เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เล่ห์รักสลักทรวง
นิมมานรดี

จัดทำอฝบุ๊ค : ธันวำคม 2559

ปก/รูปเล่ม : น้อง นผมมำนรดฝ
e-mail : nimmaradee@hotmail.com
Facebook : นผมมำนรดฝ Full Love

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537
ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใดเพื่อสร้างฐานข้อมูล
อิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น

~2~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ทักทำฬ
สวัสดีค่ะ เพื่อนนักอ่ านทุกท่ าน...
เรื่ อง ‘เล่ห์รักสลักทรวง’ นี ้ เคยตีพิมพ์มาแล้ ว ในชื่อเรื่ องที่สนพ.ตัง้
ให้ คะ่ โจทย์ของเรื่ องนี ้คือพระเอกต้ องเป็ นเพลย์บอย เจ้ าชู้ และไม่เคยรัก
ใครจริ ง ตัวตนของ ‘ต้ า วราเวศ’ เพลย์ บอยพันล้ าน จึง ต้ องเต็ม ไปด้ วย
ความร้ ายกาจแบบผู้ชายๆ ที่ทําให้ ผ้ ูหญิ งอย่างเราๆ ต้ องตกหลุมรักและ
อกหักไปพร้ อมกัน
เรื่ องนี ร้ ี ไ รท์ ใหม่เ ล็ กน้ อ ยค่ะ แก้ ไ ขเสริ ม แต่ง บางจุดให้ เนื อ้ เรื่ อง
สมบูรณ์ขึ ้น แต่ก็ไม่ได้ มากมายอะไร ใครที่เคยอ่านรูปเล่มของคุณต้ าแล้ ว
ก็ ม องผ่ า นอี บ๊ ุ ค ไปได้ เ ลยนะคะ ส่ ว นใครที่ ยัง ไม่ เ คยอ่ า นเรื่ อ งนี ้ ก่ อ น
ตัดสินใจโหลดซื ้อ นิมขอเตือนไว้ ก่อนว่า คุณต้ า เป็ นพระเอกที่น่าหมัน่ ไส้
และน่าจับมาตบจูบที่สดุ ของนิมเลยนะคะ... แต่ถึงจะร้ ายยังไงก็ร๊ากกก
ขอบคุณ นัก อ่า นทุก ๆ ท่ า นที่ ติ ด ตามผลงานอี บ๊ ุค กัน มาตลอด
หลังจากเรื่ องนี ้ ก็น่าจะเป็ นเรื่ องที่เขียนใหม่คะ่ แต่จะเป็ นเรื่ องอะไรนัน... ้
ไว้ พบกันนะคะ

ขอบคุณด้วยใจปริ่ มรัก
นิ มมานรดี

~3~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

บทนา
กาลครั้งหนึ่งเมื่อเราพบกัน

ห้ างสรรพสิ น ค้ าชื่ อดัง กลางเมือ งหาดใหญ่ จัดมหกรรม

ความงาม ภายใต้ คอนเซป Lovely Sexy Fair เพื่อเอาใจหนุ่มสาว
ในช่วงเดือนแห่งความรั ก งานนีถ้ ือเป็ นงานสําคัญสําหรับ ‘INDIRA’
แบรนด์ เ ครื่ อ งสํ า อางออร์ แ กนนิ ค ที่ มี จุด ขายที่ ก ารใช้ วัต ถุดิ บ จาก
ธรรมชาติ ไม่มีสารเคมีปนเปื อ้ น ไม่มีสารก่อมะเร็ ง และไม่ก่อให้ เกิด
การแพ้ สามารถใช้ ได้ บ่อยและต่อเนื่ องโดยไม่มีส ารตกค้ างภายใน
ร่ างกาย และที่สําคัญผ่านการรั บรองจากสํานักงานคณะกรรมการ
อาหารและยาเรี ยบร้ อย
ลูกสาวคนสวยวัยยี่ สิบเอ็ดปี ของเจ้ าของธุรกิ จ เป็ นแบรนด์
แอมบาสเดอร์ ที่ใช้ ผ ลิตภัณฑ์จริ งมาตังแต่ ้ เริ่ มเปิ ดตัว เมื่อสองปี ก่อน
หลังเลิกเรี ยนเธอก็รีบมาอยู่ประจําบูธช่วยแนะนําสินค้ าและบริ การ
ลูก ค้ า ได้ อ ย่ า งคล่ อ งแคล่ ว บุ ค ลิ ก ภาพบวกความสวยและความ

~4~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สามารถเป็ นเสน่ห์ดึงดูดสายตาผู้คนหน้ าบูธ จนไม่อาจเดินผ่านไป

เฉยๆ บางคนก็หยุดแวะยืนมองเธอบริ การลูกค้ า และบางส่วนก็เข้ าไป
สอบถามว่าตัวหญิงสาวใช้ เครื่ องสําอางชุดไหน ซึง่ แน่นอนว่าต้ องเป็ น
ชุดที่ขายดีที่สดุ
เมื่อใกล้ เวลาที่พ่อนัดจะมารับ สาวสวยเฉิดฉายที่เริ่ มเหงื่อซึม
จากความแออัด ของผู้ค นมาหลายชั่ว โมงก็ ไ ด้ โ บกมื อ ลาพนัก งาน
ประจําบูธกลับบ้ าน แวะเข้ าห้ องนํ ้าก่อนออกมายืนรอโทรศัพท์เรี ยกตัว
อยู่ใกล้ บริ เวณทางออกลานจอดรถด้ านหนึง่ เพราะถูกกําชับไว้ ว่าห้ าม
กลับบ้ านคนเดียว ห้ ามนัง่ รถโดยสาร นัง่ ซ้ อนมอเตอร์ ไซค์รับจ้ างและ
ห้ ามออกไปเดินคนเดียวข้ างถนน...
ลูกสาวคนสวยคนเดียวของพ่อไม่เคยรู้ สึกอึดอัดกับความรั ก
ความหวงและห่วงใยของบุพการี เพราะรู้ ว่าภัยใกล้ ตวั เกิดขึ ้นได้ เสมอ
โดยเฉพาะกับคนสวยๆ
ทันใดนัน้ เสียงเอะอะก็ดงั ขึ ้นจากทิศหนึง่ หญิงสาวเหลียวมอง
แล้ วรี บขยับไปหลบมุมเมื่อเห็นชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งวิ่งกรู ไปกระชาก
คอเสื ้อผู้ชายคนหนึง่ เพียงไม่นานเหตุตะลุมบอนก็เกิดขึ ้น...
ผู้คนรอบข้ างวิ่งถอยห่างจากจุดเกิดเหตุเช่นเดียวกับเธอ ไม่กี่
นาทีคนสะบักสะบอมก็ถกู หิ ้วแยกไปทางหนึง่ เหตุการณ์สงบลงโดยไร้
คําอธิบายเหลือไว้ เพียงเสียงแซ่งแซ่ของกลุม่ ผู้ชมเหมือนฝูงผึ ้งแตกรัง
“เรี ยบร้ อย ไม่กระดิก ... เออ มึงรอรับอยู่นนั่ ”

~5~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เสียงกระด้ างดังขึ ้นด้ านหลัง จากใครสักคนที่ยืนอยู่อีกมุมผนัง

ซึง่ เป็ นทางออกลานจอดรถ หญิงสาวยืนนิ่งไม่ไหวติง คล้ ายกับว่าพลัง
เสียงนัน่ สต๊ าปร่างกายของเธอไว้
“เรื่ องแค่นี ้ก็ต้องให้ กูจดั การ นี่กจู ้ างพวกมึงมาทํางานหรื อมา
คอยสั่งงานกูวะ ... เออ พอๆ เสียเวลาฉิ บ ! บอกมันด้ วยว่าทีหน้ าที
หลังก็ไม่ต้องมาวอนใกล้ ๆ ตีนกู แต่ถ้ากระสันอยากนัก ก็เชิญ!”
หญิงสาวกลืนนํา้ ลายอึก ยังคงไม่กล้ าขยับและไม่กล้ าแม้ จะ
เหลือบเหลียวแล สันนิษฐานได้ ว่าเจ้ าของเสียงเข้ มน่าจะคุยโทรศัพท์
กับใครสักคนเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไปสดๆ ร้ อนๆ ไม่นานเสียง
ถอนใจเฮือกใหญ่จากจุดเดิมก็ดงั ขึ ้น ก่อนเสียงผู้ชายคนเดิ มจะดังขึ ้น
อีกครัง้ ในระดับนํ ้าเสียงและสํานวนพูดที่ตา่ งไปลิบลับ
“แคทเหรอจ๊ ะ ที่นัดไว้ คืนนีแ้ คนเซิลนะ ... โธ่ อย่างอนสิครั บ
คนสวย ผมติดงานด่วนจริ งๆ ช่วงนี ้พ่อยิ่งคุมประพฤติอยู่ด้วย ไม่ทําตัว
น่ารักเดี๋ยวก็ตกกระป๋ องกันพอดี ... ฮ่าๆๆ ได้ คร้ าบ จะหาเวลาให้ คณ ุ
ได้ กินวีต้าก่อนนอนล่ะกัน บ๊ ายบายครับ จุ๊บ!”
คนได้ ยินเผลอย่นหัวคิ ้วนิ่วหน้ าให้ เสียงส่งจูบ พอทําท่าจะขยับ
เท้ าถอยห่างแต่เสียงเดิมก็ดงั ขึ ้นอีกครัง้ ในเวลาห่างกันแค่ไม่กี่วินาที
“ฮัลโหล แพท ... อืม นี่ผมใกล้ เสร็ จธุระแล้ ว แพทอยู่ไหน ...
โอเค อีกสักสิบห้ านาทีเจอกัน แล้ วจะเลีย้ งหรู ๆ สักมือ้ ... เอาหน่อย
เถอะน่า ผมไม่ชอบกินฟรี แพทก็ร้ ู ... โอเค ตามนันนะ” ้

~6~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ริ มฝี ปากสีหวานห่อเป็ นรู ปตัวโอโดยอัตโนมัติ ไม่ค่อยกล้ าคิด

ลึกว่าสิ่งที่ได้ ยินหมายถึงอะไร แต่เพียงจะขยับเท้ าถอยห่างเป็ นครัง้ ที่
สอง อีกเสียงหนึง่ ก็ดงั ขึ ้น แต่คราวนี ้เป็ นเสียงหวานแหลมของผู้หญิงที่
กําลังเดินพุ่งตรงมาหาเธอ... ไม่ใช่ ไม่ได้ มาหาเธอ แต่มาหาผู้ชายที่อยู่
อีกมุมหนึง่ ซึง่ เป็ นทางเดียวกับที่เจ้ าตัวกําลังเดินมาต่างหาก
“ต้ าขา... มาทําอะไรอยู่ตรงนี ้คะ เอมมี่หาตังนาน”
้
“อ๋อ พอดี ห ามุม สงบคุย ธุ ร ะหน่ อ ย แล้ ว เอมมี่ ซื อ้ ของเสร็ จ
หรื อยัง”
“ยังเลยค่ะ อยากให้ ต้าไปช่วยเลือกชันในชุ ้ ดใหม่หน่อย”
“อืม้ ... คุณเลือกเองเถอะ ใส่อะไรแบบไหนมาสุดท้ ายก็ต้อง
ถอดหมดอยู่ดี”
“บ้ า! พูดไรก็ไม่ร้ ู งันไปทานข้
้ าวกันก่อนก็ได้ ค่ะ เอมมี่ก็ชักหิว
แล้ ว”
“คงไม่ได้ แล้ ว ต้ องแยกกันตรงนี ้แหละ พอดีผมติดงานสําคัญ”
“อะไรอ่า... ระดับ ‘ต้ า วราเวศ’ นี่ต้องทํางานทําการด้ วยเหรอ
คะ”
“อ้ าว เอมมี่ ทําไมพูดแมวๆ อย่างนัน” ้ จากเสียงนุ่มกลายเป็ น
เสียงขุน่ ทันที
“เอ่อ เอมมี่ขอโทษค่ะ ก็เห็นต้ าเพิ่งกลับมาไม่กี่วนั ไม่นึกว่าจะ
มีงานสําคัญนี่นา”

~7~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เสียงถอนใจพรื ดใหญ่ดงั มา ก่อนเสียงเข้ มจะเอ่ยตัดสินห้ วนๆ

“ไปช้ อปปิ ง้ ต่อเถอะ ผมเสียเวลามากแล้ ว”
“ก็ได้ งันขอค่
้ าเก้ อสามพันได้ ป่ะ”
“ฮึ วันนี ้จน ไปก่อนนะ”
“อะไรเนี่ย ต้ า! ต้ า...”
ความเคลื่อนไหววาบผ่านคนยืนนิ่งไปพร้ อมร่ างของผู้ชายคน
หนึง่ เขาสูงมาก สูงเกินมาตรฐานชายไทยแน่นอน เสี ้ยวใบหน้ าที่เห็น
เพียงแว่บเดียวบอกได้ วา่ เป็ นคนผิวขาว รู ปหน้ าก็น่าจะหล่อเหลา เส้ น
ผมดกดํายาวปิ ดใบหูตดั แต่งเรี ยบร้ อยแบบหนุ่มเจ้ าสําอาง เรื อนร่ างที่
เผลอมองตามหลัง ก็ แ ผ่ พ ลัง บางอย่ า งที่ ทํ า ให้ ผ้ ูห ญิ ง คนหนึ่ง ถอน
สายตาไม่ได้
ช่วงไหล่หนา แผ่นหลังกว้ างตัง้ ตรงอยู่ภายใต้ เสื ้อเชิต้ สีเขียว
เข้ ม ช่วงลําตัวสมส่วนสอดรั บกับรู ปรอยสะโพกและช่วงขายาวๆใน
กางเกงยีนส์สีดํา ยามเมื่อเขาก้ าวย่างห่างไปแต่ละก้ าวมองเห็นรูปรอย
กล้ ามเนือ้ สมบูรณ์ แน่นเต็ม ไม่ได้ ผอมแห้ งแรงน้ อยเหมือนผู้ชายสูง
ผอมบางคน ถ้ าจะสรุปสันๆ ้ ตรงๆ... เขาเพอร์ เฟกต์
“อุ๊ย!”
เสียงโทรศัพท์ในมือดังขึ ้นในตอนที่ผ้ หู ญิงอีกคนเดินจากไปอีก
ทาง เธอจึงไม่ได้ สนใจมองอะไรอีก รี บกดรับสายแล้ วออกไปยังลาน
จอดรถ เมื่อคนเป็ นพ่อถามไถ่อย่างที่เคยถามประจําว่า ‘วันนีเ้ ป็ นไง

~8~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

บ้ าง มีอะไรเล่าให้ พ่อฟั งบ้ างไหม’ เธอจึงเริ่ มเล่าเรื่ องที่นึกอยากจะเล่า

ให้ พ่อฟั งเหมือนเช่นทุกวัน และวันนี ้ก็รวมเหตุระทึกขวัญที่เพิ่งเจอมา
เมื่อครู่ ก่อนจะจบลงที่ผ้ ชู ายคนนัน้
“ท่าทางเจ้ าชู้น่าดูเลยค่ะพ่อ แค่แป๊ ปเดียวที่หนูอยู่ตรงนัน้ เขา
ติดต่อกับผู้หญิงถึงสามคน!” ยกนิ ้วเรี ยวสามนิ ้วขึ ้นยืนยัน “แถมโกหก
ทังสามคนเลยนะคะ
้ เนียนมากๆ ปลาไหลใส่สเก๊ ตยังอาย”
ถ้ าเดาไม่ผิด เหตุผลที่เขาเอามาอ้ างแต่ละสาวก็แบบขอผ่าน
ไปที บอกเลิกคนโน้ นแล้ วบอกเลี่ยงคนนีเ้ พื่อไปหาอีกคน เธอมีเพื่อน
สนิทไม่ค่อยมาก ประเภทคุณหนูถูกเลีย้ งแบบไข่ในหิ น สนิทกับพ่อ
มากเพราะไปไหนไปกัน ขับรถรับส่งกันมาตังแต่ ้ อนุบาลจนถึงตอนนี ้
ด้ วยความที่พดู คุยหลายๆ เรื่ องกันมาตังแต่ ้ เด็ก เมื่อมีอะไรก็มกั จะเล่า
สูก่ นั ฟั งเสมอไม่วา่ จะเป็ นเรื่ องงาน เรื่ องเรี ยน หรื อเรื่ องทัว่ ไป
“อืม ผู้ชายแบบนีม้ ีเยอะ พ่อถึงอยากให้ หนูระวังตัวเรื่ องการ
คบหาผู้ชาย ขนาดคนที่ดเู รี ยบร้ อยนิสยั ดีเรายังนึกไม่ถึงเลยใช่ไหมว่า
เขาจะเจ้ าชู้”
“ค่ ะ จริ ง ของพ่ อ ” ใบหน้ านวลสลดลงทั น ที รู้ ว่ า พ่ อ ตัง้ ใจ
พาดพิงถึงผู้ชายเรี ยบร้ อยนิสยั ดีที่เคยทําให้ เธอเสียนํ ้าตา
“พ่ออยากให้ หนูเจอผู้ชายดีๆ แต่สมัยนี ้แทบจะหาไม่ได้ ความ
จริ งพ่อก็พยายามมองหาคนที่เหมาะสมกับหนูอยู่เรื่ อยๆ นะ แต่ก็นั่น
แหละ ป่ านนีย้ ังหาไม่เจอเลย” เสียงคนเป็ นพ่อหัวเราะตบท้ ายให้

~9~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อาการย่นจมูกของลูกสาวคนสวย
“งันหนู
้ จะไม่แต่งงาน อยู่ทํางานกับพ่อนี่แหละค่ะ สบายที่สดุ ”
“อืม... อย่าคิดแบบนัน้ สักวันหนูต้องโต มีครอบครัวเป็ นของ
ตัวเอง พ่อเชื่อว่าทุกคนมีเนือ้ คู่ อยู่ที่พรหมลิขิตจะชักพาให้ มาพบกัน
เมื่อไหร่ บางคนอาจจะเจอกันแล้ ว แต่คลาดกันไปคลาดกันมา แต่
สุดท้ าย... เนื ้อคูก่ นั แล้ วก็ย่อมไม่แคล้ วกัน”
สาวหน้ า ผ่ อ งหัว เราะคิ ก ถูก อกถูก ใจสํ า นวนแบบคนสมัย
โบราณ
“งัน้ หนูจ ะรอพรหมลิ ขิ ต ก็ แ ล้ ว กัน แต่ถ้ า เจออย่ า ง นายต้ า
วราเวศ อะไรนัน่ ขอสละสิทธิ์นะคะ”
“ฮึ... ใครนะ”
“ก็ผ้ ูชายคนนัน้ ไงคะ ที่หนูเล่าตะกี ้ หนูได้ ยินผู้หญิ งเขาเรี ยก
ต้ าๆ ‘ต้ า วราเวศ’ อะไรนี่แหละค่ะ”
“อืม... ถ้ าเป็ นคนนี ้พ่อพอรู้ จกั เพลย์บอยตัวเอ้ เชียวแหละ ยัง
ไม่ทํางานเป็ นเรื่ องเป็ นราว เรี ยนๆ เล่นๆ เป็ นข่าวกับผู้หญิงมาไม่ร้ ู กี่
ราย เฉี ยดคุกตะรางมาก็หลายเรื่ อง ดีที่อิทธิ พลพ่อคุ้มกะลาหัวเลย
รอดมาได้ แบบไม่เสียประวัติ ก็สตู รสําเร็ จของพวกถูก เลี ้ยงมาด้ วยเงิน
พ่ อ กูร วย ตระกูล ดัง อิ ท ธิ พ ลล้ น เมื อ ง พ่ อ เคยเจออยู่บ้ า ง ต่อ หน้ า
ผู้ใหญ่ก็สภุ าพดี รู้ จักวางตัว แต่นิสยั ส่วนตัวนี่ใครก็พอรู้ ผู้ชายแบบนี ้
ไม่เหมาะกับนางฟ้าคนสวยของพ่อหรอก”

~ 10 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

นางฟ้าคนสวยของพ่อหัวเราะเสียงใส ก่อนจะทําหน้ าขึงขังพูด

ด้ วยนํ ้าเสียงเป็ นจริ งเป็ นจัง
“ค่ะ หนูก็ไม่สนหรอก เกลียดที่สดุ ผู้ชายแบบนัน!”
้
คนเป็ นพ่อเหล่มองริ มฝี ปากสีหวานที่แบะเบ้ สอดรั บกับสิ่งที่
ตัวเองพูด... เขาก็เห็นด้ วยกับคําพูดของลูกสาว แต่กลับมีถ้อยคําหนึ่ง
ฝุดขึ ้นในสมองทันทีที่ได้ ยิน
‘เกลียดอะไร มักได้ อย่างนัน’้
ก็ได้ แต่หวังว่าสํานวนโบราณจะไม่เป็ นจริ งไปเสียทุกเรื่ อง

~ 11 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

1
ช็อคหรือช็อต

เจ็ดปี ต่ อมา เย็นย่า วันหยุดสุดสัปดาห์สดุ ท้ ายของเดือน…

อาทิตย์อัสดงสวยดี แต่สําหรับคนที่เพิ่งออกทุกข์ได้ ไม่นานก็
ยังคงหดหู่ไม่ น้อยกับภาพตะวันลับขอบนํ า้ ... ชี วิตคนเรามี ขึน้ มี ล ง
เหมือนดวงอาทิตย์ แต่ถ้าตายดับ ก็คงไปแล้ วไปลับไม่กลับมาเหมือน
อรุ ณรุ่ งอีก หญิงสาวถอนใจเฮือก หยุดเท้ าไว้ บนพืน้ ทรายก่อนจะได้
สัมผัสนํ ้าทะเล สองแขนยกขึ ้นประสานกอดอกโชว์เรื อนร่างเพรี ยวงาม
ในชุดกระโปรงยาวสีขาว
ดวงตาสี เ ข้ ม มองเหม่ อ ไปยัง ท้ อ งทะเลกว้ า งใหญ่ แ ละแสง
สุดท้ ายแห่งวัน... ตังแต่
้ วนั ที่ พ่อจากไปอย่างไม่มีวนั กลับ ชีวิตของเธอ
ก็มีแต่เรื่ องวุน่ ๆ ไหนจะกิจการที่กําลังขยายตัวขึ ้นเรื่ อยๆ คนงานหลาย
ชีวิตต้ องดูแล แต่นั่นยังไม่น่าหนักใจเท่าสองชีวิตที่อยู่ใต้ หลังคาบ้ าน
เดียวกัน กินข้ าวหม้ อเดียวกันแต่ทะเลาะกันแทบจะทุกวัน ล่าสุดนี่
รุนแรงถึงขันที้ ่เธอต้ องออกจากบ้ านมาหาที่สงบ พักจิตพักใจ

~ 12 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

‘หนูไม่ได้ ใจดํา แค่ไม่อยากใจดีพรํ่ าเพรื่ อ พ่อเห็นด้ วยกับหนูใช่

ไหมคะ’ คนหนักใจกระซิบไปกับคลื่นลมแล้ วถอนใจ หันหลังกลับ แต่
ต้ องชะงักเท้ าไว้ กบั เสียง...
ตุ๊ด... ตุ๊ด... ตุ๊ด... ครื ดดดด... ครื ดดดด
เสียงอะไร... หญิ งสาวหันซ้ ายแลขวามองหาที่มาของเสียง
ประหลาด ก้ าวเท้ าไปใกล้ เรื่ อยๆ จนได้ เห็นความสัน่ ไหวบนพืน้ ทราย
ใครมาทําโทรศัพท์หล่นไว้ แถวนี ้ แล้ วเสียงริ งโทนนี่นะ รํ าคาญเสียงดัง
หรื อขี ้เกียจคิดเอามากๆ ขนาดนี ้เลยเหรอ มือขาวเรี ยวยื่นไปหาวัตถุสี
ทองก่อนชะงักหยุด เมื่อคิดไปถึงภัยใกล้ ตวั ที่มาในรู ปแบบต่างๆ เพิ่ง
เห็นข่าวไม่กี่วนั เรื่ องยาสลบที่อาบมากับสินค้ าบางอย่าง แค่ยื่นมือไป
แตะก็ติดกับ นี่ก็อาจจะเป็ นอุบายหนึง่ ของพวกมิจฉาชีพก็ได้
หญิงสาวตังท่ ้ าจะหันกลับ แต่เท้ าก็ชะงักไว้ อีกครัง้ เมื่อคิดไป
อีกมุม... ถ้ านี่ไม่ใช่เหตุการณ์ล่อลวงของพวกขยะสังคม ถ้ าคนที่โ ทร
เข้ ามาเป็ นเจ้ าของเครื่ องที่ทําหล่นไว้ จริ งๆ ถ้ าเธอไปทําโทรศัพท์หล่น
ไว้ ที่ไหนแล้ วติดต่อเอาคืนไม่ได้ ก็คงเสียดายแย่ สมัยนีใ้ ครๆ ก็มักจะ
เก็บอะไรต่อมิอะไรไว้ ในโทรศัพท์สว่ นตัวทังนั ้ น้
เอาก็เอา วัดใจกันสักตัง้ ... หญิ งสาวหันซ้ ายแลขวาอีกครั ง้
ก่อนเดินไปหาเปลือกหอยขนาดพอเหมาะกลับมานั่งยองๆ กอดเข่า
ประจัญหน้ ากับเจ้ าโทรศัพท์ที่ยงั ส่งเสียงตุ๊ดๆ และสัน่ ครื ดๆ จิ ้มเปลือก
หอยไปตรงสัญลักษณ์ รับสายและจิม้ เปิ ดลําโพง เธอจะไม่ยอมแตะ

~ 13 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ต้ องเจ้ าสิ่งนีเ้ ด็ดขาด และการทําแบบนีก้ ็ไม่เสี่ยงทิง้ ลายนิว้ มือไว้ บน

วัตถุต้องสงสัยอีกด้ วย
“ฮัลโหล ฮัลโหล ได้ ยินไหมครับ”
เสียงเข้ มที่ดงั ออกมาทันทีทนั ใดทําให้ หญิงสาวเผลอห่อปาก...
เสียงหล่อใช้ ได้ ทีเดียว แต่คนเสียงหล่อใช้ จะหน้ าหล่อทุกคนเสียหน่อย
“ได้ ยินค่ะ”
“ผมเป็ นเจ้ าของโทรศัพท์ คุณเก็บโทรศัพท์ของผมได้ ใช่ไหม”
“ยังไม่ได้ เก็บค่ะ เพิ่งเจอตอนมันร้ องตุ๊ดๆ นี่แหละ” เรื่ องอะไร
จะรับสมอ้ างให้ เข้ าตัว
“โอเค ยังไงก็ขอบคุณมากที่รับสายผม แล้ วตอนนี ้คุณอยู่ไหน
เอ่อ ผมหมายถึงโทรศัพท์ของผมน่ะ มันไปหล่นอยู่แถวไหน”
“ที่ไหนสักแห่งบนหาดทรายแก้ ว” ตอบแบบแอบกวนเล็กน้ อย
เพื่อหยั่งเชิงอีกฝ่ าย ถ้ อยคําที่ติดจะห้ วนและไร้ หางเสียงของเขาลด
เสน่ห์เนื ้อเสียงหล่อไปเกือบครึ่ง
“โอเค ผมพอนึกออกแล้ ว คุณรออยู่ตรงนันนะ ้ ผมจะรี บไป”
“ทําไมฉันต้ องรอ” ยียวนกลับไปเมื่อโดนอีกฝ่ ายออกคําสัง่ ราว
กับวางอํานาจ คนเสียงหล่อเงียบไปอึดใจก่อนตอบกลับกลั่วเสียง
หัวเราะ
“เพราะสวรรค์ทรงโปรดคุณแล้ วนะสิ”
“ยังไงคะ” คําถามหลุดออกไปพร้ อมเสียงหัวเราะในลําคอ

~ 14 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“โปรดให้ ผมอยากเห็นหน้ าคุณใจแทบขาดอยู่นี่ไง ผู้หญิงอะไร

เสียงหวาน พูดจาไพเราะ แถมนํ ้าใจงาม นี่ถ้าได้ เห็นหน้ าค่าตาแล้ วถูก
โฉลกปิ๊ งปั๊ งขึ ้นมานี่ผมขอเดทเลยนะ”
เหอะ... ช่างประชดประชัน ลื่นเป็ นปลาไหลใส่สเก็ต ส่อแวว
เจ้ าชู้ตงแต่
ั ้ ยงั ไม่เห็นหน้ าเลยนะพ่อคู้ณ อย่างนี ้ต้ องรอดูหน้ าซะหน่อย
จะได้ บนั ทึกภาพลงแฟ้มบุคคลไม่น่าคบ
“ได้ ฉันจะรออยู่ตรงนี ้ แต่ถ้าฉันเห็นหน้ าค่าตาคุณแล้ วเกิดช็อ
คขึ ้นมา ช่วยจ่ายค่ารักษาให้ ด้วยก็แล้ วกัน”
“ได้ จะค่ารักษาหรื อค่ารักคุณผมก็ยินดีจ่าย แค่อย่าให้ ผมเป็ น
ฝ่ ายช็อคตายตอนเห็นหน้ าคุณซะก่อนเป็ นพอ”
“ไม่มีทางยะ ฉันสวย”
“โอ้ ! ชักอยากเห็นหน้ าเร็วๆ แล้ วสิ”
คนสวยย่นจมูกใส่โทรศัพท์ เอียงคอมองโทรศัพท์บนพื ้นทราย
ที่เงียบกริ บไปอึดใจใหญ่อย่างหนึง่ สงสัย... สายหลุดหรื ออะไร
“นี่คณุ ยังอยู่หรื อเปล่า”
“อยู่ครับคนสวย อยู่ใกล้ ๆ นี่แหละ ไหนลองหันหน้ ามาให้ ผม
ยลโฉมหน่อยสิวา่ สวยโลกตะลึงหรื อเปล่า”
หญิ งสาวหนาววูบไปทั่วสันหลังทัง้ ที่ เธอไม่ควรรู้ สึกแบบนัน้
แต่เพราะพลังเสียงที่ดงั อยู่เหนือศีรษะและกระแสอะไรสักอย่างที่แผ่
กระจายอยู่ด้านหลังทําให้ รับรู้ ถึงภัยคุกคาม ทังที ้ ่มนั ไม่น่าจะใช่ นี่มนั

~ 15 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เร็วเกินไป แต่อย่าบอกนะว่า...
“หัน มาสิ ค รั บ คนสวย จะได้ ร้ ู กัน ไปข้ า งว่ า คุณ กับ ผม ใคร
จะช็อคใครจะช็อต”
คนสวยหันมองโดยเจตนาเริ่ มจากมองตํ่า กะพริ บตาปริ บใส่
ขนหน้ าแข้ งดกดําบนผิวขาวๆ ที่มีกล้ ามเนื ้อแน่นเต็ม อยู่ตํ่ากว่าระดับ
ขากางเกงสามส่วนสีเขียวขี ้ม้ า ค่อยๆ เลื่อนสายตาขึน้ ไปตามความ
ยาวของช่วงขาจนพบเข้ ากับลอนซิกแพคและแผงอกแน่นตึงระหว่าง
รอยแยกของกระดุมเสือ้ เชิต้ ที่ อยู่ในรั งดุมเพียงสองเม็ดล่าง ไอร้ อน
ปะทุขึ ้นหน้ าอย่างห้ ามไม่อยู่ แต่นั่นก็ไม่ได้ ทําให้ เธอหยุดสายตาหรื อ
เหลียวไปทางอื่น
อินทิรา หวันวัฒนา เลือนสายตาสูงขึ ้นไปจนเกือบจะได้ แหงน
หน้ าคอตังบ่
้ า แต่มนั ก็ค้ มุ ค่าเพราะสิ่งที่เธอได้ พบคือใบหน้ าที่ก้มลงมา
รอให้ มองสํารวจ ริ มฝี ปากหยักสวยราวกับรู ปกระจับกําลังยกยิม้ มุม
ปาก มันเป็ นลักษณะการยิ ้มของคนเจ้ าเล่ห์อย่างไม่ต้องสงสัย ไหนจะ
จมูกเรี ยวโด่งเอาการกับผิวหน้ าขาวเนียนกระจ่างราวเด็กประถม และ
ดวงตาคมกริ บคูเ่ รี ยวสองชันแบบแอบหลบในนิ
้ ดๆ
...นี่ มัน พระเอกซี รี ย์ เกาหลีชัด ๆ มาเที่ ย วเมื อ งไทยเมื่ อ ไหร่
ทําไมเธอไม่ร้ ู …
ธานินทร์ วราเวศกุล ก็อยู่ในอาการคล้ ายคลึงกัน... ดวงตาสี
นํา้ ตาลเข้ มเพ่งมองใบหน้ าสวยพิศผ่านแสงตะวันสีแสด ช่างดูมีมิติ

~ 16 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ฉายรัศมีเจิดจ้ า ผิวหน้ าผิวกายที่ขาวผุดผ่องยามต้ องแสงให้ ความรู้ สกึ

นุ่มนวลชวนสัมผัส ไหนจะปลายจมูกมนสวยกับริ มฝี ปากได้ รูปอิ่มเต็ม
สีหวานที่กําลังเผยอขึ ้นหน่อยๆ นันก็ ้ ทําให้ ผ้ ชู ายกลายเป็ นใบ้ เอาง่ายๆ
เพราะสมองมัวแต่วาดภาพเพลิดไปไกล เหมือนเขาตอนนีท้ ี่คิดอะไร
ไม่ ออกนอกจากถามตัวเองว่า รสจูบของผู้หญิ งคนนี จ้ ะหวานซ่า น
ทรวงสักแค่ไหน
...นางแบบโฆษณารี เ จนซี่ม าทํ าอะไรอยู่ตรงนี ค้ นเดียว รอ
เพื่อน รอแฟน หรื อว่ารอผม...
อินทิราขบฟั นนิ่ง ชาวูบไปทัว่ ร่ างทันทีที่โค้ งคิ ้วหนาเฉียงขึ ้นสูง
บนดวงตาพราวๆ คู่นนยั ั ้ กขึ ้นยักลง ริ มฝี ปากคนเจ้ าเล่ห์ก็เหยียดยิม้
มากขึ ้น คงขบขันอาการอึ ้งรัปประทานของเธอสินะ...
ร่ างเพรี ยวรี บผุดลุกขึน้ ยืนเที ยบความสูงแล้ วเชิ ดหน้ าขึน้ ให้
มากพอจะได้ ประจัญหน้ ากับเขา เธอค่อนข้ างมัน่ ใจในส่วนสูงหนึง่ ร้ อย
เจ็ดสิบเซนติเมตรของตัวเอง แต่สําหรับผู้ชายที่สงู หนึ่งร้ อยแปดสิบห้ า
เซนติเมตรอย่างธานินทร์ ย่อมไม่ครณา เพราะสิ่งที่เขาทําเมื่อหญิงสาว
ยืนขึ ้นตรงหน้ าก็คือกวาดตามอง
จุๆ แม่เจ้ าประคุณรุ นช่อง เพราะแสงสว่างน้ อยเกินไปหรื อไง
เขาถึง หาที่ ติ บ นเรื อ นร่ า งของผู้ห ญิ ง คนนี ไ้ ม่ เ จอ... แต่ก็น ะ เธอใส่
เสื ้อผ้ าครบชุดอยู่อย่างนี ้ อย่าเพิ่งฟั นธงสิวะพวก!
“ช็อคหรื อช็อตครับ” คนไม่อยากเป็ นใบ้ นานพยายามเค้ นเสียง

~ 17 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ออกไป เขาผ่านผู้หญิงสวยๆ มาตังเท่ ้ าไหร่ ไม่น่าจะมาใบ้ รับประทาน

เอาตอนนี ้
“เฉยๆ ค่ะ” แอบกัดฟั นตอบเมื่อเห็นสายตาช่างสํารวจของเขา
ก่อนเอียงหน้ าเล็กน้ อยซัดสายตาลงไปยังพื ้นทราย “นัน่ โทรศัพท์ของ
คุณ หมดธุระแล้ ว ฉันขอตัว”
“ไม่รับรางวัลหน่อยหรื อครับ คุณ... คนสวย”
หนุ่มปากหวานนํ ้าใจงามเอ่ยเทียบเคียงถามชื่อแซ่ แต่เมื่อคน
สวยไม่หลวมตัวตอบเพราะกําลังเบิกตามองมาราวต้ องคาถานะจังงัง
ก็ได้ แต่ยกยิ ม้ มุม ปากส่งไปให้ คนที่ ร้ ู ตัวว่ารู ปงามราวพระเอกหนัง
มัน่ ใจเต็มที่ว่าจะไม่มีสาวใดปฏิเสธสินนํา้ ใจจากเขา เพราะสิ่งที่เขามี
นันน้
้ อยนักที่ผ้ หู ญิงจะมองข้ าม เธอคนนีห้ ลงรู ปลักษณ์ภายนอกของ
เขาชัวร์ แต่ทําฟอร์ มจัด ผู้หญิ งบางประเภทจะเป็ นแบบนี ้ วางฟอร์ ม
นิดๆ หน่อยๆ ให้ ตวั เองน่าสนใจ เขาไม่ค่อยชอบผู้หญิงเล่นตัวนัก แต่
นานๆ จะเจอคนสวยจัดที่ค่คู วรกับการเล่นตัวอย่างนี ้ค่อยน่าเล่นด้ วย
หน่อย
“ฉันไม่ได้ ทําความดีความชอบอะไร” และคุณก็ดไู ม่น่าจะเป็ น
ผู้ชายใจบุญเลยสักนิด
“ก็คุณช่วยทําให้ ผมเจอโทรศัพท์ได้ เร็ วขึ ้นไง” สายตาคมเหล่
มองวัตถุสีทองบนพื ้นทราย ก่อนยัดโทรศัพท์สีดําเครื่ องเล็กที่สํารองไว้
ใส่ย ามฉุก เฉิ น ใส่ก ระเป๋ ากางเกงแล้ ว โน้ ม กายลงไปเก็ บ เครื่ อ งมื อ

~ 18 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สื่อสารที่มีความสําคัญต่อการงานและชีวิตประจําวันของตนขึ ้นมาปั ด
ฝุ่ นทรายออกเบาๆ
นิ ้วมือเรี ยวยาวที่ขยับไปมาอยู่ตรงหน้ าทําให้ อินทิราเผลอมอง
เพลิน ยอมรับว่าผู้ชายตรงหน้ าเธอนี่สวย เอ้ ย ! หล่อ ดูดีมีเสน่ห์ไปทุก
สัดส่วน ใบหน้ าหล่อหวาน ดวงตาพราวระยับ รู ปร่ างสูงใหญ่ แต่ดู
ปราดเปรี ยว สัดส่วนเรื อนกายไร้ ไขมันส่วนเกินแบบคนออกกําลังกาย
สมํ่าเสมอ ไม่ว่าจะมองมุมไหนส่วนใดก็อิ่มตาอิ่มใจไปซะหมด ผู้ชาย
ลักษณะแบบนีแ้ หละที่จัดอยู่ในประเภทอาหารตา ยิ่งมองนานๆ ยิ่ง
น่า…
“ว่าไงครับ”
“...!” คนคิดเตลิดถึงกับสะดุ้งหลุดจากภวังค์ด้วยคําถามนัน้
“แหม ใจลอยไปถึงไหนครับคนสวย หรื อว่ากําลังคิดอะไรมิดีมิ
ร้ ายกับร่างกายของผมอยู่”
อาการหน้ าร้ อนหูชาเกิดขึ ้นทันที คนไม่อยากยอมรับความจริ ง
รี บหันตัวหนี หวังจะยุติสถานการณ์เสี่ยงที่จะเลยเถิดกับผู้ชายแปลก
หน้ าด้ วยการหันหลังให้ เหมือนที่เธอเคยทํามาแล้ วหลายต่อหลายครัง้
กับผู้ชายหลายต่อหลายคน แต่สิ่งที่อินทิราไม่คาดคิดก็ คือผู้ชายคนนี ้
ไม่เคยถูกผู้หญิงหันหลังให้ และเขาไม่ยินดีให้ เธอเป็ นคนแรก!
“เดี๋ยวสิครั บ” ธานิ นทร์ รีบก้ าวไปดักหน้ า “เอาเป็ นว่าให้ ผ ม
เลี ้ยงข้ าวตอบแทนสักมื ้อก็แล้ วกัน ” ดวงตาคมกริ บตวัดมองมาพร้ อม

~ 19 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

คําบอกกล่าว ทําเอาคนที่ไม่อยากมีปัญหากับผู้ชายแปลกหน้ าเผลอ

ย่นหัวคิว้ เงยมองหน้ าตัวปั ญหา ผู้ชายคนนี ไ้ ม่ คิด จะถามหาความ
คิดเห็นจากเธอหรื อขอคําตอบสักนิด เขาสรุ ปไปแล้ วเสร็ จว่าเธอต้ อง
ให้ เขาเลี ้ยงข้ าวสักมื ้อ
“ไม่คะ่ ฉันไม่ทานข้ าวมื ้อคํ่า กลัวอ้ วน” เจตนาเลือกคําปฏิเสธ
สไตล์ผ้ หู ญิ งน่าเบื่อน่ารํ าคาญ โดยหารู้ ไม่ว่าผู้ชายตรงหน้ าเธอนี่ไม่
เคยเบือ่ หรื อรํ าคาญผู้หญิงรักสวยรักงามเลย
“งันของว่
้ างหรื อเครื่ องดื่มเบาๆ”
“สรุปคือคุณขอเดทกับฉัน” เธอคลี่ยิ ้มยียวนใส่ดวงตาที่โน้ มลง
มาใกล้ เพื่อความประชิดใบหน้ า ตาต่อตาสบกันนิ่งอย่างที่ไม่มีใครคิด
หลบ
“ถ้ าคุณจะกรุณา ให้ เกียรติผมสักคืน เอ้ ย! สักมื ้อ”
“อ้ าปากก็เห็นลิน้ ไก่เชียวนะคุณ!” ทําตาดุย้อนกลับรวดเร็ ว
ผู้ชายเจ้ าชู้นี่ต้องโชว์แววชีกดใส่ผ้ หู ญิงทุกคนที่มีโอกาสเลยหรื อไงนะ
แล้ วอยากเห็นมากกว่าลิ ้นไหมล่ะครับคนสวย... หนุ่มอารมณ์
ดีขยิบตาให้ ยืดกายขึ ้นเต็มความสูงแล้ วยืนกอดอกสบตาต่อ ชักถูกใจ
สาวสวยตรงหน้ าขึ ้นมาอักโข แต่ก็นะ ผู้ ชายอย่างเขาไม่เคยไม่ถูกใจ
สาวสวยคนไหนเลยให้ ตาย ยิ่งเธอคนนีแ้ ค่มองผ่านแสงพลบคํ่ายัง
สวยบาดตา รู ปทรงใบหน้ าบ่งชัดว่าไร้ รอยมีดหมอ รู ปร่ างก็สมส่วนได้
มาตรฐานนางสาวไทย อกเอวสะโพกรับกันอย่างเหมาะเจาะจนน่าจับ

~ 20 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ถอดเสื ้อผ้ าสํารวจดูว่าสวยแท้ ตงแต่ ั ้ แม่ให้ มา หรื อเพิ่งพาศัลยกรรมกี่

มากน้ อย
“ตกลงว่าไงครับ”
“ตกลงว่าแยกกันตรงนี ้ค่ะ บาย” ยักไหล่แล้ วตัดสินใจหันหลัง
ให้ อีกครั ง้ คนสวยรวยเสน่ห์อย่างเธอพบเจอผู้ชายประเภทนีม้ าแล้ ว
นักต่อนัก ต่อให้ คนนี ้จะหล่อจัดคารมแจ๋วควรค่าแก่การหลงเสน่ห์ แต่
อย่าหวังว่าจะได้ สาวมัน่ ดีกรี มหาบัณฑิตอย่างเธอไปเป็ นตุ๊กตาหน้ ารถ
หรื อของเล่นฆ่าเวลาเสียให้ ยาก
“นี่คณุ !”
อาการหน้ าชาเป็ นอย่างไรเพิ่งได้ ร้ ูสกึ ก็วนั นี ้ เพลย์บอยพันล้ าน
ที่ไม่เคยถูกผู้หญิงเมินใส่ ไม่เคยมีใครปฏิเสธนัด แถมกิริยายักไหล่หนั
หลังให้ ยิ่งไม่เคยเจอ หนุ่มหล่อ โสดรวย นามสกุลดัง อิทธิพลคับบ้ าน
คับเมืองชนิดที่ผ้ หู ญิงร้ อยทังร้้ อยยอมให้ ทกุ กรณีเพื่อหวังจะได้ เป็ นคน
โปรด! แล้ วดูผ้ หู ญิงที่เขาอยากลองโปรดคนนี ้สิ! เป็ นใคร! มาจากไหน!
นักท่องเที่ยงหรื อคนต่างถิ่นหรื อไงถึงไม่ร้ ูจกั ‘ต้ า วราเวศ’ คนนี ้!
สองขายาวๆ ก้ าวย่างตามไปอย่างฉุนจัด ก่อนจะชะงักเมื่อคิด
ได้ ว่าคนอย่างเขาไม่เคยเดินตามหลังผู้หญิง ยิ่งเป็ นการเดินเข้ าหาใน
ลักษณะตามตื ้อยิ่งไม่เคย เมื่อกีก้ ็เผลอไปแล้ วครั ง้ หนึ่ง แต่ความคิด
บ้ าๆ อะไรกันที่ทําให้ เขาต้ องเร่ งฝี เท้ าก้ าวตามติดไปอีกครัง้ คงเพราะ
คิดแก้ ต่างให้ ตัวเองได้ แล้ วว่าผู้ชายอย่างเขาจะไม่ยอมให้ ผ้ ูหญิ งคน

~ 21 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ไหนมาสะบัดหน้ าใส่เด็ดขาด อย่างน้ อยต้ องทําให้ เธอรู้สกั หน่อยว่าคน

อย่างเขาลองได้ ตงใจทํ
ั ้ าอะไรแล้ วต้ องสําเร็จ!
แล้ วนี่เขาตังใจจะทํ
้ าอะไร... อย่าบอกนะว่าเพราะริ มฝี ปากอิ่ม
เต็มของเธอเป็ นแรงผลักดันให้ เขาทําแบบนี ้!
“โอ้ ย ! อะไรกัน คุณ ” ร่ า งระหงที่ ก้ ม หน้ า เดิ น ถูก คว้ า ข้ อ มื อ
กระชากกลับหลัง
“คุณพักที่นนั่ ?” คนถือวิสาสะฉุดสาวพยักหน้ าไปยังอาคารสูง
สี่ชนของรี
ั้ สอร์ ตชื่อดังประจําหาด เดาได้ ไม่ยากเพราะทิศที่เธอมุ่งไปก็
คือทิศเดียวกับที่เขาเพิ่งจากมา
“แล้ วมันเกี่ยวอะไรกับคุณ ปล่อยมือฉันเดี๋ยวนี ้เลยนะ” อินทิรา
กระชากเสียงย้ อน พยายามบิดข้ อมือออกจากแรงบีบรั ด ไม่นึกไม่ฝัน
ว่าจะหนีร้อนมาเจอร้ อนกว่า คนที่บ้านถึงจะทะเลาะโต้ เถียงกันขนาด
ไหนก็ไม่เคยถึงเนือ้ ถึงตัว แต่อีตานี่เพิ่งเจอหน้ ากันครั ง้ แรกแท้ ๆ ช่าง
กล้ า!
“ผมจะให้ ร างวัล คุณ ไง มานี่ ” ลองได้ จับ แล้ ว นึก หรื อ ว่า จะ
ปล่อยง่ายๆ ยิ่งเนือ้ นิ่มแต่ฤทธิ์เยอะแบบนีต้ ้ องสัง่ สอนให้ หลาบจํา ที
หน้ าทีหลังจะได้ ไม่มาทําท่ายโสโอหังกับเจ้ าถิ่น
“เอ๊ ะคุณ! ปล่อยฉันนะ”
มหาบัณฑิตสาวปรี๊ ดแตกเมื่อเจอหนุ่มมาดผู้ดีสวมบทเถื่อนใช้
กําลังคุกคาม พยายามดิ ้นรนหลีกหนีการลากจูงไปยังสวนสนต้ นเตี ้ยที่

~ 22 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เจ้ าของสถานที่ตัดแต่งไว้ เพื่อให้ ร่มเงาริ ม หาด ทุกต้ นใหญ่โตมีอายุ

หลายสิบปี แต่กลับไม่สงู ชะลูด เพื่อจะได้ ไม่บดบังทัศนียภาพชายหาด
และท้ องทะเลเมื่อมองลงมาจากห้ องพักของรี สอร์ ต
“ไม่ปล่อย ไม่เคยได้ ยินเหรอ ไอ้ ที่เขาว่าอย่าถือคนบ้ าอย่าว่า
คนเมา ตอนนีค้ ณ ุ ก็ร้ ู แล้ วว่าผมบ้ า เลยอยากบอกต่ออีกหน่อยว่าผม
เพิ่งกรึบออนเดอะร็อคมาหมาดๆ ฉะนันผมจะทํ ้ าอะไรคุณก็ห้ามโวย”
ทุกกิริยาประกอบคําพูดของธานินทร์ คือการฉุดกระชากหญิง
สาวในการจับกุมลึกเข้ าไปใต้ ร่มเงาสน เล็งเป้าไปยังลําต้ นใหญ่สุด
แล้ วจับผลักให้ ไปยืนพิง สองมือเปลี่ยนไปล็อคสองไหล่อย่างรวดเร็ ว
แน่นหนา สองเท้ ากางออกปั กหลักอย่างมัน่ คง ร่างหนาหันหลังให้ แสง
ตะวัน บดบังทุกความสว่างเหลือไว้ เพียงเงามืดที่ทําให้ คนเผชิญหน้ า
กลัวจับใจ
“คุณจะทําอะไร” อินทิราพยายามรวบรวมสติ ถ้ าตอนนีเ้ ธอ
กําลังเผชิญหน้ ากับคนบ้ าและคนเมาจริ ง การดิ ้นรนโวยวายอย่างขาด
สติก็รังแต่จะส่งผลร้ าย แต่ใจหนึ่งก็พยายามคิดว่าเขาแค่ขู่ เพราะ
โมโหที่ถกู เธอปฏิเสธ ผู้ชายคนนี ้ดูดีมีราศีเกินกว่าจะพวกขี ้เหล้ าเมายา
แต่ถ้าเป็ นเพลย์บอยระดับหกดาวก็พอได้ องค์ประกอบหลายอย่างใน
ตัวผู้ชายตรงหน้ าบอกเธออย่ างนัน้ เขาดูดี สะอาด กลิ่น กายหอม
อบอวลด้ วยนํ ้าหอมเกรดดี เสื ้อผ้ าของใช้ ก็แบร์ นดแท้ ทกุ ชิ ้น แต่คนรวย
ไม่ได้ แปลว่าคนดี และไม่ว่าจะยังไงก็ตามสถานการณ์ตอนนี ้ชวนเสี่ยง

~ 23 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อันตรายทังสิ ้ ้น
“ก็บอกแล้ วไงว่าจะให้ รางวัล” เขายังยืนยันความตังใจเดิ ้ ม มุม
ปากหยักสวยยกยิ ้มอย่างถูกอกถูกใจที่ไม่เห็นอาการต่อต้ านจากสาว
สวยตรงหน้ าอีกแล้ ว... เห็นไหมล่ะ ผู้หญิงร้ อยทัง้ ร้ อยขอให้ เขาได้ ถูก
เนื ้อต้ องตัวเข้ าหน่อยเถอะ เป็ นอ่อนระทวยทุกราย
“ก็บอกแล้ วว่าไม่อยากได้ ” เธอว่าเสียงเย็น
“แต่ผมอยากให้ ” เขาย้ อนเร็ วและเริ่ มร้ อนกับสายตาเย็นชาที่
มองมา มันทังไม่ ้ ค้ นุ เคยและไม่อยากเห็น
“คุณคะ คุณไม่จําเป็ นต้ องมาเซ้ าซี ้ฉันด้ วยเรื่ องนี ้เลยนะ”
“ผมไม่ได้ เซ้ าซี ้!” ให้ ดิ ้นตายเถอะ ตังแต่
้ เกิดมายังไม่เคยมีใคร
กล้ าใช้ คําคํานี ้กับเขาเลย และคนอย่างเขาไม่เคยคิดจะเซ้ าซี ้ผู้หญิงคน
ไหนในโลก แค่อยากจะสัง่ สอนผู้หญิงคนนี ้เท่านัน้
“แล้ วคุณกําลังทําอะไร”
“ก็... บอกแล้ วไงว่าอยากให้ รางวัล ผมใจดีขนาดนี ้คุณยังเล่น
ตัวอีก” เหตุผลเดิมยังถูกยกมาอ้ างประกอบการต่อว่าในความเรื่ อง
มากของเจ้ าหล่อน
“ฉันไม่ได้ เล่นตัว” อินทิราโต้ ไปแล้ วสูดลมหายใจเข้ าลึก ผู้ชาย
หลงตัวเอง ยียวนกวนประสาทไม่ค่คู วรแก่การใช้ อารมณ์ ร่วม ไม่ค้ มุ
กับการล้ อเล่น สติปัญญาและการเอาตัวรอดด้ วยเหตุผลต่างหากที่
เธอควรงัดมาใช้ ตอ่ กร

~ 24 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ฟั งนะคะ มันเป็ นแค่เหตุบงั เอิญที่ฉันไปยืนอยู่แถวนัน้ ถ้ าคุณ

ไม่โทรเข้ ามาฉันคงไม่เห็นโทรศัพท์ของคุณด้ วยซํ ้า เพราะฉะนันฉั ้ นไม่
สมควรจะรั บรางวัล จากคุณ แต่ถ้าฉันเก็บโทรศัพท์ ได้ แล้ วประกาศ
ตามหาเจ้ าของจนคุณได้ รับของคืน นัน่ ต่างหากที่ฉนั ควรได้ รางวัล”
“แต่ผมอยากให้ เรื่ องมันจบแค่วนั นี ้ ไม่อยากให้ คณ ุ มาลําเลิก
บุญคุณกันทีหลัง” คนเกือบกลอกตาขึ ้นฟ้ากับเหตุผลยาวเหยียดยัง
หาทางโต้ กลับได้ อย่างรวดเร็ว
“ฉันไม่ทําแบบนัน้ หรอกน่า ” มันน่าโมโหเสียจริ ง ลื่นไถลไป
เรื่ อยเลยผู้ชายคนนี ้
“ไอ้ ผมมันเชื่อคนยาก”
“เอ๊ ะ! แล้ วจะเอายังไง” คนพยายามใจเย็นเผลอขึ ้นเสียง... ใช้
เหตุผลกับคนประเภทเอาสีข้างเข้ าถูนี่เปลืองพลังงานสมองจริ งๆ
“รับรางวัลจากผม”
“งัน้ ก็เอามา จะได้ จบๆ กันไปซะที ฉันไม่อยากเถี ยงกับคุณ
แล้ ว” อินทิราถอนใจเฮือก แบมือหราไปรอรางวัลเพื่อตัดปั ญหา คิดว่า
เอาเงินก้ อนนี ้ไปทําบุญสะเดาะเคราะห์ท่าจะดี
ธานินทร์ ก้มมองผ่ามือบาง แม้ แสงสว่างจะน้ อยนิดแต่เขาก็ยงั
อุต ส่ า ห์ สัง เกตุเ ห็ น ว่ า ปลายเล็ บ เรี ย วที่ ยื่ น ยาวออกมาเกื อ บหนึ่ ง
เซ็นติเมตรนัน่ ไม่มีสีสงั เคราะห์เคลือบ ใบหน้ าสวยบาดตาก็แทบไม่มี
การแต่งเติม นอกจากริ มฝี ปากที่เขาจับจ้ องไม่วางตานั่นแหละที่อิ่ม

~ 25 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เต็มเต็งตึงไม่เห็นรอยยับย่นหรื อความหมองคลํ ้าแม้ จะถูกเคลือบไว้

ด้ วยสีชมพูออ่ นใส มันช่างเหมือนริ มฝี ปากของเด็กสาวที่ยงั ไม่เคยผ่าน
การบดคลึง และนั่นอาจเป็ นเหตุผลหลักที่ทําให้ เขาตามเธอมาเพื่อ
พิสจู น์
“ผมว่าเราเถียงกันสนุกออก อะไรจะตื่นเต้ นเท่าการได้ ต่อปาก
ต่อคํากับสาวสวย ฝี ปากกล้ า และท่าจะฉลาดลํ ้า”
“คุณนี่น่าเบื่อเนอะ ตอนฉันปฏิเสธคุณก็เซ้ าซี ้ พอฉันยอมรั บ
ดีๆ ก็ยักท่า” คนเบื่อจะฟั งถอนใจอีกเฮือก พอยอมอ่อนให้ แล้ วยังมา
ทําเรื่ องมาก เกิดชาติหน้ าฉันใดอย่าให้ ได้ พบได้ เจออีกแล้ วผู้ชายแบบ
นี ้
“ฮึ อย่าเพิ่งตัดสินกันสิครับ เอารางวัลครัง้ นี ้เป็ นประกันได้ เลย
ว่าผมไม่ใช่ผ้ ชู ายน่าเบื่อ!”
“คุณ!” จากที่เตรี ยมถอนใจรอบสามกลายเป็ นตกตะลึงตาค้ าง
เมื่อถูกกระชากตัวเข้ าไปจูบ
สองมือใหญ่ประกบใบหน้ าหญิงสาวให้ แหงนขึ ้นรับริ มฝี ปากที่
ฉกลงมาอย่างรวดเร็ว ปฏิกิริยาแรกของอินทิราคือดิ ้นรนต่อสู้ ส่งเสียง
ต่อว่าในลําคอ สองมือร่ วมใจกันทุบตีหัวไหล่หนาอย่างเอาเป็ นเอา
ตาย แต่เพียงอึดใจเดียวก็ถูกคนที่ตวั ใหญ่และมีพละกําลังมากกว่า
รวบจับทังสองมื
้ อไปกดตรึ งไว้ กับลําต้ นสน คนบอบบางและแรงกาย
น้ อยกว่าแทบทรุด ถ้ าไม่มีร่างหนาตรงหน้ ากับต้ นไม้ ใหญ่เบื ้องหลังเธอ

~ 26 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

คงยืนอยู่ไม่ไหว
ทําไมเขาทําแบบนี ้... นัน่ คือคําถามที่ดงั ก้ องอยู่ในหัว แต่สิ่งที่
ร่างกายเธอกําลังรับรู้แทนคําตอบก็คือไอร้ อนผ่าวที่มีจดุ กําเนิดตรงริ ม
ฝี ปาก ก่อนจะแผ่ซา่ นไปทัว่ กาย ไม่กี่อดึ ใจจากนันศี ้ รษะจรดปลายเท้ า
ก็สะท้ านเยือกจากกระแสไฟไม่ทราบจํานวน มันกําลังแล่นพล่านจาก
แรงเสียดสีกายต่อกาย ร่ างใหญ่ขยับแนบเข้ ามาบดเบียดร่ างบางเข้ า
กับต้ นไม้ ใหญ่ โดยที่ ใบหน้ าของทัง้ สองไม่ได้ เว้ นว่างห่างกันแม้ เสี ้ยว
วินาที
ริ ม ฝี ปากที่ ถูกครอบครองมานานเกิ นหนึ่ง นาที เพิ่ งหยุด สั่น
ระริ ก ความร้ อนจากการบดขยีแ้ ทบทําให้ ผิวบอบบางถลอกปอกเปิ ก
เสียงครางประท้ วงเงียบไป เหลือเพียงแรงหอบหายใจและการเผยอ
ริ มฝี ปากขึน้ รั บอากาศ แต่สิ่งที่ได้ รับกลั บไปคือปลายลิน้ สากร้ อนที่
สอดแทรกเข้ าหาอย่างชํานิชํานาญ
ธานินทร์ เกลี่ยปลายลิ ้นบนกลีบปากนุ่มอย่างพึงใจ ก่อนสอด
ลึกเข้ าไปควานหาความหวานละมุนที่ทําให้ กายหนุ่มวัยสามสิบสอง
ถึงกับสะท้ าน นานแค่ไหนแล้ วที่ เขาไม่ได้ จูบปากผู้หญิ งแล้ วรู้ สึกดี
แบบนี ้ เนียนนุ่ม ชุ่มฉํ่า หอมหวานเกินคําบรรยาย กลิ่นกายผู้หญิงคน
นี ้เร้ าอารมณ์เขาอย่างประหลาด และมันประหลาดสุดตรงที่เขานึกไม่
ออกว่าเป็ นนํ ้าหอมกลิ่นไหนยี่ห้ออะไร ทัง้ ที่เขาค่อนข้ างชํานาญเรื่ อง
กลิ่นนํ ้าหอมของผู้หญิง

~ 27 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อินทิราอยากร้ องไห้ กบั จูบแรกที่เสียไปให้ ผ้ ชู ายแปลกหน้ า ถึง

สาววัยยี่สิบแปดอย่างเธอจะเคยมีแฟนมาแล้ วแต่ก็ไม่เคยแตะเนื ้อต้ อง
ตัวกันมากไปกว่าจับมือ ควงแขน โอบไหล่ไม่กี่ครั ง้ แต่อีตาบ้ านี่เป็ น
ใคร จู่ๆ มาฉกชิน้ ปลามันแถมยังล้ วงลึกเข้ าไปถึงไหนต่อไหน แล้ วที่
มันน่าเจ็บใจที่สดุ ก็คือทําไมเธอถึงไม่ร้ ู สึกรังเกียจขยะแขยงริ มฝี ปาก
และปลายลิ ้นของผู้ชายคนนี ้เลย
เพราะเขาหล่ อ จนเธอหลงลื ม ตั ว หรื อเปล่ า เพราะเขา
เชี่ยวชาญการจูบใช่ไหม เพราะเขาจู่โจมว่องไวแต่กลับให้ ความรู้ สึก
อ่อนโยนวูบวาบเกินห้ ามใจใช่หรื อเปล่า หรื อเพราะเธอไม่เคยถูกจูบ
จึงไม่ร้ ู ว่าการจูบปากผู้ชายสักคนมันทําให้ ผ้ ูหญิงรู้ สึกราวกับลอยได้
แบบนี.้ .. แต่ทงั ้ หมดนี่ก็ไม่ควรเกิดขึ ้น ยังไงซะเขาก็เป็ นแค่คนแปลก
หน้ า!
“อืม... ปล่อย!”
เมื่อคิดได้ ก็ฉวยจังหวะที่ชายหนุ่มผ่อนแรงจากสองมือเธอผลัก
ร่ างหนาออกห่างแรงเท่าที่ทําได้ ต้ องทําอย่างรวดเร็ วก่อนที่เขาจะได้
ใช้ มือว่างทัง้ สองลูบไล้ เรื อนร่ างเธอ เพราะนั่นจะยิ่งทําให้ สติของเธอ
เตลิดไกล ทัง้ ที่ไม่ เคยรู้ ไม่ เคยเป็ นแต่สัญชาติญาณหญิ งบอกว่ามัน
ต้ องใช่ ผู้ชายคนนี ้อันตรายเกินไปสําหรับการอยู่ใกล้ ยิ่งถึงขันแตะเนื
้ ้อ
ต้ องตัวยิ่งน่ากลัว
เขาเหมือนไฟ ฉะนันเธอต้
้ องไม่ใช่นํ ้ามัน...

~ 28 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

คนถูกผลักกระเด็นถอยไปเพียงช่วงเอื ้อมมือถึง แต่ธานินทร์ ไม่

คิดจะแตะต้ องผู้หญิ งคนนีซ้ ํ ้าสองให้ ร่างกายเขาสูญเสียการควบคุม
อีก ขื่นกลับไปจูบเธออีกครัง้ เขาต้ องจับเธอเปลื ้องผ้ าตรงนี ้แน่!
บ้ าชิ บ ! เอ็งไม่ เจอผู้หญิ งมาแค่เจ็ดแปดวันเองนะเว้ ย ! ชาย
หนุ่มสบถด่าอวัยวะไร้ สมองของตัวเอง เมื่อรับรู้ ว่ามันชักจะกําเริ บเสิบ
สาน กล้ าแสดงตนต่อต้ านการตัดสินใจของมันสมองอันชาญฉลาด
ของเขา
ตาต่อตาสบประสานกันราวจะวัดใจ อินทิรายกมือกุมหน้ าอก
ที่ยงั เต้ นโครมครามไม่หยุด อยากวิ่งหนีแต่เชื่อว่าเธอคงก้ าวขาไม่ออก
หรื อถ้ าขยับตอนนีค้ งล้ มพับแน่ๆ ตอนนีค้ งต้ องพยายามควบคุมลม
หายใจให้ ปกติ และอย่าทําอะไรให้ ผ้ ชู ายตรงหน้ าขาดสติขึน้ มาอีก พอ
เบาใจได้ นิดหน่อยเมื่อตวัดตามองคนยืนกําหมัดนิ่ง เขายอมถูกเธอ
ผลักกระเด็นไปได้ อย่างง่ายเหลือเชื่อ คงรู้ สกึ ตัวแล้ วกระมังว่าทําเรื่ อง
บ้ าๆ ลงไป
“ไปซะ”
เสียงเข้ มเปร่งรอดไรฟั นออกมา หญิงสาวกะพริ บตาให้ กบั สิ่งที่
ได้ ยิน เขาพูดชัด แต่เบามากจนไม่อยากเชื่อหู
“ถ้ าไม่อยากโดนปลํ ้าตรงนี ้ก็รีบไปก่อนที่ผมจะเปลี่ยนใจ”

~ 29 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

2
รางวัล

คายืนยันดังตามมาบอกว่ าเธอไม่ ได้ หูฝาด แต่เหลือเชื่ อ

จริ งๆ ที่เขาพูดแบบนี ้ทังที
้ ่เขาเป็ นคนผิด... ผิดทุกประตู เธออยู่ของเธอ
ดีๆ แค่เอาเปลือกหอยจิ ้มโทรศัพท์รับสายเขาแค่นนก็ ั ้ ได้ รับเหตุการณ์
บ้ าๆ นี่เป็ นรางวัลตอบแทนงันเหรอ
้
“นี่เหรอรางวัลที่คณุ ให้ ฉัน” เธอถามเสียงสัน่ ด้ วยความเจ็บใจ
อยากทําอะไรสักอย่างเพื่อเอาคืนผู้ชายคนนี ้ให้ สาสม แต่ตอนนี ้ตรงนี ้
เธอเสียเปรี ยบเขาทังขึ้ ้นทังล่
้ อง ขืนตอบโต้ รุนแรงมีหวังได้ เจออย่างคํา
ขูข่ องเขาแน่ๆ เธอค่อนข้ างเชื่อว่าผู้ชายอย่างเขากล้ าพูด กล้ าทํา
“อยากได้ อะไรก็บอกมา หรื อถ้ าติดใจจูบของผมจะไปต่อกัน
บนห้ องก็ได้ นะ ผมไม่เคยใจร้ ายกับผู้หญิงสวยๆ อยู่แล้ ว ” ไอ้ อวัยวะไร้
เหตุผลนัน่ แท้ ๆ ที่ผลักดันให้ เขาพูดออกไปตามอารมณ์ แถมยังเผลอ
ทํ าเสีย งเกื อ บๆ จะอ้ อ นวอนซะด้ วย ให้ ต ายเถอะ นี่ ถ้ าเธอตกปาก
รับคําเขาจะเผลอวิ่งเข้ าไปอุ้มเธอขึ ้นบ่าหรื อเปล่า

~ 30 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ฉันไม่ร้ ูจะสรรหาคําไหนมาด่าคุณดี” ริ มฝี ปากสีหวานที่เกือบ

บวมเป่ งจากการบดขยี ้สัน่ ระริ ก พยายามอย่างยิ่งที่จะไม่ร้องไห้ ให้ คน
ตรงหน้ าเห็น เธอต้ องไม่อ่อนแอ คนอย่างอินทิราต้ องไม่แพ้ ผ้ ชู ายหน้ า
ไหน
“ก็ไม่ต้องด่า แค่บอกว่าอยากให้ ผมต่อหรื อหยุดแค่นี”้ เรี ยวคิ ้ว
เข้ มเฉียงเลิกขึ ้นสูงเฝ้ารอคําตอบ แต่เมื่อหญิงสาวตรงหน้ ายังเอาแต่
กัดฟั นจ้ องหน้ าเขาราวกับจะกินเลือดกินเนือ้ ร่ างใหญ่ก็ไหวยวบใน
อาการทอดถอนใจ เอี่ยวกายเพื่อคว้ ากระเป๋ าเงินแบร์ นดหรู ออกมา
จากกระเป๋ ากางเกงด้ านหลังแล้ วตวัดตาขึ ้นมองหน้ าหญิงสาวอีกครัง้
“คุณชื่ออะไร” ถามแล้ วรอฟั งความเงียบอยู่อดึ ใจใหญ่ เมื่อไม่
มีคําตอบมาให้ ก็ยักไหล่ไม่เซ้ าซี ้ “จะเอาเงินรางวัลเท่าไหร่ แค่นีพ้ อ
ไหม” ดึงธนบัตรสีเทาและม่วงมากกว่าสิบใบออกมายื่นให้ แต่เมื่อไม่
มีปฏิกิริยาใดๆ จากสาวสวยตรงหน้ าก็เลิกคิ ้วอีก
“ไม่พอสินะ งันเอาอย่
้ างนี ้” เก็บเงินใส่กระเป๋ าแล้ วดึงนามบัตร
ออกมา เชื่อว่าสิ่งที่เขากําลังจะยื่นให้ ผ้ หู ญิงคนนีค้ งทําให้ เธอเปลี่ยน
ท่าทียะโสโอหังลงได้ “นามบัตรผม อยากนัดเจรจาเรื่ องค่าเสียหาย
เอ้ ย! เงินรางวัลเท่าไหร่ ก็ว่ามา แต่ห้ามเล่นตุกติก เพราะคนอย่างผม
ไม่ใช่เพื่อนเล่นของใคร”
อินทิรามองกระดาษแผ่นบางที่ยื่นมาตรงหน้ า สิ่งแรกที่สะดุด
ตาคือโลโก้ ตวั วี อักษรภาษาอังกฤษปั ม้ ทองเหนือช่อมะกอกสีเขียวเข้ ม

~ 31 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แน่นอนว่าเธอรู้ จักโลโก้ นี ้ เพราะคงไม่มีนักธุรกิจคนไหนในจังหวัดนี ้

หรื อทัว่ ภาคใต้ ไม่ร้ ูจกั โลโก้ เครื อธุรกิจชื่อดังอย่าง ‘วราเวศ’
กลุม่ ธุรกิจในเครื อวราเวศ มีกิจการหลายแขนงกระจายอยู่ทวั่
สิบสี่จังหวัดภาคใต้ โดยมี บุคคลมากมายในตระกูลวราเวศกุลเป็ น
เจ้ า ของ ไม่ ว่า จะเป็ นศูน ย์ ก ารค้ า โรงพยาบาล โรงเรี ย น โรงแรม
รี สอร์ ต ไปจนถึงร้ านอาหาร สถานเริ งรมย์ยามคํ่าคืนและธุรกิจใต้ ดิน
บางอย่างที่ไม่มีการเอ่ยถึงในวงสังคม
นอกจากความกว้ างขวางด้ านธุรกิจแล้ ว ตระกูลวราเวชกุลยัง
มีบารมีบวกอิทธิพลจากบุคคลในตระกูลมากมาย ทังนั ้ กการเมืองที่ยงั
ดํารงตํ าแหน่ง สํา คัญ ในสภาไปจนถึง นายทหารยศสูงที่ มี ตํ าแหน่ ง
ใหญ่ โ ตของเหล่า ทัพ เรี ย กว่า แค่ไ ด้ ยิ น ชื่ อ สกุล นี ก้ ็ ไ ม่ มี ใ ครอยากมี
ปั ญหาด้ วยแน่นอน
แล้ วคนตรงหน้ าเธอนี่มีอะไรเกี่ยวข้ องกับ ‘วราเวศ’ แค่ร่วมงาน
ด้ วยหรื อเป็ นบุคคลในตระกูล หญิงสาวมองไปยังชื่อสกุลที่ปรากฏอยู่
ถัดไปแล้ วได้ แต่ร้องอ๋อ ยาวๆ ในใจ... มิน่าถึงได้ ทําเบ่งกับเธอนัก คง
คิดว่าพอเธอเห็นนามสกุลของเขาแล้ วจะกรี๊ ดกร๊ าดใส่ล่ะสิท่า... ผู้ชาย
ขี ้เบ่ง
“ฉันไม่ต้องการเงินของคุณ และไม่อยากรู้ จกั ผู้ชายอย่างคุณ ”
หญิงสาวเก็บความว่า ‘ผู้ชายขี ้เบ่งอย่างคุณ’ ไว้ ในฐานที่เข้ าใจ รู้ ว่าขืน
พูดออกไปมีหวังเรื่ องไม่จบลงด้ วยความปลอดภัยของเธอแน่

~ 32 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“แล้ วคุณต้ องการอะไร” คนถูกปฏิเสธซํ ้าๆ กัดฟั นถาม ไม่นึก

สักนิดว่าผู้หญิงคนนี ้จะไม่ตาโตใส่สิ่งที่อยู่บนนามบัตรของเขา หรื อว่า
เธอเป็ นนักท่องเที่ยวที่ไม่ร้ ูจกั คนดังเจ้ าถิ่นจริ งๆ
“ไม่มี ฉันแค่อยากให้ คุณปล่อยให้ ฉันจากไปโดยไม่มีการยือ้
ยุดฉุกกระชากอีก แล้ วหลังจากนี เ้ ราก็ต่างคนต่างอยู่ อย่าได้ เบียด
เบียนซึง่ กันและกัน ไม่วา่ ชาตินี ้ชาติไหน”
โอ้ . .. เขาอยากอุท านออกไปแบบนี ้ แต่ ที่ ทํ า ก็ คื อ การแค่ น
หัวเราะ “ฮึ!” แล้ วส่ายหน้ า สงสัยผู้หญิ งคนนีค้ งอ่านหนังสือธรรมะ
เป็ นงานอดิเรก หรื อไม่ก็อาจทํามาหากินอยู่ในวงการตํารั บตําราว่า
ด้ วยเรื่ องวัตถุโบราณ อย่างนันก็ ้ ไม่แปลกที่เธอจะไม่ร้ ูจกั เขา
“มันจะเป็ นอย่างนัน้ ก็ต่อเมื่อผมได้ ให้ อะไรคุณบ้ าง ไม่งนผม ั้
จะยังรู้สกึ ว่าติดค้ างคุณอยู่”
“ก็คณ ุ ให้ จบู ฉันแล้ วไง ถึงมันจะไม่ได้ เรื่ อง เอ่อ... ฉันหมายถึง”
เธอรี บแก้ คําและรี บเอ่ยตัดบทเมื่อเห็นดวงตาอีกฝ่ ายลุกวาวขึ ้นพร้ อม
อาการเกร็ดฟั น “ไม่น่าประทับใจสําหรับฉันสักเท่าไหร่ แต่ก็พอถูไถ”
ถูไ ถ! แม่ คุณ ! พูด ออกมาได้ ยัง ไงว่ า จูบ ของเขาแค่พ อถูไ ถ
สงสัยต้ องลองถูใหม่อีกสักสิบรอบ! ธานินทร์ ทําท่าจะก้ าวเข้ าหาแต่
อินทิรารี บถอยห่างแล้ วตัดบท
“เอาเป็ นว่าเราไม่มีอะไรติดค้ างกันแล้ ว จบกันแค่นีน้ ะคะ ลา
ก่อน” ว่าจบก็รีบหันหลังจากทันที

~ 33 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“แล้ วถ้ าผมไม่อยากจบ” รู้ ทัง้ รู้ ว่ามันบ้ ามากที่ผ้ ชู ายอย่างเขา

จะก้ าวไปคว้ าข้ อมือผู้หญิ งที่กําลังหันหลังให้ เป็ นครั ง้ ที่สอง แต่ช่วย
ไม่ได้ จริ งๆ ที่เขาทําลงไปแล้ ว
อินทิราก้ มมองอุ้งมือใหญ่ที่จับกุมอยู่รอบข้ อมือของเธอ แสง
สว่างตอนนี ้น้ อยนิดเสียจนแทบมองไม่เห็นรายละเอียดของกันและกัน
แต่แสงสะท้ อนจากแววตาคู่นนั ้ ยังยืนยันกับเธอได้ ว่าผู้ชายคนนี ้ไม่ใช่
คนที่จะยอมแพ้ อะไรง่ายๆ โดยเฉพาะการยอมแพ้ เพศตรงข้ ามยิ่งคง
ไม่มีทาง
“งัน้ ฉันขอ...” เธอกําลังนึก... ขออะไรดีที่จะทําให้ เขาสํานึกได้
ว่าผู้ชายไม่ใช่เพศที่จะเอาชนะคะคานผู้หญิงได้ ด้วยการใช้ กําลัง
“อะไร” ปกติเขาไม่ใช่คนใจร้ อน แต่ตอนนีห้ ัวใจกําลังเต้ นผิด
จังหวะ ลุ้นระทึกกับการรอคอย
อินทิ ราบิ ดข้ อมื อ จนหลุดแล้ วขยับ กายออกจากจุด เดิม ผิ น
หน้ าไปทางหาดชายเบื ้องหลังชายหนุ่ม มองแสงตะวันที่หลงเหลือติด
ขอบฟ้าอยู่เพียงนิด ดวงจันทร์ ลอยเด่นขึ ้นมาแล้ วแต่ยงั ไม่สาดแสงแรง
กล้ า พอ เสี ย งคลื่ น ซั ด ฝั่ ง ดัง มาถึง ตรงนี เ้ พราะเมื่ อ ไม่ มี เ สี ย งอื่ น ใด
รบกวน เสียงธรรมชาติจะไพเราะน่าฟั งเสมอ
“ฉันอยากให้ คณ ุ ทําอะไรบางอย่าง”
“ว่ามา” ประสานแขนกอดอก เอียงคอรอฟั ง
“เก็บเปลือกหอยมาเรี ยงบนหาดทรายตัวใหญ่ ๆ ให้ อ่านได้

~ 34 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ประโยคว่า ‘ผมขอโทษครับคุณอิน’”
“ปั ญญาอ่อนชะมัด” ชายหนุ่มส่ายหน้ าทันที
“ค่ะ เรื่ องปั ญญาอ่อนที่จะมีก็แต่คนความอดทนสูงเท่านันจะ ้
ทําได้ ตรงนัน้ เลยนะคะ” เธอชีไ้ ปตรงบริ เวณที่พบกันครัง้ แรก “พรุ่ งนี ้
เช้ าฉันจะมาดู ถ้ าคุณทําได้ ฉันจะถือว่าเราหายกัน” แล้ วฉวยจังหวะที่
ชายหนุ่ม หันมองตามปลายนิ ว้ ของเธอเดิ นหนี ไปอย่ างรวดเร็ ว ไม่
สนใจจะมองกลับหลังแม้ จะได้ ยินเสียงตะโกนไล่ตามมาดังๆ
“นี่คณ ุ ผมไม่ทําอะไรบ้ าๆ แบบนันหรอกนะ”้
ทําไม่ทําก็เรื่ องของคุณ... สองเท้ าก้ าวเร็ วขึ ้นจนกลายเป็ นวิ่ง
เมื่อรู้สกึ ได้ วา่ เสียงเรี ยกจากด้ านหลังยังตามมา พยายามวิ่งเข้ าหาแสง
สว่างบริ เวณลานกว้ างของรี สอร์ ตที่น่าจะมีผ้ คู นอยู่บ้าง
“เฮ้ ! กลับมาคุยกันให้ ร้ ูเรื่ องก่อน”
คุยกับคนอย่างคุณ ชาตินี ้ทังชาติ ้ ก็ไม่ร้ ูเรื่ อง...
อินทิราตัง้ หน้ าวิ่ง พอก้ าวขึน้ บริ เวณลานหินกรวดล้ างซึ่งติด
กับสระว่ายนํ ้าที่มีนกั ท่องเที่ยวใช้ บริ การอยู่อย่างบางตา ก็ม่งุ ตรงไปยัง
ตัวอาคาร พอถึงหน้ าประตูรีสอร์ ตที่มีพนักงานต้ อนรับยืนอยู่ก็หยุดหัน
กลับไปมองหลัง เห็นจากระยะไกลว่าผู้ชายรูปร่างสูงสง่าในเครื่ องแต่ง
กายมีเสน่ห์บาดตาราวนายแบบระดับโลกคนนันหยุ ้ ดยืนล้ วงกระเป๋ า
กางเกงอยู่แค่ริมสระ ก่อนส่ายหน้ าแล้ วเดินจากไปอีกทาง
ฮึ! นึกว่าจะแน่ ที่แท้ ก็เก่งแต่ในที่ลบั ตาคน

~ 35 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ประตูรถถูกกระแทกปิ ดก่ อนการถอนใจพรื ด... นี่เขาเป็ น

บ้ าอะไร ทําไมถึงได้ โมโหผู้หญิงคนนัน้ นักหนาทัง้ ที่เธอไม่ได้ ทําอะไร
ผิดเลย นี่แหละสิ่งที่เขาบอกตัวเองแล้ วพยายามข่มใจปล่อยเธอไป
ผู้หญิงคนนันไม่ ้ ได้ ทําอะไรผิด แต่สิ่งที่เขาทําลงไปต่างหากที่บ้า... บ้ า
ดีเดือดเสียด้ วย
ฉะนัน้ หลังจากที่ทําเรื่ องบ้ าๆ ลงไปครัง้ แรกแล้ วเขาไม่ควรทํา
เรื่ อ งโง่ ๆ ซํ า้ สอง ก็ แ ค่ ผ้ ูห ญิ ง คนเดี ย วที่ ไ ม่ ร้ ู จัก ผู้ช ายชื่ อ ธานิ น ทร์
วราเวศกุล เท่านัน! ้
ซีอีโอหนุ่มวัยสามสิบสองปี แห่งเครื อธุรกิจวราเวศได้ แต่ถอนใจ
ให้ กบั เรื่ องที่เพิ่งเกิดขึ ้น บอกตัวเองว่าตอนนี ้เขาไม่ใช่เพลย์บอยตระกูล
ดังที่จะทําอะไรต่อมิอะไรได้ ตามอําเภอใจอีกแล้ ว ตําแหน่งใหญ่โตที่
ได้ รับมาหลังจากบิดาเสียชีวิตบวกกับวุฒิภาวะทางสังคมที่ต้องโตขึ ้น
เรื่ อยๆ ทําให้ เขาต้ องใส่ใจเรื่ องการวางตัวมากขึ ้น
แม้ อดีตจนถึงปั จจุบันเขาจะมีผ้ ูหญิ งรอบตัวมากมาย แต่ไม่
เคยเลยสักครั ง้ ที่ จะทําอะไรประเจิ ดประเจ้ อกลางที่ แจ้ ง ยิ่ งการจูบ
ผู้หญิงในที่สาธารณะยิ่งไม่เคย มากสุดก็แค่โอบไหล่ควงแขนออกงาน
อีเว้ นท์ แต่เมื่อครู่ นี่ทําไมเขาถึงอดใจไม่ ไหว ทํ าไมถึงต้ องอยากจูบ
ผู้หญิงคนนันจนห้ ้ ามตัวเองไม่ได้
คนอย่างเขาเจอะเจอผู้หญิงมาแล้ วหลายรู ปแบบ ไม่เคยจน
ปั ญญาที่จะรับมือกับสาวไหนเลยสักคน การคบหาผู้หญิงแต่ละราย

~ 36 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อยู่ในการควบคุม ของเขาด้ วยดี เสมอมา คนที่ มี หน้ ามี ตาในสังคม

หน่อยเขาก็คบหาอย่างเปิ ดเผยแต่ก็จดั ไว้ ในฐานะเพื่อน แม้ เบื ้องหลัง
จะมีก๊ กุ กิ๊กกันบ้ างตามประสาหนุ่มสาวไฟแรงแต่ไม่มีใครกล้ าพูดว่า
เป็ นอะไรกับเขา เพราะถ้ าใครทําท่าจะมีปัญหามักจะถูกเขาปาดหน้ า
ตัดปั ญหาทิ ้งทันที ดังนัน้ สาวไหนที่ยงั อยากได้ ชื่อว่าเป็ น ‘เพื่อน’ ของ
นายธานินทร์ วราเวศกุล ก็จะไม่กล้ าสร้ างปั ญหาให้ เขารํ าคาญใจอีก
แต่ทําไมวันนี ้เขากลับสร้ างปั ญหาให้ ตวั เอง...
ว่าแต่... ปั ญหาอะไรวะ!?
ธานิ นทร์ ส่ายหน้ าเมื่ อตอบคําถามตัวเองไม่ได้ จึงตัดสินใจ
เคลื่อนรถออกจากที่จอดเพื่อเดินทางกลับบ้ าน เพื่อเตรี ยมตัวเริ่ มงาน
ในเช้ าวันต่อไป หลังจากที่เดินทางมาตรวจงานและพักผ่อนอยู่ที่นี่ได้
สองวัน ถ้ าไม่ติดที่ทําโทรศัพท์หล่นไว้ ป่านนี ้เขาคงถึงบ้ านแล้ ว... ชาย
หนุ่มส่ายหน้ าอีกครัง้ เมื่อรู้ สึกเสียดายอย่างบอกไม่ถูก ความจริ งเขา
น่า จะจูบผู้ห ญิ ง คนนัน้ ให้ ห ายอยาก เชื่ อเถอะว่าถ้ า เขารุ ก หนัก อี ก
หน่อยเธอคงไม่มีปัญญาปฏิเสธเขาแน่ เขารู้ จดุ อ่อนจุดแข็งในร่ างกาย
ผู้หญิงดี รู้วา่ แตะตรงไหนจับตรงไหนเป็ นต้ องเสร็จทุกราย
“ถ้ าได้ อยู่ในห้ องกันสองต่อสองเธอเสร็จฉันแน่... ยัยคุณอิน”
คงเพราะสถานที่ไม่เป็ นใจ เขาถึงต้ องปล่อยเธอไปก่อนที่เรื่ อง
จะบานปลายไปใหญ่โต คนตระกูลดังอย่างเขาต้ องระวังตัวรอบด้ าน
พ่อแม่ปยู่่ าพูดกรอกหูแต่เด็กว่าอย่าทําอะไรให้ เสื่อมเสียถึงวงศ์ตระกูล

~ 37 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

วราเวศกุล เป็ นตระกูล ใหญ่ ที่ มี ค นนับ หน้ า ถื อ ตามากมาย

บารมีที่บรรพบุรุษสัง่ สมมาจากอดีตจนถึงปั จจุบนั ไม่ควรถูกลูกหลาน
ทําลายเพราะความประมาท ตอนวัยรุ่นวัยคะนองเขาเคยเหลวไหลไป
มากแล้ ว ประสบการณ์ทงร้ ั ้ ายทังดี้ ทําให้ เขาค่อยๆ ได้ คิดจนคิดได้ ยิ่ง
ตอนนีก้ ําลังถูกจับตามองในฐานะผู้ที่ได้ รับมรดกมากเป็ นอันดับหนึ่ง
ในพินยั กรรมของบิดายิ่งต้ องระวัง เพราะคนในครอบครัวเดียวกันก็ใช่
จะรั กใคร่ กลมเกลียวกันทุกคนเสียเมื่อไหร่ โดยเฉพาะคนที่มีทัง้ แม่
ใหญ่ และพี่สาวต่างมารดาถึงสี่คนอย่างเขายิ่งต้ องระวังให้ มาก ต้ อง
ไม่สร้ างจุดอ่อนหรื อเผยจุดตายให้ ใครรู้เห็นเป็ นอันขาด
...ถ้ ารั กสนุกและห่วงสบาย เขาต้ องอาศัยคนที่ไว้ ใจได้ ช่วย
ผ่อนคลายยามอยาก...
“หลับหรื อยังครั บคนสวย” เสียงหยอกเย้ ากรอกใส่โทรศัพท์
เมื่อคิดได้ ว่าอารมณ์กรุ่ นๆ ของเขาตอนนี ้จําเป็ นต้ องพึ่งผู้หญิงสักคน
ก่อนกลับบ้ าน และคงไม่มีใครเหมาะสมเท่าเธอคนนี ้อีกแล้ ว
“ยังไม่สามทุ่มเลยนะต้ า จะให้ เนยรี บหลับไปไหน”
“แล้ วทําไรอยู่”
“ดูหนังไปกินไป นี่ต้ากลับมาหาดใหญ่แล้ วเหรอ”
“อืม ใกล้ ถงึ แล้ ว คืนนี ้ว่างไหม”
“ถ้ าต้ าถาม ไม่วา่ งก็ต้องว่างสิคะ”
“น่ารักอีกแล้ ว งันเดี
้ ๋ยวไปหานะครับ”

~ 38 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ค่ะรูปหล่อ”
“ครัง้ นี ้เอาอะไรดี”
“แหม ทําไมต้ องถามเรื่ องนี ้ทุกครัง้ สนุกกันแบบไม่มีข องแลก
เปลี่ยนบ้ างไม่ได้ หรื อไง” เสียงหวานสะบัดตอบมาอย่างแง่งอน
“ตกลงจะไม่เอาอะไร ให้ ฟรี ”
“ใช่ เนยเต็มใจให้ ต้า ตามใจทุกอย่าง ไม่ต้องการอะไรตอบ
แทนด้ วย”
“ฮึ งันบายนะครั
้ บคนสวย ผมไม่ชอบของฟรี แค่นี่นะ”
“โธ่ต้า! นี่ เดี๋ยวสิ วางสายหรื อยังเนี่ย ต้ า โหลๆ”
“ว่าไง ถ้ าอยากให้ ไปหาก็บอกมาว่าจะเอาอะไร เท่าไหร่ ” ถาม
แล้ วก็นิ่งรอฟั งเสียหน่อย ถือว่าเรื่ องแบบนีก้ ็ต้องให้ เวลาบวกลบคูณ
หารกันบ้ าง
“อืม... เนยอยากซื ้อมือถือใหม่อยู่พอดี งัน...สามหมื
้ ่นล่ะกัน
นะ”
“ฮึ สามพันก็มากไปแล้ วมัง่ ”
“แหมต้ าก็”
“ไม่เอาก็ไม่เป็ นไร คนอื่นมีถมเถ แค่นี ้นะ”
“ต้ า! โอเคๆ อยากให้ เท่าไหร่ก็ให้ เถอะ เนยยังไงก็ได้ อยู่แล้ ว”
ริ มฝี ปากหยักสวยยกยิ ้มมุมปากแบบที่ชอบทํา เมื่อได้ ยินเสียง
ถอนใจเฮือกใหญ่จากปลายสายหลังบอกในสิ่งที่เขาต้ องการได้ ยิน

~ 39 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เพื่ อ เป็ นการยื น ยันว่า เพลย์ บ อยกิ ต ติ ม ศัก ดิ์อ ย่ างเขาต้ องได้ ถื อ ไพ่
เหนือกว่าผู้หญิงทุกคนที่อยู่ใต้ ร่างเสมอ

อินทิราต้ องออกจากรี สอร์ ตแต่ เช้ า เมื่อพนักงานประจํ า

ออฟฟิ ศที่โรงงานโทรศัพท์มาแจ้ งว่าพบศพสาวโรงงานคนหนึ่งผูกคอ
ตายอยู่ในห้ องเก็บของด้ านหลัง สถานที่โดยรอบไม่มีร่องรอยการต่อสู้
หรื อพิรุธใดให้ น่าสงสัย จากคําให้ การของยามที่มาพบศพเป็ นคนแรก
และจากเพื่อนร่ วมงานหลายคนทําให้ เจ้ าหน้ าที่ตํารวจสันนิษฐานไป
ว่าผู้ตายเจตนาฆ่าตัวตายเพื่อหนีปัญหา เนื่องจากตังท้ ้ องและไม่มีใคร
รู้เลยว่าใครที่น่าจะเป็ นพ่อเด็ก
เหตุการณ์นี ้ทําให้ พนักงานขวัญเสียจนต้ องหยุดงานไปหนึง่ วัน
เต็มๆ แม้ แต่คนที่สภาพจิตใจเข้ มแข็งอย่างอินทิรายังอดอนาถใจไม่ได้
แม้ จะไม่ร้ ู อะไรเลยแต่ก็พอเดาได้ ไม่ยากว่าสาเหตุที่ทําให้ ผ้ ูหญิ งคน
หนึ่งอ่อนแอขนาดนี ้ ถ้ าไม่ใช่เพราะรักสนุกจนไม่ร้ ู ว่าใครเป็ นพ่อของ
ลูก ก็คงเพราะพ่อของลูกไม่ ยอมรั บผิ ดชอบ หรื อไม่ก็ โดนข่มขืนจน
ท้ อง... แต่ไม่ ว่าจะด้ วยเหตุผลใด การจบชีวิตตัวเองและลูกในท้ อง
ไม่ใช่ทางออกที่ดีเลย
อิ น ทิ ร าออกจากโรงงานไปยัง ที่ ทํ า งานประจํ า คื อ บริ ษั ท ที่
ตังอยู
้ ่ในตัวเมืองเป็ นอาคารพาณิชย์สองคูหาสามชัน้ ตกแต่งสวยงาม
เป็ นทัง้ ร้ านค้ า โชว์ รู ม สต๊ อ กสิ น ค้ า ห้ อ งประชุม ห้ อ งทํ า งานของ

~ 40 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

พนักงานขายออนไลน์ ห้ องทํ างานส่วนตัวของเธอ ตลอดไปจนถึง

ห้ องพักส่วนตัวของพนักงานประจําร้ านที่ทํางานกันมานาน เสร็ จจาก
งานประจํานัน่ แหละถึงได้ เดินทางกลับบ้ านเอาตอนพลบคํ่า
บ้ านสองชันหลั ้ งใหญ่ที่ใช้ ไม้ ซงุ และหินกรวดหลายชนิดในการ
ตกแต่ ง ตัง้ อยู่บ นที่ ดิ น กว่ า ห้ า สิ บ ไร่ ซึ่ง เป็ นสวนสมุน ไพรและสวน
ดอกไม้ ที่ เป็ นวัตถุดิบบางส่วนของเครื่ องสํ าอางออร์ แกนิ ก ภายใต้
แบร์ นด ‘INDIRA’ กิจการมูลค้ าหลายสิบล้ านที่ตอนนีม้ ีเธอเป็ นผู้ถือ
หุ้นรายใหญ่แต่เพียงผู้เดียว
สวนดอกไม้ ขนาดใหญ่มีทงแบบในเรื ั้ อนทดลองและกลางแจ้ ง
ทําให้ บริ เวณรอบบ้ านหอมอบอวลไปด้ วยมวลดอกไม้ ที่ผสมผสานกัน
ระหว่างกลิ่ นโรสแมรี่ ลาเวนเดอร์ มะลิ กระดังงาและกุห ลาบ แม้
ปั จจุบนั โรงงานของเธอยังต้ องพึ่งหัวนํา้ หอมนําเข้ าเสียเป็ นส่วนใหญ่
แต่ อิ น ทิ ร าก็ ทุ่ม เทความสนใจกั บ การสกั ด นํ า้ มัน หอมระเหยจาก
ดอกไม้ ที่อยู่รอบตัวเธอไม่น้อย หญิงสาวตังใจว่ ้ าสักวันเธอจะผลิตหัว
นํ ้าหอมที่เป็ นเอกลักษณ์ของตัวเองและจะทําให้ เป็ นสินค้ าตัวเอกของ
‘INDIRA’ ให้ ได้
บิ ด ากับ เพื่ อ นสนิ ท เป็ นผู้ก่ อ ตัง้ บริ ษั ท ขึน้ เมื่ อ สิ บ ปี ก่ อ น พอ
กิจการเริ่ มทรงตัวพ่อก็ซือ้ หุ้นทัง้ หมดจากเพื่ อนที่ย้ายไปเปิ ดกิจการ
ใหม่ที่ต่างประเทศ แม้ ‘INDIRA’ จะไม่ใช่แบร์ นดชื่อดังระดับโลก แต่
เชื่อว่าในประเทศไทยมีผ้ หู ญิงรักสวยรักงามและรักสุขภาพรู้ จกั และใช้

~ 41 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ผลิตภัณฑ์ นีไ้ ม่ตํ่ากว่าล้ านคน ยืนยันได้ จากยอดไลค์แฟนเพจ ยอด

ตัวแทนจําหน่ายในแต่ละจังหวัดทัว่ ประเทศ ยอดออร์ เดอร์ สินค้ าที่สงั่
โรงงานผลิตแทบไม่ทนั และยอดจําหน่ายในแต่ละเดือน...
องค์กรมั่นคงแข็งแรงอยู่แล้ ว เพียงแต่เมื่อเปลี่ยนมือผู้บริ หาร
มาเป็ นหญิ งสาววัยยี่สิบแปด จะเจริ ญรุ่ งเรื อ งไปได้ สวยแค่ไหนก็คง
ต้ องใช้ เวลาเป็ นเครื่ องพิสจู น์
อินทิรารักงานนี ้ และช่วยบิดาทํางานมาหลายปี ตงแต่ั ้ ยงั ไม่จบ
การศึกษา ในขณะที่ เธอมุ่งมั่น ค้ น คว้ า ผลิ ตภัณ ฑ์ ใ หม่ๆ อยู่ในห้ อ ง
ทดลอง พี่ชายและมารดาไม่เคยรับผิดชอบช่วยเหลืออะไรเลยนอก
จากงานในสวนดอกไม้ เล็กๆ น้ อยๆ แต่ทั ง้ สองกลับโมโหเป็ นฟื นเป็ น
ไฟเมื่อได้ รับส่วนแบ่งในการถือหุ้นของบริ ษัทเพียงหยิบมือ ไม่มีอํานาจ
ในการสัง่ การอะไรทังสิ ้ ้นถ้ าไม่ได้ รับอนุมตั ิจากเธอ
ลําพังแม่ไม่เท่าไหร่ เพราะไม่มีหัวทางธุรกิจอยู่แล้ ว แต่พอถูก
ลูกชายสุดที่รักพูดกรอกหูทุกวันว่าพ่อไม่ยุติธรรม ก็พลอยเป็ นเดือด
เป็ นร้ อนขึ ้นมาบ้ าง
“กลับมาแล้ วเหรออิน เจอพี่วินไหม” วัลภาเดินออกมาดักหน้ า
ลูกสาวพร้ อมเด็กรับใช้ ที่ตรงไปรับกระเป๋ าเดินทางที่นายจ้ างสาวยื่นให้
“พี่วินไปไหนล่ะแม่ อินก็เพิ่งกลับมายังไม่เจอใครเลย”
อินทิราแทบกลอกตากับสิ่งที่ได้ ยิน เธอออกจากบ้ านไปสอง
วันสามคืนแม่ไม่ถามทุกข์สุข แต่กลับถามถึงคนที่เธอไม่ร้ ู ด้ วยซํา้ ว่า

~ 42 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ออกจากบ้ านไปเมื่อไหร่ แต่ที่แน่ๆ ต้ องไปหลังเธอ เพราะตอนเธอขับ

รถออกไปจากบ้ านวศินยังด่าไล่หลังอยู่เลย
“แม่ก็ไม่ร้ ู ออกตามหลังอินไปหลัดๆ นั่นแหละ เฮ้ อ ลูกแต่ละ
คน ไปไหนมาไหนไม่เคยบอกแม่”
“แต่ก่อนไปอินบอกแม่แล้ วนะ”
“ก็บอกแค่ไปธุระ ใครจะไปรู้ ล่ะว่าจะหายไปสองวันสามคืน
แบบนี ”้ วัล ภามองค้ อนลูกสาวก่ อนกวาดตามองตัง้ แต่หัว จรดเท้ า
“ถามจริ งเถอะอิน ไปค้ างอ้ างแรมกับผู้ชายที่ไหนมาหรื อเปล่า”
“แม่!”
“ไม่ต้องมาอายแม่เรื่ องแบบนีห้ รอก อินโตแล้ ว จะมีฟงมีแฟน
มันเรื่ องปกติ แต่ก็เลือกให้ มนั ดีๆ หน่อย ผู้ชายสมัยนี ้หวังเกาะผู้หญิง
กินเยอะไป ใครจะไปรู้ อาจมีพวกรู้ ข่าวว่าอินได้ สมบัติพ่อมาเยอะเลย
หวังจะรวบหัวรวบหางก็ได้ นี่แม่เตือนด้ วยความหวังดีนะ”
“ค่ะ ขอบคุณแม่ที่หวังดีกับอิน อินเข้ าใจค่ะ แต่แม่ไม่ต้องห่วง
หรอก อินเอาตัวรอดได้ อีกอย่างอินรู้วา่ ผู้ชายสมัยนี ้หาดีแทบไม่ได้ อิน
ไม่เอาตัวเองไปเสี่ยงกับคนพวกนันหรอกน่้ า”
“ฮึ ไอ้ ที่คิดว่าตัวฉลาด ทําปากดีแบบนีแ้ หละ พอเจอของจริ ง
เข้ าหน่อยก็ไปไหนไม่รอด ลองอินได้ รักได้ หลงผู้ชายเข้ าสักคนสิ แล้ ว
อาจจะนึกไอ้ ที่ตวั เองเคยพูดๆ อยู่นี่ไม่ออกด้ วยซํ ้า แม่จะบอกไรให้ นะ
ความรักน่ะ มันทําให้ คนเสียค่าโง่มาแล้ วนักต่อนัก จําไว้ ”

~ 43 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ค่ะ อินเชื่อ” อินทิราโต้ เร็ วเมื่อนึกถึงเรื่ องของพ่อแม่ พ่อของ

เธอก็รักแม่มาก... มากจนยอมแกล้ งเป็ นคนโง่
“ความรักมันทําให้ คนตาบอด อินเลยไม่อยากรักใคร และชีวิต
นีก้ ็จะไม่เอาผู้ชายคนไหนมาเป็ นห่วงผูกคอรอวั นให้ ตวั เองเจ็บชํา้ ใจ
อินจะไม่แต่งงานค่ะ เพราะคิดไม่ออกจริ งๆ ว่าผู้ชายแบบไหนที่อินจะ
รักจะหลงเข้ าไปลง... แค่นี ้นะคะแม่ อินกลับมาเหนื่อยๆ อยากอาบนํ ้า
นอนค่ะ”
หญิงสาวรี บตัดบทเมื่อมารดาตังท่ ้ าจะต่อความยาวสาวความ
ยืด วันนีเ้ ธอทัง้ เหนื่อยกายและหงุดหงิดใจจนไม่อยากจะเสวนากับ
ใครให้ อารมณ์เสียมากขึ ้น
“แล้ วไม่กินข้ าวกินปลาหรื อไง”
“อินทานมาจากข้ างนอกแล้ วค่ะ ขอตัวนะคะแม่”
“จําเริ ญกันจริ งจริ๊ ง ทังพี
้ ่ทงน้
ั ้ อง ดีนะที่ฉันไม่ลงทุนทําอะไรไว้
รอ แค่นํา้ พริ กปลาทู ปูนึ่งกับผักสดนี่ของโปรดฉัน ทําคนเดียว กินคน
เดียว สบายใจ...”
อินทิราได้ แต่ฟังเสียงบ่นไล่หลังจนมันเงียบไปเอง นึกสงสาร
มารดาอยู่ไม่น้อยที่เธอเองก็งานยุ่ง หลังจากบิดาเสียชีวิตจนมีเรื่ อง
สมบัติให้ ครางใจกัน ครอบครัวนี ้แทบไม่ได้ กินข้ าวพร้ อมหน้ าพร้ อมตา
กันเลย ได้ แต่หวังว่าสักวันทุกอย่างจะดีขึ ้น แม้ ไม่อาจดีเหมือนเดิมก็
ตาม

~ 44 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ห้ องส่วนตัว ของอิ น ทิ รากว้ างขวาง มี อุป กรณ์ อํ านวยความ

สะดวกครบครั นไม่ ต่า งจากคอนโดมิ เนี ยมส่วนตัวกลางเมื องใหญ่
หญิงสาวใช้ เวลาต่อจากนันไปกั ้ บการผสมนํ ้าอุ่นแช่ตวั เพื่อเรี ยกความ
สดชื่นกลับขึ ้นมา ในห้ องนี ้มีทกุ สิ่งที่เธอต้ องการเตรี ยมพร้ อมไว้ เสมอ
เพราะเคยสัง่ งานเด็กรับใช้ ไว้ แล้ ว
ผิวเลมอนขูดฝอยหนึ่งช้ อนชา, เอสเซนเชียลออยส์จากโรสแม
รี่ 2 หยุดและเกลือหิ ม าลายันเล็กน้ อยผสมลงในอ่างนํ า้ อุ่นก่อนลง
นอนแช่ ไม่ นานก็ได้ สูดกลิ่นหอมสดชื่ นของผิ วเลมอนและโรสแมรี่
ผิ ว หนัง กล้ ามเนื อ้ ก็ ชุ่ม ชื่ น เนี ย นนุ่ม ด้ ว ยคุณ สมบัติ ของเอสเซนเชี ย
ลออยส์ และได้ ผ่อนคลายความอ่อนล้ า และหงุดหงิดใจจากเกลือหิ
มาลายัน ซึง่ ทังหมดนั้ นเป็
้ นผลิตภัณฑ์ของแบร์ นด ‘INDIRA’
ระหว่างการนอนแช่นํา้ ก็หวนคิดไปถึงเหตุการณ์ ที่ทําให้ เธอ
หงุดหงิดใจ แต่ตอนนีค้ วามปลอดโปร่ งโล่งสบายทําให้ ได้ แต่อมยิ ม้
ขบขันผู้ชายในแบบที่แค่ได้ ร้ ู จักผิวเผินก็เดาได้ แล้ วว่าเป็ นคนอย่างไร
มันจึงไม่น่าแปลกใจเลยสักนิดที่เช้ านีเ้ ธอจะลงไปพบกับหาดทรายที่
ว่างเปล่า
นึกไว้ ไม่มีผิดว่านายนั่นไม่มีทางทําในสิ่งที่เธอลองท้ าทายได้
แค่ดกู ็ร้ ู แล้ วว่าเป็ นพวกคุณหนู ห่วงสบาย เหยียบขี ้ไก่ไม่ฝ่อ ไร้ ความ
อดทน ไม่ร้ ูจกั อดกลัน้ เจ้ าชู้ไก่แจ้ เอาเปรี ยบผู้หญิง หาเรื่ องสนุกๆ ทํา
ไปวันๆ ถือว่าเป็ นบุญของเธอแล้ วที่เสียไปแค่จบู

~ 45 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

‘เกิดชาติหน้ าฉันใด อย่าได้ พบได้ เจอกันอีกเลยนะคุณ’

อิ น ทิ ร าเอนกายวางศี ร ษะพาดขอบอ่ า ง หลั บ ตาลงแล้ ว
อธิษฐานขอให้ ดวงวิญญาณของบิดาช่วยคุ้มครองเธอให้ แคล้ วคลาด
จากพิบตั ิภยั ในรูปแบบต่างๆ จากพวกผู้ชายรกโลก และถ้ า ชาติหน้ ามี
จริ ง ขอให้ เธอได้ เกิดมาเป็ นลูกสาวของพ่ออีกครัง้

~ 46 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

3
จาติดตา

วันพุธ ณ คฤหาสน์ หลังหนึ่งของตระกูลวราเวศกุล

“ต้ า ไม่ทานข้ าวทานปลาก่อนหรื อลูก ” เสียงอ่อนหวานของ
นางอังคณาดังขึ ้น ร่ างผอมบางของหญิงไทยวัยย่างหกสิบยืนอยู่ใกล้
เชิ งบันไดหิ นอ่อนวงโค้ งขนาดใหญ่ ซึ่งติดกับประตูห้องรั บประทาน
อาหารที่สมาชิกในบ้ านใช้ สอยเป็ นประจํา
“สายแล้ วครับแม่ เดี๋ยวผมไปกินที่ทํางานก็ได้ ” ธานินทร์ โผไป
กอดเอวมารดาแบบที่เคยทําตอนเด็กๆ และยังทําอยู่บ่อยๆ ก่อนผละ
ห่าง “ไปนะครั บ วันนีไ้ ม่มีงานเลี ้ยง เดี๋ยวมือ้ คํ่าจะกลับมากินต้ มยํา
รวมมิ ต รนํ า้ ข้ น แสนอร่ อ ยของแม่ นะครั บ ” แอบสั่ง เมนูโ ปรดพร้ อม
หยอดคําชมให้ คนเป็ นแม่ได้ ชื่นใจ
“จ้ ะ เดี๋ยวแม่จะทําไว้ ให้ ขับรถดีๆ นะลูก”
“ครับ” ร่างสูงแยกจากมารดามุ่งตรงไปยังประตูใหญ่หน้ าบ้ าน
ไม่ทันได้ ก้าวพ้ นธรณีประตูก็ต้องหยุดชะงักให้ กับเสียงแหลมสูงที่ดัง
มาจากด้ านหลัง

~ 47 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เจริ ญ จริ ง ๆ นะพ่ อ คู้ณ กี่ โ มงกี่ ย ามกัน แล้ ว เพิ่ ง จะออกไป
ทํางาน”
“เก้ าโมงเก้ านาที ค รั บ แม่ ใ หญ่ ฤกษ์ ง ามยามดี ทํ า อะไรก็
เจริ ญรุ่ งเรื อง” ตอบไปอย่างอารมณ์ ดีหลังก้ มมองนาฬิกาข้ อมือสาย
หลังหน้ าปั ดฝั งเพชร ของขวัญวันเกิดจากบิดาเมื่อสี่ปีก่อน
“ฮึ ไม่ต้องมาทําเล่นลิ ้นกับฉันหรอกยะ ฉันไม่ใช่สาวๆ ที่เธอจะ
มาอ้ อร้ อด้ วย”
“โธ่ ผมก็ไม่ใช่สาวๆ นะครับแม่ใหญ่จะได้ อ้อร้ อ... อ้ อจริ งสิ นี่
คุณหมอนัดแม่ใหญ่ไปตรวจเลือดวันไหนอีกครับ ผมจะได้ พาไป” เขา
รี บเปลี่ยนเรื่ องเป็ นการเอาใจคนแก่อย่างรวดเร็ ว ไม่ยอมปล่อยโอกาส
ให้ อีกฝ่ ายเป็ นคนไล่ต้อนหรื อตังคํ ้ าถามดักคอ
“ลูกเต้ าฉันก็มี ไม่รบกวนลูกเทวดาอย่างเธอหร้ อก”
“แหม แม่ใหญ่ช่างเปรี ยบ พ่อนี่ถือเป็ นเทวดาใช่ไหมครับ งัน้
แม่ใหญ่ก็ต้องเป็ นนางฟ้า หรื อไม่ก็เป็ นแม่พระประจําบ้ าน”
“พ่อธานินทร์ !”
“ผมไปทํ างานก่ อนนะครั บ แม่ ใหญ่ เดี๋ยวจะผิ ด ฤกษ์ รั กษา
สุขภาพด้ วยนะครับ อย่าลืมทานยา นัง่ สมาธิ ทําจิตใจให้ ผ่องแผ่ว จะ
ได้ อยู่เป็ นร่มโพธิ์ร่มไทรของพวกเราไปนานๆ สวัสดีครับ เย็นนี ้เจอกัน”
เขาร่ายยาวแบบไม่เว้ นช่องไฟให้ อีกฝ่ ายได้ โต้ แย้ ง จบท้ ายด้ วยการโค้ ง
ตัวพนมมือสวัสดีแบบที่เคยทํามาแต่เล็กก่อนก้ าวเดินเร็ วรี่ ตรงไปยัง

~ 48 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เมอร์ เซเดส-เบนซ์ เอสแอลเค สี ดํา ที่คนดูแลรถนํามาจอดรออยู่หน้ า

บันไดหินอ่อนเช่นทุกเช้ าที่เขากลับมานอนบ้ าน
คฤหาสน์ หลังนีม้ ีอายุมากกว่าสี่สิบปี เคยมีสมาชิกอาศัยอยู่
ด้ วยกันหลายชีวิต นายธวัชชัยเป็ นเจ้ าบ้ านคนแรกและถือเป็ นหัวเรื อ
ใหญ่ของเครื อธุรกิจวราเวศ อาศัยอยู่กบั ภรรยา คือ นางพรนภา และ
ลูกสาวสี่คน ชื่อ แต้ ว, ตุ๊ก, ตา และต้ อย ต่อมานายธวัชชัยได้ รับภรรยา
น้ อยเข้ าบ้ าน หลังจากที่เธอคลอดลูกชายคนแรกและคนเดียวให้ เขา
เพราะต่อจากนัน้ ภรรยาน้ อยก็มี ลูกสาวให้ อี กหนึ่งคนโดยที่ ภรรยา
หลวงไม่มีวี่แววว่าจะตังท้้ องอีก
สมาชิกเก่ากับคนมาใหม่ไม่เคยมีปากเสียงหรื อขัดแย้ งกันมาก
ไปกว่าการไม่ญาติดี ต่างคนต่างอยู่ เนื่องจากบารมีและการวางตัว
ของนายธวัชชัยเป็ นที่ยําเกรงของภรรยาและลูกๆ ทุกคน คฤหาสน์
หลังมโหฬารขนาด 8 ห้ องนอน 10 ห้ องนํา้ ไม่มีปัญหาสําหรั บผู้อยู่
อาศัยเก้ าชีวิต ไม่นบั รวมบ่าวรับใช้ แม่บ้าน คนสวนและคนขับรถที่มี
เรื อนคนรับใช้ แยกอยู่ตา่ งหากด้ านหลังบ้ าน
หลังจากนายธวัชชัยเสียชีวิต คฤหาสน์หลังนี ้ตกเป็ นกรรมสิทธิ์
ร่ ว มระหว่ า งนายธานิ น ทร์ กับ นางพรนภา ภรรยาที่ ถู ก ต้ อ งตาม
กฎหมายของนายธวัชชัย และมีสมาชิกอยู่อาศัยหกคน คือเจ้ าของ
บ้ า นจริ งๆ สองคน ลูก สาวคนเล็ก กับ ลูก เขยของนางพรนภา และ
มารดากับน้ องสาวของธานินทร์

~ 49 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สปอร์ ตโรดสเตอร์ สีดําแล่นผ่านประตูอลั ลอยสูงใหญ่ก่อนเร่ ง

ความเร็ วมุ่งตรงไปยังถนนสายหลักที่จะพาเขาไปถึงโรงแรมหรู กลาง
เมืองอันเป็ นสถานที่ทํางานประจําในเวลาไม่เกินครึ่ งชั่วโมงในสภาพ
การจราจรเวลานี ้ แต่ถ้าเป็ นช่วงเวลาวิกฤตก็อาจนานเกินหนึ่งชัว่ โมง
เลยทีเดียว
ดัง นัน้ ถ้ า วัน ไหนมี ง านด่ว นช่ ว งเช้ า หรื อ นัด ลูก ค้ า ในเมื อ ง
ธานินทร์ จะค้ างคืนที่ห้องพักส่วนตัวที่โรงแรมบ้ าง แต่ก็ไม่บ่อย เพราะ
เขารู้ ดีว่าแม่อยากเห็นลูกทังสองกลั ้ บถึงบ้ านอย่างปลอดภัยก่อนเข้ า
นอนทุกคืน... เสียงโทรศัพท์ส่วนตัวดังขึ ้นเกือบจะทันทีที่รถจอดเข้ าที่
ประจํา
“สวัสดีครับพี่แต้ ว” เอ่ยทักพี่สาวคนโตซึ่งแต่งงานย้ ายออก
จากบ้ านไปหลายปี แล้ ว
“วันนี ้ว่างช่วงไหนบ้ าง พอดีพี่กบั พี่หมอมาหาดใหญ่ ว่าจะเข้ า
ไปคุยด้ วยหน่อย” แต้ ว หรื อ ธิติมาได้ สามีเป็ นนายแพทย์ใหญ่ซึ่งมี
หุ้นส่วนอยู่ในโรงพยาบาลวราเวศภูเก็ต
“เรื่ องหุ้นหรื อครับ”
“ใช่”
“งัน้ ทานมื อ้ เที่ ยงด้ วยกันดีไหมครั บ ผมว่างจนถึงบ่ายสอง”
เขาเดาได้ ทนั ทีว่าคงเป็ นการเจรจาขอโอนหุ้นสามสิบเปอร์ เซ็นต์ที่เขา
ได้ รับจากบิดา เพื่อเอาไปร่ วมกับยี่สิบเปอร์ เซ็นต์ที่ธิติมาและสามีถือ

~ 50 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อยู่... ขอเปล่า ไม่ใช่การซื ้อ ซึง่ แน่นอนว่าเขาไม่คิดจะยกให้ ฟรี ๆ

“ก็ดี เที่ยงเจอกันที่ห้องอาหารเลยก็แล้ วกัน”
“ผมจะเปิ ดห้ องวีไอพีไว้ รอครับ”
ธานินทร์ เลิกคิดถึงปั ญหาตอนเที่ยงทันทีหลังวางสาย เพราะ
ต้ องเตรี ยมสมองให้ พร้ อมกับการเข้ าประชุมสรุ ปเงินปั นผลไตรมาส
สามของกลุ่มธุรกิจโรงแรมและรี สอร์ ตที่กําลังจะมีขึน้ ในอีกไม่กี่นาที
ข้ า งหน้ า และแน่ น อนว่า เขาต้ องเตรี ยมตัวรั บมื อ และไกล่เ กลี่ย ข้ อ
พิพาทระหว่างบรรดาผู้ถือหุ้นรายอื่นๆ ที่เป็ นคนตระกูลเดียวกันอีก
หลายคน
วราเวศกุลเป็ นตระกูลใหญ่ สมาชิกเกือบทุกคนในตระกูลยึด
อาชีพธุรกิจเป็ นหลัก มีกิจการมากมายกระจายอยู่เกือบทุกจังหวัดใน
ภาคใต้ และยังบางส่ว นมี ที่ย่างเท้ าเข้ าสู่เส้ นทางสายการเมื องการ
ปกครอง ซึง่ ทุกคนในตระกูลก็ตา่ งรู้ดีวา่ ในแวดวงธุรกิจนัน้ นายธวัชชัย
วราเวศกุล เป็ นหัวเรื อใหญ่ และตอนนี ้ นายธานินทร์ วราเวศกุล ก็เป็ น
ทายาทอย่างถูกต้ องตามกฎหมายเพียงคนเดียวที่ได้ รับอํานาจเบ็จ
เสร็จต่อจากบิดา
ดังนันจึ
้ งไม่มีความจําเป็ นที่เขาต้ องเกรงใครหรื อหวาดหวัน่ สิ่ง
ใด เพราะมีบิดาเป็ นแบบอย่างให้ เจริ ญรอยตามอยู่แล้ ว...
พ่อเคยทําได้ แค่ไหน ลูกต้ องทําให้ ได้ ไม่ยิ่งหย่อน...

~ 51 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อินทิราก้ าวเท้ าเข้ าห้ องอาหารในโรงแรมหรู กลางเมือง

อย่างงามสง่า เธอมี นัดทานมื อ้ เที่ ยงกับพี่ ชายและใครบางคนที่ ไม่
อยากเสวนาด้ วยแต่ก็ต้องจําใจมา เดรสชีฟองแขนกุดสีเขียวมะนาว
ยาวเสมอเข่าขับผิ วขาวเนี ยนให้ ดูกระจ่างตาผู้คนที่ พบเห็น เครื่ อ ง
ประดับดีไซน์เก๋ครบเซ็ททัง้ สร้ อยคอต่างหูแหวนกําไลยิ่งเพิ่มสง่าราศี
เรื อ นผมดํ าขลับ ปล่อ ยยาวสยายถึงกลางหลัง พลิ ว้ ไหวไปตามแรง
เคลื่อนกาย ดูมีเสน่ห์เย้ ายวนจนมองได้ ไม่ร้ ูเบื่อ
“มาเลี ้ยวๆ อาหนูอิงคนสวยของเสี่ย เชิญนัง่ ๆ”
“ขอบคุณค่ะเสี่ย ขอโทษที่มาช้ านะคะ” อินทิราไม่คิดแก้ ไขชื่อ
ที่อีกฝ่ ายออกเสียงผิด เพราะเจอกันกี่ครัง้ เขาก็เรี ยกเธอแบบนี ้ทุกครัง้
ริ มฝี ปากสีหวานพยายามยิ ้มให้ คนที่กลุ ีกจุ อลุกขึ ้นเลื่อนเก้ าอี ้ข้ างกาย
ตัวเองให้ เธอ
“ไม่เป็ นไรๆ แค่ได้ เห็งหน้ าคงสวยหยักฟ้ามาดิงอย่างหนูอิงเสี่ย
ก็ดีใจเลีย้ ว” วุฒิพ งษ์ หนุ่ม ใหญ่ เชื อ้ สายจี นวัยห้ าสิบสาม เจ้ าของ
ธุรกิจตัวแทนจําหน่ายรถยนต์และมอเตอร์ ไซค์ชื่อดังมองสาวสวยข้ าง
กายตาปรอย อินทิราเป็ นสาวสวยพราวเสน่ห์ที่ถ้าเจ้ าหล่อนเป็ นแค่ลกู
ตาสีตาสา ไม่ใช่ลกู สาวเจ้ าของธุรกิจใหญ่ดีกรี มหาบัณฑิตมหาลัยชื่อ
ดังของจังหวัดแล้ วล่ะก็ เขาคงรวบรัดจับตัวมาเป็ นอีหนูกกนอนไปนาน
แล้ ว
“ทานกันเลยดีไหมคะ จะได้ คยุ ธุระต่อ พอดีอินมีนดั ตอนบ่าย

~ 52 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สองค่ะ”
ความจริ งนัดบ่ายสามแต่ต้องบอกเวลาเผื่อไว้ ... เมื่อเช้ าวศิน
โทรศัพท์มาพูดดีกับเธอ บอกว่ามีธุระสําคัญจะปรึ กษาและเป็ นเรื่ อง
ธุรกิจที่น่าสนใจ อินทิราไม่อยากเชื่อว่าพี่ชายที่ไม่ตงใจเรีั ้ ยน จบแค่
มัธยมสามและมี เพื่ อนเป็ นเซียนโต๊ ะพนันกับพวกขีเ้ หล้ าเมายามา
ตังแต่
้ วยั รุ่นจะเกิดมาสนใจเรื่ องธุรกิจเอาตอนอายุสามสิบ
“เสี่ยวุฒิเค้ าสนใจที่ว่างข้ างๆ โรงงาน ว่าจะซื ้อแล้ วไปทําโชว์
รู มใหม่ อินสนใจจะขายไหม” วศินเปิ ดเรื่ องอย่างตรงไปตรงมาเมื่อ
การทานอาหารผ่านไปครู่ใหญ่
“ที่ตรงนัน้ อินมีแผนจะขยายบ่อบําบัดนํา้ เสียเพิ่มน่ะพี่วิน นี่ก็
คุยกับบริ ษัทรับเหมาอยู่” ตอนนี ้อาจพูดว่าที่ว่างข้ างๆ โรงงาน แต่ถ้ า
หลวมตัวขายที่ตรงนัน้ ไป อีกหน่อยที่ตงโรงงานซึั้ ่งอยู่ติดกันทัง้ หมดก็
จะมีอนั ต้ องเปลี่ยนมือเจ้ าของไปด้ วย
“อึ ้ย บําบงบําบักอะไรกังเล่าอาหนูอิง เสียบท่อต่อลงคูระบาย
นํ ้าข้ างถนงมังเลย” วุฒิพงษ์ เสนอทางเลือกทันที
“ไม่ได้ หรอกค่ะเสี่ย สินค้ าของอินเน้ นจุดขายด้ านธรรมชาติ
บําบัด แล้ วจะทําอะไรมักง่ายแบบนัน้ ได้ ยงั ไง” คําตอบนัน้ ทําเอาวุฒิ
พงษ์ สา่ ยหน้ า วศินก็ทําหน้ าเซ็งกับการเป็ นคนดีมีความรับผิดชอบต่อ
สังคมของน้ องสาว ทีเขาที่เป็ นพี่ชายแท้ ๆ ยังไม่เห็นรับผิดชอบให้ กินดี
อยู่ดีแบบเครื่ องสําอางของตัวเองบ้ าง

~ 53 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“งันให้
้ เสี่ยมาร่ วมหุ้นที่โรงงานด้ วยดีไหม อินเป็ นผู้หญิง ดูแล
ทังการผลิ
้ ตการตลาดคนเดียวมันจะไหวเร้ อ”
“เรื่ องนีอ้ ินยังไม่คิดค่ะ เพราะตอนนี ้ก็ไม่มีปัญหาอะไรให้ ต้อง
หาผู้ถือหุ้นเพิ่ม” หญิงสาวตอบพี่ชายแบบรักษานํ ้าใจเล็กน้ อย แต่ถึง
อย่างไรเธอก็ไม่คิดจะร่วมธุรกิจกับวุฒิพงษ์ อยู่แล้ ว
“แกนี่อวดเก่งจริ งๆ เลยนะอิน! ไม่มีใครเคยสอนหรื อไงว่าเกิด
เป็ นผู้หญิงอย่าริ เบ่งใส่ผ้ ชู าย”
“งันอิ
้ นถามหน่อยเถอะ ไม่ใช่ผ้ หู ญิงเหรอที่เบ่งผู้ชายออกมา”
“อีนี่!”
“เอ้ ยยย อาวิงๆ เบาๆ หน่อยสิว้า นี่มนั โรงแรมห้ าดาวนะเว้ ย”
วุฒิ พ งษ์ รี บ ปรามเมื่ อ เห็ น ท่ า จะไม่ ดี พี่ น้ อ งสองคนนี ก้ ิ ริ ย า
มารยาทต่า งกันราวฟ้ ากับเหว รู้ ทัง้ รู้ ว่าคนอย่า งวศิ น ไม่เ หมาะกับ
สถานที่แบบนี ้แต่ที่เขาเลือกที่นี่ก็เพราะอยากให้ อินทิราประทับใจกับ
อาหารมื ้อแรกที่หญิงสาวยอมรับนัดเขาเท่านัน้
“ก็อีนี่มันวอนจริ งๆ นี่เสี่ย ผมเป็ นพี่มันแท้ ๆ ยังเถียงคําไม่ตก
ฟาก” วศินลดเสียงลงแล้ วแต่สีห น้ าแววตายังอาฆาตมาดหมาย อินทิ
รารู้ โดยไม่ ต้อ งมองหน้ าพี่ ช ายด้ วยซํา้ ว่ากลับไปถึง บ้ า นมี ห วังต้ อ ง
ทะเลาะกันเสียงดังให้ แม่ปวดหัวอีกแน่ๆ ทัง้ ที่เธอพยายามสงบปาก
สงบคําที่สดุ แล้ วแต่บางทีมนั ก็อดไม่ติด
“อินขอโทษก็แล้ วกันพี่วิน เอาเป็ นว่าเรื่ องหุ้นอินขอคิดดูก่อน

~ 54 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แต่เรื่ องขายที่ดินคงไม่ตกลงนะคะเสี่ย” เธอพูดกับพี่ชายแล้ วหันไปลง

ท้ ายกับคนข้ างกาย
“อืมๆ เอาที่หนูอิงสบายใจก็เลี ้ยวกัง มีอะไรก็ปึกษาเสี่ยได้ น้า
เสี่ยยิงดีเสมอถ้ าเปงหนูอิง ” วุฒิพงษ์ ยิ ้มจนตาหยี่ ยิงฟั นขาวสะอาด
จากการดูแลรักษาอย่างดีให้ หญิงสาวเห็นเต็มตา เผื่อเธอจะได้ เห็น ว่า
การสนทนาปากต่อปากกับเขานันน่ ้ าพิศมัยเพียงใด
“ขอบคุณค่ะเสี่ย”
จากนันหญิ
้ งสาวก็พยายามยิ ้มให้ พี่ชายและคนข้ างกายตลอด
การสนทนาเรื่ อ งสัพ เพเหระที่ เ หลื อ ก่ อ นทั ง้ หมดจะลุก ออกจาก
ร้ านอาหารตรงไปยังทางออกลานจอดรถ อินทิราจึงเอ่ยขอแยกตัว
หน้ าลิฟต์ลานจอดรถ เพราะรถของเธอจอดอยู่ชนั ้ บน แต่ไมทันก้ าว
เข้ าลิฟต์วศินก็ตามมาประกบหลังขูเ่ สียงเข้ ม
“เรามีเรื่ องต้ องคุยกันต่อที่บ้าน คืนนีม้ ึงอย่าเที่ยวแรดไปนอน
กับไอ้ หนูที่ไหนล่ะ กูมีเรื่ องจะเคลียร์ ”
“ได้ พี่วินก็อย่ากลับดึกนักล่ะกัน อินเข้ านอนสี่ท่มุ ” เธอว่าเสียง
เย็นชา ไม่อยากใส่ใจกับถ้ อยคําแสลงหู
“เออ ไม่ต้องมาสัง่ บ้ านกู กูจะกลับกี่โมงก็เรื่ องของกู” วศินจิ ้ม
นิ ้วชี ้ผลักหน้ าผากน้ องสาวก่อนหันหลังจากไป
อินทิราได้ แต่ส่ายหน้ าถอนใจก้ าวเข้ าลิฟต์ ที่วศินพูดก็ไม่ผิด
เพราะบ้ านและที่ดินผืนนันบิ ้ ดายกให้ แม่ ฉะนัน้ เธอกับพี่ชายก็มีสิทธิ์

~ 55 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เท่าเที ยมกัน จะมีก็แต่ที่ดินโรงงานและที่ดินสวนสมุนไพรอีกแห่งที่

เป็ นของเธอคนเดียว ส่วนหุ้นบริ ษัทส่วนใหญ่ก็ตกเป็ นของเธอ แม่กับ
วศินได้ ไปคนละเล็กละน้ อย ได้ แค่กินส่วนแบ่งรายเดือนพอเป็ นรายได้
ส่วนตัวแต่ไม่มีสิทธิ์ไม่มีอํานาจอะไรเลย ซึ่งถ้ าเทียบมูลค่าทรั พย์สิน
ทังหมดแล้
้ วเธอก็ได้ สมบัติของพ่อมากกว่าแม่และพี่ชายหลายเท่า

ร่ างสูงสง่ าในชุดสูทสมัยนิยมหยุดยืนย่ นหัวคิว้ ให้ กบั ภาพ

ที่เห็น กิริยาที่ผ้ ชู ายคนหนึ่งกระทํากับผู้หญิ งคนนัน้ ไม่ควรเกิดขึน้ ใน
สถานที่ระดับไฮคลาสเช่นนี ้ แล้ วผู้หญิงคนนันก็ ้ เป็ นคนคนเดียวกับที่
เขายังลืมไม่ลง... ไม่ใช่ๆ เขาแค่เป็ นคนความจําดีเท่านัน้ ธานินทร์ ก้าว
ไปหยุดยื นมองหมายเลขที่ลิฟต์ หยุดแล้ วยัก ไหล่บอกตัวเองว่าธุระ
ไม่ใช่
แต่ถงึ จะบอกตัวเองอย่างนันชายหนุ
้ ่มก็ยงั มองตามหลังผู้ชาย
คนนัน้ ไปจนเห็นว่าหายเข้ าไปในรถญี่ปนรุ ุ่ ่ นสวยสภาพดีคนั หนึ่งก่อน
ขับออกไป ชายหญิงสองคนนัน่ อาจจะนัดมีอะไรกุ๊กกิ๊กกันที่นี่แล้ วเกิด
ไม่ถกู กลิ่นถูกรสกันขึ ้นมาก็ได้ แต่จะอะไรก็ช่าง ไม่เกี่ยวกับเขา... อีก
ครัง้ ที่คนไม่สนยักไหล่ก่อนเดินไปยืนกอดอกพิงท้ ายสปอร์ ตโรดสเตอร์
ของตัว เอง จับเวลารอว่า คงไม่ เกิ น สองนาที น่ าจะมี รถยนต์ รุ่น เล็ก
น่ารักๆ สักคันขับลงมาผ่านหน้ าเขา
แล้ วมันก็จริ ง... แต่มีบางอย่างผิดคาด

~ 56 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ว้ าว! เล่นของใหญ่ซะด้ วย”

ความรู้ สึกอึ ้งปนทึ่งเกิดขึน้ ทันทีที่ เชฟโรเลต แคปติวา สีขาว
แล่นผ่านหน้ าไปอย่างนุ่มนวล ถึงกระจกติดฟิ ล์มด้ านข้ างจะค่อนข้ าง
มืดแต่มองจากกระจกหน้ าก็เห็นชัดเจนว่าใช่เธอ
ทีนี่ก็ร้ ู แล้ วว่าเธอไม่ใช่นักท่องเที่ ยวต่างถิ่นแต่เป็ นคนที่นี่ เลข
ทะเบียนจําง่ายกับชื่อจังหวัดท้ ายรถยังติดตา จําได้ กระทัง่ ว่ามีต๊ กุ ตา
คิตตี ้ติดอยู่บนกรอบทะเบียนสีชมพู... ธานินทร์ ส่ายหน้ าให้ ความช่าง
จดช่ า งจํ า ของตัว เองแล้ ว หัน ไปเปิ ดประตูก้ า วขึน้ รถ ไม่ นึ ก เลยว่ า
คนงานยุ่งหลายเรื่ องหลายราวอย่างเขาจะต้ อ งมาเปลื ้องสมองใส่ใจ
รายละเอียดยิบย่อยพวกนี ้ แต่ก็นนั่ แหละนะ บอกแล้ วไงว่าเขาเป็ นคน
ความจําดี
เสียงโทรศัพท์ดงั ขึ ้นเมื่อใกล้ ถึงโรงพยาบาลอีกสาขาที่ตงใจไว้ ั้
แล้ วว่าจะเข้ าไปตรวจตราความเรี ยบร้ อยบางอย่างเสียหน่อย ยิ่งเมื่อ
สาขาหนึ่งมีการขอหุ้นกันแบบง่ายๆ เขาก็ต้องเข้ า ไปดูแลให้ มากขึน้
ก่อนที่ใครจะมีความคิดขอแบ่งปั นอะไรจากเขาฟรี ๆ อีก
การเจรจาวันนี ้จบลงอย่างค่อนข้ างสวย แม้ ธิติมาจะไม่พอใจ
เล็กน้ อยแต่เมื่อเขายืนยันทางที่ตัวเองเลือกพี่สาวก็ต้องยอม สองพี่
น้ องตกลงแลกหุ้นโรงพยาบาลที่ธานินทร์ ถืออยู่กับหุ้นโรงแรมและรี
สอร์ ตสองแห่งในภูเก็ตที่ธิติมาครอบครอง ถือว่าไม่มีใครเสียเปรี ยบ
ใคร ทีนี่ก็อยู่ที่การบริ หารจัดการมากกว่าว่าใครจะสามารถทําให้ งาน

~ 57 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ในมือของตนสร้ างเม็ดเงินได้ มากกว่ากัน

“มีอะไรครับ” คนเพิ่งสตาร์ ตเครื่ องยนต์ต้องยอมสละเวลาอีก
เล็ก น้ อ ยเพื่ อ กดรั บ สายหญิ ง สาวหนึ่ง ในจํ า นวนมากมายที่ มี เ บอร์
โทรศัพท์ ของเขา เพราะเบอร์ นีเ้ ขาใช้ มาตัง้ แต่มี โทรศัพท์ เครื่ องแรก
จนถึงปั จจุบนั
“คืนนี ้วันเกิดหนูนา มาฉลองกันหน่อยได้ ไหมคะ”
“อืม... เสียดายจัง ผมไม่ว่าง” หยอดเสียงหวานกลับไปอย่าง
เคยชิน ทังที้ ่ไม่ได้ นกึ เสียดายอะไรเพราะวันนี ้ตังใจจะกลั
้ บไปทานข้ าว
กับมารดาอยู่แล้ ว ผู้ชายอย่างเขารู้ ว่าอะไรควรไม่ควร ผู้หญิงรอบกาย
ต่อให้ มีมากมายสักเท่าไหร่ก็ไม่สําคัญเท่าแม่เพียงคนเดียว
“แหม หนูนากะจะให้ ของขวัญพิเศษต้ าซะหน่อย เราไม่ได้ เจอ
กันนานแล้ วนะ”
“ฮึๆ จะให้ ของขวัญหรื อจะขอของขวัญจากผมกันแน่”
“เกลียดคนรู้ ทันจังเลยอ่ะ ” เสียงใสกระเง้ ากระงอดตอบมา
ก่อนออดอ้ อน “มาหน่อยนะคะ คิดถึง้ คิดถึงนะคะรู ปหล่อ อยากกิน
วีต้าก่อนนอนอ่ะ”
“ฮ่าๆ ไม่วา่ งจริ งๆ หนูนา ขอโทษด้ วยนะ ช่วงนี ้ผมยุ่งมาก”
“แหม ตังแต่้ เป็ นบิ๊กบอสวราเวศนี่ไม่เคยมีเวลาให้ หนูนาเลย
นะ”
“ใช่ ตามนันเลยครั
้ บ ผมยุ่งจริ งๆ แค่นี ้นะ บายครับคนสวย”

~ 58 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ธานินทร์ ชิงตัดสายก่อนที่อีกฝ่ ายจะส่งเสียงอะไรเข้ าหู ตังแต่

้
บิดาเสียชีวิตเขาก็คอ่ ยๆ ตัดสัมพันธ์กบั ผู้หญิงรอบกายไปทีละคนสอง
คน เหลือไว้ ไม่กี่รายที่มนั่ ใจว่าทัศนคติเรื่องอย่างว่าตรงกันและพูดกันรู้
เรื่ อง เพราะแต่ละคนก็เป็ นลูกผู้ดีมีฐานะมีหน้ ามีตาในสังคมทังนั้ น้ ทุก
คนรู้ดีวา่ ถ้ าพวกเธอทําอะไรให้ เขาเดือดร้ อนหรื อเป็ นข่าวคาว แน่นอน
ว่าเธอและครอบครัวจะเดือดร้ อนและเป็ นข่าวฉาวมากกว่าเขาหลาย
เท่า

บ่ ายวันศุกร์ ณ โรงแรมหรู กลางเมืองหาดใหญ่ รถยนต์

รุ่นหรู รถของเหล่าผู้บริ หารใต้ อาคาร
โรงแรมหรูกลางเมือง หญิงสาวร ร กระโปรงสันสี้ ชมพูอ่อน
รถ ร ร เข้ าสู่ตัวอาคาร ร
ผู้บริ หารแล้ ว ออกจากลิฟท์ได้ ก็เร่ งเท้ ามุ่งต่อไป
ยังประตูห้องบาน
“สวัสดีครับคุณเตย” เลขานุการหน้ าห้ องเอ่ยทักคนรี บร้ อน
“สวัสดีคะ่ พี่ต้าอยู่ไหม”
“อยู่ครับแต่เอ่อ...” ได้ แค่นนั ้ เพราะคนรี บไม่คิดรอฟั ง ก้ าวตรง
ไปผลักประตูห้องประธานกรรมการบริ หารธุรกิจในเครื อวราเวศเสีย
แล้ ว
“พี่ต้าคะ เตยอยากจะ” ร

~ 59 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ยังก้ าวเดินต่อไปจนได้ ยืนปั ก หลักกอดอกอยู่ข้างโต๊ ะทํ างานตัว

ใหญ่ เม้ มปากเชิดหน้ าซัดหางตาเรี ยวเล็กไปยังใบหน้ าราบเรี ยบของ
ชายหนุ่ม ที่ นั่งประสานมื อ อยู่ห น้ า โต๊ ะ หนึ่ง ครั ง้ ก่ อนเมิ น ใส่ เจตนา
ธุระที่เธอตัง้ ใจมา เขา คุยอยู่กับ
พี่ชายของเธอ
“ รเตย ร พี่ อิฐ ”
ธานินทร์ ว่าอย่างใจเย็น ทังที ้ ่การปรากฏตัวราวพายุของน้ องสาวเป็ น
เรื่ องที่ควรตําหนิ แต่เขาก็ร้ ู ดีอีกแหละว่าตําหนิไปธันย์ชนกก็เถียงกลับ
ได้ ทกุ เรื่ อง ป่ วยการจะสร้ างปั ญหาโดยไม่จําเป็ น
“เตย ร ร สําคัญกับพี่ต้า” ร โ

“ถ้ าอย่างนัน้ ร คุณธานินทร์ คุณธันย์ชนก

คงมี ร ญจริ งๆ” อภินนั ท์ นยืนเตรี ยมตัวลา
“ไว้ ผ มจะให้ คนส่งรายละเอียดแคมเปญตัวนี ต้ ามไปอีกที ก็
แล้ วกัน”
“ได้ ค รั บ ” ชายหนุ่ม รั บ คํ า แล้ ว โน้ ม ศี ร ษะเป็ นเชิ ง ลาคนที่ มี
วัยวุฒิมากกว่า ก่อนหันไปยิม้ ลาหญิ งสาวที่อ่อนวัยกว่าเขาหลายปี
แล้ วเดินจากไปอย่างสงบ
“นายนั่นมาทําไมคะ” ธันย์ ชนกเอ่ยถามทันที ร

~ 60 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อ้ าว ไหนว่ามีธรุ ะสําคัญกับพี่ แล้ วถามเรื่ องคนอื่นทําไม แล้ ว

อีกอย่าง พูดจาให้ มันน่ารักหน่อย คุณอภินนั ท์เป็ นผู้จัดการไนท์คลับ
ของพี่นะ”
“รู้ คะ แต่ไม่สน” ธันย์ ชนกยักไหล่ก่อนก้ าวไปนั่งบนเก้ าอีต้ ัว
เดียวกับที่อภินนั ท์เพิ่งลุกจากไป ไออุน่ จากเขายังหลงเหลือแต่เธอก็ขม่
ใจนั่งและตังอกตั
้ งใจกั้ บเรื่ องของตัวเอง “เตย อนุญาตเปิ ด
ห้ องวีไอพีที่เดอะคิสจัดงานวันเกิดให้ เพื่อนน่ะค่ะ”
“ ไม่ บ อกแต่ จะได้ คุย กั บ คุณ อิ ฐ เขาเลย
ทีเดียว” สถานที่ที่น้องสาวอ้ างถึงคือไนท์คลับที่หรู หราที่สดุ ในเมืองนี ้
และเป็ นกิจการหนึง่ ที่ทําเงินให้ เขาไม่น้อย
“ พี่ต้า ทําไมเตยต้ องคุยกับคนอื่น”
“เฮ้ อ เรานี่น่า โตจนป่ านนีแ้ ล้ วยังทําตัวเป็ นเด็กๆ ก็ร้ ู อยู่ว่าที่
นัน่ คุณอภินันท์เขาดูแลจัดการอยู่ พี่อนุญาตไปก็เท่านัน้ ถ้ าเผื่อเขามี
ลูกค้ าจองคิวห้ องอยู่ก่อนแล้ วจะให้ ทําไง”
“แหม เรื่ องแค่นีพ้ ี่ต้าจัดการให้ น้องได้ อยู่แล้ ว เตยเชื่อ ” สาว
สวยทําเสียงออดอ้ อนพร้ อมขยิบตาให้
“นะคะ คืนพรุ่งนี ้ นะๆ”
“คืนพรุ่งนี ้! แล้ วทําไมเพิ่งมาบอก”
“ก็แหม เตยเพิ่งตกลงกับเพื่อนๆ ได้ นี่นา นะคะพี่ต้าสุดหล่อ”
ธานิ น ทร์ ส่ า ยหน้ า ให้ เ สี ย งลากยาวและดวงตาปริ บ ๆ ของ

~ 61 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

น้ องสาว คว้ าโทรศัพท์ ขึน้ มากดเข้ ามื อถือของบุคคลที่ เพิ่งออกจาก

ห้ องไปไม่นาน เจรจากันด้ วยเรื่ องธุระสําคัญของน้ องแล้ วพยักหน้ ารับ
ฟั งคําตอบก่อนวางสาย
“เห็นว่าห้ องใหญ่สดุ มีคนจองแล้ ว แต่มีห้องอื่นว่างอยู่ คุณอิฐ
จะล๊ อกไว้ ให้ เตยไปคุยรายละเอียดกับเขาอีกทีก็แล้ วกัน เขารออยู่ที่ล็
อบบี ้”
“จะให้ เตยลงไปคุยกับเขาเองเหรอคะ”
“ก็ใช่ แล้ วพี่จะไปรู้รายละเอียดของเราไหม ถ้ าไม่คยุ เอง”
“แหม แต่”
“เตย... พี่มี งานต้ องทําอีกเยอะ รี บไปเถอะ คุณอิฐเค้ า ก็รีบ
กลับไปทํางานเหมือนกัน อ้ อ...แล้ ววันนีก้ ลับบ้ านเร็ วๆ ด้ วย เดี๋ยวพี่
ต้ องบินไปกรุงเทพฯ คงกลับวันอาทิตย์คํ่าๆ”
“นัดหญิงไว้ อีกล่ะสิ”
“ไม่ช่าย... ไปเรื่ องงาน เลยว่าจะนัดสังสรรค์กบั เพื่อนฝูงที่โน้ น
ซะหน่อย”
“แหม เพื่ อ นๆ ผู้หญิ งกี่ คนๆ ก็เ รี ย กเพื่ อ นหมด แล้ ว อย่ างนี ้
เมื่อไหร่เตยจะได้ เห็นว่าที่พี่สะใภ้ ซะที แม่ก็แอบบ่นบ่อยๆ ว่าอยากอุ้ม
หลาน จะสามสิบสามแล้ วนะพี่ต้า จะช้ าอยู่ใย”
“ธุระไม่ใช่ ไปจัดการเรื่ องของตัวเองก่อนเถอะไปๆ” เมื่อพูด
ความจริ งก็ไม่เชื่อ คนเป็ นพี่เลยโบกมือไล่เพราะยังมีงานเร่ งด่วนต้ อง

~ 62 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เคลียร์ ก่อนเดินทาง
“ชิ ไปก็ได้ เดี๋ยวอีตา... เอ่อ เดี๋ยวคุณอภินนั ท์จะรอนาน” เธอ
รี บเปลี่ยนคําทันทีที่พี่ชายชักสีหน้ าใส่ ก่อนลุกขึ ้นจากไปอย่างรวดเร็ ว
ไม่แพ้ ขามา

~ 63 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

4
ขู่

ล็อบบีโ้ รงแรมหรู ตกแต่ งด้ วยผนังสีทองและพรมสีแดงเข้ ม

ตัดดํา ชานเดอร์ เลียห้ อยระย้ าอยู่กึ่งกลางเพดานที่ ประดับกระจกเงา
แพรวพราว ชุดโซฟาหลากหลายสไตล์วางกระจายอยู่รายรอบ และชุด
ริ มผนังด้ านในสุดซึ่งเป็ นโซฟาหนังสีดําปั กหมุดสีทองก็คือจุดหมายที่
หญิงสาวร่างอรชรกําลังเดินเข้ าไปหาด้ วยใบหน้ าบึ ้งตึง
“ ร ณเตย” อภินนั ท์ลกุ ขึ ้นยืนต้ อนรับ เชื ้อ
เ ล
“นี่มันโรงแรมของพี่ชายฉัน ฉันมีสิทธิ์นั่งเองค่ะคุณอภินันท์ ”
หญิงสาวเจตนาเน้ นคําเรี ยกชื่อจริ งอย่างเป็ นทางการ เพื่อให้ อีกฝ่ าย
เข้ าใจต่อไปว่าเธอไม่พอใจที่เขาเรี ยกชื่อเล่นของเธอ
“อ๋อ ครับคุณธันย์ชนก” พยายามที่จะไม่ยิ ้มขัน ทังที
้ ่กิริยาเชิด
หน้ า จิ ก ตาของสาวสวยตรงกํ า ลัง ทํ า ให้ เ ขาอารมณ์ ดี ขึน้ มาอย่ า ง
ง่ายดาย
“ ร ธุระของฉันแล้ ว ” ธันย์ ชนกนั่งหลังตรง ด้ วย

~ 64 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ส่วนสูงหนึ่งร้ อยเจ็ดสิบสามเซ็นติเมตรทําให้ เธอเชิดหน้ าได้ สงู กว่าอีก

ฝ่ ายแบบไม่ยากเย็น สมาชิกตระกูลวราเวศุกลส่วนใหญ่ตวั สูง รู ปร่ าง
สมส่วน หน้ าตาดี ซึง่ ชายตรงหน้ านี่น่าจะสูงกว่าเธอแค่ไม่กี่เซ็นติเมตร
เท่านัน้
“ ร เมื่ อ ครู่ คุณ ธานิ น ทร์ โ ทรมา
ร ร เช่นจํานวนแขก ประเภทเครื่ องดื่มกับอาหาร
ที่คณ
ุ ต้ องการ” คว้ ากาแล็คซี่โน๊ ตดึงปากกาออกมาเตรี ยมจดข้ อมูล
“น่าจะสามสิบกว่าคน อาหารเครื่ องดื่มเอาที่ดีที่สดุ ปริ มาณ
ไม่อนั ้ ส่วนเค้ กฉันสัง่ ร้ านทํา คงติดต่อไปส่งช่วงคํ่าๆ”
“ได้ ครับ”
“ตกแต่งสถานที่ให้ ด้วย ขอแบบเท่ห์ๆ แมนๆ ไม่ต้องหวานนะ
เซ็กซี่หน่อยก็ด”ี
“แบบแมนๆ แต่เซ็กซี่หรื อครับ”
“ใช่”
“แล้ วเจ้ าของวันเกิดชื่ออะไรครับ”
“จะรู้ไปทําไม” เสียงหวานถามห้ วนๆ
“ผมต้ องทําป้ายอวยพรวันเกิด รึเปล่า” เขาเลิกคิ ้วถามเป็ นการ
บอกคําตอบไปในตัว ธันย์ ชนกเหวี่ยงสายตามองชายข้ างกายอย่าง
หมัน่ ไส้ เรี ยวคิ ้วดกๆ
“ชื่อเอ็ดดี ้”

~ 65 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ใช้ ชื่อเล่นเลยหรื อครั บ ” ชื่อฝรั่ งซะด้ วย สงสัยจะแฟนหนุ่ม

หรื อไม่ก็กิ๊ก
“ใช่ งานเลีย้ งแบบกันเอง เพื่อนซีก้ ันทัง้ นัน้ รู้ แค่นีพ้ อใจหรื อ
ยัง”
“ครับ แต่ถ้าคุณต้ องการสั่งอะไรเพิ่มติดต่อผมได้ ตลอดเวลา
นะครั บ นี่ เ บอร์ ” ดึง นามบัต รออกจากกระเป๋ ามายื่ น ให้ สาวสวย
ตรงหน้ านิ่งมองอยู่อดึ ใจก่อนรับไปแล้ วผุดลุกขึ ้นยืน เอ่ยลาสันๆ ้ แล้ ว
ก้ าวจากไป
อภินนั ท์มองตามเรื อนร่ างอรชรในชุดสีหวานแล้ วได้ แต่อมยิม้
ให้ ตัว เอง ไม่ คิ ด ถื อ สากิ ริ ย าที่ ธั น ย์ ช นกแสดงออกกับ เขา เธอเป็ น
คุณหนูไฮโซตระกูลใหญ่ แถมพี่ชายยังเป็ นเจ้ านายใหญ่ของเขา มันก็
ไม่แปลกอะไรที่เธอจะ‘ข่ม’เขาบ้ าง ทังที ้ ่ตอนรู้จกั กันครัง้ แรกเธอเคยส่ง
ยิ ้มหวานให้ ทําท่าจะทอดสะพานให้ เขาเดินเข้ าหาโดยสะดวก แต่พอ
เขาตัง้ ท่าจะก้ าวเข้ าหาด้ วยการขอนัดทานอาหาร เธอกลับปฏิเสธ
เสียงแข็ง
‘ไม่ค่ะ แล้ วไม่ต้องมาตอแยฉันอีก คนอย่างธันย์ชนก วราเวศ
กุล จะไม่ย่งุ กับสามีใคร’
เธอสะบัดบ๊ อบใส่เขาตังแต่ ้ วนั นัน้ โดยไม่เปิ ดโอกาสให้ ผมพูด
หรื ออธิบายอะไร และหลังจากนันก็ ้ ไม่เคยมองหน้ าหรื อญาติดีกบั เขา
อีก เขาจึงได้ แต่บอกตัวเองว่าอย่าไปสน เขาไม่ได้ ร้ ู สึกอะไรๆ กับเธอ

~ 66 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เสี ย หน่ อ ย คงมี ค นบอกเธอว่ า เขามี ลูก แล้ ว แต่ ค งไม่ ไ ด้ ล งลึก ใน
รายละเอียดว่ามีลกู แต่ไม่มีเมีย
เขาไม่เคยปิ ดบังเรื่ องนี ้ ปล่อยทุกอย่างให้ เป็ นไปตามปกติ ทุก
เช้ าเขาต้ องไปส่งลูกสาวที่โรงเรี ยน ตอนเย็นก็จ้างพี่เลี ้ยงไปรับแล้ วอยู่
ดูแลพาเข้ านอนจนกว่าเขาจะกลับถึงบ้ านกลางดึก ผู้ชายอายุสามสิบ
มีลกู สาวอายุแปดขวบ ใครรู้ก็น่าจะเดาได้ วา่ ทําผู้หญิงท้ องตังแต่้ ยงั ไม่
จบมหาวิทยาลัย นัน่ ไม่ใช่ปัญหาสําหรับเขา ถ้ าเพียงแต่แม่ของ‘ขนม
เค้ ก’จะเป็ นผู้หญิ งที่เขารั ก แต่กลายเป็ นว่าผู้หญิ งคนนัน้ ทํา ให้ เขา
สูญเสียผู้หญิงที่เขารักไป

