Professional Documents
Culture Documents
تغذیه جیکندروپ
تغذیه جیکندروپ
* مادامی که کمبودی وجود نداشته باشد ،دریافت ویتامین بیشتر از مقادیر توصیف شده ی روزانه ،عملکرد را
بهبود نمی بخشد.
* مقادیر زیاد آنتی اکسیدانت ها می تواند عمال مانع(و حتی افت) سازگاری های تمرینی مطلوب شود.
* رژیم بهینه ی ورزشکار به این عوامل بستگی دارد - :رشته ی ورزشی - ،میزان و نوع تمرین - ،نیاز به تغییر
وزن - ،ترکیب بدنی.
* اولین اصل برای بهینه سازی برنامه غذایی یک ورزشکار ،اطمینان از برآورده شدن نیاز های مواد مغذی پایه در
رژیم وی است.
* توصیه ی عمومی برای مصرف پروتئین بدون در نظر گرفتن نوع فعالیت 1/2تا 1/7گرم به ازای هر کیلوگرم
از وزن بدن در روز است.
* هنگام دوره ی بازیافت کوتاه ( )8-2ساعت ،بسیار مهم است که سوخت عضله (گلیکوژن) با سرعت هرچه بیشتر
تامین شود.
* برای افرادی نیازمند انرژی باال ،غذاهای کم فیبر و مایعات انتخاب مناسبی هستند.
* اولین اولویت رفع نیازهای روزانه ،پروتئین و کربوهیدرات برای حمایت از تمرین و ریکاوری در محدوده ی
بودجه ی انرژی است.
* در طراحی برنامه ی غذایی ورزشکاران با نواسانات زیاد هزینه انرژی بسیار مهم است که ورزشکار بتواند برای
جبران تغییرات الگوهای تمرینی برنامه ی غذایی خود را دستکاری کند.
* آخرین وعده ی بزرگ به طور معمول 4-3ساعت پیش از مسابقه مصرف می شود.
* افزایش کربوهیدرات رژیم غذایی 7-1روز قبل از فعالیت عموما با پیشرفت عملکرد در فعالیت های فراتر از 90
دقیقه همراه است.
* میزان اکسیداسیون کربوهیدرات طی فعالیت های طوالنی و شدید می تواند به میزان 4-3گرم در دقیقه باشد
که بیشتر از گلیکوژن عضله به دست می آید.
* هر چه شدت فعالیت باالتر باشد ،آثار مثبت بارگیری کربوهیدرات کم رنگ تر است.
* افزایش رژیم غذایی از 300به 600گرم در روز 2 ،روز قبل از فعالیت ،عملکرد متناوب طوالنی مدت را بهبود
می بخشد.
* زنان طی بارگیری کربوهیدرات توانایی کمتری برای افزایش سطح گلیکوژن دارند ،اما اخیرا مشخص شده که
زنان به اندازه ی مردان از بارگیری کربوهیدرات سود می برند.
* مصرف کربوهیدرات هنگامی که مدت ریکاوری نسبتا کوتاه است ،نیز می تواند سبب پیشرفت عملکرد بعدی
شود.
* مصرف کربوهیدرات ساعاتی پیش از فعالیت به طور معمول منجر به پایین افتادن موقتی گلوکز با شروع فعالیت،
افزایش اکسیداسیون کربوهیدرات و کند کردن فرایند بسیج اسیدهای چرب می شود .این اختالالت متابولیکی
می تواند تا 6ساعت پس از مصرف کربوهیدرات ادامه یابد .اما خللی به عملکرد ورزشی وارد نمی کند.
* ترکیب یک وعده ی پرکربوهیدرات پیش از فعالیت و مصرف کربوهیدرات هنگام فعالیت می تواند عملکرد
ورزشی را بیشتر بهبود بخشد.
* مصرف کربوهیدرات می تواند اکسیداسیون چربی را برای چند ساعت پس از مصرف متوقف سازد.
* افت ناگهانی قند خون به دلیل مصرف کربوهیدرات یک ساعت قبل از فعالیت ورزشی را هیپوگلیسمی جهشی
یا واکنشی گویند ،که با عالئم خستگی ،تهوع و سرگیجه همراه است.
* دلیلی بر مصرف نکردن کربوهیدرات پیش از فعالیت ورزشی وجود ندارد و بیشتر افرادی دچار مشکل می شوند
که مستعد هیپوگلیسمی واکنشی می باشند که با مصرف مواد با شاخص قندی پایین یا سایر راه ها (مصرف
کربوهیدرات درست قبل از شروع فعالیت یا 5دقیقه قبل از فعالیت ،در طول گرم کردن یا اجتناب از مصرف
کربوهیدرات 90دقیقه قبل از فعالیت) می توانند این مشکل را برطرف کنند.
-پرتوکل بارگیری گلیکوژنی کلسیک = تخلیه گلیکوژن ،به دنبال آن 3روز رژیم پر چرب (بدون کربو) و 3روز
رژیم پر کربو (بدن چربی)
-پروتکل بارگیری گلیکوژن معتدل = همراه با کاهش تمرین در زمان نزدیک شدن به مسابقه ،کربوهیدرات از
50تا %60به %80افزایش می یابد.
-فعالیت بسیار شدید و رژیم پر کربوهیدرات = 3دقیقه فعالیت فوق بیشینه و به دنبال آن رژیم پرکربوهیدرات
می تواند ذخایر گلیکوژن را در طول 24ساعت تا سطوح بسیار باال افزایش دهد.
