Nilikha ni:

Marquez, Godofredo III M.

Mama! Mama! Tingnan
nyo po itong
sasakyang ito, ito po
Bumitaw ka nga
yung sinasabi ko sayo
sa sasakyan na
palagi. yan, Bean!

Sa sobrang pagkakahigit ng
nanay ng batang si Bean ay bumitaw
Sige na po na rin sya sa paborito niyang
mama! Tingnan sasakyan. Palagi nila itong nadadaanan
mo na po. sa tuwing pumupunta ng palengke.
Hindi pa ito nabibili ng kahit na sino.
 Oh! Hello sa
pinakagusto kong
sasakyan sa lahat!
Palagi mo na lamang
nakukuha ang
atensyon ko.

Pinapangako ko na
magkakaroon rin
ako ng sasakyan
na katulad mo.

Teka... Paano
kaya kung...
MAKIKIRAAN!
DADAAN ANG
MAGITING NA
BATA!
 Tuwing pagkatapos ng klase ng
batang si Bean ay dumederetso na
kaagad siya sa parke upang maglaro ng
binuo niyang kotse kotsehan na
kakulay ng berdeng sasakyan na
gustong gusto niya.

Gumawa pa siya ng maskara

upang mas makatotohanan ang kanyang
ginawang laruan.
WOOOOSH!!
Hanggang sa sumapit na ang Sana keyk
Bisperas ng Pasko... ito na
tsokolate!
TOTOO BA ITONG
NAKIKITA KO?!
 Tuwang tuwa ang batang
Bean at palagi niyang nilalaro ang
sasakyang bigay sa kanya ng
kanyang mga magulang.Naalala pa
niya noong natanggal ang salamin sa
gilid ng sasakyang kinapitan nyiya
noong hinihigit siya papalayo ng
kanyang nanay.
Naiuwi niya iyon at pilit na
ikinabit sa laruan.
Tumanda si Mr. Bean at nabili niya ang
sasakyang gustong gusto niya. Ngunit
dumating rin sa puntong pasira sira na ito at
kailangan na rin niyang ibenta.

Wala na akong
magagawa,
marami na akong
nagastos at ayaw
mo na talagang
gumana.

Nakakalungkot
 Bibili ulit ako Ano kaya ang
ng sasakyan at maibenta para
iingatan ko na magkapera
ito! ako?

Hindi ko na
Hindi nawalan ng pag-asa si Mr. Bean at nag-isip gagamiting itong
agad ng paraan. bathtub ko.

Magpipinta rin ako

kahit hindi
masyadong
marunong.
 Matapos ang mahabang panahon na pag-iipon, sa wakas
ay nakabili na siya ng bago at magandang sasakyan.

Napakaganda!
Ang tagal kong TADA! Tingnan mo,
hinintay ‘to. teddy! May bago na
tayong sasakyan.

Ipapakita ko
kaagad ito kay
teddy bukas.
 Sino kayo? Sabi ng
manager ko ihahatid
daw ako sa racing kaya
ako pumayag sumakay
sa truck ko. Tapos...

Ang sakit naman

Nagustuhan mo ba,
sa mata ng liwanag.
Teddy? Naibenta ko
Nasaan na ba ako? na lahat ng gamit sa Noong una ay hindi talaga
bahay kaya nakabili na magkasundo si Mr. Bean at si
ako ng sasakyan! McKing, hindi rin kaagad
natanggap ng sasakyan na wala na
siya sa paligsahan ng mga
sasakyan sapagkat binili na siya
ni Mr. Bean.
Sa tagal na hindi nakapagmaneho ni
Mr. Bean, nag-aalala siya kung paano
siya makakapunta sa kaniyang mga
lakad dahil nalimutan na niya kung Lagot tayo nito,
Teddy. Tinatamad
paano magmaneho. akong magmaneho.

Ayos ka pala McKing e! Sulit May sasakyan ka nga

pala na walang natira sa na ganito, wala ka
bahay ko. Nakakapagmaneho namang gamit sa
ka ng sarili. bahay.

Sulit talaga! Ang

galing ‘diba?
 Sana dito nalang ako
kay Mr. Bean hanggang
masira ako.

Sobrang natuwa at naging komportable

kay Mr. Bean si McKing. Nasabi niya sa
kaniyang sarili na mas masaya pala kapag Saan nanaman
may nag-aalaga sa isang katulad niya. tayo pupunta,
Mr. Bean?

Palagi silang pumupunta kung saan Ngunit ang mga bagay talaga ay
saan upang maggala at magbakasyon. mayroong limitasyon. Dumating muli
ang araw na kinatatakutan ni Mr.
Bean.

Sayang hindi natin kasama

si Teddy. Mainit e, baka
mangitim si Teddy.
 McKing, anong
nangyayari sa’yo?

Ito na yung kinatatakutan

ko. Na habang natanda ako,
Hindi. Ipapagawa humihina rin ako, Mr. Bean
kita, aayos ka ulit.
Hindi ako papayag.

Ipinagbenta ni Mr. Bean ang mga

maaaring ipagbenta pa sa kaniyang
bahay. Ang kaunting ipon rin niya
ay kinuha na niya sa bangko upang
magawa lahat para maayos si
McKing.
 MCKING!

Wala na akong
Wala nang magawa si Mr. Bean sa magagawa, sira Kung ako sa’yo,
kanyang sasakyan na si McKing. na ‘yan. ipagbebenta ko
na ulit ‘yan.
Ubos na rin ang pera nya.
Pasensya na Mr. Bean. Hanggang
dito nalang ang kaya ko. Masaya
ako dahil may nag-alaga sakin ng
ganito, hindi ko mapipigilan ang
pagtanda ko at ang pagkaluma ng
mga makina ko. Salamat Mr. Bean.

Maraming salamat,
McKing. Hahayaan ko na.
Wala na kasi akong gamit
sa bahay, hindi na kita
maiipagawa.

Naninibago si Mr. Bean noong

nawala sa kanya si McKing. Pero
unti unti rin niya itong
nakalimutan hanggang sa
makalipas ang limang taon...
 10:30 ng gabi...

Naku. Paano ba ‘to? Ang

tagal ko nang hindi
Mamaya kita nakakapagmaneho.
imamaneho kapag
wala nang mga tao.

Bibilisan ko pa ang Bumili pa kasi ako

pagpapatakbo! nito, isang gulong lang
din naman nasa NAKU!!!
unahan. TULONG!!!
Huwag dumepende sa isang bagay na
nagbigay sa’yo ng kadalian sa buhay.
Matuto kang pag-aralan ang mga bagay
bagay, upang sa biglaang
pangangailangan, ikaw ay palaging handa.