Professional Documents
Culture Documents
4
4
Libri I tij më i ri, që lexuesit kanë në duar është novela për fëmijë ”Erlindi dhe
papagalli i çuditshëm”. Në brendinë e kësaj vepre gjallojnë e vërteta me
imagjinaren,e zakonshmja me të çuditshmen dhe realiteti me ëndrrën. Në këtë
mjedis shoqëror, sa real aq dhe paradoksal,ndeshen dhembpërdhemb e mira me të
keqen,ëndrra me realitetin e ashpër,virtyti me vesin,thjeshtësia me fudullëkun,
humanizmi me egocentrizmin dhe dashuria me urrejtjen. Kjo luftë e ashpër
ndjenjash, mendimesh dhe veprimesh, që zhvillohet në vetëdijën e karaktereve të
këtij libri, i bën personazhët më të afërt dhe më të bësueshëm për lexuesit. Libri
është konceptuar i ndarë në disa pjesë,si degët e një lumi, që pas një udhëtimi të
vrullshëm derdhen në shtratin e qetë të tij. Karakteret janë sa realë,aq dhe të
çuditshëm, sa objektivë,aq dhe ëndërrimtarë, që veprojnë në mjedise sa të
zakonshme aq dhe të jashtëzakonshme.
Në qendër të naracionit të këtij libri është Erlindi, një fëmijë i pjekur para kohe,i
cili i shoqëruar nga papagalli i çuditshëm Çate,niset për biznes. Edhe pse duket si
personazhi kryesor,ai shfaqet pak. Bëmat dhe karakteri i tij zbulohen nëpërmjet
gojës së papagallit Çate. Ai shfaqet para lexuesit sa i njomë aq dhe i pjekur,sa i
vërtetë,aq dhe ëndërrimtar.Për papagallin, ai është simbol i guximit të njeriut, që
lufton për të mbijetuar mbi dallgët e trazuara të jetës. Kushtet e vështira
ekonomike të familjes e kanë pjekur para kohe. Me duart e tij,duke shitur
kekët,që i përgatiste e ëma,ai kërkon të mbulojë shpenzimet e tij për librat dhe
veshmbathjen.Për një çast, ai ndodhet i kërcënuar nga hajdutët dhe gjobëvenësit.
Por me mënçurinë e tij ai i futë ata në kurth. Për t’i injoruar,ai i vë në situata
qesharake,duke u falur nga një kek me piper,i cili i lë gojëhapur. Vjedhësit dhe
fantazmat gjobëvënëse simbolizojnë dukuritë më negative të kohës.
Një figurë interesante e këtij libri është papagalli Çate,që siç ka dëshirë të
vetëmburret, “ha një thes me patate”. Ai është vërtet i çuditshëm. Herë flet me
gjuhën e njeriut dhe herë me atë të një shpendi, që është bërë simbol i llafazanit
dhe i imituesit të verbër. Është fjalëshumë, por idrejtë,imitues, por jo servile; i
ashpër, por jo sadist; mburravec,por jo keqbërës; ëndërrimtar,por jo
realist.Pikerisht, nga kjo kundërshti antonimike e karakterit të tij,buron humori i
ngrohtë. Me mendimet dhe veprimet e tij,herë na bën të qeshim e herë t’i vëmë
gishtin kokës; herë të ndahemi dhe herë të bashkohemi me mendimet dhe veprimet
e tij; herë të pezmatohemi dhe herë të entusiazmohemi, duke u mbushur me
ëndërra dhe shpresa për të ardhmen. Ai të çudit me vendosmërinë dhe guximin,në
luftë kundër dembelizmit, hipokrizisë,gënjeshtrës,padrejtësisë dhe krimit. Papagalli
Çate mbivlerëson veten.Ai mburret edhe pse ha një thes me patate. E mbiquan
veten gjeneral, shkencëtar,ndërsa të tjerët për të janë “kapterë” e injorantë, që
s’mund të bëjnë asgjë për veten dhe shoqërinë. Arrin të nënvlerësojë edhe
Bubulinon,të cilin fëmijët e njohin si simbol të diturisë dhe të zbulimeve
shkencore.
“Ëndrra e Bubulinos për të shkuar në Mars,-thotë ai,-nuk do të realizohet kurrë.
Perandori i Marsit do të jem vetëm unë. Kur ne do të kthehemi fitimtarë në tokë,
Bubulinoja do të pëlcasë nga zilia!”.Pas këtyre mendimeve, që bien erë
egoizëm,shfaqet hija e një qënjeje,sa e sinqertë,aq dhe qesharake,sa e lumtur aq
dhe fatkeqe, që e matë veten me hijen e mëngjesit, që veten e quan si hero të
kohës, mbrekullitë e të cilit do të pushtojnë, jo vetëm Tokën, por edhe Marsin.
Në mbyllje të këtyre radhëve, e urojmë autorin Viron Kona për këtë libri të ri, pot
mesazhe të bukura pë rlexuesit e vegjël dhe presim të lexojmë nga mendja e dora e
tij libra të tjerë të shumtë dhe sa më cilësorë, si deri tani.
(Fotot nga: M.Gecaj)
(E dërgoi për publikim në Faqen e Internetit “Fjala e Lirë”, Prof. Murat Gecaj)