ИНФЕКЦИЈА И ИМУНИТЕТ

ФАКТОРИ КОИ ВЛИЈААТ НА СТЕПЕН И ЈАЧИНА НА ИНФЕКЦИЈА

Патогени фактори

 доза
 Вирулентност микроорганизмот
 Начин на влез

Фактори на домаќинот

 Интегритет на неспецифични одбрани

 Способност на имуолошкиот систем
 Генетски капацитет да одговори ефективно на специфичен организам
 Доказ за претходна изложеност
 Постоење на коинфекција

Фагоцитозата е потикната од опсонини (најмоќни се ИгГ антителото,

комплементот и лектинот се најдобрите опсонини)

Неопсонираните бактерии сеуште може да бидат уништени и препознаени со

врзување на фагоцитните рецептори за специфичните шеќери присутни на
бактериските клеточни ѕидови

(фагоцитните рецептори и комплементот се важни за отстранување на

бактериите пред антиген специфичните имунореакции

Макрофагите: многу важни во подепителните слоеви, ако инвазијата на

МО оди преку крвта и лимфата, се овозможуваат одбрана преку Kупферови
клетки кои ги обложуваат крвните синусоиди, слезената и синусоидите на
лимфните јазли

Макрофагите може да проголтаат опсонирани мо како и директно цели

бактерии прекu врзување на патогенот преку CD14 кој делува како
рецептор за бактериски липополисахарид (ЛПС)

Интегринските молекули CD11/CD18 препознаваат (Laismania, Bordetela,

Candida и ЛПС)
ТОЛ- лике рецептори препознаваат палета на патогени

Повеќето патогени развиле механизми за избенување на фагоцитозата

Пр. Стафилококите произведуваат вонклеточен токсин кој ги убива фагоцитите

и доведува во формирање на гној

Некои м.о. имаат полисахаридна капсула (пневмококите) за заштита од

директна фагоцитоза. Во ваков случај фагоцитозата продолжува само ако
бактеријата е опсонизирана со ИгГ или ИгМ или со комплементот.

СПЕЦИФИЧНА РЕЗИСТЕНЦИЈА- Се дели на - хуморално и клеточно

посредувана

Одредени компоненти од имунитетот се клучни за контрола на посебни

инфекции

• Недостаток на антитела доведува до повторувачки бактериски

инфекции.

- заменска терапија со имуноглобулини ја намалува зачестеноста на овие

инфекции.

• Нарушувања во клеточно посредуваниот имунитет е многу поважен и

го прави организмот подложен на вирусни и интраклеточните
бактериски инфекции.

• Повторувачки инфекции со необчни м.о. укажуваат на можна

имунодефициенција

Директни ефекти на вирусите - Клиничката важност за една вирусна инфекција

не зависи само од бројот на уништените клетки туку и од функцијата на тие
клетки Уништување на мал број високо специјализирани клетки е со поштетен
ефект отколоку обратно (голем број на ниско специјализирани, пр. епителни
клетки, нема да покажат драстични последици)

ВИРУСНИ СТРАТЕГИИ ЗА ИЗБЕГНУВАЊЕ НА ИМУНОЛОШКА РЕАКЦИЈА--

Влез на вирусот во латентна состојаба (сите херпес вируси)
вирусниот геном останува во клетката, но без експресија на вирусните
онкогени. Кога рамнотежатта меѓу домаќинот и вирусот ќе се наруши вирусот
се активира.

ВИРУСОТ НА ГРИПОТ - INFLUENZAE ВИРУС--- Антигенска варијација

РНК вирус на грип опкружен со липидна обвивка со два влезни протеина

(хемаглутинин и неуроминидаза) пртив кои се насочени најголемиот број на
неутрализирачки антитела Вирусот ја избегнува реакцијата со антителото на
два начини:

преку мали гентески измени (точкасти мутции) кои резлултираат антигенски

промени на хемаглутининот – причина за мали епидемии (антигенски дрифт)
Или значајна промена во целата структура на хемаглутининот или
неураминидазата која предизвикува периодични пандемии (свинскиот грип ) во
2009, генетско реаранжирање

ПРОПРАТНО ОШТЕТУВАЊЕ ПРЕДИЗВИКАНО ОД ИМУНОЛОШКА РЕАКЦИЈА

КОН ВИРУСНА ИНФЕКЦИЈА-- Некогаш имунолошка реакција кон вирусна
инфекција повеќе го влошува оштетувањето на ткивото и тешко се распознава
од штетата направена од самиот вирусот При закрепнување од ХЦВ или ЕБВ
може да се створат автоимуни антитела кои ја нарушуват имуната равнотежа

ЕБВ се покликлонални активатори

Комбинација на вирусот со домаќинските антигени доведува до формирање на

нови антигени така да антителата за овие антигени ги препознаваат здравите
ткива на домаќинот како и вирусно инфицираните клетки.

Опстојување на вирусната инфекција може да доведе до автоимуна болест кај

подложни лица.

Некои вируси доведуваат до создавње на несоодветни антитела кои го

олеснуваат оштетувањето на домаќинските клетки.

- Пр, вирусот на заразната тропска треска ефикасно ги инфицира макрофагите

преку Фц рецепорот и неговата способност да навлезе во целната клетка се
зголемува ако се врзе со ИгГ антителата

БАКТЕРИСКИ ИНФЕКЦИИ (НОРМАЛНИ ИМУНОЛОШКИ РЕАКЦИИ)-

Главно има два вида бактериски антигени предизвикувачи на имуна реакција
растворливи дифундирачки производи и структурни антигени (ЛПС –
липополисахрид, врзан за клеточниот ѕид). Липидите ја зголемуваат
имуногеноста на површински врзаните антигени

Најголем дел од бактериските антигени се Т зависни т.е. зависни се од Т ли за

да индуцираат хуморален и клеточно посредуван одговор

Исклучок- се некои бакт. Антигени, како што е пневмококниот полисахарид се

релативно Т- независни (имаат голема мол. тежина повторувачки антигенски
детерминанти. Кај деца соодветна реакција на овие антигени може да се јави
4-6 година.

Стрептококни антигени се:

специфичните токсини (стрептолизин О и С и пирогениот егзотоксин), кои

вршат лиза на ткивата и циркулирачките клетки (вклучувајќи ги и
лимфоцитите), специфични ензими (хијалорунидаза и стрептокиназа) –
потикнуваат ширење на инфекциите

Површински компоненти од клеточниот ѕид (М протеинот и хијалуронската

киселина). Сите овие се антигенски компоненти, но М протеинот е главниот
вирулентен фактор

Специфичните антитела се јавуваат бавно (4 дена и не играат улога при

ограничување на акутна примарна стрептококна инфекција

Антистрептолизинскиот (АСТ) и антистрептокок ДНКаза Б тестот се главните

тестови за клиничка употрба

АСТ се користи за инфекции на грлото, а а ДНАаза Б титарот е значаен за

дијагностика на постстрептокоенен гломерулонефритис

Ендотоксинот е стимулатор на имунолошка реакција и доведува до

поликлонална активација на Б ли.

СУПЕРАНТИГЕНИ - Суперантигени (SAgs) се класа на антигени кои

резултираат со прекумерно активирање на имунолошкиот систем. Поточно
предизвикува неспецифично активирање на Т-клетките што резултира во
активирање на поликлонални Т-клетки и масивно ослободување на цитокини.
 • БАКТЕРИСКО ИЗБЕГНУВАЊЕ НА ИМУН ОДГОВОР- За настанување на
бактериска инфекција потребно е да брзината на нивното
размножување е поголема од брзината на имуната реакција при тоа
не потребен комплетен неуспех на имунитетот туку само
избегнување и субверзија на имуната реакција

• Капсули - пневмокок и менингокок може да спречат ингестија на

бактерија од фагоцитите мукоидни секрети спечувајќи го активирањето
на алтернативната патека на комплементот.