-رژیم پر کربوهیدرات بسیار کم چربی توام با تمرین تداومی = آزمودنی ها به مدت 2ساعت در روز با %65
حداکثر اکسیژن مصرفی تمرین می کنند و رژیمی با 10تا 12گرم کربوهیدرات به ازای هر کیلوگرم وزن بدن
مصرف می کنند ،یعنی رژیمی که میزان چربی آن بسیار کم است( ،ممکن است بر ذخایر چربی درون عضالنی اثر
بگذارد).
-یک رژیم معمولی و حداقل فعالیت = یک رژیم غذایی با 5گرم کربوهیدرات به ازای کیلوگرم وزن بدن به همراه
با حداقل فعالیت ( 1ساعت در روز).
* به نظر می رسد که کربوهیدرات های جامد و مایع پاسخ یکسانی ایجاد می کنند( .شکالت های انرژی زا ،ژل
ها یا نوشیدنی ها).
* مصرف غذای جامد :تخلیه معده را کندتر می کند ،سرعت آبرسانی را کاهش می دهد ،احساس سیری بیشتری
در معده ایجاد می کند.
* حداکثر مقدار کربوهیدراتی که می توان از راه نوشیدنی مصرف کرد 60گرم در ساعت است و حتی هنگامی
که مقدار زیادی کربوهیدرات مصرف شود ( 180-120گرم در ساعت) منجر به افزایش بیشتر اکسیداسیون نمی
شود و کربوهیدرات در معده و روده انباشته شده و موجب ناراحتی های گوارشی می شود.
* معقول ترین پیشنهاد می تواند مصرف حداقل 20گرم در ساعت و حداکثر 70گرم کربوهیدرات در ساعت
باشد.
* در برخی شرایط می توان تا 90گرم در ساعت مصرف کرد البته باید از چند نوع کربوهیدرات قابل انتقال (مثال
گلوکز و فروکتوز) استفاده کرد.
* اکسیداسیون بسیار سریع :گلوکز :فروکتوز ،مالتودکسترین :فروکتوز ،گلوکز :ساکارز :فروکتوز
* گلوکز و مالتودکسترین باید به مقداری مصرف شوند که انتقال دهنده های روده ای را اشباع کنند 60(.گرم در
ساعت).
* ژل ها به طور معمول 25گرم ،شکالت مخصوص 30-20گرم و نیم لیتر نوشیدنی ورزشی تقریبا 40-30
گرم کربوهیدرات دارد.
* ویژگی ها نوشابه های ورزشی ایده آل :خوش طعم باشد ،هیچ گونه ناراحتی معده ای – روده ای ایجاد نکند،
باید 70-60گرم کربوهیدرات را در ساعت تامیین کندو غلظت آن بیشتر از %8نباشد ،باید حاوی سدیم باشد،
نباید نمک زیادی داشته باشد.
* دلیل اینکه اکسیداسیون کربوهیدرات از یک نوشیدنی به 60گرم در ساعت محدود می شود این است که انتقال
دهنده های روده اشباع شده و برای تامین 60گرم در ساعت با حداکثر ظرفیت خود کار می کنند .به منظور
افزایش مقادیر کلی جذب کربوهیدرات توسط بدن می توان کربوهیدرات ثانویه ای مصرف کرد که انتقال دهنده
های روده ای متفاوتی داشته باشند.
* عملکرد با مصرف ترکیبی از گلوکز و فروکتوز در مقایسه با مصرف گلوکز به تنهایی %8بهبود پیدا می کند.
* فواید هضم و جذب ترکیبات کربوهیدرات همراه یکدیگر - :آثار جانبی را به حداقل می رساند - ،کربوهیدرات
رسانی را بهینه می کند.
* فعالیت کمتر از 45دقیقه :نیازی به کربوهیدرات نیست /فعالیت 1ساعته :مقادیر بسیار کم کربوهیدرات/
فعالیت بیشتر از 2ساعت شدت سبک تا متوسط :مقادیر کم کربوهیدرات /فعالیت بیشتر از 2ساعت با شدت
متوسط تا شدید :مقدار متوسط کربوهیدرات /مسابقات در حد مردان آهنین و تور دو فرانسه :مقادیر باالی
کربوهیدرات .
* مقدار مصرف کربوهیدرات به 3عامل بستگی دارد - :نوع فعالیت - ،نوع کربوهیدرات - ،میزان تحمل شخصی
* کاهش آب بدن به میزان %2وزن بدن ،می تواند عملکرد را تا %10و کاهش آب بدن به میزان %5از وزن بدن
می تواند ظرفیت کار را تا %30کاهش دهد.
* از سویی دیگر افرادی که قهرمان دو های ماراتون و فوق استقامت می شوند ،افرادی هستند که دچار بیشترین
کم آبی شده اند و در نتیجه می توان تصور کرد که کم آبی می تواند عملکرد ورزشی را بهبود بخشد (ثابت نشده).
* مقدار و میزان جایگزینی مایعات به 3عامل بستگی دارد - :میزان تعریق فرد - ،مدت فعالیت - ،فرصت های
نوشیدن.
* از مقادیر کمتر از 300میلی گرم کافئین قبل یا حین فعالیت ورزشی می توان استفاده کرد .مصرف مقادیر
متوسط کافئین تا 300میلی گرم مدر نیست.
