. Mahilig kang bumili ng “Sale” na item sa mall kahit hindi mo kailangan.
5. Nagkakamay ka kapag kumakain at hindi mo kailangan ang kutsara at tinidor.
6. “Prijider” ang tawag mo sa refrigerator.
7. May picture ng “The Last Supper” sa kusina niyo. at
8. May malaking dalawang malaking kutsara at tinidor na nakasabit sa dingding ng
kusina niyo.
9. Naka-laminate ang diploma ng mga nakagraduate sa inyo.
10. May nakahilerang picture frames ng buong pamilya niyo na nakasabit sa dingding
sa tabi ng hagdanan.
11. May walis ting-ting at walis tambo kayo sa bahay. Ito ang ginagamit na panlinis ng
carpet kahit may vacuum cleaner.
12. Nagkakape ka habang kumakain ng tanghalian o hapunan.
13. Kumakain ka ng inihaw na dugo ng manok, adidas (paa ng manok), isaw ng manok,
balun-balunan, at ulo ng manok.
14. Mahilig ka sa tingi. Tinging asukal, suka, tuyo, asin at iba pa.
15. Mahilig kang sumingit sa pila.
16. Navivideoke ka kapag sabado at linggo, pati na rin lunes, martes,
miyerkules….araw-araw.
17. Mahilig kang dumura sa kalsada at umihi kung saan-saan.
18. Di mo nakakalimutang bumili ng souvenir item kapag nagbakasyon ka sa ibang
lugar.
19. Umuusyoso ka kapag may aksidente.
20. Isinasawsaw mo sa kape ang tinapay.
21. Pumapalakpak ka kapag lumalapag ang eroplano sa airport.
22. Naliligo ka sa ulan at sa baha.
23. Kinukulob ang utot at pinapaamoy sa bata.
24. Hindi ka nahihiyang mangulangot gamit ang hintuturo. Bibilutin ang kulangot at
pipitikin papunta sa kasama mo.
25. Mahilig kang mag-ipon ng mga botelya at gagamiting paglagyan ng asukal, kape,
asin at iba pang gamit sa kusina.
26. Mahilig ka sa pirated cd’s at china products.
27. Bumibili ka ng ukay-ukay.
28. Kinakalong ang mga bata sa jeep at bus para hindi singilin ng pamasahe.
29. Nag-uuwi ka ng mga gamit sa hotel.
30. Tumatawad sa department store na parang nasa palengke ka lang.
31. Nagkakamot ka ng ulo at ngumingiti pag hindi mo alam ang sagot.
32. “Cutex” ang tawag mo sa nail polish, “Colgate” naman sa toothpaste.
33. Ayaw mong tanggalin ang plastic cover ng bagong bili mong sofa o sala set.
34. May uling sa loob ng refrigerator mo.
35. Pinapakain sa alagang aso at pusa ang natirang pagkain.
36. May eletric fan kang walang takip ang elisi.
37. May nakatabing bukod na pinggan, baso, kutsara at tinidor para sa mga bisita.
38. Mahilig kang magpapicture kasama ang nakitang artista sa mall.
39. Kaya mong makipagtext ng tuloy-tuloy hanggang madaling araw.
40. Paulit-ulit ang pangalan mo tulad ng Bong-Bong, Che-Che, Ton-Ton, at Mai-Mai.
41. Ginagamit mo ang sabong panlaba na panghugas ng pinggan.
42. Lagi kang huli sa lahat ng appointment mo.
43. Ginagamit mo ang iyong mga daliri sa pagsukat ng tubig sa ricecooker.
44. Ginagawa mong sabaw ang kape sa kanin.
45. Nilalagay ang sukling bentisingko sa tenga.
46. Binibilot ang ticket sa bus at isinisiksik kung saan-saan.
47. Nagpapabalot ka ng pagkain sa birthday party para iuwi.
48. Naguuwi ka ng mga tira-tirang buto at tinik sa birthday party para ipakain sa alagang
aso at pusa.
49. Ugali mong umutang sa sari-sari store.
50. Pinoy ka kung sumasang-ayon ka sa lahat ng nabasa mo.
Student’s Actuvity
Activity 1. Panuto: Basahin at unawaing mabuti ang mga pahayag. Isulat sa patlang
ang WASTO kung tama ang ipinahayahag. Kapag mali naman, palitan ang salita o
talata na nagpapamali sa pahayag.

