Ang pagiging guro ay isa sa pinakamahalaga at pinagpipitagang

propesyon sa ating lipunan. Sinasabing kung wala ang mga guro ay

maaaring wala ang iba pang mga propesyon ngayon dahil simula

palang sa pagkabata ng isang tao ay dumadaan na siya sa pagkalinga

at pagtuturo ng isang guro. Ang pagiging guro ay kawili-wili, masaya,

at isang pagkakataon para linangin sa pinakamataas na kasanayan

ang bawat mag-aaral mula sa kanyang kritikal na pag-iisip hanggang

sa kanyang mga makrong kasanayan.

Hindi maikakaila na sa loob ng isang silid-aralan ay mayroong

iba’t ibang guro ang masasaksihan at makasasalamuha ang bawat

mga mag-aaral. Maaaring iba ang pag-uugali, katauhan, paraan ng

pagtuturo at kahit ang kakayahan ng pag-iisip. Maikaklasipika ang

mga gurong ito na may mga guro na sobrang talino. Ang gurong ito

ay halos alam ang lahat ng bagay sa mundo kahit ang mga kaliit-liitan

aralin o konsepto. Kalimitan may mga gurong pumapasok sa silid

upang isalaysay lamang ang mga kwento ng kanilang buhay. Mayroon

din namang mga gurong komedyante na animo ang mga mag-aaral ay

nasa loob ng isang tanghalan o sa isang komedi bar. Hindi rin

mawawala ang guro na nagsasalita habang ang mga mag-aaral ay

natutulog o di naman kaya ay may ibang pinagkakaabalahan.

Maibabahagi rin diyan ang gurong mistulang napipilitan lamang sa

kanilang kinahahantungang propesyon na para bagang sinasabi nila sa

kanilang sarili na pwede na ito nang sa ganoon ay may

mapagkakakitaan ako. Pumapasok sila sa klase upang magpa-ulat at

magsalita nang kaunti at kagyat rin naman na lalabas, na para bang

walang nangyari sa loob ng klase. Mayroon namang guro na

napakahusay magturo na handang ialay ang buong oras at panahon

mayroon lamang sapat na dunong na maibabahagi sa mga kanyang

mga tinuturuan. Sa paglabas ng kanyang mga mag-aaral ay pawang

nakangiti ang mga ito sapagkat mayroon silang kabatiran na natamo.

Minsan din siyang nababalikan ng mga dating mag-aaral upang siya

ay pasalamatan sa kabutihan at sa mga pagbabahagi sa kanila ng mga

kabatiran na bumuo sa kanilang pagkatao.

Ano’t ano pa mang klaseng guro ang kinabibilangan, masasabi

pa rin natin na ang pagiging guro na siguro ang isa sa pinakamasaya

at pinagpipitagang propesyon sa mundo. Malaki kasi ang

ginagampanan sa bawat buhay ng kanyang mga mag-aaral, sa

paghubog sa kanila upang maging kapaki-pakinabang sa lipunang

kinabibilangan. Hindi lamang ang pagbusog sa kanila ng kaalaman

pati na rin ang paghubog sa kanilang katauhan. Ang mga mag-aaral

na ito ang siyang bubuo sa lipunang kanyang ginagalawan at sa

sanlibutan. Dahil sa isang malaking responsibilad ang

pinanghahawakan ng isang guro sa buhay ng kanyang mga mag-aaral,

nararapat lamang na gawin niya ang mga bagay na sa tingin niya ay

maghuhulma sa sarili upang maituring na isa siyang ganap na guro.

Sa pagtuturo sa loob ng klase ay hindi sapat sa isang guro na siya

lamang ay nagsasalita sa loob ng klase kailangang mayroong siyang

mga hakbang na susundin para sa kanyang ganap na pagiging guro.

Isang klaseng guro na taglay na ang lahat ng mga katangian sa

pagiging mapamaraan sa mahusay at epektibong pagtuturo.

Pagmamahal sa napiling propesyon. Kailangan ng isang guro

na magkaroon ng pagmamahal sa sariling propesyon upang hindi

magiging mabigat sa kanya ang mga gampanin sa paghahanda sa

ikagaganap na pagiging guro. Kung wala siyang pagmamahal sa

kanyang trabaho magiging masalimuot lamang ang pagtingin niya rito

sapagkat maaari niyang isipin na ang kinasasadlakang propesyon ay

parusa lamang sa kanya. Mapipilitan lamang siyang maghanda ng

banghay-aralin sa pang-araw-araw, paggawa ng mga pagsusulit

bilang pagtataya sa mga mag-aaral. Tiyak din na sa kawalan niya ng

pagmamalasakit sa kanyang propesyon ay hindi siya magiging

mapamaraan sa kanyang pagtuturo. Ang kanyang mga mag-aaral ang

maaapektuhan dahil lalabas at papasok silang kung wala man ay

kakarampot lamang ang natutuhan. Nararamdaman ng mga mag-

aaral kung ang isang guro ay walang pagmamahal sa kanyang

propesyon dahil nakikita nila sa kanyang mga kilos at nauunawaan nila

sa kanyang mga salita. Kaya mainam sa guro na kung pipiliin niya ang

propesyong ito ay kailangang mahalin niya ang pangkalahatan ganoon

din ang mga kaakibat nitong mga tungkulin at responsibilidad.

Mamahalin niya at tatanggapin niya na ang mga mag-aaral ay

magkakaiba, sa kanilang katauhan, pag-uugali at kahit kakayahan ng

kanilang pag-iisip. Kailangan yakapin niya ang katotohanan na dahil

siya ang guro ay gagawin niya ang lahat sa abot ng kanyang

makakaya ang mga bagay at gawain na ikakaunlad niya sa kanyang

sarili at ikakatuto nila upang sila ay ganap na maging tao.