* کراتین باید به میزان کم مصرف شود ،زیرا آب را از درون رگ ها خارج می کند و به درون بافت ها می راند.
* گلیسرول یک عامل پر آب کننده است ،که گاهی اوقات پیش از مسابقه مصرف می شود .گلیسرول ذخایر آبی
را افزایش داده و در برخی شرایط می تواند از استرس گرمایی محافظت نماید .از آثار جانبی مصرف گلیسرول
سردرد می باشد.
* تفاوت ناشی از گرفتگی گرمایی و گرفتکی ناشی از فعالیت بسیار ظریف است .در صورتی که مصرف سدیم باعث
رفع گرفتگی عضالنی شود ،دلیل گرفتگی گرما بوده است.
* تصور می شود که تخلیه ی معده و جذب مایعات در غلظت باالی %10حتی با افزایش تحویل کربوهیدرات
بیشتر مختل می شود.
* یک ورزشکار برای مصرف 90گرم کربوهیدرات در ساعت باید 750میلی لیتر محلول کربوهیدرات %12یا
1500میلی لیتر محلول کربوهیدرات %6بنوشد.
* بیماران مبتال به چاقی ،مقاومت به انسولین و دیابت نوع 2ممکن است دچار اختالل در اکسایش چربی شوند،
در نتیجه ممکن است اسیدهای چرب در عضله و بافت های دیگر ذخیره شود .این تجمع جربی و متابولیت های
آن در عضله می تواند تنظیم متابولیسم را مختل کند.
* کافئین و عصاره ی چای سبز ،از محدود مکمل هایی هستند که اکسیداسیون چربی را افزایش می دهند.
* ارتفاع ،دمای باالی محیط و آب و هوای بسیار سرد ،اکسیداسیون چربی را کاهش می دهد.
* اکسایش چربی به صورت مطلق متناسب با افزایش فعالیت باال می رود و در ابتدا میزان اکسیداسیون باال رفته
ولی دوباره در شدت ها ی باالتر کاهش می یابد.
* Fatmaxبه عنوان شدتی از فعالیت است که در ان شدت چربی سوزی به اوج می رسد.
* در یک گروه از ورزشکاران تمرین کرده مشخص شد که تمرین با شدت 62تا VO2max %63و یا 70تا %75
HRmaxشدت مطلوب برای اکسایش چربی است .در حالی که این شدت برای افراد با تمرین کمر %50
VO2maxاست.
* مصرف کربوهیدرات پیش از فعالیت ترشح انسولین را افزایش می دهد و در پی آن اکسایش چربی را تا حدود
35%کاهش می دهد.
* اثر انسولین بر اکسایش چربی ممکن است 6تا 8ساعت پس از وعده غذایی باقی بماند به این معنی که باالترین
میزان اکسیداسیون چربی پس از دوره ی ناشتایی شبانه است.
* تمرین پس از یک دوره ی ناشتایی شبانه ممکن است ظرفیت ورزشی را پایین بیاورد .از این رو این وضعیت
فقط می تواند برای فعالیت های با شدت کم تا متوسط مناسب باشد .میزان تاثیر این نوع تمرین بر کاهش وزن
ناشناخته است.
* معلوم شده است که میزان اکسیداسیون چربی در یک میزان اکسیژن مصرفی معین هنگام پیاده روی و دویدن
در مقایسه با دوچرخه سواری باالتر است.
* فعالیت در محیط گرم استفاده از گلیکوژن را فزایش و استفاده از چربی را کاهش می دهد.
* وقتی هوا سرد است متابولیسم کربوهیدرات برای جبران هزینه متابولیسم چربی به ویژه هنگام لرزیدن تحریک
می شود.
* امروزه تنها راه موثر افزایش اکسیداسیون چربی در طول فعالیت ،انجام فعالیت بدنی منظم است .این وضعیت
موجب تنظیم افزایشی انزیم های درگیر در اکسیداسیون چربی ،افزایش حجم میتوکندریایی و جریان خون می
شود.
* میزان اکسیداسیون چربی در شدت بهینه فعالیت به طور میانگین 0/5گرم در دقیقه است .که به معنی بیش
از 33ساعت فعالیت برای اکسید شدن 1کیلوگرم حجم چربی است( 7200کیلوکالری انرژی هزینه می شود تا
1کیلوگرم چربی سوزانده شود).
* افزایش پیروات (محصول مسیر گلیکولیز) باعث مهار مسیر گلیکولیز و فعال شدن مسیر اکسیداسیون چربی می
شود.
* بدن قادر به ساخت کارنیتین است و از طریق غذا هم به صورت روزانه دریافت می کند .در گوشت به میزان
فراوان یافت می شود و در متابولیسم چربی نقش اساسی دارد.
* اگر غلظت کارنیتین عضله افزایش یابد متابولیسم چربی می تواند باال رود .محققان غلظت کارنیتین عضله را با
افزایش همزمان غلظت انسولین (با مصرف کربوهیدرات) و تامین کارنیتین باال بردند.
* EGCGیکی از قوی ترین پلی فنول ها از ترکیبات چای سبز می باشد که خاصیت آنتی اکسیدانی و به افزایش
فعالیت آنزیم های موثر در تجزیه کاتکوالمین ها (آدرنالین و نورآدرنالین) می شود و همچنین میزان متابولیسم را
باال می برد که به کاهش وزن کمک می کند.
