ตอนที่ 1

ในวันที่อากาศสดใสเนื่องจากเพิ่งผ่านพ้ นในช่วงฤดูฝนมา ณ ช่วงเวลาเที่ยงวันพระอาทิตย์กําลัง

สาดส่องอยูบ่ ริ เวณเหนือศรี ษะอยูพ่ อดิบพอดี แต่ถงึ อย่างนันในวั
้ นที่มีอากาศดีเช่นนี ้กลับมีร่าง
ของชายหนุม่ วัย 20 ปี คนหนึง่ กําลังนัง่ เล่นอยูภ่ ายในบ้ านของเขาอย่างสบายใจ

ชายหนุ่มคนนี ้คือหยางเซิน เขาเป็ นเด็กหนุ่มนักศึกษาที่สามารถหาได้ ทวั่ ไปเนื่องจากในวันนี ้เป็ น

หยุดเขาจึงตังใจว่
้ าจะใช้ เวลาพักผ่อนอยูบ่ ้ านอย่างเต็มที่ แม้ วา่ มันจะเป็ นวันหยุดที่มีอาการดี
เช่นนี ้ก็ตามที่

" อ้ า "

เสียงร้ องอย่างเหนื่อยอ่อนของเด็กหนุม่ ราวกับว่าเขาเป็ นชายชราที่แสนขี ้เกียจ หยางเซินนัง่ ลง

บนโซฟาของเขาหลังจากที่เขาเพิ่งตื่นนอน กิจกรรมในวันหยุดเช่นนี ้เขาไม่ได้ มีแผนที่จะออกไป
ไหนอย่างแน่นอน เขาจ้ องมองดูโทรทัศน์ด้วยสายตาเหนื่อยหน่าย
" น่าเบื่อ.. "

ในจังหวะที่หยางเซินกําลังจะตัดสินใจเปลี่ยนช่องรายการทันใดนันสั
้ ญญาณภาพของช่องสถานี
ที่เขาดูอยูใ่ นตอนแรกก็ถกู ตัดเปลี่ยน

" รายงานพิเศษในขณะนี ้ได้ มีเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ ้น.... "

หยางเซินตังใจฟั
้ งรายการที่ถกู เปลี่ยนแน่นอนว่าหากเป็ นข่าวธรรมดาแล้ วนันตั
้ วเขาย่อมไม่มี
ความสนใจมันเลยแม้ แต่น้อย แต่มนั หาไม่ได้ งา่ ยๆนักที่จๆู่ รายการจะทําการสับเปลี่ยน
กลายเป็ นออกข่าวแบบสดเช่นนี ้

ภาพในจอโทรทัศน์ของหยางเซินในตอนนี ้คือภาพของหญิงสาวผู้ประกาศข่าวคนหนึง่ ที่เต็มไป

ด้ วยความตื่นตระหนก ในมือของเธอยังคงถือกระดาษอะไรบางอย่างเอาไว้ เห็นได้ ชดั ว่าการ
ถ่ายทอดข่าวในครัง้ นี ้เป็ นเหตุการณ์เร่งด่วนที่เธอและทางสถานีไม่ได้ เตรี ยมตัวมาก่อน

" ตอนนี ้มีข้อมูลที่น่าสนใจเข้ ามากค่ะ มันอาจเกี่ยวเหนื่องกับสถานการณ์ประหลาดที่กําลังเกิด

ขึ ้นอยูใ่ นขณะนี ้ โดยในตอนนี ้พวกเราได้ ทําการติดตามชุดตํารวจที่ได้ เบาะแสของชายคนหนึง่
ค่ะ "

ภาพตัดมในตอนนี ้เป็ นภายในอาคารหลังหนึง่ โดยมีเสียงดัง่ สนัน่ ราว 4 - 5 นัดจากนันมั

้ นก็
หยุดลงอย่างรวดเร็ว เนื่องจากว่าพวกเธอเป็ นผู้สอื่ ข่าวเท่านันขอบเขตที
้ ่จะเข้ าไปในสถานที่การ
ทํางานของตํารวจนันยั
้ งคงถูกจํากัดเอาไว้ เพียงด้ านหน้ าอาคาร

" นี ้มัน.... "

" เห้ นี ้มันเกิดอะไรขึ ้นส่งกองกําลังเสริ มเข้ าไปดูด้านไหนสิ "

เสียงของนักข่าวสัน่ เครื อไปด้ วยความกลัวแต่ด้วยความเป็ นมืออาชีพเธอรี บเปลี่ยนท่าทีพร้ อม

กับเตรี ยมตัวเสนอข่าวอย่างรวดเร็ว นายตํารวจที่อยูข่ ้ างนักข่าวมองไปที่เพื่อนตํารวจของเขาที่
ออกมาจากอาคารด้ วยตัวคนเดียวทังๆที
้ ่เข้ าเป็ นคนส่งตํารวจเข้ าไปถึง 4 คนเพื่อทําการกุมจับ
เป้าหมายเพียงคนเดียว
และมันเป็ นไปไม่ได้ วา่ เป้าหมายจะมีกําลังเสริ มเพราะพวกเขาได้ ตรวจสอบเรื่ องนี ้มาแล้ ว
ในตอนนี ้ตํารวจที่ออกมาจากอาคารสภาพของเขาเต็มไปด้ วยเลือดจนน่าสะอิดสะเอียน
บาดแผลใหญ่สดุ ของเขาคงอยูท่ ี่บริ เวณช่วงคอที่ยงั คงมีรอยเลือดไหลออกมาอย่างน่ากลัว

" ตามรถพยาบาล ! เร็วเข้ า ! "

" อย่างที่คณ
ุ ผู้ชมได้ เห็นดูเหมือนว่าผู้ต้องสงสัยจะมีอาวุธ จนสามารถทําร้ ายตํารวจให้ บาดเจ็บ
สาหัสได้ "

จากนันภาพของกล้
้ องก็ถา่ ยติดภาพของนายตํารวจที่พงุ่ เข้ ามาหาพวกเขาด้ วยความรวดเร็ ว ที่
ไม่นา่ เป็ นไปได้ สําหรับผู้ที่มีบาดแผลเช่นนัน้

ซ่าาาาาาาาาาาาห์

เสียงภาพสัญญาณช่องสถานีถกู ตัดไปโดยที่หยางเซินไม่ทนั ได้ รับรู้อะไรมากนักเพียงแต่วา่ เขา

คิดว่าสถานการณ์มนั แปลกมาก นายตํารวจคนนันจากที
้ ่เขาดูแล้ วหากจะบอกว่าใกล้ ตายแล้ ว
คงจะไม่แปลกแต่เขากลับมีเรี่ ยวแรงที่มากขนาดนันได้
้ อย่างไร ?

" เนื่องจากสัญญาณภาพมีปัญหา เราจะพยายามแก้ ไขปั ญหาโดยเร็ วที่สดุ "

ผ่านไปราวเกือบ 5 นาทีสญ
ั ญาณภาพตัดกลับมาอีกครัง้ เพียงแต่วา่ มุมกล้ งในตอนนี ้มัน
เปลี่ยนไป ภาพที่ถ่ายออกมาราวกับว่าตัวกล้ องนันถู
้ กตังเอาไว้
้ อยูต่ ิดพื ้น นอกจากนี ้บริ เวณ
เลนส์กล้ องยังคงมีคราบของเหลวสีแดงสดไหลลงมาจึงทําให้ หยางเซินไม่อาจมองภาพได้ อย่าง
ถนัด

เสียงหญิงสาวกรี๊ ดร้ องดังขึ ้นซึง่ ถ้ าหากหยางเซินจําไม่ผิดมันสมควรเป็ นเสียงของผู้ประกาศข่าว

สาว พร้ อมกับการที่เขาได้ เห็นร่างของนายตํารวจที่ได้ รับบาดเจ็บก่อนหน้ าพุง่ เข้ ากัดร่างกาย
ของหญิงสาวจนร่างของเธอชักกระตุกจนนิ่งไป

เธอตายแล้ ว !?

สัญญาณภาพถูกตัดลงไปอีกครัง้ โดยไม่ทราบสาเหตุในตอนนี ้หยางเซินเริ่ มเกิดความกังวล

ขึ ้นมา เพราะว่าเขายังคงได้ ยินเสียงระเบิดไม่หา่ งไกลจากตัวบ้ านของเขามากนัก หยางเซินหยิบ
กระเป๋ าเงินและเป้สะพายหลังเพื่อเตรี ยมตัวออกมาจากบ้ าน

สําหรับสถานการณ์ที่อนั ตรายเช่นนี ้สิง่ หนึง่ ที่หยางเซินจําเป็ นต้ องรี บเตรี ยมเอาไว้ นนก็
ั ้ คืออาหาร
และนํ ้า ไม่ต้องสงสัยว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ ้นนันมั
้ นเลวร้ ายมากเพียงใด เมื่อเขาออกมาจากบ้ าน
เขาสามารถเห็นกลุม่ ควันดําลอยขโมงอยูไ่ ปทัว่ ทิศ ร้ านสะดวกซื ้อนันเป็
้ นสถานที่ที่ดีสดุ สําหรับ
ตัวเลือกที่มีอยูข่ องหยางเซินเนื่องจากเขาอาศัยอยูภ่ ายในบ้ านคนเดียวจึงไม่มีอาหารสํารองมาก
นัก และร้ านสะดวกซื ้อมันยังคงใกล้ บ้านเขา

เมื่อหยางเซินวิ่งมาถึงที่ร้านสะดวกซื ้อซึง่ แน่นอนว่าในตอนนี ้มันไม่ได้ มีพนักงานคอยคิดเงินเขา

อีกต่อไป ในสถานการณ์เช่นนี ้มันจะมีใครบ้ าพอที่จะทําตัวปกติอยูก่ นั ได้ นํ ้าเปล่าจํานวนหนึง่
ถูกยัดใส่เป้สะพายของหยางเซินอย่างรวดเร็ วพร้ อมกับอาหารสําเร็ จรูป ขนมปั งรวมทังอย่
้ างอื่น
ที่เขาสามารถคว้ าได้

เมื่อหยางเซินตัดตวงทุกอย่างเรี ยบร้ อยเขาตัดสินใจจะวิ่งกลับบ้ านพร้ อมกับขังตัวเองเอาไว้

อย่างรวดเร็ ว เพียงแต่วา่ ในตอนนี ้ไม่เพียงแต่จะมีกลุม่ ควันอยูท่ วั่ ทุกสารทิศแล้ ว มันยังคงมีเสียง
กรี๊ ดร้ องตามมาด้ วยเช่นเดียวกัน แม้ แต่ภาพตรงหน้ าของเขาซึง่ ในตอนนี ้มีร่างของชายวัย
กลางคนกําลังเข้ ากัดร่างของหญิงสาวจนเลือดอาบไปทัว่ ร่าง ผู้คนที่อยูใ่ กล้ เคียงสยดสยองกับ
ภาพที่เกิดขึ ้น แม้ วา่ จะมีบ้างคนที่มีความใจกล้ าเข้ าไปช่วยถึงอย่างนันพวกเขากลั
้ บโดนร่างของ
ชายวัยกลางคน และหญิงสาวที่โดนกัดนันลุ
้ กขึ ้นมาจู่โจมอย่างรวดเร็ ว

ฝูงชนรี บวิ่งหนีเมื่อเห็นภาพตรงหน้ าชายหนุ่มที่มีความใจกล้ าในตอนแรกตอนนี ้เขาค่อยๆลุกขึ ้น

อย่างยากลําบากหลังจากที่ถกู ชายวัยกลางคนกัดเข้ าใสบริ เวณต้ นคอ ท่าเดินของเขาดูแปลก
ประหลาดเสียยิ่งกว่าทารกหัดเดิน ดวงตาของพวกเขาเป็ นสีแดงสดและไม่สามารถมองเห็นตา
ดําของพวกเขาได้

หยางเซินเมื่อตังสติ
้ ได้ เขาก็พลันรี บถีบตัวหนีตามฝูงชนไปด้ วยเช่นเดียวกัน แต่ทนั ใดนันสายตา
้
ของเขาเหลือบไปเห็นร่างของหญิงสาวที่โผล่เข้ ามาในสายตา เธอคือ เจียงเว่ย นักศึกสาวสวยที่
ศึกษาที่มหาวิทยาลัยเดียวกันกับเขามีชายหลายคนต่างหมายปองเธอ

หยางเซินเผลอตัวจ้ องมองเรื อนร่างงามสง่ารวมกับสัดส่วนโค้ งว้ าวที่ราวกับว่ามันถูกสรรสร้ าง

ขึ ้นมาเพื่อยัว่ ยวนเหล่าบุรุษ ผิวขาวเรี ยบเนียนของเธอนันเพี
้ ยงพอให้ ใจของเหล่าชายชาตรี เต้ น
รั่วจนแทบจะขาดใจ เพียงแต่เมื่อเขามองไปที่สว่ นบนของร่างกายเจียงเว่ย หยางเซินถึงกับน่า
ซีดเผือก

เพราะว่าที่บริ เวณต้ นคอของเธอนันมี

้ ร่องรอยเลือดขนาดใหญ่อยู่ และดวงตาของเธอนันก็
้ เป็ นสี
แดงสดไม่ตา่ งจากชายวัยกลางคนที่เขาเห็นเมื่อไม่นานนี ้ หยางเซินพลันได้ สติจะรี บดีดตัวหนีอีก
ครัง้ แต่เขาก็ต้องพบว่าร่างของหญิงสาวสวยนันกลั
้ บพุง่ เข้ าหาเขาด้ วยความเร็ วที่น่าเหลือเชื่อ

" ปล่อยย !!! อ๊ ากกกก "

หากเป็ นในสถานการณ์ปกติหยางเซินคงยินดีให้ นางได้ ขึ ้นคร่อมร่างกายของเขาแต่โดยดี เสียง

กัดกระชากจากริ มฝี ปากเรี ยวงามที่ไม่น่าจะมีเรี่ ยวแรงกัดมาถึงขนาดกัดเนื ้อที่บริ เวณหัวไหล่
ของหยางเซินไปได้ อย่างง่ายพร้ อมกับสติของเขาที่คอ่ ยๆหมดไป
ตอนที่ 2

ในช่วงเวลาก่อนที่สติของหยางเซินจะดับวูบกล่าวกันว่าในช่วงเวลาก่อนความเป็ นความตายนั้น
สมองของคนเราจะสามารถนึกคิดถึงเรื่ องราวต่างและทํางานออกมาได้อย่างมีประสิ ทธิ ภาพ
มากกว่าปกติ นั้นทําให้หยางเซินคิดได้วา่ สถานการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้มนั อาจตรงกับหนังแฟน
ตาซี บางเรื่ อง ?

ซอมบี้ ?

นั้นคือสิ่ งที่สามารถอธิบายเรื่ องราวที่เกิดขึ้นนี้ได้ท้ งั หมดทั้งตํารวจในโทรทัศน์ที่สภาพปางตาย

ชายวัยกลางคนที่ลงมือกัดหญิงสาวและเหยือ่ รายอื่นพวกเขาทั้งหมดล้วนแปรเปลี่ยนเป็ นใน
สภาพใกล้เคียงเดียวกันทั้งหมด นั้นก็คือผิวหนังพวกเขาซี ดเผือกอาจเป็ นเพราะเสี ยเลือดมาก
จนเกินไป ตาสี แดงสดราวกับว่าพวกเขาเป็ นสัตว์ป่ากระหายเลือด

------------------

หยางเซิ นพลันได้สติตื่นขึ้นมา เขาสามารถจดจําเรื่ องราวทุกอย่างที่เกิดขึ้นได้เป็ นอย่างดี เพียงแต่

ว่าในตอนนี้เขาร้◌ูสึ กว่าเขาไม่สามารถขยับร่ างกายของตนเองได้เลยแม้แต่นอ้ ย
หนัก..

ทําไมเขายังคงสามารถนึกคิดเรื่ องราวได้อย่างปกติอยู่ ในเมื่อเขาโดนซอมบี่สาวสวยอย่างเจี่ยง

เว่ยกัดเข้าไปแล้วไม่ใช่หรื อ ไม่ใช่วา่ เขาสมควรที่จะกลายเป็ นเหมือนเธอ ? เนื่องจากว่าเขาเพิ่ง
ได้สติตื่นขึ้นมาจึงจําเป็ นต้องใช้เวลาสักพักในการปรับร่ างกาย เสี ยงกรี๊ ดร้องดังกังวาลไปทัว่ ยิง่
กว่าในตอนที่เขาจะหมดสติไป

" ดะ..เดียวก่อน..นั้นมัน "

หยางเซิ นพลันเห็นร่ างของซอมบี้สาวสวยเจียงเว่ยผูท้ ี่เป็ นคนจู่โจมเขาในตอนแรก ในตอนนี้ร่าง

ของเขาอยูภ่ ายในร้านสะดวกซื้ อแห่งเดิมที่เขาทําการขนเสบียงในตอนแรก ไม่แน่ใจว่าเขาเข้ามา
อยูใ่ นที่น้ ีแห่งนี้ได้อย่างไรอาจเป็ นเพราะในช่วงที่เขาโดนจู่โจมและได้ทาํ การขัดขืนจนเข้ามา
ภายในนี้ ? ในตอนนั้นมันกระทันหันเกินไปใครจะไปทันคิดอะไรได้เล่า !

มันอาจเป็ นเพราะเชื้อไวรัสที่พวกซอมบี้พวกแน่แพร่ เข้าสู่ภายในร่ างกายจนทําให้เขาไม่สามารถ

ขยับร่ างกายได้ หรื ออาจเป็ นเพราะเขาเสี ยเลือดมากจนเกินไป เพียงแต่วา่ ไม่วา่ จะด้วยเหตุผลใด
ในตอนนี้ซอมบี้สาวเจียงเว่ยได้เดินตรงมาที่หยางเซิ นอีกครั้ง

แม้วา่ ในตอนที่เธอจะกลายเป็ นซอมบี้ไปแล้วหยางเซิ นยังคงคิดว่าเธอยังคงมีความสวยงามไม่

น้อยลงไปมากนัก ด้วยรอยแผลบริ เวณต้นคอที่ปกคลุมคอเรี ยวงามของเธอนั้นอาจเรี ยกได้วา่ เป็ น
เพียงส่ วนเดียวที่ลดความงามของเธอลง นอกจากนั้นบาดแผลทัว่ ร่ างของเธอไม่อาจพบเห็นได้ดงั่
เช่นซอมบี้ตวั อื่นๆที่เขาเห็นมา

" ช่วยด้วย !....บ้าเอ้ยยย ! "

ในสถานการณ์เช่นในตอนนี้มนั จะยังมีใครกล้าที่จะเขาช่วยเหลือคนอื่นได้อีก เมื่อคิดถึง

เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ยางเซินเองก็เป็ นหนึ่งในคนที่น่ิงเฉยต่อการที่ซอมบี้วยั กลางคนเขาจู่โจม
เหยือ่ แล้วเขายังจะกล้าขอความช่วยเหลือจากคนอื่นได้อีก ? หยางเซิ นหลับตาลงด้วยความสิ้ น
หวัง แต่แล้วเขาก็สมั ผัสได้วา่ ที่บริ เวณส่ วนล่างของเขานั้นกําลังถูกปลดออก

' หวังว่าคงไม่กดั ตรงนั้น... "

หยางเซินนึกรํ่าไห้ในใจไม่เพียงแต่จะต้องตาย แต่เขาอาจต้องตายอย่างทรมานซอมบี้สาวเจียงเว่ย
ไม่เพียงแต่จะฆ่าเขาธรรมดาเหมือนเหยือ่ ทัว่ ไป การที่เธอปลดกางเกงเขาออกมาจนดุน้ ของเขา
เผยออกสู่โลกมืออันเย็นเยือกของเธอกําไปที่ดุน้ ของหยางเซิ น

หยางเซิ นเตรี ยมรับความเจ็บปวดที่จะเกิดขึ้นอย่างร้อนรน แม้จะไม่รู้วา่ การเสี ยดุน้ นั้นเป็ นเช่นไร

แต่มนั ย่อมต้องทรมานเป็ นอย่างมาก ดุน้ ของหยางเซิ นแข็งตัวขึ้นจากการที่มือเรี ยบเนียนของ
ซอมบี้เว่ยจับมันสัมผัสเย็นเยือกนั้นมันทําให้เกิดความรู ้สึกแปลกๆกับตัวของหยางเซิ น
ทันใดนั้นเมื่อหยางเซินสัมผัสได้วา่ ปากของเธอได้เข้าอมดุน้ ของเขาเข้าไปทั้งหมดเพียงแต่วา่ เมื่อ
ผ่านไปเขากลับรู้สึกชะงนใจที่ไม่มีอาการความเจ็บปวดเกิดขึ้น นี้เป็ นครั้งแรกที่หยางเซิ นได้มี
ประสบการณ์ให้หญิงสาวทําท่าโม๊กให้ มันอาจเป็ นท่วงท่าในฝันของเหล่าบุรุษเพียงแต่วา่
สําหรับหยางเซินเขาก็ยงั อดรู้สึกกังวลไปไม่ได้

แม้จะรู ้วา่ เธอไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปสัมผัสภายในปากและมือของเธอที่เย็นเยือกเป็ นตัวบ่งชี้เป็ น

อย่างดีวา่ เธอตายไปแล้ว แต่ความรู้สึกที่เกิดขึ้นนี้ยอ่ มเป็ นของจริ งลิ้นของซอมบี้เจียงเว่ยตวัดโลม
เลียดุน้ ของหยางเซินราวกับเป็ นของโอชะไม่ใช่วา่ พวกซอมบี้จะต้องกัดเนื้อมนุษย์อย่างนั้นหรื อ
?

