OO

HARVARD
COLLEGE
LIBRARY
- - - - - - . . . -- -- - --- - -_ _
 PATROLOGIÆ
CURSUS COMPLETUS,
SEU BIBLIOTHECA UNIVERSALIS, INTEGRA, UNIFORMIS, COMMODA, OECONOMICA,
OMNIUM SS. PATRUM, DOCTORU M SCRIPTORUMQUE ECCLESIASTICORTII,
SIVE LATINORUM , SIVE GRÆCORUM ,
OUT AB TO APOSTOLICO AD ÆTATEM INNOCENTI I11 ( ANN . 1216 ) PRO LATINIS ,
ET AD CONCILII FLORENTINI TEMPORA (ANN . 1439) PRO GRÆCIS FLORUERUNT :
RECUSIO CHRONOLOGICA
OMNIUM QUÆ EXSTITERE MONUMENTORUM CATHOLICÆ TRADITIONIS PER QUINDECIM PRIORA
ECCLESIÆ SÆCULA ,
MUTTA EDITIONES ACCURATISSIMAS, INTER SE CUMQUE NONNULLIS CODICIBUS NANUSCRIPTIS COLLATAS, PERQUAM DILIGEN
TER CASTIGATA ; DISSERTATIONIBUS, COMMENTARIIS VARUISQUE LECTIONIBUS CONTINENTER ILLUSTRATA , OMNINIS
OPERIBUS POST AMPLISSIMAS EDITIONES QUÆ TRIBUS NOVISSIMIS SÆCULIS DEBENTUR ABSOLUTAS, DETECTIS
AUCTA ; INDICIBUS ORDINARIIS VEL ETIAM ANALYTICIS , SINGULOS SIVE TOMOS, SIVE AUCTORES ALICUJUS
MOMENTI SUBSEQUENTIBUS, DONATA ; CAPITULIS INTRAIPSUM TEXTUM RITE DISPOSITIS, NECNON ET TITULIS
SINGULARUM PAGINARUM MARGINEM SUPERIOREM DISTINGUENTIBUS SUBJECTAMQUE MATERIAM SIGNIFI
CANTIBUS, ADORNATA ; OPERIBUS CUM DUBIIS, TUM APOCRYPHIS , ALIQUA VERO AUCTORITATE IN
ORDINE AD TRADITIONEM ECCLESIASTICAN POLIENTIBUS , AMPLIFICATA ;
DUCENTIS ET QUADRAGINTA INDICIBUS SUB OMNI RESPECTU, SCILICET, ALPHABETICO , CHRONOLOGICO, ANALITICO ,
ANALOGICO , STATISTICO , SYNTHETICO , ETC ., OPERA, RES ET AUCTORES EXHIBENTIBUS , ITA UT NON SOL114
STUDIOSO, SED NEGOTIIS IMPLICATO, ET SI FORTE SINT, PIGRIS ETIAM ET IMPERITIS PATEANT OMNES
SS, PATRES, LOCUPLETATA ; SED PRÆSERTIM DUOBUS IMMENSIS ET GENERALIBUS INDICIBUS, ALTERU
SCILICET RERUM , QUO CONSULTO, QUIDQUID NON SOLUM TALIS TALISVE PATER , VERUM ETIAM
UNUSQUISQUE PATRUM , ABSQUE ULLA EXCEPTIONE , IN QUODLIBET TIIEMA SCRIPSERIT, UNO
INTUITU CONSPICIATUR ; ALTERO SCRIPTURÆ SACRÆ , EX QUO LECTORI CON
PERIRE SIT OBVIUM QUINAM PATRES ET IN QUIBUS OPERUM SUORUM LOCIS
SINGULOS SINGULORUN LIBRORUM SCRIPTURÆ VERSUS, A PRIMO GENESEOS
USQUE AD NOVISSIMUM APOCALYPSIS, CONMENTATI SINT :.
EDITIO ACCURATISSIMA, CÆTERISQUE OMNIBUS FACILE ANTEPONENDA , SI PERPENDANTUR CHARACTERUM NITIDITAS,
CHARTÆ QUALITAS, INTEGRITAS TEXTUS, CORRECTIONIS PERFECTIO , OPERUM RECUSORUM TUM VARIETAS
TUM NUMERUS, FORNA VOLUMINUM PERQUAM COMMODA SIBIQUE IN TOTO PATROLOGIE DECURSU CONSTANTIN
BIHILIS , PRETII EXIGULTAS, PRÆSERTIMQUE ISTA COLLECTIO UNA, METIIODICA ET CURONOLOGICA .
• BEXCENTORUM FRAGMENTORUM OPUSCULORUMQUE HACTENUS HIC ILLIC SPARSORUM , VEL ETIAM
INEDITURUM , PRIMUM AUTEM IN NOSTRA BIBLIOTHECA, EX OPERIBUS ET MSS. AD OMNES
ÆTATES, LOCOS, LINGUAS FORMASQUE PERTINENTIBUS , COADUNATORUM ,
ET EX INNUMERIS OPERIBUS TRADITIONEM CATHOLICAM CONFLANTIBUS, orus UNICUM MIRABILITER EFFICIENTÍCH .
SERIES GRÆCA PRIOR ,
IN QUA PRODEUNT PATRES, DOCTORES SCRIPTORESQUE ECCLESIAE GRECÆ
A S. BARNABA AD PHOTIUM .
. ACCURANTE J . - P . MIGNE ,
Bibliothecæ cleri universee ,
SIVR CURSUUN COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICÆ HAMOS KDITORE .
PATROLOGIA , AD INSTAR IPSIUS ECCLESIÆ , IN DUAS PARTES DIVIDITUR , ALIAN NEMPE LATINAM , ALIAM GHÆCO -LATINA N .
AMBÆ PARTES JAM INTEGRE EXARATÆ SUNT. LATINA, 222 VOLUMINIOUS MOLE SUA STANS, 1110 FRANCIS VENIT ; GRECA
DUPLIC ) EDITIONE TYPIS MANDATA EST. PRIOR GRÆCUM TEXTUM ONA CUM VERSIONE LATINA LATERALI COMPLE
CTITUR, ET 104 VOLUMINA IN 109 TOMIS , PRO PRIMA SERIE , NON EXCEDIT. POSTERIOR VERSIONEM LATINAM TANTUM
EXIBET, IDEOQUE INTRA 55 VOLUMINA RETINETUR. SECUNDA SERIESGRÆCO -LATINA AD 58 VOLUMINA TANTUMATTIN
GIT ; DUM HUJUS VERSIO MERE LATINA 29 VOLUMINIBUS EST ABSOLUTA . UNUMQUODQUE VOLUMEN GRÆCO- LATINUM 8 ,
UNUMQUODQUE MERE LATINUM 5 FRANCIS SOLUMMODO EMITUR : UTROBIQUE VERO , UT PRETII NUJUS BENEFICIO
FKUATUR EMPTOR , COLLECTIONEM INTEGRA . SIVE LATINAM , SIVE GRACCAM COMPARET NECESSE ERIT : SECUS ENIX
CUJUSQUE VOLUMINIS AMPLITUDINEM NECNON ET DIFFICULTATES VARIA PRETIA ÆQUABUNT IDEO , SI QUIS TANTUM EMAT
LICET INTEGRE , SED SEORSIM , COLLECTIONEM GRÆCO -LATINAM , VEL EAMDEM EX GRACO LATINE VERSAM , TUM QUODQUE
VOLUMEN PRO 9 vi.L PRO 6 FRANCIS SOLUM OBTINEBIT. ISTÆ CONDITIONES POSTERIORI PATROLOGIÆ LATINÆ SERIEI,
PATRES AB INNOCENTIO III AD CONCILIUM TRIDENTINUM EXDIBENT), APPLICABUNTUR. PATROLOGIA QUÆ MANUSCRIPTIS
IN BIBLIOTHECIS ORBIS UNIVERSI QUIESCENTIBUS CONSTABIT, NECNON PATROLOGIA ORIENTALIS, CONDITIONIBUS SPE .
CIALIBUS SUBJICIENTUR , ET IN TEMPORE SUO ANNUNTIABUNTUR, SI TEMPUS EAS TYPIS VANDANDI NOR18 NON DEFUERIT.

PATROLOGIÆ GRÆCÆ TOMUS XCVII.

S. ANDREAS CRETENSIS, JOANNES MALALAS, ELIAS CRETENSIS , THEODORUS ABUCARA,
CARUM EPISCOPUS.
YAR

EXCUDEBATUR ET VENIT APUD J. - P . MIGNE, EDITOREM ,

IN VIA DICTA THIBAUD, OLIM D 'AMBOISE , PROPE PORTAM LUTETIÆ PARISIORUM VULGO
D 'ENFER NOMINATAM , SEU PETIT -MONTROUGE, NUNC VERO INTRA MOENIA PARISINA .
1863
2. 550 . 4 .1 HARVARD
UNIVERS: 7 : 1
LIBRARY
10 for 1945
: AVIS IMPORTANT.
D'après une deslois providentielles qui régissent le monde , rarement les ceuvres au-dessus de l'ordinaire se font
sans contradictions plus ou moins fortes el lumbreuses. Les Ateliers Catholiques ne pouvaient guère échapper à ce
cachet divin de leur alilité. Tantôt on a nié leur existence ou leur importance ; lantôton a dit qu'ils élaient fermés
ou qu'ils allaient l'être. Cepen lant ils poursuivent leur carrière depuis 21 ans , et les productions qui en sortent
deviennent de plus en plus graves el soignées : aussi parait-il certain qu'à moins d'événements qu 'aucune prudence
humaine ne saurait prévoir ni empêcher, ces Aleliers ne se ſermeront que quand la Bibliothèque du Clergé sera
terminée en ses 2,000 volumes in -4°. Le passé parait un sûr garant de l'avenir, pour ce qu'il y a à espérer ou à
eraindre . Cependant, pormiles calomnies auxquelles ils se sont trouvés en bulle , il en est deux qui ont été copti
muellement répétées, parce qu 'étant plus capitales, leur effet entrainail plus de conséquences. De petits et ignareg
concurrents se sontdonc acharnés, par leur correspondance ou leurs voyageurs, à répéier partout que nos Editions
étaient mal corrigées el mal imprimées. Ne pouvant altaquer le fond des Ouvrages, qui, pour la plupart, le sont
que les chefs -d 'auvre du Catholicisme reconnus pour lels dans lous les lemps et dans tous les pays , il fallait bien
se rejeter sur la forme dans ce qu'elle a de plus sérieux , la correction et l'impressi' en effet, les chefs-d 'ouvre
même n 'auraient qu'une deni- valeur, si le texte en était inexact ou illisible .
Il est très-vrai que, dans le principe, un succes inoui dans les fastes de la Typographie ayant forcé l'Edileur de
recourir aux mécaniques, alin de marcher plus rapidement et de donner les ouvrages à moindre prix, quatre volumes
du double Cours d'Ecriture samle el de Théologie lureni lirés avec la correction insuffisante donnée dans les impri
meries à presque tout ce qui s'édiie ; il est vrai aussi qu'un ceriain nombre d 'autres volumes , appartenant à diverses
Publications furent imprimés ou trop noir ou trop blanc. Diais , depuis ces temps éloignés, les mécaniques ont
cédé le travail aux presses à bras, et l'impression qui en sort, sans être du luxe , altendu que le luxe jurerail dans
des ouvrages d'une telle nalure, est parfaitement convenable sous tous les rapporls. Quant à la correction , il est
de fait qu'elle n 'a jamais élé portée si loin dans aucune édition ancienne ou contemporaine. Etcomment en serait-il
autrement, après toutes les peines et toutes les dépenses que nous subissons pour arriver à purger nos épreuves de
toutes fautes ? L 'habitude, en typographie , même dans les meilleures maisons, est de ne corriger que deux épreuves
et d'en conférer vue troisième avec la seconde, sans avoir préparé en rien le manuscrit de l'auteur.
Dans les Aleliers Catholiques la différence est presque incommensurable . Au moyen de correcteurs blanchis sous
le harnais et dont le coup de typographique est sans pilié pour les faules, on commence par préparer la copie d 'un
hout à l'autre sans en excepler un seul mol. On lit ensuite en première épreuve avec la copie ainsi préparée. On lit
en seconde de la mêmemanière, raais en collationnantavec la première . On fait la même chose en lierce , en colla
lionnant avec la secunde. On agit de même en quarte , en collationnant avec la tierce. On : nouvelle la même opé,
ration en ouinte . en collationnant avec la quarte . Ces collationnements ont pour but de voir si aucune des fautes
signalées au bureau par MM . les correcteurs, sur la marge des épreuves, n 'a échappé à MM. les corrigeurs sur le
marbre et le móial. Après ces cinq lectures entières contrôlées l'une par l'autre , ei en dehors de la préparation
ci-dessusmentionnée, vient une révision , et souvent il en vient deux ou trois ; puis l'on cliche. Le clichage opéré, par
conséquent la purelé du texte se trouvant immobilisée, on fai!, avec la copie , une nouvelle lecture d 'un bout de l'e
- preuve à l'autre , on se livre à une nouvelle révision , et le tirage n'arrive qu'après ces innombrables précautions.
Aussi y a t il à Montrouge des correcteurs de toutes les nations et en plus grand nombre que dans vingt-cing
imprimeries de Paris réunies ! Aussi encore, la correction y coûte -t- elle autan: que la composition, tandis qu 'ailleurs
elle ne coule que le dixième ! Aussi enfin , bien que l'assertion puisse paraitre téméraire , l'exactitude obienne par
tant de frais et de soins, fait-elle que la plupart des Editions des Atelier's Catholiques laissent bien loin derrière elles
celles niême des célibres Bénédictins Mabillon et Montfaucon et des célèbres Jésuites Pelau el Sirmond. Que l'on
compare, en effet, n'importe quelles feuilies de leurs éditions avec celles des rióires qui leur correspondent, en grec
comme en latin , ou se convaincra que i'iovraisemblable esi une réalité .
D 'ailleurs, ces savants éminents, plus préoccupés du sens des textes que de la partie typographique et n 'étant
point correcteurs de profession , lisaieni, non ce que portaient les épreuves, mais ce qui devail s'y trouver, leur
haule intelligence suppléant aux fautes de l'édition . De plus les Bénédictins, coinne les Jésuites, opéraient presque
toujours sur des manuscrits, cause perpétuelle de la multiplicité des fautes, pendant que les Aleliers Catholiques,
dont le propre est surtout de ressusciter la Tradilioil, n'opèrent le plus souvent que sur des imprimés.
Le R . P . De Buch , Jésuile Pollandiste de Bruxelles, nous écrivait, il y a quelque temps , n 'avoir pu trouver en
dix -huit mois d'étude, une seule ſaule dans noire Patrologie latine. M . Denzinger, professeur de Théologie à l'Uni
versité de Wurzbourg , et M . Reissmann , Vicaire Général de la mème ville , nous mandaient, à la date du 19 juillet,
u 'avoir pu également surprendre une seule laule, soit dans le latin soit dans le grec de notre double Patrologie . Enfin ,
le savant P . Pilra , Bénédiclin de Solesme, el M . Boneily , directeur des Annales de philosophie chrétienne, mis au
déli de vous convaincre d'une seule erreur lypographique, ont été lorcés d'avouer que nous n 'avions pas trop
présuiné de notre parfaite correction . Dans le Clergé se trouvent de bons lalinistes et de bons he lénistes, el, ce qui
est plus rare, des hommes très-positifs el très-pratiques, eh bien ! nous leur promelions une prime de 25 centimes
par chaque faule qu'ils découvriront dans n 'importe lequel de los volumes, surtout dins les grecs.
Malgré ce qui précède, l'Editeur des Cours complels , sentant de plus en plus l'importance et même la nécessité
d 'une correction parfaite pour qu 'un ouvrage soit véritablement utile el estimable , se livre depuis plus d'un an , et
est résolu de se livrer jusqu 'à la fin à une opération longue, pénible et coûteuse, savoir, la révision entière et
universelle de ses innombrables clichés. Ainsi chacun de ses volumes, au fur et à mesure qu'il les remet sous presse,
est corrigé mot pour mot d'un bout à l'autre. Quarante hommes y sont ou y seront occupés pendant 10 ans, et une
somme qui ne saurait être moindre d 'un demimillion de francs est consacree à cet important contrôle . De celle
manière, les Publications des Aleliers Calholiques, qui déjà se distingnaient entre toutes par la supériorité de leur
correction , u 'auront de rivales, sous ce rapport, dans aucun temps ni dans aucun pays ; car quel est l'éditeur qui
pourrait et voudrail se livrer AIRES COCP à des travaux si gigantesques el d'un prix si exorbitant ? Il faut
cartes être bien pénétré d'une vocation divine à cel ellet, pour ne reculer ni devant la peine ni devant la dépense,
suri ut lorsque l'Europe savante proclamne que jamais volumes n 'ont élé édités avec laul d 'exactitude que ceux de
1a Biblioliègue universelle du Clergé. Le présent volume est du nombre de ceux révisés, et tous ceux qui le seron ,
à l'avenir porteront celte note. Eu conséquence, pour juser les productions des Aleliers Catholiques sous le rapport
de la correction, il ne laudra prendre que ceux qui porteront en tête l'avis ici tracé. Nous ne reconnaissons que celle
edition et celles qui suivront sur nos planches de métal aiusi corrigées. On croyait autrefois que la stéréotypie
immobilisait les faules, altendu qu'un cliché de métal n 'est point élastique ; pas du tout, il introduit la perfection,
car on a trouvé le moyen de le corriger jusqu'à extinction de fautes , L 'Hébreu a été revu par M . Drach, le Grec .
par des Grecs , le Latin et le Français par les premiers correcteurs de la capitale en ces langues.
Nous avons la consolation de pouvoir finir ict aris par les réflexious suivantes : Enfin , notre exemple a fini par
ébranler les grandes publications en Italie , en Allemagne, en Belgique et en France, par les Canons grers de Rome,
le Gerdil de Naples , le Suint Thonias de Parino , l'Encyclopédie religieuse de Munich , le recueil des éclarations des
riles de Bruxelles, les Bollandistes, le Sunel et le Spicilege de Paris. Jusqu 'ici , on n 'avait su réimprimer que des
par
Ouvrages de courie baleine. Les in -4°, où s'engloutissent les in - folio , faisaient peur, et on n 'osait y loucher,plus,
crainte de se nover dans ces abimes sans fond et sans rives ; mais on a fini par se risquer à nous imiter. Bien
sous votre impulsion, d 'autres Editeurs se préparent au Bullaire universel, aux Décisions de toutes les Congrégations.
à une Biographie et à une Histoire générale , etc ., etc. Malheureusement, la plupart des éditions déjà faites ou qui se
font, sont sans autorité, parce qu'elles sont sans exactitude ; la correction semble en avoir été faite par des aveugles,
Soil qu 'on n 'en ait pas senti la gravité , soit qu'on ait reculé devant les frais ; mais patience ! une reproduction
tarrecte surgira bientot, ne ſui- celli à la lumière des écoles qui se sont faites ou qui se feront cucoro.
 TRADITIO CATHOLICA.
SÆCULUM YII, ANNI 675 -680.

!
ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ

ΑΝΔΡΕΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΗΤΗΣ
ΤΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΑ ΠΑΝΤΑ.

S . P . N . ANDREA
CRETENSIS ARCHIEPISCOPI

OPERA QUÆ REPERIRI POTUERUNT OMNIA .

ACCEDUNT

JOANNIS MALALÆ , THEODORI ABUCARÆ CARUM EPISCOPI

SCRIPTA TUM HISTORICA , TUM ASCETICA QUÆ SUPERSUNT;

ACCURANTE ET DENUO RECOGNOSCENTE J .- P . MIGNE ,

BIBLIOTHECÆ CLERI UNIVERSA ,
SIVE

CURSUUM COMPLETORUM IN SINGULOS SCIENTIÆ ECCLESIASTICE RAMOS EDITORE .

TOMUS UNICUS.

VENIT 11 FRANCIS GALLICIS.

EXCUDEBITUR ET VENIT APUD J .- P . MIGNE EDITOREM ,

IN VIA DICTA THIBAUT, OLINI D 'AUBOISE, PROPE PORTAM LUTETIÆ PARISIORUM VULGO
D 'ENFER NOMINATAN . SEL PETIT -JONTROUGE , NUNC VERO INTRA JOENIA PARISINA .

1863
 TRADITIO CATHOLICA .
SÆCULUM VII, ANNI 675 -680.

ELENCHUS
AUCTORUM ET OPERUM QUI IN HOO TOMO XCVII CONTINENTUR .

JOANNES MALALAS CARONOGRAPHUS BYZANTINUS.

Ludovici Dindorfii Præfatio ex edit. novissima Bonnensi. col. 9
Humfredi Hodii Proiegomena editioni Oxoniensi præfixa . 11
Joannis Malalæ CHRONOGRAPHIA ex editione Bonnensi, additis Edm . Chilnieаdi et
Humfredi Hodii notis .
Richardi Bentleii Epistola ad Joannem Millium de Joannis Malalæ Chronographia .
S . ANDREAS CRETENSIS ARCHIEPISCOPUS
Homiliæ XXI, ex editione Gallandii et Francisci Combefisii collecte et juxta ordi.
nem analogicum dispositæ . 806
De imaginibus. 1302
Computus paschalis (memoratur tantum ; exstar enim in append . ad Eusebii Pam
phili Chronicon tomo XIX editum ). 1303
Canones et Triodia 1366
Idiomela . 1434
lambi ad Agathonem . 1438

ELIAS CRETENSIS METROPOLITA .

Scholia in S . Gregorii Nazianzeni Orationes. (Eliæ Scholia Græce ex codice Basi.
leensi primi edidimus post Gregorii Orationes,hujusce Patrologiæ tom . XXXVI,
exscribente et nobiscum communicante V . D. Alberto Jahnio, Bernate -Helvetio.)
THEODORUS ABUCARA CARUM EPISCOPUS.
Opuscula ascetica , ex editione Jacobi Gretseri. 1462

Parisiis. - Ex typis MIGNE .

 ANNO DOMINI DCLIX .

JOANNES MALALAS .

PROLEGOMENA .
LUDOVICI DINDORFII PREFATIO .
(Collectio Byzantina ed. Bonna 1850, 8º.)

Joannis Malalæ chronographiæ unus est codex Oxoniensis Baroccianus, es quo descri
• ptam ab Edmundo Chilmeado , cum is morle præveplus esset, eridit Humfredus lodius
eique ita præfalus est utmihi de codice et Chilmeado nihil, pauca de scriptore et hujus
editionis ratione dicenda supersint. Joannis libro Oxoniensi cum et inilii pars non exigua
el sub finem non constat quanta perierit , illius jacturam sarsit Chilmeadus ex alio ejusven .
bibliothecæ chronographomanuscripto , quem Georgium monachum esse, vuigo Hamario
lum dictum , sibi persuasit Hodius : mihi ipsum exordiun rum Georgii particula ab Alla .
tio edita non ita convenire visum est, quin scriptorem Oxoniensem Georgium an queill
alium haberi oporteat ejus judicio relinquere maluerim cui integram certe partem ab Chile
meado editam cum Georgio contendendi copia et animus fuerit . Cum enim chronozraplo .
rum Byzantinorum alter alterius simia sit, si qui per aliquot paginas ad verbum secum
consentiunt, non est cuir existimemus non esse homines inter se diversos. Extrenæ autem
Malala pariis detrimento cum incertum reddatur concluseritne ille cum Justiniano an
ulterius deduxerit chronographiam suam , eoque major oriatur dubitatio quando ipse putan
dus sit vixisse , Hodius omni ope contendit ut sæculo nono ineunti adınoveret scriptorem
tanlæ inscitiæ et barbariæ quanta in ævum Justiniano propinquum cadere ei non posse vi.
derelur . Cumgie ( vi Joannes Damascenus , quem sæculo octavo medio exstinctum con
slat, oratione tertia de imaginibus in fabula quadam narranda Maiala utatur auctore, ita
ejus testimonium eludit ut orationem illam posse suppositam esse dicat. Quæ quam levia
sint facile apparet. Joannis Damasceni orationes tertiam inter et secundam tanta intercedit
rerum omnium similitudo ut si altera a quo scripta esset nesciretur, ab eodem ambas ho
mine profectas esse nemo qui legeret non esset suspicaturus. Sed etiamsi certissime de
monstrari posset tertiam non esse Joannis ea re ne minimum quidem ejus de Malala atato
testimonium mutaretur. Utramque enim eodem scriptam esse lempore illo quo anathema
adversos Leonem episcopi Orientis minabantur quidem , sed nondum pronuntiabant , ex eo
recte collegit Lequienus vol. I, p. 306 , quod eadem in utraque verba sunt p . 332, et p . 346 :
Καν άγγελος, κάν βασιλεύς ευαγγελίζηται υμάς παρ' 8 παρελάσετε, κλείσατε τάς ακοάς • οκνώ γάρ τέως ει.
miv, us fon ó Ocios 'ATÓttoos ,'Avadaqur ËSTW , èxosxóuevos tnv ÔLópowsty . Hodius vero quod addit,
si minus tota orationein illam , certe locum e Malala excerptum fieri posse ut aliquis in
terpolaverii , verbo monuisse sufficit non meliori cum ratione dictum esse quam quæ ile
Clementis, Theophili , Hesychii ætale suæ opinioni commoda bariolatur : ad quæ quod rc
sponieri posse quivis intelligit respondit Lequienus p . 368. De ipsius autem Malalæ inge
nio summaque et inscitia et, si cum scriptoribus paulo antiquioribus conferatur, sermonis
barbarie qui ita sential ut indigna arbitretur homine Syro sæculi sexti septimive cum vulgo
loquenti, ipsam rem Byzantinam oportet ignoret. Aliter judicarunt viri rerum Byzantina
rum peritissimi, Reiskius etGibbonus : quorum alter Histor, cap . 40, annot. 11, Malalanı
brevi post Justinianum scripsisse assentitur Jortino Animadvers. vol. IV, p . 383 : qua ipsa
libri illius parte ego me ægre fero carere ; Reiskius autem ita scribil in Commentario ad
Constantinum præclare nuper aucto , p . 835 , « Marcótepos pro (vii )usicww jam apud Malalam
1. II , p . 236 , 1, de cujus auctoris ætale Justiniano æquali dubitare non debebat Hodius ob
dictionis sordes. Istius jam sæculi et ratiocinia inepta erant ei dictio monstrosa, Ex quo
Christiani doctores
turbare publicain rem inntilibus quæstionibus, omissisque studiis lit
terarum humaniorum , ad speculationes ridiculas, et quas ne ipsi quidein intelligerent, pro
labi cæperunt, periit omnis in cogitando rectitudo , in dictione perspicuilas, cura et nilor.
Nou lam Barbaris barbariem , quam Christianis debemus. Vide, quantus lumor, quanla pe.
regrinitas in Codice Theodosiano , quam non anilis sæpe Procopius, omnium sibi æqualium
8! sque controversia optimus, quam coacta et Latinizans cjus dictio. Affectalun artiti
cium , per quod oratio Cimineriis Tenebris fieret obscurior, landi erat, et tanto quisquo
doctior, quanto Cassiodorum et similes superiret. Sed hoc in tradisilu Solæcismihi, 9918
PATRUL. GR. Scil .
 DE AUCTORIS COGNOMINE
ptores vel parum elegantiæ memores ab iis sibi abstinebant. Malalæ , ut ad eum redeain ,
ex ipso nomine constat ætas. Malalos est nomen Syriacum . Sermo Syriacus obtinebat in
Syria usque ad initia Muhammedanismi. Eo surgente , Saracenis Syriam rapientibus, ere
gerint Syriasmum , ejusque loco Arabismus omnia obundabat, Syriasmo in ecclesiarum
Christianarum angustias concluso . Debuit ergo Malalas co adhuc ævo vixisse et scripsisse ,
quo sermo Syriacus in usu erat. Pro rhetore Arabesnon Malal, sed Chathib dicunt.» Quibus
addi licet in rebus locisque Syriæ describendis nusquam ne tenuissimum quidem ve tigium
apparere mutali in ea per Arabes rerum qui sub Byzantinis fuerat stalus. Cæterum apud
Joannem Damascenum quod Malalas vocatur lávir,s 'Avrlovelas, non patriarcham , sed
civem Antiochensen ' intelligendum esse assentior Hodio Proleg . $. Vi : quomodo di
clum 'Av:?s/ou (Vill) Kolosūvos in opusculo ms. Oxoniensi fefellit Benileium epistola ad Mid
lium p . 8 .
Hactenus de Malala . Editio nostia cum integra reddere deberet quæ adnolasset Chil
meadus, nec ferendum videretur his etiam apponi lot levissimorum mendorum correctio .
nes, ego adnotationes ejus dispertitus bifarian sum ita , ul meis insererem quas utiles ad
Crisin duceren , cæteras ad calcem relegarem . Ipse quæ scribendi vilia viderentur ( orrexi
aut notavi : sæpe autem ambiguum esse quæ librario , quæ ijisi inputanda sint tali scri
plori, sponte intelligitur. Futilitatem hominis per partes aliquot censura sua dignatus est
Bentleius, omnem refelli nemo ferat.
Editio Oxoniensis cum tam sit negligenter impressa ut integros versus omissos prodat
interpretatio Latina p . 108 et 145 , operæ pretium facturus sit qui libri Barocciani ilerumi
conferendi laborem suscipere tanti putet. Mihi bæc etiam ratio fuit non tangendæ inter
pretationis Chilmeati, quæ nunc codicis instar est. Abjeci vero quos Hodius addiderat
Indices scriptorum et vocum dictionumque ab Ducangio omissarum mancos et tenues, 10
vis eorum loco substitutis .
Denique adnotamus editionem Oxoniensem prodiisse duplici litulo annum 1691 præfe
- rente inscriptam , cui in alio quo utor exemplari tertius additur anno 1692 insignitus; le
nelam ob vitiorum multiludinem prorsus inutilem a. 1733.
Scribebam Lipsiæ ldibus Octobribus MDCCCXXX .
-

DE AUCTORIS COGNOMINE
PRÆMONITIO .

Tix Malala cognomen Syriacum . Ita scribi a Græcis potuisse :magis tamen convenire cum
scriptum fuisse videri, Ab auctore Prolego .
illorum analogia ut Malálac scribatur ; sicque
menorum præfertur Syrorum genuinum ac originarium nomen Malala . Quod osiendilur
optime congruere usui linguæ Latinæ . Eo rhetorem significari. Iloc multorum litteratorum
fuisse cognomen . Quo sensu sic auctor appellatus sit.
in verbis Joannis (quem appellant) Damasceni et Constantini Porph, e quibus conceptus
est, qui præmittitur lilulus, utrum auctoris cognomen Mancha (seu Manda) in casu , ut lo
quuntur, genitivo à Mangan ; (seu Maria ; ) ul Baovãou a Beovábas, Soulôa a Loulor ;, descen
dat ; an , ul peregrinum et exirancum vocabulum , sit potius indeclinabile, haud certo sa
tis apparel. Nos secuti auctoritatem virorum maximoruni, quotquot hactenus hujus cogno
minis mentionem fecerunt, Gerardi et Isaaci Vossiorum , Usserii, Dufresnii, aliorumque
complurimorum , pro indeclinabili accepimus. Neque hoc sane temere. Nam quam vis videa
lur haud licere per Græcorum analogiam virilia nomina apud eos in a terminari; non la
men abhorret ab eorum usu , ut nomina virorum Orientalia et Barbara absque ulla Græca
terminatione , aut casuum variatione, Græco ore proferantur. Neque quisquam ignorat quam
foropare. [x ] Id elucet istis exemplis quæ exhibent passiin monumenta S . Paginæ . Idem in
dicantnomina et cognomina Arabica , Abdalla , Hanifa , Nahala , Taphala , Mashalla , aliaque
id genus millia : hinc Jesus illis est Isa, Darius Dara , Kosroes Kezra , Basilius Basila, ut
apud Said Ebn Batrik . De Syris denique ipsis, popularibus nostri auctoris, quod eadem
gaudeant lerminalione, consulatur Caialogus Scriptorum Syriacorum a Sobensi metropo .
litu conscriptus. Celebrantur ibi Marula , Barsoma, Hanana , Dan . Resaina, Abrah . Catina ,
Greg . Sussalra , cum multis aliis, pars magna Catalozi . Sed quorsum hæc ? Monuisse suffe
cerit esse plane Syriacum auctoris nostri cognomen , et in a apud eos desinere constare .
Quam soleant autein Græci peregrina hujusinodi nomina cum nalivis terminationibus in
Græciam suam recipere, exemplorum demonstrat multitudo innumerabilis. In prima acie
ex Jo. Cantacuzeno 'stat 'lwayunis lapäia.Jllene recentior, et non ex heroibus antiquis ?
 PREMONITIO .
Cave agas de eo triumphos. En quot el quantos salelliles habeat despicabilis licce llam
oäica . Apud Scriem chronologicam , perduciam ad Alexium Comnenum , quam ediidil doctis
simus Petavius, occurrit Kuvstavcivo ; Aoû % a imp. Apud Bartholomæum Edessepun me.
moratur M :6ia , et Arabicus llaniſa ab eodem dicitur Xavia, quod nomen quamyis habeatur
apud eum in casu gonitivo , tamen positum fuisse pro indeclinabili, cum ( X1790 accentu , lumi
ex aliis nominibus sequentibus, dilucile apparet. In anonymiConful. Muhammedis, hujus
assecla Basipì comemoratur : 1100de2021,0r, to viewyour tis Laxw91-95 ovó .27: Basicí. Jbi
dem occurruntó sjoc et Aïcains (Abdulla Muhammedis alii sodales . lioc nolent doctissimi i
viri qui perneganl none) Abdaila apud Græcos inquam cadere in a . Eidem rursus au
clori, ut et Nicelæ Chonialæ in Thesauro , angelorum 2 , Muhammedis uninomina propria 15o
ya elMapoja . Sic Euthymio Zigabeno 161757.acá (nale) el Mapoua . Audiatur Agathias, proba
tissimus scriptor , de rege Persarum Vararane, Leyavslu OŠ Šteza on, et mox Eixo :w ; Ónais Layar
62• TW v. 3.1510 . Idem rursus de alio Varurune, Persarum itidein reg2, 7 ; on wai Kepuasa
ROVOJO ETO. Accedat his Eratosthenes , antiquissimus ille , Græcorumque grammalicorum prin .
ceps ; in cujus Catalogo regun Thebiorum nobis militat rex Kouze.coģ : vocabulum factum er
XI]POż sive vo ž (nelibrario id vilio vertatur), quod Egyptiisnomen Tulcaniſuil, sicque scri
bitur Porphyrio in casu nominativo . Addo insuper 'Ilu00 %, cognomen fuisse apud ipsos
Alexandrinos patriarchæ . Audi testem luculentuna Theophanem in Chronographia : 'Iwärung
Ở Èriving 'Alilovia. Sic apud Victorem Tun. Joannes cognomento Lemula . Quam hoc illustre
exemplumi Qui poteris istius viin evitare ? Num culpam librario impinges ? Tal effugium !
Eidem Theophani 'E7806xì est nomen regis Æthiopum : quod quamvis legatur in casu non
rerlo , esse iamen indeclinabile fidein facit accentus. Alaudias insuper alia . In Greca Scri
pturarum versione quid apertius aut usitatius ? Malousála , 9:56cm , 131.0., 'lômoja , 'Páða ,
'Alapía , sexcenta alia . Neque isla solum in S . Scripturæ versione hanc terminationem sor
tita sunt, sed cum ea evolarunt ad omnes Græcos, et in usum vulgarem abierunt. Nonne A
mutabatur apud posteros Græcos in AL? De aliquibus, concedo : de omnibus, pernego .
Testimonium dicat Matthäus evangelista . Celebrantur ab eo ó Zapà, Ó 'A6:à, ó 'Ajá . Præler
F ). Josephum qui ex Bibliorum Græca versione sua non scripsit , cedo mibi vel unum , cui
patriarcharum annosissimus ille, Malousalas non Malousára , appelletur , etsi nomen illius
apud tot scriptores passim memorelur, et, propter longavitaiein , vel in vulgi ore ubique
Terrarum ferebatur. Malousara ille nominatur a Theophilo Antioch. Africano, Eusebio, Syn
cello , auctore Chronici Pasch . Niceplioro Patr. Cedreno, Glyca , Hamariolo nostro , anonymno
Petaviano , aliis. Post hocce exemplum , quid attinet alia afferre , quæ apud eosdem au
clores, cum Philone Jud . Jocle et Theodoreto in list. leguntur, Leskoa , Lana , Odda , L EQ
Taxi, 2.6i, 'Avavia , cæleraque pleraque similia ? Ila me Musæ ameni, ut ex animome lædet
ac piget landiu demorari in minutiis hisce puerilibus : tamen gratia eorum , qui dubitent,
hic alia quædam exempla subjungam , quorum eadem est analogia ac ratio . 'O ll24.6 :1, Xane.
ó Maôl, el germana apud ecclesiasticos scriptores, ignorata sunt nullis nisi quibus sub
feruia manus est. A265105 Ó Mwgrad, magnatum Græcorum quidam , apud Georgium Mon .
in Novis Impp . Glycas : 'O jévto: Ozboinos ya .6 por elxev 'AméELOV, oŮ Mwgras TO È Truvuuov, Apud
continuatoreni Constantini Porph . listoriæ Basilii Macedonis, (xi) memoralur 'Pwuavos •
Mwgene, ex Græcis maynatibus alius. Apud alium '1526 Movalabi. Sic apud Codinum el Glycain
Meyana ó 'Payract, Græcorum ipse imperator : Cedreno ; Méx. ý 'Payzanè no otpoonyopia . Consi
milia alia in vocales cadentia , quæ ex S . Scripturis in usum communein recepta sunt, non
enuniero , ne videar conscribere Judæorum exercitum aliquem , Salomonis fortasse aut Je
hosophali . Nec innumera ista recenseo , quæ passim apud Gracos historicos præter normam
sermonis Græcanici consonantibus clauduntur. lloc laulun observo de pseudoprobelo
Turcarum nomine, quod quamvis apuci Græcos scriptores lam frequens istius sit mentio .
ne semel tamen , quod sciam ,Græca terminatione donatur. Mová leo, Mwauso, Mwzust, Mov
youuêt, Mouyaguèt,Mäeo, etc .
Hæc lusimus (Lector erudite) in grammaticis, non grammatici; quippe nos quiMazais
pro indeclinabili sumpsiinus, erroris ingentis contra usum Græcorum insimulant viri do
clissimi : quem dicunt non pati, ut nomen ulum virile , quantumvis Barbaricum , apud
eos in a terminelur. Si ulterius instant (ut faciunt) et ab ipso accentu , quod in syllaba
penultima statuatur, posse duci argumentum existimant ; convertantur retro oculi , ad
Mebla , Mecánto , Mapoua , 'Iluous., 'lecooua , Elsapo., 'Acapia , 'Avavia , Malousóla . Quibus addi c !
alia possint: Dyaia , 'A60!4, Espa6la, ( entum alia in S. Scripturis gernianissima. Neque alia
est ratio euntium in alias vocales, 'TauedgeJéve in Serie quadam regum Ægyptiorum , 'le 03.-,
'Iwas, etc ., aut terminatorum consonantibus, 'A6eréls%, 'lõpeô , 'Tápel, 'lo5122p, linijep, Tz
Tlpep , etc .
Sic liberos nos, el prædictos summos viros ab omni peccato contra usum Gracorum ,
præstitimus. Progrediamur ulterius : et ut fuil ostensum repugnare nibil , quominus 10
iuerit casu recto . scribi Mahara , sic breviter nunc inquiramus, an reipsa ita scribi consue
verit. Sane hæc etsi ila se habeant, et quainvis appareat potuisse scribi Manada ; njihi lamen
non deest quod facile cuivis persuadeat , non ita revera , sed Manana ; scriptum fuisse .
Nempe hoc id evincere videtur, quod a Tzetze Chiliasta, qui pro a , e ubique substituil,
non ut indeclinabile, sed prorsus ad exemplum el ingenium Græci scrmonis, Makan ; scri
batur. Idem inde videtur verisimile admodum fieri, (xii) quod quamvis non semper pere
grinis hujusmodinominibus assumatur Giæca lerminalio, constal lamen id usu sapissie
 DE AUCTORIS COGNOMINE PREMONITIO . 16
venire . Sic quoque inter recentiores (utmissa faciamus infinita ) 'diria vocabulum , cul ?
piro nomine virili, ut in codico quodam ms, usurpatur , scribi 'Alyaoulas animadvertimus.
doulo; tūv down toj 0 :07 Mapôsoboç povoyd ;div .nu ó 'AX72ouia ;. llæc, lector, scripsimus olin
ad amicos eruditissinos : ii lauren (quod planemiramur) ila contra pos instiluunt dispue
tationen , quasi contendissemus, non modo. potuisse in recto scribiMai.229., sed et reipsa
sic scriptum fuisse , scribique sic debuisse
Hoc itaque ponatur de Græcanica terminatione. Vidcamus jam de Lalinis. An illi Mala
las seu Malelas scribent cuin Grecis ? do potius sequentur Syrorum originariam ? Certo
Græcam ego non moror, cum appareat Originaria , et ista usu vulgari non jamjam sit sta
bililo . Mihi placet Syrorum genuinur vocabulum Mulula : nam eamdem terminationem in
virorum nominibus quam maxime amant Latini, ut in Seneca , Nusica , Messala , aliisque
sexcentis . Cum certo nobis innotescat genuinal vocabulum Balula, cuin exacte id conve .
niat linguarum nostrarum analoziæ , cum insuper hæ : terminatio jam 11s0 communi obti
nuerit ; quid nobis, amabo , quid , precor, si Gracito A suum & addebant? Quis aquam ex
rivulo hauriet quando adest ipsa fontana, eaqine el usui et palato convenientior ? Quis
sciens dicet Abdallas aut Abdelas (quæ Græcis est usitatior terminatio) el non cuin sranje
bus Abdalla ? At objicis nobis : Com arrideat usque adeo nomen Syriacum , cur a Græcis ,
non Syris, derivatur auctori prænomen ? cur dicitur prænomine Joannes, el non , ut se habet
Syriace , Juhhanan ? Ne sibi Ironæa hic aliquis temere statuat, en libi, responsum : nempe ,
quia Joannes prænomen Latinum jam factum est. At quo me feruul bænuga ? Malalu aut
lalalus pro arbitrio dicant erudili. Suam alij sententiam sequantur. Ego sane non ero sol.
licilus de ejusmodi ineptiis. El qui istoc Seldenianuin , neod .Javads civ dheuleplav, saltem in
Philologicis, mihi ipsimet verdico , æquum est ut aliis eamdem libertatem concedam . Hoc
tantum submoneo , eo usque, in nominibus virorum , a terminatione delectatos fuisse Lali
105, ut in illis ipsis, quae à Græcis (XIV ] proxime acceperiut tò uç Græcorum in a frequen
tissime immulent. Hoc apparet fere semper fecisse Latinorum antiquiores . Neque desunt
exempla post illa etiam lempora, quibus, Græcia lota in Romam se cffundente, contrarius
mos invalescere cceperal ; neque ca profecio in nominibus solum servorum aut libertino
rum , viventium in Latina civitate , quod omnino precario statuunt viri docti. Hinc apud
Solinum , Justinum , Orosium , Hieronymum in Chronico Eusebiano , Perdicca rex Mace
donum . (Anjlle Romantis libertinus? an visit in Latina civitate ?) Hinc rursus apud Orosium ,
Aruba rex Molossorum , et Alecta fraler Perdiccæ . Hinc apud Amm . Marcellinum , Hor
misda , nomen reguni aliquod Persarum , quod 'Opuisols lampen scribitur Gracis, quibus
ferunt acceplum Latini; ut apud Theophylacium Simocallam , Syncellum , Theophan m ,
Zonaram , Cedrenum , Nicephorum in Breviario , alios. Hinc papæ nomen llornuisda in Pon
tilra !i Anastasii , et in ipsis ejus Epistolis. Liceret, cum compluribus aliis , to Mida, ex
D . Hicronymo, aliisque eo velustioribus, ad hæc adjicere : sed de laua Grammaticorum
caprina, plus satis.
A nominis terminatione ad ipsum nomen , e cæno in flores , mi lector , jam transeamus .
Hinc suum (ognomen soriitus est noster Joannes, quod in barbaro suo sæculo rhetoricam
(nalis qualis profitebatur ; nempe eam docendo, pædagogus suo sæculo dignus; vel cau
sas ju foro agendo , scholasticus seu advocatus. Nam Malalu (seu Malela , ut scribitur
('X pronuntiatione aliquanlo faciliori, et receptiori, sed minus recta) in lingua Syriaca est
Theior seu oralor , sophista sive scholasticus. Ex qua profecto professione, animadvertere
licet, permultis olim literalis viris consuevisse bærere cognomina. Visne exempla ? Ecco
nobis complura in promplu sunt. Claruere cognomine rhetorum , Demochares, Priscus, Za
Clarias, Procopius, Diodorus, et Joannes alius antiquior Antiochenus. Sophistarun flo
ruere cognomine, Callinicus, Abas, Euscbius, Metropbanes, Malchus, Eutropius, Euslo
chius, Nicostratus, Po! cion , Bemarchius, alii. Sic Scholasticorrem cognomento sunt in
signili, Agathias, Evagrius, Socrates, et Sozomenus. Hi omnes, ut Mulala noster (naw alios
sciens prudensque taceo), scriptores llistoriarum . Eo usque (xv) convenit rhetoricæ pro
fessio chini studio Historias scribendi ! Verum siste , Lector , paulisper . Nolim abeas de
hisce ex omni parte securus. Quidni alia ex causa comnomen Malalæ seu Rhetoris adeptus
sil noster ? Non le celalo fuisse etiam Rhelorem in Orientali sic dictum olicialem . llinc co
0000; A: Xovos Pnowe apud S . Maximum Confes, qui et Ahelorem eun simpliciter solet ap
pellare. Hinc aucti quoque Rlictorum liculo Michael Thessalonicensis apud Ephræmuni in
Chroniro inedito ; Manuel llolobilus, cujus exstant in membranis Poemata in laudem Mi
chiaelis Palæolozi imp., Joannes Diaconus, Scriptor vitæ Josephi Hymnographi; el (ut alios
prætercamus) Georgius Contis (is nuperus erat) in codd .manu exaratis :lúcy10 ; Kóvil 'Pr
uptiis Hritoorbens Arvou , xa! Ëx9:20 ; tñs veyains èxxindia . In codd . aliis 2. "OTEP B :6).lov ļo:1
Γεωργίου Ρήτορος Αίνου. Ηinc quote in Ecclesia dignitas, των Ρητόρων Μαΐστωρ, seu Διδά
6 % 210 el Meya ; Pitop. Mavovia opéya ;'Pwog, qui scripsit contra Latinos, celebratur in vo
luminc ms. Sic Eustailius ille celeberrimus, archiep . postmodum Thessalonicensis, in li
tulo Orationis ms. ail imp. appellatur A .434.279 ; For 'Intópur. Idem in inscriptione epistolæ ,
que ejus Commentariis in Dionisii Periegesin præe 'igitur , Matscopos tūv Tntóowy litulo or
natur, Rhelorhocsensu complus, appellatur quandoque Sophista . In Scholiis recentioribus
ad Pindarum : lapi toj nustépou 500!5100 G cor pusanyw you, you pou Aguroplou toj To:2)eviou . Utrum
hoc sensu , Rhetoris seu Mala ' n appellatione decoratus sit no ler Chronograplius, pienes
aocios esto jullicium .
 PROLEGOMENA AD MALALAJI. 13
Jain ad alia , Lector, procedas. At priusquam proceras, volorum quorumdam mibi teslis
esto ; et olim , si unquam violavero , inonilor : votorum quorumdam eruditis viris, proli
dolor ! hucusque iguolorum ; sed quæ ego perpeluo a primis litteris, ut facio , foci és
corde .
(xv )Fasil Numen , ut vel alerno ego silcutio inter non scribentes delitescam , vel scm
per of virum ingenuum , liberalis ac generosæ educationis , verre philosophiæ studiosum decet,
scribam : veritasis unicæ indagator, absque omni styli acerbitate, mitis ,urbanus, candidus,
ad id quod indecens e : t adeo non pronus, ul nec movendus : nugarum denique coll
leipptur .

HUMFREDI HODII
DE AUCTURE

PROLEGOMENA .
(XVII) SYLLABUS CONTENTORUM .
loannes Aliliochenus Malala Chronog . eruditis laulum non ignotis. Exstitisse alium Jo . Antiochenum
Chronographum , cujus edidit Excerpta ex collectione Constantini Porpliyrosenneli Valesius, quimale
Cum Malala confundi solet, 1, 1 . - Jo. AntiochenusChronog. a quibus auctoribus citatiis , 111, - Eum
an adducunt scriptores Grieci, a Milala diversiim , el cum altero prailicto eumdeni vidcri, iv. ---
Erstare in quibusdam biblioiliccis Jo. Auliocheni Collectanea ( um : Collectancis J ). Antioclieni Va
L'sianis, Lumeliam a Malalze Chronographicis diversa . In bibliotheca Paris, arslare Excerpla ex
Chronico Jo . Antiocheni, qui idem fuisse videtur cum Joanne Valesiano, scd Excerpla isla a Valesia
His distincta sunt. De Jo . Antiocheno llcpl Oyarlo71a ; scriptore : eliamum illum siperesse , cl eum
dem vid - ri cum Joe Valesiano, a Mala sliem esse diversum . Fama de Jo . Milala in Gallia deli
lescente . Eroti inde fuisse quod cilin altero il!o Antiocheno Chro::ographo erudili illum confuderint, v .
- J ), Andoce: ll: doym:00Y ' ; Inibere mulia cum Ju .Malala communi: , VI. - De aliis Joan .
nibus Audjochenis Chronographis G . Vossius, ei Phil. Labbens holati, 11). -- Jo . Malalam non fuisse
patriarcham Antiochenim . Notamur isterproles Jo . Dimasceni ; Gouofredus, Baronine, alii. De variis
Joannibus Antiochenis pairiarchis. In Albo patriarch : rum Antiochenorill rep: riri Joannano nullum ,
qui eadem ætate , qua vixit Malala , floruerit , VII, VIII, IX . -- Franc. Combelisi hallucinalio, Mallom
hospin confundentis cum Jo. (XVII) Antiocheno presi yiero , onjuis mermil Gennadius, ac cum Jo . '
Viacrinomeno, X , XI. - Videri eum listop orllo ingos priilis qualibrelicos esse adnumerandun, Xll.
Recensentur alii Joannes Antiocheni. De Jo.Mla pair archa Alexandrino, xull. — De Jo . Malala ulale'.
Non fuisse couvuin Justiniano ejus nomin 's p !!! :0, of volunt Chubueadus el alij : sed ad saculuni
Donum esse poljus cojicierdulil, vel det sillen pool leppa Jurtiniani fluruisse , xly ad sxxix. -
Scripsisse pust Justinianum eximile apparel, quod qnoj anelles ille reg : arit commemoral , XV, -- Quod
pec in vivis sub Justiniano exsliteriid onsiallir ex ciial 0 : e a cloruin publicorum civitatis suie pro
pile de re ibidejo sub Justiniano yes:a, svI. --- Fx erra !is ejusmullis cl gravissimis de rebus Justinia
nais, XVI . - Aliisille indiciis liiculeulis , XVIII, XIX, XV. - Nilalam cuin Justiniani legalo non fuisse
colioculuni, qu:0 i esistimai Chimradus, s' d librum 1:1!!!!!!!i cjlis legisse ; el elun non aliuni sisse 3
Nuhioso, XX1. - Quod nec vixeril aule ærtellStudi esculton prob tus ex citatione Chmellis
Chro.iographi, quem ostenditur scripsisse pois anillo ! 09. , 1111. - 0 .101 nec floraril ante initium
SPeHii vom conficilior ulterius er cililione Theophili Cit a ti, qi!!"ll1 prohialur obiisse anno Cliristi
75, XXHT. -- llone male a nonnullis confunili cum Theoploto Aniloesemo, ad Arcoly('um scriptore.
Productiir Fragmentum ms. es Hesychio de Christi patinale , in quo citantur Clipens, Thcoplulus,
ti Timotheus chronographi. Hesychiuin illum ex ipso Alilala siripsisse videri , XXIV. - - Eusebii Cliro
picos quod at Matala solet ciiari, non esse genuinu , NU . - Q .01 vixeril Nialali 1101) ante sarcom
Jonuni, confirmatur cum aliunde, um ex loculionis barbarie, 110, XVI, XX111. - - Proponuntur argli
Duta quæ illius ant yuritabil videntur astruere. laer lid cilari eunt m Oratione tertia pro illa
finibus Jo . Dainasceno ascripla : el in mulus Narratiwibris ( 111 Chron co Pasculi sive Alexandrino,
äule annum , ut creditur, 650 composito , al verbulu (Osonare , quita Chronici allclore e Malala Chase
Witado cialis Sideniur desumplit , XXIX . - Istariilli narra:10nntndex , , --- Argirmenlis bisce respons
Urlur, AS11, elc . -- Non siilis constare Framnet lille illud Matale quod babelul a pull Oial. pro ivare
præuitali, ab ipso Orationis auctore fuisse descripant : el esse pratos ea cuir suspicemur non fuisse
du. Damasceni is aim Urationem , sxx11. - Ad argumentum Lux de Chronico Paschali sive Ales, re
spontelur, 1° Chronicon illuil habere quamplurina interpoiala , XXX11 , XXXII . - Nec , O, silis
Cuislare ex diulala fuisse desumpia ea yul.1 apnd l'asciale Cosmariia reperiuntur. Malalam es allin
historicis ad verimli esscribere soujillo monstratil 'x cjus Lillologis, SXIV. -- El citazione scri
porum Launorum , quorum quidem nie 11 lani imeleseri!. liius errores spissi de rebus Kwaliorum ,
XV . - In plerisque preterea istarum Narrald !! , que es didila drprompla credendur , apuit
1 Swale biberi 1100lllltid 11a' Cum Mwali.i1115 in alle conciou :l , et quid que pidie repugn . dll,
I V . - jalalani, ubi loquitur de rodas 8::Liborinis ball10.011) Sila memoria assistentibus, verba
lailu Suoiuil anitorum prolere. W scriitoril' s DRUTUN QORUN elalalis sequio !'s. Silnu
 HUMFREDI HODIL
esse, X * XVIII. - De ano : ymi Excerplis chronographicis, quae in hac editione Malalae præmilluntur. Ea
esse Georgii Hamartoli. Excerpta alia ex Chronico Hamartoli ubi edita reperiantur , ali. - De editione,
et Edmundo Chilmeado interprele , Xull, still ..

PROLEGOMENA .
1. Joannes Antiochenus chronographus, quem jam A vexñs, elc. Sunt autem hæc Excerpta ex Annalibus
ribi damus , erudile leclor , ab inip . Constantino infra subjeciis . 1) Er Josephi Antiquitatum libris.
Porphyrog.cognominalusMalela ,ab alio (1) Malala , 2) Ex Georgio Monacho. 3) Ex Chronico Joannis
a. Tertio (2) Meleles , quis fueril , aut qualis , aut cognomento Malala. 4) Ex Joannis Antiocheni
quando demum vixerit , lilieralis viris [xx ] huc Chronico, etc. loc miror fugisse doctissimum et
usque parum innoluit. Viris illis præclaris et diligentissimum Ger . Vossium , qui, quamvis obser
eruditiss. qui in hoe sludiorum genere singulari vet, in librorum suorum De historicis Græcis edi
quodam honore emicuerunt, Ger. Jo . Vossio (3), tione posteriore , Joanne'n Malalam ex illorum
Phil. Labbeo (4 ), el Leoni Allatio, fuit poliis no - scriplorum fuisse numero , de allero lamen Joanne
mine lenus : neque amplius sane de eo compertum Antiocheno chronographo, tanquam in eodem vo
habuere , nisi quod illius hoc chronographicum lumine celebraio , mentionem nullam facil. Poste
opus evolvissent, doctissimi illi nostrales, qui in rioris hujus Excerpta satis ampla et prolixa in
eum ex professo diligentiam suam et sludia im . volumine dicto sunt edila sub hoc titulo : 'Ex tiis
gorius. Ex Joannis Antiocheni Historia chronica ab Adamo ;
II. Solent hostræ genuis scriptores, cum Joannem ad finem his verbis appositis : T6205 tñs 'Iscopias
Millálam ex bibliothecæ Bodleianæ mis. codice ad- 'lusávvou rovayoũ. Finis Historiæ JoannisMonachi.
ducunt, sub simplici titulo Joannis Antiocheni, Sed desideranlur isla quæ ex Joanne nostro Ma
quasi nullas alius exstaret Joannes Antiochenus, Tala excerpla sunt, a Valesio consulto rejecla , eo
chronographus, eum mémorare : sic viri prædicli quod (ut ipse dicit) præter tres quatuorre fabulas
crudili, Chilmeadus el Gregorius, sic Sianleius(5), de Minoe, Antiopa, ac Bellerophonie, easque ille
Langbainius (6 ), Seldenus (7), Pearsonus (8), Fel. pido sermone lexlas, nihil bonæ frugis continerent,
fuis (9) ; eximià nomina. Cæterum consial (quod Quamvis in loco Constantini Porplivrogenneti citalo
s:ilvo laniorum virorum lionore sil dictum ) plures Joannem nostrum Malalam ex urbe Antiochensi
alim exstitisse JoannesAntiochenos, Chronographos, fuisse ne quidem innuatur, sed a Joanne Antio .
et ad hunc usque diem , ex parle sallem superesse cheno distingualur : illum tamen ex ea fuisse ci
aliun, qui Joannes Antiochenus simpliciter apud vitale apertissime liquet ex oratione 3 pro kmagi..
velcres scriptores audire consuevil, cum Joannes nibus, Joanni Damasceno vulgo ascripta , ubi qui
poster Milala autnunquam aut raro sine sui cogno - dem disertim Antiochenus nuncupalur ; neque so
minis adjeclioné commenorelur. Notasse hoc po - c lum es ista oratione, verum etiam ex ipsa chrono
Terant viri illi magni ex imp..Constantini Porphyro . graphia, quæ cum tota juxta aram Antiochenami
genneli præcitali Collectaneis de virtutibus el vitiis, instituitiir, ac res spectantes ad istam civitatem
qux Henricus Valesius,annis abbinc plusquam 50, speciatim præ omnibus aliis enarral atque perse
in lucem edidit (10 ) : in quoruin Proæmio , ubi re - gailur, auctorem Antiochenum manifesto videtur
censentur scriptores illi ex quibus desump!a sunt referre.
ista Excerpta , Joannes Malala chronographus a III. Ex Joanne Antiocheno de rebus ad antiqui
Joanne Antiocheno chronograplio , sic vulgo dici talem spectantibus apud alios scriptores Græcos
solito, expresse distinguitur : Eloi dè x tūvÚTOTS. xvi recentioris non raro producuntur Testimonia .
Tayuevovypovexūv, ( ) a') 'Iwsýnov pya:02.07!os, In Gcorgio Codino De originibus Constantinop.(p.57),
β) Γεωργίου Μοναχού , γ ) Ιωάννου του επικλην «le Portus Bosporii appellatione e reperi cita
Marého povlytis. ') Iwávvou 'Av:!oyéw ; xpo- lim . (5X11] Ab Isaaco Tzelze in locis duobus Scho
NOTÆ .
(1). In oral. 3 De Imaginibus Jo. Dainasceno (3 ) De Hist. Græcis. lib . II .
ascripla . (4 ) Delineatione Apparatus llistoriæ Byzantinæ .
(2) Jo. Tzetze chil. 5 , llist. 29. Chilmeadus, ( ) In llistoria philosophie, Thaletis Vila.
cujus apographum secuti sunt editorcs, cui non 16 ) In Schedis miss.
Logissel Consiantinum Porph . qui Malela scribil , (7 ) De Symedriis, 1. 1, c . 8, p . 122 .
scriptionem Damasceni: pani relimrl. Nos Constan (8 ) Prolegomenis ad llicroclcm piilosoplium ).
rinjanain præferimus, quoniam in syllaba 2 , cim i9 ; Pralatione ad Theophili Autiocheni librorum
La convcajt Tzeiziana . Is. Vossius in libro Varia - ad Aniolycum odilichem Oxoniensem .
Tiin: Observ. ac alii,minus lecie , et absenc auctore, (101 Ais. 1631.
Laliela scribunila
 PROLEGOMENA AD MALALAM . 22
liorum in Lycophronem advocatur; in primo(p.24), A Sic in alio opere ms. quod habelur inter codie
de ratione cur Cecropi, regi Athenarum , nomen ces Baroccianos Bibliothecæ Bodleianæ , in Alle
Alguns fuerit impositum ; quod cum ante ejus lem - goricis scil. Fabularum Homericarum Espositioni
pora , conjugio nullo apud Ailicos inilo , paires suos bus, ab eodem citatur de Paridis Trojani inter deas
non poscerent liberi, ille , lege de mipliis sancita, judicio , nempe fabulam istam inde ortam fuisse,
etfecerit ut non solum matres sed et patres suos quod de Prudentia, Fortitudine , ct Cupiditate,
cognoscerent : Taūra yoov auroy Néyou ! Algun , ♡ earumque inter se comparatione, librum quemdam
és el con ¿v 'lwavvn 'Avoloxei, öte topótepov , etc. In conscripserit Paris , oralorize artis peritus.
altero (p. 64), de Palladio Trojano ab Asio quodam
wathematico telesinalice confecto , el regi Troi ab Kal iniwp (13) 0Ě yer jeros rpd pel no l.lu mer
ſä,1.4.11
eodem donalo , ui, quandiu in urbe Troja servare Είς εν δε τούτο σύγγραμμα τις τρεις θεάς συγ
tur, inexpugnabilis ea lutaque permanerel. Illius Tupivel,
verba in medium bic adducere non incommodum Tņu 'Aonrār , tnr spórncir qnr "Hour , onu dr .
erit : Ιωάννης δε ο Αντιοχεύς ουκ εξ ουρανου λέγει [opeiar ,
και την επιθυμίαν δε σημι την Αφροδίτην .
πεσείν το Παλλάδιον, "Ασιον ( 1 ) δέ τινα φιλόσοφον “ Η και το μήλον δέδωκε, την νίκην τα πρωτεία,
μαθηματικών τούτο ποιήσαι ωροσκοπία καλλίστη, εις Β Ως Ιωάννης χρονικές Αντιοχεύς που γράφει ,
Auto uóror ålinropor, e' ä .ila napa liurarwr.
το απόρθητον είναι την πόλιν εκείνην, ένθα αν τούτο l'úgor Iln .léws, OÉtidos, 'Epuņr tɛ (14) xal tor
μένει πεφυλαγμένον και άσυλον· χαρίσασθαι δε το Aia ,
30 :9ūrov laxáõloy tū Towi. Calerum Joannes A11- Tir " len où nep Zupire 0eus ris Oov.A.lovụéras .
liochenus scribit , non ex cælo Palladium decidisse, ' O TÇErinc . o' örurta dentūç il.ingopsi. Kal
atpóo yes :
sed Asium quemdapo m philosophum ac mathematicum
id egregio horosco prædixisse , non expugnalum (xxiv] Quorum hic est sensus : El arte eloquentiæ
iri ciritalem in qua Palladium custodiretur ; el tale pollens, cum alia multa scribit , tum comparationem
Palladium Troi dono dedisse. llis adde Joannem dearum trium , Minervce prudentiæ , Junonis forlilu
Terizem , Isaaci citati fratrem , qui in Historiarum dinis , el Veneris cupiditatis ; quarum ullimam cæ
Chiliadibus, chil. 2, hist. 33, inter illos scriptores Teris prietulit : ul scribit Joannes Antiochenus chro
qui de Cleopatra Ægypti regina in Operibus suis nographus. Qui illud duntaxat allegorice exponit ,
fuerint commentati. Jo . Antiocheoum recenset. alia missa faciens, nempe nuptias Pelei et Theliais,
Et rursus in chil. 6 , hist. 69 , de Pentheo ab Agave Mercurium , el Jovem el Idam ubi dedeabus illis ju
occiso , et istius fabulæ explicatione, eumdem citat. dicium fecerit. Verum Tzetzes ea omnia subliliter
Distoriæ hujus Tzelzianz lilulus sic se babet : Ileo ! allegorizat. Et allende.
TIū o 'ArtioysÜS 'Ayauty, dy vidy TeppÔtôOŪSzv els IV. In locis hiscedescribendis,idcirco prolixi ſui
Okvetov. Quod Interpres sic vertit : De eo, quod mus ut exinde commodius ( quod ex usu nostro ſue
Antiochenus Agavem filium prodentem in mortem . ril) exquiri possit , utrum isie Jo . Antiochenus, cu
Post versus aliquot de Bacchis elnepotibus Cadmi, jus scriptores citati lestimonio utuntur, sil idem cum
liec subnectunlur. nostro Jo. Malala, an polius cum altero illo , supra
181111 'O Eūpinionc uvOxüc oŰcu cuir Bixyaic memorato, cujus exstant apud imp. Constantinum
Topápel. Porphyrogennelum Excerpla . Ger . Vossius, qui,
'0 ' 'lwárrns mporiuós ålinropor nov , Né. ut supra monuimus , de Excerptis Jo. Antiocheni
[281, ele. apud imp. Constantini Porphi. Collectanea exstan
Euripides fabulose sic de Bacchis scribir. tibus, nihil omnino commemoral, Jo. Antiordoenum ,
Joannis autem Chrínicus fabulam exponens, ail, quem cital de Ægypti regina Cleopatra (15 ) Jo .
Peniheus atque Labducus, mauis autem Pentheus,
Interſectis reliquis nepotibus ( 12 ) Cadmi, Tzeizes, eumdem fuisse conjectalur cum Jo. Ma
Aclæone quidem ipso a propriis canibus, lala . In qua sententia eum sequitur Allatius, et
Learcho et Melicerla a palremalreque, D Joannes noster Gregorius (16 ) in Animadversioni
obiinendi
llabuil spemaudivit
Lianiem scepira alque sedes.
Bacchum Cadmi nepoleni riochum , bus ms. in auctorem nostrum . Ego potius in sen
Rennin affeclare, comprehensum in vincula conjecil ; tentiam contrariam propendeo , et non solum eum ,
Solvens aurem precibusmalris suæ , occiditur ejus quem citat in loco illo , cæterisque supra adduciis,
ler dolis .
Quaprop fabulam finxerunt, amatre occisum ſuisse. Jo . Tzeizes, sed el eum , quem citant ejus fraler
NOT E .
(11) Faddem fere repetuntur, p . 66 , ibi redun- alio qui habetur num . 194 . In tertio quodam qui
danl, el absint a cod. ms. bibl. Bodl. qui haberi - babeiur num . 131, post mentionell, non l'aridis ,
luir de Asis et Apollodoro lin . 5 , a vocibus iøs "Alo ; sed Eumeli Alcestidis F ., occurrunt bi versus, scu
pal. ad lin . 14. Berorili Bertrandi Latina versio male ut ex re ipsa apparet.
quæ reilundant in Græris arnoscil ; sed ea quæ se (18) Mss. 24 el 194 , 'Epp.nti mis. 131 Ep
quuntur post voces e oupavō TOITO 17 :52iv , lin . 20 , uorte .
ad vocem 49.TATÉTTWLSY , lin . 25 , quæ revera a (15) Nam de cæteris quæ supra a nobis ciiata
Tzetze scripla sunt, in ea desiteranlur. sunt is nihil observaral.
(12) ' E / YÓvw , quod interpres ibi male veriil ( 16 ) Qui nec ip i in locaqur supra produximilis
filios, ul el infra Syrovov filiuil . cirlin !ecudo inciderat.
(15) Sic in codice 1s. Baroe. nun . 21, ci in
 EDI
23 HUMFR IIODII 24
Isane!!s, el Geor. Codinus, eundem fuisse cum al- A rato ; cum antea tamen in codem opere Joannem åre
tero illo , cujus exstant Excerpta (17), baud ægre liochenum citassel : Tauragedy 'Iwiwns t!ş ( hoc
mihipersuadeo. De Codino sane boc satis constat. DOLO ) Mréans Xpovoypáco; Hae iratib Juan es
Nom lociim istum . ( 11 ) quem ex suo Jo . Antio . quidam Meleles chronographus.
cheno adducit, apud nostrum Jo. Malalam frustra V. Hæc cum ita se babeant, lectori liberum eslo
otasi'sis.Reperiuntur quidem apud Malalam omn - judicium , utrum idem sil isle Jo. Antiochenus, qui
nia (18) en loca que ab alroqne Tzelze ex Ju . Tzerze utroque cilatur, cum Joanne nostro Ma
Antiocheno cil:unur ; el de fabula insuper ista , tala , an cuin allero illo cujus erstand Chronogra
4:10 estde interilu Piothei animadvertere licet, pliica Excerpla . Si place! postremum , lum dici
sion soiuin proferci apud Jalalam eandem illius oportet , Excerptorum islorum scriptorem post
allegoricam expositionem , verum etiam ab eo de Georgium Chronographium visisse , adeoque sub
Libula isia advocari Euripidem in Bacchis, lil etiain imperio Heraclii , quod virieruditi hactenus sla
de eadem in loco prædicto cilatur a Tzºtze Chi- luerunt,non floruisse. Nam expresse asserit Tzetzes
liasta. llinc cuivis in promplu esse possil argu - Chiliasta Jo. Antiochenum a se memoratum post
mentum sibi satis speciosum efformare ,non aliun . Georgium Chronographum ( Syncelluin intellige,
yuam nostrum Joannem , a duobus illis scriploribus vel llamarluluin ) claruisse. Si prius arrideat; 10 .
per Joannem Antiochenum designari:argumentum idem erit dicendum de Malala nostro : de cujus
(inquam ) satis speciosum , ct si alicui isla opinio ælale nos infra . Pro comperto est interim , non so
probabilior videalur, cum eo non ego condeudam : lum exstareapud imp.Constantini Porphyrogenneli
ble tamen non ita hæc movent quin potins in die Colleclinea ex J. Antiocheni Monachi Chronogra
versa persistam sententia . Quis enim in Græcine phia Fragmenta ; verum etiain hodieque in biblio
sequioris et posterioris monumentis lain parut thecarum scriuiis asservari , cum alia el omnino
versatus est, ut non sciat illorum scriptores fere diversa es co Excerpta , cum et ipsam alilii Chiro
eadem ubique litteris deaandare, seque mutuo etnographiam integram ; vel aliud saltem archäolo
alios scriptores liberaliter admoduin exscribere as gicum opus Joanni Antiocheno tribulum . A doctis.
que expilare consuescere ? El quisnon videt velex simo Aleinanno , in Nolis historicis ad Historiam
ipsis, quæ exstant, Jo . Antiochenimonachi Excer- arcanam Procopii , proferuntur fragmenta duo de
plis , eun mullis in locis eadem cum Joanne nostro imp. Justiniano ex Jo. Antiocheni ( quæ appellat)
Valala in lilleras relulisse ? Quem lalel illius Coron Collectaneis : quæ quidem diversa fuisse a Jo . An
hographiam de eisdem plane cum Malaliana fabu - C tiocheni Collectaneis Constantinianis cum in illis
losis rebus tractasse ? Hisce insuper addo , mibi de Justiniano nihil quidquam legatur, necesse est.
esse exploratissimum ,nihilaliud esse Joannis nostri Jo volumine Græco mis. bibliothecæ Regiæ Pari
Halalæ Chronographiam qui ex aliis auctoribus since num , 2216 , inter varios tractatus diversi ar
decerplam rerum farraginem : solere eum verba - gumenti occurruni Excerpta ex Jo .Antiocheni Chro
tim ex aliis transcribere, el auctores etiam ab illis mico : id quod colligitur ex Iudice Tractatuum
cilalus, quasi ipse legissel, citare . Quid jlaque mi. illius voluininis, qui babelur Grece inier Stephani
rum si prædictæ Nariationes in illo reperiantur, Le Movne Varia sacra, sub titulo Indicis Antonii
licet ex alio aligno scriptore citala sunt ? Quo . Eparchi ( Corcyrei) legoli, ex cujus dono circa me
minis autem existimem illum a scriptoribus præ - diumi seculi preleriti in illustrissimo illo librorum
dictis intelligi, id certe obsial, quod videtur colli- mss. Gazoplylacio volumen illud repositum est.
gondum ex inip. Constantini Porph . Collectaneis loilla indice num . 79 , sic legilur : 'Iwavvou 'Ave
tolies laudatis , non soliiuni eum fuisse sub simplici TLOYÉW ; To coj povezoù auco ouvió y platos À TO'
appcilatione Joannis Antioclieni commemorari ; sed qoyñs xigew ; nógvou . Jo. Antiocheni quadam er
ab altero illo per suum cognomen sejungi fuisse xxvil ? illius Chronico quod incipit a principio crea
CONSUchum . Accedit quod et ipse Jo. Tzetzes in lionis mundi. Memorantur Excerpta eadem apud
alio loco ( chil. 5 , liisi. 29 ), ui!ii cum commemo. Analecta ex ejusdem bibliothecæ Catalogis Lab
ral, non illum appellet Joannem Antiochenum , sed bæana ; et ab eruditissimo Dufresnio , in Notis ad
do :onem (x8V ] Mellem , eodem prorsus modo quo Chronicon ( quod inscribi ) Paschale , al.quoties
ab imp. Cons!antino priecitato nominalur simpli- laudanlur. Ex cujus quidem citationibus, quie :14
ciicr Joannes Malala. llis ailde, quod cum eum cloris exhibent verba , deprehenditur, cum diversa
Tzilzes conmemorat,men .ionem de illo facere vi esse Excerpta isia ab Excerptis supradictis Cone
dealur tanquain de anclore a se non ante memo- slaulinianis, tuin eliam chronographiam istam a
NOT.E .
(17) li exceptis illis liabelur perioche bene exlibere, sed corim enarrationes coniraliere el er
magna de Pride Trojano, il qual limen nihil oc - illis pro libidil pomulla elidere. Vide taille'st qua
Carlite illinis Libelli in Verieris Encouill!! Senin dininis in Diatriba nostra De scriptor. Eræcis
pio .ne , de qua allegil Ju . Juliochenillin Jo. Talz 's : ruriis , cap. 1, ubi de Antiocheno chrono . 1110
itu dici ai lice potest, sobre in illis Cusceptis Datins.
Lofstantial ! Porpin. Hon (1903katqe ipsius tin - 1181 Des Cercop só , Pullio 137 , Ciegarra
dures in singulis suitabilibus stoltöverba : 0), rit. Pentico !, Miriilis libidii .
 PROLEGOMENA AD MALALA .
nostra Malaliana ſuisse diversam . A clariss. Salma- A Jo. Antiocheni cujus exstant Excerpla apud Pore '
sio, in Nolis ad scriptores Historie Augustae , et phyrogenncluin , sed ipsum id opus a G . Godino
in Plinianis Exercitationibus in Solinum , el simi- el Tzelze utroque fuisse designatum ubi cilarit
liter a Leone Allatio in Notis ad Eustathii Antio - Jo. Antiochenum , Sin idem fuisse (quod omnino
cheni Hexaemeron , producuntur complura loca ex crediderim ) evolventibus appareat, ex illis locis
J.). Antiocheno ( sive Antiochensi ) lleol doxaron que ex eo ailducunt Salmasius et Allatius , id ulle
rias: hoc quoque diversum fuisse a Joannis 110 rius el clarius astruelur, quod supra posuimus,
stri Malalze Chronographia , quamvis et illa llapi Jo. Antiochenum Monachum el Joannem nostrum
åpmacologias non improprie possit inscribi, qui Malalam in eisdem narratiunculis solere concinere;
ex eo in medium afferuntur, manifestum reddilur. et ideo nihil repugnare quominus cum Monacho
Ul ompino fallantur eruditi illi viri, qui integrum idem esset Joannes ille Antiochenus qui a Tzetzis
opus Joannis nostri Malalæ in Gallia etiamnum fratribus laudlatur, quamvis reperiantur apud ip
servari ( id enim ab aliquibus accepi) docuerunt. sum Malalam res ille pro quibus citalur. A Leone
Id illis haud dubio fraudi erat, vel quod opus Allatio (in Eust. Hexaen . p. 300 el 303;ex Jo.An
II: ! qoya ologias cum Chronico Malaliano idem liocheno II el å pya:oogias, inter alia, cilantur
esse pulaverint, vel quod illa Excerpla , que ex- Bluca, de lesiodo quodam , quod Græcos edocuerit
slasit in codice reyis Galliaruin , opus integrum litteras ; et de expositione fabulæ super Eudy
fuisse , et nostri auctoris , crediderint. Pro certo mione, quod per mysticas quasdam orationes a
meliercule hoc consial, ne ipsi Gallorum doctis. luna nomen Dei addiscere voluerit, quodque illud
simo, percelebri illi Dufresnio , tvý xalxevtépw , in per somnium eiloclus non ampliusest experrealis.
manus iliquam venisse Joannis nostri Chronicon ; Quæ ambæ narrationes apud Malalam ( M. 70 ct
qui lamen fortasse in codd . Græcis mss. siipra 73 ) quoque leguntur . A Salmasio | XX1X in Pli
omnes bujus ævi mortales versalus est. Joannem nianis Exercitationibus (p . 902, 903, 908) ex eo
Malalam quotiescunque is commemoral (lll cilat dem opere, inter alia loca, proferuntiir fragmenta ,
quidem aliquoties in Notis ad Chronicon Paschale, de hippodromo urbis Romæ a Romulo exstru 10 ;
et Annales Joannis Zonara , et in Mediæ el infimæ de ejusdem diversis partibus, el populi dis:in
Græcitalis Glossario ) , testimonia ejus aliunde non crionibus ; de factionum in circo per greges et p:in
deproniit , quam ex aliis scriptoribus, qui exem - nos discolores divisione ab OE110mao rege insti
plar nostrum Oxoniense evolveranil , el inde non - lila ; deque circi, juxta mumerum planelarum , 7
nulla excerpserant : quod ipse in aliquibus locis spatiis , et, ad imitationem 12 Zodiaci signorum ,
aperte profilelur. Utrum opus prædictum Joannis 12 osliis. Quæ omnia quoque apud Malalam (p . 218
Antiocheni Ileplåpxo.:02.oylas sit idem cum Chro - ad 225 ) nostrum fabulosum occurrunt; sicut et
nico lolies meinoralo , cujus apud Constantini Col. ista que es eodem cilantur in Nolis ad Scriptores
lectanea jam exstant Excerpta , ii melius poterunt Historiæ Augustre, de T:bula lusoria a Palamede
judicare, quibus datur facullas cum hisce illud inventa , el de Palladio Trojano ab Asio philosopho
conferendi. Est interim admodum verisimile : sic escogiialo ; quæ una est quidem ex istis narra .
enim Josephus Historiam suam . Judaicam , et Diony- liunculis , pro quibus citatur ab Is. Tzelze Jo. An
sius Halicarnassensisopus suum llistoriæ Romanie, tiochenus. Illius verba sic se habent : Tð įv Tpoir
à pxalomoylay inscripserunt ; quorum posteriorein 1926ÔLov Çwõiov ñv dem.pdv ÚTÒ 'Agiou TIVòs viło
sub titulo , Dionysii llep doxa.o2oylas, (xsvinj co. cócou XQTASXEVAJOèn els quarnu tñs Trólews. Etsi
dem modo ab eodem Salmasio , in Notis ad quis cupiat ejus verba de Tabula Palamedis luso
scriptores Auguslos , cilatum legisse memini. ria cum Malalianis (p. 129 ) componcre , ea liæc
Neque agit id opus Ilspl å oja!0nyia ; de rebus sunt : '() llalaurons Od třs tã6)as con Yazvov
solum vetustioribus el evi fabulosi , sed et re- κόσμον ήνεξατο : τον ζωδιακός κύκλον διά των δώ
rum recentiorum historiam , et ipsorum impe- ) 6x4 xżowy• O À COū n.0066 .ou xal tūv èv auto
ratorum Romanoruin gesta complectilur. Hoc Trà xox.x !wy, tá é tã žstpa tūv nedavntwy Oiã os
evincunt Excerpta isla, quæ apud Salmasium , in toŨ soupyou tè Ü405 toj ovpavou, ė5 ou 6:60ta! nas!
Notis novissime citatis, ex eo proferuntiir ; nimi- zaá të xa! çaula. Sic citantur a Dufresnio (Notis
rum de morte imp. Adriani il. I, p. 180 ), et ini ad Chron. Pasch . p. 498, 499 , elc.) Excerpla inss.
signi mausoleo in honorem illius crecto ; de ex Chronico Jo. Antiocheni, inter alia , de variis
M . Antonino (p . 354), quod ,ærario iu bellis exhaule rebusque in Nostro (p . 23, 26 , 27, 29, 30 , 13)
slo , ornamentorum imperialium auctionem in foro etiam comprend : de llomericæ fabulae super
feceril ; de Numeriani imp. (1. II, p . 791) exce - Marte el Venere a Sole deprehensis expositione,
Latione et interitu ; deque Carini ( p. 795) insigni . ex Palaephato, qui idem a Nostro cliam adducilar ;
crudelitale, quod eos, qui prerum olim pueri Ille de Mercurii Trism . dictis de divina natura, ex ip .
sissent ac derisissent, imperator jam facilis non sills operibus ; de rege Egyptiosuit 10 min
dimiserit inulos. burachio , seu Varucho, Sostri (sire Sesostri) slli's
VI. Si aliud il diversum filisse coll perialur, cedenle , cl als illo fuisse vniuntus suicenaires
luui locus cri! 511spicioui, non Chronicon illuil fgyptiorum regns; de Velai il l'ersev, iloctine
 HUMFREDI HODII 28

Ægyptorium antiquo sub Vulcani et Solis lempo . ’Avtroyelas toũ xai Maha) a tep! třs Aluoecoouotis ,
ribus ; de Sose et Thuli (sive Thuachi) aliisque elc . Quam in hunc inodum verlit Fran . Zinus :
Ægyptiorum regibus ; de oraculo denique de SS . Ex temporum descriptione Joannis Antiochiæ pon
(xxx ) Trinilale regi Thuli in Africa dalo . Citan. tificis, qui el Malala dictus esi, de muliere quie
tur etiam ab eodem (p. 497 ) eadem , de Pico Jove, sanguinis purum perpessa querat. Hujus lilui in
de regina Senirami, deque Nino et Thurra ci suc- terpretationem Jac. Billius, dum Zini versionem
cedente ; quæ narrationes, quamvis nuncin Nostro, in aliis castigat, absque reprehensione præterit :
guippe desunt in principio pleraque , non invenian - sic Jac . Gothofreilus, ad Philostorgii llistoriam
lir, tamen non dubitandum videtur, quin in illis, eccles . (1. vi, c. 3 ) de Christi statua Pancadica
que jam desideranlur, reperlæ fuerint, ut quidem verba faciens : Quid, inquit, Joannes Damascenus
occurrunt in illis , quæ ex Chronico Paschali sive de imaginibus orat. 3,.refert er Chronico Joannis"
Alexandrino in eo (p . 19, 20, 21) supplentur. Locum Antiochiæ episcopi, cognomento Malala. Eamdem
linum ex supra memoratis , de veteri Ayypliorum sententiam el interpretationem amplexi siiril il
anno, ul cum Malaliano (p. 25) a leclore curioso lustrissimus Baronius in Annalibus (and ann. 31,
( si placeal) conferantur, me non pigebit ascribere. " num . 75 ) et Joannes noster Gregorius in Aniniad .
'E6asisuJSV Alyutaciov o vibs auroj " H110s y usoas versionibus mss . super Malala , ac alii .
Ojos ; elvar écn 18 ya! Mu epos LS'. Oűre yde ' VIII. Utrum ipse orationis prædictæ de imagini.
Elonsav tóte Alyurttio ö önde. tevės év!AL STÒV bus auctor, per 'Ilivyou 'Aviloysia ; Joannem
ψηφίσαι · αλλ' οι μεν τας περιόδους της σελήνης nostrum Arioclie fuisse autistitem voluerit, quod
èviauto' s èun pisov, oi è cà ; 7730:6ãou ; tñs nué025 . auctores citali arbitrati sunt, pro certo haud fa
ol yap tùy eß ' ur,vūv äp:Ouolystà cauca evo ,01;- cile stilluerim : hoc interiin est admonendum ,
oav, ė5 tou ĆToevońon to Úzotereis elva : tous istiusmodi loquendi formula non semper necesse
àvocótrous tois 30.5175ŪS . esse lit episcopi intelligantur, tametsi per illam
VII. Atque hæc de diversis Joannibus Antiochie - in Catalogis conciliorum designari episcopi so.
nis chronograp!iis, ne lemere, ul solel, cum al- leant; sci possc etiain cives aliosquoscunque per
lcro illo Joanne Antiocheno chronographo, sire eam denotari. lloc videtur exploralum habuisse
archæologo, confundatur Malala nosier , hic dicta Godefridus Tilmannus, qui in sua orationis præ
mographi; ut Joannes rhetor, qui llistoriain suam habet. At quæcunque fueril sententia ipsius ali
sub imp. Justino seniore terminavit ; ct, si fides cloris ; nos tamen nullo pacto descendere possu
Arabibus, Joannes ipse Chrysostomus, ex presby - mus in eorum opinionem qui ex sede Antioche
lero Antiocheno patriarcha Constantinopolitanus, norum patriarchali Chronographum [xxxn ) noe
cujus nomine jam apud eos, el eorum lingua, cir . Siruin arcessiuml; verum suppelit nobis argumente
cumfertur Chronicon . De quibus nos animus in lum , idque quidem (ni falior) firmissimum ac ir
alio opere. Celebratur a Ger. Vossio (De Hist . refragabile, ad illam dignitatem eum nunquam
Græcis), et Phil. Labbeo ( Delin . Apparalus lise. fuisse evectum . Non hic adnotabo citari illum a
Byz.), alius Joannes Antiochenus chronographus Tzetze Chiliasta lanquam lominem obscurum el
sive liistoricus, quem dicunt floruisse posi tempora ignotum : Taŭza pièv 'Iwivvr,; T'S Mercinis xpovo
Justiniani senioris, et Evagrio llistorie ecciesia y pãpoz. ubi illud vocabulum , tis, obscuritalis
siicæ scriptori coxlineum fuisse, et ab eo comune . nota el indicium vilealur ; boc, inquant, non ad
morari. Ai longe Pulluntur eruditi illi viri; non nolabo, quippe vir begieri poisil quin de viris
enim ex urbe Antiochie , sed ex Epiphaniensi, ctiam nominalissimis et maximis vor ista inter
ſuit isle Joannes historicus, ut demonstrat in Nolis dum apud vetcres Usurpara reperiatur. Sic ( ut
ad Evagrium clariss. Hen . Valesius,el pleniusnos in D alios missos faciam ) de Tiedoielo , episcopo Cyri
4 * *81] opere (19) alio modo memoralo . Jam ul , doctissimo cclebratissimoque, Theodorus albas et
bisce omnissis , ad cælera , quæ spectant ad no- philosoplus in arginiento synodi Ephesinæ :
slrum auctorem , procedamus, etde ejus conditione Eupeor, oc perà 'Iwivvou Ozołópncós teş, 27.07e2có.
ineamus disquisitionem : sunt qui illum esisii . Tato ; Kubou ÈTÍGYOTO Tó sus óvatoltzřs. Sic ad
anant ipsius episcopalus Antiocheni infulis, dun verbum Leontius Scholasticus in libro De seciis
vixit , fuisse ornatum . Iu bac opinione fucre in . (act. 4 , p. 509), ex abbale Thcodoro /ut opinor)
Terpretes Jo. Damasceni (quem appellanl) Libri exscribens : Epson Ôè ueta 'Iwavvo's Oscôcisena
terlii pro imaginibus, quique illos sont seculi alii tó ; T'5, ¿7.7671:20; Kupou èdi520T05 àvatours. Abiino
non cxigui nominis . Fragmenti, quod in libro de erit, si ex ipso patriarcharum Antiochenorum
cila !o ex Chronographo postro producitur, inscri- Catalogo deinonstremus fuissc nullum illius ci
NOTA .
(19 ) Diatriba de scriptoribus Gracis irrriis , cuin prafenis cum ecclesiasticis , maxime er coud .
Poiss. Biondum cuita , cap . 1 .
29 PROLEGOMENA AD MALALAM . 39
vilalis episcopum novinatum Joannem , qui in illa A circiter 1400 compositum est, fit mentio Jo . Ari
alate , qua scripserit Malala , florueril. Age itaque, liocheni patriarche cognomento Codonati , qui
videamus quot ſuerunt Joannes Antiocheni pa- inde translatus sit ad scdem metropolitanam Tyri.
Iriarchæ , et ſuisse nullum eodem temporis inter Non alius hic fuil quam secundus illorum quos
vallo , quo vixerit Malala, ostendamus. In Nice - memoral Nicephorus patriarcha CP. quem disi
pliori patriarchæ CP. patriarcharum Antiocheno- mus ejectum a Zenone imp. Eum enim Codonatum
rum Catalogo (qui usum numero supra sexaginta fuisse cognominalum , testimonium perhibet
complectilur, et perducitur usque ad patriarcham Vietor Tununensis. Ab Anastasio Cesariensi, in
Anastasium Juniorem , qui martyrium subiit circa traclalu De jejunio Deiparæ , Joannes quidam pa
annum incarnationis Dominicæ 608, seu, ut alii triarcha Antiochenus , tanquam lunc cum ipse
volunt, 611), recensentur Joannes duo . Eorum scribebat Ecclesiam illam regens, celebratur : quo
primus, apud omnes scriptores ecclesiasticos pro - sæculo is clarueril, non habemus iisque adeo ex
pler schisma in synodo Ephesina commemoralus, ploratum, ut pro certo et indubitato decernere
el Epistolis aliquot suis notissimus, fuit or line XXXIV possimus : hoc tamen certissimum et ex
patriarcharum 39'18 el anno D . 433 e vivis exces- ploratissimum , eum ante undecimum sæculum ,
sil, postquam patriarchatum per 18 annos guber- B vel medium saltem præcedentis, in illius Ecclesiæ
passet. Secundus fuit ordine 47us successor Petri cathedra non præsedisse : nam auctor est idem
Fullonis, sub Zenonc imp. A . D . 476 , post men - Anastasius excepisse eum in sede ista Theodo
ses 3 ejectus. Post duos hos Joannes, quos nemo sium , Petri successorem ; et ante (ad minimum )
non videt Joannem nostrum Malalam ælale anile- medium deciiniseculi fuisse nullum in illa Eccle
cessisse, cum floruerint ante imperium Justiniani sia Theodosium qui Petro suceesserit, constat. Ne
ejus nominis primi cujus gesta a Malala celebrana que multum quidem videtur dubitandum , quin
tur, non alius Joannes in antistitum Antiocheno- idem is fuerit, vel cum illo Joanne patriarcha su
rum [XXXIII serie occurrit anle seculum a nato pradicto, cujus apud Gul. Tyrium habeturmentio ,
Christo undecimum . In illo sæculo , nimiruin quo vel sallem (quod minus (20 ) arridet) cuni moi a
tempore recuperala (uit urbs Antiochenorum , ex - cho Oxieusi.
pulsis Saracenis, a Christianis nostris Occidenta . IX . Si cui oberiatur suspicio , inter Anastasium
libus, id est A . D . 1098, cathedram illam tenuisse Juniorem patriarcham , in quo terminatur Catalu
Joannem quemdam , sanctissimum confessorem , gus Nicephorianus , et saculum decimum , ante
apud Gull. Tyrium , in Historia belli sacri (lib. vi, c quod apparel Noruisse Malalam , in cathedra Ane
c. 23), memoriæ proditur. Is , ut dicit idem Ty- tiochensi sedisse Joannem aliquemi, qui idem cum
rius, evoluto vix biennio post urbem recuperalam Malala poruerit esse : is adeat velim Eutychii patr.
sede sua semet abdicavit et Constantinopolim Alexandrini Annales, illisque præfixam chronolo
abiil. Vergente ad exilum insequente sæculo , giae ejus Synopsin . Recensitos ibi reperiet illius
nempe a Domini nostri Naiivitale duodecimo, thro- intervalli patriarchas universos, Joanne nullo in
num palriarchalem Antiochiie lenebal Joannes ter illos celebrato . Ejusdem rei fidem facit Catalo .
alius ; idem ille, qui olim in Oxia , Propontidis in - gus alius. quem , ex Aralico aliquo auctore (ub
sula , monachicam exercuerat vitam , cujusque es opinor ) transcriptum , ab amico nostro nullo no
stat, inter clariss.Colelerii Ecclesiæ Græcæ Monlle mine venerando, Edvardo Bernardo, viro in omni
menta , Oratio in monasteriorum donationes luicis doctrina; genere singularis prircellentie, accepiam
factas. In Conciliorum voluminibus habetur opus mus. Mius patriarchas prie !icli intervalli , quia
culum Joannis cujusdam patriarchæ. Antiocheni discrepat aliquantulum ab Eutychiano, lectoris.
De superioritate inter concilium el papam ; al re- oculis hic non gravabimur subjicere.
Nisezon

cens is ſuit, et non ante sieculum XV, neque A. N.

Græcis est annumerandus, sed Latinis , neque qui. D Niim
, . quo
an. desilla
dem revera , sed titulo tantum fuit patriarcha . 58. Anastasius aller, 9 607
Ulrum inter hos duos Joannes posteriores, curren 59. Vacal sub Persis,
libus sæculis xii el xiv, in theono Antiocheno se . etMacedonius,
60. Macurius, 031
deret ullus necne, non babco dicere ; neque nosira 61. Theophanes, 663
quidquam refert ; Jo innem enim Milatam ante sæ 62. Thomas, 085
eulum decimum furuisse , in liquido est. liaque 03. Georgius, 701
04. Vucäl sud Saracenis, 50 754
ut alle eum floruerunt illi duo quos primomemo el Theophylacius, 18 772
ravimus, sic omnes hi novissime recensili co longe 05 . Theodorus, 23 . 795
fuerunt recentiores. In scripto quodam mana 65 . Theodoretus, 17 812
61. Jobus, 813
cxaralo bibliothecæ Oxon. llep! pero.Oésews dc 18. Nicolaus , 26 869
Xteptov. De translatione episcoporum , quod anno 69 . Slephanus et Thaddaeus, 22 801
ΝΟΤ. .
( 0) Vide Dinlr , descript. Græc. rar.
al HUM HOD 33
70. Symeon , F R E I I
12903
28 931 ADIinquil, secialores quoscunque Romani imperii pini
71. Elias, bus excedere jussit, indulta lamen eis per tresmen .
72. Vacat 4 935
Dein Theodosius etalii viri obscuri. ses licentia si qui per id tempus fidem orthodoxam
amplecierelur. Sic alio in loco de Justiniano : Sub
(sXXv] X. Ul errorem comniillunt scrip!ores illius, inquit , imperio haresibus variis interdicium
prienotati, cum Malalam nostrum in patriarcha est. Inter istas vero nominalim fuisse Eutychianæ
rum Antiocheniorum Albo reponunt , sic errorem
plane diversum de illo erravit Franc. Combeſisius. interdictum , ex ediciis 5 el 6 apud Codicem Ju
slinianæum in lilulo 1, lit conspicuum . Dalur
Is in Manipulo de originibus rerum Constantinopo alius quidem in eo locus, qui ſorsan nonnullis
litunarum , Joannem nostrum Antiochenum Mala videatur argumentum subministrare , eum Euly
Jin) , cujus nomen ex Oratione, quam vocant , Jo.
Damasceni de imaginibus supra citala ei inuolue chianorum opinionibus linctum fuisse ; locus sci
tat , eumdem fuisse decernit cum Joanne illo An licel isle ubi habet sermonein de Vitaliani rebel
tiocheno, ex grammatico presbytero , queni tra lione contra imp. Anastasium , Eutychianum , in
dunt Gennadius Mass. (De scriptoribus eccles.) doxos catholicam
fidem sævientem , el episcopos orllio
et sedibus suis deturbanlem ; quem Vilalia
cl Marcellinus Comes (Chronico) contra hæret. B
Eutychianos librum condidisse. Qui error, ul ſa * num ait Victor episcopus Tununensis contra illuin
arma cepisse propler fidei catholicæ subversionem
cile refellitur, cum Chronicon Malalianum ultra el synodi Chalcedonensis damnationem , remolio
tempus Joannis prædicti peiteratur ; ita facile nesque orthodoxorum episcoporum atque successio
quoque illi condonalur, cum Chronicon ipsum nes hæreticorum . De illa Vitaliani rebellione verba
videre ei nunquam datuin esi. Suum autem Chro faciens, et in fugam eum aclum enarrans chrono
nicon composuit Marcellinus A. D. 534 , id est graphus noster sic subjungit : Kai įvixnge o £w
jipperii Justiniani octavo, et Catalogum suum
scriptorum ecclesiasticorum , in quo mentionem The Xp!5tds xa ! h toū Baotatws túyn . Hanc vero
victoriam conciliavit Salvator Christus el imperalo
facit praedicti Jo. Antiocheni presbyleri, concin ris fortuna . Quæ verba videantur indicare zelum
navit Gennadius , imperium administrante Ana
ejus contra causam Vitaliani, clipsius fuisse
stasio, A . D . 49.x, hoc est , annis ante imperii
Justiniani, a Malala mostro celebrali , exituin opinionem , pro imperatore lanquam pro veritate
cisca Lxx. Christum dimicasse. At utcunque loc nonnullis
prima fronte videatur, exinde tamen nibil polese
XI. Conjecturam aliam nihilo magis felicem jure inferri ; dici enim isla a Malala poluere, quia
eodem in loco de chronographo nostro facit Con - arma rebellia contra principem suum Vitalianus
belisius; ut eumdem eum fuisse cum prædicto sumpserat. Sic alii profecio scriplures orthodosi
Joanne presbytero , sic eumdem omnino fuisse de bello a Vitaliano molo , tanquam de re impro
cum Joanne historico cognomento Diacrinomeno , banda loquuntur, quamvis bene de eo sensisse
id est, Eutychiano ; sic enim Schismatici Euly, videatur cilatus Victor. Cyrillus Scythopolitanus
chiani nuncupari consueveranl. Floruit iste Joail- in Vila S. Sabæ ( cap. 57. ) illius rebellionem dam
nes • Araxcivous voş anle nostrum Joannem , et nare videtur, sed aliquanto (xxxvii ) lectius : Ouve
ante ipsius Justiniani tempora
lempora sub prædicti Ana.
sub prædicli Ana - Eyoues
EyOuevos Ó Baceaeus 'Avo.stác!Os Úd toŨ Bita).12
stasii imperio, cilante eum Theodoroo Leclore in You Baoba
voŨ Bapha pıxūv ixitgewy. Delenius imp. Anasta -
llist. Eccles. qui ipse scripsil sub Justino seniore, sius a Vilaliani barbaricis motibus. Evagrius (Hist .
deces: ore Justiniani , Anastasiique successore. eccles. I. III, c. 43 ) apertissime : Tupavvail inquil )
Noque reperiuntur apud noslr1111] chronographum tóy 'Avastáciov Bitadeavós. Et, codem in loco, ait
que ex illo Joanne noininilo Diacrinomeno a scri - cum meditatum fuisse vil imperium occuparel.
psoribus Græcis proferuntur. De eo qui plura vo - XIII . Præter varios hosce Joannes Anlioclienos
lel , is adeal nostram Diatribam ( all quam lecto . p llc usque mienioralos, quos esse diversos 3
rem jam sapius aimandavimus) De scriptoribus Joanne nostro ex dictis certissime cognoscitur ,
Græcis variis cum profunis ium ecclesiasticis, ma- observata sunt nobis inter legendum nomina alien
aline ex codil . mss. que lucem brevi visura esi : rum non paucorum . Eorum primus est Jo . Alitio
ubi legere licebit nonnulla de eo hand vulgaria . clienus archipresbyter, Publice diaconissic el ab .
(XXXVI XII. Utrum omnihæreseos labe imalo bitissæ filius sub imp. Juliano a postala clarus.
nis essel nosier clironographus , an potius faveret Secundus est Jo. Maxentils, presbyter (ut volut)
prædictoruin Eutychianorum partibus, adeo ut Ecclesiae Antiochenasub Justino seniorc, cujus
n.crealur, cum diclo Joanie Historico, ó Alaxo:vó- exstant in Bibliotheca Patrum opuscula aliquot.
usvos audire ;' si quidem inquirere operæ pre- Terlius est Jo . Antiochenus presbyter, conta
lium : non desunt quæ fidem faciunt, inter scri- Fauslum Servipelagianum scriptor, ab Adonie
piores eum orthodoxos esse porius annumerane Viennensi laudalus ; nisi idem lic esset ( quent
dum . Imperatoris quippe Justiniani fidem , dog - facile quidem conccdo ) cum priedlicto Jo. Marene
platibus hæreticorum , quos edic is ille damnave- lio . Quartus es! Jo , Antii( Laus Laura S. Sube
ral , opposilani , orthodoxam appillal llaresiune, in Palestina monachus , Dia. onus cl Cultuante
33 PROLEGOME AD MALALAJ . 31
cha , seeta Origenisia , insperante Justiniano.NAA quoque vir summus Gul. Lloydius, antistes Asa -
Quintus est Ju. Scholasticus, ex presbytero Anlio - phensis hodiernus, qui et eum existimal anno Ji
cheno patriarcha Constantinopolitanus sub ejus. sliniani circiter xxv scribere desiisse . lloc edocti
dem Justiniani exitu : cujus exstant Collectio ca. nos sumus a clariss. Antonio Pagi in Annales
nonum el Capita ecclesiastica ; quemque aliqui Card. Baronii (ad an . D . 107 ) : in quo opere exi
perperam confundunt cum jo . Antiocheno Chro - mio de chronographo nostro ex Patris prxdicti
nographo , cujus exslant Excerpta in Collection Tilleris ad se missis mentionem faciens vir ille
Constantini Porphyrogenneti. Sextus est Joannes eruditissimus : Vixit, inquit, sub magno Justiniano
de Antiochia vulgo dictus, Arrianus, unus ex el videlur anno ejus xxv, aut circiler, scribere (XXXIX )
magistris Mubanimedis pseudoprophetæ , quo tem - desiisse. lla clarissimus Gul. Lloydius, episcopus
pore imperavit Heraclius. Hisce adjiciendi sunt, Asaphensis, e secia Protestantium , vir solidissini
nisi iidem fortasse fuerint cum aliquo jam dicto . criterii. In egregio perulilique opere, De scripto
ruim , Joannes monachus et presbyter Antiochize , ribus ecclesiasticis, quo orbem sibi literarium
cui in codice quodam ms. attribuitur Oratio de obstrinxit vir eruditissimus Gul. Cavxus nostras,
Dumini transfiguratione, eadem cum illa , quam ad ætatem Justiniano sequiorem demillilur, ila
nomine Jo. Damasceni in illius operibus evulga- Blamen ut eo imperante in vivis esse poluerit , et
tam habemus : el Jo . Antiochensis, cujus nomen ad annum Christi 601 conjicilur.
in alio quodam ms. Tractalui De conjurationibus XV. Cum ait celeberrimus Pagius certiorem se
præfixuin reperitur. De omnibus hisce, sicut et factum ab episcopo Asaphensi , chronographum
de illis plerisque quos in superioribus memora . nostrum anno Justiniani xxv, aut circiler, scribere
vimus, nos fusius et plenius in Dialriba supra desiisse , eum non possum non suspicari duabus
meinorala De scriploribus Græcis variis, capitibus in rebus memoria ſuisse lapsum : nam 1º, mihi fa
duobus primis , ex proſesso disseruimus. Hic cile persuadco scripsisse doctissimum præsulem
(XXIV.11) eos recensilos volui, ut quot el quinain de anino Justiniani, non XXV sed xxxv . Usque enim
ekstiieriut illius nominis non nescius sit lector, ad annum illius imperatoris xxxv Chronographiapı
ei, si quis ex illis cum chronographo nostro idem nostram , prout jam in ms. habetur, perduci, lam
esse videatur, ei proprio suo judicio uiti liceat, certum est quam quod certissimum : el desinit que
modo et mihi liceal uli meo. Nihil opus est ut den in anno illius imperii vel XXXVII , vel XXXVII .
hisce subjiciam , a Diacono Liberalo (Breviario , Subrst quoque suspicio hoc tantum eum sibi vo
cap. 18 ) memorari episcopum quemdam Alexan - luisse , in isto circiler anno desinere nostrum
Griæ , cujus nonien sit nostri scriptoris quam si- exemplar , non illo anno auctorem scribere de
millimuin , Joannem cognomento Mela ; quem dicit siisse ; nam unde id colligi potuerit, nihil uspiam ,
fuisse Dioscoritam , hoc est Diacrinomenum sivc vel leve , occurrit , cum in line exemplar esse mu
synodi Chalcedonensis adversarium . Eumdem euni tilatum , vel luce ipsa clarius appareal . llabellir
fuisse cum nostro Jo. Malala suspicabitur nemo exemplar inter codil. Baroccianos , membrana , el
paulo eruditior. Floruit enim ante tempora Justi- manu antiqua annorum (ut fas est conjicere ) plus
niani, et , ut auctor est ipse Liberalis , secundus quain 600 , exaratum . Ex voluminis ms. crassitie ,
eral in atlistilim Alexandrinorum successione a colligendum facile videlur non mullas schedas in
Petro Mongo, Athanasii hæretici successor, el ale calce desiderari, et vix id deductum fuisse ultra
terius Joannis Machiolæ ( sive Niciola ) cognomi- mortem Justiniani: sed ad hoc volumen non aliud
nati decessor. Incepit, juxta Chronicon Orientale , olim perlinuisse , vel ipsum olim non fuisse in duo
Ecclesia . Alexandriuæ præsidere A . D . 488, et divisum , unde liqueal ? Certe constat opis iolum
sedem tenuit per annos 8, et quod excurrit. Kir - mulla oliin passum fuisse,' el schedas omnes ali
cheriis in Catalogo patriarcharum Alexandrinorum quando jacuisse per injuriam temporis a se invi
refert illius initium ad annum Christi 506 . Ad D cem solutas. floc indicat præsens voluminis con
quem annun ponilur a Baronio non initium ejus, ditio , schedis variis in locis a posteriore bibliopego
sed exitus . miserrime transpositis. Utcunque de hisce res ha
XIV . De chronographio nostro , benigne lector, beal : quod intra annos a Domini nostri Nativitate
quis fuit et qualis, vel polius sane quis el qualis 900 scripsit nosier chronographus, extra omnem
non fuit, inquisivimus hactenus. Jam postulat dubitandi aleam ponitur, cum exstarent ex opere
rilio nostri instilli, lil ad alia progrediamur, et illius excerpta , inter Collectanea Constantini Por
qualis sit scriptor, deque ejus ætate , lemporeque phyrog . imp. qui natus est anno 905 , el anno cir
quo scripsit. incamus disquisitionem . Floruisse citer 959 denalus : el non scripsisse sub ipo J11
eum sub imperio Justiniani ejus nominis primi, stiniani imperio , sed postquam ille diem suum
quod anno D . 527° inceplum est, et 565• Termi- suprenium obiisset , hoc est post annum 565, eo
nalum , inter illos eruditos viros, qui Chronici dem certiludinis gradu nobis elucescit, id aperte
ejus exemplar ms. pervoiverint, inolevil hucusque indicantibus [x4 ] verbis illis que de Justiniano in
sententia . Sic slaluunt pro certo ch indubitato initio libri xvii, legomir : 'E205!1EUTEV OELOTO.
Chilmeadus simul interpres et Gregorius ; sic to; 'Lougi!! !avos žan 17,', ya! ! iiva ; % , xal mucos;
35 IIUMFREDI TIODII 35
17 . Imperium tenuit divinissimus Justinianus annos A bus gestis sub imperio Justiniani, lol et lanti oro
38 , menses 7, el dies 13. Hoc solum in controver- rores in illius Chronographia commillantur, utom
siam potest vocari, an sub Justiniano Norueril , et nino repugnel eum illis vixisse lemporibus. Ct ,
paulo post ejusatalem Chronographiam suam con - multis præteritis , nonnullos hic loci , qui nobis
diderit ? Suntquidem , quæ facile cuivis non salis sint majoris momenti , in medium producamus :
allento possint persuadere , eum paulo post Justin Bellum illud quo regi Lazo um contra Persas per
nianum sum opus concinnasse ; sed el alia sunt ducem Irenæum , etc. suppetia laia sunt, is refert
multa a nobis observata , que suspicionem non ad imperium Justiniani ( p. 155 ), et ad ejus con
immerito creant eum sæculo isto ſuisse recentio - sulalum 2 , indictionemque 5 , quæ in annum illius
rem : quin el sunt quæ subindicent enim ad tem - imperii in incurrit ; quod tamen non gestum ſuisse
pora longe sequiora esse detrudendum . Ci de ejus ab imp. Justiniano, sed ab ejusdecessore Justino,
ælale veritatein possit indagare lector, deque ex Procopio Cæsariensi (De bello Pers .I. 1, c. 12 ),
ejus auctoritate judicium facere , nos quidquid oc. ejusdem ævi probatissimo scriptore, colligere licet.
currit nolarum et indiciorum ætatis , ob oculos Edictum Justiniani de episcopis , orphanotrophis ,
hic congeremus , ac in trutina simul collocabi- . æconomis , el xenodochiariis, ne nisi de iis qux aute
jus. Et primum quidem ea , quæ contra illius ve. ” munus susceplum habuerint bonis , testamentum
lustalem tantam videantur facere , afferamus et emillerent, conjicit is ad annum Justiniani 2m (22),
in lance ponamus ; deinde quæ illam videantur errore non minus quam annorum 13. Designatur
astruere, ex adverso ponderemus ; et si quid ad- enim Novella Justiniani 151 (23) quæ emissa esi av
miltant hiec responsionis , prout æquos rerum Kal. Aprilis Basilio cos. (24 ), ut ex ejus extremo
æstimatores decet , videamus. conspicitur, id est anno illius imperii (xuji v jain
XVI. Quod auctor noster sub Justiniano Se desinente. Ad annum Justiniani 2" , ( 25 ) de Con
niore , non solum non scripserit , sed et neque in stilutionibus quibusdam Novellis ab eo lunc iem
vita exslilerit , in primo loco , argumenti firnuis- poris promulgaris mentionem Noster faciens, inter
simi vigorem id habere videlur, quod de urbis sue easrecensel Constilillionem De jure hæreditario li .
Antiochiæ nomine sub Justiniano in Theopolim beris naturalibus concedendo , juxta legem ab imp.
D :utalo , etde populi tunc temporis acclamationibus, Anastasio latam ; quæ edita quidem est non anle
verba faciens ( part. II, p . 179 ), de illorum accla - imperii Justiniani annum xii. Quamvis enim super
mationibus non loquitur ipse ex sua scientia elme- ista materia habeatur lex Justiniani in Codice lil .
moria , sed ad publica ipsius civitatis Registra pro - C 26, 50, 8, ipsius 20 consulatu , i. e. anno imperii ni
vocat : 'Quows ôè xal év toiç Xaotious euocOn tūv data ; vix tamen videtur dubitandum quin a nostro