• Антигенски варијанти - (Borelia reccurentis),повторувачки трески поради

нови варијанти

• Протеази - (ги хидролизираат ИгА антителата - Naisseria gonorea, N

memningitidis, Haemophilus influenzae, Streptococus pneumonie),

Каталаза - Stafilokoki произведуваат ензими со што се заштитуваат од

фагоцитоза.

Пропатно Оштетување од бакт. Инфекција - РЕВМАТОИДНА ГРОЗНИЦА –

системска се јавува по 1-5 недели од група А β-хемолитичен стрептококна
горно респираторен тракт. Во континуирано опаѓање е појавата последниве
децении

- Се смета дека има генетска подложност и три пати е почеста кај

хомозиготите за HLA DR2 од црната и за HLA DR4 за белата раса

Видовите ревматоидни бактерии имаат свои специфични каратеристики, но

сепак и имуногените фактори имаат влијание кај деца со ревматоидна
грозница. Потврда е често присуство на антитела во екскрет од срцето

Гломерулонефритисот настанува по инфекција од мал број нефрогени

стрептококни серотипови, додека ревматичната треска не настанува од сите β -
хемолитични стрептококи од група А.

МИКОБАКТЕРИСКО (МБ) ИЗБЕГНУВАЊ НА ИМУНОЛОШКА РЕАКЦИЈА--

Макрофагите имаат двојна улога: резервоари на инфекција и директни убијци
на на повеќето бактерии Рамнотежата меѓу двете функции го одредува исходот
на инфекцијата МБ се внесуваат преку рецепторите на комплементот во
фагоцитите што им дава преживувачка предност бидејќи со тоа се избегнува
оксидативната експлозија и самите бактерии се заштитуваат од штетните
кислородни радикали

- откако ке влезат МБ лачат инертен липо-арбиниманан, јаглехидрат во

клеточниот ѕид кој инхибира ослободување на IFN-γ и TNFa

ГАБИЧНИ ИНФЕКЦИИ -МЕХАНИЗМИ НА ИМУНИТЕТ- Опортунистичка микоза

се јавува само кај имунокомпромитирани, Промена во системските имуни
реакции е главен фактор за подложност кон габични инфекции

Колонизација на габи настанува на место на повреда или користење катетри,

Клеточно посредуваниот имунитет е најважен ефекторен механизам кај
системските инфекции зашто дисеминирана габична инфекција најчесто е
карактеристична за пациенти со нарушени Т клетки или неутрофили, иако
ретко и при недостаток на антитела

Оштетување предизвикано од имунолошка реакција кон габични

инфекции ,Реакција на суперчувствителност,ИгЕ посрдеувана
хиперсензитивност, Антиген антитело комплекси

Паразитски инфекции- Лајшманијаза

• Маларијата

• Трипанозомијата

• Ако паразитот го избегне имуниот одговор на домаќинот и е доволно

вирулентен да го убие се става во прашање самиот опстанок на
паразитот. Затоа неговиот опстанок базира на рамнотежа меѓу
предизвикување имунитет и избегнување на контролата на истиот

НОРМАЛНИ ИМУНОЛОШКИ РЕАКЦИИ НА ПРОТОЗОИ- Реагираат со широка

палета имунолошки реакции , Раната инфекција- активирање на макрофаги, и
ослободување на цитокини: TNFа, IL1, IL6, Нивното комбинирано дејство
доведува до грозница, леукоцитоза и реактанти од рана фаза (Ц реактивен
протеин), Грозницата е одбрана на домаќинот од маларија
Сензитираните Т клетки и IFN γ се важни детерминанти за имунитетот против
протозои кои опстојуваат во макрофагите, пр. Лајшманијаза,

ИЗБЕГНУВАЊЕ НА ИМУНИОТ ОДГОВОР

Aнтигенска варијација (Тrypanosoma brucei VSGs-варијации на површинскиот

гликопротеин) Антигенска модулација (Lishmania, нагла промена на
површинската обвивка со што стануваат отпорни на надворешните антитела и
комплемент), Супресија на имуно реакциите, најзабележителен адаптивен
механизам

БОЛЕСТ НА БУБРЕЗИ – Вклучува оштетување на гломерулите, тубулите и

интерстицијалното ткиво. Разлика помеѓу нефротски и нефритичен синдром:
нефротскиот синдром вклучува губење на многу протеини а нефритскиот
синдром вклучува губење на многу крв

Синдром на нефрит- се јавува со ненајдено појавување на протеинурија и

хематурија Најчесто е предизвикан од стрептококната инфекција која се
манифестира 5 -6 недели пред развојот на нефритичен синдром Ваквите фази
на болеста може да се хронични акутни и од субакутна природа

Нефротскиот синдром влијае на состојбата на целиот организам и може да е

предизвикан од разни болести што влијаат на бубрезите со склоност кон едем,
хиперлипидемија масивна протеинурија итн

Таложење на имуни комплекси : Реакција на циркулирачки антитела со

антигени кои се заробени или антигенски компоненти на ГБМ, антителото може
да реагира директно на глобуларната или тубуларна базална мембрана потоа
да формира имунолошки комплекси со антигените кои се депонираат во
бубрегот Антигенот може да се врзе вво гломеруларната мембрана и покасно
да реагира со антителото

ИгА Нефропатија – Бергерова болест – ова е форма на гломерулонефритис

што настанува по респираторна инфекција и резултира со мезангијални
депозити на ИгА, Најчеста форма која се манифестира како повторени епизоди
на макроскопска хематурија по респираторна инфекција или на ГИТ или
уринарниот тракт и се манифестира со акутен нефритис, хипертензија,
нефротичен синдром итн Периодот по инфекцијата и хематурија е краток и се
движи од неколку часа до неколку денови Веројатноста за бубрежна
инсуфициенија е зголемена кај пациенти со нефротична протеинурија,
хипертензија или српести клетки

Хенок-Шонлајнова пупура- се зафанати малите крвни садови од одреден број

органи се јавува кај 4 до 10 год. Се карактеризира со нетромбопенична пурпура
на кожата, артралгија, ГИТ, симптоми и гломерулонефритис Лекувањето е
емпириски и делумно ефективно Стероидите ја намалуваат болеста
Биопсијата покажува гранулирани депозити на ИгА С3 и фибрин во
гломерулите и претходи инфекција и е сезонско појавување (во зима)

Серумска болест – предизвикана од една инфекција кај зајак со туѓ протеин

предизвикува васкулитис и се случува кога количината на циркулирачкиот
антиген е поголема од специфичното ИгГ антитело кое се произведува како
негова реакција негова. Малите имунолошки комплекси на овој начин што се
формираат се растворливи и се заробени во капиарните мембрани особено во
бубрезите

Акутен посинфективен гломерулонефритис – Ретко се среќава во развиените

земји и ги афектира децата од 2-10год но може да се јави и кај возрасна група
Во 90% е резултат на стрептококна инфекција на грлото или кожата
Пациентите развиваат типично акутен нефритис 7-12дена по инфекцијата на
грло или 3 недели по инфекција на кожата. Хистолошки карактеристики:
присуство на густи депозити на епителна страна од ГБМ кои се дискретни
џумкасти депозити од ИгГ и С3 Антигенските фрагменти на нефрогениот
стрептокок се врзуваат за базалната мембрана и ги наогаат антителата
Прогнозата кај децата е добра и сите оздравуваат