ด้วยสถานการณ์ตื่นเต้นและสัมผัสภายในปากของซอมบี้สาวรวมถึงการที่มีหญิงสาวที่งดงาม
เช่นนี้มาโม๊กให้มนั ทําให้หยางเซินไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป

" อ้าา ~~~ "

นี้เป็ นครั้งแรกเลยที่หยางเซินได้มีประสบการณ์เช่นนี้กบั หญิงสาวแม้วา่ จะเป็ นซอมบี้แต่มนั ก็

ไม่ได้ต่างกันมากนักในความคิดของหยางเซิ น นํ้ารักจํานวนมากของเขาทะลักเข้าสู่ภายในปาก
ของซอมบี้เจียงเว่ย

เธอกลืนลงไปทั้งหมด ?
ซอมบี้เจียงเว่ยลุกขึ้นพร้อมกับเสื้ อผ้าของเธอที่ถูกปลดออก ร่ องสวาทของหญิงสาวสี ชมพูสดเผย
ให้เห็นต่อสายตาของหยางเซิน เมื่อถูกกระตุน้ ด้วยภาพตรงหน้าเช่นนี้มีหรื อที่หนุ่มวัยรุ่ นอย่างห
ยางเซินจะสามารถอดทนได้ ดุน้ ของเขาตั้งตรงขึ้นมาอีกครั้งตามธรรมชาติ

ซอมบี้เจียงเว่ยค่อยๆย่อนตัวลงมาปล่อยให้ร่องสวาทของเธอเข้าคลุมดุน้ ของหยางเซิ น ด้วยร่ อง

สวาทของนางแม้จะเป็ นซอมบี้แต่มนั ยังคงมีน้ าํ ใสที่เป็ นนํ้ารักของสตรี ไหลออกมาอยู่

" มันแน่นมาก...เลือด ? "

หยางเซิ นแม้วา่ จะเป็ นครั้งแต่เขาสามารถรับรู ้ได้เป็ นอย่างดีวา่ เลือดที่ออกมานั้นหมายความว่า

เช่นไร ตัวเขาที่เป็ นเด็กหนุ่มธรรมดาเป็ นผูไ้ ด้รับพรหมจรรย์ของสาวงามอย่างเจียงเว่ย

ด้วยการที่เธอเป็ นซอมบี้น้ นั มันอาจทําให้เธอไม่สามารถแสดงออกทางสี หน้าได้ รวมถึงเธอคง

ไม่สามารถรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น ไม่เช่นนั้นแล้วคงไม่มีทางที่หญิงสาวบริ สุทธ์คนใด
จะสามารถขยับเอวสะโพกอย่างต่อเหนื่องได้ท้ งั ๆที่เพิ่งเสี ยพรหมจรรย์มาไม่นาน

สัมผัสในร่ องสวาทของเธอนั้นแน่นอน่วา่ มันคับแน่นมาก มันราวกับว่าร่ องสวาทของเจียงเว่ย

นั้นต้องการจะดูดกลืนดุน้ ของเขาให้หายไป แต่มนั ไม่ได้มีความรู ้สึกอบอุ่นดัง่ เช่นที่เขาได้ยนิ มา
มันสัมผัสเย็นจากร่ างกายที่ไร้ชีวติ แทน

เนื่องจากในตอนนี้หยางเซิ นก็ยงั คงไม่สามารถขยับได้ไม่เช่นนั้นแล้วเขาคงเอื้อมมือไปขยํ้า

หน้าอกที่กาํ ลังกระเพื่อมขึ้นลงของซอมบี้เจียงเว่ยไปแล้ว หยางเซิ นถูกเติมเต็มไปด้วยความรู ้สึก
ที่มากยิง่ ขึ้นกว่าเดิมเรื่ อยๆ หลังจากผ่านไปไม่นานแม้วา่ ซอมบี้เจียงเว่ยจะไม่แสดงออกทางสี
หน้า แต่ร่างกายของเธอกําลังสัน่ กระตุก

การขยับสะโพกขึ้นลงของเธอเปลี่ยนเป็ นรวดเร็ วยิง่ ขึ้นจนหยางเซิ นครางออกมาด้วยความเสี ยว

ซ่าน ทุกครั้งที่ดุน้ ของหยางเซิ นกระทุง้ เข้าไปยังจุดลึกสุ ดภายในของตัวเธอร่ างกายของเธอจะสัน่
กระตุกขึ้นเรื่ อยๆ

" ไม่ไหวแล้ว...จะแตกแล้ว ! อ้าา ~~~~~~ "

หยางเซิ นปล่อยนํ้ารักของเขาเข้าไปยังโพรงร่ องสวาทของซอมบี้เจียงเว่ยเป็ นช่วงเวลาเดียวกันกับ

ที่เธอได้ปล่อยนํ้ารักของตนเองออกมาด้วยเช่นเดียวกัน

" มันเหนียวไปหมดเลยแฮะ "

ซอมบี้เจียงเว่ยลุกออกจากร่ างของหยางเซิ นเพื่อมาทําการโม๊กทําความสะอาดดุน้ ของหยางเซิ น

คราบนํ้ารักที่เคยติดบริ เวณดุน้ ของหยางเซิ นหายไปหมดสิ้ นราวกับว่าพวกมันไม่เคยมีมาก่อน
หยางเซิ นมองไปที่ร่างของเจียงเว่ยพร้อมกับถอนหายใจ แน่นอนว่าเรื อนร่ างของเธอเช่นนี้มนั
ย่อมมีเสน่ห์ไม่นอ้ ยต่อกว่าตอนที่เธอยังคงมีชีวติ แต่ท่าทีนิ่งเฉยรวมท่าทางการกระทําที่แข็ง
กระด้างมันทําให้ความสวยของเธอลดลง

" เฮ้อ อยากนอนบนเตียงนุ่มๆจัง "

หยางเซิ นกล่าวออกมาอย่างลอยๆพร้อมกับสติของเขาที่ดบั วูบลงไปอีกครั้ง

ตอนที่ 3

หยางเซิ นตื่นขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับสภาพโดยรอบที่ต่างไปอย่างสิ้ นเชิง ร่ างของเขากําลังนอน

สบายบนเตียงนุ่มนิ่มเมื่อเขาทําการสํารวจไปโดยรอบเขาก็พบว่าเขากําลังนอนอยูบ่ นเตียงในห้อง
ที่ดูเหมือนจะเป็ นของหญิงสาวเพราะว่าเขาสามารถได้กลิ่นหอมหวนจากภายในห้องจนแทบจะ
ทําให้เขาเคลิ้มฝัน

อีกทั้งทัว่ ทั้งห้องยังคงประดับไปด้วยตุก๊ ตาสําหรับผูห้ ญิงและเสื้ อผ้ารวมทั้งอื่นๆอีก สายตาของ

หลินหมิงเหลือบมองไปที่ขา้ งเตียงก็พบกับซอมบี้เจียงเว่ยที่เขาเพิ่งทําการเสี ยความบริ สุทธ์ให้แก่
นางไป เขาไม่สามารถทราบได้อย่างแน่ชดั ว่าตนเองหลับไปนานเพียงใด แต่เมื่อดูจากการที่ซอม
บี้เจียงเว่ยเป็ นคนพาเขามายังที่แห่งนี้ ? มันคงใช้เวลาไม่นอ้ ย

หยางเซิ นรู ้สึกแปลกใจที่เขายังคงมีชีวิตและยังคงสามารถมีสติเป็ นของตนเองได้ท้ งั ๆที่เขาโดน

กัดโดยซอมบี้เจียงเว่ยไปแล้ว หยางเซิ นพลันนึกเรื่ องบางอย่างได้ข้ ึนในตอนก่อนที่เขาจะหมดสติ
ลงไป

" หรื อว่า... "

" ใส่ ชุดนักเรี ยนทีสิ "

หยางเซิ นเหลือบไปเห็นชุดนักเรี ยนในระดับมัธยมที่อยูภ่ ายในห้องจึงเอยกล่าวออกไป ด้วย
สภาพของซอมบี้เจียงเว่ยในตอนนี้หลังจากที่เธอร่ วมรักกับเขาไปแล้วร่ างกายของเธอก็ยงั คงเป
ลื่อยเปล่าอยู่ หยางเซินสั่งการออกไปด้วยความคาดหวังการที่เขายังคงมีชีวติ รอดมาจนถึงตอนนี้
แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนแล้วว่าซอมบี้สาวตนนี้ไม่ได้มีความคิดที่จะฆ่าเขาอย่างน้อยก็ในตอนนี้

ร่ างของซอมบี้เจียงเว่ยขยับทันทีหลังจากที่หยางเซิ นกล่าวเสร็ จชุดเครื่ องแบบนักเรี ยนระดับชั้น

มัธยมถูกจับสวมใส่ อย่างเชื่องช้าเนื่องจากระดับสมองของเหล่าซอมบี้ที่มีอยูน่ อ้ ยนิด หากเป็ นใน
สถานการณ์ปกติน้ ีอาจเป็ นบุคคลิกของหญิงสาวที่ดูน่ารักใสๆไปอีกแบบ

เนื่องจากว่ามันเป็ นชุดเครื่ องแบบเก่าแล้วแต่ในตอนนี้เจียงเว่ยได้กา้ วเข้าสู่ระดับอุดมศึกษาขนาด

ของชุดจึงรัดตัวเธอจนเผยให้เห็นสัดส่ วนต่างๆอย่างชัดเจน

ไม่น่าเชื่อ !

" มานี้หน่อยสิ "

ร่ างของซอมบี้เจียงเว่ยเดินเข้าหาหยางเซิ นตามคํากล่าวด้วยสี หน้ายังคงเรี ยบเฉย หากไม่มีอะไร

ผิดพลาดนี้ไม่ใช่วา่ เขาสามารถควบคุมซอมบี้ตนนี้ได้อย่างร้อยเปอเซ็นต์อย่างนั้นหรื อ
" มันเกิดอะไรขึ้นกับคุณ ทําไมคุณถึงกลายเป็ นแบบนี้ได้ "

แต่ในคราวนี้ไม่มีการตอบสนอง หยางเซิ นพลันคิดได้วา่ พวกซอมบี้พวกนี้น้ นั ไม่สามารถที่จะพูด

กล่าวได้แม้แต่ในหนังพวกมันทําได้แค่ข่คู าํ รามออกมาเท่านั้น

หยางเซิ นเดินเข้าไปหาร่ างของซอมบี้เจียงเว่ยที่ยงั คงยืนนิ่งรอรับคําสัง่ ของหยางเซิ น เขาสัมผัส

ไปที่เนินอกนิ่มนวลของหญิงสาว มันเนียนนุ่มจนแทบจะทําให้มือของเขาที่กาํ ลังสัมผัสอยูแ่ ทบ
จะกลืนหายไปด้วยหน้าอกคู่น้ ี ใบหน้าของเธอยังคงเรี ยบเฉยนี้เป็ นข้อเสี ยเพียงไม่กี่อย่างของซอม
บี้สาวตนนี้

หยางเซิ นลองสัมผัสไปที่ลมหายใจและชีพจรของเธออีกครั้งเพื่อทําการยืนยันแน่นอนว่ามันไม่
ต่างจากที่เขาคาดการณ์เอาไว้ในตอนแรก ไม่มีลมหายใจ หัวใจหยุดเต้นนี้เป็ นอาการของคนที่
ตายไปแล้วอย่างเห็นได้ชดั หยางเซินทําการสํารวจร่ างกายของซอมบี้เจียงเว่ยด้วยความหื่ น
กระหายแม้วา่ เธอจะไม่มีชีวติ แล้วแต่ความสวยงามของเธอยังคงอยู่

สะโพกเต่งตึงที่เต็มเปี่ ยมไปด้วยเนื้ออันนิ่มนวลเป็ นอีกส่ วนที่ทาํ ให้หยางเซิ นพอใจแม้วา่ ในความ

เป็ นจริ งแล้วเขาจะชื่นชอบไปเสี ยทุกส่ วนเลยก็ตามที่

" จริ งสิ "

หยางเซิ นนัง่ ลงที่เตียงด้วยความคิดบรรเจิด เมื่อหวนนึกถึงตอนที่เธอได้ทาํ การโม๊กให้แก่เขามัน
เป็ นอะไรที่สร้างความสุ ขให้กบั เขาไม่ใช่นอ้ ย นี้เท่ากับว่าในตอนนี้เขาสามารถมีซอมบี้ที่เป็ น
เครื่ องบําเร่ อกามให้กบั เขาได้เช่นนั้นแล้วมีหรื อที่เขาจะไม่ใช้มนั อย่างคุม้ ค่า

หยางเซิ นพยายามสัง่ สอนท่วงท่าต่างๆตามแบบที่เขาได้เคยดูหรื ออ่านมาจากอินเตอร์ เน็ต แต่ดู

เหมือนว่าขีดจํากัดการรับรู้ของเธอจะยังคงมีอยูบ่ า้ งอย่างเช่นว่า เขาไม่สามารถสัง่ เธอให้คราง
ออกมาด้วยนํ้าเสี ยงเร้าอารมณ์แต่มนั กลับกลายเป็ นเสี ยงคํารามแทนเสี ยอย่างนั้น ดังนั้นแล้วเขา
จึงปล่อยในเรื่ องนี้ไปการที่ให้เธอคํารามออกมาอย่างนั้นมีแต่จะทําให้เสี ยอารมณ์เปล่าๆ

เขาพบว่าร่ างกายของตนเองมีการเปลี่ยนไปมากพอสมควรบาดแผลที่เคยมีจากในตอนที่โดนจู่
โจมโดยซอมบี้เจียงเว่ยหายเป็ นปลิดทิ้งไม่ใช่วา่ เขาคิดไปเองร่ องรอยเสื้ อที่ขาดอยูพ่ ร้อมกับคราบ
เลือดเป็ นตัวบ่งชี้วา่ เขาเคยเกิดบาดแผลขึ้นจริ ง และส่ วนที่สาํ คัญไม่แพ้กนั นั้นก็คือขนาดดุน้ ของ
เขาที่ใหญ่ข้ ึนมาผิดหูผดิ ตา

ด้วยปากของซอมบี้เจียงเว่ยมันแทบจะเข้าไปภายในปากของเธอไม่ได้ดว้ ยขนาดที่ใหญ่
จนเกินไป ด้วยการที่เธอเป็ นซอมบี้ดงั นั้นแล้วหยางเซิ นจึงสามารถส่ งดุน้ ของเขาเข้าไปลึกสุ ด
จนถึงภายในลําคอของเธอได้อย่างไม่มีปัญหา

" ใช้มือลูบ ลูกปิ งปองด้วยเบาๆและช้าๆละ โอ้ใช้ลิ้นตวัดไปมาอย่างนั้นละ อ้าา ~~~~~ "

มือที่เย็นเยือกของเจียงเว่ยลูบเข้าที่บริ เวณลูกปิ งปองทั้งสองของหยางเซิ นพร้อมกับศรี ษะของเธอ
ที่ทาํ การโยกเข้าออกอย่างรุ นแรงตามคําสัง่ ของหยางเซิ น หยางเซิ นย้ายร่ างไปยังโต๊ะคอมที่อยู่
ภายในห้องแต่เขายังคงปล่อยให้ซอมบี้เจียงเว่ยบริ การดุน้ ของเขาต่อไปในระหว่างที่เขาจะสื บค้น
ข้อมูลจากอินเตอร์เน็ต

หลังจากผ่านไปชัว่ ครู่ หยางเซินส่ งนํ้ารักจํานวนมากลงไปที่คอของซอมบี้เจียงเว่ยอย่างท่วมท้น

แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยงั คงขยับหัวพร้อมกับบริ การให้กบั หยางเซิ นต่อไปเนื่องจากไม่มีคาํ สั่งให้
หยุด

หยางเซิ นแปลกใจเล็กน้อยที่ร่างกายของเขาไม่รู้สึกเหนื่อยเลยแม้วา่ จะปลดปล่อยนํ้ารักของเขา

ไปเป็ นจํานวนมากแล้วในวันนี้ หากเป็ นปกติแล้วเพียงแค่สามครั้งต่อวันมันก็แทบจะทําให้น้ าํ รัก
ของเขานั้นแห้งเหื อดพร้อมกับอาการเหนื่อยล้า แต่ในตอนนี้เขากลับไม่รู้สึกเช่นนั้นเลย มันยังไม่
ใกล้เคียงคําว่าเหนื่อยเลยเสี ยด้วยซํ้าไปดังนั้นแล้วเขาจึงได้ปล่อยตัวไปกับความสุ ขที่เกิดขึ้นนี้
ตอนที่ 4

ตึง ตึง ตึง

หยางเซิ นเพิ่งสังเกตว่ามันมีเสี ยงคล้ายกับคนเดินอยูภ่ ายในบ้านหลังนี้นอกจากเขาและซอมบี้เจียง

เว่ย อาจเป็ นเพราะว่าเขามัว่ แต่เพลิดเพลินกับความสุ ขที่เกิดขึ้น มันน่าเป็ นคนในบ้านแห่งนี้แต่
มันเป็ นไปได้ยากมากที่พวกเขาจะมีชีวติ รอด เพราะว่าไม่มีทางที่ซอมบี้เจียงเว่ยจะปล่อยพวกเขา
ให้มีชิวตรอดอย่างแน่นอน

" หยุดก่อน มานี้ "

หยางเซิ นสัง่ ให้เธอหยุดพร้อมกับเรี ยกตัวของเธอมาเป็ นโล่ป้องกันในกรณี เลวร้ายที่สุดเขายัง

สามารถให้เธอเป็ นโล่กาํ บังหรื อกระทัง่ ไปสู ้อีกฝ่ ายได้ หยางเซิ นตั้งใจทดสอบว่าเขาจะสามารถ
ควบคุมซอมบี้ได้เพียงตัวเดียว ?

เนื่องจากห้องแห่งนี้อยูใ่ นชั้นที่สองแต่เสี ยงฝี เท้าที่เกิดขึ้นนั้นเกิดจากด้านล่างดังนั้นแล้วพวกเขา

ยังคงมีความได้เปรี ยบเล็กน้อย หยางเซินเปิ ดประตูออกไปพร้อมกับชะโงกหน้าลงไปมอง
ด้านล่าง เขาพบกับซอมบี้สาวอีกตนเมื่อดูจากใบหน้าแล้วเธอสมควรมีอายุไม่นอ้ ยและอาจ
เป็ นไปได้วา่ จะเป็ นแม่ของเจียงเว่ย
เขาได้ยนิ มาว่าบ้านของเจียงเว่ยนั้นค่อนข้างมีฐานะแต่พอ่ ของเธอนั้นเป็ ประธานบริ ษทั ใหญ่โตจึง
ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่มนั ยังคงมีข่าวลือเรื่ องความสวยของแม่ของเธอที่เป็ นที่เล่าขานว่าความ
สวยงามของเจียงเว่ยนั้นได้มาจากแม่ของเธอ

แน่นอนว่าเมื่อหยางเซินเห็นร่ างซอมบี้สาวตนนี้เขาสามารถรับรู ้ได้ทนั ทีวา่ นี้จะต้องเป็ นแม่ของ

เจียงเว่ยเนื่องจากใบหน้าที่คล้ายคลึงกัน แม้วา่ ในอายุความเป็ นจริ งแล้วเธอจะมีอายุปาเข้าไป 40
ต้นหรื อเกือบ 50 แล้วเมื่อคาดคะเนจากอายุของเจียงเว่ยแต่รูปร่ างหน้าตาของเธอยังคงความ
สวยงามในระดับ 30 ได้อย่างน้อยๆ

" เห้ "

หยางเซิ นส่ งเสี ยงเพื่อให้ซอมบี้สาวที่อยูด่ า้ นล่างสนใจแล้วมันก็เป็ นไปตามนั้น เธอมองขึ้นมา

ตามเสี ยงเพียงแต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่เข้าโจมตีใส่ หยางเซิ น ? เธอก้มหน้าลงไปพร้อมกับเดิน
ด้วยท่าทางแปลกๆดังเช่นตอนแรกต่อไป

" หยุด ! "

เมื่อได้ยนิ คํากล่าวของหยางเซินซอมบี้แม่เจียงเว่ยหยุดนิ่งไปในทันที เมื่อเห็นเช่นนี้หยางเซิ น

ถึงกับไม่สามารถหุบยิม้ ได้ ในเมื่อเขาได้ความสามารถที่ดีเยีย่ มเช่นนี้มา
" ขึ้นมานี้ "

ร่ างของเธอค่อยเดินขึ้นมาอย่างเชื่องช้าตามคําสัง่ ของหยางเซิ นในตอนนี้หยางเซิ นสามารถสรุ ป

ได้วา่ เขาจะไม่ได้โจมตีจากซอมบี้และยังสามารถควบคุมมันได้ แต่ถึงอย่างนั้นเขายังคงไม่
สามารถมัน่ ใจได้เต็มร้อยอย่างเช่นว่าจํานวนซอมนี้ที่เขาสามารถควบคุมได้น้ นั อาจมีจาํ กัด ?
ดังนั้นแล้วเขายังคงต้องระวังตนเองอยูด่ ี

ร่ างของซอมบี้สาวใหญ่ข้ ึนมายังด้านบนชั้นหยางเซิ นพาร่ างซอมบี้แม่ลูกเขามาภายในห้องของ

เจียงเว่ยอีกครั้ง เม่ื่อมองไปที่เรื อนร่ างของสาวใหญ่คนนี้มนั อาจเรี ยกได้วา่ เป็ นเรื อนร่ างของเจียง
เว่ยในวัยที่เจริ ญเติมโตแบบฉบับสมบูรณ์พร้อม บาดแผลบนร่ างกายของเธอมีเพียงที่บริ เวณต้น
คอเล็กน้อย นั้นจึงทําให้เธอยังคงความงามเอาไว้ได้ดงั่ เช่นลูกสาว

ในตอนนี้เธออยูใ่ นชุดเสื้ อยืดธรรมดาแต่ยงั คงมีผา้ กันเปื้ อนพื้นหนึ่งไม่ตอ้ งสงสัยว่าเธอโดน

โจมตีตอนช่วงเวลาใด หยางเซินเอื้อมมือจับหน้าอกของซอมบี้สาวใหญ่แม่เจียงเว่ยอย่างไม่ลงั เล
หน้าอกขนาดคัพ G หรื อกระทัง่ H นั้นมันให้ความรู ้สึกเต็มไม้เต็มมือเสี ยจนเขาไม่อยากปล่อย

" ถอดเสื้ อผ้าออกซะ...อ่อเหลือผ้ากันเปื้ อนตัวนั้นเอาไว้ดว้ ยละ "

มันเหมือนเป็ นสูตรลับที่รู้กนั ในหมู่บุรุษแม้วา่ การได้เห็นเรื อนร่ างเปลื่อยเปล่าของเหล่าหญิงสาว

จะเป็ นอะไรที่น่าตื่นเต้นและเร้าใจแต่การที่ได้เห็นเรื อนกับชุดกันเปื้ อนที่ปกคลุมเช่นนี้มนั กลับ
กระตุน้ อารมณ์ของพวกเขาได้มากกว่า

หยางเซิ นก้มสํารวจไปที่บริ เวณร่ องสวาทของซอมบี้สาวทั้งสองโดยเริ่ มจากคนแม่ ร่ องสวาท

ของเธอนั้นไม่ได้มีสีชมพูเหมือนกับเจียงเว่ยอันแสดงว่าเธอได้เสี ยความบริ สุทธ์และผ่านมือสามี
ของเธอมาอย่างโชกโชน เทียบกันแล้วกับร่ องสวาทของเจียงเว่ยดูเหมือนว่ามันจะดีกว่าอย่างไม่
ต้องสงสัย

แต่ของอย่างนี้มนั ไม่สามารถดูได้เพียงอย่างเดียวทางที่ดีที่สุดคือการพิสูจน์ !

หยางเซิ นกอดร่ างของซอมบี้สาวใหญ่เอาไว้พร้อมกับส่ งดุน้ ของเขาเข้าไปยังภายในตัวนาง

สัมผัสบริ เวณภายในร่ องแม้วา่ มันจะให้ความรู ้สึกเย็นและหลวมกว่าของเจียงเว่ยแต่ถึงอย่างนั้น
มันกลับยืดหยุน่ มันจึงทําให้เขาสามารถขยับเข้าออกได้อย่างง่ายดาย

หยางเซิ นระดมริ มฝี ปากไปที่ยอดเม็ดสี ชมพูที่บริ เวณหน้าอกของซอมบี้สาวอย่างหื่ นกระหาย

พร้อมกับดุน้ ของเขาที่ยงั คงขยับอย่างต่อเหนื่อง

" อูว้ ว มันช่างยอดเยีย่ มจริ งๆ แม้วา่ เธอจะไม่บริ สุทธ์แล้วก็ตามที่ "

ด้วยขนาดดุน้ ของหยางเซินในตอนนี้เขาไม่คิดว่าเขาจะมีปัญหาแม้วา่ จะร่ วมรักกับหญิงสาวที่
ผ่านบุรุษมานับร้อยแล้วก็ตาม หยางเซินผลักร่ างของเธอให้ผิงติดกําแพงเพื่อที่เขาจะสามารถจู่
โจมได้อย่างถนัด

โดยไม่ปล่อยให้เจียงเว่ยได้วา่ งงานริ มฝี ปากของเธอถูกใช้เพื่อการบําเร่ อความสุ ขที่บริ เวณลูก

ปิ งปองทั้งสองข้างของเขาเพียงไม่นานหยางเซิ นก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไปนํ้ารักจํานวนมาก
พุง่ ทะลักเข้าสู่ร่างกายหญิงสาวจนเต็มร่ อง พร้อมกับร่ างของหญิงสาวที่สนั่ กระตุกขึ้นมา
เช่นเดียวกัน

" ไปอาบนํ้ากันดีกว่า "

ปัป ปัป ปัป

เนื่องจากบ้านของเจียงเว่ยนั้นเรี ยกได้วา่ รํ่ารวยอย่างมากภายแม้แต่หอ้ งนํ้าภายในห้องนอนของ

เธอยังคงมีอ่างขนาดใหญ่เพียงพอให้คนทัง่ สามลงไปได้อย่างสบาย และนั้นเป็ นเหตุให้ซอมบี้แม่
ลูกยังคงถูกหยางเซินกระแทกดุน้ อย่างไม่หยุดหย่อน

หยางเซินหลังจากที่อาบนํ้ ่ าทําความสะอาดร่ างกายเสร็ จเรี ยบร้อยไม่เพียงเฉพาะตัวเขาเท่านั้น

ในตอนนี้เจียงเว่ยและแม้ของเธอเองก็ยงั ถูกล้างคราบเลือดที่เปรอะเปรื้ อนอยูอ่ อกทั้งหมด และไม่
ทราบว่าตั้งแต่เมื่อใดร่ องรอยบาดแผลที่บริ เวณต้นคอของพวกทั้งคู่ได้หายไปเสี ยแล้ว
หากไม่ติดตรงที่ดวงตาสี แดงและผิวขาวซี ดรวมถึงท่าทางในตอนนี้พวกเธอคงไม่ต่างจากในยาม
ปกติ หยางเซินกลับมาหาข่าวสารในอินเตอร์ เน็ตอีกครั้งเพียงแต่วา่ ในตอนนี้มีร่างของเจียงเว่ย
และแม่ของเธอคอยปรนนิบตั ิดุน้ ของเขาอยู่
ตอนที่ 5

หยางเซิ นเข้าค้นหาข้อมูลอย่างรวดเร็ วเขาพบว่ามีผคู ้ นจํานวนมากต่างแชร์ ขอ้ มูลกระทัง่ คลิป

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ไม่ต่างจากที่หยางเซิ นคิดเอาไว้ พวกเขาล้วนเรี ยกผูค้ นที่ติดเชื้อนี้วา่ ซอมบี้
จากหนังที่พวกเขาได้เคยติดตามกัน

' มันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกขึ้นถูกจู่โจมด้วยพวกซอมบี้ ! '

หยางเซิ นเลื่อนอ่านไปที่หวั ข้อนี้เขาอยากรู ้วา่ มันจะยังมีคนอื่นที่ถูกกัดแล้วไม่กลายเป็ นซอมบี้

เหมือนเขาหรื อไม่

' คุณจะสู ญเสี ยสติสมั ปชัญญะ คุณจะได้รับไวรัสและกลายเป็ นเช่นเดียวกันกับพวกเขา '

' พวกเราต้องฆ่ามันก่อนที่พวกเขาจะกลายเป็ นซอมบี้ '

' รู ้สึกหัวศรี ษะจะเป็ นจุดอ่อนของพวกมัน '

หยางเซิ นเลิกค้นหาข้อมูลเมื่อเขาพบว่าส่ วนใหญ่แล้วมันไม่ต่างจากที่เขาคิดเอาไว้มาก จะมีกแ็ ต่
ซอมบี้บางคนที่ดูเหมือนจะมีความสามารถพิเศษอื่นเช่นพวกเขากระทัง่ สามารถบินได้ นั้นย่อม
เป็ นอะไรที่น่ากลัวอย่างไม่ตอ้ งสงสัย

หยางเซิ นตัดสิ นใจที่จะทดสอบความสามารถและขีดจํากัดของเขาในตอนนี้ ของเพียงแค่เขา

สามารถได้รับความบริ สุทธ์ของหญิงสาวนั้นก็เรี ยกได้วา่ คุม้ ค่าชีวติ ของเขาแล้ว หยางเซิ นมอง
ออกไปยังนอกหน้าต่างพร้อมกับสถานการ์ ณวุน่ วายต่างๆที่เกิดขึ้นภายในสายตาของเขา

แน่นอนว่าถ้าหากเขาต้องการที่จะทดสอบความสามารถดังนั้นแล้วเขาจําเป็ นที่จะต้องออกไป
ข้างนอกเพื่อหาซอมบี้ตวั อื่น เมื่อคิดเช่นนั้นแล้วหยางเซิ นสัง่ ให้ซอมบี้แม่ลูกใส่ เสื้ อผ้าให้
เรี ยบร้อยพร้อมกับเดินออกมาจากบ้าน

แน่นอนว่าเขามีเป้ าหมายในใจอยูแ่ ล้วนั้นก็คือโรงเรี ยนระดับประถมศึกษาที่อยูใ่ กล้ๆนี้ ด้วย

ระยะทางที่ไม่ไกลมากหยางเซินสามารถเดินทางมาด้วยอารมณ์สบายใจโดยที่ในระหว่างทางแม้
เขาจะพบกลับกลุ่มซอมบี้อยูบ่ า้ งแต่พวกมันไม่ได้สนใจเขาเลยแม้แต่นอ้ ยกระทัง่ กลุ่มผูค้ นที่มี
ชีวติ ที่ยงั หลบซ่อนตัวก็ยงั คงคิดว่าเขาเป็ นหนึ่งในซอมบี้ไปแล้วด้วยซํ้าไป

" โรงเรี ยนสตรี ..... "

เมื่อมาถึงหยางเซินยืนมองป้ ายโรงเรี ยนด้วยความคาดหวังพร้อมกับรอยยิม้ ชัว่ ร้าย ที่บริ เวณด้าน

ในนั้นเขาสามารถเห็นซอมบี้ชายวัยกลางคนที่นางจะเป็ นภารโรง เขาไม่สนใจและเดินเข้าไปยัง
ภายในในทันที

มันเป็ นโรงเรี ยนสตรี สาํ หรับหญิงสาววัยประถมเมื่อหยางเซิ นเข้ามาเข้าสามารถได้กลิ่นคาวเลือด

อย่างชัดเจน เพียงแต่วา่ ในตอนนี้เขากลับไม่มีท่าทีหวาดกลัวกับมันอีกต่อไปแล้ว เนื่องจากวันนี้
เป็ นวันหยุดดังนั้นแล้วจํานวนนักเรี ยนที่มานั้นค่อนข้างน้อย พวกเธอส่ วนใหญ่น้ นั อาจมาเพื่อ
ทํางานบางอย่าง หรื อเรี ยนเสริ ม

ภายในห้องแรกหยางเซินพบกับร่ างของเด็กหญิงจํานวนสามคน พวกเธอยังคงอยูใ่ นชุดนักเรี ยน

และยังมีร่างของอาจารย์สาวอีกคนหนึ่งแน่นอนว่าทั้งหมดพวกเธอล้วนกลายเป็ นซอมบี้ไป
หมดแล้ว เมื่อได้เห็นการปรากฎตัวขึ้นของหยางเซิ นพวกเธอทั้งสี่ ไม่ได้มีท่าทีอนั ใดตอบกลับ

หยางเซิ นอ่านไปที่ป้ายชื่ของเด็กสาวที่ยงั คงความน่ารักสดใสเอาไว้ แม้กระทัง่ อาจารย์ของพวก

เธอก็ยงั เรี ยกได้วา่ ไม่น่าจะมีอายุเกิน 30 เสี ยด้วยซํ้าไป

" อิ๋งอิ๋ง...เซียนหนี่...โซฟี ? "

ชื่อของเด็กสาวคนที่สาวทําให้หยางเซินแปลกใจเมื่อเขามองดูกพ็ บว่าเรื อนผมที่สมควรเป็ นสี ดาํ

หรื อไม่กส็ ี น้ าํ ตาลนั้นกลับกลายเป็ นทีสีเหลืองทอง ผมยาสลวยของเด็กสาวคนนี้แน่นอนว่ามัน
สามารถบ่งบอกได้วา่ พวกเธอทั้งสามนี้ ในอนาคตต้องเป็ นหญิงสาวที่มีความงดงามมากไม่ใช่
น้อย

หยางเซิ นไม่รีรอเสื้ อผ้าของเขาทุกปลดออกอย่างรวดเร็ วโดยไม่มีความเขินอาย เริ่ มต้นจากเด็ก

สาวที่ดึงดูดเขามากที่สุดโซฟี แน่นอนว่าเธอจะเป็ นลูกครึ่ งอย่างแน่นอนหยางเซิ นก้มลงสํารวจ
บริ เวณใต้กระโปรงของเด็กสาวด้วยความตื่นเต้น หากเป็ นในสถานการณ์ปกติเขาคงถูกเรี ยกว่า
พวกโรคจิตอย่างไม่ตอ้ งสงสัย

กางเกงในสี ชมพูสดใสเหมาะสมกับวัยปรากฎเข้าสู่สายตาของหยางเซิ น แต่ส่ิ งที่เขาสนใจไม่ได้มี

เพียงแค่น้ นั นิ้วมือของหยางเซินขยับเปิ ดไปที่กางเกงในของเด็กสาวเพื่อทําการสํารวจร่ องสวาท
ของสาวน้อย

แน่นอนว่ามันยังเป็ นสี ชมพูสดอีกทั้งมันยังมีขนาดเล็กเสี ยยิง่ กว่าร่ องของเจียงเว่ยแบบเทียบไม่

ติดเลยทีเดียว หยางเซินทดลองส่ งนิ้วของเขาเข้าไปในภายในร่ องสวาทของเด็กสาวพบว่ามันบีบ
รัดนิ้วของเขาเป็ นอย่างมากแม้จะเป็ นเพียงแค่นิ้วเดียวก็ตามที่

ความคิดสุ ดแสนบรรเจิดราวเกิดขึ้นในทันที ลิ้นของหยางเซิ นเข้าตวัดโลมเลียร่ องสวาทของเด็ก

สาวอย่างหื่ นกระหาย โดยที่เขาปล่อยให้เด็กสาวสองคนที่เหลือ อิ๋งอิ๋งและเซี ยนหนี่พลัดกันโลม
เลียดุน้ ของเขาเนื่องจากปากของเด็กสาวทั้งสองยังคงมีขนาดเล็กดังนั้นแล้วพวกเธอจึงไม่
สามารถใช้ท่วงท่าได้ดงั่ เช่นเจียงเว่ย
แต่ถึงอย่างนั้นสัมผัสที่เกิดขึ้นจากมือเล็กๆและริ มฝี ปากของเด็กสาวทั้งสองนั้นก็เรี ยกได้วา่ ยอด
เยีย่ มไม่แพ้กนั หยางเซินโลมเลียจนกระทัง่ ร่ างซอมบี้เด็กสาวโซฟี เริ่ มมีอาการสัน่ สะท้านเมื่อเขา
เห็นว่าทุกอย่างดูเหมือนจะพร้อมเรี ยบร้อยเขาจึงทําการเสี ยบดุน้ เข้าไปที่ร่องสวาทของโซฟี อย่าง
ยากลําบาก

ด้วยขนาดของดุน้ ที่ใหญ่เกินกว่าปกติอีกทั้งร่ องสวาทของเด็กสาวที่บริ สุทธ์อยูน่ ้ นั ไม่ตอ้ งบอกก็

น่าจะรู ้ได้วา่ มันคับแคบมากเพียงใด เลือดสี แดงสดไหลอาบดุน้ ของหยางเซิ นอันเป็ นสัญญาณว่า
เขาเป็ นคนได้เปิ ดความบริ สุทธ์ของเด็กสาวคนนี้

ร่ างของเด็กสาวสัน่ สะท้านไปทั้งร่ างหากเป็ นตอนปกติเธอโหร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

จนกระทัง่ หมดสติไปแล้ว หยางเซินส่ งดุน้ ของเขาเข้าไปยังตัวของเด็กสาวโดยไม่ปราณี เมื่อ
เดินทางมาได้เพียงแค่เกินครึ่ งท่อนเข้าก็พบว่ามันถึงทางตันหยางเซิ นจึงทําการซอยเอวอย่างถี่ยบิ
เพื่อลิ้มรสความสุ ขที่เกิดขึ้น

อาา อาา อาา

เสี ยงคํารมตํ่าของเด็กสาวโซฟี มันช่างขัดกับอารมณ์ของหยางเซิ นในตอนนี้ดงั นั้นแล้วเขาจึงสั่ง

ให้เธอเงียบลง หยางเซินเพลิดเพลินกับร่ องสวาทอันคับแน่นของเด็กสาวไปอย่างยาวนาน มือ
ของเขาเข้าไปสัมผัสเรื อนร่ างเด็กสาวที่แม้วา่ จะไม่มีส่วนโค้งว้าวขึ้นแต่มนั ก็ยงั ดูเร้าอารมณ์ไปอีก
แบบ
" อูว้ ~~~~~~~ จะแตกแล้วววว ! "

หยางเซิ นปลดปล่อยนํ้ารักของเขาจํานวนมากเข้าไปในร่ องสวาทของเด็กจนท้องของเธอบวมเต่ง

ขึ้นมาเล็กน้อย ในจังหวะที่หยางเซินกําลังหันไปคว้าร่ างของเด็กสาวอีกคนหรื อก็คืออิ๋งอิ๋งนั้น
สายตาของเขาเหลือบไปเห็นบาดแผลของโซฟี ที่บริ เวณต้นคอที่ค่อยๆจางหายไปราวกับว่ามันไม่
เคยมีมาก่อน

ไม่รอช้าแต่อย่างใดหยางเซินส่ งดุน้ ของเขาเข้าไปสํารวจโพร่ งร่ องสวาทของอิ๋งอิ๋งในทันที เลือด

สี แดงสดไหลอาบเยิม้ บริ เวณต้นขาของเด็กสาวไม่ต่างจากโซฟี หยางเซิ นไม่มีความปราณี แต่
อย่างใดดุน้ ของเข้าที่สามารถเข้าไปได้เพียงแค่ครึ่ งท่อนขยับเข้าออกอย่างรวดเร็ วจนร่ างของเด็ก
สาวสัน่ ไหวไปทัว่ ร่ าง

หยางเซิ นอุม้ ร่ างของอิ๋งอิ๋งขึ้นมาเพื่อทําการเปลี่ยนท่วงท่าเนื่ องจากว่าเธอยังคงเป็ นเด็กสาว

ระดับประถมนํ้าหนักของเธอจึงยังไม่มากนัก หยางเซิ นจับร่ างของเธอให้กลืนกินดุน้ ของเขา
อย่างหื่ นกระหายพร้อมกับรสจูบของหยางเซิ นที่เข้าระดมพรหมจูบบนร่ างกายของอิ๋งอิ๋งจนตาม
ตัวแทบจะมีรอยชําแดงไปหมดทุกที

หลังจากเล่นบทร่ วมรักกับเด็กสาวอย่างร้อนแรงชนิดที่วา่ หากเป็ นในสถานการณ์ปกติพวกเธอ

อาจต้องตกตายไปดายเลยทีเดียว หยางเซิ นปล่อยนํ้ารักของตัวเองเข้าไปยังโพร่ งสวาทของอิ๋งอิ๋ง
แล้วเข้าก็พบว่าบาดแผลของซอมบี้เด็กสาวตนนี้กห็ ายไปด้วยเช่นเดียวกัน และเมื่อเขาทดลองส่ ง
นํ้ารักเข้าไปในตัวของเด็กสาวคนสุ ดท้ายเซี ยนหนี่กพ็ บว่าผลลัพธ์น้ นั มันไม่ต่างกัน
" นี้ผมสามารถรักษาบาดแผลได้ ? "

แม้จะไม่รู้วา่ มันสามารถนําไปใช้กบั คนจริ งได้หรื อเปล่าแต่การที่เขาสามารถรักษาซอมบี้หญิง

สาวภายใต้อาณัติได้น้ นั มันก็เพียงพอทําให้พวกเธอยังคงความสวยงามเหมือนในตอนที่ยงั คงมี
ชีวติ

ในตอนนี้ซอมบี้เด็กสาวทั้งสามคนยืนเรี ยงกันด้วยสภาพเบื้องล่างของพวกเธอที่เปราะเปรื้ อนไป

ด้วยความนํ้ารักของหยางเซินจนไหลยอยออกมาที่บริ เวณต้นขา และเข้าก็หนั ไปสนใจกับ
เป้ าหมายสุ ดท้ายของเขานั้นก็คืออาจารย์สาวสวยของเด็กสาวทั้งสามคนนี้
ตอนที่ 6

สัมผัสความสุ ขที่ได้รับจากร่ องสวาทบริ สุทธ์ของเด็กสาวยังคงตกข้างอยูท่ ี่ปลายดุน้ ของหยางเซิน

อยู่ แน่นอนว่าแม้เขาจะทําการร่ วมรักกับเด็กสาวไปทีเดียวถึงสามคนแล้วภายในเวลาไม่นาน แต่
มันยังไม่มีความรู้สึกเหนื่อยล้าเกิดขึ้นมาเลยแม้แต่นอ้ ย กลับกันแล้วเมื่อเขาได้เห็นร่ างของหญิง
สาวต่างวัยที่กาํ ลังร่ ายล้อมเขาอยูใ่ นตอนนี้เขาคิดว่าเขาสามารถร่ วมรักกับพวกเธอไปได้แบบไม่มี
ขีดจํากัดเลยเสี ยด้วยซํ้าไป

เรื อนร่ างของซอมบี้อาจารย์สาวสวยคนนี้นบั ได้วา่ ยอดเยีย่ ม ผิวพรรณของเธอนั้นเรี ยกได้วา่

สามารถเทียบได้กบั เจียงเว่ยสาวงามประจํามหาวิทยาลัยของเขาได้อย่างสู สี รวมกับชุดที่เธอใส่
ในตอนนี้ที่เป็ นเสื้ อเชิ้ตชีขาวแบบรัดรู ปแม้วา่ จะถูกลดความสวยงามของเธอลงด้วยบาดแผลที่
บริ เวณต้นคอ และคราบเลือดที่ยงั คงเปราะเปรื้ อนตามร่ างแต่หยางเซิ นไม่ได้สนใจสิ่ งเหล่านั้น
แล้วในตอนนี้

" ไปนัง่ บนโต๊ะ "

หลังจากที่หยางเซินให้ซอมบี้เด็กสาวทั้งสามทําความสะอาดดุน้ ของเขาแล้วนั้นในตอนนี้เขา
พร้อมที่จะลงมือต่อแล้ว แม้วา่ เขาจะสามารถสัง่ ให้ซอมบี้เจียงเว่ยหรื อแม่ของเธอทําความสะอาด
ให้ได้แต่ความรู้สึกแปลกใหม่และสัมผัสที่ได้จากเด็กสาวยังคงเป็ นอะไรที่น่าตื่นเต้นมากกว่า

" กางขาออก..แล้วก็ยกขึ้นไปด้วย "

ซอมบี้อาจารย์สาวปฎิบตั ิตามอย่างว่าง่ายด้วยการที่เธอสวมใส่ กระโปรงสัน่ แบบรัดรู ป ทําให้
ในตอนนี้เมื่อเธอกางขาออกแล้วยกมันเป็ นรู ปตัว M ตามคําสัง่ ของหยางเซิ นนั้น มันทําให้เขา
สามารถมองดูกางเกงในสี ดาํ ลายลูกไม้ของเธอได้อย่างเด่นชัด

หยางเซินทําการปลดกางเกงในของซอมบี้อาจารย์สาวออกเพื่อทําการสํารวจร่ องสวาทของเธอ
แล้วเขาก็ตอ้ งแปลกใจเมื่อพบว่าร่ องสวาทของเธอยังคงมีสีชมพูดสดอยู่ !

โอ้วว !

ราวกับว่าเขาได้ถูกลอตเตอรรี่ รางวัลใหญ่กบั หญิงสาวที่มีความสวยงามมากในระดับเดียวกันกับ

เจียงเว่ย หรื อไม่กอ็ าจจะมากกว่าเสี ยด้วยซํ้าไป แต่เธอยังคงเป็ นสาวบริ สุทธ์อยู่ หยางเซิ นทดลอง
ส่ งนิ้วของเขาเข้าไปสํารวจโพร่ งร่ องสวาทของเธอสัมผัสคับแน่นที่บริ เวณนิ้วของหยางเซิ นนั้น
ทําให้เขารู ้สึกเพลิดเพลิน

หยางเซิ นเปลี่ยนจากการใช้นิ้วเป็ นลิ้นของเขาแทนด้วยร่ องสวาทของหญิงสาวที่มีความงามเช่นนี้

มันคงเป็ นเรื่ องยากที่ในสถารณ์ปกติ แต่ในตอนนี้มนั กลับมาอยูต่ รงหน้าเขาแล้วดังนั้นแล้วหยาง
เซิ นไม่สามารถอดกลั้นอารมณ์ได้อีกต่อไปลิ้นของเขาตวัดโลมเลียร่ องสวาทสี ชมพูสดนี้อย่างหื่ น
กระหาย
เวลาผ่านไปราว 5 นาที หยางเซินเริ่ มพอใจหลังจากเขาได้รับนํ้ารักของซอมบี้อาจารย์ที่มีรสชาติ
เค็มเล็กน้อย เมื่อทําการปลดปล่อยอารมณ์ความต้องการไปได้ส่วนหนึ่ง สมองของเขาก็พลันเกิด
ความคิดดีดีข้ ึนหยางเซินตวัดนิ้วเก็บคราบนํ้ารักของเขาที่บริ เวณร่ องสวาทของโซฟี แล้วส่ งมัน
เข้าไปในร่ างของซอมบี้อาจารย์สาว

ไม่นานผลลัพธ์ที่น่าตกใจก็พลันปรากฎขึ้นบาดแผลที่บริ เวณต้นคอของเธอหายไปราวกับไม่เคย
เกิดขึ้นมาก่อนไม่ต่างจากซอมบี้เด็กสาว หยางเซิ นทําการเปลี่ยนท่วงท่าใหม่เขาเอนตัวลงนอน
โดยที่มีตกั ของซอมบี้แม่ของเจียงเว่ยเป็ นที่หนุนสัมผัสเนียนุ่นบริ เวณที่ศรี ษะของเขานั้นมันแทบ
จะทําให้หยางเซินรู้สึกเพลิดเพลินจนหลับไป หากไม่ติดที่วา่ ในตอนนี้เขาสัง่ ให้ซอมบี้อาจารย์
สาวขึ้นขย่มดุน้ ของเขาอยูล่ ะก็

" โอ้วววว ~~~~ แน่นนนมากจริ งๆ "

เลือดสี แดงสดได้ไหลอาบดุน้ ของหยางเซิ นอีกครั้ง อันเป็ นสัญญาณว่าเขาได้ช่วงชิงความบริ สุทธ์

ของหญิงสาวมาได้อีกคน หยางเซินปล่อยให้ซอมบี้อาจารย์สาวขย่มดุน้ ของเขาไปด้วยความเร็ ว
ในระดับปานกลาง พร้อมกับซอมบี้เด็กสาวทั้งสามที่กาํ ลังเข้าโลมเลียร่ างกายที่เปลือยเปล่าของ
เขาไปด้วย

" มานี้สิ "

หยางเซิ นส่ งเสี ยงเรี ยกซอมบี้เจียงเว่ยแน่นอนว่าเขาคงไม่ใจร้ายพอให้เธอต้องทนดูเพียงลําพัง
เธอถูกเรี ยกให้มานัง่ ที่บริ เวณศรี ษะของหยางเซิ น แต่ไม่ได้ทิ้งนํ้าหนักตัวลงไปทั้งหมดเพียงแค่อยู่
ในระดับที่ลิ้นของเขาสามารถตวัดมันได้อย่างง่ายดายเท่านั้น

แต่แล้วหยางเซินเมื่อได้เห็นร่ องสวาทของซอมบี้เจียงเว่ยเขาพลันตาโตไปด้วยความตื่นพร้อมกับ
พลิกศรี ษะเพื่อหันไปดูร่องสวาทของแม่เจียงเว่ย

ร่ องสวาทของพวกเธอฟื้ นสภาพ !