κληδόνα διδόντες εις το μετακληθήναι την αυτήν plior , et celebrior , que in Authentico inter Novellas
códiv . Ad novum vero hoc nomen , in Chartis eorum numeratur LXXXIX , et anno illius imperii xil , con
qui acla publica hujus civitatis conscripsere , inren sulalum gerente A pione , data est ; in qua quidem
tum est, quod bene eidem ominantes acclamarunt expressa habelur mentio de lege circa rem eam
incolæ . Sane si ipsius memoria contigissent istæ dem ab imp. Anastasio enissa , ut de eo mentio
acclamationes, quamvis forsan memorare potuisset nem in lege a se designata fuisse factam non ob
in Registra civitatis publica fuisse relatas , illa la scure subindicat auctor. Ad eumdem annum de
men de eis hoc nodo el forma non allegassel. Si puellis ex lenonum turpissima servitute ab impera
vel ipse , vel sui æquales istiusmodi acclamationes trice Theodora liberalis , prohibitisque lenociniis ,
suis propriis auribus percepissenl , (xi) an ſuisse commemoral ( 26 ); quod tamen dubitaveril nemo,
acclamationes acla publica cilasset ? Si quænam quin statim contigerit ante lempus illud , quo lego
voces ſuerunt acclamalæ , el quoties fuisset accla - ab imperatore adversus lenocinia provisum est :
malum , enarrasset, non fuisset mirandum cum acia at dala est lex illa Kal. Decemb. Belisario cos. ,
publica (21) de illis appellasse: At simpliciter fuisse imperatoris anno nono ; el inter Novellas numera
a bene ominantibus acclamatum , si vel ipse , vel tur xiv . Ad eumdem annum , nempe Justiniani 11,
sui coætanei, audissent, qui potuit Registra citare ? et ante consulatum Decii , qui anno illo ad exiluin
XVII. Argumentum 2m exinde pelo , quod de re - vergente incepil, refertur a Nostro (27) Codicis
NOTÆ .
(21) De populi acclamationibus in Acta publica nominaliis est non Basilius , sed Decius , uti patet
referendis , adi Casaubonum in Vulcatii Gallicani ex Fastis Marcellini Comitis , Victoris Tun, et
Avidium Cassium , p . 466 , etc., el Grelsernin lib .in Chronici paschalis sive Alexandrini ; atque ita no
Observ. in Codinum De olliciis urbis CP. c. 6 , minalur ab auctore nostro p . 186 , 187, et ab ipso
pag. 215 ad 218 . imp. Justiniano in Constitutione de emend . codicis .
(22) Conferantur p . 159 cum 153 , 155 , 176 , 180 . (25 ) Conſer p . 169, cum p . 153, 155 , 174, 180 .
(23 ) Vide caput illius 13 . (26 ) Confer p . 273 , cum sequenie , ubi mentio
(24) Apud Helvicum el alios chronologos, an indiclionis 7 ei cum cæleris jam cil.
nus iste consularis qui incurrit in annui Justin (27; Conferatur p. 183 , cum 153, 155 , 176 , 180 ,
niani 2 el 3 , seu indictio 7, consulatu Basilii insi- 186 , 187 , ubi commemoratur consulatus Decii lan
gulur : atmale. Consul enim solitarius illius anni quam initus posi Codicis editionem .
 37 PROLEGOME AD MALALIM . 33
NAA bus adjicienda est fabula ista, quam le rege Asus
Justinianæi editio , qui editus tamen est ineunle
Justiniani anno u sub ipso Decii consulatu , vi Idus mitarum memorize tradit (p . 164 ), eum tempore
Aprilis ; uti liquel ex Constitutione de eo confir - Justiniani contra regem llomeritarum in bellum
mando . Ad prædicti Decii consulatum (p . 186 ) con - profeclurum , quia negotiatores Christi:nos in
jicitur ab eo Edicium contra alealores ; quod post- Aromitarum regiones transeuntes bonis omnibus
ea lemporis ſuisse evulgatum , ex eo licel colli el vila is spoliaver: 1 , vovisse , si Homeriieusem
gere , quod inscripliim sil (exstal illud in Codice bello superaverit Christianam se futurum ( Pro
lib . III , til. 43) ad Joannem (Cappadocem ) præ - Christianis enim , inquil, udversus eum arma sumo) ;
torio præfecuum ; nam ad eam dignitatem eve - et partit victoria legalos ad Justinianum misisse ,
clus est Joannes Cappados non ante consulatum ul episcopus sibi cliricique darentur, a quibus Chri.
sequentem , quem gessere Lampadius et Orestes, vel siian religionis rudimentis el mysteriis imbulus,
Xull ) praeteritum vel erillirum : sufficcus est enim sacro baptismatis lavacro intingeretur. lloc totum
in lociim Juliani, quem prætorio prælectimagistra - a vero longissime abhoriere letalissimum fit ex
tum administrasse exiunro Lampadlji el Orestis con Procopio : nain auctor est ille , regem Auluiten
sulaiu , comproballir ex Codicis libro 1, lit. 5 , lege 19 , sem , etiam ante id belluill, religionis Christiane
Lamle B Cuisse cultorem , idque quidem quam fervenlissi
quæ dirigirur Juliano P . P. V . Kal. Decemb. Lame
padio el Oreste coss. Eidem rei ipse Noster lesti- mm
mm ;: X8.5tiavó
X ; te wv ya ! ô6575 + 7,5ô : 0 ; pártot !
inonium adhibet, qui postquam locutus fuissel de ¿ Tillshoulevos. Et ul constal esse alienum ab omni
legalis Romanorum sub exilu mensis Septem veulale , ila si quis penitius ad illud allendal, ra
bris (28), Lampadio et Oreste coss . ex Persidepost lionein et modum fabulandi apud recentiores
pacem sanritam redeuntibus, deque Romanorum et scriptores Græculos usitatum , resipere patebit.
Persarum in bellum iterum ruentium prelio com
misso ad fluvium Euphratem Aprilis die vis (p. 202), Committere non possum , quin hic subjungam ,
quod in Vila Justini Thracis, Justiniani decessoris,
addit, tempore circiter eodem (29) Julianum præ
torio præfectuni (r. 205) dignitate sua exutum annis pilicis ante hujus initium de Euphrasio
si! æ civitatis patriarcha , scripium reliquil ; suf
fuisse, et Joannem Cappadocem in locum ejus sulle
fecium . De Antiochia a rege Persarum Chosroe fecium enim in locum defuncti Pauli, orthodoxos,
expugnala mense Junio indict. 3 , hoc est anno quos vocant, graviter perserutin luisse, plurimis
Justiniani xiv verba faciens, subnectii, eodem lem eorum etiam neci iradilis. Quale hoc erroris por
pore (p . 222) Belisarium contra Gotlios emissum tentum ! quam absurdum , et doustatov ! quim
fuisse, etc., quod contigit tamen anle capt: m a C absurdum est, Euphrasium orthodoxum orthodoxos
Chosroe Antiochiam plus annis 4 solidis.Inceplum neci tradidisse ! quam absurdum est eum , qui id .
estenim a Belisario bellum Gothicum circa annum circo quod luerit orthodoxis ad thronum illum pro .
Justiniani nonum absolutum sive decimum inchoa motus eral , sub orthodoxo imperatore orthodoxos
lum , ut annus illius xiv et indictio prædicta lertia fuisse perseculum ! Quis nescit hærelicos isins
cum anno istius belli quinto connectantiir : id quod quos imp. Anastasius ad sedium episcopilium
videre est in Procopii Historia de bello isto con (losxLvel] delurbatos
honorem evexeral, a Justino ſuisse dejec
? El quis non cognoscit sub eo
cinnala . Circa quidem id tempus ex Italia reversus
est Belisarius cum Vilige rege Gothorum captivo solos floruisse orthodoxos ? Sane talis et lantis
facto , cujus rei ibidem chronographus noster me error hic esse viiletur, ut a nostro auctore de siia
minit : atque hoc videtur erroris ansam ei præ civitate nullo modo poluisset commilli, si vel ipse
buisse ; putavit enim , lit videlur, intra paucos tunc temporis vixisset, vel cum aliis ullis qui vixe
menses et inceplum fuisse bellum et Vitigem Con - rantilla ælale, fuissel versalus. Nequealia quidem de
stantinopolim adductum . llisce omnibus erratis causa id scriptum fuisse videtur, quam quod nar
adde, quod comela insignis , qui Procopio lesie (30), o rationem ex auctore aliquo Eutychiano exscripse .
anno Justiniani xil apparuit, ad annum illius iv, rit ; qui auctor, cum ipse esset Eutychianus, per
consulatum sc. Lampadii et Orestis, a Nostro xlivl orthodoxos designarit, non illos qui revera fue
prodalur (31) : quo nec se nec suos æquales come runt orthodoxi, sed qui tales sunt habiti apud Eu
lam islum vidisse liquidissimo demonstrat.Accedit lychianos ; los namque ab Euphrasio persecutio
quod Nycteparchi potestatem abrogatam el pro co nein ſuisse passos, ad verisimilitudinem quam
prælorem creatum ad Joannis Cappadocis consil- proxime accedil.
Jalum (i. e. ad annum imperatoris xii ) conjiciat XVIII. Quod in cæleris istis locis lam insigni.
(p . 221) ; quod tamen triennio ante, nempe cos Be - ter a vero dellexerit noster Chronographus, id in
lisario, factum est, ut apparet ex Novella 13. Qui. causa ſuisse videtur, partim quod scriptoresmalos
NOTÆ .
(28 ) Conferatur, p . 190 cum 188 . Orestis.
(29) Pralorio præleclum fuisse Joannem illum (50 ) Conferalur capitis 3 libri i De bello Persico
anno post consulatum Lampadii et Orestis liquet fimis cum initio ( a piliin 2 seqq .
er Coj . l. 1, leg . 81, quæ dirigilir Joanni P . P . et (31) Conſer ., p . 190 cum 188 .
dala est y Kal. Ang. post consulalum Lampadii et
39 IIUMFREDI HODII 40
alyue recentiores sit seculus , partim quod ipse A caplam Antiochiam sevienlem ; quæ nullo paclovi
negligentius et incuriosius transcripserit , partim , delur omissurus, si illis temporibus ipse Noruisset.
denique quod conjecturis suis et hariolationibus in XX. Neque silentio hic prætereundum , quod
temporibus rerum et gestorum slaluendis usussil. quainvis de patria sua Antiochia, dum res le
Seculum eum fuisse auctores alios non minusin re - scribit Justini et Justiniani, non pauca memorie
bus sub imperio Justiniani gestis enarrandis quam lradil, nihil lamen , ne způ, vel de se vel de siia
in gestis aliorum celebrandis, ut conficitur ex erro- familia , quo eum tunc temporis vixisse innualis,
ribus nolalis , sic et aliis luculentis indiciis redditur comparel. ( XLVII ] Dum describit tremendum illumu .
confirmatom . Unde aliter factum est, quod a mensie lerræ molum qui annis circiter ii ante Justiniani
busuniusanniadmenses alius absque ulla annorum initium contingebat, quo (ut dicit ) Antiochiæ de .
diversitatis signilicalione transgrediatur, nisi quod solalio facta est, cui nulla superfuit domus præler
ex aliis historicis suas narrationes transcribens, quam quae ad mortem fuerunt, el quo pericre cre
intermedia quædam , quæ non fuerunt omillenda , circiler mortalium millia ; dum alium describit
oscilanter omiserit ? Sic post mentionen Septem - terræ molum qui Justiniani anno ii accidebat, quo
bris mensis ( cap . 190 ) ( sub Lampadii et Orestis ( ul ait ) interiere animarum v millia , et illi qui sa
consulalu ) ad Aprilem ( p. 208 ) ( sequenlem ) B pererani, in alias urbes sese receperunt; hæc (in
aliumque Sepleinbrem progreditur (32) sine ulla quam ) describens, ut nihil de seipso, sic neque
diversi anni nientione. Unde aliter contigil quod de suis, vel verbum unum habel. Cum admodum
in alio loco (53) res gestas Septembris mensis ante lamen videalur probabile , eum aliquid de se suisve
cesta Augusti eiusdem anni in lilleras retulerit, mentionis in ejusmodilocis fuisse injecturum .
et mensem Septembrein ante Augustum ponal; XXI. Haud me lalel, Edmundum Chilmieadur in
unde, inquam , hoc potuitcontingere , nisi quod ex Latina versione sic loca nonnulla interpretari quasi
auctoribus diversis dum sua desumebat, primo Malala se vixisse sub imperio Justiniani innueri:.
verba illius posuerit qui Septenibris mensis gesia De legatione ab imp. Justiniano ad Indorum Axl
celebrarat, el postea verba alterius, qui de actis muilarum regem , ad annum Justiniani iv, vel v, (37 )
mensis Augusti ( XLVI ) scripserat ? Unde fieri po sermonem habens Malala , describit habilum , quo
luit, quod inepte de re eadem mentionem bis la - indulus est rex Axumilarum cum legallis recipe.
cial, nisi quod ex auctoribus variis exscripserit, relur, ex ipsius legali narratione : 'No? ¿Enyhoato
et de re eadem diversorum expresserit verba ? Sic o aútd TpEsbeuth :, öts ¿OLEOTO aŭzdy o tūv 'Ivoy
profecio de Codicis Justinianæi compilatione ea . Basilevs, úgnyńcato od oxidea tñs Baciasxis tūv
dem (54), in uno loco ( p. 168 ) : Idem imp. leges, C 'Ivõūv ratastáoew , Öte youevos útřexe, elc. Quic
el Novellas eliam ipse edidit, quas in urbes emisil. sic in sua versione reddidit Chilmeadus : Habilus
Et rursus (p . 183 ) : Eodem tempore leges omnes aulem regis Indici pompaque solemnis , quibus legn .
reteres in Codicem unum coacıæ sunt, et alias ipse tum Romanum ( uli ex ipsius ore didicimus ) erce
de suo edidit, et per singulasurbes emisil. Sic etiam pil, erant hujusmodi. Nudus eral, etc. Al gravis
eamdem fabulam ( p . 152 ), quam ante pos!ierat sime laboral bæc Chilmeаdiana interpretatio .Nihil
in libris præcedentibus, de urbe Palmyra a falo aliud enim sibi voluit chronographus, quam quod
Goliaibi nominata , repelit. Taceo hinc factum isla ex ipsius legali relalu addidicerit. Illinis verba
quod eumdein inontem , quem Garizi anica nomu - nihil aliud sonant : el quod non ex colloquio cuin
Jaral (p. 93 ), hic in Vila Justiniani nominaret legalo, sed ex scripta narratione, quæ tradit acce
Argarizin (35). perit, el verbis paulo post sequenibus demonstra
XIX . Ulul sit de aliquibus noialorum locorum ; tum habemus . Post narratum enim quo modo rex
id tamen pro quo contendimus ex aliis reddillir Indoruni ornalus et slipalus fuerit, procedit chro .
manifestissimum ; et es diccis videliir Sillis demon - nographus ad explicandum receptionis legali
strari, non ævi illius, quo lloruit Justinianus, dum , his verbis : Kai citeveyoele ó pesőeurn ;
fuisse scriplorem nostrum . Quibus omnibus demum 'Pwraio , xuivos to you toçocevuunsa. yalė% 2:06
addalur, res quasdam illius ælatis ab eo silentio {xlvm ]: Basinsùs 'lvov žvastivalje zalivax 97,v2:
penitus præteriri, lit concilium v generale (36), ct Topds outóv , eic . Introducius aulem legulus Roma
B.lisarii expeditionem quamdanı perinsignem ad - nus,in genin procidens , regem veneratus est. Sed ne
versus Chosroem Persarum regein in Oriente post surgere jussii el propius accedere.Duim scribit ex libro
NOTÆ .
(52) Lege p. 187 ad 221. et comligit dicta Beliisarii expeditio circa annum
(33 ) p . 230 ad annun Justiniani 26 . Justiniani 14 , illis circiter leniporibus quæ trie
134) Fuil duplex collicis cuitio , sed de una et chantiir p . 222 , 223, De illa mulla habel Procupius
eadem bis loquillir Malala . . De bello Pers. 1. 11 , c . 14 ad 21, pag . 122 au 141.
(3 ;) Quomodo etiam ab aliis muncupatur, ab 777 (37) Post mensen Spiembrem consularus Lanie
Nions et Garizin . pallii et Orestis. Co: ferantur p. 188 cum 190 et
(36 ) No quis suspicelur pornisse Malalan in illis 191. Mentio fi poslea de mense Aprili, p . 202, el
4 .1: desislerin1111', de istis scribere ; desinitChro . iterum ile alio Septembri quo obiit Coades rer
sophia nostra , prout ea !! !unc habeamus, in Persarum p . 212 , postea de indictione 10 , que inje
Justin . 37, Pol celebratim est concediul currit in annimm Justiniani vi, p . 213 .
uno illius 27, indictione I, de qua p . 231 ;
 PROLEGOMENA AD MALALAM . 42
legati Ma'ala, pronomen, me, quod, de sese ser- A cum citalum lineas ; ut alimm el diversum fuisse
monem habens, legalus posueral, oscilanter ( pro eum ab illo qui vocatur Constantinus Constanlii F .
more ) retinet. Sed quid in re lam aperla prolixi quam clarissime subinnualur.
sumus ? Fuit ipse Nonnosus Abrami F . qui p ædi XXIII. Ul ex hoc argumento scriplorem no
ctam obiit legationem , nequeMalala noster aliunde strum ante sæculi octavi initium non loruisse
sua hausit quam ex ejus Historia suarum legatio videlur comprobari; ita quoque exinde videtur
bum . De qua vide Photium in Bibliotheca , cod. J. probabiliter inferri posse, vel eo tempore fuis e
In alio loco (p 142 ) , in Vila Justini decessoris junioreni. Quamvis enim concedatur Cleinenlem
Justijani, de exundatione Scirli Quminis, qua prædictum exeunte circiter centuria scplima mo
urbs Edessa cuin domibus et incolis absorpla est, numenta sua lilleris consignasse ( nam vel illum
facia narratione, subjuncta sunt hæc verba : "Es. etiam suspicari licet floruisse post lempiis istud ) .
you d o ! Tsp .owlévtis , xal olxoūvtes tiiv aúttiv illuin tamen cilare videlur chronographus noster ,
Tulev, öti xa!, clc . Quæ perperăm sic interpretatur non languam sui temporis scriptorem , sed ut
Chilmeadiis : Dixerunt autem qui supersliles adbuc antiquiorem . Ut hoc vel exinde videlur conficien
urbemn incoluerunt, etc . dum , ila suppetit nobis argumenlilin aliud , ex
XXII. Ul ex hisce, quæ hactenus discuissa sunt, quo, si vix aliquid aliud occurreret, videretur
satis evidens et liquidum videtur, sub imperio Ju - tamen posse demonstrari, eum illo tempore fuisse
stiniani non vixisse nostrum chronograpliunı ; ita recentiorem , et non vixisse nisi post iniliun
$ 11111 inter ea , quæ si quis alteritius expendat et centuriæ nonæ . Argumentum boc duco ex ejus
considerel, haud sibi persuadere polerit , quin in - citatione Theophili Chironographi sive llisiorici.
ler scriptores mullo recentiores sil accensendus. Claruisse enim Theophilum Chronographum , sivi
Hoc evincere quoque videntur argumenta alia. Ex Historicum , paulo ante sæculum ortavum : hsolie
eo quod Clementem Chronographum in lestimo- lum , constat ex Abulpharajii Historia Arabicie
nium advocat, cum non vixisse ante sæculum octa - dynastiarum ( p. 147, 148 ), qui docet eum sul
vum , non sine magna probabilitale videlur confi- Irenes imperatricis uxoris Leonis Porphyrogen
ciendum . Videlur enim iste ClemensChronographus neli, teniporibus , anno llegiræ 169, hoc est, anno
vixisse non ante Servatoris annum 685. Atque hoc Christianorum 785, e vivis escessisse. Ail ellne
colligimus ex Anonymi Græci Demo'lsirationibus (et ſuisse Christianum , Thomæ F . Astrologitan
(quas inscribunt) chronographicis, seu Collectaneis Robensem (i. e. Edessenum ) Astrologorum Ah
de anliquilalibus Constantinopolitanis, a quo citalur c modii Saracenorum Chaliſe principem , c secta
(ut omnino videlur)de inip . Constantino Pogonato , Maronilarum qui in monte Libano sunt ; ci Hi
qui vitam cum morie cummutavit anno Christi storiam egregiam condidisse. Sic in alio loco
prædicio , nenipe 685. Scribens (p. 32 ) enim ille (p. 63 ) Historiam ejus sive Chronologiam de an
auctor alionymus de statua quadam in urbe CP . nis ab 0 . C . ad initium usque Seleucidariin opise
nuncupala Tauro , et dicens eam Theodosii Senio. cha advocal. Hunc eumdem fuisse cum Theophile
ris ſuisse, subdil : Kanuns ot tas ouolas xal Toolvo Historico sive chronographo quem adducii chiro
Mbppous papuopivas Kwvotavtivou elvaecáoxs!, TOū lographus noster , non est , lil opinor , cur dubii
vioù Kurotavolou. Clemens vero similes variæque for- icl aliquis, præsertim cum Noruerit ill cadere
memarmoreas slaluas Constantini,[xlix ! Constantii circiter terrarum plaga. Ei ne quis suspiccler
F.esse ait.(Quibus verbis Combeſisius,in notis, de- Theophilum Abulpharajianum non Græcum fuissos
signari existimai Constantinuni Pogonalum , Con- scriptorem , sed Syriacum (quod tamen si dedir.
slantis ut vulgo solet nominari filium : atque nibil lainen obstarel quominus idem esscl cuir
ila mehercule appellatum eum ab aliis nos oliser- Malalianio , cum illius chronographia Syriace scrie
vaviinis. Constantinus Porphyrugennetus De ad . pla , in Græcum sermonem iradluci polueril ), jain
ministr. imperii (cap. 48, p. 112) : 'Err! Kwotav. Desstant in variis Europæ bibliothecis astrologica
tívou úloù Kwvstavtlou toū xal llwywvátou xavoue quædam illius opera sermone Græcanico contexta ,
uévos. Constantino Constantii F . qui el logonalus id docentibus Catalogis ( quos vidi) mss . codicum
nominatusest. Fuit quidem , quod el omnibus no - bibliothecarum variarum ; in quibus celebrari
lum , Constantinuis ipse Magnus Constantii (Chlori) solent Theophili Astrologica. Qualia quidem
filius : verum eum hic loci ne intelligamus hoc oni- scripsisse prædictum Theophilum , ut per se salis
nino obstare videtur, quod nusquam is alibi a laula evidens videtur, cum astrologus professione, liti
dalo auctorenominelur Constantinus Constantii F ., tradit Abulp ! arajius, idque summus et clarissi
quanvis de eo mentionem creberrime facial, Duscsset, ita constal auctoritate Abumaschiris (35),
sed semper vel simpliciter Constantinus, vel Core scriptoris item Arabici, qui in libro de mye
stantinus Mugnus,Kwvotavtivos o uéyaç. Alque il sleriis inedito, inter varios Græcos Ascoli gicos
profecto sippius nuncupatur intra paucas posi lo scriptores, Alexandrun , Stephan !!m , Aristotelem ,
NOTÆ .
(53) April Bollingerum , De Billioikecis orient. p. 255 .
PATROL GR. XCVII,
 HUMFREDI HODII
et Hermetem (36) annumcrat Theophilum Filium A cum Jesychio patriarcha Hierosolymitano, qui
Thomæ . Quid quod Theophilum prædictum chro - sæculo sexto exeunte sive septimo inculte do
nographum Edessenum sermonis Græci peritia ruisse putatur ; cum tol in Ecclesia Græcorum
polluisse, ex ipso edoceamur Abulplarajio ( p . 148 multo recentiores Mesychii clarueririt. Imo vix
ct 26 ) ? ab eo enim additur eumdem istum Homeri mibi dubium , quin Joanne nostro Małala recentior
poelæ libros De excidio urbis Ilii e lingua Græca in sit iste Hesychius, et ex illo ipso exscripserit ea
Syriacam quam elegantissime vertisse. Sic Joan quæ citatum Fragmentum exhibel. Hoc ut penes
nes Mansur Damascenus, quamvis ipse similiter sit judicium lectoris , el quia conducit ad numeros
in aula Saracenorum Chaliſz inter illius consilia . nostri exemplaris Malalianos aliquantulum enien
rios Moruerit, ea tamen , quæ edidit, opera ser- dandos , me non pigebit ob oculos hic adducere ;
mone Græcanico adornavit. Græcis insuper allestis ex bibliotheca Bodleiane
XXIV. In proclivi fortasse ſuerit suspicari, Cle . ms. (37) codice, quæ nondum lucem aspexere (38).
menlem supradicium , chronographum quem citat
chronographus noster, [LI] non alium fuisse a Cle- !full Ex Hesychio in Ilovyiov år toŨ Eic zir
Christi Nuialem . Xpiciou (59) zérroir .
menle Alexandrino, qui in libris Stromaleon in rebus
historicis atque chronologicismultus est : atque ita B Nam in SLI (40) anno Ev yio to u.3 ' tie!
Theophilum Chronographum , quem idem solet te imperii Augusti,mensis ins Baou .cla ; Aüyovorov ,
stem appellare,non alium fuisse quam Theophilum Decembris 25 , die 6 , unul Aexeu6piw y.s', pé
episcopum Antiochenum , librorum trium Ad Auto hora 7 diei, nalus est fq s' übą tocóun (41)
lycum scriptorem : in quorum librorum Ad Autoly Dominus noster Jesus tñs nuépas, įyevvý,On, ó
cum tertio de rebus chronologicis non pauca lit Cbrilus secundum car. Küpros ti usūv'IrooüsXP:
leris produntur , el series annorum ab 0 . C . ad nem , ex Maria Virgine ; Gods to yxta capxa èxtis
auctoris usque ætalem perpetuo filo deducitur ; anno secundum antio - dvias llaplévou Maçla :,
quin et liber ille a Lactantio Firmiano sub titulo chienos a creatione mun - { tous xatda 'Avropeis
libri De temporibus (i. e. Chonologici ) laudatur . di usque ad Natalem από κτίσεως κόσμου έως
Equidem ita cruditissimus Oxoniensis editor dicto - Christi et crucifixionem tñs X01550ŭ yevvice ;
rum librorum Ad Auiolycum , o vŪy èy dyious , in 6000 colliguntur : elenim xal staupuoews ,5 (421•
Præfatione, absque ullo rei examine, pro concesso ab Adam usque ad Pha - ouváyeta ! yip dTid Adige.
habel, a clironographo nostro designari illum , quo - lec filium Weber anni {ws Paisy vioù " E630 ,
liescunque ex Theophilo Chronographo lestimonia c 3000 , el a Phalec usque ltn .x, xai áted Daněxio ;
proferuntur, quia sc. nihil inaudierat de Theo- ad 42 (13) annum regni u 3' E cou ; tris Brotheiz ;
philo Chronographo alio . Ul vero dilualur omnis Augusti, avni 1067 ; 4 Aü YOUSTOU in E3' (44),
hujusmodi suspicio , hoc unum impræsentiarum deinde conversalus ostyal2017Oy Ouvavsstodon
monebimus, res islas quas produeil ex Clemente Servalor cum hominibus ó Ewtie toiş åvOpú tio '
et Theophilo clironographis historicus noster, in annos 33 ; adeo ut sintētn . ' • ' s rives av å tid
Clementis Alex. el Theophili Antiocheni operibus ab Adam usque ad Na - 'Aôžu ēws this Xpistoū
non omnino reperiri. Hos eosidem scriptores, Cle - talem Christi anni 6000 yeUvhJewş ya ! diavou
mentem el Theophilum chronographos, ab Hesy . pleni. Phalec enim ex owW ; 1=TS TEX1,on . 'Uyag
chio quodam in bomilia sivé sermone DeNalirilale prophelia Mosis dici- païèx zatú ty spoon
Christi, in fragmento quod exstat apud Anastasii lur diniidium temporis telay Mwstus, :) 14 .50
Nicæni(scu potius Sinailæ ) Quastiones theologi- (111 ) Christi apparitio - dévetat coû Xcovou tris
cas ex Gentiani Herveli Latina interpretatione in nis. Quoniodo enim cum XQIJTOŪ ŠT !çavelas. "15
Bibliotheca Palrum edilas, citalos invenimus : at hominem sexto die fin - TTEO rào zdy ő voow Trou
non est cur id contra illa quæ supra posuimus, xissel Deus, is deinceps rñ si fuépa tácas ó
de illorum chronographorum ælate in argumentum D cecidit in peccatuni; ita Oeds , xa? ¿E aútñs uné
a quoquam trahatur. Nulla enim necessitas po- eiiam sexto die millena- recev tñ euaptiz , oŰTUS
stulat ut liesychius prædiclus pro eodem habeatur rio venit in terram el xal ti s' (45) ^uéor this
NOTÆ .
(36 ) Suppositilii , qui Græcus erat. Xploto
(39)sed u. Agnosci tur quoque ab Mervetiana
137) Muinbranaceo in folio inter codd . Baroc. edit., in Dufresn . deest.
num . 206 , p. puo '. (40 ) Sic quoque Dufresn . Sed Hervet. 22 .
(35) Hæc postquam chartis illeveramus , mihi (41) Sie Dufresn . Hervet. Decembris 25 , die sexie ,
renit ad manus Paschalis sive Alexandrini Chro - hora ierlia .
nici editio Dufresniana in Gallia nuperrime ador . (42) S'. 6000 . Sic infra sæpius ; concinente ubie
wala , in cujus Appendice quam subiexuit Dufres - que Dufresniana . llervetiana hic et ubique ba
vius, reperitur Græce lioc ipsum Hesychii Fra . bel 5000 .
gineptuni ex codice regis Galliarum , qui cosdem (43 ) Hervet. hic loci 32 , ut supra 22 .
onines tractatus cum nostro Oxoniensi complectitur . (44) 055'. 1067. Sic quoque Hervel., sed apud
Non viderat Dufresnius Launam editionen Fra . Dufresn . €265'. 5967 . Scribe B2 ES'. 2967.
gmenti lervetianam , sed esistimavil se prorsus (45 ) kai ti s' rijeépc rñs xidádoç. Sic q110
ignotuin ecidisse . que Dufresn .; al Hervet. quinto die millenario .
 45 PROLE AD MALAL . 40
GOMenim
yolckoo ; , t. tři yñs servavil eum . lloc ENAA AM revera luisse Anastasii, cæleras
taxal 24 priores
Flev xa ! Es sev ajtóv. ostendit etia ' divina omnes esse adjectiliaz ; cl in ipsis prioribus 24
Touto rìo òr,2.07 xal Scriptura dicens : Dies permulta esse interpolata , ex codd. mss. luculen
*Hispa kupiov OC zida Quæ quidem el Clemens, sychio prædicio, in capite De Hesychiis variis :
ETT . "Ativa za! Kanuns, el Tbco;hilus, et Timo. necnon de Clemente et Theopbilo supradictis, in
yal Oziço;, xal Teró. thens, Dei amantissimi capitibus De variis Glementibus et Theophilis : ubi
0505, of Geopinéstatok chronographi, exposue- fusius et plenius de illis disseruimus.
y povayooo! ¿Eso evto , runt, consentientes quod XXV. Argunientis hisce de ætale scriploris no
oucourýsavre , Ötl tñ s' in sexto millenario an - stri, ex eo videtur accedere confirmatio, quod quo
(46) x:2118! tŪy ¿vlQUTWY norum apparuit Domi liescunque Chronologiam Eusebii Cæsariensis ad
içávn o Kúp!oş xata tdy mus, convenienter nu ducit, non verum citat sive genuinum Eusebii
áp:Oudy tūv (47)Š pe- mero 6 dieruin forna. Chronicon , sed Chronicon quoddam suppositilium ,
ply this Tudálews tou lionis Adam , el servavit sub Eusebii nomine circumferri solitum . Quoi tale
'Aoife cu sáuevos to yé- genus bominum . Alii fuit apud Græcos recentiores Chronicon quod falso
vos üv å v párov. "Ete. autem dicunt venisse Eusebii noinen præ se ſerebat, quamvis id a nullo
cou ob 226!v , Teo e ' étel Dominum annoo 5500. virorum eruditorum sit hactenus observatum , et,
virorum erudit
Locy • kúgio . 'AXX' ou Sed non mului in hoc quod illud , quo usus est nosler chronographus,
T ot ouu povOŪJIV eis conveniunt. In 6000 au - non ſuitgenuinum Eusebii vplis , nos in libro citalo ,
touro. 'Ey ôl to s étel lem anno omnes accu- inIn capile
cap De Eusebiis variis, ostendimus.
Távceç ol dup:6ais ouyo rali scriptores convc- XXVI. Neque prorsus videtur contemnendur :
Ypapeis sujeguvoūrov (48) niunt apparuisse Chri- quod in Actis concilii Nicæni secundi anno Christi
caviva ! Tiv Kúplov. Ei stum . Nam elsi de eo 778 celebrati, ubi e libris cujusvis generis sumnica
yżoxal 6:2qwvoo!V TEP! non nulli dissentiunt, opere conquiruntur ab episcopis iconolatris quæ
coucou trvès, dda' on Topo- vox tamen prophetica cunque pro cullu suo censerentur facere, el scri
CT, TEXN . Çeva anbevel , est vera , quæ magis do - ptorum plurimorum sententiæ et traditiones de ima
Häslov :81oXOUga eis cet apparuisse Dominuin ginibus congeruntur ; quod, inquam , in illius con
a) s ktos savival tov 91no 6000. cilii Actis, ubi lot (Lv] de imaginibus scriplores
· Kóptov. allegantur, de auctore nostro (49), qui in medium
Hæc si quis commillal cum illis quæ habei Jo. C producit insignem Narrationem , ct ipsum (si Gides)
Malala in initio libri x, nihil prius mehercule ei feminæ Hæmorrhousæ ad Herodem regein de slalua
comparebil, nibil manifestius, (Liv ] quam quod Christo in urbe Paneade ponenda libellum suppli
Malalic sint ipsissima verba in compendium red - cein , silentium altissimum agatur, id jule quamvis
arla. Si placeat alicui, ex eo:lem chronograplio de slatua ista Paneadica proferantur ex scripiori
scripsisse com J . Malalam , lum Hesychium il - bus Narraliunculæ minoris longe momenti.
lum , quiennque is sit, eum verba auctoris ipsis . XXVII. Conjecturam denique noslram de alale
sima, bimc slylo contracliori ; fruatur is , velion , Jo. Malala , eum sæculo nono scripsisse , vel ævo
judicio sino : nobis potius arridel sententia prior, sallem Justiniani multo recentiorem ſuisse, egregie
quippe hunc llesychium non fuisse scriptorem confirmare videtur ipsum hominis ingenium el coni
re entem , i. e.non vixisse posl saeculum nonum , ditio . Quis enim historicum lam nugacem , lai
nibil uspiam librorum occurrit quod clarum faciat. expertem judicio, sibi ipsi tam inconstantem , qui
Quod in Anastasii Quastionibus theologicis fra- partibus chronographia : suæ plerisque omnibus
guenlum supra descriplum reperialur, ne ali- quæ Christum præcedunt, el in aliis mullis cum
quem id in errorem inducat. Non enim ab subsequentibus, nihil aliud est fere quam quocl
ipso Anastasio in opus suum Quæstionum theo- appellat Cedrenum Scaliger , quisquiliarum stabu -
seid in Additamentis seu Appendice habeliir ; 11t graphun eruditioribus illis Justiniani, aut Justini
mulia sunt alia ex scriptoribus recentioribus Junioris , lemporibus ; Procopii Cæsariensis et
Questionibus Anastasionis cum adjecia , lum in - Agathiæ , probatissimorum historicorum , lenipo :i.
serta . Consule nostram Dintribam de scriptoribus bus, condignum censeal ! Profecto, si liceat ex in .
Græcis rariis, ubi de prædictis Auns'asii Quæstio genio hominis et eruditione conjecturam el judi
nibus fusissime tractatum est, el quæstiones dun - cium facere , sæculo isto nono, miserrimo omnium
NOTÆ .
(56 ) Trīs' . 10ði. Sic ctiam Dulfresii.alllursel. ! -Ojtou tuvės, ada' n napoontexin curing anDeus
in quinto millenario. yázov 6:665XoU5W , etc.
(47) Tür si niliapūr, Apur Dufresni. quo fc le 49 ) De orat. 3 Pro imaginibus Jo . Damasceno,
gentiis , sed in Juivel, desiderantur, que habel : qui paulo ante concilium istud obiii, ascripla , in
Convenienler numero formalionis Adam . qua citalur Noster de slalua Paneadica, videsis
(48 ) Evuoroioir Carral, etc. Sc q10111e qux infra dicuntur.
dler: :l.; apud Dufresn . corripile : Suppo331
47 IIUMFREDI HODII 43
el tenebricosissimo, perdigonus scriptor erit pro - A nodi si solvi possunt sine vi el sectione, non agro
nuntiandus. Adjiciatur insuper istius stylus et in nostram sententiam concessurisunt illi qui a qua
ipsum loquendi genus, quod ab omni sane elegantia velint veritatis lance res æstimare. Argumentum
nusquam non abhorret, quodque locis quampluri- primum ,quo probari posse videatur illiusantiquitas,
mis plane barbarum esse illi fatebuntur qui eum ex co pelendum videatur, quod res sub imperio
perlegerint; indignum procul dubio ætate politiore Justiniani geslas fusiori longe Minerva persequatur;
Justiniani, prædicio nono sæculo dignissimum . et in iis celebrandis, non annum solum , (LVI) sed
Neque hoc mehercule allirmo, meople solo judicio et mensem et diem mensis valde particularim
innixus. Sed accedit suffragium viri longe erudi- adhibeat. Argum . secundum ex co quis arressierit,
lissimi D . Edvardi Bernardi : quem memini mihi quod impr . Constantinum , Thcodosium , el Leonem
dixisse plus abhinc decennio, cum es occasione de seniores, ab illorum nominum junioribus impera
Malala nostro , lunc mihi prorsus ignoin , injecuiis toribus, per epithela toū uszárov , i. e. senioris, cu
esset inter confabulandum scrmo (nam ad balbule TOū ulx poi, id est junioris , distinguere solilus sil ;
tientem nostram eruditionem se demiliere lunc sed de Justiniano cjus nominis primo, toj veya .ou
temporis non recusavil vir summi candoris el hule epithelon non unquam usurpat : quod cum scripsisse
manil.itis, sed, Socratis sapientis ad instar , cum ante Justinianum Juniorem , qui imperium es! auspic
pucro nonnunquam ludere gavisus cst), mirari se calusanno æræ Dominicæ 685, videatur ostendere.
si sæculum Justiniani tania linguæ barbarie ab Allæc adjicias, quod (ut semel iterumque jamjam
antiquis degenerarit. fuil observalum ) ex eo nominatim citelur fragnien
[LV ] XXVIII. Si cuipiam placeat eumdem fuisse lui apud librum Pro imaginibus tertium Jo . Da
cum nostro Jo . Malala Jo . illum Antiochenum , quem masceno tributum ; nam vita sua defunctus est Jo .
solent citare Joannes el Isaacus Tzetze , id ulterius Damascenus circa annum D . 750, unde astrucretur
eril confirmationi, sive polius demonstrationi; cum auctorem nostrum , si non scripsisse ante finem
allirmat (ut supra fuit notalum ) Jo. Tzetzes Joan - seculi sexli, ante linem tamen sequeniis in viris
nem illum , quem citat, Antiochenum postGeorgium exstitisse. Argumentum quartum ex eo conficialur,
chronographium scripsisse . Dixi supra, apud Jo. quod in locis plerisque verbatim ei cum Clironico
'Tzetzem ibi esse intelligendum , velGeorgium Syn - Paschali sive Alexandrino (ut vulgo soleiappellari)
celluin chronographum ,qui paulo ante linem oilavi convenial, adeo ut ex eo Cronici compilator vi.
sæculi e vivis excessit , vel saltem Georgium Ha- dealur exscripsisse, demonstrantibus variis indiciis
mariolum , qui paulo post medium sæculi noni non Nostrum vice versa ex Chronico ista lau
Chronographiam suam elucubravil . Non ignoro C sisse. Sic sane auctorem Paschilis ex Jo. Malala
ilari ab anonymo quodam Græculo cironographo scripsisse ea in quibus conveniunt, decreverunt
inedilo, Chronographiam Georgii Pisidis ; neque bactenusomnes erudili, sufragonle eliam celeber. .
nescio Moruisse Georgium Pisidem sub ipso imp. rimo Dufresnio in Notis ad Paschale, ubi Malale
Heraclio ante medium sæculi septimi: at vero cun narrationem de morte Juliani Aposlatæ , quam lc .
strictius ac accuratius rem perpendo, vis possim geral excerplam e nostro codice, cum Paschalis
sane ego dubitare quin Georgium alium cum Gcor- narratione conſeri. Vulgo aulem a viris eruditis
gio Piside confuderit iste anonymus : nec videtur creditur , compilatum sive continuatum fuisse
præterea Jo. Tzetzes Gcorgium Pisidem nominalu. Paschale sub imperio ller. clii, ante annum D . 630,
rus simpliciter Georgiuin Chronicum . Nam solet ille quoil ostenlerci Nostrum ante annos post mortem
cum ab aliis vulgo , lum ab ipso eodem Tzetze (50) Jusiiniani 40 scripsisse, nempe ante exituni sæculi
in codem Chiliadum opere, crpresso cog!:omine, sexli vel in ipso septini initio , ad quod reſerlur a
appellari Georgius Pisides, vel, ut verius dicam , clariss. Cavæo. Non rein ingratam erudilo lectori,
sine ullo prænomine, simpliciter Pisides. Al de nec a nostro instituto alienam , me existimo faclil
hisce non sumus in præsentia solliciti ; nam , lit , rum , si Indicem istarum Narrationum , in quibus,
jamjam fuit indicatum , nos potius existimamus, a vel colis vel saltem partim , inter Nostrum el Cbro
Joanne nosiro Malala diversum fuisse Joannem nicon praedicluin sit ad verbum convenientia , hic
islum Antioclicnum , qui a Tzetze utroque lau - sublexam .
dalur.
XXIX . Alque baec sunt illa argumenta varia, XXX. Occurrunt apud nostrum chronographum
quibus nos baud ægre adducti fuimus ut credanus quæ habentur apud Chronicon Paschale juxta edi
auctorem nostrum , non solum non vixissc sub tionem in folio Dufresniavam .
piano, sed illo fuisse multo sequiorem : elad (Lvn ) Pag . 38. De Danae et Persº0 (51) a voci.
scculum potius nonum quam sextum esse referen - bus , o 117,xos ó xal Zeus, ad p . 41, voces Bobu
dum censeamus. Venitur jam ad isia argumenta λωνίων χώρας.
quæ illius antiquitatem videantur astrtiere : quoruin Pag. 41. De Inachu (52), lo , Tauro, Pionice,
. NOTÆ .
(50) Vide Diar, de Scrip !. Gr. variis , ubi de (51) Edit. Rader. p . 90 ad 96 , Mal, p 39 ad 45 .
do . Antioclieno monacho chronographio . (52) Rad . p . 16 au 102. Mal. p . 30 ad 39 .
 PROLEGONES AD MILALAM.
Agcuore, liercule Tyrio, elc., a vocibus, ty ôè tois, A Pag. 310 ad 313 . De Theodosii imp. (66 ) cum
ad p. 44, voces, o JO POTATOS 540570 . Eudocia nuptiis, liujus fratribus ad honorem pro
Pag . 45 . De Sole (53), Vulcani F . Sesostre, et motis , et dignitatibus Paulino concessis .
Hermiete Trism . a vocibus Mets of theUTS Pag . 316 ad 319 . De Paulino interfecto (67) , ct
'Hipalstov, ad p. 48, voces thaiheusav Aiyuritiw Eudociæ in urbibus Antiochir lierosolymeque
ol ào.Tol ; (sic cuncta ſere a p. 38 ad p. 49, cum gestis, de Altila Bunnorum rege, Cyro patricio
Malalianis eadem sunt, sed non eodem ordinc terræmoiu Constantinopoli ,elmoric imp. Theodosii,
descripta . Nequedubiuni videtur quin ista universa Pag. 321 ad 335 (68). De morte S. Symconis
de Pici scpulcro , Fauno, el Vulcano, quæ habentur Stylitæ (69 ), Isocasio flxphilosopho (Wal., .p . 77),
p. 44 el 45 (51); apud Malalam etiam legerentur : diebus Dominicis pro sacris haberi jussis (p. 79),
id docet initium Malalæ mutilatum , quod recte ex Aspare ci Ardaburio (ibid .) neci Traditis , Aria
Chronico Paschali a Chilmeado supplelum est . Di- nisque a Leone (p . 79) imp. persccutionem passis ,
ceudum videtur idem de omnibus istis quæ haben - de inbre (ibid .) cineris (ibid .), incendio (ibid .
Iur de Semo, Salurno, Pico , Zoroastre, Nino, etc., Constantinopoli, Zenone in imperii (p. 81) con
p. 36 , 37, 38, post voces IIspi 'Astpovouia ;. Quæ , sortium a Leone (p. 85) Juniore assumpto, Leonis
ad eumdem Malale secundum librum videntur om - º obitu , Verina Zenonis socru ( p. 87 ), deque B.isia
nino pertinuisse. ] lisco el Marco (p. 88) imperatoribus, de Zenonis
Pag. 109 ad 114. De urbe Roma (55),Romulo el el Basilisci (ibid .)bello, Armato , Samaritanis (p.93)
Remo, ludisque circensibus. el femina Romana (p. 95 ) Juvenalia, el Theodo
Pag. 117. De chlamydibus Romanorum (56). rici morle, de comite (p. 103) Mauriano, Pelagio ,
Paz. 191, 192. De Pharo turri (57),mole exstructa el lumullu factionis (p. 108 ) Prasinorum , deurdie
inter insulam Pharum et urbem Alexandriam , An. Doras (p . !15), Areobindo (p. 126 ), ansiasii(n. 127)
lonio contra Cleopatram misso, Sosibio Antiocheno, imp. visione, et Justinoad imperium (p. 130 ) evecto ,
el Corsaris Augusti litulis . de Amantio (p. 131) el Andrea c medio sublatis,
Pag. 246, 247. De Tito Vespasiano (58), Microso - Apione, cic. (p . 132), ab exsilio revocatis, el de
lymam urbem devastante. cometa (ibid .), de rege Lazorum (p. 131), de Coadis
Pag. 250, 251. De Apollonio Tyaneo (59), et Persarum (p. 136) régis ad Justinum imp. legalione,
Asclepio ab imp. Donciciano peremplo , deque Do- el Hunnorum rege (p. 137) Zilgui sive Zilgili, de
miljani interilu . Justiniano (p . 147, 151) denique in imperii con
(Lix] Pag. 262. De Marci (60), imp, edicto de li- c sorlium assumplo.
beris intesialis , et ingratis . Sic omnes fere historiae et narratiunculce que
Paz. 263. De Arlabano Antiocheno (61). in paginis circiler 80 apud Paschale continentur,
P . g. 265 . De Byzantio (62) condilo , et balneo in lacce Chronographia nostra vel prorsus verba -
publico Zeusippo nominalo . lim , vel pene, reperiuntur .
XXXI. Argumenta hæcce, quamvis leviter illa
Pag. 284, 285. De Constantini M . operibus (64) expendenti non exigua probabilitatis specie muniri
in urbe Constantinopoli , de illo primo omniuin omnia , et demonstrationis vigorem obtinere aliqua
impp. insignito diademale pretiosis ex lapillis laclo, videantur, ea tamen si propius inspiciamus, el ad
de urbis Natali el Forlina , deque Constantinopoli examen revocala momento suo ponderemus , non
avulsa ab Europe provincia . tantum habere valoris videbuntur, ut illis compel
Pag . 297 ad 303. Demartyrio (65 ) sancti Domitii, lamur in receptam opinionem pedibus concedere.
Juliani imp. interilli, ejus morle sancto Basilio per Quod enim ad primum spectat, quid mirum , si vita
somnum revelata, et imperio Joviano tradino, de Justiniani resque gestæ sub ejus imperio, multo
legatione ad hunc Persarum regis, pace per Arin - fusius, quam aliorum ,memoriæ demandentur, cum
theum facta , urbe Nisibi Persis de lita , vicoque D tantam scribendimateriam præbuerint,et per annos
Nisibeno condilo , de Valentiniano in Ołymbriam ferme 39 is vilam suam protraxerit, imperator lon
relegalo , posteaque imperatore facio , deque publico gavus el percelebris ? ctquid mirandum sinon solum
contra Salustium edicto , de Magnatibus injuria . annos, sed etmenses et dies, gestorum plerisque
rum rcis, Rhodano flammis tradiro, imperatrice adhibeat ? Id sci!. fecit, non quia llinc temporis
proscripla , et Valentiniani obilu. vixit, ei illis interfuit , sed quia sic fecerant sui
NOTÆ .
(53 ) Rad . p . 106 ad 110 . Mal. 25 ad 30 . (62) Rad . p. 62 ). Mal. 384, 5.
(54) Rad. p . 102, 104 (63) Rad . p. 642. Mal. p . 394 .
155 ) Rad . p . 258 ad 268. Mal. 216 ad 229 . 104) Rad . p . 262, 4 , 6 . Mal. pill. 11, p . 5 ad 9.
(56) Rad . p . 274. Mal. p. 38 , 39. (65) Rad . p . 690, 692, 094 , 098, 700, 702. Hal.
157) Rad . p . 456 , 458 . Mal. p . 280 , 281, 290 , 291. p . 111, 22, 24 , etc. 29, 31, etc
158) Rad . p . 582. 4 . Mill. p . 351, 7 . (66) Ráil. p . 720 , 2, 4, 6 . Mal. p . 52, ele .
(59) Rad. p. 590 , 592, 4. Mal. p . 511, 5 , (i. 117) Rind . p . 7. 2 ad 75 ). Mal. p. 50, cic. a 72.
100) Mal. 1 . J69 . (08) Rind . ). 712 : 77 .
101) Raid. p . 511. $ ! r . 381, (699) Ini. Tö .
 HUMFREDI HODII 52
auctores ; quemadmodum etiam in illis , quie A demus (quod aliqui tamen magni nominis viriad
præcunl, imperalorum Viris (Lxi) non raró facit. dubilanl) , ab auctore sub Heraclio Norente ad
Quod ad secundum aliinel, út Justinianum a se finem fuisse perductos Paschalis numeros, quis
celebratum nusquam vocai con péyay sive sènio - tamen præstabil a chronographio ipso , el non ab
rem , sic neque Justinum illius decessorem co titulo illius interpolatoribus , fuisse inserta ista quæ in
lisquam donavit, quamvis cernim sit elllli non ante Noslro eliam reperiuntur ? Quis non persentit infi
imprium Justini Junioris suum opus elucubrasse : nitis pene interpolationibus Paschale illud Chroni
ul itaque non valel argumentum loc de Justino con esse refertum ? Nonne alle hoc clamant illius
Juniore, sic neque repugnal quin opus suum con - tautologie ? Nonne dicunt clarissime contradictio - .
scriberet post imperium Justiniani Junioris. nes ? Si editionem celeberrimi Dufresnii inspicias ,
XXXII . Ad tertium respondemus quod, si conce - docebit ca , apud codicem llolstenianum permulla
dalur librum tertium Pro imaginibus, qui Jo. Da deesse loca quæ in edilo apparent, et inter ista ,
masceni nomine præmoniluir , revera ab eo fuisse desiderari eorum mulla quæ Chronico Paschali
contestim , de illius tamen argumenti valore non edito cum nostro auctore conveniunt. Sic omnia
immerito possit dubitari. Etenim quis adeo in ope - isla absunt à codice Solsteniano quæ comprehen
ribus antiquorum hospes , ul non cognoscat quam B duntur inter påg. 45, a vocibus 'Erei ou toutwv
solent eorum libri a lectoribus interpolari? Quis ěuvrnuoveúsquev , usque ad pag. 48, ad voces
nescit in more cum lcctorum tum librariorum Alyuatiwy ol 20!Toi: in quibus sunt omnia illa
fuisse, cum in libris lestimonia aliorum congesta quibus convenit nostro auctori cum vulgarn
reperireni, de so, si quid occurrerit, adjicere ct Paschalis exeniplari , de rebus Græcorum et
inserere ? Nonne docent hoc scripta priscorum in Ægyptiorum fabulosis . Sic el deest pars magra
finita, el isla præsertim in quibus coacervantur, nt illius loci qui agitde urbe Roma, Romulo, el Remo,
in libro prædicto De imaginibus terlio, absque ulla ludisque circensibus, pars sc . lota intermedia quæ
orationis connexione , antiquioruin fragmenta ? tractat de Pisensium rege OEnomao, ludisqucab eo
Exemplo sint hujus rei Anastasii Sinaitæ Theolo - ei Romulo institutis, a vocibus, xaiútid TŪ TEGOÓ
gica Quæstiones, de quibus modo diximus; et (ut pwv otobysiwy pag. 110 D , usque ad illas, xxl
alia niliam ) quae tractant de eadem materia , de parádny xpay slzov nepos aanhous tá ubon .
imaginum sc. veneralione , Concilii Nicani secundi pag. 112 D , quæ in nostro Chronographo legin
Acla : in quorum actione 4, ubi scriptorum vario lur a pag. 218 , lin. 28, ad pag . 223, lin . 20 .
in pro imaginibus congeruntur loca, in aliquibus . Deest quoque in codice Holsteniano pars major
exemplaribus fiabenlur testimonia varia prater ea illius loci qui est de llierosolymorum per Ti
qur revera in synodo ista recitala sunt. Sic in co - lum expugnatione , quoque Nostrum inter el
dice antiquo bibliotheca Vaticanæ (uli monilum Paschale convenit ; scil. omnia illa quæ haben
nola {t. VII, p. 272) marginali ad concilii Acla ) luir a vocibus, llacas oè è Trapxlas, ad fws tñs vūv
occurrunt Palrum pleræque sententix , quæ neque [189 ] Istata! apud Nostrum p. 337, liw . 7,
reperiuntur in ullo alio codice, neque ordini inter - ad pag. seq. lin . 11. Neque solum exemplar Pa
locutionum respondent. Sic quoque in synodi istius schalis evulgalum fragmentis multis additiljis
cditione Græca reperitur Narratio ex Vila S. Jo . abundat, sed et ipsuin exemplar Holstenianum in
Jejunaloris , patr . CP., quam neque agnoscunt aliis locis insililia sua babet. Ut omillam ea quæ
exemplaria Græca alia , neque velus edilio Latina non sunt hujus loci : quod cælera isla cuncia de
(p. 767). Dixi, si concedatur librum terlium Pro Romulo et Roma in loco prædicto , quæ in codice
imaginibus, qui Jo. Damasceni nomine præmunitur, etiam Holsteniano leguntur, quæque nosler quo
revera ab illo fuisse contextum : quia (ut liceat mihi que auctor agnoscit, Paschali ſuerunt inserta ,
quod res est dicere) non desunt quæ mibi persua- linc salis probabile argumentum ducitur, quod
deant, [Lxn ] tractatum istum Jo. Damasceni no - | dicatur in isto loco, a Romulo et Remo ædifica
mine falso denotari ; ut alii sunt varii de eodem tuin ſuisse Romae Capitolium , cum tamen in alio
argumento tractatus ei falso ascripti ; nempe Græ - paulo post loco referalur prorsus contrarium ,
culis sequioribus illi iribuentibus quidquid fere nempe Numam Pompilium anno regni sui quarto
habuerunt pro doctrina iconolatrix ab auctoribus Capitolium a fundamentis exstruxisse. Noupão
anonymis conscriptum , propter nomen magnum lloua cos TETipTW ÉTel ins autoő Baothsias Év
quod imaginum defensione is sibi compararat. De 'Porn xtitel to Kanet6 .cov èx Oeueàlwv. Sic ap
tractatibus istis variis, et quid nobis suppetat ar- parel ires islas periochas quæ habentur apud Pa .
gumenti peculiaris contra librum prædictum , vi- schale cum Nostro concinentes , de Cleopatra ,
deatur in nostra Diatriba de Scripi. Græcis variis. Curri Pliaro, Sosibio Antiocheno, et titulis illis
XXXII . Quod ad ullimum argumentum de quibus Cæsar Augustus gavisus est, usque ad vo
Chronico Alexandrino, cujus auctor vulgo censetur ceni, Aütox.patwa, ab interpolatore aliquo fuisse
sub Heraclio inip . vixisse , et corum quæ tradit infarcias. lloc inde colligitur, quod neque co
pleraquc ex nostru auctore deprompsi-se ; id quo- bærent inter se proul ili loguntur, neque cum
que admillil responsum duplex. Nami prinio, si periocla scqucule . lo corum enim p : ima rc
 PROLEGOMENA AD MALALAM .
fertur contra Cleopatram et Ægyptios a Ro- A De Scriploribus rerum Ægyptiarum , in libro sc.
manis missum fuisse cum exercilu Antonium ; illius tertio, in quo specialim tractamus de scri.
et in secunda mox subjungitur Sosibium quen - ploribus rerum Alexandrinarum sive Ptolemaica -
dam , Antiochenum senatorem , Augustum Cæsa- rum , ut agitur in libro primo de scriptoribus re
rem Romam redeuntem ſuisse comitatum : Romam rum historicarum illius gentis velustiorum , in sc
unde redeuntem ? nempe ab Ægypli debellatione, cundo de illis qui res illorum theologicas sive phi
ut ex nostro scriptore fit manifestum . Al de ejus fosophicas, visendas , naturales, et farliliciales ,
contra Ægyplios expeditione lit avlea nihil men - scriptis suis ex professo celebrarunt ; in quarto
lionis. Sic in tertia periocha recensentur lituli de scriptoribus rerum illius gentis ad Judæos,
AugustiCæsaris tanquam jain soliussine ullo colle - Christianos et Muhammedanos allineulium . Iuli
ga imperium administrantis; ellamen in paragrapho bro hoc quarto ejusdem operis ( lil obiterhoc liccal
sequente fit mentio illius in Ægyptios expeditionis ; monere, ne forsan minus prudentibus silentium
eorumque expugnationis ; a quo lempore suppulala nostrum pro argumento cedat) ad examen revo
ejus estmonarchia, ut et ibidem agnoscilur. AÜYou cavimus ea quae adversus [lxy ] Dissertationem
OTOSĖ20ův siç Aſyu Tetov , etc. Augustus in Aguplum nostram contra llistoriam Aristea de LXX interpre
reniens, regionem illam capit;exstincio Plolemæorum B libus, responsionis loco reposuit vir clarissimus
regno, quod annis duraverat 296 . Novi maximum el summus Is. Vossius, ó janapitns . quamque
Jus. Scaligerum pro Antonii nomine, in loco no- nihil is respondit ostendimus.
tato, ubi dicitur eum contra Cleop, et Ægyptios XXXV. Responuemus secundo , neque satis con
missum , rescripsisse Augustum , adeoque pro Anto - stare rem plusquam perfunctorie intuenti, auctori
nio Augustuin substilui in nova Durrespii Latina nostro accepla esse referenda isia, que in eo si:
versione. Veruin lemere id factum a viris eruditis . mul et Clironico Paschali comparent. Cui enim
Quamvis enim Antonius contra Cleopatram a Ro- non liquet auctorem nostrum ex scriptoribus aliis
manis nunquam missus est, ita legerat lampen verbatim exscribere soliluun ? Hoc ex illis clarissi
apud suum auctorem (LXIV ) Paschalis interpola. me elucescit quæ ineple lautologus repelil : boc ap
lor. Hoc ex Nostro luculentissime apparet, in eo piiret ex aliis istis quæ supra protulimiis, ubi ejus
quippe non solum idem nomen Antonii habetur. errores de rebus sub Justiniano gestis perstrinxi
sed et additur, eum in Ægyptum descendentem , et mus. Neque solum de rebus sub Justiniano trans
Alexandriam obsidione cingentem , a Cleopatra , ipsi actis taulologum agit, sed el aliis in locis ejusdem
antea nola cum Sulium Cæsarem in Eguntum esset oscilantiæ manifeslus est. In libro Xiii de Constane
comitatus, adulatoriis litteris sollicitatum fuisse . lini M . in urbe CP. operibus sermonem habens,
el caplum illius amore cum ea matrimonium iniisse. de Hippodromi erstrictione bis commemorat. Sic
et suis Romanis bellum intulisse. el scribit bis in lib . ix de Ægyplo Romanorum
XXXIV. Ex bisce'liquet nullo pacto concludi, ditioni
dilioni navali
ab la
ab Augusto Cæsare subjuga . Ail eum in
loca illis in quibus conveniunt Nosler et
ulla ex primo prælio
prælio juta Epirum
juxta
naval Ægypli Antonium interfecisse,
Paschale ,a Paschalis auctore ſuisse exarata. et reginam Cleopatrain in vincula conje .
Nec omnino videlur ambigendum quin , in illa
etcissereginam fgyp .
; solventem inde el in Ægyptum pergentem,
eliam parte quam addidit continuator, quæ ab anno regionem illam « in potestatem suam redegisse, et
Constantii xvni incipit, sint pleræque historiæ et victoriam triumpho celebrasse » (p. 285 , 286 , 287 ) :
narrationes insertæ . Ne adjam et esse suspican - tum eum subjungit « Europam loiam prælervectum ,
duin , illa ipsa loca ubi Heraclius imp. imperalor Byzantium venisse, , Galatiam , Lydiam , Pamphy
nosler nuncupatur, non alia fuisse quam scriploris liam , Phrygiam Pacatianam , et Lycaoniam Roma
alicujus, qui sub illo imperatore Noruerit, verba borum impcrio sulijecisse : inde illum in Syriam
in Chronicon illud ab interpolatore translata . Hoc profectum , « Antiochiam adiisse de victoria sua ail
solum videtur a quovis pro ccrlo concludendum , D versus Antoniui el Cleopatram ibidem triumphalu
ante annos plus minus dcc in Chronico isto fuisse rum ; » Laodiceam hinc contendisse, et a ibidem ».
descripla quæ in eo simul et Nostro leguntur. Hoc quoque « de victoria siia triumphuin egisse ; » deinde
quidem ex eo colligitur, quod reperiantur ea post pauca hæc sequuntur : A. Palastina in Egye.
prout in impressis jam exhibentur, in alio Pascha- plum progressus, eam subjugavit, cumque in Roma
lis exemplari pervetusto bibliothecæ Vaticanæ , nam servitulem subegissel, Alexandriam ingressus,
quod ab annis Dcc viris eruditissimis Jo . Mabil . de victoria sua triumphavil. Civilali autem huic pri
lonio el Michaeli Germano, Benedictinis Gallis , num præſectum ex suis dedit, nomine Cornelium
videbitur scriptum , uli docet Dufresnius in Præ . Gallum , quem et Augustalis dignilale, nominis sui
fatione, qui eos, ul codicem illum inspicerent, insigni,cohonestaril.
dum Romæ cominorarentur, rogaveral. De Chro - XXXVI, Apparet idem , vel ipso sole clarius, ex
nico hocce Paschali sive Alexandrino, de illius eo quod solet scriptores Latinos, Florum , Liviuni,
ælale , auctore, el continuatore, el quænam esi- Lucanum , Plinium , Servium , Salustium , Suelo
stanil in co suppositilia , occasionem nos habuimus miun Tranquillum ,el Virgilium , [Lxvi) in lesti
ex professo dissercndi in alio opere non 'un edito, nionium adduccre, cum opera tamen illorum cum
 HUMFREDI HODII
oculis suisnunquam conspexisse, el ne quiilem lin . A consilia , significarc diem largiiionis : Kovsina,
guam illorum intellexis-e, sil certissimum . Quod bo . ärap Épurvsveta!, japoniis illéga. Quam egregie
-josillos el graves Romanorum scriptores non lezis. cl docle ! In alio ubi verba facil de quatuor circi
sel , certissime convincunt supina ejusRomanarum diversis fictionibus a Romulo ( ut dicit sed falso )
stabuli ejus mulla alia stercora relinquamus inla - Prasina, Venela, Russea el Alba ; ail Prasinan
cta, ne lectorein offendant : quam suave cst islud (i. e. Viridem ) a Roniulo sic vocatam fuisse quasi
quod de Cicerone ct Salustio ipso, quem alibi ci- Permanentem ; Prasimum enim , inquit, significal
tal, memoria iradil, fuisse illos Romanos poetas ! permanens, a verbo præsenteuo deductum , quod
llisce lemporibus floruerunt Cicero el Salustius, sa significat tapauÉVELV, permanere. Præclare (Jupiler)
pientissimi Romanorum poele . Quam lepidum est ac perile ! In cadem de Romulo narratione dicens
iilud quod habcl de Julio Cæsare, cum Magnuin cum cum Remo a lupa nutrilum vulgo perhiberi,
visse ! cl iterum illud quod de duratione illius im - liere quadam agresti reperti fuerint el enutriti :
perii ineplit ; imperium Romanum illum lenuisse . In ea enim regione, inquit, usque adhuc etiam ru
per annos xviii ! Quam illud ridiculum , quod lia - " restres illas oviuin custodes, lupas rocilart, uiquae
liel de M . Antonio , euin missum fuisse a senalu inter lupos vitam suam transigunt. Al quis , quiso ,
Romano contra Cleopatram Ægypti reginam , el in hominum unquam audivit, vocem lupam apud
Egypruni descendentem , Alexandriam urbem ob - Latinos co sensu usurpari? Et quis non persentil
silione cinxisse ! Quam absurdum , quod habel de id a rescio quo nugatore fuisse acceptum ? audia
Lucullo , eum missum fuisse adversus Tigranem lur Tilus Livius, quem Noster nugarum consarci
b) Augusto Ciesare ! Qua:n denique sapit lectorem nalor ianqum lectum a se in illa de Romulo nar
predictorum scriplorum Romanorum , quod scribit ratione alibique locorum , adducit : Sunt qui lauren
dle Claudio Cæsare , eum « Urbemn Brellaniam , non iam vulgato corpore Lupam (71)inter pastores vocalanı
piroculab Oceano condidisse ! , Sic in urbem (si Su pulent : inde locum fabulæ ac miraculo dalum .
paris placel) nostro Græculo abiit magna nostra ILXVIII ) XXXVII. Ulex hisce apparel auctorem
Britannia , a pulomnes scriptores Romanos insula . nostrum ex scriptoribus aliis verbatim exscribero
l'irin celebratissima ; ignorantia hominibus Orien - solere, adeoque non esse necessariumi uil illa quie
Lalibus, el illis quibus penilus ignoti sunt historici babentur in Chronico Paschali cum illius verbis
Lalini. propria et peculiari. lla sane Rabbi Abra - c consonantia , ex illo existimenlur sumpla ; sic alia
Domus Zacuili, Salmanticensis , in libro Juchasin, sunt quædam peculiaria argumenta quæ illa spe
sive Genealogiaruin , de Angliæ exstructione men . ciatim non fuisse ex eo descripta confirmant. Hoc
conem facil. Eum adducit Rabbi Ganzius in Ger- in primis notandum , in aliquibus illorum locorum ,
minis Davidis, sive Chronologice , parte secunda que cuin in Nostro lum in Chronico Paschali
adannum millenarii leruii 830 : « Et scripsit Jucha habentur, advocari scriptores Latinos ; quos er
sin (pag . 136 ), hoe lcmpore exstructam esse Au- dictis conspicium redditur eum ipsum nunquam
soniam , Parluam , et Angliam . , Ila urbcm ( 70 ) legisse. Sic in narratione de Romulo e ! Rilla
Lxvn ] England appellant Samaritani Sichemilæ prædicta citantur Virgilius, Plinius, Livius, item .
in liileris quas nuper miserunt ad populum An- que Licinius Romanorum chronographs : pro
glicanum , per viruin dignissimum Rob). Hunting- quorum secundo et lertio apuit Chronicon Pusch.
lonum , collegii Dubliniensis in libernia præsidem ex corruptione leguntur Apollonius et Silvius. In
hodiernum . Quod præterea ne linguæ quidem Lalinæ loco qui agit de chlamydibus Romanorum citatur
scicntia ulla polluerit chronographus noster, ut ( Suetonius) Tranquillus, qui el loco eodem apud
è Græcis fuerunt perpauci qui Latinæ linguæ pe- Chronicon Pasch. adducitur, idque addito nomine
rilia sese instruxerunt, ex duobus vel iribus lo- D Suelonio, quod a Nostro non agnoscitur. Obser
cis dilucide conficitur. lo uno ail vocem Lalinam , vandum secundo, quod in multis eorum locorum'
NOTÆ .
(70) Epigraphe litterarum Hebraice conscripta - Jalicarnassensis, o nepl to Ilalávtrov Olatpibovta
rum , in banc sententiam se habuit interprete do . Śreixing:v (Oevto Aountry. "Eot: ÔL toūTO 'Enanvero!
pliss. Edv . Bernardo : Recle pervenial ouv so hoc TE xal ápxaiov ŠTI! tais u !soapvousals tà 'A pool
scriplum in Angliam urbem et ad synagogam filio . 64 TiO édevov, ai vûv EUTE QE TIE O TÉP ? % étalpas
rum Israel, Samarilarum (sic Anglos esse exisri. TPOCZYooSúortal. Cui ( Laurenija ) ob vulgalum
Darul) ellos conservet Dominus. El Arabice alia quondam corpus Palatini montis incolæ cognomien
Epigraphe : Tradalur domino Roberto lluntingíono , Lupa indiderunt. Ea Græcis prisca esl appellatio
Europæo, cum cura , qui tradendum curet synagoge venalem voluptatem Veneream prostituentium ; quas
ndiorum Israel, Samarilarum , qui habitani in urbe nunc speciosiore vocabulo étalons ( quasi amicas
England in Europæ regione. el solaies ) vocare solenl, Sanclus llieronymuis in
(71) Hinc liquet non mulier23 rurestres, sed me. Chronico Eusebiano : Quce ( Laurentia ) propler
rices appellatas fuisse lupas. Sic sane apu : pulchriludinem el rapacilaleil corporis quæstilosi
Paulum vox isla pro meretrice reperitur usur Lupa a vicinis appellabatur . Unde ad nosiram me.
pala, el inde lupanar el lupanarium pro prostibulo . moriam meretricurn cellu 're lupanaria dicuntur .
I onlosievajSTATO otiv toj objetosüprv, ait D .
-
-
-
57 PROLEGOMENA AD MALALAM . 13
quæ in Nostro simulet Pachali occurrunt, quami- A plura .supersedeo (73 ) bic descuilerc, (1x1 )no
vis partim ad verbum conveniant, habentur tamen lectori judicii limalioris fastidio sim . Ex hujus
apud Paschale nonnulla quæ nulla vel vi vel alle muli sane Mustaceis laureolam non quero .
ex Nosiro potuerint elici. in aliquibus narratio XXXVIII. Sic ex dictis (nisi maxime fallor )
pibus, lil in illis de Valentiniani ail imperium cle- apertissime colligirur deætate chronographi nostri
valione, de pluvia cineruin sub Leone, deque nibil astrui possc ex eo quod reperiantur apud
morte Justini, quo mense quo die contigerintapud Chronicon Paschale cum illius narrationibus ad
Paschale memoriæ consignalur, cum tamen de verbum consonantia. Ne ab aliquo præterca tra
lcpore apud Nostrum mentio nulla. Quin el sunt halur in argumentum , quod de rebus quae velustio .
quæ (72) conjiciuntur apud Paschale ad cerlos res videantur, linguany usque ad suam memoriam
annos ( LXIX ) et cerlos consulatus, quas ad alios perdurantibus loquialur ; hic monilim velim lecto
consulaliis ſuisse referendas ex Nosiro quis facile rem , non illius ipsius, sed auctorum quos ille
collegissel. Sic, exempli gratia , quæ habet Noster sccullis esi, esse omnia ista, ëws õp !, el 2015
de urbis Constantinopolis exstructione, ea conji- tos vüv, el similia , quie loties repetita occurrunt.
ciuntur apud Pascbale ad Januarii et Justi con - lloc ex illis que jamjam disseruimus nemo est
sulalum ,quæ tamen a Nostro disertim referimtur ad B qui non facile collegeril, el idem ex plerisque ipso
consulatum Gillicani el Symmachij. Dis adde quod cum locorum clicias. Sic hujusmodi farinae scri
isla narratio quæ habeturde Cyro Patricio , quam - ploribus aliis nihil magis usilalium c! solemne,
vis aliis in partibus prorsus eadem verba exhi. quam eiusmodi judicii niali indiciis scripta sula
beal, a Malaljana tamen in aliquibus locis lone delul pare, risuique el nausea lecturum cordalo
giusciile recedil. Sic plura , apud Paschale quam rum exponere. lioc viris eruditis sal notum , opie
in Nostro leguntur de isto terræmotu Constantino- nor , ac esploratum ; sed non solum scribo eril
politano, qui sub imperio Theodosii Junioris acci- divis : sunt itaque quædam afferenda exempla .
debal, et in ista similiter narratione quæliabelur de Aond Dorotheum supposititiuin in Synopsi de vila
oppido Daras. De hac præterea narratione animado morteque prophetarum , de Jeremia in Ægyplo se
vertere licet, hoc modo incipere periocham : "Otepuillo , et ab Ægyptiis in magna veneratione habilo ,
o $20!)£j; 'Avastágios, elc., ubi ista particula, ēti quia eos per preces a crocodilorum infestatio..e
( ut et adnotat Dufresnius ) liquidissimo videtur liberassel , verbis factis, subjungilair : Unde quoi
demonstrare , descriptam fuisse periochain ex quoi Deo sunt fideles, usque hodie illo in loco pre
listoriaruin Collectione aliqua, quæ loca ex hi- c ces funduni, elc. Qir verb: ipsissima reperiuntir
storiographis excerpta continebat : qualis est Col- apud Chronicon Pasch . ad Olyop. LXX , ubi colus
lectio Constantini Porphyrog. imp. De virtutibus fere Dorothei libellus exscriiitur, 170! lamen lan
et viliis, el altera illa ejusdem De legationibus , quam illius, sed nomine cjus suppresso ; apud
qualia sunt etiam Collectanea Pholiana ex Historia libellum etiam De vilis prophetarum , qui sancti
eccles. Pinilostorgii, aliisque antiquiorum operibus Epiphanii nomen præſert; nccnon apud alium
apud ejus Bibliothecam ; ut et illa Nicephori anonymum ms. De sexdecim prophetis in bi
Callisti que habenturmss. inter codices Oxon .,alia - bliotheca Regia Parisina, el Symconem Lo
que complura : in quibus præfixam particulam , gothelim (LXXI] in Chronico is, quorum verla in
ori, fere singulæ habent perioche. Hæc abunde medium proferuntur : clariss. Duiresnio in Notis
sulliciantnarrationum exempla . Quie alia occurrunt ad Chronicon Pusch . Dorothicus idem in loco eo
NOTÆ .
(72) Quir habel Noster deHierosolymoruin per Tie apud uitrumque , de Tzallio Lazorum rege, refer .
tum expugnatione, ea conſeruntur apud Paschale ad Ilir ini Paschali ad consulatum Symmachi et Boe .
annum Assumptionis Dominicæ xxxix , et Vespasiani thii Šv TOUTW Tid Xpovo, etc., cum tamen isi Nostro
solius consulatum : TpLaxostỒ SVÁTW TE!, etc , cum stalim ante mentio habealur consulatus Vitaliani,
tamen in Nostro expresse perhibeatur contigisse id ' qui cun anno ante secundo apud ipsum Paschalo
gestum anno post Christum assuinptumn XXXVIII connectitur.
Commodo el Ruilo coss. qui quidem consulatum gere - (73 ) Quæ leguntur ad imperium Severi apud
bant,auctore Cassiodori,post captam Hierosolymam Chronicon Paschale de lirbe Byzantio, Barbysio ,
triennio . De illis Paschale omnino silet.Cujus nar. Pledalia , et Fortuna urbis Ceroe, quamvismaximam
ralionis præterea pars magna in codice llolsteniano parlem babeantur apud Nostruin eadem , deside
( uti anle ostensuin est) desideratur. Ad eumdem falur tamen apud illum eorum pars prior salis
annum in Paschali refertur cum Cyri Patricii prolixa. Habetquidem Noster in alio loco , de Bar
dedecus, tum terræmoliis , qui imperante Theodlo - bysio, Phedalia , Byza , el Fortuna urbis Ceroc
sio Juniore contigil, Constantinopoiitanus, luin pinulla , nimiruin in regno Constantini M . ; cele
ctiam hiarratio alia de Theodosii imp. morte , quipru : ca quæ in Paschali describuntur, non fuisse
annis diversis contigisse non obscure subindicat ex istis desumpia, perspicue illi cunstabil qui illa
Nosler. Narratio de Zenone imp. ex Isauria Con- inter se contuleril : sunt enim hæc el ini verbis
stantinopolim redeunte in Paschali conjirikur aid dissimilia ei in rebus copiosioril. Adde porro nar
consulatim llli : Toilu to šte!, cic. quodtamen a rarionem vzela: elirde Diogeniano, et Philoxeno,
Nostro expresse dieillir contigisse Theuderico 9 : Cum Åpionc a Justino imp. ab exsilio revoca .
( sive 'Theodericho ) consulallt gereul , cujus lis ; in qua : pud Paschale appellantur illi ex -na
consilaius justit ipsum l'aschile in SOX !!11 :ob gistri : 1110 : 13011 Julalii 5: 12 ! 1es solum 10
alltium incurrit . Sic miralio isia que hubetur c entur.
 I
M F RED DI
59 HU HO 60
dem 'Hilais 6è ( inquil ) hxousLLEV, etc . Nos vero A legationibus Romanorum ad exteros , quæ nondum
ex Antigoni et Prolemæi posleris , viris æluie gra. vuigala sunt, habentur quædam ejusdem argu
vibus, accepimus, Alexandrum Mucedonem , etc. menti ex Historia Georgii monachi Hamartoli ,
Quæ el ipsissima reperiuntur, quasi singuli ipsi qui post medium sæculi noni Historiam suam
ista audivissent, apud Chronicon Paschale , aucii) adornavit.
rem cilati libelli ms. De sexdecim prophetis, et eum - XL . Jamie opus exrgi , erudile Lector, de
dem Symeonem Logothetam . Apud eumdem Logo - alale Chronographi nostri ; quale sane non au
Thetam , Chronicon Pasch , el Pseudo-Epiphanium diam dicere , lieque ante velim Gidenler aliquid
inveniuntur el isla Pseudo-Dorothoi , de Ægyptiis decernere , quam mihi siul suPragalura doctiorum
in eodem capile : Quapropter ad hunc usqe judicia . Longim , fateor, el prolixum cxegi, quo
diem ul deam colunt Virginem puerperant, el iido que multo contractius fortasse lu oplasses ; al
fantem in præsepi adorant : lll ct alia !ora plura triplicem quidem ob causam consullum duxi lam
consimilia . Neque mullum quidem videlur dubi- lalc el luse de illius ætale disquisitionem insti
tandum quin et ipse Pseudo -Dorotheus prædicta tuere. Primo, quia que nos slaluinus, cum re
loca ex auctoribus ad verbum exscripseril. Eum ceptæ ipsius interprctis el virorun aliorum do
audisis in Vila Isaiæ (Latine brevitatis caus: ) : clorum sententiæ refragentur, videbantur debere
Quoties igitur una cum Isaia veniciani (ad Siloam confirmari quanto maximo possent argumentorum
Jindæi) ul aguan haurirent, illa exibat; unde ad robore : ne lorsan nonnullis videremur arundineo
bunc usque diem in magni miraculi argumentum ense magnos et robustos viros impelisse , el cly .
eliamnum subito crumpil. Postquam autem id per peo mere papyraceo eorum ictus excepisse . Ne
Isaiam peracium est, liurè magnifice ac stu liose que definit porro ipsi auctori, quod maximal 10
juxta Siloam Judirorum populus sepeliit, ut ejus stram diligentiam et deposcere el mereri videba
precibus aqur perinde copia iis suppeleret, cum lur ; siquidem nullus sit scriptor historicus , ('l
præterea ut ila magerent, ex oraculo iis præceptum juscunque subsellii , quin magni intersil , reruin
essel. Jacel autem ejus sepulcrum juxta segum (u - scil. Traditarum scriptorumque citalorum causa ,
mulos. Solomon quippe Davidis sepulcra ila consti - quod ail seculum sit conferendus. El lurrim ædi
luil, ul Orienti Sion obversarentur, quæ adiluin ficaturum quis sapiens ( precor ) imprudentiæ po
habel a Gabaon procul ab urbe, sladiis xx, quem slulal , quod de primo fundamenti lapide, licei
quidem aditum obliquum ac occultum ila confecit vili in sua natura , ubi sit jaciendus , sollicillis
ul a nemine perciperetur, adeo ut ejus introitus est ? Accelit quod illa quare in medium a nobis
etiam hodie ignolus sit plerisque sacerdotibus atque allata sunt , prælerquam quod faciant al Palem
Loti populo. " Ew ; ons sýnepov tois todois ayvooue ejus investigandai , sunt lalia que alio nomine
μένη των ιερέων και όλω τώ λαώ. Quo verla videbantur omnino niereri inlujusmodi profitoria
scriptorem , qui vixerit ante Judæorum e patria Dissertatione locum obtinere , quippe quæe inser
exstirpationem , videntur referre. Habentur aile viant ad illius auctoritatem , quam (Lxxii] exigia
Tem et verba ista , usque hodie , quæ in hoc quoque sil , el qualis sit scriptor, demonstrandum , el .
loco bis occurrunt , apud Chronicon Paschale , observationes non paucas contineant que alias ad
Pseudo-Epiphanium , et Logothetam ; nempe lo eum s .lis spectant. Sic si nobis minus succedat
cum similiter islum ex Pseudo-Dorothico, sed la - quod de ejus ætate contendimus , lamen nobis non
cilo nomine, exscribentes. Istiusinodi exempla minus feliciter est successuriin quani cliyimicis
sexcenta alia apud Suidam , Cedrenum , aliosque solel , qui non minus quæsilis ex ipsis mciliis
scriptores minorum gentium et ælalis sequioris , adipisci solent , quam ex jila ipsa read quam vi
illis passim se obvia dabunt qui libros diligentius dentur præcipue collimasse , el quamvis illos id
cum studio el fructu evolvant : ul dubium sit nul- penitus fugiat , ad quoi sua studia præsertim di.
tum quin idem de Nostro dicendum sil . Drexerind , mulla tamen , quæ laboris et operæ sib
(1.xxu } XXXIX . Ne alicui porro pro auctoris justilin pretium , in ipsa via patefaciunt. .
nostri antiquilate argimento id esse viilealur, XLI. Jam reliquum est , Lector candidissime, ul,
quod illius Chronographiam usijue adco dignatus Joanni Malalie, vale dicto , ail auciorem alterum ,
sit Constantinus Porph . imp., ut cxcerpla ex illa qui ei in hac editione , ex ordinatione doctissimi
irler Eclogas suas reponeret ; hisce omnibus de- Chilmeаdi, præfigilir, nos conferamus ; el postea
nique addalur, quod constat imp. Constantinum de hac editione , et dignissimo interprele ipso ,
Porphyrogennelim non solum ex scrip!oribus te monitum pauca facianus. Quod special ad ista
probalie antiquitatis , verum etiam ex istis qui que buic editioni præmilluntur chronologica ,
tempora proxime sua præcedebant , in Eclogis subtitulo Auctoris Arionymi Excerptorun: chro .
suis exscribere fuisse solitum . Sic hausit excerpta nologicorum , non alia sunt ea quam Chronici
ex altero illo Jo. Antioclieno chronographio mona - Georgii monachi cogno:ninali Hamarloli sive Pec
cho, qui non videlur, men salte :11 ju licio , ante catoris principiu:. . lloc nobis lil compertissimum :
sæci:) im nonu !n , vel medium vel id esilin ver . nam idem est lorum initiuin cum ini.jo Chrono
gens, scripsisse. Sic etiam , in Excempio illius de graphiæ Georgii Tamarioli , quod ex codicc ms,
61 PROLEGOMENA AD MALALAM . 62
a L . Allatio in Diatriba de Georgiis exhibeur. A etiam Excerpla dederun Leo Abatins in libro
Χρονικόν σύντομον εκ διαφόρων χρονογράφων τε De Ecclesiarum consensione, Jo. Meursius in Glos
ral i Enratūv Guadsyev , xal guvtedèv ÚTTO Cewpolou sario Græco-barbaro, ct Dufresnius ó Davuário ; in
'Ausptwioū Noveyou. Bi6o5 YevésEWSÀVOpióTov Glossario medice el infimæ Græciratis , el (nisi me
ñ filtru (7:220EY Ó Ozos tėv 'A ôxy xati eixova fallit memoria ) (LXXV] in notis ad Annales Joan
xa! Ouomtv avtoő. 'O È 'Abdje èyévvnsev vious nis Zonaræ . De eo qui plura vellet, adeal is
opeis. Breve Chron , e diversis annalium scriplori- Allatii opus De Georgiis piæcilatum ; el Diatribar:
bus et expo.itoribus decerplum , concinnatumque nostram de scriptoribus Græcis variis , ubi luse ac
a Georgio Monacho Peccalore . Liber generalionis cumulate de eo disseritur, et multis in rebus ca
hominum ab eo die quo Deus Adamum ad imagi- stiganlur Allatiana. De illo hic loci hoc solum
nem el similitudinem suamin creavit, exordilur, Ada - subjungai , vixisse eum eodem cum Malala sa .
mustres suscepit filios, etc. Neque solum ex initio culo , id est Christi incarnati nomo, el Chronicon
apparei, verum etiam ex Præfatione quæ initio suum perduxisse non modo ad initium Michaelis
in codice ns. unde ( 74 ) sua Chilmcadus (LXXIV Theophili F., quod decernuntdoctorum nonnulli ,
descripsit, præmittitur ; quæ eadem est omnino sed usque ad ejus mortem , hoc est usque ad
cum illa quain ibidem ponil Allatius ex Georgio B annumi 860.
Hamartolo . Exstat integrum opus in variis Elite XLII. Quod lianc editionem Joannis Malala e!
ropa bibliothecis, et scribit Allatiuis se illud edi. interpretem allinel, jam ætas fire integra elapsa
tioni parasse , el e Græca lingua in Latinain ver - est, nempe annus plusquam 37 , es quo lioc ad
tisse. Si quis cupiat alia illius legere , jam elita prelum a lornatum est opris . De opere lunc prelum
sunt ex eo excerpla a variis varia . A Jac. Grel- exspectante et de laudibus Chilmeаdi interpretis
sero , in libro de cruce, publicatur ex eo fra - el adnotatoris , hæc habet E: vardus Bissauis no
gmentum Græce et Latine De cruce adinventa. A siras in notis ad Nic. Upłonum De militari officio,
Dion. Petavio in Appendice ad Nicephori Constan- anno D . 1654 excusis, in quibus ex Malala narra
tinopolitani Breviarium historicum , evulgatur ex tionem de imp. Juliani interille descripsil : Qui
evdein Græce longiusculum fragmentum de impe- liber, inquit, apud me est , et annum jam integrum
rio lleraclii , sub falso nomine Georgii Syncelli. typographum desiderat : illum transtulit vir do
Ex codem Latine edidit Syntagma ( quod inscri- clissimus Edmundus Chilmeadus, cujus immatura
bil ) De slalu morientium Matheus Raderus, quod mors eo nomine flebilior est, quod exspectatissimis
sententias et fragmenta multorum antiquorum c lanli ingenii laboribus nos prirareril. Effusil olim ,
Patrum complectitur. Ab eodem Radero in alio dum vixit, Edmundus Chilmeadus inter illustriores
opusculo , nempe Adnotationibus ad Viridarium fillerarum laude academicos ; præier rei anliqua
sanctorum ex Menæis Græcorum , ex co Latine riæ el criticæ peritiam , quam fecit hoc opus le
cruirur fragmentum alind salis prolixum de mira - statissimam , insignis mathematicus, musicus or
culo facto in urbe Carthagine sub imperio llera. natissimus, orator complis, et linguarum com
clii. Producitur ex eodein aliud , sed breve , per plurimarum callentissimus, cum dociarum quas
Petrum Laimbecium in lib . 11 Comm . de Biblio - vocant, lum Gallicæ etiam et Italia . Nallis fuit
theca Vindobonensi, de imp. Theodosio . Ex eodem (Lxxvi) in agro Glocestriensi, in pago Stow super
NOTÆ .
(74) Volumen ms. quo usus est Chilmeados quæ habentur in edilis , a vocibus : SnO yevó
( quamvis ille, ubi reperiatur, lectorem non fecit nevo ; ŠTūv ge', pag . 6 usque ad calcem pagine
certiorem invenio inter volumina Græca mss. 17 , voces : Ta Távtačan JE', quæ claulunt nostrum
Barocciana bibliothecæ Oxoniensis publicæ , num . exemplar, quod folia tantuni 5 comprehendit ,
194 ; chartaceum est illud , et inter varia diversi supersedenle , ut videtur, librario reliqua tran•
argumenti fol. vy', absque ullo vel nomine auctoris n scribere .
vel operis tiulo , sic incipit : Ilodoi tūv tFW ( 75 ) E quibus in sermonem vernaculum libros
9 .26sopol xat yubanyo:, etc., prout habet Allatius. aliquod deilit conversos. Ex Halica speciatim
Continentur in illo mulla alia præter ea quæ cx - convertit quæ in operum ejus Indiculo evulgato
scripsit Chilmeadus. lo initio habentur quæ non accensetur, Historiam rituum , consuetudinum
posuit in initio Chilimcadiis usque ad pag . 6 , et rationis vilce Judæorum hodiernorum per orbem
yocos ős ongiv 'løsntos. Dein ea sequunlur qua , terrarum , conscriptam a Leone Modena , Rabbino
a Chilmeado transposita , leguntur pag . 18 , de Veneto ; ed . Londini an . 1650, in - 8. Scripsisse
Ncbrodo etc ., ab bisce verbis : Mstà taūtu yeyo . etiam perhibeliir De sonis el De musici veterum :
Vé TlS ylyas etc . ( pro quibus de silo , ob loci quod opus prorsus idem fuisse nullus dubito ; et ex
Transpositionem hæc scribere placuit Chilmeado : Stil id quidem , sub titulo , Demusica antiqua Graca ,
'Ev od tois repoelpnuévous xpóvous yeyove) usque ad finem Arali , Oxonii anno 1672 excisi, wa cumi
ad pag. 21 , voces Nivou ueráins Bascheúsas. ejusdem Adnotationibus in Odas Dionysii. Ea
Post hæc prosequitur auctor Assyriorum , Ægy - transmisil ex Hibernia , ubi inter schedas reveren
pliorum et Græcorum antiqua tempora fabulosa , dissimi Usserii jaluerunt, summus nosier amiaus
una cum origine urbis Romæ , et Alexandri M . celeber. llen . Dodwellus, qui el misit illa cuilt
gestis ; ejusdein farinæ omnia , nibil non fabulo illis Latinam Dionysii interpretationem ex eadem
sum . Inde rursus ad Adamum recurritur, et posi. Chilmeаdi manu : verum hanc omiserunt editores,
Lis de Mose nonnullis , quod omnibus Græcorum qui Græca solitaria malebani. Illius honorifica l'!
sapientibus velustior essel , proceditur ad isla mentio apud Præfationer ad D . llen , Halcrolli
 HUMFREDI DODIL PROLEGOMENA AD MALALAM . 61
Woldam dicto, el in hac academia nostra in col- A nendus est leclor , quod antequam Chilmeadus
Jegio Magdalenensi Tyrocinium suum posuil ; i ost adornandum hoc opus in se suscepisset, pr: par -
Edis ( sic collegium vocamus ) Christi sacella : 115 veral prelo Escerpla (76 ) quædam exinde collecta
evasit, atjuncto illi sodali ei syminysta Joa:ine Joannes prædictus Gregorius (is objit anno 1646 ),
Gregario, viro alio pariter omnigena cruditione adjectis quibusdam , quas in illa elucubravit, Anim ..
instructissimo. Inde anno 1648 propter fidelitalem ailversionibus. Illi soli referlur acceptum , quod,
orga rgiam majestatem Parlimentaria visitatione cum nostrum exemplar Chronographiæ Malaliana
jerllis , ad illas angustias est redacius, lil necesse et principio et fine esset mutilalum , esse Malale
labuerit ex musica ( lieu ! quam infeliciler mu - lansen hoc opus, jam nobis compareat. Hoc ei feo
sarum aluinnu3 ! ) sibi tenuem viclum comparare liciter compertum est ex collatione fragmenti de
ex slipe viz . convenlus hebdomadalis , quem , Muliere læniorrhousa , quod in oratione 3 Pro ima
ascitis sibi sociis quibusdam symplioniacis, Lon - ginibus Jo. Dainasceno tributa ex Chronico Mala
dini instituerai. Neque ei iamen defuil munificentia liano producitur. Confirmatum est idem ex fabulis
clarissimi viri Elvardi Bissai, equestri honore istis (77) quis profert sub nomine Jo.Malalis Chro
postmodum insigniti, quem modo laudavimus ; nici Tzetzes Chiliasla in chil. 5 , hist. 29 cl 30 .
quam experti sunt eiiam , el alii calamitale lem - Oude omnis quidem in bacce Chronographia nostra
porum alllicti, él Joannes prædictus Gregorius. memoria consignantur. His de rebus agit Grego
Animam Deo reddidit 19 Febr. anno 1653, ælatis rius io præfaliuncula quam Animadrersionibus præ
circiicr 41. L'arc de co traduntur ab amico nostro , misil . De auctore nihil aliud habet. Hoc autem il
viro antiquilalu . Anglicarum , et presertim al lius Animadversionu in opusculum videtur Chilmea
scriptores altinentium , perilissimo, deque maire dus in animo habuisse , loco Prolegomenorum ,
sua arademia eximie merito , Anio : 10 a Woodo , su:e editioni præmillere ; naui in loco quodam sna
in Histuria el Antiquitatibus academice nostræ . Non rum adnotationum ad Jo . Gregorii de auctore Pro
opus esi ut aliquid adualur de chronographo no- legomena , leclorem .amandal. Et idem quidem rei
siro, ut lectori el orli litlerario commendatum nostre typographicæ hujusiquc editionis curatori
faciam ' s : hoc solum dixissc suſfecerit, in publicum bus in proposito primum eral ; verum tandem cum
jim opus prodire, quod a viris eruditis a lotidem typis ſuissel absoluta pars magna operis, placuit
annisma nopere fuil expetitum ac exoplatum ; illis me tanta dignatione, quan uain longe imine
opus continens quamplurima que, nisi in manus rentissimum , decorare, ut rogarent, istis insuper
e latebris suis ederelur, vel virorum maximorum c habitis ,in meipsum susciperem (LXXVIII) provin
scientiam fugissent omnino , inque lenebris pror- ciam , el de meo Prolegomena nova prodeunti jam
sus laluissent. Et quis, quæso , liileratorum , sa - operi procuderem . Hæc cedens, miLector, illo
xum antiquum quod multa ignota patefacil, idcirco rum borlalui, sum audacier aggressus, an pruden
quod rule et scabrosum sit , quod a minus perito ler, alii judicabunt : ulcunque sit , si quid laudis
artifice characteres insculplos habcat, contemplui merealur in negotio arduo el prorsus intentalo ,
duceret ? Quis polius non gauderet e lerra jan operam navasse, me veniain sallem a doctis me
erui tale ? Et quis eruenti non grale se obslii. rimurum non prorsus despero . Sane in novum
ctum agnosceret ?
(LXXVII ] XLIII. E memoria mili pene exciderat
quem etlamdivitem
nam meumAmericam
el aliam quasi
orbem!), navigium trajeci : (siui.
in
quod innuimus in initio hujus Dissertationis, non rupes aut salebras ofenderiin , navigator nondum
solum prædiclum Edm . Chilmeadum , scd el Jo . undarum sciens, me velim errantem peritiores
Gregoriuin , quem modo concelebravimus , in Chio corrigant, et in via :11 reducant , cupientem sem
mographum nostrum diligentiam et sludium col- per discere , semper auscultalurum .
To asse ; el quod alibi ejus in eumdem Animadver
siones commeruoraverim . llac denique de re mo- D Dedemanus: aul. ..si .ſalsa vera videtur,
si accinger
. llæcesl, e contra.
NO
TE.
equilis, versionein Anglicanam llistoriaruin Pro - commentariis , ab co fuisse, ut lypis committeren
copii Ciesariensis , ubi dicitur illius judicio et lur , ornatum .
( 11Silræ versionem islam fuisse submissam , (77) De Sisypho Coo, quod Teucro fuerit scriba ,
cuinque Græcis collalam e; correctam fuisse. Ei et sub illo cuin militasset , de illis quæ ipse vide
mullum pra:lerea debet Bibliotheca nostra Oxo . rat, Iliada, conscripserit , quodque poslea Home
niensis ob Catalogum quem adornavit librorum rus ex ea siiam contexterit , et de Dicly Cretensi ,
Cr:rcorum inss. Baroccionorum . sit ,Idomenea,
(76 ) In illius Vila quain Anglice habemus ejus de quod
belliin gestis Trojano comitatis
bello Historiain composuerii quam etiamet
posthumis opusculis priclixanlı, falso subindicalur, Seculus sit llornerus .
opus lolum , cum Latina versione el perpelvis
 - -
τ

ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΑΛΑΛΑ
ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΑ.

JOANNIS MALALÆ
CHRONOGRAPHIA .

ANONYMI CHRONOLOGICA *.
[ 1] “ Βίβλος γενέσεως ανθρώπων ή ημέρα εποίησεν Α 1 - 3 Liler generationis hominum φuo die creat
ο Θεός τον 'Αδάμ κατ' εικόνα καιομοίωσιν αυτού. Ούτω Deus Adaunt all imaginien el similitudinemsuam.
μεν ούν ( 1) ο πρώτοςεγένετο άνθρωπος παρά Θεού ( a), Π.c scilicet prinus hominum a Deo conditus est ;
ovoula 'Aôžeb, xal n yuvin avtoũ Eca " . " A Cer : 'Alamus autem vocallis est ; uxorem vero habuit
και θήλυ εποίησεν αυτούς ο Θεός. Ο δε Αδάμ Evan: Masculum et feminant Deus creatit eos.
εγέννησεν[ 2] εκ της γυναικός αυτού και υιούς τρείς, Al: nus autem ex uxore Sla lires genuit tifios,
τον Κάϊν , τον 'Αβελ, και τον Στ0, και θυγατέ- Cinum, A .In:, ci Sellium; iliasque duas, Azu
ρας δύο, την 'Αζουράν, και την Ασουάμ ( υ). Και ram et Asuam . Adamus autem ex jussu divino no
ο μέν 'Αδάμ κατά κέλευσιν Θεού επέθηκεν ονόματα mina indidit omnibus quadrupedibus, volatilibus,
πάσι τοίς τετραπόδοις και πετεινούς και αμφιθίοις amphibiis, reptilibus, piscibus, liberisque suis. Ipse
και ερπετοίς και ιχθύσι και τους εαυτού τέκνοις · το Vero uxorque Hoιuina Sui a Dei 110ge!ο 2ccepe -
δε αύτου όνομα και της γυναικός αυτού άγγελος Κυ- runt. C :inus autem Sororem suam priogenitar,
ρίου είπεν αυτοίς . Και ο μεν Κάϊν έλαβε γυναίκα Azuran, uxorem Il:ibuit, Sellus vero Asual Π:nla
την πρώτην αδελφήν αυτού και Αζουράν, Σήν δε την minorcm. Ceterum Αlelus virgo justusque erat,
δευτέραν Ασουάμ • και ο 'Αβελ παρθένος τε και el pas! Orilism exercebat : de gregibus autein silis
δίκαιος υπήρχε και ποιμήν προβάτων, εξ ών θυσίας Β victinias Des offerens, et al co acceptus, a fratre
προσαγαγών τώ Θεώ και δεχθείς αναιρείται, φθο- suo Caino per invidia occisus est.
νηθείς υπό του αδελφού αυτού Κάϊν.
" Ο δε Κάϊν γεωργός τυγχάνων , και μετά την κατα 4 Cainus anten agricultura intentus erat : post
δίκην χειρόνως βιώσας , πρώτος μέτρα και στάθμια coude nationem vero deterior factus, mensurns,
και γης όρους επενόησεν · είτα κτίσας εν γή Ναΐ5 pondera ci linuites primus excogitavit. Οι be leit:
πόλιν κατέναντι Εδεμ επωνόμασεν αυτήν εις όνομα de in terra Nail, e regione Elen, exstruct2,Γκος ,
του υιού αυτού 'Eνώς (2 ), και εις έν συνελθείν τους 2 filii sui nomine, Vocavit eam : conctisque in
οικείους αυτου αναγκάσας εις πολέμους εαυτόν απ- un suis onlibus, Deilis or erano delit. Elis
ησχόλει. Κατά 6 δε ταύτα της οικίας επ'αυτον πεσού - deinderuina oppressium perisse can voluil 1: 0!i
• Inscribit editio Oxoniensis Χρονογραφία Ιωάννου Αντιοχέως, του και Μαλάλα. Cui, cum είt ακέ.
paio ;, præfixu sunt Anonymi cujusdam Excerpla chronologica , ab orbe condilo deducta , necdum culiia .
* Paginæ editionis Oxoniensis repræsentantur.
VARIÆ LECTIONES.
1 B!6205. Conf. Genes. cap. v, 1. ? Cegū codex,Om Os. ' Eűa Chilmcadus, "Ela edilio Oson ensis.
“ αυτού Cli. αυτής Ox. δ αυτού Ch., αυτής Ox. 6 κατά. Fort. μετά.
ED. CHILMEADI NOT.E.
(3) Ούτω μεν ούν. Forte legendum ούτος.
(2 ) Είς όνομα του υιού αυτού
'Eveiry ; uti babri LXX seniorum interpreta!.m;
Ενώς. Scr . quali Greci oi.es Sequuntur.
HODII NOTÆ .
(a ) 0 :0 minus recie legil transcriptor, quis . 'A soudu . 11 Erlogis aliis mss . ex llamarloin , mure
. Quiis is fieril ; in mis. non legimus Deoő (Ou). in cadein biblio lieca Bodl. servaniur , unique
( 6) 'Ασουάμ. Iii nis. Iii Ioni 'Ασoνάμ ; inferius Σονάμ .
67 JOANNES MALALAS . C3
τιulli • alii vero a La necho ena periibent inter - Α σης απέθανεν, ώς ένιοι φασιν, έτεροι δε ότι Λεμε,
emptum. Ceterum Cainus genuit Enosum ; Ειο . αυτόν απέκτεινεν. Αλλ' ο μεν Κάϊν έγέννησε τον
sus vero Gaidadum ; Gaidladus Maleleelem ; Male - 'Evus, ó ót 'Evius civ Talou8, o 8 raïò jo tėv Ma
leel Matliusalam; a quo Lamcclius genitus est; qui λελεήλ, ο δε [ 3 ] Μαλελεήλ τον Μαθουσάλα, ο δε Μα
duabus ductis Horibus, Elda et Sela, Jolielin,Ju- θουσάλα τον Λαμέχ, ός και δύο γυναίκας αγόμενος,
balun, el Thobel progenuit. Jolielus autem ar- 'Ελδάν1 και Σελάν , έγέννησε τον Ιοσήλ και τον
mentarius fuit : Jabalus verops: llerium excogita- Iουβάλ και τον Θοδέλ. Ο δε μεν Ιοσήλ κατέδειξε
vit et cilliaram, at Thobelus ere el ferro tracelando κτηνοτροφίαν, ο δε Ιουβάλ κατέδειξε ψαλτήριον και
occupatus fuit . ile itaque in tentoriis legens, ar - κιθάραν, ο δε Θοβέλ σφυροκοπίαν χαλκού και σι
mentis nascendlis atque agriculture sese devovil : δήρου . Και ο μεν έν σκηναίς κατοικείν, κτηνοτροφείς
alter tragoediarum et corneli:rum, dirnmonicis ad . τε και γεωργείν ήρετίσατο, ο δε κιθαρωδίας και
dictus studiis, prius auctor fail : hic vero gladliis, τραγωδίας τους δαιμονικούς επιτηδεύμασι προσεπ
:1ruisque in belli usum f:1lbricandis operam delit. ενόησεν 8, ο δε ξίφη τε και όπλα χορηγείν εις πολέ
Atque hactenus quidem Caini progenies memorata μους εμηχανήσατο. Τοούν γένος Κάϊν μέχρι τούτου
digna , a numero tamen patriarclarum excluditur ; αξιωθέν μνήμης του αριθμού των πατέρων αποκρί
aleo ut nec ipse primis Patrilus annumeretur ; nec 5 νεται , ένα μήτε τους πρώτους ή συνταττόμενος, μήτε 9
cer generis sui auctor, deinceps recenseitur. llud των εξής αφηγούμενος. Το τοίνυν: Πώς 10 ο αποκτεί .
vero : Omnis qui occiderit Cain septaplus pamietur, νας Κάν επτά εκδικούμενα παραλύσει, τοιαύτην
hoc modo intelligendum est. Unusquisque 5 pro έχει την λύσιν : " Έκαστος μεν τώ εαυτού 11 αμαρτή
peccato suo morietur : Tu vero, qui homicidium ματι αποθανείται, συ δε και του φόνου κατάργας και
primus patrasti, aliisque hujus steleris auctor pri- τοις άλλοις υφηγητής του αμαρτήματος γενόμενος
nus exstitisti, sepίuplum ponieris ; id est , septem- επτά εκδικούμενα παραλύσεις, τουτέστιν επταπλα.
plices gravesque dabis peias. Scripturis enim S0- σίως τιμωρηθήση και πάμπολλα. Σύνηθες γάρ τη
leinne est numerum hunc pro multiplici ponere : Γραφή τον αριθμόν τούτον επταπλασίονα κε χρή
indefiniti enim nuneri nota est : ut is illo loco : σθαι ( 3), και έστιν αδιορίστου πλήθους σημαντικών,
Redde vicinis nostris septuplum : et, Sterilis peperit ως το 'Aπίδος και τους γείτοσιν ημών επταπλα•
septem : el , Non dico tibi, usque septies : sed usque σίονα, και το: Η στείρα 10 έτεκεν επτά, και Ού και
septuagies septies. In facinore very hoc Cairo λέγω σοι έως επτάκις, αλλ' έως εβδομήκοντα ζ .
perpetralo, peccatum 1, eral invidia ; 1, fraus; 'Εν μέν γάρ τοις παρά του Κάϊν [ 4] τετολμημένοι ;
μι , liomicidum ; ιν, quod in.fratres commissun πρώτον αμάρτημα, φθόνος, β', δόλος, γ', φόνος , δ',
est ; v, quo Inomicidium primum erat ; νι , φuol ότι αδελφού , ε', ότι πρώτος φόνος, ς', ότι γονεύσε
parentes luci :ffecit ; Τι, quod Deo nientilus est. πένθος εποίησεν, ζ', ότι Θεώ εψεύσατο · ταύτα μεν
Hec quidem septem sunt Caini peccala . Penge τα του Κάϊν ζ' αμαρτήματα. Αι δε εις κόλασιν αυτού
vero, quibus a justitia divina castigatus est , sunι παρά της θείας δίκης επενεχθείσαι τιμωρίαι εισιν
ist:r : I , Malelicia terra propter le ; ι , Operaberis αύται 16 • α', Επικατάρατος η γη από σου, β' 'Εργα
lerrain ; 111 , Nun dabil libi vires suus ; iv, Geme. nr rir , Y , OU apoo 0icel toù čovrui coi cir
bundlus et parefactus ; ibidemque v, eris super ler- ισχύν αυτής, δ', Στένων και τρέμων , μετά την 16
ταm; νΙ , quain Cainus ipse inicavit Ibis verbis : ε' ομού , "Έση επί της γης, ς ', ήν αυτός απεκά
Si ejeceris me a te, et a facie ιμα abscondar ; νιι , λυψεν ο Κάϊν , είπών: Ει εκβάλ.1ης 11 με νύν άτο
quod nec occulta fuit haec na, sed signo nola. σου και από προσώπου σου κρυβήσομαι, ζ', το
bili omnibus manifestata ; dictum enim est : Ρο- μηδε κρύπτεσθαι την τιμωρίαν, αλλά σημεία προ
suitque Dominus in Cain signum, ut nowinterficeret δήλω πάσι δηλοποιείσθαι 18 . " Εθετο γάρ , φησί ,
euin omnis qui invenissel. Κύριος ο Θεός το Κάϊν σημείον του μη ανε.λείν
αυτόν πάντα τον ευρίσκοντα αυτόν .
Λflamus autein, annos natus CCXX genuit Se- D Ο δε 'Αδάμ σλ' ετών ήν, ότε έγέννησε τον Σήφ.
1lbum. Sellius vero isle primus invenit litteras Ηe. Ούτος ο Σηθ πρώτος εξεύρε γράμματα Εβραϊκά
braicas, et sapientiam, signa item celestia, anno- και σοφίαν και τα σημεία του ουρανού και τας τρο
rumque 6 conversiones, nienses etiam, ci septi - τάς τών ενιαυτών και τους μήνας και τας εβδομά
manas : stellis etiam nomina indidit, et quinque δα;, και τοις άστροις επέθηκεν ονόματα και τους
planelis , tantum ut ab hominibus dignoscerentur : πέντε πλανήταις, εις το γνωρίζεσθαι υπό των αν
quorum I , Saturnum nominavit ; II, Joveni ; , θρώπων και μόνον, και τον μεν α' πλανήτην αστέρι
VARIE LECTIONES .
? 'Emôív . Sic el p . 3 E (ed . Ox. Venelæ , quam semper cilo ). 'Ağáv Genesis w , 19 s . Eadem ££?Zav at
Ιωβηλ. 8 Vid . Benileii Epist. ad Millium, p. 44. 2 μήτε - μήτε. μή και - μηδέ . Ox., μηδέ - μηδέ 5 11 15
Pollux Histor. plays. p. 54 . ed . Hardι. 10 πάς. Genes. IV, 13. 11 εαυτού. εαυτώ Ox. 11 από ος.
Psal. Ι.ΧΧVΙΙ, 12. 13 ή στείρα , I Sam, 1, 5 . 14 ου . Malib. XVIII, 22. 15 αύται. Conf. Gen. , . .
16 την. της Ch. V, p . 25 Α . 11 εκβάλλης. εκβάλλεις Genes . IV, 14. 18 δηλοποιείσθαιCh. , δηλοποιήσαι
Ox . 19 φησί. Ger!es. 19, 13.
ED . CULMEADINOTÆ .
(5) Τον αριθμόν τούτον επταπλασίονα κεχρήσθα!. Lego το αριθμό τούτο επταπλασίονι.
 ANONYMICHRONOLOGICA. 10
εκάλεσε Κρόνον, την δε β', Δια 10, τον [5 ] δε γ', A Marlem; 1v, Venerem; V, Mercurium ; duoις
"Αρέα, τον δε δ' , 'Αφροδίτην, τον δε ε', Ερμήν: enim luminaribus , soli nempe et luna, Deus no
τους γάρ δύο φωστήρας ήλιον και σελήνην ο Θεός nmina iniposuit.
εκάλεσε .
Στο δε ών ετών σε' εγέννησε τον 11 Ενώς έτε- Sellius vero, annum agens quitum supra du .
ρον (4), ός ήλπισεν επικαλείσθαι τον Κύριον (5). centesimum, Enosum alterum genuit ; qui speravit
Μετά τούτον οι αυτού απόγονοι και ο Σηθ, προμη- νοcari Dominus. Ηujus posteri, atque Sellus, co
νυθέντες άνωθεν, έγραφαν τα μέλλοντα περί του lilus edocti, de futuro diluvio scripserunt in 131
κατακλυσμού εν λιθίναις και όστρακίναις πλαξί• lis tum lapideis, tum Intericiis, innuentes mundum
σημαίνοντες ότι αναλωθήναι και φθαρήναι μέλλει το universum consumptum iri, vel ab igne, vel all
πάν ή υπό πυρός ή υπό ύδατος, και ει μεν υπό πυ- aqua ; et si ab igne, litteras liasce tabulas latericas,
ρος . σωθήσονται τα γράμματα εν όστρακίναις sin ab , lapideas incolumes prestituras. Su
πλαξί, ει δε υπό ύδατος, έν λιθίναις . Ελθόντος δε perveniente itaque dilivio, cunct: que obruente,
του κατακλυσμού και άπαντας απολέσαντος 11, μόνος solus Noa, cum filiis el filia Dus suis , in orbis novi
εσώθη Νως και οι υιοί αυτού και αι θυγατέρες προς instaurationem, servatus est. Post diluvium vero
δευτέρου ανακαίνισιν κόσμου. Μετά δε τον κατα. B Cairan, filius Arpliaxad, inventa hac Scilii, ilio
κλυσμόν Καϊνάν, ο υιός 'Αρφαξίδ, συνεγράψατο την rumque ejus tabula lapidea astrorum, uti dictum
αστρονομίαν, ευρκώς την του Σή0 και των αυτού est, nominibus inscripta, astronomicam scientiam
τέκνων 13 ονομασίαν , ώς είρηται, των αστέρων έν conscripsit. Columna vero Ιιrc post diluvium in
πλακί λιθίνη [ 6] γεγραμμένην · ή τις στήλη μετά Sirido Monte reperia est ; supercstque ad hunc
τον κατακλυσμόν εις το Σίριδος όρος (6), έμεινε, usque dien, uti Josephus testatur.
και έστιν έως άρτι, ώς φησιν Ιώσηπος 14.
'Αδάμ τοίνυν κατά τον σοφώτατον και θείον Alamus itaque annos natus cCXXX, nti tradit sa,
υποφήτην Μωϋσήν 15 γενόμενος ετών σ ' εγέννησε pientissimus ac divinus 7 proplieta Moses, Sethum
τον Σηθ, θνήσκει δε κατά την παραβάσεως ημέραν. genuit : mortuus autem est ipso transgressionis
Χιλιονταετίας γάρ (7) της του Θεού ημέρας εχούσης die. Cum enim dies apud Denim mille annorum sit
το διάστημα, όλ' έτη μόνον ζήσας τελευτα · τούτον spatium, Adamus annis Dccccxxx tantum exactis,
λέγεται ταφήναι κατά την των Ιεροσολύμων γην, diem suum obiit : sepultum vero eum tradunt in
ώςφησιν Ιώσηπος. regione Hierosolymitana, uti teslalur Josephus.
Σηθ36 δε γενόμενος ετών σε' εγέννησε τον Ενώς , ο Sellus auterm annos natus ccv, genuit Enosum ; "
και μετά τούτο έζησεν έτη ψζ', και απέθανε ζήσας el deinceps vixit annos DCCντι, et mortuus est : om
τα πάντα έτη 2 :3'. Περί ου είρηται 27, Ειση,10ον οι les itaque anni cjus fuerunt pccccXII. De hoc di
υιοί του Θεού προς τας θυγατέρας των ανθρώπων, cum est : Ingressi sunt flii Dei ad ilias hominum:
ήτοι τας από του Κάϊν. Θεόν γάρ αυτόν οι τότε άν- nempe ad rulieres a Caino oriundas. Deuni eniπι
θρωποι προσηγόρευον διά το εξευρείν τα Ιουδαϊκά eum appellarunt illiusævihomines, lum ob lilleras
γράμματα, τας των αστέρων ονομασίας, και προς Helbraicas, et astrorum nomina ab illo excogitata ;
τούτοις και την πολλήν αυτού ευσέβειανθαυμάσαντες, tum ob insignerm ejus pietatem. Hic etiam prinus
ώστε 18 και πρώτον επικαλείσθαι Θεόν και ονομά- Dei nomine appellatus est ; juxta illud quod Moysi
ζεσθαι (8 ), 19 καθά και το Μωύσει 30 λέγει Κύριος , dicit Dominus : Constitui le Deum Pharaonis. De
VARIÆ LECTIONES.
19 Δία Cli., Δίαν Οι . · 21 τον male positum. Conf. vol. II, p. 7 , D . 12 απολέσαντος Ch., απολέσας Ox.
23 τέκων την θx. ibid . και ante των delendum vidit Ch. 26 Ιώσηπος. Αrch. 1, 2, 3, ubi est Συριάδα. De
pravo Slpão ; conf. Schurzfleisch . Nolit. Bibl. Vinar. p . 60. ? Moüsñv Ox. Est Gen . v, 3. 25 Eno os
γενόμενος - n. 16, 19, in colice sequuntur post illa p . 8 Α . Νίνου μεγάλης βασιλεύσας. vid. Holis
Proleg . Sli, 1 . Transposuit Cuilmeadus, quem imitandum duxi. 27 Eiortal Gencs. XVIII. 28 üste resti
tui ex Suida V . Σηθ, ός γε θx. ibid. πρώτον, πρώτος Ox. 19 ονομάζεσθαι Suidas , οιoμάζειν O » .
so z Mwūssi. od Mwüon Os. VideExod. vii, 1.
ED. CBILMEADINOTÆ
(4) Έγέννησε τον Ενώς έτερον . Errorem Suum D Σέριδος όρος . Glycius eliam Siridum montem nois
priorem hic prosequitur auctor, dum Caini filiui , profert ; cl ulerque es emlem Joseplio ; apud queur
cujus nomine urbem a se condilam paler insigni- tamen legimus tantum), μένει δ' άχρι του δεύρο κατά
vil, Enosum , non Enochum vocal την Συριάδα, albi Syrie regions, Που is ne
(5 ) "Ος ήλπισεν επικαλείσθαι τον Κύριον . Legen- Stio cujus Siridi, mentio is belir.
dum exL X interpret. το όνομα Κυρίου. Verba ( 7) Χιλιονταετίας γάρ, etc. Dixisset potius χι
babentur Gen . iv, 26 . Verum in loci hujus ver - duetiaş, scilicet respicii illa Apostoli verla, 11 Pet.
sione, non verborum sed auctoris Scuston , licet a Πι, 8, Μία ημέρα παρά Κυρίω ως χίλια έτη, και
veritate Hebraice Grereque lingue usu alienuι , χίλια έτη ως ημέρα μία.
Blcunque expressious. Ν: Η el infra leimonstraBe . " (8) " Ωστε και πρώτον επικαλείσθαι Θεόν. Forte:
Contendit, Enosum Donmini Dei nomine vocalum legendum, ός γε και πρώτος ήλπισεν επικαλείσθαι
fuisse. Atque in hoc etiam est Celrrenus : vide Θεός , και ονομάζεσθαι . Η:ec enim auctoris mus
etiam Glycam , p . 2 . Cæterum hæc nos non debent esse videlur , ut cis que precedunt, quæ sequash
morari. luir ctiam , apparel.
(0) Εις το Σέριδος όρος . Cedrenus habet , εις το
 JOANNES MALALAS. 12
virtute etiamillustribus , spiritualilius liorinibus, A Θεόν: δέδωκά σε τη Φαραώ, και περί των εναρέτων
el de judicillus populi dixit , Diis non detralies, et και πνευματικών και των κριτών έφη 11, θεοίς ου
principibus populi lui non talcdices. Merilo it: que κακο.λογήσεις , και άρχοντας32 του λαού σου ούκ
Setlii, Enesi, et Enoclai filii , secundum Syna: εμείς κακώς. Είκότως οί του Σηθ 33 και [7] του Ενώς
« hunt, filii Dei et deorum, dicti intellignatur ; qui και 'Ενώχ παίδες υιον Θεού και υιοί των Οεων
:1more iliardin Caini flagrantes, 8 ad eas ingressi κατά τον Σύμμαχον νοείσθωσαν, οίτινες αλόντες 25
Sunt : ex quibus pollutis nupiis gigantes nati s! ι, ακολασία προς τας θυγατέρας Κάϊν εισήλθον , εξ ών
γιοριer justin quidem Sellium, Toliusti et proce - οι εκ της 35 καταλλήλου 36 μιαιγαμίας γίνονται γι .
issimi ; propter Cainum vero iniquum cl profa• γαντες, διά μέν τόν δίκαιον Σιθ ισχυροί και μέγι
num , improbi pessimique. στοι, διά δε τον άδικον και βέβηλον Κάϊν πονηροι
και κάκιστοι.
Enosus au!enm annos Hatus cιι , genit Caina- Eνώς δε γενόμενος 37 ετών ομ' εγέννη,σε τόν Και
num; et deindle visit annos DCCXL , et genuit Μa- νάν, και μετά τούτο έζησεν έτη ψμ', και εγέννη
Teleclen, et nortus est , cum vixisset annoς σε τον Μαλελεήλ, και απέθανε ζήσας τα πάντα
DCCCCS.
Maieleel vero annos natus CLXV, genuit Jare- 5 Μαλελεήλ28 δε γενόμενος ετών εξε' εγέννησε τον
do, et deinceps vixt annos DCCXXX, el Jortuus iάρεό, και μετά τούτο έζησεν έτη ψλ', και απέθανε
est, cumi vixisset annes DCCCXCV . ζήσας τα πάντα έτη ω!.ε'.
Jaredus autem annos hilus CLX11, genuit Eno- Ιάρεδδέ γενόμενος ετών ρξβ' εγέννησε τον Ενώχ,
clum ( qui translatus esse dicitur ) : ct deindle περί ου είρηται η μετάθεσις, και μετά τούτο έζη .
vixit annos Dccc, el mortuus est, cum viisset al- σεν έτη ω', και απέθανε , ζήσας τα πάντα έτη 2ξ3'.
DIOS DCCCCLXU .
Enoclius vero annos nalis cιαν, genuit Mallhu- Ενώχ [8] δε γενόμενος ετών ρξε' εγέννησε τον
Salam, et deinde vixit unos pccco, el mortuus est, Μαθουσάλα , και μετά τούτο έζησεν έτη ωβ' 39 ,
cum vixissel anjos DCCCCLXIX . και απέθανε ζήσας τα πάντα έτη 2ξ0'.
Lameclus autem annos natius CΙ.ΧΧΧνΙΙ , genuit Λάμεχ δε γενόμενος ρπη' εγέννησε τον Νώε, και
Noam, et deinceps visit annos DL NV, et nortuus μετά τούτο έζησεν έτη φξε', και απέθανε ζήσας τα
est, cum vixisset annos DCCLΙΧ. Ριιοιι 9 vero πάντα έτη ψνγ' 60. Δύο τοίνυν Λάμεχ ή Γραφή μνη
Lanecliorum meaninii Scriptura : unius , a Cairo μονεύει, ένα μεν τον από του Κάϊν, έτερον δε τον
oriumi; alterius, qui Noæ pater erat. Noa enini Toatepa " Nõs . yeyévvntal ydp Nồe õld Aáusx oux
natus est, non a Lamcclio qui a ( aino orium duxit; έκ του Κάϊν του και πεφονευκότος άνδρα και νεανί
qui elianvirum occidit et allolescentulum; sed a σκον, αλλ' εκ μεταγενεστέρου και εξ ομωνύμου του
posteriore ejusdemque cognomine qui ex Setlii από Σήθ. Εκείνος γάρ λέγε; 2 . "Άνδρα απέκτεινα
posteris erat. lle enim dicit : Occidi virum in - εις τραύμα έμοί , και νεανίσκον εις μώλωπα έμοί.
nus mcum, et adolescentulum in liorem meum. Ει Και ώς δύο φόνους πεποιηκώς και των δύο τας γυ
quod duo Ιιοιmicidia perpetrisset, occisorumque ναίκας ειληφώς, Έλδάν και Σελάν, εαυτόν καταμέμ
uxores allas, Eldam el Sel: m , sibi accepisset, φεται εβδομηκοντάκις επτά άξιον είναι κολάσεως, ότι
ipse septuagies septemplicis punitionis se dignumn Εκ Κάϊν μέν , φησίν, εκδικείται επτάκις , εκ δε Λα.
profilelur . Seplupίum enim, inquit, ullio dabitur de μέχ έβδομηκοντάκις επτά. Διά τούτο μειζόνως κο
( ain : de Laucchi vero septuagies septies. Atque λάζεται 3, ώσπερ και ο Λάμεχ ούτως * πέπoνθε· του
illeo majorum penaruto dignus censelbatur L :nme - δικαίου γάρ Ενώχ αδελφούς ανείλε, του πίστει διά
clus ( quas etiain passis est ), eo quod Enoclhi justi τούτων προσευξαμένου μη ιδείν τοιούτον θάνατον,
fratres e medio sustulisset ; qui ex fide idcirco και ακουσθείς μετετέθη " . " Ην δε 'Ενώχ εκ του
5: 11: recatus est, ne ipse tali morte periret : pre - δικαίου Σηθ, εξ ού Χριστός κατάγεται, [9 ] γε.
citus itaque ejus auditis, translatus est. Enochus D νεαλογούμενος κατά την του θείου και ευσεβούς

VARIÆ LECTIONES .
31 έφη ] Εxod. Xx1, 28. 31 άρχοντας. Sic et Theodoretus vol. I, p. 60. Sch. άρχοντα Exodus et Suidas .
83 Σήν και cod ., Σή0 Ox. * αλόντες Ch., Suidas, αλώντες Ox. δε εκ της Ch. cum Suida V. μιαιγαμίαι,
της Ox . et Suidas V . Σήθ. 36 καταλλήλου – γίνονται Ch. cuni Suida , κατ' αλλήλου – γένονται Os.
87' Evos o revóuevos Étion put , « Omnia hic mendosa et mutila : verisimile est loc modo scripsisse
Auctorein. Ενώς γενόμενος ετών ρ! ', έγέννησε τον Καϊνάν και μετά τούτο έζησεν έτη ψιε', και απέθανε
ζήσας τα πάντα έτη 2ι'. Καϊνάν δε γενόμενος ετών ρο', εγέννησε τον Μαλελεήλ , και μετά τούτο
έζησεν έτη ψμ', και απέθανε ζήσας τα πάντα έτη δι'. ) Cli. V . Gen. V , 9 S. 38 Μελελεήλ Ox. 39 και
μετά τούτο έζησεν έτη ω3'. « Ilerunι confusa omnia : Iociis lainen iste ab oscitantibus librariis ( edissic
νιιilaus, hoc modo fortisse ex Εusebio restituellus : Και μετά τούτο έζησεν έτη σ', και μετετέθη ,
ήσας τα πάντα έτη τξε'. Μαθουσάλα δε γενόμενος ετών ρξ ", έγέννησε τον Λάμεχ, και μετά τούτο έζησεν
έτη ω ', και απέθανε , ζήσας ele. Sed vide: !ς clino LXX hoc Toco. 5 Co. V . Gen . V, 92, S. 60 ψν0'.
« Numerus iste mendosus est : scribendum vY'; Secundum : ! cioris coirpitum . , Ch. v , Gen . v , 31.
*1 τον πατέρα Cl) , του πατρός Όν. 42 λέγει. (: ι. 16 , 25. s. •1 κολάζετα: τοιι, κολάζηται θx, και ούτως .
• Forte legn:lum ούτος. Ε ! . • μετετέθη co). τταιτε η 'x.
73 CHRONOLOGICA 74
λουκά και αναπόδησιν έως του Σηθ (9),και του 'Αδάμ A vero ortum duxit a justo Setho, a quo Christus
και του Θεού. oriundus est ; cujus genealogiam divinus el san•
clus Lucas recenset, retro eam deducens ad usque
Sethum , Adamum et Deum .
Νώε δε γενόμενος ετών φ' εγέννησεν υιους τρείς, Noe vero D annos natus tres genuit alios, Se
τον Σήμ , τον Χάμ , τον Ιάφεθ. Μετά δε έτη ρ' τους * mum, Clhamum el Japhelum, Exacto autem anno
εαυτού τεχθήναι υιούς εισήλθεν εις την κιβωτόν , centesimo post ilios hoste natos, Noe in aream
υπογων ετών γ', και ούτω γίνεται ο κατακλυσμός. ingressus est, annos natus DC , propter aquas dilu
Και εν τώ ενι και χ' έτει 18 της ζωής αυτού εξήλθεν vii. Anno autem vitæ suæ pci, ex arca egressus
έκ τής κιβωτού , και μετά τον κατακλυσμόν έζησεν est : post diluvium vero vixit annos ccCL , 10 et
Ετ τν 69 και απέθανεν ζήσας τα πάντα έτη ον'. mortuus est, cum Vixissel annos DCccCL . Diluvio
Επειδή δε ποτε και κατακλυσμός επαύσατο, ο μέν φό- tandem cessante, timorem quidem omnem dein
βος ενεδίδου λοιπόν, επετείνετο δε τα της αθυμίας ceps deposuit ; ceterum maxima cum cepit animi
αυτώ σφόδρα, και το προφητικόν έπασχεν, και περί dejectio ; et propheticum illud omnino passus est,
της ημέρας Κυρίου φησίν 'Αμώς 80 : "Ον τρόπον , quod le die Domini ab Amoso dictum est : Quo
εάν εκφύγη άνθρωπος από προσώπου λέοντος " modo si fugiat nir a facie leonis, et occural ei ursus;
και εμπέση αυτή η αρκος και εισέλθη 51 εις την et ingrediatur domum, et iunitatur mαnu sua super
οικίαν αυτού και απερείση 85 τας χείρας αυτού parielem, et mordeαι εμην coluber ; eodern modo
gle τον τοίχον και δάκη αυτόν όφις, ούτω συνέβαι- tunc temporis evenit. Ex arca quippe egressum,
νε 83 τότε. Και γάρ της κιβωτού προκύψαντα και της et fetido illo arctoque carcere liberatum, tempe -
δυσώδους και στενοχωρουμένης 3% ειρκτής [10] εκεί- Stas alia priore nequaquam πoitior eum excepit ;
νης 58 απαλλαγέντα , χειμών έτερος διεδέχετο του cum generis Sui angustias , ipsamque adeo dele
προτέρου ουχ ήττων 56 , την απορίαν και απώλειαν tionem ob oculos jam haberet.
εννοήσας του γένους.
Σήμ δε μετά δύο έτη του κατακλυσμού, γενόμενος Semus vero, post annum secundum a diluvio,
ρβ' ετών (10), έγέννησε τον 'Αρφαξάδ, και μετά vitae sue anno cι genuit Arphaxadum ; et deindle
τούτο έζησεν έτη φ', και απέθανε ζήσας τα πάντα vixit annos D, et nortuus est, ubi vixisset annos
DCII.
έτη χβ'.
'Αρφαξαδ δε γενόμενος ρλβ' 57 εγέννησε τον Καϊ- , Arplaxadus autem annos natus CXXXII, genuit
ναν, και μετά τούτο έζησεν έτη υ', και απέθανε 6 Cainanum, et deinde vixit annos cccc, el mortuus
ζήσας τα πάντα έτη φλη'. est, cum vixisset annos DXXXVIII.
Καϊνάν 58 δε γενόμενος ετών ρθ' εγέννησε τον Cainanus vero annum agens cx, genuit Salam,
Σάλα, και μετά τούτο έζησεν έτη τλ', και απέθανε el deinceps visit annos 11 cccxXx, et mortuus est ,
ζήσας τα πάντα έτη τξζ'. Τον δε Σάλα ο πατήρ αυξη- cum vixisset annos ccCLXV . Ceterum Sala jan
θέντα γράμματα εξεπαίδευσε » και δή ποτε ο Σάλα grandior factus literis a p:lre in butus est. Egres
πορευθείς αποικίαν κατασκέψασθαι, ελθών κατά γήν sus autem ad explorandum habitandi Iocum ,
Χαλδαίων γράμματα (11) επί τινων διακεχαραγμέ- in Chaldeam venil : ubi incidens in tabulas
να 19 πετρώνεντυχών : τα δ' ήν άρα των Έγρηγόρων quasdam lapideas litteris inscriptas (ab Egregoris
VARIÆ LECTIONES .
6 Λουκά. Ι, 38.αναποδισιν cod ., αναπόδησιν Ox . 6 τούς . Articulus του hoc loco deesse videtur. )
Ch . 48 Štei Ch. , Ein Ox. *' '. Scribendum tv', ut ex lexul sacro et auctoris ipsius computalione ma
nifesto apparel. ) Ch. v, Gen. IX, 28. 80 'Αμώς. V , 19. 31 εισέλθη . εισέλθοι (Ox . 32 αττερείση. απερίσου
Os.. απερείσου Ch. 83 συνέβαινε Ch. συνέβενε Ox . 6 στενοχωρουμένης cod ., στενοχορουμένης Ox.
δε εκείνης addit cod., on, Ox. 86 ήττων Ch., ήττον Ox . ibid. εννοήσαντα Ch. 87 'Αρφαξαδ δέ γενόμενος
ρλέ , etc. ( Omnia hic menlosa : legendunυ, 'Αρφ. δε γενόμενος ετών ρλε', έγέννησε, etc. ; el deindle pro
üscribe uy', uti habel LXX versio , quam Græci ubique sequuntur : ex istis eniin numeris rile confici
tur numerus tolalis annoruin DXXXVIII, quem auctor nobis exhibel. Celerum de Cainan hoc insitilin
nihil dicernus. Nodus iste summa jamdudum exercuit ingenia ,necdum explicalur . , Ch . Reposui pas
et uy' 88 Kaivãy of yevóuevos ŠTŪy po',] « Nec aliis, nec sibi in bisce calculis constat auctor nosier.
LXX seniores Cainan cxxx annorum fuisse cum Salam generarel, el deinde vixisse annis cccxxx ullir
mant : quibus numeris compositis, anni ccccLx, non CCCLXVII, uli Noster habel, conficiuntur. , Ch .
σεις – τους άλλους - εξεπαίδευσεν.
ED. CUILMEADI NOTÆ .
(9) Αναπόδησιν έως Σήθ. Forte scribendum D dum : post quod tempus Superfuit annis D . Cete
αναποδισιν · μι enim ab ανακαινίζω, ανακαίνισις , ru errorem hunc prosequitur auctor in proxine
ira ab äveno !6W , ava Ticô:0!5 forinari potest ; sequer.libus, ubi aum pcii anvis vixisse vull .
Greci tinien frequentius αναποδισμόν dicunt. (11) Γράμματα επί τινων, etc. Sr. γράμμασιν.
(10 ) l'avouevos p3' Étőv. Scr. p . Semus enim Évtuyyarw enim datiyo semper jungitur.
© 12 :lum annorum erat, quando genuit Arphaxa
PATROL. GR. XCVΙΙ .
 75 JOANNES MALALAS. 16
he tradita sunt), easdem Sala describens et ipse A παράδοσις (12)· ταύτα δε [11] έγγραψάμενος ο Σάλα
in eis peccavit , et alios etiam iisden imbuil ine- αυτός τε εν αυτοίς εξημάρτανε και τοις άλλοις την
μιiis. Sala autem annos natus CXXX, genuit Ηebe- αυτήν ατοπίαν εξεπαίδευσεν. Ο δε Σάλα γενόμενος
rum, ct deinde vixit anios ccccιιι, et mortuus est, ετών ρλ' εγέννησε τον "Έβερ, και μετά τούτο έζησεν
cum vixisset annos DXXXIII . έτη υ' τρία, και απέθανε ζήσας τα πάντα έτη φλγ' 60 .
Heberus vero, annos natus CΧΧΧιν, genuit Je- "Εβερ δε γενόμενος ρλδ' εγέννησε τον Ιεκτάν και
clanumet Phalecum. Helleri autemtempore consi- τον Φάλεκ, 'Επί δε του " Εβερ εννοούσιν οι άνθρωπο:
Diam inierunt homines Eurris exstruende, cujus πύργον κατασκευάσαι ουρανομήκη προς αποφυγήν
c« uloren celum pertingeret, ad evitanda scili . του κατακλυσμού, ώς του Θεού επιβουλεύοντος αυ
cel diluvia; ac si Deus eis insidias structurus es- τοίς · ήσαν γάρ πάντες μια φωνή. Νεβρώδ δε ο γι-
srt : erant enim omnes labii unius . Nebrodus al. γας, Χουσαι 61 του Αιθίοπος υιός , προσέτασσε και
tem gigas, Clausi Ellhiopis filius, copii hujus aliis είς βρώσιν άγρεύων έχορήγει 61 ζώα. Ο δε "Έβερ, ο
auctor erat, feras etiam ex venatione captas eis in του Σάλα υιός, επείγειν έγκεχείριστο (13) την οικο
victum suppeditans. Exstructionem vero tum tur- δομής του πύργου και της Βαβυλώνος, ό έστι σύγ
ris, tum urbis Babylonia (que confusionem sonal) , χυσις. Των δε πάντων επί τήν του πύργου και της
urgere jussus est Helerus Sale filius. Populo au- 9 πόλεως ορμησάντων οικοδομής αρχηγούς είχεν οβ ,
ten univers0 ad turrim hanc, urbemque exstruen- μόνος δε "Εβερ ου συνέθετο τη τούτων αλογίστω έρ
das convenienti , prefecti erant LΧΧΙΙ : solus scili- γασία· διό και πάντων αι γλώσσαι συνεχύθησαν 3,
cel Heberus istorum stalto con:atui non est assen- των συντεθειμένων και εις οβ' γλώσσας διαιρεθέντων
Sus ; unde cum reliquorum omnium sermo, secun- κατά τον αριθμόν των αρχόντων αυτών • τούτω (12 )
dum prefectorum numerum, in linguas LΧΧιι μόνο το "Έβερ Θεός ούχ 68 υστέρησε (c) την αρχαίαν
divisus esset, solum 12 Heberum Deus antiqua φωνήν. " Οθεν οι απομείναντες εν τη προτέρα γλώσση
lingua non privavit. Αtque ideo qui linguam hanc “Εβραϊς 66 αυτήν επωνόμασαν κατά την του κρατή
relinuerunt, Helream e: ι νοcarunt, juxta nomen σαντος αυτήν επωνυμίαν "Εβερ εις το γένος των
Heberi, qui in genus Hebræorụm eam propagavit, Εβραίων, οίτινες πατρωνυμικώς 67 και φερωνύμως
qui etiam appellatione patris nomini conveniente, Εβραίοι καλούνται. Διό και τη των Εβραίων γλώσ
Hebrei dicti sunt, Adami itaque posteri Hebrea ση έχρώντο οι από του 'Αδάμ, και τους αμφί τον
lingua usi sunt. Abralianum etiam et Noe fi- 'Αβραάμ και τον Νώε καταγομένους και τον δεύτερον
Yios, sed et Adamum etiam secunduin, Clhristum 'Αδάμ, τον Χριστόν λέγω, τη των Εβραίων φωνή
dico, eadein Hebrea lingua, qua Adanmus primus, ο δήλον κατά τον πρώτον πάντων 68 'Αδάμ χρώμενον ,
usum fuisse manifestum est ; ut ex hisce verliis " ως το Εφαθά, και Ταλιθα κούμι, και Λιμά σαβα
apparel : Ephaια, Talitha Cumi, Lama sabachihani, χθανί 69 και τα όμοια. Και μέντοι και προς τούτοις
el similibus. Quin et ab antiquorum nominibus και τα των παλαιών ονόματα εναργές τεκμήριον 10
argumentum clarun peli potest lianc esse linguam του ταύτην είναι φωνήν την προ της συγχύσεως, και
qui usi sunt ionines ante confusionem. Siquando ταύτη το ζητούμενον ερμηνεύεται, εφ' ών κατ' ουδε .
enim de horum quibusvis questio facta est, ex μίαν έστι γλώσσαν το σημαινόμενον επιλύσασθαι,
liac sola lingua solutionem huliere potest : sicut oίoν του 'Αδάμ και των λοιπών αι προσηγορίαι δι'
Adamni aliorumque nomina ex nulla alia lingua quam ετέρας ουδεμιάς ερμηνεύονται, ει μή διά της Εβραί
Helbrea explicari possunt. Linguam hanc Syriaca κής και μόνης. Ταύτην γάρτην γλώσσαν και Συρια
etiam appellatam esse festatur doctissimus Orige- κήν λέγουσιν, ώς ο πολυμαθής ούτω μαρτυρεί 'Ωρι-
nes, in Commentariis suis super Biblia Syriaca ; γένης, ερμηνεύων εκ της Συριακής βίβλου (d) και
VARIÆ LECTIONES.
60 ολη Ch. φY" Ox. 64 Χουσαι. Χούς Ch. Χουσε Theod. Melit. 66 έχορήγει cod.. οχορήγει Οχ . 65 συνεχύς
θησαν vel συνεχέθησαν Co., συνεχήθησαν Ox. ** συντεθειμένων Ox., συντεθημένων cod. 65 ουχ . ουκ Ox,
66' Εβραϊς, Exspectares Εβραϊδα . Conf. p. 12 Ε , vol. 1, p. 14 Β, 65 Β. 78 D . 67 πατρωνυμικώς
Cl», πατρωνυμικώς Ox. 68 πάντων Ox., πάντως cod. 69 Sic Monet scribendum Chilmeadus ταλαθακούμη
– λιμάσα βαχθανή Ολ. Vid. Μarc. VΙΙ , 34. V , 41 . Xy, 33. το τεκμήριον Ch., τεκμήρια Ox.
ED. CULMEADI NOTÆ .
(12) Töv 'Eyp roowy Torpioosis. De angelis D scripturam Cedrenus, non Salam , sed Cainanung
lisce, Egregoris vocatis, vide quæ ex Enochi apo inventorem facit.
cryplii li.. ριίιο aliisque profert Jos. Scaliger in (13) Επείγειν εγκεχείριστο την οικοδομήν. Scr.
molis suis ap . Elsrbii Chrul. p. 213. Horum autem įvexseiploto.
HODII NOTÆ .
( 0) Υστέρησε την αρχαίαν φωνήν. Verum ύστε βλου. Suspecta hujus loci interpretatio Chillnea
péw boc sensu , qualivis alibi laud temere ilve - diana : videtur auctor non designasse Commen .
nies , ulimonet Chilmie. dus, reperitur tamen poslea larios ullos Origenis super Biblia Syriaca , sed lan
apud eunden scriptorem . in iis .ibi de Aristotele lum voluisse Origenem Hebræam linguam Syriacali)
l'rovidentiam negante, OÙ FO ;, inquit, try you oris etiam appellatam fuisse allestari in loco illodai
Οείας κηδεμονίας ύστερησε. Commentariorum ubi lexlum lletreuun ciiaril et
( 0) Ωριγένης, ερμηνεύων εκ της Συριακής βί- ex eo S. Scripture locum interpretallis sil.
 AVONYMI CHRONOLOGICA . 78
εξής Συριακήν ειπόν την Εβραίων διάλεκτον (15]: A ubi Syriacam dialectum Ηebraorum esse asserit.
επειδή γάρ 11 Συρίαν την Ιουδαίαν και Σύρους οι Syriam enim, Judaeam, et Syros, Palestinos anti
παλαιοί τους Παλαιστίνους ωνόμαζον. Ο μεν ούν qui vocarunt. Turris itaque Heberi tempore qua
πύργος ώκοδομήθη 12 επ. Εβερ εν έτεσι τεσσαρά- draginta annorunι spatio exstructa est ; cujus etiam
κοντα, και έστι κεχαλασμένος 18 τα ίχνη αυτού φυ- adhuc supersunt vestigia quedam, 13 are com .
λασσόμενα μόνον ανά μέσον 'Ασούρ και Βαβυλώνος • paginata,inter Assur , et Balbylonem sila : Sunt au
ήν δε ευλγ . tem numero 10CCCCXXXIIJ.
Φάλεκ. δε γενόμενος ετών ρλ' εγέννησε και τον Ρα- Phalecus vero annos natus CXXX genuit Ra
γαυ 18, και μετά τούτο έζησεν έτη σθ', και απέθανε gauum ; et deinde visit annos crix, et mortuus est ,
ζήσας τα πάντα έτη τλθ'. cum vixissel annos CCCXXXIX .
Γίνονται ούν από του 'Αδάμ έως του κατακλυσμού Ab Adamo itaque ad diluviurn anni numerantur
έτη βσξ3' 18, και από του κατακλυσμού έως της MiccLx11 : a diluvio ad linguarum confusionen
συγχύσεως της πυργοποιίας και της τελευτης Φά- obituinque Phaleci ( cujus nomen Divisionem s0 :
λεκ (14), ό έστι μερισμός, έτη φλς'. nat) , anni DXXXVI.
Και ούτω γίνεται διαμερισμός ήτοι διασπορά των Αιque hoc modo dissipati sunt Noe filii, eorum
υιών Νώε και των εξ αυτών γεννηθέντων· διόπερ Β que posteri : unde et Μέροπες αρpellati sunt , tum
και μέροπες εκλήθησαν από το της με μερισμένης ob vocem eorum divisam , tum ob terram inter
φωνής από τε του μερισμού της γής. Ο μέντοι Σήμ eos distributam. A Semo nati sunt Elam, Assur ,
εγέννησε τον Έλάμ και τον Ασούρ, και τον 'Αφραξάδ, Arphax:nd et Lud. A Clhamo, Clius, Alesrailin , Phut
και τον Λούδ 77 . ο δε Χάμ τον Χούς, και τον Με- et Canan. A Japlielo autem Gamer , Magog, The
σραίμ 78, και τον Φούδ, και τον Χαναν 79 · ο δε Ιάφεθ80 ras, Jovan, Jectan , Thobel, Masoch el Madai, a
τον Γάμερ, και τον Μαγώγ, και τον Θηραν, και τον φιo Medi orii sunt , qui Babylonicum tenuerunt
Εωθαν 31 , και τον εκτάν (15), και τον Θόβελ, και imperium, a quorum etiam nomine Media regio
τον [35] Μοσοχ, και τον Μαδαϊ, αφ' ού Μήδοι γενό- proprie dicta est.
μενοι και των Βαβυλωνίων κρατήσαντες, η χώρα
Μηδία προσηγορεύθη κυρίως και φερωνύμως 83.
Μετά γούν 83 την σύγχυσιν και την του πύργου Post confusionem igitur , tarrisque eversionen,
διάλυσιν μεταστέλλονται οι τρεις υιοί του Νώε πάν- Noe filii tres, prognalis suis omnibus ad se voca
τας τους εξ αυτών γενομένους, και διδόασιν αυτοίς tis , unicuique eorum Ioca, climata, regiones,
έγγραφον των τόπων και την κατανέμησιν (16), ήνπερ 14 insulas fluviosqueassignarunt , singulis tribu
εκ του πατρός Νώς παρειλήφασι, και λαγχάνουσιν & bus et funmiliis eorumfacta distributione quan, a pa
εκάστω και ταις εκάστου φυλαίς και πατριαις 86 το- tre Noe scriptis proditam acceperunt. Semo itaque,
πον, και κλίματα, και χώρας, και νήσους86 ,και ποτα- Noe filio prinogeito, sorte obligerunt regiones
μούς, κατά την υποκειμένην έκθεσιν, και κατακλη- omnes orientales a Perside et Bactris, usque ad
ρούνται τα μεν πρωτοτόκω υιό Νώε Σήμ από Περ- India m el Rhinocorulos. Chanio Vero parles meri
σίδος και Βάκτρων έως Ινδικής και Ρινοκουρού - dionales, a Rhinocorutis ad Gades usque. Japlieto
των (17) τα προς ανατολήν, το δε Χάμ από Ρινο- autem olitigit quidquid a Media est, septentrio
κουρούτων έως Γαδείρων τα προς νότον 87, τώ δε nem versus usque ad Gades.
Ιάφεθ 88 από Μηδίας έως Γαδείρων τα προς βορράν. Regiones vero que Seno sorte oύvenerunt , sunt
Αι δε λαχούσαι χώραι το μέν Σήμ εισιν αύται • hre : Persis , Bactriana , Hyreatia, Babylonia, Cor.
Περσις , Βακτριανή [13], Υρκανία, Βαβυλωνία, Κόρ- dena, Assyria, Mesopotamia, Aralia vetus, Ely
δηνα (18), 'Ασσυρία, Μεσοποταμία, Αραβία η αρ- mais, India, Arabia Felix , Celesyria , Commagena,
VARIÆ LECTIONES.
11 γάρ. περ? 12 ώκοδομήθη Ch., οικοδομήθη Ox. 13 κεχαλασμένος. κεχαλαγμένος cod., κεχαλκαμένος
Ox. neglecto etiam τά. - Legit Chilnendus κεχαλκευμένα. 15 έγέννησε Ch., και εγέννησε Ox. 13 Ραγαν
cod ., lta scribendum monet Chilmeadus et ita vocatur Luc. iii, 35 . 'Paaü Ox. 76 8058'. Numeri sune
riores annos efliciunt 2242, quot vulgo solent ab Adamo ad diluviom computari. Hic Africanum sequia
tur. 17 Λουδ. 1 Aram hie onittitur . Cli . 78 Μεσραΐμ. Μεσρέμ Ox. 79 Χανάν, Χαναάν Cl:. 80 Ιάφεθ
cod. Ιάφεδ Ox. 81 Ιωαν . Ιυωίαν Ox. 81 φερωνύμως Ch., φερονύμως Ox. . 83 γουν col., oύν Os ,
και των τόπων Pollux p. 70 , τον τόπον Ox. 85 πατριαϊς Ch. Pollux, πατριάς Ox. 86 νήσους cod., νέσους Ox,
65 νότον Ch., νώτον Ox. 38 'Ιάφεθ col., Ιάφη, Ox.
ED, CHILMEADI NOTÆ .
(14) Και της τελευτής Φάλεκ. Menalosus est D (16) Την κατανεμησιν . Forte κατά supplendum.
iste compulus. Si enim linguarum confusio acci (17 Και Ρινοκουρούτων, Eusebius Intlet Ρινο
dit anno DXXXVI post diluviimi, is eral Phaleci Yopoupwv, Cerenus ei Chro : icon Alex . 'Pivozovje
annus y, juxla LXX seniorum rationes, post quod poupwy Stephanus hos vocal 'PevOxoupoupalous,
lempus Phalecus annis CCCXXXIV Supervixit. Con - et ‘P :voxoupoupiras. 'Pivo oupoupo urbs erat
fusio ilaque linguarum et Plialeci obilus male ab Ægypti, sic dicia ab ejus incolis, qui nasos suus
anctore in unuin tempus conjiciuntur. ' przecidebant, uti jdem Siepliants leslalur. Ox. 'Pi
(15) Και τον Ιεκτάν. 1ste non habetur in textu νοκουρούτων.
sacro : nec Jectan aliquis inler Japlicti filios nu- (18 ) Kóponva . Elsebius el Cedrenus babent,
lieratur, vel ab Eusebio, Cedreuo auι Clir. Alex. Κοδρυαλία, Chr. ΑΙ. Κορδυλία. Κορδηνα. Οι.
 · JOANNES MALALAS. 80
Plaenicia 1ola, et luvius Euplirates ; Cliano obti- Α χαία, Ελυμαίς , Ινδική, 'Αραβία η Ευδαίμων, Κοίλη
Αιλhiopia aliera, unde profluit Elliopum lumen, ταμός Ευφράτης: το δε Χάμ Αίγυπτος, Αιθιοπία ή
Ειyllira, que orientem respicil , Tliebais, Libya ad βλέπουσα κατ' Ινδούς, ετέρα Αιθιοπία, όθεν εκπο
€yreneno prolens2, Marmaris, Syrtis , Libya altera, ρεύεται ο ποταμός των Αιθιόπων, Ερυθρά βλέπουσα
Numilia, Massyris, Mauritania, que Gadium est e κατ' ανατολάς, Θηβαϊς , Λιβύη ή παρεκτείνουσα
regione. Boream autem versus mari adjacentes μέχρι Κυρήνης (19), Μαρμαρίς , Σύρτις 8, Λιβύη
regiones habuit Cilician, Pamployliam, 15 Pisi- άλλη, Νουμιδία , Μασσυρίς 98, Μαυριτανία η κατ
diam, Mysiam, Lycaonism, Phrygiam, Camaliam, έναντι Γαδείρων. Εν δε ταϊς 96 κατά βορράν τα .
Lycium, Carian, Lydian , Mysiam alteram, Troa- παρά θ1 θάλασσαν (20) έχει Κιλικίαν, Παμφυλίαν ,
dem, ΑΕolian, Bithyniam velerem, Phrygiam; in- Πισιδίαν 98, Μυσίαν, Λυκαονίαν 99, Φρυγίαν , Κα
sulas elimllas: Sardiniam, Cretam, Cyprum ; et μαλίαν (21) , Λυκίαν, Καρίαν 3, Λυδίαν, Μυσίαν
lluvium Geon , quiNilus etiam dictus est. άλλης , Τρωάδα , Αιολίδα 3, Βιθυνίαν (99) , την
αρχαίαν, Φρυγίαν, και νήσους ομοίως , Σαρδανίαν(23), Κρήτην, Κύπρος, και ποταμόν Γειών τον και [16]
Νείλον καλούμενον.
Japlieto obvenerunt Media , Albania , Aramenia B Το δε Ιάφεθ Μηδία, Αλβανία , Αρμενία μικρά
nuinor majorque, Cappadocia , Paphlagonia, Gala- τε και και μεγάλη, Καππαδοκία, Παμφλαγονία (24),
lia , Colchis, Bosporus, Malates , Derbe, Sarmatia, Γαλατία, Κολχίς , Βόσπορος , Μαιώτις (25),* Δέρβη,
T riana, Bularna, Scyllia , Thracia, Macedonia, Σαρματίς , Ταυριανίς, Βασταρνις, Σκυθία, Θράκη,
Dalmatia , Molossia , Thessalia , Locris , Bæotia , Μακεδονία, Δαλματία, Μολοσσή, Θεσσαλία, Λοκρίς,
Alolia, Allica, Achaia, Pelena, que el Peloponne Βοιωτία 1, Αιτωλία, Αττική, Αχαΐα, Πελλήνη 8, η
$11s licta est, Arcadia, Epirus, lyricum, Lyclini- καλουμένη Πελοπόννησος, Αρκαδία, Ηπειρώτις (26)*,
is, Adria, Indle mariAdriatico Molen factum. In- Ιλλυρις, Λυχνίτις (27),10 Αδριακή, εξ ης το 'Αδρια
sula3 vero liabuit Britanniam, Siciliam, Eubin, κον πέλαγος έχει δε και νήσους Βρεττανίαν, Σικε
Rhodiu, Chin, Lesbum, Cyllieram, Zacynthu », λίαν, Εύβοιαν 11, Ρόδος, Χίος , Λέσβον, Κύθηραν 18,
( ep!ialeian, Ithacan, Corcyran, Asie quoque Ζάκυνθον13, Κεφαλληνίαν' , Ιθάκην, Κέρκυρας, (28),
parlem que Ionia YOctitur : fluvium vero habuit και μέρος τι της Ασίας , την καλουμένην Ιωνίαν και,
Tigrim , qui Mediain a Babylonia disterminat. και ποταμόν Τίγριν 10 τον διορίζοντα μεταξύ Μηδίας
' και Βαβυλωνίας.
16 Faclaitaque llac partitione,Cliani Glius Cha- Τούτων ούν των κληροδοτηθέντων,και του Χαμ υιός
VARIAE LECTIONES.
89 κοίλη Συρία . Κοίλησυρία Ox. 90 Κομμαγενή (Κομμαγηνή) Ch. Κομμαγηνή Ox. 21 βλέπουσα. malim
addi es Syncello p . 48 D , Polluce p . 72 . 9 Onbats Ch., Pollux, Syncellus, Cedren . el Chron . Pascli.
μ. 29 D, Θήναις Ox.: 93 Σύρτες. sic Cedrenus et Chron. Alexand. Σύρτης Ox. 25 Νουμιδία Ch., Νου
μηδία Ox. ' Μασσυρίς. Μασσουρίς Syncellus , Cedrenus Μασουνες, Μασσυρής. (Ox. 86 τοις Syncellus
Pollux p. 74, Clhron. Pasch. , ταϊς Ox. 07 θάλασσαν Syncellus, Pollux, θάλασσα Ox. 98 Πισιδίαν Ch.
Πισσιδίαν Ox. 99 Λυκαονίαν Ch. Λυκανίαν Ox. 1 και Μαλίαν. Καββαλλίαν Syncelli ms. A , Καμιλίαν
Chron . Pasch . Soripsi Kauariav cum Thcodoro Melileno . V . Ducang . ad Chron . Pasch . p . 30 A .
Verum autem est Καβαλίαν. 1 Kαρίαν ( Ι ., Καρύαν Ox. 3 Βιθυνίαν Ch. Βηθυνίαν Ox. post την
qoyalav interpungit Ox. contra codicen , yol addit, cod . om . Ox. 5 MatŪTIS Syncellus p . 50 B , Chron .
Pasch. p. 27 D , Cedreus p . 44, r . C , Μαλάτης Ox. Σαρματής, Ταυριανής, Βουταρνής Ox., quorum
postremum correxi ex Chronico Pasch . p. 27 D , Polluce p . 74, Syncello p . 50 B , qui Bastparn , et
libro generat. post Chron . Pasch . p . 414 b , qui Bastarnia. Conf. Ducang . ad Chron . P . p . 492 B .
2 Βοιωτία | Βιοτεία Ox. 8 Πελλήνη . Πεληνή Ox. V. Bentleium epist. p. 71 . ° 'Ηπειρώτις Syncellus
et alii , Ηπειρώτης Ox. 10 Λυχνίτις Cliron. P. p. 27 C , Sync . , Εcl. ms. apud Ducang. I, C., Λαχνίτης
Ox. 1 Εύβοιαν Ch., Εύνοιαν Ox. 12 Κύθηραν Chil. , Chron. Pasci . p . 28 A , Κύθειραν Ox . 13 Ζάκυνθος
Ch., Ζάκινθον Ox. 16 Κεφαληνίας Ox. 15 την καλουμένην Ιωνίαν Ch., Pollux, Syncellus, Cedreuus, το
καλούμενον Ιωνία Cliron. P., της καλουμένης Ιωνίας Ox. 16 Τίγριν cod., Τίγρον Ox.
ED. CHILMEADINOTÆ .
(19) Η παρεκτείνουσα μέχρι Κυρήνης. Εx hoc D Σαρδώ. Σαρδών etiam dicta est hoc maxima Lilyci
loco corrigendi Celrennis ,cl Chronici Alex. auctor, maris insula , lili testantur Stephanus de Urb . , et
quorum uterque habet Κορκυρίνης. Elistathius in Dionys. Periegel.
(20) 'Εν δε τας κατά βορράν τα παρά θάλασσαν (24) Παμφλαγονία. Scr. Παφλαγονία.
έχει, etc. iiece ita legerein : 'Εν δε τοις κ . β. τα (25) Μαλάτης , Δέρβη , Σαρματής , Ταυριανής,
παραθαλάσσια, etc. Chr . ΑΙ. halbet, έχει δε εν τοις Βουταρνής. Ρro Misce vocibus apud Cedren )
κατά βολάν μέρεσιν τάς παραθαλασσίας, etc. legimus, Μαιώτις , Δέρβις, Σαρματία, Ταυριανοί ,
( 1) Και Μαλίαν. Ιta in all codex us. qιο 1stis Βακτρεανοί .
Sin : conjunctim lameu legendun videntu . Ce (26) Ηπειρώτης. Cedrenus hallet 'Ηπειρώται,
dre:his Isabel Καβαλλίαν, Clar'. ΑΙ. Καμιλίαν. Chr . ΑΙ. 'Ηπειρώτις. .
(22 ) Βηθυνίαν. Str. Βιθυνίαν. Auctor Excerpto (27) Λαχνίτης. Scr. Λυχνίτης. Vide Spephanum
rum utiliss . a Jos . Scaligero ina cum Esebio de Urb ., in vocc Auyv !80 ;: Cedrenus liabet Avyvi
eilicorum habel : Bithyniam antiquam , quæ vocalur Tal.
Pr; gia. (28) Κέρκυρας. Scr. Κέρκυρας. Cl :. ΑΙ. habet
( 0 ) Σαρδανίαν. Ser. Σαρδηνίαν. Cedrenus liabet Κόρουρα.
 ANONYMI CHRONOLOGICA .
Χαναάν ιδών [17] την πρός τώ " Λιβάνω γήν ως A naan, animadverso terram Libano vicinam Dor:12
αγαθή τε και εύφορος (29), και κατά πολύ της εαυ- esse, et fertilen, suaque multo meliorem, per in
του διαλλάττουσα 18 γής, τυραννικώς καθήρπασεν eam sibi arripuit, Semique posteros ex ea ejecit :
αυτήν, και τους εκ του Σήμ κλήρους εξήλασε , και quo factum ut universa terra illa promissions,
ούτω πάσα ή γή τηςεπαγγελίας του Χαναάν προσ - Clhanaanis regio νοcaretur. Judex itaque justi:s
ηγόρευται. Κάντεύθεν τοίνυν και δίκαιος κριτής μετά eam postea Israelitis, qui a Semo oriundi erani,
ταύτα τοις εκ του Σήμ υιοίς 19 Ισραήλ απέδωκεν αυ- per Jesum Nave alium tradidit , sicut Abrahamo
την διά Ιησού του Ναυή , καθώς και το 'Αβραάμ promiserat.
προεπηγγείλατο.
ρούχ, και μετά τούτο έζησεν έτη σζ', και απέθανε cluυ; e! leindle visit annos CCV11, et nortuus est,
ζήσας τα πάντα έτη τλθ'. cum vixisset annos CCCXXXIX .
Σερούχ δε γενόμενος ετών ολ' εγέννησε τον Ναχώρ, Seruelius vero annos natus CXXX , genuit Naclio
και μετά τούτο έζησεν έτη σ', και απέθανεν ά και rem, el deinde vixit annos CC, et nortuus est, euin
ζήσας τα πάντα 20 τλ'. vixisset annos cccxxx.
Ο δέ γε Ναχώρ, ο υιός Σερούχ, γενόμενος ετών 3 Nachor autem Seruclii alius annos natus 1.ΧΧΙx,
οθ' εγέννησε τον Θάρρα , και μετά τούτο έζησεν genuit Thara ; et deinde visit anos CΧΧΙΧ , et
έτη ραθ'11 και απέθανε ζήσας τα πάντα έτη ση'. mortuus est , cum vixissel annos cry !Ι.
Θάρρα δε γενόμενος ετών ο' εγέννησε τον Αβραάμ , Thara vero, annos natus L Xx , genuit Abraha
και τον Ναχώρ, και τον 'Αράν, τον πατέρα του Λωτ , um, Nachorem et Araum, patreio Loti : qui
ος και απέθανε προ του πατρός αυτού Θαδδα , κα! etiam ante patrem suum Tharm diem obiii . Tliara
μετά τούτο έζησεν έτη ρλε' ο Θάρδας, και απέθανε autem vixit postlinc annos CΧΧΧV, et mortuus est,
ζήσας τα πάντα έτη σε'. cum vixissel annos ccv.
"Εν [18] δε τοις προειρημένους χρόνους 21 γέγονε Τemporibus autein predictis gigas erat,ex Chami
τις γίγας, τούνομα Νεβρώδ, υιός Χούς του Αιθίοπος, posteris, nomine 17 Netbrodus, Cliisi Elliopis
εκ φυλής Χαμ, ός κτίσας την Βαβυλώνα πόλιν και Glius. Balaylonem urbem hic exstruxit ; arteque
πρώτος καταδείξας κυνηγίαν και μαγείαν Περσών venandi et magia adinventis, ipse Persis primus
έπρώτευσε, διδάξας αυτούς αστρονομίας και αστρο. imperavit, astronomia et astrologia eos imluens,
λογίαν, τη ουρανίω κινήσει τα περί τους τικτομέ- et molu celesti observato, omnia ex natali die nor
νους πάντα δήθεν σημαίνοντα (30) 23• αφ' ών "Ελλη - ς 1alibus praedicens, a quibus Greci Genethlialo
νες την γενεθλιαλογίαν μαθόντες ήρξαντο τους γε. giam accipientes, de nataliliis secundum astrorum
νομένους υπό την των άστρων κίνησιν διαφέρειν (31). motum judicare primum ceperunt. Astronomia
Ούκούν αστρονομία τε και αστρολογία και μαγεία itaque el astrologia et magia a Magiseis seu Per
από Μαγουσαίων (32) 2%, ήτοι Περσών, ήρξαντο• οι sis orte sunt. Persae enim Magog ab indigenis
γάρ Πέρσαι Mαγώγ υπό 25 των εγχωρίων προσαγο- appellantur : qui etiam Nebrodum in celilun or
ρεύονται , οι γε τον Νεβρώδ λέγουσιν αποθεωθέντα dinem relatum, eumque esse quenm inter sidera
και γενόμενον εν τοις άστρoις του ουρανού ον καλού- Orionem vocant asserunt. De hoc dicit Moses :
σιν Ωρίωνα 26, περί ού φησι Μωσής 17 ότι Γέγονεν Principium regni ejus Babylon et Chalane in terra
η αρχή της βασιλείας αυτού Βαβυλών και Sennaar : unde exivit Assur, Seini Glius, a qιιο Ας
Χαλάνη εν γή Σεναάρ, όθεν εξηλθε [19] Φιλι- syrii dicti sunt.
στιειμ 18, εκ της φυλής του Σήμ του ' Ασσούρ , αφ'
ου 'Ασσύριοι.
Και κρατήσας την Συρίαν και την Περσίδα και Εxstilit et alius gigantee stature, Celi cujus
τα λοιπά μέρη 19.30 της Ανατολής ανεφάνη (33) και darn el Veneris filius, Saturnus, a planete nomine
VARIAE LECTIONES.
17 τώ το Ox. 18 διαλλάττουσα , διαλλαττούσης 03. v. Theodorus Melit. p . 79. 19 τοις - υιοίς Ch. τους
-- υιούς Ox . 10 % και ζήσας τα πάντα . Scribendum videtur ζήσας τα πάντα έτη . 21 ρκθ' Ox ., ρκβ' cod. :
ρκθ', ponit etiam Chron. Pasch. p. 48 Β, plerique ριθ'. 11 λόγος δεύτερος inscripsit Ch. idem εν δε τοις
προειρημένους χρόνους, pro eo quod in codice esi μετά ταύτα. Vid. ad p . 7 , 5 . 23 σημαίνοντα, Scribe ση
μειούμενος. 26 Μαγουσαίων cod ., Μαγουσάλων Ox. 28 υπό cod., από Ox. 26'Ωρίωνα Ch., ' Ωρίονα Ox.
17 Μωσης. Genes. Χ, 10. 28 Φιλιστιεί cod. Φιλιστείμ Ox. όθεν εξήλθε Φιλιστείμ, etc. Ista non sunt hu
δης Ιoci, quem lioc modo legendum puto : όθεν εξήλθεν εκ της φυλής του Σήμ ο 'Ασσούρ, αφ' ού 'Ασσύριοι.
Vide Gen. cap. x, vers. 10 et 11. Ch. Verba όθεν εξηλθε Φυλιστιείμ leguntur Gen. Cap. Χ, 14. (Conf.
etiam Chron. Pasch . p. 36. 10.30 μέρη cod., μέλη Ox.
ED. CIULMEADI NOTÆ .
(29) Ως αγαθή τε και εύφορος. Leg . ώς αγαθήν D γουσαίων, ubi habet Cedrenus p. 30 : Αστρολογία
τε και εύφορον : et deinde διαλλάττουσαν , γάρ και μαγεία από Μαγουσαίων , ήτοι Περσών,
(30) Πάντα δηθεν σημαίνοντα. Forte legendum ήρξατο. Ilios etiam Magusos vocat Glycas parl.
σημαίνων . 11 , 179.
(31) " Ήρξαντο τ. γ. υ . τ. τ. α . κινησ, διαφέρειν. (53) Ανεφάνη και άλλος, etc . ονόματι Κρήνης .
alacipu novam omuino hoc loco significalionem Nebrodum et Salurnum eumdem esse vull Cc
habet
. drenus.
(52) Από Μαγουσάλων, ήτο: Περσών. Leg. Μία
 JUANNES MALALAS.
dictus : qui Syriam, Persidem, reliquasque Orien- Α άλλος, υιός τινος Ουρανού λεγομένου και Αφρο
tis regiones sibi subjectas habuit. Ηic, cum ad δίτης , γυναικός αυτού , γιγαντιαίος, ονόματι Κρό
potentiam magnam esset evectus,imperioque suo νος κατά το όνομα του πλανήτου αστέρος · γενόμε
multos subjecisset, primus regnandi modum, alios- νος δε και ούτος δυνατός πάνυ και πολλούς υποτάξας
que sub jugum millendi ostendit . Qui cum Syrie και κυριεύσας, πρώτος κατέδειξε το βασιλεύειν και
regno primus per annos LV politus fuisset, Per - κρατείν των άλλων ανθρώπων. " Ος και βασιλεύσας
sidem sibi omnem facto a Syria 18 initio subjecit. πρώτος Συρίας έτη νς', υπέταξε πάσαν την Περσίδα,
Uxor luic fuit Semiramis, apud Assyrios Rhea αρξάμενος από της Συρίας. "Έχων δε γυναίκα Σε
appellata : ex qua filios duos et filiam habuit : illo• μίραμιν 31, την και Ρέαν καλουμένην ταρά 'Ασσυ
rum vero alterumJovem, juxta planete nomen, al- ρίοις, έσχεν και υιούς δύο και θυγατέρα 31 μίαν,
teruno Ninum vocavit : ilie aufen nomen erat Juno ; και τον μεν προσηγόρευσε Δία 33 είς όνομα του πλα
quam etiam frater ejus Picus, qui et Jupiler dictus νήτου αστέρος, τον δε επωνόμασε Νίνον 24, και την
est , in uxorem duxit . θυγατέρα "Ηραν,ήν και έλαβεν εις γυναίκα Πίκος, ο
και Ζευς, την ιδίαν αδελφήν.
Post Saturnum regnavit filius ejus Ninus , annis . Μετά δε Κρόνον εβασίλευσε Νίνος, ο υιός αυτού,
LII, qui malream suam Semiramidem habuit uxo- 8 έτη νβ', ός γε την ιδίαν μητέρα Σεμίραμιν λαβών
rem: unde Persis lex nata matres el sorores in εις γυναίκα, νόμος εγένετο [20] Πέρσαις λαμβάνειν
Iori consortium asciscendi ; eo quod Jupiler Picus τας εαυτών μητέρας και αδελφάς διά τό και τον Δία
etiam sororem suam Junonem duxisset uxorem. λαβείν την ιδίαν αυτού αδελφήν " Ηραν ό και Πίκος
Ninus autem Syrie regno politus, urlberm condidit λεγόμενος 33. Ο δε Νίνος επικρατής γενόμενος της
magnam itinere trium dierum, quam a nomine suo Συρίας, και κτίσας πόλιν μεγίστην σφόδρα, πορείας
Niniven vocavit, in qua etiam primus regnavit. Εx οδού ημερών τριών, εκάλεσεν αυτήν εις όνομα αυ
hujus stirpe prodiit Zoroaster, celeberrimus ille του Νινευί, και πρώτος εν αυτή βασιλεύει. Εξ ου
Persarum astronomus ; qui moriturus volis expe- εγένετο και Ζωροαστρος ο περιβόητος 36 Περσών
tebat ut ab igne celesti extureretur. Persisque haec αστρονόμος · ός μέλλων τελευταν ηύχετο υπό ουρα
pricepit : Si me celestis ignis consumpserit, νίου πυρός αναλωθήναι, είπών τους Πέρσαις: « Εάν
crematorum Ossium neorum reliquias Sumite et καύση με το πυρ, εκ των καιομένων μου οστέων
servale; nec regnuo a regione vestra Colletur λάβετε και φυλάξατε , και ουκ εκλείψει το βασίλειον
quandia ossa mea custodietis. Ο Invocato itaque εκ της χώρας υμών, έως ου φυλάττεται τα οστά
Orione, ab igne celesti absumptus est : Perse 211 - C μου . » Και εξάμενος το Ωρίων 17 υπό αερίου
tem, quod ille precenerat exsecuti, Ossium ejus πυρός ανηλώθη, και λαβόντες οι Πέρσαι από τον
τeliquias collegerunt , quas etiamnum custodiunt . τεφρωθέντων 38 οστέων αυτού έχουσι φυλάττοντες
19 Post Ninum vero Assyriis imperavit Thuras Μετά δε Νίνον εβασίλευσεν 'Ασσυρίων Θούρας τις
quidato, annos Xxx, quem etiam Martein , a pla - τούνομα, έτη Α', όν και μετονόμασαν "Αρεα,εις όνομα
nele nomine appellarunt. Ηuic Assyrii primam του πλανήτου αστέρος. "Οτινι "Αρεί πρώτον στήλης
excitantes statuam, cumque etiamnum pro deo co- αναστήσαντες (31) 'Ασσύριοι και ως Θεόν μέχρι του
bintes , lingua Persica Baalem deum vocant; id est νυν προσκυνούντες καλούσι Περσιστι Βάαλ θεόν,
Atartem bellatorem. Hunc etiam a Persis cultum, τουτέστιν "Αρης πολεμικός. Ού και Δανιήλ 30 μέ.
et pro deo habitum fuisse, memorat Daniel. μνηται ως προσκυνουμένου παρά Περσών και λα
τρευομένου .
Post Martem regnavit Lames, annis Xx : post Μετά δε "Αρεα εβασίλευσε Λάμης έτη κ' · μετά
hunc vero regnum halbuit Sardanapalus ille na- , δε [21] Λάμην εβασίλευσε Σαρδανάπαλος ο μέγας
gnus, per annos XXXy, qui a Perseo occisus est. 2 έτη λε', και εσφάγη υπό του Περσέως. Οι δέ γε κό
Ηujus adulatores , et carnalitalis ejus, ingluviei, λακες και μιμηται, της εκείνου φιλοσαρκίας και
ibidinisque imitatores, tumulo ejus, tanquam ab γαστριμαργίας και οίστρηλασίας, επέγραψαν ώς εξ
ipso prolata , hinc inscripserunt : En habeo que pe- αυτού δήθεν τω τάφω αυτού τοιάδε: Τόσ' έχω όσο
tulanter profudi,edi, bibi, dulcique amoriindulsi : εφύβρισα +0, και έφαγόν τε και έπιον, και μετ' έρωτος
VARIÆ LECTIONES.
31 Σεμίραμιν Cli. Σε μήραμιν Ox. 32 θυγατέρα Ch. θυγατέραν Ox. 23 Δία Ch., Δίαν cod., Δάν Ox.
• Νίνον hic et infra Ox . 38 o και Πίκος λεγόμενος. Dele , vel scribe τον και Πίκον λεγόμενον. 36 και ante
Περσών delevi cum Cliron. Pasch . p . 37 C , Cedreno p. 16 Β . 37 Ωρίωνι Ch., Ωρίον. Ox. 38 τεφρωθέντων
Ox ., τεφροθέντων cod. 39 Δανιήλ, XI ,31, 60 τόσ' έχω όσ' έφύβρισα , etc. Habemus hic epigranimalis Die
Irici partem in prosan coiiversam . Exstat epigramma hoc Epigram . lib . ii, ep . 152 , cujus primum di
slichon sic se habet :
Τόσσ' έχω, όσσ’ έφαγον, και εφύρισα, και μετ' έρωτος
Τέρπνή εδάην · τα δε πολλά και όλβια κείνα λέλειπται:
uti pro εδάην, sclioliastes legit έπαθον, uti Noster halvet : et pro λέλειπται, Allienaeus habet λέλυν
ED , CHILMEADI NOTÆ .
(34) Πρώτον στήλην αναστήσαντες]. Ser. πρώτην. Στήλην vero staluanw apud recentiores frequenter
significare , non est quod moneainus,
 ANONYMI CHRONOLOGICA . 86
τερπνου επολιτευσάμην παθόντα δε πολλά και A multa vero et beata expertus, omnibus destituor .
δλβια πάντα λέλειπται · και γάρ νυν σποδός είμι Νί- Cinis enim nunc sυτή; qui Ninis olim imperavi .
νου μεγάλης βασιλεύσας.
Ο δε αδελφός του Νίνου Πίκος και ο και Ζευς βασι- Ceterum Jupiter Picus, Nini frater, Italie re
λεύων της Ιταλίας επέμεινεν. Εν δε τους αυτούς gnum tenuit. Ea lein pestate nec urbs ulla, nec do
χρόνους ούτε πόλις ούτε διοίκησις τις ήν εν τη δύ - micilium erat in Occidente ; sed 20 simplicem
σει, αλλά απλώς ωκείτο πάσα ή γή εκείνη από των agrestemque vitam illarum partium incolae , qui ex
μετοικησάντων εκεί εκ της φυλής του Ιάφεθ, υιού Japlieli , Noe filii, stirpe profecti erant , agebaut.
Νώε.
"Έζησεν δε Πίκος ο και Ζεύς έτη ρκ , κρατών την Vixit autem Jupiler Picus annos Cxx, Occiden
δύσιν και βασιλεύων [29] αυτής και έσχεν υιούς tis rex ; multosque filios ac ilias ex priestantibus
πολλούς και θυγατέρας από των ευπρεπών γυναικών. forma mulieribus suscepit : inter quos ei natus est
"Έσχεν δε αυτός Πίκος ο και Ζεύς υιον ονόματι Φαύ- filius , nomine Faunus , quem etiam a planets no
νον, όν και Ερμήν εκάλεσεν εις όνομα του πλανή- mine Mercurium vocavit.
του αστέρος .
Μετά δε την τελευτής του αυτού Πίκου και του και Β Defuncto vero Jove Pico, Italie regnum per an
Διός έβασίλευσεν ο υιός αυτού Φαύνος ο και Ερμής nos XXXy administravit filius ejus Faunus , qui et
της Ιταλίας έτη τριάκοντα πέντε, ός ήν ανήο παν . Μercurius dictus est. Subtilis erat hic ingenii , ar
ούργος και μαθηματικός · όστις εφεύρεν το μέταλ. tiumque mathematicarum perilus ; qui et aurum
λον του χρυσίου εν τη δύσει πρώτος και το χωνεύειν. primus in Occidente reperit , ejusque conflandi
Γνους δε ότι διαφθονούνται αυτό οι αδελφοί αυτού rationem . Verum cum intellexisset se apud fratres
οι από των γυναικών ών έσχεν Πίκος ο και Ζευς, ο suos patri Jovi de variis pellicibus natos invidia
αυτού πατήρ βούλοντο γαρ αυτόν φονεύσαι, ως laborare ( ejus enim interimendi consilium cepe
όντες πολλοί, περί που εβδομήκοντα · μετά γάρ rant , ut qui numero essent circiler septuaginta :
πολλών συμμιγνύμενος γυναικών έτεκνοποίησεν ο Jupiter enim cum plurimis consueverat mulieribus,
Ζεύς : πολύ χρυσίον εγκολπωσάμενος εις υπερβολήν liberosque multos ex eis susceperat), ingenti auri
ανεχώρησεν, και απέρχεται εις την Αίγυπτον προς pondere convasalo , Ilaliaque relicta , in Ægyptum
την φυλήν του Χάμ, υιού Νώε , οίτινες εδέξαντο αυ se contulit, all gentein a Chamo Noe filio oriun
τον έν τιμή. Και διέτριβεν εκεί υπερηφανών πάντας, dam ; a qua perhonorifice exceptus est. Qui dum
και φορών την χρυσήν στολήν έφιλοσόφει παρά τους σεibi degeret, præ se contempsit omnes, veslemque
Αίγυπτίοις, λέγων αυτούς μαντείας μελλόντων : ήν " fuluraque
ferens auream , płilosophabatur apud Ægyptios,
eis prædicebat : nalura enim perquam
γάρ φύσει σφόδρα λογικός και προσεκύνουν αυτόν,
λέγοντες θεόν Ερμήν, ώς λέγοντα τα μέλλοντα και crat ingeniosus. Adorarunt ilaque eum , el deum
διακονούντα αυτοίς εκ του Θεού των μελλόντων την Mercurium appellarunt ; ut qui futura 21 prænin
liaret, illisque a Deo responsa de ſuluris velut in - '
απόκρισιν και παρέχοντα αυτοίς χρήματα : όντινα ternuntius referret, opesque eis subministraret :
και πλουτοδότην εκάλουν, ώς τον χρυσόν Θεόν ονο- υσde el open largilor aureusque deus vocatus est.
μάζοντες.
"Οτε ούν αυτος Ερμής εις την Αίγυπτον ήλθεν, Mercurio vero in ΑΕgyptum veniente , ΑΕgyptiis
[ 25 ] εβασίλευσε και των Αιγυπτίων τότε εκ του γένους regnavit Mesremus, ex Clhami gente oriundus : cui
του Χάμ ο Μεστραίμ και ούτινος τελευτήσαντος fatis functs ΑΕgyptii Mercurium suffecerunt regen;
εποίησαν οι Αιγύπτιοι τον Ερμήν βασιλέα, και έβα- qui annis XXXIX Superbe admodumimperitavit.
σίλευσε των Αιγυπτίων έτη λθ' εν υπερηφανία.
Και μετ' αυτόνεβασίλευσε των Αιγυπτίων ό "Ηφαι- Post hunc Egyptiis imperavit Vulcanus per dies
στος ημέρας αχπ', ώς γενέσθαι 55 έτη δ' (53) μήνας clopcίXXX, sive annos Tv menses v el lies 11.
' ημέρας γ' : ουκ ήδεισαν 66 γαρ τότε ενιαυτούς D Nesciebant eliim tum temporis ΑΕgyptii annos de
μετρείν οι Αιγύπτιοι, αλλά την περίοδος της ημέρας finire ; sed diei circuitus pro annis numeriebant.
ενιαυτούς έλεγoν. Τον δε αυτόν " Ηφαιστον θεόν εκά- Vulcanum porro hunc deum appellarunt ; belli
VARIÆ LECTIONES .
ται. Ceterum neutra harum lectionum auctori nostro usui esse potest, cum dixisset potius λέλειφε vel
do!ne . Atque huc usque habes, lector, Excerptoruin chronologicorum auctorem anonymumi ; ex quo
ea tantum mutuati sumus quæ apud Jo . Malalain desunt. Paginam sequentem ex Ch. Alex . descripsi
mus, scilicet ut omnia rite connectantur. Alque hoc facientes, non lain commodalo accipimus, quam
nostra reposcimus. Cum enim sequentia autoreEel ex Nostro descripta videantur , non est quod de præ
cedentibus in eadem , saltem Pici Jovis , Mercurii, et Vulcani historia , dubitemus. ) Ch .
51 Πίκος Ch. Πήκος Chrom, sie et infra. 61 Πήκου του Ox., του Πήκου Chron. p. 44 C . 3 και anto
εβασίλευσε delendum vidit Ch. * Μεστρέμ Chron. 66 γίνεσθαι Ox. 66 ήδεισαν Cli., είδησαν Cliron.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(35) 'Os yiveoba : ', etc. Annum 365,wensem vero 31 dierum facil, ut recle monel Raderus.
87 JOANNIS MALALA 88
cosus enim erat et ingeniosus : qui in bellum pro- Α λουν: ήν γάρ πολεμιστής και μυστικός (36) · όστις
fectus, cum una cum equo suo corruisset, exinde ελθών εις πόλεμον συνέπεσεν συν τω ίππω αυτού,
claudicavit. " και πληγεις έμεινε χωλεύων.
Ηic Vulcanus lege condita sanxit uti femine “ Ο δε αυτος " Ήφαιστος νόμον έθηκε τάς Αίγυπτίας
Egyptie unico contente viro vitam caste agerent; γυναίκας μονανδρεϊν και σωφρόνως διάγειν, τας δε
adultere autem deprense uti penas darent. Gra - επι μοιχείαν ευρισκομένας τιμωρείσθαι. Και ηύχα
Canter hoc a Vulcano tulerunt Egyptii, quod pri- ρίστησαν αυτό οι Αιγύπτιοι , διότι πρώτον νόμον
mam hanc continentia legein accepissent. σωφροσύνης τούτον εδέξαντο (37).
Ιdem Vulcanus mystica quadam precula forcipem “Ο δε αυτός " Ήφαιστος από μυστικής τινος ευχής
ex aere, ad arma e ferro fabricanda, impetravit : την [24] όξυλάβην εδέξατο εκ του αέρος εις το κατα
unde et ferri domitor in belli usum factus est. In σκευάζειν εκ σιδήρου όπλα · όθεν και επικρατής σι
deοrum itaque numerum, ob legem continentiae δήρου ηυρέθη εις τους πολέμους. Απεθέωσαν ούν
latam, et 22 quod mortalibus ex armorum fabrica. αυτόν , ως σωφροσύνην νομοθετήσαντα και τροφήν
tione victus parandirationem ostendisset , simulque ανθρώπους για κατασκευής όπλων ευρηκότα και εν
ad potentiam in bellis victoriamque adipiscendam τούς πολέμοις δύναμιν και σωτηρίαν ποιήσαντα προ
viam aperuisset, relatus est. Αnte ipsum fustibus B γάρ αυτού ροπάλους και λίθοις επολέμουν.
et lapidibus præliabantur .
ED. CHILMEADI NOTE.
(36) " Ην γαρ πολεμιστής και μυστικός. Μυ- erat curla, forma vero prαcellente, ingenioque subtili .
otixos hoc loco a Chr. Alex . interprete redditur, Exempla hujusmodi ubique occurrunt.
Religiosus, haud recte : vox ista apud hujusmodi ( 37) Τήν όξυλάβην εδέξατο. οξυλάβη inauditum
auciores vafrum el subtilis ingenii hominem fre omnino est vocabulum . Raderus vertit , Opiſex , et
quenter significat. In hoc sensu Cleopatra infra fabrile ingenium ; Xylander, Forcipem : quem po
lib. IX , μυστική vocatur. "Ην δε κονδοειδής η Κλεο- tius sequi nobis visum est. Lectori Lanier de bac
πάτρα, ευπρεπής δε πάνυ, και μυστική : statura το liberum sit judicium.

ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΑΛΑΛΑ
ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΑ .
ΛΟΓΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ.

JOANNIS MALALÆ
CHRONOGRAPHIA .
LIBER SECUNDUS.
23 Post mortem vero Vulcani, regnavit ad Egy- C Μετά [25] δε τελευτην Ηφαίστου εβασίλευσεν "
ptum ilius ejus Sol, per spatium 4407 dierum : ex Αίγυπτίων ο υιός αυτού "Ήλιος ημέρας δυοζ (38) 8,
quibus emergunt anni duodecim, cum diebus 97. Illis ώς είναι έτη ιβ' και ημέρας και ζ · ου γαρ ήδεισαν οι
Inscriptio libri periit cum ips0 ejus initio , Chilmeadus quam posuit , Χρονογραφία Ιωάννου Μαλάλα,
sumpsit ab Joanne Damasceno ed. Leg . vol . I, p . 568, qui εκ της Χρονογραφίας Ιωάννου Αντιοχείας
του και Μαλάλα afferens locum de hemorroousa , p . 100 seg . operis auctorem prodidit Gregorio . V . Ho:
dii Proleg. XLIII. Minus accurata videtur quam habet præfatio Eclogarum Constantini Porphyrogeneti,
p . 5 , ed . Vales. Ιωάννου του επίκλης Μαλέλα χρονικής , vel Jo. Malalae historia in earumdem Ecloga
rum codice Turonensi apud Hänelium Calalog. p . 483. Post abyos Osú tepos, quæ et ipsa desunt codici,
addenda notatio lemporum hoc libro comprehensorum .
VARIÆ LECTIONES .
* Μετά δε τελευτην Ηφαι [στου, έβασίλ.] . Ηuc usque Chr. Αlex. auctor ; deinceps Antiochenum ipsum
habes. • Ch. 48 δυοζ Ch., Chron. Pasch. p. 45 D. Joannes Antioch. apud Ducangium, p. 499, δυζ' Ox.
EN. CHILMEADIlat NOTÆ
(38) 'Hépaç rôus'. Chronicon Alexandrinum
.
: dies enim 4477 requiruntur ad annos xu
habet fuéras Ou05', quod elipsa anni ratio postu - conficiendos, ila ul supersint etiam dies prælerea
99 CHRONOGRAPHIA . - LIB . II: 00
Αιγύπτιοι τότε και άλλοι τινές αριθμόν ψηφίσαι (39) », A enim temporibus nec Egyptii, nec alii ulli aliuin
αλλ' οι μεν τας περιόδους της σελήνης εψήφιζον εις ab hoc habuere computandi modum : sed revolu
ενιαυτούς , οι δε τάς περιόδους των ημερών εις έτη tiones bi lunares, illi vero dierum periodos pro an
εψήφιζον . Οι γάρτων ιβ' μηνών αριθμοί μετά ταύτα nis enumerabant. Modus vero per duodecim menses
επενοήθησαν,εξότε επωνομάσθη 80 το υποτελείς [26] supputandi 24 ιum demum obtinuit, cum regibus
είναι τους ανθρώπους τους βασιλεύσιν. Ο δε αυτός vecligales fieri ceperunt mortales . Sol vero, Vul
"Ήλιος, ο υιός Ηφαίστου , ήν φιλότιμος 51,δυνατός • cani filius, potens fuit et glorie cupidus. Qui a quo
όστις εδιδάχθη υπό τινος ως γυνή τις Αίγυπτία των dam edoclus , feminam quandam Egyptianm , opibus
εν ευπορία και αξία (40) ουσων 81 παρ' αυτοίς ερώ- et dignitate lorentem, cum quodam amasio suo
σά τινος έμοιχεύετο υπ' αυτού. Και ακούσας 83 ο adulterii consuetudinem habere , in studiis habuit
"Ήλιος εζήτησεν αυτήν πιάσαι διά την του πατρός illam prehendere, quo legem a patre latam præsta
αυτου Ηφαίστου νομοθεσίαν, ίνα μη λυθή και λα- ret inviolatan. Certior itaque factus, termpus quo
βών, στρατιώτας εκ του ιδίου στρατού , μαθών τον congressuri erant jam instare, delectis militibus
καιρόν της μοιχείας αυτής γίνεσθαι νυκτών, επιρρί- stipatus, noctu illam adoritur : deprensamque, per
ψας αυτή του ανδρός αυτής μη όντος αυτόθι, εύρεν absentiam viri cum amasio suo decumbentem,
αυτήν μετά άλλου καθεύδουσαν του ερωμένου παρ' B extraxit : et per omnem ΑΕgypίum circumferri jussit,
αυτής. "Ηντινα ευθέως καταγαγών επόμπευσεν εν gravilerin illam animadvertens.Mechumveroipsum
πάση τη χώρα της Αιγύπτου τιμωρησάμενος (e): morte multavit : quofacto gratiam sibi conciliavit;
και γέγονε σωφροσύνη μεγάλη εν τη γή της Αιγύ- Egyptii veroomnes uti castitatem colerent, effecit.
πτου · κακείνον δε τον μοιχόν ανείλε, και ευχαριστή- De his autem Homerus poela , more suo, fabulatur,
θη. Περί ου ιστορεί ποιητικώς "Ομηρος ο ποιητής, ως ubi tradit : Solem deprehendisse Venerem cum.
και " Ήλιος , φησίν, ήλεγξε την Αφροδίτην συμμιγνυ- Marte noctu cubantem. Per Venerem vero intelligit
μένην νυκτός "Αρεϊ • 'Αφροδίτην δε εκάλεσε την επι- coeundi libidinem, a Sole rege reprehensam : rem
θυμίαν της πορνείας από του Ήλίου βασιλέως ελεγ- ipsam vero uti a nobis exposita est, Palephalus
χθείσαν. Το δε αληθές, ώς προγέγραπται, Παλαίφα- sapientissimus clironograplius litteris consignavit.
τος ο σοφώτατος χρονογράφος συνεγράψατο.
Μετά δε την τελευτην Ήλίου βασιλέως , υιού Post mortem vero Solis, Vulcani ilii, Egyptiis
Ηφαίστου, εβασίλευσε των Αιγυπτίων Σώσις ( ) και imperavit Sosis : post hunc regnavit Osiris; Osiri
μετά την βασιλείαν αυτού εβασίλευσεν "Όσιρις, και dem excepit Horus : et Ηorum Thulis. Hic ingenii
μετά "Όσιρις εβασίλευσεν "Ωρος, και μετά "Ωρον instruclus exercitu , omnem circa regionen, usque
εβασίλευσε Θούλις (g), ός παρέλαβε μετά δυνάμεως " al Oceanum, 25 in poleslalem suam redegit. In
πολλής πάσαν την γην έως του Ωκεανού . Και εν τω reditu autem suo per Africam iter faciens, oracu
υποστρέφειν [27] ήλθεν επί την Αφρικήν χώραν εις Ιum superbus adiit ; sacrisque peractis, Pythiunt
το μαντείον εν υπερηφανία και θυσιάσας επυνθά in hæc verba tentavit : « Dic mihi, ignipotens, ve
νετο λέγων· « Φράσον μοι (41), πυρισθενές 85, αψευ- ridice, beate , etheritum cursum qui flectis, quis ,
δές , μάκαρ, και τον αιθέριον μετεγκλίνων δρόμον, τις ante me, omnia sibi subjicere potuit ; aut quis ,
προ της έμής βασιλείας ηδυνήθη υποτάξαι τα πάντα, post me, poterit ? » Respondit oraculum : « Primum
και τις μετ' εμέ; » Και εδόθη αυτό χρησμός ούτος : Deus; deinde Verbum ; cumque his Spiritus. Con
« Πρώτα Θεός , μετέπειτα Λόγος και Πνεύμα συν αυ- genita sunt Itec omnia, in unumque funt; cujus
τοίς : σύμφυτα δε πάντα (42) και εις εν ιόντα, ού potestas eterna est. Fac cito discellas, mortalis,
κράτος αιώνιον. "Ωκέσι ποσί βάδιζε, θνητέ, άδηλον quem fata manent incerta . • le vero statim fano
VARIÆ LECTIONES .
69 ή άλλου τινές αριθμόν. ή άλλον τινά αριθμόν Chron. Pascli., και άλλοι τινές ενιαυτόν Joannes . 30 επω
νομάσθη . ενομίσθη Chron., επενοήθη Joannes. 81 φιλότιμος . φιλόσοφος Chron. 32 ουσών Hodius ex.
Chron ., ούσα Ox. 88 Post ακούσας omisi απ' αυτού cum Clhroυ. δ και πυρισθενές Chron. et us, apud
Bentleium epist. p . 11, xv, Tupolévn Ox. De sequenti oraculo vide adnotationem ad Chron .
ED. CHILMEADI NOTÆ .
XCνι1 . Cedrenus alium ab hoc calculum instituit : D (41) Πυρισθένη, αψευδές. Chron. ΑΙ. legit πυρι
annos enim xx cum semisse Soli regnanti tribuit ; Osvès à leuôés . verum cum Nostro corrigendum
pag . 19 , edit . Paris . legendumque, πυρισθενής, αψευδής. Ρorro oracu -
(39) " Η άλλοι τινες, αριθμόν ψηφίσαι. Omnino le- Ium sequens babes ιum apud Chron, ΑΙ., ιum apud
gendum cum Chron. Αlex. άλλον τινά αριθμόν ψη» Cedrenum ; licet indique mutilur appareal, uti ex
sisat : interin tamen ex Nostro etiam mutuo sup- metri ratione constat : quo tamen restituendu noit
plendum est Chron . Alex . locusque iste ita legen - est ut operam prodigamus .
dus : Ου γαρ ήδεισαν οι Αιγύπτιοι τότε, ή άλλου (42) Σύμφυτα δε πάντα. Supple ταύτα, sive
τινές, άλλον τινά αριθμόν εν τω ψηφίζειν, licet et τάδε , ex αμιctoribus citalis ; ut sensus verborus
in sequentibus etiam mancum est. utcunque sit plenus.
(40) Και αξία ούσα. Leg . και εν αξία ούσα.
HODII NOTÆ .
(e) Τιμωρησάμενος. Chron. addit αυτήν. (9) Θούλις. Sic Chr ., alii Θούλης, alii Θουάχη »
( 0) Σώσις . Cliron. Σώσεις, alii Σώσης.
91 JOANNIS MALALÆ 92
egressus, per insidias interemptus est a suis in A διανύων βίον.5 Και ευθέως εξελθών εκ του μαντείου,
Λfrica. Hec autem de regibus Egypti antiquissima συσκευασθείς υπό των ιδίων (ευθέως] 86. εσφάγη εν
monumenta Maneiho Tradidit : cujus etiam ex τη 'Αφρική. Ταύτα δε τα παλαιά και αρχαία βασί
scriptis apparet aliter' olim appellatos fuisse quin- λεια των Αιγυπτίων Μανέθων συνεγράψατο εν οίς
gre planet:ns. Quem enim alii Saturnum, illi Lam- συγγράμμασιν αυτού εμφέρεται άλλως λέγεσθαι τάς
ponten nomina! ant : Joyem, Phaethontem : Mar- . επωνυμίας των πέντε πλανητών αστέρων. Τον γάρ
le , Pyroen: Venerem, Callistum : et Mercurium, λεγόμενον Κρόνος αστέρα εκάλουν τον Λάμποντα,
Sillontem : que nonnina post tenmporis sapien - τον δε Διός τον Φαέθοντα, τον δε "Αρεος τον Πυρώδη 56,
tissimus Sotales exposuit. τον δέ 'Αφροδίτης τον Κάλλιστον, τον δε Ερμού τον
Στίλβοντα: άτινα μετά ταύτα Σωτάτης 87 ο σοφώτατος
ήρμήνευσε.
Posteris autem temporibus regnavit ad ΑΕgyptum, Και λοιπόν εν τοις μετά ταύτα χρόνοις εβασίλευ- .
ex Chami filiis, primum Sostris. Hic expeditionem σεν Αιγυπτίων πρώτος εκ της φυλής του Χαμ Σώ
in Assyrios adornavit; quibus eliasm, una cum στρις (43)· όστις [28] οπλισάμενος επολέμησεν
Chaldeis Persisque, Babylonerm usque, in potesta- . 'Ασσυρίοις, και υπέταξεν αυτούς και τους Χαλδαίους
tenn Sunnm redactis ; Asiam quoque et Europam 2 και Πέρσας έως Βαβυλώνος. Ομοίως δε υπέταξε
omnem, Scythiam etiam Mysiamque 26 subegit . και την Ασίαν και την Ευρώπην πάσαν (44) και την
Reversurus autem a Scythis in Agypίum, selegit Σκυθίαν και την Μυσίαν · και εν τώ υποστρέφειν
ex tore juventutis eorum quindecim nmilia : quos αυτόν έπι την Αίγυπτον εκ της 58 χώρας της Σκυ
in Persidem translatos, sedes ibi figere jussit ; θίας επελέξατο ανδρών νεανίσκων πολεμιστών χιλιά
data eis, quam ipsi delegissent, regione. Exinda δας ιε'· ούστινας μετανάστας ( %) ποιήσας εκέλευσεν
vero ad hoc usque tempus Scytic Persiden habi- αυτούς οικείν εν Περσίδι, δόσας αυτοίς χώρας (45)
tarunt : qui a Persis etiam Parilii dicti sunt : quod εκεί οίαν αυτοί επελέξαντο. Και έμειναν εν Περσίδι
lingua Persica Scythe sonal. Retinuerunt autem οι αυτοι Σκύθαι εξ εκείνου έως της νύν · οίτινες εκλή
adhuc Parthi isti vestitum, linguam legesque Scy- θησαν από 69 των Περσών Πάρθοι (i), ό έστιν ερμη
tharum; et in bello fortissimi sunt : sicuti scri. νευόμενον Περσική διαλέκτω Σκύθαι (; ): ου και την
plum reliquit sapientissimus Herodolus. φορεσίαν, και την λαλιάν, και [29] τους νόμους Σκυ
θών έχουσιν έως της νύν, και εισι μαχιμώτατοι εν πολέμους, καθώς Ηρόδοτος ο σοφώτατος συνεγρά
ψατο (46).
In diebus auteio supradicti regis Sostris, Ποruit 'Εν τούς χρόνους της βασιλείας του προειρημένου
Mercurius Trismegistus, Egyptius, vir eruditionis Σώστρου ήν Ερμής (47) ο Τρισμέγιστος ο Αιγύπτιος,
stupendae , qui pronuntiavit, Dei creatoris ineffabile C ανήρ φοβερός εν σοφία· ός έφρασε τρείς μεγίστας
VARIAE LECTIONES .
88 ευθέως om. Chron. et Cedrenus p. 20 Β. 56 πυρώδη Chron. πυρώην Οχ. δ7 Σωτάτης. Σωτάδης? 68 της.
τον Ox. 59 από. υπό Larcher all lerod. vol.1, p. 402; frustra.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(43) 'Εκ της φυλής του Χαμ Σώστρις. Scr. εχειρώσατο
apud Ηerodotum lib. 11 : Σέσωστρις , δς άπασαν
την Ασίαν εν ενιαυτούς θ', και της Εύ
Σέσωστρις, αι omnes alii habent.
( 44) Και την Ευρώπην πάσαν. Europa apud ρώπης το μέχρι Θράκης, πανταχόσο μνημόσυνα εγεί
auctorem nostrum , pro Grecia regionibusque ρας της των εθνων κατασχέσεως : επί μεν τοις γεν . ,
adjacentibus frequenter usurpatur. Ita infra in ναίοις, ανδρών, επί δε τοις αγεννέσι, γυναικών μόρια
Augusti Vita, p. 194 : Ο δε Αύγουστος Οκταβιανός, ταις στήλαις εγχαράττων. Vid. Euseb. Sc. liger.
παρελθόν την Ευρώπην πάσαν, επέρασεν από του D ( 45) Δόσας αυτοίς γ. Participium barbarium
Bučavtlo ) • Europam totam prælervectus, id est hic habemus , tanquam ab č.054 , aor. 1 verbi inui
Græciam , Byzantium appulit . Et deinde in Con - sitati, ców , formalam : licet. opooypixco , per
stantino, p . 307 : Ο δε αυτος Κωνσταντίνος έμεινε ω scribi debuerit , δώσας. Ver , lector, hujus
βασιλεύων εν Κωνσταντινουπόλει, αφελόμενος αυτήν farine vocabula quam plurima in hoc auctore tibi
απο της Ευρώπης επαρχίας : ubi Europam provin- occurrent.
ciam tantum facit : alque in loquendimore fre (46) Καθώς Ηρόδοτος ο σοφώτατος συνεγρά
quentissimum ubique habebis. Europ:e vero parles lato. De rebus hisce ne verbum quidem apud
occidentaliores, Italiæ nomine indigital ; uti infe - flerodolum .
rius siio loco demonstrabilir. Sesostrim vero (qui (47) Έν τους χρόνους της βασιλείας του προειρη
Nostro Sostris corruple dictus est) omnes hasce dévou scootpou ñv 'E puris. Sosiris, liic Sesostris
regiones ix annorum spalio in potestatem suam ab aliis omnibus, nti supra monuimus, appellatiir :
re legisse asserit Africanus, ex Manethone de lapsus et interim Chr . Al, interpres, libi Sesostriin
Ægypi. Dynast. ; qui etiam eum ex populis hisce, bunc eumdem facit cum Mercurio Trismegisto .
generosioribus, virtutis , ignobilioribus vero, infa- Scilicet fraudem ei facere potuisset coulex vitiosus,
mie notam ississe lestaltur ; ubique per regiones qui pro verbis bisce ε. τ . χ. της βασιλείας Σέσωστρις ,
loriin mulieribus, illorum vero virilibus puden - ; v 'Epins, forle habere debuissel, ε . t. X . tñs
dis insculptas columnis erigendo. Eidern habes βασ. Σεσώστριδος , ήν Ερμής.
HODII NOTÆ .
( a) Μετανάστας. Chron. μεταναστάς, pro quo fresnii versione Parthidis.
Dufresnius in s10a edition : reposuit μεταναστάσαι, j) Σκύθαι. Cliron. Deindose Σκύθες.
(3) Πάρθοι . Clhron. corruple παρθίδιοι , in Du-
93 CHRONOGRAPHIA . - LIB . II . 94
όποστάσεις είναι το τού άρρήτου και δημιουργού 60 A nomen tres esse maximas personas, Deitatem vero
όνομα, μίαν δε Θεότητα είπε· διό και εκλήθη από una m. Unde el ab Egyptiis , Mercurus Trisme
των Αιγυπτίων Τρισμέγιστος Ερμής. Εμφέρεται gislus, id est, ler maximus appellatus est. Iuvenitur
γαρ εν διαφόρους αυτού λόγους προς 'Ασκληπιόν 61 enimin variis ejus scriptis ad ΑΕsculapium, de Dei
ειρηκώς περί Θεού φύσεως ταύτα. « Ει μη πρόνοια natura verba faciens, in hunc nolum : « Si non
τις ήν του πάντων Κυρίου ώστε μου 68 τον λόγον του- daretur providentia Numinis omnia gubernantis,
τον αποκαλύψαι, ουδε υμάς τοιούτος έρως κατείχεν, per quin hoc ipsum nihi revelatum esset , non
ένα περί τούτου ζητήσαιτε €3· ου γάρ εφικτόν έστιν ** utique tanlus vos ardor incessisset de lioc que
εις άμυή τους (48) τοιαύτα μυστήρια παρέχεσθαι, rendi. Neque possibile est profanosIujusmodi pro
αλλά το νοί ακούσατε. “Εν μόνον 68 εστί το 66 Φως ferre mysteria : sed mentemadvertile . Una tantum
νοερόν προ Φωτός νοερού · και ήν 67 αεί Νους Νοος est Lux intelligens, anle Lucem intelligentlem; et
φωτεινός 68, και ουδέν έτερον ήν ή 60 ή τούτου ενό- semper erat 27 Mens Mentis lucida : et miliil aliud
της (49), αεί εν αυτω 10 ών, άει τα (30) αυτού 11 Not erat, quam hujus unilas,in seipso semper exsistens,
και Φωτί και Πνεύματι πάντα περιέχει. Εκτός τού- eademque semper Μenle, Luce, ac Spiritu omnia
του ο Θεός, ουκ άγγελος , ου δαίμων, ουκ ουσία τις comprehenders. Extra hanc, nec Deus, nec ange
άλλη πάντων γάρ Κύριος και Θεός, και πάντα υπ' Plus, nec leiton, nec alia aliqua essentia. Omnium
αυτόν και εν αυτώ εστιν. Ο γάρ Λόγος αυτού προ- enim Dominus et Deus est ; et omnia sub ipso
ελθών παντέλειος ών και γόνιμος και δημιουργός, et in ips0 sunt. Ejus enim Verbum, quod ab ipso
εν γονίμω φύσει πεσών, έν γονίμω ύδατι, έγκυον το prodit, undique perfectum cum esset, et in fecunda
ύδωρ εποίησε. » Και ταύτα ειρηκώς ηύξατο λέγων· natura opifex ; in genitalein incidens undain , fecun
• Ορκίζω σε 71, ουρανέ, Θεού μεγάλου σοφόνέργον, dam undam effecit. » His ita dictis , in haec verba
ίλαος έσο· ορκίζω σε, Φωνή Πατρός , ήν έφθέγξατο precatus est : Adjuro le, celum, magni Numinis
πρώτην, ηνίκα κόσμον άπαντα έστηρίξατο βουλή : sapiens opificium, propiliare. Adjaro te, Vocem
Φωνήν Πατρός, ήν έφθέγξατο πρώτην, τον μονογενή illant Patris, quam tum primum effatus est, cum
Λόγον αυτού 11.) Ταύτα δε και εν τοις κατά Iουλια- mundum universum consilio suo stabilivit : Vocem
νου του βασιλέως υπό του όσιωτάτου Κυρίλλου συν- Patris , quam primam edidit, Verbum suum unige
αχθείσιν έμφέρεται, ότι και ο Τρισμέγιστος Ερμής nitum. » Aferuntur vero ista a sanctissimo Cyrillo,
αγνοών το μέλλον Τριάδα ομοούσιον ώμολόγησεν, in scriptis suis adversus Julianumimperatorem :
nempe quod Mercurius Trismegistus ſuturi licet ignarus, unam tamen Trinitatis essentiam profes
sus sit.
" Ο δε Σώστρις βασιλεύς μετά την νίκην καταλαβών C Porro rex Sostris , post victoriam partam, rever
την Αίγυπτον τελευτα · και εβασίλευσε μετ' αυτόν sus in Egypίum, falo concessit. Post quem, Egypti
της των Αιγυπτίων χώρας Φαραώ (%), o και Μαραχώ regnum ollinuit Pharaoh, qui et Maracho : ex quo
καλούμενος και εκ του αυτού γένους εβασίλευσαν oriundi sunt succedanei Egypliorum reges.
λίγυπτίων οι λοιποί.
VARIÆ LECTIONES.
και δημιουργού , Αdde Θεού cum Chron. et Cedreno. 61 'Ασκληπιον Ox. hic et 112 A. 65 μοι] Sic
et Chron. , με Cyrillos C . Julianum I, p. 55 Cel , Spanh . 63 ζητήσετε Ox., ζητήσητε Cyr. Chronici cod.
Valic. Shtronte, Gnthsetae Chron, mendose . b* cis addidi ex Cyrillo etChron .' 65 év jóvov præcedenti
bus jungit Chron., om. Cedrenus et Suidas V. Ερμής. 66 εστί το. ήν (Cyrillus p. 55 A , Chron. , (Cedre
nus, Suidas. 67 ήν εστίν Cyrillus. 68 φωτεινός Cl ., φωτινός Ox. 69 Addidi ex Chron. et Cedreno, η οιη.
Cyrillus, * Suidas. 70 éauto Cyrillus, QÚTID Ox., Chron ., Cedrenus. 71 tū tautoŨ Cyrillus et Cedrenus,
to auto Óx., ty to attó Chron. 18 Jusjurandum cæteris emendatius scribuni Justinus Cohori. xv, 78 .
ρίξατο βουλαίς , et qui ήν φθ. πρώτην Cyrillus. Que apud Malalam corrupta et interpolata sunt, repetuntur
pleraque ab Chron ., Cedreno, Suida. ' 73 aútgū, adde onoi ex Cyrillo, p . 33 B , omissum etiam in Chron .
ED, CHILMEADI NOTE.
(48) 'Αμυήτους τοιαύτα μυστήρια παρέχεσθαι. Suidas, Cedrenus , Chr. Αlex. auctor , restituendus .
Chr. Al. είς άμυήτους τοιαύτα μ . π . Ceterum mell» (49) Η τούτου ενότης]. Scr. ή τούτου ενότης,
dosus penitus esi locus iste, adeuque ex ipso Cy- vel, si mavis , cum Cedreno, i Toutou évotns.
rillo , unde hæc omnia , cum Nostru desumpserunt
HODII NOTÆ .
(k) Φαραώ , ο και Μαραχώ καλούμενος . Chron. χαώθ. Sic enim apud Josephum De bell. Jud. lib. VΙ, .
ο και Νάχωρ καλ. Jo. Antiochen us ms. (adnotante C. 26, Pharaonem illum qui Abrahami uxorem -
Dufresnio ) • xal Kapayw xz . Eusebius Scaligera . Saram subripuit, et idem omnino videtur cum illo
nus Chr. lib. 1, el ( edrenuς ο και Ναρεχω καλ. quem designant auctores citati, cognominalum
Georgius Hamartolus ms. o και Nαραχώ. Τheo fuisse Nexaùs perhibetur. In Græco codice quo
philus Antioch. ad Autolycunι lib. 1, Φαραώ, ός usus est Josephi interpres, scribebatur Nexias vel
και Νεχαώθ κατ' Αίγυπτίους ωνομάσθη. Difficile Nεχείας ; in aliis exemplaribus legitur Nεχώς .
dictu quænam verior sit leclio , utrum Napayo seu Sic in serie Ægypt. regum occurrunt alia nomina
Ναρεχω vel Νάχωρ seu Νεχαώθ. Maleliana enim quae propίιις το Νάχωρ seu Νεχαώθ, quam nomini
Ναραχώ el Joannis Antiocheni Καραχώ procul Nαραχώ seu Ναρεχω accedunt. Φαραώ Νεχαώ η
dubio falsa est. Magis placet Náywe seu Na- S . Script. Apud Manchonen ( in Syncello p . 75 ,
' 95 JOANNIS MALALÆ 96
28 Predictis autem Pici Jovis temporibus ad Α Εν δε τοίς προειρημένους του Πίκου 7* Διός χρό
Occidentem regnantis innolescere cepit ex Argi- νοις επί τα δυτικά [31] μέρη αναφαίνεται και τις εκ
Vorum regione quidam, cui nomen Inachus, ex της φυλής του Ιάφεθ εν τη χώρα των 'Αργείων,
Japheti gente oriundus. Primus hic Argivis impe- ονόματι "Ίναχος. " Οστις πρώτος εβασίλευσεν εν τη
ravit, urbemque condidit , quam a Lunae nomine, χώρα εκείνη, και κτίζει πόλιν εκεί είς όνομα της
eui cultum exhibuit, Iopolim vocavit. Αrgivis enim Σελήνης: ετίμα γάρ αυτήν, ήν εκάλεσεν Ιώπο
usque adhuc in mysteriis suis reconditum Lune λιν (1) 16 • οι γάρ 'Αργείοι μυστικώς το όνομα της
nomen Io est. Fanum quoque in ea urbe condidit, Σελήνης το απόκρυφον Ιώ λέγουσιν έως άρτι.
Lune sacrum; et ex ere statuam ei erexit , cum "Έκτισε δε και ιερόν εν τη πόλει τη Σελήνη. αναστή
hac inscriptione. Io, Beata, Lucifera. Inachus au- σας αυτή στήλην χαλκην, εν ή επέγραψεν · ιώ, Μά.
ten iste in uxorem sibi accepit Meliam; ex qua καιρα ( m) 78, Λαμπαδηφόρε . Ο δε αυτός "Ίναχος
1ergeminam suscepit prolem, Cassum, Belum, fi - ηγάγετο γυναίκα Μελίαν ονόματι • εξής έσχε παϊδας
liamque, quam a Lunae nomine Io vocavit ; forma τρείς , Κάσον 19 και Βήλον (30), και θυγατέρα, ήν
enim erat virgo laudalissima. Picus interim, qui έπιωνόμασεν Ιω εις όνομα της Σελήνης : ήν γάρ ή
et Jupiter, qui partibus Occidentalibusimperavit, , κόρη ευπρεπεστάτη πάνυ . Τότε ο Πίκος ο και Ζεύς
ubi inaudisset Inacho filiam esse , pulcherrime Ρ ακούσας περί του Ινάχου ότι έχει θυγατέρα παρθέ
formae virginem, per emissarios raptam compres. νον ευπρεπή , ο βασιλεύς των δυτικών μερών πέμψας
sit , gravidamque fecit ; et ex ea filiam habuit, ήρπασε την Ιώ, θυγατέρα του Ινάχου, και ταύτην
quam Libyam nominavit. Io autem illatam sibi φθείρει , και έγκυον ποιήσας έσχεν εξ αυτής θυγα
injuriam indigne ferens, diutius cum Jove Pico τέρα, ήντινα εκάλεσε Λιβύην. Η δε Ιω επαχθώς
Consuetudinem habere dedignata est : derelictaque έφερεν επί τω συμβάντι αυτή, και μη θέλουσα συν..
filia , patris etiam conspeclu oth pudorem evilato, είναι το Πίκω, διαλαθούσα αυτόν και πάντας και την
clam omnibus in Egyptum profuga navigavit, θυγατέρα αυτής εάσασα, και τον πατέρα αυτής "Ινα
ibique sedem fixit. Ubi cum per aliquod tempus χον αισχύνομένη , έφυγεν,εις Αίγυπτον καταπλεύσα
mansisset , edocta est regiam ibi polestatem habere σα. Και εισελθούσα εν τη χώρα της Αιγύπτου η Ιώ
Mercurium, Jovis Ρici Glium. Metuens igitur sibi εκεί διηγε " και μαθούσα μετά χρόνον [32] ότι "Έρ
ab eo, ex Egypto in Syriam fuga evasit, ad mon- μης βασιλεύει της Αιγύπτου, ο υιός Πίκου Διός , και
tem Silpium; ubi 29 posteris temporibus Seleucus φοβηθείσα τον αυτον Ερμήν, φεύγει εκείθεν επί την
Nicator Macedo urbem condidit , quam a Glii sui Συρίαν εις το Σίλπιον όρος « είς όπερ Σέλευκος ο Νι
nomine Antiochiam Magnam appellavit. Αt vero C κάτωρ ο Μακεδών έκτισε πόλιν μετά χρόνους και
Το vitam suam in Syria , quo profugerat , finivit: εκάλεσεν εις το όνομα του ιδίου αυτού υιού Αντιό .
Αlii vero tradiderunt in Egypto eam obiisse. ρίαν η Ιω εκεί ετελεύτησεν, ως Θεόφιλος ο σοφώ
Inachus autem pater Ius, ad eam inquirendam τατος συνεγράψατο. "Ετεροι δε εξέθεντο ότι εν τη
fratres ejus misit et propinquos , nec non et Triplo- Αιγύπτω ετελεύτα η Ιώ. Ο δε "Ιναχος, ο πατήρ
lemum, cum Αrgivis aliis : qui eam ubique vesti- αυτής, είς αναζήτησιν αυτής έπεμψε τους αδελφούς
gantes , non invenerunt. Εdocli vero Argivi Iopo- αυτής και τους συγγενείς και τον Τριπτόλεμον (51)
lite eam in Syria defunctam , illuc ventitantes, και 'Αργείους μετ' αυτών, οίτινες πανταχού ζητή
aliquandiu ibi commorati sunt ; domesque singulas σαντες ουχ εύρον αυτήν· γνόντες δε οι Αργείοι Ιω
pulsantes, dixerunt : Salvα sit Ius anima. Accepto- πολίται ότι ετελεύτα εις γην Συρίαν η Ιώ, ελθόντες
que per insomnium Oraculo , visi sunt sibi videre έμειναν εκεί προς μικρόν, κρούοντες εις έκαστον
buculanm , humana voce ita se alloquentem: Ηic ego οίκον αυτού και λέγοντες (52 ): Ψυχή Ιούς σωζέ-
VARIÆ LECTIONES.
7• Πήχου Ox. Sic et infra. 18 ανεφαίνεται Ox. 16 Ιώπολιν Chron . p. 41 Β, Ιόπολιν Ox. 11 Ιώ Ox.
18 μάκαιρα Ch. cum Chroυ., μάκαρα Ox . 19 Κάσον. Κάσσον Ox . 86 'Αντιοχείας Ox .
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(50) Κάσσον, και Βήλον. Ιάσονα και Βήλον, ha- D Eusebium in Chronico.
bet Chr. Alex . contra historicorum fidem .
(51) Και τον Τριπτόλεμον. Queinnam tandem γοντες. Talis cujuspiam consuetudinis, qua pere
hic habemus Triptolemum ? Atticum quidem illum , grinationis socios, in terra aliena obeuntes, na
agricnlturæ inventorem , nobis exhibent historici; tpūtal in reditu suo ter nominatim compellare
qui tamen Inacho cccc annis posterior est, juxta solebant, ex Homero meminit Jo . Tzetzes, chil. 5 :
HODII NOTÆ .
26,et Eusebij Chron .) dynastiæ secundae reges duo appellaturNaxefús; octavus, Nexs4oz. Paulinus:
occurrunt, nominati Neyaó . In serie regum Ægypt. Quique magos docuit mysteria vana Necepsus.
apud Syncellum p. 210 , reges iidem dicuntur Νε- (1) " Ην εκάλεσεν Ιόπολιν. Chron. Iώπολιν. G .
yaá6 .Apud Manethonem , juxta editionem Africani Hamartolus ms. qui lineas 7 præcedentes ad ver
(in Sync. p . 56), primus rex dynastir tertise nn. buυ habel : 'Εν ή πόλιν είς όνομα του ηλίου κτίσας,
cupatur Nεχερόφης, juxta editionem Eusebii (ibid. εκάλεσεν Ηλιούπολιν.
. 57), Ναχέρωχος. Ιn predicta Serie rex quintus ( m) Chr. Μάκαιρα, λαμπαδηφόρος,
 CHRONOGRAPHIA . – LIB. II. 98
σθω. Και εν δράματι χρηματισθέντες είδον δάμαλιν , A sum Io. A somno vero excitati, vinmque visionis
λέγουσαν αυτοίς ανθρωπίνη φωνή ότι Ενταύθα είμι secum reputantes, omnino censuerunt , eam in
εγώ η Ιώ. Και διυπνισθέντες, τήν του οράματος monte Silpio sepultam jacere. Exstructo igitur ils
δύναμιν θαυμάζοντες έμειναν. Και λογισάμενοι [35] fano, sedes illic posuere ; urbemque condiderunt ,
ότι εν τω όρει αυτώ κείται η Ιώ, κτίσαντες αυτή quam Iopolim nominarunt : unde et ipsi a Syris,
ιερόν ώκησαν 81 εκει εις το Σίλπιον (η) όρος, κτί- ad hunc usque diem, Ionite vocantur. Syri autem
σαντες και πόλιν εαυτοίς, ήν εκάλεσαν Ιώπολιν 85 • Antiocheni , ex eo tempore quo illuc advenerunt
υίτινες εκλήθησαν παρά τους αυτούς Σύροις Ιωνίται Αrgivi, Io querilantes, in perpetuam rei memo
έως της νύν. Οι ούν Σύροι Αντιοχείς εξ εκείνου του riam, ritu anniversario, domos Graecorum pulsant ,
χρόνου άφ' ού οι 'Αργείοι ελθόντες εζήτησαν την Ιώ, in hunc usque diem. Quod autem Αrgivi illic in
ποιούσιν ούν την μνήμην, κρούοντες τω καιρώ αυτώ Syria Sedles suas posuerint, in causa fuit rex Ina.
κατ' έτος εις τους οίκους των Ελλήνων έως άρτι. clius , paler Ius ; 30 qui eis in mandala dederat,
Διά τούτο δε οι 'Αργείοι έμειναν αυτοί 83 εκεί εις ex Argis soluturis , uti, nonnisi lo filia inventa , in
την Συρίαν, επειδή εκελεύσθησαν απολυόμενοι από Αrgivorum terras reverterentur. Ιtaque etiam con
της 8» 'Αργείων χώρας υπό του Ινάχου βασιλέως , dilerunt ibi Ionite tennplum Saturno, in monte
του πατρός της Ιώ, ότι « Ει μη αγάγητε την θυγα- B Silpio .
τέρα μου Ιώ, μή υποστρέψετε επί την Αργείων χώραν. » "Έκτισαν ούν εκεί οι αυτοί Ιωνίται ιερόν
Κρόνου (0) εις το Σίλπιον όρος .
Η δε Λιβύη, ή θυγάτηρ της Ιώ και του Πίκου Libya autem, Pici Jovis et lus alia, Neptuno cui
του και Διός, έγαμήθη τινι ονόματι Ποσειδώνι (p) : dam nupta, tres ei filios peperit , quibus nomina,
εξ ών ετέχθησαν ο 'Αγήνωρ και Βηλος ( ) και Ενυά- Agenor, Belus, et Enyalius : ex quibus Agenor et
λιος (r), παίδες τρείς. Ο δε Αγήνωρ και Βηλος Belus in Syrian profecti sunt, exploraluri an in
κατέλαβαν την Συρίαν και αυτοί είς αναζήτησιν της vivis adhuc esset Io, cum fratribus ejus ; et qui
Ιούς (s), ει έτι ζη, και των αδελφών αυτής, είπερ illis sanguine conjuncti essent . Νemine autem in
εισίν 35 · ήσαν γάρ αυτών συγγενείς (53). Και μη- venlo, redierunt : et quidem Belus in ΑΕgyptum
δένα ευρηκότες, υπέστρεψαν και ο μεν Βηλος επί profectus, in uxorem accepit sibi Sidarm , ex qua
την Αίγυπτον απήλθε, κακεί γαμήσας την Σίδα 86, duos suscepit filios, Egypίum et Danaum. Agenor
έσχεν [34] υιούς δύο (1), Αίγυπτον και Δαναόν. Ο vero Pheniciam se recipiens, Tyro uxorem duxit :
δέ 'Αγήνωρ επί την Φοινίκην ελθών ηγάγετο την a cujus nomine, civitatem ibi a se exstructam, Ty
Τυρώ ( u) 87•και κτίζει πόλιν, ήν εκάλεσε Τύρον, εις rum vocavit. Ubi et imperiumtenens ex Tyro filios
όνομα της εαυτού γαμετής. Έβασίλευσεν ούν εκεί, C suscepit Cadmum, Phenicem, Syrum et Cilicem ,
και έσχεν υιούς εκ της Τυρώ, τον Κάδμον (υ), και filiamque unicam , cui Europe nomen indidit .
τον Φοίνικα (54), και τον Σύρον, και τον Κίλικα, και Regnavit autem Agenor in regionibus iis per an
θυγατέρα, ήν εκάλεσεν Ευρώπην. Και βασιλεύει ο ηος LXII. Poetae vero Europam Phenicis, Agenoris
'Αγήνωρ των μερών εκείνων έτη ξγ'. Την δε Ευρώ- filii , iliam faciunt, a chronologis dissentientes.
την οι ποιηται εξέθεντο θυγατέρα είναι του Φοίνικος , Taurus autem, rex Crete, Tyrum invasil ; com
του υιού 'Αγήνορος βασιλέως, μη ομοφωνήσαντες missoque navali prelio, urbenm cepit, ad vesperam:
τους χρονογράφους (35). Επιρρίψας δε τη πόλει qua spoliata, captivos inde abduxit plurimos; inter
VARIÆ LECTIONES .
81 ωκεσαν Ox. 82 Ιώπολιν Chron., Ιόπολιν Ox. 83 αυτοί Ch. cum Chron., αυτοίς Ox. 84 της Chron.,
των θx. 85 είπερ εισίν. Forte praestat εί περίεισιν. 86 Σίδα. Σίδαν Chron. et Hamariolus ms. apud Ηodium.
1 Τυρώ Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
Το πρότερον τους θνήσκοντας εις γην την αλλο- D suscepit Cadmuni illum Phenicem : quem etiam er.
[oplar rorem prosequilur in sequentibus, ubi Europam
'Αποδημούντες οι αυτών τρισσάκις ανεκάλουν . Cadmi Penicis iliam esse vult, Contra Gr. codicis
"Ως " Ομηρος εδίδαξε βίβλω της οδυσσείας. ilem. Ceterum neudosum ulcunque esse unc
(53) ' Alsay yap aútwy guyyeveis. Corrige Chr. Incum , lum ex Nostro , lur ex Chr. Alex. pagina
Αlex. ; legit eninι ήσαν γάρ αυτώ συγγενείς, men - seguente salis palet.
dose . (53) Μή ομοφωνήσαντες τοίς χρονογράφοις. Ιte
(54) Και έσχεν υιούς εκ της Τυρώ , τον Κάδμον rum corrigendum Chr . Alex., ubi habes, και όμο
και τον Φοίνικα. Chr . Αlex. legit, και έσχεν υιόν φωνήσαντες τ . χρ. , Sensu plane pullo. Interiuι Ποιι
εκ της Τυρώ, τον Κάδμον τον Φοίνικα, etc., ac si salis video quos lauderm poelas auctor hic nobis
Cadmus ac Phenix idem essent : atquehunc sen - innuit. Palæphalus quidem , lepl å tistov, Eino
sum seculus est interpres hæc vertendo, ex Tyro pain Planicis filiam facit ; poela , quod sciam , nullus.
HODIL NOTÆ .
(0) Σίλπιον. Chron. Σήλπιον , sic inferius. (1) Aúo. De Ægypio tanlum meminit Hamar
( 0) Κρόνου. Ciron. Κρονίωνος. tolus.
( p) Ποσειδώνι. Hantart. nis. Σιδόνη . ( 1) Τυρώ. Sic Hanmart. omiilit Ilamail. , tres lan
(q) Βηλος. Ηarnari. nis. Βήλ. (v ) Tèv Kaouov , Hunc
(r) 'Ενυάλιος, ab Himartolo omittitur. tuin Agenoris alios recensens.
(ε) Της Iούς.Chron. της Ιω.
99 JOANNIS MALALA 100
quos el Europa erat, Agenoris regis filia. Cum enim A Tύρω Ταύρος και της Κρήτης βασιλεύς, ναυμαχία πο
Agenor filiique 31 ad limites bellis aliis distine- λεμήσας παρέλαβε την αυτήν Τύρον πόλιν εσπέρας :
rentur ; Taurus interim, qui hoc rescierat, per και πραιδεύσας (56) έλαβεν αιχμαλώτους εκ της πό
maris viam irrumpens, Tyrios inopinos opprimit. λεως πολλούς· εν οίς έλαβε και την Ευρώπην, θυγα.
Memoriam autem vespere illius Tyrii usque adhuc τέρα του Αγήνορος βασιλέως. Ο δε Αγήνωρ και οι
recolentes, Vesperam Infaustam appellant. Taurus υιοί αυτού επολέμουν επί το λίμιτoν (57) (α)· τούτο
vero Europam in patriam suam abduxil : cumque Ταύρος 88 και της Κρήτης βασιλεύς εξαίφνης επέρριψε
virgo esset egregie forme, pro uxore eam habuit : τη χώρα (35] διά θαλάττης · ήσεινος εσπέρας μνή
regionesque eas omnes, ab ejus nomine, Europeas μην ποιούνται οι Τύριοι έως της νύν, λέγοντες Κα .
vocavit. Filium etiam ex ea habuit, cui Minos κήν οψινήν (58) (y). Απήγαγε δε την Ευρώπην εις
nomen. De liis vero sapientissimus Euripides poetice την ιδίαν πατρίδα ο Ταύρος , ήντινα και γυναίκα
scribens, enarrat, raptam Europam fuisse a Jove in έλαβε, παρθένον ούσαν και ευπρεπή · και εκάλεσε
taurum verso. Ιdem rex Taurus urbem inagnam τα μέρη εκείνα είς όνομα αυτής Ευρώπεια 89 (2).
condidit in Creta insula, cui nomen Gortynam de- 'Εξ ής έσχεν υιόν τον Μίνω (α), καθώς και Ευριπί
dit, a malre sua , ex genere Pici Jovis oriunda : δης ο σοφώτατος ποιητικώς συνεγράψατο, ός 90 φησι,
urbis vero fortunam a virginis a se mactale nomine B • Ζεύς μεταβληθείς εις Ταύρος την Ευρώπην ήρπα
Callinicen vocavit. Agenor autema bello redux, ubi σεν. ν "Έκτισε δε εν τη αυτη Κρήτη νήσω και αυτός
de subilis Tauri incursionibus, urbisque direplione Ταύρος βασιλεύς πόλιν μεγάλην, ήν εκάλεσε Γόρτυ.
edoctus fuisset; sine mora Cadmumemisit, magna ναν (59) 1 , είς όνομα της αυτού μητρός της εκ γένους
pecuniarum vi et exercitu instrucluin , uti Europam Πίκου Διός · την δε της αυτής πόλεως τύχης (60)
curaret reducem. Moriturus deinde rex Agenor εκάλεσε Καλλινίκην, εις όνομα της σφαγιασθείσης
mandavit uti tota regio quam sibi subjugaverat, παρ' αυτού κόρης. Ο δε 'Αγήνωρ βασιλεύς ελθών εκ
inter tres filios suos distribueretur . Plianix igitur του πολέμου εν τη Τυρω, και μαθών την γενομένην
Tyrum accepit , parlesque vicinas : regionentque παρά του Ταύρου εξαίφνης έφοδόν τε και άρπαγήν,
Onem sibi suiditam Pheniciafm vocavit. Similiter ευθέως εξέπεμψε τον Κάδμον διά την Ευρώπην μετά
etiam Syrus partem , quam ipse Sortitus erat, a χρημάτων πολλών και στρατού. Μέλλων δε τελευτών
nomine suo Syriam appellavit. Cilix etiam sortem και αυτός βασιλεύς Αγήνωρ διετάξατο πάσαν ήν υπ
sum a nomine Suo, Ciliciam ηuncupavil. έταξε γην μερίσασθαι τους τρεις αυτου υιούς. Και
[36] έλαβεν ο Φοίνιξ 91 την Τύρον και την αυτης ενορίαν (6) καλέσας την υπ' αυτόν (c) γενομένην γήν
Φοινίκην ομοίως δε και ο Σύρος , εις το ίδιον όνομα καλέσας τηνεπιλαχούσαν αυτάχώραν Συρίαν (61)(d ).
ώσαύτως δε και ο Κέλιξ (e) το επιλαγχάνον ( 62 ) 13 αυτώ κλίμα έκάλεσε Κιλικία και, εις το ίδιον αυτού
όνομα. C
32 Plinicis auten sub regno Morait Hercules Εν δε τους χρόνους της βασιλείας του Φοίνικος
ille, Tyrius philosophus, qui purpuram invenit. ήν ο Ηρακλής(Ο ο φιλόσοφος, ο λεγόμενος Τύριος,
VARIÆ LECTIONES.
86 τούτο Ταύρος . • Supple ex Chr. Αlex. και γνούς τούτο Ταύρος, aut aliquid tale. Ch. 89 Ευρώπεια .
Ευρώπια Ox. 90 ός Ch., Chron. , ώς Ox. , 91 Γορτύναν Ox. 32 Φοίνιξ Ox. 93 επιλαγχάνον Ch., επιλαγ
χάνων Ox. 94 Κιλικία. Κιλικίαν Ch., Chron., Conf. ad p. 5Α. 98 ήν addidit Ch. , Chron.
ED. CHILHEADI NOTÆ .
(56) Και πραιδεύσας. Chr. Αlex. legit , και παι- Heroe nomen hoc eam accepisse tradit ; cum pri
δεύσας : corruple. muin Larissa deinde Cremnia
(57) Επί το λίμιτον . Vocabulum Ιιοc barbarum . (60) Τήν δε ,της αυτής πόλεως vocata fuisset.
τύχην. Virginum
apud Græcos recentiores frequenter occurrit, pro in urbibus condendis immolalarum , eisdem ut es
limilibus seu finibus usurpaluin : unde acuitaveol sent in Fortunas sive Genius, plurima in hoc
otpathūtal, milites limitanei, ad imperii lines lu - auctore occurrunt exempla .
tandos collocali : in compositionc eliam to 'Ivôo (61) Καλέσας την επιλαχούσαν αυτή χώραν Συ
alactov, pro Indiæ finibus, apud hunc Nostrum plav. Syria non a Syro nescio quo nomen habuit,
passim habes. sed a Græcis Assyria corrupte sic dicta est. Justi
(38) Λέγοντες Κακήν οψινήν. Verba hac reddi nus Syros et Assyrios eosdem esse testatur lib . 1 :
miis , Vesperam infaustam appellantes. Lexic . Græ . Imperium Assyrii , qui poslea Syrii dicti sunt, an
€olat. Vel., οψινή ώρα και μετά ηλίου δυσμάς. Cre- nos Mccc lenuere. Herodotus etiam in Polymn. de
pusculum. Corrigendum interea Clir . Alex. , ubi le- Assyriis verba habens, Σύριοι, υπό δε τών βαρβά
gilur κακεί οψινή. ρων 'Ασσύριοι εκλήθησαν.
* (59) "Ην εκάλεσε Γορτύναν]. Urbs hoc Γόρ. επιλαγχάνων
" ( 62 ) Το αυτώ κλ. Scr επιλαγχάνον ,
συν 4 Stephano appellatur , gui etiam a Gorty sive επιλαχόν.
HODII NOTÆ .
( 1) Λίμιτον. Chron . Λίμητον. D ροι(4)μετονομάσθησαν
Συρίαν. Sic Hamart. qui addit : 'Αφ'
( 9) Κακήν οψινήν. Chron. Kακεί οψινή . Ει ibi οι πρώην Ιουδαίοι και ού Σύ
Παλαι»
sero sapit, vertente Dufresnio, qui monet legendum στηνοί καλούμενοι , και Συρία και Ιουδαία κέκληται.
οψινοί. (e) Κίλιξ. C . Κήλιξ.
(α) Ευρώπια. C . Ευρώπεια . (0) Ηρακλής. Ηec omnia de Hercule verbatim
( α) Τον Μίνω. C . τον Μήνον. habel, quam , paucissiais immutatis , Hamartolus
( 5) Ενορίαν. . συνορίαν. ms, usque ad pag . seq . lin . 28 .
(c) Αυτόν. C . αυτών.
101 CHRONOGRAPAIA. – LIB . II. 102
όστις εφεύρε την κογχύλης: έωριζόμενος (63) γάρ A Cum enim forte per littus Tyrium obanubularet,
επί το παράλιον μέρος της Τύρου πόλεως είδε ποι- pastoriumn vida canem, qui oslreum (quod conchyle
μενικόν κύνα εσθίοντα την λεγομένην κογχύλην, dicitur, parvumque genus est testudinis marine),
όπερ έστι μικρόν είδος θαλάσσιον κοχλιοειδές (64), edebat. Pastor interim sanguinare canem existi
και τον ποιμένα, νομίζοντα αιμάσσειν τον κύνα, λα- mans , lana, ab ove rapta, quod ab ore ejus pro
βόντα από των προβάτων πόκον ερέας και καταμάσ- Πuebat, abslersit, Ianamque tinxit. Hercules autem
αοτα το καταφερόμενον εκ του στόματος ( g) 36 του cum observasset sanguinem illud non esse ; sed
κυγος και βάπτονται τον πόκον. Ο δε Ηρακλής, peregrini scilicet alicujus liquoris vim, obstupuit :
προσεγχώς μή είναι αυτό αίμα , αλλά βάμματος et cum ex conchyli tincturamillam lane expressan
παραξένου αρετήν, εθαύμασε " και γνούς ότι εκ της sciret , exceptam a pastore lanarm Phoenici , Tyrio.
κογχύλης εστί το κατιόν βάμμα του πόνου, ειληφώς run regi, tanquam munus insigne, delulit. Qui et
εκ [37] του ποιμένος τον πόκον ως μέγα δώρον τούτο ipse autonitus novi coloris aspectu, simul etiamin
προσήγαγε τώ βασιλεί της Τύρου Φοίνικι. Και εκ. Ventum admiralus, Ianam conchylis liquore tingi
πλαγείς και αυτός επί τη θέα 17 της ξένης χρόας (h) Jussit, sibique regianm inde vesten parari. Primus
του βάμματος , θαυμάζων την τούτου εύρεσιν εκέλευ- ergo ipse purpuream clilamydem geslavit , quae
σεν εξ αυτού του βάμματος κογχύλης βαφήναι ερέαν " quidem vestis regia, tanquam inusitatum spectacu
και γενέσθαι αυτό περιβόλαιον βασιλικόν · και εφό- Ium, omnibus in admirationem cedelial. Exinde
ρεσεν αυτός πρώτος εκ πορφύρας περιβόλαιον , και vero ediclo cavit rex Phenix, ne quis ex suis sub
πάντες εθαύμασαν την αυτου βασιλικήν εσθήτα, ως ditis preclaro lioc terre marique debito gestamine
είνην θέαν. Και έκτοτε εκέλευσεν ο βασιλεύς Φοί - uti presumerct, preler ipsum regem el regis sue
ΜεΕ 98 μηδένα των 99 υπό την αυτού όντα βασιλείαν cessores : ut ex novo hoc et mirabili gestamine
τολμάν φορείς την τοιαύτην ενάρετον ' εκ γης και exercitus, omnisque adeo populus, regem suurn
θαλάσσης ούσαν φορεσίαν, ει μήτι αυτόν και τους μετ' agnoscerent. Νamque ante hoc tempus, ignolum
αυτόν βασιλεύοντας της Φοινίκης, διά το γινώσκε- fuit mortalibus tingendi artificium; 33 sed ex
σθαι τον βασιλέα το στρατό και παντί τω πλήθει ονium vellere, quale a natura fuit , simplici vestes
έκ της θαυμαστής και παραξένου φορεσίας. Πρώην conficiebant. Sed et regie etiam vestes veileris
γάρ ουκ εγίνωσκον οι άνθρωποι βάπτειν χρόας (1) colorem simplicem referebant ; neque facile erat
Ιματίων, αλλά τας των προβάτων ερέας, οίαι κάν ' populo principem suum dignoscere. Ex eo itaque
ήσαν, ταύτας εποίουν ιμάτια και εφόρουν. Και οι tempore imperatores alii regesque el dynaste, qui
βασιλείς δε τας αυτάς χρόας της τυχούσης ερέας c de his aliquid inaudierant, comparaliani sibi, hi
μάτια εφόρουν, και ουκ ευχερώς εγνωρίζοντο τω quideminduolenta, ali fibulas aureas, el maplela
υπηκόω πλήθει οι βασιλείς (65). Λοιπόν ούν οι κατά purpurea, vel russa, succis herbarum infecta; qua
τόπον βασιλείς, ήτοι πήγες και τοπάρχαι, ακηκοότες gestare solebant , ut a populo dignoscerentur :
τούτο, ο! μεν περιβόλαια, οι δε φέβλας χρυσάς (3) quemadmodum scriptis tradidit sapientissimus Pa
και μανδύας επενόησαν (66) εαυτοίς, πορφύρεα ή lephalus. Longo autem post tempore, Romani,
[38] ρούσεα βάπτοντες αυτά από βοτανών τινων, και Plienicia in polestatem suam redacia, ex vera illa
εφόρουν διά το γινώσκεσθαι το ίδιο πλήθει, καθώς antiquitusqueinventa purpura,regiumsibiamicium
Παλαίφατος ο σοφώτατος συνεγράψατο. Μετά ούν parabant ; quem lingua sua fogam dixere : quan el
χρόνους πολλούς οι Ρωμαίοι την Φοινίκην υποτά- adhuc usque consules Romani gestare solent. Numa
ξαντες χώραν το εξ αρχής αναδειχθέν εκ της κογχύ- autem, qui et Pompeianus, qui post Roulum et
λης αληθινόν σχήμα βασιλικών εφόρεσαν, όπερ εκά- Reimum Romanisimperavil ; cum ad eum Pelasgo
VARIÆ LECTIONES.
* στόματος Ch., Chron., πόματος Ox. 27 θέα Ch., Chron., θέαν Ox. 98 Φοίνιξ Ox. 99 των on. Chron.
1 ενάρετον Ch., Chron., ενάρεστον Ox. ' κάν και Chron.
ED. CHILMEA DI NOTE.
63) Έωριζό μενος. 'Εωριζόμενος pro αιωριζό- D significat pallium regium, seu vestem superiorem;
uevos, ex ac vocalis in É permulalione in cod . quod Itali mantell vocant,a Latinomanielum , seu
o
mss. usitatissiina . Cedrenus habet Metewp- buen manlellum . Jul. Pollux, lib . vii, cap . 15 , vestem
von, et Noster eliam infra, de Leda , lib . iv , p. 50 . banc penule aliquantum similem esse dicil : 'Hoe
Sic et Hamart. μανδύη όμοιόν τι το καλουμένω φαινόλη. Chr.
(64) Κοχλιοειδές . Scr. κοχλιώδες . Alex habel, uavteia , quod Raderus id ulu verlil ;
(65 ) Οι κατά τόπον βασιλείς . Verum corrige Chr. Ionge. Salis a proposilo. Μαντίον etiam infra vocat
Alex ., cujus auctor ex Nostro hæc omnia xatá auctor noster lib . xvii, p. 416 , ubide Justine inip .
λέξιν desumpsit ; ballet eniin ου κατά τόπον βασι cladem Antiochensem ex terræmotu lugente hæc
λείς ; que codicis corrupιela interpreten eliano in habet : Δίχα διαδήματος εισήλθεν εν τη εκκλησία ,
errorem duxit . μετά πορφυρου
(66) Και μανδύας επενόησαν. Μανδύη hoc loco μαντίου, κλαίων.
HODII NOTÆ .
(9) Πόματος. Ηamart. στόματος. (5) Φίβλας χρυσας. Dufresnius Vertis toulatas
( h) Χρόας . C . χροιάς. vesles .
(0) Χρόας. C. χρωάς.
103 JOANNIS MALALÆ 104
rum legati venissent, chlamydas gestanles clavis Α λεσαν Ρωμαϊστι τoγαν ήντινα και ύπατοι Ρω
russis distinctas (quales etiam Isauri ferre con- μαίων έως της νυν φορούσι. Νουμμάς δε ο και Πομ
sueverunt), ornalu delectatus, primus auctor fuit πήλιος (67) ', βασιλεύσας Ρωμαίων μετά τον Ρώμον
Romanis uti chlamydas gestarent, reges quidem και τον Ρήμον, δεξάμενος πρεσβευτάς εκ της χώ
purpureas, clavis aureis distinctas; senatus vero, ραςτων λεγομένων Πελασγών, φορούντας χλαμύδας•
et magistratus, militiaque prefecti, purpuralos εχούσας ταβλία ρούσεα (k), καθάπεροι από της των
clavos ; insignia nempe regii ornatus, quae Romani Ισαύρων χώρας, και τερφθείς του σχήματος, πρώ
imperii dignitaten et subjectionem indigitarunt : τος εν τη Ρώμη επενόησε χλαμύδας φορείσθαι, τάς
edixitque ne quis 34, regiam postea non chlamy- μέν βασιλικάς πορφυράς και, εχούσας ταβλία χρυσά,
datus ingrederetur. Sed neque palatini satellites τας δε των συγκλητικών αυτού και των εν αξίαις και
guemquam sine chlamyde, insigne regium pra se στρατείαις χλαμύδας έχουσας σημαντρον της βασι
ferente, in palatium intromittebant ; sicuti bec λικής φορεσίας ταβλία πορφυρά, δηλούντα αξίαν
scriptis mandavit sapientissimus Tranquillus, Ro- Ρωμαϊκής πολιτείας και υποταγήν, κελεύσας και μη
manorum historiographus. δένα [39] συγχωρείσθαι εισελθείν εις το παλάτιον
προς αυτόν δίχα του σχήματος της αυτής χλαμύδος, και ου συνεχώρoυν τινά εισελθείν οι φυλάττοντες το
παλάτιον, ει μή εφόρει χλαμύδα έχουσαν φιλοτιμίαν βασιλικής εσθήτος , καθώς και σοφώτατος Τραγκύλ
λος (1), Ρωμαίων ιστορικός, ταύτα συνεγράψατο.
Syrus vero, Agenoris filius, vir fuit sapiens. Hic B “Ο δε Σύρος (68), ο υιός του Αγήνορος , ανήρ
Phoenicum lingua philosophiam aritlinieticancon- εγένετο σοφός, ός συνεγράψατο Φοινικικούς γράμ
Scripsit; principia item corporea esse statuit ; cor - μασι την αριθμητικής φιλοσοφίαν· υπέθετο δε άσω
porea autem ipsa , sicut et animas in alia aninian- μάτους είναι αρχάς, και σώματα μεταβάλλεσθαι και
Lia migrare, primus docuit ; uti prodidit sapientis- τας ψυχάς εις αλλογενή ζώα. Ούτος πρώτος εξέθετο
simus Clemius. ταύτα, ώς Κλήμιος ' ο σοφώτατος συνεγράψατο .
Hisce temporibus erat Phalecus, Eberi filius, qui Εν τούς χρόνους τούτοις εγένετο Φάλεκ, υιός "Έβερ,
visit annos trecenlos triginta novem : de quo Moses ανήρ θεοσεβής και σοφός , ζήσας έτη τλθ', περί ου
propheta scripsit . Ab Adamo igitur ad Ρlhalecun Mωσης και ο προφήτης συνεγράψατο. "Έστιν ούν από
usque, secundum proplhetiam, alini numerantur 'Αδάμ έως του Φάλεκ έτη .γ κατά την προφητείαν.
XMM .
Predictus autem Picus, qui et Jupiter , de quo Ο δε προειρημένος Πίκος ο και Ζεύς εν τοις άνω
Superius, filium habuit prieter Mercurium atque τερους χρόνους έσχε μετά και τον Ερμήν και τον Ηρα
Herculem Perseum quoque , quem ex muliere for - κλέα 10 και άλλον υιόν, τον Περσέα, από ευπρεπούς
mosa , cui nomen Danae, Acrisii Argivi filia , susce- γυναικός ονόματι Δανάης, θυγατρός του 'Ακρισίου
pit. De qua sapientissimus Euripides in Tragedia & του καταγομένου εκ της Αργείων χώρας περί ης
fabulalur vitialam illam fuisse a Jove in aurum εμυθολόγησεν Ευριπίδης ο σοφώτατος εν τη συντάξει
4ransformato : ideoque arcula inclusain, in mare του αυτού δράματος εν κιβωτίω τινί βληθείσαν
projectam fuisse. Bullius autem sapientissimus και ριφείσαν 11 την Δανάην [40], ώς φθαρείσαν υπό
historiographus in Chronico suo 35 scriptumre- Διός μεταβληθέντος εις χρυσόν. Ο δε σοφώτατος
liquit Jovem Picumin cubiculo quod nmarespecta- Βούττιος (69), ιστορικός 11 χρονογράφος, εξέθετο ως
bal commoranlem eam, utpote pulcherrimam, νι ο αυτός Πίκος ο και Ζεύς ούσαν ταύτην εν κουβου
auri magna , sibi conciliasse ; raplanogue inde, κλείω παρακειμένω τη θαλάσση πολλα χρυσα πείσας
compressisse ; aliumque ex ea habuisse Perseum, ηδυνήθη προτρεψάμενος (70): ήντινα αρπάσας ως
VARIAE LECTIONES.
Ο Πομπηϊανός. Πομπήλιος cum Chron. p. 117 A. Ch. * χλαμύδας Chron. et Cedrenus p. 19 Β, χλα
μύδα Ox. 8 πορφύρας Ox. et inox πορφύρα. 6 κελεύσας Ch., Chron., κελευούσας Ox . 1 κλήμιος.
Κλήμης Cedrenus p. 19 C . 8 Μωσης. Gen. ΧΙ, 17, 9 μετά Chron . p. 38 C ., κατά Ox . 10 Ηρακλέα
Ch., Ηρακλέαν Ox. 11 και ριφεΐσαν. βληθήναι κατά θάλασσαν Cliron. 15 ιστορικός, ο ιστορικός και
Chron. conf. p. 33 Α . Βούττιος 2ulen Malale est Βρούτσιος.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(67) Ο και Πομπηϊανός. Scr . Πομπήλιος, uti D historici cujusdam apud Εuseb. in Chronic. men
habet Chr. Alex., sive Lou stilos; de boc enim lo - tio occurril.
quitur auctor . (70) Ήδυνήθη προτρεψάμενος. Δύναμαι apud
(68) 'Oo Lú pos, etc. Quæ Nosler Syro, Ce- auctorem hunc frequenter eodem sensu quo hic
drenus Phænici, adeoque verbis ipsissimis, tribuit: usurpalur, sonatque voti compotein fieri, sive,
licet auctorem suum Cedrenus Clementein , quem aliquid agendi opportunitatem nancisci. Ita infra ,
Noster Clemium appellet. lib. VII , p. 165 : Δυνηθέντες δε οι συγκλητικοί
(69) Ο δε σοφώτατος Βούττιος. Ηunc Clur. Αlex. έγραψαν δεόμενοι Μαλίου, etc., et lib. XVIII, p. 470:
Βρούτιον appellat. Butlii, sive Boutii , frequens Τινές δε εκφυγείν δυνηθέντες, απήγγειλαν τα γενό
apud Nostrum mentio ; Brutii nulla . Brutii etiam peva .
HODII NOTÆ .
( %) Ρούσεα. C . δούσαια . dose. Intelligi videtur illius liber De re vestiaria ,
(1) Τράγκυλλος . C. Σουετώνιος Στραγκύαλος, men- cujus meminit Suidas .
15 CHRONOGRAPHIA. – LIB. II. 196
πάνω ευπρεπή έφθειρεν, και εξ αυτής έσχεν υιόν A quem diximus. Hunc alalum perlibent, eo quod :
ονόματι Περσέα , τον προειρημένον . " Οντινα πτερω- pueris Sun na essel Corporis agilitate : unde et
τον γράουσε διά το έκ παιδίθεν περιγοργον είναι pler ejus Jupiler Picus nefandi illius Scypli pal -
dy ratos . Õlav xal o TOUTOU Tatip llixo ; o xal Zevs randi magicium ci artificium aperuit, quæque aid
έδίδαξεν αυτόν πράττειν και τελεϊν την μαγγανείαν cum pertinent mysticas illum et in pias « docuit
του υστερού (7 ) σκύφους ( m), διδάξας αυτόν πάντα υposturas : Ηujus ope, inquiens, vinces tuos ini
τα περί αυτου μυστικά και δυσσεβή πλανήματα, λέ- nicos et adversarios omnes : el quicunque taput
γων αυτώ, ότι Νικάς πάντας τους πολεμίους 10 εξ Ιιοc aspexerint, occaecati et quasi mortui a le pei
αυτού και τους εχθρούς σου και πάντα άνθρωπον cussi videbuntur. Perseus igitur, Jovis palli »
εναντίον και πάντας τους βλέποντας έν αυτό το diclo audiens fuit : qui, post eum mortunυ, allo
προσώπω τυφλουμένους και μένοντας ώσει νεκρούς lescentior faclus, regnuin Assyriorum in animo
και κατασφαζομένους υπό σου. Και λοιπόν ο Περσεύς albuil : quippe hoc iHuidelbat palruelilbus suis, Niii
τεσθείς τώ ιδίω πατρί Πίκω το και Διι, εις τον filiis . Accepto autein oraculo, in Lilyam profectus
μετά ταύτα χρόνον μετά τελευτής του αυτού πατρός est : per iler vero occurrit ei virgo quelan Indi
Πίκου τελειας ηλικίας γενόμενος, επεθύμησε της gena, oculis capillisque fera. Constiti al vistina
των Ασσυρίων βασιλείας, διαφθονούμενος τοις [ 11 ] B Perseus, el percontallis eam : Οuod, inquit, ibi
τέχνους του Νίνου ( 72 ), του θείου αυτού, του αδελφου 1Onmen est ? Respondit illa imperferrita , Medusa.
του πατρός αυτού . Και χρηματισθείς απήλθεν εν τη Tum Perseus, comprehensa Verticis cona, Falcato
χώρα της Λιβύης και κατά την οδόν υπήντησε το quem ferebat ense caput illi amputavit : quod
αυτώ Περσεί μία παρθένος , κόρη χωρική, αγρίας abroptim, incantamentis nmagicis et infandis, juxta
έχουσα τάς τρίχας και οφθαλμούς . Και στήσας επ- ac 3 patre edoclus 36 fuerat, caremoniis prapa
Ερώτησεν 1* αυτήν λέγων: Τι σου το όνομα και η δε είπε ravit ; silbique in auxilium habuit , ad injunicos
με- και παρότσιας , Μέδουσα και κρατήσας αυτής τάς hostesque omnes de vincendos tollendosque. Caput
τοιας και εβάσταζε λογχοδρεπάνω ξίφει (75) απέτε- autem hoc Gorgonenm appellavit, ob auxiliandi ce
μεν αυτής την κάραν. Και λαβών ο Περσεύς ευθέως Ιeritatem, el singulareto quani habuit contra adver
ετέλεσε την αυτήν κάραν μυστικώς, καθώς εδιδάχθη Sarios efficacian.
υπό του ιδίου πατρός Πίκου της μυσεράς (74) μαγγανείας την πλάνην· ήντινα εβασταζεν εις ιδίαν
βοήθειαν προς πάντας εχθρούς και πολεμίους εις το υποτάσσειν και αναιρείν. Τήν δε κάραν εκάλεσε
Γοργόνα( η) διά το οξύ του βοηθήματος και διά το ενεργές προς τουςυπεναντίους (ο).
Κακείθεν περάσας ήλθεν επί την της Αιθιοπίας linc autein discedens in Ethiopiam venit, que
χώραν, ήτις έβασιλεύετο υπό του Κηφέως, και ευ - tunm temporis Ceplies parebat; ubi reperun
ρηχώς εκεί ιερον Ποσειδώνος, εισήλθεν εν αυτώ και C Neptuni templum ingresstis virgine ibi vidit,
είδεν εν τώ ιερώ παραμένουσαν [42] κόρην , κατά Ceplhei patris jussu expositam, nomine Androne
τάγμα του ιδίου αυτής πατρός του Κηρέως έκδο- dam. Ηanc e fano extraxit ; el , quod venusta esset,
θείσαν, την λεγομένην 'Ανδρομέδαν ( ) παρθένον. devirginavit, el in uxorem accepit. Inle vero sol
Και ταύτην απέσπασεν εκ του ιερού , και φθείρας vens, et Assyriam versus iter faciens, in Lycat
αυτήν ως ευπρεπή έλαβεν εις γυναίκα. Και κατα- Diano devenit. Ηoc autem Lycaonibus cognito, art
πλεύσας ανεχώρησεν εκ της χώρας εκείνης • ερχό- mis eum repellere conati sunt : quos larmen lene
μενος 15 κατά την 'Ασσυρίων χώραν κατήντησεν εν ficio capitis Gorgonii profligavit : repertoque vico,
τη χώρα της Λυκαονίας ( q) : και γνόντες (r) ευθέως cui Amandra nonnen erat, ex eo civitatem condidit;
αντιστάντες επολέμησαν αυτώ και χρησάμενος τη el erecta sibi pro portis slalua, Gorgonis elligien
VARIÆ LECTIONES.
13 πολεμίους Ch. cunι Chron. et Cedreno p . 22 Β, πολέμους Ox. 14 επερώτησεν Οx. 18 έρχόμενος. και
addit Chron .
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(71) Του μυσερού. Scr. μυσαρού. D usvoi auto, eum vendidisse dicuntur, lib . 111, p.29.
Α.1φθονούμενος hic active sumi videtur : ita etiam Clir. Alex . disjunctio legit, λόγχω, δρεπάνω, ξί
Fib. XI, p. 234 : Μαθών, ότι διαφθονείται το Σανα- φει : Verum Sensus ipse hoc recusare videtur :
τρουκίω, etc. et lib . V, p. 85 : Η δε ταύτης αδελφή quomodo enim iasta , quamferebat, verticis coman
Καλυψώ διαφθονουμένη αυτή , έχθραν είχε πρός pretiendere potuerit Perseus.
αυτήν μεγάλην. Joseplii etiam fratres, διαφθονού- (74) μυσεράς. Scr. μυσαράς.
HODIL NOTÆ .
( m) Σκύφους. Σκύτους reponit Chilnieadus. Σκύ- (n) Γοργόνα. C. Γοργόνην.
çou habel C . ubri Dufresnius : Videlur oxúxos hoc το) Υπεναντίους. ε. εναντίους.
luco sculum seu clypeum sonare. Exúpou ; non oxú (p) 'Ανδρομέδαν. C . 'Ανδρομήδαν.
τους habent Sirneo Logotliela, collem cilante, oι ( ) Λυκαονίας. C . Λυκαωνίας.
€ -drenus. Sic et infra p. 45, την τελετήν την μν- (1) Γνόντες. Adde, οι Λυκάωνες, quae in C.
σιρου και αθέου σκύφους. benlur.
PATROL. GR. XCVII .
 107 JOANNIS MALALE 103
ferenle, sacrisque peractis, urbis Fortunam, juxta A βοηθεία της κάρας 16 της Γοργόνης ενίκησε τους
Momen suum, Persidem vocavit : statua vero nec Λυκάονας (ε) · και ευρηκώς κώμην λεγομένην "Αμαν
etiarm holie ibi spectatur. Urbeim hanc Iconiuτη δραν εποίησεν αυτήν πόλιν , και έστησεν εαυτό
appellavil : ibi enim posueral Icona, in signuin στήλην έξω των πυλών, βαστάζουσαν το άντεικόνισμα
prime victoria , Gorgonis ope, a se parte. Sed et της Γοργόνος (1), και θυσίαν ποιήσας εκάλεσε την
alias etiam regiones sulbegit, ienine repugnante. τύχην της πόλεως Περσίδα εις το ίδιον αυτου όνομα:
Dumque per Isariam et Ciliciam iter moveret , ήτις στήλη έως του παρόντος ίσταται εκεί. " Ηντινα
hostiurmque imptus varios sustineret , dalbatur ei πόλιν εκάλεσε το Ικόνιον (u), διότι πρώτης νίκης
Oraculum hoc : Ubi et equo descendens, calcaneum εικόνα (75) συν τη 17 Γοργόνη εκεί έλαβεν (υ). Υπ
pedis in lerram defixeris, 37 victoriam inde repor. έταξε δε και τάς άλλας χώρας μηδενός ανθισταμέ
abis. Ex equo itaque descendens, ad vicunι dictum νου. Ερχόμενος δε επί την Ίσαυρίας και Κιλικίαν,
Andrasum , pedis ibi calcaneum fixit in terram : και αντιστάσεις αυτού πολεμίων υπομένοντος, έχρη
capileque Gorgonio frelus, victoriam sibi compa- ματίσθη ταύτα, ότι Από του ιδίου 7.ππου αποζάς
ravit . Ex vico igitur illo urbem edificavit ; nomen- τον σον ταρσίν του ποδός είς τήν χθόνα πήξας
que ei , ex podis sui oraculo , Tarsuin indidit , νίκην λάβοις 18. Και κατελθών εκ του ιδίου ίππου
maclata virgine illibala, Parthenope dicta, in urbis B εν τη λεγομένη κώμη 'Ανδρασω, εκεί τον ταρσόν του
expiationem. Gratiis deinde persolutis, in Assyrios ποδός έπηξεν· και νικήσας τη χρήσει της Γοργό.
arma Movil, per Argeum nonlem ; quos, occiso νος (0), εποίησε την αυτήν [45] κώμην πόλιν, ήντινα
rege eorum Sardanapalo, ex genere ejus oriundo, εκάλεσε Ταρσον εκ του χρησμού του ιδίου αυτού πο.
devictos in polestaten suam redegit : quibus im- δος , θυσιάσας κόρην αδαή 19 ονόματι Παρθενόπην,
peravit per annos Lit . Οuin et a nomine suo Per - εις αποκαθαρισμός της πόλεως . Και ευχαριστή σας
βas eos vocavit ; nomine pariter regnoque Assyriis ώρμησεν εκείθεν διά του 'Αργαίου 20 όρους κατά
ademplo. Arbores etiam illic serit, quas Persitas 'Ασσυρίων: και νικήσας αυτούς και φονεύσας τον
vocavit : quas non ibi solum, sed et per Egyptum Σαρδανάπαλον, βασιλέα αυτών, τον εκ του γένους (9)
eliain , in sui memoriam disseminavit. Docuit pre- αυτού 21 καταγόμενον, υπέταξεν αυτούς, και εβασί.
terea Persas infanda populi Medustei mysteria ; λευσεν αυτών έτη νγ', και επ' ονόματι αυτού εκά
atqueinde eos Medos, regionemque eorum Media10, λεσεν αυτούς Πέρσας, αφελόμενος από 'Ασσυρίων
vocavit. την βασιλείαν και το όνομα. Και έφύτευσε δένδρα,
και εκάλεσε Περσέας· ου μόνον δε εκεί, αλλά και εν τοις Αίγυπτίοις μέρεσιν έφύτευσε τις περσέας εις
μνήμην έαυτού . Εδίδαξε δε και τους Πέρσας την τελετήν του 11 μυσερού και αθέου σκύφους της Με
δούσης : ώντινων εκάλεσε την χώραν Μήδων (1) δια το μάθημα.
Perseus autem cum per plures annus imperium C Ο δε αυτός Περσεύς μετά το βασιλεύσαι της Περ
Persidis tenuisset, certior factus Ionitas, ex Argivis σικής χώρας έτη πολλά, μαθών ότι εν τη Συρία χώρα
oriundos, in Syria sedes sus posuisse, eo concedit διάγουσιν εκ του "Αργους Ιωνίται, ήλθεν εις την
ad Silpium montem, eos , tanquam sanguine sibi Συρίαν προς αυτούς εις το Σίλπιον όρος, ως προς
conjuáclos, visitalurus. Ab his autem honorifice ιδίους συγγενείς. Ούτινες δεξαμενοι αυτόν μετά πά
excepius esl ; ut qui scirent eum genus suum ab σης τιμής προσεκύνησαν· γνόντες αυτόν (76) (α) οι
Argivis Iopolitis duxisse : summa itaque Istitia αυτοί 'Αργείοι Ίωπολίται 13 ότι και ούτος εκ του
affecti, A8 Perseumsuuno celebrabant. Tempestate γένους των 'Αργείων κατάγεται, χαρέντες [14] αν.
vero ingruente, cum Draco fluvius, qui est nunc ύμνουν αυτόν. Χειμώνος δε γενομένου, και πλημμυρή
Orontes, Iopolish praeterfluens, Supra modumin- σαντος ( 6) πολύ του παρακειμένου ποταμού τη Ιωνιτών
VARIÆ
VAN LECTIONES.
16 κόρης. κάρας Ch. cum Chron. 11 προ της νίκης εικόνα την τηςΓοργόνης Chron. Την in Chronico
acite italit Ducangius. Codex Vaticanus el editio Raderi συν της Γοργόνης. 18 λάβοις. λάβης (Cedreous
p. 22 C . 19 αδαή Chron., αδαήν Ox. 210 'Αργαίου. 'Αργέου Ox. 1" αυτού Ch. cumChron., αυτών Ox.
** του, την Ox. 13 Ιππολείται Ox.
ED. CHILMEADINOTÆ .
(75) Διότι πρώτης νίκης εικόνα. Chr. Α1. διά τί (76) Γνόντες αυτόν. Locus Suspectus : supplen .
προ της νίκης εικ. corrupte. dum videtur yai, aut õć.
HODII ΔΟΤΕ.
(6) Λυκάονας. C . Λυκάωνας. D fresnio : και τον Σαρδανάπαλον, και τους του γένους
( 0) Γοργόνος. C . Γοργονίας pro Γοργόνης. αυτού απεκτονώς, etc.
( u ) Ικόνιον. . Eικώνιον. (2 )Mjówv. Sic C ., pro q110 ex Cedreno Dufresnius
(0) Διότι πρώτης νίκης εικόνα συν τη Γοργόνη reposuit Μηδίαν · quo molo liabet etiam Hannar
εκεί έλαβε . C . ex edit . Dufres. διότι προ της νίκης τοlus.
( a) Γνόντες αυτόν, etc . Minus accurate hac red
εικόνα τήν της Γοργόνης εκεί έλαβεν, quae reildit
Durresnius : Quod per Gorgonos imaginem ac figu . duntur, verle : Argivi quippe Iopolilæ eum ex Ar
ram rictoriain ibi esset adeplus. givis genus ducere certiori facii summa cum lætitia
(3) Γοργόιο:. C. Γοργόνης. cum celebrarunt.
- Ty : x soi, etc. Locum hunc sic scribunt (0) C. Πλημμυρίσαντος.
Syneon Logothela ms. elCedrenus adnolante Du
 HIA
109 CHRONOGRAP . – LIB . II. 11 )
πόλει του λεγομένου Δράκοντος, νυν δε θρόν- A brilhus nuclus esset, Perseus Ionitas, uii. preres
του (c) (77), ήτησε τους Ιωνίτας εύξασθαι' και εν τω funlerent, hortatus est : quibus precantibus, sa
εύχεσθαι αυτούς και μυσταγωγείν κατηνέχθη σφαίρα craque peragentibus, globus ignis fulminalis , ο
πυρός εραυνού και εκ του ουρανού, ήτις εποίησε παυθη - cα-lo /apsus , tempestatem seleyit , luminisque
ναι 25 τον χειμώνα και τα του ποταμού επισχείναι impella coercuit. Miralunlus all lioc Persel3
ρείθρα . Και θαυμάσας επί το γεγονότι 26 ο Περσεύς stelit, et ex igne illo ignem statim accendens , 3pι.
εξ εκείνου του πυρός ευθέως (1) ανήγε πυρ, και είχε se religiose asservavit : quem in Persileio , regunt
φυλαττόμενον μεθ' εαυτού : όπερ ττυο εβασταζεν sunt, secum tulit : Persas etiam edocuit divinos
επί τα Περσικά μέρη εις τα ίδια βασίλεια ( e). Και lionores eillem exhillere : utpote φuem de culo SA
εδίδαξεν αυτούς τιμάν εκείνο το πυρ, όπερ έλεγεν delapsum videre asserebat. Γers: itaque ignem
αυτοίς έωρακέναι εκ του ουρανού κατενεχθέντα 27: usque adhuc colunt, pro Nuntiue habentes. Ipse
όπερ πυρ έως του παρόντος έν τιμή 28 έχουσιν οι autem Perseus Ionitis fanum condidit, Igni alerno
Πέρσαι, ως θείον . Ο δε αυτός Περσεύς έκτισε τους sacrum. Αliud etian templ:in in Perside Igni
Ιωνίταις ( Ο ιερόν , και επωνόμασε il :ρος αθανάτου. cxstruxit ; ubi illius ministros posuit sanctos quos
"Ομοίως δε και εις τα Περσικά έκτισεν ιερόν Πυρός , Iam viros, quos Magos nominavit. Scripta autem
καταστήσας εκεί διακονείν αυτώ ευλαβείς άνδρας, P reliqui! Itec Paus3 nias , sapientissimus clirono
ούσαινας εκάλεσε Μάγους. Ταύτα δε Παυσανίας ο graplus .
σοφώτατος χρονογράφος συνεγράψατο .
Και μετά καιρον ελθών ο Κηφεύς βασιλεύς κατ’ Postea temporis belluno movebat contra Perselino
αυτού έκ τής [45] Αιθιοπίας, ο πατήρ της 'Ανδρο- Ceplieus rex Ethiopum, Andromede paler. Erat
μέδας (g), επολέμησεν αυτώ ήν δε ο Κηφεύς εκ του allen Ceplieus, ex senio , oculorum acuminc pri
γήρως μη βλέπων. Και ακούσας ο Περσεύς ότι πο- valus : Perseus vero ulbi audisset bello se ab eo
λεμεί αυτό, οργισθείς πάνυ, εξήλθε κατ' αυτού βα- peti, ingenti correplus ira , contra illum egressus,
στάζων την κάραν, και υπέδειξεν αυτώ αυτήν. Και Gorgonium caput secumtulit , illique 39 obvertit.
ο Κηφεύς μή βλέπων επέβαινεν αυτώ έφιππος · ο δε Ceplieus autem minime videns, concitato equo in
Περσεύς αγνοών ότι ου καθορά, ελογίσατο μηκέτι ipsum irruit : Perseus vero quemlatebat Ceplieuro
ενεργείν την κάραν ής κατείχε Γοργόνος (%), και cecutire, existinans Gorgonium caput non ultra
στρέψας αυτήν προς εαυτόν προσέσχεν αυτή και vires suas exerere, sibinet illud obvertit : quod
τυφλωθείς έμεινεν ώσει νεκρός και ανηρέθη. Και dum inluetur, occaecatus ipse stetit atque sic inter
λοιπόν εβασίλευσε Περσών ο υιός του Περσέως (78) c emptus est. Persarum deinde rex, Persei ex Αη
και της 'Ανδρομέδας, προβληθείς εκ του ιδίου αυτού dromeda filius, ab avo suo Cephen factus est : qui
πάππου του Κηφέως, του βασιλέως της Αιθιοπίας : : etiam jussit ut abominandum illud Gorgonis caput
όστις εκέλευσε (79), και εκαύθη ή μυσερά κεφαλή igne absumeretur : quo facto , regnum suum
της Γοργόνος, και ανεχώρησεν επί την ιδίαν αυτού repetivit. Abhinc igitur Persei genus Babylono
χώραν. Και έμεινε λοιπόν το γένος του Περσέως βα. regnavit.
σιλεύον 19 της Βαβυλωνίας χώρας.
Εν δε τοίς προειρημένους ανωτέρους χρόνους κατ- Temporibus autem Supradictis, Cadmus, Age
έλαβε την Βοιωτίαν 30 χώραν εκ της Φοινίκης Κά- noris filius, Phoenicia relicta, Beoliam occupavit :
δμος, ο Αγήνορος υιός : όντινα έπεμψεν ο αυτού πα - a patre enim missus fuerat, ut Europam Sororem
• VARIÆ LECTIONES.
26 κεραυνούScr,
γεγονός.
. κεραυνίου Clh. inutilis conjectura.15 παυθήναι Cl». cum Cliron., καυθήναι Ox. 16 το
επι το γεγονός , sive potius επί τω γεγονότι, uti legit Ch. Αlex . Ch. 27 κατ
ενεχθέντα . κατενεχθήναι Chron. Forma qua: hic est redit p. 25 Α , 45 5, 86 C , Ε , 89 D, E , 91 Ε , 95 Β ,
95 , 99 0, 312 D. vol. II, p . 26 D , 41 C , D , 44 C , 47 Ε , 70 Β . 18 τιμή Ch. cum Chron., υμίν Ox .
12 βασιλεύον Ch. cum Cliron. βασιλεύοντος Ox. 30 Βοιωτίαν . Βοιωτείαν Οx. hic et infra.
ED , CHILMEADI NOTÆ .
(77) Novi ôè 'Opóvtou. Chr. Alex. babel, vuvi o D upo;, pro nomine proprio nequaquam sumil.
όρισεν, endose. " Sed nec auctoris sui menlem in reliquis asse
(78) Ο υιός του Περσέως . Filius hic Persei, cuius est. .
Μέρως, a Cedreno vocatur : Clar , quoque Αlex. ( 79 ) " Οστις εκέλευσε. Ο. εβασίλευσε, apud Chr .
Igit, ο υιός αυτού του Περσέως και της 'Ανδρομή- Αlex. Ceterum Iocus isle 1otus, pessime a librariis
δας Μέρος προβληθείς, etc. ubi tamen interpres, habitus, ex nostro Ballandus est.
HODII NOTÆ .
(c) Ορόντου. Cedreno. Ορβόντου . Logothete audio ; ex nostro repone 'Ορόντου .
"Ορόντο; , Chronico " Ορισεν, ubi Dafresnius : Quod ( d) Ευθέως ανήγε πυρ. Germann habet G. fla
addlit auctor Chronici Orontem nunc "Opussy appel - mari, ins.
lari, spectare videtur eorum sententiam qui Orientem (e ) Elşad Ele Base!! . llæc male vertit Du
etiam dictum rolunt, in quibus est llegesippus l. m , Sresnius : in palalinm .
€1 Isidorus ι. ΣΙΙΙ, σ. 21, unde facilis hit emendatio, ( β) 'Ιωνίταις. C . Iωπολίταις.
21 ετ "Ορισεν cowficiantur "Όρενες, φuomodo appel- ( 0) C , 'Ανδρομέδας.
Hulur a Laclantio lib. Demori. persec. p. 50. Non . Fogyóvns ui infra,
111 JOANNIS MALALÆ 112
inventano liberaret. Certior autem factus eanm in Α τήρ είς αναζήτησιν και αναρρυσιν της Ευρώπης ,
trela regnare , versus Beotiam properavit : ubi αδελφής αυτού . Και μαθών και αυτός Κάδμος ότι βα
diutius commoralus, Plienicum litteras eos, illa- σιλεύει της Κρήτης, επί της Βοιωτίαν ώρμησε και
rumantea ignaros, docuit. Cadmum itaque summo [46] διατρίψας εις την Βοιωτίαν εδίδαξεν αυτούς τα
in honore habuerunt, regenque eum Bootie con- Φοινίκων 3' αγνοούντας γράμματα, και ετίμουν αυτόν
stituerunt, erat enim specios us forma. Regnavit και εποίησαν αυτόν βασιλέα της Βοιωτίας ήν γάρ και
igitur ad Bolian Cadinus per annos LXτι, ubi ευειδής τη θέα· όστις βασιλεύει των Βοιωτών έτη ξβ'.
uxorein sibi sumpsit, nomine Harmoniam, ex qua Και ήγαγετο γυναίκα εκείθεν ονόματι Αρμονίαν · εξ
Sx suscepit filias, quarum nomina, Ino, Agave, ής έσχε θυγατέρας έξ, Ινώ ? και 'Αγαύης και Σεμέλην
Senele, Eurytone, Cleantho, el Eurydice ; 40 que και Eυρυνόμην και Κλεανθώ και Ευρυδίκην33, αίτινες
eliam Præcellenles forma Cadmiades vocabantur. ελέγοντο προϊούσαι αι Καδμιάδες 15. Κτίζει δε και
rbeim etiam magna11 in Bolia condidit, quam ex πόλιν εν τη Βοιωτία μεγάλην, ήντινα εκάλεσεν εις
11οπιine sto Cail: iiam vocavit ; ubi et sedem regni ίδιον όνομα Καδμείαν 38. Και βασιλεύει και αυτός Κά
posuit : quin el Tiresian, Beoίorum philosophuΩ), δμος εκεί : ανεκαλέσατο δε εκ της εξορίας τον Τει
42 exsilio revocavit. Eral Ilic venationibus deditus, ρεσίαν , Βοιώτιον όντα φιλόσοφον, τον θηρoλέτην,
ditissimus opibus, vir sapiens item magnique n0- όντα πλούσιος και χρήμασι και αξία και σοφία.
minis; qui et Graecos docuit, omnia fortuito ferri, " Οστις παρεισήγαγε δόγμα τοις "Ελλησι το αυτο
mundumque nulla Numinis providentia gubernari. μάτως φέρεσθαι τα πάντα και απρονόητον είναι τον
Qua de causa conspirationein illum a sacerdotibus κόσμον» και οι ιερείς συνεσκευάσαντο αυτόν, και
facta ,in Daphnei Apollinis templum relegatus est : εξωρίσθη εις το ιερόν Δαφναίου 86 'Απόλλωνος , ως
ut qui efenminali essel animi. Plus Satis enim γυναικώδεις έχων φρένας, και πολυπραγμονούντα 37
curiose rimalbatur, quo pacto femina ex maris πως μιγνυμένη γυνή μετά ανδρός συλλαμβάνει, και
concubitu concipiat : quomodo item fieri potuit ή φύσις του αίματος μερίζεται εις οστέα και σάρκας
υι sanguinis natura in ossa, carnes, venas, et και φλέβας και νεύρα και αίμα 38, και ζωογονείται
servos,in sanguinem denique ipsum distribualur ; βρέφος και τίκτεται · άτινα [47] ο σοφώτατος Κεφα.
•t quonam modo fetus in utero vivus efformetur , λίων συνεγράψατο. Ο γάρ σοφώτατος Σοφοκλής
el in lucem prodeal. Sicuti de eo prodidit sapien- δράμα εξέθετο και ποιητικώς είπεν ότι την Παλλάδα
issimus Ceplialion. Poetice enim de eo locutus est είδε λουομένην και γυνή εγένετο: Ο Τειρεσίας, φησί,
in Dramalo suo sapientissimus Sopliocles : nempe την σοφίαν του Δημιουργού εζήτησε γνώναι και ουκ
Tiresiam , Minervam lavandem cum vidisset, in , ηδυνήθη · όθεν εξέθετο και αυτός Σοφοκλής εν τοις
mulierem conversum fuisse. Sed et addit eumdenm αυτού συγγράμμασι ταύτα αληθείας είναι : Εις
Tiresiam Summi Opificis sapientianm sollicite iuda- έστιν ο Θεός, ός τον ουρανόν έτευξε και γαίαν
gasse; quam tanen assequi non potuit : unde el μακράν πόντου τε χαροπου 19 οίδμα και ανέμων
Sopliocles ipse, in scriptis suis, ista pro veris pro. βίας· θνητοί δε πολύ καρδία πλανώμενοι, ίδρυ
tulit : Est unus Deus, qui coli machinam solique σάμεθα πημάτων και παραψυχάς θεών αγάλματα
condidit ; cαrulea ponti terga, el infrenes notos : αι εκ λίθων και ξύλων ή χρυσoτευκτων» ή 1 ελε
nos miselli , Declore errantes υαgo , calamitatum φαντίνων τύπους, θυσίας τε τούτοις και κενάς 11
finximus solaria , forma deorum saxeas , ligneas, narnrúpels teuxOrTEÇ EVOɛbɛir rouicofler. Move
aurore ducιας 1 fusili , aut eburneas. His dum αρχίαν γάρ έδόκει δοξάζειν ο αυτός Σοφοκλής.
immolamus, dum slalo Augustos die reddimus honores, esse nos remur pios. Soplocics cnim sensisse
videtur , unum esse universi imperatorem ,
Cadmus autenι Agavem alian AEchioni cuidam, “Ο δε Κάδμος εξέδωκε την εαυτού θυγατέρα την
viro nobili, Iocavit : qui ex ea alium habuit no- 'Αγαύην Εχίονι • (80) τινι συγκλητική· όστις
mine Pentheum, virum Sagacenm et in omnibus D Έχίων έσχεν εξ αυτής υιον ονόματι Πενθέα , άνδρα
prulentem. Semelem vero, iliam alteram, egregia συνετόν και εν φρονήσει και εν πάσι. Την δε Σεμέλην
VARIE LECTIONES.
21 Φοινικών Οχ. 25 Ινώ Ox. et Inox Κλεανθώ. δ Ευρινόμην el Ευριδίκην Ox. * Καδμιάδες. Καδμίδες
Cedrenus p . 23 C . 38 Καδμείας Cedrenus, Καδμίαν Ox. 56 Δαφναίου Ch., Cedrenus Δαφνέου Ox. 1 πο.
λυπραγμονούντα. Cedrenuς εις γυναικός μεταβληθήναι φύσιν και πολυπραγμονείν αυτή πώς etc. 34 και
αίμα. « Cedrenus habet, και τα λοιπά, rectius ut opinor. Ch. 39 τε χαροπού. δε χαρωπου Ox. 60 ιδυ .
σάμεθα. πημιμάτων. - θεώ. Ox. De turpi fragmento Sophocleo v. Benileii Epist . p. 12. 61 ή alterum
allidi. » καινάς Ox. » Αιχίονι - Αιχίων Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(80) Εχίονι τινι συγκλητική. Licet συγκλη- δύο, και μετ' αυτών διακοσίους ad Alexandrian
elxós, per lolam bistoriam Romanorun , senatorem misit, episcopum a Justiniano perituros. lla etiam
denolei : apud auctorem lamen nostrum latiori lib . 111, p. 32, Perithous, nobilis juvenis , Proser -
sensu , pro quovis nobili sumi videtur ; omni cnim pinæ , Aidie regis filiæ amasius, ouyxar texde appel
luin genli, lium ætati, tum sexui tribuit : ila Jalur. Lucretia etiam femina nobilis Komaga ,
lib . xvii, p . 430 : Auximilarum Indorum res , Collatini uxor, Guyantex.in dicta est , lib . vil ,
devirlo rege Bomerileuse , Guyxantxaus autoù p. 15 .
113 CHRONOGRAPHIA . – LIB.' II . 114
την άλλην αυτού θυγατέρα, ευπρεπεστάτην [48] ού- A forme virginem, armavit quidam nomine Polynes
σαν πάνυ , εφίλησε τις ονόματι Πολυμήδων, υιός Αι- don, Ειherionis filius, ex Jovis Ρici genere : qui
θερίωνος συγκλητικού , εκ του γένους καταγομένου earn in amorem suum illectain compressit, et er ea
του Πίκου Διός : ήν προτρεψάμενος έφθειρεν, αφ' ής ilium habuit. Senele autem dum puerumin utero
έσχεν υιόν. Και εν τω έχειν αυτήν εν γαστρί τον gereret, ingens accidit tempestas, horrendos celi
οπαίδα χειμώνος όντος εγένοντο αστραπαι μεγάλα: fragores et fulgura emillens : quibus perierrefacta
και βρονται και εθροήθη η κόρη Σεμέλη, και το μεν ηulier ,f @ um statimedidit septimestrem. Cumque
βρέφος παρευθύς εγέννησε μηνών επτά, αυτή δε μή puerperii dolores sufferre non potuisset, exspiravit
υπενέγκασα τους πόνους ετελεύτησε και έπεμψεν ο ipsa : infantem vero Cadmus in Nysian regionem
Κάδμος το βρέφος εις την Νυσίαν χώραν, κακεί misit enutriendum. Quoniam vero fetus, ante le
έτράφη· διά τούτο δε συνεγράψατο και ότι ο Ζευς τον gitimumtempις exclusus portionem aliquam vita
λοιπόν χρόνον της μητρικής αυτου γαστρος έν τώ Sue extra conmunein usum a Deo Sortilus est ;
ιδίω κόλπω εφύλαξε , διότι μέρος ζωής έσχε παρά ideo fabulantur cum, per reliquum tempus ma
τον χρόνον της γεννήσεως αυτού εκτρωθείς , καθώς turno utero debitum, inipso Jovis sinu asservalum
Παλαίφατος ο σοφώτατος συνεγράψατο. "Όντινα o fuisse , sicuti scripίum reliquit sapientissimus
αυτού πάππος Κάδμος Νύσιον εκάλεσεν , αλλ' οι Β Paleplhalus. Nomen autcm puero avus ejus, Cad.
λοιποί ώς θαύματά τινα ποιούντα εκ της ηλιακής mus, Nysium dedit , alii vero Dionysium vocarunt,
ευχής Διόνυσον μετεκάλεσαν, ως εκ γένους όντα tanquam ex genere Jovis Patrii ; 42 el quod ex
πατρώου (81), και απεθέωσαν αυτόν ευρη κότα δι' carmine solari nagico mirabilia quellam eniceret.
αμπέλου τροφήν ανθρώποις. Εξέθετο γάρ και τιερί Quin et in deorun numerum retulerunt eum, e0
της αμπέλου και της γεωργικής τινα. "Έμαθε δέ quol, ex vile , mortalibus alimentumsuppeditsasset:
και μυστικά τινα και εγένετο ανήρ σοφός και εν de cujus usu, sicut et de agriculture legibus,
μυσταγωγίαις και αυτός [49] Διόνυσος , και επoίει nonnulla exposuit . Sed el mysticis etiam rebus
φαντασίας τινάς θαυμάτων. "Οστις και προς Πέρσας operam dedit, indeque vir sapiens et mysteriorum
και προς Ινδούς και εις πολλές χώρας απήλθε, και peritus evasit, et imposturis suis mortalium per
πολεμών φαντασίας τινάς θαυμάτων εδείκνυεν και, εtrinxit oculos . Profectus etiamingenti cum exer
έχων και στρατόν μεθ' εαυτού πολύν. Ο δε Κάδμος citu, adversus Persas Indosque, plurimas Ilein
γεγηρακώς παρεχώρησε της διοικήσεως και της βασι- regiones alias , admiranda quedam in praeliis exhi
λείας των Βοιωτών τώ υιό του Έχίονος ", το Πεν- buit prestigiarum specimina. Cadmus autem
θεί, το εκγόνο αυτού· όστις επηνείτο 48 παρά των catate jam proveclior factus, Bootie regnum Pen
συγκλητικών και παρά πάντων. Ο Κάδμος δε λαβών lies nepoti suo, Eclhionis filio , reliquit : Ιιunc
τον Τειρεσίαν διήγεν εν τη χώρα της Βοιωτίας επί enim primores regni , omnisque adeo populus
το Κιθαιρώνιον και όρος τον πολύν χρόνον . Τούτο δε magna laude prosecuti sunt. Cadmus autemipsa
ακούσας ο Διόνυσος , ότι έγήρασεν ο αυτού πάππος , comile sibi adjungens Tiresian, per tempus Ion
ήλθεν επί την Καδμείαν πόλιν μετά πολλής αξίας gum, ad Citlieronem montem, in Bmotorumn re
και όπλων, οφείλων βασιλεύσαι. Και έωρακώς αυ- gione vitam transegit , Dionysius vero uli intelle
τον ( 82) φαντασίας τινάς ποιούντα και οπλίτας xisset Cadmum avum jam consenuisse, pervenit
έχοντα, και προσκαλούμενος πάσαν την συγγένειαν ipsein urbem Calmiani , cum exercitu, et celebri
αυτού , και τας συγγενίδας διδάσκοντα μυσταγωγίας tale magna , Bolie regnum sibi asserturus.
ηλιακών βακχευμάτων , ας έλεγον βάκχας, ώσαύτως Pentlieus autem cum prestigias operantein, aria
δε και τους πολίτας και τελετάς τινων ευχών διδά- iisque instruct an olyservasset ; et quod convocalis
σκοντα ηλιακών [30] προς το πείσαι τους Βοιωτούς φαί sanguine illi juncti fuerunt omnibus cognatas,
δύνασθαι αυτόν αντέχεσθαι της βασιλείας, κεκοσμη- docuerit mysticos molos furorino solarium , quas
μένον όπλων και στρατώ, ούς, φησί, Σκίρτους 5o ideo Bacchas nominavil : similiter et Βαolis etiam
εκάλει (83), ως γοργούς και εξαλλομένους· ήσαν γάρ D precularum quarundam solariumn initiationes tra
εκ της Βεστικής χώρας , και σοφία μυστική πεπαι- diderit ; quo 43 pe:suasos Ioalberet cos posse
δευμένοι • ταύτα γνούς ο Πενθεύς εφθάνει αυτό, se Beolorum regnum sibi asserere ; ut qui in
VARIÆ LECTIONES .
και διά τούδε συνεγράψατο, και τούτο δε , scribendum censeo. Fabulae lujus auctoris nomen hic
excidisse videtur ; nisi forte ouveyóbruto, in plurali legendum sil ; quod verisi: ilius. , Ch. " xa !
πολέμων φαντασίας τινάς θαυμάτων εδείκνυεν, Forte legenduιη, και πολεμών, φαντασίας τ . θ. έ . Ce
dreous habet, και φαντασίας τινάς θαυμασίων έργων και πολέμων etc. 5 Ch. 66 παρεχώρησε της διοί
κησις. « Scr . διοικήσεως. Cedrenus halet, ώ και την διοίκησιν της βασιλείας ύστερον παρεχώρησε K . C .
5" Αιχίονος Ox. 68 Πένθε! - - επαινείτο Os. 69 Κιθερώνιον Ox . 50 σκίρτου ;. Vid . Lob:ck. Aglioplitan,
p. 1311.
ED, CHILHEADI NOTÆ .
(81) Ως εκ γένους όντα πατρώου . Cedrenus habet, (83) Σκίρτους εκάλε!. Ιta Cedrenus el an ; Και
ως εκ γένους όντα Διός. τους μεν άνδρας σκίρτους εκάλεσε, διά το άλλεσθαι
(82) Και έωρακώς αυτόν. Ο Πενθεύς post likes
supplendum videlur.
και πηδώντας δε γυναίκας, Βάκχας.
 115 JOANNIS MALAL .E 116
s!ructus esset exercitu, et utilitibus ejus modi, φuoς Α ακούσας ότι και της βασιλείας των Βοιωτώνεπιθυμεί.
ob corporis agilitatem el saltaridi peritiain Scirtos Και γενόμενοι εχθροί συνέβαλον πόλεμον εν τη πόλει:
vocare se dixit [ erant enim ex gente Bessica , και ο Πενθεύς νικήσας αυτόν παρέλαβεν αυτόν, και
el mysteriorum insuper cognitione im ti] : Pell- δήσας εφύλαξεν αυτόν διά την παρουσίας του Κάδμου,
tlieus,inquam, certior le his factus ; audiens etiac του πάππου αυτών. Η δε 'Αγαύη, ως θεία αυτού και
Beolis: regun en effectare, odio Dionysum μήτηρ του Πενθέως, πείσασα τον ίδιον υιόν εποίησεν
prosecutus est : el iiiiiicitiis invicem contraelis, αυτόν απολύσαι αυτόν. " Οστις απολυθείς έβουλεύετο
in ipsa urbe al pignan deventil est. Pentlieuκαι πώς ανέλη τον Πενθέα" και όπλισάμενος μετεστείλατο
autem praelio victor , Dionys co )prehendi! ; τήν 'Αγαύην, και ήτησε φιλιωθήναι αυτήν και το 18
inque vincula conjectum , in Cadmiavi adveplum boi xa! @:1.06 auto à res ).Osiv zoos töv Kóôp.oy. 'H od
asservare statuit. Ag:ινο aute: Pentliei mater, el πολλά ποιήσασα το Πενθεί, τα εαυτής υιό, έπεισεν
Dionysi matertera, precibus obtinuit a filio So uι αυτόν φιλιωθήναι αυτό και απελθείν προς τον Κάδμον ,
« aptivum Tileraret . Liberalus Dionysus secumin ότι ελυπήθη προς αυτούς (84), της 'Αγαύης συντα
afairno volural quomodo Peitlieuin e medio 1ollar. ξαμένης άμα αυτούς απιέναι και [ 54] πείθειν τον
Armis itaque piritis , Agave accersit ; rogatque ίδιον πατέρα. Ο δε Διόνυσος οργίζε το κατά του
cam iil, in gratiam cum l'enthco rediens, Cadmuo lavolw ; , ; eOels xa : 10:00 poupleVOS 70.0' autoū•
na salirent. Quod a filio Petallico otiruit tangle » έλεγε γάρ πάσιν ότι εκ πορνείας ετέχθη και αυτός
12ter : que promisit sese tineis coiitems fore. Διόνυσος. Διά τούτο δε και ο Ευριπίδης μετά χρόνου,
ad patrem dentalcenluυ, φui ab utroque, quod εύρηκώς το τοιούτον σύγγραμμα των Βακχων
fecerant, moleste Tulit. !!! ! nietn Dionyso s10- εξέθετο δράμα , ώς από Πενθέως 32 είπών ταύτα:
machum movit, quod ill vincula a Pentheo con - Pelé.ln È 207820ɛica és BpotoŨ tiroç εiç Zira
jectus , contumeliose elia! exceplus fuisset. φέρουσα την αγιαρτίαν . έγει 62. Φιλιωθέντων δε
Sparserat enim ille in populuna spursun esse αυτών εκέλευσε τοίδιο στρατο ο Διόνυσος προλαβείν
Dionysum ex adultera natun. Unde et Iongo post κατά την οδών έν στον τόπο και συσχεϊν τον Πεν
tempore Euripides, qui de Dionys0 12le quid scri- θέα. Εν δε το μέλλειν αυτούς έξιέναι μετά ολίγων
ptum inverterat ,in Tragoedia, φua Βaccitas voca- ανδρών ήλθεν ο Διόνυσος προς αυτόν · και λοιπόν και
vit, istade Dionyso profert, sub Pent!iei personλ. Πενθεύς , αγνοών το σκέμμα, και αυτός ολίγους μεθ'
Sed Se:hele compressα αν aliquo nortali, in Jo. εαυτού έλαβεν άνδρας και η 'Αγαύη ήν μετ' αυτών.
tem retulit culpanstupri. Pace igiturinter eos coil- Εν δε τώ αυτούς απιέναι επέρριψεν αυτώ ο στρατός
positi, Dionysis mandavit niilitilus suis uti, pre- c του Διονύσου , και συνέσχον τον Πενθέα · και ευθέως
occupalis via angustiis, parali essent Pentlieuη εκέλευσεν ο Διόνυσος αποτμηθήναι αυτόν, και την
adoriri. Ad Giler itaque eis se acciugentibus, Diony- κεφαλήν δοθήναι τη μητρί αυτού, ως υβριζούση τον
sus paucis stipatis ad Ρentlieu Venii ; qui, nihil αυτον Διόνυσον. Και υπέστρεψεν ο Διόνυσος εις την
insidiarum suspicillus, et ipse 11 odico instruclus Καδμείαν εις το βασιλεύσαι. Διά τούτο δε λέγουσι
satellitio, cum Agave comite exiliat. Dui vero iler την 'Αγαύην αποκεφαλίσασαν τον ίδιον αυτής υιόν,
faciunt, incidunti . Dionysi exerci!10; qi Pen- διότι έπεισε τον Πενθέα φιλιωθήναι το Διονύσω και
lheim adorii, compretiendlunt : capitque ei, ex αιτία [52] γέγονε του θανάτου του ιδίου αυτής υιού .
Dionysi mandato, slali deiruncant , alcidgue Οι ούν συγκλητικοί και πολίται της Καδμείας πόλεως
cjus deferunt ; ου contumeliam scilicet al, ea ουκ εδέξαντο τον αυτόν Διόνυσον διοικήσαι την βα
hionys0 illatan. Quo facio in urbem (Cadmia σιλείαν αυτών, λέγοντας ότι τον ίδιον εξάδελφος
revertitur Dionysius regnum capessiturus. line εφόνευσε μή ών βασιλεύς: εάν βασιλεύση, απολεί 5
poele fabulantur Agaveim filio suo caput amp4- την Βοιωτίαν. Και προστρέψαντο παρακαλέσαντες
1asse, eo quod Peullielm Dionys0 concilians, filii τον Λυκούργον, άνδρα σοφών , είπόντες αυτά τα συμ
sti necis causa fuissel. Cives autem prinoresue 6άντα» και ώπλίσατο 55 κατ' αυτού, και εκβάλλει αυ
urbis Calliie Dionysum regeum suum habere no- και τον εκ της Καδμείας πόλεως και της Βοιωτίας.
Tuerunt; die ntes eim, qui, privatus duo esset, " Και γνούς τούτο ο Διόνυσος , ότι ώπλίσατο κατ' αυ
VARIÆ LECTIONES .
yor. Ser. Néyous, ex Euripide in Prolog . Bacch . v . 29 . Ch . 11 . Kaoulav Ox. et mox bis Kaollas.
δ' απολεί Cli., απωλεί - Βοιωτείαν Ο . . el mox. Βοιωτίας. 36 ωπλίσετο. • Scr. ώπλίζετο, sive ωπλί
Oxto , uli jofra habeliir. ) Ch .
ED. CHILMEADI NOTÆ .
( 84) " Οτι ελυπήθη προς αυτούς. Λύπη , 2pud D p. 553 . ΠΙus etian Zenonis imper. intinus, cum
auctorem nostrum non dolore:1 , autmastitiam , ex insidiis in se a Verina Aug. struciis, præcisa
sed iracundiam et indignationem ubiquesignificat. saltem aure evasissel, atque imperator se facino
ita Theodosiusimperator, ubirescivisset Eudoxian ) ris inscium fuisse jurassel ; fidem ei nihilominus
filiam suam Romæ Vandalis prodilæ auctorem derogavit llius, atqie tywy try do any, imperatori
fuisse, čau Teń 9r, pos aú:fv ; ei inſensus eral, evime infensus vindictam meditatus est : lib. XV,
Langue deinceps cjus rationem habuit : lib. XI , p . 577 .
117 CHRONOGRAPHIA . – LIB . II. 118
του ", έφυγε τον Λυκούργον και εις Δελφούς απελ. A patruelem neci dedisset , si ad regni fastigia fueris
θών εκεί τελευτά. Και ετέθη το λείψανον του αυτού provectus, ipsam Beoliam funditus eversurum.
Διονύσου εκεί εν σορώ και τα όπλα δε αυτού αυτός Lycurgum itaque, virum sapientern, cui rem Iolarm
εκεί εις το ιερόν εκρέμασε , καθώς Δείναρχος ** o aperiunt, in auxilium suum vocant : qui contra
σοφώτατος συνεγράψατο περί του αυτού Διονύσου. Dionysum arma Sumens, ex urbe illum, atque
Ωσαύτως δε και ο σοφώτατος Φιλόχορος τα αυτά etiam er Beolorum inibus exterminat. Quod ubi
συνεγράψατο, εν ή εκθέσει είπε περί του αυτού 45 Dionysus intellexisset, fuga rebus suis consu
Διονύσου, "Έστιν ιδείν την ταφήν αυτού εν Δελφοίς luit, et Delphos profectus, diem illic supremium
παρά τον Απόλλωνα τον χρυσούν. Βάθρον 88 δέ τι obiit : ubi etiam reliquiae ejus in Ioculo posite
είναι υπονοείται η σορός, εν ώ γράφεται, Ενθάδε sunt , in fano ubi ipse arma sua suspenderat,
κείται θανών Διόνυσος εκ Σεμέλης. Ομοίως δε sicutτηemorire prodidit sapientissimus Denmarchus,
και ο σοφώτατος Κεφαλίων τα αυτά εν τω ιδίω συγ. de hoc nostro Dionyso scribens. Εadem etiam ha
γράμματα εξέθετο. bentur apud sapientissimum Philochorum ; qui in
scripiis suis leslalur, Dionysi sepulcrum , suis eliam temporibus, Delphis exstitisse ; juxta Apol.
linem Aureum : pro loculo autem foveam quamdam babụissa, in qua istius inodi scriplum legere erat
Epitaphium : Dionysus, Semeles filius, hic jacel sepultus. llæc autem ipsa Iradidit etiam in scriptis
suis sapientissimus Cephalion .
Μετά ούν την τελευτής του Κάδμου , βασιλέως Β Cadmo autemBolorumrege defuncto, regnavit
της [33] Βοιωτίας 39, εβασίλευσεν ο Νυκτεύς. Ούτος Nycleus. Erat ei hlia, nomine Antiopa ; Solis in
έχει 60 θυγατέρα , ιέρειαν του ναού Ηλίου, ονόματι templo Sacerdos, cujus etiam edocla preculas,
'Αντιόπην ήτις εδιδάχθη την ηλιακήν ευχήν, ήτοι mysticos nempe illos Bacclandi ritus , exinda
μυσταγωγίαν τών Διονυσιακών βακχευμάτων , κα. Βacclha dicta est. Pater autem ejus Nycleus fra
κείθεν ελέγετο βάκχη. Ο δε αυτης πατήρ, ο Νυκτεύς , treim llabuit, Lycum nomine, Argivorum regem.
εχεν αδελφόν ονόματι Λύκον, βασιλέα του Αργους: Habuit hic in regno virum nobilem, noιnine Theo
όστις Λύκος βασιλεύς είχε συγκλητικόν ονόματι boum Brontonis cujusdam Dirces patruelis, ex
Θεόβοον 61 , υιόν γενόμενον Βρόντονός τινος, εξαδέλ. genere Pici Jovis oriundi, filium . Theobous autem
φου της Δίρκης, εκ του γένους του Πίκου Διός κατ iste , ex volo veniens ab Argis in templum Solis ut
αγομένου. Ο αυτός δε Θεόβους και συγκλητικός κατά ibi recubaret, Antiopam Sacerdotenm illic conspe
τάγμαελθών εκ του "Αργους εν τω ιερό του Ηλίου clarm deperibat ; ut que virgo 46 esset forma
παρακοιμηθήναι (85), και [51 έωρακώς την ιέρειαν staturaque pulcherrima. Commoratus vero teniplo,
'Αντιόπην,ευπρεπεστάτην ούσαν και ευμήκη, έβλήθη tanquam sub specie religionis, ut qui virgini
εις έρωτα αυτής. Και παραμείνας εν τώ ιερώ προ- etiam sanguine esset conjunclus , in amoremsuum
φάσει του τάγματος της ευχής , ως συγγενής αυτής, Gillectam eam vitiavit gravidamque fecit. Meluens
υπονοθεύσας έφθειρεν αυτήν και έγκυονεποίησε και d indle sibi a Nycteo, Βαolorum rege, in patriam
φοβηθείς τον Νυκτέα , βασιλέα της Βοιωτίας 65, Stam reversus est. Nycleus autem, virginis paler,
ανεχώρησεν εις την ιδίαν αυτού χώραν. Μαθών δε o de liis certior faclus, iliam suam fono extractam
Νυκτεύς βασιλεύς, ο ταύτης πατήρ, ότι εφθάρη, exa mini subjecit ; el compertum habens yilialam
έλαβεν αυτήν εκ του ιερού και εξετάσας αυτήν fuisse eam a Theoboo, qui Lyci fratris es primo
έμαθε παρ' αυτης τον φθορέα Θεόβουν ότι εκ των ribus erat, uxorique sua sanguine conjunctus ;
συγκλητικών εστι του αδελφού αυτού Λύκου και της filiarm suam, nescius tamen eam jam tual pra
αυτού γυναικός γένος. Αγνοών δε ο Νυκτεύς, ο πατήρ gnantem esse, ad Lycum fratrem , Argivorum
αυτής, ότι έγκυος έστιν, έπεμψεν αυτήν εις τον ίδιον regem , misit ; ut ipse etiam , examine facto de
αυτού αδελφόν, τον Λύκον, βασιλέα του Αργους , ίνα stupro, inquireret nempe an auctor ejus essel en
εξετάση και αυτός το πράγμα της φθοράς αυτής, Αrgivis suis aliquis : quod ita esse si comperis .
VARIÆ LECTIONES.
86 ότι ώπλίσατο κατ' αυτού . « Verba isia Iransposita, Iocoque non suo apparent. Itaque legendum
censeo : Και γνούς τούτο ο Διόνυσος, ότι ώπλίσατο κατ' αυτού, έφυγε , etc . ) Ch. Ponebantur post Βοιω
τίας. 07 Δείναρχος Bentleius, p. 72 , Δήμαρχος Ox. 38 βάθρον – γράφεται Siebelis . ad Philoch . p. 21,
βόθρου – γράφει Ox . 69 Βοιωτείας Ox . σο έχει. Forte είχε . Ch. 6: Θεόβοον -- Βρόντονος. Θεόβοιον
- - Boitwvos Cedrenus p. 24 C , 0 :06bwytos Joannes Antiochenus apud Joannem Tzeizam Hist. 1, 13.
62 Βοιωτείας Ox.
ED. CHILMEADI NOTE.
(83) Εν τω ιερό Ήλίου παρακοιμηθήναι. Vete- D Ad quemlocum Is. Tzetzes scholiastes testatar
ribus de re quapiam numina consulluris, aut alii apud Damos, sive Calabros morem invaluisse,
quid ab eisdem petiiuris in more posium erat, Podalirii sepulcrum , pro morborum suorum me.
lempla deorum , locatjue sacra intrare , ibique de- dela , invisendi ; ibique pellibus ovinis , ( šv praw
cubantibus, per quietem Or: culi responsum ex ταϊς) incumbendi, και καθ' ύπνους λαμβάνειν χρη :
spectare. Moris hujus antiqui apud Lycophronem ouous 5 autou . Virgilius ctiam , Æneid . lib . vii,
Ellenlio : Latinum regem Fawni oracula consulentem intro
Δοραίς δε μήλων τοίνυν εγκοιμωμένοις ducit, verbis hisce :
Χρήσει καθ' ύπνον πασι Σημερτής φάτιν .
 JOANNIS MALALE 120
Fisset , ut Antipa penas dr: violate pu licilia , Α και ει αληθές εστιν ότι εκ του “Αργους εστίν ο αυτής
φuod Ιιος 2cerides commisissel : in illum vero φθορεύς , και αυτήν τιμωρήσηται , ώς φθαρείσαν
gravius ut decerneretur, qui tale aliquid in per- ιέρειαν ούσαν, και εκείνον δε αμύνητα: (86), ως
συnam Sacram 111S 1s fuerit. Rex autein Lycus τοιούτον τι τολμήσαντα κατά ιερατικού σώματος. Ο
eim de Antiopa questionem habere statuisset, δε βασιλεύς Λύκος εισαγαγών την αυτήν 'Αντιόπην
olbservala ejus forma, et edoclus etiam gravidlam εις εξέτασιν, και έωρακώς αυτής [55] την ευπρέ
eam esse, misericordia motus, manere eamjussil πειαν, και μαθών ότι έγκυος έστιν , ελέησεν αυτήν,
ram tenerali sacerdotii. Interim rex Lycus Αη- τιμωρήσασθαι αυτήν, ώς ιερατικόν υβρίσασαν σχήμα.
topam, cujus etiam erat avanculus, Dirca 1xoi “Ο δε αυτός Λύκος βασιλεύς είχε γυναίκα της Δίρκην:
custodiendam tradidit , usque dum partum ederet. και παραδούς αυτή την Αντιόπην είπεν αυτήν φυλάτ
Parturiens autein Antiopa genellos enixa est ; qui- τεσθαι παρ' αυτή , άχρις ού τέκη· ο δε Λύκος βασιλεύς
bus nomina dedit Ampliionen el Zethum. Infantes ήν θείος της Αντιόπης. Η δε αυτή 'Αντιόπη έγέννησε
autem inlucemeditos exponirex jussit, in vico Ra- δίδυμα,ούστινας εκάλεσεν 'Αμφίονα και Ζήθον .Και
silien 47 diclo, non procul a Cillierone monde. .. ερρίφησαν γεννηθέντα τα βρέφη κατα κελευσιν
€ : ! erum nisertus corum Οrlio quidam agricola, και του Λύκου βασιλέως εν τη κώμη τη λεγομένη Ρα.
rerulos accepit als eis, quibits eos exponendi σθέα 65 πλησίον του Κιθαιρωνίου 66 όρους. Ούστινας
«02 com: miss: erat : cumque prole careret ipse, παίδας οίκτου χάριν έλαβε παρά των ριπτόντων "
11tique etiam sciret eos matrem habere Antiopa m, τα αυτά βρέφη Ορδίων τις γεη πόνος (87), άπαις ων,
quarm sacerdotem esse cognoverat, Suppeliti γιούς ότι τέκνα υπήρχον της ιερείας 'Αντιόπης :
ipse infantibus alimoniain. Postea leinporis gras- ήδει γαρ αυτήν, ώς ιέρειαν· και ανεβρέψατο αυτά.
Sante bello per Argirorum regionem, rex Lycus Μετά δε χρόνον πολέμου κινηθέντος και τη 'Αργείων
in militiam profectus est : cuumque bello longius - χώρα, εξήλθεν ο Λύκος βασιλεύς επί τον πόλεμον
cute detentus fuisset , uxor ejus Dirce existimans και εχρόνισε πολεμών. Η δε Δίρκη, του Λύκου βα
Antiopam, cum puerperii doloribus jain soluta, σιλέως γυνή , λογισαμένη ότι ουκέτι μετά τον τοκε
pαnas adhuc ntallas luisset, conjugi sto ( cui o τον ετιμωρήσατο την αυτήν 'Αντιόπην, αλλ' είασεν ο
formam gratissimam esse earn suspicalbatur ), Γι αυτήν, ως έρών αυτής και λάθρα μιγνύμενος μετ'
clandestinos reservalam εoncubitus : paucis sti- αυτής, ώς ευπρεπεστάτης, λαβούσα αυτήν μετά ολί
pata militibus, eam sibi sumil conilem, tanquaTi γων στρατιωτών ως επί χώραν απήλθεν επί το Κι
in ruς seccdere! ; et versus Cillieroneim lenlens C θαιρώνιον όρος εν τη κώμη όπου οι αυτής υιείς ήσαν
monterm, in vicum, ubi Antiope filii enutriti erant, ανατραφέντες. Τούτο [56] δε άγνοούσα η Δίρκη, και
devenit. Verum Dirce, cum hoc ignorarel , Lau- εξαγαγουσα εκ του αυτου χωρίου ταυρον άγριον, και
rum silvestrem ex regione illa adduci pussil ; c1- τήξασα δάδα εν τοις αυτού κερασι, την Αντιόπην
ju!s cornibus facem adaplans, collo ejus fune cir έκέλευσε δεθήναι, και τον σχοίνον εις τον τράχηλον
cumligato, Antiopain ei alligari jussit, ut a tanto του ταύρου ειλιγήναι, και ούτως συρήναι την 'Αν
Sic distracto periret . Aulientes vero, qui in vico τιόπην υπό του ταύρου και απολέσθαι 10. Και ακού-
illo habita' ant, destinatin Antiope suppliciuin, σαντες πάντες οι του αυτου κτήματος (88) τον μέλ
VARÆ LECTIONES.
63 Αμφίωνα Ox. , 6: Ζήθον C ., Z50αν θx. 63 Ρασθέα Ox. 66 Κιθερωνίου Ox. Sic et 12. 67 ο: πτόντων
Ch., ρυπτόντων Ox. 68 κιν. C!.., κυν. Οx. 69 είασεν Cli., έασεν Οx. 10 απωλέσθαι. Ox .
ED . CHIL MEADI NOT.E .
U uc dona sacerdos gúvolat ulciscor, vel poenas ab aliquo exigo ,
Cum lilit, ei cæsaruni ovium sub nocte silenti proprie significan !. liesychius : àjūva :, à tale 58 -
Pellibus incubuit stralis, somnosque petivil : sal, terworoa !. Ammonius de verb . simil. el diller.
Mulla ηuodis simulacra ridet υolitalia miris , D 'Αμύνεσθαι, και αμύνειν διαφέρει• αμύνεσθαι μεν
El varias. audii voces fruiturque deorun γάρ έστι το κολάζειν τους προαδικήσαντας : αμύνειν
Colloquio δε το βοηθείν. Ad eundem Moschopulus : αμύνω,
Ubi quod nosler , παρακοιμηθήναι, Virgilius , το βοηθώ · αμύνομαι δε , το τιμωρούμαι, ήγουν κο
incubare, dixit : quod, Servio lesie, proprie dicirur à60.
de his qui dormirint ad accipienda responsa . Unde (87) rennovos. Scr. Yatróvos.
psi, ille incubat Jovi, id est , dormit in Capilolio , (88) Οι του αυτου κτήματος . Κτημα Iloc loco,
ut responsa possit accipere. Consuetudo autem uti eliam infra, p . 23 , pro vico, sive villa sumitur :
h :PC lisque ad Constanun M !, viguisse lestalirunite apud Græcos recentiores , xtutup, pagantis ,
auçior noster, qui lib . lli, p . 46 , imperalorem necaul etiam vici, vel urbis alicujus incola . Exempla
Sosthenium ab Argonauris conditum visitantem , bujus generis apud hunc nostrun frequenter oc
deque status ibidem posila figura angelica scisci cirrunt ; quæ oinnia suo loco videbimus. Idem vi
110 !i cisa, το τόπο παρακοιμώμενον in!Toducit. dere est apud Cl:r . Αlex . p. 914 : Ο γάρ Βριασμά
Sed et Julius elia ) και παραβάτης, SilScept: in vας της τιόλεως των Κανζάκων, και πάντες οι κτή
Persas c. peditione , sacrisque ad Daphnen , Aniin . ropes aútřs, vixz ěuagon, etc. Aique lire me mo
bense surburbiumi, Apolloni peractis , T & Coxbourn Feit, ut non assentiar Jo . Leunciaio , qui in Notis
0 :15, per quietem vidit puerum favim , quimor - suis ad Constantini Porpliyrogennela Nuveil. 1,
is 30cm ei prentialat : li!». , . 312 . pro, οι κτήτορες, οικήτορες, ropoivulc.
(35) Και εκεί οι δε αμύνητα:. 'Αμυνω, 1 xiliar.
121 CHRONOGRAPHIA . - LIB . II . 125
λοντα γίνεσθαι της Αντιόπης θάνατον και τους Α ejusque ejulatus, egressa est numerosa rusticorum
αυτής ολολυγμούς, εξήλθον εκ του Δέρας Θέας 71 χω- turba ( quos plurimos Rasthea vicus 48 habebat ),
ρίου ούτως λεγομένου ήσαν δε εν πλήθει πολλοί εν inter quos etiam erant Antiope filii ambo, et qui
αυτα άγροικοι • ωσαύτως δε και οι δύο υιοί της eos enutriverat , Ordio agricola. Cumque una on
'Αντιόπης ήσαν μετ' αυτών άμα το αναθρεψαμένω nes Dircem rogarent uti Antiopa tali saltem falo
αυτούς Ορδίων: γεωργώ. Και παρεκάλουν την Δίρ. non periret , instabat illa Antiopam, cum Solis
κην μή τοιούτω μόρω ανελείν αυτήν · η δε εξείπεν sacerdos esset, castilalem sua violasse, et cx
αυτοίς ότι ιέρειαήν του Ηλίου , και εφθάρη και εγέν. illicito concubitu filios duos peperisse ; atque
νη σε δύο παίδας εκ τορνείας, και δεί αυτην τιμωρηθή- adeo supplicii hujus dignano esse. Amphion autein
ναι. Και ακούσαντες οι της Αντιόπης υιοι, Ζήθος και el Zellius , ubi ab altore suo Ordione didicissent
Αμοιων, παρά του αναθρεψαμένου αυτούς Ορδίω• Τηatrem Suam esse Antiopam, que supplicio tra
νός ότι η μήτηρ αυτών εστιν η μέλλουσα τιμωρεί- denda essel : collectisin unumrusticis in circuitu
σθαι, ή Αντιόπη, συναθροίσαντες πάσαν την αγροι - omnibus, egressi sunt cum eis : el occisis militilus,
χικήν11 χώραν, άμα αυτούς απελθόντες [57] εφόνευ- comprehensam Dircem regalibus suis ornamentis
σαν τους στρατιώτας. Και λαβόντες την Δίρκην spoliarunt, Antiopamque vinculis solvunt. Soluta
εφελοπο ά εφέρει βασιλικά κοσμήματα, και έλυσαν Billa , filiis suis , Amphioni et Zeilho,imperat uti
την Αντιόπην. Και λυθείσα των δεσμών η 'Αντιόπη Dircem e medio tollerent : illi vero correplan
επέτρεψε τους ιδίοις αυτής παισιν, 'Αμφίονι 73 και illain tauro illi feroci alligant, a quo raptata,
Ζήβω, φονεύσαι την Δίρκην · και λαβόντες την Δίρ- perit. Taurus autem, ex cursu, sitivit; el reperio
κιν έδεσαν εις τον αυτον άγριον ταύρον, και συρείσα fonte, bibiturus astitit. Contigit autem ut, ruμιο
υπό του ταύρου ή Δίρκη απώλετο. Ο δε ταύρος εκ fune, Dirces cadaver prope fontein istum relicium
της ελασίας εδίψησε, και εύρων πηγήν έστη πιείν • jacuerit : unde ab indigenis fons isle, Dirce, ts
και κοπείσα ή σχοίνος είασε πλησίον της πηγής τo que adhuc vocatus est. Post lisec Zetlius el Αη
λείψανον της Δίρκης και εκλήθη και αυτή πηγή εξ phion nmatrem Antiopanm sibi sunentes, in Beo
εκείνου έως της νύν εν τη χώρα εκείνη η Δίρκη. Και ίiam patria in suam fugerunt : ubi deinde Beolis
λοιπόν ο Ζήθος και ο 'Αμφίων έλαβον την έαυτών innoluerunt. Nycteus autem, avus eorum, Beolias
μητέρα, την Αντιόπην, και έφυγον επί την ιδίαν rex, alale jaun grandior, ex morbo interiil : post
χώραν αυτών, την Βοιωτίαν · και εκεί αναφανέντες cujus obitum, Beoli omnes Amphionem et Zeillain
εγνώσθησαν τους Βοιωτούς. “Ο δε αυτών πάππος ο rogaliant uti Nycleo regi, a quo genus dicebant,
Νυκτεύς, ο βασιλεύς της αυτής Βοιωτίας χώρας, ipsi in regno Succederent. Itaque reges salutati
γεγήρακε, και νόσω βληθείς τελευτά. Και λοιπόν musici lii,Amphion et Zellus ,Bolis 49 impera
μετά την τελευτής του Νυκτέως βασιλέως οι Dant. Anaplhion autein Lyricus urbein statimam
της Βοιωτίας πάντες ήτησαν αυτούς βασιλεύσαι plissimam condidit, duodecim portas habente ,
αυτών , τον 'Αμφίονα και τον Zτθον, ως εκ γένους que anlea vicus erat, Enchilia dictus . Urbe
βασιλικού υπάρχοντας του Νυκτέως. Και ανηγο. hanc matris ex jussu, a Theolhos patris 10 mine,
ρεύθησαν βασιλείς, και εβασίλευσαν ο 'Αμφίων και Thebas vocarunt fratres : ubi etiam per mullos
ο Ζήθος της Βοιωτίας χώρας οι μουσικοί. Και ευθέως annos regnorunt. Tola deinde in circuituregio, as
'Αμφίων ο λυρικός (89) κτίζει πόλιν μεγάλην πάνυ, urbe, Tliebe appellata est. Rex interim Lycts,
δεκάπυλον, την πρώην μέν ούσαν κώμην [58] λε- Dirces conjux, et eorum avunculus, in bello iOr
τομένην Ένχιλίαν 75 ήν ώνόμασαν οι αυτοί αδελφού τους est : sicuti ista secundum veritatem prolidit
πόλιν Θήβας εις το όνομα του αυτών πατρός , κατά Cephalion. Sapientissimus enin Euripides poeta
κέλευσιν της αυτών μητρός , της Αντιόπης. Και Γum more scribit in fabula, vitiatam fuisse Antio
έβασίλευσαν έτη πολλά των Θηβών και λοιπόν pam a Jove, in Satyrum vers0 ; atque inde natos
εκλήθη ή αυτή χώρα Θηβαι. Ο δε Λύκος βασιλεύς, Zellium et Amphionem, musicos. Jovem vero,
και της Δίρκης ανήρ, ο θείος αυτών, ετελεύτα εν τω Din Satyrum conversum Antiopain vitiusse , dicens,
VARIÆ LECTIONES.
11 εκ του Δέρας Θέας. • Supra Ρασθέα vocata est : forte legendum, έκ τού δη Ρασθέας χωρίου . • Cli.
Imo dele δε. 13 αγροικικήν. αγροικήν Ox . 13 'Αμφίων. Ox . Sic et infra. 14 'Ενχιλίαν. Scripsisse
videtur 'Erybelav. Nola est fabuia de Cadmi ct Harmonize ad 'Eyyensiz, gentem lllyricain , secessu .
l'nde fortasse explicanduin boc de primo Thebarum nomine commenlilin . Cum conjectura nostra
Eg/ :0v componi polest quod Diodorus xlv, 53 , Cadmi ad Enchelenises secesein in Enchelensium
airersus Thebas expeditionem convertil.
ED. CHILMCADINOTÆ .
(89) 'Αμφίων ο λυρικός. De Amphione lapides 'Αμφίων μέν ήδε κρατών» την 1ύραν ,
al Tigas condendas canlu rabente, Hola fabula. Οι λιθουργεί δ' επείρηδον', τους λίθους συντι
Jo . Tzetz. chil, i , eum lapidicidis lapides con pin θέντες .
gentibus Isra acciaisse asserit : el postea Alexan- " Ως ύστερον 'Α.λέξανδρος , εκείνας κατασκώπτων»
der, Thebarun. menia effolie!1s, Iugubribus can- Θρηνώδεσιι: αι: 2ήμασιν , ώς Κα...1ισθένης γράφει.
ülenis in hoc opere 115115 est, teste Callisihene ' O 'Iclalias nulei de , vi Onical DourTo.
apild murdemi Tzitzen .
 123 JOANNIS MALALÆ - 124
ξ έ θ ετο δράτινα
Metempsychosin refert ; cujus juxta Transimigra- Α επολέμω· ά ο φ ώτατος ΕυρΚεφαλίων
μα σσυνεγράψατο ιπίδης και μμετά
ε τ λη
ά αέλη
onein , Theobous, genellorum parens, ex Jove θείας . Ο γάρ σοφώτατος Ευριπίδης 15 ποιητικώς
Pico oriundus fuit : Satyrus enim, Βαolorum dia- εξέθετο δράμα ώς ότι ο Ζευς είς Σάτυρον [ μετα
lecto , corpus aliquod vilins desigual. - βληθείς) 16 έφθειρε (90) την Αντιόπην, κακείθεν
εγεννήθη ο Ζήθος και ο 'Αμφίων οι μουσικοί. Κατά δε μετάστασιν μετεμψυχώσεως καταχθέντα τον πα .
τέρα αυτών Θεόβοον εκ του Πίκου Διός είπεν, ότι ο Ζευς μεταβληθείς εις Σάτυρον, ό εστι κατά την Βοιω
των γλώσσαν, εις άλλο σώμα ευτελέστερον (91), έφθειρε την Αντιόπην.
Ampliionem vero el Zetlium cxceperunt , in re . Μετά δε την βασιλείας του 'Αμφίονος 11 και του
gio Thelbano, posteri eorum, usque ad OElipum Zήθου εβασίλευσαν οι εκ του γένους αυτών των θη
Laii et Jocastie filium. Lius enim, Thebanorum βών έως της [39] βασιλείας του Οιδίποδος , υιού
rex, iliumhabuit , nomine Joccano, eum nempe, Λαΐου και της Ιοκάστης 78. "Οστις Λάϊος , βα.
qui postea vocatus est OEdipus. Luius autem σιλεύς Θηβών , έσχεν υιόν Ιώκκαν 18 μετακληθέντα
Oraculo monitus, euni cum propria malre 50 reno τον αυτόν προειρημένον Οιδίποδα. Και χρησμοδοτη
habiturum esse, militibus aslantibus imperat uti θείς ότι τη ιδία αυτού μητρι Ιοκάστη συμμιγήσε,
OEdipum Glium in sylvas deportarent ; pedesque B ται, εκέλευσε τους παραμένουσιν αυτώ στρατιώταις
ejus in foramina ligni perforati immillenles, clavis λαβείν 80 τον αυτόν Οιδίποδα εις τάς ύλας, και βλη
munituum redderent . Ηinc autem habernus tormenti θήναι τους πόδας αυτού έν ξύλα γλυφέντι και έχοντα
illius inventum, quod a militibus usque adhuc οπές και ηλωθήναι το ξύλον. Εξ αυτού ούν επινε
Cuspus vocalur. Milites autem regis dicto audien - γόηται ο λεγόμενος παρά τους στρατιώταις έως της
1es , OElipum in sylvis exposuerunt a feris de- νυν Κούρπος (99 ). Και ποιήσαντες ώς εκελεύσθη
VOrandum. In sylvan autem veniens rusticus qui - σαν οι στρατιώται είασαν τον Οιδίποδα εις τάς ύλας,
lam nomine Melibaeus , ut ligna celeret, puellιη όπως θηριόβρωτος γένηται . Και ελθών τις άγροικος
invenit in terra volulantern pedilusque tunefa- ονόματι Μελίβοιος επί την ύλην κόψαι ξύλα, ευρεν
ctum. lle vero securi, quam in manu habebat, αυτόν συρόμενον επί την γην και τους πόδας αυτού
lignum illud, quo pueri pedes inpedili erant , όγκωθέντας · και λαβών εν ή εβάσταζεν αξί η
confringens , puerun deluxit, domique secum έκλασε (95) το ξύλον όπου έσφάλιντο οι αυτού πόδες,
enutrivit ; OEdipum, a perdum tumore appellins : και λαβών [60] αυτόν αναθρέψατο, καλέσας αυτόν
qui postea adolescentior factus, cgregiam prie se Οιδίποδα διά το οιδάνειν τους πόδας (94) αυτού· και
ferebat indolen. Erat autem in regione illa mulier , εγένετο γενναίος αυξηθείς . Εν δε τη χώρα εκείνη
quedam agrestis , noinine Sphinx ; deformis illa “ ανεφάνη γυνή τις χήρα ονόματι Σφίγξ, δυσειδής,
quidem, et maniosa vidua : que, pos! Darili κατάμασθος , χωρική : ήτις μετά την αποβολήν του
obitum, multitudinem coegeral Intronun agrestium ιδίου αυτής ανδρός συναγαγούσα πλήθος αγροίκων
suique similium, ex vico suo, Moabe diclo ; qui ληστών ομοφρόνων αυτή εν τη ιδία αυτής κώμη τη
medium jacebat inter duos montes, inter quos λεγομένη Μωάβη, κειμένη δε μεταξύ δύο ορέων,
unicus erat angustus aditus. Illa vero, occupato εχόντων εν μέσω στενήν οδόν μίαν μόνην, και κα
altero montis vertice, cum predonibus suis, nego. θημένη εν τη μιά κορυφή του όρους, έχουσα την
tialores et viatores quoscunque illac praetereuntes άμα αυτή ληστρικήν χείρα, και πάντας τους παρ
interfecit , quaeque habuerunt O ia diripit : ιόντας οδοιπόρους και πραγματευτάς εφόνευσε και
unde famaillius per Tliebas totas percreluit. Itaque τα αυτών πάντα έκομίζετο. " Ητις περιβόητος εγέ
rex 51 Laius duces suos primarios, can copiis νετο εις τας Θήβας, και πολλών εξελθόντων των 81
VARIE LECTIONES.
78 Ευριπίδης. V . Valckenar. Diatr. in Eur. fr . p. 62 C 76 μεταβληθείς supplevi ex Cedreuo. p. 25 Α ,
φθείς adient Bentleius p . 16. 77 'Αμφίωνος Ox. 78 'Ιωκάστης Ox. constanter . 79 Ιώκκαν. Ιοκάν
20 lrents , Ιόκαστον Valckenarius al Pianiss . ν. 27. 80 λαβείν. Forι . βαλείν . 81 των delendum videtur.
κα! ED . CHILMEADI NOTÆ .
(90) Ο Ζευς εις σάτυρον έφθειρε . Μεταβληθείς, D και όσα δε κακύνουσι τους πόδας ποδοκάκαι •
aut quid lale Supplendum , Ιegendunque, ο Ζευς ubi vocabulan, ποδοκάκη, ταρά το τους πόδας
είς σάτυρον μεταβληθείς , έφθειρε . κακύνειν, deducluΟι esse, innuere videtur. Ηesy
(91) " Ο έστι, κατά την Βοιωτών γλώσσαν, εις clius tamen dictum vult, ποδοκάκη per Syncopen,
άλλο σωμα ευτελέστερον. ( elrellus lunc locum ex quasi ποδοκατόχη.
Nostro, uti conjectari in promptu est, describens, (93) Και λαδών έν ή εβάσταζεν αξίνη έκλασε .
yerborin tamen sensum , to yoorselv interserendo, Nova hæc loquendi formula ; nisi forte particula ,
perveriit : adeo ut situ00 ; non amplius corpins Év, redundet.
aliquod vilius, uti Nosier vult ; sed poljus , mula (94) "Οπου έσφάλιντο οι αυτού πόδες. Quid hoc
tionem , sive transmigrationem in corpus aliquod barbarismiportenlun ! anne scriptum fueril, too .
vilius significet . Αpud Ηesychiii , σάτυροι, Sunt λησαν, tanquirn ab ασφάλλομαι ? aut , ήσφαλίσθη
μορφαν απρεπείς . σαν, ab ασφαλίζομαι polius, quod imagis legitimum:
( 92 ) Κουσπος. De floe vide Jo. Meursii Glossar. cerle auctor nosier hoc loco respexisse videtur ad
et Fabroli in Cedren , Glossar. Istills vero T500- illud Actor. cap. xvi, v. 24 : x2) touş Tóôas au
κάκης, inter alias Denisit Jo. Tzetz. Chil. 15. των σφαλίσατο εις το ξύλον.
Κουτοι δε, και κ./cc.τοξες, ούπερ φαμέν και
κ.λάτος,
125 CHRONOGRAPHIIA . - LIB. II. 126
στρατηγών, και μετ' αυτών στρατός πολύς 81 (93) A magnis contra Spingem emittit ; sed frustra fue
εκ του Λαΐου βασιλέως, και ταύτης ουδείς ηδυνήθη rint omnes, Turn propter inexpugnalbiles montium
περιγενέσθαι διά το ισχυρόν των ορέων 83 και διά το 2ngustias , cum propter Iatroum agresliu : nul
πλήθος των αγροίκων ληστών των μετ' αυτής συμ- titudinem, quos civium advenarumque spoliorum
μεριζομένων τα των παριόντων ξένων και πολιτών. participes ipsa sili adjunxit. ΟΕdipus autem jam
“ Ο δε Οιδίπους τέλειος γενόμενος έμαθεν ότι από της adultior factus, ubi inaudissel mulierem quandam
πόλεως κατάγεται των Θηβών και ακούσας ότι γυνή pradatrice , nomine Splingen, i festissimain
τις ονόματι Σφίγξ, ληστρίς, έλυμαίνετο πάντας τους esse lioumiibus Thelhas euntilus; adeoque ut bein
επί τάς 84 Θήβας έρχομένους, και στενών (90) 85 την ipsan, unde ipse se oriendum intellexerat, in
πόλιν σοφόν ούν τι βουλευσάμενος εις το αναιρείν augustis redigre ; vafrum quoddam protius
την [51] Σφίγγα έλαβεν εκ του κτήματος όπου αν. iniil consilium, unde Splingen enedio Iolleret.
ετράφη αγροίκους γενναίους, ώς, φησί, θέλων άμα Comparalis itaque sili ex vicinia illa , ulhi eiluca
τη Σφίγγι ληστεύειν. Και απήλθε προς αυτήν αιτών Ius fuerat, rusticorum generosioribus, initurus,
αυτήν συλληστεύειν αυτή ήτις θεασαμένη του νεω- ut ipse prix se ferelhat, cum Splinge Iatrocinanli
τέρου την θέαν και των μετ' αυτού, εδέξατο αυτόν societatem; Splingen dit, in Iatrocinii solali
και τους συν αυτώ και έπήρχετο και αυτός τους Β ιιι aliilli petens. la vero conspecto juvenis
παριούσιν. Εύρηκώς δε καιρόν ότε ουκ έσχον όχλον decore el sociorum ejus , ipsum Sociosque exciρίι,
ληστών μετ' αυτής, λαβών λόγχην ανείλεν αυτήν, και unde et ipse viilores elim aggressus est. Sed
αφείλετο πάντα τα αυτής 88, φονεύσας άμα τοις ουlala occasione , absente latronin turba, arrepta
αυτής πολλούς. Και εισήγαγε το λείψανον αυτής εν ειasta ipsam confodil : pluribus etiam ex latroni
τη των Θηβών πόλει, ώς οφείλων κομίσασθαι άμα bus una interfectis, bona eorum omnia albrigit.
θαυμάζοντας πάντες οι Θηβαίοι πολίτα: ανύμνουν in facti a rege Laio sibi suisque exspectans.
αυτόν και έκραζον αυτόν βασιλέα των Θηβών γενέ - Ει quiden T!helani, admiratione ducti, celebra
σθαι. Και ήγανάκτησεν ο βασιλεύς κατά των της Danleum, regnoque Τhebanorum dignum predica
πόλεως, και έπεμψε στρατόν κατ' αυτών και γενο - bant. Ηoc autem52 a civibus rex indigne ferens,
μένου εμφυλίου πολέμου εξήλθεν ο Λάϊος απολογή- exercitum contra eos emisit. Grassante autella
σασθαι αυτοίς. Και ριφείσης κατ' αυτού σαγίττας bello civili, egress115 ipse est, uti purgatione ali
εφονεύθη ο Λάϊος · και λοιπόν η Ιοκάστη, μη θέ- qua cives dentalcerel : cum interio contorto in
λουσα εκβληθήναι της βασιλείας, ευθέως αγαγούσα . eum spicu!ο νulneralus interiit. Jocasta vero, ne
τον Οιδίποδα εποίησεν αυτόν βασιλέα , μαθούσα e regno dejiceretur in curis habens ;insuper elian
ότι ουκ έχει γυναίκα. Και έγαμήθη αυτώ προς 2pud primores, populumque gratiam iniret ;
θεραπείας των της πόλεως και της συγκλήτου : CElipum φuem inηupίum esse rescierat, conjugen
και εβασίλευσε των Θηβών ο Οιδίπους έτη 20', και sibi accipiens, regen designavit . Thebanorum
της Ιοκάστης αγνοούσης [ 62 ] και του Οιδίποδος itate regnumtenuit OE lipus , per annos Xix , ne
ότι μήτηρ αυτού υπήρχε και έσχε δύο υιούς παρ' scientibus interim Jocasta, OEdipoque, illamIujus
αυτής, τον Ετεοκλέα και τον Πολυνείκης (97), και esse alrem. Ηabuit autem ex ea duos filios.
θυγατέρας δύο, Ισμήνην 87 και Αντιγόνην. Μετά Eleo !emet Polynicem; totidemque filias , Istienen
δε χρόνον τινά επηρώτησεν 88 ή αυτή Ιοκάστη τον et Antigonn. Tos! vero tempus aliquod interje
Οιδίποδα πόθεν έστι και τις αυτού πατήρ; Ο δε clu , 413sivit ab OElipo Joeista unde esset :
είπε τον Μελίβοιον (99) τον αναθρεψάμενον αυτόν. et a no orlus parente? Respondit ille e " : " iles
. .. 1ιιιιυι, et
Και μεταστείλαμένη του Μελίβοιον τον αναθρέ- tore Slo, Melileo. Πunc igitur accersendi . gr ntes
ψαντα 89 αυτόν έμαθε παρ' αυτου ότι ουκ έστιν αυ- " regina , liscitque ab illo nequaquam ejucal ne
od non
VARIE LECTIONES. c :: O3
82 στρατός πολύς. στρατού πολλού Ch., μήτε στρατου μήτ' αυτού του βασιλέως Λαΐου ισχύοντος κατ'
αυτής Ceireus p. 25 Β . Εo duce legend Videalr στρατου πολλού και του Λαΐου βασιλέως ταύτης.
V . 1:nnen ad p . 3 Α . 83 ορίων Ox. 8. τάς. της Ox. 5και στενόν. Fort. στενοί. conf. vol. 1, p. 13 C ,
86 τοίς αυτής. Ιno των αυτής. πολλούς των μετ' αυτής Celrenus. 87 Πολύνικον - Ισμενήν Ox. 88 επ
ερώτησαν Ox. 89 αναθρέψαντα Cli., ανθρέψαντα Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(95) Ka! ust' ajtov otpaids 100l.ús. Locus muli. drenus : nimirum toŰ OL diplthongi, el e vocalis ,
liis viilelur. Scribe itaque vel, 5tp2TOŨ Toidoj ' idem sollllls pronuntiantibus; sicut et toù ai dipis
aul supple, ñv all verbi quid lale . 11ongi, el e vocalis. Nolandum enim 8:6).loy pa pou ;
(96) Και στενόν την πόλιν. Forte και στενών την non ex topWTOTÚTO ipso , sed ex recitantis ore libros
Thev . etiam urbem ini angustias redligens. Cedren . olini descripsisse : quod ex verbis hisce à Tid ywvñ ;
ως αποσθενουσθαι τάς Θήβας δι' αυτής . @zivos, in mis. cod. quandoque occurrentibus, satis
(97) Και τον Πολύτικον. ( drenus halet Πολυ liquet : ul exempli gralia, 'Ey Tüv 'Exzarolast! -
νείκην, Yecti1s : et noster' elian Paulo irifra, Πο- κών ιστοριών Φιλοστηργίου επιτομή , από φωνής
suvlxns . seribereul l10nove !xńs, ul a velzos riad Pwtio's TOU TXT0 :1. 700. Atque hinc ideo frequens
contentio , non vixn, victoria deducalur. in cod . 11s. horum characterum permutatio.
( 98 ) Toy JI.7.179 :07 . Valih .04 , scribit ubique Ce
 127 JOANNIS MALALÆ 123
filian Odipuum ; sed in sylvis expositum, ab eo Α του υιός, αλλ' εύρεν αυτόν εις τάς ύλας. Και επ
repertun. Illa vero de tempore sciscitata eum, ερωτήσασα τον χρόνον, έγνω ότι υιός αυτής έστι» και
( Edipum esse filium suum cognovit. Hec ubi a είπεν αυτώ. Και ακούσας ο Οιδίπους έλαβεν ήλους,
Jocasta accepisset OEdipus, sumptis clavis, eos και πήξας τοις ιδίοις αυτου οφθαλμοίς τελευτά,
0culis suis inupungens, mortem oppetiil : regnum- εάσας το βασίλειον (99) τοις δυσιν αυτού υιοίς,
que filiis duobus alternis annis administrandum ενιαυτόν παρ' ενιαυτον βασιλεύειν κελεύσας : οίτινες
reliφuit. Sell fratrilbus, diu inter se concordes esse, εις έχθραν ελθόντες διά την βασιλείαν, επολέμησαν
regnum non permisil : itaque invicem belligeran- μετ' αλλήλων, και εαυτούς έσφαξαν μονομαχή σαν
tes, singulari ex certamine mutuis vulneribus τες . Ο γάρ Πολυνείκης 8, [63] έκβληθείς από της
occubuerunt. Polynices enim ab Eteocle fratre βασιλείας και διωχθείς από των Θηβών από του
regno 53 pulsus, et ab ipsis etiamThebis ejectus , Ετεοκλέους 11 (1), αδελφού αυτού, απήλθεν εις το
Argos profectus , Argivorum regis, Adrasti filiam, "Αργος • και ηγάγετο γυναίκα την θυγατέρα 'Αδρά
in uxorem duxit . Quo etiam, unaque aliis regibus, στου του βασιλέως του "Αργους. Και προτρεψάμε.
in auxilium suum ascitis, magno instructus exer νος τον "Αδραστον βασιλέα και άλλους βασιλείς μετά
citu, in fratren, Thebasque arina Inovit. Reges πλήθους στρατού κατά του ιδίου αδελφού ήλθε κατά
autem, quorum auxiliis in hoc bello usus est, B των Θηβών: οι 92 δε προτραπέντες και μετ' αυτού επι .
fuerunt Adrastus, Capaneus, Amphiarus, Parille- στρατεύσαντες ήσαν αυτοί ", "Αδραστος , Καπα
nopeus, et Hipponiedon. Fratribus autem, uti su- νεύς *, 'Αμφιάραος 23, Παρθενοπεύς 18, Ιππομέ
pra dictum, pereuntibus , reges cum exercitibus δων. Και των δύο αδελφών, ως είρηται, τελευτη
suis , quisque in regionem suam, recesserunt. σάντων, ανεχώρησαν οι βασιλείς μετά των ιδίων
Tales habuit exitus Τhebanum, sive Βαolorum στρατευμάτων επί τας αυτών χώρας, και ελύθη ή
regnum, cum durasset annos ccCLXIx. Ista autem βασιλεία των Θηβών, ήτοι Βοιωτών, κατασχούσα έτη
οιηuia superius tradita, juxta rei veritatem, Title- τξθ'. Τα δε προγεγραμμένα ταύτα πάντα και σοφώ
ris naandavit sapientissimus Palepliatus. Que enim τατος Παλαίφατος αληθή εξέθετο. “Ο γάρ σοφώτατος
Furipides in dramate suo de OElipo, Jocasta, el Ευριπίδης ποιητικώς εξέθετο δράμα περί του Οιδί
Splinge scripsit, poelice intelligenda sunt. De ποδος και της Ιοκάστης και της Σφιγγός. Τα γάρ
Thebanorum dynastiis memorian habes eliaαι apud των Θηβών βασίλεια Αφρικανός και χρονογράφος
Africanum chronographum , εξέθετο.
Temporibus autem que superius dicta sunt Εν δε τους ανωτέρω προγεγραμμένοις 11 (2) (χρό
exstijl Seruchus, ex Japheli stirpe oriundus. Inve- ε νοις] εκ της φυλής του Ιάφεθ 98 εγεννήθη ο Σε ρούχ:
xit hic cultum idololatricum, dogmatisque, Helle- όστις ενήρξατο πρώτος το του ελληνισμού δόγματος
nismi dicti, auctor fuit : uti scriptis tradidit διά της ειδωλολατρίας, καθώς Ευσέβιος 99 ο Παμφί
Eusebius Pampliili. Majoribus enim suis, qui in- λου συνεγράψατο, διά το τους πάλαι [61] γενομέ
peratores aut duces in bello fuissent ; 54 quique νους πολεμιστάς , ηγεμόνας, η πράξαντάς τι αν
magnum aliquod sive virtutis, seu artis specitnen δρείον ή αρετής εν τω βίω του μνημονεύεσθαι
memoralu dignum edidissent; πιaxime auleu eis είναι άξιον, μάλιστα τους ποιήσαντας διά δυνάμεώς
qui vi quadam occulta , Imysticum aliquod operati τινος μυστήρια, ως όντας αυτών προπάτορας, αν
fuissent ; statuas honoris causa erexerunt. Quin δριάσι στηλών ετίμησαν, και πάντες ως ευεργέτας
et ab omnibus sumina in veneratione habito3 , εις θεόν προσεκύνουν, και έθυσίαζον αυτούς τιμών
Canquam de diis ipsis optime meritos ; in deorum τες, ότι αγαθών ευρηκότες, ή διά τέχνης ή διά κτί