Хроничен гломеруло нефрит- Имунокомплексен гломерулонефритис

Варијациите на реакциите на домакинот се должат на: врска меѓу разни форми

на гломерулонефритис со ХЛА Карактеристиките, Делумно дефициенции на
делови од комплементот, немок на било која од функциите резултира со
таложење

Мембрано пролиферативен гломерулонефритис е едно од најтешките

заболувања во доцно детство и адолесценција има два типа Тип 1 со
електронски густи депозити во мезангиумот и субепителниот простор кој
соджат ИгГ, ИгМ С3 С4 С1q и тип 2 кај преостанатата третина депозитите се
присутни во ГБМ и дава изглед на петелка. С3 серумските нивоа се ниски а на
С4 И С1q Се во нормала сите пациенти скоро имаат циркулирачки С3
нефритичен фактор С3 Ne F и ова е главното ИгГ антитело кое се врзува за С3
конвертазата од алтернативната патека за да создаде стабилен ензимски
комплекс кој е резистентен за деградирање .

ЛУПУС НЕФРИТИС само 25% од СЛЕ пациентите развиваат бубрежна болест

како прва манифестација на лупус а клинички ГМН се јавува кај % од СЛЕ по
одредено време а хистолошки доказ може да се види кај 50% од СЛЕ и во
отсуство на протеинурија. 10години преживување кај пациентите во сите
форми е над 80% главна причина за смрт е тешка васкуларна болест и сепса
третман се кортикостероидите. Азатиоприн и циклофосфамид

Брзо прогредирачки гломерулонефритис: Почест е кај носителите на

HLADR15 , DR14 Пациентите имаат само нефритис или почесто ГМН и
белодробно крварење целен антиген е алфа3 верига од тип 4 колагенот
терапија агресивна имуносупресивна со високи дози стероиди комбинирано со
циклофосфамид со итно лекување се доведува до долготрајно опоравување но
неможе да се очекува подобрување на состојбата кај пациентите кај кој
српестите клетки се 85% од гломерулите или кај кои имало анурија.

Гломерулонефритис врзан за АNCA АНтитела – два модели се клинички важни

за реактивноста на антинеутрофилното цитоплазматско антитело и тоа :
генерализирано обојување и перинуклеарен модел другиот модел поврзан со
инфламаторна болест на цревата посебно со улцеративниот колитис
Гломерулонефритисот поврзан со АNCA сега е најчеста форма на српесто-
клеточниот нефритис а бубрежната лезија се карактеризира со малку или
никакви депозити од имуноглобулини или комплемент во бубрегот и со некроза
и формирање на српести клетки.

ГАСТРОИНТЕСТИНАЛНИ БОЛЕСТИ – Најголем имунолошки орган во телото

во кој се одвиваат над 90% контакти на м.о. со мукозното ткиво. Над 400
видови мо го населуваат човековото тело
Мукозните имунолошки реакции–GALT (лимфоцититегиима на 3 места)
функционално е поделен на .аферентен крак (Пајерови плочки) каде има
интеракција луминален антиген + имун систем .еферентен крак-широко
распространети интраепителни лимфоцити и лимфоцити во ламина проприја .

Гастричната мукоза содржи- париетални клетки кои лачат киселини и

внатрешен фактор , Главни клетки–произведуваат пепсиноген, епителни
клетки, мукозни вратни и ендокрини клетки

Пернициозна анемија -Се карактеризира со мегалобластна анемија како

последица на лоша апсорпција на вит Б12 која е секундарна на недоволната
секреција на внатрешениот фактор и гастрична атрофија. Повеќето пациенти
се над 60 години и имаат недијагностицирана ПА. Не постои специфична
клиничка слика а најчести симмптоми се замор и слабост во 90%, диспнеа70%,
парестезија (30%), и болен јазик (5%)

Целијакија –Ентеропатија осетлива на глутен која резултира со имунолошка

хиперсензитивност на ингестиран глутен кај генетски подложнилица

•Најраспространета кај европејците,во светот честотата е 1 на250 луѓе

•Карактеристична хистолошка лезија езагуба на цревните ресички кај

нелекуваните со значителен покачен бројна интраепителни Т кл кои
експесираат γ/δТ клеточен рецептор

Автоимуна ентеропатија – Кај деца ретко се јавува тешка и екстензивна

ентеропатија која не е последица на целијакија,нетолерантност на протеини од
кравјо млеко или други форми на цревна болест поврзани со храна.

КРОНОВА БОЛЕСТ

Полигенетско заболување, мутации во генот за азот оксид дис мутаза цврсто

се врзани за 1/5случаи со Кронова болест.Експресијата на NOD2 е ограничена
на моноцитте и поради тоа се смета дека има улога на цитосолен рецептор за
патогените компоненти од цревните бактерии

ПРИМАРНА БИЛИЈАРНА ЦИРОЗА(ПБЦ)

Хронична прогресивна болест која се карактеризира со прогресивно
уништување на малите интрахепатални жолчни канали поради портално
воспаление кое води до фиброза и цироза

Најефикасна терапија е трансплантација

БРЕМЕНОСТ И ИМУНИТЕТ- -Утерусот не е имунолошки привилегирано место

(доста е васкуларизирано и има добра лимфна дренажа)и може да одговори и
на инфекција и да одбие туѓо тело. За успешна бременост потребен е прилив
на лимфоидни клетки за имплантација

Децидуа е модифицирана мукоза која лежи под утерусот (модифициран

ендометриум кој се фемира при почеток на бременоста под влијание на
прогестерон и е мајчин дел од плацентата.

ХЛАА и Впродуктите од MHC1 вклучени во Тклеточната цитотоксичност не се

забележуваат На трофобластите,а исто така нема ни експресија на MHC2

Бремените се поподложни кон инфекции поради намалената активност на Тх1

против интралточните мо и треба да им се проверува серостатусот

-Инфекции со маларија и мико бактерии се почести во не развиените земји

каде не исхраната е главен фактор,а Листерија,токсоплазмоза иХИВ се
најчести инфекции кои сугерираат дека е намалена активноста на ТХ1
кл.против интраклеточните патогени во тек на бременоста.

Фетусот станува делумно имунокомпетентен рано во развојот и тоа околу 11-

тата недела (пр.стварање на ИгМ антитела за Рубеола вирусот), но развојот на
Тклетките е бавен и тоа е причината за подложноста на фетусот кон инфекции

ИгГ се пренесуваат преку специфични рецептори на трофбластот за Fc

регионот на ИгГ. Трансферот започнува наоколу 12-тата недела,но поголемиот
дел од мајчините ИгГ се пренесува по32 недела од интраутериниот живот.

Подобрување на имунитетот подоцна во феталниот развој

•постепено зголемување на ИгГ настанува врзано со експресија за CD40

лигандот на поголемиот број на Ткли изотипно менување на ИгМ,ИгГиИг А кај
новороденото.
•Не созреаноста на Б кл прираѓањет.е. нивната CD5 природа резултира со
производство на антитела со низок афинитет,а настанување на соматските
мутации подоцна(како и изотипско менување)кое резултира со производство на
антитела со висок афинитет се оствараува на возраст од 2 месеци кога и
рутински се започнува со имунизацијата со протеински антигени.

ИМУНОЛОШКА ВРЕДНОСТ НА ДОЕЊЕТО—Бројни фактори одмлекото имаат

антиинфективниособини.Главниот имуноглобулин од колострумот намлекото е
ИгА којерезистентен на протеолитичкитеензимивоцреватанановороденото.