นี้อาจเรี ยกได้วา่ เป็ นข่าวดีที่เยีย่ มยอดที่สุดหยางเซิ นทําการตรวจสอบโดยเรี ยกซอมบี้เด็กสาวทั้ง

สามมาเช็คดูสภาพร่ องสวาทของพวกเธอด้วยผลลัพธ์คือมันไม่ต่างกัน ในตอนนี้ร่องสวาทของ
พวกเธอกลับไปเป็ นสี ชมพูสดอีกครั้งพร้อมกับเนื้อเยือ่ พหรมจรรย์ที่เคยถูกกระชากออกก็ถูก
ฟื้ นฟูดว้ ยเช่นเดียวกัน

เพียงแต่แม่ของเจียงเว่ยนั้นร่ องสวาทของเธออาจเรี ยกได้วา่ กลับไปอยูใ่ นสภาพในตอนที่เขายัง

ไม่ได้ลงมือกับเธอเพียงเท่านั้นไม่ได้กลับไปเป็ นหญิงสาวบริ สุทธ์อีกครั้ง ในขณะเดียวกันซอมบี้
อาจารย์สาวก็ยงั คงขย่มดุน้ ของหยางเซินอย่างต่อเหนื่องร่ างกายของเธอสัน่ กระตุกพร้อมกับ
สัมผัสเปี ยกแฉะที่กาํ ลังไหลออกมาจากร่ องสวาทของเธอรดลงไปที่ดุน้ ของเขา

" เร็ วขึ้นอีก "

หยางเซิ นเร่ งเร้าขึ้นพร้อมกับจังหวะการขยับขึ้นลงของซอมบี้อาจารย์สาวที่เปลี่ยนเป็ นบ้าคลัง่
เสี ยงก้อนเนื้ อกระทบกันจากการขย่มของเธอแสดงให้เห็นว่าเธอขย่มได้รุนแรงเพียงใด ทุกครั้งที่
ซอมบี้อาจารย์สาวทิ้งนํ้าหนักตัวของเธอลงมาดุน้ ของหยางเซิ นจะถูกส่ งทะลวงเข้าไปจนสุ ดร่ อง
จนเขาสามารถเห็นที่บริ เวณตรงท้องของเธอนั้นถูกกับนูนออกมาเล็กน้อยเลยทีเดียว

" อ้าาาา ~~~~~~ "

หลังจากได้รับการปรนนิบตั ิอย่างดีเยีย่ มจากเหล่าซอมบี้สาวหยางเซิ นไม่สามารถอดกลั้นเอาไว้

ได้นานนํ้ารักจํานวนมากของเขาถูกส่ งเข้าไปยังตัวอาจารย์สาวจนเต็มร่ อง

---------------------

หยางเซิ นนอนด้วยท่าทีสบายใจเขาปล่อยให้ซอมบี้สาวทั้งหมดใช้ลิ้นทําความสะอาดคราบนํ้ารัก
ที่เกิดขึ้นตามร่ างกายของเขาจนมันหายไปจนหมดเกลี้ยงไม่เหลือแม้แต่เพียงหยดเดียว

ในโลก ณ ตอนนี้ผคู้ นอาจคิดว่ามันเป็ นนรกสําหรับมนุษย์เพียงแต่วา่ ในความคิดของหยางเซิ น

นั้นราวกับว่าเขาได้อยูใ่ นสรวงสวรรค์เลยทีเดียว
หลังจากทําความสะอาดตัวเสร็ จเรี ยบร้อยหยางเซิ นใส่ เสื้ อผ้าของเขาและเดินตรวจสอบเพื่อหวัง
ว่าเขาจะได้พบเจอซอมบี้ในรู ปแบบที่เขาหวังเอาไว้แต่น่าเสี ยดายที่ในวันนี้เป็ นหยุดแม้วา่ มันจะ
เป็ นโรงเรี ยนแต่มนั ก็ไม่ได้มีคนมามากมายนัก แน่นอนว่าเขายังพบเจอเด็กสาวคนอื่นอยูบ่ า้ ง

เพียงแต่วา่ เธอไม่ได้อยูใ่ นสภาพที่ดีดงั่ เช่นซอมบี้สาวของเขาเธอมีสภาพที่เรี ยกได้วา่ ยํา่ แย่มาก

และร่ างกายของเธอยังคงไม่มีการขยับเคลื่อนไหวอาจเป็ นไปได้วา่ ผูท้ ี่ถูกโจมตีอย่างร้ายแรงเช่น
เด็กสาวคนนี้มนั อาจทําให้พวกเขาตายไปในทันทีก่อนที่ไวรัสจะทํางานและเปลี่ยนพวกเขาเป็ น
ซอมบี้

หลังจากสํารวจจนทัว่ หยางเซินไม่พบเจอซอมบี้ที่เขาสนใจอีกเขาจึงกลับมายังบ้านของเจียงเว่ย
แน่นอนว่าเขามีบา้ นของเขาเช่นเดียวกันเพียงแต่วา่ บ้านของเจียงเว่ยนั้นสะดวกสะบายมากกว่า
แล้วทําไมเขาถึงต้องกลับบ้านตัวเองด้วย ? โดยไม่ลืมให้เหล่าซอมบี้สาวทั้งหมดของเขาพลัดกัน
เข้าปรนนิบตั ิร่างกายของหยางเซินอย่างต่อเหนื่องพร้อมกับที่ตนเองนัง่ ดูขอ้ มูลจากอินเตอเน็ต
ต่อไป
ตอนที่ 7

ผ่านพ้ นไปหนึง่ วันหลังจากเกิดเหตุการณ์แปลกประหลาดเกิดขึ ้นผู้คนจํานวนมากต่างไม่กล้ า

ออกมาจากที่พกั อาศัยของตน แต่มนั ก็ไม่ได้ แปลว่าพวกเขาจะปลอดภัยทางหน่วยงานทหารนัน้
ก็ใช่วา่ จะสามารถควบคุมสถานการณ์ในเมื่อตอนนี ้ทหารส่วนหนึง่ ที่ถกู ส่งออกไปปฎิภารกิจนัน้
พวกเขาบางคนยังคงได้ รับเชื ้อไวรัสจากพวกซอมบี ้มา

แต่มีหรื อที่พวกเขาเหล่านันจะกล้
้ าเปิ ดเผยออกไปไม่เช่นนันแล้
้ วไม่ต้องถามเลยว่าอนาคตของ
พวกเขาจะจบลงเช่นไร มันจึงทําให้ ในตอนนี ้ภายในกองทัพนันเกิ
้ ดการระบาดของไวรัสอย่าง
หนัก ทหารจํานวนมากต่างกลายเป็ นซอมบี ้โดยที่พวกเขาไม่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ อีก
ต่อไป

ทางที่ดีที่สดุ ก็คือการหลบอยูภ่ ายในบ้ านและหลีกการกระทําที่จะทําให้ พวกซอมบี ้นันสนใจ

้
เพราะพวกมันมีสมั ผัสและสัญชาติญาณที่ดีราวกับสัตว์ป่า แต่ทงั่ นี ้มันก็ขึ ้นอยูก่ บั เวลาเพียง
เท่านันไม่
้ มีทางที่ทกุ คนจะสามารถเตรี ยมอาหารเอาไว้ ได้ อย่างพอเพียงในเหตุการณ์ที่ไม่คาด
ฝั นเช่นนี ้ และนี ้ยังไม่รวมถึงในกรณีท่ีมีคนพบเห็นซอมบี ้สายพันธ์ประหลาดที่กระทัง่ สามารถบิน
ได้
ร่างของหยางเซินยังคงหลับนอนที่เตียงของเจียงเว่ยกลิ่นหอมของหญิงสาวที่ตลบอบอวน
ภายในห้ องนันทํ
้ าให้ ร่างกายของเขาสามารถผ่อนคลายได้ อย่างเต็มที่ ที่บริ เวณศรี ษะของหยาง
เซินไม่ได้ เป็ นหมอนที่ควรจะหนุนศรีษะของเขาแต่กลับเป็ นตักของแม่เจียงเว่ย

แน่นอนว่าหยางเซินใช้ ตกั ของหญิงสาวคนนี ้ในการหลับนอนไปทังคื

้ นซึง่ หากเป็ นกรณีทวั่ ไปเขา
คงไม่สามารถทําเช่นนี ้ได้ เพราะไม่เช่นนันขาของหญิ
้ งสาวอาจพิการลงได้ แต่กลับพวกเธอที่เป็ น
ซอมบี ้นันมั
้ นต่างออกไป

ที่ด้านข้ างกายสองฝั่ งของหยางเซินประกอบไปด้ วยซอมบี ้เจียงเว่ยและอาจารย์ เนื่องจากพวก

เธอเป็ นซอมบี ้จึงไม่ต้องการการหลับนอนถึงอย่างนันเขาก็
้ ยงั คงสัง่ ให้ พวกเธอเป็ นเครื่ องผ่อน
คลายในยามหลับของเขา ร่างกายเปลื่อยเปล่าของหยางเซินแนบชิดติดร่างของซอมบี ้สาวทัง้
สองที่อยูใ่ นสภาพเปลื่อยเปล่าไม่ตา่ งกัน

สัมผัสบริ เวณหน้ าอกเนียนนุ่มที่บริ เวณหน้ าอกของหญิงสาวทังสองนั

้ นมั
้ นทําให้ เขาไม่อยากที่
จะขยับไปไหนอีก ไม่เพียงเท่านันที
้ ่บริเวณดุ้นของเขายังคงมีร่างของซอมบี ้เด็กสาวกําลังโลม
เลียมันอยูต่ ลอดคืน !

เนื่องจากนี ้มันยังคงเป็ นการทดสอบความอึดของเขาอย่างหนึง่ เขาสัง่ ให้ เด็กสาวทังสามนั

้ นรี
้ ด
นํ ้ารักจากดุ้นของเขาตลอดคืนแต่ถงึ อย่างนันเมื
้ ่อหยาเซินตืน่ ขึ ้นมาเขาก็พบว่าภายในปากของ
เด็กสาวทังสามนั
้ นแน่
้ นอนว่ามันย่อมต้ องเปราะเปรื อ้ นไปด้ วยนํ ้ารักจํานวนมากของเขา และมัน
ยังคงเต็มเตียงที่บริ เวณส่วนล่างอีกด้ วย

แต่ถงึ อย่างนันหยางเซิ
้ นก็กลับไม่มีความรู้สกึ เบื่อหน่ายหรื อเหนื่อยล้ าแต่อย่างใดดุ้นของเขา
ยังคงต้ องตรงไม่แปรเปลีย่ นไป ถ้ าเพียงแต่พวกเธอสามารถกล่าวพูดได้ บ้างมันคงจะเป็ นอะไรที่
ยอดเยี่ยมยิ่งกว่านี ้ ลองคิดดูถงึ ภาพของหญิงสาวต่างวัยที่มีความสวย และน่ารักต่างกันและ
เมื่อเขาตื่นขึ ้นมาเขาจะสามารถได้ ฟังเสียงของพวกเธอเหล่านี ้ กระทัง่ เสียงเวลาครางของพวก
เธอ

" อ้ า...พอแล้ ว ทําความสะอาดมันให้ เรี ยบร้ อย "

หยางเซินกล่าวสัง่ เด็กสาวทังสามแน่
้ นอนว่าหลังจากวันนี ้เขาคงไม่สามารถใช้ เตียงที่เต็มไปด้ วย
คราบนํ ้ารักของเขาได้ อีก แม้ เขาจะลองสัง่ ให้ พวกเธอนําผ้ าปูที่นอนไปซักแต่พวกเธอกลับนิ่งเฉย
ไม่ใช่วา่ พวกเธอไม่ใช่ฟังเขาแต่มนั เป็ นเพราะว่าพวกเธอไม่สามารถทําได้ อาจเป็ นเพราะ
สติปัญญาของเหล่าซอมบี ้ที่มีน้อยจนเกินไป

หลังจากเพลิดเพลินกับการอาบนํ ้าและการปรนนิบตั ิของเหล่าซอมบี ้สาวเป็ นเวลานานหยาง

เซินกลับเข้ ามาเปิ ดดูข้อมูลในอินเตอร์ เน็ตอีกครัง้ ในสภาพเปลื่อยเปล่า เหล่าซอมบี ้เด็กสาว
ยังคงทําการโลมเลียดุ้นของเขาอยูต่ ลอดเวลาเรี ยกได้ วา่ ดุ้นของเขามันไม่เคยมีงานว่างเลย

ในวันที่สองนี ้รายการทีวีทงหมดถู
ั้ กตัดขาดไม่ต้องสงสัยว่ามันคงไม่มีนกั ข่าวคนใดจะมีความ
กล้ ามากพอในการมาเผชิญเหตุการณ์เช่นนี ้ เหล่าทหารถูกเรี ยกร้ องให้ แก้ ไขสถานการณ์โดยเร็ว
เมื่อหยางเซินได้ ดคู ลิปแถลงของทหารยศพลเอกคนหนึง่ ใบหน้ าของเขาเต็มไปด้ วยความ
เคร่งเครี ยดอย่างเห็นได้ ชดั มันไม่มีทางเลยที่เขาจะสามารถส่งหทารออกไประงับเหตุความวุน่
ว่ายนี ้ ลําพังแค่เพียงจัดระเบียบในกองทัพก็นบั ได้ วา่ ยากยิ่งแล้ ว

ดังนันแล้
้ วบทสรุปของพวกเขาเป็ นการพูดเป็ นนัยๆว่าให้ ทกุ คนดูแลตัวเอง เสียงความคิดเห็นด่า
ท้ อจํานวนมากต่างรุมประนาม แต่หยางเซินไม่ได้ สนใจมากนักเพราะเขาเป็ นคนที่ไม่ได้ รับความ
เดือดร้ อนอะไรในเรื่ องนี ้ซํ ้ายังได้ ประโยชน์อีกต่างหาก

จ๊ วบ จ๊ วบ

" โซฟี มานี ้ "

หลังจากต้ องทนจากการโลมเลียของเด็กสาวทังสามหยางเซิ
้ นเริ่ มรู้สกึ เกิดอารมณ์ขึ ้นมาอีกครัง้
เขาสัง่ ให้ ซอมบี ้โซฟี ขึ ้นมานัง่ บนตักพร้ อมกับเสียบดุ้นของเขาเข้ าไปภายในตัวของเด็กสาว

" อู้ววว นะ..นี ้มัน "

หยางเซินครางออกมาเสียงตํ่าด้ วยความเสียวสัมผัสร่องสวาทของเด็กสาวที่ยงั คงบริ สทุ ธ์อยูเ่ ป็ น

อีกครัง้ ที่หยางเซินได้ รับมันเพียงแต่วา่ ในคราวนี ้มันแตกต่างจากครัง้ แรก ร่องสวาทของนางมี
การเปลี่ยนแปลงไปมันมีความหยืดหยุน่ ที่มากยิ่งขึ ้นราวกับว่าถูกออกแบบมาเพื่อเขา

เมื่อหยางเซินส่งดุ้นของเขาเข้ าไปตัวโซฟี ร่องสวาทของเธอขยายตัวออกเพื่อรับมันอย่างง่ายดาย

แล้ วหลังจากนันมั
้ นก็ทําการบีบตัวอย่างรัดแน่น นี ้จึงเป็ นเหตุให้ การเสียบดุ้นของหยางเซินใน
ครัง้ นี ้ไม่มีเลือดสีแดงสดของเด็กสาว ไม่เพียงเท่านันจากดุ
้ ้ นของหยางเซินที่เคยสามารถเข้ าไป
เพียงแค่ครึ่งท่อนในตอนนี ้มันสามารถเข้ าไปเต็มท่อนได้ แล้ วแน่นอนว่ามันส่งผลกระทบให้
บริ เวณท้ องของเด็กสาวนูนออกมาแบบเห็นได้ ชดั

เพียงแค่หยางเซินเสียบดุ้นของเขาค้ างเอาไว้ ร่องสวาทของโซฟี พลันทําหน้ าที่ในการบีบขยายตัว

จนทําให้ ตวั ของหยางเซินไม่สามารถอดกลันได้
้ เขายังไม่ทนั ขยับสะโพกเลยเสียด้ วยซํ ้านํ ้ารัก
จํานวนมากถูกปล่อยออกมาเต็มท้ องของเด็กสาวจนบวมเต่ง แล้ วหลังจากนันเขาจึ
้ งหันไปทํา
การทดลองกับอิ๋งอิ๋งและเจียงเว่ยซึง่ มันได้ ผลไม่ตา่ งกัน

ในเมื่อเป็ นเช่นนี ้มันราวกับว่าร่องสวาทของพวกเธอนันถู

้ กปรับแต่งให้ อยูใ่ นสภาพดีเยี่ยมเสียยิ่ง
กว่าอื่นใด ไม่ต้องสงสัยเลยว่าด้ วยคุณภาพและสมบัติของมันหากเหล่าชายชาตรี ได้ รับรู้เข้ าพวก
เขาอาจก่อสงครามเพื่อแย่งชิงมันก็เป็ นได้

ในช่วงเวลาเที่ยงเนื่องจากหยางเซินยังคงไม่ได้ กินอะไรตังแต่
้ ตื่นมานอกจากซอมบี ้สาวของเขา
ท้ องของหยางเซินดังขึ ้นเพื่อทําการประท้ วงให้ เจ้ านายเลิกหมกหมุน่ กับเหล่าสตรี และรี บเติม
อาหารให้ มนั ได้ แล้ ว หยางเซินลงมายังชันแรกและตรงไปยั
้ งห้ องครัวมันมีสภาพเละเทะไปหมด
เป็ นที่แน่นอนแล้ วว่าเขาคงไม่สามารถหาอะไรกินได้ จากภายในห้ องนี ้

เมื่อดูจากชุดของแม่เจียงเว่ยที่ใส่ผ้ากันเปื อ้ นในตอนที่เขาพบเธอครัง้ แรก หยางเซินก็นา่ จะคิดได้

ว่าเธอน่าจะถูกโจมตีในตอนที่เธออยูใ่ นห้ องครัว เป้สัมภาระที่เขาเคยขนของมาจากร้ านระดว
กซื ้อก็ไม่ได้ อยูต่ ิดตัวเขาในตอนที่ซอมบี ้เจียงเว่ยพาร่างเขามายังที่แห่งนี ้ เห็นทีวา่ เขาคงต้ อง
ออกไปข้ างนอกเสียแล้ ว

เมื่อเหลือบไปมองเสื ้อของเหล่าซอมบี ้สาวแล้ วนันหยางเซิ

้ นตัดสินใจที่จะไม่ไปยังร้ านสะดวกซื ้อ
แม้ วา่ ในส่วนของเจียงเว่ยในชุดนักเรี ยนมัธยมจะเป็ นอะไรที่เหมาะสมจนน่ากลัว แต่ในส่วนของ
คนอื่นนันกลั
้ บกันเพราะชุดของพวกเธอล้ วนเปื อ้ นไปด้ วยคราบเลือดไปหมด
ตอนที่ 8

หยางเซินตัดสินใจที่จะออกไปตามหาเสื ้อผ้ าให้ ซอมบี ้สาวของเขาแม้ วา่ มันจะเป็ นสิง่ ที่ดไู ม่

จําเป็ นแต่อย่างไรเล่าในเมื่อหากพวกเธอใส่ที่ดดู ีและเหมาะสมกับพวกเธอมันย่อมทําให้ เขามี
ความสุขมากกว่า ในส่วนของเรื่ องอาหารนันหยางเซิ
้ นได้ สงั่ ให้ เจียงเว่ย และอิ๋งอิ๋ง รวมถึงเซียนห
นี่ไปทําการรวบรวมอาหารจากร้ านสะดวกพร้ อมกับตามหาเป้สําภาระของเขา

หยางเซินไม่คาดหวังมากว่าพวกนางจะทําได้ สําเร็ จแต่อย่างน้ อยนี ้ก็ถือเป็ นการทดสอบพวก

นางไปได้ ในตัว หยางเซินเดินออกจากบ้ านพร้ อมกับซอมบี ้แม่เจียงเว่ย ซอมบี ้อาจารย์สาวและ
โซฟี แม้ วา่ เขาจะสามารถให้ พาหนะอืน่ เดินทางได้ อย่างเช่นจักรยานหรื อกระทัง่ รถยนตร์ แต่หาก
ทําเช่นนันแน่
้ นอนว่าเขาคงต้ องดึงดูดความสนใจจากผู้ที่ยงั มีชีวิตรอดอยูไ่ ม่ใช่น้อย และเมื่อเป็ น
เช่นนันปั
้ ญหาทังหลายคงโหมกระหนํ
้ ่าเข้ าหาทันที

ภาพโศกนาฏกรรมถูกส่งเข้ ามาในสายตาของหยางเซินเขาสามารถมองเห็นเปลวไฟที่ยงั คงไม่มี

ทีทา่ ว่าจะดับวอดโดยง่ายอยูท่ วั่ ไป ถนนที่เคยมีรถจรและผู้คนเดินผ่านต่างแปรเปลี่ยนราวกับว่า
เมืองนี ้เป็ นเมืองร้ างไปเสียแล้ วมันมีแต่เพียงร่างของซอมบี ้ที่เต็มไปด้ วยคราบเลือดอันน่า
สยดสยองเดินกันไปมาเพียงเท่านัน้
หยางเซินเดินมาตามทางเรื่ อยอย่างไม่รีบร้ อนไม่อาจแน่ใจว่าอาจเป็ นเพราะเขาได้ ผ่าน
ประสบการณ์เป็ นตายมาก่อนแล้ วหรื ออย่างไร ภาพที่เกิดขึ ้นตรงหน้ าล้ วนไม่สง่ ผลกระทบต่อตัว
เขาเลยแม้ แต่น้อย จนกระทัง่ เขามาหยุดที่ร้านชุดแฟชัน่ แห่งหนึง่ เมื่อหยางเซินมองเข้ าไปเขา
พบว่าภายในร้ านยังคงมีสภาพดีอยูม่ ากอาจเป็ นเพราะว่าพวกซอมบี ้ในบริ เวณนี ้ยังมีไม่มากนัก
เพราะมันอยูใ่ นซอยที่มีทางเดินค่อนข้ างแคบ

มันเป็ นร้ านที่มีผ้ คู นไม่คอ่ ยสนใจในยามปกติแต่ถงึ อย่างนันสํ

้ าหรับหยางเซินนันมั
้ นต่างออกไป
เพราะว่าภายในร้ านแห่งนี ้เขาได้ เห็นชุดสําหรับหญิงสาวจํานวนหลากหลายเพียงแต่วา่ ชุด
เหล่านันมั
้ นดูออกแนหวาบหวิวจนมากเกิน กระทัง่ ชุดคอสเพลย์มนั ยังถูกออกแบบให้ ร้ ูสกึ ชวน
หวาบหวิวจากของจริ งจนขนาดที่วา่ เมื่อหยางเซินเห็นชุดเหล่านันเขาก็
้ แทบจะอดกลันอารมณ์
้
ไม่อยู่

" เปิ ดสิ "

หยางเซินสัง่ การไปที่ซอมบี ้แม่เจียงเว่ยอย่างเรี ยบง่ายเนื่องจากเขาเห็นว่าประตูร้านนันถู

้ กล็อค
เอาไว้ อยู่ แน่นอนว่านี ้ก็เป็ นครัง้ ที่เขาได้ เข้ ามายังร้ านแห่งนี ้ แน่นอนละหากในสถานการณ์ปกติ
หากเขาโดนพบเห็นโดยเพื่อนที่มหาวิทยาลัยแล้ วเขายังจะสามารถพบหน้ าพวกเพื่อนๆได้ อีก ?
ยิ่งไปกว่านันเขาในตอนนั
้ นยั
้ งไม่ร้ ูเลยด้ วยซํ ้าไปว่าจะต้ องการชุดเหล่านี ้ไปให้ ใครใส่
ปั งงง !

พลังทุบของซอมบี ้ช่างรุนแรงเกินกว่าที่หยางเซินอาจเป็ นเพราะว่าสมองของพวกเธอในตอนนี ้

ล้ วนหยุดสัง่ การไปแล้ ว มันจึงไม่มีการจํากัดการใช้ แรงของร่างกายอีกต่อไป ประตูร้านถูกเปิ ด
ออกในทันทีแน่นอนว่ามันย่อมเรี ยกความสนใจจากซอมบี ้โดยรอบแต่เมื่อหยางเซินตลาดไล่
พวกมันออกไปในทีเดียวมีหรื อพวกมันจะยังเข้ ามาใกล้ ได้

ภายในร้ านเต็มไปด้ วยชุดมากมายที่ชวนกระตุ้นอารมณ์ของเขาเขาแทบอยากจะขนพวกมัน

กลับไปบ้ านของเจียงเว่ยไปทังหมดเพื
้ ่อให้ ซอมบี ้สาวของเขาได้ สวมใส่แน่นอนว่ามันไม่มีเฉพาะ
ขนาดสําหรับผู้ใหญ่ชดุ โกธิคนันดู
้ เหมาะสําหรับเด็กสาวอย่างโซฟี อย่างไม่มีทีติแต่อย่างนันเมื
้ ่อ
เหลือบไปเห็นชุดเมดสําหรับผู้ใหญ่และเด็กที่อยูใ่ นชุดรัดรูปแล้ วมันก็ดีเยี่ยมไม่แพ้ กนั

" โอ้ วว ชุดนี ้ก็เยี่ยม โอ้ วนี ้ก็สดุ ยอด "

เป็ นไปได้ หรือไม่วา่ เจ้ าของร้ านนี ้จะเป็ นตาลุงโรคจิต ไม่มีทางที่คนธรรมดาปกติทวั่ ไปจะมีความ
กล้ าเปิ ดร้ านที่ไม่มีอนาคตเช่นนี ้
" เอ๊ ะ ! "

หลังจากเลือกชมเสื ้อผ้ าพร้ อมกับจัดพวกมันใส่เป้ที่นํามาจากบ้ านของเจียงเว่ยอย่าง

สนุกสนานหยางเซินพลันได้ ยินเสียงร้ องตกใจของหญิงสาว เมื่อเขาหวนคิดกับไปหากร้ านยังคง
ล็อคแน่นอยูเ่ ช่นนี ้เป็ นไปได้ มากว่าเจ้ าของจะต้ องอาศัยอยูไ่ ม่ใช่หรื อ ด้ วยเพราะความตื่นเต้ นต่อ
ชุดที่เย้ ายวนมันทําให้ เขาลืมคิดถึงเรื่ องนี ้ไปเสียสนิท

" ไปจับตัวมาที อย่าทําร้ ายเธอละ "

ซอมบี ้อาจารย์สาวพุง่ ไปด้ วยความเร็วแน่นอนว่าเธอยังไม่สามารถรับรู้ได้ ถึงตําแหน่งที่แน่ชดั

ของหญิงสาว แต่เมื่อหยางเซินเจาะจงระบุตําแหน่งให้ เช่นนี ้แล้ วมีหรื อที่เธอจะพลาดได้

" ว้ ายย ช่วยด้ วย ช่วยด้ วย ! "

" ปิ ดปากเธอ "

อูอี ้ อูี ้

ซอมบี ้อาจารย์สาวเข้ าจับกุมตัวของหญิงสาวที่สง่ เสียงร้ องได้ อย่างรวดเร็ ว พร้ อมกับใช้ มือเข้ า

ปิ ดปากหญิงสาวตามคําของหยางเซิน

" เอาล่ะ ฟั งที่ผมพูดให้ ดี ผมสามารถรับประกันได้ วา่ เธอจะปลอดภัยแต่ถ้าส่งเสียงแล้ วละก็....

