Professional Documents
Culture Documents
Republika e Shqipërise
Univeristeti Fan.S.Noli
Fakulteti i Shkencave të Natyrës dhe Humane
Bachelor:Biologji-Kimi
Viti i III
DETYRË KURSI
1|faqe
2021 Shkurt Mikrobiologji
CËSHTJET QË DO TRAJTOHEN :
1. Mikrobiologjia e mjedisit .
5. Cikli i hekurit
2|faqe
2021 Shkurt Mikrobiologji
Mikrobiologjia mjedisore
Mikrobiologjia mjedisore është studimi i përbërjes dhe fiziologjisë së bashkësive mikrobike në
mjedis. Mikrobiologjia mjedisore, si një disiplinë filloi si një degë disi margjinale e Shkencave të
Jetës e cila më pas u shndërrua në një nga fushat më të gjalla dhe të dukshme të kërkimit
bashkëkohor.
Për shkak se mikrobet e mjedisit ndikojnë në shumë aspekte të jetës dhe mund të transportohen
lehtësisht midis mjediseve, fusha e mikrobiologjisë mjedisore ndërvepron me disa zona të
ndryshme, duke përfshirë tokën, ujin, si dhe cilësinë e ujit, shëndetin në punë dhe kontrollin e
infeksionit, sigurinë e ushqimit, dhe mikrobiologjia industriale.
Fokusi fillestar shkencor i mikrobiologjisë mjedisore ishte në menaxhimin e cilësisë së ujit dhe
efektin e patogjenëve në mjedis në kontekstin e mbrojtjes së shëndetit publik.
Cilësia e ujit vazhdon të jetë një fokus i rëndësishëm në mikrobiologjinë mjedisore, sepse
patogjenë të rinj që vijnë nga uji vazhdojnë të shfaqen.
Me kalimin e kohës, fokusi është ndarë në një numër fushash të ndryshme si toka, ushqimi dhe
produktet industriale.
Rëndësia e mikrobiologjisë mjedisore vazhdon të rritet ndërsa mikroorganizmat e rinj vazhdojnë
të shfaqen në burime të ndryshme mjedisore.
Kontrolli i cilësisë së ajrit, ujit dhe tokës janë ndër aspektet më të rëndësishme të mikrobiologjisë
mjedisore e cila ndikon drejtpërdrejt në shëndetin e të gjitha qenieve të gjalla.
Përveç kësaj, ekuilibri ekologjik dhe transferimi i energjisë në zinxhirin ushqimor janë studiuar
edhe në mikrobiologjinë mjedisore pasi këto janë të rëndësishme për të ruajtur gjendjen e
planetit.
Si një pikë ku ndryshimi i klimës dhe ngrohja globale po bëhen diskutime të rëndësishme në të
gjithë botën, mikrobiologjia mjedisore konsiderohet një nga mjetet për të lehtësuar planetin nga
kushte të tilla të tmerrshme.
Përveç kësaj, teknikat e zhvilluara në mikrobiologjinë mjedisore si menaxhimi i ujërave të
ndotura, pastrimi i ajrit dhe mbushjet e tokës janë mjete për të mbrojtur cilësinë e jetës.
Mikrobiologjia mjedisore, së bashku me fushat e tjera si bioteknologjia dhe biologjia molekulare
formon një lëndë ndërdisiplinore që përfshin rrugë të ndryshme të jetës.
Mikroorganizmat janë shtylla kurrizore e të gjitha ekosistemeve, por edhe më shumë në zonat ku
fotosinteza nuk është në gjendje të ndodhë për shkak të mungesës së dritës. Në zona të tilla,
mikrobet kimosintetike sigurojnë energji dhe karbon për organizmat e tjerë. Këta organizma
kimotrofikë gjithashtu mund të funksionojnë në mjedise që nuk kanë oksigjen duke përdorur
pranues të tjerë të elektroneve për frymëmarrjen e tyre.
Mikrobet e tjera janë dekompozues, me aftësinë për të ricikluar lëndët ushqyese nga produktet e
mbetjeve të organizmave të tjerë. Këto mikrobe luajnë një rol jetësor në ciklet biogjeokimike.
Cikli i azotit, cikli i fosforit, cikli i squfurit, cikli i hekurit dhe cikli i karbonit të gjitha varen nga
mikroorganizmat në një mënyrë apo në një tjetër.