•Заштитната улога на ИгА вклучува неутрализација,бактерицидна активности

агрегација на антигени и спречување на прилепување на бактерии за
епителните кл. Макрофагите од млекото штитат од инфекција.

Повторливи абортуси

•20% од сите бремености завршуваат со абортус, Само 10%имаат имунолошка

причина.Иако супресија на специфични имуни реакции против феталните
таткови антигени е соодветно објаснување за преживување на фетусот,затоа
сепак има малку докази

Не постои доказ дека младите со СЛЕ се супфертилни сепак присутна

зголемена фетална загуба(абортус>10 недела/раѓање на мртво
роденче)Загубата на фетусот се должи на присуството на анти
фосфолипидните антитела и/или лупусен антикоагулант,антитело за
активираниот коагулативен фактор Х.Пациентите со овие антитела се лекуваат
со мали дози на аспирин за намалување на агрегација на тромбоцитите

ПРЕЕКЛАМПСИЈА Болест на имплантација во која симптомите се покажуваа

доцна во бременоста кога компликациите од плацентната исхемија како
резултат на лоша имплантација ќе станат очигледни.

•Прецизна етиологија не е позната,но несоодветна трофобластна инвзија и

неуспешната модификација на структирата на спиралните артерии,резултира
со несоодветно снабдување со крв и Оттука доаѓа до исхемија на плацентата и
аноксија на фетусот
Алоимунизација на жена против фетални антигени настанува ако тие поминат
во циркулацијата на мајката,што настанува при породување па дури и помали
утерусни настани во тек на бременоста.Потоа мајчините антитела поминуваат
низ плацентата за да реагираат со феталните ЕР.Опсонизираните фетални ЕР
се секвестрираат и Уништуваат од макрофагите во феталната слезина и црн
дроб што резултира со хемолитичка болест на новороденото (ХБН) често се
наоѓаат мајчини антитела за хисто компатибилните антигени на нејзиниот
фетус.

Клиничко значење на антителата за репродуктивните компоненти-АНТИТЕЛА

ПРОТИВ ХОРМОНИ, АНТИТЕЛА ПРОТИВ СПЕРМА

МЕХАНИЗМИ НА ЕНДОКРИН АВТОИМУНИТЕТ-Функционалните нарушувања

на ендокрините жлезди може да бидат резултат или на прекумерна или на
редуцирана активност(атофија)

Семисли дека и Тклетките и антителата со одејствуваат паралелно за да

произведат автоимуна болест

ТИРОИДНА ЖЛЕЗДА – Неколку се тироиднни антигени:

•тироглобулин,

•тироидна пероксидаза(тироиден микрозоен антиген)

Na-симпортер површински и други цитоплазматски антигени Најдостапни и

клинички најкорисни антитела тестови се за тироидната пероксидаза

•TSH рецепторот

ТИРЕОТОКСИКОЗА

•Тиреотоксикоза е честа состојба со распрострранестост од 20на 1000 од

популацијата.Се јавува во било која возраст но најчесто 30-40години. Почеста
е кај жените.

ТСХ е абнормално експресиран во орбиталното Ткиво што укажува дека

имунолошката реакција на овој антиген може исто да придонесе за очната
болест
Хашимотов тиреоидитис-Многу почеста кај жени и најчеста причина за гуша кај
жени

•При појавана симптомите 75%се еутироидни, 20% се хипотироидни а

остантите 5%се хипер и имаат болест која наликува на Грејвсова болест-
Хашитоксикоза

•Околу 50% на крај стануваат хипотироидни последица на уништување на

тиреоцитите

•Поврзан е со други автоимуно-специфични болести и со семејна историја,

Гушата е резултат на комбинација од лимфоцитна инфилтрација и одреден
степен на хипертрофија на жлезденото ткиво

Клеточниот инфилтрат се состои и од CD4 и CD8 и од Бклетки кои може да

формираат лимфоидни фоликули

-Овие клетки изразуваат маркери за активација ,а во воспалителното ткиво има

низа цитокини

ДИФЕРЕНЦИЈАЛНА ДИЈАГНОЗА ЗА ХАШИМОТО ТИРЕОИДИТИС

Едноставна гуша и субакутен тироидитис (DeQuervian’s)tiroiditis

•Вториот се јавувабилатерално,болно,осетливо зголемување на тироидата

ниска треска и општа слабост

Терминот микседем опишува тешка форма на хипотиреидизам во која

депозицијата на муцинозни супстанции доведува до задебелување на кожата и
поткожните ткива,но често се користи како општ термин за хипотироидизам.

Автоимуната тироидна болест покажува дека клиничката состојба зависи од

рамнотежата помеѓу ефектите од сензитираните Тклетки и автоантителата
Против целните антигени

Дијабетес мелитус – 2 форми и тоа: инсулин зависен 1DDM тип I

•Инсулин независен NIDDM тип 21 DDM Тип 1 понатаму има две форми

•тип А1-обично со почеток во детството и се карактеризира со имунолошко

уништување на Бклеткте од панкрасните островца
•Тип Б1 каде има тешко уништување на βклетките во отсуство на некоја имуна
реакција насочена против панкреасот.

Критичен фактор е аминокиселината во позицијата 57 од HLADQß ,генетски

варијанти кои ја имаат амино киселината аспартат на оваа позиција
заштитуваат од 1DDM,додека оние кои имаат други а.к.се поподложни на
дијабет.А

Трансплантација на панкреас е ограничена поради повеќе кратни хируршки

проблеми,особено поради шекерот. Главна компликациј а е
инфекција,механизмот на зголемена подложност кон инфекции не е
познат,иако оние кои се по слаба контрола имаат дефекти во неутрофилите и е
конзистентен со дефектот со висока инциденца на стафилококна и фунгална
инфекција

ДРЕНАЛНА АВТОИМУНА БОЛЕСТ-е вообичаено нарушување што произлегува

од прогресивно уништување на кората на надбубрежните жлезди.

-Се манифестира со кога ќе биде зафатен над 90% од адреналниот кортекс

-За лечење но не супституција се користат Адренокортикални матични клетки

во комбинација со имуномодулација за да се постигне ефект на излекуваност,

ГЕНЕТСКА ХИСТО КОМПАТИБИЛНОСТ-видови трансплантација: Кај генетски

несродни лица–ало трансплантација

•Пресадување на еден дел од тело на друге-автологна трансплантација

•Ксено трансплантација подразбира трансплантација на различни специеси

Трансплантација на бубрези – Важни критериум за избор на пациенти-

старост,остеопороза,тешка сепса,тенденција за крварење или било која друга
состојба при која има примена на високи дози стероиди е контраиндикација

ИЗБОР НА БУБРЕГ ОД ПОЧИНАТ-ригорозен

•Се отстранува и слезината и седобива суспензија на лимфоцити кои се

користат за детекција наХЛА

•Само АБО копматибилните се соодветни и слични и со крвните групи(О крвна

група бубрег може да се донира на сите)
•По потврда за совпаѓање на ABO крвна група иHLA типот на
починатиот,компутерски се пребарува во националната архива на
потенцијални приматели за да се најде АБО компатибилен примател кој

се совпаѓа со дарителот во колку е можно поголем број локуси.