"

หญิงสาวสัน่ ศรี ษะพยักหน้ าตกลงโดยที่หยางเซินไม่ต้องกล่าวอะไรอีก ในตอนแรกเธอเพียง

ตกใจที่ได้ ยินเสียงประตูพงั เมื่อลงมาดูในตอนแรกเธอพลันนึกดีใจว่าในที่สดุ เธอก็ได้ เจอเพื่อน
มนุษย์เสียทีแต่เมื่อจ้ องมองไปที่ดวงตาสีแดงของหญิงสาวพร้ อมกับท่าเดินของพวกเธอ หญิง
สาวสามารถรับรู้ได้ ในทันทีวา่ นี ้เป็ นอาการของซอมบี ้แต่ถงึ อย่างนันชายหนุ
้ ่มคนนี ้กลับสามารถ
สัง่ การพวกเธอได้ ราวกับหุน่ เชิด

" ปล่อยตัวเธอ "

" นี ้คุณเป็ นใครกันแน่ ทําไมคุณถึงสามารถทําแบบนี ้ได้ ละ่ แล้ วพวกเธอเป็ นซอมบี ้ ? แล้ ว... "

" เห้ ผมบอกให้ คณ

ุ เงียบไม่ใช่อย่างนันหรอ
้ "

..............

หญิงสาวเงียบไปในทันทีหยางเซินพยักหน้ าอย่างพอใจพร้ อมกับจ้ องมองไปยังเรื่ อนร่างของ

หญิงสาว เธอสวมใส่แว่นกลมโตรวมกับใบหน้ าที่หากจะเรี ยกว่าสวยก็ยงั คงไม่สามารถเทียบกับ
เจียงเว่ยได้ เธอออกเป็ นแนวสาวน่ารักและดูซื่อๆเล็กน้ อยแต่ถงึ อย่างนันเธอก็
้ ยงั คงมีขีปณาวุธ
อันร้ ายแรงที่บริ เวณหน้ าอก

" เธอชื่ออะไร "

" อะ..อี ้เฟย "

" เธอเป็ นเจ้ าของร้ านนี ้ ? "

หงึกๆ

หยางเซินรู้สกึ แปลกใจจากใบหน้ าของหญิงสาวแล้ วนันเธออาจมี

้ อายุไม่ตา่ งจากเขามากนัก
อย่างมากที่สดุ ก็อาจมากกว่าเขาสัก 2-3 ปี แต่ถงึ อย่างนันเธอกลั
้ บเป็ นเจ้ าของร้ านด้ วยวัย
เพียงเท่านี ้

" เธออาศัยอยูค่ นเดียว ? "

หงึกๆ

รอยยิ ้มประหลาดปรากฎขึ ้นบนใบหน้ าของหยางเซิน พร้ อมกับร่างของเขาที่เดินเข้ าหาร่างของ

หญิงสาวอย่างช้ าๆ จนกระทัง่ เขามาอยูใ่ นท่วงท่าที่คร่อมร่างของหญิงสาวเอาไว้ ในที่สดุ
ตอนที่ 9

หากเป็ นเมื่อก่อนหยางเซินคงไม่กล้ าทําอะไรเช่นนี ้ไม่ต้องกล่าวถึงในเรื่ องนี ้แม้ แต่การกล่าวกับ

หญิงสาวแปลกหน้ าอื่นเขายังคงมีความประหม่าที่จะกล่าวพูดคุยกับพวกเธอ เทียบกับ
ในตอนนี ้หยางเซินสามารถตัดสินใจจูโ่ จมหญิงสาวเจ้ าของร้ านขายเสื ้อนี ้ได้ อย่างไม่ลงั เลเลย
แม้ แต่น้อย

เนื่องจากว่าเขานันได้
้ ลิ ้มลองรสชาติของหญิงสาวในรูปแบบซอมบี ้มามาก มันย่อมเป็ นเรื่ อง
ธรรมดาที่เขาจะพึง่ ปราถนารสชาติที่แปลกใหม่นนก็
ั ้ คือหญิงสาวที่ยงั คงมีชีวิตอยูจ่ ริ งๆ สัมผัสไอ
อุน่ ที่มาจากร่างของอี ้เฟยนันสามารถทํ
้ าให้ ร่างกายของหยางเซินกระชุ่มกระชวยขึ ้นมา ที่
บริ เวณท่อนล่างของหยางเซินหญิงสาวจะสามารถพบได้ วา่ มันมีสว่ นที่ไม่สมควรกระทบร่างของ
เธออยู่

" คุณจะทําอะไร ! "

หยางเซินจ้ องมองไปยังเรื อนร่างอันแสนเซ็กซี่ของอี ้เฟยด้ วยเสื ้อผ้ าของเธอที่ใส่อยูใ่ นตอนนี ้เป็ น

ชุดเสื ้อกล้ ามสีชมพูสด ที่เผยให้ ร่องอกของเธออย่างเด่นชัด เมื่อเห็นสายตาเช่นนี ้ของหยางเซินมี
หรื อที่อี ้เฟยเธอจะไม่สามาถรับรู้ได้ เธอพยายามออกแรงดิ ้นให้ ออกจากท่วงท่าที่ไม่สมควรเช่นนี ้
พร้ อมกับจะพยายามจะตะโกนขอความช่วยเหลือ

" อย่าได้ คิดจะพูดอะไรดีกว่านะ...คุยก็ร้ ูวา่ ผมสามารถควบคุมพวกเธอได้ ? ผมสามารถสัง่ ให้

พวกเธอจู่โจมคุณได้ ทนั ทีหากผมต้ องการ "

" คุณเพียงแค่ปล่อยตัวพร้ อมรับความสุขที่ผมจะมอบให้ แน่นอนว่าหากผมพอใจกับมันผม

สามารถรับรองชีวิตของคุณได้ อย่างง่าย... "

อี ้เฟยครุ่นคิดในคํากล่าวของหยางเซินเนื่องด้ วยในสถานการณ์เช่นนี ้เธอเองก็พอจะสืบค้ นข้ อมูล

มาบ้ างและเธอรู้วา่ ทางรัฐนันคงไม่
้ สามารถที่จะจัดการเรื่ องนี ้ลงได้ งา่ ย เมื่อเป็ นเช่นนี ้แล้ วไม่วา่
จะสถานที่แห่งใดมันก็คงไม่ปลอดภัยสําหรับตัวเธอแต่กลับชายหนุ่มคนนี ้เขาสามารถควบคุม
ซอมบี ้ได้ ! แม้ เธอจะไม่ร้ ูวา่ เขาจะสามารถควบคุมมันได้ มากเท่าไหร่แต่การที่เขาสามารถเดิน
ออกมาเที่ยวแตร่เลือกเสื ้อผ้ าสตรี เช่นนี ้มันแสดงได้ ชดั ว่าเขาไม่ได้ มีความกังวลใดๆกับ
สถานการณ์ตอนนี ้เลย

อี ้เฟยเธอหลับตาลงพร้ อมกับเตรี ยมใจเผชิญหน้ ากับชะตากรรม มือของหยางเซินค่อยๆเคลื่อน

เข้ าไปมาลูบไล้ ทกุ ส่วนบนร่างกายของเธออย่างหื่นกระหาย หน้ าอกของเธอถูกบีบขยํ ้าจนเธอยัง
เกรงว่ามันอาจระเบิดคามือเขาไปเลยก็ได้ หากชายหนุ่มยังคงบีบมันแรกเช่นนี ้
" นะ..นี ้บีบมัน..เบาลงหน่อยได้ รึเปล่า...อาาา "

เมื่อเจอการพรหมจูบของหยางเซินที่บริ เวณต้ นคอของเธออี ้เฟยถึงกับส่งเสียงครางออกมา

ในตอนนี ้เธอเริ่ มรู้สกึ เกิดอารมณ์มาแล้ ว ร่างกายของเธอบิดไปมาด้ วยความเสี่ยวซ่านที่คอ่ ย
รุนแรงขึ ้นเรื่ อยๆ

จ๊ วบ จ๊ วบ

" โอ้ ยย ซี๊ดดดดดด ~~~~~~~ "

เสื ้อของเธอถูกปลดออกอย่างรวดเร็วจนเผยให้ เห็นหน้ าอกขนาดคัพ G หยางเซินโหมกระหนํ่า

เข้ าดูดเลียยอดจุกสีชมพูของอี ้เฟยอย่างเร้ าร้ อน ร่างกายของเธอสัน่ เเทิ ้มไปด้ วยความเสียวซ่าน
ที่เกิดขึ ้น ทัว่ ทังร่้ างกายของเธอนันในตอนนี
้ ้นี ้ล้ วนแต่มีร่องรอยคราบนํ ้าลายของชายหนุ่มผู้นี ้อยู่
ทัว่ ร่าง
ร่างเนื ้อที่ยงั มีความอบอุน่ อยูเ่ ช่นนี ้มันให้ ความรู้สกึ ที่ดีกว่าอย่างไม่ต้องสงสัยแม้ วา่ ความงาม
ของเธอจะเป็ นรองซอมบี ้เจียงเว่ยหรื ออาจารย์สาวแต่ด้วยร่างเนื ้อที่ยงั มีชิวิตอยูก่ ็เพียงพอ
ทดแทนส่วนเหล่านันไปได้
้ เสื ้อผ้ าของหยางเซินถูกปลดออกอย่างรวดเร็วในตอนนี ้เขาแทบจะ
อดใจไปไม่ไหวที่จะลิ ้มลองรสชาติของหญิงสาวที่ยงั มีชิวิอยูเ่ ช่นนี ้

เมื่ออี ้เฟยเห็นการกระทําของหยางเซินเธอรู้ได้ ในทันทีวา่ เธอคงไม่มีทางรอดจากเงื ้อมมือของ

ชายหนุ่มคนนี ้แต่เมื่อเธอมองไปที่บริ เวณระหว่างขาของชายหนุ่มนันตาของเธอเบิ
้ กกว้ างด้ วย
ความตกใจ

" นี ้มันไม่ใหญ่เกินไปหน่อยหรอ !...... มะ...ไม่อย่างน้ อยก็ใช้ ถงุ .....อึกกกกกก "

สีหน้ าของหยางเซินที่เต็มไปด้ วยความปรถนาพร้ อมกับดุ้นของที่ถกู เสียบเข้ าไปอย่างร่องสวาท

อันบริ สทุ ธ์ของอี ้เฟย เลือดสีแดงสดไหลออกมาอันเป็ นเครื่ องหมายว่าเธอได้ เสียความบริ สทุ ธ์
ให้ กบั เขาไปแล้ ว ดุ้นของหยางเซินค่อยๆเข้ าทะลวงภายในร่างของหญิงสาวอย่างช้ าพร้ อมกับ
ลิ ้มรสชาติความเสี่ยวซ่านที่กําลังเกิดขึ ้น มันเป็ นความรู้สกึ คับแน่นเช่นเคยที่เขาเคยได้ สมั ผัสแต่
มันเต็มเปี่ ยมไปด้ วยความอบอุน่ ที่แตกต่าง
การกระทําของหยางเซินเริ่ มรุนแรงขึ ้นเรื่ อยๆอาจเป็ นเพราะที่ผา่ นมานันเขาได้
้ ทําการร่วมรักกับ
เหล่าซอมบี ้เขาจึงไม่มีความจําเป็ นที่จะกังวลเรื่ องความเจ็บปวดแต่กลับอี ้เฟยที่ยงั มีชีวติ อยูม่ นั
แตกต่างกันออกไป เธอส่งเสียงครางกระเส้ าออกมาพร้ อมกับร่างกายที่สนั่ ไหวอย่างรุนแรงตาม
จังหวะการกระแทกเอวของชายหนุ่ม

" ชะ..ช้ าๆลงหน่อย...อ้ า อ้ าา อ้ าา ~~~~~ "

ด้ วยนี ้เป็ นเพียงประสบการณ์ครัง้ แรกของเธอแต่เธอกลับต้ องพบเจอกับการร่วมรักที่รุนแรง

เช่นนี ้ แต่ถงึ อย่างนันในใจของเธอกลั
้ บพบว่ามันเกิดความสุขที่นางแปลกประหลาดขึ ้น ดุ้น
ขนาดใหญ่ของชายหนุ่มที่อยูภ่ ายในร่างของเธอมอบความสุขแบบที่เธอไม่เคยได้ รับมาก่อนมัน
แตกต่างจากตอนที่เธอได้ ทําการสําเร็จความใคร่ด้วยตนเอง ด้ วยขนาดดุ้นของเขาเพียงแค่เขา
ดันมันเข้ ามาภายในโพร่งสวาทของเธอไม่กี่ครัง้ เธอปลดปล่อยความใคร่ของเธอออกมาโดย
ทันที

มือของเธอรวบเข้ าไปคล้ องคอของหยางเซินพร้ อมกับดึงร่างของเขาลงมาทําการประกบปากจูบ

อย่างดูดดื่มในตอนนี ้เธอไม่สนแล้ วว่าจะเกิดอะไรขึ ้น ด้ วยความสุขที่กําลังเกิดขึ ้นเช่นนี ้มันไม่ใช่
ความสุขที่เกิดขึนจากการร่วมรักแบบธรรมดาแต่มนั เกิดจากดุ้นของเขาและท่วงท่าอันแสน
ยอดยเยี่ยมต่างหาก และเมื่อหวนนึกกลับไปในโลกใบนี ้ที่เต็มไปด้ วยความอันตรายการที่เธอได้
อยูเ่ คียงข้ างเขานันก็
้ อาจทําให้ เธอได้ รับความปลอดภัยไม่ใช่เช่นนันหรอ
้
ดังนันแล้
้ วในตอนนี ้อี ้เฟยจึงปล่อยกายไปตามอารมณ์และจังหวะของหยางเซิน เธอตังใจที
้ ่จะทํา
ให้ ชายหนุ่มคนนี ้มีความสุขมากที่สดุ เพื่อที่เขาจะไม่ทิ ้งเธอไป

เพียงไม่นานเธอสามารถสัมผัสได้ วา่ ดุ้นของเขาเริ่ มมีอาการสัน่ ไหวอย่างรุนแรง หลังจากนันมั

้ น
ทําการปลดปล่อยนํ ้ารักจํานวนมากออกมาเต็มภายในร่องสวาทของเธอด้ วยจํานวนนํ ้ารักของ
เขาขนาดนี ้มันอาจเรี ยกได้ วา่ มันมีมากกว่านํ ้ารักที่เธอเคยดูในหนังวัยผู้ใหญ่เสียอีก ในท้ องของ
เธอรู้สกึ เติมเต็มไปด้ วยนํ ้าอุน่ เช่นนี ้

" แฮ่ก แฮ่ก....คุณจะไม่ทิ ้งฉันใช่รึเปล่า "

" แน่นอน ถ้ าเธอยังทําตัวดีแบบนี ้และยังทําให้ ผมพอใจได้ แบบนี ้ "

อี ้เฟยรู้สกึ แปลกประปลาดเล็กน้ อยด้ วยการที่ชายหนุ่มเพิ่งทําการปลดปล่อยอารมณ์ของเขามา

ได้ ไม่นานเพียงแต่วา่ ดุ้นของเขายังคงอยูภ่ ายในตัวของเธออยูเ่ ลยในตอนนี ้ แถมมันเริ่ มที่จะทํา
การขยับอีกครัง้
" ต่อจากนี ้เธอจะเป็ นทาสผู้นา่ รักของผม..และแน่นอนว่าผมจะปกป้องและมอบความสุขให้ กบั
เธอแบบนี ้บ่อยๆเลย "

" ค่ะ นายท่าน...อร้ างงงงงงงง~~~~ "

หยางเซินใช้ ร่างกายของอี ้เฟยเป็ นที่ระบายอารมณ์ความปราถนาของเขาไปอย่างยาวนาน

จนกระทัง่ เธอหมดสติไปร่างของในตอนนี ้เต็มไปด้ วยคราบนํ ้ารักของเขาไปทัว่ ร่างโดยเฉพาะที่
บริ เวณบริ เวณร่องสวาทของเธอที่ตอนนี ้กลายเป็ นแอ่งเก็บนํ ้ารักขนาดย่อมไปแล้ ว
ตอนที่ 10

หยางเซินรอกระทัง่ อี ้เฟยได้ สติแน่นอนว่าเขาสามารถสัง่ ให้ ซอมบี ้แม่เจียงเว่ย หรื ออาจารย์สาว

สวยเป็ นคนแบกเธอไปก็ได้ เพียงแต่วา่ หากทําเช่นนันมั
้ นคงไ◌่ มพ้ นตกเป็ นเป้าสงสัยของคนที่
พบเห็นอย่างแน่นอน โดยในระหว่างนี ้หยางเซินได้ สงั่ ให้ ซอมบี ้ของเขาเก็บเสื ้อผ้ าที่เขาชื่นชอบที่
มีอยูท่ ี่นี ้มาจนหมด

ผ่านไปราวหนึง่ ชัว่ โมงร่างของอี ้เฟยเริ่มมีการเติบสนองขึ ้นมา เธอยังมีอาการรู้สกึ เจ็บบริ เวณช่วง

ล่างจากการที่เธอได้ ถกู ชายหนุ่มที่เพิ่งเคยพบหน้ ากันจู่โจมอย่างหนักหน่วง เมื่อเธอลืมตาขึ ้นมา
ก็พบว่าหยางเซินนันกํ
้ าลังจ้ องมองเรื อนร่างของเธออยูโ่ ดยไม่รอช้ าเธอรี บใส่เสื ้อผ้ าของตน
ในทันทีเพราะว่าเมื่อเธอเหลือบไปเห็นดุ้นของเขาที่จ่โู จมเธอมาไม่นานมานี ้แต่ถงึ อย่างนันมั
้ นก็
ยังคงอยูใ่ นสภาพพร้ อมรบอยู่

ด้ วยสภาพสถานการณ์ของโลกในตอนนี ้เธอนันยิ
้ นยอมที่จะต้ องเป็ นของหยางเซินแน่นอนแล้ ว
เพราะอย่างน้ อยชายหนุม่ คนนี ้ก็น่าจะสามารถการันตีความปลอดภัยของเธอได้ แต่เธอเพียงแค่
ไม่อยากให้ เขาจู่โจมเธอในตอนนี ้เพียงเท่านันเพราะไม่
้ เช่นนันแล้
้ วเธอคงได้ หมดสติไปอีกรอบ
แน่ๆ
" เอาล่ะเตรียมตัวให้ พร้ อม เธอสามารถนําสิ่งของติดตัวไปได้ และถ้ าเธอพอมีอาหารหรื อนํ ้าก็ให้
นํามันติดตัวไปด้ วย . "

แน่นอนว่าการที่ซอมบี ้สะพ่ายสัมภาระเช่นกระเป๋ าอยูน่ นอาจฟั

ั้ งดูแปลกแต่มนั ก็ไม่ใช่เรื่ องที่
ผิดปกตินกั เพราะว่าพวกเขาอาจโดนจู่โจมในตอนที่กําลังหลบหนีอยูก่ ็เป็ นได้ อี ้เฟยพยายามฝื น
ร่างกายพร้ อมกับลุกขึ ้นไปจัดของตามที่หยางเซินบอกอย่างรวเร็ วเพราะไม่แน่วา่ ชายหนุ่มคนนี ้
อาจทิ ้งเธอเมื่อไหร่ก็ได้ หากเธอทําให้ เขาไม่พอใจขึ ้นมา

เมื่อออกมาภายนอกอี ้เฟยเดินตามหลังจนแทบจะกอดหยางเซินจากทางด้ านหลังอยูแ่ ล้ วด้ วย

การที่ในตอนนี ้เธอเป็ นมนุษย์มนั จึงไม่ใช่เรื่ องแปลกแต่อย่างใดที่บรรดาเหล่าซอมบี ้จะปราถนา
ในตัวของเธอ ซึง่ แม้ วา่ หยางเซินจะได้ ทําการสัง่ ห้ ามพวกมันแล้ วก็ตาม แต่พวกมันก็ยงั จดจ้ องอี ้
เฟยไปจนกว่าจะออกห่างพวกมันไปสักระยะ

แม้ เธอจะพอรู้ความสามารถของหยางเซินที่สามารถควบคุมเหล่าซอมบี ้ได้ เพียงแต่เมื่อต้ องเจอ

กับพวกมันในระยะสายตาแบบนี ้มันก็ยากที่เธอจะข่มใจกลัว สําหรับซอมบี ้ของหยางเซินนันเธอ
้
พอจะข่มความกลัวลงได้ เพราะว่าพวกเธอแต่ละคนนันดู
้ ไม่ตา่ งไปจากมนุษย์ไปเสียเท่าไหร่ และ
พวกเธอยังดูเชื่อฟั งชายหนุ่มมากกว่าเหล่าซอมบี ้ที่เหลือเพราะอย่างน้ อยพวกเธอก็ไม่ได้ มองเธอ
ด้ วยสายตาที่ราวกับเห็นเหยื่อเช่นนัน้

หยางเซินตัดสินใจที่จะไปดูผลงานของเหล่าซอมบี ้สาวที่เขาได้ ฝากให้ พวกเธอไปนําเอาอาหารที่

ร้ านสะดวกซื ้อมา แน่นอนว่ามันย่อมมีโอกาสสูงมากที่พวกเธอจะทําภารกิจที่ได้ รับผิดพลาดไป
เนื่องจากสติปัญญาของซอมบี ้ที่ตํ่าเกินไป หากเป็ นเช่นนันแล้
้ วเขาก็คงต้ องออกมาหาอาหาร
กลับไปเองอยูด่ ี

" พาเธอกลับไปก่อน "

หยางเซินออกคําสัง่ กับซอมบี ้แม่เจียเว่ย และโซฟี ให้ ไปส่งอี ้เฟยยังบ้ านของเจียงเว่ยเสียก่อนเมื่อ

ดูจากสภาพของเธอแล้ วเห็นได้ ชดั ว่าในตอนนี ้เธอคงไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ อย่างสะดวก
เท่าไหร่นกั แม้ วา่ ตัวของหญิงสาวจะออกอาการไม่เต็มใจอยูบ่ ้ าง เนื่องจากว่าหากเป็ นเช่นนี ้ก็
เท่ากับว่าเธอต้ องอยูก่ บั ซอมบี ้หญิงสาวสองคนนี ้ตามลําพัง ถึงแม้ วา่ พวกเธอทังสองจะเชื
้ ่อฟั ง
ชายหนุ่มแต่มนั ไม่มีอะไรรับประกันได้ วา่ หากชายหนุ่มไม่ได้ อยูใ่ กล้ พวกเธอแล้ วมันจะเกิดสิ่งใด
ขึ ้น เพียงแต่วา่ เมื่ออี ้เฟยมองไปยังใบหน้ าของหยางเซินเธอรู้วา่ เธอคงไม่สามารถปฎิเสธได้
ดังนันแล้
้ วเธอจึงข่มใจเก็บความกลัวเอาไว้ แล้ วเดินตามซอมบี ้ต่างวัยทังสองไป
้