Positibong Pananaw. Batid ng mga mag-aaral kung ano ang

nasa puso at isip ng kanilang guro. Kung negatibo ang kanilang guro

sa mga pananalita at pagkilos ay nararamdaman nila ito. Kung ang

mismong guro ay nagpapakita ng kawalang tiwala sa kanyang mga

tinuturuan ay hindi rin nila magagawang pagsikapang mapaunlad ang

kanilang sarili. Repleksyon ng isang guro ang mga uri at klase ng mga
mag-aaral ang napapabilang sa kanila. Kung gurong tamad, tiyak

magkakaroon din ng mga mag-aaral na walang alam. Magiging

mahusay lamang ang mga mag-aaral kung gagawa ng paraan kung

paano niya mahihikayat ang mga mag-aaral na mapapaunlad ang

kanyang sarili. Mainam sa guro na maging positibo at maging

masigasig sa kanyang mga mag-aaral at kung ano ang kaya nilang

posibleng maabot. Bawat salitang ipinaabot ng isang guro sa pag-iisip

ng kanyang mga mag-aaral ay may kapangyarihang taglay.

Kapangyarihang maaaring sisira o bubuo sa kanilang katauhan. Kung

mababang enerhiyang salita o low energy words ang ipinapapasok ng

isang guro sa kanyang mga mag-aaral ay maaaaring tatanggapin nila

bilang totoo. May mga pagkakataon kasi na ang guro ay nang-iinsulto

sa kanyang mga mag-aaral na mahirap turuan. Isang mag-aaral ang

nagbahagi sa akin ng kanyang karanasan na ininsulto sila ng kanyang

mga kaklase ng mga salitang bubo at hindi naliligo. Hanggang sa

pakikinig na lamang ang mga mag-aaral at pagdama sa mga sakit na

salita na binitawan ng guro dahil wala silang lakas na ipagtanggol ang

kanilang sarili. Isa pang dating kakilala ko na pinagsabihan siya ng

kanyang guro dati sa hayskul ng mga katagang ang pangit ng boses

mo. Mula noon ay hindi na makuhang umawit ng nasabi kong kaibigan

dahil dala-dala na niya ang pinaniniwalaan niyang katotohanang sinabi

ng kanyang guro. Sa madaling salita makapangyarihan ang mga

salitang sinasabi ng guro dahil ito ang bubuo o sisisra ng pagkatao ng

kanyang mga mag-aaral. Ang pagiging positibo ng isang guro ay

nangangahulugang nagtitiwala siya na ang kanyang mga mag-aaral ay

mahuhusay at matatalino. Bawat isa sa kanila ay may mga potensyal

na naghihintay lamang na malinang kung kaya’t malaki ang papel na

ginagampanan ng guro sa pagbuo nito. Ang pagiging positibo ng guro

katulad ng pag-iisip niyang lahat ng problema ay mayroong

hangganan, patuloy na nagiging matatag at nakangiti pa rin. Ito ay

maaaring makahikayat sa mga mag-aaral na sila rin ay maging

positibo sa kanilang pananaw sa buhay.

Kailangan niyang maunawaan kung ano ang kanyang misyon sa

kanyang bawat mag-aaral. Dahil hindi tinatapos ng pagsasama ng

guro at mga mag-aaral sa loob ng silid ang responsibilidad niya sa

kanyang mga tinuturuan. Ang guro ay may malaking impluwensya sa

pagkatao ng kanyang mag-aaral hanggang sa kanilang pagtanda.

Hindi din ito nasusukat sa bilang ng araw na kanilang pinagsamahan.

Kundi ito ay nasusukat kung paano tinuruan ng isang guro ang

kanyang mga mag-aaral na maging ganap na tao, hindi lamang sa mga

salita kundi sa sarili nitong gawa. Dapat ay titingnan ng guro ang

pangkalahatan na magkaroon siya dapat ng impak sa buhay ng

kanyang bawat mag-aaral na siyang magpapabuti at

magpapakabuluhan sa kanilang pagkatao habang naglalakbay sa

mundo. Dapat maging positibo siya na ang kanyang ginagawa ay

makakatulong sa pagpapaunlad ng kanyang mga mag-aaral.

Mayroong Paglilinang sa Sarili. Sa pagtuturo ay hindi lamang

nakasentro sa anumang paksa na kanyang nararapat na ibahagi sa

kanyang mga mag-aaral kundi kailangan na busugin at linangin ang

kanilang buong pagkatao. Kaya mainam na danasin ng isang guro ang

mga bagay-bagay na mas higit pang makapagpapabuti sa kanyang

sarili bilang guro. Ang mga ito ay mga simpleng karanasan na maaari

ibahagi sa kanyang mga mag-aaral. Sa mga pagtatanong ng mga

mabisang kapamaranan sa pagtuturo, maging sa mga estratehiya,

kaalamang natatamo sa pagdalo sa mga seminar at mismong

pagdanas sa iba’t ibang pagtatanghal. Hindi sapat ang pagtanggap sa

isang ideya na ang natutuhan dahil kung tutuusin talaga ay

napakarami pang kaalamang naghihintay lamang na madukal ng isang

guro. Kaalaman na magtuturo sa kanya upang may maibahagi sa

kanyang mga mag-aaral. Hindi niya maaaring ibigay ang isang bagay

na wala siya. Mas maraming kaalaman mas malawak ang

maibabahagi sa mga mag-aaral. Ika-nga sa isang pahayag na "The

basic idea behind teaching is to teach people what they need to

know". Hindi maituturo nang mabisa ng isang guro ang kanyang

kaalaman kung hindi naman ito kasapatan. Pinatutunayan lamang nito

na ang isang guro ay nararapat na magkaroon ng mariing hangarin na

pag-ibayuhin pa ang kanyang galing. Hasain ang kanyang mga talento

at puspusan pa ang kanyang pag-aaral na hindi lamang nakakulong sa

larangang kanyang napili kundi kahit ang ibang mga disiplina na

makapaglalago sa kanyang sarili at pagtuturo. Kaya nararapat na kahit

na nagtuturo na siya ay kinakailangan pa rin niyang mag-aral. Huwag

umasa lamang sa anumang nalalaman bagkus ay dumukal pa ng iba

pang mga kaalaman katulad ng pagdalo ng seminar at higit pang pag-

aaral.

