Bughao, Maria Angelika A.

BSN-2A

Modelo ng Komunikasyon

 ay ang mga dayagram o representasyon na naglalahad sa iba’t-ibang teorya hinggil sa

pag-aaral ng komunikasyon. Inilalahad ng mga ito ang komunikasyon sa isang biswal na
paraan o paglalarawan. Ginagamit ang mga ito upang higit na maipaliwanag at bigyang
linaw ang mga elemento at prosesong komunikasyon

 Isang paraan upang maipakita ang mga teorya at simulain sa komunikasyon ang biswal
na representasyon nito sa pamamagitan ng modelo o dayagram. Ginagamit ang modelo o
dayagram upang higit na maipaliwanag at mabigyan ng linaw ang proseso ng
komunikasyon.
 Batay sa mga naunang pagtalakay tungkol sa proseso ng komunikasyon, larawan sa
pamamagitan ng modelo o dayagram ang simpleng daloy ng Komunikasyon na ginagawa
kapag nagpapadala ng mensahe sa tulong ng cell phone. Gumawa ng ilustrasyon ng
modelo sa espasyo sa ibaba.

 Sa layuning maging maayos at makabuluhan ang pakikipagkomunikasyon, iba’t ibang

modelo ng komunikasyon ang magagamit ayon na rin sa uri at layunin ng
pakikipagtalastasan. Narito sa ibaba ang ilan sa mga modelong ito.

MGA MODELO SA KOMUNIKASYON

Ang mga modelo sa prosesong komunikasyon ayon sa iba’t-ibang mga dalubhasa:

1. MODELO NI ARISTOTLE

Ispiker Mensahe Awdyens

 Iskolar
 Kauna-unahang nagpaliwanag sa proseso ng komunikasyon
 Retorika
 Klasikong modelo ng komunikasyon
 Inilahad ang proseso ng komunikasyon na tulad sa sitwasyong pangretorika
 Orador o tagapagsalita - ispiker
 Argumento
 Talumpati Mensahe

 Tagapakinig - awdyens

 Nagpapakita ng linear (linyar) na katangian ng komunikasyon

 Ang tagapagsalita ang lilikha ng mensahe at babalangkas nito sa kongkreto at

malinaw na paraan upang maunawaan ng tagapakinig ang nilalahad o nais iparating.
 Ang layunin ng komunikasyon ay ang tanging maimpluwensiyahan ng tagapagsalita
at mabago nito ang damdamin ng kanyang mga tagapakinig.
 3 Sangkap ng komunikasyon

Inilalahad ang mga payak na elemento ng:

1. Pananalita – tumutukoy sa nagsasalita – ang nagbibigay ng mensahe

2. Mensahe – ang sinasabi
3. Tagapakinig – ang nakikinig – ang tumatanggap ng mensahe

Modelo ni Braddocks
(na ekstensyon ng modelo nil Aswell at nag-expand sa modelo ni Osgood)

2. MODELO NI HAROLD LASWELL (1957)

Tumutukoy sa mga elemento ng transmisyon o paghahatid ng mensahe

Who says what To whom In which medium With what effect

Mga tanong:
 Sino ang naghahatid ng mensahe?
 Para kanino ipinahahatid ang mensahe?
 Sa anong paraan inihahatid ang mensahe?
 Ano ang epekto ng paghahahatid sa mensahe?

Sino Ano ang Anong midyum

Kanino
sasabihin ang gagamitin

 Sa anong kalagayan o pagkakataon? (Circumstances)

 Ano ang layunin? (Purpose)
 Ano ang naging epekto? (Effect)

3. MODELO NI BRADDOCKS
 Tinukoy niya ang mga mahahalagang tanong hinggil sa kaganapan ng komunikasyon.

MEDITATIONAL THEORY OF MEANING

4. CHARLES OSGOOD (1976)

Nagpaliwanag hinggil sa kahulugan ng anumang impormasyon na maaring tukuyin sa
pamamagitan ng tatlong dimensyon:
 Evalwasyon (kung ito ay mabuti o masama)
 Lakas (potensi) (gaano ito kalakas)
 Gawain (gaano ito kabilis)
5. MODELO NI CLAUDE SHANNON AT WARREN WEAVER (1949)

