მარიამ ტომარაძა. ინტერიერის დიზაინი. I კურსი.

სანტიაგო დე კომპოსტელას კათედრალი

სანტიაგო დე კომპოსტელა მდებარეობს გალიციაში, ჩრდილო-დასავლეთ

ესპანეთში და ცნობილია თავისი საკათედრო ტაძრით, რომელიც აშენდა
იესოს ერთ-ერთი მოციქულის წმინდა იაკობის (ზებედეს ძის) სალოცავზე. 
ტაძარი არის დანიშნულება კათოლიკე მომლოცველებისთვის, რომლებიც
ასრულებენ წმინდა ჯეიმსის გზას, მომლოცველობა, რომელიც წარმოიშვა
მე-9 საუკუნეში და არის მესამე ყველაზე პოპულარული პილიგრიმობა
ქრისტიანებისთვის/კათოლიკეებისთვის.

აგებული ძირითადად გრანიტისგან, დღევანდელი ტაძარი აშენდა 1075

წელს ალფონსო VI კასტილიელის მეფობის დროს (1040–1109);  მიუხედავად
იმისა, რომ მშენებლობა რამდენჯერმე შეჩერდა და ბოლო ქვა 1122 წელს
დაიდო და აკურთხეს 1128 წელს. ტაძარმა არაერთი გაფართოება განიცადა
მე-16, მე-17 და მე-18 საუკუნეებში.  ბაროკოს ფასადის მიუხედავად,
სანტიაგო დე კომპოსტელას დღევანდელი ტაძარი ძირითადად რომაული
სტილია;  ფაქტობრივად, ესპანეთის ერთ-ერთი საუკეთესო რომაული
ეკლესია.

  დასავლეთის ფასადი, რომელიც ქალაქის სიმბოლოდ იქცა, ცნობილია

როგორც ობრადოირო და გადაჰყურებს ობრადოიროს მოედანს.  მან
განიცადა მრავალი განვითარება წლების განმავლობაში, ახლანდელი
ბაროკოს ფასადი აშენდა მე -18 საუკუნეში.  კოშკი მარჯვნივ (სამრეკლო)
წარმოადგენს წმინდა ჯეიმსის დედას, ხოლო მარცხნივ (The Rattle Tower)
განასახიერებს ზებედეს, მის მამას.  ცენტრში წმინდა ჯეიმსის ქანდაკებებია,
მის ქვემოთ კი მისი ორი მოწაფე.

 ორი კოშკი შუა საუკუნეების წარმოშობისაა, კოშკის პირველი ნაწილი

აშენდა მე-12 საუკუნეში, მაგრამ მე-15 საუკუნეში რამდენიმე მოდიფიკაცია
განხორციელდა.  ისინი გადაკეთდა მე -17 საუკუნის მეორე ნახევარში.  მათ
სტრუქტურაში დახრის გამოვლენის გამო, კოშკები უნდა გამაგრებულიყო
საყრდენებით, 1667-დან 1670 წლამდე. ცნობილია, როგორც Torre das Campás,
ისინი აღწევენ 75 მეტრზე მეტ სიმაღლეს.

შესასვლელთან კიბე რენესანსის სტილშია და აგებულია მე-17 საუკუნეში.  ეს

გარშემორტყმულია მე-12 საუკუნის რომაული საძვის შესასვლელთან,
რომელიც იყო ოსტატი მატეოს მიერ აშენებული ძველი ტაძრის ნაწილი; 

 ახალი ჩრდილოეთის ფასადი დაპროექტებული იყო ბაროკოს სტილში,

მაგრამ დასრულდა ნეოკლასიკურ სტილში 1769 წელს, თუმცა მან
შეინარჩუნა ბაროკოს ზოგიერთი ასპექტი.  ფასადის ზედა ნაწილში არის მე-
18 საუკუნის წმინდა ჯეიმსის ქანდაკება მეფე ალფონსო III და მეფე
ორდონიო II მის ფეხებთან.

