1. Во романот „Дон Кихот“, Мигел де Сервантес ја истражува идејата за витез со благородни намери, но во погрешно време и на погрешно место.

о. Исто како и
поединците, ликовите во литературните дела се под влијание на времето и местото каде што живеат.
2. Сервантес прикажува време и место што се преселило од ерата на витезите. Преку својот реалистичен роман, тој ги пародира витешките романи од минатото.
Сервантес го прикажува Дон Кихот како лик кој под влијание на бесмислени витешки романи,губи допир со реалноста,се замислува себеси како благороден витез,но
во реалноста тој е сосема поинаков.Неговата главна цел е да го направи светот подобро место за живеење,но често има пречки поради неговата илузија.Тој често се
наоѓа во неповолни ситуации каде завршува претепан,каде ова е доказ за неговата упорност.Тој е слепо храбар каде се спротиставува на секоја неправда без оглед на
неговата физичка градба.Голема улога игра и Долчинеја која исто така е негов голем мотив и замислена подршка да продолжи авантурите.Тој со своите заблуди
предизвикува хаос и конфузија во средината каде што живее и дејствува.
3. Делото „Дон Кихот“ прикажува витез со благородни намери, но во време и место каде што неговите идеали повеќе не се актуелни. Сервантес го користи овој лик за да
го истакне контрастот помеѓу романтичните идеали и суровата реалност на светот. На крајот на краиштата, романот служи како одраз на ограничувањата за следење на
благородни идеали без да се земе предвид контекстот во кој тие постојат.Треба да ги следиме нашите соништа,но да останеме приземјени во реалноста.