Pag-aaral ng epektibo ng anuman

o lahat ng mga aspeto ng lipunan

sa kung paano ginagamit ang wika,
kabilang na ang mga epekto ng
paggamit ng wika sa lipunan.
Kakayahang gamitin ang wika nang
may naaangkop na panlipunang
pagpapakahulugan para sa isang
tiyak na sitwasyong
pangkomunikasyon.
 Kailangan ng maayos at
mabisang paraan ng pakikipag-
usap sa iba upang magkaroon
ng malinaw na daloy ng
komunikasyon.
Ayon sa linggwistang si DELL HYMES,
magiging mabisa lamang ang komunikasyon
kung ito ay isasaayos, at sa pagsasaayos ng
komunikasyon, may mga bagay na dapat
isaalang-alang.
Ginamit ni DELL HYMES ang SPEAKING bilang
acronym upang isa-isahin ang mga dapat
isaalang-alang upang magkaroon ng mabisang
pakikipagtalastasan.
S – Setting
P – Participant
E – Ends
A – Act sequence
K – Keys
I – Instrumentalities
N- Norms
G - Genre
Ito ang lugar kung
saan nag-uusap o
nakikipagtalastasan
ang mga tao.
Ang taong nakikipagtalastasan.
Isinasaalang-alang din natin ang
ating kausap upang pumili ng
paraan kung paano siya
kakausapin.
Ito ang layunin o pakay
sa pakikipag-usap
tumutukoy sa takbo ng
usapan
tumutukoy sa tono ng
pakikipag-usap. Katulad ng
setting o pook, nararapat
ding isaalang-alang ang
sitwasyon ng usapan.
ito ang tsanel o midyum na
ginagamit, pasalita o pasulat.
Iniaangkop natin ang tsanel na
gagamitin sa kung ano ang
sasabihin natin at kung saan natin
ito sasabihin.
Paksa ng usapan. Mahalagang
alamin kung tungkol saan ang
usapan.
ito ay tumutukoy sa diskursong
gagamitin. Dapat iangkop ang
diskursong gagamitin sa
pakikipagtalastasan.
Kung nagsasalaysay, nakikipagtalao o
nangangatwiran.
Ang isang taong may ganitong
kakayahan ay kumikilala muna sa taong
kausap, inaalam ang paksa na pwede
nilang pag-uspan at ibinabagay ang
paraan ng pakikipag-usap sa lugar na
pinangyarihan.