 სამხრეთის ფასადი არის რომაული სტილით აშენებული 1103 და 1117

წლებში და ერთადერთი რომაული ფასადია შემორჩენილი.  ამ ფასადს
აქვს ორი კარი წინასწარმეტყველთა და მოციქულთა ფიგურებით.  ფასადი
შეიცავს ბევრ ფიგურას, რომლებიც მე-18 საუკუნეში ჩრდილოეთის
ფასადიდანაა ჩამოტანილი.  მის კუთხეში დგას საათის კოშკი (ასევე ეძახიან
Torre da Trindade ან Berenguela), რომლის მშენებლობაც ითვლებოდა, რომ
1316 წელს დაიწყო, როგორც თავდაცვითი კოშკი.  მას შემდგომში დაემატა
და 1676-1680 წლებში დაემატა ორი დამატებითი სართული მისი გუმბათით
და ფარანით 75 მეტრამდე.  1833 წელს დაემატა საათის გვერდები
თითოეულ მხარეს.

 აღმოსავლეთ ფასადს აქვს ორი კარიბჭე: Porta Real ან სამეფო კარიბჭე და

Porta Santa, წმინდა კარიბჭე.  პორტა რეალი, ბაროკოს სტილში, დაიწყო 1666
წელს და დასრულდა 1700 წელს. კარის ზემოთ მდებარეობს სამეფო გერბი,
რადგან ეს იყო ეს კარი, რომელსაც იყენებდნენ ესპანეთის მეფეები
ტაძარში შესასვლელად, აქედან მომდინარეობს სახელი.  წმინდა კარი
მხოლოდ იმ წელს იხსნება, როდესაც წმინდა ჯეიმსის დღე (25 ივლისი)
მოდის კვირას.  კარის ზემოთ არის წმინდა იაკობის ქანდაკებები მისი
მოწაფეების ათანასე და თეოდორეს ორივე მხარეს.

საკათედრო ტაძრის შიგნით მნახველები პოულობენ ნავს, ორი გვერდითი

ბილიკით, ფართო ტრანსეპტით და ქორით რადიაციული
სამლოცველოებით.  ინტერიერი 97 მ სიგრძისა და 22 მ სიმაღლისაა.  მას
ჯერ კიდევ აქვს ორიგინალური ლულის კამაროვანი ჯვარცმული რომაული
ინტერიერი.

 დასავლეთ ფასადის უკან არის მე-12 საუკუნის პორტიკო და გლორია

(დიდების პორტიკო).  ის რომანესკის პერიოდიდან იღებს სათავეს და
აშენდა 1168-1188 წლებში ოსტატი მატეოს მიერ.

 ლულის კამარიანი ნავი და  შედგება თერთმეტი ყურესაგან, ხოლო

ტრანსეპტი შედგება ექვსი ყურესაგან.  ბურჯები დაჯგუფებულია და
შემოიფარგლება ნახევარსვეტებით, რომელთაგან სამი ატარებს გვერდითი
დერეფნების ჯვარედინი სარდაფებს და თაღოვანი სარდაფების ფერმას,
ხოლო მეოთხე მიდის სარდაფების წყაროსთან.

 ტრანსეპტი შეიცავს გიგანტურ ბოტაფუმეიროს, რომელიც შეჩერებულია

გუმბათის ქვეშ.  1,60 მ სიმაღლეზე და 80 კგ-ს იწონის, ეს არის მსოფლიოში
ყველაზე დიდი ბოტაფუმეირო.  მნიშვნელოვან რელიგიურ დღეებში იგი
მიმაგრებულია საბურავის მექანიზმზე, ივსება ნახშირითა და საკმეველით
და ატრიალებენ ტრანსეპტის გასწვრივ;  ჩვეულება, რომელიც, როგორც
ვარაუდობენ, წარმოიშვა 700 წელზე მეტი ხნის წინ, რათა დაეფარა მრავალი
დაუბანელი მომლოცველის სუნი, რომლებიც ტაძარში მივიდნენ
პილიგრიმობის ბოლოს.  ორიგინალი ბოტაფუმეირო ვერცხლისგან იყო
დამზადებული, მაგრამ ის ფრანგულმა ჯარებმა 1809 წელს ამოიღეს და
შეცვალეს რკინით, ახლანდელი მოოქროვილია და დამონტაჟდა 1851
წელს.