* کافئین اغلب با افزایش متابولیسم همراه است .با این وجود آثار کافئین به نوع فعالیت و مقادیر دریافتی آن
بستگی دارد.
* یک لیوان قهوه با صبحانه ،اثری بر چربی سوزی ندارد ،زیرا صبحانه به طور معمول کربوهیدرات است که منجر
به رها شدن هورمون انسولین و مهار متابولیسم چربی می شود.
* فلفل قرمز دارای ماده ی به نام کپسای سین است که میزان متابولیسم را باال برده و گردش خون را تحریک
می کند.
* بهار نارنج شامل 5آمین آدرنرژیک از جمله سینفرین و تیرامین است که گیرنده های سلول های بتا 3-و لیپولیز
را تحریک می کنند.
* ال تیروزین یک اسیدآمیه غیرضروری است که از پیش سازهای کاتکوالمین ها است .فرض بر این است که
تیروزین بیشتر منجر به غلظت های باالی کتکوالمین ها و افزایش لیپولیز می شود.
* گلیکوژن با سرعت نسبتا کمی ذخیره می شود و پس از تخلیه کامل ،پر شدن دوباره می تواند 24ساعت طول
بکشد.
* مقادیر مصرفی مورد نیاز کربوهیدرات به 2عامل بستگی دارد - :سطوح تخلیه ی اولیه - ،مقادیر مورد نیاز
برای جلسه ی بعد
* گلیکوژن تا چند ساعت بعد از اتمام فعالیت ورزشی با سرعت بیشتری ذخیره می شود که این فرصت را " پنجره
ی فرصت" می نامند .مهمترین عامل برای باز کردن این پنجره مصرف کربوهیدرات است.
* مواد با شاخص قندی باال (برنج ،بیشتر میوه جات ،آبمیوه ها) و نسبت به موادی با شاخص قندی پایین(حبوبات،
حلیم ،عدس) ،در بهبود ذخایر گلیکوژن مناسب تر هستند.
* در برنامه ی مصرف مایعات 3عامل باید در نظر گرفته شود - :حجم - ،زمانبندی - ،نوع مایعات
* در صورتی که هدف ،مصرف مایعات در طول فعالیت باشد ،نوشیدنی های مخصوص ریکاوری باید خوشمزه
باشند تا فرد از روی میل آنها را بنوشد.
* مصرف حجم مایعات معادل مایعات دفع شده در طی جلسه تمرینی (به عبارت دقیق تر تغییر وزن بدن) به طور
کامل تعادل مایعات را باز نمی گرداند.
* به طور معمول حجمی معادل %125-150آب دفع شده پس از ورزش باید نوشیده شود ،به طور مثال اگر
ورزشکاری پس از فعالیت 1کیلوگرم وزن کم می کند ،باید 1250تا 1500میلی لیتر آب مصرف کند.
* میزان مصرف 10گرم پروتئین تحریک باالیی از سنتز پروتئین را ایجاد می کند با این وجود این آثار با مصرف
مقادیر 20تا 25گرم پروتئین به حداکثر خود می رسد .این میزان به راحتی در وعده های اصلی شامل گوشت و
مرغ و ماهی یافت می شود.
* یکی از نکات منفی تمرین سنگین برای سازگاری بیشینه ،تحت فشار قرار گرفتن سیستم ایمنی و استخوان
هاست.
* سیستم ایمنی شما هنگام در دسترس بودن کربوهیدرات در بهترین حالت عمل می کند.
* برخی از عوامل تغذیه ای که سبب بهبود خواب می شوند عبارتند از :والریان ،مالتونین و تریپتوفان و یک رژیم
با شاخص قندی باال پیش از خواب و حفظ یک رژیم متعادل و سالم.
* عواملی مثل مصرف الکل ،کافئین و آبرسانی بیش از حد (پر ادراری) می تواند خواب را مختل کند.
هوازی سبک = افزایش خطا /هوازی متوسط = افت تصمیم گیری /هوازی سنگین = جزئی /هوازی – بی هوازی
= افت توان /بی هوازی = جزئی /بی هوازی-تکراری = افزایش خستگی
* آغاز خواب ذهنی ( : )SOLمدت زمانی که از هوشیاری مطلق تا به خواب رفتن طول می شکد.
* در نتیجه ی افزایش نسبت تریپتوفان به سایر آمینواسیدهای ضروری ،تریپتوفان در مغز به سرتونین تبدیل می
شود.
* تریپتوفان آزاد توسط 5هیدروکسی تریپتوفان به سرتونین و سرتونین نیز به مالتونین تبدیل می شود.
* نشان داده شده است که مصرف ال تریپتوفان SOL ،را تا %45پایین می آورد.
* به دنبال تخلیه ی تریپتوفان ،افزایش گسستگی خواب ،افرایش تاخیر و چگالی REMرا به دنبال تخلیه تریپتوفان
در طی روز گزارش کرد.
* : REMنوعی از خواب شبانه است که در آن حرکات سریع بدن و حرکات سریع چشم را به همراه تنفس سریع
می باشد.
* غذاهای حاوی تریپتوفان :شیر ،گوشت ،ماهی ،مرغ ،تخم مرغ ،حبوبات ،بادام زمینی ،پنیر و سبزیجات با برگ
سبز.
