Պետերսոնը դարձել է կայծակաձող ժամանակակից ինտելեկտուալ շրջանակներում: Նրա հայտնի դառնալը բխում է վիճելի հարցերի շուրջ նրա անկեղծությունից, քաղաքական կոռեկտության քննադատությունից և հոգեբանությունից մինչև առասպելաբանություն ընդգրկող փիլիսոփայական պատկերացումներից: Այս ակնարկը խորանում է Պետերսոնի կյանքի, գաղափարների և հասարակության ազդեցության մեջ:
Ծնվել է 1962 թվականին Կանադայի Ալբերտա քաղաքում,
Փիթերսոնը վաղաժամ ցույց տվեց ակադեմիական խոստում: Քաղաքական գիտությունների բակալավրի կոչումը ստանալուց հետո նա շարունակեց Ph.D. Կլինիկական հոգեբանության մեջ՝ խորանալով մարդու վարքագծի բարդությունների մեջ: Նրա հանրային նկարագիրը մեծացավ, երբ նա հակադարձեց C-16 օրինագծին՝ պնդելով, որ այն խախտում է խոսքի ազատությունը՝ պարտադրելով նախընտրելի սեռային դերանունների օգտագործումը:
Այնուամենայնիվ, Պետերսոնի ազդեցությունը դուրս է գալիս այս դիրքորոշման
սահմաններից: Նրա դասախոսություններն ու գրվածքներն ընդգրկում են անձի հոգեբանությունը, դիցաբանությունը, կրոնը և անձնական պատասխանատվությունը: Ելնելով Յունգի հոգեբանությունից և կրոնական տեքստերից՝ նա առաջարկում է կյանքի իմաստի և անհատի ազատության եզակի հեռանկար:
«Կյանքի 12 կանոն. հակաթույն քաոսի դեմ» Պիտերսոնի նշանավոր գործերից մեկն է:
Յուրաքանչյուր կանոն առաջարկում է գործնական խորհուրդներ՝ հիմնված հոգեբանության վրա և պատկերված կլինիկական անեկդոտներով: Չնայած ճանաչմանը, Փիթերսոնը բախվում է քննադատության՝ իբր ռեգրեսիվ սոցիալական հայացքներ և ծայրահեղ աջ գաղափարախոսություններ քարոզելու համար:
Այնուամենայնիվ, Պետերսոնի կողմնակիցները նրան ողջունում են որպես
բանականության ձայն, որը պաշտպանում է ազատ խոսքն ու քննադատական երկխոսությունը: Նրանք գնահատում են նրա շեշտադրումը անհատական պատասխանատվության և ինքնակատարելագործման վրա՝ հասարակական խառնաշփոթի պայմաններում:
Եզրափակելով, Ջորդան Պետերսոնը բարդ գործիչ է, որը բանավեճեր է հրահրում ազատ
խոսքի, անհատականության և հասարակական արժեքների վերաբերյալ: Նրա ազդեցությունը ժամանակակից դիսկուրսի վրա անհերքելի է՝ մարմնավորելով և՛ հիացմունքը, և՛ քննադատությունը: