เล่ ม1

คําโปรย

ลีนา เมสัน หนีรักครั งเก่ าจากมหานครนิวยอร์ กมา

พักใจถึงเกาะซิซีเลีย เกาะสวรรค์ ทีงดงามเหมือนได้
1
รั บพรจากพระเจ้ า ในซิซีเลียแห่ งนีเองทีลีนาได้ พบ
กับรั กครั งใหม่ ‘ซัลวาโตเร่ ดิโอ เวเนวาซิโอเน่ ’ หรื อ
‘เบ็น’ นักธุรกิจหนุ่มผู้ใจบุญ และเพียบพร้ อมทุกๆ
อย่ าง ทังรู ปร่ างหน้ าตาและทรั พย์ สนิ เงินทอง

ชีวติ รั กของทังคู่ราบรื นมาตลอดระยะเวลาสามปี

เป็ นคู่รักทีใครๆ ต่ างก็อจิ ฉา พวกเขาไม่ เคยทะเลาะ
กันเลยสักครั งเดียว และแสดงออกว่ ารั กกันและกัน
มากในทุกๆ วัน

แต่ แล้ ววันนึงลีนาก็ร้ ู ความจริงว่ า นักธุรกิจผู้ใจบุญ

มันเป็ นแค่ เปลือกนอก แท้ จริงแล้ วเบ็น... เป็ น
มาเฟี ย!
__________________________
_

2
Intro
ซีซิเลีย (Sicilia)

เกาะสวรรค์กลางทะเลเมดิเตอร์ เรเนียน แสงอาทิตย์สอ่ ง

สะท้ อนบนผืนทะเลราวกับละอองสีทองทีพร้ อมแปลง
มนุษย์ให้ กลายเป็ นชาวเงือก ทะเลอันงดงามเป็ นดังพร
จากพระเจ้ าของซีซิเลีย และผืนฟ้ากว้ างทีเปลียนแปลง
ไปทุกๆ วันอย่างไร้ จดุ สินสุดราวกับผลงานของจิตรกร
ฝี มือดี

เสียงเพลงอันสดใสจากแอคคอร์ เดียนดังไปทัวท้ องถนน

ผลไม้ หลากสีสนั ทีวางเรี ยงกันเป็ นภูเขาภายในเต็นท์ตา่ ง
ส่งกลินหอมสดชืนราวกับรอให้ ผ้ คู นก้ าวเข้ ามาจับจอง
กลินของขนมปั งปิ งอันเย้ ายวนทีลอยไปทัวทําให้ เขานึก
3
ถึงอะไรบางอย่างขึนมาได้ และในเวลาเพียงไม่นานเขาก็
รู้ได้ ทนั ทีวา่ กลินหอมอันน่าหลงไหลเป็ นกลินของแคนโน
ลี ทีกัดเพียงแค่หนึงคํารสชาติแสนอร่อยของรี โคต้ าชีสก็
จะกระจายไปทัวทังปาก และด้ วยเหตุนนเขาจึ
ั งไม่ร้ ูตวั
เลยว่ากําลังมุง่ หน้ าสูต่ รอกทีตัวเองไม่ร้ ูจกั

ทุกเส้ นทางของเกาะทีคริ สเตียนโบราณและอารยธรรม

โรมันสร้ างทิงไว้ เป็ นเส้ นทางขึนไปสูส่ รวงสวรรค์ หากลอง
มองไปให้ ทวเกาะอั
ั นสมบูรณ์แบบราวกับได้ รับพรแห่งนี
แล้ ว อาจจะเป็ นเส้ นทางทีสามารถไปหาพระเจ้ าได้ เร็วที
สุดก็เป็ นได้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเกาะทีพระเจ้ ามอบความ
รักให้ ด้วยความเต็มใจก็คือ ซีซิเลีย นันเอง

และชายหนุ่มทีได้ พบในสถานทีแห่งนัน ชายผู้สมบูรณ์

4
แบบราวกับซีซิเลียดังเดิมได้ บรรจงสร้ างขึน

ผู้ชายคนนัน...

กําลังมีอะไรกับลีนาอยู่

แต่มนั อาจจะเป็ นเพียงความฝั น

เมือมือทีเคยลูบไล้ บริ เวณเชิงกรานอย่างนุ่มนวลเลือน

ผ่านเอวบางมาสัมผัสทีหน้ าอก จู่ๆ ลีนาก็ร้ ูสกึ ว่าช่วง

5
เวลารอบๆ ตัวในขณะนีเป็ นความฝั น

จากสัมผัสทีนุ่มนวลแต่เร่าร้ อนและรุนแรงในเวลาเดียว
กัน ร่างกายสมส่วนทีสูงถึงร้ อยแปดสิบเซนติเมตรของลี
นาเหมือนเป็ นเพียงเด็กน้ อย ยามทีถูกมือใหญ่สมกับร่าง
กายของอีกคนลูบไล้ ไปทัวทังตัว

แม้ วา่ หน้ าอกอันแบนราบของเขาจะไม่มีสว่ นนูนให้

สัมผัส แต่นนไม่
ั ใช่ปัญหาสําหรับมือใหญ่ทีกําลังบดขยี
ลงมา เพียงแค่บดคลึงตรงจุดนันก็สามารถทําให้ ลีนา
เปล่งเสียงครางออกมาได้ ทงที
ั พยายามทรงตัวด้ วยทัง
สองแขนและเข่าอันสันเทา

6
อ๊ า! การกดลงบนส่วนยอดอย่างแรงด้ วยฝ่ ามือทําให้
หายใจไม่ทวท้
ั อง เขารู้สกึ เสียวจนแทบจะทนไม่ไหว ริ ม
ฝี ปากทีถูกปล่อยให้ เป็ นอิสระเปล่งเสียงตามอารมณ์ที
เกิดขึน และเพียงไม่นานจุดสุดยอดทีมาถึงก็สง่ ผลให้ ร่าง
กายเขารับรู้ถงึ สัมผัสต่างๆ ได้ อย่างเต็มที ไม่วา่ จะสัมผัส
ทีจุดใดก็จะรู้สกึ ประหลาดทันที ลีนาจึงได้ ร้ ูวา่ ยอดอก
ของตัวเองไม่สามารถทนกับความเสียวซ่านนีได้ แม้ แต่
น้ อย

“น่ารักมาก ลีนา”

เขาตัวอ่อนลงเพราะเสียงกระซิบทีข้ างหูและสัมผัสตาม
แนวสันหลัง นําเสียงทุ้มตํานันทําให้ เขาพ่ายแพ้ อย่าง
สมบูรณ์ แม้ ลีนาจะหลุดออกจากการควบคุมของเจ้ า
7
ของเสียงทุ้มทีตัวเองไม่สามารถต้ านทานได้ แต่หน้ าอก
และสะโพกของเขาก็ยงั คงตกอยูใ่ นอุ้งมือของอีกฝ่ ายอยู่
ดี

เพราะอย่างนันหรื อเปล่านะ เริ มจากเอวลงมาถึงเข่าอัน

สันเทา ส่วนแข็งขืนของคนรักทีเต็มไปด้ วยหยาดนําสี
ขาวขุ่นกําลังถูไถตรงช่องทางอ่อนหวานของลีนา ก่อนจะ
สอดใส่เข้ าไปอย่างรุนแรงเมือถึงจุดทีต้ องการจนทําให้ ลี
นากําทังสองมือแน่นขึน อีกคนขยับเข้ าออกอย่างถีรัว ลี
นาไม่ร้ ูแม้ กระทังว่าตอนนีจะต้ องทําอะไรและสามารถ
ทําอะไรได้ บ้าง

จริ งๆ แล้ วนีอาจจะเป็ นฝั นก็ได้ เซ็กซ์ทีเหมือนจะทําให้

เขาหมดลมหายใจเพราะความอ่อนโยนจากการปรน
8
เปรอทังด้ านบนและด้ านล่าง ด้ วยขนาดและความยาว
ของแก่นกายทีต้ องใช้ เวลายาวนานในการสอดใส่เข้ าไป

แค่สอดใส่เข้ ามาอย่างช้ าๆ อีกครังก็พอแล้ ว แต่ด้วย

ความซุกซนของคนรักกลับทําเพียงหยอกล้ อเหนือจุด
อ่อนไหวทังสองเท่านัน ลีนาจึงเกิดเสียดายและตัดพ้ อ
อย่างไม่ร้ ูตวั

“เบ็น…”

เสียงเรี ยกด้ วยความเสียดายพร้ อมกับหันหน้ าไป ซึงใบ

หน้ านันก็อยูต่ รงกับริ มฝี ปากของคนรักอย่างพอดิบพอดี
อีกฝ่ ายดูดดึงลินร้ อนของลีนาเป็ นการลงโทษ ภายหลัง

9
จากใช้ ก้านนิวเรี ยวยาวเชยคางของลีนาให้ จดจ้ องเพียง
แค่ตวั เองเท่านัน

มือของลีนายังคงจิกอยูท่ ีอกด้ านหนึงของร่างสูงอย่าง

แรง ต่างกับจูบอันดูดดืมจนแทบจะละลายทีทําได้ แต่
เพียงแค่สง่ เสียงอืออึงอย่างไม่ทนั ได้ ตงตั
ั ว ความรู้สกึ
เสียวทีเกิดตรงลําคอ รวมไปถึงช่วงล่างก็ทํารู้สกึ เสียว
ซ่านไปทังร่างกาย

“สวยมาก ลีนา”

“อ๊ ะ...อือ…”

10
ไม่วา่ อย่างไรก็ตาม เขาไม่เคยทนความรู้สกึ นีได้ เลย และ
ในตอนนีเขารู้สกึ เสียวไปถึงข้ างในแล้ ว

“แดงไปหมดจนถึงต้ นคอเลยนะ สวยจริ งๆ”

เซ็กซ์ทกุ ๆ ครัง ไม่สิ แม้ วา่ จะไม่ใช่ขณะมีเซ็กซ์ก็ตาม มัน

เป็ นคําชมทีได้ ยินอยูท่ กุ วันและทําให้ ร่างกายดูราวกับหด
เล็กลง หากคิดคร่าวๆ ก็เป็ นเวลาเกือบสามปี แล้ วทีคนรัก
ยังคงแสดงออกต่อหน้ าคนอืนเหมือนเดิม และยังเป็ นคน
เดียวทีทําให้ ใจของเขาละลายได้ อีกด้ วย

อย่าพูดแบบนันเลย ขอร้ องล่ะ แม้ จะรู้สกึ คุ้นเคยแล้ ว แต่

ความรู้สกึ ยุง่ เหยิงภายในใจของลีนาก็ยงั คงอยูเ่ ช่นเดิม

11
หลังจากเรี ยวลินทีโลมเลียอยูข่ ้ างหูชอนไชเข้ าไปในส่วน
ทีอ่อนไหวจนเกิดเสียงหวานๆ ข้ างใบหู และไหล่บางที
ถูกรวบรัดเข้ ามาจนจมอกกว้ าง แม้ จะไม่มีเหตุผลอะไร
เป็ นพิเศษ แต่การมีคนรักทีร่างกายกํายําจากการว่ายนํา
ในทุกๆ วันก็ทําให้ ลีนาทีถึงแม้ จะเป็ นผู้ชายเหมือนกัน
กลับอยูใ่ นอ้ อมอกแกร่งได้ อย่างพอดี

“ระ...เร็ว… อือ… เบ็น…”

แรงสอดใส่หนักๆ เหมือนจะทําให้ หายใจไม่ออก ทังๆ ที

ถ้ าเสร็จแล้ วก็จะสบายตัวแท้ ๆ แต่อีกคนกลับเอาแต่
แกล้ งเขา เพราะนิสยั ทีแม้ จะอ่อนโยนแต่ก็ทะลึงของคน

12
รักเขานันแหละนะ

“อย่ารี บสิ แค่ตอนนีนายก็จะทนไม่ไหวอยูแ่ ล้ วนี”

“...พ...เพราะ... ฮึก... เพราะ...งัน ...!”

ลีนาไม่อาจครองสติจากเซ็กซ์อนั ร้ อนแรงได้ ไม่ร้ ูด้วยซํา

ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ ว แต่ตอนนีเวลามันจะสําคัญ
อะไรกันล่ะ สิงทีสําคัญคือความอ่อนโยนและใหญ่โต
ของคนรักทีขยับอยูภ่ ายในร่างกายเขาซําๆ นีต่างหาก

ในระยะเวลาสามปี ก็เพียงพอให้ ร่างกายของลีนาทีเคยไร้

เดียงสาเปลียนไปได้
13
“ฮึก… อึก! อึก อือ…!”

เสียงหายใจถีกระชันดังขึน และเปล่งออกมาโดยไม่ได้ ถกู

บังคับ ร่างสูงกดส่วนนันไว้ เหนือช่องทางรักก่อนจะดัน
เข้ ามาเติมเต็มได้ อย่างราบรื น ช่องทางรักทีมีนําหล่อ
หลืนอยูก่ ่อนแล้ วส่งผลให้ แกนกายเข้ ามาง่ายดายกว่า
ครังแรก

“อ๊ า! …อึก!”

ด้ วยความคับแน่นจากช่องทางทําให้ มือบางทีเคยกํา
แน่นกางออกพร้ อมกับจิกปลายนิวเรี ยวเข้ ากับผ้ าปูที

14
นอน อีกทังขนาดใหญ่โตและอุน่ ร้ อนของส่วนนันทําให้
ช่องทางอ่อนหวานตอดรัดแน่น เพียงไม่นานร่างสูงก็เริ ม
ขยับด้ วยความรุนแรงและหยาบโลน

ลีนาชอบความรู้สกึ ในตอนนันมาก ความรู้สกึ ทีคนรักผู้

อ่อนโยนขยับอย่างอดใจรอไม่ไหวเหมือนเป็ นตัวเลือก
พิเศษทีเขาต้ องการทีสุด ราวกับคาราเมลไซรัป ซึงหาก
เป็ นลีนาแล้ ว เขาไม่เคยคิดจะกินกาแฟโดยไม่ใส่คาราเม
ลไซรัปเลย

ทุกครังยามเสพสุขจวนจะเสร็จสมอารมณ์หมาย จากที
เคยบอกว่าถ้ าเสร็จไปเลยคงจะดีกว่านันเป็ นเพียงแค่คํา
พูดในอดีตไปแล้ ว ร่างสูงทีโอบกอดร่างกายของเขาจาก
ทางด้ านหลังยังคงขยับท่อนล่างเข้ าออกอย่างไม่มีจดุ สิน
15
สุด

อีกฝ่ ายถอนส่วนนันออกมาและกระแทกกลับเข้ าไป

อย่างแรง พร้ อมขยับอย่างช้ าๆ และหนักแน่น รู้สกึ ดีทงั
ตอนทีถูกสอดใส่ ตอนทีกระแทกเข้ ามายังช่องทางอัน
เปี ยกชุ่มก็ดี หรื อการถูกส่วนนันเสียดสีอย่างหนักภายใน
ช่องทางอีกครังในตอนท้ าย ทุกๆ ขันตอนล้ วนแล้ วแต่ทํา
ให้ ร้ ูสกึ ดีได้ อย่างง่ายดาย

เสียงครวญครางของลีนานันค่อยๆ ดังและสูงขึนเรื อยๆ

“อย่า… ฮึก! อือ! เบ็น อ๊ า เดียวก่อน! หยุด อือ อ่ะอ๊ า

อือ!”

16
แม้ จะรู้วา่ ต่อให้ ห้าม หรื อบอกให้ หยุด หรื อแม้ แต่บอกว่า
เดียวก่อนจะไม่มีประโยชน์อะไรก็ตาม แต่แรงกระแทกที
สะโพกทําให้ พดู ทุกอย่างออกมาด้ วยความเคยชิน ใน
ตอนนีคนรักของเขานันเปลียนมาจับทีไหล่บางทังสอง
ของลีนาและค่อยๆ ยกตัวของเขาขึนแทนทีจะกอดไว้ ดงั
เดิม นีหมายความว่าอะไรน่ะเหรอ…

“อ๊ ะ อึก! ฮึ... อึก อือ… อือ!”

หมายความว่าหลังจากนีคนรักของเขากําลังจะสอดใส่
เข้ ามาเร็วขึนอย่างบ้ าคลังน่ะสิ แม้ วา่ ตอนนีจะสอดใส่
เข้ ามาอย่างถีรัวอยูแ่ ล้ ว แต่มนั ก็ไม่เหมือนกัน ความหนัก
หน่วงทีแตกต่าง ในตอนนีแม้ แต่จะลุกขึนจากเตียง ลีนา
17
ก็ยงั ทําไม่ได้ และทําได้ แค่เพียงนอนราบไปกับเตียงเท่า
นัน ทุกๆ ครังทีเบ็นสอดใส่เข้ ามา ร่างกายอันสันไหวของ
ลีนายิงค่อยๆ จมลึกลงไปยังฟูกนอน แม้ แต่ริมฝี ปากที
ถูกกัดอย่างเต็มแรงก็ไม่มีประโยชน์อะไร ได้ โปรด ลีนา
ร้ องขอ อีกนิดเดียว เร็วขึนอีก

ช้ าๆ หน่อย!

ลีนาได้ สติขนึ อ่า... เดียวก่อน ไม่ได้ ส…

ิ ตรงนัน! ร่าง
บางไม่กล้ าแม่แต่จะเปล่งเสียงอ้ อนวอน มือทีกําผ้ าปูที
นอนแน่นเริ มสันเทา ดวงตาและริ มฝี ปากพลันชะงักค้ าง
เหมือนช่องทางด้ านในของเขาถูกอีกคนเข้ ามาสํารวจไป
ทัว เขารู้อยูแ่ ล้ วว่าจะต้ องเกิดเรื องแบบนีสักครังหนึงก่อน
นอน
18
และสิงทีคิดก็เป็ นความจริ ง

“…ตรงนีเหรอ”

ไม่ร้ ูวา่ ฝั นไปจริ งๆ หรื อเปล่า

เสียงกระซิบช่างเลือนราง ใบหน้ าทีถูกกดติดกับหมอน

ทําให้ ลีนารู้วา่ มันไม่ใช่ฝัน และมันไม่มีทางเป็ นความฝั น
ไปได้ ความรู้สกึ เสียวซ่านทีเกิดขึนแผ่กระจ่ายไปทัวทัง
ตัว พระเจ้ า ลีนาทําได้ แต่ร้องครางอย่างไร้ การนึกคิดซํา
ไปซํามา เสียงร้ องนันราวกับสัตว์ป่าใกล้ ตาย

19
“นันแหละ ตรงนี”

วันนีก็เป็ นอีกครังทีเขายิมให้ กบั นําเสียงสุขมุ ของคนรัก

ยามตอบคําถามถูก ไม่บอ่ ยนักทีการหยอกล้ อของเขาจะ
ทําให้ อีกฝ่ ายถึงจุดสุดยอดพร้ อมๆ กัน เหมือนเป็ นการ
เตือนว่าหลังจากนีจะถูกก่อกวนยิงกว่าเดิมอีก

การเตือนนันเป็ นเรื องจริ ง แรงกระแทกทีไม่สนใจเสียงที

เกิดขึนจากการกระทบกันของร่างกายทําให้ ลีนาหูตา
พร่ามัว แต่วา่ นีไม่ใช่การปลุกเร้ าของคนรัก ลีนาไม่แม้ แต่
จะเปล่งเสียงครางออกมาได้ ทําได้ แค่เพียงยกสะโพกที
สันไหวขึน แน่นอนว่าไม่ใช่ลีนาทีทําให้ สะโพกสันไหว แต่
เป็ นสะโพกของลีนาต่างหากทีถูกทําให้ สนไหว
ั ทังร่าง
กายของลีนาถูกปกคลุมด้ วยสัมผัสหยาบโลนของคนรัก
20
ทีต่างจากคนทีเขาพบเจอในชีวิตประจําวัน ทุกครังทีเขา
กระแทกร่างกายเข้ ามา ต่อให้ ลีนาบอกว่ารู้สกึ ดีแค่ไหน
ก็หยุดการกระทําของคนรักไม่ได้

แม้ จะวุน่ วายกับส่วนอืน แต่ลีนาก็ไม่ลืมใช้ ริมฝี ปากขบ

กัดยอดอกของคนรักผู้ออ่ นโยนเพือแสดงให้ เห็นถึงความ
รักทีตนมีให้

“…บะ เบน… ฮึก …อือ ฮึก…”

ลีนาทําได้ แค่เพียงร้ องออกมาราวกับเด็ก ช่องทางด้ าน

หลังของเขาร้ อนวูบวาบไปหมด ส่วนอ่อนไหวด้ านหน้ าก็
เหมือนถูกปล่อยให้ ตืนตัวอยูแ่ บบนัน ราวกับส่วนอ่อน

21
ไหวภายในทังหมดถูกเสียดสี ความรู้สกึ เขินอายพลัน
หายไป ในตอนนีมีเพียงเสียงเฉอะแฉะของของเหลวที
ร่างสูงปลดปล่อยออกมาเพียงเท่านัน เสียงครวญคราว
ของลีนาหยุดลง

ถ้ าสลบไปเลยจะดีกว่าไหมนะ แน่นอนว่ามันเป็ นเรื องที

ไม่สามารถตัดสินใจได้

“…อ๊ า!”

ทังๆ ทีเป็ นแบบนันมันดีกว่าจริ งๆ ด้ วย

ลีนาหลับตาลงราวกับได้ ครอบครองสิทธิในการเลือกไว้
22
กับตัว

***

สิงแรกทีมองเห็นหลังจากลืมตาขึนคือแสงเลือนรางจาก
โคมไฟ

แม้ วา่ จะตืนแล้ วแต่ร่างกายก็ยงั คงไร้ เรี ยวแรง ลีนาขยับ

นิวเท้ าเพือเช็คว่าร่างกายของเขายังสมบูรณ์ดีอยู่ และ
23
โชคดีทีนิวเท้ ายังขยับได้ อย่างปกติ

เขาทังรู้สกึ ไร้ เรี ยวแรงและรู้สกึ เหมือนถูกเติมเต็มไป

พร้ อมๆ กัน ความรู้สกึ แบบนีมันเป็ นเรื องจริ งใช่ไหม
นะ… สุดยอดไปเลย นีเป็ นหนึงในเหตุผลทีเขาชอบเวลา
มีอะไรกับเบ็น ไม่วา่ จะตอนก่อนทํา ระหว่างทํา หรื อแม้
แต่หลังจากมีอะไรกันก็ตาม เซ็กซ์ของเบ็นก็สบบูรณ์แบบ
ไม่ตา่ งจากเจ้ าตัวนันแหละ

ลีนาสูดลมหายใจลึก จู่ๆ ก็ร้ ูสกึ คอแห้ งขึนมา

“เบ็น ผมอยาก…”

24
ดืมนํา ลีนาเอ่ยปากได้ เพียงแค่ครึงประโยคแล้ วหยุด
ชะงักลง เพราะพืนทีข้ างๆ ตัวในตอนนีกลับว่างเปล่า หืม
ลีนาหันไปมองด้ านซ้ ายของตน เบ็นควรจะอยูต่ รงนันนี
ไม่วา่ จะเวลาไหน แม้ เขาจะตืนขึนมาตอนตีสอง หรื อตี
ห้ า ก็จะต้ องพบเจอกับสายตาอ่อนโยนทีจ้ องมองอยู่
เสมอ

หรื อไม่อย่างน้ อย ก็ควรจะมีแก้ วนําทียืนมาให้ สิ ปกติ

แล้ วเบ็นจะเป็ นคนทีรู้เสมอว่าลีนาต้ องการอะไรก่อนทีจะ
ร้ องขอด้ วยซํา

แต่วา่ ในตอนนีข้ างๆ กลับไม่มีใครเลย แต่บนทีนอนยังคง

มีร่อยรอยการนอนของใครสักคนจนถึงเมือกี อืม ความ
สงสัยทําให้ ลีนาลุกขึน แม้ จะรู้สกึ ปวดเมือย แต่ก็ไม่ถงึ
25
ขนาดทีจะขยับตัวไม่ได้

“…เบ็น”

ไปไหนกันนะ ไม่เคยมีสกั ครังเลยทีลีนาตืนมาแล้ วจะ

ต้ องอยูค่ นเดียว ลีนาสวมสลิปเปอร์ และคว้ าชุดคลุมอาบ
นําทีแขวนอยูม่ าใส่อย่างรวดเร็ว ความเงียบตังแต่เตียง
นอนจนถึงห้ องนําทีอยูต่ รงหน้ านันเป็ นสิงยืนยันได้ วา่
เบ็นไม่ได้ อยูใ่ นห้ องนีแล้ ว

ลีนาก้ าวไปตามทางเดิน จะเรี ยกว่าทางเดินก็คงไม่แปลก

อะไร พืนของทางเดินนันปูด้วยพรมสีแดงสดจึงสามารถ
เก็บเสียงก้ าวเดินของเขาได้ ส่วนเพดานทําจากแก้ วใสที

26
ทําให้ มองเห็นท้ องฟ้ากว้ าง และแม้ จะไม่เปิ ดไฟก็ยงั มอง
เห็นสิงรอบตัวได้ อย่างเลือนราง ลีนารู้จกั ทุกซอกทุกมุม
ในบ้ านพักตากอากาศแห่งนีของเบ็นเป็ นอย่างดี

แต่ลีนาหาเบ็นไม่เจอ ไม่วา่ จะเป็ นทีมินิบาร์ ห้ องอาบนํา

หรื อแม้ แต่ห้องครัว เขาจึงจับราวบันไดเดินลงไปยังชัน
หนึง เปิ ดไฟดีไหมนะ ลีนามีความคิดนันแวบขึนมา แต่ก็
ไม่ได้ ทํามัน สวิตช์ไฟไม่ได้ อยูใ่ นจุดทีมือของเขาจะเอือม
ถึง แม้ แสงไฟจากข้ างนอกจะเข้ ามาไม่ถงึ และทําให้
บันไดมืดเป็ นพิเศษ แต่อย่างทีบอกไป ต่อให้ หลับตาลีนา
ก็สามารถเดินไปได้ ทกุ ซอกทุกมุมของบ้ านพักตาก
อากาศแห่งนี

ออกไปข้ างนอกหรื อเปล่านะ จากทีดูเวลา ตอนนีเป็ น

27
เวลาประมาณตีสี เป็ นเวลาทีดึกและเช้ าเกินกว่าจะออก
ไปข้ างนอก เหนือสิงอืนใด เบ็นไม่น่าจะทิงเขาไว้
แล้ วออกไปข้ างนอกหรอก ต่อให้ ตอนนีมีสงครามบ้ าน
พักตากอากาศแห่งนี ก็ยงั มีอาหารเพียงพอสบายๆ ไป
ทังเดือน รวมถึงรถซุปเปอร์ คาร์ ทีไร้ ประโยชน์ในสงคราม
ทังหกคันนีอีก ไม่มีสงใดขาดเหลื
ิ อในทีแห่งนี

เมือลงมาถึงชันล่างแล้ วก็ได้ ยินเสียงบางอย่าง ไม่ใช่แค่

นันไฟก็ถกู เปิ ดทิงไว้ ตงแต่
ั ประตูบ้านจนถึงปลายเท้ าของ
ลีนา เบ็นคงจะอยูท่ ีชัน 1 นีแหละ นอกจากนียังมีเสียง
คล้ ายกับโต้ เถียงกันอยูร่ าวกับมีผ้ มู าเยือนอีกด้ วย

… ในเวลานีเนียนะ ลีนาหยุดเดินและพิงตัวลงกับผนัง
ตอนนีดึกเกินไปและเช้ าเกินกว่าจะมีแขกมาทีบ้ าน ด้ วย
28
ความทีเบ็นเป็ นนักธุรกิจทีมักจะมีสว่ นร่วมในเหตุการณ์
หรื ออุบตั ิเหตุตา่ งๆ แต่ตอนนีนันมันดึกเกินไป ไม่สิ หรื อ
อาจจะเช้ าเกินไปด้ วยซํา

-…เคยสังไว้ วา่ ไม่ให้ มาทีนีไม่ใช่เหรอ

-คาโป* ในสถานการณ์แบบนี… พวกผมก็ไม่ร้ ูจะทํา

อย่างไรครับ

ผู้มาเยือนมีสองคน ลีนาแนบตัวชิดผนังแล้ วชําเลืองมอง

จากมุมทีอยูฝ่ ั งตรงข้ าม เหล่าชายชุดดําทีลีนาจ้ องมอง
จนถึงตอนนี ให้ ความรู้สกึ แตกต่างจากเลขาและ
พนักงานในบริ ษัทของเบ็น

29
-พูดแค่ใจความสําคัญมาก็พอ

-ตอนนีลูก้าอยูท่ ีโรงพยาบาลครับ

-อะไรนะ

แม้ จะเห็นเพียงแค่แผ่นหลังของเบ็นทียืนอยู่ แต่ลีนาก็

สามารถจินตนาการได้ วา่ สีหน้ าของอีกฝ่ ายตอนนีจะเป็ น
เช่นไร สีหน้ าทีในหนึงปี อาจจะเห็นได้ เพียงไม่กีครัง แค่
ฟั งเสียงก็สามารถรู้ได้ ตอนนีเขากําลังรู้สกึ รํ าคาญและไม่
พอใจอย่างมาก ส่วนใหญ่เรื องทีทําให้ เบ็นอารมณ์เสีย
นันจะเกิดขึนผ่านทางโทรศัพท์ และทุกครังทีเป็ นเช่นนี ลี

30
นาคิดว่าอาจเป็ นเพราะธุรกิจของคนรักมีปัญหาก็ได้

-มีการปะทะกันเกิดขึนทีคาร์ ฟรูครับ อยูด่ ีๆ พวกมาเทโอ

ทีซุม่ อยูเ่ ริ มโจมตีเข้ ามาก่อน ช่วงนีมีเรื องแบบนีเกิดขึน
อย่างเงียบๆ ครับ

หืม นัยน์ตาของลีนาทีฟั งอย่างเงียบๆ นันเบิกกว้ างขึน

คําพูดทีคาดไม่ถงึ นันดังเข้ ามาเต็มๆ ในหู การปะทะกัน
เหรอ สิงทีเขารู้นนคื
ั อเบ็นเป็ นคนทีห่างไกลจากเรื อง
อาวุธมาก และเป็ นนักธุรกิจผู้ใจบุญทีไม่มีใครในซีซิเลีย
ไม่ร้ ูจกั ส่วนมากธุรกิจพวกนีก็ไม่ได้ ยงุ่ เกียวกับพวกอาวุธ
อยูแ่ ล้ ว

31
-พวกมัน

-ก่อนอืน พวกเราจัดการพวกทีอยูใ่ นพืนทีเรี ยบร้ อยแล้ ว

ครับ

กึก ใจของลีนากระตุกวูบ จัดการ…คนพวกนันเหรอ

ความหมายตรงๆ ก็คือ ‘ฆ่า’ สินะ ดูจากบริ บทแล้ วก็น่า
จะเป็ นอย่างนันแน่นอน

ยิงฟั งเท่าไหร่ก็เหมือนจะยิงได้ ยินคําทีไม่น่าเป็ นไปได้

มากขึน

-เข้ าใจแล้ ว ตอนนีก็กลับไปซะ

32
โชคดีทีตัวของเขาไม่ได้ แข็งทือไปด้ วย และเมือคิดได้ วา่
เบ็นอาจจะเดินมาทางนีเมือไหร่ก็ได้ ลีนาก็รีบก้ าวเท้ าขึน
บันไดไปด้ วยความรวดเร็วทันที โชคดีทีทังทางเดินและ
บันไดนันถูกปูด้วยพรมจึงไม่มีเสียงฝี เท้ าดังออกมาให้ ได้
ยิน ลีนาวิงราวกับถูกใครไล่ตามกลับเข้ าไปในห้ อง
นอนอย่างร้ อนรน

เขาถอดสลิปเปอร์ และชุดคลุมอาบนําโยนทิงไป แล้ วรี บ

ขึนไปบนเตียงเอาผ้ าห่มคลุมราวกับเห็นผี แม้ จะไม่ร้ ูวา่
ทําไมตัวเองจะต้ องหนี แต่ก็ร้ ูสกึ ว่าต้ องทําแบบนัน ไม่มี
ทางบอกเบ็นว่าเด็ดขาดว่ารู้ความจริ งแล้ ว ยิงไปกว่านัน
ก็จะไม่บอกว่าได้ ยินอะไรมา

33
ถ้ าหากเจอผีไล่ตามจริ งๆ อาจจะไม่ตกใจขนาดนีก็ได้ ลี
นาทีอยูใ่ ต้ ผ้าห่มนันพยายามข่มตาอย่างหนัก เพียงไม่
นานทีข้ างๆ ก็ยวบลงไปตามนําหนัก เบ็นกลับมาแล้ ว...
ความอ่อนโยนจากมืออันคุ้นเคยนันลูบหัวลีนาและกด
จูบลงบนแก้ ม

ส่วนลีนานันกําลังตังใจควบคุมลมหายใจให้ เป็ นไปตาม

ธรรมชาติมากทีสุด

ผ่านไปนานเท่าไหร่แล้ วนะ ลีนามองเห็นข้ อมือทีใส่

นาฬิกาอันคุ้นเคยกําลังติดกระดาษโน้ ตไว้ บนโต๊ ะเหนือ
หัวเตียง ทําให้ เห็นชายเสือเชิตและแจ็กเก็ตสีดําทีอยู่
เหนือขึนไป ในระหว่างนันคงเปลียนเสือผ้ าเรี ยบร้ อยแล้ ว
สินะ ลีนารี บปิ ดดวงตาทีค่อยๆ ลืมขึนด้ วยความอยากรู้
34
อยากเห็นลงทันที

หลังจากลูบผมลีนาเสร็จ อีกฝ่ ายก็กดจูบตังแต่หน้ าผาก

ลงมาจนถึงริ มฝี ปากเหมือนเช่นทุกครัง ก่อนจะออกจาก
ห้ องไป

ตอนนันลีนาทําได้ เพียงแค่พรํ าบ่นอยูใ่ นใจ

‘นีคือฝั น เป็ นแค่ฝันเท่านันแหละ’

35
* Caporióne หัวหน้ า
__________________________
__________________________
__
01-1 เปิ ดเผย
สองสามวันแล้ วทีสุขภาพของลีนาเลวร้ ายเอามากๆ

ผิวสวยราวกับเซรามิกทีไม่เคยมีแม้ แต่สวิ สักเม็ดบนใบ

หน้ า แม้ จะมีนิสยั ขีเกียจทาโลชันมาตลอดยีสิบห้ าปี ก็
ตาม แต่ความหยาบกร้ านของผิวเขาในตอนนีเทียบกับ
เมือสามวันก่อนไม่ได้ เลย ยิงไปกว่านัน ลีนาเริ มทาโลชัน
ตังแต่เมือสามปี ก่อนแล้ ว ถ้ าเป็ นแบบนีต่อไป ทีทํามาทัง
หมดก็คงไม่มีประโยชน์อะไร

36
รอยคลําใต้ ตาทีค่อยๆ คลําขึนจนมาถึงเหนือส่วนทีติด
กับโหนกแก้ ม และดวงตาทีกําลังเลือนลอยกะพริ บถีรัว
ราวกับกําลังทํางานอยู่

ถึงความง่วงจะหายไป ทว่าหากถึงเวลาบ่ายสองกลับ
รู้สกึ ง่วงงุนราวกับจะฟุบลงกับโต๊ ะอยูห่ ลายครัง ยังดีที
ตอนนีเป็ นเวลานอนของเด็กๆ เพราะฉะนันเขาเลยจะถือ
โอกาสนีหลับตาลงสักครึงชัวโมงโดยทีไม่มีใครรบกวน

“ลีนา”

ขอร้ องล่ะ ได้ โปรดปล่อยผมไว้ แบบนีไม่ได้ รึไงกันนะ เปา

โลเหรอ หรื อว่าอังเดรย์ฉีรดทีนอนอีกนะ แม้ วา่ ลีนาจะ

37
อ้ อนวอนจากใจ แต่เขาก็ทําได้ แค่พดู ในลําคอเท่านัน
เพราะไม่มีแม้ แต่แรงจะตอบกลับ ยิงในวันนีทีกินเวลามา
จนถึงช่วงเทียงแล้ วด้ วย

ในซีซิเลียทีกว้ างใหญ่นี มีเพือนบ้ านคนสนิทเพียงคน

เดียวทีเขาสามารถเปิ ดใจคุยด้ วยได้ นนคื
ั อเปาโล ชาย
หนุ่มใจดีคนหนึง ผู้เป็ นเจ้ าของชายเสือทีไม่สามารถหา
ได้ ในแผ่นดินนิวยอร์ ก ลีนาชอบในส่วนนันนะ แต่ในตอน
นีกลับเกลียดมันเช่นกัน โดยเฉพาะตอนทีมือของเปาโล
กําลังเขย่าไหล่ของเขาอย่างในตอนนี

“…มีเรื องอะไรเหรอ”

38
เขาพูดด้ วยเสียงห้ วนอย่างทีสุดพร้ อมรอยยิมฝื นๆ คํา
นิยามของลีนากับเปาโลก็ไม่ตา่ งกันคือ ‘คุณครูผ้ แู สนดี
และอ่อนโยน’ แต่ทีว่ากันว่าคนเราเป็ นสิงมีชีวิตทีซับซ้ อน
จนยากจะมีเพียงด้ านเดียว ซึงในตอนนีลีนาน่ะ ยิงกว่า
นันอีก

“โทรศัพท์เข้ าตังหลายรอบ ทําไมปิ ดเสียงไว้ ละ่ ”

ก่อนทีจะมีเสียงระเบิดขึนในหัว

เขาฉวยโทรศัพท์บนโต๊ ะทีมามีสายเข้ าขึนมาทันที บนจอ

มีชือของคนทีไม่สามารถหลีกเลียงได้ อยู่ เบ็นนันเอง คน
ทีเขาคบมาตลอดระยะเวลาสามปี และตอนนีก็ยงั คบกัน

39
อยู่ เป็ นเรื องเล็กๆ ทีต่อให้ ลีนาจะไม่ได้ บนั ทึกชือของเบ็น
ไว้ ในโทรศัพท์ แต่ไม่มีทางไม่ร้ ูเบอร์ โทรศัพท์ของอีกฝ่ าย
เป็ นเหตุผลทีทําให้ ลีนาไม่ลบชือของเขาคนนันทิงไป
ตอนนียังไม่ถงึ เวลาทีจะลบด้ วย แค่ในตอนนีน่ะนะ

“ไม่รับเหรอ”

“…ถ้ าไม่รับเดียวสายก็ตดั ไปเองนี”

ถ้ าให้ พดู ตรงๆ เลยก็คือ ไม่ใช่ไม่รับหรอก แต่ ‘รับไม่ได้ ’

ต่างหาก เขายังคงสับสนและยังกลัวอยู่ แม้ จะเป็ นข้ อ
สันนิษฐานทีเป็ นเพียง ‘หนึงในหมืน’ ก็ตาม แต่ถ้าข้ อ
สันนิษฐานนันเป็ นจริ งขึนมาล่ะ... ก็คงขนลุกซูข่ นมา
ึ

40
แบบไม่ร้ ูสาเหตุเลย

หนึงในหลายๆ เหตุผลคือ ลีนากําลังหนีโทรศัพท์จาก

เบ็นอยู่ ทังโทรศัพท์ หรื อข้ อความ เขาโล่งใจทีบอกกับอีก
คนไปตังแต่แรกว่าจะไม่ใช้ โซเชียลมีเดียอะไรเลย และจะ
ไม่โหลดแอพพลิเคชันอืนๆ ทีติดต่อกันได้ นอกจาก
โทรศัพท์และข้ อความด้ วย

เรื องนีเป็ นส่วนทีทําให้ เพือนๆ ของลีนาไม่พอใจเอามากๆ

แต่เป็ นเรื องทีเขาได้ ตดั สินใจตังแต่ก่อนทีจะมาซิซีเลีย
แล้ ว อยากจะลบล้ างสิงแย่ๆ ทีนิวยอร์ ก รวมถึงคนทีนัน
เหล่าผู้คนทังหลาย

41
ลีนาวางโทรศัพท์ลงไปอีกครัง เขาไม่อยากจะคิดอะไร
เลย โดยเฉพาะคิดเรื องของเบ็น แม้ จะยังไม่ร้ ูวา่ จะมีผล
กระทบอะไรจากการทีเขาเมินการติดต่อของเบ็นตลอด
สามวันทีผ่านมา แต่ตอนนีเขาต้ องการเวลาทีจะจัดการ
ความคิดของตัวเอง

“แต่วา่ ลีนา”

“…หือ”

“อังเดรย์หานายตังแต่เมือกีแล้ วอะ น่าจะฉีรดทีนอน...”

แล้ วทําไมเพิงจะมาบอกเอาตอนนีล่ะ ลีนารี บลุกขึนไป

42
ยังห้ องพักทันที

***

ตังแต่ ‘วันนัน’ ก็ผา่ นมาสามวันแล้ ว ตังแต่วนั จันทร์ จนถึง

วันพุธ ในหัวของลีนามีแต่เรื องราวเกียวกับเบ็น

เขาลืมตาขึนมาในตอนเช้ า พืนทีข้ างกายทีควรจะมีอีก

อยูก่ ลับว่างเปล่า แต่ลีนาก็เข้ าใจมันได้ อย่างดี อาจจะ
43
เป็ นเพราะว่าในใจของเขารู้ความจริ งอยูแ่ ล้ วว่าอีกฝ่ าย
ไม่อยู่ และมีโน้ ตอธิบายสันๆ มาแทนที

‘ต้ องออกไปดูเรื องด่วนครับ ไว้ ทานมือกลางวันด้ วยกัน

นะ’

ลีนามองคําพูดอันใส่ใจรายละเอียดทีไม่ตา่ งจากปกติ
แต่กลับยิมไม่ออกเหมือนทีเคยก่อนจะมองเวลา ตอนนี
สิบเอ็ดโมงครึง อีกไม่นานก็เทียงแล้ ว หมายความว่าอีก
ไม่นานเบ็นก็จะกลับมา ลีนาทีไม่ได้ เต็มใจจะนัดทานมือ
กลางวันกับอีกฝ่ ายตังแต่แรกก็ทําได้ แต่ยอมรับมัน

เขารู้วา่ นีไม่ใช่ความฝั น เรื องราวในคืนเมือวาน ไม่วา่ ตัว

44
ตนของผู้ชายคนทีมาหาเบ็นจะเป็ นอะไร ก็ไม่มีทางเป็ น
ความฝั นไปได้ หลักฐานก็คือชุดคลุมอาบนําของเขาทีตก
อยูท่ ีพืน เพราะว่ารี บกลับขึนเตียงจนไม่แม้ แต่คิดจะ
แขวนมันกลับไปบนผนัง และสลิปเปอร์ ก็ถกู ถอดไว้ อย่าง
ไรไม่ร้ ู ถึงได้ กระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง

ถ้ าไม่ใช่ฝันแล้ วมันคืออะไรกันนะ ลีนาทียังคงสันนิษฐาน

ขณะสวมชันในค้ างไว้ ทีขา เขารี บเปลียนชุดแล้ วออก
จากบ้ านพักตากอากาศไปไม่ได้ คิดทีจะอาบนํา และไม่
แม้ แต่จะคิดว่าต้ องติดต่อหาเบ็นเลยด้ วยซํา

แม้ เขาค่อนข้ างจะมีเหตุผลมากมาย และการจะแก้ ตวั ใน

ภายหลังนันก็ไม่ง่ายนัก แต่ในตอนนีหัวสมองของเขา
ว่างเปล่า ลีนาเหนือยมากพอแล้ ว เขาหลับๆ ตืนๆ ตลอด
45
ช่วงกลางดึก ภายในหัวมีเพียงเสียงเดิมๆ เล่นวนซําไป
ซํามา

‘มีการปะทะกันเกิดขึนทีคาร์ ฟรู ์ ครับ อยูด่ ีๆ พวกมาเทโอ

ทีซุม่ อยูเ่ ริ มโจมตีเข้ ามาก่อน’

สิงทียิงกว่านันก็ดงั ขึน ประโยคทีรุนแรงกว่านันตามมา

‘ก่อนอืน พวกเราเก็บพวกทีอยูใ่ นพืนทีไปหมดแล้ วครับ’

ไม่วา่ จะคิดยังไงก็เป็ นบทสนทนาทีทําให้ คิดไปในแง่บวก

ได้ ยาก ลีนารวบผบทีรุงรังขึน กระวนกระวายจริ งๆ ถ้ า
หากเบ็นมาอยูต่ รงหน้ าในตอนนี เขาก็ไม่ร้ ูจะทําหน้ า
46
อย่างไรใส่อีกฝ่ าย ยิงในวันนีทีแท็กซีมาช้ า เขาก็ยิงทําให้
วุน่ วายใจไปอีก บ้ านพักตากอากาศของเบ็นไกลจาก
ถนนของมอนเรอาเล ซึงเป็ นระยะทางไกลมากในการจะ
เรี ยกแท็กซีมา แถมยังต้ องให้ ทิปหนักๆ อีกด้ วย

โชคดีทีแท็กซีของเขาไปถึงก่อนหน้ าเบ็นทําให้ ลีนามีเวลา

พักหายใจอยูบ่ ้ าง แถมยังได้ เช็ดหน้ าเช็ดตาตัวเองอีก
ด้ วย

ลีนาอาจจะเข้ าใจผิดไปเองแบบมากๆ เลยก็ได้ แม้ จะติด

ใจกับคําว่า ‘เก็บคนพวกนัน’ แต่จากคําและประโยคที
เขารู้ มันจะเป็ นความหมายอืนไปได้ อีกไหมนะ เช่นพวก
คําเฉพาะกลุม่ หรื อคําทัวไป ถึงจะอยูท่ ีเกาะนีมาเป็ น
เวลาสามปี แล้ ว และแม้ วา่ ครึงนึงของเขาก็มีเลือดของ
47
ชาวอิตาเลียนเหมือนกับแม่ไหลเวียนอยู่ แต่ลีนาก็เป็ น
คนอเมริ กนั จนถึงกระดูกเลย

แน่นอนว่าเขาพูดได้ ทงสองภาษาตั
ั งแต่ก่อนจะเข้ า
โรงเรี ยนเพราะการสอนของคุณแม่ แต่มนั ก็อาจจะยังมี
เรื องทีไม่ร้ ูอยูก่ ็ได้ เหมือนกันกับทีเขาอาจจะไม่ร้ ูคําทีใช้
ในประเทศนี
__________________________
__________________________
__
01-2 เปิ ดเผย
เพ้ อเจ้ อหน่า ลีนายกหัวขึนมาอีกครังและชําเลืองมองตัว
เองผ่านกระจกมองหลังอย่างผ่านๆ จนได้ สบตากับคน
ขับรถ แม้ เป็ นสายตาทีพบเจอมาตลอดยีสิบแปดปี แต่

48
กลับไม่เคยชินและมันทําให้ เขาอารมณ์เสีย หากเป็ น
ปกติลีนาคงบอกไปแล้ วว่าอย่ามอง แต่ครังนีลีนาเพียง
แค่ขยับปากราวกับตําหนิเพียงเท่านัน

[รัฐมนตรี ช่วยว่าการการปกครอง จูเลียโน่ เบลลุสโคนี

ได้ มีสว่ นพัวพันกับข่าวการค้ าประเวณี ทําให้ ในขณะนี
สถานการณ์ภายในรัฐสภานันเลวร้ ายยิงขึน สภาได้ มี
การปฏิเสธความเกียวข้ องเกียวกับการค้ าประเวณีและ
สารเสพติดอย่างแข็งขัน และจากการสอบสวน อาจทํา
ให้ ไม่สามารถหลีกเลียงการลาออกจาก...]

เสียงข่าวจากวิทยุในแท็กซีดังขึน ถ้ าเป็ นในตอนปกติ เขา

อาจจะไม่ได้ สนใจจนไม่ร้ ูด้วยซําว่าข่าวนีดังขึนมา แต่
ทว่า...
49
[ข่าวต่อไปค่ะ ในคืนวาน มีการยิงปะทะกันเกิดขึนทีซุป
เปอร์ มาร์ เก็ตขนาดใหญ่ สร้ างความตืนตระหนกให้ แก่
ประชาชนเป็ นอย่างมาก โชคดีทีไม่มีผ้ ใู ดได้ รับบาดเจ็บ
แต่กงั วลว่าในช่วงนีนันเหล่ามาเฟี ยได้ มีการเคลือนไหว
อีกครัง...]

มาเฟี ย ลีนาหลับตาแน่น เขาไม่มีทางจะไม่ร้ ู และคําสุด

ท้ ายทีเขาพยายามทีจะไม่นกึ ถึง

[แม้ วา่ เหล่ามาเฟี ยทีก่อเหตุปะทะกันนันจะมีการใส่

หน้ ากากปิ ดบังใบหน้ า แต่จากการสืบสวนพบว่า เป็ น
หนึงในกลุม่ ของ มาเทโอ แฟมมิล...]
ี

50
มาเทโอ... ชือทีเขาเคยได้ ยิน สิงทีกังวลกําลังกลายเป็ น
ความจริ ง ถ้ าหากให้ คําใบ้ มาขนาดนีแล้ ว ต่อให้ โง่ขนาด
ไหนก็ไม่มีทางทีจะไม่ร้ ูคําตอบ คําถามนันราวกับเป็ นคํา
ถามแบบปรนัยทีมองแล้ วสามารถตัดคําตอบไปได้ ทีละ
หนึงคําตอบ ในทีสุดตอนนีก็เหลือคําตอบเพียงแค่คํา
ตอบเดียว

อยูด่ ีๆ ลีนาก็ร้ ูสกึ อยากจะร้ องไห้ ออกมา

[ผู้บาดเจ็บทีตรวจสอบได้ นนเป็
ั นคนจาก ซัลวาโตเร่ แฟม
มิลี ภายหลังทางเจ้ าหน้ าทีให้ การว่าเป็ นการทะเลาะ
วิวาทของผู้มีอิทธิพล และมีการสรุปมตราการความ

51
ปลอดภัยทีมากยิงขึน ข่าวต่อไป...]

คําตอบทีเหลือเพียงหนึง ‘ซัลวาโตเร่ ดิโอ เวเนวาซิโอเน่’

ตอนนีชือจริ งของเบ็นทีเข้ ามาในหัวนันไม่มีทางจะเป็ น

เรื องบังเอิญได้ แน่ๆ

…เบ็นเป็ นมาเฟี ยงันเหรอ

ความคิดตลอดทังสามวันจบลง คําถามซําๆ อย่างตํา

เป็ นร้ อยครังนันจบลงแล้ ว ลีนาหัวเราะเยาะให้ กบั ข่าวลือ
ไร้ สาระทีเขาคิดขึนเอง ไม่ใช่คนอืน แต่เป็ นคนรักของเขา
งันเหรอ
52
เบ็นเป็ นบุคคลทีทุกคนในซิซีเลีย เกาะทีใหญ่ทีสุดในแถบ
ทะเลเมดิเตอร์ เรเนียน และในเมืองหลวงทีใหญ่ทีสุด
อย่างปาแลร์ โมไม่มีใครไม่ร้ ูจกั นักธุรกิจทีเชือถือได้ ผ้ มู ี
เบืองหลังความรํ ารวยทีสืบทอดกันมารุ่นต่อรุ่นในการทํา
ธุรกิจอย่างกว้ างขวาง มีความเมตตาในการทําการกุศล
อย่างนับไม่ถ้วน ซึงเป็ นความหมายทีแท้ จริ งของโนเบลส

ส่วนสูงกว่าหนึงร้ อยเก้ าสิบห้ าเซนติเมตรและมีร่างกาย

ราวกับนักกีฬาว่ายนํา ความสมบูรณ์แบบเหมือนหุน่ ลอง
เสือทีเข้ ากับเสือผ้ าทุกชุดในแต่ละวัน ก่อนหน้ านีอีกฝ่ าย
ยังได้ มีโอกาสถ่ายนิตยสารแฟชันด้ วยซํา ก็คงจะไม่ต้อง
การคําอธิบายอะไรเพิมเติมแล้ ว

53
แม้ จะไม่มีสงเหล่
ิ านัน เบ็นก็ถือว่าเป็ นคนดีคนหนึง แค่ดู
จากสมบัติมากมายทีทําการกุศลไปก็คงจะรู้ แม้ จะไม่ร้ ู
เบืองลึก แต่ความเป็ นจริ งก็คือเบ็นให้ ความช่วยเหลือใน
ทุกพืนทีทีขาดแคลนอย่างถึงทีสุด หากจะโอ้ อวดสักนิด
เพียงแค่เปิ ดดูข่าวในทุกๆ คืนก็จะพบกับความจริ งเหล่า
นัน

ยังไม่จบเพียงแค่นนั หากไม่พดู ถึงเรื องมารยาทก็คงจะ

ไม่ได้ ไม่วา่ ฝ่ ายตรงข้ ามจะเป็ นใคร เบ็นก็จะยิมอ่อนโยน
ให้ เสมอจนลีนาเกิดอาการหึงหวง แต่ก็แสดงออกไม่ได้ ที
เดียว เพราะว่าอายเหรอ เปล่าหรอก ไม่วา่ เบ็นจะยิมให้
ใครก็ตาม สมมุติวา่ แม้ จะใครสักคนต้ องการจะมา
สารภาพรักกับอีกฝ่ าย ลีนาจะจ้ องอย่างไม่วางตา และ
เขามันใจว่าเบ็นจะไม่มีทางมองข้ ามตัวเองไปได้

54
ฟั งดูแล้ วเหมือนจะเป็ นการอวดคนรัก แต่จริ งๆ แล้ วยังไม่
ได้ เริ มทีจะอวดเลยด้ วยซํา เบ็นเป็ นคนเพอร์ เฟ็ ค
ประมาณนันเลยล่ะ เขาอยากจะถามพระเจ้ าด้ วยซําว่า
ทํายังไงถึงได้ มาเป็ นคนรักกับผู้ชายแบบนี แน่นอนว่าแม้
จะไม่ได้ ทําอะไรไม่ดี แต่ก็ไม่ได้ ใช้ ชีวิตอย่างใจดีถงึ ขนาด
ทีจะได้ มาเจอผู้ชายแบบนีเลยล่ะ เขายืนยันได้

อังเดรย์ในวัยทียังไม่ครบเจ็ดขวบดีคิดว่าเตียงคือห้ องนํา
หลังจากถอดเสือผ้ าและอาบนําแล้ วพากลับมาทีเตียง
ปกติแล้ วเขาจะถอดผ้ าปูทีนอนไปไว้ ในตะกร้ าซักผ้ าทํา
ให้ พอมีเวลาหายใจบ้ าง การทํางานเพือสังคมไม่ง่ายเลย
โดยเฉพาะในทีทีขาดแคลนผู้ช่วยแบบนี

55
แม้ เขาจะมีงานมากมายทีอเมริ กาอยูแ่ ล้ ว แต่การดือดึง
จะมายังอิตาลีก็แสนธรรมดาและเป็ นเรื องราวน่าอับโชค
ลีนาตังคอตรง น่าจะต้ องอยูต่ อ่ อีกสักสามปี พอคิดดูแล้ ว
ในตอนนีจังหวะเวลาหลายๆ อย่างก็ยงั ไม่ดีเลย

เขาเปิ ดโทรศัพท์จนเหมือนติดเป็ นนิสยั อยากจะอุทาน

แต่วา่ มันสายไปแล้ ว เป็ นไปตามคาดว่าสายทีไม่ได้ รับมี
ถึงสามสิบแปดสายและข้ อความทียังไม่ถกู เปิ ดอ่านอีก
ร้ อยเก้ าสิบสองข้ อความกําลังรอเขาอยู่ ซึงผู้สง่ ก็มีแค่
เบ็นเพียงคนเดียว ลีนามองสิงทีเบ็นทําตลอดสามวัน
อย่างนิงๆ แล้ วถอนหายใจก่อนจะกดโทรออก บังเอิญ
เป็ นเวลาเลิกงานพอดี เขารู้สกึ ว่าตัวเองจะเงียบต่อไป
แบบนีไม่ได้ แล้ ว

56
“ผมเองนะ เบ็น”

เหนือสิงอืนใด เขามีเรื องทีจะต้ องถามอีกฝ่ ายอยู่ และคํา

ตอบนันจะเป็ นอะไรก็ช่าง

“วันนีทานมือเย็นด้ วยกันไหมครับ”

เป็ นความจริ งทีคําตอบของคนรักทีตอบมานันไม่เคย

เปลียนไป

57
***

ความจริ งแล้ ว เขากลัว

และถึงแม้ วา่ จะกลัวมากๆ

ทว่าลีนาไม่มีแม้ แต่เวลาทีจะได้ กงั วลต่อ เพียงแค่ก้าวขา

ออกจากตึกก็พบกับรถยนต์มายบัคสีดําทีจอดรอตัว
เองอยู่ เขาหยุดคิดตรงหน้ าประตูทีนังด้ านหลังซึงถูกเปิ ด
ไว้ ขึนรถคันนีได้ หรื อเปล่านะ ถ้ าหากผลลัพธ์ของเรื องที
คิดไว้ นนออกมาเลวร้
ั ายทีสุด ก็เท่ากับตอนนีเขาตกอยูใ่ น
58
สถานการณ์ทีอันตรายมากๆ เขากําลังก้ าวเท้ าขึนรถของ
มาเฟี ยงันเหรอ นีมันไม่ใช่ตวั เลือกของคนธรรมดาๆ เลย
นะ

ลีนาเป็ นแค่คนธรรมดาๆ ซึงในขณะเดียวกันเขาก็เป็ นคน

รักของ ‘มาเฟี ย’ หรื อคนทีอาจจะเกียวข้ องกับมาเฟี ย แต่
การเพิกเฉยต่อคนทีรอกําลังเขาซึงหนีหายไปแบบเงียบๆ
โดยทิงข้ อความร้ อยเก้ าสิบสองข้ อความและสายทีไม่ได้
รับถึงสามสิบแปดสายไว้ อย่างกระวนกระวายนัน มันไม่
ง่ายเลยจริ งๆ อีกฝ่ ายจะตกใจแค่ไหนนะทีเขาเงียบหาย
ไป ตลอดสามวัน แค่คิดก็ละอายใจแล้ ว

รถคันนีนันมุง่ หน้ าไปยังเส้ นทางทีคุ้นเคย สูร่ ้ านอาหาร ‘ดิ

โอ เบเนดิก้า’ (Dio benedica) ซึงเป็ นร้ านทีเต็มไปด้ วย
59
อาหารทะเลมากมาย และไวน์สว่ นมากก็นําเข้ าจาก
อิตาลี ทีนีเป็ นหนึงในสถานทีเดทประจําของลีนาและ
เบ็น

โดยเฉพาะโต๊ ะด้ านนอกทีดีทีสุด เพราะเป็ นหนึงในโต๊ ะ

สําหรับลูกค้ าพิเศษเท่านัน นอกจากตอนทีพนักงานมา
เสิร์ฟอาหารแล้ ว ก็จะไม่มีใครเข้ ามาใกล้ ๆ อีก เหมือนมี
เพียงแค่สองคนทีอยูต่ รงกลางเขาวงกต

หน้ าร้ อนปี ทีแล้ วใช่ไหมนะ เบ็นได้ พาลีนาไปยังด้ านหลัง

ของพุม่ กุหลาบทีบานสะพรัง แม้ ร่างกายทีเอนเอียงและ
การก้ าวเดินทียุง่ เหยิงจะทําให้ เขางุนงงก็ตาม แต่ความ
รู้สกึ ว่าจะมีอะไรเกิดขึนนันมันก็น่าตืนเต้ นจริ งๆ

60
พวกเขาแลกจูบกันอย่างลึกซึงในสถานทีแห่งความลับ
ซึงซ่อนทังสองคนไว้ ภายใต้ ท้องฟ้าอันไร้ หลังคา ลีนาสูญ
เสียความเป็ นตัวเองไปมากมายหลังจากได้ สมั ผัสริ ม
ฝี ปากทีตัวเองหลงใหล อีกฝ่ ายบดจูดลงมา แรงกดจูบ
ของริ มฝี ปากหนักแน่น ลีนาเลือนมือไปโอบรอบลําคอ
แกร่งของคนรักรส จบรสจูบเริ มชืนแฉะขึน

เบ็นก็ไม่พลาดโอกาสทีจะกระซิบว่า ‘...ทนต่อไปไม่ไหว
แล้ ว’

เขาห่อไหล่ลงเพราะเสียงทุ้มตําทีทําให้ ขนลุกซู่ ในขณะ

เดียวกันก็กําชายเสือของเบ็นไว้ แน่น ทัวทังร่างกายเขา
เต้ นตึกตัก ซึงไวน์แค่เพียงสามแก้ วนันไม่น่าจะทําให้ เมา
61
ได้

ในตอนนันลีนาอยากจะตอบอีกฝ่ ายกลับไปว่า ‘กระแทก

เข้ ามาในตัวผมตอนนีเลย เบ็น’
__________________________
_______________________
01-3 เปิ ดเผย
…แน่นอนว่ามันก็ต้องมีเรื องราวแบบนันบ้ าง ลีนารู้สกึ
อยากจะหัวเราะ แต่ก็ไม่ใช่อารมณ์ทีจะหัวเราะได้ เลย
หลังจากลงจากรถแล้ วมองป้ายทีคุ้นเคย ถอนหายใจอยู่
ตรงทางเข้ า จากนันบริ กรทีคุ้นหน้ าคุ้นตาก็นําทางเข้ าไป
ยังด้ านในสวนอย่างเป็ นธรรมชาติ โต๊ ะด้ านนอกคือโต๊ ะที
เป็ นทีนังของพวกเขาในวันนี

62
เบ็นนังอยูต่ รงนันแล้ ว แม้ แต่โต๊ ะก็ไม่สามารถบดบัง
ท่อนขาเรี ยวยาวของอีกฝ่ ายทีเลยพ้ นออกมาข้ างนอกได้
สายตาของลีนามองเห็นข้ อเท้ าทีพ้ นจากกางเกงเก้ าส่วน
ออกมาเป็ นอย่างแรก แน่นอนว่ารองเท้ าทีถูกสังให้ ผลิต
ขึนราคามากกว่าร้ อยยูโรก็เป็ นเพียงหนึงในคอลเล็คชัน
ของเบ็น

คนรักของเขามีงานอดิเรกสมกับความเป็ นคนรักการทํา
งานอยู่ หนึงในนันคือการสะสมของ เบ็นทีสะสมทุกสิง
ทุกอย่างทีชอบ มีเพียงอย่างเดียวทีอีกฝ่ ายไม่สะสมก็คือ
ผู้ชาย ลีนาคิดแบบนันมาตลอด

กางเกงสีเบจเข้ มและเสือเชิตสะอาดสะอ้ าน เสือเชิตถูก

พับขึนจนเห็นท่อนแ◌ุ ขนแกร่ง เพียงแค่มองผ่านๆ ก็ร้ ูได้
63
ว่าเป็ นท่อนแขนของเจ้ าของส่วนสูงหนึงร้ อยเก้ าสิบห้ า
เซนติเมตรทีชืนชอบการออกกําลังกายอย่างแน่นอน
และทําให้ ผ้ ชู ายสูงหนึงร้ อยแปดสิบเซนติเมตรอย่างลีนา
รู้สกึ วูบวาบอยูข่ ้ างใน

จริ งๆ แล้ วก็เขาไม่เคยคาดหวังว่าจะได้ รับการกระทํา

แบบนัน ไม่มีวิธีหยุดการเคลือนไหวหลังจากมีอะไรกัน
แล้ วไปกันต่อถึงในห้ องนําหรอกนะ หากอยากถูกทําให้
ร่างกายสันไหวสักนิด ก็แค่เอือมมือไปโอบต้ นคออีกคน
เพียงเท่านัน ในบางครัง ซึงจริ งๆ แล้ วก็บอ่ ยครัง ระหว่าง
ทีกําลังเคลือนไหวอยูแ่ ล้ วได้ รับจูบเป็ นของแถมมันเป็ น
อะไรทีดีสดุ ๆ เลย

ทว่าเป็ นเรื องจนถึงเมือสามวันก่อนน่ะสิ ลีนาหยุดคิด

64
ก่อนจะนังลงฝั งตรงข้ ามกับเบ็น การทักทายถูกละทิงไป
ตามทีลีนาตังใจ และเบ็นก็คงเช่นกัน ดวงตาสีฟ้าของอีก
คนเพียงแค่จดจ้ องมาทางลีนาตังแต่เมือกี แวบนึงที
เหมือนจะคิดไปได้ วา่ อีกฝ่ ายไม่ชอบใจใช่หรื อเปล่า

…เบ็นน่ะนะ เขาน่ะเหรอทีจะไม่ชอบ ยากพอๆ กับการ

บอกว่าเขาจะนอกใจเลย เบ็นเป็ นผู้ชายทีมีความมันใจ
อยูเ่ สมอมาตลอด

“สังอาหารหรื อยังครับ”

“ตอนแรกสังคอร์ สอาหารทะเลครับ แต่ก็เปลียนเป็ นเนือ

แล้ ว ไม่นานมานีคุณบอกว่าอยากทานทีโบนสเต็กไม่ใช่

65
เหรอครับ”

“ผมไม่มีปัญหาอะไรอยูแ่ ล้ ว คุณก็สงเหมื
ั อนกันเหรอ
ครับ”

“เปล่า ผมสังอาหารทะเล เพราะอีกิบห้ านาทีคณ

ุ จะ
ต้ องอยากสังซุปหอยแน่ๆ”

แน่นอนว่าซุปหอยของเบเดิก้าเป็ นอาหารทีสามารถทํา
ให้ ลีนาคลังไปได้ เลย หากได้ ทานเพียงคําเดียวก็หยุดไม่
ได้ จนว่าจะหมดเลยล่ะ ไวน์กลายเป็ นแค่กบั แกล้ มไปเลย

มันเป็ นความจริ งเบ็นรู้อยูแ่ ล้ ว ความจําทีดีเยียมของเบ็น

66
ทําให้ ลีนาถอนหายใจอยูข่ ้ างใน

“ไวน์ละ่ ครับ จะเอาเป็ นอะไรดี”

“วันนีไม่เอาดีกว่าครับ”

มันไม่ใช่อารมณ์จะมาดืมเหล้ านีนา ไม่สิ หรื อต้ องดืมกัน

นะ เขาจะมีสติจนจบมือไหมเนีย เทียบกับคําตอบทีหนัก
แน่นแล้ ว ในใจกลับสันไหว ลีนาไม่ได้ คิดว่าเบ็นจะ
อันตรายสําหรับตัวเอง แต่วา่ อีกฝ่ ายก็คือมาเฟี ย หรื อ
อาจจะมีความเกียวข้ องกับมาเฟี ย ลีนาขบกัดริ มฝี ปาก
เพือไม่ให้ ถกู จับได้

67
เบ็นทีเฝ้ามองลีนาอยูเ่ อง ก็มองเห็นถึงสีหน้ าทีเปลียนไป
ก่อนจะกลับมาเป็ นเหมือนเดิม แต่ก็เพียงเท่านัน คนตัว
สูงไม่คิดจะถามลีนา หรื อแม้ แต่เรื องทีหายไปสามวันจึง
ยังคงเงียบอยู่

แต่ก็ไม่ร้ ูวา่ เบ็นจะไม่ถามอะไรจนจบมืออาหารหรื อไม่

ระหว่างทีกําลังคิดว่าทาร์ ทาร์ ทีจะมาเป็ นอาหารว่างคือทู
น่าหรื อแซลมอน ลีนาก็คิดขึนมาว่า เบ็นจะเริ มบท
สนทนาก่อนไหม แต่ก็สรุปว่าไม่ ตอนนีเบ็นอาจจะยังไม่
กล้ า

มีเหตุผลทีเขามันใจขนาดนี หากเป็ นลีนาเมือสามวัน

ก่อนคงนึกภาพเบ็นทีไม่พดู อะไรทังๆ ทีติดต่อเขาไม่ได้
ตลอดทังสามวันไม่ออก คงต้ องมีเรื องอะไรสักอย่างทีถึง
68
ขนาดเจ็บป่ วยหรื อมีงานทีหลีกเลียงไม่ได้ หรื อหายไป
จากเหตุการณ์อะไรสักอย่าง แถมยังเป็ นช่วงทีมี
เหตุการณ์ซมุ่ ยิงทีร้ านสะดวกซือแท้ ๆ

หากมีอะไรเกิดขึนกับลีนา เบ็นจะรี บมาหาในทันที เขา

สามารถอวดได้ เลย แม้ วา่ เขาจะอยูท่ ีนิวยอร์ ก บ้ านเกิด
ของตัวเองก็ตาม อีกฝ่ ายก็จะมาปรากฎตัวอยูห่ น้ าบ้ าน
ภายในสิบสองชัวโมงแน่นอน เป็ นไปได้ วา่ ด้ วยความ
สามารถพิเศษของเบ็นอาจจะมาหาภายในสิบชัวโมงเลย
ก็เป็ นได้

“ทําไมไม่ถามล่ะครับ เบ็น”

69
แป้งบางๆ ของเครสเพลเล่ทีทานเพียงแค่แป้งก็น่าจะ
อร่อย และซอสเบชาเมลล่าทีโรยอยูด่ ้ านบนก็น่ารับ
ประทานจนเป็ นคําถามว่าลีนาจะสามารถรับรู้รสของมัน
ได้ ไหม หลังจากรับรู้รสชาติของซอสเบซิลลงบนวิตามิน
และใบชีโครี แล้ ว ลีนาก็ถามขึนอย่างนิงๆ ด้ วยนําเสียง
อันแผ่วเบาแทนทีจะพูดว่า ‘คืนนีดาวสวยนะครับ’ หรื อ
‘อังเดรย์ฉีรดทีนอนอีกแล้ วน่ะสิครับ จะอะไรอีก’

ไม่มีประโยชน์ทีจะให้ อีกฝ่ ายรู้วา่ เขากําลังกลัว ต่อไปก็

เป็ นตาของเบ็น

“หมายถึงอะไรเหรอครับ”

70
“ทําไมไม่ติดต่อกลับมาตลอดสามวัน หรื อทําไมไม่แม้ แต่
จะรับโทรศัพท์ หรื อมีเรื องอะไร... จะไม่ถามหน่อยเหรอ
ครับ”

“ต้ องถามด้ วยเหรอครับ”

คําตอบทีต่างจากทีคิดไว้ ทําให้ ลีนายังถือส้ อมคาไว้ ที

ปากแล้ วมองไปทางเบ็น แม้ วา่ ดวงตาสีซฟั ไฟร์ บลูจะงด
งามไม่เคยเปลียน แต่ตอนนีมันกลับไม่ได้ น่าหลงใหล
เพราะคําตอบของอีกคนไม่ถกู ใจเขา การกระทําอันเฉย
ชาแบบนันไม่เข้ ากับเบ็นเลย

ทว่าทีโบนเสต็กกับซุปเห็ดมาเสิร์ฟพอดี ในขณะทีเขา

71
กําลังเลือกว่าจะตอบเบ็นด้ วยคําพูดแบบไหนดี การทีทัง
สองคนสังอาหารคนละคอร์ สกันเป็ นเรื องยุง่ ยากทีเกิดขึน
บ่อยตอนเข้ าร้ านอาหาร แต่สําหรับลีนานันเป็ นเรื องทีน่า
พอใจ... ควรจะเป็ นเรื องทีน่าพอใจ แต่ปัญหาคือตอนนี
เขาไม่พอใจเลยสักนิด

ลีนาวางส้ อมลงและจ้ องมองไปทีเบ็นอย่างดือรัน ตลอด

สามปี ทีผ่านมาพวกเขาไม่เคยทะเลาะกันเลยสักครัง แน่
นอนว่ามันไม่ใช่ครู่ ักทีน่าเบือ เวลาทีผ่านมาลีนาพอใจใน
ทุกๆ วัน มันเป็ นเรื องจริ งทีไม่ได้ น่าตกใจอะไร

แต่วา่ ในตอนนีลีนากลับไม่พอใจเบ็นเป็ นครังแรก แปลก

ไปอีกแล้ ว เขารู้สกึ อึดอัดกับใบหน้ าไร้ รอยยิมตรงหน้ า
แต่ก็ไม่ใช่เรื องทีจะทําให้ ทะเลาะกัน ลีนากัดริ มฝี ปากอีก
72
ครัง หากอีกฝ่ ายไม่ถาม เขาก็คงต้ องถามเอง

“งันตาผมไหมครับ”

“…”

“ผมมีเรื องอยากจะถามคุณนะ เบ็น”

ลีนาตังสติเพือให้ เสียงออกมานิงสงบมากทีสุด แม้ คน

ถามจะเป็ นเขา แต่จริ งๆ แล้ วคนทีตืนเต้ นก็เป็ นเขาเช่น
กัน เบ็นก็คงจะกังวลหรื อเปล่า การเป็ นผู้ชายทีไม่แสดง
ความรู้สกึ ทางสีหน้ าทําให้ เขาเดาไม่ได้ เลยว่าอีกคนจะ
คิดอย่างไร ตรงกันข้ าม คนทีกังวลมากขึนนันกลับเป็ นลี
73
นาต่างหาก

“จริ งๆ แล้ ว ผมได้ ยินทีพวกคุณคุยกันคืนนัน ไม่ได้ คิดจะ

แอบฟั งนะครับ แต่วา่ ...”

“ผมรู้”

“…”

“ผมรู้อยูแ่ ล้ วครับ ลีนา”

นําเสียงทีไร้ ความรู้สกึ เหมือนกับสีหน้ าทําเอาลีนาถอน

74
หายใจอยูข่ ้ างใน อ่า รู้อยูก่ ่อนแล้ วสินะ...

หรื อเพราะชุดคลุมอาบนํากันนะ หากให้ ตอบก็คงใช่

ขณะทีเบ็นกลับเข้ ามาทีห้ องนอน อย่างแรกเห็นก็คงจะ
ไม่พ้นชุดคลุมอาบนําของลีนาทีตกอยูบ่ นพืน สลิปเปอร์
ก็วางไม่เป็ นระเบียบ ทุกๆ อย่างต่างจากตอนทีอีก
ฝ่ ายออกจากห้ องไป แม้ กระทังผ้ าห่มและลีนาทีกลาย
เป็ นก้ อนก็กําลังสันอยูต่ อนนันด้ วย เป็ นความรู้สกึ ทีแม้
แต่ตวั เขาเองก็รับรู้ได้
__________________________
__________________________
__
01-4 เปิ ดเผย
“ถ้ าอย่างนัน...”

75
“ไม่พดู ไม่ได้ เหรอครับ”

“…”

“ผมถามว่าไม่ถามอะไรผม ไม่ได้ เหรอครับ”

เบ็นเด็ดขาดเหมือนลีนาเมือสักครู่นี ตอนนัลีนาถึงได้ ร้ ูวา่

เบ็นกําลังยืนข้ อเสนอให้ เขาอยู่ ต่อให้ คณ
ุ รู้อะไรมาก็อย่า
ให้ มนั หลุดออกมาจากปาก เพราะหากหลุดออกมาแล้ ว
สิงนันก็จะกลายเป็ นความจริ งอย่างไรล่ะ ดวงตาของเบ็น
บอกแบบนัน

76
ลีนาจึงหยุดคิดไปพักหนึง แน่นอนว่าคนรักทีอายุ
มากกว่าเขาถึงสิบปี มีความเป็ นผู้ใหญ่สงู กว่ามาก ทัง
การตัดสินและการอ่านสถานการณ์ได้ อย่างทะลุปรุโปร่ง
จากประสบการณ์เขาเก็บตัวเลือกหนึงไว้ และเข้ าใกล้ คํา
ตอบได้ มากขึนแล้ ว ลีนาเชือในการตัดสินใจของเขา

ตัวเลือกสุดท้ ายของคนรักคือ ‘ความเงียบ’ รู้แต่แกล้ งทํา

เป็ นไม่ร้ ู หากทําได้ ก็ทําเหมือนไม่เคยรู้มาก่อน แม้ มนั จะ
ยากแต่ก็ไม่ใช่สงที
ิ เป็ นไปไม่ได้ เลย การมีปัญหาในความ
สัมพันธ์ทีเงียบสงบมาตลอดสามปี ไม่ใช่สงที
ิ ลีนาเฝ้ารอ
เลย ไม่วา่ ตัวตนทีแท้ จริ งของอีกฝ่ ายจะเป็ นอะไร ช่วง
เวลาทีเคยอยูด่ ้ วยกันจะไม่หายไป ก็คือความจริ ง

“แต่วา่ เบ็น ผมควรจะต้ องรู้ความจริ งนะครับ เพราะ

77
ว่า...”

“ลีนา”

เบ็นทําให้ ลีนาเงียบลงอีกครัง เป็ นการเกลียกล่อมทีอ่อน

โยนก็ไม่ผิดนัก เขากํามือทีอยูใ่ ต้ โต๊ ะแน่น ลีนาต้ องเลือก

“เพราะว่าผมเป็ นคนรักของคุณไงครับ”

สุดท้ ายก็พดู สิงทีต้ องพูดออกไปแล้ ว แม้ ตอนนีจะยังไม่

ได้ ถามคําถามทีอยากถาม แต่เขากลับรู้สกึ หมดแรงแล้ ว
จะถามเบ็นได้ ไหมนะ ลีนาทังมันใจและสงสัย

78
ถ้ าเขารู้ความจริ งแล้ วจะยังเจอหน้ าเบ็นได้ เหมือนกับเมือ
ก่อนไหมนะ

“...ก็ได้ ครับ ถามมาเลย”

“คุณ…ไม่ได้ ทําอาชีพปกติใช่ไหมครับ”

“น่าจะมองว่าปกติไม่ได้ นะครับ”

“ถ้ าอย่างนัน หรื อว่าคุณ...”

คงไม่ใช่แบบนันใช่ไหม... ลีนาทํานายล่วงหน้ าเลยว่า

เป็ นลางไม่ดี ถ้ าอย่างนันหากจะหยุดทีตรงนีจะดีกบั เรา
79
ทังคูม่ ากกว่าไหมนะ .ไม่วา่ จะกํามือให้ มีกําลังใจมากขึน
เท่าไหร่แต่ก็คา่ เท่าเดิม ภายในปากแห้ งผากและรู้สกึ
ร้ อนในลําคอ เป็ นความรู้สกึ ของลีนาก่อนทีจะร้ องไห้ ที
ตัวเขาเองไม่น่าจะไม่ร้ ูเช่นกัน

“ไม่ได้ เป็ น... มาเฟี ยอะไรพวกนันใช่ไหมครับ”

คําถามในช่วงสุดท้ ายเป็ นคําถามทีลีนาไร้ ซงความมั

ึ นใจ
เขาจึงจ้ องเบ็นเขม็ง เป็ นสายตาทีคาดหวังว่าจะได้ รับคํา
ตอบทีคิดไว้ แล้ ว ได้ โปรดบอกว่าไม่ใช่ทีเถอะ ลีนามอง
เบ็นอย่างจริ งใจ อีกฝ่ ายกําลังแสดงสีหน้ าทีไม่สามารถรู้
ได้ เลยว่ากําลังคิดอะไรอยู่ โชคร้ ายทีเขาแอบมองเบ็น
กระสับกระส่ายเพียงน้ อยนิดนันไม่ได้

80
ลีนารู้สกึ เหมือนได้ ยินคําตอบตังแต่ตอนนี

“ครับ ผมเป็ นมาเฟี ย”

พอได้ ยินอย่างนัน เขาก็ทําอะไรไม่ได้ นอกจากถอน

หายใจ

แววตาของลีนาสันไหว เบ็นจะสังเกตเห็นความสันไหว
นันไหมนะ เรื องแบบนีมัน... แม้ วา่ จะรู้อยูแ่ ล้ วแต่เขาก็ไม่
สามารถจะพูดอะไรออกมาได้ ตลอดระยะเวลาสามปี ที
ผ่านมา เบ็นเป็ นคนรักทีอ่อนโยนและแสนสมบูรณ์แบบที
ไม่เคยแม้ แต่จะทําอะไรผิดเลยสักครัง

81
ริ มฝี ปากของเขาอ้ าออก ถึงอยากจะพูดอะไรสักอย่าง
แต่คําทีจะพูดมีเยอะจนยากเกินจะจัดลําดับได้ หรื ออาจ
จะเพราะอีกฝ่ ายไม่พดู เลยก็เป็ นได้ สุดท้ ายลีนาก็ปิด
ปากและกุมหน้ าผากของตัวเองไว้ ดวงตากลมโตสันไหว

มาเฟี ย... เบ็นเป็ นมาเฟี ยงันเหรอ

เขาไม่กล้ าจะอยูต่ รงนีต่อไปแล้ ว แม้ จะคิดแบบนันแต่เขา

ก็ไม่มีความกล้ าแม้ แต่นิดเดียว เขาหวาดกลัวคนที
สามารถฆ่าคนอืนได้ โดยทําเป็ นไม่มีอะไรเกิดขึน และใน
ขณะเดียวกันความรู้สกึ รังเกียจก็พงุ่ พรวดขึนมา ยิงไป
กว่านัน สุดท้ ายแล้ วลีนารู้สกึ เหมือนโดนทรยศ มือและ

82
ขาของเขาสันเทาไปหมด

เบ็นหลอกเขาอย่างแนบเนียนมานานถึงสามปี ... ตังสาม

ปี !

ลีนาคว้ ากระเป๋ าทีอยูต่ รงหน้ าแล้ วลุกขึนอย่างรวดเร็ว ไม่

มีแม้ แต่ข้ออ้ างตามมารยาทอย่างเช่น ไปก่อนนะครับ
หรื อขอโทษนะครับ เขาได้ ยินเสียงเรี ยกชืออย่างแผ่วเบา
ขณะทีกําลังเอามือกุมหน้ าผากอยูอ่ ย่างนัน อย่างน้ อย
ตอนนีลีนาก็จ้องไปยังเบ็นโดยไม่ให้ อีกฝ่ ายจับตัวเขาไว้
ได้

ระหว่างทางทีออกมาก็มองเห็นช่อกุหลาบอันคุ้นเคย

83
และภายหลังจากลีนาออกมาแล้ ว

ทีโบนเสต็กและซุปหอยทีไม่ถกู กินสักคําก็ถกู ทิงไว้ อย่าง

เดิม

***

มันอาจจะเป็ นฝั นก็ได้

84
ไม่วา่ ใครจะบอกว่ามันไม่ใช่ หรื อต่อให้ พระเจ้ ามาบอก
กับลีนาก็ตาม เขาก็ไม่เข้ าใจสถานการณ์ตอนนี อยูด่ ีๆ ลี
นาทีนังครุ่นคิดอยูใ่ นห้ องพักก็หวั เราะออกมา เบ็นเป็ น
มาเฟี ยงันเหรอ ถ้ าเป็ นแบบนันในโลกนีก็ไม่มีอะไรน่าเชือ
อีกแล้ วล่ะ พระอาทิตย์อาจจะขันทางทิศตะวันตก หรื อ
พรุ่งนีมนุษย์อาจจะเดินด้ วยสีเท้ า แล้ วสัตว์อาจจะยืน
ตรงก็ได้

ลีนาลงข้ อสรุปว่า ‘ตอนนีเขาเชือได้ แค่วา่ การรวมกันของ

คาราเมลมัคคีอาโต้ กบั คาโนลี คือสิงทีเข้ ากันอย่างน่า
ประหลาดใจ’

อย่างน้ อยเขาก็ไม่ต้องโกหก ความคิดวุน่ วายในหัวทีคิด

85
ว่าจะต้ องพูดอะไรสักอย่าง แต่ไม่ได้ ระบายออกมาทําให้
เขาอึดอัด ลีนาลุกพรวดไปเปิ ดหน้ าต่างออกกว้ าง กลิน
ของทะเลทีไม่วา่ จะอยูท่ ีไหนของมอนเรอาเลก็สามารถ
รับรู้ได้ นนโชยเข้
ั ามา นันสินะ ทะเล ต้ องออกไปดูทะเลสิ

แต่ความคิดช่างต่างกับร่างกายทีต้ องอยูต่ ิดกับเนิร์สเซ

อรี เด็ก และเหลือเวลาเป็ นบ้ าไม่ได้ อีกสามชัวโมงจนกว่า
จะถึงเวลาเลิกงาน วันนีลีนาก็กําลังรอกับความจริ งทีว่า
อังเดรย์จะฉีรอดทีนอนอีก แค่คิดเขาก็ปวดหัวแล้ ว แต่
หลังจากเข้ ามาถึงลานบ้ านก็ต้องเบิกตากว้ างและถอน
หายใจ

การคุยกันครังแรกของพวกเรา ก็คือใต้ ต้นไม้ นนสิ

ั นะ

86
ลีนาพึมพําออกมาอย่างอึดอัดเมือนึกถึงการเจอกันครัง
แรกของตัวเองและเบ็น พวกเขาเจอกันครังแรกทีนี ขณะ
ทีลีนามายังซีซิเลียได้ เพียงแค่ประมาณสามเดือน และ
เริ มใช่ชีวิตด้ วยตัวเองทันทีทีมาถึง จนรู้วา่ ผักผลไม้ ร้าน
ไหนถูกทีสุด หรื อคาเฟ่ ไหนจะเงียบสงบในวันเสาร์
อาทิตย์ทีเจอตอนหลงไปตามซอยต่างๆ

วันนันเขายุง่ ตังแต่เช้ า ได้ ยินว่าจะมีคนจากสถานี

โทรทัศน์เข้ ามา บุคคลสําคัญตัวหลักก็คือนักธุรกิจทีมีจิต
เมตตาผู้โด่งดัง (ทีลีนายังไม่ค้ นุ เคยในตอนนัน) ซัลวาโต
เร่ ดิโอ เวเนวาซิโอเน่ ลีนาเจ็บปวดตือๆ จากคําอธิบาย
87
ของหัวหน้ าอย่างอันเทน่าว่าเขาเป็ นหนุ่มหล่อ รูปร่างสูง
จนตกหลุมรักได้ ทนั ทีทีพบเจอ แน่นอนว่าหนุ่มหล่อก็ทํา
ให้ เกย์แบบเขาสนใจอยูแ่ ล้ ว แต่เหตุผลเริ มแรกของการ
มายังซีซิเลีย ก็เนืองจากลีนาเลิกกับแฟนทีคบมา
มากกว่าห้ าปี

นับได้ วา่ เป็ นการท่องเทียวหลังเลิกกันก็ได้ เพียงแค่เป็ น

การเทียวอย่างชัดมากยิงขึน เพราะว่าไม่วา่ จะไปทีไหน
ในนิวยอร์ คก็มีแต่ความทรงจํากับเขาคนนัน เลยต้ องการ
ทีจะหนีไปให้ ไกล ไปทีไหนดีละ่ ลีนาจึงเลือกซีซิเลีย หนึง
ในอิตาลี บ้ านเกิดของคุณแม่ของตัวเอง เกาะทีดีทีสุดใน
ทะเลเมดิเตอร์ เรเนียนทีไฝ่ ฝั นและเคยเห็นเพียงแค่ในรูป
เท่านัน

88
นักธุรกิจรูปหล่อผู้มีเมตตาเหรอ... ลีนาไม่ค้ นุ กับการผสม
กันของคําว่าชายหนุ่มรูปงามและนักธุรกิจ หากเติมคํา
ว่า ‘วัยหนุ่ม’ เข้ าไปข้ างหน้ าก็เป็ นอะไรทีเพียงพอจะทํา
ให้ เป็ นนิยายโรแมนติกสักเล่ม น่าจะเคยเห็นสักครังใน
นิยายของฮาลีย์ควิน ถ้ าบอกว่าตายจากภรรยาอันเป็ นที
รักด้ วยก็คงจะเพอร์ เฟ็ คไปเลย หลังจากมีความคิดแบบ
นันขึนมา ลีนาก็หวั เราะคิกคัก
__________________________
__________________________
01-5 เปิ ดเผย
แต่ในความเป็ นจริ ง ตอนทีได้ สบตากับ ‘นักธุรกิจหนุ่มผู้มี
เมตตา’

เขาพูดอะไรไม่ออกเลย แน่นอนว่ามันไม่ใช่รีแอคชันของ

89
ลีนาแค่คนเดียว ก่อนอืนเลย อีกฝ่ ายสูงมาก ลีนาเองก็ไม่
ได้ ตวั เล็กนัก แต่กลับสูงเพียงแค่ระดับตา หรื อว่าผู้ชาย
คนนันจะเคยเป็ นนักกีฬากันนะ ตัวแทนนักกีฬาว่ายนํา
ของอิตาลีอะไรแบบนัน

เรี ยวขายาวทีดูดีกว่าของจริ งยามเมือสวมกางเกงสแล็ค

ต้ นขาแกร่งและกล้ ามเนือน่องทีมองเห็นผ่านเสือผ้ าติด
ตรึงใจเขา ลีนาสามารถมองกล้ ามเนือได้ อย่างชํานาญ
เพราะว่าแฟนเก่าของเขาเป็ นเทรนเนอร์

แต่ความชืนชมเกียวกับใบหน้ ากลับเรี ยบง่ายเพียงแค่

‘หล่อดีนะ’ ไม่ได้ หน้ าตาดีมากหรื อแย่มาก อาจเป็ น
เพราะเขาเห็นคุณแม่ทีสวยมากๆ อยูต่ ลอด หรื อเห็นตัว
เองทีหน้ าเหมือนคุณแม่มากๆ ในกระจกทุกวันอยูแ่ ล้ ว
90
เลยไม่ได้ มีความประทับใจในความหล่อหรื อสวยอะไร
มากนัก ส่วนผู้ชายทีเพิงเลิกกันไปก็หน้ าตาธรรมดาๆ

ดังนันรี แอคชันของลีนาทีบอกว่า ‘หล่อดีนะ’ คือคําชมที

มากทีสุดแล้ ว ผมสีเงินทีเซ็ตมาไม่ใช่สไตล์ทีเขาชอบเลย
เขาไม่กล้ าบอกว่าสันจมูกตรงและคางทีเหมือนเหลามา
นันดูไม่เข้ ากัน เหนือสิงอืนใดคือดวงตา ดวงตาสีซฟั ไฟร์
บลู เป็ นสีทีอธิบายได้ ตรงทีสุดแล้ ว ลีนาพยักหน้ าโดยไม่
รู้ตวั

และมันจบลงทีตรงนัน ลีนาเหลือบมองผู้ชายทีโดด
เด่นอยูท่ า่ มกลางความวุน่ วายของผู้คนทีกําลังจัดเตรี ยม
สถานทีถ่ายทําอยูบ่ อ่ ยครัง ก่อนจะปลีกตัวออกไปเตรี ยม
มือกลางวันให้ เด็กๆ ทีกําลังจะถึงเวลาในไม่ช้า แม้ เขาจะ
91
ตืนเต้ นทีได้ เห็นกล้ องมากมายและการถ่ายทําเป็ นครัง
แรกในชีวิต แต่ก็ไม่คิดจะเดินไปดู หากพูดจริ งๆ แล้ ว
กิจกรรมการกุศลหรื อการทําบุญเหมือนเป็ นหนึงในการ
แสดงมากกว่า ไม่ได้ เป็ นการมาด้ วยความตังใจทีดีจริ งๆ

แม้ จะรู้วา่ ต้ องใช้ การโปรโมทแบบนีเพือนําเสนอกิจกรรม

การกุศลทีมากขึนอีกก็ตาม

-แงงงงงง…!

หากไม่ได้ ยินเสียงร้ องไห้ ดงั ขึน ลีนาทีกําลังต้ มมันฝรังอยู่

ก็ไม่มีความคิดว่าจะออกไปข้ างนอกจนกว่าทีมงานและ
ผู้ชายคนนันจะกลับไปเลย และถ้ าเป็ นแบบนัน การเจอ

92
กันของเขากับเบ็นคงไม่เกิดขึน แต่เสียงร้ องไห้ ก็ดงั มาถึง
หูของลีนากําลังเติมนําใส่หม้ อ เมือนึกได้ วา่ เป็ นเสียงร้ อง
ของอังเดรย์ทีมีความพิการทางร่างกายตังแต่กําเนิดทํา
ให้ ลีนาจึงรี บวิงออกจากประตูทนั ที

‘นันกําลังทําอะไรน่ะครับ’

ลีนามองไปทางชายหนุ่มทีกําลังกอดประโลมเด็กน้ อย
อยูต่ รงกลาง ไม่ใช่ความผิดของอีกฝ่ าย เพราะคนที
เหยียบเท้ าของอังเดรย์ขณะเคลือนย้ ายอุปกรณ์ถ่ายทํา
คือสตาฟ ไม่ใช่ผ้ ชู ายคนนัน และทีอังเดรย์ล้มลงจนมี
แผลทีเข่าก็ไม่ใช่ความผิดของผู้ชายคนนัน ลีนาเองก็ร้ ู

93
‘ถึงการถ่ายทํามันไม่วา่ จะมองยังไงมันก็ดดู ี แต่ก็ช่วย
ระวังไม่ให้ เด็กๆ บาดเจ็บด้ วยสิครับ’

‘ขอโทษครับ ผมไม่ได้ คิดแบบนันเลยนะ’

‘ปกติคิดว่าไม่ผิดสินะครับ’

แต่เขาก็โมโห ถ้ าตัดสินใจเลือกทีจะถ่ายทําในเนิร์สเซอรี
เด็กแล้ ว ก็ต้องให้ ความสําคัญกับเด็กทีสุดนีนา ลีนารู้
โดยสัญชาติญาณว่าจะต้ องชีไปทีใครเพือทีจะจัดการ
เรื องนีให้ ได้ เร็วทีสุด แม้ วา่ จะไม่ใช้ ความผิดของผู้ชายคน
นัน แต่คนทีจะต้ องรับผิดชอบก็คืออีกฝ่ ายนันแหละ ลีนา
พรวดเข้ าไปอุ้มอังเดรย์ออกมาอย่างรวดเร็ว และรี แอ

94
คชันของอันเทน่าทีไม่ได้ พดู อะไร แต่กลับยิมกว้ างน่าจะ
หมายความว่าดีแล้ ว

ไม่ร้ ูสกึ เสียใจเลย ลีนาไม่ได้ ชอบใช้ คําพูดหักหน้ าใคร

และยิงไม่มีนิสยั จะไปเทียวบอกใครว่าเกลียดด้ วย แต่กบั
เรื องของเด็กๆ นันต่างออกไป เขารู้สกึ ปวดใจมากขณะที
เอาสําลีแอลกอฮอล์เช็ดหัวเข่าให้ องั เดรย์ แต่ก็อดทนไว้

สุดท้ ายหลังจากถูกขอให้ ปลอบอยูพ่ กั หนึง ลีนาก็ลกุ ขึน

หลังจากกล่อมให้ เด็กน้ อยหลับไป

‘คุณเมสันครับ’

95
เมือหันหลังกลับมาก็พบเจอกับคนทีกําลังคอยเขาอยู่
นักธุรกิจหนุ่มผู้มีเมตตา เขาได้ ยินว่าทีมถ่ายทํากลับไป
หมดแล้ ว แต่ทําไมผู้ชายคนนียังไม่ไปแล้ วมาอยูต่ รงนีกัน
นะ ตอนนันอยูด่ ีๆ ลีนาก็ร้ ูสกึ กลัวขึนมา และเหมือนเคย
ได้ ยินมาว่าผู้ชายคนนีคอยสนับสนุนเนิร์สเซอรี แห่งนี
มากมายมานานหลายปี แล้ วด้ วย

เขารี บคิด ลีนาทีไม่สามารถปกปิ ดสีหน้ าลําบากใจไว้ ได้

พลางจ้ องมองไปยังคนตรงหน้ า มีอะไรหรื อเปล่านะ มี
อะไรจะพูดกับเขางันเหรอ คําพูดทีเขาพูดเมือกีทําให้
รู้สกึ ไม่ดีหรื อเปล่า ถ้ าเกิดอีกฝ่ ายเลิกสนับสนุนทีนีเพราะ
เขาขึนมาแล้ วจะทําอย่างไรดี ความคิดเข้ ามารวดเร็วยิง
กว่าแสงเหมือนโลกหมุนแปดรอบในหนึงวินาที

96
‘หากคุณไม่วา่ อะไร...’

‘ขอโทษครับ! เพราะผมโกรธมากเลยพูดแบบนันออกไป
ครับ!’

แม้ จะเป็ นสิงแน่นอน แต่โชคชะตาอันน่าสงสารก็ทําได้

แค่ถ่อมตัวให้ กบั ระบบทุนนิยม ลีนาก้ มตัวเก้ าสิบองศา
ขอโทษซําๆ ต่างจากท่าทางเมือสักครู่ ศักดิศรี งนเหรอ
ั
ตอนนีมันไม่ใช่สถานการ์ ณทีจะมารักษาศักดิศรี แล้ ว ถ้ า
หากคนตรงหน้ าเลิกสนับสนุนไปจริ งๆ เรื องคงไปไกลถึง
อเมริ กาว่าเจ้ าลูกเจียบทีเพิงเข้ ามาทํางานได้ ไม่ถงึ สาม
เดือนสร้ างความเสียหลายอันใหญ่หลวง

97
‘ถ้ าหากคุณรู้สกึ ไม่ดี...’

‘ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่แบบนันนะครับ’

‘ผมไม่ร้ ูวา่ จะต้ องขอโทษยังไง แต่ถ้าเป็ นอะไรทีผมพอจะ

ทําได้ ...’

ไม่ร้ ูวา่ ก่อนหน้ านันตะโกนอะไรออกไปบ้ าง หูของลีนาไม่

ได้ ยินอะไรทังนัน ทว่าสุดท้ ายอีกฝ่ ายก็ยมออกมา
ิ
ระหว่างทีลีนาเงยหน้ าขึนแล้ วสบตากับคนตรงหน้ าทังๆ
ทีตัวเองยังคงก้ มตัวอยู่ เป็ นช่วงเวลาทีได้ เห็นรอยยิมของ
เบ็นครังแรก ลีนาจําช่วงเวลานันได้ อย่างแม่นยํา

98
‘ทานมือเย็นกันไหมครับ’

‘…อะไรนะครับ’

เขาคิดว่ามันเป็ นไปไม่ได้ จริ งๆ แล้ วในตอนนันลีนาไม่

เคยคิดถึงขนาดนันเลย อยูด่ ีๆ ก็สบั สนราวกับภาษา
อิตาเลียนกลายเป็ นสิงทีแปลกไป

‘ผมชวนคุณทานมือเย็นด้ วยกันน่ะครับ’

ลีนาไม่สามารถพูดอะไรออกไปได้ ทําไมอยูด่ ีๆ ถึงชวน

ทานมือเย็นล่ะ

99
‘อ่า คือ คือผม... กว่าจะเลิกงาน ก็อีกสองชัวโมงกว่าเลย
นะครับ’

‘ผมจะรอครับ’

‘…ฮะ?’