* مصرف غذاها با شاخص قندی باال قبل از خواب ،باعث رهایش انسولین می شود و در نتیجه جذب اسیدآمینه
های ضروری ( )BCAAبه درون عضالت افزایش می یابد و در نتیجه نسبت تریپتوفان به اسیدهای امینه ی ضروری
افزایش می یابد و در نتیجه سنتز سرتونین و به دنبال آن مالتونین در مغز افزایش می یابد.
* مصرف وعده ی غذایی با شاخص قندی باال 4 ،ساعت قبل خواب ،کیفیت خواب را بهبود می بخشد.
* مالتونین همچنین اثر هایپوترمی خود را با کاهش دمای مرکزی بدن در محدوده ی 0.01تا 3.0درجه ایجاد
می کند.
* کافئین محرک سیستم عصبی است و پرمصرف ترین متیل گزانتین است.
* مصرف 100میلی گرم یا بیشتر کافئین 2ساعت پیش از خواب می تواند خواب را مختل کند.
* شروع خواب زمانی است که دمای مرکزی بدن در حال پایین آمدن است و پایان آن زمانی است که دمای
مرکزی بدن در حال باال رفتن است .داروهای خواب آور مثل مالتونین و تمازپان با رگ گشایی پوستی موجب
دفع گرمای بیشتری می شوند و در نتیجه موجب خواب آوری می شود.
* دریافت کربوهیدرات کافی عالوه بر حفظ ذخایر گلیکوژنی ،به حفظ پروتئین در هر بخش استقامتی تمرین
چرخه ای نیز کمک می کند(بیش از 4گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن برای زنان و بیش از 6گرم به ازای
هر کیلوگرم وزن بدن برای مردان).
* مقدار بیشینه ی پروتئین غذایی مورد نیاز یک ورزشکار نخبه که تمرین های با وزنه و استقامتی دارد 1.7 ،گرم
به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در روز است.
* بجز کراتین و ،B-HMBسایر مکمل های تغذیه ای ،مزیت چندان زیادی در رشد عضالت نداشته اند.
* پروتئین شیر در افزایش پروتئین پس از یک دوره فعالیت مقاومتی برتر از پروتئین سویا است و به نظر می رسد
که دوره ی زمانی جذب ( وی :سریع – کازئین :کند ) و دیگر ترکیبات فعال زیستی پروتئین شیر می تواند
نگهداری پروتئین را بهبود بخشد .اثر فزاینده ی پروتئین ،پس از دریافت پروتئین بالفاصله پس از فعالیت 1 ،تا 4
ساعت پس از فعالیت در حد بیشینه ی خود قرار دارد و به مرور زمان پس از تمرین زمان کاهش می یابد.
* کراتین منوهیدرات یک ترکیب گوانیدینی است که در کبد ،پانکراس و کلیه سنتز می شود و در محصوالت
گوشتی یافت می شود.
* شواهد موجود بیان می کند که HMBمی تواند در بهبود کسب قدرت موثر باشد.
* تحقیقات نشان داده است که 10هفته تمرین در شرایط تخلیه ی گلیکوژنی در مقایسه با تمرین در حالت پر
گلیکوژنی ،زمان رسیدن به خستگی را %85بیشتر به تعویق می اندازد .دلیل این استقامت باالتر ،ناشی از افزایش
چشمگیر سنتز سیترات ( )CSو 3هیدروکسی آسیل-کوآ دهیدروژناز و دیگر آنزیم های مهم در متابولیسم چربی
بود.
* تمرین در حالت تخلیه گلیکوژنی به افزایش ظرفیت استفاده از جربی به عنوان سوخت هنگام فعالیت ورزشی
منجر می شود.
* تمرین مقاومتی با شرایط تخلیه ی گلیکوژنی ،تاثیر منفی بر مسیر اصلی منجر شونده به سنتز پروتئین عضله
دارد.
* عمل PPARافزایش آنزیم های مورد نیاز اکسیداسیون اسیدهای چرب است .تمرین در حالت تخلیه گلیکوژنی
PPARرا بیشتر فعال می کند.
* برای موثر واقع شدن تمرینات در حالت گلیکوژن پایین باید سطح گلیکوژن تا یک سوم سطح طبیعی کاهش
یابد .این هدف با انجام فعالیت های یکنواخت با VO2max %70برای 30دقیقه تا یک ساعت بدون مصرف
مکمل های کربوهیدرات بدست می آید .این جلسه تمرین می تواند بی درنگ یا 1الی 3ساعت بعد از ناشتایی
اجرا شود..
* فاکتور هایی مانند زمان بندی ،مصرف پروتئین هنگام ورزش ،نوع و مقدار پروتئین و مصرف همزمان دیگر مواد
مغذی با پروتئین بر پاسخ تمرینی موثر است.
* مصرف پروتئین برای بهینه سازی پاسخ ،باید از نظر زمانی به فعالیت ورزشی بسیار نزدیک باشد .پروتئین باید
در فرصت کوتاه 45دقیقه ای پس از فعالیت مصرف شود تا مفید واقع شود ،که به این زمان در اصطالح پنجره ی
متابولیک یا سوخت و سازی می گویند.
* مصرف پروتئین دقیقا پیش از ورزش ،پاسخ آنابولیکی مشابه با پاسخ ناشی از مصرف پس از ورزش ایجاد می
کند.