ภายในบ้ านสวนอิน ทิร า เวลาสี่ทุ่มครึ่ งยังเปิ ดไฟสว่างจ้ า

แถมยังมีเสียงชายหญิงคูห่ นึง่ โต้ ตอบกันไปมานานกว่าสิบห้ านาทีแล้ ว
ดีที่บริ เวณโดยรอบเป็ นสวนดอกไม้ ไม่มีเพื่อนบ้ านหรื อบ้ านพักคนงาน
อยู่ใกล้ ๆ ให้ ได้ เปิ ดประตูหน้ าต่างออกมารับฟั งว่าพี่น้องบ้ านนี ้ทะเลาะ
อะไรกันหนักหนา จะมีก็แต่คนรับใช้ และคนสวนที่เป็ นสามีภรรยากัน
เท่านันที
้ ่ต้องนอนทนฟั งอยู่ในห้ องส่วนตัวชันล่้ าง
“โอ้ ย! นี่หยุดทะเลาะกันสักทีได้ ไหม จะให้ แม่หัวใจวายตาย
ตามพ่อไปก่อนหรื อไง พวกแกสองพี่น้องถึงจะยอมญาติดีกันซะทีน่ะ
หึ” วัลภาว่าอย่างหนักอก หลังจากทนฟั งสองพี่น้องโต้ เถียงกันไปมา
ด้ วยเรื่ องการแบ่งขายที่ดินบ้ าง การขายหุ้นบ้ าง การขอเงินก้ อนไปร่วม

~ 67 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ธุรกิจกับเพื่อนบ้ าง แต่สรุปก็คือไม่วา่ วศินจะยื่นข้ อเสนออะไรอินทิราก็

ยกหลักการและเหตุผลมาปฏิเสธได้ หมด
“อิ นไม่ ได้ อ ยากทะเลาะนะแม่ แค่พ ยายามอธิ บ ายให้ พี่ วิ น
เข้ าใจ”
“กูเข้ าใจโว้ ย เข้ าใจว่ามีน้องหัวหมอ งก ห่วงสมบัติ รักสมบัติ
มากกว่าพี่กว่าเชื ้อ”
“อิ น ไม่ ไ ด้ รั ก สมบัติ ม ากกว่า พี่ น ะ คิ ด ดูดี ๆ อิ น ทํ า ทุก วัน นี ก้ ็
เพราะรักพี่ อินทํางาน ส่วนพี่แค่อยู่เฉยๆ สิ ้นเดือนก็มีเงินเข้ าบัญชีให้
กินเที่ยวไปวันๆ ไม่ดีหรื อไง”
“ดีบ้าไรวะ เดือนละหมื่นสองหมื่น”
“แต่พี่วินก็ไม่ ต้องรั บผิ ดชอบค่าใช้ จ่ายอะไรอยู่แล้ วนี่ แค่ใช้
จ่ายส่วนตัวจะเอาอะไรนักหนา”
“แต่กอู ยากได้ เงินก้ อนไปลงทุนโว้ ย”
“ลงทุนหรื อไปผลาญเล่นแน่!”
“อีอิน!!”
“พอๆๆ หยุดได้ แล้ วทังสองคน ้ อินก็เถียงพี่คําไม่ตกฟากเชียว
นะ” วัลภาหันไปต่อว่าลูกสาวที่ทําได้ แค่กลอกตาถอนใจใหญ่ แล้ วหัน
ไปทางลูกชายที่ทําหน้ าราวจะกินเลือดกินเนือ้ น้ องสาวท้ องเดียวกัน
“วินก็พอเถอะลูก เอาอย่างนี ้ก็แล้ วกัน ถ้ าเดือนไหนวินไม่พอใช้ มาเอา
ส่วนของแม่ไปก็ได้ แม่ไม่ได้ ใช้ จ่ายอะไรอยู่แล้ ว อย่าทะเลาะกันด้ วย

~ 68 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เรื่ องนีอ้ ีกเลยนะ แม่ ปวดหัว” นางไม่ได้ เอาเงินปั นผลรายเดือนมาใช้

จ่ายอะไรมากเพราะค่าใช้ จ่ายประจําทุกอย่างในบ้ านอินทิราจัดสรรไว้
ต่างหากอยู่แล้ ว
“ขอบคุณครับแม่ แม่น่ารักที่สดุ เลย วินรักแม่คร้ าบ” วศินรี บโผ
เข้ าไปกอดมารดาราวกับเด็กชายตัวน้ อย
“จ้ า แม่ก็รักวิน” วัลภาก็พลอยได้ ยิม้ ชื่นใจขึ ้นมาบ้ าง ลูบไหล่
ปกหัวลูกชายเหมือนสมัยเด็กๆ เพราะไม่ว่าจะวัยไหนอายุเท่าไหร่ ลูก
ก็ยงั น่ารักน่าเอ็นดูสําหรับคนเป็ นแม่เสมอ
อินทิราพยายามยิ ้มให้ ภาพตรงหน้ าทังที ้ ่อยากส่ายหน้ าระอา
ใจ วศินชอบใช้ ไม้ นี ้กับแม่เสมอ ทําเป็ นทะเลาะกับเธออยากได้ โน้ นได้
นี่ แล้ วสุดท้ ายแม่ก็ต้องดิ ้นรนหามาประเคนให้ ตลอด
“งัน้ อินขึ ้นข้ างบนก่อนนะคะแม่ ” ขยับเข้ าไปใกล้ มารดาแล้ ว
โน้ มใบหน้ าหอมแก้ มไม่ยอมให้ น้อยหน้ าคนเป็ นพี่ “อินก็รักแม่นะคะ
แม่รักอินด้ วยนะ อย่ารักแต่พี่วิน”
“อื ้มลูกคนนี ้ คนเป็ นแม่ก็รักลูกทุกคนเหมือนกันนัน่ แหละ”
“ขอบคุณค่ะ”
หญิงสาวจูบแก้ มมารดาส่งท้ ายก่อนผละไปหาบันได เชื่อมั่น
ในคําพูดของมารดาเพราะสัญชาตญาณหญิงบอกว่า ถ้ าเธอมีลกู ไม่
ว่าจะกี่คน ไม่วา่ จะเพศไหน ไม่วา่ ลูกจะเกิดจากผู้ชายที่เธอรักหรื อไม่ก็
ตาม ถ้ าขึ ้นชื่อว่าเป็ นลูก เธอก็ต้องรัก

~ 69 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ประตูห้องปิ ดสนิทไม่ เกินหนึ่งนาทีก็มีเสียงเคาะเรี ยก พอ

เปิ ดดูก็เห็นพี่ชายยืนจังก้ าอยู่หน้ าห้ อง ใบหน้ ามีแววยิ ้มเยาะทังที ้ ่ไม่ร้ ู
ว่าเขาจะยิ ้มเยาะเธอด้ วยเรื่ องอะไร
“ตอแหลจริ งนะ จะอ้ อนแม่แข่งกับกูหรื อไง”
อินทิราถอนใจเฮือก ที่แท้ ก็เรื่ องนี ้
“พี่เลิกเอาคําพูดพวกนี ้มาใช้ กบั อินซะทีได้ ไหม อินไม่อยากได้
ยิน”
“ดัดจริ ต คิดว่ าตัว เองเป็ นคุณหญิ งคุณ นายหรื อไงวะถึงฟั ง
ภาษาชาวบ้ านไม่ได้ ”
“เฮ้ อ... มีธุระอะไรอีก อินจะอาบนํา้ แล้ ว ” รู้ ว่าพูดไปก็เท่านัน้
ตอนนีเ้ ธออยากปิ ดประตูใส่กลอนแล้ วเข้ าห้ องนํ ้าเปิ ดนํ ้าอุ่นผสมไวน์
วินีการ์ เกลือหอมและนมผง เผื่อช่วยปลอบประโลมผิวพรรณที่ออกไป
ผจญทังแดดทั
้ งฝุ่้ นควันนอกสถานที่เสียที
“แค่จะมาเตือนว่าอย่าอวดเก่งปากกล้ าให้ มนั มากนัก วันไหน
กูหมดความอดทนขึ ้นมามึงจะศพไม่สวยเอา”
“พี่วิน พูดอะไรแบบนี ้ อินเป็ นน้ องพี่นะ” ตอนนี ้เธอชักไม่แน่ใจ
แล้ วว่าวศินกลับไปเสพยาอีกหรื อเปล่า เพราะก่อนที่พ่อจะเสียชีวิต
เคยขอร้ องให้ เขาเลิกและเขาก็รับปากว่าจะเลิก แต่ผลจากพินยั กรรม
อาจทําให้ วศินไม่พอใจจนประชดตัวเองกลับไปยุ่งกับของพวกนันอี ้ กก็
เป็ นได้ สังเกตว่าหลายวันมานีค้ ําพูดคําจาและสีหน้ าแววตาเขาน่า

~ 70 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

กลัวขึ ้นเรื่ อยๆ

“เออรู้ เพราะเป็ นน้ องไงถึงได้ เตือน ถ้ าไม่อยากให้ แม่เสียใจที่
เห็นพี่น้องทะเลาะกันอีก พรุ่งนี ้โอนเงินให้ กแู สนนึง”
“พี่จะเอาไปทําอะไรตังแสน”
้
“เที่ยวเกาะ”
“เกาะไหน”
“เรื่ องของกู อย่าสอใส่เกือกให้ มากนัก”
“แล้ วถ้ าอินไม่ให้ ”
“กูก็จะไปขอแม่ ถ้ าแม่มีไม่พอก็คิดดูแล้ วกันว่าสุดท้ ายผลจะ
เป็ นยังไง”
คนถูกขู่ได้ แต่ส่ายหน้ า เหนื่อยหายใจกับเรื่ องทํานองนี ้จนไม่ร้ ู
จะหันหน้ าไปปรึกษาใคร ปั ญหาในครอบครัวบอกให้ คนนอกรู้ ไปก็ใช้
จะช่วยอะไรได้ มาก เพราะคนนอกก็จะรู้ เห็นแค่องค์ประกอบภายนอก
ไม่มีใครเข้ าใจลึกลงไปถึงปั ญหาที่ฝังตัวแน่นมาช้ านานหรอก
“ไม่ ต้องมาส่ายหน้ าทําท่าเซ็งเลยน้ องสาว มึงอยากปฏิเสธ
ข้ อเสนอของเสี่ยวุฒิทําไม ทังเรื้ ่ องขายที่และ ‘ขายตัว’ แทนที่กจู ะได้ คา่
นายหน้ ากับค่าสินสอดงามๆ สักก้ อน กลับได้ แต่ความโมโห คนที่ควร
ทําหน้ าเซ็งคือกูนี่ ถามจริ งเถอะอิน คิดจะเป็ นสาวแก่เฝ้าทรัพย์อยู่บน
คานไปจนตายหรื อไง ไม่คิดจะมีลกู มีผวั บ้ างหรื อวะ”
“เรื่ องของอิน พี่วินจะเดือดร้ อนไปทําไม”

~ 71 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ใครว่ากูเดือดร้ อน ดีใจล่ะไม่ว่า มึงไม่มีลกู ไม่มีผัวแบบนีส้ ิดี

เกิดจู่ๆ รถชนตายขึ ้นมา สมบัติทงหมดจะได้
ั้ เป็ นของแม่กบั กู!”
“พี่วิน...” อินทิราครางเสียงแผ่วแทบไม่ได้ ยิน หนาวสันหลังวูบ
เมื่อได้ เห็นรอยยิม้ ที่มมุ ปากและแววตาราวกับปี ศาจร้ ายเข้ าสิง ทําไม
เธอจึงรู้สกึ ว่าวศินคนนี ้ไม่ใช่พี่ชายที่เธอเคยรู้จกั อีกแล้ ว
“พรุ่ งนีเ้ ช้ ากูจะไปกดเงิน ถ้ าไม่มียอดเข้ าบัญชีล่ะก็ เราจะได้
เห็นดีกนั ”

อินทิราหมดอารมณ์ จะนอนแช่ นา้ หญิ งสาวทิง้ กายนอน

แผ่กลางเตียงกว้ าง มองโคมไฟรู ปดอกลิลลี่สีขาวอย่างเลื่อนลอย...
คิดถึงพ่อ คิดถึงวันเก่าๆ ที่ครอบครัวของเราเคยอยู่กันพร้ อมหน้ า แม้
จะไม่สงบสุขนักแต่ก็ยังดีกว่าทุกวันนี ้ อย่างน้ อยก็ไม่มีเสียงทะเลาะ
เบาะแว้ งเพราะวศินไม่คอ่ ยกล้ าขึ ้นเสียงกับพ่อ ถ้ าโมโหมากๆ ก็จะขับ
รถออกจากบ้ านไปแล้ วกลับมาใหม่เมื่ออารมณ์เย็นลง
บ้ านหลังใหญ่ที่คนในครอบครัวเคยอยู่ด้วยกันอย่างมีความ
สุข พ่อ แม่ พี่ชายและตัวเธอ แต่หลังจากพ่อเสียชีวิตและยกสมบัติ
ส่วนใหญ่ให้ เธอ แม่กับพี่ชายก็มักจะคอยกระทบกระแทกแดกดันอยู่
เสมอ เธอไม่คิดถือสาเพราะรับรู้ถงึ ความจําเป็ นและเข้ าใจว่าทําไมพ่อ
ถึงไม่คอ่ ยยุติธรรมกับเรื่ องนี ้
มันเหมือนนํ ้าท่วมปาก ไม่ร้ ูจะพูดจะระบายกับใคร จดหมายที่

~ 72 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

พ่อฝากไว้ ให้ เธอพร้ อมพินยั กรรมบอกถึงเหตุผลชัดเจนว่าทําไมพ่อถึง

ให้ ลกู สาวได้ รับมรดกกิจการมูลค่ากว่าร้ อยล้ านแต่เพียงผู้เดียว ทัง้ ที่
ยังมีลกู ชายอยู่อีกคน

‘วศิ นไม่ ใช่ลูกแท้ๆ ของพ่อ พ่อรู้ เรื ่ องนี ้มานานแล้วแต่ไม่เคย

ต่อว่า ไม่อยากซ้ าเติ มให้แม่ระคายใจ แต่ พ่อจะบอกให้อินรู้ไว้ เผื ่อมี
ปั ญหาเกิ ดขึ้นในภายภาคหน้าอิ นจะได้รู้ทีม่ าทีไ่ ปของเรื ่องนี ้
หลังแต่งงานเพี ยงเจ็ดเดื อน วศิ นก็คลอด แม่บอกพ่อว่าวศิ น
คลอดก่อนกาหนด พ่อก็ไม่ได้คิดอะไร จนเวลาผ่านไปหลายปี พ่อรู้สึก
ว่าวศิ นไม่มีอะไรเหมื อนพ่อเลย ทัง้ นิ สยั และหน้าตา พ่อเลยแอบตรวจ
ดีเอ็นเอ จึงได้รู้ว่าวศิ นไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของพ่อ
พ่อเสียใจมาก อยากเค้นเอาความจริ งจากปากแม่แต่ก็กลัวจะ
บานปลายจนลูกๆ กลายเป็ นเด็กมี ปัญหา แต่พ่อก็ยงั หวาดระแวงแม่
จนต้องแอบตรวจดีเอ็นเออิ นเหมื อนกัน และพ่อดีใจทีไ่ ด้รู้ว่าอิ นเป็ นลูก
สาวแท้ๆ ของพ่อ
พ่อพยายามทาใจและพยายามรักลูกทัง้ สองคนให้เท่ากัน แต่
อย่างที ่อินก็รู้เห็นมาตลอด วศิ นทาตัวให้พ่อผิ ดหวังหลายเรื ่องจนพ่อ
ไม่อาจยกสมบัติที่มีให้พีข่ องลูกไปผลาญเล่นได้ ทุกสิ่ งทุกอย่างที ่พ่อ
สร้างมา พ่อขอยกให้อินทัง้ หมด พ่อเชื ่อว่าอิ นจะดูแลรักษาและทาให้
มันมี ประโยชน์กบั ครอบครัวของเราได้มากกว่าวศิ น

~ 73 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ถ้าแม่ กับวศิ นมี ปัญหาอะไร พ่ออนุญาตให้อินเอาจดหมาย

ฉบับนีไ้ ปให้แม่กบั วศิ นอ่าน
พ่ออาจเหมื อนคนอ่อนแอที ่โยนปั ญหานี ้ไว้ให้อิน แต่พ่อก็ทา
ได้ดีทีส่ ดุ แค่นี้ พ่อไม่อยากเห็นหน้าแม่ในวันทีแ่ ม่รู้ความจริ ง เพราะพ่อ
รักแม่ รักขนาดยอมใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันบนความรู้ สึ กเสี ยใจที ่ได้รู้ว่า
ผูห้ ญิ งทีพ่ ่อรักไม่ได้เป็ นอย่างทีพ่ ่อหวัง
อี กเรื ่ องที ่พ่อเสี ยใจ คื อไม่ ได้อยู่เห็นวันที ่อินมี ครอบครัว พ่อ
อยากรู้ ว่าใครจะมาดูแลอิ นแทนพ่อ แต่พ่อเชื ่อว่ าอิ นเก่ งและฉลาด
พอจะเลื อกคนดีมาเป็ นคู่ครอง...
หลัง จากที ่ พ่ อ ตายแล้ ว อย่ า เศร้ า เสี ย ใจมาก อดทนและ
เข้มแข็ง จาคาพ่อไว้ “ล้มแล้วลุกขึ้นได้เร็ วเท่าไหร่ เราจะก้าวเดิ นต่อไป
ได้เร็ วเท่านัน้ ”
พ่อรักอิ นมาก ขอให้ลูกของพ่อโชคดี’

เธอไม่อยากเอาจดหมายฉบับนันให้ ้ แม่อ่าน กลัวแม่จะเสียใจ

หรื ออับอายลูก กลัวพี่ชายจะเสียความรู้ สึกและยิ่งประชดตัวเองไป
ในทางที่เลวร้ าย สิ่งที่เธอพอจะทําได้ ก็คือพยายามเปลี่ยนความคิด
ของวศินให้ เขาหันกลับมาสนใจทํางาน
ในโรงงานยัง มี ห น้ า ที่ สํ า คัญ ๆ อี ก หลายตํ า แหน่ ง ที่ ถ้ า วศิ น
สนใจสัก นิ ด เขาจะไม่ อ ยู่เ หมื อ นคนไร้ จุด ยื น แบบนี ้ แต่ก็ นั่น แหละ

~ 74 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

พี่ชายของเธอไม่เคยสนใจทํางานอะไรสักอย่างมาแต่ไหนแต่ไรแล้ ว
“อินจะทํายังไงดีค่ะพ่อ” อินทิราถอนใจเฮือกพร้ อมๆ กับเสียง
โทรศัพท์ที่ดงั ขึ ้น ใบหน้ าหดหู่มีรอยยิ ้มแต่งแต้ มขึ ้นมาทันทีที่เห็นภาพ
และชื่อของคนต้ นสาย
“หวัดดีหมวย”
“หวัดดีอิน ทําไรอยู่ฉนั โทรมากวนหรื อเปล่า”
“ไม่ได้ ทําไร นอนเล่นอยู่ มีอะไรว่ามาเลย”
“พรุ่ งนีฉ้ ันจะเข้ าไปทําธุระหาดใหญ่ ค้ างคืนนึง ว่าจะชวนแก
มานอนคุยกันสักหน่อย”
“แล้ วไมแกไม่มานอนบ้ านฉัน เสียเงินค่าโรงแรมทําไม”
“ฮึ ไม่เอาอ่ะ แกก็ร้ ูวา่ ทําไม นึกถึงเรื่ องนันยั
้ งสยองไม่หาย”
“เออ ฉันเข้ าใจ” อินทิราพยักหน้ าหงึกๆ นึกถึงเหตุการณ์เมื่อ
หลายปี ก่อน ตอนนัน้ ศศิวิมล หรื อ หมวย เพื่อนสนิทหนึ่งในไม่กี่คน
ตังแต่
้ สมัยเรี ยนมหาวิทยาลัยมาเที่ยวบ้ านเธอหลายวัน และถูกวศินที่
เมาเหล้ ากลับมาจากข้ างนอกลวนลาม ดีที่เธอเห็นเข้ าจึงเรี ยกพ่อมา
ช่วยได้ ทัน หลังจากนัน้ ก็ไม่มีเพื่อนผู้หญิงคนไหนกล้ ามาพักบ้ านเธอ
อีกเลย
“แล้ วพอดีรุ่นน้ องจะจัดงานเลี ้ยงวันเกิดคืนนัน้ ด้ วย เลยว่าจะ
ชวนไปสนุกกันซะหน่อย”
“ใครล่ะ ฉันจะรู้จกั เหรอ”

~ 75 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“น่ า จะรู้ จั ก นะ รุ่ น น้ องที่ ค ณะนั่ น แหละ พอดี ทํ า งานสาย

เดียวกันเลยเพิ่งมาสนิทกัน แล้ วงานนี ้เจ้ ามือใหญ่ก็น้องเตย เค้ ากิ๊กกัน
อยู่ แกจําน้ องเตยได้ ไหม ที่นามสกุลวราเวศกุล อ่ะ”
“อ้ อ จําได้ ” จําได้ ว่าสาวสวยคนนัน้ เป็ นรุ่ นน้ องของเธอสามปี
เป็ นคนสวยนิสยั น่ารัก แต่ที่จําแม่นกว่านันก็ ้ คือเมื่อไม่กี่วนั นี่เองที่เธอ
เพิ่ งมี คดี เด็ดกับใครสักคนที่ อาจจะเกี่ ยวข้ องเพราะเป็ นคนตระกูล
เดียวกัน
“แล้ วตกลงรุ่นน้ องคนนันเป็ ้ นผู้ชาย ใครเหรอ ฉันกําลังนึกอยู่”
“ไม่ ๆ ๆ ผู้ห ญิ ง เออ แต่จ ะว่า ผู้ห ญิ ง ก็ ไ ม่ เ ชิ ง น่ า จะออกแนว
ทอมๆ นะคนนี ้ เมื่อก่อนชื่อแอนนี่ แต่ตอนนี ้ฮีบอกว่าชื่อเอ็ดดี ้ นึกออก
ยัง ที่ออกห้ าวๆ ทอมๆ หน่อย”
“อืม… พอจะนึกออกแล้ ว งันโอเค ้ ได้ ห้องแล้ วโทรมาบอกอีกที
ล่ะกัน ฉันคงเข้ าไปช่วงเย็นๆ”
“ฉันจองห้ องแล้ วเรี ยบร้ อย 1303 โรงแรม วี แกรนด์”
“โห พักที่หรูเชียวนะแก”
“ลงทุนหน่อย นานๆได้ เข้ าเมื องสักที แต่ว่าไปเจอกันที่ งาน
เลีย้ งก่อนก็ได้ ไปเร็ วหน่อยจะได้ ขอตัวกลับเร็ วๆ เรามันรุ่ นพี่ปล่อย
น้ องๆ สนุกกันไป ชิ่งกลับมานอนกิ๊กกันดีกว่า”
“ได้ แล้ วงานที่ไหน”
“เดอะคิสคลับ”

~ 76 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ง่า ฉัน ไม่ เ คยไป ไม่ ก ล้ าไปคนเดี ยวด้ ว ย งัน้ ฉันไปหาแกที่

โรงแรมก่อนก็แล้ วกันจะได้ ไปรถคันเดียวกันเลย”
“โอเค ตามนัน้ แล้ วฉันจะพาเจ้ าหญิ งโสนน้ อยคนงามท่อ ง
ราตรี เอง”

อิน ทิ ร าบอกมารดาเรื่ องจะไปนอนค้ า งกั บ เพื่ อ นก่ อ น

ออกไปทํางาน แม้ วนั นี ้ออฟฟิ ศชันบนจะปิ
้ ดทํางาน แต่หน้ าร้ านยังเปิ ด
ขายเช่นทุกวันไม่มีวนั หยุด เพราะลูกค้ าส่วนใหญ่เป็ นผู้หญิงวัยทํางาน
จึงนิยมมาซือ้ หาสินค้ าในวันเสาร์ อาทิตย์ เป็ นส่วนใหญ่ ลูกจ้ างหน้ า
ร้ านประจําที่มีอยู่สามคนจะเลือกวันหยุดของตัวเองสลับกันไป ส่วน
เธอก็จะเข้ าไปดูแลความเรี ยบร้ อยบ้ างเป็ นบางเสาร์ อาทิตย์
หญิ งสาวขับรถออกจากบ้ านสายกว่าทุก วัน เพราะกว่าจะ
นอนหลับเมื่อคืนก็คิดโน้ นคิดนี่ไปหลายเรื่ อง รถแล่นยังไม่ทนั เข้ าเมือง
เห็นจากกระจกมองหลังว่ามีมอเตอร์ ไซค์คนั หนึ่งที่มีชายชุดดําสองคน
นัง่ มาด้ วยกันขับตาม อินทิราใจเต้ นระทึก ภาวนาขออย่าให้ สิ่งที่เธอ
กังวลอยู่เป็ นจริ งเลย เพราะเรื่ องที่ เธอตัดสินใจทํ าลงไปเมื่ อเช้ ามัน
เสี่ยงแต่ก็ทําไปแล้ วเพราะจําเป็ น
คําภาวนาไม่ทันจบ มอเตอร์ ไซค์ คันนัน้ ก็แล่นขึน้ มาประกบ
ข้ าง หญิ งสาวรี บมองหลังแล้ วผ่อนคันเร่ งเพื่อปล่อยให้ เจ้ ารถคันนัน้
แซงผ่ า นไปเร็ ว ๆ แต่ ก ารณ์ ก ลับ กลายเป็ นว่ า เมื่ อ ตัว รถมาอยู่ ใ น

~ 77 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ตําแหน่งข้ างกายเธอ สิ่งที่สายตาชําเลืองไปเห็นก็คือลํากล้ องมัจจุราช

สีดํา!
“ไม่นะ!”
ความตกใจทําให้ เหยียบเบรคกระทันหัน เบี่ยงตัวหลบ ได้ ยิน
เสี ย งเบรคลากล้ อดัง ไล่ห ลัง ก่อ นแรงกระแทกใส่ท้ า ยรถจะเกิ ด ขึน้
ตามมา
เอี๊ยด...โครม!!!
เข็ ม ขั ด นิ ร ภั ย และถุ ง ลมกั น กระแทกทํ า งานทั น ที อ ย่ า งมี
ประสิทธิภาพ แต่เธอก็ยงั เจ็บและจุก!
ทุกอย่างเกิดขึน้ อย่างรวดเร็ ว มอเตอร์ ไซค์คันนัน้ ขับผ่านไป
ราวกับไม่ร้ ู เห็นอะไรทัง้ สิ ้น ปล่อยความโกลาหลเบือ้ งหลังไว้ ให้ หญิ ง
สาวคนหนึ่ ง ถู ก เจ้ าของรถด้ านหลั ง ต่ อ ว่ า ต่ อ ขานที่ เ ธอเบรครถ
กระทันหันจนถูกเสยท้ า ย อิน ทิ ร าได้ แต่ขอโทษขอโพดแล้ วจัดการ
โทรศัพ ท์ เ รี ย กหาบริ ษั ท ประกัน ให้ ปากคํ า กับ ตํ า รวจจราจรและ
โทรศัพท์ไปบอกที่ทํางานว่าจะไม่เข้ าไปแล้ ว
หลายชั่วโมงกว่าจะเสร็ จเรื่ องด้ วยการเอารถเข้ าอู่และสรุ ป
สํานวนกับเจ้ าหน้ าที่ตํารวจ โดยอ้ างว่าเธอตกใจชายชุดดําสองคนที่
ขับมอเตอร์ ไซค์มาขนาบข้ าง เพราะเห็นว่าคนหนึ่งมีปืน เจ้ าหน้ าที่จึง
ซักไปใหญ่โตว่าเธอมีคกู่ รณีที่หมายจะเอาชีวิตหรื อเปล่า อาจเป็ นเรื่ อง
ชู้สาวหรื อขัดแย้ งผลประโยชน์ทางธุรกิจต่างๆ นานา แล้ วสุดท้ ายก็ยดั

~ 78 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เยียดข้ อหาขับรถโดยประมาทและเรี ยกเก็บค่าปรับจากเธอจากเธอไป

ไม่น้อย
หญิงสาวไม่อยากเสียเวลากับเจ้ าหน้ าที่บ้านเมืองที่ร้ ู ๆ กันอยู่
ว่าอะไรเป็ นอะไร เธอยอมจ่ายค่าปรับและยอมรับว่าเข้ าใจผิดไปเอง
ไม่ ต้ อ งการแจ้ ง ความหรื อ อะไรทัง้ สิ น้ เพื่ อ ให้ ทุก อย่ า งคลี่ ค ลายไป
โดยเร็ว

~ 79 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

5
แฟนเก่า

บ่ ายแก่ หญิงสาวชุ ดเสือ้ ชีฟองสีม่วงกางเกงยีนส์ สีขาว

และส้ น สูง สามนิ ว้ ก็ ไ ด้ อ อกมายื น รอรถโดยสารอยู่ข้ า งถนน เธอมี
กระเป๋ าสะพายและกระเป๋ าเสื ้อผ้ าใบย่อมที่เตรี ยมมาสําหรับค้ างคืน
กับเพื่อน แดดก็ร้อน เหนื่อยก็เหนื่อยแถมยังปวดเคล็ดไปทังตั ้ ว ยืนอยู่
หลายนาทีก็ยงั ไร้ วี่แววรถที่พอจะโบกเรี ยกได้ แต่กลับมีเก๋งสีบอร์ นคัน
หนึง่ มาจอดเทียบตรงหน้ าเธอแทน อินทิราเริ่ มหวาดหวัน่ ก้ าวเท้ าถอย
หลัง โดยอัตโนมัติ แต่เมื่ อ เห็ นชายหนุ่ม ที่ เ ปิ ดประตูร ถลงมาก็ไ ด้ แ ต่
ตกใจตาโต
“พี่อิฐ!” เธอแค่ขยับปากแต่ไม่มีเสียงเล็ดลอดออกไปสักนิด
“น้ องอิน มายืนทําอะไรอยู่ตรงนีค้ รั บ รถเสียเหรอ” อภินันท์
ชําเลืองไปยังอู่ซ่อมรถด้ านข้ างอย่างสงสัย เขาเพิ่งขับรถผ่านจุดนีไ้ ป
แต่พอเห็นอิน ทิ รายื น อยู่ ก็นึกแปลกใจและเป็ นห่วงขึน้ มา จึงวนรถ
กลับมาดูให้ แน่ใจว่าเกิดปั ญหาอะไรขึ ้นกับหญิงสาวที่เป็ นรักแรกและ

~ 80 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อาจจะรักเดียวของเขา
“ไม่เชิงค่ะ มีอบุ ตั ิเหตุนิดหน่อย”
“ยังไงครับ” เสียงนุ่มย้ อนถามกลับมาอย่างกังวล
“โดนเสยท้ ายน่ะค่ะ อินประมาทเอง เบรคกะทันหัน”
คนฟั งพยักหน้ าแล้ วกวาดตามองทัว่ ร่ างงามอย่างสํารวจมาก
ขึ ้น “แล้ วอินเจ็บตรงไหนหรื อเปล่า ไปหาหมอหน่อยดีไหมครับ”
“ไม่คะ่ ปวดไหล่นิดหน่อยเอง อินคาดเข็มขัดค่ะ คงไม่เป็ นไร”
“แล้ วนี่จะไปไหนต่อครับ ให้ พี่ไปส่งนะ”
“เอ่อ... แล้ วพี่อิฐกําลังจะไปไหนคะ มีธรุ ะหรื อเปล่า”
“ไม่เชิงธุระครับ พี่กําลังจะพาลูกไปเดินห้ าง หรื อถ้ าอินไม่รีบ
มากและไม่รังเกียจพี่กบั ลูก เราไปหาอะไรกินกันก่อนก็ได้ ” พูดแล้ วก็
หันกลับไปยังรถยนต์ที่พอมองเห็นว่ามีเงาของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งนั่ง
อยู่ข้างที่นงั่ คนขับ
“เอ่อ อินเกรงใจน่ะค่ะ” ถ้ าเกิดภรรยาเขารู้ เข้ ามันคงไม่ดี เธอ
ไม่อยากสร้ างปั ญหาให้ ตัวเอง ครัง้ ล่าสุดที่ได้ พบหน้ าอภินันท์ ก็ตอน
งานศพบิดา ไม่ได้ คุย อะไรกันมากนอกจากการแสดงความเสียใจ
อภินันท์หายเงียบไปจากชีวิตของเธอหลายปี และเธอก็ไม่คิดจะถาม
ถึงจากใคร
“แต่พี่ถือว่าอินให้ เกียรติพี่กบั ลูกมากกว่า ไปนะครับ อีกอย่าง
พี่จอดรถตรงนี น้ านไม่ ได้ นะ ไปรถพี่ ดีกว่ายื นรอรถโดยสารนะครั บ

~ 81 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แดดก็ร้อนควันก็เยอะ” เขาใช้ สายตา นํ ้าเสียงและเหตุผลที่คิดว่าหญิง

สาวน่าจะไม่ปฏิเสธ ซึง่ รอยยิ ้มอ่อนโยนของอินทิรายืนยันได้ ว่าเขาคิด
ถูกต้ อง เพราะมันไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่หญิงสาวจะปฏิเสธนํ ้าใจของ
คนที่ร้ ูจกั กันมานานในสถานการณ์ลําบากเช่นนี ้
“ก็ได้ คะ่ ขอบคุณนะคะพี่อิฐ”
“พี่ต่างหากที่ต้องขอบคุณอิน” ชายหนุ่มยิ ้มแล้ วผายมือไปยัง
ประตูรถด้ านหน้ า เปิ ดแล้ วก้ มลงไปบอกให้ ลกู สาวกระโดดไปนัง่ เบาะ
หลังก่อนจะหันกลับมาหาคนยืนอมยิ ้ม “เชิญครับ”
อินทิรากับอภินันท์ถูกตาต้ องใจและคบหาเป็ นแฟนกันตังแต่ ้
หญิงสาวเข้ าเรี ยนมหาวิทยาลัยปี หนึ่ง ส่วนชายหนุ่มเป็ นรุ่ นพี่ปีสาม
แต่ก่อนที่อภินันท์จะจบการศึกษาไม่นานก็มีรุ่นน้ องคนหนึ่งมาบอก
อินทิราว่าตังท้ ้ องกับแฟนหนุ่มของเธอ เรี ยกร้ องให้ เธอเลิกกับเขาเพื่อที่
ฝ่ ายชายจะได้ มารับผิดชอบตนกับลูกในท้ อง...
มันเป็ นสูตรสําเร็ จของความมักง่ายและความประมาทในวัย
เรี ยน อินทิราถามเอาความจริ งจากอภินนั ท์จนเขารับสารภาพว่าเผลอ
มีอะไรกับรุ่นน้ องตอนเมา และหลังจากนันฝ่ ้ ายหญิงก็ตามประกบเขา
ไม่ปล่อยจนกลายเป็ นเรื่ องขึ ้นมา
ทัง้ สองต้ องเลิกกันทัง้ ที่อภินันท์ ยังรั กอินทิ ราไม่เปลี่ยน เมื่ อ
เรี ยนจบอภินันท์ ก็พาเมียสาวท้ องอ่อนที่เรี ยนไม่จบไปอยู่กระบี่ ชาย
หนุ่มตังหน้
้ าตังตาทํ้ างานเพื่อเลี ้ยงลูกเลี ้ยงเมีย ทําใจแม้ ไม่รักแต่ก็ต้อง

~ 82 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

รับผิดชอบในสิ่งที่ทําลงไป เพราะตนก็เป็ นเด็กกําพร้ าจึงไม่อยากให้ ลกู

ตัวเองต้ องกําพร้ าพ่อหรื อแม่คนใดคนหนึง่
แต่สดุ ท้ ายครอบครัวที่ไม่มีความรักเป็ นพืน้ ฐานก็ไปกันไม่รอด
เพราะในขณะที่ฝ่ายชายทํางานหนัก เมียสาววัยรุ่ นก็มีผ้ ชู ายอื่นมาติด
พันจนลักลอบมีอะไรกันในบ้ านต่อหน้ าลูกวัยแบเบาะ กว่าฝ่ ายชายจะ
ได้ ร้ ูเห็นตําตาก็เมื่อชาวบ้ านเวทนาบอกกล่าวให้ กลับมาดู แล้ วจากนัน้
ทุกอย่างก็จบลงด้ วยการแยกทาง...
ทุกวันนี อ้ ภินันท์ ร้ ู สึกโล่งอกด้ วยซํา้ ที่ เขาหลุดพ้ นจากสภาพ
กลืนไม่เข้ าคายไม่ออกตรงนันมาได้ ้ เขาจึงพาลูกกลับมายังสถานที่ที่
คุ้นเคย หวังจะเริ่ มต้ นชีวิตใหม่อีกครัง้ และถ้ ามีโอกาสก็อยากจะลอง
ฟื น้ ฟูความรู้สกึ ดีๆ ที่เคยมีกบั ผู้หญิงที่เขายังพูดได้ เต็มปากว่ารัก

ชีวิตของอินทิราไม่ ค่อยคุ้ นเคยกับเด็กเล็ก ความรู้ สึกรั ก

เด็ ก ตามสั ญ ชาตญาณเพศแม่ ยั ง มี อ ยู่ แ ต่ เ มื่ อ ไม่ ค้ ุ นเคยกั บ การ
แสดงออกกับเด็กมาแต่ไหนแต่ไร เธอจึงค่อนข้ างตื่นเต้ นปนประหม่า
เล็กน้ อยกับเด็กหญิ งวัยแปดขวบที่ ชอบมองเธอด้ วยแววตาอยากรู้
อยากเห็ น โดยลื ม นึก ไปว่า ความสวยของเธอต่า งหากที่ ทํ า ให้
เด็กผู้หญิงวัยนี ้สนใจหนักหนา และเรื่ องที่เธอนึกสงสัยแต่ไม่กล้ าถาม
ก็คือ ทําไมอภินนั ท์มากับลูกแค่สองคน
เสร็จจากทานไอศครี มทังสามก็
้ เดินเล่นในห้ างสรรพสินค้ าต่อ

~ 83 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อินทิราซื ้อตุ๊กตาตัวสวยให้ เด็กหญิงโดยถือเป็ นสินนํ ้าใจเล็กๆ น้ อยๆ ที่

อภินนั ท์มาช่วยเธอได้ ตรงจังหวะ จนเมื่อถึ งเวลาที่นดั ศศิวิมลไว้ หญิง
สาวจึงบอกให้ อภินนั ท์ไปส่งเธอที่โรงแรม วี แกรนด์
“โรงแรมหรื อ ครั บ ” อภิ นัน ท์ ข มวดคิ ว้ ถามยํ า้ เขานึก สงสัย
ตังแต่
้ เห็นกระเป๋ าเสื ้อผ้ าใบเล็กที่หญิงสาวถือมาด้ วยแล้ ว แต่ไม่กล้ า
ถามไป
“ค่ ะ อิ น นั ด หมวยไว้ น่ ะ ค่ ะ แต่ ถ้ าพี่ อิ ฐ ไม่ ส ะดวก อิ น ไป
มอเตอร์ ไซค์...”
“สะดวกครับ น้ องอินจะไปไหนพี่ไปส่งได้ ทุกที ” เสียงนุ่มเอ่ย
ขัดขึ ้นทันทีเมื่อเดาได้ ว่าหญิงสาวจะเอ่ยอะไรต่อ และชื่อเพื่อนสนิทที่
เขาก็ร้ ูจกั ดีทําให้ พอจะเข้ าใจเรื่ องได้ งา่ ยขึ ้น
“ขอบคุณค่ะ”
ไม่กี่นาทีต่อจากนัน้ หญิ งสาวก็ได้ ย่างเท้ าเข้ าโรงแรมหรู และ
โทรศัพท์หาศศิวิมล อินทิราตังใจจะบอกเพื
้ ่อนแค่ว่าเกิดอุบตั ิเหตุโดน
เสยท้ ายรถเท่านัน้ จะไม่พาดพิงถึงอภินนั ท์และปั ญหาหนักอก ไม่คิด
แม้ จะโทรศัพท์ไปบอกให้ มารดาเป็ นกังวล เพราะข้ อความที่ถกู ส่งเข้ า
โทรศัพท์หลังเกิดเหตุการณ์ไม่นานบอกให้ ร้ ู ว่าสิ่งที่เธอกลัวได้ เกิดขึ ้น
แล้ ว
‘มึงกล้าเล่นตลกกับกู ระวังตัวไว้ให้ดี วันนีก้ ูก็แค่เล่นตลก แต่
วันหลังไม่แน่!!!!’

~ 84 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

วศินส่ งข้ อความมาทางไลน์ เธอจึงเดาได้ ทนั ทีว่าเหตุการณ์

ข่มขู่ที่เกิดขึ ้นจนเธอเกิดอุบตั ิเหตุจริ งๆ ครัง้ นีม้ าจากสาเหตุที่เธอโอน
เงินเข้ าบัญชีของวศินเพียงหกหมื่นบาท จากที่พี่ชายขอไว้ หนึ่งแสน
แต่นัน้ ก็เพราะเธอมีเหตุผลและความจําเป็ น คิดว่าถ้ าให้ ง่ายๆ ครั ง้
แรกด้ วยเงินก้ อนใหญ่ขนาดนี ้ก็ต้องมีครัง้ ต่อไปไม่จบไม่สิ ้น
อินทิราลองทําแบบนีแ้ ละคิดว่าถ้ าวศินโทรศัพท์มาโวยวายก็
จะอธิบายให้ เขาฟั งว่าเงินก้ อนของเธอเป็ นเงินหมุน ต้ องใช้ ลงทุนและ
จ่ายค่าเช่าตึก ค่านํา้ ค่าไฟ และค่าจ้ างพนักงานทัง้ ที่ร้านและโรงงาน
รายจ่ายแต่ละเดือนไม่ตํ่ากว่าห้ าล้ าน
แต่วศินไม่ได้ โทรมาต่อว่า กลับใช้ วิธีข่มขู่และส่งข้ อความมา
เตือนให้ เธอรู้วา่ เขากล้ าพูดกล้ าทํา ไม่อยากเชื่อว่าพี่ชายของเธอจะทํา
ได้ ขนาดนี ้ แต่เมื่อคิดได้ ว่าเขาถูกยานรกทําลายทัง้ ความคิดและสติ
ใคร่ครวญเธอก็เชื่อว่ามันเป็ นไปได้ จริ งๆ ข่าวคนฆ่ากันตายง่ายๆ ด้ วย
สาเหตุขี ้ผงเพราะเมายาบ้ ามีถมเถไป
เรื่ องนีค้ งปลงอย่างเดียวไม่ได้ ต้ องมองหาหนทางแก้ ไขและ
ต้ องทําอย่างรวดเร็วที่สดุ ก่อนที่ทกุ อย่างจะสายเกินแก้

เดอะคิสคลับเป็ นสถานบันเทิงครบวงจรที่มีขนาดใหญ่โต
และโก้ หรู ที่สุดในเมืองนี ้ มีทุกอย่างที่นักท่องราตรี ใฝ่ หา แสงสีเสียง
สาวสวย หนุ่มหล่อ เครื่ องดื่มและอาหารมากมายให้ เลือกสรร พ่วง

~ 85 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ด้ วยห้ องพิเศษที่จําลองบรรยากาศเกาะคาสิโนแห่งหนึ่งติดชายแดน
ประเทศเพื่อนบ้ าน ซึง่ เป็ นอีกหนึง่ กิจการที่ ‘วราเวศ’ มีห้ นุ อยู่ไม่น้อย
อินทิราและศศิวิมลมาถึงงานในช่วงแรกเริ่ ม ได้ ทักทายเพื่อน
รุ่นน้ องรุ่นพี่และรุ่นเดียวกันที่มาร่วมตัวกันฉลองวันเกิดให้ สาวหล่อคน
หนึง่ ซึง่ เป็ นเพื่อนซี ้ของคนดังอย่าง น้ องเตย ธันย์ชนก วราเวศกุล ดาว
มหาวิทยาลัยที่คงไม่มีนกั ศึกษาคนไหนในช่วงปี นันไม่ ้ ร้ ู จกั คนไม่ค่อย
สันทัดเครื่ องดื่ม มึนเมาเลือกกิ นเฉพาะของที่เพื่ อนสนิ ทการั นตี แต่
เฉพาะเครื่ องดื่มเธอยืนยันที่จะรับแต่นํ ้าส้ มและนํ ้าเปล่า
“แกนี่ น้ า ไม่ หัด กิ น ของแบบนี ไ้ ว้ บ้ า งถ้ า เผื่ อ โดนมอมเหล้ า
ขึ ้นมาจะทําไง ผู้หญิงเก่งๆ ต้ องหัดคอแข็งเข้ าไว้ ”
“ฉันเคยลองแล้ วแต่ไม่ปลื ้ม เลยไม่อยากกิน โอเค้ อีกอย่าง ฉัน
ต้ องทําตัวให้ สมกับเป็ นแบรนด์แอมบาสเดอร์ ของ INDIRA สิยะ ถ้ า
ฉันไม่สวยใสไร้ มลพิษแล้ วใครมันจะมาเชื่อยี ้ห้ อสินค้ าฉัน”
“ช่างเหมาะกับแกจริ งจริ๊ ง ไอ้ ส วยใสไร้ มลพิ ษแต่ฤทธิ์ เ ยอะ
เนี่ย”
“แน่ใจนะว่าชม”
ศศิวิมลหัวเราะร่ วน ก่อนจะอ้ าปากค้ างเมื่อสายตาไปปะทะ
เข้ ากับชายหนุ่มคนหนึ่งที่ยืนมองเธอกับเพื่ อนอยู่นานแค่ไหนก็ไม่ร้ ู
อินทิราเห็นอาการตาค้ างเหมือนเห็นผีของเพื่อนก็รีบหันไปมองบ้ าง
แล้ วเธอก็เข้ าใจทันทีว่าทําไมเพื่อนถึงได้ ตกอกตกใจนัก เพราะเธอเอง

~ 86 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ก็ไม่นกึ ว่าจะได้ พบเขาอีกในเวลาห่างกันแค่ไม่กี่ชวั่ โมง

“พี่อิฐ...” หญิงสาวครางเสียงแผ่ว พร้ อมๆ กับที่ร่างสูงก้ าวเท้ า
เข้ ามาหา
“สวัสดีครับน้ องอิน น้ องหมวย”
“สวัสดีคะ่ พี่อิฐ มางานนี ้ด้ วยหรื อคะ” ศศิวิมลพนมมือไหว้ รุ่นพี่
คณะเดียวกันแต่ห่างชัน้ กันสองปี คิดว่าอย่างอภินันท์ ไม่น่าจะเป็ น
เพื่อนรุ่นไหนของเจ้ าของวันเกิดวันนี ้
“เปล่าครับ พี่ทํางานที่นี่” ตอบไปแล้ วก็เหล่มองเก้ าอี ้ว่างข้ าง
กายคนที่ยงั นัง่ เงียบ “พี่ขอนัง่ ด้ วยได้ ไหม”
“เชิญค่ะ” อินทิราขยับเล็กน้ อย แม้ จะเป็ นเก้ าอี ้คนละตัวแต่ก็
วางชิดกันมากและไร้ พนักแขนกัน้
“น้ องอินเป็ นยังไงบ้ างครับ”
“เอ่อ สบายดีค่ะ ไม่เคยรู้ เลยนะคะว่าพี่อิฐทํางานที่นี่” อินทิรา
รี บเปลี่ยนเรื่ อง ไม่อยากให้ ศศิวิมลสงสัยว่าเธอกับอีกฝ่ ายไปพบเจอ
กันเมื่อไหร่ เพราะคําถามของอภินนั ท์กําลังจะพาไปเรื่ องนัน้
“ครับ ก็ทําอยู่เกือบสามปี แล้ ว ตังแต่
้ กลับจากกระบี่”
อินทิรายิ ้มเจือน เมื่อนึกได้ ว่าหลังเลิกกันอภินนั ท์ก็บอกแค่ว่า
จะย้ ายไปอยู่กระบี่ หลังจากนัน้ เธอก็ไม่ได้ ข่าวคราวเขาอีกจนกระทั่ง
พบกันอีกครัง้ ในงานศพบิดาและเมื่อไม่กี่ชวั่ โมงก่อนนี ้
“แล้ วลูกเมียพี่อิฐล่ะคะ ยังอยู่กระบี่หรื อพากลับมาอยู่ที่นี่หมด

~ 87 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

คะ”
“หมวย!”
อินทิราหันไปทําตาเขียวใส่คําถามทะลุกลางปล้ องของเพื่อน
แต่ศศิวิมลทําหน้ าว่าไม่สน ยังตังตารอฟั ้ งคําตอบจากผู้ชายตรงหน้ า...
ผู้ชายมักง่ายที่เคยทําให้ เพื่อนรักของเธอเสียนํ ้าตามาแล้ ว
“พาลูกมาคนเดียวครับ ” ตอบคนถามแล้ วหันไปขยายความ
กับอีกคน “พี่เลิกกับเค้ าตังแต่ ้ น้องขนมเค้ กสองขวบ” เขาเอ่ยชื่อเพราะ
อินทิรารู้จกั ชื่อลูกสาวเขาแล้ ว
“อ้ อ... งันตอนนี
้ ้พี่อิฐก็เป็ นพ่อหม้ ายลูกติด ไม่มีเมียแล้ ว อย่าง
นีน้ ี่ เอง” คนตัง้ คําถามถึงบางอ้ อรี บหันมองหน้ าเพื่อนที่กําลังอยู่ใน
อาการอึ ้ง ก่อนจะหันไปยิงคําถามใส่ชายหนุ่มหน้ าหล่อผิวพรรณดีที่
ถ้ ายิ ้มได้ กว้ างกว่านี ้ก็คงยิ ้มไปแล้ วกับการตังคํ้ าถามชี ้โพรงให้ กระรอก
ของเธอ
“ครับ พี่ไม่มีเมียแล้ ว ความจริ งน่าจะเรี ยกว่าไม่เคยมีเลยด้ วย
ซํา้ เพราะพี่ไม่เคยแต่งงานไม่เคยจดทะเบียนสมรสกับใคร ก็แค่อยู่
ด้ วยกันตามหน้ าที่ ช่วยกันเลี ้ยงลูก ก่อนจะแยกทางกันเพราะเค้ าเจอ
คนใหม่ แ ละไม่ ต้ อ งการเอาลูก ไปเป็ นตัว ถ่ ว ง พี่ ก็ เ ลยพาขนมเค้ ก
กลับมาอยู่ที่นี่” ตอบคําถามอีกคนแต่ส่งสายตาเว้ าวอนอ่อนหวานไป
ให้ อีกคน พยายามบอกทุกข้ อมูล ที่น่าจะเป็ นประโยชน์ แก่ตนให้ อีก
ฝ่ ายรับรู้

~ 88 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ขนมเค้ ก ชื่อน่ารักดีจงั กี่ขวบแล้ วคะ แล้ วพี่มาทํางานแบบนี ้

ลูกอยู่กับใคร” คนตัง้ หน้ าถามยังเดินหน้ าถากถางโพรงให้ กระรอก
หนุ่ม เพราะเห็นว่าเพื่อนสาวของเธอยอมนัง่ ฟั งนิ่ง ไม่ขดั คอหรื อแสดง
สีหน้ าไม่พอใจ สงสัยอินทิราก็คงอยากรู้ ในเรื่ องที่เธอกําลังอยากรู้ อยู่
เหมือนกัน
“แปดขวบครับ ช่วงมาทํางานพี่ก็จ้างพี่เลี ้ยงมาอยู่ด้วย”
“อ๋อ แล้ วอย่างนี ้น้ องขนมเค้ กไม่ร้องไห้ หาแม่เหรอคะ”
“หมวย พอได้ แล้ ว ” คําถามนีอ้ ินทิราหันไปดุเพื่อน คิดว่ ามัน
เป็ นการเจาะลึกเกินไปและจะยิ่งทําให้ เรื่ องยาว ใจหนึ่งเธอก็อยากรู้
แต่พอคิดไปคิดมาไม่ร้ ูอะไรนัน่ แหละดีที่สดุ
“ไม่ หรอกครั บ แกติดพี่มากกว่า แล้ วก็เป็ นเด็กเลีย้ งง่าย ไม่
งอแงด้ วย” อภินันท์ทําไม่สนคําทักท้ วง เดินหน้ าตอบคําถามให้ เข้ า
ทางตัวเองเข้ าไว้
“แหม พี่อิฐนี่ ท่าจะเป็ นแฟมมิลี่แมนนะคะ เสียดายที่ไปมีลูก
กับ... เอ่อ หมวยขอโทษค่ะ”
“ครั บไม่เป็ นไร” เขายิม้ ให้ ศศิวิมลแล้ วหันมองอีกคนที่ยังก้ ม
หน้ านิ่ง “พี่ก็เสียดาย ที่ปล่อยให้ อารมณ์ชวั่ วูบทําลายความรู้ สกึ ดีๆ ที่
เราเคยมีให้ กนั ”
อินทิราก้ มหน้ านิ่ง ไม่ร้ ูจะพูดอะไรเมื่ออีกฝ่ ายเปิ ดประเด็นด้ วย
เรื่ องที่เธอไม่อยากพูดถึง อภินันท์ ก็เหมือนรู้ ตัว เขาขยับกายถอนใจ

~ 89 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เบาๆ เมื่อซัดสายตาไปเห็นธันย์ชนกกําลังยืนกอดอกเชิดหน้ ามองเขา

อยู่ราวกับจับผิดหรื อไม่ก็คงอยากต่อว่าที่เขาเอาเวลางานมานัง่ คุยกับ
ผู้หญิง
“งันพี
้ ่ขอตัวไปทํางานก่อนนะครับ แล้ วถ้ ายังไงพี่ ขอไปหาอินที่
ร้ านบ้ างได้ ไหม” ก่อนไปก็ขอหยิบยื่นโอกาสให้ ตวั เองอีกสักหน่อย เผื่อ
ว่าอินทิราจะไม่ติดใจเรื่ องในอดีตและไม่รังเกียจพ่อม่ายลูกติดคนนี ้
บางทีเขากับเธออาจฟื น้ ฟูความรู้สกึ ดีๆ ที่เคยมีให้ กนั ขึ ้นมาได้ อีกครัง้
“ค่ะ” อินทิราตอบรั บสัน้ ๆ ก็จะให้ เธอห้ ามเขาได้ อย่างไร ถึง
ความรู้ สึกเก่าๆ จะไม่เหมือนเดิมแล้ ว แต่คงตัดขาดกันไปราวคนไม่
รู้จกั ไม่ได้ คิดเสียว่าอย่างไรก็เพื่อนคนหนึง่

“เจอกิ๊ ก เหรอ คุ ย กั น อยู่ ไ ด้ น านสองนานไม่ ท างานท า

การ” คําพูดเหน็บแหนมดังเข้ าหูทนั ทีที่อภินนั ท์ก้าวเข้ าไปใกล้ เจ้ าภาพ
ใหญ่ของงาน
“ครับ เคยกิ๊กกันก็เลยไปทักกันหน่อย” เขาตอบยิม้ ๆ เจตนา
หยอกเย้ าเผื่ อจะได้ เห็นหญิ งสาวตวัดตาค้ อนส่งตอบมาอย่างที่เธอ
กําลังทําอยู่ตอนนี ้
“ผู้ชายก็เงี่ย มีลกู มีเมียแล้ วก็ยงั เจ้ าชู้ไม่เลิก”
“ผมเลิกกับแม่ของลูกนานแล้ วครั บ ก็คงไม่ผิดอะไรถ้ าหนุ่ม
โสดลูกหนึง่ อย่างผมจะสนผู้หญิงอื่นบ้ าง”

~ 90 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

‘หนุ่มโสดลูกหนึ่ง’ ฟั งพูดเข้ า... ธันย์ ชนกกําลังอึง้ ปนหมั่นไส้

กับข้ อมูลใหม่ที่เพิ่งได้ ร้ ู
“คุณเตยพอใจไหมครับ” เขาเปลี่ยนเรื่ อง เมื่อเห็นอีกฝ่ ายเงียบ
ไปนานก็คิดว่าเธอคงไม่อยากพูดเรื่ องทํานองนี ้กับเขานัก
“พอใจทํ า ไม ฉันไม่ เห็ นต้ องรู้ สึก อะไรเลยที่ คุณเลิ กกับเมี ย
แล้ ว”
“เปล่าครั บ ผมหมายถึง คุณเตยพอใจรู ปแบบของงานคืนนี ้
ไหม มีอะไรบกพร่ องต้ องรี บแก้ ไขหรื อเปล่า นี่แขกก็เริ่ มมากันเยอะ
แล้ วนะครับ” นี่ถ้าไม่กลัวเสียมารยาทเขาคงหลุดหัวเราะไปดังกว่านี ้
แล้ ว
ธันย์ชนกกัดฟั นค้ อนควับเข้ าให้ ลืมไปเลยว่าเขาเรี ยกเธอด้ วย
ชื่อเล่นสองครัง้ แล้ ว “ไม่พอใจเด็กเสริ ฟ์ผู้ชาย ฉันอยากได้ ที่หล่อๆ ตัว
ใหญ่ๆ กล้ ามแน่นๆ กว่านี ้” เธอตอบไปเร็วกว่าความคิด
“ได้ ครั บ ผมจะไปจัดการเปลี่ยนให้ เดี๋ยวนี ”้ เขาทําท่าจะหัน
หลังจากด้ วยอารมณ์กรุ่ นๆ ที่พ่งุ ขึ ้นมาแบบไม่ร้ ู ตวั แต่อะไรกันหนอที่
ทําให้ ชายหนุ่มที่เคยใจเย็นดุจสายนํา้ หันกลับมาอีกครัง้ มองจ้ องตา
หญิงสาวที่เชิดหน้ ามองตอบมา
“มีอะไร” ธันย์ชนกเชิดหน้ าถามไป
“คืองีค้ รับ เดี๋ยวผมจะไปเปลี่ยนเด็กเสริ ฟ์ให้ แต่ถ้าเมื่อไหร่ ที่
คุณเตย ‘อยากได้ ’ ผู้ชายหล่อๆ ตัวใหญ่ ๆ กล้ ามแน่นๆ ที่ ไม่ใช่เด็ก

~ 91 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เสริ ฟ์ขึ ้นมาล่ะก็ บอกผมนะครับ ผมยินดีเสนอตัว”

“หะ... มะ หมายความว่าไง นี่ นายก้ อนหินโสโครก พูดแบบนี ้
อยากมีปัญหากับฉันเหรอหะ เดี๋ยวเถอะ ฉันจะฟ้องพี่ต้า”
เสียงแปดหลอดของธันย์ ชนกไม่ส ามารถทํ าให้ ร่างสูงที่ เดิน
จากไปสะดุ้ง สะเทื อ นได้ หญิ ง สาวจึง ได้ แ ต่ยื น กํ า หมัด กัด ฟั น มอง
ตามหลัง

“สงสัยแกจะมีค่ ูแข่ งแล้ วแหละอิน” เสียงข้ างกายเรี ยกให้

อินทิราละสายตาจากภาพเหตุการณ์เมื่อครู่ หันมองเพื่อน ศศิวิมลยัก
คิ ว้ กลับ ไปทางสาวสวยตระกู ล ดัง ที่ กํ า ลัง ยื น กํ า หมั ด กั ด ฟั น มอง
ตามหลังอภินนั ท์ “รายนันเด็ ้ กกว่า รวยกว่าด้ วย แต่ถ้าเทียบความสวย
ฉันว่าสูสีนะ ส่วนความฉลาดแกน่าจะกินขาด”
“เพ้ อเจ้ อน่ะหมวย”
“ฉันเพ้ อเจ้ อ แต่แกอยากเพ้ อด้ วยหรื อเปล่าล่ะ เห็นนะตะกี ้ว่า
พี่อิฐมองแกเหมือนลูกแมวมองถ้ วยนม”
“หมวย พอได้ แล้ ว กลับกันได้ หรื อยัง”
“เพิ่งมาเอง ยังไม่ได้ กินไรเลย”
“ก็ไหนว่าจะรี บมารี บกลับ วันนีฉ้ ันเหนื่อยจริ งๆ แกก็ร้ ู ว่าฉัน
เจออะไรมาบ้ าง”
“เออก็ได้ งันเดี
้ ๋ยวไปหาไรกินที่โรงแรมก็แล้ วกัน แล้ วแกก็เล่า

~ 92 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

มาให้ ละเอียดว่าเหตุการณ์มนั เป็ นไงมาไง ฉันไม่เชื่อว่าจู่ๆ แกจะเบรค

รถกระทันหันโดยไม่มีสาเหตุ”
เพราะเป็ นเพื่อนรักกันมานาน เวลาเพื่อนโกหกหรื อพูดความ
จริ งไม่หมดแค่มองตาก็ร้ ู โดยเฉพาะผู้หญิ งที่เกลียดการโกหกอย่าง
อินทิรา ย่อมเป็ นไปไม่ได้ อยู่แล้ วที่จะโกหกคนอื่นเนียน
ศศิวิ ม ลเป็ นเพื่ อนสนิ ทคนเดีย วที่ อิ นทิ ร าเคยปรั บทุกข์ เ รื่ อ ง
ต่างๆ ไว้ ด้วยมากที่สดุ ทําให้ หลังอาหารคํ่าตลอดคืนนันอิ ้ นทิราได้ เล่า
เรื่ องราวตัง้ แต่วันเปิ ดพินัยกรรมให้ เพื่อนฟั ง เล่ากระทัง้ เรื่ องเสี่ยวุฒิ
พงษ์ จะขอซื ้อที่ ขอแบ่งหุ้น แต่เธอรู้ ว่าพี่ชายกับเสี่ยตังใจจะหุ
้ บที่ดิน
ผืนนันไว้
้ เสียเอง จนถึงเรื่ องที่วศินเสพยา ขู่อาฆาตเธอ และเหตุการณ์
ที่เกิดขึ ้นเมื่อเช้ า
“แล้ วแกจะทําไงต่อเนี่ย ผู้หญิงตัวเล็กๆ คนเดียวจะเอาอะไร
ไปสู้เค้ า เฮ้ อ”
“ฉันอยากให้ พี่วินเข้ าสถานบําบัด”
“คงยอมหรอก อีกอย่างแม่แกจะเชื่อเหรอว่าพี่วินติดยา”
“นั่น สิ แม่ ไม่ เคยเชื่ อเลย ขนาดวัน นัน้ แม่ ก็บอกว่าพี่ วิน เมา
เหล้ าเฉยๆ” เธอหมายถึงวันที่วศินทํารุ่มร่ามน่าเกลียดกับศศิวิมล
“ต้ องหาใครสักคนที่ แม่ เชื่ อถื อมาเกลี่ยกล่อม แล้ วให้ แม่ไป
เกลี่ยกล่อมพี่วินอีกที เพราะถ้ าพี่วินไม่เต็มใจไปเองนี่ ยากแน่ๆ ต้ องให้
ตํารวจจับตัวไปพร้ อมของกลาง หรื อไม่ก็จบั ไปตรวจฉี่ แต่พอถูกจับพี่

~ 93 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

วินก็จะอ้ อนแม่ให้ จ่ายค่าปรับ ตํารวจก็ยินดีรับเงินอยู่แล้ ว จบ วัฏจักร

เน่าเฟะ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง” สรุปพลางแบมือส่ายหน้ า
“มันจะเปลี่ยนก็ตรงที่ถ้าทําแบบนันพี ้ ่วินจะยิ่งแค้ น... ฉันกลั ว
ถูกฆ่าอ่ะหมวย เกิ ดวันดีคืนดีพี่วิ นเมายาอาละวาดขึน้ มาจะทํ างัย้
วันนี ้เห็นปื นเต็มตายังใจสัน่ ไม่หายเลย”
“เออ นัน่ สิ ทําไงดี” ศศิวิมลผุดลุกขึ ้นไปยืนพิงผนังกระจก มอง
เมืองแห่งแสงไฟยามคํ่าคืนราวกับจะมองหาทางออกให้ เพื่อน หูก็ฟัง
คําพรํ่ าพรรณนาของอินทิราไปด้ วย
“ความจริ งฉันก็ไม่ได้ อยากได้ อยากมีอะไรเลยนะ ที่ได้ สมบัติ
มามากกว่าพี่วินนี่ฉนั ก็ไม่สบายใจ แต่สงสารพ่อ ฉันเข้ าใจว่าทําไมพ่อ
ถึงยกให้ ฉนั มากกว่า ก็เพราะพ่อรู้วา่ ถ้ าขืนให้ พี่วิน เค้ าก็บริ หารจัดการ
อะไรไม่ได้ ไม่กี่วนั ก็คงขายให้ นายทุนเอาไปทําอะไรต่อมิอะไรต่อก็ไม่ร้ ู
พ่อบอกว่ารัก ‘INDIRA’ เหมือนที่รักฉัน พ่อตังชื ้ ่อนันก็้ เพราะหวังจะให้
มันเป็ นสมบัติของฉัน แล้ วถ้ าฉันตาย แม่ก็จะได้ มนั ไป แล้ วหลังจาก
นันพี
้ ่วินก็คงจัดการไม่มีเหลือ เสี่ยวุฒิพงษ์ ก็จ้องจะตะครุบฉันอย่างกับ
อะไร แกคิดดูดิ พี่วินเคยพูดขนาดว่าเสี่ยขอฉันไปเป็ นเมียน้ อยอ่ะ”
“งันแกต้
้ องรี บมีผวั ใหญ่ตดั หน้ า” ศศิวิมลหันกลับมาฟั นธง
“หมวย! ฉันไม่ได้ พดู เล่นนะ”
“ฉัน ก็ ไ ม่ ไ ด้ พูด เล่น ” คนพูด จริ ง ทํ า สี ห น้ า จริ ง จัง ก้ า วยาวๆ
กลับไปหาคนที่นงั่ ทําหน้ าเซ็งอยู่บนเตียง ยกนิ ้วชี ้หน้ ากํากับสัง่ การ

~ 94 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“แกต้ องหาผู้ชายสักคนที่พี่วินกับเสี่ยวุฒิเกรงกลัวมาอยู่ข้ าง
แก สมัยนีน้ ะอิน อิทธิพลบารมีมันคับบ้ านคับเมืองจนไม่มีใครสนใจ
ความผิดชอบชั่วดีกันแล้ ว ใครถูกใครผิดช่างมัน เอาที่ใครใหญ่ ใคร
รวย ใครกว้ างขวางมีเส้ นมีสายมากกว่ากันเป็ นพอ ฉะนัน้ แกต้ องหา
คนที่ไม่มีใครกล้ าต่อกรด้ วยมาคุ้มครองแก ถ้ าไม่อยากเป็ นเมียน้ อย
เสี่ยวุฒิ แกก็ต้องเป็ นหาผัวที่ใหญ่กว่าเสี่ยวุฒิ”
“ไอ้ บ้า! ฉันไม่พูดกับแกแล้ ว” อินทิราหันหลังให้ ข้อเสนอชวน
สยอง
“แกไม่เห็นด้ วยกับทฤษฎีของฉันเหรอ” ศศิวิมลขยับมานั่งดัก
หน้ า “เคยได้ ยินไหม ที่เค้ าว่าสู้กบั เสือต้ องขี่มงั กร”
“ฮึ ไม่เคย”
“เออ เชื่อ ก็ฉันเพิ่งนึกออกนี่แหละ แต่มนั จริ งๆ นะอิน แกเชื่อ
ฉันสิ สวยๆ อย่างแกนี่หาผัวไม่ยากหรอก”
“ไอ้ หมวย!”
“นี่ จ ะบอกอะไรให้ ” ศศิ วิ ม ลตบฝ่ ามื อ ลงบนหั ว เข่ า เพื่ อ น
ดังเพี๊ ยะ “ฉันเคยอ่านนิยายตัง้ หลายเรื่ อง ส่วนใหญ่ นางเอกเวลามี
ปั ญ หาอะไรทํ า นองนี ก้ ็ จ ะไปขอความช่ ว ยเหลื อ จากพระเอก แล้ ว
พระเอกก็มกั จะขอความสาวเป็ นข้ อแลกเปลี่ยน แล้ วฉันกล้ าพนันเลย
นะว่าแกยังจิ ้น เพราะฉะนันพระเอกของแกต้
้ องแฮปปี ม้ ากๆ ที่ได้ เจาะ
ไข่แดงแก แล้ วเขาก็จะรักจะหลงแก ช่วยเหลือปกป้องคุ้มครองดูแลแก

~ 95 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ทู้กอย่าง อาจถึงขันมี
้ บอดี ้การ์ ดล้ อมหน้ าล้ อมหลัง ทีนี่ก็จะไม่มีใครมา
กล้ าเบ่งใส่แกอีก เพราะพระเอกของแกอ่ะระดับซุปเปอร์ บิ๊ก!”
“อ่ะ แล้ วใคร พระเอกของฉัน”

~ 96 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

6
เป้าหมาย

เมื่อห้ ามไม่ ฟังก็ต้องลองยุส่ง ให้ เข้ าตํารายิ่งห้ ามเหมือนยิ่ง

ยุ อินทิราเชิดหน้ ายักคิ ้วถามด้ วยท่าจิ๊กโก๋ชวนหาเรื่ อง เพราะหมัน่ ไส้
เพื่อนอยู่ตลอดเวลาที่ร่ายยาวโดยไม่ปล่อยช่องว่างให้ เธอได้ คดั ค้ าน
ศศิวิมลได้ ทีฉีกยิ ้มส่งสายตาวิ ้งๆ มาให้ แบบผู้ชนะก่อนตอบ
“แล้ วใครล่ะ ที่ใหญ่สุดในเมืองนี ้ แบบว่าชื่อดัง ตระกูลใหญ่
บารมีแกร่งกล้ า มีคนนับหน้ าถือตา ไม่มีใครกล้ าแหย่มด้ วยอ่ะ”
“ใคร” เธอเริ่ มมีคําตอบเรื่ องตระกูลใหญ่อยู่ในใจแล้ ว และคิด
ว่าน่าจะตรงกับที่ศศิวิมลกําลังคิดอยู่ แต่ที่อยากรู้ ก็คือเพื่อนหมายตา
บุคคลใดไว้ เป็ นตัวเป็ นตนหรื อเปล่า เพราะเธอไม่เคยรู้ จักผู้ชายคน
ไหนในตระกูลที่ใครก็ร้ ู ว่าใหญ่คับบ้ านคับเมืองแค่ไหนตระกูลนีเ้ ป็ น
การส่วนตัวเลย
“ลูกชายคนเดียวของนายธวัชชัย วราเวศกุล พี่ชายของน้ อง
เตยอ่ะ แกรู้จกั ป่ ะ”

~ 97 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ฮึ” อินทิราส่ายหน้ าทันที

เธอรู้ จกั ชื่อเสียงของนายธวัชชัย วราเวศกุล แต่ไม่ร้ ู อะไรมาก
ไปกว่าเขาเสียชีวิตไปปี กว่าแล้ ว อะไรๆ ที่เกี่ยวกับกลุม่ วราเวศก็ไม่เคย
อยู่ในความสนใจของเธอเลย เพราะสายงานแทบไม่มีอะไรเกี่ยวข้ อง
กัน หรื อถ้ ามีฝ่ายการตลาดก็จะดูแลจัดการกันไป
ตลอดหลายปี ที่ผ่านมาเธอตังหน้ ้ าตังตาเรี
้ ยน ไม่ก็หมกตัวอยู่
ในห้ องทดลองเสี ย เป็ นส่ ว นใหญ่ จบออกมาก็ ต้ องเรี ย นรู้ การ
บริ หารงานจากบิดาจนแทบไม่มีเวลาให้ งานทดลองที่รัก ยิ่งตอนนี ้มา
รับผิดชอบเป็ นงานหลักก็ยิ่งไม่มีเวลาให้
เพื่อนที่คบหากันอยู่จริ งๆ ก็คือรุ่นที่เรี ยนมาด้ วยกัน ซึง่ ปั จจุบนั
เหลือติดต่อกันประจําไม่กี่คน เพราะอินทิราเป็ นประเภทรักสันโดษ ไม่
ค่อยชอบสังสรรค์กบั คนกลุม่ ใหญ่
“แกนี่น้า สวยก็สวย เรี ยนก็สงู ”
“ถ้ าจะด่าก็ดา่ ตรงๆ ไม่ต้องอ้ อม”
“เออ ฉันว่าแก่สวย เก่ง แต่แอบไม่ฉลาด”
“การรู้ จักผู้ชายเยอะๆ นี่มันฉลาดตรงไหน” อินทิราขว้ างค้ อน
วงใหญ่ให้ เป็ นรางวัล
“มันฉลาดตรงรู้จกั เลือกคนที่ควรรู้จกั ไง ดูอย่างฉัน ขนาดไม่ได้
อยู่จงั หวัดเดียวกันยังรู้ จกั เลย แต่ก็แค่ในข่าวนะ ตัวจริ งก็แค่เห็นห่างๆ
อิอิ” คนทํางานแวดวงข่าวสารท้ องถิ่นบอกอย่างภูมิใจ ถึงไม่ใช่คนหา

~ 98 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ข่าวเองแต่แค่นงั่ พิมพ์ขา่ ว จัดหน้ าเวปไซค์ขา่ วดังประจําถิ่นอยู่หน้ าจอ

ก็ทําให้ เธอหูตากว้ างไกลไม่แพ้ คนเขียนข่าวและคนอ่านข่าว
“แกไม่เคยได้ ยินจริ งเหรออิน ‘ต้ า วราเวศ เพลย์บอยพันล้ าน’
อ่ะ”
“เหมือนจะเคยได้ ยินมัง่ ” เมื่อกาลครัง้ หนึ่งนานมาแล้ ว ซึง่ เธอ
ไม่อยากนึก
“แค่เหมือนจะมัง่ แกนี่ เขาดังไปถึงกรุงเทพ จบตรี จฬุ าฯ ไปต่อ
โทเมกาฯ เรี ยนจบกลับมาก็ช่วยพ่อทํางาน แล้ วพอคุณธวัชชัยเสีย คุณ
ต้ าก็เสียบตําแหน่งต่อ แกคิดดูดิ คนเคยขยาดพ่อก็ต้องเกรงลูก”
“คงเป็ นผู้ชายประเภท ‘รู้ ป่ าวว่ากรู ลูกใคร’ ใช่ไหม” คนเริ่ ม
หมัน่ ไส้ คณ
ุ สมบัติเพลย์บอยพันล้ านเอ่ยแทรกคําเพื่อน
“เมื่อก่อนอาจใช่ แต่ตอนนีท้ ุกอย่างมันเปลี่ยนไปแล้ ว คุณต้ า
เขาก็ไม่ใช่เด็กกระดูกอ่อนนะ เดือนก่อนโน้ นฉันยังได้ พิมพ์ ข่าวที่เขา
จับมือกับกลุ่มวงศ์วฒ ั น์ เรื่ องค้ านํา้ มันอยู่เลย ขนาดเสี่ยวงศ์วฒ ั น์ยัง
ก้ มหัวให้ อะ่ อายุสามสิบสองหรื อสามสิบสามนี่แหละ แต่มีคนนับหน้ า
ถือตาทัง้ บ้ านทัง้ เมือง แกคิดดู แสดงว่าบารมีของวราเวศที่อยู่ในมือ
คนรุ่นใหม่คนนี ้คุ้มครองแกได้ แน่ๆ ถ้ าทําให้ ผ้ ชู ายคนนี ้รักแกหลงแกได้
ล่ะก็อินเอ้ ย สบายไปทังชาติ
้ เลย”
อินทิราถอนใจพรื ด ฟั งจนเหนื่อย ทังที ้ ่คนร่ ายยาวไม่มีทีท่าว่า
สูญเสียพลังงานให้ เห็น

~ 99 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“งันถามคํ
้ า เขามีเมียยัง”
ศศิวิมลส่ายหน้ าพร้ อมคํารับรองแข็งขัน
“ไม่มีเมีย ไม่มีแฟน แต่กิ๊กเพียบ โสด แต่ไม่สด หล่อลาก สูงลํ่า
มาดแมน เท่ห์ระเบิดอย่างกับมาเฟี ยเกาหลี ขนาดพวกแอ๊ พแมนที่
ออฟฟิ ศฉันเห็นยังสาวแตกเลยแกเอ้ ย”
“ขนาดนัน” ้ ขึ ้นเสียงสูงย้ อนใส่อย่างหมัน่ ไส้ สรรพคุณเหลือร้ าย
ของผู้ชายที่เธอยังนึกหน้ าตาไม่ออก
“ขนาดนัน...้ ฟั งแค่ฉายา ต้ า วราเวศ เพลย์บอยพันล้ าน แค่นี ้
วิทยาศาสตร์ มหาบัญฑิตเคมีอินทรี ย์อย่างแกวิเคราะห์ไม่ได้ หรื อไงว้ า”
“ฉันวิเคราะห์ ได้ ว่า ผมเจ้ าชู้ ขีห้ ลี ไม่มี ความจริ งใจ เนือ้ สด
และผลประโยชน์เท่านันที ้ ่ผมรัก”
“เหอะ งัน้ ถามคํา ตอนนีแ้ กต้ องการผลประโยชน์ หรื อความ
รัก!” คนย้ อนถามเดินกลับมาตบบ่าเพื่อน
“ถ้ าแกเลือกความรัก ก็หนั กลับไปมองพี่อิฐ แล้ วค่อยปรึ กษา
กันว่าจะหนีไปอยู่ที่ไหนดี ปล่อยเรื่ องทางนี ้ให้ แม่กบั พี่วินจัดการไป แต่
ถ้ าเลือกผลประโยชน์และอนาคตที่มนั่ คงอยู่ที่นี่ ปกป้องทรัพย์สมบัติที่
พ่อสร้ างไว้ ให้ แกล่ะก็ ฉันเห็นว่ามีแต่ผ้ ชู ายคนนี ้เท่านันที
้ ่ค้ มุ ค่าแก่การ
เสียตัว”
“หมวย!”
“หรื อแกว่าไม่จริ ง ยิงเรื อผู้บา่ วก็ต้องเอาความสาวเป็ นกระสุน”

~ 100 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ทฤษฎีเริ่ ดมาก... สรุปว่าฉันต้ องไปไล่ยิงเขา” หวังว่าเพื่อนจะ

ฟั งออกนะว่าเธอประชด
“ทอดสะพานอย่างฉลาดอ่ะ แก รู้ จักป่ ะ” ศศิวิมลเลิกคิ ้วตอบ
อย่างรู้กนั
อินทิราพยักหน้ าหงึก เชื่อแล้ วว่าศศิวิมลเข้ าใจและหวังดีกับ
เธอจริ ง มันคงไม่มีทางไหนจะแก้ ปัญหาที่ปลายเหตุได้ รวดเร็วเท่านี ้อีก
แล้ ว เพราะต้ นเหตุคงยากเกินจะย้ อนกลับไปเยียวยา เห็นทีเธอต้ อง
เป็ นผู้หญิงยิงเรื อของผู้ชายคนนัน้ จริ งๆ และถ้ าในเรื อลํานันมี
้ อะไรต่อ
มิอะไรที่เป็ นประโยชน์กบั เธอ มันก็ค้ มุ ค่าแก่การเสียกระสุน แต่ผ้ ชู าย
หล่อรวยเหลี่ยมจัดขนาดนันคงไม่้ ยอมเดินข้ ามสะพานผู้หญิงคนไหน
ง่ายๆ แน่ ไม่งนคงไม่
ั้ ครองตัวเป็ นโสดมาจนป่ านนี ้
ระหว่างที่คนหนึง่ กําลังคิดรูปแบบการทอดสะพานอย่างฉลาด
ศศิวิมลที่เชียร์ ขาดใจอยากให้ เพื่อนรักได้ เป็ นคุณนายวราเวศก็รีบกด
โทรศัพท์เข้ าเน็ต เปิ ดหาภาพใบหน้ าหนุ่มหล่อชื่อดังมาโชว์ เพื่อหวังจะ
กระตุ้นต่อมจินตนาการของเพื่อนสาวคนสวย และมันไม่ใช่เรื่ องยาก
เลยที่จะคัดเลือกรูปหล่อๆ ในเมื่อหนุ่มคนนี ้ขึ ้นกล้ องไม่แพ้ ตวั จริ ง แถม
มีภาพถ่ายอยู่ในข่าวสังคมหนังสือพิมพ์และวารสารธรุกิจมากมาย ทัง้
ภาพหมู่และภาพเดี่ยว
“อ๊ ะ ดูไว้ มโนแผนอ่อย” หลังเลือกภาพเดี่ยวคมชัดที่หล่อขาด
บาดตาก็ยื่นโทรศัพท์ไปให้ คนที่หนั มาดูเร็วรี่

~ 101 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เนี่ยเหรอ ต้ า วราเวศ!” อินทิราเบิกตากว้ าง รี บคว้ าโทรศัพท์

จากมือเพื่อนมาดูให้ เต็มตาแล้ วอ้ าปากค้ างใส่ภาพใบหน้ าหนุ่มหล่อที่
กําลังยกยิ ้มมุมปากกับแววตาซุกซนแบบคนอารมณ์ดีแต่เหลี่ยมจัด
“ช่าย แดเนียล เฮนนี่ เมืองไทยยังไงยังงันเลยแกเอ้
้ ย”
“เพลย์บอยพันล้ าน!” เสียงคนตกตะลึงดังขึ ้นอีกสเตป
“เผลอๆ ตอนนี ้อาจจะหมื่นล้ าน”
“เขาชื่อ...”
“คุณต้ า ชื่อจริ งคือ นายธานินทร์ วราเวศกุล ซีอีโอหนุ่มโสด
เสน่ห์แรงสุดๆ ของกลุม่ วราเวศ”
ชัดแจ๋ว ทังชื
้ ่อทังภาพ
้ คนเดียวกันอย่างไม่ต้องสงสัย มิน่าเขา
ถึงได้ เบ่งใส่เธอนัก...
อินทิราเม้ มปากเป็ นเส้ นตรงแล้ วพยายามกลืนนํา้ ลายให้ ลง
ลําคอที่แห้ งผาก ไม่เข้ าใจว่าทําไมแค่เห็นหน้ า ผู้ชายคนนีเ้ ธอต้ องนึก
ถึงช่วงเวลาที่ริมฝี ปากของเธอและเขาประกบกัน ความรู้ สึกร้ อนระอุ
วูบวาบสัน่ ไหวยามเมื่อฝ่ ามือหนักๆ เรื อนร่ างหนาใหญ่และปลายลิ ้น
สากร้ อนของเขาสัมผัสเนื ้อตัวเธอ... แค่คิดถึงก็หวิวขึ ้นมาทันที
“อี ้!”
คนรับความคิดตะเลิดของตัวเองไม่ไหวรี บวางโทรศัพ ท์ลงบน
เตียง ผุดลุกขึน้ วิ่งตรงไปยังห้ องนํ า้ เมื่ อความรู้ สึกวูบหวิว มวนท้ อง
พะอืดพะอมขมปากเกิดขึ ้นกระทันหัน

~ 102 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เฮ้ ย! เป็ นอะไรอิน”

ศศิวิมลถามไล่หลัง แต่ได้ คําตอบกลับมาเพียงการส่ายศีรษะ
ปฏิเสธก่อนประตูห้องนํ ้าจะปิ ดลง ไม่นานก็ได้ ยินเสียงไอแค๊ กๆ ก่อน
จะตามมาด้ วยเสียงโอ๊ กอ๊ าก คนนัง่ ฟั งได้ แต่ยกมือทาบอกเบิกตาค้ าง
“ออกอาการขนาดนี เ้ ลยเหรอเพื่ อนฉัน แค่เห็ นหน้ า สามี ใ น
อนาคตนี่ถงึ กับท้ องไส้ ปั่นป่ วน ท่าจะสปาร์ คกันเร็วแฮะคูน่ ี”้

อิ น ทิ ร าพั บ แผนทอดสะพานอย่ า งฉลาดใส่ ลิ น้ ชั ก ไว้

เงียบๆ ไม่บอกเหตุผลใดให้ ศศิวิมลรู้ นัยหนึ่งคือกลัวว่าเหตุผ ลของ
เธอจะเถียงไม่ชนะเหตุผลของเพื่อน เอาเป็ นว่าถ้ าไม่จําเป็ นจริ งๆ เธอ
จะไม่มีวันเอาตัวเองไปยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายคนนัน้ เด็ดขาด กระสุนนัด
สําคัญที่มีต้องเก็บไว้ ยิงเป้าดีๆ เท่านัน้ หญิงสาวลองหันไปใช้ วิธีเดิม
นัน่ คือการคุยกับมารดา ให้ ช่วยเกลี่ยกล่อมพี่ชายให้ เข้ ารับการบําบัด
แต่มารดาก็เอาแต่ยืนยันว่าลูกชายคนโปรดไม่ได้ ติดยา จนเธอเหนื่อย
ที่จะพูด
“แม่ถามพี่วินหลายครัง้ แล้ ว เค้ าบอกไม่ได้ ย่งุ กับของพวกนี ้ ก็
แค่เหล้ ายาปลาปิ ง้ ประสาผู้ชายทัว่ ไปน่ะ อินก็อย่าจับผิดพี่เค้ านักเลย”
“อินไม่ได้ จับผิดนะแม่ แต่เรื่ องพวกนี ม้ ันก็ต้องระแวงไว้ บ้าง
แม่ก็เห็นว่าพี่วินไม่ทํางานทําการ พอมีเงินติดมือแป๊ บๆ ก็หมด อินรู้ นะ
ว่าตอนนี ้เงินแม่ก็แทบไม่เหลือแล้ ว แม่จะปล่อยให้ พี่วินเป็ นแบบนี ้อีก

~ 103 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

นานแค่ไหน”
“อืม... อินรู้ ได้ ไงว่าพี่เขาไม่ทํางานทําการ เขาทําอยู่กบั เพื่อน
ฝูงของเขา พี่วินเป็ นผู้ชายนะอิน จะให้ มาสนใจงานเครื่ องสําอางอย่าง
อินมันเป็ นไปไม่ได้ หรอก อินก็ต้องคิดถึงตรงนี ้บ้ าง”
“ค่ะ อินเข้ าใจ พี่วินอาจไม่ชอบงานแบบนี ้แต่เมื่อมันเป็ นงานที่
พ่อสร้ างไว้ ให้ พวกเรา พี่วินก็น่าจะสนใจบ้ าง”
“ห๊ ะ! สร้ างไว้ ให้ เรา แล้ วทําไมพ่อถึงยกให้ อินคนเดียวไหนบอก
แม่สิ พ่อเราน่ะลําเอียง เฮ้ อ... แม่ไม่อยากพูด ไหนๆ คนตายก็ไม่ฟื้น
กลับมารับรู้ ปัญหาที่ทิง้ ไว้ แล้ ว แต่ไอ้ คนอยู่นี่สิ ไม่ร้ ู เมื่อไหร่ ก็หมดเวร
หมดกรรม เอาเถอะๆ อินอยากทําอะไรก็ทํา ตอนนีก้ ็เหมือนหัวหน้ า
ครอบครั วอยู่แล้ วนี่ แม่ จะไปกล้ าว่าอะไร” พูดยังไม่ทันขาดคําก็หัน
หลังจากไปโดยไม่คิดจะดูสีหน้ าคนฟั งแม้ สกั นิด
“แม่...” คนเป็ นลูกได้ แต่ถอนใจกับบทสรุ ปที่ไม่ว่ากี่ครั ง้ ก็ลง
รอยเดิม เธอคงต้ องยอมถอยกลับไปตังหลั ้ กแล้ วคิดหาวิธีการใหม่ แต่
ยังไม่ทนั ไรวศินก็โทรศัพท์มาหาเพื่อขอเงินไปลงทุนทําธุรกิจกับเพื่อน
อีกห้ าแสนบาท แม้ จะแทบช๊ อคกําลังจํานวนเงินที่ได้ ยินแต่ก็ต้องถาม
กลับไปแบบใจเย็นที่สดุ
“ลงทุนทําอะไรล่ะพี่วิน” บางทีนี่อาจเป็ นงานที่แม่พดู ถึง
“เปิ ดร้ านแต่งรถกับเพื่อน เสี่ยวุฒิจะเป็ นนายทุนใหญ่ให้ ฉัน
แค่ร่วมหุ้นด้ วยนิดหน่อย”

~ 104 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“รี บหรื อเปล่า อินเพิ่งออกของล๊ อตใหม่ไป คงอีกสักพักกว่าเงิน

จะเข้ า” เธออยากถ่วงเวลาให้ นานที่สดุ เผื่ อว่าจะได้ สืบดูให้ แน่ใจว่า
โครงการทําร้ านแต่งรถนี่เป็ นเรื่ องจริ งหรื อหลอก
“ก็เอาเงินเก่าเงินเก็บของมึงมาก่อนเซ่!”
“เงินนัน้ อินต้ องเก็บไว้ จ่ายบริ ษัทรับเหมาทําบ่อบําบัดนํา้ เสีย
นะพี่วิน อินไม่อยากมีปัญหาตอนหลัง”
“อย่าทํางกไปหน่อยเลย กูร้ ู ว่ามึงมีเงินมากกว่านัน้ กูขอแค่ห้า
แสนนะเว้ ย ให้ พี่ให้ เชื อ้ ไม่ ได้ เลยหรื อไงวะ หรื อว่าอยากเจอดีแบบ
คราวก่อนอีก”
“พี่วิน นี่คิดจะขูเ่ อาเงินจากอินจริ งๆ เหรอ”
“เออ! รู้ตวั ก็ดี โอนมาให้ เร็วเลย ก่อนเที่ยง”
“แล้ วถ้ าอินไม่มีจริ งๆ ล่ะพี่”
“กูก็จะโปะยาสลบเอามึงไปขายให้ เสี่ยวุฒิไง” ตอบกลับมา
อย่างรวดเร็ว คนฟั งได้ แต่ผงะแล้ วเงียบไปจนเสียงหัวเราะของวศินดัง
ขึ ้น “คิดดูดีๆ ก่อนจะอวดเก่งนะอิน ผู้หญิงตัวคนเดียวอย่างมึงจะมาสู้
อะไรกูได้ และกูขอรับรองเลยนะว่าสิ่งที่กจู ะทํากับมึงนี่คือความหวังดี
ล้ วนๆ พี่ชายจะหาผัวดีๆ รวยๆ ให้ น้องนี่มนั ไม่ดีตรงไหน”
“แต่เสี่ยวุฒิเขามีเมียแล้ วนะพี่” คนใจเสียยังทําใจกล้ าเอ่ยแย้ ง
ไป
“เฮ้ ย... ตกข่าวหรื อไงว่ะ เขาแยกกันอยู่มาเป็ นชาติแล้ ว ที่ไม่

~ 105 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เลิกกันก็เพราะแบ่งสมบัติกันไม่ลงตัว แต่มึงไม่ต้องห่วงเรื่ องนัน้ เลย

เสี่ยวุฒิบอกว่าถ้ าตกลงนะ แกจะจัดงานแต่งให้ ใหญ่โตเลย”
“พี่เลิกพูดเรื่ องนี ้เถอะ ยังไงอินก็ไม่ตกลง”
“วะ! เรื่ องมาก เลือกมาก ผู้ชายดีๆ รวยๆ มาชอบยังเล่นตัว
ผู้หญิงสวยแต่หยิ่งอย่างมึงมีคนมาสนจะเอาทําเมียก็บญ ุ เท่าไหร่ แล้ ว
วันๆ คลุกอยู่กบั งานๆๆ มีปัญญาหาเองได้ ดีกว่าเสี่ยวุฒิหรื อก็เปล่า”
“แล้ วถ้ าอินมีปัญญาล่ะ ถ้ าอินหาผู้ชายที่หล่อกว่า รวยกว่า
และใหญ่กว่าเสี่ยวุฒิมาแต่งงานด้ วยได้ พี่จะว่าไง”
“ถุย! พูดอะไรอายปากตัวเองบ้ าง หาให้ ได้ ก่อนแล้ วค่อยมา
โม้ ”
“อินพูดจริ งนะ”
“เออ กูจะคอยดู แต่ตอนนี ้เอาเงินมาให้ กกู ่อนห้ าแสน”
“พี่วิน...”
“ด่วนเลย ไม่งนมึ ั ้ งอาจไม่เหลือหน้ าสวยๆ ไว้ หลอกล่อผู้ชาย
นะจะบอกให้ ”
พูดอะไรไปก็วกกลับมาเรื่ องเดิมจนได้ อินทิราไม่มีทางเลือก
จําต้ องยอมโอนเงินสดห้ าแสนบาทให้ วศินเพราะกลัวคําขู่จริ งๆ แต่
ยังไงก็ยงั ทําใจกล้ ากําชับส่งท้ ายว่าขอให้ นี่เป็ นครัง้ สุดท้ าย แต่อีกฝ่ าย
ก็ได้ แต่หัวเราะกลับมาโดยไร้ คําตอบ อินทิราท้ อใจแต่เธอปลงไม่ได้
ยัง ไงก็ ต้ อ งหาวิ ธี แ ก้ ไ ข ถ้ า ขื น ยัง ปล่อ ยให้ ว ศิ น ข่ ม ขู่ทํ า เรื่ อ งทํ า ร้ าย

~ 106 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ร่ างกายและเรื่ องลักตัวไปให้ เสี่ยวุฒิเพื่อรี ดไถเงินอยู่แบบนีต้ ่อไป ทุก

สิ่งทุกอย่างที่พ่อสร้ างไว้ เพื่อครอบครัวก็คงกลายเป็ นศูนย์
ตลอดสัปดาห์นนอิ ั ้ นทิราใช้ รถคันเก่าของบิดาระหว่างที่รถของ
เธอเข้ าอู่ ช่างรับปากว่าจะเร่ งให้ เสร็ จวันจันทร์ หน้ า อินทิราจึงบอกให้
ทางอูพ่ ารถไปส่งที่บ้านเลยเพราะคิดว่าวันจันทร์ เธอคงมีงานยุ่งจนไม่
มีเวลาไปรั บรถเอง ทุกวันเธอต้ องเดินทางไปกลับระหว่างบ้ านกับที่
ทํ างานและโรงงานพร้ อมอาการร้ อนๆ หนาวๆ ไม่ร้ ู ว่าพี่ ชายที่ หาย
เงียบไปพร้ อมเงินก้ อนใหญ่จะกลับมาเมื่อไหร่
ระหว่ า งนั น้ ศศิ วิ ม ลก็ ข ยั น แชทไลน์ ม าถามไถ่ เ รื่ อ งแผน
ทอดสะพานอย่า งฉลาดอยู่เนื องๆ อิ นทิ ราก็ ได้ แต่ตอบเพื่ อนไปใน
ทํานองว่า
‘กะลังคิดอยู่ จะล่อนักธุรกิจใหญ่ แผนต้ องเนียน เหยื่อต้ อง
เนี๊ยบ’
‘ช่าย ไอ้ มุขเดินสะดุดล้ ม ปากชนกันหรื อลืมของไว้ ตรงหน้ า
เค้ าอ่ะ ผู้ชายรู้ทนั หมดแล้ ว คิดอะไรใหม่ๆ เผื่อเขาจะปิ๊ งไอเดียแก’
‘ขอบใจหมวย ไว้ คิดออกสักแผนแล้ วจะปรึ กษานะ’ อินทิรา
พิมพ์ตอบไปพลางค้ อนใส่จอโทรศัพท์
‘โอเค จะได้ ช่วยกันคิด แต่แกน่าจะลองโผล่หน้ าสวยๆ ไปให้
เขาเห็นก่อนนะ เผื่อไม่ต้องทําไรมาก เห็นปุ๊ บปิ๊ งปั๊ บ’
‘ปิ๊ งเพราะหน้ าตา เขาอาจไม่รักจริ งหวังแต่ง’

~ 107 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

‘เออจริ ง งันต้
้ องวางแผนมัดใจเนียนๆ หน่อย’
‘ตามนัน’้
‘จัดปาย’
และแทบทุกวันต่อจากนัน้ ศศิวิมลจะคอยส่งข้ อมูลข่าวสาร
ความเคลื่อนไหวของ ‘ต้ า วราเวศ’ ทัง้ ข่าวเก่าและข่าวใหม่ที่เห็นว่า
เป็ นประโยชน์และน่าสนใจให้ เพื่อนรับรู้ และมันก็ทําให้ คนที่พยายาม
จะล้ มเลิกความตังใจเริ
้ ่ มสนใจผู้ชายร้ ายกาจอํานาจเยอะคนนันขึ ้ ้นมา
อีกนิด

สัปดาห์ ต่อมา อินทิรานั่งหน้ าเครี ยดอยู่กับข่าวที่เพิ่งได้ รับรู้

จากโรงงาน บริ ษัทรับเหมาทําบ่อบําบัดนํ ้าเสียหยุดทํางานไปหลายวัน
แล้ วโดยไม่แจ้ งสาเหตุ หญิงสาวตังใจจะติ้ ดต่อไปหาผู้รับเหมาแต่ยัง
หาเวลาว่างไม่ได้ เธอติดคุยงานกับตัวแทนจําหน่ายออนไลน์ หลาย
รายจนลืมเรื่ องเก่าไปชัว่ ขณะ
จวนเที่ยง เสี่ยวุฒิพงษ์ โทรศัพท์มาขอนัดทานอาหาร หญิงสาว
ปฏิเสธไปอย่างไร้ อารมณ์ เพราะช่วงบ่ายตัง้ ใจจะเก็บตัวอยู่ในห้ อง
ทดลองเพื่อผ่อนคลายความเครี ยดเสียหน่อย แต่ฝ่ายชายกลับมาหา
เธอถึงที่ทํางานและยื นยันว่ามีเรื่ องสําคัญจะคุยด้ วย ทัง้ สีหน้ าและ
นํ ้าเสียงยืนยันได้ วา่ เขาไม่สนใจคําปฏิเสธ และข้ ออ้ างที่วา่ ...
“เสี่ยจะคุยเรื่ องอาวิงด้ วย รู้ หรื อเปล่าว่าตอนนีพ้ ี่ชายของหนู

~ 108 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ทําอะไรอยู่”
“ทําไมคะ”
“อยากรู้ก็ไปทานข้ าวกัน”
อินทิราจําต้ องยอม แต่ก็ไม่ยอมเดินทางไปยังห้ องอาหารใน
โรงแรมเดิมด้ วยรถคันเดียวกับคนชวน เธอต้ องระวังตัวให้ มาก เพราะ
ไม่แน่วา่ นี่อาจเป็ นแผนใดแผนหนึง่ ของเสี่ยวุฒิพงษ์ กบั วศินก็ได้
“ไปเจอกันที่ห้องอาหารนะคะเสี่ย”
“ไปรถคันเดียวกันนี่แหละอาหนูอิง จะเปื องนํ ้ามันทําไมเล่า”
“พอดีอินมีธรุ ะต่อน่ะค่ะเสี่ย เลยว่าเอารถไปเองจะสะดวกกว่า
เสี่ยจะได้ ไม่ ต้องเสียเวลาไปส่งอินด้ วยไงคะ” หญิ งสาวบอกปั ดไป
อย่างนุ่มนวล ก่อนตัดโอกาสไม่ให้ อีกฝ่ ายโต้ แย้ งด้ วยการก้ าวขึน้ รถ
แล้ วขับนําหน้ ารถของอีกฝ่ ายไปจนถึงที่หมาย

ธานิ น ทร์ วางแก้ วน า้ เปล่ าลงบนโต๊ ะ แล้ วเอนหลังยกมื อ

กอดอก จับตามองภาพสองหนุ่มสาวที่กําลังนัง่ ลงตรงโต๊ ะมุมในสุดซึง่
อยู่เยือ้ งไปด้ านขวา มีโต๊ ะว่างกัน้ ข้ างอยู่เพียงโต๊ ะเดียว เมื่อฝ่ ายชาย
นัง่ หันหลังให้ เขาจึงได้ เห็นหน้ าฝ่ ายหญิงชัดเจน และตอนนีเ้ ธอก็เห็น
แล้ วว่ากําลังถูกเขาจับตามองอยู่
“อิ่มแล้ วหรื อคะคุณธานินทร์ ” เสียงคนตรงหน้ าทําให้ เจ้ าของ
ชื่อละสายตาจากจุดเดิมมาได้ ชวั่ ขณะ

~ 109 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อิ่มแล้ วครับ ครูโบว์ทานต่อเถอะครับ”

“แหม โบว์อายนะเนี่ย เป็ นผู้หญิงแต่กินจุกว่าผู้ชาย” สาวสวย
ผิวขาวรูปร่างอวบอัดแบบสาวเจ้ าเนื ้อบอกยิ ้มๆ
“เมื่อเช้ าผมทานสายน่ะครับ ก็เลยยังอิ่มอยู่”
“คุณธานินทร์ นี่เข้ าใจพูดรักษานํา้ ใจผู้หญิ ง นะคะ มิน่าสาวๆ
ถึงหลงกันทังเมื ้ อง งันโบว์
้ ไม่เกรงใจนะคะ”
“ครับ ตามสบาย”
ธานิ น ทร์ ยิ ม้ ให้ ค นรี บ ก้ ม หน้ า ก้ ม ตาทานอาหารต่อ ก่ อ นซัด
สายตากลับไปทางเดิม จึงเห็นว่าสาวสวยเจ้ าของรถป้ายทะเบียนคิตตี ้
สีชมพูก็กําลังมองเขาอยู่ ได้ สบตากันไม่เกินสามวินาทีเธอก็เหล่มอง
ไปด้ านข้ างแล้ วพูดคุยกับชายตรงหน้ าด้ วยสีหน้ าบุญไม่รับ แน่นอนว่า
เขารู้ จกั ผู้ชายคนนัน้ รู้ ด้วยว่ามีเมียและอีหนูเกลื่อนเมืองไปหมด แล้ ว
เธอมาอยู่ตรงนี ้กับผู้ชายอย่างเสี่ยวุฒิพงษ์ ด้วยเหตุผลอะไร
ชายหนุ่มนึกชอบใจที่แขกร่ วมโต๊ ะอาหารเที่ยงของเขาเป็ นคน
เจริ ญอาหาร ทําให้ เขาสามารถเฝ้ามองคนทัง้ คู่ต่อไปได้ อย่างใจเย็น
แม้ ไม่ได้ ยินเรื่ องราวที่ทงั ้ สองเจรจากันแต่สีหน้ าเคร่ งเครี ยดของฝ่ าย
หญิงก็บอกเขาได้ ว่าไม่ใช่เรื่ องที่ดีแน่ เธอส่งสายตามาทางเขาหลาย
ครัง้ ตาต่อตาสบประสานกันหลายหน สัญชาตญาณชายบอกว่ามัน
คือการส่งสัญญาณอะไรสักอย่างที่ เขากํ าลังพยายามแปลแบบไม่
เข้ าข้ างตัวเองมากเกินไป ไม่เช่นนันเขาคงต้ ้ องลุกขึ ้นไปหาเธอแน่

~ 110 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เรี ยบร้ อยค่ะ จะไปกันหรื อยังคะ” เสียงคนตรงหน้ าดังขึ ้นอีก

ครัง้
“เชิญคุณโบว์ก่อนเถอะครับ ผมขอโทรศัพท์หน่อย” บอกพลาง
คว้ าโทรศัพท์ออกมาประกอบคําอ้ าง เพราะสภาพตึงเครี ยดของโต๊ ะ
ด้ านหน้ าทําให้ ตดั ใจลุกจากไปไม่ลง ก็ไม่ร้ ูเพราะอะไร อาจเป็ นแววตา
ของผู้หญิงคนนันที ้ ่รัง้ เขาไว้
“งันโบว์
้ กลับไปทํางานก่อนเลยนะคะ เดี๋ยวเจ้ านายจะหาว่าอู้
ขอบคุณที่เลี ้ยงข้ าวนะคะเจ้ านาย” เธอขยิบตาให้ เจ้ านายหนุ่มรูปหล่อ
“ครับ เชิญตามสบาย”
ธานินทร์ ผายมือให้ ครู ใหญ่โรงเรี ยนอนุบาลเอกชนแห่งหนึ่งใน
เครื อวราเวศ เขาบังเอิญพบเธอหน้ าห้ องอาหาร จึงชวนมานัง่ ร่ วมโต๊ ะ
และคุยเรื่ องงานนอกรอบด้ วยกัน เมื่อแขกบังเอิญจากไปเขาก็ซัด
สายตากลับไปทางโต๊ ะเดิมอีกครัง้ แล้ วจับตานิ่งไปยังร่ างระหงที่กําลัง
ขยับกายลุกจากเก้ าอี ้เพื่อก้ าวตรงมาหาเขา
นางฟ้ามาโปรดหรื อไร ทําไมวันนี ้เธอขยันยัว่ เขาซะเหลือเกิน...

~ 111 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

7
ทอดสะพาน

“ฉันขอเข้ าห้ องนา้ หน่ อยนะคะ”

“เชิงๆ หวังว่ากลับมาเสี่ยคงได้ ฟังข่าวดีนะหนูอิง ” วุฒิพงษ์
ผายมือยิ ้มร่ า เชื่อว่าสิ่งที่เขาพูดไปวันนี ้คงทําให้ สาวสวยตรงหน้ าเลิก
เล่นตัวเสียที เมื่อขอกันดีๆ มันยากนักก็ต้องเปลี่ยนวิธีกนั บ้ าง
อินทิราพยายามวางสีหน้ าให้ ดีที่สดุ บอกให้ ตวั เองใจเย็นเข้ า
ไว้ เพราะพอจะมองเห็นทางหนีทีรอดในการแก้ ปัญหาเฉพาะหน้ าอยู่
หญิงสาวรวบรวมความกล้ าบังคับขาไม่ให้ สนั่ ขณะก้ าวเดินไปยังเป้า
สายตา ผู้ชายที่เธอรู้ ว่าเขาคือใคร ใหญ่แค่ไหน มีประโยชน์ต่อเธอใน
สถานการณ์ยามนี ้มากเพียงใด และที่สําคัญเขายังมีบางอย่างติดค้ าง
เธออยู่ การนัง่ สบตากันหลายต่อหลายครัง้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาทําให้
อินทิราตัดสินใจได้ เด็ดขาดว่าเขาต้ องช่วยเธอ
นามบัตรสีชมพูอ่อนถูกวางลงบนโต๊ ะตรงหน้ าชายหนุ่มที่เงย
ขึ ้นมองตอบทันที... ตาสบตา

~ 112 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ช่วยโทรหาฉันหน่อยนะคะ ตอนนี ้เลย”

ร่ างระหงเดินผ่านไปอย่างงามสง่าหลังเอ่ยคํานัน้ ถามหาทาง
ไปห้ องนํ ้าจากบริ กรแล้ วก้ าวต่อไปจนได้ มมุ เหมาะปลอดตาคนก่อนถึง
ทางแยกห้ องนํา้ ชายหญิง เธอไม่ได้ อยากเข้ าห้ องนํา้ แต่ต้องการถอย
มาตังหลั
้ กและหาตัวช่วยเท่านัน้
อินทิ ราคว้ าโทรศัพท์ ขึน้ มาจ้ องหน้ าจอ ภาวนาขอให้ มีเบอร์
แปลกใหม่โชว์ขึ ้นมาทีเถิด หญิงสาวรับรู้ ถึงอาการใจเต้ นแรงและมือที่
เย็นเฉียบ รอแล้ วรออีกคําภาวนาของเธอก็ไม่เป็ นผลเมื่อทุกอย่างยัง
เงียบกริ บ
“ขอให้ ช่วยแค่นีก้ ็ไม่ได้ แค่กดโทรศัพท์ มันจะยากอะไรหนัก
หนานะ กลัวเปลืองตังค์ เดี๋ยวฉันจ่ายให้ เอง” เธอบ่นพึมใส่หน้ าจอ
ก่อนต้ องสะดุ้งตกใจหันมองหลัง
“อยู่ใกล้ กนั แค่นี่ทําไมต้ องเปลืองตังค์คา่ โทรศัพท์ละ่ คุณ”
“คุณ” เขาตามมา! โอ้ ... เทพบุตรทรงโปรด วินาทีนีค้ ณ ุ หล่อ
ขึ ้นอีกร้ อยเท่าพันเท่าเลยรู้ไหม!
“ต้ องการให้ ช่วยอะไรครับ คุณอินทิรา” ธานินทร์ ยิ ้มถามคนตา
ค้ าง
ข้ อมู ล ที่ อ ยู่ บ นนามบั ต รทํ า ให้ เขารู้ อะไรเกี่ ย วกั บ ผู้ หญิ ง
ตรงหน้ ามากขึน้ ตําแหน่งกรรมการผู้จัดการบริ ษัทที่มีชื่อคล้ ายคลึง
เจ้ าของบอกเขาว่าเธอน่าจะเป็ นผู้หญิงเก่งคนหนึ่ง ซึง่ ก็ตรงกับบุคลิก

~ 113 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ภายนอกของเธอมากทีเดียว แต่นนั่ ก็ไม่ใช่เหตุผลที่เขาตัดสินใจลุกมา

หาเธอแทนการใช้ โทรศัพ ท์ แววตาที่ เกื อบจะเว้ าวอนกับนํ า้ เสียงที่
คล้ ายจะออดอ้ อนของเธอต่างหาก
“คือ...” คนคิดหนักชะงักคํา สิ่งที่ตงใจพู
ั ้ ดมันจะน่าเชื่อถือหรื อ
ตลกพิลึกสําหรั บผู้ชายตรงหน้ า แต่ก็แทบไม่มีทางไหนที่ดีกว่านีอ้ ีก
แล้ ว ในสถานการณ์ ตอนนีเ้ ธอต้ องการผู้ชายสักคนที่มีอิทธิ พลมาก
พอจะต่ อ กรกั บ เสี่ ย วุฒิ แ ละวศิ น ใครสั ก คนที่ ค้ ุม ครองชี วิ ต และ
ทรัพย์สินของเธอได้
“อย่าบอกนะว่าจะทวงรางวัล”
คําถามชี ้นํานันได้
้ ทําให้ คนมือแปดด้ านเริ่ มเห็นทางรอดโดยไม่
รู้ตวั
“ค่ะ จะว่าอย่างนันก็้ ได้ คือฉัน... ฉันชอบคุณ” เอาก็เอา ฉันจะ
จีบคุณล่ะนะ มันจะเป็ นแผนอ่อยอย่างฉลาดหรื อเปล่าไม่ร้ ู แต่ตอนนี ้
จะช้ าอยู่ไม่ได้ แล้ ว
“ชอบผม!” นี่เขาควรตกใจหรื อดีใจหนอ ผู้หญิงคนแรกที่วิ่งหนี
เขาแต่กลับตามไปหลอกหลอนในความฝั นหลายคํ่าคืนจู่ๆ มาโยน
สะพานโครมใหญ่ ใส่หน้ า นี่ คุณ เธอไม่ คิด จะศึก ษาศิล ปะการอ่อ ย
ผู้ชายมาก่อนเลยหรื อไง
“เอ่อ คือ... จะพูดยังไงดี คื อฉันต้ องการคุณ ฉันอยากให้ คุณ
ช่วยฉัน นะคะ ฉันต้ องการคุณจริ งๆ”

~ 114 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เดี๋ยวๆ คุณผู้หญิง ใจเย็นๆ ให้ เวลาผมตังตั ้ วหน่อย คุณทําผม

ขนลุกไปหมดแล้ ว”
เขารู้ สึก แบบนัน้ จริ ง ๆ ไอ้ คํ า ว่ า ชอบคุณ ต้ อ งการคุณ นี่ มัน
กระตุ้นต่อมจินตนาการไปไกลถึงใต้ ร่มผ้ า ไม่ใช่ไม่เคยถูกสาวสารภาพ
รัก แต่สําหรับรายนี ้มันดูไม่น่าเชื่อถือและประหลาดเกินไป เธอนัง่ หน้ า
เครี ยดอยู่กบั ผู้ชายอีกคนแล้ วเกิดนึกอยากจะสารภาพรักผู้ชายอีกคน
ขึ ้นมากระทันหันอย่างนันหรื ้ อ
“ตังตั
้ วอะไร คราวก่อนคุณจูบฉัน ฉันก็ยงั ไม่ทนั ตังตั ้ วเลยนะ”
“อ้ าว...”
“นะคะ ช่วยฉันหน่อย ตอนนี ้ฉันต้ องการคุณจริ งๆ”
“ต้ องการผม! ตอนนี ้นี่นะ”
“ค่ะ”
“เฮ้ ย! นี่อย่าบอกนะว่าคุณถูกไอ้ เสี่ยนันวางยา”
้
ถ้ าไม่เดาไปทางนี ้ก็ไม่ร้ ู จะเดาทางไหนแล้ ว จู่ๆ ผู้หญิงท่าทาง
กระวนกระวายมาบอกว่าต้ องการคุณ อยากได้ คณ ุ นี่ผ้ ชู ายร้ อยทังร้้ อย
คิดออกอยู่ประตูเดียว แต่วา่ เธอนัง่ เผชิญหน้ ากับเสี่ยวุฒิพงศ์อยู่อย่าง
นันไม่
้ สงั เกตุบ้างหรื อไงว่าถูกอีกฝ่ ายฉวยโอกาสใส่ยาในแก้ วนํ ้าตอน
ไหน ผู้หญิงสมัยนี ้ไม่ร้ ูจกั ระวังเนื ้อระวังตัวเอาเสียเลย อ่า... หรื อตอนที่
เธอกับเขาสบตากันบ่อยๆ อาจจะเป็ นโอกาสเหมาะที่อีกฝ่ ายจะลงมือ
เขาเองก็ไม่ได้ สงั เกตด้ วยสิวา่ ผู้ชายที่นงั่ หันหลังให้ มีพิรุธตอนไหนบ้ าง

~ 115 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เอ่อ... ชะ ใช่”
นี่เธอตัดสินใจผิดหรื อเปล่าที่รับสมอ้ าง แต่มนั ก็ฟังขึ ้นและชวน
คล้ อยตามมากกว่าเหตุผลร้ อยแปดประการที่กําลังวิ่งวุ่นอยู่ในหัวเธอ
ตอนนี ้ ไม่ร้ ู จะหยิบยกข้ ออ้ างไหน ไม่ร้ ู จะเรี ยบเรี ยงคําพูดแบบไหนให้
เขายอมช่วยให้ เธอหลุดพ้ น จากนํา้ มือของผู้ชายอีกคนที่กําลังนั่งรอ
คําตอบเรื่ องที่เธอต้ องปฏิเสธแน่ๆ แต่ถ้าปฏิเสธไป ไม่วนั นีห้ รื อพรุ่ งนี ้
เป็ นเรื่ องแน่ ตอนนี ้ขอแค่ได้ ถอยไปตังหลั ้ กโดยที่เสี่ยวุฒิพงษ์ ไม่คิดว่า
ถูกเธอปฏิเสธจนเจ็บแค้ นเป็ นพอ
‘เสี่ยสงสารหนูอิงน่า ถึงได้ ยื่นข้ อเสนอให้ เอาแบบนีล้ ่ ะกาน
เรามาร่ วมหุ้งส่วนกิจการกับหุ้งส่วนชีวิตกัน เสี่ยรั บรองได้ เลยว่าจะ
ดูแลหนูอิงอย่างดีที่สดุ ไม่ให้ อาวิงมันรังแกหนูได้ เลยคอยดู’
นัน่ เป็ นหนึ่งในหลายๆ ประโยคที่เสี่ยวุฒิพงษ์ พยายามหว่าน
ล้ อมเธอ หลังจากบอกว่าเงินก้ อนใหญ่ที่เธอให้ วศินไปนันหมดไปกั ้ บ
การใช้ หนีพ้ นันที่คาสิโนบนเกาะแห่งหนึ่งแถวชายแดนประเทศเพื่อน
บ้ าน และตอนนีว้ ศินก็กําลังจะกลับมาไถเงินก้ อนต่อไปจากเธอ แต่
เสี่ยวุฒิพงษ์ ร้ ูและสงสารเธอจึงอยากยื่นมือเข้ ามาช่วยเหลือ
อินทิราค่อนข้ างเชื่ อเรื่ องที่พี่ชายติดการพนันมีหนีส้ ิน้ ล้ นตัว
แต่เธอไม่เชื่อว่าข้ อเสนอที่เสี่ยวุฒิพงษ์ มาพูดกับเธอครัง้ นี ้วศินจะไม่ร้ ู
เห็นเป็ นใจ บางทีสองคนนี ้อาจกําลังร่วมมือกันกลัน่ แกล้ งเธอก็ได้ เสี่ย
วุฒิพงษ์ อาจฉวยโอกาสทําตัวเป็ นพ่อพระในสถานการณ์ที่เธอกําลัง

~ 116 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ตกที่นั่งลําบาก แต่เธอไม่อยากรับความช่วยเหลือจากเขาสักนิด ถ้ า
ต้ องเลือก เธอขอเลือกผู้ชายที่อยู่ตรงหน้ าดีกว่า อย่างน้ อยที่สดุ เขาก็
โสด มีอิทธิพลมากกว่า และหล่อกว่าเสี่ยชราตัณหากลับนัน่ หลายขุม
“นี่ คุณ ว่าไง ผมถามว่ายาอะไรไม่ ได้ ยินหรื อไง” คําถามหา
ความมั่นใจจากธานิ นทร์ ถูกยิงตามมาอีกครั ง้ เมื่ออินทิราเอาแต่นิ่ง
เหม่อเหมือนไม่ได้ ยินคําถามของเขา... อาจจะเป็ นผลจากยา เขารู้ ว่า
ยาพวกนีม้ ีหลายแบบ การออกฤทธิ์กับผลข้ างเคียงมากน้ อยต่างกัน
ทัง้ ที่เป็ นสารเสพติดร้ ายแรง ยากล่อมประสาท ยากระตุ้นฮอร์ โมน
หรื อแม้ แต่ยาที่ใช้ ในการผสมพันธุ์ม้า
“ฉันไม่ร้ ู ” อินทิราหายใจแรงขึ ้น ใจเต้ นระสํ่า ตื่นเต้ น ไม่สบาย
ใจและกลัวไปหมด เธอไม่อยากโกหก แต่เมื่อสถานการณ์พาไปในทาง
นี ้แล้ วจะให้ กลับลําตอนนี ้ก็กระไรอยู่
“แล้ วกินเข้ าไปเยอะหรื อเปล่า”
เขาเชื่อว่าเธอคงไม่ร้ ู จริ งๆ แต่ท่าทางกระสับกระส่ายของเธอ
ทําให้ เขาเดาว่าน่าจะเป็ นสารเสพติดที่ออกฤทธิ์กระตุ้นประสาทหรื อที่
เรี ยกกันว่า ยาอี ยาเลิฟ ผู้เสพยาพวกนี ้ในระยะแรกจะมีอาการตื่นตัว
ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตวั เองได้ ซึง่ ง่ายต่อการถูกล่วงละเมิดทาง
เพศ อดีตนักท่องราตรี อย่างเขาถึงไม่เคยลองแต่เคยเรี ยนรู้
ธานินทร์ กวาดตามองสํารวจทั่วร่ างงามพลางคิดทบทวนว่า
หลังจากนีเ้ ขามีงานเร่ งด่วนสําคัญอะไรหรื อเปล่า ถ้ าต้ องพลีกายให้

~ 117 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ผู้หญิงคนนี ้ล่วงละเมิดทางเพศจริ งๆ คงใช้ เวลาไม่น้อย

“ฉันไม่ร้ ู”
“ผมหมายถึง นํ ้าแก้ วที่คณ
ุ สงสัยว่าจะมียาน่ะ กินเข้ าไปเยอะ
หรื อเปล่า”
“ไม่คะ่ ไม่เยอะ” เลือกส่วนน้ อยไว้ ก่อน เพราะถ้ าตอบว่าเยอะ
นี่คงต้ องแสดงอาการเมายาออกไปให้ เขาเห็นใช่ไหม ก็เธอไม่ร้ ู นี่ว่า
ต้ องแสดงออกอย่างไรให้ ใกล้ เคียง เคยรู้ มาบ้ างว่าคนถูกวางยาพวกนี ้
จะคอแห้ ง กระหายนํ ้า ตัวร้ อน วูบวาบ ร่ างกายต้ องการเรื่ องอย่างว่า !
แต่เธอยังไม่อยากเสียตัวตอนนี ้นะ!
“โอเค ตอนนี ้คุณยังพอทนไหวใช่ไหม”
“น่าจะไหวค่ะ” อินทิราพยักหน้ ารับคําเบาๆ ไหวไม่ไหวไม่ร้ ู แต่
จะพยายามไหวก็แล้ วกัน
“อยากให้ ผมช่วยจัดให้ สกั รอบก่อนไหม”
คนฟั งถึงกับเบิกตากว้ างกับคําถามนี ้ แล้ วใบหน้ าขาวนวลก็
เริ่ มแดงซ่านร้ อนผ่าวในประโยคต่อไป
“แค่ ภ ายนอกก็ ไ ด้ คุณ จะได้ ไ ม่ ก ระวนกระวายนัก ไป! ใน
ห้ องนํ ้าล่ะกัน”
“เอ่อ... มะ ไม่เป็ นไรคะ ยังไม่ต้องก็ได้ ฉันไม่ เอ่อคือ... ฉันไม่
ชอบห้ องนํา้ ” รี บขยับถอยห่างเมื่อมือใหญ่ยื่นมาหาในท่าเตรี ยมโอบ
ไหล่

~ 118 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อืม... งันพอทนไหวนะ”
้
“ค่ะ ไหวๆ”
“ดี งันรออยู
้ ่ตรงนี ้ เดี๋ยวผมออกไปเคลียร์ ข้างนอกก่อน”
“จะเคลียร์ อะไรคะ” เธอรี บคว้ าท่อนแขนเขาไว้ เมื่ออีกฝ่ ายหัน
ตัวกลับ ธานินทร์ ก้มมองสองมือบางที่เกาะกระชับอยู่บนท่อนแขนของ
เขา แม้ จะมี แ ขนเสื อ้ กัน้ สัม ผั ส เนื อ้ ต่ อ เนื อ้ แต่ แ รงสั่น ไออุ่น และ
กระแสไฟลึกลับกลับส่งผลตรงต่อความรู้สกึ ได้ ไม่ยากเย็น สายตาของ
อินทิรามองจ้ องไปยังตําแหน่งเดียวกันก่อนจะเงยขึน้ มองหน้ าคนที่
กําลังรอจังหวะสบตาอยู่
“มือคุณสัน่ ” เสียงทุ้มตํ่ากระซิบมา พาให้ คนมือสัน่ ยิ่งใจสัน่
“เอ่อ...” ก็ฉนั ตื่นเต้ นจะไม่ให้ สนั่ ยังไงไหว
“ผมว่าคุณอยู่คนเดียวไม่ได้ แล้ วแหละ งันไปกั ้ บผม” แค่ได้ เห็น
เธอเผยอริ มฝี ปากทําตาปรอยเขาก็ตดั สินใจรัง้ แขนหมายพาคนเกาะ
กุมไปด้ วยกัน คิดว่าถ้ าปล่อยคนสวยอารมณ์เปลี่ยวไว้ ตรงนี ้ มีหวังไม่
เหลือตกถึงท้ องเขาแน่
“แต่..” เธอฉุดแขนเขาไว้ อีกครัง้
“มาเถอะน่า ให้ ผมจัดการเอง” ใช้ อีกมือมาช่วยจับจูงให้ คนทํา
ตัวแข็งทื่อต้ องขยับขา
“คุณจะจัดการยังไง” อินทิรายังพยายามเหนี่ยวรัง้ อยากรู้
แผนการของอีกฝ่ ายว่าจะเข้ าทางเธอหรื อจะยิ่งทําให้ เรื่ องบานปลาย

~ 119 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ไปกันใหญ่โต
ธานินทร์ ปลดมือบางทัง้ สองออกจากท่อนแขนแล้ วเปลี่ยนไป
โอบไหล่ม นไว้ ในครอบครอง ก้ มหน้ าพูดด้ วยแบบเป็ นการเป็ นงาน
ตามสไตล์ นักธุร กิ จใหญ่ ที่ มักจะเป็ นผู้ชีข้ าดและมี อํานาจเหนื อสุด
เสมอ แต่ก็ยังไม่วายเกลี่ยปลายนิว้ หัวแม่มือไล้ หัวไหล่มนเล่น แม้ จะ
แค่บนเนื ้อผ้ าก็ยงั ดีกว่าจับนิ่งๆ
“ถ้ าอยากให้ ผมช่วยก็เชื่อใจผม ร่วมมือกับผม ตกลงมัย” ้
“คะ ตกลง...ก็ได้ ”
จะออกหัวออกก้ อยก็ช่างก่อน ลองเชื่อในความสามารถของ
ผู้ชายคนนี ้ดูสกั ครัง้ เพราะตอนนี ้แววตาเด็ดเดี่ยวและรัศมีบางอย่างที่
แผ่พลังออกมาจากบุคลิกของเขาทําให้ เธอนึกอยากจะใช้ โอกาสนี ้ลอง
ทอดสะพานอย่างฉลาดกับเจ้ าของฉายาเพลย์บอยพันล้ านดูสกั ตัง้

ธานินทร์ ปรั บท่ าจากโอบไหล่ ให้ อินทิราเป็ นฝ่ ายควงแขน

เขาอย่างแนบแน่นก่อนพาเดินออกไปสู่สายตาผู้คน แม้ เวลาจะเลย
เที่ยงมานับชั่วโมงแล้ วแต่ใครต่อใครก็ยังติดพันอยู่กับอาหารอร่ อย
และคู่ส นทนา มี หลายคนที่ เห็ นทัง้ สองเดิน ออกมาจากมุมห้ องนํ า้
ด้ วยกันก็หนั มองตามไปเรื่ อย จนตอนนี ้สายตาแทบทุกคู่ที่เหลียวมอง
ตามกํ าลังให้ ความสนใจกับภาพที่ เห็น... ธานิ นทร์ วราเวศกุล นัก
ธุรกิจหนุ่มชื่อกระฉ่อนกับสาวสวยบุคลิกดีควงแขนตรงไปยังโต๊ ะที่เสี่ย

~ 120 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

วุฒิพงษ์ นั่งอยู่ และอาจเป็ นไปได้ ว่าจะมีสกั คนสองคนที่ร้ ู จักหน้ าค่า

ตาของ อินทิรา หวันวัฒนา เช่นกัน
“สวัสดีครับเสี่ยวุฒิ” เสียงเข้ มเอ่ยทักคนนัง่ หันหลังให้
“อ้ า... สวัสดีครั บคุงธานิง” คนเผลออ้ าปากค้ างรี บขยับกาย
ลุกขึ ้นหันตัวไปเผชิญหน้ า
“อ้ า... แล้ วนี่อาหนูอิงเป็ นอะไรครับ”
อินทิ ราชํ าเลืองมองหน้ าเสี่ ยวุฒิพงษ์ เ พี ยงเสีย้ ววิ นาที ก่อ น
เอียงหน้ าซบแนบหัวไหล่หนา รอลุ้นฟั งคําตอบจากคนที่ บอกว่าจะ
จัดการทุกอย่างเอง
“นั่นสิครับ ผมก็อยากรู้ ว่าเธอเป็ นอะไร อาการอย่างนีค้ งต้ อง
พาไปตรวจให้ ละเอียดซะหน่อย”
“อ้ อ ไม่ เ ป็ นไรคั บ เธอมากั บ ผม เดี๋ ย วผมจั ด การเอง ”
กระตือรื อร้ นรี บยื่นมือไปหา แต่เจ้ าของท่อนแขนแกร่ งกลับขยับกาย
เข้ ามาขวาง ไม่ปล่อยให้ ปลายนิ ้วผู้ชายตรงหน้ ายื่นมาแตะต้ องผู้หญิง
ในครอบครองของตน
“ไม่เป็ นไรครับ พอดีผมมีนดั กับเธอต่ออยู่แล้ วก็เลยว่าจะรับตัว
ไปเลย แต่เห็นเสี่ยยังนั่งอยู่เลยแวะมาบอกจะได้ ไม่เสียเวลารอเก้ อ
เชิญเสี่ยทานอาหารต่อตามสบายนะครับ”
“อ่าง... เอ่อ จะเอาอย่างนัน้ หรื อครับ พอดีผมกับหนูอิงยังคุย
ธุระกันไม่เรี ยบร้ อยเลย” คนเริ่ มอารมณ์กรุ่ นๆ ที่เห็นเหยื่อที่ลงทุนตก

~ 121 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เบ็ด ไว้ อ ย่ า งดิ บ ดี กํ า ลัง จะตกไปอยู่ใ นอุ้ง มื อ คนอื่ น แค่ดูต า ผู้ช าย

ด้ วยกันก็ร้ ูวา่ อะไรเป็ นอะไร ถึงความหล่อความรวยและอะไรอีกหลาย
อย่างเขาจะสู้หมอนี่ไม่ได้ แต่คนมาก่อนมันก็ต้องมีสิทธิ์ก่อนสิวะ
“ธุระ” ธานิ นทร์ เลิกคิว้ ให้ ค นพูดแล้ วหันมาทางคนข้ างกาย
“ธุระอะไรหรื อครับอิน สําคัญหรื อเปล่าจะคุยต่อไหม”
“เปล่าค่ะ” อินทิรารี บส่ายหน้ าแล้ วเผลอลงแรงบีบท่อนแขน
แน่นหนักขึน้ กว่าเดิม ส่งผลให้ ริมฝี ปากหยักบางของธานินทร์ กระตุ
กขึน้ อมยิม้ เดาได้ ไม่อยากว่าตอนนีเ้ ธอคงอยากจะบีบรั ดฟั ดเหวี่ยง
เขาไปทังตั้ วแล้ ว
“อืม... ถ้ าไม่สําคัญมาก ไว้ คอ่ ยคุยกันวันหลังก็แล้ วกันนะครับ
เสี่ยวุฒิ พอดีวา่ ธุระของเราสองคนนี่สําคัญมากทีเดียว เห็นทีจะชักช้ า
อยู่ไม่ได้ แล้ ว ยังไงผมขอตัวก่อนนะครับ ขอโทษแทนอินด้ วยที่ทําให้
เสี่ยเสียเวลา”
“อ่า... ก็ได้ ครั บ” ก็จะให้ ว่าอย่างไรในเมื่อคนตัดสินเบ็ดเสร็ จ
พาสาวในวงแขนหันหลังจากไปทันทีหลังพูดจบ
วุฒิพงษ์ นั่งขมวดคิว้ คิดหนัก สองคนนีไ้ ปรู้ จักมักจีก้ ันตัง้ แต่
เมื่อไหร่ ทําไมไม่ เคยได้ ยินวศินพูดถึง อะไรวะ... ตกลงผู้หญิ งโสดๆ
สวยๆ ที่ดดู ีมีสกุลในเมืองนี ้เป็ นต้ องเสร็จเพลย์บอยหนุ่มหน้ าหยกคนนี ้
ทุกรายเลยหรื อไง เหลือแต่พวกใจแตกบ้ านแตกมาให้ เขาแทะเล็ม
หรื อว่าอินทิราคิดจะจับผู้ชายคนนี ้ ฮึ... เธอไม่ร้ ู หรื อไงว่าเพลย์ บอย

~ 122 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

พันล้ านอย่าง ต้ า วราเวศ ไม่เคยจริ งจังกับผู้หญิงคนไหน

อาหนูอิงเอ้ ย... เห็นหนุ่มไฟแรงดีกว่าผู้ใหญ่หัวใจอุ่นๆ ไปได้
ชีชํ ้ามาเมื่อไหร่ เสี่ยไม่ปลอบแต่จะซํ ้าให้ ชํ ้ากว่าเดิมเลยนะจะบอกให้ !

รอดจากคนหนึ่งมาได้ แล้ วจะรอดจากคนนีไ้ ด้ หรื อเปล่ า

...อิน ทิ ร าเฝ้ าถามตัวเองตลอดเวลาที่ เดิ นควงแขนชายหนุ่มที่ เป็ น
ต้ นเหตุให้ เธอต้ องตกเป็ นเป้าสายตาคนทัง้ ห้ องอาหารและอาจจะ
รวมถึงอีก หลายคนที่ล็อบบี ้ด้ านหน้ า ช่วงเวลานีค้ งมีทงั ้ คนเช็คเอ้ าท์
และรอเช็คอิน ไหนจะพนักงานของโรงแรมที่ต้องรู้ จักผู้ชายคนนี ้ ไหน
จะคนที่อาจจะรู้จกั เธอเพราะเธอก็เคยมาใช้ บริ การทังห้ ้ องพัก ห้ องจัด
เลี ้ยงและห้ องอาหารที่นี่บอ่ ยครัง้
หญิ ง สาวค่ อ ยๆ ปล่ อ ยมื อ จากท่ อ นแขนแกร่ ง แต่ มั น ไม่
แนบเนียนพอเพราะร่างสูงหยุดเท้ าหันมามองหน้ าเธอทันที
“มีอะไรครับ”
“เอ่อ... รถฉันจอดอยู่ชนนีั ้ ้ค่ะ ยังไงเราแยกกันตรงนี ้ก็ได้ ”
หัวคิ ้วเข้ มย่นเข้ าหากันทันที ดวงตาสองชัน้ แบบแอบหลบใน
นิดๆ ของธานินทร์ กวาดมองทัว่ ร่างงามอย่างพินิจ วันนี ้ผู้หญิงที่เขายัง
ไม่ลืมเพราะเป็ นคนความจําดีใส่ชุดกระโปรงยาวแขนระบายสีเหลือง
นวล ขับผิวขาวผ่องของเธอให้ ยิ่งกระจ่างตา วงหน้ าเนียนใสแต่งเติม
สีสนั ชวนมอง กลิ่นกายหอมอ่อนๆ เรี ยกอารมณ์ปรารถนาจากผู้ชาย

~ 123 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ได้ ทกุ วัย

ไม่แปลกใจเลยที่เสี่ยเมียเผลออย่างวุฒิพงษ์ อยากจะเชยชม
ผู้หญิงคนนี ้ และไม่แปลกใจอี กเช่นกันที่เธอเลือกผละจากผู้ชายหุ่น
พะโล้ นนั่ มาขอความช่วยเหลือจากเขา เพราะไม่ว่าจะมองมุมไหนเขา
ก็มีภาษี ดีกว่าผู้ชายทุกคนในเมืองนีอ้ ยู่แล้ ว แต่นี่เธอพูดถึงเรื่ องอะไร
แยกกันตรงนี ้!
“หมายความว่ายังไง แยกกันตรงนี ้”
“คื อ ฉั น คิ ด ว่ า คุณ อาจจะมี ง านสํ า คัญ รออยู่ ฉั น ไม่ อ ยาก
รบกวนคุณน่ะค่ะ”
“แต่เมื่อกี ้คุณบอกว่าต้ องการผม” คิดจะเบี ้ยวกันแน่ๆ แต่ขอ
แกล้ งทําโง่หน่อยเถอะ เพราะผู้หญิงส่วนใหญ่จะสบายใจที่ได้ คิดว่า
ตัวเองฉลาดกว่าผู้ชาย
“ค่ะ เอ่อก็ต้องการให้ คณ ุ ช่วยกันฉันออกมาจากเสี่ยวุฒิพงษ์
นี่ไง”
“ทําไม คุณกลัวอะไรเสี่ยวุฒิพงษ์ หนักหนา ถ้ าไม่อยากนัง่ อยู่
กับเขาก็เดินออกมาเองได้ นี่”
หรี่ ตาจับสังเกตท่าทีของคู่สนทนาอย่างละเอียด และเริ่ มเห็น
อะไรบางอย่างที่ทําให้ ร้ ู ว่าตัวเองเผลอเชื่อผู้หญิงคนนี ้ง่ายไปเสียแล้ ว
ท่าทีของหญิงสาวเปลี่ยนไปจากเมื่อครู่ แม้ ยงั มีอาการกระวนกระวาย
ให้ สงั เกตุได้ แต่ดอู อกเลยว่าไม่ใช่เพราะถูกวางยาอย่างที่เขาเข้ าใจผิด

~ 124 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ไปแต่แรงแน่นอน เพราะถ้ าเธอถูกวางยาพรรค์อย่างว่าจริ งเธอคงไม่

คิดจะถอยห่างจากผู้ชายหนุ่ม แน่นที่เต็ม เปี่ ยมไปด้ วยพลังทางเพศ
อย่างเขาแน่นอน
“ค่ะ ก็จริ งของคุณ แต่เมื่อกี ้นี่ฉนั กลัวไงก็เลยคิดอะไรไม่ออก”
ก็ไม่เชิงคิดไม่ออก เธอรู้ ว่าถ้ าจู่ๆ ถ้ าเธอปฏิเสธเสี่ยวุฒิพงษ์
แล้ วเดินหนีมาดื ้อๆ ไม่วนั นี ้พรุ่งนี ้ต้ องเกิดเรื่ องไม่ดีตามมา แต่เมื่อเห็น
ตัว ช่ ว ยนั่ ง หน้ าหล่ อ รอให้ ขอความช่ ว ยเหลื อ อยู่ ทั ง้ คน มั น ก็ เ ป็ น
ทางเลือกที่ดีกว่าไม่ใช่หรื อ อย่างไรเสียการมีเขาเข้ ามามีส่วนร่ วมใน
ครัง้ นี ้ก็อาจจะทําให้ เสี่ยวุฒิพงษ์ เห็นว่าเธอกับผู้ชายคนนี ้รู้ จกั กัน และ
การที่เธอได้ เดินควงแขนเขาออกมาอย่างสง่างามก็อาจจะทําให้ เสี่ย
วุฒิพงษ์ คิดไปถึงไหนต่อไหนแล้ วก็ได้
“กลัว อะไร เสี่ย นัน้ จะทํ า อะไรคุณ ได้ นั่น มันห้ อ งอาหารใน
โรงแรมหกดาวกลางวันแสกๆ นะคุณ คนก็ออกเยอะแยะ”
“เอ่อ ก็ฉนั ...” เมื่อถูกต้ อนจนเกือบจนมุมก็พยายามคิดหาทาง
ออก แต่ทําไมมันช่างยากเย็น คงเพราะสายตาของคนตรงหน้ าทําให้
สมองเธอไม่คอ่ ยโลดแล่นกระมัง
“ตกลงคุณไม่ได้ ถกู วางยา” คนจับพิรุธได้ หลายข้ อสรุ ปชัดเจน
แล้ วอาการเผยอปากค้ างก่อนรี บขบเม้ ม อํ ้าอึง้ พูดผิดๆ ถูกๆ ของคน
ตรงหน้ าก็ทําให้ เขาอยากจะบดขยีร้ ิ มฝี ปากเต็มอิ่มสีชมพูระเรื่ อของ
เธอขึ ้นมาฉับพลัน ผู้หญิงโกหก! มันน่าลงโทษให้ เข็ดหลาบนัก

~ 125 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เอ่อ ก็ คงไม่ใช่ค่ะ ฉันอาจเข้ าใจผิดไปเอง” จะว่าเขาเป็ นคน

เสนอไอเดียนันขึ ้ ้นมาเองก็ไม่ได้ สีหน้ าแววตาเขาดูไม่เหมือนคนที่จะ
ยอมรั บ ความผิ ด ตัว เองง่ า ยๆ เลย ซึ่ ง จริ ง ๆ แล้ ว เขาก็ ไ ม่ ผิ ด เธอ
ต่างหากที่ฉวยโอกาสกับความไม่ร้ ูของเขา ฉะนันเธอยอมรั ้ บผิดเองจะ
ง่ายกว่า
“ฮึ!” ธานินทร์ ยกยิ ้มมุมปาก หรี่ ตามองสีหน้ าคนสํานึกผิดแล้ ว
ให้ ห มั่น เขี ย้ วอยากจะเคี ย้ วเนื อ้ นุ่ม ๆ ของเธอให้ แ หลกคาปากนัก
ผู้ หญิ ง คนนี ค้ ิ ด ได้ ยั ง ไงว่ า ผู้ ชายอย่ า งเขาจะช่ ว ยใครโดยไม่ ห วั ง
ผลตอบแทน!
“แต่ยงั ไงซะผมก็ช่วยกันคุณออกมาจากเสี่ยวุฒิพงษ์ ได้ แล้ ว”
“ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ”
“แค่ขอบคุณคงไม่พอ”
อิ น ทิ ร าตวั ด ตาขึ น้ มองหน้ าคนเหยี ย ดยิ ม้ น่ า ใจหาย เขา
หมายความว่ายังไงที่วา่ แค่ขอบคุณไม่พอ! จะมารยาทจัดกันไปหน่อย
แล้ ว ล่ ะ มั ง้ คราวก่ อ นเธอไม่ ติ ด ใจเอารางวัล ค่ า ช่ ว ยทํ า ให้ เ ขาได้
โทรศัพท์คืนเขาก็ไม่ยอม วันนี ้เขาช่วยเธอแบบที่ไม่ต้องลงทุนทําอะไร
มากเลยด้ วยซํ ้าแต่กลับต้ องการสิ่งตอบแทน แค่คําขอบคุณไม่รับ
“ถ้ าแค่ขอบคุณยังไม่พอ แล้ วคุณต้ องการอะไรขนาดไหน”
“ผมว่าคุณน่าจะรู้ ว่าผมต้ องการอะไร ขนาดไหน!”
แววตาแบบคนหิ ว จัด ที่ จ้อ งมายัง อาหารจานสวยทํ าให้ ค น

~ 126 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เผลอคิดว่าตัวเองเป็ นอาหารใจเสีย โตจนป่ านนีแ้ ล้ วทําไมเธอจะไม่ร้ ู

ว่าผู้ชายตรงหน้ ากําลังคิอะไร แต่เธอก็ร้ ู ใจตัวเองดีว่าจะไม่ยอมปล่อย
ให้ เหตุการณ์เช่นนัน้ เกิดขึ ้นอีก เธอไม่อยากมืออ่อนเท้ าอ่อน และไม่
อยากตัวอ่อนอยู่ในอ้ อมแขนของผู้ชายคนนี ้โดยไม่จําเป็ น ถึงตอนนี ้จะ
คิดว่าจําเป็ นต้ องผูกไมตรี กับเขาเข้ าไว้ แต่ยังไงซะก็คงไม่ใช่ด้วยวิธี
ผูกมัดร่ างกายเขาไว้ กับเธอแค่ชวั่ ครู่ ชวั่ ยาม เพราะถ้ าเป็ นเช่นนัน้ วัน
ไหนที่เขาหันหลังให้ เธอทุกอย่างก็เท่ากับสูญเปล่า
อินทิรามองแววตามุ่งมัน่ ของธานินทร์ แล้ วตัดสิ นใจว่าควรจะ
ถอยไปตังหลั ้ กก่อน ทําไมนะ พอเป็ นเรื่ องแบบนีเ้ ธอกลับตื่นเต้ นเกิน
เหตุ เหมือนคนขี ้แพ้ ขี ้ระแรงไม่ค่อยกล้ าตัดสินใจ ถ้ าเป็ นเรื่ องงานคง
ไม่คิดวกไปวนมาแบบนี ้ อาการแบบนี ้มันหมายถึงหัวใจของเธอกําลัง
เต้ นผิดจังหวะเพราะผู้ชายคนนีห้ รื อเปล่า กี่ปีมาแล้ วนะที่เธอไม่เคย
รู้สกึ อะไรแบบนี ้เวลาอยู่ใกล้ ผ้ ชู ายคนไหนเลย
“อิน”
เสียงเรี ยกเบาๆ ทําให้ คนเผลอใจลอยสะดุ้ง และเมื่อได้ เห็น
แววตามุ่งมัน่ พร้ อมมือใหญ่ที่ยื่นมาหา คนกําลังกลัวใจตัวเองก็รีบหัน
ซ้ า ยแลขวาแล้ ว ก้ า วถอยห่ า ง แต่ ก็ ยัง ช้ า กว่า อุ้ง มื อ ใหญ่ ที่ ค ว้ า จับ
ข้ อศอกเธอไว้ ได้ อย่างรวดเร็ว
“จะไปไหน”
“ก็ กลับบ้ าน”

~ 127 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ฮึ ง่ายไปมังครั
้ บ มาทางนีด้ ีกว่า” ว่าเสร็ จก็ลากร่ างระหงติด
มื อ ไปยัง ทิ ศ ทางตรงกัน ข้ า ม ล้ ม เลิ ก ความตัง้ ใจที่ จ ะพาเธอไปยัง
ห้ องพักพิเศษที่สํารองไว้ สําหรับรับรองแขกส่วนตัวซึง่ ต้ องใช้ ลิฟต์รวม
กับแขกทั่วไปของโรงแรม คิดว่าเขากับผู้หญิ งคนนีน้ ่ าจะต้ องเคลียร์
กันยาวกว่าการทํากิจกรรมที่ตงใจไว้ ั ้ แต่แรก
“นี่คณุ จะพาฉันไปไหน ไม่ไปนะ”
อินทิราโวยใส่คนจับลาก แต่พยายามขัดขืนเท่าไหร่ ธานินทร์ ก็
ไม่ ส น เขายังคงลากคนที่ อ ยู่ในกํ ามื อ มุ่งไปยังลิ ฟต์ ส่ว นบุคคลของ
ผู้บริ หารและเจ้ าหน้ าที่ระดับสูงบางคน ลิฟต์ตวั นี ้จะพาเลยชันห้ ้ องพัก
ปกติขึ ้นไปยังชัน้ ที่เป็ นสํานักงานใหญ่ของวราเว กรุ๊ ป สูงขึ ้นไปอีกจะ
เป็ นชัน้ ห้ องพักส่วนตัวของบุคคลระดับบริ หารในตระกูลวราเวศกุล
และแน่นอนว่าชัน้ บนสุดนันต้ ้ องเป็ นอาณาจักรส่วนตัวของ ธานินทร์
วราเวศกุล แต่เพียงผู้เดียว
“นี่... ปล่อยฉันนะคุณธานินทร์ ”
“อ้ อ! ตกลงว่าคุณรู้จกั ผม”
ร่ างสูงหยุดเท้ าหันกลับมาเลิกคิ ้วถามทันที รอยยิ ้มเหยียดฝุด
ขึ ้นที่ริมฝี ปากอย่างห้ ามไม่ได้ ที่แท้ ผ้ หู ญิงคนนี ้ก็ร้ ู จกั เขา แล้ วตอนแรก
ที่พบกันเธอแกล้ งทําเป็ นไม่ร้ ูจกั เขาทําไม เชิดใส่เขา ทําให้ เขาโมโหหัว
ฟั ดหัวเหวี่ยงอยู่คนเดียวเพื่ออะไร แต่วนั นี ้เธอกลับทําตรงกันข้ าม เดิน
เข้ าหา ให้ ท่า ยัว่ ยวน พอเขาเล่นด้ วยเข้ าหน่อยกลับยั่วโมโหด้ วยการ

~ 128 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ตังท่
้ าวิ่งหนี... นี่สินะ แผนยัว่ ให้ อยากแล้ วจากไป!
“ก็คนดังไม่ใช่เหรอ ฉันรู้จกั ไม่เห็นแปลกตรงไหน”
“อืม... จริ ง ผมมันคนดัง” คนดังครางรับพยักหน้ าช้ าๆ จับตา
มองหน้ าคนส่อพิ รุธเต็ม ที่ ผู้หญิ งคนนี น้ ี่ บางที ก็ดูเหมื อนสาวเก่ง มี
ความมัน่ ใจในตัวเองสูง แต่บางทีก็หลุกหลิกยังไงพิกล สงสัยมีชนักติด
หลังเยอะเลยร้ อนตัวกลัวเขาจะรู้ เห็นทีเขาต้ องเพิ่มงานให้ ตวั เองสัก
หน่อย ถึงเรื่ องส่วนตัวของผู้หญิงจะไม่เคยอยู่ในความสนใจของเขามา
ก่อน แต่พอเป็ นคนนี ้ก็ชกั อยากรู้ขึ ้นมาบ้ างแล้ ว
“ถ้ าอย่างนันคุ้ ณก็ต้องรู้สิวา่ คนอย่างผม ห้ ามใครขัดใจ” ว่าจบ
ก็ลากเจ้ าของท่อนแขนสลักเสลาไปหยุดอยู่หน้ าลิฟต์ได้ สําเร็ จเพราะ
ห่างกันแค่ไม่กี่ก้าว
“ฉั น ก็ แ ค่ ถ าม ว่ า คุณ จะพาฉั น ไปไหน” เธอส่ ง สายตาไม่
ไว้ วางใจไปยังคนยิม้ เหยียด แล้ วต้ องใจหล่นวูบเมื่ออีกฝ่ ายใช้ กําปั น้
ทุบปุ่ มเรี ยกลิฟต์ แน่นอนว่าประตูเปิ ดทันที
“ครัง้ ก่อนผมให้ รางวัลคุณแล้ ว คราวนี ้ทีคณ ุ ให้ รางวัลผมบ้ าง”
“ไม่นะ ไม่!” อินทิรายืนปั กหลักนิ่งเมื่อเดาได้ ทันทีว่าอะไรคือ
รางวัลที่เขาพูดถึง ร่ างงามไม่ยอมขยับตามแรงลากจูง และเมื่อธานิน
ทร์ ออกแรงฉุดเป็ นครั ง้ ที่สองหญิ งสาวก็ทิง้ ตัวลงนั่งกองกับพืน้ กอด
เข่าทําตัวแข็งแล้ วกรี ดร้ องเสียงดังราวกับฟ้าถล่ม
“ช่วยด้ วยยยย”

~ 129 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เฮ้ ! คุณ!” ธานินทร์ ร้องลัน่ เงยมองทางเดินที่ยงั ไม่มีวี่แววคน

นอก แล้ วตัดสินใจย่อกายลงไปอุ้มร่ างบนพืน้ เข้ าลิฟต์ราวกับยกก้ อน
หิ น... ก้ อ นหิ น ที่ ต่อให้ ต้องอุ้ม อยู่แบบนัน้ อีกสักชั่วโมงเขาก็ยิน ดี...
ผู้หญิงอะไร หน้ าก็สวย หุ่นก็ดี เนื ้อก็น่มุ ผิวก็เนียน แถมหอมกรุ่ นกลิ่น
ดอกไม้ ไปทัง้ เนือ้ ทัง้ ตัว ถ้ าได้ นอนคลอเคลียบนเตียงนุ่มๆ จะสุขลํา้
ขนาดไหนหนอ
“คุณธานินทร์ ปล่อยฉันนะ”
“กดชันบนสุ้ ด” พยักพเยิดไปทางปุ่ มหมายเลขบนสุด ตอนนี ้
ประตูลิฟต์ปิดเองโดยอัตโนมัติแล้ ว แต่ลิฟต์ยังไม่ขยับไปไหนเพราะ
เขาไม่มีมือกดปุ่ มเลือกชัน้
“ไม่!”
“งัน้ ปุ่ มเปิ ดประตู ผมจะอุ้ม คุณ กลับ ไปส่ ง ให้ เ สี่ ย วุฒิ พ งษ์
ป่ านนี ้น่าจะยังนัง่ ร้ องไห้ รอคุณอยู่”
“คุณ!”
“เลือก! ผมหรื อเสี่ยวุฒิ”

~ 130 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

8
ฉันเลือกคุณ

อินทิราตะลึงมองหน้ าคนตะคอกคาประกาศิต แววตา

ดุดันของผู้ชายหน้ าสวยทําให้ หัวใจเกือบหยุดเต้ นไปชั่วขณะ ไม่เชิง
หวาดกลัวแต่ตกใจมากกว่า ไม่นกึ ว่าเหตุการณ์มนั จะเลยเถิดมาถึงจุด
นี ้ นี่สวรรค์เข้ าข้ างเธอใช่ไหมถึงดลใจให้ ธานินทร์ ถามเธอแบบนัน้ เขา
คงมัน่ ใจว่าเธอไม่มีทางเลือกเสี่ยวุฒิพงษ์ เพราะไม่ว่าจะมองมุมไหน
เขาก็มีภาษี เหนือกว่าทุกด้ าน แต่เธอจะมั่นใจได้ อย่างไรว่าถ้ าเลือก
ธานินทร์ แล้ วทุกอย่างจะเป็ นไปตามที่หวังไว้
เขาจะดีกบั เธอ ห่วงใย เอาใจใส่และพร้ อมจะคุ้มครองดูแลเธอ
หรื อเปล่า ถ้ าเธอตอบว่าเลือกเขา เรื่ องมันจะไป ‘จบลง’ ที่เตียงแบบ
ผู้หญิงชัว่ ครู่ชวั่ ยาม หรื อจะ ‘เริ่ มต้ น’ ด้ วยการคบหากันในฐานะคนรัก
ที่อาจจะมีอนาคตร่วมกันในภายภาคหน้ า
แต่จะยังไงก็ช่าง เธอไม่ได้ ต้องการอะไรจากผู้ชายคนนี ้มากไป
กว่าผลประโยชน์ที่หวังจะได้ รับจากอิทธิพลของเขา และต่อให้ คิดอีกกี่

~ 131 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

รอบ ทบทวนอีกกี่ครัง้ คําตอบเดียวของเธอก็คือ...