 Sina Sannon at Weaver ay tumuklas ng paraan kung paanong higit na mapadadali ang
komunikasyon sa pamamagitan ng kaniiang “Mathematical Theory of Communication.”
 Batay sa kanilang teorya, ang paghahatid ng mensahe ay nangangailangan ng electronic
signal. Ang kanilang modelo ay binubuo ng information source na pinagmumulan ng
mensahe, ang transmitter, ang tsanel, ang receiver, at ang destinasyon. Isinama rin nila
ang ingay (noise) sa kanilang modelo. Ang kanilang pag-aaral ay isang motibasyon para
marating ang kaayusan at katumpakan ng transmisyon at pagtanggap ng mensahe. Ang
kaayusan ay tumutukoy sa bits ng impormasyon bawat segundo na naipapasa. Samantala,
ang katumpakan ay ang kaliwanagan ng resepsiyon sa pagtanggap ng mensahe. Tinawag
din itong modelo ng transmisyon sa komunikasyon. ipinakita nila ito sa pamamagitan ng
dayagram sa kabilang pahina.
 Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec
ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.

 Ang pag-aaral nina Shannon at Weaver ay may dalawang oryentasyon. Ang isa ay
hinggil sa inhenyeriya ng transmisyon at resepsiyon. Ang ikalawa ay konsiderasyon kung
paanong ang accuracy ng komunikasyon ay nakararating sa mga tao gayong iba-ibang
karanasan at attitude mayroon ang mga ito. Pangunahing Dokus ng modelong ito ang
teknolohiya bilang “source” o pinanggagalingan ng “ingay” sa komunikasyon.
 Samantala, ang mga konseptong magkakaiba sa pagitan ng mga uri sa ipunan, kaligirang
kultural, karanasan, pag-uugali, paniniwala, at ng iba pang salik ay maaaring maging
sanhi ng ingay o noise sa komunikasyon.
 Sa pagitan ng tagapagpadala at tagatanggap, makikitang diretso ang agos ng mensahe.
Datapwa’t hindi laging ganito, may mga pumapasok na sagabal (noise) mula sa
pagpapadala hanggang sa pagtanggap.
 Mga mathematician na tumuklas ng paraan kung paanong higit na mapadali ang
komunikasyon

“Mathematical Theory of Communication” o ang matematikal-teknikal na teorya ng

komunikasyon

 Batay sa kanilang teorya, ang paghahatid ng mensahe ay nangangailangan ng “electronic

signal”
 Ang kanilang modelo ay binubuo ng “information source”, ang mensahe, ang
“transmitter”, ang signal, at ang “receiver”
 Binigyang halaga din nila ang panghihimasok ng tinatawag na ingay. Ipinapakita sa
model:
 Pinagmumulan ng impormasyon - pinanggagalingan ng mensahe ng ihahatid.
Gagamitin itong transmitter (telepono, bibig, etc)
 Ingay – nakaaapekto sa pagtanggap ng mensahe
 Tagatanggap - tatanggap ng tunog at senyas
 Destinasyon - patutunguhan at pinatutukayan ng mensahe

 Modelong nagpapakita ng kaugnayan ng elementong ingay sa prosesong komunikasyon

 Ang ingay sa modelong ito ay kaakibat ng mga pinagdaraanan ng signal, pati ng iba pang
elemento
Hal. Ingay sa linya na maririnig habang nakikipag-usap na gamit ang telepono bilang
midyum; nararamdamang kaba ng estudyante sa harapan ng kanyang guro at mga
kaklase

Transmisyon model sa komunikasyon

Modelong matematikal-teknikal
 Nangangailangan ng signal
 Binubuo ng information source, message, transmitter, signal, receiver
 Ang prinsipal na konsern ay samgabagay o pangyayaring nakagagambala sa
matagumpay na daloy ng komunikasyon (o ingay)

6. MODELO NI DAVID BERLO (1960)

 Ipinakita ni Berlo ang kanyang modelo sa pamamagitan ng dayagram na SMCR.

