Semiotika ng Teatro at Drama

fig Hapon ginamit ang teatro bilang taguanng mga mandirigrna, bagsalian at p
ng I nensahe ng rnga gerilya, at an mga awit bilang signal. all
panahon ng Martial Law ginamit din ang
teatro upang makapukaw
ng mga Pilipin
darndatnin ong pinag-alab ang puso laban sa Diktador. Ginanut
hrt,angan parangrnagpalabas.
bahagi bulaay Hanggang sa kasalukuyan, buhay na buhay ang tea tto
hiL ang pagtatanghal ng mga Pilipino.

sa ganitong kalagayan surnasalamin ang wika sa katayuan ng sitwasyon.Labat na

nagsisimbolo at bumubuo ng rnga senyas ang wika ng teatro. Maririnig ang
salitang imperyalismo at kapitahsmo. Lurnabas ang tinatawag na dulans
r. Mariri
street theate nig ang wika ng pag-aalsa tulad ng "ibagsak" rnga salitang nn;
galit at poot. Epektibo ang mga salitang ito dahil nanggagaling sa puso, kaluluwa,
tsipan, at adhikain ng naga Filipino.

Maaaring tingnan dito ang teatro bilang isang ideang sinusuri, nagsusuri
nagpapahwanag, nagbibigay ng soknyon, at aksiyon na gamit ang wikang nauttnawaan ng
lahat at nagiging behikulo ng malalirn na pag-unawa.

Wika ng Teatro Bilang Simbolo

ulong bayan noong 1977
Labis na nagsisimbolo ang wika ng teatro. Sa senak na st
nuri ni Nicanor Tiongson, ang mga tau han sa senakulo inangkupan ngkaraktet sa
birhen Maria" n tinging "inang bayan," si
buhay ng mga Filipino. Ang tauhang " "Kristo"
"Kastila," si Caipas naman ay ''.Anieniano,"si
naging "indio," si "Anas" ay "Heroder,"
makatawan sa "local elite." _ang konsepto
"Hapon," at Si "Pilato" ay ku ng "salubong" o
us at Maria sa mining pagkabuhav kakiiritaat
pagtatagpo ni Hes ng belong ttnn, puti,
dila na samasagisag sa ibtet ibang konscpto ag
bulaklak, kan _1agbulailak
pagkabulaty..
sarnantalang puti g salit2
situral. Para sa pagluluksa ang itirai Maging an
kandila ay ilaw ,.k
2y tanda ng pagdntwang at ang raga sitnpleng
ay saanbolo muting dt
""1111")np," pagkikita sa bubay, Un
tnialloob
.41111,4 my, LI 'ming at M tIllIfy pagp.tr.tkalitatiang
kundt isang
td ng Lnurapa latsya
"ang patigyararnir kaak il

n
M98 Element° ng Dula Bila g Wika
tula
oviii,,,A:ny:::::,lialiilai.yul:.1.1.1u.,lkndatt:snagt,inga eleinc"") d ng -plol."
"thaw at tunog," "kasta
to galaw,"
►papalootun ttia aaka
IntAitil,. 1),,,,i - Aug litho nit ►to'y lusu
 Aj

disenyo ng entablado ay isang malinaw na mensahe sa manonood kung ano an 4.. g

magaganap dho. N agbibigay ito ng kaisipan sa manonood. Ang rnga kilos at galaw

na makikita ay isang tivak na kahulugang nais iparating ng karakter sa tao. Maging

ang karakter mismo at paraan rig pag-arte ay kakikitaan rin ng kahulugan at mensahe
mula sa nagsisiganap. Sa konsepto rig Moro at Kristiyano, nag-iiba sila ng simbolismo sa
kulay bilang identidad o pagkakakilanlan. Halimbawa , dominante sa Moro ang pula,
orange, pink, at matitingkad na kulay samantala sa Kristiyano ay kulay asul, navy
blue, dark green, at purple naman. Sumasalamin ang mga kulay na ito sa values o
halagahan at moral na paniniwala.

Iba ang nais pakahulugan at sabihin ng damit na mahaba sa maildi., may trail o
wala. Noong araw ang trail ng damit ay simbolo ng istatus sa lipunan. Mas mahaba
ang trail mas mavaman. Makikita rin sa mensahe ng damit kung ikaw ay pormal,
impormal, bata, matanda, estudyante, drayber, doktor, abogado, at iba pa. Nakikita sa
damit ang mensahe. Nagbibigay ito mismo ng impormasyong kailangan
sa

pagtatanghal kahit di m agsalita ang karakter. Nakasaya ang babae, kung lalaki ang
nakasaya, iba ang nais iparating nito. Sira-sira ang damit kung pulubi o ginahasa.
Nakapokus ang pagpapakahulugan sa tinatawag na theatrical text o performance
text_ Tumutukoy ito sa paraan ng pagpapalabas o pagbibigay buhay sa dramatic text na
tumutukoy naman sa mode of fiction o iskrip. Magkaiba ang dalawa ngunit
rnagkaugnay na ganap upang magi ng makabuluhan ang teatro.