3|faqe
2021 Shkurt Mikrobiologji
Simbioza
Mikrobet, veçanërisht bakteret, shpesh përfshihen në marrëdhënie simbiotike (pozitive ose
negative) me mikroorganizmat e tjerë ose organizmat më të mëdhenj. Megjithëse fizikisht të
vogla, marrëdhëniet simbiotike midis mikrobeve janë të rëndësishme në proceset eukariote dhe
evolucionin e tyre. Llojet e marrëdhënieve simbiotike në të cilat marrin pjesë mikrobet përfshijnë
dualizmin, komensalizmin, parazitizmin, dhe amensalizmin , dhe këto marrëdhënie ndikojnë në
ekosistemin në shumë mënyra.
4|faqe
2021 Shkurt Mikrobiologji
5|faqe
2021 Shkurt Mikrobiologji
Hekuri është gjithashtu metali në vendin aktiv të shumë enzimave të rëndësishme redoks që
kanë të bëjnë me frymëmarrjen qelizore dhe oksidimin dhe zvogëlimin e bimëve dhe kafshëve.
Kimikisht, gjendjet më të zakonshme të oksidimit të hekurit janë hekuri (II) dhe hekuri (III).
Hekuri ndan shumë veti të metaleve të tjerë në tranzicion, duke përfshirë elementët e tjerë të
grupit 8, ruteni dhe osmiumi.
Hekuri formon përbërje në një gamë të gjerë të gjendjeve të oksidimit, nga ato + 2 deri +7.
Hekuri gjithashtu formon shumë përbërje koordinuese; disa prej tyre, të tilla si ferroceni,
ferrioksalati dhe blu Prusia, kanë zbatime të konsiderueshme industriale, mjekësore ose
kërkimore.
Hekuri ka katër izotope të qëndrueshme: 54Fe (5.845% e hekurit natyror), 56Fe (91.754%), 57Fe
(2.119%) dhe 58Fe (0.282%).
Gjithashtu janë krijuar 20-30 izotope artificiale.
6|faqe
2021 Shkurt Mikrobiologji
7|faqe
2021 Shkurt Mikrobiologji
8|faqe
2021 Shkurt Mikrobiologji
9|faqe
2021 Shkurt Mikrobiologji
CIKLI I HEKURIT
Cikli i hekurit (Fe) është cikli biogjeokimik i hekurit përmes atmosferës, hidrosferës, biosferës
dhe litosferës.
Ndërsa Fe është shumë i bollshëm në koren e Tokës, është më pak i zakonshëm në ujërat
sipërfaqësorë të oksigjenuar.
Hekuri është një mikroelement ushqyes kryesor në produktivitetin primar, dhe një lëndë
ushqyese kufizuese në oqeanin Jugor, Paqësorin, Ekuatorial Lindor dhe Paqësorin subarktik të
referuar si rajone të Oqeanit me Ushqyes të Lartë, me Klorofil të Ulët.
Hekuri ekziston në një varg gjendjesh oksidimi nga -2 në +7; megjithatë, në Tokë është kryesisht
në gjendjen e tij redoks +2 ose +3 dhe është një metal primar-redoks aktiv në Tokë.
Çiklizmi i hekurit midis gjendjeve të tij të oksidimit +2 dhe +3 referohet si cikli i hekurit.
Ky proces mund të jetë plotësisht abiotik ose të lehtësohet nga mikroorganizmat, veçanërisht
bakteret oksiduese të hekurit.
Proceset abiotike përfshijnë ndryshkjen e metaleve që mbajnë hekur, ku Fe2 + oksidohet në
mënyrë abiotike në Fe3 + në prani të oksigjenit dhe zvogëlimin e Fe3 + në Fe2 + nga mineralet e
hekur-sulfurit.
Ciklizimi biologjik i Fe2 + bëhet nga mikrobet oksiduese dhe zvogëluese të hekurit.
Hekuri është një mikronutrient thelbësor për pothuajse çdo formë jetese.
Eshtë një përbërës kryesor i hemoglobinës, i rëndësishëm për fiksimin e azotit si pjesë e familjes
së enzimave nitrogjenase, dhe si pjesë e bërthamës hekur-squfur të ferredoksinës lehtëson
transportin e elektroneve në kloroplaste, mitokondri eukariote dhe baktere.
Për shkak të reaktivitetit të lartë të Fe2 + me oksigjen dhe tretshmërisë së ulët të Fe3 +, hekuri
është një lëndë ushqyese kufizuese në shumicën e rajoneve të botës.
10 | f a q e
2021 Shkurt Mikrobiologji
TOKA ANTIKE
Në Tokën e hershme, kur nivelet e oksigjenit atmosferik ishin 0.001% të atyre që ishin sot të
pranishëm, Fe2 + i tretur mendohej të ketë qenë shumë më i bollshëm në oqeane, dhe kështu më i
biotispensueshëm për jetën mikrobike.
Sulfuri i hekurit mund të ketë siguruar energjinë dhe sipërfaqet për organizmat e parë.
Në këtë kohë, para fillimit të fotosintezës oksigjenike, prodhimi primar mund të jetë dominuar
nga foto-ferrotrofet, të cilat do të merrnin energji nga rrezet e diellit dhe do të përdornin
elektronet nga Fe2 + për të rregulluar karbonin.
11 | f a q e
2021 Shkurt Mikrobiologji
OQEANI
Gjatë ngjarjes së oksidimit të madh, 2.3-2.5 miliard vjet më parë, hekuri i tretur i lidhur u
oksidua nga oksigjeni i prodhuar nga cianobakteret për të formuar okside hekuri.
Oksidet e hekurit ishin më të dendura se uji dhe ranë në fund të oqeanit duke formuar formacione
hekuri të lidhura.
Me kalimin e kohës, rritja e oksigjenit largoi sasitë në rritje të hekurit nga oqeani.
Oqeanike Oqeani është një përbërës kritik i sistemit klimatik të Tokës dhe cikli i hekurit luan një
rol kryesor në produktivitetin primar të oqeanit dhe funksionimin e ekosistemit detar.
Kufizimi i hekurit ka qenë i njohur për të kufizuar efikasitetin e pompës biologjike të karbonit.
Furnizimi më i madh me hekur në oqeane është nga lumenjtë, ku është pezulluar si grimca
sedimentesh.
Ujërat bregdetarë marrin hyrje të hekurit nga lumenjtë dhe sedimentet anoksike.
Burime të tjera kryesore të hekurit në oqean përfshijnë grimcat akullnajore, transportin e pluhurit
atmosferik dhe shfrynjet hidrotermale.
Furnizimi me hekur është një faktor i rëndësishëm që ndikon në rritjen e fitoplanktonit, baza e
rrjetit ushqimor detar.
Rajonet në det të hapur mbështeten në depozitimin dhe ngritjen e pluhurit atmosferik.
Burime të tjera kryesore të hekurit në oqean përfshijnë grimcat akullnajore, shfrynjet
hidrotermale dhe hirin vullkanik.
Në rajonet në det, bakteret gjithashtu konkurrojnë me fitoplankton për marrjen e hekurit.
Në rajonet HNLC, hekuri kufizon produktivitetin e fitoplanktonit.
Më së shpeshti, hekuri ishte në dispozicion si një burim inorganik për fitoplanktonin; megjithatë,
format organike të hekurit mund të përdoren gjithashtu nga diatome specifike të cilat përdorin
një proces të mekanizmit të reduktazës sipërfaqësore.
Marrja e hekurit nga fitoplankton çon në përqendrimet më të ulta të hekurit në ujin e detit
sipërfaqësor.
12 | f a q e
2021 Shkurt Mikrobiologji
Rimineralizimi ndodh kur fitoplanktoni që fundoset degradohet nga zooplankton dhe bakteret.
Ngritja riciklon hekurin dhe shkakton përqendrime më të larta të hekurit në ujë të thellë.
Mesatarisht ka 0,07 ± 0,04 nmol Fe kg − 1 në sipërfaqe (<200 m) dhe 0,76 ± 0,25 nmol Fe kg −
1 në thellësi (> 500 m).
Prandaj, zonat e ngritjes përmbajnë më shumë hekur sesa zonat e tjera të oqeaneve sipërfaqësore.
Hekuri i tretshëm në formë hekuri është i disponueshëm për përdorim i cili zakonisht vjen nga
burimet eolike.
Hekuri kryesisht është i pranishëm në fazat e grimcave si hekuri hekuri, dhe fraksioni i tretur i
hekurit hiqet nga kolona e ujit me mpiksje.
Për këtë arsye, pishina e tretur e hekurit kthehet me shpejtësi, në rreth 100 vjet.
13 | f a q e
2021 Shkurt Mikrobiologji
EKOSISTEMET TOKESORE
Cikli i hekurit është një përbërës i rëndësishëm i ekosistemeve tokësore.
Forma prej hekuri, Fe2 +, është mbizotëruese në mantelin, bërthamën ose koren e thellë të
Tokës.
Forma ferike, Fe3 +, është më e qëndrueshme në prani të gazit të oksigjenit.
Pluhuri është një përbërës kryesor në ciklin e hekurit të Tokës.