“ฉัน เลื อ กคุณ ” เสี ย งตอบแม้ เ พี ย งแผ่ ว เบาก็ ส ามารถเรี ย ก
รอยยิ ม้ ที่ มุม ปากคนฟั ง ได้ ทัน ที แต่เพี ยงครู่ ก็ ต้อ งหดหายไปพร้ อม
อาการคิ ้วกระตุกด้ วยอีกคําที่ตามมา “แต่...”
“ทําไมต้ องมีแต่” ถามจบ ธานินทร์ ก็แทบกลอกตาเมื่อประตู
ลิฟต์เลื่อนเปิ ด เพราะมีคนกดเรี ยกจากด้ านนอก
“อุ๊ย! คุณธานินทร์ เอ่อ... ขอโทษค่ะ ขอโทษจริ งๆ คือติ๋มจะขึ ้น
ไปออฟฟิ ศค่ะ พอดีจะออกไปข้ างนอกกับคุณเกมแล้ วลืมเอกสาร”
พนักงานสาวซึ่งเป็ นเลขานุการของผู้จัดการฝ่ ายการตลาด
ละลํ่าละลักขอโทษพร้ อมคําอธิบายยืดยาว แต่ยงั ไม่วายเหล่มองสาว
สวยในอ้ อมแขนของซีอีโอหนุ่มรู ปหล่อ เธอรู้ อยู่ว่าเจ้ านายใหญ่คนนี ้มี
ผู้หญิงมากมาย แต่ก็ยงั ไม่เคยเห็นอยู่ในลักษณะนีก้ ับผู้หญิงคนไหน
เลยสักครั ง้ อย่างมากก็เดินควงแขนตามงานเลีย้ งหรื องานอีเว้ น ท์
ทัว่ ไป แต่คนนี ้กลับถูกอุ้มเสียแนบอก มองสบตาชนิดจมูกแทบจะชน
กัน แต่พอเธอเข้ ามาขัดจังหวะเท่านันก็ ้ ทําหน้ าเหลอหลาก่อนจะค่อยๆ
วางสาวเจ้ าลงอย่างนุ่มนวล
“เชิญครับ” ธานินทร์ ยอมปล่อยร่ างในอ้ อมแขนลงยืนข้ างกาย
แล้ วโอบไว้ แทน ก้ มมองหน้ าใช้ สายตากํากับให้ คนคิดขัดขืนต้ องเงียบ
กริ บ
แม้ สถานะปั จจุบนั บวกหน้ าตาวงศ์ตระกูลจะไม่เอื ้อให้ เขาทํา

~ 132 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ตัวบ้ าระหํ่าแบบคนดังไม่แคร์ สื่อ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีวิธีทําให้ ได้ มาซึง่ สิ่ง

ที่ต้องการ ประตูลิฟต์ปิดและเริ่ มเคลื่อนตัวขึ ้น ไม่ถึงสองนาทีส่วนเกิน
ก็ก้าวออกจากลิฟต์ในชัน้ ที่เป็ นสํานักงานใหญ่ของวราเวศ ธานินทร์
ไม่ ไ ด้ ส นใจจะยิ ม้ ตอบคนที่ หัน กลับ มายิ ม้ ให้ พ ลางเอ่ย คํ า ลาตาม
มารยาท เขาแค่เอื ้อมมือไปกดปุ่ มชันที ้ ่ต้องการ และไม่ทนั ที่ประตูลิฟต์
จะปิ ดสนิทเสียงหวานข้ างกายก็ดงั ขึ ้นตามคาด
“คุณธานินทร์ คะ” อินทิราตัง้ สติได้ แล้ วจึงเอ่ยออกไปด้ วย
นํ ้าเสียงอ่อนหวาน
สิ่ ง ที่ ธ านิ น ทร์ ทํ า ไปเมื่ อ ครู่ บ อกเธอว่ า เขาเป็ นคนที่ ใ ส่ ใ จ
ภาพลักษณ์ตวั เองอยู่ไม่น้อย ฉายาเพลย์บอยพันล้ านของผู้ชายคนนี ้
คงมาจากนิสยั เจ้ าชู้กบั ผู้หญิงไปเรื่ อย คงไม่รวมถึงความบ้ าระหํ่าหรื อ
ทําอะไรแบบไม่สนใจชื่อเสียงวงศ์ตระกูลเหมือนลูกคนรวยบางคนที่
เบ่งว่าพ่อข้ าใหญ่ ข้ าจะทําซะอย่างใครจะทําไม
อํานาจ บารมี และอิทธิพลของวราเวศ คงไม่ได้ มาจากการมี
ทรัพย์สินมหาศาลเพียงอย่างเดียว…
“ครับ” มุมปากบางยกยิ ้มอย่างชอบใจในนํ ้าเสียงที่ได้ ยิน เธอ
หวานมาเขาก็ยินดีหวานไป ใครๆ ก็ชอบพูดจาภาษาดอกไม้ กันอยู่
แล้ ว
“ถ้ าคุณต้ องการรางวัลตอบแทน ฉันให้ เป็ นจูบแบบครัง้ ก่อนได้
ไหมคะ”

~ 133 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แผ่นหลังกว้ างขยับไหวให้ กับสิ่งที่ได้ ยิน จะว่าเธอพูดตรงจน

เขาตกใจก็ ไ ม่ ใ ช่ แต่ กํ า ลัง สะดุด ใจที่ เ ธอรู้ จัก ดัก ทางเขาได้ อ ย่ า ง
แนบเนียนต่างหาก
“แล้ วคิดว่าผมต้ องการอะไรจากคุณ”
“ก็...”
“ไหนว่าเลือกผม หรื อจะเปลี่ยนใจกลับไปหาเสี่ยวุฒิ ” รี บดัก
คอก่อนที่หญิ งสาวจะสรรหาเหตุผลที่ฟังขึ ้นมาแย้ งจนไม่เข้ าทางเขา
ตอนนีร้ ้ ู แล้ วว่าจุดอ่อนของเธอคือเสี่ยวุฒิพงษ์ เขาก็ต้องเอาชื่อนี ้มาขู่
บ่อยๆ เธอจะได้ สํานึกอยู่ตลอดเวลาว่าผู้ชายหน้ าไหนก็ส้ คู นที่ยืนอยู่
ตรงหน้ าเธอไม่ได้
“ไม่ใช่นะ”
“แล้ วทําไมถึงให้ ผมมากกว่าจูบไม่ได้ ”
อินทิรานิ่งมองสบดวงตาสีเข้ มที่เปล่งประกายเจิดจ้ าท้ าทาย
ความรู้ สึกนึกคิด ผู้ชายคนนีก้ ําลังทําให้ เธออยากที่ จะทําอะไรต่อมิ
อะไรที่ไม่เคยทํามากขึ ้นเรื่ อยๆ แต่นาทีนีเ้ ธอไม่อยากคิดถึงแผนการ
หรื อ คํ า ว่า ผลประโยชน์ อี ก แล้ ว ถ้ า เธอเลื อ กคํ า ตอบที่ อ อกมาจาก
ความรู้สกึ จริ งๆ ของผู้หญิงคนหนึง่ เขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร
“เพราะมากกว่าจูบ มันควรมีคา่ มากกว่าจะเป็ นแค่รางวัลค่ะ”
คําตอบชัดๆ ช้ าๆ นัน้ ทําให้ ช ายหนุ่มตังใจมองหน้
้ าหญิ งสาว
มากกว่าที่มองอยู่แต่เดิม นี่กระมังเหตุผลฟั งขึน้ ที่เขาไม่อยากได้ ยิน

~ 134 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เพราะพอได้ ยินแล้ วเขาก็เถียงไม่ออก ไม่เชิงเถียงไม่ออกแต่เพราะคิด

ได้ วา่ เหตุผลแบบเข้ าข้ างตัวเองที่จะเอามาเถียงนัน่ จะทําให้ ผ้ หู ญิงคน
นี ้เสียความรู้สกึ
บ้ าชะมัด! ทําไมเขาต้ องคิดถึงความรู้สกึ ของเธอด้ วย...
ธานินทร์ ถอนใจเฮือกแต่ยงั ไม่ยอมละสายตาไปไหน เป็ นอินทิ
ราเสียอีกที่สะเทิ ้นอาย ผู้หญิงอย่างเธอไม่น่าจะก๋ากัน๋ พูดเรื่ องทํานอง
นีก้ ับผู้ชายได้ แต่ทุกถ้ อยคําที่พูดออกไปก็มาจากความรู้ สึกภายใน
ล้ วนๆ หญิงสาวมองสบตาตอบอยู่ครู่ ใหญ่ เมื่ อเขายังเงียบเธอก็ได้ แต่
เบือนหน้ าไปทางประตูลิฟต์ที่กําลังเปิ ดกว้ าง
สิ่ ง แรกที่ ป ะทะสายตาคื อ ท้ อ งฟ้ ากว้ า งผ่ า นผนัง กระจกใส
มองเห็นสระว่ายนํ ้าสีฟ้าสว่างสะท้ อนแสงแดดอยู่กลางลานกว้ างที่จดั
ตกแต่งไว้ ราวกับสวนนํ ้าลอยฟ้า
“ชัน้ นี เ้ ป็ นที่ พัก ส่ว นตัว ของผม” เสีย งนุ่ม เอ่ย ขึน้ กลบความ
เงียบ หวังจะลองเปิ ดประเด็นใหม่ให้ เข้ าทางตัวเองแต่อินทิราไม่หลวม
ตัว
“เรื่ องที่คณ ุ ช่วยฉันวันนี ้ มันควรได้ รางวัลมากกว่าจูบอย่างนัน้
หรื อคะ ขนาดฉันช่วยให้ คณ ุ ได้ โทรศัพท์คืน ฉันยังไม่เรี ยกร้ องจะเอา
อะไรจากคุณเลย และถ้ าพูดกันตรงๆ ก็คือคุณยังติดค้ างฉันอยู่ การที่
คุณช่วยฉันครัง้ นี ้น่าจะถือว่าเราหายกันแล้ ว ฉันไม่จําเป็ นต้ องให้ อะไร
ตอบแทนคุณอีก”

~ 135 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ธานินทร์ จับตามองใบหน้ าเนียนงามตลอดเวลาที่ฟังเธอพูด

บอกตัวเองไม่ถูกว่าเขาควรตัดสินใจอย่างไรต่อไป แต่ที่แน่ๆ เขาไม่
ชอบอาการลังเลใจของตัวเองเลย ความจริ งเขาควรยืนกระต่ายขา
เดียวยืนยันในสิ่งที่ต้องการ ผู้หญิงคนนีย้ วั่ โมโหเขาด้ วยการหลอกใช้
เธอไม่ ได้ ถูก เสี่ ยวุฒิ พงษ์ ว างยาแต่ต้ องการใช้ เ ขาเป็ นโล่กัน ตัว เอง
ออกมา จะด้ วยเหตุผลอะไรนัน่ เขาต้ องได้ ร้ ูสกั วัน
แต่นาทีนีค้ วรสัง่ สอนเธอเสียหน่อยว่าคนอย่าง ‘ต้ า วราเวศ’
ไม่ใช่ผ้ ชู ายที่ผ้ หู ญิงคิดจะลูบคมง่ายๆ แต่เสี ้ยวหนึ่งของความคิดกลับ
สะกิดบอกเขาว่า ถ้ าเขาวู่วามทําอะไรลงไปเพื่อให้ ได้ อะไรบางอย่าง
จากเธอมาในวันนี ้ อาจทําให้ เขาสูญเสียอะไรอีกหลายๆ อย่างที่ควร
จะได้ ในอนาคตไป...
ชายหนุ่มลอบเป่ าปาก ตัดใจจิ ้มนิ ้วไปที่ปมค้ ุ่ างลิฟต์แล้ วหันตัว
กลับมาเผชิญหน้ าแบบเต็มๆ ประสานแขนกอดอกแล้ วยิงคําถามใส่
อย่างคนที่จะไม่มีวนั ยอมให้ ใครแบบเสียท่า... คนอย่างเขา ถ้ าจะยอม
ก็ต้องยอมแบบไม่เสียเปล่า
“แล้ วถ้ าผมต้ องการมากกว่าจูบ ผมต้ องทํายังไง”
ร่างกายเขาเรี ยกร้ องมาแบบนัน้ เชื่อเกินร้ อยว่าผู้ชายหน้ าไหน
ได้ อยู่ใกล้ ผ้ หู ญิงที่มีรูปร่ างยัว่ ยวน หน้ าตาสะสวย แถมกลิ่นกายหอม
ละมุน เช่ นเธอคนนี ย้ ่อ มปรารถนาที่ จะเชยชม ขนาดคนที่ มี ทัง้ เมี ย
หลวงเมียน้ อยและอีหนูมากมายอย่างเสี่ยวุฒิพงษ์ ยงั แสดงออกขนาด

~ 136 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

นัน้ แล้ วทําไมหนุ่มโสดที่มีกําลังทรัพย์และความสามารถมากพอที่จะ

เสนอให้ อย่างเขาจะแสดงออกบ้ างไม่ได้
“ออกจากลิฟต์ แล้ วปล่อยให้ ฉนั ลงไปข้ างล่างคนเดียว”
“แล้ วหลังจากนัน” ้ เขาถามจ้ องตา ถึงจะแปลกใจในคําตอบที่
ได้ ยินแต่ไม่เผลอแสดงออกให้ เธอรู้
“คุณรู้ จักฉันแล้ วนี่คะ มีทงั ้ เบอร์ โทรและที่อยู่บริ ษัท ” อินทิรา
สบตาตอบ ตามด้ วยรอยยิ ้มแบบที่ตอ่ ให้ คนมองจะความจําดีแค่ไหนก็
คงลืมตัวไปชัว่ ขณะว่ากําลังคิดอะไรอยู่
ธานินทร์ ก็เผลอไผลไปไม่น้อย เขาไม่เคยคิดว่าจะมีช่วงเวลานี ้
เกิดขึ ้นกับตัวเอง ความรู้ สกึ ที่คล้ ายก้ าวหล่นลงเหวหรื อพูดตรงๆ ก็คือ
ตกหลุมรักผู้หญิ งสักคนมันไม่เคยถูกบันทึกไว้ ในกล่องความทรงจํา
ของเขา แต่ตอนนี ต้ ้ องยอมรั บกับ ตัวเองว่ามันเกิ ด ขึน้ แล้ ว แรงเต้ น
กระหนํ่าที่หน้ าอกข้ างซ้ ายเป็ นข้ อพิสจู น์ที่เชื่อถือได้ ความรู้ สกึ วูบวาบ
ไปทัว่ กายก็ช่วยยืนยันได้ อีกแรง
ร่างกายเขากําลังปรารถนาผู้หญิงคนนี ้ แต่หวั ใจก็กระซิบบอก
ว่าให้ ‘รอ’
“จริ งของคุณ” ชายหนุ่มพยักหน้ ายอมรั บแล้ วก้ าวเข้ าไปจับ
สองไหล่มนไว้ เกลี่ยไล้ นิว้ หัวแม่มือ เบาๆ รอจนหญิงสาวเงยหน้ าขึน้
มองสบตา
“ถ้ าอย่างนัน้ ผมขอจูบ... จูบที่ไม่ใช่รางวัล แต่เป็ นการให้ โดย

~ 137 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เสน่หา ได้ ไหม”

อินทิราไม่ร้ ูวา่ เธอต้ องตอบคําถามหรื อควรทําอย่างไร จึงได้ แต่
นิ่ง รอคอย มองสบดวงตาที่อยู่เบื ้องหน้ าและกําลังเคลื่อนเข้ ามาใกล้
อย่างใจเย็น จนเมื่อไออุ่นเป่ ารดริ มฝี ปากจึงค่อยหลุบเปลือกตาลงตํ่า
เผยอริ มฝี ปากขึ ้นรับสัมผัสที่ทาบทับลงมาแผ่วพลิ ้ว...
จุมพิตที่เกิดขึ ้นจากความเต็มใจและไร้ เงื่อนไข ช่างอ่อนละมุน
อุ่นซ่านไปถึงทรวงใน แรงกดประทับสลักลงลึก ติดตรึ งแนบแน่นรา
วจะสื่อให้ ผ้ ูรับสัม ผัสรู้ ถึงเจตนาซ่อนเร้ น ไอร้ อนรุ่ มในกายชายโหม
กระพือหนักเมื่อปลายลิ ้นสากได้ ละเลียดความเนียนนุ่มหวานฉํ่าของ
ปลายลิ ้นสาว ร่ างใหญ่เกร็ งสะท้ านจากการข่มกลันอารมณ์ ้ ในขณะที่
ร่ างบางไหวสะเทิ ้นจากความรู้ สึกหวิวหวาม ชัว่ อึดใจใหญ่กว่าจุมพิต
หนักหน่วงจะผ่อนแรงลงจนเหลือไว้ เพียงการเกลี่ยไล้ เพื่อคงสัมผัส
แผ่วพลิว้ ที่ไม่อยากผละจาก คลอเคลียอยู่เช่นนัน้ ราวกับจะเว้ าวอน
อ้ อนขอให้ คนปากนิ่มใจอ่อน
“อิน...” เสียงครางแผ่วเบาทําให้ อินทิรารู้ สึกตัวตื่นจากวังวน
เสน่หา คิดได้ ว่าเธอควรจะเป็ นฝ่ ายถอยห่างออกมาเมื่อเขาหยิบยื่น
โอกาสให้ ถ้ าขืนปล่อยให้ ปากต่อปากยังคลอเคลียกันอยู่แบบนี ้ มีหวัง
เสียงอ้ อนอ่อนหวานและแววตาอ่อนโยนของธานินทร์ คงทําให้ เธออ่อน
ปวกเปี ยกไปจนได้ ...
หญิงสาวขยับกายออกห่าง ซึง่ ธานินทร์ ก็ต้องยอมปล่อยแม้ จะ

~ 138 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เสียดายแค่ไหนก็ตาม
“ฉันไปนะคะ” เธอก้ าวถอยห่างได้ เพียงก้ าว หลังก็ชนผนังลิฟต์
เสียแล้ ว
“แล้ วผมจะโทรหา”
“ค่ะ... ฉันจะรอ”
“รับรองว่าไม่ต้องรอนานครับ”
รอยยิ ม้ ที่ มุม ปากของเพลย์ บ อยหนุ่มครั ง้ นี น้ ่ ามองกว่าครั ง้
ไหนๆ และมันทําให้ อินทิราอมยิ ้มเอียงอายตอบไปแบบที่ไม่เคยยิ ้มให้
ชายใดเช่นกัน
ร่างสูงหันไปกดปุ่ มยกเลิกคําสัง่ เดิมตามด้ วยปุ่ มชันล็ ้ อบบี ้ หัน
กลับมาเผชิญหน้ าหญิ งสาวแล้ วโน้ มศีรษะให้ เ ล็กน้ อยก่อนก้ าวถอย
หลังออกจากลิฟต์ไปช้ าๆ แต่ไม่ลงั เล อินทิรายังมีรอยยิ ้มแบบเดิมส่ง
ตอบไป ทังสองยื
้ นส่งยิ ้ม มองสบตากันอยู่เช่นนันจนกระทั
้ ง่ ประตูลิฟต์
ปิ ดสนิท
อะไรที่ไม่เคยคาดคิดว่าจะเกิดได้ เกิดขึ ้นแล้ ว...
นี่ไม่ใช่แผนทอดสะพานอย่างฉลาดเพราะมันไม่เคยมีอยู่ใน
ความคิดของเธอเลย แต่อินทิราบอกตัวเองว่า ถ้ าธานินทร์ โทรมาเธอ
จะไม่ปล่อยโอกาสให้ หลุดมือไปแน่ อย่างน้ อยตอนนี ้ธานินทร์ ก็น่าจะมี
ความรู้สกึ ดีๆ กับเธอ เหมือนที่เธอก็กําลังรู้สกึ เช่นนันกั
้ บเขา

~ 139 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ธานินทร์ ก้ าวไปหยุดชิดผนังกระจก หยิบกระดาษสีชมพู

อ่อนจากกระเป๋ าสูทด้ านในขึ ้นมามองนิ่งอยู่เช่นนัน้ คํานวณเวลาให้
ผ่านไปราวสิบนาทีก็คว้ าโทรศัพท์ขึ ้นมากดบันทึกหมายเลขพร้ อมชื่อ
ผู้หญิงคนใหม่ ชายหนุ่มไม่เคยนับว่ามีชื่อผู้หญิงกี่คนกี่หมายเลขอยู่ใน
หน่วยความจําของเครื่ อง แต่คิดว่าคนนี ้น่าจะได้ อยู่ในหน่วยความจํา
ของเขานานกว่าใคร
แค่จบู เดียววันนันเขายั
้ งจําเธอมาถึงทุกวันนี ้ และจูบเมื่อครู่ นี ้ก็
คงทํ าให้ เขาจดจํ าและปรารถนาจะได้ มากกว่าจูบของเธอไปอีกสัก
ระยะ หรื ออาจจะ...นานกว่านัน้
สัมผัสเนียนนุ่มและกลิ่นอ่อนละมุนของเธอทําให้ เขาลืมสัมผัส
ของผู้หญิ งอื่ น ไปสิน้ แต่ทุก ครั ง้ ที่ คิ ดถึงร่ างกายมัน ก็รํ่ า ร้ องหาทาง
ปลดปล่อย และผู้ชายอย่างเขาก็ไม่เคยพึง่ พานํ ้ามือตัวเองสําหรับเรื่ อง
นี ้ ในเมื่อยังมีผ้ หู ญิงมากมายที่รอโทรศัพท์จากเขาอยู่ แต่ใครจะรู้ว่าใน
ขณะที่ เ ขาแหงนหน้ าหลับ ตากระแทกร่ า งใส่ ผ้ ู หญิ ง คนหนึ่ ง เพื่ อ
ปลดปล่อยตัวเองออกจากความอัดอัน้ เขาเห็นใบหน้ าและมโนภาพ
เรื อนร่างเปลือยเปล่าของผู้หญิงคนไหนอยู่ในความมืด!
“อินทิรา” เสียงเรี ยกขานเบาๆ ดังขึ ้นก่อนปลายนิว้ จะแตะลง
ตรงตําแหน่งโทรออก ยกโทรศัพท์ขึ ้นแนบหู รอฟั งสัญญาณเรี ยกสาย
อยู่ไม่นานก็ได้ คลี่ยิ ้ม
“สวัสดีครับคุณอิน”

~ 140 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“สวัสดีคะ่ คุณธานินทร์ ”
“ต้ าครับ เรี ยกผมว่าต้ า”
“ค่ะคุณต้ า โทรมาเร็วจังเลยนะคะ”
“ก็ผมเป็ นห่วง อยากรู้วา่ คุณถึงรถโดยสวัสดิภาพหรื อเปล่า”
“ถึงแล้ วค่ะ นัง่ อยู่ในรถเรี ยบร้ อยแล้ ว”
“ดีครับ ขับรถดีๆ นะครับ”
“ค่ะ เอ่อ...”
“แล้ ว...”
“คุณพูดก่อนสิคะ”
“คุณจะพูดอะไร พูดก่อนก็ได้ ครับ”
“เปล่า ค่ะ ฉัน แค่จ ะถามว่ามี อ ะไรอีก ไหม ฉัน จะได้ ก ลับ ไป
ทํางาน” เธอถามไปปนเสียงหัวเราะ และได้ ยินอีกฝ่ ายหลุดหัวเราะ
ตอบมา เชื่อว่าตอนนี ้ต่างคนคงรู้สกึ ขําตัวเองที่กําลังทําตัวเหมือนหนุ่ม
สาวที่เพิ่งโทรศัพท์จีบกันใหม่ๆ
“มีครับ”
“อะไรคะ”
“อยากจูบคุณอีก”
“....” ไม่ แ ปลกใช่ ไ หมถ้ า เธอจะแยกเขี ย้ วใส่โ ทรศัพ ท์ แ ทน
คําตอบ
“อยากทํามากกว่าจูบด้ วย”

~ 141 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“....” ผู้ชายคนนี ้ เวลาคุยกับผู้หญิงนี่ไม่มีเรื่ องอื่นในสมองเลย

หรื อไงนะ แต่แปลกจังที่เธอกลับไม่เคือง
“ไม่ตอบ แสดงว่าอยากเหมือนกัน”
“คุณนี่ พอเถอะค่ะ ฉันจะกลับไปทํางานแล้ ว”
“ฮ่าๆ เลิกงานกี่โมง ผมไปหาได้ ไหม”
“อย่าเพิ่งเลยค่ะ มันเร็วไป”
“ถ้ าไม่เร็ วจะรู้ หรื อครับว่าใจร้ อน เครื่ องฟิ ตสตาร์ ทติดง่าย ติด
ทนติดนานด้ วยนะ อยากลองไหม”
“ยังไม่อยากค่ะ...”
“เฮ้ ยคุณ!”
“แค่นีก้ ่อนนะคะ อินต้ องรี บไปทํางานแล้ ว สวัสดีค่ะ ” รี บบอก
ปั ดปนเสียงหัวเราะแล้ วชิงวางหูก่อน ขืนต่อปากต่อคํานานกว่านี ้มีหวัง
ได้ วิ่งขึ ้นไปหาเขาแน่... ผู้ชายอะไร คารมสมเป็ นเพลย์บอยจริ งๆ อย่า
ยอมง่ายๆ เชียวนะอินทิรา ไม่งนหล่ ั ้ อนจะถูกเหมารวมเหมือนผู้หญิง
รายอื่นของเขาเอาง่ายๆ เธอจะไม่ยอมเหมือนใคร ถ้ าตัดสินใจจะเสีย
อะไรบางอย่าง เธอต้ องได้ อะไรบางอย่างคืนมาให้ ค้ มุ

นานกี่นาทีไม่ ร้ ู ท่ ชี ายหนุ่มยังยืนยิม้ อยู่กับโทรศัพท์ ความ

รู้ สกึ ภายในอุ่นซ่านอย่างประหลาดและมันกําลังกระตุ้นให้ ร่างกายรํ่ า
หาไออุน่ จากเรื อนร่างสตรี เขาไม่เคยคิดถึงผู้หญิงคนไหนแล้ วตื่นตัวได้

~ 142 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ง่ายดายขนาดนี ้ มันบ้ ามาก ช่างเหมือนหนุ่มน้ อยพี่เพิ่งริ อ่านแตะต้ อง

ผู้หญิงก่อนวัยอันควร
...ให้ ตาย แล้ วนี่เขาควรดับกระหายคลายอยากด้ วยวิธีไหนดี
ดวงตาสี เ ข้ ม ก้ ม ลงเพ่ ง มองหน้ า จอโทรศัพ ท์ กดไล่ ร ายชื่ อ
ผู้หญิ งคนแล้ วคนเล่าที่ เชื่อว่าถ้ ากดไปเบอร์ ไหนก็ไม่มีทางได้ ยินคํา
ปฏิเสธ แต่ทําไมปลายนิ ้วของเขากลับปฏิเสธที่จะกดลงไป ได้ แต่สไลด์
ต่อไปเรื่ อยๆ จนถึงเบอร์ ลา่ สุดที่เพิ่งโทรออกไปเมื่อครู่นี่เอง
“อย่าเป็ นแบบนี ้สิวะต้ า เสียการปกครองหมด” คนคิดได้ ส่าย
หน้ าส่งท้ ายให้ โทรศัพท์ แล้ วยัดใส่กระเป๋ า สูดหายใจเข้ าลึกเพื่ อข่ม
กลันความรู
้ ้ สกึ ภายในก่อนก้ าวเดินไปเรี ยกลิฟต์...
นี่มนั เวลาทํางาน เขาต้ องบอกตัวเองแบบนัน้ ตังใจทํ ้ างานอีก
ไม่กี่ชั่วโมงก็จะได้ ไปหาเธอแล้ ว ถึงเธอจะห้ ามก็ ช่างประไร ให้ เธอรู้ ไว้
ว่าเขาเป็ นพวกดื ้อเงียบนัน่ แหละดี... ร่ างสูงก้ าวย่างไปอย่างมัน่ คงไม่
ทันกี่ก้าวเสียงตุ๊ดๆ และแรงสัน่ ครื ดๆ ในกระเป๋ าก็ดงั ขึ ้น ชื่อของผู้หญิง
คนหนึง่ ที่เขาเกือบจะลืมไปแล้ วกําลังโชว์หรารอการกดรับสาย
“สวัสดีแพม”
“สวัสดีต้า ดีใจจังที่ต้ารับสาย นึกว่าจะลืมกันไปซะแล้ ว”
“มีอะไรหรื อเปล่า”
“พอดีแพมมาประชุมที่หาดใหญ่ เลยคิดว่าคืนนี ้ ถ้ าต้ าว่าง...”
หญิ ง สาวหยอดเสี ยงหวานแล้ วเว้ น ช่อ งไฟไว้ ใ ห้ อี ก ฝ่ ายต่อ เอาเอง

~ 143 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ตามใจชอบ เพราะล่อไปแค่นี ้เธอเชื่อว่ากิ๊กเก่าที่คบหาเป็ นเพื่อนนอน

คลายเครี ยดกันมานานกว่าสิบปี รู้ ดีว่าอะไรเป็ นอะไร แม้ ว่าปี สองปี ให้
หลังจะแทบไม่ได้ เจอกันเลยก็ตาม
“อืม...เสียดายจัง ผมนัดกินข้ าวเย็นกับแม่ไว้ แล้ ว ” ทัง้ ที่ไม่ได้
นัด แต่ทําไมเขาถึงนึกข้ ออ้ างนีข้ ึน้ มาได้ อย่างรวดเร็ ว ทัง้ ที่คืนนี เ้ ขา
น่าจะมีผ้ ูหญิ งสักคนมาช่วยผ่อนคลาย ต่อให้ ต้องมโนไปถึงใบหน้ า
และเรื อนร่างผู้หญิงอีกคนก็ช่าง
“แหม ก็ทานข้ าวเย็นกับแม่ก่อน แล้ วดึกๆ ค่อยออกมาดริ ง้ กัน
ก็ได้ นะๆ แพมจะไปรอที่เดอะคิส”
“เข้ าบ้ านแล้ วขี ้เกียจออกน่ะแพม ช่วงนีง้ านยุ่งด้ วย อยากหา
เวลาพักบ้ าง พรุ่งนี ้ก็มีประชุมเช้ า”
“มาแนวนี ก้ ับ แพมจนได้ มิ น่ า ได้ ยิ นใครๆ ก็ว่าตัง้ แต่ต้ ารั บ
ตําแหน่งใหญ่นี่เปลี่ยนเป็ นคนละคน”
“เปลี่ยนยังไง” ถามพลางส่ายหน้ าเดินเข้ าลิฟต์ กดเลขชัน้
สํานักงาน
“ใจร้ ายขึ ้นเป็ นกอง เห็นงานสําคัญกว่ากิ๊ก ” เธอหยุดฟั งว่าเขา
จะว่าอะไรตอบ แต่เมื่อได้ ยินแค่เสียงหัวเราะฮึๆ กับความเงียบก็ถอน
ใจเอ่ยต่อ “ถามจริ งเถอะต้ า ที่ รับผิ ดชอบงานมากขึน้ นี่ เครี ยดมาก
ไหม”
“ก็มีบ้าง”

~ 144 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“มิน่า แพมเคยได้ ยินว่าความเครี ยดทําให้ สมรรถภาพทางเพศ

ของผู้ชายถดถอย”
“ไม่ใช่แล้ ว!” เสียงครวญยาวพลางส่ายหน้ า นึกขําทัง้ ตัวเอง
และกิ๊กเก่าที่ไม่ได้ เจอกันนานนับปี เพราะเธอย้ ายไปทํางานที่กรุงเทพ
“อ๊ ะ งั น้ ก็ พิ สู จ น์ สิ ค ะว่ า ยั ง เครื่ องฟิ ตสตาร์ ทติ ด ง่ า ยอยู่
เหมือนเดิม”
“ฮึๆ อย่ายุกนั เลย ผมไม่วา่ งจะไปให้ พิสจู น์จริ งๆ”
“พูดเหมือนกําลังพยายามทําตัวน่ารัก อย่าบอกนะว่าพบคนที่
ทําให้ ต้าอยากเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้ ว” เธอเว้ นช่วงว่างรอคําตอบ แต่
ครัง้ นีไ้ ม่ได้ ยินแม้ เสียงหัวเราะตอบมา จึงถามต่อไปด้ วยความตกใจ
“นี่แพมเดาถูกเหรอต้ า ว้ า! อย่างนี ้แพมก็อดกินวีต้าก่อนนอนแล้ วล่ะสิ
ใครนะผู้หญิงคนนัน้ ชักอยากเห็นหน้ าล่ะ”
“ฮึ อย่าเดาเลย เสียเวลา แค่นี ้ก่อนนะแพม ผมต้ องทํางานแล้ ว
สวัสดีครับ”
ธานินทร์ เอ่ยตัดบทอย่างไพเราะก่อนก้ าวออกจากลิฟต์ เขาไม่
มีคําตอบให้ กิ๊กเก่า เพราะยังตอบตัวเองไม่ได้ เหมือนกันว่าทําไมเพลย์
บอยพันล้ านอย่างเขาถึงนึกอยากจะทําตัวน่ารักขึ ้นมาบ้ างแล้ ว

~ 145 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

9
ผมเมา

อินทิราออกจากบริ ษัทเร็ วกว่ าทุกวัน เธอตัดสินใจเข้ าไปดู

ที่โรงงานหลังจากพยายามติดต่อผู้รับเหมาทําบ่อบําบัดนํ ้าเสียหลาย
ครัง้ แต่ไร้ วี่แวว เหมือนเจตนาทิ ้งงานกลางคัน ทังที ้ ่เพิ่งรับเงินงวดแรก
ไปเมื่อไม่กี่วนั ก่อน ที่โรงงานไม่มีใครให้ คําตอบที่เธอสบายใจได้ เลย
หญิ งสาวพยายามติดต่อใครสักคนที่น่าจะมีคําตอบให้ เธอได้ อย่าง
น้ อยที่สดุ เธอก็อยากรู้ ว่าจะตามตัวเจ้ าของบริ ษัทรับเหมารายนีไ้ ด้ ที่
ไหน เพราะทังเบอร์ ้ โทรศัพท์และที่อยู่ที่เธอมีนนั่ ล้ วนแต่วา่ งเปล่า
“ลองถามเสี่ยวุฒิดสู ิครับคุณอิน เสี่ยวุฒิน่าจะรู้ จกั กับเจ้ าของ
บริ ษัทนะครับ”
นั่ น เป็ นคํ า แนะนํ า จากทนายความคนหนึ่ ง ที่ เ ธอไปขอ
คําปรึ กษาเบือ้ งต้ นด้ านกฎหมาย แค่ได้ ยินชื่อเสี่ยวุฒิพงษ์ อินทิราก็
รู้สกึ เหนื่อยใจจนไม่อยากทําอะไรต่อไปในเวลานี ้ หญิงสาวขับรถกลับ

~ 146 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

บ้ านช้ าๆ ปล่อยเวลาให้ ผ่านไปกับความครุ่ นคิด จนเวลาจวนสามทุ่ม

จึง ได้ จ อดรถลงหน้ า บ้ า นแล้ ว ถอนใจให้ ค วามเงี ยบสงัด แต่ทัน ที ที่
สายตาหันไปเห็นรถของวศินจอดอยู่ ก็ไม่อยากเข้ าบ้ านขึ ้นมาทันที
...หรื อผู้หญิ งตัวคนเดียวอย่างเธอ จะไร้ หนทางสู้รบปรบมือ
ผู้ชายเกเรพวกนันจริ ้ งๆ...
อินทิราก้ าวลงจากรถเดินตรงไปยังต้ นราตรี ที่สงู ท่วมศีรษะ สูด
กลิ่นหอมแรงเข้ าเต็มปอดเพื่อเรี ยกรวมกําลังใจ เอือ้ มมือไปแตะช่อ
ดอกเรี ยวเล็ก ราตรี ต้นนี ้พ่อเป็ นคนหาต้ นกล้ ามาให้ เธอลงมือปลูกด้ วย
ตัวเอง เมื่อไม่กี่ปีก่อนมันตํ่ากว่าหัวเข่าเธอ แต่ตอนนีส้ งู พ้ นศีรษะไป
เกือบเมตรแล้ ว
โทรศัพท์ในกระเป๋ าดังขึ ้น หญิงสาวสะดุ้งสุดตัว กลัวเหลือเกิน
ว่าจะเป็ นวศิ นหรื อเสี่ยวุฒิ พงษ์ โทรมาซํ า้ เติมข่มขู่อะไรอีก แต่ทว่า
ตัวอักษรภาษาอังกฤษที่บนั ทึกไว้ วา่ k’tar ก็ทําให้ เธอยิ ้มออก
“สวัสดีคะ่ คุณต้ า”
“สวัสดีครับ นี่ผมโทรมารบกวนเวลาส่วนตัวของคุณหรื อเปล่า”
“เปล่าค่ะ อินเพิ่งกลับถึงบ้ านค่ะ กําลังชมดอกไม้ อยู่ ” เธอหัน
ไปยิ ้มให้ ดอกราตรี ก่อนเด็ดดอกเล็กๆ หนึง่ ดอกมาถือไว้ แก้ เขิน
“ฮึ เพิ่งกลับถึงบ้ านหรื อครับ”
“ค่ะ มีอะไรหรื อเปล่าคะ” ที่ถามแบบนันเพราะรู
้ ้ สกึ ว่านํ ้าเสียง
เมื่อครู่ แปลกหูจากที่เคยได้ ยิน อย่างไรชอบกล กระแสบางอย่างที่

~ 147 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ส่งผ่านมาทางนํ ้าเสียงทําเอาเธอเกือบขนลุก
“ไม่มีอะไร้ ผมก็แค่อยากรู้วา่ คุณถึงบ้ านแล้ วหรื อยัง”
“อ๋อ ค่ะ ถึง แล้ ว พอดี วัน นี ต้ ิ ด ธุร ะข้ า งนอกเลยกลับ บ้ า นช้ า
หน่อย”
“ครับ แล้ วที่บ้านอยู่กบั ใคร”
“ก็คณ ุ แม่กบั พี่ชายค่ะ”
“แค่นน” ั้
“ค่ะ ก็มีคนรับใช้ กบั คนสวนด้ วย ทําไมหรื อคะ”
“ไม่ทําไม แค่สงสัยว่าคุณพูดถึงบ้ านหลังไหน”
“อิน มี บ้า นหลังเดี ยวคะ คงไม่ เหมื อนคุณ ที่ อาจจะมี หลาย
บ้ าน” เธอหยอดกลับอย่างพยายามอารมณ์ดี ทัง้ ที่อีกฝ่ ายเหมือนจะ
กําลังอารมณ์เสีย
“ช่าย ผมมันคนหลายบ้ าน มีบ้านใหญ่ บ้ านน้ อย บ้ านเล็กๆ
เยอะแยะไปหมด”
“พูดแบบนี ท้ ํ า ไมคะ” รู้ สึกว่า เขามาแปลก แปลกขึน้ เรื่ อ ยๆ
พูดจาแต่ละคําห้ วนๆ เหมือนประชดประชันอะไรอยู่
“ก็แค่อยากให้ คณ ุ รู้ ว่าผู้ชายอย่างผมมันเป็ นยังไง”
“ยังไง”
“เจ้ าชู้ เพลย์บอย หญิงเพียบ ฟั นแล้ วทิง้ มีเซ็กซ์ได้ กับผู้หญิง
ทุกคนที่ผมพอใจ และต่อให้ สวยราวกับนางฟ้านางสวรรค์ผมก็ไม่มีวนั

~ 148 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

จริ งจังด้ วย ผู้หญิ งเป็ นแค่ของเล่นบนเตียงสําหรั บผมเท่านัน้ เข้ าใจ

ไหมครับ”
“...” เธอเข้ าใจ แต่พดู อะไรไม่ออก เหมือนมีก้อนเนื ้อแข็งๆ พุง
ขึ ้นมาจุกแน่นอยู่เต็มลําคอ
...เกิดอะไรขึ ้น ทําไมจู่ๆ เขาต้ องโทรศัพท์มาพูดกับเธอแบบนี ้
ทังที
้ ่เมื่อเที่ยงทุกอย่างมันตรงกันข้ าม…
“ลาก่อนคุณอิน หวังว่าเราคงไม่ ต้องพบกันอีก อ้ อ... แต่ถ้า
อยากนอนกับผมสักครั ง้ ล่ะก็ โทรมาขอนะครับ เผื่อตรงกับช่วงที่ผม
ว่างพอจะไปเป็ นเพื่อนเล่นบนเตียงให้ คณ ุ ได้ บาย”
ดอกราตรี หลุดร่ วงจากมือ ก่อนนํา้ ตาหยดแรกจะไหลริ นอาบ
แก้ มแบบไม่ร้ ู ตวั ... อินทิราก้ มมองดอกไม้ บนพื ้นดินผ่านม่านนํา้ ตาที่
หลั่ง ทะลัก ออกมาอย่ า งน่ า โมโห ทํ า ไมเธอต้ อ งร้ องไห้ ทํ า ไมต้ อ ง
อ่อนแอ กะอีแค่ผ้ ชู ายบ้ าๆ คนหนึง่ ที่เธอแทบไม่ร้ ูจกั ด้ วยซํ ้า
...แต่มนั เกิดอะไรขึ ้น ทําไมเขาถึงได้ ...
“อิน ยื นทํ าอะไรอยู่ลูก ทํ าไมไม่ เข้ าบ้ า น ตากนํ า้ ค้ างนานๆ
เดี๋ยวก็ไม่สบายกันพอดี”
เสียงตะโกนเรี ยกจากมารดาทําให้ ร่างบางสะเทิ ้นไหว อินทิรา
รี บยกมือปาดนํ ้าตาทิง้ แล้ วสูดหายใจเข้ าลึก พยายามปรับอารมณ์ให้
สงบนิ่งโดยเร็ว
“ค่ะแม่” เธอตอบไปแค่นนั ้ แล้ วก้ าวข้ ามดอกไม้ บนพืน้ ดินไป

~ 149 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อย่างเด็ดเดี่ยว พอมารดาเอ่ยถามเรื่ องข้ าวปลาอาหารก็บอกแค่ ว่า

ทานมาจากข้ างนอกแล้ วและรี บขอตัวเข้ านอน มารดาก็ไม่ได้ เซ้ าซี่
อะไรมากนอกจากบอกเพียงว่า
“เมื่อเย็นเด็กที่อ่เู อารถของอินมาส่งให้ แล้ วนะ แต่พี่วินขอยืม
ไปใช้ ก่อน เห็นว่ารถเครื่ องไม่ค่อยดี พรุ่ งนี ้อินเรี ยกช่างมาดูรถให้ พี่เค้ า
หน่อยนะลูก”
“ได้ คะ่ แม่ อินไปนอนก่อนนะคะ”
อินทิ รารี บกลับเข้ าห้ อง ไม่ ส นใจกิ จกรรมนอนแช่นํา้ ที่โปรด
ปราน พยายามทําทุกอย่างอย่างรวดเร็วเพื่อจะได้ ขึ ้นไปนอนห่มผ้ าบน
เตียงเงียบๆ คนเดียว บอกตัวเองว่าอย่าคิดถึงใครหรื ออะไรทังนั ้ น้ เธอ
ต้ องนอนให้ หลับ พักผ่อนให้ มากๆ พรุ่งนี ้ยังมีอะไรอีกหลายอย่างรอให้
เธอเผชิญหน้ า ไม่วา่ จะเป็ นปั ญหาเรื่ องงานหรื อเรื่ องพี่ชาย...
เธอไม่ได้ คิด ไม่ได้ คิดอะไรแล้ วจริ งๆ แต่ทําไมนํ ้าตาถึงยังไหล
ริ น เพราะผู้ชายที่ชื่อธานินทร์ หรื อเพราะใจเธอเอง

ปึ ้ ก!
กํ า ปั ้น หนึ่ ง ทุ บ ลงบนพวงมาลั ย ก่ อ นที่ อี ก มื อ จะกดตั ด
สายโทรศัพ ท์ ผ้ ู หญิ ง คนแรกในโลกที่ เ ขาโทรหาถึ ง สองครั ง้ ในวัน
เดียวกัน โดยไม่มีความจําเป็ น ไม่ใช่เรื่ องงาน และที่สําคัญเธอยังไม่
เคยมาอยู่ใต้ ร่างเขาด้ วยซํ ้า แล้ วทําไมเขาต้ องมาใส่อารมณ์กับเรื่ อง

~ 150 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ของเธอด้ วย!
ธานินทร์ อยากคิดว่าสวรรค์เข้ าข้ างเขาที่ทําให้ ได้ มาเห็นภาพ
เมื่อครู่ และโชคดีที่เมื่อเย็นเขามีงานด่วนกะทันหันจึงไม่ได้ ไปเซอร์ ไพร์
อินทิราที่บริ ษัทตามที่ตงั ้ ใจไว้ กว่าจะเสร็ จงานก็ดึกดื่น แต่พอขับรถ
ออกถนนใหญ่ไม่นานก็เห็นซีดานสีขาวป้ายทะเบียนตุ๊กตาคิตตี ้สีชมพู
ที่มนั่ ใจเต็มร้ อยว่าเป็ นของอินทิรา เขาแกล้ งขับตามมาอย่างอารมณ์ดี
กะจะสะกดรอยตามไปให้ ถงึ บ้ าน
แต่ที่ไหนได้ บ้ านที่ รถของเธอเลี ้ยวเข้ าไปจอดกลับเป็ นบ้ านที่
เขารู้ดีวา่ เป็ นหนึง่ ในหลายๆ หลังของวุฒิพงษ์ !
ดวงตาสีเข้ มหรี่ มองไปยังเป้าสายตาเดิม ประตูบ้านหลังใหญ่
ที่ ปิ ดสนิ ท ลงหลัง จากรถของอิ นทิ ราขับ เข้ า ไป เขาจึงคว้ า โทรศัพ ท์
ขึ ้นมาโทรหาเธอ ก็แค่อยากถามให้ แน่ใจว่าเธอถึงบ้ านแล้ วใช่ไหม
...ให้ ตายเถอะ เธอเพิ่งกลับถึงบ้ าน แต่ยังมีหน้ ามาโกหกเขา
ว่าอยู่กับแม่และพี่ชาย ก็เห็นชัดๆ ว่าเพิ่งขับรถเข้ าไปในบ้ านหลังนัน้
อินทิรากับวุฒิพงษ์ มีอะไรเกี่ยวข้ องกัน และเรื่ องที่เกิดขึ ้นเมื่อเที่ยงนัน่
มันอะไร!
“จะไปไหนอีก!”
ภาพความเคลื่อนไหวตรงหน้ าทําให้ ธานินทร์ หลุดปากออกมา
รถของอินทิรากําลังเคลื่อนผ่านประตูแล้ วแล่นต่อไปในทิศตรงกันข้ าม
ชายหนุ่มขบฟั นเคลื่อนรถตามหลังไปห่างๆ บอกตัวเองว่า ไหนๆ วันนี ้

~ 151 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ก็เจอแต่เรื่ องบ้ าๆ แล้ ว ขอบ้ าระหํ่าทําอะไรแบบที่ไม่เคยทําดูสักวัน

เถอะวะ
ไม่ น านและไม่ ไ กลจนน่ า หงุด หงิ ด รถคัน หน้ า ก็ จ อดลงริ ม
ฟุต บาทหน้ า ลานเบี ย ร์ แ ห่ ง หนึ่ง ที่ จัด อยู่ใ นเกรดกลางๆ ชายหนุ่ม
พยายามข่มกลันความเดื
้ อดดาลในอก ไม่นกึ ไม่ฝันสักนิดว่าผู้หญิงที่ดู
หัวสูงมีการศึกษาอย่างอินทิราจะมาเที่ยวสถานที่แบบนี ้
“เฮ้ ย!” อีกครั ง้ กับความตกใจ แต่ครั ง้ นีม้ ันมากกว่าครั ง้ ก่อน
หลายเท่า เพราะได้ เห็นเต็มตาแล้ วว่าคนที่ก้าวลงมาจากรถคันนัน้
ไม่ใช่อินทิรา
ใครวะ... นัน่ คือคําถามที่ก้องอยู่ในหัว แต่สิ่งที่ตอบตัวเองได้ ก็
คือไอ้ หมอนัน่ จะเป็ นใครก็คงไม่ใช่ปัญหาใหญ่เท่าเมื่อครู่นี ้เขาพูดอะไร
กับอินทิราไปบ้ าง จําได้ ไม่หมด แต่ที่แน่ๆ มันแย่มาก เขาไม่เคยพูดจา
โหดร้ ายแบบนันกั ้ บผู้หญิงคนไหนเลย ผู้หญิงทุกคนรู้ ว่าเขาปากหวาน
แค่ไหน แต่ทําไมเมื่อครู่ถงึ ได้ พดู ออกไปด้ วยอารมณ์ฉนุ เฉียวขนาดนัน้
เขาโกรธ โมโห หงุดหงิด งุน่ ง่าน... อินทิราเป็ นผู้หญิงคนแรกที่
จุดชนวนความรู้ สึกใหม่ๆ ให้ ประดังประเดเข้ ามาในชีวิตภายในเวลา
แค่ไม่กี่ชวั่ โมง
“ซวยแล้ วไง”
ธานินทร์ เอนหลังหงายศีรษะโขกเบาะรถ หยิบโทรศัพท์ขึ ้นมา
จ้ องมองแล้ วถามตัวเองว่าเขายังพอจะมีหน้ าโทรกลับไปขอโทษเธอ

~ 152 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ตอนนี ้ไหม

เช้ านี อ้ ินทิร ายังจาเป็ นต้ องใช้ ร ถบิดาเพราะเมื่อคืนวศิน

ไม่ได้ กลับบ้ าน ป่ านนี ้แล้ วเธอยังไม่เห็นรถคันเก่งของตัวเองเลย หญิง
สาววนรถไปจอดในซอยด้ านหลังร้ านเหมือนเช่นทุกวัน เพราะฟุตบาธ
หน้ าร้ านไม่เหมาะสําหรับการจอดนานๆ ควรเว้ นว่างไว้ เผื่อให้ ลกู ค้ า
ตัวเองหรื อร้ านข้ างเคียงใช้ ประโยชน์ ซึง่ ตอนนี ้ก็มีรถหรูคนั หนึง่ จอดอยู่
แต่เช้ า
กุหลาบขาวช่อ ใหญ่ ที่วางอยู่บนโต๊ ะข้ า งบัน ไดสะดุด ตาคน
มาถึงทันทีที่เปิ ดประตูหลังร้ านเข้ ามา แต่หญิงสาวก็แค่เดินผ่านไปโดย
ไม่ได้ สนใจจะมองซํา้ คิดว่าไม่น่าจะเกี่ยวกับตน จนกระทั่งเสียงทัก
จากพนักงานด้ านหลังดังขึ ้น
“ดอกไม้ ของคุณอินนะคะ มีชายหนุ่มรู ปหล่อเอามาฝากให้ ตะ
กี ้นี่เองค่ะ”
“ของอินเหรอ” ความงงเกิดขึ ้นพร้ อมความหวาดหวัน่
ตอนนีจ้ ะไว้ ใจใครหรื ออะไรได้ บ้าง ดอกไม้ ช่อสวยจากหนุ่ม
ปริ ศนาที่ถกู ส่งมาให้ ทงที ั ้ ่ไม่ใช่เทศกาลพิเศษช่อนี ้ไม่น่าไว้ ใจสักนิด ถ้ า
เป็ นปี ใหม่หรื อวาเลนไทน์เธอจะไม่แปลกใจ เพราะผู้หญิงสวยมารยาท
ดีมีอัธยาศรั ยอย่างเธอย่อมมีผ้ ูชายแวะเวียนมาขายขนมจีบอยู่บ้าง
และพนักงานที่สนิทกันก็พอจะรู้ จักผู้ชายเหล่านัน้ แม้ นานวันเข้ าพอ

~ 153 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เธอไม่ค่อยสนใจใคร เอาแต่ก้ม หน้ าก้ มตาอยู่กับหลอดทดลองและ

กองดอกไม้ หนุ่มๆ เหล่านันก็ ้ คอ่ ยถอยห่างไปทีละคนสองคน
“ค่ะ ลองดูสิคะมีการ์ ดด้ วย ของใครน้ า ช่อใหญ้ ใหญ่ คนให้ ก็
ล้ อหล่อ” พนักงานสาวแกล้ งหยอกล้ อเจ้ านายคนสวย อินทิรายิม้ ให้
พนักงานที่สนิทกันราวกับเพื่อนเพราะทํางานด้ วยกันมาตังแต่ ้ เธอยัง
เป็ นนักศึกษา มือเรี ยวยื่นไปหยิบช่อกุหลาบขึ ้นพิศก่อนจับการ์ ดสีครี ม
ที่เป็ นแบบพับมาเปิ ดอ่าน

‘ผมขอโทษ เมื ่อคืนผมเมา’

ต้า

“…!” ก็คงมี แต่เขาที่เมาแล้ วพูดจาฉะฉานชัดถ้ อยชัดคํา จน

เธอจําได้ แม่นยํา!
อินทิ ร ากัด ฟั นกรอด กํ า ดอกไม้ ในมื อแน่น นึกทบทวนภาพ
ตัวเองที่นอนกอดหมอนร้ องไห้ จนตาบวมมาทัง้ คืนกับเหตุผลงี่เง่าที่
เขาเอามาอ้ างในเช้ านี ้ มนุษย์ผ้ ูชายคงที่ไม่ร้ ู เลยว่าความรู้ สึกในแง่ดี
และแง่ร้ายของผู้หญิงนันสร้ ้ างง่ายและทําลายง่ายได้ ไม่แพ้ กนั ตลอด
คํ่ า คื น ที่ ผ่ า นมา แง่ มุ ม ดี ๆ ที่ เ ธอเคยคิ ด ว่ า เขามี ก็ ถู ก แทนที่ ด้ วย
ภาพลักษณ์ร้ายๆ ที่เขาพูดกรอกหูเธอไปหมดแล้ ว
‘เจ้ าชู้ เพลย์บอย หญิงเพียบ ฟั นแล้ วทิง้ มีเซ็กซ์ได้ กับผู้หญิ ง

~ 154 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ทุกคนที่ผมพอใจ และต่อให้ สวยราวกับนางฟ้านางสวรรค์ผมก็ไม่มีวนั

จริ งจังด้ วย ผู้หญิ งเป็ นแค่ของเล่ นบนเตียงสําหรั บผมเท่านัน้ เข้ าใจ
ไหมครับ’
“ฉันเข้ าใจ”
หญิงสาวเชิดหน้ า ก้ าวออกจากร้ าน เดินมุ่งไปยังถังขยะที่อยู่
ห่างไปราวสี่คหู า แต่กลับต้ องชะงักเท้ าให้ กบั ร่ างสูงที่ยืนล้ วงกระเป๋ า
กางเกงพิงเบนซ์สปอร์ ต โรดสเตอร์ สีดําสุดหรู อยู่ถัดจากหน้ าร้ านเธอ
ไปเพียงคูหาเดียว ดวงตาสีเข้ มของธานินทร์ กําลังจับจ้ องมา ริ มฝี ปาก
เม้ มสนิทเป็ นเส้ นตรงไม่ปรากฎรอยยิม้ ที่มมุ ปากอย่างเคย อินทิราใช้
หางตาจิกมองไปเพียงครัง้ ก่อนเชิดหน้ าก้ าวเดินต่อ พอถึงถังขยะก็ทิ ้ง
ของในมือลงไปอย่างไม่ลงั เลแล้ วหันตัวกลับ
“ใจร้ ายจัง กับ ดอกไม้ ส วยๆ ก็ ทิ ง้ ได้ ล งคอ แล้ ว หนุ่ ม หล่อ ๆ
อย่างผมนี่ ทิ ้งลงหรื อเปล่าครับ”
“ลง!”
“โธ่ คนสวย หน้ าก็อ อกจะหวาน อย่าเล่นบทโหดนักเลยนะ
ครั บ” เสียงโอดครวญจากด้ านหลังไม่ส่งผลกระทบใดๆ ต่อคนเชิ ด
หน้ าเดิน กระทัง่ เธอเลี ้ยวเข้ าร้ านก็ยงั ตามมารังควานไม่เลิก
“เมื่อคืนผมเห็นรถคุณเลี ้ยวเข้ าบ้ านเสี่ยวุฒิ ก็เลยเข้ าใจผิด ที่
โทรไปต่อว่าคุณก็เพราะโมโหหึง แต่พอวางหูถึงได้ เห็นว่าคนขับรถคัน
นันไม่
้ ใช่คณ ุ และตอนนีผ้ มก็ร้ ู แล้ วว่าเขาเป็ นพี่ชายของคุณ ผมนอน

~ 155 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สํานึกผิดอยู่ทงคื ั ้ น พยายามคิดว่าจะง้ อขอโทษคุณยังไงดี อินครับ ยก

โทษให้ ผมนะ” ประโยคสุดท้ ายจบลงด้ วยการก้ าวยาวๆ ไปดักหน้ า
ก่อนที่หญิงสาวจะเดินถึงบันไดขึ ้นชันบน ้
อินทิราเหล่ตามองพนักงานในร้ านสามคนที่กําลังพากันก้ ม
หน้ าซ่อนยิ ้ม เธอเองก็เขิน ไม่นึกว่าธานินทร์ จะกล้ าพูดอะไรแบบนี ้ต่อ
หน้ าคนอื่น แถมพูดเสียงดังมาตังแต่ ้ หน้ าร้ านจนถึงตรงนี ้ แต่เหนืออื่น
ใดสิ่งที่สะกิดใจเธอแรงไม่น้อยไปกว่าเรื่ องอื่นก็คือเรื่ องที่วศินไปหาเสี่ย
วุฒิพงษ์ ถึงบ้ าน... ไปทําไม สองคนนัน้ กําลังวางแผนจะทําอะไรกัน
หรื อเปล่า
“นะครั บอิน ดีกันนะ” คนอ้ อนสาวเป็ นแต่กําเนิ ดฉี กยิ ม้ สู้ ชู
นิ ้วก้ อยขึ ้นกระดิกยิกๆ
“ไหนว่าเมา” เธอเลิกคิว้ ย้ อนถาม มองข้ ามปลายนิ ว้ ก้ อยที่
กระดิกยิกๆ อยู่ตรงหน้ าราวกับท่อนไม้
“ก็เมารักคุณไงครับ”
อินทิ ราเบิกตากว้ าง รี บหันมองซ้ ายขวาก็เห็นพนักงานสาม
สาวคนพากันยกมือปิ ดปากที่กําลังฉีกยิ ้มจนแก้ มปริ ไม่นึกสักนิดว่า
ผู้ชายคนนี ้จะพูดคําว่ารักออกมาได้ คล่องปากขนาดนี ้ ลื่นไหลราวกับ
พูดบ่อยจนชิน... คงใช่ ก็ทกุ สรรพคุณที่เขาบอกเธอเมื่อคืนมันสื่อได้ ว่า
คํา ‘รั ก ’ สําหรั บเขาก็แค่คํามักง่ายที่ มี ไว้ พูดเพื่ อหวังผล รั กของเขา
ไม่ได้ มีความหมายลึกซึ ้งแบบที่ผ้ หู ญิงส่วนใหญ่มกั จะหลงละเมอเพ้ อ

~ 156 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หา เขาพูดก็เมื่อต้ องการให้ ได้ มาซึง่ ผลลัพท์ที่น่าพอใจ...

ผู้ชายเห็นแก่ตวั เจ้ าชู้ มักง่าย! เพลย์บอยพันล้ าน!
“คุณ... รักฉัน?” อินทิราแสร้ งถามออกไปเสียวแผ่ว ราวกับว่า
กําลังละเมอเพ้ อหาความรักจากผู้ชายสักคนที่เธอกําลังหลงใหล มา
คิดได้ ตอนนี ้คงยังไม่สาย อย่างน้ อยเจตนาเดิมของเธอก็ยงั อยู่ แม้ ‘รัก’
จะไม่มีความหมาย แต่ ‘ผลประโยชน์’ ยังมีคา่ และจําเป็ นกว่าความรัก
หลายพันเท่า
“ถ้ าบอกว่า ครับ... จะเชื่อไหม”
ลื่นเป็ นปลาไหลเชียวนะ... อินทิราแสร้ งอมยิ ้มก่อนตอบไป
“ไม่กล้ าเชื่อหรอกค่ะ ของแบบนี ้ต้ องใช้ เวลาพิสจู น์”
“อืม ... ก็จริ ง งัน้ ยกโทษให้ ผ มก่อ น แล้ วเราค่อยมาใช้ เวลา
้ วยกัน” ขยิบตาให้ แล้ วแอบเหล่มองนาฬิกาบนผนัง
พิสจู น์เรื่ องนันไปด้
สิบโมงตรงเขามีประชุมแต่คิดว่าคงไม่มีสมาธิทํางานถ้ าไม่ได้ ทําอะไร
สักอย่างให้ ตวั เองสบายใจ กะว่าเวลาว่างที่มีคงมากพอสําหรับการง้ อ
ผู้หญิงสักคน แม้ ไม่เคยทําแต่มนั่ ใจว่าต้ องสําเร็จในเวลาที่กําหนด
“คุณกลับไปก่อนเถอะค่ะ ฉันมีงานต้ องทํา”
“ตกลงดีกนั แล้ วนะ”
“ยัง”
“โธ่...”
“ไว้ ฉันอยากได้ ‘เพื่อนเล่นบนเตียง’ เมื่อไหร่ แล้ วจะโทรหา”

~ 157 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ไม่ ได้ พูด ดังมาก และแค่ข ยับ ริ ม ฝี ปากตรงคํ าว่า ‘บนเตีย ง’ เพราะ
กระดากตัวเองและแอบอายสาวๆ ที่กําลังตังใจแอบฟั ้ งอยู่หน้ าสลอน
ธานินทร์ กลอกตาขึ ้นเพดาน รู้ตวั ว่ากําลังถูกยอกย้ อน
“งันอย่
้ าให้ รอนานนักนะครับ ผมอยากเป็ นเพื่อนเล่นบนเตียง
ให้ คณ
ุ ใจแทบขาดแล้ ว”
คนฟั งตาลุก กัดฟั นกรอด เหล่มองสามสาวด้ านหลังชายหนุ่ม
แล้ วคิดว่าคงไม่มีใครได้ ยินคําบางคํา เพราะธานินทร์ ค่อนข้ างพูดเบา
แถมประโยคสุดท้ ายยังก้ าวเข้ ามาใกล้ อีกหนึ่งก้ าว อินทิราโต้ กลับไป
ด้ วยการกวาดตามองเรื อนร่างผึง่ ผายของผู้ชายตรงหน้ าราวกับผู้หญิง
หื่นกามแล้ วยกยิ ้มมุมปากให้ เหมือนกับที่อีกฝ่ ายกําลังทํา
“ไม่ น านค่ ะ เพราะฉั น ก็ ใ จร้ อน” เธอย่ า งเท้ าเข้ าไปใกล้
เป้าหมายอีกนิดเพื่อหยอดไม้ ตายทิง้ ทวนพร้ อมขยิบตาให้ ได้ เห็นกัน
แค่สองต่อสอง “คืนนี ้ทําตัวให้ วา่ งนะคะ แล้ วจะโทรหา”
ว้ าว... ธานินทร์ ร้องอยู่ในใจ ถ้ า เป็ นไปได้ เขาจะสั่งเวลาให้
กระโดดข้ ามไปถึงคืนนี ้ในทันทีเลย

‘ว่ างป่ าว มีเรื่ องคุย’

ทันทีที่ว่างจากงานหลักอินทิราก็ไลน์ หาศศิวิมลทันที รอไม่
นานอีกฝ่ ายก็ตอบกลับมาว่า
‘เค เจ้ านายไม่อยู่’

~ 158 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

‘เค’
อินทิราเปลี่ยนจากไลน์ เป็ นโทรหาโดยตรงทันที เรื่ องแบบนี ้
กว่าจะจิ ้มหน้ าจอคุยกันรู้เรื่ องก็เสี่ยงข้ อนิ ้วเสื่อม
“ท่าจะเรื่ องใหญ่นะอิน มีไรว่ามา” ศศิวิมลเอ่ยคําทักเพื่อนหลัง
รับสายอย่างรวดเร็ว
“ใหญ่สิ ก็เสี่ยวุฒิกับพี่วินรวมหัวกันขู่ฉันใหญ่แล้ ว วันก่อนพี่
วินก็เอาเงินไปผลาญอีกห้ าแสน...” อินทิราเริ่ มเล่าเรื่ องตลอดหนึ่ง
สัปดาห์ที่ผ่านมาให้ เพื่อนฟั งคราวๆ ก่อนจะจบลงด้ วยเรื่ องที่วฒ ุ ิพงษ์
ขอเธอเป็ นเมียน้ อย โดยมีการขูต่ บท้ ายว่าถ้ าไม่ยอม ก็ไม่รับประกันว่า
จะมีอะไรเกิดขึ ้นกับชีวิตและทรัพย์สินของเธอ
“ช่างกล้ า หน้ าด้ านสุดๆ บ้ ากามแล้ วยังหน้ ามึนอีกต่างหาก ขู่
ผู้ห ญิ ง ด้ ว ยเรื่ อ งแบบนี เ้ ท่ ห์ ต ายชัก ” คนทนฟั ง ไม่ ไ หวแสดงความ
คิดเห็นเสียงขุน่
“ฉันจะทําไงดี กลับบ้ านไปจะเจอพี่วินหรื อเปล่าก็ไม่ร้ ู ”
“เฮ้ อ... แล้ วแผนทอดสะพานอย่างฉลาดของแกไปถึงไหนแล้ ว
คุณ ต้ า อ่ะ อ่อ ยเขาบ้ า งหรื อยัง ” อี ก ฝ่ ายรี บ ย้ อ นถาม เพราะหลาย
เรื่ องราวที่อินทิราเล่ามาไม่มีเรื่ องไหนเกี่ยวข้ องกับบุคคลที่ เธอเอ่ยถึง
เลย
“ก็มีบ้างนิดหน่อย แต่ฉนั อยากให้ มนั รวดเร็วเด็ดขาดกว่านี ้ ฉัน
ตัดสินใจแล้ วนะหมวย ฉันจะยอมทําทุกอย่างให้ ได้ เขามาเป็ นพวก

~ 159 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เดียวกับฉัน”
“ดีๆ ลุยเลย ถ้ าแกได้ เดินควงแขนเขาเร็ วเท่าไหร่ โอกาสที่เสี่ย
วุฒิจะพี่วินจะหาเรื่ องแกล้ งแกก็จะน้ อยลงเท่านัน้ ใครๆ ก็เ กรงบารมี
คุณต้ าทังนั ้ นแหละ”
้
“แต่ ปั ญ หาก็ คื อ ฉั น ยั ง คิ ด ไม่ อ อกว่ า จะทํ า ยัง ไงให้ ร วดเร็ ว
เด็ดขาด” ความจริ งก็พอคิดออกอยู่บ้างแต่ยังกล้ าๆ กลัวๆ เลยต้ อง
การเสียงสนับสนุนหน่อย
“แกหมายถึงแผนรวบหัวรวบหางคุณต้ าใช่ม่ะ”
อินทิราอ้ าปากค้ างกับคําถามแทงใจดําของเพื่อน ยอมรับว่า
อายที่ ตัว เองแอบคิ ด ถึ ง ขัน้ นัน้ ถ้ า หัว ใจกับ สมองแยกเป็ นสองซี ก
ตอนนี ้ซีกหนึง่ ก็กระซิบบอกเธอว่าถ้ าไม่ถงึ ขันนั ้ นก็
้ อาจชักช้ าไม่ทนั การ
และอีกซีกก็แย้ งมาว่า คิดทําบ้ าอะไรเนี่ย
“ฉันต้ องทําถึงขนาดนันไหมล่ ้ ะ ถ้ าแกเป็ นฉันแกจะทําไหม”
“อืม... ถ้ าฉันเป็ นแกนะ ฉันคงวิ่งใส่เขาไปตั ง้ นานแล้ วล่ะอิน
เพราะถ้ าฉันสวย รวย และท่าทางฉลาดๆ อย่างแก ฉันต้ องมัน่ พอที่จะ
ทําให้ ผ้ ชู ายสักคนหลงรัก”
“แกให้ กําลังใจฉันได้ ดีมาก” แม้ เสียงจะใกล้ เคียงประชดแต่
อินทิรารู้ ว่าเพื่อนเข้ าใจว่าเธอพูดจริ ง “แต่ฉันไม่หวังเรื่ องรักหรื อไม่รัก
หรอก แกก็ร้ ูวา่ ฉันทําเพราะอะไร”
“อื ม ๆ ก็ ดี เผื่ อ ใจไว้ จะได้ ไ ม่ เ จ็บ นักเวลาผิ ดแผน อย่า งคุณ

~ 160 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ธานินทร์ คงไม่ถูกผู้หญิ งรวบง่ายๆ หรอก แต่ฉันก็แอบหวังนะว่าโปร

ไฟล์เริ่ ดหรู กับความสวยสดงดงามราวกับนางฟ้านางสวรรค์ของแก
จะมัดใจผู้ชายท่าทางเฉลียวฉลาดตาถึงอย่างเขาได้ แต่ถ้าเขามอง
ข้ ามแกนะ ฉันฟั นเฟิ ร์ มเลยว่าสมองเขามีปัญหา”
“ขอบใจที่พดู ให้ ฉนั คิดบวก” เธอรู้ ว่าเพื่อนเจตนาแบบนัน้ โดย
หารู้ไม่วา่ คําบางคําแสลงใจเธอเหลือเกิน
“ดีใจที่แกรู้ อิอิ แล้ วนี่จะดําเนินการยังไงต่อ”
“แกรู้จกั นักข่าวในหาดใหญ่กี่คนกี่ฉบับ ช่วยปล่อยข่าวไปทีว่า
คื น นี ้ ต้ า วราเวศ นั ด ดิ น เนอร์ กั บ สาวสวยที่ เ ขากํ า ลัง ตามจี บ ที่
ภัตตาคารในโรงแรม วี แกรนด์ ตอนทุ่มตรง”
“จริ งอ่ะ แกนัดเค้ าได้ แล้ วเหรอ”
“ยังไม่ได้ นดั แต่เชื่อเถอะว่าเขาไม่ปฏิเสธฉันแน่”
“อย่างมั่นเลยอิน จัดไปอย่าให้ เสีย ส่วนเรื่ องปล่อยข่าวเดี๋ยว
ฉันจัดการให้ อย่างแนบเนียน”
“ขอบใจมากหมวย ฝากด้ วยนะ”
“โอเค วางใจได้ ”
อินทิราวางสายจากเพื่อนแล้ วพักรวบรวมสมาธิไม่นานก็โทร
หาผู้ชายที่ เธอเลือกแล้ วว่าคุ้ม ค่าแก่การเสียตัว หญิ งสาวพยายาม
บอกยํ า้ กับตัว เองว่าที่ เ ธอตัด สิน ใจทํ าแบบนี ล้ งไปทัง้ หมดก็เ พราะ
สถานการณ์บงั คับ ไม่มีอะไรเกี่ยวข้ องกับความรู้ สกึ ภายในทังสิ ้ ้น เธอ

~ 161 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

จําเป็ นต้ องมีผ้ ชู ายชื่อ ธานินทร์ วราเวศกุล ไว้ ข้างกาย เพื่อที่ผ้ ชู ายอื่น
จะได้ ไม่กล้ ามาวางอํานาจบาตรใหญ่ใส่เธออีก
“ครับ”
“สวัสดีคะ่ ทําอะไรอยู่คะ ฉันโทรมากวนหรื อเปล่า ” เธอหยอด
เสียงหวานถามไปตามมารยาท ใจชื ้นขึ ้นมาไม่น้อยเพราะพอต่อสาย
แค่ไม่นาน อีกฝ่ ายก็รับสายเสียงนุ่ม
“ประชุมอยู่ครับ” เสียงนุ่มตอบกลับมาอย่างเป็ นการเป็ นงาน
อินทิราถึงกับห่อปาก... เขาประชุมอยู่แต่ยงั อุตส่าห์รับสายของเธอ แค่
นี ้ก็ร้ ูแล้ วว่าตัวเองไม่ธรรมดา
“งันขอโทษนะคะ
้ เดี๋ยวอินค่อยโทรมาใหม่ก็แล้ วกัน”
“บอกธุระของคุณมาเถอะ ผมรอฟั งอยู่ตงแต่ ั ้ เช้ าแล้ ว”
หญิงสาวเผลอห่อปากอีกครัง้ ก่อนจะค่อยคลี่ยิม้ เป็ นรอยยิม้
มาดหมายของผู้หญิงคนหนึง่ ที่กําลังหัวใจฟูฟ่อง
“หนึง่ ทุ่มคืนนี ้ ที่เดิมเป็ นไงคะ”
“ที่เดิมตรงไหน ชายหาด หน้ าห้ องนํ ้า หรื อในลิฟต์ ” เสียงถาม
กลับมาแหบพร่ าราวแอบกระซิบ อินทิรานึกภาพคนนัง่ หัวโต๊ ะประชุม
ใหญ่กําลังกระซิบกระซาบกับโทรศัพท์แล้ วอดยิ ้มแก้ มปริ ไม่ได้
“ห้ องอาหารค่ะ ฉันอยากได้ ดินเนอร์ ใต้ แสงเทียนกับดอกไม้ ช่อ
ใหม่ เพิ่งนึกเสียดาย ไม่น่าทิ ้งเลย”
“เหมือนที่เสียดายผมหรื อเปล่า”

~ 162 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“มังคะ”
้
“ฮึๆ หนึง่ ทุ่มเจอกันครับ”
“ขอบคุณค่ะ”

~ 163 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

10
เปิดตัวเปิดใจ

อินทิราตรงดิ่งกลับบ้ านในตอนบ่ ายสาม ยอมทิ ้งงานก่อน

เวลาเพื่อการลงทุนกับงานใหม่ ใช้ เวลาเกื อบสามชั่วโมงไปกับการ
เตรี ยมตัวเตรี ยมใจ เริ่ มด้ วยการอาบนํ ้าสระผม หมักทรี ทเม้ นท์นํ ้ามัน
มะพร้ าว ขัดสครับข้ าวโอ๊ ตทัว่ ผิวกายก่อนลงนอนแช่นํ ้าอุ่นสูตรนํ ้าผึ ้ง-
วานิ ล ลา เพื่ อ ให้ ผิ ว นุ่ม เนี ย นด้ วยส่วนผสมของนํ า้ มันบํา รุ ง ผิ ว และ
นํ ้าผึ ้ง กรุ่นกลิ่นหอมหวานติดผิวกายจากคุณสมบัติของวานิลลาเอ็กซ์
แทรค แล้ วชโลมผิวกายด้ วยโลชัน่ นํ ้านมข้ าว
ระหว่างรอให้ เนื ้อโลชัน่ ซึมลงผิวกายก็เป่ าผมจัดทรงแบบเรี ยบ
ง่ายเพื่อโชว์ความลื่นสลวยแวววาวราวเส้ นไหมเนื ้อดี บรรจงเติมแต่ง
ใบหน้ าให้ ส วยหวานกระจ่างตาราวสาวมัธยมปลาย เลือกสวมชุด
ชั น้ ในซี ท รู สี เ นื อ้ แบบเรี ย บหรู แ ต่ ยั่ ว ยุ อ ารมณ์ ช ายได้ ชะงัด ปลด
สายบราเซียร์ ออกเพราะวันนี ้เธอจะใส่เดรสชีฟองแขนระบายเปิ ดไหล่
สีขาวยาวเหนือเข่า เพื่อเปิ ดเผยความเนียนกระจ่างของผิวสาวขาวอม
ชมพู

~ 164 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“จะไปไหนอิน แต่งตัวสวยเชียว นี่มัน คํ่าแล้ วนะลูก” วัลภาหรี่

ตามองลูกสาวคนสวยอย่างจับสังเกต แม้ ปกติอินทิราจะเป็ นคนช่าง
แต่ง เนื อ้ แต่ง ตัว แต่ไ ม่ บ่อยเลยที่ จะใส่เ สื อ้ ผ้ า ที่ เปิ ดเผยเนื อ้ ตัว มาก
ขนาดนี ้
“อินมีนดั กับคุณต้ าค่ะแม่”
“ต้ าไหน?!”
“ต้ า ธานินทร์ วราเวศกุลค่ะ”
“ห๊ า! นี่ จริ งหรื ออิน” ดวงตาของนางบอกความตกใจ ในขณะ
ที่ริมฝี ปากคลี่ยิ ้มด้ วยความตื่นเต้ น
“แกนัดกับใครนะ!” เสียงวศินดังขึ ้นที่ประตูบ้าน อินทิราเหลียว
มองแล้ วหันกายไปเชิดหน้ ายิ ้มให้ พี่ชาย ดีใจที่เขากลับมาได้ จงั หวะ
พอดี
“อินมีนัดทานอาหารคํ่ากับ คุณธานินทร์ วราเวศกุล ค่ะพี่วิน
คุณต้ าเขาจีบอิน” หยอดคําเด็ดให้ คนที่กําลังยืนอ้ าปากตาค้ างได้ ยิน
ชัดๆ แล้ วหันกลับไปหามารดา “เป็ นไงบ้ างค่ะแม่ ลูกสาวแม่สวยพอ
หรื อยังคะ”
“สวยจ้ า ลูกสาวแม่สวยทุกวันอยู่แล้ ว วันนีย้ ิ่งสวยเป็ นพิเศษ
แม่วา่ คุณต้ าต้ องหลงเสน่ห์ลกู สาวแม่แน่ๆ” วัลภาชื่นชมจากใจจริ ง ถึง
จะเคยได้ ข่าวความเจ้ าชู้ของผู้ชายที่มีนัดกับลูกสาวมาบ้ าง แต่นั่นก็
นานมาแล้ ว ก่อนที่ชายหนุ่มจะเข้ ารับตําแหน่งใหญ่ หลังจากนัน้ ก็มี

~ 165 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แต่ข่า วน่ า ชื่ น ชมให้ ค นเป็ นพ่ อ แม่ ที่ มี ลูก สาวครึ่ ง ค่ อ นเมื อ งหวัง จะ
ตะครุ บผู้ชายคนนันมาเป็
้ นเขย นางเองก็ไม่ปฏิเสธว่าอยากได้ ลกู เขย
คุณสมบัติแบบนัน้ ถึงไม่เคยคิดจะยุยงส่งเสริ มลูกด้ านนี ้แต่เมื่อเจ้ าตัว
มีโอกาสก็ควรสนับสนุน
“ขอบคุณ ค่ะ แม่ อ วยพรอิ นหน่อยสิ คะ” ตรงเข้ าไปพนมมื อ
กราบลงบนหัวไหล่มารดา หยุดนิ่งให้ อีกฝ่ ายลูบศีรษะพร้ อมให้ ศีลให้
พร หวังให้ พรจากบุพการี สง่ ผลให้ ทกุ อย่างสําเร็จลุลว่ งไปได้ ด้วยดี
“แม่ของให้ อินโชคดีมีชัย คิดหวัง สิ่งใดสมปรารถนา ใครเห็น
ใครรัก เจริ ญรุ่งเรื องนะลูกนะ”
“ขอบคุณค่ะแม่” อินทิราแทบกลันนํ ้ า้ ตาไม่อยู่ แต่เธอต้ องไม่
ร้ องไห้ ให้ หน้ าเลอะ หญิงสาวซับความชื ้นที่หวั ตาออกเบาๆ ก่อนบอก
ลามารดาด้ วยรอยยิ ้มแล้ วเดินไปแบมือขอกุญแจรถจากพี่ชาย
“พี่วินกลับมาก็ดี อินจะได้ ใช้ รถของอินสักที อ้ อ อินให้ ช่างดูรถ
ให้ พี่วินแล้ วนะคะ อีกวันสองวันคงเรี ยบร้ อย ยังไงระหว่างนี ้พี่วินใช้ รถ
ของพ่อไปก่อนก็แล้ วกันเนอะ”
อินทิราพยายามยิม้ ให้ พี่ชายอย่างจริ งใจที่สดุ ว่ากันตามตรง
ใจเธอไม่ เคยโกรธเกลียดวศินเลย ความรู้ สึกอื่นใดที่นอกเหนือจาก
ความรักในสายเลือดครึ่งหนึง่ ที่มีร่วมกันก็คือความกลัวเท่านัน้
“เออ อ่อยผู้ชายให้ สําเร็ จก็แล้ วกัน แต่พนันกันไหมว่าคืนนี ้แก
ถูกฟั นฟรี แน่”

~ 166 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“วิน ทําไมพูดกับน้ องแบบนันล่ ้ ะลูก” วัลภาดุลกู ชายเสียงเข้ ม

“โห...แม่ พออิ น มัน จะได้ ผัวรวยเข้ า หน่ อ ยแม่ ก็ เ ข้ า ข้ า งมัน
เหรอ” วศินโอดโอย
“เชื่อผมเถอะน่า ผมเป็ นผู้ชาย เวลาถูกผู้หญิงอ่อยนี่ดอู อก ยิ่ง
เป็ นผู้ช ายอย่ า งนายธานิ น ทร์ น่ ะ บริ ห ารงานใหญ่ ร ะดับ ร้ อยล้ า น
พันล้ าน มันจะไม่ร้ ู เชียวหรื อว่าผู้หญิ งให้ ท่ามันเพื่อหวังอะไร แต่ขอ
โทษ แม่มฟั นแล้ วทิ ้งมาเป็ นร้ อยรายแล้ ว”
“วิน!” วัลภาดุลกู ชายแค่นัน้ แล้ วได้ แต่ถอนใจ หันมองสีหน้ า
สงบนิ่งของลูกสาวแล้ วพยักหน้ าให้ ทํานองว่าอย่าให้ ถือสา
อินทิรายิ ้มให้ มารดาแล้ วหันหลังให้ ถ้อยคําระคายหู ที่วศินพูด
มาก็ถูก แต่เธอก็ยังคาดหวังว่ากรณีของเธอจะต่างไปจากผู้หญิ งอื่น
ของเขาสักนิด เธอต้ องทําให้ ธานินทร์ หลงรักและยอมร่วมมือกับเธอให้
ได้ ไม่ต้องแคร์ เรื่ องจะถูกฟั นแล้ วทิ ้งเพราะคิดว่าความสาวความสวย
ของเธอน่าจะมัดใจผู้ชายคนหนึง่ ได้ สกั ช่วงเวลาหนึ่ง ขอแค่ช่วงเวลาที่
เธอจะสามารถคลี่ ค ลายปั ญ หาทุก อย่ า งให้ ห มดไป แต่ ถ้ า มัน จะ
ยาวนานไปกว่าที่หวังไว้ ก็ดีไม่ใช่หรื อ
ต่อให้ ผ้ ชู ายคนนัน้ จะผ่านผู้หญิ งมาร้ อยเอ็ดเจ็ดย่านนํา้ เธอก็
ไม่แคร์ ตราบใดที่เขายังดีกบั เธอและให้ ในสิ่งที่เธอต้ องการได้ สิ่งที่เธอ
ต้ องการจากเขาก็คือผลประโยชน์ ดูจากสีหน้ าแววตาของวศินเมื่อครู่
ก็ร้ ูวา่ ชื่อของ ธานินทร์ วราเวศกุล มีอิทธิพลต่ออีกฝ่ ายไม่น้อย

~ 167 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

พี่ชายของเธอชะงักตาค้ างได้ นานทีเดียว และที่วศินพูดมา

ทัง้ หมดก็เพื่อบัน่ ทอนกําลังใจของเธอไปพร้ อมกับปลอบขวัญตัวเอง
เท่านัน้ แววตาหลุกหลิกของพี่ชายแสดงว่ากําลังวิตกกังวลไม่น้อยกับ
การที่น้องสาวจะได้ เป็ นคนรักของผู้ชายอย่าง ‘ต้ า วราเวศ’

เสียงโทรศัพท์ ดังขึน้ ในตอนที่ห ญิงสาวกําลังถอยรถเข้ า

จอด เธอจึงต้ องปล่อยให้ มันดังอยู่พักใหญ่กว่ าจะได้ กดรั บสายหลัง
จอดรถเรี ยบร้ อยแล้ ว ธานินทร์ คงโทรมาสอบถามว่าเธอถึงไหนแล้ ว
“คุณถึงไหนแล้ ว”
“ถึง แล้ ว ค่ ะ ” หญิ ง สาวอมยิ ม้ เมื่ อ เดาถูก แต่ สิ่ ง ที่ ไ ด้ ยิ น
ต่อจากนันทํ
้ าให้ รอยยิม้ หดหาย เพราะธานินทร์ กําลังพูดบางอย่างที่
เธอไม่คิดว่าจะได้ ยิน
“คือ... ผมขอเปลี่ยนสถานที่หน่ อย ไปรอผมที่ประตูทางออก
ลานจอดรถชันบี ้ นะ เดี๋ยวผมไปรับ”
“ทําไมคะ”
“ผมไม่สะดวกที่เดิม ขึ ้นไปหาที่สว่ นตัวข้ างบนกันดีกว่า”
เขารู้หรื อว่ามีนกั ข่าวมารอจับภาพ แล้ วสงสัยหรื อเปล่าว่าใคร
เป็ นคนปล่อยข่าว ถ้ าเปลี่ยนสถานที่ไปเป็ นที่ที่ไม่มีใครรู้ เห็น สิ่งที่เธอ
อาจต้ องเสียไปจะได้ อะไรตอบแทนนอกจากความว่างเปล่าและเงียบ
สนิท...

~ 168 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ไม่ ลงทุนขนาดนี ้ทุกอย่างต้ องอยู่ในเงื่อนไขที่เธอพอใจเท่านัน้

... อินทิราสูดลมหายใจเข้ าลึกแล้ วตัดสินใจทิ ้งไพ่ใบใหม่
“ถ้ าคุณไม่สะดวกใจที่จะคบหากับฉันอย่างเปิ ดเผย ก็ไม่เป็ นไร
ค่ะ ฉันกลับบ้ านก็ได้ ”
“อิน ไม่เอาน่า ผมแค่ไม่อยากให้ คณ ุ เป็ นข่าว คนของผมบอก
ว่าตอนนี ้พวกนักข่าวเต็มห้ องอาหารเลย ไม่ร้ ู ไปได้ ข่าวอะไรมา สงสัย
เมื่อเช้ าคงมีคนเห็นผมไปที่ร้านคุณ”
“อ๋อ ค่ะ” หลุดเสียงออกไปพร้ อมอาการหน้ าเหวอ
“โอเคนะ เดี๋ ย วผมไปรั บ ที่ ล านจอดรถ แล้ ว ขึน้ ไปดิ น เนอร์
ข้ างบนกัน”
“ไม่คะ่ ฉันจะทานที่ห้องอาหาร”
“อิน!”
“แค่นี ้นะคะ ถ้ าคุณไม่มาก็ไม่เป็ นไร” ถึงจะใจเสียเล็กน้ อยที่
เขารู้ ตวั แล้ วว่ามีนักข่าวรอเก็บภาพ แต่เป็ นตายยังไงเธอก็จะไม่ยอม
อยู่กบั เขาในที่ลบั ตาคนง่ายๆ โดยไม่ได้ หลักฐานไว้ ประกันความเสี่ยง
หรอก
“คุณไม่ฟังเหตุผลของผมเลย”
“ฟั งแล้ ว แต่ไม่เห็นด้ วย ก็บอกแล้ วไงคะ ถ้ าคุณไม่พร้ อมที่จะ
คบหากับฉัน อย่ างเปิ ดเผยล่ะก็ ไม่ ต้องมา คนอย่ างฉัน ทํ าอะไรไม่
จําเป็ นต้ องหลบๆ ซ่อนๆ”

~ 169 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ฮึ นี่หมายความว่าคุณอยากเป็ นข่าวกับผม?”

“นัน่ แล้ วแต่คณ
ุ จะคิด แค่นี ้นะคะ ฉันหิวแล้ ว สวัสดีคะ่ ”
ทําไมเธอต้ องโมโหที่เขาพูดเหมือนจับได้ แถมยังตังใจขั้ ดขวาง
แผนการอันสวยหรูของเธอ ถ้ าคิดจะกุ๊กกิ๊กกับเขาเงียบๆ ในที่ลบั หูลบั
ตาคนจะลงทุนทําทุกอย่างนี ไ้ ปเพื่ออะไร มันต้ องประกาศให้ คนทัง้
เมืองรู้เห็นสิวา่ เธอมีผ้ ชู ายอย่างบอสใหญ่แห่งเครื อวราเวศอยู่ข้างกาย
ถ้ าวันนี ้เขาไม่เต็มใจจะคบหาเธออย่างเปิ ดเผยก็อย่าหวังเลยว่าเขาจะ
ยอมช่วยเหลืออะไรเธอในอนาคต
เชื่อแล้ วล่ะว่าผู้ชายคนนีเ้ ซฟตัวเองสุดๆ มิน่า เธอถึงไม่เคยรู้
เห็ น ข่ า วคาวของเขากับ ผู้ห ญิ ง คนไหนเลย จะมี ก็ แ ต่ ข่ า วเก่ า ๆ ที่
ศศิวิมลส่งมาให้ สมัยที่ ต้ า วราเวศ เพลย์บอยพันล้ าน ควงผู้หญิงมาก
หน้ าหลายตาออกงานอีเว้ นท์ทวั่ ฟ้าเมืองไทย แต่ช่วงเวลาหลังจากเขา
รับตําแหน่งใหญ่ เขายังไม่เคยมีขา่ วกุ๊กกิ๊กกับผู้หญิงคนไหนเลย
อินทิราหวังจะเป็ นคนแรกและต้ องเป็ นข่าวที่ดังพอจะทําให้
ใครบางคนที่อยากจะกลัน่ แกล้ งเธอคิดหนักได้ บ้าง แต่ตอนนีค้ งต้ อง
ถอยหลังไปตังหลั ้ กใหม่อีกครัง้

สาวสวยชุ ดขาวเดินเข้ าห้ องอาหารอย่ างโดดเดี่ยวและ

โดดเด่น เสียเวลากวาดตามองหาโต๊ ะพิเศษสักโต๊ ะที่อาจจะมีการ
เตรี ยมไว้ ก่อนที่คนสัง่ จะเปลี่ยนใจกระทันหัน แต่เมื่อไม่เห็นก็ตรงไปยัง

~ 170 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

โต๊ ะริ มผนังกระจกที่เป็ นสัดส่วนมากที่สดุ เท่าที่มีให้ เลือก เวลานีผ้ ้ คู น

ในห้ องอาหารค่อ นข้ า งหนาตา ซึ่งถ้ า มี การจองโต๊ ะจัดมุม พิ เศษไว้
ล่วงหน้ าบรรยากาศคงไม่ใช่แบบนี ้ แสดงให้ เห็นว่าธานินทร์ ไม่ได้ เอา
ใจใส่กบั นัดของเธอมากเท่าที่เธออุตส่าห์เตรี ยมเนื ้อเตรี ยมตัวมาตังแต่ ้
บ่ายสาม
สํา คัญ ตัวเองผิ ดไปแล้ ว สิน ะอิน ทิ ร า ผู้ช ายที่ พ บเจอผู้ห ญิ ง
สวยๆ มามากต่อ มากอย่ า งเขาคงไม่ ร้ ู สึก พิ เศษอะไรกับ เธอหรอก
อย่างเธอคงไม่ มี วันใช่ ก็เขาเคยบอกไว้ แล้ วไงว่าต่อให้ ส วยราวกับ
นางฟ้านางสวรรค์เขาก็ไม่มีวนั จริ งจังด้ วย แล้ วแค่ความสวยในระดับที่
เธอมีคงไม่ทําให้ หวั ใจผู้ชายคนนันสะดุ
้ ้ งสะเทือน
ช่างประไร หัวใจเขา เธอไม่ได้ สนใจซะหน่อย ตอนนีข้ อเวลา
คิดก่อนเถอะว่าจะทําอย่างไรต่อไปดี
“รับอะไรดีครับ”
อินทิรารับเมนูจากบริ กรชายมาเปิ ดดูแล้ วเลือกสัง่ เมนูที่คิดว่า
น่าจะกลืนลงคอได้ ง่ายที่ สุดในเวลานี ้ เวลาที่ร้ ู สึกเหมือนมีอะไรสัก
อย่างมาจุกแน่นอยู่ในลําคอ
“ข้ าวต้ มปลาค่ะ”
“เครื่ องดื่มล่ะครับ”
“นํ ้าเปล่า”
“ครับ สักครู่ครับ”

~ 171 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ดินเนอร์ ใต้ แ สงเที ย นที่ สุดท้ า ยก็เ หลือ เพี ยงข้ าวต้ มปลากับ
นํ ้าเปล่า แต่ชีวิตของเธอจะต้ องไม่เละเป็ นโจ๊ กหรื อว่างเปล่าเด็ดขาด...
หญิ ง สาวถอนใจเฮื อ ก หยิ บ โทรศัพ ท์ ขึน้ มาเช็ ค ความเคลื่ อ นไหว
ศศิวิมลไลน์มาบอกว่าทุกอย่างเป็ นไปตามแผน
‘ทุกอย่างโอ พรุ่งนี ้แกดังแน่ เล็งดีๆ แล้ วยิงโลด’
คนหวังยิ งเรื อ เพลย์ บ อยพัน ล้ า นได้ แ ต่ถอนใจไม่ต อบโต้ ว่า
อะไรกลับไปนอกจากสติกเกอร์ บอกว่ารับทราบ จากนันก็ ้ พยายามอม
ยิ ม้ ให้ กับ อี ก ไลน์ ที่ ทัก มาด้ ว ยสติ๊ ก เกอร์ สื่ อ แทนความคิ ด ถึง พร้ อม
ถ้ อยคําตอกยํ ้าเจตนา
‘คิดถึงจัง ทําไรอยู่ครับ’
อภินันท์เพิ่งได้ เบอร์ ใหม่ของเธอเมื่อตอนนั่งทานไอศครี มกัน
วันก่อน และจากคืนนัน้ เขาก็เริ่ มส่งสติกเกอร์ สื่อแทนความหมายดีๆ
มาให้ เกือบจะทุกเวลาหลังอาหาร อินทิราก็ทําแค่ส่งสติ๊กเกอร์ กลับไป
ถ้ าเขาทักมาเป็ นข้ อความก็จะตอบกลับไปแบบสัน้ ๆ ไม่ต่อความยืด
ยาว ไม่ได้ รอดูว่าอีกฝ่ ายจะได้ อ่านในทันทีหรื อไม่ก็เข้ าเฟซบุ๊ค อ่าน
ข่าวสารหน้ าฟี ดข่าวแล้ วเข้ าตรวจสอบความเคลื่อนไหวในแฟนเพจ
ของร้ านต่อไปเรื่ อยๆ จนกระทั่งรู้ สึกว่ามีบริ กรมากกว่าหนึ่งคนกําลัง
เดินตรงมาที่โต๊ ะของเธอพร้ อมอาหารเมนูพิเศษ
“คุณอินทิราใช่ไหมครับ” บริ กรเอ่ยถามอย่างนอบน้ อม
“ค่ะ” หญิงสาวตอบงงๆ

~ 172 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ขออนุญาตนะครับ” โค้ งตัวให้ อย่างสวยงามแล้ วเริ่ มลําเลียง

อาหารขึน้ โต๊ ะ เริ่ มจากล๊ อบสเตอร์ อบไวน์ จานใหญ่ สปาเก็ตตีเ้ ส้ น
หมึกผัดหอยเชลล์ เยลลี่ไข่ปลา และถังนํา้ แข็งแช่ขวดแชมเปญดอม
เปริ ญอง
“ฉันไม่ได้ สงั่ นะคะ”
“คุณธานินทร์ สงั่ ไว้ ครับ” บริ กรบอกตามที่ร้ ูมา
อาหารชุดพิเศษชุดนี ้ ซีอีโอหนุ่ม แห่งวราเวศสั่งไว้ ตงั ้ แต่เย็น
พร้ อมสัง่ จัดโต๊ ะพิเศษไว้ ในมุมส่วนตัวที่สดุ แต่เพิ่งมีการเปลี่ยนแปลง
สถานที่ จัดโต๊ ะขึน้ ไปที่ส วนนํา้ ลอยฟ้าชัน้ บนสุดของอาคารเมื่อราว
ยี่สิบนาทีก่อน และสุดท้ ายเมื่อไม่กี่นาทีนี่เองก็เปลี่ยนแปลงคําสัง่ ใหม่
อีกครัง้ ให้ นําอาหารมาเสิร์ฟให้ หญิงสาวชื่ออินทิรา
“คุณธานินทร์ สงั่ ก็จดั ไปเสิร์ฟคุณธานินทร์ สิคะ ฉันสัง่ ข้ าวต้ ม
ปลากับนํ ้าเปล่า”
“เอ่อ... คือ คุณธานินทร์ สงั่ ให้ มาเสิร์ฟที่โต๊ ะคุณผู้หญิงครับ”
อินทิราขบฟั นนิ่ง พยายามข่มไอร้ อนที่พ่งุ ขึ ้นหน้ า เธอทังโมโห
้
น้ อยใจและจุกเสียดในอกแปลกๆ กับสิ่งที่ผ้ ชู ายคนนัน้ ทํากับเธอ ทังที ้ ่
บอกตัวเองว่าไม่ต้องเอาความรู้ สกึ เข้ าไปเกี่ยวข้ อง แต่ใครล่ะจะทําได้
อย่างปากว่า
“งัน้ ฉันยกเลิกอาหารที่สงั่ ไปเมื่อครู่นี ้นะคะ”
“ได้ ครับ” บริ กรรับคําพร้ อมรอยยิ ้ม ก่อนจะหน้ าเหลอหลาเมื่อ

~ 173 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หญิงสวยจับสายสะพายโซ่ทองของกระเป๋ าชาแนลมินิสีขาวขึ ้นพาด

ไหล่แล้ วขยับกายลุกขึ ้น
“เอ่อ... ไม่ทราบคุณผู้หญิงจะไปไหนครับ”
อินทิราไม่ตอบ พูดไปตอนนี ก้ ็เสียงสั่นเปล่าๆ หญิ งสาวเค้ น
รอยยิ ้มตามมารยาทส่งให้ บริ กรหนุ่มเพียงนิดแล้ วหันกายกลับไปทาง
เดิม วิธีนี ้คงใช้ ไม่ได้ ผลสําหรับผู้ชายรอบจัดอย่างธานินทร์ และเธอไม่
ต้ องการส่วนแบ่งจากความเวทนาหรื ออะไรก็ตามที่เขาส่งมาให้ ผ่าน
อาหารหรูกบั แชมเปญที่ต้องดื่มไว้ อาลัยแก่ความล้ มเหลวของตัวเอง
แม้ ร้ ู ว่ากําลังถูกจับตามองจากใครหลายคนในที่นี่ และต้ องมี
จํานวนไม่น้อยที่เป็ นนักข่าวท้ องถิ่น แต่อินทิราไม่แคร์ เธอไม่ใช่คนดัง
ไม่ใช่คนที่ต้องแคร์ สื่อ หญิงสาวเชิ ดหน้ าก้ าวเดินต่อไป พยายามวาง
หน้ านิ่งเรี ยบให้ มากที่สุดแม้ ภายในใจอยากจะกรี ดร้ องดังๆ ให้ หาย
เจ็บใจตัวเอง
เธอคงไม่ฉลาด ไม่เก่ง ไม่กล้ า และไม่มีกระสุนที่เด็ดพอที่จะ
ยิงเรื อผู้ชายอย่าง ‘ต้ า วราเวศ’
สองเท้ าที่ก้าวเดินอย่างงามสง่าบนรองเท้ าส้ นสูงรัดข้ อสีขาว
ค่อยผ่อนจังหวะลงจนกลายเป็ นยืนนิ่ง เมื่อสายตาปะทะเข้ ากับร่ างสูง
สง่าในชุดเชิต้ สีฟ้าอ่อนขนาดพอดีตวั กับสแล็กส์สีควันบุหรี่ ที่ก้าวพ้ น
ประตูเข้ ามาพร้ อมกุหลาบขาวช่อใหญ่กว่าเมื่อเช้ าเล็กน้ อย
อินทิรายืนนิ่งอยู่ที่เดิม รอจนกระทั่งร่ างสูงก้ าวเข้ ามาหยุดลง

~ 174 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ตรงหน้ า ตลอดช่วงเวลานัน้ ต่างคนต่างลอบสํารวจและแอบชื่ นชม

ความหล่อความสวยของกันและกันอยู่ในใจ โดยไม่ลืมที่จะสงวนท่าที
ให้ สงบนิ่งไว้ เพื่อรอดูทีท่าของอีกฝ่ าย
วินาทีแรกที่ได้ เห็นเธอ ธานินทร์ เชื่อว่าเขาตัดสินใจไม่ผิดที่มา
ยืนอยู่ตรงนี ้ ความปรารถนาที่จะได้ เห็นหน้ าและอยู่ใกล้ ชิดอินทิราเป็ น
แรงผลักดันให้ เขายอมแหกกฎและก้ าวข้ ามขอบเขตที่เคยวางไว้ ตังแต่ ้
เข้ ารับตําแหน่งแทนบิดา ธานินทร์ ตงใจไว้ ั้ ว่าเขาจะไม่ปล่อยให้ เรื่ อง
ผู้ห ญิ ง มาส่ง ผลกระทบต่อ หน้ า ที่ ก ารงานและชื่ อ เสี ย งของวราเวศ
ตราบใดที่ยงั ไม่พบ... คนที่ใช่
อินทิราสวยและน่าปรารถนาคุ้มค่าแก่การเริ่ มลองดู แต่เขาก็ร้ ู
ว่าไม่ใช่เฉพาะความสวยเท่านันที ้ ่ทําให้ เขาเกิดอารมณ์ปรารถนาในตัว
เธอ คงถึง เวลาแล้ วกระมังที่ เขาจะเปิ ดตัวเปิ ดใจกับใครสักคน แม้
ตอนนีห้ ญิงสาวจะไม่ได้ ยิ ้มให้ หรื อแสดงออกว่าดีใจที่เห็นเขา แต่แวว
ตากํ่ากึ่งระหว่างตื่นเต้ นกับหมัน่ ไส้ ของเธอก็ทําให้ เขากล้ าส่ง ยิ ้มให้ ไป
พร้ อมดอกไม้ ในมือ
“ขอโทษที่มาช้ านะครับ”
อินทิราก้ มมองดอกไม้ ตรงหน้ าแล้ วพยายามปั น้ หน้ านิ่ง เก็บ
ซ่อนรอยยิ ้มกระหยิ่มไว้ ให้ มากที่สดุ ไม่แปลกใช่ไหมที่ตอนนี ้หัวใจของ
เธอจะฟูฟ่องคับอกเพราะคิดเข้ าข้ างตัวเองไปไกลแล้ วว่าเขาสนใจใยดี
และพร้ อมที่จะคบหากับเธออย่างเปิ ดเผย ก็ดูสิ่งที่เขาทําต่อหน้ า

~ 175 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สายตาผู้คนมากมายในที่นี ้สิ
“ผมจัดมาใหญ่กว่าช่อเมื่อเช้ าแล้ วนะ พอใจหรื อเปล่าครับ”
เมื่อเสียงเข้ มกระซิบมาอีกครัง้ คนกําลังหัวใจฟูฟ่องจึงได้ เงย
หน้ าขึ ้นพร้ อมรอยยิ ้มที่เก็บไว้ ไม่ไหวอีกต่อไป รองเท้ าส้ นสูงที่เธอสวม
วันนี ้ช่วยให้ ระดับความสูงตํ่าของใบหน้ าในระยะใกล้ เอื ้อต่อการมอง
สบตาโดยไม่ต้องแหงนหน้ าเลย หรื ออีกสาเหตุหนึ่งคงเพราะธานินทร์
เป็ นฝ่ ายยอมก้ มหน้ าลงมาหาเธอ ยื่นดอกไม้ มาหาพร้ อมส่งสายตา
ออดอ้ อนประมาณว่า... ‘ถ้ าทําให้ ผมหน้ าแตก คุณตาย’
“ขอบคุณค่ะ” ฉันไม่ได้ กลัวตาย ก็แค่เสียดายดอกไม้ ...
อินทิ ราก้ มหน้ าซ่อนยิ ม้ กับความคิดตัวเองขณะยื่นมือไปรั บ
ดอกไม้ ช่อสวย แต่แค่แตะต้ องก็ถูกมื อใหญ่ รวบจับไว้ ไม่ให้ ดึงกลับ
หญิงสาวตวัดตาขึ ้นมองหน้ าเขาด้ วยความสงสัยก่อนจะยืนอึ ้งเมื่อถูก
ริ มฝี ปากอุ่นโน้ มลงมาปั ดผ่านนวลแก้ มเฉียดริ มฝี ปากของเธอไปนิด
เดียว
“คุณ!”
“พอใจกับการเปิ ดตัวไหมครับ” ถามจบก็ปล่อยมือให้ หญิงสาว
รับดอกไม้ ไปถือไว้ ยืดกายขึ ้นตังหลั ้ งตรงเต็มความสูงแล้ วพับข้ อศอก
ยื่นให้ “เชิญครับคุณผู้หญิง ให้ เกียรติผม... สักคืน”
ถ้ อยคําลงท้ ายทําให้ อินทิราต้ องตวัดตามองหน้ าคนยื่นแขนรอ
ควง และเมื่อได้ เห็นแววตาระยิบระยับพร้ อมรอยยิ ้มกรุ้มกริ่ มที่มมุ ปาก

~ 176 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ของอีกฝ่ าย ก็ชกั ไม่แน่ใจแล้ วว่าใครกันแน่ที่จะได้ เป็ นคนคุมเกมในคํ่า

คืนนี ้
“แค่คืนเดียวหรื อคะ” เธอถามราวหาเรื่ อง แต่คนฟั งกลับยิม้
ราวได้ ยินเรื่ องชวนขัน
“คืนนี ผ้ มขอรั บเกี ยรติจากคุณครั บ ส่วนคืนต่อๆ ไป คุณจะ
ได้ รับเกียรติจากผมเอง ในฐานะคนพิเศษ”
“คงพิเศษมาหลายคนแล้ ว” ผู้ชายปากหวานเป็ นแบบนีน้ ี่เอง
ถึงรู้ ว่าเขาแค่แกล้ งพูดเอาใจแต่ก็ยงั อดรู้ สกึ ตื่นเต้ นและคาดหวังไม่ได้
ว่ามันอาจจะเป็ นจริ ง
ธานินทร์ หวั เราะอยู่ในลําคอก่อนจะกระซิบตอบเสียงพร่า ด้ วย
ถ้ อยคําที่คนฟั งไม่อยากต่อล้ อต่อเถียงให้ เสียบรรยากาศดีๆ ตอนนี ไ้ ป
เลย
“งันคนนี
้ ้จะเป็ น ‘คนพิเศษที่สดุ ’ คนแรกและคนเดียว”
รอยยิม้ แห่งความเขินอายปิ ดเท่าไหร่ ก็ไม่มิด อินทิราไม่ร้ ู ตัว
ด้ วยซํ ้าว่าตอนนี ้นวลแก้ มของเธอแดงเรื่ อติดตาต้ องใจธานินทร์ แค่ไหน
หญิงสาวจําต้ องเซหลบไฟปรารถนาในดวงตาของเขาก่อนที่พวงแก้ ม
ของเธอจะร้ อนจนไหม้
มือบางวางลงบนท่อนแขนแกร่ ง ไออุ่นที่แผ่ผ่านแขนเสื ้อเนือ้
เนียนเป็ นสิ่งที่ คนทัง้ สองรั บรู้ ได้ ไม่ยาก หัวใจหญิ งสาวเต้ นระทึกไป
ตลอดทางที่ชายหนุ่มพาเดินกลับไปยังโต๊ ะเดิม

~ 177 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อินทิราตัดสินใจแน่วแน่แล้ วว่าคืนนี ้เป็ นไงเป็ นกัน เธอจะยอม

ทุกอย่างเพื่อให้ ได้ เป็ นผู้หญิงคนพิเศษที่ สดุ คนแรกและคนเดียวของ
ธานินทร์ วราเวศกุล

~ 178 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

11
คืนแรก

ดิน เนอร์ หรู ท่ ีแม้ ไม่ ได้ อยู่ใต้ แสงเทียนแต่ก็โรแมนติกไม่

น้ อยสําหรับคู่รักคู่ใหม่ ธานินทร์ เอาใจใส่หญิงสาวตรงหน้ าตามวิสัย
สุภ าพบุรุ ษ สัง คมชัน้ สูง อิ น ทิ ร าก็ ว างตัว ได้ ส มเป็ นสุภ าพสตรี ผ้ ู มี
การศึกษา ทัง้ สองใช้ เวลาบนโต๊ ะอาหารไม่ถึงหนึ่งชั่วโมงและแทบ
ไม่ได้ พูดคุยอะไรกันมากไปกว่าเรื่ องอาหารตรงหน้ าและแชมเปญที่
อินทิ รายอมจิ บเพียงเล็กน้ อยด้ วยข้ ออ้ างน่ารั กน่าชังว่าเธอไม่ชอบ
เครื่ องดื่มแอลกอฮอล์
ระหว่างเดินออกจากห้ องอาหาร อินทิรารู้สกึ ร้ อนๆ หนาวๆ กับ
สายตาของใครต่อใครที่เหลียวมองตาม เชื่อว่าอีกสักพักคงมีจํานวน
ไม่น้อยที่ลกุ ขึ ้นย่องตามต่อจนได้ เห็นเธอควงแขนธานินทร์ หายเข้ าไป
ในลิฟต์ตัวที่จะพาขึน้ ไปยังชัน้ บนสุด แล้ วจากนัน้ ก็คงคาดเดาได้ ไม่
ยากว่าเธอกับเขาจะลงเอยกันในลักษณะใด
...มันจะง่ายดายไปไหม ถ้ า คืนนี เ้ ธอให้ เกี ย รติ ธานิ นทร์ จะ

~ 179 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หมายถึงการทําลายเกียรติตวั เองหรื อเปล่า…

ไม่ หรอก เธอไม่ ได้ ทําลายเกี ยรติของตัวเอง แต่กําลังทํ าให้
ได้ มาซึง่ สิ่งที่มีคา่ และมีประโยชน์ในภายภาคหน้ าต่างหาก... ใช่ไหม
“ผมลืมอะไรไปอย่าง” ธานินทร์ เหลียวมากวาดตามองทัว่ ร่ าง
งามเมื่อมาหยุดยืนหน้ าลิฟต์
“อะไรคะ” อินทิราเอียงคอถามพร้ อมรอยยิม้ เขิน แววตาของ
ผู้ชายคนนี ้ร้ ายกาจนัก ทําให้ เธอรู้สกึ วูบวาบได้ ทกุ ครัง้ ที่เห็น
“คุณสวยมาก”
จากร้ อนๆ หนาวๆ วูบวาบๆ ก็กลายเป็ นเบาหวิว เธอคงลอย
ได้ ไปแล้ วถ้ าไม่ใช่มนุษย์เดินดินธรรมดาคนหนึ่ง ผู้ชายคนนีค้ งทําให้
ผู้หญิงมากมายรู้ สึกว่าตัวเองเป็ นนางฟ้ามาแล้ วนักต่อนัก ทัง้ ที่จริ งๆ
แล้ วเขาก็ไม่ได้ ทําอะไรมากไปกว่ากวาดตามองแล้ วเอ่ยปากชม
“เอ่อ... ขอบคุณค่ะ ” อินทิราแก้ เขินด้ วยการจับแต่งกระเป๋ า
สะพายใบสวย และกุหลาบช่องามในมือ
“เชิญครับ” เมื่อประตูลิฟต์เปิ ดชายหนุ่มก็ผายมือเชิญ
“เอ่อ คุณจะพาอินขึ ้นไปข้ างบนจริ งๆ หรื อคะ”
“คุณไม่ร้ ู จริ งๆ หรื อครับ” หรี่ ตาถามกลับไปอย่างนึกขัน ทําไม
เขาจะดูไม่ร้ ู ว่าเธอถ่วงเวลาหาทางรอด หรื อไม่ก็ขอแสดงอาการหวง
เนื ้อหวงตัวตามมาตรฐานกุลสตรี ไทยเสียหน่อยเพื่อจะได้ ไม่เสียราคา
“ก็...” อินทิราส่ายหน้ ากะพริ บตาปริ บๆ

~ 180 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“คุณอิน” ธานินทร์ เกือบหลุดหัวเราะใส่หน้ าสาวสวยวัยยี่สิบ

แปดที่กําลังแอ๊ บหน้ าแบ๊ วราวกับเด็กแปดขวบ “ไหนว่าจะให้ เกียรติผม
ไงครับ คุณน่าจะรู้นะว่าผมต้ องการอะไร”
ในเมื่ อเธอกับเขาเป็ นผู้ใหญ่พอที่จะพูดเรื่ องนีก้ ันแบบตรงๆ
แล้ วก็ไม่มีอะไรต้ องกระดากอีก เขาเชื่อว่าผู้หญิงวัยขนาดอินทิราต้ อง
ผ่านเรื่ องทํานองนีม้ าบ้ างไม่มากก็น้อย ผู้หญิงสวยระดับนีถ้ ้ าให้ เดา
น่าจะมี แฟนตัง้ แต่มัธยม และอาจเปลี่ยนแฟนในช่วงมหาวิทยาลัย
มาแล้ วสักสองสามคน ส่วนตอนนี ้เธอจะมีแฟนอยู่หรื อเปล่าเขาไม่สน
ในเมื่อเธอยอมมาอยู่ตรงนี ้กับเขาก็แสดงว่าเธอพร้ อมที่จะศึกษาผู้ชาย
คนใหม่ ต่อไปเรื่ อยๆ จนกว่า จะพบคนที่ ใ ช่ ส่วนเธอจะเป็ นคนที่ ใ ช่
สําหรับเขาหรื อเปล่านัน้ ตอบได้ ตอนนี ้เลยว่า ‘ไม่’ ‘ไม่แน่’
ธานินทร์ เป็ นผู้ชายส่วนมากบนโลกที่ยืนยันว่าเซ็กซ์กับความ
รักเป็ นคนละเรื่ องกัน ดังนันเขาจึ
้ งไม่เคยตังเป
้ ้ าหมายในชีวิตว่าจะต้ อง
ตามหาผู้หญิงสักคนที่ยงั มีเยื่อพรหมจรรย์มาเป็ นแม่ของลูก เพราะไม่
เคยคิดถึงเรื่ องแต่งงาน ไม่เคยคิดถึงวันที่ตวั เองจะมีลกู มีเมีย ชีวิตเขา
พรั่ งพร้ อมไปหมดทุกอย่างแล้ ว ทัง้ หน้ าที่การงาน ทรั พย์สินเงินทอง
ผู้หญิงสวยๆ กับเซ็กซ์ดีๆ แล้ วจําเป็ นอะไรที่ต้องหาห่วงมาผูกคอ
“พูดตรงเกินไปไหมคะ อินเขินนะ”
“เขิน แสดงว่าตอนนี ้ตัวแดงไปหมดแล้ ว ผมชักอยากเห็นแล้ ว
สิ” คนประสบการณ์ สงู ตะล่อมกลับเข้ าเรื่ องเดิมได้ ไม่ยาก ผู้หญิ ง

~ 181 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สวยๆ แบบเธอคนนี เ้ ล่นตัวสักหน่อยพอเป็ นพิ ธีก็น่ารั กดี มันทํ าให้

ผู้ชายรู้สกึ ฮึกเหิมว่าตัวเองเก่งไม่หยอกถ้ าทําให้ เธอยอมได้ สําเร็จ
แต่ตอ่ ให้ อินทิราจะสวยและทําให้ เขามีความสุขในรสเพศมาก
แค่ไหน มันก็คงไม่ตา่ งกับที่เขาเคยได้ รับจากผู้หญิงอื่นมาแล้ วมากต่อ
มาก สิ่งที่ทําให้ เขาสนใจเธอเป็ นพิเศษก็คือมันสมอง เธอดูเป็ นผู้หญิง
ช่างคิด มีศิลปะในการเล่นตัวและเรี ยกร้ องความสนใจแบบแปลกใหม่
จนเขารู้สกึ ตื่นเต้ นและกระสันอยากที่จะเรี ยนรู้เพื่อเอาชนะ!
“คุณต้ า” ตัวแดงไม่แดงไม่ร้ ู แต่ตอนนี ้หน้ าเธอร้ อนผ่าวและคง
แดงแจ๋อย่างห้ ามไม่ไหว อินทิรารี บหลบสายตาร้ อนแรงของชายหนุ่มที่
กําลังจ้ องเธอตาเป็ นมัน ตัดสินใจขันเด็้ ดขาดอีกครัง้ ว่า ‘เอาก็เอา’

เมื่อขึน้ มาถึงที่พักส่ วนตัวของธานินทร์ อินทิราพยายาม

ถ่วงเวลาให้ ตวั เองหายตื่นกลัวด้ วยการขอจิบนํ ้าเย็นสักนิด ธานินทร์ ก็
ไม่คิดปฏิเสธ แถมยังเสนอไวน์รสเลิศให้ แต่เมื่ออินทิราปฏิเสธขอรับ
แต่นํา้ เย็นเขาก็ไม่ขดั ใจ ริ นนํ ้าเปล่าเสริ ฟ์ให้ หญิงสาวนั่งจิบเล่นอยู่ริม
สระนํ ้าก่อนขอตัวเข้ าห้ องนํ ้า
“พร้ อมหรื อยังครั บคนสวย” คนเพิ่ งออกจากห้ องนํ า้ กระซิบ
ถามติดใบหูด้านหลัง อินทิราย่นคอข่มความเสียวซ่าน ใบหน้ าร้ อน
ผ่าวขึ ้นมาอย่างยากควบคุม
“ดื่มนํา้ สักนิดก่อนไหมคะ” เอื ้อมไปหยิบนํา้ เย็นอีกแก้ วที่ริน

~ 182 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เตรี ยมไว้ สง่ ให้ รอจนธานินทร์ เดินอ้ อมโซฟามานัง่ ลงเคียงข้ าง วาดวง

แขนโอบไหล่เธอไว้ แล้ วเอ่ยเสียงกลัวหั ้ วเราะ
“ระดับผมคงไม่ต้องย้ อมใจด้ วยนํ ้าเปล่าแล้ วมังครั ้ บ”
คนถูกหยอกค้ อ นให้ ก่อนยกแก้ วในมื อขึน้ ประชิ ดริ มฝี ปาก
หยักสวยของผู้ชายหน้ าหล่อ แววตาวับวาวของธานินทร์ ทําให้ มือบาง
สัน่ ไหว แต่ใจยังสู้
“ดื่มสักหน่อยนะคะ อินป้อน”
ธานินทร์ หลิ่วตามองใบหน้ าสวยบรรเจิดที่กําลังช้ อนตามอง
เขาอย่ า งน่ า รั ก น่ า ใคร่ บอกตัว เองไม่ ไ ด้ ว่ า ทํ า ไมเขาถึ ง ต้ อ งยอม
ยืดเวลาให้ เธอมากขนาดนี ้ ทังที ้ ่ป่านนี ้เธอกับเขาควรจะนอนกกกอด
พลอดรักกันบนเตียงได้ สกั สองสามรอบแล้ ว
“ก็ได้ ดื่มแล้ วเข้ าข้ างในกันนะ” ธานินทร์ ชิงแก้ วไปถือไว้ ก่อน
บอก
“ค่ะ” คุณดื่มแล้ ว ฉันจะได้ หายตื่นเต้ นและอุน่ ใจขึ ้นเสียที...
อินทิ ราอาจคิดแบบนัน้ แต่สิ่งที่ เกิดขึน้ จริ งกลับตรงกันข้ าม
หลังจากธานินทร์ ยอมจิบนํ ้าเย็นไปเล็กน้ อยก็วางแก้ วลงแล้ วลุกขึ ้นยืน
“เอ่อ ดื่มน้ อยจัง อีกนิดสิคะ หมดแก้ วเลยนะ” อินทิรารี บคว้ า
แก้ วที่เพิ่งถูกวางลงบนโต๊ ะขึ ้นมายื่นให้ คนส่ายหน้ าปฏิเสธ
“พอแล้ วครับ ตอนนี ้ผมอยากทําอย่างอื่นมากกว่าดื่มนํ ้า”
“แหม ก็... อีกสักนิดสิคะ อินริ นไว้ เยอะ เสียดายนํ ้า”

~ 183 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ธานินทร์ ถงึ กับโคลงศรี ษะ ว่าจะไม่ออกอาการมากนักแต่อินทิ

ราก็เหลือเกินจริ งๆ เธอไม่ร้ ูเลยหรื อไรว่าสิ่งที่ทําอยู่นี่มนั ส่อพิรุธแค่ไหน
“โอเค ดื่มก็ดื่ม หมดแก้ วเลยใช่ไหม”
“อืม... ก็ดีคะ่ ”
ชายหนุ่ ม หั ว เราะในลํ า คอแล้ วกระตุ ก ยิ ม้ รั บ แก้ วนํ า้
ทรงกระบอกมาแล้ วกอดรวบร่ างบางเข้ าหาตัว กดใบหน้ าของอินทิรา
ลงซบแผงอกแล้ วก้ มลงหอมแก้ มเนียนหนักๆ อย่างหมัน่ เขี ้ยว ก่อนเงย
หน้ าขึ ้นจรดขอบแก้ วชิดริ มฝี ปากทําท่าจะดื่ม แต่เพียงครู่ ก็เอียงองศา
ปากแก้ วออกจากตัวแล้ วตวัดข้ อมืออย่างแรงเพียงครัง้ สาดนํ ้าในแก้ ว
ทังหมดทิ
้ ้งลงพื ้นเบื ้องหลังหญิงสาวไปอย่างรวดเร็ว
“หมดแล้ วครับ พอใจหรื อยัง ” ชูแก้ วเปล่าในมือให้ คนอมยิม้
แก้ มแดงชมเป็ นขวัญตา...
เพราะเธอน่ารั กน่าเอ็นดูแบบนี ก้ ระมังเขาถึงไม่อยากถื อสา
เรื่ องขีป้ ระดิ๋ว มุกอ่อนหัดแบบนี เ้ ขาผ่านมาตัง้ แต่มัธ ยมปลายแล้ ว
อินทิรามีสิทธิ์กลัวและมีสิทธิ์ป้องกันตัวเองตามหลักมนุษยธรรม แต่
เขาก็มีสิทธิ์ที่จะทําทุกอย่างเพื่อให้ ได้ มาในสิ่งที่ชอบธรรมเช่นกัน
ตอนนีเ้ ธอกับเขาถือเป็ นคนรักกัน การหาความสุขซึ่งกันและ
กันก็ถือเป็ นเรื่ องชอบธรรมอย่างหนึง่
“พอใจค่ะ”
“อืม... งันเข้
้ าไปข้ างในกันดีกว่า วันนีผ้ มนั่งประชุมทัง้ วัน ทัง้

~ 184 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เมื่อยทังเพลี
้ ย กลัวจะง่วงหลับเสียก่อนจะได้ เอาคืน เอ้ ย! รับขวัญคุณ”
อินทิรากะพริ บตาปริ บๆ ให้ กบั คําพูดนัน้ แต่ยงั ไม่ทนั ว่าอะไรก็
เกื อบสะดุ้งเมื่ อธานินทร์ ช้อนร่ างเธอขึน้ สู่วงแขนแบบไม่บอกกล่าว
หญิงสาวได้ แต่ทําตัวแข็ง สองมือกุมแน่นอยู่บนตําแหน่งหัวใจที่เต้ น
โครมครามกับการคาดเดาว่าอะไรจะเกิดขึ ้นต่อไป เพราะจากจุดที่เดิน
ผ่านสระนํา้ เพื่อเข้ าสู่ตวั อาคาร สามารถมองเห็นเตียงหลังใหญ่ผ่าน
ผนังกระจกห้ องนอนได้ เกือบชัดเจน
ไม่ไกลเลย จะทันการณ์ไหมนะ...
“เข้ าห้ องนํา้ ก่อนไหมครั บ อาบนํา้ เสียหน่อยจะได้ สบายตัว ”
พอเข้ ามาในห้ องนอนแล้ ววางร่างบางลงยืนตรงหน้ า ธานินทร์ ก็เดินไป
เปิ ดตู้หยิ บผ้ าขนหนูและเสือ้ คลุม อาบนํ า้ ตัวใหญ่มาส่งให้ คนยืนนิ่ ง
เอ่ยถามอย่างมีนํ ้าใจ
“อ๋อค่ะ งันอิ
้ นอาบนํ ้าก่อนนะคะ”
“เชิญครับ ผมจะนอนรอ” บอกแบบมองหน้ าแล้ วหลิ่วตาไป...
“บนเตียง”

อินทิราพยายามถ่ วงเวลาในห้ องนา้ ให้ นานที่สุด คะเนว่า

ป่ านนี ้ธานินทร์ จะทําอะไรอยู่ อาบนํา้ เสร็ จก็ใช้ เวลาปรนนิบตั ิผิวกาย
และแต่งเติม ใบหน้ าจากเครื่ องสําอางที่ เตรี ยมใส่กระเป๋ ามาหลาย
ขนาน ก่อนใส่เสื ้อคลุมแบบรัดกุมย่องไปทาบหูกบั ประตูอยู่อดึ ใจใหญ่

~ 185 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เมื่ อ ได้ ยิ น แต่ ค วามเงี ย บ คนใจเต้ น ระสํ่ า ก็ ค่ อ ยโล่ ง ใจไป

เล็กน้ อย ตรวจสภาพความเรี ยบร้ อยของตัวเองแล้ วสูดลมหายใจเข้ า
ลึกเพื่อก้ าวออกไปดูผลงาน
เสร็จฉัน!
คนเจ้ า แผนการอมยิ ม้ กระหยิ่ ม เมื่ อ เห็ น ร่ า งสูง ใหญ่ น อน
แผ่หลาอยู่กลางเตียง สองเท้ าเรี ยวขาวย่องเบาออกไปยืนเท้ าสะเอว
กวาดตามองราวกับพรานสาวผู้พิชิตสมันหนุ่ม ค่อยหน้ าร้ อนขึ ้นทีละ
นิดเมื่อกวาดตามองแผงอกเปลือยกับไรขนหย่อมเล็กๆ กลางอก สอง
มือที่เท้ าสะเอวค่อยปล่อยวางลงข้ างกายในอาการเหยียดเกร็ ง เมื่อ
สายตาเริ่ มไล่ผ่านแผงกล้ ามเนือ้ หน้ าท้ องแน่นตึงลงไปถึงแอ่งสะดือ
และไรขนดกดําที่ตํ่าลงไป
อินทิราเป่ าปากฟู่ ข่มอารมณ์ปั่นป่ วนก้ าวขึ ้นเตียง ขยับเข้ าไป
จนได้ นั่งลงเคียงข้ างร่ างใหญ่ ยื่นมือไปแตะต้ องแนวชายโครงแล้ วนึก
เอ็นดูที่เขาอุตส่าห์เปลื ้องผ้ าเหลือแต่ชนั ้ ในตัวเดียวนอนรอเธอ แต่คง
เพราะทนฤทธิ์ยาไม่ไหว ผลเลยออกมาเป็ นแบบนี ้
ผิวกายชายหนุ่มใต้ ฝ่ามือทําเอาคนมือสัน่ หน้ าร้ อนแทบระเบิด
... ไม่ใช่เฉพาะแต่ใบหน้ า ร่ างทัง้ ร่ างของเธอเหมือนนั่งอยู่กลางเตา
หลอม ร้ อนผะผ่ า วและเสี ย วสะท้ า นอย่ า งประหลาด การเรี ย นรู้
ภาคทฤษฎีจากสื่อต่างๆ ไม่ได้ ช่วยลดความประหม่าลงเลย แต่เมื่อ
ตัดสินใจทํ าไปแล้ วจะมาตกม้ าตายตอนนีไ้ ม่ ได้ เวลามีไม่มากและ

~ 186 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เป้าหมายก็นอนนิ่งอยู่ตรงหน้ าแล้ ว ไม่ทําตอนนีจ้ ะมีโอกาสอีกตอน

ไหน
“คุณต้ า... เป็ นของอินนะคะ” เสียงหวานกระซิบไปแผ่วๆ ข่ม
อาการหน้ าร้ อนผ่าวขณะกวาดตามองตามปลายนิว้ ตัวเองที่เคลื่อน
ไหวไปบนสัดส่วนเรื อนกายชาย
ครับผม จัดการเลยทูนหัว ผมอยากเป็ นของคุณใจจะขาดแล้ ว
... คนนอนรอถูกเชือดขบสันกรามแน่น อยากตอบโต้ ออกไปใจแทบ
ขาด ทรมานแสนสาหัสกับสัมผัสแผ่วพลิ ้วที่มือน้ อยค่อยบรรจงแตะ
ต้ องตัวเขา ราวกับกล้ ามเนื ้อหนุ่มแน่นแข็งแกร่ งเป็ นฟองครี มเนียนนุม
ที่อาจบุบสลายเสียรู ปทรงไปได้ หากเธอลงนํ ้าหนักมือแรงกว่านี ้ ทัง้ ที่
เขาอยากให้ เธอจับแรงๆ กดหนักๆ
แต่ไม่ได้ เขาอยากรู้ ว่าอินทิราต้ องการอะไรถึงได้ วางยาเขา
แล้ วมันเป็ นยาอะไร เพราะถ้ าเธออยากมีสมั พันธ์ลํ ้าลึกกับเขาจริ งๆ ก็
ไม่จําเป็ นต้ องทําแบบนี ้เลยสักนิด เพราะเขาทังเสนอและรอสนองเธอ
้
อยู่ตลอดเวลา... ตอนออกไปทันเห็นเธอเทผงยาสีเหลืองลงในแก้ วนํ ้า
เขาตกใจมาก ยอมรับว่าโกรธ หงุดหงิด แต่ยงั อยากรู้วา่ เธอจะทําอะไร
และทําทําไม!
ตอนนี ก้ ็ร้ ู ขึน้ มาหน่อยแล้ วว่า เธอทําเพราะอยากให้ เขาเป็ น
ของเธอ!
ให้ ดิน้ ตายชัก ผู้หญิ ง ! คิดอะไรอยู่!! ถ้ าอยากได้ ผ้ ูชาย แล้ ว

~ 187 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

วางยานอนหลับทําไมวะ!!!
“อินขอโทษนะ”
อินทิรากระซิบไปอีกคําก่ อนสูดหายใจเข้ าลึก ยื่นมือไปแตะ
ขอบกางเกงชัน้ ในที่โป่ งนูนจนน่าตกใจ และนัน่ ก็คือสาเหตุใหญ่ที่ทํา
ให้ เธอใจสัน่ มือสัน่ สุดท้ ายก็ต้องหลับตาเพื่อจะได้ กล้ าขยับมือเลื่อน
ขอบกางเกงชัน้ ในชายลงตํ่า ขมวดคิว้ หมับเมื่อรู้ สึกถึงความยุ่งยาก
เนื่องจากพืน้ ผิวหน้ าตักผู้ชายไม่ได้ แบนราบเหมือนของผู้หญิง และ
ตอนนี ้ขอบกางเกงก็ติดอยู่กบั อะไรบางอย่างที่นนู ๆ แข็งๆ
มือบางยื่นไปคลําหาอุปสรรคขวางขอบกางเกง ก่อนค่อยๆ หรี่
ตามองเมื่อรับรู้ ถึงผิวสัมผัสแข็งกร้ าวร้ อนผ่าวแต่เนียนนุ่มลื่นมือราว
แท่งเหล็กหุ้มกํามะหยี่ล้นไฟ
“อา...”
เสียงครางแหบพร่ าดังมาจากร่ างหนาในเวลาเดียวกับที่อินทิ
ราลื ม ตามอง หญิ งสาวได้ แต่อ้าปากตาค้ า งเมื่ อเห็นมื อของตัว เอง
ตะปบอยู่บน!!
“ว๊ าย!”
เสียงอุทานหลุดจากริ มฝี ปากแดงเรื่ อ เมื่อมือที่อยากจะผละ
จากของร้ อนถูกตะปบทับลงมาด้ วยมือหนาของธานินทร์ บังคับให้ เธอ
กอบกุมความแข็งกร้ าวร้ อนผ่าวของเขาไว้ ลงแรงบดคลึงจนอินทิรา
คิดว่ามือเธอต้ องพองไหม้ ไม่วินาทีใดก็วินาทีหนึง่

~ 188 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อื อ้ ” หญิ ง สาวครางประท้ ว ง ร่ า งทัง้ ร่ า งสั่น สะท้ า นเพราะ

ความไม่เคย ได้ แต่ส่ายหน้ ามองตาเขาราวกับไม่ร้ ู จะทําอย่างไรต่อไป
ดี
ธานินทร์ เป่ าปากฟู่ เมื่อความรู้ สกึ วูบหวิวได้ รับการสนองตอบ
หนักหน่วงแม้ เพียงชัว่ ขณะ อารมณ์คกุ รุ่ นก็ค่อยสงบลงบ้ าง เขายอม
ปล่อยมืออินทิราแล้ วใช้ อีกมือมาคว้ าท่อนแขนฉุดรัง้ ร่ างบางให้ ถลาลง
มาทาบทับกาย กอดรัดไว้ แนบแน่น
“คุณต้ า!”
“จะทําอะไรของคุณ ชักช้ าน่าขัดใจชะมัด”
ร่ างบางดิ ้นขลุกขลักได้ ไม่เท่าไหร่ ก็ถูกกอดรัดไว้ ด้วยสองแขน
แกร่ งแน่นหนา และแค่การขยับพลิกตัวเพียงครั ง้ เดียวของธานินทร์
ร่างที่เคยอยู่ด้านบนก็ลงไปนอนราบด้ านล่างแทนที่ร่างใหญ่
“ทําอะไรน่ะ อย่านะ” อินทิราพยายามปั ดมือใหญ่ที่กระชาก
เชื อ กผูก เอวเสื อ้ คลุม อาบนํ า้ ออกไป แต่ไ ม่ เ ป็ นผลสัก นิ ด สุด ท้ า ย
สาบเสื ้อก็เปิ ดกว้ าง เผยความงดงามแห่งสรี ระสาวขาวผ่องแก่สายตา
ชาย แต่ธานินทร์ ก็เตือนตัวเองว่าอย่าเพิ่งเผลอมองนาน ทําในสิ่งที่
ต้ องการให้ ลลุ ว่ งก่อน...
“ห้ ามทํ าไม ก็อยากให้ ผมเป็ นของคุณไม่ใช่เหรอ” ร่ างใหญ่
เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ วอีกครัง้ เพื่อสลัดกางเกงชันในตั ้ วเดียวของตน
ออกพ้ นกายโดยที่อินทิราไม่อาจขัดขืนได้ ในที่สดุ ร่ างเปลือยแข็งแกร่ ง

~ 189 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ก็ได้ ทาบทับลงบนร่ างเกือบเปลือยที่มีเพียงเสื ้อคลุมอาบนํา้ ตัวเดียว

รองรับอยู่เบื ้องหลัง
แผงอกหนาทาบทับ ทรวงอกอวบ... แผงหน้ า ท้ อ งแน่ น ตึง
ปะทะนวลหน้ าท้ องแบนราบ... ความเป็ นชายแข็งกร้ าวบดเบียดความ
เป็ นหญิงเนียนนุ่ม...
“ปะ... เปล่าสักหน่อย”
“ผู้ร้ายปากแข็ง”
“ไม่ใช่นะ”
“อ้ อ จริ งสิ เพราะตอนนี ้ผมแข็งกว่า”
“...!” อินทิราตาลุกใส่ถ้อยคํานัน้ เป็ นจังหวะเดียวกับที่เขากด
สัดส่วนแข็งแกร่ งของตนเข้ าใส่จุดอ่อนไหวแห่งกายสาว ร่ างบางไหว
ยวบ เริ่ มสัน่ ไหวจากการขยับบดคลึงหมุนวนจนเธอหลุดเสียงร้ อง...
ร้ องแผ่วๆ คล้ ายเสียงคราง
“อืม... พอคะ พอก่อน อย่าทําแบบนี ้”
“อย่าทําแบบนีแ้ ล้ วชอบให้ ทําแบบไหน” ร่ างหนาทิง้ นํา้ หนัก
กายเกือบทังหมดลงไป
้ กดเน้ นหมุนคลึงตรงสัดส่วนสําคัญ
“อืม... ไม่ชอบสักแบบ ปล่อยอินก่อน ลงไปนะ อินหนัก”
“หนักก็นอนนิ่งๆ สิ ยิ่งดิ ้นก็ยิ่งหนัก”
“อืม...” คิว้ เรี ยวขมวดมุ่น ใบหน้ าเหยเกเกิดขึน้ เพราะความ
ปั่ นป่ วนไปทัว่ ร่าง โดยเฉพาะสัดส่วนที่ต้องรองรับนํ ้าหนักของผู้ชายตัว

~ 190 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ใหญ่ ถึงเธอจะไม่ได้ ตวั เล็กอะไร แต่ก็บอบบางกว่าเขาอย่างเห็นได้ ชดั

“จะสารภาพผิดได้ หรื อยัง ผมกําลังพยายามใจเย็นอยู่นะ”
“สารภาพอะไรเล่า”
“ฮึ! ผมให้ โอกาสอีกครั ง้ ถ้ าคุณไม่พดู ออกมาให้ หมดว่าคิดจะ
ทํามิดีมิร้ายอะไรกับร่างหลับใหลที่น่าสงสารของผมล่ะก็ ผมจะ...”
“บอกแล้ วๆ”
ธานินทร์ ไม่จําเป็ นต้ องพูดในสิ่งที่เขาจะทํา เพราะร่ างกายของ
อินทิรารับรู้ได้ วา่ มันคืออะไร เมื่อเขาขยับสะโพกสอบลงตํ่าไปอีกเพียง
นิด สัดส่วนแข็งกร้ าวก็ได้ บดเบียดแนบชิดจนแทบจะเสียดลึกลงไปใน
ร่ องโคนขาอ่อนของเธอ เท่านันไม่ ้ พอ หัวเข่าข้ างหนึ่งของธานินทร์ ยงั
พร้ อมที่จะกระทุ้งแยกเรี ยวขาทังสองของเธอออกจากกั
้ นอยู่ทกุ เมื่อ
“ดี... บอกมา ระหว่างที่ ผ มยัง มี อารมณ์ อยากฟั ง มากกว่า
อยากฟั น”
เสียงกลืนนํ ้าลายอึกของอินทิราคงดังเข้ าหูธานินทร์ เพราะเขา
กระตุกยิ ้มทันทีที่เธอทําแบบนัน้ หญิงสาวเบิกตามองรอยยิม้ เจ้ าเล่ห์
ของคนที่ค่อยๆ ผ่อนนํา้ หนักกายลงเล็กน้ อยแล้ วถอนใจเฮือก ความ
รู้สกึ อึดอัดที่ถกู กดทับกายค่อยเบาลง... นิดหน่อย
“ฉัน แค่อยากให้ คณ ุ หลับ”
“ยอมรับว่าวางยานอนหลับผม”
“ไม่ใช่ยานอนหลับนะ แค่คลอร์ เฟนิรามีนสามเม็ด”

~ 191 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“สามเม็ด! ไม่หลับเป็ นตายเลยเหรอคุณ”

ไม่ร้ ูจะดีใจดีหรื อเปล่าที่อินทิราเมตตาเขาโดยการใช้ ยาแก้ แพ้
ลดนํา้ มูกราคาถูก ที่มีผลข้ างเคียงทําให้ ง่วงซึมอย่างหนัก อยากนอน
หลับ พอได้ หลับก็จะลุกไม่ไหว มึนงง โงหัวไม่ขึ ้นอยู่พักใหญ่ คนปกติ
ทั่วไปให้ กินครั ง้ ละหนึ่งเม็ด แต่นี่แม่คณ ุ จัดให้ เขาสามเม็ด จะเล่นให้
หลับหรื อสลบกันแน่!
“ก็ฉันแค่อยากให้ คณ ุ หลับนานๆ หลับยาวไปจนถึงเช้ าเลยยิ่ง
ดี” ความจริ งแค่สองเม็ดหรอกนะ แต่ที่บอกสามเพราะความหมัน่ ไส้ ที่
ถูกเขาจับได้ ไล่ทนั มาสองครัง้ แล้ ว
“แล้ วไงต่อ” กัดฟั นกรอดๆ ถามไปเมื่ อหญิงสาวหยุดเว้ นวรรค
นานจนรอไม่ไหว สิ่งที่อินทิราทําดูจะค้ านกับจุดประสงค์ที่เธอคิดจะ
ให้ เขาตกเป็ นของเธอเกินไป ไม่อยากเชื่อเลยว่าเธอจะใช้ วิธีนี ้เพื่อลัก
หลับผู้ชาย
“เอ่อ... ก็หลังจากนัน้ ฉันก็จะแบบว่า... จัดฉากให้ คล้ ายแบบ
ว่าเรามีอะไรๆ กันแล้ วตอนที่คณ ุ ตื่นมาเห็นไง”
“จัดฉาก!”
อินทิราพยักหน้ าหงึกๆ
“จัดยังไง หมายความว่าคุณไม่คิดจะเผด็จศึกผมจริ งๆ ว่างัน” ้
เลิกคิ ้วถามนํ ้าเสียงเอาเรื่ อง พอหญิงสาวหน้ างอใส่พยักหน้ าหงึกๆ ก็
กัดฟั นกรอด “บอกมาให้ ละเอียด”

~ 192 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ต้ องบอกละเอียดเลยเหรอ”
“ใช่ ผมจะได้ เชื่อไงว่าคุณวางแผนไว้ แบบไหนกันแน่”
อินทิราถอนใจเฮือก ก่อนอธิบายด้ วยนํ ้าเสียงแง่งอน
“ฉันก็จะถอดกางเกงของคุณกับเสื ้อคลุมของฉัน แล้ วจากนันก็ ้
นอนซุกอยู่ใต้ ผ้าห่มผืนเดียวกัน แล้ วก็อาจจะขออนุญาตล่วงเกินคุณ
นิดๆ หน่อยๆ เพื่อให้ ภาพที่ออกมามีความน่าเชื่อถือ พอคุณตื่นขึ ้นมา
เห็นว่าเรานอนกอดกันกลม จะได้ เข้ าใจไปว่าเราเป็ นของกันและกัน
แล้ วไง”
“อาเมน” ธานินทร์ วา่ อย่างปลงตก
“อาเมนอะไร”
“ไว้ อาลัยให้ แผนการอัน ชาญฉลาดของคุณไง ดูล ะครอ่า น
นิยายมากไปหรื อเปล่าคนสวย คิดบ้ างไหมว่าคุณอาจจะรอดแค่คืนนี ้
แต่พอผมตื่นขึ ้นมาตอนเช้ าแล้ วเห็นเรากอดกันกลมก็ต้องมีอารมณ์ขอ
เบิ ้ลต่อ ปกติผมนี่คึกตอนเช้ าได้ สองสามรอบเลยนะ หรื ออาจจะยาว
ไปถึงเที่ยง เย็น คํ่าจนเข้ าคืนที่สอง แล้ วอย่างนีก้ ารที่คุณเอาตัวรอด
จากผมได้ ครัง้ แรกมันจะมีประโยชน์อะไร”
“...!” อา... จริ งของเขา...
อินทิราอ้ าปากค้ าง เถียงไม่ออก ทําไมเธอลืมคิดถึงเรื่ องนีไ้ ป
นะ เพราะคิดอยู่แต่ว่าพอตื่นขึ ้นมาต่างคนก็ลกุ ขึ ้นอาบนํ ้าแต่งตัวแล้ ว
แยกย้ ายกันไปแค่นนั ้ ซึ่งพอมาฟั งเหตุการณ์คาดเดาของธานินทร์ ถึง

~ 193 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ได้ คิดว่ามันน่าจะเป็ นอย่างที่เขาว่ามากกว่า สรุ ปว่าคนไม่เคยจะรู้ จริ ง

รู้ลกึ เท่าคนประสบการณ์สงู ได้ ยงั ไง
“โอเค ฉันยอมรับผิดแล้ ว เอาไงต่อล่ะ”
“ง่ายดีนะ”
“ก็อย่าทําให้ มนั ยากสิ ยังไงซะฉันก็ชอบคุณ คิดว่าสักวันก็ต้อง
ตกเป็ นของคุณอยู่แล้ ว ก็แ ค่กลัวบ้ างไรบ้ าง ขอยื ดเวลาออกไปอี ก
หน่อยไม่ได้ เชียวเหรอ”
พอเจอไม้ นี ้เข้ าธานินทร์ ก็ถอนใจเฮือกใหญ่ เขาพอยอมรับฟั ง
ความรู้ สึกกลัวของเธอได้ แต่น่าเสียใจจริ งๆ ที่ตอนนีร้ ่ างกายเขาไม่
พร้ อมจะยอมยืดเวลาให้ เธอเสียแล้ ว
“ไม่ต้องกลัวผมหรอกอิน ผมก็ผ้ ชู ายธรรมดาๆ คนหนึ่ง ไม่ได้
แปลกประหลาดไปกว่าผู้ชายคนไหนนักหรอก อาจจะเก่งกว่า น่ารัก
กว่า ทําให้ คณ ุ มีความสุขมากกว่าผู้ชายอื่นด้ วยซํ ้า”
บางที อิน ทิ ร าอาจมี ความทรงจํ าด้ านลบเกี่ ย วกับเซ็ก ซ์ ข อง
ผู้ชายในอดีต เธอจึงตื่นกลัวที่จะเริ่ มต้ นมีสมั พันธ์ทางกายกับผู้ชายใน
ปั จจุบนั ถ้ าเป็ นแบบนันเขาคงต้
้ องเบามือหน่อย ค่อยเป็ นค่อยไปอย่า
ทําให้ ไก่ตื่น... มื อหนาค่อยเคลื่อนไหวพลิว้ แผ่วบนลาดไหล่มน ส่ง
สัญญาณปลุกปลอบไปพร้ อมถ้ อยคําเกลี ้ยกล่อม
“ฉันไม่ร้ ูหรอกค่ะว่าผู้ชายอื่นเป็ นแบบไหน”
เดาจากคํ า พู ด แล้ ว ธานิ น ทร์ ค งคิ ด ว่ า เธอเคยผ่ า นผู้ ชาย

~ 194 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

กักขฬะหยาบคายมาแล้ วกระมัง เขาพูดเรื่ องทํานองนีไ้ ด้ แบบสบาย

ปาก เป็ นเธอเสียอีกที่ฟังแล้ วร้ อนๆ หนาวๆ ไปทัว่ กาย ธานินทร์ คงเป็ น
ผู้ชายประเภทฟรี เซ็กซ์เสียจนไม่ คิดถือสาว่าผู้หญิ งที่ ตัวเองจะนอน
ด้ วยผ่านอะไรต่อมิอะไรมามากน้ อยแค่ไหน แล้ วอย่างนี ้ พรหมจรรย์
ของเธอจะมีคา่ ในสายตาของเขาหรื อเปล่า
“ไม่ร้ ูก็ดี จากนี ้จะได้ ร้ ูแค่ผม”
ริ มฝี ปากที่คลี่ยิ ้มให้ และกันค่อยเคลื่อนเข้ าหากันอย่างเชื่องช้ า
แตะแต้ มและเล็มแบบค่อยเป็ นค่อยไป เรื อนร่ างที่แนบชิดกันก็ค่อย
เคลื่อนไหวให้ ตา่ งได้ รับสัมผัสแนบแน่นแบบไม่สร้ างความอึดอัดให้ คน
รองรับมากเท่าคราวแรก
“ไว้ ใจผมนะ” ธานินทร์ กระซิบชิดข้ างหู เมื่อจูบไซ้ ใบหน้ าเนียน
งามเรื่ อยไปจนถึงซอกคอหอมละมุน
“คะ” เธอคงต้ องยอมเขาจริ งๆ ไม่มีอะไรต้ องกลัวในเมื่อคิดอยู่
แล้ วว่าวันนีต้ ้ องมาถึง ฉะนัน้ ให้ มันเกิดขึน้ ด้ วยความเต็มใจของทัง้
สองฝ่ าย อย่างนุ่มนวลอ่อนโยนย่อมดีกว่า
ร่ า งใหญ่ ค่อ ยเคลื่ อ นไหวลงตํ่ า ไปตามการเดิ น ทางของริ ม
ฝี ปาก ปลายลิ ้นสากร้ อนเริ่ มตวัดโลมไล้ ผิวเนื ้อสาว ปลายจมูกกดลง
สูดกลิ่นหอมอ่อนโยนที่ทําให้ เขาเฝ้าละเมอเพ้ อหาเธออยู่ทุกคํ่าคืน...
คืนนี ้ได้ สมั ผัสของจริ งแล้ ว ทังเนื ้ ้อทังตั
้ วของอินทิรากําลังตกอยู่ภายใต้
การครอบครองของเขา อีกไม่นานเธอจะเป็ นของเขา แต่ตอนนี ้ขอชื่น

~ 195 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ชมดื่มกินความสวยงามของเธอให้ สมอยากก่อน
อินทิรานอนทอดกายให้ ร่างใหญ่เฝ้ าคลุกเคล้ าเอาใจ กายสาว
ระทดระทวยตามการสัมผัสโลมไล้ เมื่อมือใหญ่ของธานินทร์ ลบู วนบน
สัดส่วนอ่อนไหว เธอก็ เผลอไผลหยัดสะโพกเข้ าหา ก่อนเริ่ มบิดกาย
เปิ ดแยกเรี ย วขาออกจากกัน ปล่ อ ยให้ ป ลายจมูก ของคนคุม เกม
เคลื่อนต่อลงไปจนได้ ดอมดมดอกไม้ แรกแย้ มที่กําลังถูกปลายนิ ้วร้ าย
กาจคลี่ไล้ กลีบบาง เผยความสวยสดงดงามของยอดเกสรสาวแก่
สายตาชาย
“อา... อิน คุณสวยจัง”
คนถูกชมยกมือปิ ดหน้ าที่กําลังร้ อนผ่าว เขินอายจนรู้ สกึ ว่าตัว
เธอคงแดงแจ๋ไปหมดแล้ ว นี่มันอะไรกัน ผู้ชายคนนีก้ ําลังจะทําอะไร
กับส่วนสงวนของเธอ ริ มฝี ปากของเขา ปลายลิ ้นของเขา เขาต้ องการ
ทําอะไรกันแน่...
“คุณต้ า...” เสียงเรี ยกของอินทิราสัน่ สะท้ านจนจับอารมณ์ได้
“ครับอิน ผมอยู่นี่”
ธานินทร์ ปลอบไปอย่างอ่อนโยน ให้ เวลาตัวเองได้ ชื่นชมความ
งามของดอกไม้ สีสวยและลองลิ ้มชิมรสนํ ้าหวานกลางเกสรงามอีกอึด
ใจ ก่อนจะขยับกายขึ ้นไปกางแขนโอบรอบร่ างบางราวกับจะคุ้มครอง
ทุกผองภัย
“ไม่ต้องกลัวนะครับ ไว้ ใจผมนะ” อีกครัง้ กับถ้ อยคํากระซิบ

~ 196 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หวานหู
อินทิราทําอะไรไม่ได้ มากไปกว่าพยัก หน้ า เพราะบัดนี ้สัดส่วน
อ่อนไหวที่กําลังรวดร้ าวอย่างประหลาดของเธอกําลังถูกปลุกเร้ าด้ วย
สัดส่วนที่คกุ รุ่นแข็งกร้ าวของเขา
ธานินทร์ จบู ริ มฝี ปากหวานฉํ่าอีกครัง้ ก่อนขยับถอยห่างไปหา
อุปกรณ์ป้องกันตัวที่หวั เตียง หญิงสาวนิ่งไปเพราะอึ ้ง ลืมนึกถึงเรื่ องนี ้
ไปสนิทใจ ได้ แต่มองคนไม่เคยลืมป้องกันตัวยืดกายขึ ้นเพื่อลงมือสวม
ปลอกป้องกันสารพัดความเสี่ยงให้ ตวั เองอย่างคล่องแคล่ว แต่ไม่ทัน
เสร็จ มือหนาก็ต้องชะงักให้ กบั เสียง...
ตู๊ดดด... ตู๊ดดด...
บ้ าฉิบ! ใครโทรมาทําซากอะไรตอนนี ้วะ...
ธานินทร์ ตงท่ ั ้ าจะอาละวาด แต่เมื่อสํานึกรู้ ได้ ว่าเสียงที่ ดงั อยู่
ไม่ได้ มาจากสมาร์ ทโฟนที่เขาปิ ดทังเสี ้ ยงเรี ยกและระบบสัน่ เอาไว้ เพื่อ
กันคนรบกวน แต่เป็ นเสียงที่ดงั มาจากเครื่ องสายในห้ องนอน ซึง่ มีไม่กี่
คนเท่านันที้ ่ร้ ูเบอร์ นี ้ ปกติไม่คอ่ ยมีใครโทรมา เพราะถ้ าโทรมาก็เดาได้
เลยว่าต้ องเป็ นเรื่ องด่วน
“เสียงโทรศัพท์คะ่ ” อินทิรากระซิบบอกอย่างเลื่อนลอย เสียงที่
ดังขึ ้นดึงเธอหลุดจากห้ วงอารมณ์หวามได้ แต่ก็ยังรู้ สึกเบลอๆ ลอยๆ
อยู่
“รู้แล้ วน่า...” จะยํ ้าอะไรกันหนักหนา ให้ เวลาเขาปรับอารมณ์

~ 197 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หน่อยไม่ได้ หรื อไง ขืนวิ่งไปรั บโทรศัพท์ ตอนนีค้ งได้ ปล่อยระเบิดลูก

ย่อมๆ ใส่ต้นสายแน่...
ร่ างใหญ่รอจังหวะอยู่อึดใจ เมื่อเสียงที่ยังดังอยู่ไม่มีทีท่าจะ
เงียบลงง่ายๆ ก็ตัดใจสลัดถุงยางอนามัยในมือทิง้ ก่อนผละจากร่ าง
นวลเนียนไปรับสายด้ วยอาการพยายามปลง ไม่นาน อารมณ์หวาม
ค้ างคาก็ค่อยๆ เลือนหายไปเมื่ อได้ ร้ ู ว่าใครโทรศัพท์ มาหาด้ วยธุระ
อะไร

~ 198 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

12
คนหวังดี

“ครั บแม่ ผมจะไปเดี๋ยวนีค้ รั บ”

หลังกดตัดสายแล้ วเลียริ มฝี ปาก หันมองหญิงสาวที่ลกุ ขึ ้นคว้ า
เสื ้อคลุมมาสวมใส่ไว้ อย่างแน่นหนาตามเดิมเรี ยบร้ อยแล้ ว
“ผมมีธรุ ะด่วน เดี๋ยวไปส่งคุณที่รถก่อนก็แล้ วกัน”
“อ๋อค่ะ” เธอน่าจะดีใจ แต่ทําไมกลับรู้สกึ หวิวๆ ชอบกล
ธานินทร์ พยักหน้ าบอกเป็ นนัยให้ อินทิรารี บไปแต่งตัว เขาก็ลง
มื อจัดการหาเสือ้ ผ้ าใส่ให้ ตัวเองเช่นกัน แม้ เหตุปัจจุบันทันด่วนจะ
สําคัญแค่ไหนแต่ใจหนึ่งเขาก็แอบเศร้ าที่ต้องปล่อยให้ การล่องสวรรค์
ครัง้ แรกกับอินทิราล่มกลางคัน
“ขอโทษนะครับ ไว้ แก้ ตวั โอกาสหน้ านะ” บอกเธอเหมือนที่เฝ้า
บอกตัวเอง โอบไหล่หญิงสาวไปเข้ าลิฟต์แล้ วกดลงชันลานจอดรถ้ ไม่
มีเวลาสําหรับการบอกลาแบบอ้ อยอิ่งเพราะเขาต้ องรี บจริ งๆ
ใบหน้ าเคร่ งเครี ยดของธานินทร์ ทําให้ อินทิราไม่กล้ าซักถาม

~ 199 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อะไรเพิ่ม ผู้ชายที่ดูเจ้ าชู้ ลัล้ ลา อารมณ์ ดีอยู่ตลอดเวลาพอทําหน้ า

ซีเรี ยสก็ชวนเครี ยดตามไม่น้อย ความเงียบดําเนินไปจนคนทัง้ สอง
ได้ มาหยุดยืนอยู่ข้างรถเอสยูวีสีขาวติดป้ายทะเบียนตุ๊กตาคิตตี ้สีชมพู
“มีอะไรไม่สบายใจหรื อเปล่าคะ” อินทิราตัดสินใจถาม เพราะ
สีหน้ าไม่สบายใจของธานินทร์ ทําให้ เธอรู้สกึ ห่วงว่าอาจจะเกิดเรื่ องมิดี
มิร้ายขึ ้นกับใครในครอบครัวของเขา รู้ ทงรู ั ้ ้ ว่าไม่ใช่เรื่ องของตัวแต่ก็อด
ห่วงไม่ได้
“ไม่มีอะไรหรอก คุณขับรถดีๆ นะครับ ผมเป็ นห่วง”
“ค่ะ ขอบคุณมาก คุณก็ขับรถดีๆ นะคะ ฉันก็เป็ นห่วง” เมื่ อ
เขาเลื อ กที่ จ ะไม่ บอกเธอก็ต้ อ งยอมรั บ เดาได้ ว่า น่ าจะเป็ นปั ญ หา
ภายในครอบครั ว ซึ่งเธอเข้ าใจว่าบางเรื่ องไม่สมควรที่จะเล่าให้ คน
นอกรับรู้
“ขอบคุณ ครั บ อิ น ” โน้ ม ใบหน้ า ไปหอมแก้ ม หญิ ง สาวเบาๆ
ก่ อ นส่ง ตัว ขึน้ รถ แต่ ยัง ไม่ อ าจตัด ใจปิ ดประตูที่ อ ยู่ใ นมื อ ตัว เองได้
เหมือนกับว่าเขาต้ องการอะไรบางอย่างจากผู้หญิงคนนี ้ที่พอจะทําให้
ตัวเองรู้ สกึ ดีขึ ้นก่อนการจากลาอย่างกระทันหัน ทังที ้ ่เขาวาดหวังเต็ม
ที่วา่ คืนนี ้เธอและเขาจะมีความสุขสําราญร่วมกันจนถึงเช้ า
อินทิราเสียบกุญแจสตาร์ ทเครื่ องแล้ ว แต่เมื่อคนจับประตูรถ
ยังไม่ปิดให้ และยังยืนอยู่ที่เดิมเธอก็แหงนหน้ าขึ ้นมองอย่างสงสัย ไม่
ทันเอ่ยถามอะไรใบหน้ าหล่อเหลาของธานินทร์ ก็โน้ มลงมาประชิด บด

~ 200 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ทาบริ มฝี ปากอุ่นๆ กดคลึงกลีบปากเนียนนุ่มของเธออย่างหนักหน่วง

อยู่ชวั่ อึดใจใหญ่
หญิ ง สาวนั่ง นิ่ ง ยอมเผยอริ ม ฝี ปากให้ ช ายหนุ่ม ได้ ตัก ตวง
ความหวานจากภายใน แต่ธานินทร์ ทําแค่ส่งปลายลิน้ เข้ าไปโลมไล้
เบาๆ เพียงครู่ก็ถอยออกห่าง เกรงว่าถ้ าล่วงลํ ้ากรํ่ ากรายมากไปกว่านี ้
เขาจะหยุดไม่ได้ หลายอย่างที่รวมกันเป็ นผู้หญิ งคนนีแ้ ปลกใหม่ท้า
ทายประสาทสัมผัสทังห้ ้ าของเขามากเกินไปแล้ ว... มากจนรู้ สกึ ได้ ว่า
ประสาทสัมผัสที่หกเริ่ มจะตื่นตัว!
“แล้ วผมจะโทรหานะครับ”
“ค่ะ”
ถ้ าทําได้ เธออยากจะก้ าวลงจากรถไปอยู่เคียงข้ างเขา ไม่ว่า
ปั ญหาอะไรก็ตามที่ทําให้ เขาหน้ าเครี ยดอยู่ตอนนี ้ ถ้ าช่วยได้ เธอพร้ อม
จะช่วย แต่ก็ได้ แค่คิด เมื่ อธานิ นทร์ ยืดกายยื นตรงแล้ วปิ ดประตูให้
ถอยห่างออกไปยืนล้ วงกระเป๋ ารอให้ เธอถอยรถออก อินทิราก็ทําได้ แค่
ยิ ้มบอกตัวเองว่า... จัดการปั ญหาของตัวเองให้ รอดก่อนเถอะ

ธานิ น ทร์ ขั บรถตรงไปยั งโรงพยาบาลเอกชนชื่ อดังของ

จัง หวัดซึ่ง มี บุค คลในตระกูล วราเวศกุล ถื อ หุ้นอยู่ม ากกว่าแปดสิ บ
เปอร์ เ ซ็น ต์ ร่ า งสูง ก้ า วยาวๆ ไปยัง ที่ ตัง้ ของห้ อ งไอซี ยูแ ละได้ เ ห็ น
สมาชิกทุกคนที่อาศัยอยู่ในบ้ านเดียวกันนัง่ หน้ าเครี ยดอยู่ด้านหน้ า

~ 201 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“แม่ใหญ่เป็ นไงบ้ างครับพี่ต้อย” เขายิงคําถามใส่พี่สาวคนที่สี่

ซึง่ อาศัยอยู่บ้านเดียวกัน
“ยังไม่ร้ ูสกึ ตัวเลย”
“แล้ วอยู่กนั ยังไงถึงปล่อยให้ แม่ใหญ่ล้มได้ ตอนนันใครอยู
้ ่กับ
แม่ใหญ่ครับ”
“พี่เองแหละ ทําไม! ต้ าคิดว่าพี่แกล้ งแม่ตวั เองเหรอ พี่ก็แค่เดิน
ไปหยิบของ หันมาอีกทีแม่ก็ล้มแล้ ว!”
“ผมไม่ได้ ว่า ก็แค่ถาม” เขาต้ องเสียงเข้ มตอบไปเมื่อถูกพี่สาว
ที่อายุมากกว่าปี เศษขึ ้นเสียงใส่ก่อน “ผมเข้ าไปดูแม่ใหญ่ก่อน”
ตัดบทแล้ วผละจากไปผลักประตูห้อง ใช้ เวลาไม่นานสําหรับ
การยื น มองคนนอนหลับ บนเตี ย งที่ มี เ ครื่ อ งมื อ ทางการแพทย์ อ ยู่
บริ เวณหัวเตียงก็ขอคุยกับนายแพทย์ ใหญ่เพื่อสอบถามอาการและ
ช่องทางรักษาต่อไป
“หมอตรวจร่ างกายทั่วไปอย่างละเอียดแล้ วไม่มีอะไรน่าวิตก
กังวลนะครับ ตอนนี ้กําลังรอผลการสแกนสมองอยู่”
“ครับคุณหมอ ยังไงฝากคุณหมอดูแลพิเศษด้ วยนะครับ”
“เรื่ องนันไม่
้ ต้องห่วงครับคุณธานินทร์ หมอเต็มที่อยู่แล้ ว”
“ขอบคุณมากครับ”
ธานิ น ทร์ อ อกมานั่ง ข้ า งมารดา ถามไถ่ ว่า ใครได้ ส่ง ข่า วให้
พี่สาวอีกสามคนทราบหรื อยัง ก่อนบอกให้ ธันย์ ชนกไปเปิ ดห้ องพัก

~ 202 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

พิเศษเมื่อพี่ต้อยบอกว่าจะนอนโรงพยาบาลเฝ้าอาการมารดาในคืนนี ้
ไม่กี่ชวั่ โมงหลังจากนันเขากั
้ บมารดาและน้ องสาวก็เดินทางกลับบ้ าน
เมื่อพี่สาวคนโตเดินทางมาถึงพร้ อมสามีและผลการสแกนสมองของ
นางพรนภาก็ออกมาในทางที่ดี คือไม่มีเลือกออกในสมอง คุณหมอ
คาดว่าไม่นานคงรู้สกึ ตัว
ก่อนนอน ธานินทร์ หยิบโทรศัพท์ขึ ้นมาเพราะอยากจะโทรหา
อินทิรา แต่เมื่อดูเวลาแล้ วก็เปลี่ยนใจ กดเข้ าแอพที่ไม่ค่อยได้ ใช้ คุย
เล่นกับสาวไหนมาพักใหญ่ แล้ ว หนึ่งเพราะไม่มี เวลา สองเพราะขี ้
เกียจจิ ้ม สามเพราะไม่เห็นประโยชน์กับการส่งสติ๊กเกอร์ และคุยเล่น
เอาเสียวไปวันๆ
ผู้ชายที่ มีรูปสมบัติและทรั พย์ ส มบัติพรั่ งพร้ อมอย่างเขา ถ้ า
ต้ องการผู้หญิงก็ไม่จําเป็ นต้ องเสียเวลากับของไร้ สาระพวกนี ้ แค่โทร
กริ๊ งเดียวก็ได้ จบั จูบลูบคลําของจริ งแล้ ว แต่ตอนนี ้เขานึกอยากลองทํา
อะไรเบาสมองพวกนี ้กับผู้หญิงที่เพิ่งได้ แค่จบั กับจูบดูสกั หน่อย

เช้ าวันต่ อมา อินทิราได้ อมยิ ้มรับอรุณเมื่อเช็คโทรศัพท์แล้ วได้

เห็นสติ๊กเกอร์ ส่งจูบพร้ อมข้ อความ ‘รักนะ จุ๊บๆ’ ส่งมาจากเจ้ าของรู ป
โปรไฟล์สดุ หล่อที่ใช้ ชื่อว่า ‘Vtar’ หญิงสาวส่งสติ๊กเกอร์ เขินอายกลับไป
ตามด้ วยตัวบอกอรุ ณสวัสดิ์ ก่อนลุกจากเตียงเพื่ออาบนํา้ แต่งตัวไป
ทํางานและเผชิญหน้ ากับปั ญหาที่ยงั รอการสะสาง

~ 203 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ภาพเดินควงแขนพร้ อมช่อดอกไม้ กับภาพนั่งทานอาหารคํ่า

ระหว่าง ธานินทร์ วราเวศกุล กับ อินทิรา หวันวัฒนา ปรากฏในเวป
ไซต์ขา่ วท้ องถิ่นพร้ อมคําหยอกเย้ าพอหอมปากหอมคอทํานองว่า...
‘ไม่ ได้ ทําข่าวหนุ่ม ต้ า วราเวศ กับสาวไหนมานานมากแล้ ว
หลังจากเจ้ าตัวเข้ ารั บตําแหน่งใหม่แทนบิดา จนกระทั่งนักข่าวตาดี
ผ่ า นไปเห็ น ภาพเด็ ด กระจอกข่ า วคงต้ อ งจั บ ตามองสาวสวยรั ก
ธรรมชาติเจ้ าของแบรนด์เครื่ องสําอางออร์ แกนิค ‘INDIRA’ คนนีใ้ ห้
มากขึ ้นซะแล้ ว’
อินทิรามีเวลาไม่นานสําหรับการชื่นชมข่าวจากลิงก์ที่ศศิวิมล
ส่งมาให้ เธอบอกขอบใจเพื่อนแล้ วเริ่ มตามงานเรื่ องบริ ษัทรับเหมาบ่อ
บํา บัดนํ า้ เสี ย ต่อ ในสัญญามี ก ารระบุถึง เรื่ อ งนี ไ้ ว้ ชัด เจนรอบคอบ
พอสมควร แต่มันติดตรงที่เธอตามหาตัวบุคคลที่จะมาเจรจาเรื่ องนี ้
ด้ วยยังไม่ได้ พอตัดสินใจโทรไปสอบถามเสี่ยวุฒิพงษ์ ตามคําแนะนํา
ของทนายความคนหนึ่ง ก็ได้ คําตอบกลับมาเป็ นการชวนทานอาหาร
มื ้อคํ่าแทน
“อินไม่ว่างค่ะเสี่ย แค่อยากจะถามว่าเสี่ยรู้ จกั เจ้ าของบริ ษัทนี่
หรื อเปล่า อินติดต่อเขาไม่ได้ เลย”
“ไอ้ ร้ ู จักมันก็พอรู้ จักอยู่หรอกอาหนูอิง แต่เสี่ ยคิดถึงหนู วัน
ก่อนหนูยังไม่ให้ คําตอบเสี่ยเลยนะ ตกลงเรามาร่ วมหุ่งส่วนชีวิตกัน
ดีมย”ั้

~ 204 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ถ้ าเรื่ องนันอิ

้ นตอบได้ เลยค่ะว่าไม่ดี แค่นี่นะคะเสี่ย สวัสดีคะ่ ”
พูดกับคนแบบนีต้ ่อไปก็อารมณ์เสียเปล่าๆ อินทิราตัดสินใจ
กดตัดสายโดยไม่สนใจเสียงเรี ยกรัง้ ของอีกฝ่ าย จากนันก็ ้ โ ทรปรึ กษา
กับทนายความอยู่นานสองนานจนได้ ข้อสรุ ป การเดินเรื่ องฟ้องร้ องจะ
ยิ่งทําให้ เธอเสียเวลาและเสียทรัพย์สินมากขึ ้น เพราะในสัญญายังมี
เวลาเหลืออยู่อีกสองเดือนกว่าจะครบกําหนดการส่งมอบงาน ซึ่งเธอ
จะด่วนสรุปว่าอีกฝ่ ายเจตนาทิ ้งงานไม่ได้
ว่างสายจากวุฒิพงษ์ ไม่นานอภินัน ท์ ก็โทรศัพท์ มาชวนทาน
อาหารเย็นที่เดอะคิสคลับ แต่อินทิราปฏิเสธไป ชายหนุ่มจึงเปรยๆ ว่า
วันหลังจะเปลี่ยนเป็ นอาหารเที่ยงแทน
“แล้ วถ้ าเที่ยงไม่วา่ งอีกล่ะคะ”
“พี่ก็จะพยายามต่อไปเรื่ อยๆ เผื่ออินจะใจอ่อน สงสารพี่เข้ าสัก
วัน”
“พี่อิฐ อย่าพูดแบบนี ้เลยค่ะ เรื่ องของเรามันจบไปนานแล้ ว”
“จบแบบไม่มีสิทธิ์ เริ่ มต้ นใหม่เลยหรื อครับอิน หรื อว่า...อินมี
คนอื่นแล้ ว”
สงสัยอภินันท์ คงยังไม่เห็นข่าว หรื อเห็นแล้ วแต่ถามลองเชิง
เมื่อคืนเธอกับเขาคุยไลน์กนั นิดหน่อยก่อนนอน แต่เธอก็พยายามชวน
คุยเรื่ องลูกสาวของเขาก่อนตัดบทว่าง่วงแล้ ว อภินันท์ก็ไม่ ได้ รุกหนัก
เหมือนที่กําลังรุกด้ วยคําพูดอย่างตอนนี ้

~ 205 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ถ้ ามีแล้ วล่ะคะ”

“อิน... พี่จะพูดยังไงดี พี่ไม่อยากให้ อินจริ งจังกับ...”
“กับใครคะ” เขารู้ แล้ วแน่ๆ และที่พูดแบบนีก้ ็เพื่อจะเตือนให้
เธอรู้ตวั ว่ากําลังเล่นอยู่กบั ใคร
“ผู้ชายคนนัน้ ไม่ เหมาะกับอินหรอกนะ เขาไม่เคยจริ งจังกับ
ผู้หญิงคนไหน พี่หวังดีกบั อินนะครับ ไม่อยากให้ อินเสียใจทีหลัง”
“ขอบคุณ ค่ะ พี่ อิ ฐ แต่ข นาดคนที่ คิ ด ว่า จริ ง จัง ก็ ยัง ทํ า ให้ อิ น
เสียใจมาแล้ ว ถ้ าจะเสียใจกับคนที่ไม่คิดจริ งจังด้ วยก็ไม่แปลกอะไรนี่
คะ”
“อิน...”
“อิน รู้ ตัวดีค่ะว่ากํ า ลัง ทํ าอะไรอยู่ แค่นีน้ ะคะ อิ นมี งานต้ อง
เคลียร์ อีกเยอะ”
“ครับ ยังไงไว้ คยุ กันใหม่นะ”
‘เขาไม่เคยจริ งจังกับผู้หญิงคนไหน’ ทําไมทุกคนต้ องพูดเป็ น
เสียงเดียวกันหมด แม้ แต่ตวั ของธานินทร์ เองก็ยังพูดให้ เธอจดจํามา
จนถึงตอนนี ้ เขาไม่เคยจริ งจังกับใคร แล้ วจะไม่มีวนั เป็ นไปได้ เลยหรื อ
ที่จะนึกอยากจริ งจังและจริ งใจกับผู้หญิงสักคน คนที่เขาบอกว่าเป็ น
คนพิเศษที่สดุ คนแรกและคนเดียว
ประโยคนีข้ องธานินทร์ กินใจอินทิรา โดยที่ทัง้ สองคนอาจไม่
รู้ตวั ...