Puno ng kasiglahan. Hindi maitatago sa mga mata ng mga

mag-aaral kung ang kanilang guro ay mahal ang kanyang ginagawa o

hindi. Makikita ito mula sa kanyang kahandaan sa loob ng klase. Ang

gurong tinatamad ay hindi kakikitaan ng sigasig sa kanyang paksang

tinatalakay. Minamadali niya ito. Natutukoy ang gurong may

pagmamahal sa mga mag-aaral kung ibinibigay niya ang lahat sa abot

ng kanyang makakaya mula sa kanyang pangganyak, pantulong-biswal

at maging sa kanyang pagbibigay ng pagsusulit. Maidagdag pa rito,

ang mga estratehiyang ginamit upang maging punong-puno ng

kasiglahan ang kanyang klase. Inilalahad lamang nito na gusto ng

isang guro na maliban sa kaalaman na gusto niyang ibahagi ay puno

ng kasiglahan pa ang kanyang klase. Kung hindi naman gusto ng guro

ang kanyang itinuturo, huwag siyang umasang mamahalin ng kanyang

mga estudyante ang kanyang asignatura. Ang mahusay na guro ay

magiliw sa kanyang pagtuturo. Bago man siya o matagal na sa larang

ng pagtuturo ay kakikitaan pa rin siya ng sigasig sa kanyang pagtuturo

lalong-lalo na sa kanyang pagtatalakay sa mga aralin.

Sa karanasan ko mismo, sinisogurado ko na sa bawat aralin ay

magiging kaaaya-aya ito at kapupulutan ng aral sa kung paano mai-

uugnay ang mga aralin sa kanilang pakikipagsapalaran sa buhay. Ako

mismo ay nagsisikap na pag-aralan nang buong-buo ang konsepto,

kailangan na makapagtanong na nasa mataas na antas o higher order

thinking skills. Inihahanda ko ang mga katanungan maaaring sagutin

nila ng pasalita o pasulat na maglilinang sa kanilang kritikal, lohikal,

replektib, metakognitib at malikhaing kaisipan. Nandiyan na ang

paghahanda ko ng mga pantulong biswal na powerpoint o prezi kapag

hindi ako gumagamit ng AVR para lamang sa ikatuto nang higit ng

aking mga mag-aaral. Mainam rin ang aking pagbabahagi ng

edukasyon sa pagpapakatao o values education sapagkat dito

nalilinang ang apektib na aspeto ng kanilang pagkatao.

 Pagmamalasakit sa tinuturuan. Ang pagiging guro ay hindi

natatapos lamang sa loob ng silid. Ikanga ang guro ang ikalawang mga

magulang. Minsan mas maraming panahon ang nailalaan ng isang

mag-aaral sa kanyang guro kaysa sa kanyang mga magulang.

Nangangahulugan lamang ito na bilang guro at ikalawang magulang ay

kailangang magkaroon ng tapat na pagmamalasakit sa kanyang mga

mag-aaral. Ang simpleng pagtatanong kung kumusta na ang

kalagayan ng kanyang mga mag-aaral o kahit sa pagtatanong kung

nakakain na ba ito ay mayroon ng malaking epekto nito sa kanyang

mga tinuturuan. Minsan kasi akala natin ay walang dinadanas ang

ating mga mag-aaral lalong-lalo na at nakangiti lamang sila pero ang

katotohanan sila ay dumaranas pala ng mga pasakit sa buhay. Hindi

natin inaalam ang mga kwento ng kanilang buhay. Na ang karanasang

kanilang pinagdadaanan ay makakasagabal sa pag-unlad ng kanilang

pagkatao. Minsan suliranin sa pamilya na nagkahiwalay ang mga

magulang, walang pagkain at pera, at iba pang mga bagay. Higit

nilang kailangan ang pagmamalasakit ng isang guro.

Mainam na magpakita ang guro ng pagkalinga sa kanila sapagkat

makatutulong ito para sa pagbuo ng positibo at may suportang

relasyong guro at mag-aaral. Namamaliit natin ang kapangyarihan ng

pagtapik, pagngiti, mga magagandang salita, mga taingang handang

makinig, totoong papuri o mga kaliit-liitang pagpapakita ng pagkalinga

at pagmamalasakit. Kung puno ang mga mag-aaral ng

pagmamalasakit, paggabay, pagtuturo ng mga magagandang asal at

pagmamahal ay tiyak din na maibabahagi rin nila ito sa mga taong

kanilang makakasalamuha. Ang mga kaganapang iyon ay tanda

lamang na may tungkulin pa rin tayo sa mga mag-aaral kahit sa labas

ng kanilang pag-aaral hanggang sa kanilang pagtanda. Mas magiging

masaya at nakatataba ng puso sa isang guro kung nagkaroon siya ng

impak mula sa kanyang mga tinuturuan.

Inspirasyon sa mga Mag-aaral. Napakahalaga din na ang guro ay

may kakayanang magsilbing inspirasyon sa kanyang mga mag-aaral.

Hindi maikakaila na maraming mga guro ang dumarating sa buhay ng

kanyang mga mag-aaral mula sa simula palang sa pagpasok sa

mababang paaralan hanggang sa kolehiyo ngunit tanging mananatili

lamang sa kanyang isipan ang mga taong nagbigay inspirasyon sa

kanya kabilang na riyan ang guro. Sa isang guro na ganap ay

ipinakikita niya sa bawat araw na pagkaklase ay mayroon silang

natutuhan. Sinisigurado niyang may baon na magagandang aral at

mga magagandang pananalita ang kanyang mga mag-aaral na bubuo

sa kanilang ganap na pagkatao. Kapag ang isang tao ay namatay

kailanman ay hindi magtatanong ang Diyos kung gaano siya katalino

sa halip ay pagtutuunan ng pansin ng Diyos kung gaano kabusilak ang

kanyang puso. Mahalagang maging inspirasyon ang guro sa kanyang

mga mag-aaral. Alam nating marami sa mga mag-aaral ang nagmula

sa mga pamilyang mahihirap o kapus-palad na higit na

nangangailangan ng pagmamalasakit. Kung nakikita nila sa kanilang

guro na sila ay hinihikayat na mag-aral at ipinaliliwanag sa kanila ang

kahalagahan na makatapos sa pag-aaral ay tiyak na pagsusumikapan

din nilang makapag-aral nang mabuti at nang sa ganun ay maabot ang

kanilang pangarap sa buhay. Kung naabot nila ang kanilang mga

pangarap dulot na rin ng kanilang pagsisikap ay matutulungan nila ang

kanilang pamilya gayundin ang ibang tao.