ตอนนันสีหน้ าของเขาจะดูโง่ขนาดไหนกันนะ ถึงจะไม่

เห็นเองแต่มนั คงดูเหมือนคนโง่มากแน่ๆ จริ งๆ แล้ วลีนา
รู้สกึ สับสนมาก หลังจากสับสนก็ร้ ูสกึ งงงวย ไม่เข้ าใจว่า
นักธุรกิจทีรวยขนาดนัน นึกอย่างไรถึงมาชวนคนทีชีหน้ า
ด่าตัวเองไปทานมือเย็นด้ วยกัน หรื อว่าเป็ นอาหารมือสุด
ท้ าย แล้ วพรุ่งนีก็ไล่ออกทันทีกนั นะ

100
แต่วา่ ผู้ชายคนนันก็รักษาคําพูดและสัญญาของตัว
เองอย่างดี อีกฝ่ ายมาอยูใ่ นสายตาและไม่ไปไหนเลย
ตลอดสองชัวโมง แม้ กระทังการเล่นกับเด็กๆเพือรอเวลา
ลีนาเลิกงาน มันก็ไม่ใช่การแสดงทีถูกจัดฉากมาหรื อจะ
เป็ นการกระทําทีได้ รับผลประโยชน์อะไร ลีนารับรู้แล้ วว่า
ตลอดสองชัวโมงมันยากลําบากแค่ไหน เขาทํางานทีได้
รับมอบหมายและคอยเหลือบมองอยูอ่ ีกฝ่ ายบ่อยๆ แต่
กลับประสานสายตากันจนตัวเองทําอะไรไม่ได้ เลย

หลังจากนันก็ทานอาหารเย็นกัน ถึงเขาคิดว่าอีกฝ่ ายต้ อง

มีคนขับรถมารับแน่ๆ แต่กลับได้ นงลั
ั มโบร์ กินี
อเวนตาโดร์ เอส โรดสเตอร์ ทีนังได้ เพียงสองคนตรงไป
ยังร้ านอาหารสุดหรูโดยไม่สามารถชืมนชมวิวข้ างทางได้

101
ทันที คุยเรื องอะไรกันบ้ างนะ เพราะตอนนันลีนางุนงง
เอาเสียมากๆ เลยไม่ได้ เลยว่าพวกเขาสองคนได้ พดู คุย
เรื องอะไรกันไปบ้ าง

จุดเริ มต้ นทังคูแ่ สนเรี ยบง่าย เบ็นตังชือการดินเนอร์ ของ

พวกเขาในวันนันว่า ‘การขอเดท’ และเหมารวมว่ามัน
เป็ นเดทแรก หลังจากนันเบ็นก็มกั จะนัดพบอยูเ่ สมอ
พวกเขาจึงได้ ใช้ เวลาอยูด่ ้ วยกันมากขึน และเพราะความ
พยายามนันทําให้ ลีนากล้ าเล่าเรื องของตัวเองให้ อีกฝ่ าย
ฟั งตังแต่เดทครังทีสาม

ความรักครังเก่าอันลึกซึงตลอดห้ าปี ลีนารู้ความจริ งว่า

คนรักทีเปิ ดเผยว่าเป็ นเกย์และพ่อแม่เขาก็ร้ ูจกั ดันแอบ
คบกับผู้หญิงคนอืนมาตลอดหนึงปี เขาเจอคนๆ นันนอน
102
เกลือกกลิงอยูก่ บั ผู้หญิงในคอนโดด้ วยตาของตัวเอง แม้
จะสงสัยแต่ก็เป็ นสถานการณ์ทีแสดงออกอะไรไม่ได้ การ
แต่งงานทีคิดว่าจะเกิดขึนกับตัวเองก็ไปเกิดขึนกับผู้หญิง
คนนันแทน และใบหน้ าราวกับxxทีเอาแต่พดู ว่าอยากมี
ลูก ลีนาถึงขันบ่นว่าแค่นถึ งึ ก็อยากจะกระทืบแรงๆ

เบ็นมีพรสวรรค์ในการ ‘รับฟั ง’ มีความหัศจรรย์ด้วย

ความเป็ นผู้ชายทีสามารถรับฟั งและทําให้ เขาพูดคําทีอยู่
ในใจออกมาได้ อย่างเป็ นธรรมชาติ และความสามารถ
นันก็เพิมเป็ นสองเท่าเมือเจอคูห่ ดู ืมไวน์ทีเข้ ากันได้ ดีถงึ
แม้ จะเป็ นเรื องน่าตืนเต้ นก็ตาม เนืองจากนิสยั ของลีนาที
มีเพือนไม่เยอะจึงกล้ าพูดทุกสิงทุกอย่างออกไปต่อหน้ า
อีกฝ่ ายอย่างไม่ลงั เล

103
“.. นันล่ะ นันแหละครับ”

ลีนากะพริ บตาเพือเช็กอะไรบางอย่าง เช็กว่าตอนนีคือ

ความจริ ง ไม่ใช่ความฝั น ป็ นวิธีทีเช็กว่าคือความจริ งไม่
ใช่ในอดีต เขากะพริ บตาอยูห่ ลายครังและกลับมาอยูใ่ น
ปั จจุบนั อดีตทีคว้ ากลับมาไม่ได้ เป็ นพลังให้ จนกระทัง
เมืออาทิตย์ทีแล้ ว แต่ในตอนนีกลับกลายเป็ นความทรง
จําทีนึกถึงทีไรก็มีแต่ความทุกข์
__________________________
__________________________
_
01-6 เปิ ดเผย
เบ็นเป็ นมาเฟี ย

104
และเขาก็คบกับมาเฟี ยคนนันมาถึงสามปี ...

ผู้ชายคนนัน ลีนาจบประโยคอย่างไม่ร้ ูตวั ด้ วยการพยัก

หน้ า เป็ นความจริ งทีเรี ยบเรี ยงออกมาได้ เพียงสอง
บรรทัด แต่ในระหว่างนันกลับมีเรื องราวมากมาย

เช่นพวกเขาไม่ได้ มีความสัมพันธ์ทีเรี ยบง่ายกันนัก จริ งๆ

แล้ วเมือประมาณเดือนก่อน ลีนาเสนอเรื อง ‘แต่งงาน’
กับอีกฝ่ ายไป ประเทศบ้ านเกิดของเขาให้ ความเท่าเทียม
กันในทางกฎหมายของการแต่งงานระหว่างเพศเดียวกัน
หากเทียบกับอิตาลีทียังคงอนุรักษ์ ความเป็ นดังเดิมไว้ อยู่
เพียงแค่เบ็นตกลงแล้ วไปจดทะเบียนกันทีนิวยอร์ กก็ไม่
เลวนัก

105
ตอนนันเขาเห็นการตอบรับไปในทางทีดีของเบ็น แม้ วา่
จะไม่มีกฎหมายทีจะต้ องเข้ ามาผูกมัด แต่เขาทังสองคน
ก็เชือว่าในชีวิตทีเหลืออยูจ่ ะมีกนั และกันต่อไปโดยไม่ได้
กังวลอะไร เพราะความรักและความเชือใจทีมี

ลีนาคิดว่าความผูกพันธ์ทีจะต้ องเจอสักครังในชีวิตก็คือ
เบ็น ไม่มีเหตุผลอืนนอกจากนีแล้ ว เหมือนการไม่มี
เหตุผลในการเชือพระเจ้ า

“...มันต้ องไม่ใช่แบบนันสิ”

เสียงทีพรํ าบ่นไร้ เรี ยวแรง ความฝั นในตอนเช้ าของทุกวัน

106
ล้ วนผิดเพียนไปหมดด้ วยเหตุผลทีไม่เคยแม้ แต่จะคาด
ฝั น เขาคิดว่าถ้ าจะเป็ นแบบนี สู้ให้ เบ็นนอกใจไปมีคนอืน
จะยังดีกว่าร้ อยเท่า แต่ก็ล้มเลิกความคิดนันไป เพราะถ้ า
เกิดเรื องแบบนันขึนจริ งๆ ลีนาอาจจะฆ่าทังเบ็นและคน
รักใหม่ตายไปทังคูเ่ ลยก็ได้

เหนือสิงอืนใด สิงทีทําให้ ลีนารู้สกึ แย่ทีสุดจนทนไม่ไหว

ในตอนนีคือความรู้สกึ เหมือนโดนหักหลังต่างหาก
มาเฟี ยงันเหรอ ต่อให้ เป็ นประธานาธิบดีของสหรัฐ
อเมริ กาก็ต้องบอกเขาสิ คบกันมาตังสามปี เขาไม่อยาก
จะเชือว่าถูกหลอกอย่างแนบเนียนมาตลอดเวลาทีผ่าน
มา สิงทีลีนาคิดซําๆ ไม่ใช่ความกลัวเรื องทีอีกคนเป็ น
มาเฟี ย แต่จริ งๆ แล้ วเขาแค่ไม่อยากจะเชือว่าตัวเองจะ
โดนหลอกมาตลอดสามปี ต่างหาก

107
ความเชือทีมีตอ่ เบ็นสันไหวไปหมด ยิงกว่าความโกรธทีมี
ให้ ความจริ งนันกลับทําให้ ลีนาคลืนไส้ จนรู้สกึ อยากจะ
อาเจียนอยูบ่ อ่ ยๆ ถ้ าอาเจียนได้ น่ะนะ

…ก่อน ก่อนอืนเลย ก็ทํางานเถอะ เป็ นเวลาเกือบหนึง

สัปดาห์แล้ วหลังจากมือเย็นทีเบเนดิก้า แต่ก็ยงั คงไร้ ซงึ
คําตอบ และเขากําลังทําให้ ความกังวลทีมีลดลงอยู่ เรื อง
ทีโชคดีนนั ไม่ใช่เขาจะต้ องตัดสินใจในหนึงสัปดาห์ แต่
เป็ นเบ็นทีเข้ าใจเขาต่างหาก อีกฝ่ ายไม่ได้ มาหาหรื อเร่งลี
นาเลย

บางครังก็มีสง่ ข้ อความมาบ้ าง แน่นอนว่าไม่ได้ โทรหรื อ

ส่งข้ อความเข้ ามาจนเหมือนจะเป็ นบ้ าแบบครังทีแล้ ว
108
แต่สง่ มาวันละหนึงข้ อความ อย่างมากก็สามข้ อความ
เนือหาข้ อความทีคนเป็ นมาเฟี ยส่งมาก็ทงเร่
ั าร้ อนและ
อบอุน่ มันยิงทําให้ ลีนารู้สกึ สับสนมากขึนไปอีก

[ผมรู้วา่ คุณกําลังสับสนอยู่ ผมจะรอคุณนะครับ]

[ถ้ าไม่เป็ นไรแล้ วช่วยฟั งผมหน่อยนะครับ ลีนา]

[ถ้ าคุณสงบลงแล้ ว ก็ช่วยติดต่อกลับมาทันทีเลยนะ]

109
***

[คิดถึง ลูเซ่ (Luce)]

ลีนากดพิมพ์ข้อความแล้ วปิ ดลง ลูเซ่ ชือเล่นทีเบ็นเรี ยก

เป็ นชือเรี ยกทีเบ็นตังให้ เมือประมาณปี ครึงทีผ่านมา เขา
ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมีวนั ทีได้ ยินชือเรี ยกทีเขาเคย
ชินแล้ วจะรู้สกึ เจ็บปวดแบบนี

เบ็น เบ็นของผม ผมจะเจอหน้ าคุณยังไงดี

110
ไม่ใช่วา่ เขาไม่ได้ คิดว่าจะเลิกกัน อีกคนคือมาเฟี ย คนที
หลอกเขามาตลอดสามปี จะทําอะไรลับหลังเขาบ้ าง ก็
นึกภาพไม่ออก แล้ วก็ไม่อยากจะนึกด้ วย ลองคิดดูแล้ ว
มาเฟี ยมีอยูใ่ นประวัติศาสตร์ ของซีซิเลียมาอย่างยาว
นาน และไม่สามารถจะเลือกหรื อล้ มเลิกด้ วยตัวเองได้

มันใจว่าถ้ าหากเบ็นบอกว่าจะเลิกเป็ นมาเฟี ยในตอนนี

เขาจะไม่ถามถึงอดีตของเบ็น แต่วา่ เบ็นจะทําแบบนัน
ไหมนะ ถ้ าทําแบบนันได้ ก็คงเลิกเป็ นจริ งๆ

แต่วา่ เขาจะคบมาเฟี ยต่อไปเรื อยๆ ได้ ไหมนะ คิดถึงเรื อง

นีมาตลอดสองสามวัน แต่มนั ก็เป็ นบทสรุปทีเกินตัวมาก
เกินไป สําหรับลีนาถ้ าหากยกเว้ นหน้ าตาเหมือนคุณแม่
ไป เขาก็เป็ นเพียงแค่ผ้ ชู ายธรรมดาๆ คนนึง คนรักของ
111
มาเฟี ยงันเหรอ เรื องแบบนันแม้ กระทังในนิยายเขายังไม่
เคยเห็นเลย

ตอนทีนึกถึงเรื องทีเป็ นไปไม่ได้ กผ้ ร้ ูสกึ ถึงความกังวลครัง

แรกขึนมาอีกครัง จะเลิกกันได้ ไหมนะ เขาถามตัวเองตัง
หลายต่อหลายครัง ถ้ าไม่เจอกันจะอยูไ่ ด้ ไหมนะ แต่ก็
ตอบไม่ได้ เขา... ไม่ชอบชีวิตทีต้ องห่างกับเบ็น ไม่ใช่ถาม
ว่าทําได้ หรื อไม่ แต่ไม่ชอบ จะเสียเบ็นไปงันเหรอ

ฆ่าผมให้ ตายซะยังจะดีกว่า พระเจ้ า

แม้ จะเป็ นเวลาเลิกงานแล้ ว แต่ลีนาก็ยงั คงจมอยูใ่ น

ความคิด ถึงเขาจะทานข้ าวและเข้ านอนตามเวลาที

112
กําหนด แต่ตลอดเวลาทีลืมตาล้ วนใช้ ไปกับการคิดถึง
เรื องของเบ็น จะทําอย่างไรดี ในตอนนีแค่จะไม่ยกเลิก
เทียวบินไปนิวยอร์ กก็ยงั เป็ นเรื องทีน่าตกใจเลย

ลีนาเลียวเข้ าร้ านผลไม้ ทีมองเห็นจากตรงหัวมุมทันที ถึง

จะไม่อยากกิน แต่เขาก็ต้องกินตามเวลา

ผลไม้ ทีวางเรี ยงกันเหมือนกับบันได ลีนาหยิบผลไม้ ลง

ตะกร้ าซําไปซํามาจนมากเกินไปสําหรับจะทานคนเดียว
และออกจากร้ านมา ไม่ใช่คําพูดทีผิดเลย หากไม่ใช่
เพราะเบ็นก็คงไม่ต้องซืออีกสองอัน แล้ วก็ไม่ต้องจ่าย
เพิมถึงหนึงยูโรหรอก ซึงอาจจะทําพายแอปเปิ ลทีอีกฝ่ าย
ชอบด้ วยก็ได้

113
“โอ๊ ะ!”

เพราะว่าคิดมากเกินไปไหม หรื อเพราะผลไม้ ทีล้ นถุง

กระดาษมันบังระดับสายตาเขากันนะ เลยมองไม่เห็น
ทางข้ างหน้ าและชนเข้ ากับคนทีเดินสวนมาจนถุงกระ
ดาษร่วงขฃจนแอปเปิ ลผลสีเขียวทีอยูด่ ้ านบนสุดกลิงไป
ตามพืน ไม่ใช่แค่แอปเปิ ล แต่ผลไม้ ตา่ งๆ ทีอยูใ่ นถุงก็
กระจัดกระจายไปตามทางเดิน

ซวยจริ งๆเลย หรื อนีก็อาจจะเป็ นเพราะเบ็นกันนะ เพราะ

ครังนีมันน่ารํ าคาญมากเลยจะคิดว่าไม่ใช่เพราะเบ็นก็
แล้ วกัน ในขณะทีผู้คนตามทางเดินหลบผลไม้ กนั ราวกับ
หลบระเบิดอยู่ ลีนาก็นงลงไปเก็
ั บผลไม้ ทีละลูก เพราะว่า
114
เขาทังอายและตกใจทําให้ ลกุ ลีลุกลนกว่าปกติ

“อ่า ขอบคุณครับ”

โชคดีทีมีสภุ าพบุรุษใจดีทีเดินผ่านมาช่วยเขาเก็บผลไม้
ลีนาทีไม่ได้ มีแม้ แต่เวลาจะสังเกตหน้ าตาของคนๆ◌ื นัน
และทําเพียงขอบคุณแล้ วเก็บผลไม้ ไว้

“ขอบคุณอะไรกันล่ะครับ”

สุภาพบุรุษใจดีคนนันตอบลีนาไปเพียงสันๆ ขณะทีได้
ยินเสียงของอีกฝ่ ายก็ร้ ูสกึ แปลกๆ เขารู้จกั เสียงทุ้มตํานี
และเคยได้ ยินมันชัดๆ มาก่อน ถ้ าความคิดของเขาไม่ผิด
115
ไปล่ะก็ชดั เจนเลย

แม้ วา่ สุภาพบุรุษคนนันจะพงกหัวยิมทักทายและจากไป

แล้ วก็ตาม แต่ลีนายังคงหยุดนิงอยูต่ รงทีเดิมแล้ วมองไป
ยังอีกฝ่ าย ทันใดนันก็ร้ ูสกึ เหมือนตืนขึนและวิงตามไป
ทันที หากจะให้ ไปอยูข่ ้ างหน้ าของสุภาพบุรุษขายาวคน
นันได้ คงจะต้ องวิงไปให้ พ้นมุมตึก

ยิงเข้ าใกล้ ความมันใจของลีนาก็ชดั เจนขึน ลีนาทีรี บเดิน

จนจะถึงหัวมุม จากนันก็ได้ ยินเสียงอันคุ้นเคยอีกครัง

“ครับ ไม่มีเรื องอะไรเป็ นพิเศษ กําลังตรงกลับบ้ านหลัง

เลิกงานครับ ระหว่างทางก็แวะร้ านผลไม้ แป๊ บหนึง ไฟที

116
บ้ านก็ปิดอยูค่ รับ ยังไงก็อีกไม่นานน่าจะถึงบ้ าน ไม่ต้อง
เป็ นห่วงครับ คาโป”

จะติดต่อกลับไปอีกครังนะครับ... พออีกฝ่ ายวางสาย สติ

ของลีนาก็ขาดลงเช่นกัน

“เบ็นให้ จบั ตาดูผมงันเหรอครับ”

เขามองเห็นรี แอคชันของสุภาพบุรุษคนนันหลังจากได้
ยินเสียงทีดังมาจากทางด้ านหลัง คนทีหันหน้ ากลับมามี
สีหน้ าลําบากใจ แต่คนทีกําลังหัวเราะกลับเป็ นลีนา เขา
มองฝ่ ายตรงข้ ามด้ วยสายตาเย็นยะเยือก คนทีเขาเชือว่า
เป็ นสุภาพบุรุษนันกลับเป็ นมาเฟี ย และยังเป็ นลูกน้ อง

117
ของคนรักตัวเองอีก

แม้ วา่ ไม่ต้องเช็กก็ร้ ูวา่ หน้ าทีของคนตรงหน้ าคืออะไร

“ไม่ต้องตอบก็ได้ ครับ ผมเช็กเองก็ได้ ”

แม้ วา่ อีกฝ่ ายจะเป็ นมาเฟี ย แต่ตอนนีลีนาไม่ร้ ูสกึ อะไร

แล้ ว ถูกสะกดรอยตามงันเหรอ ไม่สิ จับตามอง... ฟั ง
จากบทสนทนาแล้ วเหมือนมีคนเฝ้ามองอยูแ่ ถวบ้ านด้ วย
เลย นีมันตังแต่เมือไหร่กนั อาจจะเป็ นตังแต่แรกเลยก็
เป็ นได้

ถุงผลไม้ ทีลีนาเคยถือถูกวางลง ผลไม้ ทีเก็บมาอย่างยาก

118
ลําบากเหล่านันร่วงลงและกลิงไปรอบๆ ลีนาทําให้ การ
ช่วยเหลือทียากลําบากสูญเปล่าก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขนึ
มา ความคิดทีอยากจะขอเวลาคิดเพิมสักหนึงสัปดาห์ที
เคยมีอยูแ่ ตกเป็ นเสียงๆ

“เบ็น ผมเองนะ”

จะรักษาความสัมพันธ์ทีไม่มีความเชือใจนีไว้ ได้ ยงั ไงกัน

นะ แค่นกึ ถึงใบหน้ าทีสงบนิงนันแล้ วเขายิงโมโห ลีนาไม่
ได้ มีสติมาตังแต่เมือกีแล้ ว จบแล้ วล่ะ ต่อหน้ ามีแต่พดู คํา
หวานๆ แต่ลบั หลังกลับส่งคนมาจับตาดูเขาตลอด แล้ ว
เขาจะยังต้ องคิดอะไรอีก
__________________________
__________________________
119
01-7 เปิ ดเผย
“มีปัญหาใหญ่เกิดขึนแล้ วล่ะครับ ผมรู้แล้ วว่าจริ งๆ แล้ ว
คุณไม่ได้ เชือใจผมเลย”

เสียงสัญญาณรอสายตัดไปแล้ ว แต่อีกฝ่ ายก็ไม่ได้ มีคํา

ตอบอะไรกลับมา

“แต่ปัญหาทีใหญ่กว่านันก็คือ...”

แต่ก็ช่างมัน ยังไงคําตอบนันก็ไม่สําคัญอยูแ่ ล้ ว

“ต่อจากนีผมคงจะเชืออะไรคุณไม่ได้ อีกแล้ วล่ะ ไอ้ คน

เลว”
120
โดนหลอกมาถึงสามปี และก็ยงั คงโดนหลอกถึงตอนสุด
ท้ าย นีไม่ใช่ลีนาทีสุภาพอ่อนโยนตามปกติ เขาเป็ นแบบ
นีครังแรก เบ็นก็คงสับสน จริ งๆ แล้ วมันไม่ใช่ด้านทีจะ
ต้ องปิ ดบังไว้ แต่มนั ยังไม่มีโอกาสทีจะเปิ ดเผยออกมา
ต่างหาก โดยเฉพาะกับชายผู้เป็ นทีรักและแสนอ่อนโยน
ทําไมเขาจะต้ องรุนแรงด้ วยล่ะ ทีบอกว่าไม่มีโอกาสนัน
ใช้ คําว่าไม่จําเป็ นน่าจะเหมาะสมกว่า

แต่วา่ ไม่ใช่กบั ตอนนี ลีนาโกรธมาก โกรธขนาดนีเป็ นครัง

แรก

“ทําอะไรอยูน่ ่ะครับ”

121
ชายหนุ่มอีกคนทีได้ ยินบทสนทนาทังหมดตังแต่เมือกีไม่
สามารถควบคุมสีหน้ าเป็ นกังวลของตัวเองไว้ ได้ แม้ จะ
ไม่ร้ ูเรื องแต่ก็ร้ ูได้ ชดั เจนว่าเจ้ านายเขาน่าจะโมโหมาก
หากกลับไปแล้ วฟั นกรามของเขาคงจะกระเด็นจากหมัด
ของเบ็น ไม่วา่ จะเป็ นเพราะลีนา หรื อความสัมพันธ์ของลี
นากับเบ็นก็ตาม

ลีนายืนมือไปทางคนตรงหน้ า โทรศัพท์ทีเพิงวางสายดัง
ขึนอีกครัง ต่อให้ ไม่มองก็ร้ ูวา่ คนทีโทรเข้ ามาเป็ นใคร แต่
ว่าเขาจะไม่รับสายเด็ดขาด มองดีๆ แล้ วก็ร้ ูวา่ โทรศัพท์
เครื องนีก็เป็ นสิงทีเบ็นให้

122
“รับไว้ สคิ รับ”

ลีนาวางโทรศัพท์ไว้ บนมืออีกฝ่ ายเฉยๆ แบบนัน ชายคน

นันคาดไม่ถงึ และรับโทรศัพท์มาถือไว้ และไม่สามารถ
เก็บสีหน้ าทีมีความกังวลไว้ ได้ ลีนาทีกําจัดโทรศัพท์ทิง
ไปได้ ก็หนั หลังเดินกลับบ้ านอย่างไม่มีความลังเล
ระหว่างการเดินก็มีความคิดหนึงขึนมา คนทีเขาเคยเต็ม
ใจคิดจะอยูด่ ้ วยตลอดในอนาคต ซัลวาโตเร่ ดิโอ เวเนวา
ซีโอเน่

ไอ้ คนเลว

หลังจากนีก็ไม่มีเรื องทีจะต้ องเจอกันอีก ลีนารี บจัดการ

123
ตัวเองและตัดสินใจว่าจะกลับไปยังบ้ านเกิด เล่าเรื องทัง
หมดให้ อนั เทอาฟั งและทําทุกอย่างตามขันตอน ส่วนเปา
โลนัน แม้ จะเศร้ าแต่คงต้ องบอกว่าไม่จําเป็ นจะต้ องมา
ส่งเขาถึงสนามบิน ทีนีแม้ จะสวยงามแต่ก็ไม่ใช่ประเทศ
ของเขา เกาะทีใหญ่ทีสุดในทะเลเมดิเตอร์ เรเนียน เกาะที
พระเจ้ ารัก ซีซิเลีย... ฝั นถึงความฝั นทีไม่มีในโลกเหมือน
กับชือของมัน และตอนนีถึงเวลาทีจะต้ องตืนขึนแล้ ว

เขาคิดแบบนี ในทีสุดลีนาก็ถงึ ประตูหน้ าบ้ านและยืนมือ

ออกไป...

“ฮึก… อุ๊บ! อือ!”

124
แต่ก็ไม่สามารถจับมันไว้ ได้ ปากของเขาถูกปิ ดด้ วยผ้ า
เช็ดหน้ าทีมีกลินเหมือนแอลกอฮอล์ มันคืออะไรเขาก็ไม่
กล้ าจะคาดเดา

และลีนาก็หมดสติไปทังแบบนัน

***

125
ตอนทีเจอกับเบ็นครังแรก ลีนาสับสนในตัวเองเอามากๆ

รู้สกึ ไม่ชินกับตัวเองทีรู้สกึ สนใจผู้ชายคนอืนภายในระยะ

เวลาสามเดือน ในสถานทีทีมาเพือลืมคนรักเก่า แน่นอน
ว่ามันไม่มีปัญหาอะไร แต่ลีนาอยากจะรู้สกึ เศร้ า อึดอัด
และว่างเปล่ามากกว่าเดิม เขาอยากจะให้ โอกาสของ
การห่างกันไว้ เก็บความรู้สกึ ในวันทีนังเครื องบินมา
อิตาลีไว้ ในใจ

แต่ผ้ ชู ายคนนันไม่ให้ โอกาสเลย หากเขารู้สกึ เศร้ าเพียง

แค่นิดเดียว โทรศัพท์ก็จะดังขึนและภาพเหล่านันก็หาย
ไปอย่างรวดเร็ว

126
ทีอีกคนบอกว่าจะพาไปดูวิวตอนกลางคืนทีสวยทีสุดใน
มอนเรอาเล และพาไปดูทะเลในตอนกลางคืน จนถึง
ตอนนีเขาก็ยงั คงไม่ลืม คืนทีพระจันทร์ เป็ นเหมือนโคม
ไฟของโลกใบนี ผิวนําอันมืดมิดทีซัดสาดเข้ ามา มันไม่ได้
น่ากลัวสักนิด ไม่ใช่เพราะความสมบูรณ์แบบของร่าง
กายเบ็นทีเป็ นหนึงเดียวกับชุดว่ายนําหรอก แต่เป็ นเรี ยว
ขาทีราวกับใช้ เกล็ดในการว่ายนําหากอาศัยอยูใ่ นทะเล
ต่างหากทีทําให้ เขารู้สกึ ลุม่ หลง

ลีนาอาจจะกําลังหลงใหลอยูอ่ ย่างปฏิเสธไม่ได้ คิดถึง

สงสัย และอยากรู้วา่ อีกคนกําลังทําอะไรอยู่ ความรู้สกึ ที
แน่นอนเลยคือลีนากําลังรู้สกึ ทรมาน เป็ นการดินรนเพือ
ความบริ สทุ ธิของตัวเอง เขาจะต้ องไม่รักใครง่ายๆ แบบ
นัน แต่กลับรักเบ็นไปอย่างเต็มตัวแล้ ว

127
ซึงมันก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะเพียงแค่ได้ สบตากับเบ็น
เขาก็ร้ ูสกึ เหมือนลอยอยูเ่ หนือพืนดิน

‘ลีนา’

เขาและเบ็นถูกห่อหุ้มด้ วยผ้ าขนหนูผืนใหญ่อยูร่ ิ มทะเล

ขณะนันเขารู้แล้ วว่าหัวใจของพวกเขาทังสองรู้สกึ ไม่ตา่ ง
กัน รู้ซงกั
ึ นและกันว่าเป็ นเกย์ และผู้ใหญ่สองคนทีเด
ทกันมากกว่าสิบครัง มีความหมายเพียงแค่สองอย่าง
คือ...

จะอยูใ่ นสถานะนีตลอดไป หรื อจะคบกันตังแต่ตอนนี

128
เลย

‘ผมชอบคุณครับ’

‘ผมรู้ครับ’

เป็ นเวลาเทียงคืนตรง ทะเลในตอนกลางคืนยังคงเหมือน

เดิม แต่คนทังสองคนกําลังเปลียนไปตามกาลเวลา แต่ก็
ไม่ร้ ูวา่ จะเปลียนไปในทิศทางไหน

‘นันเป็ นสิงทีคุณจะต้ องพูดในตอนนีหรอครับ ท่าน

ประธาน’

129
‘ครับ’

เขาคิดว่าเป็ นเรื องล้ อเล่น แต่เบ็นเป็ นคนทีซือตรงกับทุก

เรื องเสมอ อีกฝ่ ายไม่ร้ ูวิธีทีจะปิ ดบังหรื อบิดเบือนคําพูด
และจุดนันก็ถกู ใจเขา เขาเบือทีจะเล่นกับหัวใจของกัน
และกันในความสัมพันธ์อนั คลุมเครื อนีแล้ ว หากเป็ นไป
ได้ เขาก็อยากจะรักด้ วยความชัดเจนและความสบายใจ

ลีนานังอยูบ่ นก้ อนหินแล้ วเงยหน้ าขึนไปมองเบ็น สิง

เดียวทีส่องสว่างในคืนวันนันก็คือใบหน้ าด้ านขวาของอีก
คน สีซฟั ไฟร์ บลูทีหากเข้ มอีกนิดก็เกือบจะกลายเป็ นสีดํา
สนิทแล้ ว เป็ นสีทีน่าประหลาดและลีนาไม่สามารถละ
สายตาออกจากดวงตาของเบ็นได้

130
‘ไม่ตอบเหรอครับ’

‘…ต้ องตอบตอนนีด้ วยเหรอครับ’

‘ครับ ต้ องตอบตอนนีเลย’

จริ งๆ แล้ วในตอนนีลีนาอยากจะกดเจ้ าของผมสีบลอนด์

ลงไปในนําอีกครัง แต่เขาก็อดทนไว้ อย่างสุดความ
สามารถ เขาอยากจะสนุกกับความร้ อนใจของผู้ชายที
สุดแสนจะเพอร์ เฟ็ คคนนีอีกสักนิด แม้ จะบอกว่าล้ อเล่น
แต่หากไม่ใช่ในตอนนี ก็ไม่ร้ ูวา่ จะมีช่วงเวลาแบบนีอีก
ครังไหม เพียงแค่ลองคิดดู ในใจเขาก็เหมือนกับจะ

131
ระเบิดออกมาแล้ ว จริ งๆ ในตอนนีน่ะ

‘เพราะว่าในคืนนีผมจะมีอะไรกับคุณไงครับ’

อยากจูบ ความรู้สกึ ของอีกฝ่ ายจะเปลียนไปไหมนะ แต่ก็

ช่างเถอะ

ทังสองคนเห็นด้ วยทีจะเริ มต้ นจากการจูบ ลีนาไม่ร้ ูด้วย

ซําว่าแสดงสีหน้ าแบบไหนออกไป อาจจะแสดงสีหน้ า
ชัดเจนว่าอยากจูบก็ได้ เขาไม่ถนัดทีจะเก็บสีหน้ าเลย
จริ งๆ เป็ นจูบทีเริ มต้ นจากการเห็นใบหน้ าทีเคลือนเข้ ามา
และไม่ได้ หลีกเลียงอะไร

132
ทันทีทีริ มฝี ปากสัมผัสกัน เขารู้สกึ ราวกับจะละลายตังแต่
ทีทีถูกสัมผัส เหมือนไร้ สติ แม้ จะขบขันกับเสียวสติสดุ
ท้ ายของตัวเอง แต่มนั ก็ไม่มีสติมากพอ เขารู้สกึ มัวเมาให้
กับอีกฝ่ ายแม้ จะไม่ได้ ดืมเหล้ าเลยสักอึกเดียว เรี ยวลินที
ดูดดึงกันอย่างรุนแรงและเนินนานจนทําให้ มืออันเย็น
เฉียบทีกอบกุมใบหน้ าของเขากลับมาอบอุน่ อีกครัง

ลีนารู้สกึ ปวดหนึบทีหว่างขา ส่วนทีไม่ต้องการให้ ใครเห็น

กลับมีปฎิกิริยาก่อนเป็ นอย่างแรก เขาย่อเข่าลงเพือให้
จูบนันค่อยๆ ใกล้ และหนักหน่วงยิงขึน แต่คนตัวสูงกลับ
ไม่ให้ เป็ นแบบนัน เพียงครู่เดียวเบ็นก็ยกตัวลีนาขึน

อีกฝ่ ายไม่พอใจในสถานทีของเซ็กซ์ครังแรก เบ็นไม่ต้อง

การทีจะให้ หินอันหยาบกระด้ างและคลืนทีสาดซัดเข้ า
133
มาทําให้ ผิวของลีนาเสียหาย เบ็นจึงอุ้มเขาขึนมาด้ วย
แรงอันมากมายอย่างน่าตกใจ เพียงสักครู่เดียว ลีนาก็
ก้ มหัวลงไปเพือกดจูบเหนือริ มฝี ปากของเบ็นด้ วยความ
ชอบใจหลังจากจูบทีผ่านมาไม่นาน เส้ นทางทีลืนทําให้
การเดินช้ าลง ท้ องน้ อยและระหว่างขาทีขยับไปมาเต้ น
รัว อืม เขากลํากลืนเสียงครางตําไว้ อย่างยากลําบาก ดี
มากๆ จริ งๆ แล้ วไม่มีแม้ แต่ช่องว่างให้ พดู อะไรออกมาได้
ลีนาเกาะติดกับอีกฝ่ ายอย่างแนบแน่น

เบ็นอุ้มลีนาตรงไปยังบ้ านพักตากอากาศใกล้ ๆ ของตัว

เองราวกับไม่ร้ ูสกึ หนักอะไร บ้ านพักตากอากาศทีกลาย
เป็ นสถานทีลับของเขาทังสองคนในอนาคต ลีนารู้สกึ
มหัศจรรย์กบั ทุกๆ ช่วงเวลา ราวกับเทพนิยายทีมีชาย
หนุ่มผู้ซงสามารถอุ
ึ ้ มชายหนุ่มอีกคนทีสูงร้ อยแปดสิบ

134
เซนติเมตรได้ อย่างไม่ร้ ูสกึ รู้สาอะไร

แต่มนั ก็เป็ นเรื องราวทีมีอยูจ่ ริ ง

__________________________
______________________
01-8 เปิ ดเผย
เพียงไม่กีก้ าวหลังจากนัน ลีนาก็จําไม่ได้ วา่ ผ่านทางเข้ า
หรื อมาถึงในห้ องนอนได้ อย่างไร แต่เขาจําช่วงเวลาทีเข้ า
มาในห้ องนําเพือชําระล้ างร่างกายทีเปี ยกไปด้ วยนํา
ทะเลออก ตังแต่ตอนทีสายนําอุน่ ๆ ไหลผ่านศรี ษะของ
เขาไปได้ อย่างเลือนราง

พวกเขาแบ่งปั นจูบกันอย่างนับไม่ถ้วน อาจจะเพราะไม่

ได้ เริ มนับตังแต่ในตอนแรก แต่หากนับดูแล้ วก็คงนับได้
135
แค่หนึงไปจนถึงสิบแล้ ววนไปซําๆ

ระหว่างทีล้ างตัว เบ็นก็ไม่หยุดลูบไล้ ลีนาเลยแม้ แต่นิด

เดียว ทุกๆ สัมผัสทําให้ ความต้ องการมากขึนจนหายใจ
ได้ อย่างยากลําบาก แม้ เขาจะไม่พดู อะไรออกมาแต่ก็
อาจจะรู้สกึ ได้ ความปราถนาเดียวในตอนนันคือต้ องการ
ให้ ผ้ ชู ายทีอยูต่ รงหน้ านีโอบกอดตัวเองเอาไว้ และต่อให้
โลกถล่มลงมาในตอนนี เขาก็จะไม่ละสายตาออกจาก
กัน ลีนาทีคิดว่าจะเอาชนะได้ โดยการสลับดูดดึงริ ม
ฝี ปากและเรี ยวนิว รู้สกึ จนมุม

‘จะทํา… จริ งๆ เหรอครับ’

136
ร่างกายทีเปี ยกชืนตกลงบนทีนอนสีขาว ยิงกว่าความนุ่ม
นวลก็คือความละมุนละไม ยิงกว่าความอบอุน่ ก็คือ
ความร้ อนแรง ยิงกว่าเฝ้ารอคือความกลัว เขาใจเต้ นจน
กลัวไปหมด ลีนาทีเคยมันใจ แม้ นีจะไม่ใช่เซ็กซ์ครังแรก
และเขาเคยทํามาหมดแล้ ว แต่การปลุกเร้ าแบบนีก็เป็ น
เรื องทีไม่ค้ นุ เคย

‘งันไม่ทําไหมครับ’

‘…’

‘ถ้ าคุณบอกว่าอย่า ผมก็จะไม่ทําครับ’

137
สายตาทีมองมายังลีนาเต็มไปด้ วยความจริ งจัง ขณะนัน
เขาก็มนใจว่
ั าทุกอย่างเป็ นเรื องจริ ง ทีถ้ าหากว่าเขา
บอกว่าไม่ทํา ผู้ชายคนนีจะหยุดลงในทันที ราวกับสุนขั ที
สือสัตย์ทีจะไม่แตะแม้ แต่ปลายนิวหากไม่ได้ รับการ
อนุญาต แม้ ตอนนีส่วนกลางลําตัวเขาจะปวดหนึบอย่าง
หน้ าไม่อาย หากลีนาบอกว่านีเป็ นเรื องทีไม่ต้องการ ก็ดู
เหมือนตัวเขาจะไม่พยายามทําอะไรเลย

‘แม้ วา่ อาจจะตายก่อนหน้ านันก็ได้ ’

แต่เขาก็กลัว

ด้ วยใบหน้ า นําเสียง และสายตาทีลีนาไม่มีทางปฏิเสธ

138
ได้

เหมือนกับทําให้ ร่างกายของเขาร้ อนรุ่มขึนมา ลีนาโอบ

ลําคอแกร่งแทนคําตอบ ในตอนนันเขาก็ร้ ูวา่ เราอาจจะ
ถูกแผดเผาด้ วยสายตาของมนุษย์ได้ หากเขาไม่มีอะไร
กับผู้ชายคนนีแล้ วล่ะ ก็คงจะตายแน่นอน ไม่วา่ จะเป็ น
เบ็น หรื อตัวของเขาเอง

จากนันเบ็นก็จ่โู จมเข้ าหาอย่างไม่ลงั เล ลูบไล้ ลีนาอย่าง

รักใคร่เพือไม่ให้ เกิดบาดแผลขึนจากการกระทํานี สอด
ใส่เข้ าไปในตัวลีนาอย่างรุนแรง เป็ นเซ็กซ์ครังแรกหลัง
จากไม่มีมานาน ลีนาเจ็บราวกับจะตายหลังจากการ
สอดใส่เข้ ามาโดยไม่มีการเบิกทาง

139
‘อ๊ ะ อือ...’

หากยกเว้ นเสียงครางแล้ ว นอกจากจะหายใจแล้ วลีนาก็

ไม่สามารถคิดถึงอะไรได้ อีก รู้สกึ อยากจะกรี ดร้ องทุกครัง
ทีเบ็นบดคลึงยอดอกของเขา ลองคิดดูแล้ วคนรักเก่าก็
เคยบอกว่าหน้ าอกของเขาอ่อนไหวเกินไป ในเมือมันมัน
อ่อนไหวแบบนีจะทําอย่างไร ถ้ าเกิดมีผ้ ชู ายคนอืนมา
โดนก็คงตามเขาไปเลยสินะ หากเป็ นคนอืนก็คงคิดว่าคํา
พูดแบบนีเป็ นเรื องล้ อเล่น แต่สําหรับลีนาแล้ ว นันเป็ นคํา
ด่าทีเขาเก็บเอามาใส่ใจ

นันสินะ ทีคิดว่าหน้ าอกของเขาอ่อนไหวแบบนีจะมี

ประโยชน์อะไร ในตอนนีก็คงเป็ นแบบนัน เบ็นใช้ ทงสอง
ั
140
มือในการบดคลึงหน้ าอกของเขาไปพร้ อมๆ กัน โดยใช้
นิวโป้งและนิวชีบดคลึงวนอยูอ่ ย่างนัน ร่างกายทีอ่อนแอ
หอบหายใจแรงจากการกระตุ้นเพียงนิดเดียวและขยับ
บันท้ ายขึนลง สิงทีอีกฝ่ ายต้ องการมีอยู่ ซึงแน่นอนว่า
ต่างจากความตังใจของลีนา

‘ฮึก อึก อือ เร็ว อือ ตอนนี! อ๊ ะ’

ลีนาอ้ อนวอนอย่างรุนแรงราวกับจะลืมว่าเคยเรี ยกร้ อง

อะไรไว้ แม้ วา่ จะไม่ได้ มีประสบการณ์มาอย่างโชกโชน
แต่เขาก็คิดว่าตัวเองไม่ได้ ไม่ร้ ูเรื องราวอะไร แต่สงที
ิ รู้สกึ
ครังนีเป็ นความรู้สกึ ทีเกิดขึนเป็ นครังแรกในชีวิต

141
เขาเคยมีเซ็กซ์แบบนีมาก่อนไหมนะ เขาคิดว่าการจะถึง
จุดสุดยอดเป็ นเรื องง่ายดาย เพียงแค่กระตุ้นจุดแข็งขืนก็
คงเสร็จ แต่กบั ช่องทางด้ านหลังล่ะ สอดใส่บางสิง
บางอย่างเข้ าไปแล้ วขยับแค่ไหนถึงจะเรี ยกว่าการปลุก
เร้ า

จริ งๆ แล้ วก็ไม่เคยมีความรู้สกึ ไม่พอใจในเซ็กซ์กบั คนรัก

เก่าเลยสักครัง เขาชอบให้ ถไู ถส่วนแข็งขืนไปตาม
อารมณ์ ชอบให้ จบั และบีบคลึงจุดอ่อนไหวสองลูกนัน
เขาไม่ได้ ชอบการทําให้ เจ็บปวดหรอกนะ แต่การเล้ าโลม
ก็เป็ นเหมือนส่วนเพิมเติมขึนมา ถ้ าหากทําแล้ วเขาคิดว่า
จะทําให้ ถงึ จุดสุดยอดนันล่ะ

คิดเรื อยเปื อยจริ งๆ เบ็นไม่ได้ ทําให้ เขารู้สกึ เจ็บปวดอะไร

142
เลย แถมยังสัมผัสเขาด้ วยความรักและอ่อนโยนมากๆ
อีกต่างหาก ถ้ าเขาบอกว่าเจ็บ เบ็นก็จะใช้ ลนเลี
ิ ยบนส่วน
นันอย่างอ่อนโยน แม้ วา่ ลมหายใจของเขาจะเร็วขึน
เรื อยๆ แต่เรี ยวนิวก็ยงั คงขยับอย่างช้ าๆ ในตอนนันเองที
เขารู้สกึ เหมือนจะละลายในทุกส่วนทีถูกสัมผัส ลีนาส่าย
หัวและขยับสะโพกขึนลงอย่างไม่ร้ ูตวั

‘ด...ได้ โปรด ได้ โปรดเถอะ! ฮึก อือ!’

อย่างไรก็ตาม ลีนาใช้ ช่องทางด้ านหลังในการมีอะไรกัน

มานานแล้ ว ความรู้สกึ สุขสมมันขึนอยูก่ บั อีกฝ่ ายก็จริ ง
แต่ลีนาก็มีคําพูดมากมายถึงความแข็งขืนของส่วนนันที
เข้ ามาจนถึงท้ องน้ อยนี อย่างไรก็ตาม ขนาดของคนรัก
เก่าของเขาก็ไม่ได้ แย่เท่าไหร่นกั แม้ วา่ จะไม่ได้ ร้ ูชดั เจน
143
แต่ก็คิดว่าเป็ นแบบนันล่ะ

เพราะเขาเชือแบบนันเลยไม่ได้ ระวังอะไร

ลีนามัวเมาไปกับความเร้ าใจเลยไม่ได้ ทนั ได้ มองของอีก

คนว่าส่วนกลางลําตัวของเบ็นใหญ่และหนาขนาดไหน
สิงทีลีนารู้สกึ คือส่วนนันของเบ็นแข็งและตืนตัว จุดแข็ง
ขืนทีตืนตัวจากความต้ องการขยายขึนและถูไถอยูบ่ น
ช่องทางอ่อนโยนของเขา จนลีนาคิดว่ามันคืออวัยะของ
คนจริ งๆ ใช่หรื อไม่ เรื องจริ งสินะ เขาอยากจะร้ องไห้

ถ้ าหากร้ องไห้ ได้ เขาก็คงร้ องไห้ ไปแล้ ว

144
ถ้ าทําแบบนันก็คงจะทําให้ ความตืนเต้ นทีมีในตอนนีนัน
ลดลงได้

‘ให้ หยุดไหมครับ’

‘อ๊ า ฮึก’

‘พูดสิครับ ให้ หยุด ไหมครับ’

ถ้ าพูดได้ เขาก็คงพูดไปแล้ ว แม้ วา่ ไม่ร้ ูจะพูดว่าอะไรก็

ตาม

ผู้ชายคนนันไม่ได้ ขีขลาดและกลับหน้ าไม่อายด้ วยซํา

145
สอดใส่เข้ ามาถึงครึงนึงแล้ วพูดคําพวกนัน ด้ วยขนาดที
ใหญ่โตจึงไม่สามารถหลีกเลียงความเจ็บปวดทีเกิดขึน
ได้ อีกฝ่ ายกดสะโพกเข้ ามาหาลีนาทีทําอะไรไม่ได้ นอก
จากดินรนสุดชีวิต

‘ถ้ า... จะให้ หยุด ก็พดุ เลยสิครับ’

อย่างน้ อยก็ควรจะเลิกขยับตัวก่อนสิ

‘…แม้ วา่ คุณจะไม่มีทางพูดแบบนันได้ ก็ตาม’

หรื ออย่างน้ อยก็ควรจะหยุดพูดสักที

146
สิงทีไม่ยตุ ิธรรมคือสิงทีอีกฝ่ ายพูดเป็ นเรื องจริ ง ส่วนแข็ง
ขืนเข้ ามาจนสุด รู้สกึ เหมือนหน้ าท้ องนูนขึนมา ข้ างในตัว
แน่นราวกับกําลังตังท้ อง แน่นอนว่าเขาไม่เคยท้ องหรอก
แต่ความรู้สกึ มันน่าจะเหมือนกัน

จะอย่างไรก็ช่าง ลีนานึกถึงตอนทีเขากับเบ็นเป็ นหนึง

เดียวกันได้ อย่างสมบูรณ์

นันล่ะ จําได้ ถงึ ตอนนัน เขารู้สกึ ตกใจว่าในขณะทีเขาไม่ร้ ู

ตัว ตัวเองอ้ อนวอนอะไรออกไปบ้ าง ตกใจในความน่า
ตืนเต้ นของเซ็กซ์ทีไม่คาดคิดและไม่มีลางสังหรณ์มา
ก่อน ลีนาก้ มหน้ าลงเพือให้ นําตาทีเอ่อออกมาหายไป
คํายืนยันอันเด็ดเดียวของผู้ชายทีบอกว่าจะมีอะไรกับ
เขาในคืนวันนีก็เท่านัน
147
‘อย่าทํา’

อะไรกัน ร่างกายของลีนาโน้ มไปด้ านหน้ า เมือเหมือนจะ

ล้ มลงก็ถกู ดึงกลับไป แรงกระแทกทําให้ ครวญครางอยู่
ภายใน

‘ตอนนีผมคงให้ สงที
ิ คุณขอไม่ได้ แล้ วล่ะ’

จะอะไรก็ตาม เขามารู้วา่ มันคือการประกาศสงครามก็

ตอนเช้ าอีกวัน เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะหลังจากได้ ยิน
คํานันเพียงแป๊ บเดียว ความทรงจําของเขาก็ตดั ไป นอก
จากเสียงกระทบกันของร่างกายแล้ ว ก็จําอะไรไม่ได้ อีก

148
เลย แน่นอนว่าสิงทีสอดใส่เข้ ามาในส่วนอ่อนไหวคือ
แก่นกายของอีกคน แม้ วา่ เขาจะจําได้ วา่ ท่อนเนือทําให้
เขาเจ็บขนาดไหน แต่ก็จําไม่ได้ ทงหมด
ั

เพราะตอนนันลีนาทําได้ แค่ร้อง สุดท้ ายก็แค่ร้องครวญ

คราง และจําอะไรได้ อย่างยากลําบาก

…ตอนนีทุกอย่างก็ผา่ นไปแล้ ว ช่วงเวลาทีเขาจะไม่ลืม

ไปตลอดชีวิต

ลีนาค่อยๆ ลืมตาขึนอย่างช้ าๆ แต่ก็มีเพียงความมืดมิดที

149
เข้ ามาในสายตา เขาต้ องใช้ เวลาอีกสักนิดเพือทีจะนึกว่า
เกิดอะไรขึนกับตัวเอง รู้สกึ ไม่สบายนักทีข้ อมือ ไม่ใช่
เพียงแค่ข้อมือเท่านัน แม้ แต่จะขยับตัวก็ทําได้ อย่างยาก
ลําบาก ราวกับถูกผูกติดกับแท่งตะกัวใหญ่ๆ

ลีนาพยายามนึก เขาเลิกงานและกําลังกลับบ้ าน แล้ ว

แวะซือผลไม้ ทีพอจะกินได้ และเจอกับสุภาพบุรุษคนหนึง
สุภาพบุรุษคนนัน... เขานึกออกเพียงเท่านัน และไม่จํา
เป็ นต้ องนึกอะไรต่อ แม้ วา่ เขาจะไม่ร้ ูวา่ ทีนีคือทีไหน แต่ลี
นาก็ไม่มีทางทีจะไม่ร้ ูวา่ คนทีจับเขามาคือใคร จะมาด้ วย
ตัวเองไหมนะ หรื อมีคําสังลงมากัน และต่อให้ เป็ นแบบ
ไหน ผลลัพธ์ก็แบบเดียวกันทังนัน

เพราะตอนนีเขาถูกจับมา ถูกมัดไว้ ทงดวงตาและข้

ั อมือ
150
อีกทังการกระทําแบบนีต้ องมีคนเตรี ยมการมาไม่ผิดแน่

“ตืนแล้ วเหรอครับ”

ซัลวาโตเร่ ดิโอ เวเนวาซิโอเน่ เป็ นเขาสินะ

__________________________
__________________________
_

151
02-1 กักขัง

แม้ จะเป็ นคําถามไถ่สาระทุกข์สขุ ดิบธรรมดา แต่ก็ทําให้

แผ่นหลังตังตรงและขนลุกซูไ่ ด้ ลีนาประหม่าไม่น้อย ถึง
เบ็นจะถามแค่วา่ ตืนแล้ วเหรอครับ แต่ลีนาก็ตอบกลับ
ไปไม่ได้ ทําไมน่ะเหรอ ตอนนีทังตา ทังมือ และแม้ แต่ขา
ของเขาล้ วนขยับไม่ได้ มีเพียงปากเท่านันทียังคงเป็ น
อิสระ แต่ทีลีนาก็ปิดปากเงียบ ก็เพราะว่า...

เขาสัมผัสถึงความเป็ นจริ งว่าเบ็นเป็ นมาเฟี ยแล้ ว

ถ้ าหากให้ สารภาพ มาเฟี ยสําหรับคนอเมริ กนั ก็เป็ น

เหมือนกับสัตว์ในจินตนาการ จริ งอยูท่ ีในอเมริ กาก็มี
มาเฟี ยเช่นเดียวกัน แต่เป็ นเพียงสิงทีค้ นเจอได้ จากช่อง
1
ค้ นหาในกูเกิลหรื อในภาพยนตร์ แทบจะไม่เจอในชีวิต
จริ ง ลีนารู้สกึ ขอโทษกับพวกเขาทีเคยยิงใหญ่ในยุคหนึง
แต่วา่ ในตอนนีสิงทีเรี ยกว่ามาเฟี ยกลับกลายเป็ นเพียง
ตัวตลกรับเชิญในหนังก็เท่านัน

ดังนัน นันจึงเป็ นความหมายของมาเฟี ยสําหรับคน

อเมริ กนั อย่างลีนา เมสัน

แต่หากเทียบแล้ ว ถ้ าจะบอกว่าซิซีเลียเป็ นบ้ านเกิดหรื อ

พืนทีทีมีมาเฟี ย ก็นบั ว่าสงบสุขมาตลอดหลายๆ ปี อาจ
เพราะไม่มีการปะทะกันทีรุนแรงจากคูแ่ ข่งทีมีความแข็ง
แกร่งอย่างซัลวาโตเร่และมาเทโอ จึงรักษาความมันคง
มาได้ แบบนี

2
ถามว่าสองฝ่ ายปรองดองกันน่ะเหรอ ไม่มีทาง การต่อสู้
ของมาเฟี ยค่อยๆ เปลียนไปตามยุคสมัย เหล่ามาเฟี ย
ของอิตาลีก็รักษาความสัมพันธ์ของการต่อสู้กนั อยู่ ซึง
การการล่มสลายก็เป็ นไปตามกระแส พืนทีทีตายลงไม่
ได้ เกิดจากการการทะเลาะวิวาท แต่ความจริ งมันเกิด
จากเรื องผลประโยชน์ก็คือเป็ นไปตามการผกผันของ
‘เงิน’ เพราะว่าเรื องปากท้ องก็เป็ นปั ญหาสําคัญของ
มาเฟี ยเช่นกัน

ก็แปลว่าเมือสามปี ก่อน หลังจากลีนา เมสันทิงแผ่นดิน

นิวยอร์ กมาทีนีและได้ รับการดูแลในฐานะเดียวกับ
มาเฟี ยอิตาลี ทีมีความยิงใหญ่ราวกับสัตว์ในจินตนาการ
มันถือเป็ นสถานการณ์ทีเกิดขึนได้ ยากมากๆ

3
แต่ตอ่ ให้ มีเหตุผลอะไรก็ตาม

“อาจจะไม่สบายสักหน่อย แต่ก็ทนเอานะ”

ตอนนีไม่วา่ จะมองยังไงก็ไม่สามารถบอกได้ เลยว่าเขา

ตกอยูใ่ นสภาพทีเหมาะสม ลีนาถูกปิ ดกันการมองเห็น
ด้ วยผ้ าปิ ดตาสีดํา ข้ อมือทังสองถูกมัดติดกับทีวางแขน
ของเก้ าอี ส่วนขาก็ไม่สามารถขยับได้

ไม่ใช่แค่ไม่สบายเพียงนิดหน่อย ขาของลีนาเองก็ถกู พัน

ไว้ ด้วยเทป ดีทีเขาถูกปิ ดตาอยู่ ถ้ าหากเขาได้ เห็นสภาพ
นีด้ วยตาของตัวเองก็อาจจะเป็ นลมไปเลยก็ได้

4
ยิงไปกว่านันคือ ร่างกายเขาไม่มีอะไรปกปิ ดไว้ เลย สิงที
ปกปิ ดร่างกายของลีนาไว้ มีเพียงแค่ผ้าปิ ดตา เชือก และ
เทปเพียงเท่านัน

“ปล่อยผม... เถอะครับ”

ลีนาเปล่งเสียงออกมาอย่างยากลําบาก ปล่อยเถอะ...
ตอนนีมันอึดอัดเกินไป แม้ วา่ การบ่นพึมพําของลีนามัน
เพียงพอทีจะทําให้ เบ็นได้ ยิน แต่หากคิดจะปล่อยตังแต่
แรก อีกฝ่ ายคงไม่ตงใจมั
ั ดเขาไว้ ขนาดนี

เบ็นมองลงมาทีลีนา แล้ วแอบยิมมุมปากเงียบๆ ก่อนจะ

5
กลับไปเรี ยบนิงดังเดิม ขณะเดียวกันดวงตาเย็นเฉียบที
แสดงให้ ร้ ูสกึ ถึงความโกรธไม่น้อย ลีนาเองก็มองไม่เห็น
มัน

“ถ้ าปล่อย...”

“…”

“ถ้ าผมปล่อย คุณจะให้ อะไรผมล่ะ”

คําถามของเบ็นทําให้ ลีนารู้สกึ ประหม่าจนไม่สามารถพูด

อะไรออกไปได้ นอกจากขยับริ มฝี ปากพะงาบๆ เพียงเท่า
นัน นันสินะ... เป็ นคําถามทียากสําหรับคนธรรมดาทีไม่
6
เคยแลกเปลียนอะไรกับมาเฟี ยมาก่อน แม้ แต่ของทีพอ
จะแลกได้ ก็ไม่มีติดตัวมาสักนิด ถึงเป็ นเงินก็คงจะไม่มี
ความหมายอะไรกับเบ็นทีมีเงินใช้ อย่างเหลือเฟื อ และลี
นาก็ไม่ใช่นกั การเมือง หรื อเป็ นคนทีมีญาติเป็ นนักการ
เมืองด้ วยซํา

เขาทีไม่ใช่แม้ แต่ลกู ชายของประธานาธิบดีอเมริ กา เป็ น

แทบจะเรื องทีเป็ นไปไม่ได้ เลยทีจะแลกเปลียนอะไรกับ
เบ็นในสถานการณ์แบบนี

“…เบ็น”

ริ มฝี ปากอันแห้ งผากเรี ยกชือเบ็นด้ วยความกล้ าหาญ

7
แล้ วนิงอยูพ่ กั ใหญ่ ใช้ เสียงทีสงบนิงราวกับจะตัดขาด
ทุกอย่างลงในตอนนี จริ งๆ แล้ วลีนากําลังเหนือย แม้ วา่
จะไม่ได้ ทําอะไร แต่การอยูแ่ บบไม่สบายตัวแบบนีมันทํา
ให้ พลังงานของเขาลดลง การออกไปวิงจ๊ อกกิงกับเบ็น
เกือบหนึงชัวโมงในเกือบทุกๆ วันไม่มีประโยชน์อะไรกับ
ตอนนีเลย

“ปล่อย... ผมเถอะครับ มันไม่สบายตัว”

ลําคอทีแห้ งผากทําให้ เขาไม่มีแรงแม้ แต่จะเปล่ง

เสียงออกมา ลีนาพึมพําออกมาราวกับจะตายด้ วยนํา
เสียงทีเบ็นก็คงฟั งไม่เข้ าใจ ถ้ าหากไม่ได้ ตงใจฟั
ั งมัน
ตังแต่แรก

8
“มันจะต้ องไม่สบายตัวอยูแ่ ล้ วสิ ผมมัดไว้ เพราะแบบนัน
ไง”

“เบ็น...”

“เรามีเซ็กซ์กนั ครังสุดท้ ายเมือไหร่นะ”

เซ็กซ์ มันไม่ใช่คําพิเศษอะไร แต่กลับเป็ นคําทีทําให้ หวั ใจ

ลีนาร่วงลงไป เซ็กซ์ครังสุดท้ ายน่าจะเป็ นวันทีเกิดเรื อง
หลังจากนันก็ไม่เคยมีเลยสักครัง ก็คงจะมากกว่าสิบวัน
แล้ ว แน่นอนว่ามันเป็ นเพราะลีนาหายไป ซึงการหายไป
มีเบ็นเป็ นหนึงในต้ นเหตุ แต่อีกฝ่ ายคงไม่มองแบบนัน

9
เพียงแค่มองความดือรันของลีนาก็ร้ ู

สายตาของเบ็นจดจ้ องไปยังลีนาอย่างไม่ปิดบัง ร่างกาย

เปลือยเปล่าทีมองไปตรงไหนก็น่าเห็นใจ และเพียงแค่
มองร่างกายขาวสะอาดนันก็ร้ ูสกึ รุ่มร้ อนราวกับไข้ ขนึ แต่
มีสงหนึ
ิ งทีไม่ถกู ใจ

เบ็นขมวดคิว บนร่างกายของคนรักไม่มีร่องรอยของเขา
งันเหรอ

“ผมมองไม่คอ่ ยชัด ช่วยอ้ าขาออกหน่อยได้ ไหม”

“…อะไรนะครับ”
10
“ผมบอกให้ อ้าขา จะได้ เห็นมองระหว่างขาของคุณชัดๆ
ไง”

ชัวขณะทีลีนาคิดว่าตัวเองฟั งผิดไป ใบหน้ าทีก้ มอยูจ่ งึ

เงยขึน บอกให้ อ้าขางันเหรอ อะไรกัน แม้ จะได้ ยินอย่าง
ชัดเจน แต่ลีนาก็กลืนนําลายลงอย่างไม่ร้ ูตวั ได้ รับคําสัง
มาแล้ วและเขาก็ไม่กล้ าขัดขืน แน่นอนว่ามันเป็ นการ
บังคับทีมากเกินไป แก้ มทีเห่อแดงมากขึนของลีนาเป็ น
เครื องยืนยันได้ ดี

เพราะตืนเต้ นเหรอ ไม่สิ หรื อเพราะกลัว น่าจะไปทาง

กลัวมากกว่า แต่เหตุผลจริ งๆ นัน...

11
ไม่วา่ ยังไงหัวใจของเขาก็เต้ นรัว ลีนาทีก้ มหน้ าลงและยัง
คงกัดปากอย่างเป็ นธรรมชาติ เขารู้วา่ อีกฝ่ ายเป็ นคนที
ฆ่าเขาได้ ด้วยการขยับปลายนิวเพียงครังเดียว ริ มฝี ปาก
ทีเคยถูกกัดหุบลงและสันระรัว

“ไม่ร้ ูวา่ จะทําอย่างไรงันเหรอ”

“อึก!”

“ทําแบบนีไง”

ลีนาไม่ร้ ูสกึ ถึงมือทีสัมผัสลงบนเข่าทังสอง แต่นีเขาอยูใ่ น

12
ท่านีมานานแค่ไหนกันนะ ใต้ สะโพกถึงได้ ร้ ูสกึ ร้ อนผ่าว
แบบตอนนี รู้สกึ ถึงกล้ ามเนือต้ นขาทังสองข้ างทีโดนแยก
ออกจากกันอย่างชัดเจน

แม้ จะอยากหุบเข่าลง แต่ด้วยแรงของเบ็นทีจับไว้ อยู่ ลี

นาจึงไม่สามารถทําได้ อย่างใจคิด เหมือนเป็ นการชักเย่อ
ทีไร้ ความหมาย ไม่วา่ จะออกแรงจนขาสันแค่ไหน เบ็นก็
ไม่ขยับเลยสักนิด แล้ วถ้ าเป็ นแบบนัน สายตาของเบ็น
ตอนนีจะไปอยูท่ ีไหนกันนะ คําตอบมันก็แน่ชดั อยูแ่ ล้ ว
สายตาของอีกฝ่ ายวางอยูท่ ีขาของลีนา รวมถึงส่วนอ่อน
ไหวทียังอ่อนตัวอยูน่ นด้
ั วย

ขนตรงส่วนนันมีไม่มากมัก ทําให้ ร้ ูสกึ ถึงสายตาทีโลม

เลียอย่างแจ่มแจ้ ง
13
“ฮะ ฮึก...”

ถึงรู้สกึ เหมือนจะกําลังจะร้ องไห้ ออกมา แต่ลีนาก็กลันไว้

เขาไม่อยากให้ อีกฝ่ ายเห็นแม้ กระทังนําตาตรงนี แต่
ทว่า...

การมองไม่เห็นภาพข้ างหน้ ายิงกระตุ้นจินตนาการจน

หยุดไม่ได้ และมีใบหน้ าของเบ็นโผล่ขนมา
ึ ใน
จินตนาการอีกฝ่ ายไม่ยมเลยสั
ิ กนิด สายตาละโมบจ้ อง
มองเข้ าในทุกซอกทุกมุมของร่างกายเขา

เป็ นเรื องแปลกสินะ ในเวลาเดียวกับกับทีมีภาพแบบนัน

14
ในหัว ส่วนนันของลีนาก็เริ มมีปฏิกิริยาไปพร้ อมๆ กัน

__________________________
_______________________
02-2 กักขัง
“ไม่เหมือนคนไม่ชอบเลยนะ”

“ฮึ อึก...”

“ถ้ าชอบแบบนีก็ควรจะบอกตังแต่แรกสิ”

นําเสียงทีไม่ร้ ูสกึ ถึงความอ่อนโยนแม้ แต่นิดและจงใจ

เลือกใช้ คําทีน่ารังเกียจ ลีนาทําได้ เพียงแค่สา่ ยหน้ า
15
ปฏิเสธคําพูดเหล่านัน แต่น่าเสียดายทีส่วนอ่อนไหวตรง
หว่างขากลับมีปฏิกิริยาต่างจากตัวเขาทีกําลังส่ายหน้ า
อยู่ ไม่แน่ใจว่าหูแว่วไปหรื อไม่ แต่เขาได้ ยินเหมือนเสียง
หัวเราะทุ้มตําเบาๆ ลีนามันใจ

แบบนีมันไม่ใช่เบ็น คนๆ นีต่างจากผู้ชายทีเขารู้จกั ใน

ทุกๆ ด้ าน ขณะทีกําลังคิดก็สมั ผัสได้ ถงึ ลมหายใจร้ อนที
รดต้ นคอจนต้ องห่อไหล่ลงอย่างไม่ร้ ูตวั ลมหายใจ ต่อไป
ก็ริมฝี ปากและฟั น ตามลําดับ

เบ็นดูดดึงต้ นคอของลีนา เป็ นสัมผัสทีมาพร้ อมกับความ

เจ็บปวด จะบอกแบบนีก็คงไม่ผิดนัก เสียงร้ องครางหลุด
ออกมาจากปากของลีนาอย่างแผ่วเบา

16
“คุณบอกว่าเลิกกันเถอะใช่ไหมนะ”

“…อ อย่า ฮึก อย่า”

“ไม่คิดว่ามันจะสายเกินไปทีจะทําแบบนันเหรอ”

ลีนาร้ องขอว่าอย่าถาม แต่คนรักกลับมองข้ ามการร้ อง

ขอของเขาไป ถ้ าหากลีนายังไม่ร้ ูตวั ตนทีแท้ จริ งของเบ็น
พวกเขาก็คงนอนเล่นกลิงไปกลิงมาอยูด่ ้ วยกัน คงไม่มี
เชือก หรื อเทป หรื อทีปิ ดตาแบบตอนนี แล้ วอาจจะใช้
เวลาวันทีเหลือกับการนอนอยูบ่ นเตียงของแต่ละคนก็ได้
ถ้ าหากลีนาไม่โทรหาอีกฝ่ ายในตอนนัน

17
ก็คงไม่ไปกดโดนสวิตช์ของ ซัลวาโตเร่ ดิโอ เวเนวาซิโอเน่
อย่างเช่นตอนนี

เบ็นค่อยๆ กอบกุมและใช้ เรี ยวลินโลมเลียส่วนอ่อนไหวที

ตืนตัวของลีนาไปในเวลาเดียวกัน การปลุกเร้ าทีเกิดขึน
อย่างไม่ทนั ตังตัวนันทําให้ ร่างกายของลีนาตอบสนองใน
ทันที สะโพกบางถูไถไปกับเก้ าอีและขยับขึนลง ส่วน
อ่อนไหวถูกกอบกุมด้ วยฝ่ ามือและนิวเรี ยว มือของเบ็นที
ลีนาเคยชอบ

มือทีรู้จดุ อ่อนไหวของลีนาเป็ นอย่างดี

18
“ฮึก อือ อึก...”

แม้ อยากจะบอกว่าอย่าจับ แต่ก็ไม่สามารถพูดออกไปได้

เพราะไม่ร้ ูวา่ หากพูดออกไปจะต้ องโดนลงโทษแบบไหน
บ้ าง ผู้ชายทีลักพาตัวเขามาอย่างไม่ลงั เลเพราะบอกเลิก
ถ้ าให้ พดู จริ งๆ เลย เขาพูดเพราะตกใจ ไม่ได้ อยากจะ
เลิกจริ งๆ ซึงเป็ นเบ็นไม่ใช่เหรอทีพูดว่าเพียงแค่ลีนาบอก
ว่าจะไป ก็มาอยูต่ รงหน้ าเขาในทันทีแล้ ว ลีนาทําได้ เพียง
เก็บสิงทีอยากพูดไว้ ยิงในสถานการณ์แบบนีด้ วยแล้ ว

ขณะเดียวกันเบ็นก็ไม่หยุดหยอกล้ อกับส่วนอ่อนไหวของ
ลีนา ด้ วยการใช้ นิวหัวแม่มือกดลงบนส่วนปลายเพือดู
การตอบสนอง ร่างกายของเขาสันไหวเมือโดนสัมปลาย
นิวสัมผัสในส่วนนอก หากเบ็นรุนแรงกับเขาก็คงจะดีขนึ
19
แต่อีกฝ่ ายทังชํานาญและคล่องแคล่ว บางครังเบ็นค่อยๆ
กดอย่างแนบแน่นราวกับรู้วา่ จะมีเสียงร้ องบางอย่างออก
มาจากปากของลีนาในทุกครังทีสัมผัส

“…อา ฮึก อือ อึก”

เสียงครางทีเล็ดออกมา แม้ จะเป็ นตัวเขาเองทีได้ ยินก็ยงั

รู้สกึ ว่ามันน่าอาย ถ้ าจะปิ ดตา ก็ควรจะปิ ดหูให้ ด้วยสิ
ร่างกายทีถูกพันธนาการอยูท่ ําให้ ประสาทสัมผัสอ่อน
ไหวขึนราวกับโกหก ทุกครังทีปลายนิวหัวแม่มือกดลงบน
ส่วนหัวของแท่งเนือร้ อน ช่องทางด้ านหลังของเขาก็หด
เกร็ง เสียว เขารู้สกึ เสียวซ่านราวกับอยากจะดึงส่วนอ่อน
ไหวของตัวเองทิงไป ลีนาก้ มหน้ าลงและส่งเสียงหายใจ
ดัง
20
ความจริ งแล้ วเบ็นสามารถทําทุกอย่างตามใจลีนาได้
เพราะเขาเป็ นคนทีรู้ดีทีสุด เบ็นกดจูบลงบนอกขาวของลี
นาหลังจากทิงนําหนักลงบนทีวางแขน ริ มฝี ปากทีสัมผัส
กับยอดอกทําให้ ร่างกายของลีนาขยับไปซ้ ายขวา เขา
เสียว ก่อนจะโน้ มสะโพกโดยไม่สามารถแสดงความไม่
พอใจออกไปได้ หน้ าอกถูกโน้ มไปด้ านหน้ า เบ็นกัดลง
บนยอดอกจนรู้สกึ เจ็บ

“อ๊ ะ อือ...”

การปลุกเร้ านันกลายเป็ นสองเท่า ในตอนนีร่างกายของ

ลีนาขยับขึนลงไปทังตัวจนเก้ าอีสันไปหมด เสียงเอียด
อ๊ าดของเก้ าอีดังกระทบกับพืนอย่างรุนแรง ลีนาดีดดิน
21
และบิดไปมา เขาถูกมัดไว้ กบั เก้ าอีอวดร่างกายเปลือย
เปล่าต่อหน้ าเบ็น แม้ จะไม่มนใจแต่
ั ตอนนีก็อยูต่ รงหน้ า
อีกฝ่ ายแล้ ว ซึงก็ได้ แต่หวังว่าเบ็นจะแค่ลบู คลําเพียงเท่า
นัน ลีนาก้ มหน้ าลง

มึนหัวไปหมด เขาไม่สามารถดึงสติทีหลุดหายไปกลับมา
ได้ ลีนาทีไม่ได้ หยุดพักส่ายหน้ าราวกับจะอ้ อนวอนร้ อง
ขอให้ หยุด เบ็นปลุกเร้ ายิงขึนโดยการใช้ นําลายเป็ นตัว
ช่วยในการบดคลึงยอดอกด้ วยปลายนิวโป้ง แม้ วา่ ยอด
อกทีอ่อนไหวจะไม่ใช่ความผิดของใครเลย แต่ในครังนี
มันทําให้ ร่างกายของลีนาหมดเรี ยวแรงจริ งๆ เซ็กซ์ของ
เบ็นไม่เคยธรรมดา โชคดีทีร่างกายถูกเบิกทางมานับครัง
ไม่ถ้วนจากเซ็กซ์ของอีกฝ่ ายมาตลอดเวลาสามปี แม้ จะ
เป็ นร่างกายของตัวเขาเอง แต่ก็มีสว่ นทีถูกเบ็นควบคุมไว้

22
อีกคนรู้วา่ แค่ไหนถึงจะทําให้ ลีนาคลังได้

ผู้ชายทีรู้จดุ อ่อนของเขาเป็ นอย่างดี รู้วา่ สัมผัสตรงไหน

จะรู้สกึ ดี รู้วา่ สัมผัสตรงไหนถึงจะเรี ยกนําตาของเขาได้
และรู้วา่ สัมผัสตรงไหนจะทําให้ สะโพกของเขาสันไหวได้

“ม... ฮึก ไม่เอา”

จริ งๆ แล้ วลีนาอาจจะไม่ร้ ูตวั ว่าเขาใช้ คําทีไม่ถกู ใจเบ็น

มาตังแต่เมือกีแล้ ว

“หลังจากนีจะมีของเล่นทีคุณจินตนาการไม่ได้ เลยล่ะ เม
สัน”
23
“ฮึก”

“ผมคิดอยูว่ า่ ถ้ าคุณพูดว่าไม่เอาอีกครังนึง ผมจะเอาของ

เล่นใส่ไปในช่องทางของคุณ แล้ วทําให้ คลานสีขาไปเลย
ดีไหม”

จริ งๆ ลีนาอาจจะไม่ร้ ูอะไรเลยก็ได้ เพราะเบ็นในตอนนี

กับเบ็นทีเขารู้จกั แตกต่างกันอย่างสินเชิง

เสียงทุ้มตําทําให้ เขาทีคาดหวังถึงความอ่อนโยนรู้สกึ ได้

แต่ความเย็นชา ลีนาส่ายหน้ าเพือทีจะบอกว่าไม่อยาก
ทํา พวกเขาไม่เคยแม้ แต่จะใช้ ของเล่นในเซ็กซ์กนั สักครัง

24
ของพวกนันมันไม่จําเป็ น และเบ็นก็ไม่ได้ ต้องการให้
อย่างอืนเข้ ามาในตัวของลีนา ลีนาเองก็เช่นกัน

ปั ญหาเร่งด่วนกว่าในตอนนีก็คือ มือของเบ็นทีดันหัวลี
นาไปด้ านหลังอย่างแรง เขาใกล้ จะปลดปล่อย ขาของลี
นาสันระรัว ท้ องน้ อยของเขาอึดอัดราวกับถูกกดไว้
ความรู้สกึ ใกล้ ถงึ จุดสุดยอดนันเพิมขึนอย่างรวดเร็ว

แน่นอนว่าเบ็นไม่มีทางทีจะไม่ร้ ู อีกฝ่ ายเอามือออกได้ ทนั

เวลา ส่วนแข็งขืนทีเคยตังตรงนันปลดปล่อยหยาดนําสี
ขาวขุ่นพุง่ ขึนมาจนถึงอกของลีนา ส่วนอ่อนไหวทียังไม่
คุ้นชินกับอากาศเย็นสันไหวในทุกครังทีเขาขยับตัว

25
“…”

เขาได้ ยินเสียงแปลกๆ เพียงแวบนึง แชะ แน่นอนว่าเป็ น

เสียงชัตเตอร์ ลีนาเบิกตากว้ างภายใต้ ผ้าปิ ดตา เมือกีนัน
มันอะไรกัน...

“ต้ องเก็บไว้ เป็ นทีระลึกสักรูปสิ”

“…อึก”

“สวยมาก เมสัน”

ในตอนนีมันคือคําชมทีไม่ได้ มีความพึงพอใจอยูเ่ ลย ใบ
26
หน้ าของลีนาเห่อแดงไปจนถึงลําคอ

“เอาล่ะ ตอนนีก็มองตรงไปด้ านหน้ า”

“…เบ็น ผมขอร้ องล่ะ อ... อย่าทํา... แบบนีเลย”

“ผมบอกให้ มองผม”

คําพูดของอีกฝ่ ายราวกับจะบอกว่า ‘อย่าให้ ต้องพูดเป็ น

ครังทีสอง’ ในตอนนีลีนาไม่มีตวั เลือกอืน เขากัดปากจน
มีกลินคาวเลือด ขยับคอได้ เพียงนิดเดียวอย่างยาก
ลําบาก

27
ขณะนันเองสายตาของลีนาก็พบเจอกับอิสรภาพ เบ็นไม่
แม้ แต่จะแก้ ปมทีผูกผ้ าปิ ดตาออก แต่กลับดึงมันออก
จากด้ านบนแทน ใบหน้ าของลีนาหันกลับมาทีเดิมตามที
เบ็นต้ องการ ก่อนดวงตาทีเพิงพบกับแสงสว่างจะหรี ลง

แชะ

เสียงชัตเตอร์ ดงั ขึน

“สีหน้ าแบบนีก็ดดู ีจริ งๆ”

“…คุณนีมัน”

28
“แต่มนั ก็เท่เหมือนกันนะ”

เบ็นกําลังหัวเราะอยู่ ลีนารู้สกึ ผิดหวังหลังจากได้ เห็นใบ

หน้ าของอีกคน ดวงตาทีไร้ ความรู้สกึ ช่างเยือกเย็น ดวง
ตาสีซฟั ไฟร์ บลูมนั ไม่ได้ น่าหลงไหลอีกต่อไป สิงทีลีนาทํา
ได้ ดีทีสุดคือ การทีไม่ร้องไห้ หลังจากได้ สบตากับดวงตา
ทีไม่ยินดียินร้ ายนัน

ปิ ดตาเขาอีกครังยังจะดีกว่าเสียอีก เบ็นรูดซิปกางเกงลง
ตังใจจะทําอะไรอีกนะ จะต้ องใจเต้ นอีกแค่ไหน เพียงไม่
นานก็เผยให้ เห็นท่อนเนือทีเห็นเส้ นเลือดชัดเจน แต่ใน
ความรู้สกึ ของลีนามันช่างยาวนานเหมือนไม่มีจดุ สินสุด

29
ส่วนแข็งขืนทีเห็นได้ ชดั หลังจากดึงชันในลงทําให้ ลีนา
กลืนนําลายอย่างไม่ร้ ูตวั แม้ วา่ จะไม่ใช่ครังแรกทีได้ เห็น
แต่ทกุ ครังทีเห็นส่วนแข็งขืนทีตังชันมันก็ทําให้ เสียวไปถึง
ข้ างใน เพียงแค่มองก็นกึ ถึงฉากต่อไปทีส่วนนันหมุนวน
อย่างรุนแรงก็ทําให้ ลีนารู้สกึ หวิวๆ ในใจ สุดท้ ายลีนาก็
หันหน้ าหนีเพราะไม่สามารถทนมองต่อไปได้
__________________________
__________________________
_
02-3 กักขัง
“ปากดีไหม หรื อจะข้ างล่างดีนะ”

หลังจากหันหนีได้ เพียงไม่กีวินาทีเท่านัน เบ็นก็จบั ให้ ลี

นาหันหน้ ากลับมาดังเดิม

30
“ผมว่าปากก็น่าจะดี”

ยังไงอีกฝ่ ายก็ไม่ได้ คิดจะฟั งความเห็นของลีนาอยูแ่ ล้ ว

เบ็นเชยคางลีนาขึนและกดส่วนแข็งขืนไปทีริ มฝี ปากบาง
โดยตังใจทําให้ ลีนารู้สกึ ละอายใจ

การขัดขืนเดียวทีลีนาทําได้ คือการไม่เปิ ดปากอย่างเด็ด

ขาด เขาพยายามทีจะไม่ร้องไห้ ทงๆ
ั ทียังปิ ดปากอยูแ่ บบ
นัน พลางเงยหน้ ามองเบ็นด้ วยดวงตาทีปราศจากนําตา
หากมองใบหน้ าในตอนนี คนทีกําลังโมโหไม่ใช่เบ็น แต่
กลับเป็ นลีนาทีมีสีหน้ าดือรันจนเบ็นหลุดขําออกมา

31
“อะไรน่ะ อยากพูดว่าไอเลวอีกงันเหรอ”

…นันแหละ ไอ้ เลว ลีนาบ่นในใจ แน่นอนว่าเพียงแค่ใน

ใจเท่านัน

ส่วนแข็งขืนอันน่าขยะแขยงดุนดันอยูท่ ีแก้ มขาว เขาไม่มี

เหตุผลทีจะต้ องหวาดกลัวแท่งเนือทีน่าเบือนี แต่เพียงแค่
ไม่อยากจะสัมผัสมัน ความแข็งขืนทีสัมผัสได้ นนทํ
ั าให้
ลมหายใจของลีนาหยุดนิง รับรู้ถงึ กลินของส่วนแข็งขืนที
กดอยูท่ ีเหนือแก้ ม กลินของเบ็น กลินทีลีนารู้จกั ดีกว่า
ใคร

แม้ จะสาบานว่าจะไม่ยอมเปิ ดปากก็ตาม แต่นนไม่

ั ใช่

32
เรื องทีลีนาจะสามารถตัดสินใจคนเดียวได้ ส่วนแข็งขืน
เลือนกลับมายังริ มฝี ปากและถูกกดเข้ ามาอย่างแรง เบ็น
ปฏิบตั ิราวกับลีนาเป็ นลูกสุนขั ด้ วยการลูบหลังคอ เป็ น
เด็กดีใช่ไหม สัมผัสทีราวกับจะถามแบบนันทําให้ ลีนากัด
ริ มฝี ปากแน่นขึนกว่าเดิม

อย่างทีเคยได้ บอกไว้ วา่ การจะกันไม่ให้ สว่ นนันเข้ ามาใน

ปาก มันไม่ใช่การตัดสินใจของลีนาแค่คนเดียว เพราะ
มือทีเคยลูบหลังคอกลับขยุ้มลงมา ไม่มีแม้ แต่จงั หวะที
จะห้ ามและปิ ดปากลง แท่งร้ อนของเบ็นเข้ าไปในปากจน
ถึงลินไก่ทนั ที

“ดูดสิ”

33
“ฮึ อึก.. อุก อือ!”

“ถ้ าไม่ชอบ ให้ ผมขยับเองดีไหม”

ถ้ าแบบนันอาจจะเจ็บกว่าก็ได้ แต่เบ็นไม่คิดแม้ แต่จะฟั ง

คําตอบ เขาขยุ้มผมทีท้ ายทอยลีนาไว้ และเริ มขยับเอว
แม้ วา่ จะขยับอย่างช้ าๆ แต่ด้วยขนาดและความยาวก็ทํา
ให้ ลีนาลมหายใจติดขัดได้ เช่นกัน

ความเร็วของสะโพกทีเพิมขึนจนส่วนนันเข้ าไปได้ อย่าง

ลึกขึน ขนหยาบกระด้ างทีสัมผัสบริ เวณปากทําให้ ลีนา
ย่นหน้ า เขาพยายามทีจะปิ ดปาก แต่ก็ไม่สามารถปิ ด

34
ปากได้ ง่ายๆ เพราะความใหญ่โต เขาไม่สามารถทําอะไร
ตามใจได้ เลย

“ฮึก! อุบ อือ...”

“อา…”

เสียงทีความรู้สกึ ตรงข้ ามกันดังไปทัวทังห้ องต่างจากลม

หายใจทีแผ่วลงของลีนา เบ็นจับต้ นคอลีนาไว้ อย่างแน่ว
แน่ เขาไม่ร้ ูวา่ ด้ วยซําว่าตอนนีถูกจับให้ ขยับ หรื อเขาเป็ น
คนทําทังหมดด้ วยตัวเอง แต่สว่ นแข็งขืนทีเข้ าไปอย่างลึก
กดลงไปกระตุ้นถึงต่อมนําลาย

35
นําลายของลีนาทีถูกลงโทษไหลย้ อยลงมาตามแนวคาง
ลีนาทีขมวดคิวจําใบหน้ าคนเผด็จการได้ ดี ผู้ชายคนที
เป็ นมาเฟี ย มีความต้ องการทางเพศสูง และรู้วิธีทีจะทํา
ให้ ตวั เองสุขสมเป็ นอย่างดี ลีนาส่ายหน้ าเพราะรู้สกึ
เหมือนจะอ้ วก แต่อีกคนก็ยงั คงขยับต่อไปจนลีนารู้สกึ
เหมือนจะตายก่อนจะค่อยๆ ถอนตัวออก

มองเห็นส่วนนันของเบ็นเคลือบไปด้ วยนําลายของตัวเขา
เอง รู้สกึ ร้ อนวูบวาบทีหว่างขา การปลุกเร้ าทีเจ็บปวด
ความรู้สกึ นันผ่านมาเพียงแวบเดียว แต่ความใหญ่โตที
ฝั งในใจของลีนายาวนานกว่า

ส่วนแข็งขืนของเบ็นทําให้ ลีนาไอโขลกๆ ร่างกายทีงอตัว

ดูน่าสงสาร แต่เบ็นก็ไม่ได้ มีความสงสารอะไรเลย
36
กลับเป็ นตรงกันข้ าม เพียงไม่นานใบหน้ าของลีนาก็เต็ม
ไปด้ วยคราบนําสีขาวขุ่นทีอีกคนไม่สามารถอดกลันไว้
ต่อไปได้ และปลดปล่อยมันลงบนใบหน้ าเขา

“นันล่ะ ใบหน้ าแบบนี”

เบ็นหัวเราะออกมาอีกครัง ในครังนีเต็มไปด้ วยความพึง

พอใจ

ดวงตาของลีนาสันไหวเพียงแวบเดียว แค่แวบเดียวเท่า
นัน และคิดวนไปวนมาว่าเบ็นจะสังเกตเห็นสีหน้ านัน
ไหม ในตอนนีมันเกินขีดจํากัดของเขาแล้ ว ควรจะ

37
ปฏิเสธออกไปไหมนะ ลีนาหลับตาลง ทางเลียงทีดีใน
การหนีเซ็กซ์ทีเกินกว่าจะรับไหว ก็คือสลบไปเลย

แต่วนั นีเบ็นไม่อนุญาตให้ เขาทําแบบนัน

“เดียว...ก่อน”

นําเสียงช่างไร้ เรี ยวแรง แม้ วา่ เสียงอันแหบแห้ งจะไม่ทํา

ให้ อะไรเปลียนไป แต่อาจเกิดคําถามขึนในหัวภายใน
ตอนแรก

เบ็นจับหัวเข่าของลีนาทีแอบหุบเข้ าอย่างเงียบๆ ให้

กางออกกว้ างอีกครัง ในทุกๆ การกระทําของอีกฝ่ ายมี
38
เหตุผลเสมอ เบ็นกดส่วนแข็งขืนทียังไม่สงบลงตรงช่อง
ทางของลีนา

เขาบอกว่าใช้ ปากก็ดี แต่ไม่ได้ บอกว่าจะใช้ แค่ปากนีนา

“ฮะ อึก!”

ส่วนนันของเบ็นกดเข้ ามาในช่องทางอ่อนหวานทีไม่ได้ มี
การเตรี ยมตัวอะไรอย่างรุนแรง และลีนาไม่มีจงั หวะแม้
เแต่จะได้ ขดั ขืน เขารู้สกึ เจ็บปวดราวกับโดนของแหลม
คมเสียบเข้ ามา ลีนาเบิกตากว้ างและหลับตาลงไม่ได้ อีก
เขาอยากจะจับอะไรไว้ รู้สกึ เหมือนจะร่วง บนเก้ าอี
แคบๆ ทีเพียงแค่หากยกสะโพกก็อาจจะตกลงไปทีไหน

39
สักที

ยิงไปกว่านันเซ็กซ์ในรอบเกือบๆ สิบวันทําให้ ช่องทาง

ของลีนาคับแน่นกว่าปกติ แต่ก็เป็ นลีนาทีเคยเตรี ยม
พร้ อมทีจะรับความเป็ นเบ็นเข้ ามาตลอดเวลาจากการ
เตรี ยมตัวด้ วยปาก แต่ในวันนีขันตอนทังหมดมันเปลียน
ไป

และแน่นอนว่ามันไม่ใช่ตามขันตอนของเบ็น แต่สะโพก
ของอีกฝ่ ายก็ไม่มีทา่ ทางว่าจะหยุดลง

เบ็นยังคงดันตัวเข้ ามาเรื อยๆ และลึกขึน ฝ่ ามือใหญ่กอบ

กุมสะโพกทังสองของลีนาและยกขึน ทําให้ ลีนาหลุด

40
เสียงร้ องออกมาจากริ มฝี ปากบาง

“ฮึ อึก...! อุ อือ...”

ช่องทางอ่อนหวานนันอ่อนตัวลง ลีนานันกร่นด่าอยูใ่ นใจ

ไม่วา่ จะ ‘ไอ้ เวร’ หรื อ ‘คนเลว’ ทีเป็ นทังคําทีใช้ ดา่ เบ็น
และเป็ นคําทีบ่นอยูข่ ้ างในเฉยๆ อะไรก็ตาม เขาอยากจะ
สบถมันออกไป ความจุกทีท้ องน้ อยทําเอาอยากร้ องไห้
แต่ลีนาอยากจะด่ามากกว่าทีจะร้ องไห้ ออกมา ในครังนี
ก็ทําได้ เพียงภายในใจ

“หยุด ไม่...เอา เบ็น ฮึก ได้ โปรด อ้ า”

41
“หยุดเหรอ”

เป็ นคําทีเบ็นไม่อยากได้ ยิน ความรู้สกึ ใส่ใจคนรักทีเจ็บ

ปวดจากการถูกมัดทังตัวไม่มีตงแต่
ั แรก กลับรู้สกึ รุนแรง
ยิงขึน จนถึงตอนนีลีนาก็ยงั คงผลักออกและนันทําให้
เบ็นโกรธมากกว่าเดิม

อีกฝ่ ายไม่มีทางทีจะหยุด เบ็นจับทีวางแขนแล้ วเริ มขยับ

สะโพกแกร่ง ในทุกๆ ครังทีขยับสะโพกเข้ าออกอย่างไม่
เป็ นจังหวะ ลีนาก็ครวญครางและกรี ดร้ องไปพร้ อมๆ กัน
ทังสองรู้สกึ ถึงความเสียดสีภายในช่องทางอ่อนนุ่ม แต่
มันก็ไม่ได้ ทําให้ ร้ ูสกึ น่าประทับใจ

42
เบ็นสอดใส่เข้ าไปอย่างลึก ขยับและกดแน่นอยูภ่ ายใน นี
คือสิงทีลีนาชอบ กดลงในช่องทางแล้ วขยับสะโพกเบาๆ
เพราะมันทําให้ ร้ ูสกึ เสียวซ่านมากขึน แท่งเนือร้ อนทีกด
ลึกเข้ าไปเต็มช่องทางอ่อนหวาน แล้ วขยับอย่างรวดเร็ว
และรุนแรงขึน

ความเร็วและสันรัวอย่างบ้ าคลังนันทําให้ ทงร่

ั างกายของ
ลีนาสันไหวราวกับใช้ ไวเบรเตอร์ เท่าทีช่องทางอ่อนไหว
ของเขาจะสามารถรับได้
__________________________
__________________________
02-4 กักขัง
“ฮึก อือ ฮือ อืม เดียว! ก่อน เดียวก่อน! เบ็น!”

43
“อะ ฮา บอก ฮู่ บอกให้ หยุดเหรอ”

“ปล่อย ปล่อยผม ฮืก ไม่เอา ไม่... ชอบ อึก..”

เขาส่ายหน้ าไปมาอย่างไร้ สติจากการปลุกเร้ าทีมากเกิน

ไป ร่างกายของลีนากระตุกอย่างรุนแรง แม้ จะไม่
สามารถขยับสะโพกได้ อย่างอิสระก็ตาม ถ้ าหากเบ็นไม่
กดไว้ ลีนาคงตกจากเก้ าอีอย่างแน่นอน

“อ๊ า!”

เบ็นหยุดขยับสะโพกในทันที

44
แม้ การขยับอย่างรุนแรงจะเป็ นปั ญหา แต่การหยุดทันที
แบบนีมันก็สร้ างปั ญหาเช่นกัน ลีนาเบิกตากว้ าง ทําไม
กัน... แม้ ลีนาจะไม่เรี ยกร้ องให้ ทําต่อ แต่การหยุดอย่าง
กะทันหันก็ทําให้ เกิดความสับสนไม่น้อย เบ็นถอนหายใจ
และขยับแท่งเนือร้ อนออกจากช่องทางด้ านหลัง ของ
เหลวสีขาวขุ่นเอ่อล้ นอยูร่ ะหว่างส่วนอ่อนไหวและช่อง
ทางอ่อนนุ่ม

“ถ้ านันคือคําขอร้ อง ผมก็คงต้ องฟั งล่ะนะ”

อะไรกัน... ระหว่างทีลีนากะพริ บตา เบ็นหยิบมีดอันเล็ก

ออกมาจากกระเป๋ าหลัง ก่อนทีลีนาจะตังคําถามว่าปกติ
พกของแบบนีไปไหนมาไหนด้ วยเหรอ อีกฝ่ ายก็ยืนมีดมา
ตรงขาของลีนา ตังใจจะทําอะไร... แต่เบ็นไม่คิดจะ
45
อธิบายอะไร และตัดเทปทีพันขาเขาออก ขาทีถูกปล่อย
เป็ นอิสระเด้ งออกราวกับสปริ งและตกลงมาด้ านล่าง แต่
ลีนายังคงสับสนอยูข่ ้ างใน

ไม่ใช่แค่เท้ า แต่เบ็นแกะเชือกทีมัดข้ อมือเขาออกไปด้ วย

ส่วนผ้ าปิ ดตาตกลงไปทีพืนอยูก่ ่อนแล้ ว แต่ลีนาทียังไม่
เข้ าใจสถานการณ์ในตอนนีก็ทําแค่เพียงมองเบ็นด้ วยสี
หน้ าโง่ๆ ต่อไป

ร่างกายของเขากําลังจะเป็ นอิสระ

“อยากหนีไปรึเปล่า”

46
“……”

“งันลองไปสิ ผมจะไม่จบั คุณ”

จะไม่จบั งันเหรอ บอกว่าจะปล่อยไปเฉยๆ งันเหรอ ทังๆ

ทีลักพาตัวคนอืนมาถึงนีเนียนะ แม้ วา่ จะมีเครื องหมาย
คําถามขึนมาในหัวมากมาย แต่ก็ไม่มีเวลาให้ ตดั สินใจ
มากนัก เซ็กซ์ก่อนหน้ านันทําให้ เขามันใจได้ วา่ ถ้ า
หากอยูท่ ีนีต่อไปก็ไม่ร้ ูวา่ จะต้ องเจอกับอะไรอีก

ลีนาก้ าวเท้ าลงไปบนพืน จากทีทีเขาอยูจ่ นถึงประตูมี

ระยะทางประมาณสิบห้ าก้ าว

47
“อึก!”

…แต่ความคิดทีไม่ร้ ูวา่ จะหนีไปได้ ไหมก็พงั ลงพร้ อมๆ

กับขาทีอ่อนแรง เพราะก่อนหน้ านีมันถูกเทปพันไว้ อย่าง
แน่นหนา ไม่มีเรี ยวแรงแม้ แต่จะขยับด้ วยซํา ต้ นขาที
แสบร้ อนไร้ ซงความรู
ึ ้ สกึ ลีนากัดฟั นแน่น

เบ็นยืนมองภาพทังหมดอยูอ่ ย่างนิงๆ ลีนาทีล้ มลงกําลัง

คลานสีขาราวกับสัตว์ไปข้ างหน้ าด้ วยร่างกายทีสันเทา
เบ็นรู้ดีวา่ ลีนาไม่มีทางทีจะหนีไปได้ และอย่างทีบอกไป
เบ็นคงจะไม่มดั ไว้ ตงแต่
ั แรก ถ้ าไม่ได้ คาดหวังให้ มนั เป็ น
แบบนีอยูแ่ ล้ ว

48
และนีคือการทดสอบอย่างหนึง ในตอนนีถ้ าลีนาพูดออก
มาว่าตัวเองเป็ นคนผิดเอง หรื อแค่บอกว่าขอถอนคําพูด
ทีบอกว่าจะเลิกกัน เขาก็จะอุ้มลีนาไปล้ างตัวทุกซอกทุก
มุมเหมือนอย่างทีเคยทําเสมอมา และไม่ใช่เพียงแค่นนั
แต่ยงั คิดว่าจะเตรี ยมนําผลไม้ ทีลีนาชอบมากทีสุดไว้ ให้
หลังอาบนําเสร็จด้ วยซํา

หรื อถ้ าเงือนไขนันมันยากเกินไป อย่างน้ อยก็แค่หนั กลับ

มาหาเขา มันก็พอจะประณีประนอมกันได้ ถึงตอนนีลี
นาจะยังไม่ร้องไห้ แต่หากลีนามองหน้ าเขาด้ วยดวงตา
ฉํานําตาพร้ อมกับเรี ยก เบ็น... และร้ องขอความช่วยเห
ลือ เบ็นก็จะถือว่าเรื องทังหมดมันไม่เคยมีอะไรเกิดขึน

และหลังจากนันเขาจะจูบลีนาไปทังคืน รวมถึงข้ อมือที

49
เป็ นรอยแดง ต้ นขาทีขึนเป็ นรอย จนถึงต้ นคอทีเขากัดไว้
ด้ วย ทังหมดนัน...

“ฮึก…”

ลีนาไม่ได้ ขยับตัวอย่างทีเบ็นต้ องการ กลับรวบรวมพลัง

และพยายามทีจะตรงไปยังประตูอีกครัง แม้ จะค่อยๆ
ขยับตัวได้ อย่างเชืองช้ า แต่ก็เห็นได้ วา่ ลีนากําลังขยับตัว
ไปด้ านหน้ าอย่างสันไหวโดยไม่แม้ แต่จะสงสารหัวเข่าตัว
เอง

เบ็นขมวดคิวลงทันทีทีรู้วา่ ลีนากําลังทําอะไร ตอนนีก็

ชัดเจนแล้ วว่าลีนาต้ องการทีจะจบความสัมพันธ์แล้ วหนี

50
ไป

“อยากจะหนีไปขนาดนันเลยเหรอ”

เบ็นถาม แต่ลีนาไม่ได้ ตอบอะไร เพียงแค่คอ่ ยๆ ขยับไป

ด้ านหน้ าทีละนิด ทีละนิด เขาเพิงรู้วา่ ตอนนีเขาไม่
สามารถแม้ แต่จะขยับตัวตามปกติแบบทีเคยทําได้

“ลีนา”

ในทีสุดเบ็นก็เรี ยกชือเขา แม้ จะเป็ นเรื องทีน่าหัวเราะ แต่

ลีนาพยายามอย่างเต็มทีทีจะกลันนําตาไว้ เขาเสียใจ
หากถามว่าเสียใจอะไร เขาเสียใจทีเบ็นทํากับเขาแบบนี
51
ในตอนทีเขาไม่สามารถแม้ แต่จะหายใจได้ อย่างสมํา
เสมอแบบนี ไม่ร้ ูวา่ รู้สกึ เสียใจเยอะเกินไปหรื อไม่ แต่เขา
ก็เสียใจจริ งๆ เบ็นดูไม่ร้ ูสกึ อะไรเลยทีทําเรื องแบบนันกับ
ลีนา แถมยังเรี ยกชือเขาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึนได้ อีก ลี
นารวบรวมพลังไปยังข้ อมือและหัวเข่าอีกครัง

ต่อให้ จะต้ องคลานออกไป เขาก็ต้องหนี ต้ องหนีออกไป

ให้ ได้

“เมสัน”

อย่าเรี ยกได้ ไหม คนเลว สิงทีเกลียดทีสุดในโลกคือการ

ได้ ยินคุณเรี ยกแบบนัน

52
ถ้ าหากมันจะกันเสียงทีมาจากทางด้ านหลังได้ เขาก็
อยากจะฉีกแก้ วหูตวั เองทิงไปในตอนนีเลย ลีนาคิดแบบ
นันจริ งๆ นีมันเลวร้ ายสําหรับเขามากกว่าทีเบ็นคิด แน่
นอนว่าเบ็นเองก็คงตกใจทีเห็นภาพลักษณ์แบบนันของลี
นา เพราะตลอดเวลาลีนาเป็ นคนใจดีและสุภาพเสมอ
และถ้ าหากเป็ นคําพูดของเบ็นล่ะก็ ลีนาจะเชือฟั งมันทุก
คํา เป็ นมนุษย์ผ้ อู อ่ นแอทีไม่มีอะไรแอบแฝงอยูใ่ นความ
รักเลย

อย่างน้ อยก็ก่อนทีจะรู้วา่ เบ็นเป็ นมาเฟี ย ไม่สิ ก่อนทีจะรู้

ว่าเบ็นเป็ นคนเลว

53
“เมสัน”

เบ็นเรี ยกชือเขาอีกครังเหมือนรู้วา่ เขาไม่ชอบ แต่ในครังนี

ระยะห่างของเสียงมันไม่ชดั เจน และข้ อเท้ าของลีนาก็ถกู
จับไว้ ก่อนทีจะได้ คิดอะไร

“ผมถามว่าอยากจะหนีไปขนาดนันเลยเหรอ”

พอพูดคําสุดท้ ายจบลงเบ็นก็ใช้ แรงอันมหาศาลจับเข้ าที

ข้ อเท้ าของลีนาแล้ วดึงทันที ลีนาถูกลากมาตามพรหมสี
แดงทีปูไว้ บนพืน เขาไม่มีแรงแม้ แต่จะเปล่งเสียงออกมา
พอตังสติได้ ลีนาก็เข้ าไปอยูใ่ ต้ อาณัติของเบ็นอีกครังหนึง
แล้ ว

54
“ผมเปลียนใจแล้ ว”

เมือกีเพิงสังให้ เขาไป แต่พอเขาจะไปจริ งๆ กลับเข้ ามา

ขวาง เบ็นเป็ นผู้ชายทีเอาแต่ใจกว่าทีลีนาคิดไว้ อาจจะ
เพราะมีความมันใจทีมากเกินไปก็ได้ น่าจะตังแต่ตอนที
มันใจว่าลีนาจะไม่หนีไป

“ฮึก…!”