* از آنجایی که می دانیم پاسخ سنتز پروتئین به فعالیت ورزشی 48تا 72ساعت پس از فعالیت ادامه می یابد
باز به نظر منطقی نیست که این اثر متقابل فقط به 45دقیقه محدود شود.
* امروزه با توجه به اطالعات موجود ،دلیلی بر توصیه ی مصرف پروتئین بیش از 20تا 25گرم پس از فعالیت
ورزشی وجود ندارد.
* میزان پروتئین مصرفی برای ورزشکاران - :قدرتی = 1.4-1.7گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن - /استقامتی
= 1.2-1.6گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن.
* مادامی که رژیم غذایی میوه جات و سبزیجات کافی داشته باشد ،اسیدوز بالقوه ی رژیم پرپروتئین موجب دفع
کلسیم استخوان نمی شود .تمام ساختار استخوان کلسیم نیست و از کالژن و پروتئین نیز تشکیل شده است و
مصرف مقادیر مناسب پروتئین برای استخوان ها نیز می تواند مفید باشد.
* پروتئین غذایی پاسخ های آنابولیک عضالنی یکسانی مانند پروتئین مکمل با آمینواسید های آزاد ایجاد می کند.
* دریافت پروتئین حیوانی نسبت به منابع گیاهی منجر به افزایش حجم و قدرت بیشتری می شوند.
* گلوکز مصرفی نمی تواند با سرعتی باالتر از 60گرم با 240کیلوکالری در ساعت اکسید شود .در حالی که
سرعت اکسیداسیون کربوهیدرات طی فعالیت با شدت متوسط 500کیلوکالری در ساعت برای یک ورزشکار
تمرین کرده متوسط تا خوب و حدود 1000کیلوکالری در ساعت برای ورزشکاران حرفه ای است.
* هیچ تناسب جادویی مصرفی بهینه ای برای گلوکز و فروکتوز وجود ندارد.
* فروکتوز معموال مشکالت معده ای – روده ای را به همراه دارد که در صورت مصرف به همراه گلوکز این مشکالت
برطرف می شود.
* مصرف نوشیدنی های گلوکز +فروکتوز به میزان 90گرم در ساعت به نظر کارساز می آید و در مقایسه با
نوشیدنی کربوهیدراتی با یک نوع کربوهیدرات ،عملکرد را به طور چشمگیری بهبود می بخشد.
* مالتودکسترین با همان سرعت گلوکز اکسید شده و کمتر شیرین است ،پلیمرهای گلوکز با وزن مولکولی باال
( )HMW.GPبا همان سرعت گلوکز اکسید شده و کمتر شیرین است ،به سختی در آب حل می شود.
* مصرف کافئین به همراه کربوهیدرات از راه بهبود جذب گلوکز ،منجر به %26افزایش سرعت اکسیداسیون
کربوهیدرات برون زا می شود.
* کافئین مستقل از اثر بر اکسیداسیون کربوهیدرات های برون زا ،عملکرد را بهبود بخشید.
* ( MCTتری گلیسریدهای زنجیره متوسط) چربی های کوچکی هستند که به سرعت از معده تخلیه ،جذب و
اکسید می شوند.
* تجویز مقادیر بیشتر MCTاز آنجایی که معموال مشکالت گوارشی به همراه دارد ،دشوار است و مقادیر کمتر از
30گرم نیز بدون اثر است.
* در هنگام فعالیت اکسیداسیون 2 BCAAتا 3برابر و اکسیداسیون کربوهیدرات و چربی 10تا 20برابر افزایش
می یابد.
* BCAAها نقش مهمی را به عنوان سوخت در فعالیت ورزشی بازی نمی کنند و از این دیدگاه مکمل سازی آن
هنگام فعالیت به نظر ضروری نمی رسد.
* الکتات سوخت خوبی برای قلب و عضالت انسان است و سرعت اکسیداسیون آن از گلوکز بیشتر است .الکتات
می تواند به صورت الکتات سدیم یا پتاسیم تامین شود .با این حال محلول حاوی این نمک ها اسموالریته ی
باالیی دارد و مقادیر سدیم و پتاسیمی که باید مصرف شود بسیار زیاد است و احتماال می تواند مشکالت معده
ای -روده ای ایجاد کند.
* محلول های نمک الکتات می توانند در بسته های 10گرمی بدون ایجاد مشکالت معده ای – روده ای مصرف
شوند.
* مشکل مقدار زیاد نمک الکتات می تواند با مصرف پلی الکتات (یک نوع پلیمر الکتات) که اسموالرینه ی پایین
ولی دارای مقادیر زیاد الکتات است ،رفع شود .اما از آنجایی که پلی الکتات به راحتی در آب حل نمی شود و بدن
ما آنزیم های شکننده ی پلی الکتات را ندارد.
* از مکمل الکتات تنها زمانی می توان انتظار عملکردی داشت که میزان مصرفی آنها بسیار باال باشد که این
میزان هم توسط دستگاه گوارشی تحمل ناپذیر است.
* مقادیر کم کافئین ( 2تا 3میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن) این آثار را به همراه دارد و مقادیر بیشتر
فایده ی اضافی ندارد.
* BCAAبه عنوان سوخت عمل نمی کند و سبب بهبود عملکرد استقامتی نمی شود.
* به طور کلی نوشابه های ورزشی هنگام فعالیت باید دارای کربوهیدرات 6تا ، %8سدیم 20تا 30میلی مول
در لیتر و پتاسیم 3تا 5میلی مول در لیتر باشد.