Nagpapatawa. Sense of Humor ika nga sa Ingles. Sinasabi na

ang isang mabuting guro ay may kakayahan na magpatawa sa

kanyang mga mag-aaral. Ang pagpapatawa niya ay naibabahagi niya

sa kanyang paksang-aralin. Ang pagpapatawa kung ginamit nang

maayos ay pandagdag sa leksyon. Kung ibinabahagi ng isang guro sa

kanyang mga aralin ang pagpapatawa ay mas nadadagdagan nito ang

kakayahan na maunawaan ang kanyang mga aralin sapagkat hindi sila

nakadama ng pagkabagot. Mas nagkakaroon ng impak ang guro sa

kanyang mga mag-aaral sapagkat nagiging conducive for learning ang

silid at magaan ang loob ng bawat isa sa silid lalo na kapag

nagtatawanan. Palatandaan na rin ng isang gurong may sapat na

kaalaman sa paksa kapag bahagi ng kanyang aralin ay malayang

pagpapatawa sa klase dahil mayroon siyang kakayahan na haluan ng

mga matatalinong biro ang kanyang mga aralin. Tanda ng

pagkakampante at pagkakaroon ng kompyansa sa sarili dahil alam niya

ang kanyang ginagawa. Hindi mga komedyante ang guro katulad ng

inaasahan natin sa mga tanghalan o bar. Nagpapatawa lamang sila sa

kadahilanang gusto nilang magkaroon ng kaaya-ayang at masiglang

paligid sa pagkatuto. Gumagamit sila ng mga pagpapatawa sa

pagkokonekta sa kanilang mga mag-aaral. Isinasaad din dito na ang

buhay ay hindi natin ginagawang kumplikado sapagkat maaari naman

natin itong panatilihing simple. Maging masaya at ikalugod ang mga

maliliit na bagay na dinadanas.

Mapamaraan. Ang isang epektibo na guro ay maparaan. Hindi

naman kasi pwede na paulit-ulit na lamang ang pamamaraan na

ginagamit sa pagtuturo sa bawat araw. Kinakailangan ng isang guro

na magpalit ng estratehiya, teknik, aklat at mga kagamitang

pampagtuturo kung mayroong mas bago o kung kaya ang kinagisnang

ginanagawa ay hindi na epektibo para sa mabisang pagkatuto ng mga

mag-aaral. Ang gurong ito ay gumagamit ng iba’t ibang estratehiya

katulad ng kombinasyong lektyur-diskusyon, saymulasyon, serbisyong

pagkatuto, kooperatibong pagkatuto, awdyo at biswal na medya, dula-

dulaan, panayam ng panauhing tagapagsalita at mga debate sa iba’t

ibang edad at grado na akma upang i-akomodeyt ang iba’t ibang

paraan ng pagkatuto. Inilalahad ang asignatura sa samu’t saring

anggulo para mapamunuan ang mga pananaw at koneksyon. Ang

gurong ito ay nagpapahalaga at gumagamit sa mga ideya ng mga

mag-aaral kung paano ididebelop ang kanilang pagkatuto.

Walang mag-aaral na bubo mayroon lamang matagal matuto

dahil sa pundasyon ng kanyang pag-unlad. Si Howard Gardner ay

bumalangkas sa tinatawag na Multiple Intelligences na

nangangahulugang bawat tao ay may kanya-kanyang katalinuhan.

Maaaring makikita ito sa isa at wala sa iba. Kung kaya ang isang guro

ay kinakailangang makapaghanda ng banghay-aralin na naglilinang sa

bodily kinaesthetic, mathematical, interpersonal at iba pa.

Naglilingkod sa kanyang lipunan. Kaugnay nito, mainam na

katangian ng isang guro na siya ay naglilingkod din siya sa kanyang

lipunan sapagkat taglay na katangian ng isang guro ang pagiging

mahusay na pinuno. Kainakailangan niyang maglingkod sa kanyang

pamayanan sa anumang kaparaanan na makapgpapabago sa kanyang

lipunang ginagalawan. Siya ay inaasahang nakikipag-ugnayan sa mga

magulang kung paano maiibsan ang mga problemang panlipuan na

may kinalaman sa kalinisan at kahirapan. Maiuugnay rito ang

karanasan ng guro na si Maam Lilia Macaya na mayroong free tutorial

at feeding program sa mga bata sa kanyang lokal na pamayanan. Ang

mga mag-aaral niya rito ay mga batang lansangan at hindi nabigyang

pagkakataong makapag-aral. Maliban sa pagtuturo ay nagpapakain pa

siya sa mga mag-aaral. Nagpapamudmod ng mga damit, pagkain

tulad ng bigas at pera at gayundin ang mga kagamitan sa pag-aaral.

Ang mga gawaing ito ay simpleng bagay pero nakapagdudulot ng

kabutihan at pagbabago sa lipunang ginagalawan ng isang guro. Kaya

mainam sa isang guro na makapaglingkod sa kanyang lipunan

sapagkat mayroon pang higit na nangangailangan sa kanyang

paglilingkod na napagkakaitan ng magandang edukasyon. Sa gawaing

ito ay nakababawas siya sa pagbuo ng mga taong naging pabigat sa

ating lipunan.

Mahalagang isa-isip rin ng isang guro na tumuklas (self-

discovery learning) din ng kaalaman ng kanyang mga mag-aaral.

Huwag isubo ang lahat upang hindi mabuhay na umaasa sa iba.

Kailangan niyang tumuklas sa sariling kaparaanan na makapagdudulot

sa kabuuan ng kanyang pagkatao. Madalas ko nga ring mabanggit sa

aking mga mga mag-aaral sa kursong Edukasyon na "Hindi lamang

hasain ng guro ang talino ng mga mag-aral kundi ang kanyang puso

dahil hindi ang magiging sukatan ng Diyos ang katalinuhan kundi

gaano kalinis ang kanyang puso."