ในตอนนี ้เหลือเพียงซอมบี ้อาจารย์สาวสวยเท่านันที

้ ่อยูก่ บั หยางเซิน จากระยะทางระหว่างตัว
บ้ านของเจียงเว่ยไปยังร้ านสะดวกซื ้อนันค่
้ อนข้ างไกลกว่าร้ านของอี ้เฟยดังนันแล้
้ วแม้ วา่ ตัวของ
เขาจะใช้ เวลาค่อนข้ างนานในการอยูท่ ี่ร้านของอี ้เฟยแต่มนั ก็ยงั เป็ นไปได้ ที่เขาจะสามารถพบกับ
ซอมบี ้เจียงเว่ยและคนอืน่ ในระหว่างทางที่พวกเธอกําลังกลับ
ใช้ เวลาเพียงไม่นานหยางเซินพบเห็นร่างของเหล่าซอมบี ้ของเขาที่นําสัมภาระอาหารที่เขาได้ สงั่
ไว้ ถือมาด้ วย เพียงแต่วา่ มันมีจํานวนน้ อยจนเกินไปพวกเธอสามารถนําอาหารแห้ งกลับมาได้ คน
ละสองสามแพ็คเท่านัน้ ด้ วยจํานวนอาหารเท่านี ้มันอาจเพียงพอสําหรับหยางเซินในสําหรับ 3-
4 วันแล้ วหลังจากนันเขาก็
้ สามารถกลับมานําอาหารใหม่อีกครัง้ ก็ยอ่ มได้ หากไม่มีใครที่มี
ความคิดเช่นเดียวกันกับเขา

ด้ วยสถานการณ์ในตอนนี ้หลังจากผ่านพ้ นมาหนึง่ วันแน่นอนว่าคนส่วนใหญ่แล้ วอาจยังมี

อาหารที่เพียงพอสําหรับพวกเขา แต่หากสถานการณ์ยงั คงเป็ นเช่นนี ้ต่อไปเรื่ อยๆแน่นอนว่าพวก
เขาย่อมต้ องหาหนทางในการออกมานําเอาอาหารเพื่อเอาชีวิตรอด ไม่ต้องสงสัยเลยว่าใน
อนาคตนี ้อาหารยอมเป็ นสิ่งที่สําคัญที่สดุ เพราะฉะนันแล้
้ วหยางเซินจึงต้ องเก็บพวกมันให้ ได้
มากที่สดุ ดังนันแล้
้ วหยางเซินจึงทําการกลับไปที่ร้านสะดวกซื ้ออีกรอบหนึง่

" นี ้ปล่อยนะ ! พวกนายจะทําบ้ าอะไร "

" เงียบ ! รู้ไหมถ้ าหากเธอยังส่งเสียงดังอยูแ่ บบนี ้แล้ วละก็ พวกตัวที่อยูข่ ้ างนอกนันคงกระโจน

้
วิ่งเข้ ามาภายในนี ้ในไม่กี่อดึ ใจคิดดูสิ.. "
หยางเซินที่กําลังยืนแอบฟั งอยูภ่ ายนอกร้ านสะดวกซื ้อเขาเห็นร่างของหญิงสาวคนหนึง่ กําลังถูก
จับกดแนบพื ้นโดยมีร่างของชายวัยฉกรรจ์สองคนมองเรื อนร่างของเธอด้ วยสายตาแทะโลม
อย่างไม่ปกปิ ด ขนาดตัวของหยางเซินเองยังเผลอจ้ องมองไปยังร่างของหญิงสาวจนนิ่งค้ างไป
ชัว่ ครู่ด้วยความสวยของเธอเช่นเดียวกัน ใบหน้ าเรี ยวงามพร้ อมด้ วยผิวพรรธขาวเรี ยบเนียนชวน
น่าสัมผัสด้ วยลักษณของหญิงสาวเช่นนี ้ไม่น่าแปลกที่เธอจะตกเป็ นเป้าของบรรดาเหล่าบุรุษ

และด้ วยสถานการณ์ในตอนนี ้ที่โลกไร้ ซงึ่ กฎเกณฑ์ใดๆมันจึงทําให้ ชายฉกรรจ์ทงสองนั

ั้ น้
สามารถลงมือได้ อย่างไม่เกรงกลัวใด เดิมทีพวกเขานันตั
้ งใจมาร้
้ านสะดวกซื ้อแห่งนี ้เพียงเพื่อ
หวังนําเอาอาหารกลับไปแต่ในเมื่อได้ เห็นสาวสวยเช่นนี ้แล้ วมีหรื อที่เขาจะปล่อยเธอไปโดยง่าย

" คิดดูดีดีเธอก็เพียงแค่รอรับความสุขที่เกิดแล้ วหลังจากนันพวกเราก็

้ ยงั สามารถแบ่งปั นอาหาร
ให้ เธอได้ "

หญิงสาวไม่สามารถต่อต้ านแรงของชายวัยฉกรรจ์ทงสองคนนี
ั้ ้ได้ เลยแม้ แต่น้อยเทียบ
สถานการณ์ในตอนนี ้แล้ วหากเธอส่งเสียงร้ องออกไปไม่เพียงแต่จะไม่มีคนมาช่วยเท่านันแต่
้ มนั
ยังเป็ นการชักนําเอาพวกสัตว์ประหลาดด้ านนอกนันเข้
้ ามาอีกด้ วยและเมื่อถึงเวลานันคงเป็
้ น
เรื่ องยากที่เธอจะมีชีวิตรอด แต่หากเธอยังคงปล่อยให้ เป็ นเช่นนี ้ต่อไปเมื่อดูจากท่าทีของชาย
ฉกรรจ์ทงสองคนนี
ั้ ้แล้ วพวกเขาคงคิดเล่นสนุกกับร่างกายของเธออย่างเต็มที่เช่นเดียวกัน ซึง่ ไม่
ว่าจะทางไหนมันก็เลวร้ ายไปทังสิ
้ ้น
นํ ้าตาของหญิงสาวไหลพรากออกมาด้ วยความเศร้ าโศรกเดิมทีเธอเป็ นถึงผู้บริ หารของบริ ษัท
ใหญ่แห่งหนึง่ ด้ วยวัยเพียง 30 ปี ความสามารถของเธอนันเรี
้ ยกได้ วา่ สูงกว่าคนทัว่ ไปจนไม่อาจ
เทียบติด แต่เมื่อเกิดเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ ้นด้ วยการที่บ้านของเธอนันมี
้ เธออาศัยอยูเ่ พียง
ลําพังและเธอไม่ได้ มีการสํารองอาหารเอาไว้ เนื่องจากปกติแล้ วเธอจะกินอาหารจากนอกบ้ าน
หรื อสัง่ ซื ้อเท่านันเพื
้ ่อไม่ให้ เป็ นการเสียเวลาในการทํางาน

ด้ วยสภาพที่อดอาหารมาหนึง่ วันเต็มเธออ่อนแรงจนกว่าจะสามารถทําสิ่งใดได้ อีกเธอได้ ปล่อย

ร่างกายไปตามชะตากรรมที่เกิดขึ ้น

" ฆ่าผู้ชายสองคนนันซะ
้ "

ทันใดนันเธอพลั
้ นได้ ยินเสียงแปลกประหลาดของชายหนุ่มดังขึ ้นมานํ ้าเสียงของเขาเรี ยบเฉยทัง้
ที่กล่าวประโยคเช่นนันออกมา
้ เป็ นไปได้ หรื อไม่วา่ เขาอาจเป็ นตํารวจหรื อเจ้ าหน้ าที่ของรัฐ
ระดับสูงที่ใดสักแห่ง

" ระวังอย่าให้ ผ้ หู ญิงคนนันบาดเจ็

้ บละ "
อ๊ าาาาากกก

" นี ้มัน...อะไรวะเนี่ย ! "

เมื่อเธอลืมตาตื่นขึ ้นมาอีกครัง้ ภาพตรงหน้ ามันถึงกับทําให้ ร่างของเธอสัน่ ไปด้ วยความ

หวาดกลัวชายฉกรรจ์ทงสองกํ
ั้ าลังถูกจู่โจมโดยซอมบี ้เหล่าซอมบี ้หญิงสาว แต่ไม่ใช่วา่ เมื่อครู่นี ้
เธอได้ ยินเสียงของชายหนุ่มไม่ใช่อย่างนันรึ
้ ไม่ใช่วา่ เขาเป็ นคนออกคําสัง่ ให้ ช่วยเธอ โดยไม่ทนั
ได้ คิดอะไรต่อไปร่างกายของเธอพลันเคลื่อนไหวไปตามสัญชาตญาณเพื่อหลบหนีแม้ เธอจะไม่
เข้ าใจว่าเหตุใดซอมบี ้หญิงสาวพวกนี ้ถึงไม่โจมตีเธอตังแต่
้ แรกก็ตาม

" ไม่ต้องกลัว ผมมาช่วยคุณ "

หญิงสาวเหลือบมองไปเห็นร่างของชายหนุ่มวัย 20 ปี ท่าทางของเขาดูปราศจากความกังวล
ใดๆในสถานการณ์ตอนนี ้ด้ วยความสับสน นี ้ชายหนุ่มคนนี ้ยังสติดีอยูห่ รื อปากเขากล้ าเอยปาก
ว่ามาช่วยเธอทังๆที
้ ่เธอหลบหนีมาได้ ด้วยความโชคดีที่ซอมบี ้พวกนันไม่
้ ได้ โจมตีเธอก็เท่านันเอง
้
ในระหว่างที่เธอกําลังจะวิ่งหลบหนีไปอีกครัง้ โดยไม่สนใจร่างของชายหนุม่ คนนี ้เธอพลันได้ ยิน
เสียงของชายหนุ่มอีกครัง้ ร่างของเธอชะงักลงจากคํากล่าวของชายหนุ่มพร้ อมกับอาหาร
หวาดกลัวที่เกิดขึ ้นภายในจิตใจ
ตอนที่ 11

" หยุดได้ แล้ ว "

หญิงสาวสามารถสัมผัสได้ ถงึ ความวุน่ วายเบื ้องหลังที่หยุดลงในทันที่ที่สิ ้นเสียงของชายหนุ่มคน

นี ้ ร่างของเธอสัน่ ผวาไปด้ วยความหวาดกลัวเธอยังจําเสียงแรกของชายหนุ่มคนนี ้ได้ เป็ นอย่างดี
เขาเป็ นคนออกคําสัง่ ให้ ฆา่ ชายฉกรรจ์ทงสองคนที
ั้ ่หมายจะข่มเหงเธอเพียงว่าในตอนแรกเธอ
ไม่ได้ รับรู้วา่ ชายหนุ่มคนนี ้สัง่ การไปยังผู้ใด

เมื่อเธอหันไปมองยังเบื ้องหลังเธอพบว่าเหล่าซอมบี ้สาวทังสองได้

้ หยุดลงด้ วยสภาพนิ่งเฉยไม่
ขยับใดๆทังสิ
้ ้น พร้ อมกับสภาพของชายฉกรรจ์ทงสองที
ั้ ่นอนแน่นิ่งไร้ ซงึ่ สติใดๆ

" นะ...นี ้คุณเป็ น...ใครกันแน่ "

หญิงสาวกล่าวถามออกไปด้ วยนํ ้าเสียงสัน่ เครื อเมื่อดูจากภาพเหตุการณ์ตรงหน้ าแล้ วนัน้

บทสรุปเพียงอย่างเดียวที่เธอพอจะคาดเดาได้ นนก็
ั ้ คือซอมบี ้เหล่านี ้นันล้
้ วนทําตามของชาย
หนุ่มคนนี ้ทังหมดโดยสิ
้ ้นเชิง

" ผมหยางเซิน แล้ วคุณล่ะ "

" ฉะ...ฉันนเหล่ยยูว์ฉิง "

ด้ วยท่าทีสงบนิ่งของชายหนุ่มนามหยางเซินคนนี ้เป็ นเครื่ องหมายบ่งบอกได้ อย่างดีวา่ การสันนิ

ฐานของเธอคงไม่มีอะไรผิดพลาดไปมากนัก แน่นอนว่าเธอสามารถสัมผัสได้ วา่ เขาได้ จดจ้ อง
มองมายังเรื อนร่างของเธอด้ วยสายตาหื่นกระหายแบบไม่ปกปิ ดแต่อย่างใด หากเป็ นเช่นนี ้เมื่อ
ชายหนุ่มคนนี ้ปราถนาในเรื อนร่างของเธอแล้ วละก็มีหรื อที่เธอจะสามารถปฎิเสธหรื อหลบหนี
เขาได้ เช่นนันแล้
้ วเธออาจถูกเหล่าซอมบี ้ของเขาพุง่ เข้ าจู่โจมในทันทีก่อนที่เธอจะได้ ก้าวเท้ าเสีย
อีก

" คุณคงได้ เห็นความสามารถของผมแล้ ว ? แน่นอนว่าการที่ผมมายังร้ านสะดวกซื ้อแห่งนี ้นัน้

ย่อมมีเป้าหมายไม่ตา่ งจากคุณ อีกทังดู
้ เหมือนว่าไม่นานมานี ้จะมีผ้ คู นที่คิดเหมือนพวกเราอยู่
ไม่น้อยจึงทําให้ อาหารในนี ้เหลือน้ อยเต็มทีถงึ อย่างนันผมก็
้ ไม่ได้ มีความคิดที่จะแบ่งพวกมันให้
คุณหรอกนะ "
เหล่ยยูว์ฉิงภายในใจของเธอกําลังบีบรัดไปด้ วยความกลัดกลุ้มหากพูดกันตามความจริ งแล้ วแม้
อาหารที่อยูภ่ ายในนี ้จะเสียหายและถูกนําออกไปมากแล้ วแต่อย่างน้ อยมันก็เพียงพอที่คนเพียง
คนเดียวจะสามารถประทังชีวิตไปได้ นานกว่าเดือน แต่ถงึ อย่างนันชายหนุ
้ ่มคนนี ้ก็ยงั คงไม่คิด
แบ่งปั นอาหารสักเล็กน้ อยให้ กบั เธอ

" ขะ...เข้ าใจแล้ ว "

ในขณะที่เธอกําลังจะเดินจากไปด้ วยความเศร้ าโศรกมันไม่ใช่เรื่ องง่ายเลยสําหรับหญิงสาว

อย่างเธอที่จะเอาชีวิตรอดในสถารณ์แบบนี ้ แต่เดิมเธอเพียงมีความสามารถในการจัดการที่โดด
เด่นเหนือกว่าใครแต่ในตอนนี ้สิ่งเหล่านันล้
้ วนกลายเป็ นไร้ ประโยชน์ไปโดยสิ ้นเชิง

" เดียวก่อนสิ...แต่ผมมีทางเลือกให้ คณ
ุ สองทาง หนึง่ ก็คือการที่คณ
ุ เดินจากไปพร้ อมกับหา
หนทางเอาชีวิตรอดของคุณเอง สองหากคุณยอมเป็ นหญิงสาวของผมแล้ วละก็ผมสามารถ
รับประกันความปลอดภัยแล้ วก็เรื่ องอาหารของคุณได้ อย่างไม่มีปัญหา "

หากเป็ นเมื่อก่อนที่เธอได้ ยินคํากล่าวเช่นนี ้เธอคงปฎิเสธมันไปแบบไม่ต้องคิดด้ วยฐานะของเธอ

นันยั
้ งมีใครที่จะกล้ ากล่าวเช่นนันได้
้ ? แต่ในตอนนี ้มันต่างออกไปเห็นได้ ชดั ว่าชายหนุ่มคนนี ้
ไม่ได้ มีความเกรงกลัวกับสถานการณ์ที่กําลังเกิดขึ ้นบนโลกเลยอาจเป็ นเพราะว่าพลังของเขาที่
ทําให้ เขาไม่เกรงกลัวต่อสิ่งใด ด้ วยสถานการณ์เช่นนี ้แม้ แต่รัฐบาลหรื อเหล่าผู้คนระดับสูงเองยัง
เอาตัวรอดได้ ยากเพราะพวกเขาไม่สามารถควบคุมอํานาจของตนเองได้ อีกต่อไปแล้ ว

ดังนันแล้
้ วแม้ จะมีความช่วยเหลือจากรัฐบาลมาถึงก็ตามแต่มนั ไม่มีทางที่พวกเขาจะสามารถ
ช่วยเหลือผู้คนและสามารถแบ่งปั นอาหารได้ ทงหมด
ั้ เมื่อคิดเช่นนี ้ภายในใจของเหล่ยยูว์ฉิงเกิด
อาการลังเลขึ ้นมา

" ผมไม่คิดจะรอคุณนานนักหรอกนะ หากคุณไม่สนใจก็ถือว่าคุณเลือกข้ อแรกก็แล้ วกัน "

" ดะ...เดียวก่อน...คุณจะไม่ทิ ้งฉัน จะแบ่งปั นอาหารให้ ฉนั จริงๆใช่ไหม "

" ยิ่งคุณสามารถทําให้ ผมมีความสุขได้ มากเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งตอบแทนคุณมากเท่านันนั

้ นแหละ
้
"
รอยยิ ้มเจ้ าเล่ห์พร้ อมกับคํากล่าวของหยางเซินนันแม้
้ จะทําให้ เธอรู้สกึ ลังเลเล็กน้ อยเพียงแต่ เมื่อ
เธอเหลือบหันออกไปมองยังนอกร้ านเธอพบว่ามีเหล่าซอมบี ้ราว 4 - 5 ตัวพวกมันอาจพากัน
เพราะเสียงร้ องของเหล่าชายฉกรรจ์ที่ทนความเจ็บปวดไม่ไหวแต่พวกมันไม่ได้ มีทีทา่ ว่าจะเข้ า
มาโจมตีแต่อย่างใด ทันใดนันเธอพลั
้ นคิดได้ วา่ หากเธอทําให้ ชายหนุ่มคนนี ้ได้ รับความสุขตามที่
เขาปราถนาจนไม่อาจขาดเธอไปได้ ไม่ใช่วา่ เธอจะกลายเป็ นราชินีของเหล่าซอมบี ้พวกนี ้ไปอย่าง
นันหรื
้ อ

แม้ วา่ เธออาจจะไม่ได้ มีความสามารถดัง่ เช่นชายหนุ่มแต่เรื่ องนันมั

้ นก็ไม่ได้ สําคัญอะไรมากนัก
หากเขายังคงเห็นคุณค่าความสําคัญของเธอ ด้ วยรูปร่างหน้ าของชายหนุ่มวัย 20 ปี คนนี ้แล้ ว
แม้ ไม่อาจเรี ยกได้ วา่ หล่อเหลาระดับนายแบบแต่มนั ก็ดดู ีกว่าเหล่าชายฉกรรจ์ที่หมายปองร่าง
เธอในตอนแรกอยูห่ ลายขุม

" ตกลง...ฉันจะยอมเป็ นหญิงสาวของคุณ "

แม้ วา่ ด้ วยฐานะของเธอนันคงไม่

้ อาจเรี ยกได้ วา่ เป็ นภรรยาของชายหนุ่มคนนี ้ แต่หากเธอทําให้
เขาพอใจได้ มากเรื่ องเช่นนันมั
้ นก็อาจเกิดขึ ้นได้ ด้วยรูปร่างและหน้ าตาของเธอที่เรี ยกได้ วา่ ไม่
น้ อยหน้ าหญิงสาวผู้ใดจะยังมีบรุ ุษใดที่ไม่ชื่นชอบเธอกัน
หยางเซินจัดการนําอาหารและเครื่ องดื่มจํานวนมากใส่ภายในเป้สัมภาระที่เขาพกมาและเป้
สัมภาระที่ได้ จากชายฉกรรจ์ทงสองยั
ั้ งดีที่เสื ้อผ้ าที่เขาได้ นํามาจากร้ านของอี ้เฟยนันเขาได้
้ นํามัน
ไปให้ ซอมบี ้แม่เจียงเว่ยและโซฟี ซึง่ กลับไปพร้ อมกับอี ้เฟยก่อนหน้ าแล้ ว แต่ถงึ แม้ จะไม่ทําเช่นนัน้
ด้ วยเรี่ ยวแรงของซอมบี ้มันก็ดเู หมือนจะไม่เป็ นภาระสําหรับพวกเธอสักเท่าไหร่นกั

ในระหว่างเดินทางกลับร่างของเหล่ยยูว์ฉิงแนบชิดกับร่างของหยางเซินพร้ อมกับมือของเขาที่
เข้ าล่วงสัมผัสที่บริ เวณเรือนร่างของนางอย่างหื่นกระหาย แน่นอนว่าหญิงสาวไม่ได้ มีทา่ ทีขดั ขืน
แต่อย่างใดเธอเตรี ยมใจที่จะต้ องตกเป็ นของหยางเซินเป็ นที่เรี ยบร้ อยแล้ วและนันเพื
้ ่อความอยู่
รอดของตัวเธอเอง เธอต้ องยอมรับเลยว่าทุกการเคลื่อนไหวของหยางเซินนันทํ
้ าให้ ร่างกายของ
นางเบาหวิวอาจเป็ นเพราะว่าเธอนันไม่
้ ได้ กินอาหารมาหนึง่ วันเต็มแล้ วด้ วยก็ตาม เธอเอียง
ร่างกายของเธอพร้ อมกับเข้ ากอดหยางเซินจากด้ านข้ างเพื่อที่จะประคองตัวไม่ให้ ล้ม

เมื่อมาถึงที่บ้านของเจียงเว่ยหยางเซินดึงร่างของเหล่ยยูว์ฉิงเข้ ามาสวมกอดอย่างแนบแน่น
พร้ อมกับทําการช่วงชิงริ มฝี ปากของเธอแบบหื่นกระหาย แม้ วา่ หญิงสาวจะตกใจจากการจู่โจม
แบบรวดเร็ วแต่เธอก็สามารถปรับเปลีย่ นอารมณ์และสามารถตอบสนองต่อชายหนุ่มได้ อย่าง
รวดเร็ วลิ ้นของชายหนุ่มที่กําลังผัวพันภายในปากของเธอทําให้ ร่างกายของเธอรู้สกึ สัน่ สะท้ าน
ไปด้ วยความรู้สกึ แปลกใหม่

ร่างของเหล่ยยูว์ฉิงถูกผลักอัดเข้ ากําแพงโดยที่มีร่างของหยางเซินกดทับเอาไว้ ทงสองยั

ั้ งคงแลก
ลิ ้นกันไปอย่างดูดดื่มมือของหญิงสาวเคลื่อนไหวมาโอบรัดต้ นคอของหยางเซินอันเป็ นกริ ยาเชื ้อ
เชิญเขาอย่างเต็มที่

" อ้ าาาาา....นี ้ฉันไม่ได้ กินอะไรมาหนึง่ วันเต็มแล้ ว...ให้ ฉนั ได้ กินอะไรก่อนสักหน่อยได้ ไหมแล้ ว
หลังจากนันฉั
้ นรับรองเลยว่าจะบริ การคุณอย่างเต็มที่ "

แม้ วา่ เหล่ยยูว์ฉิงเธอจะยังไม่เคยมีประสบการณ์ชายหญิงมาก่อนเพียงแต่เธอก็ร้ ูดีวา่ หากเธอ

ยอมให้ ชายหนุ่มคนนี ้ง่ายไปมันก็อาจทําให้ เขารู้สกึ เบื่อหน่ายเร็ ว กลับกันหากเธอเพียงแค่สร้ าง
แรงปราถนาที่มีตอ่ เธอเอาไว้ แล้ วหลังจากนันจึ
้ งค่อยมอบความสุขให้ แก่นนคื
ั ้ อหนทางที่ดีที่สดุ ที่
จะทําให้ ชายหนุ่มรู้สกึ หื่นกระหายในตัวเธอมากกว่าเดิม

" ก็ได้ แต่เร็ วๆหน่อยล่ะผมแทบจะอดใจรอที่จะกลืนกินคุณไม่ไหวแล้ ว "

หยางเซินไม่ได้ กล่าวเกินจริ งเลยแม้ แต่น้อยแม้ วา่ เธอจะเป็ นหญิงสาวที่อายุสามสิบปี แล้ วแต่เธอ

ยังคงเพรี ยบพร้ อมไปด้ วยเสน่ห์ที่มากล้ นจนขนาดสาววัยใสยังคงต้ องอายหากต้ องนํามา
เปรี ยบเทียบกับหญิงสาวคนนี ้ ด้ วยรูปร่างสัดส่วนโค้ งว้ าวรูปตัว s และบันท้
้ ายที่โค้ งงออันแสน
ยัว่ ย้ วนทุกอย่างล้ วนราวกับถูกสรรสร้ างขึ ้นมาเพื่อยัว่ ยวนเหล่าบุรุษบนโลกใบนี ้
ตอนที่ 12