* جایگزینی کربوهیدرات هنگام فعالیت ورزشی برای ورزش های پر شدت بیش از 1ساعت ،می تواند مفید باشد.
* ورزشکاران در دوره ای از محدودسازی دریافت انرژی در خطر دریافت ناکافی مواد مغذی قرار می گیرند.
* ULبه عنوان حداکثر سطح دریافتی روزانه کلی یک ماده ی مغذی (از تمام منابع) تعریف شده که بعید است
انسان را در معرض خطر سالمتی قرار دهد .به عنوان نمونه ULمنیزیم (فقط مکمل) به میزان 250میلی گرم در
روز تعریف شده است .با این وجود ،کل ULدریافتی روزانه روی (غذا+مکمل) در محدوده 25میلی گرم برای
بزرگساالن و 22تا 18میلی گرم برای نوجوانان قرار می گیرد.
* ورزشکاران قبل از مصرف مکمل باید از داشتن رژیم سالم متعادل و مخصوص ورزش اطمینان داشته باشند و
در شرایط زیر ورزشکاران می توانند از مکمل بهره مند شوند - :در شرایط رژیم غذایی نامتعادل - ،در شرایط رژیم
غذایی خاص ،در دوره های کاهش وزن یا وزن گرفتن - ،در دوره ی تمرینی شدید و زمان کوتاه برای ریکاوری- ،
هنگام سفر در بین کشور ها و ذخیره غذایی کم - ،در برخی شرایط برای برخی ورزشکاران.
* عفونت های فوقانی دستگاه تنفسی ( )URTIشایع ترین بیماری در ورزشکاران استکه بیشتر از راه ویروس و نه
باکتری ایجاد می شود.
* مقادیر باالی هورمون های استرسی مانند کورتیزول ،اپی نفرین ،آدرنالین و سایتوکین های ضدالتهابی
(اینترلوکین 6و )10ناشی از استرس مزمن جسمانی و روانی ،توانایی بدن در رویارویی با عفونت هایی مانند
سرماخوردگی ها و آنفوالنزا را کاهش می دهد.
* دریافت ناکافی انرژی-پروتئین یا کمبود ریزمغذی های خاص ( مانند آهن ،روی ،ویتامین B6و ) B12دفاع
ایمنی بدن در برابر هجوم پاتوژن ها را کم کرده و فرد را بیشتر مستعد عفونت می کند.
* ورزشکاران به سو تغذیه بحرانی مبتال نمی شوند مگر اینکه تحت رژیم غذایی شدید باشند و یا از یک اختالل
تغذیه رنج ببرند.
* ویتامین های محلول در چربی مثل ویتامین Aو Eو ویتامین های محلول در آب مثل ویتامین های B6و
B12و Cو اسیدفولیک و مواد معدنی همچون روی ،آهن ،منیزیم ،منگنز ،سلنیوم و مس نقش تعدیل کننده ای
در سیستم ایمنی دارند.
* مکمل هایی که ادعای تقویت سیستم ایمنی بدن را دارند :آرژنین ،گلوتامین ،بوین کلسستروم ،پروتئین وی،
پروبیوتیک ها ،روی و گیاهانی مانند اکیناسه.
* دو گروه از اسید های چرب اشباع نشده ی چندگانه ( )PUFAبرای بدن ضروری هستند :گروه های امگا 6که
از اسید لینولئیک مشتق می شوند و امگا 3که از اسید لینولنیک مشتق می شوند PUFA .ها در بدن سنتز نمی
شوند.
* رژیم های سرشار از هر کدام از PUFAها موجب بهبود شرایط بیماران مبتال به بیماری های بیش فعالی دستگاه
ایمنی مانند روماتوئید آرتریت می شوند به این معنی که آنها آثار ضدالتهابی دارند.
* مصرف منظم و زیاد ویتامین های آنتی اکسیدانتی می تواند پاسخ کرتیزول به فعالیت طوالنی مدت را کاهش
دهد.
* ذخایر بافتی بدن با دریافت روزانه 200میلی گرم ویتامین Cاشباع می شوند ،پس این مقدار کافی است.
* مکمل سازی بیش از حد آنتی اکسیدان ها ،سیستم ایمنی آنتی اکسیدانی طبیعی بدن را ضعیف کرده و حتی
ممکن است سازگاری های تمرین را مختل کند.
* فعالیت های پر حجم ،خطر ابتال به URTIرا با تغییر سیستم ایمنی باال می برد.
* دستگاه ایمنی برای مدتی پس از یک دوره فعالیت طوالنی شدید ضعیف می شوند و بر این باورند که این
وضعیت ،پنجره ی بازی برای میکروارگانیسم های بیماری زا فراهم می کند .طی اختالل ایمنی در طی این پنجره
ی باز (بسته به شاخص ایمنی ،بین 3تا 72ساعت به طول می انجامد) ویروس ها و باکتری ها فرصتی را بدست
می آورند تا خطر ابتال به عفونت های تحت بالینی را افزایش دهند.
* مکمل های آهن در طول دوره ی عفونت نباید مصرف شوند.
