Анатомски дел

Панкреасот представува жлезда со надворешно и внатрешно лачење, а се наоѓа зад желудникот,

срасната на задниот стомачен ѕид и тоа од првиот и вториот пршлен. На панкреасот се
разликуваат глава (caput pancreatis), тело (corpus pancreatis) и опашка (cauda pancreatis). Главата е
сместена во лакот што го прави дуоденумот. Делот со надворешна секреција, односно
егзокриниот дел претставува алвеоларна жлезда со гроздовидни творби-ацинуси. Тие преку ситни
извидни каналчиња се вливаат во главен и спореден панкреасен канал. Каналите се вливаат во
дуоденумот и тоа главниот (ductus pancreaticus) се спојува со жолчниот канал (ductus choledocus)
во Vater-овата ампула, која се отвара на големата папила. Споредниот канал (ductus pancreaticus
accessorious) се отвара на малата папила од дуоденумот. Делот со внатрешно лачење или
ендокриниот дел е претставен со Langherhans-ови островца сместени меѓу ацинусите.

Физиолошки дел

Панкреасот има дигестивни и хормонални функции. Ензимите излачувани од егзокрината жлезда

во панкреасот помагаат да се распаднат јаглехидратите, мастите, протеините и киселините во
дуоденумот. Овие ензими патуваат низ каналот на панкреасот во жолчниот канал во неактивна
форма. Кога влегуваат во дуоденумот, тие се активираат. Егзокриното ткиво исто така лачи
бикарбонат за да ја неутрализира стомачната киселина во дуоденумот. Ова е првиот дел од
тенкото црево. Главните хормони што ги лачи ендокрината жлезда во панкреасот се инсулин и
глукагон, кои го регулираат нивото на гликоза во крвта, и соматостатин, што спречува
ослободување на инсулин и глукагон.