ช่องทางอ่อนหวานถูกเติมเต็มอีกครัง ลีนาขนลุกซูท่ นั ทีที

รู้วา่ สิงทีเข้ ามาคือส่วนแข็งขืนของเบ็น หรื อว่า... จะทํา
อีกงันเหรอ น่าเศร้ าทีพอพูดคําว่า หรื อว่า ออกมามันมัก

55
จะเป็ นจริ งเสมอ แม้ วา่ ลีนาจะพยายามคว้ าอะไรไว้ สกั
อย่าง แต่พืนมันเป็ นแค่พรหมสีแดงทําให้ เขาไม่สามารถ
คว้ าอะไรขึนมาได้ เลย ในครังนียังมีการกระตุ้นจากแรง
จิกของปลายนิวเรี ยวอีก

“อย่าหนีไปได้ ไหม”

เบ็นพูดออกมา แต่ในครังนีไม่ใช่ประโยคคําถาม

แท่งร้ อนสามาถเข้ าออกในช่องทางอ่อนนุ่มได้ ง่ายกว่า

เมือครู่ เบ็นจับสะโพกของลีนาทีมีร่องรอยนํารักเต็มช่อง
ทางขยับ แม้ วา่ เขาจะปฎิเสธอะไรไม่ได้ และรู้อยูก่ ่อนแล้ ว
แต่เขาก็ตกใจ สะโพกของลีนาสะเทือนอย่างรุนแรง หลัง

56
จากเอนกายไปข้ างหลัง ลีนาก็ก้มหน้ าลงอีกครัง เป็ น
สถานการณ์ทีค่อนข้ างลําบากเพราะการใช้ เข่าคําทังร่าง
ไว้ แบบนัน
__________________________
_______________________
02-5 กักขัง
“อย่า ถ้ าทํา... ตอนนีน่ะ!!”

เขาอาจจะตายจริ งๆ ก็ได้ ไม่วา่ จะเสียงอ้ อนวอนหรื อ

เสียงพรํ าบ่นก็ไม่สามารถออกจากปากลีนาได้ ทงนั
ั น
และมันก็จางหายไป เป็ นคําทีเบ็นจะไม่มีทางทีจะได้ ยิน
เขาส่ายหน้ าอย่างแรงแทนเสียงทีไม่สามารถเปล่งออก
มาได้ แม้ วา่ จะเคยขอร้ องไป แต่ครังนีก็ไม่มีประโยชน์
เช่นเคย หลังจากทีเบ็นสอดใส่สว่ นนันเข้ ามาในช่องทาง

57
ของลีนา

ขยับเข้ าและออก ความรู้สกึ ทีไม่ค้ นุ เคยทําให้ ขนลุก

เกรี ยวไปทัวทังแผ่นหลัง หากเขาขัดขืนก็อาจจะมีเกิดขึน
บ้ างไหมนะ เพราะเขาเองก็ไม่แน่ใจว่าหากหลับตาลง
และลืมตาขึน จะตกอยูไ่ หนสภาพแบบไหนอีกก็ไม่ร้ ู

หลังจากทีเบ็นใช้ สองมือยกสะโพกของเขาขึนมา เขาไม่

มันใจด้ วยซําว่าสะโพกทีขยับเป็ นจังหวะในตอนนีเป็ น
ฝี มือของใครกันแน่

“ลองควงสะโพกสิ ลีนา”

58
ชือทีเรี ยกออกมาทําให้ เขาไม่ทนั ได้ ระวัง ลีนาหรี ตาลง
ครึงหนึง สิงทีเข้ ามาในช่องทางด้ านหลังจนลึกกว่าปกติ
อาจจะเป็ นปั ญหาก็ได้ ไม่ร้ ูละ่ ตอนนีเขาไม่สนใจอะไรทัง
นัน

“ฮือ อือ อึก... ฮึก...”

“เร็วเข้ า”

“…อ๊ า… อึก”

ลีนาควงสะโพกเท่าทีจะทําได้ เขาไม่ร้ ูวา่ เต็มใจหรื อโดน

บังคับให้ ทํา แท่งเนือร้ อนทีสอดเข้ ามามันดีมาก แน่นอน
59
ว่านีเป็ นสถานการณ์ทีเขาถูกบังคับ แต่ทําไมถึงกลับรู้สกึ
ดีกนั นะ ถ้ าส่วนล่างตอบสนองกลับไปก็หมายถึงไม่
สนใจเรื องทีผ่านมาเหรอ

ไม่หรอก มันไม่ใช่แบบนัน ลีนาอดทนไม่ร้องคราง กัด

ปากไม่ให้ มีเสียงร้ องดังออกมาในทุกครังทีช่องทางด้ าน
หลังถูกสอดใส่และทําให้ ตวั เขาถูกกดลงกับพรหม ไม่
อยากร้ องออกมา แม้ ร้ ูวา่ มันไม่ได้ ขนอยู
ึ ก่ บั เขา แต่ก็ไม่
อยากจะให้ อีกฝ่ ายได้ ยิน

ไม่อยากจะยืนยันว่า เหตุผลทีทําให้ สะโพกบางตัวเอง

ขยับอย่างไม่เป็ นจังหวะ แล้ วอยากจะขยับอยูข่ นาดนี

60
“…คุณไปไหนไม่ได้ หรอก ลูเซ่”

เพราะมาเฟี ยเฮงซวยคนนี

***

ความเหนือยล้ าทีถาโถมเข้ ามามากพอทีจะทําให้ ลีนา

หลับลงได้ ไม่ใช่ทางเลือกแต่มนั คือความจําเป็ น เขาไม่มี
แรงแม้ แต่จะเปล่งเสียงอะไรออกมาจากลําคอ และคราบ
61
นําขาวขุ่นทีช่องทางด้ านหลังของเขารับไว้ ไม่หมด มันยิง
ไร้ ประโยชน์กว่าสิงใด

ยังดีทีร่างกายของเขาปกติ ข้ อมือเป็ นอิสระ และขาทัง

สองข้ างสามารถเคลือนไหวได้ ดงใจ
ั เตียงนอนทีนอนอยู่
อุน่ สบายและผ้ าห่มทีคลุมตัวเขาก็นิมเช่นกัน ไม่ร้ ูวา่ ตัว
เองสลบไปนานเท่าไหร่ แต่เบ็นน่าจะทําความสะอาดร่าง
กายให้ เขาอย่างดี เอาเทปทังหมดออกแล้ วเช็ดส่วนที
เปรอะเปื อนให้ เขา พามานอนบนเตียงและห่มผ้ าให้ แบบ
นี เหมือนกับทีเคยทําเป็ นปกติ

ลีนายอมแพ้ ในการคิดเรื องอืนแล้ ว เพราะตอนนีความ

คิดพวกนัน มันก็ไม่ได้ ช่วยอะไร

62
ยิงไปกว่านัน เมือวาน... ทุกอย่างมันจบลงแบบไหนกัน
นะ ลีนาทีตืนมาสักพักและยังคงไม่มีแรงแม้ แต่จะ
กะพริ บตา ทําได้ เพียงแค่นกึ อยูภ่ ายในหัว อย่างน้ อยเขา
ก็สามารถคิดได้ ตามใจล่ะนะ

เขาไม่ร้ ูด้วยซําว่าถูกจับให้ ควําหน้ าลงกีครัง ช่วงทีคิดว่า

น่าจะสินสุดลง ก็คงเป็ นตอนทีทุกอย่างในหัวเขามืดไป
หลังจากได้ ปลดปล่อยออกมา เบ็นมักจะหยอกล้ อกับ
สะโพกของเขาตามใจตัวเองโดยไม่มีการบอกกล่าวอะไร
ก่อนอยูแ่ ล้ ว

ลองคิดดูแล้ ว ‘ถ้ าเป็ นประมาณนี’ สุดท้ ายก็มาจากสไตล์

เซ็กซ์ของเบ็นตามมาตรฐานปกติ แต่เขาก็หวังว่าสิงทีเขา
63
เห็นเมือคืนจะไม่ใช่ตวั จริ งของเบ็น รวมถึงการบังคับกดขี
การใช้ ของเล่น (ทีเรี ยกเป็ นอย่างอืนไม่ได้ แล้ ว) และอย่าง
อืนอีก เพราะถ้ าเป็ นแบบนันจริ งๆ ร่างกายลีนาคงรับไม่
ไหว

แน่นอนว่าหากจะมีอะไรกับเบ็นอีกครังก็คงต้ องขอคิดดู
ก่อน นีเขายังมีความคิดทีจะมีอะไรกับเบ็นอีกงันเหรอ ลี
นาหัวเราะเยาะให้ กบั ตัวเองข้ างใน แม้ จะถูกกระทําแบบ
นัน มันอาจจะเป็ นจุดเริ มต้ นของความรุนแรง แต่หากจะ
ให้ หาข้ ออ้ างล่ะก็ เวลาผ่านไปเขาก็คงจะชินไปเองนันล่ะ
ในการมีเซ็กซ์กบั เบ็น

เบ็นทําให้ คนรักทีมีความสัมพันธ์ลกึ ซึงมาถึงสามปี อย่าง

เขาดูเป็ นคนโง่เง่ามาก ซึงการคิดทีจะไปเจอคนแบบนัน
64
อีกครังมันเป็ นเรื องน่าขํา แต่ในเวลาเดียวกันก็ร้ ูดีวา่ มัน
เป็ นเรื องทีเลียงไม่ได้

เบ็นนันเป็ นทังความเคยชิน ความชอบ และเป็ นชีวิต

ประจําวันของลีนา บางครังก็เป็ นเหมือนงานอดิเรก และ
เป็ นทุกๆ อย่าง . .แต่อย่างไรก็ตาม มันพังไปหมดแล้ ว
พังหมดแล้ วอย่างไม่มีผิดเพียน

หลังจากคิดเรื องวุน่ วายในหัวจบลง ลีนาก็ลืมตาขึนมา

พบกับเพดานอันคุ้นเคย เป็ นความจริ งทีรู้สกึ ปลอดภัย
และเจ็บปวดไปด้ วย เขายกมือทังสองขึนมาปิ ดตาอย่าง

65
ยากลําบาก ทําไมมาอยูต่ รงนีนะ ซึงขณะทีมีคําถามนีขึน
มา ก็คิดได้ วา่ มันเป็ นเรื องทีชัดเจนอยูแ่ ล้ วว่าเขาจะ
ต้ องอยูท่ ีนี เป็ นคําถามทีมีคําตอบขึนมาก่อนทีจะทันได้
ถามใครสักคน

รู้สกึ เหมือนจะเป็ นบ้ า เขาหัวเราะอยูค่ นเดียว ตอนนี

กําลังทําบ้ าอะไรอยูก่ นั ในช่วงเวลาเพียงไม่ถงึ สัปดาห์
เขาได้ ร้ ูวา่ คนรักทีตัวเองวาดฝั นอนาคตไว้ ด้วยกันเป็ น
มาเฟี ย เขาโกรธทีได้ รับรู้ความจริ งว่าคนรักให้ ลกู น้ องมา
คอยติดตามเขาตลอด และ...

มีเรื องราวโหมซัดกระหนําเข้ ามา ลีนานึกถึงตอนคุยโทร

ศัพท์กบั เบ็น ไม่วา่ จะคิดเท่าไหร่ก็จําได้ วา่ ไม่ได้ ตวั เองพูด
คําว่าเลิกกันเถอะออกไป แต่มนั ก็เพียงพอทีจะทําให้ เบ็น
66
เข้ าใจผิดได้ เพราะว่าในตอนนันตัวเขาเองโมโหมาก
แล้ วมันเพราะใครกันล่ะทีทําให้ เขาคิดมากขนาดนัน แต่
ในตอนสุดท้ ายเขาก็ลงั เลเพราะแยกจากเบ็นไม่ได้ ไม่ใช่
หรื อไงกัน

ไม่มีทางทีจะไม่โกรธ ในเมือคนทีเกียวข้ องโดยตรงกับ

ความกังวลทังหมดส่งคนมาติดตามเขาเพราะความไม่
เชือใจ แน่นอนว่าคนผิดคือเบ็น ไม่ใช่ลีนา เพียงแค่คิดว่า
โดนหลอกอย่างแนบเนียนมาตลอดเวลาสามปี เขาก็
โมโหขึนมาแล้ ว

และเพราะเขาเป็ นคนทีคิดอะไรก็พดู ... ก็เลยมาเจอ

ผลลัพธ์ทีไม่น่าเชือขนาดนี หลังจากถูกปลดเปลืองเสือ
ผ้ าและพบเจอกับการกระทําทีโหดร้ าย ทันทีทีลืมตาตืน
67
เขาก็ยงั คงตกใจทีมันเป็ นความจริ ง แม้ วา่ จะมีเซ็กซ์กบั
เบ็นมานับครังไม่ถ้วน แต่ก็เป็ นการมีอะไรกันแบบ
ธรรมดา ไม่วา่ จะเป็ นการสัมผัสฝ่ ายตรงข้ ามด้ วยการตี
มัดข้ อมือ หรื อจะเป็ นการใส่เสือผ้ าแปลกๆ เขาก็ไม่เคย
ทําทังนัน

อย่างไรก็ตาม สิงสําคัญคือเบ็นพาตัวเขามาโดยทีเขาไม่
ได้ เต็มใจ และอีกฝ่ ายอาจจะทําแบบนีอีกเมือไหร่ก็ได้ คง
ไม่ได้ คิดจะฆ่าเขาให้ ตายหรอกนะ ซึงในอนาคตก็ไม่มี
ใครตอบได้ วา่ เรื องแบบเมือวานจะไม่เกิดขึนอีก

สิงทีน่ากลัวขึนไปอีกคือ เบ็นไม่มีความคิดทีจะปล่อยลี
นาไปอย่างแน่นอน แม้ จนถึงตอนนีเขาจะยังไม่มนใจ
ั
เบ็นกล้ าทีจะให้ คนติดตามเขาขนาดนีแล้ ว แค่ลองคิดว่า
68
หลังจากนีจะทําอะไรได้ อีก เขาก็นกึ ได้ วา่ ตอนนีเบ็นไม่ได้
มัดเขาไว้ กบั เสา แต่ในสักวันนึงอีกฝ่ ายอาจจะเปลียนใจ
ก็ได้

ถ้ าเป็ นก่อนหน้ านีเบ็นจะไม่มีทางบังคับเขา เหมือนอย่าง

ทีทําอยูต่ อนนีเด็ดขาด ตอนทีเขาไปดืมเหล้ ากับเปาโล
แล้ วกลับบ้ านดึกๆ อีกฝ่ ายก็ไม่ได้ แสดงความสนใจอะไร
ใหญ่โต ในช่วงเวลาทีผ่านมาเบ็นจะเคยหึงเขาบ้ างหรื อ
เปล่านะ

ไม่หรอก คงไม่เคย ผู้ชายทีมีพร้ อมทุกอย่างมาตังแต่เกิด

แบบนันไม่น่าจะมาหึงอะไรไร้ สาระแบบนี มันไม่จําเป็ น
เลยด้ วยซํา จากสถานการณ์ในตอนนีอาจมองได้ วา่ เป็ น
เพราะเขาดวงไม่ดี เป็ นความจริ งทีเขาทําได้ แค่ยอมรับ
69
ในตอนแรกลีนาสงสัยในความซือตรงของตัวเองมากๆ
แต่อย่างน้ อยก็ดีกว่าคนรักเก่าเขามาก ทีมักจะเข้ ามา
ก้ าวกายในทุกๆ เรื องไม่วา่ เขาจะทําอะไร หรื อพบเจอกับ
ใคร

“เฮ้ อ…”

ลีนาถอนหายใจออกมาเฮือกหนึง จริ งๆ แล้ วเขาไม่อยาก

คิดอะไรเลย แต่หากให้ อยูน่ ิงๆ เขาก็ร้ ุสกึ เหมือนจะเป็ น
บ้ าไปจริ งๆ ซึงก็ทําอะไรไม่ได้ นอกจากลองคิดไปเรื อยๆ

ค่อยๆ เดาไปอีกครังก็แล้ วกัน ถ้ าหากวันนึงเบ็นไม่

เปลียนใจและไม่ปล่อยเขาไปจริ งๆ ตอนนันเขาจะต้ อง

70
ทําอย่างไรดีนะ

เขาต้ องการแผนมารับมือ ถ้ าหากเบ็นไม่ปล่อย เขาจะ

เป็ นอย่างไรนะ แล้ วก็คิดอย่างติดตลกขึนมาแวบหนึงว่า
อาจจะถูกขังในบ้ านพักตากอากาศนีไปตลอดชีวิตเลยก็
ได้ และความคิดนันก็หายไปด้ วยความตกใจ เพราะว่า
มันไม่ใช่เรื องทีจะเป็ นไปไม่ได้ แต่ลีนายังมีบ้านเกิด และ
ครอบครัวอยูท่ ีอเมริ กา

หากเป็ นสถานการณ์วิกฤต ผลลัพธ์ทีตามก็คงจะเลวร้ าย

ยิงกว่า ลีนายกศีรษะขึนมาจ้ องมองประตูทีถูกปิ ดไว้ ใน
ขณะนึกถึงเนือหาของหนังสือทีเคยอ่านมาจากทีไหนสัก
แห่ง ประตูทีไม่มีอะไรกัน หากเปิ ดก็คงเปิ ดได้ ตามปกติ
และถ้ าเป็ นเช่นนัน สิงสําคัญก็คือ ตอนนีเบ็นจะอยูใ่ น
71
บ้ านหรื อไม่

และก็ไม่อยูต่ ามทีเขาคิด หากเบ็นอยู่ ทีทีอีกคนจะอยู่ คง

เป็ นทีข้ างๆ ลีนา และรอจนกว่าเขาจะตืน ดูจากทีเบ็นทํา
มาตลอดและเขามันใจแบบนัน ดีแล้ วล่ะ ตอนนีเบ็นไม่
อยูบ่ ้ าน

ลีนาจึงตัดสินใจว่าจะหนีไป
__________________________
_________________________
02-6 กักขัง
ถ้ าอย่างนันก็ไม่มีเวลาจะให้ ลงั เลแล้ ว ลีนาย้ ายผ้ าห่มที
เคยห่มไปไว้ ข้างๆ หลังเช็กแล้ วว่าขาของตัวเองกลับมา
เป็ นปกติด้วยการลองขยับนิวเท้ า แต่เสือผ้ าจะเอาอย่าง
72
ไรดีนะ ร่างกายลีนาเปลือยเปล่าไม่มีแม้ แต่กางเกงชันใน
เขาไม่สามารถออกไปข้ างนอกในสภาพนีได้

แต่เขารู้อยูว่ า่ เสือผ้ าอยูต่ รงไหน ลีนาลุกขึนมายืนบนพืน

ในตอนนันเรี ยวขาเขาสันเครื อ ความเจ็บปวดทีแล่นขึน
มาจากต้ นขาและกระดูกเชิงกรานเกือบทําให้ ลีนาตัวงอ
เขาตังสติอย่างอยากลําบากและเดินตรงไปยังตู้เสือผ้ า
ในนันมีชดุ ออกกกําลังกายของเบ็นแขวนเรี ยงตามสีไว้
อยู่

มันใหญ่เกินไปนิดหน่อยสําหรับลีนา แต่เขาก็ไม่มีทาง
เลือกอืน ลีนาใส่ตวั ทีสามารถหยิบออกมาได้ นีเป็ นการ
ไม่ใส่ชนในครั
ั งแรก แม้ จะไม่ได้ ร้ ูสกึ ว่างเปล่า แต่ในตอน
นีมันก็ไม่มีอะไรจะให้ ใส่ ลีนารูดซิปชุดขึนจนถึงคอพลาง
73
สํารวจซ้ ายขวาราวกับมีใครกําลังจ้ องอยู่ ก่อนจะตรงไป
ยังประตูอย่างเงียบเชียบ

พระเจ้ าครับ หากท่านกําลังมองอยู่ ได้ โปรดช่วยให้ ผมได้

ออกไปจากทีนีอย่างปลอดภัยด้ วยเถิดครับ

ลีนาค่อยๆ แบบค่อยๆ หมุนลูกบิดประตู เปิ ดได้ ! สําเร็จ

ไปหนึงขันแล้ ว ตอนนีก็แค่เปิ ดประตูออกและเดินไปตาม
ทางทีคุ้นเคย หากลงบันไดไปก็ใกล้ จะถึงทางเข้ าแล้ ว แต่
ว่ามันจะง่ายขนาดนีก็ได้ เหรอ อย่างไรก็ตาม การกระทํา
ทีเบ็นทํามันไม่ใช่แค่การเปลียนใจไปมาเพียงชัวข้ ามคืน
นี

74
แต่ถ้าเรื องทังหมดบนโลกง่ายแบบนีจะดีขนาดไหนกัน
นะ คนทีไม่มีศาสนาแบบเขาทีถามหาพระเจ้ าแค่ในเวลา
แบบนีมันจะน่าเกลียดไหม คําอธิษฐานของเขาคงถูกยก
เลิกไปแล้ วล่ะ เพราะนอกประตูมีชายใส่สทู เดินเตร็ด
เตร่อยูต่ ามทางเดินถึงสามคน ลีนาจึงปิ ดประตูลงอย่าง
ระมัดระวังเช่นเดียวกับตอนทีเปิ ด

‘มันก็ต้องเป็ นอย่างนันแหละ’

ในตอนแรกเขาไม่ได้ มีความหวังมากมายอะไร มันไม่มี

ทางทีจะแก้ ปัญหาได้ ง่ายขนาดนี แต่ก็ไม่สามารถยกเลิก
ความตังใจได้ หลังจากทีลีนาชะเง้ อมองรอบๆ เขาก็มอง
เห็นหน้ าต่าง ห้ องนอนเขาอยูช่ นสอง
ั ลีนาจําได้ วา่ ตรง
หน้ าต่างบานทีสามมีตอไม้ ขนาดใหญ่อยู่
75
บิงโก! ลีนายิมออกมาอย่างโล่งใจทีต้ นไม้ นนยั
ั งอยูต่ รงที
เดิม และคิดอย่างจริ งจังว่าจะออกไปจากทีนีได้ ยงั ไง
ตอนนีร่างกายของเขาสามารถปี นขึนลงต้ นไม้ ได้ ไหมนะ
ไม่สิ อย่างนัน... ถ้ ามีบนั ไดล่ะ ไม่มีหรอก หรื อจะใช้ ตวั
เปล่าเกาะผนังออกไปดี ก็ไม่น่าทําได้

ไม่วา่ แบบไหนก็ไม่มีคําตอบทีแน่นอน ลีนาคิดอย่าง

รอบคอบ

‘มันไม่ใช่ไม่มีทางออกเลยหรอกหน่า’

แม้ จะไม่คอ่ ยมีคนรู้จกั แต่ลีนาก็มีของทีสะสมเป็ นงาน

76
อดิเรกอยูบ่ ้ าง ซึงงานอดิเรกของเขาคือการเก็บใบรับรอง
และใบรับรองการปี นเขาก็คือหนึงในนัน แฟนเก่าของลี
นาทีเป็ นเทรนเนอร์ สว่ นตัวชวนให้ ทํางานอดิเรกแบบนี
ด้ วยกัน และลีนาเริ มทํามันเพราะถูกเกลียกล่อม โดยที
ไม่ร้ ูวา่ จะมีสว่ นช่วยในปั จจุบนั ถึงขนาดนี

แม้ วา่ ไม่มีเครื องมือรับรองความปลอดภัยอะไรเลย แต่

เขาก็เคยลองในความสูงระดับนีแล้ ว ลีนาค้ นห้ องเพือหา
เชือกทีพอจะใช้ งานได้ หวังว่าจะเจอเชือกทีใช้ มดั เขา
เมือวาน หรื อส่วนทีเหลืออยู่

แน่นอนว่ามันไม่มีหรอกเรื องโชคดีแบบนัน เพราะว่ามัน

ไม่มีทงเชื
ั อกและของทีพอจะใช้ ทดแทนได้ เลย ถ้ างันเขา
จะถอดใจดีไหมนะ ลีนาดึงผ้ าห่มและผ้ าปูเตียงออกหลัง
77
จากล็อกห้ องเรี ยบร้ อยแล้ ว ถ้ าไม่มีก็ทําขึนมาเองก็ได้
เขาฉีกและมัดผ้ าปูเตียงอย่างเงียบเชียบทีสุดเท่าทีจะทํา
ได้

ลีนากําลังทําเชือกตามแบบทีเคยได้ ดจู ากภาพยนตร์

เพียงแค่คิดว่าจะสามารถหนีไปได้ ความเจ็บปวดทีเคย
รู้สกึ ตรงขาก็เหมือนเบาลงมาก เพราะแบบนีไงคนเราถึง
ต้ องมีเป้าหมาย ลีนาหายใจเข้ าลึกๆ แล้ วผูกผ้ าไว้ กบั เสา
อย่างแน่นหนา แม้ จะตกลงไปแล้ วไม่ถงึ กับตาย แต่เขาก็
กลัวจะบาดเจ็บเหมือนกันนีนา

ในตอนนีการเตรี ยมตัวก็เสร็จเรี ยบร้ อยแล้ ว ลีนายืนอยู่

บนขอบหน้ าต่างและจับเชือกไว้ ได้ ทําเรื องอะไรแปลกๆ
เยอะเพราะคุณเลยนะ คุณเบ็น... หลังจากทักทายในใจ
78
กับตัวต้ นเหตุของเรื องนีอย่างสันๆ ไปแล้ วลีนาก็เช็กตอ
ไม้ อีกครังและกระชับเชือกให้ แน่น คงจะใช้ เวลาแค่
ประมาณสองนาทีเท่านัน

ลีนาค่อยๆ ใช้ เท้ าไต่ลงมาข้ างล่างช้ าๆ ได้ อย่างไม่น่าเชือ

ทุกอย่างมันดีหมด แต่ลีนากังวลกับเชือกทีทํามาจากผ้ า
ห่มและผ้ าปูทีนอนนันมากกว่า เขาไม่มีความรู้สกึ อึดอัด
ใจหลังจากไม่ได้ ปีนกําแพงมานาน จะมัวชักช้ าอยูไ่ ม่ได้
แล้ ว ลีนาจึงจับเชือกให้ แน่นและค่อยๆ ไต่ลงไปข้ างล่าง
ทีละก้ าว ทีละก้ าว

‘ดี ใกล้ ถงึ แล้ ว ดีมากเลย’

79
ในทีสุดเท้ าของลีนาก็แตะถึงพืน ในตอนนันลีนาตืนเต้ น
จนเกือบจะส่งเสียงตะโกนออกมา เขาปิ ดปากเงียบและ
เดินตรงไปยังประตูด้านหลังบ้ าน ไม่มีความคิดจะไปยัง
ประตูด้านหน้ าทีมองเห็นไปถึงข้ างในนันแม้ เพียงสักนิด
ถ้ าสามารถไปถึงถนนฝั งตรงข้ ามแล้ วเข้ าไปถึงในป่ าได้ ก็
คงจะดี เอาล่ะ เป็ นแผนการทียอดเยียมไปเลย

“อ่า…”

ถ้ าหากเขาลืมอะไรไปสักอย่าง ก็คงเป็ นความจริ งทีว่า

เบ็นเลียงสุนขั ตัวโตไว้ แถวๆ ประตูหลังของบ้ านพักตาก
อากาศแห่งนี ลีนาหยุดหายใจและสบตากับเจ้ าสัตว์ตวั
นัน สัตว์สีเท้ าสีดําสนิททีมองแค่รูปร่างก็ร้ ูสกึ ได้ ถงึ ความ
น่ากลัว เขารู้สกึ วูบวาบทันทีทีเห็นฟั นของมัน ซึงโผล่ออก
80
มาราวกับจะกัดฝั งตรงข้ ามได้ ในทันทีหรื อแม้ กระทัง
นําลายทีกําลังไหลย้ อยลงมา

ลีนาเดินถอยหลังไปอย่างไม่ร้ ูตวั เป็ นการตอบสนอง

อย่างอัตโนมัติ สุนขั ตัวนันเริ มคํารามแล้ วตรงมาทีเขา
แต่ลีนาไม่สามารถขยับไปไหนได้ เลย

ชือของเจ้ าสุนขั ตัวนันก็คือ ‘ชิบะ’

“ชิบะ! ชู่!…ชู่!”

ถัดจากเบ็น ก็อาจจะเป็ นลีนาทีมันตามด้ วยความรักทีมี

ให้ เท่าๆ กับเจ้ าของตัวจริ ง
81
ลีนาสู้นําหนักของสุนขั ไม่ได้ และหงายหลังล้ มลง ชิบะที
ไม่ได้ เจอลีนามานานก็ปีนป่ ายขึนมาอยูบ่ นตัวลีนาด้ วย
ความยินดี ก่อนจะใช้ ลนยาวๆ
ิ เลียไปทัวทุกส่วนของใบ
หน้ าลีนา สัตว์เลียงก็มกั จะเหมือนเจ้ าของ ชิบะมักจะ
แสดงความรักกับเขาอย่างรุนแรงเสมอมา

ลีนาปล่อยให้ มนั เลียหน้ าไปสักพัก จนกระทังมันตังสติ

ได้ แล้ วย้ ายมายืนข้ างๆ สะโพกเขาแทน ท่าทางยืนตรง
นันสง่างามเหมือนกับเจ้ าของเสมอ ลีนามองเจ้ าชิบะ
แล้ วอยูๆ่ ก็ร้ ูสกึ เศร้ าขึนมา ถ้ าหนีไปแบบนีก็จะไม่ได้ เจอ
เจ้ าชิบะด้ วยสินะ ลีนากับเบ็นเป็ นคนเอามันมาเลียงด้ วย
กัน ในตอนนันยังเป็ นเพียงแค่ลกู หมาทีเหมือนกับลูกของ
พวกเขา

82
คงจะคิดถึงน่าดูเลย ชิบะ ลีนาทักทายเพียงแค่ในใจ
พร้ อมทังลูบใต้ คาง ทังหัวของชิบะ จากนันก็ลกุ ขึนยืน
เดินตรงเข้ าไปยังป่ าด้ วยจิตใจทีอ่อนลงอย่างยากลําบาก

เจ้ าชิบะมองด้ านหลังของลีนาอย่างเลือนลอยไปจนสุด

ทาง

***

83
พืนทางเดินตังแต่ทางเข้ าไปจนถึงสุดทางทําด้ วยหินอ่อน
ทังหมด ดังนันเวลาเดินจะได้ ยินเสียงรองเท้ าดัง
ก้ องอย่างชัดเจน หรื ออาจจะเพราะหลังคาทรงโดมด้ วย
ซึงมันก็สง่ ผลไม่น้อยเลย

ในทีแห่งนันมีแค่ชายหนุ่มเพียงคนเดียว แม้ วา่ ใน

คฤหาสน์แห่งนีจะมีคนอยูม่ ากมายหลายต่อหลายคน
แต่ตา่ งคนก็ตา่ งอยูใ่ นพืนทีของตัวเองและกําลังยุง่ เวลา
ห้ โมงเย็น เป็ นเวลาทีควรจะต้ องเตรี ยมอาหารเย็น แต่
เพราะเขาไม่ได้ ติดต่อมาตังแต่แรกว่าจะมาทีคฤหาสน์
แห่งนี คนเหล่านันเลยไม่สามาถรู้ได้ เลยว่าเจ้ าของบ้ าน
จะเข้ ามาหรื อไม่ และเขาเองก็ไม่มีความคิดทีจะพวกนัน
มาเดินวนเวียนให้ รําคาญอีกด้ วย

84
จังหวะก้ าวเดินทีมันคงในทุกๆ ก้ าวนันหยุดอยูก่ ลางทาง
เดิน บนเพดานเหนือศรี ษะของเขาเป็ นภาพวาดฝาผนังที
มีเนือหาเกียวกับประวัติศาสตร์ ของตระกูลซัลวาโตเร่ทงั
หมด แม้ วา่ จะเป็ นจิตรกรรมฝาผนังทีเขาเคยตืนเต้ นตอน
เด็กๆ ก็ตาม แต่ตอนนีมันกลายเป็ นเพียงแค่สว่ นหนึง
ของเพดานเท่านัน ตอนทีส่วนสูงของเขากําลังจะเท่า
เพดานอยูแ่ ล้ ว

โค้ ทยาวทีพาดไว้ บนไหล่สะบัดไปมาตามการก้ าวเดิน

ปกติเขาก็ใส่สทู แต่ในตอนนีมันไม่เข้ ากับอากาศในฤดู
กาลนีเท่าไหร่นกั เขากลายมาเป็ นผู้นําครอบครัวทีแข็ง
แกร่งต่อจากบิดาทีจากไปเร็วกว่าทีคิดอย่างสง่าผ่าเผย
จึงต้ องรักษาความเชือและความองอาจเหล่านันด้ วยการ

85
เป็ นมาเฟี ยไปจนวันตาย

แม้ วา่ สุดท้ ายแล้ วเขาเองก็ไม่ร้ ูวา่ การเป็ นมาเฟี ยทีกุม

ความตายไว้ ในมือ เป็ นโชคชะตาหรื อไม่ก็ตาม

โค้ ทของชายหนุ่มถูกวางไว้ หน้ าประตูอย่างสงบนิง เป็ น

ประตูทีทําด้ วยไม้ มะฮอกกานีซงมี
ึ มลู ค่ามาก เขาภูมิใจ
มากทีบนชันสามของคฤหาสน์ ประตูห้องทังหมดถูกทํา
ด้ วยวัสดุและรูปแบบเดียวกัน

ชันสามเป็ นทีรวมตัวของคนในตระกูลซัลวาโตเร่ หรื อผู้

มาเยือนทังหลาย แต่ตอนนีห้ องส่วนใหญ่ถกู ปล่อยว่าง
ไว้ แม้ วา่ ห้ องของชายหนุ่มจะอยูใ่ นสุดทางเดิน แต่เขาก็

86
จําไม่ได้ แล้ วว่าเปิ ดประตูเข้ าไปครังสุดท้ ายเมือไหร่ เขา
มักจะใช้ เวลาส่วนใหญ่อยูท่ ีบ้ านพักส่วนตัว

เท่าทีนึกออกก็น่าจะเป็ นตังแต่สามปี ก่อน

“อา มาแล้ วหรื อครับ คาโป”

หลังจากทีเปิ ดประตูเข้ าไป หนึงในคนทีอยูด่ ้ านในก็ทําให้

เขาตกใจ ทันทีทีเบ็นเห็นอีกฝ่ าย เขาก็ขมวดคิวทีปาก
ของผู้ชายคนนันคาบบุหรี ไว้ อยู่ แม้ จะเปิ ดหน้ าต่างไว้ แต่
สิงทีเบ็นไม่พอใจยิงไปกว่านัน มันไม่ใช่เพราะการถ่ายเท
อากาศหรอก

87
“หมอบอกว่าให้ สบู บุหรี ได้ แล้ วงันเหรอ”

“เอ่อ...”

“ฉันบอกให้ ใส่ใจกับการพักฟื นเป็ นอย่างแรกไง ลูก้า”

เบ็นพูดเสียงแข็งกว่าปกติ แม้ วา่ จะไม่ใช่การต่อว่าใหญ่

โต แต่เบ็นก็ไม่คิดทีจะมองข้ ามไป นันแปลว่าเบ็นไม่พอ
ใจเป็ นอย่างมาก ส่วนชายหนุ่มทีถูกเรี ยกว่าลูก้าไออย่าง
แรงก่อนจะขยีบุหรี ลง

เขาเป็ นชายหนุ่มวัยสามสิบหกปี และเป็ นมาเฟี ยเช่น

เดียวกัน คาโปริ โอเน่ ทีมีฐานะรองจากอีกคนทีเขากําลัง
88
มองอยู่ มีลําดับตํากว่าเพียงแค่ เบ็น ทีเป็ นคาโปเท่านัน
__________________________
__________________________
_
02-7 กักขัง
เบ็นมักจะเลือกใช้ คําทีเขาไม่สามารถต่อล้ อต่อเถียงได้
เสมอ แน่นอนว่าถึงตามลําดับขันแล้ วจะหลีกเลียงความ
น่าเกรงขามไม่ได้ แต่ปกติแล้ วก็เป็ นผู้ชายทีน่าทึงเช่นกัน
เบ็นชอบพูดอะไรสันๆ ทีมีใจความชัดเจนมากกว่า
ประโยคยาวๆ เขาเคยพูดกับลูก้าว่า รี บฟื นร่างกายเร็วๆ’
จึงไม่สามารถคิดเป็ นอย่างอืนไปได้ และไม่มีข้อโต้ แย้ ง
อะไร

“ขอโทษครับ คาโป ผมจะนําไปปรับปรุงครับ”

89
“สภาพร่างกายล่ะ”

เบ็นถามสันๆ และเปิ ดฝาเหยือกคริ สตัลทีอยูบ่ นโต๊ ะ

ข้ างๆ ซึงด้ านในมีบรันดีแอปเปิ ลทีสามารถดืมได้ ตลอด
ยามทีต้ องการอยูค่ รึงเหยือก หลังจากเทบรันดีลงในแก้ ว
แล้ ว เบ็นก็หนั กลับมามองลูก้าอีกครัง แม้ จะเป็ นใบ
หน้ าทีเย็นชาแต่ก็ไม่ได้ ดอู ารมณ์เสียอะไร และหลังจาก
มันใจแล้ ว ลูก้าก็ถอนหายใจออกมาเพียงเล็กน้ อย

“ผมไม่เป็ นอะไรแล้ วครับ ตอนนีขยับตัวได้ ปกติแล้ ว”

“แล้ วทําไมถึงเป็ นแบบนีได้ ”

90
ลูก้าได้ รับบาดเจ็บจากการยิงปะทะกันเมือประมาณสอง
สัปดาห์ก่อน แม้ วา่ จะบอกว่าไม่เป็ นอะไรแล้ ว แต่อาการ
ค่อนข้ างหนักมาก กระสุนเฉียดปอดจนเขาต้ องบอกว่า
ให้ ไปโรงพยาบาลคงจะดีกว่า

ยังโชคดีทีรอดชีวิตมาได้ แม้ จะเป็ นชายหนุ่มทีสามารถ

ฟื นตัวได้ เร็วราวกับสัตว์ประหลาด แต่ถงึ ขันโดนยิงก็เลย
ต้ องใส่ใจกับการรักษาเป็ นอย่างจริ งจัง ยิงเรื องนีเกียว
ข้ องกับ ‘มาเทโอแฟมมิล’ี ก็ยิงต้ องใส่ใจมากขึนไปอีก

“อาจจะได้ ยินเรื องคร่าวๆ มาแล้ ว... แต่สถานทีทีใช้ นดั

เจอกับสมาชิกสภาจูเลียโน่คือที ‘ลาแวร์ (Lavare)’ ครับ
เราเลือกทีจะเจอกันในห้ องสปา คุยกันไปได้ สกั พักหนึง
91
จนจบ และกําลังจะออกจากร้ านแล้ ว แต่... การขยับตัว
ของพนักงานคนนึงของทีนันมันน่าสงสัยครับ เขาซ่อน
ปื นไว้ ในผ้ าขนหนู”

“แล้ ว”

“ถึงจะสกัดกันได้ สําเร็จ แต่เขาหนีไปได้ ระหว่างทีเรา

กําลังดูอาการสมาชิกสภาจูเลียโน่... ผมก็เลยไล่ตามไป
ครับ แล้ วเขาก็เข้ าไปในมินิมาร์ ท ตอนนันผมคิดว่ายุง่
ยากแล้ วแน่ๆ แต่ก็ไม่ร้ ูมาก่อนว่าพวกมาเทโอแฟมมิลีนัน
จะแอบอยูใ่ นนันกันก่อนแล้ ว หลังจากนันก็เกิดการ
ปะทะกันอย่างทีเห็นครับ”

92
ลูก้ายิมออกมาอย่างฝื นๆ สถานการณ์ในตอนนีมันน่า
อายเอามากๆ

“ก็เท่ากับว่าพวกมาเทโอรู้จดุ นัดพบอยูก่ ่อนแล้ วสินะ”

“ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าพวกมันรู้มาจากไหน ตอนนี
แอนโจกําลังหาข้ อมูลอยูค่ รับ”

สีหน้ าของเบ็นทีได้ ฟังเรื องราวจากลูก้าหม่นลง แน่นอน

ว่าแม้ จะเป็ นใบหน้ าขาวเช่นเดิม แต่สีหน้ าแข็งกระด้ าง
เห็นได้ ชดั ว่าขัดแย้ งกับความรู้สกึ ข้ างใน

ล่าสุดเขารู้วา่ มีเรื องยุง่ เหยิงเกิดขึน หากจะพูดให้ ชดั ๆ ก็

93
คือมันเป็ นเรื องทีไม่เกียวกับแฟมมิลีของเขา แต่ผลสุด
ท้ ายก็เกียวอยูด่ ี

เมือสองสัปดาห์ก่อน เขารู้สกึ ไม่คอ่ ยดีตงแต่

ั ได้ ยินข่าว
การมายังซิซีเลียของรัฐมนตรี ช่วยว่าการจูเลียโน่แล้ ว
ประมาณสองเดือนก่อนเขาคนนีก็เคยมายังซิซีเลีย ไม่มี
มาเฟี ยคนไหนไม่ร้ ูเรื องการจับมือกันระหว่างจูเลียโน่และ
มาเทโอแฟมมิลี การมาครังนีก็เป็ นการมาเจอกับ มาเท
โอ โบเจธี ซึงเป็ นเรื องทีแม้ แต่เด็กเล็กๆ ก็สามารถคาด
เดาได้

94
ซิซีเลียเป็ นศูนย์กลางของต้ นกําเนิดมาเฟี ย แม้ ตอนนีจะ
ลดลงกว่าเมือก่อน แต่ก็ไม่สามารถมองข้ ามอิทธิพลของ
มาเฟี ยในเกาะนีไปได้ และไม่วา่ จะทําธุรกิจอะไรก็จะ
ต้ องร่วมมือกับซัลวาโตเร่ หรื อมาเทโอเท่านัน

พวกเขากําลังจะโละนาเกลือ และเปลียนมาทําธุรกิจ
ใหญ่ในบริ เวณตอนเหนือของซิซีเลีย ระหว่างทราปานี
และมาร์ ซลั ลา แน่นอนว่ามันเป็ นธุรกิจขนาดใหญ่ทีคน
ของสภาท้ องถิน ได้ เข้ ามาแทรกแซงเป็ นทีเรี ยบร้ อยแล้ ว

เป็ นธุรกิจทีต้ องการจะเปลียนแปลงพืนทีทีไม่มีสงใดนอก

ิ
จากนาเหลือ ให้ เป็ นแหล่งท่องเทียว แต่ประชากรตรงนัน
กลับขับไล่อย่างจริ งจังและเป็ นเรื องทีจะต้ องใช้ ความ
สามารถของมาเฟี ยในการจัดการ
95
สมาชิกสภาจูเลียโน่เลือกทีจะร่วมมือกับโบเจธี หากพูด
จริ งๆ เลยคือไม่มีแม้ แต่การติดต่อมายังฝั งของเขา และมี
การคุยกันทีจะยืมมือโบเจธีก่อนแล้ ว แต่เบ็นไม่ได้ ใส่ใจ
อะไรทังนัน อาจเป็ นเพราะว่าเขามีธุรกิจมากมายทีจะ
ต้ องจัดการอยูแ่ ล้ ว และไม่ได้ ต้องการถูกเชิญไปรับ
ประทานอาหารเย็นและถูกร้ องขอแบบนัน

ปั ญหาก็คือ... จูเลียโน่ถกู เปิ ดโปงว่าทําให้ โสเภณีคนหนึง

ตาย จากการบีบคอโสเภณีทีมาเทโอแนะนําให้ เขาไม่
ทราบรายละเอียดทีแน่ชดั แต่มีข่าวลือว่าเป็ นรสนิยม
ระหว่างมีเซ็กซ์ของจูเลียโน่ จากข่าวลือในตอนนันว่าจู
เลียโน่เองก็ติดยาจึงไม่ผิดทีสามารถมองได้ วา่ อาจจะยัง
แรงไว้ ไม่ได้

96
หากมองว่าเป็ นเรื องปกติก็คือเรื องปกติ แต่คกู่ รณีหนึงใน
สองคนของจูเลียโน่ ได้ โพสภาพทีเป็ นหลักฐานสําคัญใน
การตัดสินลงในโซเชียลมีเดียทําให้ เรื องนีเป็ นข่าวใหม่ที
ยิงใหญ่ของประเทศ ทังออกโทรทัศน์และหนังสือพิมพ์
ซึงเป็ นสือทีสามารถมองเห็นได้ ทวไปจึ
ั งทําให้ ประชาชน
ได้ รับรู้ถงึ การฉ้ อโกงของจูเลียโน่ไปด้ วย

แต่ด้วยความไม่ยตุ ิธรรมของการเมืองอิตาลี เรื องทัง

หมดก็จะคลีคลายไปเองตามการเวลา และทําให้ เกิด
เรื องใหม่ๆ ขึนอีก จูเลียโน่เชือว่ามาเทโอจะตกหลุมพราง
ทีตัวเองได้ ขดุ ไว้ อย่างแน่นอน ผลของมันก็คือมาเทโอยก
เลิกการร่วมมือนัน แน่นอนว่ามาเทโอไม่พอใจเปอร์ เซ็นต์
ส่วนแบ่งทีลดจากยีสิบห้ าเปอร์ เซ็นอย่างทีเคยเป็ น เหลือ

97
แค่ยีสิบเปอร์ เซ็น และทําให้ นกึ ถึงจูเลียโนทีอาจหาญอยู่
จนถึงทุกวันนีขึนมา ลูก้าพยักหน้ าและบ่นพึมพํา

อย่างไรก็ตาม ด้ วยเหตุผลแบบนัน จูเลียโน่ทําให้ มมุ มอง

ของซัลวาโตเร่จากประชาชนเปลียนไปอีกครัง เบ็นทีเปิ ด
เผยต่อสาธารณะว่าเป็ นนักธุรกิจทีโปร่งใสและมีเมตตา
กลับส่งตัวแทนอย่างลูก้าไปทําเรื องสกปรก อย่างการ
แอบพบกับสมาชิกรัฐสภา และ...

“พอปล่อยสุนขั ทีเลียงเคยไว้ ไป มันก็ฝีปากดีจริ งๆ”

เบ็นพูดด้ วยนําเสียงทีไร้ ความรู้สกึ สุนขั ทีเคยเลียงก็

หมายถึงมาเทโอ เบ็นเรี ยกรวมแบบนัน รวมถึงโบเจธี

98
ด้ วย ไม่ใช่เพียงแค่เบ็น แต่พอ่ ของเบ็น และปู่ ของเบ็นก็
เช่นกัน เมือก่อนตระกูลมาเทโอก็เป็ นหนึงในลูกน้ องของ
ตระกูลซัลวาโตเร่ แต่เมือมีเงินทุนมากพอก็คอ่ ยๆ ขยาย
อํานาจจนแบ่งเป็ นมาเฟี ยสองตระกูลในซิซีเลียแบบตอน
นี

“ขอโทษด้ วยครับ เป็ นเพราะความประมาทของผมเอง

ครับ คาโป”

“ฉันก็ไม่พอใจนายด้ วยเหมือนกัน”

เบ็นพูดเพียงสันๆ ลูก้าก็ปิดปากเงียบในทันใด คาโปของ

เขาแม้ จะคงใบหน้ าทีสงบนิงไว้ ได้ แต่หลังจากเกิดเรื อง

99
แล้ วก็คงเกิดความไม่สบายใจอยูภ่ ายใน พูดง่ายๆ คือลู
ก้ าเป็ นมือขวาของเบ็น เป็ นหน้ าตาของซัลวาโตเร่แฟมมิ
ลีแทนคนเป็ นบอสอย่างเบ็น แน่นอนว่ามาเทโอรู้ดีวา่
บอสตัวจริ งของซัลวาโตเร่คือใครและลูก้าทําหน้ าทีอะไร
จึงเลือกเล็งเป้าทีจะทําร้ ายลูก้า

“คงจะตังใจจะป้ายสีฉนั สินะ”

มันไม่ตา่ งอะไรกับการประกาศสงครามกับซัลวาโตเร่
เบ็นจ้ องมองลูก้าอย่างแน่วแน่ ก่อนจะดืมบรันดีทีเหลือ
จนหมดแก้ ว

“ฉันตังใจจะอยูเ่ งียบๆ แท้ ๆ แต่ดทู า่ จะไม่ให้ ความร่วม

100
มือกันเลย”

ทําแบบนีกับคนรอบตัวเขา แล้ วเขาจะอยูเ่ งียบๆ ได้ อย่าง

ไรกันล่ะ

“คอยจับตาดูไว้ เพราะบุญคุณกับการแก้ แค้ นมันต้ อง

ตอบแทนเป็ นสองเท่านีนะ”

‘บุญคุณกับการแก้ แค้ นต้ องตอบแทนเป็ นสองเท่า’ เป็ น

ธรรมเนียมทีสืบทอดกันมาของซัลวาโตเร่ พ่อของเบ็นก็
ให้ ความสําคัญกับความเชือนีเสมอมา ถึงยุคสมัยจะ
เปลียนไป และเบ็นก็ไม่ได้ ยดึ ติดกับชีวิตมาเฟี ยมากมาย
แต่เขาก็ไม่ลืมสิงทีจะต้ องรักษาเอาไว้

101
รวมถึงการตอบแทนในสิงทีโดนกระทําเป็ นเท่าตัวก็ด้วย
เบ็นจ้ องลูก้าเขม็ง

“ขออันนึงสิ”

“ครับ รับทราบครับ... อะไรนะครับ”

“บุหรี น่ะ”

ลูก้าทีพยักหน้ าตอบเบ็นไปด้ วยความเคยชินควานหา

ของในกระเป๋ ากางเกง ก่อนจะย้ อนถามถึงความต้ องการ
ของเบ็นอีกรอบ ถ้ าเป็ นบุหรี น่ะ แน่นอนว่าเขามีอยู่ ลูก้า
102
หยิบมันขึนมาและนําไปไว้ ทีปากของเบ็นพร้ อมทังจุดไฟ
ให้ หลังจากนัน

“…ไม่ได้ เลิกสูบไปแล้ วเหรอครับ”

“เลิกไปแล้ วล่ะ”

เป็ นการสูบบุหรี ครังแรกในรอบเกือบสามปี ลูก้าทีรู้ทกุ

เรื องของเบ็นจ้ องมองอย่างใจลอย ก่อนหน้ านีทีเบ็นเลิก
สูบบุหรี เขาก็ไม่เคยเห็นบุหรี ในปากเบ็นอีกสักครังเดียว
ซึงลูก้าก็ร้ ูเหตุผลดีอยูว่ า่ เป็ นเพราะอะไร มันเป็ นเพราะ
หลอดลมของคนรักคาโปอ่อนแอ

103
ทันทีทีฟื นขึนมาเขาก็ร้ ูเรื องทีว่าคนรักของคาโปรู้ตวั ตนที
แท้ จริ งเข้ าแล้ ว การโดนหลอกอย่างแนบเนียนเป็ นเวลา
หลายปี ก็ไม่ใช่เรื องเล็กๆ มันเป็ นปั ญหาทีใหญ่โตมาก
ด้ วยซํา

แม้ จะเป็ นเรื องทีน่าเป็ นห่วง แต่หากไม่พดู ออกไปน่าจะ

เป็ นการดีกว่า ลูก้าปิ ดปากเงียบและจ้ องมองด้ านข้ าง
ของเบ็นทีสูบบุหรี เป็ นครังแรกในรอบสามปี แม้ จะไร้ สี
หน้ าใดๆ แต่ภายในคงมีเรื องให้ คิดมากมาย

เขาก็เป็ นเช่นนันล่ะ คาโปคือคนทีสามารถรักษาสีหน้ า

เรี ยบนิงโดยไม่แม้ แต่จะกะพริ บตาไว้ ได้ ถึงคนข้ างๆ จะ
ถูกตัดคอ หากมีเรื องอะไรทีทําให้ เปลียนสีหน้ าได้ ก็คง
จะเป็ นเรื องทีเกียวกับคนรักของเขาเท่านัน
104
“อาจจะดูก้าวก่าย แต่วา่ ถ้ าจะลองคุยเรื องนี...”

“เดียวก่อน”

ในตอนทีเขากําลังจะเปลียนเรื องคุย เสียงโทรศัพท์ก็

แทรกขึนมา เบ็นคว้ าโทรศัพท์ออกมาจากด้ านในของเสือ
แจ็กเก็ตและกดปุ่ มรับสาย ทว่าคําทักทายตามปกติถกู
ละทิงไป คนทีรู้เบอร์ นีของเขามีไม่มาก และส่วนใหญ่ก็
จะเป็ นเขาทีเป็ นฝ่ ายโทรหา

“…ลีนาหายไปงันเหรอ”

105
ใบหน้ าของเบ็นบิดเบียวราวกับได้ รับรู้ข่าวร้ าย
__________________________
_________________________

106
03-1 อับอาย

แน่นอนว่าลีนาไร้ สติกว่าทีตัวเองคิดไว้ มาก

ความจริ งพอรู้สกึ ตัวก็เข้ ามาป่ าเรี ยบร้ อยแล้ ว ลีนาเดิน

ไปทางถนนอย่างไม่มีสติ แต่อยูๆ่ ดีก็ร้ ูสกึ เจ็บแปลบทีฝ่ า
เท้ าขึนมา เขาเดินด้ วยเท้ าเปล่าแล้ วก็แค่นยิมออกมา
ทันที หลังจากมองรอยแผลเล็กๆ ทีเกิดจากการเผลอ
เหยียบลงบนกิงไม้ นีเขากําลังทําอะไรอยูก่ นั นะ สิงทีมา
พร้ อมกับบาดแผลคือความสะเทือนใจของชายหนุ่ม
ชาวอเมริ กนั วัยยีสิบแปดปี ราวกับถูกของแข็งฟาดลงมา
ยังท้ ายทอยอย่างหนักหน่วง

ไม่วา่ จะคิดอย่างไรก็มีแต่เรื องบ้ าๆ เขาพยายามหา

1
เหตุผลทีเหมาะสมว่าทําไมถึงมาเดินเตร็ดเตร่ในป่ าด้ วย
เท้ าเปล่าในเวลาแบบนี แต่มนั ก็ล้มเหลว ลีนาหัวเราะ
ออกมาราวกับคนบ้ าและยังคงเดินต่อไป รู้สกึ สงสารตัว
เองทีต้ องคอยเดินเป๋ ไปเป๋ มาเพือไม่ให้ แผลสัมผัสกับพืน
แต่ตอนนีมันก็เป็ นสถานการณ์ทีไม่สามารถถอยกลับไป
ได้ แล้ วไม่ใช่เหรอ จะให้ กลับไปแล้ วกดกริ งแล้ วบอกว่า
ผมกลับมาแล้ วครับ แบบนันงันเหรอ

แม้ วา่ จะเดินมาถึงถนนได้ อย่างยากลําบาก แต่กลับไม่มี

แท็กซีผ่านมาเลย เขาจึงต้ องเดินต่อไปอีกสักพัก พืนยาง
มะตอยทีดูดซึมแสงแดดอันร้ อนแรงของอิตาลี ร้ อนราว
กับจะทําให้ ผิวของเขาสุก และกว่าจะหาแท็กซีได้ เท้ า
ของเขาก็อาจจะกลายเป็ นอัมพาตไปเลย

2
ลีนาไร้ สติอย่างชัดเจน

หลังจากถูกมาเฟี ยจับตัวไป ตอนนีเขาอยูใ่ นระหว่างการ

หลบหนีจะเรี ยกว่าแบบนันก็ได้ ยิงไปกว่านัน มันไม่ใช่แค่
การถูกคนรักหักหลัง ถึงแม้ วา่ การถูกหักหลังและภาพ
ลักษณ์ทีเปลียนไปของเบ็นจะเป็ นเหตุผลใหญ่ แต่
ทุกอย่างมันทําให้ สะเทือนใจจนลีนาแยกข้ อดีข้อเสียไม่
ได้ และเขาก็ไม่อยากคิดถึงมันอีกแล้ ว

ลีนาคิดจะกลับบ้ าน เพราะมันเป็ นการปลอบโยนจิตใจ

เพียงอย่างเดียวทีเขาทําได้ ซึงเป็ นแบบนันก็อาจจะดี
กว่าก็ได้

3
แท็กซีหยุดลงทีหน้ าบ้ านของเปาโล พ่อแม่ของเปาโลอยู่
ทีเมืองวอนโต้ เพือนเขาจึงอาศัยอยูก่ บั พีสาวเพียงสอง
คน แต่ก็เริ มใช้ ชีวิตอยูค่ นเดียวตังแต่เมือหนึงปี ก่อน
เพราะพีสาวของเปาโลได้ ตดั สินใจย้ ายไปอยูก่ บั แฟนสาว
ของเธอ และเพราะว่าพีสาวเป็ นเลสเบียน เลยทําให้ เปา
โลเป็ นมิตรกับคนทีชอบเพศเดียวกัน ด้ วยเงือนไขที
เหมาะสมนัน เปาโลจึงกลายเป็ นเพือนคนเดียวของลีนา
ในเกาะแห่งนี

และยังเป็ นมนุษย์เพียงคนเดียวทีรู้วา่ ลีนากําลังคบกับ

เบ็น ‘นักธุรกิจใจบุญ’ ด้ วย

4
“ตอนนีโอเคแล้ วใช่ไหม นีมันเกิดเรื องอะไรขึนกันแน่เนีย”

ลีนาเพิงอาบนําเสร็จและใส่ชดุ นอนของเปาโล พร้ อมทัง

มีผ้าห่มคลุมตัวอยู่ คนเป็ นเพือนสนิทยืนแก้ วโกโก้ ร้อน
มาให้ เขาอย่างใจดี และจนถึงตอนนีลีนาก็ยงั ตัวสันไม่
หาย

“แล้ วทําไมนายถึงมาด้ วยเท้ าเปล่าแบบนี รองเท้ าล่ะ”

แม้ วา่ เปาโลจะถามด้ วยนําเสียงเป็ นกังวล แต่ลีนาก็ยงั

คงปิ ดปากเงียบ เขายังต้ องการเวลาทําให้ ใจสงบลง
มากกว่านี ตอนนีเข้ าใจแล้ วว่ามันเป็ นเรื องจริ ง ความจริ ง

5
ทีเดิมทีเขาจะต้ องอยูก่ บั มัน คนอเมริ กนั ธรรมดาๆ อย่าง
ลีนา เมสัน นักสวัสดิการเด็กทีเป็ นเพือนของเปาโล และ
ทํางานห้ าวันต่อสัปดาห์ในสถานเลียงเด็กมอนเลอาเร่

“ใจสงบลงแล้ วหรื อยัง ค่อยคุยกันวันหลังไหม”

“…ตอนนีน่าจะดีขนหน่
ึ อยแล้ วล่ะ”

เสียงถอนหายใจและคําพูดแรกทีออกมายังคงไร้ เรี ยว
แรง ลีนาไม่ร้ ูวา่ จะทําอย่างไรให้ เปาโลสบายใจ เขาคิด
จะลองยิมฝื นๆ ออกมาแต่ก็ล้มเลิกไปในทันที และนัน
เป็ นการตัดสินใจทีถูกต้ อง หากเขาทําแบบนันออกไป
เปาโลอาจจะร้ องไห้ ก็ได้ เปาโลเป็ นเพือนทีมีนําตาเยอะ

6
พอๆ กับขนาดตัวเลย

เขาคงดูเหมือนคนบ้ าสินะ เขาเข้ าใจ สีหน้ าของเปา

โลตอนเปิ ดประตูบ้านเพียงพอทีจะทําให้ เขาอ่านมันออก
มาได้ วา่ ‘ลีนา ทําไมสภาพถึงโกโรโกโสขนาดนีเนีย’

ชุดออกกําลังกายตัวหลวมขาดเป็ นหย่อมๆ จากการเดิน

เข้ าป่ าอย่างไม่ระวัง เรื อนผมสีส้มก็ยงุ่ เหยิง และทีท้ อง
แขนก็มีรอยขีดข่วนอยูด่ ้ วย ยิงไปกว่านัน สิงทีปฏิเสธไม่
ได้ อย่างชัดเจนเลยคือการทีเขาเท้ าเปล่ามาจนถึงหน้ า
บ้ านมันจะทําให้ เพือนเห็นแล้ วคิดแบบไหน ลีนามันใจ
เลยว่าเปาโลทีช่างจินตนาการจะต้ องมีเรื องราวอย่าง
น้ อยร้ อยหนึงอย่างขึนมาในหัวแน่ๆ

7
“มาดูแผลก่อนเถอะ เจ็บไหมน่ะ ดูนีสิ แล้ วนายไปถอด
รองเท้ าไว้ ทีไหนเนีย...”

เปาโลดูเหมือนเริ มจะร้ องไห้ แล้ ว ขอร้ องล่ะ อย่าร้ องไห้

ได้ ไหม... เรื องทีเกิดขึนกับตัวเขาเองนันก็มากพอทีจะทํา
ให้ ลีนากระสับกระส่ายแล้ ว

หลังจากนีจะทําอย่างไรดีนะ ถ้ ากลับบ้ านไปก็จะต้ อง

เผชิญกับมาเฟี ยแน่นอน จะต้ องออกเดินทางพรุ่งนีมะรื น
นีแล้ วแท้ ๆ แต่งานล่ะ จะอธิบายกับอันเทน่าว่าอย่างไรดี
แถมยังเหลือปั ญหาใหญ่ทีจะต้ องอธิบายให้ เปาโลฟั ง
ตอนนีอีก

8
“ติดต่อคุณซัลวาโตเร่ไปดีไหม เขารู้รึเปล่าว่านายอยูท่ ีนี”

“ไม่!”

เสียง ‘ว้ าก!’ ของลีนาทีตะโกนตอบโต้ ออกมาอย่างไม่ทนั

ตังตัวทําให้ เปาโลตกใจจนล้ มหงายหลังลงไป แม้ วา่ จะ
ไม่เกียวกับรูปร่าง แต่เห็นได้ ชดั ว่าเป็ นเพือนทีมีจิตใจ
อ่อนไหวมาก

ลีนาไม่ได้ มีความคิดทีจะตะโกนออกมา แต่เป็ นเพราะ

ตกใจต่างหาก บอกว่าจะติดต่อหาเบ็นงันเหรอ บ้ าไป
แล้ วหรื อไงกัน แม้ วา่ วิธีแก้ ปัญหาทีเปาโลผู้ไม่ร้ ูเรื องราว

9
อะไรเลยเสนอจะเป็ นทางออกโดยทัวๆ ไปทีสุดเท่าทีจะ
ทําได้ แต่สําหรับลีนา มันเป็ นตัวเลือกทีไม่ตา่ งกับกับการ
เปิ ดประตูแล้ วเดินลงไปในนรก ไม่มีทาง ไม่ได้ ห้ ามติด
ต่อเบ็นไปเด็ดขาด ต้ องเตือนอย่างจริ งจังเลย

“เปาโล ห้ ามบอกเบ็นเด็ดขาดเลยนะว่าฉันอยูท่ ีนี...”

“ห้ ะ แป๊ บนึงนะ”

เสียงกริ งประตูดงั ขึน

ตังแต่เมือกีแล้ วไหมนะ ภายในใจของลีนาเริ มหวาดกลัว

ขึนมา แม้ ไม่ร้ ูวา่ ใครมาหา แต่ลางสังหรณ์ของเขามันไม่
10
ดีเอามากๆ ยิงไปกว่านัน ลีนาเพิงนึกขึนได้ เมือกีว่า
ทําไมเขาถึงมาหาเปาโลกันนะ ก็เพราะว่านอกจากเปา
โล เขาก็ไม่ร้ ูจะพึงใครแล้ วน่ะสิ แต่วา่ เปาโลน่ะ...

ก็ร้ ูจกั กับเบ็น

เมือนึกได้ ถงึ ตรงนีเขาก็ร้ ูสกึ เสียวสันหลังวาบขึนมา แม้

จะต้ องกะเผลกขาซ้ ายทีเจ็บ แต่ลีนาก็ขยับตัวเข้ าไปใกล้
ประตูและเงียหูฟัง ใครกันนะ เพือนเปาโลเหรอ หรื อจะ
เป็ นคุณตาซัลเวโต้ ทีอยูข่ ้ างบ้ านกันนะ ปกติคณ
ุ ตาจะมา
ด้ วยปั ญหาเล็กๆ แบบคอยจับผิดเกือบทุกวันอยูแ่ ล้ ว
หรื อถ้ าไม่ใช่แบบนันก็อาจจะเป็ นเดลิเวอร์ รีทีสังไว้ ก่อน
เขามาก็ได้ เปาโลน่ะเป็ นคนทีชอบกินพิซซ่าคนนึงเลย

11
ลีนากลันหายใจแล้ วตังใจฟั งเสียงทีอยูน่ อกประตู แต่ก็
เขาเบิกตากว้ างขึนและหยุดหายใจไปโดยอัตโนมัติ ส่วน
หัวใจนเต้ นเร็วและรุนแรงแทนเพราะว่าลางสังหรณ์แบบ
นีน่ะ

“ลีนา! คุณเบ็นมาพอดีเลย!”

มันไม่เคยผิดพลาดเลยน่ะสิ

ประตูทีเปิ ดขึนอย่างกะทันหันเป็ นจังหวะเดียวกับทีร่าง

กายของลีนาพุง่ ออกไปข้ างหน้ า

12
ให้ ตายสิ ต่อให้ ไม่หนั ไปดูก็ร้ ูวา่ สายตาแสบร้ อนทีมองมา
ยังเขาในตอนนีมาจากใคร และสีหน้ าของเจ้ าของสาย
ตานันจะเป็ นแบบไหน ลีนาไม่อยากจะหันกลับไปเลย
จริ งๆ แม้ จะตายก็ไม่อยากหันกลับไปสบตากับอีกฝ่ าย
แต่วา่

“ผมมารับแล้ วครับ ลีนา”

มันไม่ใช่เรื องทีจะเลียงได้ แม้ อยากจะเลียงแค่ไหนก็ตาม

ลีนาเงยหน้ าขึนช้ าๆ เบ็นยิมอย่างอบอุน่ มาทางเขารออยู่
ก่อนแล้ ว

“คุณเบ็นครับ เท้ าของลีนาบาดเจ็บเยอะมากๆ เลย...”

13
“เท้ างันหรอครับ งันต้ องรี บรักษาแล้ วล่ะครับ”

แต่สายตาของเบ็นราวกับจะพูดว่า ‘เพราะในห้ องไม่มี

รองเท้ าสินะ’ ทีไม่มีแม้ แต่ความอบอุน่ อยูแ่ ตกต่างจากสี
หน้ าโดยสินเชิง ลีนารู้สกึ เหมือนเลือดในตัวเย็นลง สิงที
จะพูดออกมามันติดขัดไปหมด มีเพียงแค่ปากเท่านันที
ขยับ

ขณะนันเบ็นก็เข้ ามากอดลีนาทีกําลังจะล้ มลงในทันที

อย่าฝื นเดินทังๆ ทีเท้ าเจ็บสิครับ แน่นอนว่ามันมีคํา
อธิบายมาต่อท้ าย แต่ลีนาทีทํานันนีไม่ได้ ก็เลือกทีจะไม่
สนใจ

14
แม้ วา่ จะรับรู้ความสัมพันธ์ของทังสองคนอยูแ่ ล้ ว แต่ฉาก
น่าขวนเขินทําเอาเปาโลหันหน้ าหนีจงึ ไม่สามารถช่วย
เหลืออะไรในสถานการณ์นีได้ เลย
__________________________
__________________________
__

03-2 อับอาย
“ถ้ าอย่างนันพวกผมไปก่อนนะครับ ขอบคุณมากครับ
เปาโล”

“ค ใครบอกจะไป!”

15
เขาหนีมาตังเท่าไหร่ แม้ จะเสียใจทีถูกจับได้ ภายในสาม
ชัวโมง ยังไม่ถงึ ครึงวันด้ วยซํา แต่เขาก็จะกลับไปแบบนี
ไม่ได้ ลีนาแผดเสียงออกมาทันที เปาโลก็อยูด่ ้ วยนี จะ
เป็ นอย่างไรกันนะ ในเมือด้ านของเบ็นทีได้ เห็นคือ ‘หนุ่ม
นักธุรกิจรูปหล่อผู้มีเมตตา’

“ถ้ าอย่างนันจะอยูท่ ีนีต่อเหรอครับ”

แต่เบ็นกลับสงบนิงต่างจากทีลีนาจินตนาการไว้ วา่ จะ
กระวนกระวายใจสักนิด ถามว่าจะอยูท่ ีนีต่อไหม ทว่าคํา
ถามและสายตากลับตรงไปยังเปาโล ขณะนันหัวใจของ
ลีนาร่วงไปถึงตาตุม่ เปาโล... ถ้ าเบ็นตัดสินใจไปแล้ วมัน
จะไม่ใช่แค่เขา แต่เบ็นคงจะตามรังควานเปาโลด้ วยได้
เช่นกัน ในเมือตัวจริ งของอีกฝ่ ายไม่ใช่นกั ธุรกิจทีมี
16
เมตตา

ลีนายังคงอ้ าปากค้ างแต่ก็เอือมมือไปคว้ าชายเสือของ

เบ็นแล้ วก้ มหน้ าลง จะทําให้ เปาโลทีไม่ได้ ผิดอะไรตกอยู่
ในอันตรายเพราะเขาไม่ได้ ลีนารู้สกึ เสียใจทีตัดสินใจมา
ทีนีเป็ นอย่างมาก เขาไม่ได้ คิดว่ามันอยูใ่ นรัศมีทีเบ็นจะ
หาเจอ แม้ วา่ จะเป็ นความคิดทีโง่ แต่ก็สายเกินไปแล้ วที
จะเสียใจ

“…ไม่ครับ”

คงต้ องบอกแบบนีไปก่อน เบ็นยิมออกมาแล้ วหันไปก้ ม

หัวให้ เปาโลอย่างสุภาพ เปาโลทีไม่ร้ ูสถานการณ์อะไร

17
เลยยังคงหน้ าแดงและโค้ งตัวให้ เก้ าสิบองศาคืน แม้ วา่
เบ็นจะเป็ นคนรักของลีนาก็ตาม แต่ก็เป็ นคนทีทุกคนใน
เกาะรู้จกั อยูแ่ ล้ วตังแต่ก่อนหน้ านี และเป็ นผู้ชายทีชือ
เสียงโด่งดังกว่าดาราเสียอีก ยิงไปกว่านันก็ยงั หน้ าตาดี
มากๆ อีกฝ่ ายมีใบหน้ าทีแม้ แต่ผ้ ชู ายด้ วยกันมองก็ร้ ูสกึ
ใจสัน แน่นอนว่าพอยิมแบบนีแล้ วก็ทําให้ เปาโลหน้ าแดง
ขึนไปอีก

เบ็นโอบกอดลีนาและพามาจนถึงหน้ าประตู ด้ านหน้ ามี

ลูกน้ องของอีกฝ่ าย กําลังรอเปิ ดประตูรถให้ ตามปกติ
แล้ วเบ็นนัน...

“หนีเหรอ”

18
ก็ยดั ตัวลีนาเข้ าไปในรถ การกระทําหยาบคายทีตรงข้ าม
กับการกอดแนบแน่นอย่างทะนุถนอมเมือกีส่งผลให้ หวั
ของลีนาโขกกับกระจกประตูและนําตาไหลออกมา แน่
นอนว่าเขาไม่สามารถโต้ แย้ งอะไรได้

สุดท้ ายประตูรถก็ถกู ปิ ดลง

“หนีแทบตายมาทีนีน่ะเหรอ ทําไมไม่ไปสนามบินซะล่ะ”

เขาพูดอะไรไม่ออก เพราะคําพูดของเบ็น ลีนากัดริ ม

ฝี ปากแน่น เขารู้สกึ เสียใจ โกรธ เจ็บและกลัว เพราะไม่ร้ ู
ว่าต่อไปจะโดนลงโทษอะไรอีก

19
หลังจากนันเบ็นก็ปิดปากเงียบ การทีอีกฝ่ ายไม่พดู อะไร
ออกมาทําให้ เขาไม่สบายใจ ลีนาจ้ องมองจากด้ านข้ าง
จึงพลอยกัดริ มฝี ปากไปด้ วย เพราะภาพด้ านข้ างของ
เบ็นทีกําลังนิงเงียบบอกแทนได้ ดีวา่ กําลังโกรธขนาดไหน
ครังนีเป็ นครังทีสองแล้ วทีเบ็นโกรธ

แต่ก่อนเบ็นเคยสอนลีนาขีเจ็ตสกีและเขาเคยจมลงไปใน
นําลึกด้ วยความผิดพลาด จากการไม่ฟังคําเตือนว่าต้ อง
ใส่ชชู ีพ ซึงหากเบ็นไม่ตามมาหาเขาในทันที เขาอาจจะ
จมนําตายไปแล้ วก็ได้

ในตอนทีสติขาดๆ หายๆ เขายังจําเสียงตะโกนของเบ็น

ได้ ‘ตอนนีได้ สติแล้ ว!!’ แล้ วลีนาก็หมดสติไป ตอนตืนขึน
20
มากอีกครังเบ็นทีเฝ้าอยูข่ ้ างเตียงก็ยงั คงทําหน้ าแบบนัน
อยู่

เขาจําได้ แต่ทําไมคิดถึงมันขึนมาตอนนี

รถเคลือนตัวเข้ าไปยังทางเข้ าบ้ านพักตากอากาศด้ วย

ความไม่เร่งรี บ พอลีนาเห็นบ้ านพักทีตัวเองหนีออกไป
อย่างยากลําบากก็เกือบจะนําตาไหล

เบ็นลงไปก่อนแล้ วหมุนตัวมาเปิ ดประตูรถฝั งทีลีนานังอยู่

ก่อนหน้ านีบังคับเขา แต่ตอนนีกลับดึงลีนาเข้ ามากอด
21
อีกครังเหมือนพวกสุภาพบุรุษ เท้ าของเขายังคงว่างเปล่า
และเพราะว่ารู้วา่ ลีนาไม่สามารถเดินได้ อย่างปกติด้วย
เท้ าทีเจ็บแบบนี ใบหน้ าของเบ็นจึงดูไม่สบอารมณ์ตลอด
เวลา ลีนาจึงทําได้ แค่เพียงยอมให้ เขากอดอย่างสงบ
เสงียม

ทันทีทีถึงห้ องนําบนชันสอง เบ็นก็มีทา่ ทีเปลียนไปแล้ ว

โยนลีนาลงไปยังอ่างอาบนํา ร่างกายของลีนาตะเกียด
ตะกายอยูภ่ ายในอ่างทีเต็มไปด้ วยนํา อ่างอาบนําทีสูง
เท่าต้ นขาของเบ็นนันแม้ จะไม่ลกึ แต่ก็สามารถทําให้
บาดเจ็บได้

หลังจากทีตกลงมาในอ่าง ลีนาก็ยนั ตัวขึนแล้ วสะบัดหัว

เขาเสยผมขึนไปทังหมดและเช็ดใบหน้ าทีเปี ยกชุ่มจน
22
สามารถมองเห็นเบ็นได้ อย่างชัดเจน ลีนาทีทําหน้ าบึง
ก่อนหน้ านีก็รีบกลับมาทําสีหน้ านิงเฉยในทันที เขาจะไม่
ปกปิ ดความเสียใจ รํ าคาญ หรื อโกรธแล้ ว

“ทําไมทําแบบนีล่ะครับ”

“ดีทีบอกให้ เบ็นจามินเตรี ยมนําไว้ ก่อน ไม่อย่างนัน

สะโพกของคุณคงไม่อยูด่ ีแบบนีหรอก”

“ฮะ? คิดจะทําอะไรทีนีกันครับ”

อาบนําเขาก็อาบแล้ ว เสือผ้ าก็เปลียนไปเรี ยบร้ อยแล้ ว

เหมือนกัน การกระทําของเบ็นทีปล่อยลีนาลงอ่างอาบ
23
นําแบบไม่มีการเตือนทําเอาลีนาขาดสติไปช่วงหนึง ทังคู่
กําลังรู้สกึ ไม่พอใจ ลีนาจ้ องมองเบ็นราวกับลืมว่าอีกคน
เป็ นมาเฟี ยไปพักหนึง

เพราะว่าคนคือสัตว์ทีปรับตัวได้ เร็วหรื อเปล่านะ เบ็นรู้สกึ

ว่าสีหน้ าของลีนาไม่เลวเลย

“ทีห้ องนําจะทําอะไรล่ะ ก็อาบนําสิ”

“เมือกีผมอาบแล้ ...”

“อาบอีก”

24
ถึงจะพูดแบบนัน ก็ไม่ได้ แปลว่าอารมณ์ดีขนแล้
ึ ว เบ็น
พูดออกมาอย่างเฉียบขาด

“อาบนําทีบ้ านผู้ชายคนอืน ใส่เสือผ้ าของผู้ชายคนอืน

มันก็เหมือนกับมีอะไรกับคนอืนนันแหละ”

“…ว่าไงนะครับ”

ลีนาไม่เชือหูตวั เอง

“จําไว้ วา่ นันก็พอจะเป็ นข้ ออ้ างให้ ฆา่ ทิงได้ นะ”

25
“…จะฆ่าผมด้ วยเหตุผลแค่นนน่
ั ะเหรอครับ”

คําถามของลีนาทีถูกอีกฝ่ ายจับตัวมาทําให้ เบ็นหันหลัง

กลับทันที แม้ เรื องน่าตกใจทีมาติดต่อกัน จะทําให้ ลีนา
มึนงงหลังจากถามคําถามนันออกมา มาเฟี ยเป็ นพวก
ฆ่าคนโดยไม่มีสาเหตุงนเหรอ
ั พอได้ ยินกับหูตวั เองก็
สะเทือนใจดี เขาโกรธกับความไม่ใส่ใจอะไรทังนัน

ถ้ าจะฆ่าก็ฆา่ เลย ลีนาจ้ องเบ็นเขม็ง แต่ในครังนีเบ็น

ตอบอย่างจริ งจังว่า

“ไม่ใช่คณ
ุ แต่เป็ นผู้ชายคนนัน”

26
แล้ วก็ออกจากห้ องนําไปอย่างใจเย็นระหว่างทีลีนา
พยายามจะพูดแต่ก็พดู ไม่ออก

ลีนาทําได้ แค่เพียงมอง ถึงอีกฝ่ ายจะพูดเหมือนไม่ร้ ูสกึ รู้

สาอะไร แต่เขารับรู้ถงึ ความจริ งจังได้ ยิงกว่าคําไหนๆ แม้
ว่าเขาจะหวาดกลัว แต่กลับกําลังค่อยๆ ถอยห่างจาก
ความจริ งไปเรื อยๆ

เหนือสิงอืนใด เมือกีพูดว่ายังไงนะ ลีนาค่อยๆ นําคําทีฟั ง

ด้ วยความตกใจ ออกมาเรี ยงต่อกันเป็ นประโยคและการ
ทําให้ ประโยคสมบูรณ์ก็ง่ายเกินคาด

‘อาบนําทีบ้ านผู้ชายคนอืน ใส่เสือผ้ าของผู้ชายคนอืน

27
มันก็เหมือนกับมีอะไรกับคนอืนนันแหละ’

“…ฮะ?”

แต่วา่ ลีนายังคงตกใจอยู่ อาบนําทีบ้ านผู้ชายคนอืน ใส่

เสือผ้ าของผู้ชายคนอืน ก็เหมือนกับมีอะไรกับคนอืนงัน
เหรอ ไม่วา่ เขาจะคิดยังไง ยิงคิดเท่าไหร่ ก็ร้ ูสกึ ว่ายิงเป็ น
คําทีไม่น่าเชือ

หมายถึงหึงเขางันเหรอ ซัลวาโตเร่ ดิโอ เวเนวาซิโอเน่

คนนันเนียนะ

“…อยูม่ านานจนถึงตอนนีเพือเจอเรื องนีสินะ”

28
ความรู้สกึ จริ งๆ ข้ างในออกมาจากปากอย่างอิดโรย ใน
ขณะเดียวกันเขารู้สกึ แย่ลง แค่เรื องทีเขาเจอแล้ วต้ อง
จัดการวันนีก็เต็มหัวไปหมดแล้ ว นําทีถูกเตรี ยมไว้ ตงแต่
ั
เมือไหร่ก็ไม่ร้ ูนนคงอุ
ั น่ อยู่ พอเขาแช่ร่างกายลงไปในนํา
อุน่ นัน ความรู้สกึ เหนือยล้ าทังหลายก็เหมือนถูกผลัก
ออกมา

ลีนาถอดชุดนอนของเปาโลแล้ วโยนทิงออกไปนอกอ่าง
อาบนํา ก่อนจะเอนตัวลงนอนอีกครังหลังจากนึกถึงคํา
ว่า ‘อาจจะมีอะไรกับเบ็นก็ได้ ’ เมือร่างกายผ่อนคลาย
แล้ ว ความกังวลก็บรรเทาลง นีเป็ นความฝั นหรื อเปล่านะ
เรื องทีเกิดขึนกับเขาทังหมดนัน มันห่างไกลจากความ
เป็ นจริ ง ถ้ าหากเป็ นฝั นก็ขอข้ ามไปตอนทีสนุกๆ เลยได้

29
สินะ

แต่ปัญหาก็คือมันไม่ใช่ความฝั น ลีนาลืมตาขึนกะพริ บ
แล้ วนึกถึงเหตุการณ์ทีเกิดขึนกับตัวเองอีกครัง สุดท้ ายก็
ถูกเบ็นจับตัวกลับมาอีก แม้ จะคิดอยูแ่ ล้ วว่าการหนีไป
นันไม่ใช่เรื องง่าย แต่ความเป็ นจริ งคือไม่จําเป็ นต้ องนึก
ถึงมันเลย ซิซีเลียคือพืนทีของเบ็นโดยสมบูรณ์
__________________________
__________________________
03-3 อับอาย
คําพูดของเบ็นทีบอกว่าหนีไปสนามบินจะไม่ดีกว่าหรื อ
นันเป็ นเรื องจริ ง มันมีความหมายว่าบนเกาะแห่งนีไม่มี
หนทางหนีสําหรับลีนา และไม่มีประโยชน์ทีจะหนีไป
หากเขาต้ องการจะไปจากเบ็นจริ งๆ ก็คงต้ องหนีออก

30
จากเกาะนีเท่านัน แม้ จะไม่ใช่ในสถานการณ์ตอนนีแต่ก็
เป็ นวิธีเดียวทีจะทําได้

เพราะต่อจากนีเกาะอันสวยงามแห่งนีสําหรับลีนาก็คือ
พืนทีของเบ็นทังหมด

แต่วา่ ถ้ าเป็ นทางนําล่ะ หากหนีไปแล้ วถูกจับกลับมาอีก

ครัง คงไม่มีโอกาสอีกเป็ นครังทีสอง อาจจะถูกขังอยูใ่ น
ห้ องเก็บของทีเหมือนคุกเลยก็ได้ แม้ วา่ จะไม่มีประโยชน์
ทีจะนึกถึงความสะดวกสบาย แล้ วก็ไม่มีประโยชน์ทีจะ
จินตนาการถึงเรื องเลวร้ ายเช่นกัน แต่เรื องราวแย่ๆ ต่างๆ
นานากลับไหลเวียนเข้ ามาในหัวลีนาไม่หยุดหย่อน

31
เขาน่าจะต้ องลองคุยดู ลีนาคิดว่าในตอนนีการประ
ณีประนอมเป็ นวิธีทีเหมาะสมทีสุด เพราะก่อนหน้ านี
พวกเขาไม่ได้ คยุ กัน และจําเป็ นต้ องคุยกันมากกว่านี
เขาต้ องรู้วา่ เบ็นกําลังคิดอะไรอยู่ เขาต้ องการคําอธิบาย
สถานะและสถานการณ์ในตอนนีจากเบ็น

แล้ วทีบอกว่าเขาบอกเลิก ก็... เกียวกับเรื องนีก็คงค่อยๆ

ปรึกษาและหาวิธีแก้ ปัญหา

“…ไม่มีสนิ ะ”

ไม่วา่ จะเลิกหรื อไม่เลิก บทสรุปก็มีอยูแ่ ค่สองอย่างเท่า

นัน แต่ยงั ขาดการเจรจาพูดคุยของพวกเขาสองคน

32
ไม่ร้ ูแล้ ว ลีนาลุกขึนจากอ่างอาบนําและล้ างตัว ‘อย่าง
สะอาดหมดจด’ ทุกซอกทุกมุมตามทีเบ็นสังไว้ หลังจาก
อาบนําแล้ วก็ตรงไปยังตู้เสือผ้ าทันที ก่อนจะหยิบชันใน
อกมาใส่ ตามด้ วยชุดคลุมอาบนําทีแขวนอยูข่ ้ างๆ มา
สวม เพียงไม่นานหลังจากนีลีนาจะรู้ตวั ว่ามีอะไรทีเขา
ทําพลาดไปอย่างแน่นอน

เพราะความเคยชินเป็ นสิงทีน่ากลัวไม่วา่ จะเมือไหร่ก็

ตาม

“ออกมาแล้ วก็นงลง”
ั

33
โดยเฉพาะการกระทําติดจนเป็ นนิสยั ของผู้ชายยิงแล้ ว
ใหญ่

พอออกมาจากห้ องนําเบ็นก็กําลังนังเขารอทีด้ านหน้ า

ของเตียงแล้ ว บนเตียงมีกล่องปฐมพยาบาลสีขาววางไว้
อยู่ นันอะไรน่ะ ลีนาขมวดคิวแน่น แต่ก็มานังลงบนเตียง
ตามทีอีกฝ่ ายบอก ลีนามัวแต่กะเผลกทุกๆ การก้ าวเดิน
จนไม่ทนั เห็นสีหน้ าทีหม่นลงของเบ็น

เบ็นจับข้ อมือของลีนาขึนมาโดยไม่มีการบอกกล่าว การ

กระทําทีกะทันหันไม่ได้ สนใจคิวทีขมวดอยูข่ องลีนาแม้
แต่นิด อีกฝ่ ายสนใจเพียงแค่บาดแผลของลีนาเท่านัน
แผลทีใหญ่ทีสุดใหญ่กว่าข้ อนิวนิดหน่อย คราวนีเบ็นใช้
คีมคีบสําลีชบุ แอลกอฮอล์แล้ วกดลงบนแผลของลีนา
34
โดยไม่พดู อะไรอีกครัง

“โอ๊ ย! ทําเบาๆ ได้ ไหมครับ”

“เบาๆ เหรอ”

เบ็นยิมออกมา ถ้ าให้ เบากว่านีนีจะต้ องยังไงกันนะ

“อันนีก็ขนอยู
ึ ก่ บั คุณแล้ วล่ะ”

“นีไม่ได้ จะบอกว่าเป็ นความผิดผมใช่ไหมครับ”

35
“ผมหมายความว่าไม่คิดว่าคุณจะหนีไปต่างหากล่ะ”

เบ็นพึมพัมเหตุผลออกมาอย่างไม่ได้ ใส่ใจพร้ อมกับเปิ ด

ยาออก จากนันบอกให้ ลีนานังนิงๆ แล้ วยืดขาออกมา
ปฏิบตั ิอย่างอ่อนโยนราวกับจะทําให้ ลืมความจริ งเรื องที
ตัวเองเป็ นมาเฟี ยไป หลังจากซ่อนความกลัวไว้ ได้ ครู่นงึ
ลีนาก็เงยหน้ าขึนมาคุยกับเบ็นในฐานะของคนรัก

“...เบ็น อย่าทําแบบนีแล้ วปล่อยผมไปได้ ไหม”

“ขอให้ ปล่อยงันเหรอ”

เบ็นยิมขําออกมาอีกครังราวกับลีนาพูดถึงมุกตลกทีตลก
36
มาก จริ งๆ แล้ วสําหรับเขามันก็ไม่ตา่ งอะไรนัก ล้ อเล่น
ล่ะสิ ลีนา ในตอนนีเขายังไม่ร้ ูเรื องเกียวกับคนรักมากนัก
เบ็นพันผ้ าพันแผลให้ เขาอย่างใจเย็น

“ความรักไม่ใช่การบังคับนีครับ คุณก็ไม่ใช่คนแบบนันนี
...ใช่ไหมครับ”

“ถ้ าอย่างนันการทีผมพาคุณมาทีนีตอนนี คือการบังคับ

สินะ”

“เรื องนัน...”

การถามอย่างตรงประเด็นทําให้ ลีนาต้ องกลันหายใจ คํา

37
ถามของเบ็นเป็ นคําถามทีตอบยากทีสุดแล้ ว หากคน
เป็ นมาเฟี ยถามว่าเกลียดหรื อเปล่า เขาสามารถตอบได้
แต่ถ้าถามว่าเกลียดการทีตัวเองถูกบังคับหรื อไม่ละ่ ก็ มัน
เป็ นเรื องทีตอบได้ ยาก แต่หากว่าถามว่ารักเขาหรื อไม่
นัน...

อย่างไรก็ตาม ลีนาจําเป็ นจะต้ องตอบ เพราะเบ็นกําลัง

เฝ้ารอคําตอบอยู่ สายตาทีจดจ้ องอยูท่ ําให้ ริมฝี ปากของ
เขารู้สกึ แห้ งผาก ถ้ าตอบแบบกํากวมออกไปอาจจะทํา
ให้ เบ็นไม่พอใจได้ แม้ วา่ จะไม่อยากทําแต่ในเวลาแบบนี
มันเป็ นสิงทีเขาจะต้ องทํา

“…ให้ ผมกลับไปอยูใ่ นทีทีผมควรอยูเ่ ถอะครับ เบ็น นัน

คือสิงทีผมต้ องการ”
38
ถ้ าหากเขายังคงล้ อเล่นอยู่ มันก็คงเป็ นเรื องล้ อเล่นทีไม่
ตลกเลยสักนิด หลังจากเอาแต่จ้องมองลีนา เบ็นก็ลกุ ขึน
เพือจัดเก็บกล่องปฐมพยาบาลอีกครังแล้ วนําไปวางไว้
บนโต๊ ะใกล้ ๆ ก่อนจะหันไปเปิ ดฝาเหยือกคริ สตัลเพือยก
มันขึนดืมโดยไม่เทใส่แก้ ว

เพียงแค่สามนาทีแอปเปิ ลบรันดีทีเหลืออยูภ่ ายในนันก็

ถูกเบ็นดืมลงไปอย่างรวดเร็วโดยไม่มีหยุดพักจนหยดสุด
ท้ าย ลีนาทําได้ แค่มองภาพนันนิงๆ ในตอนนีถึงตาของ
เบ็นทีจะต้ องตอบคําถามแล้ ว

แผ่นหลังกว้ างของเบ็นทีลีนาเห็น ฃกําลังใช้ มือทังสอง

ข้ างจับขอบมุมโต๊ ะทังสองมุมและพักสะโพกลง แม้ สาย
39
ตาของอีกคนจะมองไปทางอีกฝั งของหน้ าต่าง ซึงนอก
จากเสียงครื นๆ และภาพทิวทัศน์ทีมืดมิดของท้ องทะเล
ยามคําคืนแล้ ว ก็มองไม่เห็นอะไรอีกเลย

แม้ ในเวลานีเกลียวคลืนก็ยงั สาดซัดเข้ าฝั งและไหลกลับ

ลงสูท่ ะเล ชายหาดของซิซีเลียงดงามจนนําตาแทบไหล
เวลาทีได้ มอง แต่มนั ก็ไม่ได้ ตา่ งกันมาก เกลียวคลืนทุก
หนแห่งบนโลก ล้ วนสาดซัดเข้ ามาแล้ วกลับลงทะเลหาย
ไปเหมือนกันหมด และไม่มีผ้ ใู ดสามารถจับเกลียวคลืน
นันไว้ ได้ เบ็นเองก็ร้ ูความจริ งในข้ อนีดี แต่ทว่า...

“คุณอยูใ่ นทีทีคุณควรจะอยูแ่ ล้ ว ลีนา”

40
เขาจะสามารถกักเก็บนําทีสูบขึนมาจากทะเลลงในอ่าง
ใบนีได้ แค่ไหนกันนะ

เบ็นยิมออกมาโดยไม่ร้ ูตวั แล้ วหันกลับมาหาลีนาทีจมดิง

ลงไป หลังจากฟั งประโยคนันจบ ท่อนบนของอีกฝ่ าย
สวมเสือเชิตสีขาวและด้ านล่างกางเกงเก้ าส่วน เป็ น
รองเท้ าหนังสีนําตาลเข้ มทีเข้ ากับช่วงนี รูปลักษณ์ของ
ชายหนุ่มเพอร์ เฟ็ คตังแต่ใบหน้ าจนถึงข้ อเท้ า รวมไปจน
ถึงสุดปลายรองเท้ าด้ วย แน่นอนว่าเบ็นเป็ นผู้ชายทีดูดี
มากๆ คนหนึง

“คุณดูไม่ชอบอะไรทีเป็ นการบังคับสินะ”

41
และในเวลาเดียวกันก็เป็ นผู้ชายทีน่ากลัว

“ถอดออก ลีนา”

“…”

“ถอดมันออกด้ วยตัวคุณเอง”

แววตาของลีนาสันไหวจากคําพูดของเบ็น ดวงตาของ
เขาอาจจะสันไหวตังแต่เบ็นประกาศอย่างชัดเจนแล้ วว่า
จะไม่ปล่อยเขาไป เขากํามือทีอยูบ่ นผ้ าห่มอย่างไม่ร้ ูตวั
ท่าทีของเบ็นทีเปลียนไปในชัวพริ บตานัน อาจไม่ทนั ได้
สังเกต แต่ลีนารู้จกั คนตรงหน้ าดี
42
ตอนนีเบ็นกําลังโกรธ ซึงลีนาอาจจะไม่ร้ ู แต่เบ็นเสียสติ
ไปตังแต่ได้ ยินข่าวว่าลีนาหายไปแล้ ว ไม่สิ อาจจะเป็ น
ตังแต่ตอนทีลีนาพูดว่า ‘ไอเลว’ แล้ วตัดสายโทรศัพท์ไปก็
ได้ หากไม่ใช่อนั นีก็คงเป็ นตอนทีลีนาไม่ตอบกลับข้ อ
ความและไม่รับสายโทรศัพท์ทีนับไม่หวาดไม่ไหวนัน

เขาทําให้ เบ็นโกรธ และความโกรธนันก็ยงั คงอยูจ่ นถึง

ตอนนี ลีนานึกถึงท่าทีของเบ็นทีเห็นในรถขึนมาทันที
การมองข้ ามความโกรธของเบ็น เป็ นความผิดของลีนา
เอง

“จะให้ ผมทํา... อะไรนะครับ”

43
“ลุกขึนแล้ วถอดชุดคลุมออก ให้ ผมดูด้วยตัวเอง”

เป็ นคําสังทีไม่คอ่ ยยากเท่าไหร่ แต่แววตาของเบ็นตอนที

พูดมันออกมาแตกต่างจากก่อนหน้ านีอย่างสินเชิง ลีนา
กัดริ มฝี ปากของตัวเอง และในขณะนันเขาก็พบหนทาง
อืน

ลีนาเลิกหวังไปแล้ ว หากไม่ทําตามแล้ วเขาจะทําแบบ

ไหนได้ อีก คําถามทีเตรี ยมไว้ ถกู กลืนลงไปในลําคออีก
ครังหนึง ในสถานทีแห่งนี ตัวเลือกอืนๆ โดยเฉพาะตัว
เลือกทีเขาสามารถทําได้ มันไม่มี ลีนาไม่ต้องการจะกลับ
ไปถูกมัดแล้ วคลานเหมือนหมาแล้ ว แต่ในครังนีเขาก็

44
อาจจะจะพบเจอกับ ‘ของเล่น’ นันอีกก็ได้

ในตอนทีคิดถึงเรื องนัน อยูด่ ีๆ ส่วนกลางลําตัวของเขาก็

เกิดรู้สกึ เสียวซ่านขึนมาอย่างไม่ร้ ูสาเหตุ แต่ลีนาก็ทํา
เพียงเม้ มปากและแกล้ งทําเป็ นไม่ร้ ูเรื องต่อไป
__________________________
__________________________
03-4 อับอาย
เบ็นไม่แม้ แต่จะขยับตัวระหว่างทีมองลีนาลุกขึนอย่าง
ระมัดระวังแล้ วใช้ ขาข้ างซ้ ายทีกะเผลกๆ แตะเข้ าทีพืน
แต่กลับทิงสะโพกลงบนโต๊ ะแล้ วนังลงพร้ อมกับถือเหล้ า
ขวดใหม่ซงอยู
ึ ข่ ้ างๆ เหยือกทีว่างเปล่าแทน คราวนีเขา
เปิ ดฝาออกแล้ วเทใส่แก้ ว แต่สายตาของเบ็นยังคงจับ
จ้ องอยูท่ ีลีนาตังแต่เมือครู่นี เขาดูสบายใจเป็ นอย่าง

45
มากราวกับได้ เตรี ยมตัวเพือรับชมเรี ยบร้ อยแล้ ว

ลีนาเคยถอดเสือผ้ าต่อหน้ าเบ็นมาแล้ ว แต่มนั แตกต่าง

กับสถานการณ์ในตอนนีอย่างมาก เพราะลีนาไม่เคย
ถอดมันด้ วยตัวเองเลย ในตอนนันพวกเขาทังสองต่าง
นัวเนียแล้ วขบกัดริ มฝี ปากของกันและกันอย่างไร้ สติ ลี
นาปี นป่ ายขึนคร่อมอยูบ่ นตัวของเบ็นทีเอนลงไปก่อน ไม่
สามารถทนความร้ อนรุ่มนีได้ แล้ วถอดเสือไหมพรมออก
จากนันริ มฝี ปากกลับมาชนกันอีกครัง พร้ อมกับมือของ
เบ็นทีทําหน้ าทีถอดเสือผ้ าให้

ตอนนันกับตอนนีทุกๆ อย่างมันต่างกันหมด ตอนนันมัน

เป็ นสิงทีน่าตืนเต้ นสําหรับลีนาและทําให้ ลีนารู้สกึ ร้ อนวูบ
วาบขึนมาถึงใบหู แต่ตอนนีด้ วยสถานการณ์ทีทําได้ แค่
46
ต้ องฟั งแล้ วทําตามเท่า รวมทังสายตาของเบ็นทีมองมา
ยังเขาด้ วย

ลองทํามันสักครังสิ จะมองให้ ครบทุกซอกทุกมุมเลย

สายตาทีเต็มไปด้ วยความโลภของเบ็นบอกเช่นนัน

ลีนาทีลูบปมเชือกชุมคลุมอยูก่ ็หลับตาลงแล้ วแกะปม

ออก ชุดคลุมทีถูกผูกอย่างลวกๆ เมือคลายปมออก มันก็
แยกออกจากกันราวกับผ้ าม่าน เผยให้ เห็นหน้ าอกขาว
และหน้ าท้ องแบนราบของลีนา และส่วนอ่อนไหวทีอยู่
ภายใต้ กางเกงชันใน เบ็นยกเหล้ าขึนดืมอีกครัง แล้ วแอบ
ยกยิมมุมปากอย่างเงียบๆ

47
แม้ วา่ จะเป็ นเรื องน่าเสียใจสําหรับลีนา แต่ตอนนี
ทุกอย่างมันยังไม่จบ หนทางข้ างหน้ ายังอีกยาวไกล
ภาพทีเห็นทังตัวอย่างชัดเจนทําให้ ไม่สามารถปิ ด
บังความร้ อนทีเห่อขึนมาบนใบหน้ า เบ็นจ้ องมองเขาอยู่
เขารู้วา่ สายตาเย็นชาทีห่างไกลจากความโกรธแค้ น จับ
จ้ องตามการขยับมือของเขา อีกฝ่ ายเป็ นนายพรานทีมี
เอกลักษณ์เฉพาะตัว ซึงเฝ้ารอจังหวะทีเหมาะสมเพียง
เท่านัน

มือทีจับเสือคลุมไว้ ปลดมันไปด้ านหลัง หากพูดตรงๆ นี

ไม่ใช่ทา่ ทางทีจะมีอะไรกันเลย เขาไม่ได้ มีความตังใจที
จะยัวยวน เพียงแค่ไม่สามารถเลียงได้ ตา่ งหาก เบ็นที
มองอยูย่ มเล็
ิ กๆ ออกมาอีกครังและยกแก้ วดืมเข้ าไปอีก
หนึงอึก

48
ถึงแม้ จะเป็ นเช่นนัน แต่ลีนาก็ร้ ูความจริ งว่าเขาไม่
สามารถปฏิเสธอะไรได้ เลย

เขากัดฟั นและปล่อยชดคลุมอาบนําให้ ตกลงไปบนพืน ลี

นาเบือนหน้ าไปทางซ้ ายและก้ มหน้ าลงล็กน้ อย ภายใน
ใจของเบ็นพรํ าบ่นว่าภาพของลีนาทีไม่กล้ าเงยหน้ าขึน
มันน่ารักเอามากๆ ไม่เลวเลยจริ งๆ

เบ็นยังคงดูสบายๆ หากลีนาได้ เห็นสีหน้ าของเบ็นใน

ตอนนีคงอยากจะตีเขาแรงๆ ให้ สมกับการยัวยุ แต่หาก
มองจริ งๆ แล้ วสายตาของเบ็นกําลังค่อยๆ มีความต้ อง
การมากขึน พูดตรงๆ ก็คือเพียงแค่เบ็นได้ กลินหอมๆ
ของลีนาตังแต่ตอนทีออกมาจากห้ องนํา เขาก็มีความ
49
ต้ องการขึนมาได้ อย่างไม่ต้องรี รอเลย

“ตอนนีก็... พอแล้ วใช่ไหมครับ”

“ล้ อเล่นหรื อไง”

“ถ้ าอย่างนันจะให้ ผมทําอะไรอีก...”