•По избор на примателот се врши тестирање за компатибилност на серумот од

примателот со лимфоцитите на дарителот

•Ако пациентот има цитотоксични антитела за класа 1 антигни од дарителот

бубрегот е несоодветен

Терапија –Циклоспорин А–Комбинација циклоспорин, азатиоприн и

преднисолон варира од центар до центар и дава добри ефекти

КОМПЛИКАЦИИ

•Сколоност кон инфекции

•Особено значајни CMV,EBV,BK

•Примарна или секундарна инфекција,или пакре активација

•Доцна компликација е повтотрена оригинална болест

Трансплантација – НА БЕЛИ ДРОБОВИ

Индикации-Тешка хронична болест,криптоген фибринозирачки

алвеолитис,цистична фиброза,Примарна пулмонарна хипертензија и синдром
Ајзенменгер,во комбинација со срце едно или две белодробни крила

ПАНКРЕАС

Кај дијабетичари се пресадува или цел панкреас или изолирани Лангерхансови

островца),голем успех

Некогаш се препорачува заедно со бубрежна трансплантација

ТРАНСПЛАНТАЦИЈА НА ХЕМАТОПОТЕСКИ КЛЕТКИ ГВХД КЛИНИЧКА

МАНИФЕСТАЦИЈА- -осип, треска, хепато спленомегалија,крвава диареја и
задишаност 7-14дена, Пристап кон лекувањето е засилена имуносупресија,
•Сериозни инфективни болести се јавуваат и наспроти внимателно бирани
режими

Трансплантација на стем клетки за автоимуни болести

•Индикации:кај пациенти со ревматоиден артрити пациенти кои примаат

алогена КСза апластична анемија предизвикана од лекови,автологна
трансплантација на коскена срж Останува како можност за лекување на тешка
авто имуна болест

Теоретски опасност за реинфузија на автореактивни Т клетки бидејќи

ТКлетките рутински несеостстрануваат од автологните стем клетки

МЕДИЦИНСКО ТЕСТИРАЊЕ НА ПРИМАТЕЛОТ

Крвна група,Rhфактор,ККС,биохемија

•Rtg на белите дробови ,Rtg на синус,Uzна абдоменот,Rtg на миокарден уретро

цистографија, OPTRtg на заб

ХЕМАТОЛОШКИ ЗАБОЛУВАЊА СО ИМУНА ПАТОГЕНА КОМПОНЕНТА

Анемија

•Тромбоцитопенија

•Неутропенија

•Нарушена коагулација на крвта

•Најчеста причина се авто антитела

•Или пак стимулација на алоантитела(изо имуниантитела)предизвикани од

повторени трансфузии на крв или бременост

•Дирктно активирање на комплемнтот соЕР

Дијагноза на АИХА – АИХА може да е примарна и секундарна

•Докажувањето базира на детекција на авто антитела врзани за ЕРили на

слободните серумски автоантитела
ХЕМОЛИТИЧКИ АНЕМИИ ПРЕДИЗВИКАНИ ОД АНТИТЕЛА-- ½идиопатска,а
остантите секундарна сотојба на лимфоми СЛЕ.Етиологијата не е позната иако
има спорадични извештаи за фамилијарни појави

•ЕР од пациенти со АИХАсе позитивни со директен Кумбсов тест

ХЕМОЛИТИЧКИ АНЕМИИ ПРЕДИЗВИКАНИ ОД ЛАДНИ АНТИТЕЛА CHAD-cold

haemma glutinin disease имаат хронична хемолитичка анемија
(анемија,хемоглобиноурија и жолтица)и тежок Рејндов феномен при
изложеност на студ.Идиопатска е нај честа кај возрасните.Секундарни случаи
се јавуваат

Повременио кај не-Хоџкин лимфом,инфекција со Микоплазма или инфектиВна

мононуклеоза
АКУТНА ТРОМБОЦИТОПЕНИЈА

•Се карактеризира со брза појава на генерализирана пурпура кај претходно

здраво дете или нетолку често кај возрасен и мали трауми предивикуваат
модринки.Чести се конјуктивни крварења, а хематурија и крварења од ГИТ се
поретки

БРЕМЕНОСТ КАЈ ЖЕНИ СО ТРМБОЦИТОПЕНИЈА

Обично е мирна,новороденото може да има ТП која се должи на премин на ИгГ

автоантитела од маката низ плацентата кои се фиксираат на ТР од фетусот

•Ако дојде до крварење или пурпура се дава ив.имуноглобулин за покачување

на бројот на ТР или алтернативно мајката пред породување прима
имуноглобулин

ХЕМАТОПОЕТИЧНИ ПРОГЕНИТОРНИ КЛЕТКИ Апластичана анемија е термин

познат како панцитопенија како резулат а нанамален број на плурипотентни
клетки.Може да е вродена(Фанкониева анемија)или стекната
секундарна(инфекција,лекови,тимом)или 60%од случаите идиопатска

Третман на избор е со трансплантација на стем клетки и е 90% успешна за

5годишно преживување
МАЛИГНИ ПРОЛОФЕРАЦИИ НА ИМУНОЛОШКИ КЛЕТКИ- Малигна
моноклонална пролиферација на клетки од имунолошкиот систем доведува до
леукемија,лимфомимиелом.

•клетките вклучени во имуните реакции се подложени и

на„реактивна“поликлонална пролиферација како нормален одговор на
инфекција или воспаление

ЛЕУКЕМИИ-Крвни карциноми кои обично започнуваат во коскената срцевина и

резултираат со голем број абнормални крвни клетки

•Овие крвни клетки не се целосно развиени и се нарекуваат експлозии или

клетки на леукемија.

•Симптомите може да вклучуваат крварење и модринки, чувство на

замор,треска и зголемен ризик од инфекции.

АЛЛ најчесто е болест на деца и млади,поретко е на возраст над 20 години.

•Пет пати почеста е од акутната миелоидна леукемија(АМЛ)

•Често се присутни компликации на слабост на коскената срцевина,вклучувајќи

крварење,инфекција и анемија.

ХЛЛ-Релативно честа болест кај повозрасни пациенти.Невообичаено е кај лица

под50 години и обично има релативно бенигнен тек,иако брзината на
прогресија варира е нормно

•Прекумерен број на мали лимфоцити се наоѓаат во периферната крв

Иако повеќето повозрасни пациенти со ХЛЛ обично имаат релативно бенигна

болест и преживуваат повеќе од8-10години,прогнозата е променлива

•Генетските анализи укажуваат дека мутации и промени на одредени гени може

да имаат прогностичка важност

•Хемотерапија не е неопходна во раните фази,иако некои пациенти кои не се

лекуваат со CLL имаат сериозни рекурентни бактериски инфекции поради
ниско ниво на имуноглобулини во серум.

Иразот ЛИМФОМ ,вклучува малигна пролиферација на нециркулирачки клетки

во лимфниот јазол или слезина.
•Постојат два вида: Хочкиновата болест и не-Хочкин
лимфомот(НХЛ).Разаличниот тек на болестите укажува дека се два различни
ентитети

•Иако клиничките фенотипови и нивниот третман се разликуваат,

презентирањето на симптомите можат да бидат слични.

Присуство на карактеристични двојадрени Reed-Сternberg клетки и нивни

варијанти(моноклонални Хочкинови клетки)

Хочкиновата болест е врзана за нагласена депресија на клеточно

посредуваниот имунитет и пациентите се склони кон бактериски вирусни и
габични инфекции и пред и по терапија НХЛ е широка група на сите лимфоми
кои немаат типични хистолошки карактеристики наХоџкинова болест

•можат да бидат од потекло од Били Т клетки.