ρεφή
VARIÆ LECTIONES.
6 edi Τολυνίκης Ox. 91 Ετεωκλέους Ox . 91 οι. ο Ox. , 03 αυτοί. Fortasse prostat oύτoι. * Καπανεύς.
, ππανεύς Ox., και Καπανεύς Ch. 98 'Αμφιαρος θx. 86 Παρθενοπεύς. Scribe Παρθενοπαίος. " προ
κα! γεγραμμένοις . χρόνοις supplevit Ch. ex Cedreno p. 45, qui postea sic pergil : όστις πρώτος ήρ
ξατο του ελληνισμού και του δόγματος της ειδωλολατρίας. Αpud Malalain fortasse scrilbendum : πρώτος
του ελληνισμού διά του δόγματος της ειδ. 28 Ιάφεθ. Debuit Σήμ . Disputavit de hoc errore Selurzflei
schius Nolii. Bibl, Vinar. p . 52. $9 Ejoé6 :05 . Nempe Malalianus, v . Hodii proleg . 25 Mai ad Euseb .
p.170. Sclurzh. . . p. 296. 1 πολεμιστάς, Verba male Italita sic reponίt Cedrenus : Αυτός γάρ ο Σε•
άξιον εν τω βίω του μνημονεύεσθαι και ως όντας αυτών προπάτορας ανδριάσι στηλών ετίμησαν. Chron.
Pascli. p . 48. Τους πάλαι παρ' αυτούς τετιμημένους, ή τυράννους ή ηγεμόνας ή τινάς τι δράσαντας εν τω
βία μνήμης δοκούν άξιον δι' αλκής τε και σώματος ευρωστίας. Scribendum videtur ή ηγεμόνας ή πράξαντάς
τι ανδρείον - του μνημ. είναι άξιον δοκούν.
ED. CHILMEA DI NOT E .
(99) Εάσας το βασίλειον. Βασίλειον frequenter D νους, πραγματευτάς, και έβλαψας τα εμά βασίλεια .
1φud nostrum Suitur, pro βασιλεία regor si - ( !) Απο τού 'Ετεοκλέους. Malem, υπό του Ε .
gnificante. Ita lib. XVII, p. 430 , A1Xuitarum rex, (2 ) Τοις ανωτέρω προγεγραμμένοις . Supple, χρό
llomeritensem injuriarum sibi illatarum postulans, vois, ex Cedreno, qui narrationis sequentis plu
Romanoruin mercatorum celem ei obiicii , bis ver- rima, 6 ; mata adbiv , es Nostro descripsit ; nisi
Dis : Κακώς εποίησας, φονεύσας Ρωμαίους Χριστια uterque ex aliquo Tertio.
129 CHRONOGRAPHIA . -- LIB . II. 130
σματος ή διά σοφίας ή δι' άλλης 1 οίας δήποτεαρετής Α ηunnerum retulerunt, adorales eos et sacra fa
ελθόντας, ούστινας απεθέωσαν, καθώς Ρηγίνος ο cientes ; Οι φιιι boni alicujus, vel ab arte Sun 10:
σοφώτατος συνεγράψατο των αποθεωθέντων ονό. fabrica aliqua, sive denique sapientia, aut singu
ματα. Οι δε μετά ταύτα άνθρωποι , αγνοούντες την lari aliqua virtute corn comparati mortalibus
των προγόνων γνώμην, ότι ως τροπάτορας και αγα- auctores fuerunt, sicuti scripsit lieginus ,apud
θων επινοητάς (5) ετίμησαν μνήμης και μόνης χά- φuem etiam leoran Indigetibaleitur nnina.
ριν, ως θεούς επουρανίους ετίμουν και εθυσίαζον Posleri vero, eorum consilium ignorantes (nempe,
αυτοίς, ουχ ώς γενομένους ανθρώπους θνητούς ' και ut eos, tanquam generis sui auctores, et bonorum
ομοιοπαθείς. Περί ών εν ταις συγγραφείς αυτού λέ- inventores, nec aliam ob causann, Ionoribus is
γει και ο Διόδωρος ο σοφώτατος ταύτα , ότι "Ανθρω- tiusmodi prosecuti fuerint ) ; istos, no ut howines
ποι γεγόνασιν οι θεοί , ούστινας οι άνθρωποι ως mortales, et iisden passionibus obnoxios venerati
νομίζοντες δι' ευεργεσίαν αθανάτους προσηγό sunt ; sed victimas immolanles, divinum illis cul
ρευον • • τινάς δε και ονομάτων (65) προσηγο- Ium prinsliterunt. Αtque huc referendum est quo!!
ρίας εσχηκέναι και κρατήσαντας χώ, ας. Τούτο in scriptis stis habet sapientissimus Diodorus, ali
E È inolovr ol årOpw.tou årrola 7.lnc (értes 5. dicit : Homines abhominibus ſacli suntdii,existiman
" Ην δε το της αποθεώσεως σχήμα τούτο : Εν B tibus illos propter bona opera immortalitatem con
τοις ιερατικούς αυτών βιβλίοις και τα ονόματα αυτών secutos. Itaque eorum nonnullis nomina dederunt ;
έτάσσετο, ότε 1 ετελεύτησαν, και κατά τον αυτόν el regionibus suis lutelares deos designarunt. Ηoc au
καιρόν εορτών και θυσίαν αυτών επετέλουν εν οις ten hominibus, ignorantiα 55 plenis, facilalum
σους είναι ( 4) τας αυτών ψυχάς και μηκέτι κρίνε- fuit. Statim post worlen referebantur in Sicros
σθαι ή καίεσθαι πυρί. Και διέμειναν 8 έως τών χρό. Continent:rios defunctorum nowin: : quo le pore
νων Θαδδα , του πατρός του Αβραάμ. " Ην γάρ eliani esi un eis celeirabit, Sacrificio pergoles
Θάρρα άγαλματοποιός πλαστουργών, από λίθων και ad sepulcr2, quibus recondlebantur : dicentes 30 .
ξύλων θεούς ποιών και πιπράσκων, και πλάνην mas illorum in beatorum insulas nigrasse ; judicio
αγαλμάτων και ειδωλολατρίας εισηγε [66] τοις άν- aut damnis deinde non obnoxias. Duravit autem
θρώποις διά απεικονισμάτων των προγόνων αυτών, mos is'e usque ad Τh.ra tempora, qi Abralianai
μάλιστα των ευρη κότωντα γράμματα και τας τέχνας. pater fuit . Eral eniin Tinara St.l: arius ; qui ex
Oις συνέτρεχον σπουδαίως οι Αιγύπτιοι και οι Βαβυ- lapidibus et lignis deos efforniavit, el venales lia
λώνιοι και Φρύγες οι εκ της Ελλάδος : ταύτης γάρ , buit : quique ex falrifactione imaginum, in majo
της θρησκείας υπήρχον· ήσαν γάρ και αυτοί άγαλ- " rum memoriam, ( illorum praecipue, qui litterarum
μάτων ποιηται και μυστηρίων εξηγεται και τελε- atque artium inventores fuerunt ) : simulacrorum
σται και. Αφ' ών μάλιστα είς "Έλληνας ήχθη η αυτη cultusque idoloiatrici superstitionibus Ιιοιminesim
VARIE LECTIONES.
1 δι' άλλης Ch., διαλλαγής Ox. και θνητούς C ., θνητών Ox. • προσηγόρευον · θεούς preposit Wesse
lingius ad Diodorum vol. 1, p. 634 , 76. και τελεσθέντες . πλανηθέντες Wesselingius, qui hac Diodori
verlis attribuisse videtur. • βιβλίοις. βασιλείοις Ox., ταϊς ιερατικαίς βίβλοις Cedrews, Su: fas
ν . Σε ρούχ. ' ότε Ch., ότι Ox. 8 διέμειναν ταύτα post 'Αβραάμ addit Cedrenus p. 46 Α , τούτο δε διέμεινε
Suidas, και τούτο επεκράτησε Joannes Antioch. p. 778. ed. Vales. Αut igitur διέμεινεν Scribendum
aut addendum ταύτα . 2 τελεσταί. τελεταί Ox.
ED. CHILMEADI NOTE.
(3) Αγαθών επινοητάς. Cedren. αγαθών ευ- dentes domi circa vesperam dormiunt : pulsales
ρετάς. vero paulo post, quosdam in janua sentiunt, et
(4) Εις τας των μακάρων νήσους είναι. Βealorum vocem Audiunt, illos ad opus vocanterm . Surgeles
insularum meminii Lycophron , his verbis : D ad lillus accedunt, ignorantes que illos ducât ne
Νήσοις μακάρων δ' εγκατοικήσεις μέγας: cessitas ; videntque naves præparatas, sed non
ad quein locum scholiasles poelam adulationis suas, et vacuas honiinibus : quas ingressi remios
insimulat, quod Thebis Beatorum insulas assigna - movent, el pondus navium sentiunt, ac si homini
verit ; atque in mari profundos gurgites habente , bus Oierale essent ; sed neminem vident; impelli
eas silas esse , auctores plurimos, Hesiodum , Ho deinde uno in Brellaniam insulam perveniunt ,
merum , Euripidem , Plutarchum , Dionen , Proco Cilli vix alias, siis navibuis usi, unius hoclis et
pium , Philosiralum , elc., lestes appellal. Deinde diei navigatione illuc perveniant. Cum vero in in
vero Britanniæ nostræ cas asserere , lepidissimuin sulam pervenerunt, cursus neminem videni ; sed
mellius fidius commentum , Græculoque quam di- vocem audiunt, recipientium illos qui in navibus
gnissimum , pluribus nititur. Quod quidem plus sunt, illosque numerantium ex genere patris ac
quam auile figmentum , eo quod lectori forle fron - matris : prætorea secundum dignitatem , arlem , et
lem exporrigal, ex Tzetze ipso hic proferre non domen , singulos vocantium . Cæteruin illi exonerata
gravabor : in Oceano esl Bretlania insula , inter nave rursus uno impelu domum revertuntur. Hinc
occidentalem Brellaniam et Thulem ortum spectan- mulli existimarunt ibi esse beatorum insulas, el
lem . llluc aiunt animas mortuorumi Transportari : inorluorum animas illuc migrare. » Eadem fere
nam jn lillore Oceani (in quo est Bretlania insula ) babes apud Procopium , Gothic. lib . iv, nisi quod
piscatores habitant, subdili quidem Francis, iri insulam lanc, quam Tzetzes Bpettaviay , Procopius
butum vero illis non pendentes, eo quod transmit Byittlav vocat. Sed de Dugis bujusmodi pius
tantmortuorum animas, il aiunt. Uli enim disce salis.
131 JOANNIS Μ .ΔΙ.ALE 129
plicavit. lorum Testigiis insistellant Agyptii, A θρησκεία , από τινος "Ελληνος ονόματι , υίου και αυτού
Babylonii, et in Grecia Phryges, qui et ipsi omnes Πίκου Διός, μυστικά τινα ποιoύντος ανδρός των εν
erroribus bisce dediti, fabricatores imaginta Ελλάδι κατοικησάντων, εκ της φυλής όντος του
fuerunt; initiatores item et mysterioruminterpre- Ιάφεθ, υίου Νώε του τρίτου. "Ίωνες 10 δε οι εκ της
tes. Α !) istis in Grieciam dimarnavit error, promo-Ιώ τούτων γάρ αρχηγοί εγένοντο • ήσαν γάρ δι
vente llellene quodam ,Helladis incola ; qui mysia δαχθέντες εκ του Ιωανέως γίγαντος ( 5) του οικοδο. .
fuit, atque Jovis Ρici filius , ex genere Japlieli, μήσαντος συν τοις άλλοις τον πύργον ώντινων
Nore ilii tertii, oriundus. Iones autem, quorum και γλώσσαι διεμερίσθησαν, διό και μέροπες κε
generis princeps fuit Io, eorum duces erant : κληντα: (6) οι άνθρωποι διά το μερισθήναι αυτών τας
edocti vero sunt a Joane gigante, qui unus erat es λαλιάς εις πολλές γλώσσας και φωνάς. Ούστινας
56 ιurris B.ly/oiceImolimina tentantibus : quo. μεμφόμενος ο Χερονήσιος Πλούταρχος [67] ή ταλαιά
rumetiain dispertite suit linguae ; unde et Mero- φιλοσοφία (7) 11 παρ' "Ελλησι και Βαρβάροις έξ
pes dicti sunt homines, quod sermo eorumin di- έθετο ώς πλάνην αγαλμάτων τινές εισάγουσιν. Αυτός
versos Ioquendi modos atque idiotismos divisus δε , φησί, τους κατ' ουρανόν φωστήρας θεοποιείν
fuerit. Ρlutarchus autem Cherronesius. ubi disserit έδοξε, τον ήλιον και την σελήνην παρεισάγων, ώς ή .
de veteri Graecorum Βarbarorumque philosophia, B των Αιγυπτίων θεολογία έχει, αυτούς του σύμπαντα
illos quidem repreliendit ; utpole qui simulacro- κόσμον διοικείν τρέφοντας και αυξάνοντας τα πάντα.
Γη superstitiones introduxerunt. Ipse autem Iu- τη τρίτη κινήσει 12 των ε' πλανητών και της λοιπης
minaria illa celestia, Solein atque Lunar juxta αστροθεσίας κατά γένεσιν και αέρα. Τον δε Πλού
ΑΕgyptiorim lieo!ogiam, pro diis potius habernila ταρχον τον Χερονήσιος Πορφύριος 13 εν τη φιλο
censel, ab illis enim universum mundum admini- σόφο 1 αυτού χρονογραφία (8) 15 εδόξασε.
strari disit ; cadem eliam nutrimentum rebus omnibus atque augmentum præbere; triplici illo
quinque planetarum molu , cælerisque astrorum positionibus, secundum generationem atque aerein .
Plutarchum autem hunc Cherronesium Porphyrius in philosophica sua Chronographia celebravit.
VARLA LECTIONES .
10 " Iwves Cedrenus p . 46 B , et Cbron . Pasch . p. 49 A , 'Iwvi Ox . Cum iisiem delendum rúo et qur
post 'Io ponebatur interpunciio . 11 Xspový sloç. ( Xsócovýsoos liabel Cedrenus : verum Plutarchus non
Χερρονήσιος, sed Χαιρωνεύς, Chieronensis erat, ex Clieronio, Phocidis urbe. ) ( h, 12 η παλαιά φιλι
σοφία. τή παλαιά φιλοσοφία Clh . Conf. Wyttels::ch. praefat . ad Ρlutarclini vol. 1 , p. 58. Cedrenus :
οίς τισι μέμφεται και Χερρονήσιος Πλούταρχος , ώς πλάνην αγαλμάτων τινών εισάγουσι τους κατ' ουρανόν
φωστήρας θεοποιούμενοι τον ήλιον και την σελήνην, ώς ή των Αιγυπτίων θεογονία περιέχει. αυτούς γάρ
λέγει τον σύμπαντα etc. 13 τη τρίτη κινήσει . « Forte legendητη τριμερεί κ , ιιι habet Cedrerius. -.
Cli . 14 Πορφύριος Ch., Πορφύριον Ox. 15 φιλοσόφ » χρονογραφίαι. V . Wyttenb. 1. c. p. 45.
ED . CHILHEADI NOTÆ .
(5 ) 'Ex toū 'Iwavśws yiyavtos. Hunc 'lovùy vo- C Lucas llolstenius in Dissertatione sia de vila et
cai Chr. Alex . 'Iwuväv, Epiphanius. scriptis Porphyrii. Verum ne boc credam , Euna
(6) Διό και μέροπες κέκληνται. Ηesychius : Μέ- pius mihi impedimento est, qui Porphyrium qta
ροπες, άνθρωποι, διά το μεμερισμένην έχειν την όπα, ιor tantum libros Historic istius philosophica
ήγουν την φωνήν. Ιdem alibi : όυ , όψις , οφθαλμός, perfecisse , nec ultra Platonem eandem periluxisse
içwvh . quando vero 6 vocem signilical, ab in - iestatur : uti ab Holstenio citalur, quieni consulas
usit: 10 3TW deductuun voluni. velim. Forte tannen, Πλούταρχος ο Πορφύριος έδό
( 7) Η παλαιά φιλοσοφία . Forte εν τη παλαιά ξασε, vertenda sunt, Plutarchi opinionent secutis
φιλοσοφία. Lili cujusdam titulus esse videtur : es!, sive, ejusdem cum Plutarcho sententiæ fuil
licet in Plutarchi librorum Catalogo , a Lampria, Porphyrius, elc.,boc enim sensu , ôngaso (requen
filio suo descriplo , nil tale occurrat. ter apud nostruni usurpatur, uti infra lib . VI,
(8) ν τη φιλοσόφω αυτού χρονογραφία. Anne linec p . 196 : Και δόγμα παρεισήγαγεν "Ελλησιν, δοξάζων,
Porplıyrij philosophica Chronograpbia, eadem cum 050)Nátous Eivai apyás. Opinionem illam , de prin
Historia illa philosophica , quam refert doctissimus cipiis incorporeis, in Græciam introduxit.
133 CHRONOGRAPHA. – LIB. III. 134

ΛΟΓΟΣ ΤΡΙΤΟΣ
ΧΡΟΝΩΝ ΘΕΟΓΝΩΣΙΑΣ ΑΒΡΑΑΜ.

LIBER TERTIUS
DE ABRANIAMO AD DEI NOTITIAM PERVENIENTE.

[68] Ο δε Αβραάμ θεογνωσίανεπιγνούς, και λο- Α 57 Abrahamus vero, cum ad Doi notitiam jam
γισάμενος ότι τα αγάλματα , και επoίει ο πατήρ αυτού pervenisset , secumque reputassel imagines, a Tiara
Θάρρας, ανθρώπων τεθνηκότων υπάρχει , και ουκ palre fabricatas, Ioirium esse defunctorum ;
εχρήν τιμάσθαι αυτούς ως θεούς εν τω ουρανό, γε- ideoque nec eos, pulvis cum sint cinisque , pro
νομένους γην και κονιν · κατεγίνωσκεν ούν τώ ιδίω diis cαlestibus esse colendos, 1:alibus ipsum verlis
πατρί Θάρρα λέγων : Τί πλανας τους ανθρώπους increpare usus est : ιι quid , inquieus, turρis
διά κέρδος; ουκ έστι γαρ άλλος Θεός, ει μή ο εν Ιucri causa, mortales in errorem ducis ? Unus quippe
τοίς ουρανοίς, ο δημιουργήσας τα δρώμενα ταυτα Deus est c 'eslis , qui isla farmavit que videmus
πάντα. Και λαβών έκλασε τα αγάλματα πάντα, και omnia. Dictoque citius imagines confregit omnes :
ανεχώρησεν εξ αυτού και απήλθεν εις την Μεσοπο- patreque derelicto, Mesopotamian versus duc:
ταμίαν, καθώς Ευσέβιος16 ο Παμφίλου, ο σοφός χρο- iler : uti Eusebius Poupiili, sapiens Chronogra
νογράφος, εξέθετο. plhus , scriptis tradidit.
'Εν δε τους χρόνους του Αβραάμ ήν και ο Μελχι - Abral :imi temporibus Ποruit Melchiselecus,in
σεδέκ, [69] ανήρ θεοσεβής,εθνικός , καταγόμενος εκ ter gentes Dei cultor, ex stirpe Sidi, filii Agpιι
του γένους Σίδου, υιού Αιγύπτου, βασιλέως της Λι- Libye regis, a quo Agyptii nomen sortiti sunt, 53
δύης χώρας • εξ ού Αιγύπτιοι κέκληνται. "Οστις Β oriundus. Silus enimiste Egyptius, Claananeorum
Σίδος εκ της Αιγύπτου επελθών παρέλαβε την χώραν regionem, que nunc Pil:estina vocatur, bello
των λεγομένων Χαναναίων εθνικών, τούτ' έστι την gressus, in potestatem suam redegit; urleque ,
νύν λεγομένην Παλαιστίνην. Και υποτάξας αυτήν quam in nomen suum, Sidonem appellavit (que
ώκησεν εκεί εν αυτή και κτίζει πόλιν , ήν εκάλεσε temporibus lbisce Plinicie est dilionis), exstructa ,
Σιδόνα είς όνομα ίδιον, ήτις νύν έστιν υπό την Φοι- ibidem sedes posit. Εx posteris autem Sidi hujus
νίκην χώραν. Και λοιπόν εκ του γένους του Σίδου erat Melchi, Sedeci paler : qui rex cum esset, et
κατήχθη ο Μέλχι ( 9), ο πατήρ του Σεδέκ, γενόμενος sacerdos , Melchisellectus cognominatus est , ut
ιερεύς 1" και βασιλεύς επεκλήθη Μελχισεδέκ, ώς supra scriptum est. Chananæis igitur, quorum rex
προγέγραπται. Ούτος ούν υπήρχεν ιερεύς και βασι- idenique sacerdos erat, urbem, quam Saico, id
λεύς των Χαναναίων, και έκτισε πόλιν εν τω όρει το est , Pacis urbent, vocavit ,in monte Sion ( ondidit :
λεγομένω Σιών, ήντινα εκάλεσε Σαλήμ , όπερ έστιν ubi , cum annos CXIII regnasset , justus el calebs
ειρήνης πολις (10). Και εβασίλευσεν εν αυτή έτη diem sum obiit : sicuti Joseplius in Antiquita
ριγ', και τελευτά , δίκαιος και παρθένος , καθώς tibus ; Joannes itein et Cyrillus, sanctissimi epi
Ιώσηπος 18 εν τη Αρχαιολογία εξέθετο [70]· και c scopi, tradiderunt.
Ιωάννης δε και Κύριλλος , οι οσιότατοι επίσκοποι,
τα αυτά είπον.
VARIÆ LECTIONES.
16 Ευσέβιος. Νihil horium Euselius, V. ad p. 22 Α . 17 γενόμενος ιερεύς. » Locus iste mutilus apparet ;
ÕSTIS supplenduin videlur ; quod etiam non ad Melchi, sed ad Sedecum referendum . , Ch. 18 'lognos.
Is. Arch. 1, 10 , 2 , haec tanlun : O της Σόλυμα πόλεως βασιλεύς Μελχισεδέκης : σημαίνει δε τούτο βασι..
λεύς δίκαιος.
ED. CHILMEADI NOTE.
(9) 'Εκ του γένους του Σιδου κατήχθη ο Μελχι. μενον. Μultum autem inter se differunt υιός et
Cedrenus Melchisedecum Sidiregis ΑΕgypti filii facit απόγονος, sive έκγονος. Ηesychiis, έκγονα τέκνα
filium : Υιός δε ήν ο Μελχισεδέκ Σίδου βασιλέως, υιού τέκνων, Nepoles. Ceterum auct. noster Sellers,
Alyú tou •Glycas lamen eum ex Sidi ianlum genere (qui eliam Melchisedecus dictus), patrem Melchi
oriundum vuli ; Annal. part. 1 : Melchisedecus au - fuisse asserit.
tém , licet in sacris Lilteris paire malreque carere (10) "Οπερ εστίν, ειρήνης πόλις. Auctor Ep. ad
dicatur, generis tamen ortam habuit a Sido, Ægypii Hebræos, cap. vii, v. 2 , eamdem tcu Earns affert
blio , φui Sidonemcondidit. Νec dubito quin eum, του interpretationem : "Έπειτα δε και βασιλεύς Σαλήμ,
Σίδου έκγονον sive απόγονον appellaverit Glycas ; ό έστι βασιλεύς ειρήνης.
quod noster dixisset, εκ του γένους Σίδου καταγό
135 JOANNIS MALALE 136
A diluvho itaque, ad Abralamum, anni nume- Α 'Aπό ούν του κατακλυσμού έως Αβραάμ έτη είσιν
rantur oclingenti nonaginta tres : a turris autem ωίY', από δε της πυργοποιίας 19 έτη εισι φκγ'. Και
Constructione, anni DXXIII, AD Abraliano denique , εγένετο 20 μετέπειτα ( 11) από 'Αβραάμ και Ισαάκ, του
et Isnaco filio el Jacobo nepole , semineque illorum υιού, και Ιακώβ, του έκγόνου αυτού , και του σπέρ
(ex quo circumcisionis characteremsuscepit Abra- ματος αυτών, εξ ών εισιν 'Εβραίοι, από των χρόνων
hamnus), Helireorum gets originem suam ductura του Αβραάμ τον χαρακτήρα του έθνους διά περι -
est . AD Adamo autein , ad Abralia muin , anni eflu- τομής ειληφότες 1. 'Εστίν ούν από 'Αδάμ έως του
xerunt MMMDCCXLV. 'Αβραάμ έτη 21 συμε' (12).
Abralianus vero, centum annos Hallus, genuit “Ο δε Αβραάμ ήν ετών β', ότε έγέννησε τον
Isaacum ; Isaacus vero 59 Jacobum : qui et Israel Iσαάκ , και Ισαάκ τον Ιακώβ τον λεγόμενον
dictus est. Judaei autem a Juda, ex x Jacobi filiis Ισραήλ . Εκλήθησαν δε οι Ιουδαίοι άπο Ιούδα του
quarto , cujus landem tribum penes erat Hebraeo- τετάρτου υιού του Ιακώβ.: έσχε γάρ υιούς δώδεκα.
rum regnuin , nomien habuerunt. "Η δε του Ιούδα φυλή εκράτει των Ιουδαίων και
δώκει· όθεν και το όνομα έσχον 11.
Hiscelemporibus lsiodus quidant ex Japheti stirpe 'Εν δε τους χρόνους τούτοις εκ της φυλής του
orindus, Cracas litteras invenit ; atque in ordi- 5 Ιάφεθ ανεφίνετά τις ονόματι “Ησίοδος 16 · όστις
nem redigens,Græcos eas docuit primus. εξευρε τα Ελλήνων γράμματα (13), και συντάξας
γράμματα εξέθετο τοίς "Ελλησι πρώτος.
Abraliami vero temporibus, Assyriis imperavit, . 'Εν δε τους χρόνους του 'Αβραάμ εβασίλευσεν
primus post deleim Persei genus, Endelectus , 'Ασσυρίων ο [71] εκ φυλής του Σήμ, υιού Νώε,
ex posteris Semi Note filii : imperiumque ad As- Ενδελεχός , βασιλεύσας αυτών τρωτος μετά το έκλεί
syrios tandem rediit. ψαι το γένος του Περσέως. Και ήλθε πάλιν το βασί
λειον εις τους 'Ασσυρίους .
Egypliorum autem regnum tenuit primus ex Αίγυπτίων δε εβασίλευσε πρώτος βασιλεύς της
posteris Chanii , Noe filii, Pharaoh, qui et Naraclio φυλής του Χάμ, υιού Νώε, Φαραώ, ο και Ναραχω (14)
« ictus est. Αntiquas vero ΑΕgyptiorum dynastiaς καλούμενος. Τα ούν προ τούτου παλαιά βασίλεια
antelunc Naraclionerm , descripsit Manellio sapien. Αίγυπτίων εξέθετο Μανεθών (15) ο σοφώτατος , ώς
tissimus , uti supra dictum est ; posteriores vero, προείρηται . Τα δε μεταγενέστερα βασίλεια Αίγυ
all hoc scilicet Narachone, et deinceps, a Theo- πτίων, λέγω δε από του Ναραχώ και κάτω, συν
plilo Sapientissimo clironograplo memorie tra- , εγράψατο ούν ταύτα Θεόφιλος ο σοφώτατος χρονο
ditæ sunt. γράφος .
Abrahanii igitur temporibus ΑΕgyptiis imperavit , Εν δε τους χρόνους του Αβραάμ εβασίλευσεν 15
ex Claini posteris, Naracho : Pelephres autem, Αίγυπτίων και εκ της φυλής του Χάμ Ναραχώ . Ήγό
regis Pharaonis coquorum princeps , Joseplium, ρασε δε από των Σαρακηνών Πετεφρής , ο αρχιμά .
Jacobi alium, a Saracenis , quibus fratres ejus in- γειρος του αυτού Φαραώ βασιλέως , τον Ιωσήφ , υιον
vidia moti quod 60 patri charus essel, venunde του Ιακώβ · όντινα έπώλησαν οι αυτου αδελφοί τους
derant (eral enim for pulclierrimus ) , emil . Jose - Σαρακηνοίς , διαφθονούμενοι αυτώ, ώς φιλούμενον 26
phus vero cum Pharaonis de Septenni fame , υπό του ιδίου πατρός : ήν δε ο Ιωσήφ ωραίος τη θέα .
Egypίum omnemque penitus regione invasura, "Οστις 'Ιωσήφ ήρμήνευσε το όραμα τώ βασιλεί
somnium interpretatus esset, prudentiam hominis Φαραώ, όπερ είδεν ένεκεν του μέλλοντος γίνεσθαι
rex admiratus, libertate prius donatum summo [72] λιμου εις την Αίγυπτον και εις πάσαν χώραν
VARIÆ LECTIONES.
19 πυργοποίας Ox. 20 εγένετο. Ιουδαϊσμός addit Ch. 11 ειληφότος CD. 12 σημε'. Numerus vitiosus.
93 έσχεν Ο :. 2* Ησίοδος. Ισίοδος Οx. Conf. Joannes Antioch. apud Allalium ad Eustathii Hex:1em.
ρ. 300 . 25 εβασίλευσεν ' Ασσυρίων, ο εκ της φυλής του Σήμ, Ναραχώ. • Mendum manifestum : ego
itaque ; εβασίλευσεν Αιγυπτίων, ο εκ της φυλής του Χάμ Ναραχώ. ) Ch. 16 φιλούμενον. φιλουμένο Cli .
Sed v . ad p . 54 A .
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(13) Και εγένετο μετέπειτα. Αliquid hic deesse D nec Cadmus, nec Palamedes ; que constans Gre
videtur, ad quod ad § y éveto referalur : forle scri- corum est traditio . Et quidem Græcis, anie hos,
bendum , και εγένετο Ιουδαϊσμός μετέπειτα από fuisse litteras, inulis probare militur Jo. Tzetzes,
'Αβραάμ, etc ., ιli habet Chr. Αlex. p. 150 : Ιου : chil. 12, quem consule.
δαϊσμός απότων χρόνων του Αβραάμ, τον χαρακτήρα (14) Φαραώ, ο και Ναραχώ. Ηunc, Νάχωρ, τοeat
του Αβραάμ διά περιτομής ειληφώς. Ρro nostri Clur . Αlex. auctor. Cedreous, Ναρεγώ : qui etiam
leg. 'Αδάμ, " ab hoc, Ægyptioruin reges Pharaones , deinceps
(12) ειληφότες,
itaque "Έστιν ούν από ειληφότος.
έως του
Αβραάμ, έτη voc1405 asserit.
συμε. Forte scrib. ψμε. Cedreious enumerat :1υη. (15) Τα ούν προ τούτου παλαιά βασίλεια Αιγυπτίων
γτιβ'. MMMcCCSI. Cliron. Αlex. γυζ'. MMYCccCνι. εξέθετο Μανεθών. Haud Salis mirari poss:Ιυ, quial
18X ijilerpr., vii calculum instituil Eusebius, auctori nostro venerit in mentem , cum hæc seri
APNINCLXXXIV . Hebræi tamen numerant lantum an berel : Ægyptiorum enim Dynastia omnes usque
150s 1948. ad regem uliimum Necianebum , a Manethone de .
(13) " Οστις εξεύρε τα Ελλήνων γράμματα. Εrgo scripta sunt, ut ex Εusebio videre licet, Chron. 1. 1,
137 CHRONOGRAPHIA . – LIB . III. 1. 3
επί έτη ζ'. Και θαυμάσας ο βασιλεύς τήν του Ιωσήφ Α :ιυuit in honore; filiamque pontificis Heliopoleos,
φρόνησιν, ήλευθέρωσεν 21 αυτόν, και έδωκεν αυτώ ΑΕgypti urbis, in uxorem dedit ; concessa etiam ei
αξίαν μεγάλην και την θυγατέρα του αρχιερέως μolestate, Egyptum totam per seplennium pro
“ Ηλιουπόλεως 18 (16) της ούσης εν Αιγύπτω εις Tibitu administrandi. Exstructis itaque horreis,
γυναίκα, κελεύσας αυτόν διοικείν την Αίγυπτον πά- Josephus septem annorum proventum iisdem con.
σαν επί ζ' έτη και έχειν εξουσίαν ώς βούλεται didit ; curamque totius emptionis venditionisque
πράττειν. "Οστις Ιωσήφ κτίζει ώρεία, και αποτί. ipse in se recepit. Fame auten per terram uni
θεται στον εν αυτοίς τωνεπτά ενιαυτών, και έχορή - versam grassante Josephi ,fratres e terra Clianaan
γησε πανταχού δι' εαυτού την τε αγορασίας και την in Agyptum, frumenti coerendi causa, descende
έξοδον της πράσεως, ποιήσας ώς ήσουλήθη αυτός. runt : quos uli vidit Joseplius, fratris usus fidu
Και της λιμού γενομένης εις πάσαν την γην, ήλθον cia, ipsos compreliendi jussit, ιnissosque tandem
οι αδελφοί αυτού από της γης Χαναάν εις Αίγυπτον faciens, uti Benjaminum fratrem suum natu mi
αγοράσαι σίτον. Και επιγνούς αυτούς Ιωσήφ έκέ- norem el Jacobum patrem, totumque denique fa.
λευσε κρατηθήναι αυτούς, και έθάρρησεν 29 αυτοίς militium eorum sibiadducerent, mandavit. 111ique
ότι αδελφός αυτών υπάρχει , και ηνάγκασεν αυτούς abeuntes, jussa ejus exsecuti sunt : patremque
απελθείν και αγαγείν προς αυτόν τον αδελφόν αυτού B suum, et Benjaminum fratrem, omnemque adeo
τον μικρότερον τον Βενιαμίν και τον πατέρα αυτού utriusque sexus cognalionerm, ηumero LXXV secum
Ιακώβ και την συγγένειαν αυτού πάσαν. Οι δε ducentes , a Joseplio habitandi in Egypιο Iocum
αδελφοί αυτού απελθόντες ήνεγκαν προς τον Ιωσήφ acceperunt. Unde cum post multos annos in in
τον πατέρα αυτών [73] και τον αδελφόν αυτών των mensam crevissent 61 multitudinem, a Mose tan
Βενιαμίν και την συγγένειαν αυτών πάσαν, ονόματα dem, Dei jussu, elucti sunt, sicuti in Hebraicis
δε αρδενικών τε και θηλυκών. Και εκράτησεν αυ- scriptis ista verissime traduntur omnia.
τους Ιωσήφ εκεϊ (17), και ώκησαν την Αίγυπτον επί έτη πολλά και εγένετο πλήθος άπειρον εξ αυ
τών των Εβραίων, οικούντα 36 εν Αιγύπτω έως Μωσέως του κελευσθέντος υπό Θεού εκβάλαι τον
λαόν (18) των Εβραίων εκ της γης Αιγύπτου, καθώς ταύτα πάντα εντέτακται ακριβώς εν τοις Εβραϊκούς
συγγράμμασιν.
Εν δε τους χρόνους των βασιλέων των προγεγραμ- Temporibus autem regum supradictorun, X
μένων ανεφάνη τις εν τη Καμία χώρα γιγαντογενής stilit in Caria philosophus quidam, a gigantibus
φιλόσοφος εκ της φυλής του Ιάφεθ, ονόματι Ένδυ - c ortum ducens, de stirpe Japeli, nomine Endymion.
μίων· όστις μυστικάς ευχάς λέγων εις σελήνην ήτει Lunam is precibus quibusdam mysticis, nomen
αυτήν μαθείν παρ' αυτης το θεϊκόν όνομα εν δρά- uli divinum sibi per visionem aperirel, sollicitavit :
ματι. Και εν τω αυτόν εύχεσθαι ήλθεν εις ύπνον και interque precandum sopitus, divinum nomen per:
ήκουσε το θεϊκόν όνομα εν οράματι· και ουκέτι αν- somnum audivit ; nec tamen amplius experreclus
έστη, αλλ' έστι το λείψανον αυτού έως της νύν εις est. Ceterum cadaver ejus etiamnum in Caria ha
την Καμίαν, ούτως όντα νεκρόν δονούμενον (19): και betur ; ubi quotannis sepulcrum ejus aperientes,
καθ' έκαστον έτος ανοίγουσι την αυτού σορόν εν τή corpus ejus, uti Γama est, molu agitatum fuentur ,
χώρα εκείνη , και ορώσι το λείψανον αυτού δονούμε- sicut Auleas sapientissimus scriptis tradidit. Αt
νον νεκρόν, ώς λέγουσιν. "Ατινα συνεγράψατο Αυ- que hinc, Endymionisamore captam fuisse lunau,
λέας 31 ο σοφώτατος • περί ού, φησί , την σελήνην orta est fabula.
φιλείν τον 'Ενδυμίωνα 82 ιστοριογραφούσιν.
"Έστιν ούν από 'Αβραάμ έως της εξόδου των Alb Alraliano itaque ad populi Israelitici, duce
υών [ 74] Ισραήλ μετά Μωσέα 33 από Αιγύπτου Mose ,ex Egypto egressum, generationes quinque;
γενεαι ε', έτη υμγ'. 'Από δε του κατακλυσμού έως 2ivero nunerantur ccccXLII. A diluvio autein ,
VARIÆ LECTIONES.
27 ήλευθέρωσεν Ch., ελευθέρωσεν Οx. 28 Ιλιουπόλεως Ox. 23 εθάρρησεν. Conf. vol.II, p. 85 C . 20 οι
Μωσέως Cli. V . p. 2 C.
ED. CHILMEADI NOTE.
(16) Και την θυγατέρα του αρχιερέως Ίλιουπό- D (17) Και εκράτησεν αυτούς 'Ιωσήφ εκεί. Durium
dews. Scr. 'HALOTÓNews. Josephus, Antiquit. Judai hoc locutionis genus, id est, cos secum retinuit .
carum, lib. 1, άγεται γάρ Πετεφρού θυγατέρα των Joseph.
εν Ήλιοπόλει ιερέων • Heliopolis vero, ΑΕgypti urlis , (18) Εκβάλαι τον λαόν. Participium hic rursus
jta etiam vocalur a LXX interpret. Stephanus de habemus non Græcum ; èx6ansiv itaque reponen
Urb. Ηλιούπολις, πόλις Αιγύπτου , ήν έκτισεν dum censeo.
'Ακτίς : dicta est Hebraico Ν Οη, Ριolomeo (19) Ούτως όντα νεκρόν δονούμενον. Scr. ούτως
"Ovcov. D . Athanasius , natione' Ægyptius , acov öv. Verum verba hæc non habentur apud Cedra
eam vocal ; quam a cullu solis sic dictam fuisse uum , qui fabulam hanc es Nostro yatà 26Elv de
asserit Kircberus, Prodr. et Lex. Copt. supplem . , scripsit, liret haud pari ingenuitate : noster enim
qui etiam Hebrieis wawn '. Bethsemas eam quan auctorem suum , Aulcami, nominatim laual ; Co
doque vocari teslalur. drenus non item .
PATROL. GR . XCVII
1:39 JOANNIS MALALE 140
ad Mosen natum, anni liabentur Mcccc \ χειν. Αb A της γενέσεως Μωσέως εισίν έτη αυπ ' 36. Από
Adanio vero, ad eunidenm natum, anni sunt 'Αδάμ έως της γεννήσεως Μωσέως εισίν έτη ελς .
ΜΜΜΜXXXVI. Moses autem vicesino supra centesi- "Έζησε δε Μωσης έτη ρκ”. Και διώκουν τον Ισραήλ
munm vitae sue anno mortuus est : post cujus ol)- μετά Μωσήν Ιησούς και του Ναυή και Φινεές, 35 Από
itan respublica Israelitica a Jesu Nave filio et Phi. oύν 'Αδάμ έως της τελευτής Μωσέως και 'Ααρών
nee administrata est. Ab Adamo igitur ad Mosis el citivēar ogue'.
Aaronis obiluni anni effluxerunt MAAMCLVI.
Josua elafe in Attica regnavit , ex stirpe Japeli 'Εν δε τους χρόνους Ιησού του Ναυή εκ της φυλής
Ogyges quidam 62 indigena, annos XXXII : quo του Ιάφεθ εβασίλευσε της Αττικής χώρας τις
tempore ingens in ea regione accidit diluvium ; ονόματι ( 20) Ωγύγης 36, αυτόχθων, έτη λβ'. Και γέ.
quo Ogyges ipse, omnisque adeo anima, per totam γονε κατακλυσμός μέγας εν τη αυτού βασιλεία, και
Αιιicam , solaunque , luctibus obruli , perierunt. απώλετο αυτός και πάσα η χώρα εκείνη και πάσα
Exinde Vero, per annos CCLXX deserta prorsusque ψυχή οικούσα την χώραν εκείνην της Αττικής και
inhabilabilis remansit Attica , sicut Africanus μόνης. Και έμεινεν εξ εκείνου έρημος και αοίκητο;
scriptum reliquit. ο ή αυτή χώρα επί έτη σο', καθώς εν τοις 'Αφρικανού
* έμφέρεται συγγράμμασιν.
Quo tempore vero Israelite ex Egypto cum Εν δε ταις ημέραις της 37 εξ Αιγύπτου μελλούσης
AIose egressuri erant, Molossis imperavit Aides γίνεσθαι εξόδου των υιών Ισραήλ μετά Μωσέως
quidam, indigena : cui ex uxore Melindia filia εβασίλευσε της των Μολοσσών [75] χώρας αυτόχθων
pulcherrima nata est, quam Proserpinam vocavit. τις ονόματι 'Αϊδης (21): ός έγάμησε την λεγομένην
Molossi vero mulieres forma speciosas, proprio Mελινδίαν· έσχεν εξ αυτής θυγατέρα ευπρεπή, ή ,
idiomate , κόρας νοcitalbant. Puelle hujus annore » εκάλεσε Περσεφόνην · τάς δε εύμορφους γυναίκας οι
captus Peritious, ex Aide regni primoribus qui- Μολοσσαίοι τη ιδία γλώσση κ'ρας εκάλουν (22). Ταυ
dam, juvenis opulentus, ipsam nec invitan, noctu την δε έδοξε φιλείν έρωτα και Περίθους, συγκλητικός
subripere in animo habuit. Quo cognito, rex indi- του αυτού 'Aδου βασιλέως, νεώτερος ών και εύπορος:
Perilliount , ipse tamen ut faciiinscius videretur σαι αυτήν. Και γνούς τούτο ο αυτής πατήo, Atδης
omnibus, ulcisceretur. Canent itaque pastoralem βασιλεύς , εθυμώθη και βουλευόμενος εν τώ λελη.
quem habuit ferocem, et ob corporis capitisque, θύτι (25) αμύνασθαι το αυτω Περίθω (94), ίνα
trium instar canum, magnitudinem, Tricerberuu c άγνοιαν τροφασίσηται προς πάντας , όν είχε ποιμε
nominatum, puelle pro foribus constituit. Νalre νικον κύνα άγριον μέγαν , όν και Τρικέρβερον ώνό
itaque ejus dudum mortua, puella rei totius pe- μαζον διά το τριών κυνών έχειν κεφαλήν και μέγεθος
itus ignara , in Periklioum noctu virginis rapίum σώματος, απέκλεισεν έξω όπου η κόρη διήγε . Μετά
aggredientemirruit canis,ipsumque interfecit. Pro. oύν την τελευτής της αυτής μητρός , αγνοούσης
Serpinal quoque ipsanm , ad tumulturn 63 excur - τούτο της κόρης , και του Περίθου παραγενομένου
rentem, dilaniavil : inde nata fabula, Plutonem νυκτός και εισελθόντος εις άρπαγήν της κόρης,
Proserpinam rapuisse , uti sapientissimus Pale- ώρμησεν ο κύων και ανείλεν αυτόν. 'Ακούσασα δε
phalus ista tradidit. και αυτή η κόρη της ταραχής, εξήλθε , και εφόνευσε
και αυτήν ο κύων περιής, φησί, λέγουσιν ότι Τίλούτων ήρπασε την κόρην άτινα Παλαίφατος ο σοφώτα
τος συνεγράψατο.
Iosis autemtemporibus Assyriis imperavit Ere- 'Εν τούς χρόνοις δε του Μωσέως εβασίλευσε
cilieus; AEgypίiis vero Pelissonius, qui et Comedus τών [76] 'Ασσυρίων 'Ερεχθεύς , των δε Αιγυπτίων
Pharaola. Magos secuni iste liabuit princellentes, εβασίλευσε ΙΙετισσώνιος (25) ο κωμωδός 38 Φαραώ .
VARIÆ LECTIONES.
34 αυτο . Νmers falsus. 35 μηνιές Ox. 36 Ωγύγης. Γυγώγης Ox . 31 της. ταϊς Ox . 18 κωμωδός.
xol Cedrenus p. 46 C . Vide Bentleiuni p . 45.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(20) Ονόματι Γυγώγης. Ωγύγην lunc appellat D mino aliter se llllet quam lic a Noro tair
Cedrenus , qui etiam Allici liujus diluvii mieminil , Proserpinam enim Plutonis non liliam , sed uxorem
uli et Eusebius ex Africano, Chron . 1. 1, qui Alti faciunt mythologi.
cam exinde per CLXXXIX tantum annos desertam (2 ) Κόρας εκάλουν. Εadein Italies apud Jo.
jacuisse lesintur. Μετά δε Ωγύγην δια την από του Tzetzen, Ιοιο cita : Τάς γάρ εύμορφους Μολοσσοί
κατακλυσμού πολλήν φθοράν, αβασίλευτος έμεινεν κόρας καλούσι πάσας.
ή νυν Αττική ( Ακτή enim olim vocata est) μέχρι
Képpotto : Éun cwO'. Per annos cc desertam jacuisse italit nemo animadvertat.
νulι συναγωγή ιστοριών Eusebio Scaligeriano an - (224) 'Αμύνασθαι τω αυτώ Περίθω. 'Αμύνασθαι
nexa . Verum quomodo Ogyges Josuæ temporibus hoc loco , ulcisci, significat ; itaque scribendum , táv
lirisse dicitur, cum diluvium Ogygium ccxLv annis autóv Ilgcioouv.
populi Israelitici exodum processerit , ut Essebius ( 25) 11ετισσώνιος ο κωμωδός. Του κωμωδού 2nnel .
pillai ? Iationem Cedrenus, uti eliano συναγωγή ιστοριών,
(9 ) Ονόματι Αιδης. Ιta cum vocat Cedrenus ; a Scaligero cin Eusebio edita : Τών δε Ασσυρίων
1ο Τραμς Vero "Αδης chil. 2 , histor'. 51 , qui idenι εβασίλευσεν 'Ερεχθεύς : Αίγυπτίων δε ΙΙετισώνιος, ο
es1 cum Plutone. Carterum fabula Prostrin0 oil - και Φαραώ, όστις είχε μάγους Ιαννών και Ιαμβρiν.
141 CHRONOGRAP . – LIB . III. 12
Ούτος είχε μάγους μεθ'εαυτου δυνατούς, τον Ιαννής HA IJinnen
A el Ja...Dre ... Eο illie A regnale, Judo.
και τον Ιαμβράν. Επί δε της αυτού βασιλείας έπλη- rum gens in Agypto valde aucta erat, a Jacosi
θύνθη το γένος των Ιουδαίων εν τη Αίγυπτο από usque in Egyptum ad Josep' un filium descensu,
της γενεάς του Ιακώβ του ελθόντος εν Αιγύπτω προς ad eorum educium per Mosen fratrenque Aaronem.
τον υιόν αυτού Ιωσήφ έως Μωσέως ηγουμένου αυ- Uxorem autem sibi duxit Moses Egyptiam, Jo
των και Ααρών αδελφού αυτού. "Οστις Μωσής έλαβε thoris Grecorum pontificis filiam, viri apud Pha
γυναίκα Αίγυπτίαν, την θυγατέρα Ιουορ, του αρχι- raonem Aspiosque omnes sum : Ο in lionore
ερέως των Ελλήνων (26), ανδρός τιμωμένου από habiti. Moses autem omni Egypliorum scienti:1
Φαραώ βασιλέως και των Αιγυπτίων. Ο δε αυτός institutus erat : Agyptii vero Judeos, numerosio.
Μωσής ήν πεπαιδευμένος πάσαν σοφίαν (27) Αι- res jamjan Γιclos, formidare ceperunt. Quod uli
γύπτου • οι δε Αιγύπτιοι έφοβούντο τους Ιουδαίους Pharaoni notum fecissent , Judeos ΑΕgyptiis ope
ώς γενομένους πολλούς, και ανήγαγον το Φαραώ rarios se prestare , Iaterilianique exercere rex
περί αυτών, και εκέλευσε Φαραώ βασιλεύς ποιείν jussit. Si quis igitur Aigyptiorum aut domum ex
τους Ιουδαίους τοίς Αίγυπτίους εργατείας και βάλ- slruere, aut prediolum adornare in animo habuit,
λειν πλίνθους ανάγκη. Εί τις oύν εάν έβούλετο (28) a Judaeis Interes operamque simul eorum exigellat.
των Αιγυπτίων κτίσαι είτε οίκον είτε αγρόν , αυτούς B Cumquesub oneribus suis ingenuisse totamJulie0.
ήνάγκαζε ποιεϊν εργατείαν (29) και πλίνθους, και rum gentem animadvertissent Moses , et frater
εστέναζoν κοπιώντες οι [ 77 ] Ιουδαίοι πάντες . Και ejus Aaron, Deum Supplices adorabant. Princepi!
τροσεσχηκώς Μωσης και ο τούτου αδελφός 'Ααρών autem Mosi Dominus , uti al Pharaoncin regel:
τον αναστεναγμόν των υιών Ισραήλ, ηύξαντο τον ΑΕgypti introiret , Suoque nomine manlaret us
Θεόν · και εκέλευσε Aωσει Κύριος ο Θεός εισελθείν μοριιίum 64 Israeliticum, ut eum colat , dimitle
πρός Φαραώ βασιλέα Αιγύπτου, και είπείν 39 αυτή, ret. M6ses igitur, cum fratre Aarone, ad Ρelisso
'Απόλυσον τον λαόν του Ισραήλ λατρεύσαι αυτό. Και nium Plaraonen, ΑΕgypti regem, ingressus (islam
λαβών Μωσής τον ίδιον αυτου αδελφόν 'Ααρών εισ- enim libert:lein et ut Jollhoris Grecorum pontificis
ήλθε προ : Πετισσώνιον Φαραώ , βασιλέα Αιγύπτου: gener , et Judeorum etiam dux , sili vindicavit) ,
είχε γάρ παρκησίαν , ώς από του αυτού πενθερου Dei mandatum ei his verbis exposuyt : Deus qui
Ιούδρ, του ιερέως των Ελλήνων, και ως ηγούμενος celum, Terram Imareque, el quecunque sunt in
των Ιουδαίων και ανήγγειλεν αυτώ την του Θεού illis formavit omnia, jubet uti populum suum, ut
κέλευσιν και ότι Λέγει ο Θεός και ποιήσας τον ουρανόν illum colat, deniillas. Respondii Pharaoli : Si vere
και την γήν και την θάλασσαν και πάντα τα εν αύ- Deus tuus ista milhi dicenda mandavit , ecce sunt
" τοίς ένα απολύσης τον λαόν αυτού λατρεύσαι αυτό. 4 milli Agyptii mirifici, quos tu si Dei tai ope vice
“ Ο δε Φαραώ ακούσας λέγει αυτό, Ει αληθεύεις ότι ris, nmandata ejus exsecuturus sum. Ex advers)
ο Θεός σου εκέλευσε σου ειπείν μου ταύτα, ιδού εισιν itaque constitutis, hinc Janne et Jambre, illine
Αιγύπτιοι μετ' εμού ποιoύντες θαύματα. Εάν νι - Mose et Aarone, Pharaoh, nobilibus suis stipalus,
κήστης αυτούς αιτούμενος τον Θεόν σου , παρέχω σου consedit . Jannes vero el Jambres, virg:1m suamin
άπερ εκέλευσε σου ώς λέγεις. Και έστησεν εναντίον serpentem, prestigiis suis, Converterunt : qui ,
αλλήλων τον Ιαννών και τον Ιαμβρόν και τον Μω- cum Mosen invasurus esset, Deu precatus, or
σέα και Ααρών. Και εκάθητο Φαραώ και οι μεγι - ipse traculumsum, in terrain projectum, in ser".
στάνες αυτού και εποίησαν οι περί αννών [78] και pentem przegrandem, qui Jannis Jarmlhrisque illu
Ιαμόρήν διά γοητείας την ράβδον αυτών όφιν, και altern alsorpsit penitus, com mutavit : victoria-
επήρχετο το Μωσει. Και ευξάμενος Μωσής έρριψε que, stupente rege satellilioque omni, penes Mo
και αυτός ήν κατείχε ράβδον εις την γην και εγένετο sen erat.Jones deindle et Jambres Huminumlin .
και η αυτού ράβδος όφις μέγας πάνυ , και κατέπιε pidissimorum anas , corat , rege omnibusque , ιι
τον όφιν ον εποίησαν Iαννής και Ιαμβρής " και Singuinen verterunt ; Moses vero, fusis in Deut )
ενίκησε Μωσης, και εθαύμασεν ο βασιλεύς και πάν- D precibus, pristinum nitorem eisdem restituit. Sed!
VARIAE LECTIONES.
80 ειπείν Ch., Celreius p. 46 D, είπεν Οx.
- ED . CIIILMEADI NOTÆ .
(26) Του αρχιερέως των Ελλήνων. Quare noster fun prefectum aut presiden significat. Ita Poli
Jotbonem , Gra:corum pontificem , lacii , cum Zona -
plaries praefeciiis civitatis On , TN in Cohen Oil
l'as, Cedrenis, Chron . Alex . aliique, lexiuslie appellatur , Gen . xli, 45 .
ipse, iepés. Maolan, eum appellant. Madian vero , (27) Πεπαιδευμένος πάσαν σοφίαν. Πάση σο
secundum Chir. Alex. all lorem , duæ sunt, major el via lezil Cedrennis,
minor : quarum illa cis mare Rubruni posita est, (28) Εί τις oύν εάν έβούλετο. Εάν παρέλκει• 11isi
Madian vero minor ultra mare Erythræum , haud forie av legenda sil .
procul Egypίο, "Οπου εβασίλευσε Ραγουήλ, ο πεν (29) Ποιείν εργατείαν.'Εργάτης, operarius ; in:15
θερος Μωσέως. Quod allen Jollhor, qui est Ra alicior nosier è pratelav formal, ad eorum homto
guel, quandoque ispevs, aliquando vero Busi
deus hic appelletur, ex llebrei vocabuli sensui a illa num operam exprimendam : èprasia Graecis pro .
prie dicitur.
phibolico exoritur. 17 enjin tum saccrdotcm ,
143 JOANNIS MALALE 141
el ali: quellano ad invicemoperati sunt miracula ; Α τες. Ομοίως δε και ποταμόν 10 υδάτων διαυγεστά
quibus tamen Moses vicit omnibus. Pharaonein των (30) εποίησαν ο Ίαννής και Ιαμβρής γενέσθαι
itaque accedens Moses , 65 Ecce, inquit, poten. αίμα παρουσία του βασιλέως και πάντων. Και ηύ
tiam Dei Israelis cunι videris , nissos nos facilω, ξατο Μωσης, και πάλιν εγένετο ύδατα καθαρά τα του
ιι ipsum colamus. Pharaoh itaque fidem suain ποταμού ρεύματα , ώς ήν πρώην . Eποίησαν δε και
datam, cum tamen non prestiteri , Moses a Deo άλλα τινά κατέναντι αλλήλων και ενίκησεν αυτούς
precibus contendit ut , calamitatibus in ipsum Μωσης. Και λέγει το Φαραώ Μωσής, Ιδού είδες την
Egypliosque immissis , regem ad populum Israeli- δύναμιν του Θεού Ισραήλ. Απόλυσον ημάς , ένα
ticum dimittendum adigat. Immisit igitur Deus αυτώ λατρεύσωμεν. Ο δε Φαραώ συντασσόμενος
ΑΕgyptiis septemplicem iram : adeo ut a Mose pe- αυτό ανεβάλλετο· και ηύξατο Μωσής τον Θεόν ώστε
tierit Pliaraoh uti tantorum nmalorumliberationen πέμψαι αυτή πληγάς και τους Αιγυπτίοις, ίνα αναγ
a Deo impetrarel ; ita vivit, inquiens, Dontinus κασθή ο βασιλεύς αυτών απολύσαι τον Ισραήλ . Και
Deus Iuus, ut ego non impediam quominυς τα έπεμψεν ο Θεός Ισραήλ επτάπληγον οργήν 1, ώστε
populusque tuus Israeliticus Deo vestro cultum τον βασιλέα παρακαλέσαι τον Μωσέα και είπείν 11
presletis. His dictis, Muses egressus, DeumIsrae- αυτό, ότι Εύξαι τω Θεώ σου ένα ρυσθή η χώρα αύτη
lis precatus est, Judaisque dein annuntial, habere β των τοσούτων κακών, και ζή Κύριος ο Θεός σου, ου
eos omnes a rege concessam, ad cultum Deo prin- κωλύσω σε λαβείν τον λαόν σου τον Ισραήλ εις το
standum, exeundi licentiam. Ista auten in Hellrai- λατρεύσαι υμάς αυτώ. Ταύτα δε εν ταις Εβραϊκαις
cis scripίis traduntur. Pelissonius aulein Pha - εμφέρεται γραφαϊς. Ο δε Μωσης ακούσας ταύτα
Yaolh rex Menophim statim, celeberrimum illud παρά του βασιλέως , εξήλθεν εύξασθαι το Θεό
Oraculum consulendi causa, profectus, sacrisque Ισραήλ, και είπε τοίς Ιουδαίοις , 'Απέλυσεν υμάς
peractis, Pylliamin Itec verba interrogat : Efare πάντας ο βασιλεύς έξελθεϊν λατρεύσαι τώ Θεώ. Ο
mihi, quis inter vos primus est, magnusque Deus δε Πετισσώνιος Φαραώ βασιλεύς ευθέως απήλθεν εν
Israelis ? Tulitque hoc responsum: A cαίο descendet, τη Μέμφη και εις το μαντείον και το περιβόητον · και
Rammax αιhcream superans, perennis, immortalis ποιήσας θυσίαν επηρώτα την Πυθίαν λέγων · Σα
ignis. Hunc trenunt omnia, cαlum, letra mareque, φήνισόν μοι τις έστιν πρώτος υμών και μέγας
demonesque inferni. Deus iste sui pater, et sine 66 Θεός του Ισραήλ ; και εδόθη αυτό χρησμός ου
γαlre , filiusque ipse sui paler beatissimus. Quantilli τoς: "Εστι ** * κατ' (i) ουρανοίο μεγάλοιο βεβηκός 48
autem nos et angelis ? Edoctus vero tu, Tacitus dis- φλογος υπερβάλλον αίθριον , αέναον , αθάνατος
cede. πυρ, ο τρέμει πάν , ουρανός, γαϊά τε και θάλασσα,
ταρτάριοί τε βύθιοι και δαίμονες ερρίγησαν 47. Ούτος ο Θεός αυτοπάτωρ, απάτωρ, πατήρ υιός αυ
τός εαυτού, τρισύλβιος " εις μικρών δέ μέρος αγγέλων ημείς (31). Μαθών άπιθι48 σιγών .
Π:eccum ab oraculo andissel rex Pharaoli, talbula C “Ο δε βασιλεύς Φαραώ ακούσας ταύτα παρά της
lapidlese inscribi jussit; exstatque eiden insculptum μαντείας, εκέλευσε πλάκα λιθίνην γλυφήναι 19 τα
Πιοc responsum, in templo Memplitico, qua Nilus παρά του χρησμού δοθέντα αυτό [80] ρήματα :
Πανius perfluit ,in hunc usque die visendum.Inde άτινα έως της νύν έγγέγραπται εν τη πλακι γλυ
autem digressus Pharaoli , populum Israeliticum, φέντα άνω εν τώ ιερώ Μέμφης 50, όθεν ο Νείλος
cun Mose el Aarone, statim dimisit ; qui ornatum ποταμός πορεύεται. Ο δε βασιλεύς Φαραώ από του
3 ) ΑΕgyptiis argentumque multum mutuali , uni- μαντείου κατελθών ευθέως απέλυσε τον Ισραήλ και
versi ex Agyριο discesserunt . Pliaraoli autem rex, Μωσέα και 'Ααρών. Και εξήλθεν ο λαός των Ιου
ubi Hebraeos, alb Egyptiis ornamenta , argentum, δαίων εξ Αιγύπτου άπας, και έλαβον ώς εν χρήσει 81
VARIAE LECTIONES. .
40 ποταμόν , ποταμών Ox . 41 επτάπληγον οργήν. • Reclius Cedrenus, δεκαπληγον οργήν de
cem eni Agypti plage. ) Ch. 62 ειπείν Ch., Cedreinus, είπεν Οx . +3 Μέμφη. Μέμφει Ch., Cedrenus.
Sed v . p. Sed. V. 6 . και μαντείον Cedrenus , μαντείαν Οx . * ** έστι Cellrenus p . 41 C , έσται Ox. 45 βε
τηκος (Cedrenus, βεβηκός Ox. 66 ταρτάριοί τε βύθιοι. τ. βύθιοί τε Ch., (Cedrenus. 67 έβρίγησαν Ch.,
Cedrenus, ερίγησαν Ox. 68 άπιθ. Ch., Cedrenus, άπειθι Ox. 49 πλάκα λιθίνην γλυφηναι. Scr. πλακι
λιθίνη,
Ox.
uti Iliabei Cedrenus : aut stipple είς. • Ch. 80 Μέμφης. Μέμφιος Cli . 81 εν χρήσει Cli., έγχρήσει
ED, CHILMEADI NOTÆ .
(50) Ποταμών υδάτων διαυγεστάτων. Forte bisce mirificis primas semper habuerunt : quos
üõära . Veruni bic notandum auctorem nostrum deinde, pro viribus, seculi sunt magi.
miraculorum editorum modum et ordinem penitus (31) 'Ayyéwvýrleiç. Cedren . Úgeis, menslose .
pervertere : Nioses enim et Auron in certaminib :ls
HODII NOTÆ .
( i) "Εσται κατ', etc . Oraculum hoc onendosissi- D Ταρτάρεοί τε βυθοί, και δαίμονες ερρίγησαν ,
mum sic corrigit Galeus noster erulitiss. Notis ad Αυτοτάτωρ, απάτωρ τε, πατήρ, υιός αυτός εαυτού,
Tambi.deMysl., sect. 8 , c. 12. Αυτοφυής, αδίδακτος, αμήτωρ, αστυφυλάκτος ,
'Εστί κατ' ουρανίοιο Θεού μεγάλοιο βεβηκός Ούνομα μηδε λόγο χωρούμενον εν πυρί ναίων .
«Φέγγος υπερβάλλον, και αέννμον , αθάνατον πυρ: Τουτί Θεές , μικρόν: δε Θεού μέρος άγγελοι ημείς.
“Ο τρομέει πιν , μια και ουρανός ήδε θάλασσα Λοιπών άπιθι σιγών εκ βωμων ημετερείων .
145 CHRONOGRAPIIA. – LIB . IV. . 146
από την Αίγυπτίων γυναικών και ανθρώπων κόσμια A divitiesque luluatos, clugisse intellexisset, fact
και άργυρον άπειρον. Και μετά το εξελθείν αυτούς cum penituit, acceptisque curribus suis, militia
μετεμελήθη Φαραώ, ο βασιλεύς Αιγύπτου , διδαχθείς φue omni eos inseculus, juxta are tandem asse
ότι και κόσμια 32 και άργυρον και χρήματα έχρή- cutus est. Israelite itaque respicientes, cum se, a
σαντο και έφυγαν (52). Και κατεδίωξεν αυτούς μετά fronte , mari, a tergo, Pharaone ejusque exercitu
των αρμάτων αυτού και πάσης της ενόπλου δυνά- cinctos vidissent, sublato clamore magno, Dei open
μεως · και κατέφθασεν αυτούς παρά την θάλασσαν. implorarunt. Moses vero eorum ductor virga S02
Και στραφέντες οι Ισραηλίται, και έωρακότες τον mare percussit , statimque aque cjus exaruerint ,
βασιλέα Φαραώ και τον στρατόν αυτού όπισθεν έρχό . exspectansque dum populus universus per siccum
μενον και την θάλασσαν έμπροσθεν εαυτών, αν- transisset , retrorsum tandem conversus, virga
εβόησαν κραυγή μεγάλη προς τον Θεόν · και ο προ . sla terram aridam percussil iterum; quo facto,
ηγούμενος Μωσής τον λαόν έκρουσε τη ράβδο τοϊς in locum suum redierunt maris luctus; et Petis
θαλασσίοις ύδασι, και εγένετο ξηρά , και εβάδιζον. Sonium Pharaonein, 67 regem ΑΕgyptiorum , cum
Και απομείνας Μωσης όπισθεν του λαού παντός και omnibus suis , exercituque Iolo penitus orderunt.
στραφείς εις τα οπίσω αυτού , έκρουσε πάλιν τη Populum vero Julieorum, cum Mose et Aaro:1e, ex
ράβδω εις την ξηράν γην, και εγένετο θάλασσα κυ- 5 Egyplo fugientem, per maris fluctus, ceu per ter
μαινομένη. Και κατεποντίσθη ο Πετισσώνιος Φαραώ, rom aridam, transire incolumem fecit Dominus.
ο βασιλεύς των Αιγυπτίων, εν τη θαλάσση και τα Erant autem numero sexcenlies tricies nilleni ,
άρματα αυτού και πάσαι αι δυνάμεις αυτού, και sicut Moses ipse, in sapientissima sua Chronogra
πόντου κύματα εκάλυψεν αυτόν και τους μετ' αυτού. pllia, conscripsit .
Τον δε λαόν των Ιουδαίων μετά Μωσέως και 'Ααρών διέσωσεν ο Κύριος βαδίζοντας έν θαλασσίοις κύμασιν
ως έν ξηρά γή, εξ Αιγύπτου φεύγοντα μετά χιλιάδων χλ' 65, καθώς και ο αυτός Μωσής συνεγράψατο εν
τη σοφωτάτη αυτού χρονογραφία .
VARIÆ LECTIONES.
32 κόσμια, κόσμα Ox. 53 μετά χιλιάδων χλ'. Nunnerus non convenit cum Scriptura, Nun. I, 16 1. 1
merantur 603550 . Ch .
ED , CHILMEADI NOTÆ .
(32) "Έφυγαν. Scr. έφυγον .

ΛΟΓΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ
ΧΡΟΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΑΡΓΕΙΩΝ ΧΩΡΑΣ.

LIBER QUARTUS
DE ARGIVOPUM REGNI TEMPORIBUS.

Τών [ 82 ] δε 'Αργείων μετά τον "Ιναχον έβασί- C 68 Argivorum regnum, post Inachum, Phoro
λευσεν ο Φορωνεύς και άλλοι πολλοί έως της βασι- neus obtinuit; et poste n plures alii, ad Lynceum
λείας Λυγκέως 8% του αγαγομένου την(53) Υπερμνή- usque, qui Hypermnestram, Danai filian, in uΧΟ
στραν 85 γυναίκα των Δαναού θυγατέρων. " Οστις rein duxit. Lyncelus enim Danao bellum inferens,
Λυγκες πολεμήσας τώ Δαναώ βασιλεί τούτον εφό ipsum el vita cl regno filiaque spoliavil, sicuri
νευσε και έλαβε την βασιλείαν και την θυγατέρα αυ scriplis tradidit sapicntissimus Archilocius. Lyn
του , καθώς 'Αρχίλοχος ο σοφώτατος συνεγράψατο . Cro successit Trioppas ; quicum quinque tanti
Και μετά την βασιλείαν Λυγκέως εβασίλευσε Τριό amos Argivorum regnum tenuissct , solulum lan
πας 36 (34) εν τη Αργείων χώρα έτη ε'. Και τώ dem est , atque ad Sicyonios delalm , postquam
αυτώ πέμπτο έτει [ 83] της βασιλείας αυτού κατ- DALIx durassel annos , uti sapientissimus Diodo
ελύθη η βασιλεία των 'Αργείων, και κατέσχον την Γ 's scriptum reliquit. Sicyoniis aute , qui nunc
VARIÆ LECTIONES.
** Λυγγέως Ox. hic et 5 , 6, 85 Υπερμνήστραν Cli. υπέρ μνήστραν Ox. 86 Τριόππας Ox.
ED. CHILMEADI NOTE.
(33) Την υπέρ μνήστραν. Leg. την Υπερμνή- (51) Εβασίλευσε Τριόππας. Cedren. Μεριό
στραν. Cedren . halbet Κλυταιμνήστραν, Hienclose. ττας Itabet.
147 JOANNIS MALAL. E 18
Helladici vocatur, Aigialeis prinus 69 impera- A βασιλείαν αυτών οι Σικυώνιοι 67 . Κατέσχεν ούν και
vit, annos L . Post lunc alii reges fuerunt XXVI, βασιλεία, ήτοι τοπαρχία των 'Αργείων έτη φμ ',
usque ad Zeuxippum, qui imperium tenuit annos καθώς και Διόδωρος ο σοφώτατος συνεγράψατο. Των
XXX . Deinde Vero respublica eorum a sacerdoti- δε Σικυωνίων των νυνι λεγομένων Ελλαδικών (35)
Ibus administrata est. Duravit hoc regnum annoς εβασίλευσε πρώτος ο Αιγιαλεύς έτη νβ', και λοιπόν
pccccxxcv, uti sapientissimus Africanus litteris άλλοι βασιλείς κς' 18 έως Ζευξίππου του βασιλεύσαν
prodidit . τος αυτών έτη λβ' 59. Και λοιπόν οι ιερείς αυτών
έδιοίκουν (36) την χώραν, και κατέσχεν η βασιλεία αυτών έτη όπε'(57), καθώς 'Αφρικανός ο σοφώτατος
συνεγράψατο.
Putes autem Occidentales Italiaque tunc tem- . Η δε δυσις, ό έστι τα επί την Ιταλίαν (58), ήν
poris regem nullum habuerunt ; sed a Jovis Ρici τότε αβασίλευτος, διοικουμένη δε από των υιών
filiis, posterisque eorum administrabantur ; quo Πίκου του και Διός και του γένους αυτών. Εν οίς 60
tein pore Moses et Aaron, in deserto Falis cesse- χρόνοις ετελεύτησε Μίωσης και Ααρών εν τη ερήμω:
runt, populoquc Israelitico prefuit Jesus , Nave και έδιοίκει (59) τον Ισραήλ Ιησούς και του Ναυή 61,
filius , ut supra dictum est. Ηic Jerichunleni bello ως προείρηται. "Οστις πολεμών παρέλαβε την Ιε
cepit, urbeinque Jerusalem ante dictam , quam et Β ριχώ και την ανωτέρω [ 8 ] ειρημένην πόλιν Ιερου
debin vocavit : totaque circum regione in pole - σαλήμ, ήντινα μετεκάλεσεν ο αυτός Ιησούς, υιός
salem suam redacta, urbem Syclien ipse inco- Ναυή, Ιεβούν. Αυτός δε παραλαβών την χώραν
luit, Neapolim jam nominans. Postmortem Jesu ώκησε την λεγομένην πόλιν Συχέμ (40), μετακαλέ
Nave filii, qui, Deo jubenle, populum Israeliticum, σας αυτήν Νεάπολιν . Και μετά την τελευτην Ιησού
per Jordanem fluvium , in Palestinam transire , υιού Ναυή, του ποιήσαντος περάσαι τον λαόν των
tubaque mystica Jerichuntis mænia corruere fe Ιουδαίων τον Ιορδάνην ποταμών κατά κέλευσιν
cit , Israelitis præfuit Phinces : quem judices lan Θεού και ελθείν 61 επί την της Παλαιστίνης χώρας
dem , numero xul, el popuo clecii, subsecuti και σάλπιγγι μυστική λύσαι τα τείχη Ιεριχώ, μετά
sunt. δε τούτον ηγείτο του Ισραήλ Φινεές· μετά δε Φινεές
εδιώκουν τον Ισραήλ ιγ' κριταί (41 ), επιλεγέντες
εκ του λαού.
Ten»poribus hisee inter Griecos inuoluerunt Εν δε τοις τούτων χρόνοις ήν παρ' "Έλλησιν και
Prometheus, Epimellieus , Atlas , Argusque per- Προμηθεύς , και ο Επιμηθεύς, και ο "Ατλας, και ο
spicacissimus ( quem, ab oculorum 70 ingeniique , πανόπτης "Αργος, όν εκατοντόφθαλμον εκάλουν διά
acumine , vocarunt Centumoculum) ; Deucalion " το περίβλεπτος είναι τον άνδρα και γοργόν, και
item Heleni filius, Pici nepos. Argus autemOcciden- Δευκαλίων, ο υιός "Ελληνος 63 του Νίκου . Ο δε "Αρ
talibus technicam primus monstravit : Atlas γος αυτός εύρε την τεχνικών 6+ (42) επί τα δυτικά
astronomicam tractavit scientian ; unde quod in μέρη · ο δε " Ατλας ήρμήνευσε την αστρονομίαν διά
celestium contemplatione versatus esset, celum τούτο λέγουσιν ότι τον ουρανόν βαστάζει, διότι τα
ab eo gestari fabulati sunt. Pronetlieus grama- ουρανού έχει εν τη καρδία αυτού. Ο δε Προμηθεύς
ticam invenit: hunc liomines elixisse falulantur, την γραμματικήν εξεύρε φιλοσοφίαν· περί ου λέ
« o quod , rides cuno fuerint, philosophie ope ad γουσιν ότι [85] ανθρώπους έπλαττε, καθ' ό ιδιώτας