Tingnan ang ilustrasyon sa ibaba.

 Para kay Berlo, kapag mahusay ang kasanayan sa komunikasyon ng parehong

tagapagsalita at tagatanggap, higit na nagiging epektibo ang paghahatid at pag-unawa sa
mensahe. Kung ang guro ay eksperto sa kanyang larangan, may magandang tinig, may
masiglang pagtalakay sa teorya, subalit kung ang mag-aaral bagama’t matalino, masipag,
at litereyt ay walang interes sa tinatalakay na teorya at para sa kanya’y walang saysay ito,
hindi rin mararating ang komunikasyong hinahangad.
 Ayon pa rin sa kanya, mahirap matukoy ang kalalabasan ng komunikasyon kaya tinukoy
niya ang mga salik na nakaaapekto rito—kasanayan sa komunikasyon, kaalaman,
sistemang panlipunan, kultura, at pag-uugali.
 Ang kasanayan ng tagapagsalita ay may malaking gampanin sa kaganapan ng
komunikasyon sapagkat magkakaroon siya ng pagkakataong mailahad ang kanyang
layunin o intensiyon, at kakayahang masabi ang gustong sabihin. Hindi lamang ang
pagsasabi ang kanyang isinasaalang-alang kundi paano hahanapin ang tamang salitang
gagamitin na mauunawaan din ng tagatanggap. Ang kagalingan sa paggamit ng wika ay
nagbibigay ng kalamangan sa tagapagsalita sapagkat nakapagsasabi siya at
nakapagpapahayag ng mga ideya. Ang kanyang kasanayan sa komunikasyon ay
 nagagamit niya sa pagbuo ng tamang gramatika, pagpapaunlad ng malawak na
bokabularyo. tamang paggamit ng tuntunin at batas sa pagsasalita at pagsulat, at
paggamit ng koda (verbal o nonverbal).

 Nakabatay sa apat na payak na elemento ng pakikipagtalastasan: SMCR (Sources –

Message – Channel – Receiver)
 Tumukoy sa kabisahan ng komunikasyon na tinawag niyang ‘fidelity’ ng proseso.
 Tinukoy din ang mga salik na nakakaapekto sa kalalabasan ng komunikasyon.
 Para kayBerlo, kapag mahusay ang kasanayan sa komunikasyon ng parehong
tagapagsalita at tagatanggap, higit na nagiging epektibo ang paghahatid at pag-unawa sa
mensahe.
 Hal.
 Ang kasanayan ng encoder (tagapagsalita) ay may malaking gampanin sa
kaganapan ngkomunikasyon (iskil sa komunikasyon, kaalaman,
sosyalsistem, kultura, atityud)

Ang pinagmumulan ng mensahe:

 Mensahe – salita, tunog, ekspresyon ng mukha, kumpas, galaw ng katawan
 Pinagdaranan ng senyas– daluyan ng mensahe.
 Hal. Light waves, telepono, telegrama, radyo, email, text, cellphone

Tumatanggap ng mensahe

Elemento ng pakikipagtalastasan:
 Ang pinagmumulan ng mensahe (Source)
 Mensahe (Message)
 Pinagdaraanan ng mensahe (Channel)
 Tumatanggap ng mensahe (Receiver)
 Karanasan

7. MODELO NI WILBER LANG SCHRAMM (1954)

 Si Wilber Schramm ang tinaguriang “Father of Communication Study” na nagbigay ng

kahalagahan sa proseso ng encoding at decoding. Parang isang proseso ng two-way
circular communication sa pagitan ng tagapagpadala at tagatanggap. Kung ang kay
Shannon at Weaver ay isang teoryang matematikal-teknolohikal, ang kay Schramm
naman ay sinamahan ng human behavior sa proseso ng komunikasyon. Ipinakita niya
ang teorya sa pamamagitan ng dayagram na ito. Isinama niya ang feedback at Iawak ng
karanasan upang tukuyin ang modelo.