Постојат три фази во развојот на туморот-лимфомот:

•1.Рана реверзибилна фаза со поликлонално размножување,

•2.Доцна реверзибилна фаза поврзана со олигоклоналности

•3.Иреверзибилна-неповратна,доцна фаза

Мултипен миелом е малигна пролиферација на плазма клетки,за кои се смета

дека се испровоцирани од транслокација што резултира со активирање на
онкоген во генетскиот локус на имуноглобулин

•Во коскената срцевина, интеракцијата на малигните плазма клетки со

стромалните клетки резултира со вишок производство на IL-6(остео класен
активатор)и други цитокини што им овозможуваат на овие малигни плазма
клетки да опстанат.

Слободни телесни вериги се откриваат само со имунофиксација со користење

на специфичен антисерум

Ако не се лекува миеломот брзо прогредира и пациентите умираат во текот на

една година,вкупната прогноза зависи од присуството на компликации како
анемија,бубрежна инсуфисциенција,хиперкалемија или имуносупресија. Сепак
мултипниот миелом останува фатална болест веројатно поради самите
CD34+стем клетки.

Ревматски заболувања

• Имунолошки механизми вклучени во патогенза на ревматски болести

• Најчесто засегнати зглобови и мускули, но многу од нив се манифестираат и

на други органи, кожа, бели дробови, бубрези...

• Поради вклученост на повеќе системи – системски

• Причина автоантитела, но и други механизми се вклучени

• Иако антителата не секогаш се причина, корисни се подтавување на дијагноза

инпрогноза

Болест на зглобовите опфаќа две широки категории

•Дегенеративни состојби на рскавицата (остеоартритис)

•Воспаление на обвивката на зглобот или синовијалната мембрана – синовитис

или инфламаторен артритис

АРТРИТИС- Синовијалната реакција на повредата е ограничена и патологијата

на повеќе видови на инфламторен артритис е хиперплазија на обвивката и
клеточна инфилтрација на во васкуларните ткива под обвивката

Постојат два главни механизам на патогенеза предизвикана од мо: 1. директна

инвазија на синовијалната мембрана (септичен артритис) 2. или
хиперсензитивна реакија (посредувана од Тли или имунокомплекси)

МОДЕЛ НА РА КАКО БОЛЕСТ ПРЕДИЗВИКН ОД Т КЛ ИЛИ ПОСРЕДСТВО НА

АТИТЕЛА • Модел на РА како болест предизвикн од Т кл.Доста е критикуван,
зашто цитокини кои се лачат од Ткл:IL2,IFN γ тешко се наоѓаат во синовиумот
за разлика од интерлеукините произведени од макрофагите: TNFa,IL1, IL6
присутни во изобилство • Воспаление предизвикано од антитела исто е важно •
Моделите од 60-70 те се базираат на воспаление предизкано од активирање на
комплементот и активираните имунокомплекси кои содржат ревматоиден
фактор и ИгГ, но со откривање на концептот за токсичност од Ткл се прифаќа
дека Т кл се многу поважни • за да по откривањето на фактот дека деплеција
на Б кл (со анти CD20 моноклонални антитeла - ритуксимаб) ја подобрува
клиничктата состојба, се потврди дека сепак антителата се клучни во
патогенезата.

СЕРОНЕГАТИВЕНИ СПОНДИЛОАРТРИТИС

• Се карактеризираат со отсуство на РФ (серонегативен), вклученост на рбетот

(спондило-) и чест асиметричен периферен артритис,кој ги афектира големите
зглобови • Воспаление во спојот на мускули, лигаменти или тетиви со коска -
ентезитис е основна карактеристика на овие нарушувања

• Резултати од МР покажуваат дека при рано воспаление на зглобот кај

спондилоартрити, синовијалнотоа воспаление започнува со ентезитис на
рабови од зглобот • На место на ентезитис доаѓа до окоскување, а во рбетот
доаѓа до спојување (анкилоза) на соседни пршлени

• Добро реагираат на анти ТНФа терапија

СИСТЕМСКИ ЛУПУС

КЛИНИЧКИ ОСОБИНИ • Повеќесистемско нарушување најчесто кај млади жени

• Автоантитела за нуклеарни антигени (АНА) • На крај сите пациенти имаат
лезии на кожа и во зглобови • 2/3 имаат пулмонални или ренални невролошки,
хематолошки проблеми • Атипичните симптоми често се пречка за дијагноза •
Плевроперикардијално воспалениие е вообичаено • Може да има радиолошки
доказ за дифузна,прогресивна,интерстицијална болест на бд • Невролошки
симтоми: oд главоболка до психози,вообичаени манифестации вклучуваат
деменција,депресија, конвулзии, хореа и мигрена

Цели на терапијата и третманот се • избегнување стимули кои може да

предизвикаат екстрацеребрација • Контролирање на производство на антитела
со имуносупресија • Ограничување на оштетувањето предизвикано од
восплаленито

Болест посредувана со антитела со хиперсензитивност од тип 2 и 3 главни во

патогенезата • Оштетувањето на ткивото се должи на таложење на комплекси
на двДНК со антиДНК антитела, иако и комплексите составени од со други
антинуклеарни антитела и цитоплазматски антигени се сметаат за битни • Во
заболеното ткиво се детектираат наталожени имунокомплекси од
имуноглобулини и комплемент

• Дефектна апоптоза е вклучена во СЛЕ (Покажано на животински модел со

дефициенција на два анти рецептори на клеточна мембрана со клучна улога во
предизвикувањето на апоптоза) • FAS има важна улога во делеција на
автореактивните лимфоцити • FAS дефициенција не предизвкикува класичен
СЛЕ,но предизвикува синдром кој опфаќа автоимунитет на ЕР и
ТР,лимфаденопатија и поликлонални покачувања на серумски
имуноглобулините: автоимун лимфопролиферативен синдром • Сепак мали
дефекти може да доведат до СЛЕ • АНА и АНти ДНК може да индуцираат СЛЕ
преку имунизација со нуклеозоми • Затоа дефициенција со С1q може да даде
предиспозиција за СЛЕ, преку овозможување на пристапот до нулеарниот
материјал на имуниот систем и таложење на ИК

СЈОГРЕН СИНДРОМ • Автоимуно уништување на егзокрините жлезди -

особено плунковите и солзните жлезди, на мукозата и слузокожите • Може да е
сам по себе настан, поврзан со некарактеристичен пораст на автоантигени Ro
и La, или да е во врска со друга сврно-врзана болест (РА и СЛА). Доминира кај
женска популација • Наједоставен дијагностички тест е ШИРМЕРОВ тест
(стерилна лента хартија се става во долен капак и ако и по 5 мин нема доволно
солзи да намократ 10мм хартија, се поставува сомнеж за Сјогрен) • Биопсија
покажува густ лимфоцитен инфилтрат од актвирани CD4 и CD8 кл со
зголемено производство на цитокини и забележителна класа 2 MHC •
Примарен Сјогерн силно е врзан за HLAA и B8DR3 хаплотипот, фактори на
средина се нејсани и се претпоставува дека ретровирус е иницијаторот

РЕАКЦИИ НА ХИПЕРЕНЗИТИВНОСТ (АЛЕРГИСКИ, АНАФИЛАКТИЧНИ)

При нормални услови имуниот систем предизвикуваат локализиран

воспалителен одговор со кој антигенот се отстранува без оштетување на
ткивото од домаќинот, но во одредени околности, воспалителниот одговор
може да има штетни ефекти кои резултираат со оштетување на ткивото,
сериозно заболување, дури и смрт. • Несоодветниот и штетен имун одговор е
наречен преосетливост (хиперсензитивност) • Преосетливост може да се
развие и во текот на хуморалниот и во текот на клеточниот имун одговор •
Реакцијата може да биде непосредна и доцна (одложена) • Реакциите на
преосетливост (анафилактични реакции) поттикнати од антитело или
комплексите антиген-антитело се наречени непосредна преосетливост,
(симптомите се манифестираат за неколку минути или часови по контактот на
сензибилизираниот организам со антигенот) • Преосетливоста од одложен тип
е наречена заради фактот што симптомите можат да се јават ипо неколку дена
по изложувањето