VARIAE LECTIONES.
• 37 Συκνυώνιου Ox, correxit Ch. 68 κς'. κε' Schurzleisclaius Nol. Bil !. Vin. p. 193. Sed nec scripto
Tis impolanda sunt stupori, cujus paria exempla notabimus p.37 Α , 68 Α . 59 λβ'. λα' Eusebius utroque
iloro, Celrenus p. 81 D, Syncellus p. 151 D. 6ο οίς Ch., oίσι Ox. 61 Νουί Οx. il: cl infra. 3 και ελθείν
Ch. , κατά ελθείν Ox. 63' " Ελληνος Bentleius p. 73, " Ελενος Ox. 6 τεχνικήν, τεκτονικήν Ch. Conf.
Schurzlleisch . Not. Bibl. Vin . p. 126 .
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(53) Των νυνι λεγομένων Ελλαδικών. Licet Ελ- D δε τη πόλει εκάθισεναριθμόν στρατιωτών Ρωμαίων,
λάς apud auctores GrecianUniversiam ut plurimum ήτοι Ιταλών, λεγομένων Ισπανών : ubi lispanian
significel , Nosler tameri voce lac Peloponesum sub lialia , id est, sub Occidente , complectitur.
tantumintelligi vult : ideoque Sicyonios, Helladicos ( 39) Εδιοίκει τον Ισραήλ. Εδιώκει.
interpretatur , Sicyone , que est in Pelopones0 (40) " Ώκησε την λεγομένην πόλιν Συχέμ . Unde
Seplian. de Urb. Σικυών, πόλις Τελοπονήσου. hæc ? Josu enim libro omnia aliter.
(56) 'Εδιοίκουν την χώραν. Scr. εδιώκουν. (41) Ιγ' κριται. Scilicet usque ad Eli sacerdotem,
(37) 'Etname'. Amos 990 tantum numerat Ce qui primus ex sacerdotibus, post judices, rempub.
dren . Eusebius ex Castore annos numeral 983 ." Ewş administravit. Judices vero hi tredecim a Chr.
τούτου Σικυωνίων, ήτοι Πελοπονησίων , λεγομένη Alexan. auctore enumerantur isli : Goiliariel, Aodus,
βασιλεία διαρκέσασα εν γενεαϊς, ήτοι βασιλεύσι υς' Senegar, Delhora, Gedeon, Abinelectus, TIola,
( κν' κς") κατεπαύθη etc., μεθ' ους, ώς φασι, ήγουντο Jair, Jeplitlie , Essellon, alon, Labdom, et Sall
αυτών οι ιερείς του καρνείου έτη λγ'. 'Oμου τα πάντα S0η. .
της Σικυωνίων έτη . (42 ) Εύρε την τεχνικήν. Artes cum sint ano va
(58) "Ο έστι, τα επι την Ιταλίαν.ltalia ubique apud ria, ultiplicesque, cujustnam hic Argus Occiden
auctore ! i hunc pro partibus Occidentalibus insurpa- talibus auctor putandus ? Forlean legendum , v
1.it , uti supra monuius. Ιta lib. VII , p . 228 . Εν αυτή τεκτονικήν.
19 CHRONOGRAPHIA . – LIB. IV . 150
όντας εποίησεν επιγινώσκειν διά φιλοσοφίας και το Acventuum futurorum praescientiam eos adduxerit.
πρώην χρόνο είδέναι τα συμβάντα · ο δε Επιμηθεύς Epimelheum musices auctoremfuisse periiibent :
την μουσικήν εξευρεν · ο δε Δευκαλίων τα του κατα- Deucalion vero diluvii particularis historiam con,
κλυσμού του μερικου εξέθετο, καθώς Ευσέβιος 65 ο Ιexuit, uti Eusebius Pamphili lileris tradidit.
Παμφίλου ο σοφώτατος συνεγράψατο.
Μετά δε το αποθανείν τους κριτές των Ιουδαίων, Post exstinctos Israelitarumjudices , eis prefruit
ηγείτο του λαού Βαράχ, ο του 'Αβινοέμ 66 (43). Baraclius , Abinoanni filius, quo tempore etiam inter
" Ην δε τις γυνή προφήτις ονόματι Δεββώρα , ήτις Judeos florait prophelissa quedam, nonuine De
έλεγε τους Ιουδαίοις πάντα τα μέλλοντα. bora , quæ ipsis futura omnia prædixit.
Ενδε τους καιρούς εκείνους ήν και παρ' "Ελλησι Temporibus etiam illis apud Graecos innoluit
μάντις 61 Σ:βυλλα και εν αυτούς τους χρόνοις Αίγυ - Sibylla , valicinatrix ; colenm etiam leimpore
ποίων εβασίλευσε Φαραώ και και Ναραχώ · των δε Egyptiis imperavit Pharaoli , qui el Naracho.
'Αθηναίων εβασίλευσε Κέκρου τις, όστις εξ Αιγύ- Atlienis autem, ubi post Atticum diluvium sedes
πτου κατήγετο: ήν δε παμμεγέθης 67 , διό και διφυή erat regia , primus (Cecrops quidam, ab ΑΕgypίο
αυτόν εκάλουν (44). Ούτος δε πρώτος βασιλεύς έγέ- oriundus regnavil : urie , olh corporis magnitu
νετο Αθηναίων μετά τον κατακλυσμών της Αττικής : B linen, Duplicem vocarunt. Is, quam primum
μετά δε τον κατακλυσμός της Αττικής εις Αθη- regnore copit , legem tulit uti mulieres, quecun
ναίους ήλθε το βασίλειον. "H μόνον δε αυτός έβασί- que virgines imperio sto subdite erant , singular
λευσε Κέκρου Αθηναίων, εκέλευσε νομοθετήσαι τάς singulis nuerunt viris. Nymplhas autem , in san
γυναίκας τας υπό την βασιλείαν αυτού ούσας εν ώ ctione sta , 71 virgines hasee vocavit ; eo quod,
εισι παρθένοι [ 86 ] γαμείσθαι ενι ανδρί • άστινας fontium instar , per negalus corporis occultos ,
εκάλεσε νύμφας εν τη νομοθεσία αυτού διά το πη- partu lac eniilιunt. Αnte hunc enim regem , mu
γαις έoικέναι τάς παρθένους κορας , αί τίκτουσι και lieres Attice contermineque omnes belluino nore
από αδήλων πόρων πηγάζουσι γάλα. Προ γάρ της βα- niscebantur, pro libitu suo , cum quibuscunque
σιλείας αυτού πάσαι αι γυναίκες των 'Αττικών και cupientibus. Subinde vero vitiate mulieres , nullo
των Αθηναίων και της πλησίον χώρας θηριώδει 68 proprio viro destinate , ad oιnnes eque ventilan
μίξει έμίγνυντο , εκάστω συγγενόμεναι τώ αρεσκο- tes , cuilibet prostituerunt sese. Cuique etiam
μένω αυταίς , εάν κακείνη ήβούλετο και εκαλείτο η licitum eral ut amasiam, quotquot sili visum
αρπαζομένη γυνή ουδενός, αλλά τοις πάσι προσήρ. esset diebus , doui secum retineret : pro arbitrio
χοντο, διδούσαι έαυτάς εις πορνείαν. Και όσας ήβου - c deinde suo , quibuscunque volentibusemdimit
λήθη τις κρατήσαι αυτάς ημέρας, κατ' οίκον ταρ- Ieret . Ceterum Αtticis deinceps prohibitus fuit
έμενον αυτώ τρεφόμεναι · και ει ήθελε , πάλιν απ- nmos iste, mulieres , cum quopiam volente , con
έλυσεν αυτήν τοις βουλομένοις. Τούτο από της Αττι- suescere cogendi. Exinde enin factum est ut
κής είρχθη, το μή αναγκάζεσθαι αυτός συνείναι αν- nemo ibi Ihominum sciret quis suus filius , aut
δρί προς ον βούλονται και ουδείς ούν ήδει τις ήν υιός ή que ilia fuerit. Natum enim infantem, sive ma
θυγάτηρ, και εδίδου το τεχθέν ώ ήβούλετο ανδρί sculum , είve feminan , mater, pro libitu , cui
συμμιγέντι αυτή , είτε άρρεν είτε θήλυ έτεκε, και cunque deferebat ex annasiis suis : donumque is
έχαιρον δεχόμενοι. Ο δε Κέκροψ έκ της Αιγύπτου letabundus accepit. Cecrops vero iste Egyptius
καταγόμενος εξεφώνησε τον νόμον τούτον , είρηκώς legem supradictam sancivit , innuens ob hoc ipsumm
ότι η 'Αττική χώρα διά τούτο απώλετο. Και λοιπόν Αιιicam aquis olim obrutam fuisse. Exinde itaque
έσωφρόνησαν πάσαι, και ανδράσιν έζεύγνυον εαυτάς caslitatem coluerunt mulieres omnes , virginibus
αι άγαμοι παρθένοι, η δε πορνευθείσα έγαμείτο ένι viris propriis se jungentibus : quo vero ante vi
ωήβούλετο ανδρι • και εθαύμασαν οι Αθηναίοι τον fiate fuerant, virum quem vellent , sibi elege
του βασιλέως νόμον ως δε και τινες εξέθεντο ότι runt. Ηoc regis edictum demirali sunt Alienien
διά [87] τούτο αυτόν οι Αθηναίοι είπαν διφυή (45) D ses ; qui, ut nonnulli tradiderunt, oh lioc etiam
VARIÆ LECTIONES.
4 Ευσέβιος . V . ad p . 22 Α , 66 'Αβινοέμ Cli., 'Αμινοέμ Οχ. 67 μάντις Cli., μάρτυς Ox, et Σισύλλα.
*** παμμεγέθης Ch., πανμεγέθης Ox. 68 θηριώδει Cli ., θηριώδη Ox.
ED. CULMEADINOTÆ .
(43) Ο του 'Αμινοέμ. Scr. 'Αβινοέμ. Quomodo (43) Διά τούτο αυτόν οι Αθηναίοι είπαν διφυή.
lamen Barachus ab auctore nostro, post exstinctos Atheneus lib. xii, Cecropem , quia prinius maren
judices , populo Israelitico præſuisse dicitur, cum feminie matrimonio junxit, Aucun vocatum lestalur .
post ipsius tempora 1x alii judices nierentur ? Εν δε Αθήναις πρώτος Κέκρου μίαν εν έζευξεν,
(44) Διό και διφυή αυτον εκάλουν. Ρhilocliorus ανέδην το πρότερον ουσιών των συνόδων, και κοινο
apud Εusebium Cliron. 1. 1 : Κέκροψ ο Διφυής της γαμίων όντων. Διό και έδοξε τισι, διφυής νομισθήναι,
τότε 'Ακτής, νύν δε Αττικής , εβασίλευσεν έτη ν'. ουκ ειδότων των πρότερον διά το πλήθος τον πα
Διά μήκος σώματος ούτω καλούμενος , ώς φησιν ο τέρα. Nominis hujus rationem exponit Isac. Tzetze ,
Φιλόχορος ή ότι , Αιγύπτιος ών, τάς δύο γλώσσας ad Lycophron . p. 24 : Επει γούν εκ τούτου οι παί
πίστατο. Αliam hujus appellationis causam profert δες πατέρα και μητέρα εγνώρισαν, τους αιτίου ;
auctor paulo infra , quam statim videbimus. αυτών της γενέσεως , δύο τυγχάνοντας φύσεων, διφυής
 151 JOANNIS MALALE 152
illum Διφυή , sive Duplicem vocarunt ; eo quod Α ότι εξευγένισε τα τέκνα του είδέναι τους εαυτών γο
proleum eis nobiliorem reddidissrl, efficiendo uι νείς. Εβασίλευσε δε ο Κέκροψ των Αθηναίων
quilibet parentuum suum utrumque dignosceret. έτη ν', και μετ' αυτόν εβασίλευσε Κραναός έτη θ'.
Cecrops autem Allienis regnavil annos L , hunc ex- 'Εν εκείνοις δε τους χρόνους Σαπφώ πρώτη μου
cepit Cranaus, 72 et imperavit is alios IX. Hisce σική 69 ( 16 ) εγνωρίζετο. Και μετά Κραναον εβασί.
autem lenmporibus Sapplio, poetria prima , inno- λευσε Φορωνεύς και άλλοι έως Κοδρώνος , βασιλεύ
1uit. Post Cranaum regnavit Phoroneus aliique , σαντος αυτών έτη κα'. Κατέσχεν ούν η βασιλεία αυ
usque ad Codrum ; qui regnum lenuit per annos tūvētn 48'.
XX1. Duravit itaque regnum eorum annos ccecxcis.
Arcliontum auten leuporibus , Draco Athenien . Εν δε τους χρόνους των αρχόντων ένομοθέτει 63
sibus leges primus dedit: quis Solon, successor 'Αθηναίους πρώτος ονόματι Δράκων, και μετ' αυτόν
ejus, abrogavit. Alias deinde condidit Tliales Σόλων, και έλυσε τους νόμους Δράκοντος Σόλων. Και
Milesius. Athenarum rursus regnum deinceps in- πάλιν ένομοθέτησε Θαλής 10 ο Μιλήσιος. [88]. Και
vasil primus Eschylus , per annuum unum ; post πάλιν έβασίλευσεν αυτών πρώτος Αισχύλος έτος
ΑΕschylum, regnavit Acmeon per biennium: de και 11 (47), και μετά Αισχύλον εβασίλευσεν αυτών
quo Sapientissimus Euripides tragwdiam condi- Β 'Ακμαίων έτη δύο: περί ου Ευριπίδης 11 ο σοφώτα
dit . Post Acmeontem regnarunt oclodecim alii , τος δράμα εξέθετο. Και μετά 'Ακμαίοντα εβασίλευ
1sque ad Arexionem, φui regnavit annos x1, et σαν αυτών άλλοι ιη' έως 'Αρεξίωνος (48), ός έβασί
«lissolulum est regnum Αtheniensium, cum duras- λευσεν αυτών έτη ιβ'. Και κατελύθη η βασιλεία των
set annos Dccccνιι, juxta traditionen Africani 'Αθηναίων, κρατήσασα έτη 2 ', καθώς 'Αφρικανός και
sapientissimi chronographi . σοφώτατος χρονογράφος εξέθετο.
Paulo posilempore Israeli dux fuit Gedeon : huic Μετά δε βραχύ ηγήσατο του Ισραήλ Γεδεών. Έν
( ontemporaneus erat sapientissimus Orplieus Oy - αυτό δε τω χρόνω ήν Ορφεύς ο Θρύξ , ο λυρικός
ricus Olryssius ex Thracia, celebratissimus poeta. 0δρυσαίος 13 (49), ο σοφώτατος και περιβόητος
Ilic deorum origines , mundi etiam hominumque ποιητής · όστις εξέθετο θεογονίαν και κόσμου κτίσιν
creationem exposuit : praefatus in principio ope- και ανθρώπων πλαστουργίαν , είρηκώς εν τη αρχή
ris sui se nihil ex proprio instinclu , de Deo , του συντάγματος αυτού ότι εκ της ιδίας αυτού ενθυ
altit mundi opificio, protulisse , verum se precibus μήσεως ούκ εξέθετο τί ποτε περί Θεού και της κοσμι
suis 73 obtinuisse a Pliebo Apolline, uti haec sibi κής κτίσεως, αλλ' είπεν ότι αίτησαμένου 7 % διά ιδίας
aperirel; nempe Theogoniam, sive deorum natales, αυτου ευχής μαθείν παρά του Φοίβου Τιτάνος
universi ctiam opificiunι : in quo eius opere ex - C ηλίου 18 την θεογονίαν και την του κόσμου κτίσιν
siant etiam hic carmina sequentia : και τις εποίησεν αυτήν • εμφέρεται γαρ εν τη αυτού
εκθέσει δια ποιητικών στίχων ούτως:
Rex Phæbe, arcipolens Latonæ maxima proles. "Ω 16 άναξ, Λητούς υιέ, έκατηβόλε, Φοίβε κραταιέ,
d est : Ο domine , proles Diei , qui omnia e “Ω δέσποτα, Ημέρας υιέ, και τα πάντα πόρρωθεν ταις
Ionginq1o radiis fuis perstringis , immaculate et ακτίσί σου τοξεύων, αμίαντε και δυνατέ ,
præpolens.
Omnia qui lustras, hominesque deosque gubernas. [89] Πανδερκές , θνητοίσι και αθανάτοισιν ανάσ
(σων,
VARIÆ LECTIONES.
69 πρώτη μουσική . πρώτη Μουσών Cedrenus p. 82 C , aller altero inagis pervertens epigramma
Platonis, quo decimani Musanı dixerat Sapphionein . Quod vidit Schruzlleischius Noi. Bibl. Vin .
μ. 249, 69* ενομοθέτει Αθηναίους. Ιta dixit iterum pag. 194, 7. ένομοθέτησε την χώραν. 70 Θάλλης
Ox. 71 κα'. έν και μήνας ιζ' ( ζ ) Cedrenus p. 82 D. 72 Vid. Bentleius p. 17. το ύδρυσσέως Ox.,
'Οδρύσιος Ch. Simile Μολοσσαίος p. 25 B. Repetendus etiam articulus. ' 74 αίτησαμένου (Cedrenus
p. 57 Β, ήτησάμην ού Ox. 18 ηλίου Cedrenus, ήελίου Ox. 16 Ω. Ο Ox.
ED . CHILMEADINOTÆ .
και ο Κέκροψ εκλήθη, ως τούτο ποιήσας αυτός . Ιta D buit. Και πάλιν Αισχύλος τυραννήσας, έτος εν και
ctiam Jo. Tzelz. chil. 5 , de Cecrope verba habens : uñas s', qui etiam post Æschylum Alcibiadem
Νομοθετεί και γυναιξί τους γάμους τους νομί- ponit, quemauctor noster Acneontem vocat . Euseb.
μους . Chron . Can . Alemæontem Æschyli successorem
'Εξ ών παίδες εγνώκεισαν τους δύο φυτοσπόρους, νοcal; post queu, Αθηναίωνεβασίλευσεν 'Αλκμαίων,
Το πρίν μόνην γινώσκοντες, ώς έφην, την μη- έτη β'.
(48) "Έως 'Αρεξίωνος. Ιste apud Εuselium'Ερυ
"Οθεν ο Κέκροψ διφυής , νόμοις ώς δείξας ταύτα. ξίας dictus est ; qui regnavitannos decenm tantum
( 46) Πρώτη μουσική . Musarum prim11η ill: nm ap- moto.
plat Cedreius : " Οτε και Σαπφώ, ή και πρώτη ( 49) Ορφεύς ο Θραξ ο λυρικός Οδρυσσέως . Scr .
Μουσών, ανταγόρευτο. Οδρύσιος. Steph. de Urb. " Οδρυσαι, έθνος Θράκης.
(47) Αισχύλος έτος κα', Sr. έτη . Εusebius, ex Jo . Tzetzes chilia.l. 1 , histor. 12 : Ορφεύς ήν
Africano , Æschylum 25 annos regnasse asseril : Opi , è opuscoy Tapic0 ; B :52htlas. Cedrenu
licet Cedren . unicum tantum regni annuni ei iri interim corrigenlus, ubi legiturs ó Bpuósios,
153 CIIRONOGRAPHIA . - LIB . IV . 154
Ο τα πάντα επιβλέπων, θνητών και αθανάτων βασι- A 14 est : Ο ιu , cui omnia visibilia sunt , et cut
λεύων, mortales et immortales obtemperant.
"Ήλιε χρυσέαισιν 77 αειρόμενε 18 πτερύγεστιν , O sol , auratis quidividis aera pennis,
" Ήλιε τιμίαις 79 εις τον αέρα υψούμενε πτέρυξι, Id est : 0 sol, qui pennis bonorandis in sublime
aeris eveheris .
Δωδεκάτην δή 80 τήνδε παρά σείο έκλυον ομφήν, Jam duodenum ate ferit hoc prαcordia verbum.
Δωδεκάτην δή ταύτην παρά σου ήκουσα θείαν 81 φω- 1d est : Duodecies jann a te exaudivi divinam
νήν, vocem .
Σείο φαμένου, σε δ' αυτόν , εκηβόλε, μάρτυρα Dictique, arcitenens, ipsum le nuncupo testem.
[ θείην.
Σου ειρηκότος μου , σε δ' αυτόν τον από μακρόθεν Ιd est : Tuorum verborum te quidem eminus
λάμποντα τίθημι 85. Και άλλους δε πολλούς περί irradiantent in testimonium pono. Plures etiam
τούτου είπε στίχους και αυτός Ορφεύς · έφρασε δε ως alios, hac de re, versus composuit Orplieus : Io
εκ των προειρημένων στίχων ποιητικών εξέθετο και quitur autem eodem modo ac in recitatis versi
ουκ ενεδέχετο εντάξαι το πλήθος των στίχων εν τη bus: versus auten ejus reliquos, propter eorum
συγγραφή ταύτη. "Έστι δε άπερ εξέθετο Ορφεύς Β multitudinem , in opus hoc nostrum congercre
ταυτα · ότι εξ αρχής ανεδείχθη τω χρόνω 85 ο αιθήρ non licuit : 74 sensus vero eorum istiusmodi est.
από του Θεού δημιουργηθείς, και εντεύθεν κακείθεν Dicit Orpheus : a principio Deum ethera condi
του αιθέρος ήν χάος, και νύξ ζοφερά πάντα και κατ - disse ; alliereum autem chaos undique cinxisse ;
είχε και εκάλυπτε τα υπό τον αιθέρα , σημαίνων obscuram etiam caliginem omnia que sub ethere
την νύκτα πρωτεύειν 85, είρηκώς εν τη αυτού εκθέ- erant , cooperuisse : hinc innuens noctem esse
σει ακατάληπτόν τινα και πάντων υπέρτατον είναι, priorem. Insuper addit in expositione illa : quem
και προγενέστερον δε και δημιουργόν απάντων και dam esse praeterea incomprehensibilem omnibusque
του αιθέρος αυτού και της νυκτός και πάσης [90] superiorem ac priorem, omniumque conditorem ,
της υπό τον αιθέρα ούσης και καλυπτομένης κτί- tain ellheris ipsius , quam noctis, toliusque fabri
σεως : την δε γήν είπεν υπό του σκότους αόρατον ce illius quae sub ethere sepulta jacebat. Terram
ούσαν· έφρασε δε ότι το φώς ρηξαν τον αιθέρα autem dicit subtenebrisinvisibilenm jacuisse : lucem
εφώτισε την γην και πάσαν την κτίσιν, είπών εκείνο vero, elhere perrupto, terram omnemque illam IR
είναι το φώς το ρηξαν τον αιθέρα το 86 προειρημέ- bricam illuminasse. Lucem autemeam ethera per
νον, το υπέρτατον πάντων, ού όνομα και αυτός Ορφεύς , ruspentem, illum esse , quem Superius diximus
ακούσας εκ της μαντείας [91] εξείπε , Μητιν , Φά- " omnibussuperiorem esse : cujus nomen Orpheus,
νητα, 'Ερικεπαΐον 87 (50 ) όπερ ερμηνεύεται τη ex oraculo edoctus , edixit , Neminem ellari, Eri
VARIÆ LECTIONES.
17 χρυσέαισιν. χρυσέοισιν Ox. Fallitur Bentleius p. 3. 18 άειρόμενε Cedrenus, αέρομενε Ox. 79 τιμίαις
Cedrenus, τιμίοις Ox. 80 δη Cedrenus, δε Ox. hic el 13. 81 θείην Cedrenus, θείη Ox. 81 τίθημι. Αdde
μάρτυρα. 83 τω χρόνω. τω κόσμω Cedrenus, omisit Suidas V. Ορφεύς . 86 πάντα Cedrenus, Suidas,
πάντας Ox. 85 προτεύειν . πρωτεύειν Ch. , προτερεύειν Cedrenus et Suidas. 16 τον π. Ox., το π. Cedrenus.
87 Μήτιν, Φανήτα, 'Ερικεπαΐον Bentleius p. 2. μή τινα φάναι τα έρικεπεώ Ox.
ED, CHILMEADI NOTÆ .
(50) Εξείπε μή τινα φάναι τα έρικετεώ. Lego πεώ, αb oraculo editi, significatio. Hec ille . Fru
pávai. Hæc etiam apud Cedrenum , licet mutila , stra itaque sunt cum auctore nostro Suidas in Or
habentur : legil enim , où voua o auto ;. 'Opreus pheo , ei Cedrenus, qui horum verborum interpre .
ακούσας εκ της μαντίας, εξείπε : μήτις , όπερ ερμη- tationem ex Greco fonte petere Stagunt : Μήτις
νεύεται βουλή, etc., prim: scilicet Ophici responsi quidem consilium Sonat ; et φως cum verbo φά .
voce prolata , reliquis omissis . Quid vero tà Ob n vai, allinitatem quamdam habere videtur : verum
XETIE ) sibi vult, aut unde petitum hoc vocabulum , Dubinam tandein invenietur à į pixettew) , quod
non adeo dictu facile : cum tamen nihilnobis adhuc auctores dicti , quod non intelligerent, omiserunt?
probabilius occurral,Gregorii nostri doctissimi con- Certe Orpheum Hebraicaruin Scriplurarum haud
jecturam , in Not. et Observat. suis Anglice scris ignarum fuisse apparet ex Hymno ejus de Deo ,
ptis , in quædam sacræ Scriplura loca propositam , ubi inter multa Numinis redolentia, hæc ha
hic proponam . Hebræi, inquit, inter arithmeticas bentur :
suas traditiones, eliam hunc nominis Jehovah nume 'Αρχήν αυτός έχων , άμα και μέσον ήδέ τελευτήν.
ralem habent notationem ; quam 'Pp Kepo sive Ke " Ως λόγος αρχαίων, ώς υδρογενής διέταξεν,
peo , quam hoc modo deducunt : 'Εκ θεόθεν γνώμαισι λαβών κατά δίπλακα θεσμόν
772 ubi to Sopoyovei Mosen eum innuere, ad nominis
ejus originem respectu babilo , perspicuum esl.
: Πο ? 27 : : ΠΟΣΟΥΣ 7 : p ” ΟΡΟΥΣ Quod enim ex aquis extractiis fuerat, ideo Moyses
7: : η ΟΥΔyΣ Η : NE : 15722ΥΣ : vocatus est : uti testantur sacre Scriptura , Exod. 1,
id esl 10 in sesemultiplicatis, proveniunt 100 ; 5 in 10 . Noininis autem hujus rationem ex Josepho,
se multiplicatis , exeunt 25 . Ecce 125 . 6 in se mul. Antiq. Jud . 1. 11, profert Glycas, Annal. pari, li,
tiplicatis, fiunt 36 . Ecce 161.5 in se multiplicatis , his verbis Nomen , inquiens , ei fuisse dalum ab eo
producuntur 25 .127 Hare sive Heri, ecce ED Kepo, quod acciderat : nam Ægyptiosaquam Moy dicere :
id est 186 , quæ divini nominis lamphorash , sive lises aulein illos qui ex aqua sint extracti liberat
numeralis est notario , adeoque vocabuli hujus épixs - lique. Eodem eliam habentur apud Philon . Jud . Et
155 JOANNIS MALALÆ 1. 6
cipes, quod vulgari idiomate signal nobis, consi- A κοινή γλώσση βουλή, φως, ζωοδοτήρ. Ειπών εν τη
tium, Lumen, Vitedatorem. Dicit autem in eadem αυτού εκθέσει τας αυτάς τρείς θείας των ονομάτων
expositione , tres illas divinas horum nominum δυνάμεις μίαν είναι δύναμιν και κράτος του μόνου
potentiis unam esse vim et virtutem Dei unius Θεού, όν ουδείς ορα, ήστινος δυνάμεως ουδείς δύνα
invisibilis, cujus potentia nemo unquam assequi ται γνώναι ιδέαν 88 ή φύσιν • εξ αυτής δε της δυνά
ollit aut itlean aut natura : : ex illa autem μεως τα πάντα γεγενήσθαι, και αρχάς ασωμάτους
Omnia proflixisse , principia nempe incorporea , και ήλιον και σελήνην, εξουσίας και άστρα πάντα
Solem, Tunin, polestates, el astra omnia , terram και γήν και θάλασσαν, τα δρώμενα εν αυτοίς πάντα
ilem, et mare , que in illis visibilia sunt ac in- και τα αόρατα. Το δε των ανθρώπων γένος είπεν 89
visibilia Omnia. De homine autem eodem modo, υπ' αυτού του Θεού πλασθέντα εκ γης και ψυχήν
ac AIoses 75 ipse sapientissimus, pronuntiavit, di- υπ' αυτού λαβόντα 90 λογικής, καθώς Μωσής ο πάν
cens hunc, ipsius Dei opera, ex terra elformalum, σοφος εξέθετο ταύτα. Ο δε αυτός Ορφεύς εν τη αύ
animam alb eo accepisse, ratione preditain. Idenm του βίβλω συνέταξεν ότι διά των αυτων τριών ονο
Orpheus in eodem libro Scripsit , a tribus istis μάτων, μιάς δε θεότητος, τα πάντα εγένετο, και αύ
nominibus , una vero natura divina , omnia facta .. τός έστι τα πάντα.
fuisse , Deumque ipsum esse omnia .
Miserias autem generis humani descripsit idem Περί δε του ταλαιπώρου γένους των ανθρώπων και
Orpheus versibus quamplurimis ; ex quibus li αυτός Ορφεύς εξέθετο ποιητικώς στίχους πολλούς ,
sunt : ως μέρος εισίν ούτοι·
Bruta voialilia atque hominum nequissima turba. Θηρές τε οιωνοί τε βροτών τ' άλιτήρια 91 φύ. α .
Interpretatio. Bruta et volatilia vocat mortuos. Ερμηνεία. Θηρία , όρνεά τε , των ανθρώπων τα
καταναλισκόμενα έθνη.
Idola efficia , et telluris inutile pondus. [92] "Αχθεα γης , είδωλα τετυγμένα, μή διά 15
[ μηδέν .
Interpret. Terre oιus , simulacra quedam Ερμηνεία. Το βάρος της γής, είδος κατεσκευασμέ
cflicta, que nascendi ac moriendi leges ac ratiο- νον 93, μηδε διά τι εγεννήθησαν μηδε διά τί αποθνή
nem prorsus ignorant. σκουσιν .
Quique mala Μιαud uorunt sibi presentire futura. Eιδότες, ούτε κακοίο προσερχομένοιο νοήσαι
Interpret. Quibus malorumimpendentium nullus Γινώσκοντες. Ερμηνεία. Ούτε κακού έρχομένου κατ'
est sensus. σ αυτών αισθανόμενοι.
Nec , longe amolæ quæ sunt, effugere noxas ; Φράδμονες , ούτε ποίον 36 μάλ' αποστρέψαι 28
(κακότητος
1d est : Νeque sciunt avertere infortunia , Dro . 'Ασφαλίσασθαι, ούτε από μακρόθεν πολύ αποστρέψαι
cui adhuc exsistentia . εκ του κακού ,
Præsenlisve boni studiis attendere gnari. Ούτε αγαθού παρεόντος επιστρέψαι και είρξαι.
16 1d est : Νeque uti bona obveniunt, quo mala Ούτε αγαθού έρχομένου υποστρέψαιεκ του κακού και
sunt declinare ; et, quod pulchrum est amplecti. κρατήσαι καλός
Irrita sed cunclos agilant conamina . "Iδριες, αλλά μάτην αδαήμονες 98 απρονόητοι.
Interpret. Sed temerario impetu, susque deque "Έμπειροι. Ερμηνεία. 'Αλλ' ώς έτυχεν [άμα] 27
ſeruntur, nihil omnino præsentientes . αμαθεστάτως φέρονται , μηδέν προεννοούμενοι.
Plurimoς item alios versus edidit sapientissi - Και άλλους δε πολλούς στίχους εξέθετο και αυτός
us isle Orpheus . Hec autem omnia habemus e σοφώτατος Ορφεύς. Ταύτα δε πάντα εξέθετο ο σο
Timollieo, sapientissimo chronographo , qui ob- φώτατος Τιμόθεος χρονογράφος , λέγων τον αυτόν
servavit, Orpheum, to retro seculis pronuntiasse 'Ορφέα προ τοσούτων χρόνων ειπόντα Τριάδα
Trinitatem consubstantialein omnia formasse. D ομοούσιον δημιουργήσαι 98 τα πάντα .
Post Geleonen Israeli profuit Tholas : cujus Μετά [93] δε Γεδεών ηγείτο του Ισραήλ Θώ
triporibus fortuit in Phrygia Marsyas philoso- λας (51). 'Εν δε τούς καιρούς του Θώλα ήν εν τη
VARIÆ LECTIONES .
68 είδέαν (Ox., ιδέα , Cedrenus. 89 το δε τον άνθρωπον είπεν. « Cellrenus thaliet, το δε των ανθρώπων
γένος είτεν, etc. 5 Ch. Cuod restitui . V .a p . 15 D . 90 λαβόντα Ch., λαθώντα (Ox . 91 τ ' αλτήρια Ben
eleius p. 5 , τ ' άλιτώσια (Cedrenus, ταλείτε oία Ox . 92 93 μή διά . μηδαμά Bentleius p . 5 . 93 κατασκευα
σμένον Ox, 95 ούτε ποίον. ούτ' άποθεν Bentleius p . 6. ου μάλ' αποστρέψαι Ceilients, μάλλα αποστρέ
ψαι θx. Η διδαήμονες Cedrenus αδήμονες Ox. 97 άμα delendum. 98 δημιουργήσαι Ch. cun Centreio,
δημιουργήσαν Ox .
ED. CHILJEADI NOT E .
quidem lingua Copia pimoy, aquam significat , ubi (51) Mathô£ l'eôsov vireito toŨ 'Ispana Omas.
pi, siguim est nominis masculini ; item Moyhoog, Post Gedeonem populo Israelilico præfuit filius
300am frigidam S01: : Moyses vero extrachus ex cjuis Abimelechus : post eum vero Tholas, ut ex
guis redditur, apud kiches. Lesie . Copl. teslii Constal.
157 CIIRONOGRAPHITA . — LIB. IV . 158
Φρυγία χώρα Μαρσύας 99 ο φιλόσοφος, όστις εφεύρε A plus. Hic musica gnarus, fistularum falbricanex
διά μουσικής αυλούς από καλάμων. Και άπενοείτο calamis excogitavit. Inde elatior factus, Dei no
αποθεών εαυτόν (52) και λέγων: Εύρον τροφήν men sibi arrogavit : Alimenta, inquiens, hominibus
ανθρώποις διά του μέλους των μουσικών καλά . harmonica fistularum modulatione inveni, Hic vi
μιων. " Ωκει δε και αυτός Μαρσύας εις τους ιδίους Ian suam totamin prediolis silis transegit : ce
αγρούς τον άπαντα χρόνον · όστις Μαρσύας θεοχο. teruno Deo landern infensus cum esset, mente
λωτηθείς και εξέστη του ιδίου νοός , και παραφρονήσας captus est ; insniaque percitus in luvium Be pro
Σόδεψεν εαυτόν εις τον ποταμών και απώλετο : όν- jecit , ibique periii . Fluvium autem hunc incole
τινα ποταμόν οι της αυτης χώρας Μαρσύαν καλούσιν Marsyam all hunc usque diem vocitant . Marsyam
έως της νύν. Περί ου ιστoρoύσιν οι ποιηται ότι hunc cum Αpolline certasse fabulantur poeta ; eo
τρός έριν του Απόλλωνος ήλθε τούτο λέγουσι, φuod, o Diasplieniam in Deum, Vesania percitus
φησίν, ότι ούτος βλασφημήσας εξέστη του ιδίου interirit : μιi Scriptum reliquit sapientissi .
νοός και εφονεύθη , καθά και ο σοφώτατος Νίνος 1 mus Ninus. Πistoriae etiam hujus meminit sapien
συνεγράψατο. Και ο σοφώτατος δέ Λουκιανός εμνη - tissimus Lucianus, qui a Clhalcide eu fuisse
μόνευσε της ιστορίας ταύτης, όστις είπεν αυτόν από Β
asserit.
Κολχίδος και είναι .
'Εν δε τους καιρούς του Θύλα ήν Ηρακλής ο ήρως Temporibus allen Thole , innoluerunt Hercu
και οι Αργοναύται οι περί Ιάσονα και τον Θεσσαλον les lieros et Argonaute ; nempe Jason Thessalus,
και Κάστορα και Πολυδεύκης και "Ύλαν και Τελα- Castor et Pollux , Hylas et Telaion , aliique ; qui ,
μώνα και τους λοιπούς. Ούτινες ανιόντες τον Ελλήσ - Hellesponto trajecto , a Cyzico , Hellesponti rege ,
ποντον επολεμήθησαν εξαίφνης υπό Κυζίκου, [94] bello statim impetiti sunt. Navali itaque pugna
βασιλέως της Ελλησπόντου (55). Και συγκρούσαν- commissa , Cyzicum regem interfecerunt ; noclu
τες ναυμαχία εφόνευσαν τον Κύζικον βασιλέα και que egressi , primariann Hellespontice ditioniς υγ
εισελθόντες νυκτός παρέλαβον την Κύζικον, μητρό- ben , Cyzicum , ceperunt. Εdocli vero a civibus
πολιν της Ελλησπόντου επαρχίας. Και μεμαθηκότες urbisque primoribus , Cyzicum illum esse queΩΣ
από των πολιτών και των συγκλητικών ότι Κύζικός interfecerant , summo affecti sunt dolore , eo quod
έστιν ο σφαγείς παρ' αυτών, επένθησαν δι' αυτόν, sibi genere propinquus fuisset, et a regione sua
ότι συγγενής αυτών υπήρχε και εκ της αυτών χώρας oriundus. Erroris itaque mului postulala venia.
έφερε το γένος. Και ήτουν συγγνώμην τη τών αμφο- culpa deprecati sunt : fanumdenique in urbe Cy
τέρων αγνοία , και απολογησάμενοι προς τούτους C zico condiderunt. Argonaul:e vero Oraculum, ad
έκτισανεν τη αυτή Kυξίκω πόλει μετά την νίκην Pythias tliermas situm, profecti , sacrisque rite
ιερόν. Και απελθόντες οι 'Αργοναύται εις το μαν- peractis, Apollinen interrogrint , dicentes : Dic
τείον,ένθα λέγεται τα Πύθια θερμά (51), και ποιήσαν- nobis, tales, Titan, Phebe Apollo, cui dicandum
τες θυσίαν επηρώτησαν και λέγοντες ταύτα: Προφήτευ- est hoc [αιιι, et quale erit. Ηujusmodi auten a
σον ημίν, προφήτα, Τιτάν, Φοίτε "Απο.λλον, τί- Pythia tulerunt responsum : Vos quidem, que ad
γος έσται δόμος ούτος , ει τί δέ έσται 6 (55) ; virtutem el decoren incitant , proseguimini. Ego ila
Και εδόθη αυτοίς χρησμός παρά της Πυθίας ούτος " que trimum unum Deum, solum in also regnantem
" Οσα μεν προς αρετήν και κόσμον έρωρε ποιείτε. illum vobis denuntio. Cujusimmortale verbum pari
' Εγώ δε έφετμέω 7 τρεϊν ένα μούνον ύψιμέδοντα tura est virgo intactα : quod , 78 ceu sagitta dam
Θεόν , ού Λόγος άφθιτος εν αδαεί και κόρη mifera, medium penetrabit orbem, totunique capti
έγκυος 9 [95] έσται. Ούτος ώσπερτόξον πυριφό- υum obtinens , patri dono dabil : urgini huic sa
ρον μέσον διαδραμών άπαντα κόσμον , ζω- cranda est domus ; Maria vero nomen ejus. Respon
VARIÆ LECTIONES.
29 Μαρσύας semper Ox. 1 αποθεών Co., από θεών Ox. Conf. Suidas V. Μαρσύας. 2 θεοχολοτηθείς Ox.
3 Nένος Ox . Λίνος . Fabric. Bibliot. Griec. VΙΙ, 419, ed. Ηarles. • Κολχίδος Cedienus p. 84 C , χαλχίδος () x ,
και Ιάσωνα Ox . δ' επερώτησαν Ox. 6 εί - έσται οιη. Cedrenus, p. 119 C . 1 έφετμέω τρείν Cedrerius,
επεθνεύω τρίς Ox. 8 αδαεί Ch. cun Cedreio, αδαή Ox. 9 έγκυος Ch. cium Cedreno, έγκυμος Ox .
ED. CHILMEADI NOTE.
(52) 'Απενοείτο από θεών εαυτόν . Lego, απο- D (55) 'Ανιόντες τον Ελλήσποντον. Ο Ελλήσποντος,
Osūv ŠQUTÓV, il sensus verborum sit : Eoquc auda- mare , ý 'E22 ottovtos regio , sic dicta. Siephan , de
cia, sive impudenlie, devenit, ut se leum przeli- ur ). Ελλήσποντος , η χώρα , ή ταρακειμένη το
Caret. Aπόνοια enim apud auctorem nostri ubi - κόλπο.
que pro confidentia, sive audacia, usurpatur : Unde ( 34) "Ενθα λέγεται τα Πύθια θερμά. Procopius
infra lib. V, p. 91, habemus , απονενοημένος πολε- De Justiniani Adific . : Πηγαι δε θερμών φύσει εν
μιστής, in bello audax . Ulyssem etia ad Circen B. θυνοις υδάτων αναβλυστάνουσιν, έν χώρο όνπερ
ingredienten), μετά απονοίας 'Αχαϊκής, Greca Sta επονομάζουσι Πύθια . Oraculum Veroibi olim Γ: isse ,
Sretum confidentia , introducit, p. 86 , evd . lib . unde forte locus nomen habuerit, cum ex Nosiro ,
Verum hujusmodi exempla hic frequenter libi oc - lu ex ipsa vocis nolatione apparet.
current. Marsy: fabulam , inter alios, lale prose (55) Εί τι δε έσται. "Ισως, ή τί δ' έσται ;
quilur Jo. Tzetz . chil. 1, hist. 13.
19 JOANNIS MALALÆ 160
sum lioc Preis literis marmore exaratum, illi in Α γρεύσας (56) Πατρί προσάξει δωρον. Αυτής έσται
superiore porte fani livine posuerunt ; donumque δίμος, Μαρία δε τούνομα αυτής. Και γράψαντες
ipsam Rhese matris leorum vocarunt. Que quidem τον χρησμόν οι ήρωες εν λίθω, ήτοι μαρμάρω 10,
demus, Iongo post tempore, Zenone imperante, in χαλκέoις γράμμασιν, έθηκαν είς τό 11 υπέρθυρον του
ecclesiam sancte Virginis Deiparie Marie facta est . ναού , καλέσαντες τον οίκον Ρέας μητρός θεών.
"Οστις οίκος μετά χρόνους πολλούς εγένετο εκκλησία της αγίας και Θεοτόκου Μαρίας υπό Ζήνωνος βασι
λέως.
Argonaute vero ex Hellesponto solventes , ad Οι δε 'Αργοναύται εκ της "Ελλησπόντου εξορμή -
tes , et Chalcedonensem Pontici maris trajectum κακείθεν ανήλθον τον Χαλκηδόνος πλούν 13, περάσαι
transire volentes , ab Amyco, ipsos armis pelenle , βουλόμενοι τον ανάπλους της Ποντικής θαλάσ
prohibiti sunt. Cujus quidem formidantes polein- σης (57). Και επολεμήθησαν πάλιν υπό του 'Αμύ
tiam , in sinum quemdam , desertum satis atque κου · και φοβηθέντες του ανδρός την δύναμιν και -
incultum , nemoribusque olysitum , subduxerunt έφυγον εν κόλπο τινί κατάλσω, δασυτάτω πάνυ και
sese. Ecce autem spectrum quoddam colitus dela - αγρίω ' και εθεάσαντο εν οπτασία δύναμιν τινα ως
psum, visu terribile Inumerisque pennas gerens B εκ του ουρανού προσπελάσασαν προς αυτούς ανδρός
aquilinas , sibi appropinquare conspicali sunt. Ab φοβερου φέροντος τους ώμους πτέρυγας ως αετού ,
hoc autem divinitus admoniti de victoria quam όστις έχρημάτισεν αυτοίς την κατά του 'Αμύκου
ab Amyco reportaturi erant, vires resuniebant : νίκην. Ούτινες θαρρήσαντες [96] συνέβαλον τω
prelioque cum eo commisso Amycum deviciumin- 'Αμυκω' και νικήσαντες αυτόν και ευχαριστούντες
1erfecerunt. Grata deinde soli entes , templum con- έκτισαν εν τω αυτω τόπω όπου την δύναμιν έωρά
derunt loco eodem, quo spectrum ipsis sese exhi- κασιν (38) ιερόν, στήσαντες εκεί εκτύπωμα της παρ'
bueral ; statuam etiam erigentes , quae speciero αυτών θεαθείσης δυνάμεως, καλέσαντες τον αυτόν
vise a se potestatis referebat. Fanum autemipsum, τόπον ή το ιερόν αυτό Σωσθένην (59) , διότι έχει
ab salute ibi parta , Sosthenium nominarunt : quo φυγόντες εσώθησαν· όστις τόπος ούτως κέκληται
nomine eliam ad hunc usque diem locus isle vo- έως της νυν. "Οπερ ιερόν μετά το βασιλεύσαι Βυ
catur. Templum hic deinde , cum Byzantium in - ζάντιον εθεάσατο απελθών ασφαλίσασθαι αυτο 16
perii seles fieri 79 cepit,instauravit Constantinus Κωνσταντίνος ο μέγας βασιλεύς · ός γενόμενος Χρι
Magnus imperator, qui Christianus factus , Statue στιανός, και το εκτυπώματι της στήλης προσ .
figuram ibi posite, ubi , itinere illac faelo , forte c εσχηκώς το εστώτι εκεί, είπεν ότι αγγέλου σημείον
observasset ; angeli speciem, in habitu monachi σχήματι μοναχού παρά του δόγματος των Χριστια
Christiani statim agnovit . Allonitus vero ad loci νων (60). Και εκπλαγείς επί τω τόπο και το κτί
structureque reverentiam , precibus scire peliit σματι, και ευξάμενος γνώναι ποίας έστι δυνάμεως
qualisnano essel angelice virtutis eff: gies. Discum- αγγέλου το εκτύπωμα, παρεκοιμήθη τω τόπω. Και
bens vero in eo Ioco , per Sonium eloctus est ακούσας εν δράματι το όνομα της δυνάμεως, ευθέως
: ngeli nomen : experrectus itaque , locum statim εγερθείς εκόσμησε τον τόπον, ποιήσας κατά ανατο
adornavit ; fusisque ad orientem versus precibus , λάς ευχήν (61). Και επωνόμασε το ευκτήριον [97],
Iocum illum in oratorium fecit , sanclo Michaeli ήτοι τον τόπον, του αγίου αρχαγγέλου Μιχαήλ.
archangelo sacrum .
Argonautæ vero , post Amycum viclum , illinc Οι δε 'Αργοναύται μετά την νίκην του 'Αμύκου
discedentes , io nare Ponticum alvecli sunt , in - εκείθεν εξορμήσαντες επί την Ποντικήν ανέπλευ
deque ad Colchidem, aurei velleris causa ; quod et σαν (62) διά το χρύσεον δέρας. Οΐτινες έλαβον αυτό
inde secum reportarunt, una cum Melea , Aele και την Μήδειαν 15, την του 'Αέτου θυγατέρα, βά
Scytharu regis filia . Dino orta sunt que de Ja- D σιλέως της Σκυθίας, από Κολχίδος χώρας · όθεν ιστο
VADI
VARJÆ LECTIONES.
10 μαρμάρω Ch.. μαρμύρα Ox. 11 εις το Cedrenus , αυτό Ox, 12 Πρινκιπίους Ox. 13 ανήλθον τον Χαλ
Cedrenus, Myõlav Ox. Tum scribe Aintou .
ED. CHILMEADI NOTÆ .
rum descriptione Sosthenium idem potius esse vi
(57) Ζωγρεύσας.
(36) Toν ανάπλουςScr.τηςζωγρήσας . θαλάσσης, De
Ποντικής detur cum vico Michaelio , quem ejusd . lib . c . 10,
Anaplo Pontico , vide P . Gyllium , de Bosporo describil : ibi enin Michaeli arrhangelo ædem olim
Thracio , lib. I . exstruxisse a Sozomeno perhibelur Constantinus
(58) "Οπου την δύναμιν έωράκασιν. Δύναμις , Magnus, de quo palo infra auctor noster.
pro spectro , spiritu , dæmone, seu apparitione (60) Παρά του δόγματος των Χριστιανών. Locus
quadam , apud hunc alictorem frequenter usar mutilus : è oti, aut quid supplenduin videtur.
palur . (61) Ποιήσας κατά ανατολάς ευχήν. Ρro iis, Ce
(50) Σωσθένην. Σωσθένιον. Locuum Iunc Sost li - drenus habet, και το μέν θυσιαστήριον προς ανα
nini corruple vocari asserit P . Gyllius , De Bosp . 102 opšv È TÚ TIUJE.
Thrac . lib. , cap. 14, qui ctiam Leosillenium eum (62 ) 'Επί την Ποντικήν ανέπλευσαν. Supple, θά
appcllanum contendit. Ex ejusdem lamen luro . 2059AY, ex Codreno.
161 CHRONOGRAPHIA . – LIB . IV . 162
ρείται τα κατά Ιάσονα καιΓλαύκης (65),του Κρέοντος A sone , et Glauca , Crcontis Thessalorum regis fili ,
θυγατέρα , βασιλέως της Θεσσαλίας, την και εμπρη- traduntur, φu:ε casu quodam, cum palre Sno .
σθείσαν εκ συμβάντος τινός άμα τη πατρί εν τοις inter ipsa nuptiarum solemnia , igne consumpta
ύμεναίοις , και τα άλλα της ιστορίας, άτινα ο σοφώ- periit : quoque alia luc faciunt nonnulla , due
τατος Απολλώνιος ο ιστορικός συνεγράψατο. scripta nobis reliquit Apollonius, sap entissimus
bistoriographus.
Μετά δε Θαλαν ηγείτο του Ισραήλ Αίγλώμ ο Ζα- Tliola mortuo , Israeli prefuit Eglom Zaulo
βουλωνίτης (64) · εν εκείνοις δε τους χρόνους ήν παρ' nites. Ilis autem temporibus apud Grecos Ioruit
" Ελλησι μάντις άλλη, Σίβυλλα 16 ή Ερυθραία. Εν Sibylla alia , Eryllirea dicta : quo tempore etiam
οίς χρόνους εβασίλευσε της Φρυγίας και Τρώος , ος Phrygic imperavit Tros, li et Ganymedis paler.
εγένετο πατήρ Ιλίου ( 65) και Γανυμήδους. Ούτος Ηic vero duas condidit nribes : Trojam , a nomine
έκτισε πόλεις δύο, την Τροίαν 17 εις όνομα ίδιον και suo , et lim, ab Ilo, filio natu 80 majore vo
το "Ίλιον εις όνομα Ιλίου του μείζονος αυτού catum. Ubi vero urlium mαnia ad exitum perlu
υιού. "Οστις πληρώσας τα τείχη [98] των πόλεων, Nisset , reges Europeos omnes, prieter Tantalum,
τους τοπαρχούντας, ήτοι βασιλεύοντας, της Ευρώ- Mycenarum regem, all se vocavit : quod egre
πης χώρας πάντας προετρέψατο ( 6) δίχα του Ταν- B ferens Tantalus , Troem deinceps infensissimum
τάλου, βασιλέως της Μυκηναίων χώρας. Και προς habuit . Tros autem, ante jacta urbiumfundamina,
τούτο ελυπήθη ο Τάνταλος , και έσχεν έχθραν μεγά. Jovi Europei templo victimas et dona missurum se
λην προς αυτόν · ήν δε ταξάμενος ο Τρώος προ του νοveral. Biennio itaque post monia absoluta ,
άρχεσθαι 18 κτίζειν τας πόλεις δώρα πέμπειν και lium suum minorem, Canymedem ( quem, quod
θυσίας ποιείν εν τω ιερό του Διός του εις την Ευρώ- formosus esset , et minorennis , valde clharum sibi
πην χώραν. "Οστις πληρώσας τα τείχη μετά δύο habuit ) , L Satellitibus stipalum mittit , ut Jovi
έτη έπεμψε τον ίδιον αυτού αδελφών (67) τον μικρό- Europei dona afferret , et , ex volo patris , Sacra
τερον, τον λεγόμενον Γανυμήδην, ον ηγάπα, ως ευ- perageret. Ile igitur mari trajecto ad templum Jovis
πρεπή και μικρότερον, εις το απενέγκαι τα δώρα iter instituit. Quod ubi inaudisset Tantalus, Sus
εις το ιερόν του Διός και πληρώσει την θυσίαν του picatus eum Europe exploratorem Supervenisse,
τάγματος, δεδωκώς αυτώ άνδρας ν'. Και αντιπερά- plurimos statium armatos emisit , qui Gnnymedem
σας την θάλασσαν απήρχετο επί το ιερόν του Διός. sociosque rapuerunt, antequam Jovis fanum alti
Μαθών δε ο Τάνταλος , νομίσας ότι κατασκοπήσαι gissent. Ganymedes autem inelu correplus, in
ήλθε την Ευρώπην χώραν, έπεμψε πολλούς ωπλι- , niorbum incidit : interrogatus autem a Tantalo
σμένους 19, και ήρπασαν τον Γανυμήδην προ του qua tandem spe fretus aliena regna exploratum
φθάσαι το ιερόν και τους μετ' αυτού . Ο δε Γανυ- venire ausus sit , respondit , suscepti itineris cau
μήδης εκ της δειλίας ή δώστησεν · επηρώτησε δε Sam sibi sociisque solam esse , ut Jovi sacra fa
αυτόν ο Τάνταλος λέγων· 'Εν αλλοτρίοις βασιλείοις cerent. Quo audito, Tantalus manere illum iussil ,
πώς ετόλμησας ελθείν κατάσκοπος; και είπεν αυτώ morbique sui curaln habere. Αι vero Ganymedes,
ότι, Θυσίας χάριν του Διός 1991 ήλθον εγώ και οι ubi triduum infirmilale sua labcrasset , aninnam
μετ' εμού. Και γνούς τούτο ο Τάνταλος , εκέλευσεν eflavit. Tantalus autem dona que attulerant victi
αυτό περιμείναι και ανεθήναι διά την νόσον. Ο masque , ad Jovis fanum deportanda 81 curavit :
δε αυτός Γανυμήδης τρείς ημέρας αρρωστήσας τε- Ganymedis etiam reliquiis in eodem Jovis templo,
λευτά · και εκέλευσεν ο Τάνταλος αποδοθήναι & honoris causa , inhumalis. Qui autem socii erant
ήνεγκε δώρα και την θυσίαν εις το ιερόν του Διός • itineris , monumentum ei exstruxerunt , hoc in
και το λείψανον δε του αυτού Γανυμήδους τεθήναι scriptum epitaphio : Tros ret Asia , Ganymedem
έσω εν τω ναώ του Διός προς τιμήν. Οι δε μετ' αυ- filium, hic jacentem, cum victimis , Jovi sacravit.
του αποσταλέντες ποιήσαντες αυτο σορόν, έθηκαν αυτόν επιγράψαντες εν αυτώ , Τρώος, βασιλεύς
'Ασίας, συν τη θυσία τον ενταύθα κείμενον Γανυμήδην, υιόν αυτού, ανέθετο Διι .
Τούτο δε εποίησεν ο Τάνταλος προς θεραπείαν D Ηoc vero a Tantalo factum est , ut oficiis hisee
του πατρός αυτού · ουκ ήν γάρ έθος "Ελλησι θάπτειν patrem ejus sibi conciliarel : alias enim Grecis
VARIÆ LECTIONES.
16 Σιβύλλα Ox. 17 Τροίαν Ox. 18 άρχεσθαι Ch., άρχεται Ox. 19 ώπλισμένους Ch., οπλισμένους Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(63) Γλαύκην, και του Κρέοντος θυγατέρα. Και (65) "Ος εγένετο πατήρ Ιλίου. Scrib. "Ίλου. Scrib.
hoc loco Trapéixel : Glauca enim ipsa Creoulis fuit cliam Tows ubique, non Toos, uli Nosler habet.
filia . Fabulaın babes apud Apollinarium Rhod . et (66 ) [lóvtas it poetoévato. Ad se vocavit , sc. bis
apud Isac. Tzelzem in Lycophron . τον εγκαινισμόν, ut habet Cedrenus.
(64) Μετά δε Θαλαν ηγείτο του Ισραήλ Αίγλώμ ό (57) Τον ίδιον αυτού αδελφόν, Memoria Japsus
Zabovawvions. Post Tholain quidem , interjectis est librarius : Ser. vlóv. Cæterum de Tantalo , vide
tamen Jairo , Jephtha el Essebone , populum Israe- Euseb . Chron . 1, post p . 84 ; el Scaliger. in locum :
liticum judicavit Elon Zabuloniles, per annos de itein Cedren . Jo. Tzeiz . p . 89 , Nat, Comit. p. 335 ,
cem : ut videre est Jud. cap. 1; , . 14. Verum Helvic. p. 51.
hæc omnia subsuliorie ab auctore tradita suli .
103 JOANNIS MALALA 164
Diominibus receptuo non fuit υι ιιοrialis cujusvis Α ένδον ιερού οίκου λείψανον θνητου ανθρώπου διά το
reliquite alra sacram αdem rcconderentur ; ne μή κοινούσθαι τα θεία. Ταύτα δε συνεγράψατο ο σο
Sic divina polluerentur. Ει ista quidem memorie φώτατος Δίδυμος και ιστορικός χρονογράφος. Λέγου
1nandavit Didymus, sapientissimus listoricus cliro- σιν ούν τινες τον Γανυμήδην άρπαγέντα υπό αετού
nographius . Ηinc nonnulli fabulantur Gany medem διά το συμβάν αυτώ οξύτατον του θανάτου .
ab aquila raplum fuisse , eo quod morle obierit
repentina.
Posi Troem , ad Phrygiam regnavit llus : quo Μετά δε Τρώον εβασίλευσε των φρυγών ο Ιλιος :
tenapore celebrabatur triumplius ille agonisticus εν αυτώ δε τω καιρώ ελαλείτο η νίκη του αγώνος
Pelopis Lydii , contra OEnomaum Piseum, in festo Πέλοπος του Λυδού και Οινομάου του Πισαίου 20,
Solis agitatus : siculi Itec nobis tradidit Charax επιτελεσθείσα εν τη ηλιακή 21 εορτή: άτινα συν
historiographus . εγράψατο Χάραξ ο ιστορικός.
Post Itec Israeli dux fuit etjulex Sampson , vir Μετά δε τους χρόνους του τους ήν κριτής και [100]
strenuus et mysticus , mirandaque faciens , uti ηγούμενος του Ισραήλ Σαμψών, ανήρ γενναίος και
habetur in Hebraicis scriptis : quo tempore etiam , μυστικός και θαύματα ποιών, καθά εν τη 'Εβραϊκή
Egyptiis imperavil Lapallius. Duos hic habuit fi- 2 έμφέρεται συγγραφή. 'Εν οίς χρόνους εβασίλευσε της
lios : Aclien et Laconem : ioriturus itaque jus - Αιγύπτου χώρας ο Λάπαθος 22. έσχε δε υιούς δύο,
sit , regnum suum regioneinque filios duos inter τον 'Αχαών 28 και τον Λάκωνα. Μέλλων δε τελευταν
se dividere. Achtus igitur, patre demortuo , re- εκέλευσε τους εαυτού υιοίς διαμερίσασθαι το βασίλειον
gionero 82 ιοlam in duas partes distribuens , fra- αυτού και την χώραν εις δύο. " Οστις Αχαος 24 μετά
tri suo Laconi alteram tradidit. Is vero regionis την τελευτήν του αυτού πατρός απομερίσας την
partem , que sibi obligerat , a nonline suo, Laco. χώραν πάσαν εις δύο έδωκε το αυτου αδελφώ Λά.
niam vocavit : ubi et urbem maritinam condidit, κωνι το ήμισυ της χώρας εκ της πατρικής αυτών
quam Gillilliam appellavit : et regnavit ibi per an- βασιλείας. Και εκάλεσε την υπ' αυτού βασιλευομέ.
nos ΧΧΧνι. Post hunc ad Laconiam regna unt plu- νην χώραν εις όνομα ίδιον Λακωνικήν · και εβασί
rimi alii , usque ad Τhestium , Laconum regem , λευσε Λάκων έτη λγ', και κτίζει πόλιν ονόματι Γιθυλ
qui , juxta ripam Tuninis Eurole, urbem exstru- λίαν 25 εις 16 την παραλoν. Και μετ' αυτόν εβασίλευ
xit ; quam ex nomine slo , Thestiain vocavit. Ηa- σαν Λακώνων άλλοι πολλοί έως της βασιλείας του
Duit autem Thestius iste filias, admirande forme , Θεστίου, βασιλέως Λακώνων· ος έκτισε πόλιν εις
tres : Ledan scilicet , Clytiam et Melanippen, que o ίδιον όνομα Θεστίαν παρά τον ποταμόν τον λεγόμε
et pulcherrime Laconides appellabantur. Ex his Le- νον Ευρώταν. Και έσχεν ο αυτός Θέστιος θυγατέρας
dam pater Iocavit cuidan nomine Tynlaro , qui τρείς , ευπρεπείς πάσαν υπερβολήν 27, την Λήδαν και
post mortem Thestii , Laconilus imperavit. Tyn» την Κλυτίαν και την Μελανίππην αίτινες έκα
darus autem ex Leda filiam habuit , nomine Cly- λούντο προϊούσαι Λακωνίδες . Την δε Λήδαν εξ
tennaestram; quam post temporis adultiorem fa - έδωκεν ο πατήρ αυτής Θέστιος πρός γάμον τινι ονό
ctan, in uxorem duxit Mycenarum rex Againem- ματι Τυνδαρία (65) : [101 ] όστις μετά την τελευτήν
nobili quodam juvene, nonline Cygno, filio Ede- "Έσχε δε θυγατέρα 28 εκ της Λήδας και αυτός Τύν
tiabatur autem Leda in edibus suis suburbanis, ad αυξηθείσαν ηγάγετο γυναίκα 'Αγαμέμνων, ο βασι
Eurolam luvium sitis , ubi obleclationis causa λεύς της Μυκηναίων χώρας. Η δεεπορνεύθη μοιχευ
tune temporis morabitur. Gravida autem facta a θείσα υπό τινος νεωτέρου συγκλητικού, ονόματι
Cygno, Ederionis regis filio, uno partu 83 tresinde Κύκνου, υιού 'Εδερίωνος , βασιλέως της Αχαΐας
edidit infantes : Castorem, Pollucem, et Helenaτη , του καταγομένου εκ του Πίκου Διός, Τυνδαρίου, του
τηirande forme virginem : quam postea Tyndarus D της Λήδας ανδρός, αγνοούντος την μοιχείαν. Η δε
Menelao, Argivorum regi , Agamemnonis connu- Λήδα επορνεύθη μετεωριζομένη εν προαστείο ιδίω
tritio , in uxoreno dedit : uti memorie prodidit κειμένω παρά τον Ευρώταν ποταμόν, και έγκυος
Sapientissimus Palepilatus ; illud etiam testatus , γενομένη υπό Κύκνου του μοιχού, υιού Έδερίωνος
frustra se poetas habuisse , in fabula illa de βασιλέως, έτεκεν εν ενί τοκετό βρέφη τρία, Κάστορα
Lela , a Jove in Cygnum verso , con pressa . και Πολυδεύκης και Ελένη ». " Ητις . Ελένη είχε
φοβερόν κάλλος, ήν εξέδωκε μετά ταύτα ο αυτός Τυνδάριος εις γάμον Μενελάω, το βασιλεί τών
VARIÆ LECTIONES.
20 Πέλωπος – Πεισαίου Ox. 21 ηλιακή Cli., Ιλιακή Ox. 22 εβασίλευσε της Αιγύπτου χώρας ο Λάπα
θος. Scribend. cum Cedreno, p . 120 C , της Ευρώπης χώρας. » Co. 23 τον ' Αγχόν, « Ita etiam infra.
Cedrerius tamen cum 'Αχαιών vocal. J Cli, 26 'Αχαός. 'Αχαήν Ox. 28 ονόματι Τιθολίαν. Cedreams
Γαθυνίαν vocal. ) Ch. Est Γύθειον. 26 ει Οr. 11 ευπρεπείς τάσαν υπερβολήν Prepositio hic ex •
cidit ; Supple είς , uti habet Cedrenus ευπρεπείς εις υπερβολήν. ) Ch. 15 θυγατέρα Ch., θυγατέρας Ox
ED , CHILHEADI NOTE .
(68) Τυνδαρίω. Scr. Τυνδάρω.
165 CHRONOGRAPHIA . – LIB . IV. 166
'Αργείων, συντρόφου του Αγαμέμνονος (69), καθώς Παλαίφατος ο σοφώτατος συνεγράψατο, ότι μάτην οι
ποιηται ιστορούσι ποιητικώς λέγοντας ότι ο Ζευς γέγονε κύκνος και Λήδαν ήσχυνε.
Της δε των φρυγών χώρας επί των χρόνων του Α ' Sampsonis aute icinporibus ,in Plirygia regnavit
[102 ] Σαμιών, εβασίλευσε Δάρδανος , υιός Ι ίου(70). Darianus, li filius.
Εν αυτοίς δέ τοις χρόνοις εβασίλευσετων Ελλήνων, Εodem etiam tempore ad Greciam regnavit
τούτ' έστι της Ελλάδος ( 71) , τις ονόματι "Αίας Abus quidan, per annos AXII. Post eum, Prolus,
έτη κγ'. Και μετ' αυτόν εβασίλευσεν ο Προίτος annos XVI. Ηujus uxor Silenelsea, que et Antia
έτη : ". Τούτου ή γυνή η Σθενέβοια, ή και "Αντεια29, dicta est , Bellerophontem deperibat; miltit igitur
εφίλησε τον Βελλεροφόντης και προσέπεμψεν αυτώ qui en sollicitarent ; sed Belloroplion, volis
τινας, και ουκ επείσθη , λέγων ότι Χαμεύρετόν 80 με ejus annuere noleris, responlit : Pretus, inquiens,
είρεν ο βασιλεύς Προίτος προ της βασιλείας αυτού antequam rex essel, me expositum reperit, et
και αναθρέψατο και τιμής με ήξίωσεν υιού συν- apud se domi enitrivit ; nec minus charum habuit
εσθίειν αυτω.Και πράξω τι τοιούτον κατ' αυτού , ουκ convictorem, quam si filius ejus fuissen. Egone
έστι νόμος "Ελλητι. Και τούτο ακούσασα η Σθενέ - igitur, ut in hunc virum tale aliquid committe
βοια, λογισαμένη μήποτε, ώς έχων παρρησίαν υιού rem? Absit hoc al, homine Greco! Hec ubi autis
προς αυτόν, είπη αυτώ ότι προσέπεμψεν αυτώ τινας Set Silienelica ( mct :eus ne forte libertate, quam
ώς έρωσα αυτού, λάθρα είπε το ίδιο ανδρί ότι, Ερά apud Ρratum tanquam filius habuit, usus , se all
μου ο Βελλεροφόντης και επέρχεται μοι, και μή Β uxore ejus ad aluplexus Snos sollicitatumesse aperi
φάρμακόν μου δώσει και θάνω φυλάττουσά σοι σιω - ret) , clam apudvirum criminatur eum: Belleroplion,
φροσύνην, ώς άνδρός έρωσα, φοβούμαι 31. Και λέγει , inquiens, per dile ne anmans, involat in atmplexus :
αυτή [105] ο Προϊτος , Νόμος εστίν "Ελλησι μή timeoque ne ab ejus veneficio brevi peritura sim;
ποιείν κακώς το συνεσθίοντι(72). 'Αλλά πέμπω αυ- dum tui amans, castitatem meam tibi incolumens
τον ( 13 ) προς τον ίδιόν σου πατέρα Ιοβάτης 32, μεθ' pristo Pra:lus vero 84 respondens: Injuriam, in.
ού ουδέποτε έφαγε , γράφων αυτώ φονεύσαι αυτόν quit, illis quisbuscum comederint ,inferre, Grecis
ώς επίβουλος της έμής βασιλείας και σου αυτής. Ο religio est :ceterum Jobsiti, patri tuo, quicum nun
δε ποιήσας ούτως έδωκεν αυτα γράμματα, σφρα quam comedit, eum millam , per lilleras eum rogans
γίσας αυτά βασιλική σφραγίδι. Και λαβών τα γράμ- uti hunc e medio 1ollat; ut qui libi regnoque meo
ματα ο Βελλεροφόντης, αγνοών την κατασκευήν την struxit insilias . Adlunc igitur modum fecit Pre
κατ' αυτού απήλθε προς τον Ιοβάτην βασιλέα, και ιus, et litteras Bellerophonti tradidit ,regio sigillo
εύρεν αυτόν εν τη αρίστω. Και μαθών ο Ιοβάτης olsignalas ; quasille nihil loli suspicatus, Jobati
ότι ήλθεν, εκάλεσεν αυτόν, και ως φιλούμενον παρά c defert.Incidit autem in Joliatem, forte tum pran
εσθίειν αυτό(74). Και δεξάμενος τα γράμματα και quero Pretus gener filiiloco cliarum habuit, illum
αναγνούς τα γραφέντα αυτώ, και ειδώς ο Ιοβάτης in mens consortiumadhibuit. Deinde litteris ac
ότι συνέφαγεν αυτώ, είπε καθ' εαυτόν ότι μάλλον ceptis perlectisque, Jobales, cumin mense etiam
VARIÆ LECTIONES.
19 'Αντεία Ox. 30 χαμεύρετον. χαμαιεύρετόν με εύρε και αναθρέψατο verba adespota apponit Suidas
vol. 1, p. 15.j2, vel ex Malala , vel et Antioclieno Joanne altero. 31 φοβούμαι Ch. , και φοβούμαι Ox.
"' 106hory semperOr. ,'106átny Cedrenus.
ED . CUILMEADI NOTÆ .
( 69) Συντρόφων του Αγαμέμνονος. Σύντροφον νοcat Ελλαδικούς, hic Argivorum regnum τον
Agamemnonis Menelaum appellat, eo quol, ise “Ελλάδα appellat . A sas enim, et Protus, Αrgivo
putavit, non fratres erant, sed , apud Atreum , Aga - rum reges fuerunt.
memnonis patrem , Menelaus Plisthenis filius wa D 72) Min Troleiv maxūs to ouverUiovti. De hospi
com Agamemnone enutritus fuerit :ulinfra expresse tibus non violandis, vide Isac. Tzeizem , in Lyco
dicillib . y . Cielerum an bec etiam Palaephati, quem pliron ., qui Alexandro exprobral quod pro beneli
Nosler cital, mens fuerit, penitus liescimus : ex ciis in illum illatis, Menelaum , contra jus fasque,
libris enim tepi a zistwy quinque, quos Suida leste injuriis affecerit. Ubi etiam velerishospitibus salení
conscripsit, unicus tantum nunc exstal, qui prin apponendi consuetudinis meminit : " Ala Ètilouv
mus erat. Revera talien el Agienno1 el Meile - οι παλαιοί εν ταις των ξενιων καταρχαις συμβολικώς,
laus Plisthenis filii , Alrei vero nepoles erant ; επευχόμενοι ώσπερ άλς εκ δύο φύσεων, της υδατώ
aleoque non conutritii tantum, sed fratres ger- δους και γεηράς, εις μίαν φύσιν επάγη τήν του
mani. αλός, ούτω παγήναι και τούτους εις μίαν ομόνοιαν.
(70) Eβασίλευσε Δάρδανος , υιός Ιλίου . Scr. ( 75) Πέμπω αυτόν. Forte, πέμω.
"Tou , ut supra monuimus. Cæterum Dardanus lli (74) Εκέλευσε συνεσθίειν αυτώ. J . Tzetzes
proavus erat ; filius vero ejus, qui eum in regno chil. 7, hisi. 149 , Jobaten eum per novem dies
successit, Laomedon dictus est. continios conviviis escepisse asserit ; decimo vero
( 11) Των Ελλήνων, τούτ' έστι, της Ελλάδος. tanden, die perleclis Tileris, cum linen occidere
Cedrentis habet, των Ελλήνων, και της Ελλά- non poluisse, uι γιi socius fueral tense.
δος, haud recte: Ελλάς enior pil auctorein hunc {δών ο Ιοβίτης δε το γράμμα τη δεκάτη,
stricte, pro particulari Grecia regione suitur , Κτείνειν ούκ είχεν ουδ' αύτός , συμμετασχών
uli supra monuimus , licet eum parum sibi con τραπέζης .
slantem observare possimus ; ibi cnim Sicyonios
 1671 JOANNIS MALALÆ 168
I uti mensa κακό,ουκ ανκαι ούτος (75 ).
consortium eum vocassel : Indubie, inquit apud Α κατηγορείται [104] ούτος ( 75 ) · ει γάρ σινήδες
se, homo iste inique insimulatur ; si enim alicujus κακό , ουκ αν η δίκη εποίησεν αυτόν φαγείν μετ'
in eo mali conscia fuisset , communi uti mensa εμού, ότι νόμος εστίν "Ελλησι τω συνεσθίοντι μη
τις fti , ing, non givisset. Αpud Graecos enim, in- ποιείν κακώς. Και τα αυτά έγραψε το ιδίω γαμβρώ
Auriam ei, quicum comederint, inferre, nefas ha- και τα λοιπά, καθώς συνεγράψατο Ευριπίδης 11 και
hel Juta bec igitur genero suo rescripsit τραγικός ποιητής, πληρώσας το δράμα.
Jobales ; et quæ sequuntur apud Euripidem , qui
hac de re tragediam scripsit.
Prelo autem successit in regno Acrisius se- Mετά δε την βασιλείας του Προίτου εβασίλευσεν και
cundus per annos XXXI, et deinde Pelops, post δεύτερος 26'Ακρίσιος έτη λα', και λοιπόν μετά την νί
victoriam contra OEnounaum a se partan ; qui re- κην την κατά Οινομάου εβασίλευσενο Πέλοψ 30 έτη λβ',
gnavit annos ΧΧΧιι ,a quo Greci postea Peloponnesii εξ ου και Πελοποννήσιοι 35 εκλήθησαν οι Έλλαδι
dicti sunt: qui 85 et urbem quoque condidit, quam κοί (76). "Έκτισε δε και πόλιν , ήντινα και Πελοπόν
Peloponnesum vocavit : unde postea Graecorum νησον 36 εκάλεσεν · έκτοτε και Πελοποννήσιον εκλήθη
regnum Peloponnesiacum vocabatur. το βασίλειος Ελλάδος
Εodern tempore foruit Democritus philosophus : Β 'Εν αυτοίς δε τους χρόνοις ήν ο Δημόκριτος, φιλο
qui etiam in scriptis suis philosophicis docuit de - σοφούμενα διδάσκων· όστις και εν τη φιλοσόφω αυτού
bere eum qui philosophus evadere cupit, exercere, συγγραφή εξέθετο ταύτα ότι δεί τον θελόντα φιλόσοφος
temperare se, et ab omnibus vitiis abstinere ; om- γενέσθαι ασκείν σωφρονείν, πάντων απέχεσθαι κα
nia etiam recte intelligere , ac facere : ubi autein κών, πάντα δε ορθώς νοείν και πράττειν, και ότε
huc pervenerit, edocebitur nomen illud noverm ούτως φιλοσοφήσει, τότε μαθήσεται το εννάγραμμον
litιeris Scribendum; et videbit Filium Dei Verbum όνομα (77) και δύεται τον Υιόν τον Θεού Λόγον τον
illud inpassibile, olim etiam passibile futurum. απαθή , παθητών μελλοφανή (78). Φέρεται δε ταύτα
Exstant autem nec apud Τheophilum, Sapientis- εις το σύγγραμμα Θεοφίλου [105] του σοφωτάτου
simum chronographum . χρονογράφου.
Eisdem temporibils etiam floruit Hippocrates, 'Εν δε τους αυτούς χρόνους εφιλοσόφει Ιπποκρά
philosophus, qui medicinam docuit. της (79 ), ιατρικής φιλοσοφίαν εκτιθέμενος.
Post Pelopem, in regno successit Atreus, et re- Μετά δε την βασιλείαν Πέλοπος εβασίλευσεν ο
gnavit annos XX. Hunc excepit Thyesles, qui re- 'Ατρεύς έτη κ', και μετ' αυτόν ο Θυέστης 37 έτη
gnavit annos XV1 ; post hunc regnavit Agamemnon . ις', (80) και μετ' αυτόν ο Αγαμέμνων έτη ιη', και
annos XV1; luic successit Egisthaus , et regnum μετ' αυτόν εβασίλευσεν ο Αίγισθος έτη ζ'. Κατέσχεν
tenuit annos VII. Duravit itaque regnum Greco» ούν η βασιλεία των Ελλήνων, ήτοι Πελοποννησίων,
rum, nempe Peloponnesiacum, annos CLXIV . έτη ρξδ'.
Supradiciis autemtemporibus, ad Cretam pri- Εν δε τοίς προειρημένους ανωτέρω χρόνους της
mus regnavit Minos, Europe filius : qui, cum Κρήτης εβασίλευσε πρώτος ο Μίνωος (81) , ο υιός
nuari dominatus esset , Atheniensibus bellum in- της Ευρώπης • όστις και έθαλασσοκράτει 35 πολεμή
tulit, legesque illis imposuit. Bujus vero sapien- σας "Αθηναίους και νόμους ετίθη : περί ού , φησί,
tissimus Plato meminit , in libris ejus De legibus. Πλάτων ο σοφώτατος εν τοις Περί νόμων υπομνή
Circa eadern termpora celebres fuerunt Dedalus μασιν εμνημόνευσεν. Εν οίς χρόνους ήσαν ο Δαίδα
VARIÆ LECTIONES.
33 Ευριπίδης. Vid. Bentlei. p. 20. 34 δεύτερος. De hoc disputal Securzf . Not. Bil. Vin. p. 105 .
30 Πέλων Ox., Πέλοψ Cedrerus . 38 Πελοπονήσιοι Οx. 36 Πελοπόνησον Ox. 37 Θυεστής Ox. 38 έθαλασ.
Ch., έθαλλασ. Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(73) "Οτι μάλλον κατηγορείται. Durum hoc locu- D chil. 8, hist. 155, Gnosilici filium, priorem; alie
lionis genus : xatnyop : itat enim , pro, injusle ac- rum vero, qui et Cous dictus est, hujlis nepolem .
culsalur , hoc loco poni videtur, nisi xaxryo - Hippocrates vero isle Cous, librorum custos in Coo
ρείται, potius legendum sit . Το μάλλον vero eodern designatus, antiquorum medicorum omnium exis
modo usurpalum occurrit infra , lib . X , p . 307, aú- sit libros ; ut idem Tzetzes leslalur :
τος δε μάλλον , ώς προγνούς της έμής καρδίας,
ανέκραξε, etc. 'Εν Κω βιβλιοφύλαξ δε δειχθείς ο Ιπποκράτης,
(76) 'Εξ ου και Πελοπονήσιοι εκλήθησαν οι Έλ Τα παλαιά των ιατρών ενέπρησε βιβλία,
2aoixoi. Siephan . de Urb . Triplicem hanc regionem Και το βιβλιοφυλάκιον, δι' ο φυγών εκείθεν ,
habuisse appellationem testatur : Apis enim , Pho .
ronei F . temporibus , Apia vocala esi ; Pelasgi vero Το 'Αρταξέρξη σύγχρονος υπάρχων, και Περ
Pelasgia : επι δε τών Πελοπιδών, Πελοπόννη ( δίκκα.
σος : sub Pelopidis vero, Peloponnesus. Verum Pelopis ævo Hippocrates, ejusque cúy .
( 77) Το εννάγραμμον όνομα. Scribendum ex Ce- χρονος Democritus, bene multis annorum centuriis
dreno εννεαγράμματον. posteriores sunt.
(78) Παθητών μελλοφανή. Cedrenus habet νεο (80) Ο Θυεστής έτη ις'. Cedren. έτη δώδεκα, re
φανη . cuius : vide Eusebium .
(79) Εφιλοσόφει Ιπποκράτης. Ηippocrates duos ( 81 ) Πρώτος ο Μίνωος. Scr . Μίνως.
medica arle celebres fuisse Tradidit Jo. Tzelz,
169 CHRONOGRAPHIA. – LIB . IV. 17ο
λος και ο Ίκαρος , [106] θρυλούμενοι ( 82 ) ένεκεν Α el Icarus ; ob Pasiphaen, Minois regis uxoreum ;
της Πασιφάης, γυναικός του Μίνωος βασιλέως και Tauru: que, scribam ejus: quocum rem habuit
του Ταύρου του νοταρίου αυτής (83) • εξ ού έτεκε Pasipline, iliumque ex eo , Minotaurum, peperit ;
μοιχευθείσα υιόν τον κληθέντα Μινώταυρον , μεσά- adulterii consciis, atque illud etiam pronmoveili
σαντος ( 8 ) τη μοιχεία της πορνείας του Δαιδάλου bus Dedalo el Icaro. Rex vero Minos uxorem snano
και του Ικάρου. Ο δε Μίνωος βασιλεύς την Πασι - in cubiculo, una cum duabus ancillis, victu neces
φάην αποκλείσας εν τω κουβουκλείω (85) μετά δύο sario adhibito, includi jussit ; nec post illull lent
δουλίδων παρείχεν αυτή τροφήν, και είασεν αυτήν poris unquanm in conspectunι viri venit. Ceterum.
εκεί, μηκέτι έωρακώς αυτήν. Και εκείνη θλιβομένη, quod regia dignitate exula esset, excrucians se , in
ώς λυθείσα της βασιλικής αξίας , νόσο βληθείσα morbum incidit, et sic vitam inivit. Daedalus au
ετελευτα · ο δε Δαίδαλος και ο "Ίκαρος έφονεύθη- tem et Icarus deinde perierunt; hic quidem, ru
σαν : ο μεν "Ίκαρος φεύγων της φρουράς (86), ως pto carcere, inter navigandum, mari deniersus est ;
πλέει, έποντίσθη , ο δε Δαίδαλος εσφάγη. Περί δε Delalus vero gladio occisus . De Pasiphae vero fa
της Πασιφάης εξέθετο δράμα ο Ευριπίδης ο ποιη - Bilani conscripsit Euripides poela.
της 38 .
Εν αυτοις δε τους χρόνους Ηρακλής ο τελεστής Β listlem temporibus Hercules ille, Tramis suis
ο μυστικός άθλους ποιήσας, απελθών εν τη Λιβύη clarus, initiator et mysta , Libyam profectus, cum
χώρα συνέβαλε το 'Αντέωνι ( 87), και αυτό όντι Anleone, qui ipse mysta fuit, terrestresque quis
μυστικό, ποιoύντι δε γήϊνά 38 τινα. Και νικήτα; 1am artes exercuit, congressus est. Quenm cum vi
αυτόν ο Ηρακλής εφόνευσεν αυτόν· όστις Ηρακλής, Cisset Hercules, occidit : post victoriam vero ,
μετά την νίκην νόσω βληθείς, εαυτόν εις πυρ έβα . morbo correptus, seipsum in ignem conjecit ; ubi
λε (88) και ετελεύτα περί [107] ού Δίδυμος ο σο- alsumptus periit. Hec autem a Didymo sapientis
φιώτατος συνεγράψατο. Του δε Ιλίου τότε έβασί- simo conscripta sunt. Regnavit ad lium unc
λευσε μετά Δάρδανος Λαομέδων, ο αυτού υιός . temporis , post Dardanum , filius cjus Laomedon .
Μετά δε Σαμψών ηγείτο του Ισραήλ Ηλί ο Ιε - . Israelem vero, post Sainpsonen, judicavit Eli
ρεύς. sacerdos.
Ένδε τοις ανωτέρω χρόνοις ετελεύτα ο ' Ανδρό- Temporibus autem supradictis mortuus est An
γιος , ο υιός της Πασιφάης και του Μίνωος, βασιλέως drogeus, Minois Crete regis ex Pasiphae filius.
της Κρήτης ώσαύτως δε και αυτός Μίνωος ετελεύτησε, Mortuus est etiam Minos ipse : qui 87 norituri:s
και εκέλευσε μέλλων τελευταν βασιλεύσαιτης Κρήτης successurem sibi in regno constituit Minotaurum.
τον Μινώταυρον. Και μετά την τούτου τελευτήν του G Post Minoem itaque mortuum, Crete regnum te
Μίνωος εβασίλευσε της Κρήτης ο Μινώταυρος, ο Πα- nuit Minotaurus, Pasiphaes ex Tauro, Notariosuo,
σιφάης υιός και Ταύρου του νοταρίου αυτής. Και ύβριν filius. Verum regni primores probro sibi ducenles ,
λογιζόμενοι οι συγκλητικοί της Κρήτης το βασιλευ- si ex adulterio natum regem haberent, in eum
θηναι υπό του Μινωταύρου , ως μοιχογεννήτου, conspirarunt : Theseumque, Egei Thessaliae regis
συσκευάζονται αυτό και προτρέπονται τον Θησέα, filium, virum strenuum, adliortali sunt promit
ως γενναίον , τον υιόν του Αιγέως, βασιλέως της Ιentes se Minotaurum regionemque Iotan prodi
Θεσσαλίας, εις το πολεμήσαι αυτό, συνταξάμενοι ινος ; et Ariadnam, Sororem ejus, Minois regis
προδίδειν τον Μινώταυρον και την χώραν πάσαν, ex Pasipline filiam in uxorem illi daluros. Susce
και διδόναι αυτό και την αδελφήν αυτού εις γυναί- perat enim ex Pasipliae rex Minos Androgeum ct
κα, την 'Αριάδνην, την εκ Πασιφάης και του Μί- Ariadnau. Statim itaque Theseus in Cretanm , ad!
νωος βασιλέως είχε γάρ από της Πασιφάης και versus Minotaurum, proficiscitur. Proceres autem,
του Μίνωος τον Ανδρόγηον και την 'Αριάδνην. Και cum exercitu foto, simulata fuga, Minotaurant ,
ήλθε κατ' αυτού ο Θησεύς εις την Κρήτην εξαίφνης, urliemque Gortynam deseruerunt. Minotaurus
και πάντες εάσαντες τον Μινώταυρον οι συγκλητι - D vero prolitionem sentiens, et ipse fugit inLabyrin
κοι και ο στρατός έδοξαν φεύγειν την πόλιν Γόρτυ- ι!:um regionem : ubi, cum ad nonlem pervenisset,
ναν 40. Και γνούς ο Μινώταυρος την προδοσίαν, speluncan quandan subintrans delituit. Tlieseus
VARIÆ LECTIONES. .
18· Vid. Bentlei. p. 27. 39 γήϊνα. Fortasse conferen !a quae sunt p. 42 D extr. γητείας, i. e. γοητείας
civis Schurzfleischius, Not. Bibl.Vin . p.65 parum probabiliter. • roptúvav O.s.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
( 82 ) Θρυλούμενοι. Scr. θρυλλούμενοι. (85) 'Εν τω κουβουκλείο. Ex Latino, cubiculum
(83 ) Του νοταρίου αυτής. Nolarii, sive Scribe; vocalbulum factum .
dictio Latina, apud Griecns recentiores frequenler (86) Φεύγων της φρουράς. Lego, εκ της φρου
usurpala. Eusebius tamen Taurum του Μίνωος ράς.
στρατηγόν, Minois Militie Prefectum fuisse rull, " ( 87) Τω 'Αντέωνι . Ηic Anteus aliis est.
Chron . lib . posler. et Philochoro . (88) Εαυτόν εις πυρ έβαλε. Ιta eliano Eusebius
(84) Μεσάσαντος. Ρro μεσιτεύσαντος, seu με σι» Chron. lib. 10 : Ηρακλής νόσω λοιμώδει περιπεσών
τευσάντων, de ultrisque enin lictum. εις πυρ εαυτόν ρίψας τελευτά.
PATROL, GR. XCVII.
171 JOANNIS MALALÆ 112
autem eum insecutus, et a quodam edoctus uli A έφυγε και αυτός εις την Λαβύρινθον χώραν (89) -
1atitavit , e latebris extractum statim interfecit. και [108] ανελθών εν όρει εισήλθεν εις σπήλαιου
Victor itaque in urbem Gortynamreversus, trium- κρυπτόμενος. Και καταδιώξας αυτόν ο Θησεύς
phum de Minotauro egit , magnamque apud proce- έμαθεν υπό τινος που κέκρυπται · όντινα εκβαλών
res subdilosque omnes comparavil sili gloriain, εφόνευσεν ευθέως. Και εισελθών εν τη πόλει Γορτύ.
Proceres etiam rogavit, uti ad patrem # gem νη έθριάμβευσε την κατά του Μινώταυρου νίκης :
secum profecti, triumphum etiamillic celebrarent. και ευφημείτο και από των συγκλητικών και από πά
Theseum vero, antequam patriam versus 83 vela σης της χώρας. Και ήτησεν αυτούς απελθείν προς
dedisset, anteverlit naula quidani ; qui Egeo,Tliesei τον Αιγέα, τον αυτου πατέρα, ίνα και προς αυτόν
patri nuntiavit Minotauram ex urbe aufugisse. θριαμβεύση την νίκην. Προ του δε αυτόν καταπλεύ
Suspicalus itaque paler dolose cum eo egisse σαι προς τον πατέρα αυτού, απελθών τις ναύτης
Cretenses (quorum fraudes etiam in prover ανήγγειλε τη βασιλεί Αίγει , τω πατρί του Θη
bia abierant : Cretenses semper mendaces ), se- σέως, ότι εξέφυγεν εκ της πόλεως ο Μινώταυρος :
ipsum in mare projecit et periit. Theseus itaque και ύπέλαβεν ότι άλην και αυτό εποίησαν οι Κρη
reversus, patrem exstinctum invelit, el consi- τες (90) : εξέθεντο γαρ τεερί αυτών, Κρήτες αει
Tiariis suis ita sualentibus , Cretensium re- Bψεύσται · και έρριψεν και εαυτόν εις την θάλασσαν
gno, cum Ariadna, sprelo ( cum Patre lefunclo, και απώλετο. Ελθών ούν ο Θησεύς εύρεν αυτόν τε
in Thessaliae regno jam successurus esset ), λευτήσαντα • και πεισθείς τη ιδία συγκλήτω περ
uxorem sibi accepit liam que el Piedra di- εφρόνησε της βασιλείας της Κρήτης και της 'Αριά .
cta est. Ariadna vero, in Jovis templum se re- δνης, βασιλεύσαντος του ιδίου πατρός της Θεσσαλίας,
cipiens,ibi ad mortein usque virgo sacris vacavit. και ηγάγετο γυναίκα την Ιλίαν 65 την λεγομένην
Φαίδραν. Η δε 'Αριάδνη εισελθούσα εν τώ [109] ιερό του Διός έμενεν ιέρεια παρθένος, έως oύ εκεί
ετελεύτησε.
lis 1emporibus increbuit fauna nmendlax, de 'Εν αυτοίς δε τους χρόνους έθρυλλείτο και εν τη
an orilus Phedre et Hippolyti privigli , Thesei Θεσσαλία και γεύστης πόθος της Φαίδρας και προς Ίπ.
ex pellice filii : de quibus postea sapientissinius πόλυτον , τον πρόγονον αυτής (91), υίον δε Θησέως
Euripides drama conscripsit . Acciderunt autem εκ παλλακής περί ης ο σοφώτατος Ευριπίδης μετά
ea , quae de Piedra traduntur L. II annis post mor- ταύτα συνεγράψατο δράμα ποιητικώς. Μετά ούν νβ'
1uam Pasipliaen : sicuti a sapientissimo Domino έτη του τελευτήσαι την Πασιφάην εστί τα κατά την
chronograplio memoriae proditum est. Eral all- Φαίδραν, καθώς ο σοφώτατος Δομνίνος και χρονογρά-
tein Piedra, formain quod spectat, slatura justa, C φος υπομνημάτισε. Τη δε θέα ήν η Φαίδρα τελεία,
ormal , facie oblonga, moribus Ionestis : Hippo- εύστολος, μάκροψις, σώφρων. Ο δε Ιππόλυτος τη
lytus vero statura etiamjusta, robustus, colore μί- Oέα ήν τέλειος , ευσθενής μελάγχροος , χονδίθριξ,
gro, capillo brevi, subsimus, facie 1a13 , lentibus υπόσιμος , τελατόψις, οδόντας έχων μεγάλους, σπανός
grandioribus, barla rara, venationi deditus, animo το γένειον, κυνηγέτης, σώφρων δε και ήσυχος. Ο δε
sapienti et selato. Rex Theseus vero, ubi audisset Θησεύς ο βασιλεύς ακούσας τα θρυλλούμενα εν τη
que de uxore Ilia Pliedra disserminabantur in po- πόλει περί της αυτού γυναικός Ιλίας Φαίδρας, έλυ
pulum, noleste 89ltec in ea tulit :connotus etiam πείτο προς αυτήν · και αγανακτή σας κατά του ιδίου
ira in Glium suum Hippolytum, illis quidem rein υίού Ιππολύτου ουκ έδειξεν αυτοίς λαβών δε ταύ
ηυη aperit. Ceterum sumpto sibi tauro alDo Ne- ρον λευκόν έδωκεν αυτόν θυσίαν τώ Ποσειδώνι, (110)
pluto illumimmolasit ; filiumque Hippolytum ex- καταρώμενος (92) τον υιόν αυτού Ιππόλυτην και
secratus, diris devovit. Hippolytus vero post tres αιτούμενος κακώς αυτόν απολέσθαι. Και συνέβη
menses venatum cgressus , dum equesaprum in» μετά μήνας τρείς εν τω έξελθείν τον Ιππόλυτον
SARIÆ LECTIONES.
1 ευφημείτο. εφημείτο Ox. 69 Αιγέϊ Ox. 43 άλλην. άλην Ch., δίλω Cedrenus, unde el απάτην duri
potest. και έριψεν Ox. +3 Ιλίαν. Iuepte pro ιδίαν. Sic el 22 . 66 έθρυλείτο. Sic el 89, 13. 189, 18, 23 ,
3 . 254, 1 .
ED . CHILMEADI NOTÆ .
( 89) Είς τήν Λαβύρινθον χώραν. Cedr. Ioalbet , εις D Collecl. Πρόγονοι και οι από προτέρου γάμου γε .
του Λαβυρίνθων χώραν. Λαβύρινθον Ηesyclius in- γενημένοι, ών ο πατήρ, ή μήτηρ είς δεύτερον ήλθε
1erpretatur, κοχλιοειδή τόπον. Ειymiologici Magnί γάμον. Λέγονται δε πρόγονοι, προς τους από του δευ
auctor Labyrinilium Creticum mortem fuisse it, τέρου γάμου γεγεννημένους. Επίγονοι δε λέγονται ,
in quo antrum erat descensii ascensuque mole - oi à To toj osutépouy ou .
stion . Λαβύρινθος εν τη Κρήτη νήσω έστιν όρος , έν (92 ) Κατιρώμενος τον υιόν. Εalem halves apud
ή έστι σπήλαιον αντρώδες, δύσκολον περί την κάθο- Jo. Tzetzen, clil . 6, Ilist . 56.
δον, και δυσχερές περί την άνοδον· εν ώ λέγεται ο Τα Φαίδρας Ιππολύτου τε δηλα τελείτοις πάσιν ,
Μινώταυρος έμβληθήναι. Ως ήρα τούτου Φαίδρα μέν προγόνου πεφυκότος.
(90) " Οτι άλλην αυτώ εποίησαν οι Κρήτες . Locus Aύτου δ' αυτήν απώσαντος , ψεύδεται τούτου
nendosus : suspicor legendωιν, ότι άλην αυτο Ιβία :
È troinsav, quoil verlo , in errorem eum duxerant. Θησεί,το τούτου δε πατρί, θνήσκει δειναις κατά.
( 91) Τον πρόγονον αυτής. Πρόγονοι dicuntur, filii , αις .
ex nuptiis prioribus nali. Moscophul. Allic . voc.
 173 CHRONOGRAPIIIA . - LIB . IV. 17!
εις θήραν έφιππον " και διώξαι σύαγρον , του ίππου A sequitur, equo forte cospitante excussus , ad ter
αυτού προσκόψαντος έξεσελλίσθη (93) και έπεσε ram pronus cadit; et habenis leve manus digitis
χαμαι, κατέχων τη αριστερά χειρί τον χαλινόν του implicatis, al equo rapiebatur : caput vero inle
ίτ:που , και ειλιγέντος 43 (94) του λωρίου εν τη χειρί vulneralit , servi al urbem deferentes,in palatiuιιι
αυτού έσυρη υπό του ίππου · πληγήν δε λαβών εν τη duxerunt : ubi sesto post die, ex capitis vulnere
αυτού κεφαλή εισηνέχη υπό των δούλων εις την ii.teriit, annum agens vicesimum secundum. R και
πόλιν εν τω παλατίω ' και τη έκτη ημέρα εκ της Vero Tliesells Iugens illum, ! olores suos Pliedrie
πληγής της αυτού κεφαλής τελευτα · ήν δε ετών κβ'. aperit : Hippolytum etiam illi in os injicit , expro-
" Ο δε Θησεύς βασιλεύς πενθών αυτόν εξείπε τη bra?! s ea, que le consuetudine illorum populus
Φαίδρα την έαυτού λύπην, ονειδίζων αυτήν, είρηκώς Πιίιιe dictilabil. Piedra, ubi haec aulisset, jura
αυτή και τα θρυλλούμενα εν τη πόλει και τη χώρα !!ento adhibito , sibi cum eo quid tale nutin
ένεκεν του Ιππολύτου και αυτής. Η δε Φαίδρα intercessisse negavit : qui et rumores , abinp
ακούσασα ταύτα εξωμόσατο αυτώ μή ειδέναι τοιού . rito vulgo de Hippolyto jaclatos, falsos esse vanos
του, αλλά και αποκειμένην αυτό και μάτην την « le omnino aljuravit. Theseus autem fiden ei
λοιδορίαν ταύτην τους της πόλεως φημίσαι υπο οή : nequaquam adhibens ; palefactus ctiam , quoi
σαντας. Ο δε Θησεύς μή πεισθείς αυτή, αισχυνόμε. Β prinores suos htc latere non potui - scnt, e conspe-
νος δε και την σύγκλητος αυτού , εποίησεν αυτήν clu suo can annovit, visumque suum fugere eat:
από όψεως, κελεύσας μηκέτι αυτό οράσθαι , λυπού. jossit in perpetuum. Ipse interim fatum filii sui,
μενος δε και διά τον θάνατον του ιδίου αυτού υιού • quem unice dilexit, misere Iugelbat . Phaedra Vero,
εφίλει γάρ αύτόν. Η δε [111 ] Φαίδρα, ως πάνυ innocenti Sue sibi conscia , agre etiam ferens
σώφρων, θλιβομένη δε και διά την ψευδή κατηγο- se, ol falsum popelli rumorem, a conjuge suo
ρίαν των της πόλεως και της χώρας, και του αν- ejeclam esse ; pudore victa, sibimelipsi nioricia
δρος τον αποδιωγμόν αισχυνομένη , έαυτή απεχρή - Conscivit, 11:un agens tricesin.um nonum : sicuit
σατο , και τελευ α ούσα ετών λ0', καθώς Κεφαλίων ista litteris prodidit 90 sapientissimus C plhalion :
ο σοφώτατος συνεγράψατο ταύτα, λέγων ότι μάτην qui poetas elim perstrinxit, ob ea que de sistis
περί της σώφρονος Φαίδρας τον κατά Ιππόλυτον πό- si is lielrie et Hippolyti amoribus, Vinissimo
θον εμυθολόγησαν, ποιητικώς περί της αυτής πλα- fibulati sunt.
σάμενοι.
Εν αυτος δε τους χρόνους εβασίλευσε των Λακε. Circa illa tempora Lacedaemoniis regnavit pri
δαιμονίων πρώτος Ευρυσθεώς 48 (95) έτη μ3', και C nous Eurysilieus, per: annos XII et post eum reges
άλλοι βασιλείς μετ' αυτόν η' 50 ομου εβασίλευσαν alii vu, per CCXLVI annorum spatium : deinde
έτη σας'. Και ο "Αλκμαινός 51 έτη λζ'. Και κατ Alemænus, annos XXXVII. Duravit igitur regnum
έσχεν η βασιλεία.Λακεδαιμονίων τα πάντα έτη τκ:', Lacedentoniorum per 105 ccCXXV, sicut scripίuu
'Αφρικανός
ως Μετά reliquit sapientissimus Africanus.
οι Ηλείο σοφώτατος συνεγράψατο.
τον προφήτην των Ιουδαίων πρώ - Post Eli propίietate, regnavit primus adJadea
τος εβασίλευσε των Ιουδαίων Σαούλ, και του Κ: . ε : Saulus, filius Cis ex iilou Benjamin, annis xx , in
φυλής Βενιαμίν, έτη κ', εν Γαβαών τη πόλει . Των αυbe Gilbeah. Everso Lacelemoniorum imperio,
δε Κορινθίων μετά τους Λακεδαιμονίους 196) εβασί - Corintliiisregnavit Aletes, per annos XXXV, aliique
λευσε τότε 'Αλήτης 83 έτη λε', και άλλοι βασιλείς deinde reges XI, per annos CCLXXVII, postea elian
ια' έτη σοζ . Και ύστερον εβασίλευσεν 13 (97) : έτος regnavil' per annum unum. Duravit igitur regnum
α'. Κατέσχε δε η βασιλεία Κορινθίων τα πάντα έτη Corinthiorum) annis CCCXH.
- τιγ'.
Εν (112) τους χρόνους του Σαούλ επενόησαν πρώ- D iisdem Sauli temporibus, Pisei primum certa
VARIÆ LECTIONES.
έφιππον, εφ' ίπτον Οχ., έφιππος διώκων Cedrenns. 48 ειλιγέντος Ch., ειληγέντος Οr. V . p. 19 C .
*9 'Epuchsus Ox., Espuodeus Ch ., Cedrenus. 60 g '. Debebat $', quod reponii Schurzfleisch . Not. B .
V . p. 226. V . ad p. 28 Α . 81 και ο "Αλκμαινος. Ηic 'Αλκαμένης vocalur apud Εusebiu » . Ch.
52 'Αλήτης. 'Aλέτης Ox. 83 εβασίλευσεν, εβασίλευσαν πρυτάνεις, έκαστος έτος έν Schurzfleischius
1. c . p . 922,
• ED. CHILMEADI NOTE.
(95) Εξεσελλίσθη. Vox hybrida, ex particula (96) Μετά τους Λακεδαιμονίους. Forte scriben
Græca 5, verbo vero Latino, Græco more for- dum , usta TÕy Aareo alu.oviwy. Corinthiorum eniin ,
malo , conficla : a osia enim , seu célda , sella och el Lacedæmoniorum regnum eodem anno cæpisse,
λίζομαι formatur , inde composito, έξεσελλί sub regibus scilicet Alele el Eurystheo , leslalur
σθη , ex sella,seu sede excussus est . Eusebius in Chronicis : quem vide.
(94) Ειληγέντος του λωρίου. Λωρίον, λώρον et (97) Και ύστερον εβασίλευσεν έτος α'. Supple, ex
λώρος , apud recentiores Griecos usurpata pro, Eusebio , Αυτομένης . Euseb. Cliron . Can. Κοριν
Lorum , Habena. θίων εβασίλευσεν ιθ'. Αυτομένης έτος έν, el leindle
(95) Έρυσθεύς. Scr. Ευρυσθεύς. Εuseb. Chron. οι Κορινθίων βασιλείς έως τούδε του χρόνου , μεθ' ούς
3. Ε. Λακεδαιμονίων πρώτος εβασίλευσεν Ευρυσθείς ενιαύσιοι Πρυτάνεις .
έτη 93'.
 173 JOANNIS MALALE 176
men Olympicum instituerunt; Jovi Olympio fe - Α τον αγώνα οι Πισαίοι και Ολυμπίων, τότε την εορτήν
Ξisitatem illam Universaleno celebrantes. De his επιτελέσαντες την κοσμικήν τω Διι Ολυμπίω ,
vero scripsit in Chronograpllia sua sapientissius περί ών ο σοφώτατος 'Αφρικανός εχρονογράφη
Africanus. σεν .

Eolem tempore Judeorum sacerdos erat Samuel 'Εν αυτό δε τω καιρώ εγένετο ιερεύς των Ιου
propheta ; qui, ex precepto Dei, Davidein, Jesse δαίων Σαμουήλ ο προφήτης και προεβάλετο και κατά
filium, Judicorum regem constituit.
έθνους, τον υιόν του Ιεσσαί.
YARIÆ LECTIONES.
* Πισσαίοι Οχ. 8 προεβάλετο, προεβάλλετο Ox.
Ε

ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ
ΧΡΟΝΩΝ ΤΡΩΙΚΩΝ .

LIBER QUINTUS
DE TROJANIS TEMPORIBUS.

91 Davidis 1emporibus regnavit ad lium, sive B [115] Εν δε τους χρόνους του Δαβίδ εβασίλευσε του
Phrygiam, Priamus,Laonmedonis filius . Eo regnante, Ιλίου, ήτοι της Φρυγών χώρας, Πρίαμος , υιός
Troja simul, omnisque Phrygun terra, a Grecis Λαομέδοντος . Εν δε της αυτού βασιλεία τότε και
devastata sunt : quorum duces celebriores fuerunt, το "Ιλιον, και το Δάρδανον, και η Τροία , και πάσα
Agamemnon et Menelaus, cum Neoptolemo Pyrrlio , η χώρα της Φρυγίας πoρθείται υπό των Αχαιών :
celerisque, qui arma contra lium moverunt, ob εν οίς ιστορείται “Αγαμέμνων και Μενέλαος και οι
Helene rapίum, cujus amore Paris, qui et Alexan- λοιποί συν τω Νεοπτολέμω Πύρδω, όσοι επεστρά
der, capίus fueral. Erat enim Helena staturajusta, τευσαν κατά του Ιλίου δια την υπό Πάριδος και του
decora, papillis formosis, Divis instar allba, pul- και 'Αλεξάνδρου κλοπήν της Ελένης · ετρώθη γάρ
chris superciliis, eleganli naso, νullu opinio, cuine εις αυτήν (98). Ή γάρ Ελένη ήν τελεία, εύστο.
crispo et subfavo, oculis grandiusculis, gratios2, λος (99), εύμασθος, λευκή ώσει χιών, εύοφρυς , εί
voce suavi, stupendum denique ob foremain inter ρινος , ευχαράκτηρος (1), [114] ουλόθριξ , υπόξανθος,
feminas spectaculum ; annum autem (unc temporis μεγάλους έχουσα οφθαλμούς, ευχαρής, καλλίφωνος,
agelbat vicesimum sextum. Causa vero , que Troje φοβερόν θέαμα εις γυναίκας : ήν δε ενιαυτών κς'.
Phrygia regionibus regnisque omnibus ruinaim Η δε αρχή των κακών του απολέσθαι την Τροίαν
invexit, hujusmodi fuisse perhibetur . C και πάσαν την Φρυγών χώραν και τα βασίλεια αυ
της ευρέθη η τρόφασις αύτη.
92 Nato ex Hecuba Paride, pater ejus Priamus Του Πάριδος γεννηθέντος υπό της Εκάβης, Πρία.
oraculum Apollinis consulit , quid de filio sili nato μoς , ο τούτου πατήρ, απελθών εν τω μαντείο του
sperandum essel. Responsumvero vales hoc dedit : Φοίβου επυνθάνετο περί του τεχθέντος αυτώ υιού .
Natus est tibi filius Paris puer infaustus : qui tri- Και εδόθη αυτώ ο χρησμός ούτος " Ετέχθη σοι υιές
resimum attingens annum, exilium regnis Phrygiis Πάρις , παις δύσπαρις, τριακοντούτης γενόμενος
allaturus est. Ηac ubi audisset paler , mutato sta- δλέσει τα βασίλεια Φρυγών. Και ταύτα ακούσας και
• Inscr. Τροϊκών Οχ .
VARIÆ LECTIONES.
88 Πάριδος Ch., Πάρυδος Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(98) 'Ετρώθη γάρ εις αυτήν. Subaudiendum, τα
ερωτι.
πτοχαράκτηρος dicitur , eum prius κονδοειδής , cur
lus, et de totos, gracilis dicuiis fuissel. Verum
(99) Εύστολος. Vox Itec ad vestium ornatum pro S . Pauli characterisma lib . x, p. 235 , daluin , l'ein
prie referenda : licet hoc in llelenie laudibus lo extra controversiani ponit. Ibi enim cum prins
calm babere non debere quis existimet. Leo Allal. lum corporis totius lineamenla , tum vullus capil.
in Isac . Porphyrogen , de præterarissis ab Homero , D liliique color , descripla fuerant , tandem addit
tenecomplam , verlii. auctor, υπογελώντα έχων τον χαρακτήρα , υultura
( 1) Ευχαράκτήρος . Χαρακτήρ hic de facie tantum ridibundum ei tribuens, μακροχαράκτη ρος itaque,
dici apparebit cuilibet locum hunc sequentibus facie longa, lettoyapáxinpos, ſacie tenui, seu parva
conferenti. Lib . enim x1, M . Antoninus Philos. Ae- necessario verlenda sunt.
177 CHRONOGRAPHIA . – LIB. V. 173
Πρίαμος ευθέως μετωνόμασεν (2) αυτον Αλέξανδρον, A tim nomine, Alexandrum eum vocavit : et amandi
και έπεμψεν αυτόν εν αγρώ ονόματι 'Αμάνδρα , ιum eum in agrum quemdam, Amandram vocalau,
γαλακτοτροφήναι 18 παρά γεωπόνω ( 3) τινι, άχρις agricole cuidaim eiutriendum tradidit, usque dum
[ 15 ] ου διέλθη τα τριάκοντα έτη, άπερ ο χρησμός impleti essent anni illi Xxx , oraculo designati.
είπεν, εάσας τον αυτον Αλέξανδρον τον και Πάριδα Priamus itaque, ilio in agro relicto, muro magno
Πρίαμος , ο αυτού πατήρ, εν τω αγρώ • ποιήσας δε agrum hunc cinxit , urbemque Parium vocavit.
τείχος εν τω αυτώ αγρώ ( 4) μέγα εκάλεσεν αυτο Paris itaque hic educatus est, etatem suam bonis
πόλιν το Πάριον. Καιέμεινεν εκεί ο Πάρις ανατρε- artibus impendens. Ingeniosus itaque, el eruditus
φόμενος και εν αυτω διάγων και αναγινώσκων · όστις evasil, el orationem laudatorium in Venerent
ελλόγιμος και ευπαίδευτος εγένετο, και εξέθετο λό- composuit, praedicans ean leabus omnibus supe
γονεγκωμιαστικόν εις την Αφροδίτην , λέγων μεί. riorem , ne exceptis quidem Junone aut Minerva .
ζονα και αυτής θεάν μή είναι μήτε την " Ηραν μήτε Cupiditatem enim Venerem esse dixit : ex cupidi
την 'Αθηνών. Τήν γάρ 'Αφροδίτης την επιθυμίας 1ate autem omnia procreari. Inde de eo orta fabula
είπεν είναι • εκ της επιθυμίας ούν πάντα τίκτεσθαι arbitrum illum constitutum fuisse, inter Palladein,
είπεν εν τη εαυτού εκθέσει. Διά τούτο ιστορoύσιν ότι Junonem et Venerenm ; Veneri autem delulisse
ο Πάριςέκρινε μεταξύ Παλλάδος και "Ήρας και Αφρο. 5 victoriam, dato illi malo aureo. Dixit enim Venere ,
δίτης, και την Αφροδίτη έδωκε το μήλον , ό εστι την νί- id est, cupiditatem, omnia procreare, Tilberos, S1-
κην, ειπών ότι ηεπιθυμία , ο έστιν η Αφροδίτη, πάντα pientiam,temperantiam, artes , aliaque omnia ,tamin
τίκτει και τέκνα και σοφίαν και σωφροσύνην και τέχνας 93 brulis , quam ratione preditis; neque ea majus
και τα άλλα πάντα εν λογικούς και αλόγους μείζον δε esse, nec nielius quidquam. Sed et lymnum etiam
αυτής και βέλτιον 6ο μή είναι. Εξέθετο δε καιύμνον εις in laudem ejus composuit Paris, queim Ces! um ap
αυτήν τον λεγόμενον κεστος (3) αυτός Πάρις. Μετά pellavit. Priamus itaque, exacto landenm anno post
δε το διελθείν το λβ' έτος λογισάμενος ο Πρίαμος ότι tricesimum secundo, prafinituin Oraculo tempus
παρήλθεν ο χρόνος του δοθέντος [ 16] χρησμού περί jam praeleriisse ratus , mittit qui filim Alexan
του Πάριδος των λ' ενιαυτών, πέμψας ήγαγεν από drum, quem apprime dilexit, ex agro illo honorifice
του αγρού τον αυτόν 'Αλέξανδρον τον και Πάριδα educerent. Quin el rex ipse Ρrianus, proceribus,
μετά πάσης τιμής έφίλει γάρ αυτόν. Και εξήλθεν Γratuibus el civibus suis omnibus stipatus, ad
και αυτός.Πρίαμος εις απάντησιν αυτού και οι συγκλη- eum recipiendum exivit. Paris itaque Trojan in
τικοί αυτού μετ' αυτού και οι αδελφοί αυτού πάν- gressus est , anno aetatis Suae licesimo tertio,
τες (6) και πάντες οι της πόλεως. Και εισήλθεν εν mense Xantlico, sive Aprili. Quem cum vidit
τη Τροία και αυτός Πάρις το λγ' αυτού έτει μηνι Ρrianus tan aspectu, robore et facundia ornatum,
Ξανθικώ (i) τώ και 'Απριλλίω. Και έωρακώς αυτόν jussit eum dona accipere, μι in Grecian profici.
ο Πρίαμος ούτως ευπρεπή και τη θέα, και το σθένει, scens , Daphneo Apollini sacra faceret , dicens :
και τη διαλέκτω, εκέλευσεν αυτώ λαβείν δώρα και Deus Seneclulis mee misertus nmala denuntiata
απελθείν θυσιάσαι εν Ελλάδι Δαφναίω Απόλλωνα, avertit : lenmpus enim oraculi jam printerlapsum
λέγων ότι Ήλέησέ μου το γήρας και παρήνεγκε τα est. Priamus igitur Paridem deinisit, dalis illi mu
κακά. Ιδού γαρ παρήλθεν ο χρόνος του χρησμού . neribus pro olouibus Europe regibus ; quos etiam
Και ποιήσας τώ αυτώ Πάριδι προς πάντας τους per litteras hortatus est, uti filium Pariderm, sive
βασιλείς , ήτοι τοπάρχας , της Ευρώπης χώρας (7) Alexandrum, Oraculum Apollinis adeuntem, ut
γράμματα και Πρίαμος βασιλεύς, ώστε δεξασθαι τον sacra ex volo faceret, pro dignitate exciperent .
VARIÆ LECTIONES.
87 'Αμάνδρα . Μανδρώ Cedrenus, unde Μάνδρα Wesselingius ad Hieroclem p. 664 , aliter opinor julica
turus, si 'Αμάνδραν Iycaouie comeinoritain p. 14. Ε recordatus esset. 88 γαλακτοτροφήναι. γαλακτο
τροφηθήναι Cedrenus. Infra p. 73 C , ubi γαλακτοτροφέντας est, Chron. Pasch. γαλακτοτροφηθήναι .
89 μείζονα Cli ., μήζονα Ox. 60 μείζον - βέλτιον. μείζων - βελτίων Ox .
ED. COILMEA DI NOTE.
(2) Μετωνόμασεν αυτον Αλέξανδρον. Isac . Por- D (3) Λεγόμενον κεστόν. Κεστον ιμάντα, apud Ηo
phyrog. περί των καταλειφθ. υπό του Ομήρου , mer. acu pictum Iorum : significat elimin, Cing
eum Alexandrum prius dictum fuisse asserit ; Ium nuptiale. Hesycli . Kεστον ιμάντα, τον ποι
deinde vero Parideia, από του περιείναι , quod vi - κιλον ιμάντα, ή χιτώνα ποικίλον, ή τον της Αφρο
tala morte, cuin a natre expositus fuisset, adliuc δίτης ιμάντα.
superstes essel. ( 6) οι αδελφοί αυτού πάντες . Αυτού, hoc loco ad
(3) Γεωπόνω τινί. Scr. γηπόνω. Paridelo referendum videtur.
(4) Ποιήσας δε τείχος εν τω αυτώ αγρώ. Vicus, (7) Τοπάρχας της Ευρώπης χώρας. Europain , pro
muro cinclus, irbis statini nomen ubique apud Graecia , el Belladem , pro Peloponeso , apud hunc
auctorem hunc sibi sumit : exempla hujus rei Ire. Nostrum frequenter poni supra , monuimus.
quentia .
HODII NOTÆ .
(j) Mrv! Eavoirā . Prrcise ! si superis placet. quam in Pario exsul egerat, in Trojam receplum
Sic alius nugalon Jo . Tzeizes in allegorica Ilomc- fuisse 22 Apr. et in Græciam missunt à l'aére
ricarum Fabularuin expos. ms. ait Pariilem posi- Junii 18, quod et scribit infra Nester.
1- 9 * JOANNIS MALALA 181
Paris itaque post I lies, quibus Troje commo- Α αυτού υιόν 61 Πάριδα τον και Αλέξανδρον απιόντα
ratus est , decimo octavo Desii, sive Junii inensis εις ευχήν θυσιάσαι το 'Απόλλωνα, απέλυσε 62 τον
die discedit, acceptisque sibi donis regis quatu plu- αυτόν Πάριδα, πέμψας και τους βασιλεύσι δι' αυ
rimis, et ascilis, ex hore juventutis Plirygie, centun του δώρα. Και εξήλθε το Δαισία 63 τω και 'Ιουνίω
«onitibus, inde solvens navigavit. Pervenit vero μηνί ιη ' μετά ν' και ζ' ημέρας της εν τη Τροία
ad urbemquamdam Graecie, και πουληe Spartan, παρουσίας αυτού, και αποπλεύσας μετά πολλών
uli regnabat Menelais , Plistlienis filius . Qui qui- δώρων βασιλικών, έχων μεθ' εαυτού άνδρας Φρύγας
de: Menelaus apud Αtream Αrgivorum regem, νεανίσκους ρ'. Και κατήντησεν εν τη [ 111] πόλει τη
una cum Αgamemnone, regis filio, enutritus fue- λεγομένη Σπάρτη της Ελλάδος, τη βασιλευομένη.
rint , unde Αιride ambo vocali sunt. In ipso enim ήτοι τοπαρχoυμένη (8), υπό Μενελάου , υιού Πλει
Paridis adventu in Spartan urbein , expeditionem σθένους 66· όστις Μενέλαος ανετράφη εις τα βασίλεια
agitabat Menelaus, una cum consanguineis suis του Ατρέως, βασιλέως των 'Αργείων, άμα "Αγαμέ
prope diem solutarius , in Cretain insulam; it ibi μνονα, υιώ αυτού · κακείθεν ελέγοντο οι δύο Ατρεί
Sacra Jovi et Europe faceret, in urbe Gortyna. δαι. Ο δε Μενέλαος έτοιμος ήν αποπλέειν ευθέως εν
Positum nempe hic in more sibi habuit, anniver - τη Κρήτη άμα τους συγγενεύσιν αυτού , οφείλων θυ
sarium uti Testum et sacrificia circa illud tenιρας και σιάσαι τη Διί και τη Ευρώπη εν τη Γορτύνη , πόλει
quotannis institueret, Europe in memoriasn . Le- της Κρήτης, ότε ήλθεν ο Πάρις εν τη Σπάρτη πό
tis il:ique litteris , eritiusque acceptis , que λει (9) προς αυτόν. "Έθος γάρ είχεν ο Μενέλαος
Priamus rex Phrygie niserat , Alexandrum sive ποιείν εορτές και θυσίας εν τω αυτω χρόνω κατ 'έτος
Paridem auplexus est ; nec minus lionorifice εις μνήμην της Ευρώπης, ώς εκ γένους αυτής. Δε
eum excepit, quamsi filius suus Γιoissel. Constituit ξάμενος δε τον Αλέξανδρον τον και Πάριδα και
itaque ex suis, qui ministrarent ei sociisque , et γράμματα του βασιλέως Πριάμου της Φρυγίας και
pararent mensani, aliatue onia necessaria , seor - 'Ασίας και τα βασιλικά δώρα τα παρ' αυτου δοθέντα,
siin in palatio suo. Quinetiam licentiam ei concesa περιεπτύξατο [ 18] τον Πάριδα Αλέξανδρον, και
sit in urlie illa diebus quotquot vellet, comorandi, ευμενώς δεξάμενος αυτόν, ώς ίδιον υιόν , εν πάση
usque dum vires suas, navigatione exhausfas, re - τιμή αφώρισεν αυτώ εν τω ιδίω παλατίω δίαιταν
Sunnere potueril : deindle vero ut albiret, al desli- και παντοία αναλώματα και τους αυτού και πάσαν
malum sacrificium Αpollinis templo ex Tolo per . θεραπείας, είρηκώς αυτό διατρίψαι εν τη αυτή πόλει
agendum. Paridem itaque cum rebus ita omnibus όσας εάν βούληται ημέρας, αιτών αυτών μείναντα
instructissimum in palatio suo curasset Menelaus, αναθήναι διά τήν του πλούς αθυμίαν και είθ' ούτως
navi conscensa, in Cretan profectus est. C απελθείν πληρώσαι το τάγμα της θυσίας εις το
ιερόν του Απόλλωνος. Και ευθέως ο Μενέλαος καταστήσας αυτόν εν πολλή θεραπεία απέπλευσεν επί
την Κρήτην, εάσας αυτόν εις το ίδιον παλάτιον.
Interim vero, dum Crete commoraretur Mene- Εντω δέ διάγειν τον Μενέλαον επί την Κρήτην θυ
aus, Jovi Asterio et Europe sacra peragens in: σιάζοντα Διι 'Αστερία (10) και τηνΕυρώπη εν τη Γορ
urbe Gortyna , qualam die contigit Πelenam 95 τύνη πόλει συνέβη την Ελένην κατελθείνεν τω παρα.
in horium palatii sui descendere , cum ilira, Me- δείσω του παλατίου αυτής είς τό έωρισθήναι μετά της
VARIÆ LECTIONES.
61 υιού Ox. 63 απέλυσε. άπέλευσε θx. 63 Δαισίω. Δεσία Ox. 66 Πλισθένους Ox.
ED . CIIIL MEADI NOTÆ .
( 8) Τη βασιλευομένη, ήτοι τοπαρχουμένη. Βασι- (9 ) Εν τη Σπάρτη πόλει. Cedren. Σπάρτη:
acúerv per vocein totta pyeiv fere reponit auctor Sparla vero lum urbem Laconicæ principer), lilin
noster, quia jam olim , ante scriptoris hujus pla . Laconicam ipsam siguilicare asserit Stephan. De
lem , toŨ Basitlus appellatio imperatori Ro:nano urb . ex Timagora , qui de Spartis loquens, 'E25
appropriata fuerit ; reges autem alii , principesque , σόντας (inquit) δε αυτούς εις την Λακωνικήν Σπάρ
omnes, excepto, ut appret ex eodemLilpranilo , ν την αφ' εαυτών ονομάσαι .
Legal. ad Niceph. Bulgaro, ρηγες, reges Voulo (10) Θυσιάζοντα Διΐ 'Αστερίφ, Jovi Asterio, id
Latino, el τοπάρχαι, dicellantur . In perolores elian est , Cretensi ; Ηesych. 'Αστερίη , η Κρήτη , και η
Romanos linijus nominis honorem aliis in vidisse Añdos outwsèx. .).Oūvto. Jovem enim in Creta nalum
apparel ex Luilpranio , qui legation . ad Nicopolio - alqueeducarum fuisseleslalur Lurianus , De sacrific.
rurm Phocal pro Οιίιοιe M . obiίι ; ubiimperatoris Οι δε αύ Κρήτες ου γενέσθαι παρ' αυτούς, ουδε τρα
fratrem habes liae de re cum Litp: ndo Titlignn. φηναι μόνον τον Δία λέγουσιν, αλλά και τάφον
lem , verbis hisce : Octavo antem , id est, Soovalo ajtoj OE cxvuOUJI. Dionys. Periegel. de situ orbis :
primodierum Pentecostes, ante fralris ejus Leonis, Konon Tuncoca Alúc ue Ú1010 Ti0nrn .
curopalale et logothetæ præsentiam sum deduciis; sSic Virgil. etiam lib . ui neid .
ubi de imperiali vestro nomine magia simus con
tentione faligali. Ipse enim vus, non imperalorem , Crela Jovis magni medio jncel insula ponio,
id est, Boolea , sua lingua, sed ob indignationem , Mons Idwus ubi, el gentis cunabula nostra .
enra , id est, regem , nostra vocabal. Cui cun dice . In Creta vero sepulum fuisse lestantur Cedr.
rein , quod significarur idem esse , quamvis quod si Chr. Alex . Auctor , Chronographus avóvupos, quem
gnificat diversum : Me, ail, non pacis , scd contena auctori huic præfixiniais ; qui omnes Pici Jovis
lionis causa venisse , sicque iralus surgens, vesuras Epitaplium proferunt, hisce verbis scriplum .'Ev.
lilteras, vere indignans, non per se , sed per inierpre θάδε κείτα: θανών Δήμος και Ζευς όν και Δία
Carl Siscepit. κλούσε,
ts ! CHRONOGRAPHIA . – LIB . V. 182
ΑΙθρας της συγγενίδος του Μενελάου εκ Πέλοπος και A nelai cognala ex Pelope, et Clytermnestra, ab Eu
της Κλυταιμνήστρας 63 εκ γένους της Ευρώπης. Ο ropa genus ducelle, ut sese ilhi obleclaret . Paris
δε Πάρις παρακύψας εις τον παράδεισον και προσ - autem in liortum forte despiciens , Helenam vidit ,
εσχηκώς το κάλλει της Ελένης και την νεότητα 68, et, observata fornia cjis, juventutis fore, amore
βληθείς έρωτ! εις αυτήν και διά της Αίθρας της ejus capίius est : htte Ellire, Menelai cognale
συγγενίδος Μενελάου της Πελοπίδος και [119] της predictive, ope usus, lelena corrupil : el fuga
Κλυταιμνήστρας εκ γένους της Ευρώπης υπονο- denum rebus suis consulens, navesque , quas a
βεύσας την Ελένην, έλαβεν αυτήν και έφυγε διά Troja secumadduxerit, co !scendens ; ipsan, con
των είχε μεθ' εαυτού πλοίων (11) εκ της Τροίας ccc pecuniarum libris , ornatuque also prelioso,
μετά χρημάτων λιτρων τριακοσίων και κοσμου atque argento, coniitate eau Ailira, Pelopis et
πολλού πολυτίμου και αργύρου άμα της Αίθρας (12) Clytienestre cognita, al Europa oriendla , cum
της έκ γένους του Πέλοπος και της Κλυταιμνήστρας quinque ancillis cubiculariis, avexit. Sacrificioque
της εν γένους Ευρώπης και ε' δουλίδων κουβικου - in Grecia destinato el Apollinis templo insuper
λαρίων (13) αυτής. Και άντε πέρασεν εις την Σι- liabilis in advers21η Silouem navigavit ; indequo
δωνα (14), κακείθεν προς τον Πρωτέα , βασιλέα της solvens, in ΑΕgyptum venit all rogen Protein.
Αιγύπτου, μηκέτι απελθών εις το ιερόν του Απόλ - B Milites vero, Menelai regis palatii custodes, ubi le
λωνος και ποιήσας την θυσίαν εν Ελλάδι. Μεμαθη- Helene fuga edocli fuerant , animis consternati,
κότες δε οι φυλάττοντες το παλάτιον Μενελάου στρα- sine mora tres milites , ab urbe Sparta , in Gor
τιώται την της Ελένης φυγήν, φοβούμενοι ευθέως lyrian Crete mittunt , qui regi Menelao nuntiarent
εξέπεμψαν στρατιώτες τρείς εκ της πόλεως [120] rapίim esse a Paride Helena ; unaque aldacta
Σπάρτου της Ελλάδος εν τη Γορτύνη πόλει της Elliram, regis et Ciytenmnestra cognalarm . Hec
Κρήτης απαγγελoύντας τω Μενελάω βασιλεί την ιδί 1ulivil Menelais, furore quasi quodam cor
κλοπήν της Ελένης την υπο Πάριδος, και ότι μετ' replus est : ira etiam in AEhranm velheuenti con
αυτής έλαβε και την Αίθραν την συγγενίδα αυτού ηuolus est ; μι 96 qui de illius Castilale spenm
και της Κλυταιμνήστρας 7. Και απέμεινεν ακούσας Sane optimam silhi conceperat. Statio itaque n2
ο Μενέλαος ως έξηχος (15)· πολύ γάρ ελυπήθη διά vem conscendens, in Greciam revertitur ; cl Spar
την Αίθραν · ήν γάρ έχουσα υπόληψιν παρ' αυτώ 1: veniens, in omnes partes di nuittit, qui Hele
σώφρονος πάνυ. Και ευθέως καταπλεύσας υπέστρε - nano cum Parile celerisque requirant, sed nus
ξεν εν τη Ελλάδι εν πόλει Σπάρτη, πανταχού πέμ . quam iuvenerunt.
πων είς αναζήτησιν της Ελένης και του Πάριδος ,
και των μετ' αυτής, και ουχ εύρον .
Μετά δε χρόνον ήθεν εκ της Αιγύπτου ο Πάρις Post aliquod vero temporis spatin, Paris ex
έχων την Ελένην και τα χρήματα και τον πλούτον Egypto rediens Helenam cum pecuniis , divitiis
όλον (k) τον αυτής. Ο δε Πρίαμος και η Εκάβη que ejus Onibus , secun advexit. Priamus auten
VARIÆ LECTIONES .
* Κλυταιμνήστρας. Κλυμένης, quam ponit Joannes Antiochenus p. 785. Errorem suum Malalas
repetit et auget infra. 66 την νεότητα. τη νεότητι Ch. 61 της Κλυταιμνήστρας. Ιιο την Κλυμένην.
ED . CULMEADI NOTÆ .
(1 ) Διά τών είχε μεθ' εαυτού πλοίων. Lego διά Manasses.
των ών είχε vel potiuς διά ών είχε, etc. Είς νuύν iufia
εμβάς: αλίπλοον, απαίρει προς Φοινίκην.
(12 ) "Αμα της Αίθρας. Eira fuit Pilaei ilia , Ει paulo
Thesei vero males : quæ a Dioscuris, ob sororem Υποληφθείς δε πνεύμασι σφοδρούς πολυταρά
Helenam a Thesco raptam , captiva abducta est ; (χοις,
ii leslatur Inc . Tzell . in Lycopliron. his verbis. Μόλις είς εν ώρμίσατο στομάτων των του Νείλου,
Πειρίθους και Θησεύς, ο μεν Διός ών, ο δε Ποσει- Κανωθικών ονομασθεν εν χρόνοις τοις υστέροις.
δωνος, φιλίαν ποιησάμενοι, άρπάσαι συνέθεντο Διός (15) Ως έζηχος . Ιnfra etiam de Oreste in furo
θυγατέρα. 'Αρπάσαντες γούν την Ελένην, περιτί rem acto Auctor Italbet εις εξιχίαν (Scrib. εξηχίαν)
θενται εν Αθήναις της Αττικής Αγορα, τη Πιτθέως ήλθεν από μανίας, παρ' εαυτόν γενόμενος : id est ,
με θυγατρί, μητρι δε Θησέως, Κάστωρ δέ και Πολυ- [ urore correplus est... Scilicet ή έξοχος διάνοια τη
δεύκης οι Διοσκορίδαι, οι της Ελένης αδελφοί , πορθή- D φρονίμω opposita est ; ut ex Ειymologico magno
σαντες την Αττικήν, διά την αρπαγήν της Ελένης , Λί- discere licet. Πυκνά, τα συνεχή και συνετά : ή γάρ
θραν λαμβάνουσιν αιχμάλωτον προς αισχύνην αυτού. φρόνιμος διάνοια πεπυκνωμένη εστίν." Ωσπερ τουναν
" Ητις άρπαγείσης πάλιν της Ελένης υπ 'Αλεξάνδρου, τίον η εξηχος , ή ραιωμένη . Ceireus in dicta Orestis
συναπήρεν αυτή και η Αίθρα επί Τροίαν. historia, latret, και ποτέ μεν εν ανέσει διηγε, ποτέ
(15 ) Και ε' δουλίδων κουόικουλαρίων. Κουβικου- δε τα εξόχων επετέλει: ubi 1: nue εξήχωνlegendum
210 :0 ;, uti ex hoc loco apparel, lam pro Cubicula - suspii or. Infra elia ) , de Oreste in furorem acto ,
ria , quam pro Cubiculario , sumillil . auctor: ligalet, εις εξιχίαν ήλθεν από της μανίας παρ'
(14) Και αντεπέρασεν εις την Σιδώνα. Pleiciam εαυτόν γενόμενος , p. 101 , Cedr. έξοχος Iliabet ; quem
versus iler direxit Paris , verium adversis venlis vide .
jaclatus, Ægyplum tandem appulil. Constantinus
HODII NOTÆ .
(4) Τον πλούτον όλον. Συν χρήμασι ποσότητα τριών πονταρίων, ait Jo. Tzelaos in n's. cit ,
 183 JOANNIS MALALÆ 184
et lecuba, ubi Helena cumPride conspexerunt , Α έωρακότες την Ελένην μετά Πάριδος και ότι τοιού
egregian femme fornman mirali; que nam esset , ν μετό Πάριδες.αυτο παρκ
ηαπόγονο
τον είχε κάλλος θαυμάζοντες , επυνθάνοντο παρ' αυ
et a quibus orta parentibus , eam sciscitati sunt. της τις είη ή τίνων ς . Η δε Ελένη έφη: ' Αλε
Respondit Helena se Alexandri , sive Paridis , co- ξάνδρου του και Πάριδος [121] είμι 68 συγγενις 63 ,
gnal: esse ; magisque ad Priamum et lecubarm, και μάλλον προσήκειν Πριάμω (16) και τη Εκάβη,
φuam ad Menelaum, Plisthenis filium, se pertinere. και ου τω Πλεισθένους υιώ Μενελάω, Δαναού γάρ
Quippe a Danao et Agenore , Sidoniis , αque ac έφη και 'Αγήνορος των Σιδονίων και εν γένους του
Γriamum, se genus ducere affirmavit. Ex Plesiona Πριάμου και αυτήν υπάρχειν εκ του γένους αυτού .
enim, Danai filia , nati sunt Atlas el Electra : Ele- 'Εκ Πλησιόνης το γάρ της Δαναού θυγατρός εγενήθη και
ctre autem filius fuit rex Dardanus ; a quo Tros et "Ατλας και η Ηλέκτρα, εξ ης ο Δάρδανος βασιλεύς,
Trojani reges. Addidit praeterea regem Dynam, εξ ου ο Τρώος και οι τού Ιλίου βασιλείς και διά
Hecube patrem, genus Suum repelere a Phenice, Φοίνικα, τον ' Αγήνορος υιον , ούτινος εγένετο από
traxisse originem. His itaque verbis Primum et γένους δε του Δύνα και η Λήδα έλεγεν (17) είναι .
leculbam allocuta Helena, juramento ab eis cou- Ταύτα δε ειπούσα η Ελένη το Πριάμο και τη
firmari peliit , se ab illis proditum non iri ; jura- Β Εκάβη ήτησεν αυτούς όρκώσασα μή προδοθήναι,
iento etiamtestata eis se nihil oιnnino a Mene- και λέγουσα μηδέν των Μενελάου ειληφέναι, αλλά
Ino sulbripιιisse, bonavero sun solum secumtulisse. τα ίδια μόνα έλεγεν έχειν. Και λοιπόν η Εκάβη
Turn vero Hecuba 97 amplexa eatm osculala est, περιλαβούσα αυτήν κατεφίλει και πλείω πάντων
aliisque omnibus deinde chariorem babuit . αυτής αντείχετο.
Edocli Vero Agamemnon el Menclaus , Helenam Γνόντες δε οι περί 'Αγαμέμνονα και Μενέλαον την
cun Paride ad Trojan pervenisse , legalos nmit- της Ελένης επί την Τροίην μετά Πάριδος παρου
εικit, qui reddi Helenam postularent. Ει quidem σίαν, έπεμψαν πρέσβεις αποδοθήναι την Ελένην ·
SOror ejus Clytenmuestra maxime lioc urgebat viro ώχλει γάρ και η αδελφή αυτής Κλυταιμνήστρα το
sto Agamemnoni, Argivorum regi : que el title- ιδίω ανδρι Αγαμέμνονα, τώ βασιλεί του "Αργους ,
etiam Menel :io dedit , Helene tradendas, qui- διά το ελθείν την Ελένην, την αυτης αδελφήν ήεις
δus reditum ejus suadere nilebatur. Anle bellum και εποίησε προς αυτήν γράμματα και έδωκε Μενε
itaque susceptum, Menelaus al Priamum conten. λάω οφείλοντα πείσαι (199) την Ελένην. Και ήλθεν
dit , uxorenn Helenam sibi reddi postulans. Pria- ο Μενέλαος πρός Πρίαμον ζητών την Ελένην, την
uide allem cum eam reddere renuerent omnino, ο εαυτού γυναίκα , προ του πολέμου και ουκ επεί
in Trojanos arma protinus sunmpserunt Atride , " σθησαν οι Πριαμίδαι δούναι αυτήν. Και λοιπόν
regulis etiam vicinis in belli societatem conductis . επεστράτευσαν κατά του Ιλίου οι ' Ατρείδαι βασιλείς ,
Sollicitatis itaque Peleo et uxore ejus Thelide, Chi - προμάχους, ήτοι τοπάρχας, προτρεπόμενοι. Και εδυσ
ronem etiam, regem et pliilosoplium, Thetidis ώπησαν τον Πηλέα και την αυτου γυναίκα, την Θέτιν,
patrein exoratum habuerunt , ut Achilles , Pelei και τον αυτής πατέρα Χείρωνα, τον φιλόσοφον βασι
et Tlielidis ilius, sibi daretur socius. Eumitaque λέα, παρασχεϊν αυτοίς τον Αχιλλέα, υιόν της Θέτιδος
Chiron accersit ex insula oloi, apud regem Lyco- και του αυτού Πηλέως, έκγονον δε Χείρωνος. " Οστις
nedem, s0cerum Sunn, Deidamiae palrem, com- Χείρων πέμψας ήγαγεν αυτόν· διήγε γαρ μετά Λυ
morabatur. Achilles itaque comitem sese Atridis κομήδους βασιλέως, του πενθερού του αυτού 'Αχιλ.
ailjunxit ; secum habens in exercilu suo mum Myr λέως, πατρός δε της Δηιδαμείης, εν τη νήσω. Και
nidonun (ita olim dicii, qui nunc Bulgari), inter απήλθε μετά των Ατρειδών και αυτός 'Αχιλλεύς, έχων
μιos Nestor fuit, et Patroclus, castrorum prafe- ίδιον στρατός των λεγομένων Μυρμιδόνων τότε (18),
ctus : inspelrantibus hoc ab his Chirone, Peleo, et νυνί δε λεγομένων Βουλγάρων, τριών χιλιάδων, άμα
Theticle , οι Achillem comilarentur. Exivit igitur Πατρόκλο στρατοπεδάρχη και Νέστορι · οΐτινες έδυσ
VARIÆ LECTIONES.
68 είμι, είναι Cedrenus. 69 συγγενής Ox. 70 Πλησιόνης Cedrents, Πλησιώνη: Ox. Utrumque nihili est :
Pleione fuil Allantis non mater, sed conjus. Conf. Bentlei. p . 73.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(16) Και μάλλον προσήκειν Πριάμω. Ιncongrua D Las asserit Eust:htliius in Ηom. 12 . Α. Μυρμιδόνες
ista sunt : itaque aut προσήκω scribendum, aut οι τώ 'Αχιλλεί υποτεταγμένοι Φθιώται ελέγοντο :
precedentia ita legenda videntur : Η δε Ελένη κληθήναι δέ φασι την αρχήν Μυρμιδόνας πρώτους
έφη ' Αλεξάνδρου, του και Πάριδος είναι συγγε- τους περί Αίγιναν. Plibia vero Thessaliae pars, leste
νής , etc. Caeterum mutila sunt etiam sequentia ; Stepliano de urb. Φθία, πόλις και μοίρα Θεσσα
quorum tamen sensum uicunque expressimus. dias in quatuor eniin partes eam dividit Serabo ,
(17) Λήδα έλεγεν είναι. Leg. την Λήδαν έλεγεν apud eumdem. Στράβων δε εις τέσσαρα διαιρεί
(18) Μυρμιδόνων τότε . Myrmidonas primo Egi. την Θεσσαλί
Πελασγι . Φθιώτιν , Εστιαιώτιν , Θετταλιώτιν,
ώτιναν,
nelas dictos , Trojani vero belli temporibus Phibio
HODI NOTA .
( 1) Ιυρμιδόνων τότε , νυν δε λεγομένων Βουλγά. in Trojan) duxisse Ούννων Βουλγάρων στράτευμα
pur. Sic Jo. Tzetzes in Opere nis cil . ail Achillem I Muqurbóvwy, ita lezilur in codd . 2 , mss. Bibl.
185 CHRONOGRAPHIA. - LIB. V. 186
ωπήθησαν παρά Χείρωνος και Πηλέως και Θέτιδος A Achilles , Argivis Myrmidonibusque 98 suis solis
συνείναι το 'Αχιλλεί. Απήλθε δε ο'Αχιλλεύς μόνος slipalus , adversus lium. Sed et Αιrida: quosque
μετά του ιδίου στρατού επί το 74 "Ιλιον των 'Αργείων elian undique per Europam duces atφue reges
και των Μυρμιδόνων. Προέτρεψαντο δε , ήτοι έδυσ- sollicitantes, liortati sunt, uti classibus suis et
ώπισαν [123), οι αυτοί 'Ατρείδαι βασιλείς και τους exercitu instructi, in Societalem Delli Ihujus veni
λοιπους βασιλείς , ήτοι τοπάρχας , και προμάχους rent. Congregali itaque sunt omnes in Aulide re
τους από εκάστης χώρας της Ευρώπης, έκαστον gione, indeque jam solituri ; cum, tempestate
μετά του ιδίου στρατού και των νηών. Και απ- oliorta, Calclias vales edixi oportere Agamemno
έπλευσαν πάντες συναχθέντες εν Αυλίδι χώρα ούτω nem filiam suam loci islius Numini, Dianei mo
λεγομένη . Χειμώνος δε γενομένου και του μάντεως lare . Ulysses igitur, simulatis ab Agamemnonc lit
Κάλχαντος είρηκότος θυσίαν οφείλειν δούναι τον teris , Argos profectus est , alie indle filium ejus,
"Αγαμέμνονα 'Αρτέμιδι τη θεά της χώρας εκείνης Iphigenian, abduxit. Quano pater Agalienon uli
την έαυτού θυγατέρα · ο δε Οδυσσεύς απελθών (19) vidit, acerbe levit : melueus autem sibi ab exercita
διά δόλου ως από γραμμάτων του Αγαμέμνονος εις regiliusque, tradit illam Diane victimam. Cunm all .
το "Αργος ήνεγκε την αυτού θυγατέρα Ιφιγένειαν. tein duceretur virgo ad Diane templum, ut immo
Και έωρακώς αυτήν ο Αγαμέμνων ελθούσαν έκλαυσε " laretur, ecce, omnium in conspectu, regum et sa
πικρώς φοβηθείς δε τον στρατόν και τους τοπάρ- cerdotis , exercitus, virginisque, cerva viam scii
χας, εξέδωκεν αυτήν επί θυσίαν 'Αρτέμιδι. Και εν delal mediam percurrens. Quam ubi vidit sacer
τω απιέναι αυτήν εις το ιερόν 'Αρτέμιδος και σφα- dos; hanc (inquit) comprehensam , Toco virginis,
γίναι έλαφος έκοψε την οδόν διαδραμούσα έμπροσθεν dale Diane victimam. Cervan itaque caplam, ho »
εν μέσω των βασιλέων και του στρατού και του stiam fecerunt ; et Iphigeniam patri suo Agame: n
ιερέως και της παρθένου Ιφιγενείης. Και έωρακώς noni reddiderunt : quam tamen paler ejus relictam,
αυτήν ο ιερεύς και μάντις 71, Την έλαφον πιάσαντες Sacerdolen in Diane 1emplo constituit. Exinde
άξατε εις θυσίαν αντί της παρθένου τη 'Αρτέμιδι. itaque rex ibi omnium ab exercitu factus est Aga
Και ληφθείσα ή έλαφος εσφάγη τη 'Αρτέμιδα • την niennon : illinc vero exinde alleules, in Trojani
δε Ιφιγένειαν αποδέδωκε τώ ιδίω πατρί "Αγαμέ- profecti sunt.
μνον:: ήντινα ο 'Αγαμέμνων είασεν 13 εκεί εν τω ιερό 'Αρτέμιδος ιέρειαν. Και λοιπόν ανηγορεύθη
βασιλεύς εκεί επί πάντων ο Αγαμέμνων εκ του εξπεδίτου · κακείθεν ορμήσαντες ήλθον επί την
Τροίαν.
Έλθόντων δε των αυτών Ελλήνων επί την C 99 Grecos vero ad Trojam appropinquantes ,
Τροίαν [124], αντέστησαν αυτοίς οι Τρώες και ου Trojani crumpentes propulsabant, ut ad littus co
συνεχώρησαν αυτοίς παραβαλείν. Και πολλών σφα- run ne appellerent. Multi igitur utrinque cecide
γέντων εξ αμφοτέρων των μερών, εν οίς και ο Πρω- runt , inter quos fuit Prolesilaus , ex Grecorum
τεσίλαος εσφάγη, πρόμαχος Δαναών, και 7 ου παρ- auxiliariis. Ceterun Greci ilhil celentes, sel
εχώρησαν οι Δαναοί, έως oύ περιεγένοντο και κατ. oram Troja maritimam tandem occupantes, naves
έβησανεπί την παράλιον γήν της Τροίας και έδησαν stigs funibus alligarunt : nocte vero ingruente ,
τα πλοία σχοινίοις. Εσπέρας δε γενομένης εισήλθον Trojani urbem repetiverunt, portas suas obfirrman
οι Τρώες εν τη πόλει και ησφαλίσαντο τάς πόρτας : 1es. Nocte vero Imedia Cygnus quidam, Primi co
μέση δέ νυκτί Κύκνος τις ονόματι , εκ γένους υπάρ- gnatus, nec Ionge ab urbe habitans, audito Gre:
χων του Πριάμου, εκ του πλησίον υπάρχων, ακούσας corum ad Trojan adventu ; egressus ipse ex urbe
την των Ελλήνων εις την Τροίαν παρουσίαν, εξελ- Neandro cum copiis magnis , Graecos aloritur :
θών εκ της Νέας "Ανδρου (20) πόλεως μετά πλήθους commissoque per noctem prelio, ab Aclille occi
πολλού πολεμικού επέρριψεν αυτοίς· και γενομένης Stus est, profligatusque est exercitus ejus, anlequatu
συμβολής νυκτός φονεύεται υπό 'Αχιλλέως και αυτός dies illuxerat. Consilium itaque Greci inierunt,
Κύκνος, και έπεσαν οι μετ' αυτού προ ημέρας. Και " Ilio Trojeque in proximo circumjacentes urbes
λοιπόν έδοξε τους Δαναούς παραλαβείν τας πόλεις preoccupandli ; ut que Priami parles suscepissent.
ιας πλησίον του Ιλίου και της Τροίας, ως συμμα- Juramentis itaque se invicem obstringentes, spo
VARIÆ LECTIONES.
1 το.το Ox. * μάντις, Deest είπεν. είασαν Οι. * και supervacuum : sic et p. seq. ν. 1.
ED . CIIIL MEADI NOTÆ .
(19) Ο δε Οδυσσεύς απελθών . Δε videtur παρ- δρεια, πόλις Τρωάδος εν Ελλησπόντα, ως Χάραξ.
έλκειν. Ει leindle, λέγεται και Νεάνδριον ουδετέρως, ώς Θεό
(20) Εκ της Νέαν άνδρου. Νεάνδρου legitur πριελ πομπος.
Cedrenum ). Sieplan .de urb. Neandriam vocal. Nedve
HODII NOTÆ .
θxon., obscurius vero in cod. quodam tertio : Περαιχνης των Παιόντων δε τουτέστι των Ρου.ι
Tzetzes ipse fortasse scripsit tūv vüv. Idem postea ειρων:
in codem Opere. Των εξ Ασου ποταμού, τουτέστι του Ed, διάρη.
13 , JOANNIS MALALÆ 189
lia quaecunque in medium coratin regibus exerci- Λ χούσας Πριάμω και ποιήσαντες συνωμοσίας 8, ίτι
tuque univers0 se producturos ; secernebantur in πάντα τα παρ' αυτών παραλαμβανόμενα άγουσιν εις
Ιιοc Actilles, Ajax Telamonius, et Diomedes. Dere- μέσον των βασιλέων και προμάχων και του στρατο
perite igitur Diomedes Neandro Cygni Trojanorum πέδου , αφορίζουσι τον Αχιλλέα και τον Τελαμώνος
propugnatoris urbe occupata, regionenm ejus de- Αίαντα και Διομήδην. Και ευθέως εξώρμησεν ο Διο
predatur; filiisque ejus duobus, Cobe el Cocar- μήδης και παραλαμβάνει την [125] πόλιν του αυτού
cho, iliaque Glauca ( χι annorum virgine, egre: Κύκνου προμάχου, την Νέαν "Ανδρου , και την χώραν
gie forme), captivis albductis, regis regionisque αυτής πραιδεύει• παραλαβών δε και τους δύο αυτού
cjus 100 bona omnia alripit,inque medium exer. υιούς, Κώβης και Κόκαρκον (91), και την θυγατέρα
citum pι oduxit. Achilles interim, cum Argiis et αυτου ονόματι Γλαύκην, ούσαν ενιαυτών ια', ευπρε
Myrillonibus suis egressus, Lesburn urbem ag - πη, και πάντα τα αυτού και τα της χώρας, και άγει
greditur, regionemque totam circumjacenlein , quae εν μέσω του στρατού παντός . Ο δε Αχιλλεύς εύ--
Pliorbanli paruit, ex cognatis Priami, Graecis pa- θέως απελθών μετά των 'Αργείων και των Μυρμι
riler infensissimo. Occupatis autem urbe regione- δόνων, τούτ' έστι του ιδίου στρατού, επέρχεται τη
que, Achilles Phoripantem ipsum interfecit ; regno- Λέσβω πόλει και τη χώρα αυτής τη βασιλευομένη
- Jue ejus spoliato, filian Diomedam captivam ab- 5 υπό Φόρβαντος (22), συγγενέως Πριάμου · όστις και
ίuxit . Erat autem virgo candida , vultu rolwnlo, . πολλήν έχθραν είχε μετα 76 των Ελλήνων. Παρα
Cirsiis oculis, statura justa, capillis subtlavis, sub- λαβών δε την χώραν και την πόλιν ο 'Αχιλλεύς τον
sina, annos vero XXII nata. Redux vero Achilles Φόρβαντα φονεύει, και λαμβάνει πάντα τα της βασι
reportatim a Lesbo praedam ad Grecorum exerci- λείας αυτού , και την θυγατέρα αυτού Διομήδαν
ιι deferebat . Rursus etiam egressus, ad Pontum άγει: ήν δε η κόρη λευκή, στρογγυλόψις, γλαυκή,
Euxinum, regionem illam devastat, pradanque τελεία , υπόξανθος, υπόσιμος, ούσα ενιαυτών κβ',
abigit. Quin et Lyrnesum urben cepit ; Eelione παρθένος . " Ηλθε κομίσας τα εκ Λέσβου πάντα εις
rege, qui Ioci dominus erat , e medio sublato : τον στρατός των Ελλήνων. Και λοιπόν ορμήσας πά
« ujus etiam uxorein Astynomen (que et Chryseis λιν εξήλθεν επί τον Εύξεινον 77 Πόντον, και αφα
dicta est), Chrysic , Apollinis sacerdotis, iliain, νίζει την χώραν πραιδεύων, και παραλαμβάνει την
captivarn abduxil : abreplas etiam regis ipsius et Λυρνησόν πόλιν (25), και φονεύει κρατούντα αυτής
regionis epes ad naves reportavit. Eral autein As. τον 'Ηετίωνα βασιλέα , και λαμβάνει την γυναίκα
1ynone, que et Chryseis, statura curla, gracilis, αυτού αιχμάλωτον , την Χρύσου [126] θυγατέρα,
Candida, Mavicoma, nas0 eleganti , manmillis parvis , ιερέω : 'Απόλλωνος 'Αστυνόμην, την μετακληθείσαν
1nnos vero XIX nata. Sed et exercitum Cilicum, Χρυσηίδα, καιτον αυτού πλούτου και τηςχώρας, και
« nein sibi asciverat , Trojanorum in auxilium , άγει εις τάς ναύς · ήν δε και αυτή 'Αστυνομη ή και
Eetion Achilles profligavit. Exinde vero discedens, Χρυσηίς κονδοειδής (94), λεπτή, λευκή, ξανθόκομος,
Legopoli petiil : agebant hic Brissaide, Brissi, εύρινος , μικρόμαστος , ούσα ενιαυτών ιθ'. Εφό
Priami 101 palruelis, ilii . Vaslata very undique γευσε δε και αν προετρέψατο στρατόν ο Ηετίων των
regione illa, urbi ipsi imminebat, obsidione eam λεγομένων Κιλικίων των ελθόντων εις συμμαχίαν
«singens. Plurimis autem occisis , et occupala αυτού και των Τρώων. Κακείθεν εξορμήσας έρχεται
urbe, Hippodamiam, que el Briseis vocata est, προς τους παίδας Βρίσου 78, γενομένου εξαδέλ.
Brissi filian, Menelis Legopolitani regis uxorem, φου Πριάμου, εν τη λεγομένη Λεγώ πόλει (23) 79.
Captival abduxit ; fratresque eius, Andrum et και πραιδεύσας την χώραν αυτής πάσαν μένει πο.
Tinyanlen, e medio sustulit. Meneles autem ipse λιορκών την πόλιν και κτείνει πολλούς άνδρας και
tinic leuporis Legopoli quidem alberat , in auxiliis παραλαμβάνει την πόλιν και την Βρίσου θυγατέρα
ex Lycia el Lyeaonia pro bello Trojano comparon- αιχμάλωτον, την Ιπποδάμειαν, την μετακληθείσαν
dis occupalus. Stalin vero a capis alb Achille re- Βρισηίδα, ούσαν γυναίκα του Μενέτου (26), βασι
VARIÆ LECTIONES.
18 συνομοσίας Ox. 76 μετά. Fort. κατά. 7: Εύξεινον Οκ. 18 Βρίσσου. Βρίσου scripsi liic et p. seq. ν. 2. .
102 , 1, cum Cedreio. 79 Λεγώ πώλει. Λεγοπόλει Οx. et p. seq. ν. 4, 6 , Λεγουπόλεως et Λεγώ.
ED. CIILMEADI NOTÆ .
(21) Κώσης και Κόκαρκον. Cobin el Corianum D vero 1d.eurhis, teste Steph. έστι δε ετέρα Πήδασος
vocal Dictys Crelensis . υπέρ την "Ίδην, ήν 'Αχιλλεύς επόρθησε.
(22) Υπό Φόρβαντος . Forgarita vocatur apud ( 6 ) Ούσαν γυναίκα του Μενέτου. Αμύντου Italbet
Dice. Cret. Cedrenus. Aeneti, sive Amynti hujus , uti nec
(25) Λυρνησον πόλιν. Λυρνησσόν Scribit , cum Andri el Tyannis, Hippodamie fratrum, ηulla
duplici o, S :ephanus de urb. Augungoo , 6)... apud Diciyn Cretensem , qui hodie omnium est in
Τρωϊκή , μία τών ένδεκα των εν τη Τρωάδι. manibus, occurrit minlio . Unde conjectare licel,
(24) Kovõssions. Vocabulu mixobarbarim : aut aliun Diclyn auctoris nostri plale exstitisse ,
novods, sivc xovtOS, Curius. ville Meur's. Glossar. aut sallem einn no :l ex Dicly, quæcunque profert
(25 ) 'Ev tñ asyouévn Asyon61.61. Brissi, scu Brisis de Bello Trojano, desumpsisse ; uli paulo inila de
urbem , Pedisim , vocal Diclys Crelens. Pedasus se lestilur.
 133 CHRONOGRAPHIA . – LIB. V. 100
λέως της λεγου πόλεως, ανελών τους αυτής άδελ- Agione, urbe, ct uxore Hippolamia, Meneles cum
φους, " Ανδρον και Θύαντα · ο δε Μενέτης , και της copiis suis a Lyciis et Lycaonibus redux ; nilii
Ιπποδαμείας της και Βρισηίδος ανήρ, ουκ ήνεν τη itineri celeus, laborioso licet , Achillem cur copiis
αυτή πόλει Λεγώ, αλλά ήν απελθών προτρέψασθαι ipse defessus aggreditur ; prelioque commisso
βοήθειαν εις συμμαχίαν Φρυγών από της Λυκίας fortiter cum eo dimicavit, usque du lances per
και Λυκαονίας. "Οστις Μενέτης βασιλεύς κατέφθα- cussus alr Eurylione quodam ex ducibus Achillei
σεν ευθέως μετά της βοηθείας των Λυκίων και exercitus, interfectus est ipse , cum toto exercitu.
Λυκαόνων μετά [127] το παραληφθήναι την αυτού Erat autein Hippolamia, quae et Briseis , procera,
χώραν υπό του Αχιλλέως και την πόλιν και την candidla, manmillis pulchris , decora, junctis super
αυτού γυναίκα Ιπποδάμειαν την και Βρισηίδα . Και ciliis, nas0 pulcliro, oculis grandiorillus, palpebris
ου παρεχώρησεν, αλλ' ευθέως από του κόπου της adherentibus , crispo, crinilus a tergo flexis, ju
οδού άμα τους μετ' αυτού συμβαλών ούν 80 μάχεται cunda, annos nata ΧΧΙ. Ηujus amore captus Actijl
μετά 'Αχιλλέως πικρώς, έως εβλήθη δόρατι υπό les, eau teiatorio suo secreto sibi habuit, nec al
Ευρυτίωνός τινος των όντων μετά 'Αχιλλέως εξάρ- exercituum adduxit. Ceterumopes Astynomenque,
χων του διαφέροντος αυτώ στρατού (27), και απ- que et Chryseis est, aliaque omnia quae bello ce
λοντο οι μετ' αυτού του Μενέτου πάντες . Η δε Β perat, coram regibus exercituque foto in medium
Ιπποδάμεια ή και Βρισηίς ήν μακρή, λευκή, καλ- protulit . 102 Ubi vero omnibus innoluisset
λίμασθος, εύστολος , συνοφρυς, εύρινος , μεγαλόφθαλ- Achillem Brissi filian, Menelis vero regis uxorem,
μας, κεχoλλαϊσμένα 81 έχουσα βλέφαρα 81", ουλόθριξ, cum ornatu ejus omni, apud se celasse; egre hoc
οπισθόκομος, φιλόγελως, ούσα ενιαυτών κα'. "Ήντινα in eo tulerunt , iraque in eum commoli sunt, quod
έωρακώς ο 'Αχιλλεύς επόθησε και πεσών εις ου a: Orem, quam erga eam habuit, perjurus fa
έρωτα αυτής, λαβών αποκρύβει αυτήν (28) εν τω ctus fuisset : quin et conviciis enim exceperunt ,
ιδίω πατουλεώνε , μή αγαγών αυτήν εις το πλήθος celalan anasiam ei exprobranles . Sed et a congre
των Ελλήνων : τα δε χρήματα και την Αστυνόμην galis in concilio ducibus interdictum est Acliilli,
Χρυσηίδα και πάντα τα άλλα ήγαγεν έγγιστα των ne amplius esset in urbibus vel occupandis, vel
προμάχων και του στρατού και των βασιλέων. Γνόν - invadendis ; neve regiones predatum ut exirel :
τες δε πάντες διά την Βρίσου θυγατέρα [128]. γυναίκα suffectis in Iocum ejus , Teucro, Ajacis Telaolii
δε του Μενέτου, ότι απέκρυψεν αυτήν ο Αχιλλεύς fratre, et domeneo : qui Cyprum, Isaurian, Ly
μετά του εφορει κοσμίου (29), ελυπήθησαν προς ciamque, caplas el vastatas, predati sunt. Ajax
αυτόν και οργίσθησαν κατ' αυτού, διότι επιώρ- . vero Telamonius egressus, Thraces in Cherrones0
κτησε 34 διά τον είχε προς αυτήν έρωτα και πάντες " regenmque corum, Polynestorem, aggredtir. Po
ελιδέσουν αυτόν ότι απέκρυψεν αυτήν , και συν- Iynestor autem Ajacis vires reformidaris, Diagnum
αχθέντες εν κομβέντα 83 εκώλυσαν τον αυτόν 'Αχιλ.- auri pondus ei obtulit ; 1anlunique frameniti, qual
λέα του επιρρίπτειν και παραλαμβάνεις πόλεις και tuno Achico exercitui in anium sufficeret, suppe
πραιδεύειν χώρας , άλλους αντ' αυτού καταστήσαντες dit: vit. Sed et Polydorum quoque, Priami filium
τον Τεύκρον, τον αδελφόν Αίαντος του Τελαμωνίου , natu minimum, quem pater ejus Polynestori, cum
και τον Ιδομενέα · οίτινες παρέλαβον την Κύπρον ingenti pecuniarum pondere, enutriendum commi
και την Ισαυρίαν και την Λυκίαν πραιδεύσαντες seral, Ajaci tradidit. Neiope rex Priamus Polydo
και απολέσαντες αυτάς. “Ο δε Τελαμώνιος Αίας rum summopere sibi clarium habuit ; ut qui for
ορμήσας τους Θρακούς και τους εν Χερσονήσω επο- nosus esset, natuque minimus : itaque in aliena
λιόρκει και τον Πολυμάστορα τον βασιλέα αυτών. regione elnutritum voluit, ne qui lenellus erat, ar
"Ο δε Πολυμήστωρ φοβηθείς τήν του ανδρός αλκήν 65, morum strepitu territarelur. Sed etiam Polymestor
χρυσόν αυτό πολύν δούς και στον ενός ενιαυτού εις Ajaci felus scriptain pepigit, se Priamo open
ανάλωμα του 'Αχαϊκού στρατού, και έκδοτον δούς non laturum. Inde discedens Ajax, in E03 regenu
τον υιόν του Πριάμου τον μικρότερον πάντων, Πολύ. ρ Teuthrianlem profectus est : quocun commisso
δωρον ονόματι, παρατεθέντα αυτό παρά του Πριά- prelio, gladioensustulit : urbeque ejus spolia
ου του πατρός αυτού μετά χρημάτων πολλών : 1a , opibus direplis ownillus, iliam ejus Tecnmes
τγάπα γάρ τον Πολύδωρον, ώς μικρότερον πάντων, Sin divitiasque oles per noctem al Grecorum
VARIAE LECTIONES.
80ούν redundat . » Ch. 81 κεχoλλαϊσμένα. « Forte scribendum, κεκολλαϊσμένα. » Cli. 81· βλέφερα
Οτ. 81 επιόρκησε Ox. 83 κουβέντα. κομβενώ Ox. 8• Θρακούς. Θράκας Clh. 83 αλκήν Ch., ολκήν Οι.
ED. CHILMEA DI NOTE.
(27) Του διαφέροντος αυτώ στρατού . Διαφέ - "Ασπαρι, etc . Gotlius quidam, qui es Asparis asse
plov hic novo plane sensu , usurpatur : uti etiam clis erat.
infra, lib. VII, p. 169, τα διαφέροντα, pro Bonis ( 28) Αποκρύβει αυτήν. Scr , αποκρύπτει.
alicuius, aut quaecunque ad aliquem pertinent : (99) Μετά του εφόρει κοσμίου. Ιι :: ρ :nulo superitus,
"Έλαβε και την Ασίαν πάσαν, και πάντα τα διαφέ- de Parile Helenam aslucenle, διά τών είχε μεθ'
ροντα του αυτού 'Αντιγόνου, item lib. XIV, p. 559· εαυτού πλοίων : pro κοσμίου Vero, Iege κόσμου,
" Οθεν εις Γότθος των διαφερόντων τώ αυτό
 191 JOANNIS MALAL .E 102
castra devexit. Eral antem Τecanessa, formam Α ο Πρίαμος , και ως ευπρεπή· διά γάρ τούτο και εν
quod spectat, bene ornata, colore nigro, oculis άλλη χώρα αυτόν παρέθετο, ένα μή ως παιδίον τα.
pulchris, naso tenuiori, capillo nigro , facie tenui, ράττηται, ακούων πολέμων » ποιήσας [129] και αυτός
et virgo, XVII annos nata . Polydorum vero, Pria - Πολυμήστωρ συνθήκας μετά του Αίαντος εγγρά.
mi Glium, e regione muri constituentes, Priamo φως 86 μή συμμαχείν Πριάμω. Και εκ των εκείθεν
significant, uti Helena reddita , et Polydoro vicis. ορμήσας ο Δίας ήλθε προς τον Τεύθραντα βασιλέα,
sium accepίο, pax mutua fieret : sin minus Polydo- και συμβαλών αυτώ πόλεμον ξίφει αναιρεί αυτόν δ1.
rum se neci daturos. Abnientibus autem ****** εκπορθήσας δε την τούτου πόλιν και τα αυτού πάντα
invenit ex molu septem planetarin ; undle gaudia λαβών, και την θυγατέρα αυτού Τεκμησσαν άγει
sulbinde ac dolores, juxta Fortune sortem, morta- και τον αυτού πλούτου και πάντα νυκτός επί τούς
libus inducuntur. Instituit etiam, ut lalbula essel "Ελληνας . " Ην δε η Τέκμησσα τη ηλικία εύστο
mundus terrestris ; casus vero duodecim Zodiaci λος (30), μελάγχρους , ευόφθαλμος , λεπτόρινος , με.
numerus : Psephobolum vero, et que in eo fuerunt λάνθριξ, λεπτοχαράκτηρος, παρθένος, ούσαετών ιζ'.
tessere septem, septem stelle : turris vero celi Τον δε Πολύδωρον, τον υιόν του Πριάμου , οι Δαναοί
altitudo ; unde bona omnibus et mala sua repen- στήσαντες κατέναντι του τείχους εδήλωσαν το Πριά.
duntur. Β μη πέμψαι την Ελένην και λαβείν τον Πολύδωρον
υιόν αυτού και γενέσθαι ειρήνην · έπει φονεύομεν αυτόν. Και ουχ είλοντο 88 ** ρεν εκ της κινήσεως 85
των επτά πλανητών κατά μοιρικήν τύχην επαγόντων τους ανθρώποις χαράς και λύπας, ορίσας την τάβλας
τον γήϊνον κόσμον , τους δε δυοκαίδεκα κάσους 90 τον Ζωδιακών αριθμών,το δε ψηφόβολον και τα εν αυτώ επτά
[130] κοκκία τα επτά άστρα, τον δε πύργον το ύψος του ουρανού, εξ ου ανταποδίδοται πάσι καλά και κακά.
Meriones erat curius,.latus, can dilus , Darlalus, Μηριόνης κονδοειδής, πλατύς, λευκός, ευπώγων,
Onlis magnis, pupillis nigris, crispus, vultu lato, μεγαλόφθαλμος (31), μελάγκορος, ουλόθριξ, πλατό
naso obunco , acer, magnanimus, bellator. ψις, στρεβλόρινος , περίγoργος, μεγαλόψυχος, πολε
μιστής.
Idomeneus eral statura mediocrem sperante , Ιδομενεύς διμοιριαίος (52 ), μελάγχροος, ευόφθαλ
colore nigro, oculis 104 pulcliris , membris bene μος , εύθετος, ισχυρός, εύρινος, δασυπώγων, ευκά
coinpositis, validus, nas0 eleganti, barba hirsuta, φαλος , ουλόθριξ, απονενοημένος πολεμιστής.
ca pile decoro, crine crispo, audax bellator.
Philocicles, procerus, membris bene compositis, Φιλοκτήτης, ευμήκης, εύθετος, μελάγχρους, συν
colore nigro , superciliis junctis, strenuus, oculis οφρυς, γενναίος , ευόφθαλμος , εύρινος , μελάνθριξ ",
venistis, 11aso eleganti, capillo nigro multoque, sa » πολύθριξ , φρόνιμος , τοξότης εύστοχος , μεγαλό
piens, jaculandi perilus, inagnanimus. ψυχος.
Ajax Locrensis , procerus, robustus, Πανης, Αίας ο Λοκρός, μακρός, ευσθενής, μελίχρους, στρα
strabus , eleganti naso, crispo nigroque capillo, 6ος (55), εύρινος , ουλόθριξ , μελάνθριξ, δασυπώγων,
Jarba hispida, facie oblonga, audax bellator, ma- μακρόψις, τολμηρός πολεμιστής, μεγαλόψυχος, κα
gnanimus, mulierosus, ταγύναιος .
VARIÆ LECTIONES .
86 εγγράφους Cedrenus p. 127 Α . 87 αυτού. αυτά Ox. 88 και ουχ εύλoντo ". « Lacuna ista ex Ce
dreno, aliqua ex parte , et Isac. Porphyrogenneta , de prætermissis ab llomero , suppleri possit. , Ch .
49 pev x tñs XLVÝgewy. De Palaniede loquitur tabulaque lusoria ab eodem inventa : de quib .is
vide Suidam , Cedrenium , Isac . Porphyrogennetam , qui ex auctore nostro ista descripsisse videntur. De
ludo hoc vide cliain Xylaadri el Jacobi Goar in Cedrenum Adnolala . » Ch . 90 xásous Cedrenus p . 125 .
C , κάσσους Ox. 91 μελάγθριξ Ox.
ED . CULMEADI NOTÆ .
(50) " Ην δε Τέκμησσα τη ηλικία εύστολος. Ηλι - D plarius : Ego διμοιριαίος, Statura mediocrem Supe
xia proprie de stalirai, hoc loco de forma corporis runte , excedente, reddidi, ad bessem , assisque par .
universaliter dicillir : interim observandum voca - les ressectu habito . Eusyéons enim , sive Evu -
bulum sustolo; hic ail corporis ornatum , seu vesti xns , pro solido supponatur ; cujus semissis sit
lum , commode referri non posse . mediocri stalura ; atque intra hanc, omnes xov .
(31) Μεγαλόφθαλμος. Μελανόφθαλμος label Isac. δοειδείς , et curli . Juxta hunc calculum ο διμοι
Porphyrog . verum ex nostro corrigendus, cum im pacos, qui bessem habet, staluram mediocrem sile
Olefile Sequalur μελάγκορος. porabit. Alque eodem plane sensu auctor infra ,
(32) Διμυριαίος . Διμοιριαίος infra Sirpiuscule, Tiberium imp. διμοιριαίον facit ; quod Suetonio
verum legendum cum Isac. Porplıyrog . ei Cedrell . esi, Slalura , gure justam excederel : in Tiberio ,
Διμοιραίος, ήν δε Ουάλης την ηλικίαν διμοιραίαν είt. 68 .
Éylov, quod Xylander veriit : Erat Valens siatura (33) Stpabós. Pro hoc Isac. Porphyrog. habet
mediocri. Leo Allatius vocabulum hoc reddit , Du - izpopoauos.
HODII NOTÆ .
( mm) ρεν εκ της κινήσεως. Ηic desiderantur quo- discrepant. De Acluille inter alia sic habet : Λευκός,
ΓΙndato descriptiones, ut Againeiaonis, Menelai, ξανθούριξ, και σγουρός, δασύτριξ, και μακρόδιν ·
Achillis, Diomedis, Ajacis, etc ., de quibus, si pla - ubi vox oyoupos, quæ non occurrit apud Cedre.
ceart nugæ , videre possit, præter alios, Jo. Tzeizes dilin , Malalam , all Is. Porphyrogennelum notatu
in Opere ins. supra cil. qui a reliquis mullu ! dign3. Apel Tzelzem occurrit ista sippius in illis
193 CHRONOGRAPHIA . - LIB. V . 194
Πύρρος (131) ο και Νεοπτόλεμος ευήλιξ, ευθώ. A Pyrrhus, qui et Neoptolemus, corpore magno,
φαξ, λεπτός, λευκός , εύρινος, πυρδόθριξ, ούλος , pectore firmo, gracilis, candidus, nas0 eleganti,
υπόγλαυκος, μεγαλόφθαλμος (54), ξάνθοφρυς 23, ξαν- capillo rufo et crispo, oculis subcasiis grandius
θαρχιγένειος , στρογγυλόψις, προπετής, τολμηρός, culisque, lavis superciliis, Darlie Janugine rufa,
εύσκυλτος (55), πικρός πολεμιστής. Ούτος δε υπήρ- facie rotunda, preceps, audax, impatiens, bella
χεν υιός του Αχιλλέως εκ Δηιδα μείης και θυγατρός (or acerrimus. Filius erat hic Achillis, ex Deida
Λυκομήδους, όστις μετά την τελευτήν του ιδίου mia, Lycom:edis filia , qui patris post anorten,
πατρός εξεπέμφθη υπό Θέτιδος και Πηλέως,- [ ώς] Graecis id eflagitantibus, ob Achillem fraude sul
πάππου αυτού , αιττηθείς υπό των Αχαιών, ώς και του latum, paterni sanguinis in vindictam profectus
'Αχιλλέως δόλω φονευθέντος, εκδικήσαι και το πα- est, a Tlletide atque Peleo avo missis. Navibus
τρώον αίμα. Και όπλισάμενος επεστράτευσεν εις το itaque XXII , exercituque MDCL Myrmidonum, a Pe
"Ίλιον σύν ναυσιν κβ' εκ του Πηλέως, λαβών ίδιον leoinstruclus, adversus liumarna movil : solveus
στρατόν Μυρμιδόνων, τον αριθμόν αχν . Και απο- autem, atquelittus Trojanum appulsus, patris len
πλεύσας κατέλαβε την Τροίαν, και εύρεν εις τας (orium pelivit ; ubi Hippollanniam, sive Briseiderm,
σκηνές του ιδίου πατρός 'Αχιλλέως Ιπποδάμειαν rerum omnium, φue Achillis fuerant, custodem
την και Βρισηίδα , φύλακα 98 των του Αχιλλέως πάν- B invenit. Ηanc itaque amplexus, summo habuit in
των. "Ηντινα αποδεξάμενος είχεν εν πολλή τιμή, honore; 105 eamque, uti suis etiam in lento
αιτήσας αυτήν φύλακα είναι και των εαυτού εν τη rio palerno prospiceret, obtestatus est. Non Iongo
πατρώα σκηνή. Και μετ' ολίγον καιρόν τελευτά η autem post temporis Briseis, in morbum incidens,
Βρισηίς νόσω βληθείσα. inleriit.
Κάλχας κονδοειδής, λευκός, όλοπόλιος και το γέ- Calclias erat curta statura, candidus, capite
κειον [132], πολύθριξ , μάντις και οιωνοσκόπος άρι - mentoque canus, conatus, vates , atque augur
στος (η). optimus.
Της δε Τροίας οι άριστοι άνδρες ούτου. Trojanorum vero primarii erant bi.
Πρίαμος τη ηλικία ευμήκης, μέγας, καλός, πυρ Priamus, qui slatura erat procerus, corpore
δόχρους, υπόγλαυκος . μακρόρινος , συνοφρυς , ευ magno, formosus, rubicundus, oculis subcæsiis ,
όφθαλμος, πολιός, κατεσταλμένος 96. nasiilus, siiperciliis junctis, oculis venustis , canus,
aninio sedalo.
Έκτωρ μελάγχρους, μακρός , πάνυ εξογκος, δυνα- Hector erat colore nigro, procerus, mole cor
τός εν ισχύι, εύρινος , ούλος , ευπώγων, στραβός , poris ingens , prestins viribus, naso eleganli, crine
φελλός , ευγενής, φοβερός πολεμιστής και βαρύφω- C crispo, barbatus, strabus, blesus, generosus, voca
νος (56). graviori, in bello tremendus.
Δηίφοβος διμοιριαίος (57), ευθώραξ, ενόφθαλμος, Deipliobus , statura mediocrem Superante, pe
VARIE LECTIONES.
και ουλός Ox. hic et 103, 106. 98 ξανθοφρυς Ch., ξανθός ρυξ Ox. 26 Δαιδαμείης Ox. 24 ως deel.
*** εκδικήσαι Ch. , εκδηκήσαι Ox. και φύλακα Ch. , φύλακα Ox. * κατεσταλμένος Ch., κατεστα .
μένος Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(54) Μεγαλόφθαλμος . Μεγαλόψυχος legit Por- Clharacterismale, hominis trucis ac barbari, atque
phyrog . all occidendos homines nali : ut de eo leslalur
155 ) Edoxultos. Vor ista apud lexicographos Flav . Vopiscuis et Eutropius.
Eiffilii occurrit : Leo Allatius reddit peropportune (36) Φοβερός πολεμιστής και βαρύφωνος. Isac.
adoriens, tanquam a oxudúw ortum ; ego vero , cun Porphyrog . itaque lioc loco aliter interpungendus,
a perfecto passivo alicujus verbi necessario deduci quam hodie edilir : ibi enim legilur, cube pds too
Fidetur ; a σκύλλομαι eam deduclar puto, cujus λεμιστής , εν πολέμω βαρύφωνος ; ac si , nonnisi
perfectum, έσκυλμαι, έσκυλσαι, έσκυλται , unde in Irello, βαρύφωνος fuissel Hector .
σκυλτος atque hoc modo εύσκυλτος , facile veralus, ( 57) Δηίφοβος διμυριαίος . Scr. διμοιριαίος, sive
sive ad iram pronus, impatiens, significabii. Oc. . potius Oeu.olpatos, uti supra monuimus. – Oly.u
currit eliain infra , lib . xii, in Aureliani imp. D peaios Ox.
HODII NOTE.
descriptionibus . Ait Merionem fuisse εύθριχα , ( η) Μάντις, και οιωνοσκόπος άριστος. De Cal
σγουρόν, ευπώγωνα, etc. Thoanleυ λεπτών, σγου- chante, quod magus fuerit et astrologus, et de
ρόν,υπόγλαυκι , etc. Protesilauυ ευσύνθετον, σγου- ejus virga prop!ielica audi sis Tzelzeum ex eodern
ρέθριχα, ξανθόθριχα, etc . Ajacem Lorensein σγου Jibro .
ρωμελάνθριχα , και στραβον και των μακροπροσ . Την μίαν ράβδον μαντικήν , χρυσή γάρ ουχ υπ
wy, Diouledem dicit respectu reliquorum heruum ηρχεν
brevis sloturæ fuisse ; deinde subnectit, 'Αλλα ξυλίνη και κιρτή, χρήσιμος εκδε της
μαντείαις ,
Επεί τούτου χωρίκιον ύστερον εφευρέθη Κατά της γης γάρ χέοντες τέφραν εστίας
'Εσωθεν λάρνακός τινος εν τη Λογικαρδία Τη ράβδω ταύτη τεχνικώς έγραφον τάς μαντείας
'Ανδρός μεγάλου μέγεθος , ού των κομών το πά Βλέποντες προς τον ήλιο και λέγοντες το μέλλον.
1χος : Λιτούους
Ταύτην τηνδε ράβδον Πλούταρχος λύτιον ονομάζει,
Είς όγκον ήν ισομερον κορδύλω μεσαιτάτω Κοκκειανός Κάσσιος Λίος (1. Λίων)
Ο ιερό της Αθηνάς έκρέμασαν ώς θαύμα. [ λέγει.
195 JOANNIS MALALA 196
toros0s, oculisvenustis, subsinus, colore nigro, A υπόσιμος , μελάγχρους , πλατόψις , γενναίος, ευπώ
lacie lata, strenuus, barbatus. γων.
Helenus, procerus , membris compositis , can- "Έλενος, μακρός, εύθετος, λευκός ,ισχυρός, ξανθές,
didus, validus, flavus, oculis vini colorem refe- οινοπαείς τους οφθαλμούς έχων, μακρόρινος, άρχι
rentibus, nasulus, Ianuginem primam emillens, γένειος, υπόκυρτος, φρόνιμος, πολεμιστής .
subcurvus , sapiens, bellalor.
Troilus, corpore magno, nas0 pulcliro, capillitio Τρωίλος 97 μέγας, εύρινος, απλόθριξ, μελίχρους,
molli et porrecto, cule lava, oculis venustis, ca. ευόφθαλμος, γελάνθριξ 98, δασυπώγων, ισχυρός πο
pillo nigro, Darlba hispida, robustus bellator et λεμιστής και δρόμαξ.
cursu velox .
Paris, qui et Alexander, statura procera, robu - Πάρις (ο) ο και Αλέξανδρος, ευήλιξ, ευσθενής,
stus, candidus , naso eleganti, venustis oculis , pι- λευκός [133] , εύρινος , ευόφθαλμος , μελάγκορος ,
pillis nigricuntibus, capillitio nigro, Ianagine I06 μελάνθριξ, άρχιγένειος , μακρόψις , κάτοφρυς, μεγα .
prima, facie oblonga, denissis Superciliis, ore pa- λόστομος , ευχαρής, ελλόγιμος , ευκίνητος , τοξότης
tulo , Iepidus, facundus, agilis, jaculandi peritus, εύστοχος, δειλός , φιλήδονος.
meliculosus, voluptatis amans. B
Eneas, curlus, crassus, peclorosus, robustus, Αινείας κονδοειδής, παχύς, εύστηθος , ισχυρός,
rufus, vultu lato, nas0 eleganti, candidus, recal- πυρράκης, πλατόψις, εύρινος, λευκός, (Ρ ) αναφά
vaster, barbatus. λας (58), ευπώγων.
Glaucus, robustus, prudens, pius. Γλαύκος, ισχυρός , φρόνιμος, ευσεβής.
Anlenor, procerus, gracilis, candidus, crine 'Αντήνωρ, μακρός , λεπτός , λευκός, ξανθός , μικ
flavo, oculis exiguis, nas0 adunco, versutus, ti- ρόφθαλμος, αγκυλόρινος, δόλιος , δειλός, ασφαλής, πο
midus, caulus, multiscius, facundus. λυΐστωρ, ελλόγιμος.
Hecuba eral crine lavo, oculis venustis, statura Εκάβη, μελίχρους, ευόφθαλμος, τελεία, εύρινος ,
justa, eleganti naso, formosa, ambitiosa, afabilis, ωραία, φιλότιμος, ευόμιλος, ήσυχος.
quieta .
Andromache, stalura eral mediocrem superante, 'Ανδρομάχη, διμοιριαία, λεπτή , εύστολος, εύρι
gracilis, decora, nas0 eleganti, nmamillis pulchris, νος (59), εύμασθος, ευόφθαλμος, εύοφρυς 99, ούλη ,
oculis et Superciliis vetustis, crispa, Subleva, υπόξινθος , όπισθόκομος , μακροχαράκτηρoς ( 40) ,
Occipite coιnato, facie oblonga, collo Venusto, νulius [134] ευτράχηλος , γελασίνας έχουσα (41) εν ταις
ridibundo, lepida, el ingenii acuti. παρειαϊς, ευχαρής, γοργή. ,
Cassandra, curta, ore rotundo, candida, stru- Κασσάνδρα, κουδοειδής, στρογγυλόψις, λευκή , αν
clura corporis virili, nas0 decoro , oculis venustis, δροειδής την πλάσιν, εύρινος, ευόφθαλμος , μελάγ
pupillis nigricantibus , subflava, crispa, collo Ve- κορος, υπόξανθος , ούλη, ευτράχηλος , ογκόμασθος,
nusto, nammosa, pedibus parvis ; quieta ,ingenua , μικρόπους. ήσυχος, ευγενής, ιερατική, μάντις ακρι
sacerdos, vates insignis , onniunique prescia, et 6ής, και πάντα προλέγουσα, ασκητική παρθένος .
virgo sacra.
Polyxena, procera, munda , candidissima, oculis Πολυξένη μακρή, καθαρία , λευκή πάνυ (42), με
grandibus, capillo nigro, el retrorsum delorto , γαλόφθαλμος, μελάνθριξ , οπισθόκομος, εύρινος,
nas0 pulchro, pulchris genis, subsima, labiis roseis εύπάρειος 1 μικρόσιμος, άνθηρόχειλος, μικρόπους,
pedibus parvis, virgo suavis , etformosa almodunι : παρθένος ευχαρής , ωραία πολύ , ούσα ενιαυ
VARIÆ LECTIONES .
* Τρώϊλος Ox. 98 μελάγθριξ Ox. 99 ευόφρυς Ox. 1 μελάγθριξ Ox. ευπάριος Ox.
- ED. CHILMEADI NOTÆ .
(38) 'Αναφάλας. Vocabulum inusitatum, pro φα- pretationem nostram confirmat.
λακρός. Ηesych. αναφαλλαντώματι, φαλακρώματι, (41) Γελασίνας έχουσα εν ταις παρειαϊς. Forte
αναφάλαντος, iden significal, apud Septuag. Le- legendum, γελασίνους. Γελασίνου dicti sunt ruge
vit . xiii, et ävapadavtlas, apud Lucian , dva pahare sive surculi illi, qui ridentium in ore fiul. Sunil.
τίασις ctiam apud Αristotelein Hist , animal. lib. II, Γελασίνοις · γραμμαίς ταϊς εκ του γελάν γενομέ
c . Il, calvitiem significat, sed proprie quæ in su - valg. Martial. lib . vu .
perciliis et fronte est. Suidas : Avasino; , ÖVIÇO D Nec cibus ipse juvat, morsu fraudatus aceri :
λαντίας : άκοσμος την κεφαλήν φάλα γαρ κόσμος Nec grula est facies, cui gelasinus abesi.
τις. Isac. Porphyrogen. Ihabet, γελασίνας έχουσα τάς
(39) Ευριρος. Scr. εύρινος, uti Noster liabet παρειάς.
ubique ; pro quo Isac. Porphyrog. EŰp:v, magis (42) Λευκή πάνυ . Ista apud Isae . Porphyrog.
Græce. mala interp 'inctione laborant ; legenda sunt itaque
(40) Μακροχαράκτηρος. Ρro hoc Isac. Porphyrog . hoc modo, λευκή πάνυ, ανδρώδης την πλάσιν .
habet μακροπρόσωπος ; quod vocis Iujus inter
HODII NOTÆ .
(o) nápis, elc . De Paridis formia, ut qui sub gicum nugalur Jo. Tzetzes op . cit.
Venere planela niιus fuerat , nescio quid Astrolo- (p) Αναφάλας . C . de Justiniaμο αναφαλάς.
127 CHRONOGRAPHIA . -- LIB. V . 193
των ιη εσφάγη, καθώς ο σοφώτατος (43) Δίκτυς ' δ A que ΧVΙΙι 107 annos nala, occisa est : Siculi ga
έκ της Κρήτης υπεμνημάτισε μετά αληθείας τα pientissimus Dictys Cretensis quae superius dicta
προγεγραμμένα και τα λοιπά πάντα των επι το Sunt, qurque dicturi sunous omnia de rebις της .
" Ίλιον επιστρατευσάντων Ελλήνων. " Ην γαρ μετά Corum ad lium gestis, fideliter descripta memorie
του Ιδομενέως του προμάχου των Δαναών του κατ- Inaudavit. Erat enim Dictvs isle domenei (αιι
ελθόντος εις τον πόλεμον άμα τοις άλλοις Αχαιούς: cum Graecis in bellum hoc descenderal ) ama
συγγραφεύς γάρ αυτού του Ιδομενέως ετύγχανεν ο lensis ; atque simul cum eo bello interfait :
αυτος Δίκτυς και έωρακώς ακριβώς τα του πολέμου quarum itaque leslis oculatus ipse fuerat , res
και συγγραψάμενος , ώς παρών τότε εν τοις χρό - gestas diligeiter in historianretulit. Qui vero ab
νοις εκείνους μετά Ελλήνων. " Όστις εξέθετο και Agaien 1 one el Menelao regilius Graecorum in
τους προτραπέντας υπό 'Αγαμέμνονος και Μενε . parles vocati alvenerunt, quisque cum exercitu
λάου βασιλέων και τους όπλισαμένους και κατελ- navibusque suis, a Dily memorandur lunc in mo
θόντας μετά του στόλου επί το "Ίλιον, [135] έκαστον dum. Prinus Ornit: erat Agiennon, Alrei
έχoντα ίδιον στρατόν και ναύς. "Οστις προ πάντων filius, Mycenarum rex, cum navilus ceilun , pre
εξώρμησεν 'Αγαμέμνων , υιός 'Ατρέως(44) Μυκη- . ler alias xxx onerarias. Menclalis , Leislils, Arce
ναίων και βασιλεύς, συν νηυσιν ο', και εις λόγoν απο- " silals, Prollhoenor, el Clouius, cum navilus L .
τροφής των στρατοπέδων νήας λ' (q) : Μενέλαος και Elpenor ex Eubea, cum navibus ls. Menelalis ,
Λήιστος και Αρκεσίλαος (45) και Προβοήνωρ και Plisthenis filius, rex Sparlæ , cum navibus Lx.
Κλονίος και συν νηυσιν ν'6, 'Ελεφήνωρέξ Ευβοίας συν Diomedes ex Argis , cum navibus xxc. Ascalaplus
νηυσιν ξ'· Μενέλαος δε υιός Πλεισθένους, και της et Jalmenus, cum navibus xxx. Schedius, et Epi
Σπάρτου βασιλεύς, συν νηυσιν ξ' · Διομήδης εξ strophus, cum navibus XL. Meges ex Doliche
*Αργους (συν) ντυσίν τ': 'Ασκάλαφος και Ιάλμενος Helladica , cum navibus xl . Ajax Telanionius ex
συν νηυσινλ' • Σχεδίος και Επιστροφος συν νηυσι μ': Salamine, cum navibus xl.Nesior, cum navibus
Μέγης έκ Δολίχης της Ελλάδος συν νηυσι μ'· ΑίαςAige Χxc.. Thoas,
Πιο cum navibus xl. Agenor el Teuthides
cum
Τελαμώνιος εκ της Σαλαμίνου 1 συν νηυσι μ' • Νέ navibus navibus Lx. Protlious, et Maynilor, cuni
στωρ συν νηυσι Ε': Θόας συν νηυσι μ': 'Αγήνωρ xl. Eumenus , cum navibus xi. Nereus, ex
και Τευθίδης συν νηυσιν ξ' : Πρόθωος και Μαγνίτωρ Mycene, cum navibus mi . Chalias ex 168 Tric
συν νηυσι μ'• Εύμενος συν νηυσιν ια': Νηρεύς έκ Μυ- ca, curo navibus xl. Leonleus el Polypeles, cum
Ca,
nusive!
κηνης συν νηυσι γ' · Χαλίας εκ Τρίκκης συν νηυσι μ'· ,, navibus ib. Amphigenias, ex llio , cum navibus
naVID Menesthesis
XLII.
Aucerer'C XLII
Λεοντεύς και Πολυπήτης συν νηυσι μ'· 'Αμφιγε- ex Athenis, cum navibus L . Ido
Urusi μγ'·. Μενεσθεύς
νείας εξ Ιλίου (46) συν νηυσι Mevschiene nienetus etet Meriones, ex Crela , cum navibus xxc.
εξ meneus
'Αθηνών [συν] νηυσι ν'· 'Ιδομενεύς και Μηριόνης Ulysses , ex Ithaca Cephaleniæ , cum navibus xII.
εκ Κρήτης συν νηυσιν [156] π' . 'Οδυσσεύς εκ Κε- Tiepoleills, cum navibusIX. Ajax Locrensis , cunn
bude navibus
φαληνίας Ιθάκης (47) συν νηυσιν ιβ'. Τλη πόλεμος naVIDIS ix. Achilles et Patroclus, ex Argis Hella -
συν νηυσιν θ'• Αίας ο Λοκρός συν νηυσιν θ'· 'Αχιλ dis , cum navibus L . Protesilaus , et Podarces, cum
λεύς εκ του "Αργους της Ελλάδος (48) συν Πατρό. navibus XL . Pilamedes, cum navilus XI. Philo
κλω συν νηυσι ν' • Πρωτεσίλαος και Ποδάρκης συν cletes, ex Motlione, cum navibus XII . Nereus, ex
Perihebis, cum navibus xxii. Sorthes, Philippus,
VARIÆ LECTIONES.
8 Quæ de Dicly Malalas, ex eo repelit Tzetzes , llistor. v, 30. • Muxrvéwy Ox. Kabv:05 Ox.
6 Navium calalogi vilia turpissima exigitavit Bentleius p. 74 s. ' Σαλαμίνου . Σαλαμίνος p. 51 B , 55 D .
ED. CHILMEA DI NOT AE .
(13) Καθώς ο σοφώτατος Δίκτυς. Characterismata (47) Κεφαληνίας Ιθάκης. Male hic conjunguntur
qu'edam Græcorum et Trojanorum , nostris licet isiæ Insulæ ac si una essent. Ulysses enim ex
payam allinia , apud Darelem Phrygium habenlur : Ithaca , insula Cephaleniæ vicina . Steph . de urb .
at in Diety Cretensi , qui bodie exstat, il hujusinodi 10άκη νήσος, προς τη Κεφαληνία, από 10άκου, αφ'
invenitur. Dicly ergo alio usus videtur auctor 15 Ó 'Oôvoceús. Hesychius item Cephaleniam juxia
noster. Iliacalm ponit. Kεφαλήνες, έθνος παρά την Ιθάκην.
(44) Αγαμέμνων υιός 'Ατρέως. Ιmo Atrei nepος (48) 'Αχιλλεύς, εκ του "Αργους της " Ελλαδος .
eral Agamempon , Plisthenis vero filius ; uti supra D Achilles non ex Aryo Dolladica , sive Peloponne .
monuimus. Quod mirum est non advertisse aucto. siaca , sed Thessalica oriundus. Stephanus de Urlı .
rem nostrum , simodo eodem qui hodie exstat Dicly undecim urbis hoc nomine appellatas enumerans,
Cretensi usus est. lerliam Thessaliæ lacit . Dictys Cretens. Græcorums
(45) Μενέλαος, και Λήιστος. Peneleum illum vo classem colligens, ex Pelasgis quinquaginta , inquit :
cat Diclys. Sed nec in naviuin numero cum noslio Dares Phryg . etiam Achillemi ex Phiba (Pichia co
convenil. dices impressi babent, mendosc) : ducii, navibus
(46) 'Αμφιγενείας , εξ Ιλίου. Ηujus nec apud Ηerol instructυιη. Pelasgia vero, et Phthia ,
Dictym , nec Darelein mentio ulla. Hii vero nomine Thessaliæ partes sunt, uli supra diximus. Constan
vocatas urbes quinque enumerat Stephanus de til. Manasses :
Urb., quarumtertian Macedoniae , quartan Tliessa» ο δε Φθιώτης Αχιλλεύς έλαμπεν υπέρ πάντας. .
liæ , quintam Thraciæ esse lestalur .
HODIL ΛΟΤΕ.
(9) Nñas d '. De numero navium adi, si libet, Jo . Tzetzem in op. cit.
 199 JOANNIS MAL.AL .E 200
atque Antiphus, cumnavibus LYSIII . Sunt autem Α νηυσι μ'• Παλαμήδης συν νηυσι ιβ'· Φιλοκτήτης εκ
omnes Graecorum naves numero MCCL . Creci vero, Μοθόνης συν νηυσίν κβ' 8 . Σώρθης, Φίλιππος, "Αν
juxta ac inter se decrelum fuerat, navibus con- τιφος συν νηυσιν ση'. Αί πάσαι νήες των Ελλήνων
scensis , in Aulidem regionem primuin delali sunt : acv' (49 ). Ož år.67:25usar xati Lola Navõzza
inde vero Plrygian aggressi, vastatisque Plry- πρώτον εις την Αυλίδα χώραν, κακείθεν έπειστάντες
gun regionibus, uti superius dictum, Priam τη χώρα των Φρυγών εξεπόρθησαν τα αυτών βασί
regem, leculbanque reginan neci dederunt : lilie- λεια, ώς προγέγραπται, παραλαβόντες Πρίαμον βα
risque eorum abductis , opibusque Phrygn dire- σιλέα και φονεύσαντες αυτόν και Εκάβην βασιλίδα
plis Omnibus reversi sunt quisque in regionem τους δε αυτών παίδας αιχμαλώτους ειληφότες κο:
suam. Duravit itaque regnum Ephesinum, quod πάντα τα βασίλεια διαρπασάμενοι υπέστρεψαν εις
Troje Plrygiane fuit, atque Asize totius, in uiui- τάς ιδίας χώρας. Κατέσχεν ούν η βασιλεία Εφέσου
versum annos CCMXIX. της Ασίας πάσης και Τροίας της Φρυγίας τα πάντα
έτη ω:6'.
Troja capta , Argivi prada on- li pecuniisque Μετά [157] ούν την άλωσιν της Τροίας πάντες οι
inter se divisis classem adornalbant , in patriam 'Αχαιοί μερισάμενοι την πραΐδαν και τα χρήματα ,
quisque suam reversuri . Solventibus igitur non- Β εξορμήσαι βουλόμενοι επί τάς ιδίας πατρίδας, τάς
nullis, rennanserunt lauen plurimi, olh contentio- ναυς εαυτών ετοιμάσαντες , ένιοι μεν απέπλευσαν,
nem inter Ajacem Telamonium, Ulyssem, 2c Dio- φανεροι δε προσέμειναν (50), Αίαντος του Τελαμω
medem, obortain . Ajax enim Telainonius Palladium νίου 9 και Οδυσσέως και Διομήδους εις μάχην
109 querellat sili ; neipe, parva illa Palladis ελθόντων. Ο γάρ Τελαμώνιος Αίας εζήτει λα
stalua lignea, que ritu ( ul aiunt ) mystico para. Λείν το βρέτας, όπερ έστι το Παλλάδιον, ζώδιον της
batur, in victoriam scilicet , ct ut urbeim in qua - Παλλάδος (51) μικρών ξύλινον, και έλεγον είναι τετελε
servabatur, inexpugnalbilem priestarel. Palladium σμένον εις νίκην, φυλάττοντα την πόλιν (32) ένθα
istud Asius quidam, philosoplus ac uysta, Troι απόκειται απαράληπτον . Το δε αυτο Παλλάδ.ον έδιωκε
regi obtulerat, urbis fundamenta jacturo : cujus το Τρών βασιλεί μελλοντι κτίζειν την πόλιν "Ασιός
in gratiam rex Tros, universam ditionem suan , τις, φιλόσοφος και τελεστής. [139] Και υπέρ ευχα
Epitropum ante vocatam, Asian, Asii plilosoplii ριστίας ο Τρώος βασιλεύς εις μνήμην αυτου την υπ'
in memoriasn , denominavit . Palladium1ιοc Ulysses αυτόν 10 ούσαν χώραν πάσαν την πρώην λεγομένην 11
20 Dioieles, nocturno tempore Trojain ingressi, Επίτροπος (55) [ήν 12 μετεκάλεσεν 'Ασίαν. Τούτο
Palladis ad fanum obdormientes, interim duo a δε το βρέτας 'Οδυσσεύς και Διομήδης έκλεψαν κατά
Graecis Plrygibusque festa Anathematum cele. C γνώμην του 'Αντήνορος 11, εξάρχου των Τρώων,
Drarentur, clam alstulerunt : Ιιοc autem ex consi - ούτινος ή γυνή , ονόματι Θεανώ, ήν ιέρεια της Παλ
lio Antenoris, qui ex Trojanorum ducibus erat : λάδος , όπου το αυτό βρέτας απέκειτο, εισελθόντες
1 cujus uxorr, Theano, Sacerdos Palladi inservie- νυκτός οι πςοι τον Οδυσσέα και Διομήδην εν τη
VARIÆ LECTIONES .
8 % 8'. Omisisse nonnulla videtur 0x. : vide interprelationem Latinam . ' Telauoviou Ox. 10 aúzdy
Cellrenus p. 13) D , αυτού Ox. 11 Επίτροπον . Επίδροπον Cedrenus. Verum est "Ήπειρον, quod prabet
Suidas ν. Παλλάδιον . 11 ήν redundat . o Clh . 13 'Αντήνορος Ch., ' Αντητωρος Οx.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
Α9) Α : τάπα , νήες των Ελλήνων μσν . Dictys Palladium decidisse . Ceterum Palladium hoc τέ
Critenisis 1275 enumerat , Pares Phrygius 1840 , deslla quoddam fuisse pulal doctissimus Jac . Gala
Tzetzes in Lycophron . 1186 , nequaquam cum 110 - farellus, Curiositalum inaudilarum , Gallice scri
Sto , nec secum , convenienses. piarum , part. II, cap . 6 , cui ipse ctiam libentis
( 0) Φανεροι δε προσέμειναν. Φανεροί υψίφιe Slie accedo, auctoris nostri Frctus testimonio,
apud alclorem nostrum pro nomine multitudinis qui asserit Palladium fuisse teteneouévoy els vir
usurpiίur ; derique Sonat, quod πολλοί sive πλεί- D κην, φυλάττον την πόλιν ένθα απόκειτα , απαρά .
στοι. infra ib . VII, p. 155, και φανερού των λτ.τον : Inauguiculam, ritu lico pra paralαι, τη
eñe cólews daurcol. Ex urbis aulem primariis plu - victorian scilicel, el ul urbem , in qua servabalur.
rimi. llem lib . xvili, p . 496 , de Trulia Maglie ecº inexpugnabilem praestarel : ubi habenius e! Tele
clesiæ Constantinopolitane loquens hiec label : 'Pń smalım præparandorum modum eorumque usum .
Ege vào mv ele cave pous tóTOUS, pluribus in locis De his vero consuial lector laudatum Gelarellum .
perrüpia juerai, Cierum hujusmodi exempla pas. libro supra citato. Libro etiam Xvi, alchemistani
siniocurrunt. quemdam Jorinnem Isthimeum nomine,introducit Çió .
(54) Zálov añs Ilaná os. lla etiam Cedrenus : Ô:0. 66 puça , Imagunculas obryzas populo venditan
Veruin Xylander Eólvov ibi legendum suspicalur ; lem . Zodiaci vero signa peculiaviler (wig apud
IMud recte. lesychius. 'Ακρωτήρια, τα επάνω των Allienen, Aristotelein iliosque vocantur ,
ναών ζώδια ανατιθέμενα. ζώδιον, Ιιοc Toco, ideal (52 ) Φυλάττοντα την πόλιν. Scr. φυλάττον.
( 55) Επίτροπος, Επίδροπον Ib: Del Cedrenus.
Plierecy des Orbis
Sonat , quod απεικόνισμα, sive άγαλμα. yelpoTO
goud is. Tzcizem , Palladia vocat, fà & TTO vero lerre in partes generales, Asiain , Eu
μουφώματα , και πάν το εξ ουρανού προς την παλλό- ropain, African, distributionen) on esse addeo all
uevov, 11011 mann fictis slaluas, sed quidquid cæli- liquam apparel ex Stephanio de urb . qui Asiam
ins in letram ribralur . Apollodorus eliam . pud Homero , Europamque incognitas fuisse lesialur :
eundem, tradit , Tun:, postquam linumcondidisset, αγνοεί γάρ " Ομηρος την Ασίαν, ώς και την Ευ
vurcam seculum , orasse ut viderei sigurumii , luncque potriv .
211 CHRONOGRAPHIA - LIB . V . 2012
Τροίη, και παρακοιμηθέντες εις το ιερόν της Παλ- A bat , ubi Palladium loc reponellatur. Νimirum
λάδος, ότε τας εορτές των Αναθημάτων είχον (51) Greci ex oraculo edocti fuerant, Trojam non all
οι Φρύγες και οι "Ελληνες . Εποίησαν δε τούτο οι 1er occupari posse, nisi Palladium illud in.la
Δαναοί, επειδή εδόθη αυτοίς χρησμός , ότι ου δυνατόν striperetur. Deposcellat autem hoc sibi Telino-
υμάς παραλαβείν την Τροίην, ει μή το Παλλάδιον nius Ajax , uti in patriam suan deportaret : Quip :
αγέλησθε 16 (5.). Και εζήτει λαβείν αυτό ο Τελαμώ. nilhi ( inquit ) merito deletur , qui pro Achivis lot
νιος Αίας εις την ιδίαν αυτού πατρίδα, λέγων· 'Εμοί Sustinui. Satis equidem mili esset, cui Hector sila
εχρεώστηται (56) : έκαμαν γαρ 'Αχαιούς. Αρκεί μου gulari certainine congressurus, cedebat impar .
γάρ ή παρά "Έκτορος [139] εις εμέ γεναμένη παρ- Sed etiam propulsatis iloslibus, ego Ilii ad portas
αίτησις (57) εν τη παρ' εμού προς αυτόν μονο - via solus Aperui, Veslrunique omnium navibus
μαχία. Και πάλιν εποίησα έφοδον επί την πύλην του conservatis, complures Trojanorum herOns, nec
Ιλίου, μόνος διώξας τους Τρώας, και σώσας τας dum sauciatus 110 ipse vulneravi . Sed et aindle
νήας πάντων υμών Ελλήνων , και πολλούς των milhi est in gloriam, quod Achillis corpus, Tlyin.
Τρώων ήρωας άνδρας βαλών ουκ ετρώθην. 'Αρκεί brini Apollinis fano extractum, all castra deluxi.
δέ μοι, νομίζω, και τούτο προς δόξαν, το άγάγα: το σώμα του Αχιλλέως εις τας σκηνάς εκ του
“Ο δε 'Οδυσσεύς ανθίστατο αυτό λέγων, ότι 'Εγώ B Ceterum Ulysses contra Iocutus : Quin potius
αυτό λαμβάνω εις την εμήν πόλιν· ούτε γάρ πλέον hoc mili debetur, quod in urliein mean depoila
της Ελένης υπό Πάριδος κλοπήν εις το "Ιλιον givos deineruisti. Alb ipsis eniin belli primordis
εξώρμησα συν Παλαμήδη και Μενελάω βασιλεί. post raptam a Parile Helenain , ego adversus Ilium
"Ομοίως δε και τους βασιλείς και τους ήρωας εγώ cum Palamede et Menelao rege arma movi. Reges
πανταχόθεν προσεκαλεσάμην· ώσαύτως δε και τον ego heroasque undique Accersitos, in parles vo
θάνατος του Πάριδος εγώ κατειργασάμην. Συμβολής cavi : sed et Ρaridi necis auctor ipse fai. Cum
γάρ, ώς ίστε, Τρώων και Ελλήνων γενομένης, και enim ( uti nostis ) prelio inter Trojanos Grecoς
πολλών πεσόντων, ισταμένων των τα πρώτα φερόν - que commiss0, plurimi utrinque ceciderunt, in
των της Τροίας και υμών των ηγεμόνων Ελλήνων Stantibus interim el urgentibus invicem utriusque
και προς αλλήλους επικειμένων κρίνει τον πόλεμον, acici ducibus, ut bellum decerneretur , heroen
εγώ προετρεψάμην τον ήρωα Φιλοκτήτης κατά Πά - Philoctelem ego hortatus sun, uti Paridern all
ριδος προκαλέσασθαι 16 τοξικήν μονομαχίαν. Και singulare certamen sagittis tentandum provocaret,
εξαίφνης [140] διά μέσον των βασιλέων ο Φιλοκτήτης Ε vestigio igitur regum per mediuin egressi19
εξελθών προκαλείται τον Πάριδα εις μονομαχίαν " Philocteles, ad pugnal
τοξικήν. Ακούσας δε ο Πάρις εξώρμησε και αυτός vocat : quo Paris aulito , egressus et ipse est, in
κατέναντι αυτού τοξότης και άμα Δηϊφόβω, αδελφώ cum fratre Deipnolho sagittarius. Tum ego slalio
αυτού . Εξελθών δε διεμέτρησα αυτοίς διαστήματος nis intervallum illis dimensus sum. Paris itaque,
τόπον , που έχρήν αυτούς εστάναι. Και λαβόντων cui sortito obvenerat, uti prior hoc faceret, sagit
αυτών κλήρον έλαχε το Πάριδι πρώτα τοξεύσαι : tam emisit , sed a scopo aberravit . Philo
δίψας δε ο Πάρις αποτυγχάνει• θαρσείν δε Φιλοκτήτη cleles autem, me interim adliortanle , bono υι
κράξας (59), αντετόξευσεν ο Φιλοκτήτης, και διαπεί- esset animo, Sagitta vicissim Parillem impe
ρει του Πάριδος την αριστεράς χείρα · και ευθύς 17 tens, manum ejus sinistram transadigit , sta
δευτέραν ακοντίσας τον δεξιόν αυτού οφθαλμών timque alterain euillens sagittam , dextro eum
επήρωσεν · οιμώζοντος δε αυτού και αποστρα- 111 oculo vulneravit. Ejalavit interim Paris,
φέντος, πέμψας ετέραν σαγίτταν τους αυτού πόδας jam 1erga daturus , cuin Philocteles, tertia singilla
VARIÆ LECTIONES.
14 αφέλησθε , αφέλεσθαι Οr. 18 μου. Ιmo εμού. 16 προσκαλ. Οx. 11 ευθύ Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ.
(54) " Οτε τας εορτές των Αναθημάτων είχον , Ce- D (38) Του Θυμβρίου Απόλλωνος . Scr. Θυμβραίου,
«lrenus habet , εν ημέραις των εορτών solummodo . sive Θυμβρίου , a Thymbra , Troidis urbe, ad Tlym
De hoc festo tūY 'AvaOnuátov apud auctores ale brium , vel Thynubrim fluviuin sita , sic dicliis
Πιο ubique silentium, τα αναθήματα, donaria Diis Apollo. Ηesych. Θυμβρα, τόπος της Ιλίου περί
Sacrala. Poll. 1. 3, τα δε αναθήματα ως επιπολύ , τον Θύμερον λεγόμενον ποταμόν, ούτως ονομασθέντα
στέφανοι, φιάλαι, εκπώματα , θυμιατήρια , χρυσίδες , της αρχαίας πόλεως απέχοντα σταδίους δέκα, όπουγε
αργυρίδες , οινοχόου, αμφoρίσκο!. Sunt etiam orna- και ιερόν Απόλλωνος Θυμβράκου ( Scr. Θυμβραίου .)
anenta alia quælibel, alit urbis , ul lempla , Porliciis Eustachius fluvium hunc un piy vocal, ac ' ou
Basilicæ , leste Strabone , 1, 5 . Convivii elian ), ap .
Ifesych. Αναθήματα, δαιτός και κοσμήματα της λεύς. Stephaino Θύμβριος dicitur. Θυμβρα, πόλις
ευωχίας .
(35) Ει μη το Παλλάδιον αφέλεσθαι. Scr. αφ- Τρωάδος.
αυτού · ου Δαρδάνου
ποταμός κτίσμα,
Θύμβριοςαπό,αφ'Θυμβραίου φίλου
ένεσθε . ού Απόλλωνος
Θυμβραίου ιερόν.
(56) Έμοι εχρεώστηται. Scr. κεχρεώστητα:. (59) Θαρσείν δε Φιλοκτήτη κράξας. Locatio
(37) Γεναμένη παραίτησις. Sr. γενομένη. ασύντακτος, 11 allem, εμού κράξαντος .
PATROL . GR. XCIII.
 23 JOANNIS MALAL.B 2014
enissa , pedes ejusjuxta malleolos transfixit, ceci- Α φιλοί επί τα σφυρά (CO), και πίπτει ο Πάρις . Και
ditque tandem Paris. Rapto igitur ejus corpore, φεύγουσι πάντες, άρπάσαντες το σώμα Πάριδος •
Γειgam capessunt Trojani ; in urlienm vero delatus και εν τη πόλει ειτελθώνεκάλεσε τους τρεις υιούς
filios suos tres, quos ex Helena susceperat, Buni- αυτού, ούς είχεν εκ της Ελένης, τον Βούνιμον και
mum, Corylheum, el 1ltum, ad se vocavit : quos Κορυδαίον και Ιδαίον 18 (61) · ούστινας [141 έωρα
ubi astare sibi parvulos conspexit , ex animis re- κώς μικρούς άπνοος έμεινε και δια μέσης νυκτός
mansit ; sub noctem vero mediam spiritum efla- την ψυχήν έδωκε. Και έωρακούσα (62 ) αυτόν ή προ
vit. Quem videns uxor ejus, quam priorem habuit τέρα γυνή αυτού Οινόη (65) έαυτή απεχρήσατο
Enoe, mortem sibi laqueo conscivit. Helenanι αγχόνη (63). Και έλαβε την Ελένην γυναίκα Δηίφο
vero in uxorem sibi accepit Deipliobus , aller βος, ο άλλος υιός του Πριάμου , ός έκρωτηριά
Prianni filius, qui extremis menibris a Menelao στη 15 (65) υπό Μενελάου βασιλέως , ώς πάντες
rege mutilatus est : uti salis hoc vobis omnibus επίστασθε . Και Πολυξένην δε εγώ συμβουλεύσας
notum. Consilium et id meum fuit, uti Pyrrlius ήξαι πρός τυμβον Αχιλλέως σφαγιασθήναι υπό του
heros Polyxenam ad Achillis tumulum jugularet. ήρωος Πύρρου . Και ανακράξας Οδυσσεύς έφη : Τι-
Tum vero Ulysses , elala voce : Quis milhi (inquit) , νος αντάξιος είμι, κατασκευάσας ολέσθαι Πάριδα
equiparandus est, qui Paridi exitium astruxi, in Ρ προς εκδίκησις Μενελάου και 'Αχιλλέως και των
Menelai , Achillis, et Graecorum Glunium vindi - "Ελλήνων πάντων :
ctam ?
Haic igitur Aganiemnon , exercitusque pars Και ευφήμησεν 19• αυτόν ο 'Αγαμέμνων και πολ.
magna acclamavit. Tuni vero Ulysses : Sed neque λοί του στρατού. Και πάλιν Οδυσσεύς είπεν: 0υ σι
relicendum (inquil) mihi existimo, quod ulterius γήσομαι και τους λοιπούς μου κινδύνους, ούς άμα
periculorum subivimus, ego ac Dionmedes, Palla- Διομήδη 20 υπέστην, ότε 11 το θείον βρέτας αφελέ
dium surripientibus : quomodo (inquam) Troje σθαι ή βουλήθη μεν, πώς εν Ιλίο διατρίβοντες συν
cm barbaris agentes quecunque eis acciderant, τοίς βαρβάροις και τα συμβαίνοντα αυτοις άπαντα
de his omnibus, castra per noctemrepetentes, Voς νυκτός εις το στρατόπεδον εξερχόμενοι απηγγείλα
duces certiores fecerimus ; que nunc etiam repe- μεν υμίν τοϊς βασιλεύσι, [142] διηγούμενοι άτινα
1ere libet. Trojanis pro tempore 112 festa Ana- και νυν είπω. Θυσίαν 11 γάρ τότε επιτελούντων των
thematum celebrantibus, interim dun Sacra in Τρώων (66) κατά τον καιρόν των 'Αναθημάτων,
urbe peragerentur, Apollinis ad aram portentum συμβαίνει σημείον γενέσθαι τοιούτον εις την πόλιν
accidit hujusmodi : Igneta allari, sacrificio iimo- C επί τον βωμόν του Απόλλωνος • Βάλλουσι πυρ εις
lando, rile admovebant : illud vero non combu- τον βωμόν διά την θυσίαν' τα δε ουκ έκαίοντο. Και
ritur. Sapiusculeque repetitus ignis, non exarsit πολλάκις προσφερομένου του πυρός και μή καιομέ
tamen : quin et ea, que allari imponebantur , νου , πίπτει τα εν τω βωμώ πάντα εις το έδαφος .
omnia in terram deciderunt. Αccessere his etian) Γινομένων δε και άλλων σημείων, οι Τρώες ειδότες και
alia prodigia , qua Trojani animadvertentes , adver - λέγουσιν ουκ αγαθόν αυτούς είναι τον οιωνόν. Και
sum sibi aliquid denuntiari dixerunt. Αnlen Or ita- αναγκάζουσι τον Αντήνορα 2» οι έξαρχοι των Τρώων
que, Prianmo rege, ducibus, exercituque Trojano και ο Πρίαμος και ο στρατός ώστε έξελθείν προς
id ab eo Magilantibus, ad vos reges missus est le- υμάς τους βασιλείς και διά της ιδίας πρεσβείας πεί
gatus ; neimpe Danaos exoratum, uti pacem ipsis σαι τους Δαναούς υμάς λαβείν λύτρα και διαλύσαι
prelio constituto redilatis . Quorum omnium ηος τον πόλεμον. Και ταύτα πάντα ιστορήσαντες ημείς
notitiano assecuti , castra repetentes vobisiudicavi- εξελθόντες ανηγγείλαμεν πάσιν υμίν. Ο δε Αντη.
mus. Antenor autem , legatione suscepta , Troja- νωρ κατέφθασεν εξελθών εις πρεσβείαν , και έφη
norun el Priami nomine, orationen habuit hu- ταύτα ως εκ Πριάμου και των λοιπών. Βασιλείς
VARIÆ LECTIONES.
* 18 Ιδαίον Ch. Cedrenus p. 130 C , Ιδέον Ox . 19 ηκρωτηρ. Ch., ήκμοτ. Οx. 136 ευφήμησεν.ευφήμισεν Οx.
20 Διομήδη. V . ad vol. I, p. 57 Β. 21 ότε. ότι Ox. 21 θυσίαν, θυσιών Ox., θυσίας C( h. 13 ειδότες. Ομιο
ιδόντες . 3. Αντήνορα Ch., 'Αντήνωρα Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(60) Φ.6λοί επί τα σφυρά. Ιta etiam Dictys Cre- D drenus ellsac. Tzetzes, qui Dictym ctiam au
tens. I. 19 : Ει jam fugientem insecutus, tertio ιιί- rem cital : ή κατά τον Δίκτυν , βροχαίς απαγ
nere per ulrumque pedem trajicit, quonów vero, fie yoeisa . Dictys ' tamen quem hodie babemus, eam
bulo , et q6la , Fibula. Desych . yi6a, copain , ye ex microre mortuum bisce leslatur verbis : Sed
κίον, περόνη. fertur OEnonen , viso Alexandri cadavere , adeo
( 61) Τον Βούνιμον, και Κορυδαίον , και Ιδέον. commolam , uli amissa menle obstupeperel, ac pau
Ser. ' lõažov. Bunimus Corintbus, aliue Idus bi latim per mærorem deficiente animo concideret : 1
vocantur apud Dictym l. v, Is. Tzetzes quatuor alque iia, uno eodemque funere cum Alexandro cold.
μηuneral, Βούνικον, Κόρυθον, "Αγανον, και Ιδαίον, legitur .
alLycophron . p . 123 . (65) Ηκροτηριάσθη. Scr, ηκρωτηριάσθη. Ηesych.
(6(63)) 'Εωρακούσα. Scr. έωρακυία. 'Ακρωτηριάσας, τα άκρα αποτε μών.
Οινώνη. Οι Cedreno, Tzetzi , aliis quite dicta ( 66) Θυσιών γάρ τότε επιτελούντων των Τρώων.
es! . Ouslaş scubi syutaxcos ralio postulal.
(64) Εαυτή απεχρήσατο αγχόνη. Ιta etian ( e
€05 CHRONOGRAPHIA. – LIB . V.
Ελλήνων όντες, φίλων έργα διαπράξασθε , και μή A jusmodi : Grecorum qui regs estis, non amplius
τολεμίων. Πάντα επάθομεν όσα έχρήν παθείν τους que hostium, scd anticorum quae sunt, facile.
ήμαρτηκότας. 'Ανθ' ών γάρ Αλέξανδρος ο και Πάρις lictorun nostrorum, quas debuimus , pαn2s dc.
Μελέναον ήδίκησε δίκας δέδωκε το "Ίλιον' και μαρ- dimus. Pro injuria enim a Paride Menel: o facta
τυρούσιν [113] οι τάφοι των εν ταις μάχαις απολομέ- Tuit lium : quod ces0 o in bello sepulcra salis
νων ( 67). 25 Οι ούν περιλειφθέντες ήμείς λύτρα φέ- testantur. Ex vobis pretium, quo nos Dello residui
ρομεν υμίν υπέρ θεών, υπέρ πατρίδος, υπέρ παίδων. liberos nostros, patrian Deosue redepluri sul
'Αλλ' "Ελληνες όντες τους τότε απειθείς, νύν δε ικέ- mus. Quin igitur , Greci cuΟι sitis , supplices nunc
τας , σώσατε, χρημάτων τυπουμένων. Πεισθέντες δε vestro5 , olim qui coulunmaces , prelio liberelis.
υμείς (68) πάντες του Αντήνορος 26 εξεπέμψατέ με Nobis vero oniilus Antenori annuentibus, nissi
και συν έμοί τον Διομήδην πρός Πρίαμον τυπώσαι sunus ad Priam πι, ego ac Diorneles, tt de pecu
την ποσότητα των χρημάτων. Εισελθόντων δε ημών n'arum poulere slalueremus. 113 Trojan vero
εν τη Τροίη πρός Πρίαμον, και πολλών κινηθέντων, ad Ρrianum ingressi, multisque invicem agitalis,
έτυπώσαμεν δοθήναι υμίν χρυσίου τάλαντα 3 27 (69) decrevimus Landem uti auri talenta duo, Iolideo) -
και προς τούτοις ίσα αργύρου. Και επανήλθαμεν que prieterea argenti, vobis darentur . Deinde vero
προς υμάς (10) απαγγείλαντες τα δόξαντα. Και * ad castra reversi, de paclis Vos certiores fecimus,
έκομισάμεθα τα τυπωθέντα, πάντας υμάς ένορκώ- designalo simul pecuniarum pondere vobis contra
σας εν ταις θυσίαις μή αποπλεύσαι έξ 'Ιλίου , πριν dito. Quin etiam sacrilicia vobis peragentibus, ju
αν ποιήσαντες τον δούριον ίππον ( 71) αρμοδίοις ramento obtrinxi universos, prius 3D lio μe sole
ξύλους και κοσμήσαντες αυτόν πάση άρετη δόξο- riis, quant equo durio, aptissimis liguorum jun
μεν 28 αποπλέειν άντικρυς εις την Τένεδον καίοντες cluris el artificioo i affabre compacio, Tenellon
τις σκηνές ημών, και νομίσαντες οι βάρβαροι ότι Versus , insulam appositam, navigare viderer ,
έξωρμήσαμεν 29, μένωσιν άνετοι 30 ευωχούμενοι , και tentoriis nostris incenilio lalis : ut barbari interino
νυκτός υποστρέψαντες από της [144] Τενέδου και existinmantes discessisse nos, Secure agerent , geio
εισελθόντες, τυρίκαυστον την πόλιν ποιήσαντες και indulgentes : nos vero, nocle ingruente, a Tencdo
Πρίαμον ανελόντες αποδώσομεν την Ελένην (72) εις reversi, Trojan ingrederemur, urbeque in flamias
τα βασίλεια του Πλεισθένους. Και της έμής βουλής versa , Priamoque rege sublato, Helenam, receplan
κρατησάσης παρέσχον ημίν οι θεοί νίκην κατά των in Plistlienis regna, tandemdeduceremus. Consilio
βαρβάρων. Υμείς ούν, οι βασιλείς και ήρωες , κρι - itaque neo ubique obtinenle , dii victoriam nobis
ται γένεσθε των εμών καμάτων. c in barbaros dederunt. Proinde vos reges alque
heroes, rerum a nobis gestarum appello judices.
Και αντεποιούντο του Οδυσσέως ο Αγαμέμνων Αgamemnon itaque el Dionedes, liorumque exer
και ο Διομήδης και ο τούτων στρατός, του δέ Τελα- citus, ab Ulyssis parle sleterunt : ΓPyrrhus autem
μωνίου Αίαντος αντείχετο ο Νεοπτόλεμος Πύρρος, Neoptolemus, cum suis , ab Ajacis Telamonii ;
ως εκ γένους αυτού υπάρχων, και ο τούτου στρατός. utpole qui genere ei propinquus esset. Celeria
Πολλών δέ άλλων κινηθέντων μεταξύ αυτών άχρις multis aliis inter duces al vesperam usque agi
εσπέρας, τέλος έδοξεν ώστε λαβείν εν παραθήκη έως talis, tandem visum est, uti Palladium Dionelles
της επιφωσκούσης ημέρας τον Διομήδην το Παλλά. apud se depositum servaret, in mane proximum;
διον και τούτο φυλάξαι, και έκαστον αυτών ανεύη- ulerque interim ut quiesceret, donec nane proximo
ναι, ίνα κατά την εξής τύπος δοθή τίνι εξ αυτών decerneretur, cui pro meritis 114 Palladium da-
χρή δοθήναι το Παλλάδιον. Ο δε Αίας, γενόμενος retur. Ajax itaque Ulyssi, Agamemnoni ac Dio
κατά του Οδυσσέως και 'Αγαμέμνονος και Διομή- nielli offensus, in tentorium suum se recepit : ils:
δους, ανεχώρησεν εις τον ίδιον αυτού παπυλεώνα • per noctem gladio occisus est; invento ili luce
και διά νυκτός σιδήρω εσφάγη ο Αίας. Και τη πρωί proxima cadavere. Ajacis itaque Pyrrhique exer
ηυρέθη το λείψανον αυτού · και εστασίασεν ο στρα- citus adversus Ulyssent insurgebant , ein inter
VARIAE LECTIONES.
18 απολωμένων Ox. Ejusden περιληφθ. correxit Ch. 16 'Αντήνωρος Οx. 21 3 Ch., ' Ox.
28 δόξαμεν. δόξωμεν Ch. 19 έξωρμήσαμεν Ch., εξορμήσαμεν Ox. 30 άνετο!. ανεκτο ! Ox.
ED. CHILMEADI NOTE.
(67) 'Εν ταϊς μάχαις απολωμένων. Scr . απολου - Dλια notanda,
μένων. (70) Επανήλθαμεν προς υμάς. Scr. επανήλθομεν :
(68) Πεισθέντες δε ήμείς . Scr. ύμείς et deinde nisi quis ήλθαμεν μεr Syncopen for natum, !)
του 'Αντήνωρoς, omnino legendum τω 'Αντήνορι. Faculousv, perfecto niedl. als inusitalo ensuou reti .
( 69) Χρυσίου τάλαντα β' . Cedrenus numerat luo nere nalit.
milia talentorun, καίγε ετύπωσαν χρυσίου τάλαντα (71) Τον δούριον ίππον. Εφαιη 1igneum Ηesych.
δισχίλια . Dictys etiam eunden) labet talentorini δούρα, δώρα, κώτας, και ξύλα. nde δούριος et δου
numerum , lib . v : Ad postremum binis millibus la . pátios apud eumdem , Euevo .
lentorum auri atque argenti ren decidunt : β' itaine (72 ) 'Αποδώσομεν την Ελένην. Scr . αποδώ
numerale, hoc loco aucioris nostri, virgulium sub OPAP

