Sistemi endokrin përbëhet nga gjëndra me sekretim të brendshëm, që e derdhin sekrecionin
e tyre (hormonin) drejtpërdrejt në gjak. Hormonet janë lëndë aktive që rregullojnë proceset jetësore të organizmit, si shkëmbimin e lëndëve (metabolizmin), zhvillimin dhe rritjen e organizmit, pjekurrinë seksuale etj. Gjëndrat me sekretim të brendshëm veprojnë edhe mbi sistemin nervor, sidomos mbi atë vegjetativ, por nga ana tjetër ato varen nga sistemi nervor, i cili rregullon funksionin e tyre. Pra, ndërmjet sistemit nervor dhe gjëndrave me sekretim te brendshëm vendoset një bashkëveprim i vazhdueshëm me anë të hormoneve dhe elementeve nervore. Ky bashkëveprim njihet me emrin lidhje neurohormonale. Këto gjëndra, pamvarësisht nga forma dhe madhësia e tyre, kanë veçori të përbashkëta nataomo-fiziologjike. Ato nuk kanë gypa sekretues dhe janë shumë të enëzuar. Rreth këtyre enëve shtrihen qelizat gjëndërore, që derdhin sekrecioni e tyre në gjak. Në këtë grup hyjnë gjëndrat mburojore, gjëndra pranëmburojore, trumza, gjëndra mbiveshkore, pankreasi, hipofiza, trupi pishor dhe gjëndrat seksuale. 11.1. Gjëndra mburojore Gjëndra mburojore ose tiroide (glandula thyroidea) është një organ median tek dhe gjëndra më e madhe me sekretim të brendshëm. Ajo është e vendosur prapa tubit gurmozo-rrylor, në 1/3 e poshtme të faqes të përparme të qafës. Në prerje tërthore të qafës ka formën e një potkoi dhe me konkavitetin e saj rrethon rrylin dhe kapërcellin. Ajo ka ngjyrë të kuqe, që ndryshon sipas gjendjes së enëzimit, me sipërfaqe të lëmuar dhe me përbërje të butë. Tek i porsalinduri peshon 2 g, rritet deri në moshën 40 vjeç dhe te të moshuarit zvogëlohet. Ajo te të rriturit peshon 30-40 g. Gjëndra tiroide është e mbështjellë nga një kapsollë fijore, e cila dërgon zgjatime në brendësi të organit duke e ndarë atë në vriguj të vegjël, që kanë një diameter 0.5- 1 mm. Vrigujt (lobulat) kanë një numër të madh zgavrash të vogla të mbyllura, të quajtura shakuj të gjëndrës mburojore, ndërmjet të cilave kalojnë mjaft kapilar gjaku. Këta shakuj janë mbushur me një lëndë homogjene, e cila përmban hormonin e gjëndrës mbujorore-tiroksinën. Kjo gjëndër luan një rol të rëndësishëm në zhvillimin e rregullt të indeve, sidomos të sistemit kockor, të sistemit nervor, të metabolizmit etj. Prishja e këtij veprimi shkakton strumën endemike, ndërsa hiperfunksioni i saj morbus Bazedov. 11.2. Gjëndra pranëmburojore Gjëndra pranëmburojore (glandula parathyroidea) janë trupëza në formë sferoifale ose thjerrëzore, të vendosura në faqen e prapme të vrigujve anësorë të gjëndrës mburojore. Zakonisht janë katër, dy për çdo anë, një e sipërme dhe një e poshtme. Këta janë të bashkuar me gjëndrën mburojore me anë të indit lidhor të shkrifët dhe shpesh rrethohen nga indi dhjamor. Këto gjëndra mbështillen me kapsollë fijore, e cila dërgon zgjatime në brendësinë e tyre, duke i ndarë ata në vriguj më të vegjël që nuk dallohen qartë. Këto gjëndra prodhojnë hormonin paratormon, i cili rregullon metabolizmin e Ca në organizmin tone. Heqja e gjëndrave pranëmburojore shkakton tetaninë, e cila sjell vdekjen në qoftë se njeriu nuk mjekohet pandërprerje. 11.3. Trumza Trumza (thymus) është një organ i vendosur ne mesmurorin e përparmë dhe zgjatet në pjesën e poshtme të qafës. Ajo ka formën e një piramide katërkëndëshe me bazë nga poshtë. Eshtë organ tek dhe formohet nga dy gjysma që kanë një vëllim jo të barabartë. Ky organ në kushte normale rritet deri në pjekurinë seksuale, pastaj fillon e zvogëlohet. Te të porsalindurit pasha mesatare e trumëzës është rreth 12 g dhe në mbarrim të rritjes arrin 30 gr. Ajo përbëhet nga katër faqe, baza dhe maja. Faqja e përparme është në raport me parzmoren; faqja e prapme është në raport me perikardin dhe enët e mëdha që dalin nga baza e zemrës, dhe faqet anësore në raport me mushkëritë. Baza e trumzës është në rapot me perikardin dhe maja e saj arrin gjëndrën mburojore. Secili vrigull i trumzës është i veshur me një cipë të hollë, e cila dërgon në brendësi të organit zgajtime, që ndajnë gjëndrën në vriguj të vegjël. Të fundit janë të ndërtuar nga lënda palcore dhe lënda lëvorore, që gjendet në periferi. Këto lëndë janë prej indi limfoid, prandaj trumza mund të konsiderohet si një organ limfo-epitelial. Trumza prodhon një hormon, që luan një rol me rëndësi në depozitimin e kalciumit (Ca) në kocka dhe në limfocite. Veprimi i trumzës ka lidhje të ngushtë me veprimin e gjëndrave gjenitale. Pra, po të hiqen këto të fundit trumza hipertrofizohet dhe e kundërta. 