ÜRETER, ÜRETRA VE PENİS

HASTALIKLARI

1
 Üreter Hastalıkları

Üreter Hastalıkları.
Üreterdeki konjenital veya akkiz obstrüksiyon
Üreter inflamasyonu (üreterit),
Üreter striktür,
Üreterosel,
Ektopik üreter,
Üreterovezikal darlık,
Üreter benign ve malign tümörler,
Üriner sistem enfeksiyonları ve prostat patolojilerinden sonra üriner
sistemi en çok etkileyen patoloji taş hastalığıdır. Üreterdeki konjenital
veya akkiz obstrüksiyonlara sekonder (üreterovezikal darlık, üreterosel,
ektopik üreter, üreteral darlıklar, tümörler, yabancı cisim), ve üriner
enfeksiyonlar taş hastalığı için etiyolojik faktörlerdir.
2
 Vezikoüreteral reflü (VÜR). Asendan infeksiyonun
patogenezinde önemli bir zemin hazırlayıcı vesiko-üreteral orifisin
yetersizliği’dir. Mesanenin normal üreter girişi, özellikle miksiyon
sırasında idrarın geri yukarı çıkışını önlemeye yeterli tek yönlü
kapaktır. Yetersiz bir vezikoüreteral orifis mesane idrarının üreterlere
geri kaçışına izin verir (vezikoüreteral reflü, VÜR). VÜR sonucu üriner
yolda rezidüel idrar kalır, bu da bakteriyel çoğalmayı kolaylaştırır. VÜR
enfekte mesane idrarının böbrek pelvislerine ve böbrek parenkiminin
içine doğru (intrarenal reflü) itilebileceği bir mekanizma oluşturur.

3
 Üretra Hastalıkları
Erkek üretrası; mesanedeki idrarı ostium ürethrae internum’dan
alarak, glans penis’in ucundaki ostium ürethrae externum aracılığı ile
dışarıya taşıyan kas yapılı tüptür. Pars intramuralis (pars
preprostatica), pars prostatica, pars intermedia (pars membranacea)
ve pars spongiosa olmak üzere dört bölümde incelenir.
Kadın üretrası: Kısa olan kadın üretrası mesanenin ostium ürethrae
internum’undan öne-aşağıya doğru symphysis pubicanın once
arkasında, daha sonra da aşağısında ilerler ve vestibulum vaginae’de
bulunan ostium ürethrae externum’da sonlanır.

4
Üretra Darlığı. Üretrada doku hasarı olunca skarlaşma (nedbe)
üretra darlığına sebep olur. Nedbe iyileştikçe üretra lümeninin daralır.
Üretra darlığının en sık görülen nedenleri; üretra travması ve üretral
enstrumantasyonlardır. Üretra lümeni giderek daraldıkça sıklıkla
obstrüktif işeme semptomları, idrar akımında azalma, işeme süresinin
uzaması, işemede zorlanmalar ve kanlı işeme olarak gözlenir.
Üretral Karunkül. Sıklıkla postmenopozal kadınlarda görülen,
eksternal üretral meanın posteriorundan köken alan vasküler tümöral
bir oluşumdur.
Üretra Değişici Epitel Hücreli Karsinomun. Üretranın primer
karsinomları nadir olmakla beraber erkelerde kadınlara oranla daha
sık görülmektedir. Posterior üretral valv, erkek çocuklarda
infravezikal obstrüksiyonun en önemli nedenidir. Valvin
proksimalindeki tüm üriner sistem bu patolojiden etkilenmektedir.
Günümüzde tanı ve tedavideki gelişmeler mortaliteyi azaltmakla
birlikte, halen bu çocukların %25-45'i böbrek yetmezliğine gitmektedir.
5
 Penis
Hastalıkları
Penis Hastalıkları, başlıca üç grupta toplanabilir.
1. Konjenital hastalıklar,
2. İltihabi hastalıklar,
3. Tümörler.