สําหรับอี ้เฟยเธอได้ ร้ ูวา่ หยางเซินนันได้

้ พาหญิงสาวอีกคนหนึง่ กลับมาพร้ อมกับเขา อีกทังเธอยั
้ ง
เป็ นคนที่สวยขนาดเธอที่เป็ นผู้หญิงด้ วยกันยังอดชื่นชมความงามของหญิงคนนี ้ไปไม่ได้ เมื่อดู
จากนิสยั ของหยางเซินแล้ วนันอี
้ ้เฟยไม่แปลกใจเท่าไหร่ที่ชายหนุ่มคนนี ้จะเที่ยวหาหญิงสาว
มาบําเร่อความใคร่ของเขา เพียงแต่เธอก็คาดไม่ถงึ เหมือนกันว่าหญิงสาวที่งดงามขนาดเหล่ย
ยูว์ฉิงก็ไม่สามารถรอดพ้ นเงือมมือชายหนุ่มผู้นี ้ไปได้

ในตอนแรกเธอยังคงมีความกังวลอยูไ่ ม่ใช่น้อยว่าเมื่อตอนที่หยางเซินกลับมาแล้ วนันเขาอาจมี

้
ความกระหายในตัวเธอขึ ้นมาอีก สําหรับเธอในตอนนี ้แม้ วา่ จะไม่ได้ ร้ ูสกึ ปฎิเสธหยางเซินดัง่ ที่
เขาได้ ขม่ ขืนเธอในตอนแรกอีกต่อไปแล้ วเนื่องจากว่าความสุขที่เกิดขึ ้นระหว่างเขาและเธอนัน้
มันยอดเยี่ยมเสียจนเธอเองก็ไม่กล้ าพูดให้ เขาหยุดได้ เพียงแต่วา่ ในตอนนี ้ร่างกายของเธอยังคง
ต้ องการพักผ่อนเสียเท่านันหากเธอพร้
้ อมแล้ วเมื่อไหร่แน่นอนว่าเธอยินดีที่จะร่วมรักกับชาย
หนุ่มอย่างร้ อนแรงอีกครัง้

" ยูว์ฉิง นี ้อี ้เฟยเธอเองก็อยูใ่ นสถานะเช่นเดียวกันกับคุณผมหวังว่าพวกคุณทังสองจะสามารถ

้
เข้ ากันได้ "
หยางเซินเมื่อเขาเหลือบมองเห็นร่างอี ้เฟยเขาจึงแนะนําเธอต่อเหล่ยยูว์ฉิง เหล่ยยูว์ฉิงเธอ
คาดการณ์เอาไว้ แล้ วว่าด้ วยความสามารถและนิสยั ของชายหนุ่มคนนี ้ซึง่ เป็ นปกติของบุรุษทัวั่
ไปนันเขาคงไม่
้ คิดที่จะมีหญิงสาวเพียงคนเดียวในครอบครองอย่างแน่นอน แต่ถงึ อย่างนันเธอ
้
ยังรู้สกึ เสียใจที่ไม่ได้ เป็ นหญิงสาวคนแรกของเขา แต่เมื่อเธอสํารวจเรื อนร่างของอี ้เฟยอย่างถี่
ถ้ วนแล้ วรอบหนึง่ เธอก็มนั่ ใจได้ วา่ อย่างน้ อยด้ วยรูปร่างและหน้ าตาเธอก็ยงั คงเหนือกว่าอี ้เฟ
ยไปอยูอ่ ีกในระดับ

ทังสามคนรั
้ บรับประทานอาหารกลางวันด้ วยอาหารแห้ งและอาหารอื่นๆที่หยางเซินเก็บมาจาก
ร้ านสะดวกซื ้อ แม้ วา่ มันจะเป็ นเพียงอาหารธรรมดาในชีวิตประจําวันแต่ด้วยในสถานการณ์
เช่นนี ้ใครจะไปรู้กนั ว่าอีกนานเพียงใดอาหารเหล่านี ้อาจมีคา่ เสียยิ่งกว่าทอง ! แม้ แต่เหล่ยวู ์ฉิงที่
มักกินอาหารตามภัตตาคารหรูเธอก็สามารถเรี ยนรู้และปรับตัวได้ อย่างรวดเร็ ว เทียบกับความ
หิวโหยก่อนหน้ านี ้แล้ วอาหารเหล่านี ้ราวกับเป็ นอาหารจากสวรรค์ชนเลิ
ั ้ ศรสกว่าอาหารอื่นใดที่
เธอเคยกินมาแน่นอนว่าทังหมดนี
้ ้เกิดขึ ้นเพราะความหิวของเธอเองทังนั
้ น้

บรรดาเหล่าซอมบี ้สาวนันอยู
้ ท่ ี่บริ เวณชันล่
้ างของตัวบ้ านในขณะที่ในตอนนี ้พวกเขาทังสาม
้
อาศัยกันอยูท่ ี่บริ เวณชัน้ 2 ภายในห้ องของแม่เจียงเว่ย เหตุผลที่หยางเซินต้ องทําการย้ ายห้ อง
นันก็
้ เพราะว่าเมื่อคืนที่ผ่านมาเขาเล่นบทรักที่รุนแรงและยาวนานไปเสียหน่อยและยังคงไม่ได้
ทําความสะอาดพวกมันเลย แต่มนั จะเป็ นอะไรไปในเมื่อบ้ านหลังนี ้กว้ างขว้ างและมีห้องให้
เลือกใช้ อยูม่ ากพอสมควร
อี ้เฟยหลังจากที่เธอกินข้ าวเสร็จเรี ยบร้ อยพร้ อมกับนําอาหารส่วนหนึง่ ที่เธอได้ รับการแบ่งปั น
จากหยางเซินแล้ วเธอรี บจากออกมาในทันที เพื่อให้ ไม่เป็ นการรบกวนหยางเซิน

ร่างของยูว์ฉิงถูกอุ้มขึ ้นอย่างรวดเร็วแต่ถงึ อย่างนันเธอกั

้ บถูกวางลงที่เตียงนุ่มอย่างอ่อนโยน โดย
มีร่างของหยางเซินขึ ้นคร่อมร่างของเธอในทันที ใบหน้ าของชายหนุ่มในตอนนี ้เต็มไปด้ วยตัณหา
อย่างปิ ดไม่มิดมือของชายหนุ่มเข้ าลูบไล้ หน้ าอกเต่งตึงอันแสนน่าภาคภูมิใจของเธอ ไม่วา่ จะ
ด้ วยเหตุผลใดในตอนนี ้แม้ วา่ เธอจะยังคงมีความกังวลอยูบ่ ้ างแต่ร่างกายของเธอในตอนนี ้กลับ
รู้สกึ เบาสบายเมื่อยามที่มือของหยางเซินกําลังลูบไล้ สมั ผัสเรื อนร่างของเธอเช่นนี ้

เธอปล่อยตัวไปตามการเคลื่อนไหวของหยางเซินอย่างไม่มีการต่อต้ านแต่อย่างใด อาจเป็ น

เพราะว่าเนื่องจากเธอต้ องอดอาหารมาเป็ นเวลาหนึง่ วันเต็มและยังต้ องผ่านสถานการณ์อนั ตรึง
เครี ยดมามากมาย แต่ในตอนนี ้เธอสามารถได้ รับอาหารที่เพียงพอแม้ วา่ มันจะไม่ได้ ดีเท่าเดิมที่
เธอเคยได้ รับแต่ไม่ใช่วา่ ชายหนุ่มคนนี ้จะไม่สามารถทําเช่นนันได้
้ ด้วยความสามารถของเขาเธอ
เชื่อว่าชายหนุ่มคนนี ้สามารถทําให้ เธออยูส่ ขุ สบายได้ อย่างแน่นอนหากเขาไม่คิดทิ ้งเธอไป

ความรู้สกึ อบอุน่ และปลอดภัยก่อขึ ้นในหัวใจหญิงสาวที่ไม่เคยได้ รับการช่วยเหลือจากบุรุษอื่น

มาก่อน อาจเรี ยกได้ วา่ นี ้เป็ นครัง้ แรกเลยที่เธอต้ องขอร้ องความช่วยเหลือจากบุรุษ และนี ้ก็เป็ น
ครัง้ แรกเช่นเดียวกันที่เธอได้ มีความสัมพันธ์กบั บุรุษมากถึงเพียงนี ้ ในจังหวะที่เธอกําลังคิด
เรื่ องราวอยู่ภายในใจเธอกลับพบว่าเสื ้อผ้ าส่วนบนของเธอถูกปลดออกไปอย่างรวดเร็ วตังแต่
้
เมื่อใดก็ไม่ร้ ู แล้ ว

" คุณช่างสวยจริ งๆ "

แม้ วา่ เหล่ยยูว์ฉิงเธอจะได้ รับความชื่นชมเช่นนี ้มามากมายแต่กลับคําพูดของชายหนุม่ คนนี ้มัน

ทําให้ เธอรู้สกึ เป็ นสุขยิ่งกว่า หยางเซินก้ มลงโลมเลียหน้ าอกของเหล่ยยูว์ฉิงอย่างหื่นกระหาย
ในตอนนี ้เขาแทบจะไม่สามารถอดใจของตนเองได้ อีกตอไป เทียบกันแล้ วแม้ วา่ ความสวยของ
เธอจะอยูใ่ นระดับเดียวกันกับเจียงเว่ยเพียงแต่วา่ หญิงสาวคนนี ้ยังคงมีชีวติ อยู่

" อ้ าาา~~ สะ..สุดยอด อร้ างง~~~ "

เสียงครางพร้ อมกับใบหน้ าขึ ้นสีแดงระเรื่ อและท่าทีกระวนกระวายนี ้เป็ นสิ่งที่เขาไม่อาจได้ รับ

จากพวกซอมบี ้สาว ดังนันแล้
้ วเทียบกันแล้ วเหล่ยยูว์ฉิงในตอนนี ้อาจเรี ยกได้ วา่ มีคา่ ยิ่งกว่าซอม
บี ้เจียงเว่ยสิบคนเสียอีก ! แม้ วา่ ในตอนนี ้หน้ าอกของเธอจะรู้สกึ เจ็บปวดจากการที่พวกมันถูกห
ยางเซินดูดเลียและบางทีก็มีการกัด แต่เธอกลับไม่สามารถรับรู้ได้ ถงึ ความเจ็บปวดมากนัก ราว
กับว่าสิ่งที่เกิดขึ ้นในตอนนี ้มีเพียงความสุขที่มากล้ นจนมันบดบังความรู้สกึ ไปจนหมดสิ ้น
หยางเซินหันมาโลมเลียบริ เวณซอกคอของหญิงสาวแต่มือของเขาก็ยงั คงลูบไล้ สมั ผัสไปตาม
ร่างกายของเธอด้ วยความสนใจ อันที่จริ งแล้ วหยางเซินแทบไม่ได้ ร้ ูสกึ ตัวเลยว่ามือของเขา
ในตอนนี ้กําลังทําสิ่งใดอยู่ พวกมันเหมือนมีชีวิตเป็ นของตนเองและเคลื่อนที่ลบู ไล้ ผิวหนังเนียน
นุ่มของเหล่ยยูว์ฉิงไปทัว่ ร่าง

" พอ...ก่อนได้ ไหม...ฉันรู้สกึ เหนื่อยไปหมดแล้ ว "

เหล่ยยูว์ฉิงกล่าวออกมาอย่างเหนื่อยหอบเธอส่งเสียงครางแทบจะตลอดเวลาที่หยางเซินทําการ
สํารวจเรื อนร่างของเธอ แน่นอนว่าเธอไม่ได้ ตงใจที
ั ้ ่จะส่งเสียงครางออกไปเช่นนันแต่
้ มนั เกิดขึ ้น
เองโดยที่เธอแทบไม่ทนั จะรู้ตวั เสียด้ วยซํ ้าไป

จุ๊บบ

ริ มฝี ปากของหยางเซินประกบไปอย่างแผ่วเบาพร้ อมกับถอดออกในทันที

" ทําไมกันละ ไหนคุณบอกจะบริ การผมอย่างดีไม่ใช่หรอ นี ้เพิ่งผ่านไปไม่ถงึ 5 นาทีเลยนะ "

หยางเซินกล่าวออกมาด้ วยนํ ้าเสียงหยอกล้ อ แต่ถงึ อย่างนันเขาก็
้ ยงั คงไม่ได้ จ่โู จมเธอต่อไปเขา
ยังคงให้ เวลาเธอได้ พกั ฟื น้ บ้ างเนื่องจากในครัง้ นี ้เป็ นครัง้ แรกของเธอมันอาจมีบ้างที่ในตอนแรก
ที่เธอจะตื่นเต้ นจนเกินไป และนันคงทํ
้ าให้ เธอเหนื่อยได้ งา่ ย เหล่ยยูว์ฉิงไม่กล้ าพักเหนื่อยนาน
แม้ เธอจะมีความสวยที่อยูใ่ นระดับท็อบของหญิงสาวแต่มนั จะไม่มีประโยชน์เลยถ้ าเธอทําตัว
ให้ หยางเซินไม่พอใจ

เธอพุง่ เข้ าไปประกบจูบกับหยางเซินอย่างดูดดื่มพร้ อมกับพลิกร่างขึ ้นมาเป็ นฝ่ ายคร่อมหยาง

เซินเสียเอง ในตอนนี ้เธอตัดสินที่จะเป็ นฝ่ ายทําให้ ชายหนุ่มมีความสุข เมื่อของเธอเข้ าทําการ
ปลดเสื ้อของหยางเซินออกในขณะที่กําลังประกบปากกับหยางเซินอยู่

" อื ้อออ ~~~~~ "

แน่นอนว่าหยางเซินไม่ได้ ตอบโต้ สําหรับการกระทําของหญิงสาวเขาปล่อยให้ เธอสามารถทํา

ตามที่ใจต้ องการ จนกระทัง่ เหล่ยยูว์ฉิงเริ่ มรู้สกึ หายใจได้ ไม่สะดวกมันคงเป็ นเรื่ องยากเกินไป
สําหรับที่จะสามารถเอาชนะชายหนุม่ คนนี ้ด้ วยการจูบ เห็นได้ ชดั ว่าในขณะที่เธอเริ่ มที่จะหายใจ
ได้ ไม่ทนั แต่หยางเซินยังคงยื่นใบหน้ าเข้ ามาราวกับว่ามันยังไม่เพียงพอสําหรับเขา เหล่ยยูว์ฉิง
หลบเลี่ยงไปได้ อย่างน่ารักแก้ มสีชมพูใสของเธอทังสองข้
้ างตกเป็ นเหยื่ออารมณ์ของหยางเซิน
แทนในตอนนี ้

" คิคิ ที่รักพอก่อนขืนคุณยังทําเช่นนี ้ต่อไปเดียวแก้ มฉันก็บวมหมดหรอก "

เหล่ยยูว์ฉิงกล่าวมาด้ วยนํ ้าเสียงมีความสุข แน่นอนว่าเธอแอบแฝงคํากล่าวว่า ' ที่รัก ' ลงไป

ด้ วยและเมื่อเธอไม่เห็นท่าทีปฎิเสธใดๆของหยางเซินทําให้ ในใจของเธอรู้สกึ สบายใจขึ ้นมา
หลายส่วน เธอไล่ตวั ลงไปที่บริ เวณส่วนล่างของหยางเซินพร้ อมกับค่อยๆปลดกางเกงของชาย
หนุ่มออก

แต่เมื่อเธอได้ เห็นสิง่ ที่ออกมาจากกางเกงของหยางเซินแล้ วใบหน้ าของเธอเปลี่ยนเป็ นตกตะลึง

ไม่ใช่วา่ เธอไม่เคยเห็นอวัยวะเพศของบุรุษมาก่อน แน่นอนว่าด้ วยในยุคนี ้แล้ วนันสิ
้ ่งเหล่านี ้นัน้
สามารถค้ นหาได้ ตามอินเตอร์ เน็ตทัว่ ไป เพียงแต่วา่ ดุ้นของหยางเซินนันกลั
้ บมีขนาดใหญ่กว่าที่
เธอพบให้ มามาก

อึกก
เสียงกลืนนํ ้าลายอึกใหญ่ของเหล่ยยูว์ฉิงเมื่อได้ เห็นดุ้นของหยางเซิน มันเป็ นไปได้ ด้วยหรอที่สิ่ง
ที่มีขนาดใหญ่ถงึ เพียงนี ้จะสามารถเข้ ามาในตัวเธอได้ ? แน่นอนว่ามันไม่สามารถเข้ ามาได้ แต่
ถึงอย่างนันไม่
้ ใช่วา่ หญิงสาวอีกคนหรื ออี ้เฟยนันได้
้ ร่วมรักกับเขามาแล้ วอย่างนันหรื
้ อ แล้ วเธอ
ยังคงสามารถทนได้ ? ในขณะที่เธอกําลังครุ่นคิดอยูน่ นจมู
ั ้ กของเธอพลันได้ กลิ่นหอมหวน
ออกมาจากดุ้นของหยางเซินมันเป็ นกลิ่นที่แทบจะทําให้ ร่างกายของเธอราวกับล่องลอยอยูใ่ น
อากาศ

ใบหน้ าของเธอยื่นเข้ าไปใกล้ มนั เพื่อสูดดมกลิ่นมันอย่างเต็มที่ประกายในสายตาของเธอ

ในตอนนี ้เริ่ มคลายกังวลมือของเธอกําไปที่ด้ นุ ของหยางเซินพร้ อมกับเข้ าทําการลูบไล้ มนั อย่าง
ช้ าๆด้ วยตัณหาที่กําลังเพิ่มพูนขึ ้นอย่างไม่ทนั รู้ตวั
ตอนที่ 13

แต่เดิมเหล่ยยูว์ฉิงเธอเพียงต้ องการเป็ นสตรี ของหยางเซินเพื่อได้ รับความคุ้มครองและความสุข

สบายจากพลังของเขา แต่ในตอนนี ้เธอมีความคิดที่แตกต่างออกไปเล็กน้ อยด้ วยบทเพลง
เล้ าโลมอันแสนเร้ าร้ อนของเขามันทําให้ ร่างกายของเธอรู้สกึ หลอมละลายไปด้ วยความอบอุน่
แม้ วา่ มันจะเป็ นประสบการณ์ครัง้ แรกของเธอเองแต่เธอก็สามารถรับรู้ได้ วา่ ชายหนุ่มคนนี ้
ค่อนข้ างเชี่ยวชาญในเรื่ องของการมอบความสุขให้ กบั หญิงสาว

ดังนันแล้
้ วหากเธอได้ ตกเป็ นสตรี ของเขาไม่เพียงแต่จะได้ รับความสุขสบายและความปลอดภัย
เพียงเท่านัน้ เธอยังคงสามารถสัมผัสได้ ถงึ รสชาติของการเล้ าโลมเช่นนี ้อีก เช่นนันแล้
้ วในตอนนี ้
เธอจะต้ องทําให้ เขามีความสุขมากที่สดุ เท่าที่เธอจะทําได้ มือทังสองข้
้ างของเธอเคลื่อนที่เข้ าลูบ
ไล้ ด้ นุ ของหยางเซินด้ วยความเสน่ห์หา

ในตอนนี ้ไม่เพียงแต่เธอจะมีความต้ องการในการทําให้ หยางเซินมีความสุขเพียงเท่านันกลิ

้ ่น
หอมหวนที่ถกู ปลดปล่อยออกมาจากดุ้นยักษ์ ของชายหนุ่มผู้นี ้ราวกับว่ามันมีความสามารถใน
การสะกดใจของเธอได้ อาจกล่าวได้ วา่ ต่อให้ ไม่มีเรื่ องของสถานการณ์ประหลาดเกิดขึ ้น แต่หาก
เธอได้ อยูต่ อ่ หน้ าดุ้นของชายหนุ่มเช่นนี ้ไม่แน่วา่ สิ่งที่เธอจะทํานันก็
้ คงไม่ตา่ งกัน
" มันกําลังกระตุกใหญ่เลย....แถมมันยังร้ อนมาก "

" นันเป็
้ นเพราะว่าผมกําลังรู้สกึ ดียงั ไงล่ะ....แล้ วผมจะรู้สกึ ดียิ่งกว่านี ้อีกหากคุณใช้ ปากทํามัน "

เหล่ยยูว์ฉิงสายตาของเธอตอนนี ้จดจ้ องอยูก่ บั ดุ้นยักษ์ ของหยางเซินอย่างไม่วางตา เดิมทีแล้ ว

หากชายหนุม่ ไม่ได้ กล่าวให้ เธอใช้ ปากเธอก็คงจะทํามันไปอยูด่ ี ใบหน้ าของเธอยื่นเข้ าไปใกล้ ด้ นุ
เพื่อที่จะได้ สามารถใช้ ลิ ้นโลมเลียมันได้ อย่างทัว่ ถึง ยิ่งเธอเข้ าไปใกล้ มนั มากขึ ้นเท่าใดกลิ่น
หอมหวนก็ลอ่ งลอยเข้ าสูโ่ พร่งจมูกของเธออย่างรุนแรงมากยิ่งขึ ้นจนทําให้ ร่างกายของเธอสัน่
สะท้ าน

" อาา...ค่อยๆเลียมันช้ าแบบนันแหละ

้ "

หยางเซินกล่าวในขณะที่มือข้ างหนึง่ ของเขายังคงลูบไล้ ไปที่บริ เวณเรื อนร่างเปลื่อยเปล่าของ

เหล่ยยูว์ฉิงอย่างไม่วางมือ ความเป็ นจริ งแล้ วตังแต่
้ เริ่ มต้ นที่มือของเขาแทบไม่ได้ ออกจากเรื อน
อันแสนสมบูรณ์ของหญิงสาวคนนี ้ไปได้ เลยแม้ แต่น้อย แล้ วยิ่งในตอนนี ้ที่ด้ นุ ของเขาที่เป็ นส่วนที่
ไวต่อความรู้สกึ มากที่สดุ ได้ รับการปรนนิบตั ิอย่างดีเยี่ยมจากมืออันนิ่มนวลและลิ ้นของหญิง
สาวที่กําลังโลมเลียไปมาอย่างทัว่ ถึง
สัมผัสการโลมเลียดุ้นเช่นนี ้แม้ วา่ หยางเซินจะได้ รับมาก่อนหน้ าจากพวกหญิงสาวเหล่าซอมบี ้
ของเขา แต่เทียบกับในตอนนี ้แล้ วมันยังเป็ นความรู้สกึ ที่ยอดเยี่ยมยิ่งกว่ามาก ไม่เพียงแต่วา่ เธอ
จะเป็ นหญิงสาวที่มีชีวิตอยูจ่ ริ งความอบอุน่ ที่แผ่ออกมาจากร่างของเธอทําให้ ร่างกายของเขา
รู้สกึ เสียวซ่านไปทัว่ แม้ วา่ ในความเป็ นจริ งแล้ วหากเป็ นหญิงสาวเหล่าซอมบี ้พวกเธอคง
สามารถปรนนิบตั ิตามคําสัง่ ของเขาได้ ตามทุกระเบียบนิ ้วเพียงแต่วา่ หากเป็ นเช่นนันมั
้ นคงขาด
ความเร้ าใจไปเสียหน่อย

เหล่ยยูว์ฉิงการโลมเลียของเธอยังนับว่าติดขัดไปบ้ างด้ วยการที่นี ้เป็ นประสบการณ์ครัง้ แรกของ

เธอเพียงแต่วา่ เมื่อหยางเซินได้ เห็นทีทา่ การโลมเลียของหญิงสาวพร้ อมกับใบหน้ าแดงระเรื่ อ
ในตอนนี ้มันทําให้ เขารู้สกึ กระตุ้นอารมณ์ได้ มากกว่าเหล่าซอมบี ้สาวที่สามารถแสดงสีหน้ าออก
ได้ เพียงอารมณ์เดียว

" ที่รักแบบนี ้รู้สกึ ดีไหม ~ "

เนื่องด้ วยขนาดของดุ้นของหยางเซินที่ใหญ่จนเกินไปมันจึงทําให้ เหล่ยยูว์ฉิงไม่อาจดูแลมันได้