scriptam habere debuit, hoc modo , ad olyi

2017 JOANNIS MALALÆ 918
fecturi Verum is, diluctis navibus suis, Γugague Α τός αυτού και του Πύργου κατά του Οδυσσέως, θε
sili consulens, in mare Ponticum cursum dirigit ; λων αυτών φονεύσαι. Και λαβών τα ίδια πλοία και
ubi per aliquod tempus commoralus, in patrianm Οδυσσεύς έφυγεν, αποπλεύσας επί την Ποντικήν
deinde suam urbemque Iliacam cum classe el θάλασσαν. Και διατρίψας [145] εκεί καιρόν επανήλ
exercitu relire in animo habuit. Per Maronidem θεν εκείθεν, βουλόμενος εις την Ιθάκην πόλιν ( 73)
vero regionen ifer facienti , restiterunt incoln : εις την ιδίαν αυτού πατρίδα μετά των ιδίων νέων
φιος vicissim impetens Ulysses, devicit, atque αυτού και του ιδίου στρατού . Καταντήσας δε εις
ορα m multaruni dontinus evasil : spemque conci - χώραν λεγομένην Μαρωνίδα (74), αντίστασιν 31 υπ
piens , quamcunque regionem appulerit , obvios έστη από των της χώρας . Και πολεμήσας ενίκησεν
quosque se delbellaturum, divitiasque ipsorum de- αυτούς, και πολλών χρημάτων κύριος εγένετο και
portalurum, cum Lotoplhagis quoque, in quorum υπολαβών ότι 38 εις οιανδήποτε χώραν καταντών
regionem incidit , prelia connaisit . Sed ab iis de» πάντως ότι] και τους της αυτής χώρας νικά και
victus, cum non multum aberat, quin copie ejus τον πλούτον εκάστης αυτό 33 χώρας απαντώσης κο
ad unum omnes cxciderentur, fugano capessit , et μίζεται καταφθάσας την Λωτοφάγων λεγομένην
Tonga demum navigatione fractus Sicilam insulam, χώραν συνέβαλε μετ' αυτών πόλεμον . Και ενίκησαν
que nunc Sicilia vocatur, appulit. Amplissima erat * αυτόν οι της αυτής χώρας μικρού δείν ολέσαι πάν
htc insula , quam inter se divisalm tres fratres τας : κακείθεν φυγών ανήχθη χειμαζόμενος μετά
occuparunt, Cyclops, Antiphantes , et Polyphemus; πλείστον πλούν εις την λεγομένην Σικίλαν νήσον,
qui Sicani, insulie istius regis , filii, polentes fue- την νυνι λεγομένην Σικελίαν. Η δε νήσος αύτη ήν
runt, et magni nominis viri, quique res suas cura- . μεγάλη πάνυ , διηρημένη 24 εις τρεις αδελφούς με
runt mutuo. Erant autem tres hi moribus efferis ; γάλους και δυνατούς και τα άλλήλων φρονούντας,
nec peregrinis excipiendis, quin ipsis potius occi- λέγω δή εις Κύκλωπα και Αντιφάντης 18 και Πολύ
dendis deditissimi. 115 Ulysses autem, cum φημον, υιούς γενα μένους ( 73 ) του Σικάγου, βασιλέως
classe et exercitu appropinquans, in eam inside της αυτής νήσου. Ησαν δε οι αυτοί τρεις αδελφοί
parlemincidit, que Antiphanti paruit ; quocum et άνδρες χαλεπού [146] και μηδέποτε ξένους υποδεχό
Lestrigonibus ejus prelio commisso, cum com- μενοι, αλλά και αναιρούντες. Και καταντήσας συν
plures ex suis excisos viadisset Ulysses, navibus ταϊς ναυσιν αυτού και το στρατό ο Οδυσσεύς εις
conscensis inde fugam capessit, aliam insulae par - το διαφέρον μέρος τω 'Aντιφάντη συνέβαλε πόλεμον
1em adorturus ; eam scilicet, que Cyclopi subjecla , μετά του 'Aντιφάντου και του στρατού αυτού των
nionles habet Cyclopios dictos. Hoc ubi audisset ς λεγομένων Λεστρυγόνων (76). Και κτείνουσιν ικα
Cyclops, copiis collectis in illum profectus est : νους εκ του στρατού του Οδυσσέως · και λαβών τάς
eral autem corporis niole pragrandi et vultu de- εαυτού ναύς αποπλεύσας έφυγεν εκείθεν εις άλλο
formi : Ulyssem vero ditionibus suis incubanlenι, μέρος της νήσου , το διαφέρον το Κύκλωπι, ένθα τα
eximproviso aggressus, exercitum ejus lale pro- Κυκλώπια 36 λέγεται όρη. Και γνούς τούτο ο Κύκλωψ
Sternit, Ulysseumque ipsum et alios ex exercitu ejus ήλθε κατ' αυτού μετά της ιδίας βοηθείας • ήν δε μέ
nonnullos manu cepit. Inter quos Miccalion erat γας τοις σώμασι (77) και δυσειδής και επελθών
quidam, generosi vir animi, quique strenuum sese άφνωτω Οδυσσεί παραβαλόντι επί την διαφέρου
ducem ad Trojam prestiterat. Ηanc Cyclops, ca» σαν αυτό γήν κατέκοψεν αυτού πολλούς, και συλ
pillidio arreptum, Ulyssis, omniumque sociorum λαβόμενος τον Οδυσσέα και τινας του στρατού αυ
in conspectu, gladio suo exenteravit , ut qui του ο Κύκλωψ, λαβών ένα των άμα αυτό συλληφθέν
ausus est in Cyclopem arma movere. Reliquos au- των ονόματι Μικκαλίωνα, άνδρα γενναίον και άρι
Aem custodiae mandavit , quos singillatim conficere στεύσαντα εν τη Τροίη και όντα ηγούμενος του
in animo habuit. Ulysses vero procidens ei ad στρατού του Οδυσσέως, όντινα κρατήσας της κο
pedes rogavit supplex, uti se residuunique sibi μης της κεφαλής επ' όψεσι του Οδυσσέως και πάν
exercitum, pretio magno muneribusque interpo. D των των μετ' αυτού ώ εβάσταζε ξίφει ανεντέρισεν,
sitis, nissos faceret. Sed vix eo ita adductus Cy- ως μαχησάμενον αυτό. Τους δε λοιπούς απέκλεισε ,
VARIÆ LECTIONES.
31 ανθίστασιν Ox . 32 ότι dele. 33 αυτών Οχ. 86 διηρημένη Ch. διειρημένη Ox. 38 'Αντιφάντην.
Αντιφάτην : πιoniit Bentl . p. 75. 30 Malin Κυκλώπεια.
ED. CIVILMEADI NOTÆ .
( 73) Βουλόμενος εις την 11άκην πόλιν. 'Απο- Θράκη Χερσόνησον. Urbem vero quam Tzetzes
A SELV, aut quid tale supplendum videtur. Cæle smarum , Diclys Zimarun vocal, lib. v : Quo
rum Ithaca , non urbs, sed insula erat, unde oriun - pacio appulsus Zimarum , mulia inde per bellum
dus Ulysses. Stephani . Je urb . '10azn vñoos pos lasita præda navigaverit.
τη Κεφαληνία, από 10άκου, αφ' ής Οδυσσεύς. (73) Υιούς γεναμένους. Scr. γενομένους.
(74) Εις χώραν λεγομένην Μαρωνίδα. Μαρώνειαν ( 76) Των λεγομένων Λεστρυγόνων. Ox. Scr. Λαι
vocat Isac. Tzel . ad Lycopliron. μετά την Ιλίου στρυγόνων. Steplann. de urli. Λαιστρυγόνες, πρώτοι
πόρθησιν, Οδυσσεύς εξωσθείς ανέμοις , καταίρει μετά Κυκλώπων ώκησαν Σικελίαν.
προς Κίκονας, και την πόλιν αυτών "Ισμαρον πορ- (77) Μέγας τοις σώμασι. Ρro τω σώματι , inisi
θεϊ, την νύν λεγομένην Μαριών:! αν, etc . Stepli:10. Tata ieri εναλλαγή.
de urb. Mαρύν ! α, πλι : :κ νίας, κατά την εν
209 CHRONOGRAPHIA , - LIB. V . 210
βουλόμενος κατά μέρος τους πάντας φονεύσαι. Ο δε Α clops, diuissionem promillebat , ubi advespera
"Οδυσσεύς προσπεσών αυτώ έπεισεν αυτόν [147] διά sceret : fidenique suam liberavit ; animo tamen
χρημάτων πολλών και ξενίων απολύσαι αυτόν και egrediendi per noclem intempestam, ut Ulysse
τους υπολειφθέντας αυτό άνδρας. Πεισθείς δε μόλις sociisque occisis, opuro quodcunque allulerat carm
ο Κύκλωψ διά της των χρημάτων δόσεως, επηγγεί - navibus 116 diriperet . Ulysses autem quampri
λατο περί εσπέραν απολύειν αυτόν και αυτός βου- mum liberalus est , a tam truculento liomine noisere
λόμενος εν τη νυκτί αυτή απελθείν και φονεύσαι αυ- sibi nietues, exide solvens, ab oris ejus statim
τον και τους αυτού και αφελέσθαι πάντα ον επιφέ- discessit. Cyclops vero per noclem adorturus eos,
ρεται πλούτου και τάς ναύς αυτού, περί εσπέραν ubi evasisse noves percepisset, in furorem adactus,
απέλυσεν αυτόν και τους μετ' αυτού. "H μόνον 37 Saxain mare precipitari jussit, ne forte interius
δε απελύθη Οδυσσεύς, δειλιών 38 τήν του ανδρός alicubi stationein alteram occupassent. Nox autein
ομότητα ευθέως απέπλευσεν εκ των μερών αυτού. erat lempesta , terraque tenebris involuta erat,
"Επιρδίψας δε νυκτός ο Κύκλωψ και μη ευρηκώς τα cum Ulysses sociique, Tocorum imperiti, in alte
πλοία, εκ της μανίας εις την θάλασσαν ρίπτεσθαι ram illain insulie partem, que Polyphermi erat,
λίθους εκέλευσε, μή πως ένδον της γης έμεθώρμη- , Cyclopis et Antipliantis fratris, inciderunt. Poly
σαν. Νυκτός δε βαθείας ούσης και σκότους καλύ - 2 plenus , audito ad terram suam nonnullos per
πτοντας την γην και την θάλασσαν, αγνοούντες δε noctem appulisse , collectis viribus suis, Ulyssem
και τους αυτούς τόπους, παρέβαλον εις άλλα μέρη aggressus est , prelioque inter eos per lolan nocteau
της νήσου, διαφέροντα τω Πολυφήμω, αδελφή του commiss0, ex Ulysseis ceciderunt quamplurimi.
Κύκλωπος και του Αντιφάντου . "Όστις Πολύφημος Mane autem facio, Ulysses etiam Polyphenio don
μαθών ότι τινές κατέπλευσαν νυκτός και παρέβαλον olitulit ; procidensque ei ad pedes : Ego, inquit,
εις την διαφέρουσαν αυτά χώραν, ευθέως λαβών την Trojanis ab oris, ultima maris discrimina espertus,
εαυτού βοήθειαν, ελθών κατά του Οδυσσέως συν- μιe in partes vestras errabundus advent : slique
έβαλεν αυτώ πόλεμον, Και πάσαν την νύκτα επολέ- enumeralis quae sustinuerat periculis, Polyphemum
μουν, και έπεσον από του Οδυσσέως πολλοί. ita delinibat, ut misertus ejus Ulyssein sociosque
Πρωτας δε γενομένης, προσήγαγεν ο Οδυσσεύς και liospitio exceperit , usque dum navigandi tetopestis
τω Πολυφήμω ξένια [148] και προσέπεσεν αυτώ, idonea instaret. Αt vero Polyplierni filia, Epr ,
είπών ότι από των Τρωϊκών τόπων ελήλυθε πεπλα - Lionem quendant ex Ulyssis S0CIS, VTruml Τοττιο:
νημένος από πολλής κυμάτων ανάγκης, απαριθμή- Sum, adamavit. Secundos itaque lactu Ventos,
σας αυτώ και τάς συμβάσας αυτώ κατά θάλασσαν alrepta ea , inde ex Sicilia Solverunt : ut lat
διαφόρους συμφοράς. " Οστις Πολύφημος συμπαθή. Sapientissimus 117 Sisyplus Cous scripία Tell
σας αυτώ ελέησεν αυτόν, και υπεδέξατο αυτόν και quit. Sapiens enim Euripides, in drammate Suo do
τους αυτού , έως oύ εγένετο επιτήδειος ο πλούς. Η Cyclope. fabulalur , tres en) Oculos habuisse :
δε θυγάτηρ του Πολυφήμου ονόματι “ Ελπη (78; nempe sic innuens nobis tres fratres illos; qu! Sur
ερωτικώς διετέθη πρός τινα ευπρεπή άνδρα των curam invicem habentes, singuli qια omnium esset
μετά του Οδυσσέως ονόματι Λείωνα • και επιτη - in insula prospexerint, Singulorum omnes Vel 0
δείου ανέμου πνεύσαντος ταύτην αφαρπάσαντες suppelias, vel vindictam paralisSml. Γ Durat
εξώρμησαν εκ της Σικελίας νήσου. "Ατινα ο σοφώ. idem, Ulyssem, inebriato Cyclope, Sic e manibus
τατος Σίσυφος ο Κώος εξέθετο. Ο γάρ σορός Ευρι - eius evasisse : nempe inebriavit eum Ulysses in
πίδης δράμα εξέθετο περί του Κύκλωπος ότι τρείς genti pecuniarum pondere donisque; ne se S0
είχεν οφθαλμούς , σημαίνων τους τρεις αδελφούς, ciosque absumeret. Ιdem auctor est , Ulyssein sti
ως συμπαθούντας αλλήλους και διαβλεπομένους 39 pile praeusto oculum unicum Cyclopi eruisse :
τους άλλήλων τόπους της νήσου και συμμαχούντας nempe quod fratris Polyphemi filiam virginem, quam
και εκδικούντας αλλήλους, και ότι οίνω μεθύσας τον unicam habuit, Cupidineis accensani limitml5, 4Dr .
Κύκλωπα εκφυγείν ηδυνήθη, διότι χρήμασι πολλοί . Ο puerit : ου hunc causam, unum Cyclopi (Polyphem »
και δώροις εμέθυσε τον αυτον Κύκλωπα ο Οδυσσεύς scilicet) ex oculis exstioxisse dicitur , uti hec
προς το μή κατεσθίειν τους μετ' αυτού, και ότι λα. enarrayit sapientissimus Phidias Corintlnius: qui
δών Όδυσσεύς λαμπάδα πυρός ετύφλωσε τον οφθαλ- sein per etiam addit, Euripidem haec omnia poetice
μόν αυτού τον ένα, διότι την θυγατέρα την μονο . Iradidisse : nec eadem de Ulyssis erroribus , ac sa
γενή του αδελφού αυτού Πολυφή μου, "Έλπην, παο - pientissimis Homerus, perhibuisse.
θένον ούσαν, λαμπάδ, 40 πυρός ερωτικού καθεΐσαν , και οτασε, [ 149] τούτ' έστιν ένα. των οφθαλμον και
Λυκλωπος έφλόγισε, τον Πολύφη μου, την αυτού θυγατέρα αφελόμενος . " Ηντινα ερμηνείαν ο σοφώτα .
VARIAE LECTIONES .
Τον ΟN. * δειλιών Ox., δειλιών Ch. 30 διαβλεπομένους Ch., διαβλεπομένων Οχ. 60 λαμ
πάδι. λαμπάδα Ox.
ED. CUILHEADI NOTÆ .
(78) 'Ovou.at: " E2 zen . HancPolyphem ; liliain Ares Græcosque, hæc omnia se descripsisse supra asse
nen , el amnasium ejus Elpenorem vocal Dicius : pr fat, auciorein tamen hic alium , Sisymium Collin
quo licet auctor noster , de bello Trojanos i;.ir proleil.
211 JOUW.VIS MALILE 212
τος Φειδίας και Κορίνθιος εξέθετο, είρηκώς ότι ο σοφός Ευριπίδης ποιητικώς πάντα μετέφρασε, μή συμφω
νήσας τη σοφωτάτω Ομήρο έκθεμένιν την Οδυσσέως πλάνην.
Ulysses vero, a Sicilia Solvens, ad Eolias per- A “Ο δε Οδυσσεύς από της Σικελίας ήλθεν εις τάς
venil insulas : quarum rex, ΑΕolis , hospilio eum Αιολίας νήσους και έδεξιώθη παρά του Αιόλου ,
excepit. lic vero moriturus, insulas illas duas βασιλέως των νήσων. "Οστις μέλλων τελευταν δι
filiabus suis distribuit, que regina illis inιρerita- ένειμε τάς δύο νήσους ταις θυγατράσιν αυτού (79),
bant. Erat autein Circe solis sacerds; quin pa!er και ήσαν βασιλίδες των δύο νήσων. Η δε Κίρκη
ΑΕolus a teneris annis deo sacraverat, in templo υπήρχεν ιέρεια Ηλίου, δοδείσα υπό του ιδίου πα
jus, ad Eeam quod erat insula:n , enutriendam : τρός εκ νηπιόθεν ανατραφήναι εις το ιερόν εν τη
uli adolescentior 118 facta, mystican Hieroplan- νήσω τη λεγομένη Αιαία (80), ήτις αυξηθείσα έγέ.
1am profecit, egregise forme virgo. luic vero soror νετο μυστική μάγος ' ήν δε ευπρεπής πάνυ. Η δε
(Calypso infensissima erat, olioque summo earn ταύτης αδελφή Καλυψώ, διαφθονουμένη αυτή , έχ
prosecuta est : Quare (inquiens), Atlanten patrem θραν είχε (150) προς αυτήν μεγάλην, λέγουσα, φησί,
Sun albuens, Titanis, solisscilicet, Fliam se ven- Διά τι αρνείται τον ίδιον πατέρα τον "Ατλαντα και
dilat ? Metuebat igitur Circe a Calypsone Sorore ne λέγει εαυτήν θυγατέρα Τιτάνος Ηλίου ; Και εφοβείτο
nando ab ea , ad iran coinmota (ingens eniin ei αυτήν η Κίρκη , επειδή η Καλυψώ είχε πλήθος άν
resto erat ininsula sua viroruαι strenuorum naul- δρών γενναίων εν τη ιδία αυτής νήσω, μήποτε οργ:
titudo), impetita, pessime halberetur. Ιtaque cavens 5 ζομένη επέλθοι και κακώς αυτή χρήσεται. Λοιπόν η
sibi Circe, cum non aliler auxiliarios sibi custo- Κίρκη, ως μή δυναμένη τινας προτρέψασθαι εις
desque asciscere potuisset, extractis lierarunι συμμαχίαν και παραφυλακήν 42 εαυτής , κατα
quarundam viribus, pluiltrain sili potentissimum σκευάσασα διά βοτανών τινων φάρμακον, τους παρ
vi venefica paravit ; cujus gisterian esset, ut ιόντας, φησί, ξένους εδεξιούτο και διά ποτού δόσεως
Ι:austu Sumentibus patriae sue oblivionem et com. υποταγήν φίλτρου δεινού (81) και παραμονής και
iorandi illic desideriuounainculcret . Pharmacuzη λήθης πατρίδος ιδίας τους πίνοντας ξένους επoίει
istud ulieo convenientibus, quos plurimos hospilio συνείναι αυτή και τα τες αυτή τις υπερβολήν ταρ
excepit, advenis propinandum dejissei, patriæ sue έμενον 43 εις την αυτήν νήσον ληθαργούντες της
quisque oblitus, in insula hac exinde coniOrali εαυτών πατρίδος, και συνήγε πολλούς. Μαθουσα δε
Suit. Ποc igitur usa artificio, mulier quam multos η Κίρκη τα πλοία του Οδυσσέως εν τη αυτής νήσω
ad se pellexit. Ubi vero inaudisset, Ulyssis naves καταντήσαι, εκέλευσε και τους ιδίους δεξιώσασθα:
nd insular su: nm applisse , in nmandala suis le - σπουδαίως τον Οδυσσέα και τον αυτού στρατόν :
«lit, uti ipsum exercitumque ejus honorifice tracta- ή βούλετο γαρ έχειν αυτόν και τους αυτού ως πολε
rent. Ulyssein enim sociosque, ut qui viri essent ο μικούς εις συμμαχίαν εαυτής. Ο δέ 'Οδυσσεύς ή
sellicosi, in societatem suam asciscere cupiebat. μόνον παρέβαλεν και εν τη αυτής νήσω, είδε πολλούς
Ulysses vero , ubi primum ad Circes insula άνδρας εν τη αυτή νήσω από διαφόρων πατρί
ppulit, nιultus ibi vidit, diversarum gentium, Ιιο- δων • επιγνούς δέ τινας άνδρας εκ του 'Αχαι
raines peregrinos : quoruni nonnullos , qui ex Cre- κου όντας (13!] στρατού, προς αυτόν εληλυθότας,
corum exercitu fuerunt, recognoscens sibi appro- επηρώτησεν αυτούς λέγων : Τίνος χάριν εν τη νήσω
pinquantes: Quid, inquit, vobis in causa esset , ut ταύτη οικείτε και οι δε είπον αυτό, ότι 'Εκ του
stdes vestras in hac insula poneretis ? Tim illi : 'Αχαϊκού υπάρχομεν στρατού, και θαλαττίων κυμά .
Nos , inquitint, ex Graecorum 119sumus exercitu: των βία προσεπελάσαμεν τη νήσω ταύτη, και πόμα
Verum tumultuosis undarum procellis jactati, in- λαβόντες μαγικόν υπό της βασιλίδος Κίρκης, έρωτα
sulam hanc appulimus ; ubi ex is usin quodam δεινο βληθέντες εις αυτήν ταύτην έχομεν νυν πα
nogico , quem regina Circe nobis propin ndan τρίδα, εξειπόντος και άλλα τινά . Και ταύτα ακηκώς
dellit,incredibili ejusamore correpi, insidlani haic ο Οδυσσεύς, συνάξας πάντας τους ιδίους αυτού εκέ
nunc habemus patriam. i.ec atque alia reilerunt ; λευσεν αυτούς μηδενός μετασχεϊν των επιδιδομένων
quibus auditis , Ulysses, convocatis all se suis oιη- αυτοίς παρά της Κίρκης είτε βρωμάτων είτε πομά
ibus, in mandata illis ledit, ut de eo quod super- 5 των διά το μαγγανείαν τινά έχειν αυτά , αλλά εκ
VARIÆ LECTIONES.
41 Αιώλου Οr. 12 παρά φυλακήν θx. 43 παρέμεινον θx. και παρέλαβεν υx.
ED. CUILMEADI NOTÆ .
(79) Ταϊς θυγατράσιν αυτού, Πυc nullo η.ο !ο Iξον δ' Αίαιης λιμένα κλυτών . Εκ δε άρατης
Congruere videntur ; leoque Io110 mililiei. Πείσματ' επ' ηιόνων σχεδύθεν βάλον : ε είδε
olino. Lufra enim cas Allaiitis facit lilias : Æolum [ Κίρκης
quidem duodena prole gaudenem prædicat Quintus Ejpov .
Smyrnaeus, Νόστων lib. iis verlis : Ænam hanc vocal Tzetzes in Lycophron . xú .
δόμοι δ' άγχιστα πέ.λονται ταις δε πλέοντες, ήλθον εις την Αιανήν, νήσον της
Αιόλου Ιπποτάδιο : κίχεν δέ μιν ένδον εόντα. Κίρκης, ήτις έθηριοποιεί τους ανθρώπους.
Σύντ' αλόγω, και παισι διυοκαίδεκα. (85 Υποταγήν φίλτρου δεινού. Locus Dalilus :
(80) Τη λεγομένη ' Εέα. Ox . Scr . Αιαίη, ita in- έμποιών αυτοίς, aut quid Male deesse videtur, it sell
sniam hane' vocal api lionius liliod . Argonaut. I. IV. siis plenus sil.
Aύουνίδης ακτα, Γρηνίδες εισορόωντες.
 O N O G RAPHIA
213 CH R . - LIB . V. 211
της παρασχεθείσης αυτώ εκ του Αιόλου 68 βασιλέως Α erat annonce, quam rer Eolus illis suppeditave
σιταρχίας και των πρώην όντων αποθέτων εν τοις rat, commeatuque, quem navigiis olim reposue
πλοίους βρωμάτων τε και πομάτων εξ αυτών μετα- rant, quisque silbi , ubi opus fuerit, sumerel in
λαμβάνειν . Της δε Κίρκης προσενεγκούσης αυτο victum : de iis autem, que, veneficiis incantata ,
και το στρατο αυτού και τους ναύταις τροφές βρω- comelenda illis , vel bibenda Circe traderet,omnino
μάτων και πομάτων, ουκ εδέξαντο παρ' αυτής τo nihil desumerent. Circe vero ubi nec intellexisset,
παράπαν. Και μαθουσα τούτο η Κίρκη ύπέλαβεν εί- rata Ulyssen, artis magice non ignarum, consilia
δέναι τον Οδυσσέα τινας μυστικές μαγείας και sua presensisse , ad fanum eum accersendum cu
προγνόντα αυτής τα βουλεύματα , και πέμψασα ravit. Accersitus ille, exercitu sto slipalus, Greca
μετεστείλατο αυτόν εν τω ιερό και ήλθε προς αυ- que sua frelus confidentia, accedit , munera Trojana
την μετά οπλικής και βοηθείας και απονοίας 'Αχαϊκής, regine afferens . Circe vero, ubi Ulyssein sociosque
αγαγών αυτή δώρα Τρωικά. Η δε έωρακυία αυτόν cospexit , rogavit eum, utiinsulam hospes teneret,
και τους μετ' αυτού , ήτησεν αυτόν προσμείται τη usque duin tempus ilberno presliteril : interpo
νήσω, άχρις ου διέλθη ο του χειμώνος [152] καιρός, sito etiam ibidem juramento, inviolatum se illum
δεδωκυία αυτώ εν τω ιερό όρκους μηδέν ποιείν εις , Sociosque priestituram. Dictis ejus audiens Ulysses,
βλάβην αυτού και τινος των άμα αυτό. Και πεισθείς ο ° counorabatur illic per tempus aliquod ; Circesque
"Οδυσσεύς διέτριψε μετ' αυτής ολίγον καιρόν, συμ- consuetudine (ipsa sic volente ), usus est : uti Marc
μιγείς αυτή προς γάμον , εκείνης βουληθείσης περί de Circe sapientissimi Sisyphus Cous et Dictys
ής Κίρκης εξέθεντο ταύτα οι σοφώτατου Σίσυφος Cretensis, memorie prodiderunt. Verum sapiera
Κώος και Δίκτυς εκ της Κρήτης. Ο δε σοφώτατος tissimus Homerus poetarum more fabulatur, 120
"Ομηρος ποιητικώς έφρασεν ότι δια πόματος μαγικού Circe , poculi magici haustu , concurrentes illuc
τους συλλαμβανομένους προς αυτήν άνδρας μεταμόρ- alvenas transformasse ; leonum aliis, aliis canum,
φου 1 , ποιούσα τους μεν λεοντομόρφους , τους δέ eis vero suum, illis ursorum, nonnullis etiam por
κυνοκεφάλους , άλλους δε συομόρφους, ετέρους δε corum fornias, vel capita induentilus. Supradictus
αρκομόρφους και χοιροκεφάλους. Ο δε προγεγραμ. auteu Phidalius Corinthius , fabulum hanc einar
μένος σοφός Φειδάλιος ο Κορίνθιος 48 εξέθετο την rans : Νequaquam, inquit, illud Circi in libidinein
ποιητικήν ταύτην σύνταξιν, ερμηνεύσας ούτως . "Οτι suncessisset, si concursilantes hominum (urlas
τη Κίρκη ουδέν ήρμοζε προς την ήβούλετο επιθυμίαν in belluas mutasset : sed amoris insania correρίως
πολυοχλίαν ποιείν τους ανθρώπους θηριομόρφους, homines poela indigitabat ; quos belliarum more
αλλά τρόπον σημαίνων, ο ποιητής των αντερώντων c Frenzlentes, pro libitu suo Circe furiis agitavit, olb
ανδρών 49.50, ότι ως θηρία επoίειαυτούς εκεί η Κίρκη desiderium ipsius in rabbiein efforitos . Tjitsioli
βρύχειν και μαίνεται και λυσσαν εκ πόθου, καθώς enim annor ligliet impetuin naturalein, u! Τη rena
έκέλευσεν η Κίρκη. Φυσικών γάρτών έρώντων και αντ . desideratam, morte eli: τη sprela , preceps involet.
έχεσθαι της ερωμένης και υπεραποθνήσκειν· τοιού- Quippe cupilinis ex vi, quasi in bruta grant
του γάρ υπάρχουσιν οι ερώντες 32. εκ γαρ της επι- lionines, ilil rationi consentaneum agitanles ; sed
θυμίας [153] αποθηριούνται , μηδέν έμφρενον (83 ) humanant exuli speciem, corpora, Tormas, el mores
λογιζόμενοι , αλλά άλλοιούμενοι τις μορφές και το etiam belluinos pre se ferunt, dum proci mulieri
σώματι ως θηριόμορφοι γίνονται και τη θέα και τοίς us inhiant . llud etiam a natura est, ut rivales
τρόπους, επερχόμενοι τους αντερασταις: φυσικόν γάρ leluinoimpetu in se invicemferantur , ad exilium
τους αντεραστές οράν αλλήλους ως θηρία και προς usque se invicemimpetentes. Verum cupiditatibus
αλλήλους επερχομένους άχρις φόνου . O και διαφό- Misce non no modo se habent, lascivientes : alii
ρως έχουσι και προς τους της τοιαύτης επιθυμίας enim, canum more, frequentius coeunt : alii, leones
τρόπους οι μεν γαρ ως κύνες επέρχονται τη μίξει, quod solent , ipso presentis pruritus impeturn
πολλά συμμιγνύμενοι , οι δε ώς λέοντες την ορμήν soluinnolo explere sibi querunt : alii lenique ,
και μόνην την επιθυμίαν ζητούσιν , άλλοι δε ως D sicut ursi, 121 turpiler coeunt, conspircantes
άρκτου μιαρώς κέχρηνται τη συνουσία . Και μάλλον sese : uti hac pluribus enarravit , juxta rei verita
σαφέστερον ούτος και αληθινώτερον ήρμήνευσαν 5% tem, auctor isle, in Scriptis Suis.
εν τη ιδία εκθέσει.
Από δε της νήσου της Κίρκηςεξορμήσας ο Οδυσ- Ulysses vero a Circis insula solvens, adverso
σους ανήχθη εις την άλλην νήσον, υπό ανέμων έναν - nmari jactatus, in insulam alteram delatus est :
των έκρινείς όντινα εδέξατο και η Καλυψώ , η ubia Calypsone, Circis sorore, honorifice exceptus,
VARIÆ LECTIONES.
8 Α λου 0 , 46 ολιτικής και μετεμάρρου , μετεμορροί Ox . 48 Φειδαλίος ο Κορίνθιο ; . « Φειδίας Stupra
di tus est , ) Ch. 49• 80 των αναιρούντων ανδρών, Ποσο , αν τερώντων, Rivalium. ) Cli. δ' ερώντων Ch.,
ερώτων Ox. 81 έρωντες ,έρωτες Ox . 53 διαφόρους έγρυσι. Forte legenduro, διαφόρως έχoυσι . » C .
66 αληθινότερον ερμήνευσεν – εξωρμήσας Ox. Correxit Ch
ED. CBILMEADI NOTÆ .
(52) MinÔèv u oppaivo ). Ox. Vocabam parum Grecum ; qu xi Eyuppov forte dixissel .
 215 JOANNIS MALAL.E 216
« Ο::S1setudinem etiam cum ea Jabuit. Delarus inle, Α αδελφή της Κίρκης, και πολλής θεραπείας ήξίωσεν
:1:1 slagnum ingens, Neryopoupum vocalm, prope αυτόν , συμμιγείσα αυτό και προς γάμον. Κακείθεν
1. are situm, pervenit. Ηujus incole, qui valiciniis ανήχθη, ένθα λίμνη υπήρχε μεγάλη πλησίον της θα.
bracelebant, omnia que ei accidlerant, φuoque λάσσης, λεγομένη η Νεκυόπομπος (83), και οι οι
rventura erant aperuerunt. Iule solvens , S.evioi κούντες εν αυτή |151] άνδρες μάντεις: οίτινες εξει
naris impetu agitatus, ad Serenidas quas vocant που αυτό πάντα τα συμβάντα αυτό και τα μέλλοντα.
ripes ferebatur : que luctuum ex allisione, Soni- Και αναχθείς εκείθεν χειμώνας μεγάλου γενομένου
tim quemdam peculiarent efficiunt. Has cum eva- θαλάσσης εκρίπτεται εις τας Σερενίδας 33 ούτω
sisset , ad Charybdio quem vocant sizuno dlelatus, καλουμένας πέτρας , αι εκ των κρουσμάτων των
incidit ibi in Ioca prerupta el scopulis aspera : ubi κυμάτων ήχον έτοιτελουσιν ίδιον. Κακείθεν εξειλήσας
*esiduis navibus exercituque in mari demersis, ήλθεν εις την καλουμένην Χάρυβδιν, εις τόπους
sylus ipse navis tallulie insidens, pelago luctualbat, αγρίους και αποτόμους κάκεί πάσας τας υπολειφθεί
110rtell miseram nunquam non exspectans. Verum σας αυτό ναύς και τον στρατόν απώλεσεν , αυτός δε
preternavigantes illac Pietieces , videntes illum ο Οδυσσεύς μόνος έν σανίδι του πλοίου εντω πελάγει
narinis undis luctuateum , misericordia moli , εφέρετο , αναμένων τον μετά βίας θάνατον. Τούτον
11actibus eripuerunt : et in Cretam insulam ad- Β δε έωρακότες τινές αποπλέοντες ναύται Φοίνικες
duetum, Idolmenco, Gracorum ex ducibus, tradi- νηχόμενον εν τοίς ύδασιν ελεήσαντες διέσωσαν, και
derunt. Idomeneus ubi. Ulyssein conspexit, nudu: ήγαγον αυτόν εν τη Κρήτη νήσο προς τον 'Ιδομενέα,
1lquo indign, Stumnopere isertus ejus, nume- έξαρχον Ελλήνων. Και έωρακώς τον Οδυσσέα και
ritius abunde donatum, duce etiam exercitgle Iδομενεύς γυμνόν και δεόμενον, συμπαθώς φερόμε
22 ct navibus duabus et satellitilus φuibusclain νος, δώρα αυτω πλείστα δεδωκώς συν στρατό και .
instructum, Ithacam denisit : uti Intec Sapiens στρατηγό αυτού και δύο νήας και [135] διασώζοντας
Dictys, ab Llysse ipso edoctus , memoriæ man αυτόν τινας (84), εξέπεμψεν αυτόν εις 10άκην.
davit. "Ατινα και ο σοφός Δίκτυς παρά του Οδυσσέως
ακηκούς συνεγράψατο.
Consiliuiliter etiam Diomedes , accepto secun Ομοίως δε και ο Διομήδης λαβών το Παλλάδιον
Palladio, Trojam reliquit, in patriam suam rever - εξώρμησεν από της Τροίας εις την ιδίαν πατρίδα.
S! ! !IS .
Agamemnon vero Cassandra, quam annalal, po- Ο δε Αγαμέμνων έχων την Κασσάνδρας, ήν
titus, trajecto Rhodiorum pelago , Mycenas suas επόθει , επέρασε το της Ρόδου πέλαγος, βουλόμενος
repetivit. επι Μυκηναίων πόλιν όρμησαι.
Pyrrhus autem, uίi caleros omnes discessisse Λοιπόν ο Πύρρος έωρακώς πάντας αποπλεύσαντας,
animadvertit ; ipse Ajacis Telamonii cineres in τεφρώσας τον Τελαμώνιον Αίαντα και λαβών εν
Ornam repositos, ad Signin quam vocant, prope υδρία 56 έθαψε μετά τιμής μεγάλης πλησίον του
11 :nulum Achillis, Pyrri plis, Ajicis autem pa- τύμβου του Αχιλλέως, του εξαδέλφου αυτού , πατος
Truelis , honorifice recondidit. δε του Πύρρου, είς τόπον λεγόμενον Σίγριν (85).
Teucrius autem, Ajacis Telanoui frater, qui ejus ο δε Τεύκρος , ο αδελφός του Λίαντος του Τελα
in auxilium ex Salamine, Cypri urbe , advenerat , μωνίου , κατέφθασεν ευθέως , ελθών από της Σαλα
in Pyrrhun incidens , electus que ab eo de eis que μίνος , πόλεως της Κύπρου, προς βοήθειαν του αδελ
acciderant ; certior etiam factiis, quanto ille cum φου αυτού, και εύρε τον Πύρρον. Και μεμαθηκώς
Imonore Ajacis reliquias terr.e mandaverat, Iandavit παρ' αυτού τα συμβάντα, ακούσας δε και την γενα
Pyrrhum; et fausta ei omnia precaus : Nihil, in. μένην τιμήν (80) των λειψάνων του Αίαντος , έπαι
VARIÆ LECTIONES.
88 εις τας Σερενίδας. • Σειρήνας vocant Cedren 1s et Isac. Tzetzes. ) Ch. 86 υδρία Cli., υδρίαν Ox.
ED . CHILHEADI NOT E .
(83) Λεγομένη η Νεκυόπομπος. Lacun line, in Joviano imp. 321 : "Έλαβε μεθ' εαυτού ο βασι-
Νεκύoπoν, vocal Cedreds : Eτα εις λίμνην την λεύς Ιοβιανός ένα των σατραπών, etc . εις το διασω
καλουμένην Νεκύoπoν, έν ή δια φαντασμάτων έγνω σαν αυτόν, και τα εξπέδιτα αυτού , εκ της Περσικής
23. usadovto. Guilbaivsiv auto . Diclys Cret. rem yuers. Constantin .Porplıyrogen . de Administrand .
narrans, de Ioci nomine silei . Inte literatus, per- unp. cap. VII : Ηνίκα περάση βασιλικός εις Χερ
tonerit ad eum ocum, in quo erlaibitis quibusdam συνα Ένεκα της τοιαύτης διακονίας, οφείλει ευθύς
sacris fulura defunctorum animis dignoscerentur. αποστέλλειν εις Παττινακίαν, και επιζητείν όψιδας
Νέκυες , idem quol νεκροί , 1ste lesychio. Mercu - παρ' αυτών, και διασώστας, etc. Dias0sles etiam
rius etiam , NexconóUTOs, id est, Manium ductor, a Lalinis recentioribus, pro itineris duce frequen
Luciano dictus : qui manibus ad inferos ducendis per occurrit. Liitprand. Legal, ad Nicephor. ad
xest. Atque isle Ulyssis cum magis hisce con - linem : Michael vocatus est ei Diasosles meus, etc .
ressus, ejus ad inferos descensus est apud My- (85 ) Eis rózov deyouevov Slyper . Rhetem vocal
ε); ologos. hunc locum Dictys Cret. Interim Neoplolennus, ad
(84) Kαι διασώζοντας αυτόν τινας, Διασώζοντες terta liqui materiα, 4 jacen cretal : reliquiasque
bir , pro cònyois, viæ ducibus, aul stipatoribus urna conditas, in Rheleo sepeliendas procurat.
$alclitibus custodibus, usurpatur : ila elian infra, (86 ) TV povanévry teprv. Scr: yevouévny.
217 CHRONOGRAPHIA. - LIB . V . Σ13
γών και επευχόμενος το Πύρρω έφη , Ουδέν ξένον A quit, non te dignuin fecisti, φui divine illius Achil
πεποίηκας: εκείνης 57 γάρ της 'Αχιλλέως θείας φρε- Tis mentis heres es. Neipe herounreliquias evum
νός υπάρχεις υιός . Λείψανα 38 γάρ των α αθών αν. 2s1ail : 1st splendet post funera virtus.Τι vero
δρών αφαιρείται ο χρόνος , η δε αρετή και θανούσα Pyrrhus Teucrun rogavit , uti secuncenarel. Inter
λάμπει. Και [156] παρακαλεί ο Πύρρος τον Τεύκρον cn:num vero eul rogavit Pyrrhus (cui genere
άμα αυτό μεταλαβείν βρωτού και ποτού 33. Και εν 123 etiain conjunctus eral), uti allitus ab origire
το συμποσίω, ως όντα εκ του ιδίου γένους, τον Τεύ- Tein repelens , que patri suo acciderant enarraret
κρον ο Πύρρος ήτει διηγείσθαι αυτό πάντα εξ αρχής omnia ; nihil adhuc certi de his accepisse se asse
τα συμβάντα τα αυτού πατρί , φήσας αγνοείν το rens . His itaque Teucrius exOrstus est :
ακριβές. “Ο δε Τεύκρος ήρξατο λέγειν ούτως
Ο πώς αιών ούκ εξαλείψει την 'Αχιλλέως κατά Victoriam illam, quam Achilles de Hectore repor
"Έκτορος νίκην· ός μαθών "Έκτορα νυκτός βουλόμε- tavit, nulla elas oblivioni datura est : qui ubi au
νον απαντήσαι τη βασιλίδι Πενθεσιλεία, προποιήσας disset, Hectorein de nocte Penthesilee regine ob
λάθρα άμα το ίδιο στρατό και εαυτόν συν αυτοίς viaom iturum, preoccupato ejus itinere, se suosque
αποκρύψας, τον ποταμόν διαβαίνοντα τον "Εκτορα in insidiiscollocavit ; Hectoremque, cum suis omni
κτείνει και άπαντας τους αυτό επομένους, ένα μό- B bus, lumen trajicientibus,internecioni dedit ; unico
γον καταλιπών ζωντα: όντινα χειροκοπή σας Πριάμω demplo, quem stragi superesse voluit , manibus
έπεμψεν άγγελούντα τον "Έκτορος θάνατον. Και τα abscissis, Priano remillendum, cui Hectoris mor
συμβάντα μηδενός των Ελλήνων γνόντος , ήγαγε το tem annuntiaret . Paler: autem tuus ante Iuceim ,
του "Εκτορος λείψανον εις δάπεδον προ αύγους· και Graecis interim que acciderant omnia nescientibus,
εν δίρρω αναρτήσας αυτόν τους ίππους ελαύνοντος lectoris interiortuum corpus , currui alligatum,
Αυτομέδοντος συν αυτώ μαστιγόπληκτον αυτού το et al equis, quos ipse cum Automedonie agitavit ,
σώμα και σος γενέτης ποιων ουκ επαύετο . Ακούσας circumfractum, quam potuit maxime ad terram
δε Πρίαμος τον του "Εκτορος μόρον, ωλόλυξε , και alisit . Priamus autem audito Hectoris fato, ejulare
πάντες συν αυτό και τοσαύτη βοή εγένετο εκ του cumsuis omnibus : tantusique est in Trojano populo
πλήθους των Τρώων, ώστε και τα πετεινά του ου- clamor editus, Grecis interim triumplium suum
ρανού ταραχθήναι. Και οι "Ελληνες δε χαίροντες cluoribus reciprocis celebrantibus, ut volucres
αντεβόησαν ομοίως και κλείονται αι πύλαι του etiam cali consternarentur. Tu vero station obse
"Ιλίου. Ο σος γενέτης επετέλεσεν αγώνος εορτήν rate sunt lii porte. Paler autem tuus , instituto
τους βασιλεύσι και πάσι , πολλά φιλοτιμησάμενος . Τήρ certaminis festo, duces exercitumque lotum mune
δέ εξής ημέρα ο Πρίαμος πένθιμον [157] φορών " ribus plurimis donavit. Priamus autem die sequente,
σχήμα, άξας μεθ' εαυτού Πολυξένην την θυγατέρα Veste indulus Iugubri, el assumpta secum filia Ρο .
αυτού , παρθένον, και 'Ανδρομάχην, την "Εκτορος lyxena, virgine innupta, et Hectoris uxore Andro
γυναίκα, και 'Αστυάνακτα και Λαοδάμαντα 60, υιούς maclie , cum filiolis ejus duobus , Astyanacle et Lao
αυτού νηπίους , ταραγίνεται προς τους "Ελληνας, damante, 124 Greeos adiit , afferens secum, praeter
αγαγών μεθ' εαυτού και κοσμον πολύν και χρυσόν Vestes et ornamenta, auri quoque et argenti pluri
και άργυρον και εσθήτα. Ούσης δε σιγής εν τοις 1μ n. Priamo autem appropinquante, silentiam
ηγεμόσι των Ελλήνων, πλησίον δε αυτού γενομένου , derepenle Graecorum ducibus oboriebatur , Priami
εθαύμαζον πάντες την εντολμίαν του αυτου Πριάμου, fiduciam admirantibus. Tum vero olviam ei proce
και απαντώσιν αυτώ βουλόμενοι μαθείν την αιτίαν debant, adventus causam sciscitaturi : quos Prianus
της αφίξεως . 'Εωρακώς δε αυτούς ο Πρίαμος, εαυτόν ulbi conspexit, ad terrain procidens , pulveremque
εις το έδαφος δίψας (87), κόνιν επί της κεφαλής αυ- in capite gestans, obtestabatur: eos, uti secun pre
του φέρων και δεόμενος αυτών συνικέτας γενέσθαι calores Achillein interpellarent , de lectoris cor
προς τον Αχιλλέα υπέρ του σώματος του "Εκτορος. pore redlendo. Cujus miseri Nestor: et Idomeieus ,
(Giκτείρει δε αυτόν Νέστωρ και Ιδομενεύς αυτό D pιecilius ejus annuerunt , Achillenque , uti Heclo
γενέσθαι συνικέτας προς τον Αχιλλέα υπέρ του ris corpus redderet, sollicitarunt. Peter vero tutus
σώματος του "Εκτορος , οίτινες εδυσώτουσαν τον σον eorum precibus motus, Prianum in tentoriu
πατέρα περί του Πριάμου. Και εκέλευσεν αυτόν εισ . Accersit : ingressus autem Priamus, Achilli supplex
ελθείν εις την σκηνήν αυτού · ο δε Πρίαμος εισελθών ad pedes, una cuor Andromaclie filiisque ejus, pro
έπεσεν εις τους πόδας αυτού πλωτός (88) ικετεύων, cidebat, Polyxen2 vero patris tui peles amplex ,
VARIE LECTIONES.
37 εκείνης - φρενός. Euripides Heraclid. V. 541 : 'Αλλ' ες εκείνου σπέρμα της θείας φρενος πέφυ
κας ' Ηρακλήoς. 58 λείψανα . Euripides An Iron. V . 772 . Κηρυσσομένοισι δ' απ' εσθλών δωμάτων τιμήν
και κλέος ούτοι λείψανα των αγαθών ανδρών αφαιρείται χρόνος, ά δ' άρετε και θανουσι λάμπει. Quie
Malalas, cui λείψανον est cadaver, deprivat, dui sibi accommodat. 59 πότου Ox. 60 Λαομέδοντα
Cedrenus p. 127 D.
ED. CILJEADI NOTÆE .
· (87) 'Ezutóy eis :) Foxpo; 1625. Mallem ép- pedes ejus cecidit pronus, id est,membris nalan
10m more explicatis ; duriuscula licet vocabuli
(88) "Έπεσεν εις τους πόδας αυτού πλωτός. Αd translatione : Hisi dis πρώτος reponenduin cell
 219 JOANNIS JALALE 223
ultro spondebat, se , molo fratris corpus redderet, Aώσαύτως δε και 'Ανδρομάχη συν τοις πα:σιν , ή δε
in perpetuum ei subservituram. Tum qui aderant Πολυξένη [133] περιπλακείσα τοις ποσί του σου γε
d::ces, Priani senectutis niserti, pro eo fiunt sur- νέτου περί του αυτής αδελφού "Εκτορος, δουλεύειν
pices. Parens autcm us : Oportuerat , inquit, επαγγελαμένη και μένειν συν αυτώ, ει αποδώ τον
Prianum filios suos naturius corcuiss2, Heque se νεκρόν. Οι δε βασιλείς το γήρας αυτού οικτείραντες
sceleris eorum dedisse participen. Vero nel:ht παρεκάλουν υπέρ Πριάμου. Ο δε σος γενέτης 'Αχιλ
. eum rerum alienarum cupillo : nec lant Helena λεύς προς αυτούς έφη, Κρατείν αυτόν εξ αρχής έδ :
uxoreum, quam Pelopis et Alr idivilias appelet των παίδων και μη συνεξαμαρτάνειν· αλλ' είχεν
silhi. Male igitur a vobis factorun penas date ; αυτόνέρως τωναλλοτρίων χρημάτων: ου γαρ Ελένης
vestroque exemplo habeant bæc sibi Græci bar γυναικός την επιθυμίαν είχεν, αλλά τών Ατρέως
barique in documenlum . και Πέλοπος χρημάτων τον πόθον είχε. Δότε ούν
δίκα; ανθ' ών ήσοβήσατε · σωφρονιζέσθωσαν ούν δι'
υμάς "Έλληνες και βάρβαροι .
Duces autem suadelant , uti accepto rellenplio- Οι 61 δε πείθουσεν αυτόν λύτρα λαβόντα τον νεκρών
nis prelio, cadaver 125 illis concederet. Πic vero παραχωρήσαι· ο δε τα του βίου τερπνά έννοήσας (85),
vita jucunda secum reputans , Prianum, Polyxe- Β τον Πρίαμον ανίστησι και Πολυξένην και Ανδρομά
nam et Androniclien in peles erigit , Priano χην, και κελεύει το Πριάμο λούσασθαι και σίτου
praeterea mandaris, ali lavasset, uti panem vinuin - και οίνου γεύσασθαι άμα αυτό άλλω; γρ ουκ αν
que apud se sumeret ; non aliter ei corpus tradi- παραχωρήσειεν αυτό τον νεκρόν. Ο δε Πρίαμος
turum Se, inatus. Prianus autem, inter spem φόβο κατεχόμενος και ελπίδα των μελλόντων, ταπεί
metunnie futuri suspensus , a Polyxena sus!enla- νώς παραγίνεται υπό Πολυξένης παρακρατούμενος
Tus, humiliter intravit, cillum et pot cum patie πρός 'Αχιλλέα τον σον γενέτης και βρωτού και πο
tuo capturus. Uli multis invicem sermone 3gitatis, του 61 μετέσχε. Και πολλών λαληθέντων ανέστησαν
surgebant tandem; redemptionisque pretium in και τεθέντων των λύτρων επί της γης, ιδών ο Αχιλ
medio positum est. Videns autem Achilles donorum λεύς το πλήθος των δώρων, τόν τε χρυσόν και τον
multitudinem , acceptis sibi auro el argento vesti άργυρον δέχεται [139] και εκ του ιματισμού μέρος,
Jusque aliquot, reliqua Polyxene, una cum cla. τα δε λοιπά Πολυξένη χαρισάμενος απέδωκε τον νε
vere redlidit. Roganli aute: Priano, uti Polyxe- κρόν. Ο δε Πρίαμος παρακαλεί τον Αχιλλέα Πο
nam quoque sili servaret , Achilles illanin 11lb λυξένην παρ' αυτό καταλιπείν · ο δε είπεν αυτώ
secum deducere jussil Prionum; Irac de re cum , εις το "Ίλιον αυτήν αγαγείν, εις άλλον καιρόν τα κατ'
eo alias acturus. Ο αυτήν αναβαλλόμενος.
Priamus it: que currum conscendens , lle .Louis “Ο δε Πρίαμος ανελθών εις το όχημα έχων το
que cadaver secum ferens , urlheim cum suis re- σώμα του "Εκτορος άμα τους συν αυτώ εις την
petit : ubi in cineres conversum corpus , juxta πόλιν εισήλθε και τεφρώσαντες το σώμα του E
!! i muros extra urbem anagno cuo Tactu recon- τορος θάπτουσιν αυτόν έξω παρά το τείχος του
diderunt. Ιλίου , πενθήσαντες αυτόν πικρώς.
Interim vero ex opposito Chersoneso ailerat Και εν τω μεταξύ παραγίνεται η Πενθεσίλεια εκ
Pentliesilea, Amazonum et bellicosorn virorum της αντιπέραν Χερρονήσου 63, πολύ πλήθος επαγο.
exercitu numeros0 stipala. Certior an!en facta μένη 'Αμαζόνων και 6% ανδρών γενναίων. Μαθουσα
de Becloris morte , in redditum, protinus se paral : δε "Εκτορα αναιρείσθαι 68 υποστρέφειν ή πείγετο:
Verum, Paris, hoc audito , ouro multo em de Πάρις δε τούτο μαθών,έπεισεν αυτήν μένειν, χρυσον
instituto suo dimovebat. Illa igitur, cum se 126 @ous aütñ tolúv. 'Aval:ita od pets toù idiou otp %
s10sque paucos por dies refecisset ; copiis 120- του, μεθ' ημέρας ολίγας όπλισαμένη συν τω πλήθει
lein suis instructa , in cupun progressa est. εξέρχεταιεπί το δάπεδον. Διαιρεθέντος δε του στρα
Diviso autem in prles duas exercitu, sagittarii και του αυτής εις δύο μέρη, ίστανται οι μεν τοξόται το
21 dextrain stelerunt : pedites autem gravis ar - " δεξιον λαβόντες μέρος, οι δε οπλίται πεζοί, πλείω
11:1lre, quos equilibus plures Italit , ad levum των [160] ιππέων όντες, τον μέσον έχοντεςτόπον 6ο.
collocavit ; cquitibus in medio positis : inter quos ή δε Πενθεσίλεια μέσον τών ιππέων υπήρχε συν τη
isa, cum signo , constituit. Αcies vero Grecoral σίγω Και λοιπόν οι Δαναοί τάξαντες εαυτούς ανθ
VARLE LECTIONES.
61 0:. “Ο Ox. 63 πότου Ox. 63 Χερσονήσου C!.. Χερονήσου Ox. 6% και Ch., κατ ' Ox. 68 αναιρεί
σαι. Ιmo ανηρήσθαι. 66 το μέσον έχοντες τόπον. Ser. τον μέσον έχοντες τόπον : sed locum istum aliler
mendosum suspicor , el pro, pésov, Zoy reponeurum ceusco, uti Babri Cedrenus : A :yñ o táv autis
διελούσα στρατόν, και εν δεξιά μεν αυτής τους τοξότας. το λαιώ δε μέρει τους οπλίτας πεζούς, πλείους των
επιπέων, όντας, εκτάξασα , η Πενθεσίλεια μέσον τών ιππέων ήν εν τω σίγω. C !».
ED . CHILVESDI NOTE.
Seit : qund et Gregorio nos!:o visum est. Ceilie (39) Tà toù BinU TEOTIVì èvvonois. Ita etiani infra
Oις tialbet, πάντας ικέτευε προκυλινδούμενος, ad in Romulo : της του βίου ηδονής επεθύμησε.
pedes eoru : Ovolutis . - πτωτός ?
221 CHRONOGRAPHIA. -- LIB. V. 222
ίστανται, τοίς μέν τοξόταις ο Μενέλαος καγώ Τεύ- A ita ordinata est , ut sagittariis hostium ego Teu
κρος και Μηριόνης και Οδυσσεύς, τους δε οπλίταις crus , Menelaus , Meriones , Ulysses ; gravis autem
Διομήδης, Αγαμέμνων, Τληπόλεμος και Ιάλμενος armature peditibus, Dionedes, Agamemnon ,
και 'Ασκάλαφος, τοις δε ιππεύσιν ο σος γενέτης Tiepolemus , Jalmenus , et Ascalaplius opponere.
'Αχιλλεύς και οι Αίαντες οι δύο, και ο 'Ιδομενεύς δε nur : equilibus vero pater ιuυς Actilles , Ajax
και ο Φιλοκτήτης και οι λοιποί ηγεμόνες άμα τοϊς uterque , Idomeneus , Philocletes , cirlerique du
αυτών στρατούς. Και κτείνω εγώ Τεύκρος πολύ πλή- ces cum suis pugnam dederunt. Ει quidem ego
θος , ώστε επαινεθήναι με, ως αριστεύσαντα, τους Teucris plurimos interfeci , adeo ut strenuum
δε οπλίτας αφανίζουσιν οι Αίαντες ( 90), εν μέσω me virum omnes perlibuerint. Gravis autem ar
αυτώνεισελθόντες. Ο δε σος πατήρ Αχιλλεύς μετα- mature milites Ajaces, medii in eos irrumpentes,
ξύ αυτών υπάρχων, αποβλέπετο την Πενθεσίλειαν, profligarunt. Pler auten tuus, medius inter eos,
ζητών αποκτείναι αυτήν μαχομένην πικρώς. Και regine ipsi invigilans, occasionen venalatur,
πλησίον ίππου αυτής φθάσας, δόρατη κρούσας αυ - quomodo eam , acriler sane pugnanten , e ne
την από του ίππου καταβάλλει, και έτι ζώσαν αυτήν Nio Iollerel. Ιtaque propius ei accelers , Inasta
έλκει πεσούσαν εκ της κόμης. Και έωρακότες αυτήν eam impelebat ; et ex equo deturbatan, dumin
πεσούσαν οι λοιποί του στρατού αυτής εις φυγήν B casu erat , coma arreplan distralhelat . Cadenlein
έτράτησαν · τών δε Τρώων τας πύλας κλεισάντων vero eam videntes reliqui ex exercitu ejus , fugan
διά τους φεύγοντας, οι Έλληνες ημείς τους περι- omnes capesselbant . Cumque urbis porte a Troja
λειφθέντας επιδιώξαντες παρά το τείχος κτείνομεν, μis obserate fuissent , uti omnem aufugiendi spein
αποσχόμενοι των γυναικών Αμαζόνων, άστινας και suis alimerent; nos, hostium 127 reliquias
στρατός άπας δεσμεύσας [161] έμερίσατο. Της δε insecuti , sub ipsis urbis nmenibus trucidavimus ;
Πενθεσιλείας έτιεμπνεούσης βουλή ήμίν ενέστη ώσ- ab Amazonibus interim abstinentes ; quas , in
τε ζώσαν εις τον ποταμόν διφήναι η κυσιν είς βρώσιν vincula conjectas , exercitus onlis inter se divi
παραδοθήναι • ο δε Αχιλλεύς ήτει ημάς θανούσαν sit . De Penthesilea autem ipsa andhelante allhuc,
ταφήναι και γνόντα 67 τα πλήθη έφώνησαν εις τον decretum a nobis erat , uti vel in lumen projice
ποταμόν διφήναι. Και ευθέως ο Διομήδης επιλαβό- retur , vel dilanianda canibus objiceretur : cale
μενος αυτής των ποδών εις τον Σκάμανδρον ποτα- rum postil:abit Achilles, mortuam sepulture
μον βάλλει και θνήσκει παραχρήμα. Iradi : quo audito , in fluctus projici eam instabat
exercitus. Diomedes itaque pedibus arreplam , in Scaniandrum præcipitavil : ubi statim suffocata
periit.
Μετά δε ολίγας ημέρας και Τιθών τις ονόματι (91) C Paucis autem post diebus, advenit in suppetias,
υπό του Πριάμου παρακληθείς παραγίνεται, άγων a Priamo vocatus, Tillion quidam, cunque eo
Ινδούς εφίππους και πεζούς και Φοίνικας μαχιμω- Indi , pediles equitesque ; Plenices etiam belli
τάτους μετ' αυτών και τον βασιλέα αυτών Πολυδά - Cosissimi, cum rege eorum Polydamante. Tanta
μαντα. Και τοσούτον υπήρχε πλήθος όσον ούτε 68 το autem erat multitudo eorum , ut nec Ilian , nec
"Ίλιον ούτε το δάπεδον άπαν εδέχετο. Και δια ναυτι - Iolus undique campus eam capere potuerit. Sed
κού στόλου ήλθον πολλοι Ινδοί και οι αυτών βασιλείς: el navium quoque apparatu supervenerunt Indo
έδιωκούντο δε τασσόμενοι πάντες οι βασιλείς και rum quaplurini, cum regilius. Totus autem
πώς ο στρατός υπό του δυνατού Μέμνονος, βασιλέως exercitus regesque Memnonis Indorum regis sub
Ινδών. Είχε δε ο Μέμνων μεθ' εαυτού και πλούτον auspiciis nmilitabant, viri potentissimi, quique plu
πολύν εις τάς ναύς. Και αναπαύσαντες εαυτούς rimis divitiis naves suas onuslas habuit. Ili ubi
εξήλθον εις το δάπεδον, ξίφη παράξενα φορούντες pululum se refecissent, in campum descenderunt;
και (η) σφενδοβόλα ( 92 ) και ασπίδας τετραγώνους. enses quisque barbaricos, fundas , et quadrata
Και συν αυτοίς μιγέντες οι του Ιλίου 9 σύμμαχοι scuta gestantes : quibus etiam se adjunxerunt
και οι Πριάμου παιδες και ο Μέμνων ήλθεν εν άρ- codimilitones Trojani Priamine filii. Memnon
ματι [162 ] εποχούμενος εις το πεδίον. Οπλισθέντες P autemipse curru vectus , in carpum procellelat.
δε και ημείς οι Έλληνες προηρχόμεθα, πάντα δει- Nos etiam Grieci arma sunentes, nala interin
νώς έχοντες • ιδόντες γάρ και ημείς οι ηγεμόνες και οιnia nobisnel ominantes , egredimur tamen ; ad
VARIAE LECTIONES.
67 γνόντα CD., γνώντα Ox. 68 ούτε. ουδέ Ox. 69 Ιλείου. Ser. Ιλίου. » Cli. Sic jam Οx.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(90) Τους δε οπλίτας αφανίζουσιν οι Αίαντες. meno Ascalaplius opponerentur : De Belt. Tro). 1. ΙV.
Legendum ex precedentibus videtur, τους δε ίπ- ( 91) Ο Τ .θών τις ονόματι. 1iunc Meionell
T.sis. Equitibus enim Ajaces opposuit. Dicivsti- vocal Direys Tithoni et Aurorie lilium : ita etiam
men , inde forie hæc sumipla , pedicibus eos adver- infra allior noster.
sos staluit : Pedibus (leg . Peditibus) Ajaces duo, (92) Ka! O'çevo66020 . Magis Grace opevalves
Diomedes, Agamemnon , et Tlepolemus, et cum Jal. dixerit.
TODII NOT Æ .
(1) Σφενδόβολα. Αliis σφενδοεόλα.
 223 JOANNIS MALALE
ιostium enim conspectum ipsum nosque duces Ao ημών στρατός έθαμβήθημεν. Και μετά κραυγής
128 exercitusque consternati sumus. Clamore οι Τρώες άμα το Μέμνονι και τους λοιπούς επέρχον
itaque sublato , Trojani cum Memnone reliquisque ται ημίν » και δεχόμεθα την ορμήν αυτών και πολλοί
nos aggressi sunt ; quorum vim primam suscepi- τραυματίζονται. Πιπτόντων δε πολλών όχλων εξ
mus , multis hinc inde vulneralis . Ubi vero quan - ημών, ημείς οι ηγεμόνες Ελλήνων ανεχωρούμεν μη
plurimi ex nostris cecidissent, nec amplius barba - υποφέροντες την του πλήθους βίαν είχον δε και τις
Η rorumimpetui sustinendo pares essemus, ad naves ήμών ναύς καυσαι οι βάρβαροι, ει μή νύξ επήλθε.
recessinus. Sed et illas etiam , nisi nox superve- Της δέ νυκτός γενομένης και συνελθόντων Ελλήνων
niesinhibuisset, barbari cremassent. Nocle au- άμα το ίδιο στρατό, και συναγαγόντες τα σώματα
tem ingruente , exercitum recolligentes, occisorum τεφρούμεν. Τη δε αυτή νυκτί βουλευόμεθα τις των
calavera combussimus. Consilium quoque eadem βασιλέων δύναται αντιστηναι και ορμήσαι κατά του
1octe initum , quis inter reges nostros par Men - Μέμνονος , των άλλων εις τα πλήθη ασχολουμένων
noni congrederetur ; celeris interim copias ejus και μαχομένων. Κλήρου δε γενομένου πάντων ημών
inpigre adorientilus. Sortibus autein inter duces ήγεμόνων κληρούται κατά τινα τύχην Αίας ο Τελα .
omnes ductis , Ajnci Telamonio , fratri meo , Ιιος μώνιος, ο έμος αδελφός. Και πριν ή ήλιον ανελθείν
( fatis ita volentibus ) sortito obligit . Αnte igitur B εξερχόμεθα οι "Ελληνες οπλισάμενοι πάντες, ομοίως
Solis ortuni, Greci in aciem armali oles progre- δε και οι Τρώες και ο Μέμνων, βασιλεύς Ινδών, και
diunur ; sicut et Trojani , cumIndorum rege Menu- πάντα τα πλήθη αυτών. Και συμβολής γενομένης
none , exercituque omni . Praelio autem commisso, και πολλών πεσόντων, ο έμος αδελφός Αίας κελεύ
multisque cadentibus , frater meus Ajax , signo σας τοίς βασιλεύσι των Ελλήνων τους άλλους αμύ.
Graecorum ducibus dato , uti Trojanos Indosue νασθαι Ινδούς και Τρώας, ορμά κατά του Μέμνονος ,
reliquos propulsarent, ipse Memnonem , Indorum βασιλέως Ινδών, του ήρωος 'Αχιλλέως, του σου
regem, adortus est ; heroe interim Achille , patre γενέτου (165), όπισθεν συνεπισχύοντος το Αίαντι ,
Tuo, clam eum a tergo corroborante. Memnon εαυτόν αποκρύπτων 10. “Ο δε Μέμνων προσεσχηκώς
Vero , ubi Ajacem sibi 129 appropinquanleni τω Αίαντι κατ' αυτού ορμήσαντι, καταβάς από του
animadvertit , e curru statio descendens , propius άρματος ευθύς πλησίον εγένετο και αλλήλους τοίς
accessit. Tum vero hastis se invicem pelevant : δέ οασι πειράζουσιν. Ο Αίας δε πρώτος ανατρέπει
primusque Ajax peracriter eum aggressus , Scu- την ασπίδα αυτού (95) το δόρατι στρέψας, επιπεσών
tum ejus , hasta impulsium obliquavit. Derepente αυτό βαρέως. Τών δε όντων εγγύς του Μέμνονος
igitur: qui Meninoni proximi erant , Ajacen eine επελθόντων τω Αίαντι εν τω έχειν τον Μέμνονα,
urgentem , adorti sunt : quod uli vidit paler tuus ιδών ο σος πατήρ 'Αχιλλεύς, το δόρυ αυτού βαλών
Achilles , denudatum Memnonis jugulum Ilista εις τον τράχηλον του αυτού Μέμνονος, γυμνωθέντος
trajecit ; ipsumque , omnium praeter spen , orci. του τένοντος ( 94) κτείνει αυτόν ανελπίστως. Και πεσ
dit. Meninone sic prostrato, tumultus ingens in όντος αυτού αιφνιδίως γίνεται θόρυβος και φυγή των
barbaris ortus est , fugan sine mora capessen- βαρβάρων και ημείς οι Έλληνες γνόντες και πλη
libus : nos contra , revocalis animis , Ethiopas ad σθέντες θάρσους πάντας τους Αιθίοπας κτείνομεν.
unum omnes excidimus. Tum vero Polydamantem, Πολυδάμαντος δε επί τον Αίαντα επιβάντος, ορμήσας
Ajacem alorientem, Ajax vicissim pelebat ; jux- ο Τελαμώνιος Αίας κατ' αυτού , δόρατη πλήξας τον
taque inguina confossum, de medio sustulit. Oc- βουβώνα αυτου αναιρεί αυτόν. Θανόντος δε κακείνου
cisis vero eo plurimisque aliis, Ethiopes in ipsa και άλλων (161] πολλών, οι Αιθίοπες φεύγοντες
fuga perierunt , equilibus eos proculcantibus : ανηρούντο , των ιππέων αυτούς καταπατούντων.
totusque campus calaveribus plenus est . Nocle Και επλήσθη το δάπεδον νεκρών, και γέγονεν εσ
vere ingruente , Trojani nobiscum de nortuis se - πέρα. " Ήτησαν ούν οι Τρώες περί των νεκρών
peliendis egerunt : nobis autem illis annuentibus, ένδοσιν. Και ημών των Ελλήνων συνθεμένων αμ
Togos utrinque exstruxinus , mortuosque crema - φότεροι εποιήσαμεν πυράς και ετεφρώσαμεν τους
VARIÆ LECTIONES.
70 αποκρύπτων, αποκρύπτοντος Ch. Quem fugeral structure Darliaries Malolie eique similibus
freuens. Vid. p . 21 Α , 24 , 130 D , vol. 1, p . 65 Β, 69 Β , 73 D, 76 ID . Αpud Ρo lucem, p. 270 codicis
Scrίρι αν ήγαγεν εκ της ήλιούπολιν ούσαν της Φρυγίας ποι: 3η Ηλιουπόλεως ούσης cun Harltio conver
lenda, sed scribendum L .100 , 76.19 oŮsav .Aja bujus generis v . apud Ilasium ad Leonem p. 198 B , 255 D .
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(95) 'Ανατρέπει την ασπίδα αυτού . Dictys Cret. Ο του τραχήλου τα διατεταμένα νεύρα. Ταύρου βαθύν
1 . ΙV : Tum dur noster sun nα υι unibonen scuti " τένοντα. Ο δε ταύρος πλαγείς, και διακοπείς τους
ejus lelo aliquantum perforatum viribus ingruens, τένοντας, ήσυχη και κοσμίως κατηνέχθη. Sitylina
impulit , verlilque ei laius. Orc. lib. V, ad fin. Αιγόκερως έπληξε νέου ταύ
(94) Γυμνωθέντος του τένοντος. Celrenus : το δό. PO:O TÉVOVTo.. Gölenus in Isagoge, cervicis posterio
ρυ βαλών εις τον Μέμνονος τράχηλον γυμνωθέντα. rem partem hoc nomine appellari asserit : TOU
Diciis etiam , et nudatuin sculo hostis jugulum τραχήλου τα μεν όπισθεν ιδίως τένοντες ονομάζον
hasia Iransfigil. Tévoy ctiam pro cervice usurpa Tali ilippocrates tamen tévavta ; appellare solet
tr, tu Lucian. in Cataplo : Και τον τένοντα του Hilsculorun fines , quos ở TOVSupiuose; nominant
τυράννου καταπατεί. !! sy ! . Τένων το εν τώ τρα - all.itonici. Tendines Latinis dicti suit.
χήλιο νεύρον. Silis etinι τους τένοντας Vocat,
225 CHRONOGRAPHIA . -- LIB. V . 225
νεκρούς. Και ασφαλισάμενοι οι Τρώες τας πύλας vinus , Trojani autein Ilii portis obseratis ducum
έμειναν πενθούντες διά τους αυτών προμάχους και suorum Memnonisque fatum detlerunt. Paucis ita
διά Μέμνονα. Ολίγων δε ημερών διαδραμουσών, του que diebus interjectis , patre tuo Achille nobis
σου γενέτου Αχιλλέως προκαλουμένου άμα ήμίν que Activis Trojanos ad prelium provocantibus ,
τους Αχαιούς τους Τρώας, εξήλθεν ηγούμενος των egressi sunt Parilis Deiplhobique sub auspiciis :
βαρβάρων ο Πάρις και Δηίφοβος αδελφοί • ήσαν δε cunque his Lycaon Troilusque , et ipsi Priami
μετ' αυτών συν τω πλήθει Λυκάων και Τρωίλος, A fili , in acie devenerunt. Paler itaque tuus
παίδες και αυτοί Πριάμου. Και ορμήσας πάλιν 'Α- Achilles, cum nobis omnibus , in pralium descen
χιλλεύς , ο σος γενέτης, μεθ' ημών των Ελλήνων dens , barbai os profligavit ; quo un plurimi in.
πάντων καταδιώκει τους βαρβάρους και φεύγοντες ter fugiendum in Scaniandrum 30 fluvium de
έπεσον εις τον Σκάμανδρον ποταμόν πολλοί και lapsi , inlerierunt ; plurimi elim vivi capti sunt.
απώλοντο, και ζώντες δε φανεροί ελήφθησαν. 'Ανα!- Λι vero Priami rilii , Troilus el Lycaon , Achillis
ρεί δε 'Αχιλλεύς τους Πριάμου παϊδας, Τρωίλον manu ceciderunt : reliqui a nobis interfecti, In
και Λυκάονα , τους δε λοιπούς ήμείς οι Αχαιοί. Και gens auten Trojanis , Troili ob casum, luctus
μέγα πένθος εν τω Ιλίω περί Τρωίλον ήν 71 . ήν incessit , ut quijuvenis admodum magnique animi
γάρ έτι νέος και γενναίος και ωραίος. fuit et formt eximis.
Μετά δέ τινας ημέρας ενίσταται η τών Αναθημά- Post aliquot vero dies bellum intermissum est
των εορτή, και ανοχή 71 γέγονε του πολέμου, θυσιών utrinque , ob Anallienatum, quod imminebat ,
γενομένων, θυόντων τώ [165] Θυμβρία 'Απόλλων festum: quo Greci paritrac Trojari in luco, qui
εν τώ άλσει τω από μικρού όντι της πόλεως των prope aerat ab urie, Apollini Thymbrio sacra
Δαναών και των Τρώων. Και εξελθούσης Πολυξένης n faciebant, Polyxenonibi , templum una cum Ηe
μετά Εκάβης εις το ιερόν 'Αχιλλεύς ταύτην εθαύμασεν cuba ingredientem , conspicalus Achilles , forma
έωρακώς. Πρίαμος δέ έωρακώς τον Αχιλλέα, πέμπει ejus oistupiii. Videsautem Priamus Achiller» ,
τινα (93) Ιδαίον ονόματι προς αυτόν λόγους φέροντα qui per lucem 50 s !»: nbulant , leum quem
περί της Πολυξένης εν τω αναπατείν τον Αχιλλέα dam nisit, qui cum Acille de Polyxer 3 Sermo
εν τώ άλσει του Απόλλωνος μόνον 13. Και ακούσας nes liaberet. Achilles autem, dei nunlim uli
ο 'Αχιλλεύς τον περί αυτής λόγον ανήφθη : έωρακό audissel , Polyxena amore accensis est : nos au
τες δε ημείς οι Έλληνες τον Ιδαίον ιδιάζοντα το teni 1aun observantes cuin Achille secreto 3gan
'Αχιλλεί έν θορύβω πολλά εγενόμεθα, ως τού σου tem , conturbati animis , a parente 1110 nobis
γενέτου Αχιλλέως προδιδόντος ημάς. Και έτιέμψα- metuere capimus , ne forte proditionerm agitaret .
μεν προς αυτόν απόκρισιν διά του αδελφού μου Missi sunt igitur cum fratre neo, Diomedes et
Αίαντος και Διομήδους 14 και Οδυσσέως, ένα αυτό Ulysses , quiinnuerent ei , ne ila Gidenler se bar
παραγγείλωσι μή θαρρείν εαυτόν τοίς βαρβάροις bris committeret soluum. Ili autem abeuntes,
μόνον . 0: δε ατελθόντες περιέμειναν αυτόν έξω του aventum ejus ex luco prestolalbantur, nuntium
άλσους, ένα αυτό είπωσι την απόκρισιν. Ο δε σος illud ei allaluri. Interim paler tuus Achilles pro
πατήρ Αχιλλεύςσυντάσσεται το Ιδαίωλαμβάνειν Πσ-C missum dederal de Polyxena ducenda: cuipolo
λυξένην πρός γάμον . Και μετ' ολίγον ο Πάρις παραγί- etiam pos!, Paris , cum fratre 131 Deipliobo ,
νεται προς τον Αχιλλέα κρύφα και ο Δηίφοβος, ο αδελ- clam intervenit ; nempe de nuptiis eum interpel
φός αυτού, παρακαλούντες αυτόν περί του γάμου της 1aturus : quos et seorsini excepit Achilles , doli
Πολυξένης. Και δέχεται αυτούς ο 'Αχιλλεύς κατ' ignrus, nihilque mali suspicatus , eo quod Αpol
ιδίαν αγνώστως, μηδέν υποπτεύσας φαύλον διά το εν linis essent in luco. Ει quidem Paris ad aran
τώ του Απόλλωνος άλσει είναι. Και ο [166] μεν constitit, tanquam que inter se pacta fuerant,
Πάρις ως όρκη βεβαιών τα μετ' αυτού και του Αχιλ- juramento firinalurus. Interim vero dum se mutuo
λέως ειρημένα παρά τον βωμόν ίσταται. Περιπλα- tenebant amplexu Deipliobus et Achilles, Paris a
κέντος δε του Δηϊφόβου το 'Αχιλλεί, και ο Πάρις lalere veniens, Achillern giadio quem ferebat
από των πλευρών, αυτού καταφιλούντος αυτόν, εβά transadigil. Sed et repetito vulnere conſussus,
πτισεν και έπεφέρετο ξίφος. Του δε Δηϊφόβου κατα- dum a Deiplobo distineretur, Achilles concidit
σχόντος τον Αχιλλέα, δευτέραν επιφέρεται πληγήν ο exanimis. Paris autem , et Deiplobus , per diver..
11άρις τω Αχιλλεί, και λοιπόν έκλυτος εγένετο και ticulum luci viam sibi invenientes , claun omnibus
έπεσε. Και εξέρχονται οι περί Πάριδα και Δηίφοβον evaserunt : paululumque progressi, ciia!o cursu
ανυπόπτως δι' άλλης εξόδου του άλσους · ώς δε μι- D iter in urbem accelerabant. Quos cum conspexit
κρόν απείχον, δρόμω πολλά χρησάμενοι απήλθον εις Ulysses, Ajacen ac Diouetter alloculus : Νοι
την πόλιν. Ιδών δε αυτούς ο Οδυσσεύς έφη προς est (inquit) Doni aliquod, quo occupiti sunt isli :
VARIÆ LECTIONES.
71 Addidi prius ήν. 71 ανοχή cl mox από Ch. , ανωχή - απώ Ox. ανακωχή delerius Toupius Emend.
in Ηesych. vol. II, p. 595. 78 μόνον Ch., μένον Ox. 7: Διμήδους Ox.
ED . CHILHEADI NOTÆ .
(95) Πέμποντά τινα Ox. Scr. πέμπει. Cedrenus : Έωρακώς δε ο Πρίαμος τον Αχιλλέα, πέμπει τον
*Ιδαίον προς αυτόν εν άλσει, etc.
 Σ21 JOANNIS MALALA 228
quin igitur Achilli prospicianmus . Lucum itaque A Αίαντα και Διομήδην, ότι Ουκ αγαθόν τί είσιν έργα
ingressi, patrem Iuum vident cruentalun, humi σάμενοι 75.76 ούτοι · εισέλθωμεν προς τον Αχιλλέα.
juxta altare prostratum , et extremos jam spiritus Εισελθόντες ούν εις το άλσος όρωσι τον σον γενέτης
anhelantein . Dixit autem ei frater meus Ajax : 'Αχιλλέα κείμενον παρά τον βωμόν εις το έδαφος
Quisquamne igitur te , mortalium fortissime, in- καθημαγμένον 17 και έτι εμπνέοντα . Είπεν ούν προς
- 1erficere poterat ? Quin potius tua tibi temeritas αυτόν και έμος αδελφός Αίας, " Ην άρα αληθώς στις
exitio fuit. Imo, inquit Achilles, Paris me Deipho- ανθρώπων ήδύνατο κτείναι σε αλκή διαφέροντα
busique, Polyxenan pretexenles, dolo circumve- πάντων, αλλ' η ση προπέτεια απώλεσε σε. Ο δε
nere. Nec pura locutus , exspiravit. Mortunni 'Αχιλλεύς είπε , Δόλω ειργάσαντο με (96) Πάρις και
itaque, lumeris suisimpositum, ad castra defere- Δηίφοβος διά Πολυξένην· και ετελεύτησε. Νεκρόν
Ial Irler nieus Ajax : quo viso, erupnt conti- δέ [167] γενόμενον, βαστάσαντος αυτού το σώμα του
τι1ο Trojani , Aclillis corpus , 732 uti inid se- εμου αδελφού Αίαντος επ' ώμων, φέρουσιν εις τας
virent , abrepluri. Ceterum 10s, casu 1ιος, suin- σκηνάς . Ιδόντες δε οι Τρώες εξέρχονται, να αρπά
mis in Augusliis positi , cadaver pyris existun σαντες αυτού το σώμα αικίσωνται. Ημείς δε οι "Ελ.
urnaque reconditum terræ lacili mandamus. ληνες ιδόντες το γενόμενον εν αμηχανία πολλή εγε
Ο νόμεθα· και τεφρούμεν αυτού το σώμα, και βαλόντες
εν ύδρία θάπτομεν σιγή.
Adhuc Pyrrhuis profundle ingenuit: se lauda- Ο δε Πυρδος ακούσας εστέναξε πικρώς και
vit eum Teucrus : intentisque in eum oculis : προσεσχηκώς ο Τεύκρος επαινών αυτόν έφη : Τις
• Quisinan ( iiii ) par: Iuis virtutibus praedic:12- δυνατός έστι τάς σας αρετάς εξειπείν ; έκ πατρός
dis videtur, qui a palre Pelei , Phthie Thessalo- αίμα φέρεις Πηλέως βασιλέως πόλεως μέν Φθίας,
rum regis ; a malre vero Lycomelis, Seyri regis, χώρας δε Θετταλίας, εκ μητρός δε αίμα φέρεις Αυ
sanguinem ostentas ? quique, patris in vindictani, κομήδους, βασιλέως των Σκυρίων. Εις εκδίκησεν δε
Trojain lolilinque lium exilio dedisti ? Surgens τατρος άπαν το "Ίλιον και την Τροίαν απώλεσας.
deinde Teucris, Pyrrium aniplexus est , qui cum Και αναστάς περιεπλάκη το Πύρδω ο Τεύκρος , και
vicissia rogavit , uli fratris sui Ajicis filios , ήτησεν αυτόν τους του Αίαντος , του αυτού αδελφού,
Aiantidem, ex Glauea, priore Ajacis uxore ; ct λαβείν υιούς, τον Αίαντίδης τον από Γλαύκης, της
Eirysace , ex Tecmessa , Tecnlessanique ipsam προτέρας γυναικός Αίαντος, και τον Ευρυσάκην τον
sili acciperet . Eos itaque a Pyrrlho sibi traditος , από της Τεκμησσης 78, και αυτήν Τέκμησσαν και
in Salaminen insulam, statim solvens, Teucrius , παρέσχεν αυτώ ο Πύρρος. Και λαβών ο Τεύκρος
deveril . ευθύς απέπλευσενεπί της Σαλαμίνα.
Pyrrius iiidem omnisque Graecorum exercitus, Ομοίως δε και ο Πύρρος λαβών τον ίδιον στόλου
et lieroes, cum classe quisque sua, patriamsuaτο απέπλευσε, και πάς ο 'Αχαϊκός στρατός και οι ήρωες
rep Tierunt. Ista vero scriptis tradidit Sisyphus απήλθον εις τας [148] ιδίας πατρίδας . Ταύτα δε
€ο115 , ηui, cum Teucro, bello interfit : cujus in Σίσυφος 79 ο Κώος συνεγράψατο εν τω πολέμω υπάρ
Yiistorian Hornerus poeta post temporis incidens, χων συν τω Τεύκρω· ήντινα συγγραφήν ευρηκώς
liidem suain condidii ; siculi et suam quoque "Ομηρος ο ποιητής την Ιλιάδα εξέθετο, και Βεργίλ
pos!ea Virgilius Eneidem. Ηaec eadem Dictys λιος τα λοιπά. "Ατινα και εν ταις του Δίκτυος εμφέ
etian Cretensis 133 memorie prodidit ; cujus μεται συγγραφείς, όπερ πόνημα με τα πολλά έτη
scripti, Ioυge ab iioneri et Virgilii saeculis , Clau- Ομήρου και Βεργιλλίου γύρέθη επί Κλαυδίου Νέρω
«lii Neronis sub temporibus, in arcula reperta νος (97) βασιλέως εν κιβωτίω. -
tra luntur.
Clytexnnestra autem, Agaicninonis Xor, audito Η δε Κλυταιμνήστρα, ή γυνή του Αγαμέμνονος,
conjugis sui erga Cassandram annore , occasione πρώην ακούσασα δια τον εαυτός άνδρα ότι την Κα
oblata , et ipsa etiamcum Agist!ιο , viro nobili, p σανδραν φιλεϊ, και αφορμήν εύρηκυία, δέδωκεν εαυ .
1 !»yestis filio consuetudinem habuit. Certior autem την εις μοιχείαν το Αιγίσθη το συγκλητικό, υιο
facta, jam instare Ag: merionis in Mycenas redu- του Θυέστου. Και ακούσασα τήν του Αγαμέμνονος
cis adventum, consilium cunn Agisilio Italuit , μέλλουσαν επί την Μυκηναίων (98) παρουσίαν, έβου
quonan pacto adveniens 1b Agistlio e medio dolo λεύσατο μετά του Αιγίσθου πώς οφείλει δόλο φονευ
VARIÆ LECTIONES.
73.76 εργασάμενοι CI) , είργασάμενου Ox. 17 καθημαγμένον Co., κατημαγμένον Ox . 78 Τεκμή σσης Ch.,
Tcxui9505 Os. 19 De Sisypho que fabulalur Malaias repelit ex eo Tzeizes llisior. V , 29.
ED. CHILMEADINOTE.
(36) Δόλω ειργάσαντό με. Fraudem milli fecerunt. επιρρήματος , ποιώ σε κακώς, το εργάζομαι σε κα.
Forte Scribendum, δήλον ειργάσαντο με , cum du- κώς.
lici accusaliro, quo pacto εργάζομαι frequenter ( 7) Ηυρέθη έτοι Κλαυδίου Νέρωνος. 1sta Innen
tisurplum tradit Moschopulus. voc . Allicar , Col infra ro feruntur, non ad Noronis, sed ad Claudii
cl. : ' Εργάζομαι σε κακόν, μετά δύο αιτιών και, Neronis decessoris annum XII.
TOLD) GE 7.2.26v. Adverbivan eiiam quandoque , loco (93) 'E - Thy Moxovalov. Supple hev , uli lia
Accusativi alierius, eodem lesie poniluri xoluso ). bel punto inferius.
 CHRONOGRAPHIA. – LIB . V. 230
Είναι ερχόμενος ο Αγαμέμνων υπό του Αιγίσθου. A tolleretur. Agamemnon itaque ad Mycenas rev -r
Και καταφθάσαντος του Αγαμέμνονος εν τη Μυκη- sus, a civilbus suis, primoribus ipsoque Agistlio
ναίων πόλει , και δεχθέντος υπό της πόλεως και της acceptus est; palatigo vero sum ingress0s, occisis
συγκλήτου και του Αιγίσθου , εισελθών εις το ίδιον est. Usor itaque ejus regen statin salutal Agi
παλάτιον εσφάγη. Και εποίησεν ευθέως ή γυνή αυ- st! ; cui juxta eges nupta, iliam ci preperit .
του βασιλέα τον Αίγισθον, και έγαμήθη αυτώ νόμο. ( :τη Erigonein vocavit : que, patris sui et matris
Και έσχεν εξ αυτού θυγατέρα, ήν εκάλεσεν Ενιγό- post morte , als Oreste metueris sibi, laqueo si!
Την 80 . ήτις μετά θάνατον του πατρός και της μη - mortem conscivit. Senatus vero Omnis ( ue adeo
τρός φοβηθείσατον Ορέστην έαυτήν αγχόνη 81 αναι- cum exercitu populus ΑΕgistlu odio linuerunt.
ρει. Η δε συγκλητος και η πόλις και ο [169] στρατός Cetern Orestes, Agamemnonis filius, ubi inan.
εμίσει τον Αίγισθον ακούσας δε ο Ορέστης, ο του disset patrein st1m Mycenas reversum esse ;
'Αγαμέμνονος υιός, τήν του ιδίου πατρός επί την Schneo reliclo (cui pater, in bellum profecturus ,
Μυκηναίων πόλιν παρουσίαν, ήλθεν από του Σχοι - entriendum eum et instituendom Iradlideral)
νέως (99), ότινι έδωκεν αυτόν μέλλων επί τον πόλε- λ/ycenas repetiit. Reverso clam ci soror ejus in
Hov €7.Oziv ó 'Ayauépvov dvatpaoñ,vai uz ' aúcou dicavil, paratas vitæ ejus ab Ægistho fuisse insi.
και παιδευθήναι. Και λαβούσα αυτόν η αδελφή αυτου dias. Oresti autem volventi secum quomolo al insi
κρύφα εξείπεν αυτώ ότι βουλεύεται ο Αίγισθος αν- diis istis precaveret 13.5.silli,intervenit Strophius,
ελείν αυτόν. Και βουλευομένου του Ορέστου τι δει Agamemnoni cognatus , qui Mycenas adveneral
αυτόν πράξαι, εν τω μεταξύ παραγίνεται ο Στρόφιος cum Pylafe, filio suo, qui cum Oreste entritus
εις την Μυκήνην, εν γένους υπάρχων του Αγαμέ- simul literisque imJulius fuerat. Siropliius auteia
μνονος, άμα το υιω αυτού Πυλάδη το συνανεγνω- certior factus eis qua Agamemnoni acciderant ,
κότα (1). Και μαθών ο Στρόφιος τα συμβάντα το consilium cum Oreste habuit, de armis adversus
'Αγαμέμνονα , συνεβουλεύετο το 'Ορέστη πόλεμον Egistlium st: nuendis. Una igitur Αpollinis oraculum
πρήσαι προς τον Αίγισθον. Και λαθών Ορέστην aleiates, quid de Oreste futurum esset, sciscilan
έρχεται εις το 'Απόλλωνος μαντείον μαθείν περί του tur. Vates respondit, oportere Oresten matrem
Ορέσου . Και λαμβάνει χρησμον ότι δεί τον Ορέ- Slam ct Agistiani de 1.edo1ollere. Prixterea in
στην κτείνει την μητέρα και τον Αίγισθον. Είτα ήτει Ierrogante Oresle , an particidiis supervicturus
μαθείν και Ορέστης εί περισώζεται κτείνας αυ- esset ? Imo, respondil oraculum , paternas etiain
τούς και εορήθη αυτώ ότι κρατήσει των πατρώων ditiones Peloponnesume totam occup:abit Ore.
και της Πελοποννήσου πάσης. C stes .
στρέψαι ε;εις. την
Και παρεκάλεσε τον Στρόφιον υποστρέψαι . Siroplinitaque Yogavit, uti Pylade filio Secυτη
ιδίαν αυτού [170] πατρίδα, εάσαντα αυτό τον υιόν relicto,ipseinpatriam Slam rediret . Annuente vero
αυτού τον Πυλάδην' και πεισθείς ο Στρόφιος εποίη- Skroplio, Ores !es, post oraculum acceplum,
σεν ούτως. Και λοιπόν ήλθον εις την Μυκηναίων πόλιν cum Pylade, Mycenas reversus est . Ad sororeta
ο Ορέστης και ο Πυλάδης κατά 82 τον χρησμόν και Vero Electra clam ingressus , ab ea petivit, uti
άθρα εισήλθε προς την Ηλέκτραν, αδελφήν αυτού, Clytemnestrain atrem in gralian securn redire
και παρακαλεί αυτήν πείσει την μητέρα αυτού Slaleret. Ηoc ei effectum dedit Soror : quin et
Κλυταιμνήστρα , δέξασθαι αυτόν · ήτις 'Ηλέκτρα Clytemnestra, precious ejus ad id adducta, Agi
έπεισε την ιδίαν μητέρα, και εδέξατο τον Ορέστης. sthim etiam, ut Orestein exciperet, obnike rogavit.
Και παρακληθείσα η Κλυταιμνήστρα έδυσώπησε τον Αb Egistlio autein receplus Orestes, furore tamen
Αίγισθον και δεχθείς παρά του Αιγίσθου ο Ορέστης correptus est , paterini sanguinis vindictain Lotus
μαινόμενος έκαρτέρει, βουλόμενος εκδικήσαι του agitans, regunque illud suum esse , omnibus
ιδίου πατρός το αίμα, λέγων πάσιν ότι 'Eμόν εστι Ostentians. Tempus vero nactus opportunum, ma
το βασίλειον. Και ευρηκώς καιρόν έσφαξε την ιδίαν Iren Sun Egisiliuinque detedio sustulit : quo
μητέρα και τον Αίγισθον βασιλέα, τον αυτού πατωόν. Η facio, in insaiian prolapsus est. Ceterum cum fu
Καιεις εξοχίαν ήλθεν(2)από της μανίας παρ' εαυ- " ror ejus quandoqueremitterer, per 135 vices vero
VARIÆ LECTIONES.
80 'EvLyouny, i Lego , 'Epuyóvry . ita enim eam vocal Dictys Cretensis, inde isla desumpta magna ex
parte videntur. Ch. Hoc Scribendum Ηριγόνην. 81 αγχόνη. αγκόνη Ox. 82 κατά. μετά Ox .
ED. CUILMEADI NOTÆ .
(99) 'A TO TOÙ Exuvśws Ox. Hunc Syouvéa vocat etiam quid tale occurrit, de Menelao IIelenæ ra
Cedrenus . ple untium accipiente : και απέμεινεν ακούσας και
(1) Συνανεγνωκότι. Εodemsens : usurpatum habes Μενέλαος, ως έξηγχος. Cedrenus, de Orestis ins: ni..
boc vocabulum infra , lib . xiv in Theodosio jun . äve loquens, haec haber ; xa ! TOTÈ legv Šv ävéss! Ôiñye .
εγίνωσκεν έσω εις το παλάτιον, 1η φαίatio interiore ποτέ δε τα εξόχων επετέλει : ubi εξιχίαν nostra
lileris imbutus est ; et drinkle : συνανεγίνωσκεν per' τα των εξόχων exprimere videtur. Ego vero p! )
avropano velu tepOs, studiorum socium habuil ju - mentis alienatione &Syiav hic poni existimo : adco
tenem alium , etc . ut thornTerborunι εις εξιχίαν ήλθεν από της μα
(9) Eis !yiav hadev inx, Sensus loci istius, ex νίας παρ' εαυτόν γενόμενος s11511s ad verb st :
Historia ipsa , satis iiolus : unde vero hocmonstro in mentis alien alionem devenit propter furorent,
duw vocabulum , 5 xa, non habeo dice c. Supra præler se existens.
2: 1 JOANNIS MALALE 252
vellenmentius eu vexarct ;sacerdotes scinatipopu- Α τον γενόμενος, και τοτε μεν εφρόνει και διήγεν εν
Ioque (qui magni Ore-tem haluerunt , regenque silbi ανέσει, ποτέ δε εμαίνετο. Προς θεραπείας των της
suninopere experebant) reun gratamfacturi, pur- πόλεως 83 και της συγκλήτου, ότι έφίλουν τον Ορέ
garunt eum ; el expiato parriccidii crimine, Icoς στην και αυτόν ηθούλoντo βασιλεύσαι, [171] οι ιερείς
ei propilios reddiderunt. Quin et dedicio eo ad αγνεύσαντες τον Ορέστης (5) και αποκαθαρίσαντες
Minerve Leiplum, juxta quod Areopagus situs εξιλεύσαντο αυτόν του μητρώου φόνου του μαίνε
eral , coram judice Menesilico causa agilata est , 000€ 86 . xai attayayóvres Év to iegū tie 'Anvās
inter fysceIII, qui Tyndarii et Clytenestra partes τον Ορέστης, εφ' ώ ο "Αρειος Πάγος υπήρχε ( 4), της
egit, ei Orestem. Meuestlieus autcm Sententiam δίκης ακούσαντος μεταξύ οίακος και του μετά του Τυν
pro Oreste tulit; justissime elim patris celem δαρίου της Κλυταιμνήστρας και του Ορέστου . " Οστις
vindicasse, affirmans : ui exeimplo hoc al lujits- Μενεσθεύς εξείπε ψήφον δικαίως τον Ορέστης [172 /
modi facinoribus mulieresin postcrum : bsterreal- εκδικήσαι τον φόνον του ιδίου πατρός, μάλιστα και
tur, Ista vero a Dicly scripta, in Rhapsodia cjus διά τάς άλλας γυναίκας, όπως μή τις ετέρα γυνή
sexta, habentur. τοιούτόν τι δεινόν εργάσηται Ταύτα Δίκτυς (3) εν τη
έκτη αυτου ραψωδία εξέθετο.
Porro sacerdotes Orestem, tribunali Areop ?giti - 5 Οι ούν ιερείς λαβόντες τον Ορέστην εκ της κρί
co exemplumi, Delplaos cliam, Apollinis adteni μίιηι σεως του Αρείου Πάγου μετά την ψήφον απήγαγον
dedixerunt ; uti cornOralus ibi aliquod temporis. εν Δελφοίς εις το ιερόν του Απόλλωνος παραμείναι,
insaniam deponeret , regnoque sto par renderelur. ϊνα την μανίαν αποθέμενος βασιλεύση. Ο δε Ορέ
Oresies autem una cum Pylade, Apollinis templum στης απελθών εις το ιερόν, έχων τάς ιδίας φρένας,
ingress us , tumque conpos sui, sacra peregit; άμα το Πυλάδη, και ποιήσας θυσίαν, ήτει την Πυ
Pyllian precatus , utiinsanie morbo liberaretur. θίαν εκφυγείν της μανιώδους νόσου. Και εδόθη αυτώ
Responsium vero tulit hujusmodi, metro dalum , διά της Πυθίας χρησμός διά στίχων, ό έστι τη κοινή
quodcommuni oratione sic se halbet : 135 Orestes , διαλέκτω ούτως : Ορέστα, ουκ άλλως σε δεί αργαλέας
1ου aliundle est ul alb insanie tue orio conva- νόσου (0) μανίαν αποθέσθαι, ει μή περάσας Πόντου
Iescas, nisi trajectis Ponti dictibus, Oras Scyllii- κύματα Σκυθίτης τε γαίαν καταλάβοις (7) Αυλίδος τε
cas appileris. Ubi Aulidis ad terram in Diane χώραν (8). Εν ιερό 'Αρτέμιδος ληφθείς σωθήση εκ
VARIAE LECTIO.NES.
83 προς θεραπείαν τών της πόλεως. • Locus iste laud usquequaque sanus apparet : egolegendum cen
seo, προς θεραπείαν ούν τών της πόλεως ; i sensus sit Connexio. 5 Cli . 8 % του μητρώου φόνου του
11.3ivecoa !, I TOū uaivso0a ! superflua viilendir, nec hujus esse loci : Insaniam enim nondum suam de
pos turus erat Orestes ; uti ex sequentibus palet. » Ch. 88 της δίκης ακούσαντος μεταξύ Ύακος. Locus
Distilus : judicis enim nomen manifesto deest : legendum itaque , της δίκης ακούσαντος του Μενε.
GOśws, ustabu " Yaxos etc. Menestheus enim infra causam hanc audivisse dicitur. , Ch. Oraxos Bent
Teius p, 75, Υακός Ox. D CHIL Y
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(3) Οι ιερείς αγνεύσαντες τον Ορέστην. O nino C φόνου, και τραύματος εκ προνοίας, και πυρκαϊάς ,
legendum , αγνίσαντες τον 'Ορέστης : etcom habes και φαρμάκων , εάν τις αποκτείνη δούς. De credibus
apud Dictyn : Menestheus liberarum Oreslem a par- itaque quibuscunque voluntariis Athenienses co
ricidii crimine , purgulumquemore patrio cunctis re- ram Areopagitis causam dicebant ; idque tribus
mediis , quae ad oblivionem hujus :odi facinoris ad diebus continuis per singulos menses : uti Idem
hiberi solill erant, Mycenas remitiit. 1estatur, Ioco citato : Καθ' έκαστον δε μήνα , τριων
(1) Εφ' ώ ο "Αρειος Πάγος ύπήρχε. 'Αρειος πά- ημερών έδίκαζον εφεξής, τετάρτη φθίνοντος, τρίτη,
yo ; erat Forum Atheniense, in Acropoli, seu lir @EUTÉpr . id est, XXVII, XXVII, XXix cujusque ment
dis parte superiore posilinu . llesych . "Apelos Tá sis diebus . Aliici enim ultimi mensis õeyou pou
γος · εν Αθήναις δικαστήριον εν τή ακροπόλει. dies, Latinorum nmore, ordine relrogrado munera
Urbs enim είς τήν άνω et εις την κάτω πόλιν divi. pant ; dien mensis ultimmunι ένην και νέαν, penul
debatur . Stepliano etiam ακρωτήριον 'Αθήνησιν di- tinum φθίνοντος δευτέραν, anlepenultiιuυ φθίνον
citur,ex Apollodoro, ενώ τας φονικές κρίσεις εδί- τος τρίτην, el sic deinceps ad nensis die vicesi
καζον, διά τάς από του σιδήρου γιγνομένας μιαιφο- um primum inclusive , vocantes. Fori Isujus
vias. uli, licet ad cædes gladin lantum perpetraias judices úntalo OLOL,sub Dio jus dicebantnoctil etiaill,
Areopagitarum censuram resiringal Stephanus, ad non interdiu lurum illic agi testatur Lucianus :
alias ta ein quascuique Voluntariis en elendere " Ως μή ές τους λέγοντας, αλλ' ες τα λεγόμενα απο
infra videbimus. Forum hoc erat in quarta urbis 6éTolév : ideoque exordiis uli oratoriis, aut affe
regione, in colle Tritonii montis ; ubi nos docet cluuin commotione, non licebal, leste Jul. Polluce
lilduinus . Dionysii Areopagile Vila, apud Jo. A lib. VΙΙ, cap. 10, προοιμιάζεσθαι δε, ουκ εξής:
Meurs. de Foil. Allen , his verbis : Quarta regio in " ojo è oiyticeGO2!.
eadem urbe est, ubi idolin Marlis , el simulacrum (5 ) Tauid Aircus. Hujus Mnesthei pro Oreste
Herculis, in coile Trilonii moniis, in medio urbis latæ sententiie apud Diclyn , lib. vi. Hyacis vero
posili slcterul, ad colendum multis immolationibus, ibi merilio nulla.
ci delusionibus, Marleni el Herculem ; quos illi deos (6) 'Αργαλέας νόσου Ox. Scr. αργαλέης: uti ha
nazimos el forlissimos adorabant. Ubi eriam erer - bet Cedrenis.
rebantur judicia, el docebantur fora, ingeniique (7 ) Σκυθίης τε γαίαν καταλάβοις. Scr. καταλά
omnis solertia , etc. Cognoscebal autem Areopagiis one, cum Cereno pag. 134.
de incendiis , veneficiis , vulneribus , cicdibusque ( 8) Λύσαιδος δε χώραν Ox . Cedrenus, Aύλιδός τε
remelitatis : lesle Jul . Polluce, lib. VII, Cap. 1 ) : χώραν, uti et ipse afra habet . Tαυρική, οι Ταύροι,
933 CHRONOGRAPHIA . – LIB . V. 234
Ρωμών : κακείθεν εκφυγών εκ χθονίης (9) βαρβάρων A emplo captus, destinatum aliari sacrificium, eva
χθονα περάσας καταλάβης [175 ] Συρίης γαίαν σειο- les tamen : orisque barbaricis ereplus , inari
μένην (10), αυλώνος Σιλπης 86 τε όρους άντικρυς transmiss0, trenulamque Syrie regionem pertin
ευρήσεις Μελάντιον τούνομα έχον όρος, ένθα μέγας gens, Silpioque monti opposilarm planitienm, Mc
έστι ναός Εστίας. Εκεί λυσσώδη μανίαν αποτίθει: lantium ad notitem pervenies; ubi fanum exstat
θάττον έθι. Ταύτα 87 έφη & γίνεται. Vestæ magnum . Rabiosam ibi insaniam depositurus
es : fac cito discedas. Quæ le manent fala , dixi
INUS . •
Και τούτο χρησμοδοτηθείς ο Ορέστης έση μειώ- Orestes autem, Oraculo adnotato , sine mora sol
σατο · και ευθέως καταπλεύσας άμα τω Πυλάδη vit inde : Aulidem Scylliie , una cum Pylade, pro
κατέφθασεν επί την Αυλίδα χώραν της Σκυθίας. Και fecturus. Ubi quamprimumappulissent, pellestrique
ανελθόντων αυτών εκ του πλοίου , προσέσχεν ο Ορέ- itinere duo circiter milliaria progressi fuissent ,
στης ιερόν εστώς ( 11) ώς από μιλίων δύο της θαλά:- Orestes fanum conspexit , circaque mortuorum
της και θανόντων ανθρώπων ερριμμένα οστέα. Και hominum Ossa projecta. Pyladein itaque Orestes
λέγει ΙΙυλάδη ο Ορέστης, Δοκοί 88 σου θεάς είναι compellaus : Hoccine , inquit , tibi des quam pe
τάδε μέλαθρα , ένθα συν νηυσιν ήκαμεν ; ορώ δε και B timus delubra esse videntur ? Quin advenarumlic
των θανόντων ξένων τα οστέα. Και προσεσχηκώς orcisorum ossa plane conspicimus. Imo video ,
Πυλάδης 88· λέγει το Ορέστη , Φύγωμεν 89, εάν σω- inquit Pylades ; el capessenda hinc fuga est, si
θησόμεθα . Ο δε Ορέστης 90 έφη, Ου φεύγομεν · ούτε salvi esse velimus . Νequaquam, respondii Orestes :
γάρ φεύγειν ειώθαμεν, ουδέ 91 τον χρησμόν κακι nec enim ſugere consuevimus. Sed nee oraculum
στεύσομεν. improbare licet.
Τούτους δέ έωρακότες βουκόλο: έδραμον προς την Αccurrentes interim qui forte coispexerant illos
Ιφιγένειαν, λέγοντες 22 αυτή: "Αγαμέμνονος και bubulci ad Iphigenian : 1370 virgo (inquiunt) ,
Κλυταιμνήστρης κόρη, ήκασι δύο νεανίσκοι παρά Agamemnone el Clytemnestra progna1a, adsunt
την Κυανέαν. Η δε προς αυτούς : (174) Ποταποί ; duo juvenes , mari advecli. la vero detoine , qui,
τίνος γηςκαι τι τούνομα έχουσιν οι ξένοι και επηρώτα 93 φuales, et unde essent,interrogavit . Solebat enim
γάρ πάντας η Ιφιγένεια τους συλλαμβανομένους και Iphigenia compreliens0s, et ad sacrificia ducendos
αγομένους εις θυσίαν από οίας εισί χώρας, και τότε ospites, priusquam aliquis naclaretur , de patria
αυτούς έσφαζε 9%, βουλομένη μαθείν περί του ιδίου interrogare, nempe si sic le patre suo Agnment
πατρός αυτής 'Αγαμέμνονος και των αυτού και περί , none, suisque, ut etiam de Trojano bello quid
του κατά Φρυγών πολέμου τι έγένετο. Οι δε βουκό- factum esset, elisceret aliquid. Interroganti autem
λοι λέγουσιν αυτή, "Ετερος προς τον έτερον έφη, respondebant bublici : Aller (dicentes) alterlin
Πυλάδη : του δε συζύγου το όνομα ουκ έσμεν' ουδε νοcavit, Pylalem : socii vero ejus nonnen ignora:
γάρ έφη. Η δε προς αυτούς, Τί γάρ κοινόν βουκόλου Hus, nec enin! indicavit ipse. Scilicet (inquit
έν θαλάττη ; Οι δε είπον, Βούς ήκαμεν νίψαι εν Iphigenia ) quid volis Dubulcis cum mari negoti
αλία 98 δρόσιο. Και πέμψασα Σκύθας συνέσχεν αυ- interecessit ? Nos (responderunt) boves illuc dedu
τούς· και ήχθησαν εις θυσίαν δέσμιοι · καθώς και ximus, uti rore liarino abluerentur. Tum vero
σοφώτατος Ευριπίδης εξέθετο δράμα 96 ποιητικώς, Sevillas quosdam nmittit Iphigenia, φui compre
ών μέρος ολίγον εστί ταύτα.
hæc sapientissimus Euripides in dramate suo poctice conscripsit : undenos pauca ista desun
psimus.
Και δεσμευθέντων αυτών, εκέλευσεν αφορισθήναι Vinclis autem ambolus, unum eorum Iphigenia
τον ένα, και αχθήναι τον άλλον είς θυσίαν. Και Seponi jussit , alterum vero ad sacrificia duci.
αφώρισαν παρά μίαν (12) οι Σκύθαι τον Ορέστης : Scythe igitur, Oreste searsim posito, Pyladden all
τον δέ Πυλάδην ήγαγον πρός θυσίαν παρά τον βω- Diane allare deduxerunt. Interroganti autemIphi
VARIÆ LECTIONES,
86 Σ . . Σ .λπίου Ceremus. 87 ταύτα έφη . « Mallem legere, cunι (Cedreno , ταύτα έφην.» Ch. 88 Δεκεί
Eurip. pl . T. V . 69. 88• Πυλάδης -- Ορέστη.Το Οιestes Pyladi. 89" Φύγωμεν. V. 105. 90 Ορέστης.
Pylades. " 91 ουδέ. Fort. ούτε. 92 λέγοντες. V . 41 s . Vid. Bull . p. 41 . 93 επηρώτα Clo ., επερώτα Ο .
9* έσφαζε . έσφαξε Ox. 95 εν αλίμ. εναλία ν. 255. 96 δράμα Ch., δράμμα Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
Θεός της μανίας αυτόν απαλλαγήναι, εί το εν Ταύ- vicinias, terrae tremeres, quos plurimos enumerat
ροις ξόανον της Αρτέμιδος μετακομίσει. Οι δέ Ταυ - deinceps auctor noster .
ροι μοίρα Σκυθών. Tauri vero Scyllaim pars. (11) Προσέσχεν ο Ορέστης ιερόν , εστώς. Scr.
(9 ) 'Εκ χθονίτης βαρβάρων. Εκ χθονός βαρβ. €e εστός : προσέσχεν hic pro εώρα ponitur locutione
drenus. brihara : forte Scribendum, προσέσχεν ο Ορέστης
(10) Συρίης γαίαν σειρμένην. Σειομένην ροη ha- ίεού εστωτι . Infra etiamin Orestis historia , p. 109 :
tetrapud Cedrenιη : et deinde, αυλώνος Σ.λπίου Οι δε Σύροι προσεσχηκότες το σχήμα της στήλης.
ήρος, legit, Porto Oraculin Syrimvocal σεισμέ- (12 ) Και αρώρισαν παραμίαν. Vocabulum barba
Vry, ob frequentes ad montem Silpium partesque runi, pro yan' aútov , seorsim .
PATROL . GR. XCVII.
 225 JOANNIS MALALE 235
genie, cujas esset ? Infelix, inquit, patria Graecus A μον της Αρτέμιδος. Και επηρώτησεν αυτόν η Ιφι
Sun, urbe Mycenensis. Illa vero, ad regionis ur- γένεια ποίας αν είη χώρας. Ο δε έφη, Χώρας μεν
bisque, ubi paler Suus regnavit , nomen auditurn, Ελλάδος, πόλεως δέ Μυκήνης, ο δυστυχής πάρειμι.
illacrymavit. Existimans tamen hac eum a bubul- Η δε , ακούσασα την [175 ] χώραν και την πόλιν
cis edoclam, interrogavit 138 porro : Si modo ένθα εβασίλευσεν ο αυτής πατήρ, εδάκρυσε. Νομί
( dicens) Mycenarum ex urbeluc advenisti, utique σασα δε ότι υπό των βουκόλων εδιδάχθησαν, λέγει
ion le later regis Momen.Ino (inquit) Agamemnon αυτώ: Εί εκ Μυκήνης παρεγένου 91, οίδας και τις εν
is eral olim. Tum illa : Agamemnoneni si bene αυτή βασιλεύς. Ο δε είπεν : 'Αγαμέμνων ην τρώην.
noveris, die (ingii ) uxoris nomen , quosque ex Η δε πάλιν προς αυτόν: Εί τον Αγαμέμνονα γκρι
ea liberos suscepit. Respondil ille : Uxoreim habuit βωσαι 18, τίς ή τούτου γυνή , και τίνας εξ αυτής
Clytiennestram ; ex qua Orestem suscepit, Ele- παίδας έσχεν ; Ο δε είπεν: "Έσχεν εκ Κλυταιμνή .
clram, et Iphigeniam, que Diane (uli fertur) in στρας Ορέστης και Ηλέκτραν και Ιφιγένειαν,
Ticino destinata , a den liberata est ; nec , ubi ήτις, ώς λέγουσι , θυσία προσήχθη 'Αρτέμιδι, και η
unc agit , cuiquam notum est. Halbuit etiam θεός εοούσατο αυτήν· και ουκ έγνώσθη που υπάρ
Agamemnon ilias alias, Chrysothemin el Laodicen. χει. "Έσχε δε και Χρυσόθεμιν και Λαοδίκην θυγα
Mac ubi audissel Iphigenia , jussit euin vinculis B τέρας. Η δε ακούσασα ταύτα εκέλευσεν αυτόν λυθη
solvi : litterisque interim scriptis dixit ei : Vitam ναι των δεσμών [176], και γράψασα εις δίπτυχον(15)
ecce tibi, per ye , dea indulsil : per eamden επέδωκεν αυτώ, ειπούσα • Ιδού το ζην ή θεός σο:
itaque jurabis 1e, Lilieris bisce Oresti traditis, παρέσχε δι' εμού. Επόμoσαι κατ' αυτής ότι το
responsium ab eo mihi reportalurum. Ιlle vero, δίπτυχον τούτο επιδίδως το Ορέστη, και κομίζεις
juramento interposito, litteras (inquit) has Oresti μοι παρ' αυτου γράμματα. Ο δε επωμόσατο αυτή .
proprias in manus tradam : ipsumque ad te luc ότι Εις τας χείρας αυτού δίδωμι αυτό και προς σε
adducam. Simulque litteris acceptis, egreditur ad αυτον φέρω. Και λαβών το δίπτυχον εξηλθε προ του
locum ubi pro templo seorsim asservalbatur Ore- ιερού , όπου εφυλάττετο ο Ορέστης, και ήτησε τους
sles; et impelrata a Scythis colloquendi venia, Σκύθας λαλήσαι αυτό. Και επιδέδωκεν αυτό το
litterisque ei traditis, Quin etiam (inquit) ad soro- δίπτυχον, είπών αυτώ: 'Ελθε και προς την σην άδελ
rem tuam ingredere. Scythe autem super his φήν. Και έμειναν οι Σκύθαι θαυμάζοντες το συμ
alloiti, Orestem una cum Pylade introduxerunt. βάν. Και εισήγαγον αυτόν άμα τω Πυλάδη προς
Turn vero Pylales Iphigenice , Ecce tibi, inquit, την Ιφιγένειαν. Και λέγει αυτή ο Πυλάδης, Ιδε και
Orestem. Illa vero fratrem non agnovit ; ipsumque , Ορέστης και ουκ έγνώρισεν αυτόν. Νομίσασα δε
non esse suspicata : Meus, inquit, frater olivam ότι και ουκ έστιν αυτός, λέγει : “ Ο έμος αδελφός του
lumeris signatam, Pelopei generis insigue, uti Πελοπείου γένους σημαντρον έχει ελαίαν " εν τω
habeat, oportet. Humeris itaque inspectis, et in ώμω. Προσεσχηκυία δε επί τον ωμοπλάτην αυτού
dextra scapula Pelopidarum cliaractere139 depre· τον δεξιόν (14), είδε το Πελόπειον σύσσημον έχοντα
hens0, Orestem arripuit in armplexus ; jabensque αυτόν και περιεπτύξατο τον Ορέστης, και εκέλευ
simul, naute ut appellerent, navesquein navale σεν ανενεχθήναι τα πλοία εις την γην και τους εν
subducerentur, per hiemem totam eos hospitio ex. αυτοίς ναύτας: και νεωλκήσαντες αυτά έμειναν τον
ccpit. χειμώνα.
Astate autem ineunte , Orestes , una cum Pylade , . Του δε θέρους καταφθάσαντος, την Ιφιγένειαν
claim alreptis Iphigenia , et Dianae quod ex auro και το ολόχρυσον άγαλμα της Αρτέμιδος λάθρα λαμ
solido eral simulacro, conscensis navibus,fuga inde 6άνων ο Ορέστης και 177] ο Πυλάδης έφυγον δια ών
Sunserunt , in terram Adi benenι trajicientes . Inde είχον ιδίων πλοίων και αντεπέρασαν επί την χώραν
VARIE LECTIONES.
17 παρεγένους Ox. 98 ηκρίβωσαι. ηκρίβωσας Ch., ηκριβώσατο est p. 97 C. 99 έλθε Ox. 1 ότι, ότε Ox.
και ελαίαν. V . Bentlei. p. 42.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(13)Γράψας εις δίπτυχον Ox. Diptycha apud scri- D scripsit, etc. Cedrenus etiam in hac Orestis histo
plores ecclesiasticos sunt tabulæ illæ duplices , ria , eodem utilur vocabulo : Einws O È TO OLTITU
quibus defunctorum viyorumque nomina inscri- χον, εξηλθε του ιερού, και ελθών όπου Ορέστης
bebantur : apud auctorem etiam nostrum quando- έφρουρείτο, ή τήσατο τους φρουρούς Σκύθας, και
que eundem habet Sensum, ut infra, lib. XVII. εισελθών επεδίδου την πυκτήν, ούτως ειπών : etc.,
Justinusimperator, imperii anno, Paulum quem. ubi, quod prius, δίπτυχον dixerat, poslea πυκτήν,
dam in patriarchalum Antiochensein promovil, pugillares vocal. Alttoya etiain aliquando plurali
"Όστις τους της συνόδου Χαλκηδόνος εξακοσίους nuinero , tabulas etiam scriptorias communes de
τριάκοντα επισκόπους ενέταξε τοίς διπτύχους των notal , uti infra Tib. VI de Cres0 oraculum Del
εκκλησιών εκάστης πόλεως. Δίπτυχον vero, singu - phicum consulente habetur : Και επιδέδωκεν αυ
1:nri Burnero, apud auctorem nostrum ubique, Tor • τοίς γράψας τον χρησμόν έν διπτύχοις.
lasse eliam apud alios, lobulas scriplorias commu (14) Επί τον ωμοπλάτην αυτού το δεξιόν Ox. Scr.
nes dernol:it; ita in Ilioc Toco, ut et infra, lib. X , την ωμοπλάτην αυτου την δεξιάν. Jul. Poll . 1. ι :
ubi Apollonius Tyaneus, ab Antiocliensibus rogatus Τάς δε ωμοπλάτας, εισίν οι και επινωτίους, και
uli telesina eis faceret adversus Terrenitus, πλάτας εκάλεσαν.
λαβών δίπτυχον, έγραψε ταύτα • sumptis tabulis 1stα
937 CHRONOGRAPHIA . — LIB. V . 238
των 'Αδιαβηνών. Κακείθεν ήλθον εις την ανατολήν Α vero orientem versus, ad Saracenicos fines, tan
εις το Σαρακηνικόν λίμιτον (15)· και ανήλθον εις demque in Palestine regionem, ad Tricomiam
την χώραν της Παλαιστίνης επί την Τριχωμίαν. Και pervenerunt. Tricomite vero sacerdotalem Iphige
προσεσχηκότες οί της Τρικωμίας το ιερατικόν της nice halilum ubi conspexerunt , honorifice illam ex.
Ιφιγενείας σχήμα, εδέξαντο αυτήν έν τιμή και ceperunt : Oreste veroininsaniamsuamrelapso, per
διέτριβον εκεί, του Ορέστου ληφθέντος εκεί και tempus aliquodibi commorati sunt. Tricomile vero
μαινομένου . Κτίσαντες δε οι Τρικωμίται ιερόν 'Αρ- fanum ingens Diane exstruentes,Iphigeniamroga
τέμιδος μέγα, παρεκάλεσαν την Ιφιγένειαν θυσιά- bant, uti virginemquam destinaverant, Diane victi .
σαι 'Αρτέμιδα κόρην παρθένον, και το όνομα αυτής mamfaceret ; Ποιmenque ejus, quod Nyssam halbuit,
επιδείναι τη κώμη : ήντινα κόρην ονόματι Νύσσαν vicoimponeret. Sacris itaque rile peractis, immo
προσαγαγόντες αυτή εποίησαν θυσίαν 'Αρτέμιδι. late virgini statuarm eream posuerunt, urbis in For
Και ποιήσαντες της σφαγιασθείσης κόρης στήλην tunam : quique vicus ante fuerat, in urbem fa
χαλκήν Τυχαίας * (16), εκάλεσε την πόλιν την πρώην clum,Iphigenia,sacrale virginisin nomen, Nyssan
ούσαν κώμην πόλιν Νύσσαν η Ιφιγένεια είς όνομα vocavit : allari etiam eidem exstructo , inscripsit
της υπ' αυτής σφαγιασθείσης κόρης, ποιήσασα αυτή ista : Er Scytharum terra fugientes excepit, dea
και βωμών, ενώεπέγραψε ταύτα: Τους: έκ Σκυθίης Β Poa Nyssa : que quidem ibidem inscripta adlino
φεύγοντας δέχνυσο, θεά Πόα και Νύσσας 6 (17): videntur.
άτινα έως νυν έγγέγραπται.
[178| Του δε Ορέστου αναλαβόντος τάς ιδίας 140 Oreste vero in sanam mentem reverso,
φρένας, η Ιφιγένεια είδεν έν οράματι έλαφον λέγου - Iphigenie per insomnium obversalbatur cerva, quae
σαν αυτή • φεύγε εκ της χώρας εκείνης (18). Και dicebat ei : Fuge ea regione 1sta. Primo itaque
αναστάσα το πρωί άμα το 'Ορέστη και το Πυλάδη mane surgens, una cuin Pylade et Oreste, in mari
έφυγενεπί την παραλoν της Παλαιστίνης : κακείθεν Cima Palestine fugam adornavit : albinde vero,
αποπλεύσαντες ήλθον επί την Συρίαν κατά τον moreun oraculo gerentes, in Syriam navigarunt.
χρησμόν.
" Ο δε βασιλεύς της Σκυθίας 6· ονόματι Θόας, ακού - Scytliarum autem rex Thoas, ubi audisset, Ipii .
σας ότι το άγαλμα της Αρτέμιδος το ολόχρυσον geniam albrepιο secum Diane simulacro aureo 10.
έλαβεν η Ιφιγένεια και έφυγεν, εξέπεμψε Σκύθας fugisse , Scythas multos eimittit, qui eaminseque .
πολλούς καταδιώκοντας αυτήν, είρηκώς αυτοίς, ότι rentur ; printerea interminatur, in Scythiam, nisi
Μή υποστρέψητε εις την Σκυθίαν, ει μή το άγαλμα , reportato secum Diane simulacroaureo, neredirent
το ολόχρυσον της Αρτέμιδος αγάγητέ μοι μεθ' εαυ- " unquam. Egressi igitur, Iphigeniam ubique requi
των. Οι δε καταδιώκοντες και επιζητήσαντες παν- rebant ; el Palestinatin tandem appulsi, ad um bein
ταχή έφθασαν την Παλαιστίνην χώραν και την Nyssam, Triconmiam antea vocatam, pervenerunt.
πρώην λεγομένην Τρικωμίαν πόλιν Νύσσαν. Και Edocti vero, Ipliigeniam cum Oreste, in maritina
μαθόντες ότι κατήλθον οι περί την Ιφιγένειαν και fugientes, abinde vela dedisse, Ioci illius Diane
τον Ορέστην επί την παραλoν και ευθέως απέπλευ- templi Nysseque urbis amenitate capti, praterca
σαν, [179] τερφθέντες της τοποθεσίας και της que meluenles sibi a rege suo, sedes ibi posuerunt,
πόλεως Νύσσης και του ιερού της Αρτέμιδος, και urbemque, a nonline suo , Scythopolim vocarunt .
τον βασιλέα δε αυτών φοβούμενοι, έμειναν αυτοί εκεί οικούντες, μετακαλέσαντες την πόλιν εις ίδιον όνομα
Σκυθών πόλιν (19).
VARIÆ LECTIONES .
και επιθεϊναι. επιθήναι Ox. + τυχαίας. Τoupius Emend. in Ηesych. vol. III, p. 475. τυχέας Ox. 5 πόα.
πόα annotationi suae praefixit Ch. Fort . πότνια vel πότνα . 6 Mallem Νύσα. 6 Σκυθείας Ox., cor .
rexit Ch. 1 επι την παράλαβον ευθέως απέπλευσαν • τερφθέντες της τοποθεσίας. Locum hunc meli
dosum ita restituendum censeo : επι την παραλoν, και ευθέως απέπλευσαν · τερφθέντες της τοποθ . 5 Clh .
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(13) Εις το Σαρακηνικόν λίμητον Ox. Ad Sarace- D sit Ιιους πόα, subiit tandem suspicari, πτώα forte
nicos lines : de voce aiuntov, quod quandoque per legendum esse . Certe hoc nomine vocatam fuisse
i scribitur, aluitov, pauca supra nolavimus : con - tum Lalonam , lum Gilium ejus Apollinem , filiamque
sule eliam J. Meursiun, Interim Cedrennis corrie Dianam , testatur Isac . Tzetzes in Lycophron . His
gendus, qui , ex librariorum oscilantia , regionem verbis : Λητοι εν Δήλω γεννώση "Αρτεμιν , και
nescio quan Saracenican , Enet dictam, nobis 'Απόλλωνα, συς μέγας άγριος εφάνη. Ιδούσα δε του
profert, vocabilo scilicet ex λιμίτω corrupίο : τον επτοήθη , και πτώα εκλήθη , ομοίως δε και η
* Ηλθον προς ανατολήν, επί το Σαρακηνικόν Εμές : "Αρτεμις, και ο Απόλλων Πτώος. Iphigeniano ita
Scrillbendum, επί το Σαρακηνικόν λίμητον . que, Dianæ sacerdotem , numini huic novo a se
(16 ) Etraziv yaixiy tuxéas . Forle scriben ilum ipsa sacrato, divæ suæ rilus peragentem , etiam •
τύχης, aut εις τύχην.
(17) Δέχνυσο θεά πόα Νύσσα. Ιta labelsat codex nomen
dibile est :
Iltó , adhibuisse haud prorsus incre
ejus quodque
olim, Πτώα "Αρτεμις, Πτώα και
ms. quo unico nisi sumus : nec loco buic obscu Nuosa nunc dixisse .
riori eniicle: ndo lurem aliquam nobis præstitit (18) 'Εκ της χώρας εκείνης. Εκ της χώρας ταύ
Cedrenus, qui auctoris nostri vestigiis alioqui, per της Cedrenus : reclius.
.totam hanc Orestis historiam , diligenter satis in (19) Σκυθών πόλιν. Cedrenus Σκυθόπολιν vo11 ,
sislil. Investiganti itaquemihi quodnam vocabuli qui eam Basty olim dictam fuisse testatur p . 51. .
 209 JOANNIS MALALE €40
Oresies vero , una cum suis, Syriam appulsns A 'O od 'Opést1,5 Öja tois cün avto za #2065 FT,
est; navibusque egressis, de Nielantio 10oile, de- Συρίαν και ανελθών εκ του πλοίου επηρώτα του
φue Veste templo, incolas interrogabat. Quo in- έστι το Μελάντιον όρος και το ιερόν της Εστίας .
' vento, le plum ingressus est ; sacrisque peractis, Και ευρικώς, εισήλθεν εν τώ ιερώ · και θυσίαν
per teampus aliquod 141 connoratus est illic ποιήσας παρέμεινεν έχει παρακοιμώμενος . Και
discualens, lonec a morio suo gravissimo libe- απαλλαγείς ο Ορέστης της χαλεπωτάτης 8 νόσου
ratus est. Tum vero egressus, in fuenta descendit ανεχώρησεν εκ του ιερού και κατελθών εν τοις
fluminum duorum ( que Syris Melantia dicta sunt, ρείθροιςτων δύο ποταμών των λεγομένων Τελάντων
φιod a Melantio monte scalariant ), ablulurus se. υπό των Σύρων, διότι εκ του Μελαντίου όρους
Trajecto autem post Typhone fluvio , nunc Orontes κατέρχονται, απελούσατο. Και περάσας και αυτός
votalur, all inonte Silgium pervenit, Ionitis sa- Ορέστης τον Τυφώνα ποταμόν, τον νυνι λεγόμενον
Intel dicturus. Argivi autemIonite, Syrian in- Ορόντην, ήλθεν επί το Σέλπιον όρος, προσκυνήσαι
colentes, ubi audissent ex morbo convaluisse , eum τους 'Ιωνίτας. Οι δε την Συρίαν oικoύντες 'Aργείου
adierunt : Οι φι eadem qua illi gente oriunlus Ιωνίται, ακηκοότες ότι της νόσου απηλλάγη και
esset, regioque prognatus sanguine. Obviaτη vero 'Ορέστης , απήλθον προς αυτόν, επειδή εκ της χώρας
procedentes ei, cum quosdam ex comitilus e Ve- και κατήγετο και εξ αίματος βασιλικού υπήρχε. Και
stæ lemplo agnovissent, illos allocuti, Quisnam , απαντήσαντες αυτώ ( 180) εγνώρισαν τους όντας μετ'
inquint, hic est ? respondent illi : Orestes est , αυτού εκ του ιερού της Εστίας και επερωτήσαντες
quem Iue ad vos perduxirmus. Ionile vero, cum αυτούς, Τίς έστιν ούτος ; είπον αυτοίς, ότι ο Ορέ
illum salutassent : Dic nobis, inquiunt , Orestes , στης εστί, και προς υμάς αυτόν φέρομεν. Οι δε
ubi vesaiam tuam exuisti ? Orestis vero morti Ιωνίται ευθέως ήσπάσαντο αυτόν, είρηκότες αυτό :
ilius raDiem adhuc horrescens , non converters Ορέστα , που την μανίαν απέθου ; Ο δε Ορέστης ,
sese , montem el templum salutis monstravit : sed coboúuevoe έτι της
φοβούμενος ziuroviny,
vósou την
tñe νόσου oix απεστράφη
οργήν, ουκ
manu dextra super caput levala, Ioca illis ista ita και υπέδειξεν αυτοίς το ιερόν και το όρος όπου έρρύ.
indigitavit : In illo,inquiens, monte, in Veste leul- σύη της νόσου, αλλά κουφίσας την δεξιάν αυτού
plo, ralien gravem deposui. Ionite igitur statuan χείρα υπεράνω της αυτού κορυφής το δακτύλιο της
Aream, Orestis ad figuram, qua loca ista eis in - χειρός αυτου υπέδειξεν αυτοίς το όρος και το ιερόν ,
«licans stelerat, columne superimposuerunt, regio - είρηκώς αυτοίς , ότι 'Εν εκείνο το βρει εις το ιερόν
is illius Vestseque in honorein, perpetuamque rei της θείας Εστίας την χαλεπήν μανίαν απεθέμην.
memorian. Our statua erea etiam ad hunc usque o Και ευθέως οι Ιωνίται ποιήσαντες τω αυτώ Ορέστη
diem 1 2 ibidem visitur. Sed et Ionile montein στήλην χαλκήν τω σχήματι αυτών υπέδειξεν αυτοίς,
quoque Atel:inlium Amanum dixere : posteri scili - υπεράνω κίονος ίσταται (20) εις μνήμην και δόξαν
cel uti scirent ubina Orestis rabiosam suam in- της χώρας και του ιερού και της Εστίας, σημαί
Sanian deposuerat . Orestes autem, Ionitis saluta- νοντες τους μετά ταύτα που ο Ορέστης την λυσσώδη
tis, in maritima Seleucie (que Paleopolis olim μανίαν απέθετο, ήτις στήλη χαλκή έως της νυν
dicta ) descendit : ubi navibus inventis , una cum ίσταται, μετακαλέσαντες οι Ιωνίται και του Μελαν.
Iphigenia Pyladeque in Grecian reversus est. Ibi του όρους το όνομα 'Αμανόν (21) . Ο δε Ορέστης
Vero tradita in uxorem Pyladi sorore Electra, My- προσκυνήσας τους Ιωνίτας κατήλθεν εις την πάρα
cenis ipse ad norteam usque inperalbat. Syri autem λον της λεγομένης πρώην Παλαιοπόλεως, νυνι δε
Orestis Staluam advertentes, causamque alb Ionitis Σελευκείας και ευρηκώς νήας εκεί, απέπλευσε
edocli, indigne ab eo ferentes, Fugitivum vocita - μετά της Ιφιγενείας και του Πυλάδου επί την Ελ
Dant : eo quod, qui tantum beneficium in terra λάδα. Και ζεύξας [181] πρός γάμον τήν εαυτού
illorum assecutus fuerat, ejusmodi malis ereplus, αδελφήν Ηλέκτραν το Πυλάδη 2, κατέσχε της Μυκη
non deo gratias agens, accepίumillud Numini re - ναίων χώρας έως θανάτου. Οι δε Σύροι προσεσχηκό
tulissel ; nec relire dign alus, VestetemplumIoni- D τες το σχήμα ( 22 ) της στήλης του Ορέστου , και
tis allenlior commonstrasset ; sed quam recolere μαθόντες παρά των Ιωνιτών τον τρόπον, οργισθέν .
semper debuil, rei memorian turpiter aversalus, τες επεκάλεσαν αυτόν δραπέτην, διότι τοιούτου αγα
montem fenipluinque, ubi efteratain Slaininsanian σου συμβάντος αυτό εν τη αυτών χώρα, και εκφυ
VARIÆ LECTIONES.
και χαλεπωτάτης Ch., χαλαιπωτάτης Ox. 9 Πυλάδη. Φυλάδη Ox.
EI), CHILHEADI NOTÆ .
Stephan. de urb. Nysse, prioris arbis nominis (21) Του Μελαντίου όρους το όνομα "Αμανoν. 112
mentionem facit, his verbis : Exulóhtoa.:, llalaustic ctiam Isac. Tzetz . in Lycophron . Orestis bistorial)
γης πόλις , η Νύσσης κοίλης Συρίας, Σκυθών πόλις Γεitans : Χειμασθέντες δε , εξώκειλαν περί τα της
πρότερον λεγομένων Βαίσων υπό των βαρβάρων. Σελευκείας νυν λεγομένης μέρη , και περί 'Αντιό
Ogi fuisse regia ) olim, asserit Xylandler, in Ca- γειαν, και το Μελάντιον όρος, και από του παυθηναι
dreni locum citatum, quem vide. Urs into 000 τον Ορέστην έκεϊ της μανίας, " Αμαναν εκλήθη. Εά
stadiis distabat ab Hierosolymis, nei apparet ex dem babentur apud Stephan . de Urb .
Machabor . lib. n , Cap. Χ1, vers. 29 . (22 ) Προσεσχηκότες το σχήμα. Ηoc locutionis
(20) Υπεράνω κίονος ίσταται. Scr . ίσ. έστησαν, genus occurri supra, p . 102. .
 231 CHRONOGRAPHIA . – LIB . V . 262
γοντος την τοιαύτην απειλήν, στραφείς και προσ- A deposuer.it, digito tantumn a tergo monstrasset .
εσχηκώς και ανυμνήσας τα θεία καιευχαριστών ουχ Statua vero Orestis ista, non proculab urbe posila,
υπέδειξε τοίς Ιωνίταις το Ιερόν της Εστίας , αλλά Drapetes, sive Fugitivus, ab Antioclienis ad hunc
δραπετεύσας τον λογισμόν, αντ' ευχαριστίας αποστρα- usque diemappellatur uti haec sapiens Dominis
φόμενος των δακτύλων της χειρός αυτού υπέδειξε το ' conscripta reliquit.
ιερόν και το όρος, όπου της ανημέρου μανίης απαλλαγείς εσώθη. " Ητις στήλη του Ορέστου και Δρα
πίτης καλείται παρά τοις 'Αντιοχεύσιν έως του παρόντος : πρό γάρ μικρου της πόλεώς έστιν ο
αυτός ανδριάς του Ορέστου. Ταύτα δε ο σοφός Δομνίνος συνεγράψατο.
Εν τοις χρόνοις δε τους μετά την άλωσιν Τροίας Secutis vero post Trojan captam lenmoribus,
παρ' "Ελλησιν έθαυμάζετο πρώτος Θέμις ονόματι apud Grecos floruit Themis quidam qui le canti
εξευρε γαρ ούτος τραγικές μελωδίας και εξέθετο leis tragicis et dramalibus inveniendis prints
πρώτος δράματα. Και μετά τούτο 10 Μίνως, και magnam silbi nominis gloriam comparavit. Illum
μετά Μίνωα Αυλέας τραγικούς χορούς δραμάτων 11 sequelballur Minos, 143 hinc Αuleas; qui tragicos
συνεγράψατο, Και λοιπόν τον μετά ταύτα χρόνον quoque fabularum clioros conscripsit. Posteritis
εξ [182] αυτών Ευριπίδης εύρων πολλές ιστορίας leumEuripides, in plurima ab iis scripta inci
δραμάτων συνεγράψατο. B dens, et ipse eliam tragediis operam dedit.
Και λοιπόν 12 εβασίλευσε Δαβίδ ο του Ιεσσαί επί Israeli allein imperavit David , Jesse filius, all
τον Ισραήλ έτη τεσσαράκοντα και μήνας δύο · όστις nos XI,cm mensibus. Urbem hic que Sale
ανενέωσε την πρώην πόλιν λεγομένην Σαλήμ και in prisis, deinceps vero Jebus dicta est, inslatiri
μετά Ιεθούν, μετακαλέσας αυτήν Ιερουσαλήμ. lam , Hierosolymas nominavit.
"Έστιν ούν από 'Αδάμ έως Δαβίδ έτη δίνε'. Calerum , ab Adamo ad Davidem intercesserunt
anniMMDCCLV.
Μετά δε Δαβίδ εβασίλευσε Σολομών, υιός Δαβίδ, Post Davide regnavit filius ejus Salomon, all
έτη μ'. "Οστις έκτισε το ιερόν εν Ιεροσολύμοις , n0s XL . Prinus hie Juleis templum, cujusmodi
πήξας τα Χερουβίμ και Σεραφίμ εν αυτώ τω ναώ aliquid necdum libuerant, exstruxit ; defixis inibi
χαλκά ής ενήρξατο πρώτος κτίζειν Ιουδαίοις ιερά: Cherubinis el Seraphinis areis . Exstruxit etiamin
ουκ είχον γάρ. "Έκτισε δε και εν τω λιμέτω πόλιν, finibus Julien urbem, quam Palmyramappellavit ;
ήν εκλεσε 14.1ιoίραν 13 (23) διά το πάλαι μοίραν nimirum, quol Iocus iste Goliailio fatalis olim fuis
γενέσθαι την κώμην το Γολιάθ το παρά του πα- set, quem pater ejus ibi prostraveral.
τρός αυτου φονευθέντι.
"Έστιν ουν από Αδάμ έως Σολομώντος έτη διε'. . Αb Alamo igitur ad Salomonem anni sunt
MJ MJINIDCCXCV.
Και μετά την βασιλείαν Σολομώντος εβασίλευσαν Salomoni in regno successit , post alios, Acha
άλλοι • εν οις εβασίλευσεν Αχαάβ, βασιλεύς Ιου - Ibus ; cujus per imperium floruit Elias Tliesbiles
δαίων (24) . Επί δε της [185] αυτού βασιλείας ήν ο propliela , qui et in celuin assumptus est.
προφήτης Ηλίας και Θεσβίτης, όστις ανελήφθη.
'Εβασίλευσαν δε και έτερου έως 'Εζεκίου• εν οίς Aeli:abo sn:cedeliant reges alii, ad Ezechian
χρόνοις ήκμασεν ο σοφός "Ομηρος ο ποιητής και συγ- usque : quo tempore claruit Ηomerus poeta , bello
γραψάμενος τον πόλεμον των Τρώων και Δαναών. rum inter Trojanos (Grecosque conscriptor.
"Έστιν ούν από 'Αδάμ έως 'Εζεκίου, βασιλέως 44 Ah Alaio autem ad Εzcchia m anni nu -
Ιουδαίων, έτη εσξς". Ην δε τότε επι 'Εζεκίου προ- ierantur M M M MMCCLXVI. Ezeclis temporibus, apud
φήτης τις των Ιουδαίων Ησαΐας. , Judeos proplhelavit Isaias quidan.
. 'Εγένετο δε εν τω τεσσαρεσκαιδεκάτω έτει της Ει factum est in decino et quarto annoregnan
VARIA LECTIONES.
10 τούτο. For . τούτον. De hoc loco id. Bentleius , p. 44, 5 , 49, 69. 11 δραμμάτων. « Secr ., δραμάτων.»
Cli. S ! id ipsu 1 exhibet Ox. 12 Και λοιπόν. Continuiί ρ. 37 Β. 13 11αλμοίραν. Μ . lin 1 αλμυραν
scribere , ul vol. II, p. 35 B .
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(23) " Ην εκάλεσε Παλμοϊραν. Παλμύρα, Stephano, D χεσιν οχυρωτάτοις περιβαλών, Θαδαμόραν ώνόμασε ,
Nostoque etiam infra , lib. XVII, ulbi Inte ipsa re- και τούτ' έτι νύν καλείται παρά τοϊς Σύροις · οι δε
μεtita sunt, dicta est : verum quam alsride hic "Ελληνες αυτήν προσαγορεύουσι Παλμύραν. !!e
urbis a Salomone conditze nominis originem a braice dicitur 1977 Tadmor el Thadmor, i Reg .
Græco fonte petit auctor noster ! Sed ncc Golia . Ir, et Il Paralip. vill, item yan, Tamar, Ezechiel,
partibus , ab Hierosolymis haud procul dissilis. volunt, quod eo loci palmeta plurima sint, illi lia
Urbs vero hec, a Salonoire quidem condita est , in dit Hieronymus de Loc. Ηebr . 2 .Τ ar enin
deserto Syrie vicino, a Syria superiore dier ! % palmam significat.
itineris spalio, ab Euphraie unius, a Babylone sex (24) 'Ev ois ébastheugev 'Ayah, Basileus 'lou
dierum itineris spatio dissita : nomenque a Salo - @aiov. Ante hoc tempus regnum divisum fuerat in
nione datım babuit Thadamoram ; licet Graecis regnum Juda, et regnum Israel : in hoc vero , non
Palmyra dicta esset, Josepho teste Ant. Jud . I. yut, in illo Salomonis successor erat Achabus.
C. 2 : Ταύτην ούν την πόλιν οικοδομήσας, και τεί
 243 JOANNIS MALALE 24
tis Ezechte, ascendit Sinnacherin, rex Assyrior wu, A βασιλείας του αυτού Εζεκίου 14, βασιλέως Ιουδαί
super civitales Judae munitas , el cepίι eas. Ει ων, ανέβη Σεναχηρείμ , βασιλεύς 'Ασσυρίων, επί
misit rex Assyriorum Rallsacen, leLaclies,in Jeru- τας πόλεις της Ιουδαίας τάς οχυράς, και έλαβεν
salem et regem Ezecliam, cum vi magna. Ει stelit αυτάς. Και απέστειλε βασιλεύς 'Ασσυρίων Ραψά
in aqueductu piscine superioris, in via agri ful- κην εκ Λάχεις εις Ιερουσαλήμ προς βασιλέα 'Εζε
Ionis. Et egressus est aleum Eliachim, filius Chel- κ!αν μετά δυνάμεως πολλής. Και έστη εν τω υδρ
cia, economus; et Somnas, scrila ; et Joas, Glius αγωγή της κολυμβήθρας της άνω εν τη οδο του
Asapli, a commentariis. Ει dixit eis Rallsaces : αγρού του καναφέως. Και εξήλθε προς αυτόν 'Ελια
Dicite Ezechise : Hec dicit rex Assyriorum : In κείμ και του Χελκίου και οικονόμος, και Σομνάς όγραμ :
quo fiducian ponis ? Numquid in consilio et ser - ματεύς και Ιωάς και του 'Ασάφ ο υπομνηματογράφος.
Dionibus labiorum prolium fit ? et nuncsuper quein Και είπεν αυτοίς Ραψάκης : Είπατε 'Εζεκία: Τάδε
confidisti ? nempe super virgam arundinemcon» λέγει ο βασιλεύς 'Ασσυρίων: Τίνι πεποιθώς εί ; μή
fractalilla , super Egypίum : que, si invitatur εν βουλή ή εν λόγοις χειλέων παράταξις γίνεται και και
aliquis super eam, intrabit in manum ejus. Sic επί την ράβδον την καλαμίνην την τεθλασμένην ταύ
est Pharaoh, rex Egypti, et omnes qui confi- την επ’ Αίγυπτον , ός εάν επ' αυτήν επιστηρίχθη ,
dunt in eo. Sin autem dicitis : Super Dominum B εισελεύσεται [184] εις την χείρα αυτού. Ούτως ο
Deum nostrum confidimus : nunc admiscemini εστίν Φαραώ βασιλεύς Αιγύπτου και πάντες οι πε
domnino meo , regi Assyriorum; el dabit vobis ποιθότες επ' αυτώ. Ει δε λέγετε, Επί Κύριον τον Θεόν
digo millia equorum, si poteritis prebere ascen- ημών πεποίθαμεν, νυνί μίχθητε τω Κυρίω μου , το
Sores super e0s . Ει quomodo polestis aspicere in βασιλεϊ 'Ασσυρίων και δώσει υμίν δισχιλίους ίππους,
faciem unius Ioparclie ? Servi sunt, qui confide - ει δυνήσεσθε αναβάτας επ' αυτούς δούναι. Και πως
runt in Egyptiis in equum cl ascensoren. Ει δυνήσεσθε αποβλέψαι είς πρόσωπον τοπάρχου ενός ,
145 ηunc, num sine Domino ascendimus super oικέται εισίν οι πεποιθότες επ' Αίγυπτον εις ίππον
regionem hanc , ad oppugnandam eam? Ει dixit και αναβάτην. Και νύν μή άνευ Κυρίου υμών ανεύης
ad eum Eliacim et Sonnas et Jeas : Loquere ad μεν επί την χώραν ταύτην πολεμήσαι αυτήν ; Και
Servos ιιος Syriace ; intelligitus enim nos, et είπεν προς αυτόν 'Ελιακείμ και του Χελκίου και Σόμνας
ne Ioquaris ad nos Judaice, et ut quid loqueris in ο γραμματεύς και Ιωάς , Λάλησον προς τους παιδάς
aures hominuo super muruων ? Ει dixit ad eos σου Συριστί · και ένα τί λαλείτε εις τα ώτα των αν
Italysaces : Nunquid ad dominum vestrum, vel ad θρώπων των επί το τείχει και και είπε Ραψάκης προς
vos nisit me dominus meus, loqui verba haec ? αυτούς. Μή προς κύριον υμών ή προς υμάς απ·
nonne ad homines, qui seden Super Durum, ut " εσταλκέ με ο κύριός μου λαλήσαιτους λόγους τούτους ;
[ne] comedant stercus et bibant urinam vobis- ουχί προς τους ανθρώπους τους καθημένους επί τω
cum? Ει stelit Rabsces, et exclamavit voce ma- τείχει, ίνα μή] φάγωσι 16 κόπρον και πίωσιν ουρον
gna Judaice, el dixit : Audite verba magni regis μεθ' υμών άμα 17 ; Και έστη Ραψάκης και έβόησε
Assyriorum : Non Seducat Vos Elechias : quia φωνή μεγάλη Ιουδαϊστί και είπεν : 'Ακούσατε τους
cruel vos Deus, et non tradetur civilas lice in ma- λόγους του μεγάλου βασιλέως 'Ασσυρίων. Τάδε λέγει
nus regis Assyriorum. Nolite audire Execian : ο βασιλεύς : Μη απατάτω υμάς Εζεκίας 18 λόγους :
Hirc dicit rex Assyriorum : Consultate, ut felices ου δύνηται δύσασθαι υμάς 19. Και μη λεγέτω υμίν
silis : egrelimini ad me, et comedile quisque 'Εζεκίας ότι ρύσεται υμάς Θεός, και ου μή παρα
vitenn Suan el ficus suas : et bibile aquam de δοθή ή πόλις αύτη εις χείρας 10 βασιλέως 'Ασσυ
cisterna vestra , quoalusque veniam, et dueam ρίων • μή ακούετε Εζεκίου. Τάδε λέγει ο βασιλεύς
vos in terram, que est sicut terra vestra, terra [185] 'Ασσυρίων : Βουλεύσασθε εύλογηθήναι 1" (25)
frumenti et vini et panis et vitium. Ne Seducat igi- εκπορεύεσθε πρός με, και φάγεται (26) έκαστος την
tur voς Εzeclaias, dicens : Deus liberabil vos. Nun . άμπελον αυτού και τα σύκα αυτού, και πίεσθε ύδωρ
quid liberaverunt dii gentium unusquisque regio - η εκ του λάκκου υμών, έως αν έλθω 21 και λάβω υμάς
nem suam de manu regis Assyriorum? Ubi est εις γην, ώς ή γή υμών, γή σίτου και οίνου και άρτου
deus Eliam el Arplhad ? et ubi est deus Seplharo- και αμπέλων. Μή ούν υμάς απατάτω 'Εζεκίας λέ
Thinι ? 146 Nunquid erui poluit Samaria ile manu γων : Ο Θεός υμάς ρύσεται. Μή έδρύσαντο οι θεοί
Ne: ? Quis est ex omnibus diis gentin islarum των εθνών έκαστος της εαυτου χώραν εκ χειρος Pa "
qui eruerit terrano suam de manu mea ? Quia σιλέως Ασσυρίων ; πού έστιν ο Θεός Αιθάμ και Αρ
VARIE LECTIONES.
. 1* Conf. Isaias XXXV1 ; IV Reg. ΧVΙ. 15 ούτως cun Isaia, Reg. Ch., ούτος Ox. 16 μή φάγωσι. μή cun
Isaia delet Ch. 11 άμα Isaias , Reg., Ch., άρα Ox . 18 Εζεκίας. 19 ρύσεται υμάς addidi ex Isalia. Cout.
IV Rp . XVIII, 29. Partem borimi per negligentiam omisisse Ox. prodil interpretatio . 20 yaipos Or.
21 3ουλεύσασθε, ει βούλεσθε εύλογηθήνα: Isaias , ποιήσατε μετ' εμού ευλογίαν Reg. 18 έλθω lieg ,
Isias, Ch ., löw Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(25) Βουλεύσασθε εύλογηθήναι. Frt», βουλεύσατε. Septuag. leg . ποιήσατε μετ' εμού ευλογίαν.
( 6) Και φάγεται. Scr', φάγετε.
245 CHRONOGRAPHIA . – LIB . V. 246
φάδ ; και που έστιν ο Θεός Σεπφαρωθείμ 18 ; μή A dicit : Liberabit te Dominus Deus Israel de manu
ηδυνήθη Σαμάρεια ρυσθήναι εκ της χειρός μου ; Τις mea.
των θεών πάντων των εθνών τούτων ερρύσατο την εαυτού γήν εκ της χειρός μου, ότι λέγει, Ρύσεται σε
Κύριος ο Θεός Ισραήλ εκ χειρός μου;
Και εσιώπησαν και ουδείς απεκρίθη αυτώ διά το Ει siluerunt , et nemo respondit ei , quia man
προστάξαι τον βασιλέα μηδένα αποκριθήναι αυτώ. daveral rex neminem ei respondere. Ει ingressus
Και εισήλθεν 'Ελιακείμ και του Χελκίου και οικονόμος est Eliacim, filius Cheleie, αconomus, et Somnas,
και Σομνάς ο γραμματεύς και Ιωάς και ο του 'Ασάφ et Joas , filius Asapla, a commentariis , ad Ezechiam,
ουπομνηματογράφος προς Εζεκίαν, εσχισμένοι τους scissis tunicis, et nuntiaverunt ei verba Rabsacis.
χιτώνας, και απήγγειλαν αυτό τους λόγους Ραψά- Ει factum est, cum audissel rex Ezechias, scidit
κου. Και εγένετο εν τω ακούσαι τον βασιλέα Εζεκίαν, vestimenta, el obsolutus est sacco, el ascendit in
έσχισε τα μάτια και σάκκον περιεβάλετο, και ανέβη templum Domini. Ει misit Eliachim, economum;
εις τον ναόν του Κυρίου [186] : και απέστειλεν et Sommam, scribam; et seniores sacerdotum, sac
'Ελιακείμ τον οικονόμον και Σομναν τον γραμματέα cis indutos, ad Isaiam, filium Amos, prophetam.
και τους πρεσβυτέρους των ιερέων, περιβεβλημένους Ει dixerunt ei : Hec dicit Ezechias : Dies tribula
σάκκους, προς Ησαΐαν, υιόν 'Αμώς, τον προφήτην, lionis et vinculi et correptionis et ire Iodierna
και 15 είπον αυτό : Τάδε λέγει 'Εζεκίας • Ημέρα Β dies ; quia venit dolor parturienti ; virtutem au
θλίψεως, δεσμού 16:27 (27) και ελεγμού και οργής ή ιem non habel pariendi. Exaudiat Dominus Deus
σήμερον ημέρα, ότι ήκει η ώδεν τη τικτούση, ισχύν tuus verba Rabsacis , que misil rex Assyriorum,
δε ουκ έχει του τεκείν. Εισακούση Κύριος ο Θεός ad exprοbrandum Deum viventem, et ad expro
σου τους λόγους Ραψάκου , ούς απέστειλε βασιλεύς brandum serimonibus quos audivit Doininus Deus
'Ασσυρίων ονειδίζειν Θεόν ζώντα και ονειδίζειν λό - tuus. Ει orabis Dominum Deum fuum pro dere
γοις οίς ήκουσε Κύριος ο Θεός σου , και δεηθήση liciis his. Ει venerunt servi regis ad Isaiam : et
προς Κύριον τον Θεόν σου περί των καταλελειμμέ- dixit eis Isaias : Sic dicelis ad lominum vestrum :
νιων τούτων. Και ήλθον οι παίδες του βασιλέως πρός Πec dicit Dominus : Ne 147 timeas a verbis que
"Ησαΐαν και είπεν αυτοίς Ησαΐας : Ούτως έρείτε audisti, quibus exprolraverunt me legali regis As
προς τον κύριον υμών • Τάδε λέγει Κύριος: Μη φο- syriorum. Ecce ego immillo in eum spiritum ; et
6ηθής από των λόγων ών ήκουσας, ούς ονείδισαν audiens nuntium, revertetur in regionem suam ,
με οι πρέσβεις βασιλέως 'Ασσυρίων. Και ιδού εγώ et cadet gladlio in terra sua . Ει revertii Rabsaces,
εμβαλώ εις αυτόν πνεύμα, και ακούσας αγγελίαν et invenit regem Assyriorum oppugnautem regen
αποστραφήσεται εις την χώραν αυτού, και πεσείται Lomnan». Ει audivit rex Assyriorum quod egres
μάχαιρα εν τη γή αυτού. Και απέστρεψε Ραψάκης, C sus est Thara, rex Ethiopum, ad oppugnandumm
και κατέλαβε τον βασιλέα 'Ασσυρίων πολιορκούντα eum. Ει audiens, misit in occursum ei Rabsacem
Λομνά 18. Και ήκουσε βασιλεύς 'Ασσυρίων ότι εξ- cum copiis multis; et mancus ipse, misit nunlios
ήλθε Θάρα 19, βασιλεύς Αιθιόπων, πολιορκήσαι αυ- ad Ezechiam , dicens : Sic dicelis Ezechise regi
τόν. Και ακούσας απέστειλεν εις απάντησιν αυτού Judee : Non le decipiat Deus tuus, in quo confi
τον Ραψάκην μετά δυνάμεως πολλής και αυτός disti in eo, dicens : Non tradetur Jerusalemin Ina
μείνας απέστειλεν αγγέλους προς Εζεκίαν λέγων· ηus regis Assyriorum. Αut non audivisti que fece
Ούτως έρείτε Εζεκία (187), βασιλεί της Ιουδαίας : runt reges Assyriorum omni terre ? et non libera
Μη σε απατάτω ο Θεός σου, εφ' ώ πεποιθώς εί επ' verunt eos dii gentium. An non patres mei disper
αυτώ, λέγων · ου μή παραδοθή Ιερουσαλήμ εις diderunt Gozam et Charan el Raphes, que sunt
χείρας βασιλέως Ασσυρίων." Η ουκ ήκουσας και εποίη- in regione Theman ? Ubi sunt reges Emar et Αr
σαν βασιλείς 'Ασσυρίων πάση τη γή, και μη εο- phad el civitalis Sepptharim ?
δύσαντο αυτούς οι θεοί των εθνών; ουχί οι πατέρες μου απώλεσαν την τε Γωζάν και Χαράν και Ραφείς,
αί εισιν εν χώρα Θαιμάν ; Πού είσιν οι βασιλείς Αίμα , 30 και 'Αρφάδ και πόλειως Σεπφαρείμ ;
Και έλαβεν Εζεκίας το βιβλίον παρά των αγγέ- D Ει accepίι Εzeclias libellum a untiis, et legit
λων, και ανέγνω αυτό εναντίον Κυρίου και προσ- eulo ante Dominum. Ει oravit Ezechias al Domi
ηύξατο προς Κύριον Εζεκίας λέγων· “Ο Θεός Ισραήλ μum, dicens : Ο Deus Israel, qui sedes super Che
ο καθήμενος επί των Χερουβίμ, ότι συ Θεός μόνος ruleim : quia to Deus solus es rex orbis terrarum,
εί βασιλεύς της οικουμένης, ο ποιήσας τον ουρανόν qui colum fecisti 148 et terrain. Exaudi, Do
VARIÆ LECTIONES.
11 Σεπφαρωθείμ. Σεπφαουραΐμ vel Σεμφαρoυαΐμ. ΙV Reg. cap. Χνιι et XVIII. Σεπραρουαΐν cap.
ΧΙΧ , πόλεως Έπφαρουατμ Isai cap. ΧΧΧVI el XXXVI, Σεπφαρείμ p . Seq. ν. 17. 26 Ιοάς Ox. 25 είπεν.
είπαν Isaias, είπον Reg . 16.27 δεσμού. ονειδισμου Isaias, on. Reg. 18' Λομνά. Sic el IV Reg. ΧΙΧ , 8.
ΛοβνανIsaias, Λοβνα Reg. recle. Post πολιορκούντα delevi βασιλέα. 99 Θάρα. Θαρακά ΙReg. , Isaias, Sil
Tergue apud Josephum Arch . X , 1 , 4. Epiphanius el Riuinus ubi Græce Oups!xriy . 30 A1:460. A :
Ox. ; tõv Isaias, Reg., tov Ox.
ED , CIIILMEADI NOTÆ .
(27) Ημέρα θλίψεως, δεσμού, etc. Septuag. ημέρα θλίψεως, και ελεγμού, και παροργισμού η ημέρα
ταύτη .
247 . JOANNIS MALAL.E 213
mine, Inspice, Domine, verbi que nuisit Senna- Α και την γην, εισάκουσον, Κύριε , επίβλεψον, Κύριε ,
cherini, al exprοbrandin Deum viventem. In Ve. και ίδε 31 τους λόγους ους απέστειλε Σενναχηρεία,
Titale enim desolaverunt reges Assyriorum orien ονειδίζων Θεόν ζωντα. Επ' αληθείας γάρ ερήμωσαν 31
Terre totum, et regiones ejus : et injecerunt idola βασιλείς 'Ασσυρίων την οικουμένην όλην και τας
eorum in igue:n. Non enim dii erant, sed opera χώρας αυτής, και έβαλαν τα είδωλα αυτών εις το
InauumI manarum, ligna et lapides ; el disper- πυρ : ου γαρ θεοί ήσαν, αλλ' έργα χειρών ανθρώ
diderunt eos. Ει nunc, Domine Deus noster, silva πων, ξύλα και λίθοι και απώλεσαν αυτούς . Και
nos de mann eorum; et cognoscal One regun νυν, Κύριε ο Θεός ημών, σώσον ημάς εκ χειρός αύ
terræ quia lu es Dens solus των, ένα γνω πάσα βασιλεία της γης, ότι συ εί
Θεός μόνος.
Ει missus est Isaias, filius Anos, ad Ezechiam ; Και [188] απεστάλη Ησαΐας, υιός 'Αμώς, προς
el dixit ei : Hoc dicit Dominus Deus Israel : Au- Εζεκίαν, και είπεν αυτώ Τάδε λέγει Κύριος ο Θεός
divi que Orasli ad me , de Sennaclierim, rege Ισραήλ : " Ήκουσα και προσηύξω πρός με περί Σεν
Assyriorum. Sic dicit Dominus de rege Assyrio- ναχηρεία, βασιλέως 'Ασσυρίων. Ούτως λέγει Κύριος
ruin : Νoningredietur in urbem hanc, neque jaciet επί βασιλέα 'Ασσυρίων: Ου μη εισέλθη εις την
in cam sagittato, neque scutum ei opponet , neque 5 πόλιν ταύτην, ουδε μη βάλη επ' αυτήν βέλος, ουδε
ean vallo circuonda bit : Sed via qua venit, in ea μή στήση επ' αυτήν θυρεόν 30, ουδε μη κυκλωση
revertetur. Quia Inec dicit Dominus : Prolego επ' αυτήν χάρακα, αλλά τη οδό ή ήλθεν, εν αυτή
urbem lanc, ad salvandam ean propter me, ct αποστραφήσεται, ότι τάδε λέγει Κύριος Υπερ
propter Davidem , servum meum . ασπιώ της πόλεως ταύτης του σώσαι αυτήν δι'έμε και
διά Δαβίδ τον παϊδά μου.
Ει egressus est angelus Domini per noctem, et Και εξήλθεν άγγελος Κυρίου νυκτος, και ανεξί.εν
occidit de castris Assyriorum CLXXXV millia. Ει εκ της παρεμβολής των Ασσυρίων ρπε' χιλιάδας .
Surgentes mane , invenerunt omnia corpora mor'- Και αναστάντες το πρωί, ηύρον πάντα τα σώματα
tu3. Et rex Assyriorum reversus, abiit, et habita- νεκρά • και αποστραφείς απήλθεν ο βασιλεύς Ασ
vil in Nineve : et cumipse adorabat in donio Sn- συρίων, και ώκησε την Νινευή. Και εν τω αυτόν
rac!!, dei sui patrii, Adrameleclh el 149 Sarsar, προσκυνείν εν οίκω Σαράχ 26 (28) τον πάτραρχον
filii eius, percusserunt eum gladiis : ipsi auten) 'Αδραμέλεχ και Σαρσάο 35, υιοί αυτού , επάταξαν
Salvi evaserunt in Armeniam. Ει regnavit Assyriis αυτόν μαχαίραις, αυτοί δε διεσώθησαν εις 'Αρμε
aller filiusejus, Nachordan . C νίαν. Και εβασίλευσε Ναχορδάν 36, ο υιός αυτού
άλλος 'Ασσυρίων.
Ezechiam excepit in regno Judaeorum Manasses, Μετά δε την βασιλείαν ' Εζεκίου εβασίλευσε των
quiregnavit annos lv . Ιουδαίων Μανασσής έτη νε'.
Ab Alamo igitur ad Manassem usque, anni sual Εισιν ουν τα πάντα από 'Αδάμ έως Μανασσή έτη
MMMWMCCCXXI. ετκα'.
Per id auten tempus Rhodii ( nullius in pole - 'Εν τοις έτεσι δε τούτοις οι Ρόδιοι, ώς μηδενί
Salem redacti, sell sui juris et maris doii), 1891 υποταγέντες εν πολέμους, αλλ ' αυτονομούντες
ante felicitatis in gratiam, slaluam in insula sua και θαλασσοκρατούντες , ευχαρίστως φερόμενοι ,
ex ereingentenu Soli posuerunt: quam, quod stupen ανέστησαν εν τη αυτή νήσω στήλην (29) χαλκήν το
de esset magnitudinis, Colossum dixere ; cxindle Ηλία μεγάλην πάνυ, ήντινα εκάλεσαν Κολοσσών,
ctiam seipsos Colossenses denominantes. ως φοβερόν θέαμα (70), και έχρημάτισαν εαυτούς
έκτοτε Κολοσσαείς.
VARE LECTIONES.
31 δε, είδε θx. 32 ήρή μωσαν C ., ερήμωσαν Ox. 33θυρεον Ch., θυραιόν (Ox. 34 Σαράχ, Νασαράς
Isaias, Μεσαράχ Reg., 'Αδδάχ Cliron. Pasch. p. 116 Β, 'Αράκη Josephins Χ , 1, 5 . τον πάτραρχον C .,
1- is, Chron., των πατράρχων Ox. 35 Σαρσάμ. Σαρασάο ΙSlias , Reg., Josepίius X , 1 , 5 . 36 εβασίλευσεν
"Ασορδάν recte Isaias, Reg.
ED. CUILMEADI NOTE .
(28) Σαραχ των πατράρχων. Scr. τον πάτραρχον, D (50) "Ήντινα εκάλεσαν Κολοσσός ως φοβερόν θέα
ul nabel Chron. Alexandrinum . Septuag . Šv 0.20 u.a.. Korosco! sialnæ sunt prrgrandes , atque inu
Νεσεραχ θεού αυτού silatie stupendæque magniludinis, leste Hesychio .
. τώ Ηλίω . Στήλη , pro statu2, Κολοσσοί
( 29) Στήλην χαλκήν , αγάλματα υπερμεγέθη. Frat aufenn Co:
frequenter occurrit apud recentiores : apud Nosirum lossis iste 70 cubitorum allitudine, uli lestälur
vero exeinplis hujusmodi nihil usitatius . Inter alios Piilo Byzantius , De 7 orb . Spectacul. 'Ev tauon
Ο Jo. Tzetzes, de Alexandri Stalia Lysippo Κολοσσός έστι πηχέων εβδομήκοντα διασκευασμένος
Maria , verba faciens, hæchabet, chil. 8, hist. 200. EiS 'HALOV • licei de cubitorum nuniero non conve
luinuo naiIoang úyn .lor #noncer & reivor . nil inter auctores ; de quo vide Leon . Allalii in
Δοκοίτα βλέπειν ουρανόν , και πάν ηκριβωμέ Philon . Nol., ubi obiter notandum , injusle 3b Al.
γως, Jario vapulare Dicca ! :pium , eo quod Septuaginta
"Οποίος ήν: Αλέξανδρος ο Μακεδών» εκείνος . cubitorum , el, Pedum centum et quinque, ideii esse
" 2 0T€ CoreTr pois 9.decorac , A .VE Career , où osserere ausus sit. Licet enim pedes cy ncc cubi
Ιστή.! ην . forum geometricorum (si tamen cubitus iste locum
219 CIIRONOGRAPHIA. – LIB . VC 210
Μετά δε Μανασσήν εβασίλευσε της Ιουδαίας A Post Manassem Jul:rorum regain tenueruit
Ελιακείμ και Ιωακείμ , αδελφοί αυτού , έτη fratres ejus, Eli: kin el Jo: kin, por annos X1.11 .
μδ' 17.
Γίνεται ούν από 'Αδια τα πάντα έτη ετξε'. Ab Alamo igitur in 10lum numerantur anni
MMMMMCCCLXV.
VAR!.Ε 1.ECTIONES.
31 εβασίλευσε της Ιουδαίας Ελιακείμ και Ιωακείμ , αδελφοί αυτού, έτη μδ'. « Quan) alietta
a vero suini ista ! Manassi enim successil fil. ejus Amon, per ait. il. Amoni successit lil. ejus Josias,
per au . xxxi. Josie successil lil. ejuis Joachaz, per mens. 3 ; post qurm a Pharaone Nechaune res consti
tillis est Eliaciul, qui el Joakim dictus est ; Josie vero el hic eral llius : regnavit vero fic annis XI,
adeo 11t Manasse rege ad ultima horun announ anni quidem intercesserint xLv, alque bec forsan
auctoris nostri meus est,in feliciter licet expressa : pro dôli poil ideo legendum ào cós. i Chhia lacuna
stallen la posi ' Lovosiz ;, scribendung te 'EA:Txit , yol! Turysil, o p .ajtoj , sc . Joacaz. Corila
g nulus etian Cedreius p. 112 C μετά δε Ιωάχαζ εβασίλευσεν Ιωακείμ και Ελιακείμ ο αδελφός αυτού.
ED).CH LUEIDI NOTÆ .
ispin, prieterquam apud Origenem, haluerit), Βλαιστων εόντων, του δε πήχεως εξαπαλαίστου : Ρας .
nee regiorum , nec commium ; cubitorium tamen sus, inquit, mensaræ ser peilum , sive quatuor cu
minorum , sive sesquipedalium (qui etiam Hero - bitorum : pedes autem , quutuur palinorum : cubili
do' o communis esti numerum exactissime impienl. vero sex palinorum . Cubilum elian Seso !! pedaler
ierodo!. Ι. Π : Εξαπέδου μεν της αργυιης μετρEO- facit Ηesychius : Πήχυς , και είς και ήμισυ τους.
μένης, και τετρατήχεος των ποδών μεν τα ραπα