~ 206 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

วันนัน้ ทัง้ วันอินทิรารอคอยโทรศัพท์ จากธานินทร์ ก็เขาบอก

เองว่าจะโทรมาหาแต่เมื่อเขาไม่โทรมาเธอก็ไม่กล้ าโทรไป ได้ แต่คิดว่า
เขาคงยังไม่ว่าง ธุระด่วนเมื่อวานอาจเป็ นปั ญหาใหญ่ที่เขายังสะสาง
ไม่เสร็ จสิ ้น สติ๊กเกอร์ อรุ ณสวัสดิ์ที่เธอส่งไปให้ เมื่อเช้ าก็บอกแค่ว่าเขา
ได้ เห็นแล้ ว แต่ไม่มีอะไรส่งกลับมา อภินนั ท์เสียอีกที่ยังอุตส่าห์ส่งคํา
หวานๆ กับ รู ป น่ า รั ก ๆ ของน้ อ งขนมเค้ ก มาให้ ดู และลงท้ า ยด้ ว ย
สติ๊กเกอร์ บอกแทนความรักและคิดถึง
‘ถ้ าเลือกความรัก ก็เลือกพี่อิฐ แต่ถ้าเลือกผลประโยชน์ ก็คณ ุ
ธานินทร์ ’
ศศิวิมลเคยพูดอะไรคล้ ายๆ แบบนี ้ และเธอก็เหมือนจะเคย
เห็นด้ วย แต่ตอนนีช้ ักอยากรู้ แล้ วว่า จะเป็ นไปได้ ไหมที่เธอจะได้ ทัง้
ความรักและผลประโยชน์จากผู้ชายคนเดียวกัน

“พี่ ห วั ง ดีกั บ อิน นะครั บ ไม่ อ ยากให้ อิน เสี ย ใจทีห ลั ง ...
แหม พระเอกลิเกยังอายเลยนะคะคุณอภินนั ท์ขา”
เสียงกระแหนะกระแหนหวานหยดย้ อยจากด้ านหลังทําเอา
คนนั่งหน้ าเคร่ งต้ องโคลงศีรษะใส่โทรศัพท์ในมือ ก่อนจะหันมองหลัง
อย่างนึกกังวลว่าธันย์ชนกจะรู้ หรื อเปล่าว่าเขาคุยกับใครและพาดพิง
ถึงใคร
“แอบฟั งคนคุยโทรศัพท์ นี่ถือเป็ นการเสียมารยาทหรื อเปล่า

~ 207 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ครับคุณเตย”
“ธันย์ชนก!”
“อ้ อ ครับคุณธันย์ชนก”
“ถ้ าเจตนาแอบฟั งถือว่าเสียมารยาท แต่ถ้าบังเอิญเดินมาได้
ยินเอง ก็ไม่นบั ”
ธันย์ชนกให้ คําตอบไปหลังจากได้ ในสิ่งที่ต้องการ ทําไมเธอจะ
ไม่ร้ ูวา่ อภินนั ท์กําลังคุยกับกิ๊กเก่าที่เจอกันในงานคืนนัน้ มันไม่ใช่เรื่ อง
ยากเลยที่ จ ะสื บ ย้ อ นกลับไปจนได้ ร้ ู ว่า รุ่ นพี่ ส าวสวยที่ เ ป็ นเจ้ า ของ
เครื่ องสําอาง ‘INDIRA’ เคยเป็ นแฟนเก่ากับผู้ชายตรงหน้ าเธอนี่ ส่วน
พวกเขาจะเลิกกันเพราะอะไรและทําไมฝ่ ายชายต้ องเลีย้ งดูลูกโดย
ลําพังนัน่ เป็ นเรื่ องที่ยงั ไม่ร้ ู และอยู่เหนือการคาดเดาของเธอ แต่ที่แน่ๆ
ผู้หญิงคนนันใจร้ ้ ายและเห็นแก่ตวั ส่วนผู้ชายคนนี ้ก็งี่เง่าเหลือเกินที่ยงั
ตามตอแยผู้หญิงแบบนันอยู ้ ่
“โอเคครับ แล้ วที่คณ ุ ‘บังเอิญ’ เดินเข้ ามาในห้ องผมโดยที่ผม
ไม่ร้ ู ตัวนี่มีธุระด่วนหรื อครั บ ” แอบใส่คําตําหนิลงไปกลายๆ และรู้ ว่า
คนฟั งเข้ าใจแต่แสร้ งไม่สนด้ วยการเชิดหน้ ายกมือประสานอก
“นี่เป็ นร้ านของพี่ชายฉัน ฉะนันฉั ้ นก็มีสิทธิ์เดินไปไหนมาไหน
ได้ ตามใจชอบ ถูกไหม”
“ถูกก็ได้ ครับ” ไหวศีรษะเล็กน้ อยก่อนตอบไปแบบไม่อยากมี
ปั ญหา “เชิญตามสบายนะครับ จะเดินเล่น นัง่ เล่นหรื อนอนเล่นยังไงก็

~ 208 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เชิญ ถ้ าไม่มีธรุ ะกับผมก็ขอทํางานก่อน”

“ค่ะ นี่ มัน เวลางาน คุณ ก็ ค วรทํ า งาน ไม่ ใ ช่ เ อาเวลาไปคุย
โทรศัพท์เรื่ องส่วนตัว” เดินเชิดหน้ ากวาดสายตาสํารวจไปทัว่ ห้ องราว
กับเป็ นคนไม่ร้ ู จักมารยาท แต่เธอไม่แคร์ เพราะมีข้ออ้ างให้ ตวั เองว่า
วันนีเ้ ธอมีนดั สังสรรค์กบั เพื่อนฝูงที่นี่ เลยเข้ ามาตรวจความเรี ยบร้ อย
ก่อนถึงเวลานัดนิดหน่อย เผื่อจะได้ เห็นอะไรๆ อย่างเช่นเหตุการณ์เมื่อ
ครู่นี ้
“ครับผม” อภินนั ท์เลิกสนใจคนพูดจาชวนหาเรื่ องด้ วยการก้ ม
หน้ าก้ มตาทํางาน แต่ยงั ไม่วายชําเลืองมองตามร่ างระหงไปเกือบทุก
ย่างก้ าว
วันนี ้ธันย์ชนกแต่งตัวล่อแหลมกว่าหลายครัง้ ที่เขาเคยเห็น เด
รสสันพิ้ มพ์ลายสีสดใสที่สงู ขึ ้นไปเหนือเข่าเกินคืบ คอเสื ้อก็เว้ าลึกเสีย
จนเขาเกือบลืมหายใจเมื่อเผลอมองเพลิน ยิ่งเมื่อคุณเธอเดินไปหย่อน
สะโพกกลมกลึงลงนั่งบนโซฟารับรองแขก เอื ้อมมือไปหยิบนิตยสาร
บนโต๊ ะ มาเปิ ดดูก่ อ นเอนหลัง พิ ง พนัก แล้ ว ตวัด เรี ย วขาขึน้ ไขว่ห้ า ง
สาบานได้ ว่าเขาเกือบทําปากกาหลุดมือ หัวใจหล่นวูบไปอยู่บนหน้ า
ตัก พนันกับตัวเองร้ อยเอาหนึ่งเลยว่าไม่ได้ ทํางานทําการแน่ ถ้ าธันย์
ชนกคิดจะนัง่ อ่านนิตยสารฆ่าเวลาอยู่ตรงนัน้
...เรี ยวขาขาวๆ เนินอกอวบๆ กับใบหน้ าสวยใสไร้ ตําหนิของ
เธอกําลังทําให้ หนุ่มโสดลูกหนึ่งที่ห่างร้ างการเสพเพศรสจากการซือ้

~ 209 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ขายมานานนับเดือนสติเตลิด
ต้ องขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ดลใจให้ เธอลุกขึ ้นเมื่อเวลาผ่านไป
ไม่ ถึงสิบ ห้ านาที ไม่ เช่น นัน้ คนที่ พยายามนั่ง ข่มอารมณ์ อ ยู่บนโต๊ ะ
ทํางานคงได้ ธาตุไฟแตก
“จะกลับแล้ วหรื อครับ”
“ฉันนัดเพื่อนไว้ มีสงั สรรค์กนั นิ ดหน่อย” เผลอหลุดปากบอก
ไปก่อนจะนึกขึน้ ได้ ว่าเธอไม่จําเป็ นต้ องบอกราวกับรายงานแบบนี ้
ธันย์ ชนกเชิดหน้ าตอกกลับไปแก้ โมโห “อ้ อ แล้ วถ้ าฉันออกไปแล้ วก็
อย่าแอบโทรหากิ๊กเก่าอีกล่ะ ผู้หญิงเขาไม่สนก็ตามตอแยอยู่ได้ ไม่
รู้สกึ เสียศักดิ์ศรี บ้างหรื อไง”
อารมณ์ ว าบหวิว เมื่ อ ครู่ ก ลายเป็ นคุก รุ่ น ทันที ที่ จับ นํ า้ เสี ย ง
เหยียดหยามของอีกฝ่ ายได้ ชายชาตรี ตอ่ ให้ ทําเรื่ องไม่ควรแค่ไหนก็ไม่
ชอบให้ ใ ครมาตํ า หนิ ด้ ว ยนํ า้ เสี ย งและคํ า พูด ดูถูก ดูแ คลนแบบนัน้
อภินนั ท์ขบกราม กลันใจแล้ ้ วลุกขึ ้นยืนเท้ าสองมือลงกับขอบโต๊ ะ โน้ น
กายไปด้ านหน้ า เลิกคิ ้วใส่ผ้ หู ญิงหน้ าเชิด
“แล้ วคุณจะมาสนใจ ‘เรื่ องส่วนตัวของผม’ ทําไมนักหนา”
“ฉันไมได้ สนใจ” คนถูกกล่าวหาด้ วยนํา้ เสียงจับผิดโต้ กลับ
รวดเร็ว
“ไม่สนใจ แต่ร้ ู ว่าผมตามตอแยใครอยู่” คนไม่คิดยอมให้ ก้าว
ออกห่างโต๊ ะทํางาน สาวเท้ ายาวๆ มาหยุดอยู่ตรงหน้ าคนที่เผลอหน้ า

~ 210 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ถอดสีเล็กน้ อยกับการจู่โจมอย่างรวดเร็ว แต่นกึ หรื อว่าเธอจะกลัว

“ก็มนั เดาไม่ยากนี่”
“เดาง่ายยังไงมิทราบ”
เมื่อถูกย้ อนจนไปต่อไม่ถูก คนไม่เคยยอมแพ้ ใครง่ายๆ ก็คิด
หาลู่ทางเอาคืน ลําแขนสลักเสลาเหยียดแนบลําตัว กําหมัด กัดฟั น
แน่นเพื่อระงับอารมณ์ที่พ่งุ ขึ ้นจุดเดือดโดยไม่ร้ ู สาเหตุ โกรธสายตาต่อ
ว่าต่อขานที่เขามองมา โมโหรอยยิม้ เยาะเย้ ยที่กําลังกล่าวหาว่าเธอ
เป็ นคนแพ้ ถูกต้ อนจนเถียงไม่ออก
“ไม่เชื่อฉันก็ตามใจ อยากถูกผู้หญิงหลอกอีกก็เชิญ ไม่เคยคิด
บ้ างเหรอว่าที่ลกู คุณเป็ นเด็กไม่มีแม่อยู่ทกุ วันนี ้เพราะอะไร”
“หยุดนะคุณเตย!”
“หยุดก็ได้ แต่ขอบอกด้ วยความหวังดีอีกนิดได้ ไหมว่าเลิกหน้ า
มืดตามัวสักที ก็เห็นอยู่ว่าผู้หญิงแบบคุณอินทิราเขาไม่อยากได้ ผ้ ชู าย
งี่เง่าอย่างคุณไปทําพ่อของลูก...อุ๊ย!” หลุดอุทานเสียงหลงเมื่อร่างบาง
ถูกกระชากเข้ าไปปะทะร่างหนาเต็มแรง
“แล้ วผู้หญิ งอย่างคุณล่ะ อยากลองเป็ นแม่ของลูกผมดูบ้าง
ไหม” สองมือหนาของอภินันท์กําแน่นอยู่บนสองไหล่ บีบแรงจนหญิง
สาวหน้ าเหยเกแต่ยงั เชิดหน้ าสู้
“ปล่อยฉันนะ!” เธอรี บยกมือขึ ้นยันแผงอกหนา แต่ก็ไม่ได้ ช่วย
ให้ อะไรเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมสักนิด หน้ าอกอวบอิ่มกําลังบดเบียด

~ 211 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อยู่กับแผงอกหนา ถ่ายเทไอร้ อนและกระแสวูบวาบให้ แก่กันอย่าง

มากมายจนน่าใจหาย
“ตอบคําถามผมสิ อยากลองเป็ นแม่ของลูกผมหน่อยไหม”
“ไม่! ไม่มีวนั ” เสียงหวานตะเบ็งใส่หน้ าเจ้ าของดวงตาสีเข้ มที่
กําลังลุกวาว
“ดี! เพราะผมก็ไม่อยากได้ ผ้ ูหญิ งที่เก่งแต่ปาก ชอบดูถูกคน
อื่นมาเป็ นแม่ของลูกผมเหมือนกัน ! หยุดยั่วโมโหผมสักที ถ้ าไม่อยาก
โดน!”
“โอ๊ ย!” ร่ างบางเซถอยหลังเมื่อถูกปล่อยให้ เป็ นอิสระแบบไม่
นุ่มนวลสักนิด “อีตาบ้ า กล้ าดียังไงมาทํากับฉันแบบนี ้ คอยดูนะ ฉัน
จะฟ้องพี่ต้า!”
“เชิญ! ฟ้องเสร็จก็ฝากบอกพี่ชายคุณด้ วยว่าผมลาออก”
“อ้ อ... ไม่กลัวตกงานทังที
้ ่มีลกู ต้ องเลี ้ยง คงมีรายได้ พิเศษทาง
อื่นเยอะอยู่สิท่า”
“นี่คณุ จะยัว่ โมโหผมจริ งๆ ใช่ไหม” คนถามกัดฟั นกรอดแล้ ว
เริ่ มนับหนึง่ ในใจ บอกตัวเองว่าเขาจะยอมกัดฟั นอยู่นิ่งๆ แบบนี ้แค่นบั
ถึงสามเท่านัน้
“ก็...” ธันย์ชนกอ้ าปากจะย้ อน แต่พอเห็นแววตาเอาเรื่ องของ
เขาเข้ าก็เริ่ มกลัวใจ คําขู่ที่เขาตะเบ็งใส่หน้ ายังดังก้ องหู ‘ถ้ าไม่อยาก
โดน’ โดนอะไรเล่า... บ้ าจริ ง นี่เขาคิดจะทําอะไร ขูจ่ ะปลํ ้าเธองันเหรอ้

~ 212 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เชิญออกไปจากห้ องผมได้ แล้ วครับคุณธันย์ชนก” บอกอย่าง

ใจเย็น แล้ วนับสอง
“กล้ าไล่ฉนั เหรอ”
“ผมเชิญ...” ข่มใจไว้ แล้ วนับสองจุดห้ า
หญิงสาวเม้ มปากกัดฟั นแน่น มองหน้ าคนเสียงเย็นชาแต่แวว
ตาดุดนั ด้ วยความรู้ สึกยากเข้ าใจ กรุ่ นโกรธจนร้ อนรุ่ มไปทั่วอก โมโห
จนนํ ้าตาแทบเล็ด เจ็บแค้ นแบบไม่ควรเป็ น แต่ร้ ู สกึ ราวกับมีก้อนอะไร
แข็ ง ๆ มาจุก แน่ น อยู่ก ลางลํ า คอ ในอกก็ เ หมื อ นมี อ ะไรมาถ่ ว งอยู่
ตลอดเวลา...
ทําไมนะ ทําไมเธอต้ องรู้ สึกแบบนีก้ ับผู้ชายคนนีท้ ุกครัง้ ที่อยู่
ใกล้ ทุกครัง้ ที่พยายามบอกตัว เองว่าอย่ามายุ่งกับเขา อย่าสนใจ ไม่
ต้ องอะไรทังนั
้ น้ แต่ทําไมเธอยังทําแบบนี ้
“ฉันเกลียดคุณ” เสียงกระซิบส่งท้ ายหลุดรอดออกไปก่อนการ
หันหลังให้ แล้ วเดินจาก
อภิ นัน ท์ ถ อนใจเฮื อ กแล้ ว นับ สาม... โชคดี จ ริ ง ๆ ที่ เ ธอหัน
หลังจากไปได้ เร็วกว่ามือของเขาที่กําลังจะยื่นไปคว้ าร่ างเธอกลับมา...
จะคว้ ากลับมาทําอะไร

~ 213 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

13
เลือกรัก

ทันทีท่ ไี ด้ เข้ ามานั่งในรถติดเครื่ องเปิ ดแอร์ ธานินทร์ ก็คว้ า

โทรศัพท์ ออกมากดหาอินทิ รา วันนี ท้ ัง้ วันเขาคิดถึงเธอ แต่กลับหา
เวลาปลีกตัวจากงานมากมายไม่ได้ เลย ทังงานประจํ
้ า งานสังคม และ
งานครอบครัว เพิ่ งจะเป็ นเวลานีท้ ี่พอจะเรี ยกว่าว่างได้ แล้ ว หลังจาก
ก้ าวออกจากโรงพยาบาลด้ วยความโล่งใจพอสมควรกับอาการของแม่
ใหญ่
“สวัสดีครับ ทําอะไรอยู่เอ่ย” หยอดคําหวานไปให้ ทนั ทีที่ได้ ยิน
เสียงหวานขานรับสาย
“เพิ่งอาบนํ ้าเสร็จค่ะ กําลังเตรี ยมตัวเข้ านอน”
“นอนเร็วจัง ยังไม่สี่ท่มุ เลย”
“อินนอนเร็วค่ะ ปกติก็สี่ท่มุ ”
“รักษาสุขภาพจริ งๆ เลยนะครับ สงสัยต้ องรบกวนให้ มาดูแล

~ 214 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สุขภาพของผมบ้ างแล้ ว”
“ยินดีคะ่ แล้ วนี่คณ ุ ต้ าทําอะไรอยู่คะ”
“คิดถึงคุณอยู่” ปากหวานไปแล้ วก็หวั เราะเบาๆ เมื่ออีกฝ่ ายไม่
ยอมรับมุกย้ อนกลับมาแบบเดียวกัน “กําลังจะกลับบ้ านครับ เพิ่งเสร็ จ
ธุระ วันนี ้ยุ่งทังวั
้ นเลย” ลงท้ ายด้ วยเสียงอ้ อนตามถนัด
“ค่ะ งันก็้ กลับไปพักผ่อนนะคะ”
“อยากนอนพักบนเตียงนุ่มๆ กับคุณ”
“คุณต้ า...”
“เมื่อไหร่จะมีโอกาสสานต่อล่ะครับ ผมค้ างมากเลยรู้ไหม”
“นี่คิดอยู่แต่เรื่ องนี ้จริ งๆ หรื อคะ”
“ถ้ าบอกว่าใช่ล่ะ ผมอยากเมคเลิฟกับคุณใจแทบขาดแล้ วนะ
อิน”
สําหรับธานินทร์ เขาคิดเสมอว่า ‘รัก แปลว่า เมคเลิฟ’ ถ้ าเขา
รู้ สึกอยากเมคเลิฟกับผู้หญิงคนไหนก็แปลว่าเขารักคนนัน้ ซึ่งตรงกัน
ข้ ามกับเวลาที่ร่างกายต้ องการ ‘เซ็กซ์’ ที่จะใช้ ผ้ หู ญิงคนไหนมาระบาย
ออกก็ได้ ไม่เกี่ยง แต่สําหรับตอนนี ้ ทุกครัง้ ที่คิดถึงอินทิรา ร่ างกายเขา
ก็ปรารถนาจะได้ มาซึง่ สิ่งนัน้ แต่กลับกลายเป็ นว่าเขาไม่นึกถึงเรื่ องใช้
ผู้หญิงคนไหนมาระบายออกอีกแล้ ว คงเพราะตอนนี ้เขากําลังต้ องการ
‘เมคเลิฟ’ กับผู้หญิงที่เขา ‘รัก’
อินทิรานิ่งไป รู้ สกึ แสลงใจอย่างบอกไม่ถกู เธอรึอตุ ส่าห์คิดว่า

~ 215 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เขามีใจให้ แต่เจ้ าตัวเปิ ดเผยออกมาเต็มปากเต็มคําแล้ วว่าคิดกับเธอ

แค่เรื่ องนันเรื
้ ่ องเดียว...
เรื่ องเซ็กซ์ เรื่ องเมคเลิฟ เรื่ องเล่นสนุกกันบนเตียง!
นี่ถ้าคืนนันเธอตกเป็
้ นของเขา วันนี ้เขาจะยังสนใจเรื่ องทํานอง
นี ้กับเธออยู่ไหม หรื อจะสนใจใยดีเรื่ องอื่นๆ ที่เกี่ยวกับเธอตามประสา
คนรักกันทัว่ ไปหรื อเปล่า
“ช่วงนีอ้ ินเครี ยดอยู่ค่ะ คงไม่มีอารมณ์จะ...เล่นสนุกกับใคร”
เธอเอ่ย คํ า แบบที่ เ ขาใช้ ไ ม่ อ อก แต่อ ะไรบางอย่ า งผลัก ดัน ให้ ต อบ
ออกไปในทํานองนี ้ ถ้ าธานินทร์ คิดอยู่แต่เรื่ องนัน้ เธอก็ควรคิดอยู่แต่
เรื่ องใดเรื่ องหนึง่ ที่เป็ นประโยชน์สําหรับเธอเช่นกัน
“เครี ยดเรื่ องอะไรครับ อยากให้ ผมช่วยคลายเครี ยดไหม” หนุ่ม
นํ ้าใจงามเสนอตัวช่วยกลับไปพร้ อมการยกยิ ้มมุมปาก รอฟั งว่าสิ่งที่ได้
ยินจะเป็ นอะไรที่อยู่เหนือการคาดเดาของเขาเช่นหลายๆ ครัง้ ที่ผ่าน
มาหรื อไม่
“ก็อยากค่ะ แต่คุณคงช่วยอะไรไม่ ได้ มันเป็ นเรื่ องงานของ
อินน่ะค่ะ” เคยมีคนบอกว่าผู้ชายก็เหมือนเด็ก ยิ่งห้ ามเหมือนยิ่งยุ การ
สบประมาทว่าทําไม่ได้ ถือเป็ นการยั่วยุให้ ฮึกเหิม กระหายอยากที่จะ
เอาชนะ
“แต่ผมว่า เรื่ องไหนๆ ผมก็ช่วยคุณได้ นะ”
“แต่ฉนั ว่า...”

~ 216 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เล่ามาเถอะครับ รับรองว่าผมช่วยคุณได้ แน่”

เป็ นคราวที่อินทิราจะได้ ยกยิม้ มุมปากบ้ า ง หญิ งสาวเริ่ มต้ น
ด้ วยการปรั บทุกข์เรื่ องบริ ษัทรับเหมาทําบ่อบําบัดนํา้ เสียแล้ ววกเข้ า
เรื่ องเสี่ย วุฒิพงษ์ หย่อนระเบิดลูกหย่ อมๆ ให้ ธ านิ นทร์ หึงหวงและ
ห่วงใยเธอเรื่ องที่เสี่ยวุฒิพงษ์ ยื่นข้ อเสนอให้ เธอไปเป็ นเมียน้ อยแลกกับ
ผลประโยชน์ ท างธุ ร กิ จ ก่ อ นจะลงท้ า ยด้ ว ยคํ า รั บ รองปนอารมณ์
เดือดๆ ว่า
“ต่ อ ให้ ต้ อ งถู ก แกล้ ง จนหมดเนื อ้ หมดตัว อิ น ก็ ไ ม่ มี วัน ยุ่ ง
เกี่ยวกับเสี่ยวุฒิเด็ดขาด อินเกลียดเขา”
“เกลียดเขา แล้ วรักผมไหม”
“คุณต้ า อินไม่ได้ พูดเล่นนะคะ” ไม่นึกสักนิดว่าจะได้ ยินเขา
ย้ อนถามมาแบบนัน้
“ผมก็ถามจริ งๆ คุณรู้สกึ ยังไงกับผม”
“ยังต้ องบอกอีกหรื อคะ”
“ก็ผมยังไม่ร้ ู ”
“คุณเคยถามอินว่าอินเลือกใคร ระหว่างคุณกับเสี่ยวุฒิ ยังจํา
คําตอบของอินได้ หรื อเปล่าคะ”
“คุณเลือกผม”
“ค่ะ”
“เพราะผมมีประโยชน์มากกว่า หรื อเพราะรักผมมากกว่า”

~ 217 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อินทิราอึ ้งไป ก่อนกระซิบบอกตัวเองอีกครัง้ ว่าอย่าลืมเด็ดขาด

ว่าเธอกําลังเล่นอยู่กับใคร ผู้ชายคนนีม้ ีประสบการณ์ ด้านผู้หญิ งมา
อย่างโชกโชน ประสบความสําเร็ จด้ านหน้ าที่การงานมาไม่ร้ ู เท่าไหร่
ต่อเท่าไหร่ เขาคงไม่ยอมเป็ นหมูในอวยให้ ใครเคีย้ วเล่นง่ายๆ ดี
เท่าไหร่ ที่นี่เป็ นการพูดทางโทรศัพท์ อย่างน้ อยเธอก็ไม่ต้องห่วงเรื่ องสี
หน้ าแววตาตัวเอง
“อินรักคุณค่ะ ไม่ได้ รักมากกว่าใคร แต่รักคุณคนเดียว”
“ขอบคุณครั บอิน แล้ วคุณจะไม่ผิดหวังเลยที่เลือกรั กผมคน
เดียว”
“อินก็เชื่อแบบนันค่
้ ะคุณต้ า”

สองวันถัดมา งานทําบ่อบําบัดนํา้ เสียของโรงงานอินทิราได้

ดําเนินการต่อราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ ้น และหลายวันหลังจากนัน้ เสี่ย
วุฒิ พ งษ์ ก็ เ งี ย บหายไป ไม่ ม ารบกวนอิ น ทิ ร าอี ก แม้ แต่ เ สี ย งผ่ า น
โทรศัพท์ ฝ่ ายวศินก็ใช้ วิธีขอเงินจากมารดาก่อนเงียบหายไปอีกคน
ศศิวิมลไลน์มาแสดงความยินดีคนบุญหล่นทันและอินทิราก็โม้ กลับไป
ไม่ให้ น้อยหน้ า เช่นเดียวกับอภินนั ท์ที่ยังมีคยุ กันบ้ าง แต่เน้ นเล่าเรื่ อง
ลูกสาวของตนเสียเป็ นส่วนใหญ่
ข่าวคู่รักพันล้ านอย่าง ธานินทร์ วราเวศกุล กับ อินทิรา หวัน
วัฒนา เริ่ มเป็ นที่กล่าวขานในวงกว้ างขึน้ เรื่ อยๆ ฝ่ ายชายขยันมารั บ

~ 218 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ฝ่ ายหญิงออกไปทานอาหารมื ้อเที่ยงแล้ วแต่เวลาว่างจะตรงกัน เพราะ

อินทิราพยายามหาข้ ออ้ างมาบ่ายเบี่ยงนัดมือ้ คํ่าเสมอ หรื อถ้ ารับนัดก็
เลือกเฉพาะงานเลี ้ยงที่จะได้ ควงแขนธานินทร์ เพื่อเปิ ดตัวต่อสังคม แต่
มักจะบอกฝ่ ายชายไว้ ลว่ งหน้ าเสมอว่าเลิกงานแล้ วขอกลับบ้ านเลย
“ผมให้ ปฏิเสธสามครัง้ เท่านันนะครั
้ บอิน”
ธานินทร์ ข่ทู ิง้ ทวนก่อนถึงเวลาที่ต้องวางสาย หลังถูกปฏิเสธ
นัดทานอาหารคํ่าเป็ นครัง้ ที่สามในช่วงเวลาสองสัปดาห์ แห่งการคบ
หา หลังจากเหตุการณ์ไต่สวรรค์ค้างกลางอากาศ อินทิราก็บา่ ยเบี่ยงที่
จะอยู่ตามลําพังกับเขาในที่รโหฐานเสมอ ยิ่งนานวันเขายิ่งคิดมากว่า
เธอจะฝั งใจจนไม่กล้ ามีอะไรกับเขาอีก
“อินปฏิเสธคุณสามครัง้ แล้ วเหรอคะ”
“ครับ ถ้ ามีครัง้ ที่สี่ คุณโดนจับกดแน่”
ถึงกับจับกด! อินทิราถอนใจเฮือก หรื อว่าเธอควรจะยอมเขา
ซะที ก็ร้ ู อยู่แล้ วว่าที่เขาช่วยเหลือเธอทุกอย่างก็เพราะต้ องการเรื่ องนี ้
เรื่ องเดียว
ตอนนี ้กิจการของเธอก็เริ่ มไปได้ สวย หลายวันมานี ้ลูกค้ าสาวๆ
ก็เดินเข้ าร้ านมากเป็ นประวัติการณ์ คงคิดว่ าขนาดหนุ่มชื่ อดังของ
จังหวัดยังหลงเสน่ห์ความงามของเจ้ าของสินค้ า จึงอยากสวยอยาก
งามอย่างเธอบ้ า ง งานฝ่ ายผลิต ฝ่ ายการตลาดก็ร าบรื่ นจนเธอเริ่ ม
วางแผนเวลาว่างเพื่อจะเข้ าห้ องทดลองสกัดนํา้ มันหอมระเหยกลิ่น

~ 219 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ใหม่ได้ บ้างแล้ ว
ทุกอย่างกําลังไปได้ ด้วยดี แต่เธอกลัวอะไรอยู่ ทําไมถึงรู้ สกึ ว่า
ยังไม่พร้ อมสําหรั บการผูกสัมพันธ์ ลึกซึ ้งกับธานินทร์ ทัง้ ที่เธอก็นอน
คิดถึงเขาทุกคืน
‘หมวย ทําไงดี’
อินทิราส่งไลน์ถงึ ศศิวิมลแก้ กลุ้ม
‘เรื่ องไร’
‘คุณต้ าเค้ าขอนอนด้ วยอ่ะ’
เอาตรงๆ แบบนี ้แหละ จะได้ เข้ าใจกันง่ายๆ อีกฝ่ ายเงียบไปครู่
หนึง่ ก็สง่ สติ๊กเกอร์ ตกใจตาโตกลับมาก่อนข้ อความ
‘เขายังไม่เสร็จแกอีกเหรอ!!!’
นี่เขาต้ องเสร็ จเธอเหรอ! อินทิราอึง้ ไปสามวินาที ก่อนกด
แป้นพิมพ์ตอบไปว่า
‘อือ’
‘แล้ วรอไรอยู่ เดี๋ยวก็เสร็จคนอื่นหรอก’
‘ฉันกลัว’
ศศิวิมลไม่ตอบกลับมา แต่เสียงโทรศัพท์ ดังขึน้ ทันที อินทิรา
กดรับสายเพื่อนแล้ วถอนใจเฮือกให้ กบั คําถามที่วา่
“แกกลัวอะไรอิน ผู้ชายเพอร์ เฟกต์ขนาดนัน้ หล่อก็หล่อ รวยก็
รวย ผู้หญิงที่ไหนก็ฝันอยากนอนด้ วยทังนั ้ น”
้

~ 220 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ก็ฉันไม่เคย แกว่ามันไม่น่ากลัวเหรอ ถ้ าเกิดเขาเป็ นองเป็ น

เอดส์ขึ ้นมาฉันจะทําไง”
“โอ๊ ยเพื่ อ นฉัน จะอิ นโนเซนต์ เกิ นเหตุไ ปแล้ วมัง้ เพลย์ บ อย
ระดับ ‘ต้ า วราเวศ’ เขาไม่ปล่อยตัวกับผู้หญิงขนาดนันหรอกน่ ้ า เขาก็
กลัวเอดส์พอๆ กับกลัวทําผู้หญิงป่ องกลางนั่นแหละ ฉันว่าในลิ ้นชัก
หัวเตียงเขาต้ องมีถงุ ยางอย่างน้ อยสองโหล ในคอนโซลรถอีกสามโหล
เผลอๆ ในกระเป๋ ากางเกงในก็มี”
“กางเกงในผู้ชายมีกระเป๋ าด้ วยเหรอหมวย”
“ไอ้ อิน! ไม่ตลกสักเรื่ องจะได้ ไหม”
“ตลกตรงไหน ก็ฉนั ไม่ร้ ู ”
“เออๆ สรุ ปก็คือแกไม่ต้องกลัวเรื่ องนัน้ หรอก คุณต้ าเขาเซฟ
ตัวเองสุดๆ อยู่แล้ ว เขาคงไม่สะเพร่ าเมาแล้ วขับอย่างพี่อิฐหรอกน่า
ไม่งนป่ั ้ านนี ้มีลกู เต็มบ้ านเต็มเมืองไปแล้ ว”
อินทิราถอนใจเฮือกเมื่อเพื่อนพาดพิงถึ งเรื่ องที่ไม่อยากคิดถึง
ไม่อยากได้ ยิน
“แกยี่สิบแปดแล้ วนะอิน ไม่แน่ว่าป่ านนีเ้ ยื่อพรหมจรรย์ ใกล้
หมดอายุ อาจเสื่อมสภาพหรื อย่อยสลายไปตามวันเวลาจนคุณต้ าเขา
ไม่ร้ ูก็ได้ นะว่าแกยังจิ ้น แต่ฉันมัน่ ใจว่ายังไงซะเขาก็ต้องติดใจ แกออก
จะหน้ าสวย หุ่นเซี ้ยะ ผิวก็ขาวออร่าน่ากินซะขนาดนัน้ พยายามเอาใจ
เขา จับให้ อยู่หมัด ถ้ าทําได้ ก็หลอกล่อให้ เขาลืมใส่ถุงยางแล้ วก็ป่อง

~ 221 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

กลางกับเขาซะ”
“หมวย!!”
“ฉันพูดจริ งนะ หรื อแกอยากให้ เขาฟั นฟรี เช็ดแล้ วทิ ้ง” ศศิวิมล
ใช้ นํ ้าเสียงเป็ นจริ งเป็ นจัง “แกกําลังได้ โอกาสทองที่ผ้ หู ญิงทังเมื
้ องจ้ อง
ตาเป็ นมันอยู่นะอิน และแกกับเขาก็โตพอที่จะเลือกทางเดินชีวิตให้
ตัวเอง อายุอานามก็มากพอจะนึกถึงเรื่ องสร้ างครอบครัวได้ แล้ ว เป็ น
คุณนายวราเวศ ใช้ ชื่อ นางอินทิรา วราเวศกุล นี่โก้ ไม่หยอกเลยนะแก
ลองคิดดู”
อินทิราพูดอะไรไม่ออก ได้ แต่ทําเสียงอืออาแล้ วพยักหน้ ากับ
โทรศัพท์ ก่อนบอกลาเพื่อนไปด้ วยการส่งท้ ายว่าเธอจะพยายามคิด
ตามที่เพื่อนแนะนํา ผู้หญิงอายุยี่สิบแปดกับผู้ชายอายุสามสิบสองโต
พอสําหรับการคิดถึงเรื่ องสร้ างครอบครัวแล้ ว แต่ทว่าเขาจะคิดเหมือน
เธอไหม ในเมื่อเป้าหมายของการคบหากันสําหรับธานินทร์ คือคํ่าคืน
แสนสุขบนเตียงนุ่มๆ ในขณะที่เธอต้ องการ... เธอต้ องการอะไร
กําลังหนุนความมั่นคงทางธุรกิจหรื อผู้ชายสักคนที่ค้ มุ ครอง
เธอได้ แค่นนจริ ั ้ งๆ หรื อ แล้ วถ้ าวันหนึง่ วันใดที่ไม่มีเขา เธอจะยังยืนอยู่
ด้ วยลําแข้ งของตัวเองเหมือนที่บิดาเคยยืนได้ ไหม ในเมื่อเธอเป็ นแค่
ผู้หญิงตัวคนเดียว แถมมีคนจ้ องฉวยโอกาสรังแกเอารัดเอาเปรี ยบอยู่
ตลอดเวลา ถ้ าวันหนึ่งไม่มีธานินทร์ อยู่เคียงข้ างหรื อเธอเป็ นอะไรไป
จะเกิดอะไรขึ ้นกับ ‘INDIRA’ ของพ่อ

~ 222 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เป็ นคุณนายวราเวศ ใช้ ชื่อ นางอินทิรา วราเวศกุล อาจโก้ ไม่

หยอก แม้ นนั่ จะไม่ใช่สิ่งที่เธอต้ องการ แต่ถ้าเธอมีลกู กับธานินทร์ เขา
คงไม่ใจร้ ายทิง้ ขว้ างเธอกับลูก อย่างไร้ เยื่อใยในวันที่หมดรั กกันแล้ ว
และเผื่ อ สัก วัน ถ้ า เธอเป็ นอะไรไป ลูก ของเธอก็ จ ะเป็ นทายาทใน
ทรั พ ย์ สิ น ทัง้ หมดที่ เธอมี และลูกของเธอต้ อ งปลอดภัยจากภัย มื ด
หลายๆ ด้ าน เพราะมีบารมีของคนเป็ นพ่อคุ้มครอง

เสียงโทรศัพท์ ดังขึน้ ในเย็นวันศุกร์ สายจากหน้ าร้ านบอก

มาว่ามีลกู ค้ าต้ องการพบเธอ อินทิรารับคําแล้ วออกจากห้ องทํางานไป
พบลูกค้ าสาวสวยที่นั่งรออยู่บนโซฟาสีขาวในโซนรับรองแขก ซึ่งกัน้
เขตจากบริ เวณหน้ าร้ านไว้ ด้วยมู่ลี่คริ สตัสสีร้ ุง
“สวัสดีค่ะ ดิฉันอินทิรา เจ้ าของร้ านค่ะ มีอะไรหรื อเปล่าคะ”
หญิงสาวเอ่ยทักทายและแนะนําตัวเองตามมารยาท
“สวัสดี ฉันชื่อเนย เป็ นเมียคุณต้ า”
อาการเชิดหน้ าคอแข็งเกิดขึ ้นกับสตรี ทงั ้ สองพร้ อมกันโดยไม่
ต้ องนัดหมาย
“ไม่ทราบว่า ได้ เป็ นครัง้ สุดท้ ายเมื่อไหร่คะ” อินทิราเลิกคิ ้วถาม
กลับไป เมื่อเห็นอีกฝ่ ายกัดฟั นมองตอบมาแบบไร้ เสียง เธอก็คลี่ ยิ ้มให้
“ถ้ าครัง้ ล่าสุด ไม่ได้ อยู่ภายในช่วงเวลาที่ดิฉันกําลังคบหาอยู่กับคุณ
ต้ า ดิฉนั ไม่ถือสาค่ะ”

~ 223 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ถ้ าบอกว่าครัง้ ล่าสุดคือเมื่อคืน หล่อนจะว่าไง”

“แหม ต้ านี่ไม่ไหวเลย แค่อินอ้ างว่าเหนื่อย อยากพักบ้ างสัก
คืนก็ยงั อตุสา่ ห์ไปรบกวนผู้หญิงอื่นมาแก้ ขดั จนได้ ขอโทษจริ งๆ นะคะ
ต่อไปอินจะดูแลคนรักของอินดีๆ ไม่ให้ ไปรบกวนคุณเนยอีกแน่นอน
ค่ะ”
แบรนด์แอมบาสเดอร์ เครื่ องสําอางสวยใสไร้ มลพิษแสร้ งถอน
ใจใหญ่ ทัง้ ที่ในใจกําลังเดือดปุดๆ ผู้ชายคนนีข้ าดเรื่ องอย่างว่าไม่ได้
เลยหรื อไง ขนาดคบกับเธออยู่แท้ ๆ ยังมีแก่ใจไปยุ่งกับกิ๊กเก่า พอเธอ
ไม่ยอมง่ายๆ ก็หาที่ระบายแก้ ขดั หรื อไง เธอรึอตุ ส่าห์ทําใจไม่คิดถือสา
เรื่ องผู้หญิ งในอดีตของเขาเพราะเข้ าใจธรรมชาติของผู้ชายในระดับ
หนึง่ แต่ถ้าขนาดมีเธอแล้ วยังมีแก่ใจไปยุ่งกับผู้หญิงอื่นนี่มนั ก็เกินไป
“นี่ แก มาที หลังอย่าทํ าเบ่ง แล้ วอย่าคิดว่าต้ าเค้ าจะจริ งจัง
ด้ วย ไม่มีทางหรอกยะ” คนมาก่อนเปลี่ยนนํ ้าเสียงและภาษาพูดทันที
ด้ วยความหมัน่ ไส้ อาการไม่ยี่หระของสาวมัน่
“คงเหมือนกันนั่นแหละค่ะ ถึงมาก่อนก็อย่าคิดว่าแน่ เห็นๆ
กันอยู่นี่คะว่าเขาก็ไม่ได้ จริ งจังกับคุณ ไม่อย่างนัน้ เขาคงไม่มาหาฉัน
ถึงที่”
“อีนงั หน้ าด้ าน ไร้ ยางอาย แย่งผัวชาวบ้ าน” คนบุกถึงที่ผดุ ลุก
ขึ ้นชี ้หน้ าประจานเจ้ าถิ่นเสียงดังทันที
“กรุ ณาใช้ ถ้อยคําสุภาพ ที่นี่ไม่ใช่ตลาดนัดค้ าสัตว์ ไม่มีชะนี

~ 224 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อย่ามาร้ องผัวๆ อยู่แถวนี ้” อินทิรารี บลุกขึ ้นยืนตรง เชิดหน้ า เธอจะไม่

ยอมให้ ใครมายืนคํ ้าศีรษะว่ากล่าวเด็ดขาด โดยเฉพาะในเรื่ องที่เธอไม่
ผิด
“กะ...แก อีนงั ”
“ออกไปจากร้ านฉันเดี๋ยวนี ้!” สิ ้นคําสัง่ เสียงเด็ดขาด ลูกค้ าที่มี
อยู่สองรายกับพนักงานขายหน้ าร้ านต่างพากันยืนนิ่งและเงียบกริ บ
เบนเป้าสายตาจากสองสาวไปหาร่ างสูงสง่าที่กําลังก้ าวเข้ ามาในร้ าน
อย่างมาดมัน่
อินทิราเชิดหน้ าขึ ้น เหล่หางตาไปยังเจ้ าของดวงตาคมกริ บที่
กําลังจับจ้ องเธออยู่ ริ มฝี ปากหยักสวยของเขาเม้ มสนิทเป็ นเส้ นตรง
เหมือนคราวก่อนที่เคยทําผิดแล้ วมางอนง้ อขอโทษเธอ แต่วนั นี ้ดวงตา
คู่นนั ้ ไร้ แววสํานึกผิด ออกจะระริ กระรี ก้ ว่าที่ควรเป็ นด้ วยซํ ้า คงกําลัง
รอชมศึกชิงชายอยู่ด้วยความลําพองใจสิท่า ชอบนักใช่ไหมที่ได้ เห็ น
ผู้หญิงทะเลาะตบตีกนั เพื่อแย่งตัวเอง
ฮึ ผู้ชาย!
อินทิราเชิดใส่ผ้ ชู ายด้ วยหางตาแล้ วหันกลับมายังผู้หญิงตรง
หน้ าที่ยังยืนกัดฟั นจิกตาใส่เธอไม่เปลี่ยนท่า โดยไม่รับรู้ ถึงการมา
เยือนของใครอีกคน
“ฮึ คิดว่าฉันกลัวหรื อไง เถียงไม่ออกล่ะซี่ ถึงได้ รีบไล่ ” คนมา
เยือนเชิดหน้ าอย่างได้ ทีที่เจ้ าบ้ านแก้ ปัญหาด้ วยการไล่สง่ ซึง่ เธอถือว่า

~ 225 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เป็ นการแสดงออกของคนไร้ ทางสู้

“ค่ะ ฉัน ไม่ เ ถี ย ง เพราะรู้ ดี อ ยู่แ ล้ วว่า คุณ ต้ าเป็ นผู้ช ายแบบ
ไหน”
“แบบไหนยะ” ลอยหน้ าโต้ กลับไปด้ วยเสียงเหยียดเย้ ย
อินทิรายกยิ ้มมุมปากก่อนตอบไปด้ วยเสียงหวานกังวานที่ต่อ
ให้ ยืนห่างเธอสักสิบก้ าวก็ต้องได้ ยินชัด
“เจ้ าชู้ เพลย์บอย หญิงเพียบ ฟั นแล้ วทิง้ มีเซ็กซ์ได้ กับผู้หญิง
ทุกคนที่เขาพอใจ ต่อให้ สวยราวนางฟ้านางสวรรค์เขาก็ไม่มีวนั จริ งจัง
ด้ วย ผู้หญิงเป็ นแค่ของเล่นบนเตียงสําหรับเขาเท่านัน้ ไม่ทราบว่าคุณ
เนยรู้อย่างที่ดิฉนั รู้หรื อเปล่าคะ”
แปะ! แปะ! แปะ!
เสียงปรบมือเป็ นจังหวะสามแปะดังจากด้ านหลัง คนอ้ าปาก
ตาค้ างรี บหันไปมองอย่างสงสัยว่าใครกล้ าขัดจังหวะ แล้ วแทบล้ มทัง้
ยืนเมื่อได้ เห็นใบหน้ าและแววตาของ...
“คุณต้ า!”
ธานินทร์ ไม่ได้ สนใจคนที่เรี ยกชื่อเขาด้ วยเสียงแหบแห้ ง เป้า
สายตาของเขายังจับนิ่งอยู่ที่ใบหน้ าสวยบรรเจิดซึง่ กําลังเชิดมองตอบ
กลับมาอย่างไม่กริ่ งเกรง คําพูดที่อินทิราก๊ อปปี ม้ าจากปากเขานันทํ ้ า
เอาคันยุบยิบในหัวใจ เหมือนถูกประจานต่อหน้ าสุภาพสตรี มากมาย
ให้ ร้านนีอ้ ย่างไรไม่ร้ ู แต่หลังจากหายคันแล้ วก็ได้ สํานึกรู้ อีกเรื่ องว่า

~ 226 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อินทิราเป็ นคนความจําดีไม่แพ้ เขา แต่ในกรณีนี ้เขาไม่อยากให้ เธอจํา

ได้ เลย ให้ ตาย...
เขาเคยสงสัยว่าอินทิรามีเหตุผลอะไรถึงปฏิเสธนัดช่วงเย็นของ
เขาบ่อยครั ง้ ทัง้ ที่ เธอก็บอกว่ารั ก เขาเต็ม ปากเต็มคํา หรื อเธอยัง มี
ปั ญหาเคร่ งเครี ยดอะไรที่ ยังไม่ ได้ บอกให้ เขารู้ หรื อยังคิดมากเรื่ อง
เหตุการณ์ ค้างคาวันนัน้ สังเกตได้ ว่าหลายครั ง้ ที่พบหน้ ากันเธอจะ
เงียบไป ทําหน้ าคิดหนักอยู่ตลอดเวลา เขาเกรงว่าเธอจะกังวลเรื่ องขึ ้น
เตียงกับเขาขนาดหนักจึงพยายามไม่รุกมากจนน่าเกลียด ดีที่ปกติช่วง
เย็นของวันธรรมดาเขาแทบไม่ว่าง แต่วนั นี ้ว่าง จึงคิดว่าเป็ นไงเป็ นกัน
ต้ องลองมาพูดกันให้ ร้ ูเรื่ อง และตอนนี ้เขาก็ร้ ูแล้ วว่าทําไม...
อิ น ทิ ร ากลัว ถูก ฟั น แล้ ว ทิ ง้ กลัว ว่ า เขาจะไม่ จ ริ ง จัง กั บ เธอ
ในขณะที่เขากําลังรู้ สกึ ว่าตัวเองจริ งจังกับผู้หญิงคนนี ้มากเกินไปด้ วย
ซํ ้า นี่สินะ เหตุผลหลักที่เธอไม่ยอมเขาง่ายๆ และนี่อีกกระมังที่ทําให้
เขาลืมเธอไม่ลง... ไม่ลืม ซํ ้ายังปรารถนาในตัวเธอมากขึ ้นเรื่ อยๆ
เอาวะ! วันนี ้เป็ นไงเป็ นกัน เขาต้ องได้ ผ้ หู ญิงคนนี ้...
หนึ่งเดือนกว่าเข้ าไปแล้ วที่ผ้ ชู ายอย่างเขาต้ องข่มกลัน้ ความ
ปรารถนา ทนอึดอัดคับแน่นกายหนุ่มกับการขาดผู้หญิงร่วมเตียง! เขา
ไม่เคยต้ องทนอด แต่กลับอดทนมาได้ เพื่อรอเธอ... บอกไปพระเจ้ า ยัง
ไม่อยากเชื่อ!!
“แหม ไม่นกึ ว่าจะเจอต้ าที่นี่ คิดถึงจังเลยค่ะ”

~ 227 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สาวสวยร่ า งอวบอิ่ ม กว่า อิ น ทิ ร าเล็ก น้ อ ยรี บ ก้ า วเข้ า ไปยื น

ขนาบข้ างร่ างสูงใหญ่ที่ยังยืนจ้ องหน้ าสบตากับคู่กรณีของเธออย่าง
เอาจริ งเอาจัง ธานินทร์ ไหวศีรษะแล้ วเบือนสายตาไปยังคนที่ยังไม่
กล้ าแตะต้ องตัวเขา คงเพราะรู้ ตัวว่าเธอกําลังสร้ างปั ญหาให้ ตัวเอง
ด้ วยวิธีโง่ๆ แต่ยงั ไม่ทนั ที่เขาจะอ้ าปากพูดอะไร เสียงของอินทิราก็ดงั
ขึ ้น
“ก็ไหนว่าเพิ่ งเจอกันเมื่ อคืน ห่างกันยังไม่ถึงยี่ สิบสี่ชั่วโมงก็
คิดถึงกันซะแล้ ว คงจะรักกันมากสินะคะ”
เธอกัดฟั นพูด ยกมือกอดอกเชิดหน้ าให้ สงู เข้ าไว้ เพื่อจะได้ สดู
ลมหายใจเข้ าปอดลึกๆ พยายามสัง่ ตัวเองว่าอย่าเสียงสัน่ อย่าร้ องไห้
อย่าแสดงความอ่อนแอหรื อแม้ แต่ท่าทีของคนขี ้แพ้ ออกไปให้ ใครเห็น
ถ้ าวันนีธ้ านินทร์ เลือกผู้หญิงคนนัน้ เธอจะยอมรั บและเลิกล้ มความ
ตังใจทุ
้ กอย่าง ยอมก้ มหน้ ารับผลที่จะเกิดขึ ้นในอนาคตตามลําพัง...
แต่ถ้าเขาเลือกเธอ... เธอจะยอมทุ่มเทให้ ผ้ ชู ายคนนีห้ มดตัว
หมดใจ
ธานินทร์ สา่ ยหน้ าปฏิเสธข้ อกล่าวหานันทั ้ นที เหล่ตามองหญิง
สาวข้ างกายอีกครัง้ ก่อนถอนใจเฮือก
“ทําแบบนี ้ทําไมครับเนย ผมคิดว่าคุณเข้ าใจเสียอีกว่าขอบเขต
ระหว่างคุณกับผมมันแค่ไหน”
นํ ้าเสียงและถ้ อยคําที่ใช้ ยงั คงเป็ นผู้ชายคนเดิมที่สองสาวรู้ จกั

~ 228 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สุภาพบุรุษอย่าง ธานินทร์ วราเวศกุล ไม่เคยใช้ ถ้อยคําหยาบคายหรื อ

ขึ ้นเสียงใส่ผ้ หู ญิงคนไหน โดยเฉพาะผู้หญิงที่เคยร่ วมสัมพันธ์ทางกาย
ด้ วย ต่อให้ ไม่รักไม่ชอบแต่ก็ไม่เคยดูถูกเหยียดหยามด้ วยคําพูดหรื อ
การแสดงออก ถ้ าไม่ถงึ ที่สดุ จริ งๆ
“เอ่อ... แต่เนยรั กคุณนะคะ เนยไม่อยากเสียคุณไปให้ ใครนี่
คะต้ า”
“แล้ วนายสันต์กบั นิคกี ้ล่ะ คุณก็รักเหมือนกันใช่ไหม”
เขาเลิกคิ ้วถามถึงเพื่อนในแก๊ งค์เดียวกันเบาๆ ไม่มีเจตนาจะ
ประจานผู้หญิงตรงหน้ าแต่ต้องการให้ เธอรู้ ว่าเขาไม่ได้ โง่คิดว่าเธอมี
เขาคนเดียว ต่อให้ เธอจะเสียสาวให้ เขาก็ไม่เกี่ยว เพราะสําหรับผู้ชาย
ที่ผ่านเยื่อพรหมจรรย์ของผู้หญิงมามากต่อมากโดยไร้ ความรู้ สึกทาง
ใจเป็ นที่ตงั ้ ย่อมไม่ร้ ู สึกผูกพันลึกซึ ้งกับสิ่งนัน้ มากไปกว่าความสนุก
ตื่นเต้ นกับสิ่งแปลกใหม่เป็ นรายๆ ไปเท่านัน้
“ต้ า คุณน่าจะรู้นะว่าทําไมเนยถึงรักคุณ”
หญิงสาวตกใจและกัดฟั นเงียบกริ บไปพักใหญ่ก่อนจะเอ่ยขึ ้น
ด้ วยเสียงเศร้ าซึม เธอรักผู้ชายคนนี ้มาก มากขนาดยอมเสียตัวให้ เขา
แต่ที่พลาดไปกับคนอื่นเป็ นครั ง้ คราวก็เพราะเขาปล่อยให้ เธอเหงา
เปล่าเปลี่ยวนานเกินไป เพื่อนในกลุ่มของเขาก็เข้ ามาตีสนิท จีบเธอ
ออดอ้ อนป้อนคําหวานเข้ าใส่จนเธอใจอ่อนหลวมตัวมีอะไรด้ วยเพราะ
อารมณ์ชั่ววูบ ไม่นึกเลยว่าธานินทร์ จะรู้ มานานแล้ วแต่ไม่เคยต่อว่า

~ 229 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หรื อแสดงออกว่าแคร์ เธอเลย

ธานินทร์ ส่ายหน้ าไม่ยอมสนใจคําพูดของอีกฝ่ าย เขาเอ่ยถึง
สิ่งที่ตวั เองต้ องการสื่อสารออกไป
“ผมจําได้ วา่ ครัง้ สุดท้ ายที่ผมพบคุณก็เดือนกว่ามาแล้ ว ก่อนที่
ผมจะพบคุณอิน” บอกยํา้ ระยะเวลาเสียงดังฟั งชัด หวังให้ อินทิราได้
ยินชัดกว่าใคร ยอมโกหกนิดหน่อยเพื่อสร้ างคะแนนนิยม เพราะจริ งๆ
แล้ วมันเป็ นวันเดียวกับที่เขาพบอินทิรา และเป็ นครัง้ แรกที่เขานอนกับ
ผู้หญิงที่เคยนอนด้ วยมาเป็ นปี ๆ แต่กลับคิดถึงผู้หญิง อีกคนที่เพิ่งรู้ จัก
แค่วนั เดียว
“และที่คณ ุ โทรมาหาผมเมื่อสองสามวันก่อน ผมก็บอกไปแล้ ว
ว่าให้ เราจบกันแค่นนั ้ เพราะตอนนีผ้ มไม่ว่างแล้ ว เนยเข้ าใจไหมครับ
ว่าอะไรที่ไม่วา่ ง”
“ต้ า...”
“หัวใจครับ ตอนนี ้หัวใจผมไม่ว่าง และหลังจากนี ้ร่ างกายก็คง
ไม่วา่ งสําหรับผู้หญิงคนไหนอีก...”
รอยยิ ม้ บางๆ มี ใ ห้ หญิ ง สาวข้ างกายที่ ห น้ าถอดสี ด้ วย
ความรู้สกึ เห็นใจและอยากให้ จากกันด้ วยดี ก่อนหันไปมองสบตาคนที่
ค่อยๆ คลายท่าทีจากการยืนกอดอกเชิดหน้ าคอแข็งเป็ นอ่อนยวบและ
นิ่งงันราวถูกมนต์สะกด เมื่อเขาเอ่ยต่อคําขณะจ้ องตาเธอไม่กะพริ บ
“...นอกจากคนที่อยู่ในหัวใจ”

~ 230 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ธานินทร์ ก้าวเข้ าไปใกล้ เป้าหมายตา ไม่สนใจผู้หญิงอีกคนที่

เพิ่งกรี ดร้ องเบาๆ ก่อนวิ่งออกจากร้ านไปด้ วยความอับอายขายหน้ า
เขายื่นมือไปจับปลายนิว้ เรี ยวสวยของอินทิรามากุมไว้ แล้ วใช้ อีกมือ
ประกบไว้ มั่น เอียงใบหน้ าเล็กน้ อยเพื่อมองสบตาแล้ วเอ่ยถามพร้ อม
รอยยิ ้มที่มมุ ปาก
“อยากปฏิเสธไหมครับ ว่าคุณไม่ใช่ผ้ หู ญิงคนนัน” ้
อิน ทิ ร ามองสบตาคนตัง้ คํ าถาม ดี ใ จอย่า งบอกไม่ ถูก ที่ เ ขา
เลือกเธอแต่ก็ร้ ู สึกเห็นใจและแสลงใจกับสิ่งที่เขาทํากับผู้หญิงอีกคน
เธอผิดไหมที่แย่งผู้ชายคนนี ้มาจากผู้หญิงคนนัน้ ไม่น่า... เพราะเชื่อว่า
ต่อให้ ไม่มีเธอ ผู้ชายคนนี ้ก็คงไม่คิดจริ งจังกับผู้หญิงคนนัน้ หรื อแม้ แต่
คนที่เขากําลังบอกรักทางอ้ อมอยู่ในขณะนี ้ เธอจะเชื่อเขาได้ สกั กี่นํา้
และเขาจะรู้สกึ แบบนี ้กับเธออีกสักกี่วนั
“ไม่ ปฏิเสธค่ะ ฉันยิ นดีจะเป็ นผู้หญิ งคนพิเศษที่ สุด คนแรก
และคนเดียวของคุณ”
ธานินทร์ เผลอยิ ้มกว้ างด้ วยความรู้ สึกทึ่งจัด อินทิราความจําดี
เยี่ยมกว่าที่เขาคิดไว้ หลายเท่านัก นี่เขาเผลอโยนเชือกเส้ นนัน้ ให้ เธอ
มัดเขาแน่นเหนียวขนาดนี ้ได้ ยงั ไงนะ แต่ช่างเถอะ เพราะตอนนี ้เขาไม่
รู้ สกึ เสียดายเลยสักนิดที่เคยพูดประโยคนัน้ ออกไป... มือใหญ่ทงสอง ั้
ยกอุ้งมือบางในการครอบครองขึ ้นจรดริ มฝี ปากลงไปหนักๆ
“ไปดินเนอร์ กบั ผมนะครับ” เขาบอกหลังเงยหน้ าขึ ้น

~ 231 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ค่ะ ขอขึ ้นไปเอากระเป๋ าก่อนนะคะ”

“ผมจะรออยู่ตรงนี ้”
“ค่ ะ ” อิ น ทิ ร าส่ ง ยิ ม้ ให้ ก่ อ นหั น หลัง จากไปอย่ า งเขิ น อาย
สายตาคนในร้ านและรอยยิ ้มกรุ้มกริ่ มของคนที่กําลังมัน่ ใจเต็มที่ว่าคืน
นี ้ต้ องได้ ในสิ่งที่เขาต้ องการ
เธอเลือกแล้ ว ตัดสินใจไปแล้ ว โดยไม่แน่ใจว่าการลงทุนครัง้ นี ้
มีอะไรเป็ นเดิมพัน ยอมรับว่ากลัว แต่ไม่หวาดหวัน่ ก็ร้ ูอยู่แล้ วว่าความ
แน่นอนคือความไม่แน่นอน อนาคตเป็ นเรื่ องที่คาดเดาหรื อกําหนด
ไม่ได้ แต่ปัจจุบนั ต่างหากที่สําคัญ และเธอต้ องการเป็ นปั จจุบันของ
ผู้ชายคนนี ้ เพื่ อที่ เขาจะได้ ทําให้ เธอได้ ม าซึ่งอะไรหลายๆ อย่างใน
อนาคต

~ 232 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

14
ล่องสวรรค์

“พี่ต้า...”
ธัน ย์ ช นกครางให้ กับ ภาพที่ กํ า ลัง นึก หวั่น ว่า จะได้ เ ห็ น เธอ
บังเอิญผ่านมาแถวนีแ้ ละสะดุดตากับสปอร์ ตโรดสเตอร์ ของพี่ชายที่
จอดอยู่หน้ าร้ าน ‘INDIRA’ จึงจอดรถรอดูอยู่ไม่นานก็ได้ เห็นผู้หญิงที่
รู้ จักดีเดินควงแขนพี่ชายของเธอออกมาก้ าวขึน้ รถ นั่งลงบนเบาะที่
ผู้หญิงหลายต่อหลายคนเคยนัง่ มาแล้ ว
ข่ า วลื อ และสิ่ ง ที่ กั ง วลเป็ นความจริ ง จนได้ แต่ ธั น ย์ ช นก
พยายามบอกตัวเองว่าไม่มีอะไรน่าห่วง พี่ชายของเธอไม่เคยจริ งจัง
กับผู้หญิงคนไหน แค่สนุกด้ วยชัว่ ครัง้ ชัว่ คราว ผู้หญิงเต็มใจให้ ไม่ได้ ไป
หลอกลวงใครเขา กับคนนี ้ก็น่าจะแค่ของใหม่ที่ธานินทร์ ยงั เล่นไม่เบื่อ
แต่ที่น่าห่วงก็คือผู้หญิงที่ทิง้ สามีและลูกของตัวเองได้ อย่างเลือดเย็น
คนนัน้ คิดจะทําอะไรกับพี่ชายของเธอนอกจากอยากสนุกด้ วยชั่ วครัง้
ชัว่ คราวหรื อเปล่า

~ 233 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เตือนไว้ หน่อยดีกว่าไหม... คนเป็ นน้ องเฝ้าถามตัวเอง แล้ วได้

แต่สา่ ยหน้ าเพราะเธอไม่เคยยุ่งวุน่ วายกับเรื่ องทํานองนี ้ของพี่ชายเลย
สักครัง้ เธอเชื่อว่าธานินทร์ ไม่ใช่ประเภทไก่อ่อนที่จะถูกผู้หญิงหลอก
จับง่ายๆ แต่ผ้ ชู ายงี่เง่าอีกคนที่ยงั จมอยู่กั บความรักในอดีตนันล่ ้ ะ จะ
คิดยังไง รู้สกึ ยังไง
...หรื อที่เขาอยากจะลาออกจากงานก็เพราะรู้ เรื่ องนีแ้ ล้ ว เลย
ทําใจไม่ได้ ที่จะทํางานกับพี่ชายของเธอ
ธัน ย์ ช นกถอนใจเฮื อ กใส่ แ สงไฟท้ า ยรถของธานิ น ทร์ ก่ อ น
เคลื่อนรถตัวเองออกไปยังเส้ นทางที่ตัดสินใจเลือกใหม่ คืนนีเ้ ธอขอ
กลับบ้ านดึกอีกสักคืน ขอไปดูหน้ าผู้ชายบูชาความรักคนนันสั ้ กหน่อย
ให้ หายคิดถึง! เอ้ ย! ไม่ใช่ๆ ให้ หายสมเพชเวทนาต่างหาก...
นายก้ อนหินโสโครก เข้ มแข็งหน่อยนะ ผู้หญิงส่วนใหญ่ก็บชู า
เงินทองมากกว่าความรักอยู่แล้ ว นายกับลูกโชคดีแล้ วแหละที่ไม่ต้อง
ทนอยู่กบั ผู้หญิงหน้ าสวยใจร้ ายแบบนัน้ ฉันขอให้ หล่อนรักพี่ต้าหัวปั ก
หัวปํ า และขอให้ ถกู พี่ต้าฟั นแล้ วทิ ้งในเร็ววันนี ้ เผื่อหล่อนจะได้ ร้ ูซึ ้งซะที
ว่าผู้ชายไม่ได้ โง่งี่เง่าเหมือนนายก้ อนหินโสโครกนัน่ ทุกคน
“คุณอภินันท์อยู่ไหน” ธันย์ชนกถามพนักงานต้ อนรับด้ านใน
เพราะตังใจว่
้ าถ้ าเขายังอยู่ในห้ องทํางานเธอก็จะนัง่ หาอะไรดื่มกินอยู่
แถวนี ้ ไม่อยากเข้ าไปพบหน้ าให้ ต้องต่อปากต่อคํากันอีก
“ออกไปโรงพยาบาลค่ะ เห็นว่าน้ องขนมเค้ กโดนรถชน”

~ 234 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ห๊ า! โรงพยาบาลไหน”
“ไม่ ร้ ู ค่ะคุณเตย คุณอิฐรี บร้ อนออกไปก็บอกไว้ แค่นัน้ แหละ
ค่ะ”
ธั น ย์ ช นกพยัก หน้ าหงึ ก ๆ แล้ ว หยิ บ โทรศัพ ท์ ขึน้ มาโทรหา
อภินันท์ เดินออกห่างไปหามุมสงบ รอสายอยู่พักใหญ่กว่าเขาจะกด
รับสายด้ วยเสียงเคร่งขรึม
“สวัสดีครับคุณธันย์ชนก”
“เอ่อ... ฉันมาที่ร้าน แล้ วรู้วา่ ลูกคุณถูกรถชน แกเป็ นอะไรมาก
ไหมคะ”
“ผมก็รอคําตอบจากหมออยู่ เพิ่งมาถึงเหมือนกัน”
“โรงพยาบาลไหนคะ เดี๋ยวฉันไปหา”
เสียงเงียบไปอึดใจก่อนจะเอ่ยชื่อโรงพยาบาลในเครื อวราเวศ
ซึ่งเธอเป็ นหนึ่งในผู้ถือหุ้นที่ ได้ รับเงินปั นผลมาใช้ จ่ายอย่างสบายๆ
โดยไม่ต้องทํางานเป็ นเรื่ องเป็ นราวมาจนถึงทุกวันนี ้
“ค่ะ ทําใจดีๆ นะคะ น้ องขนมเค้ กต้ องไม่เป็ นอะไร เดี๋ยวฉันไป
หานะ” บอกพลางเร่ งเท้ ามุ่งออกไปยังรถยนต์ส่ว นตัวและรอฟั งว่าอีก
ฝ่ ายจะพูดอะไรอีกบ้ าง เขาเงียบไปนานจัง หรื อว่าเกิดอะไรขึ ้น
“คุณอิฐ เป็ นอะไรหรื อเปล่าคะ ทําไมเงียบไป”
“เปล่าครับ นี่คณุ กําลังมาใช่ไหม”
“ค่ะ ถึงรถแล้ ว แค่นี ้นะคะ ฉันขับรถก่อน”

~ 235 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ผมอยู่หน้ าห้ องฉุกเฉิน ขับรถดีๆ นะครับ”

“ค่ะ เดี๋ยวเจอกันค่ะ”
“ครับ”
อภินันท์รอฟั งจนเสียงสัญญาณตัดสายดังขึ ้นจึงลดโทรศัพท์
ลงเก็บใส่กระเป๋ า ยกมือลูบหน้ าแรงๆ เพื่อให้ ตวั เองเชื่อว่าเหตุการณ์ที่
เกิดขึน้ นีเ้ ป็ นความจริ ง อะไรทําให้ ธันย์ชนกพูดดีกับเขา แสดงความ
ห่วงใยลูกสาวของเขาทังที ้ ่ไม่เคยเห็นหน้ า แถมยังบอกว่าจะมาหา
...มาหาในเวลาที่เขากําลังต้ องการใครสักคน ใครก็ได้ ที่พร้ อม
จะมาอยู่เคียงข้ างกันในสถานการณ์ที่คาดเดาไม่ได้ เลยว่าจะเกิดอะไร
ขึ ้น
ไม่ถงึ สิบนาที ประตูห้องฉุกเฉินก็เปิ ดออก อภินนั ท์รีบเข้ าไปหา
คุณหมอโดยไม่ได้ รับรู้ ถึงการมาของธันย์ชนก หญิงสาวเห็นเพียงแผ่น
หลังกว้ างที่เดินหายเข้ าไปในห้ องฉุกเฉิน จะเรี ยกไว้ ก็เกรงใจ รู้ ว่าเขา
ต้ องรี บเข้ าไปดูอาการลูก จึงทํ าได้ แค่ยืนรออยู่ด้านนอกพลางสวด
ภาวนาขอให้ เขากลับออกมาพร้ อมข่าวดี
ขอให้ ลูกสาวของเขาปลอดภัย และขอให้ ผ้ ูหญิ งใจร้ ายที่ไม่
สนใจลูกเต้ าตัวเองแต่กลับไประริ กระรี ก้ ับผู้ชายอื่นจงพบแต่ความ
ผิดหวังเสียใจไปตลอดชีวิต

สายลมเอื่อยพัดม่ านบางสีขาวพลิว้ ไหวอยู่รายรอบโต๊ ะดิน

~ 236 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เนอร์ บนหาดทรายขาวละเอียด แต่เทียนไขไฟฟ้าที่ไม่ได้ รับผลกระทบ

ใดๆ จากสายลมยังคงให้ แสงสว่างนําทางชายหญิงทังสองที ้ ่เดินจูงมือ
กันเข้ าไปนัง่ อยู่ท่ามกลางบรรยากาศแสนโรแมนติกที่เสกสรรขึ ้นมาใน
เวลาไม่ถงึ หนึง่ ชัว่ โมงด้ วยอํานาจเงินและคําสัง่ ของเจ้ านายใหญ่
ดินเนอร์ ครัง้ นีเ้ กิดขึ ้นในสถานที่ที่อินทิราคาดไม่ถึง เพลย์บอ
ยมืออาชีพอย่างธานินทร์ ทําให้ ผ้ หู ญิงอ่อนต่อชันเชิ ้ งชายอย่างอินทิรา
หัวใจฟูฟ่องได้ ง่ายๆ ด้ วยการพาเธอมายังสถานที่แรกที่ได้ พ บกัน บน
ชายหาดแห่งนี ้ จุดที่เธอและเขาพบกันครัง้ แรก
“เชิญครับ” เสียงนุ่มดังขึ ้นขณะเลื่อนเก้ าอี ้ให้ หญิงสาวนัง่ เมื่อ
ทุกอย่างได้ ถกู เตรี ยมไว้ อย่างพรั่งพร้ อมแล้ ว ธานินทร์ ก็ไม่ต้องการให้
ใครเข้ ามาเป็ นส่วนเกินระหว่างเขากับอินทิราอีก
“ขอบคุณค่ะ”
บรรยากาศบนโต๊ ะเริ่ ม ต้ นขึ น้ ด้ วยสายตาหยอกเย้ าของ
ธานินทร์ และรอยยิ ้มแห่งความเขินอายของอินทิรา ทังสองใช้ ้ เวลาใน
การทานอาหาร จิบแชมเปญและพูดคุยกันเบาๆ พาดพิงถึงเหตุการณ์
ในอดีตเล็กน้ อยที่จบลงด้ วยเสียงหัวเราะเก้ อๆ เมื่อธานินทร์ จนมุม
คําถามไล่ต้อนของอินทิราจนต้ องยอมรับว่าที่เขาจู่โจมจูบ เธอในครัง้
นันก็
้ เพราะ...
“ก็ผมอยากจูบ ปากคุณน่าจูบมาก”
อินทิราแสร้ งส่ายหน้ ากลบความกระดากอายกับคําพูดเถรตรง

~ 237 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

นัน้ รู้ ทงรู

ั ้ ้ ว่ากําลังอยู่กบั ผู้ชายปากหวานแต่ก็ยังอดเคลิ ้มไม่ได้ เสน่ห์
ของผู้ชายคนนีร้ ุ นแรงเกินกว่าผู้หญิงจะต้ านทานได้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่
รวมกันเป็ นเขาไม่มีอะไรเลยที่เธอไม่ชอบ ยกเว้ นสิ่งที่เขาเคยพูดกรอก
หูเธอไว้ เรื่ องความเจ้ าชู้และไม่รักจริ ง และนั่นก็ทําให้ เธออยากลองดู
ว่าจะทําให้ เขากลืนนํ ้าลายตัวเองด้ วยการหลงรักเธอได้ ไหม
“ง่ายดีนะคะ อยากจูบใครก็จบั จูบเอาง่ายๆ”
“ผมชอบชีวิตเรี ยบง่ายครั บ ” คนลื่นไถลตอบไปอีกทางก่ อน
เอ่ยเปลี่ยนเรื่ องเอาดือ้ ๆ “อิ่มแล้ ว ไปเดินเล่นกันดีกว่านะครั บ ” ชวน
แล้ วก็ขยับกายลุกขึ ้นไปจับพนักเก้ าอี ้หญิงสาว รอจนเธอก้ าวออกมา
ยื น เคี ย งข้ า งก็ ค ว้ า มื อ ไปกุ ม ไว้ ก่ อ นพาก้ า วเดิ น กิ น ลมชมวิ ว ไปยั ง
ทิศทางที่ห่างจากรี สอร์ ตออกไปเรื่ อยๆ
แสงจัน ทร์ วัน เพ็ ญ ส่ อ งสว่ า ง เห็ น เป็ นเกล็ ด เงิ น เกล็ ด ทอง
กระทบเกลียวคลื่นที่สาดซัดฝั่ ง เสียงคลื่นลมเป็ นเพียงเสียงเดียวที่ดงั
อยู่รอบกายชายหญิงทังสอง ้ มือใหญ่จบั กระชับมือบางพาเดินไปตาม
ความยาวหน้ า หาดทอดไกลสุด ลูก หูลูก ตาและไม่ มี ที ท่ า ว่า จะถึ ง
จุดหมาย
“จะพาฉันไปไหนคะ” อินทิราอดที่จะสงสัยไม่ได้ ธานินทร์ พ า
เธอเดินห่างจากรี สอร์ ตมาไกลเกินไปแล้ ว
“ไปขึ ้นสวรรค์ครับ” เหลียวมองแล้ วให้ คําตอบพร้ อมรอยยิ ้มที่
แสนคุ้นตา

~ 238 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อินทิ ราหยุดเท้ าไว้ หันมองคนยกยิ ม้ มุมปากด้ วยแววตาจับ

สังเกต เธอมัน่ ใจเต็มร้ อยว่าคืนนี ้ธานินทร์ ต้องพาเธอขึ ้นเตียงจนสําเร็ จ
เพราะเธอก็รอคอยที่จะยินยอมแต่โดยดี ขนาดโทรศัพท์กลับไปบอก
มารดาแล้ วว่าอาจจะไม่กลับบ้ าน แต่ตอนนีช้ ักเริ่ มสงสัยว่เขาจะถ่วง
เวลากินลมชมวิวแบบนีไ้ ปอีกนานแค่ไหน เธอเดินมาไกลจนเมื่อยขา
ไปหมดแล้ ว
“มีอะไรหรื อครับ” คนอารมณ์ดียิ ้มถาม
“สวรรค์ของคุณอยู่ตรงไหนคะ ต้ องเดินอีกไกลไหม ฉันเมื่อย
แล้ ว”
เมื่อถูกตัง้ คําถามด้ วยเสียงเง้ างอนใส่คนคิดการณ์ ยาวไกลก็
หัวเราะร่ วน หันกายมาเผชิญหน้ า สองมือหนายกขึน้ ลูบไล้ สองไหล่
มนอย่างเอาใจ
“สวรรค์ของผมก็อยู่ตรงหน้ าผมนี่ไงครับ ส่วนสวรรค์ของคุณก็
ผมนี่แหละ แค่เรามีกนั และกัน ทุกสถานที่ก็คือสวรรค์ของเรา”
อินทิราเกื อบหลุดหัวเราะให้ สํานวนพระเอกลิเก แต่แววตา
แน่วแน่ของธานินทร์ บอกให้ ร้ ู ว่าเขาไม่ได้ พูดเล่น หญิงสาวจึงเงยมอง
หน้ าเขาอย่างจริ งจังแล้ วคลี่ยิ ้ม
“ขอบคุณที่พดู ให้ ฉนั รู้สกึ ดีนะคะ ตอนนี ้ฉันกล้ ายอมรับแบบไม่
อายเลยว่า ฉันรักคุณ” พูดแล้ วก็ร้ ู สกึ ลึกซึ ้งกับถ้ อยคํานันจริ
้ งๆ คิดว่า
ไม่พ้นเธอคงต้ องหลงรักผู้ชายคนนี ้ ดวงตาของธานินทร์ กําลังยิ ้มกว้ าง

~ 239 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

พอใจในสิ่งที่ได้ ยิน
“เป็ นคนรั กของผมไม่มี อะไรต้ องอาย หลังจากนี ค้ ุณจะเป็ น
ผู้หญิงที่น่าอิจฉาที่สดุ เชื่อผมสิ”
“ฉันเชื่อคุณค่ะ”
ธานินทร์ จรดริ มฝี ปากลงกลางหน้ าผากเนียน ก่อนค่อยและ
เล็บลงไปยังสันจมูกและเปลือกตาที่หลับพริ ม้ ซุกไซ้ ปลายจมูกตามไป
เรื่ อยจนได้ สดู กลิ่นหอมรัญจวนจากนวลแก้ มสาว และเพียงขยับต่อไป
อีกเล็กน้ อยริ มฝี ปากร้ อนผ่าวของเขาก็ได้ สมั ผัสกับความเนียนนุ่มของ
ริ มฝี ปากแดงเรื่ อที่เผยอเปิ ดทางให้ อย่างรู้ ใจ แต่คราวนี ้เขาไม่ใจร้ อน
ค่อยส่งปลายลิ ้นออกไปเคลียไล้ ริมฝี ปากด้ านในจนทัว่ ก่อนจะสอดลึก
เข้ าไปในโพรงปากหวานฉํ่า
อินทิราเริ่ มเรี ยนรู้ ที่จะตวัดเรี ยวลิน้ ตอบรั บการรุ กเร้ าร้ อนรน
แม้ ไ ม่ ป ระสาแต่ แ รงปรารถนาที่ ซุก ซ่อ นอยู่ใ นกายหญิ ง ก็ ส่ง ผลให้
ร่ างกายของเธอตอบสนองความต้ องการของตัวเองและชายหนุ่มได้
อย่างไม่เคอะเขิน และนั่นก็ทําให้ เพลิงปรารถนาในกายธานินทร์ ลุก
โชนขึ ้นอีกเท่าตัว เรี ยวลิ ้นสากตวัดรุ กเร้ ารุ นแรงขึ ้นราวจะกลืนกินกัน
และกันให้ สิ ้นซาก หากทําได้
“อิน...” เสียงแหบพร่ าเปล่งออกมาเมื่อต้ องยอมถอดริ มฝี ปาก
จากคนที่กําลังหอบหายใจหนัก
“คุณต้ า...” เสียงระโหยครางออกมา ดวงตาค่อยหรี่ ปรื อขึ ้นที

~ 240 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ละนิด
อ้ อมแขนแกร่ งที่โอบรั ดร่ างบางไว้ อย่างอ่อนโยนคลายออก
เพียงครู่ เพื่อจับสองแขนของหญิงสาวขึ ้นมาโอบไว้ รอบลําคอตน แล้ ว
จึงรวบร่ างบางเข้ าแนบชิด บดเบียดแผงอกแกร่ งเข้ าหาความอวบอิ่ม
อย่า งเจตนายั่วเย้ า โน้ ม ใบหน้ าเข้ าหาคนก้ ม หน้ าเอี ยงอายเพื่ อไซ้
ปลายจมูกกับแก้ มเนียนเบาๆ ให้ หญิงสาวยอมเงยขึ ้นมองสบดวงตา
หยาดเยิ ้ม
“รู้ ตวั หรื อเปล่า ว่าคุณเป็ นผู้หญิงที่น่าปรารถนาแค่ไหน สวย
หอม หวาน”
“ก็พอรู้คะ่ แต่ฉนั อยากเป็ นผู้หญิงที่น่ารักมากกว่า ” ตอนนี ้เธอ
อยากได้ ยินคําว่ารั กจากปากธานิ นทร์ อีกสักครั ง้ เพื่อความสบายใจ
ส่วนตัว ยอมรับว่ากลัวแต่ก็อยากรู้อยากลองมากกว่า
“นัน่ ก็ด้วย ทังน่
้ ารักน่าปรารถนา จนผมแทบจะอดใจไม่ไหว”
ถ้ อยคําระรื่ นหูนี ้ได้ รับการตอบกลับเป็ นรอยยิ ้มขันปนอาย คน
อดใจไม่ไหวเลยโน้ มลงไปบดคลึงริ มฝี ปากกันและกันอีกครัง้ อย่างดื่ม
ดํ่าและยาวนานจนร่างกายไม่อาจต้ านทานไฟปรารถนาที่โหมหนักได้
อีกต่อไป
“ไปกันดีกว่านะครับ ยืนตากนํา้ ค้ างนานๆ เดี๋ยวจะไม่สบาย
เอา” คนรอบจัดหว่านล้ อมต้ อนลูกแกะเข้ าคอก มือหนากดรัง้ แผ่นหลัง
บางและเนินสะโพกกลมมนไว้ อย่างรอคอย

~ 241 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ค่ะ” คําตอบรับสันๆ ้ แต่แปลความหมายได้ ยาวเหยียด ทังที ้ ่

เดาไม่ได้ เลยว่าเขาจะพาไปไหนต่อ ถ้ าขืนให้ เดินกลับไปทางเดิม กว่า
จะถึงรี สอร์ ตก็คงขาลาก
ธานิ น ทร์ ค ลี่ยิม้ ทรงเสน่ห์ ปลดมื อหญิ งสาวออกจากลําคอ
แกร่งมาคล้ องควงแขนพาเดินต่อไปอีกไม่กี่ก้าวก็หนั หน้ าเข้ าหาทิวสน
และถนนเรี ยบชายหาดที่มีรถตู้คนั หรู ของรี สอร์ ตจอดรอรับอยู่ อินทิรา
อดทึ่งกับการสร้ างบรรยากาศของเขาไม่ได้ เลิกสงสัยเป็ นปลิดทิง้ ว่า
ทํ า ไมผู้ หญิ ง มากมายถึ ง หลงใหลผู้ ชายคนนี น้ ั ก หนา เพราะแค่
ช่วงเวลาสันๆ ้ ที่ได้ คบหากัน เขาก็ทําให้ เธอลืมตัวและลืมเจตนารมณ์
ของตัวเองไปแล้ วไม่ร้ ูกี่ครัง้ ต่อกี่ครัง้
รถตู้ใช้ เวลาวิ่งอยู่บนถนนเกือบชัว่ โมงโดยที่อินทิราไม่ได้ สนใจ
มองว่าไปทางไหน เพราะมัวแต่เขินอายอยู่กับการหาเศษหาเลยของ
ธานินทร์ เธอถูกเขาจูบแล้ วจูบอีก จับแล้ วจับอีกจนร่ างงามเกือบจะ
เหลวเป็ นวุ้น
“พอเถอะค่ะ ถึงแล้ ว”
เมื่อรู้สกึ ว่ารถชะลอความเร็ วลงก็รีบประท้ วง ผลักแผงอกหนา
ออกห่างกาย ส่งผลให้ ปลายจมูกที่ซกุ อยู่ตรงซอกคอต้ องขยับออกห่าง
พร้ อมเสียงหัวเราะทุ้มตํ่า
“เชิญครับ ไปล่องสวรรค์กนั ”
ท่าเรื อส่วนบุคคลเป็ นจุดหมายปลายทางที่มาถึง เรื อยอร์ ชสี

~ 242 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ขาวของ ธานิ นทร์ วราเวศกุล จอดเที ยบอยู่เบือ้ งหน้ า เรื อลําใหญ่

ขนาดห้ าสิบเอ็ดฟุ๊ ตแบ่งเป็ นสองชัน้ ออกแบบตกแต่งภายในอย่างสวย
หรู ชัน้ ล่างมีห้องนอนใหญ่ ห้ องดูหนัง ห้ องครั ว ห้ องนํา้ ชัน้ บนเป็ น
ห้ อ งนั่ง เล่น ห้ อ งควบคุม เรื อ ดาดฟ้ า และพื น้ ที่ ตัว ยูข นาดใหญ่ ไ ว้
สําหรับทํากิจกรรมสารพัด
ธานินทร์ ไม่ได้ ใช้ เรื อลํานีเ้ พื่อประโยชน์อย่างว่ามานานหลาย
นับ ปี แล้ ว ตัง้ แต่ เ ริ่ ม รั บ ภาระงานหนัก กิ จ กรรมเพื่ อ ความสํ า ราญ
ส่วนตัวก็คอ่ ยๆ ลดน้ อยถอยห่างไป จนเหลือไว้ แค่การพักผ่อนส่วนตัว
จริ ง ๆ หรื อ ไม่ ก็ เ พื่ อ ปลดปล่ อ ยความต้ อ งการตามธรรมชาติ ข อง
ร่ างกายหนุ่ม แน่ นเท่ านัน้ อินทิ ราเป็ นผู้ห ญิ งคนแรกที่ ทํา ให้ เ ขานึก
อยากจะล่องเรื อเพื่อเสพความสุขสําราญใจชนิดที่ว่า มีเวลามากแค่
ไหนก็ใช้ ให้ ค้ มุ
“สุดสัปดาห์ นีผ้ มเหมานะครั บ ” เสียงกระซิบข้ างหูดังขึน้ เมื่อ
อินทิราก้ าวลงมายืนอยู่ข้างกายหนุ่ม แสงสปอตไลท์สาดส่องไปยังเรื อ
ยอร์ ชลําใหญ่สะดุดตา และนัน่ ก็นํามาซึง่ ความตื่นตาตื่นใจอีกครัง้
“ยังไงคะ” เธอยอมรับว่ากลัวแต่ตื่นเต้ นเร้ าใจยิ่งกว่า
“ผมจะพาคุณ กลับ เข้ า ฝั่ ง เช้ าวัน จัน ทร์ แต่ ก ว่ า จะกลับ ถึ ง
หาดใหญ่คงเกือบเที่ยง”
“คุณต้ า...”
“ถ้ า อยากจะติ ด ต่ อ บอกใครก็ จัด การซะตอนนี เ้ ลยนะครั บ

~ 243 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หลังจากนี ้ผมอยากให้ เรามีแค่กนั และกัน ตลอดเวลาสามวันสามคืน”

“เอ่อ... คือ”
“ห้ า มปฏิ เ สธเป็ นครั ง้ ที่ สี่ ค รั บ คุณ ผู้ห ญิ ง อย่ า ให้ ผ มต้ อ งใช้
ความรุนแรงกับคนที่ผมรัก”
แล้ วใครจะกล้ า ทัง้ ที่ ไม่ ได้ กลัวเลยไอ้ ความรุ น แรงอะไรนั่น
เพราะถ้ าเธอเป็ นผู้หญิงที่เขารักอย่างปากว่าจริ งๆ อะไรๆ ที่เขาคิดจะ
ทํากับเธอมันจะรุ นแรงสักแค่ไหนกันเชียว ในเมื่อเธอพร้ อมแล้ วที่จะ
เป็ นของเขา ทังกายทั
้ งใจ
้
“งันฉั
้ นโทรหาแม่ก่อนนะคะ”
“ตามสบายครับ ผมขอไปตรวจความเรี ยบร้ อยหน่อย เดี๋ยวจะ
กลับมารับ”

ธานินทร์ สร้ างความประทับใจให้ อินทิราได้ ครัง้ แล้ วครั ง้

เล่า นอกจากเรื อหรู ลําใหญ่จะชวนตื่นตาตื่นใจแล้ ว อินทิรายังนึกไม่
ถึงว่าเพลย์บอยพันล้ านอย่างเขาจะทําอะไรต่อมิอะไรด้ วยตัวเองได้ ตงั ้
หลายอย่ า ง แถมยัง เตรี ย มการรอบคอบทัง้ ของใช้ ข องกิ น สํ า หรั บ
ระยะเวลาที่จะอยู่ด้วยกันบนเรื อแบบสองต่อสอง
“คุณว่ายนํ ้าเป็ นไหม” เสียงถามมาอย่างหยอกเย้ าหลังจากใช้
เวลาไม่นานในการพาเรื อออกจากท่า มุ่งหน้ าสู่ที่ไหนสักแห่งกลาง
ท้ องทะเลกว้ าง

~ 244 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เป็ นค่ะ แต่ฉนั ไม่ได้ เตรี ยมชุดว่ายนํ ้ามานะ” เสียงหวานหยอก

กลับมาก่อนต่อว่ากลายๆ “คุณไม่ให้ เวลาฉันเตรี ยมตัวเลย นึกจะมาก็
มา”
“ก็ไม่ต้องใส่ ผมเห็นคนเดียว ไม่ถือสาอยู่แล้ ว”
“บ้ า!” ไม่นกึ ว่าจะได้ คําตอบมาแบบนี ้ ธานินทร์ หวั เราะชอบใจ
สีหน้ างองํ ้าของคนสวยที่มองเท่าไหร่ก็ไม่ร้ ูเบื่อ
“รู้อะไรไหมอิน ผมเตรี ยมการเผื่อไว้ สําหรับคํ่าคืนนี ้มานานแค่
ไหนแล้ ว รับรองได้ ว่าทุกอย่างที่ผมอยากให้ คณ ุ มีถกู เตรี ยมพร้ อมอยู่
บนเรื อลํานี ้เรี ยบร้ อยแล้ วครับ”
“ฉันดีใจจังที่ได้ ยินแบบนี ”้ นั่นแสดงว่าเขาคิดถึงวันเวลาที่จะ
ได้ อยู่ร่วมกับเธอมากแค่ไหน
“ผมก็ดีใจ” ยืนยันคําพูดด้ วยแววตาพราวระยับที่บอกความ
รู้สกึ ได้ มากกว่าคําพูด
ไม่กี่นาทีตอ่ มาเรื อยอร์ ชลําสวยก็จอดทอดสมอใกล้ เกาะเล็กๆ
แห่งหนึ่งซึ่งธานินทร์ ค้ นุ เคยดี เวลาว่างๆ หรื ออยากปลีกวิเวกเขาจะ
แล่นเรื อมาหาโลกส่วนตัวบริ เวณนี ้ หลังเครื่ องยนต์ดบั สนิททุกอย่างก็
ตกอยู่ในความเงียบ แววตาของคนที่กําลังเดินเข้ ามาหาคนนั่งเอียง
อายอยู่บนโซฟารู ปตัวยูฉายแววปรารถนาแบบไม่คิดปิ ดบัง ร่ างใหญ่
หยุดยืนอยู่ตรงหน้ าก่อนยื่นมือไปหา
“เชิญครับ”

~ 245 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

จะปฏิเสธหรื อเล่นตัวไปก็ใช่ที่ เธอมาไกลเกินจะถอยหลังกลับ

แล้ วก็ควรจะปล่อยให้ ทุกอย่างเป็ นไปตามที่ควรเป็ น เก็บเกี่ยวความ
ทรงจําดีๆ นับตังแต่
้ นี ้ไว้ และหวังว่าทุกย่างก้ าวนับต่อจากนี ้จะราบรื่ น
และสวยงามอย่างที่วาดหวัง
“ค่ะ”
มือบางวางลงในอุ้งมื อใหญ่ ก่อนถูกรวบรั ดแล้ วฉุดรั ง้ ให้ ร่าง
บางลุกขึ ้นยืนต่อหน้ า มองสบตาสื่อความหมายลึกลํ ้า ส่งรอยยิ ้มบางๆ
ให้ อย่างนึกเอ็นดูก่อนโอบไหล่พาเดินลงไปยังชันล่ ้ าง มุ่งสูห่ ้ องนอนที่มี
เตียงทรงรี ขนาดใหญ่ตงเด่ ั ้ นอยู่กลางห้ องในตําแหน่งหัวเรื อ
“ตามสบายนะครับ มีเสื ้อผ้ าของใช้ หลายอย่างอยู่ในตู้ จะล้ าง
หน้ าล้ างตาก่อนก็ได้ ”
“เอ่อ... ค่ะ” ทุกอย่างดูจะเป็ นเรื่ องเป็ นราวเสียจนคนไม่เคย
ประหม่าแล้ วประหม่าอีก
“เดี๋ยวผมมา” บอกแล้ วตบท้ ายด้ วยการขยิบตาให้ ก่อนถอย
หลังออกไปจากห้ อง ปิ ดประตูให้ เบาๆ
อินทิรายืนใจสัน่ หวิวไหวอยู่คนเดียวเป็ นครู่ ก่อนจะเริ่ มสํารวจ
ข้ าวของสารพัดอย่างที่ถกู ตระเตรี ยมไว้ สาํ หรับการล่องเรือรักเรื อสวาท
และบางสิ่งบางอย่างที่เห็นว่าเขาตระเตรี ยมไว้ อย่างมากมายก็ทําให้
เธอคิดอะไรขึ ้นมาได้

~ 246 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อินทิราใช้ เวลาในห้ องนา้ ไม่ นานก็ก้าวออกมายืนอมยิม้

แก้ ม แดงอยู่ต รงหน้ า คนนั่ง ไขว่ห้ างจิ บไวน์ อยู่บนโซฟาตัวเล็ก หน้ า
ห้ องนํ ้า
“ขอโทษเรื่ องชัน้ ในนะครับ ผมยังไม่ร้ ู ไซส์เลยไม่ได้ สงั่ เผื่อมา”
นํ ้าเสียงอ่อนโยนแต่แววตาหาได้ สํานึกผิดสักนิด ก็เขาเจตนาจะไม่ให้
เธอใส่ของพวกนันจะซื ้ ้อหามาทําไม
คนอยู่ในชุดนอนแบบเชิ ้ตยาวสีขาวกระดุมหน้ าได้ แต่ส่ายหน้ า
ให้ เหตุผลน่าหมัน่ ไส้ เธอต้ องโนบราและใส่กางเกงขาสันแทนกางเกง ้
ชัน้ ในเพราะธานินทร์ ไม่ได้ สํารองพวกมันไว้ ให้ เลยสักชุด มีแต่บิกินี่
สารพัดแบบที่พอจะใส่แก้ ขดั ได้ อยู่หรอกถ้ าไม่ใช่เวลานี ้
“แล้ วบิกินี่ละ่ คะ มีประจําเรื ออยู่ก่อนแล้ วหรื อไง ทําไมถึงเยอะ
นัก”
“ทุกอย่างใหม่เอี่ยมครับ เตรี ยมไว้ สําหรับคุณเท่านัน้ ผมลอง
สัง่ มาหลายแบบ คิดว่าถ้ าใส่ไม่ได้ หรื อไม่ชอบก็ไม่เป็ นไร เพราะผม
ยินดีที่จะเห็นคุณเปลือยเปล่าตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน ” ร่ างสูงขยับ
กายลุกขึ ้นแล้ วก้ าวเข้ าหาประกอบถ้ อยคําชวนสยิว
อินทิราควรโมโหที่เขาพูดเล่นเลยเถิดขนาดนี ้ แต่สิ่งที่ร้ ู สกึ กลับ
เป็ นความร้ อนผ่าว ซาบซ่าน วูบไหวอยู่ภายในช่วงท้ อง แค่คิดวาด
ภาพตามคําเขาว่า จนเมื่อเขามาหยุดยืนอยู่ตรงหน้ าเธอก็ยังทําอะไร
ไม่ถกู ได้ แต่เงยมองรอยยิ ้มและดวงตาของเขาราวต้ องมนต์สะกด

~ 247 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

วินาทีต่อมากายสาวก็เริ่ มเบาหวิว เมื่อมือหนาร้ อนรุ่ มยื่นมา

โอบประคองบันเอวคอดนํ
้ าพาความอุ่นซ่านแผ่ผ่านทัว่ ร่ าง อีกมือของ
ธานิ นทร์ โอบประคองวงหน้ าหญิ งสาวให้ แหงนขึน้ รอรั บริ มฝี ปากที่
ประทับลงมาอย่างใจเย็น จุมพิตอ่อนหวานที่ต่างคนต่างแลกเปลี่ยน
ละเลียดความฉํ่ าลํา้ ลึกของกันและกันอย่างเต็มใจ ไม่มีอะไรที่ต้อง
ปิ ดบังอําพรางกันอีกแล้ ว
รัก ปรารถนา อารมณ์ใคร่ หรื ออะไรก็ช่าง ขอเพียงให้ เวลานี ้มี
แค่กนั และกันก็พอ…
มือใหญ่กดรัง้ แผ่นหลังบางให้ แผงอกแข็งแกร่ งได้ แนบสนิทกับ
ก้ อนเนือ้ อวบอิ่ม อินทิราก็เต็มใจส่ายร่ างเข้ าหา ยั่วยุปลุกเร้ าเสียจน
ธานินทร์ อดใจไม่ไหว ผละมือจากใบหน้ าหวานมากอบกุมความอวบ
อิ่มแล้ วบีบเคล้ นเต็มแรง แต่เมื่ออินทิราผวาเผลอเปล่งเสียงร้ องราว
เจ็บปวดก็รีบชะงักมือไว้
“เจ็บหรื อครับ” เอ่ยถามอย่างกังวล
“นิดหน่อยค่ะ แต่ตกใจ”
“ผมขอโทษ” ธานินทร์ เป่ าปากฟู่ ต้ องยอมรับว่าอารมณ์เขาพุ่ง
เร็วและแรงเสียจนเกินต้ านทาน กลิ่นกายหอมกรุ่ นของอินทิรากระตุ้น
ความกระหายใคร่อยากของผู้ชายได้ ชะงัด ไหนจะผิวเนื ้อเนียนนุ่มกับ
ทรวดทรงองค์เอวที่สวยงามสมบูรณ์แบบจนหาที่ติไม่เจอ
คําขอโทษเสียงระโหยของธานินทร์ ทําให้ อินทิรานึกอยากแก้

~ 248 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ตัวใหม่ เธอก็ใช่จะเจ็บมากแต่เพราะความไม่เคยทําให้ ตื่นเต้ นจนไม่ร้ ู

ว่าควรทําหรื อไม่ทําอะไร หญิงสาวแก้ ตวั ด้ วยการแอ่นหน้ าอกขึ ้นสู้มือ
หนาที่ยังลูบวนอยู่ไม่ห่างแต่ไม่กล้ าลงนํา้ หนักมือมากเหมือนเมื่อครู่
กิริยาเช่นนันทํ
้ าให้ ธานินทร์ ลอบสูดหายใจเข้ าปอดแล้ วฉกริ มฝี ปากลง
ดูดเรี ยวปากเนียนนุ่มอีกครัง้ อย่างอดใจไม่ไหว
มื อ ใหญ่ ที่ก อบกุม ก้ อ นเนื อ้ นุ่ม เริ่ ม ขยับ และเพิ่ ม นํ า้ หนัก ขึน้
เรื่ อยๆ คลึงเคล้ าบีบเคล้ นอย่างค่อยเป็ นค่อยไป พลางลักลอบปลด
กระดุมเสือ้ เม็ดแล้ วเม็ดเล่าจนอุ้งมือใหญ่ได้ กอบรวบเนือ้ แท้ ที่เนียน
ละเอียดลื่นมือชวนสัมผัสไม่ร้ ู เบื่อ อีกมือที่โอบประคองแผ่นหลังก็เริ่ ม
เคลื่อนไหวเพื่อให้ ได้ สมั ผัสรสชาติเดียวกันจากก้ อนเนือ้ บันท้ ้ ายกลม
แน่น
“คุณต้ า...”
อินทิราครางแผ่วเมื่อกางเกงขาสันตั ้ วหลวมถูกปลดเปลื ้องจน
ร่วงหล่นไปกองแทบปลายเท้ า อึดใจต่อมาร่างทังร่้ างก็ลอยขึ ้นจากพื ้น
อย่างง่ายดาย เมื่อคนตัวใหญ่โอบอุ้มขึ ้นแนบลําตัว พาก้ าวไปไม่กี่ก้าว
หญิงสาวก็ได้ นงั่ ลงตรงปลายเตียง
คนเริ่ ม ใจร้ อนจู่โ จมต่ออย่ างทันท่ วงที ด้วยการนั่งคุกเข่าลง
ตรงหน้ าแล้ วแกวกสาบเสื ้อทังสองออกจากกั
้ น เปิ ดเปลือยร่ างสาวแก่
สายตาชายแบบหมดเปลือก การกระทํานัน้ ส่งผลให้ อินทิรารี บหนีบ
เรี ยวขาทัง้ สองเข้ าหากัน วางสองมื อประกบลงปิ ดส่วนสงวนทัน ที

~ 249 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

กิริยาตื่นตระหนกนันเรี ้ ยกรอยยิ ้มกรุ้มกริ่ มจากคนเฝ้ ามอง

“ไม่ต้องอายครับ คุณสวย... สวยมาก”
เสียงพร่าชมมาอย่างเอาใจ ก่อนค่อยจับสองมือของหญิงสาว
ขึน้ มาโอบไว้ รอบลําคอตน จับตามองใบหน้ าแดงซ่านแล้ วส่งยิม้ ให้
ด้ วยนึกเอ็นดู คนประสบการณ์สงู อย่างธานินทร์ พอจะเข้ าอารมณ์เขิน
อายของผู้หญิ ง เป็ นไปได้ ว่าอินทิราอาจจะห่างร้ างเรื่ องทํานองนีม้ า
นานพอสมควรแล้ ว ถ้ าเช่นนัน้ เขาคงต้ องใจเย็นสักหน่อย คิดซะว่า
กําลังจะได้ เปิ ดบริ สทุ ธิ์สาวน้ อยวัยละอ่อนอีกสักคนก็ตื่นเต้ นเร้ าใจดี
“ผิวคุณสวยจังเลยอิน”
อดหลุด ปากชมตามความรู้ สึกไม่ ได้ แม้ จะตัง้ ใจทํ า เพื่ อ ให้
หญิ งสาวคลายกังวลแต่มัน ก็ เป็ นความจริ งทุก คํา มื อใหญ่ ทัง้ สอง
ช่วยกันปลดเปลื ้องเสื ้อเชิ ้ตเนื ้อบางออกพ้ นกาย เพื่อที่เขาจะได้ ชื่นชม
ความสวยสดงดงามของนางฟ้าตรงหน้ าได้ อย่างที่เฝ้าฝั นมาหลายวัน
เสียที
“ตรงนี ้ก็สวย”
สองมื อหนาวาดเรื่ อยจากหัวไหล่ม นลงมาโอบอุ้มทรวงอิ่ ม
วนเวียนบีบคลึงให้ กายสาวสะเทิน้ สะท้ านจนหลุดเสียงครางออกมา
ครัง้ แล้ วครัง้ เล่า ปลายนิว้ ร้ ายลูบวนหยอกเย้ าบีบคลึงปุ่ มเนื ้อสีหวาน
จนหดเกร็ง
“นี่ยิ่งสวย”

~ 250 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

วาดมือหนึ่งลงไปถึงโคนขาอ่อน ค่อยๆ แยกสองเรี ยวขาออก

จากกันอย่างใจเย็น ค่อยเป็ นค่อยไป ลูบไล้ เวียนวนจนกายสาวอ่อน
ยวบ ยอมแยกขาเปิ ดกายให้ คนเฝ้ ารอได้ ชื่นชมความงามสมใจอยาก
“คุณเพอร์ เฟคที่สดุ เลยที่รัก สวยจนผมหมดคําชมแล้ ว”
อินทิราจําต้ องอ่อนให้ ชนั ้ เชิงของคนเจนจัด ทัง้ รสสัมผัสและ
ถ้ อ ยคํา รั กหวานหูร่ว มมื อ กันผลักไสกิ ริ ย าต่อ ต้ า นทัง้ หลายทัง้ ปวง
แม้ แต่ความเขินอายก็แทบไม่เหลือ เพราะมันเริ่ มถูกแทนที่ด้วยความ
ปรารถนาลํ ้าลึกที่ฝังอยู่ก้นบึ ้งจิตใจของมนุษย์ปถุ ชุ น
ไม่กลัว ไม่อาย ไม่ร้ ูสกึ อื่นใดมากไปกว่าแรงปรารถนาที่จะร่ วม
รักกับคนที่รักอีกแล้ ว...

~ 251 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

15
นางฟ้าของผม

“คุณต้ า...”
เสียงครางแผ่วหวานจากร่ างเปลือยที่ นอนระทดระทวยอยู่
กลางเตียงกว้ างสร้ างความกระหายใคร่ อยากแก่กายหนุ่มเหลือคณา
ยิ่งเมื่อกวาดตามองไปทุกสัดส่วนเย้ ายวน แก่นกายที่ตื่นตัวเหยียด
ขยายอยู่ในอาภรณ์แน่นหนาก็ยิ่งปวดร้ าวเกินทานทน
ธานินทร์ คํารามในลําคอก่อนกดจุมพิตหนักๆ ลงบนริ มฝี ปาก
บางแล้ วขยับกายขึ ้นนั่งคุกเข่า ใช้ ความชํานาญเพียงไม่กี่วินาทีปลด
เปลือ้ งอาภรณ์ ทุกชิ น้ ที่ ห่อหุ้มกายโยนไปกองไว้ ที่มุมหนึ่ง กายหนา
โน้ ม กลับ ลงไปทาบทับ ในท่ า ตะแคงข้ า งหมิ่ น เหม่ บดเบี ย ดความ
แข็งแกร่ งร้ อนผ่าวกับแนวสะโพกสาวอุ่นนุ่ม มือใหญ่โอบรวบทรวง
อวบ บดคลึงหนักบ้ างเบาบ้ างตามฤทธิ์อารมณ์ ก่อนลูบวนลงไปผ่าน
หน้ าท้ องแบบราบสู่เนินสาวอวบอูมที่ ถูกปกคลุมไว้ ภายใต้ เส้ นไหม
เนียนละเอียด

~ 252 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“คุณนี่ซอ่ นรูปเหมือนกันนะอิน” เสียงกระซิบดังชิดข้ างหู

“ยังไงคะ” คนหลับตาพริ ม้ ด้ วยความเสียวซ่านพยายามปรื อ
ตาขึ ้นมอง
“ก็ตอนใส่เสื ้อผ้ าดูเพรี ยวมาก ผมนึกว่าจะผอมบางกว่านี”้
“หาว่าอินอ้ วนเหรอ” จากใบหน้ าเขินอายเปลี่ยนเป็ นงองํา้
แทบจะทันที
“ไม่ช่ายยย... อย่างนีเ้ ขาเรี ยกกําลังดี เต่งตึง เต็มไม้ เต็มมื อ
เต็ม ปากเต็มคํา น่ารั กน่ากินไปทัง้ เนือ้ ทัง้ ตัวต่างหาก ผมชอบ ชอบ
มากด้ วย”
หยอดคําหวานตบท้ ายด้ วยแววตาหิวโหย ก่อนก้ มลงไปมอบ
จุม พิ ต ยื น ยัน ถ้ อ ยคํ า หวานลํ า้ และเล็ม กลี บ ปากบางอย่ า งเอาใจ
สอดแทรกปลายลิ ้นเข้ าไปกวาดไล้ ความหวานซํ ้าแล้ วซํ ้าอีกอย่างไม่ร้ ู
เบื่อ
“หอม หวาน อร่อยที่สดุ ”
“คุณเคยตรวจเลือดบ้ างไหมคะ” คําถามเบาๆ ทําเอาคนที่เพิ่ง
ก้ มหน้ าลงไปเอร็ดอร่อยกับเนื ้อสาวหวานๆ ต่อต้ องผงกศีรษะขึ ้นขมวด
คิ ้วหมับ
“ถามอะไรเนี่ย”
“...” อินทิราย่นหัวคิ ้วมองอย่างฉงนว่าเธอถามอะไรผิด
“อย่าบอกนะว่ากลัวโรคติดต่อจากผม” คนร้ อนตัวรี บคาดเดา

~ 253 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ก็...” หญิ งสาวทําตาปรอย เอ่ยคําค้ างให้ อีกฝ่ ายคิดต่อเอา

เอง
“ไม่ เ อาน่ า อิ น บรรยากาศเป็ นใจขนาดนี อ้ ย่ า พูด เรื่ อ งชวน
อารมณ์หดหายสิครับ ทีผมยังไม่กงั วลเกี่ยวกับเลือดของคุณเลย”
เพราะเขาแน่ใจว่าไม่เคยเสี่ยงติดโรคร้ ายทางเพศสัมพันธ์จาก
ผู้ห ญิ ง คนไหน ไม่ เคยเสี่ ย งทํ า ใครท้ อง และไม่เ คยเสี่ ยงถูก ผู้ห ญิ ง
หลอกจับ... ถ้ ารั ก จะเป็ นเพลย์ บ อยต้ อ งยื ดอกพกถุงไว้ ป้องกัน ตัว
ตลอดเวลา
“ก็เลือดฉันไม่มีอะไรน่ากังวลนี่คะ คุณสบายใจได้ เลย เพราะ
ฉันยังไม่เคย”
คําโฆษณาชวนเชื่อที่ไม่ดงั ไปกว่าเสียงกระซิบของอินทิราถูก
เลิ ก คิ ว้ ใส่ ร าวกั บ ได้ ยิ น ไม่ ชัด หรื อ ชัด แต่ อ าจตี ค วามต่ า งไปจาก
ความหมายที่หญิงสาวต้ องการสื่อ
ธานินทร์ ไม่ค่อยอยากจะเชื่อว่าผู้หญิงวัยขนาดนี ้ เคยมีแฟน
แล้ ว แถมคุณสมบัติครบถ้ วนตามที่ผ้ ชู ายต้ องการจะไม่ประสีประสา
กับเรื่ องอย่างว่า แต่เอาเถอะ ถ้ าเธออยากให้ เขาเข้ าใจไปแบบนัน้ ก็
ตามใจ เขาไม่ชอบขัดใจผู้หญิงสวยๆ อยู่แล้ ว
“อืม... แล้ วคิดว่าอย่างผมนี่น่ากังวลเรื่ องไหน”
อินทิราแอบใจเสียเล็กน้ อยที่ ธานินทร์ ดูจะไม่ใส่ใจถ้ อยคําที่
เธอพู ด ไปเลยสัก นิ ด หรื อ เขาจะเป็ นผู้ ชายประเภทไม่ ส นใจเยื่ อ

~ 254 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

พรหมจรรย์ของผู้หญิง หรื อเคยผ่านสาวบริ สทุ ธิ์มาแล้ วมากต่อมากแต่

ก็ยังไม่ ร้ ู สึกรั กหรื อผูกพันใครสักคน แล้ วอย่างนี ้ ทฤษฎีของเธอกับ
ศศิวิมลจะเป็ นจริ งสักแค่ไหน
“ก็เช่น ความดันโลหิตสูง เบาหวาน ก็คณ ุ ปากหวานอย่างกับ
อะไร ฉันกลัวว่านํ ้าตาลในเลือดของคุณจะสูงเกินพิกดั น่ะสิคะ”
ธานินทร์ แทบกลอกตาเมื่อรู้ตวั ว่าถูกหญิงสาวไล่ต้อนให้ คิดไป
ถึง อี ก เรื่ อ ง แต่มัน ก็ ดี ต รงที่ เ ขาและเธอจะได้ มั่น ใจว่ า ต่ า งคนต่ า ง
ปลอดภัยต่อกันและกัน ส่วนเรื่ องที่เธอจะบริ สทุ ธิ์ผดุ ผ่องจริ งอย่างปาก
ว่าหรื อเปล่า เดี๋ยวเขารู้เอง และถ้ าเป็ นจริ ง เขาคงรู้สกึ ดีกบั ผู้หญิงคนนี ้
มากกว่าที่กําลังรู้สกึ อยู่ตอนนี ้อีกหลายร้ อยเท่า
“ผมปากหวาน คุณตัวหวาน กิ นกันทุกวันทุกคืนก็ไม่เบื่อว่า
ไหม”
“ค่ะ คุณน่ า รั ก อย่ า งนี ใ้ ครจะเบื่ อ ได้ ล ง” ปลายนิ ว้ เรี ย วเล็ก
ยกขึน้ แตะข้ างแก้ มสาก ลูบไล้ เบาๆ บอกเป็ นนัยให้ คนรับสัมผัสรู้ ว่า
ควรหยุดพูดแล้ วลงมือทําต่อได้ แล้ ว
“ผมรักคุณ”
ธานินทร์ กดคํากระซิบลงบนขมับก่อนผละออกมามองสบตา
อินทิราซ่อนยิ ้มเอียงอายแต่ไม่ได้ หลบตา เธอมองลึกเข้ าไปในดวงตาคู่
คมที่เห็นภาพเงาสะท้ อนของตัวเองอยู่ในนัน้
“ฉันก็รักคุณค่ะ”

~ 255 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ริ ม ฝี ปากร้ อนผ่า วบดแนบลงมาหลัง เผยรอยยิ ม้ ตอบรั บคํ า

บอกรักหวานหู จุมพิตที่เกิดขึน้ ครัง้ แล้ วครั ง้ เล่าดูจะไม่หวานลํ ้าซ่ าน
ทรวงเท่าครั ง้ นี ้ ธานินทร์ ใส่ใจทุกรายละเอียดบนกลีบปากเนียนนุ่ม
ดูดดึง และเล็ม ขบเม้ มสลับบดคลึงอย่างรั กใคร่ อาวรณ์ หวังจะส่ง
มอบแรงปรารถนาให้ หญิ งสาวได้ รั บรู้ และถ่ ายเทตอบกลับมาเท่ า
เทียมกัน
จนเมื่อจุมพิตยาวนานถูกครางประท้ วงจากคนหายใจไม่ถนัด
ริ ม ฝี ปากร้ อนรนของคนขยันดื่ม กิ นก็ค่อยเลื่อนลงตํ่า ซุกไซ้ ซอกคอ
หอมกรุ่ นสลับขบเม้ มแก้ ความมันเขีย้ วเพราะความเนียนนุ่มของผิว
เนื ้อ เรื่ อยไปตามลาดไหล่กลมมนจนถึงทรวงสาวสล้ าง ริ มฝี ปากร้ อน
ครอบรวบยอดเนือ้ สีหวานที่ดดู ดึงดื่มกินมาหลายครัง้ แล้ วก็ยังไม่อิ่ม
เอม
“อืม...”
อินทิราหลุดเสียงครางจากการจู่โจมหนักทัง้ สองที่ ทรวงอก
ของเธอกําลังถูกริ มฝี ปากร้ อนๆ ดูดกลืนอย่างหิวโหย ส่วนนวลสาวก็
ถูกมือหนาลูบคลึงอย่างเอาแต่ใจ ก่อนจะค่อยๆ ส่งปลายนิ ้วลงไปกรี ด
แยกกลีบดอกไม้ ที่อวบอูมจนแนบสนิทให้ ผลิแยกออกจากกันอย่าง
นุ่มนวล
ริ มฝี ปากร้ อนรุ่ มเริ่ มเลื่อนตํ่าลงไปเรื่ อยๆ จากยอดทรวงหวาน
ลํ ้าลงไปหยอกเย้ าแอ่งสะดือเรี ยวสวย หมุนวนซํา้ ๆ จนร่ างสาวซ่าน

~ 256 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สยิวเปล่งเสียงครางผะผ่าวครัง้ แล้ วครัง้ เล่า ปลายนิ ้วที่กรี ดแยกกลีบ

เนื อ้ สาวก็หลงปลาบปลืม้ อยู่กับหยาดนํ า้ ค้ างที่ หลั่งริ นออกมาจาก
ความเสียวซ่านซํ ้าแล้ วซํ ้าอีก
“คุณต้ า...”
อินทิ ราครางประท้ วง เมื่ อปลายนิ ว้ ใหญ่ พยายามที่ จะสอด
แทรกเข้ า มาในกายเธอ ร่ า งบางไหวสะท้ า น พยายามควบคุม ลม
หายใจตังรั้ บความเสียวซ่านที่แทรกลึกลงไปทีละนิดละน้ อย แต่ไม่ได้
ทําให้ อะไรดีขึ ้นเลย เพราะเมื่อริ มฝี ปากร้ อนผ่าวของธานินทร์ พริ ม้ พรม
ลงไปถึงสัดส่วนอ่อนไหว เสียงหวานก็หลุดครางออกมาอย่า งห้ ามไม่
ทัน
“อา...”
ปลายลิ ้นสากตวัดหยอกเย้ าเพียงแผ่วพลิ ้ว แต่กลับสร้ างความ
เสียวซ่านให้ แก่คนรองรับเหลือแสน ยิ่งเมื่อปลายนิ ้วช่วยกรี ดแยกเปิ ด
เปลือยยอดเกสรสีสดให้ ปรากฎแก่สายตาชาย ความหื่นกระหายที่จะ
กลืนกินก็พวยพุงขึ ้นมาจนร่ างใหญ่เกร็ งเขม็ง นาทีนี ้เอาช้ างมาฉุดก็ รัง้
ธานินทร์ ไว้ ไม่อยู่แล้ ว เขาอยากกินผู้หญิงคนนี!้
“อืม... คุณต้ า!”
ร่ า งบางผวาเฮื อ ก เมื่ อริ ม ฝี ปากร้ อนฉ่ า ฉกลงบนยอดเกสร
อ่อนไหว ดูดดึงรุนแรงเสียจนแผ่นหลังบางแอ่นโค้ ง จิกปลายเท้ าลงกับ
เบาะแล้ วหยัดกายขึ ้นตอบสนอง หญิงสาวไม่อาจหยุดครวญครางเมื่อ

~ 257 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ปลายลิ ้นร้ อนตวัดหยอกเอิ ้นซํ ้าๆ สลับดูดกลืนจนเธอไม่อาจนอนนิ่ง

อยู่ได้ อีกต่อไป
กายสาวสั่นสะท้ านสลับเหยียดเกร็ ง ก่อนไหวยวบตามแรง
กระตุ้นซํา้ ๆ เสียงหวานหวีดร้ องออกมาอย่างสุดกลัน้ แอ่นกายขึน้
เสนอให้ ริมฝี ปากและปลายนิ ้วของชายหนุ่มสนองตอบในสิ่งที่ร่างกาย
รํ่ าร้ อง จนเมื่อความรู้ สึกราวได้ กระโจนผ่านโลกสีร้ ุ งผ่านไป ร่ างบางที่
แอ่นหยัดขึ ้นเกร็งค้ างก็ออ่ นระทวยลงนอนราบอย่างสิ ้นแรง
“อา... คุณร้ อนแรงมากเลยอิน เซ็กซี่ที่สดุ เลยที่รัก”
อินทิราได้ แต่อมยิ ้ม หลับตาพริ ม้ และหอบหายใจ ปลายนิ ้วที่
สอดแทรกอยู่ในกลุม่ ผมหนานุ่มเปลี่ยนจากการจิกกดเป็ นลูบไล้ อย่าง
รั ก ใคร่ ท ะนุถ นอม รู้ ตัว ว่ า เมื่ อ ครู่ นี เ้ ธอเผลอลงแรงกดศี ร ษะของ
ธานิ น ทร์ เ ข้ า หาความสาวของเธออย่ า งลื ม อาย พอนึก ได้ ต อนนี ก้ ็
เหมือนจะสายไปแล้ ว... นี่กระมัง เหตุผลที่เขาบอกว่าเธอร้ อนแรง...
คงร้ อนจนปากเขาแทบไหม้ !
“ที นี่ช่วยดับร้ อนให้ ผมบ้ างนะทูนหัว ผมร้ อนจนแทบระเบิด
แล้ ว”
“ค่ะ” เป็ นคําตอบรับที่แทบไม่มีเสียง เพราะอารมณ์ยามนี ้ยาก
ควบคุมเหลือเกิน
แม้ ไม่ เคย แต่ใช่จะไม่ ร้ ู ว่าเขาหมายถึงอะไรและเธอควรทํ า
อย่างไร ร่ างสาวนอนราบลงเตรี ยมพร้ อม ขยับสองเรี ยวขาแยกออก

~ 258 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

จากกันตามการโน้ มนําของสองมือใหญ่ ปล่อยให้ ร่างหนาได้ แทรกเข้ า

มาอยู่กึ่งกลาง ธานิ นทร์ ส่งยิ ้มให้ เธอทัง้ ริ มฝี ปากและแววตาก่อนโน้ ม
กายลงมาโอบล้ อม จูบยอดทรวงสีหวานปลุกปลอบขวัญสองสามรอบ
แล้ วยืดกายขึ ้น ก้ มหน้ าลงมองตําแหน่งกึ่งกลางกายตน มือใหญ่โอบ
ประคองความร้ อนผ่าวที่คึกขยายเต็มพิกัดเพื่อเตรี ยมพร้ อมสําหรั บ
การเดินทางเข้ าสูเ่ ส้ นทางสายสวรรค์ แต่ทว่า...
บ้ าชิบ!
วินาทีที่ได้ เห็นยอดกายเปล่าเปลือยของตนแตะแต้ มลงบน
เนิ น อวบเนี ย นนุ่ม สามัญ สํา นึก ของเพลย์ บ อยมื อ อาชี พ ก็ป ระท้ ว ง
เตือนว่าเขาลืมบางอย่างที่สําคัญยิ่งไปเสียสนิท...
ลืมได้ ยงั ไง ทังที
้ ่ไม่เคยลืม!
“ทําไมคะ” คนนอนหลับตาเตรี ยมรองรับความเจ็บปวดที่ร้ ู โดย
สัญชาตญาณว่าต้ องเจอผงกศีรษะขึ ้นถามเบาๆ เมื่อรู้ สกึ ว่ากายหนุ่ม
หยุดชะงักไปอย่างน่าสงสัย
“รอแป๊ บนะ”
ธานินทร์ พยายามยิม้ กระซิบตอบก่อนขยับกายไปควานหา
อะไรบางอย่างที่เคยมีอยู่ในกล่องอะคริ ลิคบริ เวณหัวเตียงทุกครัง้ ที่เขา
สัง่ การว่าจะใช้ เรื อ แต่เมื่อพบแต่กล่องเปล่า ไม่มีสิ่งที่ควรมีแม้ สกั ชิ ้นก็
ขบกรามแน่น ขยับก้ าวลงจากเตียง เดินโทงๆ ไปเปิ ดลิ ้นชักตู้เสื ้อผ้ า
เพราะรู้วา่ นัน่ เป็ นที่เก็บสํารองของสําคัญเอาไว้ แต่ก็ไม่มีอีก ทําไมไม่มี

~ 259 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

มันเกิดอะไรขึ ้น
ถุงยางอนามัยหายไปไหนหมด!
“หาอะไรคะต้ า ” อินทิราปรับท่าเป็ นนอนตะแคงข้ าง ถามไถ่
อย่างกังวล
ภาพที่ธานินทร์ ลุกขึน้ เดินโทงๆ ไปหาสิ่งที่ต้องการทําให้ เธอ
เกือบหลุดหัวเราะ เธอเองก็ลืมเรื่ องนีไ้ ปเกือบสนิท จนกระทั่งเห็น
ปฏิกิริยาของเขาจึงนึกได้ และรู้ สึกชอบใจไม่น้อยที่เขา ‘เกือบจะ’ ลืม
ป้องกันตัวกับเธอ แต่อีกใจก็ชอบที่ได้ ร้ ู ว่าเขาเป็ นคนที่เอาใจใส่เรื่ อง
การป้องกันตัวมากแค่ไหน ขนาดกําลังจะเข้ าด้ ายเข้ าเข็มอยู่แล้ วแท้ ๆ
ยังข่มใจถอยห่างได้
“ไม่มีถงุ !” หันมาบอกคนนอนเอนกายกะพริ บตาปริ บๆ
“ถุงอะไรคะ”
“โธ่ อิ น ...” ถ้ าเอาหั ว โขกผนั ง ได้ ส ะดวกเขาคงทํ า ไปแล้ ว
“ถุงยางสิครับ ทุกครัง้ ที่ผมสัง่ ให้ เตรี ยมเรื อก็ต้องมีถุงยางเตรี ยมไว้ ให้
สิบกล่อง แต่นี่ไม่มีเลย มันหายไปไหนหมด”
อ๋อ ใช่... สิบกล่อง ไม่ขาดไม่เกิน ! ตังใจจะอยู
้ ่สามคืน เตรี ยม
ถุงยางไว้ ตัง้ สิบกล่อง สามสิบชิ น้ ! กะจะใช้ คืนละสิบชิ น้ เลยหรื อไง
พ่อคุณ! หญิงสาวแอบกัดฟั นกรอดแล้ วแสร้ งทําหน้ าตื่นตกใจ
“ถ้ าอย่างนัน้ เรากลับเข้ าฝั่ งกันก่อนดีไหมคะ” ค่อยขยับขึ ้นนัง่
ตัวตรง ยกมือหนึง่ ยกขึ ้นปิ ดทรวงอวบอีกมือกดทาบไว้ บนนวลสาว หัน

~ 260 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ซ้ ายแลขวามองหาเสื ้อผ้ าที่กระจายอยู่รอบเตียง

ธานิ น ทร์ ต วัด ตามองเรื อ นร่ า งยวนตาที่ ต่ อ ให้ เ ธอจะปิ ดไว้
อย่างไรเขาก็จําได้ ทกุ ซอกทุกมุม ทางออกที่อินทิราเสนอมาเขาไม่มีวนั
เห็นด้ วยเด็ดขาด ต่อให้ อารมณ์หวามจะเบาบางลงบ้ างเพราะเรื่ องผิด
คาด แต่ไม่มีทางดับมอดแน่นอน เพราะแค่หันมองเธอ ร่ างกายเขาก็
ร้ อนผ่าว สัดส่วนที่แปรสภาพพรักพร้ อมไปแล้ วก็ยงั คึกคักรอการสาน
ต่อแบบไม่คิดจะยอมก้ มหัวให้ ไม่วา่ จะมีอปุ สรรคใดมาขวาง!
“ไม่ดีครับ ไม่ดีแน่ๆ”
ไม่เป็ นไร เขามีวิธีอื่น ส่วนคนที่พลาดเรื่ องเตรี ยมของสําคัญไว้
ให้ ก็ค่อยคิดบัญชีกันทีหลัง ตอนนีข้ อสานต่อสิ่งที่ค้างคาให้ เสร็ จสม
อารมณ์หมายด้ วยวิธีของเขาก่อนก็แล้ วกัน
เรื อนร่ างที่แน่นตึงไปด้ วยกล้ ามเนื ้อสมบูรณ์แบบราวเทพบุตร
ในฝั นของหญิงสาวมุ่งกลับขึ ้นเตียง นัง่ ลงโอบล้ อมเรื อนร่ างอรชรไว้ ใน
อ้ อมแขน ปั ดเรื อนผมยาวสลวยที่บดบังทรวงอกอวบอิ่มไปด้ านหลัง
แล้ วก้ มลงจูบหัวไหล่มน จับมือบางที่ปิดกัน้ ความงามออกไปให้ พ้นหู
พ้ นตา เขาอยากเห็นอินทิราเปลือยเปล่าเช่นเดียวกับที่เธอได้ เห็นเขา
“ถ้ าเราต้ องแยกจากกันตอนนี ้ผมคงขาดใจตาย คุณล่ะ คิดว่า
จะหยุดตัวเองได้ เหรอ”
หญิ ง สาวส่ า ยหน้ าแล้ ว เอี ย งกายเข้ า ไปแอบอิ ง ร่ า งใหญ่
ธานินทร์ ก็อ้าแขนโอบกอดไว้ อย่างเอาใจ ไม่อยากให้ อินทิราต้ องห่วง

~ 261 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

กังวลกับเรื่ องที่เขาหาทางออกได้ สบายอยู่แล้ ว

“แต่ไม่มีถงุ ยางนี่คะ” เอ่ยเสียงเบาด้ วยความกระดากปาก แต่
ก็อยากรู้วา่ เขาจะจัดการกับเรื่ องไม่คาดคิดนี ้อย่างไร
“ไว้ ใจผมหรื อเปล่าล่ะ ผมรับรองได้ วา่ จะไม่สร้ างปั ญหาให้ คณ ุ
หรื อตัวเองด้ วยเรื่ องนี ้แน่นอน” มือใหญ่ลบู ไล้ ผิวเนื ้อเนียนนุ่มที่เริ่ มเย็น
จากอุณหภูมิห้องให้ ระอุขึ ้นอีกครัง้ ด้ วยอุณหภูมิภายในกาย
“ยังไงคะ อินไม่เข้ าใจ”
“ผมจะไม่เสียเวลาเข้ าฝั่ งไปหาถุงยางนะ คุณมีปัญหาไหมถ้ า
เราจะเมคเลิฟกันตลอดสามคืนนี ้”
“เอ่อ...” เขาพูดตรงเกินไปไหม หรื อว่าเป็ นวิสัยเพลย์ บอยที่
ต้ องเซฟตัวเองด้ วยการทําข้ อตกลงอะไรบางอย่างจากผู้หญิงที่จะหา
ความสุขทางกายด้ วยชั่วครัง้ ชั่วคราว แต่ไหนว่ารักเธอ ทําไมต้ องคิด
เล็กคิดน้ อยขนาดนี.้ .. หรื อเขาเคยบอกรั กผู้หญิ งที่นอนด้ วยมาแล้ ว
หลายคน เพราะไม่ได้ ร้ ูสกึ พิเศษกับคําว่ารักเลย
“กลัวท้ องเหรอ” เสียงทุ้มกระซิบถามเมื่อเห็นอาการอํ ้าอึ ้งของ
คนคิดหนัก
ไม่ ก ลัว ค่ะ ฉัน อยากท้ องกับคุณจนตัว สั่นยังไม่ร้ ู อี กเหรอ...
อินทิราคิดตอบไปอย่างหมัน่ ไส้ ก่อนแสร้ งถอนใจเบาหวิว เอ่ยถามใน
สิ่งที่อยากรู้เมื่อเห็นโอกาส
“แล้ วถ้ าอินท้ องล่ะคะ”

~ 262 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ไม่ท้องหรอก รับรอง ผมมีวิธีของผม”

คิ ว้ คัน ศรเลิ ก ขึ น้ สูง แทนการตัง้ คํ า ถาม ธานิ น ทร์ มั่ น ใจได้
อย่างไรว่าเธอจะไม่ท้อง ต่อให้ เขาจะใช้ วิธีป้องกันตามธรรมชาติก็ยงั มี
โอกาสเสี่ยง เพราะเธอรู้ ตวั ว่าเวลานี ้อยู่ในภาวะเสี่ยงต่อการตังครรภ์ ้
ของตัวเองมากที่สดุ ไม่เช่นนัน้ เธอคงไม่ยอมมาอยู่ตรงนี ้กับเขาง่ายๆ
ถึงไม่ได้ วางแผนไว้ ล่วงหน้ า แต่เมื่อโอกาสมาถึงแบบประจวบเหมาะ
ก็ไม่คิดรัง้ รออีก
“เชื่อใจผมไหม”
“...” ไม่ ค่อ ยเชื่ อค่ะ แต่ก็ต้อ งยอมเสี่ ยง เพราะฉันค่อ นข้ า ง
มั่นใจว่าตัวเองกําลังตกหลุมรักคุณ คงไม่ผิดใช่ไหม ถ้ าจะยอม และ
คาดหวัดว่าจะสามารถทําให้ คณ ุ รักฉันจริ งๆ ได้
“เป็ นของผมนะครับอิน”
หญิงสาวแหงนหน้ าขึ ้นมองสบตา มองลึกเข้ าไปราวจะสะกด
จิตให้ เขาตอบเธอตามตรงอย่างที่เธอกําลังทําอยู่นี ้
“ค่ะ คุณต้ าก็เป็ นของอินด้ วยนะคะ”
“ครับ เราจะเป็ นของกันและกัน”
ถ้ อ ยคํ าหวานเป็ นจุด เริ่ ม ต้ น ของจุมพิ ต แสนหวาน ก่ อ นทุก
อย่างจะดําเนินต่อไปตามครรลองของอารมณ์
สัมผัสแห่งรักที่อบอวลไปด้ วยแรงปรารถนาผสมอารมณ์ใคร่
ได้ โอบล้ อมชายหญิ งทัง้ สองให้ เกาะเกี่ยวเรื อนร่ างเข้ าด้ วยกันอย่าง

~ 263 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อ่อนโยน สวยงามตามครรลองของธรรมชาติที่สร้ างสรรค์ม าเนิ่นนาน

นับตัง้ แต่การกําเนิดของมนุษย์ คนแรก ฝ่ ายชายเป็ นผู้ส่งมอบความ
อบอุ่นและถ่ายเทพละกําลังออกไปเพื่อตักตวงความหรรษาสู่กายตน
ฝ่ ายหญิงเป็ นผู้รองรับและทําให้ ทกุ ความกระหายใคร่ อยากได้ รับการ
ตอบสนอง... จนเมื่ อ ความรู้ สึกวูบหวิว คล้ ายลอยอยู่ก ลางอากาศ
ดําเนินมาถึงช่วงเวลาแห่งการเติมเต็ม…
“อืม... คุณต้ า” ความอึดอัดคับแน่นเกินทนทําให้ เสียงหวาน
หลุดครางออกไป
“อิน!”
ร่างใหญ่ชะงัก สะโพกเกร็ งค้ างไว้ ไม่กล้ าขยับเข้ าหาร่ างบางที่
กําลังสัน่ ไหว สองไหล่หนาเกร็งเขม็งกับการพยายามสะกัดกันอารมณ์ ้
ทังที
้ ่อยากชําแรกกายเข้ าใส่ ให้ สมั ผัสเนียนนุ่ มคับแน่นได้ บีบรัดแก่น
กายแข็งกร้ าวของตนสมอยาก มันคงเสียวซ่านและสุขสมจนลืมหูลืม
ตาไม่ขึ ้น แต่ที่ไม่ทํา เพราะไม่อยากให้ อินทิราเจ็บปวดหรื อตกใจว่าเขา
เป็ นผู้ชายไร้ อารยธรรม
ช้ าก็ได้ รอก็ยอม ขอเพียงให้ เธอประทับใจ และให้ เขาได้ ในสิ่ง
ที่ต้องการ นาทีนีธ้ านินทร์ ประจักษ์ แจ้ งแก่ใจแล้ วว่าคําโฆษณาของ
อิ น ทิ ร าเชื่ อ ถื อ ได้ เขากํ า ลัง รู้ สึก ตื่ น เต้ น กับ สิ่ ง นัน้ อิ น ทิ ร าเป็ นสาว
บริ สทุ ธิ์คนแรกที่ทําให้ เขารู้ สึกภูมิใจ แต่รสสัมผัสผ่านเนือ้ แท้ ของกัน
และกันก็ทําให้ รับรู้ถงึ อะไรบางอย่างที่มาก...