ทัว่ ถึงดังนันแล้
้ ว เธอจึงใช้ ทว่ งท่าที่เคยเห็นผ่านตามาบ้ าง หน้ าอกขนาดใหญ่อนั เป็ นที่หมายปอง
ของบุรุษเข้ าประกบกับดุ้นของหยางเซินแต่ถงึ อย่างนันมั
้ นก็ยงั คงมีสว่ นที่พ้นขึ ้นมาร่องหน้ าอก
ของเธอขึ ้นมา ปลายหัวดุ้นของหยางเซินถูกจัดการโดยริ มฝี ปากอวบอิ่มของเหล่ยยูว์ฉิงใน
ขณะที่บริ เวณดุ้นของเขานันถู
้ กบดด้ วยหน้ าอกคูน่ ่มุ นิ่ม

" อา...สุดยอดไปเลย "

เหล่ยยูว์ฉิงทําการขยับหน้ าอกของเธอขึ ้นลงพร้ อมกับลิ ้นของเธอที่เข้ าโลมเลียบริ เวณดุ้นของห

ยางเซินไปด้ วย ไม่ต้องสงสัยเลยว่าด้ วยการบริ การจากหญิงสาวที่ได้ ขึ ้นชื่อเรื่ องความสวยงาม
เช่นนี ้มันจะสามารถสร้ างความสุขให้ กบั หยางเซินได้ มากเพียงใด ดุ้นของหยางเซินกระตุกสัน่
ขึ ้นมาพร้ อมกับนํ ้ารักของเขาที่คอ่ ยเริ่มไหลทะรักออกมาเป็ นจํานวนมาก

" อ้ าา....ร้ อนจัง.. "

บริ เวณหน้ าอกของเหล่ยยูว์ฉิงในตอนนี ้อาจเรี ยกได้ วา่ มันถูกอาบไปด้ วยคราบนํ ้ารักของหยาง

เซินเพียงแต่วา่ พวกมันกลับถูกหญิงสาวใช้ เวลาในการทําความสะอาดจนหมดเกลี ้ยงด้ วยการ
ดูดกลืนพวกมันลงไปทังหมดในเวลาไม่
้ นาน ร่างกายของเธอตอบสนองต่อนํ ้ารักที่เธอได้ กลืนลง
ไปอย่างเห็นได้ ชดั ที่บริ เวณส่วนล่างของเธอเริ่ มมีอาการสัน่ กระตุกอีกครัง้ จนเธอต้ องบิดร่างกาย
ไปมาด้ วยความเสี่ยวซ่าน
หยางเซินไม่รอช้ าแต่อย่างใดแม้ วา่ เขาเพิ่งจะได้ รับการปลดปล่อยอารมณ์มาไม่นานเพียงแต่วา่
เมื่อได้ อยูต่ อ่ หน้ าเรื อนร่างของเหล่ยยูว์ฉิงเช่นนี ้มีหรื อที่บรุ ุษใดจะสามารถทนได้ ขนาดเหล่าชาย
ชราที่หา่ งเหินเรื่ องราวเช่นนี ้มานานนับปี หากพวกเขาได้ เห็นเรือนร่างของเธอแล้ วละก็มนั คง
เปรี ยบเสมือนยาดีที่เปลีย่ นให้ พวกเขากลับมาเป็ นคนหนุ่มได้ อีกครัง้

" ว้ ายยยย ! "

ร่างของเหล่ยยูว์ฉิงถูกผลักลงพร้ อมกับขาทังสองข้
้ างของเธอที่ถกู กางออกเป็ นรูปตัว M ร่อง
สวาทสีชมพูดสดเผยปรากฎต่อหน้ าหยางเซิง ในตอนนี ้ร่องสวาทของหญิงสาวนันถู
้ กแต่งแต้ ม
ไปด้ วยคราบนํ ้ารักใสๆจํานวนมากแน่นอนว่าสําหรับเหล่ยยูว์ฉิงแม้ วา่ เธอจะตัดสินใจมอบ
ร่างกายของชายหนุ่มอย่างไม่มีข้อแม้ ใดๆแต่เมื่อต้ องอยูใ่ นสถานการณ์เช่นนี ้มีหรื อที่เธอจะ
สามารถเก็บอันความเขิ
้ นอายนี ้ไปได้

เหล่ยยูว์ฉิงหลับตาลงอย่างมิดชิดเธอสามารถรับรู้ ได้ วา่ ในตอนนี ้ดุ้นของหยางเซินได้ เข้ า

เตรี ยมพร้ อมจู่โจมร่องสวาทของเธอในทุกเมื่อ แม้ วา่ เธอจะยังคงมีความรู้ สกึ ขัดแย้ งภายในใจใน
เรื่ องของขนาดดุ้นของหยางเซิงที่ใหญ่จนเกินไปแต่ในเมื่อเธอต้ องการเป็ นสตรี ของเขาแล้ วนัน้
เธอคงต้ องฝื นกลันความเจ็
้ บปวดจากการทะลุทะลวงของดุ้นยักษ์ นี ้เสียหน่อย ไม่เพียงเท่านันใน
้
ก่อนหน้ านี ้หญิงสาวที่ชื่ออี ้เฟยเห็นได้ ชดั ว่าเธอก็ได้ กลายเป็ นสตรี ของหยางเซิงไปเป็ นที่
เรี ยบร้ อยแล้ วและดูเหมือนว่าเธอจะได้ ประสบการณ์ในการร่วมรักกับหยางเซิงมาแล้ ว
เช่นเดียวกัน

แล้ วหากเป็ นเช่นนันในเมื

้ ่อหญิงสาวที่ดใู สซื่อและอ่อนวัยกว่าเธอเช่นอี ้เฟยยังคงสามารถรับมือ
กับดุ้นยักษ์ ของหยางเซิงได้ แล้ วมีหรื อที่เธอจะทําไม่ได้ สําหรับหญิงสาวที่มีความเป็ นผู้นําเช่น
เธอการยอมแพ้ นนนั
ั ้ บเป็ นเรื่ องที่น่าอับอาย

ปี๊ ด.....

" อ้ าาาาา~~~~~~~ "

เสียงของเยื่อพรหมจรรย์ที่กําลังถูกทะลวงโดยดุ้นยักษ์ ของหยางเซิงอย่งเชื่องช้ า พร้ อมกับเสียง

ครางกระเส้ าของเหล่ยยูว์ฉิง เพียงแค่สว่ นปลายหัวของดุ้นที่เข้ ามาในร่าง เธอก็สามารถรู้สกึ ได้
ถึงความคับแน่นที่เกิดขึ ้นไม่เพียงเท่านันมั
้ นยังคงมีการสัน่ กระตุกอยูต่ ลอดเวลา ร่องสวาทของ
เธอค่อยๆถูกฉีกออกอย่างเชื่องช้ าแต่ไม่วา่ ด้ วยเหตุใดก็ตามแต่ในตอนนี ้เธอกลับไม่ร้ ูถงึ ความ
เจ็บปวดอย่างที่คิดไว้ มากนักแน่นอนว่ามันยังคงมีความรู้สกึ เจ็บปวดอยูบ่ ้ างแต่ไม่ได้ ถงึ ขนาด
ที่วา่ เธอจะไม่สามารถรับมือกับมันไม่ไหว
" ขะ....เข้ า...มาแล้ วว อร้ างงง~~~ ใหญ่...ที่รักได้ โปรดอ่อนโยนกับฉันด้ วย "

เทียบกับความสุขที่ได้ จากการเล้ าโลมเมื่อก่อนหน้ านี ้แล้ วนันในตอนนี

้ ้เหล่ยยูว์ฉิงยังคงรู้สกึ ว่า
การร่วมรักกับหยางเซิงเช่นนี ้เหนือกกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย แม้ วา่ ร่างกายของเธอจะรู้สกึ เบาหวิว
จนราวกับลอยอยูใ่ นอากาศแต่ถงึ อย่างนันความรู
้ ้ สกึ ภายในท้ องของเธอกลับคับแน่นจนยาก
อธิบายพร้ อมกับภายในหัวสมองของเธอที่เริ่ มขาวโพลนจนไม่อาจคิดสิ่งใดต่อไปได้ เหลือเพียง
ประสาทสัมผัสรับความสุขที่กําลังเกิดขึ ้น

" ที...รัก....จูบ....ฉันที "

เธอไม่ร้ ูวา่ จะต้ องทําอย่างไรกับความรู้สกึ ที่กําลังเกิดขึ ้นนี ้เธอรู้สกึ เพียงแต่วา่ เธอปราถนาให้ เธอ
ได้ อยูช่ ิดใกล้ กบั หยางเซิงเช่นนี ้ไปอย่างยาวนาน สัมผัสรสจูบที่บริ เวณริ มฝี ปากของเหล่ยยูว์ฉิง
ไม่ได้ เร้ าร้ อนดัง่ เช่นที่ผ่านมาไม่เช่นนันเธอคงได้
้ หมดสติไปนานแล้ ว มันเป็ นรสจูบที่ออ่ นหวาน
ขัดกับบริ เวณส่วนล่างของทังสองที
้ ่กําลังค่อยๆร้ อนแรงขึ ้นเรื่ อยๆ

ดุ้นของหยางเซิงสามารถแทงทะลวงเข้ าไปจนสุดภายในร่องสวาทของเหล่ายูว์ฉิงจนท้ องเธอนู้น

ออกมาเล็กน้ อยพร้ อมกับดวงตาของเธอที่เหลือกขึ ้นบนจากอาการจุกหรื อความสุขที่มากล้ น
จนเกินไปก็ไม่อาจทราบได้ แต่ถงึ อย่างนันเธอก็
้ ยงั คงส่งเสียงครางออกมาอย่างต่อเนื่องพร้ อมกับ
รวบร่างของหยางเซิงมากอดรัดอย่างแนบแน่น
ตอนที่ 14

เหล่ยยูว์ฉิงตืน่ ขึ ้นมาด้ วยอาการอ่อนล้ าอย่างเต็มที่โดยที่ร่างของเธอในตอนนี ้ก็ยงั คงแนบชิดกับ

ร่างของชายหนุ่มผู้ที่ช่วงชิงความบริ สทุ ธ์ของเธอไป เมื่อเธอมองไปยังภายนอกหน้ าตาเธอ
สามารถรับรู้ได้ จากแสงแดดในทันทีวา่ เธอได้ ใช้ เวลาร่วมรักอย่างยาวนานกับหยางเซิง ถึงแม้ วา่
จะยังคงมีความอ่อนล้ าตามร่างกายโดยเฉพาะบริ เวณส่วนลับของเธอที่ถกู ใช้ งานอย่างหนัก
หน่วงแต่สภาพร่างกายของเธอในตอนนี ้กลับสมบูรณ์พร้ อมอย่างน่าประหลาด

สําหรับเหตุการณ์ก่อนหน้ านี ้ในตอนที่เธอได้ ถกู ชายฉกรรจ์เข้ าจู่โจมเพื่อหวังข่มขืนเธอแน่นอนว่า

เธอจําได้ วา่ ร่างกายของเธอได้ รับบาดเจ็บมาเล็กน้ อย รวมถึงในตอนที่เธอต้ องออกมาจากที่พกั
เพื่อมาที่ร้านสะดวกซื ้อมันก็ไม่ใช่เรื่ องง่ายนัก แต่ถงึ อย่างในตอนนี ้บาดแผลถลอกและรอยบวม
ชํ ้าต่างหายไปจนหมดสิ ้นราวกับไม่เคยเกิดขึ ้นมาก่อน ด้ วยความสงสัยที่เกิดขึ ้นเธอมองไปยัง
ร่างของหยางเซิงที่กําลังนอนหลับอย่างมีความสุขข้ างกายของเธอ

' เป็ นไปได้ หรื อเปล่าว่ามันจะเป็ นเพราะเขา ? '

สําหรับโลกในตอนนี ้ที่เต็มไปด้ วยเหล่าซอมบี ้จํานวนมากและยังมีเรื่ องของหยางเซิงที่สามารถ

ควบคุมซอมบี ้เหล่านันได้
้ มันคงไม่แปลกอะไรมากมายหากเธอจะเชื่อว่าเขาก็มีความสามารถ
ในการรักษาเช่นเดียวกันเทียบกับความสามารถในการควบคุมเหล่าซอมบี ้แล้ วการรักษาอาจ
เป็ นเรื่ องที่ดเู ล็กน้ อยลงไปในทันที เมื่อคิดได้ เช่นนี ้เธอสลัดความคิดฟุ้งซ่านทิ ้งไปดูเหมือนว่าเธอ
จะตัดสินใจไม่ผิดที่มอบร่างกายให้ กบั หยางเซิง

----

ใช้ เวลาเกือบจนถึงเที่ยงวันกว่าหยางเซิงและเหล่ยยูร์ฉิงจึงออกมาจากห้ องนอนเมื่ออี ้เฟยเห็น

พวกเขาทังสองออกมาจากห้
้ องเธอสามารถคาดเดาได้ ในทันทีวา่ เหล่ยฉวนยูร์คงมีไม่ตา่ งจาก
เธอมากนักหรื ออาจจะแตกต่างนิดหน่อยตรงที่วา่ เธอได้ รับการจู่โจมจากหยางเซิงอย่างหนัก
หน่วงจนการเดินของเธอดูสะเปะสะปะไปบ้ าง

ในตอนนี ้อี ้เฟยไม่ได้ อยูใ่ นชุดเดิมของเธออีกต่อไปด้ วยการปรากฎตัวของเหล่ยฉวนยูร์มนั ทําให้

สัญชาตญาณหญิงสาวภายในตัวของอี ้เฟยตื่นขึ ้นมา สําหรับเธอการที่ถกู ช่วงชิงความบริ สทุ ธ์
โดยหยางเซิงเธอสามารถทําใจยอมรับมันได้ กระทัง่ เธอยังคงมีความปราถนาในการร่วมรักกับห
ยางเซิงอีกครัง้ ดังนันแล้
้ วสําหรับสาวงามเช่นเหล่ยฉวนยูร์ไม่ต้องสงสัยเลยว่าขนาดเธอที่เป็ น
หญิงสาวด้ วยกันก็ยงั คงอดชื่นชมไปไม่ได้

" ชุดนี ้มัน.. "

อี ้ในตอนนี ้ชุดพยาบาลอันแสนเซ็กซี่ขนาดหยางเซิงที่มีประสบการณ์ในการร่วมรักกับหญิงสาว
ในช่วงเวลาที่ผ่านมาไม่นานนี ้อย่างมากพอสมควร เขาก็ยงั อดทึ ้งในความเซ็กซี่ของสาวแว่นคน
นี ้ไปไม่ได้ ด้ วยชุดพยาบาลรัดรูปเผยสัดส่วนโค้ งว้ าวตามร่างกายของเธอได้ อย่างเด่นชัดและที่
ยิ่งไปกว่านันก็
้ คือการที่ชดุ พยาบาลของเธอนันไม่
้ ได้ มีกระโปรงสวมใส่เอาไว้ อยูด่ ้ วยหากกล่าว
ตามสายตาของหยางเซิงมันอาจเรี ยกได้ วา่ เป็ นเพียงชุดพยาบาลในรูปแบบที่สนจนแทบไม่
ั้
สามารถปิ ดส่วนลับของหญิงสาวเอาไว้ ได้

" มันโอเคใช่ไหม... "

อี ้เฟยถามออกมาด้ วยนํ ้าเสียงกังวลเล็กน้ อยแม้ วา่ เธอจะเป็ นเจ้ าของร้ านเสื ้อแฟ่ ชัน่ ที่มีชดุ ขาย
อยูห่ ลากหลายรูปแบบเพียงแต่ตวั เธอนันไม่
้ ได้ มีรสนิยมในการชอบแต่งตัวแบบนี ้สักเท่าไหร่ ใน
ความเป็ นจริงแล้ วเธอเพียงชื่นชอบชุดที่สวยงามก็เท่านัน้ ดังนันแล้
้ วเธอจึงไม่คอ่ ยมีความมัน่ ใจ
มากนักเพียงแต่เธอเคยได้ ยินมาว่าผู้ชายนันมี
้ รสนิยมที่ชื่นชอบผู้หญิงที่แต่งตัวเช่นนี ้

" โอเค ? มันยอดเยี่ยมเลยต่างหาก ! "

หยางเซิงดึงร่างของอี ้เฟยมาโอบรัดเอาไว้ ที่ด้านข้ างอีกข้ างโดยที่ในฝั่ งตรงข้ ามนันมี
้ ร่างของ
เหล่ยยูร์ฉิงที่กําลังแนบชิดกับร่างของหยางเซิงเช่นเดียวกัน หากเป็ นปกติทวั่ ไปแล้ วมีหรื อที่หยาง
เซิงจะสามารถคาดฝั นได้ วา่ เขาจะสามารถโอบกอดสาวงามเช่นนี ้ได้ ถงึ สองคนภายในเวลา
เดียวกัน ไม่ต้องพูดถึงเรื่ องนันลํ
้ าพังเพียงแค่หนึง่ ในพวกเธอก็นบั ว่าเป็ นเรื่ องที่เป็ นไปไม่ได้ แล้ ว

" ที่รักฉันว่าพวกเราควรไปหาอะไรกินกันก่อน "

ในขณะที่มือของหยางเซิงกําลังเข้ าลูบไล้ ไปที่บริ เวณเรื อนร่างของพวกเธอทังสองคนอย่

้ างหื่น
กระหายเป็ นเหล่ยยูร์ฉิงที่พดู ขึ ้นมา หากไม่เช่นนันแล้
้ วเป็ นไปได้ วา่ เธอและอี ้เฟยคงไม่พ้นต้ อง
รับมือกับบทจู่โจมอันแสนหนักหน่วงของหยางเซิงอีกครัง้

เมื่อทังสามกิ
้ นข้ าวเที่ยงกันเสร็จเรี ยบร้ อยเหล่ยยูว์ฉิงเธออ่อนล้ าเกินไปที่จะสามารถทําสิ่งใดได้
ต่อดังนันแล้
้ วเธอจึงขอตัวไปพักผ่อนต่อซึง่ แน่นอนว่าหยางเซิงไม่ได้ ขดั ข้ องแต่อย่างใดในเมื่อ
ตอนนี ้เขามีพยาบาลสาวสุดเซ็กซี่คอยดูแลอยูแ่ ล้ วยังไงล่ะ !

หยางเซิงในตอนนี ้กําลังนัง่ เปิ ดหาข้ อมูลในอินเตอร์ เน็ตอีกครัง้ พร้ อมกับบนตักของเขาที่มีร่าง

ของอี ้เฟยในชุดพยาบาลอยู่ สําหรับอี ้เฟยแล้ วเมื่อคืนที่ผ่านมานี ้เธอได้ พกั ฟื น้ ร่างกายอย่างเต็มที่
ความเหนื่อยล้ าจากผลของการร่วมรักกับหยางเซิงในครัง้ แรกเริ่ มหายไปแล้ ว แต่เธอกลับเรื่ องที่
น่าแปลกใจก็คือร่องสวาทของเธอที่ควรจะฉีกขาดจนไม่สามารถใช้ งานได้ อย่างปกติดงั เก่านัน้
มันกลับฟื น้ ฟูกลับมาราวกับว่าเธอยังไม่เคยผ่านการร่วมรักมาก่อน แน่นอนว่าในความคิดของ
เธอนันมั
้ นจะต้ องเป็ นเพราะหยางเซิงอย่างแน่นอนแม้ วา่ เธอจะไม่ร้ ูวา่ เขาทําได้ เช่นไรก็ตาม

เมื่อเป็ นเช่นนี ้แน่นอนว่าปั ญหาในเรื่ องของการที่หยางเซิงจะทิ ้งเธอไปเนื่องจากร่องสวาทของ

เธออาจจะหลวมจนเกินกว่าจะมอบความสุขให้ กบั เขาได้ ก็จะหมดไป แต่ถ้าเป็ นเช่นนี ้ก็เท่ากับ
ว่าทุกครัง้ ที่เธอจะร่วมรักกับหยางเซิงนันไม่
้ เท่ากับว่าเธอจะต้ องแบกรับความรู้สกึ ตอนเสีย
พรหมจรรย์ทกุ ครัง้ ไปอย่างนันหรื
้ อ?

สําหรับหยางเซิงในตอนนี ้เขาคิดว่าตนเองคงไม่สามารถห่างจากหญิงสาวได้ เลยหลังจากผ่าน

ประสบการณ์เช่นนี ้มาแล้ ว แม้ วา่ อี ้เฟยและเหล่ยยูว์ฉิงนันจะมี
้ ปัญหาตรงที่พวกนางไม่อาจ
รับมือกับเขาได้ นานเนื่องจากความเหนื่อยล้ า แต่แล้ วอย่างไรเล่าในเมื่อเขายังมีฮาเร็ มซอมบี ้
จํานวนมากอยูช่ นล่
ั ้ างที่พร้ อมจะปรนนิบตั ิเขาในยามที่แม่สองสาวทังสองอ่
้ อนแรง

" อินเตอร์ เน็ต และไฟฟ้าบางทีเริ่ มใช้ งานไม่ได้ แล้ ว..."

จากข้ อมูลภายในอินเตอร์ เน็ตนันหยางเซิ

้ งไม่คอ่ ยรู้สกึ แปลกใจสักเท่าไหร่ด้วยเหตุการณ์แปลก
ประหลาดนี ้ที่แม้ แต่รัฐบาลเองก็ยงั ไม่สามารถควบคุมได้ มนั คงเป็ นเรื่ องของเวลาเท่านันที
้ ่เขาจะ
สามารถใช้ สิ่งอํานวยความสะดวกต่างๆได้ อย่างปกติ ตัวอย่างเช่นถ้ าเกิดสถานที่ไฟฟ้าของเขต
ใดในเมืองเกิดความวุน่ วายของเหล่าซอมบี ้เกิดขึ ้นจนทําให้ ระบบเสียหายนันก็
้ เท่ากับว่าเขตนัน้
ก็คงไม่สามารถใช้ ไฟฟ้าได้ อีกต่อไปเพราะว่าในสถานการณ์เช่นนี ้คงไม่มีใครที่จะสามารถซ่อม
พวกมันได้ อีกแล้ ว

" แล้ วพวกเราจะทํายังไงดี... "

แน่นอนว่าอี ้เฟยเองก็กําลังอ่านข่าวไปพร้ อมกับหยางเซิงด้ วยเช่นเดียวกัน เธอแตกต่างจากห

ยางเซิงในโลกที่แปลกประหลาดในตอนนี ้มันคงเป็ นเรื่ องยากที่ผ้ คู นจะปราศจากความกังวล
ดังเช่นหยางเซิง ยิ่งตัวของอี ้เฟยที่เป็ นเพียงหญิงสาวไร้ ซงึ่ กําลังใดไม่ต้องสงสัยเลยว่าหากวันใด
ที่หยางเซิงคิดถอดทิ ้งเธอไปนันคงเป็
้ นวันที่เธอจะต้ องตายอย่างแน่นอน

" ไม่ต้องกังวลไป...ตราบใดที่คณ
ุ ยังอยูข่ ้ างกายผมยังต้ องมีสิ่งใดต้ องกลัวอีก ? "

หยางเซิงกระชับร่างของอี ้เฟยในชุดพยาบาลสุดเซ็กซี่มากอดอย่างแนบแน่นโดยที่มือของเขา
ยังคงเคลื่อนไหวไปตามเรื อนร่างของเธออย่างไม่หยุดมือ แน่นอนว่าในตอนนี ้อี ้เฟยเริ่ มรู้สกึ
คลายกังวลลงไปบ้ างนันไม่
้ ใช่วา่ เพราะคําพูดของหยางเซิงแต่มนั เป็ นเพราะการเล้ าโลมของชาย
หนุ่มผู้นี ้ต่างหาก แท้ จริ งแล้ วตังแต่
้ ที่เธอได้ พบกับหยางเซิงไม่เพียงแต่เธอจะเสียความบริ สทุ ธ์
ให้ กบั เขาแต่เธอยังคงร่วมรักกับเป็ นเวลายาวนาน และต่อมาเขาก็ยงั ใช้ เวลาร่วมรักกับเหล่า
ซอมบี ้ของเขา รวมถึงสาวสวยอย่างเหล่ยยูว์ฉิงอยูท่ งคื
ั ้ น ! แต่ถงึ อย่างนันเห็
้ นได้ ชดั ว่าอารมณ์
ความต้ องการของเขาดูเหมือนว่าจะไม่ได้ ลดลงไปเลยแม้ แต่น้อย