LA INDIA ELEGANTE Y EL NEGRITO AMANTE TOMING: Baya!

que tonto ni Uban

NI FRANCISCO BALTAZAR nene ka taga-bayan man
sabes tu ang dahilan
Mga Tauhan: nitong lebita kong taglay?
Uban
Kapitan Toming:Ita UBAN: At ano baga ang sanhi?
Menangge, babae
TOMING: Sumisinta nang masusi.
Pook: Isang kalsada ng bayan na pinagpipistahan.
Lalabas si Uban na may dalang walis. UBAN: At kanino?

UBAN: Apwera’t munti’t malaki TOMING: KAy Menangge

babae man at lalaki
at nang hindi makarumi UBAN: Taga –Kalungusang bungi?
sa plasa ng komedyante
TOMING: hindi ahoy. Kung makita ikaw ma’y pilit sisinta
kayhirap nitong magwalis
pigta na ako ng pawis UBAN: AT bigalng aayawan ka
mula ulo hannggang singit kung makitang de-lebita.
kamukha’y ulang tikatik.
TOMING: De-lebita?
Plasang ito’y gayong liit
ay di ko malinis- linis UBAN: Tran., trin, trok…
binayaang naging silis sama ng Ita sa bundok
o kumon ng aso’t basig
TOMING: Ang Ita kung umirog
Saka ito’y linisin man kamukha rin ng TAgalog
ay wala ring kabuluhan,
gagawing suwagan lamang UBAN: Maski na naninita
ng kambing, baka’t kalabaw. mula ulo hanggang paa,
masama rin ang hitsura
Bakit si kapitan Toming kung magsusuot ng lebita.
Ita kong kakatulungin
ay hindi pa dumarating, TOMING: Sa kiyas ko ngayo’t tindig.
ako’y lubhang papagurin sout-Kastila ang damit,
sukat na Ubang maibig
Bamos, hata, mag-agwanta ni Menanggeng sadyang dikit.
alang-alang na sa pista
kwidado, aking bituka Pagkat nang siya’y ligawan
masama ang maimpatsa. ng damit-Itang natural
ay di man ako titign
(lalabas si kapitan toming) kahit may regalong taglay.
Ako naman ay nagsuot
TOMING: Uban! damit-mestisong Tagalog
nagpustiso pa ng buhok,
UBAN: He! hindi ko rin napairog.

TOMING: Uban! Umuli akong nanamit

ng baro’t salawal Insik
UBAN: Tseng! reaglo kong dala’y pagkit
ngayon ka lamang dumating hindi ko rin napaibig

TOMING: Ako Uba’y taran tiring Nagpatabas ako ngani

damit-Morong Balangginggi
UBAN: ikaw nga’y si Kapitan Toming hindi ko rin napagiri
TOMING: Byen b’yen, hustong –husto: ang sinta kong si Menangge.
si KApitan Toming ako
ang Itang Chichiriquillo Aber, kung siya’y sumisinta
o “EL Amante Negrito”. ngayong ako’y de-lebita.
pagkat ang aking hitsura
UBAN: Ha, ha, ha, hay; ho haaaa…! Kastila’t hindi na Ita.
Ikaw nga’y de-lebita, sama pal ng hitsura
ng lokong putrilyong Ita. UBAN: PAlibhasa’y Itang burol
isip ay palinsong-linsong
Bamos! Magwali ka ngayon. kuwagong-parang na mailap
halinhan akong magkumon
Toming: KUlasising namumutok
TOMING: DI ka baga nahihiya ang ibin kong inihandog, mapula ang tuka, maputi ang
utusa’y damit-KAstila? tuktok
balahiboy brede, ang pakpak ay kusot
UBAN: Maghubad ka at gumawa saka malaki ang mukha
saka magsuot mamaya. na kaparis ng pusa.

TOMING: Yao’y mahirap na. Uban MENANGGe: AY di yaoy kwago nga

di ko na matutuhan, ikaw na ang nagwika
pagkat tatlumpu at siyam
Bitones niring salwal. TOMING: Kung ang ibong aking alay ay di mo po
Kaya Uban huwag pilitin nagustuhan
na ako’y papagwalisin. ang ibong mula sa atay
tanggapin mong mahinusay.
UBAN: ay ang utang mo sa akin?
MENANGGE: Umalis ka sa aking harap
TOMING: Agad ka nang maniningil? Itang masamang mangusap

UBAN: Pagkat marami kang utang TOMING: huwag kang magalit liyag
ang mais, ay walong pukyan, sa aki’y magdalang-habag
ang bigas ay pitong gatang, Banta ko’y talas mo na.
ang tabako’y labinsiyam.
MENANGGE: Kung yaoy natatap ko
Tatlong puso’t isang sibat di tatanggapin ang sa iyo ang
saka limang barang bahag padala mong regalo
at anim na ripang kawad masamang ibing kwago
at pitong tuhog kwintas
At saka akoy tagalog
TOMING: may pambayad akong taglay at Ita kang tagabundok
buloy at pulot-panilan papaanong makukupkop
ang iyong haing pag-irog.
UBAN: at kanino mo ibibigay
sa sinta mong mukhang kulam? TOMING: Ha, ha, ha…..
Laki naring kamalian!
(Lalabas si Menangge) ispi koy di ka pihikan
iyo palang tinitingnan
MENANGGE: Hirap nitong pasapista ang balat hindi ang laman
na walang kinakasama,
anumang makitang saya MENANGGE: walang kasinungalingan
malungkot di’t di masigla. para ng iyong sinaysay
nakilala kang tunay na tubo sa kabundukan.
Nagsalawahan si Titoy
dahil sa sinta kay Panggoy Kung sa bayan ka tumubo
siyang sinamahan ngayon ang pagsintay matatanto
ako’y nalimutan tuloy yaring pianghalu-halo
na suma, daya at biro.
(uupo si MENangge ssa isang luklukan.Lalabas si kapitan
TIMONG na may dalang panat palaso) TOMING: Gayon nga kung magsusulit
ang di sumisintang dibdib
TOMING: Hermosa de los Balcones dapwat sa umiibig
el ruido se hace llegar ang sinta’y tunay na langit
no turbes los corazones at nang iyong matalastas
de los que van a cantar ang ganang aking pagliyag
dinggin mong isisiwalat
MENANGGE: ang kulasisi bagang bigay mo? sa awit kog ikukumpas.

TOMING: At alin pa kundi ito?

MENANGGE: di kulasisit kuwago o sabukot

ang tingin ko
Ay di kulasising gubat
dito sa baya’y tawag