Proseso ng Semiotisasyon

Nagaganap ang semiotisasyon sa wika ng teatro sa pamarnagitan ng

transpormasyon r
ig lahat rig mga bagay/katawan na may dating kahulugan tango sa

apcl sa teatro. M u l a s a n o r ma l n a s o c i a l f u n c t i o n o g a mit pa.rih. punan

b ag o niton g p
a pagkakaroon ng espesyal
ng wika tum
urungo ito
s n
a katangian o
feature, k
alidad,

ang sinisi m b ol o . I l a l i m b a w a , a n g m e s a , s a t e a t r o, p uw e d e i t o n g g , a i ni t i ng
at bagong ib

tatanghal. Ma a a r i din itong gawing entablado kung kailangan sa

silya sa pag

pagpapakahulugan

Aug aktor na dating, tklm ay nyjriti); duly120 tango sa pagiging bagong

ikaw. Ipinapakits dito a ini ng idea sa pamarnaguan ng signifying

ng tat)

units tulad ng kaniyane; nip kilos o r ,31:aw, pananalita, at miv,-a reflex.

Maguig ang pagtala

nglial
ay nagiging itctx% o
rk
ng pagpapakahuitigan M ts mo n g

al ang bukal fig pa

pagtatangb a apAkahulugan ng tura alktot A t 111A110000(i. KaY2

tYa
a/ t trati T o i m asvim rig ingA sclIva% biro arig
 Pagsesa'},as at pagsisitnbolo sa teatro dahil napakadinamiko nito. Bawat kilos at
inga sensitibong senyas at simbolong nagmumula sa tagaganap gal°
2Y tungo sa
E wa manonood. Maaaring magkaroon ng iba't ibang interpretasyon an
Pag- depende sa pag-u
mga rannonood nawa sa kanilang nakikita. na nakabataynarnang
kaaangtuga karanasan at pagtingin.
sa

Ntay nagaganap ding transkodipikasyon sa semiotisasyon ng wika sa teatto.

paggansit ng mime ay isang transkodipikasyon. Sa halip na gutnamit ng tunay
A ng

mating clisenyong kakata

na bahay, = wan sa bahay. Maaaring ang isang siwang na
wig kurnakatawan sa bintan a tipolohiya
pariliaba a o pinto. S ng mga senyas, ang mga
ral na scnyas tulad ng ta
natu kot o gulat ay maaaring gamitan ng 2rtipisy al na senyas
ng disenyo sa fla
tulad w para sa isang kidlat, pagpapalit ng mood ng flaw para kumata-
wan sa araw o gabi at panahon o para sa bagong eksena, paghainpas ng kahoy
tailang putok rig baril at marami pang iba.

Bahagirin ng semiotisasyon ang paggamit ng iconic function. Halimbawa nao

ang pagkuln o paggaya ng hugis ng bagay o lugar na mahirap ilagay sa entablado.
PuwedengLtawanin ng bundok ang triyanggulong disenyo. Pumapaloob dito ang
synecdoche, isa itong representasyon ng isang miyembro ng isang class. Sa
y
pamartingitam ng kahawig na hugis bilang katangian ng bagay o lugar na nais ilaga
parehong
sa entablado, maaari na itong palitan ng ibang bagay na nagtataglay ng
hugis erg onlainal.

Proseso ng Komunikasyon sa Teatro

Mounin (1969), ganito ang itsura ng

Ayon sa French linguist na si Georges
prosesio ngkomunikasyon sa teatro.

Stimulus
(performance)
response
Sender — receiver
(perforrnk-r) (spectator)

■ code
 Nagkakaproblema kung kaunti ang alam ng manonood sa code ng artista o
kung malabo ang ntis iparating ng artista sa manonood. Lumiliit ang distansiya ng
hindi pagkaunawa ng manonood sa mga ipinahihiwatig ng artista kung may alarn at
malaki ang relasyon ng manonood sa kaniyang pinapanood dahil ang pagtatanghal
mismo ay wika. Dahil sa ganitong katangian at kasalimuotan ng komunikasyon sa
teatro maaari itong tawaging multi-systematic communication. Ito'y pinagtagm-tagni at
habing mode rig ekspresvon na kung saan ang bawat isa'y nagtataglay at
pumapaloob sa kani-kanilang mga alituntunin.
yon
Magmg ang espasyo ay may relasyon din sa pagpapakahulugan sa komunikas
nais
rig teatro. May ibig sabihin ang proscenium o oval na entablado. Iba ang
ama
ipakahulugan ng malapit sa malayo, mataas o mababa, nasa gitna o nasa tabi. Kas din
ang espasyo o distansiya ng mga indibidwal (aktor sa aktor, aktor sa manonood,
manonood sa manonood) sa pagpapakahulugan. Maaaring ang malapitan ay simbolo ng
pagiging malapit o intimate samantala ang paglayo ay tumutukoy sa galit o di-
pagkakakilala. May dahilan kung bakit nasa itaas o ibaba ang isang tagaganap.
Malalaman lamang ito sa bob ng kuwento at kontekstong pinagsisilbihan ng
pagpapakahulugan. Pumapaloob dito ang pagtingin sa kilos ng katawan bilang wika.
Dito naipapakahulngan ang intensiyon ng aktor na nais ipaunawa sa tagapanood.

Bukod sa kilos ng katawan, mahalaga rin ang vocalic features. Malalaman sa

voice set kung lalaki o babae, Bata o matanda ang nagsasalita. Sa voice qualities
naman maririnig ang pitch range, resonance.

Ito ang wika ng teatro at paniru rnbulo nito tungo sa lalo pang pag-unawa sa
mga senvas ng biswal na sining.