~ 264 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

มากยิ่งกว่าความตื่นเต้ น รุนแรงยิ่งกว่าความคลัง่ ไคล้ เผาไหม้

ยิ่งกว่าไฟอารมณ์ สุขสมยิ่งกว่าครัง้ ไหน... สุขสมทังที ้ ่ยงั ไม่เสร็จสิ ้น
ทําไมเขาถึงรู้ สกึ ดีแบบนี ้ ทําไมครัง้ นี ้ถึงพิเศษกว่า... คงเพราะ
เขารักเธอ... รักจริ งๆ
“อินจ๋า คุณทําให้ ผมประหลาดใจอีกแล้ วทูนหัว”
กายใหญ่โน้ มลงมาเพื่อกดริ มฝี ปากหยักสวยลงบนริ มฝี ปากสี
หวานที่เผยอขึ ้นรอรับแล้ วหลับตาพริ ม้
“ไม่ต้องกลัวนะครับ” อีกจุมพิตกดลงบนหน้ าผาก ก่อนยืดกาย
ออกห่างเพื่อรอคอยให้ หญิงสาวลืมตาขึ ้นมองตอบ
“ถ้ าอยากร้ องก็ร้องออกมา ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องอายอะไรทังนั ้ น้
ที่นีม้ ี แค่เรา ปล่อยตัวปล่อยใจให้ เต็ม ที่ นะครั บอิน คุณมี อิส ระที่ จะ
ไขว่ค ว้ า ความสุข ใส่ตัว และเมื่ อ เรามี ความสุข ด้ ว ยกัน คุณ จะรู้ ว่า
ตัวเองเป็ นผู้หญิงที่สวยและวิเศษแค่ไหน”
พร้ อมถ้ อยคําหว่านล้ อมปลุกปลอบใจ มือใหญ่ทงสองก็ ั้ ลบู ไล้
ไปทัว่ ร่างบาง ส่งมอบไออุ่นปลุกความเสียวซ่านให้ กายสาวโหยหารส
สัมผัสที่รุนแรงขึน้ เรื่ อยๆ อารมณ์ และร่ างกายของอินทิราต้ องพร้ อม
และต้ องปรารถนาที่จะได้ มาซึง่ สิ่งที่เขากําลังอยากมอบให้
เธอต้ องอยาก... อยากจนยอม ต่อให้ ต้องเจ็บปวดแค่ไหนก็ไม่
กลัว
“คุณกําลังทําให้ ฉันลอยได้ ” หญิงสาวเปรยเสียงแผ่ว รู้ สกึ วูบ

~ 265 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หวิวเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก เหมือนกับว่าร่ างกายกําลังลอยล่อง

สูงขึ ้นไปเรื่ อยๆ
“ใช่ คุณกําลังจะได้ เป็ นนางฟ้า” สองมือใหญ่จบั ข้ อเท้ าทังสอง้
ของหญิงสาว แล้ วยกเรี ยวขาขาวผ่องขึ ้นขนาบไว้ กบั แนวสะโพก ขยับ
กายเข้ าหาเพียงนิดเพื่อล็อกตําแหน่งที่เชื่อมต่อกันเพียงหมิ่ นเหม่ให้
แม่นยํายิ่งขึ ้น
“อืม...” แค่เขาขยับเพียงนิด แรงสัมผัสที่เสียดลึกลงเพียงน้ อย
ก็สง่ ผลให้ เสียงครางเล็ดลอดออกมา
“อิน...”
เมื่ อทุกอย่างพร้ อม ชายหนุ่ม ก็สูดลมหายใจเข้ าลึก มองริ ม
ฝี ปากสีหวานที่ เผยอขึน้ ยั่วเย้ า มองดวงตาคู่งามที่ หรี่ มองมาอย่าง
ยัว่ ยวนแล้ วกระซิบถามเสียงพร่า
“พร้ อมจะบินไปด้ วยกันหรื อยังครับ นางฟ้าของผม”
ธานินทร์ ต้องการเบี่ยงเบนความสนใจของอินทิราสักเล็กน้ อย
เพราะรู้ ตวั ดีว่าเขาคงไม่ใจเย็นพอสําหรับการขยับเข้ าใส่ทีละนิด เขา
ต้ องการฝั งตัวเองลงไปในกายเธอแบบรวดเดียวสุด มันต้ องเกิดขึน้
แบบรวดเร็วและค่อนข้ างรุนแรง อินทิราต้ องเจ็บ แต่เธอต้ องยอม และ
ทุกอย่างต้ องผ่านไปได้ ด้วยดี เขาจะทําให้ เธอมีความสุขราวกับนางฟ้า
จะทําให้ เธอรํ่ าร้ องเรี ยกหาเขาครัง้ แล้ วครัง้ เล่า จะทําให้ เธอรักเขา รัก
จนไม่เหลือสายตาไว้ เหลียวแลผู้ชายหน้ าไหน ต่อให้ เป็ นแฟนเก่าที่เคย

~ 266 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

รักกันมากแค่ไหนก็ช่างหัวมัน
อินทิราต้ องลืมผู้ชายทุกคนบนโลกและคิดถึงแต่เขาเพียงคน
เดียวเท่านัน...
้ เขาสาบาน!
“อื ้อ!!!”
เจ็บ! ฉันเจ็บ... อินทิราอยากกรี ดร้ องออกไปแบบนัน้ แต่เพราะ
เจ็บจุก อึดอัดคับแน่นจนแทบหายใจไม่ออก จึงไม่มีแรงแม้ จะเปล่ง
เสี ย งออกมาเป็ นถ้ อ ยคํ า ทํ า ได้ แ ค่ ค รางสนั่น อยู่ใ นลํ า คอ เมื่ อ จู่ ๆ
ธานินทร์ ก็กระแทกร่ างหนาหนักเข้ าใส่เต็มเหนี่ยว ความเจ็บแปลบที่
ได้ รับเหมือนถูกเสียบแทงด้ วยแท่งเหล็กร้ อน ทัง้ ที่เธอกําลังมองหน้ า
สบตาเขาด้ วยความเขินอายปนวาบหวามกับถ้ อยคําที่เขาเรี ยกขาน
เธอ
‘นางฟ้าของผม’ แล้ วนี่หรื อสิ่งที่เขาทํากับนางฟ้าของเขา!
“คุณต้ า... อินเจ็บ”
เธออยากบอกเขาสักครัง้ ว่าเจ็บ อยากให้ เขารู้ แต่เพียงเสี ้ยว
นาทีผ่านไป ความรู้ สกึ ที่คิดว่าเจ็บมากมายจากแรงกระแทกใส่ก็กลับ
กลายเป็ นความเสียวซ่าน ส่งผลให้ ร่างกายปรารถนาอะไรบางอย่าง
เพื่อตอบสนองความต้ องการเร้ นลับ
“อิน... ดีขึ ้นไหมครับ”
นํ ้าเสียงอ่อนโยนมาพร้ อมแรงขยับเนิบนาบ ยัว่ เย้ าให้ ร่างบาง
เริ่ มอยากที่จะลองขยับโยกตาม และเมื่อลองทําก็ค่อยรู้ สกึ ผ่อนคลาย

~ 267 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ความอัดอันในตั้ วเหมือนได้ รับอะไรบางอย่างกลับมาจากกายใหญ่ที่

กําลังเคลือนไหวอยู่เหนือกายเธอ ในซอกเร้ นลับที่คล้ ายจะต่อต้ านการ
บุกรุ กของคนใจร้ อนเมื่อครู่ ก็เริ่ มแปรเปลี่ยนเป็ นกระตือรื อร้ นที่จะบีบ
รัดและกักขังผู้บกุ รุกไว้ ไม่ให้ ตีจาก
เธอบีบเขาได้ โดยไม่ ต้องใช้ มื อ กอดรั ดเขาได้ โดยไม่ต้องใช้
แขน อาจจะไม่ รุนแรงเท่าที่เขากระแทกเข้ าใส่ แต่เชื่อเถอะว่าพลัง
อํานาจของมันมากกว่า...
“อา... อิน... อินจ๋า นางฟ้าของผม”
แรงบีบรัดของอินทิราทําให้ ธานินทร์ หยุดตัวเองไม่ได้ อีกแล้ ว
เขาใช้ เวลากับการอดทนอดกลันเล้ ้ าโลมปลอบขวัญพูดคุยหยอกเย้ า
กับเธอนานเกินไป พอได้ ฝังกายลงสู่แอ่งนํา้ หวานฉํ่ าก็เหมือนคนอด
อยากปากแห้ งที่พอได้ จบั ช้ อนก็จะไม่ยอมทนหิวอีกต่อไป
อาหารรสเลิศต้ องกลืนกินให้ เต็มอิ่ม ความสุขหรรษาต้ องตัก
ตวงให้ ถงึ ใจ ร่างใหญ่โหมกระหนํ่าพละกําลังทังหมดที
้ ่มีเข้ าใส่ร่างบาง
ให้ สนั่ สะท้ านไปในทุกการเคลือ่ นไหว สองร่างประสานกายขยับไหวไป
พร้ อมกัน เติม เต็ม ความปรารถนาแก่กันและกันให้ สุขสม... จนล้ น
ทะลัก

~ 268 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

16
นางฟ้าตกสวรรค์

แสงยามเช้ าส่ องผ่ านช่ องกระจกยาวแคบข้ างลาเรื อ คน

เพลียจัดเพราะแรงฤทธิ์พิศวาสหลายต่อหลายครัง้ ตลอดคํ่าคืนค่อย
ลืมตาตื่นอย่างยากเย็น ภายใต้ ผ้าห่มหนานุ่มยังมีไออุ่นหลงเหลือ แต่
ทว่าเจ้ าของอ้ อมอกอุน่ หายไปไหน
“คุณต้ า” อินทิราไม่ จําเป็ นต้ องมองหาคนไม่อยู่ใกล้ เพราะ
ความคับแคบของห้ องนอนที่วางแค่เตียงใหญ่หลังเดียวก็เกือบชนผนัง
ทังซ้
้ ายทังขวาแล้
้ ว
ความนิ่ งสงบใต้ ฝ่ าเท้ าทําให้ เดาได้ ว่าเรื อยังจอดลอยลําอยู่
เช่ น เดิ ม หญิ ง สาวแอบน้ อ ยใจไม่ ได้ ที่ ตื่ น มาอย่ า งโดดเดี่ ย ว ไร้ เงา
เทพบุตรสุดหล่อที่ทําให้ นางฟ้าคนนีส้ ขุ สันต์หรรษาอยู่ในแดนสวรรค์
ตลอดคํ่าคืนยาวนาน ความสุขที่ได้ รับจากธานินทร์ ทําให้ เธอนึกอิจฉา
ผู้ห ญิ ง ในอดี ต ของเขาอยู่บ้ า ง และรู้ สึก หวง ไม่ อ ยากให้ เ ขาไปยุ่ง
เกี่ยวกับผู้หญิ งคนไหนอีกเลย อยากให้ เขารั กเธอคนเดียว มีเธอคน
เดียว และเป็ นของเธอคนเดียว... จะเป็ นไปได้ ไหมนะ

~ 269 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สิ่งที่เกิดขึ ้นเป็ นยิ่งกว่าความฝั น ทังสถานที

้ ่และบุคคล ผู้หญิง
ที่เฝ้ าถนอมพรหมจรรย์ของตัวเองมานานจนเคยปลงว่าคงไม่มีโอกาส
ได้ เรี ยนรู้ รสรักจากเพศตรงข้ ามแล้ วแน่ๆ อินทิราค่อนข้ างหัวโบราณ
กับเรื่ องนี ้ เป็ นผู้หญิงประเภทถ้ าไม่รักจะไม่ยอม หรื อต่อให้ รัก แต่ถ้า
ไม่เหมาะไม่ควรก็จะไม่ยอมง่ายๆ เหมือนกัน
แต่ครั ง้ นีเ้ หมือนถึงคราวจําเป็ น เมื่อได้ เปิ ดใจ ได้ ลองทําอะไร
ใหม่ๆ ภายใต้ แรงผลักดันหลายอย่าง เธอก็ได้ ค้นพบตัวเองและผู้ชาย
ในฝั น... ธานินทร์ เป็ นแบบนัน้ ไม่ใช่เฉพาะกับเธอแต่น่าจะเป็ นผู้ชาย
ในฝั นของผู้หญิงอีกหลายต่อหลายคน ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบไปเสียทุก
อย่าง ใบหน้ าหล่อเหลา รูปร่างองอาจ มีหน้ ามีตาในสังคม ทํางานเก่ง
เท่ สมาร์ ท รํ่ ารวย และที่สําคัญ...
อินทิราอมยิม้ เมื่อนึกคําจํากัดความเรื่ องที่กําลังคิดซุกซนอยู่
ไม่ได้ จะว่าธานินทร์ เป็ นผู้ชายที่มีความสามารถทางเพศสูงเธอก็ไม่
ค่อยแน่ใจ เพราะไม่เคยรู้ ว่าผู้ชายอื่นจะเหมือนหรื อแตกต่างจากเขา
สักแค่ไหน แต่เท่าที่ร้ ู เมื่อคืนก่อนหลับสนิทไปด้ วยกัน เขาทําให้ เธอ
กลายเป็ นนางฟ้าบินผ่านสวรรค์ไม่ร้ ูกี่รอบต่อกี่รอบ ส่วนตัวเขาเธอนับ
ได้ แค่สอง และเป็ นสองรอบที่เขาเซฟตัวเองสุดๆ
ผู้ชายเจนจัด ระวังตัวแจ... หญิงสาวมองค้ อนที่ว่างข้ างกาย
แล้ วเริ่ มหนักใจว่าเธอจะมี โอกาสตังท้ ้ องไหม ภายในสามคืนนี ้ เพราะ
ดูท่าธานินทร์ จะไม่ยอมพลาดท่าทําให้ เธอมีโอกาสท้ องได้ เลย อุตส่าห์

~ 270 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

จัด การกับ เกราะป้ องกัน ไปแล้ ว ยัง มาเจอวิ ธี ป้ องกัน ตัว เองแบบ
ผู้ชํานาญการอีก เชื่อเขาเลย
“ตื่นแล้ วหรื อครับ” เสียงเข้ มถามมาจากประตูที่เปิ ดออกเบาๆ
แต่คนคิดอะไรเพลินอยู่ก็เกือบสะดุ้ง
“ค่ะ”
ดวงตาคู่คมหรี่ มองคนนั่งกอดผ้ าห่มบนเตียงแล้ วยกยิ ม้ มุม
ปาก พาเรื อนร่ างองอาจที่สวมเพียงกางเกงขาสันตั ้ วเดียวก้ าวเข้ าไป
หยุดอยู่หน้ าเตียง
“ผมมีอะไรจะถามคุณหน่อย”
“อะไรคะ” ถามไปด้ วยรอยยิม้ กรุ้ มกริ่ ม กวาดตามองแผงอก
กว้ างและช่วงไหล่หนาที่ ปรากฏรอยแดงจากปลายเล็บของเธออยู่
หลายรอย ไม่อยากเชื่อเลยว่าตัวเองจะร้ อนแรงขนาดนัน้
อิ น ทิ ร ามั ว แต่ ชื่ น ชมผลงานของตั ว เองจึ ง ไม่ ไ ด้ สัง เกตุว่ า
ธานินทร์ โน้ มตัวลงไปหยิบกระเป๋ าสะพายใบเก่งของเธอที่มาวางอยู่
ข้ างเตียงตังแต่
้ เมื่อไหร่ก็ไม่ร้ ูขึ ้นมาเปิ ดแล้ วพลิกควํ่า เททุกสิ่งทุกอย่าง
ที่อยู่ในนันลงบนเตี
้ ยงพร้ อมคําถาม
“ทําแบบนี ้ทําไม!”
ถุงยางอนามัยสิบกล่องหล่นกระจายอยู่รายรอบสมาร์ ทโฟน
กระเป๋ าสตางค์ กุญแจรถ และกระเป๋ าใส่เครื่ องสําอางและสิ่งของ
กระจุกกระจิกประสาผู้หญิงรักสวยรักงาม...

~ 271 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“..!!” อินทิราได้ แต่ตะลึงมอง สองมือเผลอกําผ้ าห่มไว้ แน่น ลม

หายใจเริ่ ม ติดขัด วูบวาบไปทั่วแผ่นหลังเพี ยงเผลอเงยหน้ าขึน้ มอง
สบตาเขา แววตาที่เคยมองเธอด้ วยความรั กของธานินทร์ เปลี่ยนไป
แล้ ว... เปลี่ยนไปจนน่าใจหาย
“ตอบสิครับ!” คนพยายามใจเย็นยังคาดคันด้ ้ วยนํา้ เสียงทุ้ม
ตํ่า ทังที
้ ่ อณ
ุ หภูมิภายในพุ่งสูงเกือบทะลุจดุ เดือดจากสิ่ งที่ได้ ร้ ู เห็นมา
เต็มสองตา
“เอ่อ... ฉัน”
“เอาถุงยางมาซ่อนไว้ ทําไม คุณต้ องการอะไรจากผมกันแน่
อินทิรา!”
เมื่อตอนรุ่งสางเขาตื่นก่อนอินทิรา หลังลุกขึ ้นเข้ าห้ องนํ ้าก็เปิ ด
ตู้ตงใจจะหากางเกงสั
ั้ กตัวมาใส่ก่อนกลับขึ ้นไปนอนกอดเธอ แต่ก็ผิด
สังเกตกับผ้ าขนหนูผืนใหญ่ที่ปิดทับกระเป๋ าสะพายของอินทิราที่วาง
อยู่ในตู้ ทังที
้ ่เธอควรจะวางมันไว้ บนหัวเตียงหรื อที่อื่น ลักษณะเจตนา
ปิ ดบังอําพรางชวนสงสัย เหมือนในกระเป๋ านันมี ้ สิ่งของมีค่าที่เธอกลัว
ว่าจะมีพวกลักเล็กขโมยน้ อยมาเห็น ซึ่งมันไม่น่าเป็ นไปได้ เขาจึงคิด
แก้ ต่างให้ ว่าผ้ าขนหนูอาจหล่นลงมาทับเอง จึงช่วยหยิบออกให้ แต่
ลักษณะกระเป๋ าที่โป่ งพองมากกว่าที่เห็นก่อนขึน้ เรื อทําให้ ยิ่งสงสัย
หนัก
ความสงสัยทําให้ ต้องรี บคว้ ามาเปิ ดดู ไม่สนใจเรื่ องมารยาท

~ 272 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เพราะคิดถึงเรื่ องที่น่าสงสัยขึ ้นมาได้ ปกติคนเตรี ยมเรื อไม่เคยพลาด

เรื่ องจัดถุงยางอนามัยให้ เขาโดยไม่ต้องสัง่ แต่คราวนี ้รู้ทงรู ั ้ ้ วา่ เขาจะพา
ผู้หญิงไปล่องเรื อตังสามคื
้ นกลับไม่จดั มาให้ สกั กล่อง มันแปลกเกินไป
และนั่นก็เป็ นที่มาของการสืบค้ นความจริ งบางอย่างที่อินทิราปิ ดบัง
เขาไว้
หลักฐานมัดตัวหญิงสาวมากมายปรากฏอยู่ในสมาร์ ทโฟนข
องเธอ นาทีนนธานิ ั ้ นทร์ ไม่คิดว่าเขาละเมิดความเป็ นส่วนตัวของใคร
เพราะถื อว่าอิน ทิ ราเป็ นคนรั กของเขาแล้ ว เป็ นมากกว่าคนรั กเสี ย
ด้ วยซํ ้า!
ไลน์ ที่หญิ งสาวไม่ ได้ ล็อครหัส ทํ าให้ เขาได้ ร้ ู เห็นอะไรหลาย
อย่างที่เธอสื่อสารกับใครบางคน ทัง้ ข้ อความ ตัวสติ๊กเกอร์ สื่อแทน
ความหมาย และลิงก์ ข้อมูลข่าวสารมากมายทําให้ เขาหูแจ้ งตาเปิ ด
เข้ าใจแล้ วว่าผู้หญิงคนนี ้ลงทุนทําทุกอย่างเพื่อหวังจะ‘จับ’เขา

‘คุณต้าเค้าขอนอนด้วยอ่ะ’
‘เขายังไม่เสร็ จแกอีกเหรอ!!!’

แล้ วนี่เมื่อคืน อินทิราคิดอะไรอยู่... คิดว่าเธอเสร็ จเขา หรื อเขา

เสร็จเธอ!
แค่นัน้ ไม่ พอ ผู้หญิ งที่ เมคเลิฟกับเขาหลายต่อหลายครั ง้ ใน

~ 273 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หนึง่ คืนที่ผ่านมายังติดต่ออยู่กบั ผู้ชายอื่นตลอดเวลาที่คบหาเขา อ่าน

แค่ไม่กี่ประโยคก็พอจะเดาได้ วา่ ต้ องเป็ นแฟนเก่า และที่น่าเจ็บใจที่สดุ
ก็คือเขารู้จกั ผู้ชายคนนัน! ้
อภิ นั น ท์ ติ ด ต่ อ กั บ อิ น ทิ ร า แสดงเจตนาอยากฟื ้ น ฟู ค วาม
สัมพันธ์ในอดีตทังที ้ ่ร้ ูวา่ เขากับเธอกําลังคบหากันในฐานะอะไร... สอง
คนนี ้หยามหน้ าเขามากไปแล้ ว!

‘เลิ กยุ่งกับเขาได้ไหมอิ น พีเ่ ป็ นห่วง พีย่ งั รักอิ นเหมื อนเดิ มนะ

รักมาก อิ นเชือ่ พีส่ กั ครั้งได้ไหม’

นั่น เป็ นข้ อ ความสุด ท้ า ยที่ ไ อ้ ห มอนั่น ส่ง มาให้ อิ น ทิ ร า สดๆ

ร้ อนๆ เมื่ อ เย็ น วาน ก่ อ นที่ เ ขาจะไปหาเธอที่ ร้ าน อิ น ทิ ร าเปิ ดอ่า น
แล้ ว แต่ ยัง ไม่ ไ ด้ ต อบกลับ หรื อ อาจจะตอบกลับ ด้ ว ยวิ ธี อื่ น ที่ ไ ม่ ทิ ง้
หลักฐานไว้ ในนี ้ และเขาอยากรู้เหลือเกินว่าเธอตอบกลับไปว่าอย่างไร
สังเกตได้ ว่าบางข้ อความที่ เ ธอคุยกับ เพื่ อนอีกคนที่ ช่วยกัน
วางแผนจับเขาก็เป็ นไปในลักษณะนี ้ คือคุยเรื่ องสําคัญกันอยู่ แต่จ่ๆู
ข้ อความก็หายไป คงเปลี่ยนไปเป็ นการคุยกันด้ วยเสียงแทนตัวอักษร
แต่เขาจะไม่แสดงให้ เธอรู้ ว่าเขารู้ เรื่ องนี ้แล้ ว จะรอดูสิว่าเธอจะเอาตัว
รอดเรื่ อ งถุ ง ยางอนามั ย ด้ ว ยวิ ธี ไ หน และจะรอดูต่ อ ไปว่ า เธอจะ
วางแผน ‘จับ ’ เขาอย่ า งไรต่ อ ไป เพราะตอนนี เ้ ขาชัก รู้ สึก ท้ า ทาย

~ 274 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อยากจะลอง ‘ถูกจับ’ ดูสกั ครัง้ ว่ามันจะตื่นเต้ นเร้ าใจสักแค่ไหน

“เอ่อ... ก็... คืออิน”
คนทํ า ผิ ด พอถู ก จั บ ได้ ก็ คิ ด อะไรไม่ อ อก ได้ แต่ อํ า้ ๆ อึ ง้ ๆ
พยายามคิดหาคําแก้ ตวั แต่ทุกอย่างก็มืดแปดด้ าน เธอรู้ ว่าเสี่ยงที่ทํา
แบบนี ้ แต่ไม่นึกว่าธานินทร์ จะจับได้ อย่างรวดเร็ ว ไม่ทันข้ ามคืนด้ วย
ซํ ้า ทังที
้ ่เธอคิดว่าพรุ่ งนี ้เช้ าจะลองหาที่ซ่อนถุงยางพวกนี ้ใหม่หรื อไม่ก็
ทําลายทิ ้ง
“อยากท้ อ งกับผม?” เรี ยวคิว้ ดกดําเลิ กขึน้ ประกอบคําถาม
ก่อนส่ายหน้ าให้ หญิงสาวที่กําลังอ้ าปากค้ าง “อยากจับผม? เพื่ออะไร
อิน”
“คุณต้ า ฟั งอินก่อนนะคะ เรื่ องนี ้มันยาว คุณอย่าเพิ่งสรุ ปแบบ
นันสิ
้ ”
เมื่อหาทางหนีไม่ได้ ก็คงต้ องหาทางผ่อนหนักให้ เป็ นเบา เธอ
เดาได้ อยู่แล้ วว่าถ้ าธานินทร์ เห็นถุงยางอนามัยที่ซ่อนไว้ ในกระเป๋ าเขา
ต้ องโกรธและคิดว่าเธอทําเพื่อหลอกจับเขาแน่นอน
“ฮึ เก็ บ เสี ย งหวานๆ ของคุณ ไว้ ต อบคํ า ถามไอ้ ห มอนี่ ก่ อ น
เถอะ!”
มือใหญ่คว้ าสมาร์ ทโฟนขึน้ มาเปิ ดไลน์ แชทของอภินั นท์ แล้ ว
ส่ง ให้ ห ญิ ง สาวที่ นั่ง ตกใจตาโตกับ การกระทํ า ของเขา... ว่า จะไม่
พาดพิงถึง ว่าจะไม่ทําให้ เธอรู้ ว่าเขาเจอหลักฐานมัดตัวเธอหลายข้ อ

~ 275 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แต่ใจหนึง่ ก็อยากรู้วา่ อินทิราจะตอบคําถามอภินนั ท์วา่ อย่างไร

เอาเถอะ เรื่ องแผนหลอกจับเขาพอจะยอมโง่ต่อไปได้ เพื่อรอดู
แผนการอื่นๆ ของเธอ แต่เรื่ องที่เธอคบซ้ อน อยากมีแฟนใหม่แต่ยงั ไม่
ลืมแฟนเก่า เขาไม่ยอมเด็ดขาด!
“ตอบมันไปซี่ ไออิฐมันถามว่าเลิกยุ่งกับผมได้ ไหม ตอบไปสิ
อิน!”
“อินไม่อยากตอบ”
อินทิราตกใจ ข้ อความที่ได้ อ่านเมื่อวานถูกส่งเข้ ามาในจังหวะ
เร่ งรี บจนลืมคิดว่าต้ องลบ เธอไม่อยากสนใจมันด้ วยซํ ้า ไม่คิดว่าต้ อง
ตอบ และไม่ อยากติดต่อกับอภินันท์ อีก จึงแทบจะลืมไปแล้ ว และ
ตอนนีก้ ็ไม่แน่ใจแล้ วว่าธานินทร์ ได้ ร้ ู เห็นอะไรในเครื่ องมือสื่อสารของ
เธอมากกว่าสิ่งที่เขายื่นให้ ดหู รื อเปล่า แต่นาทีนี ้เธอสนใจอยู่แค่ว่าเขา
คิดอะไรอยู่ รู้สกึ อย่างไรกับข้ อความต่างๆ ที่เธอเคยคุยกับอภินนั ท์
“อ้ อ จะจับปลาสองมือ ไม่ยอมเสียใครสักคนว่างัน” ้
“ไม่ใช่นะ อินกับพี่อิฐไม่ได้ มีอะไรกันสักหน่อย”
“ขนาดแฟนเก่าที่คบกันเป็ นปี ๆ คุณยังพูดว่าไม่ได้ มีอะไรกัน
แล้ วแฟนใหม่ที่เพิ่งคบกันแค่ไม่กี่วันอย่างผมนี่ บอกหน่อยสิว่าเรามี
อะไรกันไหม”
“คุณ ต้ า ! อย่ า พูด แบบนี น้ ะ อิ น ไม่ เ คยมี อ ะไรกับ พี่ อิ ฐ จริ ง ๆ
นะคะ”

~ 276 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ผม ไม่ เชื่อ!”

อินทิราตะลึงตาค้ าง ก่อนจะกัดฟั นโต้ ไป
“แต่เมื่อคืนคุณก็ร้ ูแล้ วว่าอินยังไม่เคย”
“โว้ ...!”
ธานินทร์ แหงนหน้ าขึ ้นเปล่งเสียงหัวเราะเยาะหมัดเด็ดที่ถูก
หญิงสาวตะบันใส่หน้ า ก่อนจะส่ายหน้ าหันกลับมามองอินทิราที่กําลัง
มองเขาด้ วยความสงสัยว่าเขาเป็ นบ้ าอะไร
“คุณอินทิราครับ ผมเคยผ่านผู้หญิงบริ สทุ ธิ์มาแล้ วไม่ร้ ูกี่คนต่อ
กี่คน เอาเถอะ เมื่อคืนผมอาจจะได้ ใจนิดๆ ที่คิดว่าคุณยังบริ สทุ ธิ์ผุด
ผ่อง แต่ขอโทษ! ตอนนี ้ผมรู้แล้ วว่าทุกอย่างมันเมคกันได้ แม้ แต่ไอ้ เยื่อ
บางๆ ที่ คุณ ลงทุนเสีย เงินเสียทองไปนอนให้ หมอซ่อมแซมเพื่ อล่อ
ผู้ชายรายใหม่ น่าเสียดายเงินนะครับ แค่ไม่กี่ครัง้ ก็ถกู จับได้ ซะแล้ ว”
“คุณต้ า...” คนช็อคกับสิ่งที่ได้ ยินหลุดเสียงครางออกมาเบา
หวิว
“รู้อะไรไหมอิน...”
ธานินทร์ ยกมือประสานกอดอก มองใบหน้ าซีดขาวสลับแดง
เรื่ อของหญิ งสาวด้ วยความสมเพชเวทนา ใจรั กที่เคยคิดว่ามีให้ เธอ
มากมายถูกข้ อความมากมายในไลน์ของเธอทําลายจนสูญสลายไป
สิ ้นแล้ ว ตอนนี ้เหลือแต่ความเจ็บใจ เสียความรู้ สกึ แค้ นเคือง และเขา
จะไม่ ป ล่ อ ยให้ ผู้ หญิ ง คนนี ห้ ลุด รอดไปจากชี วิ ต ของเขาได้ อ ย่ า ง

~ 277 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ลอยนวลแน่
“...ความจริ งผมไม่แคร์ เลยนะ ต่อให้ คณ ุ จะผ่านผู้ชายมาเป็ น
สิบก่อนหน้ าที่เราจะพบกัน แต่ที่ผมเกลียดที่สดุ ก็คือคุณยังไม่ตดั ขาด
จากแฟนเก่าทังที ้ ่เรากําลังคบหากันอยู่ แถมคุณยังหลอกให้ ผมคิดว่า
คุณบริ สทุ ธิ์ผดุ ผ่อง... คิดว่าผมโง่? หน้ าตาอย่าง นายธานินทร์ วราเวศ
กุล นี่มนั ดูหลอกง่ายมากหรื อครับ ฮึ”
“ใช่! ตอนนีห้ น้ าตาคุณเหมือนผู้ชายโง่ๆ โง่ที่คิดว่าอินทําแบบ
นัน้ โง่ที่ไม่ร้ ูวา่ ผู้หญิงที่คณ
ุ นอนด้ วยเมื่อคืนเป็ นยังไง อินผิดด้ วยเหรอที่
มีผ้ ูชายมาจีบ ก็อินสวย อินรวย ผู้ชายคนไหนเห็นก็ต้องชอบ ขนาด
คุณ เจอกันครัง้ แรกคุณยังเผลอจูบอินเลย”
“นี่!”
“โอเค! พี่อิฐเป็ นแฟนเก่าของอิน แล้ วยังไง มันหมายความว่า
อินต้ องนอนกับเขาเหรอ ถึงจะเลิกกันแล้ วแต่อินก็จําเป็ นต้ องรั กเขา
ต่อไปจนตลอดชีวิตเลยหรื อไง คิดอะไรโง่ๆ”
“นี่คณ ุ !” คนถูกด่าตรงๆ กัดฟั นกรอดก่อนตะเบ็งเสียงออกไป
“ก็ผมมีสิทธิ์คิดแบบนัน” ้
“ค่ะ คุณมีสิทธิ์คิด แต่อินก็มีสิทธิ์บอกว่าคุณคิดผิด อินไม่ได้ รัก
พี่อิฐ เรื่ องของอินกับเขามันจบไปตังเจ็ ้ ดแปดปี แล้ ว และอินไม่เคยคิด
ที่จะกลับไปสนใจเขาเลย แต่เรื่ องที่เขายังรักอิน อินไม่อยากรับรู้ ไม่
อยากสนใจ เมื่อก่อนก็ไม่เคยสน ยิ่งตอนนี ้ยิ่งไม่สนใหญ่ เพราะตอนนี ้

~ 278 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อินมีคณ ุ อินรักคุณ รักมาก รักจนยอมมีอะไรด้ วย อินไม่อยากให้ คณ ุ

เข้ าใจผิด อินไม่เคยยุ่งกับผู้ชายคนไหนจริ งๆ นะคะคุณต้ า คุณเป็ นคน
แรก และอินตังใจว่ ้ าจะมีแค่คณ ุ คนเดียว อินให้ เพราะอินรัก ทีนี่คณ ุ
จะเชื่อความคิดของตัวเองหรื อเชื่ออิน ก็ตามใจคุณ”
พระเจ้ า! เธอช่างป้อนคําหวานมาว่านล้ อมได้ เก่งเหลือเกิน นี่
ถ้ าเขาไม่ร้ ูเรื่ องแผนการที่เธอคุยกับเพื่อนอีกคนเขาคงใจอ่อนยอมเชื่อ
เธอไปแล้ ว แต่ไม่มีทาง และเขาจะไม่โง่หลุดปากบอกเรื่ องนี ้ออกไปให้
เธอหาทางหนีทีไล่ หรื อหาเรื่ องโกหกมาปั่ นหัวเขาอีก รอดูกนั ต่อไปสิ
ว่าเธอจะ ‘จับ’ เขาสําเร็จไหม และเขาอยากรู้วา่ เธอทําแบบนี ้เพื่ออะไร
เขารู้ ว่ามีผ้ ูหญิ งมากมายอยากได้ ผ้ ูชายอย่าง ธานินทร์ วรา
เวศกุล เป็ นสามี ก็เพราะเขาหล่อ รวย มีบารมี มีอิทธิพล และมีอะไร
ต่อมิอะไรตังหลายอย่้ างที่ผ้ หู ญิงฝั นหา เขาสามารถเสกสรรความสุข
ให้ ผ้ หู ญิงคนไหนก็ได้ ที่เขาต้ องการ และแน่นอนว่ามีผ้ หู ญิงที่ต้องการ
ความสุขเหล่านันจากเขาอยู้ ่ไม่น้อย อินทิราก็เป็ นหนึ่งในนัน้ แต่ที่เขา
อยากรู้ ก็คืออะไรคือจุดเริ่ มต้ นที่ทําให้ เธอนึกอยากจะเป็ นผู้หญิงของ
เขา... ผลประโยชน์ ทรัพย์สมบัติ หรื ออะไร
เธอบอกว่าเพราะรัก... แต่เขายังสงสัยว่ารักเพราะอะไร!
“พูดแบบนี ้คิดว่าผมจะซึ ้งจนสารภาพรักคุณบ้ างหรื อไง”
“อินไม่ได้ คิดแบบนัน” ้
“ดี! งันผมจะยอมเชื
้ ่อว่า ‘คุณรักผม’ เพราะมันเป็ นเรื่ องที่เชื่อ

~ 279 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ได้ ไม่ยาก ผู้ชายอย่างผม ผู้หญิงคนไหนได้ อยู่ใกล้ เป็ นต้ องหลงรักทุก

ราย แต่ร้ ูไว้ ด้วยนะครับคุณอินทิราคนสวย ว่า ‘ผม-ไม่ได้ -รักคุณ’ และ
สิ่งที่ผมจะทํากับคุณนับแต่นีม้ ันคือความใคร่ ที่จะไม่มีวนั ลงเอยด้ วย
ความรักหรื อการแต่งงานเด็ดขาด ไม่ว่าคุณหวังจะได้ อะไรจากผมมัน
จะไม่มีทางสําเร็ จ เพราะนับจากนี ้ ทุกอย่างอยู่ในกํามือผมคนเดียว
เท่านัน!”
้
“คุณธานิ นทร์ !” แววตาดุดันที่ ไม่ ค้ ุนเคยทํ าให้ อินทิ ราเผลอ
เรี ยกชื่อจริ งของเขาออกไปเหมือนไม่เคยรู้จกั
หัว ใจดวงน้ อ ยวูบ ไหวกับ ทุก ถ้ อ ยคํา ที่ ได้ ยิ นจากปากผู้ช าย
ตรงหน้ า ทําอะไรไม่ถกู เมื่อร่ างสูงเดินเข้ ามาใกล้ พลางปลดกางเกงขา
สันตั
้ วเดียวออกจากกาย ก้ าวขึ ้นเตียงในท่าคุกเข่าโชว์ความแข็งแกร่ ง
ทุกอณูเนื ้อหนุ่ม เอื ้อมมือไปหยิบกล่องถุงยางอนามัยขึ ้นมาเปิ ดแล้ วเท
ซองฟอยล์ทงสามลงบนเตี
ั้ ยง ก่อนหยิบอีกกล่องขึ ้นมาทําซํ ้า
“คุณต้ า!”
อิ น ทิ ร าเบิ ก ตาใส่ ซ องถุ ง ยางอนามั ย ทั ง้ หกแล้ ว เผลอกระ
ถดถอยหนีตามสัญชาตญาณ ตวัดตาขึ ้นมองรอยยิม้ มาดหมายของ
ธานินทร์ แล้ วให้ ใจหวิววูบวาบแปลกๆ ยอมรับว่ากลัว รู้วา่ อันตราย แต่
ทําไมหัวใจและร่ างกายของเธอกลับรํ่ าร้ องที่จะสัมผัสความกลัวและ
อันตรายจากผู้ชายคนนี ้
“ผมเตรี ยมอาหารเช้ าไว้ แล้ ว แต่ก่อนที่คุณจะได้ กินข้ าว ผม

~ 280 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ต้ องได้ กินคุณก่อน”
โดยไม่รอฟั งคําใด ร่างใหญ่โถมเข้ าตระคุรบร่างบางที่ตงท่ ั ้ าหนี
ไว้ ได้ อย่างง่ายดาย เพราะไม่มีพื ้นที่ว่างข้ างเตียงให้ อินทิราได้ กระโจน
หนีไปไหนเลย ริ มฝี ปากร้ อนฉกลงบดขยีก้ ลีบปากนุ่ม กายหนุ่มหนา
หนักบดทับร่ างบอบบางจนแนบสนิท ใช้ เวลาเพียงไม่กี่นาทีในการ
ปลุกเร้ าตัวเองและคนใต้ ร่างให้ พร้ อมตอบสนองความกระหายใคร่
อยาก ก่อนคว้ าซองฟอยล์ชิ ้นที่หนึง่ ขึ ้นมาฉีกเปิ ด
“มาทายกันเล่นๆ ไหมคนสวย ว่าสามสิบซองเนี่ย ผมจะใช้
หมดภายในเวลากี่ชวั่ โมง!

~ 281 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

17
จากหวานเป็นขม

เด็กหญิงวัยแปดขวบที่ถูกรถจักรยานยนต์ ชนจากความ
ประมาทของคนเลี ้ยง ในขณะพาออกไปซื ้อขนมที่ร้านสะดวกซื ้อหน้ า
ปากซอยหัวแตกและแขนซ้ ายหัก อภินันท์ลางานมาเฝ้าดูอาการลูก
สาวโดยมีธันย์ชนกแวะเวียนมาเยี่ยมในตอนเช้ าและบ่าย พร้ อมของ
เยี่ยมไข้ ที่เด็กหญิงชื่นชอบ ผู้ใหญ่ทงสองไม่
ั้ ได้ พดู อะไรกันมากไปกว่า
เรื่ องอาการของคนป่ วย ส่วนใหญ่จะนั่งมองหน้ าสบตาและสลับกัน
ดูแลคนบนเตียง
“คุณจะเข้ าไปที่ ทํางานสักแป๊ ปก็ได้ นะคะ เดี๋ยวเตยเฝ้าน้ อง
ขนมเค้ กให้ ” ธันย์ชนกขันอาสา หลังจากอภินันท์เลิกสนทนากับใคร
บางคนในโทรศัพท์ที่พอจับใจความได้ วา่ เป็ นปั ญหาที่ร้าน
“ขอบคุณครับ ถ้ าอย่างนัน้ ผมขอฝากลูกไว้ สกั สองชั่วโมงนะ
ครับ”
“ค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะ แกเพิ่งหลับคงอีกพักใหญ่กว่าจะตื่น”
“ขอบคุณครับ”

~ 282 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เอ่อแล้ ว...” ไม่ร้ ู อะไรทําให้ ธันย์ชนกนึกเรื่ องหนึ่งขึ ้นมาได้ ใน

ตอนที่เดินไปส่งอภินนั ท์หน้ าประตูห้อง ชายหนุ่มเปิ ดประตูออกไปแล้ ว
หันกลับมารอฟั งอย่างสงบ แต่เมื่อเห็นอาการอํา้ อึง้ ของหญิ งสาวก็
ถามยํ ้า
“มีอะไรครับ”
“คือ... ฉันสงสัยว่า คุณจะไม่โทรไปบอกแม่ของน้ องขนมเค้ ก
หน่อยหรื อคะ เผื่อน้ องอยากเจอคุณแม่ ” และเผื่อว่าพี่ชายของเธอจะ
ได้ ต าสว่ า งสัก ที ไม่ ร้ ู ป่ านนี ไ้ ปไหนถึ ง ไหนกัน แล้ ว ช่ ว งวัน หยุด สุด
สัปดาห์ ถ้ าธานินทร์ ไม่มีงานนอกหรื ออยู่ติดบ้ านก็เดาได้ เลยว่าไปทํา
อะไร แต่จะเป็ นที่ไหนกับใครนัน่ ไม่คอ่ ยรู้ ถ้ าเจ้ าตัวไม่บอก
“ไม่จําเป็ นครับ ตอนนี ้ลูกมีแต่ผม”
“ตัดขาดกันง่ายดีนะคะ ยังเห็นหน้ ากันอยู่แท้ ๆ”
“อะไรนะครับ”
“เปล่า คะ ไม่ มี อ ะไร” ธั น ย์ ช นกยิ ม้ แห้ ง ๆ นึก ได้ ว่า เธออาจ
ละลาบละล้ วงเรื่ องส่วนตัวของเขามากไป เขาเลยทําหน้ าตกใจขนาด
นัน้ “ไปทํางานเถอะคะ ขับรถดีๆ นะคะ”
“เอ่อ... ครับ”
มันเกิดอะไรขึ ้น! อภินนั ท์คอ่ นข้ างงงตัวเองและหญิงสาวที่ ‘ทํา
ดี’ กับเขาจนน่าแปลกใจ ตัง้ แต่เมื่ อคืนที่ เขาออกจากห้ องฉุกเฉิ น ก็
เห็นธันย์ ชนกยืนรออยู่ เธอถามไถ่อาการของลูกสาวเขาด้ วยความ

~ 283 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ห่วงใย ดูออกว่าไม่ได้ เสแสร้ ง แถมยังอยู่เคียงข้ างเขาจนได้ ย้ายตัวลูก

สาวมาอยู่ในห้ องพักพิเศษจึงลากลับไปในเวลาเกือบตีสอง
เช้ าก็มาเยี่ยมพร้ อมของฝากมากมาย ตกบ่ายก็ยงั มาอีก ป้อน
ขนมผลไม้ ให้ ลกู สาวของเขาราวกับสนิทสนมกันมานาน ทังที ้ ่เพิ่งเห็น
หน้ ากัน แล้ วตอนนี ้ก็อาสาอยู่เฝ้ าให้ ในขณะที่เขาต้ องรี บไปเคลียร์ งาน
ด่วน
มันน่าประหลาด แต่เขาก็ยงั รู้ สกึ ไว้ ใจที่จะปล่อยลูกสาวไว้ กับ
เธอ รู้ สึกดีที่มีเธออยู่ใกล้ ๆ แม้ ส ายตาที่ เธอมองมาบางครั ง้ จะแปล
ความหมายได้ ยากยิ่ง แต่ก็ไม่ใช่สายตาแบบที่เคยดูถกู เหยียดหยาม
ในตอนที่ร้ ู ว่าเขามีลกู แล้ ว และไม่ใช่สายตาแบบที่เคยชื่นชมหลงใหล
เหมือนครัง้ แรกที่ได้ ร้ ูจกั กัน
อยากรู้จริ งว่าตอนนี ้ธันย์ชนกมองเขาด้ วยความรู้สกึ แบบไหน

ห้ าโมงเย็นวันอาทิตย์ ... สามสิบสี่ชวั่ โมงเต็มๆ นับจากเช้ าที่

เหตุการณ์พลิกผันจากรักเป็ นแค้ น จากหวานเป็ นขม
อินทิ ราถูกกักบริ เวณอยู่แต่ชัน้ ล่าง ใช้ เวลาส่วนใหญ่ อยู่บน
เตียง รองลงมาก็เป็ นโซฟาในห้ องนัง่ เล่น เคาน์เตอร์ ขนาดกระทัดรัดใน
ห้ องครัว โต๊ ะทานอาหาร และห้ องนํา้ ที่แสนคับแคบเพื่อทําให้ ถุงยาง
อนามัยสามสิบชิ ้นลดจํานวนลงเรื่ อยๆ
ธานินทร์ ไม่ยอมปล่อยให้ หญิงสาวได้ เห็นเดือนเห็นตะวัน และ

~ 284 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แทบไม่ ปล่อยให้ ห่างกายเขา อินทิ ราปวดระบมไปทั่วกายแต่ไม่ปริ

ปากบ่น แม้ แรงโกรธแค้ นและฤทธิ์อารมณ์ของธานินทร์ จะหนักหน่วง
แค่ไหน แต่เขาก็ใช่จะรุ นแรงกักขฬะกับเธอนัก แม้ ไม่มีถ้อยคําหวานหู
พรํ่ าหานางฟ้าของเขา ไม่มีคําปลุกปลอบอ่อนโยนเหมือนเคย แต่ก็ไม่
มีคําต่อว่ารุนแรงหรื อถ้ อยคําหยาบคายมาทําร้ ายหัวใจกันอีก
ทุก แรงสัม ผัส ถึ ง จะไม่ นุ่ม นวลอ่ อ นโยนเหมื อ นเก่ า แต่ ค น
รองรับอารมณ์ก็ยงั รับรู้วา่ ได้ รับการเอาใจใส่ด้านความรู้สกึ อาจเพราะ
ความรักกระมังที่ทําให้ อินทิรามีอารมณ์ร่วมและสุขล้ นในรสรักทุกครัง้
ของธานิ น ทร์ จะมี บ้ า งก็ เ พี ย งบางครั ง้ ที่ อ่อ นเพลี ย จนไร้ เรี่ ย วแรง
ตอบสนอง แต่ก็ยอมปล่อยกายให้ เขาตักตวงทุกอย่างที่ต้องการไปจน
สมใจ
นัน่ เฉพาะช่วงเวลาที่ร่างกายเป็ นของกันและกัน แต่เมื่อผละ
ห่างจากกันแล้ วก็กลายเป็ นอีกแบบ อย่างเช่นตอนนี ้ ที่ธานินทร์ ผละ
จากไปทําธุระส่วนตัวเสร็จแล้ วก็กลับมาหาพร้ อมนํ ้าเสียงแข็งกร้ าว
“ลุกขึ ้น! ใส่ไอ้ นี่”
บิ กิ นี่ สี ข าวสองชิ น้ เล็ก ๆ ถูก โยนใส่ ร่ า งเปลื อ ยของคนนอน
ตะแคงควํ่าหน้ าบนเตียง
“ใส่ทําไมคะ เดี๋ยวก็ต้องถอดอยู่ดี” หญิงสาวย้ อนไปด้ วยความ
หมัน่ ไส้ คําพูดคล้ ายๆ กันนี ้ธานินทร์ เคยพูดใส่หน้ าเธอมาแล้ วในตอน
ที่เธอหยิบชุดนอนตัวเก่ามาใส่ก่อนออกไปทานอาหารเช้ าในเวลาจวน

~ 285 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เที่ยง หลังถุงยางอนามัยสองชิ ้นแรกถูกเปิ ดใช้ งานเสร็จสิ ้น

ตลอดเวลาตังแต่ ้ เช้ าเมื่อวานจนถึงเย็นวันนี ้เขาไม่ยอมให้ เธอ
ใส่เสื ้อผ้ าอื่นใดเลยนอกจากบิกินี่ชิ ้นเล็กๆ พวกนัน้ บางอารมณ์ก็ให้ ใส่
เฉพาะชิ ้นล่าง และมีบ้างที่ไม่ให้ ใส่เลยสักชิ ้น เธอต้ องนัง่ กินอาหารใน
สภาพเปลือยเปล่า แถมยังต้ องนั่งบนตักเขาที่ใส่เพียงบ๊ อกเซอร์ ตัว
เดียวและต้ องป้อนอาหารให้ เขาด้ วย
“ไหนๆ ก็มาแล้ ว ไปเล่นนํ ้ากันหน่อย”
“คุ ณ จะให้ ฉั น ขึ น้ ไปข้ างบนแล้ วเหรอ” อาการตื่ น เต้ นที่
แสดงออกทางสี หน้ าแววตาเรี ย กรอยยิ ม้ ที่ มุมปากของธานิ นทร์ ไ ด้
อย่างรวดเร็ว
“ชักช้ า ผมเปลี่ยนใจทําอย่างอื่นต่อนะ ยังเหลืออีกตังโหลเห็้ น
ไหม” ขู่มาพร้ อมแววตากรุ้ มกริ่ ม พยักเพยิดไปทางกล่องอะคริ ลิคที่
เหลือถุงยางอนามัยอยู่อีกสิบสองชิ ้น
“เอ่อ ไปค่ะไป”
อินทิรารี บลุกขึ ้นทันที การต้ องอุดอู้อยู่ในพื ้นที่แคบๆ มาตลอด
สองวันสองคืนมันนานเกินไป ต่อให้ บทลงโทษของธานินทร์ จะไม่ได้
น่าเบื่อหน่าย แต่ไหนๆ มาล่องเรื อยอร์ ชทัง้ ที ก็น่าจะมีกิจกรรมอย่าง
อื่น ทํ า บ้ า ง หญิ ง สาวรี บคว้ า บิกิ นี่ ตัว สวยขยับ ลงจากเตี ยง แต่ด้ ว ย
ความรี บร้ อนทังที ้ ่เพิ่งสูญเสียพลังงานไปอย่างหนัก ทําให้ วินาทีแรกที่
ย่างเท้ าลงพื ้นแล้ วก้ าวเดิน ร่างบางก็ทรุดฮวบลงเพราะอาการเข่าอ่อน

~ 286 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“โอ้ ย!”
“อิน!” ธานินทร์ ถลาเข้ าไปคว้ าร่ างบนพืน้ ขึน้ โอบไว้ แนบกาย
ก่อนดุ “ซุม่ ซ่ามจริ งๆ”
“ฉันเปล่าซุม่ ซ่าม” คนเข่าอ่อนเถียงกลับตาเขียว
“งันก็
้ สําออย ผู้หญิงนี่มารยาเยอะชะมัด” ยิ่งรักยิ่งปวดหัว!
คนแกล้ งบ่นรู้หรอกว่าหญิงสาวเป็ นอะไร แต่คนมันจะแกล้ งไม่
รู้ ไม่ชีซ้ ะอย่างใครจะทําไม... ธานิ นทร์ ส่ายหน้ าให้ คนมองค้ อนแล้ ว
กระตุกยิ ้มมุมปาก โน้ มกายลงช้ อนร่ างบางขึ ้นอุ้มพาเดินไปส่งถึงหน้ า
ห้ องนํา้ เปิ ดประตูให้ แล้ วชิงบิกินี่จากมือหญิงสาวถอยออกห่างไปยืน
รอ
“เอาไปทําไมน่ะ” อินทิราขูถ่ าม
“ผมเปลี่ ย นใจแล้ ว คุณ เข้ า ไปทํ า ธุ ร ะหนัก เบาของคุณ ให้
เรี ยบร้ อยแล้ วออกมา ผมจะใส่ให้ เอง”
“ทําไมต้ องยุ่งยากกับเรื่ องแค่นี ้ด้ วยนะ”
“เพราะผมไม่ใช่ผ้ ูชายง่ายๆ น่ะสิคณ ุ ไม่เคยได้ ยินเหรอ ไอ้ ที่
เขาว่า อะไรที่ ‘ได้ มาง่ายๆ’ มักจะไม่มีค่า แล้ วเห็นไหมว่าผู้ชายยากๆ
อย่างผมนี่ มีค่าแค่ไหน ผู้หญิ งไม่ ร้ ู กี่ คนต่อกี่ คนวิ่งไล่ ‘จับ’ กันให้ วุ่น
รวมทัง้ คุณด้ วย” ว่าจบก็ยักคิ ้วให้ แล้ วหันหลังเดินไปนั่งที่ปลายเตียง
ลูบๆ คลําๆ ชุดว่ายนํ ้าในมือเล่นอย่างสบายอารมณ์
อิ น ทิ ร ากั ด ฟั น มองเพี ย งครู่ แ ล้ ว สะบั ด หน้ าใส่ เ ข้ า ห้ องนํ า้

~ 287 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หมั่นไส้ คนแกล้ งปากร้ ายเหลือเกิน ทําไมเธอจะไม่ร้ ู ว่าธานินทร์ เผลอ

ใจอ่อนกับเธอตังหลายครั
้ ง้ สัมผัสอ่อนโยนยามกายแนบกายหลายต่อ
หลายครัง้ กระซิบบอกเธอว่านัน่ คือความรู้ สกึ แท้ จริ งที่เขามีให้ แต่พอ
เขานึกขึ ้นได้ ว่าเผลอดีด้วยเท่านัน้ ก็เลือกที่จะทําร้ ายกันด้ วยถ้ อยคํา
บาดหู หญิ งสาวพยายามไม่คิดมากเรื่ องวาจาเชือดใจของธานินทร์
เพราะมีเรื่ องอื่นที่กําลังต้ องคิด...
เขาป้องกันทุกครัง้ แบบนี ้ แล้ วเมื่อไหร่ เธอจะท้ อง เหลืออีกสิบ
สองชิ ้นนัน่ จะหมดเมื่อไหร่ แล้ วหลังจากนัน้ ถ้ าขึ ้นฝั่ งแล้ ว เขาแกล้ งหัน
หลังให้ เธออย่างสิน้ เชิงจะทําอย่างไร เธอคงทนสภาพเช่นนัน้ ไม่ได้
ไม่ใช่กลัวปั ญหาเก่าๆ จะคืนกลับมาแต่กลัวจะเกิดปั ญหาใหม่ที่หนัก
หนากว่า กลัวว่าหัวใจของเธอจะแหลกสลายย่อยยับจนไม่มีแก่ใจจะสู้
รบปรบมือกับใครอีกเลยต่างหาก
ถ้ าผู้หญิงที่ยอมเสียตัวให้ เขาง่ายๆ คนนี ้ไม่มีค่าสําหรับเพลย์
บอยพันล้ านอย่าง ต้ า วราเวศ จริ งๆ เธอจะทําอย่างไรต่อไปดี
“คุณ ต้ า คะ” หญิ ง สาวเอ่ย เรี ย กเสี ยงเบาหลัง จากออกจาก
ห้ องนํ ้ามายืนเป็ นหุ่นให้ เขาจับแต่งตัว
“อะไร”
เสียงนุ่มขานรั บมา สวมสายคล้ องคอบิกินี่ชิน้ บนผ่านศีรษะ
หญิงสาวแล้ วจับร่างงามกลับหลังหันเพื่อผูกโบว์ด้านหลังให้ ปลายนิ ้ว
ลูบไล้ ไ ปตามแผ่นหลังนวลเนี ย นอย่า งเจตนาจะทํ าให้ ร่างงามไหว

~ 288 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สะเทิ ้น แล้ วกระตุกยิ ้มเมื่ออินทิรามีปฏิกิริยาตอบสนองกับสัมผัสของ

เขาอย่างรวดเร็ว
อิน ทิ ร าพยายามควบคุม สติ ไม่ ให้ เตลิด ไปกับ ปลายนิ ว้ ของ
ธานินทร์ เธอควรชินกับรสมือและฤทธิ์กายของเขาได้ แล้ ว แต่ทําไมแค่
ได้ อ ยู่ใ กล้ แค่ ไ ด้ แ ตะต้ อ งนิ ด ๆ หน่ อ ยๆ กลับ รู้ สึก ร้ อนรุ่ ม วูบ ไหว
กระสับกระส่าย อยากแนบชิดสนิทกายเขามากกว่าที่กําลังถูกแตะ
ต้ องอยู่... หญิงสาวข่มใจรอจังหวะจนได้ หนั กลับมาเผชิญหน้ าเขาอีก
ครัง้ ก่อนเอ่ยคําต่อ
“พรุ่งนี ้ หลังจากกลับเข้ าฝั่ งแล้ ว เราจะเป็ นยังไงกันต่อคะ”
“แล้ วคุณคิดว่าไง ผมควรทํายังไงกับผู้หญิ งหลอกลวงอย่าง
คุณดี”
“ฉันเปล่าหลอกคุณนะ บอกกี่ครัง้ แล้ วว่าฉันกับพี่อิฐไม่มีอะไร
กันแล้ ว ฉันคบกับคุณ ยอมคุณก็เพราะรัก”
“โอเค อันนันผมเชื
้ ่อ ก็บอกแล้ วไงว่าผมเชื่อว่าคุณรักผมจริ งๆ”
“แล้ วไงละคะ คุณเชื่อแบบนันแล้ ้ วจะทํายังไงกับฉันต่อ”
“เลิก”
“คุณต้ า!”
“กลับขึ ้นฝั่ งเมื่อไหร่เราเลิกกัน แค่นนั ้ จบ!”
“ทําไม อินไม่เข้ าใจ คุณไม่คิดจะให้ โอกาสอินสักหน่อยเหรอ”
“โอกาสอะไรครั บคนสวย” โอกาสที่ คุณจะหลอกจับ ผมไป

~ 289 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เรื่ อยๆ จนกว่าผมจะติดกับงันเหรอ...้

ธานิ น ทร์ ส่ า ยหน้ าทํ า เป็ นไม่ ส นใจ หยิ บ บิ กิ นี่ ชิ น้ ล่ า งแบบ
สายสปาเก็ตตี ้สําเร็ จรู ปมากางรอให้ หญิงสาวยกเท้ าขึ ้นสวม อินทิรา
ถอนใจเบาก่อนจะจัดการให้ ตัวเองได้ มี ผ้ าติดกายสักสองชิ น้ เล็ก ๆ
ก่อนจะเจรจาต่อ
“โอกาสที่เราจะได้ คบหา เรี ยนรู้ นิสยั ใจคอกันและกันต่อไปไง
คะ แค่คุณเข้ าใจผิดฉันเรื่ องแฟนเก่า มันไม่ งี่เง่าไปหน่อยเหรอที่เรา
จะต้ องเลิกกัน”
“ฮึ นี่คณ
ุ คิดว่าผมโง่มากเลยเหรออินทิรา ต้ องให้ บอกหมดเลย
หรื อไงว่าผมรู้เห็นอะไรอีกในสิ่งที่คณ ุ ซ่อนอยู่”
ร่างสูงลุกขึ ้นเดินออกห่างร่างงามที่กําลังกัดกร่ อนสมาธิเขาไป
ทีละเล็กละน้ อย กลัวว่าถ้ าโต้ เถียงกันใกล้ ๆ เตียงแบบนี ้ ไม่เกินสิบ
ประโยคเขาได้ จบั เธอกดลงบนเตียงแน่ แต่ไม่ได้ เขาอยากเห็นอินทิรา
นอนอาบแดดอยู่ใ กล้ ๆ ในขณะที่ เ ขาพาเรื อ ล่ อ งทะเลไปหาทํ า เล
เหมาะๆ สําหรับการเล่นนํ ้าและบอกลาคํ่าคืนสุดท้ าย
“ฟั งนะคนสวย” พอได้ ตําแหน่งที่ปลอดภัยก็หนั กลับมายืนเท้ า
สะเอว เอ่ยต่อ “ผมรู้ หมดแล้ วว่าเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ ้นระหว่าง
เรามันเป็ นแผนการที่คณ ุ สร้ างขึ ้นเพื่อหลอกจับผมทําผัว ชัดไหมครับ”
อินทิรานิ่งอึ ้งไปเพราะถ้ อยคําเถรตรงบางคํา ก่อนถอนใจเฮือก
... ธานินทร์ อ่านไลน์ที่เธอคุยกับศศิวิมลแล้ วจริ งๆ ก็ไม่แปลกที่เขาจะ

~ 290 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เข้ า ใจไปแบบนัน้ เพราะเธอคิ ดจะทํ าจริ ง ๆ แต่ตอนนี ม้ ี เ หตุผ ลด้ า น

ความรักเข้ ามาผลักดันมากกว่าความจําเป็ นเสียแล้ ว เมื่อก่อนอาจไม่
รู้สกึ ลึกซึ ้งขนาดนี ้ แต่พอตกเป็ นของเขาก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้
“ชัดค่ะ แต่คณ ุ เคยได้ ยินไหมว่า สิ่งที่เราเห็นอาจไม่เป็ นอย่างที่
เราคิด เดี๋ยว! อย่าเพิ่งขัด ฟั งฉันก่อน” เธอรี บขัดเมื่อธานินทร์ ทําท่าอ้ า
ปากค้ าน แต่เขาก็ค้านจนได้
“แม่เจ้ า! ผมต้ องฟั งคุณ!”
“ใช่... ถ้ าไม่ฟัง คุณจะรู้ความจริ งเหรอ”
“โอเค แต่ขึ ้นไปพูดกันข้ างบน อยู่ตรงนี ้นานๆ ผมอึดอัด ” กลัว
จะฟิ วส์ขาดจับคุณโยนขึ ้นเตียงไม่นาทีใดก็นาทีหนึง่
“คิดว่าอึดอัดเป็ นคนเดียวหรื อไง” อินทิ ราขมุบขมิบปากบ่น
มองค้ อนใส่แผ่นหลังกว้ างของคนที่ตดั บทแล้ วหันหลังให้ ก้ าวนําไปยัง
ทางออก หญิงสาวรี บก้ าวตามไป เตรี ยมพร้ อมสําหรับการสูดอากาศ
บริ สทุ ธิ์ให้ เต็มปอดเสียที

เมื่อโผล่ ออกยืนอยู่ด้านท้ ายเรื อ แสงแดดยามเย็นทําให้ คน

ชินกับแสงไฟในห้ องต้ องหรี่ ตามอง แต่ไม่นานก็ปรับสายตาได้ อินทิรา
หันมองท้ องฟ้าและทะเลกว้ างรอบตัวได้ ไม่ทนั ไรก็ถกู มือใหญ่คว้ าลาก
ไปยังบันไดทางขึน้ ดาดฟ้า ซึ่งมีจุดควบคุมเรื อและโซฟายาวสําหรั บ
นั่งเล่นและเบาะสีขาวที่ ก ว้ างพอสํ าหรั บการนอนอาบแดดหรื อทํ า

~ 291 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

กิจกรรมอื่นๆ
“นัง่ ตรงนี ้ อยากพูดอะไรก็วา่ มา”
คนจั บ จู ง พาร่ า งบางไปกระแทกลงบนโซฟาตั ว โค้ งใกล้
ตําแหน่งควบคุมเรื อก่อนผละจากไปเตรี ยมพร้ อมสําหรั บการพาเรื อ
ออกจากตําแหน่งเดิมที่จอดนิ่งมานานหลายชัว่ โมง
หญิงสาวมองใบหน้ าบึ ้งตึงกับท่าทีแข็งกระด้ างของธานินทร์
อย่างหมั่นไส้ อยากรู้ ว่าเขาจะทนทํ าท่าเย็นชาใส่เธอได้ นานสักแค่
ไหน...
“ฉันยอมรับว่าเคยคิดแบบนัน” ้
“คิดจะจับผม” เสียงเข้ มย้ อนถามเพื่อเพิ่มความมัน่ ใจ
“คิดจะทําให้ คณ ุ รักฉันต่างหาก”
คําตอบไม่คาดคิดทําเอาคนฟั งนิ่งไป อินทิราจับสังเกตสีหน้ า
นิ่งขรึ มของเพลย์บอยหน้ าหยกจากมุมด้ านข้ างแล้ วเก็บซ่อนรอยยิม้
กระหยิ่มไว้ แทบไม่มิด หัวใจของธานินทร์ ไม่ได้ แข็งกระด้ างนักหรอก
เขารู้ สึกรู้ สากับคําว่ารักของเธอแน่นอน แต่ที่ทําไม่สนเพราะไม่อยาก
ยอมรับว่าตัวเองก็หลงรักเธอเท่านัน้ คงคิดว่าถ้ าใครยอมก่อนคนนัน้
แพ้ กระมัง... ผู้ชายก็เหมือนเด็กเล็กๆ ตรงนี ้
ถ้ าเขาไม่คิดจะยอม เธอยอมเองก็ได้ อย่างไรเสียถ้ าได้ เป็ น คน
รั กของเขา ผลประโยชน์ ก็ตกอยู่กับเธอวันยังคํ่า เธอจํ าเป็ นต้ อง
ประคองความสัมพันธ์ตรงนี ้ไว้ ให้ นานที่สดุ

~ 292 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ร่ างบางค่อยเอนลงตะแคงข้ างพาดลําตัวไปกับพนักโซฟาที่
ออกแบบเอียงลาดรองรับสรี ระอย่างเหมาะเจาะ ยกขาขึ ้นพาดไปตาม
ความยาวของโซฟา โชว์ส่วนเว้ าส่วนโค้ งด้ านข้ างที่เย้ ายวนตาจนคน
เห็นแค่หางตายังต้ องหันมองเต็มตาแล้ วลอบกลืนนํ ้าลาย
“แล้ วไงต่อ” เสียงเคร่งถามมาอย่างอดทน
“ก็แค่นนแหละคะ
ั้ มันเริ่ มขึ ้นเพราะฉันแอบชอบคุณตังแต่ ้ ครัง้
แรกที่เจอกัน คุณจูบฉันขนาดนันจะไม่ ้ ให้ ฉันรู้ สกึ รู้ สาอะไรกับคุณเลย
หรื อไง ฉันสนใจคุณ ก็เลยอยากรู้ ว่าคุณเป็ น ใคร พอได้ ร้ ู จกั ก็ยิ่งอยาก
ให้ คณ ุ สนใจฉัน ยิ่งได้ อยู่ใกล้ ได้ พูดคุยกันนานเข้ าก็ยิ่งหลงรัก พอรัก
แล้ วก็อยากให้ คณ ุ รักตอบ ก็แค่นน” ั้
อินทิราพยายามอธิบายอย่างใจเย็น เน้ นให้ ธานินทร์ เข้ าใจว่า
ไม่มีอะไรแอบแฝงในการกระทําของเธอมากไปกว่าความรู้ สึกภายใน
สั่ ง การเลย เพราะตอนนี เ้ ธอก็ ร้ ู สึ ก แบบนั น้ จริ ง ๆ เหตุ ผ ลด้ าน
ผลประโยชน์ ที่นํามาอ้ างก็กลายเป็ นแค่แรงหนุนให้ เธอกล้ าที่จะเดิน
เข้ าหาผู้ชายคนนีม้ ากขึ ้นเท่านัน้ เธอสนใจเขาแต่ก็ยังแอบกลัว พอมี
อะไรมาผลักดัน ความกลัวก็ค่อยลดน้ อยถอยลง ยิ่งได้ ตกเป็ นของเขา
ก็ยิ่งกล้ าที่จะทําทุกอย่างเพื่อไม่ให้ สญ ู เสียเขาไป
“ไม่ถามต่อแล้ วหรื อคะ” เอ่ยถามคนเงียบไปนานราวกับหมด
คําพูด ความเงียบของธานินทร์ ทําให้ ใจคอไม่ดีนกั
“ไม่ถาม ก็บอกแล้ วไงว่าผมเชื่อว่าคุณรักผม”

~ 293 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หัวใจธานินทร์ เต้ นตึกตักกับความเชื่อนี ้ อินทิรารักเขาจนวาง

แผนการทุกอย่างเพื่อจะทําให้ เขารักเธอ สรุปง่ายๆ ก็คือเธอหวังจะจับ
เขาเพราะหลงรัก แล้ วรักจนอยากแต่งงานด้ วยหรื อเปล่า... เออ แล้ ว
เขาจะแปลกใจทําไมในเมื่อก็ร้ ู อยู่ว่ามีผ้ หู ญิ งอีกมากมายคิดเหมือน
อินทิรา เพียงแต่เขาไม่เคยหลวมตัวหลวมใจเปิ ดโอกาสให้ ใครทําใน
หลายสิ่งหลายอย่างที่อินทิราได้ ทําไปแล้ วเท่านันเอง้
“ค่ะ ขอบคุณที่เชื่อ” เชื่อแล้ วเขาจะทํายังไงต่อไปนะ ทําไมเดา
ใจยากเหลือเกินผู้ชายคนนี ้ คงเพราะถ้ าง่ายๆ ก็คงไม่ใช่เขา ‘ต้ า วรา
เวศ’ เพลย์บอยพันล้ าน
อินทิราทอดสายตามองฟ้ากว้ าง ปล่อยให้ สายลมพัดเข้ าหน้ า
แล้ วยิ ้มกับมัน ยกมือหนึ่งคํ ้ารองรับศีรษะ อีกมือยกขึ ้นเสยผมให้ ปลิว
สยายไปตามสายลมก่อนจับแต่งผ้ าผืนเล็กบนทรวงอกอวบอิ่มที่คล้ าย
จะผูกโบว์ด้านหลังแน่นไปหน่อย แน่นจนทรวงอวบล้ นทะลักออกมา
และเธอเริ่ มหายใจไม่ค่อยสะดวก นี่กระมังสาเหตุที่ทําให้ ร้ ู สึกอึดอัด
นัก
“คุณผูกเชือกข้ างหลังแน่นจัง อินอึดอัด”
“งันถอดเถอะ
้ บอกแล้ วว่าผมยินดีมอง”
อินทิ ราค้ อนให้ ก่อนเอือ้ มมื อไปคลายปมเชื อกด้ านหลัง แต่
ไม่ได้ ปลดสายคล้ องคอ บิกินี่ตวั บนจึงโอบอุ้มทรวงงามอยู่อย่างหมิ่น
เหม่ หญิงสาวถอนใจเฮือกก่อนสูดลมหายใจเข้ าลึกโดยไม่ได้ เจตนา

~ 294 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

จะให้ ทรวงอกของเธอเคลื่อนหลุดจากตัวผ้ าสามเหลี่ยม แต่เมื่อยอด

เนื ้อสีชมพูหวานโผล่แพล่มออกมาจริ งๆ เสียงกระแอมข้ างกายก็ดงั ขึ ้น
“อืม... ผมว่าคุณมานัง่ ตรงนี ้แล้ วถอดให้ หมดดีกว่าไหม”
อินทิราขมวดคิ ้วหันมองอย่างจับผิดว่าธานินทร์ แอบมองเธอ
อยู่ตลอดเวลา ทังที ้ ่กําลังขับเรื ออยู่ ดีนะว่าทะเลมันกว้ าง ไม่ต้องกังวล
เรื่ องค่อมเลนหรื อเฉี่ยวชนกับใคร... ธานินทร์ ยกั ไหล่แล้ วเอ่ยต่อ
“อ้ อ อีกเรื่ อง... ไอ้ ที่คณ
ุ ยอมมีอะไรกับผมแต่เอาถุงยางอนามัย
ไปซ่อนนี่ เพราะอยากจะท้ องกับผมหรือไง” เขาหยุดมองหน้ า พอหญิง
สาวไม่ตอบกลับมาก็กระตุกยิม้ มุมปากไล่ต้อนต่อ “คิดจะเอาเด็กใน
ท้ องมาต่อรองให้ ผมแต่งงานด้ วยใช่ไหม ตอบสิอิน”
อินทิราถอนใจเบา ขยับผ้ าผืนน้ อยขึน้ มาปิ ดยอดอกสีหวาน
จับตามองคนทําท่าจะหงุดหงิดแล้ วคลี่ยิม้ เบาบาง หมุนวนปลายนิว้
เล่นเรื่ อยไปบนเนินเนื ้ออวบอิ่ม กรี ดลากปลายเล็บลงผ่านร่องอกลงไป
ยังหน้ าท้ องเนียนราบ
“ถ้ าอินยอมรับว่าใช่ละ่ คะ” เธอตอบไปในที่สดุ มาถึงขันนี ้ ้แล้ ว
โกหกไปก็ถกู จับได้ เปล่าๆ
“เหอะ! ผมก็จะได้ บอกคุณไงว่าอย่าหวัง แล้ วไอ้ หลายๆ ครัง้ ที่
ผ่ า นมานั่น คุณ ก็ น่ า จะรู้ ตัว นะว่ า ไม่ มี ท างที่ จ ะท้ อ งป่ องเพราะผม
แน่นอน” เขาต้ องพูดอะไรสักอย่างเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเอง
เรื อนร่างยัว่ ยวนและปลายนิ ้วยัว่ เย้ าของเธอส่งผลต่อประสาท

~ 295 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สัมผัสธานินทร์ เหลือเกิน และถึงการพูดเรื่ องนี ้จะช่วยได้ ไม่มากแต่ก็ยงั

ดีกว่านั่งกลืนนํา้ ลายคอแหบคอแห้ งอยู่เฉยๆ อินทิราเจตนายั่วยวน
แน่นอน และเขามีหน้ าที่ต้องอดทน ข่มใจให้ ได้ ถ้ าไม่อยากลุกขึ ้นวิ่ง
หน้ าตังลงไปเอาถุ
้ งยางอนามัยตอนนี ้
บ้ าฉิบ! ทําไมร่างกายเขาถึงไม่เบื่อผู้หญิงคนนี ้สักที กี่ครัง้ กี่หน
แล้ วกับความสุขสมแต่ก็ยังรู้ สึกตื่นเต้ นและตื่นตัวทุกครัง้ ที่ได้ อยู่ใกล้
ได้ เห็น ได้ กลิ่น ได้ สมั ผัส แม้ กระทัง่ ได้ ยินเสียง ประสาทสัมผัสทุกส่วน
ของเขาตอบสนองต่ออินทิ รามากมายเสียจนน่าตกใจ นี่หรื อเปล่า
อาการที่เพื่อนๆ กลุม่ ผู้ชายรักสนุกหวงความโสดเคยบอกไว้
‘ถ้ าเมื่อไหร่ ที่ร้ ู สึกว่ากินผู้หญิงคนไหนเท่าไหร่ ก็ไม่อิ่ม รู้ ไว้ เลย
พวกว่านายกําลังเสพติดเธอ ระดับความเสี่ยงสูงถึงขันตกหลุ ้ มรัก และ
เปอร์ เซ็นที่จะต้ องสละโสดสูงถึงแปดสิบแปด’
‘มากไปเว้ ย ห้ าสิบห้ าสิบก็พอ สละโสดคืออะไรวะ ไม่เคยได้
ยิน’ เขาตอบไปแบบนัน้ ก่อนจะพากันหัวเราะร่ ว นทัง้ กลุ่ม มันก็นาน
มากแล้ ว นานจนเกือบลืม แต่ตอนนีก้ ลับนึกถึง... นึกถึงคําว่า ‘สละ
โสด’ เฮ้ ย! ไม่ใช่!!
“แล้ วถ้ าฉันป่ องขึ ้นมาจริ งๆ ล่ะ”
“ไม่ใช่ลกู ผมชัวร์ ”
“มัน่ ใจไปไหมคะ”
“ผมมีสิทธิ์ มั่นใจ เพราะที่ ผ่านมาคุณก็เ ห็นว่าเปอร์ เ ซ็นท้ อง

~ 296 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

น้ อยมาก ไอ้ สิบแปดรอบหลังนั่นความเสี่ยงเท่ากับศูนย์ ส่วนสามสี่

ครัง้ แรกผมลดหย่อนให้ ศนู ย์จดุ ศูนย์ห้าเอ้ า แล้ วที่ยงั เหลืออีกหนึ่งโหล
ก็เท่ากับศูนย์ชวั ร์ เห็นมัย้ มันไม่มีทางเลยที่คณ ุ จะท้ องกับผม”
“อืม... งันแสดงว่
้ าหลังจากหนึ่งโหลที่เหลือเราจะไม่แตะเนือ้
ต้ องตัวกันอีกแล้ วงันเหรอคะ”
้
ธานิ นทร์ หลิ่ วตามองคนตัง้ คําถามแบบมองหน้ ารอคําตอบ
รอยยิ ้มร้ ายๆ ตรงมุมปากแบบที่อินทิราเห็นจนชินตาฝุดขึ ้นมาจนได้ ...
รอยยิ ้มผู้ชายเจ้ าเล่ห์
“คิดอะไรตืน้ ๆ อีกแล้ วนะอิน พอขึน้ ฝั่ งแล้ วคิดว่าผมจะไม่มี
ปั ญญาหามาเพิ่มอีกสักสิบยี่สิบโหลเลยหรื อไง”
โอ้ ... ทําไมเธอถึงลืมนึกถึงเรื่ องนี ้ไปได้
อาการหน้ าเหรอของอินทิ ราทํ าให้ ธานิ นทร์ อารมณ์ ดีขึน้ มา
ทันที ชายหนุ่มกระตุกยิ ้มมุมปากแล้ วปฏิบตั ิการตอกยํ ้าให้ อินทิรารู้ ว่า
เธอไม่ได้ มีค่าใดสําหรับเขามากไปกว่าเรื่ องอย่างว่าเลย เพื่อที่เธอจะ
ไม่กล้ าต่อรองหรื อยื่นข้ อเสนออะไรให้ เขาเป็ นฝ่ ายต้ องยอมรับหรื อรับ
ฟั ง แต่ไหนแต่ไรมาแล้ วที่เขาเป็ นฝ่ ายอยู่เหนือทุกกฎเกณฑ์ของผู้หญิง
ทุกคน มาถึงตอนนี ้กับผู้หญิงคนนี ้เขาก็จะไม่ยอมตกเป็ นรองเด็ดขาด
“แล้ วไม่ต้องห่วงนะ ผมบอกว่าจบก็คือจบ หลังจากนี ้ก็ต่างคน
ต่างอยู่ ห้ ามให้ ข่าวหรื อพูดกับใครว่าเป็ นคนรั กของผมอีกเด็ดขาด
ส่วนเรื่ องเซ็กซ์ ถ้ าผมต้ องการเมื่อไหร่ ก็จะเรี ยกหาเอง คุณจะได้ เป็ น

~ 297 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ผู้หญิงหนึ่งในจํานวนหลายๆ คนของผม จากนีไ้ ปก็อยู่ให้ เป็ น อยู่ให้

เงียบ อย่าคิดสร้ างปั ญหาให้ ผมหรื อตัวเองอีกเป็ นอันขาด”
อินทิ ราถอนใจแผ่ว เบือนหน้ าหนี การวางแผนอนาคตของ
ธานิ นทร์ ทํ าเอาเธอหมดอารมณ์ จะพูดด้ วยไปเสียดือ้ ๆ ถ้ าเขามี
ความคิ ด ที่ จ ะนับ รวมเธอไว้ ใ นกลุ่ม ผู้ห ญิ ง คนอื่ น ๆ ในแฟ้ มสะสม
ผลงานของเขา เธอคงต้ องคิดวิธีใหม่ให้ รัดกุมและเห็นผลเร็ วกว่าเดิม
ครัง้ นีไ้ ม่ได้ วางแผนเลยพลาด ต่อไปคงต้ องวางแผนอย่างแนบเนียน
จริ งๆ เสียที
“ค่ ะ แล้ ว แต่ ค วามกรุ ณ าของคุณ ก็ แ ล้ ว กั น ยั ง ไงผู้ หญิ ง ก็
เสียเปรี ยบวันยังคํ่า ฉันตกเป็ นของคุณแล้ วก็คงต้ องยอมคุณทุกอย่าง”
บ่อนํ ้าตาที่เคยอยู่ลกึ แสนลึกเริ่ มตื ้นเขินขึ ้นมาจนได้ พูดไปแล้ ว
ก็ ย ากจะบัง คับ ใจไม่ ใ ห้ เ ศร้ าตาม อิ น ทิ ร าเลิ ก สนใจสิ่ ง มี ชี วิ ต ที่ นั่ง
ชําเลืองมองมาด้ วยแววตาที่เธอไม่อยากแปลความหมายอีกต่อไป
ร่างบางขยับกายขึ ้นนัง่ พยายามจับแต่งบิกินี่ตวั บนแล้ วผูกปม
ให้ พอดีตัวก่อนปรั บตําแหน่งที่นั่งใหม่ให้ พ้นหูพ้นตาธานินทร์ ได้ ยิน
เสียงเขาถอนใจเฮือกใหญ่ ก่อนเรื อจะเร่ งความเร็ วขึ ้น ไม่นานนักก็ตี
โค้ งเข้ าหาเกาะเล็กๆ แห่งหนึ่งซึ่งน่าจะไม่ใช่สถานที่ท่องเที่ยว เพราะ
ไม่ มี วี่ แ ววนั ก ท่ อ งเที่ ย วหรื ออะไรเลยนอกจากความงดงามของ
ธรรมชาติ

~ 298 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

18
หลุดปากพลาดท่า

หลังเรื อจอดทอดสมอ สองหนุ่มสาวที่เลิกพูดถึงเรื่ องระคาย

ใจมาครู่ ใหญ่ก็จูงมือกันกระโดดลงนํา้ ว่ายเล่นอยู่ไม่ไกลเรื อก่อนจะ
ชวนกันดําลึกลงไปใต้ นํา้ ชมปะการั งนํา้ ตืน้ ที่มีอยู่เล็ กน้ อยใกล้ แนว
โขดหิน หยอกเล่นกับฝูงปลาน้ อยใหญ่ก่อนชวนกันขึ ้นหาด
อินทิ ราเริ่ ม มี ความคิดซุกซน เมื่ อเดินจูงมื อไกลห่างจากจุด
จอดเรื อมากขึ ้นเรื่ อยๆ หาดทรายไม่กว้ างมากและมีโขดหิดน้ อยใหญ่
ระเกะระกะอยู่รายรอบ บรรยากาศรอบตัวเหมาะสําหรับการพลอดรัก
และเธอชักอยากรู้วา่ หากเกิดอารมณ์อย่างว่าขึ ้นมาตอนนี ้ธานินทร์ จะ
กระโจนลงทะเลว่ายนํ ้ากลับไปเอาถุงยางอนามัยที่เรื อไหม
“นี่ เกาะส่วนตัวของคุณหรื อคะ” หญิ งสาวเอียงศีรษะลงซบ
หัวไหล่กว้ าง แหงนหน้ าขึ ้นถามในตอนที่ควงแขนกันเดินไปใกล้ ถงึ กอง
โขดหินริ มหาด
“ถ้ ามีคนขายผมคงซื ้อไปแล้ ว” ธานินทร์ ตอบยิ ้มๆ ก่อนอธิบาย

~ 299 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ต่อ “รู้หรื อเปล่าว่าผมพาคุณมาขึ ้นเรื อฝั่ งไหน อ่าวไทยหรื ออันดามัน”

อินทิราส่ายหน้ าแล้ วนึกย้ อนกลับไปในตอนนั่งรถตู้ เธอไม่ได้
สนใจเส้ น ทางเท่ า ไหร่ เ พราะตอนนัน้ สนใจอยู่แ ต่ ก ารกระทํ า ของ
ธานินทร์
“นี่ เ ป็ นฝั่ ง อัน ดามั น ครั บ แถวนี ม้ ี เ กาะแก่ ง เยอะมาก เป็ น
สถานที่ท่องเที่ยวบ้ าง ถูกปล่อยไว้ เฉยๆ บาง เวลาผมล่องเรื อเล่นก็
เสาะหาที่สงบๆ ไปเรื่ อย วันนี ้ถือว่าโชคดีนะที่มาแล้ วไม่เจอใคร เพราะ
บางทีก็มีคนใจตรงกับเรามาจอดเรื อจู๋จี๋กนั บ้ างเหมือนกัน”
คนฟั งหัวเราะคิกกับถ้ อยคําส่งท้ าย
“งันเรามาจู
้ ๋จี๋กนั บ้ างดีไหมคะ”
“ด้ วยความยินดี”
ธานินทร์ ก้มหน้ าลงจูบเส้ นผมเปี ยกชื ้น กอดรัดร่ างบางเดินไป
หาหินก้ อนใหญ่ที่สงู กว่าบันเอวเขาเล็ ้ กน้ อย ใช้ สองมือยกร่ างอินทิรา
ขึ ้นนัง่ ห้ อยขาแล้ วปี นตามขึ ้นไปหาที่นงั่ เหมาะๆ ก่อนรัง้ ร่ างงามเข้ ามา
นั่ง อยู่กึ่งกลางหว่า งขา กอดรวบไว้ จ ากด้ านหลัง ยื่ น หน้ ามาซุก ไซ้
ปลายจมูกบนแก้ มเนียนแล้ วกดริ มฝี ปากหนักๆ ลงไปที่ซอกคอหอม
กรุ่นไอทะเลและกลิ่นเนื ้อสาว
“ถ้ าได้ อยู่กันแบบนีน้ านๆ ก็ดีนะคะ” อินทิราเพ้ อออกไปตาม
บรรยากาศ บางครัง้ เธอก็อยากใช้ ชีวิตเรี ยบง่าย อยู่ไปวันๆ โดยไม่ต้อง
ดิ ้นรนต่อสู้กบั แต่ความยุ่งเหยิง ไม่วา่ จะเป็ นเรื่ องงานหรื อเรื่ องส่วนตัว

~ 300 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“แค่เราสองคนใช่ไหม”
“ค่ะ แค่เราสองคน” หญิ งสาวกอดท่อนแขนแกร่ งที่โอบกอด
ตัวเองไว้ แต่กอดแรงเท่าไหร่ก็ยงั รู้สกึ ว่าไม่แน่นพอ จนกระทัง่ อ้ อมแขน
และท่อนขาของธานินทร์ ช่วยโอบรั ดร่ างทัง้ ร่ างของเธอไว้ อีกแรง นั่น
แหละ ถึงได้ ร้ ูสกึ อบอุน่ ขึ ้นมาทังกายและใจ
้
“ผมจะพยายามหาเวลาว่างให้ ก็แล้ วกัน เราจะได้ มีเวลามาอยู่
ด้ วยกันแบบนี ้บ่อยๆ”
“หมายความว่ า เราจะคบกั น ต่ อ ใช่ ไ หมคะ” คํ า พู ด ของ
ธานินทร์ ทําให้ เธอตีความหมายไปแบบนัน้
“เปล่า หมายความว่าถ้ าผมไม่ว่าง คงไม่ได้ โทรเรี ยกคุณมา
นอนด้ วยบ่อยนัก ก็บอกแล้ วว่าผมมีผ้ หู ญิงแบบคุณอยู่หลายคน”
ความอบอุ่นจางหายกลายเป็ นหนาวเหน็บกับถ้ อยคําบาดใจ
แต่เมื่อแหงนหน้ าช้ อนตาขึ ้นมองเห็นแววตาอ่อนโยนที่แฝงไว้ ด้วยไฟ
เสน่หาร้ อนรุ่มของผู้ชายปากร้ าย หัวใจอ่อนไหวก็คอ่ ยมีแรงฮึดสู้ขึ ้นมา
บ้ าง ธานินทร์ แกล้ งพูดให้ เธอเจ็บ อินทิรารู้ ดี มือน้ อยค่อยเลื่อนขึ ้นไป
สํารวจความแน่นหนาของกล้ ามเนื ้อแผ่นหลังกว้ าง มองลึกเข้ าไปใน
ดวงตาที่เปล่งประกายรู้เท่าทัน
“อินรักคุณ รักจริ งๆ นะคะ”
แววตาของธานินทร์ วบู ไหวไปเล็กน้ อยก่อนที่เจ้ าตัวจะคลี่ยิ ้ม
“ผู้หญิงอีกไม่ตํ่ากว่าสิบคนก็พดู แบบนี ้”

~ 301 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“แสดงว่าคุณไม่เคยซาบซึ ้งกับความรักของใคร”
“ซาบซึ ้งสิ ถ้ าไม่ซาบซึง้ ผมคงไม่กอดคุณหรื อผู้หญิงคนไหนไว้
แบบนี ้หรอก”
“เลิกพูดถึงผู้หญิงอื่นเสียทีได้ ไหมคะ อินรู้วา่ คุณมีเยอะ ไม่ต้อง
ยํ ้ากันบ่อยๆ ก็ได้ ”
“อ้ าวเหรอ ผมก็กลัวว่าคุณจะลืม”
อินทิรากัดฟั นข่มใจไว้ ไม่ให้ รํ่าร้ องออกมา ไม่นกึ สักนิดว่าเพลย์
บอยอย่าง ธานินทร์ วราเวศกุล จะมีนิสยั ช่างประชดประชัน หญิงสาว
ขยับกายออกห่างมาเล็กน้ อยเพื่อจะได้ หนั มองหน้ าเขาให้ เต็มตา
“อินไม่เคยลืมค่ะ อินรู้วา่ คุณน่ะเจ้ าชู้ หญิงเพียบ ฟั นแล้ วทิ ้ง มี
เซ็กซ์ได้ กับผู้หญิงทุกคนที่คณ ุ พอใจ ต่อให้ สวยราวนางฟ้านางสวรรค์
คุณก็ไม่มีวันจริ งจังด้ วย ผู้หญิ งเป็ นแค่ของเล่นบนเตียงสําหรั บคุณ
เท่านัน้ ถูกไหมคะ”
“ความจําดีมาก” ธานินทร์ แทบกลอกตาขึน้ ฟ้าเมื่อได้ ยินคํา
โฆษณาชวนเชื่อที่เขาเกือบลืมไปแล้ วทังที ้ ่พดู เอง
“ค่ะ อินไม่เคยลืม แต่ก็ยงั ห้ ามหัวใจตัวเองไม่ได้ บางครัง้ อินก็
เจ็บใจตัวเอง” ต้ องหยุดพูดเพื่อสูดสะอื ้นอย่างห้ ามไม่ไหว แหงนหน้ า
ขึ ้นกะพริ บตาปริ บๆ เพื่อสกัดกันนํ ้ ้าตาที่เอ่อท้ นไม่ให้ ไหลหลัง่
“เจ็บใจ” ธานินทร์ ท้วงมาอย่างสงสัย รอจนอินทิรายกมือขึน้
ปาดนํ ้าตาทิ ้งแล้ วหันมามองหน้ าเขาอีกครัง้

~ 302 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ค่ะ เจ็บใจ ที่ห้ามหัวใจตัวเองไม่ให้ รักคุณไม่ได้ ความจริ งอิน

ไม่อยากรักคุณเลย รู้ ว่ารักแล้ วต้ องเจ็บปวด แต่ก็ห้ามใจตัวเองไม่ได้
ได้ แ ต่ป ลอบตัว เองว่า สัก วัน อิ น อาจทํ า สํา เร็ จ อาจทํ า ให้ คุณ รั ก อิ น
มากกว่าผู้หญิงคนอื่นได้ บ้าง แต่ตอนนี ้ อินรู้แล้ วค่ะว่า... อินโง่เอง”
สุดท้ ายเธอก็ห้ามตัวเองไม่ได้ หญิงสาวสะอื ้นอย่างหนัก ฉวย
จังหวะที่ธานินทร์ กําลังอึ ้งโผเข้ าไปโอบสองแขนรอบลําคอหนา เหนี่ยว
รัง้ กายใหญ่ให้ ต้องโถมเข้ ามาโอบกอดเธอไว้ อย่างแนบแน่นกว่าเดิม
เพราะคราวนี เ้ ธอบดสะโพกกลมกลึงเข้ าเบียดจุดยุทธศาสตร์ กลาง
กายของเขา ร่ างใหญ่ เกร็ งเขม็งขึน้ ทันตา พอๆ กับสัดส่วนที่เครี ยด
แข็งแกร่งกร้ าวดุดนั ขึ ้นทันที
“อิน!” ยอมรับว่าตกใจ คิดว่าอินทิราจะร้ องไห้ โฮแล้ ววิ่งหนีให้
เขาวิ่งตามเสียอีก แต่นี่นอกจากไม่หนีแล้ วยังพุ่งเข้ าหาเขาแบบไม่ทัน
ตังตั้ ว แต่เขาก็ไม่คิดถอยห่างแม้ สักนิด เรื อนร่ างเพรี ยวงามหากอิ่ม
เต็มของอินทิราน่าปรารถนาขนาดนี ้ กอดรัดเท่าไหร่ก็ไม่ร้ ูเบื่อ
“อินขอโทษนะคะต้ า ขอโทษจริ งๆ ที่รักคุณ แต่คณ ุ ไม่ต้อ งห่วง
นะคะ หลังจากกลับขึ ้นฝั่ งแล้ วอินจะพยายามเลิกรักคุณให้ ได้ อินจะ
ไม่ตามตอแย จะไม่สนใจคุณอีก อินสัญญา”
“ไม่ต้องทําขนาดนันก็ ้ ได้ ” ธานินทร์ พ้อออกไปพร้ อมอาการใจ
หาย ใครกันอยากให้ เธอเลิกรักเขา ใครกันอยากให้ เธอไม่สนใจเขาอีก
สัง่ ห้ ามหัวใจตัวเองมันไม่งา่ ยอย่างปากว่าหรอก เขารู้ดี

~ 303 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ไม่เป็ นไรค่ะ อินต้ องทําให้ ได้ อินไม่อยากให้ คณ ุ ลําบากใจกับ

ความรักของอิน ต่อไป อินจะไม่รักคุณอีกแล้ ว”
“นี่ เลิกพูดได้ แล้ ว” เลิกพูดคําที่เขาไม่อยากได้ ยินได้ แล้ ว!
“แต่ตอนนี ้” อินทิราไม่สนใจคําห้ ามของเขา อยากให้ เขาฟั งสิ่ง
ที่เธออยากพูดมากกว่า “เรายังมีเวลาเหลืออยู่ คุณแกล้ งรักอินหน่อย
ได้ ไหมคะ แค่อีกไม่ กี่ชั่วโมงที่ เราจะได้ อยู่ด้วยกัน ช่วยรั กอิน รั กให้
มากกว่าผู้หญิงทุกคนที่คณ ุ เคยรัก ได้ ไหมคะต้ า”
“โธ่ อิน”
“อินขอแค่นี ้ หลอกให้ อินมีความสุขกับความรักจอมปลอมของ
คุณสักหน่อยก็ยงั ดี ได้ ไหมคะต้ า อินอยากรู้ ว่าการได้ เป็ นผู้หญิงที่คณ ุ
รัก ได้ เป็ นคนพิเศษ คนแรกและคนเดียวที่คณ ุ รัก มันเป็ นยัง...อุ๊บ!”
ริ มฝี ปากที่กําลังร้ องขอความรักถูกบดทับด้ วยริ มฝี ปากร้ อนฉ่า
ที่ฉกเข้ าหาอย่างร้ อนรน
ธานิ นทร์ บดจูบหนักหน่วงลงไปให้ เท่ากับฤทธิ์ อารมณ์ ที่ถูก
หญิงสาวปั่ นป่ วน บดขยี ้กลีบปากนิ่มแบบที่ไม่เคยบดขยี ้ปากใคร กอด
รั ดฟั ดเหวี่ยงร่ างงามรุ นแรงยิ่งกว่าที่ เคยกอดคนไหน รั ง้ กายเธอลง
นอนราบบนโขดหินใหญ่แล้ วทาบกายลงทับ บดเบียดคลุกเคล้ าเข้ าหา
รวดเร็ วรุ นแรงยิ่งกว่าทุกครัง้ และทําทุกอย่างเพื่อจะได้ ร่วมรักกับเธอ
อย่างร้ อนแรงยิ่งกว่าเคย
“คุณต้ า... อืม... อิน รักคุณ”

~ 304 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อา... อิน”
ธานินทร์ ครางรับคํารักหวานหู ร่ างใหญ่เกร็ งสะท้ านเมื่อได้ ฝัง
กายลงในแอ่งนํ ้าหวานอุ่นฉํ่า ความร้ อนแกร่ งแข็งกร้ าวถูกโอบรัดด้ วย
ความอุน่ นุ่มคับแน่น สองร่ างคลุกเคล้ าคลอเคลีย เมฆฟ้าครึมฝนและ
เสียงคํารามจากเบื ้องบนแทบไม่กระทบโสตประสาทรับรู้ ของใคร สาย
ลมโหมกระหนํ่ายิ่งปลุกเร้ าให้ สองร่างเร่งเร้ าเข้ าใส่กนั แรงยิ่งขึ ้น
“บอกอินหน่อย อืม... โกหกก็ได้ บอก ว่าคุณรัก รักอิน”
เสียงหวานวอนขอมาอย่างกระท่อนกระแท่น ร่ างบางไหวโยก
จากแรงกระแทกใส่ครั ง้ แล้ วครั ง้ เล่า แต่อิน ทิ ราก็ยังพรํ่ าวอนขอให้
ได้ มาในสิ่งที่ต้องการ เธออยากให้ ธานินทร์ พดู ออกมาอีกสักครัง้ ว่ารัก
เธอ อยากให้ เขาลืมทุกข้ อแม้ ที่ตัวเองเคยวางไว้ อยากให้ เขาลืมทุก
ปั ญหา เพื่อปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเธอให้ ถงึ ที่สดุ
“ผมรัก... อิน... โอว้ ... ทูนหัว”
“อินอยากเป็ นนางฟ้าของคุณ”
ร่ า งบางหยัด สะโพกขึ น้ ตอบรั บ แรงกระแทกใส่ เหนี่ ย วรั ง้
หัวไหล่หนาไว้ เป็ นหลักยึด บีบแน่น หยัดเกร็ ง ส่งเสียงครวญครางแผ่ว
หวานจับใจ
“คุณเป็ นนางฟ้าของผม... ผมจะพาคุณขึ ้นสวรรค์ทกุ ครัง้ ที่เรา
รักกัน”
ร่ างใหญ่มอบกายลงมาครอบทับร่ างงาม ใช้ กําลังสองแขน

~ 305 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

และสองเข่ายันรับนํ ้าหนักกายไว้ สะโพกสอบเร่ งจังหวะตอกยํ ้าตัวเอง

เข้ าสูก่ ายสาวที่เปิ ดรับอย่างปรี ดา
“คนเดียว นะคะ รักอินคนเดียวนะ” มือบางวางลงบนสะโพก
สอบ ขยับขึ ้นลงตามแรงควบขับเข้ าออก จิกปลายเล็บลงไปเมื่อความ
เสียวซ่านพวยพุ่งขึ ้นสูงจนแตกกระจายซาบซ่านไปทัว่ ร่าง
“อืม... คุณต้ า”
“อา...” ร่างหนาเหยียดกายหยัดค้ าง หยุดสูดลมหายใจเข้ าลึก
เพียงชัว่ อึดใจก็ตอกตรึงเข้ าใส่เต็มเหนี่ยว ก่อนจะเริ่ มขยับโยกกายโหม
แรงกระแทกกระทันลงไปหนั ้ กขึ ้น แรงขึ ้น... ลึกลํ ้าขึ ้น
“คุณต้ า รักอินนะคะ รักอินคนเดียว”
อิน ทิ ร ายัง คงรํ่ าร้ องเรี ย กหาสิ่ง ที่ ต้ อ งการ ฤทธิ์ อ ารมณ์ ข อง
ธานิ น ทร์ จะรุ น แรงโหมกระหนํ่ าเพี ย งใดเธอก็ ยิน ดีที่ จะรองรั บและ
สนองตอบให้ อะไรจะเกิดขึ ้นหลังจากนีเ้ ธอจะไม่กลัว ขอแค่นี ้ แค่ให้
ธานินทร์ จําไว้ วา่ เขารักเธอ... คนเดียว
“ผมรักคุณ อิน รักคุณ คนเดียว อา...”
สุดท้ ายร่ างใหญ่ที่ขยับโยกไหวอย่างแข็งขันเพื่อนําพาตัวเอง
พุ่งขึ ้นสู่ฝั่งฝั นก็ได้ เกร็ งสะท้ าน ก่อนจะสงบนิ่ง หลังตอกอัดเข้ าใส่ร่าง
บางเต็มแรง หยัง่ ลึก ฝั งแน่นและปลดปล่อยทังหมดทั ้ งมวลแห่
้ งตัวตน
เข้ าสูร่ ่างกายของผู้หญิงคนแรก...
คนแรกที่เขาร่ วมรักด้ วยอารมณ์ปรารถนาลึกลํ ้า คนแรกที่ทํา

~ 306 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ให้ หัวใจเขาเต้ นกระหนํ่ าจนแทบทะลุออกมานอกอก คนแรกที่ เขา

ปล่อยกายด้ วยอย่างหมดเปลือก คนแรกที่เขาหลุดปากบอกว่ารักใน
ช่วงเวลาสุขสม...
หลุดปาก... แต่มนั ช่างตรงใจและวิเศษสุด

“อะไรกัน นี่ไม่ มีใครติดต่ อต้ าได้ เลยเหรอ ว่าไงต้ อย เตย”

จวนเที่ ยงวันจันทร์ ธิ ติม า พี่ส าวคนโตเดินทางมาถามหา
น้ องชายคนเดียวถึงคฤหาส์นหลังงาม เธอติดต่อธานินทร์ ไม่ได้ ตงแต่ ั้
เมื่อเย็นวาน ขนาดเดินทางมารอดักพบที่ทํางานเจ้ าตัวก็ไม่โผล่ไปให้
เห็น ถามไถ่ใครก็ไม่ได้ เรื่ องจนต้ องตามมาถึงบ้ าน แต่กลับไม่มีใครรู้ ว่า
เจ้ าตัวไปไหน จะกลับเมื่อไหร่
“ถึงวันทํางานแล้ วแท้ ๆ ยังไม่ กลับ แถมไม่ส่งข่าวให้ ใครรู้ ว่า
เป็ นตายร้ ายดียังไง เฮ้ อ... ก็เห็นทําตัวดีมาเป็ นปี ๆ แล้ ว ไม่นึกว่าจะ
กลับไปเถลไถลอีก”
ร่างอวบอัดนัง่ ถอนใจเฮือกๆ อยู่บนชุดรับแขกไม้ พยุงแกะสลัก
ฝั งมุกชุดใหญ่ซงึ่ เป็ นสมบัติเก่าแก่อายุกว่าแปดสิบปี น้ องสาวสองคน
ที่นั่งร่ วมวงก็ลอบถอนใจไปตามๆ กัน ไม่นึกว่าการหายตัวไปของคน
ชอบเที่ยวเป็ นวิสยั จะทําให้ คนที่อยู่ไกลถึงภู เก็ตเดือดร้ อนจนตามมา
ถามหาถึงบ้ าน
“ต้ อ ยไม่ ค่ อ ยรู้ เรื่ อ งของเขาอยู่แ ล้ ว ค่ะ พี่ แ ต้ ว วัน ๆ แค่ เ รื่ อ ง

~ 307 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ตัวเองกับคุณแม่ก็ยุ่งอยู่แล้ ว ถามยัยเตยโน้ น พี่ชายสุดที่รักเผื่อจะรู้

เรื่ องกันบ้ าง” พยักหน้ าไปทางน้ องสาวคนเล็กที่ได้ แต่สา่ ยหน้ าตอบ
“เตยก็ไม่เจอพี่ต้าตังแต่
้ วนั ศุกร์ แล้ วค่ะ คงไปธุระที่ไหนมัง่ คะพี่
แต้ ว”
“ถ้ าธุระจริ งก็น่าจะบอกใครไว้ บ้างสิ นี่ที่ทํางานก็ไม่มีใครรู้ สกั
คน” แทบไม่ทันขาดคํา โทรศัพท์ บ้านของก็ดังขึน้ “พี่ รับเอง” ธิ ติมา
ขยับไปรับเพราะอยู่ใกล้ โทรศัพท์ที่สดุ และเผื่อว่าจะเป็ นเรื่ องที่เธอรอ
ฟั งข่าวอยู่ หญิงสาวกรอกเสียงลงไปแล้ วรอฟั งต้ นสายรายงานเรื่ องไม่
คาดคิด
“สวัสดีครับ ผมโทรจากท่าเรื อนะครับ พอดีจะมาแจ้ งข่าวเรื่ อง
คุณธานินทร์ หน่อยครับ”
“เรื่ องอะไร ว่ามาสิ”
“ไม่ทราบผมคุยอยู่กบั ใครครับ”
“ฉันเป็ นพี่สาวคนโตของเขา จะบอกได้ หรื อยัง”
“อ้ อๆ ได้ ครับ คือเมื่อวันศุกร์ คุณธานินทร์ สงั่ ให้ เตรี ยมเรื อ....”
คนต้ น สายเริ่ ม ท้ า วความแต่ แ รกแล้ ว เล่ า ต่อ ไปจนถึ ง เหตุก ารณ์ ที่
ต้ องการแจ้ งให้ ทราบเพื่อจะได้ เข้ าใจทุกอย่างในคราวเดียว โดยไม่
ต้ องถามไปถามมาให้ ยุ่งยาก ไม่ นานคนปลายสายก็ได้ รับรู้ ว่าเกิ ด
อะไรขึ ้นกับน้ องชายคนเดียวของตน
“อ้ าว! แล้ วส่งคนออกไปตามหาหรื อยัง พยายามติดต่อกี่ครัง้

~ 308 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แล้ ว ได้ เรื่ องบ้ างหรื อเปล่า ” คําถามนัน้ เรี ยกความสนใจจากคนรอบ

กายได้ ไม่น้อย
“ติดต่อได้ ตงแต่
ั ้ เมื่อคืนแล้ วครับ แต่สญ ั ญาณไม่ค่อยดี รู้ แค่ว่า
คุณธานินทร์ ปลอดภัยดีครั บ คงไม่มีอะไรน่าห่วง ในเรื อก็มีทุกอย่าง
พร้ อมครับ ทังอาหารสดอาหารแห้
้ ง นํ ้าดื่ม หยุกยา คิดว่าติดเกาะสัก
สิบวันยังได้ เลยครับ”
“อืมๆ แต่ก็พยายามติดต่อเรื่ อยๆ จนกว่าจะได้ เข้ าฝั่ งก็แล้ วกัน
มีอะไรผิดปกติก็รีบบอกมาล่ะ ที่บ้านก็เป็ นห่วงกันอยู่”
“ได้ ครับคุณ สวัสดีครับ”
หลังวางสาย คนเป็ นพี่ใหญ่ถอนใจเฮือกก่อนหันไปทางภรรยา
น้ อยของบิดาที่เพิ่ งเดินออกมาจากห้ องอาหาร ราวกับได้ ยินเธอคุย
โทรศัพท์และพอจะเดาได้ วา่ เป็ นเรื่ องที่เกี่ยวกับลูกชายตัว
“สวัสดีคะ่ น้ าอัง ต้ าเขาบอกอะไรน้ าอังไว้ บ้างหรื อเปล่าคะ” ยก
มือไหว้ ตามมารยาทที่ถกู ปลูกฝั งมาแต่เด็ก อังคณารับไหว้ ลกู สาวคน
โตของสามีก่อนส่ายหน้ า
“ก็บอกไว้ ตงแต่
ั ้ วนั ศุกร์ ละ่ ค่ะ ว่าจะไปล่องเรื อกับเพื่อน”
“ล่องเรื อกับเพื่อน” ธิติมาเบ้ ปากส่ายหน้ าก่อนเอ่ย “ตะกี ้คนที่
ท่าเรื อโทรมาค่ะ บอกว่าต้ าออกเรื อไปกับผู้หญิงคนหนึ่งตังแต่ ้ คืนวัน
ศุก ร์ เห็ นว่า จะกลับ เข้ า ฝั่ งเช้ าวัน นี ้ แต่เ มื่ อคื น พายุเข้ า เลยยัง กลับ
ไม่ได้ ”

~ 309 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“คุณพระ นี่ มันไม่ ใช่หน้ ามรสุม นี่ นา พายุอะไรคะคุณแต้ ว ”

เพราะถ้ าเป็ นหน้ ามรสุมธานินทร์ คงไม่เสี่ยงเอาเรื อออกจากฝั่ ง ลูกชาย
ของนางชอบกิจกรรมทางนํ ้าเป็ นชีวิตจิตใจ ถ้ าว่างเมื่อไหร่ เป็ นต้ องพา
เรื อออกจากท่า เรื่ องจะพาผู้หญิงหรื อเพื่อนฝูงคนไหนไปทําอะไรกัน
บ้ างนางก็ไม่ค่อยอยากรู้ ถือว่าเป็ นความสุขส่วนตัวของลูก ขอแค่ไม่
สร้ างความเดือดร้ อนให้ ตวั เองและผู้อื่นเป็ นพอ
“อันนีแ้ ต้ วก็ไม่ทราบค่ะคุณน้ า ไม่ใช่กรมอุตุ คงเป็ นพายุหลง
ฤดูมงั่ คะ”
“เอ่อค่ะ แล้ วมีใครติดต่อต้ าได้ บ้าง วิทยุในเรื อล่ะคะ”
“วิทยุติดต่อไปแล้ วตังแต่ ้ ก่อนพายุเข้ าค่ะ แต่ตอนนัน้ ไม่มีใ คร
ตอบรั บ แต่เห็ นว่ากลางดึกติ ดต่อได้ แล้ วครั ง้ หนึ่ง นะคะ สัญ ญาณ
ขาดๆ หายๆ แต่ก็พอรู้ ว่าปลอดภัย ลอยลําอยู่แถวหน้ าเกาะ อาจจะ
ไม่ได้ กลับเข้ าฝั่ งจนกว่าพายุจะสงบ คนที่ท่าก็เลยโทรมาบอกที่บ้านไว้
ก่อนค่ะ”
ธิติยาโคลงศีรษะแบบไม่อยากกังวลมาก เห็นว่าเรื่ องสภาพดิน
ฟ้าอากาศแปรปรวนเป็ นเรื่ องปกติ ตราบใดที่ยงั ไม่มีข่าวร้ ายเธอก็คิด
ว่าน้ องชายน่าจะเอาตัวรอดได้ ธานินทร์ ชํานาญเรื่ องเอาตัวรอดอยู่
แล้ วไม่วา่ เรื่ องอะไร เรื อยอร์ ชลําใหญ่สมรรถนะสูงแบบนันก็ ้ ไม่น่าจะมี
อันตรายนัก ถ้ าเป็ นเรื อแจวเรื อหางยาวก็วา่ ไปอย่าง
“คุณแม่ ไม่ ต้อ งห่วงหรอกค่ะ เมื่ อก่อนพี่ ต้าก็อ อกเรื อบ่อยๆ

~ 310 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หายไปทีเป็ นสิบๆ วันยังเคยเลย ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พี่ต้าเก่งอยู่แล้ ว ”

ธันย์ชนกรี บปลอบขวัญมารดา ไม่อยากให้ เป็ นกังวลกับเรื่ องนี ้
“อืม... แค่ติดต่อได้ ร้ ูวา่ ปลอดภัยแม่ก็คอ่ ยสบายใจหน่อย”
“ค่ะ ไม่ มี อะไรหรอก พายุส งบเดี๋ ยวก็เ ข้ า ฝั่ ง เอง” ธันย์ ชนก
พยายามยิ ้มให้ มารดา ทังที ้ ่กําลังเจ็บใจเพราะเธอรู้ ว่าใครคือผู้หญิงที่
ธานินทร์ พาออกเรื อไปด้ วย
ฮึ...ไปกันตังแต่้ คืนวันศุกร์ จนป่ านนี ้ยังกลับเข้ าฝั่ งไม่ได้ ดินฟ้า
อากาศช่างเป็ นใจให้ ยยั ผู้หญิงหน้ าไหว้ หลังหลอกคนนันได้ ้ ใช้ เวลาอยู่
กับพี่ชายเธอมากเหลือเกิน ลูกสาวตัวเองนอนเจ็บอยู่โรงพยาบาลแท้ ๆ
ยังไม่แม้ แต่จะรับรู้ !
“แล้ วคุณแต้ วมีธรุ ะอะไรกับต้ าหรื อเปล่าคะ”
เสียงของมารดาดึงธันย์ชนกออกจากภวังค์ เธอหันมองพี่สาว
คนโตที่ กําลังทํ าหน้ าเบื่อหน่ายกับเรื่ องผิ ดคาด คงมี ธุระสําคัญกับ
พี่ชายของเธอจริ งๆ ไม่เช่นนัน้ คงไม่มาหาถึงบ้ านโดยไม่ ได้ นัดหมาย
กันแบบนี ้
“ก็มีนิดหน่อยค่ะ แต่ถือโอกาสมาเยี่ยมคุณแม่ด้วย งันแต้ ้ วไป
หาคุณแม่ก่อนล่ะกัน”
“ค่ะ เดี๋ยวลงมาทานข้ าวนะคะ”
ธิติมาพยักหน้ าหงึกๆ ก่อนเดินจากไปพร้ อมน้ องสาวคนที่สาม
อังคนาหันกลับมาทางลูกสาวคนเล็ก มองการแต่งตัวเหมือนเตรี ยมจะ

~ 311 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ออกจากบ้ านแล้ วให้ สงสัยอีก หลายวันมานี่ธนั ย์ชนกออกจากบ้ านทุก

วัน บางวันก็กลับดึกดื่นมืดคํ่า โดยเฉพาะสองสามวันมานี ้
“แล้ วนี่เตยจะออกไปไหนอีกลูก”
“เอ่อ... พอดีลกู สาวเพื่อนอยู่โรงพยาบาลค่ะ เลยว่าจะไปเยี่ยม
ซะหน่อย” ตัดสินใจบอกไป เพราะไม่เห็นว่าเป็ นเรื่ องที่ต้องปิ ดบัง วัน
ก่อนไม่ได้ บอกก็เพราะแม่ไม่เคยถาม
“อืม ลูกใคร แม่ร้ ู จักหรื อเปล่า ” เพราะเพื่อนสนิทของลูกสาว
นางก็ร้ ูจกั หลายคน ไม่เคยรู้วา่ ใครแต่งงานมีลกู มีเต้ าแล้ วสักคน
“ไม่ร้ ูจกั หรอกค่ะ คือ เป็ นเพื่อนรุ่นพี่ที่มหา’ลัย เตยก็ไม่ได้ สนิท
เท่าไหร่แต่ร้ ูขา่ ว ก็ไปเยี่ยมซะหน่อย”
“อ้ อ ดีแล้ วจ๊ ะ แล้ วลูกพี่เขาเป็ นอะไร”
“รถชนค่ะแม่ แขนหักต้ องเข้ าเผือก หัวก็แตกเย็บตังสี ้ ่เข็ม แต่
ไม่งอแงเลยนะคะ อดทนมาก”
“ตายจริ ง แล้ วอายุกี่ขวบ คงซนมากสิท่า คนเลี ้ยงก็ไม่ระวังเอา
ซะเลย”
“แปดขวบแล้ วค่ะ แต่คนเลีย้ งไม่ระวังจริ งๆ นี่เพื่อนเตยก็ไล่
ออกไปแล้ ว คงต้ องหาคนเลี ้ยงใหม่ตอนน้ องออกจากโรงพยาบาล”
“เฮ้ อ... คงทํางานยุ่งทังพ่
้ อทังแม่
้ สิท่า ลูกเต้ าเกิดมาก็ไม่พร้ อม
จะเลี ย้ งเอง แม่ ล่ะ สงสารเด็ก สมัย นี จ้ ริ ง ๆ ต้ อ งอยู่กับ พี่ เ ลีย้ ง พ่ อ ก็
ทํางานแม่ก็ทํางาน โตขึ ้นมาแบบขาดความรักความอบอุ่น ใครมันจะ

~ 312 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

รักจะดูแลลูกได้ ดีเท่าคนเป็ นพ่อเป็ นแม่เล่า เฮ้ อ...”

“นัน่ สิคะ” คนพูดไม่ออกได้ แต่ยิ ้มแห้ งๆ แล้ วเอ่ยขอตัว ไม่กล้ า
บอกมารดาว่า เด็กมี แ ต่พ่อไม่ มี แม่ เพราะแม่เป็ นผู้หญิ งไม่ มี ความ
รับผิดชอบ ไม่ร้ ู จักพอ หัวสูง คิดแต่จะจับผู้ชายรวยๆ ทัง้ ที่แฟนเก่าก็
ไม่ ได้ ย ากจนค้ นแค้ นอะไรหนัก หนา ตัวเองหรื อ ก็มี งานมี การทํ า มี
หน้ าตาในสังคมอยู่บ้างแต่กลับปิ ดบังอําพรางเรื่ องพลาดมีลกู กับแฟน
เก่ามาได้ อย่างแนบเนียน ร้ ายกาจจริ งๆ ผู้หญิงคนนี ้
ตายจริ ง! ถ้ าแม่นนั่ หลอกจับพี่ต้าสําเร็จจะทํายังไง
คําถามนี ผ้ ุดขึน้ มาทัง้ ที่ ไม่เคยกลัว เชื่ อว่าพี่ ชายของตัวเป็ น
เพลย์บอยมืออาชีพที่จะไม่มีวนั พลาดท่าเสียที ผ้ หู ญิงคนไหน แต่เคย
ได้ ยินคําว่า สี่เท้ ายังรู้ พลาด นักปราชญ์ ยังรู้ พลัง...
้ แล้ วเพลย์ บอยอ
ย่าง ต้ า วราเวศ นี่ จะมี โอกาสพลาดพลัง้ เพราะผู้หญิ งคนไหนหรื อ
เปล่าหนอ

~ 313 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

19
สายเกินแก้

ในเรื อยอร์ ชลาใหญ่ ท่ ีลอยลาอยู่กลางคลื่นลมทะเลที่ยัง

ไม่สงบดี สองร่ างนอนกกกอดอยู่บนเตียงใหญ่ หลับสนิทเพราะฤทธิ์
ยาแก้ แพ้ มาหลายชัว่ โมง อินทิราเริ่ มรู้ สกึ ตัวก่อน เธอนอนมองเพดาน
ด้ วยความรู้สกึ งวยงง พยายามปะติดปะต่อเรื่ องราวว่ากลับมานอนอยู่
ตรงนี ้ได้ อย่างไร
หลัง จบบทพิ ศวาสรุ นแรงลํา้ ลึกบนโขดหิ นใหญ่ ฟ้าฝนก็เ ท
กระหนํ่าลงมาใส่สองร่ างแบบไม่ลืมหูลืมตา ธานินทร์ รีบชวนอินทิรา
กลับเรื อเมื่อเห็นว่าลมยิ่งกรรโชกแรงขึ ้นเรื่ อยๆ คนแทบไม่มีเสื ้อผ้ าติด
กายเปี ยกปอนและหนาวสัน่ ไม่ตา่ งกัน
ธานินทร์ ตรวจสอบวิทยุกับภาคพื น้ ดินก็ร้ ู ว่ามีการติดต่อมา
แจ้ งข่าวเรื่ องพายุเข้ าตังแต่
้ ช่วงเย็น แต่เมื่อทุกอย่ างสายไปเสียแล้ วก็
ต้ อ งแก้ ปั ญ หาเฉพาะหน้ า ต่อ ไป ชายหนุ่ม ส่ง ข่า วผ่ านวิ ท ยุสื่ อ สาร
กลับไป ตอบโต้ กันพอรู้ เรื่ องก็ตดั บทไปยังห้ องควบคุมเรื อชัน้ ล่างที่มี

~ 314 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อุปกรณ์ควบคุมละเอียดกว่าด้ านบน เร่ งมือนําเรื อออกห่างฝั่ ง โต้ คลื่น

ลมที่เริ่ มโหมแรงขึ ้นเรื่ อยๆ แต่ยงั พอรับไหว เขาต้ องเอาเรื อออกไปลอย
ลําให้ ห่างฝั่ งพอสมควรเพื่อกันเหตุเรื อเกยตื ้นหากมีพายุหนัก
อินทิราถูกไล่ให้ ไปอาบนํ า้ เปลี่ยนเสือ้ ผ้ าก่อน เธอจึงจัดการ
ทําอาหารจานด่วน แต่เมื่อธานินทร์ บอกว่ายังไม่วางใจที่จะทิ ้งเรื อให้
ลอยลําอยู่โดยไร้ การควบคุม หญิงสาวจึงจัดการให้ ชายหนุ่มได้ เช็ดตัว
เปลี่ยนมาใส่เสื ้อผ้ าอบอุน่ ก่อนจะลงมือทานอาหารกันตรงนัน้
‘นี่ คุณ ทํ า เองเหรอ’ ธานิ น ทร์ แ สร้ งทํ า ตาโตใส่จ านใบใหญ่
เนื่ องจากหลายมือ้ ที่ ผ่านมาเขาเป็ นคนจัดการเรื่ องอาหารเองด้ วย
ความเคยชิน จนลืมนึกสงสัยไปเลยว่าอินทิราทําอาหารเป็ นไหม
‘แค่ขนมปั งปิ ง้ กับไข่ดาว มันน่าประหลาดใจนักหรื อไง’ อินทิรา
ย่นจมูกตอบไปอย่างหมั่นไส้ แล้ วแอบอมยิ ม้ นิ ดๆ ดีใจที่ เขาทึ่งกับ
ความสามารถของเธอ
‘ประหลาดใจสิ ขนมปั งก็เกือบไหม้ ไข่ก็กระจาย ยอมรั บมา
ตรงๆ นะว่าแอบเจาะไข่แดงผมใช่ไหม’
คิดได้ ไงเนี่ย! อินทิราทําหน้ าแบบด่าไม่ออกอยู่เป็ นครู่ กว่าจะ
หลุดเสียงออกไป
‘พูดมาก งันก็ ้ ไม่ต้องกิน’
‘กิ น สิ ค ร้ าบ หิ ว จนตาลายไปหมดแล้ ว เนี่ ย มามะ มาป้ อน
หน่อย ขอไข่แดงเยอะๆ ซ่อมแซมส่วนสึกหรอที่ถกู คุณสูบไปหน่อยก็ดี

~ 315 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เผื่อคืนนี ้ต้ องถูกสูบอีก’

‘อดต่อไปแล้ วกัน จะได้ ไม่ต้องมีแรงเหลือมาให้ ฉนั สูบ’
อินทิราตังท่
้ าพาจานเผ่น ไม่อยากตอแยกับผู้ชายปากร้ ายให้
เสี่ยงเส้ นสมองแตกไปมากกว่านี ้ แต่แค่ขยับถูกท่อนแขนแกร่ งรวบไว้
ร่ างบางเซกลับไปนัง่ เคียงข้ างร่ างหนา พอเธอจะอ้ าปากประท้ วงก็ถูก
ปิ ดปากด้ วยจูบหนักๆ เร็วๆ ก่อนคํากระซิบเสียงหวาน
‘กินเถอะครับ หิวจริ งๆ นะ ผมรู้คณ ุ ก็หิว’
เมื่อไม่มีใครเถียงใคร อาหารจานใหญ่ที่ ประกอบด้ วยขนมปั ง
ปิ ง้ หกแผ่นกับไข่ดาวสี่ฟองก็หายวับไปอย่างรวดเร็ ว หลังอาหาร สอง
หนุ่มสาวนั่งจิบกาแฟร้ อนๆ มองความมืดมิดผ่านกระจกห้ องเครื่ อง
บ่นพึมพําเรื่ องดินฟ้าอากาศไปพร้ อมๆ กับการเริ่ มจับจูบลูบไล้ โดย
ต่างคนต่างคิดสงสัยข้ อหนึ่งเหมือนกันว่า ทําไมเธอกับเขาอยู่ใ กล้ กัน
เมื่อไหร่ เป็ นต้ องหาเรื่ องสัมผัสเนือ้ ตัวกันเสียทุกครัง้ และพอแตะนิด
แตะหน่อยก็เกิดอารมณ์ รู้ทงรู ั ้ ้ วา่ ไม่ใช่เวลา
‘คุณไปนอนเถอะ กินยาดักไว้ ด้วยก็ดี โดนฝนมาเดี๋ยวจะไม่
สบาย ตัวเริ่ มรุมๆ แล้ วนะ’
ธานินทร์ บอกคนที่นั่งซบไหล่มองเขาตรวจสอบพิกัดเรื อและ
เช็คสภาพคลื่นลมจากหน้ าปั ดมากมายตรงหน้ า การได้ โอบกอดลูบไล้
ผิวกายกันและกันทําให้ รับรู้ถงึ อุณหภูมิที่สงู ขึ ้น
‘งันคุ
้ ณก็ทานยาด้ วยดีไหมคะ ตัวเริ่ มรุ มๆ แล้ วเหมือนกันนะ’

~ 316 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

วางพลางแปะมือไปมาบนหน้ าผากและข้ างแก้ ม

ชายหนุ่มหัวเราะให้ เบาๆ ก่อนพยักหน้ า
‘ครับ กล่องยาน่าจะอยู่ในตู้ข้างเตียง’
แล้ วหลังจากนัน้ ยาแก้ แพ้ และพาราเซตามอลสองเม็ดก็ทําให้
เธอหลับเป็ นตาย ไม่ร้ ู ตวั ด้ วยซํ ้าว่าธานินทร์ เข้ ามานอนกอดอยู่ตงแต่ ั้
เมื่อไหร่ แต่เดาได้ วา่ เขาก็คงสลบเพราะฤทธิ์ยาไม่ตา่ งกัน
อินทิราลองเดินไปสํารวจถึงห้ องเครื่ องก็เห็นว่าคลื่นลมสงบ
แล้ ว ตอนนี ้ฟ้าค่อนข้ างสว่างแต่ยงั มองเห็นเมฆฝนครึม้ อยู่ไม่ไกล เดา
ว่ า น่ า จะเป็ นช่ ว งสายของวัน และไม่ แ น่ ว่ า ตกเย็ น ฟ้ าฝนอาจโหม
กระหนํ่ามาอีก
ถ้ าปลุกเขามาขับเรื อเข้ าฝั่ งตอนนีจ้ ะทันหรื อเปล่า แต่เขาได้
นอนตอนไหนก็ไม่ร้ ู กินยาไปแบบนันคงหลั ้ บไม่ร้ ู เรื่ อง หรื อจะลองขับ
เอง ดูท่าจะไม่ยาก แต่ปัญหาก็คือจะขับไปทางไหน ซ้ ายก็ทะเลขวาก็
ทะเล เฮ้ อ...
อิ น ทิ ร านั่ง ๆ นอนๆ อยู่จ นขัด ใจ ธานิ น ทร์ ก็ ยัง ไม่ มี ที ท่ า จะ
รู้สกึ ตัวตื่น หญิงสาวจัดการหาอาหารให้ ตวั เองและทําเผื่อคนนอนเซา
ไว้ นิดหน่อย ก่อนลองเปิ ดสมาร์ ทโฟนที่ปิดเครื่ องไว้ เดินหาสัญญาณ
ไปทัว่ ลําเรื อ ยังดีที่พอใช้ การได้ เธอจึงโทรไปบอกมารดาว่ายังติดธุระ
อยู่ที่ตา่ งจังหวัด ไม่แน่ใจว่าจะได้ กลับบ้ านตอนไหน
“บอกแม่ ม าตรงๆ ดี ก ว่ า อิ น อย่ า ให้ แ ม่ ต้ อ งคิ ด มากไปเอง

~ 317 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ตอนนี ้ลูกอยู่ที่ไหน กับใคร”

คนไม่เคยหลอกใครถอนใจแผ่ว คิดว่ามารดาคงเดาได้ ว่าอะไร
เป็ นอะไร
“อินมาล่องเรื อกับคุณต้ าค่ะแม่ พอดี พายุเข้ าเลยยังกลับเข้ า
ฝั่ งไม่ได้ ”
“หา! แต่ปลอดภัยดีใช่ไหม”
“ปลอดภัยค่ะ แม่ไม่ต้องห่วง เรื อลําใหญ่ค่ะไม่น่ากลัวหรอก นี่
ถ้ าฝนฟ้าสงบก็จะกลับกันแล้ ว”
“อืมๆ ดูแลตัวเองดีๆ นะลูก แล้ ว... เอ่อ... อินกับคุณต้ า มีอะไร
กันแล้ วใช่ไหม”
“เอ่อ...”
“ตอบแม่มาเถอะน่า แม่ไม่ว่าหรอก อินโตแล้ ว ถ้ ากับคนนี ้ แม่
ไม่วา่ เลย”
นํ ้าเสียงกระดี๊กระด๊ าของมารดาทําเอาอินทิราหลุดยิ ้ม ไม่นึก
ว่าแม่จะดีใจกับเรื่ องนี ้จนออกนอกหน้ า
“ค่ะแม่ อย่างที่แม่วา่ นัน่ แหละค่ะ”
“ว้ าว ลูกสาวแม่ แล้ วนี่จะมีขา่ วดีเร็วๆ นี ้หรื อเปล่า”
วัล ภาไม่ ใช่ ผ้ ูหญิ งหัวโบราณ ประเภทต้ องรั ก นวลสงวนตัว
จนถึงวันเข้ าหอ นางคิดว่า ผู้หญิ งรู ปสวยรวยทรั พย์ ที่โตเป็ นผู้ใหญ่
ทํางานทําการรับผิดชอบตัวเองได้ แล้ วอย่างอินทิรา จะมีเรื่ องแบบนี ้

~ 318 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

บ้ างก็ไม่เห็นจะสร้ างความเดือดร้ อนให้ ใคร ลูกสาวของนางไม่ได้ ไปยุ่ง

เกี่ยวกับคนมีลูกมีเมียแล้ ว ตรงกันข้ ามอินทิรารู้ จัก เลือกคบคน แถม
คนนี เ้ ลื อ กได้ ถูก ใจแม่ เ สี ย ด้ ว ย ถ้ า ได้ ต บแต่ ง ออกหน้ า ออกตากัน
เมื่อไหร่นางคงได้ เชิดหน้ าในงานสังคมได้ อย่างสง่าผ่าเผย และอาจจะ
แพรวพราวกว่าเดิมหลายเท่า
คิด ดูเล่น ๆ ก็ แล้ ว กัน ว่าคนที่ ไ ด้ เป็ นแม่ ย ายของผู้ชายอย่ า ง
ธานินทร์ วราเวศกุล นี่จะเริ่ ดขนาดไหน
“เอ่อ... อินยังไม่กล้ าคิดเลยค่ะ ต้ องดูๆ กันไปอีกหน่อย”
“ดูๆ กันยังไงก็อย่าให้ พลาดนะอิน เสียตัวไปแล้ วก็ต้องจับให้
มั่น ผู้ชายแบบคุณธานินทร์ ได้ แล้ วปล่อยให้ หลุดมือนี่เสียดายไปทัง้
ชาติเลยนะ”
“อินไม่ค่อยมั่นใจเลยค่ะแม่ เขาเจ้ าชู้อย่างกับอะไร มีผ้ ูหญิ ง
เยอะแยะไปหมด” เผลอปากออกไปเพราะความกังวลใจแท้ ๆ ไม่นึก
สักนิดว่าจะต้ องมาพูดเรื่ องทํานองนี ้กับมารดา
“อืม... เรื่ องเจ้ าชงเจ้ าชู้นี่ธรรมดาของผู้ชาย ยิ่งหล่อๆ รวยๆ
อย่างนัน้ อย่าไปถือสานัก ยังไงผู้ชายก็ไม่สึกหรอ สนใจแค่ว่าเขารั ก
ชอบใครมากกว่าเราหรื อเปล่าดีกว่า แม่ว่าผู้ชายทุกคน พอถึงจุดจุด
หนึ่งก็หยุดเจ้ าชู้ได้ ลองให้ ได้ รักให้ ได้ ตงั ้ ใจจะสร้ างครอบครัว เคยได้
ยินว่าผู้ชายเจ้ าชู้ลองได้ หยุดแล้ วก็จะเป็ นแฟมมิลี่แมนสุดๆ เลยนะอิน
คิดดูสิวา่ ถ้ าเขาหยุดอยู่ที่หนู อินจะเป็ นผู้หญิงที่โชคดีขนาดไหน”

~ 319 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อินก็อยากให้ คณ ุ ต้ าหยุดที่อินเหมือนกันค่ะแม่”
“จ๊ ะ งันอิ
้ นก็ต้องพยายาม แม่ก็แนะนําไม่คอ่ ยเป็ นหรอก ได้ แต่
เอาใจช่วยให้ ลกู สาวของแม่ได้ เป็ นคุณนายวราเวศเร็ วๆ ก็แล้ วกันนะ
จ๊ ะ”
“ค่ะ อินจะเป็ นคุณนายวราเวศให้ ได้ ขอบคุณนะคะแม่ ” เธอ
เลือกที่จะตอบไปแบบขําๆ เพื่อให้ มารดาได้ สบายใจมากกว่า
“จ้ า โชคดีนะลูก”
อินทิราบอกลามารดาด้ วยรอยยิ ้ม อย่างน้ อยตอนนี ้เธอก็ทําให้
แม่มีความสุขได้ หญิ งสาวกดตัดสายไม่นานก็ต้องสะดุ้งให้ กับเสียง
เรี ยกเข้ าจากวศิน ไม่อยากคิดเลยว่าพี่ชายอยู่ใกล้ ๆ แม่แล้ วได้ ยินสิ่งที่
เธอคุยกับแม่หรื อไง ทําไมถึงได้ โทรมาทันทีทนั ใดแบบนี ้
“ว่าไงพี่วิน”
“นี่มึงไปบ้ าผู้ชายถึงไหน กูร้อนเงินจะตายห่าอยู่แล้ ว หายหัว
ไปไหนวะ!”
พี่วินเมายาอีกแล้ วเหรอเนี่ย... อินทิราถอนใจเฮือกก่อนเชิด
หน้ าตอบไป
“อินอยู่กบั คุณต้ า ไม่ร้ ูด้วยว่าจะกลับเมื่อไหร่ ”
“เออ กูร้ ู แล้ วว่ามึงได้ ผัวรวย งัน้ โอนเงินมาให้ กูสักห้ าหมื่นสิ
ด่วนเลย”
“โอ๊ ยพี่วิน อินอยู่บนเรื อกลางทะเลนะ จะเอาปั ญญาที่ไหนไป

~ 320 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

โอนเงินให้ พี่”
“ก็หาทางสิวะ โอนออนไลน์ไม่ได้ หรื อไง เงินแม่ก็หมดแล้ ว กู
ร้ อนเงินโว้ ย!”
“อะไรนะ นี่พี่วินเอาเงินแม่ไปใช้ หมดแล้ วเหรอ ทําไมทําแบบ
นี ้” เพิ่งไม่กี่วนั เองนะ มันจะมีอะไรให้ ใช้ จ่ายหนักหนา ถ้ าไม่ใช่เรื่ อง
เหล้ ายาและการพนัน!
“ก็มงึ อยากไม่อยู่ให้ กขู อไง ทําไม เงินแม่กู กูมีสิทธิ์ ไม่ต้องพูด
มากเลย โอนมาด่วนๆ กูรีบ”
“ไม่มี ไม่ให้ แล้ วต่อไปพี่ก็อย่ามาขู่เอาเงินจากอินอีก อินไม่มี
จะให้ แล้ ว” อินทิราฉุนจนตังท่ ้ าจะวางสาย อยู่ต่อหน้ าเธออาจกลัวถูก
ทํ าร้ ายแต่ถ้า เถี ยงกันทางโทรศัพท์ ก็พ อทํ าเก่งได้ แต่ตอนนี ไ้ ม่ มี
อารมณ์จะทะเลาะกับคนเมาจริ งๆ
“ไม่มีก็ขอผัวสิวะ ก่อนอ้ าขาให้ มนั น่ะได้ มาสักบาทไหม! นี่ถ้า
ยอมอ้ าให้ เสี่ยวุฒิกไู ด้ เป็ นแสนแล้ ว”
“ไอ้ พี่วินบ้ า!”
อินทิ รากดตัดสายอย่างฉุนจัดแล้ วจัดการปิ ดเครื่ อง ไม่เปิ ด
โอกาสให้ วศินติดต่อมาได้ อีก ขอหลบลี ้หนีหน้ ากันสักพักก็ยงั ดี เธอไม่
อยากรับรู้ อะไรเกี่ยวกับเรื่ องนีอ้ ีกแล้ ว แต่ร้ ู ว่าหนียังไงก็ไม่พ้น สักวัน
หนึ่งก็ต้องกลับไปเผชิญหน้ า แต่วนั นีข้ ออยู่กับตัวเองและคนที่อยาก
อยู่ด้วยเท่านันได้ ้ ไหม

~ 321 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หญิงสาวทิง้ ตัวลงนั่งบนโซฟาที่กนั ้ กลางระหว่างห้ องครั วกับ

ห้ องนอน ยกมือกุมขมับเมื่อรู้ สึกปวดศีรษะขึ ้นมาเพราะความเครี ยด
และอาการโคลงเคลงของพื ้นเรื อ คาดว่าคลื่นลมคงเริ่ มโหมแรงขึ ้นอีก
แล้ ว...
ดี โหมกระหนํ่ามาให้ หนักๆ อีกสักสิบวันสิบคืนเลยก็ได้ เธอ
อยากติดพายุอยู่ที่นี่กับธานินทร์ ไม่อยากกลับไปพบเจอใครในโลก
แห่งความโหดร้ ายอีกแล้ ว
“ที่แท้ ก็มีปัญหาเรื่ องเงิน”
“...!”
เสียงทุ้มตํ่าที่ดงั มาจากด้ านหลังทําเอาคนนั่งกุมขมับใจหล่น
วูบ อินทิราหันมองก็เห็นร่ างสูงยืนกอดอกพิงขอบประตูห้องนอนมอง
เธออยู่ ใบหน้ าเขาออกอาการอิดโรย ดวงตาหรี่ ปรื อเหมือนคนนอนไม่
อิ่ม แต่กระนันก็้ ยงั สามารถทําให้ คนถูกจ้ องมองรู้สกึ ใจหาย
“คุณต้ า... อิน...”
“ไม่ต้องแก้ ตวั อะไรแล้ วอิน ผมฟั งคุณมามากแล้ ว”
หญิงสาวมองตอบด้ วยแววตาตัดพ้ อ พูดไม่ออกบอกไม่ถกู ว่า
ทําไมถึงไม่โต้ เถียงเขาไปเหมือนเคย อาจเพราะแววตาของธานินทร์
ยืนยันคําพูดเขาได้ ชัดเจนยิ่งกว่า... เขาเบื่อที่จะฟั งเธอแล้ ว ต่อให้ พูด
เท่าไหร่เขาก็จะไม่เชื่ออีก
“ต้ องการเท่าไหร่ ” เสียงคนเหนื่อยใจเอ่ยถามต่อ

~ 322 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อะไรคะ” เธอขมวดคิ ้วถามไปแทบไม่ได้ ยิน

“เงินค่าตัว ปกติเวลานอนกับใครผมก็จ่ายให้ อยู่แล้ ว กับคุณก็
ไม่คิดจะเอาฟรี ๆ หรอกนะ แค่อยากรู้คณ ุ ภาพสินค้ าก่อนตีราคาหน่อย
ตอนนีก้ ็ร้ ู แล้ ว คุณภาพดีใช้ ได้ ผมยินดีจ่าย อยากได้ เท่าไหร่ เสนอมา
ได้ เลย”
“คุณต้ า”
“เอาที่คณ ุ ดีดลูกคิดไว้ นนั่ แหละ ถ้ ารับได้ จะไม่ตอ่ สักบาท กลับ
ถึงหาดใหญ่แล้ วจะเซ็นเช็คเงินสดให้ ”
อินทิราส่ายหน้ า ก้ มมองสองมือตัวเองที่กําลังกําหมัดแน่น กัด
ฟั นแน่นเกร็ งจนปวดกราม พยายามควบคุมนํ า้ เสียงไม่ให้ สั่นเครื อ
ก่อนเอ่ยสิ่งที่ต้องการให้ ธานินทร์ รับรู้
“อินไม่เคยคิดเรื่ องนัน”้ เสียงเธออาจเบาไปหน่อย แต่ธานินทร์
ก็น่าจะได้ ยินชัด
“แล้ วคุณคิดเรื่ องไหน กะจะบอกว่าให้ เพราะรักอีกล่ะสิ”
หญิงสาวกัดฟั นนิ่ง ไม่ตอบโต้ เพราะฟั งรู้ ว่าถูกประชดใส่ เขา
เดาคําตอบได้ อยู่แล้ วและไม่ คิดจะเชื่อเธออีก แล้ วจะให้ พูดไปเพื่ อ
อะไร
ธานินทร์ มองอาการนิ่งของหญิ งสาวแล้ วหัวเราะฮึ ต้ องขอบ
คุณฤทธิ์ยาแก้ แพ้ ที่ทําให้ เขามึนงงจนไม่มีเรี่ ยวแรงจะอาละวาดหนัก
ทว่าอารมณ์เดือดดาลที่ได้ ร้ ู ความจริ งจากการตื่นมาได้ ยินอินทิราคุย

~ 323 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

โทรศัพท์กบั มารดาและพี่ชายของเธอก็ทําให้ เขายับยังความคิ ้ ดในแง่

ร้ ายไม่ ไ ด้ หลายครั ง้ ที่ เ ขานึ ก อยากเชื่ อ ใจอิ น ทิ ร าแต่สุด ท้ า ยผลก็
ออกมาอย่างที่เห็น
มันน่าเจ็บใจน้ อยอยู่หรื อที่ต้องทนรับรู้ ครัง้ แล้ วครัง้ เล่าว่าเธอ
หลอกลวง เอาคํารั กมาทําให้ เขาไขว้ เขว แต่ที่แท้ ก็ทําทุกอย่างลงไป
เพราะอยากเป็ นคุณนายวราเวศ!
“ไม่ต้องยํา้ บ่อยนักก็ได้ ว่าคุณรักผม บอกกี่ครัง้ แล้ วว่าผมเชื่อ
แต่ไม่ซึ ้ง สรุ ปว่าเท่าที่ร้ ู จกั กันมาเราสองคนเข้ ากันได้ อยู่เรื่ องเดียว คือ
เซ็กซ์ แต่เผอิญว่าผมก็มีผ้ หู ญิงที่เข้ ากันได้ ดีเรื่ องนี ้อยู่เยอะ เยอะมาก
ที่สําคัญผมยังไม่เบื่อความเจ้ าชู้ของตัวเองเลย ไอ้ เรื่ องจะให้ หยุดอยู่ที่
คุณคงเป็ นไปไม่ได้ ฉะนันคุ ้ ณก็อย่าฝั นกลางวันไปไกลขนาดว่าจะได้
เป็ นคุณนายวราเวศเลยนะอิน ผมฟั งแล้ ว... ขนลุก ” ส่ายหน้ าแบบรับ
ไม่ได้ อย่างหนักก่อนยักไหล่ทําท่าขนลุกขนพองตามปาก
“พูดพอหรื อยัง” อินทิราเอ่ยถามเสียงเครื อ
“ก็บอกมาสิ ว่าจะเอาเท่าไหร่ ”
“อินไม่เอา” ตอบเบาหวิว
“ให้ ฟรี วา่ งัน”
้
หญิงสาวนิ่งไปอึดใจก่อนกัดฟั นกระซิบตอบ “ค่ะ ให้ ฟรี ”
“ฮึ ขอบคุณครับคนสวย แต่คนอย่าง นายธานินทร์ วราเวศกุล
ไม่ชอบของฟรี และไม่อยู่ในสถานะที่จะรับของบริ จาคจากใคร ผมมี

~ 324 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ปั ญญามากพอที่จะ ‘ซื ้อ’ ความสุขให้ ตัวเอง... บอกมาว่า ‘คิดราคา’

เท่าไหร่”
อิ น ทิ ร ากัด ฟั ง นิ่ ง ไม่ คิ ด ตอบโต้ ใ ดๆ อี ก สิ่ ง ที่ ไ ด้ ยิ น ได้ รั บ รู้
เปรี ยบเสมือนคมมีดกรี ดหัวใจผู้หญิงคนหนึง่ ที่นกึ อยากจะทุ่มเทให้ กบั
ความรักครัง้ ใหม่ได้ รับความเจ็บปวด สร้ างรอยตําหนิแผลใหม่ซํ ้าลง
บนแผลเก่าที่หายสนิทไปนานให้ ร้ ู สกึ เสียดลึกขึ ้นมาอีกครัง้ และคราว
นี ้เป็ นแผลใหญ่ เหวอะหวะ และคงเป็ นตําหนิติดใจไปจนชัว่ ชีวิต
ธานินทร์ จ้องมองคนนิ่งเงียบด้ วยความรู้ สึกหงุดหงิดงุ่นง่าน
อินทิราทําให้ เขาเสียความรู้ สึกกับเรื่ องทํานองนี ้มาไม่ร้ ู กี่ครัง้ แต่เขาก็
พยายามที่จะไม่ถือสา ยอมรับสภาพผู้ชายเพอร์ เฟคที่ผ้ หู ญิงคนไหน
ได้ อยู่ใกล้ เป็ นต้ องหลงใหลและหลงรักจนอยากจั บให้ ติด แต่เขาก็ตงั ้
ปณิธานไว้ แล้ วว่าจะโสดตลอดชีพ ใช้ ชีวิตสนุกสุดเหวี่ยงเพื่อคลาย
เครี ยดเรื่ องงานไปกับการกิน เที่ยว และเซ็กซ์
แต่ก็เคยแอบคิดว่าอนาคตเป็ นสิ่งไม่แน่นอน วันหนึ่งวันใดเขา
อาจเบื่อชีวิตโสดและนึกอยากจะสัมผัสความตื่นเต้ นเร้ าใจหรื อค้ นหา
อะไรสักอย่างกับการมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ มีลกู มีเมียเป็ นตัวเป็ น
ตน วันนันเขาต้
้ องเป็ นฝ่ ายเลือกผู้หญิงที่จะเป็ นแม่ของลูกด้ วยตัวเอง
ไม่ใช่ให้ ผ้ หู ญิงเลือกแล้ ววางแผนการณ์จบั เขาแบบนี ้ มันเสียเชิงชาย...
และถ้ าจะมีวนั นันจริ ้ งๆ เขาต้ องเป็ นผู้ลา่ ไม่ใช่เหยื่อ!!
“สามคืน ผมให้ สามหมื่น พอไหม” ผู้หญิงที่คิดจะจับเขาเพื่อ

~ 325 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เงินก็มีค่าแค่นี ้ แต่ถ้าเป็ นผู้หญิ งที่เขาอยากจะจับเพื่ อความรั กล่ะก็

เขาทุ่มให้ ได้ จนหมดตัว!
“ไม่” หญิงสาวส่ายหน้ าไม่อยากรับฟั ง อีกใจก็นึกโมโหที่เขา
หน้ าเลือดสุดๆ ตีค่าพรหมจรรย์ กับความรั กของเธอเป็ นเงินแค่สาม
หมื่น!
“งันห้
้ า” ธานินทร์ ยงั ยืนกอดอกอยู่ท่าเดิม สีหน้ าแววตาก็ยงั ไม่
เปลี่ยนไปแม้ แต่น้อย เย็นชา นิ่งเฉย บางอารมณ์ก็ปนรอยยิ ้มเย้ ยหยัน
จนอินทิราทนมองไม่ได้
“ไม่!”
“เจ็ด หรื อแปด”
“หยุดพูดสักที อินไม่อยากได้ ยิน”
“ผมให้ ได้ สงู สุดหนึ่งแสน มันคงเกินคุ้ม สําหรับค่าเหนื่อย ค่า
เสียเวลา ค่าทํ าสาว และน่าจะเหลือพอเป็ นทุนให้ คุณไปสร้ างเยื่ อ
พรหมจรรย์รอบใหม่เอาไว้ หลอกเหยื่อรายต่อไป”
“คุณ!” อินทิราจุกจนพูดไม่ออก ได้ แต่ตะลึงมองคนสรุ ปเอง
เสร็ จสรรพที่กําลังเดินผ่านหน้ า แต่ราวกับนึกอะไรขึน้ มาได้ เลยต้ อง
หยุดหันกลับมามองหน้ าเธออีกครัง้
“อ้ อเกือบลืม... ฝากบอกคุณหมอที่ทําสาวให้ คณ ุ ด้ วยว่าฝี มือ
เยี่ยมมาก แต่ครัง้ นี ้คงต้ องเหนื่อยหน่อย เพราะโดนของผมไปเยอะ”
เพียะ!