Moti kimik dhe biologjik prish mineralet që mbajnë hekurin, duke çliruar lëndën ushqyese në
atmosferë.
Ndryshimet në ciklin hidrologjik dhe mbulesa vegjetative ndikojnë në këto modele dhe kanë një
ndikim të madh në prodhimin global të pluhurit, me vlerësime të depozitimit të pluhurit që
variojnë midis 1000 dhe 2000 Tg / vit.
Pluhuri i Eolisë është një pjesë kritike e ciklit të hekurit duke transportuar grimcat e hekurit nga
toka e Tokës përmes atmosferës në oqean.
Shpërthimet vullkanike janë gjithashtu një kontribues kryesor në ciklin tokësor të hekurit, duke
çliruar pluhur të pasur me hekur në atmosferë ose në një shpërthim të madh ose në vërshime më
të vogla me kalimin e kohës.
Transporti atmosferik i pluhurit të pasur me hekur mund të ndikojë në përqendrimet e oqeanit.
14 | f a q e
2021 Shkurt Mikrobiologji
15 | f a q e
2021 Shkurt Mikrobiologji
Bakteret e squfurit të purpurt dhe bakteret e squfurit të gjelbër mund të përdorin Fe (II) si një
dhurues të elektronit gjatë fotosintezës anoksike.
Bakteret reduktuese të sulfatit në ambiente anoksike mund të zvogëlojnë sulfatin në sulfur, i cili
më pas lidhet me Fe (II) për të krijuar sulfur hekuri, një mineral i ngurtë që precipiton nga uji dhe
heq hekurin dhe squfurin.
Ciklet e hekurit, fosfatit dhe squfurit mund të bashkëveprojnë të gjitha me njëra-tjetrën.
Sulfidi mund të zvogëlojë Fe (III) nga hekuri që është i lidhur tashmë me fosfatin kur nuk ka më
jone metalike në dispozicion, i cili çliron fosfatin dhe krijon sulfur hekuri.
Hekuri luan një rol shumë të rëndësishëm në ciklin e azotit, përveç rolit të tij si pjesë e enzimave
të përfshira në fiksimin e azotit.
Në kushte anoksike, Fe (II) mund të dhurojë një elektron që pranohet nga N03− i cili oksidohet
në disa forma të ndryshme të përbërjeve të azotit, NO2−, N20, N2 dhe NH4 +, ndërsa Fe (II)
reduktohet në Fe (III ).
NDIKIMET
ATROPOGJENE
Ndikimi i njeriut në ciklin e
hekurit në oqean është për
shkak të përqendrimeve të
pluhurit që rriten në fillim
të epokës industriale.
Sot, ka përafërsisht sasi të
dyfishtë të hekurit të
tretshëm në oqeane sesa kohët para-industriale nga ndotësit antropogjenë dhe burimet e djegies
së tretshme të hekurit. Ndryshimet në aktivitetet e përdorimit të tokës
njerëzore dhe klima kanë shtuar flukset e pluhurit që rrit sasinë e pluhurit të eolit për të hapur
rajone të oqeanit. Burime të tjera antropogjene të hekurit janë
për shkak të djegies. Shkalla më e lartë e djegies së
hekurit ndodh në Azinë Lindore, e cila kontribuon në 20-100% të depozitimeve të oqeaneve në të
gjithë globin.
Njerëzit kanë ndryshuar ciklin për Azotin nga djegia e karburantit fosil dhe bujqësia në shkallë të
gjerë.
Për shkak të rritjes së hekurit dhe azotit ngre fiksimin e azotit detar në Oqeanin Paqësor verior
dhe Jugor subtropikal.
Në rajonet subtropike, tropikale dhe HNLC, rritja e inputeve të hekurit mund të çojë në rritjen e
marrjes së CO2, duke ndikuar në ciklin global të karbonit.
16 | f a q e
2021 Shkurt Mikrobiologji
BIBLOGRAFIA
Leksoni “MIKROBIOLOGJIA E MJEDISIT”
https://microbenotes.com/category/environmental-microbiology/
https://en.ëikipedia.org/ëiki/Environmental_microbiology
https://en.ëikipedia.org/ëiki/Iron
https://ëëë.thoughtco.com/interesting-iron-facts-606469#:~:text=%20Iron%20Facts%20%201%20Iron
%20is%20an,4%20Iron%20is%20a%20transition%20metal.%20More%20
http://albanian.cri.cn/821/2011/01/05/81s106185.htm
https://en.ëikipedia.org/ëiki/Iron_cycle
17 | f a q e
2021 Shkurt Mikrobiologji
18 | f a q e