Isinasakilos ang Sinasabi. Maaaring iugnay ang mga

pahayag sa Ingles na walk the talk, do what you say and practice what

you preach. Nakikita ang guro madalas ng kanyang mga mag-aaral at

sila ay ginagawa nilang ehemplo sa kanilang buhay dahil kaakibat ng

respeto na ipinagkakaloob nila, makaminsan sila rin ay

nahahangaan. Kung nagtuturo ang isang guro ng mga aralin katulad

ng kahalagahan ng pagrespeto sa kapwa, marapat lamang na hindi

siya kariringgan ng mga negatibong salita patungkol sa ibang mga tao

na sinisiraan niya sila sa harap ng kanyang mga estudyante. Kung ang

isa sa mga mag-aaral ay nakagawa ng isang pagkakamali katulad

halimbawa ng nahuli ang mag-aaral na nangudigo sa pagsusulit ay

nararapat lamang na hindi ipapahiya ng isang guro ang mag-aaral na

iyon sa harap ng kanyang mga kaklase, pagagalitan at iinsuluthin. Sa

halip, ito ay kanyang itatama na sila lamang dalawa. Sa ganoong

paraan ay mas maitutuwid ng isang guro ang mag-aaral na iyon

sapagkat una hindi siya magtatanim ng sama ng loob sa guro sapagkat

sila lamang dalawa ang nag-uusap at naging maayos ang pagproseso

ng guro sa kanyang kamaliang nagawa at kung bakit silang dalawa

nag-uusap. Nangangahulugan lamang ito na hindi sapat na ang guro

ay matalino. Nararapat na kakakikitaan siya ng mga kapuri-puring

pag-uugali katulad ng kay Hesus sapagkat ang guro ay magiging

repleksyon sa kanyag mga mag-aaral. Kung ang guro ay palaging huli

sa klase. Nagsasalita lamang kung ano-ano at hindi nagkaklase,

ipinapakita lamang ng gurong ito na, tama ang maging tamad at ang

mangurap. Ipinapasahod ang guro sa kanyang paglilingkod. Ang

madalas na pagliban, pagkahuli sa klase at ang pagpasok sa loob ng

klase pero di naman nagdidiskas ay isa lamang sa kung papaano

ginagawa ang korapsyon.

May pananampalataya sa Diyos. Si Hesus ay

itinuturing na Pinakamahusay Guro na nalalang sa mundo.

Nakapagturo Siya sa kanyang mga disipulo at sa napakaraming tao.

Tinawag siyang Master Teacher kahit wala naman siyang digre sa

pagmamaster. Kaya mainam na sa bawat guro na Si Hesus ang

maging ehemplo sa bawat isa sa kanila. Tataglayin ng mga gurong ito

ang mga katangian ni Hesus katulad ng pagiging pasensyoso,

maunawain, matulungin, maawain, masipag, at mapagmahal. Ang

guro ay nararapat magkaroon ng mataas na pasensya sa kanyang mga

mag-aaral sapagkat iba-iba sila. May mga mag-aaral na magaslaw,

maingay, tahimik, mahiyain, malikot at walang pakialam. Sa mga pag-

uugaling ito na ipinakikita ng mga mag-aaral ay masasabi natin na

kailangang habaan pa ng isang guro ang kanyang pasesnsya sapagkat

kung hindi ay maaaring makagawa lamang siya ng kung hindi man

pagmumura ay maaaring siya ay makasakit. Mabisa rin ang

pagkakaroon ng unawa sa mga mag-aaral kung ang isang mag-aaral

ay hindi makakakuha ng sa aralin sapagkat maaaring mahina siya, dito

maipapakita ng guro na kailangan pa niyang pag-ibayuhin ang

pagtuturo sapagkat nauunawaan niya ang mag-aaral. Kung ang

kanyang mga mag-aaral ay nagkaroon ng problema ay handa niya

itong tulungan sa pamamagitan ng pakikinig at pagkakaloob ng payo.

Ang kasipagan din ay nangangahulugang ding handa niyang gawin ang

lahat para sa ikatututo ng kanyang mga mag-aaral katulad ng

paghahanda ng mga pantulong biswal at maayos na klasrum. Mainam

din na siya ay may pantay-pantay na pagmamahal sa kanyang mga

mag-aaral na tinuturuan. Handa siya paglingkuran ang mga ito sa

pamamagitan ng paggabay at pagkakaloob sa kanila ng mga bagay na

wala siya nang ganoon ay mabubuo nang ganap ang kanilang

pagkatao.
 Nangangahulugan na ang isang guro ay kinakailangan na

mayroon pananampalataya sa Diyos. Siya ay dumadakila at kumikilala

sa Tagapaglikha at nililinang nito ang relasyon sa Kanya sa

pamamagitan ng pagsisimba at pagdarasal. Ipinagkakatiwala niya ang

kanyang sarili sa kanyang Tagapaglikha. Sa pagkakataong ito ay

maaaaring magagamit siya ng Diyos para gawing instrumento ng

Banal na Pananalita ng Diyos. Nagagamit din siya ng Diyos para

hulmahin ang mga anak (estudyante) nito sa mga magagandang asal

para magkaroon ng pananampalataya at pananalig din sa Kanya bilang

Dakilang Ama.

Sa mga katangiang nabanggit ng isang mabuting guro ay

patunay na ang pagtuturo ay isang proseso. Hindi ito nalilinang nang

magdamagan. Habang ang guro ay dumadanas sa pagtuturo sa

mahabang panahon ay unti-unti niyang natutuklasan ang mabisang

kapamaraan sa pagtuturo. Ikanga sa Ingles, "Experience is the best

teacher." Ang tanging magagawa lamang niya para maging epektibo

ay sundin ang mga nailahad na katangian at pagsumikapan na

maisaisip at maisapuso dahil siya ay may malaking katungkulan sa

mga anak ng Diyos ang kanyang mga estudyante. Kailangan lang

maging matiyaga at maging masagisag sa pagtuturo lalo pa't alam ng

Diyos kung ano ang nasa kanyang puso. Gigiyahan siya ng Banal na
Espiritu dahil kaluluwa ng mga tao ang kanyang hinuhulma at

pinapanday upang masasabi niya sa kanyang sarili na siya ay isang

ganap na guro at siya naman ay ganap na tao.

Ipinaskil ni Roderick Ocangas sa 8:39 PM

http://ricorepositoryo.blogspot.com/2015/04/ganap-
na-guro.html

Isyung may Kaugnayan sa Pagiging Guro sa Filipino

3/23/2015

0 Comments

Picture
Noong 1992, mula sa talumpati ni Prof. Alcomtiser P. Tumangan sa San Sebastian
High School, Munoz, Nueva Ecija kanyang isinalaysay ang isang pagmamalibhasa sa
Wikang Filipino ang naging panukala ng dating Kalihim ng DepEd na si Armand
Fabella. Isinulong niya ang pagkuha ng mga American Peace Corps upang
makapagturo sila sa mga Filipinong guro ng wastong Ingles. Tila ba naging
pananagasa ito sa mga Filipinong guro sa asignaturang Ingles na animo‘y ibig silang
parunggitan ng kawalang husay sa asignaturang yaon. Ang masaklap pa nito, higit
na naaapektuhan ang Wikang Filipino at ang mga guro nito. Kung patuloy na
isusulong ang banyagang wika sa loob ng mga silid – aralan, para saan pa’t
mayroon tayong wika. Mistula itong banta, hindi lamang sa ating wika at kultura
maging sa ating pagkakakilanlan. Kaya’t nagkaroon ng argumento ukol sa usaping
ito sina Fabella at ang EDCOM.
Ang pinakamainit na isyu ngayon lalo na sa mga guro sa mga filipino ay ang inilabas
na memorandum na kung saan sa bagong General Education Curriculum (GEC) kung
saan mula sa dating siyam na yunit na kahingian sa Wikang Filipino sa kolehiyo ay
ibababa na sa hayskul ang pagtuturo ng wika at panitikan.

Dahil dito, maraming guro sa filipino na nagtuturo sa kolehiyo ay mababakantehan

o mawawalan pansamantala ng trabaho dahil sa pagpapatupad ng K to 12.
0 Comments
Kahalagahan ng Pagiging Guro sa Filipino

3/22/2015

0 Comments

Kung ang pagiging guro pa lamang ay isa nang napakadakilang propesyon, ano pa
kaya ang pigging guro sa Filipino lalo pa’t ito ang asignaturang nakatuon sa ating
sariling wika at kasasalaminan ng ating tradisyon, kultura, at higit sa lahat, ang
pagkakakilanlan bilang mamamayang bumubuo sa isang bansang hinubog ng
makulay, masalimuot, at hindi matatawarang kasaysayan. Nararapat lamang na
mabatid ng bawat Pilipino ang kahalagahan ng pagiging guro sa Filipino bilang isang
napakarangal na gawain para sa bansa.

Narito ang mga kahalagahan ng pagiging isang guro Filipino:

1. Sumasalamin ito sa kalagayan ng bansa at kakayahang tumayo sa sariling mga

paa bilang isang manipestasyon ng pamamayagpag ng asignaturang Filipino at ang
mga guro nito.

2. Preserbasyon ng wika, tradisyon, kultura at pagkakakilanlan.

3. Naipapakilala sa bagong henerasyon ang sariling wika at mas malalim na pag –

unawa nito.

4. Naisasakatuparan ang istandardisasyon at intelektwalisasyon ng wika.

5. Sumasabay ang wikang bansa natin sa iba pang bansang intandarisado na at
patuloy pa sa pagyabong ang wika.

6. Nabibigyang tuon nito ang naging kasaysayan ng bansa ukol sa wika at maging
mga taong sa likod ng patuloy na pagyabong ng wika.

7. Nagsisilbing magulang ang mga guro sa kabataan ukol sa usaping Filipino.

8. Ang mga guro ang humuhubog at gumagabay sa mga mag – aaral ukol sa
pagpapaunlad ng wika at iba pang usaping nakapaloob dito.

9. Nakasasabay ang pag – unlad ng ating wika at kultura sa pag – unlad ng

ekonomiya.

0 Comments
Disadbantahe ng Pagiging Guro sa Filipino

3/21/2015

0 Comments

Ang mga estudyante ay walang interes pagdating sa asignaturang Filipino dahil sa

mga babasahin tulad na lamang ng tula, maikling kwento at maging mga nobela.
Kinakailangan ng dobleng paghahanda sa isang talakayan ng guro upang makuha
ang atensyon ng mga estudyante sa partikular na paksang tatalakayin.

Hindi na makakapagturo sa Kolehiyo ang mga gurong nagpapakadalubhasa sa

Filipino sapagkat ayon sa CHEd ay ibababa na ito sa Senior High School.

Kinakailangan ng sapat na kasanayan at kaalaman sa pagsasalita sa Wikang

Filipino.
Ang mga Guro sa Filipino ay nahihirapang ipahatid ang gusto nilang iparating sa
mga estudyante dahil sa kawalang sapat na kaalaman ng mga estudyante sa mga
malalalim sa salita sa Filipino.

0 Comments
Adbantahe ng Pagiging Guro sa Filipino

3/21/2015

0 Comments

“Ang pagiging guro ay tulad ng isang kandila tinutulungang mailawan at makapa ng

isang estudyante ang kinabukasan habang itong paakyat sa maparang hagdan.” Isa
ito sa mga katagang dapat nating isaalang – alang sa mga guro. Ika nga, “Ang guro
ay pinakadakilang propesyon na bokasyon sa lahat ng lisensyadong propesyunal.”
Ito’y hindi magsisilbing gabay lamang sa mga henerasyon bagkus ito ang
pundasyon ng lahat upang makamtan ang inaasam – asam.

Ang guro sa medyor ng ating Wikang Pambansa na Filipino ay maituturing na isang

bayani. Bakit? Sapagkat ang pagiging Guro sa Filipino ay para kang nakikilaban sa
mga nagsusulputang salita, propesyon at sa panahon ngayong modernisasyon ang
teknolohiya , dahil sa paglaon ng panahon ay siya ring pagbaon ng mga kultura,
paniniwala at ang hinagis na dugo n gating mga bayani sa pagkamit lang ng sariling
atin ang Wikang Filipino.

Maraming adbentahe ang pagiging Guro sa Filipino ang maaaring makamit o

makantan, lahad pa nga kasi sa panahon ngayon kung paano na sa karamihang
Pilipino na ignorante o walang sapat na kaalaman sa Wikang Filipino, kung tatanungi
mo pa at kailangan pa ng mahabang oras upang makapagpalit o makapagbigay ka
ng reaksyon. Ang mga adbantahe ay una, ang pagkadalubhasa sa Wikang Filipino
ay parang pagpapaalala kung gaano kahalaga sa atin ang wika bilang isang Pilipino.
Ang guro ang nagsisilbing daloy o tulay sa kaalaman ng mga estudyante. Ang
pagtuturo sa Wika ay nagsisilbing paparaminag uuntog na ang nagsusulputang
syokoy o salita, maging ang pagtatangkilik sa Wikang Banyaga ay para na ring pag
– apak o pagdura sa kasarinlan ng pagiging Pilipino, it orin ay magsisilbing
repleksyon o salamin kung paano pahalagahan, tangkilikin ang wikang kinagisnan
sa ating bansa. Marami man ang nagsasabing ang pagmemedyor o pagtuturo sa
Wikang Filipino ay siyang resulta sa pagbaba ng ekonomiya n gating bansa
sapagkat ang komunikasyon at transakyon sa karatig bansa ay siyang
nagpapakababa sa patangkilik ng mga
babagsak ang ekonomiya ng Pilipinas
magpaparatang pa sa iba. Pangalawa,
nakikitransportasyonkasi ang Wikang
bilang isang Pilipino.
banyaga, subalit bakit nga ba hindi
na kung magkamali lang nga ay
depende yan sa taong
Filipino ay siyang natataging pagkakakilanlan

Ang mga adbantahe pa sa pagiging Guro sa Filipino ay maituturing na magiting at

matapang na mga Pilipino sapagkat hindi na tiningnan o nakikialam sa sinasabing
iba, bagkus ito’y patuloy na pinapatunayan kung gaano kahalaga ang Wika. Sa
ngayon, kumakalat na ang Filipino Medyor ay hinahanap na ng mga karatig bansa
bilang isa sa wikang pag – aaralan, kasi napatunayan ng mga banyaga na mayaman
talaga ang Pilipina sa yamang likas at pati sa mga bayaning nagbuwis buhay upang
umusbong ang nagbunga ng Wikang Ikaw, Ako, Tayo ay ginagamit sa ngayon ang
“Wikang Pambansa, Ang Wikang Filipino.”

0 Comments
Panimula

3/21/2015

2 Comments

Picture

GURO - isang di matatawarang propesyon na siyang tumutulong sa paghubog ng

mga susunod na henerasyon para sa pagkamit ng magandang kinabukasan. Ito’y
isang panunumpa sa sarili na pang habambuhay na maalala ng mga estudyante.

GURO SA FILIPINO – matuturing na isang bayaning nagpapatunay para sa mga

Pilipino na siyang nagpapaningning ng kultura at nagbabatid sa mga henerasyon
ang repleksyon ng Wikang Filipino bilang mga Pilipino

KATANGIANG - TAGLAY NG EPEKTIBONG GURO

1. Walang itinatangi. Sa loob ng klase, dapat na siya'y walang kinikilingan at
mahalagang maging pantay ang kanyang pagtingin sa lahat ng mga mag-aaral para
walang masabi ang mga mag - aaral at nang hindi makadama ng pagkaselos sa
nagiging paborito ng guro.

2. May positibong ugali. Nasisiyahan ang mga mag-aaral kung sila'y nabibigyan ng
papuri at pagkakilala o rekognisyon. Malaki ang impak nito sa kanilang tiwala sa
sarili at direksyon. Naniniwala at nasisiyahan siya sa tagumpay ang kanilang mga
mag-aaral.

3. Laging handa sa lahat ng oras. Ang kahusayan (competence) at kaalaman sa

saklaw ng nilalaman ng mga paksang itinuturo ay kinikilala ng mga mag-aaral.
Madaling makilala ng mga mag-aaral ang gurong organisado at handa nang
magturo. Kapag palaging handa ang isang guro, dun nakukuha ang atensyon ng
mga mag – aaral.

4. May haplos-personal. Ang pagkikipag - ugnayan ng guro sa mag -aaral hindi

lamang sa oras ng talakayan pati na rin sa labas ng apat na sulok ng silid - aralan
yaong tumatawag sa kanilang pangalan, palangiti, nagtatanong tungkol sa kanilang
nadarama at opinyon, tinutuklas ang kanilang interes at tinatanggap ang tunay
nilang pagkatao. Mapakahalaga para sa mga mag - aaral ang madama ang
pagmamalasakit sa kanila dahil dito, kailangan bigyang pansin upang gabayan at
patnubayan sila.

5. Masayahin. Naaalala ng mga mag-aaral ang gurong masayahin sa klase. Ang

dagling pagbibiro at pagpapatawa sa mga sitwasyong nahihirapan at napapahiya
ang mga mag-aaral ay nakababawas sa paghihirap o kahihiyang dinaranas ng mga
mag-aaral.

6. Malikhain. Nagugunita ng mga mag-aaral ang kanilang gurong malikhain sa mga

gawaing pangklasrum, lalo na sa oras na ginaganyak sila para sa isasagawang
aralin, pati na ang pag-aayos sa klasrum ng kanilang guro.

7. Marunong tumanggap ng kamalian. Nababatid ng mga mag-aaral kung

nagkakamali ang kanilang guro lalo't sila ang labis na naaapektuhan bunga ng
pagkakamaling ito. Nagiging modelo ang isang guro kung tinatanggap niya ang
kanyang pagkakamali at buong pagpapakumbabang humingi siya ng kapatawaran
sa pagkakamaling kanyang nagawa.
8. Mapagpatawad. Ang gurong marunong magpatawad sa kasalanang kanilang
nagawa ay kinalulugdan ng kaniyang mga mag - aaral, lalo't yaong nauukol sa
kanilang maling gawi at ikinilos. Ang guro ang tagabuo ng anumang tunggaliang
nagaganap sa klase kaya't mahalagang maiwasan din niyang magbigay ng di-
magandang puno ukol dito.

9. May respeto. Ang kinalulugdang guro ay yaong marunong maglihim ng markang

kanyang ibinigay sa kanyang mga mag-aaral o yaong kinakausap ang mag-aaral na
may nagawang pagkakamali o kasalanan nang walang nakaririnig o nakakaalam, o
yaong nagpapakita ng sensitibiti sa nadarama ng kanyang mga mag-aaral, nagiging
marubdob ang mga mag-aaral na matupad ang kanyang mga tunguhin.