АЛЕРГИСКИ ЗАБОЛУВАЊА - ЕПИДЕМИОЛОГИЈА • 20-30% од населението

страда од алергии • Значен физички и економски терет за општеството •
Болеста може да се движи од блага,повремена реакција,до тешка исцрпувачка
состојба,а ретко поединци реагираат со тежок или фатален исход
(анафилактичен шок) • Распространета во развиени земји – се објаснува со
хигиенска хипотеза • Алергиски антигени кои влегуваат во циркулација по убод
од инсект или администрација во крв на лекови може да дадат тешки
анафилактички реакции • Повеќето алергени вдишани или внесени со храна
предизвикуваат локални реакции,но кикиритки на пр. може да доведат до
животно засегачки состојби со тешки системски реакции • Изразот АЛЕРГИЈА
за жал се користи доста слободно во опис на нетолеранција на факторите на
средината независно од билокакви објективни докази за имунолошка
реактивност кон идентификуваниот антиген

• ТИП 1 - IgE-посредувани (тип 1) реакции, • ТИП 2 - антитело-посредувана

цитотоксичност (IgG) • ТИП 3 - посредувани од имуни комплекси (IgG)
хуморални • ТИП 4 – преосетливост зависна од активирањето на Т клетките од
клеточниот дел од имуниот одговор или преосетливост одложен тип Т клеточно
посреуван имунитет

АТОПИЈА - Се дефинира како состојба на нарушен имунитет во која Тх2

ли.даваат наследна тенденција за хиперпродукција на ИгЕ антитела во однос
на вообичаните антигени во средината

• Во околу 80% имаат семејна историја на алергија, а само 20% се наоѓаат

нормално во попуацијата
• Сепак наследната особина не е апсолутна бидејќи се потврдило само 50%
совпаѓање кај монозиготни близнаци

• Гените од хромозомот 5 се вклучени во регулирање на произвосдство на ИгЕ,

а наследувањето на HLA DR3 хаплотипот е врзано за добивање на алергија на
рж

АНАФИЛАКСА • Најдраматичен пример за ненадејна, генерализирана состојба

која се карактеризира со кардиоваскуларен колапс и бронхоспазам со кој
реагира лицето изложено на антигенот кон кој е чуствителен •Настанува
генерализирана дегранулација на ИгЕ сензитираните маст кл или базофили
која следи по изложување кон антигенот за што е потребна претходна
сензитација. Иако ретко,може да е фатална • Кога антигенот се внесува
системски (убод од оса или интравенозан антибиотик), доминантна клиничка
слика е кардиоваскуларен колапс

Единствен лабораториски тест корисен при анафиакса е реакција на триптаза

на маст клетки (Показател е на дегранулација на маст кл.,но не укажува на
механизмот за активирање на маст кл.) • Антиген специфичните тестови ИгЕ
(Радиоимуносорбентен тест – RIST ) се покажале полезни за потврда на
природата на отровот од исект пред десензитција • За латекс гума, пополезен е
кожен тест • Триптазата е ензим што се ослободува, заедно со хистамин и
други хемикалии, од мастоцитите кога се активираат како дел од нормален
имунолошки одговор, како и при алергиски (хиперсензитивни) реакции. Овој
тест ја мери количината на триптаза во крвта.

АНАФИЛАКТОИДНИ РЕАКЦИИ 1. Не се посредувани од ИгЕ антитела и не се

имунолошки специфични 2. Имаат слични фармаколошки посредници
(хистамин) 3. Супстанциите кои предизвуикуваат анафилактоидни реакции
делуваат директно на маст кл. Или преку активирање на алтернативната
патека на комплментот 4. Кај имунолошки неспецифична реакција лицето не
треба претходно да е сензитирано со истата супстанција).Пр. колапс по
интравенозен внес на органски јод 5. Нестероидните антиинфламаторни
(NSAID) лекови го насочуваат метаболизмот на арахидонска кис.кон
производтсво на леукотриени,кои пак се силни предизвикувачи на реакции од
алергиски вид преку нивните интеркции со специфични рецептори на целните
ткива

АСТМА СИНДРОМ (ОСНОВНИ КАРАКТЕРИСТИКИ) 1. Генерализирана, но

реверзибилна опструкција на дишните патишта 2. Бронхијална
хиперсензитивност 3. Воспалние на дишните патишта • Сложена интеракција
многу гени и фактори на надворешната средина и не се објаснува само со
посредствио на ИгЕ антитела • Иако сите случаи не се со алергиско потекло,
повеќето се јавуваат како резултат на дефиниран алерген од средината • Честа
состојба која засега 5-10% население во развиените земји. Преваленцата и
јачината се во пораст

• Кога асматичен пациент е изложен на релевантниот антиген препознавање

настанува преку Т кл рецептори или преку ИгЕ антитела врзани за маст кл. •
Зачестеноста на изложување детрминира дали ќе биде акутна,реверзибилна
или хронична обструктивна состојба • Воспалени епителни кл.од дишните
патишта лачат IL 8 и RANTES и потикнуваат дополнителна инфилтрација на
еозинофилите • Акутното воспаление не остава оштетувања и поминува со
отстранување на антигенот, додека хроничното води до патолошки промени,
оштетување на епителот и губење на функцијата,задебелување на базалната
мембрана

НЕТОЛЕРАНЦИЈА НА ХРАНА • Траги на лекови или антибиотици ретко даваат

имунолошка реакција,но може да предизвикаат реакција преку надразнување
на маст клетките,а не преку имунолошките механизами. Пр.Салицилатите
инхибираат синтеза на простагландини и предизвикуваат ослободување на
клеточни медијатори • Некои видови храна содржат фармаколошки активни
суспстанции како тирамин, фенилетиламин кои влијаат директно на крвните
садови и доведуваат до мигрена кај чувствителни лица • Траги од некои
фармаколошки активни супстанци може да се најдат во храна и повторно да
имаат несакани ефекти преку непознатимехнизми • Дијагнозата зависи од
деталната клиничка историја, а тестирање за неподносливост за различни
храни и нивната елиминација е основа за дијагноза • Ни еден лабораториски
тест не е дијагностички
АТОПИЧЕН ЕГЗЕМ • Се активра Тх2 подгрупата на CD4 Т лимфоцитите која
продуцира цитокини важни за патогенезата. Тх2 продуцираат IL4, IL5, IL6 и
IL13,но без IFNγ ,IL4 и IL13 делуваат како изотипски специфични активатори на
промена на антителата и ја индуцираат експресијата на VCAM-1,атхезивната
молекула вклучена во мигрирање на мононуклеарите. Популацијата на Т лимф
кои мигрираат во кожата е мошне богата со мемориски клетки кои вршат
експресијата на кожните лимфоидни антигени што ја имплицира селективната
миграција на овие клетки Третманот е насочен кон намалување на
воспалението со примена на благи емолиенти (ублажувачи) кои го намалуваат
нагонот за чешањеи и ја поправаат рехидрацијата • ТОПИЧНИТЕ
КОРТИКОИДИ го постигнуваат истото, го намалуваат воспалението и
моментлно се најефектни, но долготрајна употреба на кортико доведува до
атрофија на дермисот • Циклоспоринот А е безбеден и ефектен при кратотраен
третман за тежок отпорен на друга терапија атопичен егзем (моделирање на
сигналнта трансдукција во Тх2ли). • Локалните инхибитори на калцинеурин како
што е такролимусот и пимекролимусот се ефектни за контролирање на умерен
до тежок егзем