~ 326 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ผู้ชายงี่เง่า! นี่เขายังคิดว่าเธอ...
“...!” คนถูกตบจนหน้ าหันสะบัดหน้ ากลับมาคํารามลัน่ ก่อน
จะกระชากร่ างคนกล้ าดีเข้ ามาลงโทษ ฉกริ มฝี ปากร้ อนๆ ลงไปบดขยี ้
กลีบปากบางเต็มแรง
อินทิรารี บเม้ มปากแน่น พยายามต่อต้ านขัดขืนอยู่ไม่นานก็
ค่อยๆ อ่อนแรงให้ ยอมเผยอริ มฝี ปากขึ ้นเปิ ดรับการรุ กรานจากปลาย
ลิ ้นร้ อน แต่เพียงเสี ้ยววินาทีที่ธานินทร์ เผลอหลุดเสียงคราง ร่ างทังร่้ าง
ก็ถกู สองมือบางผลักออกห่างเต็มแรง
“อิน!” คนตกใจกัดฟั นมองหน้ าผู้หญิ งที่บังอาจตบหน้ าและ
ผลักเขา อินทิราเชิดหน้ ามองสู้ตา ทังสองกั ้ ดฟั นมองหน้ ากันอยู่อย่าง
นัน้ ก่อนที่ฝ่ายชายจะเลือกหันหลังให้
อิ น ทิ ร าสู ด ลมหายใจเข้ าลึ ก แล้ วบอกตั ว เองว่ า จบเท่ า นี ้
ธานินทร์ หันหลังให้ เธอแล้ ว เดินจากไปแล้ ว และเธอก็หมดแรงที่จะ
เรี ยกร้ องหรื อวิ่งตามให้ เขาหันกลับมาหาเธอแล้ วเช่นกัน...
หลังจากนี ้ทุกอย่างคงต้ องจบลงพร้ อมความพ่ายแพ้ ของคนที่
อ่อนแอกว่า แต่เธอต้ องฝื นทําเป็ นเข้ มแข็งไว้ อย่างน้ อยก็ต่อหน้ าคนที่
คิดจะเหยียบยํ ้าซํ ้าเติม ต่อหน้ าคนที่จะฉวยโอกาสจากความอ่อนแอ
ของเธอ ต้ องทน อย่าแสดงออกให้ ใครรู้ ว่า อินทิรา หวันวัฒนา กําลัง
ตกอยู่ในสภาพผู้หญิงที่ร่างกายบอบชํ ้า หัวใจแหลกลาญ

~ 327 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เมื่ อมั่ น ใจว่ าคงไม่ ไ ด้ เ งิน ก้ อ นจากน้ อ งสาวในวัน นี แ้ น่

แล้ ว วศินก็เข้ าไปหามารดาอีกครัง้ เพื่อขอเงิน เขาจําเป็ นต้ องหาเงิน
สักก้ อนไปให้ เจ้ าหนี ้บ่อนที่สง่ คนมาตามรังควาน และยังต้ องเอาไปซื ้อ
ของจําเป็ นที่ขาดไม่ได้ มาเสพให้ หายทรมาน และยังต้ องคิดหาทาง
ทํางานที่เสี่ยวุฒิพงษ์ ไหว้ วานให้ สําเร็ จ เพื่อปิ ดบังความลับบางอย่าง
ให้ อยู่ในกํามือของเสี่ยวุฒิพงษ์ ตอ่ ไป ไม่เช่นนันเขาต้
้ องเดือดร้ อนหนัก
แน่ๆ
“แม่ มีเงินอีกเท่าไหร่เอามาให้ วินหน่อย วินต้ องใช้ เงินจริ งๆ”
“แม่ไม่มีแล้ ววิน นี่วินเอาเงินไปใช้ จ่ายอะไรหนักหนานะลูก
ทําไมได้ ไปเท่าไหร่ก็หมด ไหนว่าเอาไปลงทุนทํางานกับเพื่อน แล้ วมัน
ไม่มีรายได้ กํารงกําไรเข้ ามาบ้ างเลยหรื อไง”
“โว้ ย! แม่อย่าพูดมากได้ ไหม วินปวดหัว ตกลงมีเท่าไหร่ เอา
มาก่อน”
“ไม่มีแล้ ว แม่หมดแล้ วจริ งๆ วิน ถ้ าจะเอาก็รอสิ ้นเดือนละกัน”
“รอไม่ได้ หรอก ขืนรอถึงสิ ้นเดือนวินตายแน่”
“อะไรกัน นี่มนั เรื่ องอะไร วินบอกแม่มานะ”
วศินส่ายหน้ า ก่อนจ้ องไปที่สร้ อยคอทองคํานํ ้าหนักสองบาท
ของมารดาตาเป็ นมัน
“งัน้ วินขอทองก็แล้ วกันนะแม่ ถอดให้ วินหน่อย” บอกพลาง
เดินเข้ าไปใกล้

~ 328 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ไม่ได้ นะ เส้ นนีพ้ ่อซื ้อให้ แม่เป็ นเส้ นสุดท้ ายก่อนไม่สบาย แม่
จะเก็บไว้ เป็ นที่ระลึก” วัลภาเดินหนีลกู ชายออกไปนอกห้ อง วศินเดิน
ตาม ปากก็พรํ่ าขอไปเรื่ อย
“งันมี
้ เส้ นอื่นไหม เอามาให้ วินหน่อย โธ่แม่ ของนอกกายเก็บ
ไว้ ก็เท่านัน้ เอามาให้ วินไปลงทุนทํางานกับเพื่อนดีกว่า”
“นี่ ตอนนีแ้ ม่ไม่ค่อยอยากจะเชื่อวินแล้ วนะ วินแปลกไปมาก
เลย วินเป็ นอะไร มีปัญหาอะไรบอกแม่สิ”
“โธ่แม่ บอกว่าอย่าถามมาก วินปวดหัว โว้ ย ! ไม่ให้ ก็ไม่เอาวะ
งก”
“วิน ! แล้ วนัน้ จะไปไหน” วัล ภาร้ องเรี ยกตามหลังลูกชายที่
เดินดุม่ ๆ เข้ าไปในห้ องของอินทิรา พอวิ่งตามไปก็เห็นวศินกําลังร้ นค้ น
ข้ าวของในห้ องน้ องสาวเหมือนหาอะไรสักอย่าง
“วินทําอะไรน่ะลูก เข้ ามารื อ้ ห้ องของน้ องทําไม”
“อินมันเก็บพวกเครื่ องเพชรเครื่ องทองไว้ ที่ไหนบ้ าง แม่ช่วย
วินหาหน่อยสิ”
คําตอบของลูกชายเล่นเอาคนเป็ นแม่อึ ้งไป เข้ าใจเจตนาได้ ไม่
อยาก
“นี่วินคิดจะขโมยของของน้ องเหรอลูก”
“ไม่ได้ ขโมย แค่ขอยืม แม่อย่าพูดมากได้ ไหมวินปวดหัว ไม่
ช่วยหาก็ออกไป” ปากก็ว่าไปมือก็รือ้ ค้ นต่อไปเรื่ อยๆ จากลิน้ ชักโต๊ ะ

~ 329 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เครื่ องแป้งไปถึงตู้เสื ้อผ้ า ได้ มาแต่พวกเครื่ องประดับที่ใส่สลับไปมาใน

แต่ละวันซึ่งไม่ร้ ู ว่าราคาค่างวดสักเท่าไหร่ ของแบบนีห้ าที่ปล่ อยยาก
เสียด้ วย
“วินอย่าทําแบบนี ้เลยลูก นี่มนั ของของน้ องนะ”
“ของของมันก็มาจากเงินของพ่อทังนั ้ น้ วินก็ต้องมีสิทธิ์สิแม่”
“วินจะคิดแบบนีไ้ ม่ได้ นะลูก น้ องทํางาน เงินที่ได้ มาก็ถือเป็ น
เงินจากนํ ้าพักนํ ้าแรงของน้ อง”
“โว้ ย! แม่อย่าพูดมากได้ ไหม บอกว่าปวดหัวๆ”
“ปวดหัวก็ไปหาหมอสิวิน มาทําแบบนี ้ทําไมล่ะลูก”
“หุบปากไปเลยแม่ หนวกหู”
“วิน!”
วศินไม่สนใจเสียงมารดาอีกต่อไป ลงมือรื อ้ ค้ นหาของมีค่าที่
อาจซุกซ่อนไว้ ที่ไหนสักแห่งต่อไป
“ไอ้ อินมันไม่มีทองหยองเก็บไว้ บ้างหรื อไงวะ แม่เอาของแม่มา
ให้ วินยืมก่อนไม่ได้ เหรอ วินเอาไปจํานําก็ได้ เดี๋ยวมี เงินแล้ วค่อยไถ่มา
คืนให้ ”
“วิน!” วัลภาตกใจความคิดลูกชายจนพูดอะไรไม่ออก ได้ แต่
ยืนมองอีกฝ่ ายเดินไปรื น้ ค้ นลิ ้นชักหัวเตียงและโต๊ ะเตี ้ยทังสองข้
้ าง
“เฮ้ ย! เจอแล้ ว”
“อะไร” เสียงดีอกดีใจของวศินทําให้ วลั ภารี บวิ่งเข้ าไปดู อยาก

~ 330 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

รู้ ว่าลูกเจออะไร ถ้ าเผื่อเป็ นสมบัติสําคัญของลูกสาวนางจะพยายาม

ช่วยเก็บรักษาไว้ ให้ ถงึ ที่สดุ
กล่องกํามะหยี่ สีแดงใบใหญ่วางอยู่ในลิน้ ชักชัน้ ล่างสุดของ
โต๊ ะข้ างเตียง วศินหยิ บมันขึน้ มานั่งลงบนเตียงแล้ วเปิ ดด้ วยความ
ตื่นเต้ น คิดว่าต้ องมีพวกเครื่ องประดับมี ค่าอยู่ข้างในมากมายแน่ๆ
เพราะขนาดของกล่องค่อนข้ างใหญ่ แต่สิ่งที่ได้ เห็นกลับทําให้ ยิ่งเดือด
ดาล
“โว้ ย! อะไรของมันวะ มีแต่เรื่ องเก่าๆ เน่าๆ จะเก็บไว้ ทําซาก
อะไรของมัน”
โครม!
กล่องกํ ามะหยี่ ใบสวยถูกปั ดลงพื น้ ก่อนคนอารมณ์ ร้ายจะ
กวาดเครื่ องประดับชิ ้นเล็กชิ ้นน้ อยเท่าที่หาได้ ในตอนแรกมาใส่มือแล้ ว
ทําท่าจะวิ่งออกจากห้ อง แต่ก็ชะงักเท้ าไว้ เมื่อมองของในมือแล้ วคิดว่า
คงได้ ราคาไม่มากพอที่ต้องการ จึงหันกลับไปมองมารดาที่ยงั ยืนตะลึง
งันอยู่
“วินขอสร้ อยนะแม่ เอามาให้ วินยืมก่อน”
พูดไม่ทนั จบก็พรวดพราดเข้ าไปปลํ ้าถอดสร้ อยคอทองคําเส้ น
ใหญ่ออกจากคอมารดาจนสําเร็ จ เพราะวัลภานัน้ คล้ ายจะตกอยู่ใน
อาการที่เรี ยกว่าช็อคตังแต่้ วินาทีที่วศินปั ดกล่องกํามะหยี่ของอินทิรา
ลงพื ้นแล้ ว

~ 331 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“วิน!” คนเป็ นแม่ยืนนิ่งอยู่กับที่ มองจนลูกชายหายลับไปกับ

สายตา
นี่ มัน เวรกรรมอะไร... วัล ภาตัด พ้ อ กับ ตัว เอง ค่ อ ยก้ า วไป
จัดเก็บข้ าวของที่ถกู รื อ้ กระจัดกระจายให้ เข้ าที่ กล่องกํามะหยี่ใบสวย
ที่นางไม่เคยรู้ ว่าลูกสาวมีถกู หยิบขึ ้นมาเก็บของที่หล่นกระจายเข้ าใส่
ไว้ ตามเดิม แต่ละชิ ้นแต่ละอันที่ได้ เห็นเรี ยกไอร้ อนและหยาดนํ ้าใสให้
เอ่อท้ นขึน้ มาคลอเบ้ าตา เพราะของหลายชิน้ นางจําได้ ว่ามีประวัติ
เป็ นมาอย่างไร
การ์ ด อวยพรวัน เกิ ด มากมายจากคนเป็ นพ่ อ ที่ มี ใ ห้ ลูก สาว
ส่วนคนเป็ นแม่นนแทบไม่ั้ เคยให้ อะไรเป็ นชิน้ เป็ นอันนอกจากคําอวย
พรและทําอาหารมือ้ พิเศษหรื อขนมเค้ กให้ สมุดบันทึกเล่มใหญ่สอง
เล่มที่เล่าเรื่ องราวตังแต่
้ วันที่อินทิราเริ่ มหัดเขียนบันทึกในช่วงมัธยม
ต้ น แม้ ไม่ได้ อา่ นอย่างจริ งจังแต่ก็พอได้ รับรู้ เรื่ องราวและความรู้ สกึ นึก
คิดของลูก ทังเรื ้ ่ องเพื่อน เรื่ องแฟนและเรื่ องครอบครัว จนกระทัง่ มาถึง
ซองจดหมายสีขาวที่จ่าหน้ าซองว่า
‘ถึงอินทิรา ลูกรักของพ่อ’
วัลภาไม่เคยรู้เห็นว่ามีจดหมายฉบับนี ้เมื่อไหร่ ความอยากรู้ จึง
รี บเปิ ดอ่าน เมื่อได้ รับรู้ เรื่ องราวที่สามีเขียนไว้ ด้วยลายมือตัวเองก็ไม่
อาจห้ ามนํ ้าตาไว้ ได้ อีกต่อไป
ทุกตัวอักษรอ่านผ่านม่านนํา้ ตา รับรู้ ถึงความรักของสามีที่มี

~ 332 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ให้ แม้ จะรู้ ว่านางเคยพลาดพลัง้ ทําเรื่ องไม่น่าให้ อภัยไว้ ในอดีต นาง

เองก็สํานึกผิดและมีปมเรื่ องนีต้ ิดใจเรื่ อยมา แต่ไม่นึกเลยว่าสามีจะ
ล่วงรู้ความลับและทนเจ็บปวดมานานแล้ ว นางผิดที่ไม่ร้ ูจกั ยับยังชั ้ ง่ ใจ
อารมณ์ฝ่ายตํ่าทําลายชีวิตคนมานักต่อนักแล้ ว
ผลจากการกระทําในอดีตย่อมส่งผลต่ออนาคต จะช้ าหรื อเร็ ว
ต่างกันไป แต่นางไม่นกึ เลยว่าบาปกรรมที่ทําไว้ จะสร้ างความเจ็บปวด
ให้ สามีและลูกอย่างแสนสาหัส
นี่ถ้าวศินได้ อา่ นจดหมายฉบับนี ้จะเป็ นอย่างไร ทุกอย่างไม่ยิ่ ง
เลวร้ ายลงไปอีกหรื อ ตอนนี ้นางรู้ แล้ วว่าทําไมสามีถึงไม่ยกสมบัติใดๆ
ให้ วศิน รู้ แล้ วว่าอินทิราต้ องทนรองรับแรงกดดันเรื่ องนีแ้ ค่ไหน รู้ แล้ ว
ว่าปั ญหาที่เกิดขึ ้นทุกวันนีเ้ กิดจากความผิดพลาดในอดีตของนางแต่
เพียงผู้เดียว
“อิน แม่ขอโทษ... คุณวัฒน์ ฉันขอโทษนะคะ ฉันขอโทษ”

~ 333 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

20
คนที่บอบช้า

อินทิราพาร่ างอ่ อนระโหยและหัวใจบอบชา้ กลับถึงบ้ าน

ในคืนวันอังคาร ทังที ้ ่กลับมาถึงหาดใหญ่ตงแต่
ั ้ ช่วงเย็น... ธานินทร์ พา
เธอไปที่ห้องทํางานของเขา สัง่ ให้ นงั่ รออยู่หน้ าโต๊ ะ ไม่กี่อดึ ใจก็เซ็นเช็ค
เงินสดจํานวนหนึง่ แสนบาทยื่นให้ พร้ อมคําถาม
‘กลับเองได้ ใช่ไหม ผมไม่วา่ งไปส่ง’
‘ค่ะ แต่ฉนั ไม่รับเช็คได้ ไหม’
‘รับไปเถอะ จบกันแบบสวยๆ ดีกว่า ผมไม่อยากติดค้ างอะไร
คุณอีก’
‘ก็ได้ ’
อินทิ รายอมรั บเงินค่าตัวเพื่อความสะใจของคนให้ แล้ วเดิน
จากมาเงียบๆ ตัง้ ใจจะนํ าเช็คไปขึน้ เงินแล้ วเอาไปบริ จาคให้ สถาน
เลี ย้ งเด็ ก กํ า พร้ าโดยไม่ ป ระสงค์ อ อกนาม หญิ ง สาวขับ รถไปยั ง
สวนสาธารณะใหญ่กลางเมืองแล้ วปล่อยให้ ตวั เองได้ จมอยู่กับนํา้ ตา

~ 334 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

และความเงี ย บสงบ ใจจริ ง อยากหนี ไ ปไหนก็ ไ ด้ อยากไปให้ ไ กล

เหมือนคนขี ้แพ้ แต่สติก็เตือนใจว่าทําแบบนันก็ ้ ไม่มีอะไรดีขึ ้นมา
‘ล้ มแล้ วลุกขึ ้นได้ เร็วเท่าไหร่ เราจะก้ าวเดินต่อไปได้ เร็วเท่านัน’้
ถ้ อยคํ าของบิดาลอยมายํ า้ เตื อนสติ จนในที่ สุด เธอก็ คิดได้
แล้ วลุกขึ ้นยืนอีกครัง้ ...
ผิดต้ องยอมรับ พลาดต้ องแก้ ไข ล้ มต้ องลุก...
ก็แค่อกหักอีกครัง้ ... ครัง้ แรกยังผ่านมาได้ ครัง้ นี ้ก็ต้องไม่ตาย
เช่นกัน!
เวลาจวนสามทุ่ม บ้ านเงียบสงบอย่างน่าสงสัย ปกติแม่กบั คน
รับใช้ จะนัง่ ดูละครหลังข่าวกันอยู่ แต่วนั นี ้ทุกอย่างเงียบกริ บ คนรับใช้
และคนสวนก็นงั่ หน้ าซึมกันอยู่ที่เชิงบันไดทางลงห้ องครัว
“คุณ อิ น กลับ มาแล้ ว เกิ ด เรื่ อ งใหญ่ แ ล้ ว ค่ะ ” วัน ดี ลุก ขึน้ ไป
รับหน้ าเจ้ านายสาวสวยที่วนั นี ้ใบหน้ าหม่นหมองกว่าปกติ ราวกับรู้ ว่า
ต้ องกลับมาพอเจออะไรที่บ้าน
“มีอะไรหรื อคะ” อินทิราสังเกตเห็นความยุ่งยากใจในสีหน้ า
ของคนรับใช้ ที่อยู่ด้วยกันมานานหลายปี
“คุณภากับคุณวินทะเลาะกันค่ะ คุณวินขู่เอาเงิน แต่พอคุณ
ภาไม่ให้ ก็เข้ าไปค้ นของในห้ องคุณอิน คงจะหาของมี ค่าไปขาย ได้
อะไรไปบ้ างอิฉันก็ไม่แน่ใจ แต่เห็นเอาสร้ อยคอของคุณภาไปได้ นะคะ
คุณภาคงช็อค ป่ านนี ย้ ังไม่ ยอมลงมาข้ างล่างเลยค่ะ ข้ าวปลาก็ไม่

~ 335 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ยอมกินตังแต่ ้ บา่ ยแล้ ว” วันดีบอกเล่าตามภาพเหตุการณ์ที่แอบดูและ

เสียงทะเลาะเบาะแว้ งที่ไม่ต้องแอบฟั งก็ได้ ยินชัด
“แล้ วนี่แม่อยู่ไหนคะ” อินทิราลืมเรื่ องโศกเศร้ าของตัว เองเป็ น
ปลิดทิ ้ง ถามหามารดาเมื่อรู้วา่ อยู่ในห้ องพระก็วิ่งขึ ้นไปหาทันที
หรื อเรื่ องที่หวัน่ วันเวลาที่กลัวได้ มาถึงแล้ ว... ภาพมารดานั่ง
ร้ องไห้ อยู่หน้ าชันวางอั
้ ฐิบิดาโดยมีกล่องกํามะหยี่สีแดงของเธอวางอยู่
ข้ างกายทําให้ คาดเดาเหตุการณ์ก่อนหน้ าได้ ไม่ยาก
“แม่...”
วัลภาหันกลับมามองลูกสาวที่กําลังเดินเข้ ามาคุกเข่าลงข้ างๆ
ยื่นมือมาจับท่อนแขนที่กําลังสัน่ สะท้ านจากแรงสะอื ้นของนาง
“อิน แม่ขอโทษลูก”
สายตาของมารดาที่ ม องไปยัง ซองจดหมายสี ข าวอธิ บ าย
คําพูดเพียงประโยคเดียวของมารดาได้ เป็ นอย่างดี อินทิราส่ายหน้ า
ช้ าๆ บีบมือไว้ กบั ท่อนแขนมารดาอย่างเข้ าใจ
“แม่ไม่ต้องขอโทษอินหรอกค่ะ แม่ไม่เคยทําความผิดอะไรกับ
อิน ไม่เคยทําให้ อินเสียใจเลยนะคะ อินรักแม่ อินเข้ าใจแม่คะ่ ”
วัลภาพยายามเช็ดนํ ้าตาที่หลัง่ ริ นไม่ขาดสาย “แม่ควรขอโทษ
พ่อใช่ไหม แม่ทําผิดกับพ่อ ทําให้ พ่อเสียใจ แต่แม่ไม่มีโอกาสที่จะขอ
โทษพ่อแล้ ว...”
คนรู้ สึกผิดเมื่อเวลาที่สายไปรํ่ าร้ องสะอึกสะอื ้น เสียใจที่ไม่

~ 336 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อาจเรี ยกวันเวลาเหล่านัน้ กลับมาแก้ ตัวใหม่ได้ นางทําให้ ส ามี ต้อง

ตายไปพร้ อมกับความเสียใจ ทําให้ ลกู ชายเสียคนเพราะความรักแบบ
ผิดๆ ทําให้ ลกู สาวต้ องจมอยู่กับปั ญหาที่ตวั เองไม่ได้ ก่อเพราะความ
เห็นแก่ตวั ของคนเป็ นแม่
“แต่อินว่า ตอนนี ้พ่อคงรับรู้แล้ วว่าแม่ร้ ูสกึ ยังไง พ่อคงแค่อยาก
รู้วา่ แม่รักพ่อไหม”
“รั ก สิ แม่ รั ก พ่ อ มาก แต่ แ ม่ ผิ ด ที่ ไ ม่ ไ ด้ บ อกพ่ อ ว่ า เกิ ด อะไร
ขึ ้นกับแม่ อิน... อินคิดว่าแม่คบชู้หรื อเปล่า อินคิดว่าแม่รักพ่อของพี่
วินมากกว่าพ่อของอินหรื อเปล่าลูก”
“อินไม่ร้ ู ค่ะแม่ ก็คงเหมือนกับที่พ่อไม่เคยรู้ แต่อินรู้ อยู่อย่าง
หนึ่งว่าไม่ว่าความจริ งจะเจ็บปวดแสนสาหัสแค่ไหน แต่ถ้าเราได้ ร้ ู ว่า
มันเป็ นความจริ ง ก็คงดีกว่ามีชีวิตอยู่ทงที ั ้ ่ร้ ู ว่าถูกคนที่เรารักหลอกลวง
อินเชื่อว่าพ่อคงอยากให้ แม่พดู ความจริ ง ต่อให้ มันจะร้ ายแรงแค่ไหน
พ่อก็รับได้ ”
“แม่กลัวว่าความจริ งจะทําให้ พ่อเสียใจ แม่ถึงไม่กล้ าบอก ทน
เก็บทุกอย่างไว้ คนเดียว แต่อินเชื่อแม่สิลกู แม่รักพ่อของอินคนเดียว
รักจริ งๆ ส่วนพ่อของพี่วิน... เขาแค่หลอกแม่ และแม่ก็เผลอโง่ หลงผิด
ไปเพราะอารมณ์ชวั่ วูบเท่านัน้ แม่ไม่ได้ ตงใจ ั ้ ไม่ได้ ตงใจจริ
ั้ งๆ”
“อินเข้ าใจแม่ค่ะ และก็คิดว่าเข้ าใจพ่อด้ วย แต่ถ้าถามอิน อิน
ว่าอินพร้ อมที่จะเผชิญหน้ ากับทุกความจริ ง ถึงมันจะโหดร้ ายแค่ไหน

~ 337 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แต่ก็ยังดีกว่าต้ องอยู่กับความหลอกลวง ความไม่ร้ ู ไม่แน่ใจ เพราะ

ความจริ งที่โหดร้ ายยังใช้ เวลาและความรักความเข้ าใจเยียวยารักษา
ได้ แต่ถ้าต้ องอยู่กับความหลอกลวง ต่อให้ มันจะสวยงามแค่ไหนแต่
เมื่ อถึง เวลาที่ ได้ ร้ ู ความจริ ง ว่า ไม่ ใ ช่อ ย่ างที่ ต าเห็ น ความรู้ สึกที่ ถูก
ทําลายมันคงไม่กลับมาดีได้ เหมือนเดิมอีก”
ความจริ งข้ อนี ้ทําให้ เธอพยายามเข้ าใจความรู้สกึ ของธานินทร์
เช่นกัน การกระทํ าหลายๆ อย่างของเธอทํ าให้ เขาปั กใจเชื่อว่าเธอ
หลอกลวง เธอผิดที่เคยคิดจะจับเขา แต่ตอนนี ้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ ว
เธอรั กเขา และเสียใจที่ไม่อาจย้ อนวันเวลากลับไปแก้ ไขอดีตได้ ถ้ า
ธานิ นทร์ ไ ม่ คิ ดจะให้ โอกาสเพราะเขาไม่ ได้ รัก เธอแม้ สัก นิ ด ก็ ต้อ ง
ยอมรับการตัดสินใจของเขาและทําใจให้ ได้
เธอยอมรับผิดและไม่คิดจะเรี ยกร้ องอะไรจากเขาอีกเลย... นับ
จากนี ้
“แต่แม่ไม่มีโอกาสได้ บอกให้ พ่อรู้ เลยว่าแม่เสียใจ” วัลภาส่าย
หน้ าครํ่ าครวญ ความทุกข์ใจที่เก็บขังอยู่กบั ตัวเองมานานกว่าสามสิบ
ปี คงไม่มีโอกาสได้ ปรับทุกข์หรื อสารภาพผิดกับผู้ถกู กระทําให้ หลุดพ้ น
จากบ่วงทุกข์ได้ และนางคงต้ องทนรั บสภาพนีต้ ่อไปจนกว่าจะหมด
เวรหมดกรรม
“อินว่า บอกตอนนี ้วิญญาณของพ่อก็น่าจะรับรู้นะคะ” อินทิรา
จับมือมารดามาบีบไว้

~ 338 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อินคิดแบบนันหรื ้ อลูก”
“ค่ะ อินเคยได้ ยินว่าวิญญาณที่ ยังมีห่วงจะวนเวียนอยู่ใกล้
ห่วงจนกว่าจะหมดทุกข์ แม่ทําให้ พ่อหมดทุกข์สิคะ บอกพ่อ แล้ วเรา
มาช่ ว ยกัน ทํ า ให้ ปั ญ หาที่ เ ป็ นบ่ อ เกิ ด แห่ ง ทุก ข์ ห มดไปด้ ว ยกัน มา
ช่วยกันทําให้ วิญญาณของพ่อได้ ไปสูส่ คุ ติเสียที”
“อิน...” วัลภาไม่นึกไม่ฝันว่าจะได้ ยินอะไรแบบนีจ้ ากปากลูก
สาว คนเป็ นแม่ละอายใจเหลือคณา ปล่อยสะอื ้นออกมาอย่างหมด
อาย
อินทิราก็เริ่ มจะร้ องไห้ หนัก เมื่อเตรี ยมใจยอมรับทุกปั ญ หาที่
จะตามมาในภายภาคหน้ า สองแม่ลกู คว้ าร่ างของกันและกันเข้ ามา
กอดไว้ ถ่ายเทความรู้ สึกมากมายที่ต่างคนต่างเก็บไว้ และหวังจะให้
มันคลี่คลายไปในทางที่ดีขึ ้น
ทุกความผิดพลาดหากสํานึกได้ ก็ควรสารภาพเพื่อขอโอกาส
รับการให้ อภัย...
ทุกความรักความจริ งใจหากสํานึกรู้ ก็ไม่ควรเก็บไว้ จนถึงวันที่
สายเกิน…
แต่สําหรับความรักของอินทิรา คงเดินผ่านคําว่าสายเกินมา
เสียแล้ ว หมดโอกาสที่จะย้ อนกลับหลังไปเริ่ มต้ นใหม่ เพราะเธอเคย
บอกธานินทร์ ไปแล้ วว่ารักเขา บอกจากใจจริ ง แต่ปัญหาก็คือ... เขา
ไม่เชื่อ

~ 339 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เรื่ องนีส้ ่ งกลับไปแก้ ใหม่ เขียนอะไรมาอ่านไม่ร้ ู เรื่ อง” คน

หงุดหงิดโยนแฟ้มเอกสารที่อา่ นไม่ร้ ูเรื่ องกลับไปให้ คนตรงหน้ า
“เอ่อ...ครั บ ” เลขานุการหนุ่ม รั บมาอย่างพยายามเข้ าใจ
สถานการณ์ เพราะตัง้ แต่วัน ที่ เ จ้ า นายพาสาวสวยเจ้ า ของบริ ษั ท
เครื่ องสําอางที่บดั นี ้กลายเป็ นอดีตแฟนสาวมารับเช็คเงินสดเมื่อหลาย
วันก่อน ทุกคนในบริ ษัทก็ได้ เห็นอะไรหลายๆ อย่างที่ผ้ ชู ายอารมณ์ดี ขี ้
เล่น ยิ ้มง่าย อย่าง ธานินทร์ วราเวศกุล ไม่คอ่ ยแสดงออกให้ ใครเห็น
หงุดหงิด ขี ้โมโห เหวี่ยงสารพัด มองอะไรก็ขวางหูขวางตา ไม่
พอใจก็ด่ากระเจิง จนตอนนีไ้ ม่ค่อยมีใครกล้ าเข้ าหน้ า ถ้ าเลี่ ยงไม่ได้
จริ งๆ ก็จะพยายามเซฟตัวเองและระวังคําพูดให้ มากที่สดุ
“แคมเปญนี ย้ กเลิกไปก่อน ถ้ าคิดให้ มันเจ๋งกว่านี ไ้ ม่ได้ ก็ไล่
ออกทัง้ ที ม หาเด็กใหม่ ไ อเดียเจ๋งๆ มาคิด แทน” โยนอีกแฟ้มส่งไป
หลังจากอ่านเนื ้อเรื่ องเพียงคร่าวๆ
“ได้ ครับ ผมจะให้ เขาแก้ ไขมาใหม่ครับ”
ความเงียบเกิดขึ ้นอีกครัง้ พร้ อมอาการลุ้นตัวโก่งของคนรอฟั ง
ว่าผลลัพท์ จากสิ่งที่เจ้ านายกําลังก้ มหน้ าก้ มตาอ่าน จะออกหัวหรื อ
ก้ อ ยกัน หนอ สุด ท้ า ยก็ ได้ ล อบเป่ าปากเมื่ อ มื อ หนาคว้ า ปากกามา
เซ็นชื่อลงไปอย่างคล่องแคล่ว
“หมดหรื อยัง” เอ่ยถามแล้ วปิ ดแฟ้มสุดท้ ายยื่นส่งให้ คนยืนรอ
“หมดแล้ วครั บ” เลขานุการหนุ่มเก็บทุกแฟ้มเอกสารมาถือไว้

~ 340 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แล้ วชําเลืองมองนาฬิกาบนผนังที่เจ้ านายหนุม่ กําลังจับตามองอยู่ เข็ม

นาฬิกาบอกเวลาจวนหกโมงเย็น ซึ่งเลยเวลาเลิกงานโดยปกติของ
บริ ษัทมาเกือบหนึง่ ชัว่ โมงแล้ ว
“อืม... กลับบ้ านเถอะ”
“ครั บ เอ่อ ...ว่า แต่คื น นี ค้ ุณ ธานิ น ทร์ จ ะไปงานแต่ ง คุณ
จุฑามาศไหมครับ ผมจะได้ เอาซองมาให้ ”
ธานินทร์ เกือบลืมเรื่ องนีไ้ ปสนิท ทัง้ ที่ได้ รับรายงานแจ้ งเตือน
แล้ วเมื่อเช้ า... คืนนี ้ เป็ นคืนวิวาห์ของหนึ่งในผู้หญิงในอดีตที่ขาดการ
ติดต่อกันไปหลายปี ความจริ งเธอคงไม่อยากจะเชิญเขาไปร่ วมงาน
แต่เลี่ยงไม่ได้ เพราะอยู่ในสังคมเดียวกันและเจ้ าบ่าวก็เป็ นสมาชิกคน
หนึง่ ในหน่วยงานของกลุม่ วราเวศ
เขาได้ รับบัตรเชิญมานานร่ วมเดือนจนลืมไปแล้ ว แต่เลขานุ -
การจะทํารายงานแจ้ งเตือนมาวางไว้ ให้ ทกุ เช้ าก่อนเริ่ มงานประจําวัน
ตอนเห็นเขาจึงนึกขึน้ ได้ ว่าเคยตังใจจะพาอิ
้ นทิราไปเปิ ดตัวในฐานะ
คนรัก แต่ตอนนี ้ทุกอย่างเปลี่ยนไปแล้ ว
“ไปแสดงความยินดีด้วยสักหน่อยก็แล้ วกัน”
อย่างน้ อยเขาก็ร้ ู สึกดีที่ในที่สุด ผู้หญิงที่เสียความบริ สุทธิ์ ให้
เขาอีกคนก็ได้ พบกับผู้ชายที่รักจริ งหวังแต่ง ไม่มีความรู้ สกึ อื่นใดมาก
ไปกว่านัน้ แต่ความเงียบก็สะกิดถามใจว่า ถ้ าวันหนึ่งข้ างหน้ าอินทิ รา
แต่งงานไปกับผู้ชายอื่น เขาจะรู้ สึกดีอย่างกรณีของคนนี ้ไหม เขารู้ สึก

~ 341 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

กับอินทิราเหมือนที่เคยรู้สกึ กับผู้หญิงคนก่อนๆ หรื อเปล่า

บ้ าฉิบ!! นี่เขาเผลอคิดถึงอินทิราอีกแล้ ว
“คิ ด ทํ า ไมวะ!” คนสบถรี บ กํ ามื อ ที่ เ ผลอยกขึน้ แตะผิ ว แก้ ม
ตัวเองเมื่อนึกถึงความเจ็บแสบที่เคยได้ รับจากฝ่ ามือนุ่มนิ่มของผู้หญิง
คนแรกที่กล้ าตบหน้ าเขา
คนที่คิดเสมอว่าตัวเองเจ้ าชู้ หญิงเพียบ ไม่มีวนั สนใจผู้หญิ ง
คนไหนจริ งจังรี บคว้ าโทรศัพท์ขึ ้นมาไล่หารายชื่อผู้หญิงคนไหนก็ได้ ที่
พอจะเรี ยกมาเป็ นตัวแทนผู้หญิงหลอกลวงที่ทําให้ เขายังเจ็บใจไม่หาย
นี่กระมังความรู้ สึกที่ทําให้ เขายังลืมอินทิราไม่ได้ เพราะเธอทําให้ เขา
เจ็บ เจ็บแบบที่ไม่เคยมีผ้ หู ญิงคนไหนทําได้
อินทิรากล้ าเอาความสาวความสวยและคําว่ารักมาล่อลวงเขา
ใช้ เล่ห์เหลี่ยมมารยามาท้ าทายให้ เขากระโดดเข้ าใส่และหลงคิดว่า
ตัวเองเป็ นฝ่ ายไล่ล่าเธอ แต่ที่ไหนได้ ทุกอย่างเป็ นหลุมพราง คนที่คิด
ว่าตัวเองเป็ นนายพรานกลับกลายเป็ นเหยื่อ
ธานินทร์ เจ็บใจ เสียหน้ า และเสียความรู้ สึก ดังนัน้ จึงต้ องทํา
ให้ ผ้ หู ญิงที่กล้ าลองดีกบั เขาได้ รับบทเรี ยน อินทิราต้ องถูกสัง่ สอน ดัด
นิสัย และสํานึกความจริ งที่ว่าเธอไม่ได้ มีอิทธิ พลใดๆ ต่อความรู้ สึก
ของเขาแม้ แต่น้อย เขาต้ องพยายามห้ ามใจตัวเองอีกสักพักใหญ่ ๆ
ต้ องไม่เผลอติดต่อไปหาก่อนถึงเวลาที่ตงใจไว้ ั้
ขาดกันสักพัก ทรมานกันสักหน่อย ให้ เธอรู้ ว่าเขาไม่แคร์ ให้

~ 342 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เธอเข้ าใจว่าเขาไม่ใช่ผ้ ชู ายที่เธอจะควบคุมได้ งา่ ยๆ เพลย์บอยพันล้ าน

อย่าง ต้ า วราเวศ ต้ องอยู่เหนื อการควบคุมของผู้หญิ งทุกคน และ
ผู้หญิงทุกคนต้ องยินดีอยู่ภายใต้ การควบคุมของเขา นี่คือตรรกะง่ายๆ
ที่จะไม่มีวนั เปลี่ยนแปลง... ถ้ าเขาไม่อนุมตั ิ

“พรุ่ งนี น้ ้ องขนมเค้ ก จะได้ ก ลั บ บ้ า นแล้ ว เตยขอไปจั ด

บรรยากาศนิดๆ หน่อยๆ ที่บ้านคุณไว้ รอเซอร์ ไพร์ แกได้ ไหมคะ” ธันย์
ชนกกระซิบถามคนที่นั่งมองลูกสาวที่หลับสนิทอยู่บนเตียง อาการ
ของเด็กน้ อยดีขึ ้นตามลําดับจนคุณหมออนุญาตให้ กลับบ้ านได้ แต่ยงั
ต้ องพักฟื น้ ต่อที่บ้านอีกหลายวันกว่าจะได้ ไปโรงเรี ยน
“ก็ดีครับ งันพรุ
้ ่งนี ้เช้ าผมพาคุณเตยไปที่บ้านก็แล้ วกัน”
“คืนนี ้ได้ ไหมคะ พรุ่งนี ้เผื่อไม่ทนั แล้ วเตยก็อยากมารับแกออก
จากโรงพยาบาลด้ วย”
“งันผมไปบอกจองพยาบาลพิ
้ เศษให้ มาเฝ้าขนมเค้ กคืนนีน้ ะ
ครับ เผื่อจะได้ อยู่ช่วยอะไรคุณเตยด้ วย”
“ค่ะ แต่คณ ุ อิฐไม่ต้องทํางานหรื อคะ” เธอยังไม่ร้ ู เวลาหยุดงาน
ของอภินันท์ เลย เพราะดูเหมือนว่าเขาจะเข้ าร้ านไม่เป็ นเวลา แต่จะ
เน้ นช่วงเย็นไปถึงกลางดึกแทบทุกวัน
หลายคืนที่ผ่านมา หลังจากอาการของคนป่ วยดีขึ ้น อภินนั ท์ก็
กลับไปทํางานตอนกลางคืน โดยจ้ างพยาบาลพิ เศษมาเฝ้าลูกสาว

~ 343 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ธันย์ ชนกมาเยี่ยมทุกวัน ช่วงเช้ าบ้ างบ่ายบ้ าง บางวันก็อยู่จนถึงคํ่า

และออกไปพร้ อมอภินันท์ เป็ นอยู่เช่นนันจนคนในโรงพยาบาลหลาย
้
คนคิดไปในทางเดียวกันหมดแล้ วว่าสองคนนี ้ต้ องมีอะไรกันแน่ๆ
“วันหยุดของผมพอดีครับ สัปดาห์หนึ่งได้ หยุดหนึ่งวัน ผมเลย
เลือกหยุดวันอาทิตย์ จะได้ มีเวลาอยู่กับลูกแบบเต็มๆ วัน แต่จริ งๆ ก็
ต้ องแวะเข้ าไปดูทุกวันแหละครั บ บางที มี เ รื่ องด่ว นก็ต้องพาลูกไป
ด้ วย”
“โห พี่ต้านี่เขี ้ยวจริ งๆ”
“เปล่าหรอกครับคุณเตย งานบริ การแบบนี ้ ต้ องเปิ ดร้ านทุกวัน
แล้ วงานของผมก็เปลี่ยนเวรกับใครไม่ได้ ด้วย”
“อย่างนีต้ ้ องหาคนช่วยที่พอไว้ ใจได้ นะคะ เกิดเรื่ องฉุกละหุก
ขึ ้นมาแบบนี ้อีกจะทําไง”
“คุณ ธานิ น ทร์ ก็ ห าๆ อยู่ค รั บ แต่ ค งยั ง ไม่ มี ค นเหมาะสม”
อภินนั ท์มองหน้ าหญิงสาวที่กําลังครุ่ นคิดหนักแล้ วเกิดนึกอะไรขึ ้นมา
ได้ “คุณเตยอยากลองมาทําดูไหมล่ะครับ เผื่อจะชอบ”
“เอ่อ...” ธันย์ ชนกอํ ้าอึ ้ง กลัวจะหลุดอาการดีใจจนออกนอก
หน้ าเกินไป “เอาไว้ เตยถามพี่ต้าก่อนล่ะกันนะคะ ไม่ได้ เรี ยนมาทางนี ้
กลัวจะทําไม่ได้ ”
“ผมเองก็ไม่ได้ เรี ยนมาทางนี น้ ะครับ ของแบบนี ้มันอยู่ที่ความ
ตัง้ ใจและการเรี ยนรู้ มากกว่า ลองคุยดูนะครั บ เผื่อจะได้ มาทํ างาน

~ 344 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ด้ วยกัน”
อะไรบางอย่างในคําพูดนันบวกกั ้ บแววตาที่มองสบกัน ทําให้
สองหนุ่ม สาวตกอยู่ในความเงียบกันไปพักใหญ่ ก่อนเสียงหวานๆ
ของคนบนเตียงจะดังขึ ้น
“พี่เตยมาแล้ ว ซื ้อมาการองมาให้ หนมเค้ กหรื อเปล่าคะ”
“ซื ้อสิคะ มาค่ะคนเก่ง ลุกขึ ้นเข้ าห้ องนํา้ ล้ างหน้ าล้ างตาก่อน
แล้ วออกมากินขนมกัน”
ธันย์ชนกเข้ าไปรอรับเด็กหญิงลงจากเตียง โดยมีอภินนั ท์ขยับ
เข้ าไปเป็ นกองหนุนอยู่ด้านหลัง เด็กหญิงที่ยงั ใส่เผือกแขนขยับลงจาก
เตียงอย่างคล่องแคล่ว ตื่นเต้ นที่จะได้ กินขนมสุดโปรด
ตกคํ่ า อภิ นัน ท์ แ ละธั น ย์ ช นกบอกลาคนป่ วยที่ มี พ ยาบาล
พิเศษมาอยู่เป็ นเพื่อนแล้ ว บอกว่าจะไปทําธุระด้ วยกัน และจะมารับ
ขนมเค้ กออกจากโรงพยาบาลพรุ่ งนี ้เช้ า เด็กน้ อยเข้ าใจ เพราะชินกับ
คํ า ว่า ธุร ะหรื อ ทํ า งานของบิ ด ามานานแล้ ว สองหนุ่ม สาวแวะห้ า ง
สรรพสินค้ าใหญ่เพื่อ ซือ้ หาลูกโป่ งสีสวย มูลี่ สายรุ้ ง รวมทัง้ ดอกไม้
ตุ๊ก ตา ของขวัญ และขนมหวานหน้ า ตาสวยงามน่ า กิ น มากมาย
ช่วยกันจัดบรรยากาศบ้ านเช่าของอภินนั ท์ให้ ดมู ีชีวิตชีวาขึ ้น
“เรี ย บร้ อย” ธั น ย์ ช นกตบมื อ เอ่ ย ชมผลงานตั ว เองและผู้
ช่วยเหลือที่ลงมือทําตามไอเดียของเธอเสียเป็ นส่วนใหญ่
“คุณเตยนี่เก่งนะครับ อย่างนี ้ถ้ าได้ ไปช่วยดูเวลาที่ร้านต้ องจัด

~ 345 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

งานจัดสถานที่ไว้ บริ การแขกท่าจะเหมาะ” เอ่ยชมจากใจพลางยื่น

กระป๋ องนํ ้าอัดลมเย็นจัดที่เปิ ดแล้ วส่งให้
“ขอบคุณค่ะ เตยก็คิดๆ ทํ าๆ ไปเรื่ อย เอาความชอบเข้ าว่า
อาจจะไม่ถกู ใจคนอื่นก็ได้ ”
“แต่ต้องถูกใจขนมเค้ กแน่นอนครับ”
ธันย์ ชนกจิบนํา้ อัดลมรสซ่าพลางชํ าเลืองมองคนพูด อยาก
ถามจังว่าถูกใจน้ องขนมเค้ กคนเดียวหรื อไง อภินันท์มองแววตาของ
หญิงสาวแล้ วอมยิ ้มหัวเราะในลําคอ เอ่ยต่อราวกับรู้ใจ
“ถูกใจผมด้ วย มากๆ เลยครับ”
ชิ... ไม่ต้องมาปากหวานทําตาเจ้ าชู้ใส่ฉันนะนายก้ อนหิน...
ก้ อนหิ น เฉยๆ นี่ แหละ ก็ต อนนี เ้ ขาไม่ ค่อ ยทํ าตัว น่า โมโหให้ เธอนึก
อยากเรี ย กว่ า ก้ อ นหิ น โสโครกแล้ ว หลายวัน ที่ ไ ด้ เ ห็ น อภิ นั น ท์ ใ น
บทบาทคุณพ่อของลูกสาววัยแปดขวบที่โรงพยาบาล จากคนที่เคยทํา
ตัวนิ่งๆ เฉยๆ หรื อกวนประสาทให้ เธอโมโหบ่อยครัง้ เปลี่ยนเป็ นอบอุน่
อ่อนโยนทัง้ คําพูด กิริยาท่าทางและแววตา จนบางครั ง้ เธอยังแอบ
เผลอคิดว่า ถ้ าตัวเองเป็ นสาวน้ อยวัยแปดขวบก็คงจะรักคุณพ่อคนนี ้
ที่สดุ ในชีวิต
“คุณยังคิดจะกลับไปหาผู้หญิ งคนนัน้ ไหมคะ” ไม่ร้ ู อะไรทํ า
ให้ ธัน ย์ ชนกเอ่ยคํา ถามนัน้ ออกไป เสี ยงเธอค่อ นข้ า งแผ่ นเบาตาม
ความรู้ สึก แต่คนที่กําลังชื่นชมบรรยากาศสวยงามรอบตัวก็ได้ ยินชัด

~ 346 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

และหันมองอย่างกังขา
“คุณหมายถึงใคร” เขาจําได้ ว่าเธอเคยได้ ยินเขาคุยกับอินทิรา
แถมยังเคยบอกให้ เขาเลิกตอแยกิ๊กเก่า ตอนนี ้พอมีโอกาสก็พดู ถึงอีก
แสดงว่าเธอสนใจเรื่ องนี ้เอามากๆ
“ก็ จ ะใครซะอี ก ล่ ะ หรื อ ว่า มี ห ลายคน” คนถูก จับ พิ รุ ธ ด้ ว ย
สายตาพยายามทําหน้ าไม่ร้ ู ไม่ชี ้ ความจริ งก็ไม่อยากพูดเรื่ องนี ้ให้ เป็ น
ประเด็นโต้ เถียงกันอีก แต่เมื่อโอกาสอํานาย เมื่อได้ อยู่ด้วยกันสองต่อ
สองในที่รโหฐานก็อดคิดและอดหลุดปากออกไปไม่ได้
“ก็ไม่น้อยเท่าไหร่ ผมเลยไม่แน่ใจว่าคุณพูดถึงคนไหน”
ธันย์ ชนกเม้ มปากให้ คนทําหน้ าคิดหนักกับจํานวน ‘ไม่น้อย’
ของตน ก่อนตอบไปด้ วยนํ ้าเสียงประชดประชันเพราะเริ่ มฉุนขึ ้นมาอีก
แล้ ว
“ฉันพูดถึงคนที่เคยเป็ นเมียคุณ หรื อถ้ ามีเมียหลายคน ก็เอา
เฉพาะคนที่เป็ นแม่ของน้ องขนมเค้ กก็แล้ วกัน”
อภิ นัน ท์ ส่ า ยหน้ าถอนใจเฮื อ ก ตอบไปแบบไร้ อารมณ์ จ ะ
โต้ แย้ ง
“ผมเลิกสนใจ เลิกคิดถึงผู้หญิงคนนัน้ มานานมากแล้ ว ไม่เคย
มีความคิดที่จะกลับไปหาหรื อติดต่อเขาอีก”
“โกหก ไม่คิดจะกลับไปหา ไม่คิดจะติดต่อ แล้ วที่ฉันได้ ยินวัน
นันมั
้ นอะไร!”

~ 347 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“นี่ คุณพูดอะไรของคุณ คุณได้ ยินอะไร วันไหน” เมื่ อถูก

กล่าวหาว่าโกหกทังที ้ ่เขาพูดความจริ ง คนพยายามสงบเยือกเย็นก็เริ่ ม
อารมณ์กรุ่นๆ
“ก็ วัน ที่ คุณ คุย กับคุณ อิ น ทิ ราไง ที่ บ อกว่า พี่ เ ป็ นห่ วง พี่ ห วัง
ดีน่ะ”
“ก็แล้ วยังไง” อภินันท์เลิกคิ ้วย้ อนกลับ ก่อนจะเผยอปากค้ าง
เมื่อคิดอะไรขึ ้นมาได้ “นี่อย่าบอกนะว่า... คุณคิดว่าอินทิราเป็ นแม่ของ
ขนมเค้ ก”
“ก็แล้ วไม่ใช่เหรอ คุณกับเค้ าเป็ นแฟนกันมาก่อนนี่ ผู้หญิง คน
นันทิ
้ ้งคุณไปหาผู้ชายอื่นกี่คนต่อกี่คนแล้ ว ล่าสุดก็พี่ต้า คบกันไม่กี่วนั
ก็ยอมขึ ้นเตียงด้ วยง่ายๆ ไปล่องเรื อกันสองต่อสองตังสามสี ้ ่คืน แต่ขอ
โทษเถอะ กลับมาไม่ทันไรก็ถกู พี่ต้าเขี่ยทิ ้งซะงัน้ แสดงให้ เห็นว่าพี่ต้า
ฉลาด ดูผ้ หู ญิงเป็ น แค่คบเล่นๆ พอได้ สนุกด้ วยก็จบ เพราะรู้ ว่าผู้หญิง
อย่างนัน้ น่ะไม่มีค่าพอที่จะจริ งจังด้ วย ไม่เหมือนคุณที่ถูกเขาทิง้ แต่
กลับไม่เจ็บ ไม่จํา ยังคิดจะตามตอแย คิดจะให้ เขากลับมาหา...”
“หยุด! หยุดพูดเลยนะคุณเตย หยุดความคิดมัว่ ๆ ของคุณไว้
แค่นนเลย”
ั้
อภินันท์ ยกนิว้ ชีห้ น้ า เดือดดาลขึ ้นมาด้ วยถ้ อยคําที่ ทําให้ เขา
อึ ้งรับประทานอยู่หลายวินาที ลืมประเด็นเรื่ องที่ธันย์ชนกเข้ าใจผิดคิด
ว่าอินทิราเป็ นแม่ของขนมเค้ กไปเสียสนิท เพราะเรื่ องราวที่เกี่ยวกับ

~ 348 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อินทิราและธานินทร์ เป็ นอะไรที่เขาไม่เคยคิดว่าจะได้ ยิน ไม่คาดฝั นว่า

จะเกิดขึน้ ได้ จริ งๆ อินทิราไม่ใช่ผ้ หู ญิงที่จะทําอะไรแบบนัน้ เธอไม่มี
ทางยอมขึ ้นเตียงกับผู้ชายง่ายๆ แบบนันแน่ ้ นอน เขาไม่เชื่อ!
ธันย์ชนกเม้ มปากเน้ น เบิกตากว้ างด้ วยความเจ็บใจ เหมือน
เธอกําลังจะทําให้ นายก้ อนหินกลายร่ างเป็ นภูเขาไฟขึ ้นมาอีกแล้ ว แต่
เธอไม่กลัว ไหนๆ ก็พดู ไปแล้ วก็ต้องเคลียร์ ให้ ร้ ูเรื่ อง
“ความคิ ด ฉั น มั่ ว ตรงไหน ฉั น พู ด เรื่ อ งจริ ง ผู้ หญิ ง คนนั น้
ต่างหากที่มวั่ !”
“ผมบอกให้ หยุด ! เลิกใส่ร้ายผู้หญิ งที่ผ มรั กซะที คุณไม่เคย
รู้ จักเธอดีพอ อินทิราเป็ นผู้หญิ งที่ดีที่สุดในชี วิตของผม เธอสะอาด
บริ สทุ ธิ์ คุณไม่มีสิทธิ์มองเธอในแง่ร้าย ไม่มีสิทธิ์เอามาตรฐานตัวเอง
ไปตีคา่ คนอื่น”
“นี่คณ
ุ ไม่เชื่อฉันเหรอ” ธันย์ชนกลดท่าทีเกรี ย้ วกราดลงทันทีที่
ได้ ยินถ้ อยคําบาดใจ ‘เลิกใส่ร้ายผู้หญิงที่ผมรัก’
“ไม่เชื่อ ไม่มีวนั เชื่อด้ วย” ถ้ อยคํานัน้ หนักแน่นจนคนฟั งหัวใจ
ไหวยวบ
“คุณหลงเขามากขนาดเชียวเหรอ” เสียงเธอเริ่ มสัน่ แต่ยงั กัด
ฟั นถามไป
“ไม่ ไ ด้ ห ลง แต่ผ มรั ก ผมรั ก อิ น เป็ นรั ก บริ สุท ธิ์ ที่ จ ะไม่ มี วัน
เปลี่ยนแปลง”

~ 349 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ธันย์ชนกพยักหน้ าเพียงนิดก็แหงนขึ ้นมองเพดาน กะพริ บตา

หลายครัง้ เพื่อสัง่ ห้ ามหยาดนํ ้าที่เอ่อท้ นให้ ไหลย้ อนกลับ สูดลมหายใจ
เข้ าปอดช้ าๆ ก่อนข่มใจเอ่ยถ้ อยคําทิง้ ท้ าย บอกตัวเองว่าหลังจากนี ้
เธอจะไม่ขอยุ่งวุน่ วายกับชีวิตของผู้ชายคนนี ้อีกแล้ ว
“ฉันเข้ าใจ ความรั กไม่ใช่สิ่งที่จะบังคับฝื นใจกันได้ ง่ายๆ ถ้ า
หัวใจคุณยังรักผู้หญิงคนนัน้ และยังรอให้ เขากลับมาหาคุณกับลูก ฉัน
ก็ขอให้ ครอบครัวของคุณได้ กลับมาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขอีกครัง้
ก็แล้ วกัน”
อภินันท์ ได้ แต่ส่ายหน้ า กัดฟั น นิ่งเงียบ ความรู้ สึ กอึดอัดคับ
แน่นในอกทําให้ เขาพูดอะไรไม่ออก คิดไม่ออกว่าควรพูดอย่างไรใน
เวลานี ้ และธันย์ชนกก็ไม่ให้ เวลาเขาได้ ทําอะไรเลย เธอหันหลังจาก
เขาไปก่อนจะพูดจบด้ วยซํ ้า

เช้ าวันรุ่ งขึน้ อภินันท์ พยายามโทรศัพท์หาธันย์ ชนก เพราะ

เขากับเธอนัดกันไว้ ก่อนแล้ วว่าจะไปรับขนมเค้ กกลับบ้ านด้ วยกัน แม้
ไม่แน่ใจว่าเธอจะยังอยากทําแบบนัน้ อยู่อีกไหมแต่เขาก็อยากโทรหา
เธอ...
เสี ย งรอสายดัง อยู่ น านจนตัด ไปเอง หญิ ง สาวไม่ ย อมรั บ
โทรศัพท์ของเขาก็น่าจะหมายความว่าเธอล้ มเลิกความตังใจเดิ ้ มไป
แล้ ว ชายหนุ่ม เดิ น ทางมาโรงพยาบาลด้ ว ยความรู้ สึก วูบโหวง แต่

~ 350 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เหมื อนมี อะไรบางอย่างมากดทับหน้ าอกให้ หนักอึง้ อยู่ตลอดเวลา

ต้ องพยายามปรับสีหน้ าและเตรี ยมตัวยิ ้มก่อนเปิ ดประตูเข้ าไปหาลูก
สาว
“คุณพ่อมาช้ าจัง พี่เตยเพิ่งกลับไปตะกี ้เองค่ะ”
“อ้ าวเหรอ” อภินนั ท์แทบจะหันหลังกลับวิ่งออกไปตามหาคน
ที่เพิ่งจะกลับออกไปเมื่ อกีต้ ามคําบอกของลูกสาว แต่ก็ชะงักเท้ าไว้
เพราะคิดได้ วา่ ถ้ าจะเจอ เธอกับเขาก็น่าจะสวนทางกันแล้ วเมื่อครู่
“ค่ะ พี่เตยบอกว่ารี บไปธุระ เลยเอาของขวัญมาให้ หนมเค้ ก
ก่อน คุณพ่อดูสิคะ สวยไหม”
สิ่งที่อยู่ในมื อเด็กหญิ งคือชุดเครื่ องประดับคริ ส ตัล สีร้ ุ งแสน
สวย ทังสร้
้ อยคอ สร้ อยข้ อมือและแหวน ของขวัญที่ธันย์ชนกบอกเขา
ว่าตัง้ ใจร้ อยให้ ขนมเค้ กด้ วยตัวเองและจะมอบให้ เป็ นของขวัญตอน
กลับถึงบ้ าน แต่นี่เธอเอามาให้ ที่โรงพยาบาลก็แสดงว่าจะไม่ทําตามที่
ตังใจไว้
้ แต่แรกแล้ ว
“แล้ วพี่เตยบอกอะไรอีกหรื อเปล่าครับ”
“อืม...” หนูน้อยทําท่านึก “ก็ไม่ได้ บอกอะไรแล้ วนะคะ”
“ไม่ได้ บอกเหรอว่าจะมาหาขนมเค้ กอีกเมื่อไหร่ ”
สาวน้ อยส่ายหน้ าขมวดคิ ้วหมับ “ไม่ได้ บอกค่ะ แต่เดี๋ยวพี่เตย
ก็คงมามัง่ คะ คงไปธุระไม่นาน ก็เคยบอกหนมเค้ กไว้ ว่าจะมารับหนม
เค้ กกลับบ้ านพร้ อมกับคุณพ่อวันนีไ้ งคะ แล้ วหนมเค้ กจะได้ ออกจาก

~ 351 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

โรง’บาลกี่โมงคะคุณพ่อ พี่เตยจะกลับมาทันไหม รอพี่เตยด้ วยนะคะ”

“เอ่อ... พ่อก็ไม่แน่ใจ ไว้ พ่อจะโทรถามพี่เตยอีกทีก็แล้ วกันนะ”
ขนมเค้ กสงสัยว่าพี่เตยจะกลับมาทันไหม บอกให้ เขารอ แต่
เขาสงสัยว่า ต้ องรอนานเท่าไหร่ เธอถึงจะกลับมา และจะกลับมาอีก
หรื อเปล่า
“ค่ะ ให้ พี่เตยมาให้ ได้ นะคะ หนมเค้ กชอบพี่เตย”
“จ้ ะลูก”
คนเป็ นพ่ อ ได้ แ ต่ รั บ คํ า ไปด้ ว ยความหนัก ใจ คิ ด ว่า อี ก ไม่ กี่
ชัว่ โมงข้ างหน้ าเขาคงต้ องหาทางแก้ ไขสถานการณ์ อธิบายให้ ลกู สาว
เสียความรู้ สึกน้ อยที่สุด เพราะเชื่อเหลือเกิ นว่าวันนีแ้ ละอาจจะอีก
หลายๆ วันถัดไป ธันย์ชนกคงไม่กลับมาหาเขากับลูกอีกแล้ ว

~ 352 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

21
ทาไปเพื่ออะไร

ตลอดเวลาเกือบหนึ่งเดือนที่ผ่านไป ในขณะที่ธานินทร์ ก
ลับไปใช้ ชีวิตตามปกติ ทํางาน เข้ าสังคม ออกงานเลีย้ ง ควงผู้หญิ ง
รายใหม่เพื่อสร้ างข่าวให้ คนทัว่ เมืองรู้วา่ เขาเลิกกับอินทิราอย่างสิ ้นเชิง
แล้ ว หญิงสาวที่ตกเป็ นฝ่ ายถูกเพลย์บอยชื่อดังสลัดรักก็เก็บตัวเงียบ
ก้ ม หน้ า ก้ ม ตาทํ า งานเพื่ อ ให้ ตัว เองไม่ มี เ วลาว่ า งมากพอสํ า หรั บ
ความคิดฟุ้งซ่าน และหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ ากับคนในสังคมให้ มาก
ที่สดุ
อินทิราบอกความจริ งกับมารดาและศศิวิมล ยอมรับว่าเธอถูก
ผู้ชายทิง้ ผู้หญิ งอย่างเธอไม่มีความสามารถมากพอที่จะหยุดความ
เจ้ าชู้ของเพลย์บอยพันล้ านอย่าง ‘ต้ า วราเวศ’ ได้ ตอนนี ้เธอขอเวลา
ทําใจเพื่อก้ าวผ่านความเศร้ าไปเป็ นอินทิราคนใหม่อีกครัง้
‘อิ นขอโทษสาหรับทุกเรื ่ องที ่คุณคิ ดว่าอิ นผิ ด อิ นยอมรับผิ ด
แต่ไ ม่ นึ กเสี ย ใจเลยที ่ท าทุกอย่ า งลงไปเพื ่อให้เ ราได้รู้ จัก กัน อิ นไม่

~ 353 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เสี ยใจที ่ได้มอบหัวใจและร่ างกายให้คุณ ก็แค่เสี ยดายที ่เรามี เวลาอยู่

ด้วยกันไม่มาก แต่ช่วงเวลานัน้ อิ นก็มีความสุขที ่สดุ ขอบคุณนะคะ ที ่
ทาให้อินรู้สึกว่าตัวเองเป็ นนางฟ้ าสักครั้งหนึ่งในชี วิต ขอบคุณสาหรับ
ทุกสิ่ งทุกอย่าง… ลาก่อนค่ะ’
นั่ น คื อ ข้ อความที่ ย าวที่ สุ ด ที่ อิ น ทิ ร าตั ด สิ น ใจพิ ม พ์ ส่ ง ให้
ธานินทร์ ทางไลน์ ตังใจจะให้
้ เป็ นข้ อความสุดท้ าย เพราะหลังจากส่ง
เสร็จเธอก็ลบตัวเองออกจากระบบ ตัดช่องทางติดต่อผู้คนจํานวนหนึ่ง
ออกไปจากชีวิต ปล่อยตัวเองให้ จมอยู่กบั งานและความเงียบ
“แกอธิบายอะไรฉันหน่อยสิอิน ทําไมเรื่ องถึงกลายเป็ นแบบนี ้
หรื อว่าคุณต้ าเขาจับได้ วา่ แกวางแผนจับเขา”
เมื่อรู้ ว่าอินทิราลบไลน์ทิ ้ง ศศิวิมลก็คิดว่าต้ องมีเรื่ องใหญ่เกิด
ขึน้ กับ เพื่ อ นแน่ ๆ วัน นี จ้ ึ ง เดิ น ทางมาหา ตัง้ ใจจะมานอนค้ า งด้ ว ย
เพราะรู้วา่ วศินหายออกไปจากบ้ านหลายวันแล้ ว
“ใช่ เขาโกรธ”
“เขารู้ได้ ไงอ่ะ”
“ก็ไลน์ที่ฉนั คุยกับแกไง”
“โอ๊ ยตาย นี่แสดงว่าแกไม่ได้ ลบ ไม่ได้ ทําลายหลักฐานอะไรใน
โทรศัพ ท์ ก่ อ นจะไปอยู่กับ เขาสองต่ อ สองเลยเหรอ โธ่ เพื่ อ นฉั น ”
ศศิวิมลยกมือตบหน้ าผากให้ เรื่ องที่เคยคิดว่าไม่จําเป็ นต้ องบอกเพื่อน
ก็น่าจะรู้ แต่ที่ไหนได้ อินทิราใสซื่อจริ งใจเกินไปจนลืมนึกว่าเรื่ องบาง

~ 354 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เรื่ องควรปิ ดบังอําพราง พอเกิดปั ญหาก็แก้ ด้วยการลบทิ ้งทังระบบซะ ้

งัน้
“ก็ฉนั ไม่ทนั คิด ช่างมันเถอะ ไหนๆ ก็ผ่านไปแล้ ว คิดซะว่าเป็ น
แค่คนคนหนึง่ ที่ผ่านมาแล้ วก็ผ่านไป”
อิน ทิ ราไหวไหล่เ พี ย งนิ ด ก่ อนถอนใจยาว ศศิวิ ม ลก็ ถ อนใจ
เฮือก เข้ าใจและเห็นใจเพื่อน แต่ก็อดเสียดายแทนไม่ได้ ในความคิด
ของศศิวิมลเห็นว่าธานินทร์ กับอินทิราเป็ นคู่ที่เหมาะสมกับทุกด้ าน
เคยคิดว่าความสวยความฉลาดและนิสัยใจคอของอินทิราจะทําให้
ผู้ชายสักคนหลงรั ก ได้ ไม่ ยาก แต่เธอคงประเมิ นรสนิ ยมของผู้ชาย
อย่าง ธานินทร์ วราเวศกุล ผิดไป ผู้ชายคนนันอาจไม่ ้ มีสมองคิดเรื่ อง
อื่นใดกับผู้หญิงนอกจากเรื่ องอย่างว่าเลยก็ได้
“แล้ วแกกับเขา เอ่อ... มีไรกันหรื อยังอ่ะ”
“...” อินทิรานิ่งไปอึดใจก่อนจะพยักหน้ าหนึ่งครัง้ โกหกเพื่อน
ไปก็ไม่มีประโยชน์ เพราะขนาดมารดายังรู้ คนทังเมื ้ องก็พอจะเดาได้
แล้ วจําเป็ นหรื อที่เธอต้ องปิ ดบังเพื่อนสนิทคนเดียวที่ไว้ ใจที่สดุ
“อิน ฉันขอโทษนะ ที่ยยุ งส่งเสริ มให้ แกทําเรื่ องบ้ าๆ เนี่ย ” คน
รู้ สึกผิดอดเศร้ าใจไม่ได้ พอเรื่ องลงเอยแบบนีเ้ ธอก็เหมือนคนที่ผลัก
เพื่อนลงหลุมดํา เพราะลําพังตัวอินทิราคงไม่มีความคิดที่จะทําอะไร
แผลงๆ อย่างนัน้ แต่ที่เธอแนะนําไปก็เพราะค่อนข้ างมัน่ ใจว่าเรื่ องจะ
ลงเอยด้ วยดี ไม่นกึ เลยว่าจะกลายเป็ นแบบนี ้

~ 355 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“แกไม่ ผิ ด หรอกหมวย อย่ า โทษตัว เองเลย ฉั น ต่ า งหากที่

ตัด สิ น ใจทํ า ทุ ก อย่ า งด้ ว ยตัว เอง ฉั น ยอมเขาเอง ดี ใ จด้ ว ยซํ า้ ที่ มี
ช่วงเวลาแบบนัน้ เกิดขึน้ ในชีวิต คุณต้ าเขาเป็ นผู้ชายที่... ผู้หญิ งคน
ไหนได้ อยู่ใกล้ ก็ต้อง... หลงรัก”
“เฮ้ ย! งันแสดงว่
้ าแกก็หลงรักเขาแล้ วเหรอ”
เมื่อหลุดปากไปตามอารมณ์ อ่อนไหว อินทิราก็พยักหน้ ารั บ
อย่างคนที่กล้ าเผชิญหน้ ากับความจริ ง
“มันเกิดขึ ้นเมื่อไหร่ฉนั ก็ไม่ร้ ู แต่ตอนนี ้ฉันไม่เสียดายตัวเองเลย
นะหมวย ไม่เสียดายวันเวลาที่ได้ อยู่กับเขา แต่ฉันเสียใจที่ทําให้ คุณ
ต้ าเขาเสียความรู้สกึ เสียใจที่ทําให้ เขาเชื่อใจฉันไม่ได้ ”
“แล้ วแกบอกเขาหรื อเปล่าว่ารักเขา”
“บอก อธิบายทุกอย่าง ขอโทษที่เคยคิดจะจับเขา แต่ทําไงได้
ในเมื่อเขาไม่เชื่อ... ไม่สิ เขาบอกว่าเขาเชื่อว่าฉันรักเขานะ แต่... เขา
ไม่ซึ ้ง”
ศศิวิมลไหล่ตก คอตก สภาพเหมือนคนหมดอาลัยตายอยาก
ของเพื่อนทําให้ สมองเธออ่อนล้ าตามไปด้ วย คิดไม่ออกบอกไม่ถูก รู้
แต่วา่ เธอเองก็เสียใจที่มีสว่ นผลักดันให้ เพื่อนต้ องตกอยู่ในสภาพนี ้
“แล้ วแกคิดจะสู้ตอ่ ไหม”
“สู้เหรอ”
“อืม... สู้ เพื่อให้ คณ
ุ ต้ าเขาซาบซึ ้งกับความรักของแกไง”

~ 356 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อินทิราส่ายหน้ าทันที อยากจะขําความคิดเพื่อนแต่ขําไม่ออก

“ฉันยอมแพ้ ดีกว่า สู้ไปก็เท่านัน” ้
“ทําไมล่ะ ถ้ ารักเขาจริ งๆ ก็น่าจะลองดูนะ ตื ้อเท่านัน้ ที่ครอง
โลกไงอิน”
“แกจะให้ ฉนั ไปวิ่งไล่จบั เขาเหรอ ยิ่งตามก็ยิ่งเหนื่อย ยิ่งเหนื่อย
ก็ยิ่งหมดแรง อีกอย่าง ฉันเชื่อว่าคุณต้ าเขาไม่แคร์ ฉันเหมือนที่ไม่เคย
แคร์ ผ้ หู ญิงคนไหน นี่ถ้าแค่เขาเข้ าใจผิดแล้ วแคร์ ฉันสักนิด ฉันคงมีแรง
ฮึดสู้ แต่ในเมื่อเขาต้ องการให้ จบและจากกันด้ วยดี ฉันก็ไม่มีอะไรจะ
แย้ งเขาอีกแล้ ว เขาไม่แคร์ ไม่สน แล้ วฉันจะสนไปเพื่ออะไร นึกถึงตอน
เกิดเรื่ องพี่อิฐสิ ฉันก็แค่เสียใจ ร้ องไห้ สกั สองสามวัน แล้ วมันก็ผ่านไป
ทุกคนต้ องมีชีวิตอยู่และก้ าวต่อไปให้ ได้ ตอนนีเ้ รื่ องของคุณต้ าก็ผ่าน
ไปแล้ ว ก็แค่ไม่มีเขาอยู่ในชีวิตอีกต่อไปแล้ ว แต่ฉันยังมีแม่ มีพี่วิน มี
แก มีงานที่ต้องทํา มีอะไรอีกหลายอย่างที่ต้องรับผิดชอบ นี่แหละ สิ่ง
ที่เป็ นชีวิตของฉันจริ งๆ”
“เฮ้ อ... ถ้ าแกคิดได้ แบบนี ้ฉันก็ไม่อยากจะแย้ งอะไรแล้ ว” ทังที
้ ่
ฟั งออกว่าเพื่อนพูดเหมือนคนหมดอาลัยตายอยากมากกว่าจะคิดได้
แบบนัน้ จริ งๆ แต่เธอก็ไม่ร้ ู จะพูดอะไรแล้ ว “เออ...แล้ วเรื่ องพี่วินนี่จะ
ทํายังไงต่อ”
ศศิวิมลลองเปลี่ยนเรื่ อง ถ้ าอินทิราพยายามจะคิดให้ ได้ แบบ
นันเธอก็
้ ได้ แต่หวังว่าสักวันอาการซึมเศร้ าของเพื่อนจะหายไป เพราะ

~ 357 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ตอนเกิ ด เรื่ อ งอภิ นัน ท์ อิ น ทิ ร าก็ ร้ องไห้ ครํ่ า ครวญแค่ วัน สองวัน ก็
กลับมาเข้ มแข็งได้ อีกครัง้ แม้ จะเคยเห็นเพื่อนทําหน้ าเศร้ าและเหม่อ
ลอยบ่อยๆ แต่ก็ไม่นาน ครั ง้ นีก้ ็คงจะเป็ นแบบนัน้ แต่จะนานกว่าแค่
ไหนต้ องรอดู เพราะนี่ก็เกือบเดือนมาแล้ ว อาการของอินทิ ร ายังไม่
เรี ยกว่ า ดี ขึ น้ เลย มี แ ต่ จ ะซึ ม เศร้ าลงเรื่ อยๆ อาจเพราะระดั บ
ความสัมพันธ์ ที่อินทิรามอบให้ ธานินทร์ นัน้ ต่างจากที่เคยให้ อภินันท์
โดยสิ ้นเชิง ไม่ร้ ู ว่าต้ องใช้ เวลานานเท่าไหร่ กว่าเพื่อนจะทําใจได้ อย่าง
ปากว่าจริ งๆ
“ฉันกับแม่กําลังหาวิธีส่งพี่วินไปบําบัด ต้ องรอจังหวะดีๆ กะ
ว่าพี่วินกลับมาคราวนี ้จะลองคุยดู ถ้ าคุยไม่ได้ ก็คงต้ องหาวิธีอื่น”
ตอนนีม้ ารดาเชื่อแล้ วว่าวศินติดยาและเล่นการพนัน และยัง
บอกเรื่ องบางเรื่ องที่อินทิราได้ แต่นิ่งรับฟั ง ไม่คิดแม้ แต่จะซักถามหรื อ
ต่อว่า แม้ จะเสียใจมากแต่ก็เคยคิดไว้ แล้ วว่าสักวันเรื่ องอาจกลายเป็ น
แบบนี ้... บ้ านและที่ดิน สมบัติชิ ้นใหญ่ที่พ่อยกให้ แม่ได้ กลายเป็ นของ
วศินไปสักพักใหญ่แล้ ว และเธอไม่เชื่อเด็ดขาดว่าวศินจะเก็บรักษามัน
ไว้ ได้ อย่างที่ให้ สญั ญากับแม่ แต่อย่างน้ อยตอนนี ้แม่ก็เชื่อเธอ และเห็น
ด้ วยที่จะส่งวศินไปบําบัด อินทิราคิดจะว่าจ้ างนักสืบตามหาตั วพี่ชาย
แต่ก็กลัวอีกฝ่ ายจะรู้ตวั จนยิ่งเตลิดไปกันใหญ่ ตอนนี ้ก็ได้ แต่หวังว่าถ้ า
เงินสดหมดมือเมื่อไหร่ วศินก็จะกลับมาเหมือนเช่นทุกครัง้
“แล้ วเสี่ยวุฒิละ่ เขายังมาก่อกวนแกอีกไหม”

~ 358 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ก็มีโทรมานะ แต่ฉนั ไม่เคยรับ ไม่อยากสนใจ”

“งันฉั
้ นว่าเขาไม่หยุดง่ายๆ หรอก แกก็ต้องระวังตัวไว้ ด้วยนะ
อิน คนพวกนี ้ พอเข้ าตาจนมักจะทํ า เรื่ อ งที่ เ ราคาดไม่ถึง เสมอ ยิ่ ง
ตอนนี ้เสี่ยวุฒิคงรู้วา่ แกเลิกกับคุณต้ าแล้ ว อาจจะกําลังคิดทําอะไรอยู่
ก็ได้ ”
“ฉันก็กลัว แต่ใจหนึ่งก็คิดว่าเขาคงไม่อาการหนักขนาดนันมั ้ ง้
ผู้หญิงอื่นเยอะแยะไป” อีกอย่าง เสี่ยวุฒิพงษ์ น่าจะเดาได้ ว่าเธอกับ
ธานินทร์ มีอะไรกันแล้ ว ไม่น่าที่จะสนใจเธอมากมายเหมือนก่อนอีก
“ก็ไม่แน่ บางทีผ้ ชู ายก็ทําเพื่ออยากเอาชนะ ยิ่งเราหนีเขายิ่ง
อยากล่า ตราบใดที่เขายังไม่ได้ ในสิ่งที่ต้องการ ไม่ค่อยมีใครยอมหยุด
ง่ายๆ หรอก”
อินทิราก้ มหน้ ายิ ้มให้ ตวั เองเศร้ าๆ เมื่อคําพูดของศศิวิมลแทง
ใจดํ า เข้ าอย่ า งจั ง เธอไม่ ไ ด้ คิ ด ถึ ง เรื่ อ งเสี่ ย วุฒิ พ งษ์ แต่ จํ า ได้ ว่ า
ธานินทร์ ก็เคยพูดอะไรคล้ ายๆ แบบนี ้ เขาทําทุกอย่างเพื่อจะเอาชนะ
เธอ ล่าเพื่อให้ ได้ เธอไปอยู่ในอ้ อมแขน ครัน้ พอได้ สมใจ พอชนะ พอ
หมดสนุก ก็ถงึ เวลาทิ ้งของเก่าไปหาใหม่
“อิน... ลุกขึ ้น แต่งตัวสวยๆ ออกไปเที่ยวกัน” เมื่อเห็นเพื่อนนิ่ง
เงียบไปนาน ศศิวิมลก็ได้ ความคิดใหม่
“ไปไหน สองทุ่มกว่าแล้ วนะ!”
“เถอะน่า นี่มนั คืนวันศุกร์ นะ ต้ องสนุกกับชีวิตให้ เต็มที่สิ”

~ 359 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ฉันไม่มีอารมณ์สนุกนะหมวย”
“มีหน่อยเถอะน่า เชื่อฉัน ลุกขึ ้นๆๆ ไปหาไรสนุกๆ ทํากัน”
“ทําอะไรเล่า” พอเพื่อนยิ่งยุ จากที่ไม่มีอารมณ์ก็เริ่ มอารมณ์
ขึ ้น
“ก็แกว่าเขาไม่แคร์ แกใช่ไหม งันแกต้
้ องทําให้ คณ
ุ ต้ าเห็นว่าแก
ก็ไม่แคร์ เขาเหมือนกัน”
“เพื่ออะไรล่ะหมวย” อินทิราแทบจะท้ าวสะเอวถามเพื่อน
“ไม่ ต้องคิดแล้ ว ว่าทํ าไปเพื่ ออะไร แค่รอดูว่าทํ าแล้ วจะเกิ ด
อะไรขึ ้นบ้ างก็พอ”

ก าปั ้ น หนั ก ๆ ทุ บ ลงบนพวงมาลั ย รถ ก่ อ นเสี ย งเข้ ม จะ

กรอกใส่โทรศัพท์กลับไป
“ขอบใจ คืนนี ้ไม่ต้องตามแล้ ว ที่เหลือผมจัดการเอง”
ธานินทร์ วางสายจากนักสืบที่เขาว่าจ้ างให้ เฝ้าติดตามความ
เคลื่อนไหวของอินทิราตังแต่ ้ วนั ที่เธอก้ าวออกจากโรงแรมของเขาหลัง
รับเช็คเงินสดหนึ่งแสนบาท สิ่งที่ได้ รับรู้ เมื่อครู่ ทําให้ ตดั สินใจเปลี่ยน
เส้ นทางจากกลับบ้ านไปยังเดอะคิสคลับ สถานที่ที่อินทิรากับเพื่อนผู้
สมรู้ร่วมคิดของเธอเพิ่งย่างเท้ าเข้ าไป
ตลอดเวลาที่ผ่านมาธานินทร์ รับรู้ความเคลื่อนไหวของอินทิรา
ทุกอย่าง รู้ ว่าเธอเอาเงินที่ เขาให้ ไปทําอะไร รู้ ว่าเธอเก็บตัวเงียบ งด

~ 360 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ออกงานสังคม ขลุกอยู่แต่ที่ร้านกับที่บ้าน แต่งตัวธรรมดา หน้ าเศร้ า

และเผลอเหม่อลอยบ่อยๆ อินทิราทําตัวเหมือนคนอกหักทุกประการ
แต่วนั นี ้นึกอะไรขึ ้นมาถึงได้ แต่งตัวสวยออกจากบ้ านกลางดึก หรื อว่า
เธอหายเฮริ ท์แล้ ว ไม่แคร์ แล้ วที่ไม่มีเขา!
เลิกกันยังไม่ถึงเดือน อินทิราออกเที่ยวกลางคืนแถมยังเลือก
สถานที่ที่แฟนเก่าของเธอทํางานอยู่ ทําแบบนี ้หมายความว่าอย่างไร
แล้ วยังข้ อความยาวเหยียดที่เธอส่งมาเมื่อเช้ านันอี ้ ก จะให้ เขาตีความ
ไปแบบไหน เขียนมาได้ ยังไงว่า ‘ลาก่อน’ ก็เขาเคยบอกเธอแล้ วไงว่า
จะไม่มีวนั ‘ลาขาด’ หรื อว่าอินทิราต้ องการส่งสัญญาณบอกเขาว่าเธอ
พร้ อมจะเริ่ มต้ นใหม่กบั ผู้ชายคนใหม่แล้ ว ! ถ้ าเป็ นแบบนัน้ เขาก็ต้อง
บอกให้ เธอได้ ฟังชัดๆ สักครัง้ ว่า ไม่มีวนั !!
“คุณอิฐอยู่ไหน” เมื่อย่างเท้ าเข้ ามาในคลับก็ถามถึงบุคคลต้ อง
สงสัยทันที
“เมื่อกีเ้ ห็นอยู่ทางโน้ นค่ะ คุณธานินทร์ นั่งคุยกับแขกอยู่ค่ะ ”
สาวเสิร์ฟชุดหวิวชีไ้ ปด้ านใน ก่อนอาสา “คุณธานินทร์ จะไปรอที่โต๊ ะ
ไหนดีคะ เดี๋ยวหนูไปเรี ยกคุณอิฐมาให้ ”
“ไม่เป็ นไร ไปเถอะ” พยักหน้ าบอกแล้ วก้ าวตรงไปตามทางที่
สาวเสิร์ฟชี ้บอก
โซนหนึ่งของคลับเน้ นการตกแต่งเรี ยบหรู พื ้นผนังเพดานเป็ น
โทนสีเข้ มร้ อนแรง มีแสงสว่างหลายสีส่องผ่านแท่งอะคริ ลิคหลากสี

~ 361 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ทรงกระบอกที่ผดุ ขึ ้นมาจากพื ้นบ้ าง ผนังบ้ าง เพดานบ้ างเพื่อกันพื

้ ้นที่
แต่ละโต๊ ะออกจากกัน แต่สภาพโดยรวมก็ยงั โล่งตาแบบค่อนข้ างเป็ น
ส่วนตัว เหมาะสําหรับกลุ่มเพื่อนฝูงหรื อคู่รักที่ต้องการพักผ่อนหย่อน
ใจ ละเลียดอาหารอร่ อยและเครื่ องดื่มเลิศรสเคล้ าเสียงเพลงสากล
นุ่มหู
ธานินทร์ กวาดตามองหาเป้าหมายอยู่พักใหญ่กว่าจะได้ เห็น
ภาพที่ทําให้ ต้องขบกรามแน่นขึ ้นกว่าเดิม สองหญิงหนึ่งชายนัง่ พูดคุย
กันอย่างสนิทสนมแต่ไม่เชิงสนุกสนาน เหมือนคุยเรื่ องน่าหนักใจหรื อ
ปั ญหาหัวใจอะไรประมาณนัน้
มือหนาคว้ าสมาร์ ตโฟนขึ ้นมากดหมายเลขที่ตงใจไว้ั้ ว่าจะไม่
โทรหาก่อนเวลาหนึ่งเดือน แต่วนั นีท้ นไม่ไหวแล้ ว นิว้ มือกดโทรออก
ตาก็จบั จ้ องปฏิกิริยาของคนที่คว้ าโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ าสะพาย
ใบเล็กที่วางอยู่บนตัก เธอมองหน้ าจออยู่อดึ ใจก็ขอตัวลุกจากโต๊ ะ เดิน
ไปหามุมสงบชิดผนังฝั่ งหนึ่งที่ยังอยู่ในสายตาเขา แต่ห่างจากจุดเดิม
พอสมควร
“มี อะไรคะ” เสียงแผ่วรั บสายเกื อ บไม่ ได้ ยิน ดีที่ เสียงเพลง
ภายในห้ องนี ้ไม่ดงั มากและเป็ นเพลงช้ าฟั งสบายหู
“อยู่ที่ไหน ทําอะไร กับใคร”
อินทิราขมวดคิ ้วเผยอปากให้ กับคําถามชุดใหญ่ที่จบั อารมณ์
หงุดหงิดได้ นี่ มันเรื่ องอะไร โทรมาหาครั ง้ แรกก็หงุดหงิดใส่ เลิกกัน

~ 362 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แล้ วไม่ใช่หรื อ ไม่แคร์ กนั แล้ วนี่ แล้ ว...

“ถามทําไมคะ เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้ องกันแล้ วไม่ใช่เหรอ”
“ฮึ คราวก่อนคุณความจําดีนะ แต่ทําไมคราวนีล้ ืมง่ายซะงัน้
จําไม่ได้ เหรอที่ผมเคยบอกว่าถ้ าผมอยากเมื่อไหร่ จะโทรเรี ยกให้ ม า
นอนด้ วย”
ตรงเสียยิ่งกว่าไม้ บรรทัด คนฟั งไม่จําเป็ นต้ องย้ อนถามหรื อ
แกล้ งทําว่าไม่เข้ าใจ และเพราะเข้ าใจจึงรู้ สกึ เจ็บใจจนแทบเปล่งเสียง
ออกมาไม่ไหว แต่ก็พยายามกัดฟั นเอ่ยออกไป
“แล้ วไงคะ จะโทรมาบอกว่าคืนนี ้คุณอยากแล้ วงันเหรอ” ้
ทํ า ไมเธอจะจํ า ไม่ ไ ด้ ว่ า ตอนนี ธ้ านิ น ทร์ จั ด เธอไว้ ในกลุ่ ม
เดียวกับผู้ห ญิ งรายอื่นๆ ของเขา แต่พ อเห็น เขาเงียบไปนานเกื อ บ
เดือนจึงคิดว่ากําลังสนุกอยู่กบั ผู้หญิงคนใหม่ อินทิราคิดว่าผู้ชายอย่าง
ธานินทร์ ไม่น่าจะอดเรื่ องอย่างว่าได้ นาน เพราะพอจากกันไม่กี่วนั เขา
ก็มีผ้ หู ญิงรายใหม่ควงแขนแล้ ว ในเมื่อเขามีผ้ หู ญิงคนใหม่และคนเก่า
มากมาย จึงคิดว่าเขาไม่น่าจะมีอารมณ์ขึ ้นเตียงกับผู้หญิงที่ทําให้ เขา
เสียความรู้สกึ
“ใช่ ผมอยาก”
“รับทราบค่ะ แต่ตอนนี ้อินไม่สะดวก หาคนอื่นแก้ ขดั ไปก่อนก็
แล้ วกัน”
“คนที่มีสิทธิ์เลือกคือผมเท่านันอิ ้ นทิรา ถ้ าผมอยากได้ คนไหน

~ 363 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ก็ต้องคนนัน” ้
“แสดงว่าตอนนี ้คุณอยากได้ อิน” ถามไปเพราะอยากรู้ ว่าอะไร
ทําให้ ธานินทร์ เกิดความรู้สกึ นัน...
้ เขาอยากได้ เธอจริ งหรื อ
“ใช่”
“ทําไมคะ ก็ไหนว่าไม่ได้ รักไม่ได้ ชอบ”
“ก็เคยบอกแล้ วไงว่าผู้ชายอย่างผม ไม่ได้ รักไม่ได้ ชอบก็นอน
ด้ วยได้ จะซักถามเรื่ องมากไปทําไม”
“ก็ อิ น สงสัย ว่ า ถ้ าคุณ เป็ นผู้ ชายแบบนั น้ จริ ง ๆ ทํ า ไมพอมี
อารมณ์ขึ ้นมาก็คิดถึงอิน”
“ไม่ได้ คิดถึง ผมแค่ต้องการผู้หญิง”
ให้ ดิ ้นตายชัก... นอนกับผู้หญิงมามากกว่าสิบคน นานกว่าสิบ
ปี ไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนไล่ต้อนเก่งเท่าเธอคนนี ้ มันน่านัก! นี่ถ้าอยู่
ใกล้ มือจะคว้ ามาขยี ้ปากให้ หายโมโห
“ถ้ าต้ องการแค่ผ้ หู ญิง ก็หาคนอื่นสิคะ หญิงเพียบไม่ใช่เหรอ
ทําไมต้ องเป็ นฉัน!”
“อิน!” ธานินทร์ ตะเบ็งเสียงออกไปก่อนขบกรามแน่น เจ็บใจ
ไม่ใช่เถียงไม่ขึน้ แต่ร้ ู ว่าไม่ใช่สถานที่ที่เขาจะมาโต้ เถียงกับใครทาง
โทรศัพท์ นํ ้าเสียงและถ้ อยคําที่เขาโต้ ตอบกับอินทิราทําให้ ใครหลาย
คนเริ่ มหันมองเขามากขึ ้นเรื่ อยๆ เมื่อการต่อปากต่อคําดูจะหาบทสรุ ป
ไม่ได้ วิธีเดียวที่จะเอาชนะอินทิราได้ ก็คือทําให้ เธอมาอยู่ในอ้ อมแขน

~ 364 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เขาให้ เร็ วที่สุดต่างหาก... ชายหนุ่มกลัน้ ใจไว้ เอ่ยใหม่ด้วยถ้ อยคํา

เด็ดขาด
“หยุดยัว่ โมโหผม แล้ วจําไว้ วา่ ถ้ าผมอยากได้ ก็ต้องได้ ”
“ค่ะ” หญิ งสาวกัดฟั นตอบไป แสนเจ็บใจกับคําตอบแบบ
กําปั น้ ทุบดินของเขา
“จะตอบได้ หรื อยังว่าอยู่ที่ไหน กับใคร!”
อินทิราเงียบไปอึดใจก่อนตอบมาด้ วยนํ ้าเสียงเรี ยบเฉย
“ฉันออกมาเที่ยวข้ างนอกกับเพื่อน”
ธานินทร์ กระตุกยิม้ มุมปาก พอใจที่อย่างน้ อยอินทิราก็ไม่ได้
โกหกเสียทัง้ หมด แต่ความไม่พอใจก็ยังมีอยู่ เพราะเริ่ มรู้ สึกระคายหู
กับการเรี ยกขานตัวเองของหญิงสาวที่เขาเพิ่งสังเกตว่าเปลี่ยนไป และ
อยากรู้วา่ เธอหมายถึงเพื่อนคนไหน แล้ วอีกคนนัน่ จัดอยู่ในฐานะอะไร
“เที่ยวกับเพื่อน หรื อหาเหยื่อรายใหม่กนั แน่”
“ก็ อ าจจะ” คํา ย้ อ นมาเร็ ว เกิ น คาดจนคนอารมณ์ ไ ม่ ดี แ ทบ
ตวาดออกไป
“อย่าทําเก่งให้ มากนักอิน คุณน่าจะรู้นะว่าต่อให้ ส้ กู นั กี่ยก คน
ที่ชนะก็คือผม!”
“นี่เรากํ าลังสู้กันหรื อคะคุณต้ า ถ้ าคุณคิดแบบนัน้ งัน้ ฉันขอ
ยอมแพ้ ”
คนขอยอมแพ้ ตอบไปด้ วยเสียงราบเรี ยบ ยังมีอะไรอีกหลาย

~ 365 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อย่างในชีวิตที่เธอต้ องต่อสู้ฟันฝ่ า ถ้ าผู้ชายที่เป็ นเจ้ าของหัวใจและ

ร่ างกายของเธอต้ องการ ‘เอาชนะ’ กัน ไม่ว่าด้ วยเหตุผลใด เธอจะไม่
ต่อกรกับเขา ขอยอมแพ้ ผ้ ชู ายที่เธอรักสักคน เพื่อที่หวั ใจจะได้ ไม่ต้อง
ทํางานหนักจนเหนื่อยล้ ามากไปกว่านี ้
“ยอมแพ้ งา่ ยๆ ก็หมดสนุกกันพอดีสิคณ ุ สู้ต่ออีกสักยกสองยก
น่า”
อินทิราถอนใจเฮือก เธอพบคนยียวนกวนประสาทเข้ าให้ แล้ ว
ขนาดขอยอมแพ้ ง่ า ยๆ เขายัง ไม่ พ อใจ จะให้ สู้ต่ อ ธานิ น ทร์ ค งมี
ความสุขที่ได้ ทรมานเธอแบบนี ้ ถ้ าเธอไม่มีอนั เป็ นไปหรื อหมดสิ ้นทุก
สิ่งทุกอย่างเขาคงไม่สะใจ ไม่พอใจ คงยังไม่ร้ ู สึกว่าตัวเองเป็ นผู้ชนะ
โดยสมบูรณ์
ก็ได้ ... เธอจะยอมสู้ เพื่อให้ ธานินทร์ ได้ สนุกกับการเอาชนะ
ของเขาอย่างเต็มที่
“โอเคค่ะ สู้ก็ส้ ”ู
“ดี งันอี
้ กสิบนาทีเจอกันที่โรงแรม... ห้ อง...”
หญิ งสาวเชิดหน้ า ตอบไปเสียงเย็น “ขอโทษค่ะ คืนนีฉ้ ันไม่
ว่าง” นี่แหละวิธีส้ ขู องเธอ
คนฟั งแทบสบถ ตลอดชีวิตเพลย์บอยจําไม่ได้ เลยว่าเคยได้ ยิน
คําว่า ‘ไม่วา่ ง’ จากผู้หญิงคนไหนบ้ าง
“แต่ผมสัง่ ให้ คณ ุ ว่าง! แล้ วเลิกใช้ สกั ที ไอ้ คําว่า ‘ฉันๆๆ’ ผมไม่

~ 366 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ชอบ”
อินทิราถอนใจแผ่ว ใจหนึง่ ก็อยากไปหา อยากเห็นหน้ า อยาก
ได้ อยู่ในอ้ อมแขนเขา แต่อีกใจบอกว่าถ้ าเธอยอมให้ เหตุการณ์ นัน้
เกิดขึ ้นอีกครัง้ ความเคารพตัวเองของเธอจะหมดไปทันที และจากนัน้
เธอก็คงมี ส ภาพไม่ ต่างจากผู้หญิ งคนอื่นของธานิ นทร์ จริ งๆ เธอไม่
อยากเป็ นแบบนัน้ ถ้ า จะแพ้ ขอแพ้ อย่ า งมี ศัก ดิ์ศ รี เพราะเธอต้ อ ง
ดําเนินชีวิตอยู่ในสังคม ยังต้ องรักษา ‘หน้ าตา’ ของตัวเองไว้ เพื่อทํามา
หากินและรักษา ‘ชื่อเสียง’ ของ ‘INDIRA’ ให้ สง่างามอยู่เช่นนี ้ต่อไป
ความรู้ สึกผิดที่มีต่อเขา ทดแทนให้ ได้ ด้วยร่ างกายและหัวใจ
ทัง้ ดวง แต่ จ ะไม่ มี วัน ยอมให้ เขาเหยี ย บยํ่ า ความรั ก และศัก ดิ์ ศ รี
เด็ดขาด ในเมื่อธานินทร์ ไม่คิดจริ งจัง เธอก็จะไม่เปลือ้ งตัวเปลือ้ งใจ
กับเขาอีกต่อไป เจ็บเท่านี ้ก็แทบหายใจไม่ออกแล้ ว ขืนเจ็บหนักกว่านี ้
คงอยู่เหมือนตายทังเป็ ้ น
“ค่ะ งันขอโทษ
้ คืนนี ้อินไม่วา่ ง”
“แต่คณ ุ ต้ องว่าง!”
“ถึงว่างก็ไม่ไป อินทําไม่ได้ ค่ะคุณต้ า ขอโทษนะคะ อินทนมี
อะไรกับคุณไม่ได้ อีกแล้ วจริ งๆ”
ธานินทร์ อ้าปากค้ างใส่ถ้อยคําตัดบทและเสียงตัดสายทิง้ ก้ ม
มองโทรศัพท์ในมือด้ วยความคาดไม่ถึง อินทิรากล้ าทํากับเขาถึงเพียง
นี ้เชียวหรื อ แล้ วที่เธอพูดนัน่ หมายความว่าไง... อินทนมีอะไรกับคุณ

~ 367 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ไม่ได้ อีกแล้ วจริ งๆ... ทําไมถึงพูดแบบนัน้ ทําไมถึงรู้ สกึ แบบนัน้ การจะ

มีอะไรกับเขานี่ต้องใช้ ความอดทนขนาดหนักเชียวหรื อ!
ดวงตาสีเข้ มตวัดขึ ้นมองหญิงสาวร่ างระหงที่กําลังเดินกลับไป
ยังโต๊ ะเดิม อารมณ์คกุ รุ่ นก็เดือดดาลขึน้ เรื่ อยๆ คืนนี ้อินทิราแต่งตัวได้
ยัว่ กิเลสชายมาก เดรสสายเดี่ยวรัดรูปสีดําแดงขับผิวขาวผ่องให้ ยิ่งผุด
ผาดจนอยากยื่นมือไปจับต้ อง ชายกระโปรงสันเหนื ้ อเข่าเกือบคืบอวด
เรี ยวขาขาวเนียนให้ คนเห็นจินตนาการไปไกลลิบ แต่งหน้ าเข้ มแบบ
ผู้หญิงเจนจัด ดูเซ็กซี่ มีเสน่ห์ยั่วยวน และเร้ าร้ อน... ร้ อนจนคนคนนี ้
ทนมองอยู่นิ่งๆ ไม่ไหวอีกต่อไป
ร่ างสูงก้ าวตรงดิ่งเข้ าไปหาเป้าสายตา แต่เสียงหวานบาดหู
ของหญิงสาวที่ก้าวมาดักหน้ าก็ชะงักเท้ าเขาไว้
“คุณต้ า ดีใจจังค่ะ ไม่นกึ ว่าจะได้ เจอคืนนี ้”
“คุณกิ๊ฟ” ทีผ้ หู ญิงที่เขาไม่ต้องการนี่นกึ จะโผล่ก็โผล่มา
“ค่ะ นี่กิ๊ฟมาเที่ยวกับเพื่อนๆ ค่ะ พอดีเพื่อนกิ๊ฟเพิ่งถูกแฟนขอ
แต่งงานเลยมาฉลองกันนิดหน่อย ต้ าไปนัง่ ด้ วยกันไหมคะ” กฤติยาลูก
สาวเจ้ าของห้ างสรรพสินค้ าชื่อดังของเมือง และเป็ นคู่ควงรายล่าสุดที่
ธานินทร์ พาออกงานสร้ างข่าวขยับเรื อนร่ างอรชรเข้ าไปชิดร่ างหนา
ก่อนคว้ าท่อนแขนลํ่ามาควง
“เชิญคุณกิ๊ฟตามสบายเถอะครับ ผมมาธุระเรื่ องงาน เดี๋ยวก็
กลับแล้ ว”

~ 368 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อืม งันไปทํ
้ าธุระของคุณให้ เรี ยบร้ อยก่อนก็ได้ ค่ะ กิ๊ฟไม่รีบก
ลับหรอก ไว้ รอกลับพร้ อมต้ าดีกว่า นะคะ” ส่งเสียงออดอ้ อนพร้ อม
สายตาหยาดเยิ ้มไปให้ อย่างสื่อความหมาย เพราะตลอดเวลาที่คบหา
กันมา เธอกับธานินทร์ ยังไปไม่ถึงไหนต่อไหนกันเลย ไม่นึกสักนิดว่า
เพลย์บอยชื่อกระฉ่อนอย่างเขาจะใจเย็นอยู่ได้ ทงที ั ้ ่เธอเปิ ดโอกาสให้
ขนาดนี ้
“งันก็
้ ตามใจครับ”
อยากรอก็ ร อไป บอกแล้ ว ว่ า เขาไม่ ช อบขัด ใจสาวสวย...
ธานินทร์ กําลังจะย่างเท้ าตรงไปยังสาวสวยคนแรกในชีวิตที่เขาอยาก
ขัดใจ ถ้ าอินทิราคิดจะตีตวั ออกห่างจากเขาไปล่ะก็ บอกไว้ เลยว่าไม่มี
หวัง เขาจะไม่มีวนั ยอมให้ เธอจากเขาไปไหนเด็ดขาด เธอต้ องอยู่ในกํา
มือเขาไปจนกว่าจะถึงวันที่เขาไม่ต้องการ!
ดวงตาสีเข้ มเพ่งมองไปยังเป้าหมายเดิม เมื่อสังเกตุร้ ู ว่าอินทิ
ราและเพื่อนสาวของเธอซึง่ นัง่ หันหน้ ามาทางนี ้เห็นเขากับกฤติยาแล้ ว
ความคิดหนึง่ ก็ผดุ ขึ ้นมาในสมอง คงไม่ดีแน่ ถ้ าเขาจะผละจากผู้หญิง
ข้ างกายไปหาเธอ แต่คงดีกว่าถ้ าได้ ทําให้ อินทิราเห็นเต็มตาว่าเขามี
ผู้หญิงใหม่แล้ ว และมีอยู่ตลอดเวลาที่ไม่มีเธอ
“ถ้ าอย่างนัน้ กิ๊ ฟรอนะคะ อย่าให้ ต้องรอนานนะ” หญิ งสาว
ช้ อนดวงตาขึ ้นมองหน้ าคนหล่ออย่างแอบน้ อยใจนิดๆ ธานินทร์ ชอบมี
อาการเหม่อลอยบ่อยๆ เวลาอยู่กบั เธอ บางทีขนาดอยู่ในงานอีเวนท์

~ 369 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ด้ วยกันแท้ ๆ ยังก้ มหน้ าก้ มตามองแต่โทรศัพท์ และเธอเคยแอบเห็นว่า

เขาเล่นไลน์ แต่ไม่ร้ ูจริ งๆ ว่าคุยกับใคร
“อืม... ถ้ าอย่างนัน้ คุณกิ๊ฟไปกับผมเลยได้ ไหมครับ ธุระของ
ผมไม่นาน เดี๋ยวเราจะได้ ไปต่อกันเลย”
“จริ งเหรอคะ ไปค่ะ เดี๋ยวกิ๊ฟค่อยโทรบอกเพื่อนก็ได้ ” คําตอบ
ผิดคาดครั ง้ นีท้ ํ าให้ หญิ งสาวตื่นเต้ นดีใจเป็ นที่สุด ระหว่างเพื่อนกับ
แฟน ก็ต้องเลือกแฟนไว้ ก่อน เพราะแฟนคนนี ้ไม่ใช่จะอยู่รอให้ ผ้ หู ญิง
คนไหนเลือกง่ายๆ เมื่อมีโอกาสจับแล้ วก็ต้องจับให้ แน่นๆ
“เชิญครับ”
“ค่ะ”
มือบางคว้ าจับท่อนแขนแกร่ ง ก้ าวตามจังหวะก้ าวเดินของคน
ร่ างสูงสง่าไปอย่างเฉิ ดฉาย รู้ สึกดีทุกครั ง้ ที่ ใครต่อใครหันมองแล้ ว
กระซิ บ กระซาบกัน จะกระซิ บ เรื่ อ งอะไรก็ ช่ า งเธอไม่ ส น แค่ ใ ห้ มี
ประเด็น ว่า เธอกับ ธานิ น ทร์ มี อ ะไรๆ กัน ก็ พ อใจแล้ ว ... กฤติ ย ายิ ม้
กระหยิ่ ม อยู่เ พี ย งไม่ น านก็ เ ริ่ ม ทํ า หน้ า ไม่ ถูก เมื่ อ เห็ น เป้ าหมายที่
ธานินทร์ กําลังก้ าวไปหา...
อินทิรา... คู่ควงรายล่าสุดที่เพิ่งเลิกกันไปนี่นา มาหาทําไม มี
ธุระอะไรไม่ทราบ!
“คุณธานินทร์ ! สวัสดีครับ”
อภินนั ท์เก็บอาการตกใจไม่มิด เมื่อได้ เห็นหน้ าคนที่ก้าวเข้ ามา

~ 370 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หยุดอยู่หน้ าโต๊ ะ ร่ างสูงผุดลุกขึน้ ต้ อนรั บเจ้ านายใหญ่ที่เขาไม่ค่อย

แน่ใจว่ามีอะไรลึกซึ ้งกับอินทิราอย่างที่ธนั ย์ชนกเคยพูดหรื อเปล่า แต่ที่
แน่ใจคือสองคนนีเ้ คยคบหากันมาแล้ วช่วงสันๆ ้ ก่อนจะมีข่าวเลิกรา
กัน ช่วงนัน้ เขาก็ย่งุ ๆ เรื่ องลูกสาวเลยไม่ได้ ติดต่ออินทิราหรื อศศิวิมล
มาเจอกันวันนีโ้ ดยบังเอิญก็ยังไม่มีใครกล้ าเปิ ดฉากคุยเรื่ องนัน้ เน้ น
คุยเรื่ องที่ ขนมเค้ กเข้ าโรงพยาบาลเป็ นส่วนใหญ่ บรรยากาศการ
พูดคุยจึงค่อนข้ างเคร่งเครี ยด
“สวัสดีคะ่ คุณธานินทร์ ”
ศศิวิม ลพนมมือไหว้ ชายหนุ่ม ที่เธอเคยพบหน้ าอยู่บ้างตาม
งานสาธารณกุศล แต่คิดว่าเขาคงไม่คิดจะจํ าหน้ าเธอ สายตาของ
ธานินทร์ ที่มองไปยังอินทิราทําให้ เธออดยิ ้มไม่ได้ แม้ เขาจะมีผ้ หู ญิงอีก
คนควงแขนอยู่แต่ก็เหมือนไม่มีตวั ตนสําหรับเขาเลย
ผิ ด จากที่ คิ ด ไว้ เ สี ย ที่ ไ หนเล่า ... ศศิ วิ ม ลแอบครึ ม้ ใจ ที่ เ ธอ
ตัดสินใจชวนอินทิราออกมาคืนนีก้ ็เพราะอยากรู้ ว่าจะมีอะไรเกิดขึน้
บ้ างไหม แล้ วมันก็เกิดขึ ้นจริ งๆ รวดเร็วทันใจราวกับอีกฝ่ ายรู้เห็นความ
เคลื่อนไหวของเพื่อนเธออยู่ตลอดเวลา แบบนี ้สิ ค่อยสมกับเป็ นผู้ทรง
อิทธิ พลประจํ า เมื อ งหน่อย ศศิวิม ลขอฟั น ธงไว้ ต รงนี เ้ ลยว่า ผู้ชาย
อย่าง ธานินทร์ วราเวศกุล ถึงปากจะพูดว่าไม่ รักไม่แคร์ แต่ใจก็อีก
เรื่ อง เธอเชื่อว่าธานินทร์ จะไม่มีวนั ปล่อยให้ ผ้ หู ญิงสวยรวยเสน่ห์แบบ
อินทิราหลุดมือแน่นอน

~ 371 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ผมมีธรุ ะกับคุณอภินนั ท์หน่อย เชิญทางนี ้ครับ” ธานินทร์ พยัก

หน้ าให้ อภินนั ท์ก่อนปลดมือกฤติยาออกจากแขนหันไปบอก “คุณกิ๊ฟร
อผมตรงนี ้นะครับ ไม่นาน”
บอกเสร็ จ ก็ ไ ม่ คิ ด สนใจฟั ง คํ า ตอบรั บ หรื อ ปฏิ เ สธ ก้ า วเดิ น
ออกไปยังมุมสงบที่อินทิราใช้ รับโทรศัพท์เขาเมื่อครู่ ไม่นานอภินนท์ก็
เดินตามมาสมทบ สามสาวที่ถูกทิ ง้ ไว้ เบือ้ งหลังก็ได้ แต่มองหน้ ากัน
และหันมองสองหนุ่มสลับไปมาอยู่เช่นนันโดยไม่ ้ มีใครคิดที่จะทักทาย
ทําความรู้จกั ใครก่อน เพราะต่อให้ อ้าปากคุยกันดีๆ ก็ร้ ู ว่าต่างเสแสร้ ง
แกล้ งทํา

~ 372 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

22
โมโหหึง

“มี อ ะไรครั บ คุ ณ ธานิ น ทร์ ” อภิ นั น ท์ เ ปิ ดฉากถามตาม

มารยาท ยืนประสานมือเข้ าหากันพอให้ อยู่ในกิริยาสํารวมกว่า ส่วน
คนเป็ นนายเอามือล้ วงกระเป๋ าข้ างเดียวแล้ วเอียงศีรษะมามองเขา
“ผมว่าจะให้ เตยมาฝึ กงานกับคุณหน่อย คิดว่าไง” เขาเพิ่งคิด
เรื่ องนี ้ได้ สดๆ ร้ อนๆ คล้ ายจําได้ เลาๆ ว่าธันย์ชนกเคยเปรยเรื่ องอยาก
มาลองทํางานที่นี่ เมื่อ ‘จําเป็ น’ ต้ องมีธุระด่วนกะทันหันกับอภินันท์
เลยคิดเรื่ องนี ้ขึ ้นมาได้
“เอ่อ ... ก็ดีค รั บ ผมยิ นดี ” เป็ นเรื่ องเซอร์ ไ พร์ ส สุดๆ ในรอบ
สัปดาห์ เลยก็ ว่า ได้ ธันย์ ช นกเงี ยบหายไปจากชี วิต เขาและลูก สาว
ตังแต่
้ วันนัน้ จนถึงวันนี ้ ขนมเค้ กถามหาพี่เตยแทบทุกวัน เขาก็ได้ แต่
ปลอบลูกไปวันๆ ว่าพี่เตยไม่ว่าง ติดธุระ อีกไม่นานก็คงมาหา แต่มัน
รู้ สึก แปลกๆ ไปไหมที่ ธานิ นทร์ นึก จะให้ เรื่ อ งนี เ้ ป็ นธุระด่วนกับเขา
ในตอนนี ้

~ 373 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ดี ผมจะบอกให้ ม าเริ่ ม สัปดาห์ หน้ าก็แล้ วกัน...” พยักหน้ า

หงึกก่อนเลียริ มฝี ปาก ตัดสินใจว่าจะพูดถึงอีกเรื่ องในลักษณะไหนดี
เพราะเขาอยากบอกให้ ผ้ ูชายคนนีร้ ้ ู ตัวไว้ บ้างว่ากําลังเล่นอยู่กับใคร
“...มีอีกเรื่ อง”
“ครับ” อภินนั ท์กลืนนํ ้าลาย รอฟั งว่าจะเป็ นเรื่ องที่เขากําลังคิด
อยู่ไหม และน่าจะเป็ นเรื่ องด่วนจริ งๆ ที่ธานินทร์ ต้องการคุยกับเขา
มากกว่า ส่วนเรื่ องงานของธันย์ชนกนันน่ ้ าจะเป็ นข้ ออ้ าง
“อินทิรา...” ธานินทร์ พูดแล้ วนิ่งไป รอให้ คนที่ยืนก้ มหน้ านิดๆ
ได้ เงยหน้ าขึ ้นมาสบตาเขาก่อนเอ่ยต่อ “...เป็ นของผม บอกแค่นี ้คุณคง
เข้ าใจ”
ฮึ! คิดผิดเสียที่ไหน... อภินนั ท์ผ่อนลมหายใจออกมาช้ าๆ ไม่
รู้สกึ ดีที่ตวั เองเดาเก่งและไม่คอ่ ยชอบใจที่ได้ ยินถ้ อยคําทํานองนันจาก ้
ผู้ชายตรงหน้ า
“ขอโทษนะครับคุณธานินทร์ พอดีว่าผมไม่เคยมองว่าเธอเป็ น
สิ่งของ คุณอาจจะคิดว่าเธอเป็ นของคุณ แต่สําหรั บผม อินทิราเป็ น
สุภาพสตรี ที่มีเกียรติและมีค่า เธอเป็ นคนที่ผมมีความรู้ สึกดีๆ ให้ ไม่
เคยเปลี่ยน” ถ้ าจะมีเรื่ องกับเจ้ านายจนถูกไล่ออกด้ วยเรื่ องนีก้ ็ยอม
นํ ้าเสียงเหยียดหยันของธานินทร์ ทําให้ เขาอดที่จะตอบโต้ ออกไปไม่ได้
“อะไรจะขนาดนัน้ อยากบอกว่าเคยเป็ นแฟนเก่ากันก็ว่ามา”
เริ่ มชักนํ ้าเสียงและใช้ สายตาวางอํานาจ

~ 374 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ครับ และถึงเรื่ องนันมั

้ นก็ผ่านไปแล้ ว แต่เราก็ยงั มีความรู้ สึก
ดีๆ ให้ กนั อยู่ ผมไม่เห็นว่ามันจะเป็ นปั ญหา”
“แต่ผมมีปัญหา ผมไม่ชอบให้ ‘ผู้หญิงของผม’ ติดต่อกับผู้ชาย
อื่น ไม่วา่ จะใครหรื อลักษณะไหนก็ตาม”
นี่คืออีกเรื่ องที่เขาสงสัย ตลอดเวลาที่เขาไม่ได้ ติด ต่อกับอินทิ
รา เธอยังติดต่อกับอภินันท์อยู่อีกไหม อินทิราเพิ่งลบไลน์ทิง้ เมื่อเช้ า
แต่ทางโทรศัพท์ล่ะ หรื อก่อนหน้ านันล่ ้ ะ มีการพูดคุย ไลน์หา ส่งสติก
เกอร์ หวานๆ แล้ วนัดพบกันเมื่อมีโอกาสบ้ างหรื อเปล่า เพราะสิ่งที่เขา
ได้ รับรายงานสดจากลูกน้ องผ่านระบบไลน์ทกุ วัน วันละหลายๆ ครัง้
ทังแบบข้
้ อความ รู ปถ่าย และคลิปสันนั ้ น้ ไม่อาจครอบคลุมถึงเรื่ องนี ้
ได้ เลย
“คุณจะเรี ยกว่าอินเป็ นผู้หญิงของคุณได้ ยังไงครับ ในเมื่อคุณ
เลิกกับเธอแล้ ว และตอนนีค้ ณ ุ ก็มีผ้ หู ญิงคนใหม่แล้ ว ทําไมไม่ปล่อย
ให้ เธอมีโอกาสพบคนใหม่”
“นี่คณุ จะไม่ยอมเข้ าใจอะไรง่ายๆ เลยใช่ไหม”
คงรักกันมาก มากจนไม่อยากรู้เห็นความจริ งที่คิดว่าตัวเองจะ
ทนไม่ได้ เลยขอปิ ดหูปิดตาเพื่อความสบายใจ แต่ขอโทษ คนอย่างเขา
จะไม่ยอมให้ ใครมีความสุขบนความทุกข์ของตัวเอง
“ผมพยายามทําความเข้ าใจอยู่ครั บคุณธานินทร์ คุณกับอิน
เคยคบกันแต่เลิกกันแล้ ว เรื่ องนี ้ใครๆ ก็ร้ ู แต่ทําไมคุณยังมาพูดกับผม

~ 375 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ว่าอินเป็ นผู้หญิงของคุณอยู่ แล้ วผู้หญิงที่คณ ุ คบหาอยู่ตอนนีล้ ่ะครับ

เป็ นอะไร”
“เรื่ องนันคุ
้ ณไม่จําเป็ นต้ องรู้ จําไว้ แค่ว่าอินทิราเป็ นผู้หญิงของ
ผมก็พอ”
“แต่ มั น ไม่ ยุ ติ ธ รรมกั บ อิ น คนเลิ ก กัน แล้ ว ก็ ไ ม่ ค วรมี อ ะไร
เกี่ยวข้ องกันอีก ขนาดผมเอง ตอนคบกับเธออยู่ผมยังไม่เคยพูดเลยว่า
เธอเป็ นผู้หญิงของผม”
“ฮึ ก็เพราะคุณไม่มีสิทธิ์พดู ไง ไม่วา่ ตอนนันหรื ้ อตอนไหน”
อภินันท์มองลึกเข้ าไปในดวงตาที่เห็นแววคนถือไพ่เหนือกว่า
เริ่ มรู้ ตวั ว่าเขาจะได้ ยินอะไร... ถ้ าที่ธันย์ชนกพูดเขาไม่อยากเชื่อ แล้ ว
ถ้ าได้ ยินจากปากธานินทร์ เอง เขาจะกล้ าเชื่อไหม
“แล้ วคุณธานินทร์ มีสิทธิ์หรื อครับ”
ธานิ นทร์ ยกยิ ม้ มุม ปาก ก่อนยักคิว้ ตอบ “มี สิทธิ์ ที่แฟนเก่า
อย่างคุณไม่เคยได้ จากเธอ ‘แต่ผมได้ แล้ ว’ และจะยึดกรรมสิทธิ์นนั ้ ไว้
แต่เพียงผู้เดียวตลอดไป”
“สิ ท ธิ์ อ ะไร” กั ด ฟั น ถามอย่ า งหงุด หงิ ด ใจ แต่ ก็ เ ตรี ย มใจ
ยอมรับฟั งคําตอบที่พอเดาได้ เพื่อตอกยํา้ ตัวเอง และเมื่อได้ ยินเขาก็
สามารถทําความเข้ าใจไปตามประสาผู้ชายด้ วยกันได้ ไม่ยาก
แววตาแน่วแน่ของ ธานินทร์ วราเวศกุล ทําให้ อภินันท์เข้ าใจ
ทุกอย่างแจ่มแจ้ งภายในประโยคเดียว อภินันท์ไม่คิดจะถกเถียงหรื อ

~ 376 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ต่อกรกับธานินทร์ อีก ก็จะให้ เขาเอาอะไรไปสู้ เขามันก็แค่แฟนเก่า แต่

ผู้ชายคนนี ้เป็ น...
“มองตาผมคุณอภินันท์ แล้ วคุณจะรู้ โดยที่ผมไม่จําเป็ นต้ อง
พูดคําคํานัน!”
้

“เห็นหรื อยังว่ าเกิดอะไรขึน้ ”

เมื่ อได้ เข้ ามานั่งในรถเอสยูวีสีขาวของอินทิรา ศศิวิมลก็ยื่น
หน้ าไปอมยิ ้มถามคนที่กําลังสตาร์ ตรถ
“อะไร” อินทิรางุนงง เพราะยังมีอาการใจลอยอยู่บ้าง ตังแต่ ้
ธานิ นทร์ คุย ธุระกับอภิ นันท์ เสร็ จ แล้ วกลับมาโอบบัน้ เอวผู้หญิ งคน
ปั จจุบันของเขาออกไปโดยไม่ทักทายเธอสักคํา มีแค่สายตาอ่านไม่
ออกเท่านัน้ ที่มองมาชั่วอึดใจ และมันก็ทําให้ เธอครุ่ นคิดมาถึงตอนนี ้
ว่ามันเกิดอะไรขึ ้น
“ก็สิ่งที่แกทําลงไปวันนี ้ไง เห็นไหมว่ามันเกิดอะไรขึ ้นบ้ าง”
“เห็น... เขามีผ้ หู ญิงอื่นแล้ ว อยู่ดีมีสขุ หน้ าตาผ่องใส สบายใจ
และมีความสุขมากๆ นี่ใช่ไหม สิ่งที่แกอยากให้ ฉนั เห็น”
ศศิวิมลส่ายหน้ าให้ เพื่อนทันที
“ถามจริ งเถอะอิน แกมองตาคุณธานินทร์ ไม่เห็นอะไรเลยเหรอ
ฉันเงี่ยเห็นชัด๊ ชัด”
“แกเห็นอะไร ฉันไม่ได้ มอง” ถามกลับเสียงสะบัด

~ 377 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“แต่ฉันมอง มองตาไม่กะพริ บเลยแหละ ฉันเลยเห็นว่าเขารัก

แก และที่โผล่มาเร็ วราวกับรู้ ว่าแกอยู่ที่นี่กับแฟนเก่าก็เพราะ... โมโห
หึง”
“แกตาบอดหรื อไง ก็เห็นอยู่ว่าเขามากับแฟนใหม่ ” อินทิราอึ ้ง
อยู่ไม่นานก็เถียงออกไปด้ วยเหตุผลที่เห็นเต็มสองตา แล้ วเพื่อนเธอ
เอาอะไรมองถึงเห็นต่างไปจากเธอ
“นัน่ ก็เห็น แต่เห็นอย่างอื่นชัดกว่า โดยเฉพาะสายตาที่เขามอง
แฟนเก่าอย่างแกโดยไม่เหลียวแลแฟนใหม่เลยสักนิด ” ว่ายิม้ ๆ เมื่อ
เห็นเพื่อนค้ อนใส่แบบไม่อยากเชื่อก็ ส่ายหน้ า นึกเอ็นดู เข้ าใจทันทีว่า
เรื่ องแบบนี ้คนนอกมักจะเห็นชัดกว่า “ถามไรหน่อยสิ คนที่โทรศัพท์มา
หาแกตอนนันอ่ ้ ะ คุณธานินทร์ ใช่ไหม” พออินทิราพยักหน้ ารับเพียงนิด
ก็ถามต่อ “เขาว่าไง”
“ก็ถามว่าอยู่ที่ไหน ทําอะไร กับใคร แล้ วจะให้ ฉนั ไปหาเขา”
“แล้ วแกว่าไง”
“ฉัน บอกไม่ ว่า ง เขาคงโมโหเลยบุก มาหา...” พอพูด ตรงนี ้
ออกมาก็เริ่ มเผยอปากค้ าง หันมองศศิวิมลที่กําลังทําหน้ าลุ้นรอฟั งต่อ
“...เขามาได้ ไง” นัน่ สิ อะไรจะรวดเร็ วปานนัน้ เธอยังไม่ได้ บอกด้ วยซํ ้า
ว่าอยู่ที่ไหน
“นั่นแหละที่ แกต้ องสงสัย และต้ องสงสัยต่อไปด้ วยว่าทําไม
เขาต้ องโทรมาหาแกเอาคืนนี ้ คืนที่แกไม่ได้ อยู่บ้าน ไม่ได้ นอนร้ องไห้

~ 378 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อยู่คนเดียวเหมือนคืนอื่นๆ”
“บังเอิญมัง้ เขาอาจพาแฟนมาเที่ยวแล้ วอาจจะแวะมาคุยกับ
พี่อิฐก็ได้ ”
“แล้ วไงต่อ พอมาเห็นแกนัง่ คุยอยู่กบั พี่อฐิ ก็เกิดมีความจําเป็ น
ที่ต้องโทรมาถามว่าแกอยู่ไหน กับใคร ทําอะไร มาหาผมหน่อยได้ ไ หม
งันเหรอ
้ เขาจะโทรมาถามทําไมในเมื่อก็เห็นคําตอบอยู่ตรงหน้ าเขา
แล้ ว” ตังประเด็
้ นตรงๆ แล้ วเว้ นจังหวะรอให้ เพื่อนอึ ้งกิน
“แกคิดอะไรอยู่อ่ะหมวย” เพราะรู้ ว่าเพื่อนคนเป็ นช่างคิดเลย
อยากให้ ช่วยยืนยันว่ามี ความคิดคล้ ายเธอหรื อเปล่า เพราะเธอไม่
อยากคิดเข้ าข้ างตัวเองให้ เจ็บปวดอีกแล้ ว
ศศิวิมลคลี่ยิม้ ก่อนจะสรุ ปความคิดตัวเองให้ คนที่ไม่กล้ าคิด
อะไรเข้ าข้ างตัวเองฟั ง
“ฉั น แอบคิ ด นะอิ น ว่ า ธานิ น ทร์ เ ขาอาจจะติ ด ตามความ
เคลื่อนไหวของแกอยู่ เลยอยากรู้วา่ ฉันคิดถูกไหม ก็เลยชวนแกออกมา
เที่ยวแบบนี ้ แล้ วแกคิดว่าไง พอแกแต่งตัวสวยก้ าวเท้ าออกจากบ้ าน
ผิดเวลาปั๊ บ เขาก็โทรมาเช็คพิกดั ปุ๊ ป แบบนี ้พอจะยืนยันความคิดของ
ฉันได้ ไหม ว่าเขายังไม่เลิกสนใจแก ขนาดส่งคนเฝ้าติดตาม และอีก
อย่างนะอิน แกสังเกตสีหน้ าพี่อิฐตอนกลับมาที่โต๊ ะไหม แทบไม่พูด
อะไรก็ขอตัวไปทํางาน ฉันคิดว่าคุณต้ าต้ องพูดอะไรกับพี่อิฐแน่ๆ และ
มันต้ องเกี่ยวกับแก”

~ 379 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“แกอยากให้ ฉนั คิดเข้ าข้ างตัวเองอีกแล้ วใช่ไหมหมวย”

“ลองดูไหมล่ะ เผื่อเกมนี ้ยังไม่จบ ก็เห็นผู้วา่ คุณธานินทร์ เขาไม่
ยอมจบง่ายๆ ทังที ้ ่เป็ นคนขอเลิกกับแกเอง ลองสู้กนั อีกสักยกไหมอิน
ถ้ ายังตัดใจจากกันไม่ขาดจริ งๆ ก็อย่าเพิ่งด่วนสรุปว่าแกกับเขาเลิกกัน
แล้ ว เพราะจริ งๆ คู่ของแกแค่เจอปั ญหา เข้ าใจผิดกัน ยังปรับความ
เข้ าใจกันไม่ได้ แค่นน” ั้
“หมวย” อินทิราครางเรี ยกเพื่อนที่พูดจี ้ใจดํา... ธานินทร์ ก็พูด
อะไรคล้ ายๆ แบบนี ้ เขาบอกไม่อยากให้ เธอยอมแพ้ ง่ายๆ เพราะเขา
ยังอยากสนุกกับเกมนี ้ต่อไป
“และนับจากนี ้ไปนะอิน ฉันจะไม่แนะนําไม่ยยุ งส่งเสริ มอะไร
แกอี ก แค่อยากให้ แ กทํ าทุกอย่า งไปตามที่ ส มองและหัว ใจของแก
กําหนด แต่ถ้าแกต้ องการคําปรึกษา ฉันก็ยินดี”
“ตอนนี ้มีเรื่ องหนึง่ ที่ฉนั อยากปรึกษาแก”
“ว่ามาเลย”
“แกคิดว่าคุณธานินทร์ เขาแค่อยากเอาชนะหรื อว่า... เขารั ก
ฉัน”
“ฉันคิดว่าเขารักแก แต่ผ้ ชู ายอ่ะนะ ไม่มีวนั ยอมแพ้ อะไรง่ายๆ
หรอก”
“แต่ความรักไม่ใช่การแข่งขันนะหมวย ทําไมต้ องคิดว่าใครแพ้
ใครชนะด้ วย”

~ 380 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ศศิวิมลยิ ม้ รั บทันที ที่ได้ ยิน ยื่นมื อไปแตะหัวไหล่เพื่อนเขย่า

เบาๆ
“ฉันดีใจที่ได้ ร้ ูวา่ แกคิดแบบนี ้ แล้ วแกล่ะ อยากรู้ ไหมว่าคุณต้ า
เขาคิดแบบไหน อย่าลืมนะว่าผู้ชายคนนัน้ ไม่เคยมีความรักให้ ผ้ หู ญิง
คนไหนเลย มันก็ไม่แปลกใช่ไหมถ้ าเขาจะไม่ร้ ู ตวั ว่าสิ่งที่กําลังรู้ สกึ กับ
แกอยู่เนี่ย มันคือความรัก”
อินทิรานิ่งไปเป็ นครู่ ก่อนจะก้ มหน้ าอมยิ ้มให้ ตวั เอง
“ขอบใจนะหมวย ขอบใจมาก”

คนโบกมือลาส่ งเพื่อนรั กยื นยิม้ เศร้ าๆ กับตัวเองอีกครั ง้

ก่อนหันหลังเข้ าบ้ าน ตลอดคืนที่ผ่านมาเธอกับศศิวิมลไม่ได้ พูดคุย
เรื่ องที่เกี่ยวกับธานินทร์ อีก แต่หนั มาปรึกษากันเรื่ องการส่งตัววศินเข้ า
สถานบําบัดซึ่งเธอต้ องเริ่ มค้ นหาข้ อมูลเรื่ องนีอ้ ย่างจริ งจังเสียที และ
ต้ องทําแบบเงียบๆ ไม่ให้ วศินระแคะระคายด้ วย
อินทิราใช้ เวลาค้ นหาข้ อมูลเบื ้องต้ นทางอินเตอร์ เน็ต เพื่อเอา
ไปปรึกษากับมารดาและหาวิธีจดั การต่อไป โทรศัพท์ข้างกายดังขึ ้นใน
เวลาพลบคํ่า หญิงสาวใจเต้ นแรง เกรงว่าจะเป็ นสายจากธานินทร์ โทร
มาเรี ยกให้ ไปหาอีก แต่ก็ไม่ใช่ ชื่อที่โชว์ขึ ้นมานันทํ
้ าให้ เธอตกใจยิ่งกว่า
แต่ก็รีบคว้ าโทรศัพท์มารับสายทันที
“พี่วิน ว่าไงคะ” นี่เป็ นการติดต่อมาหาครัง้ แรกหลังจากเงียบ

~ 381 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หายไปเกือบเดือน ทังที ้ ่ปกติวศินจะโทรศัพท์กลับมาหามารดาบ้ าง ไม่

เคยทิ ้งระยะห่างขนาดนี ้
“รถเสียอีกแล้ วว่ะอิน ออกมารับหน่อยได้ ไหม”
“อ้ าวเหรอ ได้ สิ แล้ วนี่พี่วินอยู่ที่ไหน”
“ไนท์คลับที่พาราไดซ์” วศินเอ่ยชื่อโรงแรมเล็กๆ แห่งหนึ่งซึง่ มี
ไนท์ คลับขนาดใหญ่ อยู่ติดถนน เปิ ดให้ บริ การแก่นักท่องเที่ยวยาม
ราตรี ไม่ตา่ งจากสถานบันเทิงอื่นๆ
“เอ่อ... ทําไมไปอยู่ที่นนั่ ล่ะ”
“ก็เหนื่อยไง รถเสียแถวนีก้ ็เข้ ามานั่งตากแอร์ ดื่มอะไรเย็นๆ
หน่อย ทําไมแค่นี ้ต้ องสงสัย”
“อืม... งันเดี
้ ๋ยวอินให้ น้าชมไปรับนะ” อ้ างถึงคนสวน คิดว่าให้
เอารถของบิดาออกไปรับพี่ชายน่าจะดีกว่า
“ไม่เอา มึงมาเถอะ กูไม่มีเงิน มาจ่ายค่าเหล้ าให้ ด้วย แล้ วก็
จัดการเอารถเข้ าอูด่ ้ วย มาเร็วๆ นะเว้ ย อย่าให้ ต้องหงุดหงิด”
“ก็ได้ ๆ รอหน่อยแล้ วกัน อินจะรี บไป” นี่วศินเห็นเธอเป็ นทาส
รับใช้ ตงแต่
ั ้ เมื่อไหร่ มีปัญหาอะไรก็เรี ยกใช้ น้องสาวไม่เว้ นกระทัง่ เรื่ อง
รถเสียและไม่มีเงินกินเหล้ า
อิ น ทิ ร าเหนื่ อ ยใจแต่ก็ ทํ า อะไรไม่ ไ ด้ ม ากกว่า ที่ กํ า ลัง ทํ า อยู่
หญิงสาวเสียเวลาเปลี่ยนเสื ้อผ้ า จากเสื ้อยืดตัวหลวมกับกางเกงขาสัน้
ไปใส่เ สื อ้ เชิ ต้ แขนยาวและกางเกงยี น ส์ ข าเดฟแทน คื น นี เ้ ธอไม่ มี

~ 382 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อารมณ์เที่ยวกลางคืนและยิ่งไปคนเดียวแบบนี ้ก็ต้องป้องกันตัวเองให้
มากที่สดุ
ท้ องฟ้าเริ่ มมืดลงเรื่ อยๆ และกว่าหญิงจะขับรถไปถึงเป้าหมาย
ก็เป็ นเวลาทุ่มเศษ อินทิรายืนเด่นอยู่หน้ าไนต์ คลับแล้ วโทรศัพท์ หา
วศิน เมื่ออีกฝ่ ายเรี ยกให้ เข้ าไปข้ างใน บอกตําแหน่งโต๊ ะนัง่ เสร็ จสรรพ
อ้ างว่าออกมาไม่ได้ เพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเครื่ องดื่ม อินทิราก็จําต้ อง
เดินเข้ าสถานบันเทิงแห่งนันไปเพี ้ ยงลําพัง เอ่ยถามหาโต๊ ะที่วศินบอก
กับบริ กรสาวสวย ไม่นานก็ได้ นงั่ ลงตรงหน้ าพี่ชาย
“ทําไมช้ านักวะ” นัน่ คือคําที่วศินทักทายน้ องสาว
“อินก็รีบที่สดุ แล้ ว พี่วินอิ่มหรื อยัง จะได้ ไปกันเลย”
“เอ๊ ย จะรี บ ไปไหนเล่ า มาแล้ ว ก็ กิ น อะไรสัก หน่ อ ยสิ กูสั่ง
อาหารไปอีกอย่าง ยังไม่มาเลย” บอกแล้ วก็กวักมือเรี ยกพนักงานที่ยืน
รอท่าให้ มารับออเดอร์ เพิ่ม
“นํ ้าส้ มก็แล้ วกัน”
อินทิราบอกไปแบบไม่เสียเวลาคิด เมื่อบริ กรจากไปอินทิราก็
หันกลับมาถามไถ่สารทุกข์สขุ ดิบพี่ชาย แต่ก็ถูกอีกฝ่ ายบ่นว่าเธอเป็ น
แค่น้อง ไม่ใช่แม่ไม่ใช่เมีย ไม่ต้องมาซักถามราวกับเขาไปทําอะไรผิด
มา อาการคล้ ายคนเริ่ ม เมาของวศิน ทํ า ให้ อิน ทิ ร าเลิก เซ้ าซี ้ นั่งดื่ ม
นํา้ ส้ มรอให้ อีกฝ่ ายจัดการอาหารจานสุดท้ ายที่สงั่ มาเสร็ จก่อนจะได้
เอ่ยชวนกลับบ้ าน ส่วนเรื่ องรถคงต้ องจัดการพรุ่ งนีเ้ พราะเวลานีเ้ ธอ

~ 383 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ติดต่อคนที่อเู่ จ้ าประจําไม่ได้ เลย

ระหว่า งนัน้ เอง ใครคนหนึ่ง ที่ อิน ทิ ร าไม่ ค าดคิ ดว่า จะเจอก็
ปรากฏตัวขึ ้น
“อ่า... อาหนูอิง มาได้ ยงั ไงครับเนี่ย”
“เสี่ย!”
“อ้ าว อาวิง เงียบหายไปนานเลยนะเอ็ง” วุฒิพงษ์ ก้าวเข้ ามา
ทักทายสองพี่น้องแล้ วนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกับอินทิรา โดยไม่สนใจ
ว่าหญิงสาวจะรี บกระถดถอยห่าง
“ก็ไปมันเรื่ อยๆ แหละเสี่ย ” วศินตอบแบบขอไปที เพราะรู้ ว่า
วุฒิพงษ์ ไม่ได้ สนใจฟั งคําตอบของเขาแต่กําลังให้ ความสนใจน้ องสาว
คนสวยที่กําลังนัง่ หน้ าแดงเรื่ อ และเริ่ มออกอาการกระสับกระส่าย
“ไม่นกึ ว่าหนูอิงจะชอบเที่ยวที่แบบนี ้นะครับ” วุฒิพงษ์ ยิ ้มถาม
มองคนออกอาการแปลกๆ ตาเป็ นประกาย
“เอ่อ... ค่ะ อินมาธุระกับพี่วินน่ะค่ะ ” อินทิราว่าแค่นนก็ั ้ หนั ไป
ทางพี่ชาย “พี่วินเสร็ จหรื อยัง อินว่าเรากลับบ้ านกันเถอะ” อาการวูบ
หวิวแปลกๆ ที่ตวั เองกําลังรู้ สกึ อยู่นี ้ทําให้ หญิงสาวเพ่งมองแก้ วนํ ้าส้ ม
ตรงหน้ าอย่างหวาดกลัว พอคิดอะไรบางอย่างได้ ก็เงยมองหน้ าวศินที่
กําลังลุกขึ ้นยืน
“ขอตัวไปเข้ าห้ องนํ ้าก่อนนะ”
“พี่วิน! เดี๋ยวก่อน” อย่าไปนะ... อินทิราอยากร้ องห้ าม แต่ไม่มี

~ 384 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ประโยชน์เพราะวศินรี บเดินจากไปแล้ ว หญิงสาวนัง่ หอบหายใจหนัก

พยายามกลืนนํา้ ลายลงคอที่เริ่ มแห้ งผากอย่างยากเย็น... นี่มันเกิด
อะไรขึ ้นกับเธอ อย่าบอกนะว่าวศินกับเสี่ยวุฒิพงษ์ ร่วมมือกัน
“เป็ นอะไรครับหนูอิงคงสวย มองหน้ าเสี่ยทําไม” วุฒิพงษ์ ยิม้
ใส่ดวงตาคูส่ วยที่ตวัดมามองเขาราวกับจะต่อว่าอะไรสักอย่าง
“เอ่อ... อินขอตัวเข้ าห้ องนํ ้าก่อนนะคะเสี่ย” ร่างบางผุดลุกจาก
โต๊ ะ คว้ ากระเป๋ ามาสะพายไหล่แล้ วพยายามก้ าวออกไปอย่างมัน่ คง
ข่มอาการวูบวาบกระสับกระส่ายที่เริ่ มรุนแรงขึ ้นเรื่ อยๆ
“อ่า... ดูท่าหนูอิงจะไม่ สบายนะ งัน้ เสี่ยช่วยพาไปก็แล้ วกัน
มาๆ ทางนี ้ๆ” คนได้ โอกาสรี บลุกขึ ้นตามติด
“ไม่ต้องมายุ่งกับอินนะ! ถอยไป!” คนรู้ ตวั ว่ากําลังจะถูกโอบ
กอดจากด้ านหลังรี บร้ องห้ าม มือบางผลักร่ างใหญ่เต็มแรง แต่คนที่
ซวนเซกลับเป็ นเธอ
“อย่าดื ้อซี่ มามะ มาให้ เสี่ยช่วยประคองไปดีกว่า”
“ไม่ต้อง!”
อินทิรานึกว่านั่นเป็ นเสียงตัวเอง เพราะเธอกําลังจะพูดแบบ
นัน้ แต่มัน ไม่ ใ ช่ เพราะพลัง เสี ย งที่ ดัง เข้ า หูนัน้ หนัก แน่ น และชวน
หวาดหวั่น ยิ่ ง นัก หญิ ง สาวหัน มองหลัง แล้ ว ได้ แ ต่ ยื น นิ่ ง เมื่ อ เห็ น
ธานินทร์ วราเวศกุล ก้ าวมายืนประชิดกาย
ความเคลื่อนไหวรอบตัว เกิ ดขึน้ อย่า งรวดเร็ ว เมื่ อผู้ชายตัว

~ 385 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ใหญ่สองคนก้ าวผ่านหน้ าไปหาวุฒิพงษ์ ที่กําลังยืนอ้ าปากค้ าง พวก

เขาพูดอะไรกันเธอไม่ได้ ตงใจฟั
ั ้ ง เพราะสายตาของธานินทร์ คล้ ายจะ
สะกดเธอไว้ อาการโลกเอียงทําให้ อินทิรายื่นมือไปหาอะไรสักอย่างที่
พอจะทําให้ เธอยืนต่ออยู่ได้ และสิ่งที่คว้ าไว้ ก็คือไออุน่ ของอุ้งมือใหญ่
“ไปกับผม”
นั่นคือเสียงสุดท้ ายที่ ได้ ยิน ก่อนทุกอย่างจะตกอยู่ในความ
เลื่อนลอย...

สิ่งแรกที่สานึกรู้ คือความปวดระบมไปทั่วร่ าง ลําคอแห้ ง

ผากและไร้ เรี่ ยวแรง... ดวงตาสีเข้ มค่อยปรื อขึ ้น แสงสว่างรอบกายแม้
ไม่มากแต่ก็บอกให้ ร้ ูวา่ นี่เป็ นเวลากลางวัน เช้ าแล้ ว หรื ออาจจะบ่าย...
แต่ที่นี่ที่ไหน เตียงนุ่ม ผ้ าห่มอุ่นๆ ห้ องสีเทา กระจกบานใหญ่ ที่ไหน
กัน
ร่ างบางค่อยขยับกาย เหลียวมองรอบตัวแล้ วพยายามคิดหา
คําตอบให้ ตวั เอง แต่ก็นึกอะไรไม่ออกเพราะไม่ค้ นุ กับสถานที่แห่งนี ้
เลย และเมื่อได้ เห็นร่ างใหญ่ที่นอนหลับใหลอยู่เคียงข้ างก็ยิ่ งตกใจ
ตาค้ าง
“คุณต้ า...”
เสียงแผ่วครางเรี ยกเบาเสียจนไม่ได้ ยิน แล้ วภาพเหตุการณ์
หลายอย่างก็ผุดขึ ้นในสมองของอินทิราเรื่ อยๆ เมื่อคืนเธอถูกวศินกับ

~ 386 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เสี่ยวุฒิพงษ์ ร่วมมือกันวางยาปลุกเซ็กซ์แน่ๆ แต่ธานินทร์ มาช่วยไว้

เขาช่วยให้ เธอหายทรมานจากฤทธิ์ยาอย่างค่อนข้ างรุ นแรง หลายต่อ
หลายครั ง้ นั่นเพราะเธอเป็ นฝ่ ายเรี ยกร้ องอย่างหน้ าไม่อาย แสดง
ความต้ องการออกมาให้ เขารับรู้และสนองตอบอย่างไม่ร้ ูจกั พอ
อินทิราขยับกายลุกขึ ้นนั่งเมื่อรู้ สึกอับอายจนอยากแทรกแผ่น
ดินหนี หันซ้ ายขวามองหาผ้ าผ่อนหวังจะไปจากที่นี่ก่อนที่ธานินทร์ จะ
ตื่ น เธอไม่ อ ยากเผชิ ญ หน้ ากั บ เขาเมื่ อ ภาพแห่ ง ความสัม พั น ธ์ ที่
ค่อนข้ างโลดโผนรุ นแรงผุดขึ ้นในความทรงจําที่ละภาพสองภาพ กล้ า
ยอมรับกับตัวเองว่าดีใจที่รอดจากเสี่ยวุฒิพงษ์ มาอยู่กบั ธานินทร์ ตรงนี ้
แต่ก็อ ดกระดากอายและแสลงใจไม่ ไ ด้ เมื่ อนึกว่าเธอกับ ธานิ น ทร์
เลิกรากันแล้ วและเธอตังใจว่้ าจะไม่ยอมมีอะไรกับเขาง่ายๆ อีก
“จะไปไหน”
เสี ย งเข้ ม ดัง มาชะงัก คนกํ า ลัง ก้ าวลงจากเตี ย ง ครั น้ ไม่ มี
คําตอบใดให้ คนตัวใหญ่ก็ขยับกายอย่างรวดเร็ ว คว้ าร่ างบางที่ทําท่า
จะถอยห่างให้ กลับมาอยู่ในอ้ อมแขน ออกแรงผลักเพียงนิดอินทิราก็
กลับไปนอนลงบนหมอนใบเก่าได้ อย่างง่ายดาย
“คุณ!” หญิงสาวหลุดอุทาน มองดวงตาหรี่ ปรื อและรอยยิม้ ที่
มุมปากของธานินทร์ แล้ วเม้ มปากแน่น รู้ ตวั ว่ากําลังจะได้ ยินถ้ อยคํา
ทําร้ ายจิตใจจากผู้ชายคนนี ้อีกแน่ๆ และมันก็จริ ง
“ดีใจหรื อเปล่า”

~ 387 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“คะ” เธอไม่ชอบรอยยิ ้มแบบนี ้ของธานินทร์ เลย แม้ บางครัง้ จะ

รู้ สึกว่ามันน่ามองแต่คงไม่ใช่เวลาที่เขามองเธอด้ วยแววตาเย้ ยหยัน
แบบนี ้ เพราะมันเท่ากับว่าเขากําลังยิ ้มเยาะเธอ
“ผมถามว่าดีใจหรื อเปล่า ที่ในที่สุดถุงยางที่เหลือจากคราว
ก่อนหนึง่ โหลก็หมดเกลี ้ยงสักที แต่ไม่ต้องห่วงนะ ผมยังมีสํารองไว้ อีก
เยอะ”
“คุณ!” อะไรของเขาเนี่ย พูดเรื่ องบ้ าอะไร!
“แล้ วดีใจไหม ที่ผมได้ ช่วยคุณจากการถูกเสี่ยวุฒิวางยาปลุก
เซ็กซ์จริ งๆ เสียที แผนเรี ยกร้ องความสนใจของคุณคราวนี ้สําเร็ จลุล่วง
ไปได้ ด้วยดี เสี่ยวุฒินี่เสียค่าโง่เพราะความหื่นแท้ ๆ มาให้ คณ ุ กับพี่ชาย
ร่วมมือกันหลอกแบบไม่ร้ ูตวั ผมล่ะนับถือความสามารถของคุณจริ งๆ
อินทิรา สมแล้ วที่ใครก็ชมว่าเป็ นเอ็มดีสาวคนเก่ง” นํา้ เสียงเยาะเย้ ย
ถากถางทําให้ คนฟั งยิ่งอยู่ในอาการอึ ้ง
ธานินทร์ สา่ ยหน้ าให้ คนนัง่ อึ ้งด้ วยรอยยิ ้มหยามหยัน หลังผ่าน
ความหฤหรรษ์ ขนหฤโหดกั
ั้ บอินทิรารอบแรกหญิงสาวก็หลับไปเพราะ
ความอ่อนเพลีย เขาเองก็อยากหลับกลางอากาศเสียให้ ได้ แต่สมอง
ยังตื่นเพราะยังมีเรื่ องค้ างคาใจ เมื่อติดต่อสอบถามไปยังลูกน้ องที่ใช้
ให้ สอบถามเรื่ องราวจากวุฒิพงษ์ ก็ได้ ความว่าวุฒิพงษ์ ปฏิเสธหนัก
แน่นว่าไม่ได้ วางยาอินทิรา แค่มาหาอินทิราตามที่อีกฝ่ ายนัดคุยเรื่ อง
พี่ชายของเธอเท่านัน้ แรกที่ได้ ยินธานินทร์ ไม่อยากเชื่อ แต่เรื่ องโกหกที่

~ 388 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อินทิราเคยกุขึ ้นมาหลอกเขาในอดีตก็เป็ นแรงหนุนให้ คําพูดของวุฒิ

พงษ์ มีนํ ้าหนัก
“คุณต้ า...” ทัง้ สิ่งที่ได้ ยินและภาพที่ได้ เห็นทําให้ สมองของ
อินทิราเริ่ มคลายจากอาการมึนงง นึกได้ ถงึ เรื่ องราวตังแต่ ้ เริ่ มต้ นจนมา
จบลงที่ความเข้ าใจผิดของธานินทร์ ... เขาคิดได้ ยงั ไงว่านี่คือแผนการ
ของเธอ
“ถามจริ งเถอะ ไม่กลัวบ้ างหรื อว่าจะผิดแผน มัน่ ใจได้ ยงั ไงว่า
ผมจะว่างไปช่วยคุณ อ้ อ หรื อคิดว่าถ้ าพลาดจากผมก็ไม่เป็ นไร ไม่มี
วาสนาจะได้ เป็ นคุณนายวราเวศ ก็ขอเป็ นเมียน้ อยเสี่ยวุฒิแทนล่ะกัน”
“คุณ ช่า งคิ ดได้ นะ” ถ้ า เขาคิ ด ว่า นี่ ห รื อ แผนเรี ยกร้ องความ
สนใจ ก็คงไม่ต้องพูดอะไรกันอีก เธอเหนื่อยที่จะอธิบายความจริ งให้
ผู้ชายคนนี ้ฟั งแล้ ว จะดิ ้นรนพูดไปทําไมในเมื่อเขาไม่เคยคิดจะเชื่อ
“เฮ้ อ... น่าสงสารเสี่ยวุฒิจริ งๆ” ธานินทร์ ยังไม่หยุดถากถาง
อาจเพราะเจ็บใจที่อินทิราไม่ยอมเอ่ยปากปฏิเสธข้ อกล่าวหาของเขา
เลยสักข้ อ ทังที
้ ่เขารอฟั งอยู่ “นี่ถ้าผมไปช้ ากว่านี ้สักหน่อยคงได้ จบั จูบ
ลูบคลําคุณเป็ นค่าเสียเวลาบ้ าง นี่อะไร แค่ปลายเล็บก็ยงั ไม่ได้ แตะ”
“นัน่ สิคะ คุณมาทําไม” อินทิราเชิดหน้ าย้ อนกลับ “ขัดจังหวะ
จริ งๆ เลย ไม่ร้ ูหรื อไงว่าฉันกําลังวางแผนจับเสี่ยวุฒิอยู่”
“อิน! อย่ายัว่ โมโหผม”
สองไหล่บางถูก มือหนากดลงแนบเบาะ ร่ างเปลือยสูงใหญ่

~ 389 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ตวัดขึน้ คร่ อมร่ างบางที่นอนเปล่าเปลือยอยู่อย่างสิน้ แรง ต่อให้ ปาก

เก่งพอที่จะโต้ กลับไปด้ วยความเจ็บใจ แต่ร่างกายก็อ่อนระโหย หัวใจ
ก็ไร้ เรี่ ยวแรงที่จะต่อต้ าน ผิดกับธานินทร์ ที่แม้ จะเสียแรงไปเท่าไหร่ก็ยงั
ฟื ้นกําลังกลับมาได้ อย่างรวดเร็ ว เพราะความสมบูรณ์ แข็งแรงของ
ร่างกายอํานวย และจิตใจก็ยงั ต้ องการที่จะตอกยํ ้าให้ ผ้ หู ญิงคนนี ้รับรู้
ว่าเขาไม่ได้ ร้ ูสกึ รู้สาอะไรกับสิ่งที่เธอทํา แต่ธานินทร์ ไม่ร้ ูตวั ว่าเขากําลัง
ทําในสิ่งที่ตรงกันข้ ามกับความรู้ สึกตัวเอง เขาไม่ร้ ู ตวั ด้ วยซํ ้าว่าทําไม
ทุกครั ง้ ที่เขาทํ าหรื อพูดอะไรลงไปเพื่ อให้ อินทิราเจ็บปวด เขาก็เจ็บ
ยิ่งกว่า
“ยั่วโมโหตรงไหน ฉันพูดความจริ ง ไม่เชื่อก็ไม่ต้องเชื่อ ” พูด
เรื่ องจริ งเขาไม่เคยเชื่อ งันโกหกดู
้ บ้างจะเป็ นไร ไหนๆ ผู้ชายคนนี ้ก็ไม่
คิดจะมองเธอในแง่ดีและไม่มีความรู้สกึ ดีๆ หลงเหลือให้ เธออีกแล้ ว
“ความจริ งบ้ าอะไร แล้ วบอกกี่ครัง้ แล้ วว่าอย่าเรี ยกตัวเองว่า
‘ฉัน’ กับผม”
“ขอโทษ อินลืม” หญิงสาวสะบัดเสียงตอบกลับไปด้ วยความ
โมโหคนใช้ อารมณ์
“ลืมง่ายจริ งๆ นะ งันคงลื
้ มแล้ วสิวา่ เคยบอกว่ารักผม ถึงได้ คิด
จะจับไอ้ เสี่ยอ้ วนนัน่ ”
“ไม่ลืมค่ะ อินจําได้ วา่ อินรักคุณ แต่ในเมื่อคุณไม่ได้ รักอิน แล้ ว
จะให้ อินเสียเวลารักคุณอยู่ฝ่ายเดียวทําไม อินก็ต้องหาผู้ชายอื่นมา

~ 390 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แทนคุณสิ”
ธานินทร์ อ้าปากค้ าง แทบหูอื ้อกับสิ่งที่ได้ ยิน
“หาผู้ช ายอื่ น มาแทนผม! พับ ผ่ า สิ ! แทนทํ า ไม ไม่ อ นุญ าต
อยากได้ ผ้ ูชายก็บอกผมนี่ ผมมีปัญญาสนองให้ ทุกอย่างตามที่คุณ
ต้ องการอยู่แล้ ว”
อินทิรานิ่งไป... ธานินทร์ อาจไม่ร้ ู ตวั ว่าเขาพูดอะไรออกมา แต่
คนฟั งต่างหากที่รับรู้ ได้ และกําลังพยายามจะไม่ดีใจ... เธออุตส่าห์
ปลงแล้ วแท้ ๆ แต่ทําไมเขาชอบทําให้ เธออยากคิดเข้ าข้ างตัวเองอยู่
เรื่ อย บางครัง้ การกระทํากับคําพูดของธานินทร์ ก็ขดั แย้ งกันจนเธอไม่ร้ ู
ว่าอย่างไหนคือสิ่งที่สื่อออกมาจากความรู้สกึ จริ งๆ ของเขา
“คุณจะสนองให้ อินได้ ทุกอย่าง ตามที่อินต้ องการจริ งๆ หรื อ
คะ” อินทิราถามเสียงแผ่ว แต่เป็ นคําถามที่ทําให้ ธานินทร์ สะอึกแล้ ว
พยายามคิดหาทางขึ ้นจากหลุมพรางที่ตวั เองเผลอหล่นลงไป
“ผมหมายถึงเรื่ องบนเตียง คุณอยากได้ แบบไหน ผมสนองให้
ได้ อยู่แล้ ว”
“แต่อินไม่ได้ ต้องการแค่ผ้ ูชายบนเตียงนะคะ ถ้ าแค่เรื่ องนัน้
ผู้หญิงสวยๆ รวยๆ อย่างอินหาเอาที่ไหนก็ได้ หล่อๆ ลํ ้าๆ กว่าคุณ มี
เยอะแยะ” อินทิราตอกกลับไปไม่น้อยหน้ า
“หยุดเลยนะ! อย่าแม้ แต่จะคิด”
อีกครัง้ ที่ธานินทร์ ทําให้ อินทิราเกือบจะหลุดยิม้ แต่หญิ งสาว

~ 391 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แสร้ งทําเป็ นไม่ทนั สังเกตเห็นอาการละลํ่าละลักของชายหนุ่ม หรี่ ตา

มองใบหน้ าเคร่ งเครี ยดของเขาแล้ วเชิดหน้ าเอ่ยคําท้ าทายต่อไปไม่
ลดละ
“ไม่ทันแล้ วล่ะค่ะ เพราะตอนนีอ้ ินกําลังอยากจะลองคิดลอง
ทําแบบคุณดูบ้าง”
“อะไร”
ดวงตาคูห่ วานหรี่ มองคนหน้ าเครี ยดจัดแล้ วเหยียดยิ ้มมุมปาก
ก่อนเอ่ยคําเสียงกระเซ้ าเย้ ายวน
“มีเซ็กซ์กบั ผู้ชายคนไหนก็ได้ ไม่จําเป็ นต้ องรักต้ องชอบ”
“หุบปากเลยนะ ปิ ดสวิชต์สมองของคุณด้ วย”
“อ้ าว... ทําไมล่ะคะ อินว่าน่าตื่นเต้ นเร้ าใจดีออก อยากลองดู
สักหน่อยเผื่อจะติดใจ เหมือนคุณไง”
“เลิกพูดได้ หรื อยัง ” สองมือใหญ่กระชากร่ างบางเข้ าปะทะ
กาย จ้ องหน้ าตาเขม็ง เอ่ยคําอย่างจริ งจัง “อย่าคิดว่าผมไม่ร้ ู ว่าคุณ
กําลังยั่วโมโหผม เราอาจจะรู้ จักกันไม่นานนะอิน แต่เท่าที่ผมได้ ทํา
ความรู้ จักกับคุณทุกซอกทุกมุมอย่างละเอียดแล้ ว ผมรู้ ว่าคุณไม่ใช่
ผู้หญิงที่จะคิดหรื อทําอะไรแบบนันได้้ ผู้หญิงอย่างคุณ จะยอมมีเ ซ็กซ์
เฉพาะกับผู้ชายที่คณ ุ รักเท่านัน”
้
พอเลิ ก ใช้ อารมณ์ พู ด กั น ด้ ว ยเหตุ ผ ล อิ น ทิ ร าก็ ม องเห็ น
ธานินทร์ คนเก่าที่ทําให้ หัวใจของเธอหวัน่ ไหวได้ ทกุ ครัง้ ที่สบตา อินทิ

~ 392 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ราถอนใจใหญ่ บอกไม่ถูกว่าดีใจไหมที่ธานินทร์ ร้ ู ว่าเธอเป็ นผู้หญิ ง

แบบนัน...
้
“ค่ะ คุณรู้ก็ดีแล้ ว”

~ 393 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

23
รับประกัน

อาการอ่ อนลงของอินทิราทาให้ ธานินทร์ เริ่ มยิม้ ออก มือ

ใหญ่เคลื่อนไหวจากหัวไหล่มนเกลี่ยไล้ ผิวเนียนละมุนลงไปยังท่อน
แขนสลักเสลา หญิ งสาวรู้ โดยสัญชาติญาณว่าอะไรกําลังจะเกิดขึน้
แต่เธอยังไม่อยากให้ เรื่ องที่คยุ กันอยู่จบลงแค่นี ้ เพราะผลสรุ ปของมัน
ก็ยงั ค้ างคาอยู่ที่จดุ เดิม
“คุณต้ าคะ” เอ่ยเรี ยกเสียงนุ่มเมื่อไออุ่นจากริ มฝี ปากหนุ่มกด
ลงตรงหัวไหล่
“ฮือ...” ธานินทร์ ขานรับในลําคอ ก่อนเงยหน้ าขึ ้นมองคนที่รอ
สบตา เข้ าใจว่าอินทิรายังมีเรื่ องที่จะพูดกับเขา แต่เขานี่สิที่ไม่อยาก
พูดอะไรอีกแล้ ว ตอนนีต้ ้ องการแค่ให้ ได้ เธอมาอยู่ในอ้ อมแขน อยาก
ผ่อนคลายอารมณ์ เดือดดาลเมื่ อครู่ ให้ ลดลงด้ วยสัมผัส เสน่หาจาก
เรื อนร่างนี ้ อินทิราจะรู้หรื อเปล่าว่าเธอมีความสามารถทําให้ ผ้ ชู ายคน
นี ้ร้ อนจนแทบไหม้ ในบางที และเย็นจนกลายเป็ นนํ ้าแข็งได้ ในบางครัง้

~ 394 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อินอยากให้ คณ ุ รู้ไว้ อีกเรื่ อง”

“ก็ว่ามา” ขอให้ เป็ นเรื่ องที่ฟังแล้ วอุ่นใจ ไม่ทําให้ เขาร้ อนหรื อ
เย็นจนเกินไปก็แล้ วกัน
“เซ็ ก ซ์ . ..” แค่ คํ า แรกที่ ห ญิ ง สาวเอ่ ย ออกไป มื อ ใหญ่ ก็
หยุดชะงัก อินทิรามองตอบดวงตาที่มองมาแล้ วเอ่ยต่อไปด้ วยนํ ้าเสียง
ที่คอ่ นข้ างนุ่มนวล “ไม่ใช่เรื่ องสําคัญสําหรับอิน เท่าการมีผ้ ชู ายสักคน
ที่สามารถคุ้มครองอินได้ หรอกค่ะ อินอยากรู้ สึกว่าตัวเองปลอดภัยที่
ได้ มีคนคนนัน้ อยู่ใกล้ ๆ และที่สําคัญ อินอยากมีครอบครัวที่สมบูรณ์
อยากมีลกู มีทายาทไว้ สืบทอดกิจการของอินต่อไปในอนาคต”
“นี่เหรอ เหตุผลที่คุณคิดจะจับผม ขนาดเอาถุงยางไปซ่อน”
ธานินทร์ ถามเสียงเย็น ขยับร่างใหญ่ถอยห่าง
“ค่ะ”
“โอ้ ...น่าภูมิใจชะมัด” ถ้ านี่คือความจริ ง แล้ วเรื่ องที่เคยบอกว่า
รักเขาล่ะ...โกหก!
ธานินทร์ กัดฟั นส่ายหน้ าให้ ความจริ งที่ถูกสาดใส่หน้ า ตังตั ้ ว
แทบไม่ ติด ทําใจยอมรั บไม่ ได้ ร่ างหนาขยับออกห่าง ตวัดผ้ าห่มไป
คลุมร่างหญิงสาวแล้ วก้ าวลงจากเตียงไปคว้ ากางเกงบ๊ อกเซอร์ ตวั ใหม่
ในตู้มาสวม เดินอาดๆ ไปเปิ ดตู้เย็น ยกขวดนํ ้าขึ ้นซดอัก๊ ๆ เกือบหมด
ขวด แล้ วเทส่วนที่เหลือใส่แก้ วใสพาเดินกลับมายื่นให้ คนที่เพิ่งลุกขึ ้น
นัง่ กะพริ บตาปริ บๆ อยู่บนเตียงด้ วยความงงกับท่าทีที่เปลี่ยนไปทันที

~ 395 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ของเขา
“น่าเกลียดที่สดุ ” อินทิราเบ้ หน้ าใส่นํ ้าครึ่งแก้ วที่ถกู ยื่นให้
“ทําไม แค่นี่รังเกียจ ทีนํ ้าที่น้องหนูของคุณผมยังกินได้ เลย”
ดวงตาสีเข้ มลุกวาวขึ ้น เผยอปากค้ าง ก่อนจะรี บเม้ มสนิท กัด
ฟั นคว้ าแก้ วนํ ้ามาดื่มดับอาการคอแห้ ง ดื่มหมดก็ส่งแก้ วกลับไปให้ คน
ยื น รอรั บ ไปวางลงบนโต๊ ะ ก่ อ นก้ า วไปนั่ง บนเก้ า อี บ้ ุ น วมตัว ใหญ่
ประสานมือบนหน้ าขาที่กางกว้ าง จับตานิ่งไปยังร่ างในม้ วนผ้ าห่มบน
เตียง
“เอาล่ะ... ที่นี ้บอกแผนที่คณ ุ คิดจะจับเสี่ยวุฒิมาสิ”
อินทิรากัดฟั นกรอด ไม่นกึ สักนิดว่าจะได้ ยินอะไรแบบนี ้ ที่เธอ
พูดออกไปทัง้ หมดนัน้ เขาคิดว่าเธอหมายถึงเสี่ยวุฒิพงษ์ หรอกหรื อ
หรื อว่าแกล้ งพูดให้ เธอเจ็บเล่น ธานินทร์ อยากเล่นสงครามประสาทกับ
เธอนักหรื อไง ผู้ชายงี่เง่า... ก็ได้ ในเมื่อเรื่ องจริ งและความจริ งใจของ
เธอไม่มีผลใดๆ กับหัวใจเขา ในเมื่อเขาตังท่ ้ าแต่จะปั ดเธอออกพ้ นตัว
อยู่เรื่ อย พูดจริ งก็ไม่เชื่อ พูดไปก็ไม่ฟัง งันเอาเรื
้ ่ องหลอกไปฟั งบ้ างก็
แล้ วกัน!
“มันก็ไม่จําเป็ นต้ องวางแผนอะไรมาก อินเคยบอกคุณแล้ วนี่
ว่าเสี่ยวุฒิอยากได้ อินไปเป็ นเมียน้ อย พี่วินก็เกลี่ยกล่อมมาหลายครัง้
แล้ วแต่อินไม่ยอม ช่วงที่เรายังคบกัน เขาก็เงียบๆ ไปนะคะ แต่พอรู้
ข่าวว่า ‘เราเลิกกันแล้ ว’ เขาก็เริ่ มโทรมาหา ขอนัดทานข้ าว อินปฏิเสธ

~ 396 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ไปหลายครั ง้ เพราะตอนนัน้ ยังตัดใจจากคุณไม่ได้ แต่พอเห็นความ

พยายามและความจริ งใจของเสี่ยวุฒินานๆ เข้ า ก็เริ่ มคิดได้ ว่าสนใจ
คนที่เขาสนใจเราจริ งๆ ดีกว่า”
“ฮึ... คิดจะเป็ นเมียน้ อยเสี่ยเนี่ยนะ”
อินทิราอยากมองเมินสีหน้ าเย้ ยหยันและฟั งผ่านวาจาระคาย
หู แต่ก็ร้ ู ว่าทําไมเขาถึงแสดงออกกับเธอแบบนี ้ ความผิดของเธอส่วน
หนึ่งต้ องยอมรั บ ผิ ด แต่ที่มัน บานปลายมาขนาดนี ก้ ็เ พราะทิ ฐิข อง
ธานินทร์ ในเมื่อเขาไม่คิดจะยอมลดราวาศอก เธอก็หมดแรงจะสู้รบ
ปรบมือด้ วยแล้ ว
“ค่ะ ก็ไม่แปลกอะไร คนเป็ นกันออกเยอะ เสี่ยเขายินดีที่จะยก
ย่องอินในฐานะเมียน้ อย แถมยังเสนอสินสอดให้ ตงสิ ั ้ บล้ าน”
“โว้ ! ไอ้ เสี่ยตัณหากลับนั่นใจปํ ้ าชะมัดยาด สิบล้ านแลกกับ
ผู้หญิงที่ผมเขี่ยทิ ้ง” ที่จริ งอยากพูดว่า มันบังอาจมาก ที่คิดจะเอาเมีย
รักเมียลับของเขาไปเป็ นเมียน้ อย!
“ค่ะ เสี่ยคงไม่ถือสา ก็เห็นอยู่ว่าอินยังสวยและไม่ได้ สึกหรอ
อะไร หรื อไม่ก็คงมัน่ ใจว่าเขาใหญ่กว่า!” ตอกกลับไปด้ วยความเจ็บใจ
ล้ วนๆ ในเมื่อไม่มีอะไรจะเสียให้ ผ้ ชู ายคนนี ้อีกแล้ ว ขอประชดชีวิตเอา
ความสะใจแลกกับทุกสิ่งที่เสียไปให้ เขาก็แล้ วกัน
“ฮึ! เข้ าใจผิดหรื อเปล่าอินทิรา จําไม่ได้ หรื อแกล้ งลืมว่าคุณน่ะ
สึกหรอเพราะผมไปขนาดไหน ยิ่งเมื่อคืนยิ่งอย่างหนัก ใส่ตระกร้ าล้ าง

~ 397 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

นํา้ ใหม่อีกสิบรอบก็ยังเห็นร่ องรอย แล้ วพนันกันไหมว่าผม... ใหญ่

กว่า!” เสริ มความมัน่ ใจตบท้ ายด้ วยการยักคิ ้ว ยกยิ ้มมุมปาก
“ได้ อินรับพนัน เท่าไหร่ ว่ามา อินจะได้ รีบไปพิสจู น์ว่าใครกัน
แน่ที่ใหญ่กว่า”
“ตายแล้ วเกิดใหม่ก็อย่าหวัง!”
“แล้ วคุณท้ าทําไม... โอ๊ ย!”
เสียงอุทานเกิดขึน้ เพราะร่ างใหญ่ที่พรวดเข้ าไปกระชากต้ น
แขนคนนัง่ เชิดหน้ าท้ าทายให้ ลกุ ขึ ้นประชิดตัว ธานินทร์ ขบกรามกวาด
ตามองหน้ าคนอวดดี ก่อนละสายตาไปยัง ร่ างระหงเกื อ บเปลื อยที่
เลื่อนหลุดจากม้ วนผ้ าห่มอย่างอดไม่ติด อินทิราเป็ นผู้หญิงที่สวยเป็ น
หนึ่งไม่มีสอง ทุกตารางนิ ว้ บนเรื อนร่ างนี ้ชวนสัมผัสไม่ร้ ู เบื่อ รสหวาน
จากผิวเนื ้อและหยาดนํ ้าหวานของเธอยังซ่านลิ ้นไม่จืดจาง กลิ่นหอม
ละมุนยังกรุ่ นกระจายอยู่รายรอบ เรี ยกความปรารถนาให้ ร่างกายเขา
ตื่ น ตัว ได้ ทุก ครั ง้ ที่ อ ยู่ ใ กล้ และต่ อ ให้ ได้ ม าเท่ า ไหร่ ก็ ยัง ไม่ ร้ ู สึ ก ว่ า
เพียงพอ... นี่หรื อเปล่าสิ่งที่ทําให้ เขาตัดใจจากเธอไม่ได้
ไม่ใช่... ธานินทร์ ตอบได้ ทนั ที เพราะถ้ าแค่เรื่ องรูปรสกลิน่ เสียง
คล้ ายๆ แบบนี ้เขายังพอหาใหม่ได้ และเปลี่ยนรสชาติแปลกใหม่ไปได้
เรื่ อยๆ ถ้ าอย่างนัน้ อินทิรามีอะไรที่เขาไม่เคยได้ สมั ผัสจากผู้หญิงอื่น
อีก เธอมีอะไรที่เขารู้สกึ ว่าไม่เคยมีผ้ หู ญิงคนไหนเป็ นได้ แบบเธอ เธอมี
อะไรที่ทําให้ เขาโหยหาจนแทบบ้ าอยู่แบบนี ้ อะไรที่ทําให้ เขารู้ สึก

~ 398 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เหมือนกําลังเสพติดเธอ... บ้ าชะมัด ทําไมเขาถึงขาดเธอไม่ได้ !