10. May mataas na ekspektasyon. Ang di-malilimutang guro ay yaong nagpapakita

ng napakataas na pamantayan lalo't hinahamon ang kanyang mga mag-aaral na
gawin nang napakahusay ang kanyang ipinag-uutos. Madalas na nawawalan ng
tiwala sa sarili ang mga mag-aaral. Kung maniniwala ang guro na may mga
kakayahan ang kanyang mga mag-aaral, nagiging marubdob ang mga mag-aaral na
matupad ang kanyang mga tunguhin.

11. Mapagmahal. Kung aalamin ng guro kung bakit naalis sa isang laro, ang
kanyang mag-aaral at kikilos siya upang makagawa ng paraan halimbawa para
malutas ang suliranin nito ay naglalarawan ng pag-aalala at pagmamahal.

Pinagkukunan: Villafuerte, Patricinio V. at Rolando A. Bernales. 2008. Pagtuturo sa

Filipino: Mga Teorya at Praktika. Valenzuela City: Mutya Publishing House, Inc.
http://pagiginggurosafilipino.weebly.com/

Pag-Aangkop ng Pagtuturo sa Bawat Mag-

Aaral
 Sun.Star Pampanga
  8 Aug 2015

 Jema Adora V. Calaguas

Ang pagkatuto ay ang paglinang ng mga bagong kaugnayan bilang bunga ng karanasan
(Good at
Grophy: 1997), ito ay ang paglipat ng kaalaman at pagpapanatili ng mga pamantayan
at
pagpapahalaga sa lipunang kinabibilangan. Ang pagkatuto ay isang tuluy-tuloy na
proseso ng
pagbabago na nagaganap sa isang indibidwal upang kanyang matamo ang kanyang mga
mithiin,tuparin ang kanyang pangangailangan at mga hilig at upang makasabay sa
prpseso ng
pamumuhay. Kung walang pagkatuto, magiging imposible ang pagsasalin ng kultura at
teknolohiya sa mga susunod na henerasyon. Mahalaga ang ginagampanan nito para sa
pagkakamit ng layunin o mithiin ng indibidwal at sa pagkakaroon ng kakayahan upang
ammuhay
nang matiwasay. Ang proseso ng pagkatuto ay maaaring iderekta o padaliin kung ang
guro ay
may malinaw na kaalaman at pag-unawa sa proseo at pag-unawa sa kalikasan ng mga
proseso ng
pagkatuto at mga katotohanang may kaugnayan sa mga kondisyon kung saan nagaganap
ang
pagkatuto. Mahalaga ring isaalang-alang ng guro ang mga katangian ng mga mag-aaral
para sa
mabisang pagkatuto. Kung batid na ng guro ang mga pangangailang at interes ng mga
mag-aaral,
siya ay makapaghahanda upang maiangkop ang pagtuturo para sa mabisang pagkatuto mga
bawat mag-aaral. Ang mga sumusunod na teknik ay mga mabibisang mugkahi ayon kina
Rivera
at Sambrano ( 1997): 1. Magbibigay ng pagkakataon para sa indibidwal na pagpili ng
antas
pagganap, interes o kakayahan. Hayaang ammili ang mga mag-aaral ng paksa mula sa
inihandang listahan ng guro. Makabubuti rin ang pagbibigay ng listahan ng mga aklat
na
nagpapakita ng antas ng hirap at nilalaman ng bawat aklat upang sila ay makapili ng
kanilang
gusto. 2. Magbigy ng iba’t ibang Gawain kung magbibigay ng takdang-aralin. Huwag
lamang
isang Gawain ang ibigay, bigyan ng pagkakataong makapili ang mag-aaral ng gawaing
ibig niya.
3. Ganyakin ang indibidwal sa paghahanda ng proyekto. Kasama ditto ang paghahanda
ng pag-
uulat, pamanahong papel, elsperimento, atb. Gayunpaman, dapat isaisip ng guro na
ang proyekto
ay dapat nakaugnay sa aralin at aspekto ng kurso upang malaman nila ang kahalagahan
nito. 4.
pagbibigay ng proyekto upang ang mag-aaral ay makagawa nang sama-sama sa anumang
ispesyal na interes. Ang mabisang pagpapangkat ay nakasalalay sa mahusay na
istratehiya ng
guro at layunin. Maaaring pagsama-samahin ang mga mag-aaral na may pare-parehong
hilig o
talino at maari rin naming pagsamasamahin sa isang pangkat ang may magkakaibang
hilig at
talino. Halimbawa: Kung ang isang bata ay mahina sa Agham, maaari siyang isama sa
pangkat
na mahuhusay sa Agham. Maari rin naming pagsama-samahin ang mga mahihilig sa
pagtatanim.
5.Isangkot ang mag-aaral sa pagbabalak ng kanyang Gawain. Taningin kung anong
pamamaraan
ng ibig niya upang madali ang pagkatuto o pag-unawa sa gawain.

6. Isaalang-alang ang pagkakaiba ng mga mag-aaral. Tandaang kahit nasa paaralang

ang
pagpapangkat ay ayon sa antas ng talino o dunong, Nagkakaiba- iba parin ang mga
mag-aaral sa
maraming bagay. Maaaring matalino ang mga mag-aaral ngunit hindi handa sa emosyunal
na
aspekto upang makaangkop sa pinakamataas na seksyon, Maaaring siya ay ilipat sa
klase kung
saan ang kompetisyon ay mas kauunti 7. Isangkot ang bawat mag-aaral sa Gawain sa
klase. to ay
hindi lamang sa pasalita, maaaring pasulat, pakikinig, pagbabasa at iba pang Gawain
tulad nang
paghahanda . Ang mabisang pagsasanay ay nagpapatibay sa kaalamang nalalaman na ng
mag-
aaral. Gayunpaman, ang pagsasanay ay dapat ding maingat na ibalak upang maging
mabisang
ksanagkapan sa pagtatamo ng layuning pagbabago sa mga mag-aaral.
https://www.pressreader.com/philippines/sunstar-
pampanga/20150808/281629598991338