“ถามเพราะไม่ร้ ูจริ งๆ เหรอ”

ยังเหลือชันในอีกชิน ในความคิดของเบ็น ทีทีมันควรจะ

อยูค่ ือพืนข้ างๆ ชุดคลุม หรื อไม่ก็บนชุดคลุมนัน

50
ระหว่างทีแก้ วเหล้ าอันว่างเปล่าถูกเติมเต็ม ลีนาก็กํามือ
แน่นนับครังไม่ถ้วน ทําไมเขาถึงรู้สกึ เขินได้ ขนาดนีนะ
ทังๆ ทีตัวเขาเองก็ไม่ได้ ยินยอม ไม่ใช่แค่เพราะเบ็นเห็น
ร่างกายทีเปลือยเปล่าของเขา แต่เบ็นเป็ นผู้ชายทีรู้จกั ทุก
ซอกทุกมุมของร่างกายลีนาต่างหาก ครังแรกอาจจะยาก
ทว่าครังทีสองมันก็จะง่ายขึน แต่ตอ่ ให้ จะต้ องแก้ ผ้าอีก
ร้ อยครัง มันก็ยงั เป็ นเรื องน่าเขินอายอยูด่ ี

ไม่มีแม้ แต่การต่อรอง ลีนาใช้ ปลายนิวเกียวกางเกงชันใน

ไว้ จะถอดไปทังแบบนีเลยดีไหมนะ ต่อให้ ถอดยังไงก็ไม่
รู้สกึ อะไรอยูแ่ ล้ วนี ยังโชคดีทีเขายังคิดอะไรออกอยู่ หาก
เทียบแล้ วเขายังคงไม่พร้ อมเท่าไหร่ ลีนาค่อยๆ ดึงชันใน
ลงทีละนิด

51
“อย่าเว้ นช่วงนานนักสิ”

“…”

“จ้ างเต้ นทังคืนสิบห้ ายูโร พวกสตริ ปเปอร์ ของกราวีน่ายัง

ไม่ทําแบบนีเลยนะ”

คําพูดของเบ็นทําให้ สีหน้ าของลีนาเปลียนไปอย่างสิน

เชิง อีกฝ่ ายทําให้ ลีนารู้สกึ กระดากอาย ในทีสุดลีนาก็เงย
หน้ าและจ้ องมอง เบ็นแกว่งแก้ วเล็กน้ อยเหมือนกับถาม
ว่ามีปัญหาอะไร ทําต่อไปสิ แม้ ในตอนนีลีนาจะดู
อารมณ์ไม่ดี แต่เบ็นก็ไม่ได้ ใส่ใจอะไร

52
พวกสตริ ปเปอร์ ของกราวีน่างันเหรอ เขาจะเจ็บใจทีโดน
ดูถกู หรื อโกรธ หรื ออาจจะทังสองอย่างก็ไม่สามารถรู้ได้
ปลายนิวทีลากผ่านกระดูกเชิงกรานนันหยุดนิงในทันที

“…พอแล้ ว”

เขาพูดเสียงเบาลงกว่าทีพูดปกติ สายตาของเบ็นทีกําลัง
ดืมมีการโต้ ตอบ เบ็นมองไปยังลีนาทีก้ มหน้ าลงไปอีก
ครัง เบ็นหรี ตาลงราวกับสงสัยว่าลีนาทีร่างกายสันไหว
ร้ องไห้ อยูห่ รื อเปล่า

แต่ก็เดาผิดไปอย่างมาก เพราะลีนาเงยหน้ าขึนมาอีก

53
ครังแล้ วตะโกนเสียงดัง

“งันก็ไปบอกคนพวกนันให้ ถอดเสือผ้ าสิ ไม่ใช่ผม!!”

เบ็นเบิกตากว้ างขึนเล็กน้ อยและกลับมาเป็ นแบบเดิมใน

เวลาไม่นาน

“ถ้ าเป็ นคุณ จะซือคืนนึงเป็ นร้ อยคนก็ยงั ได้ นีครับ”

“ใช่”

“แล้ ว แล้ วทําไม... ถึงทํากับผมแบบนีล่ะครับ ชอบให้ ผม

54
เจ็บปวดหรื อไง...”

ถ้ าเป็ นแบบนีต่อไปเขาอาจจะร้ องไห้ ก็ได้ เบ็นวางแก้ วลง

และจ้ องมายังลีนา คนรักทีพร้ อมจะแตกหักเพียงแค่ลม
พัดเข้ มแข็งกว่าทีคิดไว้ แต่ในความเป็ นจริ งแล้ ว ไม่วา่ จะ
เข้ มแข็งแค่ไหน สิงเดียวทีเบ็นจะทําไม่วา่ เมือไหร่ก็ตาม
คือการปกป้องลีนา

แต่ก็ปฎิเสธไม่ได้ วา่ เขาก็อยากจะก่อกวนลีนาไปในเวลา

เดียวกันด้ วย

“คุณอยากให้ ผมเรี ยกสตริ ปเปอร์ มาแทน แล้ วดูด้วยกัน

ไหมล่ะ”

55
“…”

“ผู้หญิงไหม อ่า คุณไม่มีอารมณ์กบั ผู้หญิงนีนะ ถ้ าแบบ

นันก็ต้องเรี ยกผู้ชายแล้ วล่ะ ไม่ต้องกังวลหรอก สติ
ปเปอร์ ผ้ ชู ายมีเยอะแยะ แน่นอนว่าหลังจากจบโชว์ สัก
คนในพวกนันก็คงร้ องขอให้ สอดใส่เข้ าไปเหมือนพวก
หมาตัวเมียแหละนะ”

ลีนาซ่อนความตกใจจากคําพูดและเนือหาตําช้ าของเบ็น
ไว้ ไม่มิด หมาตัวเมียงันเหรอ มือทีจับกางเกงชันในจนถึง
ตอนนีสันไหว

56
“ว่าไงลีนา ถ้ าคุณทําไม่ได้ ผมก็จะเรี ยกคนพวกนันมานะ
แค่บอกว่าจะให้ ห้าสิบยูโร มันก็ไม่ใช่เรื องยากเย็นอะไร
ทีจะให้ สตริ ปเปอร์ คนทีดังทีสุดในกราวีน่ามาอยูใ่ นห้ อง
นี”

“…คุณนีมัน...”

“แต่ผมก็ตอบไม่ได้ นะว่าคนพวกนันจะได้ กลับบ้ านอย่าง

ปลอดภัยหรื อเปล่า”

ความจริ งแล้ ว ‘นักธุรกิจหนุ่มผู้มีเมตตา’ เป็ นเกย์ หาก

ก่อนหน้ านีเขารู้เรื องเป็ นมาเฟี ยก็ไม่ร้ ูวา่ หลังจากนีจะเกิด
อะไรขึนบ้ าง ฟั งคําพรํ าบ่นทีไร้ ความรู้สกึ ของเบ็นแล้ ว

57
เหมือนหัวใจตกฮวบลงมาอย่างฉับพลัน

ใจทีเต้ นแรงเมือครู่นีกลับมาสงบอีกครัง เขาคิดจะลอง

คุยกับผู้ชายแบบนีงันเหรอ เป็ นการคาดหวังทีโง่เง่าส้ นดี
สิงทีเบ็นสังให้ เขาทํานันชัดเจนแล้ ว อีกคนต้ องการให้ ลี
นาทําท่าทางเหมือนสตริ ปเปอร์ ท้ายซอยปาเลโม่เพือ
ยัวยวนตัวเอง ถ้ าจะพูดให้ ชดั เจนขึนก็คือส่ายสะโพกราว
กับต้ องการให้ สว่ นแข็งขืนสอดใส่เข้ ามาเพียงแค่สกั ครังก็
ยังดี

“…ผมจะทํา เพราะฉะนัน... อย่าเรี ยก... คนพวกนันมา”

ลีนาค่อยๆ พูดมันออกมา เขาค่อนข้ างสับสน แม้ วา่ จะ

58
เกลียดทีเบ็นเอาตัวเขาไปเปรี ยบเทียบกับสตริ ปเปอร์ แต่
เขาก็ไม่สามารถทนมองภาพเบ็นพัวพันกับคนพวกนันได้
แน่นอนว่าเขาไม่ได้ อยากจะถอดเสือผ้ า แต่ในตอนนีลีนา
ก็ไม่ต้องการจะใครให้ เข้ ามาแทรกแซงทังนัน

เบ็นไม่ได้ ตออะไรกลับมา และความเงียบอาจเป็ นคํา

ตอบตกลง ลีนาหายใจเข้ าลึกๆ แล้ วมองตําลง แลบลิน
ออกมาเลียริ มฝี ปากทีแห้ งผากบ่อยๆ อย่างไม่ร้ ูตวั แต่
ความรู้สกึ กระหายนํากลับไม่หายไป แถมยังเพิมขึนอีก
ด้ วย

เขาลืมความเจ็บปวดทีเท้ าไปจนหมด ลีนาค่อยๆ ร่น

กางเกงชันในชินสุดท้ ายลงอย่างช้ าๆ เพือทีจะปิ ดบังส่วน
แข็งขืนทีอยูภ่ ายใน แต่ก็ทําได้ ไม่นาน ชันในทีถูกดึงลง
59
ทําให้ สว่ นอ่อนไหวดีดเด้ งออกมา ลีนาหลับตาแน่น

หากแค่นีนันเบ็นคงจะยังไม่พอใจสินะ ลีนาหายใจเข้ า
ลึกๆ อีกครังแล้ วถอดกางเกงชันในลงไปอีก และลงไปอีก
เขาพยายามทําให้ มนั ใช้ เวลานานทีสุด ซึงก็พอแล้ ว
สําหรับตัวเขา แต่เบ็นยังคงจ้ องมองเพียงอย่างเดียว ไม่
ได้ แสดงท่าทีอะไรไปมากกว่านัน

จริ งๆ แล้ วเขาก็ไม่ได้ ต้องการการตอบสนองอะไรที

มากกว่านันจากเบ็น ร่างกายท่อนบนของลีนาก้ มลงตาม
การถอดชันใน กางเกงในชินนันเลือนลงไปยังเข่า ผ่าน
น่องเรี ยวและลงไปถึงปลายเท้ า ลีนาทําเพียงแค่มองสิงที
ปกปิ ดร่างกายชินสุดท้ ายตกลงไปอยูพ่ กั หนึง
__________________________
60
__________________________
03-5 อับอาย
ลีนาอยูแ่ บบนันได้ เพียงแค่ครู่เดียว ก่อนจะหายใจเข้ า
ลึกๆ และก้ าวไปข้ างๆ ทีละก้ าวจนมายืนอยูข่ ้ างๆ
กางเกงชันใน อยูใ่ นทีทีเบ็นต้ องการแล้ ว และในเวลา
เดียวกันร่างกายเปลือยเปล่าของลีนาก็ปรากฎสูส่ ายตา
ของเบ็น

ลีนากําลังสัน แม้ ทงสองจะอยู

ั ห่ า่ งกัน แต่เขาก็เห็นสาย
ตาของเบ็นได้ อย่างชัดเจน บรรยากาศทีไม่ค้ นุ เคยทําให้
เขากระอักกระอ่วนจนไม่ร้ ูจะทําอย่างไร มือทีกําแน่นอยู่
ก็สนไหว
ั ดวงตาของเขาก็สนไหวด้
ั วยแม้ จะก้ มหน้ าอยูก่ ็
ตาม ลมหายใจทีอยูภ่ ายในริ มฝี ปากทีกัดแน่นค่อยๆ
ร้ อนขึนเรื อยๆ

61
ถึงลีนาจะกําลังสันไหว แต่น่าเสียดายทีภาพนันก็ยงั คง
งดงาม

“จะอยูถ่ งึ เช้ าเลยไหมล่ะ”

“…บอกสิงทีต้ องการมาเถอะครับ เพราะผมก็ไม่ร้ ูวา่ จะ

ต้ องทําอะไร ผม...ก็ไม่ใช่สตริ ปเปอร์ ด้วย”

“งันคุณก็คงจะมีวิธีทีจะทําให้ ได้ อย่างน้ อยสิบห้ ายูโรใน

หนึงคืนอย่างรวดเร็วต่างจากพวกนันสินะ”

“ผมไม่ได้ หมายความ...!”
62
“จริ งๆ แล้ วผมก็ไม่ได้ ต้องการอะไรแบบพวกนันหรอก
นะ”

เบ็นยกยิมมุมปากขึนเล็กน้ อยหลังจากพูดจบ สิงทีเขา

พูดไปเมือกีนันมันไม่จริ ง เบ็นรู้ดีวา่ ลีนาไม่ได้ ไม่ร้ ูเรื อง
อะไร แต่มนั เป็ นการยัวยุลีนาต่างหาก ‘คุณในตอนนี ไม่
มีทางอยากนอนกับผมอยูแ่ ล้ วนี’

ไม่ร้ ูวา่ นีอยูใ่ นความคิดของเบ็นหรื อไม่ แต่คําพูดเมือกีก็

กดสวิตช์ของลีนาเข้ าเต็มๆ การเอาเขาไปเปรี ยบเทียบ
กับคนแปลกหน้ าพวกนันทําให้ เขาโกรธมาก และตอนนี
ก็มาว่าเขาว่าทําอะไรไม่ได้ ยิงกว่าคนพวกนันอีกงันเหรอ
การโดนดูถกู ความจริ งใจจากอีกฝ่ ายทําเอาลีนาโกรธ
63
และพูดไม่ออกในเวลาเดียวกัน

‘คุณใจแคบแบบนีตังแต่เมือไหร่กนั นะ มิสเตอร์ ซลั วาโต

เร่’

ลีนายังคงยืนปิ ดส่วนอ่อนไหวของตัวเองไว้ เขาไม่เคยคิด

ว่าจะมีวนั ทีต้ องมาช่วยตัวเองต่อหน้ าเบ็น แต่หากลอง
คิดดูแล้ ว จนถึงตอนนีเขาก็ไม่เคยทําเลยสักครัง แม้ จะ
เป็ นเรื องน่าประหลาดใจก็ตาม พวกเขาคงเป็ นหนึงในคู่
รักทีมี ‘เซ็กซ์ทีน่าเบือ’ มายาวนาน เพราะเขาทําแต่ทา่
เดิมๆ โดยไม่เคยทําอะไรพิเศษเลย

มันไม่ใช่ประสบการณ์แปลกใหม่สําหรับผู้ชายทีแข็งแรง

64
แบบเขา แต่เป็ นเพราะลีนาไม่เคยทําต่อหน้ าคนอืนต่าง
หาก แต่หากให้ พดู ตรงๆ เขาเคยดมผ้ าพันคอพร้ อมเรี ยก
ชือของเบ็น แล้ วทําไปด้ วยเหมือนกัน

แน่นอนว่าเขาจะไม่มีทางบอกเรื องนีกับผู้ชายน่ารังเกียจ
คนนันไปตลอดชีวิต

“ฮ๊ า…”

ทันทีทีริ มฝี ปากอ้ าออกก็มีลมหายใจอันร้ อนแรงก็หลัง

ไหลออกมา ขณะทีช่วยตัวเอง แม้ จะน่าแปลกใจทีไม่ได้
โกรธ แต่มนั เป็ นความรู้สกึ อืนขึนมาแทน ลีนาใช้ มือลูบ
ไล้ สว่ นอ่อนไหวด้ วยแรงทีไม่ค้ นุ ชิน พวงแก้ มแดงขึนยิง

65
กว่าเดิมจากการพยายามกลันเสียงร้ องไว้ เสียงหอบ
หายใจแรงเปล่งออกมาจากริ มฝี ปากบาง

“…ฮึก”

แม้ จะไม่มีเสียงร้ องครางแต่เสียงเบาๆ ทีมาจากอีกคน

ปลุกเร้ าเขาได้ มากกว่าเดิม สตริ ปโชว์นีมีเพียงแค่เบ็นเท่า
นันทีจะได้ ชม นิวเรี ยวของลีนากอบกุมส่วนอ่อนไหวของ
ตัวเองแล้ วขยับขึนลงไปมา สายตาแห่งความโลภของ
เบ็นก็เปลียนไปเป็ นสายตาแห่งความต้ องการทีบอกชัด
ว่าส่วนล่างกําลังตืนตัวขึน

น่าเสียดายทีลีนาหลับตาอยูแ่ ละไม่ได้ เห็นภาพนัน เขา

66
พยายามกลันเสียงไม่ให้ ออกมานันรู้สกึ ถึงเสียงภายใน
ลําคอ ลีนาเริ มมัวเมากับสถานการณ์ในตอนนี อาจะเป็ น
เพราะกําลังหลับตาอยูก่ ็เป็ นได้ ความกระหายนํายังคง
อยู่ แต่กลับเป็ นในอีกอารมณ์หนึง ลีนาอยากจะโกรธ
แค้ นให้ มากกว่านี เรื องนันเป็ นความรู้สกึ จริ งๆ ของเขา

นิวชีและนิวโป้งทีกดส่วนปลายปริ มนําจนค่อยๆ เสียวขึน

มา ทุกครังทีเขารูดรังส่วนอ่อนไหว ช่องทางด้ านหลังก็จะ
หดเกร็งจนต้ องจิกนิวเท้ า ลีนาอยากจะจิกนิวลงไปบน
พรหม เข่าทังสองของเขาขยับเข้ ามาชิดกันและขาอ่อน
ของเขาก็สนไหว
ั

น่าตืนเต้ นทีอารมณ์ยิงพุง่ สูงขึน มือของเขาก็ยิงลงแรง

มากขึน และความเร็วก็เพิมขึนเช่นกัน
67
“อา ฮึก... อือ...”

“ถ้ าผมสัมผัสคุณในตอนนี จะจับทีไหนดีนะ”

“…อือ อึก...”

เขาทีกําลังมัวเมากับความตืนเต้ นจนไม่สามารถตัดสิน
ใจอะไรได้ ลีนาเกือบจะตอบคําถามของเบ็นว่า ‘หน้ าอก’
ด้ วยการยกตัวขึนแทนคําตอบไป

“พูดสิ ลีนา”

68
“…ฮ๊ า หน้ า ฮึก... อก...”

ดูเหมือนว่าเขาจะอดทนได้ ไม่เท่าทีใจคิด ลีนาสารภาพ

อย่างง่ายดาย

หลังจากพูดก็ร้ ูสกึ เสียวทียอดอกทังสองข้ างทันทีราวกับ

เบ็นกําลังบดขยีมันอยู่ ฮึก เขาพยายามทีจะกลันเสียง
ร้ องไว้ แต่ก็สายไป ความตืนเต้ นของลีนาทังหมดมารวม
กันอยูท่ ีหน้ าอกบาง มือข้ างทีเหลือรวบรวมแรงและกอบ
กุมส่วนอ่อนไหวไว้

เหมือนจะได้ ยินเสียงว่า สัมผัสมันสิ โดยไม่ร้ ูวา่ หูแว่วไป

69
เองหรื อไม่ แต่ในความเป็ นจริ ง ก็คือเขาได้ ยินมัน หลัง
จากได้ ยินคําอนุญาตแล้ วลีนาก็เอามืออันสันไหวของตัว
เองขึนมาตรงหน้ าอก ยอดอกทีชูชนั ทําให้ เจ็บ เขาใช้ นิวชี
และนิวโป้งในการบดคลึงยอดอกด้ วยตัวเอง แม้ จะ
สัมผัสทีหน้ าอก แต่น่าแปลกทีมันส่งผลถึงสะโพกบาง
สะโพกแอ่นไปด้ านหน้ า ส่วนก้ นขยับไปด้ านหลัง ใน
ขณะเดียวกันปลายนิวทีบดคลึงยอดอกอยูก่ ็ไม่หยุดนิง

เขาอยากจะปลดปล่อย มันอึดอัด หากไม่มีใครรบกวนลี

นาก็คงเสร็จไปแล้ ว แต่เบ็นกําลังมองเขาอยู่ ใบหน้ าแดง
ขึนจนกลายเป็ นสีเดียวกันกับริ มฝี ปากบาง เขาเลียริ ม
ฝี ปากล่างทีแห้ งผากบ่อยครัง แต่มนั ก็ไม่เพียงพอ สะโพก
บางทีสันไหวขยับเป็ นกึงนังกึงยืนอย่างทรมาน

70
เขาอยากจะเป็ นอิสระแล้ ว และลีนาก็ไม่ใช่คนทีอดทน
เก่งขนาดนัน

สะโพกทีแอ่นออกพร้ อมกับส่วนอ่อนไหวทีเสร็จสม คราบ

นําสีขาวขุ่นทีไหลออกมาเลอะลงไปบนพืนพรม ระหว่าง
ทีมือบางรูดรังให้ นําสีขาวขุ่น ลีนาทําได้ เพียงแค่คิดว่า
เขาจะต้ องทําอะไรอีกและไม่สามารถตอบได้

เขาเพิงจะช่วยตัวเองไป เป็ นช่วงเวลาทีเสร็จสมโดยไม่

สามารถเอาชนะความตืนเต้ นไปได้

ความจริ งทีเบ็นมองอยูต่ ลอดทําให้ ลีนารู้สกึ ละอายใจขึน

มา หากมีเขารู้สกึ ไปด้ วยกันก็คงจะอายน้ อยกว่านี แต่

71
เบ็นทําเพียงแค่มองลีนาในระยะเท่าเดิมเพียงอย่างเดียว
เท่านัน

ในตอนนีสิงทีร้ อนขึนมาไม่ใช่เพียงแค่แก้ ม แต่ช่องทาง

อ่อนไหวทีไม่ได้ แม้ แต่จะถูกสัมผัสกลับร้ อนวูบวาบขึนมา
ราวกับถูกเติมเต็มด้ วย จนได้ แต่ขยับตัว สิงทีจะทํานันไม่
ใช่ความต้ องการของลีนาเลยจริ งๆ

“อยากมีเซ็กซ์งนเหรอ”
ั

“…ตอนนี... ใครจะอยากมีเรื องแบบนันกันครับ”

“งันเหรอ”
72
การตอบโต้ อย่างนิงเฉยมีความไม่เชืออยู่ ทีบอกว่าไม่น่ะ
พูดจริ งๆ งันเหรอ สายตาทีอยูต่ รงข้ ามราวกับจะถามเขา
หากพูดตรงๆ ไม่มีตรงไหนทีจะบอกว่า ‘ไม่’ แต่ถ้าจะให้
ตอบว่า ‘ใช่’ ก็ให้ เขาตายซะยังจะดีกว่า ลีนาไม่ต้องการที
จะอธิบายอะไรอีก

“ก็คณ
ุ สัง... ผมก็เลย...”

คําอธิบายออกมาอย่างยากลําบาก และแม้ จะเป็ นการ

พูดย้ อนกลับไป แต่อย่างน้ อยก็ดีกว่าไม่ทําอะไรเลย นิว
โป้งเท้ าทังสองของเขาขยับมาใกล้ กนั ราวกับถูกผูกติด
กันโดยอัตโนมัติและกัดริ มฝี ปาก ลีนารู้สกึ เสียใจ

73
“ผมบอกให้ ถอดเสือผ้ าเฉยๆ นะ ไม่ได้ บอกให้ คณ
ุ ช่วยตัว
เองเลย”

ให้ ตายสิ ก็ควรจะบอกว่าไม่ต้องทําไหมล่ะ

ใบหน้ าของลีนาร้ อนขึนอย่างไม่ร้ ูจะต้ องทําอย่างไร เขา

อยากจะหนีไปซ่อนทีไหนสักแห่ง อย่างน้ อยก็จะได้ ไม่
ต้ องเห็นหน้ าเบ็นในตอนนี ‘หันหลัง ’เบ็นสังลีนาราวกับ
สามารถอ่านใจเขาได้

คําของ่ายขึนเหมือนกับสิงทีเขาทังสองคนต้ องการตรง
กัน การทีให้ เบ็นเห็นบันท้ ายแทน มันน่าอึดอัดใจน้ อย

74
กว่าเห็นด้ านหน้ าเป็ นอย่างมาก แม้ ทงร่
ั างกายจะยังคง
สันเทาอยู่ แต่จนถึงตอนนีเขาก็ทําได้ เพียงแค่อดทน

“หรื อว่าเมือกี คุณคิดจะยัวผมงันเหรอ”

“…ไม่ใช่แบบนันนะครับ”

“อย่าโกหกสิ ลีนา”

การไม่ยอมข้ ามประเด็นนีไป ทําให้ ใบหน้ าของลีนาร้ อน

ขึนไปอีกระดับจากสายตาของเบ็น ในความจริ งแล้ วลีนา
เป็ นคนทีโกหกไม่เก่งเอาเสียเลย เพราะก่อนหน้ านีก็ไม่
ใช่คนทีชอบโกหกอะไรอยูแ่ ล้ ว ซึงแน่นอนว่าเขาก็ไม่เคย
75
โกหกเบ็นเลยสักครัง พอนึกถึงตรงนีแล้ วเขาโกรธขึนมา
จนนําตาคลอ เพราะเบ็นโกหกเขามาตลอดระยะเวลา
สามปี เต็มๆ
__________________________
_________________________
03-6 อับอาย
“จับเตียงไว้ แล้ วก้ มตัวลง”

“…จะสังอะไรอีกครับ”

“อะไรก็ได้ ผมไม่ได้ คิดว่าจะสังอะไร”

ดูสิ เบ็นโกหกอีกแล้ ว ทังๆ ทีบอกให้ ก้มลงน่ะนะ แม้ ลีนา

76
จะรู้สกึ อึดอัดใจจากเรื องเมือกี แต่ก็ก้มตัวลงอย่างไม่ร้ ูตวั
และมาได้ สติหลังจากคุกเข่าทังสองข้ างลงบนพรมไป
เรี ยบร้ อยแล้ ว ลําตัวของลีนาอยูบ่ นเตียงและก้ มลง เขารู้
ตัวว่าอยูใ่ นท่าทางทีหันสะโพกไปทางเบ็น ก็ตอนทีคุก
เข่าลงไปแล้ วได้ ประมาณห้ าวินาที

“ตอนนีก็บอกผมสิวา่ ทรมานตรงไหนอีก”

ภายในห้ าวินาทีมากเพียงพอทีขายาวๆ ของเบ็นจะทําให้

ระยะห่างของพวกเขาสองคนแคบลง เสียงทีเข้ ามาใกล้
ขึนทําให้ ลีนาตกใจและหันหลังกลับไปมอง ก่อนจะพบ
ว่าเบ็นมายืนอยูข่ ้ างหลังของเขาแล้ ว ลีนาไม่ชินกับใบ
หน้ าหยิงยโสนี แต่วา่ ...

77
สายตาของลีนามองผ่านไปเห็นส่วนแข็งขืนของเบ็นที
ขยายใหญ่ขนกว่
ึ าก่อนหน้ านี

“ไหนคุณบอกว่าเมือกีไม่ได้ ทําให้ คณ
ุ พอใจไง”

“...คุณอย่าคิดไปเองสิ”

มากกว่าจะตอบคําถามทีไม่เหมือนคําถามอาจจะอยาก
บอกว่าคุณทําส่วนของคุณให้ ดีก่อนเถอะ

“ผมรู้จกั ร่างกายของคุณดีกว่าตัวคุณเองซะอีกนะ”

78
หลังจากได้ รับรู้เรื องจริ งนัน ลีนาก็หนั หน้ ากลับไปตาม
ปกติโดยทันที เขาเหมือนจะเป็ นไข้ ความร้ อนวูบวาบราว
กับจะไม่สบาย ทําให้ ลีนาไม่มีสติ มือบางทีเลอะคราบ
นําขาวขุ่นและไม่ได้ เช็ดออกเหนียวเหนอะหนะ โดยมี
เบ็นก็ยืนอยูด่ ้ านหลังของสะโพกเขา

เบ็นขยับเข้ ามาใกล้ ขนจนมาทาบทั

ึ บอยูบ่ นแผ่นหลังของ
ลีนา ก่อนทีเขาจะรู้ตวั ว่าถูกเบียดราวกับจะสอดแทรก
เข้ ามาภายใน ส่วนแข็งขืนของเบ็นก็ทาบทับลงมายัง
สะโพกบางแล้ ว ช่องว่างระหว่างพวกเขามีเพียงกางเกง
และชันในของเบ็นกันไว้ เพียงเท่านัน

ลีนากัดริ มฝี ปากแน่น ช่วงอกของเบ็นทีอยูบ่ นไหล่ของลี

79
นาทําให้ ลมหายใจของเขาติดขัด ลีนาทีร่างกายเปลือย
เปล่าขยับตัวเพือให้ อีกฝ่ ายลุกออกไป แต่ลีนาอาจไม่ร้ ูวา่
มันกลับยิงทําให้ สว่ นแข็งขืนของเบ็นกดลึกลงไปอีก และ
การท่าทางเหล่านันกระตุ้นร่างกายของเบ็นได้ อย่างดี

กว่าจะรู้สกึ ถึงกลินนําหอมทีคุ้นเคยก็สายไปแล้ ว ส่วน

อ่อนไหวของลีนาทีไม่ได้ ถกู แตะต้ อง เริ มมีความรู้สกึ ขึน
มาอีกครังหนึง

“ผมจะไม่...ฮึก...พูดหรอก”

“ผมบอกให้ คณ
ุ พูด”

80
“ไหน อึก! บอกว่า... จะไม่สง...
ั อะไรไงครับ...!”

เบ็นก้ มลงไปงับติงหูของลีนา กลินนําหอมชัดเจนกับลม

หายใจร้ อนๆ นัน และเสียงอันทุ้มตําของเบ็น

“สังงันเหรอ นีคือข้ อเสนอต่างหากล่ะ”

ลีนาทําให้ เบ็นยอมรับการเล่นผิดกติกา ร่างกายทีขนลุก

ซูง่ อตัวลง เพราะถ้ าไม่ทําเช่นนัน มันก็คงเหมือนถูกสอด
ใส่เข้ ามาในทีเดียวแน่ๆ

แต่มนั ก็อาจจะสายไป ความตืนเต้ นทีมีทําให้ เขาคิดอะไร

ไม่ออก ลีนากําผ้ าห่มแน่นอย่างไม่ร้ ูตวั ความรู้สกึ อืน
81
ถาโถมเข้ ามา เขาจะไม่พดู อะไรออกมา และจะไม่มีทาง
ให้ อีกคนได้ ทําตามใจตัวเองเด็ดขาด ความคิดเหล่านัน
ส่งผลต่อใจอันอึดอัดของลีนามากขึนเรื อยๆ

เบ็นดุนดันร่างกายบนทีนอนนันเรื อยๆ เขารู้สกึ ถึงการคุก

คามของส่วนแข็งขืนทีอยูบ่ นสะโพกตัวเองมากขึน

“ผม…ไม่ยอมรับ...ข้ อ...เสนอ”

แต่ละคําออกมาจากปากของลีนาอย่างยากลําบากจน
รู้สกึ สงสาร เพราะเขารู้วา่ เป็ นหนทางทีไม่สามารถ
ปฏิเสธได้ และไม่ได้ อยูใ่ นสถานะทีจะสามารถปฎิเส
ธอะไรได้ ด้วย แต่เขาก็ยอมรับวิธีของเบ็นไม่ได้ เช่นกัน ลี

82
นากัดฟั นแน่น เขาจะอดทนได้ แค่ไหนก็ไม่สามารถจะ
ตอบตัวเองได้ จริ งๆ แล้ วในตอนนี

เขาอยากจะอ้ อนวอน ช่วยทําแบบนัน...

ถ้ าคุณสอดใส่เข้ ามาเลยมันก็คงจะดี สอดใส่เข้ ามาจน

ทําให้ เขาไม่ต้องคิดอะไร หากทิงร่องรอยว่าอีกคนเป็ น
เจ้ าของเขาไว้ ก็คงจะดีเหมือนกัน ตัวเขาทีมีความคิด
แบบนีอาจจะเป็ นบ้ าไปแล้ วหรื อเปล่านะ แต่ลีนาไม่มี
ความกล้ ามากพอทีจะคิดอะไรไปมากกว่านัน อย่างน้ อย
ก็ทงทุ
ิ กอย่างไปเลยน่าจะดีเสียกว่า อาจจะเพราะเขา
ยอมรับแล้ วว่า ไม่วา่ อีกคนจะเป็ นมาเฟี ย หรื ออะไรก็
ตาม ก็คือคนโกหกทีหลอกลวงเขามาตลอดสามปี อยูด่ ี

83
มันไม่มีเหตุผลทีจะไม่ทําแบบนันเลย เบ็นอายุสามสิบ
แปดในปี นี แต่ดเู หมือนอายุเพียงสามสิบสอง ยังคงดูดี
เหมือนกับตอนก่อนทีลีนาเพิงย้ ายมาทีเกาะนี และใน
ความเป็ นจริ งอีกฝ่ ายก็รํารวยจนไม่ต้องกังวลอะไรใน
ชีวิตอีกต่อไป

และเหนือสิงอืนใด ก็คือเบ็นรักเขา เหตุผลทีลีนายังคงดือ

ดึงจนถึงตอนนีนัน ก็เพียงแค่เพราะเบ็นรักเขา แค่เหตุผล
เดียว

ยังไงเขาคงจะไม่ตายหรอก ภาพของเบ็นทีช่วยทําแผลที
เท้ าให้ ลีนาตอนนัน ภาพของอ้ อมกอดทีทําให้ เท้ าของเขา
ไม่ต้องเหยียบลงบนพืนลอยขึนมา แน่นอนว่าจุดทีเขาไม่
84
ชอบใจมันมีมากมาย ลีนาไม่สามารถยอมรับได้ ทงหมด
ั
หรอก แต่ในตอนทีคิดถึงเรื องพวกนี เบ็นก็บอกว่ารักเขา

เหมือนกับทีลีนายังคงรักเบ็นอยูเ่ ช่นกัน

“คุณกําลังลืมเรื องสําคัญไปนะ”

ไม่มีใครเข้ าใจตัวเขาหรอก แต่วา่ มาเฟี ยงันเหรอ คนที

สามารถฆ่าคนได้ งนเหรอ
ั แม้ จะไม่ต้องนึกถึงบรรทัดฐาน
อะไร แต่สถานการณ์ของลีนาในตอนนีมีแต่ความน่า
หวาดกลัวเท่านัน ถ้ าหากเขาบอกเลิกไปอาจจะถูกฆ่าไป
เลยก็ได้ หากเขาบอกว่าไม่ชอบก็อาจจะถูดมัด แล้ วเอา
ไปทิงไว้ ทีไหนสักแห่งก็ไม่ร้ ู ความคิดพวกนีมันปกติหรื อ

85
เปล่านะ

นันล่ะ เขาก็คงคิดแบบนีวนไปอีกนับครังไม่ถ้วน ใน
ความเป็ นจริ งแม้ วา่ เบ็นจะบอกว่าไม่คิดจะทําร้ ายหรื อ
ฆ่าเขาก็ตาม แต่เพราะเขา... กลัว

ถ้ าเกิดอีกคนรู้วา่ เขาคิดแบบนี ตัวตนทีเคยเห็นจะกลับ

มาอีกครังไหมนะ เขาไม่ร้ ูวา่ จะต้ องคุยเรื องนีไหม ลีนา
คิดระหว่างหายใจหอบ

“ตอนนีผมยังไม่หายโกรธนะ”

ถ้ าหากไม่มีโละเย็นๆ อยูท่ ีช่องทางด้ านหลังของเขาล่ะก็

86
ร่างกายทีตืนตัวเย็นยะเยือก ดวงตาของลีนาเบิกกว้ าง
นอกจากคําว่าเย็นยะเยือกแล้ วไม่สามารถหาคําไหนมา
อธิบายได้ อีก ตอนนี... เขาถูกทําอะไรอยูน่ ะ

ภายในหัวของลีนาหยุดนิง ไม่สามารถคิดอะไรได้ อีก

ตอนนีเสียงของเขาหายไปแล้ ว และนึกอะไรไม่อก แม้ แต่
คําว่าสับสนก็ไม่สามารถอธิบายออกมาได้ หลักฐานคือ
มือทีเคยกําผ้ าปูทีนอนไร้ เรี ยวแรง แน่นอนว่านันคือ
หมายถึงเกมโอเวอร์ แล้ ว ริ มฝี ปากของเขาอ้ าออกโดย
อัตโนมัติ

“ถ้ าหากไม่ยอมรับข้ อเสนอ ผมก็คงต้ องให้ โอกาสเลือก

87
สินะ”

ไม่ ไม่ เบ็น ไม่ใช่แบบนีสิ เดียวก่อน เขาน่ะ...

“เลือกเอา ระหว่างมือของผม หรื อส่วนนัน หรื อจะอันนี”

ภายในหัวของลีนาว่างเปล่าทันทีทีได้ ยินเสียงก๊ องแก๊ ง

ของกระบอกสูบ ตอนนีเขาไม่อยากจะรับรู้วา่ มีอะไรอยู่
ในช่องทางด้ านหลังของตัวเอง รู้สกึ ถึงความตายขึนมา

เขาขยับสะโพกไปมา ความเย็นของโลหะแข็งๆ บดเบียด

กับสะโพกอยู่ มันคือปื น โลหะทีกําลังสัมผัสกับจุดทีไว
ต่อความรู้สกึ อ่อนไหวทีสุดดึงการรับรู้ของลีนาไปทังหมด
88
ถ้ าหากเบ็นเกิดลันไกขึนมา... เขาก็คงตายสินะ การขู่ฆา่
ทีไม่เคยนึกถึงอยูต่ รงหน้ าเขาแล้ ว ลีนาตะเกียกตะกาย
ไปมา เพียงแค่คิดว่าจะตายจริ งๆ ก็ขนหัวลุกและเย็น
วาบไปทังสันหลัง แต่ตา่ งจากความคิด สะโพกของเขา
ยังคงยกสูง และปื นพกเย็นเฉียบก็ยงั คงอยูท่ ีบันท้ ายของ
เขา

“ลูเซ่”

เสียงเรี ยกเตือนของเบ็น ทําให้ คําด่าทีกําลังจะออก

มากลับลงไปดังเดิม ลูเซ่ ชือทีเบ็นเอาไว้ ใช้ เรี ยกลีนา ชือ
ทีมีเพียงแค่คนเดียวในโลกเท่านันทีสามารถเรี ยกได้

89
อ่า ลีนาอยากจะร้ องไห้ ครังนีริ มฝี ปากทีเขากัดอยูม่ ีหยด
เลือดไหลออกมา
__________________________
__________________________
_
03-7 อับอาย
“ผม…จะไม่...ยกโทษให้ คณ
ุ ...จริ งๆ ด้ วย”

ถ้ าหากจะตาย ก็ต้องได้ พดู สิงทีอยากพูดแล้ วค่อยตายสิ

ลีนาพูดสิงทีเก็บไว้ ออกมาอย่างยากลําบาก และสิงที
ตอบกลับมายังคงเย็นยะเยือก กระบอกปื นทีดันเข้ ามา
สัมผัสกับช่องทางด้ านหลังอย่างชัดเจน เป็ นความรู้สกึ ที
น่าขนลุก

90
ลีนาเพียงแค่ต้องเลือก ไม่วา่ เขาจะชอบหรื อไม่ชอบก็
ตาม สิงนันมันไม่สําคัญอีกต่อไปแล้ ว ไม่วา่ ผู้ชายทีอยู่
ด้ านหลังจะวางกับดักอะไรไว้ เบ็นก็แค่ต้องการได้ ยินคํา
ตอบทีต้ องการเพียงเท่านัน

เขารู้คําตอบทีชัดเจนอยูแ่ ล้ ว และไม่จําเป็ นต้ องแกล้ งพูด

อ้ อมๆ อีก สะโพกทังสองข้ างของลีนามีแรงขึนมาโดยไม่
รู้ตวั ราวกับต้ องการจนทนไม่ไหว เหมือนกับคนทีมีความ
ต้ องการอย่างมากมาย

“นิวของ...”

91
-คุณ เขาลังเลทีจะตอบ แต่มนั ไม่ใช่คําตอบทีเบ็นต้ อง
การ ลีนาจึงล้ มเลิกความคิดนันและยอมรับในทันที

“…ส่วนนัน ของคุณ”

ในทีสุดเขาก็เลือกตามข้ ออ้ างทีเบ็นบอกว่าจะให้ โอกาส

ในการเลือกกับเขา ลีนายังคงหอบหายใจแรง เบ็นจะรู้
ไหมนะว่าเขาอาจจะตายเพราะหายใจติดขัดมากกว่า
บาดแผลทีขาเสียอีก อย่างไรก็ตามเขานึกถึงสิงทีอีกคน
ไม่น่าจะรู้ไปตลอดชีวิตว่าจริ งๆ แล้ วส่วนทีลีนาเจ็บคือ
ตรงไหน

แม้ วา่ ทีผ่านมานัน เบ็นจะเป็ นผู้ชายทีทะนุถนอมเขาจน

92
ลืมความสําคัญจริ งๆ ไปก็ตาม

ลีนาหลับตาและปิ ดปากลงแล้ วหายใจเข้ าเฮือกใหญ่

เบ็นเป็ นผู้ชายทีฉลาด และลีนาก็ไม่ได้ เป็ นคนไร้ เดียงสา
เช่นกัน ตลอดเวลาสาสปี เขาก็ไม่ร้ ูวา่ อีกฝ่ ายจะเห็นด้ าน
ไหนมาบ้ าง แต่แน่นอนว่าส่วนทีแตกต่างและทังสองคน
ไม่ร้ ูซงกั
ึ นและกันยังมีอีกมากมาย

เรื องทีแน่นอนในสถานการณ์ทีไม่แน่นอนทังหมดนีก็คือ
เบ็นมีอารมณ์กบั ลีนา จะต้ องขอบคุณทียังมีอารมณ์กบั
เขาทีเป็ นศัตรูไหมนะ ลีนาเลิกคิดแล้ วผลักอีกคนออกไป
แต่เบ็นก็ลกุ ออกไปอย่างไม่ได้ คาดคิด

93
ลีนาลุกไปบนเตียงด้ วยตัวเอง เพราะการอยูใ่ นท่านันมัน
ทําให้ ทําอะไรได้ ลําบาก ซึงแน่นอนว่าท่าทางนันน่ะ
สามารถทําอะไรง่ายๆ ได้ เพียงเรื องเดียวเท่านัน คือสอด
ส่วนแข็งขืนของอีกฝ่ ายเข้ ามาในตัวเขา สุดท้ ายลีนาก็ร้ ู
ว่าไม่สามารถปฎิเสธอะไรได้ หากเบ็นจะมีเซ็กซ์กบั เขา

และนันก็เพียงพอจะเป็ นหนึงในสามของความสบายใจ
อันลําค่าทีอีกคนจะให้ เขาได้ ตลอดชีวิต ความรู้สกึ ว่า
อย่างน้ อยผู้ชายคนนีก็ทําให้ เขารู้สกึ ถึงจุดสุดยอดทีอาจ
จะไม่สามารถรู้สกึ จากคนอืนได้ อีกในชีวิตนี ความอึ
มครึมเข้ าปกคลุมลีนา

แต่ตอนนีมันไม่ใช่อารมณ์ทีจะมามีเซ็กซ์กนั เขากําลัง...
เสียใจอยูน่ ะ เบ็น
94
ลีนาขึนไปบนเตียงแล้ วยืดขาออกด้ วยตัวเอง เขาไม่อาย
ทีจะเปิ ดเผยส่วนอ่อนไหว เพราะเขาทําในสิงน่าอายทีสุด
ทีเขาจะทําได้ ไปแล้ ว ลีนาอ้ าขาออกและงอเข่าขึนเพือที
จะให้ เบ็นสามารถเข้ ามาในตอนไหนก็ได้

ตอนนีลีนากําลังยัวยวนเบ็นอยู่

“…ใส่เข้ ามาหน่อยสิครับ”

แม้ เขาจะไม่อ้อนวอนแต่เบ็นก็คงทํามันได้ เพราะเบ็น

เป็ นคนแบบนันนีนะ อีกฝ่ ายก็คงไม่ร้ ูความจริ งในข้ อนัน
แต่เพราะวิธีทียุง่ ยากนีทําให้ ได้ ยินสิงทีต้ องการจากปาก

95
ของเขา

“สอดใส่แล้ วขยับเท่าทีคุณต้ องการได้ เลย...เบ็น”

จริ งๆ แล้ วลีนาไม่ได้ กระซิบเรี ยกคนรักแบบนีมานานแล้ ว

อาจจะเป็ นเพราะว่าเขารู้วา่ นีคือคําสังก็ได้

และเป็ นไปตามคาด เบ็นทีทําเพียงแค่มองอยูเ่ ฉยๆ มา

อยูต่ รงหว่างขาของเขา ลีนาไม่ได้ พดู อะไรในตอนทีเบ็น
รูดซิปและดึงส่วนนันออกมา เขารับอีกคนไว้ ด้วยสองขา
ทีอ้ าออก สิงทีเบ็นต้ องการอาจจะเป็ นการทีมาอยูต่ รงนี
ลีนาหวังว่าเบ็นจะไม่เห็นทีเขากัดริ มฝี ปากไว้ แม้ วา่ เขา
จะไม่ได้ ดืมเลยสักอึก แต่ความรู้สกึ โหดร้ ายและอ่อนไหว

96
นีทําให้ ลีนารู้สกึ เศร้ า

เพราะว่าในวันพรุ่งนีเขาจะจากเบ็นไปอีกครัง

“เร็วสิ...”

และในครังนี เขาจะจากไปตลอดกาล

“เบ็น ผมต้ องการคุณ...”

เพราะผมจะไปจากคุณแล้ ว

97
เสียงพูดช้ าๆ เหมือนกําลังพึมพํา ลีนาหลับตาลง
แรงกอดจากคนทีอยูด่ ้ านบนยังทําให้ ใจเต้ นได้ เหมือน
เดิม ลีนากอดเบ็นด้ วยความจริ งใจทังหมด กล้ ามเนือ
แข็งแกร่งและไหล่กว้ าง กล้ ามเนือทีราวกับถูกปั นขึนมา
ยังคงทําให้ เขาลุม่ หลง

ลีนากอดเบ็นด้ วยความเต็มใจพร้ อมกับอ้ าขากว้ างขึน

เตรี ยมพร้ อมให้ เบ็นขยับในช่องทางออนนุ่ม และใช้ ขา
โอบรอบเอวอีกคนเพือดึงให้ มาติดกับตัวเขา รู้สกึ ดีใน
ตอนทีได้ ขยับไปพร้ อมๆ กัน เป็ นความรู้สกึ ทีคนทีรู้เท่า
นันถึงจะเข้ าใจ จังหวะทีหลอมรวมกันและกันเหมือนเป็ น
หนึงเดียว

ลีนาอยากให้ เบ็นกอดเขาด้ วยความจริ งใจ และอยากให้

98
อีกคนมีความสุขราวกับได้ รับของขวัญในส่วนลึกทีสุด
ของตัวเอง

แต่ไม่ร้ ูทําไมเขารู้สกึ เหมือนกับนําตาจะไหลออกมา และ

ไม่สามารถหยุดมือทีขยุ้มผมด้ านหลังของเบ็นได้ เข้ ามา
แล้ ว เข้ ามาในส่วนทีมีเพียงแค่เบ็นเท่านันทีจะเข้ ามาได้
อย่างแนบแน่น ในตอนนีก็สบายใจได้ แล้ ว ลีนาโอบรอบ
ศรี ษะเบ็นแน่นและเกร็งขา

“ฮ๊ า… อือ ฮึก เบ็น...!”

เขาอยากจะทําให้ ทกุ อย่างทีเขาสามารถทําได้ ลีนาเรี ยก

ชืออีกคนดังลันเพือเป็ นการยืนยัน ว่าจะเป็ นการเรี ยกชือ

99
ครังสุดท้ าย และมันจะเป็ นครังสุดท้ าย

อย่างแน่นอน

***

มันอาจจะเป็ นความฝั นก็ได้

100
และครังนีอาจจะเป็ นฝั นจริ งๆ เพราะลีนารู้สกึ เหมือน
ถูกล้ อมรอบไปด้ วยบรรยากาศราวกับสายไหม บริ เวณ
รอบๆ มีกลินหอมหวาน เหมือนกําลังนอนหลับตาบน
อะไรบางอย่างนุ่มๆ อุน่ ๆ แผ่นหลังของเขารู้สกึ ถึงความ
นุ่มนวลและได้ กลินหอมหวาน ไม่มีความเครี ยดและ
สามารถผ่อนคลายได้ โดยไม่มีใครมาสังให้ ทําอะไรทังนัน

แต่ตอนนันก็มีใครบางคนจับข้ อเท้ าเขาไว้ ขาทีถูกเขย่า

รู้สกึ จักจี และในครังนีเขาก็ออกแรงทีขามากขึน แม้ จะ
เป็ นในฝั น แต่เขาก็ไม่ชอบให้ ใครมารบกวน แล้ วดึงขาขึน
มาแรงกว่าเดิม

อยูด่ ีๆ เขาก็ร้ ูสกึ กลัวขึนมา อะไรกัน ไม่ชอบเลย ในตอน

ทีเขากําลังระวังและกําลังพยายามเข้ าใจฝ่ ายตรง
101
ข้ ามอยูก่ ็ร้ ูสกึ ถึงการกดจูบบนเหนือข้ อเท้ า ทังตัวของเขา
แข็งทือจากเหตุการณ์ทีไม่คาดคิด คิดว่าอาจจะเป็ น
เพียงแค่การก่อกวนแต่มนั ไม่ใช่ อีกฝ่ ายปล่อยมือทีจับข้ อ
เท้ าออกและให้ เขาได้ ทําตามใจตัวเอง

และเริ มกดจูบลงไปเรื อยๆ ริ มฝี ปากทีกดจูบลงมา ตังแต่

หัวเข่า น่อง ลงไปยังฝ่ าเท้ าหวานกว่าสายไหมเสียอีก
โดยเฉพาะริ มฝี ปากทีกดลงมาบนแผลราวกับจะกลืนกิน
ลงไป และเป็ นการกดจูบทีนุ่มนวล

ลีนาร้ อนรุ่มขึนมาและแทบจะละลายลง ราวกับทนความ

อบอุน่ นันไม่ไหว

102
จุดจบของสายไหมทังหมดก็เป็ นเช่นนัน

__________________________
__________________________
03-8 อับอาย
ความแน่วแน่ของลีนาและแผนทีวางไว้ นนั ล้ มเหลว
ตังแต่ต้น

ในตอนทีตืนขึนมา นําหนักข้ างๆ ตัวทีเขารู้สกึ ได้ ก็คือเบ็น

ลีนาไม่ลงั เลเลยว่านําหนักนีเป็ นของใคร มันชัดเจนว่า
เป็ นเบ็น หลักฐานนันแม้ ลีนาทียังไม่ลืมตาก็ร้ ูได้ วา่ ไม่ใช่
หนึงในลูกน้ อง หรื อลุงพุงพลุ้ย หรื อคนเมา มันแน่นอน

103
มากว่าเป็ นเบ็น

ถ้ าไม่แน่ใจก็ลองเช็กดูหน่อยดีไหมนะ เขาค่อยๆ ลืมตา

ขึนและคนข้ างๆ ก็คือเบ็นอย่างทีคิดไว้ แม้ วา่ ใบหน้ าด้ าน
ข้ างของเบ็นทีเริ มใส่แว่นกรอบพลาสติกตังแต่เมือสอง
เดือนทีแล้ วจะยังไม่ค้ นุ ตา แต่ตําแหน่งทีใส่แว่น หากให้
อธิบายก็คงเพราะจมูกสูงโด่งจึงทําให้ มีระยะห่างจาก
แก้ มมาก จนทําให้ สามารถมองเห็นดวงตาสีซฟั ไฟร์ บลู
ได้ อย่างชัดเจน ริ มฝี ปากทีคมชัดก็ทําให้ จําได้ วา่ คนข้ างๆ
คือเบ็น

อีกฝ่ ายกําลังอ่านหนังสืออย่างเงียบๆ ลีนาถูกหลอกอีก

ครังด้ วยภาพลักษณ์นี หากเวลาทีผ่านมาไม่ใช่ความฝั น
จริ งๆ เขาก็อยากจะย้ อนกลับไป ถึงตอนทีเขาตืนขึนมาก
104
ลางดึแล้ วไม่มีอีกคนอยูข่ ้ างๆ และแอบลงไปอยูท่ ีมุม
บันไดจนรู้ตวั ตนทีแท้ จริ งของคนรัก ลีนาหวังอย่างโง่ๆ
ว่าอยากให้ ตงแต่
ั ช่วงเวลากลางดึกวันนันคือฝั นไป และ
ในตอนนีคือเช้ าอีกวัน

ไม่ได้ สนิ ะ ลีนากลับมาเผชิญหน้ ากับความเป็ นจริ ง เบ็น

ในอดีตและปั จจุบนั ไม่ตา่ งกัน อีกคนกําลังพลิกหน้ า
หนังสือพลางนังพิงหัวเตียงอย่างสบายๆ ไม่ตา่ งจากเมือ
ก่อน และเมือเห็นลีนาตืนนอนก็ยมออกมา
ิ

“ตืนแล้ วเหรอครับ”

“อือ...”

105
แม้ วา่ จะยังคงระแวงอยู่ แต่ลีนาก็ยืดแขนไปทางเบ็น
และเมือทําแบบนัน คนรักก็วางหนังสือทีกําลังอ่านอยูล่ ง
ในทันที ก่อนจะเข้ ามากอดเขาไว้ แนบอก แผ่นอกกว้ าง
และหนา อีกทังยังอบอุน่ ลีนาซุกหน้ าลงและสูดดมกลิน
ของเบ็นทีเขาหลงใหล ชอบ ชอบมากๆ ตังแต่กลินจนถึง
อุณหภูมิ ตังแต่ร่างกายจนถึงอ้ อมกอด ทุกๆ ส่วนของ
ผู้ชายทีเขารัก

“เบ็น...”

ลีนาเรี ยกอีกคนด้ วยเสียงอันลุม่ หลง เป็ นนําเสียงทีลุม่

หลงอย่างเต็มเปี ยม

106
“…จูบผม”

ทําให้ แบบทีไม่จําเป็ นต้ องร้ องขอ

เบ็นทําให้ คําขอของลีนาเป็ นจริ งในทันที ทังสองแลกจูบ

กันอย่างราบเรี ยบในอ้ อมกกอดแน่น การไม่แลกลินกัน
ในมอร์ นิงคิสนัน เป็ นกฎของคูพ่ วกเขาเมือนานมาแล้ ว
หากไม่อย่างนันก็คงนอนเกลือกกลิงกันตังแต่เช้ า ลีนา
บิดสะโพกตามการขบกัดริ มฝี ปากล่างและการไล่จบู
บริ เวณรอบๆ ริ มฝี ปากของเบ็น ซึงสิงเหล่านันก็ไม่ตา่ ง
จากการปลุกเร้ าเลยสักนิด

107
ไม่วา่ จะเป็ นฝั นหรื อไม่ก็ตาม แต่ช่วยยืดเวลาในตอนนี
ออกไปอีกจะได้ ไหมนะ ในตอนทีสะลึมสะลือนันง่ายทีจะ
หาข้ อตกลงร่วมกัน ใครๆ ก็ไม่อยากจะเจอเรื องเจ็บปวด
หรื อเรื องแย่ๆ กันทังนัน ถ้ าหากเรื องทังหมดเป็ นความ
ฝั นไม่ได้ ก็ขอให้ ตอนนีเป็ นฝั นก็พอแล้ ว ลีนาภาวนาด้ วย
ใจจริ ง เขาโอบกอดรอบคอเบ็นแล้ วหลับตาลง เขาดีใจที
ได้ เจอกับความฝั นอันแสนสุขแม้ เพียงแค่วินาทีเดียวก็
ตาม แม้ วา่ จะเป็ นเวลาแค่สบิ วินาที แต่เขาก็สามารถทํา
ให้ สบิ วินาทีนนยาวนานราวกั
ั บสิบปี ได้

“ลูเซ่”

เบ็นกระซิบทีข้ างหูลีนาทีกําลังมัวเมาอย่างเต็มเปี ยม ชือ

เรี ยกทียังไม่เปลียนแปลง ชือทีในตอนนีก็ยงั มีเพียงแค่
108
เบ็นคนเดียวเท่านันทีจะเรี ยกได้

“ผมมีเรื องทีจะต้ องไปโรมสองสามวันนะครับ ไม่ต้อง

กังวลนะ ไม่ใช่เป็ นเรื องพิเศษอะไร ผมจะกลับมาทันทีที
งานเสร็จครับ”

“…โรมเหรอครับ”

“ครับ มีเรื องทีจะต้ องจัดการทีวอนโต้ นิดหน่อย”

เบ็นกดจูบลงบนขมับของลีนาหลังจากพูดจบ ลีนาถูไถ
แก้ มกับอกเบ็น แล้ วสูดกลินของคนรักเข้ าไปเต็มปอดอีก
ครัง
109
“อยากกินอะไรก็บอกนะครับ จะเตรี ยมไว้ ให้ ทกุ อย่าง
เลย”

“อืมม...”

“ถ้ ามีอะไรจะบอกก็โทรมาได้ ตลอดเลย ผมเตรี ยม

โทรศัพท์ใหม่ไว้ ให้ แล้ วครับ”

โอเค เตรี ยมโทรศัพท์ใหม่ไว้ ให้ ...

ว่ายังไงนะ

110
คีย์เวิร์ดทีทําให้ เขาตืนจากความฝั นกลับมาสูค่ วามจริ ง
ไม่มีอะไรมากเลย แค่คําพูดทีบอกว่าจะเตรี ยมโทรศัพท์
ใหม่ไว้ ให้ ก็ทําให้ ลีนาลืมตาขึน ทีเขารู้คือโทรศัพท์เขาไป
อยูท่ ีคนอืนสักพักแล้ ว และหลังจากนันเขาก็อยูโ่ ดยไม่มี
โทรศัพท์มาตลอด เพราะไม่มีเรื องราวอะไรทีจะต้ องใช้
มัน

“…เบ็น”

“อ่า แล้ วก็”

ยิงกว่าความสับสนของลีนาคือความรวดเร็วในการแสดง

111
ความเป็ นเจ้ าของของอีกคน เบ็นจ้ องมองลีนาและยิม
ออกมา เป็ นรอยยิมอันสมบูรณ์แบบของชายทีราวกับ
ประติมากรรม ไม่มีร่องรอยความผิดพลาดหรื อรอยด่าง
พร้ อยใดๆ

ยิงไปกว่านันคือความสามารถทีทําให้ ฝ่ายตรงข้ าม
เผลอไผลอย่างลืมตัว

“อย่าคิดทีจะหนีละ่ ครับ”

แล้ วก็ลอ็ กกุญแจมือทีข้ อมือของลีนาไว้

ถูกหลอกแล้ ว แต่เมือคิดได้ ก็สายไปเสียแล้ ว เบ็นลุกขึน

112
ในทันที ทีว่างบนเตียงค่อยๆ เย็นลง ลีนาเหม่อลอย นีมัน
อะไรกันนะ เขาถูกหลอกในชัวพริ บตาเดียว ทังทีความ
จริ งแล้ วอีกฝ่ ายเตรี ยมทุกอย่างไว้ ตงแต่
ั ก่อนเขาจะหลับ
ไปด้ วยซํา

ลีนาพลาดท่าให้ ภายในเสียววิ ข้ อมือของเขาถูกใส่

กุญแจมือไว้ โซ่ระหว่างสองมือของเขานันยาวประมาณ
สามสิบเซ็นติเมตร และยังถูกเชือมไว้ กบั เสาเตียงอีก
อย่างน้ อยยังดีทีความยาวของโซ่น่าจะประมาณสาม
เมตร แปลว่าแม้ จะใส่กญ
ุ แจมือก็ยงั สามารถเดินไปทัว
ห้ องได้ แต่ก็ไม่สามารถออกไปจากห้ องนอนได้ อยูด่ ี ลีนา
ได้ รับอิสระแค่เพียงในห้ องนอน แค่ทีนันเท่านัน

นีมันเป็ น ‘เบ็น’ เอามากๆ ลีนาฝื นหัวเราะออกมา

113
เบ็นหายไปจากสายตาของลีนานานแล้ วหลังจากคํา
บอกลาสุดท้ าย ในทีสุดก็เหลือลีนาเพียงคนเดียว จนถึง
ตอนนันลีนาก็ยงั คงไม่ได้ คิดอะไร ถ้ าให้ พดู จริ งๆ คือเขา
คิดอะไรไม่ออกเลย เขาพยายามทีจะหนีไป... แล้ ว เมือ
กลับมานึกถึงความจริ ง มันมีอปุ สรรคเยอะเกินไป

อย่างแรกคือกุญแจมือ ถ้ าปลดออกก็คงจะสามารถไปที
ไหนก็ได้ แม้ วา่ จะเขาไม่ได้ คิดว่าจะเป็ นเหมือนครังก่อน
แต่หากวิงไปทังกุญแจมือมันก็เป็ นการสร้ างเรื องน่า
ตกใจซึงเขาไม่เคยทํามาก่อน

อย่างทีสอง บอดีการ์ ดทีมากกว่าก่อนหน้ านีถึงสองเท่า

มองจากหน้ าประตูทีแง้ มออกก็ร้ ูได้ วา่ มีพวกมาเฟี ยอยู่
114
อย่างมากมาย

อย่างสุดท้ ายคือหน้ าต่างทีถูกปิ ดแน่น ทีไม่วา่ จะ

พยายามจะเปิ ดเท่าไหร่ก็ไม่ขยับเลยสักนิด หากมองดีๆ
จะเห็นซิลีโคนเชือมอยูใ่ นช่องว่างทังหมด แน่นอนว่าหาก
ทุบกระจกออกไปคนอืนก็จะแห่เข้ ามาทันทีทีได้ ยินเสียง

พังหมดแล้ ว

สิงทีดีกว่าครังทีแล้ วก็คงมีเพียงเขาได้ ใส่เสือผ้ าอย่าง

เรี ยบร้ อย ลีนากําลังใส่ชดุ นอนของเบ็นอยู่ ชุดนอนผ้ า
115
ไหมสีขาว เป็ นของขวัญทีเขาเลือกเองในวันเกิดของเบ็น
หรื อนีจะเป็ นการตําหนิเขาทีใส่ชดุ นอนของเปาโลกันนะ
คิดแบบนันแล้ วก็ขํานิดหน่อยและขนลุกขึนมาอีกครัง
หนึง ผู้ชายทีเขาคิดว่าจะไม่ร้ ูจกั การหึงหวงนัน ทําเกิน
กว่าทีเขาคิดไปมาก

อย่างแรกเขาต้ องทําความเข้ าใจกับสถานการณ์ในตอน

นีก่อน ลีนาเปิ ดประตู มันไม่ได้ ลอ็ กไว้ แปลว่าเปิ ดได้ สนิ ะ
อะไรดีนะ มาทําเรื องให้ แย่ลงดีกว่า ลีนารู้สกึ ใจกล้ าขึน
มา เขาอาจจะบ้ าหรื ออาจจะเป็ นวิธีทีทําให้ เป็ นบ้ าไปก็
ได้ แต่วา่ แล้ วไงล่ะ เขาอาจจะโดนฆ่าก็ได้ นี หรื อไม่อีก
ฝ่ ายก็อาจจะไปตามรังควาญพ่อแม่เขาทีอยูอ่ ีกฟากของ
ทะเลก็เป็ นไปได้

116
เขาจะคิดถูกไหมนะ เพียงแค่ลีนาเปิ ดประตูออกไป
บรรดามาเฟี ยทีอยูบ่ ริ เวณทางเดินก็หนั มาจ้ องมองเขา
ราวกับนัดหมายกันมา เป็ นการกระทําทีทําให้ ลีนารู้สกึ
อายขึนมา

แต่เขายิมออกมา เบ็นทีเป็ นบอสของพวกเขาก็ไม่ได้ น่า

กลัว ดังนัน มันก็ไม่มีอะไรทีจะทําให้ เขาต้ องกลัวพวกลูก
น้ องของเบ็นด้ วยล่ะ
__________________________
__________________________
03-9 อับอาย
“ขอโทษนะครับ”

ลีนาลองเรี ยกดู และทุกคนก็หนั มาจ้ องมองเขาด้ วยสี

117
หน้ าจริ งจัง พวกเขาน่าะได้ รับคําสังมาว่า ‘เฝ้าดูจนกว่า
เขาจะกลับเข้ าห้ องไปอย่างปลอดภัย หรื อหาทุกอย่างที
เขาต้ องการมาให้ ได้ หรื ออาจจะอย่าปล่อยให้ เขาหนีไป
ได้ หากทําไม่ได้ ละ่ ก็...’

ลีนาเอียงหัวไปข้ างๆ

“…ผมหิวข้ าวอะครับ”

อันนีเป็ นเรื องจริ ง เขาหิว เมือวานเขามีอะไรกับเบ็นอย่าง

เต็มที ลีนาคิดว่ามันจะเป็ นเซ็กซ์ครังสุดท้ ายเลยกัดคอ
และข่วนหลังอีกฝ่ ายไปอย่างสุดแรง หากถามว่า
ประมาณไหน หากนับดูก็คงประมาณทีเขามันใจว่า

118
ตลอดระยะเวลาสามปี ไม่เคยมีอะไรกันแบบนี ยังดีที
สะโพก กระดูกเชิงกราน และระหว่างขาของเขาไม่มีที
ไหนไม่เจ็บ แต่มีเพียงอารมณ์เท่านันทีสดชืนขึนมา
เหมือนกับการมีอะไรกันอย่างรุนแรงเพือการจากลา

ลีนาสูดหายใจเข้ าอย่างสง่าผ่าเผย ถ้ าบอกว่าหิวก็ให้

บอกล่ะก็นะ เบ็นบอกแบบนันก่อนจะออกไป และคนที
เขาเห็นก็มีเพียงชายหนุ่มใส่สทู พวกนีเท่านัน หากไม่
บอกคนพวกนีแล้ วจะให้ ไปบอกใครกัน

“บอกเมนูทีอยากกินมา”

ชายหนุ่มทีอยูใ่ กล้ เขาทีสุดพูดขึนมา

119
“ห้ ามสังอะไรจุกจิก”

“แต่เบ็นบอกว่าให้ สงอะไรก็
ั ได้ ทีอยากกินไม่ใช่เหรอครับ”

การตอบโต้ ห้วนๆ ของลีนาทําให้ ชายหนุ่มเหล่านันจ้ อง

เขม็งและกระแอมออกมาด้ วยความประหม่า อาจเป็ น
เพราะคําตอบตรงๆ ของลีนาก็ได้ ในตอนนีมันแสดงให้
เห็นชัดเจนถึงความรักของเบ็นทีมีตอ่ ลีนา ภายในหัวของ
เขากําลังตีกนั ยุง่ เหยิง และความร้ อนทีแก้ มยังไม่หายไป
จนทําให้ แก้ มนันแดงเหมือนลูกพีช อย่างไรก็ตามมันไม่
สามารถปกปิ ดบรรยากาศทีพิเศษของลีนาไว้ ได้

120
หากไม่ใช่เหตุผลนันก็คงเพราะลีนางดงามจนละสายตา
ไปไม่ได้ ผมสีส้มทียาวปิ ดใบหูลงมาเล็กน้ อย ดวงตาสี
เขียวมรกตทังสอง ตรงกลางนัยน์ตาสีดําทีล้ อมรอบไป
ด้ วยสีเขียวเข้ มราวกับมีพลังทีจะสามารถทําให้ คนทีสบ
ตาลุม่ หลงได้ อีกทังยังมีจมูกโด่งทีปลายจมูกเชิดขึนและ
ริ มฝี ปากสีชมพูสวยอีก

ลีนาทีจ้ องมองชายหนุ่มนิงๆ ทําให้ อีกคนหน้ าแดงขึนจน

ต้ องกระแอมไอออกมา

“ถ้ าอะไรก็ได้ ... ซือเฟตูชิเน่ ลากู พาสต้ าจากร้ านคาโบลี

น่าทีอยูใ่ นเมืองมาให้ หน่อยนะครับ ปกติเขาไม่ขายแบบ
ใส่กล่องกลับบ้ าน แต่ผมอยากกินจริ งๆ นะ อ่า แล้ วก็
ก่อนหน้ านันถ้ าผมได้ กินบลูซเึ กต้ าด้ วยจะดีมากเลย ของ
121
ทีขายในร้ านขนมปั งในซอยตรงตลาดนันอร่อยหมดเลย
ครับ อืม อะไรอีกนะ... แต่เท่านันคงอิมแล้ วล่ะครับ”

“…”

“ไหนๆ ก็ออกไปแล้ วถ้ าซือกาโนลีมาด้ วยก็ดีนะครับ รู้จกั

ร้ านบีเฟร่าไดนิงใช่ไหมครับ อยูช่ นสามที
ั มันอยูต่ รงแผง
ลอยข้ างหน้ านันครับ อร่อยมากเลย แต่ไม่ร้ ูวา่ วันนีจะ
เปิ ดไหม ส่วนกาแฟผมจะดืมอันทีมีอยูแ่ ล้ วกันครับ ถึง
ผมจะลงไปดืมเองได้ แต่วา่ ... ผมก็อยูใ่ นสภาพแบบที
เห็นนี”

ลีนาทีไม่แม้ แต่จะก้ าวออกจากห้ องสักก้ าวเดียวยกข้ อ

122
มือโชว์ให้ ดู ทังหมดนันอยูใ่ นสิงทีเบ็นกําหนดไว้ และ นีก็
เป็ นหลักฐานว่าเขาเชือฟั ง และไม่ได้ เถียงพวกผู้ชายทีถูก
สังให้ ยืนเฝ้าไว้ สกั นิด

เขาคิดว่าหลังจากนีคงไม่มีเรื องใหญ่อะไรเกิดขึนแล้ ว ลี
นาจึงถอยหลังและค่อยๆ ปิ ดประตู เขาถอนหายใจและ
นังลงกับพืน คิดอะไรถึงพูดออกไปไม่หยุดแบบนันกันนะ
ลองคิดดูอีกสักนิดมันก็น่าตลกดี นีเขากําลังสังอาหาร
กับมาเฟี ยอยูง่ นเหรอ
ั เขาน่ะนะ

ลีนาลองคิดดูอีกครัง มาเฟี ยข้ างนอกนันคือลูกน้ องของ

เบ็นทีถูกสังให้ จบั ตาดูเขา เขาสามารถออกคําสังกับพวก
นันได้ เหมือนกันเวลาอยากจะได้ อะไร เพียงแค่ลีนาไม่
หนีไปก็จะทําอะไรก็ได้ อยูใ่ นนี หรื อแม้ แต่ถ้าเขาบอกว่า
123
อยากจะซือร้ านทีอยูใ่ นกลางปาเรลาโม่ ไม่แน่วา่ พวกเขา
ก็คงเอาสัญญามาให้ เลยก็ได้ แต่มนั ก็คงจะเกินจริ งไป
หน่อย

อย่างไรก็ตามก็คงสรุปได้ วา่ เขาจะต้ องหนีไปตอนทีเบ็น

กําลังเดินทางออกจากซีซิเลียเท่านัน ลีนาจะลองดู
สถานการณ์ตอ่ อีกหน่อย เขาต้ องใช้ เวลาในการเช็คว่า
ข้ อสันนิษฐานของตัวเองถูกต้ องไหม

ในคืนวันนันเอง ลีนามันใจว่าข้ อสันนิษฐานทีเขาตังไว้ ถกู

ต้ องทังหมด มาเฟี ยพวกนันไม่สามารถขัดคําสังของเขา
ได้ ไม่วา่ จะบอกให้ พาเขาไปข้ างนอก หรื ออะไรก็
ตามนอกจากทีจะบอกให้ เข้ ามาในห้ อง และมีอะไรกับ
ตัวเองเท่านัน พวกเขาก็จะทําให้ ทงหมด
ั
124
นีคืออํานาจงันเหรอ ลีนาตกอยูใ่ นห้ วงความคิดอย่างจริ ง
จัง ภาพของมาเฟี ยทีค่อยๆ ยอมรับคนอเมริ กนั ธรรมดาที
มาอาศัยอยูใ่ นอิตาลีแบบเขาค่อยๆ ชัดเจนขึน เรื องทีไม่
เคยจินตนาการมาตลอดชีวิตกําลังกลายเป็ นความจริ ง
เพราะว่าเบ็น หรื อ ‘คาโปริ โอเน่’ บอสของพวกเขาทัง
หมด เบ็นคือบอสของพวกเขาเลยทําให้ พวกนันไม่กล้ าที
จะเผชิญหน้ ากับลีนาทีเป็ นคนรักของเบ็นด้ วย

ดีละ่ ถ้ าแบบนันก็น่าจะหาทางออกไปได้

สถานการณ์ตอนนีตึงเครี ยดเอามากๆ เขาถูกจับใส่

กุญแจมืออยู่ และมีมาเฟี ยห้ าคนเฝ้าอยูด่ ้ านนอกแถม
หน้ าต่างทุกบานถูกปิ ดหมด ในสถานการณ์แบบนี
125
เปอร์ เซ็นต์ของคนธรรมดาทีจะหนีมาเฟี ยไปจนถึงสนาม
บินนันมีเท่าไหร่กนั

น้ อยนิด ช่างน้ อยนิดเหลือเกิน แต่ก็ไม่ได้ แปลว่าจะเป็ น

ศูนย์เปอร์ เซ็น หากให้ พดู ใหม่ก็คงมีประมาณศูนย์จดุ
แปดเปอร์ เซ็นได้

ลีนาวางแผนไว้ แล้ ว และจะค่อยๆ เริ มทําตามแผนในเช้ า

วันรุ่งขึน เขาสังอาหารจากร้ านอาหารทีเบ็นเป็ นลูกค้ า
ประจํามาอย่างมากมาย ไหนๆ ก็กินคนเดียวไม่หมดแล้ ว
เขาจะกล่อมให้ มาเฟี ยพวกนันมากินด้ วยกัน แต่วา่
มาเฟี ยทียึดมันในหลักการนันก็ไม่หลงกลการยัวยุของลี
นา แม้ ลีนาจะไม่ร้ ู แต่พวกเขาถูกสังมาว่า ‘ห้ ามพูดอะไร
นอกเหนือจากสถานการณ์พิเศษเท่านัน’
126
รอยยิมของสาวงามเป็ นเล่ห์เหลียมทีไม่วา่ จะเป็ นใคร
หรื ออยูท่ ีไหนก็ไม่สามารถต้ านทานได้ เป็ นวิธีทีพวกเขา
ไม่มีทางรู้ ลีนาเลยพยายามทีจะยิมบ่อยๆ และใช้ ชีวิต
ราวกับไม่มีความคิดทีจะหนีไปเพือให้ คนเหล่านันตายใจ
ปกติแล้ วเขาจะแกล้ งหลับ เมือถึงเวลาก็ทานข้ าวแล้ วจะ
ต้ องกินของว่างและขนมหวาน โดยเฉพาะกาโนลีรสนํา
ผึง ต่อให้ กลับอเมริ กาไปเขาก็คงจะไม่ลืมรสชาตินี และลี
นาทีประทับใจมากจริ งๆ นันก็จดั การมันหมดทังห้ าส่วน

ในทีสุดก็เป็ นเวลาห้ าโมงเย็น เป็ นเวลาทีเขาจะเริ มแผน

ได้ เวลาอาหารเย็นทีมาถึงทําให้ ลีนาต้ องกลันนําตาทิง
อาหารเกือบทังหมดลงถังขยะไป

127
เขาเรี ยกหนึงในคนเหล่านันเข้ ามาเก็บจานราวกับได้ ทาน
อาหารไปแล้ ว และขึนไปนอนบนเตียงหลังจากแปรงฟั น
หลังจากมาเฟี ยคนทีเข้ ามาเช็กเขาและปิ ดไฟให้ ออกไป
แล้ วนัน สถานการณ์ทกุ อย่างก็เรี ยบร้ อย

เวลาผ่านไปประมาณสามสิบนาที ลีนาก็เริ มแผนแรก

ด้ วยการเปิ ดกล่องปฐมพยาบาลออกมา จากเมือวานที
เขาเช็กไว้ ลว่ งหน้ าแล้ วว่า ในกล่องปฐมพยาบาลนันมียา
พิเศษอืนๆ อยูด่ ้ วย

ลีนาเคยได้ รับใบรับรองการจัดการยา แต่มนั ต่างจาก

เภสัชกร แม้ วา่ จะเป็ นประกาศนียบัตรทีไม่วา่ ใครก็มีได้ ก็
ตาม แต่ลีนาศึกษามาทังหมดแม้ กระทังในส่วนทีไม่ได้
ออกสอบ
128
เขาแกะแคปซูลยาออกแล้ วโกยผงข้ างในมารวมกัน ยาที
มีฤทธิตรงข้ ามกัน หากกินเข้ าไปแน่นอนว่าการตอบ
สนองของร่างกายจะเป็ นอาการอาเจียนหรื อไข้ ขนึ

หากพูดก็คือเป็ นการแกล้ งป่ วยดีๆ นีเอง

หลังจากลีนารวมผงยาเรี ยบร้ อยแล้ วก็ถือทิชชู่ด้วยความ

ระมัดระวัง เขาเทยาทังหมดเข้ าไปในลําคอแล้ วตามลง
ไปด้ วยบรันดีของเบ็น แอลกอฮอล์จะช่วยให้ ยาดูดซึม
เข้ าไปในกระแสเลือดได้ เร็วขึน ตอนนีก็เหลือเพียงแค่รอ
เท่านัน ลีนาภาวนาอย่างจริ งใจให้ การตอบสนองออกมา
ตามทีเขาคิด

129
และครังนีพระเจ้ าก็คงจะไม่ทอดทิงเขา ลีนาทีนอนอยูบ่ น
เตียงลุกขึนมาพร้ อมอาการคลืนไส้ อาเจียน มาแล้ วสินะ
ลีนาถลาไปยังประตูตามสัญชาติญาณและเริ มเคาะ
ประตูอย่างบ้ าคลัง ถึงเวลาทีเขาจะต้ องแสดงละครแล้ ว

“นีมันเรื องอะไรกัน!”

พวกมาเฟี ยทีตกใจก็ตามเข้ ามา ด้ วยนิสยั บุม่ บ่ามของ

ผู้ชายจึงเปิ ดประตูห้องเข้ ามาในทันที และสิงทีปราก
ฎต่อสายตาคือใบหน้ าซีดเซียวของลีนาทีกําลังรอ
คอยอยู่ ดวงตาทีคลอไปด้ วยนําตากําลังจ้ องมองไปยัง
พวกเขา ก่อนจะอาเจียนออกมาตรงหน้ า

130
“คลืนไส้ ... เหมือนจะ... ตายเลย...”

และลีนาก็อาเจียนออกมาอีกครังหนึง พวกมาเฟี ยรู้ตวั ว่า

เกิดเรื องใหญ่ขนแล้
ึ วจึงเริ มรี บเร่ง ลีนาป่ วยงันเหรอ ไม่มี
อาการมาก่อนหน้ านันเลย แม้ จะไม่ร้ ูสาเหตุแต่หากเป็ น
เพราะอาหารทีพวกเขานํามาให้ ก็ยิงแย่ขนไปอี
ึ ก เบ็นจะ
ต้ องให้ พวกเขาชดใช้ ทีไม่สามารถดูแลลีนาให้ ดีได้

ซึงถ้ าหากพวกเขารับผิดชอบได้ ไม่หมดล่ะก็... เขาไม่

อยากจะคิดถึงตอนต่อไป เพียงแค่นกึ ถึงใบหน้ าเย็นชา
ของเบ็นสีหน้ าของพวกมาเฟี ยก็ซีดลง

131
“ได้ โปรด... ได้ ... โปรด...”

ใบหน้ าทีซีดลงนันฝั งนีก็ไม่แพ้ กนั เหล่ามาเฟี ยทีเห็น

นําตาของลีนาไหลลงมามากมายก็วิตกกังวลกันจริ งๆ
ต้ องพาไปโรงพยาบาลไหมนะ ให้ กินยาก็คงจะไม่ได้ ใน
ตอนทีกําลังคิดลีนาก็กําลังอาเจียนอยู่ ถ้ าหากปล่อยไว้
แบบนีน่าจะเกิดเรื องใหญ่ขนแน่
ึ ๆ

“โรงพยาบาล... พาผม...ไป...โรงพยาบาล”

เป็ นการแสดงทีใช้ ทงจิ

ั ตวิญญาณและร่างกาย ลีนาไม่
คิดว่าการซ้ อมการแสดงหุน่ เชิดเพือให้ เด็กๆ ดูจะมี
ประโยชน์กบั เรื องแบบนี นําตาทีไหลไม่หยุดนันพูดแทน

132
ความรู้สกึ ของเขา และแน่นอนว่ามันเป็ นการหลอกลวง

พวกมาเฟี ยทีกระซิบกันเองเบาๆ อยูพ่ กั หนึง ก็ได้ ข้อสรุป

ทีตรงกันแล้ วว่า อย่างแรกจะต้ องช่วยชีวิตลีนาไว้ ก่อน
แม้ วา่ การทีเขาอาจจะหนีไปนันจะเป็ นปั ญหา แต่ถ้า
ปล่อยลีนาไว้ แบบนีแล้ วเกิดเรื องไม่ดีขนมา
ึ พวกเขาก็ไม่
สามารถทีจะจัดการขันสุดท้ ายได้
__________________________
__________________________
03-10 อับอาย
“ได้ โปรดเถอะครับ...”

ในทีสุดพวกมาเฟี ยก็ตดั สินใจทีจะปลดกุญแจมือทีลีนา

ใส่ไว้ แต่เพราะพวกเขาก็ไม่มีกญ
ุ แจจึงต้ องพังมันด้ วย
133
ปื น (ในตอนนีลีนาแทบจะฉีราด)

หลังจากนันทุกอย่างก็เกิดขึนเร็วและง่ายดายกว่าทีเขา
คิดมาก พวกมาเฟี ยพาเขาตรงไปยังโรงพยาบาลด้ วยตัว
เอง ลีนาทีปกติดีทกุ อย่างต่างจากในความคิดของพวก
มาเฟี ยทีหน้ าซีดกัน คิดแผนต่อไปตังแต่ถกู หามด้ วยเปล
สนามแล้ ว

ในโรงพยาบาลมีคนมากมาย แต่ก็ยงั คงมีมาเฟี ยหนึงคน

อยูข่ ้ างๆ เขา เพราะไม่สามารถทิงลีนาให้ อยูต่ วั คนเดียว
ได้

ถ้ าแบบนีก็เป็ นไปตามทีคาดไว้ ลีนาทีไม่สามารถทําหน้ า

134
ซีดเผือดต่อได้ ทําท่าทีราวกับจะเป็ นลมและหันไปคว้ า
เสือกาวน์ของหมอทีอยูใ่ กล้ กว่ามาเฟี ยไว้ ตอนนันลีนาก็
อ่านป้ายชือทีติดอยูบ่ นกาวน์

“ด็อกเตอร์ เกรย์นิโอ”

เขาพูดเสียงแผ่วเบา ในขนาดทีว่าหากไม่ได้ เรี ยกชือของ

เจ้ าตัวก็คงจะไม่ได้ ยินและเดินผ่านไป หมอก้ มตัวลงมา
และได้ ยินคําพูดของลีนา ซึงพวกมาเฟี ยก็ไม่ได้ สงสัย
อะไร เพราะการทีคนไข้ จะบอกอาการของตัวเองกับหมอ
ก็ไม่ใช่เรื องแปลก

“ผมจะพูดเร็วๆ นะครับ เพราะมันไม่มีเวลาแล้ ว... ผมชือ

135
ลีนา เมสัน เป็ นคนอเมริ กนั และคนพวกนันเป็ นมาเฟี ย
ครับ ผมไม่มีเวลาจะอธิบายสถานการณ์ แต่ช่วยรับรู้ไว้
นะครับว่าผมดวงไม่ดีเลยต้ องมาพัวพันกับมาเฟี ยอยู่
แบบนี ผมสาบานเลยว่าผมไม่ได้ ติดยาหรื อมีเรื องอะไร
ผิดกฎหมายครับ แต่ถ้าหากหมอไม่เชือผมแล้ วปล่อยผม
ไว้ กบั คนพวกนี ผมอาจจะถูกพบเป็ นศพอยูท่ ีบันไดบ้ าน
ของชาวตุรกีก็ได้ นะครับ จริ งๆ นะ”

ลีนาเล่าททุกอย่างให้ หมอฟั งโดยไม่ขาดตกบกพร่องด้ วย

ภาษาอิตาเลียนทีคล่องแคล่วและสําเนียงทีชัดเจน
มาเฟี ย แค่คํานันก็ทําให้ คณ
ุ หมอหน้ าซีดลงแล้ ว เขาพูด
เยอะไปหรื อเปล่านะ คงไม่มีใครอยากจะเข้ ามายุง่ เกียว
กับสถานการณ์น่ากลัวแบบนีหรอก ลีนากํามือลงบน
กาวน์ของคุณหมอแน่นขึน

136
“ได้ โปรด...ช่วยชีวิตผมด้ วยนะครับ ผมไม่ได้ อยากจะหนี
ใคร แต่วา่ ถ้ าหากผมถูกพบว่าตายแล้ ว สถานทูตอเมริ กา
ก็คงต้ องตรวจสอบชีวิตผม ถ้ าเป็ นแบบนันก็คงจะเจอว่า
ผมมาทีโรงพยาบาลนีด้ วยนะครับ แล้ วก็จะมาหาคุณ
หมอ... เพราะฉะนันให้ ผมยืมโทรศัพท์หน่อยได้ ไหมครับ”

เขาไม่ร้ ูวา่ นีคือคําขอร้ องหรื อการข่มขู่ แต่ในตอนนันลีนา

ก็กําลังนําตาคลออยู่ การยืมโทรศัพท์สกั ครังนึงก็คงไม่ใช่
เรื องยากเย็นอะไรสินะ แต่มนั เป็ นสถานการณ์ทีไม่
สามารถเอาโทรศัพท์ทีเบ็นให้ ไว้ ออกมาด้ วยได้ เพราะมัน
สามารถใช้ ตามจีพีเอสได้ นีนะ

“คุณหมอครับ ผมรู้วา่ ตํารวจก็ทําอะไรพวกมาเฟี ยไม่ได้

137
ผมขอแค่จนกว่าจะถึงเวลาทีผมออกจากโรงพยาบาลก็
พอแล้ วครับ ได้ โปรดนะครับ คุณหมอ...”

ลีนานําตาคลอ แม้ เขาจะไม่มนใจมากนั

ั กแต่เขาก็คิดว่า
การแสดงของเขาก็อยูใ่ นระดับมาตรฐาน นําตาของสาว
งามมีประสิทธิภาพเท่ากับรอยยิม คุณหมอไม่มีแรง
ปฏิเสธลีนาทีมาเกาะติด ประเทศทีมีข่าวลือว่ามีหนุ่ม
หล่อสาวงามมากมายแบบนีก็มีจดุ อ่อนให้ กบั หนุ่มหล่อ
สาวงามเช่นกัน

หากเป็ นการให้ ยืมโทรศัพท์... ก็ไม่ได้ เป็ นเรื องทียากอะไร

คุณหมอมองหาคนทีถูกเรี ยกว่ามาเฟี ยและแอบยืน
โทรศัพท์ให้ กบั ลีนา จากนันลีนาก็กดเบอร์ ลงไปอย่างไม่
ลังเล
138
แต่ปลายทางทีเขาโทรไป ไม่ใช่สถานีตํารวจ

“ผมเองครับ เบ็น”

-…ลีนาเหรอ

เสียงทีเขาคุ้นเคยรับสาย ลีนาทีทําตามแผนก็ร้ ูสกึ หวาด

เสียวในใจเป็ นครังแรก

“ใช่แล้ วครับ ตอนนีผมอยูท่ ีโรงพยาบาลดอลเช่นะครับ

ให้ ผมอธิบายไหมว่าทําไมผมถึงมาอยูท่ ีนี”

139
-…อะไรนะ ผมไม่ได้ ยินเรื องนีมาก่อนเลย

ต้ องเป็ นแบบนันสิ ในระหว่างทีมาโรงพยาบาลลีนาใช้

นําตาในการเรี ยกร้ องความสนใจจากพวกมาเฟี ย ‘ขอ
ร้ องล่ะ อย่าบอกเรื องนีกับเบ็นเลยนะครับ มันจะเป็ น
เรื องใหญ่เอานะ ผมไม่อยากจะให้ เขาทีอยูไ่ กลนันเป็ น
ห่วง...’

“เซอร์ เบียข่มขืนผม เขาพูดว่าอะไรคุณรู้บ้างไหมครับ

ตอนทีคุณขังผมไว้ เนีย ลูกน้ องของคุณเข้ ามาฉีกชุดนอน
ของคุณออกตอนทีผมหลับ แล้ วก็ข่มขืนผมโดยทีผมไม่
เต็มใจเลยด้ วยซํา! ได้ ยินไหม ไอ้ คนเลว!!”

140
เขาจําเป็ นต้ องแสดงแบบโอเวอร์ แอ็กชันเล็กน้ อย แม้ วา่
มันจะเป็ นคําโกหก แต่ลีนาก็พดู ไม่หยุดและวางสายใน
ทันที เสียงทีดังมากของเขา ทําให้ คณ
ุ หมอเกรย์นีโอมอง
เขาอย่างเหลือเชือ ลีนายิมให้ กบั คุณหมอราวกับจะ
บอกว่าไม่มีอะไร เพราะจริ งๆ แล้ วก็ไม่มีอะไรเกียวกับ
คุณหมอเลย

“ขอบคุณนะครับ ไหนๆ ก็เป็ นบุญคุณแล้ ว... ผมขอยืม

สักสิบยูโรด้ วยได้ ไหมครับ”

หากเทียบกับสีหน้ าไม่ไว้ วางใจของเซอร์ เบียทีอยูด่ ้ าน

หลังเขาแล้ วล่ะก็

141
ลีนาแย่งเงินแล้ วออกตัววิงทันทีทีคุณหมอหยิบธนบัตร
ออกมาจากกระเป๋ า ช่วงเวลานันคนพวกนันจะต้ องวิง
ตามเพือจับตัวเขา แต่โทรศัพท์ทีเคยอยูใ่ นมือของมาเฟี ย
ก็เริ มดังขึน และแน่นอนว่าคนทีโทรเข้ ามาคือเบ็น

พวกมาเฟี ยทีได้ รับการติดต่อจากเบ็นเริ มเป็ นกังวล ก่อน

ทีจะเข้ าใจสถานการณ์ตรงหน้ า คําพูดของลีนาคือเรื อง
โกหก ความบริ สทุ ธิของพวกเขาเป็ นเรื องจริ ง แต่ก็คิดไม่
ออกว่าจะอธิบายให้ คาโปทีไม่สามารถตรวจสอบเรื อง
ราวได้ ในตอนนีให้ เข้ าใจได้ อย่างไร

เขาวิงไปตามทางเดิน ส่วนพวกมาเฟี ยทีเหลือ))ขกําลัง

รอการติดต่ออยูท่ ีลานจอดรถ ทุกคนไม่จําเป็ นทีจะต้ อง
142
เข้ ามาในโรงพยาบาลเพราะการมีผ้ ชู ายใส่สทู มากมาย
มันจะกลายเป็ นทีจับตามองได้ และลีนาก็เพ่งเล็งไปยัง
จุดนี

ลีนาวิงออกมายังประตูฉกุ เฉิน ตรงมายังประตูหน้ า และ

ขึนแท็กซีคันสุดท้ ายจากทีจอดอยูส่ ามคัน พร้ อมทัง
ตะโกนว่าให้ ไปทีไหนก็ได้ อย่างไรก็ตามหากเวลาผ่านไป
เรื องทีเขาโกหกจะต้ องความแตกอย่างแน่นอน และใน
ตอนนีพวกมาเฟี ยอาจจะตามหาเขาอยูก่ ็ได้

ก่อนอืนลีนาลงจากแท็กซีตรงบริ เวณสุดถนน หลังจาก

ยืนเงินให้ ไปสิบยูโรก็ตรงไปยังบริ เวณใกล้ ๆ บ้ าน ถามว่า
เขาคิดจะกลับบ้ านงันเหรอ ไม่มีทางเสียล่ะ ลีนาเดินเข้ า
ไปหลังเห็นป้ายทีเขียนว่า ‘Albergo’ ทีนีคือโรงแรม เขา
143
ไม่คาดคิดว่าจะได้ กลับมายังทีทีเคยอยูป่ ระมาณหนึง
สัปดาห์หลังจากมาซีซิเลีย ช่วงก่อนทีเขาจะหาบ้ านได้

“พอดีวา่ ผมทํากุญแจหายน่ะครับ... ให้ ผมค้ างสักคืนจะ

ได้ ไหม เดียวผมจะจ่ายค่าทีพักให้ นะครับ เจนน่า ได้
โปรดเถอะครับ”

วันนีเขาอ้ อนวอนไปหลายครัง ลีนามองหญิงชราด้ วยสี

หน้ าน่าสงสาร ต่อให้ เขาไม่อ้อนวอนแบบนี เจนน่าก็ไม่
ใช่ผ้ หู ญิงทีจะปฏิเสธคําขอร้ องได้ หรอก เพือนบ้ านทีรู้จกั
กันมานานจนไม่ตา่ งจากครอบครัวทีมีสายเลือดเดียวกัน
ตอบรับคําขอของลีนาด้ วยความยินดีเหมือนปกติ ซีซิ
เลียอาจจะเป็ นเมืองทีเพือนบ้ านสนิทสนมกันก็ได้ เขา
รู้สกึ อีกครังและเดินขึนไปยังชันบน
144
เขามองเห็นสถานการณ์ของบ้ านได้ จากตรงนี ลีนาแง้ ม
ผ้ าม่านดู และเมือพบว่าตัวเองได้ มาอยูใ่ นทีทีปลอดภัย
แล้ วก็ทรุดตัวนังลง

ชีวิตเหมือนกับละครไม่มีผิด

จนถึงตอนนีเขาฝื นยิมไม่ออกแล้ ว ลีนาใช้ มือทังสองปิ ด

หน้ า คุกเข่าก้ มหน้ าลง เขาสบายใจแล้ วแต่ฤทธิของยา
นันยังไม่หายไป ซึงมันทําให้ เขารู้สกึ วิงเวียน

เหนือย เหนือยจริ งๆ เขารู้สกึ สมเพชกับสภาพตัวเองที

เคยอยากเห็นแค่ในจอ นีเขาทําอะไรผิดขนาดนันเลยงัน

145
เหรอ หากมีความผิดก็คงมีแค่การเป็ นคนรักกันเท่านัน

นีอาจจะเป็ นการเตือนให้ ทําความเข้ าใจเรื องทังหมดของ

พระเจ้ าก็ได้ จริ งๆ แล้ วเบ็นทีเขารู้จกั เป็ นผู้ชายทีสมบูรณ์
แบบมาก

อย่างไรก็ตามเขาอยากจะเลิกนึกถึงมันแล้ ว หลังจาก
อาเจียนได้ สกั พักก็ต้องมาวิงหนีการไล่ลา่ เหมือนในหนัง
เหนือยไม่ใช่เล่นๆ เลย และลีนาก็หลับไปทังแบบนัน

***
146
ลีนาตืนขึนมาหลังจากนอนไปได้ ไม่ถงึ สีชัวโมง เขานอน
ไม่ได้ หากไม่สบายใจอยู่ ลีนาลุกขึนมาตรงหน้ าต่างและ
มองสํารวจบริ เวณใกล้ ๆ บ้ าน โชคดีทีไม่เห็นพวกมาเฟี ย
แต่ก็เป็ นอะไรทีน่าแปลก เพราะเป็ นทางทีจะต้ องมา
อย่างแน่นอนอยูแ่ ล้ ว

เบ็นจะยังคงตามหาเขาไหมนะ เขารู้สกึ เป็ นห่วงเซอร์ เบีย

แต่ก็ทําอะไรไม่ได้ ลีนาลองคิดดูแล้ ว... อีกฝ่ ายน่าจะโดน
ตัดนิวเพราะเขาไหมนะ

147
ลีนาเงยหน้ าขึนมองทิวทัศน์นอกหน้ าต่างอีกครัง รอบๆ
บ้ านยังคงไม่มีใคร

สีชัวโมง แล้ วก็สบิ ชัวโมงผ่านไปลีนายิงลุกลีลุกลน จนถึง

ตอนนีก็ยงั ไม่มีใครกลับบ้ าน เขาสูดหายใจลึกและลงไป
ยังชันล่าง จริ งๆ แล้ วเขามีเหตุผลทีจะต้ องกลับไปทีบ้ าน
หลังนัน

พาสปอร์ ต พาสปอร์ ตเขายังอยูท่ ีนัน

และเขาจะออกมาทันทีทีหาพาสปอร์ ตเจอ ลีนาไม่มี

กุญแจจึงปี นหน้ าต่างเข้ าไปยังข้ างใน เขารู้สกึ ขอบคุณ
นิสยั ปิ ดประตูอย่างไม่ใส่ใจของตัวเองราวกับได้ รับของ

148
ขวัญ หลังจากเข้ ามาได้ อย่างยากลําบากตรงไปยังลินชัก
ทีเก็บพาสปอร์ ต เป็ นลินชักทีเก็บรวมของสําคัญไว้ ทงั
หมด และพาสปอร์ ตก็น่าจะอยูใ่ นนันด้ วย

เขากลัวว่าข้ างนอกจะเห็นเลยไม่เปิ ดไฟ ภายในห้ องจึง

มืดมิด จนถึงตอนนีประตูหน้ าบ้ านก็ยงั เงียบสงบ แม้ วา่
เขาจะมีแผนทีจะเปลียนเสือผ้ าด้ วย แต่พาสปอร์ ตต้ อง
มาก่อน ลีนาเริ มรื อลินชักอย่างบ้ าคลัง เขาไม่เจอ
พาสปอร์ ตในทีทีควรจะอยู่ สีหน้ าของลีนาบูดเบียว เป็ น
แบบนีไป... ไม่ได้

แต่วา่ มัน ‘เป็ นไปได้ ’

149
“หาอันนีอยูห่ รื อเปล่า ลีนา เมสัน”

พาสปอร์ ตกลับอยูใ่ นมือชายหนุ่มทีไม่แสดงตัวตนใน

ความมืด

แต่ก็เป็ นผู้ชายทีฟั งเพียงแค่เสียงก็ไม่มีทางทีจะไม่ร้ ูวา่

เป็ นใคร

มันอยูใ่ นมือของเบ็น

จบเล่ ม1

150
 เล่ ม2

คําโปรย

ลีนา เมสัน หนีรักครั งเก่ าจากมหานครนิวยอร์ กมา

พักใจถึงเกาะซิซีเลีย เกาะสวรรค์ ทีงดงามเหมือนได้
1
รั บพรจากพระเจ้ า ในซิซีเลียแห่ งนีเองทีลีนาได้ พบ
กับรั กครั งใหม่ ‘ซัลวาโตเร่ ดิโอ เวเนวาซิโอเน่ ’ หรื อ
‘เบ็น’ นักธุรกิจหนุ่มผู้ใจบุญ และเพียบพร้ อมทุกๆ
อย่ าง ทังรู ปร่ างหน้ าตาและทรั พย์ สนิ เงินทอง

ชีวติ รั กของทังคู่ราบรื นมาตลอดระยะเวลาสามปี

เป็ นคู่รักทีใครๆ ต่ างก็อจิ ฉา พวกเขาไม่ เคยทะเลาะ
กันเลยสักครั งเดียว และแสดงออกว่ ารั กกันและกัน
มากในทุกๆ วัน

แต่ แล้ ววันนึงลีนาก็ร้ ู ความจริงว่ า นักธุรกิจผู้ใจบุญ

มันเป็ นแค่ เปลือกนอก แท้ จริงแล้ วเบ็น... เป็ น
มาเฟี ย!
__________________________
__________________________

2
__
04-1 เสพติด
คําเดียวทีจะสามารถบอกความรู้สกึ ตังแต่หวั จรดเท้ า
ของเขาได้ ก็คือไร้ ทางหนี

ลีนาเกือบจะทรุดลงไปนังขณะทีเห็นใบหน้ าของเบ็น
ค่อยๆ ออกมาจากความมืด ทําไมกัน ทําไมเบ็นถึงมาอยู่
ทีนีได้

เขาเช็กแล้ วว่าบริ เวณนีไม่มีใครจนถึงตอนสุดท้ ายก่อน

จะลงมาจากห้ องพักนัน แม้ จะมีหลับไปบ้ างแต่หลังจาก
นันไม่มีทางทีจะมีใครเข้ าออกเพราะลีนาจ้ องสังเกตอยู่
ตลอด

3
ถ้ าอย่างนันหรื อว่า... อีกคนเข้ ามาในตอนทีเขาหลับแล้ ว
รอคอยมากกว่าสิบชัวโมงงันเหรอ ในบ้ านนีเนียนะ

ถ้ านันเป็ นความจริ งก็คงเป็ นความตังใจทีสุดยอดไปเลย

เพราะว่าในตอนทีมาเฟี ยทังหลายกําลังตามหาลีนา แต่
คาโปของคนพวกนันดันกลับมายังบ้ านหลังนีเพือรอคน
รักในความเงียบงันนานกว่าสิบชัวโมง เขาไม่มีทางรู้ได้
เลยว่าตลอดเวลาความโกรธของเบ็นจะลดลงหรื อเพิม
ขึน แม้ อย่างหลังจะเป็ นไปได้ มากกว่า แต่เขาก็ขอเลือกที
จะไม่รับรู้ ลีนาก้ าวถอยหลังไปอย่างไม่ร้ ูตวั เพราะถ้ า
โดนจับไปในครังนีอีก ก็ไม่ร้ ูวา่ ตัวเองจะต้ องเจอกับอะไร
บ้ าง

4
“ทีบอกว่าอย่าโกหกก็ยกเลิกไปแล้ วกัน ถือว่าโกหกได้ ดี
ในระยะเวลาสันๆ อยูน่ ะ ถึงมันจะเป็ นคําโกหกทีจะถูก
จับได้ ทีหลัง แต่ก็มีเวลามากพอทีจะหนี”

“…”

“แถมยังเชือฟั งผมอยูอ่ ีกต่างหาก นีคิดว่านังเครื องบินไป

จริ งๆ สินะ”

เสียงของเบ็นค่อยๆ สงบลง เขากําลังข่มความโกรธของ

ตัวเองอยู่ เขาไม่มีทางทีจะไม่ร้ ูความหมายในการกลับ
มาเอาพาสปอร์ ตของลีนา ตังแต่ทีตัดสินใจว่าจะมารอ
คนรักทีนี ก็คือเป็ นเวลาทีเบ็นมันใจในข้ อสงสัยของตัว

5
เองแล้ ว ลีนาคิดทีจะหนีไปจริ งๆ ไม่วา่ จะเป็ นอเมริ กา
หรื อทีไหนก็ตามทีไม่มีเขาอยู่

มันไม่ตา่ งจากเบ็นทีถูกหลอกไปชัววูบหนึงในตอนเช้ าอัน

อบอุน่ ตอนนีเขากําลังโกรธมากเหมือนกับ ‘ก๊ อกแตก’
แน่นอนว่าเขารู้ถงึ ความต้ องการของลีนามาตลอด ขอ
เป็ นอิสระ ขอให้ ปล่อยตัวเองไป ทังสีหน้ ากับนําตาที
พร้ อมจะไหลจากดวงตาสวยๆ นันในตอนแรก เปล่ง
เสียงอันน่าสงสารและอ้ อนวอนเขา

แม้ จะรู้อยูก่ ่อนแล้ วแต่ก็ไม่อยากจะเชือว่าลีนาจะต้ องทํา

ขนาดนันเพือจะให้ หลุดพ้ นจากเขางันเหรอ หากนันเป็ น
คําตอบเบ็นก็ร้ ูแล้ ว แต่กลับทําเป็ นไม่ร้ ูอะไร มันยากทีจะ
เชือว่าคนรักทีงดงามเสมอในสายตาตัวเองต้ องการจะ
6
หนีไป ตลอดเวลาสามปี ของพวกเขา มันก็เป็ นเวลาสาม
ปี ของเบ็นเช่นเดียวกัน

แต่การทีลีนาพยายามจะไปจากเขา... นันล่ะ เขาตกใจ

ตกใจมาก เบ็นได้ แต่ปลอบใจตัวเองเท่านันว่าเมือเวลา
ผ่านไป ทุกอย่างก็จะกลับมาเป็ นเหมือนเดิม

แม้ ความอดทนของเบ็นจะลงไปถึงจุดตําสุดแล้ วก็ตาม

แต่เขาก็ไม่อยากจะให้ ลีนาได้ รับบาดแผลหรื อความเจ็บ
ปวดอีก ถึงแม้ วา่ เขาอาจจะตัดสินใจปิ ดปากคนรักและ
ขังไว้ ในห้ องนอน หรื ออาจจะขังไว้ ในห้ องใต้ ดินก็ยอ่ มได้
แต่เบ็นก็ไม่อยากให้ มนั เป็ นแบบนัน

7
สุดท้ ายแล้ วลีนา เมสันก็เป็ นฝ่ ายถูก เบ็นรักลีนา และ
อาจจะมากกว่าทีลีนาคิดด้ วยซํา

“ปล่อย!”

หลักฐานนันอาจจะนับไม่ได้ แต่ทีเห็นชัดทีสุดคือเบ็นไม่
เคยตีลีนาแม้ แต่ครังเดียว แน่นอนว่าเบ็นเองอยากจะเลิก
วิธีพวกนันบ้ างเหมือนกัน แม้ วา่ มันจะไม่ใช่สงที
ิ เมเฟี ย
ควรจะพูดออกมา แต่เขาก็ไม่เห็นด้ วยทีจะใช้ วิธีการ
รุนแรงในการทําลายใครสักคน

วิธีของซัลวาโตเร่ ดิโอ เวเนวาซิโอเน่ คือค่อยๆ ทําลาย

ตังแต่สติของอีกฝ่ ายจนยอมแพ้ ไปเอง

8
ไม่มีทางปล่อยไปหรอก มือแกร่งของเบ็นจับเข้ าทีข้ อมือ
ของลีนาแล้ วลากออกไป เขาไม่คอ่ ยพอใจเท่าไหร่กบั การ
เข้ ามาทางหน้ าต่างราวกับโจร และกลับออกไปทาง
ประตูใหญ่ด้วยสองเท้ าราวกับเจ้ าของบ้ าน แม้ วา่ ลีนาจะ
ดินรนเพือไม่ให้ โดนลากอย่างไรก็ตาม มันก็ไม่เป็ นผล
อะไร ร่างกายของลีนาจําได้ ดีจากประสบการณ์อนั ยาว
นานว่าไม่มีทางเอาชนะแรงของเบ็นได้

“บอกให้ ปล่อยไง! ปล่อย! ไอ้ เลว!”

“หุบปาก”

9
“บอกว่าให้ ปล่อยผม!”

เสียงทีดังขึนของพวกเขาทังสองคนมากพอทีจะดึงดูด
สายตาจากคนรอบข้ าง ทันทีทีก้ าวออกไปข้ างนอกเสียง
เอะอะโวยวายของลีนาทําให้ คนทีเดินผ่านไปมาแถวๆ
นันมองมายังเขา ‘นักธุรกิจหนุ่มผู้มีเมตตา’ อย่างเบ็นจึง
ไม่คอ่ ยพอใจเท่าไหร่ แต่ในตอนนีเขาไม่มีเวลาทีจะสนใจ
เรื องเหล่านี

เบ็นจับข้ อมือของลีนาอย่างแรงราวกับจะหัก ซึงเป็ นวิธีที

รุนแรงไม่สมกับเป็ นเขาเลยสักนิด

ลีนาลําบากไม่ใช่น้อยจากการใช้ พลังทังหมดตะโกน

10
เสียงดังกว่าปกติจนโดนลากไปถึงรถ แม้ วา่ ลูกน้ องทีรอ
อยูใ่ นรถจะใส่แว่นตาดําอยู่ แต่ก็สามารถมองเห็นสีหน้ า
เป็ นกังวลภายใต้ แว่นได้ อย่างชัดเจน

สถานการณ์ในตอนนีต่างจากก่อนหน้ าอย่างสินเชิง เบ็น

ใช้ แรงทังหมดในการผลักลีนาเข้ าไปในตัวรถ เมือเบ็นปิ ด
ประตูแล้ วเขาถึงได้ ขยับตัวและถอนหายใจออกมา คน
แถวนันทีเคยมองอยูก่ ็หนั กลับไปตามเดิมราวกับนัดกัน
มา เบ็นค่อยๆ จ้ องมองพวกเขาและหยุดมอง อยูด่ ีๆ ก็
นึกถึงบุหรี ขึนมา

“ไอ้ ชว!”
ั

11
เมือปิ ดประตูไปแล้ วก็มีขมุ นรกรออยูอ่ ย่างทีได้ คิดไว้ ลี
นาทีโมโหจนเลือดขึนหน้ าจึงลงมือกับอีกคนในทันที แม้
ว่าเบ็นจะไม่ใช่พวกใช้ กําลังแต่ลีนานันไม่ใช่ ไม่วา่ จะ
ด้ วยวิธีไหนก็ตามเขาจะต้ องออกไปจากทีนีให้ ได้

มันจะต้ องเป็ นแบบนันล่ะ ลีนาเหวียงหมัดไปทางเบ็น

เต็มแรง ตอนนีคนรักทีงดงามของเบ็นไม่ตา่ งอะไรจาก
สัตว์ป่าตัวหนึงแล้ ว เบ็นทียังคงควบคุมสติและความ
โกรธอยูก่ ็พยายามจะจับข้ อมือทังสองข้ างของลีนาเอาไว้
แต่ลีนายังคงดือดึง และไม่เพียงเท่านัน เกิดเสียง เพียะ
ดังขึนพร้ อมใบหน้ าของอีกฝ่ ายหันไปตามแรง ลีนาตบ
หน้ าเบ็น

“ผม… ผม…”
12
ลีนาทีชะงักไปนันตกใจยิงกว่าเบ็นทีฝ่ ายโดนเสียอีก เขา
คิดจะตีเบ็นก็จริ ง แต่ไม่คิดได้ จะถึงขันตบหน้ าเบ็นแบบนี
ไม่วา่ จะฝ่ ามือหรื อหมัด ความรู้สกึ มันก็ตา่ งกัน แต่สว่ นที
เขาไม่สบายใจมากทีสุดก็คือแก้ ม ก่อนหน้ านีไม่วา่ คนรัก
จะเลวร้ ายแค่ไหนลีนาก็ไม่เคยแม้ แต่จะง้ างมือมาก่อน
เขากลัวจนถอยหลังออกมา

เบ็นจับแก้ มทีโดนตบนิงๆ ลีนาทําร้ ายคนรักเป็ นครังแรก

ก็แน่นอนว่าเบ็นก็ถกู ทําร้ ายเป็ นครังแรกเช่นกัน ถูกตบ
หน้ างันเหรอ ซัลวาโตเร่ ดิโอ เวเนซิโอเน่ ถูกคนรักตัวเอง
ตบหน้ าเหรอ

เบ็นต้ องการเวลาอีกหน่อยเพือทําความเข้ าใจ

13
สถานการณ์ในตอนนี ลีนาโมโห และผลคือเขาโดนตบ
หน้ า แต่เขาไม่มีความสามารถมากพอทีจะหาข้ อสรุปให้
ทันเวลา เบ็นสูดหายใจเข้ าลึกๆ

“ออกรถ”

แค่ฟังจากเสียงก็สามารถรับรู้ได้ วา่ ด้ านหลังเกิดเรื อง

อะไรขึน ถึงแม้ จะนังอยูใ่ นทีเดียวกัน แต่ลกู น้ องทีรู้สกึ
ลําบากใจก็เหยียบคันเร่งและออกรถ หลังจากนันไม่นาน
ความเงียบก็คลายตัวลง

ซึงระหว่างนันใบหน้ าของเบ็นก็บวมแดงขึนตามรอยมือ

14
“คุณ…”

ลีนาทีพูดไม่ออกราวกับกลายเป็ นคนสติหลุดและนิงไปก็
เริ มขยับปากพูดขึน จะพูดอะไรนะ บอกว่าขอโทษเหรอ
หรื อบอกว่าไม่ได้ คิดจะทําถึงขนาดนันดี เบ็นกําลังจงใจ
เมินลีนาอยู่ เขาไม่อยากจะโมโหใส่อีกคน เพราะอย่าง
นันคนรักทีอายุมากกว่าสิบปี แบบเขาก็ต้องใช้ เวลาทีจะ
ทําให้ ใจเย็นลง

“ทังหมดก็เพราะคุณนันแหละ!”

แต่คําพูดของคนรักกลับเกินจากทีเขาคิดไปมาก ขณะ
นันเองเบ็นถึงหันไปจ้ องลีนา ใบหน้ าบิดเบียวของคนรัก

15
และนําตาทีไหลนองลงมากําลังมองมาทางเขาอย่างน่า
เวทนา

ใช่แล้ วล่ะ ลีนากําลังร้ องไห้ ร้ องไห้ ราวกับเด็กน้ อย

“คุณนันแหละทีทําให้ เป็ นแบบนี! คุณ...! คนชัว! ผม...

ผมไม่ได้ อยากทําขนาดนันสักหน่อย!!...”

แม้ วา่ เขาจะไม่ร้ ูวา่ ทําไมฝั งทีโดนตบถึงรู้สกึ แปลกๆ แต่

เหมือนว่าลีนาจะโทษว่าทุกอย่างเป็ นความผิดของเบ็น
ทังเรื องทีเจอทังหมดจนกระทังเรื องทีตบหน้ าเบ็นไป
เมือกี ซึงหากเป็ นเบ็นคนเก่าก็อาจจะยอมรับในเหตุผลนี
ได้ แต่หากเป็ นในตอนนี จะให้ ยอมรับก็คงจะเป็ นเรื องที

16
ยาก เบ็นขมวดคิวเข้ าหากัน ลีนาร้ องไห้ ด้วยความเสียใจ
จนนําหูนําตาผสมปนเปกันไปหมด
__________________________
__________________________
_
04-2 เสพติด
คบกันมาสามปี แต่ครังนีดูเหมือนจะเป็ นครังแรกทีเจอ
เรื องแบบนี พวกเขาชอบพอและรักกันมากมาตลอด
ทุกๆ อย่างสมบูรณ์แบบ ไม่มีความแตกแยก หรื อแม้ แต่
ช่องว่างต่อกันเลย เบ็นไม่เคยทําให้ ลีนาร้ องไห้ และแน่
นอนว่าลีนาก็ไม่เคยร้ องไห้ หรื อเศร้ าใจแบบนีแม้ แต่ครัง
เดียว

เบ็นถอนหายใจ ส่วนลีนายังคงระบายความในใจออก

17
มาเรื อยๆ

“ผมเกลียดคุณจริ งๆ!! รู้ไหม เกลียดมากๆ ซัลวาโตเร่ ดิ

โอ เวเนชีบ้า ไม่ดิ ไม่ร้ ูละ่ อะไรก็ช่าง! คุณมันแย่ทีสุด
เลย!”

“…ก็เลยตบผมสินะ”

“อะไรล่ะ! ทีคณ
ุ ยังเอาปื นมาใส่ก้นผมเลย!”

…ทําแบบนันจริ งๆ เหรอ ลูกน้ องของเบ็นทีเพียงแค่ได้ ยิน

แต่ไม่ได้ เห็นกับตา ถึงกับหน้ าถอดสี

18
“อย่างน้ อยก็ขอตบหน้ าสักที แล้ วคิดจะพูดอะไรกับผมก็
ไม่ต้องมาพูดเลยนะ”

“เหมือนคุณจะไม่พอใจผมมากเลยนะ ลีนา ใจเย็นลง

ก่อน ตอนนียังอยูใ่ นรถ”

“จะให้ ผมใจเย็นลงได้ ยงั ไงล่ะ!”

แม้ วา่ ก่อนร้ องไห้ เขาจะกําลังโกรธอยูม่ ากๆ แต่หลังจาก

ร้ องไห้ แล้ วความโกรธก็คลายลง ลีนาจึงพูดทุกคําออก
มาตามทีคิด เป็ นเรื องจริ งทีเขาโมโหและโกรธจนเหมือน
จะเป็ นบ้ า แต่หลังจากร้ องไห้ แล้ ว สิงทีลีนาเห็นก็คือแก้ ม
ของเบ็นทีแดงเป็ นรอยมือ มันเป็ นเรื องทีไม่มีใครเข้ าใจ

19
และแม้ แต่ลีนาเองก็ไม่เข้ าใจว่าทําไมตัวเองถึงต้ อง
เสียใจกับแก้ มทีบวมขึนของเบ็นจนนําตาไหลออกมา

“ปล่อยผมลงตอนนีเลย! เดียวนี!”

ลีนาทีสติหลุดไปแล้ วก็ยงั ไม่ได้ สติกลับคืนมา เขาพุง่ เข้ า

ใส่เบ็นอีกครังหนึง แต่ในครังนีเบ็นไม่ยอมอ่อนข้ อให้
แบบครังทีแล้ ว เขากําราบลีนาด้ วยสัญญาณมือเบาๆ

“เกลียดผมงันเหรอ กลัวผมมากสินะ”

“ใช่! คนแบบคุณน่ะมัน...”

20
“…หมายความว่าแบบนันสินะ”

เบ็นล้ วงบางสิงบางอย่างออกมาจากกระเป๋ าแจ็กเก็ต

อย่างรวดเร็วหลังพูดจบ ก่อนจะใช้ นิวหัวแม่มือแกะ
เปลือกของบางสิงบางอย่างทีมองผ่านๆ เหมือนกับลูก
อม ยัดใส่เข้ ามาในปากลีนาทันที

“อึก!”

ลีนาไม่มีแม้ แต่เวลาจะถามว่ามันคืออะไร อีกคนก็ดงึ ข้ อ

มือกระชากตัวเขาเข้ าไปจูบ จูบทีเริ มขึนอย่างไม่ทนั ตัง
ตัวทําให้ ลีนาอ้ าปากราวกับอนุญาติให้ เบ็นจูบได้ อย่าง
รุนแรง เรี ยวลินทีพัวพันกันอย่างแนบแน่นต่างจาก

21
เหตุการณ์ทีเกิดขึนกับเจ้ าของเรี ยวลินทังสองมาก

ลูกอมหวานๆ กําลังละลายอยูใ่ นปากของพวกเขาทังคู่

เบ็นไล่ต้อนจูบลีนาราวกับจะทําให้ ลกู อมละลายหายไป
ด้ วยเพียงแค่จบู เดียว และเพราะสิงนันเองทีทําให้ ร่าง
กายทีเคยตืนตัวของลีนาไร้ เรี ยวแรง

ลูกอมทีหายไปแล้ วถึงครึงไหลลงสูล่ ําคอของลีนา ใน

ขณะเดียวกันลีนาก็เบิกตากว้ าง เขาสะดุ้งด้ วยความ
ตกใจแล้ วผลักเบ็นออก ก่อนจะใช้ ทงสองมื
ั อปิ ดปากตัว
เองไว้

“เมือกีมันคืออะไรกัน”

22
“ไม่ร้ ูสิ อะไรกันนะ... ยาทีจะทําให้ คณ
ุ พูดความจริ งล่ะ
มัง”

“ยา… อย่างนันเหรอ”

ลีนาถามด้ วยนําเสียงตกใจ ยา ยางันเหรอ ลีนารู้ดีวา่ ราย

ได้ หลักจากบริ ษัทของมาเฟี ยทังหมดมาจากยาและสิง
ผิดกฎหมาย แต่การรับรู้กบั การมาเจอของจริ งด้ วยตัว
เองนัน มันไม่เหมือนกันเลย

เบ็นเอายาให้ เขากินจริ งๆ งันเหรอ ลีนาไม่อยากจะเชือ

มัน

23
“โก...โกหกใช่ไหม เบ็น ไม่ใช่แบบนันใช่ไหม ใช่หรื อ
เปล่า...”

ไม่ร้ ูวา่ โชคดีหรื อโชคร้ ายทียาออกฤทธิพอดี ยานันทําให้

ลีนาสงบลงและกลับมาเชือฟั งเบ็นอีกครังหนึง

“มันมีหลายแบบนะ ผมทํามันมาจากของหลายอย่าง
มากกว่าทีคุณคิดไว้ เยอะเลยล่ะ ส่วนอันนีผมก็ไม่ร้ ูส.ิ ..”

หากเทียบกับลีนาแล้ ว เบ็นดูผอ่ นคลาย เขาหันกลับมา

จ้ องมองลีนาและวางมือลงบนต้ นขาเรี ยว

24
“คุณจะต้ องการผม ลูเซ่”

เสียงกระซิบหวานๆ มาพร้ อมกับมือทีเลือนเข้ ามาลึกขึน

และร่ายกายของลีนาร้ อนรุ่มขึนมาจากจูบก่อนหน้ า ใน
ตอนนีทังร่างกายและภายในหัวของลีนายุง่ เหยิงไปหมด
แม้ วา่ ดูเหมือนจะเข้ าใจทุกๆ อย่างตามทีเบ็นบอก แต่มนั
ไม่ง่ายเลย ทํามาจากของหลายอย่างงันเหรอ พูดถึงส่วน
ผสมของยานีสินะ แต่เบ็นจะต้ องการมันไปทําไมกัน มัน
มีเหตุการณ์อะไรทีจะต้ องใช้ มนั งันเหรอ

…หรื อว่า เขาจะถูกป้อนยาปลุกกันนะ

มันจะมีตอนทีรู้สกึ หัวหมุนมากๆ จนไม่สามารถคิดอะไร

25
ได้ และตอนนีเขากําลังเป็ นแบบนัน ระหว่างทีลีนากําลัง
หัวหมุนอยู่ มือของเบ็นก็ลบู คลําต้ นขาด้ านในอย่างใจ
เย็น เมือรู้สกึ ตัวลีนาจึงสะดุ้งถอยหลัง แต่ด้วยพืนทีทีมี
จํากัดเบ็นเลยสามารถจับต้ นขาลีนาไว้ ได้ อย่างไม่ลงั เล
และลีนาทําได้ เพียงปล่อยเสียงร้ องครางออกมา

“อย่... ฮึก... อย่าทํา...”

คําปฎิเสธไม่ใช่คําตอบ เบ็นยิมออกมา ก่อนจะทําเป็ นไม่

ได้ ยินคําพูดนัน แล้ วมอบจูบให้ ลีนาอีกครังหนึง ลินนุ่ม
สอดเข้ ามาโลมเลียอย่างนุ่มนวล แม้ สถานการณ์จะเลว
ร้ ายแต่รสจูบนีกลับทําให้ เขารู้สกึ ดี ลีนาดุนดันลินร้ อน
และจูบตอบเบ็นไปอย่างไม่ร้ ูตวั ในทุกๆ ครังทีเรี ยวลิน
ของทังสองพัวกันกันอย่างยุง่ เหยิงก็ร้ ูสกึ ถึงการตืนตัว
26
ของส่วนนันตรงหว่างขา

“ม... ไม่เอา...”

มือของเบ็นกําลังหยอกล้ อกับส่วนอ่อนไหวด้ านหน้ าของ

ลีนาตามอําเภอใจ แม้ วา่ ลีนาจะปฏิเสธไป แต่สว่ นนัน
กลับมีการตอบสนองกับการปลุกเร้ าเป็ นอย่างดี ขาของ
เขาเริ มสัน อาจเป็ นเพราะอารมณ์ทีทําให้ ชนในเริ
ั มเปี ยก
ชืนขึนมา และสะโพกของเขาก็กําลังบดเบียดกับเบาะรถ
ลงไปอย่างไม่ร้ ูตวั

ภายในหัวของลีนามีภาพของเซ็กซ์ครังสุดท้ ายของเขา
และเบ็นโผล่ขนมาราวกั
ึ บรอเวลานีอยู่

27
เหมือนจะเป็ นบ้ าไปแล้ ว!

เขารู้สกึ อึดอัดจากส่วนกลางลําตัวทีเหนอะหนะ มือทีบด

ขยีลงมาดีมากๆ ลีนาไม่ร้ ูวา่ ตัวเองต้ องการจะหลีกเลียง
หรื อต้ องการการเล้ าโลมทีหนักหน่วงขึนกว่าเดิม แม้ วา่
ตรงหว่างขาจะยังมีมือของเบ็นอยู่ แต่ลีนาก็บดเบียดหัว
เข่าและดีดดินร่างกายไปมา ร่างกายของเขาเปลียนไป
ราวกับโกหก นีอาจจะเป็ นผลของยาก็ได้

ภายในหัวของลีนาไม่สามารถคิดอะไรได้ อีกจนกระทังถึง
ตอนลงจากรถ ลีนาไม่สามารถแม้ แต่จะเดินได้ ด้วยตัว
เองจนต้ องทิงตัวไปหาเบ็น ดวงตาของเขาปิ ดลงและอ้ า
ริ มฝี ปากออก เป็ นเรื องง่ายดายทีใครก็สามารถเดาได้ วา่
28
สิงทีออกมาเป็ นเสียงลมหายใจอันร้ อนแรง

แต่คนทีเกียวข้ องอย่างลีนากลับนึกไม่ถงึ เรี ยวขาของเขา

สันไหว สะโพกบางไร้ เรี ยวแรง เขาอยูใ่ นสภาพทีหากไม่มี
เบ็นประคองไว้ ก็คงไม่สามารถเดินได้ ด้วยตัวเอง แต่ไม่
ว่าจะโดนตรงไหนก็อยากจะผลักอีกฝ่ ายออกอยูต่ ลอด
เวลา

“เบ็น... ผม เหนือย เหนือย...”

“ผมรู้ ถึงจะไม่ชอบทีผมประคองก็อดทนไว้ จนกว่าจะถึง

เตียงละกัน”

29
เบ็นพูดขึนมาด้ วยนําเสียงน่าหมันไส้ ลีนาจับแขนของอีก
คนแน่นและก้ าวขึนบันไดไป เขาคิดทีจะพูดออกไปว่าอุ้ม
ขึนไปแบบเมือก่อนไม่ได้ หรื อไงกัน แต่สดุ ท้ ายก็ทําเพียง
แค่เก็บคําพูดเหล่านันไว้

เรี ยวขาของเขาสันตังแต่ปลายเท้ าขึนมาจนถึงน่องทุกๆ

ก้ าวทีขึนบันได ทรมาน ลีนาจับเบ็นแน่นขึนอย่างไม่
สนใจว่าปกเสือของเบ็นจะยับหรื อไม่ หากเขาไม่จบั อะไร
ไว้ ก็คงจะสติหลุดไปทังแบบนัน

ลีนาทิงตัวลงไปบนเตียงทันทีทีเห็นมัน ราวกับกระโดดลง
สระว่ายนํา เขาไม่เหลือเรี ยวแรงแม้ แต่จะยืนให้ ตรงแล้ ว
เบ็นจ้ องมองมาทางเขานิงๆ และถอดแจ็กเก็ตสูททีพาด
ไว้ ออก ลีนาทิงตัวลงไปนอนขด มองเห็นภาพเบ็นขยับตัว
30
เป็ นสโลวโมชันอย่างช้ าๆ ภาพของปลายนิวเรี ยวทีจับ
เสือแจ็กเก็ตและค่อยๆ ถอดออกไปด้ านหลังเข้ ามาใน
สายตา
__________________________
__________________________
_
04-3 เสพติด
สูทสามชินทีเบ็นสวมเน้ นให้ เห็นถึงความสมบูรณ์แบบ
ของร่างกาย กางเกงทีรับกับสะโพกดูดีมากๆ สะโพก
หนาและแข็งแกร่ง แต่มีสว่ นเว้ าโค้ งก็ทําให้ ดมู ีสเน่ห์

ถัดลงมาจากสะโพกแข็งแรงก็เผยให้ เร็วขาเรี ยวยาว ร่าง

กายของเบ็นเต็มไปด้ วยมัดกล้ ามแน่น ซึงเป็ นทีชืนชอบ
ของเกย์ทงหลาย
ั

31
ลีนาพยายามนึกถึงเรื องอืนๆ เพราะไม่อย่างนัน เขาอาจ
จะปลดปล่อยออกมาตอนนีเลยก็ได้

“ทําไม ให้ ผมออกไปไหม คุณดูทรมานนะ”

“…”

“คุณอาจจะรังเกียจทีจะต้ องอยูใ่ นทีเดียวกันกับผู้ชาย

แย่ๆ แบบผมนี”

เบ็นไม่ทําเพียงแค่ใช้ คําพูดทีเคยได้ ยินมาจากลีนา แต่

เขากลับใช้ มนั ตอกกลับลีนาอีกครึงหนึงด้ วย ลีนาทํา
32
เพียงแค่นอนหอบหายใจและฟั งคําเสียดสีของเบ็นนิงๆ
แล้ วก็ไม่กล้ าทีจะพูดขอร้ องให้ อีกคนออกไปจากทีนีด้ วย

“โอเคไหม ถ้ าคุณไม่ชอบผมออกไปก็ได้ นะ”

“ฮึก…”

“แน่นอนว่าถ้ าคุณต้ องการผมขึนมาเมือไหร่ก็เรี ยกได้

ตลอดเลย ลีนา”

เบ็นกําลังสนุกกับสถานการณ์ในตอนนี ถึงภายในหัวเขา
จะเข้ าใจ แต่ร่างกายกลับไม่ฟังอะไรทังนัน ลีนานอน
หายใจหอบราวกับสัตว์ทีกําลังจะตาย หลับตาและเบิก
33
ตากว้ างซําไปซํามา ถึงแม้ เขาจะอยากช่วยตัวเองตามที
ใจอยาก แต่เบ็นอยูต่ รงหน้ าเขา แต่การจะบอกให้ อีกคน
ออกไปจากตรงนีก็เป็ นเรื องทีไม่สามารถจินตนาการออก
มาได้ แม้ แต่นิดเดียว

แม้ มนั จะดูไม่ยตุ ิธรรม แต่ตอนนีลีนาก็ต้องการเบ็นพอๆ

กับความรู้สกึ ไม่ยตุ ิธรรมทีเกิดขึน

เขาขยับมือไปทางหว่างขาเรี ยวเรื อยๆ อยากจะรูดรัง

อยากจับ ความต้ องการของลีนาเพิมมากขึนเรื อยๆ จน
อยากจะขยับแรงๆ และอยากจะให้ ช่องทางด้ านหลังของ
ตัวเองนัน... สุขสม

34
ปั ญหาคือช่องทางด้ านหลัง เพราะด้ านหน้ าเขาจะสัมผัส
มันเท่าไหร่ก็ได้ แต่ทางด้ านหลัง... ลีนาทําได้ เพียงสอด
ใส่นิวเรี ยวเข้ าไป แต่แค่นนมั
ั นไม่มีทางจะทําให้ ลีนาพอ
ใจได้ ตลอดเวลาสามปี ทีลีนามีเซ็กซ์กบั เบ็นมาตลอด รู้
ตัวเองดี

“คุณ… กําลังทําอะ...”

ความทรมานทีเกิดขึนทําให้ ดวงตาของเขาเบิกกว้ าง
ตอนนีลีนาไม่สามารถกลับตาลงได้ อีกเพราะความตกใจ

ระหว่างทีเขากําลังทรมานและดีดดินไปมา เบ็นก็คว้ า
เก้ าอีมานังอยูไ่ ม่ไกลจากเตียงราวกับจะชมการแสดง

35
มันไม่ตา่ งจากครังทีผ่านมาเท่าไหร่

แต่ยงั ไม่จบเพียงเท่านัน

เบ็นในชุดสูททีนังอยูบ่ นเก้ าอีปลดเข็มขัดลง เสียงซิปที

เลือนลงทําให้ ลีนาหันไปมอง จนถึงตอนนีลีนาก็ยงั เชือ
ว่าสุดท้ ายแล้ วเบ็นจะเข้ ามาสัมผัสเขา เขาตืนตัวเต็มที
หากเบ็นเข้ ามาสัมผัสจริ งๆ เขาคงจะไม่สามารถป้องกัน
อะไรได้ และเบ็นคงไม่ร้ ูถงึ เรื องนี

แต่เบ็นไม่แตะต้ องลีนา แถมยัง...

เริ มช่วยตัวเองในทีทีห่างออกไปเพียงเล็กน้ อย
36
ลีนามองเห็นเบ็นจากสายตาอันเลือนราง เขาพยายามที
จะไม่ละสายตา แต่ดวงตาทีพร่ามัวจากอารมณ์ทําให้
มองเห็นได้ ไม่ชดั เจน ข้ างในของลีนาลุกเป็ นไฟ เบ็น
กําลังช่วยตัวเองต่อหน้ าเขาอย่างนันเหรอ อารมณ์ทีเพิม
ขึนอย่างไม่คาดคิดเกิดขึนทีท้ องน้ อย

ในขณะเดียวกันเบ็นใช้ มือดึงส่วนแข็งขืนของตัวเองออก
มาแล้ วจับไว้ ก่อนจะเริ มขยับมันอย่างช้ าๆ ลีนาไม่
สามารถละสายตาจากการขยับของเบ็นได้ ลําคอทีแห้ ง
ผากของลีนาแทบจะกลายเป็ นผุยผง นอกจากตอนทีอีก
คนจับส่วนแข็งขืนออกมาแล้ ว ทังหมดก็คือเบ็นเหมือน
ในตอนปกติ

37
ใครสักคนเคยพูดไว้ วา่ สูทเป็ นแฟชันเพียงอย่างเดียวที
ให้ ความรู้สกึ ทังการข่มใจและความต้ องการไปในเวลา
เดียวกัน ยิงมือของเบ็นขยับเร็วขึนเท่าไหร่ เสียงร้ องคราง
ภายในใจของลีนาก็ยิงมากขึนเท่านัน เขาก้ มหน้ าลงแล้ ว
พ่นลมหายใจอันเหนือยอ่อนออกมา อีกฝ่ ายเพิมความ
เร็วในการขยับมากขึน แม้ กระทังผมหน้ าม้ าทีตกลงมา
ยังดูเซ็กซี ไม่สิ ดูเย้ ายวน เบ็นคือผู้ชายแบบนันงันเหรอ

“อืมม...”

เบ็นเปล่งเสียงครางตําออกมาแล้ วเงยหน้ าขึน มือของ

เขายิงขยับเร็วขึนอีกและสบสายตากับลีนา นัยน์ตาสีฟ้า
ลีนากําลังอดทนและดึงดันทีจะสบสายตากับเขา เป็ น
ความรู้สกึ ทีอยากจะคว้ าคอเสือของเบ็นไว้ และดึงเข้ ามา
38
หาตัวเอง ประสามสัมผัสทังห้ าของลีนาตืนตัวเต็มทีจน
ทําให้ ร้ ูสกึ ชาไปทังตัว ภายในหัวขาวโพลน

และอยูด่ ีๆ เขาก็คิดอยากจะจับส่วนแข็งขืนของเบ็นเข้ า
มาในปาก

“…อ่า ลูเซ่...”

เบ็นกําลังเรี ยกชือเล่นของเขาแล้ วช่วยตัวเองไปด้ วยงัน

เหรอ ไม่วา่ ยังไงลีนาก็ไม่อยากจะเชือ และในความเป็ น
จริ งมันก็กลายเป็ นการปลุกเร้ าอารมณ์ทีไม่น่าเชือเช่นกัน
ตอนนีลีนารู้สกึ สะท้ านไปทังตัวราวกับจะถึงจุดสุดยอด
หากเป็ นในตอนนีไม่วา่ เบ็นจะทําอะไรลีนาก็สามารถให้

39
อภัยได้ ทกุ สิง ไม่สิ แค่จบั เขานอนควําแล้ วสอดใส่เข้ ามา
ตามอําเภอใจได้ เลย ทําให้ เขาสุขสมด้ วยท่อนเนือแข็งขืน
ทําให้ เขาไม่สามารถเปล่งเสียงอะไรออกมาได้ อีก

ช่วยทําให้ เขาสันไหวที

ลีนาลืมตาขึนมาขณะทีกําลังคิด ตอนนีเบ็นไม่ได้ นงอยู

ั ท่ ี
เก้ าอีแล้ ว อีกฝ่ ายเดินมาในจุดทีเพียงแค่ปล่อยมือก็
สามารถสอดใส่ทอ่ นเนือร้ อนนันเข้ ามาได้ ทนั ที เบ็นกําลัง
มองมายังลีนา ส่วนนันของเบ็นแข็งขืนเต็มทีและกําลัง
สันกระตุก ลีนาจ้ องมองส่วนแข็งขืนทีดูมีความปรารถนา
ทีจะสอดใส่เข้ ามาในทีใดสักแห่งจนทําให้ ช่องทางอ่อน
ไหวด้ านหลังของเขาร้ อนวูบวาบขึนมาด้ วยความเคยชิน

40
“ลีนา”

เขาไม่ได้ พดู อะไรออกไปตอบ เพราะมันเป็ นเพียงแค่การ

เรี ยกชือเท่านัน และแม้ จะเป็ นเพียงแค่นนั

มันก็เป็ นเรื องทีแปลก ในตอนนันทีเขาหมดสติไปมันเป็ น

ความรู้สกึ แบบไหนลีนายังคงจําได้ ดี

ร่างกายทีสันไหวพยายามนอนควําลง ความต้ องการ

หนักหน่วงทีเกิดขึนบริ เวณท้ องน้ อยทําให้ เขาทรมาน
สายตาของลีนาเบิกกว้ างและหนักแน่น เอาแต่จ้องมอง
ไปยังส่วนแข็งขืนเพียงหนึงเดียวของอีกคนอย่างตังใจ

41
ลีนาคลานอยูบ่ นเตียงจนกระทังไปถึงเป้าหมาย และ
ตอนนีแท่งเนือร้ อนของเบ็นก็อยูต่ รงหน้ าเขาแล้ ว ส่วน
อ่อนไหวกลางลําตัวสันไหว สุดท้ ายลีนาก็ทนไม่ไหวและ
เอือมมือไปจับแก่นกายของเบ็น สัมผัสส่วนแข็งขืนด้ วย
ความรักและดันมันเข้ าไปในปากทีสันระริ ก

ในขณะเดียวกันก็มีลมหายใจอันแผ่วเบาอยูเ่ หนือหัวของ
เขา แม้ วา่ เบ็นจะไม่ได้ โดนตัวลีนาแม้ สกั นิด แต่เขาก็สอด
ใส่สว่ นนันเข้ าไปถึงสุดของลําคอลีนา ราวกับกลัวว่าลีนา
จะไม่ได้ โลมเลียแก่นกายของเขา มันเป็ นอะไรทีร้ อนแรง
ซึงแม้ แต่พวกสตริ ปเปอร์ ของกราวีน่าก็ทําให้ เบ็นไม่ได้ ลี
นาโลมเลียส่วนนันของเบ็นพร้ อมบดคลึงไปด้ วย ราวกับ
ต้ องการจะกลืนกินของเหลวสีขาวขุ่นภายในนัน

42
“ฮือ อึก จุ๊บ... อึก อืม อึก...”

มันอาจจะดูตะกละตะกราม แน่นอนว่าในวันนีคนรักของ
เขาทําหลายอย่างทีใกล้ เคียงกับสัตว์ป่า เบ็นยิมขึนมา
เล็กน้ อย แม้ แต่ในสภาพนีลีนาก็ยงั ดูน่ารัก

ส่วนแข็งขืนของเบ็นขยายใหญ่ขนอี
ึ กในระหว่างทีกําลัง
คิด ลีนาดูเหมือนจะปวดกรามและมีสีหน้ าบูดเบียวจาก
ความทรมาน แต่ก็ไม่มีความคิดทีจะคายมันออกมาแม้
แต่นิดเดียว แก่นกายของเบ็นอร่อยงันเหรอ มันอาจจะ
เป็ นอะไรทีพูดแบบนีไม่ได้ แต่ลีนากําลังโลมเลียส่วนนัน
ของอีกฝ่ ายราวกับมันอร่อยเสียเหลือเกิน

43
เบ็นเบนสายตาลงตําและมันใจว่าสวิตช์ของลีนาได้ ถกู
เปิ ดขึนมาแล้ ว คนรักอายุน้อยกว่าของเขาทีดือรันจนถึง
ตอนนีนัน ทําให้ เขาเห็นในความต้ องการทีจะทําทุกอย่าง
ให้ เขาอย่างไม่ลงั เล ทังริ มฝี ปากทีครอบครองส่วนแข็งขืน
ไม่ยอมปล่อยและมือทีจับสะโพกแกร่งของเขาไว้

เหนือสิงอืนใด เบ็นพอใจในความซือตรงต่อความรู้สกึ
ของลีนา ทีดูดดุนส่วนแข็งขืนของเขาด้ วยปากและใช้ อีก
มือในการรูดรังส่วนอ่อนไหวของตัวเอง

“ฮึก อึก...”

44
เสียงทีเปล่งออกมาด้ วยความยากลําบากมาพร้ อมๆ กับ
หยาดนําสีขาวขุ่นทีไหลทะลักเข้ าไปในริ มฝี ปากบาง
กลินแห่งความเป็ นชายของเบ็น ลีนายังคงหลับตาและ
จับส่วนอ่อนไหวของตัวเองไว้ แบบนัน แม้ นํารักทีเบ็น
ปลดปล่อยเข้ ามาในปากของลีนาจะมากมาย แต่เขาก็
ไม่สามารถจะคายมันออกมาได้

เพราะปลายนิวหัวแม่มือของเบ็น กดอยูท่ ีริ มฝี ปากของลี

นา
__________________________
________________________

04-4 เสพติด
หากจะสะบัดออกก็สามารถทําได้ แต่เขาไม่ทํา เพราะ

45
เบ็นเพียงแค่วางมือไว้ อย่างเบาๆ เพียงเท่านัน แต่ลี
นากลับประเมิณรสชาติของนํารักเข้ มข้ นและกลืนมันลง
ไปทังอย่างนัน นีก็อาจจะเป็ นสิงทีเบ็นอยากให้ เขาทําก็
ได้

เบ็นมองด้ วยความพอใจแล้ วใช้ นิวหัวแม่มือเช็ดริ มฝี ปาก

ให้ ลีนา อยูด่ ีๆ ลีนาก็เงยหน้ ามองขึนมาแล้ วพุง่ เข้ าไป
โอบรอบคอเบ็น ราวกับสัตว์ป่าสีเท้ าทีกําลังล่าเหยือ

ลีนาล้ มตัวลงบนเตียงโดยมีเบ็นทาบทับอยูด่ ้ านบน แม้

เบ็นจะอยูด่ ้ านบน แต่คนทีจ้ องมองมาก่อนกลับเป็ นลีนา
จนถึงตอนนีก็เป็ นอะไรทีเบ็นไม่คาดคิด และในตอนที
เบ็นกําลังหรี ตามองอยูน่ นั ลีนาก็โอบรอบคออีกฝ่ ายลง
มาปั นจูบให้ ราวกับจะบอกว่าทังหมดนันยังไม่จบ และ
46
เบ็นก็ไม่มีเหตุผลทีจะต่อต้ าน จึงตอบรับด้ วยความอ่อน
โยน และการพลิกตัวไปมาแล้ วอยูใ่ นท่าทีสลับกันแบบนี
ก็เป็ นอะไรทีเบ็นคาดไม่ถงึ

“อา… ฮา…”

“อยูด่ ีๆ ทําไมเป็ นแบบนีเนีย อยากทําขึนมาเหรอ”

“อยาก ทํา อยาก... เบ็น”

คนรักทีเปี ยมไปด้ วยความต้ องการนันซือตรงกับความ

รู้สกึ ตังแต่เมือไหร่ก็ไม่ร้ ู เสียงกระเส่าปล่อยออกมา
เหมือนกับจะอดทนรอไม่ไหว
47
“ผม จะทําตามทีใจผม... อยากทํา”

แน่นอนว่าลีนาไม่ลืมการประกาศสงครามนัน เบ็นเผย
ยิมออกมา การตอบรับนันน่ารักกว่าทีเขาคิดไว้ มาก ใน
ขณะทีเขากําลังคิดกางเกงของเขาก็ถกู ดึงไปข้ างๆ

อ่า ไม่คิดว่ามันจะขนาดนีเลยนะเนีย

กระดุมทีหลุดออกนันกลิงไปบนพืนเตียง หรื ออาจจะไป

บนพืน ส่วนกางเกงราคาแพงยิงไม่ต้องมีคําอธิบายใดใด
มันเป็ นเพียงเรื องเล็กน้ อยทีไม่วา่ จะแพงแค่ไหนอีกคนก็
สามารถฉีกมันได้ หากต้ องการ เบ็นเก็บรอยยิมไว้ เขาไม่

48
ต้ องการทีจะทําลายบรรยากาศในตอนนี ลีนาทีเต็มไป
ด้ วยอารมณ์อยูต่ รงหน้ าเขา

สายตาเปี ยมอารมณ์ของลีนาดูไม่ค้ นุ ตา ในบางครังก็สง่

สายตาชักชวน และบางครังทีบ่อยกว่านันคือต้ องการให้
อีกฝ่ ายวางส่วนแข็งขืนของตัวเองไว้ บนก้ นนุ่ม ลีนาก็เขิน
อายกับท่าทีเหล่านัน เขาไม่ได้ ไม่ชอบ แต่เขาอาย

แต่ลีนาดูจะไม่คอ่ ยเขินอายเท่าไหร่ในตอนนี เบ็นเก็บ

ถ้ อยคําทีอยากพูดไว้ อย่างลําบาก ยิงไปกว่านันลีนาทีอยู่
ตรงหน้ าดึงดูดสายตาของเขาได้ เป็ นอย่างดี พวงแก้ มที
แดงขึนกับสายตาทีเปี ยมไปด้ วยความต้ องการนัน เป็ น
ใบหน้ าทีเบ็นไม่สามรถต้ านทานได้

49
ลีนาใช้ ลนเลี
ิ ยริ มฝี ปากอันแห้ งผากแล้ วกดจูบลงบนต้ น
คอของเบ็น และปลดกระดุมเสือเชิตลงอย่างเร่งรี บ หาก
ปลดอย่างใจเย็นกว่านีสักนิดคงจะแกะออกได้ เร็วกว่า
แต่ลีนาไม่มีสติมากพอทีจะทําเช่นนัน เขาปลดมันอย่าง
สะเปะสะปะด้ วยความกังวลอย่างรี บเร่ง

ในตอนทีสะโพกของลีนาขยับขึนลงนัน เบ็นก็กดส่วนแข็ง
ขืนไว้ ทีสะโพกบางอย่างลับๆ ลีนาปลดเสือเชิตของเบ็น
ออก ลูบไล้ ร่างกายของเบ็น แม้ ร่างกายจะแข็งแรง แต่ก็
มีกล้ ามเนือนุ่มหยุน่ ทีไม่วา่ จะจับเมือไหร่ก็ขนลุกซู่

ภายในปากของลีนาท่วมไปด้ วยนําลาย เขามีความต้ อง

การราวกับความอยากอาหาร มือบางนันเลือนไปบน
50
หน้ าอกเบ็นราวกับจะบอกว่าจะกินมันทังหมด บีบนวด
ให้ เหมือนกันกับทีอีกคนเคยทําให้ เขา แต่สดุ ท้ ายก็ทนไม่
ไหวจึงก้ มลงไปใช้ ปากแทน ในขณะเดียวกันเบ็นก็เอา
หมอนมารองหลังเพือให้ ร่างกายท่อนบนของลีนาขยับได้
อย่างสะดวกสบายมากยิงขึน ลีนาทีกําลังโลมเลีย
ยอดอกของเขาอยู่ ทังน่ารักและกระตุ้นอารมณ์ของเขา
ไปพร้ อมๆ กัน

“คุณก็ร้ ูสกึ เหรอ หือ ตอบหน่อยสิเบ็น”

ไม่มีทางจะไม่ร้ ูสกึ เบ็นตอบกลับภายในใจ ดวงตาของ

คนรักทีโลมเลียและขบกัดยอดอกของเขาอยูพ่ กั หนึงนัน
ฉําขึนกว่าก่อนหน้ า ดูเหมือนจะไม่สามารถควบคุมความ
ต้ องการได้ สนิ ะ เบ็นลูบหัวลีนาด้ วยความอ่อนโยน
51
“ผมไม่ได้ บอกว่าไม่ชอบนะ ลีนา เมสัน”

“ฮึก…”

ลีนากัดริ มฝี ปากเมือรู้สกึ ถึงสัมผัสจากมือเหมือนเป็ น

การกระตุ้น

“คุณบอกว่าผู้ชายแบบผม เลวร้ ายทีสุด”

ไม่สิ ยิงกว่ามือทีลูบหัวอยู่ ก็อาจจะเป็ นเพราะ

เสียงกระซิบทีน่ารํ าคาญข้ างใบหูก็ได้ ลีนาหอบหายใจ
แรงและเงยหน้ าขึน ร่างกายของพวกเขาพัวพันกันอย่าง
52
ยุง่ เหยิง ในตอนนีส่วนล่างทียังไม่ถกู สัมผัส เหนอะหนะ
ไปด้ วยนําลืนๆ ทีไหลออกมาจากส่วนอ่อนไหว

“เบ็น อยาก... อยากทํา”

นีคือสรรพคุณของยานันหรื อเปล่านะ หรื ออาจจะเป็ นผล

ข้ างเคียงก็ได้ ความสามารถทางด้ านภาษาของลีนาจึง
หายไปส่วนหนึง .แต่ไม่วา่ จะเพราะอะไรก็ตาม สําหรับ
เบ็นทุกๆ อย่างมันยอดเยียม คนรักทีเปี ยมไปด้ วย
อารมณ์จนทําอะไรไม่ถกู กอบกุมส่วนอ่อนไหวของตัว
เองไว้ ราวกับจะร้ องไห้ แต่ก็ไม่หยุดนิง มือทีอ่อนแรงนัน
รูดรังส่วนอ่อนไหวอย่างออดอ้ อน และเปล่งเสียงร้ องออก
มาตามแรงของมือ

53
หากร้ องไห้ ออกมาในตอนนี ก็คงเป็ นเรื องทีเขาก็ไม่
สามารถจะทําอะไรได้

“ใส่เข้ ามา จะให้ ใส่เข้ ามา ของคุณอะ ใส่เข้ ามาแล้ วก็

ขยับนะ... นะ...”

“ถ้ าคุณต้ องการก็ทําแบบน้ั นเลย”

“ฮึก เพราะฉะนัน เข้ ามา... ให้ สดุ แล้ วขยับหน่อยนะ...

เบ็น ผมอยากจะเป็ นบ้ าไปเพราะส่วนนันของคุณ...”

ลีนาคิดว่าจะไม่ร้องไห้ และไม่เป็ นอะไร เบ็นใช้ ทงสองมื

ั อ
54
กอบกุมใบหน้ าของลีนาไว้ แล้ วกดจูบ ทุกอย่างเกิดขึนใน
ชัวพริ บตา ลีนาเบิกตาโพลงแล้ วหลับตาลง ด้ วยจูบที
พร้ อมจะหลอมละลายพวกเขาทังสองคน นําตาของเขา
ไหลลงมาจากความชอบใจ

แม้ จะจูบอยูน่ นแต่

ั มือก็ปลดกางเกงลงด้ วยความเร่งรี บ
ข้ างในของเขาเต้ นระรัว กางเกงชันในเปี ยกชุ่มจากการ
ถึงจุดสุดยอดไม่ร้ ูกีครังต่อกีครัง ในตอนทีสัมผัสริ มฝี ปาก
และดูดดึงลินร้ อน ลีนาก็ถอดชันในทีเปี ยกชุ่มออกไป
อย่างไม่ลงั เล ช่วงล่างทีเปี ยกชุ่มจึงไม่มีอะไรปกคลุม

เบ็นอยูใ่ นท่าทีทีสามารถจะสอดใส่เข้ าไปในช่องทางอ่อน

นุ่มเมือไหร่ก็ได้ เพราะก่อนหน้ านีทีลีนาโลมเลียส่วนแข็ง
ขืนของเขาอย่างเอาใจใส่ มันทําให้ สว่ นนันมันเงาและ
55
สามารถสอดใส่เข้ าไปได้ อย่างง่ายดาย ในตอนทีจูบอัน
ไม่ร้ ูจดุ จบนันกําลังดําเนินอยู่ ลีนาก็เอือมไปคว้ าแท่งเนือ
ร้ อนของเบ็นมาจับไว้ เขาอยากให้ สอดใส่เข้ าไปในช่อง
ทางของเขาเร็วๆ อยากจะรู้สกึ อิมเอมกับความแนบแน่น
ลึกซึงทีอีกคนมอบให้

มันไม่ใช่จดุ สุดยอด เขาเสียดายริ มฝี ปากทีต้ องผละออก

จากกันด้ วยความยากลําบาก แต่ในตอนนีสิงนีต้ องมา
ก่อน ด้ วยแรงอารมณ์ทําให้ ลีนาไม่กงั วลกับช่องทางทียัง
คงฝื ดเคือง ลีนาจ่อแท่งเนือร้ อนไว้ ทีช่องทางอ่อนนุ่ม
อย่างไม่มีการเตรี ยมพร้ อมใดใด แม้ จะเจ็บแต่เขาก็ชอบ
ต่อให้ เลือดออกเขาก็ไม่สนใจ เขาไม่สนใจว่าจะเกิดอะไร
ขึนก็ตาม

56
อาจจะเป็ นเพราะยาหรื อเปล่านะ ลีนาคิดแบบนัน จริ งๆ
แล้ วมันอาจจะไม่ใช่การเปิ ดสวิตช์หรอก

“ฮึก… อึก! ฮึ อึก...”

เสียงอันทรมานและเสียงหวานๆ ดังขึนปะปนกัน แม้ แต่

ส่วนปลายก็ยงั เข้ ามาอย่างอยากลําบาก ท่อนเนือร้ อนที
เกินกว่าจะรับไหวนัน มันไม่เป็ นดังใจ ลีนาร้ องโอดโอย
และต้ องการทีจะยกสะโพกลง แต่สญ
ั ชาติญาณความ
ต้ องการและการอยูร่ อดของเขานันขัดแย้ งกัน และสอด
ใส่เข้ ามาอย่างคับแน่น

“…อยากได้ ไหม”

57
เบ็นถามออกมาอย่างหน้ าไม่อาย โดยทีไม่ได้ ไม่ร้ ูคําตอบ

“ได้ โปรด... เร็วๆ ตอนนีเลย...”

เพราะเขาแค่ต้องการได้ ยินคําอ้ อนวอนจากลีนาก็เท่านัน

“เหมือนจะ เป็ นบ้ าเลย ถ้ า ฮึก ไม่ใส่เข้ ามาตอนนี ผมจะ

ตาย จะตายแล้ ว เบ็น...”

ทุกๆ ครังทีได้ ยินคําอ้ อนวอนมันทําให้ ร้ ูสกึ เสียวมากขึน

เบ็นให้ สงที
ิ คนรักร้ องขออย่างแนบแน่น มือทีจับสะโพก
ของลีนาไว้ นนเลื
ั อนตําลง เขาสอดใส่ขนมาตรงข้
ึ ามกับ
58
สะโพกของอีกคน พวกเขาทังสองขยับขึนลงสวนทางกัน
ลีนาไม่สามารถเอาชนะมันได้ เลย ช่วงบนทีทรุดลงมาโอ
บกอดเบ็นเอาไว้ เหมือนเขามีแรงมากขึนภายในอ้ อม
แขนนี ลีนาข่มความเจ็บปวดทีเกิดขึนทังหมดไว้ เขา
ต้ องอดทนให้ ได้
__________________________
__________________________
_
04-5 เสพติด
“อา ฮึก...”

ความเร็วทีมากกว่าปกติมาพร้ อมกับความสุขสมทีเข้ า
มาอย่างรวดเร็ว ไม่ร้ ูวา่ เบ็นตังใจหรื อเป็ นเรื องบังเอิญที
เพวกเขาทังสองคนถึงจุดสุดยอดในเวลาใกล้ ๆ กัน มัน

59
เป็ นเรื องทียากมากๆ และมีความเป็ นไปได้ น้อย แต่ผล
ของมันทําให้ ลีนาเบิกตากว้ าง สะโพกทีถูกฟาดลงมาทํา
ให้ เขาตาโต ความต้ องการทีรุนแรงนันทําให้ เขาไม่แม้ แต่
จะกลัว

ไม่ ได้ อือ ไม่ ได้ นะ เบ็น...จริ งๆ แล้ วลีนาก็ไม่ร้ ูวา่ ตัวเอง
อ้ อนวอนไม่เอาอะไรแต่เขาชอบเมือมันมารวมอยูก่ บั ชือ
ของเบ็น เบ็นเริ มกระตุ้นอารมณ์ลีนาอีกครังหนึง เขาไม่มี
แม้ แต่เวลาจะมาสนใจกางเกงทีชํารุดเสียหายและเสือที
ถูกถอดทิงไปเลยสักนิด

เบ็นใช้ มืออันใหญ่โตสอดเข้ าใต้ รักแร้ ลีนา แน่นอนว่าไม่

ลืมทีจะกระแทกเข้ าไปยังสะโพกบางอีกครัง

60
“ฮึก…! บ้ า อ่า! เหมือนจะ เป็ นบ้ า ไปแล้ ว อึก!”

“ขยับให้ ไหม”

“เดียว ฮึก ผม ผมจะ ขยับเอง”

เบ็นทีเคยบอกว่ารู้จกั ร่างกายของลีนาดีกว่าตัวลีนาเอง
นัน มันก็ถกู ครึงหนึงและผิดครึงหนึง ตัวเขาเองต่างหาก
ทีรู้ดีวา่ จุดไหนทีจะทําให้ ร้ ูสกึ ดีทีสุด ลีนาผลักเบ็นลงไป
บนเตียงอีกครัง และวางมือไว้ บนหน้ าอกแกร่ง ลีนาบด
เบียดสะโพกด้ วยวิธีทีแปลกไปและขยับไปตามแนวส่วน
เว้ าโค้ งของร่างกาย

61
“อือ ฮึก ตรงนี อ่า อาา...”

การมองคนรักทีขยับตัวไปตามอารมณ์ราวกับเสียสติไป
แล้ ว เป็ นเรื องสนุกมากสําหรับเบ็น มากจนทําให้ ร้ ูสกึ
เสียดายในสิงทีเขาไม่ได้ ร้ ูมาก่อนจนถึงตอนนี

แม้ วา่ เบ็นจะอยากแยกขาของลีนาทียกขึนอยูแ่ ล้ วสอด

ใส่เข้ าไปซําๆ แต่ภาพความสุดยอดทีอยูต่ รงหน้ านันทํา
ให้ เขาต้ องอดทน ส่วนแข็งขืนทีลีนาเคยโลมเลียนันถูก
ช่องทางอ่อนนุ่มตอดรัด มันเป็ นอะไรทีแปลกไปและ
สามารถปลุกเร้ าอารมณ์ของเขาได้ ดี จะทําอย่างไรดีนะ
เบ็นคิดอยูภ่ ายในใจ เขาอยากจะทําให้ แรงๆ จนให้ ลีนา

62
สติหลุดไปเลย

อยากจะทําจนให้ ลีนาร้ องขอให้ เขาฆ่าตัวเองให้ ตาย

“พอใส่... ของคุณ เข้ ามาแล้ ว มันแน่นไปหมดเลย

ฮึก!...”

“ฮืม…”

“เหมือนจะเสร็จไปเรื อยๆ ตอนนีก็ เหมือนจะ เสร็จอีก...”

ลีนายกสะโพกขึนและจับส่วนอ่อนไหวไว้ ด้วยตัวเอง
ด้ านหลังเบ็นกําลังสอดใส่เข้ ามา เขารูดรังส่วนด้ านหน้ า
63
ด้ วยตัวเองอย่างทรมานราวกับจะปลดปล่อย สีหน้ าของ
ลีนามีทงความทรมานและสุ
ั ขสมราวกับไม่ร้ ูจะ
แสดงออกแบบไหนนอกจากจะขยับเร็วขึนเพือให้ ไปถึง
จุดๆ นัน

“อ๊ า!”

ลีนาปลดปล่อยออกมาอีกครังหนึง หยาดนําสีขาวขุ่น
ทะลักไปถึงหน้ าอกและเสือของเบ็น และเหมือนจะมีติด
ทีปลายคางของเบ็นด้ วยเล็กน้ อย เบ็นหอบหายใจอ่อน
และเช็ดคราบทีปลายคางออกแล้ วนําเข้ าไปในปากราว
กับจะชิมรสชาติ เบ็นใช้ ลนโลมเลี
ิ ยปลายนิวแกร่ง

64
แน่นอนว่าลีนาเห็นภาพนันทังหมด ดวงตาทีผ่อนคลาย
ทําให้ เขาขนลุกซูแ่ ละสันไหวจนทนไม่ได้ และโอบกอด
เบ็นไว้

“ฮ๊ า… เบ็นสุดยอดไปเลย ผม เสียวจนจะเสร็จอีกครัง

แล้ ว...”

นีมันเพราะอะไรกัน ในครังนีเบ็นก็ไม่ร้ ูเหตุผล แต่ก็ไม่ได้

ไม่ชอบทีลีนาทํามันด้ วยตัวเอง เขาจับก้ นนิมของลีนา

“คุณรู้ไหมว่า ผมเสร็จไปกีครังแล้ ว... ผมไม่ร้ ูเลย เบ็น”

“คุณจะให้ นบั งันเหรอ”

65
“…ผมคิดว่าจะนับ...แต่ลืม... ตลอดเลย”

แต่อย่างไรก็ตาม วันนีลีนาปากตรงกับใจมากจริ งๆ เบ็น

ยืนยันได้

เบ็นโอบกอดลีนาไว้ ในอ้ อมอกแล้ วพลิกตัว ลีนาสะดุ้ง

เฮือกจากส่วนแข็งขืนทียังคงอยูภ่ ายในนัน เพราะมันเข้ า
ไปได้ ลกึ มากยิงขึน

ลีนาทีอยูด่ ้ านบนเบ็นก็ชอบ ยัวยวนเขาจากด้ านข้ างนันก็

ด้ วย แม้ วา่ จะไม่มีตอนไหนทีเบ็นไม่ชอบทีจะสอดใส่จาก
ด้ านหลัง แต่ในตอนนีเขาอยากจะเห็นหน้ าของลีนา ใบ

66
หน้ าทีพูดว่าอยากจะตาย ใบหน้ าทีพูดว่ากําลังจะเสร็จ
และสีหน้ าตอนอ้ อนวอนให้ เขาทําให้ สิงนันคือสิงทียอด
เยียมเลย

ร่างกายของเบ็นอยูเ่ หนือลีนา เขาไม่เพียงแค่จบั สะโพก

ของคนรักแน่น แต่เขาจับแล้ วสอดใส่เข้ าไปอย่างแนบ
แน่นในทันทีด้วย ส่วนแข็งขืนของเบ็นนันเข้ ามาได้ ลกึ
กว่าเดิม ลีนาพึงพอใจจนเปล่งเสียงครางลัน อ๊ า!

ในตอนนีถึงคราวของเบ็นทีจะครอบครองพืนทีเหนือลีนา
จนถึงตอนนีก็ยงั สอดใส่เข้ ามาอย่างกระแทกกระทัน เบ็น
อยากจะรักอีกคนด้ วยความร้ อนแรง คืนนีคงเป็ นคําคืนที
ลืมไม่ลงไปเลย เพราะเขาจะทําให้ มนั เป็ นเซ็กซ์อนั เล่า
ร้ อนจนไม่สามารถลืมได้ ไม่สามารถหยุดยังความต้ อง
67
การทีมากมายนีได้ เบ็นจับช่วงเชิงกรานของลีนาแน่นใน
ตอนทีก้ อนเนือนิมของอีกคนนันกระทบกับหน้ าขา

“ฮ๊ า อึก!…”

เบ็นขยับไม่เร็วนัก ค่อนข้ างจะช้ าเสียด้ วยซํา แต่กลับ

แม่นยําและหนักแน่น การถอนส่วนแข็งขืนออกจนเกือบ
จะหลุดจากช่องทางอ่อนนุ่มแล้ วสอดใส่เข้ ามาซําๆ นัน
เป็ นการปลุกเร้ าอารมณ์ทีแปลกใหม่สําหรับลีนา ลีนา
เบิกตากว้ างด้ วยสีหน้ าทีทรมาน

ป๊ อก! ส่วนแข็งขืนทีขยับอย่างใจเย็นนันบดเบียดกับส่วน
อ่อนไหวอย่างแนบแน่นและสอดใส่เข้ ามายังด้ านใน ลี

68
นาพอใจในขนาดของส่วนแข็งขืนนันยิงกว่าความเร็ว
สะโพกของลีนาสันไหวในทุกครังทีเบ็นสอดใส่เข้ ามาดัง
ป๊ อก ส่วนอ่อนไหวของลีนาก็ชชู นขึ
ั นมาอีกครัง

“อาอึก! ฮึ อือ...!” “ไม่เคยทําแบบนีใช่ไหมนะ”

“ไม่ต้อง ฮึก มาเป็ นห่วง เลย ผมไม่ชอบ...”

“ตังแต่ตอนนีเป็ นต้ นไปห้ ามพูดคําว่าไม่ชอบ เพราะผม

จะไม่ให้ คณ
ุ พูดได้ อีก”

ลีนาเบิกตากว้ างและมองเบ็นบอกว่าจะทําให้ ไม่ได้ พดู

อีก ราวกับจะถามว่าพูดอะไรแบบนันออกมา
69
“ทําไมล่ะ อยากจะมีอะไรกับผู้ชายทีคุณเกลียดต่อไปงัน
เหรอ”

“อึก…”

ทังๆ ทีรู้วา่ มันไม่ใช่ แต่เบ็นก็ยงั ถาม มาลองคิดดูแล้ วลี

นาก็พดู คําว่าไม่ชอบออกไปเยอะเหมือนกัน เขารู้สกึ
หมันไส้ อีกคนทีเอาเรื องเดียวมาเถียงทังๆ ทีเขาพูดไป
แบบไม่มีอะไรในใจ และต้ นเหตุทงหมดนั
ั นมาจากฝ่ าย
ตรงข้ ามนันแหละ

หากเป็ นลีนาในตอนปกติก็คงจะคิดแบบนัน แต่ในตอนนี

70
เขากําลังมัวเมากับความต้ องการจนไม่สามารถแยกแยะ
อะไรได้ อีก ลีนาส่ายหน้ าและแก้ ตา่ งคําพูดของเบ็น หาง
ตานันเอ่อไปด้ วยนําตาอย่างไม่ร้ ูตวั ลีนาในตอนนีราวกับ
เด็กน้ อย

“ไม่…เกลียด ไม่ได้ เกลียด เบ็น คําพูดนัน...”

“อย่าร้ องไห้ นันมันผิดกฎนะ”

เบ็นสอดใส่เข้ ามาลึกแน่นทันทีทีพูดจบ ลีนาสะดุ้งเฮือก

อีกครัง

“ฮ๊ า ดี เบ็น ดีมาก...”

71
ท้ ายทีสุดแล้ วเขาก็ทําเพือคําคํานี เบ็นยกยิมมุมปาก
เป็ นรอยยิมทียิมออกมาเมือพอใจ และมีความหมายว่า
ในตอนนีทุกอย่างทีเตรี ยมไว้ นนพร้
ั อมแล้ ว

เบ็นยกตัวลีนาขึนเล็กน้ อยและพยุงตัวของลีนาไว้ ด้วย

แขนแกร่ง ร่างกายทีอ่อนแรงจากความต้ องการคําพืน
เตียงไว้ เรี ยวขาทีโอบรอบเอวหนานันคลายออก ความ
ต้ องการทีมีทําให้ ลีนาไร้ เรี ยวแรง

เบ็นสอดใส่เข้ าไปทังแบบนัน ลีนาอยูใ่ นท่าทางกึงนังกึง

นอนทีจะต้ องให้ เบ็นพยุงเพียงเท่านัน ท่อนเนืแข็งขืนที
สอดใส่เข้ ามาลึกกว่าปกติบดเบียดกับส่วนทีไม่เคย
สัมผัสมาก่อน ร่างกายของลีนาสันสะท้ านในทุกๆการ
72
สอดใส่
__________________________
_________________________
04-6 เสพติด
“อ๊ า… ดีมาก เบ็น ดีมากเลย!”

“พูดออกมาตรงๆ อย่างนันแหละ”

มันไม่ได้ จบภายในครังเดียว อยูด่ ีๆ เบ็นก็เร่งความเร็วขึน

ร่างกายของลีนาสันไหวอย่างรุนแรงจากความเร็วทีเพิม
ขึน เรี ยวแขนอ่อนแรงอยูบ่ นทีนอนกําแน่นอย่างทนไม่
ไหว เขาส่ายหน้ าอย่างรวดเร็วพร้ อมร้ องครางออกมาราว
กับท่อนเนือร้ อนทีอยูภ่ ายในร่างกายนันจะฆ่าเขาให้ ตาย

73
ไม่ได้ ไม่ได้ แล้ วจริ งๆ ทางเลือกสุดท้ ายของลีนาคือโอบก
อดเบ็นเข้ ามา แม้ วา่ จะเป็ นเรื องน่าเสียดายทีเบ็นจะไม่
เห็นสีหน้ าของคนทีแอบอยูต่ รงซอกคอของเขา แต่หาก
เป็ นลีนา เขาก็ยินดี เบ็นเร่งความเร็วมากขึนอีก

“มันดี...เพราะว่าเป็ นคุณ ฮึก อือ ผม ไม่ร้ ูวา่ มันจะ ดี ฮึก

ทําอย่างไรดี เบ็น”

“…อ่า ลีนา”

“อ๊ า! อึก... ต่อให้ ตรงนันฉีก อ๊ ะ ก็ดี เร็ว เบ็น เร็ว...”

74
ลีนาขอให้ อีกคนปลดปล่อยในตัวเขา ความต้ องการนัน
ทําให้ เขาไม่มีสติ ลีนาร้ องออกมาภายใต้ อ้อมกอดเบ็น
ร่างกายชืนเหงือของพวกเขาบดเบียดและกอดกันแน่น
เขาอาจจะเสร็จไปทังสภาพนีก็ได้ มันเป็ นอะไรทีสามารถ
เป็ นไปได้

เบ็นปลดปล่อยออกมาขณะกําลังสอดใส่อยู่ ลีนาหลับ
ตาแน่นในตอนทีรู้สกึ ถึงความอุน่ ร้ อนภายใน เขาไม่ได้ ไม่
ชอบมัน เขาอยากจะกักเก็บทุกๆ สิงทีเบ็นให้ ไว้ ช่องทาง
อ่อนนุ่มของลีนาเกร็งแน่น

เขาตอดรัดส่วนแข็งขืนอีกคนแน่นอย่างมีความสุข ต้ อง
การให้ ทงหมดนั
ั นอยูภ่ ายในตัวเขา และเขาไม่เห็นแม้ แต่
หนทางทีเบ็นจะผ่อนความเร็วลงเลยสักนิด
75
ลีนาดีดดินอย่างไร้ สติ หลังจากรู้ตวั ตนทีแท้ จริ งของเบ็น
แล้ ว เขาก็ทําลายสถิติใหม่จากเซ็กซ์ในทุกๆ ครัง แม้ วา่
ครังก่อนจะเป็ นเซ็กซ์ทีเขาพอใจแล้ ว แต่มนั ก็แตกต่าง
จากตอนนี การถึงจุดสุดยอดแบบนีทําให้ เขาคลายความ
สงสัยว่าเซ็กซ์ครังต่อไปจะเป็ นอย่างไร และรู้สกึ ราวกับ
เป็ นของขวัญชินใหญ่กว่าเดิม

ความรู้สกึ แบบนีเกิดขึนได้ เพราะเบ็นเพียงเท่านัน ลีนา

มันใจทีจะใช้ ชีวิตทีเหลือกับคนๆ นี

“…อ อย่าหยุด อย่า...หยุด เบ็น”

76
เขาปล่อยไปไม่ได้ และไม่อยากจะปล่อยมือไป

ลีนาพูดคําเดิมซําๆ พลางกอดอีกคนแน่นขึนอีก

***

เมือคืน เกิดอะไรขึนกันนะ

77
ลีนากําลังนึกถึงในมุมของบุคคลทีสามอยู่ ตอนนีเขาตืน
มาประมาณสามชัวโมงแล้ ว

หลังจากตืนมาแล้ วก็เช็กดูด้านข้ างจนเป็ นนิสยั แล้ วพบ

ว่าเบ็นไม่อยู่ เขาพยายามทีจะลุกขึนแต่ก็พา่ ยแพ้ ให้ กบั
ความปวดเมือย พร้ อมส่งเสียงร้ องออกมาและนอนลงไป
อีกครัง ความทรงจําทังหลายค่อยๆ ไหลเข้ ามาในหัว

ทําไมเขาไม่ลืมความทรงจําแย่ๆ ไปนะ ลีนาจําเรื องราว

ของเมือคืนได้ ดีกว่าใคร ยิงผ่านไปก็ยิงน่ารังเกียจ ไม่วา่
จะเป็ นตอนทีเกาะเบ็นไว้ เหมือนกับว่าหากตกลงไปก็คง
จะตาย หรื อตอนทีบอกว่าจะทําแบบนีไปจนตายแล้ ว
บอกว่าชอบ แถมยังขอให้ อีกคนสอดใส่เข้ ามาอย่างไม่
หยุดยัง...
78
…บ้ า บ้ าไปแล้ ว เขาพูดอะไรแบบนันออกไปงันเหรอ ลี
นาอยากจะแก้ ความทรงจําของตัวเองทังหมด แต่น่า
เศร้ าทีความทรงจํานันเป็ นอะไรทีพวกเขาทําร่วมกัน ต่อ
ให้ ลบของเขาไปคนเดียวก็ไม่ใช่ทางแก้ ปัญหา หมาย
ความว่าต่อให้ เขาอยากลืม ก็ลืมไม่ได้

ลีนาคงไม่ลืมเหตุการณ์อนั น่าตกใจนีไปจนวันตาย ตอน

นีเขาก็อยากตาย แต่หากนึกถึงวันนีในปี หน้ าแล้ วเขาจะ
อยากตายอีกไหมนะ เสียงแหบแห้ งหลุดออกมาจากริ ม
ฝี ปากบาง

ประตูห้องเปิ ดขึนลีนาจึงยกหัวขึนมา คนทีอยูด่ ้ านหลัง

ประตูแน่นอนว่าต้ องเป็ นเบ็น สีหน้ าสดใสของคนทีถือ
79
ถาดเข้ ามาทําให้ ลีนายิงขัดใจ อีกฝ่ ายดูเป็ นปกติตลอด
เลย ดูสบายๆ แล้ วก็พงึ พอใจอยูฝ่ ่ ายเดียว...

จริ งๆ แล้ วไม่ใช่สิ ลีนาเองก็ไม่ได้ ไม่ชอบนีนา โดยเฉพาะ

เซ็กซ์น่ะนะ แม้ จะนึกถึงในตอนนีก็ร้ ูสกึ วูบวาบๆ ทีปลาย
นิวเท้ า หากเลิกกับเป็ นไปทังแบบนี ความทรงจําเมือคืน
ก็คงเป็ นเหมือนการปลอบใจตัวเองสินะ

แม้ วา่ จะขนลุกเมือคิดว่าอีกยีสิบปี เขาอาจจะอยากทํา

อะไรแบบนีอีกก็ได้ ต่อให้ เป็ นแบบนันก็ไม่ใช่วา่ จะไม่
เกลียดอะไรทีเคยคิดว่าดี

บนถาดทีเบ็นถือเข้ ามามีนมและสลัดอยู่ อาหารเช้ าที

80
เรี ยบง่ายสําหรับลีนาผู้ไม่กินขนมปั ง มุมทีไม่ตา่ งจาก
ปกติแม้ สกั นิดของอีกฝ่ ายทําให้ ลีนาขนลุก เบ็นทํา
เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึนขนาดนันได้ อย่างไรกัน

ในทุกๆ ด้ านก็เหมือนกัน ไม่เพียงแค่รอทานมือเช้ าเสมอ

เท่านัน อย่างทีพูดไปว่าในทุกๆ ด้ าน เบ็นทีมีสีหน้ าตรง
ไปตรงมาอย่างไม่สามารถจิตนาการถึงเซ็กซ์เมือคืนได้
หยิบส้ อมขึนมาถือแทนลีนาทีไม่แม้ แต่จะสัมผัสอาหาร

เป็ นความจริ งทีน่าหมันไส้ และลีนาไม่สามารถปฏิเสธ

อาหารทีอีกคนป้อนใส่ปากมาจ่ออยูต่ รงหน้ าได้ เลย แค่
หนีออกไปแล้ วโดนจับกลับมาก็ร้ ูสกึ ไม่ยตุ ิธรรมจะแย่
แล้ ว แถมยังต้ องมากินอาหารจากคนทีลักพาตัวเขามา
อีก
81
หลังจากทานแล้ ววางถาดไว้ ข้างๆ เบ็นก็ไม่ได้ ไถ่ถาม
อะไรกับลีนาแล้ วอุ้มไปห้ องนํา ทังยังอาบนําให้ แล้ วแต่ง
ตัวด้ วยเสือผ้ าทีเตรี ยมไว้ ด้วยความเอาใจใส่ ทังหมดเป็ น
เรื องทีเบ็นทํามาตลอดจนเป็ นเรื องธรรมชาติ หากมันจะ
มีปัญหาคงเป็ นปั ญหาทีตัวเขาเอง เบ็นกลายเป็ นชีวิต
ประจําวันของลีนาไปแล้ ว

และในตอนนีลีนานังอยูบ่ นเก้ าอีพร้ อมกับจมลงกับความ

คิดของตัวเอง เบ็นกําลังประชุมกับชายแปลกหน้ าอยู่
ด้ านนอกทําให้ ไม่สามารถมาสนใจเขาได้ แน่นอนว่ามัน
ไม่มีโอกาสทีจะหนีออกไป แม้ วา่ จะไม่ได้ ใส่กญ
ุ แจมือ
และจะเปิ ดประตูออกไปตอนไหนก็ได้ แต่มีมาเฟี ย
มากกว่าเดิมถึงสองเท่าทีกําลังเฝ้าประตูอยู่

82
แบบนีเขาคงจะหนีไปไม่ได้ จริ งๆ สินะ ตอนนีเขาก็เหนือย
ทีจะถามแล้ วด้ วย แล้ วก็ถามไม่ได้ ในซิซีเลียนีนันไม่มี
ทางทีจะหนีสายตาและหูของเบ็นไปได้

อ่า ไม่ร้ ูละ่ ก่อนทีหัวของลีนาจะระเบิดออกมา

ทว่าขณะนันประตูก็เปิ ดขึนอีกครัง เป็ นเบ็นกลับมาเร็ว

กว่าทีเขาคิดไว้ เขาไม่ร้ ูวา่ ทีอีกคนไปเจอมาเฟี ยทําไมจะ
ต้ องใส่แว่น ลีนาจับผิดและพึมพําอยูภ่ ายในใจโดยทีไม่มี
ทางให้ เบ็นได้ ร้ ู

“ตอนนีมีแรงขึนมาบ้ างไหมครับ”

83
“…สดชืนตังแต่เมือกีแล้ วต่างหากครับ”

“ก็เลยทําหน้ าเหมือนจะตายเลยสินะ”

ก็เป็ นอย่างทีเบ็นพูด ลีนาหมดแรงไปทังครึงเช้ า แม้ แต่

จะโกรธก็ไม่มีแรง ในตอนทีลีนาอ้ าปากค้ างอย่างไม่ร้ ูจะ
ทําอย่างไรดี เบ็นอยากจะป้อนเนือเข้ าไปในปากเล็ก
อย่างไม่สนว่าลีนาจะชอบกินหรื อไม่มากๆ

“ถ้ า ถ้ าไม่มีแรงแล้ วทําไมล่ะครับ ทังหมดก็ความผิดคุณ

นันแหละ”

84
ลีนาตอบกลับอย่างไม่พอใจ เบ็นยิมอย่างสนุกและตรง
ไปยังตู้เสือผ้ า อีกสองชัวโมงเขาจะมีนดั ทานมือเทียง
และจะต้ องเตรี ยมตัวแล้ ว

“ตอนนีต่อให้ โคลอสเซียมถล่มลงมาก็เป็ นความผิดของ

ผมสินะ”

“ห้ ามพูดแบบนันนะครับ มันเป็ นลางไม่ดี”

ดูสิ เหมือนจะไปเรื อยเลยในตอนนี เบ็นทีกําลังเลือกเสือ

ทีละตัวหันกลับมามองลีนา ใบหน้ าทีเหมือนจะไม่พอใจ
ในอะไรสักอย่าง แม้ วา่ จะเป็ นใบหน้ าทีเขาคุ้นชินไปแล้ ว
แต่ถ้าหากไม่ขีดเส้ นไว้ ให้ พอดีก็คงมีปัญหา เบ็นก็คงต้ อง

85
ขีดเส้ นทีตัวเองจะพอยอมได้ เหมือนกัน

“ลางไม่ดีงนเหรอ
ั ถ้ าชอบผู้ชายดวงไม่ดีแล้ วจะโวยวาย
ทําไม”

“อะไร...”

การพุง่ เข้ ามาโดยไม่ทนั ตังตัวของเบ็นทําให้ ลีนา

ตอบกลับไปในทันที ทําไมเขาถึงไม่พดู เรื องนันออกมา
หากเป็ นเบ็นก็คงทําเป็ นผู้ชายทีสามารถจะทําเรื องแบบ
เมือคืนได้ ไปจนถึงอายุห้าสิบเลยทีเดียว ลีนาขบกัดริ ม
ฝี ปากจนรู้สกึ เจ็บ

86
“พูดชัดๆ เลยละกันนะครับ เรื องเมือคืนถือเป็ นโมฆะไป
ใช่ไหม”

“โมฆะเหรอ”

“ใช่ ตังแต่ตอนทีให้ ผมกินยานันมันก็เป็ นเรื องทีไร้ สามัญ

สํานึกมากพอแล้ ว มันไม่มีผลข้ างเคียงใช่ไหมครับ ถ้ ามี
ผมก็คงต้ องแจ้ งความ”

แจ้ งความเหรอ เบ็นยิมออกมาอีกครัง สําหรับผู้ชายทีมี

อํานาจควบคุมทังกรมตํารวจและสือมวลชนแบบเขา นี
มันก็เป็ นเพียงเสียงบ่นน่ารักๆ เท่านัน ถ้ าจะส่งเขาไป
พิจารณาคดีจริ งๆ อย่างน้ อยคงจะต้ องไปถึงยูเอ็นเลยล่ะ

87
หรื อไม่ก็ไปหาประธานาธิปดีของประเทศบ้ านเกิดลีนา

แต่เบ็นก็ไม่ใช่คนใจแคบทีจะมาต่อล้ อต่อเถียงกับคนรัก
ทีเด็กกว่าถึงสิบปี ก่อนทีลีนาจะพูดออกมาแบบไม่ทนั ได้
คิด

“แต่วา่ ผมก็คาดไม่ถงึ จริ งๆ นะครับ ว่าคุณจะเป็ นผู้ชายที

หน้ าไม่อายขนาดนัน ถ้ าไม่ใช่เพราะยา คุณคิดจะทํา
อะไรกับผมงันเหรอครับ”

…อืม เบ็นทีทําเพียงแค่ฟังอย่างเดียว แล้ วก็หนั หลังกลับ

ไปเลือกชุดทีจะใส่วนั นีเรี ยบร้ อยราวกับไม่มีเรื องอะไร
เกิดขึน คนรักทีนังรออยูบ่ นเก้ าอีจ้ องมายังเขาอย่าง

88
เกลียดชังด้ วยสีหน้ าทีมาดมัน
__________________________
__________________________
__
04-7 เสพติด
เบ็นมองว่านันเป็ นการโต้ เถียงทีน่ารักมากกว่าจะน่ากลัว
พยักหน้ าเบาๆ

“ทําไมล่ะครับ ไม่ร้ ูจะพูดอะไรงันสิ ก็ต้องไม่มีอะไรจะพูด

แน่ละ่ ถ้ าผมรู้วา่ คุณเป็ นคนแบบนีนะ ผมคงต้ องคิดใหม่
เรื องทีจะคบกับคุณแล้ ว รู้สกึ เหมือนตัวเองถูกหลอกสุดๆ
ไปเลยล่ะครับ ไม่สิ คุณหลอกผมมาตังแต่เรื องทีเป็ น
มาเฟี ยแล้ วใช่ไหมล่ะ แค่นนยั
ั งไม่พอ คุณยังเป็ นคนที
เห็นแต่ประโยชน์ตวั เองอีก”

89
เบ็นโยนเสือทีเลือกไว้ ไปบนโต๊ ะ ลีนาทีเห็นเสือวางซ้ อนๆ
กันข้ างๆ ตัวแล้ วไปหยุดสายตายังเบ็นอย่างดือรันราวกับ
จะบอกว่าถ้ ามีอะไรจะพูดก็ให้ พดู มันออกมา ซึงถึงจะ
อย่างไรมัน เขาก็มีเรื อง ‘ยา’ เป็ นข้ ออ้ างให้ ตวั เองได้ อยู่
แล้ ว ทังคําพูด ทังการทีไปเกาะติดอีกคนเมือวานนัน ก็
เพราะยาทังหมด

เบ็นก้ าวเข้ ามายืนข้ างหน้ าลีนา ใบหน้ าทีก้ มลงมาทําให้

สายตาและริ มฝี ปากพวกเขาใกล้ ชิดกัน ลีนาตกใจจน
เกือบจะตกเก้ าอี แต่ก็ถกู เบ็นคว้ าไว้ ให้ หนั มาทางตัวเอง
อีกครัง ระยะทีห่างออกไปกลับมาใกล้ กนั เหมือนเดิม ลี
นากําลังจ้ องใบหน้ าทีหล่อเหลาจนเกินไปตรงหน้ า

90
“อย่างแรกเลยคือมันไม่มีผลข้ างเคียง”

“ม…มันก็ต้องเป็ นแบบนันไหมล่ะครับ!”

“แล้ วก็สบายใจได้ มันจะไม่มีปัญหาอืนๆ ตามมาหรอก”

เพราะผมไม่มีทางให้ คณ
ุ กินอะไรแบบนัน... เป็ นส่วนที
เบ็นแน่ใจแต่ลีนาก็ไม่มีทางได้ ร้ ู เบ็นยิมออกมา ลูบ
ท้ ายทอยและกอดลีนาแน่นขึน มือทีอ่อนโยนราวกับ
กล่อมเด็กทําให้ ร้ ูสกึ วางใจไปพักหนึง ก่อนทีเบ็นจพกระ
ซิบอย่างแผ่วเบาทีข้ างใบหูของลีนา

“เพราะนันมันก็แค่ลกู อมไงล่ะ ลูเซ่”

91
ลูกอมทีทํามาจากผลิตภัณฑ์ของสวนอ้ อยในเมเซียน่า
ของเขาเอง

เบ็นหัวเราะออกมาแล้ วปล่อยท้ ายท้ อยทีร้ อนขึนของลีนา

ให้ เป็ นอิสระ

***

92
สีหน้ าของชายคนหนึงมืดมนทังวัน

ไม่ใช่แค่เรื องทีคุยในวันนีเท่านัน ช่วงทีผ่านมาไม่มีเรื องที

สามารถทําให้ เขายิมได้ และขมวดคิวอยูแ่ บบนี เรื องราว
ในชีวิตยังมีอะไรแย่ๆ อีกมาก หน้ าท้ องและใต้ คางทีเต็ม
ไปด้ วยไขมันจากเนือและเหล้ า เขานังพิงพนักเก้ าอีที
อาจจะหักลงไปในไม่ช้าจากการนังของเขานันเอง แล้ ว
กําลังนังใช้ ไม้ จิมฟั นแคะฟั น จากนันก็เรอออกมา

ชายคนนันคือ ‘มาเทโอ โบเจธี’

คาโปรี โอเน่ของมาเทโอแฟมมิลี หนึงในสองมาเฟี ยแห่งซิ

93
ซีเลีย

แม้ จะเป็ น ‘คาโป’ เช่นกัน แต่เขามีหลายส่วนทีแตกต่าง

จากเบ็น อย่างแรกคือเป็ นคนตัวเตียทีมีสว่ นสูงไม่ถงึ หนึง
ร้ อยแปดสิบเซ็นติเมตรและมีนําหนักมาก และแน่นอนว่า
ไม่มีเซนส์ในการแต่งตัว เขามักจะใส่เสือเชิตลวดลาย
หรูหราหลากสีและสวมสร้ อยทองเส้ นใหญ่โตไว้ บนคอ
ราวกับเป็ นสัญลักษณ์ประจําตัว และแม้ จะใส่สทู เพือให้
ดูเป็ นสุภาพบุรุษแล้ ว แต่สทู ก็สกปรกเลอะเทอะไปหมด

บริ เวณใกล้ ๆ ชายวัยสามสิบกว่าทีลูบพุงและเรอออกมา

เป็ นรอบทีสี มีเหล่าลูกน้ องทียืนโอ้ อวดแฟชันหลากสี
หลากสไตล์อยู่ รวมทังชายทีสวมจัมเปอร์ ลวดลาย
เรขาคณิตทีเข้ าใจยากอย่างไม่สนฤดูกาล ทุกคนล้ วน
94
เป็ นมาเฟี ยของมาเทโอ แฟมมิลีทีกําลังคิดว่าจะทําอะไร
ให้ คาโปทีอารมณ์ไม่ดีของพวกเขาอารมณ์ดีขนมา
ึ แน่
นอนว่าตอนนีก็ยงั คงไม่มีความคิดดีๆ

“ไอ้ ซลั วาโตเร่นนยั

ั งไม่ตายงันเหรอ”

เขาโพล่งขึนมาและทําปากแจ๊ บๆ ราวกับจะเคียวคําพูดที
พูดออกมาไปด้ วย ไม่วา่ จะมีหรื อไม่มีเรื องอะไร ชือนีก็
เป็ นคําทีต้ องพูดออกมาวันละครัง จึงไม่จําเป็ นทีจะต้ อง
ตกใจ ซัลวาโตเร่ ดิโอ เวเนซิโอเน่ ศัตรูตลอดการของเขา
ทียังคงแกล้ งทําตัวเป็ นคนดี ในฐานะทีเป็ นมาเฟี ย
เหมือนกัน เขาไม่พอใจอีกฝ่ ายในจุดนีมากๆ

95
ความสัมพันธ์อนั ยาวนานของซัลวาโตเร่และมาเทโอขาด
สะบันไปนานมากแล้ ว แม้ มาเทโอจะเป็ นหนึงในตระกู
ลซัลวาโตเร่ แต่เขาก็คว้ าเอาต้ นทุนทีเจ้ านายมอบให้
มาสร้ างธุรกิจของตัวเองอย่างไม่สนใจอดีต

และถึงธุรกิจของมาโทโอจะขยายอย่างรวดเร็วจนขยาย
ขึนมาเป็ นแฟมิลี แต่ด้วยความซับซ้ อนของความสัมพันธ์
ในอดีตก็ยงั ทําให้ พวกมาเทโอก็ยงั คงตําต้ อยกว่าซัลวาโต
เร่อยูด่ ี โดยเฉพาะโบเจธี ด้ วยอายุทีห่างกับเบ็นเพียงสอง
ปี จึงทําให้ ถดู เปรี ยบเทียบกันมาตลอดในทุกๆ ด้ าน

ยิงไปกว่านันไม่วา่ จะงานการกุศลหรื ออะไรก็ตาม ความ

สามารถในการทํางานของเวเนซิโอเน่ ก็เหนือความคาด
หมายตลอดซึงทําให้ เขาไม่พอใจมาตังแต่เมือก่อนแล้ ว
96
แน่นอนว่าหากต้ องเลือกฝ่ ายใดฝ่ ายหนึงทีอยูต่ รงข้ าม
กัน ส่วนมากคนมักจะเลือกซัลวาโตเร่ แล้ วมองมาทีมา
เทโอราวกับพวกเขาเป็ นหนูตกถังข้ าวสาร ซึงโบเจธีไม่
ชอบใจในส่วนนันเอามากๆ

“ต่อให้ มนั ตายอย่างทรมาน ฉันก็ไม่พอใจ”

เขาพูดด้ วยนําเสียงอันรุนแรงด้ วยสีหน้ าดังเดิม แต่พวก

ลูกน้ องรู้แล้ วว่าคาโปของพวกเขากําลังใจเย็นลง

เมือไม่นานมานี สิงทีพอจะเรี ยกได้ วา่ งานของเขากําลัง

ไปได้ ดี แต่เรื องการค้ าประเวณีกลับมีความผิดพลาด
บางอย่างเกิดขึน อยูด่ ีๆ ผลการพิจารณาคดีจากเรื องสส.

97
จูเลียโน่ทีคิดว่าจะเกียวกับแฟมมิลีของเขาก็ถกู ทําลาย
และยิงไปกว่านันมันกลับไปอยูใ่ นมือของซัลวาโตเร่

แน่นอนว่านันเป็ นการขัดขวางจากซัลวาโตเร่อย่างทีคิด
ด้ วยหลักฐานนันทําให้ ร้ ูถงึ การค้ าขายระหว่างจูเลียโน่
และซัลวาโตเร่ทีมีข่าวลือแพร่กระจายออกมาอย่างรวด
เร็ว นีอาจจะเป็ นจุดสําคัญของซัลวาโตเร่เลยก็ได้ ใครจะ
คิดว่างานทีเตรี ยมตังไว้ อย่างสุดกําลังจะถูกคนอืนเอาไป
อย่างรวดเร็วแบบนี แค่นกึ ถึงเรื องนันแล้ วเขาก็โมโหขึน
มา

“โบเจธี ผมได้ ข่าวมาครับ...”

98
“…ว่าไง”

ชายใส่แจ้ กเก็ตทีเคยอยูข่ ้ างๆ ก้ มตัวลงมาบอก โบเจธียัง

คงอยูใ่ นสีหน้ าเบือหน่าย หากจะทําให้ เขาอารมณ์ดีได้
มันก็จะต้ องเป็ นเรื องทีสนุกๆ เท่านัน

“ได้ ยินมาว่าซัลวาโตเร่กําลังคบกับใครบางคนอยูค่ รับ”

“อะไร คนคบเหรอ มันก็ต้องมีแน่ละ่ ”

“ไม่ใช่ครับ หมายถึง... น่าจะเป็ นคนพิเศษครับ”

คนพิเศษงันเหรอ คิวของโบเจธียกขึนข้ างหนึง และตกลง

99
อีกข้ างหนึง เขาตกใจสิงทีได้ ยินเมือสักครู่เพียงเล็กน้ อย
เพราะเมือสามเดือนก่อนยังเดินอยูก่ บั สาวสวยอยูเ่ ลย
มันไม่ใช่คนบอกไว้ หรื อไงนะว่าจะไม่ประกาศถึงคนรัก
ก่อนจะแต่งงานตามแบบคนดัง

โบเจธีเร่งให้ ชายหนุ่มพูดรายละเอียดของเรื องน่าสนใจนี

ออกมา

“ผมก็เชือครึงไม่เชือครึงนะครับ... แต่เมือไม่กีวันก่อนซัล
วาโตเร่มีเรื องบนถนนครับ ผมไปสะกดรอยตามมาเลย
ได้ ร้ ู”

“เจ้ านันน่ะนะ ทีจะมีเรื องบนถนน”

100
“ครับ เหมือนจะจับอีหนูทีหนีออกมา”

โบเจธีหัวเราะคิกคัก คนแบบเจ้ านันยังมีอีหนูทีอยากผูก

ติดไว้ ด้วยงันเหรอ ถ้ าเป็ นเรื องจริ งก็คงน่าสนุกน่าดู

“แต่วา่ ... อีกคนเป็ นผู้ชายครับ”

“ว่าไงนะ”

เขาหยุดหัวเราะในทันที ผู้ชายงันเหรอ ผู้ชาย... จนถึง

ตอนนีเขาไม่เคยได้ ยินแม้ สกั ครังเดียวว่าซัลวาโตเร่เป็ น
เกย์ นีเป็ นเรื องทีเขาไม่เคยคิดมาก่อน
101
“เป็ นผู้ชายทีซัลวาโตเร่เจอเป็ นประจําอยูแ่ ล้ วครับ ได้ ยิน
มาว่าเป็ นอาจารย์อยูท่ ีสาธารณสุข คิดว่าน่าจะได้ เจอกัน
บ่อยๆ เพราะเรื องการกุศล... แต่ก็มองได้ วา่ อยูใ่ นสถานะ
พิเศษกันครับ”

“โอ้ …”

เขาถอนหายใจออกมาครังหนึงจากเรื องน่าตกใจนี โบเจ

ธีเปลียนสีหน้ ากลับมาเป็ นเหมือนเดิมในทันทีและ
กระดิกเท้ าทีวางอยูบ่ นโต๊ ะ

“แล้ วผู้ชายคนนันชืออะไร”

102
“ลีนา เมสัน คนอเมริ กนั ครับ มาทีเกาะนีได้ มากกว่าสาม
ปี แล้ ว”

คนอเมริ กนั มาถึงอิตาลีเพือเกาะผู้ชายกินงันเหรอ โบเจธี

หัวเราะคิกคักออกมาอีกครัง เขาไม่สนว่าเป็ นเรื องจริ ง
หรื อไม่จริ ง ถ้ าเป็ นเรื องทีสามารถสร้ างความเสือมเสียให้
ซัลวาโตเร่ได้ ละ่ ก็...

ธุรกิจคงจะเกือบล้ มละลายและคงมีโอกาสให้ อะไรกับ

เจ้ านันบ้ าง ไม่อย่างนันตอนนีก็คงน่าเบือ เหนือสิงอืนใด
ซัลวาโตเร่ในสายตาเขาน่ะ เป็ นมาเฟี ยที ‘ไม่ฉลาด’ เอา
เสียเลย ไม่มีอะไรเสือมเสียเท่ากับการแกล้ งเป็ นนักธุรกิจ

103
ใจดีแล้ วไปหลงเด็กแบบนันอีกแล้ ว

ถึงเวลาทีจะต้ องบอกให้ ร้ ูแล้ วว่าใครคือคนทีเหนือกว่า

มาเทโอคนเก่าไม่มีอีกแล้ ว

“แล้ วตอนนีไอหนุ่มนันมันอยูท่ ีไหน”

“อยูท่ ีบ้ านพักตากอากาศของซัลวาโตเร่ครับ ซ่อนไว้

อย่างมิดชิดเลย”

“งันก็ดทู า่ จะเป็ นเรื องจริ งสินะ”

บ้ านพักตากอากาศของซัลวาโตเร่นนเป็
ั นสถานทีทีถูก
104
ซ่อนเร้ นอย่างมิดชิด เขารู้มาว่านอกจากแฟมมิลีหรื อคน
สําคัญก็ไม่มีใครได้ เข้ าไป นับว่าเป็ นเรื องตลอกทีอาจจะ
กลายเป็ นจริ งได้ สนิ ะ โบเจธีกระดิกข้ อเท้ าอีกครัง

“จับมันมาหาฉัน ฉันอยากจะเห็นหน้ ามันสักหน่อย”

“มาหาคาโปโดยตรงเลยเหรอครับ...”