6
 1. Konjenital Hastalıklar. Penil agenezis, hipoplazi,
hiperplazi ve duplikasyon. En sık rastlanan konjenital anomalileri
epispadias ve hipospadias.
Epispadias. Üretranın penisin dorsal yüzüne açılması.
Hipospadias. Üretra açıklığının penisin ventral yüzünde yer alması.
Üretra, glanstan perineye dek herhangi bir yere açılabilir. 1000 canlı
erkek doğumdan 3’ünde. En sık rastlanan penil anomali tipidir.

7
Epispadias Hipospadias
 2. İltihabi Hastalıklar. Genellikle glans ve prepisyum (sünnet
derisi) ilgilendirir. Spesifik ve nonspesifik enfeksiyonlardan oluşur.
Spesifik enfeksiyonlar: Sifiliz, gonore, şankroid, granüloma
inguinale ve genital herpes’dir. Genellikle cinsel ilişki ile bulaşırlar.
Fimozis, prepisyum penis başı üzerinde kolaylıkla geri
çekilememesidir. Genellikle geçirilmiş balanopostitise bağlı olarak
prepisyum nedbeleşmesi sonucu ortaya çıkar.
Parafimozis’te, dar prepisyum bağlı olarak penis başının dolaşımı
bozulabilir. Distal peniste konjesyon, şişme ve ağrı oluşur.
Balanit, glans penisin inflamasyonuna denir.
Balanopostitis, glans penis ve prepusyumun nonspesifik
enfeksiyonlarına denir.

8
 3a. Penis
Benign Tümörler
Kondiloma Akuminatum. Human Papilloma Virus (HPV)
nedeniyle meydana gelen tümörlerdir. Tip 6 ve 11 özellikle sorumlu
olarak kabul edilir. Dış genital organlar, perine ve penisde
rastlanabilir. Tek ya da çok sayıda saplı ya da sesil, genellikle pembe
renkli papiller çıkıntılar şeklindedir. Koilosit denen hücreler bu
lezyonun tipik özelliğidir.

9
 Karsinoma in situ. Epitele sınırlı, malignite ile uyumlu
değişiklikler gösteren ancak invazyon ya da metastaz, bulundurmayan
epitelyal lezyonlarıdır. Erkek dış genital bölgesinde karsinoma insitu'ya
üç ayrı klinik antite şeklinde rastlanabilir. A-Bowen Hastalığı. Daha
çok penis şaftı ve skrotumda tek gri-beyaz ülsere plaklar. Epitele sınırlı
morfolojik olarak malign hücreler. %10’unda invaziv karsinom gelişir.
B-Queyrat Eritroplazisi. Glans ya da prepusyumda parlak-kırmızı
kadifemsi plaklar. Karsinoma in-situ’nun glans penis’de saptanan
varyantıdır. invazif skuamoz hücreli karsinom çıkma olasılığı %10-
20’dir. C-Bowenoid papüllozis. Penis şaftını tutan kırmızı-kahverengi
papuler lezyonlar. Cinsel yolla bulaşan viral bir hastalıktır. Olguların
yaklaşık %30'unda iç organ kanserleri ile birlikte görülmesi, bu üç
antitenin birbirinden ayrılmasını zorunlu kılar.

10
Borderline Tümörler.
Dev Kondiloma. Buschke - Lowenstein Tümörü, Verrüköz Karsinom
isimleri ile de anılan bu tümör viral orijinlidir. Kondilomanın aksine lokal
invazivdir ve nüks edebilir. Ancak metastaz yapmaz. Biyolojik davranış
olarak tamamen iyi huylu kondiloma akuminatum ile yassı hücreli
karsinoma arasında yer alır.

11
 3b. Penis
MalignTümörler
Yassı Hücreli Karsinoma. HPV tip 16 ve 18 ile penisin yassı
hücreli karsinomu arasında ilişki mevcuttur. 40-70 yaşlar arasında sık.
Genellikle glansda ya da prepusyumun iç yüzünde koronal sulkusa
yakın gelişir. Deride kalınlaşma ve grileşme ile başlar. İleri olgularda
tüm glansı ve şaftı destrükte eden ülsere nekrotik kitle halini alır.
Mikroskopik. diğer bölgelerde görülen yassı hücreli karsinomalar ile
benzer görünümdedir.

12