Бајрон – „Странствувањето на Чајлд Харолд“

„Странствувањето на Чајлд Харолд“ е романтичарско-индивидуалистичка поема, составена од

четири песни.
Тема во поемата е патувањето и доживувањата на Чајлд Харолд.
Идеја – да го искаже своето разочарување од сегашноста и приликите во Англија и во цела
Европа.

 
„Странствувањето на Чајлд Харолд“
 
Лорд Џорџ Гордон Ноел Бајрон
 
Поемата „Странствувањето на Чајлд Харолд“, јасно ги изнесува на виделина главнитестремежи и
преокупации на авторот. Во исто време, поемата е типичен романтичарска – 
 
индивидуална поема која изобилува со богат речник и смели стилски изразни средства. Оваапоема е составена
од четири песни, од коие првите две, Бајрон ги напишал во 1812 г, а 3 и 4 вопериодот од 1816 – 
 
1818 год. Поемата не содржи дејствие, заплет, па затоа Бајрон ги зелпатувањата на Харолд низ Португал,
Шпанија, Албанија, Грција – 
 
сите земји од Медитеранот.
 
Сепак кога се во прашање политичките настани, тогаш Бајрон не покажал
доволно разбирање и постојано ги претставувал своите слободољубиви и народно – 
 
ослободителниидеи, како
 
и со меланхолична носталгија кон средновековното витештво.

Првата песна
 
започнува со повишен акорд (романтичарите допринеле за подобраметричка стапка и
верификација) со кој ги слушаме размислувањата на Бајрон за местото напоетот во современиот „скриен свет“.
Не добиваме конкретни податоци за детството имладешкиот живот на Харолд. Чајлд се оддал
на бурниот, распашан живот, исполнет со „оргии и пир“, бидејќи самиотбил од „чествуван и знаен
живот (род)“. Презаситен од развртниот живот, Харолд се решил напатување на кое самиот не одредил крајна
дестинација со цел да навлезе во самото јас, даизбега од здодевниот и бучен град, кој го движеле
богати класи, со зол ќуд и лаги.
 
Во
 „Прошталната песна“ 
 
Бајрон посветил големо внимание, и со топли, пријатнизборови, но со една цел и  копнеж за
светли хоризонти, ја опсипал со силни метафори.
 
 Чајлд најпрво ги посетува Португал и Шпанија кои сеуште биле под ропството нафранцускиот
император Наполеон. Бидејќи романтичарите, посебно прогресивните,одгледувале голема
 
љубов кон слободата како единствен чист идеал, тој се соживеал сосудбината и положбата на шпанскиот народ,
некогашниот предвесник и верен поклоненик навитештвото, кое Бајрон особено го почитувал, со голема
меланхолична носталгија, пак да севрати и процвета, затоа што е услов за избавување од стегите на
францускиот окупатор.Сочувствувал со тежината на животот на шпанскиот човек, кој бил трудољубив.
Своето разочарување го наведува и во величењето на старата, неповратна шпанска слава кога р
итерството доживеало невиден подем.
 
Харолд кој не бил доволно политички упатен, сметалдека јунаците на кои треба да се угледаат денешните
политичари се единствено витезите.
 
Неговото разочарување преминало во
 „светска тага“ 
 
кон насилството над старатасреќа на шпанскиот
 
народ. Посебно останал разочаран од неизлезната положба, шпнаскитеовчари ги замениле со пушки в раце,
своите кавали. Ова наидело кај големо воодушевување кајБајрон и затоа целиот народ требало да го почитува
примерот на шпанскиот овчар.
 
Бајрон искажал големо разочарување и кон судрувањето на шпанско – 
 
ангиските војскисо француските кај Албуера во 1811 год.
 
Поетот ги осудува оние вљубеници во силата на војната, која нанесува големи загуби,смрта на илјадници. Во
Севилја, Харолд останал разочаран од однесувањето на тамошнитежители кои постојано времето го трошеле на
забави, љубовни гревови, разврт и измами, освенселанецот кој се спротивставувал на својата положба и
единствено бил загрижен. Бајронпосебно се воодушевил од хероизмот и храброста на Шпаљолката, со буен
темперамент, којаги водела борците низ смрт „за да им влее надеж“ во победата.
 
Бајрон својот јунак Харолд сакал да ја изнесе задачата на шпанскиот народ – 
 
да се влееверба на народот дека од неговото учество во борбата зависи слободата на татковината
Првата песна
 
започнува со повишен акорд (романтичарите допринеле за подобраметричка стапка и
верификација) со кој ги слушаме размислувањата на Бајрон за местото напоетот во современиот „скриен свет“.
Не добиваме конкретни податоци за детството имладешкиот живот на Харолд. Чајлд се оддал
на бурниот, распашан живот, исполнет со „оргии и пир“, бидејќи самиотбил од „чествуван и знаен
живот (род)“. Презаситен од развртниот живот, Харолд се решил напатување на кое самиот не одредил крајна
дестинација со цел да навлезе во самото јас, даизбега од здодевниот и бучен град, кој го движеле
богати класи, со зол ќуд и лаги.
 
Во
 „Прошталната песна“ 
 
Бајрон посветил големо внимание, и со топли, пријатнизборови, но со една цел и  копнеж за
светли хоризонти, ја опсипал со силни метафори.
 
 Чајлд најпрво ги посетува Португал и Шпанија кои сеуште биле под ропството нафранцускиот
император Наполеон. Бидејќи романтичарите, посебно прогресивните,одгледувале голема
 
љубов кон слободата како единствен чист идеал, тој се соживеал сосудбината и положбата на шпанскиот народ,
некогашниот предвесник и верен поклоненик навитештвото, кое Бајрон особено го почитувал, со голема
меланхолична носталгија, пак да севрати и процвета, затоа што е услов за избавување од стегите на
францускиот окупатор.Сочувствувал со тежината на животот на шпанскиот човек, кој бил трудољубив.
Своето разочарување го наведува и во величењето на старата, неповратна шпанска слава кога р
итерството доживеало невиден подем.
 
Харолд кој не бил доволно политички упатен, сметалдека јунаците на кои треба да се угледаат денешните
политичари се единствено витезите.
 
Неговото разочарување преминало во
 „светска тага“ 
 
кон насилството над старатасреќа на шпанскиот
 
народ. Посебно останал разочаран од неизлезната положба, шпнаскитеовчари ги замениле со пушки в раце,
своите кавали. Ова наидело кај големо воодушевување кајБајрон и затоа целиот народ требало да го почитува
примерот на шпанскиот овчар.
 
Бајрон искажал големо разочарување и кон судрувањето на шпанско –  ангиските војскисо француските кај
Албуера во 1811 год.
 
Поетот ги осудува оние вљубеници во силата на војната, која нанесува големи загуби,смрта на илјадници. Во
Севилја, Харолд останал разочаран од однесувањето на тамошнитежители кои постојано времето го трошеле на
забави, љубовни гревови, разврт и измами, освенселанецот кој се спротивставувал на својата положба и
единствено бил загрижен. Бајронпосебно се воодушевил од хероизмот и храброста на Шпаљолката, со буен
темперамент, којаги водела борците низ смрт „за да им влее надеж“ во победата.
 
Бајрон својот јунак Харолд сакал да ја изнесе задачата на шпанскиот народ – 
 
да се влееверба на народот дека од неговото учество во борбата зависи слободата на татковината