“ขนาดเจ้ านันมันยังอยากได้ ฉันก็ต้องอยากเห็นสักครังสิ

จริ งไหม”

และถ้ าเขาได้ มนั มาก็ยิงดี

105
เขาหัวเราะคิกคักออกมาอย่างติดเป็ นนิสยั
__________________________
_______________________

106
05-1 ความเพ้ อฝั น

ทะเลเมดิเตอร์ เนียนตรงหน้ าแผ่ขยายกว้ างใหญ่อย่างไม่

มีจดุ สินสุด

เส้ นขอบฟ้าคือจุดทีทะเลกับท้ องฟ้ามาบรรจบกัน

บริ เวณเส้ นเขตแดนไกลลิบตรงนู้นเงียบสงบไม่มีคลืน
เลยสักลูก มันเพียงแค่กระเพือมเบาๆ เท่านัน ถ้ าหาก
พระเจ้ าจะจับพูก่ นั ขึนมาเพือวาดท้ องทะเลของซีซิเลียก็
คงจะใช้ เวลากับมันนานมากทีเดียว ในการผสมผสาน
ระหว่างสีเขียวเข้ มกับสีฟ้าอ่อนแล้ วสร้ างสีทีงดงามทีสุด
ในโลกขึนมา ท้ องทะเลทีประสานความตืนลึกเข้ าด้ วย
กันอย่างลงตัวนัน ลึกกว่าผืนดินและตืนกว่าฟากฟ้า

1
เมฆทีก่อตัวขึนกําลังลอยอยูต่ รงอีกฝั งของทะเลบ่งบอก
ให้ ร้ ูวา่ อากาศแจ่มใส ท้ องทะเลทีถ้ าได้ จ้องมองก็คง
อยากทิงตัวลงไปทังอย่างนันเหมือนกับกําลังชีนิว
บอกอย่างเลือนรางซําแล้ วซําเล่า

ลีนาทอดสายตามองทิวทัศน์ของท้ องทะเลนิงๆ ทุกด้ าน

ของห้ องนังเล่นในบ้ านพักตากอากาศล้ อมรอบไปด้ วย
กระจกใส เพียงแค่พบั มูล่ ีขึนก็จะสามารถมองเห็นท้ อง
ทะเลกว้ างไร้ จดุ สินสุด แต่ลีนาก็ทําเพียงแค่มองออกไป
ทังตอนพระอาทิตย์ขนและตอนคํ
ึ า และกระทังแสงสี
นําเงินเข้ มทีโอบล้ อมดวงอาทิตย์อสั ดงซึงกําลังจะหาย
ลับไปทางด้ านทิศตะวันตก

เพราะถูกจํากัดสิงทีทําได้ นอกเหนือจากนัน พอเปิ ดทีวีก็

2
แทบจะไม่มีอะไรให้ ดู ไม่ตา่ งอะไรกันกับโทรศัพท์มือถือ
ซึงถูกปิ ดสัญญาณโทรระหว่างประเทศเอาไว้ และกลาย
เป็ นเป็ นเพียงสิงไร้ ประโยชน์ทีมีก็เหมือนไม่มี จู่ๆ ก็คิดถึง
เปาโลกับอันเทอาขึนมาแต่พอนึกถึงนําเสียงของเบ็นที
พูดไว้ กบั พวกเขาก็ได้ แต่สา่ ยหน้ าช้ าๆ จากนันลีนาก็นกึ
ถึงเด็กทีแม้ จะอธิบายยังไงก็คงไม่เข้ าใจ อยากถามไถ่
สารทุกข์สกุ ดิบ

สบายดีไหม อันเดรย์

ลีนาก็กําลังยืนอยูต่ รงเขตแดนระหว่างความเป็ นจริ งและ

ไม่ใช่ความเป็ นจริ ง เช่นเดียวกับเส้ นขอบฟ้าทีผืนทะเล
และท้ องฟ้ามาบรรจบกัน แน่นอนว่าถึงจะอยูใ่ นความ
เป็ นจริ งซึงใช้ เวลาไปพร้ อมๆ กันแต่รอบข้ างกลับเต็มไป
3
ด้ วยสิงทีดูหา่ งไกลจากความเป็ นจริ งมาก ทะเลของซีซิ
เลียทีคอยมองดูอยูท่ กุ วันก็เป็ นเช่นนัน และชายผู้เหมือน
กับท้ องทะเลแห่งนีเองก็เป็ นเช่นเดียวกันด้ วย

ผ่านไปสามวันแล้ วทีเขาถูกขังไว้ ในบ้ านพักตากอากาศ

หลังนี บ้ านพักตากอากาศเป็ นเหมือนกับกล่องเก็บเพชร
พลอย กล่องเก็บเพชรพลอยอันเล็กสวยงาม ซึงถ้ าไม่
เปิ ดจากด้ านนอกก็ไม่สามารถเปิ ดออกจากด้ านในได้
ภายในนันมีชายทีเหมือนกับเงือกในซีซิเลียอาศัยอยูค่ น
หนึง ชายคนนันพะวักพะวนใจกับอนาคตอันเลือนราง
และกําลังพิจารณาถึงชีวิตของตัวเอง ซึงอาจจะถูกแยก
ออกเป็ นสิงทีไม่ใช่ความเป็ นจริ ง จากสถานทีแห่งนีทัง
อย่างนีก็เป็ นได้

4
เรื องราวทีถ้ ายอมรับมันก็จะแค่นนั ยังมีวิธีทีจะทําให้
สบายใจอยูอ่ ีก และตอนนีลีนารู้แล้ วว่าวิธีทีว่านันคือ
อะไร ในเวลาสันๆ เกิดเรื องขึนมากมาย เขาได้ ร้ ูเบือง
หลังของคนรักทีไม่เคยรู้มาก่อน ถึงแม้ วา่ ไม่ใช่เพียงแค่
ธาตุแท้ ของอีกฝ่ ายก็ตาม

เบ็นเป็ นผู้ชายหัวแข็ง ดือรัน และเอาแต่ใจกว่าทีคิด เห็น

แก่ตวั นิสยั เด็ก และเอาความคิดตัวเองเป็ นใหญ่ด้วย แต่
ถึงจะพูดแบบนันก็ไม่ได้ หมายความว่าลีนาเกลียดเบ็น
วิธีการทีคงจะง่ายขึนมาอีกหน่อยถ้ ารู้สกึ เกลียดได้ จริ งๆ
แต่เขาก็ทําแบบนันไม่ได้ และตอนนีมันก็กําลังหมุนไป
หมุนมาอยูใ่ นหัว

แต่ลีนากลัว สิงทีกลัวมากกว่าตัวตนทีแท้ จริ งของคนรักที

5
เป็ นมาเฟี ย ก็คือกลัวตัวเองทีค่อยๆ คุ้นเคยกับผู้ชายหัว
แข็ง ดือรัน และเอาแต่ใจมากขึนเรื อยๆ คนนัน กลัวตัว
เองทีกําลังยอมรับด้ านเห็นแก่ตวั นิสยั เด็กและเอาความ
คิดตัวเองเป็ นใหญ่ของเบ็น ลีนากลัวมากจริ งๆ

ถึงแม้ วา่ จะไม่ได้ บอกเบ็นออกไปตรงๆ แต่ก็ร้ ูดีวา่ ตัวเอง

รักอีกฝ่ ายแค่ไหน ไม่วา่ ปากจะพูดอะไรออกมา แต่จิตใจ
ของลีนาก็ไม่ได้ เปลียนไปเลย ถ้ าหลับตาลง ภาพทิวทัศน์
ทีปรากฏขึนเป็ นอย่างแรก และผู้ชายทีเหมือนกับทิวทัศน์
นัน ลีนามีลางสังหรณ์วา่ ทิวทัศน์ทีตัวเองจะนึกขึนมาได้
ในช่วงเวลาอันยาวนานอาจจะเป็ นทิวทัศน์ของซีซิเลีย

ซีซิเลียของซัลวาโตเร่ ดิโอ เบเนวาซิโอเน่ เกาะอันงดงาม

จนไม่สามารถใช้ ถ้อยคําสละสลวยมาบรรยายถึงความ
6
งามนันได้ เลย

แน่นอนว่าทุกสิงทุกอย่างนีไม่ได้ เกิดขึนจากตัวเองทีร้ อง
ห่มร้ องไห้ อย่างน่าอายเพราะต้ องการเบ็น ตอนนันลีนา
ไม่ได้ โง่เขลาถึงขนาดไม่ร้ ูใจตัวเอง เขารู้มาตังแต่แรก ถึง
จะรู้ตงแต่
ั แรก แต่ก็คิดเพียงแค่ต้องไปจากอีกคนเท่านัน
การตัดสินใจของลีนายังคงเดิม แต่มนั แค่คอ่ ยๆ อ่อนลง
ทีละนิด

เพราะรักตัวเองและรักชายผู้หวั แข็ง ดือรัน เอาแต่ใจ เห็น

แก่ตวั นิสยั เด็ก และเอาความคิดตัวเองเป็ นใหญ่คนนัน
ด้ วย

7
ลีนาถอนหายใจ เวลาสามวันอาจจะยังไม่มีอะไร แต่ถ้า
ถึงสามสิบวันเมือไหร่เรื องราวคงจะเปลียน ถ้ าเป็ นอย่าง
นันจนถึงสามร้ อยวัน สามพันวันล่ะ ไม่เพียงแค่ไม่มีใคร
สามารถคาดการณ์ถงึ อนาคตได้ แต่มนั ยังไม่มีใคร
สามารถรับผิดชอบได้ ด้วย

วันนีเป็ นวันทีสีแล้ ว ในเวลาเทียงวันทีพระอาทิตย์ลอยสูง

และร้ อนทีสุด เป็ นวันทีสีแล้ วทีลีนาใช้ ชีวิตกับมาเฟี ย
แปดคนทีเดินไปมาอยูภ่ ายในบ้ าน ระยะนีเบ็นยุง่ มากขึน
โดยทีเขาไม่ร้ ูวา่ เป็ นเพราะเรื องอะไร อีกคนมักจะออกไป
ตังแต่เช้ าตรู่และกลับมาตอนดึกเสมอ

ลีนาไม่ได้ ขอให้ เบ็นปล่อยเขาไปมากกว่านีแล้ ว เพราะรู้ดี

ว่ามันเป็ นสิงทียังไงก็ไม่มีประโยชน์ ลีนาแกล้ งทําเหมือน
8
ไม่มีอะไรเกิดขึน แต่ก็ไม่สามารถเผชิญหน้ ากับเบ็นได้
หลังจากลีนาเลิกพยายามหนี พวกเขาก็ดเู หมือนสุข
สบายดี แต่จริ งๆ แล้ วภายในใจกลับมีอะไรบางอย่าง
ค่อยๆ เน่าเปื อยทีละนิด ถ้ าไม่รักษาหรื อตัดมันทิงไป
พวกเขาทังคูก่ ็จะเดินอยูบ่ นเส้ นขนานต่อไปเหมือนดัง
เช่นตอนนีแน่ๆ

นันคงเป็ นเรื องทีคุณเองก็ไม่ต้องการ เบ็น

ถ้ าลีนางดข้ าวก็ไม่มีเรื องอะไรทีจะต้ องทําเป็ นเวลาเลย

การเลือกหนังสือมาอ่านในห้ องหนังสือของเบ็นหรื อดู
หนังขาวดําในห้ องโฮมเธียเตอร์ เป็ นกิจวัตรประจําวัน
หลักของลีนา แม้ ไม่ร้ ูวา่ เบ็นกําลังจัดการกับอะไรยังไง
แต่โลกยังคงหมุนไปโดยไม่มีสงใดบกพร่
ิ องเป็ นพิเศษ ลี
9
นาคิดจะขออนุญาตอีกฝ่ ายโทรหาพ่อกับแม่ในเร็วๆ นี
แต่ไม่ร้ ูวา่ เบ็นจะยอมหรื อไม่

เบ็นคิดอะไรอยูน่ ะ สุดท้ ายแล้ วช่วงหลังๆ มานี ลีนากลับ

รู้สกึ ถึงลางสังหรณ์โดยนัยในจากครังสุดท้ ายทีได้ คยุ กับ
เบ็น

“วันนีเบ็นก็ออกไปแล้ วเหรอครับ”

ลีนาถามเซอร์ เบียทีเพิงจะสนิทกันเมือวาน เหมือนเศษ

เสียวความรู้สกึ ของเหตุการณ์ในครังนู้นทีเขาขายอีกคน
ไปยังคงหลงเหลืออยู่ แต่ก็ไม่ได้ ทําตัวมีปัญหาอะไรเป็ น
พิเศษ

10
“อีกไม่กีชัวโมงก็จะถึงแล้ ว”

“ครับ ขอบคุณนะเซอร์ เบีย”

งันถ้ าเขาจะนอนกลางวันอย่างยืดยาวตังแต่ตอนนีก็คง
ไม่มีใครว่าอะไรสินะ ถึงเบ็นจะอยูบ่ ้ านก็คงไม่ได้ ปลุก
หรื อทําอะไรเขาทีกําลังหลับอยู่ แต่การนอนหลับปุ๋ย
อย่างสบายใจแทบจะไม่เคยเกิดขึนเลย หากอยูด่ ้ วยกัน
กับอีกคน

ลีนากลับมาทีห้ องแล้ วนอนลงบนเตียงพร้ อมห่มผ้ า เขา

รู้สกึ ง่วงอย่างไม่มีสาเหตุ จริ งๆ แล้ วสองสามวันมานีเขา

11
นอนเยอะมาก เพราะเหนือยหรื อเปล่านะ ตืนขึนมาก็ไม่
มีอะไรจะทําด้ วย ยังไงก็เถอะ พอหัวถึงหมอนแล้ วหลับ
เลยก็เป็ นเรื องทีดี ลีนากอดหมอนของเบ็นเอาไว้ พร้ อม
กับนอนหลับไป

แน่นอนว่าแค่หลับไปเท่านัน เพราะสติหายไปตังแต่เมือ
ไรก็ไม่ร้ ู แต่แล้ วจู่ๆ เขาก็ลืมตาขึน

ลีนาได้ ยินเสียงดังอืออึง ดังมาจากอีกฝั งของประตูห้อง

ทีปิ ดอยู่ ไม่ร้ ูวา่ เพราะได้ ยินจากไกลๆ หรื อเปล่า ถึงได้ อือ
อึงแบบนัน แต่ถ้าฟั งใกล้ ๆ ต้ องดังวุน่ วายมากแน่ๆ ได้ ยิน
เสียงแก้ วแตกดังเพล้ งและได้ ยินเสียงอะไรบางอย่างตก
ดังโครมด้ วย ลีนาได้ ยินเสียงนันมาเรื อยๆ โดยไม่มีทีทา่
ว่าจะหยุด นันหมายความว่ามีเรื องบางอย่างเกิดขึนและ
12
เรื องนันก็ยงั คงดําเนินต่อมาจนถึงตอนนี

ลีนากระพริ บตาอย่างง่วงงุนแล้ วก็ดีดตัวขึนอย่าง

กะทันหัน เพราะเสียงนันดังเข้ ามาใกล้ อะไรน่ะ ลีนารับรู้
ว่ามีเรื องทีไม่เคยแม้ แต่จินตนาการเกิดขึน เขาเปิ ดประตู
ห้ องออก เสียงนันดังมาจากชันหนึง เขาวิงลงบันไดไป
อย่างรวดเร็วแล้ วก็เห็น...

เหตุการณ์จริ งทีผู้ชายจํานวนไม่น้อยภายใต้ ผ้าปิ ดหน้ า

ปิ ดตากําลังก่อความไม่สงบ

มีกีคนกันแน่ ลีนายืนตัวชิดกําแพงและยืนหัวออกไป
อย่างแอบๆ เพือสังเกตการณ์เป็ นอย่างแรก เหล่าชายทีมี

13
ใบหน้ าคุ้นเคยคือพวกซัลวาโตเร่แฟมมิลี มองผ่านๆ แล้ ว
ไม่ร้ ูวา่ ...พวกผู้ชายทีปิ ดหน้ าเอาไว้ ซงน่
ึ าจะมีเกือบสิบคน
นันคือใคร ลีนาล้ มเลิกความตังใจทีจะสืบหาตัวตนทีแท้
จริ งของคนพวกนัน ไม่วา่ จะรู้วา่ เป็ นใครหรื อไม่ร้ ู มันก็แค่
นัน

สิงสําคัญคือความจริ งทีว่าเขากําลังตกอยูใ่ นอันตราย

ระหว่างทีไม่มีใครมองมาทางนี ในหัวของลีนาทีซ่อนตัว
อยูต่ รงตู้ติดผนังใต้ บนั ใดก็มีความคิดมากมายผุดขึนมา
ถ้ าคิดผ่านๆ ก็โจรหรื อเปล่านะ แต่ถ้าเป็ นแบบนันจริ ง
ตอนนีก็ถือว่าสว่างเกินไป ถึงโลกในตอนนีจะเป็ นโลกที
คนกระทําความผิดโดยไม่สนว่าเป็ นกลางวันหรื อกลาง
คืนก็จริ ง แต่การมาถึงบ้ านพักตากอากาศซึงแทบจะ
ปลีกออกมาอยูต่ รงชายหาดไร้ ผ้ คู นอาศัยเพือขโมยของ

14
มันแปลกเกินไป

ยิงกว่าอะไรทังหมด ทีนีเป็ นบ้ านพักตากอากาศส่วนตัว

ของเบ็นไม่ใช่เหรอ ลีนานึกถึงวันทีเบ็นแนะนําครังแรกว่า
ทีนีเป็ นบ้ านพักตากอากาศลับทีเบ็นเป็ นเจ้ าของ ซึงใน
ความเป็ นจริ งถ้ าตัดเบ็นกับพวกมาเฟี ยออกไปก็ไม่มีใคร
เข้ าออกทีนีอีกเลย
__________________________
__________________________
05-2 ความเพ้ อฝั น

“อยูไ่ หน!”

15
ชายคนหนึงตะโกนเสียงดังอย่างเกรี ยวกราดแล้ วเกวียง
ไม้ กอล์ฟทีถือมาด้ วยอย่างไม่พอใจ ลีนาแทบจะหูดบั
เพราะเสียงสิงของแตกหัก เขาขดตัวเข้ าหากันแล้ วเอา
มืออุดหู ดูเหมือนว่าพวกนันกําลังหาอะไรอยู่ ไม่ร้ ูวา่ มา
ถึงนีเพือตามหาอะไรกันแน่ แต่ลีนาก็ทําได้ เพียงภาวนา
ให้ ทางนีเอาให้ แล้ วรี บๆ ไล่พวกนันไป

“ลีนา เมสัน!”

เดียว ขอยกเลิกคําพูดเมือกี

ตอนทีลีนาได้ ยินชือของตัวเองก็ร้ ูสกึ ใจร่วงไปอยูต่ าตุม่

ชายสวมผ้ าปิ ดหน้ าทีไม่ร้ ูตวั ตนแน่ชดั กําลังตามหาเขา

16
ตามหาลีนา ไม่ใช่อะไรอย่างอืน

หลังจากนันเสียงปื นก็ดงั ขึนทันที ได้ ยินเสียงร้ องเสียง

หลงและเสียงครวญครางเพราะความเจ็บปวดเจียน
ตายอย่างชัดเจน แน่นอนว่ามีเสียงเหวียงหมัดกระทบผิว
หนังหนักๆ และถึงจะเบามากแต่ก็ได้ ยินเสียงชินส่วน
ของร่างกายฉีกขาดด้ วย แม้ ลีนาจะไม่ได้ มองดูแต่ก็ร้ ูวา่
คอของใครบางคนคงจะถูกฟั นและรู้กระทังว่าชินส่วน
เล็กๆ นันน่าจะเป็ นสีแดง

ลีนานึกถึงคําว่า ‘มาเฟี ย’ และชือ ‘มาเทโอ’ ในทันที กลุม่

มาเฟี ยฝ่ ายศัตรูทีทําการดวลปื นกับแฟมมิลีของเบ็นมา
ตังแต่แรก

17
ทําไมพวกนันถึงได้ ตามหาเขาล่ะ เต็มไปด้ วยเรื องทีไม่
สามารถทําความเข้ าใจได้ แต่ก่อนอืนต้ องออกไปจากทีนี
ก่อน ยังไงตอนนีก็ถกู มาเฟี ยจับตัวไว้ อยูแ่ ล้ ว และลีนาก็
ไม่ต้องการจะถูกมาเฟี ยกลุม่ อืนจับไปต่ออีกแม้ แต่นิด
เดียว

ไม่ร้ ูวา่ ปั ญหาอยูท่ ีจํานวนคนหรื อเปล่า สถานการณ์การ

ต่อสู้จงึ ดูเหมือนว่าผู้บกุ รุกจะเป็ นฝ่ ายชนะไป ลีนาซ่อน
ตัวอยูใ่ นตู้ติดผนังเล็กๆ ใต้ บนั ได คอยฟั งเสียงฝี เท้ าวิงวุน่
เพือตามหาตนพร้ อมกับเอาสองมือปิ ดปากไว้ พวกซัลวา
โตเร่ทีเหลือจะเป็ นยังไงบ้ างนะ จะตายหรื อยัง ตายอย่าง
ไร้ คา่ ถึงขนาดนีเลยเหรอ

18
อีกไม่นานการตายของพวกเขาก็อาจจะกลายเป็ น
อนาคตของลีนาด้ วยเช่นกัน ต้ องหนี ความต้ องการหลบ
หนีอย่างแรงกล้ าไหลท่วมท้ นออกมาอีกครัง และครังนี
เป็ นครังทีจะต้ องหนีอย่างสุดชีวิต

โชคดีทีลีนารู้โครงสร้ างของบ้ านพักตากอากาศหลังนี

อย่างละเอียด แม้ จะปิ ดตาเดินก็สามารถรู้ได้ วา่ ทุกซอก
ทุกมุมในบ้ านนีมีอะไรบ้ าง เหมือนกับว่าโครงสร้ างบ้ าน
หลังนีตกอยูใ่ นมือลีนา และถ้ าดูตามข้ อมูลนัน ในบ้ าน
หลังนีมีห้องใต้ ดินอยู่ ห้ องใต้ ดินแบ่งออกเป็ นสองฝั ง ฝั ง
หนึงมีคอลเลคชันซูเปอร์ คาร์ สว่ นตัวซึงสังทําขึนเป็ น
พิเศษจอดเก็บเอาไว้ อยูอ่ ย่างเรี ยบร้ อย และอีกฝั งหนึง...

เชือมอยูก่ บั ทะเล
19
ท่าเรื อซึงไม่ไกลเท่าไหร่จากบ้ านพักตากอากาศมีเรื อ
ยอชท์สว่ นตัวของเบ็นอยู่ พวกเรื อยอชท์มินิหรื อเจ็ตสกี
ถูกเก็บเอาไว้ ในห้ องใต้ ดิน ถ้ ากดปุ่ ม ทางด้ านล่างก็จะ
ถูกเปิ ดออกแล้ วก็ทําให้ สามารถหนีออกไปทางทะเลได้
ตอนทีอากาศดีและว่างๆ พวกเขาก็เคยขีเจ็ตสกีของเบ็น
ออกไป เคยเอาเรื อยอชท์มินิออกไปปิ กนิกกลางทะเล
อย่างสนุกสนานแล้ วค่อยกลับมาด้ วย เพราะฉะนันจึงลี
นามันใจ

ทําไมถึงเพิงนึกเรื องนีขึนมาได้ นะ ถ้ าไปห้ องนันก็คงหนี

ไปได้ ตงแต่
ั ก่อนหน้ านีแล้ ว ลีนารู้สกึ เสียใจภายหลัง แต่
ตอนนีไม่ใช่เวลาทีจะมาคิดเรื องนัน

20
“บ้ าเอ๊ ย! อยูไ่ หน! หาตัวให้ ทว!”
ั

ปั ญหาทีแท้ จริ งคือเขาจะไปถึงห้ องนันได้ ยงั ไง... ลีนา

วาดแผนผังขึนมาในหัวอย่างรวดเร็ว จุดทีเขาอยูต่ อนนี
คือบันไดฝั งทิศตะวันออก ทางเข้ าห้ องใต้ ดินอยูข่ ้ างห้ อง
นําชันหนึง ปั ญหาคือห้ องนําชันหนึงอยูต่ ิดกับฝั งตรง
ข้ ามของจุดทีตัวเองซ่อนอยูใ่ นตอนนี

ซวยจริ งๆ คําสบถแบบอเมริ กนั ทีไม่คอ่ ยได้ ใช้ กลับพรัง

พรูออกมา ในตอนนันเขาคิดว่าตกอยูใ่ นอันตรายหลาย
ต่อหลายครัง แต่ไม่วา่ ครังไหนก็เทียบกับความอันตราย
ในครังนีไม่ได้ เลย ลีนาขนลุกชันไปทัวทังร่าง เหงือไคล
ไหลย้ อยไปหมด ปลายนิวของเขารู้สกึ ชาและขยับไม่ได้
เพราะความกลัว
21
“ลองหาทีชันสอง! ไม่วา่ ยังไงก็ต้องจับตัวให้ ได้ !”

ทําไมล่ะ ลีนาไม่ร้ ูสถานการณ์อะไรเลยและอยากถาม

เหตุผล เพราะรู้สกึ ไม่ยตุ ิธรรม แต่ไม่มีเวลามากพอทีจะ
ทําแบบนัน เขาเงียหูฟังเสียงฝี เท้ าของคนพวกนันทีกรูกนั
ไปยังชันสอง ตอนนีก็ได้ เวลาเปิ ดประตูออกแล้ ว

ระยะห่างไม่ได้ ไกลแต่เขาก็วิงเหมือนแลกด้ วยชีวิต ลีนา

ไม่เห็นวีแววของคนพวกนันทีพากันขึนไปยังชันสองเลย
บางทีเขาอาจจะไปถึงห้ องนันได้ อย่างราบรื นกว่าทีคิด
แต่ยงั ไงก็ห้ามวางใจในสถานการณ์แบบนีเด็ดขาด

22
แต่อย่างทีคิด มีชายคนหนึงทีไม่ได้ ขนไปเจอตั
ึ วลีนา
แล้ วตะโกนบอกพวกของตัวเองเสียงดัง

“อยูน่ ี! อยูต่ รงนี!”

ชิบหาย! ครังนีลีนาพ่นคําหยาบทีรู้จกั ออกมาจนหมด

เมือจวนจะถึงบันไดทีเชือมลงไปถึงห้ องใต้ ดิน เขาก็วิงลง
ไปอย่างบ้ าคลัง ใจของลีนาเต้ นกระหนํา รูมา่ นตาดําเบิก
กว้ าง รู้สกึ เหมือนอีกไม่นานใครบางคนจะคว้ าต้ นคอ
ด้ านหลังของตัวเองไว้ ได้

ห้ องเอกับห้ องบีปรากฏขึนมาให้ เห็นแล้ ว คําตอบทีถูก

ต้ องคือห้ องบี! สภาพของจิตสํานึกทีค่อยๆ ห่างออกจาก

23
ความเป็ นจริ งนัน รับบทบาทพิธีกรรายการโชว์อย่างไม่
ทันตังตัว ครังนีลีนา เมสันจะสามารถหลบหนีได้ สําเร็จ
หรื อไม่ ในมุมมองของผมเหมือนจะถูกจับในเร็วๆ นีนะ
ครับท่านผู้ชม...

หุบปากนะ! ลีนาเปิ ดห้ องบีแล้ วปิ ดประตูอย่างแรงจน

เสียงดังปั ง! เขาลงกลอนแล้ วเอาทุกอย่างเท่าทีมือจะ
คว้ าได้ ไม่วา่ จะเป็ นเก้ าอีหรื อ**บเก็บของมากองไว้ ตรง
หน้ าประตู และหลังจากนันถึงสามารถหายใจได้ แฮ่ก
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก ลมหายใจอันแสนเหน็ดเหนือยสลับกัน
หายใจเข้ าออกอย่างรวดเร็วไปพร้ อมๆ กับอาการหอบ
แต่ตอนนีก็ยงั ไม่ใช่เวลาจะพัก

เจ้ านีมันทํางานยังไงล่ะ ปุ่ มกดทีโผล่ขนมาอย่

ึ างเรี ยบ
24
ง่ายสามปุ่ มกําลังรอคอยการเลือกของลีนา ถ้ ากดปุ่ มก็
จะยุบลงไปด้ านล่างแล้ วเรื อยอชท์มินิกบั เจ็ตสกีก็จะลอย
ขึนไปอยูเ่ หนือผิวนํา ลีนากลุ้มใจอยูพ่ กั หนึงแล้ วก็ได้ ยิน
เสียงร้ องตะโกนอย่างโมโหของชายพวกนันซึงทุบประตู
ราวกับคนบ้ า เขาเองจึงทุบลงไปทีปุ่ มด้ วยกําปั นอย่าง
แรง ไม่ได้ เป็ นความรี บร้ อนแบบธรรมดาๆ

ไม่ร้ ูวา่ ทุบปุ่ มอะไรลงไปแต่ดเู หมือนจะเป็ นคําตอบทีถูก

ต้ อง พืนเริ มยุบลงไปพร้ อมกับเสียงเครื องจักร โอ้ พระผู้
เป็ นเจ้ า ขอบคุณนะครับ! ลีนาพูดขอบคุณและยกย่อง
สรรเสริ ญการมีอยูข่ องพระเจ้ าทีเพิงจะค้ นพบในเวลา
แบบนี พลางมองไปรอบๆ การมีใบอนุญาตมากมายแต่
ยังไม่มีใบอนุญาตขับเรื อยอชท์นนทํ
ั าให้ เรื องเป็ นไปในแง่
ลบพอสมควรในสถานการณ์อย่างตอนนี

25
แต่ถามว่ามีใบอนุญาตของเจ็ตสกีไหมน่ะเหรอ ไม่มีครับ
แต่เคยเรี ยนนะครับ จากคนรักไง แม้ จะเป็ นเรื องราวเมือ
ไม่กีเดือนก่อนก็เถอะ ไม่ได้ เรี ยนอย่างจริ งจังด้ วย แต่ขี
สกู๊ตเตอร์ เป็ นก็น่าจะไม่เป็ นไรไม่ใช่เหรอ ตอนสอนเบ็นก็
พูดแบบนัน ‘คิดซะว่าเป็ นสกู๊ตเตอร์ ทีขีในทะเลนะครับ’

แน่นอนว่ามันมีความแตกต่างอย่างมากในด้ านความเร็ว
แต่ยงั ไงวิธีขบั ก็ไม่ได้ แตกต่างอะไรมากมายหรอก
ระหว่างทีคิด ประตูก็สนสะเทื
ั อนอย่างแรงราวกับจะหัก
ลง ลีนาได้ ยินคําสบถและพูดข่มขู่เป็ นครังคราวว่าถ้ าไม่
เปิ ดประตูออกตอนนีจะฆ่าทิงซะ

น่ากลัว ตอนนีลีนารู้สกึ เหมือนเจอกับมาเฟี ยจริ งๆ พวก

26
นันคงจะฆ่าเขาทิงได้ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึนเลยสินะ
ตอนนีไม่ใช่เวลาทีมัวแต่จะมาลังเล ลีนาเอากุญแจเจ็ต
สกีออกมาจากตู้เก็บของทีมองเห็นตรงหน้ า แต่มนั คือ
กุญแจของคันไหนในสามคันนันกันล่ะ ตอนนีลีนาไม่รู็
อะไรทังนันและทําอะไรไม่ได้ นอกจากลองเสียบมันให้
หมด

-เปิ ดประตูเดียวนี!!!

ถ้ าเป็ นแกจะเปิ ดเหรอ ลีนากัดฟั นพร้ อมกับลองเสียบ

กุญแจเข้ ากับเจ็ตสกีคนั แรก ไม่ได้ ถ้ างันคันต่อไป
ระหว่างทีเขากําลังทําแบบนัน ประตูก็โป่ งนูนราวกับจะ
ถูกทะลวงเข้ ามา เขาร้ อนใจจนทํากุญแจตกแต่ก็เก็บมัน
ขึนมาด้ วยมืออันสันเทา จากนันจึงเสียบกุญแจลงไป
27
เครื องติดแล้ ว! ลีนาแทบจะโห่ร้องด้ วยความยินดีออกมา
ตอนนัน ไม่มีเวลาจะเช็กแล้ วว่านํามันเหลืออยูเ่ ยอะแค่
ไหนและติดเครื องถูกวิธีหรื อเปล่า ลีนาขึนคร่อมตัว
เครื อง นึกย้ อนกลับไปเมือครังก่อนแล้ วดึงเกียร์ ขนึ จาก
นันเจ็ตสกีพงุ่ ตรงออกไปสูท่ ้ องทะเล
__________________________
________________________
05-3 ความเพ้ อฝั น

เวลานัน เบ็นซึงถูกเรี ยกตัวก็กําลังมุง่ หน้ าไปยังบ้ านพัก

ตากอากาศ โชคดีมากทีกําหนดการของเขาเสร็จเร็วกว่า
กําหนด แต่ถงึ ไม่ใช่อย่างนัน เขาก็ได้ รับการติดต่อเข้ า
มาระหว่างทางมาบ้ านพักตากอากาศ อีกฝั งของ

28
โทรศัพท์มีเสียงโหวกเหวกโวยวายและเสียงปื นดังลัน
เบ็นขมวดคิวเข้ าหากันโดยอัตโนมัติในเวลาอันสัน และ
แล้ วใบหน้ าขาวของเบ็นซีดเผือดลง ลีนา... ลูเช่ของเขา
อยูท่ ีบ้ านหลังนัน

เบ็นกลับมาอย่างเร็วทีสุดเท่าทีจะทําได้ สิงแรกทีต้ อนรับ

เขาก็คือแฟมมิลีของเขาเอง ซึงกลายเป็ นซากศพเย็น
เฉียบแล้ วนอนกระจัดกระจายอยูบ่ นพืน ...Esso
riprende la vita dei fratelli เบ็นกล่าวลาพวกเขาเป็ น
ครังสุดท้ าย แล้ วลุกขึนมุง่ หน้ าไปยังทางทีได้ ยินเสียงออก
มา ประตูทีเชือมลงไปห้ องใต้ ดินถูกเปิ ดเอาไว้

เขาไม่ชอบใช้ ความรุนแรง แต่ถ้าเกิดการสังหารขึน เขา

เองก็ไม่มีความปรานีเช่นกัน ความรุนแรงเป็ นปั ญหาของ
29
ชีวิต ถ้ าตัดสินใจจะฆ่าก็ต้องฆ่า เบ็นเดินต่อไปเรื อยๆ
พร้ อมกับหันกระบอกปื นซึงเอาออกมาจากด้ านในเสือไป
ข้ างหน้ า เขารู้สกึ พอใจจริ งๆ ทีพวกทีฆ่าพีน้ องของเขาทัง
หมด รวมตัวกันอยูใ่ นสถานทีเดียวกัน

กระสุนปื นห้ านัดลันออกไปยังจุดทีต้ องไปและหยุดลง

ตรงจุดทีต้ องหยุดอย่างแม่นยํา ไม่มีช่องว่างแม้ กระทังจะ
กรี ดร้ อง เบ็นเชียวชาญการยิงปื นสันอย่างต่อเนืองกัน
เป็ นพิเศษ เขาไม่ได้ ใช้ มนั มานานแล้ ว แต่ความสามารถ
ของเขายังไม่ลดน้ อยลง ชายอีกพวกหนึงทีกําลัง
พยายามจะเปิ ดประตูถกู ยิงตายกันหมดโดยไม่มีแม้ คํา
สังเสียสุดท้ าย

“จัดการพวกทีเดินเตร่อยูต่ รงชายหาดจนหมดแล้ วครับ!

30
แต่...”

ได้ ยินเสียงลูก้ามาจากบนบันได เบ็นเงยหน้ าขึนไปมอง

ด้ านบน

“ไม่เห็น... วีแววของลีนาเลยครับ”

ใบหน้ าขาวดูเย็นชาขึนมาอีกจนดูซีดเผือดราวกับกระ
ดาษ เบ็นไม่ลงั เลแล้ วจ้ องมองประตูของห้ องใต้ ดิน ซึงอีก
พวกทีตายไปพยายามจะเปิ ดมันออกถึงขนาดนัน พร้ อม
กับหยิบปื นขึนมาอีกครัง ถึงแม้ จะเป็ นระยะห่างและมุม
ทีอันตรายมากๆ และลูกกระสุนปื นอาจจะกระเด็นออก
มาได้ ถ้ายิงพลาด แต่ครังนีเบ็นก็ไม่ลงั เลเช่นกัน เสียงปื น

31
ดังขึนสันๆ เข้ าทีประตู จากนันประตูทีถูกกระสุนฝั งลงไป
หลายนัดก็ถกู เปิ ดออก

ไม่วา่ จะสืบหรื อไม่สืบว่าพวกผู้บกุ รุกคือใครก็ร้ ูวา่ เป็ นมา

เทโอ้ แฟมมิลี คงเป็ นเพราะในทีสุดโบเจธีก็ไม่มีสติ จึงไม่
ต่างอะไรกับการประกาศสงครามอันยิงใหญ่ ไม่มีเวลา
จะมัวแต่มากัดฟั นแล้ ว ไม่ร้ ูวา่ มาถึงทีนีเพือตามหาอะไร
แต่ชดั เจนมากๆ ว่าสิงทีพวกนันตามหาอยูอ่ ีกฝั งของ
ประตูบานนี และตอนนันเบ็นก็รับรู้แล้ วว่าสิงนันคืออะไร

เบ็นมองเห็นเจ็ตสกีขนาดเพียงเท่านิวมือเพราะระยะที
ห่างออกไปเรื อยๆ ลีนา... เบ็นทิงเสือแจ็กเก็ตทีสวมอยู่
และปื นไปในตอนนันทันที แล้ วหยิบกุญแจพร้ อมขึน
คร่อมเจ็ตสกีลําทีเหลือ แล้ วทําไมต้ องขีไปตรงกลาง
32
ขนาดนันด้ วยนะ เบ็นกัดฟั นและไม่แม้ แต่จะหันมามอง
ด้ านหลัง แล้ วไล่ตามลีนาไปทังอย่างนัน

ตามทีคาดไว้ ฝี มือการขับของลีนาเลวร้ ายมาก เมือมอง

จากด้ านข้ างแล้ ว คงเพราะเขาเพียงแค่สอนวิธีขีไปไม่กี
ครังเท่านันอีกคนก็เลยทําได้ แค่นนั เจ็ตสกีทีเฉไปเฉมาดู
ไม่ปลอดภัยเป็ นอย่างรุนแรง บริ เวณรอบข้ างของลีนามี
กระแสนําซัดสาดอย่างรุนแรงไม่น้อย เบ็นเฝ้ามองลีนา
พร้ อมกับภายในใจทีเหมือนกับมีไฟไหม้ ลกุ ลามเข้ าไป
ทุกขณะ

“ลีนา!”

33
ระยะห่างระหว่างทังคูค่ อ่ ยๆ แคบลงทีละนิด เบ็นจึง
ตะโกนเรี ยกชือลีนาอย่างสุดแรง แต่ลีนากลับไม่หนั กลับ
มาเลยแม้ แต่น้อย ไม่ได้ ยินหรื อไงนะ เบ็นเร่งความเร็วให้
มากขึน

จริ งๆ แล้ วไม่ใช่วา่ ไม่ได้ ยิน แต่แค่ไม่ตอบกลับเท่านัน ลี

นาเองก็กลัวความเร็วราวกับจรวดของเจ็ตสกี แต่ก็กลัว
เบ็นทีกําลังไล่ตามตนเองมาด้ านหลังเช่นกัน เพราะตอน
นี มากกว่าความกลัวเขาเอง ลีนากลับรู้สกึ จากใจจริ งว่า
โลกของเบ็นนันน่ากลัวมากกว่า

เบ็นเป็ นมาเฟี ยจริ งๆ ลีนากัดริ มฝี ปากแน่นให้ กบั ความ

จริ งใหม่ทีได้ รับรู้ คนทีฆ่าคนอืนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึน
บางทีเบ็นอาจจะแตกต่างต่างจากคนอืนก็ได้ ทว่าโลก
34
ของเขาทีมองผ่านเบ็นมาในช่วงนัน กับโลกของมาเฟี ย
จริ งๆ นันแตกต่างกันไม่น้อยเลย แต่ลีนารู้แล้ ว ว่าโลกที
เบ็นกับตนอยูช่ ่างแตกต่างกันเสียจริ ง

“ลีนา!”

อีกฝ่ ายเรี ยกชือของเขาอีกครัง ลีนารู้สกึ อยากร้ องไห้ ขนึ

มาโดยไม่มีสาเหตุ จริ งๆ เพียงแค่ขีเจ็ตสกีอย่างเดียวก็
กลัวจะตายแล้ ว แถมยังไม่ได้ ใส่เสือชูชีพเพราะความใจ
ร้ อนด้ วย

ลีนานึกถึงเรื องทีตัวเองจะถึงท่าเรื อของซีซิเลียในอีกไม่

นาน ถ้ าไม่สามารถขึนเครื องบินได้ ก็มีวิธีอืน คือนังเรื อไป

35
ยังกรุงโรมได้ เช่นกัน อย่างแรก โรมก็จะมีสถาน
ทูตอเมริ กาอยู่ ถ้ าเป็ นเช่นนัน เขาก็จะสามารถขอให้ ทาง
นันคอยคุ้มกันได้ ท่ามกลางความวุน่ วาย ลีนานึกถึง
สภาพความเป็ นจริ งเช่นนี แล้ วก็ร้ ูสกึ ว่าถึงพอใจก็ไม่มี
ประโยชน์ ลีนารู้สกึ สงสัยกระทังว่าตัวเองจะมีชีวิตไปจน
ถึงฝั งไหม

“ลีนา!”

อีกแล้ ว เบ็นเรี ยกเขาอีกแล้ ว ทําไมเขาถึงได้ ยินเสียงของ

เบ็นอย่างชัดเจนขนาดนีนะ

“อย่าตามมา!”

36
ไม่สามารถแกล้ งทําเป็ นไม่ร้ ูมากกว่านีได้ อีกแล้ ว ลีนา
ตะโกนจนสุดเสียง ตอนนีเขาทังกลัวทังเหนือยกับทุก
เรื อง ผมอยากหยุดแล้ ว โลกทีคุณกับผมอยูม่ นั ต่างกัน
เกินไป เบ็น คุณก็ร้ ูนี ลีนาจับแฮนด์เจ็ตสกีแน่น

“บ้ าเอ๊ ย!”

เพราะคําตอบของลีนา เบ็นจึงรับรู้แล้ วว่าอีกคนไม่ใช่ไม่

ได้ ยินเสียงของเขา แต่ลีนาตังใจจะหนีไปจากเขาอยูแ่ ล้ ว
เฮงซวย! คําสบถหยาบคายมากมายรัวติดกันออกมา ไม่
ว่ายังไงก็ได้ แต่ตอนนีต้ องหยุดลีนาไว้ ปั ญหาเรื องการ
หลบหนีนนั ให้ มีชีวิตอยูถ่ งึ ครังต่อไปก็ยงั ไม่สาย

37
“ลีนา! มองข้ างหน้ า!”

มันคือหินโสโครก โธ่เว้ ย! ความเร็วทีเบ็นสามารถเร่งได้

นันมีขีดจํากัดอยู่ ระยะห่างของทังคูใ่ กล้ เข้ ามาแล้ วแต่ยงั
คงไกลเกินเอือมอยูอ่ ีกนิด ยิงกว่านัน ปั ญหาทีใหญ่กว่า
คือเจ็ตสกีทีลีนาขีนันไม่สามารถเบรกได้ ควรจะเอาไป
ซ่อมตังแต่ก่อนหน้ านีสิ! ตอนนีถึงนึกเสียดายขึนมาก็ดู
เหมือนจะสายไปแล้ ว!

ถ้ าเป็ นแบบนีต่อไปต้ องชนเข้ ากับหินโสโครกนันแน่ๆ

“กระโดดลงมา! เจ็ตสกีลํานันเบรกไม่ได้ !”

38
เบ็นตะโกนสุดเสียงจนคอแทบแตก เขาได้ แต่ภาวนาให้ ลี
นาเชือเท่านัน เชือในความจริ งทีว่าคําพูดของเขาไม่มี
เรื องโกหกเลยแม้ แต่นิดเดียว

“ไม่เอา!”

เบ็นได้ รับคําตอบทีเพียงแค่ได้ ยินก็ทําให้ ร้ ูสกึ หงุดหงิดขึน

มามาก ต่างจากคําขอทีเขาขอไปเมือครู่นี ไม่เอางันเหรอ
พูดคํานันออกมาในสถานการณ์แบบนีได้ ยงั ไง เบ็นรู้สกึ
โกรธ คําพูดทีบอกว่าไม่เอานันเป็ นคําทีเบ็นเกลียดทีสุด
เลย

39
“ตอนนีต้ องกระโดดแล้ วลีนา!”

“บอกว่ากลัวไง!”

เบ็นกัดปากเพราะคําตอบอันแสนจริ งใจนัน การกระโดด

ออกจากเจ็ตสกีในความเร็วระดับนี ยิงไปกว่านันคือ
ความลึกระดับนีเป็ นเรื องทีคนธรรมดาก็คงไม่แม้ แต่จะ
จินตนาการได้ เบ็นค่อยๆ รู้สกึ ร้ อนใจมากขึนเรื อยๆ
ระยะห่างจนกว่าจะถึงหินโสโครกนันเหลืออยูไ่ ม่มากแล้ ว
แน่นอนว่าหากลีนายังไปต่อเรื อยๆ แบบนีก็คง...

“กระโดดตอนนีเลย!”

40
คําทีสามารถพูดได้ มีเพียงคํานีเท่านัน ตอนนัน ลีนาหัน
หน้ ากลับมา เขากําลังตัวสันระริ กและไม่สามารถขยับ
ร่างกายได้ อย่างสินเชิงเพราะความหวาดกลัว ลีนาจ้ อง
มองเบ็น เบ็นก็จ้องมองลีนาเขม็งด้ วยสีหน้ าจริ งจังแบบที
ไม่เคยเห็นมาก่อนเลยสักครังและดูร้อนใจมาก ยิงกว่า
นันคือรี บร้ อนมากด้ วย ลีนากัดริ มฝี ปาก ตอนนีถ้ าไม่รอด
ก็ตาย แต่ถงึ อย่างนันก็ร้ ูสกึ กลัวความตายน้ อยกว่าเมือ
ห้ านาทีก่อนนิดหน่อย

เพราะถึงแม้ จะตายไปตอนนี ใบหน้ าของเบ็นทีจะมีชีวิต

อยูไ่ ด้ เห็นเป็ นครังสุดท้ ายนันก็ยงั คงเป็ นเช่นเดิม ไม่
สามารถเก็บคําถามนีไว้ กบั ตัวเองได้ จริ งๆ ถึงแม้ จะทําสี
หน้ าบูดเบียวไปหมดแบบนันก็ตาม

41
“เชือผมสิ...!”

แต่จําเป็ นจะต้ องทําเท่แบบนีด้ วยเหรอ

ร่างกายของลีนากระโดดลอยออกจากเจ็ตสกี ในตอนที
ตกลงไปในนําพร้ อมกับเสียงดังลัน ส่วนเจ็ตสกีทียังคง
แล่นอยูแ่ บบนันก็ชนเข้ ากับหินโสโครกแล้ วระเบิด เบ็น
จอดเจ็ตสกีทนั ทีแล้ วกระโดดลงไปในนําโดยไม่ปล่อยให้
เสียเวลา นํารอบๆ จุดทีเบ็นกระโดดลงไปกระเพือมอย่าง
แรงพร้ อมๆ กับเสียงทีดังรุนแรง
__________________________
_________________________

05-4 ความเพ้ อฝั น

42
ร่างของลีนากําลังจมดิง ไม่เพียงแค่ความลึกของนําทีลึก
จนพูดไม่ออกเมือเทียบกับชายฝั งเท่านัน แต่ทงสองคน
ั
ยังอยูใ่ นสภาพทีไม่ได้ มีเครื องมือช่วยเหลือด้ านความ
ปลอดภัยเลยแม้ แต่อย่างเดียว ความเป็ นไปได้ ทีจะสติ
หลุดเพราะแรงดันนําตังแต่ตอนทีกระโดดลงไปนันสูง
มาก เบ็นว่ายนําไปหาลีนาสุดชีวิต ภายใต้ ทะเลสีฟ้า
ครามของซีซิเลียก็สวยงามมากเช่นกัน แต่พวกเขาก็ไม่
สามารถเป็ นอิสระจากความน่ากลัวอย่างมีเอกลักษณ์ที
ท้ องทะเลมอบให้

เบ็นคว้ าตัวลีนาไว้ ได้ อย่างยากลําบาก เขาฝ่ าความแรง

ของกระแสนําแล้ วดึงตัวอีกคนขึนไป เบ็นทังร้ อนใจและ
รี บร้ อนมากแบบทีลีนาเห็น เขาดันตัวลีนาขึนไปบนเจ็ต

43
สกีด้วยเรี ยวแรงมหาศาล

เบ็นจับตัวลีนาทีไม่สามารถตังสติได้ ให้ นงอยู

ั ต่ รงด้ าน
หน้ าของตัวเองแล้ วถอนหายใจฮือกใหญ่แบบทีก่อนหน้ า
นีไม่สามารถถอนมันออกมาได้ ยังมีชีวิตอยู่ แต่ไม่มีเวลา
ทีจะมัวแต่มารู้สกึ วางใจ เบ็นรองรับและโอบกอดลีนาที
สติหลุดหายไปในอ้ อมแขนเพือไม่ให้ อีกฝ่ ายตกลงไปอีก
เจ็ตสกีของเบ็นถูกเร่งความเร็วไปยังชายฝั งอีกครัง

“…เบ็น”

ตอนทีใกล้ จะถึงชายทะเล เบ็นก็ร้ ูสกึ ถึงการเคลือน

ไหวกระดุกกระดิกในอ้ อมแขนของตัวเอง น่าโล่งใจทีลี

44
นาตืนขึนมาแล้ ว เบ็นเร่งความเร็วมากขึนแทนคําตอบ
พอตัวเครื องเจ็ตสกีสนั ลีนาก็โอบรอบเอวของเบ็นไว้ แน่น
โดยอัตโนมัติ

“อืม จับให้ แน่นนะ”

เมือลีนารู้สกึ ได้ วา่ ปลอดภัยแล้ วจริ งๆ ก็เกิดความรุ้สกึ ขุ่น

เคืองใจทีละน้ อย แต่เรื องทังหมดไม่เหมาะทีจะพูดอยูบ่ น
ท้ องทะเล พอกลับไปบ้ านก่อนอืนเลยก็อาบนําและต่อ
จากนันก็จําเป็ นต้ องคุยกันอย่างค่อยเป็ นค่อยไป เบ็น
ค่อยๆ ลดความเร็วลง

หลังจากทีเจ็ตสกีมาถึงชายฝั งเบ็นก็ดบั เครื อง สีกบั

45
มอเตอร์ ใต้ ตวั เครื องแทบจะหลุดลอกเพราะพืนอันขรุขระ
แต่มนั ไม่มีวิธีอืนแล้ ว ถึงจะเป็ นเบ็นแต่ตอนนีเขาเองก็ไม่
มีสติแล้ วเช่นกัน ยิงกว่าอะไรทังหมด พอคิดว่าลีนาอาจ
จะตายไปต่อหน้ าต่อตาของตัวเอง เลือดภายในร่างกาย
ทัวทังร่างของเบ็นก็เย็นเฉียบไปหมด

“ลีนา ก่อนอืนเลยกลับไป...”

คุยกันหน่อยเถอะ เบ็นร้ องขอลีนาแต่คําขอของเขากลับ

ไม่มีประโยชน์ ทันทีทีเครื องของเจ็ตสกีดบั ลง ลีนาก็วิง
ตรงลงไปในทะเลอีกครัง เขาไม่มีทางหันไปมองด้ านหลัง
เด็ดขาด และเขามันใจแล้ วว่าทีทีตังใจจะไปคือทีไหน คือ
มุง่ หน้ าไปยังท่าเรื อ ลีนารู้วา่ ทีนันมีเจ็ตสกีลําอืนอยูด่ ้ วย

46
แววตาของเบ็นราวกับมีไฟลุกโชนเพราะการกระทําทีไม่
คาดคิดของอีกฝ่ าย แต่ก็กลับมาเป็ นเหมือนเดิมเพียง
พริ บตาเดียว เบ็นกัดฟั นกรอด พอปลอดภัยก็หนีไปอีก
ทันทีเลยเหรอ จะเอาแบบนีใช่ไหม ตอนนียากทีจะคอย
มองการกระทําของลีนาแล้ ว คนรักของเขาลําเส้ นทีเขา
ขีดเอาไว้ มามากเกินไปแล้ ว

“ลีนา เมสัน!”

ความคิดทีว่าเมือสักครู่นีเหมือนตายแล้ วฟื นคืนชีพได้

หายไปแล้ ว ตอนนีเพียงแค่คิดว่าต้ องไล่ตามแผ่นหลัง
ของคนทีทําให้ นํากระจายไปพร้ อมๆ กับเกิดเสียงจ๋อมแจ๋

47
มเท่านัน

เรื องนีลีนาเองก็เช่นเดียวกัน ออกมาข้ างนอกอย่างยาก

ลําบากแล้ วจะให้ กลับไปอีกเนียนะ กลับไปยังทีทีเมือกี
คนฆ่ากันตายน่ะเหรอ ถึงจะโดนตีตายเขาก็ไม่เอาด้ วย
หรอก จะสําเร็จหรื อไม่สําเร็จเขาก็จะหนี การต่อสู้กนั ของ
พวกมาเฟี ยทีได้ เห็นเมือครู่นียังติดตาอยูเ่ ลย

ลีนานึกเสียใจขึนมาทีหลังกับความโง่เขลาของตัวเองที
คิดว่าบางทีอาจจะค่อยๆ ปรับตัวเข้ ากับโลกของอีกฝ่ าย
ได้ ก็ได้ ไม่หรอก ไม่มีทางเป็ นแบบนันได้ แน่ๆ ลีนา เมสัน
เป็ นคนอเมริ กนั ธรรมดาๆ และไม่ต้องการเข้ าไปเกียว
ข้ องกับการดวลปื นกันของมาเฟี ยอิตาลีเลยสักนิดเดียว
เขารักเบ็นแต่โลกทีพวกเขาอาศัยอยูน่ นต่
ั างกันเกินไป
48
ตอนนีลีนารู้อย่างชัดเจนแล้ ว

เป็ นความต้ องการของพระเจ้ าแน่ๆ ถ้ าดูจากการช่วย

ชีวิตของตนซึงอาจจะตายไปแล้ ว ลีนาตัดสินใจทีจะหนี
และคิดซะว่ามันเป็ นชะตากรรมของตัวเอง เสือผ้ าเปี ยก
นําจนหนักและนําเย็นเฉียบทีสูงถึงต้ นขาราวกับคว้ าข้ อ
เท้ าของตนเอาไว้ ในทุกๆ ก้ าว แต่ลีนาก็ไม่หยุด

“รู้ใช่ไหมว่าถ้ าจับได้ จะไม่ปล่อยไปอีกเลย!”

“เฮือก…!”

เบ็นโกรธจริ งๆ แล้ ว เสียงทีตะโกนออกมานันเต็มไปด้ วย

49
ความโกรธอย่างไม่สมกับเป็ นอีกคนเลย เรี ยวแรงของ
ร่างกายมีขีดจํากัด แต่ขากลับกําลังวิงราวกับเครื องจักร

สถานการณ์ของทังคูต่ า่ งก็เหมือนกัน แต่เบ็นได้ เปรี ยบ

มากกว่านิดหน่อย สําหรับเบ็นแล้ ว ท้ องทะเลแห่งซีซิเลีย
เป็ นสถานทีทีเขาคุ้นเคยพอๆ กับพืนดิน เขาเป็ นชายที
หลงใหลในทะเลและว่ายนําแทบจะทุกวัน แม้ แต่ขาของ
เขาก็ยาวกว่าลีนานิดหน่อยด้ วย ระยะห่างระหว่างทัง
สองแคบลงเรื อยๆ ทังฝ่ ายทีกําลังหนีและฝ่ ายทีไล่ตาม
ต่างก็พดู ในสิงทีตนคิดอย่างจริ งใจ

“ปล่อยผมไปเถอะครับ!”

50
“ขอให้ ฆา่ ทิงยังจะดีกว่า!”

“ถ้ างันก็ฆา่ ซะสิ!”

“อย่ามาตลก!”

สุดท้ ายก็จะพูดแบบนีแล้ วจะบอกให้ ขอให้ ฆา่ ตัวเอง

ทําไม! เล่นตลกผิดเวลาแล้ ว ถึงแม้ วา่ ลีนาจะร้ องห่ม
ร้ องไห้ อยูแ่ ต่ก็ไม่หยุดวิงเลยแม้ แต่น้อย ความเร็วของ
เบ็นซึงไล่ตามเขามาก็เพิมมากขึนด้ วยเช่นกัน เป็ นพละ
กําลังทีเหมือนกับสัตวร์ ประหลาดจริ งๆ ยังไงลีนาก็คงจะ
ถูกจับ แค่ขนอยู
ึ ก่ บั เวลาเท่านัน

51
“อึก…!”

และแล้ วก็ถกู จับได้ หลังจากทังคูเ่ ดินเข้ ามาลึกจนถูก

ห้ อมล้ อมไปด้ วยหินก้ อนใหญ่โดยไม่ร้ ูตวั ถึงแม้ จะอยูต่ รง
ชายหาดก็ตาม กว่าจะมาถึงตรงนีได้ ก็ไล่ตามกันมา
อย่างสุดชีวิตจริ งๆ แต่ตอนนีมันจบแล้ ว... เบ็นกําข้ อมือลี
นาแน่นเพราะตังใจจะไม่ให้ หนีไปได้ อีกครัง ส่วนลีนา
พยายามสะบัดมือออกอย่างสุดแรงทีมี แต่ทนั ทีทีข้ อมือ
ถูกปล่อยเป็ นอิสระก็จะถูกคว้ ากลับไปเช่นเดิมอีกครัง
เรื องทีต้ องใช้ พละกําลังของร่างกายเป็ นเรื องทีเขาไม่
สามารถเอาชนะเบ็นมาได้ ตงแต่
ั แรกอยูแ่ ล้ ว

เฮ้ อ ไม่ร้ ูแล้ ว นําตาของลีนาพรังพรูออกมา เขาเหนือยทัง

กายเหนือยทังใจ ทังยังได้ รับการกระทบกระเทือนทางจิต
52
ใจอีก ตอนนีเขายอมแพ้ ทีจะหนีแล้ ว ลีนาร้ องไห้ ไม่หยุด
เพราะคิดว่าถึงจะตายไปตอนนีก็ดเู หมือนจะไม่ได้ แปลก
อะไร นีนําตาของเขามีเยอะขนาดนีเลยเหรอ แต่มนั เป็ น
ปั ญหาทีไม่เกียวกันเลย เพราะตอนนีลีนาไม่ได้ ร้องไห้
เพราะเศร้ าหรื อเหงาหงอย พูดให้ ชดั ก็คือปั ญหาในตอน
นีคือเรื องเหมือนตายแล้ วได้ เกิดใหม่ตา่ งหาก

ตอนตกลงไปในทะเลเขาคิดแค่วา่ ต้ องตายแน่ๆ

“…ได้ โปรด ฟั งทีผมจะพูดหน่อยเถอะ”

“ไม่เอา ไม่เอา...”

53
“หยุดพูดคําว่าไม่เอาบ้ าๆ แบบนันได้ แล้ ว!”

เบ็นเองก็ถงึ ขีดจํากัดแล้ วเหมือนกัน สุดท้ ายเขาก็ตวาด

เสียงดังอย่างทนไม่ไหว ลีนาทีก้ มหน้ ามาตลอดก็เงย
หน้ าขึนมา จากนันก็ทําสีหน้ าเหมือนไม่อยากจะเชือแล้ ว
นําตาก็ไหลริ น เบ็นตะคอกใส่เขาเป็ นครังแรกเลย ลีนา
ยิงกลัวกับเรื องทุกอย่างอยูแ่ ล้ วยังจะมาทําให้ ร้ ูสกึ ว่ามัน
น่าเสียใจไปซะทุกเรื องอีก

คงเพราะเบ็นก็สบั สนเช่นกันจึงปล่อยข้ อมือของลีนาให้

เป็ นอิสระ ถึงอย่างนันเขาก็มนใจว่
ั าอีกฝ่ ายจะไม่หนี และ
เพราะรู้วา่ ถึงจะหนีไป ไม่นานตัวเองก็จะสามารถตามจับ
กลับมาได้ อยูด่ ี เบ็นพูดอะไรไม่ออก มองลีนาทีระเบิด
นําตาออกมาแล้ วยีผมตัวเองอย่างหงุดหงิด
54
“โธ่เว้ ย! ปั ญหามันคือเรื องอะไรกันแน่!”

เบ็นตวาดออกมาอีกรอบ ครังนีเขาตวาดใส่ตวั เอง เบ็น

ทังหงุดหงิดทังโกรธ ความรู้สกึ ทังหมดทีเขารู้สกึ ได้ ใน
เวลาไม่กีชัวโมงนันผสมปนเปกันยุง่ เหยิง แฟมมิลีของ
เขาตายไป คนรักก็เกือบจะตายไปต่อหน้ าต่อตา ถึงเบ็น
จะขบเขียวเคียวฟั นข่มความโกรธทีกลันไว้ ไม่อยู่ แต่ก็รีบ
หาหนทางทีจะทําให้ รอดชีวิตไม่วา่ จะด้ วยวิธีใดก็ตาม

สําหรับเบ็น ความสับสนวุน่ วายแบบนีก็เป็ นเรื องทีไม่ค้ นุ

เคยเลยเช่นกัน เขาเป็ นผู้ชายทีใช้ ชีวิตมาโดยไม่เคยเปิ ด
เผยให้ เห็นความลําบากในชีวิตเลยสักครัง เพราะไม่จํา
เป็ นจะต้ องทําแบบนัน เรื องทีไม่เคยทํามาทังชีวิตจู่ๆ ได้
55
ทําขึนมาครังหนึงก็ช่วยไม่ได้ ทีจะรู้สกึ ลําบากและไม่ชิน
เบ็นเองก็เหนือยอยูด่ ้ วย ทังสองคนยืนนิงและไม่ได้ พดู
อะไรสักคําอยูพ่ กั ใหญ่
__________________________
_________________________
05-5 ความเพ้ อฝั น

ตอนนีเป็ นเวลาทีท้ องทะเลจะรองรับดวงอาทิตย์ตกแล้ ว

แต่ไม่ได้ อยูใ่ นความสนใจของคูร่ ักทีพากันก้ มมองพืนเลย
แสงทีไม่ได้ อยูใ่ นสายตาจนกระทังตอนนีได้ สาดส่องลง
มาตรงกลางระหว่างคนทังคู่ พวกเขาจ้ องมองไปยังผืน
ทะเลราวกับนัดกัน ผิวนําใสสะท้ อนแสงเป็ นสีทองอร่าม
ท้ องทะเลโอบกอดแสงอาทิตย์เอาไว้ และกําลังส่อง
ประกายระยิบระยับ เป็ นภาพอันงดงามเกินกว่าจะกัก

56
เก็บไว้ ได้ หมดในดวงตาและเกินกว่าจะพูดอะไรออกมา
ได้

จริ งๆ แล้ วนันเป็ นความรู้สกึ ทีอธิบายไม่ถกู เบ็นมองลีนา

และลีนาก็มองเบ็น สายตาทีมองสบกันในจุดจุดหนึง
พร้ อมๆ กันได้ หยุดลงตรงนันราวกับลืมเรื องทีห่างไกล
ออกไปอีกครังจนหมด

ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้ เลย ชายทีทําให้ ใจเต้ นแรง

ไม่เป็ นจังหวะเพียงแค่มองเห็นอยูต่ รงหน้ า

อยูต่ รงนัน เบ็นจ้ องมองลีนา ผมสีประกายส้ มเปี ยกโชก

กับดวงตาทีสะท้ อนแสงอาทิตย์อสั ดง ตอนนีกําลังส่อง

57
ประกายเป็ นสีทีไม่สามารถอธิบายได้ มันไม่ใช่สีเขียวอีก
ต่อไปแล้ ว เบ็นพร้ อมจะลุม่ หลงในดวงตาของคนรัก
อย่างเต็มใจ และเป็ นแบบนันมาตังแต่แรกโดยไม่เคย
สงสัยเลยสักครัง

มือของเบ็นต้ องการจะเอือมไปสัมผัสลีนาตอนนีเลยแต่
เขายังคงยืนนิงอยู่ เพราะลีนาเองก็มองมายังเขาเช่น
เดียวกัน การเคลือนไหวแม้ แต่นิดเดียวในสถานการณ์นี
ทําให้ ร้ ูสกึ เหมือนจะทําเรื องเสียมารยาทต่ออีกฝ่ ายเลย

ลีนาเกือบจะนําตาไหลเพราะภาพวิวทังหมดทีเห็นใน
สายตานันราวกับไม่ใช่ความเป็ นจริ งเลยแม้ แต่น้อย
นําตาเมือครู่นีเพิงจะหยุดไปได้ ไม่นาน เพราะฉะนันจะ
ร้ องไห้ ให้ เห็นอีกไม่ได้ แต่นําตาทีเอ่อขึนมาอีกครังทําให้
58
เห็นถึงความรู้สกึ ทีแท้ จริ งของลีนา เขามีนําตามากมาย
ขนาดนีตังแต่ตอนไหนกันนะ คําถามไร้ สาระแวบขึนมา
แต่นําตาในครังนีเป็ นนําตาทีไหลออกมาในความหมาย
อืน ไม่เกียวข้ องกับทีร้ องไห้ เพราะเหมือนตายแล้ วฟื น
เลย

แต่ลีนาจะไม่ร้องไห้ แล้ ว เมือครู่นีเขาได้ กําชับกับตัวเอง

คนทียืนมือออกไปก่อนคือลีนาไม่ใช่เบ็น ต่างจากทีคาด
ไว้ ปลายมือขาวกอบกุมแก้ มทังสองข้ างของเบ็นเอาไว้
ความต้ องการทีไม่สามารถบรรยายออกมาได้ กําลังยัวยุ
เขา การจูบโดยไม่ได้ บอกก่อนเป็ นเรื องปกติธรรมดาอยู่
แล้ วแต่ตอนนีกลับปกติมากเป็ นพิเศษ ลีนาขยับศีรษะ
ของตัวเองเพือสัมผัสกับริ มฝี ปากของเบ็น
59
ตอนนันเบ็นกลับขยับเข้ ามาอย่างรวดเร็วกว่า ทังคูข่ ยับ
เข้ าหากันโดยไม่ร้ ูวา่ ใครก่อนใครหลัง แต่ก็ประทับริ ม
ฝี ปากเข้ าหากันได้ พอดิบพอดีเหมือนโชคชะตากําหนด
ไว้ ราวกับเกิดมาเพือจูบกันและกันในวันนี สถานทีนี
และเวลานี

ถึงแม้ วา่ จะดุเดือดแต่ก็ลมุ่ ลึก แม้ จะรวดเร็วแต่ก็ไม่รีบ

ร้ อน เบ็นโอบรอบเอวของลีนาไว้ อย่างสมบูรณ์แบบแล้ ว
ดึงตัวของอีกฝ่ ายขึนมาจากนํา ร่างของลีนาลอยขึน
กลางอากาศ ลีนาโอบกอดเบ็นแน่นกว่าเดิมพร้ อมกับ
แลกจูบกับเขา นึกไม่ถงึ เลยว่าเป็ นชายสองคนทีเมือครู่นี
วุน่ วายสนอลหม่านไปหมดว่าจะมีชีวิตรอดหรื อไม่

60
ต่อจากนีจะเป็ นยังไงนันแน่นอนอยูแ่ ล้ ว พวกเขาแช่อยู่
ในท้ องทะเลแห่งซีซิเลีย โขดหินใหญ่สีดําทีล้ อมรอบพวก
เขาเอาไว้ ทําให้ สามารปิ ดกันสายตาของทุกคนบนโลกได้
ถึงแม้ จะบอกว่าตอนนีบนโลกนีไม่มีใครนอกจากพวกเขา
แค่สองคนก็คงจะเชืออย่างไม่ตะขิดตะขวงใจ

ตอนนีคนทีเขาสามารถพึงพาได้ มีเพียงอุณหภูมิร่างกาย
ของชายผู้สามารถอุน่ เนือตัวเย็นเฉียบเพราะนําทะเลอัน
หนาวเหน็บเท่านัน หนาวจัง ริ มฝี ปากของลีนาเปลียน
เป็ นสีเขียวโดยไม่ร้ ูตวั แต่เขาไม่ระแวงและเชือว่าอีก
เดียวมันก็จะกลับไปเป็ นสีเดิมของมัน เพราะทังคูย่ งั คง
จูบกันอยู่ ลินของเบ็นเกียวกระหวัดเขาไว้ ราวกับว่าถ้ า
ลองหายใจออกมาอย่างแผ่วเบาก็จะถูกดูดกลืนเข้ าไป
ทังตัว

61
การเกียวกระหวัดอันน่าลุม่ หลงทําให้ มือของลีนาแทรก
เข้ าไปตรงท้ ายทอยของเบ็น มือขาวผ่องขยําผมสีซิลเวอร์
บลอนด์เปี ยกชุ่ม ดวงตาก็ปิดลงโดยอัตโนมัติ ขนตายาว
สันไหว สําหรับเบ็นซึงมองเห็นท่าทางทุกอย่างในระยะ
ใกล้ มากทีสุดนัน ช่วงเวลาทังหมดนีเป็ นช่วงเวลาทีเขา
จะต้ องหลงรักอย่างแน่นอน

“…เบ็น ผมยังมีชีวิตอยูใ่ ช่ไหม”

ลีนาถามขึน เป็ นความต่อเนืองของช่วงเวลาทีไม่น่าเชือ

อาจจะเป็ นความฝั นหรื อเปล่า นีเขายังจมอยูใ่ ต้ ทะเล
หรื อเปล่านะ เส้ นแบ่งเขตระหว่างความมีชีวิตกับความ
ตายนันไม่ชดั เจนเลย เขาเองก็เป็ นแบบนัน เมือกีนีเขา
62
เกือบจะตายไปแล้ วก็มีชีวิตรอดได้ ราวกับปาฏิหาริ ย์ ลี
นาถามด้ วยนําเสียงไร้ เรี ยวแรงราวกับสติหลุดลอย เขา
ต้ องการได้ รับความมันใจจากเบ็น เพราะตัวเองไม่
สามารถตอบคําถามนีได้

ขาของลีนาเกียวรอบเอวของเบ็นไว้ ตัวเขากําลังลอยอยู่
เหนือนําอย่างนุ่มนวล คลืนทําให้ ผิวนํากระเพือมขึนมา
ถึงเอว ตอบผมหน่อย เบ็น ช่วยบอกคําตอบให้ ผมรู้ที
เกียวกับเรื องทังหมดนีทีไม่มีอะไรแน่นอนเลย .สําหรับ
ผม ถ้ าไม่ใช่คณ
ุ ก็ไม่มีใครสามารถตอบได้ แล้ ว

“ใช่ ยังมีชีวิตอยู.่ ..ลีนา”

63
เป็ นคําตอบเพียงหนึงเดียวคําตอบอันชัดเจนของเบ็นทํา
ให้ ลีนาสบายใจ ลีนาประทับริ มฝี ปากลงไปอีกครังพร้ อม
กับลูบไล้ บริ เวณลําคอด้ านหลังและท้ ายทอย ไม่ร้ ูวา่ ร่าง
กายร้ อนรุ่มหรื อใจร้ อนกันแน่ ลีนากอดเบ็นพร้ อมกับคิด
ว่าเป็ นไปได้ สงู ทีจะเป็ นทังสอง

“ทําให้ ผมรู้ทีวา่ ยังมีชีวิตอยู”่

ลีนากระซิบข้ างใบหูของเบ็น เขาต้ องการมีชีวิตแล้ ว

เคลือนไหว การกระซิบแผ่วเบาอย่างกับในละครซึมเข้ า
ไปภายในหูของเบ็น เบ็นรู้วา่ เขาต้ องการอะไร ครังนี มือ
ของเบ็นจับท้ ายทอยของลีนาแล้ วดึงเข้ ามาใกล้ ลีนาเอน
หน้ าก้ มลงมองแล้ วโน้ มศีรษะลงไปประกบริ มฝี ปากของ
เขาอย่างยินดี
64
ไม่ถามว่าจะทําอะไรและไม่จําเป็ นจะต้ องถามด้ วย จูบที
รุนแรงขึนมาอีกนิดนันแผ่วเบาลงไปครู่หนึงแต่ไม่นานก็
กลับมาเร่าร้ อนอีกครัง ในตอนทีแลกจูบกันอยู่ เบ็นก็
ปลดกระดุมเสือเชิตของตนไล่ลงไปตามลําดับ เสือเปี ยก
ชุ่มจนหนักเป็ นสิงของทีไม่จําเป็ นต้ องเตรี ยมไว้ ใช้ ใน
ทะเล เบ็นใช้ ลนเกี
ิ ยวกระหวัดและไล้ เลียไปทัวด้ านใน
พร้ อมทังลิมรสภายในปากของลีนาทีทังร้ อนและชุ่มชืน

เสือเชิตขาวดูดซับนําทะเลจนหนักถูกพาดไว้ กบั โขดหิน

เสือเชิตเป็ นทีสําหรับลีนาเพียงคนเดียว อย่างน้ อยทีสุด
มันก็เป็ นสิงป้องกันทีมาจากความตังใจของเบ็นซึงไม่
ต้ องการให้ หลังของคนรักบาดเจ็บเพราะพืนผิวผิวหยาบ
กระด้ างของโขดหิน

65
ลีนาถูกทําให้ เอนตัวลงบนเสือเชิตตัวนัน ขาของเขาจม
ลงไปในนําทะเลอีกครังพร้ อมๆ กับร่างทีนอนอย่างเอน
เอียง ดวงอาทิตย์ใกล้ จะตกแล้ วและพวกเขายังคงอยูใ่ น
ทะเล ถึงจะน่าประหลาดใจแต่นําทีซัดสาดเข้ ามานันไม่
ได้ ทําให้ ร้ ูสกึ หนาวอีกต่อไปแล้ ว

หมายความว่าไม่มีเวลาทีจะเช็กอุณหภูมินําทีแน่
นอนอย่างละเอียดว่าเป็ นยังไงเช่นกัน ลีนาโอบกอดรอบ
คอของเบ็นไว้ ไม่วา่ จะจูบมากเท่าไรก็ไม่พอ ถ้ ามีช่อง
ว่างแม้ แต่นิดเดียวก็จะถูกรังตัวไว้ เหมือนกับตอนจะจม
ลงไปในทะเลอีกครัง เพราะต้ องการจะหายใจ เป็ น
เหตุผลง่ายๆ เพราะต้ องการหายใจ

66
เพราะอยากมีชีวิต ลีนาจึงโอบเบ็นไว้ แน่นและร้ องขอจูบ
จากเขา

เบ็นตอบรับรสจูบอันเสียวซ่านอย่างเอาอกเอาใจ เขา
ครอบครองพืนทีด้ านบนของลีนาอย่างสมบูรณ์แบบ ร่าง
กายส่วนบนอยูบ่ นบกส่วนร่างกายส่วนล่างนันจมอยูใ่ น
นําทะเล ทังสองคนอยูด่ ้ วยกันในเขตแดนทีไม่ชดั เจนโดย
ไม่ร้ ูวา่ คือทีไหน อา ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ ว เบ็นกดริ ม
ฝี ปากลงบนลําคอของลีนาแล้ วเลือนลงมาด้ านล่าง

เมือเขาดูดดุนลําคอทีเปื อนรสเค็มจางๆ ของนําทะเล อีก

ฝ่ ายก็หลุดเสียงครางสันๆ ออกมา นิวมือของเบ็นลาก
ผ่านบนร่างกายของลีนาอย่างลืนไหล เบ็นเลิกเสืออัน
เปี ยกโชกขึนและลูบคลําผิวกายทียังคงเย็นเฉียบด้ านใน
67
นัน เพียงแค่สมั ผัสเข้ ากับเอว อีกฝ่ ายก็ผงะและเงยหน้ า
ขึนมาสบตากับเขาอย่างระมัดระวัง

ลีนากําลังกลัว ไม่ร้ ูวา่ กลัวอะไรแต่ยงั คงหวาดกลัวอยู่

ไม่เคยขออะไรแบบนันเลย ริ มฝี ปากเลือนลงมาด้ านล่าง

ถึงแม้ วา่ ตนจะปลอบโยนมากแค่ไหนแต่เขาก็ยงั คงหวาด
กลัวและกังวลอยูส่ นิ ะ ถ้ าอย่างนัน ทําให้ คิดอะไรไม่ได้
ไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ มันดูดือดึงมากทีเดียวถ้ านับว่าเป็ น
ความคิดของผู้ชายแต่เขาก็กําลังเร่งรี บ วิธีทีนึกออกมีอยู่
แค่วิธีเดียว แต่ไม่วา่ จะเป็ นวิธีอะไรก็ต้องทํา เบ็นไม่ต้อง
การจะเสียลีนาไป ทังร่างกายแล้ วก็จิตใจ
__________________________
_________________________
68
05-6 ความเพ้ อฝั น

“เบ็น...”

เบ็นหายใจหนักหน่วงอีกครังพร้ อมกับลูบไล้ ไปทัวลําตัว

ของลีนา ทีซึงเงยหน้ าขึนมาเรี ยกชือเขาอย่างยากลําบาก
ทังคูก่ ําลังถูกกระแสนําดูดกลืน ท้ องทะเลมืดลงทุกขณะ
และอีกไม่นานก็จะกลายเป็ นสีดํามืดมิด แต่ก็ไม่ได้ ร้ ูสกึ
กลัวเลยแม้ แต่นิดเดียว เพราะพระอาทิตย์ยงั คงไม่ลบั ฟ้า
ไป

ตอนนีเป็ นเวลาทียังคงมองเห็นภาพลักษณ์อนั เจิดจ้ า

ของคนรักได้ อย่างชัดเจน

69
มือของเบ็นกอบกุมบันท้ ายนุ่มนิมแล้ วบีบขยําราวกับจะ
ทําให้ มนั ละลายปะปนไปกับสายนํา ลีนาบิดตัวแล้ ว
เปล่งเสียงครางเบาๆ แน่นอนว่าฝ่ ายทีถูกสัมผัสคือลีนา
แต่ชายเสือด้ านหน้ าของเบ็นซึงเป็ นฝ่ ายสัมผัสนันก็กําลัง
ขยายพองขึนเช่นกัน เป็ นผลลัพธ์ทีแน่นอนแต่ก็ทําให้
รู้สกึ ว่ามันเป็ นกฎเกณฑ์ของธรรมชาติด้วย ชายคนหนึง
เกิดความใคร่กบั ผีกฝ่ ายซึงเป็ นชายเหมือนกันเหรอ ไม่
หรอก เป็ นเบ็นทีเกิดอารมณ์กบั ลีนาซึงอยูต่ รงหน้ าเขา
ต่างหาก

ถึงไม่ใช่อย่างนัน ลีนาก็คิดว่าท่าทางของเขาในตอนนี
เหมือนกับสัตว์ เสือผ้ าทีถูกเบ็นถอดออกไปมากเท่าไหร่
ในหัวก็ยิงเต็มไปด้ วยความคิดทีว่าตอนนีไม่วา่ จะเป็ นยัง

70
ไงก็ดี ตอนนีเพียงแค่ยอมรับเบ็นเข้ ามาก็ทําให้ ร้ ูสกึ ถูก
เติมเต็มแล้ ว ลีนาโอบกอดเบ็น ส่วนเบ็นเองก็ถอดเสือผ้ า
ของลีนาออก เบ็นบีบขยําก้ นขาวเรี ยบลืนในนําอย่างแรง

“อ๊ ะ…!”

ร่างกายของทังคูส่ นไหวไปตามคลื
ั นและผิวนําที
กระเพือม คาดการณ์ไว้ แล้ วว่ามันไม่ใช่เรื องง่ายเลย การ
กลายเป็ นหนึงเดียวกันในท้ องทะเลนัน เป็ นเรื องทีไม่เคย
แม้ แต่จะคิด แต่ขาของลีนาก็อ้าออกกว้ างอย่างอัตโนมัติ
ด้ วยความต้ องการอย่างแรงกล้ า ทีดูเหมือนว่าจะทําไม่
ได้ อีกต่อไปแล้ วถ้ าไม่ใช่ตอนนี เขาร้ องขอความต้ องการ
ของตัวเองอย่างไม่อายเลยแม้ แต่นิดเดียว ตอนนี
สามารถเปิ ดเผยเบืองลึกในจิตใจทีซ่อนเอาไว้ ลกึ ทีสุด
71
แล้ ว ถ้ าคนนันคือเบ็นน่ะนะ

แต่จะไม่ให้ ไปเสียเฉยๆ ต้ องให้ หาด้ วยตัวเอง ลีนา

หายใจสะดุดครู่หนึงเพราะมือทีกอบกุมตรงกลางหว่าง
ขา และร่างกายของเขาก็สนระริ
ั ก ถึงแม้ วา่ จะไม่มีใคร
มองและไม่มีใครฟั ง แต่เสียงของลีนาก็เบาลงโดย
อัตโนมัติในท้ องทะเลทีมีหลังคาเป็ นท้ องฟ้า ยิงไหล่ของ
เขาห่อเข้ าหากันมากเท่าไร แขนของเขาก็ยิงโอบรอบตัว
เบ็นแรงขึนเท่านัน เป็ นการเร่ง ถึงพูดออกมาไม่ได้ แต่ทา่
ทางนีเป็ นการเร่งเบ็นแน่นอน

“…เบ็น”

72
ลีนาเร่งเขาอีกแล้ ว เร็วๆ เถอะ สายตาของลีนาจับจ้ องไป
ยังเบ็น แม้ ไม่ได้ ดงึ คอเสือเอาไว้ แต่สายตาทีจับจ้ องมาก็
ทําให้ ขยับไม่ได้ พอๆ กับการจับส่วนอ่อนไหวเอาไว้ เลย

ลมหายใจร้ อนผ่าวลอยไปกับลมทะเลแล้ วหายไป แต่นนั

ก็ไม่ได้ ทําให้ อะไรเปลียนไป เพราะลมหายใจร้ อนพรังพรู
ออกมาสัมผัสซึงกันและกันอยูไ่ ม่หยุด

เบ็นยกก้ นลีนาขึนเล็กน้ อยแล้ วจับความเป็ นชายทีแข็ง

ตัวเต็มทีไปสัมผัสด้ านล่าง คนรักทีงดงามของเขาไม่
สามารถทนกับสัมผัสนันได้ แล้ วตัวสันระริ ก นันทําให้ เบ็น
ไม่มนใจเลยว่
ั าด้ วยความยัวยวนนัน เขาจะสามารถ
รักษาความตังใจของตัวเองว่าจะทําอย่างช้ าๆ ได้ หรื อไม่

73
เบ็นคิดอย่างนันพร้ อมกับสงบจิตสงบใจ ผิวนําทีกําลัง
กระเพือมราวกับเร่งให้ เขารี บทําขันตอนต่อไป แต่ถงึ
อย่างนันเบ็นก็ยงั คงสุขมุ อยู่ ค่อยๆ ทํา ให้ ไม่เจ็บอย่าง
มากทีสุด เขาไม่ต้องการให้ คนรักเจ็บปวดในเวลานี

“อ๊ า…!”

เสียงร้ องของอีกฝ่ ายและผิวด้ านในทีร้ อนผะผ่าวทําให้

เบ็นแทบจะหมดความอดทน ลีนากอดเขาไว้ แน่นแล้ ว
เนือตัวสันเทาไปหมด เบ็นรู้สกึ ได้ ถงึ ความสันเทานัน
กระทังในช่องทางคับแน่น ยิงมันรัดแน่นเท่าไร เบ็นก็ยิง
หยุดไม่ได้ และดันร่างของตัวเองเข้ าไปจนสุด ยังไงตอนนี
เขาก็ไม่คิดทีจะหยุดกลางคันอยูแ่ ล้ ว ตนเองต้ องการสิง
74
นันและลีนาเองก็ต้องการเช่นกัน

ไร้ ซงความลั
ึ งเล เสียงร้ องด้ วยความจุกแน่นถูกเปล่งออก
มา แต่เบ็นก็ยิงกอดลีนาเอาไว้ พลางแทรกตัวเข้ าไปจน
สุดแรง ภายใต้ นําทีซัดสาดเข้ ามา ร่างกายส่วนล่างของ
ทังคูแ่ นบสนิทกันและเกียวพันกันอย่างยุง่ เหยิง คลืน
ทะเลไม่สามารถหยุดพวกเขาได้ เพราะพวกเขาไม่มี
ความคิดทีจะหยุดลงเลย

เบ็นขยับเอวอย่างรวดเร็วต่อจากนัน ทุกครังทีเขาแทรก
ตัวเข้ ามาแล้ วถอยออกไป ลีนาก็เกร็งตัวไปหมดจนถึง
ปลายนิวเท้ าพร้ อมกับจับร่างของเบ็นไว้ แน่น เนือตัว
เปี ยกชุ่มไปด้ วยนําทะเลดูยวยวนเป็
ั นอย่างมาก ทังคูไ่ ม่
สามารถละริ มฝี ปากออกจากกันได้ เพราะสัมผัสอันเสียว
75
ซ่านตรงลินราวกับสัมผัสกับความเค็มของนําทะเลมาก
เกินไป

แต่นนก็
ั ยงั ไม่พอ

“ฮ้ า อา...เบ็น ผม...จนกว่าผม...จะคิดอะไรไม่ได้ ...”

ช่วยทําผมที คําพูดขาดหายไปกลางคันแต่ก็สามารถ
คาดเดาได้ วา่ จะพูดเรื องอะไร เบ็นถอนร่างออกมาจาก
ด้ านในของลีนาแล้ วจับอีกฝ่ ายให้ นอนควําลง ลีนาจับ
เสือเชิตของเบ็นทีสวมใส่ไม่ได้ อีกต่อไปแล้ วและยืนหัน
บันท้ ายของตัวเองไปทางเขา ลีนายังคงไร้ ซงความอาย
ึ
และยิงกว่านันคือไม่มีเหตุผลทีจะปิ ดบังหรื อหลบซ่อนตัว

76
เองด้ วย ลีนางอเอวและกดก้ นของตัวเองลงมาชิดร่าง
กายส่วนล่างของเบ็นด้ วยตัวเอง

สายตาทีหันมามองด้ านหลังกําลังสันระริ ก

เบ็นแกล้ งทําตัวเป็ นสุภาพบุรุษ แต่พอมาถึงจุดจุดหนึงก็

ไม่สามารถคงความเป็ นสุภาพบุรุษเอาไว้ ได้ เขาจับลง
ตรงกระดูกเชิงกรานของลีนาและกัดลงตรงไหล่ของอีก
ฝ่ าย เขาแกล้ งทําเป็ นเบนความสนใจของลีนาไปยังจุด
อืนพร้ อมกับแทรกตัวเข้ าไปอย่างไม่ลงั เล เขาจับสะโพก
ของอีกฝ่ ายให้ แยกออกจนทําให้ อีกฝ่ ายสามารถรับเอา
ร่างของเขาเข้ าไปได้ อย่างง่ายดาย

77
“อึก…!”

ร่างกายของลีนาทรุดลงอย่างรวดเร็ว นําหนักของร่าง
กายถูกคําเอาไว้ ด้วยมือและต้ องใช้ แรงจากต้ นแขนมา
ประคอง ความแรงของกระแสนําทีเหมือนกับมีอะไร
แหวกว่ายอยูซ่ ดั ขึนมาซําแล้ วซําเล่า อา ไม่สามารถรู้ได้
เลยว่านีเป็ นเสียงของคลืนหรื อเสียงขยับเอวกันแน่

เอวของลีนางอลงอัตโนมัติ เบ็นดันตัวเข้ ามาจากด้ าน

หลัง ก้ นของลีนากระตุกไม่หยุด มันตอดรัดและ
คลายออกตามการเคลือนไหวของอีกฝ่ าย ดี อือ ดีจงั ลี
นาพูดแบบนันออกมาด้ วย จริ งๆ แล้ วมันดีมากและ
ค่อยๆ เริ มจะคิดอะไรไปมากกว่านีไม่ได้ แล้ ว

78
สิงทีลีนายึดจับไว้ ได้ มีเพียงเสือเชิตของเบ็นเท่านัน ศีรษะ
ของเขาทีก้ มเอาไว้ อยูส่ นคลอนอย่
ั างน่ากลัว เบ็นเข้ า
ครอบครองลําคอขาวผ่องทีเปิ ดเผยออกมาให้ เห็น เขา
ขบกัดมันอย่างยินดีและทิงรอยเอาไว้ ลีนาตัวสันอีกครัง
เพราะความรู้สกึ เจ็บแปลบ มันเร็วเกินไป แล้ วก็ลกึ เกิน
ไป

ใช่ เขาต้ องการอะไรแบบนีแหละ อะไรทีเหมือนกับเซ็กซ์

ทีจะไม่ลืมไปตลอดชีวิต ลีนารู้อยูแ่ ล้ วว่าต่อไปนีผลลัพธ์
แบบไหนกําลังรอเขาอยู่ ทุกสิงทุกอย่างมันชัดเจนมากๆ
ลีนารักเบ็น แต่ไม่สามารถอยูด่ ้ วยกันได้ ลีนาแกล้ งทํา
เป็ นไม่ร้ ูเรื องเกียวกับโลกของอีกคนได้ ก็จริ ง แต่ก็ไม่
สามารถปฏิเสธความจริ งทีว่าเขารู้เรื องไปแล้ วเช่นกัน

79
เขาไม่มนใจในการใช้
ั ชีวิตด้ วยกันต่อจากนีพร้ อมๆ กับ
แกล้ งทําเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึน แกล้ งทําเป็ นไม่เป็ นไร

มันจะกลายเป็ นเรื องทีแสนทรมาน คาดเดาไม่ออกเลย

ว่าการเลิกรากับอีกฝ่ ายจะเป็ นเรื องทีทําร้ ายตัวเองมาก
ขนาดไหน ถึงแม้ วา่ เบ็นจะพยายามไม่สร้ างบาดแผลให้
กับตัวเอง แต่สดุ ท้ ายก็ทําให้ ลีนาเจ็บปวดได้ จากการลา
จากกันอยูด่ ี เบ็นเป็ นคนเดียวทีสามรถทําแบบนันได้

ตอนทียังคงยืนอยูต่ รงเขตแดน ลีนาก็อยากจะรู้สกึ ถึงตัว

เบ็นอย่างเต็มใจ ตอนทียังคงสัมผัสได้ ตอนทีเบ็นยังคง
เติมเต็มลีนาอยู่ ชายทีถาโถมเข้ ามาราวกับปรากฏการณ์
นําขึน และสุดท้ ายชายคนนีก็จะกลายเป็ นปรากฏการณ์
นําลงในทีสุด แต่เพราะแบบนัน ลีนาจึงยิงต้ องการรู้สกึ
80
ถึงเบ็นมากกว่าเดิม ตอนทียังคงแช่อยูใ่ นท้ องทะเลแบบ
นี

ถ้ าพระอาทิตย์ลบั ขอบฟ้าไปแล้ ว ความมืดก็จะเข้ าปก

คลุมและกลืนกินเส้ นแบ่งเขตระหว่างท้ องทะเลกับท้ อง
ฟ้าไป ก่อนทีจะเป็ นแบบนัน

“ฮา ลีนา...”

เสียงของเบ็นสัมผัสเข้ ากับใบหูของลีนาแล้ วสะท้ อนเข้ า

ไปข้ างใน เขายังคงสอดใส่เข้ ามาในตัวของลีนาโดยไม่มี
ทีทา่ ว่าจะหยุด ตอนนียังคงเป็ นช่วงเวลาของ
ปรากฏการณ์นําขึน

81
“…ตอนทีคิดว่าคุณอาจจะตายก็ได้ ”

ลีนาได้ ยินเสียงพูดของอีกคนอย่างชัดเจนปะปนไปกับ
เสียงผิวกายกระทบกัน รู้ดีวา่ ตัวเองจะไม่พลาดไปสัก
พยางค์เดียว เพราะอย่างนันจึงรู้สกึ อยากหยุดขึนมา
กะทันหัน บนโลกนีมีคําสารภาพทีไม่ฟังคงจะดีกว่า ลีนา
รู้สกึ ว่าถ้ าไม่ร้ ูตงแต่
ั แรก ใจของเขาคงจะรู้สกึ ดีมากกว่านี

“ผมคิดว่า ผมก็คงอยูไ่ ม่ได้ เหมือนกัน”

อ๊ า...! ลีนาเปล่งเสียงทีบ่งบอกว่าเขาถึงจุดสุดยอดแล้ ว
เขาต้ องการขูดข่วน ต้ องการจับยึดอะไรก็ได้ เอาไว้ เพราะ

82
รู้สกึ ว่าถ้ าไม่ทําแบบนันจะต้ องทนไม่ได้ แน่ๆ ลีนาก้ มหัว
ลงจนเปี ยกไปด้ วยนําทะเลและชุ่มโชกไปด้ วยคํา
สารภาพของอีกฝ่ าย เขารู้สกึ อยากร้ องไห้ ขนมาอี
ึ กรอบ
__________________________
__________________________
05-7 ความเพ้ อฝั น

เบ็น เบ็นของผม

ผมจะไม่รักคุณได้ ยงั ไงกันนะ

ลีนาหันหน้ าไปอย่างยากลําบากแล้ วโอบรอบศีรษะของ

เบ็นทีกระซิบอยูข่ ้ างใบหูของเขา โอบรัดลําคออีกฝ่ าย

83
ด้ วยแขนและดึงเข้ ามาหาตัว ทังคูย่ งั คงดําเนินต่อไป เส้ น
เขตแดนยังคงไม่ชดั เจน มันเป็ นจูบทีไม่สามารถทําได้ อีก
แล้ วนอกจากเวลานีเท่านัน เพราะฉะนันตอนนีลีนาจึง
จูบเบ็นด้ วยความเต็มใจ อ้ อมแขนอันสมบูรณ์แบบของ
เบ็นโอบกอดตัวเขาไว้ จนไม่มีช่องว่าง

ขณะทีริ มฝี ปากของทังคูบ่ ดเบียดกัน ลีนาถึงได้ ร้ ูสกึ ผ่อน

คลาย

อย่าพูดอะไรอีกเลย เบ็น

ลีนาพึมพําแบบนันในใจ

84
***

ใบหน้ ายามหลับใหลของลีนาทําให้ เบ็นสบายใจ

บางทีใบหน้ าของคนรักเขาก็เป็ นเหมือนยาเสพติด เบ็น

อดทีจะคิดแบบนันไม่ได้ ถึงแม้ วา่ จริ งๆ แล้ วตลอดชีวิต
เขาจะไม่เคยเสพยาเสพติดเลยก็เถอะ

เพียงมองแค่ครังเดียวก็ถลําลึก ไม่มีแม้ แต่ช่องว่างทีจะ

85
ใส่ใจว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหนแล้ ว การเตรี ยมตัว
สําหรับเรื องอืนก็ไม่จําเป็ นเช่นกัน เพียงแค่ทอดสายตา
มองลีนา เวลาก็หยุดลงตังแต่ตอนนัน จนกว่าลีนาจะตืน
ขึน มันถึงจะเริ มขยับอีกครัง หลับไปตอนไหนเนีย ลีนาที
เพิงจะตืนขึนมาแล้ วถามเขาด้ วยนําเสียงง่วงงุน ‘คุณได้
หลับหรื อเปล่า เบ็น’

ตอนทีลีนาตืนขึน ไม่วา่ เมือไรเบ็นก็จะอยูข่ ้ างๆ เสมอ

เบ็นประทับลงไปบนริ มฝี ปากทีบ่นงึมงําว่าแทบไม่เคย
เห็นคุณตอนนอนเลยแทนคําตอบทีเขาต้ องการ น่ารัก
คําทีเบ็นสามารถคิดขึนมาในหัวได้ มีเพียงคําพวกนีเท่า
นัน น่าเอ็นดู น่ารัก งดงาม คําขยายมากมายมีไว้ เพือลี
นา แต่ในบรรดาคําพวกนัน คําทีเบ็นชอบมากทีสุดคือ
‘น่ารัก’

86
ไม่เคยสงสัยเลยว่าเหตุผลคืออะไร เหตุผลทีตกหลุมรัก
ชายหนุ่มต่างถินซึงข้ ามนําข้ ามทะเลมาจากแผ่นดิน
อเมริ กาทีไกลแสนไกลตังแต่แรกพบ ถึงแม้ วา่ เหตุผลนัน
จะเป็ นเพราะรูปร่างหน้ าตาอันงดงามของลีนาเบ็นก็
ตังใจจะยอมรับมันอย่างง่ายดาย แต่การเริ มต้ นไม่เกียว
เลยว่าจะมีรูปร่างหน้ าตาแบบไหน

แม้ จะบอกว่าอาจจะเป็ นพรหมลิขิตก็ไม่มีข้อโต้ แย้ งเลย

จริ งๆ เบ็นไม่เชือในเรื องของพรหมลิขิตเลยแต่ร้ ูวา่ สิงนัน
มีอยูจ่ ริ ง เหมือนกับพระเจ้ า เขาเข้ ารับพิธีล้างบาปและ
เป็ นคริ สต์ศาสนิกชนนิกายคาทอลิก แต่สําหรับเขาผู้ไม่มี
ความทรงจําว่าเคยพึงพิงพระเจ้ านัน ลีนาเป็ นพรหมลิขิต
แสนพิเศษของอะไรบางอย่าง ทีไม่ใช่ทงมนุ
ั ษย์ ไม่ใช่ทงั

87
พระเจ้ า

เบ็นก้ มลงมองลีนาด้ วยจิตใจแบบนัน ไร้ คําตอบในสาย

ตาทีทําให้ หลงใหล ไม่สามารถให้ คํามันได้ วา่ จะหยุดอยู่
แบบนีไปจนถึงเมือไร ถ้ าหากยาเสพติดมีประสิทธิภาพ
ในการทําให้ เป็ นแบบนีจริ งๆ เขาก็เห็นใจทุกคนทีติดสิง
เสพติดขึนมาอีกหน่อย ในจุดทําอะไรตามทีตัวเองต้ อง
การไม่ได้ น่ะนะ

ลีนาหายใจเข้ าออกอย่างสมําเสมอ แก้ มของลีนายังคงดู

นุ่มนิมราวกับเด็กน้ อย และในความเป็ นจริ งก็เป็ นเช่นนัน
เป็ นสัมผัสทีถ้ าเอามือแตะลงไปเพียงครังเดียวก็จะต้ อง
การลูบไล้ มนั ไปชัวชีวิต พอรู้สกึ แบบนันก็อยากจะสัมผัส
ลงไปโดยตรง แต่เบ็นพยายามอดทนไว้ เขาไม่อยากทํา
88
ให้ ลีนาตืน เพราะอีกคนน่าจะเหนือยพอแล้ ว คงต้ องการ
นอนอย่างสบายแบบนีแหละ ห้ ามรบกวนการนอนหลับ
สนิทของลีนาเด็ดขาด

หลังเซ็กซ์ทีทะเลจบลง เบ็นก็อ้ มุ ตัวลีนาทีเกือบจะหมด

สติไปไว้ ในอ้ อมแขนแล้ วกลับมายังบ้ านพักตากอากาศ
ตอนนันลูก้าจัดการเก็บกวาดบ้ านพักตากอากาศเสร็จ
เรี ยบร้ อยแล้ ว ลูก้าเคลือนย้ ายศพออกไปเพือจัดงานศพ
ให้ กบั พีน้ องของตนเองและจัดการด้ านในบ้ านพักที
เละเทะไปหมด ข้ าวของทีพังไปทําให้ เกิดพืนทีว่างมาก
มาย และยังคงมีคราบเลือดทีไม่วา่ จะเช็ดถูเท่าไหร่ก็ยงั
คงทิงร่องรอยเอาไว้ อยู่

ยังไงซะเร็วๆ นีก็ต้องเปลียนการตกแต่งภายในอยูแ่ ล้ ว
89
เบ็นพึมพําอยูใ่ นใจอย่างไม่ร้ ูสกึ รู้สาอะไร

ลูก้าจัดการกับพวกคนร้ ายทีบุกรุกเข้ ามาจนถึงบ้ าน

พักตาอากาศของซัลวาโตเร่อย่างไร้ ซงความเกรงกลั
ึ ว
โดยเอาไปฝั งทิงไว้ ในภูเขา ถ้ าเป็ นแต่ก่อนก็คงจับไปเผา
ทังเป็ น แต่เบ็นก็เห็นด้ วยกับความเห็นของลูก้าทีคิดว่า
มันไม่ดีเท่าไหร่ ถ้ าต้ องยุง่ ยากจุดไฟและทําให้ คนอืน
สะดุดตาโดยไม่จําเป็ น เพราะตอนนีเป็ นช่วงเวลาทีต้ อง
ระมัดระวังในหลายๆ เรื อง

สรุปสุดท้ าย ความวุน่ วายอย่างมหาศาลทีเกิดขึนในเวลา

สันๆ ก็ถกู ลบหายไปราวกับไม่เคยเกิดเรื องอะไรขึนมา
ตังแต่แรก บ้ านพักตากอากาศยังคงสงบสุข อยากน้ อยก็
เวลาดูจากภายนอก
90
แน่นอนว่าเบ็นรู้วา่ เรื องทังหมดนีเป็ นเรื องตบตา เพียงแค่
ทําเป็ นไม่เป็ นไรเท่านัน รู้วา่ จะไม่สามารถไปนานๆ ได้ แต่
เพียงแค่ไม่เปิ ดเผยออกมาเท่านัน บางครังการรักษา
ความเงียบไว้ ก็สามารถกลายเป็ นอีกวิธีการหนึงได้

เพราะรู้วา่ ความสงบสุขนีจะหายไปอย่างแน่นอนในเวลา
เดียวกับทีเปิ ดเผยออกมา ไม่สามารถทําตัวตามต้ องการ
หรื อตามทีอยากทําได้ เพราะถึงกําลังทําเหมือนไม่มี
อะไรเกิดขึนแต่ภายในใจกลับกระวนกระวาย ไม่มีช่อง
ว่างให้ กงั วลเรื องการจัดการพวกมาเทโอ้ แฟมมิลี เพราะ
เรื องทีเบ็นกังวลนันความเกียวข้ องกับลีนา

เป็ นครังแรกทีเบ็นอ่านไม่ออกว่าลีนาในช่วงนีกําลังคิด
91
อะไรอยู่

ก๊ อกๆ เบ็นหันหน้ าไปมองตาเสียงเคาะประตูอย่างเรี ยบ

ง่าย ตอนนีเป็ นเวลาห้ าทุม่ แล้ ว ช่วงเวลากลางคืนปก
คลุมชายหาดเอาไว้ และแผ่ขยายเข้ ามาจนถึงบ้ านพัก
ตากอากาศด้ วย ในเวลานันถ้ ามีผ้ ชู ายทีหาเบ็นเจอ ถ้ า
พูดให้ ชดั ๆ ก็คือสามารถหาเจอจนได้ แน่นอนว่าคนนัน
คือลูก้า ในทีสุดเบ็นก็ละสายตาจากทีจ้ องมองลีนาเอาไว้

เบ็นออกไปนอกห้ องแทนทีจะให้ อีกฝ่ ายเข้ ามาแล้ วยก

แก้ วบรันดีหนึงแก้ วขึนดืม เขาเองก็ต้องการพักเช่นกัน
สติสมั ปชัญญะของเบ็นนัน ไม่วา่ จะดืมเหล้ ามากแค่ไหน
ก็ไม่เคยเมาเลยสักครังแถมยังดือดึงมาก แต่ความรู้สกึ
ของวันนีกลับทําให้ ร้ ูสกึ อยากเมา เพราะรู้อยูแ่ ล้ วว่าตัว
92
เองคงจะนอนไม่หลับหรื อเปล่านะ

“ไม่เป็ นไรใช่ไหมครับ”

“ดูไม่เป็ นแบบนันเหรอ”

ไม่น่าจะเป็ นแบบนันนะ เบ็นพ่นเสียงหัวเราะออกมา ถึง

จะเป็ นการอดหัวเราะไม่ได้ แต่รอยยิมของเบ็นทีแทบไม่
เคยปรากฏออกมาให้ ใครคนอืนเห็นนอกจากลีนา ก็เพียง
พอแล้ วทีจะดึงดูดความสนใจจากอีกฝ่ าย คงเพราะรู้สกึ
ประหม่าไม่น้อย ลูก้าจึงกระแอมออกมา แน่นอนว่าถึงไม่
นานก็กลับไปเป็ นแบบเดิมก็ตาม

93
“ถ้ าอย่างนันตอนนีจะทํายังไงครับ การลอบโจมตีของ
พวกมาเทโอ้ ...”

