Универзитет „Св.

Кирил и Методиј“ во Скопје

Природно математички факултет
Институт за биологија

Тема: Ефектите на миграциите врз генетската структура на

популациите
Семинарска работа по предметот Популациона генетика

2020
Генетиката на популацијата е област на генетика која ги проучува наследните
појави и процеси на ниво на репродуктивно поврзани групи на организми -
популации.
Миграциите се движења на организмите од периодичен карактер кои може да се
одвиваат во рамките на биотопот во кој живее популацијата или да се одвиваат
надвор од биотопот.

Миграциите генетски поврзуваат две или повеќе популации во

заеднички репродуктивен систем.
1. Генетски фонд

 Вкупниот број на гени во герминативните клетки на сексуално зрелите

членови на популацијата претставува генетски фонд.

Сл.1 Генетски фонд

2. Правило на Харди-Вајнберг

 Според ова правило, фреквенцијата на алелите (варијациите во

генот) ќе остане постојана во отсуство на селекција, мутација,
проток на гени и генетски дрифт. Харди-Вајнберговата
„рамнотежа“ се однесува на оваа стабилност на алелните
фреквенции со текот на времето.

p+q=1
Со слободно комбинирање во популацијата, се добиваат три генотипа АА, Аа, аа.

 Фреквенцијата на доминантниот хомозигот (АА) е  p2

 Фреквенцијата на хетерозиготот (Аа) е 2pq
 Фреквенцијата на рецесивниот хомозигот (аа) е  q2

(p + q)2 = p2 + 2pq + q2 –равенка на Харди-Вајнбергова рамнотежа 

3. Миграција
 Миграциите генетски поврзуваат две или повеќе популации во
заеднички репродуктивен систем.

 Миграцијата е процес со важни импликации врз генетската структура

на популациите.

Сл.2 Миграција на лосос во реки за време на репродуцирање

 Генетика на миграциската насока

 Во првата генерација (F1), се сугерира на среден начин на наследување

каде добиеното потомство е значително различна од онаа на двете
родителски популации.
 Во втора генерација (F2)- модулацијата на миграциониот фенотип е
регулиран од варијација на мал број на гени од значителна важност.
Сл.3 Миграција на Eurasian blackcap
 Генетика на миграцискиот тајминг

Рибите се добро прилагодени за проучување на просторно-временските

аспекти на миграцијата.
 Onchorhynchus gorbuscha- генетска промена за претходниот тајминг на
миграцијата.
- Риби со доцна миграција генетска диференцијација

Сл.4 Миграција на розов лосос

Сл. 5 Миграција на риби
 Морфолошки и физиолошки адаптации за миграција
 Миграциониот фенотипот вклучува и морфолошки и физиолошки
адаптации.
Добро проучена морфолошка адаптација кај животните што мигрираат
е морфологија на крилото.
Подолгото крило е од корист за лет на долги
растојанија, извршено е квантитативно
скенирање на локус на особини (QTL) за
должина на крилото кај Acrocephalus
arundinaceus и е откриен значаен QTL-
quantitative trait locus широк геном за
должината на крилото на хромозомот 2,
првиот откриен QTL кај дивите птици. QTL
се прошири над 25 cM и сочинува
значителен дел (37%) од фенотипната
варијанса на особината.

Сл.6 Хромозом со QTL

Други адаптивни карактеристики кои веројатно ќе бидат генетски
контролирани сe:
1. Хиперфагија
2. Регресија на репродуктивни органи
3. Избор на храна
 Генетика на миграција

 Миграционите фенотипови не се поврзани со целокупната генетска

диференцијација.

 Со текот на времето се очекува популациите да станат се повеќе

генетски диференцирани како резултат на неутралните процеси и
акумулација на нови адаптации.
 Како последица на тоа, кај повеќе генетски одделени видови,
гените за миграција може да биде потешко да се детектираат
поради целокупната поголема генетска диференцијација.
 Влијание на временската миграција врз генетската
структура на популациите

• Миграцијата е процес со важни импликации врз генетската

структура на популациите.

• Генетските импликации на временската миграција можат да

бидат особено важни за монокарпните организми- односно
растенија кои еднаш цветаат, создаваат плод и умираат.
Сл.8 Влијание на временската миграција врз
генетската структура на популациите
 Временска миграција и нејзините ефекти врз временската генетска
структура кај монокарпното растение Erysimum mediohispanicum.
1. Прво емпириски- врз база на искуство и докази се проценуваат
стапките на временска миграција и временската генетска структура
кај четири популации на E. Mediohispanicum.
2. Второ, се развива демографски модел на генетска симулација за да се
процени генетската структура за различни сценарија за миграција.

Сл.9 Erysimum mediohispanicum

 Емпириските и резултатите од моделирањето укажуваат на врска во
форма на буквата У помеѓу генетската структура и стапките на
временска миграција.

Сл.10 А- генетско растојание помеѓу популација на организми во кои

размената на гени е сосема случајна и годината проценета од природните
популации на E. mediohispanicum како функција на набудуваните стапки на
временска миграција. (Б) Истата врска, но проценета со употреба на
податоци симулирани од моделот
4. Заклучок

 Миграција на гени се јавува кога алелните фреквенции во

популацијата се менуваат кога организмите мигрираат во или
надвор од популацијата. Миграцијата од една популација во
друга воведува нови алели во постоечки генски басен преку
сексуална репродукција помеѓу припадниците на двете
популации.
 Организмите што мигрираат од населението, исто така, можат
да ги менуваат фреквенциите на гените. Отстранувањето на
гените од генскиот басен ја намалува појавата на специфични
алели и ја менува нивната фреквенција во генскиот базен.