__________ 1. Ang kulturang popular ay nasa produksiyon ng mga kinikilalang gamit o

mga kasangkapan at hindi sa mga masang komukonsumo nito.
__________ 2. Sa panahon ng mga Amerikano, ginamit nila ang simbulong
krus,espada at maskara sa kanilang pananakop o paniniil sa isang bansa.
__________ 3. Nakatutulong ang mas medya sa pagpapalaganap ng kulturang
nagiging popular o tinatangkilik ng maraming tao.
__________ 4. Ang produksyon ng kulturang popular ay maramihan sa tulong na rin ng
makabagong paraan ng produksyon at makabagong teknolohiya.
__________ 5. Ang mas media ay kinokonsumo ng nakararami dahil sa napapanahong
yugto.
__________ 6. Sa panahon ng mga Espanyol namalasak ang pagsasadula ng sarsuela
at comedia ngunit sa pananakop ng mga Amerikano ay ang pagpapalaganap ng drama.
__________ 7. Ang teknolohiya at inobasyon ang naging sisidlan ng panibagong
pagbulusok ng komidipikasyon ng pangangailangan ng tao.
__________ 8. Nanggagaling ang kulturang popular sa mga transnasyunal at translokal
na kapitalista.
__________ 9. Ang pangunahing tungkulin ng teknolohiya ay pasayahin at gawing
kuntento ang konsumer, ngunit alam nating walang katapusan ito.
__________ 10. Sinasabi naman ni Raymond Williams na ang kultura ay isang
kamalayan na gumaganap sa cohesion o kabuuan ng isipan sa mga kilos at bagay-
bagay na likha nito o nilikha para rito.

Activity 2
Panuto: Punan ang bawat puwang ng angkop na salita. Isulat ang tamang sagot.
1. Babagsak ang isang kapitalista kung hindi _________ ang kanyang produkto.
2. Ang _______ ang siyang may tuwirang kapangyarihan upang buhayin,
ipagpatuloy at buuin ang kulturang popular.
3. Sa mga ____________ ang kulturang popular ay lugar ng pakikipagbuno o
pakikipagsapalaran.
 4. Nagiging lugi at nasasapawan ang ilang mga negosyante sa kadahilanang
nagkakaroon ng __________ ang ilang mga produkto sa merkado.
5. Ayon kay ___________ ang salitang popular ay isang pang-uring
nangangahulugang nagugustuhan o kinagigiliwan ng maraming tao.

Student’s Exam
A. Panuto: Basahin at unawaing mabuti ang mga sumusunod na tanong.

1. Anu-ano ang naging impluwensya o naging epekto ng mass midya sa buhay ng isang
tao o ng masa sa pagkakaroon ng kulturang popular?

2. Ibigay ang mga naging bakas ng kolonyalismo sa bansang Pilipinas na napapabilang

sa tinangkilik o naging popular sa mga tao.

3. Paano nakatutulong ang telebisyon at radyo sa pagpapalaganap ng kulturang

popular? Ipaliwanag.

B.
Sa pamamagitan ng chart sa ibaba ay magtala ng mga kagamitan, bagay, tao, o
pangyayari na popular o kinikilala sa kasalukuyan.
Kagamitan Tao Pangyayari Panoorin
C.
Magtala sa ibaba ng mga katangian na siyang popular sa kasalukuyan.

Intervention
Pag-aralan ng mabuti ang topiko nating ito sapagkat makatutulong ito sa inyong pag-
unawa sa kung bakit may mga kulturang popular tayong nararanasan.

References:
http:/rolandotolentino.blogspot.com/2006/05/kulturang-popular-buhay-at-karanasan.btml