[190] ΛΟΓΟΣ ΕΚΤΟΣ

ΧΡΟΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΑΣΣΥΡΙΩΝ ΚΑΙ ΑΙΝΕΙΟΥ ΑΣΚΑΝΙΟΥ .

150 LIBER SEXTUS

DE TEMPORIBUS REGNI ASSYRIORUM ET ÆNEÆ ASCANII PATRIS.

'Επί ούν της βασιλείας Ιωακείμ βασιλέως (33) C Joachiino : le regnanti: Ν.! uc!iodon:871, As
οπλισάμενος κατά Ιουδαίων ανήλθε Ναβουχοδονό- Syrioruum rex, cumexercitu Veniens contra Julos,
σορ , βασιλεύς Ασσυρίων και παρέλαβε την Ιερου . Ηierosolymain cepit Jud:ganque omnen: juxta 10
σαλήμ και πάσαν την γήν της Ιουδαίας, καθώς οι A prophetis Israeli predictumfueral. au
προφήται τροέλεγον το Ισραήλ. Και απήγαγε τον 1em ipsum Joachim populunqueoncin capti
Ιωακείμ, βασιλέα των Ιουδαίων, αιχμάλωτον και vos habuit, et in mancipia fccit : Ο11)neque re
πάντα τα βασιλικά σκεύη και πάντας δριαλώτους gium apparatum deport.avit ; nec in poleran
εποίησε , και ουκέτι εβασίλευσε [191) των Ιουδαίων μου :lus Israeliticus regen silbiaplius ! .luit , ut
ούτε Ιερουσαλήμ, πόλις της Ιουδαίας, ούτε Σαμά- Snarie 114 Hierosolymis reg11:3nlein. Sed inpe
ρεια. Και λοιπόν παρεδόθη η βασιλεία των Ιουδαίων rium genis Jolice, Assyriis delafun, lines
εις χείρας 'Ασσυρίων, και εκυρίευσαν αυτών. 'Εν pnes eos remansit. Acrilia autem capivitas 1!!
δε το πέμπτο έτει της βασιλείας Ναβουχοδονόσορ universalis Blbylonica al quintuma nni Nalu - και
πάτα 38 ή αιχμαλωσία των Ιουδαίων εγένετο εν cίιοιιο ::05ris, uti Enselius Paupliili in Clironico
Βαβυλώνι, καθώς Ευσέβιος 39 ο Παμφίλου εχρονο - S110 lilit.
γράφησεν.
'Εν δε τοίς αυτούς χρόνους οι Λυδοι έλαβον τας 0 151 Circa Insec .li, vicinis gentilis
βασιλείας, ήτοι τοπαρχίας, δυνάμει από των τει η aris stillclis , louin: υί « αριrunt. Lyloruno res
σίον και όντων άλλων εθνών. Και εβασίλευσε των Λυ- γι'ius Arlets fuit, quiXXXVI 105 regna vit . Su!).
δων πρώτος ο 'Αρδεύς (52) έτη λς'. " Οστις και υπ. egit hic ditioners undique adjacents atue reg 1:2 :
VARLE LECTIONES .
38 TINTI. T. : n Schurzfleisch . Nolit. Bibl. Pinar. p . 257. Que debebat roken 21./ 2. dici. Sred
aix lawsia bic soul capdovi 39 Eus :6 .05. Conf. hunc p . 86 d . lai. 60 Tarsior Ch ., TTDU Cx.
ED. CHILHEADINOTE.
(31) Επί ούν της βασιλείας Ιωακείμ βασιλέως. filius erat . Vide TV Reg. p . ΧΙV,
Joskin iste, qui el sectonias dictus est, quique (52) iloco ; ó 10.6z. " A CÔ 305 hic Eusebio
Babylones Caplivus ductID ('si ,b ulld prioris dictus ('si
251 JOANNIS MALAL.E 252
atque inde elatior factus, in summo fastu vitam Α έταξε τα πλησίον έθνη και βασίλεια, και διήγεν εν
crit . υπερηφανία .
Nabuchonosoro autem successit , in regno Ας- Μετά δε την βασιλείαν Ναβουχοδονόσορ, βασιλέως
Syriorum, filius ejus, Baltasar : qui Judaeorum vas2 'Ασσυρίων, εβασίλευσε Βαλτάσαρ, ο υιός αυτού .
sacra meuse sue in ministerium adhibuit : qui- " Οστις εις τα ιερατικά σκεύη των Ιουδαίων υπηρε .
bus etiam, per Iudibrium, misceri jussil vinum τείτο · εκίρνα δε και ταϊς παλλακαίς αυτού εις αυτά
concubinis suis et convivis omnibus. Interim vero και πάσι τοις συνεσθίουσιν αυτώ, ενυβρίζων αυτά.
dum rex genio suo cum omni insolentia indulgerel ; Και εν τω ανακείσθαι αυτόν εν απονοία και δειπνείν
ecce articulus manus humanre. ex oppositorena εώρα ένθα ανέκειτο εν τώ κατέναντι τοίχο του πα
culi pariete subito emergens Scribelial : Mune, λατίου εξαίφνης αστράγαλος χειρός ανθρώπου ( 33)
Tiecel, Phares . Scripsit trec manus articulus, et γράφοντα, Μανή, (192) Θεκέλ, Φαρές. Και ταύτα
evantit. Baltasar autem, perlecta scriptura, voca- γράψας ο αστράγαλος της χειρός αφανής εγένετο.
vil ad _se incantatores, Diagos, astrologos , el som- Ο δε Βαλτάσαρ αναγνούς τα γράμματα εκάλεσε
nioruto interpretes, qui in Babylone fuerunt, om- πάντας τους επαοιδούς και μάγους και αστρονόμους
nes : et quasivil ab iis : Quidnain sibi vellel digi- και ονειροκρίτας της χώρας αυτού , επερωτών αυ
tus visus ; aut quale liaberet ab illo scriptum 5 τούς· Τίς έστιν η δύναμις αύτη του αστραγάλου ή
interpretamentum ? Caeterum nemo isla interpre- τίς ή ερμηνεία των γραφέντων υπ' αυτο ; Και ού
tari potuit . Rex autem certior factus , Danielem δεις ηδυνήθη ερμηνεύσαι αυτό. Και ακούσας ότι ο
quendam, ex captivis Hebr:eorum, simia in ve- αυτού πατήρ εν πολλή τιμή είχε τον Δανιήλ, όντα
neratione apud patremsum fuisse, ob interpreta- εκ της Εβραίων αιχμαλωσίας, όστις τα οράματα
tionem sooniorum, Daniele : accersit ; et edixit αυτού ήρμήνευε 1 , μετεστείλατο τον Δανιήλ και
ci : Quandoquidem Di gralia in le est, interpretare λέγει αυτό Επειδή χάρις εστί Θεού παρά σοι,
mili quol oculis meis vili , nolumque milbi fa- ερμήνευσόν μοι όπερείδον τοίς εμοίς οφθαλμοίς, και
cito scripture sensum. Daniel vero Ibis 152 auditis, την των γραμμάτων δύναμιν σαφήνισόν μοι . Ο δε
bi vim Scripture hujus percepisset , dixit regi : Δανιήλ , ακούσας και έωρακώςτην δύναμιν των γραμ.
Si modo veniam illi dabis , o rex , nec iraluς μάτων, λέγει αυτώ • Μακροθύμησον επ' εμοί, βα
eris , verborum sensum ego tibi expedian. Re- σιλεύ, και μη οργισθής , και ερμηνεύσω σοι την .
Spondens rex, juramento confirmavit , nihil mali των γραμμάτων δύναμιν. Ο δε επωμόσατο μη
eventurum illi ex interpretatione. Turn regi Da. ποιείν αυτώ κακόν ερμηνεύοντι. Και λέγει αυτό και
niel : Deus (inquit) coli et terre, infensus libi, ς Δανιήλ : “Ο Θεός του ουρανού και της γης, αγαν
regnumtum ad exitum perduxit. Ηac ubi audis- ακτή σας κατά σου, επλήρωσε την βασιλείαν [195]
Scl rex, dinisit illum, predictionis eventum ex - σου. Και τούτο ακούσας απέλυσεν αυτόν ιδείν
spectaturus . Paucis vero post diebus, Darius Medus, εί αληθεύει. Και μεθ' ημέρας Δαρείος ο Μήδος (3 ),
cum annu ) ageret Sexagesimum , contra regean ών ετών ξ', τυραννή σας επήλθε και έσφαξεν αυτόν,
arma novit : eoque interfecto, regnum silbi vindi- και έλαβε την βασιλείαν αυτού .
cavit.
Darium autem exceperunt ceteri Assyriorum Μετά δε την βασιλείαν Δαρείου εβασίλευσαν έτε
reges usque ad Astyngen, qui deinceps Persis ροι βασιλείς Ασσυρίων έως 'Αστυάγους. Και λοιπόν
regnavit. Movebat hic Ibellum contraLydos, in- ο 'Αστυάγης εβασίλευσε Περσών, ός επεστράτευσε
genti veniens cum exercitu. Accidit autem colein κατά των Λυδών, ανελθών μετά δυνάμεως πολλής.
topore solis defectio, que per multas diei Itoras Εν ώ χρόνω ο ήλιος εξέλειψεν 1 επί πολλάς ώρας
luravit ; hanc vero Thales philosophus predixeral. της ημέρας, προειπόντος Θαλού του φιλοσόφου την
Eleni tempore Pisistratus se belli ducem Lydis έκλειψιν (33) του ηλίου. Εν τοίς αυτούς χρόνους Πει
VARIÆ LECTIONES.
*' ήρμήνευε Ch., ερμήνευε Ox. 42 εξέκλειψεν Ox
ED. CHILMEADI NOTE.
(53) 'Αστράγαλος χειρός ανθρώπου . Ιta etiam ex D πτόμενα υπό τών σουρών.
Seplug. versione , Cedren . διά τούτο απεστάλη ( 33) Και μεθ' ημέρας Δαρείος , etc . Imo eatlem
òstgiyalo ; yeloos, etc . Chron . Alex . xal o Basicºsnorte occisini frisse ' Baltazarem , Assyriorum re
έθεώρει τους αστραγάλους της χειρός. Constant. gon, Lesl1ur sacra pagina Dan. cap. V. Scdl nec
Mapas . alias cium sacro lexlii concordat auctor noster in
hac Baltazaris historia : inter alia vero cum Di
'Αστράγαλος εώρακε γράφοντα προς το τοίχο). riuni, apul Danielem , LXII annos nallis , regnum
apud quos omnes . . . . dotpáralos improprie sie obtinuisse dicatur, Noster sexagenarium tantum
milur pro mianus digilo seli articulo : apud ana - euni facil .
16: nikos enim spine verTelbram, sive Spondylum (55) Προειπόντος Θαλού του φιλοσόφου την έκλει
lignilicat : pro talo etiam quandoque ponitule' iv. De Thalele ecliposim banc prædicente, vide
deste llesychio : 'Agtpuyanov,' cov o povouzov, xut Perololim lib . 1. Cedienis asserit Thalelem de
το υποκάτω του σκέλους. Jul. Pollux, lib. II, « . 4, feelus Solis, Incue , et e inoctia pin
αστραγάλους ( los interiores esse estatur : Οι δε deprendisse : Και πρώτος την ψυχήν είπεν αθάνα
αστράγαλοι, ου τα προύχοντα, αλλά τα ένδοθεν κρυ- τον, εκλείψεις τε και στη μερίας κατειληφε.
 CHRONOGRAPIIA. - LIB . VI. 74
σίστρατος πολεμών δημαγωγεί (56), των Λυδών μή A prinuit ; qui cu Persis equo marte pugnantes ,
ηττηθέντων των πολέμω, αλλά του 'Αστυάγους αφ " salien non sunt devicii . Quin el Astyages ultro
εαυτού αναχωρήσαντος . Τότε τούτο γνόντες οι relrocessit. Quod cum intellexissent Pisei , solem
Πισαίοι (37) δευτέραν εορτήν επετέλεσαν αγώνος nitalera illam alteram Pythii certaminis, Solis in
Πυθίων 43 , ευχαριστούντες τη Ηλία • παρατιθέ.. honorem, celebrarunt ; subjicientes sese Lydorum
μενοι εαυτούς Λυδούς και το κράτει της δυνάμεως imperio , et poleslati ejus.
αυτού (58).
Και (194] λοιπόν εν τοις μετά ταύτα εφηύρον Posteris deinde temporibus , iidem Pisei tertiam
εορτήν αγώνος τρίτου οι αυτοί Πισαίοι, τα "Ίσθμια solemnitalem indixerunt , 153 Isthmia Plutoni
το Πλούτων: (59). Τετάρτην δε εορτήνεφηύρον αγώ- celebrantes . Quarta denique addiderunt iidem
νος οι αυτοί Πισαίοι , και επετέλεσαν τα Νέμεια το Pisi, Nemea scilicel : et hæc in Bacchi hono
Διονύσω. rem .
Μετά δε την βασιλείας του 'Αρδέως εβασίλευ- Ardeo successerunt , in regno Lydorum, reges
σαν Αιδών οκτώ έως Κροίσου του υπερηφάνου : elii vu, usque ad Crosun illum strperbum; qui
έδασίλευσε δε και αυτός Κροίσος έτη ιε'. Κατέσχεν regnavit annos Xy . In Universum itaque duravit
ούν η βασιλεία Λυδών τα πάντα έτη σλβ'. BLydorum regnum annos CCXXXI.
Εν δε τους χρόνους της βασιλείας αυτού και αυτός Cresus autem imperium tenens , ditiones oin
Κροίσος υπέταξε πάσας τας επαρχίας, ήτοι βασι- nes , non vicinas tantum , sed et Ionge elitan dissi
δείας, τας πλησίον αυτού και τας πόρρωθεν, λαμ- Las, in poleslalem suam redegit : tribula autem
€άνων απο μέν των πειθομένων αυτω φόρους, από ab eis qui dederunt se , exegit ; repugnantibus vero
δε των ανθισταμένων αυτώ αυτους και τις βασιλείας el regna et libertaten ademit. Itaque reforinidarunt
αυτών. Και είχε φόβον πολύν ώς ευτυχής και νι - eum omnes , tanquam hominem fortunation , vi
κητής και υπτιώθη. Εν οίς χρόνους Σόλων έφιλο- cloremque : inde rex elatior factus. Ηoc tempore
σέφει. claruit Solon philosophus.
Μετά δε την βασιλείαν Αστυάγους , βασιλέως Asiyayi, in regno Persarum , succedebat Cyrus
Περσών, εγένετο βασιλεύς Κύρος ο Πέρσης · όστις Perso : qui et uxoren Darii regis , antecessaris
εφίλησε την γυναίκα του προ αυτού βασιλέως Δα- sui , Bardanem, quain autavit , in uxorcnm sibi
ρείου Βαρδάνην, και έλαβεν αυτήν. Το δε τεσσα- accepit . Decimoquarto autem anno regnantis Cyri ,
ρεσκαιδεκάτω έτει της βασιλείας Κύρου Κροίσος ο Cresus, a primoribus suis edoclus de hostili
βασιλεύς των Λυδών, διδαχθείς από των συγκλητι- , illa irruptione, quam in Lydiam superioribus all
κων αυτού την πρώην του 'Αστυάγους, βασιλέως “ nis fecerat Astyages , Persiarum rex, ira Commo
Περσών, επί την Λυδίαν πολεμικής παρουσίαν , tus est : atque all Cyrum, Persarum regem, niίιιι,
εγανάκτησε, Και δηλοί Κύρη (40), τώ [195] βασι- qui ab eo postularent ali vel regno sto decedat,
λεί Περσών, παραχωρήσαι αυτή την βασιλείαν αυ. aut cum felicissimo rege congressurus , belli for
του και αναχωρήσαι, ή δέξασθαι την παρουσίας της ευηan exspeclaret. Cyrus autem , legalis exceptis ,
ευτυχεστάτης αυτού βασιλείας πολεμούσαν. Ο δε el perlectis Crasi lileris , respoudit 154 eis :
Κύρος, βασιλεύς Περσών, δεξάμενος τους σταλέντας Ecquid injurite a ne Crasso illatum est , qui
πρέσβεις, και αναγνούς τα παρ' αυτού γραφέντα, me nieisque regnis tintoterrarium spatio disjunctus
είπε τοις πρεσβευταίς· Τί γάρ ήδίκηται παρ' εμού est ? Αut quoιnolo , tot jam elapsis annis , finium
Κροίσος, τοσαύτην γήν (41) άρεστηκώς απ' εμού invasorum injurias nunc dem exigit ? Ει quide:
και των εμών βασιλείων •5 ; ή πως τοσούτων δια- Cyrus , anxius anίii , in Indiaτι fug 're in aniino
VARIÆ LECTIONES .
» Πυθίων. Πυθία Os. Quod polest etiam Πυθίου scribi. και βασιλεύς. βασιλέως Ox, 68 βασιλείων Ceilie
Bus p. 136 C, βασιλείων Ox.
ED , CULMEADI NOTÆ .
(36) Πεισίστρατος πολεμών δημαγωγεί. Loclin D "Ίσθμιος ο Ποσειδών.
hunc suspectum habeo : quid enim Pisistrato cu :! (40 ) Kalonzoi Kupo . I.! est. literas Cyro millil :
bello Aslyagen inter Lydosque ? hoc sensu enim Ô52052! passim aplid bine No
(37) Τούτο γνόντες οι Πεισαίοι Ox. Ser. Π :σαίοι. strom usurpatur. It infra , lib . XIV, pag. 358 :
Stephan. de Urb. Πισα, πόλις και κρήνη της Ολυμ- Theolosius Junior Eudoxie filize , ol) Ronan als
πίας· έστι και χωρίον, εν ώ και του Διός ναός ίδρυ - ea Vanil:alis prolinam, allco infensus erit, ut nul
ται, και ο Ολυμπιακός αγών τελείται. lam omnino deinceps rationem ejus habueril , sed
(58) Το κράτος της δυνάμεως αυτού. Αυτού, hoc nec per litteras en compeilare voluerit ; και
1000, al Solein referendum est ; cujus Iulele Pi- έασεν αυτήν εν τη 'Αφρική, παρά Ζινζιρίχω μηδέν
Sei se resque siias commiserunt, certamina ! pc αυτό δηλώσας.
Pythia ejus in honorem instillientes. ( 41) Τοσαύτην γήν άρεστηκώς απ' εμου, και των
(59) Τα Ίσθμια το Πλούτων.. Certamina Istlimia, ημών βασιλειων. Miror quid Xylandro Venefit in
post Nemæa , instituta tradunt alii ; ab istimo menlein ul bæc ita redderet, apud Cedrenim :
Corinthiaco , ubi primuin celebrata sunt, sic dicia : Qui a me el regno meo lanium terrae abstulit. Ag
liec Pluionis , ut Noster , sed Neptuni in honorem , €5720s enini dissilus sive disjunctus est lioc loco
gui Isthmius etiam inde vocains. Stepban . de significat ; abstulit vero bullibi significare poa
Urb.in Ισθμός: έστι και Κορίνθου ισθμός, εν ή terit.
2:33 JOANNIS MALALE 275
ha! it : 11xor vero, eum tam perturlbatum vitlens, Α δραμόντων χρόνων βλάβης χώρας διεκδικεί ; και
quinn ei in causa essel inquirit : el edocta ren, αδημονών ήβούλετο φυγείν επί την Ινδικήν χώραν.
ita deinde affatur : Regnante Dario , marito neo Ιδούσα δε αυτόν άθυμούντα ή γυνή αυτού , και
priore , vales quidam erat Helrieus, ex captivitile επερωτήσασα και μαθουσα παρ' αυτού το πράγμα,
Israelitica, nomine Daniel : fuit lie divina sapientia λέγει αυτό, ότι Επί Δαρείου, του πρώτου μου -αν
preditus ; quemque rex Darius Summo habuit in δρός , ήν ανήρ τις Εβραίος, τροφήτης, σοφίαν
Ilonore , nec, nisi cum eo prius communicata re , ho- έχων Θεού , ό όνομα Δανιήλ, εκ της αιχμαλωσίας
plurus, uli Danielein consu! uerat, iosles alique de- βασιλεύς Δαρείος, και δίχα αυτού ουδέν έπραττεν
Lellavit . Daniel autem iste, late jar:) grandior εν τούς πολέμους. Και επερωτών αυτών [196 ] ήνίκα
factus, et opilous abundans , post Darii obituin , είχε πόλεμον, κατε πολέμει τους εναντίους · όστις
in M . rabitidem regionen privalan vitan acturus, μετά την τελευτήν εκείνου, πλούσιος ών και γεγη
recessit. lac ibi audisset Cyrus, nmittit ex pri- ρακώς ιδιάζει εις την Μαραβίτιδα χώραν (5) . Ο δε
morilbis Suis, qui Danielen honorifice alluce - Κύρος, ακούσας ταύτα, έπεμψε προς αυτόν τους
rent. Legati interim, qui a Cres0 al Cyrum μεγιστάνας αυτού, όπως μετά τιμής αγάγωσιν αυ
nissi fuerant, Lydium reversi, Cyri responsumi B τόν. Οι δε αποσταλέντες από Κροίσου προς Κύρου
regi suo reluleruni. υποστρέψαντες εις την Λυδών χώραν την απόκρισιν
την δοθείσαν αυτοίς από Κύρου το ιδίω βασιλεί
απήγαγον.
Cres us autem, Lydorum rex, Tilos quos-tam ex "Ο δε Κροίσος, βασιλεύς Λυδών , επιλεξάμενός
suis delegil, quos donis lun vilibus, cum regiis τινας εκ των ιδίων αυτού ανθρώπων πιστούς, και
instruct0s, Delp!ios , ad oraculard isit , dice15 δούς αυτοίς δώρα ευτελή και έτερα δώρα βασιλικά ,
eis : 11:4bitu Vestro nutsalo, Agyptium vo! is sll- αποστέλλει εις Δελφούς και εις το μαντείον, είρηκώς
mile : el oraculum 155 adeumes, viliora illa aurois, öz: 'A76Bate od oxñuo úpūv xal qopészte
lona sacerdoti tradite ; dicentes ci : Agypίii Αιγύπτιον σχήμα, και ανελθόντες εις το μαντείον
stus, et oraculum consulturi veninus : ex ili- επιδοτε τα ευτελή, δώρα το ιερεί, λέγοντες αυτό, ότι
1eris autem Iongitudine, oιonio nobis excidit , Αίγυτετιοί εσμεν, και ήλθομεν επερωτήσαι την Πυ
μο ! sciscitaturi essents. Itaqu: ipse denro. θίαν, και εκ του μήκους της οδού εληθαργήσαμεν
g: lo, qua o! cialis nos no adveimus. δια " τι ήλθομεν επερωτήσαι ή αιτήσαι · αλλ' ευζα:
Si aute ) cat vobis : Quors1m venistis ? don: και επερώτησον την θεάν διά τι ήλθομεν. Και ει μεν
elin regio illi dei bitis ; insuper cum rogantes " είπη υμίν, Δια τί ήλθετε ; δότε 43 και τα βασιλικά
Οι Apolline edisct utri ego tyran, Pers - δώρα , και είπατε τωιερεί μαθείνει νικώ τον βασιλέα
r regen , supera: 1s sim. Legali itaque, donis : Περσών τόν Κύρον. Οι δε λαβόντες τα δώρα απήλθον
accep'is, Delplos, ad oraculum proficiscuntur : eis Jerigovş eis d iacov, mai ëğwray tà õwa
dona aurem viliora sacerdoti oterentes, dicunt Euterñ , x.2.: sirovėauto ; Aiyutlous, xal, öts 'Ean .
se ΑΕgyptios esse ; itineris vero causam sibi exci- θαργήσαμεν διδ ήλθομεν. Και ακούσας o 197] ιερεύς
disse. Ifoc audito , olstupuit sacerdoς; dona all- εξεπλάγη, και δεξάμενος τα δώρα τα ευτελή 2, εισ
tem vilia accipiens, faul ingreditur : Tolisque ελθών ηύξατο, και έλαβε την απόκρισιν ταύτην παρά
concepίis, a Pyllia Iulit lioc responsin: Novi ego της Πυθίας : Οίδα ψάμμου τον αριθμόν και μέτρα
arene numerum , el maris neis0 am. Aulio θαλάττης · ου λαλέοντος δε ακούω και κωφού ξυν
eli: ηι ηοη Jolenlein, licenlerinque intelligo. ίημι. Παίζειν (42 ) δε με πειράται Κροίσος και βασι
gone ut a Croso el Lylis cjus illudor dolis ? λεύς και οι τούτου Λυδοί. Και εξελθών ο ιερεύς
Egressus autem sacerlos : Vos, inquit, Agyptii είπεν αυτοίς: Ουκ έστε Αιγύπτιοι, αλλά Λυδοί και
Που estis, sel Lydi; nec oblivione capi, sed Nu- ουκ εληθαργήσατε , αλλά παίζοντας τα θεία ειρή
mini illudents, Inc dixistis. Oraculi vero re- Β κατε ταύτα. Και επιδέδωκεν αυτοίς γράψας τον χρη
Sponsum , dipliis exaral 0, 5 1cerdos eis σμόν εν διπτυχοις εις το είδέναι Κροίσον το θαύμα.
• VARIÆ LECTIONES .
46 1 :λφους Ox. Dis. 67 διά on. feirenis . 48 δύτε Ch., Cdrenus, δώρα Ox. 49 τα ευτελή . ευτελ. 41
ED . CHILMEADI NOTE.
( 2 ) Παίην δε με πειράται. Ox. Oriculum 11ου " Η χαλκός μεν υπέστρωται, χαλκός δ' έπίεσται.
integrum babctur apud llerodotun lib . I, his ver- Amoris est spatium , et numerus mihi notus ari ni :
bis :
Οίδαδ' εγώ άμμου τ'αριθμόν, και μέτρα θαλάσσης, Bhuium percipio, l'antis nihil aulio vecem .
Και κωφού συνίημι, και ου φωνούντος ακού ». Venil all hos sensus nidor lestudinis acris .
Ollil' simu! agilinu loquitur cu carne leveic ,
" Οδή μ' ες φρένας ήλθε κατερή οια χελώνης Ere infin strato , el scrarum cui desuper as esi.
“Εψομένης έν γαλκίς, άμ' αρνείαισι κρέεσσιν,
TODI NOTE .
(s) " W:: ::: si trv M20r6itôt you pxv. llabeur liec fibi apud llamart. It's. qui in loco scribit els
την δικνιδιάζει χώροιν.
257 CITRONOGRAPIIIA . - LIB . VI. 2:33
Εκπλαγέντες δε οι απελθόντες επιδεδώκασι και τα A tradidit , ut Cres119 miraculum inde scirel. Le
άλλα βασιλικά δώρα τω ιερεί, είπόντες αυτό, ότι gti autem allonii , dona etiam preliosiora il:
Κροίσος ο βασιλεύς ήμάς έπεμψεν, επειδή πόλεμον Sacerdoti olitulerunt , dicentes :Cas11 , Tex no
έχει προς Κύρον, τον Περσών βασιλέα· αλλά μάθε sler cum Cyro, Persarum rege, bellum lialilurus
ει νικά αυτόν. Και εισελθών πάλιν ο ιερεύς και ευ esi : nos itaque misit consultum all superior
ξάμενος έλαβε τον χρησμόν τούτον. Κροίσος "Αλυν evasurus sit. Sacerdos itaque iterum inglessis,
ποταμόν διαθάς (15) [198] μεγάλην αρχήν καταλύ. et precatus , Ιιοc tulit respons unm : Crysts, Haly
σει. Και γράψας και τούτον τον χρησμόν εν διπτύ fluvio trajecio, 156 imperium magnam evertit.
χοις, δέδωκεν αυτοίς απενεγκείν τώ βασιλεί Κροίσων : Sacerdos autem respoinsuno elim hoc, tablis
και απέλυσεν αυτούς. in scriptum , dedit eis, regi Crão delerendum :
eosque sic dimisil.
Ο δε προφήτης Δανιήλ εισήλθε προς τον βασιλέα Daniel aulem propheta ingressus est ad Cyrum ,
Περσών Κύρον· και λέγει αυτό : Είπέ μοι εί νικώ Persarum regen; qui dixit ci : Scire a le vellen
Κροίσον τον βασιλέα Λυδών. Και ανεβάλετο 50 του utroego Cresum, Lydorum regen, dei turus
ειπείν ο Δανιήλ και αγανακτήσας κατ' αυτού ο βα - sm, necne. Cumque Daniel responsin differret,
σιλεύς έβαλεν αυτόν εις λάκκον λεόντων (4 %). Και Piralus rex, projici eum jussi in fovean leon .
μαθών ότι ουδέν έπαθεν υπό των θηρίων, ανήνεγκεν Elοctus vero eum ilil a leonibus per pesso,
αυτόν και προσέπεσεν αυτώ λέγων· "Ήμαρτον είς σε• educi eum jussii ; et ad pedes ejus procidens : In
αλλ' εύξαι τώ Θεώ και1 σου , και είπέ μοι ει δύναμαι le (inquil) peccavi , sed Deul tuum invocato, el
αντιστηναι το άρπαγι τούτω και υπερηφάνω Κροί - di as milii an ego vires Sustinere possi Yapacis
σω, ότι πάσαν την γην υπέταξε, και ουκ εκφρέσθη. huius et superbi Cιαsi , qui Terra Iola occupata,
Και ο Δανιήλ εξάμενος είπεν αυτώ , ότι Νικάς τον nerdita saliatus est. Daniel itaque Dean precatus,
Κροίσον και λαμβάνεις αυτόν αιχμάλωτον. Περί σου respoulit ei : Ει Cresum vines, et ipsilo, c: pti
γάρ είπεν ο Θεός και ποιήσας 59 πάντα τα δρώμενα Vuin In:abebis. De te enim Deus, qui visibilia Ilsec
ταύτα δια του προφήτου Ησαίου: 1) Ούτωσ.λέγει Κύ.. onia ( ondidit, per prophetam suum Isaiam ista
ριος ο Θεός το χριστώ 83 μου Κύρω, ού εκράτησα Ioculis est : Sic dicit Dominus unclo meo Cyro,
της δεξιάς αυτού του επακούσαι έμπροσθεν αυ- cujus apprehendi dealeram, ut obediant aute cient
του έθνη, και ισχύν βασιλέων διαρρήξω · ανοίξω ejus gentes ; et rotur regum dilingan; a criana
έμπροσθεν αυτού θύρας (1991, και πόλεις του συν- ante cum portas, el arties on claudentur. Ego
κλεισθήσονται. Εγώ έμπροσθεν αυτού πι οπορεύ- , ante illum ibo, et mones complainbo, portas dreas
conal xai őon omaltā nalOpus yalvac Ours centeram , el vecies ferreos cofringam ; el dabo
tpivu nul flo% 20us cionpoūs Curuduco , rad libi thesauros tenebrosos, absconditos el invisibiles
δώσω σοι θησαυρούς σκοτεινούς, αποκρύφους, aperiam tibi ; κι scias quia ego Dominics Deus.
αοράτους ανοίξω σοι, ίνα γινώς ότι εγώ Κύριος Ego siscito illum cum justitia : omnes 157 ia:
ο Θεός. Εγώ εγείρω αυτόν μετά δικαιοσύνης, ejus recta . Ipse αdificabit urben weam, el capli
πάσαι αι οδοί αυτού ευθείαι. Αυτός οικοδομήσει υitalem populi mei dimittel sine prelio dal mune
την πόλιν μου και την αιχμαλωσίαν του λαού ribus : dirit Dominus Sabaoll.
μου επιστρέψει ου μετά λύτρων, ουδέ μετά δώ
ρων » είπε Κύριος ο Θεός Σαβαώθ.
Ο δε βασιλεύς Κύρος, ακούσας ταύτα,έπεσε προς Hec ubi audisset rex Cyrus, Danielis ad pedes
τους πόδας του Δανιήλ λέγων· Ζή Κύριος ο Θεός procillit, et : Vivit, inquit, Dominus Deus tuus ;
σου , εγώ απολύσω εκ της έμής γης τον Ισραήλ , ένα ego initiam ex regno neo populiIsraeliticum;
λατρεύσωσι τω Θεώ αυτών εν Ιερουσαλήμ. Και οι Derm suum colat lie Ososis. Turn exerci
οπλισάμενος παρετάξατο το Κροίσω. lum suum contra Cra'sum eduxil.
“Ο δε βασιλεύς Κροίσος, ακούσας την τού χρησμού D Crαsus auten, auclito or: culi respoilso, in
απόκρισιν, εξήλθε κατά Κύρου μετά δυνάμεως πολ- Cyrum egressus est, ingenii cum exercitu. Tra
λής και παρήλθε τον "Αλυν, ποταμών της Καππα- jecto aute ) Haly, Cappadocia luvio, cuin Cyro
δοκίας. Και συνέκρουσε Κύρω, χειμώνος όντος με- Congressus est, alla tun Iliene : ab eo vero de
VARIÆ LECTIONES.
50 ανεβάλετο. ανεβάλλετο Cedrenus. 31 τω Θεώ Ch. Cedrenus, του Θεού (Ox. 8ε ο ποιήσας Ch. cum
Celreno, εποίησας Ox. 38 χριστώ Ch., χρηστο Ox. Conf. Is it cap. ΧLV.
ED . CUILMESDI NOTE.
(45) Κροίσος "Αλυν ποταμόν διαβάς. Ποταμόν lie (44) "Εβαλεν αυτόν εις λάκκον λεόντων. Ιno nec
frustra inseriiur, melrique rationem interiorbal. ob hailc causam , nec ab hoc rege, sed a Dario
Oraculum hoc inter Oracula metrica , a Jo . Opso . Nedo, Babyloniæ rege, in ſovean leonum con
peo collecia, sic se habet : jectus est Daniel. Vide Dan, cap . v .
Κροίσος "Αλυν διαβάς μεγάλην αρχήν καταλύσει,
HODII NOTÆ ..
() 'Hooiou. Sic quoque llamartolus.
259 JOANNIS MALALE : 959
victus, fuga sibi suisque consulere in animo A γάλου και ηττηθείς και θέλησε φυγείν αυτός και τι
habuit : verum ab amnis exundatione ipedilus, πλήθη αυτού και πλημμυρήσαντος του ποταμού εκ
nec fugere potuit, nec trajicere. Ipse itaque vivus του χειμώνος, ουκ ηδυνήθη φυγείν ουδέ περάσαι :
cup us est ; quadringenta etiam illia ilitum και ελήφθη αιχμάλωτος αυτός και τα πλήθη αυ
ceciderunt : superstiles vero Cyrus, cum Cros0 του (45), χιλιάδες υ'. Τους δε ζήσαντας εξ αυτών έλα
ipso , captivos adduxit. Eum vero in tripode li- 6εν αιχμαλώτους ο κύρος και άμα Κροίσω. (200) και
gneo positum, exercitui suo triumplianlum pre- στήσας αυτόν εν ξυλίνι τρίποδι έν ύφει δεδεμένον
buil : deinde in Persilent eum abduxit. Ista vero έθριάμβευσεν αυτόν το στρατό αυτού . Και έλαβεν
scripiis mandarunt Thales , Castor, et Polybius, αυτόν και κατήγαγεν εν Περσίδι. Ταύτα δε ιστόρησαν
historiograplus : sicut et sapiens Theophilus in συγγραψάμενοι, και μετ' αυτούς Ηρόδοτος (45) και
Chronographia siia tradidit. ιστοριογράφος (m): άτινα και ο σοφός Θεόφιλος εχρο
νογράφησεν.
Cyrus autem, rex Persarum, in regnuτηs m “ Ο δε Κύρος ο βασιλεύς Περσών απέλυσεν εκ της
reversus, quoscunque ex populo Israelitico capti- αιχμαλωσίας τους υιούς Ισραήλ πάντας ευθέως ή
vos habuit , liberos esse jussit , 158 el, Zorolabele B μόνον τα βασίλεια αυτού κατέλαβεν επι Ιεροσόλυμα
duce, Hierosolyman repelere. Due autem trilus, μετά Ζοροβάβελ έξελθείν . Σκήπτρα 35 δε δύο ήμισυ,
cum dimidia, virorum scilicet cum uxoribus lile- άνδρες και γυναίκες και παιδία , τον αριθμόν μυριά
risque quinquaginta millia ( quia ita ipse volue- δες πέντε, έμειναν εις τά Περσικά ιδία προαιρέσει,
rant, nempe metuentes silhi a circumvicinis gen- φοβηθέντες τα όντα έθνη πέριξ. Τα δε εννέα ήμισυ
tulus), in Perside reimanserunt. Relique autem επανήλθον ( 47), καθώς Τιμόθεος ο χρονογράφος συν
Tribus noven, cum diuilia, in patriam suam εγράψατο. 'Απέλυσε δε αυτούς του Δανιήλ αιτή
redierunt : sicuti scripsit Timotheus chronogra - CAVTOs autóv.
plus. Liberali aulem sunt Judæi, Daniele impe .
trante .
Evers0 autein Lydorun regno, Santii, ma - Μετά δε το απολέσθαι την βασιλείαν των Λυδών
ris imperio politi, regionibus istis imperita - οι Σάμιοι (201) θαλασσοκρατήσαντες εβασίλευσαν
runt : quod cum postea temporis Cyrus, Persarum των μερών εκείνων. Και ακούσας μετά χρόνους
rex, intellexisset , arina contra eos movit, coun- Κύρος ο βασιλεύς Περσών, επεστράτευσε κατ' αυ
nuissoque cum iis prelio navali , victus, in fugalwς των, και συμβαλών αυτοίς ναυμαχία πολεμήσας
vertitur : et in terram suam reversus, interem- ηττήθη και έφυγε, και ελθών εις την χώραν αυτού
plus est. Cujus inter Cyrum el Santios belli lui εσφάγη (48): περί ου πολέμου Κύρου και των Σα
storiam sapientissimus Pythagoras Santius con- μίων ο σοφώτατος Πυθαγόρας ο Σάμιος συνεγρά.
Lexuit : qui et auctor est Cyrum in ipso bello ψατο· όστις και είπεν αυτόν Κύρον τεθνάναι εις τον
occubuisse. Hec autem omnia Africants in πόλεμον. Ταύτα δε πάντα και ο σοφός 'Αφρικανός
Chronograpbia sua scripta reliquit. εχρονογράφησε.
Cyro successit in regno Assyriorum filius ejus Μετά δε την βασιλείαν Κύρου ο υιός αυτού Δα
Darius, qui et Cambyses ; et post hunc, alii plures. ρείος ο και Καμβύσης και άλλοι πολλοί εβασί
Temporibus autem regis Darii , filii Cyri, Morait λευσαν 'Ασσυρίων (49). Επί δε των χρόνων της βασι
inler Graecos Anaximander philosophus. Docuit is λείας Δαρείου, του υιού Κύρου , εφιλοσόφει παρ'
terram mundi ιοιίus esse centrum; solem vero "Ελλησιν 'Αναξίμανδρος. "Οστις είπε την γην μέσην
ips: terra nihilo minorem esse; aerem autem re- είναι του παντός κόσμου, και τον ήλιον ουκ ελάττω
runonium esse pincipium, ex quo omnia Or - D της γής υπάρχειν, αρχήν δε των πάντων αέρα' εξ
· VARIÆ LECTIONES ,
8» Κύριος Ox. 58 Θάλης. V. Berilleius, p. 71. 56 σκήπτρα Ch., Cedrenus, σκήπτρον Ox.
ED. CHILMEADI NOTE.
(45) 'Ελήφθη αιχμάλωτος αυτός , και τα πλήθη oli teslatur Josephus, Antiquital. Judaicar. lib.XI :
αυτού . Cedrenus habet , και απώλετο τα πλήθη Διο και δύο φυλάς είναι συμβέβηκεν επί τε της
ajtoū, quod et in Nostro siupplendum videtur. ' 'Ασίας και της Ευρώπης Ρωμαίοις υπακουούσας:
(46) Και μετ' αυτούς Ηρόδοτος. Forte Striben- αι δε δέκα φυλαι πέραν εισίν Ευφράτου, έως δεύρο
dum μετ' αυτούς • Herodotus enim: Polybio saltem μυριάδες άπειροι, etc .
Castoreque antiquior ; forte etiam auctoris nostri (48) Και ελθών εις την χώραν αυτού , εσφάγη .
Thalele hoc, si modo idem sit hujus Thales cuin Alii Cyrull, illato Massagetis Seythis bello , a To
Thallo illo ab Africano citalo ; quod facile credi- Jyridi , eorun regima , interſeclum volunt, Vide
derim . Vid . Voss , (le Hist . Græcis . Justin . et Herodot. lib . 1 ; Euseb ., alios .
( 47) Τα δε εννέα ήμισυ επανήλθον. Iuno due tan- (49) "Αλλοι πολλοί εβασίλευσαν 'Ασσυρίων. Scr .
luni iribus, Jude scilicet et Benjamini, Judäain Icpsöv, a Cyro enim regnum ad Persas trausla
l'epetierunt ; reliqua x in Perside remanserunt; tum est .
HODIL NOTÆ .
(u) Και μετ' αυτούς Ηρόδοτος και ιστοριογράφος. tulu: ; floruit enimlonge post Polylium Herodo
Chilmeadus corrigit peti aisois. Verum nihil mu - lus quidam ab antiquo alius historicus,
261 CHRONOGRAPHIA . – LIB . VI. 202
αυτού γενέσθαι και τα πάντα εις αυτόν αναλύεσθαι . A tum ducunt, et in quem resolvuntur. Spiritum
Και την του ανθρώπου ψυχήν αερίων και το πάν preterea quencunque, ipsanique adeo animan
πνεύμα απεφήνατο, μάταιον λογισμών πλάνης παρ- human2m aeriam esse, affirmavit ; futiliter satis
εισάγων. Και τάς ισημερίας δε και τάς τροπάς et inepte philosop' alus. 159 AEquinoctis elian
αυτός εξέθετο. Και ο προειρημένος δέ Πυθαγόρας και solstiliaque exposuit. Anledictus Pythagoras SA
Σάμιος την αριθμητικής συνεγράψατο και δόγμα mitis aridinelicam conscripsit : dogma elian
παρεισήγαγεν "Ελλησιν δοξάζων ασωμάτους τινάς illud, de principiis incorporeis , in Greciano in
είναι [202 ] αρχάς. Ταύτα δε ο σοφός Τιμόθεος εν troduxit. Scripta autem reliquii ista Sapiens Ti
τοϊς Συγγράμμασιν αυτού απομνημόνευσεν. motheus, in Commentariis suis .
Εν δε τη βασιλεία Δαρείου , υιού Κύρου , πόλεμος " Εodem regnante Dario, Cyri filio, bella contra
έκινήθη από Αιθιόπων κατ' αυτού · οΐτινες κακώς em movebant Elliopes, ipsumque graviter vexa
αυτόν έφερον. Τούτο δε γνόντες οι εν τη Μήδων bant : quod ubi rescivissent Judaei Medium in
χώρα κατοικούντες Ιουδαίοι, αφέντες κατέλαβαν την colentes (quorum quidem ingens eral multitulo),
Ιερουσαλήμ: ήν δε πλήθος πολύ "Ιουδαίων. Και Media reliela, Hierosolyman repelebant. Ηoc 11
μαθώντούτο Δαρείος ο Κύρου , απέστειλε τον στρατ - lein ubi Dario nuntiatum est , Holoplernen, du
ηγών αυτού κατ ' αυτών ονόματι “Ολοφέρνης μετά και ceim suum, magno cum exercitu, adversus Hiero
δυνάμειως πολλής εις τα Ιεροσόλυμα. Και επολιόρ- solymam uisit ; qui et urbem obsidione cinxit.
κει την Ιερουσαλήμ, και συνέβη τι φοβερόν γενέσθαι Accidit eo leinpore admirandum quoddam facinus.
τότε . Ιουδίθ γάρ τις ήν γυνή Εβραία, και εμηχα . Μulier quardam eral Hebrea , Domine Juditli, que
νήσατο κατά του εξάρχου Περσών Ολοφέρνου, προσ- Ποlopierni, Persarum duci, struxit isidias.
ποιητή ούσα ως το έθνος, φησί, των Ιουδαίων θέ- Mulier aulein pre se ferebat, prodere se ei velle
λουσα προδούναι. Και παρεγένετο προς αυτόν κρυ- Jileorum genten; ideoque secreto eum adiit.
πτομένη και έωρακώ, αυτης την ευμορφίαν ο Holorherines vero , forma ejus conspecta, annore
"Ολοφέρνης , εις έρωτα αυτής ενέπεσε. Και λέγει illius captus est. Juliulia vero eum monuit ne
αυτώ, ότι Μηδένα έάσης ενταύθα είναι έγγιστα μου 87 quem suorum circa se ipsam esse permitteret ,
δι' εμέ, ότιεπέρχονται μοι πορνεύσαι με βουλόμενο!· Castililis sue alb iis periculum causala. Voloplier
και πεισθείς μόνος μετ' αυτής διήγε. Τρείς δε αύτη les itaque fidem ei adhibens, solus cum ea vixit.
προσκαρτερήσασα αυτώ ημέρας, ως καθεύδει μετ' Conque per tres dies apud eum commorata fuis
αυτού νυκτός (50) ,εγερθείσα την κεφαλήν αυτού αφεί- set, inter dormiendum cum illo, mulier assurgens.
λετο· και μέσης νυκτός έξελθούσα διά του παραπυ- c Caput ei amputavit ; media deinde nocle per po
λίου εισήλθεν εις τα Ιεροσόλυμα, την κεφαλήν αυτού slicain egressa , caput ejus Hierosolymas secun
βαστάζουσα. Και (203) επέτρεψε του κρεμασθήναι deportavit . Prope enim ipsius urbis enia, Ju
αυτήν πλησίον γάρ του τείχους δι' αυτήν τον πα- ditlie causa, tentorium 160 suum fixeral Holo .
πυλεώνα αυτού έστησεν ο Ολοφέρνης.Λαβόντες ούν οι plherines. Judaei autem caput ab en accipientes, conto
Ιουδαίοι παρ' αυτης την κεφαλήν εις κοντόνεπάνωτου impaciuili, e muro anteluculo extulerunt, osten .
τείχους έπηξαν προ αύγους 58, επιδεικνύντες αυτήν latiles illud Holoplieris exercitui. Aurora autem
το στρατό αυτού. Πρωτας δε γενομένης, έωρακότες illucescente, Perse , Holopliernis caput conto ini
οι Πέρσαι την κεφαλήν Ολοφέρνου κοντευθείσαν, positum conspicientes, effectumque hoc a unive
υπε νόησαν 89 ότι διά δυνάμεώς τινος τούτο έγέ- quodam existimantes, terga dederunt : atqoe sic
νετο (51) και έφυγον και διελύθη ο πόλεμος , και dissolutum est bellum, Judeis contra Persas νι.
νίκην έλαβον οι Ιουδαίοι κατά Περσών. Ταύτα δε εν cloria politis : uti hoc constat ex Scriptura He
ταις Εβραϊκαις έμφέρεται Γραφαϊς (52). Ταύτα δε braica. Hec etiam sapiens Ireneus nmenorim min
Ειρηναίος ο σοφός συνεγράψατο. davit.
Μετά δε την βασιλείαν Δαρείου εβασίλευσεν 'Ασσυ- Dario successit in regno Assyriorum Artaxer
ρίων 'Αρταξέρξης (55): και Νεεμίας ο ιερεύς ο ών D ses. Neemias autem sacerdos , ex seine Davidis,
εκ του σπέρματος Δαβίδ, παρρησίαν έχων προς qui apud regem plurimum poleral ( summe enim
αυτόν , έδυσώπησε τον 'Αρταξέρξην ηγάπα γάρ sibi cliarum habuit, ipsumque adeo elnuclis suis
αυτόν, όστις και άρχειν αυτών των ευνούχων εποίη- prefeceral ), impetravit ab eo uti, libertati suze
VARIÆ LECTIONES .
57 μου. σου Cedrenus p . 139 A . 68 αύγους. αυγούς Ox. 59 υποενόησαν Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(50) Ως καθεύδει μετ ' αυτού νυκτός. Ηec aliter
narranlur Judithæ lib . cap. ult.
( 3 ) Εβασίλευσεν 'Ασσυρίων 'Αρταξέρξης. 'Ασ-.
cupiwv etiam supra, pro lepcūv ponil. Cielerum
(51) Διά δυνάμεώς τινος τούτο έγένετο. Δύνα- AriaXerxes ille, cujus pintern: Nellienis er::t, qui
Meis pro spiritu quodam , seu dzemoc, uli alias el Minenion cognominallisesi, post Cambysen
sæpius apud Nosirum , hoc loco sumitur . quidei , quern Nosler Daim hic vocal, Pirsin
( 51 ) Εν ταίς Εβραϊκας Γραφείς. Νihil its : in perasit , non tanten in nιediafe, Sed interjectis
librum enim Judich Nebraum Junai nullum 111 regibiis aliis sex.
quam habuerunt . Vide Scalig . in Euseb . Chr. p. 89.
 JOANNIS MALALE 2f4
Ysts'tis et pecuniis instructus, mitteretur al A σε (54): και [20 ] λαβών χρήματα πολλά έπεισεν 60
llierosolymarun ruinas instaurandas. Erat enim àToluopvol aútòv xal de Osiv toj xtisat tv
Inc prima urbis Hierosolynilanie captisilas; Ιερουσαλήμ την πορθηθείσαν πρώτη γάρ αύτη της
pia elian templi eversio. Neenias itaque di - Ιερουσαλήμ άλωσις και του ιερού καταστροφή . Ο
nissis, Hierosolymas rediit , et ruinas ejus ex- δε Νεεμίας απολυθείς ανήλθεν εις Ιερουσαλήμ, και
citavit ; plateas ejus ampliores fecit , utleo.gle ανήγειρεν αυτήν και το τείχος της πόλεως, και τις
21 /leo totam in melius relegit : que quilen de- πλατείας αυτής εποίησεν ευρυχώρους, και βελτίω
serta erat per annos LXX. Τιm etiam et templuυ αυτήν κατέστησεν· ήν γάρέρημος επί έτη ο'. Αύτη
in-lauritius est : cujus secunda f:lrica Spatio XL ήν ή δευτέρα του ιερού ανοικοδομή. Επληρώθη δε
211010ry 2lbsoluta est. Sed et Artaxerxes eliani, το ιερόν δι' ετών μ'. ' Ο δε αυτός 'Αρταξέρξης , παρα
pinioritors Suis quiltsilan ad id alluctus, J .- κληθείς υπό τινων της συγκλήτου αυτού, και τους
deos elimreliquos in patrin Sl: remisit . Li- υπολοίπους Ιουδαίους απέλυσε, και εί τις εάν ήβου
Πherum itaque cuique fuit ACI Herosolstmas λήθη τότε ανελθείν εις την Ιερουσαλήμ , ανήλθε
relire curn Estra prop!icta; quem et ducern ! - μετά Έσδρα του προφήτου και ηγουμένου ότινι
buerunt : quin etiam sera reddella ntur vas:3 ; και τα ιερά σκεύη έδωκε και τάς βίβλους τάς ιερατι
lili etiam sacerdotales, quicunφue inveniri po- Η κας τας ευρεθείσας: ο δε αυτός "Έσδρας των μη ευ
1erant : eorum vero qui non inventi erant,Edras ρεθέντων βιβλίων από υπομνήσεως αυτού γράφεσθαι
ipse, ex memoria s11a, descrillendi copiam fccit. τα υπομνήματα εποίησεν.
lis temporilus Macedonia regi parere capit. Εν δε τους αυτούς χρόνουςεβασίλευσεν η Μακεδο
Regnavit illic primus Cranaus, annis ΧΧν1, et νέα χώρα •εν ή πρώτος εβασίλευσεν ο Κραναος 1 (55)
post en alii xxιι, 1sque all Philippi. Circa έτη κη'. Και λοιπόν εβασίλευσαν άλλοι κγ' 61 έως
illem1can pris floruerunt apud Grecos philosoplii Φιλίππου. Πσαν δε τότε τα των Ελλήνων διδάσκον
et poetr, Sophocles , Heraclides , Eurip:/fes , τες φιλόσοφοι και ποιηταί Σοφοκλής και Ηρακλείο
Herodotus, Socrates etiam et magnis Pythagoras. δης 63 και Ευριπίδης και Ηρόδοτος και Σωκράτης
Tenorilus autem supra niemoratis, natus est και ο μέγας Ευθαγόρας. " Ην δε Ηρακλής γεννηθείς
Hercules, in Lato Tierarum ; genus ducclat is εν τοις προειρημένοις ανωτέρω[205 ] χρόνοιςεν Λατώ
2! Hercule, Pici Jovis et Alcnmene filio . In Hispa- της Θηβαΐδος, εκ γένους υπάρχων 64 του Ηρακλέος
nia enutrius est ; unde, cum virilior factus cs- του εκ της 'Αλκμήνης και του Πίκου 68 Διός· όστις
set , in Italian, cavens sibi al) Enrystlies reg , ανετράφη εν τη Ισπανία χώρα, και ανδρείος γενό
se recepit : ulirogavit per annos XXXV . Uxorem , μενος ήλθε τότε από της Ισπανίας επί την Ιταλίαν,
halit Augen , Alei regis Gliam ; Itali: vero re.. φυγώντον Ευρυσθέα βασιλέα καιεβασίλευσεν έτη λη'.
gnum vindicavit silhi, ιι ηιi ex Move Pico oriun- " Οστις έλαβε γυναίκα την Αύγην 66, την 'Αλέου συ
dis essel. Unde et, qui eum Secuti stunt , ex ge- γατέρα (56) βασιλέως: εβασίλευσε δε, ως εκ του γέ
here ipsius, Italize reges , stalas ei aurens et νους καταγόμενος του Πίκου Διός : Zθεν και στήλας
Porphyreticas, el in Occidentis finibus posuerunt : αυτή χρυσάς και πορφυράς ανέστησαν οι Ιταλοί και
quae ei etiamnun stantes visunlar, βασιλείς, ήτοι πήγες , εκ του γένους αυτού βασιλεύ.
σαντες εν τοίς εσχάτοις της Δύσεως μέρεσιν · αίτι
νες στήλαι έως του παρόντος ίστανται.
102 Ab Adamo autem usque ad hæc leupora - Εισιν ούν από 'Αδάμ έως των χρόνων τούτων
anni efluxerunt MMMMNCCCLXII. έτη ετξβ'.
Post Alaxerxeim vero Assyriis imperaverunt Και μετά 'Αρταξέρξην εβασίλευσαν των Ασσυ
alii plurimi usque ad Darium secundum . ρίων άλλοι πολλοί έως Δαρείου του νεωτέρου (57).
Italie autem regnavit Teleplus, Herculis ex Της δε Ιταλίας εβασίλευσεν ο υιός του Ηρακλέος
Auge filius. Telepho etiam successit filius cjις , και από της Αύγης, ο Τήλεφος 67. Και μετ' αυτόν
VARIÆ LECTIONES.
60 ÉTTELSEV Cedrenus p . 139 B , ÈTorgey Or. 1 Konvoor. Sic etiam Cedrenus p . 159 D . 69 yy',
x ' dicere debebat. V . ad n . 22 A . 3 'Il 02xhciane. Scribe 'Hormelto; cum Cedreno, Polluce, p . 144.
6» εκ γένους υπάρχων. του Ηρακλέος του εκ της 'Αλκμήνης και του 11ή κου Διός. « Ista, que uncis inclusa
sunt , desiderantur apud Cedrenm . , Ch . 65 Ilixou Ox. ul solel. 66 Auriy Ox. Sic et infra.
67 Τήλεφος . Τελέθους Cedrenus. Vit. Bentlei, p. 75 .
ED . CILMEADI NOTÆ .
(54) Και άρχειν αυτόν τών ευνούχων εποίησε. Ιta νος. Caramusein, non Crannus, regni Macedonici
elian Cedrenus ; nisi que'l, pro Nostri äoverv, ibi prima jecit filiamenta .
αρχήν Ιegalor', meudose. Unile linene uclipril (56) Την Αυγήν, την 'Αλέου θυγατέρα. Cedrenus
prefecturam adeplus est Nelhelias ? Artaxerxis Ialiel την Λύτβην, την Ατλέτου θυγατέρα,τηendose.
quiden olvoyós, pincerna , vel fortassis ÖOYLOLVO (57) " Αλλοι πολλοί έως Δαρείου του νεωτέρου.
boş, lil Cedrenus alibi eum vocal, princeps pincer. Adusios ó vedtepos Nostro esi Darius Nomhus , ut
riarum erat, alque hinc procul dubio Nehemiæ præ - intra apparet : inter quem tamen el Artaxerxemin
lectura a Græculis recentioribus ellicia esi. lervenerunt tantum Xerxes, qui imens . li, elSogdia
(30) Πρωτος εβασίλευσεν ο Κραναός. Ser'. Καρα. us, qui nicus. VIITeifunt. Video Εuseb et H. Ivic .
 CHRONOGRAPHIA. -- LIB. VI. 26
263
εβασίλευσεν ομοίως ο υιός αυτού , όντινα Λατίνον A nomine Latinus. Regnum hic tenuit, per annos
εκάλεσεν : εβασίλευσε δε 68 εν τη χώρα εκείνη αυτός Χνιι ; quique alilea Scitini vocabantur, Lalinas
Aaτίνος έτη ιη', και εκ του ιδίου ονόματος τους eos, a nonline suo appellavit .
Κ :τιαίους (38) καλουμένους επωνόμασε Λατίνους.
Τότε (206] δε Αινείας 69 ο 'Αγχίσου ο Φρύξ φεύ Eodem tempore Æneas Pbryx, Anchisæ filius,
γων εκ της πορθήσεως του Ιλίου , ήτοι του Τρωικού post lii excidium bellumque Trojanum , fuga
πολέμου, απήλθεν επί της Λιβύης προς την Φοίνισ- sibi prospiciens, Libyarm profectus est , ad Dilo
σαν Διδώ,την και 'Ελισσάν. Και ενδιατρίψας εκεί, nem , qnæ et Elissa dicta est , a Phænicibus
λάθρα είσας αυτήν έφυγεν, ώς φοβηθείς τον Μάρβα 10, oriundam. Non diu autem ibi commoralus, Di
βασιλέα της Αφρικής καθά Βεργίλλιος ο σοφός Ρω- done relicta , clam aufugit ; nempe meluens sibi
μαίων ποιητής συνεγράψατο. Ο δε σοφώτατος Σέρ- ab Iarba, rege Africe : sicut Virgilius , sapiens
βιος ο Ρωμαίος εν τοις αυτού συγγράμμασιν έξ- Romanorum poeta , scripίum reliquit . Juxta autem
έθετο, είπών ότι μετά το τελευτήσαι τον Αινείαν έτη ac Servius, sapientissimus Romanus , in scriptis
πολλά ήν ή Διδώ από πόλεως μικράς λεγομένης suis tradidit , ita hoc modo se res liabet. Long
Χαρτίμας (59), ούσης της παράλου Φοινίκης, με- post Eneain nortuum tempore , Dilo eral :
ταξύ των ορίων Τύρου και Σιδώνος. "Ητις Διδώ ήν B oriundla quidem ex Charlima , exigua et maritima
πλουσιωτάτη : έσχε δε άνδρα τινά ονόματι Συχαίον, Plienicia urlbe , que fines Tyri et Sidonis inter
όντα και αυτόν πλούσιον σφόδρα. Τον δε αυτόν Συ- jacet. Erat autem hoc opulentissima, siculi e!
χαίον εφόνευσεν, ώς κυνηγούντα, ο αδελφός της fuerat elin Siclizeus, maritus ejus : 162 cui
Διδώ ονόματι Πυγμαλίων, διαφθονούμενος αυτώ, ως Didonis frater, Pygmalion, invilens ( tum quod
πολύ ευπόρων και κελεύοντι πάση τη χώρα εκείνη. dilissianus esset, tum etiam quod omnem in
*Ησαν γάρ οι δύο έφιπποι καταδιώκοντες σύαγρον exercitu regionem sibi subjeclamlenerel), eum,
και βαστάζοντες βήναβλα (60)· εκ των οπισθίων inler venandum, trucidavit. Cum enim duo isti,
ούν ελθών ο Πυγμαλίων δέδωκε τώ [207] Συχαίο venabulis instructi , equiles aprum persequerentur,
κατά του νώτου αυτού τη λόγχη, και εφόνευσεν αυτόν: Pyginalion, Iergo veniens, Sicheurn ( qui vir erat
ήν γάρ γενναίος και λαβών το λείψανον αυτού έρρι- strenuus), dorso hasta transfixo,interfecit corpus
ψεν εις κρημνόν. Και υποστρέψας είπε τοίς διαφέ - que ejus correptum , in praeceps dedit. Reversus
μουσιν αυτώ και τη γαμετή αυτού, ότι ώς κατεδίωκε auten a venatione, necessariis el uxori ejus retu
τον συναγρον κατακρημνίσθη. Ηβούλετο δε ο αυτός lit : eum, dum aprum insequeretur, precipitem
Πυγμαλίων και την αυτού αδελφήν φονεύσαι και , actum periisse. Habuit etiam in animo Pygmalion
λαβείν τα χρήματα πάντα. Ητινι Διδώ εφάνη εν " sororeno suam e medio Iollere , divitiasque ejus
δράματι ο αυτής ανήρ Συχαίος και είπεν αυτή:Φύγε, Onnes occupare. Sed apparuit per insomnium
μή σε φονεύση Πυγμαλίων, δείξας αυτή και τον τό- Didoni Siclieus conjux; qui monuit eam : Fuge ,
τον της πληγής. Και λοιπόν και αυτή Διδώ λαθούσα inquiens , ne le Pygmalion occidlat : simulque
τον εαυτης αδελφών Πυγμαλίωνα, και ευρούσα και- ei vulneris locum osleadit . Dido itaque, tempus
ρόν, έλαβε πάντα τα χρήματα τα εαυτής, και βα- nacla opportunun, clam fratre, divitias suas on
λουσα εις πλοία μετά των ιδίων ανθρώπων αυτής Des Congerit; quibus in naves conjectis, simul
φυγουσα απέπλευσεν εκ της Φοινίκης, και ήλθεν εις cum suis ex Phenicia fugiens, in Libyanm , Africa
την Λιβύην, χώραν της Αφρικής. Και κτίζει εκεί regionen , pervenit ; ubi urbe maxima exstructa ,
πόλιν μεγάλην πάνυ, ήν εκάλεσε Καρταγεναν 71 . Carilhaginem appellavil : ibique sedem regni con-
και εβασίλευσεν εν αυτή, και εκεί τελευτα σωφρό- stituens , vitam pudice actam absolvil.
νως ζήσασα.
" Ο δε Αινείας χρησμόν λαβών απέπλευσεν από της Eneas autem oraculo monitus a Libya solvit,
Λιβύτης , βουλόμενος επί την Ιταλίαν έλθείν . Ανέ- in Italian navigalurus : sed adversis jactatus
μου δε εναντίου γενομένου, εξερρίφη μετά των ιδίων D ventis, delatus est cum classe sua ad Argyrip
πλοίων πλησίον της Σικελίας εις την Καλαβρίαν εν pam , Calabrie urbein, non procul a Sicilia si
πόλει λεγομένη Αργυρίππη, τη κτισθείση υπό Διο- tan. Conditorem habuit urbs ista Dionedem,
. VARIÆ LECTIONES.
68 δε δέ Ox. 69 Αινείας Ch., Αινίας Ox. 10 Ιάρβα. Scr. Ιάρβαν. Ιορδάν Cedrenus . Εodem fere modo
in homine cognonline variani libri Eutropii V . 9. 71 Καρταγεναν . Χαρταγαίναν Ox . Conf. vol. II , p.
68 Β .
ED. CHILMEADI NOTE.
(58) Τους Σκιτίνους καλουμένους. Ox. Ηos Κτη- (60) Και βαστάζοντες βήναβλα. Βήναβλον υena
zalous vocat Cedrenus , noniine utroque æque bulum , ul Brvátwp venator : alque hæc recla est
ignolo . vocis hujus scriptura . Græci tamen recentiores
(39) Από πόλεως μικράς, λεγομένης Χαρτίμας. Μέναυλον scribunt , ex vocabuli scilicet originis
Cedrenus, εκ μικράς πόλεως Χαρτικής. Ηanc ur - ignoranlin, atque etiam ex characterum horum ,
bem Charlam vocat, de Carthagine verba habens, pet , similitudine ; in mss. enim codicibus, præ
qui eam ila dictam asserit a Cartha oppido, unde serlim antiquioribus, vix inier se distingui pos
fuil Dido, inler Tyron el Berithon : atque hoc sunt.
Eliari ex historia Panorum , uli ipse alibi lesial!ll'.
PATROL . GR. XCVII.
261 JOANNIS MALALE 208
Tvlei filium: Tyleus auten , Eolia oriunlus , alb A μήδους του Τυδέας. "Οστις υπήρχεν Αιτωλός τη
164 OFueo, Etolorumrege, genus ducelial : qui γένει, φέρων την συγγένειαν εκ του Οινέως, βασι
Oxoreio liabuit Eribaan , Ty dei malren. Eribona λέως της Αιτωλίας. "Οστις Οινούς αγαγόμενος γυ
autem fatis defuncta , uxorem duxit alteram, ναίκα ονόματι 'Ερίβοιαν, έσχεν εξ αυτής [208 ] τον
nonline Altheatn : ex qua filium suscepit Melea - Τυδέα. Και ετελεύτησεν η 'Ερίβοια , και ηγάγετο
gram; filiamque Dejaniram. Ηanc juvenis quidam, ετέραν γυναίκα ονόματι Αλθαίαν · και έσχεν εξ
Achelous, Posidonii filius, qui Tydei ex consi- αυτης τον Μελέαγρον και θυγατέρα ονόματι Δηιάνει .
liariis fuit , desponsafarm sili habens , ante nu- ραν. Νεώτερος τις ονόματι 'Αχελώος 11, υιός Πο
plias clanculum vitiavit : deinde vero OEnco, pa- σειδωνίου, συγκλητικού του Τυδέως, εμνηστεύσατο.
Iri ejus , dixit Gliam illius se non alia conditione “Ο δε Αχελώος προ του γάμου έφθειρε την Δηιάνει
ducturum, nisi el regni administrationem elian ραν λάθρα, και μετά ταύτα λέγει το πατρί αυτής
sibi concealeret. OEneo vero renuente , Achelous , το Οινεί: Ουκ άλλως λαμβάνω την θυγατέρα σου, ει
cum patre suo , bellum ci infert. Necessitate igi- μή παραχωρήσεις μοι το βασίλειόν σου διοικείν.
Iur adactus Eneus, in auxilium sibi, ex Phthia Ο δε ουκ επείσθη αυτώ και λοιπόν συν το ίδιο
regione , ducem strenuum, Herculen quendam, πατρί αντήρεν ο 'Αχελώος το Οίνει και επολέμησεν
qui Polyphen is dictus est, vocavit : cui etiam 2 αυτώ. Και ηναγκάσθη ο Οίνους προτρέψασθαι εκ
in uxorem dare Dejaniram ilian promisit, Poly- της Φθίας χώρας στρατηγόν γενναίον, Ηρακλέα τον
phenmus itaque , cum exercitu veniens, in Posi- λεγόμενον Πολύφημον, συνταξάμενος διδόναι αυτιά
donium filiumque ejus Aclheloun arn movit. την εαυτού θυγατέρα της Δηιάνειραν. "Οστις κατελ
11 ips0 autem congress , Polyplienmus Posido- θών μετά της ένοπλου αυτού στρατιάς 73 συνέβαλε
nium, Acheloi patrem, gladio perenit. Unde poe- πόλεμον μετά Ποσειδωνίου και του υιού αυτού
te fabulantur, Herculen Aclieloi cornu Avulsisse; 'Αχελώου. Και εις την συμβολήν ξίφει ο Πολύφημος
paternum scilicet auxilium. Achelous autem, ubi τον Ποσειδώνιον ανείλε, τον πατέρα 'Αχελώου διά
patrem casurn vidit , fugam eques capessit, unde τούτο δε εξέθεντο οι ποιηται ότι το κέρας του 'Αχε
et eum Hippocentaurant fuisse fingunt. Fugientein λώου απέσπασεν ο Ηρακλής , όπερ έστι την πατρι
autem Acheloum dum Polyphenus insequitur, κήν αυτού δύναμιν. Και έωρακώς τον ίδιον αυτού
couversus Achelous , 163 sagitta in eum enissa, πατέρα πεσόντα, φεύγει έφιππος. Διό και γράφουσιν
stixla mimillam vulnerat. Polyplieus autem αυτόν Ιπποκένταυρον. Και εν τω καταδιώκειν αυτό ;
Acheloun, dum Pliorban fluvium trajicit , sagitta τον Πολύφημον Ηρακλέα στραφείς τοξεύει [209] αυ
vicissin petivit : quo confossus Aclielous, ex c τον κατά του μαστού και ευθέως ο Ηρακλής αντετο
cquo in Hunnen deturbatus, ibidem periit. Flu- ξευσε 12091 τον 'Αχελώον , ώς περά τον ποταμών
en itaque 1stud Ειoli Aelieloum ad hunc usque ονόματι Φορβάν (61). Και φιάλωθείς ο 'Αχελώος (62 )
lienvocant : sicut auctor est sapiens Cephalion. ' κατηνέχθη από του ίππου είς τα ρείθρα του ποτα.
Polyplienus clim, paucos post lies, ex vulnere μου και απώλετο. Και μετεκλήθη έκτοτε ο αυτός
in mamilla acceplu , interiit. ποταμός από τών της Αιτωλίας χώρας 'Αχελώος έως
της νύν, καθά Κεφαλίων ο σοφός εξέθετο. Ο δε Πολύφημος Ηρακλής εκ της πληγής του μαστού μεθ»
ημέρας τινάς τελευτα.
Meleager aute ) , OEnei filius , Tyfei et Dejunire Μελέαγρος δε, και του Οινέως υιός, αδελφός δε του
fiater , egregium sane certamen obivit , abrum Τυδέως και Δηιάνειρας, εποίησεν άθλον μέγαν 16 εν
horrendum proslernens , in terra Calydonia. So- τη Καλυδωνία χώρα, φονεύσας κάπρον φοβερον, της
cian vero facinoris habuit Atalanta , Scienei 'Αταλάντης της θυγατρός του Σχοινέως ούσης μετ'
filiam : que et ipsa aprunm sagittis prius percus- αυτού ήτις προποιήσασα τοξεύει τον σύαγρον (65) :
ερα . Pegionem enim ea onnem Vistabat fera ελυμαίνετο γαρ ούτος ο θήρ πάσαν την χώραν εκεί.
ista . Meleager autem spri interfecti exuvian Ala- νην. Και μετά την αναίρεσιν 75 του θηρός το δέρμα
Iange , cuius annore captus erat , don0 dedit. αυτού έχαρίσατο ο Μελέαγρος τη 'Αταλάντη, εις
ΜωΙρανο vero ad OEneum patrem reverso, occisi έρωτα αυτής βληθείς. 'Απελθών δε ο Μελέαγρος
Αυτή 4 polia sibi liari ab eo postulabat : uli vero D προς τον εαυτου πατέρα Οινέα, [ 2010] άπητήθη παρ'
PARIÆ LECTIONES .
12 νεώτερος τις, ονόματι 'Αχελώος. « Legendum ήντινα νεώτερός τις. Cedrenus , εξ ης έσχε τον
Μελέαγρον, και την Δηιάνειραν, ήντινα ήρμόζετο 'Αχελώος . Ch. 'Αχελώος Ox. Senper. '73 στρατιάς
Cedrenus, στρατείας Ox. 7* μέλαν Ox . 18 αναίρησιν (Ox .
ED . CIIIL MEADI NOTÆ .
145 ) Ονόματι φοράν. Fluvium, Inc Εύηνον μsurplum, 2 φιβλα, Latinis fibula. Φιλωθείς,
anica dictinin asserii Cedrenes ; Plutarchus, The Transfixus : 4 :610uv , pro transfigere, supra ha
siinm a Thestie , Marijs et Pisidices F . Siephanus, buimus, in Paridis a Philoclete occisi historia ,
Tinos: Stephan. De urb, 'Αχελώος πυτα μος 'Ακαρ- Jl . V, μ . 7 : Τους αυτού πόδας φιλοί επί τα
ναγίας, από ' Αχελώου ελθόντος εκ Θετταλίας μετά σφυρά , pedes ejus juxta malleolos transfΜαι. .
'Αλκ. 1.αίωνος : εκαλείτο δε Θύας ο ποταμός . ( 65 ) " Ήτις προποιήσασα τοξεύει τον σύαγρον . 152C.
To ko? 0 :6000els Ó 'Ayerbos. Vocabulom Gra - elian Jo . Tzciz. chii, 7, bişi. 102.
Cuvarba ! 111 ), apud Graecos recentiores frequenter
2: CHRONOGRAPHIA. – LIB . VI. 270
αυτού τα νικητήρια του θηρός και μαθών ότι τη A audisset Atalante illa filium dedisse , ira cor
'Αταλάντη το δέρμα έχαρίσατο, όργισθείς κατά του reptus, olive frondem , quam uxor sua , Meleagri
ιδίου υιού, όν είχε θαλλόν 76 έλαίας, φυλαττόμενον mater, apud se servaverat, in ignem projecit.
παρά τη 'Αλθαία τη εαυτού μέν γυναικι, μητρι δέ Allhna enim uterum ferens, olive frondem sum.
του Μελεάγρου , όντινα θαλλόν της ελαίας ή 'Αλθαία mopere expelivil : et frondle devorata, simul cum
έγκυος ούσα επιθυμήσασα έφαγε, και καταπιούσα το Meleagro , frondem olive e vestigio enixa est.
φύλλον της ελαίας ευθέως τεκούσα συνεγέννησε το Oneus vero, infantis pater, ab oraculo acc. pic
της ελαίας φύλλον συν τω Μελεάγρω· περί ου χρη- filium iam diu in vivis futurum esse, 166 quam
σμός εδόθη το πατρί αυτού το Οίνει τοσούτον χρό asservalum habuerit oliva frondeni , eodem parlıı
γον ζήν τον Μελέαγρον όσον χρόνον φυλάττεται 16"(64) editam. Ηanc autem pater, ira in filium concita
το φύλλον της ελαίας το μετ' αυτού γεννηθέν » όπερ tus, in ignem conjecit : qua ignibus absumpta,
φύλλον οργισθείς ο Οινούς εις πυρέβαλε, και εκαύθη, Meleager statium eflavit animam : uti in dramate
αγανακτή σας κατά του ιδίου υιού και παραχρήμα suo , de Meleagro isto, scriptum tradidit Εuri
ο Μελέαγρος ετελεύτησεν, ώς ο σοφός Ευριπίδης piles.
δράμα 17 περί του αυτού Μελεάγρου εξέθετο.
Μετά δε την βασιλείαν του Οινέας εβασίλευσε της 2 OEneo successit in Atolorum regno filius alter
Αιτωλίας και άλλος υιός αυτού ο Τυδεύς, ο πατήρ του Tydeus , paler Dionelis. Diomedes vero, patre
Διομήδους. Ο δε Διομήδης μετά την τελευτής του defuncto, Argivorum regnum obtinuit : uxore Ar.
ιδίου πατρός Τυδέως εβασίλευσε της Αργείων χώ- giva lucta nomine Agialia : ceterum insania
ρας, αγαγόμενος εκ του "Αργους γυναίκα ονόματι concilus, contra Aiolos arma movens, proprian ,
Αιγιάλειαν. Και απονοηθείς υπέταξε τηνεαυτού χώ . dilionem subegit : Ειolioque regno dissoluto,
ραν την Αιτωλίαν, πολεμήσας αυτούς και κατα- Αrgivorum eam, quo ipse potius fuerat, imperia
λύσας το βασίλειον αυτής και ποιήσας αυτήν υπό subjecit. Inde cum Αcliseis, in bellum Trojanum
την Αργείων βασιλείαν, τούτ' έστιν [21] υπό το profectus est. Troja autern eversa, in regnum
ίδιον κράτος, και ευθέως μετά των Αχαιών εξώρ- Suum reversum, nec populus, nec primores eum
μησεν επί τον Τρωϊκόν πόλεμον. Και επανελθών receperunt ; sed et armis etiam eum depulerunt.
μετά την νίκην της Τροίας επί το ίδιον αυτού βασί. Ubi autem dilicissel uxorem Egialian vil:e
λειον ούκ εδέχθη υπό της ιδίας πόλεως ή της συγκλή- sue insidias struxisse ( stuprata enim ea fueral
του αυτού , αλλ' αντέστησαν αυτό εν δυνάμει πολε- a quodam ex nobilibus ejus ; qui, uno cum Hiace ,
μούντες. Μαθών δε ότι η γυνή αυτού ή Αιγιάλεια c Nauplii ilio, ejusdein etiam criminis participe,
κατασκευάζει αυτά θάνατον, ώς πορνευθείσα υπό olb Agialie amorem sunanis viribus Diomedi
τινος συγκλητικού αυτού, όστις και ανθίστατο αυτό olsistebat ) : insuper etiam apud se recogitans,
κραταιώς, ομοίως δε ακούσας ότι επορνεύθη υπότου Argivorum duces totuinque adeo populum 167
Οίακος 78 (65), υιού του Ναυπλίου , οίτινες διά τον hostes se halbere , neque integrum sibi esse , in
προς αυτήν έρωτα πολλά σθένει άντεμάχοντο αυτό, patriam suam Eιοliam redire, cujus imperium
καθώς ο σοφός Δίδυμος εξέθετο, προσεσχηκώς δε ο ipse dissolveral : regno suo reficio, in Calabriam
Διομήδης τους ηγεμόνας και πάσαν την Αργείων. navigavit ; ubi un be condidit maritimam, quam
χώραν ανθισταμένην αυτω, μη δυνάμενο; δε απελθείν Argyrippinn, uti diximus , appella vit ; Benevento
μηδέ 79 επί την Αιτωλίαν, την ιδίαν αυτού βασιλείαν , her nunc vocatur : sicuti haec a sapiente Didymo
ως λύσας αυτής το βασίλειον, παραχωρήσας την narrantur. Ad hanc ipsam urbem venlis jaclalum
ιδίαν αυτού βασιλείαν ανεχώρησεν, αποπλεύσας επί Enean Diomecles humaniter ei honorifice exce
την Καλαβρίων 80 χώραν και κτίζει πόλιν εκεί πα- pit : cujus elium liospilio usus est Eucas per 10
ραλίαν, ήν ώνόμασεν 'Αργυρίππην, ώς προγέγρα- tam hyemem.
πται , την μετακληθείσαν Βενέβεντον (66) νυν. Και δεξάμενος τον Αινείαν έκριφέντα εν [212] τη αυτή
πόλει κατέσχεν, εν πολλή τιμή και θεραπεία έχων αυτόν και συνδιήξεν αυτώ ο Αινείας τον χει
μώνα.
VARIÆ LECTIONES.
76 Ο αλλον. θάλλον Ox. Sic et infra. 76• φυλάττεται Cedrenus, φυλάττετο Ox. 71 δράμα Ch., δράμμα
Οr. 18 Οίακος Bentleius p. 73, "Ύακος Ox. 79 μηδέ Cedreius, μήτε Ox. 80 Καλαβρίων. Καλαβρίαν
Cedrenus.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
Πολλών συναθροισθέντων δε συαγορευτών εκείσε, D ( 66) Τήν μετακληθείσαν Βενέθεντον . Ιta etiam Ce.
Η Αταλάντη πρώτη μέν εκείνον εκτοξεύει • drenus. Steplianus urbeim llanc a Dioniele , "Αργος
Είτα βαλών Μελέαγρος κτείνει το συοκτόνω. ίππιον, lician asserit. Διομήδης, μετά την άλωσιν
(64) "Οσον χρόνον φυλάττετο. Ox . Scr. εφυλάτ- της Ιλίου , ετείχισε, και μετονόμασεν, "Αργος "Ιπ
TETO . TILOV a Diomede itaque non condita , sed muro
(65) Yhd TOŪ " Yaxos. Cedrenus hunc Alaxa. cincta tantum fuit. Procopius limen Beneventoni
vocal : de Nauplio vero Græcorum principum a Diomede conditam fuisse lestalur, Gothicor .
uxores uti mecharentur insligarite, filii sui Pala. lib. 1 : Ταύτην Διομήδης ποτέ ο Τυδέως εδείματος
inedis in ultionem , vide Isac. Tzetzem in Lyco- qui etiam apii Calvdonii dentes, tres spithamas in
pliron . circuiiu habentes avunculi siii leivagri in memo
 JOANNIS MALALE 272
Slim religiosione
Diomedem autem Eneas affatus : Novi, inquit , A
divinum Palladium , Troje olim religiose asser-
Και λέγει το Διομήδει ο Αινείας : "Έγνων ότι το
θείον Παλλάδιον το εν τη Τροίη αποκείμενον εκο
vatum, et a te exiade delatum , ex inscriptione
mihi Enee deberi. Ad haec Dionedes : Ex quo,
μίσος. δε Διομήδης δειλόμην,ουκ.
μίσω, όπως επιγραφή δίδοται 81 το Παλλάδιον τω
Αινεία. Ο δε Διομήδης είπεν αυτώ, ότι 'Εξ ού τούτο
inquit , Palladium hoc ab Ulysse accepi , multas μετά του Οδυσσέως αφειλόμην, ουκ έλειψάν μοι
ego exercitusque meius calamitates experti sumus. Μαγκάσθην
συμφοραι, ούτε το εμυ στρατο · όθεν ηναγκάσθην
Coactus itaque oraculum de liac re consulere, αιτήσαι την Πυθίαν περί αυτού και εδόθη μοι χρη
responsum Iuli : Palladium Trojanis reddenduno σμός αποδούναι αυτό τοϊς Τρωσί. Και είπεν ο Αι
esse . Mihi itaque reddas : inquit neas. Diome- νείας, Δός μοι αυτό. Και ευθέως ποιήσας θυσίαν ο
des igitur, sacris rite peractis, Palladium Anee Διομήδης παρέσχε το Παλλάδιον τω Αινεία. Και λα
tradidit . Eneas autem, Palladio accepto, Pstale βών αυτο και Αινείας , καταφθάσαντος του θέρους,
tum ineunte, in Italiarm , ad Latinum, profectus εξώρμησεν επί την Ιταλίαν προς τον Λατίνον · και
est : et societale cum eo inita , exercitum, quem εαυτόν συμμίξας αυτό μεθ' ής είχε βοηθείας ενό .
ex Phrygis armalum habuit, contra Rululos duxit. πλου στρατού των Φρυγών , επολέμησαν τοίς Ρου
In lioc Dello Latinus, Telephi filius, cecidit ; vi- στoύλoις και εις αυτόν τον πόλεμον ο Λατίνος και του
ctoriaque penes Rutulos erat. Β Τηλέφου υιός εσφάγη , και ήνεγκαν οι Ρουστουλοι
τας επάνω (67).
168 Eneas autem deinde profectus est ad Και απήλθεν ο Αινείας προς τον Εύανδρον και τον
Evaudrum et filium ejus Pallantem, viros bellico- υιόν αυτού Πάλλαντα , άνδρας πολεμικωτάτους: οί
Stos ; qui , provinciam Italicarn tenentes, in vico τινες διηγον εις την Ιταλίαν, οικούντες κώμην λεγο.
quodam Valentia dicto sedes habuerunt; ubi ades μένην Βαλεντίαν, ιθύνοντες (213] επαρχίαν μίαν.
plane magnificas et in ea regione omnium splen- Έν ή κώμη και έκτισεν ο Πάλλας οίκον μέγαν πάνυ,
dissinmas exstruxerat silhi Pallas; quas eliain oίoν ουκ είχεν η περίχωρος εκείνη , όστις οίκος
Pallantium vocavit. Unde et regie donus dein- εκλήθη το Παλλάντιν (68), και από τότε εκλήθη τα
ceps, a Pallante, Pallantia dicta sunt. Eneas βασιλικά κατοικητήρια Παλλάντιον (69) εκ του Πάλ
autem ab Evandro, et filio Pallante exercitu cccc λαντος . Και ήτησεν αυτούς λαβείν παρ' αυτών και
virorum fortium et bellicosorum», instructus ; im- Αινείας βοήθειαν στρατού ότινι παρέσχεν και αυτός
petratis etiam ab aliis Italian regulis ( qui Turno Πάλλας και ο 82 αυτού πατήρ Εύανδρος γενναίους
omnes Rululisque inimicissimi fuerunt ) auxilia- πολεμιστάς άνδρας υ'. Και πάλιν απελθών και αυτός
rium virorum copiis ingentibus , Rutulus iterum , Αινείας προς άλλους τοπάρχας έλαβε πολλήν βοήθειαν
aggressus est : Turnoque, rege eorum, occiso, in στρατού, επειδή πάσα η χώρα εκείνη έναντιούτο τοίς
eos: victoria politus est. Eneas autem exinde Ρουστούλους και το Tούρνω, βασιλεί αυτών. Και
Lalini regnum filiamque Albaniam uxorem con- συνέβαλεν αυτοίς ο Αινείας πόλεμον, και ενικήθησαν
secutus , urbem magnam condidit , quam Alba- τον πόλεμον οι Ρουστούλου υπό του Αινείου, σφαγέν
nian nominavit, ubi etiam Palladium, a Diomede τος του Τούρνου και έλαβεν ο Αινείας μετά την νί
receptum, reposuit. Regnavit aulein Eneas, post κην την βασιλείαν και την θυγατέρα του Λατίνου
Latinum , annos XIX . . 'Αλβανίαν (70) . Και κτίζει εκεί πόλιν ο αυτός Αινείας
μεγάλην, ήντινα επωνόμασεν'Αλβανίαν και αποτίθεται ο Αινείας και έλαβε Παλλάδιον από του Διομήδους
εν τη αυτή πόλει Αλβανία. 'Εβασίλευσε δε ο Αινείας μετά τον Λατίνον έτη ιθ'.
Enean excepit Ascanius Iulus, Enee Glius, [ 214 ] Μετά δε τον Αινείαν εβασίλευσεν εκεί
ex Creusa Trojana, uxore priore. Regnavit autem 'Ασκάνιος Ιούλιος 83, ο υιός του Αινείου από της
Ascanius per annos XXV, urbemque ipse 169 Κρεούσης της Τρωάδος 8 , της πρώτης γυναικός
condidit, nomine Laviniam, ubi et sedem regni του αυτού Αινείου έτη κε' 85. Και έκτισε την Λα
VARIÆ LECTIONES.
81 τ . . επιγραφή δίδοται. Η :ec vix Sana . 81 . Λddidi και. 83 'Ασκάνιος Ιούλιος. « Cedrenus habet
Ιουλος , rectius. ) Ch. 84 Τροάδος Ox. 85 κε', λε' Cedrenus p . 1505 Α .