“ฟั งนะอิน นับแต่วินาทีนี ้เป็ นต้ นไป ชีวิตคุณอยู่ในกํามือผม”
หลังรับรู้เหตุการณ์ที่เกิดขึ ้นจากลูกน้ องที่เขาสั่งให้ เฝ้าติดตาม
ความเคลื่อนไหวของอินทิรา ธานินทร์ ตดั สินใจเด็ดขาดว่าเขาต้ องได้
เป็ นเจ้ าของเธอแต่เพียงผู้เดียว นับจากวินาทีที่ก้าวเท้ าไปคว้ าตัวเธอ
มาจากเสี่ยวุฒิพงษ์ เขาจะไม่ยอมให้ ผ้ ูชายหน้ าไหนแตะต้ องเธออีก
ไม่ว่าจะด้ วยเหตุผลใด ไม่ว่าเธอจะหวังอะไรจากเขา ไม่ว่า เธอจะมี
ผู้ชายคนไหนอยู่ในใจ แต่ในเมื่อเขาได้ เป็ นผู้ชายคนแรก ก็จะไม่ยอม
ให้ มีใครมาซํ ้ารอย!
“คุณหมายความว่ายังไง” ถามออกไปเสียงแผ่ว วูบแรกเธอ
รู้สกึ ตื่นเต้ นดีใจที่ได้ ยิน ชีวิตที่อยู่ในกํามือของเขาจะเป็ นอย่างไรเธอไม่
รู้ แต่มนั น่าจะหมายความว่าเธอกับเขาจะได้ อยู่ด้วยกัน ใช่หรื อเปล่า
“จะให้ แปลไทยเป็ นไทยใช่ไหม ได้ ... ที่ผมพูดไปเมื่อกี ้มันแปล
ได้ วา่ ตอนนี ้คุณสิ ้นอิสรภาพแล้ ว ผมในฐานะผู้ชายคนแรก...”
“เดี๋ยว” อินทิรารี บขัดด้ วยความตกใจ “คุณว่าไงนะ ผู้ชายคน
แรกเหรอ ไหนเคยว่าอินหลอกคุณไง ไหนเคยว่าอินไปนอนให้ หมอทํา
สาวให้ ไง”
ธานินทร์ เม้ มปากแน่น ที่เคยพูดไปทัง้ หมดตอนนัน้ เขาแกล้ ง
พูด ให้ เ ธอเจ็ บ ใจ ทัง้ ที่ ค วามจริ ง เขารู้ อยู่เ ต็มอกว่าพรหมจรรย์ ข อง
อินทิราเป็ นของแท้ และเขาเป็ นคนแรกที่ได้ ครอบครองเธอ

~ 399 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“แล้ วอยากให้ ผมเชื่อแบบไหนมากกว่า ตอนนี ้ผมอยากเชื่อว่า

ผมเป็ นคนแรก และคนเดียว คุณยังจะเถียงผมไหม”
เสียงกระซิบถามแผ่วๆ ส่งผลให้ เกิดไออุ่นวูบวาบภายในกาย
ดวงตาสองคู่ส บประสานกันแทนคําตอบ และเมื่ อชายหนุ่มโน้ มริ ม
ฝี ปากลงไปแตะเบาๆ บนกลีบปากบางที่เผยอขึ ้นอย่างเชิญชวน หญิง
สาวก็หลับตาพริ ม้ ก่อนจะต้ องลืมตาโพลงแทบจะทันทีที่เขาผละออก
ห่างอย่างรวดเร็ ว... จูบเบาๆ แปรเปลี่ยนเป็ นความว่างเปล่า เสียง
กระซิบถามเมื่อครู่ก็เปลี่ยนเป็ นเสียงคําราม...
“รู้ ไว้ นะอิน...” ธานินทร์ เจ็บใจตัวเองที่เผลอพลาดไปจนเกือบ
เสียงเรื่ อง ชายหนุ่มสูดหายใจเพื่อควบคุมอารมณ์ “ตอนนี ้คุณเป็ นของ
ผม นับ แต่นี เ้ ป็ นต้ น ไป ผมขอสงวนสิ ท ธิ์ ในการใช้ ร่ า งกายของคุณ
ปลดปล่อยความต้ องการทางเพศแต่เพียงผู้เดียว ทุกครัง้ ที่ผมต้ องการ
คุณต้ องพร้ อมตามใจผม ทุกที่ ทุกเวลา”
“พูดบ้ าอะไรของคุณ อินไม่ใช่ต๊ กุ ตายางนะ!”
อินทิราตกใจแทบช๊ อค อารมณ์ อ่อนไหวที่เกิดขึ ้นเพียงชั่ววูบ
หายวับไปทันที เหลือไว้ แต่ความเจ็บปวดรวดร้ าวใจ ถามตัวเองซํ ้าๆ
ว่าเมื่อไหร่เธอจะจําสักทีวา่ ผู้ชายคนนี ้ไม่ได้ รักเธอ
“ไม่ใช่ก็ใกล้ เคียง”
เรี ย วคิ ว้ ดกหนาเลิ ก ขึน้ พร้ อมเหยี ย ดยิ ม้ มุม ปาก เป็ นการ
แสดงออกที่หญิ งสาวอยากเมินใส่เหลือเกิ น ธานิ นทร์ เป็ นผู้ชายที่ มี

~ 400 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สัญลักษณ์แห่งเล่ห์เหลี่ยมติดอยู่บนใบหน้ า เธอเคยเห็นมันบ่อยๆ แต่

น่า แปลกที่ ช่ ว งเวลาที่ เธอเป็ นคนรั กของเขา เป็ นผู้หญิ ง ที่ เ ขามอบ
ความรู้ สึกดีๆ ให้ รอยยิม้ คล้ ายๆ กันนีก้ ลับให้ ความรู้ สึกที่ต่างไปลิบ
ลับ แต่ตอนนีเ้ ธอไม่ใช่ผ้ ูหญิงคนนัน้ อีกแล้ ว ธานินทร์ คงไม่ให้ โอกาส
เธอเดินกลับเข้ าไปอยู่ในหัวใจของเขาอีก ทุกอย่างที่เขาทําตอนนี ้ก็แค่
ต้ องการแก้ แค้ น แค่อยากเอาคืนให้ หายเจ็บใจ
“พูด ตรงๆ ก็ คื อ คุณ อยากให้ อิ น เป็ นที่ ร ะบายความใคร่ ใ ห้
คุณ...”
“ใช่ ตรงๆ กว่านันก็ ้ คือ เป็ นเมียลับ ลับสุดยอดด้ วย ห้ ามแพร่ ง
พรายให้ ใครรู้ โดยเด็ดขาด เพราะนี่ไม่ใช่การคบหากันในฐานะคนรัก
หรื อคูค่ วง เมียลับต้ องเป็ นความลับ และห้ ามคิดว่าสักวันจะได้ เปลี่ยน
สถานะมาเป็ นเมียแบบเปิ ดเผย”
อิ น ทิ ร าผงะทั ง้ ที่ ยั ง พู ด ไม่ จ บ แต่ คํ า อธิ บ ายยื ด ยาวของ
ธานินทร์ เป็ นบทสรุ ปที่ชัดเสียจนไม่มีคําโต้ แย้ ง คําว่า ‘เมียลับ’ เป็ น
อะไรที่เธอไม่เคยคิดว่าตัวเองจะได้ ยินด้ วยซํ ้า
“แล้ วถ้ าอินไม่ยอม”
“ผมก็ไม่ยอมให้ คุณไม่ยอม แล้ วมาคอยดูกันว่ าใครกันแน่ที่
ต้ องยอม”
“ทําไมคุณต้ องทําแบบนี”้ ครางถามออกไปด้ วยความร้ าวราน
ใจ กี่ครัง้ กี่หนกันแล้ วที่เธอต้ องเจ็บชํ ้าเพราะคําพูดและการกระทําของ

~ 401 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ผู้ชายคนนี ้
“ผมเคยบอกแล้ วไง ว่ามันเป็ นความต้ องการตามธรรมชาติ
ของผู้ชาย อ๊ ะ! ไม่ต้องถามต่อเลยนะว่าทําไมต้ องเป็ นคุณ ในเมื่อผมมี
ผู้หญิงอื่นเยอะแยะ เพราะผมเคยตอบไปแล้ ว”
ริ มฝี ปากที่กําลังจะเอ่ยถามต้ องชะงักค้ างไว้ เมื่อถูกดักคอ...
จริ ง อย่า งเขาว่า เธอไม่ ควรสงสัยเรื่ อ งนี อ้ ี ก เพราะเขาจะต้ องตอบ
กลับมาแบบกําปั น้ ทุบดินว่าเพราะเขาอยากได้ ก็ต้องได้ ... ธานินทร์ แค่
ต้ องการผู้หญิ ง ใครก็ได้ ไ ม่ จําเป็ นต้ องเป็ นเธอ แต่ที่เขาเลื อกเธอก็
เพราะอยากแกล้ ง อยากตอกยํา้ ให้ เธอรู้ ถึงความพ่ายแพ้ แบบยับเยิน
ของตัวเอง เขาอยากทําให้ เธอเจ็บทังกายทั ้ ง้ ใจ มากกว่าที่เธอเคยทํา
ให้ เขาเจ็บใจ
“ค่ะ... ถ้ าคุณมีความสุขที่ได้ ทําให้ อินตกอยู่ในสภาพนัน้ ก็ได้
อินยอม”
“ดี” พอหญิงสาวตอบมาเสียงแผ่วเบาแบบคนแพ้ ราบ ผู้ชนะก็
กัดฟั นรับคําเสียงแข็ง หงุดหงิดที่ไม่ได้ ร้ ูสกึ ดีกบั ชัยชนะที่ได้ รับ
“แล้ วอินต้ องทนอยู่ในสภาพนันนานเท่้ าไหร่ ”
“ก็ แ ล้ ว แต่ ต้ อ งรอดูว่ า ผมจะเบื่ อ หน้ า อกขาวๆ กับ น้ อ งหนู
อวบๆ ของคุณเมื่อไหร่ ”
ดวงตาสองคู่สบประสานพร้ อมการสูดหายใจเข้ าลึก อินทิรา
กําลังใจหายกับคําว่า ‘เบื่อ’ แต่เธอพยายามไม่แสดงออก อยากรู้ ว่า

~ 402 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ธานินทร์ จะใช้ เวลานานแค่ไหนกว่าจะเบื่อร่างกายของเธอ

“กะเวลาหน่อยไม่ได้ เหรอคะ”
“ไม่ได้ ใครจะรู้อนาคต”
จริ ง สิน ะ ใครจะรู้ อนาคตเพราะไม่ เคยมี อะไรแน่นอน อาจ
เป็ นไปได้ ว่าพอเธอยอมเขาง่ายๆ แบบนีอ้ ีกไม่นานธานิ นทร์ ก็คงเบื่อ
หมดสนุก และเขี่ยเธอทิ ้งไปอย่างรวดเร็ว หลังจากนันเธอก็้ คงตกอยู่ใน
สภาพที่ยํ่าแย่กว่าเดิม แถมยังไม่อาจหลุดพ้ นจากปั ญหาเดิมที่เป็ น
แรงผลักดันหนึ่งให้ เ ธอก้ าวเข้ า หาธานิ นทร์ จนตกหลุม รั ก เขา ทัง้ ที่
พยายามระวังหัวใจของตัวเองที่สดุ แล้ วแต่ก็ไม่สําเร็ จ ในเมื่อ วันนี ้ไม่มี
หวังจะได้ หวั ใจเขาตอบแทน ก็ขอแค่อะไรบางอย่างมาทดแทนได้ ไหม
“ถ้ าอย่างนัน้ อินขออะไรคุณสักอย่างได้ ไหมคะ”
“อย่าขอสินสอดล่ะ เพราะผมไม่ได้ ขอคุณแต่งงาน แต่ถ้าเป็ น
ค่าตัวนิดๆ หน่อยๆ ก็พอให้ ได้ ถึงคนอย่างผมจะไม่จําเป็ นต้ องทุ่มเงิน
มากมายเพื่อเซ็กซ์เหมือนไอ้ เ สี่ยตัณหากลับนัน้ เพราะมีผ้ หู ญิงรอให้
ฟรี ผมเยอะแยะ แต่คณ ุ ก็น่าจะรู้วา่ ผมไม่เคยเอาใครฟรี ๆ”
“ค่ะ” รี บตอบรั บคําและปั ดคําพูดทําร้ ายจิตใจออกไปอย่าง
รวดเร็ว สนใจอยู่แค่สิ่งที่ตวั เองจะพูดเท่านัน้ “แต่อินไม่ได้ ต้องการเงิน
อินต้ องการแค่ความปลอดภัยในชีวิตและทรัพย์สิน ตลอดเวลาที่อยู่ใน
ฐานะเมียลับของคุณ ได้ ไหมคะ”
“อะไรนะ!” ชายหนุ่มหลุดเสียงสูงแบบคาดไม่ถึง “นี่คณ ุ คิดว่า

~ 403 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ผมจะมายุ่งอะไรกับทรั พย์ สินอันน้ อยนิดของคุณหรื อไง ผมเป็ นใคร

ครับคุณผู้หญิง ลืมง่ายลืมดายขนาดนัน” ้
“เปล่าค่ะ อินจําได้ เสมอว่าคุณเป็ นใคร รํ่ ารวยและ‘ใหญ่’แค่
ไหน” เธอหยุดเว้ นวรรคเพื่อชมรอยยิ ้มที่มมุ ปากของคนที่ร้ ู ตวั ว่าใหญ่
จริ ง “อินถึงเรี ยกร้ องสิ่งนี จ้ ากคุณไงคะ อินต้ องการผู้ชายสักคนมา
คุ้มครองดูแลชี วิตและทรั พย์ สินของอิน คุณให้ สิ่งนีเ้ ป็ นค่าตัวอินได้
ไหม”
“จะทําประกันกับผมว่างัน” ้
“ก็ทํานองนัน” ้ อินทิราเชิดหน้ า กัดฟั นตอบ ตอนนี ้เธอไม่หวัง
จะได้ อะไรจากผู้ชายตรงหน้ ามากกว่าความปลอดภัยภายนอกอีกแล้ ว
ส่วนเรื่ องภายในหัวใจนันมั ้ นได้ รับอันตรายและพังสลายไปนานแล้ ว
“แล้ วถ้ าเกิดอะไรขึ ้น ผมต้ องชดใช้ ให้ ยงั ไง”
“หมายถึงถ้ าอินตายหรื อคะ”
“ไม่ใช่!” ธานินทร์ ตะเบ็งเสียงตอบไป หงุดหงิดและร้ อนรุ่ มเมื่อ
ได้ ยินคําถามนัน้ “ผมหมายถึงถ้ าคุณเกิดหกล้ ม หัวเข่าถลอก ผมวิ่งไป
ช่วยไม่ทันแบบนัน้ ต่างหาก หรื อถ้ าต่างหูคุณหล่นหายไปสักข้ างผม
ต้ องชดใช้ ให้ ยงั ไง”
“เอาเป็ นว่า ถ้ าเกิดอะไรขึ ้นในสิ่งที่อยู่นอกเหนือความสามารถ
ที่คณ
ุ จะดูแลได้ ฉันไม่เรี ยกร้ องให้ คณ ุ ชดใช้ อะไรให้ เลยค่ะ”
“แล้ วคุณจะต้ องการคนคุ้มครองไปทําไม...” ธานินทร์ จับตา

~ 404 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

มองแววตาหม่ นหมองของหญิ ง สาวแล้ ว เริ่ ม คิ ด หนัก “คุณ กํ า ลัง มี

ปั ญหากับใครอยู่หรื อเปล่าอิน บอกผมมาตรงๆ” คําถามครั ง้ นีห้ นัก
แน่นและเป็ นการเป็ นงานเสียจนอินทิราต้ องพยักหน้ าให้ และคําถาม
ต่อจากนันก็้ เด็ดขาดยิ่งกว่า “มันเป็ นใคร”
“เสี่ยวุฒิคะ่ ”
“เรื่ องที่มนั จะเอาคุณทําเมียน้ อยนี่นะ”
หญิงสาวอยากสะบัดหน้ าค้ อนใส่คนพูดตรง แต่ที่ไปก็คือพยัก
หน้ ารับ
“ก็ทํานองนัน” ้
“งันไม่
้ ต้องกลัวเลย มันไม่มีวนั ได้ แตะคุณแม้ แต่ปลายก้ อยแน่
ผมรับรอง”
แม้ จะรู้ สึกอุ่นซ่านขึ ้นในหัวใจอย่างห้ ามไม่อยู่ แต่อินทิ ราก็ไม่
ปล่อยให้ ตวั เองซาบซึ ้งกับถ้ อยคําของธานินทร์ อีกแล้ ว สิ่งที่ควรแสดง
ออกไปก็แค่...
“ขอบคุณค่ะ”
แค่นีก้ ็น่าจะพอวางใจได้ ว่าหลังจากนีธ้ านินทร์ คงไม่ปล่อยให้
ใครมายุ่ง วุ่น วายกับ ชี วิ ต ของเธออี ก ถึง ไม่ ไ ด้ ทัง้ หมดที่ เ ป็ นเขามา
ครอบครองอย่างเปิ ดเผย ก็ขอแค่ได้ รับการคุ้มครองดูแลแบบลับๆ ก็
พอ เธอจะยอมอยู่ในฐานะเมียลับของธานินทร์ ไปจนกว่าเขาจะเบื่อ...
มันจะนานแค่ไหน นานพอที่เธอจะจัดการเรื่ องของวศินได้ หรื อเปล่า

~ 405 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

และจะนานจนเกิดปั ญหาอื่นตามมาหรื อไม่... ไม่อาจรู้เลย

หน้ าที่เมียลับของอินทิราเริ่ มขึน้ ตัง้ แต่ คืนนัน้ และอีกสอง

คืนถัดไปเมื่อธานินทร์ โทรศัพท์เรี ยกตัวให้ หญิงสาวไปหาที่ห้องพักใน
โรงแรมอีกแห่ง ทุกอย่างเป็ นความลับ แค่พบกันในห้ องแล้ วแยกจาก
กันหลังเสร็จกิจ ขับรถกลับพร้ อมกันแต่คนละคัน คนละทาง...
ธานินทร์ ใช้ ชีวิตตามปกติ กลางวันทํางานหนัก บางคืนที่ออก
งานก็ จ ะควงแฟนสาวคนปั จ จุบัน ที่ สัง คมรั บ รู้ ออกหน้ า อิ น ทิ ร าก็
เช่นกัน หญิงสาวทํางานหนักแต่ก็ยงั มีโอกาสได้ รับรู้ ข่าวคราวของเขา
กับผู้หญิงอื่น บางคืนก็ต้องฝื นทนมองภาพบาดตาบาดใจ ถ้ าเผอิญว่า
งานไหนเธอกับธานินทร์ และผู้หญิงของเขาต้ องเผชิญหน้ ากัน
ไม่ เ คยมี คํ า ทั ก ทาย และแทบไม่ เ คยมองหน้ า จะมี ก็ แ ต่
ข้ อความทางไลน์ เบอร์ ใหม่ที่ธานินทร์ ให้ เธอเปิ ดไว้ โดยให้ รับเขาเป็ น
เพื่อนเพียงคนเดียว เป็ นข้ อความสันๆ ้ จําพวกชื่อสถานที่ หมายเลข
ห้ อง หรื อวัน -เวลาที่นัดเจอกัน ไม่มีคําว่าคิดถึง ไม่มีส ติกเกอร์ บอก
ความรู้สกึ ไม่มีแม้ แต่คําว่าสวัสดี
“อินทําใจได้ แล้ วจริ งๆ หรื อลูก” วัลภาเอ่ยถามลูกสาวที่กําลัง
จะออกไปงานแต่งงานของคนดังในสังคมคนหนึ่ง ซึ่งจัดขึ ้นที่โรงแรม
ของธานินทร์ และแน่วา่ ต้ องเจอเจ้ าตัวกับแฟนคนปั จจุบนั ด้ วย
“ค่ะแม่ อินเฉยๆ แล้ ว”

~ 406 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เรี ยกว่าพยายามปลงให้ ได้ ดีกว่า ทัง้ ที่ความจริ งเธอเจ็บปวด

ทรมานทุกครัง้ ที่ได้ เห็นธานินทร์ สง่ สายตาและรอยยิ ้มให้ ผ้ หู ญิงอื่น แต่
ก็ยงั มีข้อแก้ ตา่ งให้ ตวั เองได้ วา่ พอใกล้ เลิกงาน ธานินทร์ จะโทรศัพท์มา
เรี ย กตัวเธอไปหาที่ ห้ องใดห้ องหนึ่ง ในโรงแรมนัน้ เกื อบทุกครั ง้ อยู่
ด้ วยกันนานกว่าสามชั่วโมงถึงจะแยกย้ าย แสดงให้ เห็นว่าเขาเลือกที่
จะมาอยู่กบั เธอแทนที่จะไปต่อกับผู้หญิงอีกคน
“อืม... คนสมัยนี ้ก็แปลก นึกจะรักก็รัก นึกจะเลิกก็เลิก”
“ค่ะ อินไปนะคะแม่”
“จ้ า แล้ วอย่ากลับดึกมากนะลูก”
“ค่ะแม่”
ก็ ไ ด้ แค่ รั บ ปาก แต่ ไ ม่ แ น่ ใ จเลยว่ า จะทํ า ได้ ไหม ถ้ าคื น นี ้
ธานินทร์ เรี ยกตัวเธอไปหาอีกก็คงต้ องยอมดึกสักหน่อย และมันก็เป็ น
เช่นนันจริ
้ งๆ ในงานเลี ้ยงเขาหมางเมินใส่เธอ แต่พองานจวนเลิกก็ส่ง
ข้ อความมาแจ้ งหมายเลขห้ องพักพร้ อมคําว่า ‘รี บมา’
อิน ทิ ราไม่ อ ยากตกอยู่ใ นสภาพนี ้ แต่เ ธอยังหาทางออกให้
ตัวเองไม่เจอเลยจริ งๆ

~ 407 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

24
คนคุ้มครอง

เช้ าวันศุกร์ อินทิราไม่เข้ าบริ ษัทแต่เดินทางไปยังสวนดอกไม้

แปลงใหญ่ที่อยู่ต่างอําเภอ ที่นั่นมีห้องเลปส่วนตัวและบ้ านพักสไตล์
น่ารักที่เธอเคยชอบมาพักผ่อนในช่วงสุดสัปดาห์ แต่นานมากแล้ วที่ไม่
ได้ มาดู ไม่ร้ ูวา่ คนสวนดูแลแปลงดอกไม้ ที่เธออยากนํามาสกัดนํ ้าหอม
กลิ่นใหม่ ด้วยตัวเองได้ ดีแค่ไหน หลังจากบิดาเสียก็ไม่มีเวลาสนใจ
เรื่ องนัน้ งานหลักกลายเป็ นงานอดิเรกที่แทบไม่ได้ ทําเลยตังแต่ ้ มานั่ง
ตําแหน่งใหญ่ในบริ ษัท
ถนนสายนีท้ ัง้ เล็กและเปลี่ยว ปกติก็แทบไม่มีรถสันจรไปมา
เพราะส่วนใหญ่เป็ นที่ดินส่วนบุคคลและสุดถนนก็เป็ นทางตันที่ตีนเขา
ลูกหนึ่ง หญิงสาวขับรถอย่างคนใจลอย อาจเพราะบรรยากาศพาไป
และไม่ต้องกังวลเรื่ องรถราจึงไม่ได้ สงั เกตว่ามีรถขับตามหลังและเร่ ง
ความเร็วใกล้ เข้ ามาเรื่ อยๆ จนในที่สดุ เมื่อเธอเลี ้ยวเข้ าที่ดินของตัวเอง
จึงได้ เห็นว่ามีรถเลี ้ยวตามมา ซึง่ มันไม่น่าจะเกิดขึ ้น
“รถใคร” อินทิราเปรยกับตัวเองเพราะไม่อยากยอมรับว่าเธอ

~ 408 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

จํารถคันนําหน้ าได้ หญิงสาวชะลอรถลงเหมือนรู้ ว่าภัยมาถึงตัว แต่ก็

ไม่สามารถทําอะไรได้ เมื่อรถคันนําแซงขึ ้นหน้ าแล้ วปาดเข้ ามาดักทาง
ทําให้ เธอต้ องเหยียบเบรคพร้ อมๆ กับรถคันหลังที่จอดประกบปิ ดทาง
ถอยหนี
ทําไมต้ องทํากันขนาดนี ้... อินทิราค่อนข้ างหัวเสีย ทังที
้ ่เธอควร
กลัวมากกว่า แต่ก็บอกตัวเองว่าไม่ต้องกลัว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ขอ
สู้แค่ตายก็แล้ วกัน
อินทิราสูดหายใจเข้ าลึก ขยับกาย ดับเครื่ องยนต์ ปลดเข็มขัด
แล้ วก้ าวลงจากรถ เมื่อเห็นบุคคลที่ก้าวลงมายืนกอดอกมองมาจากรถ
คันด้ านหน้ า
“สวัสดีคะ่ เสี่ย”
“สวัสดีอาหนูอิง สบายดีนะ ไม่ได้ เจอกันตั ง้ นานแต่หนูก็ยัง
สวยเหมือนเดิม สวยมากๆ ขนาดแต่งตัวแบบนี ้ยังสวยจนเสี่ยไม่อยาก
กะพริ บตา”
เมื่ อตัง้ ใจจะไม่ เข้ าบริ ษั ทอินทิ ราจึง แต่งตัวสบายๆ กางเกง
ยีนส์ขาเดฟ เสือ้ ผ้ าฝ้ายสีฟ้าแขนสามส่วนคอระบายกับรองเท้ าเพื่อ
สุขภาพคู่โปรด ปล่อยผมสยายตามธรรมชาติ แต่งหน้ าเพียงเล็กน้ อย
เรี ยกว่าดูธรรมดาแต่กลับไม่ธรรมดาเพราะคนสวย จะแต่งมากแต่ง
น้ อยหรื อไม่แต่งอย่างไรก็สวย
“ขอบคุณค่ะ เสี่ยมีธรุ ะอะไรหรื อเปล่าคะ” คนรู้ ตวั ว่าสวยไม่ได้

~ 409 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สนใจคําชม ไม่อยากเสียเวลา คิดว่าอีกฝ่ ายคงไม่มาอยู่ตรงนีถ้ ้ าไม่มี

ธุระ
“เสี่ยไปหาอาวิงที่บ้าน แต่ไม่เจอ คนที่บ้า นบอกว่าหนูมาที่นี่
เสี่ยก็เลยตามมา”
“มี ธุร ะกับ พี่ วิ น แล้ ว ตามอิ น มาทํ า ไมคะ” อิ น ทิ ร าขมวดคิ ว้
ให้ กบั คําอธิบายต้ องสงสัย ไม่อยากเชื่อว่าเสี่ยวุฒิพงษ์ จะไปหาพี่ชาย
ของเธอแต่เช้ า แต่พอไม่เจอตัวจะตามมาหาเธอเพื่ออะไร
“แหมๆ อย่าเพิ่งหงุกหงิกซี่คนสวย เจอหน้ าเสี่ยยิม้ บ้ างไม่ ได้
เชี่ยวเหรอ เสี่ยอุตส่าห์คิดถึงหนูทกุ ลมหายใจเชียวนา”
อินทิราถอนใจเฮือก “เสี่ยบอกธุระของเสี่ยมาเถอะค่ะ ตรงนี ้
มันร้ อน”
“งั น้ เข้ าไปคุ ย กั น ในรถดี ก ว่ า เปิ ดแอร์ เ ย็ ง ๆ จะได้ คุ ย กั น
สบายๆ” ว่าพลางสีมือไปมาทําท่าจะหันไปหาประตูรถ
“ไม่คะ่ คุยกันตรงนี ้แหละ”
แม้ ที่จะเปลี่ยวและเสี่ยงอันตราย แต่ก็ยังดีกว่าเข้ าไปอยู่ในที่
แคบซึ่ง ไม่ มี ท างหนี ที ไ ล่เ ลย จากจุด นี ม้ องไปทางไหนก็ เ ห็ น แต่ทุ่ง
ดอกไม้ ออกดอกสวยบานสะพรั่ง ต้ องเข้ าไปอีกไกลกว่าจะถึงโรงคัด
แยกดอกไม้ ซึ่ง มี เรื อนพักของเธอและบ้ านพักคนงานอยู่ในบริ เวณ
ใกล้ เคียง
“ก็เสี่ยจะถามถึงอาวิง มันหายหัวไปไหนของมันตังนาน ้ ติดต่อ

~ 410 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หนูอิงบ้ างหรื อเปล่า”

“ก็หายไปหลายวันแล้ วค่ะเสี่ย ไม่โทรมาเลย ตังแต่ ้ เจอกันคืน
นันแหละ”
้
“อา... นั่นแหละๆ ตังแต่ ้ คืนนัน้ ก็ไม่เจอมันเลย ว่าแต่ คืนนัน้
หนูอิงกับคุงธานินทร์ ”
“เสี่ยอย่าพูดถึงคนอื่นได้ ไหมคะ อินกับเขาไม่มีอะไรกัน วันนัน้
ก็แค่บงั เอิญ”
“โอ้ ... ดีใจจังที่ได้ ยิงแบบนี ้ เสี่ยก็สงสัยอยู่ว่าคุงธานินทร์ โผล่
มาได้ ยงั ไง ก็เห็นว่ามีแฟนใหม่ไปแล้ วยังจะมายุ่งอะไรกับหนูอิงอีก”
“ตกลงเสี่ยจะพูดเรื่ องอะไรกับอินกันแน่” หญิงสาวชักนํ ้าเสียง
ใส่ ไม่อยากให้ อีกฝ่ ายพาดพิงถึงธานินทร์ นานๆ
“อ้ า... อย่าเพิ่ งโมโหซี่ เสี่ยก็มี ธุระเรื่ องอาวิงนั่นแหละ เรื่ อง
สําคัญมากด้ วย”
“ค่ะ เอาเป็ นว่า ถ้ าพี่วินติดต่อมา อินจะบอกเสี่ยก็แล้ วกัน”
แม่บอกว่าวศินได้ สร้ อยทองกับเครื่ องประดับราคาย่อมเยา
ของเธอไปไม่กี่ชิน้ ของมูลค่าแค่นนั ้ วศินไม่น่าจะเงียบหายไปนาน
ขนาดนี ้ แต่ถ้าวศินได้ เงินอีกหมื่นกว่าบาทจากเสี่ยวุฒิพงษ์ ไปจริ งๆ ก็
คงเงียบต่อไปได้ อีกสักระยะ อินทิราพยายามจะไม่คิดว่าเกิดเรื่ องมิดีมิ
ร้ ายขึ ้น ไม่อยากให้ แม่เป็ นกังวล แต่พอเห็นหน้ าเสี่ยวุฒิพงษ์ วนั นี ้แล้ ว
อดคิดไม่ได้ จริ งๆ

~ 411 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อืม... มันคงจงใจหลบหน้ าเสี่ยล่ะซี่ เลยเวลานัดไปเป็ นเดื อน

แล้ วนี่” วุฒิพงษ์ เปรยออกมา สายตาจับนิ่งไปยังวงหน้ าสวยใสไร้ ที่ติ
ของหญิงสาวแล้ วให้ ร้ ู สึกอยากจับอยากจูบขึ ้นมาเหมือนทุกครัง้ ที่ได้
เห็น ไหนจะรู ปร่ างที่สวยงามสมส่วนไปทุกองศา ยิ่งเห็นยิ่งอยากเห็น
มากกว่าที่เห็นอยู่
“นัดอะไรคะเสี่ย” อินทิราข่มใจถามไป เตรี ยมใจรับฟั ง
“อ่ า ... อาวิ ง มัน เคยบอกหรื อ เปล่ า ว่ า เอาบ้ า นกับ ที่ ดิ น ไป
จํานองไว้ กบั เสี่ย”
สิ่งที่เคยกลัวเกิดขึ ้นแล้ วสินะ วศินทําไปแล้ วจริ งๆ นี่ถ้าแม่ร้ ู คง
เสียใจมากและเฝ้าโทษตัวเองว่าเป็ นคนทําให้ ปัญหาทุกอย่างเกิดขึ ้น
อินทิราไม่อยากให้ แม่ต้องมารับรู้ เรื่ องนี ้ หรื อถ้ าต้ องรู้ ก็ ขอถ่วงเวลา
ออกไปให้ นานที่สดุ เท่าที่จะนานได้ เพราะตอนนี ้แม่ก็ตกอยู่ในอาการ
ซึมเศร้ า วันๆ เฝ้าอยู่แต่ในห้ องพระกับห้ องนอน ซึ่งจะว่าไป อาการ
ของแม่ก็ไม่ต่างกับเธอเท่าไหร่ เพียงแต่เธอมีกิจกรรมอื่นที่ต้องฝื นทํา
มากกว่าการนัง่ จมอยู่กบั นํ ้าตา
“ไม่เคยบอกค่ะ แต่คิดว่าสักวันอาจจะเกิดเรื่ องนี ้ ตังแต่ ้ ร้ ู ว่าแม่
โอนบ้ านกับที่ตรงนันให้้ พี่วิน”
“อ่า ... อาหนูอิ งนี่ ฉ ลาดคิด จริ งๆ เฮ้ อ ... ความจริ ง เสี่ย ก็ ไ ม่
อยากได้ นกั หรอก บ้ านกับที่ทางตรงนันเอามาทํ้ าธุรกิจอะไรของเสี่ยก็
ไม่ได้ ปลูกดอกไม้ ใบหญ้ าไปแบบนัน้ แหละดีแล้ ว แต่อาวิงนาซี่ มา

~ 412 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เซ้ าซีต้ งั ้ หลายครัง้ จนเสี่ยใจอ่อน เพราะเห็นแก่อนาคตของหนูอิงน่า

เลยไม่อยากให้ บ้านหลังนันหลุ ้ ดไปอยู่ในมือคนอื่น แล้ วอาวิงก็รับปาก
กับเสี่ยไว้ แล้ วว่าถ้ าไม่มีเงินมาผ่อนส่งทัง้ ต้ นทัง้ ดอก ก็จะยกอาหนูอิง
ให้ เสียแทน”
“...! อะไรนะคะ”
“ฮ่าๆ หนูฟังไม่ผิดหรอก” อาการหน้ าตื่นของอินทิราถูกใจวุฒิ
พงษ์ นัก ผู้หญิ งสวยนี่นะ จะทําหน้ าอย่างไรก็สวยไปหมด “อาวิงมัน
รั บ ปากจะยกหนูอิ ง ให้ เ สี่ ย พูด ง่า ยๆ ก็คื อ ใช้ ห นูเ ป็ นคนขัด ดอกไป
พลางๆ ถ้ ามันไม่มีเงินมาผ่อนค่างวดหนูก็ต้องเป็ นของเสี่ยไปเรื่ อยๆ”
“ไม่! อินไม่ยอม พี่วินจะทําแบบนัน้ ไม่ได้ อินไม่ใช่สิ่งของนะ”
จริ งๆ แล้ วเชื่อต่างหากว่าวศินทําได้ แต่แค่ไม่อยากยอมรับความจริ ง
และไม่คิดว่าจะเกิดเรื่ องบ้ าๆ แบบนี ้ขึ ้นในชีวิตของเธอเท่านัน้
“จะดูเอกสารสัญญาไหมล่า ระบุไว้ ชัดเจนเลยน้ าว่าถ้ าอาวิง
หาเงินมาใช้ หนี ้เสี่ยตามนัดไม่ได้ หนูอิงจะเป็ นคนรับผิดชอบชดใช้ ให้
ทุกอย่างตามที่เสี่ยต้ องการ ลายเซ็นของหนูอิงก็ชดั เจนอยู่นี่ ในฐานะผู้
คํ ้าประกัน”
“ลายเซ็นปลอม! อินไม่เคยเซ็นอะไรแบบนัน” ้
“อ่า... อันนี ้หนูอิงก็ต้องไปฟ้องร้ องเอาผิดกับอาวิงเอาเอง เสี่ย
ไม่รับรู้น้า สัญญาในมือเสี่ยยังไงก็ถกู ต้ องตามกฎหมายทุกประการ ฮึ
ฮึ แล้ ววันนี ้เสี่ยก็ตัง้ ใจจะมารับหนูไปขัดดอก เอ้ ย ! ไม่ๆ เรี ยกว่ามารับ

~ 413 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ไปเที่ยวกันแบบส่วนตัว๊ ส่วนตัวดีกว่า เสี่ยจองโรงแรมหรู ที่สดุ ที่สงขลา

ไว้ แล้ วสองคืนซ้ อน โรงแรม วีแกรนด์ สมิหลาบีช ของกิ๊กเก่าหนูไง มัน
ทิง้ หนูแล้ ว เราก็ไปมีความสุขกันบนที่ของมัน จะได้ สะใจเสี่ยหน่อย
เอาไหมๆ สนุกกันให้ สดุ เหวี่ยงไปเลย ฮ่าๆๆ”
อินทิราแทบล้ มทัง้ ยืน นึกไม่ถึงว่าเรื่ องจะออกมาในทํานองนี ้
เธอคิดไกลไปมากที่สดุ ก็แค่ต้องรับผิดชอบชดใช้ หนี ้สินที่ไม่ได้ ก่อด้ วย
การทํ างานหนักหรื อหาแหล่งเงินกู้ที่เชื่ อถือได้ มาไถ่ถอนสมบัติของ
ครอบครัวกลับคืน แต่ดสู ิ่งที่วศินกับวุฒิพงษ์ รวมหัวกันกลัน่ แกล้ งเธอสิ
นี่หรื อ วิธีเอาชนะผู้หญิงคนหนึง่ ของผู้ชายพวกนี!้
“อินไม่ไป เรื่ องหนี ้อินยินดีชดใช้ แทนพี่วินด้ วยการหาเงินมาให้
เสี่ย แต่วิธีที่เสี่ยคิด อินไม่ยอมรับ”
“ฮ้ าย... หนูจะยอมหรื อไม่ยอมมันก็ไม่มีความหมาย เพราะ
ยัง ไงซะเสี่ ย ก็ ต้ อ งได้ ห นูวัน ยัง คํ่ า อย่ า ทํ า ให้ เ สี่ ย อารมณ์ เ สี ย นา...
เมื่อก่อนเสี่ยใจเย็นเพราะเห็นแก่ที่หนูยงั บริ สทุ ธิ์ผดุ ผ่อง แต่ตอนนี ้เสี่ย
จะไม่เกรงใจอีกแล้ ว ทีกับไอ้ เพลย์บอยหน้ าหล่อนั่นหนูยังยอมให้ มัน
หลอกฟั นฟรี ได้ แต่คนจริ งใจ รักจริ ง ยินดีมอบให้ ทกุ สิ่งอย่างเสี่ยนี่ หนู
กลับปฏิเสธแล้ วปฏิเสธอีก บอกเลยว่าเสี่ยจะไม่ทน” ว่าแล้ วก็ก้าวเข้ า
ไปหา อินทิรารี บถอยห่าง
“ไม่นะ!”
“ว่าง่ายๆ น่าอาหนูอิง อย่าให้ เสี่ยต้ องใช้ กําลัง ” คนตามติด

~ 414 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

คว้ าข้ อมือคนตังท่

้ าหนีไว้ ได้ อย่างรวดเร็ว
“ไม่! ปล่อย!”
อินทิราสะบัดแขนเต็มแรงจนหลุด แต่พอวิ่งหนีได้ ไม่กี่ก้าวก็ถกู
ชายฉกรรจ์สี่คนวิ่งเข้ ามาขวางทางไว้ ทกุ ทิศ หญิงสาวกําหมัดแน่น ทัง้
โกรธทัง้ เจ็บใจ รู้ อยู่เต็มอกว่าผู้หญิ งตัวคนเดียวอย่างเธอไม่มี แรงสู้
ผู้ชายหกคนตรงนีไ้ ด้ และตอนนีก้ ็ไม่มีหนทางใดที่เธอพอจะแก้ ไข
ปั ญหาเฉพาะหน้ าได้ นอกจาก... แกล้ งยินยอม หลอกให้ ตายใจเพื่อหา
โอกาสหนี อย่างน้ อยถ้ าหลุดไปจากตรงนี ้ ถ้ าไปถึงโรงแรมหรื อระหว่าง
ทาง เธออาจมีโอกาสรอด หรื อไม่ก็ถ่วงเวลาไว้ แล้ วหวังว่าใครสักคน
จะรักษาคําพูดที่เคยบอกว่าจะดูแลคุ้มครองเธอ จะไม่ยอมให้ เสี่ยวุฒิ
แตะต้ องเธอแม้ ปลายก้ อย
“มากับเสี่ยดีๆ น่าคนสวย เสี่ยไม่อยากให้ ผิวสวยๆ ของหนู
้ แต่ถ้าหนูฤทธิ์มากจนเสี่ยอารมณ์เสียล่ะก็ คืน
ต้ องถูกมือไอ้ พวกนันนะ
นี ้หนูอาจจะไม่ได้ โดนแค่เสี่ยคนเดียวน้ า”
“อินยอมแล้ ว เสี่ยไม่ต้องขูห่ รอก”
หญิงสาวพยายามเปลี่ยนท่าทีอย่างแนบเนียน เอาความกลัว
มาเป็ นฉากบังหน้ า เชื่อว่าอีกฝ่ ายคงเชื่อสนิทใจเพราะตอนนี ้เธอกลัว
จริ งๆ จะเกิดอะไรขึ ้นก็ขอแค่ให้ มีสติอยู่กบั ตัวไว้ ก่อน ถ้ าขืนต่อสู้ดิ ้นรน
ไปจนอีกฝ่ ายเผลอใช้ กําลังหรื อวิธีสปรกกว่านีเ้ พื่อให้ เธอหมดสติคง
หมดทางรอดจริ งๆ

~ 415 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อา... น่ารั กมาก พูดกันง่ายๆ แบบนีส้ ิเสี่ยรั กตายเลย” วุฒิ

พงษ์ พอใจสีหน้ าหวาดกลัวของคนสวย ดึงร่ างบางเข้ ามาไว้ ในอ้ อม
กอดราวจะปลอบขวัญ
“ไม่ต้องกลัวน้ า เสี่ยรักหนู จะทะนุถนอมหนูอย่างดีที่สุด ถ้ า
หนูเป็ นเด็กดีเสี่ยจะไม่ยอมให้ ไอ้ อีหน้ าไหนมาแตะต้ องหนูเป็ นอันขาด”
“จริ งนะคะเสี่ย เสี่ยอย่าทําให้ อินกลัวอีกนะคะ”
“ได้ ๆ คนดี ขวัญเอ้ ยขวัญมา” มือหนาอวบอูมลูบไล้ เบาๆ บน
เส้ นผมลื่นสลวยอย่างชอบใจ โอบร่ างในอ้ อ มแขนพาไปหาประตูรถที่
ลูกสมุนเปิ ดรอท่า
อิ น ทิ ร าเกร็ ง ตัว แข็ง กัด ฟั น สั่ง เท้ า ให้ เ ดิ น ไป แม้ จ ะรั ง เกี ย จ
สัม ผัส ของอี กฝ่ ายแค่ไ หนแต่เธอต้ อ งทน ในใจพรํ่ า คิด ถึงบิ ด าและ
ผู้ชายอีกคนที่เธอเริ่ มไม่แน่ใจแล้ วว่าเขาจะห่วงจะสนใจเธอบ้ างไหม
ทําไมถึงปล่อยให้ เธอตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี ้...
ในนาที ที่ อิ น ทิ ร ารู้ สึก เหมื อ นหมดอาลัย ตายอยากกับ ชี วิ ต
เสียงรถยนต์คนั หนึ่งก็ดงั เข้ าหู หญิงสาวหันมองพร้ อมเสียงสบถของ
คนข้ างกาย

“เฮ้ ย! แม่ มึงมา!” วุฒิพงษ์ ตาค้ างใส่รถยนต์ คันใหญ่ที่แล่น

ใกล้ เข้ ามา ซัดสายตามองลูกน้ องที่พากันยืนกระสับกระส่าย
“เสี่ย เอาไงดีครับ” ลูกน้ องที่เป็ นสารถีประจําตัวเอ่ยถาม ปลุก

~ 416 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ภวังค์ใครหลายคนในที่นนั ้
“เอ่อ...” วุฒิพงษ์ หนั ซ้ ายแลขวา ทําอะไรไม่ถกู แต่นาทีจวนตัว
แบบนี ้ขอเอาตัวรอดไว้ ก่อน
“เผ่นสิวะ จะอยู่รอกินลูกปื นหรื อไง” นั่นคือความคิดแรก แต่
พอทําท่าจะขยับขึ ้นรถก็ได้ ความคิดใหม่
“เอ้ ย! ไม่ต้องๆๆ อยู่ตรงนี ้แหละ กูไม่ได้ ทําอะไรผิดจะหนีทําไม
วะ” เพราะสิ่งที่คิดจะทํานัน่ ไม่ถือว่าเป็ นความผิดของตน อย่างนี ้น่าจะ
พอหาทางหนีทีไล่ได้ บ้าง
“อ้ าว แล้ วถ้ าเจ้ นี่วา่ ผิดล่ะครับ”
“เฮ้ ย! พวกมึงหุบปากเถอะน่า กูจดั การเอง”
ความอยากที่จะได้ ตวั อินทิราไปเชยชมทําให้ วฒ ุ ิพงษ์ เอาชนะ
ความกลัวด้ วยการมองหาความหนีทีไล่ที่เหมาะสม ถ้ าขืนเขาเผ่นหนี
ตอนนี ้ก็กลายเป็ นว่าเขายอมรับว่าตัวเองทําผิด แต่ตอนนี ้ถึงเจตนาจะ
เหมือนเดิมแต่ไม่มีใครมาเอาผิดเขาได้ แล้ ว สัญญาในมือถือว่าถูกต้ อง
ด้ วยกฎหมาย และเรื่ องแบบนี ้ใช่วา่ ผู้ชายจะเสียหาย
รถคันมาใหม่จอดลงท้ ายรถคันที่ยงั จ่อท้ ายรถอินทิรา หญิงวัย
กลางคนร่ า งอวบอิ่ ม สมบู ร ณ์ แ บบคนกิ น ดี อ ยู่ ดี เ ดิ น ลงมาอย่ า ง
กระฉับกระเฉง แสดงให้ เห็นว่าสรี ระไม่เป็ นอุปสรรคต่อการทํากิจกรรม
ประจําวันของนาง ในมือถือกระเป๋ าหลุยส์แบบคล้ องแขนลงมาด้ วย
ท่วงท่าสง่างาม กวาดตามองบุคคลเบื ้องหน้ าด้ วยแววตาดุดนั

~ 417 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“มาทําอะไรกันแถวนี ้ ทังเจ้
้ านายทังลู
้ กน้ อง” ดวงตาเรี ยวเล็กที่
กรี ดอายไลนเนอร์ เส้ นหนาตวัดมองชายฉกรรจ์รอบตัวก่อนมาจบที่คน
อ้ วนสุด เตี ้ยสุด “ว่าไงอาเพ้ ง!”
“อ่า... อานี่ เฮียมาคุยธุระกับอาหนูอิงเค้ าหน่อย” วุฒิพงษ์
เสียงอ่อยเมื่อถูกผู้ที่เปรี ยบดัง่ แม่ คนที่สองเรี ยกขานด้ วยชื่อเดียวกับ
มารดาผู้ให้ กําเนิด
“คุยกันข้ างถนนเนี่ยนะ”
“ฮ้ าย... ก็มนั บังเอิญมาเจอ แล้ วธุระด่วน ก็เลยจอดคุยกันนิด
หน่อย ว่าแต่อานี่มาได้ ยงั ไง”
เอียงหน้ าถามคล้ ายจะจับผิดภรรยา เพราะมันไม่น่าจะเป็ นไป
ได้ ที่เธอจะขับรถผ่านมาแถวนี ้โดยไม่มีเจตนามาตามเขา โอ้ ... หรื อว่า
ตอนนี ้เมียเขาพัฒนาถึงขันส่ ้ งนักสืบสะกดรอยตามสามีตลอดยี่สิบสี่
ชัว่ โมงแล้ ว
“ก็บงั เอิญเหมือนกันล่ะมัง้ เฮียบังเอิญเป็ นคนเดียวซะที่ไหน”
นีรนุชเชิดหน้ าตอบไปก่อนเหลียวมองผู้หญิ งคนเดียวที่ ยังยืนนิ่งอยู่
ด้ วยท่าทีสงบ... เพิ่งจะได้ เห็นหน้ าชัดๆ ก็ ครั ง้ นี ้ นี่หรื อ อินทิรา หวัน
วัฒนา สวยอย่างนี น้ ี่เองผู้ชายไม่ ว่าหนุ่มว่าแก่ถึงได้ รุมสนใจกันนัก
ขนาดแฟนเก่าที่เลิกกันไปแล้ วยังไม่ยอมเลิกสน
“สวัสดีคะ่ คุณอินทิรา”
“สวัส ดีค่ะ คุณ...” แม้ ค่อนข้ างมั่นใจว่าอีกฝ่ ายคือภรรยาที่

~ 418 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ถูกต้ องตามกฎหมายของวุฒิพงษ์ แต่ก็ไม่อ ยากหลุดปากไปให้ เกิ ด

ความผิดพลาด
“ฉันนีรนุช เป็ นภรรยาของเสี่ยวุฒิ”
“อ้ อ ค่ะ สวัสดีค่ะคุณนีรนุช” พนมมือไหว้ ทนั ที เพราะเดาอายุ
แล้ วเธอคงอ่อนกว่าหลายปี
นีรนุชเชิดหน้ ารับไหว้ ก่อนตวัดตาไปมองวุฒิพงษ์ ราวจะบอก
ว่านี่ต่างหากตัวต้ นเหตุที่ทําให้ นางต้ องมายื นอยู่ตรงนี ้ เหตุ บังเอิญ
แบบปั จจุบนั ทันด่วนที่ทําให้ ต้องรี บออกจากบ้ านมาสะสางเรื่ องที่ไม่ใช่
เรื่ อ งของตัว แต่เ มื่ อ เกี่ ย วกับ สามี ข องตัว ก็ ต้ องยอม... นี ร นุชได้ รั บ
โทรศัพท์ จากบุรุษนิรนามให้ ออกมาควบคุมความประพฤติของสามี
ทํานองว่าถ้ าไม่อยากให้ เดือดร้ อนกันทังวงธุ ้ รกิจก็ให้ มาจัดการลากตัว
สามีนางกลับไป อย่าให้ ไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงของคนใหญ่คนโต ตอน
แรกเธอก็สงสัยว่ามันเรื่ องอะไรแต่ตอนนีเ้ ข้ าใจแจ่มแจ้ ง และที่พอจะ
เดาได้ แล้ วว่าใครคือ ‘คนใหญ่คนโต’ คนนัน้
“ไหนล่ะเฮีย มีธุระอะไรกันฉันจะได้ ช่วยจัดการให้ มันเสร็ จๆ
กันไป”
“อ้ อ... ก็เรื่ องหนี ้สินของอาวิงไง”
“หนี ้สินอะไรทําไมฉันไม่เคยรู้ ”
“อ่า... ก็เฮียไม่ทนั บอก เห็นว่ามันเป็ นเงินก้ อนเล็กๆ ก็ไม่อยาก
รบกวนเวลาอานี่งาย”

~ 419 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เอามาดูสิ”
เมื่อนีรนุชแบมือหรามาตรงหน้ า วุฒิพงษ์ ก็ทําได้ แค่รับเอกสาร
จากลูกน้ องส่งต่อไปให้ ภรรยา ไม่กล้ ามีปากมีเสียงเพราะเถียงกันกี่
ครัง้ ไม่เคยชนะ และพาลจะเป็ นปั ญหาต่อไปไม่จบไม่สิ ้น ไหนๆ ที่เขา
เคยทําผิดนิดๆ หน่อยๆ ภรรยาก็ร้ ู บ้าง ทําเป็ นไม่ร้ ู บ้าง ถ้ าเรื่ องไหนไม่
สร้ างความเดือดร้ อนให้ ครอบครัวหรื อธุรกิจจริ งๆ นีรนุชจะไม่ยื่นมือ
เข้ ามายุ่ง... นี รนุชรั บเอกสารมาอ่านคร่ าวๆ ก่อนถอนใจหันไปสรุ ป
เรื่ อง
“คุณเป็ นคนเซ็นคํ ้า ยินดีรับผิดชอบตรงนี ้หรื อเปล่า”
“ฉันไม่ได้ เซ็น แต่ถงึ ยังไงฉันก็ต้องรับผิดชอบอยู่ดีใช่ไหม”
“ฮึ งันก็
้ ดซู ะ ว่าคุณเป็ นหนี ้เราอยู่เท่าไหร่ ” นีรนุชยื่นเอกสารใน
มือให้ อินทิราที่รีบรับไปดู
อินทิราแทบเข่าอ่อนกับจํานวนเงินที่น้อยกว่ามูลค่าทรัพย์สิน
จริ งหลายเท่าตัว แต่ถึงจะอย่างนัน้ ก็ไม่ได้ หมายความว่าถ้ าเธอมีเงิน
จํานวนนัน้ มาคืนวุฒิพงษ์ เอกสารสิทธิ์เหล่านี ้จะกลับมาเป็ นของเธอ
หรื อของแม่ได้ อีกครัง้ ง่ายๆ มันคงมีอะไรต่อมิอะไรที่ให้ เล่นไม่ซื่อกันอีก
เยอะ เพราะทรัพย์สินมูลค่ากว่าสี่สิบล้ าน แต่ได้ มาแลกเงินแค่ห้าล้ าน
เป็ นใครจะไม่เอา อยากรู้ จริ งว่าตอนนันวศิ ้ นเมาหรื อบ้ าที่ทําเรื่ องแบบ
นี ้ลงไป
“อินขอเวลาสักสองสามวันได้ ไหมคะ แล้ วจะจัดการเงินผ่อน

~ 420 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

งวดแรกให้ ” คงไม่มีประโยชน์ที่จะคิดหาทางหลบเลี่ยง เอกสารถูกต้ อง

และวศินก็เอาเงินของเจ้ าหนี ้ไปจริ งๆ และคงเจตนาทิ ้งหนี ้ไว้ ให้ เธอกับ
แม่รับผิดชอบ คิดถึงตรงนี ้อินทิราก็อยากร้ องไห้ อยากรู้ ว่าพี่ชายจะ
กลับมาบ้ านอีกไหม ถ้ าไม่ ม า เมื่ อไหร่ ที่เธอจะได้ จัดการส่งเขาเข้ า
สถานบําบัด จะได้ เลิกห่วงหน้ าพะวงหลังแล้ วก้ มหน้ าหาเงินไถ่บ้าน
และที่ดินคืนมาเสียที
“ว่าไงคะเฮีย” นีรนุชหันไปจิกตาถามความเห็นสามี
“อ้ า... ก็ได้ ๆ เห็นแก่อาหนูอิงก็ได้ เสี่ยให้ เวลาอีกสองสามวันก็
แล้ วกัน” ก็จะให้ ทํายังไง ขืนบอกว่าไม่ได้ เพราะตังใจจะเอาตั
้ วอินทิรา
ไปนอนด้ วยขัดดอกมีหวังได้ นอนตายอยู่ตรงนี ้
“ขอบคุณมากค่ะเสี่ย ถ้ าอย่างนัน้ อินขอนัดวันพุธก็แล้ วกันนะ
คะ อินจะโอนเงินผ่อนงวดแรกให้ เสี่ยก่อน แล้ วค่อยมาคุยกันอีกทีเรื่ อง
ไถ่ที่คืนทังหมด”
้
“เฮ้ อ... เออๆๆ ว่าไงก็วา่ ตามนันแหละ ้ เสี่ยขี ้เกียจคิดแล้ ว แค่นี ้
นะ เสี่ยจะรี บไปธุระต่อ” โบกไม้ โบกมือปั ดรํ าคาญแล้ วทําท่าจะหันไป
ขึ ้นรถที่ลกู น้ องกุลีกจุ อเปิ ดประตูให้ ส่วนสารถีก็รีบเข้ าประจําที่รอทันที
“แหม มีธรุ ะต่อขึ ้นมาทันทีเลยนะคะเฮีย แล้ วอย่างนี ้โรงแรมที่
เปิ ดจองไว้ สองคืนนันทํ ้ าไงดีละ่ คะ ยกเลิกก็ไม่ได้ เงินคืน เอาเป็ นว่าเฮีย
ไปทําธุระกับฉันหน่อยได้ ไหม ฉันกําลังอยากมีธรุ ะกับเฮียอยู่พอดี”
ไอ้ หยา... รู้กระทังเรื
้ ่ องเปิ ดห้ องโรงแรมเลยหรื อวะ ขนาดใช้ ชื่อ

~ 421 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

คนอื่นเปิ ดแล้ วแท้ ๆ ยังแอบไม่มิด... วุฒิพงษ์ คิดอย่างขุ่นเคือง โดยหา

รู้ไม่วา่ คนที่สงสัยเรื่ องการเปิ ดห้ องพักในชื่อลูกน้ องคนหนึง่ ของเสี่ยวุฒิ
พงษ์ นนคื ั ้ อหนึ่งในทีมนักสืบของธานินทร์ และเมื่อสงสัยแล้ วก็ต้องส่ง
เรื่ องถึงเจ้ านาย จากนันก็ ้ ไม่ใช่เรื่ องยากที่จะเดาเรื่ องต่อไปเลยว่าวุฒิ
พงษ์ คิดจะทําอะไร ในเมื่อนักสืบอีกทีมก็รายงานเรื่ องการเคลื่อนไหว
ของอินทิราให้ ธานินทร์ รับรู้อยู่ตลอด แทบจะทุกครึ่งชัว่ โมงก็วา่ ได้
อิ น ทิ ร ายื น ถอนใจมองตามหลัง ท้ ายรถยนต์ ส ามคัน ที่ ขับ
หายไปอย่างสงบ ก่อนถอยไปนัง่ ลงบนก้ อนหินก้ อนหนึง่ อย่างหมดแรง
เงินห้ าล้ านไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่ที่กลัวก็คือแค่ห้าล้ านรวมดอกเบี ้ยจะ
ไม่พอสําหรับการทวงคืนสมบัติที่เป็ นนํา้ พักนํา้ แรงของบิดา และกลัว
ว่าเสี่ยวุฒิพงษ์ จะไม่หยุดแค่นี ้ เธอเห็นสายตาครัง้ สุดท้ ายที่เสี่ยหันมา
มองเธอ บอกให้ ร้ ูวา่ เจ้ าตัวไม่คิดจะหยุดแค่นี ้แน่
มิน่า วศินถึงเงียบหายไป อยากรู้ จริ งๆ ว่าเงินห้ าล้ านบาทที่
วศินได้ ไปจากเสี่ยวุฒิพงษ์ หายไปไหนหมด พี่ชายของเธอหมดเงิน
มากมายขนาดนันไปเพราะอะไร...
้ เหล้ า ยา ผู้หญิง การพนัน หรื อยัง
มีอะไรอีกที่เธอไม่ร้ ู

“ดีมาก ต่ อไปก็เฝ้าดูแลให้ ดี อย่าปล่อยให้ เกิดเรื่ องทํานองนี ้

ขึ ้นอีก ถ้ ามีอะไรน่าสงสัยต้ องบอกผมให้ เร็วกว่านี ้ เข้ าใจไหม”
“ครับคุณธานินทร์ ขอโทษจริ งๆ ครับ ต่อไปมีอะไรน่าสงสัยจะ

~ 422 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

รี บแจ้ งคุณธานินทร์ ให้ เร็วที่สดุ ครับ”

“อืม ขอบใจ ทางนี ้ผมจะจัดการต่อเองก็แล้ วกัน แค่นี ้นะ”
หลังวางสายโทรศัพท์จากผู้รายงานสถานการณ์สดที่เกิดขึน้
ข้ างถนนสายเปลี่ยว ชายหนุ่มนั่งใช้ ความคิดอยู่เพียงอึดใจก็บอกให้
เลขานุการต่อสายถึงนีรนุช ภรรยาของวุฒิพงษ์ เพื่อเจรจาให้ ทกุ ปั ญหา
ที่เกิดขึ ้นและกําลังจะมีตามมาให้ ตกอยู่ในอํานาจการควบคุมของตน
แต่เพียงผู้เดียว
เมื่อรู้ ตวั แล้ วว่าไม่สามารถตัดอินทิราออกไปจากชีวิตได้ เขาก็
ต้ องทําทุกวิถี ทางเพื่อให้ ได้ เธอมาในลักษณะที่เขาเป็ นฝ่ ายควบคุม
อินทิราต้ องไม่มีสิทธิ์คิดว่าเธอจับเขาสําเร็ จ เพราะสิ่งที่เขาจะทําไม่ใช่
การหยุดอยู่ที่ผ้ หู ญิ งเพียงคนเดียว ไม่ใช่การแต่งงาน ไม่ใช่การมอบ
ตําแหน่งคุณนายวราเวศให้ เธอ แต่เป็ นการทําให้ เธอหยุดอยู่ที่เขา ทํา
ให้ เธอยอมเป็ นผู้หญิงบนเตียงของเขาโดยไม่มีข้อต่อรองและไม่แม้ แต่
คิดจะเรี ยกร้ องสิ่งใดจากเขาอีก
การเจรจากับนรี นุชทางโทรศัพท์ใช้ เวลาไม่มาก ด้ วยอํานาจ
การต่อรองและข้ อเสนอที่อีกฝ่ ายไม่อาจปฏิเสธทําให้ ธานินทร์ ได้ รับใน
สิ่งที่ต้องการเสมอ ชายหนุ่มส่งเรื่ องต่อไปยังเลขานุการและไม่ลืมบอก
ยํ า้ อีก หนึ่ง เรื่ อ งสํ า คัญ ที่ เขาเพิ่ งได้ ข่า วมาเมื่ อ เช้ า เป็ นข่าวดี แม้ จ ะ
กระทันหันไปสักหน่อยแต่เขาต้ องไม่พลาด
“อย่าลืมเรื่ องจองตัว๋ ไปเชียงใหม่สองที่ รถเช่าด้ วย ส่วนที่พัก

~ 423 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ฉันจัดการเอง”
“ครับคุณธานินทร์ ผมจัดการให้ เรี ยบร้ อยแล้ วครับ”
“ขอบใจมาก” ธานินทร์ วางสายจากเลขานุการไม่ถึงหนึ่งนาที
โทรศัพท์ ส่ว นตัว ก็ ดัง ขึน้ ชายหนุ่ม ถอนใจที่ ถูกขัด จังหวะความคิ ด
เพราะเหตุดว่ นกระทันหันของอินทิราทําให้ เขาต้ องปรับแผนงานที่วาง
ไว้ หลายอย่าง
“สวัสดีครับพี่แต้ ว” คนโทรมาหรื อพี่สาวคนโต ที่พกั หลังมานี ้ดู
จะพยายามติดต่อเขาอยู่หลายครัง้
“สวัสดีต้า ว่างคุยหรื อเปล่า”
“ก็พอคุยได้ ครับพี่ มีอะไรหรื อครับ”
“พี่จะชวนมางานเลี ้ยงที่ภเู ก็ตหน่อย”
“ช่วงนี ้ผมไม่อยากไปไหน ถ้ าไม่จําเป็ นจริ งๆ ขอผ่านนะครับพี่
แต้ ว”
ธานินทร์ รีบปฏิเสธนัดพี่สาวคนโตเป็ นรอบที่ สอง จากที่เคย
ปฏิเสธครัง้ แรกไปแล้ วเรื่ องงานเลี ้ยงอะไรสักอย่างที่ฐิ ติมาฝากไว้ กับ
มารดาของเขาตอนกลับจากล่องเรื อ ตอนนันเขาไม่ ้ มีอารมณ์ทําอะไร
สักอย่างจึงโทรศัพท์ ไปบอกปฏิเสธ มาครัง้ นีก้ ็โทรมาชวนด้ วยตัวเอง
บอกว่าเป็ นงานสําคัญอยากให้ เขาไปให้ ได้
“ไม่มาหน่อยหรื อต้ า พี่อยากให้ มาจริ งๆ นะ”
“วันนีพ้ ี่แต้ วอารมณ์ดีแปลกๆ นะครับ ” เขาแซวกลับไปเพราะ

~ 424 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

นํา้ เสียงของพี่สาวเหมือนมีลับลมคมในแต่แฝงไว้ ด้วยความครึ ม้ ใจ

อะไรสักอย่าง
“แปลกตรงไหน ทําไม ต้ าไม่อยากเห็นพี่อารมณ์ดีเหรอ”
“เปล่าครับ ผมดีใจซะอีกที่ตอนนี ้มีแต่คนอารมณ์ดี”
ยกเว้ นเขากับธันย์ ชนก... ก็ไม่ร้ ู ทําไม ธานินทร์ ร้ ู สึกว่าตัวเอง
กับ น้ อ งสาวกํ า ลัง อารมณ์ ไ ม่ ดี วัน ก่ อ นที่ บ อกให้ ธั น ย์ ช นกไปลอง
ทํางานที่เดอะคิสคลับ น้ องสาวก็รีบส่ายหน้ าและบอกแค่ว่าขี ้เกียจ ไม่
อยากทํางานแบบนัน้ แล้ ว จากนัน้ ก็ขอไปเที่ยวต่างประเทศกับเพื่อน
เอาดือ้ ๆ กําหนดวันเดินทางจองตั๋วเครื่ องบินเสร็ จสรรพจนไม่มีใคร
ค้ านได้
“ตกลงมาใช่ไหม”
“งานอะไรครับพี่” ใจเขาก็อยากปฏิเสธ ช่วงนี ้ไม่อยากไปไหน
ไกลเลย ห่วงจะเกิดเรื่ องไม่คาดคิดขึ ้นกับอินทิราเหมือนอย่างวันนี ้อีก
“งานการกุศลนี่แหละ แต่มีพิเศษนิดหน่อย พี่อยากให้ ต้ามา
รู้จกั ใครบางคน”
“อ้ อ... ที่แท้ ก็จะแนะนําผู้หญิงให้ ผม”
“แหม... จะว่างันก็ ้ ได้ ” ตวัดเสียงกลับไปเพราะไม่พอใจที่หลุด
ปากให้ น้องชายจับได้
“โธ่พี่แต้ ว ทําอย่างกับผมหาเองไม่เป็ น”
“รู้วา่ หาเป็ น แต่ก็แค่หามานอนด้ วยเล่นๆ ไม่เห็นมีใครดีพอจะ

~ 425 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

มาเป็ นน้ องสะใภ้ พี่สักคน แล้ วคนล่าสุดที่ควงอยู่นี่พี่ก็ไม่ชอบนะ ได้

ข่าวว่าตอนเรี ยนอยู่กรุ งเทพนี่ เปลี่ยนผู้ชายเป็ นว่าเล่นเชี ยว ไม่เอา
นะต้ า”
“ครับ ผมก็ไม่คิดจริ งจังหรอก แค่ควงเล่นๆ ไปเรื่ อย”
“อืม คิดแบบนัน้ ก็ดี อย่าลืมนะต้ าว่าผู้หญิ งที่ จะเป็ นเมียตบ
เมียแต่งของเธอน่ะสําคัญแค่ไหน ตําแหน่งคุณนายวราเวศคนต่อไป
ต้ องคัดคนดีๆ ที่เหมาะสมนะจะบอกให้ ”
“ผมรู้ ครับ ถึงได้ ตงใจว่
ั ้ าจะไม่เลือกใครสักคนไง เพราะดูๆ ไป
แล้ วไม่มีใครเหมาะสมสักคน”
“พูดเป็ นเล่น อย่าบอกนะว่าไม่ คิดเรื่ องแต่ง งาน” คนเป็ นพี่
เริ่ มทําเสียงเคร่ ง เริ่ มเดาทางหนีทีไล่ของน้ องชายได้ ลางๆ ความจริ ง
เธอก็ ไ ม่ เ คยคิ ด จะสนใจเรื่ อ งนี ข้ องธานิ น ทร์ ถ้ า ไม่ ติ ด ที่ ไ ด้ พ บกับ
หลานสาวคนสวยของสามี และนึกอยากจะให้ เกี่ยวดองกันไว้ เผื่อจะมี
พรรคพวกในอนาคต เพราะเชื่อว่าผู้ชาย ต่อให้ เก่งกาจอาจหาญแค่
ไหนก็ ต้ อ งยอมให้ ภ รรยาวัน ยัง คํ่ า ถ้ า ธานิ น ทร์ ไ ด้ ผ้ ูห ญิ ง คนนี เ้ ป็ น
ภรรยาเธอก็อาจจะพอมีสิทธิ์มีเสียงในชีวิตและทรัพย์สินของน้ องบ้ าง
“ครับ ผมไม่เคยคิดเรื่ องนันเลยจริ
้ งๆ”
“แหม... ตอนนีก้ ็พูดได้ อีกหน่อยพอเจอคนที่รักที่ชอบขึน้ มา
จริ งๆ จะกลืนนํ ้าลายตัวเองแทบไม่ทนั นะจะบอกให้ ”
“คงยากครับ เพราะป่ านนี ้แล้ วผมยังไม่เจอคนที่รักที่ชอบเลย”

~ 426 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อาจเคยคิดว่าเจอแล้ ว รักไปแล้ ว ชอบไปแล้ ว แต่เขาคงไม่คิดสันขนาด ้

เอาผู้ห ญิ ง หลอกลวง คิด แต่เ รื่ อ งผลประโยชน์ ม าเป็ นคู่ชี วิต ถึง
อยากจะได้ ตวั อินทิรามาอยู่ใกล้ ชิดตลอดไป แต่ก็ไม่ได้ หมายความว่า
เขาต้ องแต่งงานกับเธอ
“ก็ลองมาดูคนนี ้หน่อยเป็ นไร เผื่อถูกตาถูกใจจะได้ ลองศึกษา
นิสยั ใจคอกันหน่อย ถือโอกาสมาตรวจงานด้ วยไง ต้ าไม่ได้ มาภูเก็ต
นานแล้ วนะ”
“อืม งานวันไหนครั บ เผื่ อว่า ง” และเผื่ อว่าจะพาอินทิ ราไป
เปลี่ยนบรรยากาศด้ วย
หลายวันมานี ้ธานินทร์ ร้ ู สึกว่าเขามีความต้ องการบ่อย เพราะ
แค่คิดถึงเธอร่ างกายก็ตื่นตัวอย่างห้ ามไม่ อยู่ แต่ก็พยายามจะเว้ น
ระยะห่าง ไม่เรี ยกอินทิ รามาสนองความต้ องการบ่อยนักเพราะไม่
อยากให้ เธอคิดว่าเขาคิดถึงหรื อต้ องการเธอมากเกินไป ไม่อยากเชื่อ
ว่าเขาจะอาการหนักขนาดนี ้ ความจริ งมันก็แ ค่ความต้ องการทาง
ธรรมชาติของผู้ชาย แต่ประหลาดเหลือเกินที่เขาไม่นึกต้ องการใคร
นอกจากเธอคนเดียว!
“คืนวันอาทิตย์ ที่มารี นา วีแกรนด์” ธิติมาเอ่ยชื่อโรงแรมสุดหรู
ของเมืองภูเก็ต
“อืม งันคงไม่
้ ได้ จริ งๆ ครับพี่แต้ ว เพราะพรุ่ งนีผ้ มก็ต้องบินไป
งานแต่งของเพื่อนที่เชียงใหม่ คงกลับเช้ าวันจันทร์ โน้ น”

~ 427 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“แหม เสียดายจริ งๆ งัน้ ไว้ ถ้ามี โอกาสพี่จะชวนเขาไปเที่ ยว

หาดใหญ่ก็แล้ วกัน ถ้ าต้ ามีงานเลี ้ยงอะไรก็บอกพี่มาบ้ างก็ดีนะ”
“ครับ เอาเป็ นแบบนันก็ ้ แล้ วกัน” รับปากไปก่อน ขืนปฏิเสธทุก
ทางพี่สาวจะน้ อยใจเอา ไม่ค่อยมีใครเคยสนใจเรื่ องทํานองนี ้ของเขา
เสียด้ วย แม้ แต่มารดาเอง อย่างมากก็แค่เปรยๆ ให้ เข้ าหูเขาประมาณ
ว่า
‘พอเห็ น รู ป เด็ ก ๆ น่ า รั ก ๆ ก็ นึ ก อยากจะอุ้ มหลานขึ น้ มา
เหมือนกันนะ’
เขาได้ แต่ยิม้ ให้ ม ารดา แล้ วหันมองภาพโฆษณาแป้งเด็กใน
โทรทัศน์ ภาพเด็กผู้หญิ งหน้ าตาน่ ารั กคงทําให้ แม่ร้ ู สึกแบบนัน้ และ
เขาก็เผลอนึกสงสัยขึ ้นมาว่าถ้ าได้ อ้ มุ ลูกของตัวเอง มันจะให้ ความรู้สกึ
แบบไหนหนอ แล้ วลูกของเขาจะหน้ าตาแบบไหน หล่อเหมือนพ่อหรื อ
สวยเหมือนแม่ แต่ที่แน่ๆ ต้ องน่ารักมากแน่นอน เพราะพ่อก็หล่อ แม่ก็
สวย... ธานินทร์ รีบส่ายหน้ าให้ ความคิดไม่ เข้ าท่า แล้ วเริ่ มคิดหาวิธีที่
จะพาอินทิราไปเชียงใหม่ด้วยกันแบบเข้ าท่ามากที่สดุ

~ 428 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

25
ลูกหนี้ที่รัก

สายวันต่ อมา ข่ าวใหม่ ท่ ไี ด้ รับรู้ จากนีรนุชทําให้ อินทิราทน

นิ่ ง อยู่ไ ม่ ไ หว หญิ ง สาวต่อ สายโทรศัพ ท์ ถึง ผู้ชายที่ เ ป็ นต้ นเหตุข อง
ความรู้สกึ ทังหลายแหล่
้ ที่เธอกําลังเผชิญหน้ าอยู่ทนั ที
“สวัสดีครับคุณอินทิรา” เสียงรับสายเป็ นการเป็ นงานตอบมา
อย่างน่าหมัน่ ไส้ เพราะนี่ถือเป็ นครัง้ แรกที่อินทิราเป็ นฝ่ ายโทรศัพท์มา
หาเขาก่อน
“คุณธานินทร์ ”
“ขอรับกระผม”
อินทิรากัดฟั นให้ สําเนียงล้ อเลียน ก่อนข่มใจเข้ าเรื่ องเพราะ
อยากเสียเวลา ไม่อยากถูกยัว่ โมโหจนออกนอกเรื่ อง
“เรื่ องบ้ านกับที่ดินของอิน คุณทําแบบนันทํ ้ าไม”
ข่าวที่ได้ รับรู้ จากนีรนุชก็คือ ตอนนีเ้ อกสารสิทธิ์บ้านและที่ดิน
ที่วศินเอาไปจํานองกับวุฒิพงษ์ ถูกถ่ายโอนไปอยู่ในมือของ ธานินทร์

~ 429 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

วราเวศกุล เรี ยบร้ อยแล้ ว ภายในเวลาแค่วนั เดียว!

ผู้ชายคนนีท้ ําให้ เธอเชื่ออีกครัง้ ว่าเขาสามารถทําได้ ทุกอย่าง
อํานาจเงินบวกอิทธิพลทําให้ ไม่มีใครหน้ าไหนอยากมีปญหาด้ วย เดา
ไม่อยากเลยว่าเขาใช้ วิธีไหนทําให้ เสี่ยวุฒิพงษ์ จําต้ องยินยอม แต่ที่
อยากรู้ก็คือเขารู้เรื่ องนี ้ได้ อย่างไรและทําไมต้ องทําแบบนี ้
“อ๋อ... ที่ดินสวยๆ ก็คล้ ายผู้หญิงสวยๆ นั่นแหละคุณ ถ้ าผม
อยากได้ ก็ต้องได้ ”
“คุณอยากแกล้ งอินใช่ไหม”
“ทําไมไม่คิดว่าผมอยากช่วยล่ะ มี ‘ผัว’ เป็ นเจ้ าหนี ้แทนไอ้ เสี่ย
อ้ วนนัน่ ไม่ดีกว่าหรื ออิน”
“ความช่วยเหลือจากผัวลับๆ น่ะเหรอ อินควรดีใจสินะ”
“ก็เป็ นสิ่งที่คณ
ุ ต้ องการจากผมไม่ใช่หรื อไง”
“แต่มนั ไม่ใช่แบบนี ้”
“ทําไมจะไม่ใช่ ผมกําจัดไอ้ เสี่ยตัณหากลับนัน่ ออกไปจากชีวิต
คุณสําเร็ จแล้ ว ตอนนี ้ทรัพย์สินที่คณ ุ หวงนักหวงหนาก็อยู่กบั ผม แล้ ว
มันไม่ ใช่สิ่งที่ คุณเรี ยกร้ องจากผมหรื อไง ผมกํ าลังดูแลทัง้ ชี วิตและ
ทรัยท์สินของคุณอยู่ไง จริ งไหม”
“คุณต้ า...” อินทิราครางให้ กบั สิ่งที่ได้ ยิน ตอนนี ้ความคิดของ
เธอติดขัด ไม่สามารถคิดไปในทิศทางที่ศศิวิมลเคยพูดไว้ ได้ อีกแล้ ว
เธอไม่กล้ าคิดเข้ าข้ างตัวเองอีกแล้ ว

~ 430 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

‘อย่าลืมนะว่าผู้ชายคนนัน้ ไม่เคยมีความรักให้ ผ้ หู ญิงคนไหน

เลย มันก็ไม่แปลกใช่ไหมถ้ าเขาจะไม่ร้ ู ตัวว่าสิ่งที่กํา ลังรู้ สึกกับแกอยู่
เนี่ย มันคือความรัก’
เธอกับ ธานิ น ทร์ อ าจมี ปั ญ หากัน จริ ง ๆ แต่สิ่ ง เป็ นอยู่ต อนนี ้
ไม่ใช่การปรับความเข้ าใจ แต่ธานินทร์ กําลังทําให้ เธอเข้ าใจต่างหาก
ว่าเขาไม่ได้ รักไม่ได้ แคร์ เธอจริ งๆ ครัง้ ก่อนเขาอาจใช้ คําพูดรุ นแรง ต่อ
ว่าให้ เธอเสียใจ เจ็บใจ แต่ครั ง้ นี เ้ ขาลงมือทํา บังคับให้ เธอตกอยู่ใน
สภาพไร้ ศกั ดิ์ศรี เพื่อยืนยันว่าเขาไม่เคยสนใจความรู้ สกึ ของเธอเลย...
ผู้ชายคนนี ้อาจไม่เคยมีความรัก แต่เขารู้ตวั ดีเชียวแหละว่าไม่ได้ รักเธอ
“แสดงว่าตอนนี ้อินเป็ นหนี ้คุณ ทังหนี้ ้ชีวิตและหนี ้ทรัพย์สิน”
“ก็ประมาณนัน้ แล้ วคุณมีปัญญาใช้ หนี ้ให้ ผมหรื อเปล่า”
“จะให้ อินใช้ หนี ้ไหนก่อนคะ”
ธานิ นทร์ กระตุกยิ ม้ มุม ปาก อยากบอกไปเหลือเกิ นว่า ‘หนี ้
หัวใจ’ เพราะสิ่งที่อินทิราติดค้ างเขานัน้ ชดใช้ ให้ เท่าไหร่ ก็ไม่มีวนั หมด
หัวใจของเขามีคา่ เกินกว่าจะตีราคาด้ วยสินทรัพย์ใด
“หนีช้ ีวิตผมต้ องการให้ คณ ุ จ่ายด้ วยความรั ก สาบานได้ ไหม
อิน ว่าตลอดชีวิตนี ้คุณจะรักผมคนเดียว”
“ค่ะ อินสาบาน” แทบไม่ต้องคิด เพราะมันเป็ นสิ่งที่เธอรู้ ดีอยู่
ตลอดเวลาว่าไม่อาจรักใครเหมือนที่รักเขาได้ อีก
คําตอบรับอย่างรวดเร็ วทําให้ ธานินทร์ ถึงกับอึ ้ง ก่อนรอยยิม้

~ 431 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

บางๆ จะผุดขึ ้นที่มมุ ปาก

“ดี ส่วนหนี ท้ รั พ ย์ สิน ผมจะให้ คุณจ่ายไปเรื่ อยๆ จนกว่าจะ
หมด”
“นัน่ แหละ จะให้ อินจ่ายยังไงก็วา่ มา”
“บ่ายสามวันนี ้ ผมจะไปรับดอกเบี ้ยงวดแรก”
“บ่ายสาม! ไม่เขี ้ยวไม่หน่อยหรื อคะ อินหาเงินไม่ทนั หรอก”
“ฮึ กับลูกหนี ้ขาวๆ อึม๋ ๆ นี่ผมยินดีเขี ้ยว”
“แล้ วอินต้ องจ่ายงวดแรกเท่าไหร่ ” ไม่อยากสนใจถ้ อยคําเย้ ย
หยัน ตอนนี ้สนใจแค่วา่ เธอจะหาเงินสดจํานวนนันมาได้ ้ ทนั เวลาไหม
“สองวันสองคืน”
“...! คุณต้ า” เสียงคราวแผ่วแว่วออกมาราวละเมอ ไม่นึกสัก
นิดว่าจะได้ ยินอะไรแบบนี ้ เพราะถ้ าไม่นับคืนที่เธอถูกเสี่ยวุฒิพงษ์
วางยา หลังจากตกลงอยู่ในสภาพ ‘เมียลับ’ ของธานินทร์ แล้ ว เขายัง
ไม่เคยนอนค้ างคืนกับเธอเลย แค่เรี ยกไปบําเรอความใคร่ ไม่กี่ชวั่ โมงก็
แยกกันกลับ แต่นี่...
“เตรี ยมตัวให้ พร้ อมนะอิน บ่ายสามโมงตรงผมจะให้ รถไปรับที่
บ้ าน”

รถเช่ า คั น หรู ม าจอดรอมหาเศรษฐี ห นุ่ มเมื อ งใต้ อ ยู่ที่

สนามบินเชี ยงใหม่ ตรงเวลานัดหมาย ธานินทร์ เลือกที่จะขับรถเอง

~ 432 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เพราะต้ องการความเป็ นส่วนตัว ชายหนุ่ม มุ่งตรงไปยังโรงแรม ไม่

อยากเสียเวลาให้ กิจกรรมอื่นใดอีก นี่ไม่ใช่เวลาเที่ยวเตร่ ไม่ใช่เวลาช้
อปปิ ง้ แต่เป็ นเวลาที่เขาจะตักตวงความสุขจากอินทิราให้ สมอยาก
หญิงสาวนัง่ สงบปากสงบคําตังแต่ ้ ได้ ร้ ูวา่ ธานินทร์ จะพาเธอไป
ไหน จากที่ คิ ด ว่ า เขาจะแค่ พ าไปนอนค้ า งที่ โ รงแรมไหนสั ก แห่ ง
กลายเป็ นว่าเขาพามาไกลถึงเชียงใหม่ เพื่อร่วมงานแต่งงานของเพื่อน
สนิ ทคนหนึ่ง เรื่ อ งนี ค้ งไม่ ใ ช่เหตุบังเอิ ญและการที่ ธานิ นทร์ จ องตั๋ว
เครื่ องบินไว้ ให้ เธอล่วงหน้ าก็ยืนยันได้ อีกว่าเขาเตรี ยมการเรื่ องนีไ้ ว้
แล้ ว เพราะอะไร... เพราะอยากพาเธอมาด้ วยหรื อเพราะไม่อยาก
ปล่อยให้ เธออยู่หาดใหญ่โดยไม่มีเขา
หญิงสาวไม่อยากคิดเข้ าข้ างตัวเองอีก แต่ช่วยไม่ได้ ที่เธอเป็ น
คนมองโลกในแง่ดีและมีความมัน่ ใจในตัวเองค่อนข้ างสูง เพราะหลาย
อย่างที่ธานินทร์ ทํา บางคําที่เขาพูด สายตาที่มามองและรอยยิ ้มที่มีให้
ในแต่ละครัง้ ทําให้ เธออดที่จะคิดไม่ได้ ... แล้ วดูโรงแรมที่เขาเลือกพา
เธอมาพักนี่สิ เห็นแค่รูปแบบอาคารกับบรรยากาศภายนอกก็สมั ผัสได้
ถึงกลิ่นไอแห่งความสุข สงบ หรูหรา มีความคลาสิคสไตล์ล้านนาบวก
บาหลี เดาได้ ไม่ยากว่าห้ องพักจะต้ องวิเศษเลอเลิศ
ดวงตาสีเข้ มเหลียวมองคนข้ างกาย หรี่ แคบลงเพราะอดที่จะ
ยิ ้มให้ ตวั เองไม่ได้ ... บางทีธานินทร์ อาจจะรักเธอ แต่แค่แสดงออกไม่
เป็ น เพราะเขาไม่เคยรักใคร หรื อไม่อีกทีก็แกล้ งทําเป็ นไม่รัก เพราะไม่

~ 433 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อยากให้ เธอได้ ใจ ที่แท้ เขาก็กลัวว่าตัวเองจะเป็ นฝ่ ายพ่ายแพ้ ... แพ้ รัก

เธอ
“ยิม้ อะไร ดีใจที่ได้ มาเที่ยวเหรอ” คนเพิ่งจอดรถเข้ าที่หันไป
ถามคนนัง่ อมยิ ้มกับความคิดตัวเอง
“ค่ะ อินดีใจ แต่ไม่ใช่เรื่ องได้ มาเที่ยว”
“งันเรื
้ ่ องอะไร” หลิ่วตาเลิกคิ ้วถาม ไม่หลุดอาการยิ ้มให้ เห็นแม้
จะอยากยิ ้มแค่ไหนก็ตาม
“เรื่ องที่คณ
ุ รักอินค่ะ”
“ฮะ!” ธานิ น ทร์ ห ลุด เสี ย งออกมาราวสํ า ลัก กั บ สิ่ ง ที่ ไ ด้ ยิ น
จากนันก็ ้ นิ่งไปอึดใจก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาทัง้ ที่ไม่ได้ ร้ ู สึก
ขํา “ถ้ าคิดแบบนันแล้ ้ วสบายใจก็เชิญ คนเราหลอกคนอื่นได้ จะหลอก
ตัวเองด้ วยก็ไม่แปลก”
“ค่ะ อินก็คิดแบบนัน้ เอาเป็ นว่าตอนนีค้ ณ ุ กําลังหลอกตัวเอง
ว่าไม่ได้ รักอิน ส่วนอินก็ขอหลอกตัวเองว่าคุณรักอิน แบบนี ้โอเคไหม
คะ”
ธานินทร์ ขมวดคิ ้วหมับ ก่อนจะส่ายหน้ าให้ ความคิดไม่เข้ าท่า
ซํา้ ยังวกวนงงงวยของผู้หญิ งคนแรกที่ ทําให้ เขารู้ สึกปวดหัว เปลือง
สมอง เสียเวลา และลงทุนลงแรงทําอะไรต่อมิอะไรตังมากมายเพื ้ ่อจะ
ได้ ตวั เธอมาอยู่ตรงนี ้
เวลาหนึ่งเดือนที่เคยวางไว้ ว่าจะไม่ติดต่อไม่พบหน้ าอินทิรา

~ 434 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หลังจากเลิกรากันครัง้ แรกเขาก็ทําไม่สําเร็จ เพราะทนเห็นเธอนัง่ เล่นหู

เล่นตากับแฟนเก่าไม่ได้ ยิ่งเกิดเรื่ องกับเสี่ยวุฒิพงษ์ คืนนันความอดทน
้
ของเขาก็ขาดสะบัน้ จนไม่อาจปล่อยให้ ผ้ หู ญิงคนนีค้ ลาดสายตาได้
อีก แต่นนั่ ก็ไม่ใช่ความรักแน่ๆ เขาไม่ได้ รักเธอ ก็แค่... แค่...
แค่อะไรวะ! ไอ้ ค วามรู้ สึกแบบนี ม้ ัน คื ออะไร ทํ าไมเขาถึง มี
ความรู้สกึ รุนแรงกับเธอขนาดนี ้ อยากอยู่ใกล้ อยากเห็นหน้ า อยากจับ
อยากจูบ อยาก... ก็ดูเอาเถอะ แค่ไ ด้ อ ยู่ใ กล้ ไม่ กี่ชั่วโมงร่ า งกายก็
ทรมานราวถูกไฟสุม่ เขาต้ องอดทนข่มความปรารถนาที่จะแตะต้ องตัว
เธอ ตังแต่
้ ตอนได้ เห็นหน้ าที่สนามบินจนมาถึงตรงนี ้ และเริ่ มจะทนไม่
ไหวแล้ ว นี่เขาเป็ นอะไร ไม่ได้ ขาดเรื่ องพรรค์อย่างว่านานสักหน่อย ก็
ได้ ปลดปล่อยกับอินทิราทุกครัง้ ที่ต้องการ แต่ทําไมพอได้ อยู่ใกล้ เธอก็
เกิดอารมณ์รุนแรงขนาดคิดอยากลองมีเซ็กซ์ในรถ
“มีอะไรคะ ทําไมไม่ดบั เครื่ อง” อินทิราเหลียวไปถามคนที่นั่ง
เงียบอยู่นานผิดปกติ คําพูดของเธอน่าจะได้ รับการตอบโต้ แบบเผ็ด
ร้ อนจากธานินทร์ บ้าง แต่ก็เปล่า เขาเงียบจนน่าสงสัย
“ผมร้ อน พักสักเดี๋ยว” ธานินทร์ ลอบเป่ าปาก หันมองรอบกาย
เพื่อสํารวจความเสี่ยง แล้ วนึกขอบคุณโชคชะตาที่ชกั พาให้ เขามาได้ ที่
จอดรถมุมในสุดตรงนี ้!
อินทิราขมวดคิ ้วให้ คําตอบนัน้ ก่อนส่ายหน้ าเล็กน้ อย ก้ มลง
จะปลดเข็มขัดนริ ภัยเพื่อจะได้ นั่งสบายขึน้ แต่ก็ต้องสะดุ้งตกใจกับ

~ 435 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ความเคลื่อนไหวข้ างกาย
“อุ๊ย! คุณต้ า! อินถอดเองได้ คะ่ นี่คณ ุ ... อุ๊บ!”
ร่ างหนาโผเข้ าหาร่ างบนเบาะข้ างกายอย่างรวดเร็ ว จัดการ
ถอดเข็ ม ขัด นิ ร ภัย ให้ ห ญิ ง สาวก่ อ นคว้ า สองไหล่ดึง ร่ า งบางเข้ า ไป
ประกบปิ ดปาก บดขยี ้รุนแรงตามฤทธิ์อารมณ์จนคนไม่ทนั ตังรั้ บตัวสัน่
สะท้ าน กว่าเขาจะยอมถอนจุมพิตอินทิราก็แทบขาดอากาศหายใจ...
รอยลิปสติกที่เลอะเปรอะริ มฝี ปากหยักได้ รูปของชายหนุ่มทํา
ให้ คนจ้ องมองได้ แต่เม้ มปากแน่น ไม่ร้ ูจะขําหรื ออะไรดี คนปากเลอะก็
คงรู้ตวั เพราะเห็นอยู่วา่ ริ มฝี ปากของหญิงสาวก็เลอะไม่แพ้ เขา หลังมือ
หนายกขึ น้ เช็ ด คราบลิ ป สติ ก ที่ ป ากตนแรงๆ ก่ อ นจะยื่ น ปลาย
นิ ้วหัวแม่มือมาค่อยๆ เกลี่ยลบคราบเลอะออกจากริ มฝี ปากอิ่มเต็มที่
กําลังสัน่ ระริ ก
“คุณเชื่อจริ งๆ หรื อว่าผมทําแบบนี ้เพราะรักคุณ”
ปลายนิ ้วที่เปรอะลิปสติกสีเดียวกับเสื ้อที่หญิงสาวใส่อยู่เลื่อน
ลงไปปาดเช็ดคราบนันบนทรวงอกอวบ
้ ร่ างบางไหวสะท้ านในอาการ
กลันหายใจ
้
“ฉันเชื่อว่าผู้หญิงอย่างฉันจะไม่ยอมให้ ใครจูบ ถ้ าไม่ใช่เพราะ
รัก”
ถ้ อยคํานันทํ
้ าเอาหัวใจคนฟั งไหวเอน แต่แล้ วผู้ชายที่ไม่ชินกับ
ความรู้สกึ อ่อนไหวก็หาทางแก้ ตา่ งให้ ตวั เองจนได้

~ 436 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“งัน้ เชื่ อ ไหม ว่ า ผู้ช ายอย่ า งผมสามารถจูบ หรื อ มี เ ซ็ ก ซ์ กับ

ผู้หญิงคนไหนก็ได้ โดยไม่มีความรักเข้ ามาเกี่ยวข้ อง”
“ค่ะ ก็คณ ุ เคยบอกอินแล้ ว... อืม...” อินทิราหลุดเสียงคราง ห่อ
ไหล่ขม่ ความเสียวซ่านที่ระรานกายสาว เมื่อมือหนาของธานินทร์ ซอก
ซอนชอนไชลงไปลูบไล้ ทรวงอวบของเธออย่างถือสิทธิ์
“ช่า ย... และถ้ า ยิ่ ง ได้ เปลี่ย นคนใหม่ สถานที่ แปลกใหม่ไ ป
เรื่ อยๆ ก็จะยิ่งชอบ” ยื่นหน้ าเข้ าไปกดปลายจมูกแนบแก้ มเนียน ไม่สน
ว่าอีกฝ่ ายจะเอนกายหนี เพราะพอเธอหนีเขาก็ตาม ขยับตามไปจนไม่
มีพื ้นที่เหลือให้ หญิงสาวหนีได้ อีก
“คุณต้ า อย่าค่ะ จะทําอะไรของคุณ อย่านะ”
อินทิราถอยไปจนชิดประตูรถแต่ธานินทร์ ก็ยังตามติด พอเธอ
ผลักไสมือใหญ่ออกไปจากทรวงอกได้ เขาก็ฉวยจังหวะที่โถมกายเข้ า
หาคว้ าตัวเธอกลับไปพิงพนัก เอื ้อมมือไปปรั บเก้ าอี ้ให้ เอนราบลงจน
สุด ขยับกายไปอยู่บนเก้ าอี ้ตัวเดียวกัน กางเข่าลงคร่ อมหน้ าตักคนตัว
สัน่ ที่พยายามดุวา่ หรื อต่อต้ านเท่าไหร่ก็ไม่เป็ นผล
“ไม่มีใครเห็นหรอกน่า ผมอยากลองในรถมานานแล้ ว ” จริ งที่
เขาเคยอยากลอง และก็ลองมาบ้ างแล้ วนิดๆ หน่อยๆ แต่ไม่เคยคิดจะ
ทํ าถึงขัน้ เด็ ดขาดเพราะรู้ ว่ามันเสี่ยง แต่พอเป็ นอินทิ ราเขากลับไม่
กังวลเรื่ องนัน้ กับเธอคนนี ้ ต่อให้ เสี่ยงอย่างไร อันตรายแค่ไหน เขาก็
ไม่กลัว

~ 437 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อืม... อย่าค่ะคุณต้ า ” อินทิราพูดได้ แค่นัน้ ก่อนริ มฝี ปากจะ

หมดสิ ้นอิสรภาพ
ริ มฝี ปากของชายผู้เป็ นที่รักและนํ ้าหนักกายของเขาทําให้ อินทิ
ราไม่ อ ยากคิด อะไรอี กแล้ ว เหตุผ ลมากมายที่ ควรหยิ บยกมาห้ า ม
ปรามกลับค่อยๆ ถอยห่างออกไปจากสมอง เหลือไว้ เพียงความรู้ สึก
ส่วนลึกภายในใจ... ทําไมเธอต้ องยอมเขา นัน่ เป็ นคําถามที่ก้องอยู่ใน
สมอง คิ ด เท่ า ไหร่ ก็ คิ ด ไม่ อ อกเพราะสมองกํ า ลัง ถูก ควบคุม ด้ ว ย
ความรู้สกึ ภายในที่ยิ่งใหญ่กว่า นัน่ คือคําตอบที่ดงั ลัน่ อยู่ในหัวใจว่า...
เพราะรัก
เสือ้ ผ้ าเกื อบทุก ชิ น้ ยังอยู่ติด กาย แต่ชายชาญผู้ชํ านาญกิ จ
กามาก็สามารถทําให้ หญิ งสาวในอ้ อมแขนกลายร่ างเป็ นนางฟ้าบิน
ขึ น้ ไปคว้ า ดวงดาวได้ ด้ ว ยหนึ่ ง มื อ และหนึ่ ง ปากของตน ก่ อ นใช้
ความสามารถเฉพาะตัวคิดค้ นท่าใหม่ได้ ในสถานการณ์ คับขับและ
พื ้นที่คบั แคบ ธานินทร์ สามารถพาตัวเองและหญิงสาวในครอบครอง
พุ่งทะยานสู่ความตื่นเต้ นและสุขสันต์ในรู ปแบบแปลกใหม่ เสียงเข้ ม
คํารามออกมาในแต่ล ะท้ วงทํ านองแห่งการโยกกาย อ่อนโยนสลับ
หนักหน่วงอยู่เช่นนัน้ ไม่นานก็เสร็จสมอารมณ์หมาย
“อา...”
เสียงแหบพร่ าดังขึน้ พร้ อมร่ างใหญ่ที่ทรุ ดกายลงแนบร่ างบาง
นอนหอบหายใจหนักอยู่ไม่นานก็ผละห่างไปคว้ ากล่องทิชชู่ข้างเบาะ

~ 438 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

คนขับมาบรรจงเช็ดหยาดนํ ้าแห่งความสุขสมบนกลีบดอกไม้ แสนสวย

จัดแต่งขอบบิกินี่สีขาวที่บิดเบี ้ยวให้ เข้ ารู ปรอยเดิมแล้ วจึงแหงนหน้ า
ขึ ้นไปจูบแก้ มนุ่มที่ยงั อุน่ จัดและแดงกํ่า แม้ อณ ุ หภูมิในรถจะยังเย็นฉํ่า
อยู่เช่นเดิม
“ชอบไหมครับ”
อินทิรามองค้ อนก่อนเบือนหน้ าหนีด้วยความกระดากอายสุด
ชีวิต ไม่นึกสักนิดว่าจะเกิดเหตุการณ์ โลดโผนเช่นนีก้ ับตัวเอง เสียง
หัวเราะในลําคอของธานินทร์ ดงั ขึ ้นด้ วยความชอบอกชอบใจ กดจูบ
หนักๆ ลงบนริ มฝี ปากอิ่มอีกครัง้ ก่อนผละจาก ช่วยจัดแต่งบราเซียร์ ตวั
สวยภายใต้ เสื ้อผ้ าฝ้ายที่ถกู รัง้ ขึ ้นไปอยู่เหนือเนินทรวงให้ กลับลงมาอยู่
ในสภาพเดิม ดึงชายเสื ้อลงปิ ดไว้ ให้ เรี ยบร้ อยก่อนหยิบกางเกงยีนส์ที่
กองอยู่แทบเท้ าหญิงสาวขึ ้นมาใส่คืนให้ อย่างดิบดี
“เคยทํ าแบบนี ก้ ับคนอื่นบ่อยหรื อคะ” อินทิ ร าอดถามไม่ไ ด้
ธานินทร์ ทําสิ่งเหล่านี ้ได้ อย่างราบรื่ นราวกับเป็ นเรื่ องที่เขาคุ้นเคยดี ถ้ า
เป็ นบนเตียงหรื อพื ้นที่ที่อยู่ภายในตัวอาคารเธอจะไม่สงสัยเลยสักนิด
“ถามทํ าไม” ตอบยิ ม้ ๆ พลางยักคิว้ ยั่วยุ ขยับตัวกลับไปนั่ง
เบาะหลังพวงมาลัยแล้ วจัดการจัดเก็บตัวเองเข้ าที่ รู ดซิป ติดกระดุม
ใส่เข็มขัดให้ กลับไปอยู่ในสภาพเดิมได้ อย่างแคล่วคล่องว่องไว ก่อน
คว้ าเสื ้อยืดที่ถอดโยนไปอยู่ด้านหลังมาสวมใส่
“เปล่า” อินทิราตอบไปเสียงห้ วนจัด อึดอัดขัดใจกับคําถาม

~ 439 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ย้ อนกลับสันๆ ้ ที่ตีความหมายยาวๆ ได้ วา่ ‘คุณเป็ นใคร มีสิทธิ์อะไรมา

สอดรู้เรื่ องส่วนตัวของผม’
หญิ ง สาวเลิ ก สนใจ ก้ ม หน้ า ตรวจสอบความเรี ยบร้ อยของ
ตัวเองก่อนหยิบกระเป๋ าสะพายที่อยู่บนคอนโทรลมาเปิ ดหาอุปกรณ์
สํารวจความเรี ยบร้ อยบนใบหน้ า ไม่คิดจะเหลียวแลคนที่เห็นจากหาง
ตาว่านิ่งมองมาอีกเลย จนกระทัง่ เสียงเข้ มดังขึ ้นหลังเสียงถอนใจใหญ่
“บนโขดหิน ในรถ และไม่ใส่ถุงยางตั ง้ หลายครั ง้ ถ้ าคุณคิด
เข้ า ข้ า งตัว เองว่าผมรั ก คุณ ได้ ทํ า ไมไม่ ล องคิ ดคํ า ตอบเรื่ อ งนี แ้ บบ
เข้ าข้ างตัวเองดูบ้างล่ะ”
คนกําลังส่องกระจกปาดลิปสติกนิ่งค้ างไป หันมองร่ างใหญ่ที่
พูดจบก็จัดการดับเครื่ องยนต์ เปิ ดประตูก้าวลงจากรถไปโดยไม่พูด
อะไรอีก... อินทิรางง แต่ไม่นานก็เริ่ มคิดได้ ว่าคําถามย้ อนกลับยืดยาว
ของธานินทร์ นนตี ั ้ ความหมายแบบเข้ าข้ างตัวเองได้ สนๆ ั ้ ว่า
‘ผมไม่เคยทําแบบนี ้กับใคร’

อากาศช่ วงเช้ าของเชียงใหม่ ไม่ ร้อนมาก บรรยากาศงาน

แต่งงานถูกจัดขึ ้นที่ไร่ชา ซึง่ เป็ นบ้ านของเจ้ าสาวคนสวย บ้ านไม้ สกั ชัน้
เดียวแบบมีใต้ ถนุ สูงตังอยู
้ ่บนเนิน ด้ านหลังเป็ นเขตของไร่ ชากว้ างสุด
ลูกหูลกู ตา ส่วนด้ านหน้ าเป็ นตัวบ้ านร่ มรื่ นไปด้ วยต้ นไม้ ดอกไม้ ที่ถูก
จัดตกแต่งไว้ อย่างสวยงาม

~ 440 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

สายลมยามเช้ าพัดเข้ าหน้ าคนที่ก้าวลงจากรถด้ วยชุดผ้ าไหม

แต่งลูกไม้ สีโอรส กระโปรงบานยาวคลุมเข่ารวบเอวด้ วยโบว์ประดับ
ด้ านหน้ า ทําให้ คนสวยราวกับนางฟ้ากลายเป็ นตุ๊กตามีชีวิตขึ ้นมาได้
ไม่ยาก อินทิราขยับเข้ าไปยืนเคียงข้ างร่ างสูงที่ยืนรอรั บอยู่ในชุดผ้ า
ไหมสีเบจ มือบางถูกมือหนารวบจับไว้ มนั่ และเดาได้ ว่าธานินทร์ คงไม่
ยอมปล่อยมือเธอโดยไม่จําเป็ นเด็ดขาด
ก่อนเข้ าร่ วมขบวนขันหมาก เจ้ าบ่าวรู ปหล่อออกมาต้ อนรั บ
เพื่อนฝูงหลายคนที่เดินทางมาจากต่างจังหวัด อินทิราก็ได้ ทําความ
รู้ จกั กับเพื่อนๆ ของธานินทร์ และแอบปลื ้มใจปนหมัน่ ไส้ ที่เขาแนะนํา
เธอกับเพื่อนๆ ว่า
‘คุณอิน ตอนนี ้เป็ นกิ๊ก ต่อไปยังไม่ร้ ูวา่ จะเป็ นอะไร’
ผู้คนมากมายทยอยมาตังแถวร่ ้ วมขบวนแห่ขนั หมากไปบ้ าน
เจ้ าสาวตามธรรมเนียม อินทิราหันมองธานินทร์ บ่อยครั ง้ อยากจับ
สังเกตสีหน้ าแววตาหรื อปฏิกิริยาที่เขามีต่องานวันนี ้ อยากรู้ ว่าเขาคิด
อะไรบ้ างไหมที่ได้ เห็นเพื่อนใส่ชดุ เจ้ าบ่าว รู้ สกึ อย่างไรที่ได้ เห็นผู้หญิง
ที่สวยราวกับนางในวรรณคดีอยู่ในชุดเจ้ าสาว รู้ สึกอย่างไรที่ได้ เห็น
รอยยิ ้มและแววตาที่ผ้ ชู ายคนหนึง่ มีให้ หญิงสาวผู้เป็ นที่รัก
“เจ้ าสาวสวยจังเลยนะคะ”
เสียงเปรยดังขึ ้นจากคนข้ างกาย ขณะที่ธานินทร์ จบั ตาไปยังคู่
บ่าวสาวที่นงั่ พับเพียบหน้ าผู้ใหญ่ของทังสองฝ่
้ าย

~ 441 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อืม สวยมาก” ธานินทร์ พยักหน้ าเสริ มคําตอบ ก่อ นชําเลือง

มองหญิงสาวข้ างกายเล็กน้ อยเมื่อได้ ยินเสียงพิธีกรในงานเอ่ยถึงพิธี
การในลําดับถัดจากการให้ ศีลให้ พร นัน่ คือการจดทะเบียนสมรส
อินทิราเหลียวมองตอบ ดวงตาสองคู่สบกันอยู่ชวั่ กลันใจฝ่ ้ าย
หญิงก็เลือกที่จะเมินหนี ยอมรับว่าไม่อาจต่อกรกับอํานาจลึกลับใน
แววตาของธานินทร์ ได้ มองตาเขาทีไรเธอต้ องรู้ สึกร้ อนรุ่ มในกาย ยิ่ง
นึกถึงภาพความสัม พันธ์ ลึก ซึง้ ที่ เกิ ดขึน้ ในรถยนต์ ช่วงคํ่า ตลอดไป
จนถึงบนเตียงในห้ องพักและสระว่ายนํา้ ส่วนตัวตลอดหนึ่งคืนที่ผ่าน
มา ก็อดรู้สกึ วาบหวิวทุกครัง้ ไม่ได้
“เลิกฝั นกลางวันได้ แล้ วอิน” เสียงเปรยของธานินทร์ ทําให้ อินทิ
ราต้ องหันกลับไปมองหน้ าเขาอีกครั ง้ และคราวนีร้ อยยิม้ ที่มุมปาก
แบบเดิมๆ ที่เคยทําร้ ายจิตใจเธอมาแล้ วนับครัง้ ไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ ้นอีก
ครัง้
“ฝั นอะไรคะ” หญิงสาวย้ อนถามเสียงเครี ยด
อารมณ์ อ่อ นไหวเมื่ อ ครู่ ห ายวับ ไปกับ รอยยิ ม้ เย้ ย หยัน ของ
ธานินทร์ ทําไมเธอถึงรู้ สกึ สับสนบ่อยครัง้ ที่อยู่ใกล้ ผ้ ชู ายคนนี ้ บางทีก็
อยากคิดว่าเขารักแต่แสดงออกไม่เป็ น แต่บางครัง้ ก็รับรู้ ได้ ว่าสิ่งที่เขา
แสดงออกนี่แหละคือความจริ งจากใจเขา ธานินทร์ ไม่ได้ รักเธอ เขาก็
แค่ต้องการจะประกาศชัยชนะของตัวเองด้ วยการทําให้ เธอหลงใหลใน
รสเสน่หาของเขา เพื่อจะได้ ตวั เธอไว้ รองรับอารมณ์ นึกอยากจะพูด

~ 442 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หรื อทําอะไรตอนไหนก็ไม่จําเป็ นต้ องคํานึงถึงความรู้ สึก เพราะเธอ

ไม่ได้ มีคา่ ขนาดนัน้
เขาไม่เคยแคร์ เธอมันก็แค่ผ้ หู ญิงคนหนึ่งที่เขามีไว้ ปลดปล่อย
ความต้ องการทางธรรมชาติ พอเริ่ มเบื่อก็จะต้ องเปลี่ยนบรรยากาศไป
เรื่ อยๆ ขนาดในสถานที่ไม่เหมาะเธอยังยอมให้ ต่อไปคงไม่ยากถ้ าจะ
เกิดขึ ้นในรูปแบบแปลกใหม่ไปเรื่ อยๆ บางทีเขาอาจจะเริ่ มเบื่อเธอแล้ ว
แต่ที่ยงั ไม่ยอมเปลี่ยนคน เพราะยังไม่สะใจกับการทําร้ ายจิตใจเธอ
“ฝั นว่าตัวเองจะได้ ใส่ชดุ เจ้ าสาวน่ะสิ”
“อินจะฝั น สักวันอินจะต้ องได้ ใส่ชุดเจ้ าสาว” รี บตอบกลับไป
รวนๆ แล้ วเมินหน้ าหนีก่อนที่ธานินทร์ จะได้ เห็นปลายจมูกแดงๆ และ
หยาดนํ ้าที่เอ่อขึ ้นมาคลอเบ้ าตา
คํ า พูด ของธานิ น ทร์ แ ทงใจดํ า อิ น ทิ ร าแบบเต็ ม ๆ หญิ ง สาว
ยอมรั บกับตัวเองในวินาที นัน้ ว่าที่เธอยังพยายามคิดเข้ าข้ างตัวเอง
และทนอยู่ในสภาพเมียลับของธานินทร์ ก็เพราะลึกๆ แล้ วเธอยังมี
ความหวังว่าสักวันเขาจะรู้ ตัวว่ารั กเธอ สักวันเขาอาจจะคิดได้ และ
อาจจะมีวนั นัน... ้ วันวิวาห์
“โอ้ . .. ใครหนอเจ้ าบ่ า วหน้ าโง่ ค นนั น้ ถ้ า ได้ เ จอตัว ผมจะ
สงเคราะห์บอกมันหน่อยว่าคุณชอบท่าไหนเป็ นพิเศษ”
มันคือคําประกาศที่ชดั เจนว่าเขาจะไม่มีวนั เป็ นเจ้ าบ่าวหน้ าโง่
คนนัน! ้ และบอกเป็ นนัยด้ วยว่าถ้ าถึงวันที่เธอได้ แต่งงานไปกับผู้ชาย

~ 443 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อื่น เขาก็ไม่แคร์ !
อินทิรารี บก้ มหน้ ายกมือกรี ดนํ ้าตาที่ร่วงหล่น สูดหายใจเข้ าลึก
ก่อนหันกลับมาตัง้ ใจมองสบตาธานินทร์ อีกครั ง้ แววตาของผู้ชายที่
บางครัง้ ก็อ่านยาก แต่อะไรบางอย่างทําให้ คนคิดได้ ตดั สินใจเด็ดขาด
ว่าเธอจะไม่ทนหลอกตัวเองอีกต่อไป...
มากพอแล้ วสําหรับความเสียใจที่มีให้ ผ้ ชู ายคนนี ้ เมื่อความรัก
ไม่มีคา่ ความมัน่ ใจในตัวเองก็ไม่มีประโยชน์ เพราะมันไม่ตา่ งอะไรกับ
การหลงตัวเองและหลอกตัวเองไปวันๆ ในเมื่อธานินทร์ แสดงออกอยู่
บ่อยครัง้ ว่าไม่แยแสความรู้สกึ ของเธอ เพราะเขาไม่อยากให้ เธอคิดว่า
เขารัก ต่อไปเธอต้ องคิดให้ ได้ วา่ เขาไม่ได้ รัก
“ขอบคุณค่ะ” บอกแค่นนก็ ั ้ ขยับกายลุกขึ ้นยืน
“จะไปไหน” ธานินทร์ เอ่ยถาม ลุกขึ ้นยืนตามทันที สีหน้ าแวว
ตาของอินทิราบอกให้ เขารู้ตวั ว่าหยอกแรงไปหน่อย แถมยังหยอกเรื่ อง
ไม่เป็ นเรื่ องในสถานที่ไม่เหมาะสมอีกด้ วย
“เข้ าห้ องนํ ้าค่ะ”
“อืม... งันเดี
้ ๋ยวผมลงไปรอที่สวนด้ านหน้ าก็แล้ วกัน”
“ค่ะ”

ธานินทร์ ลงจากเรื อนมายืนรออินทิราอยู่ในสวนด้ านหน้ า

ซึง่ จัดเป็ นลานเลี ้ยงอาหารหวานและเครื่ องดื่ม เวลานีม้ ีคนอยู่ไม่มาก

~ 444 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เพราะพิธีการด้ านบนยังไม่เสร็จสิ ้น คนชะเง้ อคอรอยืนจิบนํ ้าส้ มคันสด ้

อยู่นานจนเริ่ มกระวนกระวายใจ ในที่สดุ ก็ถามหาทางไปห้ องนํา้ เมื่อ
ไม่ เ จอก็ เ ริ่ ม เดิ น หาจนทั่ ว บ้ า น ถามไถ่ ทุ ก คนที่ พ อจะถามได้ ใช้
เวลานานนับสิบนาทีกว่าจะพบคนที่ให้ คําตอบด้ วยการถามกลับมาว่า
“อ้ อ ผู้หญิงสวยๆ ผิวขาวๆ ผมยาวๆ ใส่ชดุ สีโอรสใช่ไหมคะ”
“ใช่ครับ นี่ครับคนนี ”้ ธานินทร์ เปิ ดรู ปในโทรศัพท์ที่เขาถ่ายไว้
หลังจากอินทิราแต่งตัวเสร็จให้ อีกฝ่ ายดู
“ใช่ๆ คนนี ้แหละค่ะ ออกไปตังนานแล้้ วนะคะ”
“ไปไหน!” คําตอบที่ได้ รับทําเอาหน้ าตื่น ใจหาย
“ไม่ร้ ูคะ่ แต่เห็นขึ ้นรถออกไปตังนานแล้
้ ว”
“รถอะไร รถใคร ก็เธอมากับผม จะไปไหนกับใครได้ ”
“อ้ า ว... อันนี ก้ ็ ไม่ ท ราบนะคะคุณ แต่ไปแล้ วจริ งๆ รถเก๋ง สี
ขาวๆ นี่แหละค่ะ ถ้ าจําไม่ผิด”
“อิน...” ธานินทร์ เลิกสนใจคนให้ เบาะแส ก้ าวยาวๆ ตรงดิ่งไป
ยังรถพลางคว้ าโทรศัพท์ขึ ้นมากด แต่ก็ต้องหัวเสียเมื่อผลออกมาตาม
คาดนันคื้ อเธอไม่ยอมรับโทรศัพท์
ร่ างสูง ก้ าวขึน้ นั่งหลัง พวงมาลัย เหยี ยบคัน เร่ ง ออกไปด้ ว ย
ความเร็ ว มุ่งหน้ ากลับที่พกั หวังจะไปดักรออินทิราที่โรงแรมพลางนึก
ภาวนาว่าอย่าให้ อินทิราทําอะไรที่มากไปกว่าทําให้ เขาตกใจเล่นเลย
แต่คําภาวนาของธานินทร์ ไม่ศักดิ์สิทธิ์ เพราะสามชั่วโมงถัด

~ 445 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

มา เขาก็ ต้ อ งมานั่ง หั ว เสี ย อยู่ ที่ ส นามบิ น พร้ อมกระเป๋ าสัม ภาร ะ
ทังหมดทั
้ งของตั
้ วเองและของหญิงสาว หลังจากตามหาอินทิราไม่พบ
และได้ เช็คชื่อผู้โดยสารเที่ยวบินต่างๆ จนรู้ ว่าหญิงสาวขึ ้นเครื่ องกลับ
หาดใหญ่ไปแล้ ว เมื่อไม่กี่นาทีก่อน กลับไปแต่ตวั !

~ 446 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

26
หมดเวลาเล่น

ทันทีที่เหยียบเท้ าลงสนามบิ น ธานินทร์ ก็ขับรถตรงดิ่งไปยัง

บ้ านของอินทิรา แต่สิ่งที่ได้ พบคือความว่างเปล่าและเงียบกริ บ ชาย
หนุ่มเพียรโทรศัพท์หากี่ครัง้ หญิงสาวก็ไม่รับสาย เธอไม่ได้ ปิดเครื่ อง
แต่เจตนาไม่รับสาย นัน่ ทําให้ เขาเริ่ มไม่แน่ใจว่าจะเกิดเรื่ องอะไรขึ ้นกับ
เธอหรื อเปล่า ก็ไหนพวกสายสืบบอกว่าอินทิราลงเครื่ องก็กลับบ้ าน
ทันทีไง แล้ วทําไมเขาถึงตามมาไม่เจอ
“พวกนายแน่ใจนะว่าคุณอินกลับถึงบ้ านแล้ ว”
“ครั บ พอคุ ณ ธานิ น ทร์ โทรมาบอกพวกผมก็ ไ ปดั ก รอที่
สนามบินแล้ วตามมาจนถึงบ้ านเลยครับ”
“แล้ วหลังจากนัน้ ไม่มีออกไปที่ไหนอีกหรื อวะ นี่ฉันมาที่บ้าน
ไม่เห็นเจอใครเลย”
“เอ่ อ ... ก็ ไ ม่ เ ห็ น ออกไปไหนนี่ ค รั บ รถก็ ยัง อยู่น ะครั บ คุณ
ธานินทร์ ”

~ 447 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เออ รถยังอยู่ แต่คนไม่อยู่เว้ ย ” ก็บ้านปิ ดประตูหน้ าต่างล๊ อค

กุญ แจเงี ย บกริ บ เหมื อ นไม่ มี ค นอยู่แ บบนัน้ หรื อ ว่า อยู่ แต่ไ ม่ ย อม
ออกมาให้ เขาเห็น! “แค่นี ้ก่อนนะ มีอะไรค่อยโทรมาใหม่”
“ครับคุณธานินทร์ ”
ร่ า งสูง เดิ น อาดๆ ตรงไปยัง ประตูห น้ า บ้ า น จับ เขย่ า แรงๆ
หลายครัง้ จนมัน่ ใจว่าเปิ ดไม่ได้ แน่แล้ วก็เดินสํารวจหน้ าต่างทุกบานไป
เรื่ อย จับเขย่า ทุบ เคาะ ทําทุกวิธีเพื่อให้ ได้ พบสักบานที่พอจะงัดเปิ ด
ได้ และสุดท้ ายเขาก็เจอ... หน้ าต่างบานหนึง่ ด้ านหลังบ้ านเปิ ดออกได้
ชายหนุ่มกําลังจะคลี่ยิม้ และเตรี ยมพร้ อมสําหรับการปี นหน้ าต่าง แต่
สิ่งที่ทําให้ ต้องสบถโขมงออกมาก็คือเหล็กดัดสีทอง
“บ้ าเอ้ ย! มาทําบ้ าอะไรที่นี่วะ”
คนไม่เคยทําอะไรบ้ าๆ เพราะผู้หญิงถึงกับด่าตัวเอง แต่จะให้
ตัดใจหันหลังกลับก็เหมือนจะยิ่งบ้ าไปกันใหญ่ ในเมื่อหันหลังจากเธอ
ไปไม่ได้ ธานินทร์ ก็ตดั สินใจกระโดดขึ ้นไปเกาะลูกกรงเหล็ก กวาดตา
มองสภาพในบ้ านแล้ วตะโกนก้ อง
“อิน อยู่ข้างในหรื อเปล่า นี่คุณ ถ้ าอยู่ก็ส่งเสียงมาหน่อยได้
ไหม รับโทรศัพท์ผมหน่อย ผมแค่อยากรู้ ว่าคุณปลอดภัยดีหรื อเปล่า
อิน อินทิรา”
เงียบ... ไม่มีเสียงใดตอบกลับมา
“อิน ผมเป็ นห่วงคุณนะ หนีกลับมาแบบนีท้ ําไม อดเที่ยวเลย

~ 448 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เห็ น ไหม ผมตัง้ ใจจะพาคุณ เที่ ย วตัง้ หลายที่ ไหนรั บ ปากว่า จะอยู่
ด้ วยกันสองวันสองคืนไง นี่อะไร ล้ อเล่นนิดหน่อยก็งอนไม่เข้ าท่า คิด
ว่าตัวเองเป็ นเด็กสามขวบหรื อไง แบบนีเ้ มื่อไหร่ จะได้ ใส่ชุดเจ้ าสาว
เหอะ”
ปั ง!
ครั ง้ นี ไ้ ม่ เ งี ย บ มี เ สี ย งวัต ถุ แ ข็ ง ๆ ปะทะผนั ง ไม้ ดัง ตอบมา
ธานินทร์ กระตุกยิ ้มมุมปาก
“นี่ ผมจะโทรหานะ ช่วยรับโทรศัพท์หน่อย แล้ วบอกมาว่าจะ
เอายังไง จะให้ รักหรื อไม่รักยังไงก็บอกมา”
หนามยอกต้ องเอาหนามบ่ง... ธานิ นทร์ คิดว่าวิธีนีน้ ่าจะใช้
ได้ ผล อย่างน้ อยอินทิราก็ส่งสัญญาณกลับมาแล้ วว่าเธอได้ ยินและมี
อารมณ์ตอบโต้ สิ่งที่เขาพูด ชายหนุ่มคว้ าโทรศัพท์ขึ ้นมากดโทรออกอีก
ครัง้ รออยู่อดึ ใจใหญ่กว่าจะรับรู้วา่ อีกฝ่ ายกดรับสาย
“ฮัลโหล โหลๆ เทสๆ ได้ ยินไหมครับคนสวย” แกล้ งหยอกไป
ก่อน
“ฉันไม่รักคุณแล้ ว เราจบกันแค่นี ้นะคะ”
เสียงเศร้ าปนสะอื ้นไห้ ที่ตอบกลับมาทําเอาคนยิม้ ค้ างใจหาย
วูบ คิดอะไรไม่ออกอยู่อดึ ใจใหญ่กว่าจะเปล่งเสียงออกไป
“เอ่อ... ผมแค่ล้อเล่นน้ า ลงมาเปิ ดประตูแล้ วคุยกันดีๆ ดีกว่า
นะ” จะคิดเสียว่าไม่ได้ ยินถ้ อยคําที่เหมือนปลายเข็มทิ่มแทงหัวใจนัน่ ก็

~ 449 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แล้ วกัน แค่เจ็บจี๊ดๆ เดี๋ยวมันก็หาย อินทิราแค่หลุดปากออกมาเพราะ

น้ อยใจ เธอไม่ได้ ร้ ู สกึ แบบนัน้ จริ งๆ เสียหน่อย อินทิรารักเขา เธอเคย
สาบานไว้ แล้ ว เขามัน่ ใจเรื่ องนี ้
“อินขอยกเลิกเรื่ องเป็ นเมียลับของคุณ ส่วนเรื่ องบ้ านกับที่ดิน
อินคงไม่มีปัญญาหาเงินมาไถ่ อินยอมให้ คณ ุ ยึด ขอเวลาอีกหน่อย อิน
จะรี บย้ ายออกไปให้ เร็วที่สดุ ”
ริ มฝี ปากคนฟั งเม้ มสนิท รับรู้ผ่านนํ ้าเสียงสัน่ เครื อได้ ไม่ยากว่า
อินทิรากําลังร้ องไห้ อย่างหนัก เขาพูดอะไรไปตอนนี ้ก็ไม่ช่วยให้ อะไรดี
ขึ ้น ถ้ าได้ เห็นหน้ าได้ อยู่ใกล้ ตวั ก็พอจะใช้ สมั ผัสผ่อนหนักให้ เป็ นเบาได้
แต่นี่ต้องพูดผ่านโทรศัพท์ และแค่เริ่ มพูดก็เป็ นเรื่ องที่เขาไม่อยากพูด
ด้ วยเสียแล้ ว
“เรื่ องนัน้ เอาไว้ ก่อน ผมยังไม่อยากคุย และคุณก็ไม่ต้องคิด
มากด้ วย ผมไม่ ได้ ต้ องการสมบัติ ของคุณ ตอนนี แ้ ค่อยากรู้ ว่า คุณ
ปลอดภัยดีหรื อเปล่าเท่านัน” ้ หยุดแล้ วรอฟั งว่าอีกฝ่ ายจะตอบอะไรมา
บ้ างไหม แต่เมื่อ ไม่มีก็เอ่ยต่อด้ วยเสียงอ้ อนวอน “อิน ลงมาหาผมได้
ไหม”
“คุณกลับไปเถอะค่ะ”
“อย่าร้ องไห้ ” ธานินทร์ เสียงสัน่ โดยไม่ร้ ู ตวั ไม่นึกเลยว่าคําพูด
ปนเสียงร้ องไห้ ของอินทิราจะทําให้ หวั ใจเขาปวดร้ าวขนาดนี ้ “อิน ผม
ขอโทษที่พดู อะไรไม่คิด ผมแค่ล้อเล่น คุณอย่าคิดมากเลยนะ”

~ 450 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เงียบ ไม่มีเสียงใดตอบกลับมานอกจากเสียงสะอื ้นอย่างหนัก

“อิน... ผมรัก”
“กลับไป! อินขอร้ อง”
ธานินทร์ กดั ฟั นเก็บคําพูดที่ถกู ดักคําไว้ ถอนใจเฮือก คิดว่าถ้ า
เขายังขืนอยู่ตรงนี ้อินทิราต้ องยิ่งเสียนํ ้าตามากขึ ้น
“ก็ได้ ผมกลับก่อนก็ได้ แต่คณ ุ โอเคนะ”
“ค่ะ ฉันโอเค”
“แล้ วนี่อยู่กบั ใคร คนเดียวเหรอ”
“เปล่าค่ะ แม่ก็อยู่ คนรับใช้ ก็อยู่”
“อืม... งันผมกลั
้ บก่อนนะ”
“ค่ะ”
“เอ่อ... แล้ วถ้ าผมโทรมาก็รับสายด้ วย”
“ค่ะ”
“เอ่อ... แล้ วก็... หยุดร้ องไห้ ได้ แล้ ว”
“ค่ะ”
“ไหนยิ ้มสิ”
“....”
“อิน ยิ ้มหรื อยังครับ”
“ค่ะ ยิ ้มแล้ ว”
“อืม... งันก็้ พกั ผ่อนนะ แล้ วค่อยเจอกัน”

~ 451 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ค่ะ ลาก่อนค่ะ”
“เฮ้ ย! อย่าพูดแบบนันสิ
้ ต้ องบอกว่าแล้ วค่อยเจอกันค่ะ ถึงจะ
ถูก”
“ค่ะ แล้ วค่อยเจอกันค่ะ”
“อืม... ผมไปนะ”
“ค่ะ”
“เอ่อ... พักผ่อนนะครับ”
“สวัสดีคะ่ ”
เสียงสัญญาณตัดสายจากอินทิราดังอยู่นานเกือบนาที กว่า
ธานินทร์ จะลดโทรศัพท์ลงมากดตัดสายบ้ าง ชายหนุ่มถอยห่างจาก
บานหน้ าต่างแล้ วกวาดตามองบ้ านหลังใหญ่ที่อยู่ในกรรมสิทธิ์ของตน
อย่างถูกต้ องตามกฎหมายด้ วยความรู้สกึ บอกไม่ถกู
เป็ นครัง้ แรกที่เขาเริ่ มคิดว่าทําไมเรื่ องระหว่างเขากับอินทิราถึง
ตกอยู่ในสถานการณ์ เช่นนี ้ เพราะอินทิราทํ าผิ ดที่คิดจะจับเขาเพื่ อ
ผลประโยชน์บางอย่างซึง่ เขาพอเข้ าใจแล้ วว่าเรื่ องอะไร แต่ตอนนี ้เขามี
คําถามใหม่ให้ ตวั เอง...
อินทิราผิดหรื อที่คิดจะจับเขา เพราะเขาเป็ นผู้ชายในแบบที่
เธอต้ องการ... เธอผิ ดหรื อเปล่าที่ เข้ ามาใกล้ ชิดจนหลงรั กเขาและ
อยากให้ เ ขารั ก ตอบ... แล้ ว เธอผิ ด หรื อ ที่ เ ป็ นผู้ห ญิ ง คนแรกที่ เ ขา
ปรารถนาจนยากตัดใจ เธอผิดหรื อที่เป็ นผู้หญิ งคนแรกที่เขายอมมี

~ 452 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อะไรด้ วยแบบไม่ได้ ป้องกัน เธอผิดหรื อที่ ทําให้ เขาเลิกคิดถึงเลิกสนใจ

เธอไม่ได้ และผิดไหม ถ้ าเขาจะยอมรับว่าทังหมดนั
้ นเป็
้ นเพราะเขารัก
เธอ...
คําตอบคือไม่มีใครผิด แต่ติดที่วา่ เขาคิดได้ ช้าไปหรื อเปล่า

เช้ าวันต่ อมา ธานินทร์ โทรศัพท์ มาหาอินทิราแต่หญิงสาว

ไม่รับสาย เขาก็ยงั เพียรโทรอยู่เช่นนันจนไม่ ้ สามารถติดต่อสัญญาณ
ได้ อีก... อินทิราปิ ดเครื่ องหนีเขา ทําไมต้ องทําแบบนี ้ ก็ไหนรับปากว่า
จะรับโทรศัพท์ของเขา!
เช้ าวันที่สอง เขาโทรติด แต่อินทิราก็ยงั ไม่รับสาย ธานินทร์ เริ่ ม
หัว เสี ย หนั ก ขึ น้ เรื่ อ ยๆ ชายหนุ่ ม เปลี่ ย นวิ ธี โ ทรศัพ ท์ ไ ปที่ ร้ าน แต่
พนักงานก็บอกว่าอินทิรายังไม่ได้ เข้ าร้ านเลยตังแต่ ้ เมื่อวาน สายสืบที่
ให้ เฝ้าดูความเคลื่อนไหวก็บอกว่าหญิงสาวยังไม่ออกจากบ้ าน แล้ ว
มันเกิดอะไรขึ ้น ทําไมไม่ยอมรับโทรศัพท์ของเขา
‘ฉันไม่รักคุณแล้ ว เราจบกันแค่นี ้นะคะ’
“ไม่ ผมไม่ยอม!”
ร่ างสูงผุดลุกขึน้ ตังใจแน่
้ วแน่ว่าจะบุกไปที่บ้านหญิ งสาวอีก
ครัง้ วันนี ้เอาให้ ร้ ูดํารู้แดงกันไปข้ าง เป็ นตายร้ ายดีอย่างไรเขาก็จะไม่มี
วันให้ เรื่ องระหว่างเขากับอินทิรา ‘จบกันแค่นี ้’ ไม่มีวนั !

~ 453 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อินจะไปค้ างที่สวนสักสองสามคืนนะคะแม่ อยากลองคิด

สินค้ าตัวใหม่สกั หน่อย”
อินทิราบอกมารดา ตังใจว่ ้ าจะไปที่สวนใหญ่ซึ่งเป็ นสมบัติ
ส่วนตัวของเธอ เผื่อมองหาลู่ทางแก้ ปัญหาที่หมดแรงจะสู้ต่อแล้ ว เธอ
อาจต้ องรี บสร้ างบ้ านเล็กๆ สักหลังพอให้ แม่และพี่ ชายได้ อยู่อาศัย
เพราะบ้ า นพัก หลัง เล็ก ของเธอคับ แคบเกิ นกว่า จะมี คนอาศัย ร่ ว ม
หญิงสาวยังไม่กล้ าบอกมารดาเรื่ องต้ องเสียบ้ านและที่ดินตรงนี ้ไป แต่
คิดว่าคงปิ ดได้ ไม่นานนัก
“จ๊ ะ งันแม่
้ ไปปฏิบตั ิธรรมที่วดั เสียหน่อยดีกว่า เพื่อนๆ ชวนมา
หลายครัง้ แล้ ว ว่าจะไปสักที”
“ก็ดีค่ะแม่ อินก็อยากให้ แม่ได้ ออกไปไหนมาไหนบ้ าง ไปวันนี ้
หรื อเปล่า อินจะได้ ไปส่งก่อน”
“ก็ได้ ๆ งันแม่
้ ไปเตรี ยมตัวก่อนนะ”
อินทิรายิ ้มให้ มารดาและนัง่ รออย่างสงบ คิดหาวิธีที่ดีที่สดุ เพื่อ
บอกเรื่ องจํานองบ้ านและที่ดินให้ มารดารับรู้ ไม่อยากให้ แม่กังวลใจ
กับเรื่ องของลูกๆ มากไปกว่านี ้ แค่เรื่ องการหายตัวเงียบไปของวศินก็
ทํ า ให้ แ ม่ ทุก ข์ ใ จหนัก อยู่แ ล้ ว เมื่ อ วัน ก่ อ นยัง เกิ ด เรื่ องของเธอกั บ
ธานินทร์ อีก
วันที่ธานินทร์ มาตะโกนโวกเวกอยู่ข้างล่าง แม่กบั คนรับใช้ ก็อยู่
ในบ้ า นด้ ว ย แต่ ย อมอยู่เ งี ย บๆ ทํ า ตามที่ เ ธอขอร้ องทุก อย่ า ง แต่

~ 454 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

หลังจากธานินทร์ กลับไปแม่ก็เกลี่ยกล่อมให้ เธอปรับความเข้ าใจกับ

เขา เธอก็ได้ แต่สา่ ยหน้ าและบอกมารดาไปว่าไม่มีอะไร... ไม่เป็ นไร
สองแม่ลกู นั่งรถออกจากบ้ านด้ วยกัน ใช้ เวลานับชั่วโมงกว่า
จะไปถึ ง วัด บ้ า นป่ าแห่ ง หนึ่ ง ซึ่ง อยู่ร ะหว่ า งทางไปสวนใหญ่ และ
ระหว่างนัน่ วัลภาก็เปรยกับลูกสาวถึงเรื่ องที่ยงั ไม่สบายใจ
“แม่เป็ นห่วงพี่วินจัง ทําไมคราวนี ้เงียบไปนานนักก็ไม่ร้ ู ”
“นัน่ สิคะ แต่อินว่าลองคิดในแง่ดีสิคะแม่ พี่วินไม่กลับมาแสดง
ว่าไม่ มีปัญหาอะไร คอยดูเถอะ พอเงินหมดเมื่ อไหร่ เดี๋ยวก็กลับมา
เอง” คนเป็ นลูกพยายามพูดให้ สบายใจ และคนเป็ นแม่ก็ได้ แต่พยัก
หน้ าและพยายามทําใจ
“แม่ก็พยายามคิดแบบนันอยู ้ ่”
รถแล่นต่อไปในความเงียบอีกพักใหญ่ก็ได้ จอดลงใต้ ต้นโพธ์
หน้ า ศาลาหลัง หนึ่ง ภายในวัด เล็ ก ๆ ที่ ส งบร่ ม รื่ น อิ น ทิ ร าลงไปยก
กระเป๋ าสัม ภาระส่งมารดาแล้ ว เดิ นไปส่ง ถึง หน้ า ศาลาก่อนจะเอ่ย
ลากัน
“แม่มาปฏิบตั ิธรรมก็ทําใจให้ สบายนะคะ ปลดทุกข์ทางใจให้
ได้ คิดเสียว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ถ้ าเราเชื่อว่ามนุษย์ทุกคนมีกรรม
เป็ นเครื่ องกําหนดชะตาชีวิตเราจะได้ ปลงตก ไม่คิดอะไรให้ เป็ นบ่อเกิด
แห่งทุกข์อีกไงล่ะคะแม่”
“อินน่าจะอยู่ปฏิบตั ิธรรมกับแม่นะ อายุแค่นีพ้ ูดถึงเรื่ องปลง

~ 455 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ตกแล้ ว”
อินทิราแสร้ งทําเป็ นยิ ้มขํา ทังที
้ ่ใจไม่ได้ ขําตาม
“ก็ไม่แน่นะคะ สักวันอินอาจจะปลงตกถึงขันบวชชี ้ ก็ได้ ”
“ฮือ... อย่าให้ ถงึ ขันนั
้ นเลยลู
้ ก อินเพิ่งอายุแค่นี ้ยังมีอะไรให้ ทํา
อีก ตัง้ เยอะแยะ และแม่ เชื่ อ ว่า ลูกสาวคนดีข องแม่ ต้อ งมี อ นาคตที่
สวยงามรออยู่ข้างหน้ า เข้ มแข็ง อดทน แต่เดินต่อไปให้ ถึงวันนัน้ นะ
ลูกนะ”
“ขอบคุณค่ะแม่ อินจะพยายามนะคะ”
หญิงสาวพนมมือขึ ้นก่อนกราบลงแทบอกมารดา เมื่อความ
รู้ สึกหนึ่งล้ นบ่าเข้ ามาในจิตใจ คําว่าอนาคตที่ส วยงาม อาจจะอีก
ยาวนานกว่าจะเดินไปถึง แต่อย่างน้ อยที่สดุ ถ้ อยคําที่พ่อเคยพรํ่ าสอน
กับคําพูดของแม่ในวันนี ้ก็จะเป็ นกําลังสําคัญให้ เธอก้ าวเดินต่อไป
อินทิราเดินทางต่อไปจนถึงสวนดอกไม้ ใหญ่เมื่อพระอาทิตย์
ใกล้ ลับขอบฟ้า ใช้ เวลาอยู่กับตัวเองเงียบๆ อยู่ในบ้ านพักส่วนตัวที่
ออกแบบเองตามความชอบ เป็ นบ้ า นไม้ ย กพื น้ สูงสไตล์ วิน เทจ มี
ระเบียงกว้ างด้ านหน้ า ห้ องโถง ห้ องนอน ห้ องนํ ้า ครัวเล็กๆ ด้ านหลัง
และห้ องทํางานส่วนตัวซึง่ เป็ นห้ องที่ใหญ่ที่สดุ ในบ้ าน
หญิงสาวพักผ่อนนอนหลับจากคํ่าจนถึงกลางดึกก็ตื่นขึน้ มา
เข้ า ห้ องทํ า งาน คิ ด ค้ น ชุด ประเทื อ งผิ ว กลิ่ น ใหม่ ที่ เ ป็ นเอกลัก ษณ์
เฉพาะตัว และอยากได้ สรรพคุณแปลกใหม่มาตีตลาด แต่คิดไปคิดมา

~ 456 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ไม่ น านก็ ร้ ู สึก เวี ย นศี ร ษะจนต้ อ งกลับ ไปนอนพัก หลับ ๆ ตื่ น ๆ อยู่
เช่นนันกว่
้ าจะรู้สกึ ตัวตื่นเต็มที่อีกครัง้ ก็สายโด่ง
อาการเวียนศีรษะหายไปแล้ ว แต่มีอาการคลื่นไส้ ขมปากเข้ า
มาแทน อินทิราคิดว่าคงเพราะนอนผิดเวลาและตื่นสายจนเลยเวลา
อาหารเช้ า แต่พอจะลงมือทานข้ าวต้ มทรงเครื่ องที่แม่บ้านชัว่ คราวทํา
มาเสริ ฟ์ให้ ก็เหม็นกระเทียมเจียวขึ ้นมาอีก
“เป็ นอะไรเนี่ย” หญิงสาวเบือนหน้ าหนีจากถ้ วยข้ าวต้ มแล้ วลุก
ขึ ้นจะไปนัง่ ที่ระเบียงด้ านหน้ าเพื่อสูดอากาศด้ านนอก
“อ้ าว ไม่ทานหรื อคะคุณอิน” แม่บ้านเอ่ยถาม
“ค่ะ อินขอกาแฟกับพวกขนมปั งกรอบก็แล้ วกัน ยังไม่ค่อยหิว
ค่ะ”
อันที่จริ งหิว หิวมากด้ วย เพราะมือ้ คํ่าก็ไม่ได้ กินอะไรเป็ นชิน้
เป็ นอัน ด้ วยความไม่นึกอยากอาหาร เหนื่อยๆ เพลียๆ อยากกลับไป
นอนแต่ก็บอกตัวเองว่าไม่ได้ เธอนอนมามากพอแล้ ว อย่างน้ อยถ้ ายัง
คิดเรื่ องงานไม่ออกก็คิดเรื่ องแบบบ้ านหลังใหม่ก็แล้ วกัน
ระหว่า งนั่ง จิ บกาแฟกับ แครกเกอร์ แ ผ่ น บางอยู่บ นระเบี ย ง
พลางกวาดตามองพืน้ ที่ข้างบ้ านพักเพื่อขยับขยายให้ กลายเป็ นบ้ าน
สักหลัง เสียงเพลงจากวิทยุพกพาของคนงานหญิงที่เดินผ่านถนนข้ าง
บ้ านก็แว่วเข้ าหู เป็ นบทเพลงที่กระแทกใจอย่างจัง แม้ เสียงนันจะผ่้ าน
ไปแล้ วเมื่อเจ้ าของวิทยุเดินผ่านไปไกล แต่ใจความในบทเพลงนันก็ ้ ยงั

~ 457 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เกาะกินใจคนได้ ยินอยู่เช่นนันต่
้ อไป คิดทบทวนเรื่ องราวที่ผ่านมาซํ ้าๆ
จนนํ ้าตาไหลริ น...

‘วันที ่ลางเลื อน กับคืนที ่เลื อนลาง เหม่อลอยคว้างเหมื อนคน

หมดทางไปต่อ
ใจทีใ่ ห้ไป อาจยังไม่เพียงพอ ถ้ามันพอก็คงไม่เป็ นอย่างนี ้
...ใกล้กนั เหมื อนมันยิ่ งไกล ไม่ยอมเผยใจสักที ไม่เคยเห็นใจ
คนทีม่ นั รักเธอ
ดูเหมื อนมี ใจ ก็ทาเหมื อนมี ใจ ไม่ทนั ไรเดีย๋ วเดียวก็กลายเป็ น
อืน่
ไม่มีหวั ใจอย่าทน ไม่อยากรักกัน อย่าฝื น บอกเลยฉันเป็ นคน
อืน่ จะไม่ฝืนหัวใจ
...อย่าโลเลอย่างลม อย่าเรรวนร่ าไร ฉันดูไม่ออก ว่าเธอน่ะคิ ด
ยังไง
อย่าลังเลอยู่เลย อย่าล่องลอยเรื ่ อยไป สายลมมันโชยเอื ่อย
รักเธอจนเหนือ่ ยหัวใจ
...คนไม่มีใจ อย่าทาเหมื อนมี ใจ เปิ ดได้ไหมเผยใจให้เห็นกัน
หน่อย
ถ้ามี หัวใจจะรอ ถ้าอยากรัก กันจะคอย บอกเพี ยงว่ ารักสัก
หน่อย ก็จะคอยเรื ่อยไป

~ 458 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

...อย่าโลเลอย่างลม อย่าเรรวนร่ าไร ฉันดูไม่ออก ว่าเธอน่ะคิ ด

ยังไง
อย่าลังเลอยู่เลย อย่าล่องลอยเรื ่ อยไป สายลมมันโชยเอื ่อย
รักเธอจนเหนือ่ ยหัวใจ’
เพลง : รักเธอจนเหนื่อยหัวใจ ศิลปิ น : ศิรศักดิ์ อิทธิพลพาณิชย์

ดวงตาที่เอ่อท้ นไปด้ วยหยาดนํ ้าใสของคนเหนื่อยใจมองเหม่อ

ไปไกลลิบตา เนื ้อหาในบทเพลงคุ้นหูยิ่งทําให้ เธอเข้ าใจความรู้ สกึ ที่มี
ให้ ธานินทร์ มากขึ ้นเรื่ อยๆ และตอนนี ้เธอก็เหนื่อยเกินกว่าจะต่อสู้แล้ ว
คิดว่าถ้ าเขายังไม่หยุด ยังไม่พอใจแค่ความพ่ายแพ้ ของเธอ ต่อไปเขา
ต้ อ งการอะไรเธอจะยอมทุก อย่ า ง ขออย่ า งเดี ย ว อย่ า ให้ เ ธอต้ อ ง
กลับไปอยู่ใกล้ ผ้ ชู ายไร้ หวั ใจอย่างเขาอีกเลย
เสี ย งโทรศัพ ท์ แ ว่ ว มาแต่ ไ กล คนตั ง้ ใจลื ม โทรศั พ ท์ ไ ว้ ใน
ห้ องนอนถอนใจใหญ่เมื่อแม่บ้านวิ่งมาหาพร้ อมบอกกล่าว
“คุณอินลืมโทรศัพท์ ไว้ ในห้ องค่ะ ป้าได้ ยินเสียงดังอยู่หลาย
รอบแล้ วเลยคิดว่าน่าจะเป็ นธุระด่วน”
“ขอบคุณค่ะป้า” อินทิรารับโทรศัพท์มาดูเผื่อจะเป็ นเรื่ องงาน
แต่พอเห็นชื่อธานินทร์ ก็รีบเรี ยกคนที่กําลังเดินกลับเข้ าบ้ านไว้ “ป้า
ช่ ว ยรั บ สายหน่ อ ยนะคะ แล้ ว บอกเขาว่ า อิ น ออกไปข้ า งนอก ลื ม
โทรศัพท์ไว้ ” บอกเสร็จก็วางโทรศัพท์ใส่มือคนยืนงง
“อ้ าว ทําไมล่ะคะ”
~ 459 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อินเหนื่อยค่ะ ไม่อยากคุยเรื่ องงานตอนนี ้”

“อ๋อ ได้ ค่ะ แหม คนโทรมานี่ก็ไม่มีมารยาทเลยนะคะ คนไม่
รับสายก็ยังโทรมาอยู่ได้ ” นางว่าแล้ วก็กดรับสาย สนทนาโต้ ตอบไป
ตามที่คนเป็ นนายสัง่ ความ อินทิราไม่ได้ อยู่รอฟั ง แค่ได้ ยินว่าทุกอย่าง
เป็ นไปตามที่ต้องการก็ เดินลงบันไดไปยังเรื อนจอดรถ คิดว่าออกไป
ชมนกชมไม้ ข้างนอกน่าจะทําให้ เลิกนึกถึงใครที่อยากลืมได้
วันนี ้แดดร่ มลมตก หญิงสาวปั่ นจักรยานชมสวนไปเรื่ อยๆ จน
มาจอดลงหน้ าแปลงลาเวนเดอร์ ที่กําลังเริ่ มออกดอก ตังใจจะให้ ้ เวลา
ตัวเองได้ อยู่กบั ความเงียบสงบและกลิ่นหอมของมวลดอกไม้ แต่เพียง
ไม่นานก็รับรู้วา่ มีคนก้ าวเข้ ามารบกวนความสงบ หญิงสาวหันกลับไป
กะจะบอกให้ คนงานไปทํางานที่อื่นก่อน แต่คนที่ยืนจังก้ าอยู่ต่อหน้ า
ทําให้ เธอตาค้ าง
“พี่วิน!”
“อิน...”
ท่าทางของวศินแปลกตาไปอย่างน่าตกใจ อินทิราย่างเท้ าเข้ า
ไปใกล้ ด้ ว ยความเป็ นห่ ว ง แต่ก็ รี บ ชะงัก เท้ า ไว้ เ มื่ อ นึก ถึ ง สาเหตุที่
อาจจะทําให้ สีหน้ าแววตาของวศินเป็ นแบบนี ้
“พี่เป็ นอะไรอ่ะ ” หญิ งสาวถามไปเบาๆ ในใจคิดว่าพี่ ชาย
อาจจะกําลังเมาเหล้ าหรื อไม่ก็เมายา
“ทําไมมึงไม่ยอมเสี่ยวุฒิดีๆ วะ ทําไมต้ องให้ เดือดร้ อนถึงกู!”