 Para kay Schramm, ang mensahe ay maaaring maging masalimuot mula sa iba’t ibang
kahulugang ibinibigay/natututuhan ng tao. Ang kahulugan ay maaaring denotasyon o
konotasyon. Ang diksiyonaryong kahulugan o denotasyon ay maaaring pareho sa
 maraming tao subalit ang kahulugang konotasyon ay maaaring magkaroon ng maraming
kahulugan para sa mga tao batay sa personal na karanasan at ebalwasyon.
 Ang kanyang modelo ay nagpapahintulot din sa pagpapakahulugan ng mensahe na may
impluwensiya ng kagamitang pisikal (telepono, telebisyon, mikropono, at iba pa);
semantics (distraksyon, gulang, attitude, at iba pa); at ingay (noise).
 Naniniwala siya na ang mga tao ay dapat magkaroon ng komunikasyon sapagkat
kailangan nila ng mga impormasyon tungkol sa kanilang lipunan upang makagawa ng
desisyon at pangunahing pangangailangan ang mga silid-aklatan upang makapag-imbak
ng impormasyon.

8. MODELO NI FRANK DANCE

Frank dance (1967)

 Naniniwala siya na ang linyar na modelo ay nakapagpapakita lamang ng isang tipong
komunikasyon. Sa kabilang banda, ang sirkular namodelo, bagama’t tumatanggap ng
fidbak, ay muling bumabalik sa pinagmumulan nito.

 Ayon sa kanya, taliwas ito sa tunay na nangyayari sa buhay.

 Ang komunikasyon ay dinamiko – patuloy na nagbabago sa paglipas ng panahon.
 Nagbabago ang modelo dahil sa komunikatibong sitwasyon. Pinagsama ni Dance ang
dalawang figyurs (linyar at sirkular o paikot). Inilarawan nina Richard Swanson at
Charles Marquardt ang proseso ng komunikasyon sa ganitong ilustrasyon.
 Sistema o paraan ng pakikipagtalastasan - Kumpas o Kodigo - Daanan o tsanel -Mensahe
o ideya - Tumatanggap - Pinanggagalingan - Mensahe o ideya - Daanan o tsanel -
Kumpas o Kodigo

Iba pang Modelo

 Ang Symbolic lnteractionist ni George Herbert Mead (1910) na nagsabing ang lawak

(extent) ng pag-alam (knowing) ay lawak ng pagbibigay-ngalan—ang karunungan ay
abilidad na bigyan ng Ieybel ang mga bagay na ating na-eengkuwentro/nakikita.
 Ang “Who says what, to whom, in which channel, to whom with what effect” ni
Harold Lasswell (1957) ay tumukoy sa mga elemento ng transmisyon o paghahatid ng
mensahe.
 Ang “Mediational Theory of Meaning” ni Charles Osgood (1976) na nagpaliwanag
hinggil sa kahulugan ng anumang impormasyon na maaaring tukuyin sa pamamagitan ng
tatIong dimensiyon. — ebalwasyon (kung ito’y mabuti o masama) – lakas (potency)
(gaano ito kalakas) — gawain (gaano ito kabilis)
 Ang teorya ni Braddock (1958) (nagpalawak sa teorya ni Osgood) na nagbigay ng
katanungan hinggil sa kaganapan ng komunikasyon.
  Sa anong kalagayan? (circumstances)
 Para sa anong layunin? (purpose)
 Para sa anong epekto? (effect)

KONKLUSYON
 may pagkakaiba-iba at pagkakahawig-hawig ang mga modelo ng komunikasyon nina
Aristotle, Shannon at Weaver, Schramm, Berlo at Dance
 ang modelo ni Berlo ang maituturing na pinakakumpleto sa mga modelo na nabanggit,
gayunpaman maaaring iba iba ang pagkiling ng bawat tao
 mahalaga ang mga modelo na nabanggit sapagkat magiging mas madali ang pagiintindi
at paghimay-himay ng proseso ng komunikasyon.

‘’
Mga Sanggunian:

Alejo, Zorayda L., et al. (2008). Akademikong Filipino saKomunikasyon. Quezon City: New
Day Publishers.
Antonio, Lilia F., et al. (2005). KomunikasyonsaAkademikong Filipino. Philippines: C & E
Publishing, Inc.