11.4. Gjëndra mbiveshkore Gjëndra mbiveshkore (glandula suprarenalis) është çift, vendoset në pjesën e prapme dhe të sipërme të barkut, prapa mesës (peritonit) dhe sipër veshkave. Gjëndra e djathtë është më shpesh katërkëndëshe dhe më e vogël se tjetra, kurse e majta ka formën e draprit. Pesha mesatare e tyre është 7-8 g dhe ato janë më të zhvilluara te mashkulli, sesa te femra. Gjëndrat mbiveshkore janë të veshura nga një kapsollë fijore, e cila dërgon në brendësi të organit zgjatime në formë shiritash, që shoqerohen me enë gjaku dhe nerva.. Parenkima gjëndrore është e ndërtuar nga lënda lëvorore dhe palcore. Lënda lëvorore përmban kokrra lipoid (kolesterinë, lecitinë) dhe merr pjesë në neutralizimin e helmeve, të cilat shfaqen si rrjedhojë e punës së muskujve dhe lodhjes. Ndërsa lënda palcore formohet prej qelizash nervore pa mielinë dhe qeliza nervore nyjore (simpatike). Ajo sekreton në gjak adrenaline, e cila mban ritmin e sistemit simpatik dhe si veçori kryesore ka ngushtimin e enëve të gjakut, rritjen e shtypjes së gjakut etj. 11.5. Tërmishëza Tërmishëza ose pankreasi (pancreas) në bishtin e saj ka disa trupëza në formë të rrumbullakët, që mbajnë emrin ishujt e Langerhansit. Këto formacione u përkasin gjëndrave me sekretim të brendshëm dhe janë të rrethuara me një rrjetë enësh gjaku. Ato prodhojnë hormonin insulin, e cila rregullon metabolizmin e sheqernave. Kur këto trupëza dëmtohen shkaktohet smundja e diabetit. 11.6. Hipofiza Hipofiza (hypophysis) është një gjëndë shumëe vogël në formë vezake , me ngjyrë të kuqe dhe shtrihet në gropën e shalës turke. Ajo lidhet me bazën e trupit nëpërmjet hinkës (infundibulum) dhe gungës së përhirtë. Kjo gjëndër është e rrethuar nga të gjitha anët prej cipës së forte të trurit dhe formohet nga dy vriguj: njëri i përparmë dhe tjetri i prapmë. Peshe e saj është 0.35-0.45 g. Vrigulli i përparmë prodhon hormone, që ndikojnë në rritjen dhe zhvillimin e përgjithshëm. Kur ky veprim pakësohet, ai shkakton nanizëm, ndërsa kur shtohet shkakton gjigantizëm. Vrigulli i përparmë prodhon edhe hormonet gonadotrope, të cilat ushtrojnë ndikimin stimulus në organet gjenitale. Te femrat, hormonet e këtij lloji (prolan)nxisin zhvillimin e folikulave dhe trupit të verdhë në vezoret. Vrigulli i prapmë prodhon hormone të cilat veprojnë në muskulaturën e lëmuar, veçanarisht në fshikëzën urinare dhe miter. Kur ky vrigull pakëson prodhimin, atëherë shkakton sëmundjen e diabetit insipid, që shton nxjerrjen e ujit. 11.7. Trupi pishor Trupi pishor ose epifiza (corpus pineale) gjendet nën femisferat e trurit të madh dhe ka formë vezake. Ai është i vendosur mbi lamina quadrigemina në murin e prapmë të barkushes III dhe bashkohet me fjetoren (thalamus) me anë të shtijës (habenuala). Veprimi i kësaj gjëndre nuk është krejtësisht i qartë. Te kafshët e reja heqja e tij nxit rritjen e shpejtë të skeletit, zhvillimin e parakohëshëm të gjëndrave seksuale dhe të shënjave seksual dytësore. Prandaj mendohet se kjo gjëndër ushtron ndikim frenues te këto organe. 11.8. Gjëndrat gjenitale Te femrat përfaqësohen nga vezoret (ovariumet) dhe te meshkujt nga gjëndrat e fares (testet). Këto gjëndra prodhojnë hormone që luajnë një rol me rëndësi ne vecoritë seksuale dytësore dhe në përcaktimin e pamjes së jashtme të seksit. Kështu mashkulli dhe femra ndryshojnë midis tyre nga pikpamja morfologjike dhe funksionale. Zhvillimi trupor i mashkullit dhe i femrës paraqesin ndryshime të mëdha pas pjekurisës seksuale.