~ 460 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อะไรนะ”
“อีน้องเวร ช่วยพี่แค่นีก้ ็ไม่ได้ มึงรู้ ไหมว่าพอเสี่ยโมโห กูต้อง
เจอกับอะไรบ้ าง มึงอยากเห็นกูตาย อยากเห็นกูติดคุกนักใช่ไหมอี
อิน!”
“เรื่ องอะไรเนี่ ยพี่ วิน ถ้ าเรื่ อ งจํ านองที่ กับเสี่ยวุฒิอินก็รับมา
ชดใช้ ให้ แล้ วไง ทําไมเหรอ เสี่ยวุฒิไปว่าอะไรพี่อีก” ไม่แน่ใจว่าวศินจะ
รู้เรื่ องที่ธานินทร์ เข้ ามาแทรกแซงตรงนี ้ไหม แต่มนั่ ใจว่าเรื่ องนี ้มีสว่ นทํา
ให้ วฒ ุ ิพงษ์ ไม่พอใจ และอาจไปโมโหลงกับวศิน
“เออ เรื่ องนัน้ ก็ด้วย แต่ถ้ามึงยอมนอนกับเสี่ยเขาดีๆ กูก็ไม่
ต้ องตกอยู่ในสภาพนี ้”
“พี่วิน...”
วศินรู้แผนการของวุฒิพงษ์ ทกุ อย่าง แต่เขามีความจําเป็ นต้ อง
ทําเพราะมีความลับดํามืดอยู่ในกํามือเสี่ยวุฒิพงษ์ หลายเรื่ อง ทังเรื ้ ่ อง
การตายของสาวโรงงานที่ไม่มีใครคิดสืบค้ น เห็นว่าเป็ นแค่สาวโรงงาน
ธรรมดาคนหนึ่งที่รักสนุกจนท้ อง พอฝ่ ายชายไม่รับก็ฆ่าตัวตาย โดย
หารู้ไม่วา่ นัน่ เป็ นการฆาตกรรมและอําพรางคดีเพราะฝ่ ายหญิงข่มขูใ่ ห้
เขารับผิดชอบด้ วยการแต่งงานหรื อถ้ าไม่แต่งก็จะเรี ยกเงินจํานวนมาก
เขาจึงจํ าเป็ นต้ องตัดปั ญหาบ้ าๆ นั่นให้ หมดไป ดีที่ไม่มี ใครคิดแจ้ ง
ความหรื อสงสัย เขาจึงรอดมาได้ แต่ทว่าเสี่ยวุฒิพงษ์ กับพวกก็รับรู้
เรื่ องนี ้มาตังแต่้ เขาข่มขืนผู้หญิงคนนันและพร้ ้ อมจะฟื น้ คดีขึ ้นมาเสมอ

~ 461 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ถ้ าเขาไม่ทําในสิ่งที่เสี่ยต้ องการ
นอกจากเรื่ องนัน้ แล้ วยังมี เรื่ องค้ ายา เสพยา และคดีข่มขืน
อนาจารอีกมากมายที่เสี่ยวุฒิพงษ์ ช่วยให้ เขาหลุดรอดมาได้ หลายครัง้
เรื่ อ งหนี พ้ นัน ที่ เ สี่ ย ยกให้ ก็ ห ลายหน เหตุผ ลสํ า คัญ ก็ เ พราะเขารั บ
ปากแข็งขันว่าจะหว่านล้ อมให้ อินทิรายอมเป็ นเมียน้ อยเสี่ยด้ วยความ
เต็มใจให้ ได้ แต่ก็ไม่สําเร็ จสักที จนกระทัง่ เกิดเรื่ องที่อินทิราหันไปคบ
หากับธานิ นทร์ เสี่ยวุฒิพงษ์ ก็ โมโหหนัก ข่ม ขู่ให้ เขาเอาโฉนดบ้ า น
พร้ อมที่ดินที่เสี่ยเคยยุยงให้ เขาอ้ อนขอจากแม่มาจํานอง สร้ างสัญญา
และเอาเงินก้ อนใหญ่มาหลอกล่อ
เสี่ยวุฒิพงษ์ บอกว่าถ้ าได้ ตัวอินทิราไปเป็ นเมียน้ อยสมใจจะ
ทยอยให้ เงินส่วนที่เป็ นมูลค่าทรัพย์สินจริ งๆ กับเขา ซึง่ ไม่ได้ ระบุไว้ ใน
สัญญา เป็ นแค่ลบปากที่เขาไม่อยากเชื่อแต่ทําอะไรไม่ได้ มิหนําซํา้
เงินห้ าล้ านที่ระบุตวั เลขลงไปนั่นเขาก็ได้ มาแค่ห้าแสน เสี่ยอ้ างว่าหัก
ค่าหนี ้สินเก่าๆ ค่ากลบคดีเก่าๆ ค่าเงินใต้ โต๊ ะเจ้ าหน้ าที่ทงเรื ั ้ ่ องยาและ
การพนันก็หมดไม่เหลือ เสี่ยไล่ให้ เขาหนีไปกบดานไกลๆ ทําว่าหายตัว
หนีหนี ้ เพื่อจะได้ เอาเรื่ องบ้ านกับที่ดินไปเรี ยกร้ องให้ อินทิรายอมรั บ
ข้ อเสนอ แต่สดุ ท้ ายก็ยงั ไม่สําเร็จ เดือดร้ อนถึงเขาอีกจนได้
‘ถ้ าครัง้ นีม้ ึงเอาตัวหนูอิงมาส่งให้ กถู ึงเตียงไม่สําเร็ จ ก็เตรี ยม
ตัวไปนอนในตะรางหรื อไม่ก็โลงศพได้ เลย กูจะไม่เก็บมึงไว้ ให้ เปลื ้อง
ยากูอีกแล้ ว’

~ 462 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เมื่อไหร่ มึงจะยอมเสี่ยเค้ าดีๆ วะ ผู้ชายขอเอาทําเมียยังเรื่ อง

มาก”
“เลิกพูดเรื่ องนี ้ไปเลยนะพี่วิน ยังไงอินก็ไม่มีวนั ยอม”
“เลิกไม่ได้ เว้ ย ถ้ ามึงไม่ยอมดีๆ ก็เตรี ยมตัวโดนปลํ ้าได้ เลย!”
ว่าพลางย่างเท้ าเข้ าไปคว้ าจับข้ อมือบางของคนที่ตงท่ ั ้ าวิ่งหนี แต่ไม่
สําเร็จ
“พี่วิน! จะทําอะไรเนี่ย ปล่อยอินนะ” พยายามปลดมือหนาที่
กํารอบข้ อมื อราวคีบเหล็ก แต่ก็ไม่กระดิกสักนิด “พี่ วิน ปล่อย ช่วย
ด้ วย ใครอยู่แถวนี ้ช่วยอินด้ ว... อุ๊บ!”
อินทิราหันมองรอบตัวพยายามตะโกนโวกเวกเรี ยกหาคนมา
ช่วย แต่ที่ตรงนีก้ ็ห่างไกลเกินกว่าจะมีใครรู้ เห็น หญิงสาวส่งเสียงได้
ไม่กี่คําก็ต้องเงียบให้ กับมือหนาที่ตะปบปิ ดปาก จากนัน้ ก็ได้ แต่ส่ง
เสียงอู้อี ้และพยายามขัดขืนการโอบอุ้มของคนที่ได้ เปรี ยบทังสรี ้ ระและ
กําลัง อินทิราดิ ้นรนจนเหนื่อยสุดท้ ายก็ฉวยจังหวะกัดมือวศินเต็มแรง
“โว้ ย! อีนี่ เป็ นหมาหรื อไงวะ” วศินเผลอปล่อยแล้ วสะบัดมือ
เร่ าๆ แต่พอเห็นว่าอินทิราตังท่ ้ าวิ่งหนีก็ตามไปคว้ าตัวกลับมาไว้ ใน
อ้ อมแขนได้ อีกครัง้
“พี่วิน ปล่อยอินนะ ไอ้ พี่บ้า ปล่อย!”
เมื่ออินทิราโวยวายหนักขึน้ เรื่ อยๆ แถมยังผลักวศินกระเด็น
คนขาดสติจงึ บันดาลโทสะ ตวัดฝ่ ามือใหญ่ใส่หน้ าน้ องสาวเต็มแรง

~ 463 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เพียะ!
“โอ้ ย!” คนถูกตบหน้ าครั ง้ แรกในชีวิตถึงกับถลาลงไปหมอบ
กับพื ้น พร้ อมกับเสียงปื นที่ดงั ...
เปรี ย้ ง!
“อ๊ าก!!” วศินร้ องลัน่ คุกเข่าลงกับพืน้ ทัง้ ที่ตําแหน่งถูกยิงนั่น
คือมือ... มือข้ างที่ใช้ ตบหน้ าอินทิรา!
“พี่วิน!”

~ 464 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

27
เอาจริง

อินทิราอ้ าปากค้ าง นั่งนิ่ง ยกมือประกบนวลแก้ มที่ยังรู้ สึก

แสบร้ อนจากแรงตบมหาศาล หญิงสาวตกใจแทบสิ ้นสติทงเรื ั ้ ่ องถูกตบ
หน้ าและเสียงปื น ไหนจะเลือดที่พ่งุ กระฉูดออกมาจากมือของวศิน พอ
หันมองรอบตัวเพื่อหาที่มาของกระสุนปื นก็พบเข้ ากั บร่ างใหญที่ยืน
จังก้ าอยู่ข้างเรื อนปลูกดอกไม้ พร้ อมปื นพกสีดําเมี่ยม
“คุณต้ า!” เธอตกใจ แต่เสียงที่เปล่งออกไปก็เบาจนแทบไม่ได้
ยิน
ธานินทร์ ก้าวยาวๆ เข้ าไปหาร่ างที่ยังคุกเข่ากุมมือโชกเลือด
ใบหน้ าดุดนั ราวกับโกรธแค้ นกันมาเป็ นสิบชาติ วศินที่เพิ่งรับรู้ถงึ ความ
เคลื่อนไหวก็เงยหน้ าขึ ้นมอง ไม่ทนั ได้ เห็นอะไรชัดก็รีบถอยหนี แต่ยัง
ช้ ากว่าคนจู่โจม
ผัวะ!
สันมือหนาพร้ อมสันปื นฟาดใส่สนั กรามคนคุกเข่าบนพื ้นเต็ม

~ 465 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แรง ร่างของวศินที่ผอมบางกว่าธานินทร์ อย่างเห็นได้ ชดั กระเด็นหงาย

หลังไปนอนแผ่หรา เลือดทะลักเต็มปาก แต่คนลงมือก็ยงั ก้ าวตามไป
ซํ ้าเพราะยังไม่หายเจ็บใจ ได้ จังหวะก็ยกเท้ าขึ ้นกระทืบลงบนยอดอก
จนชิดลูกกระเดือกคนตัวสัน่ งันงก ยกปื นในมือขึ ้นเล็งชี ้หน้ า
“คุณต้ า! พอค่ะ พอแล้ ว” อินทิรารี บร้ องห้ าม ผุดลุกขึ ้นวิ่งไป
คว้ าท่อนแขนของธานินทร์ ไว้ กลัวว่าเขาจะลัน่ ไกใส่หน้ าพี่ชาย
“ถอยไปอิน” เสียงเข้ มกัดฟั นบอก พยายามข่มโทสะของตน
อย่างสุดฤทธิ์
“แต่...”
“ถ้ า ไม่ อ ยากให้ ผ มฆ่า มัน ก็ ถ อยไป!” สี ห น้ า ดุดัน พร้ อมคํ า
ตวาดกร้ าวส่งผลให้ หญิงสาวเผลอปล่อยมือก้ าวถอยห่าง สีหน้ าแวว
ตาของธานินทร์ น่ากลัวจนเธอแทบไม่กล้ ามอง ดีที่เขาไม่ได้ ใช้ สายตา
แบบนันมองเธอ
้
“อัก!”
้
เสียงนั่นเล็ดลอดออกมาจากลําคอที่ถูกปลายรองเท้ าหนังคู่
ใหญ่บดทับ ดวงตาของวศินเบิกกว้ างมองหน้ าเจ้ าของฝ่ าเท้ าที่กดอยู่
บนยอดอกกับกระบอกปื นที่จ่ออยู่เหนือศีรษะ
“ยะ...อย่า”
“ไอ้ วศิน”
ธานินทร์ ขบกรามคํารามออกไปด้ วยความรู้ สกึ ภายในที่ถกู กด

~ 466 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ทับมาเป็ นเวลานาน เมื่อวานเขาไปหาอินทิราที่บ้านก็พบแต่ความว่าง

เปล่า รู้ แค่ว่า อิ น ทิ ร าออกไปข้ า งนอกกับ มารดา พอสอบถามจาก
สายสืบที่ให้ เฝ้าติดตามหญิงสาวก็แทบคลัง่ เมื่ออีกฝ่ ายบอกว่าคลาด
กันบนถนนสายหนึง่
ธานินทร์ ใช้ เวลาทังคื ้ นตามหาอินทิราแต่ก็ไม่พบ เขาจมอยู่กบั
ความห่วงกังวลสารพัดจนนอนไม่หลับ กระทัง่ เช้ านี ้ได้ รับรายงานจาก
สายที่ให้ ติดตามความเคลื่อนไหวของวุฒิพงษ์ ว่าวศินเดินทางไปหา
อีกฝ่ ายก่อนออกเดินทางมาที่นี่ เขาจึงรี บตามมาด้ วยความร้ อนใจ คิด
ว่าต้ องมีเรื่ องอะไรสักอย่างเกี่ยวอินทิ ราและเป็ นไปได้ ว่าอินทิรามา
หลบเขาอยู่ที่นี่
เขาเพี ย รโทรศัพ ท์ ม าหาหญิ ง สาวหลายครั ง้ ระหว่ า งการ
เดิน ทางแต่ก็ไ ม่ เ จอตัว ดีห น่อยที่ ไ ด้ มั่น ใจว่า เธออยู่ที่นี่ เพราะมี ค น
รับสายครัง้ ล่าสุด และทันทีที่เขามาถึง ก็ได้ ร้ ู ว่าเขามาช้ าไป วศินพบ
อินทิราก่อน และภาพที่ได้ เห็นก็ทําให้ เขาแทบจะฆ่าคน...
ผู้หญิงที่เขาเฝ้าทะนุถนอม นวลแก้ มที่เขาจูบไซ้ อย่างอ่อนโยน
ถูกไอ้ ชาติชวั่ นี่ทําร้ าย ทังที
้ ่มนั ได้ ชื่อว่าเป็ นพี่ ถ้ ามันเลวได้ ขนาดนี ้เห็น
ทีเขาคงปล่อยให้ มนั มีโอกาสทําเรื่ องตํ่าทรามต่อไปอีกไม่ได้
“มึงตบหน้ าอิน!”
“กะ...กูไม่ได้ ตงใจ
ั ้ ปล่อยกู กูกลัวแล้ ว” วศินลนลาน ใช้ มือข้ าง
ที่ยังปกติยกขึ ้นจับรองเท้ าหนังบนยอดอกไม่ให้ กดหนักลงมาจนเขา

~ 467 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ขาดอากาศหายใจ
“มึงตบหน้ าเมียกู!” ธานินทร์ กัดฟั นยํา้ อีกครัง้ เสียงเย็นเฉียบ
“แล้ วยังกล้ าคิดว่ากูจะปล่อยมึงอีกงันเหรอ”
้
พอได้ ยินคําตอบและเพ่งมองหน้ าคนพูดเต็มตา คนที่ยังมึนๆ
ตกใจและทรมานกับความเจ็ บ ปวดที่ ไ ด้ รั บ ก็ เพิ่ ง สํ า นึก ได้ ว่า กํ า ลัง
เผชิญหน้ าอยู่กบั ใคร วศินเหลือกตาขึ ้นมองหน้ าธานินทร์ ละลํ่าละลัก
พูดเพื่อเอาตัวรอด
“ผะ...ผมไม่ได้ ตงใจ
ั ้ เสี่ยวุฒิใช้ ให้ ผมมา”
“มันใช้ มงึ มาทําซากอะไร!”
“หะ...ให้ ผมเอาตัวอินไปให้ ครับ”
“เอาไปให้ มนั ทําแม่หรื อไงวะ! นัน่ เมียกู ผู้หญิงของกู!”
เปรี ย้ ง!
“อ้ ากกก!”
“ไม่!”
ปลายรองเท้ ากดลงบดขยี ้ยอดอกคนเถียงพร้ อมกระสุนปื นที่
พุ่งลงสู่พืน้ ดินข้ างศีรษะ วศินร้ องลัน่ ตกใจแทบสิน้ สติ คิดว่าตัวเอง
ตายเสียแล้ ว อินทิราก็กรี ดร้ องออกมาสุดเสียง หัวใจแทบหยุดเต้ น
ก่อนจะเริ่ ม สูดหายใจเข้ าปอดใหม่อีกครั ง้ เมื่ อเห็นว่าพี่ชายไม่ได้ รับ
อันตรายจากกระสุนปื นของธานินทร์ เขาแค่ยิงขู่ แค่ร ะบายอารมณ์
เท่านัน้

~ 468 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ไอ้ เลว!” ธานินทร์ เสียบปื นไว้ กับเข็มขัดด้ านหลัง ก่อนก้ มลง

กระชากคอเสื ้อคนที่ยังตกใจตาค้ างบนพืน้ ให้ ลกุ ขึ ้นยืนประชันความ
สูงที่ต่างกันเกือบสิบเซ็นติเมตร วศินตัวสัน่ งันงกด้ วยความกลัว หมด
สภาพไม่ตา่ งจากหมาจนตรอก
“คุณต้ า พอเถอะค่ะ พี่วินติดยานะคะ เขาคงไม่ได้ ตงใจทํ ั ้ าร้ าย
อินหรอก”
สิ่งที่เห็นและได้ ยินเมื่อครู่ ทําให้ ความตระหนกและหวาดกลัว
ลดระดับลงไปบ้ าง ร่ างบางขยับเข้ าไปใกล้ คนตัวสูงอีกนิด แต่ก็ต้อง
ชะงักเท้ าเมื่อคนยืนหันหลังให้ เอียงหน้ ากลับมาต่อว่า
“คุณ เองก็ เ ถอะ ออกมาที่ เ ปลี่ ย วๆ แบบนี ค้ นเดี ย วได้ ยัง ไง
โทรศัพท์ก็ไม่พก ผมโทรหาเป็ นสิบรอบเหมือนคนบ้ ารู้บ้างไหม”
เรื่ องนันไม่
้ ร้ ู แต่ตอนนี ้เห็นแล้ วว่าเขาเหมือนคนบ้ าจริ งๆ หญิง
สาวไม่กล้ าโต้ ตอบด้ วยอารมณ์ กลัวจะไปกระตุ้นให้ ธานินทร์ ยิ่งเดือด
ดาลมากไปกว่านี ้
“ฉั น ขอโทษ แต่ ต อนนี ค้ ุ ณ ปล่ อ ยพี่ วิ น ก่ อ นเถอะนะ เขา
บาดเจ็บอยู่คณ ุ ก็เห็น”
เหมื อ นเสี ย งหวานๆ ชโลมใจ คนได้ ระบายอารมณ์ ไ ป
พอสมควรก็พยักหน้ ายอมให้ ชะเง้ อคอมองหาผู้ติดตามสองคนที่ยืน
รอรับคําสัง่ อยู่ไม่ห่าง เมื่อเห็นว่าเจ้ านายมองหาก็รีบวิ่งเข้ าไปสมทบ
ร่ างอ่อนระโหยของวศินถูกสองหนุ่มฉกรรจ์เข้ าขนาบข้ าง ธานินทร์ ก็

~ 469 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

จ้ องเขม็งไปยังคนที่เริ่ มหน้ าซีดจากการเสียเลือด

“มึงกับกูยงั มีเรื่ องต้ องเคลียร์ กนั อีกเยอะ อย่าเพิ่งใจเสาะตาย
ซะก่อนล่ะ คุณพี่เมีย” ลงท้ ายด้ วยนํา้ เสียงเหยียดหยันก่อนพยักหน้ า
พร้ อมคํา สั่งให้ ลูก น้ องนํ า ตัววศินส่งโรงพยาบาลและเฝ้าไว้ อย่าให้
คลาดสายตา
ธานินทร์ ตงใจว่ ั ้ าครัง้ นีจ้ ะสะสางทุกปั ญหาที่เกี่ยวกับเสี่ยวุฒิ
พงษ์ และวศินให้ หมดสิน้ ไปจากชีวิตของอินทิ ราเสียที ตอนนีเ้ ข้ าใจ
แจ่มแจ้ งแล้ วว่าอะไรเป็ นสาเหตุให้ อินทิ ราคิดจะหาผู้ชายสักคนมา
คุ้มครองดูแลเธอ ความจริ งเขาน่าจะดีใจที่ได้ รับเกียรติให้ เป็ นผู้ชาย
คนนัน้ เพราะในที่สดุ ผู้ชายอย่างเขาก็สามารถทําให้ ผ้ ูห ญิงที่เข้ าหา
เขาด้ วยผลประโยชน์เปลี่ยนไปหลงรักเขาด้ วยหัวใจของเธอจริ งๆ
“อิน...”
เมื่ อ ได้ อ ยู่ กัน สองต่ อ สอง ธานิ น ทร์ ก็ หัน มาเผชิ ญ หน้ ากั บ
ผู้หญิงที่ทําให้ เขาขาดสติเป็ นครัง้ แรกในชีวิต ถ้ าไม่ติดที่เห็นแก่ความ
เป็ นพี่น้องของเธอกับไอ้ หมอนัน่ เขาคงได้ ฆ่าคนไปแล้ ว นี่มนั ก็ชดั เจน
พอแล้ ว ว่า เธอมี อิ ท ธพลกับ ความรู้ สึก ของเขา ไม่ ต้ อ งลัง เลใจหรื อ
สงสัยอะไรอีก สาเหตุที่ทําให้ เขาเป็ นเอามากอยู่ทกุ วันนี ้ก็เพราะเขารัก
อินทิรา
“เป็ นไงบ้ าง เจ็บมากไหม”
ก้ าวเท้ าเข้ าไปยื่นปลายนิว้ เกลี่ยไล้ รอยแดงบนนวลแก้ มขาว

~ 470 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เนียน นึกเจ็บใจที่ตวั เองมาถึงช้ าไป ไม่เช่ นนัน้ เขาจะไม่ปล่อยให้ เกิด

เรื่ องนี ้ขึ ้นเป็ นอันขาด ตอนที่ถกู อินทิราตบหน้ าเขายังไม่ร้ ู สกึ เจ็บเท่าที่
ได้ เห็นเธอถูกตบเลย
อินทิราส่ายหน้ าแทนคําตอบ... นัน่ น่าจะเป็ นคําแรกที่เขาควร
จะพูดกับเธอตังนานแล้ ้ วไม่ใช่หรื อ แต่เอาเถอะ ตอนนันสถานการณ์
้
อาจไม่เอื ้อเพราะเขาให้ ความสนใจกับคนที่ทําร้ ายเธอมากกว่า
“คุณมาได้ ไงคะ”
“ก็คณ ุ บอกให้ ผมดูแลคุ้มครองคุณไม่ใช่เหรอ”
“ค่ะ ขอบคุณมาก” พยักหน้ ายอมทําความเข้ าใจง่ายๆ ในเมื่อ
เธอรู้ อยู่แล้ วว่าผู้ชายคนนีม้ ีความสามารถมากพอที่จะทําอะไรได้ ตงั ้
หลายอย่าง ทําไมเรื่ องแค่นี ้จะทําไม่ได้
“ไปหาที่นงั่ พักคุยกันก่อนดีกว่า ตรงนี ้แดดร้ อน”
“ไม่เป็ นไรค่ะ อินจะกลับแล้ ว”
“งันผมไปด้
้ วย”
“อย่าเลยค่ะ อินไม่สะดวกรับแขกตอนนี ้”
“แต่ผมไม่ใช่แขกของคุณนะ” ชายหนุ่มเผลอเสียงแข็ง ก่อนจะ
รี บเอียงคอมองคนตีหน้ านิ่งเตรี ยมจะยิ ้มขอโทษ แต่ก็เกือบใจหายกับ
สายตาที่หญิงสาวมองตอบมา
“อินบอกแล้ วไงคะว่าขอยกเลิกเรื่ องที่อินเป็ น... เมียลับ ของ
คุณ”

~ 471 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“โอเค ยกเลิกก็ยกเลิก เปลี่ยนจากเมียลับมาเป็ นเมียไม่ลบั ก็

แล้ วกัน”
“คุณหมายความว่าไง” เขาจะมาไม้ ไหนอีก พอเธอไม่ยอมเล่น
ด้ วยก็จะพลิกเกมเปลี่ยนแผนใหม่ไปเรื่ อยๆ หรื อไง
ธานินทร์ เลียริ มฝี ปาก ขณะลําดับคําพูดที่ไม่เคยเอ่ยกับผู้หญิง
คนไหนในสมอง เขาคงต้ องพูดหรื อทําอะไรสักอย่างให้ อินทิราหาย
จากอาการหมางเมินและเปลี่ยนแววตาเศร้ าสร้ อยของเธอให้ กลับไป
สดใสร่ าเริ งเหมือนเดิมโดยเร็ ว เพราะแค่เห็นครัง้ แรก เขาก็ทนดูไม่ได้
จริ งๆ
“เรากลับมาคบกันอีกครัง้ ดีไหม”
“คบกัน?” คนตังรั้ บไม่ทนั กับการเปลี่ยนท่าทีของอีกฝ่ ายคราง
ออกไปราวละเมอ
“ใช่ครับ ก็ถือเสียว่าคนรักกัน เป็ นแฟนกัน มันก็ต้องมีปัญหา
งอนกันบ้ างนิดหน่อย พอปรับความเข้ าใจกันได้ แล้ วก็กลับมารั กกัน
เหมือนเดิมไง”
ฟั งเหมือนง่าย แต่คงทํายากสําหรับคนเหนื่อยใจ เธอเดินผ่าน
จุดที่จะสามารถกลับไปรักธานินทร์ ใหม่อีกครัง้ มาแล้ ว และปั ญหามัน
ก็มีมากกว่าจะทําให้ เรื่ องยากกลายเป็ นเรื่ องง่าย
“แล้ ว แฟนใหม่ ข องคุณ ละคะ จะเอาเธอไปไว้ ที่ ไ หน” เป็ น
คําถามที่คนฟั งย่นหัวคิ ้วให้ ทนั ที

~ 472 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“นัน่ ไม่ใช่ปัญหาหรอกน่า ผมกับเขายังไม่มีอะไรกันซะหน่อย”

เป็ นคํ า ตอบที่ ถูก อิ น ทิ ร าขมวดคิ ว้ ใส่ หรี่ ต ามองแบบไม่ อ ยากเชื่ อ
“ทําไม ไม่เชื่อเหรอ”
“เชื่อได้ หรื อคะ” สวีตหวานกันขนาดนัน้ ใครจะเชื่อลงว่าไม่มี
อะไรกัน
“พันเปอร์ เซ็นต์ แม้ แต่จูบสักครัง้ ยังไม่เคย เพราะอะไรรู้ ไหม
ครับ...” เสียงตอบหนักแน่นก่อนจะตังคํ ้ าถามเสียงนุ่ม ยกยิ ้มมุมปาก
เมื่อคําพูดถัดไปของเขาทําให้ นวลแก้ มของคนส่ายหน้ าเบาๆ เริ่ มมีสี
ระเรื่ อขึ ้นเรื่ อยๆ
“...เพราะคุณทําให้ ผมเป็ นแบบนี ้ คุณหยุดผมได้ สําเร็ จนะอิน
ตัง้ แต่ ค รั ง้ แรกที่ เ ราเป็ นของกัน และกัน ผมก็ ไ ม่ มี ค วามคิ ด ที่ จ ะยุ่ง
เกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนอีก อันที่จริ งต้ องพูดว่า ตังแต่ ้ เราเริ่ มคบหากัน
เลยด้ วยซํ ้า ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมมีคณ ุ คนเดียวเท่านัน”
้
“อินไม่คอ่ ยกล้ าเชื่อ” เพราะมันเชื่อยากจริ งๆ
“งันทํ
้ ายังไงถึงจะเชื่อ” เขาก็เข้ าใจเธอ เพราะเขาเองยังแทบไม่
อยากเชื่อตัวเองเลย
อินทิรามองลึกเข้ าไปในดวงตาของชายหนุ่ม บอกตัวเองว่า
เธอยังเห็นอะไรบางอย่างที่คล้ ายความไม่มนั่ ใจ ลังเล หรื อหวาดหวัน่
ที่จะฟั งคําตอบของเธอ เดาได้ ไม่ยากว่าธานินทร์ คงกลัวจะได้ ยินคําว่า
‘แต่งงาน’ เพราะเขาเคยบอกเธอแล้ วว่าจะไม่มีวันมอบสิ่งนัน้ ให้ เธอ

~ 473 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แต่เธอก็ยงั อยากรู้วา่ พอมาถึงตรงนี ้แล้ วเขาจะเปลี่ยนใจหรื อยัง

“อินถามจริ งๆ คุณเคยคิดเรื่ องแต่งงานไหมคะ”
เธออาจจะซีเรี ยสกับเรื่ องนีเ้ กินไป แต่ก็ตงใจไว้ ั้ อย่างแน่วแน่
แล้ วว่าถ้ าไม่มีการแต่งงานเกิดขึ ้นก็จะไม่กลับไปยืนเคียงข้ างผู้ชายคน
นีอ้ ีก มากพอแล้ วกับสิ่งที่เธอให้ เขา ทัง้ ร่ างกายและหัวใจ ถ้ าเขาไม่
เห็นว่ามันมีคา่ มากพอจะสละชีวิตโสดให้ ก็คงไม่ต้องพูดอะไรกันอีก
ธานินทร์ นิ่งไปอึดใจใหญ่เมื่อได้ ยินคําที่เขากลัว แต่เมื่อถูกอิน
ทิรามองหน้ าอย่างเฝ้ารอคําตอบอย่างจริ งจัง เขาก็ต้องตอบออกไป
ตามความจริ ง
“ตอบจริ งๆ ก็คือ... ไม่เคยคิด แต่... ทุกอย่างก็เปลี่ยนแปลง
กันได้ ”
“แล้ วคุณจะเปลี่ยนไหม” ไม่แปลกใจเลยกับคําตอบที่ได้ ยิน
แต่แปลกใจที่ เธอไม่ ร้ ู สึกเจ็บปวดกั บคําตอบนัน้ อย่างที่ เตรี ยมใจไว้
หรื อเจ็บ แต่แค่ไม่ร้ ูสกึ นี่หวั ใจเธอด้ านชาไปแล้ วหรื อไงนะ
“ก็... น่าจะเปลี่ยนได้ ”
น่าจะ... แสดงว่ายังไม่มนั่ ใจ
“ไม่เป็ นไรค่ะ งันรอให้
้ คณุ มัน่ ใจกว่านี ้ก่อนก็แล้ วกัน”
“หมายถึงอะไรเนี่ยอิน ผมเริ่ มงงแล้ ว”
ทําไมเรื่ องนี ้มันเข้ าใจยากเหลือเกิน เขารู้ ว่าอินทิราต้ องการให้
เขาขอเธอแต่งงาน แต่ที่ยงั ไม่ทํา เพราะต้ องการเวลาตังตั ้ วหน่อย คน

~ 474 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

โสดมาสามสิ บ สามปี จะขอผู้ห ญิ ง แต่ง งานทัง้ ที ก็ ต้ อ งวางแผนดี ๆ

หน่อย และเขาก็ไม่ ใช่ตาสีตาสาที่ จะจัดงานแต่งงานแบบผ่านไปที
ต้ องปรึกษาคนในตระกูลว่าจะจําเป็ นต้ องทําอะไรบ้ าง ญาติผ้ ใู หญ่เขา
มีเป็ นขโยง ไหนจะคนใหญ่ คนโตที่นับหน้ าถื อตากันอยู่ในวงสังคม
ไหนจะเพื่อนฝูงทังในและนอกประเทศ
้
เขาไม่อยากแต่งงานแบบสายฟ้าแลบให้ ใครซุบซิบว่าทําไม
ต้ องรี บแต่ง คิดว่าถ้ าจะแต่งก็ต้องให้ มันยิ่ งใหญ่ ส มความเป็ นอดี ต
เพลย์ บอยพันล้ านเสียหน่อย คิดดูก็แล้ วกั นว่าคนอย่าง ต้ า วราเวศ
แต่งงานทังที ้ พวกสื่อมวลชนทังระดั ้ บท้ องถิ่นและระดับประเทศจะให้
ความสนใจกันขนาดไหน... นี่ แหละสิ่งที่เขาต้ องคิดต้ องเตรี ยมการ
รับมือ
“ก็หมายความอย่างที่คณ ุ ว่านัน่ แหละ เราเริ่ มต้ นใหม่กนั ก็ได้ ”
“จริ งเหรอ” ธานินทร์ เริ่ มยิม้ ได้ อาการมึนงงหายวับเป็ นปลิด
ทิ ้ง แต่...
“ค่ะ เริ่ ม ต้ นใหม่ ลืม ความทรงจํ าเก่าๆ ที่ ทําร้ ายจิ ตใจไปให้
หมด คิดซะว่าระหว่างเราไม่เคยมีอะไรเกิดขึ ้น แล้ วมาคอยดูกนั ว่าเรา
จะรักกันได้ ไหม”
“เอ่อ... เอาแบบนัน้ ก็ได้ แต่ผมว่า ความทรงจําเก่าๆ ของเรา
มันก็ไม่ได้ เลวร้ ายขนาดต้ องลืมนะ”
“เหรอค่ะ งันแสดงว่
้ าคุณยังอยากให้ อินจํา ” จําว่าคุณเคยทํา

~ 475 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อะไรให้ อินเจ็บปวด
“เอาเป็ นว่าถ้ าไม่อยากลืมหรื อลืมไม่ได้ ก็จําไว้ ผมว่ามันไม่ใช่
เรื่ องที่จะสัง่ การกันง่ายๆ นะอิน คิดถึงหลักความเป็ นจริ งหน่อยสิ คนมี
อะไรกันแล้ ว จะให้ คิดว่าไม่เคยมีอะไรกันได้ ยงั ไง”
“ค่ะ จริ งของคุณ”
ธานินทร์ พยักหน้ าเมื่อหญิงสาวมีทีท่าว่าจะเข้ าใจอะไรง่ายขึ ้น
“งัน้ ผมไปส่งที่บ้านนะ”
“ไม่ ต้ องหรอกค่ ะ อิ น กลั บ เองได้ จะตามไปดู พี่ วิ น ที่
โรงพยาบาลด้ วย”
“งันไปกั
้ บผม”
“ไม่เป็ นไรค่ะ อินไปเองได้ ”
“แล้ วทําไมถึงไปกับผมไม่ได้ ผมก็จะไปดูอยู่เหมือนกัน”
อินทิราเชิดหน้ าขึน้ มองคนกําลังตังท่ ้ าอารมณ์เสียด้ วยความ
หมัน่ ไส้ เต็มประดา
“คุณ ต้ า คะ เราเพิ่ ง เริ่ ม ต้ น คบกัน นะคะ อย่ า คิ ด ว่ า อิ น เป็ น
ผู้หญิงใจง่ายขนาดจะยอมไปไหนมาไหนกับผู้ชายที่เพิ่งรู้จกั สิคะ”
“เฮ้ ย... ตลกแล้ วอิน”
“เหรอค่ะ แต่อินไม่ตลกด้ วยนะ...” หญิงสาวไหวไหล่เล็กน้ อย
ก่อนถอยห่าง “อินไปก่อนนะคะคุณต้ า อ้ อ เรื่ องที่คณ ุ บุกรุ กเข้ ามายิง
พี่ชายของอิน อินจะไม่เอาเรื่ องก็แล้ วกัน ส่วนเรื่ องบ้ านกับที่ดิน คุณจะ

~ 476 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ให้ อินผ่อนชําระ หรื อว่าจะยึดจริ งๆ ไว้ เราค่อยคุยรายละเอียดกันอีกที

นะคะ ตอนนี ้อินขอตัวก่อน สวัสดีคะ่ ”
อะไรวะ... ธานินทร์ ยืนเผยอปากอยู่กับ ที่ เฝ้ามองอินทิราเดิน
ไปคว้ า จัก รยานแล้ ว ปั่ น ออกไปอยู่เ ป็ นนาน จนเธอห่ า งตาไปไกล
พอสมควรจึงได้ ถ อนใจใหญ่ โคลงศี รษะให้ ตัวเองแล้ วส่ายหน้ า...
ผู้หญิงนี่เข้ าใจยากชะมัด

เรื่ องทุกอย่ างคงจบลงด้ วยดี ถ้ าธานินทร์ ไม่มีความลังเลใจ

และอินทิราไม่คิดเล็กคิดน้ อย แต่เมื่อเหตุการณ์ที่คล้ ายจะคลี่คลายไป
ในทางที่ดียงั มีม่านบางๆ กันหั
้ วใจสองดวงอยู่ เหตุการณ์หลังจากวัน
นันก็
้ ยงั ตกอยู่ในสภาพอึมครึม
ตลอดเวลาที่วศินนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล อินทิรากับ
ธานินทร์ ก็ได้ พบกันบ่อยครั ง้ ทัง้ ที่โรงพยาบาล ร้ านอาหารและงาน
เลี ้ยง แต่หญิงสาวไม่เคยเปิ ดโอกาสให้ ธานินทร์ แตะเนื ้อต้ องตัวมากไป
กว่าการโอบไหล่จูงมือเลย ท่าทีเช่นนัน้ ของอินทิราทําให้ ธานินทร์ คิด
ว่าเธอยัง ‘ไม่ หายงอน’ เขาจึงยอมใจเย็น ไม่รุกหนัก แต่ก็พยายาม
ตะล่อมจับไปเรื่ อยๆ หวังว่าอินทิราจะใจอ่อนเปิ ดโอกาสให้ ได้ จบู และ
มากกว่าจูบในสักวัน
เมื่อวศินออกจากโรงพยาบาลอินทิราก็จดั การส่งตัวพี่ชายเข้ า
สถานบําบัด เสี่ยวุฒิพงษ์ เงียบหายไปอีกครัง้ และครัง้ นีค้ งเงียบสนิท

~ 477 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เพราะธานินทร์ จัดการเคลียร์ ทกุ ปั ญหาที่เสี่ยวุฒิพงษ์ กับวศินติดค้ าง

กันอยู่ได้ อย่างง่ายดายด้ วยคําพูดไม่กี่คํา
‘ผมรู้ เรื่ องทุกอย่างจากวศินหมดแล้ ว ถ้ าเสี่ยยังมีปัญหาอะไร
กับวศินหรื ออินทิราอีก ก็มาเคลียร์ กบั ผม แต่ผมหวังว่าเสี่ยคงไม่อยาก
มีปัญหากับผมหรอก จริ งไหมครับ’
ไม่มีใครอยากมีปัญหากับพวกวราเวศกุลอยู่แล้ ว วุฒิพงษ์ ก็
เหมือนกัน ยิ่งเมื่อภรรยาของเขาเข้ ามามีส่วนเห็นดีเห็นงามกับการ
กระทํ าของธานิ นทร์ คนไม่ กล้ ามีปัญหากับเมียพอๆ กับไม่อยากมี
ปั ญหากับคนใหญ่คนโตจึงยอมตัดใจ คิดเสียว่าแค่ผ้ ูหญิ งคนเดียว
เดี๋ยวพอเมียเผลอเขาก็หาคนใหม่เด็ดๆ เอ๊ าะๆ กว่าได้ เรื่ อยๆ
หลายวันผ่านไป ข่าวรักรี เทินท์ของคูร่ ักพันล้ านอย่าง ธานินทร์
วราเวศกุล และ อินทิรา หวันวัฒนา ดังไปถึงหูธิติมา คนเป็ นพี่ใหญ่ไม่
ค่อยพอใจเพราะธานินทร์ ไม่เคยมีประวัติกลับไปคบแฟนเก่าเลยสัก
ครัง้ แม้ ผ้ หู ญิงที่น้องชายเลือกมาควงซํ ้าจะไม่มีอะไรน่ารังเกียจแต่เมื่อ
เธอหมายตาคนอื่นไว้ แล้ วก็ไม่ อยากให้ พลาดโอกาส วันนี ธ้ ิ ติมาจึง
เดินทางมาที่ทํางานของน้ องชายพร้ อมสาวสวยคนหนึง่
ธานินทร์ ได้ ทําความรู้จกั กับเขมนิตย์ หลานสาวของพี่เขยตาม
คําแนะนําของธิติมา ไม่ได้ แปลกใจอะไรเพราะจําได้ ว่าพี่สาวเคยเปรย
เรื่ องนีไ้ ว้ แล้ ว โชคดีที่วนั นี ้งานไม่ย่งุ มากเขาจึงพูดคุยกับแขกไม่ได้ รับ
เชิญอย่างอารมณ์ดี สาวสวยมารยาทงามและท่าทางหัวอ่อนคุยไม่

~ 478 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ค่อยเก่งเท่าไหร่ แต่เขาก็ได้ รับรู้ สรรพคุณมากมายของเธอผ่านทาง

พี่สาวจนเรี ยกได้ วา่ ไม่มีอะไรที่อยากรู้อีก
“เดี๋ยวเย็นนีต้ ้ าพาน้ องขิมไปทานข้ าวเย็นหน่อยนะ พอดีพี่จะ
เข้ าไปเยี่ยมคุณแม่เสียหน่อย”
“ก็กลับไปทานที่บ้านกันทังหมดไม่
้ ดีกว่าหรื อครับพี่แต้ ว เดี๋ยว
ผมโทรไปบอกคุณแม่ให้ ก็น่าจะทัน”
“แหม ต้ านี่น่ารั กจริ งๆ เพิ่งรู้ จักกันก็ชวนสาวไปทําความรู้ จัก
กับแม่เสียแล้ ว...”
อ้ า ว... ซะงัน้ ... ธานิ นทร์ แ ทบโคลงศี รษะให้ คํ า พูด เข้ าทาง
ตัวเองของพี่ ส าว แต่จ ะค้ านอะไรไปก็ เกรงจะทํ า ให้ ส าวหน้ า หวาน
ท่าทางขี ้อายอีกคนเสียหน้ า
“...แต่มื ้อนี ้ยังไม่ต้องหรอกจ้ ะ เกรงใจน้ าอังเปล่าๆ อีกอย่างพี่ก็
อยากคุยธุระกับแม่นานๆ หน่อย ต้ าพาน้ องขิมไปกินข้ าวแล้ วค่อยพา
เข้ าบ้ านก็แล้ วกัน พี่จะกลับไปบอกให้ คนเตรี ยมห้ องไว้ พี่กบั ขิมกะจะ
อยู่สกั สองสามวันค่อยกลับ รับรองว่าน้ องขิมต้ องได้ ทานอาหารฝี มือ
แม่พี่ต้าแน่ๆ เลยจ้ ะ”
“เอาอย่างนัน้ ก็ได้ ครับ” คนขี ้เกียจคิดเลือกตัดปั ญหาด้ วยวิธี
เดิมๆ ผู้ชายที่โตมาท่ามกลางผู้หญิงจํานวนมากเรี ยนรู้ มานานแล้ วว่า
การขัดใจผู้หญิงใกล้ ตวั นันเป็ ้ นหายนะของประสาทหู ถ้ าไม่อยากฟั ง
คําบ่นซํ ้าซากน่ารํ าคาญก็ยอมๆ ซะ จะได้ สบายหูสบายใจ

~ 479 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“แต่พี่วา่ หลังทานข้ าว ต้ าก็พาน้ องขิมไปเดินเล่นเปิ ดหูเปิ ดตา

ซะหน่อยก็ดีนะ เผื่อน้ องอยากช้ อปปิ ง้ อะไรบ้ าง ดีไหมจ๊ ะขิม ” คนได้
ความคิดใหม่หนั ไปถามคนซ่อนยิ ้มเอียงอาย
“ดีคะ่ ขิมยังไงก็ได้ แล้ วแต่พี่ต้าสะดวกเถอะค่ะ”
ถ้ าแล้ วแต่เขาสะดวกจริ งๆ นี่คือแยกกันไปทางใครทางมันเลย
นะ แต่ขืนทําตามความคิดตัวเองมีหวังได้ นั่งฟั ง อะไรต่อมิอะไรไปอีก
ยืดยาว ตัดปั ญหาเฉพาะหน้ าง่ายๆ เสียดีกว่า ยังไงตอนนี ้เขาก็หิวแล้ ว
“งัน้ ไปกันเถอะครั บ นี่ก็คํ่าแล้ ว เชิญครับคุณขิม ” ธานินทร์
ขยับกายลุกขึ ้นยืนรอรับ
“ค่ะ” เขมนิตย์ลกุ ขึ ้นส่งยิ ้มให้ แล้ วขยับเข้ าไปใกล้ ร่างสูงใหญ่ที่
แค่เห็นครัง้ แรก หัวใจและร่างกายของเธอก็สนั่ สะท้ านจนเกินห้ ามได้ ...
ผู้ชายอะไร น่ารักน่าใคร่ไปทังเนื
้ ้อทังตั้ ว
“เที่ยวให้ สนุกนะจ๊ ะ คืนนีเ้ จอกัน ” ธิ ติมาโบกมือลาสองหนุ่ม
สาว รอจนทังคู ้ เ่ ดินหายไปจากสายตาก็เหยียดยิ ้ม หยิบโทรศัพท์ขึ ้นมา
เช็คความพร้ อม ส่งข้ อความยํ ้าเตือนความจําและรอรับข้ อความตอบ
กลับจากเขมนิ ตย์ ว่าธานินทร์ พาไปทานข้ าวที่ไหน เพื่อที่ เธอจะได้
ดําเนินการตามแผนที่ตงใจไว้ั ้ ตอ่ ไปให้ สําเร็จ

~ 480 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

28
กลัวใจ

เวลานีเ้ ธอควรจะกลับถึงบ้ านและคิดหาทางจัดการกับ

เรื่ องใหม่ที่เพิ่งได้ รับรู้ แต่ทําไมยังต้ องมายืนมองภาพบาดตาบาดใจ
อยู่ที่นี่ ทังที
้ ่ไม่อยากมา เพราะรู้ ว่ามันเป็ นความจริ งที่เกิดขึ ้นได้ แต่ใจ
หนึง่ ก็ยงั อยากพิสจู น์วา่ ตัวเองคิดถูกไหม บางทีภาพที่เห็นวันนี ้อาจทํา
ให้ เธอตัดสินใจจัดการกับเรื่ องบางเรื่ องที่ยังคิดไม่ตกได้ และคําท้ า
ทายของผู้หญิงคนหนึ่งที่อ้างตัวว่าเป็ นพี่สาวของธานินทร์ ก็ทําให้ เธอ
ตัดสินใจมา
‘สวัสดีอินทิรา ฉันธิติมา พี่สาวคนโตของธานินทร์ ’
‘ค่ะ สวัสดีคะ่ คุณธิติมา’
‘ได้ ขา่ วว่าเธอกับน้ องชายฉันกลับมาคบกันอีกแล้ วเหรอ’
‘เอ่อ ก็คะ่ ’
‘แปลกเนอะ คบกันครั ง้ แรกก็ไม่มีใครรับรู้ กลับมาคบกันอีก
ครั ง้ ต้ าก็ยังไม่บอกอะไรคนที่บ้านเลย ฉันก็ร้ ู จากข่าวที่เขาลือกันไป

~ 481 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เรื่ อย เลยอยากมาถามหาความจริ งหน่อย ว่าแต่ ที่คบๆ กันนี่ต้าเขา

เคยชวนไปที่บ้านบ้ างหรื อเปล่า เคยพาไปรู้ จักกับแม่หรื อพี่ ๆ น้ องๆ
ของเขาที่บ้านใหญ่บ้างไหม’
‘ไม่เคยค่ะ’
‘อ้ อ ถ้ าอย่างนันก็
้ คงไม่มีอะไรจริ งจังหรอกนะ แค่คบกันเล่นๆ
นอนกันเล่นๆ’
คําพูดนัน้ ทํ าเอาเธอจุก ไม่ มี อะไรจะโต้ ตอบได้ แต่นิ่งทนฟั ง
ต่อไป
‘แต่ฉันจะบอกอะไรให้ ตอนนี ้น้ องชายของฉันเจอผู้หญิงที่เขา
คิดจะจริ งจังด้ วยแล้ ว เขาแนะนําให้ ฉนั รู้จกั และบอกว่าคืนนี ้จะพาเข้ า
บ้ าน จะพามาทําความรู้ จักกับแม่และพี่น้องทุกคน นี่ฉันก็รอพบว่าที่
น้ องสะใภ้ อยู่ เห็นว่าตอนนี ้กําลังช้ อปปิ ง้ กันอยู่ที่เซนทรัล อยากไปดูให้
เห็นกับตาหน่อยไหม’
‘ไม่คะ่ ’
‘ทําไมล่ะ กลัวรับความจริ งไม่ได้ หรื อไง’
‘เปล่าค่ะ อินขีเ้ กียจเดินหา ห้ างมันกว้ างจะรู้ ได้ ไงว่าเขาอยู่
ตรงไหน’
‘แหม จะยากอะไรล่ะ ก็ไปดักรอดูที่รถสิจ๊ะ หรื อไม่เคยรู้ ว่าต้ า
เขาจอดรถตรงไหน เพราะไม่เคยไปไหนมาไหนกันอย่างเปิ ดเผย แหม
น้ องฉันเป็ นคนดัง ขับรถสปอร์ ตราคาแพงลิ่วแบบนัน้ ห้ างเค้ ามีที่จอด

~ 482 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

วี ไ อพี ใ ห้ จ๊ ะ ฉั น บอกให้ เ อาบุญ แค่นี แ้ หละนะ หวัง ว่ า เธอคงจํ า รถ

น้ องชายฉันได้ แล้ วก็ลองขับตามเขามาเล่นๆ สิว่าเขาพาผู้หญิงที่เขา
คิดจะแต่งงานด้ วยมาที่บ้านวราเวศกุลจริ งหรื อเปล่า จะได้ ตาสว่างซะ
ทีวา่ อะไรเป็ นอะไร’
นัน่ คือสิ่งที่เธอกําลังทํา อินทิรานั่งมองรถของธานินทร์ ที่จอด
อยู่ในโซนซุปเปอร์ คาร์ วีไอพี รถหรู สองที่นั่งซึ่งเธอเคยได้ นั่งเคียงข้ าง
เขาแค่ไม่กี่ครัง้ ความถี่คงไม่ต่างจากผู้หญิงคนอื่นที่เคยได้ นงั่ ไม่นาน
ก็ ไ ด้ เ ห็ น เจ้ าของรถเดิ น ออกมาพร้ อมผู้ หญิ ง ที่ ส วยหวานคนหนึ่ ง
รอยยิม้ ของผู้หญิงคนนัน้ กับท่าหัวเราะเบาๆ ของธานินทร์ บอกได้ ว่า
พวกเขากําลังมีเรื่ องสนุกคุยกัน ธานินทร์ เปิ ดประตูรถให้ หญิงสาวก็
หันมาตบท่อนแขนเขาเบาๆ ยิม้ เอียงอายราวกับว่าถูกชายหนุ่มเย้ า
แหย่ให้ ต้องเขิน และไม่นานฝ่ ายชายก็เดินไปเข้ าประจําที่ พาสปอร์ ต
โรสเตอร์ คนั หรูเคลื่อนออกจากลานจอดรถห้ างดัง
อินทิรารวบรวมความกล้ าขับตามไป ถ้ าจุดหมายของธานินทร์
คือบ้ านวราเวศกุลที่เธอไม่เคยไปจริ งๆ อย่างคําที่พี่สาวของเขาบอก
เธอคงต้ องทําอะไรสักอย่างเพื่ออนาคตของตัวเองและอีกหนึ่ งชีวิตที่
เกิดขึ ้นแล้ วในท้ องของเธอ
สองเดือนที่เริ่ มกังวลกับการขาดหายไปของรอบเดือน ทัง้ ที่
ครัง้ หนึ่งเธอเคยคิดอยากจะตังท้ ้ องกับธานินทร์ แต่เมื่อเป็ นจริ งขึ ้นมา
เธอกลับไม่กล้ าเอาเรื่ องนีไ้ ปต่อรองให้ ธานินทร์ แต่งงานด้ วยอย่างที่

~ 483 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เคยคิดไว้ ... แล้ วทําไมเธอต้ องกลัว ในเมื่อธานินทร์ เป็ นพ่อของลูก เธอ

ก็มีสิทธิ์ที่จะชิงตัวเขากลับมาเป็ นของเธอกับลูกไม่ใช่หรื อ
แต่มันจะมีประโยชน์อะไรถ้ าได้ มาแต่ตัว มันจะกลายเป็ นว่า
เธอไปบังคับฝื นใจเขาหรื อเปล่า ธานินทร์ ไม่เคยบอกว่าเขารักเธอ แถม
ยังพูดเสมอว่าไม่เคยคิดถึงเรื่ องแต่งงาน นี่กระมังเหตุผลที่ทําให้ ร้ ู สึก
กลัว... กลัวคําตอบ
แต่อะไรก็คงไม่โหดร้ ายกับเธอมากไปกว่าการทนอยู่ในสภาพ
ไร้ ตวั ตนและไร้ อนาคตแบบนี ้
รถเอสยูวีสีขาวจอดลงริ มรัว้ บ้ านหลังใหญ่ หลังจากโรสเตอร์ สี
ดําขับผ่านประตูเข้ าไป ทุกอย่างชัดเจนจนไม่ต้องขับตามไปดูวา่ เขาจะ
ก้ าวลงจากรถไปเชื ้อเชิญผู้หญิงที่เขาเลือกในลักษณะไหน แต่สิ่งที่เธอ
ต้ องทําก็คือหยิบโทรศัพท์ขึ ้นมากดโทรหาธานินทร์ วัดใจกันว่าตอนนี ้
เขาจะรับโทรศัพท์ของเธอไหม... อินทิรากลันใจรออยู
้ ่ไม่นาน เสียงนุ่ม
ก็ขานรั บ แต่คนฟั งแทบร้ องไห้ เพราะลักษณะการพูดของเขาผิ ดไป
จากเดิม
“ฮัลโหล” ชายหนุ่มกดรับสายขณะประคองพวงมาลัยรถด้ วย
มือเดียวต่อไปจนได้ จอดลงหน้ าบันไดทางเข้ าบ้ าน
“ทําอะไรอยู่คะ”
“เพิ่งกลับถึงบ้ านครับ มีอะไรหรื อเปล่า” ถอดเข็มขัดนิรภัยโดย
ยังไม่ดับเครื่ องยนต์ ชําเลืองมองหญิ งสาวข้ างกายเพียงนิด เมื่ออีก

~ 484 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ฝ่ านหันมามองก็ยิ ้มให้ นิดหน่อย

“ไม่วา่ งคุยหรื อคะ”
“ก็พอคุย ได้ มีอะไรด่วนหรื อเปล่า ” คราวนีด้ ับเครื่ อง หันไป
พยักหน้ าให้ สาวสวยข้ างกายแล้ วชีโ้ ทรศัพท์ คล้ ายจะบอกว่าขอคุย
โทรศัพ ท์ สัก หน่ อ ยก่ อ นเปิ ดประตูก้ า วลงจากรถ เดิ น ห่ า งออกไป
เล็กน้ อย
“นิดหน่อยค่ะ”
“ว่ามาสิครับ”
“อินอยากรู้วา่ ... คุณต้ าจะแต่งงานกับอินไหมคะ”
ธานิ น ทร์ เ ผยอปากค้ า งด้ ว ยความงงสุด ขี ด ก่ อ นหลุด ปาก
ออกไป
“นึกยังไงถึงโทรมาถามเรื่ องนีเ้ นี่ย ” มันใช่เรื่ องที่ควรคุยทาง
โทรศัพท์เสียที่ไหน
“ไม่อยากตอบ หรื อตอบไม่ได้ คะ”
“มันไม่ใช่เวลาอิน ผมมึนๆ อยู่ ไว้ คอ่ ยคุยกันพรุ่งนี ้ได้ ไหม” เขา
มึนจริ งๆ จู่ๆ ทําไมอินทิราพูดเรื่ องนี ้ขึ ้นมาอีก ทังที
้ ่ก่อนหน้ านี ้ก็ยงั ปกติ
กันดี ครัง้ สุดท้ ายที่เจอกันก็เมื่อเย็นวาน ขับรถคนละคันไปทานอาหาร
คํ่ากันที่ร้านใหม่ใกล้ บ้านอินทิรา คุยกันเรื่ องงานกับเรื่ องวศินนิดหน่อย
แล้ วก็นดั พบกันที่งานเลี ้ยงคืนพรุ่งนี ้ ก่อนแยกย้ ายเขายังฉวยโอกาสได้
หอมแก้ มเธอเฉียดๆ เลย แล้ วนี่จ่ๆู โทรมาคุยเรื่ องเครี ยดทําไม

~ 485 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ถ้ าคุณมีคําตอบอยู่ในใจแล้ วก็ไม่น่าจะยากนะคะ ต่อให้ มึน

แค่ไหนคุณก็ต้องรู้ใจตัวเองว่าอยากจะแต่งงานกับอินไหม”
“ต้ า คุยอะไรกับใครอยู่ ถ้ าไม่สําคัญมากก็เข้ าบ้ านก่อนดีกว่า
เกรงใจหนูขิม” เสียงเรี ยกจากธิติมาทําให้ ธานินทร์ เริ่ มเสียสมาธิ ชาย
หนุ่มโบกมือให้ พี่สายส่งสัญญาณขอตัวอีกสักครู่ แล้ วหันหลังให้ ก้ าว
เดินไปหาความเงียบสงบ
“ตะกี ้ถามว่าไงนะ ผมได้ ยินไม่ชดั ”
อินทิรานิ่งไป ไม่อาจพูดซํ ้าในสิ่งที่กลันออกมาจากความรู
้ ้ สึก
เมื่อครู่ ได้ อีก ในเมื่อเขาไม่ได้ ตงใจฟั
ั ้ งเพราะจิตใจไม่ได้ จดจ่ออยู่ที่เธอ
ก็ไม่มีประโยชน์ที่ต้องสาธยายอะไรแล้ ว
“อินถามว่าคุณอยากแต่งงานกับอินไหม”
“สรุปที่คยุ มาทังหมดนี
้ ่คือคุณอยากให้ ผมแต่งงานด้ วยเหรอ”
“อินถามว่าคุณอยากแต่งไหม” เลือกยํ ้าในสิ่งที่อยากรู้ จริ งๆ
เท่านัน้
“แล้ วคุณอยากให้ ผมแต่งไหม”
“อยากค่ะ”
“ทําไม”
อินทิราสะอึก เงียบไปอึดใจกว่าจะเปล่งเสียงออกไปเบาๆ
“ทําไมคุณไม่ตอบคําถามอินบ้ าง อินแค่อยากรู้ ว่าคุณอยาก
แต่งงานกับอินไหม”

~ 486 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

คําถามยอกย้ อนทําให้ ธานินทร์ ค่อนข้ างอารมณ์ เสีย เพราะ

ตอนนี ้ธิติมาก็ยงั ตะโกนโหวกเหวกเร่ งให้ เขาเข้ าบ้ านอยู่ไม่หยุดหย่อน
ชายหนุ่มจึงหลุดปากตอบไปตามอารมณ์
“ตอบก็ได้ ผมยัง ไม่อยากแต่ง มีคําถามต่อไหม ตอนนีผ้ มยุ่ง
อยู่”
“ไม่มีแล้ วค่ะ แค่นี ้นะคะ”
พออินทิราทําท่าจะจบเรื่ องง่ายๆ ธานินทร์ ก็เริ่ มไม่อยากจบ
“อะไรเนี่ ยอิน ผมงงไปหมดแล้ ว เกิ ดอะไรขึน้ ถึงมาพูดเรื่ อง
อยากแต่งหรื อไม่อยากแต่งเอาตอนนี ้ ก็ผมบอกแล้ วไงว่ายังไม่คิด ยัง
ไม่พร้ อมจะแต่งในเร็วๆ นี ้ อาจจะอีกสักสองสามปี ก็เราตกลงกันว่าจะ
คบกันไปเรื่ อยๆ ไง แล้ วนึกยังไงถึงพูดเรื่ องนี ้ขึ ้นมาอีก”
อินทิรานิ่งเงียบไปตลอดเวลาที่รับฟั งความคิดของธานินทร์
เธอไม่แปลกใจและไม่คิดจะทําอะไรเพื่อให้ เขาเปลี่ยนความคิด เพราะ
สําหรับเธอเวลาอีกสองสามปี ที่เขาว่ามัน ช้ าเกินไป และไม่มีอะไรมา
เป็ นหลักประกันเลยว่าเธอจะเป็ นผู้หญิงที่เขาเลือก ในเมื่อตอนนี ้เขา
กํ า ลัง พาผู้ หญิ ง อี ก คนเข้ า ไปในบ้ า นเพื่ อ แนะนํ า ให้ ร้ ู จัก กั บ คนใน
ครอบครัว แต่เธอกลับนัง่ อยู่ตรงนี ้ ในมุมมืดที่ไม่มีใครมองเห็น
“ค่ะ อินเข้ าใจแล้ ว”
“อืม... งันแค่
้ นี ้ก่อนนะ ดึกๆ ผมโทรหาอีกทีแล้ วกัน”
อินทิรากดตัดสายแล้ วซบหน้ ากับพวงมาลัย ปล่อยเสียงรํ่ าร้ อง

~ 487 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ที่กลันไว้
้ ภายในออกมาจนร่ างสัน่ เทิม้ ถามตัวเองซํ ้าๆ ว่าทําไมเธอไม่
กล้ าบอกธานินทร์ ไปว่าเธอจําเป็ นต้ องแต่งงานเพราะกําลังตังท้้ องลูก
ของเขา ทําไมถึงไม่กล้ าเรี ยกร้ องสิทธิ์ของเธอกลับคืนมา ทําไมถึงไม่
กล้ า...
หรื อ เพราะความทรงจํ าเก่ าๆ ยังยํ า้ เตื อนอยู่ตลอดเวลาว่า
ธานินทร์ ไม่ได้ รักเธอ

สิบกว่ าวันแล้ วที่ธานินทร์ ติดต่ ออินทิราไม่ ได้ ไม่ว่าทาง

ไหนและไม่ ว่ า ใครก็ ไ ม่ มี คํ า ตอบให้ เ ขาสัก คน แม้ แ ต่ ศ ศิ วิ ม ลหรื อ
อภินนั ท์ที่เขาอุตส่าห์บากหน้ าไปหาก็ได้ แต่ส่ายหน้ า บอกว่าไม่ร้ ู เรื่ อง
ได้ แต่รับปากแข็งขันว่าถ้ าติดต่ออินทิราได้ จะรี บบอกให้ เขารู้ แต่ทุก
อย่างก็ยงั ไม่คืบหน้ า
ชายหนุ่มนึกโทษตัวเองที่บอกยกเลิกสายสืบที่เคยเฝ้าติดตาม
อินทิราไปตังแต่
้ วนั ที่เธอกับเขากลับมาคบหากันอีกครัง้ เพราะวางใจ
ว่าวุฒิพงษ์ และวศินไม่มีทางมาก่อกวนอินทิราอีก และนึกไม่ถึงจริ งๆ
ว่าจะมีปัญหาอะไรที่ทําให้ เธอต้ องหนีจากเขาไปอีกครัง้ ทุกอย่างมืด
แปดด้ าน และเขากําลังจะประสาทกิน
“อะไรวะ ทํางานกันยังไง ผู้หญิงคนเดียวหากันเป็ นสิบวันแล้ ว
ยังไม่เจอ”
ชายหนุ่มระเบิดอารมณ์ ใส่เลขานุการที่ เข้ ามารายงานด้ วย

~ 488 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

คําพูดเดิมๆ ว่ายังไม่มีอะไรคืบหน้ า
นี่มนั เกิดเรื่ องบ้ าอะไรขึ ้น ทําไมอินทิราทําแบบนี ้ โกรธเขาเรื่ อง
ที่คยุ โทรศัพท์กันคืนนัน้ หรื อไง ถ้ าเธออยากแต่งงานเอามากๆ ก็บอก
กันได้ เขายินดีแต่งให้ ทําไมต้ องหนีไปแบบนี ้
ผู้หญิ งงี่เง่า! คอยดูเถอะ เจอหน้ าเมื่อไหร่ จะจับแก้ ผ้ าขึงพืด
กลางเตียงสามวันสามคืนเลย!
ธานินทร์ ยกหูโทรศัพท์ ต่อสายหาศศิวิมลอีกครัง้ เพื่อสอบถาม
ความคืบหน้ า แต่คําตอบก็ยังเหมือนเดิมคือยังไม่มีอะไรคืบหน้ าสัก
อย่าง
“ฉันถามอะไรคุณหน่อยได้ ไหมคะ” หลังเป็ นผ่ายตอบคําถาม
มาสักพัก ศศิวิมลก็นกึ อยากถามธานินทร์ ขึ ้นมาบ้ าง
“อะไรครับ”
“ทําไมคุณถึงไม่ยอมปล่อยอินไป เพื่อนฉันเจ็บปวดเพราะคุณ
มาหลายเรื่ อ งแล้ ว อิ น พยายามตัด ใจจากคุณ ตัง้ หลายหนแต่ก็ ไ ม่
สํ า เร็ จ เพราะคุณ ไม่ ย อมปล่ อ ยสัก ที คุณ ทํ า แบบนี ท้ ํ า ไมคะคุ ณ
ธานินทร์ ”
“แล้ วทําไมผมต้ องปล่อย ในเมื่ออินเป็ นเมียผม”
“อย่าอ้ างเรื่ องนีเ้ ลยค่ะ ใช่ว่าคุณจะมีอินเป็ น ‘เมีย’ คนเดียว
เสียเมื่อไหร่ ”
“ผมไม่ เคยเรี ยกผู้หญิ งคนอื่น ว่าเมี ย ! คุณไม่ ร้ ู อะไรอย่าพูด

~ 489 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ดีกว่า และอย่าเอาอินทิราไปเทียบกับผู้หญิงคนไหน เพราะสําหรับผม

อินไม่เหมือนใคร”
ศศิวิมลอ้ าปากค้ างด้ วยความคาดไม่ถึงว่าจะได้ ยินอะไรแบบ
นี ้ “นี่คณ
ุ พูดจริ งเหรอ”
“นี่ไม่ใช่เวลาจะมาพูดเล่น ผมเครี ยดแค่ไหนคุณรู้ไหม แล้ วคุณ
รู้ ไว้ นะ ว่าถ้ าผมรู้ ว่าคุณหรื อใครตังใจปกปิ
้ ดเรื่ องที่อยู่ของอินล่ะก็ ผม
จัดการแน่”
“เอ่อ พอค่ะ พอๆ ไม่ ต้ อ งขู่ห รอก ฉัน กลัว แล้ ว แค่นี น้ ะคะ
เจ้ านายมาพอดี สวัสดีคะ่ คุณธานินทร์ ”
“นี่ เดี๋ยวสิคณุ เฮ้ !”
ธานินทร์ ได้ แต่ส่ายหน้ าให้ สัญญาณตัดสาย แล้ วสูดหายใจ
เข้ าลึกก่อนจะกดโทรหาอภินันท์ เพื่อถามคําเดียวกับที่ถามศศิวิมล
และเขาก็ไ ด้ รั บคํ า ตอบไปในทิ ศ ทางเดี ยวกัน ก่ อนที่ อ ภินัน ท์ จ ะยิ ง
คําถามกลับมาบ้ าง
“ผมขออนุญาตถามอะไรคุณหน่อยได้ ไหมครับ”
“จะถามว่าทําไมผมต้ องตามหาอินงันเหรอ”้
“เปล่ า ครั บ เรื่ อ งนั น้ ผมพอทราบ แต่ ที่ ไ ม่ ท ราบก็ คื อ คุ ณ
ธานินทร์ ร้ ูหรื อเปล่าครับว่าทําไมอินถึงหนีไปจากคุณ”
คําถามใหม่ทําให้ คนไม่ทนั คิดนิ่งไปอึดใจกว่าจะได้ คําตอบ
“คิดว่าพอรู้ แต่ผ มคงไม่ จําเป็ นต้ องบอกคุณ ” อินทิ ราน่าจะ

~ 490 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

โกรธที่ เ ขาไม่ ย อมแต่ ง งานด้ ว ยเร็ ว ๆ เพราะหลัง จากคื น ที่ คุย เรื่ อง
แต่งงานกันเขาก็ไม่สามารถติดต่อเธอได้ อีกเลย
“ไม่บอกก็ไม่เป็ นไรครับ แต่คณ ุ ธานินทร์ อยากรู้ บ้ างไหมครั บ
ว่าทําไมผมกับอินถึงเลิกกัน”
“เดาได้ ไม่ยาก คุณมีผ้ หู ญิงคนใหม่ ก็แม่ของลูกสาวคุณไง ใช่
ไหม”
“ไม่เชิงครับ จริ งๆ คือผมพลาดทําผู้หญิงคนนันท้ ้ องทังที
้ ่ไม่ได้
รั ก แต่ ก็ ต้ อ งรั บ ผิ ด ชอบในสิ่ ง ที่ ผ มทํ า และผมก็ เ สี ย ใจมากที่ ต้ อ ง
สูญเสียผู้หญิงที่ผมรักไป อินเป็ นผู้หญิงที่ดีที่สดุ ในชีวิตของผม และผม
ยินดีที่จะทําทุกอย่างเพื่อให้ ผ้ หู ญิงที่ผมรักมีความสุข”
“อย่าพูดว่าคุณรัก ‘เมียของผม’ ให้ ผมได้ ยินอีก”
“ครับ ผมจะไม่พดู ให้ คณ ุ ได้ ยินอีก”
“อินเป็ นเมียของผม และผมจะไม่มีวนั ยอมสูญเสียเธอไปให้
ผู้ชายหน้ าไหนเด็ดขาด”
“ผมดีใจที่ได้ ยินคุณพูดแบบนี ้ ขอให้ คณ ุ เจอเธอเร็วๆ นะครับ”
“ขอบใจ”
ความรู้ สึ ก หลัง วางสายจากอภิ นัน ท์ ต่ า งจากครั ง้ ที่ คุย กั บ
ศศิวิม ลลิบลับ ธรรมดาธานินทร์ ไม่ใช่คนคิดมาก แต่เขาช่างสังเกต
และตอนนี ก้ ็ กํ า ลัง คิ ด ว่ า สองคนนี ม้ ี อ ะไรปิ ดบัง เขาอยู่ ห รื อ เปล่ า
โดยเฉพาะศศิวิมล

~ 491 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ผู้หญิงคนนัน้ เป็ นผู้สมรู้ ร่วมคิดให้ อินทิราจับเขาตังแต่

้ แรกเริ่ ม
ข้ อความหลายอันที่เขาเคยอ่านดูคล้ ายจะเป็ นคนยุยงส่งเสริ มด้ วยซํ ้า
เป็ นไปได้ วา่ พอมีปัญหาครัง้ นี ้อินทิราอาจจะหลบไปอยู่กบั เพื่อน เห็นที
เขาต้ องลองไปหาผู้หญิงคนนี ้ถึงที่เสียหน่อยแล้ ว

สายวันหนึ่ง เมื่อธานินทร์ ได้ ร้ ู ท่ อี ยู่ของศศิวมิ ล เขาก็ตงใจ

ั้
จะบุกไปให้ ถึงที่ คิดว่าถ้ าได้ ซกั ถามกันต่อหน้ าอาจจะคาดคันความ ้
จริ ง ได้ ไ ม่ ย าก ในระหว่ า งที่ กํ า ลัง เร่ ง สะสางงานด่ ว นให้ เส ร็ จ สิ น้
เลขานุการก็เคาะประตูขออนุญาตเข้ ามาในห้ อง
“เชิ ญ” ธานินทร์ ก้มหน้ าก้ ม ตาทํ างานต่อ ไม่ได้ ส นใจคนมา
ใหม่แต่ก็เอ่ยถามไปตามเรื่ อง “มีอะไร”
“เอ่อ... มีคนมาส่งเรื่ องด่วนให้ คณ ุ ธานินทร์ ครับ”
“อะไร” เงยหน้ าขึ ้นมองซองสีครี มในมือเลขานุการหนุ่ม มอง
แวบเดียวก็ร้ ูวา่ เป็ นการ์ ดแต่งงาน “เอามาให้ ผมทําไมเนี่ย คุณก็จดั การ
ลงบันทึกไปสิ” บอกพลางส่ายหน้ าไม่สนใจ เรื่ องแบบนี ้เลขาฯของเขา
น่าจะรู้ดีวา่ ต้ องทําอย่างไร
“แต่เขาบอกว่าด่วนมากเลยครั บ แล้ วผมก็เปิ ดดูข้างในแล้ ว
เอ่อ... งานแต่งมีวนั นี ้ครับคุณธานินทร์ ”
“ไม่ไป ไม่วา่ ง เอาเงินใส่ซองไปสักพันสองพันก็แล้ วกัน”
“เอ่อ... จะไม่ดสู กั หน่อยหรื อครับว่างานใคร”

~ 492 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ไม่ ออกไปได้ แล้ ว ผมรี บเคลียร์ งานอยู่” ส่ายหน้ าแล้ วโบกมือ

ไล่สง่
“แต่ผมว่า ดูสกั หน่อยดีกว่านะครับ”
“ก็บอกว่าไม่ดไู ง อะไรนักหนาวะ ออกไป!”
“ครับๆ แต่ผมขออนุญาตวางไว้ ตรงนี ้นะครับ” เอื ้อมมือไปวาง
การ์ ด ลงบนโต๊ ะ ไม่ ก ล้ า สบตาคนที่ กํ า ลัง เงยขึน้ มองหน้ า เขาด้ ว ย
สายตาคาดโทษ
“มันเรื่ องอะไรกันนักหนา” ธานินทร์ ขบกรามถามไป ท่าทีเซ้ าซี ้
ของเลขาหนุ่ม ทํ าให้ เขานึกเอะใจ นิ่ งอดทนรอฟั งคนที่ กําลังละลํ่า -
ละลักตอบ
“เอ่อ... คือ งานแต่งจัดขึน้ วันนีค้ รั บ ที่รีสอร์ ตหาดทรายแก้ ว
จะ... เจ้ าบ่าวคือคุณอภินนั ท์ สะ...ส่วนเจ้ าสาว คะ...คือ คุณอิน...”
ไม่ทนั เอ่ยจบ คนฟั งก็ผดุ ลุกขึ ้นคว้ าการ์ ดไปเปิ ดดูมือไม้ สนั่ สิ่ง
แรกที่ธานินทร์ มองหาก็คือชื่อเจ้ าสาว เมื่อได้ เห็น สิ่งแรกที่เขาทําก็คือ
ขยํากระดาษเนื ้อมุกสีครี มสดจนยับเยิน และคําแรกที่เขาพูดออกมาก็
คือ
“ไอ้ อิฐ มึงตาย!”

การขั บรถด้ วยความเร็ วสู งท าให้ ธานิน ทร์ มาถึงสถานที่

แห่งความทรงจํ าอย่างรวดเร็ ว แต่นั่นก็ยังไม่ทันใจเขา ระหว่างทาง

~ 493 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ชายหนุ่มได้ โทรศัพท์ไปเช็คกับทางรี สอร์ ตว่ามีการจัดงานแต่งระหว่าง

นายอภินนั ท์กบั นางสาวอินทิราในวันนี ้จริ งหรื อเปล่า คําตอบคือมีจริ ง
วันนีช้ ่วงเย็น เป็ นการจัดงานเลีย้ งเล็กๆ บนชายหาด เพราะเจ้ าบ่าว
เจ้ าสาวต้ องการได้ บรรยากาศแบบเป็ นกันเองกับกลุ่มญาติสนิทและ
เพื่อนฝูงไม่กี่คน
“ยกเลิกทุกอย่าง ไม่ต้องจัดอะไรทังนั ้ น”
้
“เอ่อ... แต่ลกู ค้ าจ่ายมัดจําแล้ วนะคะคุณธานินทร์ ”
“แต่ผมสัง่ ให้ ยกเลิก ใครมีปัญหาให้ มาถามผม”
“เอ่อ ค่ะๆ งันดิ
้ ฉนั จะลองคุยกับลูกค้ าดูนะคะ”
“เดี๋ยว!” ธานินทร์ ได้ ความคิดใหม่ ถ้ าเขาทําแบบนัน้ อภินันท์
ต้ อ งรู้ ตัว และอาจจะพาอิ น ทิ ร าหนี ไ ปที่ อื่ น ก็ ไ ด้ ไหนๆ สองคนนี ก้ ็
ต้ องการให้ เขารั บรู้ เรื่ องนีอ้ ยู่แล้ ว ก็ลองไปดูให้ เห็ นกับตาดีกว่า “ไม่
ต้ องทําอะไรแล้ ว ปล่อยไป”
“ยังไงนะคะ”
“ไม่ ต้ อ งยกเลิ ก แล้ ว ทํ า ทุ ก อย่ า งตามที่ ลูก ค้ า ต้ อ งการนั่ น
แหละ”
“อ๋อ ได้ คะ่ ”
“แล้ วเจ้ าบ่าวเจ้ าสาวมาถึงโรงแรมหรื อยัง”
“มาถึงแล้ วค่ะ กําลังแต่งตัวอยู่ในห้ องค่ะ”
“ห้ องไหน”

~ 494 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ห้ องเจ้ าสาวหรื อเจ้ าบ่าวคะ”

“เจ้ า ส...” เขากํ า ลัง จะเอ่ ย คํ า นัน้ แต่ก็ เ ปลี่ ย นใจกะทัน หัน
“ห้ องเจ้ าบ่าว” ต้ องไปจัดการไอ้ แมวขโมยให้ สิ ้นซากเสียก่อน เพื่อที่
อารมณ์เดือดดาลตอนนี ้จะได้ บรรเทาลงบ้ าง
“สักครู่คะ่ ” ปลายสายเงียบไปอึดใจก่อนจะบอกหมายเลขห้ อง
ที่เขาต้ องการ
“ขอบใจมาก”
ธานิ นทร์ จอดรถลงหน้ าโรงแรม เปิ ดประตู ก้าวลงไปโดยไม่
เสียเวลาดับเครื่ องยนต์ บอกบริ กรหน้ าประตูให้ จดั การเรื่ องหาที่จอด
รถให้ ส่วนตัวเขาก้ าวยาวๆ ไปยังลิฟต์เพื่อเดินทางไปยังเป้าหมาย พอ
ถึงก็ยกมือตบประตูรัวๆ อยู่เช่นนันจนประตู
้ ห้องเปิ ด จึงได้ หยุดยืนมอง
จ้ องหน้ าชายหนุ่มชุดขาวที่ยืนอยู่ด้านใน และทันทีที่ธานินทร์ ขยับตัว
ร่ างของอภินันท์ ก็ถลากลับเข้ าไปในห้ องด้ วยความแรงจากนํา้ หนัก
หมัดคนฟิ วส์ขาด
ผลัก๊ !
“คุณกําลังท้ าทายผมอยู่ใช่ไหม” นัน่ เป็ นคําแรกที่ธานินทร์ พูด
พร้ อมคลายหมัดออกเป็ นชี ้หน้ า
อภินนั ท์สะบัดศีรษะไล่ความมึน ยกมือเช็ดเลือดที่มมุ ปากแล้ ว
พยายามข่มใจไว้ ไม่โต้ กลับไปแบบเดียวกัน ลึกๆ แล้ วรู้ สึกดีด้วยซํ ้าที่
ได้ เห็นธานินทร์ อยู่ในสภาพโมโหหึงขนาดหนักแบบนี ้

~ 495 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ผมแค่อยากรู้ ว่าคุณจะรักษาคําพูดของตัวเองแค่ไหน”
เมื่อยืดกายกลับมายืนตรงได้ แล้ วก็เอ่ยตอบไป ก่อนจะผายมือ
ไปทางเก้ าอี ้แล้ วหันมองคนหน้ าเครี ยด
“เชิญนั่งก่อนครั บ ถ้ าคุณ ยังยืนยันว่าจะไม่ยอมสูญเสียเมี ย
ของคุณให้ ผ้ ชู ายหน้ าไหนเด็ดขาด”

~ 496 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

29
ยอมแพ้

ในขณะที่สองหนุ่ มกาลังเปิ ดฉากคุยกัน อย่างเคร่ งเครี ยด

อยู่ในห้ องเจ้ าบ่าว สองสาวที่อยู่ในห้ องเจ้ าสาวก็ตกอยู่ในบรรยากาศ
ไม่ต่างกัน เจ้ าสาวแต่งตัวเสร็ จแล้ ว กําลังนั่งอยู่หน้ ากระจกกับเพื่อน
สนิทที่เธอไว้ ใจที่สดุ มารดาและคนรับใช้ ที่เดินทางมาร่ วมงานขอตัว
ลงไปตรวจความเรี ยบร้ อยของสถานที่เพื่อรอรับแขกไม่กี่คนที่อาจจะ
กําลังทยอยเดินทางมาถึง
อินทิราไม่ได้ เชิญใครมาก แค่ญาติใกล้ ชิดและเพื่อนสนิทไม่กี่
คน เช่นเดียวกับเจ้ าบ่าวที่บอกว่าจะเชิญเฉพาะคนที่สนิทจริ งๆ เท่านัน้
“แกแน่ใจแล้ วเหรออินที่ทําแบบนี ”้ ศศิวิมลเอ่ยถามอีกครัง้ ทัง้
ที่ไม่คิดจะเกลี่ยกล่อมให้ เพื่อนเปลี่ยนใจ
“ฉันไม่มีทางเลือกหมวย ฉันหน้ าบางเกินกว่าจะเป็ นซิงเกิลมัม
แล้ วพี่อิฐเขาก็ยินดีช่วย”
“แสดงว่าแกก็พร้ อมที่จะเป็ นเมียพี่อิฐอ่ะดิ”

~ 497 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ตอนนีฉ้ ันตอบไม่ได้ หมวย แต่ฉันก็บอกพี่อิฐไว้ แล้ วว่าฉันไม่

พร้ อมสําหรับเรื่ องนัน้ เขาก็ไม่วา่ อะไร”
“พี่ อิฐนี่ พ่อพระจริ งจริ๊ ง ฉันว่าแกกลับไปรั กพี่ อิฐแล้ วเริ่ มต้ น
ใหม่กบั เขาดีกว่า”
“มันไม่งา่ ยแบบนันหรอกหมวย”
้
“จริ งๆ นะ ไม่เห็นแปลกเลย พี่อิฐก็มี ลกู ของเขา แกก็มีลกู ของ
แก แล้ วสักวันแกกับเขาก็มีลกู ของเราด้ วยกัน เป็ นครอบครัวที่สมบูรณ์
ไปอีกแบบ”
“ฉันทําไม่ได้ หรอก ฉันไม่อยากเอาเปรี ยบพี่อิฐขนาดนัน้ เขา
ยอมช่วยแค่นี ้ก็เกรงใจจะแย่แล้ ว”
“อืม... ฉันเข้ าใจ เห็นใจทังแกทั
้ งพี ้ ่อิฐเลยแหละ” ศศิวิมลถอน
ใจใหญ่ ไม่อยากพูดอะไรให้ คนเป็ นเจ้ าสาวต้ องร้ องไห้ ขึ ้นมาอีก
ย้ อนกลับไปเมื่อสิบกว่าวันก่อน ในตอนที่ อินทิ รามื ดมนกับ
หนทางในชี วิต หลังร้ องไห้ อ ย่างหนักอยู่ริม รั ว้ คฤหาสน์ วราเวศกุล
หญิงสาวก็ขบั รถออกนอกตัวเมืองไปเรื่ อยๆ อย่างไร้ จดุ หมาย เมื่อขับ
ต่อไปไม่ไหวก็แวะเข้ าพักในรี สอร์ ตเล็ก ๆ แห่งหนึ่งแล้ วโทรศัพท์บอก
มารดาว่าจะไม่กลับบ้ านสองสามวัน จากนัน้ ก็เก็บตัวเงียบ ไม่ติดต่อ
ใคร ปล่อยเวลาไปกับความคิดมากมายที่ตอ่ สู้กนั ในสมอง
ใจหนึ่งอยากบอกความจริ งกับธานินทร์ คิดว่าเขาอาจจะดีใจ
และรี บแต่งงานด้ วย แต่อีกใจก็ก ลัวจะผิ ด หวัง กลัวว่าธานิ นทร์ จ ะ

~ 498 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

อํ ้าอึ ้งและตัดสินใจเลือกทางออกที่เธอรับไม่ได้
จากคนที่เคยมัน่ ใจในตัวเองก็กลายเป็ นกลัวทุกอย่าง ไม่กล้ า
คิดไม่กล้ าตัดสินใจ คิดอยากจะทําอะไรก็กลัวไปหมด กลัวผิดพลาด
กลัว ผิ ด หวัง กลัว เสี ย ใจ คงเพราะเคยเจอเหตุก ารณ์ แ บบนัน้ จาก
ธานินทร์ มามากจนกลายเป็ นความหวาดระแรง สุดท้ ายก็ต้องโทรหา
ศศิวิมลเพื่อระบายทุกเรื่ องให้ ฟังอย่างคนหมดหนทางช่วยตัวเอง ไม่
นานใครคนหนึง่ ก็เดินทางมาหาเธอด้ วยความเป็ นห่วง
‘พี่ อิ ฐ มาได้ ยัง ไงคะ’ เธอตกใจมากที่ ไ ด้ เ ห็ น คนเคาะประตู
ห้ องพักที่ตวั เองเก็บตัวเงียบอยู่กบั นํ ้าตามาหลายคืน
‘หมวยโทรไปบอก พี่เป็ นห่วงเลยรี บมาดู หมวยก็เป็ นห่วงอิน
มากเลยนะ แต่ให้ พี่ล่วงหน้ า มาก่อนเพราะติดงานด่วน นี่ คงกํ าลัง
ตามมา’
‘ขอบคุณค่ะพี่อิฐ’
‘ให้ พี่เข้ าไปคุยข้ างในได้ ไหม’
‘เอ่อ คุยกันข้ างนอกก็ได้ คะ่ รอให้ หมวยมาถึงก่อนก็แล้ วกัน’
แม้ จะเชื่ อ ใจอภิ นั น ท์ ว่ า เขาไม่ มี วัน ล่ ว งเกิ น เธอ แต่ ก็ ร้ ู สึ ก
กระดากที่จะอยู่ในที่รโหฐานกับผู้ชายอื่นในสภาพจิตใจอ่อนแอแบบนี ้
‘ก็ได้ งันพี
้ ่โทรบอกหมวยก่อนนะว่าเจออินแล้ ว จะได้ สบายใจ
หน่อย’
เมื่อศศิวิมลมาถึง ทัง้ หมดก็ได้ เข้ าไปนั่งคุยกันในห้ อง ทังสอง ้

~ 499 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

คะยันคะยอให้
้ เธอบอกความจริ งกับธานินทร์ แต่อินทิราก็ยืนยันว่าไม่
กล้ า เพราะธานินทร์ เคยพูดว่ายังไม่พร้ อมสําหรับการแต่งงาน
‘ไม่พร้ อม แต่เมื่อจําเป็ นก็ต้องแต่งนะอิน ดูอย่างพี่สิ พี่ก็แต่ง
เพราะจําเป็ นเหมือนกัน’ อธินนั ท์เอ่ยขึ ้นทันที
‘แล้ วดูผลที่ออกมาสิคะ สุดท้ ายพี่กบั เขาก็ต้องเลิกกัน พี่เองก็
ไม่ได้ เต็มใจจะแต่ง อยู่กันก็เพราะความจําเป็ นบังคับ อินไม่อยากให้
คุณต้ าต้ องตกอยู่ในสภาพแบบนัน’้
‘แกคิดมากไปป่ าวอิน กรณี ของแกกับพี่อิฐไม่เหมื อนกันนะ
คุณต้ าเขารักแก เชื่อฉันสิ ถ้ าเขารู้ว่าแกท้ อง เขาต้ องรี บแต่งงานกับแก
แน่นอน’ ศศิวิมลบอกความคิดของตัวเอง
‘ไม่จริ งหรอกหมวย ฉันคิดเข้ าข้ างตัวเองมาตลอดต่างหาก ถ้ า
เขารั กฉันจริ ง ทําไมต้ องบ่ายเบี่ยงเรื่ องแต่งงานด้ วย พอฉันบอกว่า
อยากแต่ง เขากลับถามว่าทํ าไม’ อินทิ ราสะอืน้ ไห้ อภินันท์ ถอนใจ
เฮือก ส่วนศศิวิมลส่ายหน้ า
‘แล้ วทําไมไม่บอกไปล่ะว่าที่อยากแต่งเร็ วๆ เพราะกลัวท้ องโต
จนใส่ชดุ เจ้ าสาวไม่สวย’
‘หมวย! แกก็ ทํา เป็ นเล่นไปทุก เรื่ อ ง แกไม่ม าเป็ นฉั น แกไม่
เข้ าใจหรอกว่าฉันรู้สกึ ยังไงที่ได้ ยินเขาย้ อนถามมาแบบนัน้ เขาถามว่า
ทําไมฉันถึงอยากแต่งงานกับเขาทัง้ ที่เขายังไม่อยากแต่ง แกได้ ยิน
ไหมหมวย คุณต้ าเขาไม่อยากแต่งงานกับฉัน เขาไม่อยากแต่ง ทังๆ ้ ที่

~ 500 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

... ทังๆ
้ ที่เขาทําให้ ฉนั ท้ อง’
พอหลุดคําคํานัน้ ออกไปอินทิ ราก็ร้องไห้ อย่างหนัก เมื่ อนึก
ย้ อนกลับไปว่าจริ งๆ แล้ วธานินทร์ ไม่ได้ ตงั ้ ใจทําให้ เธอท้ องเลย เขา
พยายามป้องกันทุกครัง้ ถ้ าไม่มีถงุ ยางอนามัยก็จะใช้ วิธีควบคุมตัวเอง
ออกมาปล่อยในที่ปลอดภัย และเขาไม่เคยพลาด จะมีก็แค่ครัง้ นันครั ้ ง้
เดียวบนโขดหินที่เกาะเปลี่ยว เพราะเธอพยายามทํา ทุกอย่างเพื่อให้
เขาหมดหนทางป้องกันตัว
นัน่ ก็เท่ากับว่าเธอเป็ นคนบังคับให้ ธานินทร์ ทําให้ เธอท้ อง เขา
ไม่ได้ เต็มใจ พยายามอย่างที่สดุ แล้ วที่จะป้องกัน แต่เธอต่างหากที่ดงึ
ดันจะท้ องกับเขาให้ ได้ พอผลออกมาเป็ นแบบนีท้ ําไมต้ องร้ องขอให้
เขารับผิดชอบในสิ่งที่เขาไม่ได้ ตงใจทํั้ า
‘อิน ก็เพราะคุณต้ าเขาทําให้ แกท้ องไง เขาถึงต้ องรับผิดชอบ’
ศศิวิมลเอ่ยขึ ้นเบาๆ เมื่ออาการสะอื ้นหนักของอินทิราเริ่ มลดระดับลง
‘ไม่ใช่หรอกหมวย ฉันเข้ าใจผิดไปเอง คุณต้ าเขาไม่ได้ ตงใจทํ ั้ า
ให้ ฉันท้ องหรอก ฉันผิดเอง เขาไม่จําเป็ นต้ องรับผิดชอบในสิ่งที่เขาไม่
ตังใจ
้ ฉันจะไม่บอกเรื่ องนีใ้ ห้ คุณต้ ารู้ ไม่อย่างนัน้ เขาก็ต้องคิดว่าฉัน
ตังใจจะจั
้ บเขาอีก ฉันไม่อยากให้ เขาคิดแบบนัน้ ไม่อยากให้ เขาโกรธ
ฉันอีก’
อินทิ ราร้ องไห้ หนักขึน้ เรื่ อยๆ เมื่อคิดว่าถ้ าวันหนึ่ง ธานิ นทร์
เห็นเธอท้ องป่ องขึ ้นมา เขาจะรี บขอเธอแต่งงาน หรื อจะรี บถามว่าเธอ

~ 501 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ท้ องกับใคร
‘แล้วถ้าฉันป่ องขึ้นมาจริ งๆ ล่ะ’
‘ไม่ใช่ลูกผมชัวร์ ’
ธานินทร์ มั่นใจแบบนัน้ แล้ วจะให้ เธอบอกเขาได้ อย่างไรว่า
ท้ อง...
ศศิวิมลกับอภินนั ท์ได้ แต่มองหน้ ากันไปมาสลับกับมองคนก้ ม
หน้ าร้ องไห้ ต่างคนต่างพูดอะไรไม่ออกอยู่เป็ นนานจนกระทัง่ เสียงของ
อภินนั ท์ดงั ขึ ้น
‘งันอิ
้ นก็ต้องทําให้ คุณต้ ารู้ ว่าอินไม่มีความคิดที่จะจับเขาอีก
แล้ วสิครับ’
‘ยังไงอ่ะพี่อิฐ’ ศศิวิมลเอ่ยถามตรงใจคนอยากรู้ อภินนั ท์มอง
หน้ าอินทิราที่หนั มองเขาอย่างสงสัย
‘แต่งงานกับพี่ แล้ วเริ่ มต้ นชีวิตใหม่อีกครั ง้ พี่ยินดีจะทําทุก
อย่างเพื่อให้ ชีวิตใหม่ของอินมีความสุข’
‘พี่อิฐ อินทําไม่ได้ อินไม่ได้ รักพี่แบบนัน้ อินไม่...’
อินทิรานํ ้าตาไหลพราก ส่ายหน้ าไปมา พูดอะไรไม่ออกมากไป
กว่านัน้ จะให้ เธอแต่งงานกับอภินนั ท์ได้ อย่างไร ในเมื่อรักธานินทร์ จน
ไม่เหลือเศษเสี ้ยวใจไว้ ให้ ใครแล้ ว แต่ลกู ของเธอล่ะ จะปล่อยให้ เกิดมา
เป็ นเด็กไม่มีพ่อหรื อ เธอจะทนคําถามจากคนในสังคมได้ หรื อ แม่จะ
ว่าอย่างไร จะโกรธ จะเสียใจกับความผิดพลาดของเธอแค่ไหน

~ 502 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ศศิวิมลยกมือเช็ดนํ ้าตาเป็ นครัง้ แรกด้ วยไม่ร้ ูวา่ จะสงสารใครดี

ระหว่างคนที่รักกับคนที่ถกู รัก
‘ไม่ต้องพูดอะไรก็ได้ พี่เข้ าใจว่าความรู้ สึกที่อินเคยมีให้ พี่มัน
เปลี่ยนไปแล้ ว และไม่เคยคิดจะให้ อินฝื นใจกลับมารักพี่อีก แต่เราก็ยงั
มีความรู้สกึ ดีๆ ให้ กนั ไม่ใช่หรื อครับ และพี่ก็ปรารถนาดีกบั อินจริ งๆ พี่
ยินดีช่วยพาอินก้ าวพ้ นความกลัว เพื่อที่สกั วันอินจะได้ ร้ ู ว่าบางเรื่ องก็
ไม่ได้ น่ากลัวอย่างที่อินคิด แต่งงานกับพี่นะครับ อย่างน้ อยที่สุดอินจะ
ได้ ไม่ต้องตอบคําถามคนในสังคมว่าท้ องกับใคร’
‘พี่อิฐ...’
อินทิราใช้ เวลาคิดใคร่ ครวญอยู่พักใหญ่ จนเมื่อคิดย้ อนกลับ
ไปถึงคําพูดของธานินทร์ ในงานแต่งงานของเพื่อนเขาวันนันก็ ้ ตดั สินใจ
ได้ ธานินทร์ เคยพูดไว้ ทํานองว่าต่อให้ เธอจะแต่งงานไปกับผู้ชายอื่น
เขาก็ไม่แคร์
อินทิราตอบตกลงรั บข้ อเสนอของอภินันท์ แต่ก็ยื่นข้ อแม้ กับ
เขาไว้ ว่าการแต่งงานครั ง้ นีจ้ ะไม่มีเรื่ องความสัมพันธ์ ทางกายเข้ ามา
เกี่ยวข้ อง อภินนั ท์ก็เข้ าใจดีและบอกว่าเขารู้ อยู่แล้ วว่าอินทิราต้ องพูด
เรื่ องนี ้ หญิงสาวขอโทษอภินนั ท์ไว้ ลว่ งหน้ าสําหรับความเห็นแก่ตวั ของ
เธอ และสัญญาว่าวันหนึ่งจะคืนอิสรภาพให้ เขาด้ วยการหย่าร้ าง แม้
อภินนั ท์จะบอกว่าเขาไม่ต้องการและยินดีที่จะอยู่กบั เธอแบบเพื่อนรัก
ตลอดไป

~ 503 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

นั่ น เป็ นเรื่ อ งที่ ค นสามคนในห้ องตกลงและวางแผนการ

แต่งงานสายฟ้าแลบครัง้ นีข้ ึ ้นมา แต่อินทิราไม่ร้ ู เลยว่าอภินันท์มีแผน
ซับซ้ อนมากกว่านัน้ และศศิวิมลก็เป็ นผู้สมรู้ ร่วมคิดที่ดี ทัง้ สองตังใจ
้
จะทําอะไรบางอย่างเพื่อพิสจู น์ว่าธานินทร์ รักอินทิรามากพอที่จะทํา
ทุกอย่างเพื่อเธอหรื อเปล่า ถ้ าไม่... อภินันท์ก็พ ร้ อมที่จะทวงผู้หญิงที่
เขารักกลับคืนมา
ถ้ าการแต่งงานครัง้ นีผ้ ่านไปได้ โดยมีอภินนั ท์เป็ นเจ้ าบ่าวของ
อินทิรา ชายหนุ่มก็ตงใจแน่ ั้ วแน่วา่ จะพยายามทําทุกอย่างให้ หญิงสาว
กลับมารั กเขาและยินยอมเป็ นภรรยาทัง้ นิตินัยและพฤตินัยของเขา
อย่างสมบูรณ์ให้ ได้ ในสักวัน!

เมื่อใกล้ ถึงฤกษ์ งามยามดี ศศิวิมลก็พาเจ้ าสาวลงมายืนที่

จุดเริ่ มต้ น อินทิราอยู่ในชุดผ้ าชีฟองสีขาว ตัวเสื ้อเป็ นแบบเปิ ดไหล่แต่ง
ลูกไม้ ที่ต้นแขนและชายกระโปรงยาวยาวเสมอเข่า รวบผมถักเปี ย
หลวมๆ ด้ านหลังแซมดอกลิลลี่สีขาวหนึ่งดอกซึ่งหมายถึงความรั กที่
บริ สทุ ธิ์ออ่ นโยน ในมือถือช่อกุหลาบขาวเก้ าดอกอันสื่อความหมายว่า
เราสองคนจะรักกันตลอดไป
“เดินไปหาเจ้ าบ่าวของแกสิอิน ผู้ชายที่รักแกที่สดุ ยืนรออยู่โน้ น
ไง”
ศศิวิมลพยักหน้ าให้ เพื่อนแล้ วมองไปยังเส้ นทางที่ม่งุ ตรงสู่ซ้ ุม

~ 504 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ดอกไม้ และเต้ นท์ผ้าโปร่งสีขาวที่ปล่อยชายยาวพัดพลิ ้วไปตามสายลม

เอื่อย เห็นผู้คนจํานวนไม่ม ากยื นรออยู่ที่ปลายทาง บ้ างก็นั่งอยู่บน
เก้ าอี ้คลุมผ้ าสีฟ้าอ่อน ทุกคนอยู่ในชุดสีขาว ต่างหันมาส่งยิ ้มรอคอย
เจ้ าสาวคนสวย
อิ น ทิ ร าสูด หายใจเข้ า ลึ ก บอกตัว เองว่ า เธอต้ อ งเดิ น ผ่ า น
ช่วงเวลานี ้ไปให้ ได้ การแต่งงานกับผู้ชายแสนดีที่ รักและหวังดีกับเธอ
เสมอเป็ นเรื่ องที่น่ายินดี อย่างน้ อยที่สุด มันก็เป็ นทางออกที่จะไม่มี
ใครเสียใจ...
ระยะทางค่อนข้ างไกลและระหว่างทางเดินก็มีเสาไม้ ไผ่วาง
ตะเกียงนํา้ มันหอมระเหยปั กอยู่ เว้ นระยะห่างทุกสองเมตร กลิ่นลา
เวนเดอร์ หอมอบอวลไปทั่วหาดทราย หญิงสาวสูดกลิ่นหอมเข้ าปอด
เพื่อสร้ างความสดชื่นให้ ตวั เองก่อนก้ มมองพืน้ ทราย เมื่อรู้ สึกว่าเดิน
สะดุดอะไรบางอย่าง
เปลื อ กหอย... เปลื อ กหอยบนพื น้ ทรายที่ ท อดยาวไปสู่ซ้ ุ ม
ดอกไม้ จํานวนมากมายเกิ นกว่าจะมาเรี ยงรายอยู่ตรงนีด้ ้ วยความ
บังเอิญ อินทิราก้ มลงมองอย่างพิจารณาขณะก้ าวเดินต่อไปช้ าๆ ใน
ทุก ย่ า งกว้ า ง เธอเห็ น เปลื อ กหอยถูก จัด เรี ย งเป็ นตัว อัก ษรภาษา
อังกฤษที่สื่อความหมายได้ เข้ าใจชัดเจนก่อนจะถึงตัวสุดท้ ายด้ วยซํ ้า
อินทิราเผลอกลันลมหายใจ
้ เมื่อนึกได้ ว่าเธอเคยบอกให้ ผ้ ชู าย
คนหนึ่ ง ทํ า อะไรแบบนี เ้ ป็ นการขอโทษเธอ... แต่ นี่ ไ ม่ ใ ช่ ฝี มื อ เขา

~ 505 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ธานินทร์ เคยบอกว่าเขาจะไม่ทํา
‘ปั ญญาอ่อนชะมัด’
‘ค่ะ เรื่ องปั ญญาอ่อนที่จะมีก็แต่คนความอดทนสูงเท่านัน้ จะ
ทําได้ ตรงนันเลยนะคะ’
้
‘ผมไม่ทําอะไรบ้ าๆ แบบนันหรอกนะ’้
วันนัน้ ธานินทร์ บอกว่าจะไม่ทําอะไรปั ญญาอ่อนบ้ าๆ แบบนี ้
ให้ เธอ แต่วนั นี ้ มีผ้ ชู ายคนหนึ่งทําให้ เธอแล้ ว ตรงตําแหน่งเดียวกับที่
เธอเคยชี ้ให้ ธานินทร์ ทํา เขาทําเพื่อบอกว่ารักและขอแต่งงานกับเธอ

I LOVE U, INDIRA WILL U MARRY ME

ทุกตัวอักษรที่ผ่านตาทํ าให้ อินทิราอยากร้ องไห้ จากตัวแรก

จนถึงตัวสุดท้ ายที่จบลงใกล้ ปลายเท้ าของผู้ชายคนหนึ่ง หญิงสาวเงย
หน้ าขึ ้น พยายามจะส่งยิ ้มให้ ชายหนุ่มชุดขาวที่กําลังยิ ้มให้ เธอ
“ทังหมดที
้ ่อินเห็น ไม่ใช่ฝีมือพี่นะครับ” อภินนั ท์บอกหญิงสาว
ที่เริ่ มขมวดคิ ้ว ก่อนจะหลิ่วตาไปด้ านหลังตัวเองแล้ วขยับกาย ขยาย
ความเพิ่ม “ผู้ชายคนนันต่ ้ างหากที่ทําทุกอย่างเพื่อให้ อินมีวนั นี”้
ร่ างสูงของอภินันท์ถอยห่างจากรัศมีสายตา เปิ ดทางให้ อินทิ
ราได้ มองเห็นผู้ชายอีกคนที่ยืนอยู่ข้างซุ้มดอกไม้ ชายหนุ่มร่ างสูงสง่า
ในชุดสีขาวบริ สทุ ธิ์ ใบหน้ าหล่อเหลาไร้ ที่ติราวกับพระเอกซีรี่ย์เกาหลี

~ 506 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แววตาอ่อนโยนที่หรี่ มองมาคล้ ายอยากพรรณนาถ้ อยคํามากมาย ริ ม

ฝี ปากเม้ มแน่น คล้ ายจะยิ ้มแต่ยงั ไม่คอ่ ยกล้ า
อินทิ รายื นนิ่งอยู่กับที่ เผลอปล่อยช่อดอกไม้ หลุดมือโดยไม่
รู้ ตวั บอกไม่ถกู ว่ารู้ สกึ อย่างไรที่ได้ เห็นเขา ผู้ชายที่เธอกําลังพยายาม
ตัด ใจจากมายื น อยู่ต รงนี ท้ ํ า ไม เขากํ า ลัง ก้ า วเดิ น มาหาช้ า ๆ ด้ ว ย
สายตามัน่ คง จนเมื่อมาหยุดลงตรงหน้ า ก็คกุ เข่าทังสองข้ ้ างลงบนพื ้น
ทรายใกล้ ๆ ช่อกุหลาบ เงยขึ ้นมองหน้ าหญิงสาวที่กําลังจะร้ องไห้
“อิน ผมรักคุณ แต่งงานกับผมนะ”
อินทิราอดปากสั่นไม่ ได้ นํา้ ตาที่เอ่อขึน้ มาคลอเบ้ าก็ยากจะ
ควบคุม หญิงสาวไม่ร้ ู ว่าควรทําอย่างไร จึงได้ แต่ยืนนิ่ง นํ ้าเสียงและสี
หน้ าของธานินทร์ บอกเธอว่าเขากําลังกลัวบางอย่าง เหมือนไม่มนั่ ใจ
ในสิ่ ง ที่ ตัว เองกํ า ลัง ทํ า หรื อ พูด ออกมา หรื อ ไม่ อี ก ที ก็ ไ ม่ มั่น ใจใน
คําตอบที่จะได้ รับจากเธอ แต่... ผู้ชายอย่างเขา จะต้ องกลัวอะไร
ธานิ นทร์ เม้ ม ปากแน่น ปวดร้ าวอยู่ในใจที่ ได้ เห็นนํ า้ ตาและ
อาการลังเลของอินทิรา เขากลัวเหลือเกินว่าตัวเองจะทําสิ่งนี ้ช้ าไป ถ้ า
อินทิราปฏิเสธเขาคงทนไม่ได้ ไม่ว่าจะอย่า งไร เขาจะไม่ยอมให้ เธอ
เปลี่ยนใจไปรักคนอื่นเด็ดขาด เธอต้ องรักเขาและเป็ นเมียเขาคนเดียว
เท่านัน้ ... ชายหนุ่มค่อยๆ จับมือทัง้ สองข้ างของหญิ งสาวมารวบไว้
ด้ วยสองมือของเขา เปล่งถ้ อยคําออกไปอย่างหนักแน่นในความรู้สกึ
“ที่รัก ผมขอโทษที่ทําให้ คุณไม่เคยมั่นใจในความรั กของผม

~ 507 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ขอโทษที่ทําให้ คุณต้ องหันหลังให้ ผ มครั ง้ แล้ วครั ง้ เล่า แต่ตอนนี ้ ผม

พร้ อมแล้ วที่จะอยู่ตรงหน้ าและบอกว่ารักคุณ รักมาก รักมาตลอด ยก
โทษให้ ผมนะอิน แต่งงานกับผมนะครับ”
“ใครบังคับให้ คณ ุ ทําแบบนีค้ ะ พี่อิฐเหรอ” อินทิราถามเสียง
สัน่ ยังไม่กล้ าเชื่อว่านี่คือความจริ ง
“โธ่อิน คนอย่าง นายธานินทร์ วราเวศกุล ใครหน้ าไหนจะกล้ า
มาบังคับล่ะครับ ผมเต็มใจทําทุกอย่างเพื่อคุณจริ งๆ จําได้ ไหมอิน ว่า
คุณเคยขอให้ ผมทําแบบนัน” ้ พยักเพยิดไปทางอักษรเปลือกหอย “เอา
เปลือกหอยมาเรี ยงบนหาดทราย มันไม่ใช่งานง่ายๆ เลยนะอิน ยิ่ ง
ต้ องทําแข่งกับเวลาก็ยิ่งยาก แต่ผมก็ยินดีทําเพื่อคุณ”
“เพราะอะไรคะ”
“เพราะผมรักคุณ”
“อินหมายถึง ที่คณ ุ ยอมแต่งงานกับอิน เพราะอะไรคะ”
“ก็เพราะผมรักคุณไง”
“แค่นนเหรอ”
ั้ อินทิราเพ้ อเบาๆ ราวกับไม่อยากเชื่อ
“อ้ าว แล้ วต้ องแค่ไหน ความรักของผมไม่เพียงพอสําหรับการ
ขอคุณแต่งงานเหรอ”
หญิ ง สาวส่ า ยหน้ า สับ สนจนไม่ ร้ ู จะอธิ บ ายความคิ ด ของ
ตัวเองอย่างไร เธอไม่ อยากเชื่ อว่าธานิ นทร์ จะขอแต่งงานง่ายๆ ไม่
อยากคิดด้ วยซํ ้าว่าเขารู้เรื่ องงานวันนี ้ได้ อย่างไร

~ 508 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“คือ อินหมายถึง พี่อิฐบอกคุณเหรอคะ ว่าอินจะแต่งงานกับพี่

อิฐวันนี ้”
“ใช่ แต่ ผ มไม่ ย อม ผมไม่ เ ข้ า ใจเลยอิ น ทํ า ไมคุณ ถึ ง ยอม
แต่งงานกับคนอื่นง่ายๆ แบบนี ้ โกรธที่ผมไม่ยอมขอคุณแต่งงานเร็ วๆ
จนต้ องทําแบบนี ้เลยเหรอ”
“คุณต้ า...”
“อิน ผมรักคุณนะ ผมแต่งงานกับคุณแน่นอน แค่มนั อาจจะไม่
เร็วทันใจคุณเท่านัน้ แต่ผมไม่นกึ เลยว่าคุณจะรอไม่ไหวจนต้ องรี บแต่ง
กับคนอื่น ไม่นะอิน ผมไม่ยอม ผมทนเห็นคุณแต่งงานกับคนอื่นไม่ได้ ”
“นี่ คุณ ไม่ ร้ ู หรื อ คะว่ า ทํ า ไมอิ น ถึ ง รอไม่ ไ ด้ ทํ า ไมอิ น ต้ อ งรี บ
แต่งงาน พี่อิฐไม่ได้ บอกคุณหรื อคะ”
เพราะคําพูดของธานินทร์ ไม่มีคําไหนที่พอจะบอกเป็ นนัยได้
เลยว่าเขารู้เรื่ องที่เธอท้ องแล้ ว
“ก็บอก แต่ผมไม่อยากนึกถึงเรื่ องนันเลย ้ ให้ ตายสิ อย่าพูดถึง
มันได้ ไหมอิน”
อินทิราหลุดสะอื ้นไห้ ไม่นกึ สักนิดว่าจะได้ ยินอะไรแบบนัน้
“ถ้ าไม่อยากพูดถึงเรื่ องนัน้ แล้ วคุณมาบอกรักอินทําไม มาขอ
อินแต่งงานทําไม”
หญิงสาวสะบัดมือจนหลุดจากการเกาะกุม นํา้ ตาไหลพราก
ก้ าวเท้ าถอยหลังแต่ถูกธานินทร์ ลกุ พรวดขึ ้นมาคว้ าข้ อมือไว้ แล้ วรี บ

~ 509 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ไปดักหน้ า
“ก็ผมรับไม่ได้ ที่คณุ คิดว่าผมไม่ได้ รักคุณ เลยตัดสินใจแต่งงาน
กับผู้ชายที่คณ ุ คิดว่าเขารักคุณมากกว่าผม มันไม่จริ งเลยนะอิน ผมรัก
คุณ และจะไม่มีวนั ยอมสูญเสียคุณให้ ผ้ ชู ายหน้ าไหนเด็ดขาด ต่อให้
เป็ นแฟนเก่าที่มันบอกว่ารักคุณมากแค่ไหนก็ตาม ผมไม่ยอม เพราะ
ผมมัน่ ใจว่าผมรักคุณมากกว่าผู้ชายทุกคนบนโลกนี ้”
“คุณต้ า...” อินทิราตะลึงงันกับความเข้ าใจผิดของตัวเอง เริ่ ม
เชื่อแล้ วว่าธานินทร์ ยงั ไม่ร้ ูเรื่ องที่เธอท้ องจริ งๆ
“เชื่อผมสิอิน ผมรักคุณจริ งๆ นะ รับรองเลยว่ารักมากกว่าไอ้ พี่
อิฐของคุณแน่ๆ แต่งงานกับผมนะอิน ให้ ผมเป็ นเจ้ าบ่าวของคุณเถอะ
นะ”
“นี่คณุ ขออินแต่งงาน เพราะรักอินจริ งๆ เหรอคะ”
“ก็จริ งนะสิ”
“กลัวว่าถ้ าไม่แต่งกับคุณ อินก็จะไปแต่งกับพี่อิฐแทนเหรอคะ”
“ใช่ ผมกลัว และไม่มีวนั ยอมเด็ดขาด”
“คุณต้ า คุณไม่ร้ ูจริ งๆ เหรอคะว่าทําไมอินต้ องรี บแต่งงาน”
“ก็...” ธานินทร์ หยุดคิด เพราะเหตุผลนี ้อภินนั ท์ ไม่เชิงบอกเขา
แต่รวมๆ แล้ วมันก็พอจะคิดได้ ว่า “คุณอาจจะอยากรู้ ว่าผมกับนายอิฐ
ใครจะรักคุณมากกว่ากันไง”
“คุณต้ า...”

~ 510 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“นะอิน แต่งงานกับผมนะ เชื่อสิ ว่าผมรักคุณมากกว่า รักที่สดุ

เลย”
“นี่คณ ุ ไม่ร้ ูจริ งๆ หรื อคะ ว่าอินท้ อง”
“...!”
สีหน้ าออดอ้ อนของธานินทร์ เปลี่ยนเป็ นตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ ยิน
อินทิราเตรี ยมใจรอรับปฏิกิริยาที่จะตามมา เดาได้ ไม่ยากว่าเขาต้ อง
โกรธ ไม่พอใจที่เธอปิ ดบังเรื่ องนี ้แถมยังคิดจะแต่งงานกับผู้ชายอื่น แต่
ก็ไม่ แน่ เขาอาจจะคิดไปอีกอย่าง และเป็ นความคิดที่ น่ากลัวที่ สุด
สําหรับเธอ ธานินทร์ อาจจะคิดว่าเขาไม่ใช่พ่อของเด็ก และที่เธอเลือก
แต่งกับอภินนั ท์ก็เพราะเขาเป็ นคนทําให้ เธอท้ อง
“คุณท้ อง...” ธานินทร์ ก้มมองหน้ าท้ องแบนราบของหญิงสาว
ขยับปากแทบไม่มีเสียง และก็นิ่งงันไปกับการพยักหน้ าของอินทิรา
ชายหนุ่มเม้ มปากแน่น มองจ้ องตาหญิงสาวนิ่งนาน สันกราม
ขบเข้ าหากันจนเห็นความเคลื่อนไหวตรงเส้ นเอ็นบริ เวณลําคอ มื อ
หนาที่กํารวบข้ อมือบางอยู่ก็ลงแรงบีบแน่นจนอินทิราเริ่ มหน้ าเสีย
“อินขอโทษ คุณจะดุจะว่ายังไงก็เชิญเถอะค่ะ อินผิดเองที่ทํา
ให้ เรื่ องนี ้เกิดขึ ้น อินรู้วา่ คุณไม่ตงใจ
ั ้ คุณพยายามป้องกันแล้ ว แต่อินก็
ยัง...”
“ใช่ ผมพยายามป้องกันแล้ ว แต่คณ ุ ก็ยังทําให้ ผมยอม ยอม
ปล่อยตัวไปกับคุณ ยอมเสี่ยงทําให้ คุณท้ อง เหลือเชื่อเลยนะอิน แค่

~ 511 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ครัง้ เดียวที่มีโอกาส สวรรค์ก็เมตตาให้ ลกู ของเราเกิดมาเพื่อทําให้ คณ ุ

กับผมมีวนั นี ้”
“คุณต้ า... คุณไม่โกรธอินเหรอคะ”
“โกรธ” ธานินทร์ ตอบทันที “แต่โกรธตัวเองมากกว่า นี่ผมทํา
อะไรลงไป ทําให้ คณ ุ โกรธ ทําให้ คณ ุ กลัวจนไม่กล้ าบอกเรื่ องนีก้ บั ผม
คุณท้ องกับผมแต่กลับไปขอให้ ผ้ ชู ายอื่นแต่งงานด้ วย ผมมันแย่มากใช่
ไหมอิน เป็ นผู้ชายที่ไม่มีความรับผิดชอบในสายตาคุณเลยใช่ไหม คุณ
ถึงคิดจะยกลูกของผมให้ ผ้ ชู ายอื่น”
“ไม่ใช่นะคะ อินแค่ไม่อยากให้ คณ ุ ต้ องฝื นใจแต่งงานทัง้ ที่ไม่
อยากแต่ง”
“โธ่ อิ น ก็ ถ้ า คุณ บอกว่ า คุณ ท้ อ ง บอกว่ า เรากํ า ลัง จะมี ลูก
ด้ วยกันผมก็ต้องอยากแต่งสิ อยากแต่งเร็ วๆ ด้ วยซํ ้า ผมไม่มีวนั ยอม
ให้ คณ ุ ท้ องโตขึ ้นมาโดยไม่มีใครรู้วา่ ผมเป็ นพ่อของลูกหรอก”
“คุณต้ า...”
“เชื่ อมั่นในตัว ผมได้ ไ หมอิน เชื่ อสิ ว่า ผมรั กคุณ เชื่ อ ว่า ผมดี
พอจะเป็ นพ่อของลูกได้ นะอินนะ”
“ค่ะ อินเชื่อแล้ ว อินเชื่อแล้ ว”
ธานินทร์ ถอนใจเฮือก ฉีกยิ ้มกว้ างด้ วยความโล่งอก ก่อนจะหัน
ไปหยิ บ ช่ อ กุ ห ลาบบนพื น้ ทรายขึ น้ มาถื อ ไว้ ตรงหน้ าคนที่ กํ า ลั ง
พยายามกลันยิ ้ ้ม

~ 512 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“ผมรักคุณ”
อินทิราหลุดยิ ้มออกมาจนได้ ก่อนจะกระซิบเสียงสัน่
“อินก็รักคุณค่ะ”
“แต่งงานกันนะ” ยื่นช่อดอกไม้ ออกไปอีกนิด ส่งสายตาวิงวอน
พร้ อมคําร้ องขอ... “นะครับที่รัก”
อิ น ทิ ร ายิ ม้ ทัง้ นํ า้ ตา พยัก หน้ า นิ ด ๆ ยื่ น มื อ ไปรั บ ช่ อ ดอกไม้
พร้ อมคําตอบรับเบาๆ
“ค่ะ”
แม้ หยาดนํ ้าตายังคงไหลริ น แต่ก็ไม่ใช่เพราะความเสียใจหรื อ
อื่นใดอีกแล้ ว นอกจากความปลื ้มปิ ติ อินทิรายิม้ ทัง้ นํา้ ตา มั่นใจแล้ ว
ว่าเพราะหลงรักเขา เธอจึงลงมือทําทุกอย่างเพื่อจะจับผู้ชายคนนีใ้ ห้
อยู่หมัด ยอมเอาความสาวเป็ นกระสุนเพื่อล่มเรื อลําใหญ่อย่าง ต้ า
วราเวศ และวันนี ้เธอก็ทําสําเร็ จแล้ ว แต่หญิงสาวไม่ได้ ร้ ู สกึ ว่าเธอเป็ น
ฝ่ ายชนะ แต่กําลังดีใจที่ตวั เองโชคดีที่ผ้ ชู ายคนนี ้รักเธอ
สองร่างลุกขึ ้นมายืนสวมกอดกันท่ามกลางความโล่งอกของผู้
ลุ้นระทึก ก่อนจะจับจูงมือกันเดินไปยังซุ้มดอกไม้ เพื่อเริ่ มพิธีแต่งงาน
แบบเรี ยบง่ายต่อหน้ าญาติสนิทมิตรสหาย ไม่มีอะไรที่ต้องกลัวหรื อ
สงสัยอีกแล้ ว บางครัง้ ความคิดมากหวาดระแรงก็บ่อนทําลายความ
มั่น ใจและอาจทํ าให้ ใ ครบางคนพลาดโอกาสดีๆ ในชี วิ ต แต่โชคดี
เหลือเกินที่อินทิรายังไม่พลาดโอกาสนี ้ เพราะมีเพื่อนที่ดีและมีคนที่รัก

~ 513 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

และหวังดีกบั เธออย่างจริ งใจ

หลังจากพิธีแต่ งงานแบบเรี ยบง่ ายที่ชายหาดผ่านไปสอง

สัปดาห์ งานเลี ้ยงฉลองสมรสของซีอีโอหนุ่มแห่งกลุ่มธุรกิ จวราเวศก็
ถูกจัดขึ ้นที่โรงแรมหรูกลางเมืองหาดใหญ่ ธานินทร์ อยู่ในชุดเจ้ าบ่าวสี
เทาฟ้า ส่วนเจ้ าสาวอยู่ในชุดสีช มพูอ่อนงดงามราวกับนางฟ้านาง
สวรรค์ พื ้นที่ในห้ องจัดเลี ้ยงแต่งเป็ นโทนสีฟ้าขาว และประดับกุหลาบ
สีชมพู ดูสดใสมีชีวิตชีวาราวท้ องฟ้า ท้ องทะเล และทุ่งดอกไม้
แขกเหรื่ อมากมายที่ได้ รับเชิญมาร่ วมงาน มีทงั ้ บุคคลสําคัญ
ในหลายวงการและเดินทางมาจากหลายจังหวัดทัว่ ประเทศ เรี ยกว่า
เป็ นงานช้ างในรอบหลายๆ ปี ของจังหวัดเลยก็วา่ ได้
หลายคนไม่ได้ สงสัยที่มาที่ไปของคู่บ่าวสาว แต่ก็มีอีกหลาย
คนที่ร้ ูขา่ วรักๆ เลิกๆ ของคูน่ ี ้มานาน และอาจสงสัยว่าอะไรทําให้ เพลย์
บอยพันล้ านอย่าง ต้ า วราเวศ ยอมหยุดตัวเองอยู่ที่สาวสวยพราว
เสน่ห์อย่าง อินทิรา หวันวัฒนา แต่ทกุ ความสงสัยก็จางหายไปเมื่อได้
ดูวีดิทศั น์ที่เจ้ าบ่าวภูมิใจนําเสนอ
ภาพประกอบการแนะนํ าตัวของคู่บ่าวสาว ตลอดไปจนถึง
เรื่ องราวความรักความหลังตังแต่ ้ พบกันครัง้ แรก เรื่ อยไปจนถึงภาพ
งานเลีย้ งเล็กๆ ที่เจ้ าบ่าวจัดขึน้ เพื่อทํ าเซอร์ ไพส์ขอแต่งงาน ซึ่งเป็ น
ภาพแบบตัดต่อจากเหตุการณ์จริ งในวันนัน้

~ 514 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เริ่ มจากภาพที่อินทิราเดินผ่านแถวอักษรเปลือกหอย ตัดไปยัง

ภาพที่ธานินทร์ คกุ เข่าลงตรงหน้ าหญิงสาว และตัดไปเป็ นภาพที่เขา
ยื่นช่อกุหลาบให้ พร้ อมคําสารภาพรักและขอแต่งงาน
จากนัน้ ก็เป็ นภาพบรรยากาศที่ไม่จําเป็ นต้ องตัดต่อใดๆ อีก
เพราะหลังจากที่ทงั ้ คู่เดินจูงมือกันไปหยุดอยู่ใต้ ซ้ ุมดอกไม้ อภินนั ท์ก็
รับหน้ าที่เป็ นพิธีกรกล่าวเปิ ดงานอย่างเป็ นกันเอง เจ้ าบ่าวรับแหวน
แต่ ง งานจากพานดอกไม้ ที่ ศ ศิ วิ ม ลยื่ น ให้ ไปสวมให้ เจ้ า สาว และ
เจ้ าสาวก็ทําแบบเดียวกันให้ เจ้ าบ่าว หลังจากแลกแหวนแต่งงานก็เป็ น
การจดทะเบียนสมรสต่อหน้ านายอําเภอที่ถกู เชิญตัวมาในวันนัน้
ทุกภาพเหตุการณ์ในวันนันถู ้ กเก็บบันทึกไว้ เป็ นภาพถ่ายและ
วิดีโออย่างมากมาย และบางส่วนถูกนํามาทําวีดิทศั น์เพื่อเปิ ดฉายใน
งานเลี ้ยงใหญ่คํ่าคืนนี ้ เพื่อประกาศให้ แขกทุกคนรับรู้ ว่าคู่บ่าวสาวแต่
จดทะเบียนสมรสกันเป็ นที่เรี ยบร้ อยแล้ ว
เป็ นการแต่งงานที่สมบูรณ์ แบบ ปิ ดฉากชีวิตเจ้ าสําราญของ
เพลย์ บอยหนุ่มชื่อดังไปพร้ อมๆ กับการเปิ ดฉากชีวิตรักที่หอมหวาน
ละมุนละไมจนใครๆ ต้ องอิจฉา แต่จะมีใครสักกี่ คนที่ร้ ู ว่า กว่าจะได้ มี
ความสุขสมหวังในวันนี ้ ธานินทร์ และอินทิราต้ องเดินผ่านความรู้ สึก
ทังดี
้ และร้ ายมาตังเท่้ าไหร่
แต่ทงั ้ สองก็คงเหมือนกันว่าทุกประสบการณ์ที่ผ่านมามีค่า มี
ความหมาย เป็ นบทเรี ยนสําคัญที่กลายเป็ นเกราะป้องกันความรั ก

~ 515 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ของทังสองให้
้ เข้ มแข็งมัน่ คง เพื่อที่วา่ ในภายภาคหน้ า หากเกิดปั ญหา
อะไรขึ ้นมา เกราะป้องกันตัวนี ้จะทําให้ ทงสองพร้
ั้ อมที่จะจูงมือฟั นฝ่ า
ทุกปั ญหาไปด้ วยกันอย่างมัน่ คง

~ 516 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

30
คนสาคัญ

“ไม่ ออกไปลุ้นช่ อดอกไม้ เจ้ าสาวหน่ อยหรื อครั บ”

หญิ ง สาวในชุด สี ฟ้ านํ า้ ทะเลเหลี ย วมองเจ้ า ของเสี ย งจาก
ด้ านหลัง ทังที้ ่จําได้ วา่ เป็ นเสียงของใคร
“จะลุ้นทําไมคะ ไม่ได้ อยากแต่งงานกับใครซะหน่อย” ตอบ
เสร็ จก็หันกลับไปมองพิธีโยนช่อดอกไม้ เจ้ าสาวบนเวทีที่มีหญิ งสาว
จํานวนมากออกไปลุ้นรั บเพื่อที่ว่าตัวเองจะได้ กลายเป็ นเจ้ าสาวคน
ต่อไป
“วันนีพ้ ี่ เตยสวยจังเลยค่ะ ” เสีย งสาวน้ อยข้ างกายชายหนุ่ม
เอ่ยขึ ้นบ้ าง เรี ยกให้ คนที่พยายามทําเมินต้ องหันกลับมายิ ้มให้
“หนมเค้ กก็สวยจ๊ ะ ใส่ชดุ นี ้แล้ วเหมือนเจ้ าหญิงเลย”
“พี่เตยพูดเหมือนคุณพ่อเลย หนมเค้ กก็อยากเป็ นเจ้ าหญิงค่ะ”
เด็กสาวยิม้ หน้ าบาน ก้ มมองชุดกระโปรงฟูฟ่องสีชมพูหวานกับชุด

~ 517 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เครื่ องประดับคริ สตัลที่ธันย์ชนกให้ เป็ นของขวัญครัง้ ก่อน หมุนตัวโชว์

หนึง่ รอบแล้ วหยุดเอียงคอถามเรื่ องที่เพิ่งนึกขึ ้นได้
“ว่า แต่พี่ เตยหายไปไหนมาคะ คุณ พ่ อบอกว่า ติด ต่อ พี่ เ ตย
ไม่ได้ เลย หนมเค้ กอยากเจอพี่เตยม๊ ากมาก”
“เอ่อ... พี่ไปเที่ยวต่างประเทศมาค่ะ”
เรี ยกว่าหลบไปทําใจน่าจะถูกกว่า และที่กลับมาก็เพราะถูก
พี่ ช ายตามตัวให้ กลับมาร่ วมงานแต่งงาน ตอนแรกที่ ร้ ู ว่า พี่ ช ายจะ
แต่งงานกับใคร เธอค้ านหัวชนฝาเพราะไม่อยากได้ ผ้ หู ญิงที่เคยมีลกู มี
สามีแล้ วมาเป็ นพี่สะใภ้ นั่นแหละจึงได้ ร้ ู ความจริ งว่าอินทิราไม่ใช่แม่
ของเด็กหญิงคนนี ้ เธอเข้ าใจผิดอยู่ตงนาน
ั้ และที่น่าโมโหก็คืออภินนั ท์
ปล่อยให้ เธอเข้ าใจผิดอยู่ได้
“น่าสนุกจัง หนมเค้ กก็อยากไปบ้ างค่ะ อยากไปเมืองที่มีหิมะ
แล้ วก็มีปราสาทสวยๆ มีสวนดอกไม้ ใหญ่ๆ ด้ วย”
“อืม สวยมากจริ งๆ ค่ะ พี่เตยเคยเห็นมาแล้ ว ไว้ หนมเค้ กให้
คุณพ่อพาไปนะคะ”
“อ้ าว แล้ วพี่เตยไม่ไปกับหนมเค้ กเหรอคะ”
“เอ่อ...” ยังไม่ทนั เอ่ยอะไร เด็กหญิงก็หนั ไปหาคนที่ยืนอมยิ ้ม
นิ่งเงียบอยู่ข้างกาย
“คุณพ่อให้ พี่เตยไปกับพวกเราด้ วยนะคะ”
“ครับ พ่ออยากให้ ไปอยู่แล้ ว ว่าแต่พี่เตยจะอยากไปกับพวก

~ 518 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เราหรื อเปล่า” อภินันท์ตอบลูกสาวยิม้ ๆ แล้ วหลิ่วตามองคนปั น้ หน้ า

บึ ้งตึง แต่ก็พยายามคลี่ยิ ้มทันทีที่ต้องพูดกับลูกสาว
“พี่เตยไปนะคะ หนมเค้ กอยากให้ เราไปด้ วยกันสามคน”
“เอ่อ... ค่ะ ไว้ ดกู ่อนเนอะว่าพี่เตยว่างไหม”
“โอเคครับ ไว้ ผมจะจัดทริ ปช่วงที่คณ ุ เตยว่างก็แล้ วกัน”
คําพูดนันทํ
้ าให้ คนฟั งคนหนึง่ ค้ อนขวับด้ วยความหมัน่ ไส้ ส่วน
อีกคนปรบมือรัวๆ ยิ ้มร่ าด้ วยความดีใจ

วันอาทิตย์ ต่อมา อภินันท์ใช้ ให้ ลกู สาวโทรไปชวนธันย์ชนก

ทานไอศกรี ม เสร็ จ จากนั น้ ก็ ดู ห นั ง เบาสมองและเดิ น ชมของ
กระจุ๋มกระจิ๋มในโซนกิ๊ฟช็อป สองสาวต่างวัยเข้ ากันเป็ นปี่ เป็ นขลุ่ย
ใครถูกใจของชิน้ ไหนอีกคนก็กรี๊ ดกร๊ าดชอบด้ วย คนยืนกอดอกมอง
บ้ าง เดินตามบ้ าง ก็ไม่ร้ ู สกึ เบื่อหน่าย ยังคงเดินตามและอมยิ ้มไปจน
สองสาวได้ ของติดไม้ ติดมือกันมาคนละถุงสองถุง
“สนุกจังเลยค่ะ หนมเค้ กอยากมาเที่ยวกับพี่เตยแบบนีบ้ ่อยๆ
จัง”
“ค่ะ ไว้ อาทิตย์หน้ าค่อยมากันอีกเนอะ”
“ค่ะ นะคะคุณพ่อ” หันไปถามคนที่ฉีกยิ ้มรับทันที
“ได้ ครับ พ่อตามใจอยู่แล้ ว ทังสองสาวเลย”
้ บอกลูกสาวก่อน
จะหันไปหลิ่วตาให้ คนสะบัดหน้ าใส่ อภินนั ท์ยกั ไหล่ไม่วา่ กระไร เข้ าใจ

~ 519 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ว่าตราบใดที่ธนั ย์ชนกยังไม่ร้ ูไม่เข้ าใจอะไรอีกหลายอย่าง เธอก็คงออก

อาการเช่นนี ใ้ ส่เขาไปเรื่ อยๆ แต่เขาก็ตัง้ ใจไว้ แล้ วว่าต้ องหาโอกาส
อธิบายเรื่ องบางเรื่ องให้ เธอเข้ าใจให้ จนได้ เพราะตอนนี ้เขาชักจะนึก
ถึงคําที่ตวั เองเคยใช้ เตือนสติธานินทร์ อยู่บอ่ ยครัง้
‘ตอนมีอยู่ใกล้ ตัว เราจะไม่ร้ ู สึกว่าสําคัญ แต่พอทําท่าว่าจะ
เสียไป ก็ทนอยู่ไม่ได้ ขึ ้นมาทันที’
วันนันเขาพู
้ ดให้ ธานินทร์ เข้ าใจความรู้ สกึ ตัวเอง แต่ลกึ ๆ แล้ ว
เขาก็เริ่ มเข้ าใจสิ่งที่กําลังเกิดขึ ้นกับหัวใจตัวเองเช่นกัน ตังแต่
้ วนั ที่ธันย์
ชนกเงียบหายไป เขาก็เริ่ มรู้ สกึ ว่าจะทนอยู่ไม่ได้ ที่ไม่มีเธอ แต่ตอนนัน้
เขาอยากช่วยอินทิรา อยากทําให้ ผ้ หู ญิงที่เขามีความปรารถนาดีให้ ได้
สมหวังในความรัก และค่อนข้ างมัน่ ใจว่าธานินทร์ จะไม่ปล่อยให้ เธอ
แต่งงานกับเขาแน่ๆ แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ เผลอถามตัวเองอยู่
บ่อยๆ ว่าถ้ าเขาต้ องแต่งงานกับอินทิราไปจริ งๆ เขาจะทําอย่างไรกับ
ผู้หญิงอีกคนที่อยู่ในความคิดถึงของเขาตลอดเวลา
แต่วัน นี เ้ ขามี คําตอบให้ ตัวเองแล้ ว เขาจะไม่ ยอมปล่อยให้
เวลาผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์อีก เขาจะให้ ความสําคั ญกับคนที่อยู่
ใกล้ ตวั ให้ มากที่สดุ
หลังจากเที่ยวเสร็ จ อภินนั ท์ก็พาลูกสาวกลับมาส่งบ้ านที่มีพี่
เลี ้ยงมาเฝ้ารอรับอยู่แล้ ว เขาบอกลูกสาวไว้ แล้ วว่าจะไปทําธุระกับพี่
เตยต่อ ขนมเค้ กจึงยอมเข้ าบ้ านไปกับพี่เลี ้ยงแต่โดยดี

~ 520 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“แล้ วคุณจะไปไหนอีกล่ะคะ นี่มนั วันหยุดไม่ใช่เหรอ ทํา ไมไม่

อยู่กับลูกล่ะ” หญิงสาวเอ่ยถามเมื่ออภินันท์ปิดประตูรัว้ บ้ านแล้ วหัน
มาหาเธอ
“ผมมีอะไรอยากคุยกับคุณหน่อย”
“อะไร ฉันไม่เห็นมีอะไรอยากคุยกับคุณเลย”
“แต่ผมจําได้ วา่ คุณเคยอยากรู้เรื่ องบางเรื่ องของผม”
“ตอนนี ้ไม่อยากรู้แล้ ว”
“อ้ าว เรื่ องอะไรล่ะครับ”
“ก็เรื่ องเมี ยเก่าคุณไง อ๊ ะ!” รี บยกมือปิ ดปากแต่ว่าไม่ทันเสีย
แล้ ว “ฉันกลับล่ะ ไม่อยากรู้แล้ ว” สะบัดหน้ าใส่เมื่อเห็นอีกฝ่ ายหลุดยิ ้ม
ขําอาการหน้ าแตกของเธอ
“เดี๋ยวสิครับ” อภินนั ท์ก้าวไปดักหน้ า “ตอนนี ้คุณอาจไม่อยาก
รู้แล้ ว แต่วา่ ผมยังอยากให้ คณ ุ รู้นะ”
“ทําไม ฉันจะรู้หรื อไม่ร้ ูมนั ต่างกันตรงไหน”
“ก็ถ้าเผื่อว่าคุณได้ ร้ ู แล้ ว จะเลิกรังเกียจหนุ่มโสดลูกหนึ่งอย่าง
ผมสักทีน่ะสิครับ”
“ฉันไม่ได้ รังเกียจสักหน่อย ก็แค่...” หมัน่ ไส้ พูดออกมาได้ ว่า
ตัวเองเป็ นหนุ่มโสดลูกหนึง่
“แค่อะไรครับ”
“ไม่ร้ ู นึกไม่ออก” เชิดหน้ าใส่แล้ วก้ าวเดินต่อ แต่ต้องชะงักเท้ า

~ 521 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ให้ คนรี บเดินตามแล้ วแซงขึ ้นมาดักหน้ า

“เอาอย่างนี ้ดีไหมครับคุณเตย”
“ธันย์ชนก”
“อ๋อ ครั บผม คุณธันย์ ชนก ผมว่า ไหนๆ เรื่ องของเราก็เลย
มาถึงขันนี
้ ้แล้ ว เรามาลองคบกันอย่างจริ งจังดูดีไหมครับ”
“อะ... อะไรของคุณ เคยมีเรื่ องของเราที่ไหน แล้ วจะคบกัน
ยังไง อะไร ฉันไม่ร้ ูเรื่ อง”
“อืม... โอเค คุณน่าจะเข้ าใจอะไรยากสักหน่อย งันเราไปหาที
้ ่
เงียบๆ คุยกันนานๆ ดีกว่า คุณจะได้ เข้ าใจสักที ดีไหมครั บ ” ร่ างสูง
ขยับเข้ าใกล้ แล้ วฉวยโอกาสวางฝ่ ามือลงบนแผ่นหลังบาง หญิ งสาว
เผลอยืดหลังตังตรง ้ แต่ก็ไม่ได้ ถอยห่าง ยอมให้ คนแตะหลังนําทางเดิน
ตรงไปยังรถยนต์ที่จอดอยู่
“ถามจริ ง เถอะ คุณ ไม่ เ สี ย ใจเหรอที่ ผ้ ู หญิ ง ที่ คุ ณ รั ก ต้ อง
แต่งงานกับพี่ชายฉัน”
เมื่อเข้ ามานั่งปิ ดปากเงียบอยู่ในรถได้ อึดใจใหญ่ จนรถจอด
ติดไฟแดงแรก ความอยากรู้ก็ทําให้ ธนั ย์ชนกเอ่ยถามออกไป
“แล้ วถ้ ากลายเป็ นว่าผมแต่งงานกับคุณอินล่ะ คุณจะเสียใจ
ไหม” นํ ้าเสียงอ่อนโยนและถ้ อยคําจริ งจังที่อภินนั ท์ใช้ ประกอบการตัง้
คําถามทําให้ ธนั ย์ชนกต้ องนิ่งคิดไปพักใหญ่ก่อนจะตอบ
“ก็อาจนิดหน่อยค่ะ แต่คงดีใจและสุขใจมากกว่าที่ได้ เห็นคนที่

~ 522 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

เรารักมีความสุขกับคนที่เขารัก”
“งันคุ
้ ณก็คงเข้ าใจความรู้ สกึ ของผมแล้ ว และขอบคุณมากนะ
ครับ”
“ขอบคุณฉันทําไม” ธันย์ชนกขมวดคิ ้ว เหล่ตามองคนที่เหลียว
มองมาพร้ อมรอยยิ ้มมุมปาก
“ขอบคุณที่คณ ุ รักผม”
“อย่ามาตูน่ ะ ใครรักคุณ” หญิงสาวแว้ ดออกไปทันที
“เหรอครั บ งัน้ ลองคิดดูดีๆ สิว่าเมื่อกี ผ้ มถามอะไร และคุณ
ตอบว่ายังไง”
อภินนั ท์ยกั คิ ้วให้ คนกําลังเผยอปากค้ าง คิดทบทวนทุ กอย่าง
ตามที่เขาบอก แล้ วใบหน้ าก็เกิดอาการร้ อนผ่าวขึ ้นอย่างห้ ามไม่อยู่
และเมื่อหญิงสาวหันกลับไปมองหน้ าชายหนุ่มอีกครัง้ นวลแก้ มที่แดง
เรื่ อขึ ้นกว่าเดิมก็ทําให้ อภินนั ท์สง่ ยิ ้มให้ ทังริ้ มฝี ปากและดวงตา
“ในเมื่ อคุณรั กผม งัน้ เรามาลองเป็ นคนรั กกันดีกว่านะครั บ
เพราะตอนนี ้ ผมก็เริ่ มจะรักคุณแล้ ว”

หนึ่งปี ต่ อมา กลางท้ องทะเลกว้ าง เรื อยอร์ ชสีขาวขนาดห้ า

สิบเอ็ดฟุ๊ ตลอยลําอยู่หน้ าเกาะเล็กๆ ที่เงียบสงบแห่งหนึ่ง ธานินทร์ กบั
อินทิราจูงมือกันเดินเล่นบนหาดทรายเพื่อระลึกความหลังในโอกาส
การฮันนีมูนรอบสอง คุณแม่คณ ุ พ่อมือใหม่ยอมวางใจทิง้ ลูกชายวัย

~ 523 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

ห้ าเดือนไว้ ให้ อยู่ในความดูแลของคนเป็ นย่าและยายที่คฤหาสน์วรา

เวศ เป็ นเวลาหนึง่ วันหนึง่ คืน
ชี วิตรั กหลัง แต่งงานของคนทัง้ สองมี ความสุข และสมบูร ณ์
แบบด้ วยองค์ประกอบนอกกายหลายอย่าง แต่ธานินทร์ กบั อินทิราก็ร้ ู
ว่าสิ่งที่สําคัญที่ สดุ สําหรับความรักก็คือองค์ประกอบภายในใจ ที่ต่าง
คนต่างต้ องเอาใจใส่ซงึ่ กันและกันอยู่เสมอ หลังจากดื่มดํ่ากับความสุข
และรสสวาทบนโขดหิน สองหนุ่มสาวก็ชวนกันเล่นนํ ้าใกล้ ๆ เรื อ จนได้
เวลากลับ
หลังจอดเรื อเข้ าท่าไม่นาน โทรศัพท์ของธานินทร์ ก็ดงั ขึ ้น
“ว่าไงครับคุณอิฐ” ธานินทร์ รับโทรศัพท์ โดยมีอินทิราเดินควง
แขนอยู่บนสะพานท่าเรื อ
“ผมมี เรื่ องด่วนจะรบกวนคุณธานิ นทร์ หน่อยครั บ ไม่ทราบ
สะดวกคุยหรื อเปล่า”
“ได้ ๆ ว่ามาเลย” ตอบไปอย่างอารมณ์ดี
“หวังว่าคุณธานินทร์ คงยังไม่ลืมเรื่ องที่ผมเคยช่วยให้ คุณได้
แต่งงานกับอินนะครับ” เอ่ยเท้ าความหลังเล็กน้ อยเพราะกําลังจะพูด
เรื่ องคอขาดบาดตาย
หนึ่งปี ก่อน ในวันที่ธานินทร์ ไปเคาะประตูห้องเจ้ าบ่าววันนั ้ น้
หลังจากได้ ซดั หมัดใส่หน้ าเขาแล้ ว ธานินทร์ ก็ก้าวเข้ าห้ องด้ วยอารมณ์
คุกรุ่ น อภินันท์ก็รีบเล่าเรื่ องราวทัง้ หมดเท่าที่เขารับรู้ ให้ อีกฝ่ ายรับฟั ง

~ 524 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

แต่ละเว้ นเรื่ องที่ อินทิราตังท้

้ องไว้ เพราะคิดว่าน่าจะให้ คนเป็ นพ่อเป็ น
แม่ ได้ บ อกกันเอง และอีกเหตุผ ลที่ ไ ม่ อยากบอกก็เ พราะอยากรู้ ว่า
ธานินทร์ จะคิดอยากแต่งงานกับอินทิราแบบไม่มีความจําเป็ นมาบีบ
คันหรื
้ อเปล่า
วันนัน้ เขาช่วยให้ สองคนที่เขาหวังดีด้วยทัง้ สองคนได้ เข้ าใจ
กัน โดยไม่คิดเลยว่าจะมีโอกาสได้ เอาเรื่ องนัน้ มาเสริ มนํา้ หนัก หรื อ
เรี ยกง่ายๆ ว่าทวงบุญคุณ กับเรื่ องที่กําลังเกิดขึ ้นในวันนี ้
“จะทวงบุญคุณว่างัน” ้ เมื่อมีการพาดพิงถึงหญิงสาวข้ างกาย
ก็เปลี่ยนท่าจะถูกควงแขนมาเป็ นยกแขนขึ ้นโอบไหล่บางเข้ ามากอด
กระชับแล้ วลักหอมแก้ มหนึง่ ฟอด
“ไม่ เชิ งครั บ แค่คิดว่าคุณจะทํ าความเข้ าใจอะไรได้ ง่ายขึน้
แล้ วไม่คิดถือโทษโกรธผม”
“โกรธคุณ เรื่ องอะไร” เริ่ มขมวดคิ ้วเล็กน้ อย
“เรื่ องที่ผมจะขออนุญาตแต่งงานกับคุณเตยครับ”
“เฮ้ ย !” อุท านเสี ย งหลงจนคนข้ า งกายพลอยสะดุ้ง ไปด้ ว ย
ธานินทร์ ไม่เคยระแคะระคายเรื่ องของสองคนนี ้มาก่อน แต่เมื่ อคิดๆ ดู
หลังจากที่เขาแต่งงานไม่นานธันย์ชนกก็ไปทํางานที่คลับ เป็ นไปได้ ว่า
อาจจะสนิทสนมกับอภินันท์จนรักกัน ถ้ าเป็ นแบบนัน้ ก็ไม่แปลก แต่
แปลกตรงที่ทําไมต้ องโทรมาพูดเรื่ องนี ้กับเขาทางโทรศัพท์
“คุณต้ าว่าไงครับ อนุญาตหรื อเปล่า”

~ 525 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“อ้ าว คุณก็ถามเตยสิว่าเขาจะแต่งกับคุ ณหรื อเปล่า ถ้ าน้ อง

ผมโอเคผมจะห้ ามทําไม”
“โอเคครับ คุณเตยแต่งชัวร์ และต้ องรี บแต่งด้ วยครับ”
“ต้ องรี บแต่ง ทําไม นี่คณ
ุ กําลังจะบอกอะไรผม”
“เออ... ก็เหตุผลคล้ ายๆ กับที่คณ ุ อินต้ องรี บแต่งกับคุณต้ านัน่
แหละครับ”
“ไอ้ คุณ อิฐ! มึงทําน้ องกูท้องหรื อวะ!”
ธานินทร์ กดั ฟั นถามไปอย่างใส่อารมณ์ คิดว่าถ้ าอยู่ต่อหน้ าคง
ได้ บี บ คอเอาคํ า ตอบ นี่ ก ระมัง เหตุผ ลที่ อ ภิ นั น ท์ เ ลื อ กเจรจาผ่ า น
โทรศัพท์ เพราะมันไม่อยากถูกเขากระทืบนี่เอง...
ธานินทร์ กําลังฉุนเพราะคิดว่าพ่อหม้ ายลูกติดอย่างอภินันท์
หลอกฟั นน้ องสาวผู้อ่อนเดียงสาของเขาจนท้ องเพื่อหวังจับแต่งงาน
กลายเป็ นหนูตกถังข้ าวสาร แต่ทว่า คําตอบที่ได้ รับกลับมาถึงกับทํา
ให้ เขาเกือบหงายหลัง
“ผมขอโทษจริ งๆ ครับ ผมพยายามป้องกันทุกครัง้ แล้ วนะครับ
แต่คณ ุ เตยเธอ... เอ่อ คือ เธอชอบทําให้ ผมพลาดอยู่เรื่ อย คุณต้ าคง
เข้ าใจนะครับว่าเรื่ องแบบนี ้มันพลาดกันได้ โดยเฉพาะกับผู้หญิงที่ เรา
รัก นะครับคุณต้ า ให้ ผมกับคุณเตยแต่งงานกันเร็ วๆ นะครับ ถ้ าขืนช้ า
กว่านี ต้ ้ องมี คนสงสัยแน่ๆ ว่าคู่ของผมก็ท้องก่อนแต่งเหมื อนคู่ของ
คุณ”

~ 526 ~
 เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

“เออ เดี๋ยวจัดให้ เอาแบบสปี ดเร็วกว่านรกเลยดีไหม”

“เอ่อ เอาแบบเร็ วกว่าสวรรค์ดีกว่าครั บ ขอบคุณล่วงหน้ านะ
ครับคุณธานินทร์ ผมรี บไปบอกเตยก่อนนะครับจะได้ สบายใจ สวัสดี
ครับ”
ธานิ น ทร์ ก ดตัด สายแล้ ว ส่ า ยหน้ า หายใจฟื ดฟาด ไม่ ร้ ู จะ
หงุดหงิดหรื อขําดี
“คุณต้ าคะ” เสียงหวานข้ างกายดังขึน้ “พี่อิฐทําน้ องเตยท้ อง
เหรอคะ”
ตลอดเรื่ องราวที่ ได้ ยินทํ าให้ อินทิ ราเดาได้ ไม่ยาก ธานิ นทร์
เกือบโคลงศรี ษะให้ กบั คนเดาเก่ง ถอนใจเฮือก ก่อนให้ คําตอบ
“ก็ไม่เชิง นี่ถ้าผู้ชายท้ องได้ ผมว่าคุณอิฐต่างหากที่ถูกเตยทํา
ให้ ท้อง ก็เหมือนคุณกับผมไง อยากรู้ จังว่าใครกันแน่ที่เป็ นฝ่ ายทําให้
ท้ อง”
“คุณต้ า!”

จบบริบูรณ์

ขอบคุณมากค่ ะ
ขอรี วิว&หัวใจ ให้ คุณต้ ากับอินบ้ างนะคะ

~ 527 ~
เล่ห์รักสลักทรวง : นิมมานรดี

~ 528 ~