МУЛТИПЛЕКС СКЛЕРОЗА

• Инфламаторна болест на белата маса во ЦНС • Варијабилна во однос на

инвалидитетот, стапка на прогресија и прогноза • Клиничка дијагноза може да
биде тешка бидејќи никогаш не се прави дефинитивна хистопатолошка потврда
со биопсија • Клиничките особини зависат од местото на патолошката лезија во
мозокот • Чести симптоми се: визуелни промени, вклучително и двојно гледање
или губење на видот, Пецкање или слабост (слабоста може да варира од блага
до тешка, парализа, вртоглавица, еректилна дисфункција (ЕД, импотенција),
проблеми со бременоста, инконтиненција на уринарната форма (или обратно,
задржување на урина), мускулна спастичност, тремор болни неволни мускулни
контракции, замаглен говор, замор • Стапката на нови лезии е непредвидлива и
промнлива • Подгрупите зависат од стапката на прогредирање и опоравување
меѓу нападите Очниот невриритис е слична воспалителна демиелизирачка
болест на едниот или на двата нерви со оздравување кај 75- 90%.
Олиигоклоналниот модел на ИгГ е присутен во ЦНС од повеќето од пациентите
со очен невритис и на магнетна резонанца (МР) се покажуваат лезии и на други
места во мозокот • Болеста може да е резултат на различни причини, но околу
50-80% од пациентите со очен невриритис развиваат МС за 15 години

Клиничката дијагноза зависи од доказ за најмалку два напада одделени со

време и место на лезиите, со исклучување на сите други причини • Потребни се
потврдувачки лабораториски тестови. Слабата нервна спроводливост може да
биде покажана со пролнгирано реакции на тестирање на провоцирани
потенцијали • МР покажува лезии кај 90% од заболените лица, но и како и со
сите снимања, е неспецифично и може да биде несигурно особено кај
постарите лица • Патолошка лезија која може да се види постмотерм биопсија
е плака • Плака е област на бела маса во која нема миелин и олигодендроцити
• Миелинот е протеинско-фофолипиден материјал кој ги обвива аксоните во
повеќеслојна густа спирала • Одржување на интегритетот на миелинската
обвивка зависи од одржувањето на нормалната олигодендроцитна улога •
Аксоните без миелинска обвивка се лоши спроводници на нервни импулси што
доведува до невролошки дефицит. Во рана фаза на плака постои ткивен едем,
апоптозни олигодендрицити и инфилтрирачки клетки • Околу венулите во
регионот се гледаат лимфоцити и макрофаги. Б кл се вклучени во локалното
производство на имуноглобулините додека Т кл и макрфагите се вклучени во
акутниот инфламаторен процес

Рутинското испитување на ЦСТ не е доволна. Клучно е да се испита природата

на имуноглобулинот кој може да биде синтетизиран во ЦТС или пак пасивно
пренесен од серумот. • Концентрацијата на ИгГ најдобро е изразена кога е
поврзан со друг серумски протеин кој не се синтетизира во мозокот бидејќи ова
ниво ќе укаже на интегритетот на бариерата крв-ЦСТ. Повеќето формули се
основани на соодносот на ИгГ со албумин измерен со истата техника. •
Интерцеребралната синтеза на ИгГ доведува до зголемување на соодност на
ИгГ и албумините, но ако покачената концентарција е резултат на зголемена
пропустливост на крвно-мозочна бариера, тогаш концентрацијата на албуминот
во ЦСТ исто така се зголемува и добиениот сооднос ќе биде (ИгГ/албумин)
константен • ИгГ синтетизаиран во мозокот има тесен опсег на изоелектрични
точки и изгледа како типични олигоклонални ленти при изоелектричноо
фокусирање. Овој модел го има кај повеќе пд 95% со МС иако оваа појава не е
ограничена само кај МС, изоелектричното фокусирање на ЦСТ се користи како
успешен лабораториски тест за дијагноза на МС. НЕ ПОСТОИ СПЕЦИФИЧЕН
ТРЕТМАН кој ќе ја врати демиелинизацијата во нормала, иако секоја епизода
обично е поврзана со повлекување на почетиот едем • Кортикостероидите се
користат за акутен напад, за потиснување на инфламаторната реакција, но со
тоа не се сопира проградирањето на болеста • Ефикасноста на IFN ß e
контраверзна како и упоптребата на високи дози хуман имуноглобулин, но
бидејќи и двете терапии се скапи имаат ограничена употреба.

МИЈАСТЕНИЈА ГРАВИС • Ретка болест која се карактеризира со слабост и

замор на скелетните мускули вклучувајќи ги и оние во окото. Слабоста е
резултат на нарушената трансмисија од нервот до мускулот преку
невромускулните споеви. Невротрансмисијата е нарушена од автоантитела за
ацетилхолин

МИЈАСТЕНИЈА ГРАВИС Е АВТОИМУНО заболување • Етиоологијата не е

позната • Може да има инфективна природа, а присутни се асоцијации со
хаплотипови HLAВ8 и HLADR3 кои ја зголемува генетската подложност • Се
разликуваат 4 подгрупи што укажува на различна етиологија • Може да биде
предизвикана од терапија со пенициламин. Идиотиповите на рецепторните
антитела провоцирани од пенициламин се многу ограничени во споредба со
оние широка хетерогеност кај антителата во идиопатската МГ • Како и при
други автоимуни болест постојат хиперпластични тимусни промени со
формирање на лимфоидни фоликули, герминативни центри, зголемен бр. на
мононуклеари и плазма клетки кои се извор на рецепторни антитела •
Миелоидните клетки присутни во МГ тимус и тимом дејствуваат како извор на
антигени за произвосдство на АЦХ (ацетилхолин –ски) рецепторни антитела и
антиген специфични Т кл. З

АКУТЕН ИДИОПАТСКИ ПОЛИНЕВРИТИС ( ЖИЛИЈЕН-БАРЕ-ОВ СИНДРОМ) •

Невообичаена болест со субакутен почеток која се карактеризира со
инфилтрација на лимфоцити и макрофаги во периферниот нервен систем што
доведува до уништување на миелинот • ½ од случаите се од инфективна
природа и се јавуваат по инфекција со Campilobacter jejuni додека 10% се
јавуваат после оперативен зафат, а останатите се идиопатски. Постои доказ
дека патогенезата настанува со синтеза автоантитела за ганглиозиди од
пероферното нервно ткиви, што е предизвикано од инфекција. Протеините во
ЦСТ се покачени, ИгГ особено кој често е олигоклонален. Антителата за
познатаите ганглиозодид GM1b може да се најдат кај 70% од пациентите
ПРОГНОЗА И ТЕРАПЈА Најчесто состојбата спонтано се подобрува по неколку
недели. Кај тешко болните времето до оздравување со исклучување на
вентилацијата значително е смалено со примената на ив. имуноглобулин кој се
дава веднаш по воспоставување на дијагнозата

ПАРАНЕОПЛАСТИЧЕН СИНДРОМ-Невролошка состојба на ЦНС и

периферниот НС кои се поврзани со тумори. Невролошкиот синдром може да
претходи на очигеден малигнитет со многу години затоа е важно да се бара
отстранлив канцер, особено на белите дробови