“ฉันรู้”

ลีนา เมสันสินะ

ใบหน้ าของเบ็นตึงเครี ยดด้ วยความเย็นชาอีกครัง พวก

คนร้ ายจ้ องจะทําร้ ายลีนา ไม่อยากยอมรับแต่มนั เป็ น
ความจริ ง เบ็นไม่คิดว่าพวกมาเทโอ้ จะไม่ร้ ูตําแหน่งของ
บ้ านพักตากอากาศส่วนตัวของซัลวาโตเร่ แต่ถงึ จะรู้ก็ไม่
สามารถบุกรุกเข้ ามาตามอําเภอใจได้ เพราะนันเท่ากับ
ตาย และเพราะเบ็นไม่มนใจที
ั จะเป็ นฝ่ ายเริ มสงคราม

94
ด้ วยเช่นกัน ต่างคนต่างก็ร้ ูดีวา่ ถ้ าพวกเขาปะทะกันขึน
มาจริ งๆ แผ่นโลกจะต้ องเคลือนทีแน่ๆ

ถึงอย่างนันก็ยงั เข้ ามาตามหาถึงทีนี การสวมผ้ าคลุมปิ ด

หน้ าปิ ดตาแบบไม่ให้ เกียรติกนั และบุกมาถึงนีเหมือน
เป็ นสาส์นท้ าประลองทีส่งถึงเบ็น ปั ญหาก็คือรู้ได้ ยงั ไง
จริ งอยูท่ ีเบ็นเป็ นไบเซ็กชวล และไม่เกียงว่าจะเป็ นหญิง
หรื อชาย แต่เขาก็ทําตัวเหมือนชายแท้ เพือภาพลักษณ์
ภายนอกและปกปิ ดมาตลอด จริ งๆ แล้ วมันก็ไม่มีปัญหา
อะไรมาจนถึงตอนนีเลยไม่ใช่เหรอ ถ้ าวางแผนจะจับตัว
ลีนาไปเป็ นตัวประกันก็ต้องทําแบบก่อนหน้ านีเท่านัน
แหละ

พวกคนร้ ายรวมตัวกันอยูห่ น้ าประตูห้องใต้ ดินทีลีนาหาย

95
เข้ าไป พวกนันไล่ตามคนรักเขาอย่างจริ งจังจนประตู
แทบพัง สุดท้ ายถึงการจับกุมจะล้ มเหลวแต่ความจริ งที
ว่าเป้าหมายของพวกนันคือลีนาก็ไม่เปลียน เบ็นไม่พอ
ใจในจุดนีเลยแม้ แต่นิดเดียว

“มีความเป็ นไปได้ วา่ พวกมาเทโอ้ จะรู้เกียวกับความ

สัมพันธ์ของคุณสองคนนะครับ

“...”

“เอาจริ งๆ...จะทํายังไงดีครับ”

การทีลีนากลายเป็ นเป้าหมายของพวกนัน ไม่วา่ จะชอบ

96
หรื อไม่แต่นนไม่
ั ตา่ งกับความหมายทีว่าลีนาถูกดึงเข้ ามา
ในโลกของพวกเขาแล้ ว ทังทีเขาระมัดระวังเรื องนีอย่าง
ถึงทีสุด เพราะกลัวว่าเรื องแบบนีจะเกิดขึนจริ งแท้ ๆ
__________________________
__________________________
_
05-8 ความเพ้ อฝั น

เบ็นตกอยูใ่ นห้ วงความคิด ใครก็ร้ ูวา่ การกลายเป็ นเป้า

หมายของมาเฟี ยเป็ นเรื องอันตราย แต่สําหรับเบ็นแล้ ว
การปกป้องลีนาก็ไม่ได้ เป็ นเรื องยากขนาดนัน เขา
สามารถทําให้ คนรักอยูใ่ นทีทีปลอดภัยทีสุดในโลกและ
คอยดูอยูข่ ้ างๆ ตลอดยีสิบสีชัวโมงได้ แต่วา่ ...

97
เบ็นถอนหายใจออกมาทังๆ ทีแทบไม่เคยทําให้ เห็นมา
ก่อน รู้ดีวา่ ลูก้าต้ องการคําตอบแบบไหน อีกฝ่ าย
ต้ องอยากบอกเขาให้ ปล่อยลีนาไปแน่ๆ เพราะสําหรับลี
นา ซีซิเลียในตอนนีกลายเป็ นเกาะแสนอันตรายไปเสีย
แล้ ว

ถึงจะรู้แต่ก็ปล่อยไปไม่ได้ นีเป็ นความโลภหรื อเปล่านะ

เป็ นความโลภแน่ๆ อย่างน้ อยเบ็นก็ร้ ูเรื องนี

ระหว่างทีต่างคนต่างเงียบ เสียงโทรศัพท์ก็ดงั ขึนอย่างไม่

คาดคิด แต่เป็ นโทรศัพท์ของลูก้า

“ว่าไง หมายความว่ายังไงกัน”

98
ทังคูต่ า่ งกําลังรอคอยคําตอบนัน เมือลูก้ารับโทรศัพท์
แล้ วสีหน้ าของเขาก็แย่ลงอย่างเห็นได้ ชดั แน่นอนว่าแม้
กระทังเสียงก็ดงั ขึนด้ วยอารมณ์ทีพลุง่ พล่าน นีก็เป็ นหนึง
ในท่าทางทีไม่คอ่ ยได้ เห็น ไม่วา่ จะดูจากบรรยากาศหรื อ
ดูจากปฏิกิริยาตอบรับ คงเกิดเรื องไม่คอ่ ยดีขนไม่
ึ ผิดแน่

“รู้แล้ ว ฉันจะรายงานเองเพราะฉะนันก่อนอืนจัดการซะ”

ลูก้าวางสายลงทันที สายตาของเบ็นมองตรงไปทางเขา

“ได้ รับรายงานว่าใครบางคนลอบวางเพลิงทีไร่อ้อยกับ
โรงงานครับ ไม่ใช่แค่นนั แต่ศนู ย์หมุนเวียนสินค้ าทีซีรากู

99
ซาก็ได้ รับการโจมตีด้วย...”

เบ็นขมวดคิวทันที ข่าวทีได้ รับมาอย่างกะทันหันไม่เพียง

แค่ไม่น่ายินดีเท่านัน แต่ยงั เพียงพอทีจะจุดไฟแห่งความ
โกรธในตัวของเขาได้ ด้วย สถานทีทําธุรกิจต่างๆ ทีซัลวา
โตเร่เป็ นเจ้ าของได้ รับการโจมตี รู้อยูแ่ ล้ วว่าเป็ นฝี มือของ
ใคร มาเทโอ้ โบเจธี ออกมาประกาศสงครามได้ อย่างยิง
ใหญ่จริ งๆ

“…สุดท้ ายก็เป็ นไอ้ พวกชอบเล่นทีเผลอสินะ”

เบ็นครุ่นคิด เขาวางแก้ วบรันดีลง เป็ นการล้ างแค้ นทีทํา

ธุรกิจกับจูเลียโน่ไม่สําเร็จและเป็ นการแสดงให้ เห็นถึง

100
ความเคียดแค้ นทีสังสมมาจนถึงตอนนี สีหน้ าของเบ็นดู
น่าเกรงขามมากขึน บางทีลีนาอาจจะเป็ นคนเดียวทียัง
ไม่เคยเห็นสีหน้ าแบบนีเลยสักครังก็ได้

“บุญคุณกับการล้ างแค้ นก็ต้องคืนให้ เป็ นสองเท่าสิ”

นําเสียงเย็นชาพึมพําออกมา

“…คาโป ผมจะไปก่อนเองครับ คุณอยูท่ ีนีเถอะ แล้ วผม

จะติดต่อมารายงานสถานการณ์นะครับ”

เหตุการณ์ดําเนินไปอย่างรวดเร็วหลังจากทีหยุดนิง เมือ
ลูก้าก้ มหัวให้ เบ็นเล็กน้ อยเป็ นกาารบอกลา แล้ วก็ตรง
101
ออกจากบ้ านพักตากอากาศทันที เบ็นจ้ องมองด้ านหลัง
ของอีกคนนิงๆ แล้ วเสยผมหน้ าม้ าขึนไป เป็ นท่าทางที
แสดงออกมาให้ เห็นเวลาเขากําลังหงุดหงิดอย่างมากที
สุด

เบ็นนังนิงอยูค่ รู่หนึงแล้ วกลับเข้ าไปในห้ องอีกครัง ลีนา

ยังคงหลับอยู่ ใบหน้ าของอีกฝ่ ายไม่มีวีแววของความ
กังวล หวาดกลัว หรื อระแวงเกียวกับโลกใบนีให้ เห็นเลย
เขานังลงตรงขอบเตียงแล้ วเอามือไล้ แก้ มของลีนาเบาๆ
เพียงแค่ทําแบบนันก็ทําให้ อารมณ์กรุ่นทีรู้สกึ ในตอนนี
สงบลงได้ โชคดีทีลีนาไม่ตืน และยังคงมีใบหน้ าสงบสุข
แบบนีตลอดไป

เบ็นไม่สามารถหยุดมองลีนาได้ แต่ตอนนีเลือนไป
102
มากกว่านีและทําเป็ นไม่ร้ ูไปมากกว่านีไม่ได้ แล้ ว

ซัลวาโตเร่จะต้ องตัดสินใจ

และนันเป็ นหน้ าทีของคาโปลีโอเน่

***

103
จมดิงลงไป

ตกลงไปเบืองลึกอย่างไม่มีจดุ สินสุด ทะเลอันกว้ างใหญ่

ไม่วา่ จะยืนมือออกไปยังไงก็ไม่สมั ผัสกับพืนดิน พอคิด
อย่างนันเขาจึงเลิกตะเกียกตะกายแล้ วก็ร้ ูสกึ เพียงต้ อง
การจมลงไปในนันขึนมา

ถูกดึงลงไปยังจุดสินสุดทีมองไม่เห็น ไม่ร้ ูวา่ เมือไหร่แต่

ต้ องแตะพืนได้ แน่ๆ หลับตาลงด้ วยความเชือทีไม่แน่ชดั
แสงด้ านบนผิวนําทีมองเห็นจนกระทังไม่นานก่อนหน้ านี
ค่อยๆ ไกลออกไป ตอนนันรู้สกึ เหมือนเลิกหวังไปแล้ ว
จริ งๆ แล้ วเขาแค่ร้ ูสกึ เหนือยและต้ องการพัก อยากหลับ
ตาลงเสียตอนนัน มันเป็ นเหตุผลง่ายๆ

104
ภายในนําไม่ได้ ยินเสียงอะไรเลย เพราะอย่างนันไม่วา่ จะ
ร้ องตะโกนเรี ยกชือตัวเองดังแค่ไหนก็ไม่ได้ ยิน คิดแบบ
นันก็เลยวางใจ ลีนา เสียงของเบ็นทีร้ องเรี ยกชือของเขา
ดังก้ องอยูใ่ นหัวของเขาเพียงคนเดียว เป็ นนําเสียงอ่อน
โยนเหมือนปกติ เยือแก้ วหูของเขาถูกล็อกเอาไว้ ด้วย
เสียงของเบ็น

ตอนนีเลิกเรี ยกได้ แล้ วเบ็น เพราะผมไม่ได้ ยินแล้ ว... และ

จะไม่ฟังด้ วย

เสียงตะโกนเรี ยกอย่างร้ อนใจไล่หลังทังๆ ทีควรจะต้ อง

เมินหนีในความเป็ นจริ ง และแน่นอนว่าเสียงตะโกนนัน
รังข้ อเท้ าของฝ่ ายทีต้ องไปเอาไว้ ได้ แต่ไม่อยากทรมาน
105
มากกว่านีแล้ ว เจ็บปวดมามากพอแล้ วและรู้วา่ จากนีไป
จะต้ องเจ็บปวดมากกว่าเดิม ถึงอย่างนันการจากลาทีจํา
ต้ องเลือกก็เป็ นเรื องทีเหมือนกับการเดินเท้ าเปล่าบน
ถนนทีปูด้วยเศษแก้ ว

เขาจําสัมผัสจากมือทีลูบไล้ บาดแผลตรงเท้ าได้ ริ มฝี ปาก

ทีประทับลงมานันก็ด้วย นึกว่าเป็ นความฝั นแต่บางทีคง
ไม่ใช่ฝัน ชายทีประทับริ มฝี ปากลงบนเท้ าของตนทีกําลัง
หลับใหล สัมผัสจากมือราวกับกําลังลูบไล้ สงสํ
ิ าคัญนัน
ยังคงตราตรึง

ค่อยโล่งใจหน่อยทีตัวเองหลับตาอยู่ เพราะถ้ าเห็นท่า

ทางของอีกฝ่ ายโดยตรงล่ะก็ บางทีดวงตานันอาจจะ
ค่อยๆ ไกลออกไปตลอดกาลก็ได้
106
ค่อยๆ จมดิงลึกลงไปอีก ร่างกายเบาหวิวเหมือนขนนกที
ขยับลงสูเ่ บืองล่างทีละนิด และกําลังจมลงไปเรื อยๆ สุด
ท้ ายลีนาจึงคิดว่ามันคงเป็ นจุดจบ

จนกระทังก่อนทีเบ็นจะคว้ าร่างเขาเอาไว้

ลีนาลืมตาขึนมา ความวุน่ วายในเมือวานนีก็ปล่อยให้

มันผ่านไปเป็ นเรื องของเมือวาน วันนีก็เริ มต้ นใหม่อีกครัง
ลีนาพ่นลมหายใจทีหยุดลงออกมาอย่างช้ าๆ เป็ นลม
หายใจทีสันเครื อโดยไม่ร้ ูสาเหตุ หัวใจทีเต้ นรัวแรงไม่
ยอมสงบลง จนลีนาต้ องยกมือขึนไปจับตรงหน้ าอกข้ าง
ซ้ ายย่างไม่ร้ ูตวั หยุดสิ ตอนนีมันไม่เป็ นไรแล้ ว ถึงจริ งๆ
จะไม่มีอะไรเลยทีไม่เป็ นไร แต่ลีนากลับพึมพําคําเดิม
107
ออกมาซําๆ พร้ อมกับขอให้ มนั ไม่เป็ นไรจริ งๆ

“ตืนแล้ วเหรอครับ”

มันยังไม่ดีขนเลยนะ
ึ ลีนาหันหน้ าตามเสียงทีคุ้นเคยไป
เจ้ าของเสียงนันคือเบ็น คําทักทายยามเช้ าอันแสนเรี ยบ
ง่ายของเขา สําหรับลีนาแล้ วมันไม่ตา่ งอะไรกับมอร์ นิง
คอล กลับเป็ นการทักทายทีคุ้นชินด้ วยซํา ลีนาไม่ได้ พดู
อะไรและทําเพียงแค่จ้องมองกลับไป เบ็นผู้มีทกุ อย่าง
สมบูรณ์แบบราวกับไม่เคยมีเรื องอะไรเกิดขึน เสือเชิตสี
ขาวไร้ รอยยับแม้ แต่จดุ เดียวและกางเกงขายาวทีรี ดจน
เรี ยบสนิทนันปกคลุมร่างกายของอีกคนเอาไว้ ตงแต่
ั คอ
ลงมาจรดเท้ าอย่างเพอร์ เฟ็ ก

108
“ข้ าวเช้ าล่ะ”

“…ไม่หิวน่ะครับ ไม่กินแล้ วกัน”

ลีนาปฏิเสธความหวังดีของเบ็นไปเสียแล้ ว แต่ตอนนีถ้ า
ได้ กินอะไรเข้ าไปเขาต้ องอ้ วกออกมาแน่ ยิงนึกถึงคําทีตัว
เองควรต้ องพูดตังแต่เมือวานก็ยิงกินไม่ลง ทําไมจะต้ อง
พูดเรื องนันให้ ได้ ด้วยนะ ลีนาถามกับตัวเอง แต่ก็ร้ ูดีวา่
ถ้ าไม่ใช่ตอนนีก็คงจะไม่มีโอกาสอืนแล้ ว

ไม่มีช่วงเวลาทีเหมาะสมสําหรับการจากลา สําหรับผู้
เป็ นทีรัก ไม่วา่ เมือไหร่เรื องนันก็มกั จะเป็ นเรื องทีมาถึง

109
โดยไม่ทนั ตังตัวเสมอ

“เบ็น ผม...มีอะไรจะบอกครับ”

ลีนาสาบานกับตัวเองเอาไว้ ก่อนจะหลับไปว่าจะพูดทันที
ทีลืมตาขึนมา ทันทีทีมองเห็นใบหน้ าของอีกฝ่ าย ตังใจ
อย่างแน่วแน่วา่ อย่าลังเลไปมากกว่านี แล้ วก็อย่าสันไป
มากกว่านีอีกเลย ให้ เขาเป็ นคนเดียวทีรู้วา่ ตัวเองกําลัง
สันก็พอ ลีนาไม่ต้องการเหลือช่องทางทีทําให้ เบ็นเจ็บ
ปวดไปมากกว่านีแล้ ว

การปิ ดปากชายทีเรี ยกชือของตนเองด้ วยจูบราวกับการ

สารภาพอย่างเร่าร้ อน มันก็เป็ นเพราะเหตุผลนันล่ะ

110
“งันเหรอครับ ผมเองก็มีอะไรจะบอกเหมือนกัน”

“…คุณก็ด้วยเหรอ”

“ครับ”

ถ้ าไม่นบั สีหน้ าตึงเครี ยดนิดหน่อย เบ็นก็ไม่มีอะไรทีแตก

ต่างจากปกติเลยแม้ แต่นิดเดียว เบ็นลุกขึนไปหยิบอะไร
บางอย่างบนโต๊ ะแล้ วขยับเข้ ามาใกล้ ลีนา เขายืนสิงนัน
มาตรงหน้ าลีนาทีเพิงจะตืนขึนมาเมือครู่นีและยังคงอยู่
บนเตียง

111
“…นีมัน หมายความว่ายังไงครับ”

มันคือพาสปอร์ ตของลีนา

“ผมคืนให้ ตอนนีไปจากทีนีได้ แล้ วนะครับ”

ลีนาหายงัวเงียในชัวพริ บตา ถึงอย่างนันก็ยากทีจะเข้ า

ใจว่าเบ็นกําลังพูดเรื องอะไร เขามองพาสปอร์ ตสลับกับ
มองใบหน้ าของเบ็น อีกคนยังคงยืนถือพาสปอร์ ตอย่าง
สงบนิงโดยไม่มีความกระสับกระส่ายสักนิด บอกว่าจะ
ปล่อยไปงันเหรอ จู่ๆ ทําไมถึงปล่อยล่ะ ลีนาต้ องการ
เวลาในการปรับตัวกับปฏิกิริยาทีแตกต่างกับท่าทางที
เคยแสดงออกมาให้ เห็นอย่างสินเชิง เขาเองก็อยากรู้เช่น

112
กันว่าเบ็นกําลังคิดอะไรอยู่
__________________________
______________________
05-9 ความเพ้ อฝั น

“ขอโทษนะครับ แต่การยอมรับเรื องทีคุณต้ องการจะไป

จากผมมันยากจริ งๆ แต่ตอนนีผมทําเป็ นไม่ร้ ูไม่ได้ แล้ ว”

“…”

“ผมไม่ได้ คิดจะทําให้ คณ
ุ กลัว ถึงจะเหมือนข้ ออ้ างก็
เถอะ...แต่ผมไม่เคยคิดจะหลอกลวงคุณเลย”

113
ลีนาทําความเข้ าใจคําพูดของเบ็นทีพูดออกมาตาม
ลําดับราวกับท่องบททีเตรี ยมมาไม่ได้ เลย ถึงแม้ วา่ คําพูด
พวกนันจะเป็ นสิงทีตัวเขาคิดมาจนถึงตอนนีก็ตาม ลีนา
พูดอะไรไม่ออกพลางรับพาสปอร์ ตทีถูกยืนมาจากอีกคน
ถึงลีนาจะตังใจอย่างแน่วแน่วา่ จะไม่สนั แต่เขาก็คิดว่า
อาจถูกจับได้ ก็ได้

“นีเป็ นโอกาสสุดท้ ายทีผมจะให้ คณ

ุ ไปสนามบินตอนนี
เลยครับ ส่วนทีเหลือผมรู้แล้ วและจะจัดการเอง”

“…สนามบินเหรอครับ”

“ผมจองตัวไปอเมริ กาไว้ เป็ นชือของคุณเรี ยบร้ อยแล้ ว

114
เครื องจะขึนในอีก 4 ชัวโมงข้ างหน้ า เพราะฉะนันเวลา
เหลือเฟื อครับ”

“ต้ องไปอย่างรวดเร็วขนาดนี...”

“ก่อนทีผมจะอยากรังคุณไว้ กบั ตัวอีก”

เบ็นพูดแทรกคําพูดของลีนา

“ไปเถอะครับ เมสัน”

ลีนาไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้ จริ งๆ ลีนาทีไม่ใช่เม

115
สัน

ลีนาพับผ้ าห่มและลุกขึนยืน เขาโยนพาสปอร์ ตไปบน

เตียงแล้ วตรงไปยังตู้เสือผ้ าของเบ็น ผมยืมเสือนะครับ
หลังจบพูดคําพูดคลุมเครื อซึงไม่ร้ ูวา่ เป็ นการขออนุญาต
หรื อเปล่า เขาก็เริ มถอดเสือทันที โดยไม่มีโอกาสให้ เบ็น
ได้ บอกปฏิเสธ

สุดท้ ายถึงจะไม่มีคําตอบ แต่ลีนาก็ค้นตู้เสือผ้ าของอีก

ฝ่ ายตามอําเภอใจ เขาหยิบเสือเชิตตัวโคร่งกับกางเกงที
ยาวกว่าขาเล็กน้ อยออกมาสวม มันเป็ นเสือผ้ าของเบ็น
อย่างแน่นอน และเพราะเป็ นเสือผ้ าของเบ็นจริ งๆ ลีนา
ถึงกับต้ องกัดริ มฝี ปากตลอดเวลาทีเปลียนเสือ เพียงแค่
เพราะด้ วยความจริ งเล็กน้ อยนัน
116
ทุกอย่างเป็ นไปตามทีเขาต้ องการ ลีนารู้สกึ ขอบคุณจน
เหมือนนําตาจะไหลกับความเอาใจใส่ของเบ็น ซึงคิดว่า
มันคงยากถ้ าให้ เขาบอกเลิกด้ วยตัวเองจึงพูดออกมา
แทน ถึงมันยากทีจะเข้ าใจการเปลียนแปลงของอีกฝ่ ายที
เปลียนภายในชัวข้ ามคืน แต่ตอนนีไม่จําเป็ นจะต้ องเข้ า
ใจไปมากกว่านีแล้ ว แต่ก็อดรู้สกึ แปลกๆ ไม่ได้ ภายใน
ร่างของลีนาปั นป่ วนและอึดอัด ไม่ใช่เพราะถูกแย่งพูดคํา
ทีจะบอกเลิกกัน แต่เขารู้สกึ ตัดพ้ อใบหน้ าของเบ็นทีดู
เหมือนไม่ร้ ูสกึ รู้สาอะไรจนถึงทีสุดจริ งๆ

“ขอยืมรองเท้ าด้ วยนะครับ”

117
“รองเท้ าคุณคูอ่ ืนก็มีอยูน่ ีครับ”

“ไม่ครับ ผมจะใส่ของคุณ คงไม่หวงหรอกใช่ไหมครับ”

ไม่ร้ ูวา่ คิดไปเองหรื อเปล่า แต่วิธีพดู ของลีนาหยาบ

กระด้ างกว่าปกติ เบ็นถอนหายใจอยูใ่ นใจ ไม่ร้ ูเลยว่าลี
นาต้ องการอะไรและร้ องขออะไรอยู่

“ขอยืมคูท่ ีหวงทีสุดหน่อยครับ”

“รองเท้ าผมใหญ่เกินไปสําหรับคุณนะครับ”

118
“ผมรู้ครับ”

ใครจะไม่ร้ ูเรื องแบบนันกัน ลีนาเขม้ นมองเบ็นด้ วยแวว

ตาใจร้ าย เป็ นสีหน้ าเหมือนเด็กน้ อยทีไม่ได้ สงของที
ิ ตัว
เองต้ องการ ถึงจะยังคงไม่ร้ ูเหตุผล แต่เบ็นก็ออกไปนอก
ห้ องอย่างง่ายดายแล้ วกลับเข้ ามาพร้ อมรองเท้ าหนึงคูท่ ี
‘หวงทีสุด’ ตามคําสังของลีนา แน่นอนว่ามันทําด้ วยมือ
จึงแพงมากจนจินตนาการราคาไม่ออก แต่ไม่ใช่เหตุผลที
จะเสียดายมูลค่าของมัน

ไม่ร้ ูทําไมถึงไม่อยากสวมรองเท้ าให้ อีกฝ่ าย

“ผมจะใส่คนู่ ีไปครับ”

119
ลีนาลองสวมรองเท้ าทีถูกวางลงบนพืนทีละข้ าง จากนัน
จึงจ้ องมองเบ็น รองเท้ าทีเหลือพืนทีตรงส้ นไว้ คอ่ นข้ าง
มากจนดูเหมือนขึนไปยืนเฉยๆ แต่ไม่ได้ สวม แต่ถงึ อย่าง
นันลีนาก็ไม่สนใจ

เขาเปิ ดปากพูดขึนอย่างช้ าๆ และชัดถ้ อยชัดคําเพือ

บอกลาเป็ นครังสุดท้ าย

“ผมจะไปไกลมากๆ เพราะงันอย่าร้ องไห้ คิดถึงผมนะ

ครับ”

“…”

120
“ไม่ได้ พดู เล่นนะ เพราะถ้ าไปผมจะไม่กลับมาอีกแล้ ว”

แม้ กระทังตอนทีพูดก็ยงั สับสน อยากร้ องไห้ ออกมาแต่

ตังใจจะไม่ร้อง แต่พอจะไม่ร้องก็ยิงอยากร้ อง

…อ่า ไม่ร้ ูแล้ ว ผมน่ะ เบ็น บางทีคณ

ุ อาจจะรู้อยูแ่ ล้ วหรื อ
เปล่า

“ห้ ามตายนะครับ ถึงจะไม่มีผมแล้ วก็เถอะ”

ว่าผมเห็นแก่ตวั ขนาดนี

121
ตอนนีก็ด้วย จริ งๆ แล้ ว ผมทีไม่มีคณ
ุ ต้ องกังวลมากจน
เหมือนจะตายแน่ๆ

มือของทังคูไ่ ม่ได้ สมั ผัสกัน และแน่นอนว่าไม่มีกระทังจูบ

อําลาสุดท้ าย ลีนาเดินผ่านเบ็นไปทังอย่างนันแล้ วหยิบ
พาสปอร์ ต ลูก้ากําลังรอลีนาอยูด่ ้ านหน้ าประตูห้องทีถูก
เปิ ดไว้ วางแผนไว้ หมดแล้ วสินะ จู่ๆ ลีนาก็ยิมออกมา
คุณเตรี ยมทีจะพูดเรื องนีตังแต่เมือไรกัน

คงจะไม่ใช่จนกระทังเมือวานนีสินะ จนกระทังก่อนทีผม
จะหลับไปด้ วย บางทีจนกระทังตอนทีผมตืนก็ด้วย

122
อาจจะไม่ใช่ก็ได้ ลีนาขึนรถทีลูก้าเปิ ดประตูให้ การเดิน
เซไปมาเพราะรองเท้ าไม่พอดีนนั ทําให้ เดินช้ าแบบ
แปลกๆ แต่ลกู ้ าก็รอเขาทีเป็ นแบบนันอย่างใจเย็น

ลีนานังอยูต่ รงเบาะหลังทีไม่มีเบ็นแล้ วยกมือขึนมาปิ ด

ตาเอาไว้ แขนเสือยาวคลุมลงมาจนถึงนิว ลีนาฝั งจมูก
และดวงตาลงไปตรงแขนเสือนัน เสือของเบ็น มีกลินของ
เบ็นติดอยู่ พอสูดหายใจเข้ าลึกๆ ก็ร้ ูสกึ ได้ ถงึ กลินของอีก
ฝ่ ายทีซึมเข้ าไปถึงปอด แน่นอนว่าร่องรอยนีจะต้ อง
ถูกลบเลือนและลอยหายไปในสักวัน

แต่ยงั ไม่ใช่กบั ตอนนี ลีนากัดริ มฝี ปาก เพราะไม่อยากให้

แขนเสือของอีกฝ่ ายเปรอะเปื อนนําตาของเขา

123
รถหยุดตรงหน้ าบ้ านทีไม่ได้ เห็นมานาน ลูก้าบอกว่าจะ
รออยูด่ ้ านหน้ าแต่ลีนาบอกปฏิเสธไป พามาจนถึงทีนีก็
พอแล้ ว ได้ กลับมาบ้ านอีกครัง เพราะฉะนันก็ต้องไปจาก
ทีนีด้ วยกําลังของตัวเอง เขาไม่ต้องการรบกวนอีกคนไป
มากกว่านีด้ วย กว่าจะไปถึงสนามบินก็อีกนาน เพราะ
อย่างนันเขาจึงจะนังแท็กซีไป แต่ลกู ้ าก็ปฏิเสธซําๆ จน
สุดท้ ายก็ได้ รับคําตอบว่าเข้ าใจแล้ วกลับมา

ลีนากลับมาบ้ านและเก็บข้ าวของใส่กระเป๋ าเดิน

ทางอย่างง่ายๆ เขาไม่มีสงของที
ิ จะต้ องเอากลับไปอย่าง
แน่นอน ลีนาไม่เสียดายพวกเสือผ้ า เขาเริ มเก็บตังแต่
เอกสารสอนกับรูปถ่ายของพวกเด็กๆ แล้ วหันไปมอง
รอบๆ พร้ อมกับหัวเราะขึนมา

124
ไม่ร้ ูมาก่อนเลยว่าภายในบ้ านของเขาจะเต็มไปด้ วยสิงที
ทําให้ นกึ ถึงเบ็นอย่างไม่ร้ ูตวั

ไม่มีเวลาทีจะมัวแต่มารู้สกึ อ่อนไหว ลีนาเก็บของทังหมด

แล้ วยืนขึน ด้ านข้ างรองเท้ าผ้ าใบของเขามีรองเท้ าของ
เบ็นทีสวมมาวางเรี ยงต่อกัน ใส่มาถึงนีก็น่าจะพอแล้ ว
เก็บรองเท้ าของเขาลงไปในกระเป๋ าเดินทางน่าจะดี แต่ลี
นาก็สวมมันอีกครัง ไม่ร้ ูวา่ เป็ นความอวดดีหรื อความดือ
รันกันแน่ แต่ตอ่ จากนีเขาจะไปในทีทีไกลแสนไกลจริ งๆ
แล้ ว

ถ้ าไม่ปล่อยผมไปยังทีทีไกลแสนไกลเพียงคนเดียว ถ้ าไม่

125
ทําให้ ผมเหงามากก็คงจะดี

ลีนาลากกระเป๋ าเดินทางซึงเบาเหมือนกับเป็ นกระเป๋ า

เปล่าออกมา และหลังจากทีหายใจเข้ าลึกๆ เขาก็ออกมา
ตรงริ มถนน โชคดีทีรถกระบะสีขาวจอดเตรี ยมไว้ ด้าน
หน้ าแล้ ว รถมินิแวนขนาดใหญ่กว้ างขวางจนดูเหมือนจะ
สามารถนอนเหยียดตัวข้ างในนันได้ ลีนาเปิ ดประตูรถ
หลังจากทียกกระเป๋ าเดินทางขึนรถก่อน ตัวเองก็ตามขึน
ไปบนเบาะตรงกลาง

“ช่วยไปส่งทีสนามบินปาแลร์ โมด้ วยครับ”

“สนามบินเหรอ ดูทา่ ว่าจะไปทีไหนไกลสินะเนีย”

126
รถเคลือนตัวสูถ่ นนในทันที ลีนาไร้ ซงเรี
ึ ยวแรงจะตอบจึง
พยักหน้ าเงียบๆ อยูค่ นเดียว เขาต้ องการพักผ่อน อย่าง
น้ อยก็จนกระทังก่อนถึงสนามบิน สายตาของลีนาทอด
มองออกไปนอกหน้ าต่าง ภายในตัวเมืองมอนรี อาเลอัน
คุ้นเคยในตอนนีทีจะไม่เห็นอีกต่อไปแล้ ว เพือนบ้ านทีไม่
เคยเห็นหน้ า แล้ วก็...

“นันสินะ ตังใจจะไปถึงอเมริ กาก็ต้องไปไกลมากอยูแ่ ล้ ว”

“…อะไรนะครับ”

คุณรู้เรื องนันได้ ยงั ไง... สุดท้ ายรถก็จอดลงเพราะติด

127
สัญญาณไฟ คนขับทีนังอยูต่ รงเบาะคนขับหันหน้ ามา
ด้ านหลังพร้ อมกับยกยิม ตรงลําคอของอีกฝ่ ายทีอยูใ่ น
ชุดเสือสะคาจังมีรอยสักเต็มไปหมดจนดูสกปรก และฟั น
ทองทีต้ องจงใจครอบอย่างแน่นอนนันก็กําลังส่งยิมมา
ทางลีนา

ลีนาถอยกรูดไปทางด้ านหลังโดยไม่ร้ ูตวั

“ก็นะ ไว้ คอ่ ยคุยตอนทีสามารถไปได้ ก็แล้ วกัน”

ชายสองคนตรงด้ านหลังทีรออยูต่ งแต่

ั เมือครู่นีเอาถุง
กระสอบสีดําคลุมใบหน้ าของลีนา

128
เรื องทังหมดนีเกิดขึนในชัวพริ บตาเดียวเท่านัน
__________________________
_______________________

129
06-1 เหตุการณ์

ติดต่อกับจูเลียโน่ไม่สําเร็จ

เบ็นไม่ได้ ตอบกลับไปและไม่ได้ แสดงปฏิกิริยาอะไรออก

มาให้ เห็นกับคําพูดของลูก้า เขาจดจ่ออยูก่ บั ทิวทัศน์
นอกหน้ าต่างทีผ่านตาไปอย่างรวดเร็ว และทําตัวเหมือน
กับคนทีไม่ได้ ยินเสียงอะไรเลย แต่ลกู ้ ารู้วา่ เบ็น

กําลังฟั งเรืองเล่าของตัวเอง และเบ็นก็ร้ ูมากกว่าคนอืน

แน่ๆ เขาฟั งอยู่ กําลังฟั งอยูอ่ ย่างแน่นอน

1
เบ็นกําลังตกอยูใ่ นห้ วงความคิด เขาดูสงบนิงแต่จริ งๆ
แล้ วในใจของเขากําลังมีพายุไต้ ฝนโหมกระหนํ
ุ่ า เบ็นมี
นิสยั ทียิงโกรธก็จะยิงสงบลง ถ้ าเขาโกรธจริ งๆ ก็จะไม่มี
อะไรหลุดออกมาจากปากของเขาเลยแม้ แต่คําเดียว

“ถึงยังไงก็ดเู หมือนจะได้ ยินข่าวคราวอยูน่ ะครั

”บ

ลูก้ารู้นิสยั ของเบ็นดี แต่ก็ไม่ได้ ใส่ใจและพูดต่อ ใน

บรรดาแฟมมิลีทั งหมดรองจากเบ็นแล้ ว ลูก้าเป็ นผู้ชายที
มีความสุขมุ มากกว่าเบ็นในทุกช่วงเวลา เพราะความสุ
ขุมของลูก้าจึงถูกเสนอให้ เป็ นตัวแทนของเบ็นได้ เบ็นยัง
คงคิดต่อไปเรือยๆ

2
เหตุผลทีขาดการติดต่อกับจูเลียโน่นั นชัดเจนทีเดียว ถ้ า
นับว่าเป็ นชายทีดํารงตําแหน่งรัฐมนตรี แล้ ว อีกฝ่ ายก็
เป็ นแค่ผ้ ชู ายขี ขลาดคนหนึง ไม่มีใครเลยทีไม่สามารถ
คาดเดาได้ วา่ การก่อจลาจลของมาเทโอ้ แฟมมิลีทีเกิดขึ น
ทัวทุกแห่งบนเกาะซีซิเลีย จะขยายกว้ างออกไปเป็ น
สงครามระหว่างแฟมมิลีทีจะเกิดขึ นในอีกไม่ช้า ทางมา
เทโอ้ เป็ นฝ่ ายเริ มจู่โจมก่อน เพราะฉะนั นตอนนี จึงเป็ นขั น
ตอนในการออกมาตอบโต้ กลับ สงครามในครั งนี ไม่
สามารถหลีกเลียงได้ และเขาตัดสินใจแล้ วว่าในระหว่าง
นี จะต้ องปกครองแฟมมิลีของตัวเองไม่ให้ ได้ รับความ
เดือดร้ อนอย่างเด็ดขาด

จริ งๆ แล้ วไม่ใช่การจัดการในฐานะของผู้นําหรอก รวม

ถึงความโง่เง่าทีตั งหน้ าตั งตาสนใจแต่รายละเอียดปลีก

3
ย่อย จนมองไม่เห็นสิงทีสําคัญทีสุด เพราะสถานการณ์ที
ใกล้ เข้ ามาด้ วย

สําหรับเบ็นแล้ ว มันเป็ นเรืองทีไม่มีอะไรให้ เสียดายเลย

เขาไม่มีความสนใจในธุรกิจนี อย่างมากมายมาตั งแต่
แรกอยูแ่ ล้ ว ถ้ าไม่งั นก็คงเป็ นฝ่ ายเริ มทําแบบนั นก่อนไป
แล้ ว ซื อพื นทีแหล่งนาเกลือตุนไว้ แล้ วพัฒนาให้ เป็ น
แหล่งท่องเทียวงั นเหรอ มันเป็ นความคิดทีไม่วา่ ใครก็
สามารถคิดได้ แต่ขั นตอนการทํามันไม่ง่ายเลย ปั ญหาที
ใหญ่ทีสุดก็คือจะไม่สามารถหลีกเลียงความขัดแย้ งของ
พวกชาวบ้ านทีอาศัยอยูใ่ นพื นทีทีเกียวข้ องได้ สาเหตุที
ต้ องร่วมมือกันกับมาเฟี ยก็อยูต่ รงนี ล่ะ

ถึงอย่างนั น ทียอมรับก็เพราะอีกฝ่ ายร้ องขอความช่วย

4
เหลืออีกครั ง และเพราะว่าในบรรดานักการเมืองทีแทรก
แซงธุรกิจพวกนี นอกจากจูเลียโน่ก็มีพวกคนทีรักษา
ความสัมพันธ์อนั ดีกบั ซัลวาโตเร่มานานปะปนอยูด่ ้ วย

สุดท้ ายแล้ ว ถึงแม้ ไม่ร้ ูวา่ ธุรกิจจะสําเร็จหรือเปล่า แต่แม้

กระทังเบ็นเองก็ไม่สามารถยืนยันถึงระยะการดํารง
ตําแหน่งของจูเลียโน่ได้ วา่ มันจะอยูไ่ ปได้ อีกนานแค่ไหน
เพราะฉะนั นจึงไม่ใช่วา่ เขาไม่เข้ าใจความคิดของจูเลียโน่
ทีตั งใจจะเข้ ามามีบทบาทในธุรกิจนี อย่างมันคงถึงขนาด
นั น

“…ยังไงก็เถอะ มันก็เป็ นเรืองแปลกอยูน่ ะครับ ทีมาเทโอ้

ยังไม่ติดต่อมา”

5
รถกําลังแล่นอยูบ่ นถนนกว้ างอย่างรวดเร็ว เทียบกับ
เหตุการณ์ด้านนอกทีราวกับจะถูกเฉือน แม้ เพียงแค่ขบั
ผ่าน แต่ภายในรถนั นกลับเงียบสงบ ถ้ าฟั งบทสนทนา
ของชายทั งสองแบบผ่านๆ ก็ดเู หมือนจะไม่มีปัญหาอะไร
แต่ลกู ้ าทีจับพวงมาลัยอยูน่ ั นกลับขับรถด้ วยความเร็ว
มากทีสุดเท่าทีเขาจะทําได้

เบ็นหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากด้ านในเสื อแจ็กเก็ต

ด้ วยใบหน้ าเฉยชา ทันทีทีลูก้าพูดจบ เสียงเรี ยกเข้ าก็เริ ม
ดังขึ นมาอย่างพอดิบพอดี คนทีรู้เบอร์ โทรนี มีอยูไ่ ม่มาก
เท่าไรนัก และสายทีโทรมาหาเขาส่วนมากนั น

6
-ไม่ได้ เจอกันนานนะ ซัลวาโตเร่

แน่นอนว่ามักจะโทรมาคุยเรืองทีไม่คอ่ ยดีเท่าไหร่ เบ็น

เอาโทรศัพท์แนบหูรอฟั งคําพูดของอีกฝ่ าย เขาไม่มีความ
ต้ องการทีจะคุยโทรศัพท์กบั มาเทโอ้ นานๆ เลยสักนิด
เดียว จริ งๆ แล้ วไม่ต้องการแม้ แต่จะตอบกลับด้ วยซํ า
เบ็นเปลียนไปถือโทรศัพท์ด้วยมืออีกข้ างหนึงพร้ อมกับ
หยิบบุหรี หนึงมวนมาคาบไว้ ทีปาก แต่แล้ วก็วางมันลง
อีกครั ง

-ฉันได้ รับข้ อมูลดีๆ มาเรืองหนึง แล้ วก็นกึ สงสัยขึ นมาว่า

แกจะมีปฏิกิริยากับเรืองนี มากแค่ไหนน่ะนะ

7
เบ็นยังคงเงียบ อย่างแรกเลย เขาไม่เชือคําพูดทีบอกว่า
เป็ นข้ อมูลดีๆ ของมาเทโอ้ ถ้ าเอาของถูกๆ มาแลก สิงที
ได้ กลับไปก็จะเป็ นเพียงของถูกๆ เช่นกัน บนเกาะนี คน
เขาพูดกันไปทัวว่าความสามารถในการมองแยกแยะสิง
ต่างๆ ของมาเทโอ้ นั นยําแย่ไม่ใช่เล่น

-ลีนา เมสันอยูท่ ีไหน ไม่สงสัยร่องรอยของเขาในตอนนี

เหรอ คนทีควรจะต้ องอยูท่ ีสนามบิน ตอนนี ไปอยูไ่ หนกัน
นะ

ลีนา เมสัน คิ วของเบ็นขมวดเข้ าหากันราวกับมีปฏิกิริยา

ตอบสนองกับชือนั น แล้ วกลับมาเป็ นแบบเดิมอีกครั ง
เขายังคงดูเหมือนไม่ร้ ูสกึ รู้สาอะไร ไม่มีความรู้สกึ อะไร
ปรากฏอยูบ่ นสีหน้ าแข็งทือนั นเลย เบ็นทําหน้ าแบบเดิม
8
มาตั งแต่เมือครู่นี แล้ ว เพียงแค่ตอนนี มันกลับดูเย็นชา
เป็ นพิเศษ

-ว่าไง จะจ่ายให้ สกั เท่าไรล่ะ

อีกฝ่ ายถามหาคําตอบ แต่ถงึ แม้ วา่ เบ็นจะอยากตอบก็

ทําแบบนั นไม่ได้ จากนั นนิ วของเขาก็กดลงไปตรงปุ่ มวาง
สาย

“ต้ องเร่งความเร็วหน่อยแล้ ว ลูก้า”

ในทีสุดเขาก็เปิ ดปากพูด

9
ลูกน้ องผู้ซือสัตย์เหยียบคันเร่งแทนคําตอบ

***

ตอนทีถุงกระสอบสีดําทีคลุมใบหน้ าเอาไว้ ถกู ถอดออก ลี

นาก็รับรู้ทนั ทีวา่ ตัวเองกําลังเผชิญหน้ ากับสถานการณ์
อันตรายมากกว่าทีเคยจินตนาการเอาไว้ เสียอีก

รู้วา่ มันอันตรายตั งแต่ตอนทีถูกปิ ดใบหน้ าจนมองไม่เห็น

10
แล้ ว แต่เพราะเป็ นเรืองทีเกิดขึ นในชัวพริ บตา และตัวเขา
ยังอยูใ่ นสภาพทีมองไม่เห็นกระทังใบหน้ าของอีกฝ่ าย
ด้ วย ข้ อมูลทีสมองของเขาสามารถรับรู้ได้ จงึ บันทึกอยูใ่ น
นั นอย่างเด่นชัด

ลีนาไม่ร้ ูแม้ กระทังว่าเขากําลังเดินด้ วยขาของตัวเอง

หรือกําลังถูกผู้ชายทีจับแขนทั งสองข้ างของเขาเอาไว้ อ้ มุ
ไปกันแน่ เพราะพวกนั นดูรุนแรงและป่ าเถือนมาก

ตอนทีถูกลากไป รองเท้ าทีไม่พอดีกบั เท้ าก็หลุดไปข้ าง

หนึง ถึงอย่างนั นลีนาก็ไม่สามารถทําอะไรได้ เลยสัก
อย่างเดียว ตั งแต่ตอนนั นทีถูกอีกฝ่ ายจับโดยไม่ร้ ูตวั ตนที
แท้ จริ งของพวกเขา ร่างกายของลีนาก็แข็งทือและไม่แม้
แต่จะต่อต้ านได้ เข้ าใจแล้ วว่าอาการกลัวจนพูดไม่ออก
11
เป็ นยังไง แขนขาของเขายังคงถูกมัดติดกันและไม่
สามารถรู้สกึ ถึงสัมผัสอะไรเลยจนระแวงใจ

และตอนนี ลีนากําลังนังอยูโ่ ดยมีพวกชายฉกรรจ์น่ากลัว

ทีเพิงเคยเห็นครั งแรกในชีวิตล้ อมรอบ ภายในตึกเก่าๆ ที
มีกลินเหม็นอับ

“โอ้ หน้ าตาใช้ ได้ เหมือนกั”นนี

ผู้ชายทีเข้ ามาในตึกทีหลังพูดความรู้สกึ แรกพบของลีนา

ด้ วยนํ าเสียงยินดีราวกับเจอเพือนเก่า ลีนาหันหน้ าไป
มองตามทิศทางทีได้ ยินนํ าเสียงน่ารังเกียจโดยอัตโนมัติ
ผู้ชายทีดูน่าขยะแขยงพอๆ กับนํ าเสียงนั นจ้ องมองมายัง

12
ลีนาพร้ อมกับพูดอย่างเย้ ยหยัน

ลีนาขนลุกซูข่ ึ นมาอย่างรวดเร็ว ตอนนั นแขนและขาของ

เขาสัน แต่ร่างกายทีถูกมัดไว้ กบั เก้ าอี กลับไม่ขยับเลยแม้
แต่นิดเดียว คงเป็ นเพราะถูกพันไปพันมาหลายรอบ และ
ทุกครั งทีตัวสัน เชือกเกลียวกลับยิงรัดตัวเขาเอาไว้ แน่น
ขึ น

“มองแบบนั นก็ไม่ปล่อยหรอก เพราะงั นอย่าเสียแรง

เปล่าเลย ยิงเหนือยอยูแ่ ล้ วก็ไม่จําเป็ นต้ องใช้ แรงกับเรือง
ทีไม่มีประโยชน์ไม่ใช่เหรอ”

“…”

13
“แนะนําตัวช้ าไปสินะ ฉันชือมาเทโอ้ โบเจธี เป็ นโฮสต์ที
เชิญแกมาในวันนี ยังไงล่
”ะ

เป็ นเวลาของการแนะนําตัวหรือไง ลีนากลุ้มใจว่าตัวเอง

ก็จะต้ องบอกชือตัวเองออกไปด้ วยหรือเปล่า แต่จากนั น
ก็เลิกกังวล เพราะความเป็ นไปได้ ทีอีกฝ่ ายจะรู้ชือของ
ตนมีสงู มากถึงแม้ จะเขาไม่ได้ บอกไปก็ตาม และสาเหตุ
นั นก็เกียวข้ องกับสาเหตุทีอีกฝ่ ายพาตัวเขามาจนถึงทีนี
อย่างแน่นอน
__________________________
__________________________
__
06-2 เหตุการณ์

14
โบเจธีลดมือลงมาไว้ ตรงหน้ าท้ องทียืนออกมาอย่างเรี ยบ
ร้ อย แล้ วพูดทักทายอย่างขบขันราวกับสถานการณ์นี
สนุกมาก เหมือนกับตัวตลกทียืนอยูด่ ้ านหน้ าผู้ชมหลาย
ร้ อยหลายพันคน แต่จดุ ทีเหมือนกันของชายคนนี กับตัว
ตลกคือรอบเอวอ้ วนตันอย่างไม่ธรรมดากับรูปร่างหน้ า
ตาเท่านั น ลีนากังวลว่าจะต้ องยิ มหรือปรบมือให้ อีกคน
แต่ก็รับรู้ได้ ในเวลาไม่นานว่าเขาอยูใ่ นสภาพทีไม่
สามารถทําแบบนั นได้

ลีนาแกล้ งทําเป็ นมองโบเจธีแล้ วกวาดสายตามองรอบๆ

และฉากด้ านหลังตัวเขา ทีนีทีไหนกัน ในพื นทีว่างเปล่านี
ไม่มีอะไรเลยถ้ าเทียบกับพื นทีกว้ างใหญ่ของมัน พอมอง
สายไฟทีโผล่มาเป็ นบางจุด ดูเหมือนว่าล่าสุดใครบางคน

15
คงจะเคยใช้ มนั และตอนนี ก็กลายเป็ นตึกร้ างไปแล้ ว
นอกจากนี การตกแต่งภายในทีเก่าครํ าครึบอกให้ ร้ ูวา่ คง
จะไม่มีใครคนอืนมายังทีแห่งนี ถ้ าไม่มีเรืองอะไรเป็ น
พิเศษ แต่ถ้าหวังแบบนั นก็เลิกหวังซะเถอะ

“ตามข่าวลือทีได้ ยิน...แกมี
มา ความสัมพันธ์ลกึ ซึ งกับซัล
วาโตเร่สนิ ะ”

ซัลวาโตเร่ คือนามสกุลของเบ็นซึงไม่คิดเลยว่าจะได้ ยินที

นี แต่ถ้าไม่ใช่ทีนีก็คงจะไม่ได้ ยินอีกตลอดไป ทําไมลาง
ไม่ดีถงึ ไม่เคยผิดเลยสักครั งนะ ตอนนี ลีนามันใจแล้ ว คน
พวกนี ทั งหมดเป็ นมาเฟี ย และคงจะมีสว่ นเกียวข้ องกับ
คนร้ ายทีบุกเข้ ามาเพือจะลักพาตัวเขาไปในครั งนั นด้ วย
และสาเหตุทีพวกนี จับเนามาก็...เบ็
คือ น
16
ไม่มีช่องว่างให้ สงสัยความจริ งทีซัลวาโตเร่ ดิโอ เวเนวาซิ
โอเน่เกียวข้ องกับเรืองนี เลย

“ฉันไม่เห็นจะเข้ าใจตรงไหนเลย คนแบบนั นมันมีอะไรดี

ตรงไหน แต่ก็หน้ าตาแน่ๆ หุน่ เหรอ หรือความรวย รู้อยู่
แล้ วว่าพวกผู้หญิงชอบตามตื อบอกว่าชอบนักชอบหนา
แต่ไม่ร้ ูเลยนะว่าเสน่ห์ของมันได้ ผลกับผู้ชายด้ วยเหมือน
กัน”

สงสัยเหรอ ถ้ าให้ ตอบให้ ก็ถกู ต้ องทั งสามอย่างเลย แต่ลี

นาคงจะไม่ตะโกนตอบแบบออกเสียงแน่ๆ เขากลับกัด
ริ มฝี ปากแน่นราวกับจะไม่พดู อะไรพล่อยๆ ออกมาเด็ด
ขาด เขาไม่อยากทําให้ มาเฟี ยโกรธเพราะการกระทํา
17
แบบไม่คิด

“ฉันสงสัยมาตั งนานแล้ ว ผู้ชายคนนั นมันดีตรงไหน ทั ง

เป็ นมาเฟี ยทีไม่เหมือนมาเฟี ย ทํามาเป็ นพูดว่าเป็ นนัก
ธุรกิจใจบุญ แต่ทีไหนได้ ก็เป็ นแค่เรืองจอมปลอม
”

“…”

“เงินแน่ๆ เลยใช่ไหม แกว่าไง เพราะอะไรถึงถูกซัลวาโต

เร่ตกไปได้ ละ่ ”

มีอีกอย่างหนึง ลีนาสงสัยมากจริ งๆ ว่าทําไมต้ องถูก

มาเฟี ยลากมาถึงทีนี แล้ วมาฟั งคําถามอะไรแบบนี ด้ วย
18
แต่ทําไมจะต้ องสงสัยเรืองแบบนั นกัน สุดท้ ายลีนาก็
ขมวดคิ วเข้ าหากันโดยไม่ร้ ูตวั พวกคนทีอยูท่ ีนีรวมถึง
ผู้ชายตรงหน้ าคงจะมีปื นคนละหนึงกระบอก หรือไม่ก็
มีดคนละเล่มไว้ ในเสื อเหมือนกันแน่ๆ และถึงแม้ วา่ ของ
พวกนั นจะเล็งเป้ามายังเขาเมือไหร่ก็ได้ ซึงก็เป็ น
สถานการณ์ทีไม่แปลกเลยสักนิด ทว่า...

คุณเป็ นใครถึงได้ พดู อย่างนู้นอย่างนี เกียวกับเบ็นแบบนี

“อยากฟั งคําตอบเหรอครับ”

นํ าเสียงเจือความหงุดหงิดถูกเปล่งออกมา คําถามของ
โบเจธีเป็ นการถามทีดูเหยียดหยามคนอืน ทีพวกผู้ชาย

19
ตําๆ ส่วนใหญ่มกั จะชอบใช้ กนั ลีนาคุ้นเคยกับการถาม
แบบนี เพราะเป็ นเรืองทีเขาโดนถามวันละครั งถ้ าไปบาร์
เกย์ วันนั นถ้ าเหมือนจะเห็นผู้ชายทีใช้ ได้ ในบาร์ แฟน
ของฝ่ ายนั นก็จะเข้ ามาหาลีนาแล้ วพูดประจานผู้ชายคน
นั นไปซะทุกครั ง เพราะปกติแล้ วผู้ชายทีดูดีพวกนั น พอ
ได้ เห็นลีนาแล้ วก็ไม่เคยแค่มองผ่านไปเฉยๆ เลยสักครั ง
ไม่วา่ ข้ างกายเขาจะมีคนรักอยูด่ ้ วยหรือไม่ก็ตาม

ตอนทีลองเปรี ยบเทียบกับผู้ชายพวกนั น ก็คิดว่าจริ งๆ

แล้ วมาเฟี ยตรงหน้ าก็ไม่ได้ แตกต่างอะไรมากมายเลย
เพราะอย่างนั นถึงได้ ร้ ูสกึ กลัวน้ อยลงมานิดหน่อย แต่ลี
นาก็ยงั คงระวังปาก เสียงตะโกนในหัวว่าอย่าพูดออก
มานะได้ โปรดนั น กําลังห้ ามปรามลีนาอยู่ แต่ความเป็ น
จริ งก็คือตามนิสยั ของเขาแล้ ว การปล่อยผ่านไปเสีย

20
เฉยๆ เป็ นเรืองยากไม่น้อยเลย

มาเฟี ยยังคงหัวเราะเยาะและกําลังรอคําตอบจากลีนา

“เพราะเซ็กซ์ของเบ็นดีมากน่ะครับ”

ตอนนั นยังเด็กอยูเ่ ลยไม่ร้ ู แต่ตอนนี ก็ต้องรู้ดีอยูแ่ ล้ วว่าวิธี

ทีจะทําให้ พวกผู้ชายแบบนี ปิ ดปากเงียบในครั งเดียวคือ
อะไร ลีนาพูดโพล่งขึ นพร้ อมกับยิ ม

“เอาจริ งๆ...มันสุดยอดเลยต่างหาก”

รอยยิ มประหลาดนั นดูอีโรติกโดยไม่มีสาเหตุ ไม่เพียงแค่

21
โบเจธีเท่านั นแต่พวกมาเฟี ยทีอยูท่ ีนีทุกคนต่างก็ทําสี
หน้ าบูดเบี ยวพร้ อมกับจ้ องเขม็งมายังลีนา

ทําไมเขาถึงพูดคําทีไม่ควรพูดออกไปนะ คนทีถามด้ วย
ความสงสัยคือทางนู้น ใบหน้ า หุน่ เงิน ทั งหมดถูกต้ อง
แต่ไหนๆ ก็ร้ ูดีอยูแ่ ล้ วเลยขอพูดเรืองเซ็กซ์เพิมขึ นมาอีก
อย่าง คงไม่ใช่ปัญหาใหญ่หรอกใช่ไหม ลีนาถอนหายใจ
พลางเอนตัวพิงพนักหลัง ความกังวลของเขาหายไปจน
หมดด้ วยคําพูดเมือครู่นี

แน่นอนว่าแม้ จะไม่ใช่ตอนทีควรจะเป็ นแบบนั นก็ตาม

“…งั นเหรอ อย่างนั ” นสินะ

22
“แล้ วก็เหมือนจะเข้ าใจอะไรผิดไปนะครับ คุณมาเทโอ้
ผมไม่ได้ มีความสัมพันธ์อะไรกับซัลวาโตเร่ ดิโอ เบเนซิ
ไม่สิ เวเนวาซิโอเน่หรอกนะครับ คุณเดาผิดไปมากเลย
ล่ะ”

ชือเต็มของผู้ชายคนนั นทําไมมันยากขนาดนี นะ ลีนาคุ้น

ชินกับการเรี ยกชือว่‘เบ็าน’ เฉยๆ ไปแล้ ว การออกเสียง
ชือของเขาผิดในตอนทีกําลังจริ งจังเนียมันน่าอายจริ งๆ

โบเจธีเงียบไปครู่หนึงเพราะคําพูดของลีนาก่อนจะเริ ม
หัวเราะคิกคัก เสียงหัวเราะนั นเริ มลุกลามไปเรือยๆ จน
แม้ แต่พวกมาเฟี ยทีอยูด่ ้ านหลังก็หวั เราะตามไปด้ วย ลี
นาตามไม่ทนั ว่าพวกนั นหัวเราะเพราะอะไร แต่มนั เป็ น
23
บรรยากาศของการหัวเราะต่อกันเป็ นทอดๆ จนลีนา
เกือบจะหัวเราะตามพวกนั นไปแล้ ว

ถึงจะพูดไปแล้ วก็เถอะ แต่นีไม่ใช่เวลาทีจะทําเรืองแบบนี

เลย

“ฮ่าๆ...ใจกล้ าดีจริ งๆ คงจะไม่คอ่ ยมึนหัวสินะ”

“จริ งๆ นะครับ ยังไงซะถึงจับผมไว้ ก็คงจะไม่ได้ สงที

ิ ต้ อง
การหรอก ยิงกว่านั นผมเป็ นคนอเมริ กนั นะครับ ก่อนที
จะทําให้ เกิดความขัดแย้ งระหว่างประเทศก็ปล่อย...”

“ไม่ได้ มีความสัมพันธ์อะไรกัน”
24
…แต่ใส่รองเท้ าของหมอนันมาจนถึงตอนนี เลยนี โบเจธี
คุกเข่าลงข้ างหนึงแล้ วจับรองเท้ าของลีนา เป็ นรองเท้ า
ของเบ็นไม่ผิดแน่

ซวยจริ งๆ รู้อย่างนี เปลียนรองเท้ าก่อนดีกว่า คิ วของลีนา

ขมวดเข้ าหากันอีกครั ง เขาเพิงจากลาจากคนรักเมือไม่กี
ชัวโมงก่อนเองแท้ ๆ อย่างน้ อยก็เป็ นเวลาทีน่าจะดี ถึงแม้
ว่าจะต้ องโศกเศร้ าเสียใจจนกว่าจะหลังจากนี หนึงเดือน
แน่ๆ แต่ตวั เองก็ไม่ได้ ทําอะไรผิด ถ้ ามีคนผิดก็คงจะเป็ น
เบ็น ซัลวาโตเร่ ดิโอ เวเนวาซิโอเน่ทีทําให้ เขาต้ องมา
เผชิญหน้ ากับสถานการณ์อนั ตรายแบบนี โดยไม่มีช่อง
ว่างทีจะให้ เศร้ ากับการจากลาเมือไม่กีชัวโมงก่อนเลย
เป็ นความผิดของเบ็น!

25
“จะมีหรือไม่มีความสัมพันธ์แบบไหนเดี ยวก็
” ร้ ูเอง

โบเจธีพูดจบแล้ วหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรไปทีไหนสัก
แห่ง ถึงแม้ จะไม่มนใจว่
ั าเป็ นเบอร์ โทรของใคร แต่ก็ร้ ูวา่ ผู้
รับคงจะเป็ นเบ็น ลีนากังวลว่าจะต้ องคุยโวความเป็ น
เกียรติทีได้ ยินบทลักพาตัว ซึงควรจะต้ องได้ ยินในหนัง
แต่กลับกลายเป็ นว่าได้ ยินแบบสดๆ ตรงหน้ าให้ ใครฟั งดี
ลองคิดดูแล้ วก็เหมือนเป็ นบทละครจริ งๆ ใช้ ชีวิตแล้ วมี
ประสบการณ์แม้ แต่การโดนพวกมาเฟี ยลักพาตัวด้ วย

คาดเดาจากคําพูดนี แน่นอนว่าลีนาน่ะ ไม่รับรู้ถงึ ความ

ตึงเครี ยดของสถานการณ์ทีแท้ จริ งเลย

26
“เฮงซวย!”

โบเจธีคุยโทรศัพท์ด้วยท่าทางเย้ ยหยันแล้ วจู่ๆ ก็โกรธขึ น

มาพร้ อมกับปาโทรศัพท์ทิ งไปอย่างไม่คาดคิด สายตา
ของทุกคนจับจ้ องไปทางเขา เพราะการเปลียนแปลงของ
เขาทีเกิดขึ นอย่างกะทันหัน

“ไอ้ ลกู หมานันตัดสายฉัน!”

ยังไม่ได้ แม้ แต่จะบอกว่าลีนาอยูท่ ีไหนด้ วยซํ า ซัลวาโตเร่

ไม่เคยเป็ นไปตามทีเขาต้ องการก็จริ ง แต่เวลาแบบนี เขา
มีเพียงความต้ องการทีจะทิ งรอยมีดไว้ บนหน้ าของไอ้ คน

27
น่าสมเพชนันเท่านั น โบเจธีหายใจหอบด้ วยความโกรธ
อยูพ่ กั หนึงแล้ วทําใจให้ สงบลงในไม่ช้า ไม่วา่
สถานการณ์จะเป็ นไปในทิศทางไหน แต่ก็ให้ จดจําความ
จริ งทีว่าเขายังคงมีอาวุธลับอยูใ่ นมือก็พอ

หลังจากวางสาย โบเจธีก็กลับหลังหันมามองลีนาอีกครั ง
ยากทีจะมองดวงตาเบิกโพลงกับรอยยิ มน่ารังเกียจนัน
จริ งๆ เป็ นเพราะช่วงนี ใช้ ชีวิตแบบมองแค่ใบหน้ าของ
เบ็นคนเดียวหรือเปล่านะ ประสิทธิภาพในการมองเห็น
กับรสนิยมของตนจึงเหมือนถูกปรับใหม่ให้ มาตรฐานอยู่
ในระดับเดียวกันกับเบ็นหมด ลีนาเริ มกังวลเกียวกับชีวิต
รักในภายภาคหน้ า เขาอาจจะไม่ได้ คบใครเลยไปทั งชีวิต
ก็ได้

28
มันเป็ นแบบนั นจริ งๆ ทีเขามองใบหน้ าของคนอืนแล้ วคิด
อยากจะอาเจียนขึ นมา
__________________________
_________________________
06-3 เหตุการณ์

“คนรักของแกทําให้ ฉนั โมโห เพราะงั นแกก็ต้องทําให้ ฉนั

หายโมโหหน่อยแล้ วล่ะ เมสัน”

“ทําไมผมต้ องทําล่ะครับ แล้ วก็ผมไม่ใช่คนรักของ

เบ็น...!”

ลีนาไม่สามารถพูดจนจบได้ เพราะมีดของโบเจธีแตะอยู่

29
ตรงลําคอขาวของลีนา

“ใจกล้ ามันก็ดี แต่จําไว้ ด้วยว่าถ้ าเอาแต่พดู เรืองไร้ สาระ

คอก็อาจจะหลุดออกจากบ่าได้ นะ”

“…”

“แทนไอ้ ลกู หมาซัลวาโตเร่ยงั ไงล่ะ”

แน่นอนว่าผู้ชายคนนั นก็จะถูกส่งตัวมาทีนีในอีกไม่นาน
โบเจธีส่งเสียงคิกๆ อย่างติดเป็ นนิสยั และยกมือมาไว้
ตรงขอบกางเกงของตัวเอง ไม่จริ งน่ะ ลีนาขนลุกไปทัว
แผ่นหลังในชัวพริ บตา ทําไมจู่ๆ ถึงปลดเข็มขัดออกล่ะ
30
สัญชาตญาณอันแสนรวดเร็วส่งสัญญาณอันตราย ตรง
ลําคอของเขายังมีมีดจ่ออยูแ่ ละผู้ชายทีมีรูปร่างหน้ าตา
น่าขยะแขยงกําลังรูดซิปกางเกงลงต่อหน้ าเขา ในหัวของ
ลีนาสับสนไปหมด

“บอกว่าเซ็กซ์ไอเวรนันสุดยอดใช่ไหม ถ้ างั นก็เป็ นความ

สัมพันธ์ทีทําเรืองทีกําลังจะทํา หรืออาจจะทําไม่ได้ ไป
หมดแล้ วสินะ แต่ถงึ ไม่ใช่อย่างนั น แกก็ดอู มเก่ง”ดีนี

“ดะ…”

เดี ยวก่อน ลีนาไม่สามารถแม้ แต่พดู จนจบด้ วยซํ า ตอนที

เห็นส่วนนั นของโบเจธีทีถูกเอาออกมาพร้ อมกับสัน

31
ไหวอยูต่ รงหน้ า เขาก็ร้ ูสกึ เหมือนเลือดทั งร่างกายเย็น
เฉียบ ดวงตาเบิกกว้ างนิงสนิทอยูแ่ บบนั น ลืมกระทังกระ
พริ บตา

โบเจธีเอาส่วนกลางลําตัวของตัวเองออกมาตรงหน้ าคน
อืนๆ โดยไม่มีแม้ แต่ความอับอายและความกระดากใจ
แล้ วยืนร่างกายส่วนล่างเข้ ามาอย่างพรวดพราด คงต้ อง
การจะยืนความเป็ นชายของตัวเองเข้ ามา แต่ลีนากลับ
สัมผัสถึงหน้ าท้ องของอีกฝ่ ายก่อน แต่ไม่วา่ จะเป็ นส่วน
ไหนก็น่าขนลุกทั งนั น ลีนาอยากหันหน้ าหนี แต่มีดกําลัง
ขวางไว้ จากฝั งตรงข้ ามอย่างแน่วแน่ ขนาดทีว่าถ้ าขยับ
แม้ แต่นิดเดียวจะก็คงจะเป็ นแผลแน่ๆ

ขอให้ คนตรงหน้ าฆ่าเขาเลยดีกว่าไหมนะ ลีนาหลับตาปี

32
“อมมันสิ ทําให้ ดหู น่อยสิวา่ ทําให้ ซลั วาโตเร่ผอ่ นคลายยัง
ไง”

“อุ๊
…!”
บ

ถึงตายก็ไม่ชอบ จนคิดว่าให้ กดั ลิ นตายไปยังจะดีกว่า

แต่ลีนาเป็ นสามัญชนคนธรรมดาทีไม่กล้ าพอทีจะตาย
ระหว่างนั นความเป็ นชายของโบเจธีก็ถไู ถอยูต่ รงแก้ ม
ของลีนาเบาๆ แน่นอนว่าเป็ นการกระทําทีเขาเคยมี
ประสบการณ์มาก่อน แต่ฝ่ายตรงข้ ามเป็ นคนละคนกัน
ลีนาแทบจะอาเจียนออกมาจริ งๆ ถ้ าอีกฝ่ ายคิดจะเอา
ส่วนนั นเข้ ามาในปากทั งอย่...างนี ล่ะ

33
“อ่อก…!”

เขารู้สกึ เหมือนจะสํารอกออกมา โล่งอกทีนังไม่ได้ กิน

อะไรไม่อย่างนั นคงจะอาเจียนออกมาจริ งๆ โบเจธีชะงัก
ไปครู่หนึงกับปฏิกิริยาทีเกิดขึ นอย่างกะทันหันของลีนา
จากนั นจึงกระชากผมด้ านหลังของเขาด้ วยมือข้ างที
เหลือ

“จะใช้ อบุ ายอะไรอีก หืม

”

“…ได้ โปรด...”

34
ช่วยทําความสะอาดให้ ตั งแต่ใบหน้ าเลยนะครับ ลีนา
หลับตาลง ตอนนั นเอง

“โบเจธี! ซัลวาโตเร่อยูต่ รงชั นหนึงครั

!” บ

“ว่าไงนะ”

โบเจธีปล่อยผมด้ านหลังของลีนาอย่างไม่ใส่ใจ พร้ อมกับ

ข่าวทีซัลวาโตเร่ปรากฏตัวขึ นตรงชั นหนึงแล้ ว จากนั นก็
ดึงขอบกางเกงขึ นตามเดิม มีดก็หล่นลงไปแล้ วเช่นกัน
เขาเคลือนตัวไปด้ านหน้ าจอมอนิเตอร์ ของกล้ องวงจรปิ ด
ด้ วยการเดินโซเซเพราะรูปร่างเทอะทะอุ้ยอ้ าย ซัลวาโตเร่
โผล่มาแล้ ว

35
“หาทีนีเจอได้ ยงั ไงนะ ไอ้ เด็กนีมันตัดสายไปเสียเฉยๆ
เลยนี”

“ไม่ทราบครับ! แต่...ดูเหมือนว่าซัลวาโตเร่จะมาคนเดียว
นะครับ”

นันเป็ นเรืองทีเป็ นไปไม่ได้ เป็ นบ้ าหรือไงเลยมาถึงทีนี

เพียงคนเดียว ถ้ าบอกว่าคาดไม่ถงึ ว่าจะมีคอู่ ริ รวมตัวอยู่
ทีนีมากกว่า 5 คนจากการทําให้ เกิดความวุน่ วายด้ วย
การลักพาตัวเพือหลอกล่อ เขาก็จะเป็ นผู้ชายทีโง่เง่า
จริ งๆ และซัลวาโตเร่ก็ไม่ใช่ผ้ ชู ายทีโง่เขลาเลยด้ วย

36
“จะทํายังไงดีครับ ลงไปทําให้ เรืองจบตอนนี เลยไหม
”

“ปล่อยไป ให้ มนั ขึ นมาบนนี

”

“แต่มีคนลงไปสามคนแล้ ว...”

“อะไรนะ ไอ้ พวกโง่!”

คําพูดของลูกน้ องเป็ นความจริ ง ในจอมอนิเตอร์ มีชาย

สามคนพุง่ เข้ าไปจับเบ็นพร้ อมกัน แต่พอเข้ ามาในกล้ อง
แล้ ว บทบาทของพวกนั นก็จบลง ทันทีทีเบ็นยกปื นขึ น
โดยไม่ได้ ขยับตัวอะไรมากมายด้ วยซํ า กระสุนก็พงุ่ ตรง
ไปยังเป้าหมายทันที สามเป้ารวด เป็ นฉากจบทีประณีต
37
จริ งๆ เป็ นการยิงอย่างแม่นยําโดยไม่พลาดเป้าเลย จน
ถ้ าบอกว่าเป็ นเกมไม่ใช่สถานการณ์จริ งก็จะเชือ

“บ้ าเอ๊ย
...!”

คนแค่สามคนไปเป็ นคูม่ ือให้ ซลั วาโตเร่ไม่ได้ หรอก

! ทุก
คนหน้ าซีดให้ กบั ข้ อมูลทีรู้ช้าเกินไป เป็ นคูม่ ือให้ ไม่ได้ งั น
เหรอ เป็ นคนทีแข็งแกร่งขนาดไหนกันนะ ล่าสุดในช่วง
สองสามปี นี ซัลวาโตเร่เหมือนแทบไม่ได้ เคลือนไหวเลย
เพราะอย่างนั น พวกคนทีไม่ร้ ูฝีมือของเขาก็มีอยูไ่ ม่น้อย
แต่กฎทีว่าห้ ามพุง่ เข้ าใส่เขาอย่างสุม่ สีสุม่ ห้ าด้ วยความ
ไม่พร้ อมนั นยังคงอยู่

38
ลีนาก็กําลังชําเลืองมองจอมอนิเตอร์ และใช้ เวลาจัดการ
ความคิดว่าตนจะต้ องยอมรับสถานการณ์ทีเกิดขึ นเมือ
ครู่นี ยังไง ผู้ชายในจอมอนิเตอร์ นั นคือเบ็นอย่างแน่นอน
และเขาฆ่าคนสามคนไปในเวลาแค่พริ บตาเดียว...

“กําลังมาทางนี ครั
!” บ

ถึงแม้ วา่ รอบข้ างจะไม่ได้ กําลังโวยวายกัน แต่โบเจธีก็

กําลังมองจอมอนิเตอร์ อยู่ เขาไม่ร้ ูวา่ ต้ องทํายังไงจริ งๆ
ตั งแต่ตอนทีจู่ๆ ซัลวาโตเร่ก็ปรากฏตัวขึ นทีนี แผนการที
วางไว้ ก็ผิดพลาดไปหมด ต้ องไม่ใช่แบบนี สิ ฝ่ ายทีเหนือ
กว่าจะต้ องเป็ นเขาสิ แต่กระทังบรรยากาศก็กําลังดําเนิน
ไปโดยมีซลั วาโตเร่เป็ นศูนย์กลาง ถ้ าสถานการณ์เป็ น
แบบนี ต่อไปก็จบแน่ ถ้ าตอนนั นมาถึงก็จะสายเกินไป
39
ขณะทีกําลังสับสน ประตูก็เปิ ดออก ยังไม่ได้ วางแผนขั น
ตอนต่างๆ ให้ ดีเลยและยังคงไม่ได้ เจรี ยมการอะไรเพือ
เผชิญหน้ ากับชายหนุ่มด้ วย ประตูถกู เปิ ดออกเงียบๆ
ท่ามกลางสายตาของทุกคนทีรับรู้วา่ ประตูกําลังเปิ ดอยู่
หลังจากมันเปิ ดออกเพียงครึงเดียว ทุกคนกําลังจดจ่อไป
ตรงสิงทีอยูห่ ลังประตูนั น ซัลวาโตเร่หรือเปล่า ถ้...าไม่ใช่

และคนทีปรากฏขึ นท่ามกลางทุกสายตาทีจับจ้ องไป ก็

คือ เบ็น

“อย่ายิง!”

40
ปื นของทุกคนถูกยกขึ นเล็งไปตามการปรากฏตัวของชาย
หนุ่ม แต่โบเจธีกลับยกมือขึ นมาสังห้ ามพวกมาเฟี ย เขา
ห้ ามปรามพวกลูกน้ องแล้ วหัวเราะหึๆ สั นๆ แล้ วไม่นานก็
ฉีกยิ มกว้ าง ราวกับว่าสถานการณ์นี มันสนุกมากจนไม่ร้ ู
ว่าจะต้ องทําอะไร เบ็นยังคงทําเพียงแค่จดจ้ องไปด้ าน
หน้ าด้ วยใบหน้ าเฉยชา โดยไม่ได้ เบนสายตาไปมองลีนา
เลยแม้ สกั ครั งเดียว

“สนุกจริ งๆ! แกนีมันสนุกมากๆ เลย! ซัลวาโตเร่! เป็ นบ้ า

ไปแล้ วเลยคิดจะมาทีนีคนเดียวงั นเหรอ
”

เบ็นยังคงไม่พดู อะไร ทั งหมดทีเขาทําคือการทําหน้ า

เหนือยหน่ายเล็กน้ อยเท่านั น

41
โบเจธีหัวเราะคิกๆ อยูพ่ กั หนึงแล้ วหยิบบุหรี มาคาบไว้
จากนั นลูกน้ องข้ างๆ เขาก็เข้ ามาจุดไฟตรงปลายบุหรี ให้
แขกคนสุดท้ ายทีกําลังรอคอยมาถึงแล้ ว เพราะฉะนั น
ตอนนี มาเริ มปาร์ ตี กันสักทีไหม ใบหน้ าทีดูไร้ ความคิด
เหมือนจะพูดออกมาแบบนั นพร้ อมกับคาบบุหรี เอาไว้
และยกยิ ม
__________________________
__________________________
__
06-4 เหตุการณ์

“ได้ รับของขวัญทีฉันส่งไปเมือวานไหม ต้ องได้ รับอยู่

แล้ ว! เป็ นไง พอได้ เจอกับตัวแล้ วยังตั งสติได้ อยูห่ รือ

42
เปล่า ตอนนี ทุกคนคงจะรู้แล้ วว่ามาเทโอ้ โบเจธีคนนี ไม่
ใช่คนทีจะล้ มได้ ง่ายๆ จูเลียโน่ ไอหมอนันก็เหมือนกัน
แต่ไหนแต่ไรมาก็ไม่เคยรับโทรศัพท์ฉนั เลย แต่เมือเช้ านี
กลับโทรมาหาเองซะงั ” น

โบเจธีพูดเหมือนคนทีร้ อนใจต้ องการจะอวดดี เขาดูด

ควันบุหรี เข้ าไปลึกๆ แล้ วพูดต่อ

“กลัวขึ นมาหน่อยแล้ วเหรอ ถึงกับเสด็จมาทีนีด้ วยตัวเอง

เลยนี แต่ก็ช่างเถอะ ดีแล้ ว ซัลวาโตเร่! จากนี ให้ สในทิ ธิ
การทําธุรกิจกับฉันซะ โทรไปหาจูเลียโน่แล้ วบอกว่ายอม
รับแล้ วว่าแกแพ้ ฉนั ! ถ้ าไม่ทําอย่างนั นใบหน้ าของคนรัก
แกทีอยูต่ รงนี เป็ นรู!”แน่

43
โบเจธีเอาบุหรี ทีเมือสักครู่นี คาบไว้ ขยับเข้ าไปใกล้ ใบ
หน้ าของลีนา พอรู้สกึ ได้ ถงึ ความร้ อนกับควันเหม็นอยู่
ใกล้ ๆ ลีนาจึงไอค่อกแค่กแล้ วหันหน้ าหนี

แต่ระหว่างนั น เบ็นก็ไม่ได้ เบนสายตาไปมองลีนาเลยแม้

แต่นิดเดียว ลีนาไอค่อกแค่กอยูค่ รู่หนึงแล้ วหันหน้ ากลับ
มามองเบ็น เขายังคงเพิกเฉยและดูเหมือนไม่มีอะไรเกิด
ขึ น จนทําให้ ลีนารู้สกึ เกลียดท่าทางแบบนั น

“ทําไมไม่พดู อะไรเลยล่ะ ตกใจจนฉีราดแล้ วหรือไง

”

โบเจธีพูดออกมาเล็กน้ อยแล้ วจึงหัวเราะ ทันใดนั นพวก

44
มาเฟี ยก็เริ มหัวเราะตามเขาอีกครั ง เสียงหัวเราะของ
พวกเขาทั งเสียงดังและฟั งดูน่าอารมณ์เสีย เสียงนั นดัง
ก้ องไปทัวห้ อง กระทังในเวลาแบบนี เบ็นก็ยงั ทําเพียงแค่
จ้ องมองไปด้ านหน้ าด้ วยสีหน้ าเฉยเมยเท่านั น

“โว้ ย! ซัลวาโตเร่! ไม่ได้ ยินทีฉันพูดหรือไง พูดอะไรสั

...”ก

“ดับบุหรี ”

เป็ นปฏิกิริยาตอบรับอย่างแรกทีเบ็นแสดงออกมาให้ เห็น

“…อะไรนะ”

45
“บอกให้ ดบั บุหรี ”

“ฮะ... นีเหรอ บุหรี นี น่ะนะ มันทํา” ไม

โบเจธีถือบุหรี ทีเคยคาบไว้ ในปากด้ วยมือพลางถามซํ า

ไปซํ ามา แม้ กระทังตัวเขาเองทีกําลังทําแบบนั นยังไม่ร้ ู
เลยว่าทําไมเบ็นถึงขอเรืองอะไรแบบนี

เบ็นเล็งปื นไปทางด้ านหน้ าแทนคําตอบ ดวงตาของโบเจ

ธีเบิกกว้ าง ยังไม่ทนั ได้ โต้ ตอบเลยและพวกมาเฟี ยก็จบั
ปื นอีกครั งแต่ตอนนั นสายเกินไปแล้ ว

เสียงยิงปื นดังขึ นพร้ อมๆ กับตอนเหนียวไก มันเร็วมาก

46
จนไม่มีใครสามารถไล่ตามความเร็วของเขาได้ ทนั แน่
นอนว่าเขาดูเหมือนยืนอยูเ่ ฉยๆ และถึงแม้ วา่ เบ็นจะมา
ตัวคนเดียว แต่ความเร็วของเขาก็เหนือชั นกว่าพวกนั น
มาก

กระสุนปื นทีถูกยิงออกไปเฉียวข้ างแก้ มของโบเจธีแล้ วไป

ฝั งอยูก่ บั กําแพง

“อย่าทําให้ พดู สองรอบ ครั งหน้ าจะเป็ นหัวแทนนะ

”

เบ็นลดแขนเอาปื นลงอีกครั ง โบเจธีกังวลขึ นมาทันที ใบ

หน้ าของโบเจธีบูดเบี ยวด้ วยสีหน้ าประหลาด เขาแกล้ ง
หัวเราะออกมาสั นๆ พวกมาเฟี ยต่างก็ไม่ร้ ูวา่ จะทํายังไง

47
พร้ อมกับมองเบ็นและโบเจธีสลับกัน ผู้ชายทีบุกเข้ ามา
ในรังศัตรู และไม่พอ ยังเล็งปื นไปทางบอสเหมือนไม่มี
อะไรเกิดขึ นอีก คําถามทีว่าจะต้ องปล่อยไปและมองดู
ผู้ชายคนนี เฉยๆ อย่างนั นเหรอปรากฏขึ นบนใบหน้ าของ
ทุกคน

“สิทธิในการทําธุรกิจก็ทําตามใจแกแล้ วกัน เพราะฉันไม่

สนใจ ส่วนเรืองจูเลียโน่น่ะฉันบอกไว้ แล้ ว ว่าอย่าทําให้ มี
ปั ญหาอืนตามมาทีห”ลัง

“…”

“ปั ญหาเรืองพีน้ องของฉันก็จะไม่ซกั ไซ้ แล้ ว เพราะพีน้ อง

48
ของแกก็จะเป็ นแบบเดียวกันนันแหละ”

โบเจธีลังเลว่าควรจะตอบอะไรดี ซัลวาโตเร่ตอบกลับการ
กระทําของเขาอย่างจืดชืดเกินไปต่างจากทีเขาคาดไว้
บอกว่าจะทําให้ ได้ ทําทั งหมดตามทีต้ องการ ไม่มีความ
จําเป็ นจะต้ องจับผิดคําพูด แต่เรืองแบบนี ไม่ใช่ผลลัพธ์
แบบทีต้ องการเลย ตอนนี เขาดูน่าสมเพชกว่าชายหนุ่ม
เป็ นอย่างมาก โบเจธีต้ องการให้ ไอคนอวดดีนีคุกเข่าลง
ต่อหน้ าเขาเท่านั น จะต้ องทําให้ ยอมรับว่าเขาคือทีสุด
ออกมาจากปากของมันเอง

“พอใจหรือยัง ถ้ างั นตอนนี ปล่อยผู้ชายคนนั” นไปได้ แล้ ว

49
ผู้ชายคนนี เป็ นจุดอ่อนอย่างทีคิดสินะ โบเจธีทําสีหน้ าที
ไม่น่าพอใจอยูเ่ สมอแล้ วจึงยกยิ มอย่างไม่คาดคิด

“ผู้ชายคนนี คงสําคัญกับแกมากสินะ ซัลวาโตเร่ ก่อน

หน้ านี เขาบอกว่าไม่มีความสัมพัธ์อะไรกับแกนี
”

“ถูกแล้ ว”

“แต่ทําไมล่ะ ว่าไงซัลวาโตเร่ อย่าพูดเหมือนสังฉันหน่อย

เลย มาเทโอ้ จะไม่คอยเลียตูดซัลวาโตเร่อีกต่อไปแล้ ว”

“ไม่ใช่คําสังแต่เป็ นข้ อเสนอต่างหาก”

50
ทันทีทีเบ็นพูดจบ ปื นของโบเจธีก็จ่อไปตรงขมับของลีนา
ตอนนั นร่างกายส่วนบนของลีนาตั งตรงแข็งทือ เขาดวง
ตาเบิกกว้ างด้ วยความตกใจและกลืนนํ าลายอึกใหญ่

“ต้ องขอร้ องสิครับท่าน ไม่ใช่เสนออะไรมา ตอนนี ท่าทาง

แบบนั นของแกขัดหูขดั ตาฉันมากเลยนะ
”

“ถ้ าอย่างนั นให้ ช่วยไหม

”

“…อะไร”

“อย่าพูดว่าไม่มีสทิ ธิในการทําธุรกิจเลย อย่างน้ อยก็หลัง

จากบ่อนกับซ่องค้ าประเวณีทีแกมีอยูท่ ั งหมดถูกยึด การ
51
ตกอยูใ่ นสภาพทีถูกย้ ายธุรกิจมืดไปมาก็ไม่เลวไม่ใช่
เหรอ”

เบ็นตอบอย่างนิงเฉย เขาสติปัญญาดีและสมเหตุสมผล
มากทีเดียว ยิงกว่านั นมันยังเหมือนจริ งด้ วย โบเจธีนึก
เรืองทีควรจะเอามาเถียงไม่ออกพลางอํ าๆ อึ งๆ จากนั น
จึงกดปื นเข้ าไปตรงขมับของลีนาให้ แนบชิดกว่าเดิม

“ถ้ างั นหมายความว่าหมอนีจะตายก็ได้ ส!”นิ ะ

“ไม่ใช่”

ปื นของเบ็นหันไปทางโบเจธีอีกครั ง พอเขาทําอย่างนั น
52
ปื นของมาเฟี ยคนอืนๆ ถึงได้ เล็งไปทางเบ็นอีกที

“ลีนา เมสันไม่เกียว เขาไม่เกียวข้ องกับเรืองธุรกิจของ

พวกเราเลย ฉันบอกแล้ วว่าจะให้ สงที
ิ แกต้ องการ ซัลวา
โตเร่ไม่เคยผิดคําพูด”

“…”

“แต่ถ้ายังไงแกก็จะฆ่าผู้ชายคนนี ให้ ได้ งั นตอนนี แกก็

ตายไปด้ วยเลยแล้ วกัน”

“…เฮอะ!”

53
“แน่นอนว่าถ้ าลูกน้ องของแกยิงมาพร้ อมๆ กันยังไงมันก็
ต้ องเข้ าเป้าสักนัด และฉันก็ต้องตายไปด้ วยแน่ๆ แต่
ความจริ งทีว่าแกจะตายก็ไม่เปลียนหรอกนะ”

ซัลวาโตเร่ไม่ไขว้ เขวเลยแม้ แต่น้อย โบเจธีทีอาจจะรู้

ความสามารถของซัลวาโตเร่เป็ นอย่างดี สุดท้ ายก็ยิ มไม่
ออกและหน้ าตึงไปทั งอย่างนั น ซัลวาโตเร่คิดแบบนั น
จริ งๆ ทั งเรืองทีบอกว่าเตรี ยมพร้ อมทีจะตายและจะฆ่า
เขาด้ วย

โบเจธีมองไปกลางอากาศ เขากัดฟั นพร้ อมกับก้ มหน้ า

ลงอีกครั ง ไอ้ ลกู หมาซัลวาโตเร่ไม่เคยเป็ นไปตามทีเขา
ต้ องการเลยสักครั งเดียว

54
“…ได้ พาตัวไปซิ”

“โบเจธี!”

“พวกแกหุบปากซะ!”

เสียงของโบเจธีผู้กําลังโมโหตะโกนยับยั งคําแย้ งของพวก

ลูกน้ องทีอื ออึงไปรอบด้ าน ถึงไม่พดู ก็ร้ ูอยูแ่ ล้ ว ว่าตัวเขา
กําลังเป็ นรอง แม้ วา่ จะได้ สงที
ิ ต้ องการแต่ขั นตอนนั นต่าง
กับสถานการณ์ทีเขาคิดไว้ อย่างสิ นเชิง โบเจธีข่มความ
โกรธเอาไว้ ไม่ได้ และขบเขี ยวเคี ยวฟั นแน่นกว่าเดิม

55
เบ็นเดินเข้ าไปหาลีนา ตอนทีเดินเข้ าไป ปื นของพวก
มาเฟี ยก็ขยับตามเงาของเขาไปด้ วย แต่เบ็นไม่ได้ ใส่ใจ
เลยแม้ แต่น้อย

ถึงแม้ เขาจะเดินเข้ ามาใกล้ แล้ วแต่ก็ยงั ไม่มองมาทางลี

นาเลยสักครั งเดียวเหมือนเดิมจนถึงตอนนี จริ งๆ แล้ วสิง
ทีเบ็นมองมีเพียงแค่เชือกทีมัดตัวของลีนาเอาไว้ เท่านั น
แล้ วก็ชําเลืองมองไปทางรองเท้ าทีเหลืออยูเ่ พียงข้ าง
เดียวด้ วย
__________________________
__________________________
___
06-5 เหตุการณ์

56
“เดินได้ หรือเปล่าครั
”บ

“…ครับ”

ลีนาตอบคําถามของอีกฝ่ ายกลับไปอย่างยากลําบาก
เสียงของลีนาแหบแห้ ง คงเป็ นเพราะว่าเมือครู่นี เผชิญ
กับสถานการณ์อตั รายจนเกือบตายไปแล้ วด้ วย แต่การที
ลําคอของเขาแหบแห้ งนั นเป็ นเพราะเหตุผลอืน ลีนามอง
เบ็นเดินเข้ ามาใกล้ พร้ อมกับรู้สกึ อุน่ ใจขึ นมา

แต่พอเอาเข้ าจริ ง พอได้ เจอเขาอีกครั งในตอนนี ก็ไม่รูวา่

ตัวเองจะต้ องพูดว่าอะไรและต้ องทําหน้ าแบบไหน ลีนา
ลุกขึ นจากเก้ าอี โดยอาศัยการประคองของอีกฝ่ าย ตอน

57
นั นเอง

“แกนีมันเป็ นไอ้ ลกู หมาผู้โชคร้ ายจนถึงทีสุดจริ งๆ ซัลวา

โตเร่!”

โบเจธียืนจับจ้ องสถานการณ์ทีเกิดขึ นนิงๆ อยูด่ ้ านข้ าง

แล้ วตะโกนขึ นมาอย่างไม่มีปีมีขลุย่ พร้ อมกับยกมีดขึ นสูง
การทีเบ็นมาถึงทีนีแล้ วต้ องปล่อยไปเสียเฉยๆ นั นเป็ น
เรืองทีศัศรีกดิในตัวเขาไม่สามารถยอมรับได้

เป้าหมายของโบเจธีคือไหล่ของเบ็น อย่างน้ อยตนจะ

ต้ องได้ ทิ งรอยแผลสักรอยไว้ บนร่างกายสุดแสนจะ
สมบูรณ์แบบของไอ้ หมอนีถึงจะสามารถคลายความ

58
โกรธได้ บ้าง

“แกเป็ นผู้ชายทีแน่วแน่จริ งๆ มาเทโอ้ ”

แต่ถงึ แม้ วา่ ความสามารถและจุดประสงค์จะน่าขายหน้ า

ก็ตาม เบ็นยกปื นขึ นมาขวางมีดของอีกคนได้ อย่าง
สบายๆ ราวกับรู้มาตั งแต่แรกอยูแ่ ล้ ว เสียงแหลมของ
โลหะสองชิ นกระทบกันทําให้ เกิดความสงบนิงขึ น

เรืองทั งหมดเกิดขึ นในพริ บตาเดียว ทุกสายตาได้ แต่เบิก

ตากว้ างพลางจับจ้ องสถานการณ์นี เท่านั น

“ไอ้ …!”
59
“คงอยากให้ ฉนั คุกเข่าต่อหน้ าแกสินะ”

เบ็นกดนํ าหนักลงเพือสะบัดมีดของโบเจธีทิ งไป

“จําไว้ ในหัวสมองของแกซะว่า แค่ยืนข้ อเสนอให้ ไอ้ ขี

ขลาดแบบแกทีละอย่างไม่ได้ หมายความจะทําลาย
ศักดิศรี ของฉันได้ หรอกนะ”

จะยกโทษให้ ครั งนี ครั งเดียวเท่านั น แววตาเหนือกว

ทําให้ ร้ ูสกึ เหมือนจะไม่สามารถจ้ องมองเข้ าไปได้ อีกครั ง
นั นกําลังกดดันโบเจธีด้ วยการมีอยูข่ องมัน ไม่ใช่เพราะ
สูงกว่า และมันจบแล้ ว กระทังตอนนี โบเจธีก็ยงั มีความ

60
สามารถไม่มากพอทีจะเป็ นคูม่ ือให้ กบั ซัลวาโตเร่

ตอนนี ชายทีฝั นถึงการล้ างแค้ นอันแสนสวยงามกําลังทํา

อะไรไม่ถกู และทําได้ เพียงเงยหน้ ามองเบ็นเท่านั น หลัก
ฐานก็คือการก้ าวถอยหลังไปสองก้ าวโดยทีตัวเองก็ไม่ร้ ู
ตัว

เบ็นเก็บปื นลงอีกครั งและจับตัวลีนาไว้ เพือประคอง ลีนา

กังวลขึ นมาอีกครั งและสับสนไปหมดเพราะสถานการณ์
ทีเดี ยวคนนั นก็เอามีดขึ นมาเดี ยวคนนี ก็เอาปื น
หน้ า เขาไม่สามารถประคองร่างกายตัวเองไว้ ได้ อย่างใจ
คิด ยิงกว่านั นยังไม่สามารถเดินได้ อย่างสะดวกด้ วย
เพราะรองเท้ าทีเหลืออยูเ่ พียงข้ างเดียว เบ็นไม่ได้ กอด
เขาเอาไว้ เหมือนกับก่อนหน้ านี แต่ก็ไม่ปล่อยร่างทีแนบ
61
ชิดออกด้ วยเช่นกัน มือใหญ่ของเบ็นหนักแน่นเท่าๆ กับ
แววตา

รู้สกึ กดดันเพราะท่าทางของเบ็นหรือเปล่านะ พวก

มาเฟี ยคนอืนๆ ไม่ได้ ทั งขวางทางทีพวกเขาจะเดินไปแต่
ก็ยงั ลังเลทีจะปล่อยพวกเขาไปเสียเฉยๆ

ตอนนั นเอง ประตูทีปิ ดอยูถ่ งึ ได้ เปิ ดออกอีกครั ง

ในตอนทีสายตาของทุกคนจับจ้ องไปทางนั นอย่างพร้ อม

เพรี ยงกัน โบเจธีก็กระชับมีดในมือ ทุกอย่างเกิดขึ นอย่าง
รวดเร็วแต่เขากําลังขยับอย่างเชืองช้ า เวลาไหลผ่านไป
อย่างแปลกๆ เขาวิงพุง่ เข้ าไปหาเบ็นทีค่อยๆ เดิน

62
ห่างออกไปเรือยๆ เขายังคงไม่ยอมแพ้ ไม่สิ ยอมแพ้ ไม่
ได้ ตา่ งหาก

เริ มมองเห็นพวกซัลวาโตเร่แฟมมิลีทางประตูทีเปิ ดออก

นั นทีละคนสองคน

ทุกอย่างเกิดขึ นอย่างรวดเร็วแต่กําลังขยับตัวอย่างเชือง
ช้ า ระหว่างนั น สิงทีโบเจธีเพ่งเล็งไปไม่ใช่เบ็น เพียงแค่
สถานการณ์ทีเกิดขึ นก็ทําให้ เขารับรู้ได้ เป็ นอย่างดีแล้ วว่า
ไม่สามาถเอาชนะชายหนุ่มได้ แต่จะต้ องสร้ างบาดแผล
ให้ อีกฝ่ ายให้ ได้ ถึงแม้ วา่ นันจะไม่ใช่บาดแผลบนร่างกาย
หรือบาดแผลทีสามารถมองเห็นได้ ก็ตาม

63
จุดทีมีดของโบเจธีพุง่ เข้ าไปหาคือเอวของลีนา ศัศรีกดิ
อันแสนเห็นแก่ตวั ต่อสู้ดิ นรนด้ วยความสิ นหวังเป็ นครั ง
สุดท้ าย แม้ แต่ในเวลาสุดท้ ายนี เขาก็ยงั คงทําตัวเหมือน
‘ไอ้ ขี ’แพ้

คมมีดของโบเจธีในครั งนี เจาะทะลุผิวหนังอย่างแม่นยํา

ท่ามกลางความวุน่ วายของทุกคน ฉึก ความรู้สกึ ทีมีดปั ก
เข้ าไปด้ านในนั น ไม่วา่ จะเป็ นฝ่ ายทีถือมีดหรือฝ่ ายทีโดน
แทงต่างก็ร้ ูสกึ ถึงมันได้ อย่างชัดเจน ตอนนั นลีนาร้ อง
ตะโกนออกมาอย่างสุดเสียง

“เบ็น…!”

64
เป็ นเวลาทีช่างเหมาะเจาะ ในตอนนั น เบ็นทีกอดลีนา
เอาไว้ พลิกตัวมาขวางตรงกลางระหว่างมีดของเขา ราว
กับเวลาทีขยับตัวอย่างเชืองช้ าและรวดเร็วหยุดลงใน
ตอนนั น ลีนาไม่สามารถทําอะไรได้ เลย ร่างกายของเบ็น
โถมเข้ ามาหาตนราวกับจะล้ มลง เกิดอะไรขึ นกันนะ ลีนา
ถามคําถามโง่เง่าออกมา

‘เบ็นถูกมีดแทง’ เวลาเริ มกลับมาเดินไปตามเดิมอีกครั ง

พร้ อมกับคําตอบอันชัดเจน ลีนายังคงไม่สามารถทํา
อะไรได้ ระหว่างทีกําลังสับสน รอยเลือดทีไหลออกมา
จากบาดแผลก็ซมึ ออกมาเป็ นวงกว้ างด้ านบนเสื อ
โค้ ทของเบ็น

มันยังไม่จบ ถึงแม้ วา่ เบ็นจะโดนมีดแทงแต่ก็คว้ าปื นของ

65
ตัวเองทันที เขาทําให้ เวลาเดินไปอย่างรวดเร็วและหยุด
มันอย่างเชืองช้ าเช่นกัน เขาควบคุมเวลาตามอําเภอใจ
ลีนาไม่มีแม้ แต่เวลาจะหันหนีไปด้ านหลังและมองเห็น
ขั นตอนทุกอย่างด้ วยดวงตาของตัวเองอย่างชัดเจน ตอน
ทีลูกกระสุนเจาะทะลุลงไปก็เช่นกัน กระทังตอนเสียงปื น
ดังขึ นก็ด้วย

ลูกกระสุนปื นของเบ็นในครั งนี ถูกเล็งไปทางลําคอของโบ

เจธี และลูกกระสุนนั นก็เจาะทะลุผา่ นลําคอของอีกฝ่ าย
ไปแล้ วเลือดก็ไหลทะลักออกมา

มาเทโอ้ ตายแล้ ว!

