Ice Cream Muna

KALIPUNAN NG MGA
SULATIN
Ipinasa ni: Christian Montigo
Ipinasa kay: Ma’am Elvie M. Maputol
Noong bago pa man dumating ang pandemya, naaalala ko pa rin ang
mga malungkot ngunit mapayapang sandali na umuuwi ako nang mag-isa
pagkatapos sa eskuwela. Takipsilim na na lalabas ako sa school gate, naghihintay
ng saglit kung mayroon bang traysikel na masasakyan. Bihirang may traysikel pa
sa ganitong oras na masasakyan kaya minsa’y ako ay mapalakad na lamang.
Malungkot, tahimik at gumagabi na.
Bago pa ako umuwi, bibili muna ako ng cornetto ice cream sa tindahang
malapit lamang sa paaralan. Bata pa lang ako ay paborito ko na ang ice cream,
matamis, malamig, at masarap. Naalala ko pa noon basta’t pagkatapos ng
hapunan, ang biniling ice cream nina Mama at Papa ang dessert ko. Kasingtamis
ng ice cream ang mga masasayang alaala nung mayroon pa akong kasama. Di’
tulad noon, ang ice cream na nagbibigay ng tamis na ligaya ngayo’y nagbibigay
ng mapait na kalungkutan. Ngunit sanay na akong mag-isa, sanay na kumakain
ng malamig kasabay ang masimoy na hangin, masasabi ko rin na akoy nagumon
na sa ganitong situwasyon. Ang ice cream na malamig, matamis, at magatas na
pagkain ay nagbibibgay pa rin sa akin ng konting kasiyahan.

Talumpati
 Sa taon na ito lumagpas na sa bilang ng isang milyon ang bilang ng kaso
ng Covid-19 dito sa ating bansa, kadahilanan ay may mga tao pa rin ang hinid
sumusunod sa patakaran at panuntunan. Kaya kayo mga kapwa kong Pilipino ay
hinihimok ko na sumunod sa strict quarantine protocols upang humina ang
pagkalat ng virus at maiwasan ang hawaan.
Kung tayo ay lalabas, dapat sumunod sa social distancing, at ugaliing
magsuot ng face masks at face shields at maghugas ng kamay. Hinihikayat ko
kayo na umiwas sa matataong lugar, pwede kayong lumabas sa tirahan kung
nangangailangan kayo ng essential needs. Magpapatupad din ang pamahalaan ng
curfew upang malimitahan ang daloy ng tao at siguruhing ligtas ang
pamamayanan. Kung ikaw ay nakararamdam ng sakit, humingi ng tulong sa mga
medical frontliner at magquarantine kaagad. Kung mayroon mang katanongan ay
pumunta lamang sa mga personel at mga health official. Laging tandaan, nandito
ang pamahalaan upang tumulong sa mga Pilipino, huwag po magpanic at
ugaliing sumunod sa mga patakaran.
Kuwentong Lockdown
Sa pagdating ng pandemya, biglang nagbago ang buhay natin, dahil sa
kumakalat na sakit, tayo ay nababahala sa kaligtasan at kalusugan ng ating sarili.
Nang magpatupad ang gobyerno ng lockdowns upang sugpuin ang pagkalat ng
sakit, tayo ay napilit na maglibang na lang sa ating tirahan. May kanya-kanyang
kuwento ang bawat isa sa atin, kadalasan sa atin ay puno ng kasiyahan
samantalang ang iba ay naghihirap.
Hindi madali sa akin na mamuhay sa ganitong sitwasyon, hindi ako sanay
na nasa kuwarto lang ako palagi. Ang kuwentong lockdown ay nagsimula nang
magpatupad ng modular learning ang DepEd, kahit may pandemya patuloy pa rin
tayong nagsusumikap na mag-aral. Napakahirap ng modular learning dahil may
mga nakaharang na nakakadisturbo sa aking pag-aaral. Mahinang internet ang isa
sa mga suliranin, dahil maraming tao ang gumagamit ng internet, mas lalong
bumagal. Kailangan ko ito para sa pagreresearch at makipag-ugnayan sa
paaralan. Hindi katulad sa paaralan, napakaingay ng bahay namin, mga
magulang kong palagi may kausap sa cellphone, tahol ng aso, bumibyaheng
motorsiklo atbp, tila hindi ako makafocus sa pag-aaral ko. Napakalungkot ng
kuwentong lockdown ko, dahil di mo malaman na ang mahal mo sa buhay ay
bigla-bigla na lang umalis. Masasabi ko na ang mga pangyayari noong nagsimula
ang lockdown ay nakakaapekto sa aking physical at mental health.