COVID 19

Maraming mga bagay ang nabago bilang isang resulta ng kalunus-lunos

na COVID-19, kasama na ang sistema ng paaralan ng bansa. Dahil
hindi nais ng gobyerno na ihinto ang pagpapatala sa taong ito,
naghahanap lamang ito ng isang kahalili upang may matutunan pa ang
mga bata.

Gayunpaman, ang biglaang paglilipat mula sa harapan ng mga silid-

aralan hanggang sa pinaghalo na pag-aaral – na gumagamit ng mga
modyul at mga klase sa online – ay nagdala ng isang aralin hindi
lamang sa mga mag-aaral, ngunit sa buong sistema ng edukasyon sa
bansa.
Ang Covid-19 ay nakaapekto sa milyun-milyong mga Amerikano na wala
sa trabaho sa loob ng maraming linggo, na naglalagay sa kanila ng
isang pampinansyal na pilay. Maraming tao ang nagpupumilit na
bayaran ang kanilang renta at mga kagamitan dahil wala silang trabaho
at hindi alam kung kailan sila makakabalik sa trabaho. Sa pagtaas ng
kawalan ng trabaho, milyon-milyong mga indibidwal ang napipilitang
umasa sa mga benepisyo sa kawalan ng trabaho. Ayon sa Washington
Post, ang pagkawala ng trabaho ay tumalon sa 14.7 porsyento noong
Abril, ang pinakamataas na antas mula noong Great Depression.
Ang COVID-19 ay nagkaroon ng makabuluhang impluwensya sa
kalusugan at kalusugan ng lipunan ng maraming Pilipino, kasama na
ang sa akin. Maraming buhay ng mga sibilyan ang pinamamahalaan ng
stress, partikular ang mga mag-aaral at empleyado. Ang Quarantine,
bilang karagdagan sa pagbuo ng isang kakulangan ng pagganyak sa
aking buhay, ay sanhi din ng isang pag-aalsa ng pagkabalisa.

Ang buhay ay nabago nang ang Centers for Disease Control and
Prevention at ang gobyerno ay nagproklama ng social distancing. Ang
aking napakahirap na pang-araw-araw na iskedyul, na kasama ang
pagtakbo mula sa klase hanggang klase at pagpupulong hanggang sa
pagpupulong, ay naging magkatulad na araw na binubuo ng oras
pagkatapos ng oras sa likod ng isang malamig na monitor ng computer.
Ang pakikipag-ugnay ng tao at paghawak ay nagpapalakas ng tiwala,
nagbabawas ng takot, at nagtataguyod ng pisikal na kagalingan.