66
ทุกคนเริ มลนลานไปกับข่าวคราวอันแสนกะทันหันและ
น่าตกใจ ฉากของหนังเรืองนี มีเสียงแอดลิบดังวุน่ วาย
ตั งแต่ต้นจนจบ แต่ไม่วา่ จะด้ วยวิธีไหน มันก็ต้องจบลง
อยูด่ ี พวกมาเฟี ยทีตระหนักได้ วา่ โบเจธีตายแล้ วต่างก็รับ
รู้วา่ ตอนนี ไม่มีบอสทีจะคอยสังการไปมากกว่านี พวก
เขาคว้ าปื นของตัวเองทันที ไหนๆ ก็เป็ นแบบนี แล้ วจึงคิด
ว่าไม่ปล่อยให้ ใครสักคนมีชีวิตอยูน่ ่าจะดีกว่า การปะทะ
กันอย่างรุนแรงของซัลวาโตเร่และมาเทโอ้ เริ มต้ นขึ นโดย
การส่งสัญญาณด้ วยเสียงปื น

รอบด้ านกลายเป็ นเขตอันตรายทันที เบ็นคลุมตัวลีนาไว้

ด้ วยโค้ ทแล้ วดึงตัวลีนาไปด้ วยเรี ยวแรงมหาศาล โชคดีที
67
ทางเข้ าออกอยูไ่ ม่ไกลมากนัก เขาจับแขนของลีนาไว้
แน่นแล้ วผลักอีกฝ่ ายไปนอกประตูอย่างสุดแรง ลีนา คน
รักของตนทีมีรองเท้ าเหลือเพียงข้ างเดียว และถึงจะเลิก
กันไปแล้ วแต่ก็ยงั เป็ นคนรักของตนอยู่ ลีนาถูกผลักออก
ไปด้ านนอกแทบจะเป็ นเวลาเดียวกันกับทีลูกกระสุนปื น
เฉียดมาตรงด้ านบนกระหม่อมของเขา

“ไปซะ...ลีนา”

ลีนารู้สกึ ว่าสถานการณ์ในตอนนี เหมือนไม่มีอยูจ่ ริ งเลย

จนถึงตอนนี เขาเคยประสบกับสถานการณ์ทีดูไม่เหมือน
ความจริ งมาเยอะ แต่ครั งนี มันไม่เหมือนความจริ งมาก
เป็ นพิเศษ โดยเฉพาะรอยเลือดทีค่อยๆ ซึมออกมาจากสี
ข้ างของเบ็น ลีนาไม่สามารถละสายตาจากมันได้ เลย ใบ
68
หน้ าของเบ็นทีซีดเซียวลงเรือยๆ เพราะเลือดทีไหลทะลัก
ออกมามากขึ นนั นยิงทําให้ ลีนาไม่อยากยอมรับว่ามัน
เป็ นความจริ ง

“…ข้ างล่าง ลงไปข้ างล่าง...”

เบ็นพูดต่ออย่างยากลําบาก ถึงแม้ วา่ เขาจะเค้ นแรงทั ง

หมดทีมีเพือบอกให้ ลีนาไป แต่อีกฝ่ ายยังคงนิง เป็ น
เพราะการกระทบกระเทือนจิตใจอย่างรุนแรง ลีนาจึงสติ
หลุดลอยไปแล้ ว เบ็นรับรู้ถงึ อาการของลีนาจึงจับลูกบิด
แล้ วเอนร่างทีเดินโซซัดโซเซพิงลงไป เบ็นกัดฟั นแน่น ถึง
จะเป็ นเขาก็ไม่มีทางทีจะไม่เจ็บแผลถ้ าถูกแทง ดูเหมือน
จะแทงลงมาลึกทีเดียว เพราะอย่างนั นก็เลยยิงเจ็บเข้ า
ไปใหญ่
69
อา ครั งสุดท้ ายแล้ วสินะ ทั งเบ็นทั งลีนาต่างก็ร้ ู การ
จากลาเมือก่อนหน้ านี ไม่กีชัวโมงไม่ใช่ครั งสุดท้ ายงั น
เหรอ ไม่สิ ตอนนั นก็ร้ ูเหมือนกัน ถ้ าเจอกันอีกครั งก็อยาก
ให้ มนั เป็ นสถานการณ์ทีแตกต่างกับตอนนี แท้ ๆ ไม่อยาก
ทําให้ เข้ ามาพัวพันในเรืองแบบนี ไม่อยากให้ เห็นสภาพ
แบบนี ด้ วย

เจ็บ เจ็บมาก ถึงอย่างนั นก็ต้องยิ ม เบ็นเสียดายเป็ น

อย่างมากกระทังช่วงเวลาสั นๆ ทีทําให้ คนรักกังวลเกียว
กับตน

และสุดท้ ายเขาก็ตดั สินใจทีจะยิ ม ถ้ าครั งนี เป็ นครั งสุด

70
ท้ ายก็ไม่มีทางเลือกอืนแล้ ว

“อย่าหันกลับมาเด็ดขาดนะ...ลูเช่”

โลกของทั งสองคนทีมีเพียงประตูหนึงบานขวางกั นนั น

แตกต่างกันมาก ด้ านหลังของเบ็นยังคงมีเสียงลูกปื นกับ
เสียงคนตะโกนร้ องดังขึ นอย่างต่อเนือง ทั งคูก่ ําลังยืนอ
ตรงหน้ าเส้ นแบ่งเขตของโลกของพวกเขาทีเชือมติดกัน
โลกของพวกเขาทีแตกต่างกัน ทั งอยากข้ ามไปและอยาก
ทําให้ อีกฝ่ ายข้ ามมา แต่ก็มาถึงได้ แค่ตรงนี เท่านั น

เบ็นปิ ดประตูลงตามเดิม
__________________________

71
________________________
06-6 เหตุการณ์

หน้ าสุดท้ าย

ลีนาปิ ดหนังสือทีบนปกหนังสือถูกเขี‘ ยช่นว่

วยตามหา
า
ฉันที’ ไว้ อย่างชัดเจน เขียนโดยกีโยม มุสโซ มันคือ
หนังสือทีเขาเคยอ่านไปแล้ วครั งหนึงก่อนหน้ านี แต่พอ
ได้ กลับมาอ่านอีกครั งก็ทําให้ เกิดความรู้สกึ ใหม่ๆ ทีแตก
ต่างจากเดิมขึ นมา ช่วงนี ลีนามีนิสยั ชอบหยิบหนังสือเล่ม
ทีอ่านแล้ วหนึงครั งออกมาอ่านอีกรอบมากกว่าการไปซื อ
เล่มใหม่มาอ่าน เพราะบางครั งถ้ าสังหนังสือเล่มทีทิ งไป
แล้ วหรือเล่มทีเคยยืมมาจากห้ องสมุดทางอเมซอน เขาก็
จะจัดส่งให้ ถงึ บ้ าน นิวยอร์ กนีเป็ นเมืองทีดีจริ งๆ
72
ส่วนใหญ่ลีนาใช้ เวลาในวันวันหนึงกับการอ่านหนังสือ
หรือไม่ก็เดินเล่น เขายังไม่ทํางาน คิดว่าถึงเวลาทีควรจะ
ต้ องค่อยๆ หางานทําแล้ ว แต่เหตุผลทีไม่ทําอย่างนั นก็
คือเขายังไม่ได้ เตรี ยมใจเลย โชคดีทีพ่อกับแม่เหมือนไม่
เคยคิดจะเร่งหรือบังคับเรืองนี เลย ลีนาส่งยิ มอย่างเคอ
เขินให้ กบั พวกเขาทีบอกว่าถ้ าลูกโอเคก็พกั สักครึงปี ก็ได้
อยูเ่ สมอ แต่ทีมหานครนิวยอร์ กแห่งนี การทีชายบรรลุ
นิติภาวะวัย 29 ปี อาศัยอยูด่ ้ วยกันกับพ่อแม่ทีบ้ าน แค่
นั นยังไม่พอ ยังจะได้ รับเงินค่าขนมจากพวกเขามาใช้
จ่ายอีก เมันเป็ นเรืองทีค่อนข้ างน่าอาย และเพราะอย่าง
นั นเขาก็เลยคิดจะหางานทําให้ เร็วขึ นอีกนิด

แต่ก็แค่คิด

73
เป็ นเวลาสามเดือนแล้ วหลังจากทีกลับมาจากซีซิเลีย
ช่วงระยะเวลาทีอยูท่ ีนันเกิดเรืองมากมายถึงขนาดไหนก็
คงขนาดทีนับนิ วกันไม่หวาดไม่ไหวเลยทีเดียว

วันนั นจําไม่ได้ ด้วยซํ าว่าตัวเองลงมาจากตึกและสามารถ

ไปถึงสถานีตํารวจได้ ด้วยสติสตางค์จากไหน แน่นอนว่า
อธิบายอะไรยังไงไปก็จําไม่ได้ เช่นกัน แต่ยงั ไงก็ตาม ดู
เหมือนว่าตํารวจจะระดมกําลังกันแล้ ว เพราะอย่างนั น
การปะทะกันเพืออํานาจของพวกมาเฟี ยถึงได้ เป็ นทีรับรู้
กันไปทัวโลก และพวกตํารวจก็ช่วยดําเนินการทุกขั น
ตอนให้ ตั งแต่พาเขาไปยังสถานทูตอเมริ กาจนสามารถ
กลับมายังนิวยอร์ กได้

74
ลีนาได้ รับสมญานามว่า ‘ชาวอเมริ กนั ทีเข้ าไปพัวพันกับ
การปะทะกันของมาเฟี ยอิตาลี’ โดยไม่ได้ ตั งใจ อาจจะ
เป็ นเพราะมีรูปลงหนังสือพิมพ์จากขั นตอนนั นก็เลยได้ รับ
ความสนใจอย่างท่วมท้ น รู้สกึ เหมือนเป็ นคนดังในชัว
ข้ ามคืน

เขาปฏิเสธการให้ สมั ภาษณ์จนหมดเกลี ยง แต่ก็ยงั มีพวก

สํานักข่าวหรือสํานักพิมพ์นิตยสารขอให้ ไปเจอกันสัก
หน่อย ซึงช่วงนั นเป็ นช่วงทีวุน่ วายไม่น้อยเลย แม่ช่วยด่า
พวกโทรศัพท์ทีผลัดกันโทรมาไม่หยุดเป็ นภาษาอิตาลี
ส่วนพ่อก็เอาแต่ไล่พวกนักข่าวทีมานังเฝ้าอยูต่ รงลาน
หน้ าบ้ านด้ วยความกังวล เพราะลูกชายของพวกเขาต้ อง
การเวลาพัก ไม่คิดจะให้ สมั ภาษณ์เลยแต่ก็เป็ นเรืองทีไม่
กล้ าเช่นกัน

75
‘หนุ่มอเมริ กนั ผู้เผชิญหน้ ากับวิกฤตการณ์เสียงชีวิต
แล้ วกลับมา’ ถึงแม้ จะไม่ได้ พาดหัวข่าวแบบนั นแต่
สําหรับลีนาก็เป็ นเรืองทีเหมือนกับละครมากพอแล้ ว
เป็ นเรืองทีน่าจะเกิดขึ นในหนังและสําหรับชายบรรลุ
นิติภาวะทีใช้ ชีวิตมาแบบปกติธรรมดา มันเป็ น
เหตุการณ์ทีกระทบกระเทือนใจจนไม่มีอะไรจะพูด

เขาเผชิญหน้ ากับวิกฤติอนั ตรายจนเกือบตายอยูห่ ลาย

ครั งแล้ วก็รอดมาได้ เรืองพวกนี ส่งผลต่อจิตใจของลีนา
อย่างมาก โชคดีทีเขาได้ รับการวินิจฉัยของหมอทีปรึกษา
ว่าไม่มีอนั ตรายทีจะทําให้ ความกระทบกระเทือนนั น
กลายเป็ นโรคหรือบาดแผลในใจ หลังจากได้ ยินอย่างนั น
แม่ของเขาถึงได้ ถอนหายใจด้ วยความโล่งอกอย่างยาก

76
ลําบาก ลีนาก็เห็นด้ วยกับคําวินิจฉัยของคุณหมอ ว่าถ้ า
เวลาผ่านไปมันก็จะดีขึ นเอง

ตอนนี ก็กําลังดีขึ นเรือยๆ ทีละนิดแล้ ว แต่มีอยูเ่ รืองเดีย

ทียังไม่ดีขึ นเลย

“…ผมแน่ใจว่าผมบอกไปแล้ วว่าอย่าโทรมาอีกนี จอห์น”

ทันทีทีปิ ดหนังสือลง ลีนาก็หยิบโทรศัพท์ทีเสียงเรี ยกเข้ า

ดังขึ นมาราวกับรออยู่ สีหน้ าของเขาดูไม่ดีอย่างมาก แน่
นอนว่าตั งแต่เลิกรากับคนรักไป ความเป็ นไปได้ ทีจะรู้สกึ
ยินดีกบั การมีคนมาพัวพันก็แทบไม่มี ยิงถ้ าเป็ นไอ้ ขยะที
เข้ ามาจีบเขาทั งๆ ทียังเจ๊าะแจ๊ะกับผู้หญิงคนอืนอยูก่ ็ย

77
เข้ าไปใหญ่

หลังจากกลับมายังนิวยอร์ ก อีกฝ่ ายบอกว่าอ่านหนังสือ

พิมพ์เห็นข่าวของเขาก็เลยใจร้ อนมาหาถึงหน้ าบ้ าน จน
ในทีสุดลีนาก็ให้ เบอร์ โทรไปและนันก็กลายเป็ นต้ นตอ
ของปั ญหา

- ถ้ าอย่างนั นไม่รับก็ไ!ด้ นี

“…เลิกพูดเรืองไร้ สาระได้ แล้ วจอห์น เข้ าเรืองเลย โทรมา

ทําไม”

- คืนนี ว่างไหม
78
“ไม่”

ลีนาตัดบทจบ ตอนทีเขาอยูซ่ ีซิเลีย จอห์นผู้ซงเคยพู

ึ ดว่า
คิดทบทวนอย่างลึกซึ งแล้ วนั น หลังจากลีนาออกจาก
ประเทศก็คบกับผู้หญิงคนหนึงประมาณหนึงปี แล้ วสุด
ท้ ายก็ถกู เธอทิ ง แน่นอนว่าเป็ นข่าวทีจอห์นไม่มีทาง
สารภาพความจริ งพวกนี ออกมาจากปากของเจ้ า
ตัวอย่างง่ายดาย แต่ลีนารู้มาจากคนรู้จกั ทีรู้จกั พวกเขา
ทั งสองคนอีกที ดูเหมือนว่าพอเรืองมันผ่านไปแล้ วก็
เลยอยากบอกว่านายเป็ นออนลีวันของฉัน เป็ นทรูเลิฟที
คงจะหาไม่เจออีกแล้ วในชีวิตสินะ แน่นอนว่าสําหรับลี
นาแล้ ว มันเป็ นเรืองไร้ สาระทั งเพ

79
- ได้ โปรด วันนี วันเดียวเอง หืม ลีนา ฉันอยากเจอนายจน
เหมือนจะเป็ นบ้ าแล้ วนะ

“วันนี เหมาะกับการจะเป็ นบ้ าพอดีเลยนะ

”

- …จะเอาแบบนี จริ งๆ ใช่ไหม นายเปลียนไปมากเลยนะ

ฉันไปตะโกนเรี ยกนายหน้ าบ้ านได้ หรือเปล่า

“ไม่ร้ ูวา่ พ่อจะไว้ ชีวิตนายหรือเปล่า แต่ถ้านายต้ องการก็

เชิญ”

- โอ๊ย เจ้ าเด็กติด!พ่เปลี

อ ยนไปมากจริ งๆ! ตอนนี นาย
อายุเท่าไรถึงได้ ยงั อยูก่ บั พ่อเนีย
80
ระหว่างทีไม่ได้ เจอกัน ความสามารถในการทําให้ คนอืน
โกรธก็เพิมขึ นสินะ ถ้ าเป็ นไปตามข่าวคราวทีได้ ยินมา
จอห์นก็เปลียนไปมากในช่วงทีผ่านมาอย่างทีคิด และแน่
นอนว่าในด้ านทีแย่ลง ดูเหมือนจะไม่ใช่ผ้ ชู ายทีปากไว
แบบนี จนกว่าจะได้ เจอเขาสินะ

ลีนาถึงกับยกมือจับหน้ าผากทีย่นเข้ าหากัน ไม่ยากทีจะ

ปฏิเสธคําขอของจอห์นทีบอกให้ มาเจอกันแค่ครั งเดียวก็
ยังดีแต่ตามคําพูดของอีกฝ่ าย ลีนาจะต้ องทิ งนิสยั เอาแต่
พึงพาพ่อแม่ไปสักที ถึงเวลาทีจะไปเจออีกฝ่ ายแล้ ว
เจรจาด้ วยตัวเองแล้ วสินะ

81
“…ทีไหน กีโมง”

- รักนะลีนา! วันนี สามทุม่ เจอกัน‘เคนนี

ที บอย’!

“ฟั งนะ บาร์ เกย์น่ะฉัน...”

ไม่ไปหรอก ไอ้ บ้าเอ๊ย หลังจากเป้าหมายสําเร็จ จอห์นก็

ตัดสายเขาไปก่อนทีเขาจะพูดจบด้ วยซํ า ลีนาบังคับให้
ตัวเองข่มความโกรธทีพลุง่ พล่านลงไปพร้ อมกับถอน
หายใจแรงๆ ถ้ าย้ อนกลับไปในอดีตได้ ก็อยากจะกระชาก
ปกเสื อตัวเองมาถาม
‘ไปเจอไอ้ บ้านันแล้ วมันดีตรงไหน
ฮะ หรือว่าเพราะตั งห้ า’ ปี เหรอ

82
พอนึกขึ นได้ ก็สลัดมันทิ งไปทันที ในเรืองทั งหมดมันมีข
ตอนกับลําดับ ถึงเป็ นไอ้ บ้านันแต่พวกเขาก็คบกันมาตั ง
ห้ าปี ในช่วงทีคบกันห้ าปี ก็รักกันจริ งๆ และเพราะรักก็
เลยทนกับการจากลาและการหักหลังไม่ไหว เพราะอย่าง
นั นเขาถึงได้ ตดั สินใจออกเดินทางไปยังเกาะซีซิเลียอัน
ไกลแสนไกล

ลีนาคิดมาถึงตรงนี แล้ วกัดริ มฝี ปากอย่างเป็ นนิสยั เพือ

กลั นนํ าตา เพราะรู้วา่ ถ้ าไม่ทําแบบนี เดี ยวก็ได้ ร้องไห้ ขึ
มาอีกแน่

83
หลังจากกลับมายังอเมริ กาได้ หนึงอาทิตย์ถงึ ตระหนักขึ น
มาได้ วา่ ตัวเองต้ องทําอะไร เบ็น... ไม่มีทางรู้ได้ เลยว่า
เบ็นเป็ นยังไงบ้ าง เพราะลีนาแอดมิทเข้ าโรงพยาบาล
เพือพักผ่อน และพอออกจากโรงพยาบาลก็หาข่าวของ
อีกฝ่ ายในอินเตอร์ เน็ตทันที

แต่ต้องค้ นหาในหนังสือพิมพ์อิตาลีถงึ จะรู้ข่าวเกียวกับ

เบ็น มันมีข่าวออกมามากมาย ‘การปะทะกันระหว่าง
แฟมมิลีของมาเฟี ยซีซิเลีย ทัวทั งเกาะเกิดอาชญากรรม
และลุกเป็ นไฟ’ ‘ทีมอาสาสมัครของโรม การเคลือนไหว
เพือช่วยเหลือซี
’ ‘เรืองของการเดิ
ซิเลีย นหน้ าทางการ
เมืองหลังจบสงครามมาเฟี’ ย

‘คาโปลีโอเน่แห่งซัลวาโตเร่แฟมมิลี เสียชีวิตเมือตอนตี
84
สองของวันทียีสิบสี เพราะอาการโคม่าจากการสูญเสีย
เลือดจํานวนมาก
’

ถึงจะอ่านไปแล้ วแต่ก็ไม่อยากเชือจึงอ่านมันซํ าๆ อีก

หลายครั ง แต่คําพาดหัวข่าวหนึงบรรทัดนั นก็ไม่เปลียน
ไปและไม่ลบเลือนเลย ลีนาอ่านข่าวทีไม่มีรูปภาพสักรูป
ซํ าแล้ วซํ าเล่าอย่างเลือนลอย

เบ็นตายแล้ ว

ลีนาต้ องการเวลามากกว่าทีคิดเพือทําความเข้ าใจ

ประโยคหนึงบรรทัดนั นให้ ถกู ต้ อง วันนั นผู้ชายทีถูกมีด
แทงแทนเขา ระหว่างทีดวลปื นกันก็ได้ รับบาดเจ็บเป็ น

85
ครั งทีสองและถูกส่งตัวไปโรงพยาบาล แต่สดุ ท้ ายก็ถงึ แก่
ความตายเพราะเสียเลือดมากเกินไป ลีนาต้ องเห็น
กระทังข่าวว่าหลังจากนั นซีซิเลียก็จดั งานศพอย่างยิง
ใหญ่ให้ อีกฝ่ ายจึงสามารถทําใจยอมรับได้
__________________________
__________________________
_
06-7 เหตุการณ์

เบ็นตายแล้ ว ลีนาต้ องอดทนต่อความเจ็บปวด

ทรมานอย่างมากทีสุดในชีวิตเพือทําความเข้ าใจประโยค
หนึงบรรทัดนั นอย่างลึกซึ ง

เขาไม่น่าออกมาจากซีซิเลียเลย ควรจะต้ องอยูท่ ีนัน

86
แล้ วอย่างน้ อยก็ไปเข้ าร่วมงานศพของอีกฝ่ าย แต่สดุ
ท้ ายเขาก็กลับมาแล้ ว ผมจากมาแล้ วทิ งคุณไว้ ทีนันเพียง
คนเดียว

สุดท้ ายนํ าตาก็ไหลทะลัก ผ่านมาสามเดือนแล้ วแต่

สําหรับลีนา เขาจินตนาการไม่ออกเลยว่าช่วงเวลาทียัง
คงผ่านมาแค่สามเดือนนั นเขาทุกข์ทรมานและร้ องไห้ มา
มากขนาดไหน แม้ แต่ตวั เองก็ยงั ไม่เข้ าใจ จริ งๆ แล้ ว สิง
ทีทําให้ ลีนาทุกข์ทรมานมาจนถึงตอนนี ไม่ใช่ความทรง
จําทีเกือบตายด้ วยนํ ามือของมาเฟี ย

แต่เป็ นเพราะชายผู้งดงามเหมือนกับซีซิเลียทีแสนจะเจิด
จ้ าต่างหาก

87
ลีนาคาดการณ์ไว้ แล้ วว่าแค่เลิกกันก็คงจะทรมานไม่น้อย
แต่เพราะการตายของเบ็น ความทรงจําทั งหมดจึงกลาย
เป็ นเรืองหนักหนาทีไม่สามารถควบคุมได้ แล้ วถาโถมเข้ า
มาใส่ลีนา จนถึงตอนนี เขาก็ยงั ไม่สามารถทิ งนิสยั ทีชอบ
หันไปสํารวจด้ านข้ างทุกครั งทีหลับไปแล้ วตืนขึ นมาได้
ถ้ าเงยหน้ าขึ นมาก็จะต้ องมีเบ็นเสมอ ต้ องมีเบ็นทีคอย
มองมาทางเขาแล้ วส่งยิ มให้

พอคิดแบบนั นก็ร้ ูสกึ กลัวช่วงเวลาทีเหลือขึ นมาจนทน

แทบไม่ไหว เพราะทุกวันทีต้ องนอนถึงแม้ จะยังไม่ง่วง
และวันพรุ่งนี ทีต้ องลืมตาตืนขึ นมาอย่างไม่มีทางเลื
ผมก็จะนึกถึงคุณเสมอ

88
ลีนาพยายามเช็ดขอบตาของตัวเอง เป็ นเรืองทีอ่อนไหว
มากเกินไปแม้ เพียงแค่คิดขึ นมา มันยุติธรรมแล้ วใช่ไหม
เรืองนี ไม่ใช่เนื อเรืองของนิยายฮาร์ ลีย์ ควินน์ทีเขาช
นักชอบหนาเหรอ ความรักทีไม่มีทางเป็ นจริ ง คนรักที
แยกจากกันเพราะความตาย...

จะเป็ นแบบนี ไม่ตลอดชีวิตไม่ได้ ตั งใจจะยิ มออกมาให้

ได้ อย่างน้ อยก็เพือคนทีเป็ นห่วงเขา แต่จริ งๆ แล้ วมันไม่
ง่ายเลย อยากบ่นออกมาว่าเหนือยแต่ในความเป็ นจริ ง
กลับไม่มีใครให้ พงพิ
ึ ง ถึงขนาดทีตั งใจจะคบหากับคนอืน
แต่รสนิยมของเขาก็สงู ขึ นไปเสียแล้ ว ไม่มีคณ
ุ แล้ วผมไม่
สามารถทําอะไรได้ สกั อย่างเลย

แต่ก็ต้องยอมรับ ตอนนี เบ็นไม่ได้ อยูบ่ นโลกแล้ ว ลีนา

89
กลั นร้ องไห้ อีกครั ง เรืองแบบนี ไม่วา่ ใครก็ไม่สามารถช่ว
ได้ และถึงรู้วา่ มัวแต่ฟมู ฟายก็เสียเวลาโดยเปล่า
ประโยชน์แต่มนั ก็ยากจริ งๆ ยากมากๆ เลย

อย่าพูดเลยว่าไม่ร้ ูวา่ เรืองจะเป็ นแบบนี อย่างน้ อยก็อย่า

หลอกตัวเองเลย ยังไงเดี ยวมันก็ดีขึ น เหมือนนฝั นร้ ายที
ไม่ได้ ฝันอีกต่อไปแล้ วตั งแต่หนึงเดือนก่อนหน้ านี ทีละ
นิด ทีละหน่อย เดี ยวผมก็จะสามารถลืมคุณไปได้

ลีนาคิด ถึงอย่างนั นมันก็เป็ นเรืองทีเขาจะไม่สามารถลืม

ได้ ตลอดไป

90
***

ไม่ชอบจริ งๆ

ลีนาค่อนข้ างทีจะไม่ชอบบาร์ เกย์หรือผับมาตั งแต่แรก

แล้ ว พอได้ ลองมาครั งนี ก็ยิงรู้ได้ วา่ มันไม่ใช่สไตล์ของเขา
เลย ผู้คนเบียดเสียดกับสายตาทีพากับจับจ้ องมา
บรรยากาศในสถานทีทีผู้คนต่างสัมผัสลูบไล้ กนั และกัน
อย่างไม่คิดอะไรนั นท่ามกลางอากาศทีเต็มไปด้ วยกลิน
เหล้ านั น มันไม่เข้ ากับลีนาทีล่าสุดใช้ เวลาแทบจะทั ง

91
หมดไปกับการอ่านหนังสือ ฟั งเพลงและเดินเล่นเลยสัก
นิด

“นี ลีนา! อย่าเอาแต่ยืนนิงอยูแ่ บบนี สิ !”เต้ นกัน

“…ไม่ดีกว่า”

จอห์นดูเบิกบานมากต่างกับเขา ต้ องเป็ นแบบนั นอยูแ่ ล้ ว

สิ ลีนามองอีกฝ่ ายด้ วยสายตาสมเพช แน่นอนว่าไม่ได้
มองเพราะมีเรืองอยากจะคุยด้ วย เป็ นความผิดของตน
ตั งแต่แรกทีตั งใจจะลองคุยกับจอห์น จู่ๆ ลีนาก็จมอยูก่ บั
ความคิดเก่าๆ

92
จอห์นชอบพาลีนามาผับทุกครั ง ตอนนั นไม่ร้ ูวา่ ทําไมพอ
เขาไปผับไม่ได้ แล้ วถึงร้ อนใจขนาดนั น แต่พอมาตอนนี
เหมือนจะรู้แล้ ว ถ้ าจอห์นเอาแขนของตัวเองพาดไว้ ตรง
เอวลีนาเมือไหร่ สายตาจากรอบด้ านก็จะจ้ องมองไป
ทางจอห์นอย่างพร้ อมเพรี ยงกันด้ วยความอิจฉาเสมอ
เคยภูมิใจทีมีผ้ ชู ายแบบนี เป็ นคนรักได้ ยงั ไงนะ

ทําไมตอนนั นถึงได้ ไม่ร้ ูละ่ คงเพราะพลังของความรักนั น

ยิงใหญ่มาก สิงทีเคยไม่ร้ ูในตอนนั น ตอนนี กลับได้ เห็น
อะไรมากขึ นจนรู้สกึ เจ็บปวด ลีนากั นคนจากรอบด้ าน
ด้ วยแขนเสื อแล้ วมองรอบๆ ต้ องไปห้ องนํ า ไม่วา่ จะหัน
ไปทางไหนก็หายใจลําบากเพราะควันบุหรี ทีคาบไว้ ตรง
ปากแล้ วสูบกันทีละอัน

93
พอไปห้ องนํ ากลับมาก็เห็นจอห์นนังอยูบ่ นเก้ าอี ดูเหมืน
ว่าในทีสุดก็หมดแรงแล้ ว ลีนาปั ดแขนของจอห์นทีตั งใจ
จะยกมือวางไว้ บนไหล่อย่างเป็ นธรรมชาติออกอย่างแรง
เป็ นใครหน้ าไหนมาแตะตัวฉัน

“ทําไมโกรธแบบนั นล่ะ ไม่ได้ เจอตั งนานไม่ด”ีใจเหรอ

“…เฮอะ คงจะรู้อยูแ่ ล้ วแต่นายเป็ นไอ้ คนหน้ าด้ านมาก

เลยจอห์น”

“แต่ถงึ อย่างนั นก็ชอบฉั”นนี

“…”
94
“เอ้ า ดืมสักแก้ วน่า ทีแบบนี ต้ องดืมเหล้ าสิ” ถงึ จะสนุก

…อ่า เกือบจะด่าไปแล้ ว ลีนากัดฟั นแน่น ถ้ าไม่อดทน

เอาไว้ ก็เกือบจะเปิ ดเผยจิตใจทีแท้ จริ งแบบไม่ใส่ฟิลเตอร์
แล้ ว นีฉันคบกับผู้ชายแบบนี มาถึงห้ าปี จริ งๆ เหรอ เป็ น
เรืองทีไม่อยากจะเชือ บางทีตอนนั นอาจจะเด็กเกินไป
หรือไม่ก็เป็ นบ้ าอยูแ่ น่ๆ

“ฉันไม่ดืม ท้ องไม่คอ่ ”ยดี

ถึงไม่ใช่อย่างนั น เมือครู่นี ก็มวั แต่นกึ ถึงเบ็นจนร้ องไห้ อยู่

พักใหญ่เลยอารมณ์ไม่ดี ถ้ าดืมเหล้ าในสภาพนี ก็ไม่

95
รับประกันว่าจะเป็ นยังไง ข้ อดีและข้ อเสียของเหล้ าก็คือ
การทีมันทําให้ คนพูดความจริ ง ตอนนี ก็กําลังอดทน
อย่างยากลําบากเพราะฉะนั นก็ไม่จําเป็ นจะต้ องบีบ
นํ าตาเลย

จอห์นผู้ไม่ร้ ูเรืองรู้ราวยืนแก้ วช็อตมาตรงหน้ าลีนาพลาง

รบเร้ าด้ วยความดื อดึง

“ไม่เอาน่า แก้ วเดียวเอง เอ้ า”

“บอกว่าไม่ดืมไง เซ้ าซี ทํา...เฮ้

ไมเนีอยช่างมัน ไม่อยาก
คุย ฉันจะไปแล้ ว”

96
รู้สกึ เหมือนถ้ ายังอยูน่ ีต่อไปจะต้ องอ้ วกแน่ๆ ท้ องไส้ ก็ไม่
ค่อยดีด้วย ลีนาสะบัดมือของจอห์นออกแล้ วลุกขึ นยืน
จากเก้ าอี ทีเพิงนังไปเมือครู่นี อีกครั ง

“เฮ้ อ ทําอะไรก็ไม่ถกู ใจสักอย่างลยนะ ลีนา เมสัน นายก็

แค่หน้ าตาใช้ ได้ นอกจากนั นก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลย
”

“…อะไรนะ”

“ถ้ าตัดหน้ าออกไปก็ไม่มีอะไรจะให้ มองแล้ วนี”

ลีนาซึงกําลังจะหมุนตัวออกไปถูกรั งไว้ ด้วยคําพูดไม่น่า

ฟั งทีได้ ยินจากด้ านหลัง เขาจึงหันกลับไปอีกครั ง เมือกี
97
นายพูดว่ายังไงนะ

“อะไร มองแบบนั นจะทําอะไรฉันเหรอ ไม่ใช่หรือไงล่ะ

ถ้ าเอาหน้ านายออกแล้ วจะเหลืออะไรให้ ดู ตั งสติหน่อย
ลีนา เมสัน ฉันน่ะทั งหน้ าทีการงานดี การเงินก็มนคง
ั
ตอนนี นายยังเป็ นแค่ลกู แหง่เกาะพ่อแม่กินอยูเ่ ลย เรี ยก
ร้ องความสนใจก็เลยทําแบบนี หรือไง
”

“…”

“…อ๋อ ใช่แล้ ว มีอีกอย่างทีดีนี ร่างกายทีรู้สกึ ไวของนาย

ไง”

98
ไม่เกินไปหน่อยเหรอ ลีนาพูดแต่คําเตือนของเขากลับ
เป็ นแต่เพียงเสียงพึมพําในลําคอทีออกไปไหนไม่ได้ เท่า
นั น ตอนนั นเขาทั งโกรธมาก ทั งสับสน และคิดไม่ถงึ ว่า
อีกฝ่ ายจะพูดแบบนั น เขาจึงพูดอะไรไม่ออก ลีนายืนตัว
แข็งทืออยูต่ รงหน้ าจอห์น ไม่วา่ ยังไงถ้ าจอห์นหุบปากไว้
แค่นี จะดีมาก เพราะเขาเดาออกเลยว่าคําพูดทีจะพูดต่อ
จากนี คืออะไร

“ถ้ าดูดหน้ าอกให้ ก็ยงั หายใจหอบไม่หยุดอยูไ่ หม...ว่าไง

มันพอจะทําให้ นายครางอู๊ อ๊าไม่หยุ”ดอยูน่ ะ

และในกรณีทีอีกฝ่ ายพูดเรืองแบบนี ออกมา ก็พอจะเดา

ออกเหมือนกันว่าตัวเองจะโกรธขนาดไหน

99
“อัก…!”

คนรอบข้ างต่างก็พากันตกใจและก้ าวถอยไปยืนด้ านข้ าง

เพราะมือของลีนาจับคอด้ านหลังของจอห์นไว้ แน่นแล้ ว
กดอีกฝ่ ายลงกับบาร์ อย่างแรง ระหว่างทีทุกคนทําอะไร
ไม่ถกู เพราะสถานการณ์รุนแรงทีเกิดขึ นอย่างกะทันหัน
ลีนาก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ราวกับรู้อยูแ่ ล้ วว่าจะ
ต้ องเป็ นแบบนี ...
เฮ้ อ

ถ้ าเป็ นลีนาในสมัยก่อนคงเป็ นเรืองทีเขาไม่เคยคิดจะทํา

แต่พอเหมือนได้ ตายแล้ วฟื นไปรอบหนึง เรืองประมาณ
จึงเป็ นเรืองปกติธรรมดาสําหรับเขา ยิงกว่านั นคือไอ้ เลว

100
คนนี สมควรจะโดนแบบนี แล้ ว

คงจะไม่ได้ ตอ่ ยเลยถ้ าอีกฝ่ ายฟั งคําพูดเขาตั งแต่แรก ลี

นาพูดอย่างไม่ลงั เลกับจอห์นทีกําลังถูหน้ าผากทีเจ็บ
แสบของตัวเองอยู่
__________________________
__________________________
__
06-8 เหตุการณ์

“ฟั งให้ ดี จอห์น เฟเคอร์ แค่นกึ ถึงความจริ งทีฉันเคยคบ

กับไอ้ เลวอย่างนายถึงห้ าปี ฉันก็ร้ ูสกึ ละอายใจมากเลย
ล่ะ แค่นกึ ถึงเรืองทีนายร้ องครางแล้ วเล้ าโลมตรงนู้นที
ตรงนี ทีด้วยเซ็กซ์กระจอกๆ ของนายรวมถึงไอ้ จ้อนของ

101
นายทีทําไม่กีนาทีก็แตกนันน่ะ ฉันก็ร้ ูสกึ สยองจนสะดุ้ง
ตืนขึ นมาบ่อยๆ เลยด้
” วย

“…”

“แล้ วก็ไม่ร้ ูวา่ นายลืมไปแล้ วหรือเปล่าแต่เรืองทีนายนอก

ใจไปหาผู้หญิงคนอืน ทั งทีคบกับฉันมาถึงห้ าปี โดย
เฉพาะครั งสุดท้ ายทีจับได้ วา่ พวกนายมีเซ็กซ์กนั ทีบ้ าน
น่ะ เรืองนี ฉันจําได้ อย่างดีเลยแหละ แล้ วพอโดยจับได้
นายบอกฉันว่าอะไรจําได้ ไหม นายบอกว่ายังไงก็จะแต่ง
งานกับผู้หญิงอยูแ่ ล้ ว แต่ก็คบฉันทีเป็ นผู้ชายเป็ นแฟน
ต่อได้ ไม่ใช่เหรอ”

102
…พระเจ้ า จู่ๆ รอบข้ างก็เต็มไปด้ วยคนทีเกิดความสนใจ
กับการทะเลาะเรืองรักๆ ใคร่ๆ ทีไม่ใช่เรืองความรักใคร่
จริ งๆ และไม่ใช่แค่สนใจเท่านั นแต่พวกเขาทุกคนยังเริ ม
กระซิบกระซาบใส่จอห์นเพิมขึ นเรือยๆ ทีละคํา บอกว่า
จะแต่งงานกับผู้หญิงพร้ อมกับคบหาผู้ชายเนียนะ นีมัน
บ้ าไปแล้ วไม่ใช่เหรอ

รอบข้ างเต็มไปด้ วยพวกเกย์ทีอยูข่ ้ างเดียวกับกับลีนา แน่

นอนว่าเขาไม่ได้ ต้องการความช่วยเหลือจากคนอืนเลย
แต่เขาก็สนุกนิดหน่อยกับใบหน้ าของจอห์นทีไม่ร้ ูวา่ ควร
ทําอะไรจนลนลาน ลีนาพ่นเสียงหัวเราะดังหึ ตอนนี อีก
ฝ่ ายคงเสียหน้ าจนมาทีนีอีกไม่ได้ แล้ วล่ะ

พอได้ พดู เรืองอืนๆ ก็ร้ ูสกึ โกรธขึ นมา ลีนาคว้ าแก้ วช็อตที
103
วางอยูบ่ นบาร์ มากระดกรวดเดียว และสุดท้ ายก็ไม่ลืมที
จะเช็ดปากด้ วยหลังมือ

“อย่าติดต่อมาอีก ถ้ าไม่อย่างนั นจะทําไมน่ะเหรอ ถ้ า

อยากมีเซ็กซ์แล้ วติดต่อมา ฉันจะอธิบายให้ ฟังอย่างใจดี
เลยล่ะว่าฉันรู้สกึ ยังไงทุกครั งทีนายขยับตัวอย่างมีความ
สุข แล้ วปลดปล่อยออกมาอยูค่ นเดียวน่ะ”

กระทังคนอืนก็ดสู นใจมากขึ นเพราะการประณามอย่าง

ดุเดือดเผ็ดร้ อน จากนั นพอลีนาพูดเสร็จก็หนั หลังไป
เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ น นึกอยากเตะเขาแรงๆ ขึ นมาที
หลังแต่เลือดไม่ออกก็จะไม่เป็ นไรสินะ ยิงกว่านั นคือเขา
โล่งใจมากพอแล้ ว ไม่ร้ ูวา่ ทีผ่านมาเขาอยากทีจะพูดเรือง
พวกนี ออกมามากแค่ไหน
104
“เมสัน! หยุดอยูต่ รงนั นนะ
!”

จอห์นทีเข้ าใจสถานการณ์ขึ นมาทีหลังนั นฝ่ าฝูงชนเข้ า

มาใกล้ สุดท้ ายอีกฝ่ ายก็คว้ าแขนลีนาทียังเดินไปไม่ไกล
จนได้ นียังตั งสติไม่ได้ อีกเหรอ ครั งนี ถุยนํ าลายบนหน้ า
หนาๆ นันสักครั งดีไหม ตอนทีหันกลับไปพร้ อมกับคิด
แบบนั นก็ร้ ูสกึ เหมือนพื นยวบ

…เอ๊ะ

“ฉันจะทํายังไงล่ะถ้ านายพูดไว้ แบบนี แล้ วไปซะเฉยๆ

แล้ วก็บอกแล้ วไงว่าไม่ได้ นอกใจน่ะ เธอแค่นวดให้

105
เฉยๆ!”

ตลกจังเลยนะครับคุณ ฉันเห็นหมดนันแหละว่าไอ้ จ้อน

ของนายมันเสียบอยูท่ ีไหน ไอ้ โง่เอ๊ย

ลีนารู้สกึ เวียนหัวมากกว่าเดิม ทําไมฉันเป็ นแบบนี นะ ลี

นาจับหน้ าผาก ดืมเหล้ าไปก็จริ งแต่แค่แก้ วเดียวเอง ไม่มี
ทางเมาเพราะเหล้ าแค่นั นแน่

ภาพตรงหน้ าของลีนาหมุนไปมา ไม่ร้ ูวา่ ไม่ร้ ูจกั อายไม่

รู้จกั กระดากใจหรือเพราะเป็ นบ้ าไปแล้ ว ใบหน้ าของ
จอห์นทีกําลังตะโกนใส่เขาแยกออกเป็ นสองหน้ า แล้ วก็
เพิมขึ นเป็ นสาม จากนั นก็กลับมามีเพียงหน้ าเดียว แบบ

106
สุดท้ ายดีทีสุดสินะ ถ้ าใบหน้ าของผู้ชายทีเขาไม่ชอบทีจะ
มองแยกออกเป็ นหลายๆ อันล่ะก็ มันคงเป็ นเรืองทีไม่ดี
มากๆ เหมือนกัน ลีนาสะบัดหัวและตั งใจจะผลักจอห์น
ออก แต่อีกฝ่ ายกลับดันทุรังเข้ ามาคว้ าลีนาไว้ อีกครั ง

“พระเจ้ า! ดืมไปมากแค่ไหนเนีย เมาก็เลยพูดเรืองไร้

สาระแบบนั นงั ”นเหรอ

แต่มีอะไรบางอย่างแปลกๆ ร่างกายไม่มีแรงเลย ลีนานึก

อยากจะปล่อยหมัดใส่หน้ าของอีกฝ่ ายในครั งนี เหมือน
กับทีใจต้ องการ

“ไม่ได้ ละ กลับบ้ านกัน ฉันจะไปส่งเอง”

107
อะไรนะ นีจะไม่ปล่อยใช่ไหม

ลีนาพูดขึ นแต่มนั ก็เป็ นการพูดซํ าๆ ในใจเท่านั น ระหว่าง

นั นจอห์นกําลังจะอุ้มลีนาขึ นด้ วยท่าทีฮกึ เหิม ตอนนั นลี
นาก็เกิดความสงสัยขึ นมาหนึงอย่างในหัวทีกําลังหมุน
ติ ว หรือว่าเหล้
... ถูากนัใส่
น ยาลงไปเหรอ ถ้ าอย่างนั น
เมือกี ถึงได้ รบเร้ าให้ ดืมเหล้ าแก้ วนั นให้ ได้ สนิ ะ ลีนาเข้ า
ใจการกระทําของจอห์นแล้ ว

ใส่ยาเมือไหร่
...อ๋อ ตอนไปห้ องนํ า สถานการณ์ทั งหมด
ลงตัวพอดีเป๊ ะ เฮงซวย ลีนาหลับตาลงพร้ อมกับพึมพํา
คําด่าหยาบคาย ถ้ าถูกพาตัวไปแบบนี จะโดนทําอะไร
บ้ างก็ไม่ร้ ู ลีนาอยากหนีไปจากใจจริ งทันทีทีคิดว่าจอห์น
108
คงจะสอดใส่เข้ ามา แล้ วขยับอย่างมีความสุขอยูค่ นเดียว
ซํ าไปซํ ามาโดยไร้ ซงความรั
ึ ก อีกฝ่ ายคงจะใส่ไอ้ นนที
ั
ปลดปล่อยออกมาสามนาทีครั ง บางทีอาจจะใส่เข้ ามา
โดยไม่ได้ ใส่ถงุ ยางด้ วยซํ า

“จะ...ปล่อยไหม...”

การแแกเสียงของเขามัวและรวนไปหมด ลีนามองเห็นใบ
หน้ ายิ มแย้ มของจอห์นในสายตาอันพร่ามัวของตัวเอง
ตอนนั นเขาโกรธมากแต่ร่างกายของเขาไม่มีเรี ยวแรง
เหลือแล้ ว

สิงทีแย่ทีสุดคือก็คือแม้ กระทังการมองเห็นของเลือนราง

109
จนแทบจะดับไปแล้ ว ไม่วา่ จะตั งใจลืมตาไว้ แค่ไหนแต่
มันก็ไม่ง่ายเลย

ตอนนั นเอง ผู้คนก็เริ มส่งเสียงเอะอะโวยวายพร้ อมกับ

ขยายวงกว้ างขึ น และแล้ วร่างของลีนาก็ทรุดฮวบลง
เพราะจอห์นปล่อยมือจากลีนา เขาทรุดนังอยูก่ บั พื นและ
พยายามเกร็งตาไว้ เพือโฟกัสภาพให้ ได้ ไม่วา่ จะยังไงก็
ตาม แต่สดุ ท้ ายรอบด้ านก็ยงั คงมีแต่ความพร่ามัวเท่านั น

ลีนารับรู้ได้ ถงึ การตะโกนตอบโต้ กนั เสียงดัง จอห์นกับ

ชายแปลกหน้ ากําลังแหกปากทะเลาะกันเสียงก้ องไป
หมด ถ้ าจะพูดให้ ชดั เจนก็คือคนทีแหกปากคือจอห์นแค่
ฝ่ ายเดียวมากกว่า แต่ก็นนแหละ
ั

110
ทนต่อไปไม่ไหวแล้ ว ลีนาหลับตาลงโดยไม่ฝื นอีกต่อไป

***

ลีนามันใจว่าตอนนั นกินยาแปลกๆ เข้ าไปแล้ วเมาอยูท่ ี

นัน...

111
ความทรงจําของลีนาขาดหายไปและไม่ชดั เจน ตั งใจจะ
ย้ อนนึกถึงฉากสุดท้ ายอันเลือนรางและลองปะติดปะต่อ
มันด้ วยวิธีใดก็ได้ แต่มนั ไม่ง่ายเลย รู้สกึ เหมือนอีกเดี ยว
หัวจะระเบิด ไข้ ขึ นหรือเปล่านะ ลีนาตั งใจจะยกแขนขึ น
มาจับหน้ าผากแต่แขนของเขากลับไม่ขยับเลยแม้ แต่นิด
เดียว ไม่สิ ขยับไม่ได้ ตา่ งหาก

ทําไมถึงเหนือยแบบนี... ฤทธิ
นะยายังเหลืออยูเ่ หรอ เขา
ลองส่ายหน้ าไปมาแต่ไม่มีสงที
ิ แตกต่าง ร่างกายกําลัง
สันไหว แขนทีขยับไม่ได้ ถกู รั งไว้ ด้านหลัง ตอนนั นสติอนั
เลือนรางของลีนากลับมาอีกนิดหนึงแล้ ว มันต้ องเป็ น
แบบนั นเท่านั น

อะไรบางอย่าง อะไรบางอย่างทีไม่สามารถแกล้ งทําเป็ น

112
ไม่ร้ ูโดยสิ นเชิง มันกําลังสอดใส่เข้ าออกในช่องทางของลี
นา

“อะ อะไรน่ะ...!”

ลีนาตกใจจนตะโกนเสียงดัง สิงทีได้ รับแทนคําตอบคือ

ความเป็ นชายทีกระทั นเข้ ามาอีกครั งจนสุด ใช่ มันคือ
ความเป็ นชายทีทั งใหญ่และแข็งขืน ไม่คิดว่าเป็ นดิลโด้
เพราะรู้สกึ ถึงการกระตุกอยูด่ ้ านในอย่างชัดเจน ถึงอย่าง
นั นมันก็ทั งใหญ่ ทั งแข็ง และยาวจนคิดว่าไม่ใช่ดิลโด้
จริ งๆ เหรอ ทุกครั งทีมันสอดกลับเข้ ามาด้ านใน ลีนาก็
พ่นลมหายใจร้ อนผ่าวออดมาเพราะขนาดทีสัมผัสได้
อย่างชัดเจนนั น

113
“อึก…! คุณ อะไรกัน...เนีย...!”

เกิดเรืองแบบนี ได้ ยงั ไง น่าสับสนจริ งๆ หลังจากทรุดนัง

อยูท่ ีคลับทั งแบบนั นก็จําอะไรไม่ได้ เลย หรือว่าผู้ชาย
ด้ านหลังคือจอห์นเหรอ
...ไม่ ไม่ใช่แน่ๆ ถ้ าลีนาจําไม่ผิด
จอห์นไม่ได้ ใหญ่แบบนี ถ้ าสุดท้ ายเป็ นจอห์นจริ งๆ ก็ต้อง
ค่อยๆ ให้ เห็นวีแววว่าจะปลดปล่อยแล้ ว แต่ผ้ ชู ายทีขยับ
เข้ าออกอยูด่ ้ านหลังยังคงอึดอยูพ่ ร้ อมกับกําลังเพิมความ
เร็วให้ สงู ขึ นราวกับต้ องการจะพิสจู น์ความอึดนั น

“ฮ้ า อะ...! อึก! ดะ เดี ...!

ยวเดียว...ก่อน!”

114
“เดี ยวก่อนเหรอ
”

ชายคนนั นพูด ในขณะเดียวกันก็ปล่อยแขนของลีนาที

จับเอาไว้ ร่างกายท่อนบนทีกําลังทนกับแรงของอีกฝ่ าย
มาจนถึงตอนนี ล้ มควําไปด้ านหน้ า อีกฝ่ ายซึงลีนาไม่ร้ ูวา่
เป็ นใครกําลังจับสะโพกของเขาแน่นพร้ อมกับกดเอวลง
มา ตอนทีอีกฝ่ ายถอนกายออกแล้ วดันเข้ ามา ในดวงตา
ของลีนาก็มองเห็นดอกไม่ไฟพุง่ ขึ นบนท้ องฟ้าอย่าง
ระยิบระยับ เขาไม่ได้ มีเซ็กซ์มานานแค่ไหนแล้ วนะ ไม่สิ
หมายถึงเซ็กซ์แบบนี ต่างหาก ทุกครั งทีมันเสียดสีกบั ผนัง
ด้ านใน ลีนาก็ขมิบช่องทางของตัวเองไปโดยไม่ร้ ูตวั เอา
จริ งๆ มันเสียวซ่านมากทีเดียว
__________________________
_________________________

115
06-9 เหตุการณ์

“คุณ...อือ
...เป็ นใคร...!”

“…คนทีตามหาคุณล่ะมั ” ง

นํ าเสียงของชายคนนั นช่างสงบ ถ้ าเทียบกับลีนาทีรู้สกึ

เหมือนจะตืนเต้ นขึ นมาทันที ตามหางั นเหรอ เขายิง
สับสนมากยิงขึ น หรือว่าจะเป็ นคนนั นทีเห็นก่อนสติจะ
หลุดไป... ผู้ชายทีเขามองเห็นรูปร่างอย่างเลือนรางคน
นั น

ถึงแม้ ตั งใจจะคิดแต่ลีนาก็เวียนหัวราวกับยังคงเมายาอยู่
116
ด้ านล่างเอวลงไปกําลังสันไหวอย่างไร้ สติ ประโยคและ
คําพูดต่างๆ ขาดหายไปอีกครั ง ถึงอย่างนั นก็ยอมจะให้
อีกฝ่ ายทําแบบนี อยูเ่ ฉยๆ ไม่ได้ ลีนากัดฟั นเพราะคิดว่า
จะต้ องประคองสติเอาไว้ ให้ ได้ ไม่วา่ จะยังไงก็ตาม

การตามหาเป็ นเรืองทีน่าขอบคุณ แต่ไม่ได้ หมายความ

ว่าพอพูดแบบนั นแล้ วจะมีเซ็กซ์กนั ได้ การกระทําทั งหมด
ทีไม่ได้ เห็นพ้ องต้ องกันก็เท่ากับการขืนใจนันแหละ ร่าง
กฎหมายของอเมริ กาทีเกียวข้ องกับเรืองนี ก็ยิงเข้ มงวด
มากๆ ลีนาอยากบอกเรืองพวกนี ให้ อีกฝ่ ายได้ รับรู้ เพราะ
ฉะนั นต้ องบอกให้ หยุดเดี ยวนี แต่ริมฝี ปากของเขากลับ
ไม่สามารถเปล่งเสียงอะไรออกมาได้ นอกจากเสียง
ครวญครางแบบไร้ ซงหนทาง
ึ

117
ตอนทีดันตัวเข้ ามา แกนกายของอีกคนก็ชนถึงผนังด้ าน
ใน และตอนทีถอนออกมันไปก็ทําให้ เขาตัวสันระริ ก ลีนา
ขยําผ้ าปูทีนอนและเกร็งตัวไว้ เพือให้ เอวตั งตรงไม่วา่ จะ
ยังไงก็ตาม สติของลีนาฟื นคืนมาแล้ วแต่คงเป็ นเพราะ
ฤทธิยายังไม่หมด ความรู้สกึ อันแสนรวดเร็วของร่างกาย
จึงยังคงเหวียงขึ นลงราวกับไม้ กระดานหก

…ดี ตอนนี รู้สกึ ดีจงั ความรู้สกึ ทีแท้ จริ งซึงไม่กล้ าพูด

ออกเสียงนั นติดแน่นอยูต่ รงลิ นและเพดานปากทั งหมด
ลีนากําลังขยับเอวโดยไม่ร้ ูตวั

“อือ! อ๊ะ
อึ ! ตรงนั ...อื
น ...! ตรงนั
อ ...ดีน...อ๊า
!”

118
“พูดตรงดีจงั นะ ปกติเป็ นแบบนี อยูแ่ ล้ วเหรอ
”

“…อื
!” อ

เป็ นความจริ งทีถึงแม้ เขาจะคิดยังไงก็พดู ตรงจนรู้สกึ

แปลกๆ แล้ วทําไมล่ะ ลีนากัดริ มฝี ปากล่างแน่นพร้ อมกับ
จมอยูก่ บั ความคิด ความรู้สกึ แบบนี ไม่ได้ ร้ ูสกึ มานาน
แล้ ว พูดตรงๆ เลยก็คือลีนารู้จกั ผู้ชายทีมอบความรู้สกึ
แบบนี ให้ เขาได้ เป็ นอย่างดี ถึงแม้ วา่ ผู้ชายคนนั นจะไม่อยู่
บนโลกใบนี ก็ตาม

บางทีคงเป็ นเพราะเสียงทีได้ ยินเป็ นระยะนั นทําให้ ร้ ูสกึ

คุ้นเคยอย่างมาก ตอนนั นเขาเกือบจะคิดไปเองโดยไม่ร้ ู

119
ตัวว่าผู้ชายคนนี คือเบ็น แต่ไม่ใช่สนิ ะ เพราะไม่มีทางที
จะเป็ นแบบนั น ถึงแม้ วา่ จะรู้

แต่สดุ ท้ ายลีนาก็ทนไม่ไหวและเรี ยกชือของเขาไป

“…เบ็น! อือ
...ฮา...เบ็น...บะ เบ็น...อึก!”

พอได้ เรี ยกออกมาครั งหนึง ชือของอีกฝ่ ายก็ถกู เปล่งออก

มาซํ าอีกหลายครั ง เบ็น เบ็น ลีนาระเบิดร้ องไห้ ออกมา
ในขณะเดียวกัน ส่วนอ่อนไหวของเขาก็ปลดปล่อยนํ า
กามออกมาเช่นกัน เพราะโดนวางยา ทั งร่างกายทั งหัว
ของเขาจึงยุง่ เหยิงมากๆ ลีนาไม่สามารถควบคุมความ
รู้สกึ ของตัวเองได้ แล้ วไม่วา่ จะเป็ นความรู้สกึ แบบไหนก็

120
ตาม อุณหภูมิร่างกายพุง่ ขึ นด้ วยความร้ อนผ่าวอย่างไม่
หยุดหย่อน ลีนารู้สกึ เศร้ าสร้ อย รู้สกึ อิมเอม รู้สกึ เจ็บปวด
และรู้สกึ ดีไปพร้ อมๆ กัน

ความรู้สกึ ทีไม่สามารถให้ คําจํากัดความเพียงอย่างเดียว

ได้ เปลียนเป็ นสัมผัสแล้ วทําให้ ทรมานเพราะไม่สามารถ
พูดได้ แต่ก็ไม่ได้ ไม่ชอบอีกนันแหละ ลีนาขยับสะโพก
อย่างรุนแรงยิงขึ น

“หึงได้ ไหม มีเซ็กซ์กบั ผมแต่เรี ยกชือของผู้ชายคนอืน

เนีย”

“ช่วยไม่ได้ ...! อึก!”

121
เพียงแค่การมีเซ็กซ์กบั ผู้ชายทีเก่งและไซซ์ใหญ่นิดหน่อย
ก็ทําให้ นกึ ถึงเบ็นขึ นมาแล้ ว ลีนาเศร้ ากับความจริ งข้ อนี
แล้ วทนต่อไปไม่ได้ ต่อจากนี เขาจะได้ เจอกับเบ็นทีแตก
ต่างกันในเกือบทุกวัน ตั งแต่เรืองเล็กไปจนถึงเรืองใหญ
เป็ นเพียงเพราะเขาเป็ นคนเดียวทีรู้ ในเรืองทีถ้ าไม่ใช่เขา
ก็ไม่ร้ ู

“…โอ๊ะ ร้ องไห้ เหรอ

”

“ช่วย...ฮึก...ทําให้ ...คิดอะไรไม่ได้ ...ที...”

ได้ โปรด ตอนนี เศร้ ามากจนผมรู้สกึ เหมือนจะแตกสลาย

122
ไปแล้ ว

ชายคนนั นจับร่างของลีนานอนตะแคงทั งทียังคาความ

เป็ นชายเอาไว้ อยูแ่ ทนคําตอบ ลีนากอดหมอนตรงด้ าน
ข้ างแน่นโดยอัตโนมัติ เป็ นความเหมือนกันอย่างคาดไม่
ถึงแต่ทา่ นี เป็ นท่าทีเบ็นชอบเช่นกัน เบ็นเคยบอกว่าทํา
ตอนนอนหงายหรือทําตอนควําตัวมันก็ดี แต่ถ้าทําในท่า
นอนตะแคงมันดูได้ อารมณ์มากกว่า ทุกครั งทีมองดูแกน
กายของคุณสันไหวก็ร้ ูสกึ เสียวซ่านจริ งๆ รู้สกึ เหมือนเบ็น
เคยพูดแบบนั นด้ วย ใช่ ผู้ชายทีอ่อนโยนคนนั นพูดเรือง
ลามกทีพอจะทําให้ ตกใจออกมาอย่างยืดยาวทีละนิดๆ
จนทําให้ ลีนามีอารมณ์ไปด้ วย

ขาด้ านหนึงของลีนาพาดไว้ กบั ไหล่ของชายหนุ่ม ช่อง

123
ทางของเขาอ้ าออกกว้ างอย่างเต็มทีแต่ยงั คงบีบรัดด้ วย
ความคับแน่นหลายต่อหลายครั ง คงเพราะอีกฝ่ ายก็ไม่มี
ความคิดทีจะพ่ายแพ้ เช่นกัน อีกฝ่ ายจึงเริ มสอดใส่เข้ ามา
จนสุดแล้ วกระทั นด้ านในแรงๆ ซํ าๆ ของเหลวเฉอะแฉะ
หลังออกมาพร้ อมกับเสียงครวญคราง

หมอนี หลังข้ างในงั นเหรอ อยากถามแต่พดู ไม่ออก ตอน

นี ริ มฝี ปากของลีนายุง่ อยูก่ บั การส่งเสียงครวญครางเท่า
นั น

“อือ
! อึ อ๊า
! อึก!”

ดูเหมือนอีกฝ่ ายตั งใจจะให้ ถงึ ตอนจบแล้ วจริ งๆ ลีนา

124
กํามือทีขยําหมอนกับผ้ าปูทีนอนแรงขึ น และเริ มฝั งหน้ า
ลงกับหมอนอย่างแนบแน่นพร้ อมส่งเสียงร้ อง ครั งนี เป็ น
เพราะรู้สกึ ดีมากกว่าเสียใจ ลีนาชอบให้ กดเข้ ามาตรง
ลึกๆ แล้ วกระแทกลงมาซํ าๆ จนสุดแรงทั งทีเสียบคาไว้
แบบนั น ตอนนี ลีนาใกล้ จะเป็ นบ้ าแล้ ว

“อา ฮึก! เบ็น! อึ อื

! ดี...มาก...อ๊า
อ ...!”

ในทีสุดลีนาก็ร้องเรี ยกชือคนรักเก่าทีตายไปแล้ วอีกครั ง

ก่อนจะไปถึงจุดสุดยอด

125
***

ร่างกายหนักอึ ง

มันหนักจนไม่สามารถแม้ แต่จะลุกขึ นมาได้ อย่างทีคิด ลี

นาตืนแล้ วแต่ความคิดกลับหยุดนิง เขาคิดว่าจริ งๆ อาจ
จะไม่ได้ ตืนนอนแต่ไม่อยากลุกด้ วยต่างหาก

ถึงตอนนี ตัวเองจะแค่นอนอยูเ่ ฉยๆ ลีนาพยายามหันหน้ า

ไปพร้ อมกับหน้ าผากทีปวดตุบๆ มันเป็ นอาการเมาค้ างที
สามารถเกิดขึ นได้ หลังจากการดืมเหล้ าหนัก หลัง
126
จากกลับมายังแผ่นดินอเมริ กา ลีนาจะต้ องเกิดอาการ
เมาค้ างแบบนี เกือบทุกวันเป็ นเวลาประมาณหนึงเดือน
จนวันหนึงพ่อกับแม่เริ มพูดก่อนอย่างระมัดระวังว่าเป็ น
ห่วงจากใจจริ งว่าลีนาจะกลายเป็ นคนขี เหล้ า

เพราะความทรงจําทีจู่ๆ นึกขึ นมาได้

ดวงตาของลีนาจึงเบิกโพลงขึ นทันที เดี ยวก่อน ทีนีทีไหน

นะ เพดานทีไม่ค้ นุ เคยเด่นหราอยูต่ รงหน้ าราวกับรอให้
เขาลุกจากทีนอน ห้ องของเขาไม่ได้ มีเพดานสีขาวโล่งๆ
แบบนี นีมันอะไรเนีย ลีนาลุกขึ นนังในทีสุดด้ วยร่างกาย
ทีเหมือนกับว่าถึงตายก็คงไม่สามารถลุกขึ นมาได้ ทีนีคือ
โรงแรม ภายในห้ องต้ อนรับลีนาด้ วยบรรยากาศซึงไม่วา่
จะมองไปทางไหนก็คือโรงแรมไม่ผิดแน่
127
แล้ วทําไมเขาถึงมาอยูท่ ีนีล่ะ

ถ้ าตั งใจจะนึกย้ อนกลับไปอีกครั งก็จะต้ องใช้ เวลานิด

หน่อย ลีนาจับหน้ าผากและคิดซํ าแล้ วซํ าเล่า จากนั นก็
ลืมตาพรึบขึ นมาทันที

บ้ าไปแล้ วเหรอ บ้ าไปแล้ ว! เมือวานเขามีเซ็กซ์ไม่ผิดแน่

กับผู้ชายทีไม่ร้ ูทั งชือและจําหน้ าไม่ได้ ด้วยซํ า

“เหอะ…”

เสียงแค่นหัวเราะอย่างไร้ เรี ยวแรงถูกเปล่งออกมาอย่าง

128
อิดโรย มีเซ็กซ์ไปแล้ วสินะ ลีนา เมสัน มีวนั ไนต์สแตนด์
งั นเหรอ ไม่ร้ ูด้วยซํ าว่าอีกฝ่ ายเป็ นใคร ปั ญหาไม่ได้ มีแค่
นั น ถ้ าเมายา กระทังความทรงจําก็ต้องหายไปด้ วยสิ น่า
เสียดายทีความทรงจําของเขายังอยูใ่ นหัวแบบครบถ้ วน
สมบูรณ์มาก

‘…เบ็น! อือ
...ฮา...เบ็น...บะ เบ็น...อึก!’

พระเจ้ า ลีนาถามหาพระเจ้ าหลังจากทีไม่ได้ หามานาน

ถ้ าจะให้ เรี ยบเรี ยงสถานการณ์แล้ ว หลังจากทีเมือวาน
ตนหลงกลอุบายร้ ายๆ ของแฟนเก่าคนก่อนทีเลิกกันไป
นานแล้ วและกินยาเข้ าไป ก็ตรงมายังโรงแรมกับผู้ชายไม่
รู้ชือทีผ่านมาเห็นเหตุการณ์จริ งโดยบังเอิญ จากนั นก็มี
เซ็กซ์กนั อย่างเร่าร้ อนด้ วยกัน ระหว่างทีมีเซ็กซ์เขาก็เรี ยก
129
ชือของคนรักเก่าทีตายไปแล้ วด้ วย

ก็... แค่นั นหรือเปล่านะ

บ้ าไปแล้ ว ลีนายกมือทั งสองข้ างมาปิ ดหน้ าเอาไว้ เขา

ก้ มหน้ าลงแล้ วหยุดนิงอยูแ่ บบนั น ไม่วา่ จะคิดยังไงก็เป็ น
พฤติกรรมบ้ าๆ ยังคงไม่ร้ ูวา่ ทําไมถึงเป็ นแบบนั นและต่อ
ไปก็น่าจะไม่ร้ ูด้วย ตามคํายืนยัน พอจะนับเป็ นทีหนึงใน
คืนทีแย่ทีสุดในชีวิตได้ เลย

ถ้ าอย่างนั ...ผูน้ ชายคนนั นก็จ่ายค่าโรงแรมและออกไป

แล้ วงั นเหรอ บริ เวณโดยรอบนั นมีความรู็สกึ ว่ากว้ างเกิน
กว่าทีจะเป็ นโรงแรมธรรมดา ทีนีจะต้ องแพงมากแน่ๆ

130
น่าเสียดายเงินทีใช้ ไปเพือคูน่ อนวันไนต์สแตนด์ทีเมายา
ไม่ใช่เหรอ คงจะรวยสินะ

พอดูจากทีในห้ องไม่มีใครเลยนอกจากตัวเอง อีกฝ่ ายคง

จะออกไปก่อนแล้ ว ...ไม่ร้ ูวา่ เป็ นใครแต่ผมก็ร้ ูสกึ ผิดกับ
คุณจริ งๆ ผู้ชายทีเลือกแล้ วพาตัวมายังโรงแรมทําตัวน่า
สงสารใส่คณ
ุ โดยการไม่สามารถลืมคนรักทีตายไปแล้ ว
ได้ ถ้ าทําได้ ก็อยากจะเจออีกฝ่ ายแล้ วพูดขอโทษจากใจ
จริ งพร้ อมกับคืนค่าโรงแรมครึงหนึงด้ วย

แต่คนคนนั นออกไปแล้ ว อย่าว่าแต่ช่องทางติดต่อเลย

แม้ แต่ชือก็ยงั ไม่ร้ ูด้วยซํ า ลีนาเสียโอกาสทีจะขอโทษไป
เรี ยบร้ อยแล้ ว ระหว่างทีคิดเรือยเปื อยอยู่ จู่ๆ เสื อผ้ าขอ
เขาทีถูกจัดไว้ อย่างเรี ยบร้ อยตรงพนักเก้ าอี ก็เข้ ามาสูส่ าย
131
ตาของลีนา ตัวเองทีกําลังเมายาอยูใ่ นตอนนั นไม่มีทางที
จะพับเก็บวางไว้ อย่างสวยงามได้ แน่ นันก็อาจจะเป็ น
ความหวังดีของผู้ชายคนนั นสินะ ลีนายิงรู้สกึ อยากขอ
โทษอีกฝ่ ายมากขึ นกว่าเดิม

เขาก้ มหัวลงอีกครั ง จากนั นจึงเริ มหัวเราะราวกับคนเสีย

สติ เป็ นเช้ าทีไม่เหมือนจริ งเลยจริ งๆ
__________________________
__________________________
06-10 เหตุการณ์

“ตืนแล้ วเหรอครั
”บ

132
“แค่ก...ครับ ตืนแล้ วสิค...”
รับ

รู้สกึ เหมือนจะต้ องหลับไปอย่างนี ตลอดกาล

... แต่

ว่าแต่เมือกี ว่...าไงนะ

ลีนาตกใจแล้ วเงยหน้ าขึ นอย่างรวดเร็ว ในตอนทีสติที

เหลืออยูเ่ ริ มห่างออกไปเรือยๆ คนคนหนึงก็ปรากฏตัวขึ น
มาภายในห้ อง เพียงแค่โผล่มาเขาก็ตกใจจนแทบจะ
หงายหลัง ในมือของผู้ชายทีปรากฏตัวขึ นมาโดยไม่ได้
คาดคิดคนนั นถือถุงพลาสติกซึงติดโลโก้ ของร้ าน
แซนด์วิชทีคุ้นเคยอยู่ กางเกงเข้ ารูปเก้ าส่วนนันก็ดคู ้ นุ ตา
เอามากๆ และเข็มขัดหนังทีดูเหมือนคงจะสังทําขึ นมา

133
เองก็ดคู ้ นุ เคยอย่างไม่มีสาเหตุ

โดยสรุปแล้ ว ทุกอย่างนั นเป็ นความทรงจําจากผู้ชายทีไม่

ควรจะรู้สกึ ชินหรือคุ้นเคยเลย

“…”

ลีนาหยุดนิงไปแบบนั น

“ผมซื อสลัดมาแต่ไม่คอ่ ยถูกใจเท่าไหร่เลยครับ ทีซีซิเลีย

ไม่วา่ จะซื อมาจากทีไหนก็จะสดตลอดเลยนะ
”

134
“…”

“ผมซื (sub)
อซับมาให้ นะครับ เพราะยังไงตอนเช้ าก็ควร
กินพวกขนมปั งโฮลวีตนี”

นีมันอะไรกันแน่... ลีนาตัวแข็งทือและไม่มีวีแววว่าจะ
ผ่อนคลายลง เขานิงงันไปทั งแบบนั นโดยไม่มีช่องว่างจะ
ให้ สงบจิตสงบใจเลย

“…ผมซื อนมมาให้ ด้วย เพราะฉะนั นเลิกมองด้ วยสายตา

แบบนั นได้ แล้ ว”นะ

เบ็นเหรอ ถึงจะพูดออกมาจากปากก็ไม่อยากจะเชือ
135
ทําไมถึงมาอยูท่ ีนี ไม่สิ มาทีนีได้ ยงั ไง มาปรากฏตัวอยู่
ตรงหน้ าเขาตอนนี ได้ ยงั ไง

หมายความว่าเบ็นยังมีชีวิตอยูเ่ หรอ... ลีนาไม่เพียงแค่ไม่

สามารถพูดได้ เท่านั น แต่แม้ กระทังเปลือกตาก็ยงั ไม่
สามารถขยับได้ ตามใจชอบ ผู้ชายทียืนอยูต่ รงหน้ า...เขา
คือเบ็น ไม่สามารถอธิบายได้ วา่ ผู้ชายคนนี ไม่ใช่เบ็น
เพียงแต่พดู มากขึ นกว่าเบ็นในความทรงจําเท่านั น

ผู้ชายคนนั น ไม่สิ เบ็นเอาพวกของทีซื อมาวางไว้ บนโต๊

หลังจากนั นจึงเริ มเตรี ยมอาหารเช้ า เบ็นหยิบแก้ วออก
มาแล้ วเอาแซนด์วิชวางใส่จาน มีอปุ กรณ์รับประทานา
หารครบทุกอย่างสมกับเป็ นห้ องสวีท มีกระทังถาด เบ็น
สามารถจัดเตรี ยมมื อเช้ าได้ อย่างสบายใจกว่าทีคิดไว้
136
แต่ตอนนี มื อเช้ ามันก็ดีไม่น้อย

“คุณ...อะไรกัน”

เสียงของลีนาสัน มันก็ต้องสันอยูแ่ ล้ ว ลีนาคิดว่าอีกคน

กลายเป็ นวิญญาณไปแล้ ว แม้ จะไม่ต้องการให้ เป็ นแบบ
นั น แต่ถงึ จะมีชีวิตอยูจ่ ริ งมันก็ไม่สมเหตุสมผลเลย
เพราะเบ็นตายไปแล้ วแน่ๆ

“…คนทีตามหาคุณล่ะมั ” ง

เบ็นขยับเข้ ามาใกล้ ตั งแต่เมือไรก็ไม่ร้ ูพร้ อมกับถือถาด

137
และกําลังยิ ม และไม่วา่ เมือไรเขาก็มกั จะนังลงบนเตียง
ฝั งหนึงเสมอแล้ วจึงวางถาดลงบนตักของลีนา ทุกอย่าง
มันเป็ นธรรมชาติมากๆ ความเป็ นธรรมชาตินั นราวกับไม่
รู้จกั ความไม่เป็ นธรรมชาติ

ระหว่างนั น เบ็นก็รับรู้วา่ ลีนาได้ รับความกระทบ

กระเทือนจิตใจมากกว่าทีตัวเองคิดไว้ เขาอยากปรากฏ
ตัวขึ นอย่างเป็ นธรรมชาติทีสุดแต่ก็ล้มเหลว ถึงอย่างนั น
ก็ไม่สามารถขับเฮลิคอปเตอร์ แล้ วปรากฏตัวขึ นอย่าง
วุน่ วายได้ นี คิดเอาไว้ วา่ ถ้ าลีนาไปทํางานก็จะแอบลอง
ตามไปดูด้วย แต่อย่าว่าแต่ออกไปทํางานเลย ลีนาใช้
ชีวิตส่วนใหญ่อยูแ่ ค่ในบ้ าน เพราะอย่างนั นก็เลยไม่มี
ช่วงเวลาทีเหมาะสมเลยเช่นกัน

138
พอเห็นว่าเมือวานไปทีบาร์ เกย์ ในใจของเขาก็ปันป่ วน
มาก ตอนทีรู้วา่ อีกฝ่ ายเป็ นคนทีเคยคบกันมาก่อนหน้ า
เขา เป็ นไอ้ ลกู หมาเฮงซวยนัน ก็ยิงร้ อนใจเข้ าไปใหญ่
บางทีอาจจะเป็ นเรืองทีลีนาคงจะจินตนาการไม่ถงึ ก็ได้

ก่อนอืน เวลาทีจะอธิบาย โอกาสเป็ นสิงจําเป็ นอย่างแรก

เบ็นยืนมือเข้ าไปหาลีนา เขาอยากสัมผัสแก้ มทียังคงดู
นุ่มนิมแต่กลับซูบลงกว่าเมือก่อน เพียงแค่เซ็กซ์เมือคืนนี
ก็เพียงพอจะทําให้ ร้ ูสกึ ถึงการได้ พบกันกับลีนาอีก
ครั งอย่างสมจริ งแล้ ว แต่นอกเหนือจากนั นก็ยงั มีความ
น่าพอใจทีมีลีนาในตอนเช้ าเพียงคนเดียวเท่านั นจะ
สามารถมอบให้ ได้

แต่ดเู หมือนว่าความคิดของลีนาจะแตกต่างกับเขาอย่าง
139
สิ นเชิง

ลีนายืนถาดส่งให้ เบ็นคืนด้ วยใบหน้ ามืดมนกว่าเมือคร

เบ็นรับถาดมาอย่างไม่ทนั คิดแล้ วลุกออกจากเตียง
เพราะจู่ๆ ลีนาก็เลิกผ้ าห่มออกแล้ วขยับตัวลุกขึ นยืน

ลีนาตรงไปหาเก้ าอี แล้ วเริ มใส่เสื อผ้ าตามลําดับ เขาไม่

พูดอะไรสักคําและไม่แม้ แต่จะหันมาทางทีเบ็นอยูด่ ้ วย
เบ็นเฝ้ามองอยูเ่ ฉยๆ ว่าลีนาตั งใจจะทําอะไร และเมืออีก
คนสวมเสื อผ้ าเรี ยบร้ อยพร้ อมกับเดินตรงไปทางประตู
ห้ อง เบ็นก็รับรู้ได้ ทนั ทีวา่ เขาคิดจะออกไปจากทีนี

“ลีนา!”

140
เบ็นรี บร้ อนตะโกนเรี ยกชือเขาขึ นมาทันที แต่ลีนาไม่ได้
ตอบอะไรกลับมา เวรเอ๊ย เบ็นผู้ซงช้
ึ าไปหนึงก้ าวรี บเร่ง
ไล่ตามหลังอีกฝ่ ายไป ตอนทีเขาออกมาตรงทางเดินเป็ น
หลังจากทีลีนาหายเข้ าไปในลิฟต์แล้ ว

ต้ องวิงไปแต่สายไปแล้ ว เบ็นทําอะไรไม่ถกู ไปครู่หนึง

เพราะประตูลฟิ ต์ทีปิ ดลงตรงหน้ า จากนั นจึงเปิ ดประตู
ทางหนีไฟแล้ ววิงลงบันไดทันที เขาวิงลงพร้ อมกับก้ าวที
ละสองสามขั นพร้ อมกับรู้สกึ ปวดหัวขึ นมา เพราะคิดว่า
สถานการณ์แบบนี คืออะไรกัน เจอกันอย่างยากลําบาก
แท้ ๆ แต่ตอนนี ก็ยงั หนีไปอีกเนียนะ

ถ้ าอย่างนั นก็ปล่อยไปไม่ได้ ถ้ าพูดถึงการหนีของลีนา

141
ตอนนี เบ็นเองก็ร้ ูวา่ ควรจะจัดการยังไง

โชคดีทีการวิงลงบันได้ นั นความเร็วพอๆ กับลิฟต์ ตอนที

ลิฟต์ทีลีนาขึ นเปิ ดออก เบ็นก็กําลังออกมาจากทางหนีไฟ
เช่นกัน แต่ด้วยความทีประตูโรงแรมอยูใ่ กล้ ลีนามากกว่า
สุดท้ ายเบ็นจึงคลาดกับอีกฝ่ ายไปอย่างหวุดหวิด

เกิดการวิงไล่จบั กันในตัวมหานครนิวยอร์ กซึงมีผ้ คู นอยู่

อย่างคับคัง ลีนาวิงอย่างสุดชีวิต แตกต่างกับทีทะเล
เบ็นเพิงรู้เป็ นครั งแรกว่าลีนาเป็ นคนทีสามารถวิงได้ เร็ว
ขนาดนั น บางทีวนั นี อาจจะเป็ นครั งแรกทีเขาได้ เห็นตัว
ตนของลีนาก็ได้

142
ไม่วา่ จะช้ าหรือเร็วก็ต้องไล่ให้ ทนั เป็ นธรรมดาทีจะชนกับ
ผู้คนทีกําลังเดินไปเดินมาบนท้ องถนนเพราะคนเยอะ
และบางครั งก็ชนกันจนมีคนทําถุงช็อปปิ งตกด้ วย เพราะ
อย่างนั นจึงมีคนทีตะโกนด่าไล่หลังมา แต่ทั งสองคนต่าง
ก็ไม่สามารถหยุดลงได้ เช่นกัน

“หยุดอยูต่ รงนั นนะ

!”

พอได้ วิงไล่ก็เริ มโกรธขึ นมาเรือยๆ ทําไมถึงหนีไปล่ะ รู้วา่

ตกใจ เข้ าใจว่าคนรักทีเลิกกันไปแล้ วปรากฏตัวขึ นมา
อย่างกะทันหันโดยไม่มีการติดต่อมาเลยแม้ แต่น้อยก็
ย่อมตกใจเป็ นเรืองธรรมดา แต่พอเห็นหน้ าเขาก็หนีไป
ทันทีนีมันเรืองอะไรกัน

143
การวิงไล่จบั กันเป็ นเวลานานจุดไฟให้ กบั ความมุง่ มันใน
ตัวเบ็นมากขึ นไปอีก...จับไม่วา่ ยังไงก็จะจับให้ ได้ เรือง
วิงแข่งเบ็นเองก็ไม่แพ้ ใครเช่นกัน

จริ งๆ แล้ วถ้ าคิดว่ามันเป็ นจ็อกกิ งเดตทีทํากันนานๆ ครั ง

จะดีกว่าไหมนะ เบ็นเปลียนไปคิดในแง่ดีให้ มากทีสุด
เพราะถ้ าไม่ทําแบบนั นก็เหมือนจะโกรธขึ นมาจริ งๆ ไม่
ว่าจะจับได้ หรือไม่ได้ จะไม่กลุ้มใจไปมากกว่านี แล้ ว ต่อ
จากคําว่าไม่ชอบก็คือไม่ชอบอยูด่ ี

คงเป็ นเพราะจิตใจทีต้ องการต่อสู้อนั แน่วแน่ของเบ็น

ระยะห่างของทั งคูจ่ งึ ค่อยๆ แคบลงทีละนิด

144
“ลีนา!”

“อย่าตามมา!”

“บอกให้ หยุดไง หยุดก่อนเถอะ!”

“ไม่ร้ ู!”

ไม่ร้ ูอะไรกันล่ะ ชือของผมเหรอ หรือว่าผมเป็ นใคร เบ็น

หายใจอย่างยากลําบากแต่ยิงเป็ นแบบนั น เบ็นก็ยิงกัด
ฟั นแน่น

145
และแล้ วสวนสาธารณะก็ปรากฏขึ นตรงหน้ าของทั งคู่ ลี
นาเกือบจะชนเข้ ากับรถเข็นเด็กถึงสองครั ง เป็ นหลังจาก
ตอนทีเบ็นชนเข้ ากับคนทีพาสัตว์เลี ยงมาเดินเล่นไปแล้ ว
ซึงสภาพของเบ็นก็ไม่ได้ ตา่ งกันมากนัก

เขาบินมาถึงแผ่นดินนิวยอร์ กแล้ วท่าทางแบบนี มันอะไร

กัน เบ็นรู้สกึ สับสนมากขึ นเรือยๆ

เรืองทีแน่ใจก็คือคําถามทั งหมดนี จะหมดลงก็ตอ่ เมื

ลีนาได้ เท่านั น เบ็นตัดสินใจอย่างแน่วแน่ ตอนนั นขาของ
เขาก็เร่งความเร็วขึ นอีกและในทีสุดเขาก็คว้ าคอเสื อด้ าน
หลังของลีนาได้ สําเร็จ

146
“อะ โอ๊ย
…!”

ไม่ร้ ูวา่ เป็ นเพราะเขาทําให้ หยุดลงอย่างกะทันหันแบบ

รุนแรงเกินไปหรือเปล่า ร่างของลีนาถึงได้ เอนจนอีกฝ่ าย
เสียการทรงตัวแล้ วล้ มไปด้ านข้ าง เบ็นไม่สนใจว่าเสื อจะ
ยืดย้ วยหรือขาดวินและจับคว้ าเอาไว้ แน่นเพือไม่ปล่อย
ให้ อีกฝ่ ายหลุดมือ เขาเองก็ไม่สามารถหลีกเลียงสภาพ
ลูกหมาตกนํ าได้ แล้ วทําไมพวกเขาจะต้ องกระโดดลงไป
ในนํ าพุกลางสวนสาธารณะอย่างเสียงดังวุน่ วายด้ วย แต่
บางทีอาจจะเป็ นเวลาทีเหมาะสมแล้ วก็ได้ นํ ามาก
มายกระเด็นออกมาอย่างแรง

147
“แฮ่ก...แฮ่ก...”

“แฮ่ก...ฟู่ ...”

พอโดนนํ าอย่างน้ อยก็ได้ สติกลับมา แต่ถงึ บอกว่าสติ

กลับคืนมาก็ไม่ได้ หมายความว่าจะอยูใ่ นสภาพที
สามารถพูดคุยกันได้ ทั งสองคนเพียงแค่หายใจอย่าง
เหนือยหอบเท่านั น ลีนาก้ มหัวลงพร้ อมกับหายใจหอบถี
ไหล่กบั หลังของลีนาขยับขึ นลงไม่หยุด เบ็นเช็ดใบหน้ า
เปี ยกนํ าแล้ วก็นกึ กลัวขึ นมาว่าลีนาจะหนีไปอีก จึงเอา
มืออีกข้ างจับข้ อมือของลีนาไว้ และรอให้ อีกฝ่ ายกลับมา
หายใจเป็ นปกติเท่านั น
__________________________
__________________________
148
__
06-11 เหตุการณ์ (end )

“…คุณทําอะไร”

หลังจากนั นพักใหญ่ ลีนาถึงเปิ ดปากพูดขึ นมาได้ ยังคงมี

สายตาจากคนอืนๆ มองมายังผู้ชายสองคนทีจู่ๆ ก็
กระโดดลงไปในลานนํ าพุ แต่ตอนนี ไม่ใช่เวลาทีจะมา
สนใจเรืองแบบนี

“ผมไม่ได้ คิดจะทําให้ คณ
ุ ตกใจนะ ผม...”

“คุณตายไปแล้ วนี!”
149
ลีนาเงยหน้ าขึ นมาตะโกนเสียงดัง สีหน้ าของเขาดูน่า
กลัวกว่าครั งไหนๆ ถึงจะเป็ นอย่างนั นแต่ในขณะเดียวกัน
ตรงดวงตาโตสวยคูน่ ั นก็มีนํ าตาคลออยูเ่ ต็มหน่วย จน
เบ็นไม่สามารถทนได้

เขาตระหนักได้ ถงึ ความจริ งทีว่ามันถึงเวลาจะต้ อง

อธิบายแล้ ว เบ็นคิดว่าลีนาต้ องกําลังเข้ าใจอะไร
บางอย่างผิดไปแน่ๆ

“บอกว่าเลิกกันแล้ วก็ไม่เห็นจําเป็ นจะต้ องตายเลยนี

ครับ”

150
“...อะไรนะ”

“ทําไมผมถึงตายล่ะครับ ตอนนี ก็ยงั มีชีวิตอยูแ่ บบปกติ

สมบูรณ์ดี”

…ผู้ชายคนนี ตอนนี กําลังพูดอะไรกันน่ะ ดวงตาของลีนา

พร่ามัวไปหมด

“เขาบอกว่าคุณตายแล้ ว ถือปื นสู้กนั อยูแ่ ล้!วจัก็ดตาย

งานศพแล้ วด้ วย...!”

“…อ่า แล้ วเห็นเหตุการณ์นั นไหมล่ะครั

”บ

151
เห็นเหตุการณ์นั นไหมเหรอ นันเป็ นเรืองทีควรพูดตอนนี
หรือไง ตอนนี ลีนารู้สกึ โกรธมากจนเกือบจะกลายสภาพ
เป็ น ‘กาต้ มนํ ’ คิาดว่าไม่เห็นก็เลยพูดแบบนั นงั นเหรอ
หรือว่านันเป็ นข่าวหลอก ดูจากการทีผู้ชายทีข่าวบอกว่า
ตายแล้ วมายืนแบบปกติสมบูรณ์ดีอยูต่ รงหน้ า ยังไงก็คง
จะเป็ นแบบนั นสินะ เคยคิดว่าเขาเป็ นคนหลอกลวง แต่
ต้ องหลอกกันถึงขนาดนี เลยเหรอ ลีนานึกถึงงานศพทีถูก
จัดขึ นอย่างยิงใหญ่ทีเห็นมาจากรูปภาพ

“ดูเหมือนกําลังเข้ าใจบางอย่างผิดไปนะ
”

“อะไร!”

152
“คนทีตาย... คือลู”ก้า

…อะไรนะ ลีนาทําท่าเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็
มึนงงขึ นมาทันที ถ้ าเป็ นลู...ก้านันคือชือของผู้ชายทีมา
ส่งเขาเป็ นครั งสุดท้ าย เป็ นคนสนิทของเบ็น ถึงแทบจะ
ไม่เคยอยูด่ ้ วยกันและไม่เคยคุยอะไรกันมากมาย แต่ถ้า
เป็ นชือกับหน้ าตาของคนคนนั น เขาก็ยอ่ มจําได้ แน่นอน

“ลูก้าตายแล้ วครับ งานศพทีเห็นก็น่าจะเป็ นงานศพของ

เขา เพราะว่าคนภายนอกมองว่าลูก้าเป็ นผู้นําของแฟมมิ
ลีน่ะครับ”

“…”

153
“เพราะเรืองนั นก็เลยมีเรืองที
... มากนิ
ต้ องทํดาหน่อย
ด้ วยครับ ไม่ร้ ูวา่ คุณจะคิดว่าผมตาย”

เปี ยกไปทั งตัวแล้ วแต่ร้ ูสกึ เหมือนโดนนํ าเย็นๆ ซํ าอีกคร

เลย ลีนาต้ องการเวลาทีจะเรี ยบเรี ยงความคิด แน่นอน
ว่านักข่าวหรือสํานักข่าวไหนก็ไม่มีทางหาชือหรือรูปภาพ
ของเบ็นเจอได้ ถึงจะไม่ได้ ลงรูปใบหน้ าของลูก้าก็เถอะ
แต่... พอลองคิดดู เบ็นเป็ นนักธุรกิจการกุศลไม่ใช่เหรอ
คนบนโลกส่วนใหญ่ร้ ูจกั เขาแบบนั นล่ะ

ลีนารู้สกึ ว่างเปล่าขึ นมาทันที ช่วงสามเดือนทีผ่านมาเขา

เชืออย่างสนิทใจว่าเบ็นตายไปแล้ ว และรู้สกึ เหมือนตัว
เองอยูใ่ นนรก รู้สกึ เสียใจขึ นมาทีหลังทีเลิกกับเบ็น รู้สกึ
154
เสียใจขึ นมาทีหลังทีตอนนั นหนีออกมาคนเดียว รู้สกึ
เสียใจขึ นมาทีหลังทีไปจากซีซิเลีย และรู้สกึ เสียใจขึ นมา
ทีหลังทีไม่สามารถกลับไปอีกครั งได้

จะเป็ นมาเฟี ยหรือคนธรรมดาก็ได้ แต่ขอแค่ให้ มีชีวิตอยู่

พอได้ เจอกับความตายแล้ วทีเหลือไม่วา่ จะเป็ นอะไรก็ดี
ทั งนั น จะไม่ดื อ จะคอยอยูข่ ้ างๆ ให้ มากกว่านี แน่น
ว่าเวลาทีผ่านไปถึงจะแค่หนึงวินาทีก็ร้ ูสกึ เสียดาย

บางทีเบ็นอาจจะตายเพราะเขาก็ได้ ไม่ใช่เหรอ มันเป็ น

คําคืนทีกดดันจิตใจของลีนามากๆ เพราะความรู้สกึ ผิดที
ไม่สามารถระงับเอาไว้ ได้ จะบอกว่าไม่เป็ นไร จะพูดว่า
ไม่วา่ คุณจะเป็ นอะไรผมก็จะรักคุณทั งในอดีต ปั จจุบนั
และอนาคตอย่างแน่นอน พวกความเชือหรือหลัก
155
ศีลธรรมไม่วา่ อะไรก็ดีทั งนั น บางครั งคนทีมองว่าเรือง
พวกนั นดีกว่าชีวิตก็คงจะต้ องมีแน่ๆ แต่อย่างน้ อย
สําหรับลีนาแล้ ว เบ็นสําคัญกว่าเรืองพวกนั น

น่าขํา แต่เขาตระหนักได้ ถงึ ความจริ งเรืองนั น หลังจากที

คิดว่าเบ็นตายไปแล้ ว

ขอร้ อง ขอแค่เพียงแค่มีชีวิตอยู่ ถึงแม้ จะไม่สามารถเจอ

กันได้ อีกแต่ถ้าเขายังมีชีวิตและหายใจอยูท่ ีไหนสักแห่ง
บนโลกใบนี เพียงแค่นั ...นผมก็

“ลีนา”

156
“…คุณควรจะ”

เสียงแผ่วเบาจนยากต่อการทําความเข้ าใจดังออกมา
จากด้ านล่างของใบหน้ าทีก้ มลงอยูพ่ ร้ อมกับพูดพึมพํา
เมือครู่นี ลีนามองย้ อนกลับไปดูเรืองทั งหมดเมือสา
เดือนทีผ่านมาและรับรู้ได้ วา่ ตัวเองเข้ าใจผิดอย่างใหญ่
หลวง เพราะคิดไปเองก็เลยคิดว่าโล่งอกไปที แต่อีกด้ าน
หนึงก็ร้ ูสกึ อับอายจนอยากตาย เบ็นคงไม่ร้ ูแต่ตวั เองจะ
ไม่ร้ ูเชียวเหรอ

ซัลวาโตเร่ ดิโอ เบเนวาซิโอเน่ เเป็ นมนุษย์แบบไหน

สําหรับเขากันนะ

157
ถึงแม้ วา่ เบ็นอาจจะรู้สกึ ไม่ยตุ ิธรรมแต่ลีนาในตอนนี มี
เพียงความรู้สกึ ขุ่นเคืองใจเท่านั น ยกโทษให้ ไม่ได้ มากที
สุดเลยเรืองทีปล่อยให้ เขาอยูค่ นเดียวในช่วงเวลาที
เหมือนกับนรกนั น แน่นอนว่าลีนารู้ดีวา่ มันไม่ใช่ความผิด
ของเบ็น เรืองทั งหมดนี เกิดจากความเข้ าใจผิดของลีนา
เอง แต่ตอนนี ความจริ งทีทําความเข้ าใจได้ ยากมัน
ถาโถมเข้ ามาในรวดเดียวและสุดท้ าย หัวสมองของตนก็
บอกให้ ร้ ูวา่ มันเกินกําลังทีจะรับไหว ทุกระบบในหัวถูก
บังคับให้ หยุดทํางาน

มันหยุดกึก แล้ วความคิดก็ขาดหายไป

“คุณควรจะติดต่อผมมาสักหน่อยสิ!”

158
ลีนาเงยหน้ าพรึบและครั งนี เขาผลักแผ่นอกเบ็นอย่างแรง
มากๆ ฝ่ ายทีโดนแรงจากมือซึงรุนแรงไม่น้อยถ้ าเทียบกับ
ก่อนหน้ านี ถึงกับหลุดไอออกมาหนึงครั ง แน่นอนว่าครั ง
นี มันเจ็บจริ งๆ บางทีอาจจะเจ็บกว่าตรงแก้ มด้ วย

ยิงกว่านั นคือมันไม่ได้ จบแค่ครั งเดียว ลีนาผลักไหล่กบั

แผ่นอกของเบ็นและเริ มทุบตีอย่างบ้ าคลัง เบ็นลังเลไป
ชัวขณะว่าควรจะยอมโดนตีเฉยๆ หรือควรจะหยุดอีก
ฝ่ ายดี ไม่ได้ เกียวข้ องกับความเจ็บเลย

“…ผม…คิดว่า...ฮึก...คุณตายไป...แล้ ว...อึก...”

159
เพราะคนรักของเขากําลังทําสีหน้ าเจ็บปวดมากกว่าเขา
อยู่

แรงจากกําปั นของลีนาค่อยๆ แผ่วลงแต่นํ าตากับไหล

ทะลักออกมามากขึ นแทน จิตใจอันแสนทุกข์ทรมานใน
ช่วงทีผ่านมาถูกปลดปล่อยออกมาทางปากและดวงตา
ไม่หยุด เบ็นไม่ร้ ูแน่นอน ว่าเขาใช้ ชีวิตในช่วงสามเดือน
นั นยังไง และเตรี ยมพร้ อมทีจะใช้ ชีวิตในอีกสามปี หรือ
บางทีอาจจะสามสิบปี ยังไง

เบ็นรับรู้แล้ ว เรืองทีไม่สามารถอธิบายออกมาเป็ นคําพูด

นั น เขาจับข้ อมือทั งสองข้ างของลีนาไว้ แล้ วจับฝ่ ามืออ
ครั งจากนั นจึงประสานนิ วเข้ า และสุดท้ ายก็ไม่สามารถ
ทนต่อไปได้ แล้ วดึงอีกฝ่ ายเข้ ามากอดทั งอย่างนั นในทีสุด
160
ไม่อยากมองใบหน้ าเปื อนนํ าตาไปมากกว่านี ก็ด้วย แต
จริ งๆ แล้ วเป็ นเพราะต้ องการกอดเดี ยวนี เลยมากกว่า
อยากกอดลีนา ไม่ใช่ทั งเซ็กซ์ ไม่ใช่ทั งจูบ เบ็นเพียงแค่
ต้ องการโอบกอดอีกฝ่ ายเอาไว้ มากๆ เท่านั น

แต่ถ้าจะให้ โต้ แย้ งอะไรสักหน่อย วันทีผ่านมาช่วงนั น

เบ็นก็ไม่เคยนอนหลับเลยเช่นกัน

“…ยัง…มีชีวิตอยู.่ ..จริ งๆ...ใช่ไหม”

คงเพราะอ้ อมกอดของเบ็นแน่นจนเหมือนจะทําให้ ร่าง

อีกฝ่ ายแหลก เสียงของลีนาจึงพูดต่อกันอย่างตะกุก
ตะกักและสุดท้ ายจึงเงยหน้ ามองเบ็นเพือยืนยัน เบ็น

161
ปล่อยร่างของลีนาออกจากอ้ อมแขนแล้ วมองใบหน้ า
ของเขา ลีนายังคงร้ องไห้ นํ ามูกไหล ถ้ าตั งใจจะกลับไป
อยูใ่ นสภาพเดิมก็คงต้ องใช้ เวลานิดหน่อยแต่ไม่วา่ จะอยู่
ในสภาพแบบไหนก็ไม่สําคัญแล้ ว

เพราะหลังจากทีนํ าตาหยุดไหลก็ไม่คิดจะทําให้ เขา

ร้ องไห้ อีกเป็ นครั งทีสอง

“ใช่ ถูกต้ อง”

เคยได้ ยินคําถามเดียวกันนี เมือไรก็ไม่ร้ ู ถามว่าคุณยังมี

ชีวิตอยูจ่ ริ งๆ ใช่ไหมแบบนี แหละ ตอนนั นเบ็นก็ตอบไป
แบบเดียวกัน ใช่ คุณมีชีวิตอยูแ่ ละผมก็เหมือนกัน เบ็น

162
กําลังมองตรงไปยังลีนาคนเดียว อยากมอง ดวงตาของ
เขาพูดออกมาแบบนั น

แต่เพียงแค่นั นยังไม่พอ

“…แล้ วมาอยูใ่ นทีทีจะต้ องมีผมอยู”่

ในทีสุด ได้ ยินเสียงทุ้มตําและสงบอยูข่ ้ างๆ เป็ นความ

จริ ง เบ็น ยังคงมีชีวิตอยู่

เขามีชีวิตและได้ กลับมาหาลีนาในวันนี แล้ ว

163
“ถ้ าอย่างนั ...ทํนาให้ ร้ ูหน่อยสิครับว่ายังมีชีวิตอยู”่

“…ตอนนี เหรอ
”

“ตอนนี เลย
”

สุดท้ ายดวงตาทีสบกันอยูก่ ็เลือนเข้ าหากันและกัน ขอให้

ทําให้ ร้ ูวา่ มีชีวิตอยูน่ ีนา ลีนาร้ องขอเรืองเดียวกันกับตอน
นั นจริ งๆ ด้ วย ถ้ าลองคิดดูมากกว่านี อีกนิดก็เป็ นคําขอ
ร้ องทีผิดทีผิดทางมากๆ เหมือนกัน ทีนีไม่ใช่ซีซิเลียแต่
เป็ นนิวยอร์ ก และไม่ใช่ด้านหลังโขดหินบนชายหาดทีไร้
ผู้คน แต่เป็ นใจกลางสวนสาธารณะทีทุกคนผ่านไปผ่าน
มา แถมยังเป็ นด้ านหน้ าลานนํ าพุด้วย ยิงกว่านั นผู้คนที

164
จับตาดูการกระทําของทั งคูอ่ ยูก่ ็ไม่ได้ มีแค่คนสองคนอีก
ต่างหาก

แล้ วมันจะเป็ นอะไรไปล่ะ ลีนาเป็ นเกย์แบบเปิ ดเผยโดย

ทีครอบครัวทุกคนรับรู้ และอีกฝ่ ายก็เป็ นมาเฟี ยอิตาลีที
คิดว่าตายไปแล้ ว ไม่มีใครสามารถห้ ามปรามพวกเขาได้
และไม่มีใครสามารถขัดขวางพวกเขาได้ ไม่วา่ จะเป็ น
สวนสาธารณะไหนในนิวยอร์ กก็ตาม

ถึงแม้ วา่ มีเขาก็คงจะทําอยูด่ ี

“สนใจสายตาคนอืนอย่างไม่สมกับเป็ นคุณเลยนะครับ
ถ้ าอย่างนั นไม่ต้องทําไหมล่ะ แต่นีเป็ นโอกาสครั งสุดท้ าย

165
แล้ วเพราะฉะนั นรู้แล้...วก็อุ๊
!” บ

บอกว่าคงจะทําอยูด่ ีไง

ริ มฝี ปากของเบ็นปิ ดกั นริ มฝี ปากเจื อยแจ้ วอย่างสมบูรณ์

แบบ เวลาของคูร่ ักไหลย้ อนกลับไปและกลับไปเรือยๆ
เพราะอย่างนั นมือของลีนาซึงกําลังตกใจในทีสุด
โอบกอดรอบศีรษะของเบ็นด้ วยตัวเอง แน่นอนว่าเขา
หลับตาลงเป็ นลําดับต่อมา การทีเบ็นโอบเอวลีนาเอาไว้
ก็ด้วย การทีลีนาโอบไหล่ของเขาเอาไว้ ก็ด้วย ทั งหมด
เลย

เพราะอย่างนั น ตอนทีพวกเขากลายเป็ นหนึงเดียวกัน

166
อย่างสมบูรณ์แบบ ในหัวของทั งสองก็คิดเรืองเดียวกัน
ขึ นมาได้

ในทีสุด...

ก็จบั คุณได้ แล้ ว

167
- จบบริบรู ณ์ -

168