* مصرف نوشیدنی های کربوهیدرات هنگام فعالیت طوالنی مدت (حدود یک لیتر در ساعت از یک نوشیدنی
کربوهیدراتی - %6نوشیدنی های ورزشی معمول) مانع از افزایش بیشتر نتروفیل ها ،هورمون های استرسی و
اسیتوکین های ضدالتهابی مانند IL10 ، IL6و IL-Iraمی شود و از افت میزان تولید سایتوکین های سلول های
( Tمانند اینترفرون گاما) جلوگیری می کند و اثر چندانی بر کاهش تولید IgAبزاق و عملکرد سلول های کشنده
طبعی ندارد.
* غنی ترین منابع کورستین :پیاز ،سیب ،بلوبری ،گل کلم ،قلقل تند ،چای و بروکلی هستند.
* آزمودنی های انسانی می توانند مقادیر چشم گیری کورستین را با کمک غذا یا مکمل جذب کنند و این مقدار
جذب شده با نیمه عمری حدود 11تا 28ساعت بسیار آهسته از بدن دفع می شود.
* زنان اکسیداسیون بیشتری نسبت به مردان هنگام فعالیت با شدت متوسط نشان داده اند .در نتیجه زنان اتکای
کمتری به گلیکوژن عضله در طول 90دقیقه فعالیت با شدت متوسط دارند ،بنابراین زنان در رشته های استقامتی
وفوق استقامتی بهتر عمل می کنند.
* کربوهیدرات برون زا ،اکسیداسیون کلی کربوهیدرات را در هر دو جنس افزایش داد و سرعت اکسیداسیون به
یک اندازه به اوج رسید (حدود 0.6گرم در دقیقه).
* به نظر می رسد گرایش زنان به اکسایش چربی کل بدن به دلیل تفاوت ها به دلیل 17بتا استرادیول و اثر بر
mRNAعضالت اسکلتی انسان باشد.
* فرضیه اصلی خستگی مرکزی بیان می کند که تغییرات ایجاد شده در به حرکت در آمدن سوبستراها
(کربوهیدرات ،چربی) در طول فعالیت اثر مستقیمی بر تروترانسمیتر سرتونین (به اصطالح )5-HTدر مغز دارد.
* کافئین عملکرد را از رشته های 2تا 3دقیقه ای تا رشته های بسیار طوالنی بهبود می بخشد.
* کافئین به عنوان آنتگونیست آدنوزین عمل کرده و اساسا فعالیت آدنوزین را در مغز قطع می کند .از آنجایی که
آدنوزین فعالیت عصبی تحریکی را مهار می کند ،کافئین تاثیر آدنوزین را کاهش داده و نتیجه ی فعالیت عصبی
را افزایش می دهد.
* نقش کافئین در رشته هایی که نیازمند فعالیت با شدت 70تا VO2max %80است ،بسیار قوی بوده.
* کافئین در مقادیر پایین 2تا 3میلی گرم به ازای هر کیلوگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن موثر واقع می شود
و اثر آن در 5میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به فالت می رسد.
* سطح دریافتی عادتی کافئین ،عامل مهمی است که هنگام مکمل سازی کافئین برای بهبود عملکرد باید در نظر
گرفته شود.
* در افرادی که به مصرف کافئین عادت ندارند عوارضی همچون تاکی کاردیا ،تپش قلب ،اضطراب ،سرگیجه و
عالیم گوارشی که می تواند برای عملکرد مضر باشند به همراه داشته باشد.
* خوردن کربوهیدرات لیپولیز را مهار می کند و غلظت اسیدهای چرب در گردش پالسما را پایین آورده و در
نتیجه افزایش تریپتوفان آزاد ناشی از فعالیت را محدود می کند.
* مصرف کربوهیدرات هنگام فعالیت ،برداشت تریپتوفان توسط مغز را کم و از پیشرفت هایپوگالیسمی (افت قند
خون) جلوگیری می کند.
* یک افزایش 3درصدی عملکرد پس از شستوشوی دهان با محلول مالتودکسترین پیش و هنگام فعالیت گزارش
کردند .این بهبود عملکرد ممکن است به واسطه ی ارتباط مستقیم گیرنده های موجود در دهان و مغز باشد.
* فرضیه ای اصالح شده نشان می دهد که افزایش نسبت سرتونین مرکزی به دوپامین با احساس خستگی و بی
حالی ،خستگی زودرس در ارتباط است در حالی که نسبت کم ،بهبود عملکرد را با حفظ انگیزه و انگیختگی به
همراه دارد.
* خوردن مقادیر تیروزین ،غلظت اپی نفرین ،نوراپی نفرین و دوپامین را در گردش خون سیستم عصبی مرکزی و
محیطی افزایش می دهد.
* افدرا در برخی مکمل های گیاهی یافت می شود و گزارش شده است که به طور گسترده ای در برخی ورزش
ها استفاده می شود .افدرا محرک افزایش دهنده مقدار دوپامین در مغز است.
* از جایگزینی پروتئین به جای کربوهیدرات باید خودداری شود تا کیفیت تمرین حفظ شود.
* افزایش پروتئین می تواند مانع از کاهش تری یدو تیرونین ،هورمون مهم در حفظ مسزان سوخت و ساز شود
و از این رو RMRرا هنگام کاهش وزن حفظ می کند .
* مصرف پروتئین در مقایسه با مصرف سایر مواد مغذی منجر به هزینه ی انرژی بیشتری (اثر گرمازایی بیشتر
غذا) پس از یک وعده ی غذایی می شود.
* آمینواسید لوسین محرک کلیدی مسیرهای مولکولی آغازگر سنتز پروتئین است .