ED. CHILMEADI NOTÆ .

riam a Diomede ibiden repositos, ad sua usque ( 69) Από τότε εκλήθη τα βασιλικά κατοικητήρια,
tempora in spectaculum asservatos fuisse lesta . Ilamávtiov. Eadem habes apud Cedrenum , et Gly
11 ' 07 και εις εμέ ενταύθά εισι, θέαμα λόγου πολ- cam, part. I , Zonaras autem, Palladium, domum
λου ιδείν άξιον, περίμετρον ουχ ήσσον η τρισπίθα μον imperatoriam dictum vult, eo quod in monte Pala
έν μηνοειδεί σχήματι έχοντες. tino posita fuerit : Η δε των αυτοκρατόρων κατοικία
tsi Και ήνεγκαν οι Ρουστούλου τάς επάνω. Ο παλάτιον ωνομάσθη , ότι έν τε τω Παλατίω λεγομένω
est , et Rululi superiores evaserunt. Εodem rudi Ιο- ορει, ενώ Φαυστουλος ώκει, και εκεί το στρατηγιον
cutionis genere utitur, ad finem lib . viii : 'lôùy O eye .
'Αννιβαάλ τήν του Σκιπίoνος δύναμιν, και ότι τας (70) Την θυγατέρα του Λατίνου 'Αλβανίαν. Scr.
επάνω φέρει , cle. nabuviav et hic, ei in sequentibus : Lavinia enim
(68) "Οστις οίκος εκλήθη το Παλλάντιν. Παλλάν dicta fuit Latini lilia ; Laviniumque , urbs ab Ænea
κλάντιου . ut
τιν, pro Παλλάντιον, στηθάριν pro
nt στηθάριν pro στηθάριον,
στηθάριον, a nomine ejus condita . Verum eum Nostro , in Irac
librariorum ex recitantis ore scribentiun errore Æneæ historia , Romanisque primordiis ine plit
frequentissimo. etiam Cedrenus .
973 CHRONOGRAPHIA. - LIB. VI . 274
6:νίαν 86 (71) πόλιν, και το βασίλειον τοίς Λαβινη - Α posuit ; Palladiumque , ab Atlanis delatum , in
σίοις επέθηκε, μεταγαγών και αυτός 'Ασκάνιος εκ της urbe illa, a se condita, collocavit .
'Αλβανίας πόλεως το Παλλάδιον εις την αυτού κτι
σθείσαν πόλιν Λαβενίαν.
'Εν τω καιρώ δε τώ αυτό 87 αρχιερεύς τις ήν της Εo tempore pontifex maxinus Hierosolymis
Ιερουσαλήμ μετά την επάνοδον την έκ Βαβυλώνος fuit , post reditum a Babylone tribuum dura
των δύο ημίσεος σκήπτρων των ανελθόντων εν τη cum dimidia, Eliachimus, Jesu filius.
Ιερουσαλήμ 'Ελιακείμ, ο υιός Ιησού (72).
'Εν δε τοίς αυτούς χρόνους ήν Ιππάσιος (75), φιλό- Jisalem temporibus doruit Hippasius, plhiloso
σοφος Πυθαγορικός· όστις την σφαίραν του ουρανού plus Pythagoricus ; qui celestein splierain pri
πρώτος εξήνεγκεν εκ των δεκαδύο ζωδίων, και κατά mus composuit , ex duodecim signis : in mari
θάλασσαν ναυαγήσας ετελεύτα. "Ην δε και Ισοκράτης autem deinde naufragus periit. Εodem tempore
τότε ,και Περικλής, και Θουκυδίδης ο συγγραψάμενος etiam claruerunt Isocrates, Pericles, et Τhucy
τον πόλεμον των Πελοποννησίων και Αθηναίων. Εν diles, belli Attici el Peloponnesiaci scriptor .
δε τοις χρόνους Θουκυδίδου ήν και Φειδίας ο αγαλμα- Equales Juic fuerunt Pidias statuarius, Slesi
τοποιός, και Στησίχορος , και Βακχυλίδης, οι ήσαν cliorus, et Bacclaylides, poele el saltalorie artis
ορχήσεως εύρεται και ποιηται , μετά τους προειρη- inventores . Ceterum hi , predictorum philoso
μένους φιλοσόφους ( 74) άνδρας μετά δε 12151 χρόνον phorum temporibus aliquanto posteriores, docto
οι προόρηθέντες των Ελλήνων ήσαν παιδευται. res deinde inter Graecos emerserunt. Postla-C
'Αναφαίνεται δε μετά ταύτα και Δημοσθένης και Ποruerunt etiam Demosthenes et Aristophanes
'Αριστοφάνης ο κωμωδός. comicus .
Μετά δε την βασιλείαν Δαρείου του νεωτέρου (75 ) Dario autem juniori successit in regio Persa
εβασίλευσε Περσών 'Αρταξέρξης ο Μνήμων καλού- rum Artaxerxes, qui et Mnemon vocatus et : et
μενος έτη λθ'. regnavil per annos xxXIX . .
'Αλβανών δε εβασίλευσεν "Αλβας, ο υιός του Albanis vero regnavit Alibas , Ascanii filius, an
'Ασκανίου ,έτη λς', και κτίζει την Σίλπιν πόλιν ( 76): nos XXXVI, qui et urbem Silviam condidit : unde
από τότε οι βασιλείς Σίλβιοι εκαλούντο: μεταγαγών el reges eorum deinceps Silvii vocati sunt : 170
εν τη αυτή Σίλβει πόλει και το Παλλάδιον ο αυτός Palladium vero el is quoque in Silvian translu
"Αλβας βασιλεύς. Και εβασίλευσαν λοιπόν οι εκ του lit. Regnarunt autem Enee posteri, qui et Enea
γένους του Αινείου 88, οι λεγόμενοι Αινειάδες 89, έτη c de vocalbantur, per annos CCCXXXI .
τλα'.
VARIÆ LECTIONES.
86 Λαβινίας Cedrenus, Αλβανίας Ox. ΕademΛαβηνισίοις.87 αυτού.Scribe παρ' αυτού.υπ' αυτού Cedrenus.
18 Αινείου, Ch., Αίανείου Ox. 89 Αινειάδες. Αινειάδαι (Cedrenus.
ED. CHILMEADINOTÆ .
(71) Και έκτισε την Λαβινίαν. Alba, dicta est raneus erat ; sed aliquanto junior ; de quo vide
hæc urbs ab Ascanio condita : cætcrum cuin que Cl. Seldeni Marmor. Arundel.
profert hic auctor noster a vero ut plurimum ( 75) Μετά δε την βασιλείαν Δαρείου του νεωτέ
aliena sint, atque alias etiam omnibus satis nola , pou . Ochus hic primo dictus, deinde Dariælls,
errores singulos notare supersedebo. teste Clesia : Βασιλεύει " Ωχος, και μετονομάζεται
(72 ) Έλιακείμ , ο υιός Ιησού. Jesue pontif., qui Δαριαίος , cui in regno Successit Glius ejus Arsaces,
cum Zorobabel Hierosolymas reversus est, filius Artaxerxes postea dictus : βασιλεύει δε 'Αρσάκης,
φuidem erat Joacianus, non Eliacimus : de hoc και μετονομασθείς 'Αρταξέρξης.
tamen auctorem intelligendum esse puto . (76) Τήν Σίλπιν πόλιν. Nuge : urbem hanc sta:
quem Ηesychius Illustr. περί σοφών "Ιππασον νοcat : , και το Παλλάδιον · Cedrenus Σίλβαν appellat. Silvis
quem vide. D Latinorum reges dicti sunt, non ab Alba nescio quo,
( 74) Μετά τους προειρημένους φιλοσόφους, etc. urbove ab eo conditi ; sed a Silvio , Aneir ex L3-
Locus iste adeo mendosus est, ut sanius aliquis vinia filio. Sed nec Albain regem agnoscit Historia
sensus exinde elici vix poterit. Siesichori duo Romana ; Alba quidem urbs eral, ab Ascanio,
fuerunt : quorum primus Thucydide multo anti- Æneæ ex Creusa F . condila , ut supra dixiinus.
quior : nec tamen Stesichorus alter ei contempo
275 JOANNIS MALALÆ 976

[216] ΛΟΓΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ

ΠΕΡΙ ΚΤΙΣΕΩΣ ΡΩΜΗΣ.

171 LIBER SEPTIMUS

DE ROMA CONDITA.

Regnavit postlinec Romulus, Rome condilor , A Και λοιπόν εβασίλευσε Ρώμος ο κτίστης της
cum Reino fratre : unde et Romani nomen acce.. Ρώμης, και Ρημος ο αδελφός αυτού· όθεν μετεκλή
perunt. li arina Herculis, a Jove Pico oriundi , θησαν Ρωμαίοι. Ούτινες και τα όπλα του Ηρακλέος
inventa, Rorne arbis, a se condite qua. Ρ""
ite (( qua prius του εκ του γένους του Πίκου Διός ευρηκότες, απέθεντο
παρ. αυτώνΒαλκτισθείση
Valentia dicebatur ), in templo Pici Jovis, ad ενεν τητη παρ' εντία , πόλει Ρώμη τη πρώην
forum Boarium, ubi adluc visuntur, reposuerunt. λεγομένη κώμη Βαλεντία (υ) εν τω Βοαρίιω φόρω εις
Porro fratres isti palatium, regiam nempe do- τον ναόν του Πίκου Διός, αποκλείσαντες αυτά εκεί
mum a Pallante conditam, instaurarunt : Jovi έως άρτι. Οι δε αυτοι αδελφοί ανενέωσαν το λεγόμενον
etiarm templum ingens excitantes , quod Romana Παλάντιον ( α ), τον βασιλικών οίκον τον του Πάλλαν
lingua Capitolium vocalbant ( quasi diceres Ca- τος, και ναόν μέγαν τω Διι κτίσαντες εκάλεσαν αυ
put urbis ) , simulacrum etiam , quod Palladium τον Καπετώλιον Ρωμαϊστί, ό έστιν ή κεφαλή της
dicebatur, ex urbe Silvia , in Romamsuam trans- πόλεως· αγαγόντες δε 90 το Παλλάδιον το ξόανον από
tulerunt. Fratres autem communiler regnantes, πόλεως [217] Σίλβης (g), απέθεντο αυτό εν τη :
nuluis laborarunt odiis : Remoque adeo a fratre Ρώμη. Οτινες αδελφοί εν τώ βασιλεύειν εις έχθραν
interfecto, Romulus regnavit solus. ήλθον προς αλλήλους και εφονεύθη ο Ρήμος υπό του
2 Ρώμου, και εβασίλευσε μόνος ο Ρώμος.
172 Exinde autem post celeim fratris, Iota Εξότε δε απέκτεινε τον ίδιον αυτου αδελφών,
niotilus agitata est urbs Roma ; regnumque ejus εσείετο η πόλις πάσα Ρώμη και εγίνοντο πόλεμοι
intestinis seditionibus unιultualbatur. Ad oracu- εμφύλιοι επί της αυτού βασιλείας. Και απελθών και
Ium itaque profectus, rogavit : Undenam (in- αυτός Ρώμος εις το μαντείον επηρώτησε , Δια τί
quiens) , cum ego nunc solus regno, fiunt ista ? γίνεται επί της έμής μόνης βασιλείας ταύτα; Και
Respondit Pythia : Nisi tu fratrem in regio solio ερρέθη αυτώ εκ της Πυθίας, ότι Ει μη συγκαθεσθή (2 )
tibi assessorem constituas, urbs Roma a motibus σου και σος αδελφός εν τώ βασιλικό θρόνω, ου μή
liberari non polerit, neque populi tumultuum , nec σταθή ( α) ή πόλις σου Ρώμη ούτε ησυχάσει ο δήμος
bellorum inis erit. Slaluam itaque, que fratris ούτε ο πόλεμος. Και ποιήσας εκ της εικόνος του αυ
formam et vultum exprimeret, ex auro fabricari του αδελφού εκτύπωμα του προσώπου, ήτοι χαρα
jussil : guam eodem, quo sedebat ipse, lirono κτήρος αυτού, χρυσούν στηθάριον, στήλην (77) έθηκεν
collocavit. Deinceps igitur regnanti illi assidelbat εν τω θρόνω αυτού , ένθα εκάθητο. Και ούτως έβα
fratris ex auro solido statua : atque ita conquie- σίλευσε τον υπόλοιπον χρόνον, συγκαθημένου αυτή
verunt urbis motus, et seditiones populi conso- c του ολοχρύσου εκτυπώματος του αυτού αδελφού Ρής
pitae sunt . Rex autem , si quid ediceret , tanquam μου και επαύσατο ο σεισμός της πόλεως και ησύχα
VARIÆ LECTIONES.
90 δε Chron. Pasch. p . 109 D, και Ox. 91 επηρώτησε . επερώτησε Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
( 7) Χρυσούν στηθάριον, στήλην. Μeurs. Glossar. Προτομή • εικών βασιλική, έως του ομφαλου του
Lindaplov. Pectorale . Armatura pectoris equorum . Gouatos eicos. llare vero de Romulo empiit haben .
Apud Nostrum tamen , el Chron . Alex . auctorem , tur , cum apud Chr. Alex. , lum apud Cedrentill!,
pro slalua ubiquc ponitur. Wijusmodi imagines qui ex Nosiro descripsisse videntur, Cliren . qui
( Graecis recentioribus etiam θώρακες et θωρά- denm Αlex. auctor ipsa vertia, Cedrenus Sensun all
yla dictæ sunt, scilicet umbiculo lenus ductie : lum seculus.
Iris Grecia purior προτομές dixit . Besychius. :
HODIL NOTÆ.
( υ) Βαλεντία . Dufresn . in C . reponit Βαλεντζία. ( 4) Σίλβης. Ιta Chronici editio Rader. et Colex
et fallulas sequentes fere ones, sed contractiss, ( ) Συγκαθεσθή. C . συγκαθήκη.
habet. (α) Σταθή. C . στη.
 CHRONOGRAPHIA. - LIB. VΙΙ. 278
σεν η δημοτική ταραχή. Και εί τι δε αν εκέλευε 91 A suo fratrisque nomine id facerct , hac formula
θεσπίων, έλεγεν (218] ως αφ' εαυτού και του αδελ- utebatur , Jussimus et sancivinus. Unde nos iste
φου αυτού , λέγων · 'Εκελεύσαμεν και έθεσπίσα- dimanavit, qui apud reges elianum obtinuit ,
μεν όπερ έθος κατέσχεν εξ εκείνου παρά τοις βα- Εdicta proponendi sub fiac. formula; Jussimus el
σιλεύσινέως του παρόντος , το λέγειν, 'Εκελεύσαμεν Sauciuimus. Exinde vero ad civitates Romanae
και έθεσπίσαμεν. "Έκτοτε και εις τας πόλεις τας ditiolis singulas , sui fr: trisque ex auro solido
υπό Ρωμαίους 93 έπεμψε στηθάρια ολόχρυσα αυτού Statuas transiisit ; it juxta urbis magistratus
και του αδελφού αυτού, ώστε τίθεσθαι πλησία των collocarentur.
αρχόντων.
Ο δε αυτός Ρώμος βασιλεύς μετά το πληρώσαι Ιdem rex Romulus, urbe monibus cincta et or
τα τείχη και κοσμήσαι την πόλιν έκτισε και το nala , Marti quoque edem erexit : menseque
"Αρη ναόν · και εν αυτώ τω μηνί εποίησεν εορτήν cum qui antea Primus vocalhalar, a Marte, Mar
μεγάλης θυσίας το "Αρη (0), καλέσας και τον μήνα tium nominavit. Festini etiam solenne eoderm
αυτον Μάρτιον, τον πρώην λεγόμενον Πρίμον (c), iense instituit, in 173 quo sacra Marti perage
όπερ ερμηνεύεται 'Αρεως (d). "Ηνπερ εορτήν κατ' Dantur : quod et Ronani , ritu anniversario
εθος οι Ρωμαίοι πάντες επιτελουσιν έως της νυν, Β usque adhuc celebrant ; vocantes diein illunι ,
καλούντες την ημέρα της πανηγύρεως Μάρ- Festum solemnitatis in Campo Martio . Noclin al»
τις (e ) 3 εν κάμπω . Και ευθέως πάλιν αρξάμενος incepto desisters, circum in urbe exstruxit , uti
έκτισε το Ιππικόν εν τη Ρώμη, θέλων διασκεδά - tunaultuantis populi molus dissiparel : alluc
σα: 95 το πλήθος του δήμου των Ρωμαίων, ότι έστα- enim, ob caesumfratrem, seditiones in eum iden
σίαζαν και έπήρχοντο αυτώ διά τον αδελφόν αυτού . tidem moliebantur. Primus itaque Romulus, in
Και επετέλεσε πρώτος ιπποδρόμιον εν τη χώρα της ditione Roinana, Circensia instituit , in honorem
Ρώμης είς εορτής του Ηλίου, φησί , και εις τιμήν Solis ( ut dixit ), et quatuor illi sujectorum ele
των υπ' αυτόν 96 τεσσάρων στοιχείων, τούτ' έστι της mentorum, terr: nimirum , maris, ignis el arris.
γης και της θαλάσσης και του πυρός και του αέρος, Quippe existinavit, Persarin regibus expeditiones
λογισάμενος και τούτο, ότι ευτυχώς φέρονται οι των bellicas feliciter ideo se per cessisse; quod qua
Περσών βασιλείς εις τους πολέμους , ως τιμώντες tuor ista elementa in veneratione habissent.
τα αυτά τέσσαρα στοιχεία. Ο δε 97 της Πισαίων (0) 98 OEnomaus enim, Pisarum rex, certamen Euro
χώρας βασιλεύς Οινόμαος αγώνα επετέλει 99 επί τα peis in regionibus instituit , Dystri sive Marii
Ευρώπεια μέρη [219] μηνί Δύστρα ( g) (78), τω και ο ΧΧV celebrandum, solis Titanis in honorell, tan
Μαρτίω κε', τη Ηλία Τιτάνι ώς ύψουμένω (4) (79) quan jam exaltati certantibus (inqit ) inter se,
αγωνιζομένης, φησί , της γης και της θαλάσσης, και terra marique, id est Cybele et Neptuno, soli
έστι Δημήτρας (i) και Ποσειδώνος, των υποκειμένων subjectis elementis . Sors vero mittebatur inter
στοιχείων τω Ηλίω. Και εβάλλετο κλήρος μεταξύ OEnoImam el alterum, a quacunque ille orbis
του αυτού Οινομάου βασιλέως και του ερχομένου parle venisset, qui cum eo certaiurus erat. Ει si
VARIÆ LECTIONES .
95 εκέλευε Chron., εκέλευσε Ox. 93 Ρωμαίους Chron., Ρωμαίων Ox. 84 Μάρτις Chron. , Μάρτιος
Οχ. 95 διασκεδάσαι Cliron., διασχεδάσαι Οι. 96 αυτόν. αυτου Οχ., αυτών Cliron. 07 δε Cliroi., γάρ
Οι . 98 Πεσαίων Ox. 99 επετέλει - Ευρώπεια Cluron., επιτελεί - Ευρώπια Ox.

ED . CHLMEIDI NOTÆ .
(78) Μην Δύστρω. Chr. Αlex. μηνί Σύστρο, men Ανδ
Πε υναίος
ρίττιος Januarius
dose . Mevsibus Macedonicis passim ulilur auctor Februarius
looster, quorum hæc nomina : (79) Το Ηλίων Τιτάνι, ώς ύψουμένω. Ruderus ista
verlit, apud Chr. Alex . in solis , ul Titanis excelsi,
Δύστρος
Ξανθικός Marlius cullum : male omnino, úvouy.svo ; cuim huic dicluis
Aprilis sol, id est exaltatus (non excelsus) eo quod ad
'Αρτεμίσιος Maius æquatorem provechiis, mediam jain altitudinem
Δέσιος Junius D suam , seplentrionem versus, alligeril. Sul enim
Πάνεμος Julius semper excelsus dici potest ; exalııius vero eo ma
Λόος Augustus gis , septentrionalibus, quo a tropico Capricorni
Γορπιαίος September longius discessit. Marlii itaque xiv, id estæn
Υπερβερεταίος October noctio verno, ceriannina læc ab Cenomao , 90
Δίος November Jis jam sic satis exallati in lionorem , instituta di
'Απηλλαίος December cuntur .
HODJI NOTÆ .
(6) "Αρηϊ. Lege "Αρεί. leguntur.
(c) Λεγ.
"Αρεος.
Πρίμον. Hamart. Πρίμνον, ό εστιν (0) Μηνί Δύστρο. C. Σύστρω, et in Dufresnii
Vers. Sys?ro ; quod mirum eum non correxisse .
(α) "Αρεως. Α . "Αρεος. (4) Ως ύψουμένω. Ηunc locum non intellexit On
(e) Διάρτιος . Ηamari. Μάρτιον. fresnius,
(f) Ο γάρ της Πισαίων. Ηec et que sequuntur honorent . sic verteiis : in solis Tianis, vel excelsi,
de OEuomao ei Erichilionio apud Hamariolum non ( ) gru004; . C . $ 12 ,569 ;.
279 JOANNIS MALAL. E 280
Soιte data OEnomaus pro Neptuno certaturus A από οιασδήποτε χώρας καταγωνίσασθαι αυτόν (80)
eral, habitum sumebat ceruleum , aquis respon- και ότε μεν ο κλήρος εκάλει τον Οινόμαον αγωνίσα
dentem : Antagonista autem ejus viridi ornalu σθαι υπέρ του Ποσειδώνος , εφορει σχήμα ιματίων
utebatur, ut qui terram representaret. Sin autem κυανών 1, ό εστι των υδάτων, και ο ανταγωνιζόμενος
Cybelis liabitum sumere OEnomaum Sors voluis- κατ' αυτού εφέρει το χλοώδες σχήμα, ό έστι της γής.
sel ; tum viridi habitu 174 ipse usus est ; et qui Και πάλιν ει ήνεγκεν ο κλήρος το Οινομάωφορήσαι
contra certalbat, Neptuni, caeruleo, juxta speciem το της Δημήτρας σχήμα, εφόρει το χλοώδες σχήμα ,
aquarum. Victus autem neci dabatur. Ad hoc re- και [ 20] ο ανταγωνιστής αυτού εφάρει το σχήμα του
gium et anniversarium certanmen infinila honi- Ποσειδώνος , ό έστι των υδάτων, το κυανόν. Και ο
num multitudo, ex regionibus atque urbibus om- ήττώμενος εφονεύετο. Και πλήθος άπειρον ήρχετο
nibus confluebat. Εt maritimi quidem ac insulani, θεωρήσαι τον ετήσιον βασιλικός αγώνα από εκάστης
qui vicos littorales incolebant, nauleque , vove- χώρας και πόλεως και οι μεν τάς παραλίους πόλεις
hant illi victoriam, qui ceruleum , sive Neptuni, οικούντες και τας νήσους πολίται, και τας κώμας τας
habitum ferebat : quod existinarent, magnam, παραλίους,και ναύται , ηύχοντο νικήσαι τον φορούντα
si vinceretur is , futuram piscium omnifariorum το κυανόν σχήμα , τούτ' έστι τό του Ποσειδώνος ,
caritatem, maris naufragia el ventorum advers0- Βοιωνιζόμενοι ότι, εάν ηττηθή ο υπέρ του Ποσειδώνος
rum necessitates. Contra, qui continentem liabi - αγωνιζόμενος, έκλειψις ιχθύων γίνεται παντοίων , και
tabant, mediterranei cives el agricole, tola elian ναυάγια θαλάσσης, και ανέμων βιαίων ανάγκαι . Ο
agrestium furlba , illum vincere optabant, qui vi . δέ τις μεσογείους οικούντες πολίται, και επιχώριοι
ridein gerebat habitam: rali , Magnam annone αγροικοι, και πάντες οι εν τη γεωργία κάμνοντες,
caritatem ac famem, vinique et olei frugmque ηύχοντο νικήσαι τον φορούντα το χλοώδες σχήμα,
omnium inopiam Secuturam , si inceretur is oίωνιζόμενοι ότι εί ηττηθή ο υπέρ της Δημήτρας
qui pro Cybele , id est Terra , decertabat. Supe- αγωνιζόμενος, ό έστιν υπέρ της γης, λιμός σίτου, και
rior Omnibus in hoc certamine , per multos annos, σπάνις οίνου,και ελαίου, και των άλλων καρπών, γίνε
Enonaus evasit : μι φιιι aurigandi arten ab ται. Και ενίκησε πολλούς ο Οινόμαος ανταγωνιστές
Apsyrio edoclus essel. Tandem vero ipse , a Pe και επί πολλά έτη · είχε γάρ και τον "Αψυρτον δι
Jope Lyuo viclus, morle mullatus est. δάσκοντα αυτόν την ηνιοχικής τέχνην. " Οστις Οινό
μαος ηττηθείς υπό Πέλοπος του Λυδου εφονεύθη.
Equestris autem certantinis auctor primus erat Τον δε ιππικόν αγώνα τούτον επενόησε πρώτος
Euyalius quidam filius Neptuni illius, qui Libyam, ο Ενυάλιός τις ονόματι, υιός Ποσειδώνος, αγαγόμε
lovis Ρici ex Io filian , in uxorem duxit ; quiqueγος την Λιβύην, θυγατέρα της Iούς και του Πίκου
regiones ad meridiem Vergentes in polesfalein Διός , ός κρατήσας τα μεσημβρινά μέρη εκά
Stanredaclis , ab uxoris nomine , Libyan appel- λεσε ( 221] την αυτήν χώραν εν ή εβασίλευσε Λιβύης,
lavit. Equestre autem hoc certamien Digiς 175 είς όνομα της αυτού γυναικός. Τον δε αυτον ιππι
primum celebravil Enyalius : uti memorie prodi- κον αγώνα ο Ενυάλιος άρμασι διπόλους έφεύρε (81),
dit, in Anniversariis suis, sapiens Callimachus. καθώς ταύτα συνεγράψατο Καλλίμαχος ο σοφός, εν
τοις Ετησιοις (82) αυτού.
Hunc secutus est Erichtlionius, qui certamen Και λοιπόν μετ' αυτόν ο Εριχθόνιος επετέλεσε
Ιιοc equestre quadrigis peregil : unde magnum τον αυτον αγώνα άρμασι τετραπώλοις · διό και πε
silbi Bonen comparavil : sicuti scripίum reliquiι ριβόητος εγένετο, καθά εν ταϊς Χάρακος εμφέρεται
Clharax, in Historiis : qui praeterea addit , ex- Ιστορίαις · ός συνεγράψατο και ταύτα, ότι του ιπ
structum fuisse hippodromum ad formam uni- ποδρομίου το κτίσμα εις τήν του κόσμου διοίκησιν
versi ; nempe ut celuin, terram el mare repre- ώκοδομήθη, τούτ' έστι του ουρανού, και της γης, και
Senlaret . Ostia enim duodena ad zodiaci domus της θαλάσσης • τας δε δεκαδύο θύρας τους δώδεκα
duodecim retulit, qui terras et maria gubernat , D οίκους ιστόρησε του ζωδιακού του διοικούντος την
vilamque mortalium transitoriam ; area hip- γην, και την θάλασσαν, και των ανθρώπων τον παρ
podroiterram; Εuripus mare , a terra media οδικών του βίου δρόμον. Το δε πέλμα του ιππικού
intercepίum, referebat: flexus qui ad ostia, orien- την γήν πάσαν είναι, τον δε Εύριπον την θάλασσαν
VARJÆ LECTIONES.
1 ματίων κυανών. ιμάτιον κυανόν Chron. 2 και γαύται, ναύται Chron. o αγαγόμενος Cliron., του
αγαγομένου Ox. Conf. supra p . 12 Α .
ED .CIIJLMEADI NOTÆ .
(80) Καταγωνίσασθαι αυτόν. Chr. Αlex. καταγω- gendum Chr . Alex., ubi pro Ετησίοις habet Αίτη
νίζεσθαι αυτου : καταγωνίζομαι hic pro ανταγωνί- σίοις · quod interpres Eliis vertit . Αίτια quidem
ζομαι ponitur : καταγωνίζομαι enim proprie si- juscripi Callimachi operis, quofabularum origines
gnilicai, Cerlamine vinco : llesychius : xataywic el causas exposuerat poeta , meminit Servius in vil
ζεται, Æneid . et Martial. l. x Epigr. iv. Callimachum
( 81) νικά.
Ο ' Ενυάλιος άρμασι διπώλoις εφεύρε . Clir . aulem libros quamplurimos scripsisse , 800 numero ,
mendose.
πολλοίς , αυτού. lestis es! Suidas ; qui tamen multos eoruni enuine
Αlex. 'Εν τοιςδή Ετησίοις
( 82)άρμασι Ιterum forte corri- runs, μcc Nostri 'Ετήσια, nec dicta Λίτια lisabet.
 GRA PHIA
281 CHRONO . – LIB . VI . 282
υπό της γης μεσαζομένην, τον δε επί τας θύρας A lein, qui ad fundam , occasum designavil : septem
καμπτον την ανατολήν, τον δε επί την σφενδόνην denique spalia septentrionum niolus el cursum
την δύσιν, τα δε επτά σπάτια * (85) τον δρόμον και astronomicum indicarunt.
την κίνησιν της αστρονομίας των επτά αστέρων της
μεγάλης άρκτου (3) (84).
“Ο δε [ 2- ] Ρώμος βασιλεύς προς τιμήν και αυ- Romulus porro et ipse , ad cultum Solis, et ,
τός του Ηλίου και των υπ' αυτόν τεσσάρων στοι - que illi subjecta sunt , elementorum quatuor, cer
χείων τον αγώνα εν τη Ρώμη πρώτος εφεύρε , και tamen hoc in Roma m primus introduxit ; primus
επετέλεσεν εν τη χώρα της Δύσεως, ήτοι της Ιτα- etiam in Occidente , id est in Italia , quadrigis
λίας , άρμασι τετραπώλοις , τούτ' έστι τη γή , και τη illud peregit , terra , mari , igii , aeri , responden
θαλάσση, και το τυρί, και το αέρι . Και επέθηκεν ο tibus. Indidit etiam Romulus quatuor istis ele
Ρώμος τους αυτούς τετρασι στοιχείοις τα ονόματα, mentis nomina , a terra Prasinam factionem ap
τη γή το Πράσινον μέρος , ό έστι το χλοώδες, τη δε pellavit, propter colorem viridem; a mari Vene
θαλάσση, ό εστι τοίς ύδασιν, το Βένετον μέρος, ως lan, ob aquarum colorem ceruleum ; all igue
κυανόν, το δε πυρί το Ρούσιον μέρος, ως ερυθρον, Russeano , ob colorem rubente ) : ab aere vero
το δε αέρι το "Αλέον μέρος, ως λευκόν κακείθεν ύ Albam, 176 propter coloris albedinem . Inde
επενοήθη τα τέσσαρα μέρη εν Ρώμη. Εκάλεσε δε quatuor illie in Roma factiones. Prasinam autem
το Πράσινον μέρος, ό έστι Ρωμαϊστί το έμπαράμο- factionem ideo vocavit , quia terra virens cum
νον και, πραισεντεύειν (1) γάρ λέγεται το παραμέ- ne:noribus suis firma stal seniper. Prasinum enim
νειν (85), διότι η χλοώδης 6 γη δια παντός ίσταται Latinis permanens est. Venetam autem factionen
συν τοις άλσεσι 1. Το δε Βένετον (86) εκάλεσεν εκ appellavit , quod ex Veneta provincia , Rome
του είναι υπό την Ρώμην επαρχίαν μεγάλην χώραν subjecla , cujus metropolis est Aquileia , panni
λεγομένην Βενετζίαν (!), ή στινος [223] μητρόπολις Veneti, id est , ceruleo colore tincli, aferuntur.
έστιν 'Ακυλητα ( m), κακείθεν εξέρχεται τα κυανά, Prasince autem faclioni, sive terre, Albam, sive
τούτ' έστι τα Βενέτζια βάμματα των ιματίων. Και aerem, conjunxit ; ex quo aer terrae sit accommo
προσεκόλλησε το 8 Πρασίνω μέρει, ό εστι τη γή , datus , eam irrigans , eique subserviens. Factioni
το λευκόν, φησί 9, τον αέρα, καθότι και βρέχει και autem Venete, sive aquis , Russeam, id est ignem,
υπουργεί και αρμόττει τη γη και το Βενέτω μέ- assignavit ; eo qod aqua ignem, tanquam sibi
ρει, ό έστι τοίς ύδασι, προσεκόλλησε συμμίξας το subjectum, existinguat. Celcrum Romani, hoc
Ρούσιον μέρος , ό εστι το πυρ, καθότι σβέννυσι το modo in facliones distracti, propter studia par
ύδωρ το πυρ, ώς υποτεταγμένον αυτό. Και λοιπόν tium, dum quisque eam cupivit superiorem esse
οι την Ρώμην οικούντες διεμερίσθησαν εις τα μέρη, cui ipse maxime favelat , Ion anmplius inter se
και ουκέτι ώμονόησαν προς αλλήλους διά το εράν 10.11 concordes fuerunt. Quisque enim pro faclione
λοιπόν 19 της ιδίας νίκης και αντιποιείσθαι του ιδίου sua tanquam pro religione propugnavil : inde
μέρους, ώσπερ θρησκείας τινός. Και εγένετο μέγα olia intestina gravissimaque dissidia inter factio
σχίσμα εν τη Ρώμη, και μεγάλην έχθραν είχον nes in urbe exstiterunt , ex quo tempore Roman
προς αλλήλους εν τη Ρώμη τα μέρη, αφότε 10 επ- lus primum equestris illius certaminis spectacu
VARIÆ LECTIONES.
• σπάτια Ch. cum Cedreno p. 147 C et Ducangius Gloss . v. σπάτιον , σπαθία Ox. 5 έμπαράμονον
Chron. , έμπαράμενον Ox. 6 χλοώδης Ch., Chron., χλοώδες Ολ . 7 άλσεσι Οx. 8 το Cli . , Cron. ,
το Ox . 9 φησι post καθότι ponit Cliron. 10 .11 εράν Cliron. , οράν Ox. 15 λοιπόν. έκαστον Cliroιι.
18 αφότε Ch., απότε Ox.
ED. CHILMEADI NOTE.
(83) Τα δε επτά σπαθία. Ιta etiam Chr . Αlex. Chr. Αlex. auctor, πράσινον, a πραισεντεύειν de
mendose : σπαθίον enim gladiolum significat. Le- rivantes. Πράσινος enim est, porraceus, sive color
gendum itaque cum Cedreno, OTTÁTLO , quod voca viridis , qualis porri esl .
bulum pure Latinum est. De circi Vero constru - (86) To δε Βένετον εκάλεσεν. Facliones Inasce co
clione, vide Onuphrium Panvinium , et Cl. Salma - Toribiis dispares, a Romulo instillitas, circumque
sii in Solinumn Plinian . Exercitation . ipsum ab eo exstruclum fuisse negant erudili.
(84) Την κίνησιν της αστρονομίας των επτά αστέ- Spectacula enim llec, Consualia, prino a Romulo;
pwv tñs ueráins ő oxtou . Hec aliter leguntur apudD deinde, circo a Tarquinio Prisco exstructo, cir
Chr . Alex. hoc modo : Tiny xivno:v třs à St pibas censia dicta sunt. Quin et apertis campis a Romulo
(fort. την αστρώαν) των επτά αστέρων, και της celebrata fuisse Testalur Cassiodorus, qui de OEno
μεγάλης άρκτου. Cedrenus tantum, τον δρό mai ludis locutus, Quos ludos (inquit) postea Ro
μον των επτά πλανητών. mulus in raptu Sabinarum , necdum fundalis adi.
(85) Πραισεντεύειν γάρ λέγεται το παραμέ- ficiis, ruraliter ostentavit Italia , etc .
VEIV. Cuni Nosiro eliain hic ineptiunt Cedrenus et
HODII NOTÆ .
(j) Της αστρονομίας. C . της αστρώας, pro quo ται το παραμένειν . Sic quoque Cliron , ms. ab Ada
Dufresins reposit της αστρωθεσίας ex Anonymo nuo ad Anast .
:s . et ex Clhroico Ons. al» A1: 10 ad Anastasium. (1) Βενετζίαν. C . Βενεττίαν.
(k) Il palcevTEVE!V . Ecloge ms. cilante Dufresnio , ( ι) 'Ακυλία. C . Ακυλυία.
ό εστι εμπαράμονον εκ του πλαισ: ντεύειν, και λέγε
283 JOANNIS MALALA 2
Ium exhibuit. Romulus etiano , si quando adver - A ενόησεν αυτοίς τήν του ιππικού θέαν ο Ρώμος. Και
tissel ex populo, vel Senatoribus quoscunque , ότε εν οίνδήποτε μέρει είδεν ο Ρώμος (87) φιλουν
hujus vel illius factionis, in partes eorum euntes, τας τους λελυπημένους και ανθισταμένους αυτό
qui odio ipsum habuerunt atque adversalantur δήμους ή συγκλητικούς διά τον θάνατον του αδελφού
ei vel ob fratris cedem, vel aliam ob causam αυτού ή δι' άλλην αιτίαν οιανδήποτε, έδόκει αντ
quamcunque ; 1 statim contrariae factionis έχεσθαι του άλλου μέρους, και είχεν αυτούς ευμενείς
Ihominibus allierere visus est , unde illos conci- και έναντιουμένους το σκοπό των εναντίων αύτου .
liavit sibi affecitque, ut adversantibus sibi et ipsi Εξ εκείνου και οι μετ' αυτόν βασιλείς της Ρώμης
forent adversarii, Exinde, qui euro secui sunt , το αυτο κανόνι έχρήσαντο.
reges Romani eodem usi sunt artificio .
Romulo autem regnante , crevit admodumexer - Εν δε τη βασιλεία του αυτού Ρώμου ο στρατός
citus ejus, undequaque confluenς ; eratque in urbe αυτού (224] εγένετο πολύς έπεισακτος , και πλήθος
ingens agrestium militum copia , quibus pro tanto ήν εν τη Ρώμη των αγρίων ανθρώπων, και ουκ
numero deerant uxores. Cumque libidinis pruritu ήσαν προς τα πλήθη των ανδρών γυναίκες . Και
correptie essent juvenum cohortes, passim in foro επεθύμους της του βίου ηδονής τα των νεανιών
mulieres contrerlabant : ingle seditio orta est et Β στρατεύματα και επήρχοντο κατά την αγοράν ταίς
civile bellum. Cumque Romulus inops consilii γυναιξί, και εγένετο ταραχή και εμφύλιος πόλεμος .
quid ageret , animi penderel ( delignalbantur enim Και ήθύμει ο Ρώμος, αμηχανών τι πράξει• ουδε
femmina cum rurestribus el barbaris militibus rem μία 14 γάρ ήνείχετο των γυναικών καταμίξαι τοις
habere ), edixit (andem, ut nmiles virgines illas, στρατιώταις , ως αγρίοις και βαρβάροις . Και εξεφώ
gias Brutilas vocavit, in uxores duceret. Nemo νησε νόμον ώστε λαμβάνειν τους στρατιώτας προς
autem erat, qui militibus filiam suam tradere γάμον παρθένους, άς εκάλεσε Βρυτίδας (88) · και
dignatus esset : quisque enim licebat, e0s in dien ουδείς είλετο δούναι αυτοίς την ιδίαν θυγατέρα , αλλ'
tanlum vivere, quibuscunque belli casibus ob- έλεγαν ότι ουκ έστιν αυτοίς καθ' εκάστην ελπίς ζωής
noxios . Itaque Romanis civibus ilias suas Ioca- διά τούς πολέμους, αλλά πάντες τους της πόλεως
bant omnes. Conturbatus ad hoc Romulus, Ora- έζεύγνυον τας εαυτών θυγατέρας. Και αθυμών και
culum consuluil : responsumque tulit , equestris Ρώμος απήλθεν εις το μαντείον · και εδόθη αυτώ
certaminis spectaculuum feminis exliberet ; quo χρησμός ώστε επιτελέσαι (89) ταις γυναιξί θέαν ιπ:
exercitus Ixores sibi ulcunque comparareil . Ro- πικού, ίνα αγάγηται εαυτώ ο στρατός γυναίκας.
mulus igitur, coacto in palatium exercitu, cerla - . [25] Και συνάξας το πλήθος του στρατού εν τω πα
men equestre celebravit : jussitque feminas " λατίω επετέλεσενιππικόν, κελεύσας μόνον γυναίκας
solum ad spectaculum admitti. Itaque numerosa θεωρήσαι το ιπποδρόμιον. Και ώς παραξένου 15 τι
feminarum turba, veluti ad inusitatum quoddam νος θέας μελλούσης γίνεσθαι , από πάσης της περι
Spectaculum, ex omni in circuitu vicinia 178 χώρου και των πόρρωθεν πόλεων και κωμών ήλθον
urlibusque et viculis etiam longe reiniotis ad ur- εν τη πόλει Ρώμη πλήθη γυναικών, και ανεπλή .
bem Roinam concursitabat ; circumqueimpleliant ρωσαν το ιππικόν γυναίκες ύπανδροι και νεώτερα:
matronic virginesque innuple, inter quas el Sa- παρθένου • ήλθον δε και αι θυγατέρες των λεγομέ
binorum forma precellentes adfuerunt ilia, qιο- νων Σαβίνων, χώρας πλησίον της Ρώμης ούσης,
rum regio ab urbe propius aberat. Dederat porro γυναίκες ευπρεπείς . Και δούς ο Ρώμος μαιδάτα
Romulus claim in mandalis, le cujusquam civiς λάθρα γυναίκα ύπανδρον ούσαν Ρωμαίαν πολίτιδα
Romani uxor in spectaculo allesset ; militique μή θεωρήσαι, κελεύσας και ιδίω στρατό ώστε ύπάν
slidem suo edixit , ut matronam nullam continge- δρου γυναικός μη τολμήσαι άψασθαι, αλλά τας παρ
rent, solas raperent virgines, el que viris omnino θένους άρπάσαι και τας μή έχουσας άνδρας και
carerent. Solus autem in circun Roιnulus venit D μόνας 16, ανελθών εν τω ιππικό ο Ρώμος εθεώρει.
ul certandina spectarel.Interim autem dum ferve- Και εν το επιτελείσθαι το ιπποδρόμιον απολυθείς ο
VARIAE LECTIONES.
14 ουδεμία Ch., ουδείς Ox. et Chron. 15 παραξένου Ch., Clhron., παραξένου Ox. 16 μόνας. μόνος Ox.
scquentibus hæc jungens .
ED. CHILMEADI NOTÆ .
( 87) Απότε επενόησεν αυτοίς τήν του ιππικού λαι, και προφήτιδες.
θέαν ο Ρώμος. Scr. αφότε επενόησεν, etc. Cele- ( 89) Εδόθη αυτώ ο χρησμός, ώστε επιτελέσαι.
ruim hæc mendose leguntur apud Chr. Alex . Lectio ob hoc consilium ab oraculo Romulo , bisce angu
itaque, uti et interpinctio , ex Nostro restituenda. sijis posilo , datum , Consualia hæc certamina Consi,
(88) " Ας εκάλεσε Βρυτίδας. Βρούτιδας legit Chr . id est consilii Dei in bonorem celebravit. Vale
Alex. Has ego servas feminasesse dixerim , a gentcrius I, II , c . 1 De institut, antiq , circense specia
Binitiorum sic dicta , quod eorum plerique omnes culum primus Romulus, raplis virginibus Sabinis,
fugitivi servi initio fuerint, ac brula gens, hominum Consualium nomine celebraril. Consus vero, idem
colluvione circa Lucaniam confluente ; ili asserit qui Neptunus : haud recle itaque auctor noster ,
Diodor. Sicul. Bib . llist, lib . xv . Brunides aulein Solis in honorem a Romulo instituta fuisse hæc cer
mulieres dicunlur ; lil prophetides , leste Suida : lamina , supra allirmat.
Βρούτιδες, γυναίκες ούτω καλούμεναι, οιονεί Σιβύλ
235 CHIRONOGRAPHIA . -- LIB. VII . 286
στρατός εκ του παλατίου ώρμησαν εν τω ιππικώ, A rent aurigationes, emissus ex palatio nmiles , in
και εκ των βάθρων ανέσπασαν τας παρθένους γυναι- circum erupit, virginesque, et que viris care
γυναίκας. Τούτο δε προς άπαξ εποίησεν ο Ρώμος duxit. Ηoc autem semel luntaxal fieri voluit Ro
γενέσθαι , καθώς [ 226] ο σοφώτατος Βεργίλλιος 11 mulus , uti sapientissimus Virgilius testalus est ,
εξέθετο · ωσαύτως δε και Πλίνιος (90) ο Ρωμαίων cui accinit quoque Plinius Romanus historiogra
ιστοριογράφος συνεγράψατο, ομοίως δε και Λίβιος. plus, uti et Livius etiam. Celeri vero tradide
"Ετεροι δε ιστορικοί συνεγράψαντο πρώτον ιππο- runt, primos ludos equestres Burdonibus a Ro
δρόμιον επιτελέσαι αυτοίς τον Ρώμον εις βούρδω- mulo celebratos.
νας (91).
Τον δέ Ρώμον και τον Ρήμον τους αδελφούς Romulum vero et Remum Iratres a Lupa lacta
ιστορoύσιν υπό Λυκαίνης γαλακτοτροφέντας 18 , tos fuisse, fama est : cum rex Amulius, avus
ότι 19 βασιλεύς ο Αμούλιος (92), αυτών πάππος, eorum, tanquam notlios, e0s in silvas exponi jus
έκέλευσεν αυτούς οιφήναι εις τάς ύλας, ως πορ- Serat. Mater enim illorum Ilia, Martis sacerdos, a
νογεννήτους επειδή η Ιλία (η) ή μήτηρ αυτών, και ηilite quodam conpressa fuerat, unde eam a
έρεια ούσα του "Αρεως 10, (95) εφθάρη, πορνευ- ο Marle gravidain fuisse factan, fabulantur. Gemel.
θείσα υπό τινος στρατιώτου , περί ου λέγουσι μυθο- Io: autem edidit : quos , propterea ab avo in silvis
λογούντες τον "Αρεα εγγαστρώσαι αυτήν, και εγέν- expositos, reperit 179 mulier quelain agrestis ,
νησεν αυτούς διδύμους, και διά τούτο ο πάππος αυ- que greges ovium pascetat : lec vero nmiserata
των έρριψεν αυτούς εις τάς ύλας. Και εύρε τους puerulos elegantes, eos lacle suo enutrivit. In ea
αυτούς παίδας χωρική τις, βόσκουσα πρόβατα • και autein regione usque adhuc etiam rurestres illas
σπλαγχνισθείσα , ότι ήσαν εύμορφα 21, λαβούσα ovium custodes , Impas vocitant : ut que inter
έθρεψεν αυτούς το ιδίω γάλακτι. Εις δε την χώραν lupos vitam suam transigunt. Bruinalia autem
εκείνην λυκαίνας καλούσιν έως άρτι τάς χωρικάς quae dicuntur instituit Romulus, lanc ob causam:
τάς βοσκούσας πρόβατα, ως αεί τον βίον και την eo quod necessarium duxit , uι hiberno tempore,
διαγωγήν εχούσας μετά λύκων. Τούτου ούν ένεκεν ο cum bellorum induciae sunt, rex pro tempore,
Ρώμος επενόησε τα λεγόμενα [ 227] Βρουμάλια (94), quicunque fuerit, senatum omneio proceresque,
ειρηκώς, φησίν, αναγκαίον είναι το τρέφειν τον palatinos item milites, honoris causa, conviviis
κατά καιρον βασιλέα την εαυτού σύγκλητον πάσαν exciperet. Primos itaque ad convivium vocavit,
και τους εν αξία και πάσας τάς ένδον του παλατίου C qui nomina sua ab alplia exordiebantur ; et sic
ούσας στρατιάς 18, ώς εντίμους εν τω καιρώ του deinceps, suo quoque ordine , usque ad ultimam
χειμώνος , ότε τα πολεμικά ένδοσιν έχει. Και ήρ- alphabeti litteram. Jussit etiam, ut senatus popu
ξατο πρώτους 23 καλείν και τρέφειν τους από του Iun codem modo invitaret . Itaque vocabant etiam
άλφα έχοντας το όνομα, και λοιπόν ακολούθως έως hi exercitum omnem, et quoscunque praeterea
του τελευταίου γράμματος, κελεύσας και την εαυτού volebant. Singularum vero turmarum pandurists,
σύγκλητον θρέψαι τώ αυτό σχήματα. Και έθρεψαν pridie ad vesperam ibant ad convivatorun eles,
και αυτοί τον στρατόν άπαντα και ους έβούλοντο. ibidemque canebant, usque ad sequentem diem, -
VARIÆ LECTIONES.
17 Βεργίλιος Ch ., Βελγίλλιος Ox. 18 γαλακτοτροφέντας , γαλακτοτροφηθήναι Chron. V . ad p. 57 D,
19 ότε Οικ., διότι Cliron, 20 'Αρέως - 'Αρέα Ox. 11 εύμορφα. Fori. εύμορφοι. 22 στρατιάς Cl:rol.,
στρατείας Ox. 10 πρώτους Cliron., πρώτος Ox.
ED. CIIILMEIDI NOTÆ .
(90) Ωσαύτως δε και Πλίνιος, etc. Ομοίως δε και D pertinet. Νam legimus, propter equorum inοία ,
AG!06. Latinorum scriptorum nomina ista Chr. diversis eos hinc usus animantibus.
Alex . aliclori parum sola fuisse videntur ; ideoque (92) 'Ajoua :0 ;, ó aútūV TIÓTTO . Ita etiam Chr.
pro Plinio Apolloniunt, pro Livio Silvium , nescio Alex. auctor , contra bistoriie Romanie fidem :
quos supposuit. non enim Amulius, sed Numitor, avus eral gemel
(91) Eis Boupowvaz. In Burdone vertit Rader. lorim .
ac si nomen loci esset. Ego vero vocabulum hoc (93 ) 'Ifpela ou52 TOū " Apews. Chr. Alex. habet
Latinum esse pιιιο el ημιόνους Griecis Sonare, id ιεράρυσα του 'Αρέως, menlose ; Jliano Vero hanc ,
est mulis , sicut Il Reg . v , 17 , Irbi vulgaris transla - 01æ et Rhea Sylvia dicta est , non Martis , seal
duorum burdonum ; Septuag. habet : 100now to lini.
δούλω σου γόμος ζεύγους ημιόνων, Probabile autem ( 94) Τα λεγόμενα Βρουμάλια. Ηinc Ronmulus ap
est auctorem nostrum ad locuin illum Servii in pellavil Brumalia, seu Salurnalia , verlit Raderus ,
Virgil. Æneid . 1. VIII, respexisse ; ubi in hæc fuld recle. Festuin enim hoc non Salurno, sed
verba : Magnis circensibus aclis, haec babet scho - Baccho celebrari solitum , bruma, sive liyberno lem
liasles : Magnis, quantum ad paupertalem prislinam pore : uti testatur Ovidius, Fastor . l. 1 :
HODIL NOTA .
(n) '1 a . Churon . Editio Rader. ct Codex Vat. 2 :26 :1 , ubi tamen 'Ido. corrigendum dusil Du
fresnius.
287 JOANNIS MALALE 88
uti scirent apud quem essent postridie epulaturi : A Οι ούν εκάστου αριθμού πανδούροι (95) από εσπέρας
que quidem Brumalia in repub. Romana cele- απιόντες εις τους οίκους των καλεσάντων αυτούς
brantur ad hunc usque diem. Hoc autem eo animo έπ' αρίστω εις την εξής ηύλουν προς το γνώναι
fecit Roιnulus, ut maculam deleret , quam Ro- εκείνον ότι παρ' αυτώ τρέφονται αύριον. Και κατ
mani, qui ei infensi erant oderantque, contra eunm έσχε το έθος των Βρουμαλίων εν τη Ρωμαίων πο
contumelie causa objectabant, indignum scilicet λιτεία [ 228] έως της νύν. Τούτο δε εποίησεν ο αυ
eum esse qui regnaret , affirmantes; eo quod in- τος Ρώμος, θέλων εξαλείψει την εαυτού ύβριν , ότι
famis esset nominis : ut qui, cum fratre, aliena οι Ρωμαίοι εχθροί αυτού όντες και μισούντες αυτόν
quadra vixisset ; 180 et ab incunabulis ad per- και λοιδορούντες έλεγαν ότι ουκ έχρήν αυτον βασι
fectam usque elalem, quoad regnare copisset, λεύσαι ενυρισμένον όντα, διότι εξ αλλοτρίων έτρά
aliorum victa enutritus fuisset : nempe innuentes, φησαν οι δύο αδελφοί, έως ού τελείας ηλικίας έγέ
eum apud Fausturm colonum, et Lupam uxorem νοντο και εβασίλευσαν 2», σημαίνοντες ότι υπό του
ejtis, ex alieno enafritumfuisse, uti antea dictum Φούστου του γεωργού και της γυναικός αυτου Λυ
est. Αpud Romanos enim, veteres etiam omnes, καίνης έτράφησαν εκ των αλλοτρίων εσθίοντες, ώς
vitio vertebatur, si quis alieno pane Vesceretur. προγέγραπται. " Όνειδος γάρ υπήρχε παρι Ρωμαίοις
Unde et in Symposiis , que Amicalia dicta sunt, Β και πάσι τοις αρχαίοις ποτέ το εκ των αλλοτρίων
singuli ex convivis cibum polumque suum profe- τρέφεσθαί τινα • εθεν και εν τοις συμποσίοις τοις
rentes, in commune conferunt; morem antiquum λεγομένοις Φιλικοίς (96) έκαστος των συνερχομένων
usque adhuc servantes, ne forte alieniori audi- εις το συμπόσιον το ίδιον αυτού βρώμα και πόμα
rent. Oh hanc igitur causam, nempe ad contu- μεθ' εαυτού κομίζει, και εις το κοινόν πάντα παρα
meliam illam a Se 2movendanm , genus hoc convi- τίθεται, και εσθίουσι κρατήσαντες το αρχαίον έθος
vii Romulus instituit ; et latina lingua Brumalium έως της νύν, το μή ακούειν αλλοτριοφάγοι. Τούτου
νοcavil : uti hoc tradidit sapientissimus Licinius, χάριν επενόησε τούτο και αυτός Ρώμος, [229] προς
Romanoruin chronographus. το εξιλεώσασθαι την ύβριν εαυτού , καλέσας και το
όνομα του αρίστου Ρωμαϊστι Βρουμάλιουμ, καθώς (97) ο σοφώτατος Λικίννιος, ο Ρωμαίων χρονο
γράφος, εξέθετο.
Post Romulum et Remum fratres, reges si alii Μετά δε Ρώμον και Ρήμον τους αδελφούς έβα
Romae regnarunt , all injustum usque illum Tar- σίλευσαν άλλοι εκ της Ρώμης, έως του Ταρκυνίου
quinium Superbum. Aυ urbe enim condila Roma- Σουπερβου του αδίκου. "Έβδομος γάρ βασιλεύς της
norum rex septimus fuit iste : a quo etiam abla- Ρώμης μετά το κτισθήναι αυτήν εγένετο και
tum est regium imperium . επήρθη το βασίλειον παρ' αυτού.
Ηujus sub regno foruit Cumaea sibylla , vatici- Επί δε των χρόνων της βασιλείας αυτού ήν σί
natrix . βυλλα ή Κυμαία μάντις .
Tarquinius iste flium habuit, qui Aruns dictus "Έσχε δε ο αυτός Ταρκύνιος υιον ονόματι "Αρχουνς,
est : φui in causa fuit, quod Tarquinius paler re- δι' ών εξεβλήθη της βασιλείας, ότι βιασάμενος την
gno deturbatusfuerit, eo quod Lucretie, matrone Λουκρητίαν συγκλητικήν εμοίχευσεν ο υιός του Ταρ
nobili, vim intulerat : illa vero, ut castam se ar. κυνίου ο "Αρόουνς (98) : κακείνη έσφαξεν εαυτήν,
VARIÆ LECTIONES .
16 εβασίλευσαν Chron., βασίλευσαν Ox .
ED. CHILMFA DI NOTE.
Sacra Corymbiſeri celebrabat Græcia Bacchi, streperum quoddam ut esset, ideoque armorum
Tertia , que solito tempore bruma reſerl, strepitibus magis conveniens, ratio ipsa postulare
Brumus eiiam a Romanis Bacchus dictus est, videtur.
unde Brumalia nomen accepisse vult Tzelzes ad (96 ) Tois aeyou évous inexois. Convivia hæc cole
Hesiod. Op. el D .: Το τών ληνων αιτίω Διονύσωεορ- λικά ab eis qua συγγενικά dicta sunt, ita distinguit
τήν την λεγομένην 'Αμβροσίαν ετέλουν, και παρά Ρω- Plutarchus, ut jlla eorumqui ejusdem sunt generis,
μαίοις Βρουμάλια καλείται• Βρουμος γάρ αυτοίς ο D seu sanguinis, liac vero, eorum qui affinilate lan
Διόνυσος . Tum sibi juncti sunt, esse videntur. Plutarch .
(95) Οι ούν εκάστου αριθμού πανδούροι. Ει dein- Sympos. lib. IV, ubi in questione, Cur να πupiiis
ceps ,εις την εξής ηύλουν ad sequentem usque lucem plurimiad cænam vocantur , hæc label : Käxeivo
libiis canebant : ideoque Raderus, ob hanc nomi: πρόσθες, ει βούλει , τάς τοιαύτας εστιάσεις μη μό
iis inconstantiam, πανδούρους, tibicines , vertit . νον φιλικάς, αλλά και συγγενικάς είναι, καταμιγνυ
Panduram tamen instrumentum έγχορδον fuisse, μένης εις το γένος ετέρας οικειότητος.
tribus tantum chordis instruclum , Assyriorum in " (97) Καλέσας και το όνομα του αρίστου Ρω
Ventum asserit Jul. Poll . lib. Ix, cap. 9 , τρίχορδον μαϊστί, Βρουμάλιουμ • καθώς, etc . Chr . Αlex. ha .
δε, όπερ'Ασσύριοι πανδούραν ώνόμαζον. Verum Ηe Itκαλέσας και το όνομα της κλήσεως αυτου Ρω
sychius εμπνευστών eam facit , adeoque Syringem μαϊστι Βρου μάλια ( ή έστιν, τραφηναι εκ των αλλο
sive fistulam esse vult , in Σύριγγες - Σύριγγες, εκ τρίων καθώς, etc ., ubi verba illa icis inclusa ,
καλάμων πανδούρια • cui etiam accini Mari. Ca ab auciore de suo inserta sunt, ineple ; el contra
pella , De Nupt. Philolog. lib . IX. Instrumentum tum verbi sensum , 110 auctoris nostri, ex quo ista
hoc Hircipedi sive Pani, fistularum inventori at desumpsie , mentem .
tribuens bis verbis : Verum per medium quidam (98) Εμοίχευσεν ο υιός του Ταρκυνίου ο 'Αρ
ugresles canorique semidei, quorum hircipedem Pan - coõva. Lucrelia , non ab Arunle, sed a Tarquinio
dura , Silvarum arundinis enodis fistula sibilatrix , Sexto, Superbi F . nalu mijiore , stuprata fuil .
ruresiris Faunum tibia decilerunt ; el quldem ob .
Σ89 CHRONOGRAPHIA . – LIB. VII. 200
ως σώφρων . Και εγένετο εμφύλιος πόλεμος μέγας Α gueret, mortem sibi 181 conscivit. Inde bellum
εν τη Ρώμη επί χρόνων 23 , και πολλοί εσφάγησαν. civile ingens Rome coortum est ; in quo plurimi
Ταύτα δε συνεγράψατο ο σοφός Σέρβιος , ο Ρωμαίων cecilerunt. Hec autem Servius, sapiens Romano
συγγραφεύς. rum scriptor, memorie mandavit.
Ο δε Ταρκύνιος εξεβλήθη της βασιλείας το Ejectus autem fuit e regno suo Tarquinius, hoc
τρόπο τούτω. Πολέμου κινηθέντος εν τη Ρώμη εκ modo. Βellum Romalis intulerunt Ardeani : Tar
του έθνους των λεγομένων 'Αρδηνών, λαβών βοή - quinius igiturres, copiis collectis ,regionem eorum
θειαν ο Ταρκύνιος βασιλεύς ήλθε 1230] πολεμών την invasit . Tempus itaque nacti opportunuτη, qui ei
'Αρδηνών χώραν. Και ευρόντες καιρόν οι εχθροί αυ- infensi erant, Brutus, Lucretie avunculus, et Col
του οι συγκλητικοί, Βρούτος, ο θείος της Λουκρητίας, latinus , ejusdem maritus,senalorii ordinis viri, una
και Κολλατίνος 16, ο ανήρ αυτής,κατεσκεύασαν αυτό, cum senaloribus reliquis , populoque adeo omni,
συμποιησαμένων αυτούς και των άλλων συγκλητικών consilium inιerunt quomodo Tarquinium e regio
και των της πόλεως πάντων εις το αυτον εκβληθήναι delurbarent. Conjurationis etiam socios habuerunt
της βασιλείας, πείσαντες συμμαχείν αυτοίς εις το lexumines illos, qui Celeriani vocabantur : belli
μη δέξασθαι του λοιπού τον Ταρκύνιον βασιλέα εις cos0s viros, palatii atque urbis custodes ; a qui
την Ρώμην υποστρέφοντα τον στρατόν τον φυλάτ- B bus obtinuerunt , ne Tarquinium regem deinceps
τοντα το παλάτιον και την πόλιν Ρώμην των λεγο- in urbem admitterent. Tarquinius autem, certior
μένων Κελεριανών (99), ανδρών μαχιμωτάτων εν factus de his que cor:tra se senatus, exercitus,
πολέμοις . Και γνόντος του Ταρκονίου το τρακτευ » omnisque adeo populus , naclinalbantur , Bruti
θέν κατ' αυτού (1) παρά της συγκλήτου και του filium, Arundis filii sui anticum, et a pueris soda
στρατού και του δήμου, πέμψας αυτός υπενόθευσε lem, in parles suas corrupit; ipsumque paciscen
και αυτόν τον υιόν του Βρούτου, τον φίλον όντα και tem habuit, uti venienti Tarquinio contra Rotmam,
συννεώτερον του υιού αυτού "Αόδουνς. Και πεισθείς urbem ipse proderel ; Brutum etiam, palrent suum,
συνετάξατο ερχομένου του αυτου Ταρκυνίου κατά neci daret. Dec vero ubi intellexisset Bruti ser
της Ρώμης προδούναι την πόλιν και τον ίδιον πα - vus, qui filium assertalbatur, nomine Viudicius,
τέρα φονεύειν τον Βρούτον . Τούτο δε γνούς ο δούλος conspirationem tota , quam in eum filius ma
του Βρούτου Βινδίκιος ( 2), ο συνδιάγων τώ υιώ chinatus est, domino aperuit. Brutus, Iliis audi
αυτού, ανήγγειλε λάθρα τω ιδίω 231] δεσπότη tis , statim 182 comprehendit filiumsum, eum
Βρούτω την μέλλουσαν γίνεσθαι κατ' αυτού επιβου - que in foro, coraim omnibus, examini subjecit ;
λήν ταρά του υιού αυτού. Και ευθέως ακούσας ος 1otumque Tarquiii consilium delegere cogit.
Βρούτος συνέσχε τον ίδιον αυτού υιον, και εν τώ Filius itaque palri conjurationis omnem Serien
φόρω Ρώμης επί πάντων εξετάσας αυτόν , ήνάγκα. indicavit : pater inde illico filium neci tradidit.
ζεν αυτόν εξειπείν τα αυτώ και τώ Ταρκινίω βεβου - Senatus deindle Romanus omnis in unum congre
λευμένα. Ο δε ώμολόγησε το ιδίω πατρί την γενο- galus , Tarquinium regno alidicavit, ejectione
μένην παρ' αυτού σύνταξιν της προδοσίας προς τον ejus in a ta public: clin relala , cum prius
Ταρκύνιον · και ευθέως εφόνευσε τον ίδιον υιόν. consules duos constituissent Brulum magnuΟι el
Και λοιπόν συναθροισθείσα ή σύγκλητος Ρώμης Collatinum, Lucretise conjugein. His itaque com
πάσα άπεκήρυξε τον Ταρκύνιον της βασιλείας, muni consensu reipublicae administratoribus de
εγγράφως την καθαίρεσιν αυτού ποιήσαντες, ψηφι - signatis , cautum deinde erat, ne unquam pole
σάμενοι εν πρώτοις (3) και δισιγνατεύσαντες υπάτους stas regia in Ronam denuo admitteretur. Exerci
δύο, τον Βρούτον τον μέγαν και τον Κολλατίνον τον 1um etiam, quem secum habuit Tarquinius , per
άνδρα της Λουκρητίας , διοικείν την πολιτείαν Ρω- litteras hortati sunt, uti regen desererent : quod
μαίων προβαλλομένους κατ' ιδίαν δοκιμασίαν άρχον. et factum est. Brulus vero, consul factus, servum
τας, και μή είναι του λοιπού βασιλέα εν τη Ρώμη, Suum Vindicium senatus et populi in conspectum
γράψαντες και το στρατώ τω όντι μετ' αυτού Ταρ- D adduxit, ob fidem ejus domino prestilarm, benefi.
κυνίου απολιπείν αυτόν· και απέστησαν ευθέως. " Ή cium ei repensaturus. Festivitatem itaque solem
μόνον δε προήλθεν ύπατος ο Βρούτος, ευθέως επί nem Justitiae indixit : et conscenso tlirono excelso,
της συγκλήτου και του δήμου αγαγών τον ίδιον servum suun Vindicium loco etiam subliniore
VARIÆ LECTIONES.
25 χρόνων. Μalim χρόνον . 16 Κολλαντίνος Ox. hic et p. seq. v . 9. Κολλατίνος est infra p. 79 D .
ED, CHLMEADINOTÆ .
(99) Των λεγομένων Κελεριανών. Κελεριανούς νο- bellum spectabant pertractanti, sive, de eis consul
cai, qiios Pliniuis , Celeres, Flexumines, id est, le . tanti, abcidit, etc.
vis armaturæ Equites. ( 2) Ο δούλος του Βρούτου Βινδίκιος. Νon Bruli,
(1) Το τρακτευθεν κατ' αυτού . Τρακτεύομαι et sed Aquiliorum conjuralorum Servus erat Vindi
tpaxtatów , a Latino lracio , consilium de re qua. cius. Vide Plutarch . in Poblicola .
piam ineo : occurrit sæpiuscule infra apud aucto (3 ) Ψηφισάμενοι εν πρώτοις . Εν πρώτοις , et sape
ren nostrum, ut lib. XII , p . 289, κακεί αυτού διά- etiam πρώτοις, infra apud auctore ) nostrum, in
γοντος, και τα του πολέμου τρακταΐζοντος , συν - primis ; deinde δισιγνιτεύσαντες , designantes ;
¿on , etc. Ubi per hiemem commoranti, quæque ad EG !YVATEÚsoba scribitur, in Gloss . Basilicor.
 Σ31 JOANNIS MALALE 22 :
sibi e regione collocavit : deinde manum lextram A δούλον τον Βινδίκιον υπέρ ευχαριστίας, ότι πιστά
faciem, elata hac voce locutus : Excusso, Vindicie, πανηγυρικήν τη Δίκη, και καθίσας έν (259 ) τώ
Servilatis Iue jugo, Servilem conditionem tuam υψηλά βήματι, ανήγαγε τον Βιδίκιον εν ύψει αντι
exuas; et Romane libertalis thorace deinceps κρυς αυτού, και εκτείνας την δεξιάν αυτού χείρα.
indutus, quandia vixeris incedas. Annului deinde και τη παλάμη αυτού πληγάς τρεις επι την αυτού
aureum suo digito detractum, dextere ejus impo- παρειαν επαγαγών, μετά κραυγής έφη ταύτα: Ατο.
suit : el concessa etiam ei facultatum suarum τιναξάμενοςτην της σης δουλείας τύχην, ώ Βενδίκ:ε.
portione aliqua, Co minem fecit . Dieim autem cele - και τον ταύτης έκδυσάμενος ζυγών, ένδυσα. ' Ρ. .
Britalis 183 hujus vocavit Consilia : ac si dice- μαϊκής ελευθερίας θώρακα τον άπαντα της ζωής σου
res, diem largilionis . Insuper etiam proconsulibus χρόνον. Και αφελόμενος εκ της ιδίας χειρός δακτύ .
omnibus provinciarum prefectis superavit, uti λέον χρυσούν επέβαλεν εις την δεξιά , αυτού ,ε ,
colein die Sacrum pervigilium et feslum anniver - δεδωκώς αυτό και αξίαν Κόμητος (4) και μέρος τη .
Sarium Jus/ilia celebrarent ; in memoriam ejecti αυτου περιουσίας, καλέσας την αυτήν ήμέραν τη .
Tarquinii et Tiberialis pro meritis Vindicio con- εορτής Κονσίλια (5)11,άπερερμηνεύεται παροχής 18
cesse : ut hinc nimirum servi omnes documenta 1 ημέρα, προστάξας και τους παρ' αυτού προβληθείσες
silbi suiuerent, lebitam dominis fiderm praestandi ; υπατικούς άρχουσι των επαρχιών τή αυτή η μέρα κατ'
ilbertatem, el honores tantos pro meritis repor- έτος ιεράν παννυχίδα και εορτήν τη Δίκη επιτελείο
taturi. Ιtaque etiam proconsules ubique provin- εις μνημόσυνον της κατά του Ταρκυνίου νίκης και
Δημη solemnitales illas usque adhuc pompa της κατ' αξίαν ελευθερίας του Βινδικίου εις το προ
maxiina celebrant. De his autern Sapies Livius, τρέψασθαι τους λοιπούς 29 τους παντού . . .
aliique plurimi scripserunt. και ευγνωμονείν τοις ιδίοις δεσπόταις και τοιαύτης
ελευθερίας άξιούσθαι και τιμής. "Ατινα Κονσίλια οι [235] υπατικοί άρχοντες των επαρχιών έως τής νο »
επιτελούσε πανηγυρίζοντες. Περί ών και Λίβιος ο σοφός και έτεροι πολλοί συνεγράψαντο.
Longo autem post tempore, Galli in Romanos Μετά δε χρόνους πολλούς τυραννήσαντες οι Γάλ .
insurgentes, bellum eis intulerunt : quod uti λοι (6) εκίνησαν πόλεμον Ρωμαίοις · και τούτο
• intellexissel senatus Romanus, nissus est contra γνούσα η σύγκλητος Ρώμης προεχειρίσατο κατ'
Pos Maulius Capitolious, dux fortissimus. Paravit αυτών στρατηγόν δυνατόν ονόματι Μαλλίωνα Kατ
hic sibi exercitum bellicosissimuni ; el in Galliam c τωλίνον 30 (7). " Οστις οπλισάμενος και λαβών στρα
profectus, commissoque cum Gallis prelio , eos τον πολεμικώτατον, ώρμησεν εις τους Γάλλους 21 και
Moligavit . Romano deinde reversus, triumph τη συμβαλών πόλεμον ενίκησε κατά κράτος. Και υτο.
de illis egit. Urbem vero ingressus, Senatum, στρέψας έθριάμβευσε την νίκην εν τη Ρώμη, και
exercitum, populuτιque fastidire animo visus est : εισήλθεν απονενοημένος κατά της συγκλήτου και του
quod senatus quidem ceterique oιnnes gre tule- στρατού και του δήμου και διά τούτο ελυπήθη και
runt. In eum etiam maclinatus est Februarius σύγκλητος και πάντες. Φθονηθείς δε υπό τινος
quidam, adversarius potens, senalorii ordinis vir εχθρου αυτού συγκλητικού, όντος εν δυνάμει, ονό
• et ex Gallis oriundus. Convocado enim consilio , ματι Φεβρουαρίου (0), καταγομένου [231] εκ γένους
VARIÆ LECTIONES.
97 Κονσίλια. Consualia in mente liabuisse videtur. 28 παροχής. Cont, inscr. p. 121. 29 τους λοιπούς.
Fort. του λοιπού. 30 Μαλλίωνα . Μαλλίων Ox. 31 Γάλλους. Γαλλίους Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ . -
(4) Δεδωκώς αυτών και αξίαν Κόμητος, etc. Vides, tione. Verum de hoc videant eruditi.
Lector, quain honorifice cum Vindicio agil auctor ( 6) Τυραννήσαντες οι Γάλλοι. Τυραννήσαι apud
noster : miror tamen quo auctore, ista proluleril. Nosirum , pro arma in aliquem sumere sive in ali
Libertate quidem donatum ), pecuniaque ex ærario quem insurgere, passim listipari, bic semel mo
remuneraliim legimus apud Lalinos auciores , nuisse salis sit, exemplum unicum hic proferam ,
nec aliquid amplius. Livius l. 1 : Secundum pæ . ex lib . xvi, p . 392, ubi de Alexandrinis, qui tu
nam nocentium , ut in ullamque parlem arcendis muilluantes prefecturu SUA interſecerant verbit
sceleribus eremplum nobile esset, premium indici, faciens , deinde addit : 'Ayavaxtisas ó autós Basic
pecunia ex arario, libertas, et civilas donaia . El λεύς, πολλούς ετιμωρήσατο εξ αυτών των ' Αλεξαν
deinde : Post illum observatum, ut qui ita liberali δρέων, ως τυραννήσαντας τον άρχοντα αυτών. Ηoc
essent, in civitatem accepli viderentur. facio commolus imperator , a muliis eorum , ob vim
Nova lire vocabuli Iujusinterpretatio, Rollanisque (7) Ονόματι Μαλλίωνα Καπιτωλίνον. Mar:lii et C :2
incognita . Quid si tiapoyn, non a trapéyw , sed a milli gesla auctor hic misere confundit : non enim
T.ápojos deductum vellet auctor noster ? adeo ut Manliis, sed Camillus in Gallos Senones cum exer
non largitionem , sed consessionem , significet : citu dus missus est. Quæ vero deinceps releri de
ihrono enim eodem excelso collocatum Vindicium , regno a flectato , senatuyue spreto , hæc Manlii
Bruto assidere facit. Algue in hoc sensii, consilium sunt,
aliquanto melius quadrabit cumi dala interpreta
HODII NOTÆ .
(0) Depovaplov . Eamdem fabulan legere est apud Hamarlolum .
 03 CHRONOGRAPHIA. -- LIB. VII. 954
των Γάλλων (8), κατεσκευάσθη. Εν κομβεντίω γάρ A cum comilium 184 infraret Maulius Capitolinis,
εισελθόντος (9) του Μαλλίωνος Καπιτωλίνου, και του Februarius exsurgns, reliquis senatoribus assi
κοινού της συγκλήτου καθεζομένου, εξαναστάς και dentibus, ita eum allocutus est : Quorsum tu,
Φεβρουάριος συγκλητικός λέγει τα Μαλλίων , Του Manli, tam le superbe geris, quasi tua sola virtute
στρατού Ρωμαίων νικήσαντος τους Γάλλους, συ τι parta esset huc in Gallos victoria ? Nos Romanam
υπεραίρη, ως μονομαχήσας και η τύχη "Ρωμαίων αει Fortunam ubique victricem agnoscimus. Sel
νικά τους πολεμίους•ου διέλαθε δε ημάς και τούτο, ncque nos lalet hujus fui fastus causa : tetopo
ότι διά τούτο εν απονοία τοσαύτη υπάρχεις, ως βου- affeclati regni spes tua. Sed frustra cris . Haec ubi
λόμενος και συ τυραννήσαι τους Ρωμαίους : όπερ audissent senalus, exercitus, et populus, insurge
ουκ έγγίνεται σοι. Και ακούσασα ταύτα ή σύγκλητος, bant una omnes in Manlium Capitolinum : et
και ο στρατός, και ο δήμος, επήλθε το Μαλλίωνι populus quidem, Senatu etiam assentielle , el:ilis
Καπιτωλίνω. Ο δε δήμος επαναστάς κατά γνώμην vocibus, eum ex urbe ejici postulabat. Manlius
της συγκλήτου έβόησαν εκβληθήναι από της τρόλεως itaque cavens sibi alh exercitu populoque, Secessit
Ρώμης τον αυτον Μαλλίωνα Καπιτωλίνον · όστις in praedia Sua, non procul ab Apulia sila; ubi
ευλαβηθείς τον στρατόν και τον δήμον, εξήλθεν εν deinde latitavit. Fuga autem ejus Rome Ποι::,
τοις ιδίοις κτήμασι, πλησίον της λεγομένης 'Aπου- donum ejus populus invasit, Donaque ejus omnia
λγας χώρας, κακεί διήγεν ησυχάζων. Εκείνου δε diripuit.
φυγόντος, επήλθεν ο δήμος Ρωμαίων τώ οίκω αυτού,
και πάντα τα διαφέροντα αυτό διήρπασαν.
Οι δε Γάλλοι προχειρισάμενοι αυτοίς ρηγα δυνατόν Clii interim, uli audissent Manlium ex urlie
εν πολέμους (10) [235] ονόματι Βρήνον, επεστρά- pilsum esse , Ibellum contra Romanos instaurant,
τευσαν ευθέως επί της Ρώμης, ακούσαντες και διά ducemconstituentes sibi strenuuni, Brennumnomi
τον Μαλλίωνα , ότι εξεβλήθη από της Ρώμης. Και 10. Ηic itaque, nissis in primis quijanitores urbis
ορμήσας ο Βρήνος της εξαίφνης εισήλθεν εν τη clinculo interficerent, portasque silhi aperirent ,
Ρώμη, και παρέλαβεν αυτήν νυκτός εν χειμώνι (11), Rolan reperie ingressus, urbem nocte deipe
τη πεντεκαιδεκάτη του Έξτιλλίου μηνός, προπέμψας stuosa cepit, neusis Sextilis die XV. Custodibus
λάθρα τους οφείλοντας φονεύσαι τους πορταρίους και auten interfectis, ingens consternatio facla est :
ανοίξει αυτή την πόρταν. Και τούτων φονευομένων senalores vero certiores facii urbem caplano esse ,
εγένετο πούρμα (12)· και γνόντες οι συγκλητικοί fuga rebus suis consuluerunt ; ex urlis autem
την παράληψιν της πόλεως, έφυγον πάντες, και primariis plurimi, 185 cum uxoribus et lileris
φανεροί των της πόλεως λαμπροί συν γυναιξί και " bonisque suis omnibus in templum Jovis Capitolini
τέκνοις εισήλθον εν τω Καπετωλίω εις το ιερόν του se receperunt. Urbe allen a Brenno capta, nulli
Διός μετά των ιδίων χρημάτων. Παραλαβών δε ο ex civibus, ex militibus etiam nonnulli, gladio pe
Βρήνος της την πόλιν Ρώμην, κατασφάζει πολλούς rierunt, captivique abducti sunt. Capitolium etiata
πολίτας και τινας των στρατιωτών και αιχμαλωτίζει» obsidione cingebat ; ut senatores illic congregalos,
και έμενε πολιορκών το Καπετώλιον διά τους όντας una cum divitiis ipsorum occuparet. Senatores
εν αυτώ συγκλητικούς και διά τα χρήματα αυτών. vero qui opportunitatem habuerunt hoc faciendi ,
Δυνηθέντες δε οι συγκλητικοί έγραψαν, δεόμενοι του Manlium per litteras implorarunt, uti, copiis, quae
Μαλλίωνος Καπιτωλίνου συνάξαι τον κατά πόλιν και per urbes regionesque Romanas distributie erant ,
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(8) Καταγομένου εκ γένους των Γάλλων. Infra τιον, conventus, sive consilium, apud Nostrum lia
eliam habet, ούτος εκ γένους έστι των Γάλλων. Ce- bemus frequenter.
drenus habet, εκ του μέρους των Γάλλων καταγό- (10) Ρήγα δυνατόν εν πολέμοις. Reges princi
PSVos , ubi interpres Xylander, Nescio , inquit , quid o pesquc omnes minores, yes, imperarorem vero
sil istud xatzyouevos . in quem tamen recte anim - solum Badené. , vocalus supra monuiinus : sed et
advertii doctissimius Jac . Goar. in notis suis posie - duccs suos erros vocasse bailaros, lun ex boc
noribus ad Cedren .; xatárouat enim mihil aliud est auctoris loco , liim ex Procopio apparet, Goth . 1. 1,
φuali descendo, el καταγόμενος από γένους, α ge ubi de Theuderico loquens, qui Gothorum lia
nere descendens : quod , JIOS Anglice etiam dici liæque copias sibi subjeceral, paoll.ÉOS tanien no
Bus, Descended from such a Stock . llujus autem men aut habitum sibi assumere noluit ; deinde
esempla sexcenta ex hoc Nostro proferre licet : addit : 'Αλλά ρήξ τε διεείω καλούμενος • ούτω
uti lib. 1 , p . 13 de Perseo Ionitas Visente Itec γάρ σφών τους ηγεμόνας οι Βάρβαροι καλεί νενο
habet : Γνόντες αυτόν οι αυτοί 'Αργείοι Iωπολίται, uizasi. Sed & deinceps vocalus est , 9.10 110mine
ότι και ούτος εκ του γένους των Αργείων κατάγε- barbari duces suos sppellare solent.
ται, χαρέντες ανύμνουν αυτόν. Οιa eliano lib. IV, (11) Νυκτός εν χειμών! . Χειμών hic tempus,
Β. 39, de Cecropo verba habens, των δε Αθηναίων non hibernum , sed tempestuosum significat ; liti
εβασίλευσε Κέκροψ τις, όστις εξ Αιγύπτου κατ palebit ex sequentibus cælerum suavissimæ hujus
YETO . Athenis regnavit Cecrops quidam , ab Ægy ve Februario narratiunculæ medullam excerpse
pluis originent ducens. Cecropem alitem Ægyptiuni runt eliam Suidas el Cedrenus, liic de Manlio ,
Juisse, lestes habemus Suidam , Eusebiuni, alios- ille vero de Camillo , instituta fabula . Unde vero
que, hauserini, jain vides, lector .
(9) Εν Κομεντίω γάρ εισελθόντος. Κομέντο (12 ) 'Εγένετο ττύρμα. Πτυρμός, habei esychius :
set Cereus mendose. Κόμβενον, et κομβέν- τυρμός φρίκη , και τα όμοια .
205 JOANNIS MALALA 236
in unum collectis, in auxilium sibi veniret. Man: A χώραν Ρωμαίων όντα εγκάθετον (256], στρατον (15)
lius, acceρtis senatus litteris, atque inde Romam και ελθείν εις εκδίκησιν της Ρώμης και εις βοήθειαν
captam, Capitoliumque obsessum esse a Brenno αυτών. Και δεξάμενος τα της συγκλήτου γράμματα
Gallorum duce edoctus, animo turbatus est. Sine ο Μαλλίων Καπιτωλίνος, γνούς ότι ελήφθη η Ρώμη
mora itaque copiis undequaque collectis ,in Bren- και το Καπετώλιον φρουρείται υπό του Βρήνου,
nuin proficiscitur ipsumque ex improviso aggres- ρηγός των Γάλλων, εταράχθη και συναγαγών
Sus, exercitumque suum noctu ducens per urbis ευθέως πάντοθεν πλήθος στρατού, και ορμήσας,
plateas, Brennum , exercitumque ejus, medius ήλθε κατά του Βρήνου ρηγός εξαίφνης απροσδοκήτως
inter eos , adoritur. Galli autem, ignari Io- εις την Ρώμην · και αυτός νυκτός κατάξας τον
corum , gladio ceciderunt : Brennoque ipsi ίδιον στρατόν εν ταις δύμαις της πόλεως , και μεσά
comprelienso , Manlius caput amputavit contoque σας τον Βρήνον ρηγα και τους αυτού πάντας, ως
affixit. Exercitu itaque ducibusque etiam ejuς ξένους, ανείλε. Και περιγενόμενος συνελάβετο τον
omnibus excisis , captivos Romanos liberavit om. αυτόν Βρήνον ρηγα και ευθέωςαπεκεφάλισεν αυτόν,
nes; bonis etiam, que diripuerant Calli, recupe- και έπηξεν εν κοντα 31 την κεφαλήν αυτού. Και τα
ratis omnibus. Senatus autem Romanus , post πλήθη δε αυτού και τους κόμητας αυτού (14) κατα
victoriam a Manlio Capitolino adeptam, ex Capito- Β κόψας, έδρύσατο πάντας τους συνελάβετο Ρωμαίους
lio descendens, Romance reipublicae administra- αιχμαλώτους, αφελόμενος και πάντα τα παρ' αυτών
tionemtotam uni Manlio concesserunt ; exercitu πραιδευθέντα, και εξελθούσα η σύγκλητος Ρωμαίων
etiam populoque residuo 186 suffragantibus. εκ του Καπετωλίου μετά την νίκην του Μαλλίωνος
Manlius igitur Capitolinus, Roma sua iterum politus, Καπιτωλίνου ευθέωςεψηφίσατο αυτόν άμα το στρατό
ob urbis protinus direptiones Romanorumque και τώ δήμω τα περιλειφθέντι αυτώ αυτόν μόνον
victorum ignoniniam, indignatione cominotus est. διοικείν τα Ρωμαίων πράγματα. Και κρατήσας
Mensis vero Sextilis nomen immutari voluit ; et πάλιν της Ρώμης και Μαλλίων Καπιτωλίνος ευθέως
tanquam rebus Romanis in fausti, dierum ejus nu- [237] ελυπήθη δια την παράληψιν της πόλεως Ρώ
merum decuriavit. Comprehenso deinde Februario μης και την ύβριν και την ήτταν Ρωμαίων. Εν δε
Senatore, inimico suo, qui maclinationibus suis τω λεγομένη μηνί Έξτιλλίω του αυτού μηνός τας
auctor fuit ut ex urbe ejiceretur, Manlius liona ημέρας εκολόβωσεν (15), ως δυσοιωνίστου γενομέ
ejus omnia diripit, ipsiusque in conspeclu, militi. νου τη πόλει Ρώμη, αποχαράξας, και το όνομα
bus suis, quiin urbis Rome ultionem secun advene- αυτού, μηκέτι καλείσθαι ούτως. Συσχών δε και τον
Tant , distribuit . Senalum porro exercitunque lish συγκλητικόν τον εχθρόν αυτού, τον κατασκευάσαντα
affatus : Februarius , inquit, isle a Gallis oriuolus αυτώ, ονόματι Φεβρουάριον, τον και ποιήσαντα αυτόν
est, uti vos probe nostis : quorum etiam in vin- εκβληθήναι έξω της πόλεως Ρώμης, και πάντα τα
dictam ista in me machinatus est. Sed et vitam αυτού αφελόμενος, ευθέως επ' όψεσιν αυτού έργό
agit ignominiosani : est enim cinelus; nec in γευσε το ελθόντι στρατώ μετ ' αυτού εις εκδίκησιν
urbe Roma degere jure potest. Quin potius ejicia- της πόλεως Ρώμης, προσφωνήσας τη συγκλήτη και
tur inglorius, nonenque ejus, etian vivente ipso, το στρατό, ότι Ούτος εκ γένους εστί των Γάλλων, ώς
deleilur. Vos vero ipsum diis manibus devovele. και υμείς επίστασθε, κακείνους εκδικών κατασκεύασε
Annuente senalu, cuum exercitu, Februarius statim μοι. "Έχει δε και ενυδρισμένον βίον · έστι γάρ
insiguibus omnibus exulus est, nudusque factus. κίναιδος, και ουκ έχρήν αυτον οικείν εν τη Ρώμη,
Tuum vero Slorea indulumfuniculoque precinctum, αλλά χρή έκβληθήναι αυτόν ατίμως και εν τη αυτού
vernaculis eum, sive excubitoribus traditlerunt, ζωή αφαιρεθήναι το όνομα αυτού και δοθήναι αυτόν
uti, virgis crdenles, clamarent : Eri, Februari : είς θυσίαν τοις καταχθονίοις θεούς. Και συνήνεσεν η
quod Graecis iden est , ac si diceres, έκβα, σύγκλητος και ο στρατός και ευθέως αφειλόμενος
περίττιε. Αιφue hunc in mourn Senator iste Fe- αυτού άξίαν απέδυσεν αυτόν γυμνόν, και περιειλήσας
bruarius, ejeelus ex urbe , periil, diis nailus sa- D αυτόν ψίαθον και περιζώσας αυτόν [258] σχοίνον
cratus. Cavela! etiam edicto Manlius, ut nensis μάσσινον (16), επιθείς το όνομα του αυτού συγκλη
VARIÆ LECTIONES.
11 κόντα Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(13) Εγκάθετον στρατόν. Scribendum εγκάθετον, Suidam, non autem de Manlio, narrantur .
a verbo κάθημαι, sedeo : ut de presidiariis intel- (16) Και περιζώσας αυτόν σχοίνον μάσσινον. Οuid
Jigator . hoc vocabulun , HÁTTIVOV , sil , non habeo dicere :
(14) Και τους κόμητας αυτού. Ηesychius : Κόμης, nec enim invenilur apu . Suidam , nec ( edrenum;
άρχων, ήγεμών. Verum comitum varia erant diver qui lamen uierque hanc Februarii narranthistorio
Sague munera, de quibus vle Meursii Glossar. lam : Suidas, και διά τούτο γυμνωθέντα αυτόν της
(15) Του αυτού μηνός τας ημέρας εκολόβωσεν. εσθήτος, και θρυΐνη περιβληθέντα ψιάθω, etc. Ce
Ηanc dierum meusis hujus decurtationis causann dreus, και εκβαλών έξω της πόλεως γυμνόν, ψιάθω
reperisse se in quibusdlain Dionis Excerptis us. θρυίνω περιβεβλημένος και σχοινίω την οσφύν περι
Jefert Cl. Salmasius Plinian . Exercit. in Solin ., etwojevov, elc. : forle vocabuli viniignorantes, omi
ubi.lamen hæc omnia de Camillo, sicul el apud serunt.
297 CHRONOGRAPIIIA .-- LIB. VII. 298
τικού δι' εγγράφου προστάξεως αυτού τω μηνί τώ A Sextilis 187 in postcrum Februarius a senalore
Εξτιλίω, ποιήσας λέγεσθαι τον αυτόν μήνα εξ εκεί - isto diceretur : uti lensis influstus nomen etiam
νου Φεβρουάριον, ως αξίου όντος του ονόματος του inauspicalum et in honorandum haberet. Sacerdo--
μηνός δυσοίωνίστου και ατίμου, κελεύσας τοις βερ . ibus etiam sacrificia indixit Manlius, eodem mense
νάκλoις, τούτ' έστι περιπόλοις (17), βαλισσήνους peragenda. Quineliam urbilus Roine ditionis
βάκλoις τύπτειν αυτόν (18) και κράζειν , "Έξιθ. 33, universis imperavit, uti, anniversario ritu, siou
Φεβρουάρι, όπερ έστι τη Ελληνίδι γλώσση "Εκβα, lacrum quoddam, storen funiculoque circumcin
Περίτιε . Και ούτως εκβληθείς από της πόλεως Ρώ. clum, eodem quo Februarius modo, virgis extra
μης και αυτός συγκλητικός ετελεύτα , θυσιασθείς τοις urbemceleretur : nempe loc facientes, in olium
αυτός Μαλλίων ποιείν θυσίαν εν τω αυτω μηνί Gallis suis profligali, Manliique in adversarium
Φεβρουαρίο, κελεύσας εν εκάστη πόλει Ρωμαίων το vindicte. Dural autem nos iste, singulis Roma
αυτό σχήμα του φορέματος(19) του ψιαθίου γίνεσθαι norun urbilus observatus, in lunc usque diem.
και τα λοιπά κατ' έτος, και διώκεσθαι τον Φεβρουά- Ista autem desumpta sunt ex codice quodam, quen
ριον τον και Περίτιον μήνα τερο της πόλεως τυπτό- in urbe Thessalonica inveni ; cujus isle fuit tilu
μενον , την κατά του Βρήνου και των Γάλλων Blus : Brunichii, Chronographi Romani, Historia.
σημαίνων νίκην και την του εχθρού του Μαλλίωνος εκδίκησιν, όπερ γίνεται έως της νύν εις εκάστην
πόλιν Ρωμαίων. " Ήντινα έκθεσιν τύρον εν Θεσσαλονίκη πόλει και αναγνούς ηύρον επιγεγραμμένην
[239] την βίβλον "Εκθεσις Βρουνιχίου Ρωμαίου χρονογράφου (20).
Μετά δε του 3% διοικήσαι τους υπάτους έτη πολλά, Postea vero quam consules Romanam Renmpι ».
πάλιν έβασίλευσε πρώτος Οκταβιανός Αύγουστος . multos per annos administrassent, regium rursus
“ υς επεμέμφετο τα 25 Μαλλίωνι Καπιτωλίνη, ώς inperium primus introduxit Octavianus Augustus :
τάξαντι τον κακoιώνιστον Φεβρουάριον μήνα μέσον, qui ManlimCapitolinum culpavit, quod inauspi
αυτού κελεύσεως το όνομα του Φεβρουαρίου μηνός posuisset. Itaque divino suo ediclo cavit, uti in
ύστερον πάντων των μηνών έταξε , και αντ' αυτού posterum Februariusin serie mensium ultimus es
το ίδιον εαυτού όνομα Αύγουστος τον έκτος από 16 Set : ejus autem in loco, mensem a primo Sextum,
του πρίμου και τον προ του Αυγούστου μηνός 9110 nomine, Augustum vocari jussil : anteceden
εκάλεσεν εις το όνομα του θείου αυτού (21) Ιουλίου 1em vero mensem, a Cesaris avunculi nonline
Καίσαρος . Julium vocari voluit.
Μετά δε το εκβληθήναι τον Ταρκύνιον της βασι- 188 Post Tarquinium vero regno ejectum,
λείας διώκουν την πόλιν οι προειρημένοι ύπατοι c Republicam administrarunt supradicii duo con
δύο, Βρούτος ο μέγας και ο Κολλατίνος 37 ο ανήρ sales, Brutus senior et Collatinus , Lucretise
της Λουκρητίας, και άλλοι ύπατοι πολλοί έως Και- conjux ; et, post lios, alii multi, usque ad Cesa
σαρος Ιουλίου επί έτη υξδ'. rem Julium ; per spatium annorum CCCCLXIV .
Εν δε τοίς προειρημένους χρόνους μετά 33 Ιωα- Temporibus autem Supradictis , post Joachi
δαίων, των δε Ελλήνων φιλόσοφος παιδευτής Πλά Floruil eodem tempore, apud Græcos, Plato plilo
των · όστις 60 γράφων πρός Τίμαιον περί Θεού είπεν soplius. Πic ad Timrum de Deo scriliens, ista pro
ότι το Θείον εν τρισίν ονόμασι, μία δε δύναμις και tulit : nempe, Essentio divine tria quidem esse
θεότης, είπών είναι πρώτον 41 αίτιον το αγαθόν το nomina ; potentiam vero el deitatem unam. Cau
οικτείρον τα πάντα, δεύτερον αίτιον νους και δημιουρ- Sam vero primam dixit, Bonum; quod omnibus est
γήσας τα πάντα, τρίτον αίτιον ή ζωοποιός ψυχή , propilium : secundam vero causan dixit, Men
ήτις έζωογόνησε τα πάντα. Τας ούν τρείς δυνάμεις tem, rerumomnium opificem : tertiam autem, Spi
. VARIE LECTIONES.
33 " Έξιθι. Ιιηο "Έξι. Tum Περίττιε Ox. Sic et v. 8. 3% του, το Ch V. vol. II , p . 94 Β , 34 D , 30 το.
του Os, 36 από τον από Ox. 37 Κολλατίνος Ch., Kαλλατίνος 0x. 38 μετά, κατά Ox . 39 'Αδδους.
1αδδους Ch. V . p. 81 D. 60 όστις. Monca haec, aut delendum όστις, nisi forte oς' scripsit. 61 Addici
τιρώτον.
ED. CIIILMEADI NOTÆ .
(17) Τοίς βερνάκλoις, τούτ' έστι, περιπόλους. Βέρ- D (24) Εκάλεσεν εις το όνομα του θείου αυτού
vaxhou isti apud Suidam sunt o Úton petourtes TV Quintilem menseli, Julium , ab Antonio nominalul
önuáoxo , Tribuni ministri : Yid tov untn pe tour ideo , quod isto mense Cæsar Julius naliis fueral,
των των δημάρχω των καλουμένων βερνάκλων. asserit ( ellrents : “ Ο Ιούλιος μήν Κυντήλιος ελέγετο:
(18) Βαλισσήνoις βάκλoις τύπτειν αυτόν. Βάκλoν. μετονομάσθη δε παρά 'Αντωνίου, διά το γεννηθήναι
Baculus frequenter occurrit apud Griecos recentio - auto lárov 'loulcov.
Yes : quid βαλισσήνoις Vero sit , videant docliores. (22 ) 'Αδδους · όστις ιερεύς ήν. Αliquid hic deesse
(19) Το αυτο σχήμα του φορέματος. Scr. φορή- videtur ; anι όστις realinclat : deinde Scribenduυ,
ματος , 'looooù ; ; qui sexius erat Judæorum Pontifex , et
(20) "Έκθεσις Βρουνιχίου Ρωμαίου χρ. En libi Jinnen , Ποη Joacliouυ, Secutus est , Teste Clin .
fontem sacrum , ex quo fabulam hanc pulcherri- Alex. auctore.
unam hausil autor nosier.
PATROL GR SCVII. 10
 299 JOANNIS MALALÆ
ritum vivificum, omnia vivificantem. Tres itaque A μίαν υπάρχειν θεότητα ώμολόγησε . Ταύτα Κύριλ .
polentias unam esse deitatem confessus est. Hec λος 42 ο όσιώτατος επίσκοπος Αλεξανδρείας εν τοις
Cyrillus, Sanctissimus Alexandria episcopus , in συγγράμμασιν αυτού ενέταξε τους κατά Ιουλιανού 43
suis protulit scriptis , contra Apostatam Julianum του βασιλέως του παραβάτου , λέγων ότι την αγίαν
imperatorem : qui etiam asserit Trinitialis sancta Τριάδα εις μονάδα θεότητος πάντας προειπείν αγνο
unitatem divina predixisse omnes, futuri licet oύντας το μέλλον.
ignaros.
Platonis autem tempore, philosopliam etiam Εν δε τους χρόνους του αυτού Πλάτωνος ήσαν και
apud Grecos docuerunt Xenoplion, ΑΕschines, et άλλοι φιλόσοφοι Ελλήνων παιδευται , Ξενοφών, και
Aristoteles, qui introduxerunt in mundum erro- Αισχίνης, και 'Αριστοτέλης. Ούτινες πλάνην μετεμ
rem illum, de transmigratione animarum. Ferunt ψυχώσεως παρεισήγαγον τους ανθρώπους. Και την
inde, Callistus, 189 Lycaonis ilia, animamin μέν Καλλίστην **, θυγατέρα του Λυκάονος 63, μετεμ
ursain ; Hippomenis, Megarei iliae, in leonem; Ius, ψυχωθείσαν εις άρκτον, την δε Ιππομένην 68, θυγα
Inacli iliae , in juvencam ; Atalante, Scliαnei fi- τέρα του Μεγαρέως, είς λέοντα, την δε Ιώ, θυγα
Tis , in pavonem; Philomele, Pandionis ilie, in τέρα του Ινάχου, εις δάμαλιν, και την Αταλάντης,
birundinen, Prognes vero, Sororis ejus, in Iusci- Β θυγατέρα του Σχοινέως, εις ταώνα (23), και την Φι
niam; Niolies, Tantali filia, in Saxum transmi- λομήλαν, θυγατέρα Πανδίoνος 1, εις χελιδόνα (24),
grasse . Cujusmodi alia plurima fabulati sunt isti, [241] και την Πρόκνην, την αδελφήν αυτής, είς αη
et qui eos secuti sunt. δόνα, και την Νιόβης 68, θυγατέρα του Ταντάλου ,
είς λίθον μετεμψυχωθήναι (23). Και άλλα τοιαύτά
τινα εμυθολόγησαν αυτοί και οι μετ' αυτούς.
Post antedictum vero Artaxerxem Ρersarum re - Μετά δε το τον ειρημένον 'Αρταξέρξην, βασιλέα
gem demortuum, regnum suscepit Oclius, filius Περσών, αποθανείν εβασίλευσεν “ Ωχος (q), υιός αυ
ejus . Agyptiis hic bellum intulit; regionenmque του (26). " Όστις επολέμησεν Αιγυπτίοις και παρέ
eorum Iolan stibaclan, devastavit. Egyptiis eo λαβε πάσαν την γην Αιγύπτου και απώλεσεν αυτήν,
tempore imperabat Nectanabus : qui, cum ex divi- βασιλεύοντος των Αιγυπτίων τότε του Νεκτα.
natione per pelvim intellexisset, Egypίum ab Olio , ναξιώ (r) *9, του ποιήσαντος λεκανομαντείαν (27), και
Persarum rege, occupatumiri ; tonsa conma, muta- γνόντος ότι δεί τον “Ωχον 80, βασιλέα Περσών, πα
1oque vestitu regio, per Pelusium, ad Ρellam, Ma- ραλαβείν την Αίγυπτον. " Ος και κουρευσάμενος την
cedonie urbem, transfugit ; ubi deinde vixit. ιδίαν κόμην της κεφαλής αυτού και αλλάξας αυτού
τα βασιλικά μάτια, έφυγε διά του Πηλουσίου και αυτός Νεκταναδώ, και εις Πέλλην (28), πόλιν της Μα
κεδονίας, διέτριβεν.
Εodem tempore increbuit fama Nectanabum cum C Εν τω χρόνω ούν τώ αυτόήν τα κατά την Ολυμ
Olympiade, illusionis cujusdam ope, concubuisse, πιάδα και τον αυτόν Νεκταναδώ θρυλλούμενα, ώς
et ex ea genuisse Alexandrum ; quem ferunt Jovis δια χλεύης τινός επορνεύθη υπ' αυτού και συνέλαβε
Ammonis esse filium. Duravit autem prima Theba - τον Αλέξανδρον, όν λέγουσιν υπό 51 Διός "Αμμωνος
VARIÆ LECTIONES.
1 Κυρίλλος Ox. 13 κατά Ιουλιανού. Ι. p. ed . Spanh. 34 Α, Β. ** Καλλίστης. Καλλιστώ dicit .
65 Λουκάονος Ox. 46 τήν δέ Ιππομένην. Ηippomenein, Macarei , non filiam, sed filium, cum Atalanta in
matris deorum templo rain habere ausum , in leonem , amasiam vero Atalantam in leænam , commutalos
perlilient mythologi Latini. Ch. 47 Πανδίωνος Ox. +8 Νιόβην - Ταντάλου Ch., Ιώβην – Ταλάντου Ox.
6ο Νεκταναδώ. Vid. Wesseling. ad Diodor. vol. I, p. 121, 11 . 60 “ ΩχονCh., Χόον Ox. 31 Ιοιο από.
ED. CHILMEADI'NOTÆ .
(23) Την Αταλάντην, etc. εις ταώνα. Αrgunm qui- filius quidem erat Ochus, sed spurius. Vide Clesiam.
dem in Pavonem conversum legimus . (27) Του ποιήσαντος λεκανομαντείαν. Ιta ciian
(24) Φιλομήλαν θυγατέρα Πανδίωνος εις χελιδόνα. Glycas, Annal. part. ι : Cum autem per valicina- ,
Imo in lusciniam , Progne vero soror in hirundi- tionem , quæ pelvi solet fieri, fulurum cognovisset,
nem mutalæ dicuntur . ul Ægyptus in hostium pulesialem venirel , etc .
(25) Είς λίθον μετεμψυχωθήναι. Auctoris dictio- Ηujus prestigiarum etiam meminerunt Eusebius,
nem secuti, de animæ tantum transmigratione, D Cedrenus, Chr. Alex. auctor, aliique.
ista reddidimus : pro μετεμψυχωθήναι 1amen re- (28) Και εις Πέλλην. Nectanelbum alii Elio
clius dixisset, μεταμορφωθήναι : de corporis enim piam, alii Macedonian 32 recepisse asserunt, teste
transmutatione , non de Pythagorica aniarum Εusebio Χρον . λογ. α', Φυγόντος Νεκτανεβώ, ώς
transmigratione , Ioquuntur fabularum istarum» τινες, εις Αιθιοπίαν, ώς δε έτεροι, εις Μακεδονίας,
auctores. ηνίκα και Ολυμπιάδι μιχθείς δια γοητείας υιόν
(26) 'Εβασίλευσεν " Ωχος, υιός αυτού. Artaverxis έσχεν Αλέξανδρον, etc.
HODIL NOTÆ .
. (4) Ωρος G . Ifanart. χόος, ut et Aicor infra (1) Νεκταναδώ. Εamdemfabulam lamartolus nis,
ct alii mului.
p. 213.
303 CHRONOGRAPHIA. -- LIB . VII. 302
συλληφθήναι 1·. 1942] Κατέσχεν ούν ή βασιλεία των Anorim ΑΕgypti 190 ynastia, per annos Mccccxci.
Αιγυπτίων και Θηβαίων η πρώτη έτη αυίγ'. Ταύτα Hec vero sapiens Ireneus in Chronicis suis
pla reliquil.
Εν τω αυτώ δε καιρό αρχιερεύς ήν των Ιουδαί- listen temporilus pontifex Judeorum maximus
ων Ιαδδούς (29) • κατέσχεν ούν ή Εβραϊκή αρχιε- fuit Judas. Sacerdotium autem Judaicum duravit
ρωσύνη έτη ασβ' (50). annos ciocc11 .
Εν δε τους αυτούς χρόνους η Ρόδος η νήσος υπό Circa idem tempus, Rhodus insula, mense Octo
θεομηνίας σεισμού κατηνέχθη πάσα εν μηνί Οκτω- Dri , nocturno tempore, tota terrae motibus conαμες .

και έκειτο χαμαι. Τότε δε οι αρχιερείς των Ιουδαί- collapsus est. Eo termpore pontifices maxiniJud.co
ων και το έθνος όλον φόρους εδίδουν 'Ασσυρίοις. ruin, totaque gens , tribuda Assyriis pendebant.
Υπατιώθησαν δε τότε οι 'Ασσύριοι και ο Ωος 31 , Assyrii autem, cum Οι Ιιο, rege Sto , elatiores facti .
βασιλεύς αυτών και έτυράννησαν πάσαν την γην, in terram universamimperium exercuerunt : re
και παρεδόθη η βασιλεία εις χείρας 'Ασσυρίων, και gnumque traditum est in manus Assyriorum, Per
Περσών, και Νήδων, και !άρθων. sarum , Medorum et Parthorum .
Της δε Μακεδονίας εβασίλευσε Φίλιππος έτη κ' • B Macedoniae vero imperavit Philippus per annos
Εστις νικήτας 1215 ] υπέταξε την Θεσσαλίαν, και Xx : qui cum Thessaliam armis surgisset, vicunt ,
κτίζει πόλιν εις την Μακεδονίαν, ήν εκάλεσε Θεσσα- Thermas antea dictum, in urbeim facln, Thess1-
λονίκης (s), την πρώηνλεγομένην κώμην Θέρμας (52) . Ionican nominavit. Dionysius autem auctor est
Διονύσιος δε εξέθετο ότι είς όνομα βασιλίσσης μιάς Thessalonicain, post temporis vocalam fuisse, a
του γένους Φιλίππου μετά ταύτα εκλήθη Θεσσαλο- reginae cujusdam, a Philippo ortum ducentis , no.
νίκη. Κατέσχεν ούν η βασιλεία, ήτοι τοπαρχία, Μα- nine. Regnum vero, sive dynastia Macedonum, du
κεδόνων έτη 23' 33 έως της βασιλείας του αυτού Φι- ravit 1inos DCII, ad Philippi regnum numeratos :
λίππου, καθώς ο σοφώτατος Ευσέβιος ο Παμφίλου sicut in Chronico Suo tradidit sapientissinous Euse
χρονογραφεί. bius Pamphili.
Και μετά Φίλιππον εβασίλευσε της Μακεδονίας Philippo successit, in regno Macedonico, Alexan
'Αλέξανδρος ο Φιλίππου. Τών δε Βαβυλωνίων μετά der, Philippi filius. Bilbyloniis 191 autem post
zov "Qyov ** (55) èbacileuge Aupsioş Ć Mñão; ó 'AJ- Ochum imperavit Darius Medus, Assalamifilius et
σαλάμου (54): και κατεκυρίευσε πάντων. imperium Dundi tenuit .
Οι δε Ρωμαίοι επί της αυτού βασιλείας περιγενο- , Eo regnanie Romani, potentiores facili, imperii
μενοι προσελάβοντο την περιοχής της αυτών γης : “ sui fines ampliare caperunt ; virosue bellicosos
και προβαλλόμενου δυνατούς υπάτους, χώρας απ - in coustulatum promoveiles, regiones suinde totas
έσπων. sibi asseruerunt.
VAUÆ LECTIONES .
και 15 συλληφθήναι Ch., συληφθήναι Ox . 8: “ Ωχος C ., Χώος Ox . 33 χ '. « Error hic in numero : Co.
rano euin prino Macedonum rege , usque ad Philippum hunc, ccccLi lantum annos enumerat Euscbius .,
Ch. V. Mai. ad Euseb. p. 170. δ. "Ωχον Ch., Χώον Ox.
ED. CHILMEADI NOTE.
(29) Αρχιερεύς ήν των Ιουδαίων Ιούδας. Οmnino Και μέχρι νύν το πέλαγος το της Θεσσαλονίκης,
legendunι, αδδους : sub his leuporibus enim lo- Θερμαιος κόλπος λέγεται, από της Θέρμης κώμης.
Fuit Jaddus , Judæorum pontifex sexlus a capto 'Aliav primum diciam fuisse testatur Steplomus :
μοnificatu, post capivitalen Judeorum ex Baby- Θεσσαλονίκη, πόλις Μακεδονίας, ήτις άρα εκαλείτο
one reissarm. Vide Clu . Αlex. et Eusebium. 'Αλία , Κασσάνδρου κτίσμα : ubi etiam diversion :
(50) Κατέσχεν ούν ή Εβραϊκή αρχιερωσύνη έτη Nostro Dominis Thessalonice originem, ex Lucillo
ais . Scilicet ab Israelitarum ex Agypło egressu . V Tarræo profert.
(31) "Έπεσεν η στήλη του Κολοσσού. Sub Αntio
ho Magno, Syria rege, iccidisse hoc testalur Eu (33) Μετά τον Χώον. Scr. “ Ωχον. Οclium vero ex.
sebius. cepit Arses, Ochi filius, qui regnum tenuit annos 11,
(32)Kóuny Ośpuas. lia etiam Jo . Tzetz,Cbil. 10 . cui successit Darius, Arsami filius, leste Eusebio .
(54) Ο Μίδος , ο 'Ασσαλάμου. Str. ο 'Αρσάμου,
Η νυν Θεσσαλονίκη μεν πόλις ή λαμπροτάτη uti habent Eusebius, Cedrenus, Glycas : auctor
“Υπήρχε κώμη, Θερμή δε την κλήσιν εκαλείτο. tamen noster ubique o 'Ασσαλάμου label.
HODII NOTE.
(5) Θεσσαλονίκην G . Hanmart. Και εν τω Ιλλυ - σαλονίκης και την Θετταλίαν υποτάξας, κατεκρά .
ρική πόλιν κτίσας ( Φίλιππος) εκάλεσεν αυτήν Θεσ- τησε.
203 JOANNIS MALALA

[214] ΛΟΓΟΣ ΟΓΔΟΟΣ

ΧΡΟΝΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ.

LIBER OCTAVUS
DE REGNI MACEDONICI TEMPORIBUS.

192 Anno autem quarto regnantis Darii Meli, A Το δε τετάρτω έτει της βασιλείας Δαρείου 55 του
Assalami filii, excitavit Deus contra Assyrios, Μήδου του 'Ασσαλάμου, εξανέστησεν ο Θεός τοις 'Ασ- .
Persas, Parilios atque Medos , Alexandrum,Philippi συρίοις και Πέρσαις και Πάρθοις και Μήδοις 'Aλέξ
filium, Macedoniae regein. Vicum hic quemdano, ανδρον τον της Μακεδονίας τοπάρχην, ήτοι βασιλέα ,
Racustim olim vocatum in urbem magnam condi τον Φιλίππου. "Οστις και την μεγάλην Αλεξάνδρει
lit ; quam a nomine suo Alexandriam appellavit, αν 56 έκτισε , την πρώην λεγομένην κώμην 57 Ρα
mactata virgine intacta , cui nomen ipse dederat, κουστιν · ήν αυτός εκάλεσεν εις ίδιον όνομα 'Αλεξ
Macedoniam. Fanum etiam Scrapidi Soli ; balueum ανδρειαν , θυσιάσας κόρην παρθένον , Μακεδονίαν
item publicum, nomine Hippum, templaque alia παρ' αυτού κληθείσαν. "Έκτισε δε και [245 ]ιερόν
nonnulla exstruxit. Ιdem Alexander in Assyriorum το Σεράπι 18 Ηλίω, και δημόσιον (35), ο καλείται ο
fastum elonaclatus, comparalis sibi ducibus stre- "Ιππος , και άλλα ιερά. "Οστις βασιλεύς Αλέξανδρος
nuis concordibusque , primus cum Dario, Persarum προτρεψάμενος ομόφρονας γενναίους στρατηγούς ,
rege, fortunam belli tentavit. Byzopolim itaque κατά της απονοίας 'Ασσυρίων οργισθείς , πρώτος
Europe 193 veniens, Strategiumillic construxit : παρετάξατο Δαρείω τώ βασιλεϊ Περσών. Και ελθών
φuemlocum ideo sic vocavit, quod, cum prius ibi εις Βιζούπολιν της Ευρώπης έκτισεν εκεί τόπον,
de iis, que ad bellum propositum spectarent, cum Β όνπερεκάλεσε το Στρατηγιον (36) (1): εκεί γάρστρα
exercitu et commilitonibus communicasset ; exer- τηγήσας τα του πολέμου μετά του ιδίου στρατού
citumiude transmisitin oppositum Bitlynie empo- και των συμμάχων αυτού , επέρασεν εκείθεν συν το
rium, Discos vocatum. Ubi quo milites Suos ad ιδίω πλήθει άντικρυς εις εμπόριον της Βιθυνίας λε
bellum redderet paratiores , ingenti eos auri pon- γόμενον Δίσκοι. Βουλόμενος δε προτρέψασθαι το ίδιον
dere donavil : itaque emporiumistud, Chrysopolim στράτευμα έδρόγευσεν αυτοίς εκεί πολύν χρυσον,
vocavit : quo nomine eliam adhuc appellatur . Inde και μετεκάλεσε το αυτό εμπόριον Χρυσόπολιν (37)
vero movens, Trojaim venit : ubi sacra faciens ad (u): όπερ ούτως καλείται έως της [216] νύν. Και
Achillis tumulum(ex quo etiam oriundus eral), ro: εξορμήσας εκείθεν εν τη Τροία ήλθε • και ποιήσας
VARIÆ LECTIONES .
56 Δαρείου. Δαρίου Ox. 56 'Αλεξανδρείαν Οx. Dis. 57 πρώην λεγομένην κώμην Ρακουστιν . Ραχύτην
prius dictam asserit Stephanus : Ρακώτης , ούτως ή 'Αλεξάνδρεια πρότερον εκαλείτο : vide eumden
etiam in 'Αλεξάνδρεια . » Ch. Αpud Stephanum scribendum Ρακώτις. 88 Σέραπι Ox.
ED . CIIILMEIDI NOTÆ .
(35) Και δημόσιον. Δημόσιον, sinopliciter positum halbens , Στρατηγιν vocat : και εκάλεσε τον τόπον,
apud nostrum ubique signilicat onuóslov Loutpov , C Espatiyev , recentioribus scilicet Græcis usitata
Balneum publicum : atque hoc satis apparebit ex scriptionis corruptela. Prætorium a Latinis hunc
lib . X , p . 243 , ubi quod prius ônu.óslov Noutcov locum dictum asserit P . Gyllius, De topograph .
vocaverat, deinde öru.oslov tantum dicit :Kai oŰtw Constantin . lib . iu , quem vide. Hesychius Miles. in
αυτό το δημόσιον λουτρόν εκάλουν , etc. prino Patr. Constantinop, Forum υocal : Καθά και εν τω
habel : deinde, Το δε αυτο δημόσιον ήν κεκτισμένον, στρατηγοίω λεγομένω Φόρω, ένθα ποτέ οι στρατη
etc. ita etiam lib. XII, p. 502 , Λύσας το λεγόμενον γούντες της πόλεως άνδρες τάς τιμάς υπεδέχοντο,
Φιλίππου βασιλέως δημόσιον: λουτρόν γάρ ταλαιόν επί λιθίνης ανέγραψε στήλης. .
5 χρόνω φθαρεν, και μή λουον. Celerum (37) Και μετεκάλεσε το αυτο εμπόριον, Χρυσόπο
exempla hujusmodi ubique occurrunt. Itaque apud auv. Dionysius Byzantius apud Stephanum de urb.
Chr. Alex . auctorem in Hadriano, Hierosolymas aliam nominis originem tradit, bis verbis : Kéxin .
occupante , urbisque monienimmutanle , έκτισε τα ται δέ Χρυσόπολις, ώς μεν ένιοι φασίν, επί της
δύο δημόσια, quod interpres vertit , condidit dupler Περσών ήγεμονίας, ενταύθα ποιουμένων του προσ .
forum. Ego potius verleidum celiseo, condidit duo ιόντος απότων πόλεων χρυσού τον άθροισμόν » οι δε
balnea publica . πλείους , από Χρυσού παιδός Χρυσηίδος και Αγα .
(36) "Ονπερ εκάλεσε το Στρατηγιον». Chr. Alex. 0ς .
auctor de Severo imp. locum reficiente , verba
H1ODII NOTÆ .
(1) Στρατηγιον. G. Hamart. Στρατήγην. ( u) Χρυσόπολιν. Hainart. Χρυσούπολιν .
 A
GRAPHI
305 CHRONO . - LIB . VIII . 275
θυσίαν εις τον τύμβον του Αχιλλέως ως εκ γένους Agavit, uti Genium ejus haleret in b. llis sils Πικ
αυτού καταγόμενος, ήτησε το πνεύμα αυτού συμμα- Tiaren. Olympias enim, Alexandri M .:ccouis : -
χείν αυτω εν τω πολέμω. Εκ του γάρ Μολοσσού 1er, originem duxit a Moloss), Pyrrhex Androi:
του υιού Πύρρου και της 'Ανδρομάχης κατήχθη ή clia filio. Α !ex: nder autem, cum lucillus Slis,
Ολυμπιάς ή μήτηρ του αυτού 'Αλεξάνδρου του tanquam pardus , incle properans ; regiones one's
Μακεδόνος. Και ευθέως ως πάρδαλις εκείθεν ορμή- undigte sullegit. Quin et Dario quote , Assaliani
σας ο Αλέξανδρος , άμα τους συν αυτώ στρατηγούς filio Persarum rege, superato,ipsocomprehendit ,
παρέλαβε πάσας τας χώρας. Και νικήσας τον Δαρεί. imperiunique ejus totum, Assyriorn, Mellorium,
ον, βασιλέα Περσών, τον 'Ασσαλάμου, παρέλαβεν Ρartliorum, Babyloniorum , Persirin, omnesque
αυτόν και πάσαν την βασιλείαν αυτού και πάσαν την adeo mundi ditiones, occupavit, uti Dec scripta
χώραν Ασσυρίων, και Μήδων, και Πάρθων, και Ba- reliquit sapientissimus Bottius . Quinetiam iden
βυλωνίων, και Περσών, και πάσαςτάς βασιλείας της Alexander ab Assyrie Servitulis jugo liberavit
γής, καθώς Βόττιος 83 ο σοφώτατος συνεγράψατο, omnes Romanorum, Grecorum, Egypliorumque
ελευθερώσας και αυτός 'Αλέξανδρος και τας πόλεις urbes , regiones, terrasque ; Roumanis etiam, que
και τας χώρας και πάσαν την γήν των Ρωμαίων, cunque aniserant, restituens.
και Ελλήνων, και Αίγυπτίων εκ της 'Ασσυρίων, και Περσών, και Πάρθων, και Μήδων υποταγής και δου
λείας, αποδους Ρωμαίοις πάντα και απώλεσαν .
Γίνεται ούν από 'Αδάμ έως της Αλεξάνδρου του Β AD Adamo autem, ad Alexandri Macedonis vi
Μακεδόνος νίκης έτη εφνζ (58). " Ην δε τότε αρ- cloriam, anni numeranlar 194 195DLVI. Quo tem.
χιερεύς των Ιουδαίων ο 'Αδδούς . pore etiam Judæcorum pontiſex maximus erat
Addus .
Ελύθη [27] δε τότε τα Περσικά μέρη και τα Solutum sic fuit regnum Persicum; cessitque
βασίλεια αυτής, και κατεδυνάστευσαν οι Μακεδόνες Alexandro Macedoni, conmilitonibusque, Challen
και Αλέξανδρος μετά των άμα αυτό συμμάχων της rm, Melorum, Persarum, Pariliorumque impe
γης Χαλδαίων, και Μήδων, και Περσών, και Πάρθων. rium. Devicto itaque et occiso Dario, regnum ejtis
Και νικήσαντες και φονεύσαντες τον Δαρείον, εισ - invasil Alexander, et regionibus ejus jura dedit :
ήλθον εις τα βασίλεια του αυτου Δαρείου. Και ενο- cui et Persa equestrem ex are staluam crexerunt ;
μοθέτησεν ο αυτός 'Αλέξανδρος την χώραν αυτών, qui in Balylone adhuc visitur.
και εβασίλευσεν αυτών και ήγειραν αυτό οι Πέρσαι στήλην έφιππον χαλκήν εις Βαβυλώνα, ήτις ίσταται
έως της νύν.
Ο δε αύτός Αλέξανδρος τηνθυγατέρα Δαρείου (39) C 1lem Alexander , Darii Ρersarum regis filian
του βασιλέως Περτων Ρωξάνην λαβών αιχμάλωτον , Roxaneim, virginem, captivan habens,in uxoren
παρθένον ούσαν, ηγάγετο εις γυναίκα. Παρέλαβε δε duxit, sed etIndica etiam regna, el regiones omnes
και πάντα τα Ινδικά μέρη και τα βασίλεια αυτών και sul.jugavit : Porumque , regem corum, captism
αυτός 'Αλέξανδρος, λαβών και Πώρον τον βασιλέα abduxit. Gentium preterea regna subcgit onnia ,
Ινδών αιχμάλωτον · και τα άλλα πάντα τα των preter unicum Candacis, interioris Indie regina,
εθνών βασίλεια δίχα της βασιλείας της Κανδάκης της mulieris vidue,lec enim Alexa drum ipsum cepit,
χήρας της βασιλευούσης των ενδοτέρων Ινδών (υ) : hoc malo.
ήτις συνελάβετο τον αυτον Αλέξανδρον το τρόπο
τούτω.
"Έθος είχεν (α) και αυτός 'Αλέξανδρος μετά των Alexarelli nos erat, uti ipse, Veste militari indu
πεμπομένων παρ' αυτού πρεσβευτών προς τους εν. tus, proceribus suis, in legationibus ad reges ad
αντίους βασιλείς εισέρχεσθαι εν σχήματι στρατιώτου Versarios obeundis , se comitem adjungerel : nempo
και οράν οποίος έστιν ο βασιλεύς εκείνος. Η δε ιι sic quales essent reges, cdisceret . Candacc
Κανδάκη βασίλισσα μαθούσα τούτο, περιειργάσατο vero regina, hoc cognito, sollicite inquisivit, qua
οποίας έστι θέας και τι έχει σύσσημον (9). Και έρ- D lis esset forma Alexander, el quas liabuit insignio
VARIÆ LECTIONES .
89 Βόττιος. Βούττιος Supra dicitur, lib. 1 , p . 40. Ch. 60 'Αδδους. • Ιαδδους scribendum, Supra m0
Quimus, ex Eusebio et Chronico Ales. Zonaras 'Iwiö vocat, > Ch .
ED, CUILMEADI NOTÆ ,
(38) "Εως της Αλεξάνδρου νίκης, έτη εφνζ'. Here extilbet .
siloi non constant. Auctor enim infra al) Adamo el (59) Τήν θυγατέρα Δαρείου, Roxaneim quidem ;
Alexandrimortem annos pillil 19DXCU : ubi etiam non Darii sed Oxvartis ' Bactriani, Darii fratris,
eum XXXVI. annos vixisse asserit ; xxxvi autem ex filialı, uxorem habuisse Alexandrum , lestatur A : - .
13 DICIJI deductis , manet 190DoLVII. Annilis itaque riajlis.
is'e Alexandri, non Victoriam sed Natalem nobis
HODIL NOTÆ .
(0) Των ενδοτέρων Ινδών. sic Humart. ( 0) Σύσσημον. Hamart. σύστημον · sic infra συσή.
(α ) "Έθος είχεν. Ηec integra perioclia apud Ηa- μων, pro eo quol liabet Νoster , συστημάτων.
mari, ad verburn legitur.
307 JOANNIS MALALÆ 303
Yes nolas. Elocla vero eum depressioris esse Sta- Α ρέθη αυτή ότι εστί χθαμαλός, οδόντας έχων μεγάλους
ture, deales autem 195 nagnos liabere et promi- και φαινομένους, έχων δε [28] οφθαλμόν γλαυκών
nentes ; ocului preterea unum habere casinτη , ένα και ένα μέλανα. Και έσημειώσατο καθ' εαυτήν
nigricantem alterum : In:as notas memorie mudat. ταύτα και εισελθόντα προς αυτήν άμα τους πεμ
Ingressium itaque ad Candacem, cum legalis suis, φθείσι παρ' αυτού πρεσβευταίς γνωρίσασα ουν αυτόν
Alexandrum, regina statim ex indiciis agnovit , et εκ των συστημάτων, συνέσχεν αυτόν και είπεν αυτώ,
comprehendens cum : Tu, inquit, rex Alexander, Αλέξανδρε βασιλεύ, τον κόσμον όλον παρέλαβες:
mundum universum; te vero mulier una cepit. και γυνή σε μία παρέλαβεν.» Ο δε Αλέξανδρος είπεν
Respondit ei Alexander : Ego vero le, ob hanc in- αυτή, « Δια το σπουδαίον και περιγοργον της φρο
genii lui sagacitatem, iucolumnem priestabo, una νήσεώς σου αβλαβή σε φυλάξω και την σην γήν και
cum liberis terraque tua omni. Sed et in uxore τους σoυς υιείς, άγομαι 61 δε σε εις γυναίκα. » " Ητις
te accipio . Candace, his auditis, se ei obtulit. Κανδάκη ακούσασα (40) δέδωκεν εαυτήν · ο δε 'Aλέ-
Alexander itaque, assumpta sili Candace, inde in ξανδρος ευθέως έλαβεν αυτήν μεθ' εαυτού και είσ
Ειhiopian terrasque alias profectus est. ήλθεν επί την Αιθιοπίαν και εις άλλας χώρας.
Moriturus autem Alexander , ducibus suis el . Μέλλων δέ τελευτάν και αυτός Αλέξανδρος διετά
commilitonibus edixit ; omnibus eislem uti impe- 2 ξατο ώστε πάντας τους συν αυτό υπερασπιστές
rarent regionibus, quibus ipse eos prefecerat. Vixit και συμμάχους βασιλεύειν της αυτης χώρας όπου
autem Alexander annos XXXV1 ; regnavit vero, onn. ήν αυτούς εάσας και κρατείν των εκείσε τόπων.
nia in potestatem suam subigens, annos XVI : du . "Εζησε δε και αυτος Αλέξανδρος έτη λς" (a) ( ) , έβα
rarunt bella ejus annos 1x, subjugavit Barbarorum σίλευσε [249] δε υποτάξας τα πάντα έτη ιζ, και δε
gentes XXI, Graecorum XI, Orbes ipse sociique πόλεμος αυτού εκράτησεν έτη 6', υπέταξε δε βαρ
condiderunt quamplurimas . 6άρων έθνη κβ', Ελλήνων φυλάς ιγ' (α), και έκτισε
πόλεις αυτός και οι μετ' αυτού πολλάς.
Ab Adamo igitur, ad mortem Alexandri Mac's "Έστιν ούν από 'Αδάμ έως της τελευτής Αλεξάν
donis , anni 100D XC1, sicut scriptum reliquia Teo- δρου του Μακεδόνος έτη εγγ’ (42), καθώς συνεγρά
philus Chronographus. ψατο Θεόφιλος ο χρονογράφος.
Morio Alexandro Mace.lone, regiones qu:3s ipse Μετά ούν την τελευτην Αλεξάνδρου του Μακεδο
cum commilitonibus suis subjugaverat , in regna νoς έμερίσθησαν εις τέσσαρας τοπαρχίας , ήτοι βασι
quatuor divise sunt omnes , quibus praecrant λείας, αι χώραι ας υπέταξεν ο αυτός 'Αλέξανδρος
Alexandri duces , oli ipse n: Oriens statuerat , hoc e άμα τους συμμάχοις αυτού και εβασίλευσαν αυτών
modo : Macedonian, 1950:nneque aleo Euro- οι Μακεδόνες οι συνασπισταί τού αυτού 'Αλεξάνδρου
pam occupavit Philippus , Alexandri frater nila καθώς διετάξατο, ούτως της Μακεδονίας και της
major. Philippo successit Cassandler : lunc exce- Ευρώπης πάσης κρατείν και βασιλεύειν Φίλιππος
perunt Alexandri filii ; post I.Os regn: vit Dunel:ius : τον αδελφόν αυτού (45) τον ίδιον τον μείζονα. Και
post Demetrium, Pyrrhus Epirota : Pyrilliam exce- εβασίλευσεν ο Φίλιππος, και μετά Φίλιππον εβασί
pt in regno Meleager ; Meleagrum reges alii v1, λευσε Κάσσανδρος , και μετά Κάσσανδρον εβασίλευ
1sque ad regnum Pyrrhi Epirole. Duravit itaque σαν οι παίδες του αυτού Κασσάνδρου 62, και μετ'
eorum imperium, post mortem Alexandri, annoς αυτούς εβασίλευσε Δημήτριος, και μετά Δημήτριος
CLVII. εβασίλευσεν ο Ηπειρώτης Πύρρος, και μετά Πύρρον
τον Ηπειρώτην εβασίλευσε Μελέαγρος και άλλοι βασιλείς εξ εβασίλευσαν έως της βασιλείας Περ
σέως [230] του Ηπειρώτου. Και εκράτησεν η βασιλεία αυτών μετά την τελευτην Αλεξάνδρου έτη ριζ".
VARIÆ LECTIONES .
61 αγάγομαι Ox.: 62 οι παίδες του αυτού 'Αλεξάνδρου. « Scribendum, Κασσάνδρου. Cassandrum enin
in regno exceperunit Antigonis et Alexander, ejus filii. Vide Eusebium . , Ch .
ED. CIILMEADINOTÆ .
(40) "Atış Kavõáxn imusaja. DeAlexandri gestis D enim annos xxxvi vixisse ; annos XVIII regnasse, ut
vide Arr anilin , Q . Curtium , etc . Apud Arrian im , niinirum anle devickin Darium , Nii vero poslea ,
de landare, nihil omninin . asserit in Chronographia siia .
( 41) "Εζησε δε και αυτός 'Αλέξανδρος έτη λς '. E1- (12 ) " Έτη εφξY'. Nice; borus annos ab Adamo
sebius Alexandrum annos XXXII tantim vivisse usque ad Alexandri obiluun, enumeral 150CLXVII .
isserit : Χρον . καν . Αλέξανδρος λβ' έτος άγων, ( 15) Φίλιππον, τον αδελφόν αυτού . Philippus hic,
αναιρεθείς φαρμάκω τελευτα εν Βαβυλώνι . Ceterum Arialzeus dictus, Philippi ex pellice filius erat : γε
:: Eusebio in wonibus his neris dissentil auctor’ γονότα μεν εκ γυναικός αδόξου και κοινής, dicit
Hister. Eusebius enim Alex . XII tantuni annos, Zonaras. Philinam vocat Dexippus, gente Thessa
Nosfer: XV1, regnasse vult : Enselius eum in Asia Iam : Αριδαίος, αδελφός αυτού προς πατρός, εκ
J:elligerantem reznanilemque introducit annos y, palvons rñs 0 :00alñs. Philippum autem eum nun•
Nosler annos ix , ex quatuor scilicet vilip cjus annis ciparunt Macedones, Philippi regis, patris ejus in
superaddiris orla differentia . Nicephorus pilriarcha honorem : uti idem Dexippis tesiallır, apie Euseb .
compulum ab his diversumi instituit ; Alexandrum Xp . Nój . a '.
MIODIL NOTA .
(5) λς'. Ilainiart. λβ'. 52. (α) ιγ'. Hanmart. ι6' 12.
 PHIA
319 CITRONOGRA . - LIB . III . 5 !)
Της δε Αιγύπτου πάσης και της Λιβύης ήν διατα. A gypi autem onis, at te Lily. regin consi
ξάμενος και αυτός Αλέξανδρος κρατείν και βασιλεύειν erat Alexandr Ptolomrun a stronolis,
Πτολεμαίον (6) (41) τον Λάγου τον αστρονόμον» ός filiunι : φui regnavit Agyptiis , jre regni Blace
εβασίλευσεν Αιγυπτίων εν τωτων Μακεδόνων κράτει donico, annos XLII. Ηic in regno Successit Ριοίο
έτη μή" (45). Δεύτερος δε βασιλεύς Πτολεμαίος ο Pus secundus, ejus filius.
υιός αυτού .
Επί δε της αυτού βασιλείας του αυτού Πτολε- Temporilus autein Paolomiregis, Lagi filii, S1-
μαίου του υιού Λάγου ήρμηνεύθησαν αι βίβλοι των Cras Judaeorum Scripturas in Greean Ting : 10
Ιουδαίων Ελληνιστί παρά των ο6' διδασκάλων δι' transtulerunt LXXII doctores,intra spati in die
ημερών ο6'. Ησαν γαρ γεγραμμέναι Εβραϊστι · τumLXII. Lingua enim elbrea scripta fuerunt
οία του αυτού Πτολεμαίου βουληθέντος αναγνώναι Biblia illa : quorum vim preliendere c :piens Ριο -
δι’ Ελληνικής φράσεως την δύναμιν των Ιουδαϊκών Iomeus , in Grecain linguam ea transferri cu
β .βλίων . ravit.
Μετά δε την βασιλείαν αυτού εβασίλευσε τρίτος Post hujus mortein, tertius regnavit Ptolomens
Πτολεμαίος ο Φιλάδελφος (46) έτη λζ', και μετ' αυ- Philadelp! us, annos XXXV1: Iunc excepit quartus
τον εβασίλευσε τέταρτος Πτολεμαίος ο Ευεργέτης Β Ριolomeus Evergeles, et regnivil anos 157xXV :
έτη κε', και μετ' αυτόν εβασίλευσε ε' Πτολεμαίος ο post hunc quintus Ptolorus Philopator annos
Φιλοπάτωρ έτη ιζ, και μετ' αυτόν εβασίλευσενς' XVI. Excepit illum sextus Ptoloneus Epipla:ines ;
25!] Πτολεμαίος και Επιφανής, και μετ' αυτόν έβασί- post quemPtolomeus septimus, cognomine Philone
s
Πτολεμαίος ο Φιλομήτωρ έτη ια'. Και έτε - tor,regnavit annos XI. Post unc Ptolomaei alii v re
ροι Πτολεμαίου βασιλείς πέντε εβασίλευσαν έτη 1 ', gnarunt, per annos Xc:1. Ptolomous autem duodle
δωδέκατος δε Πτολεμαίος εβασίλευσεν ονόματι Διό- cimus, Dionysius vocals, regnavit annos XXIX.
νυσος 63 έτη κθ', ός έσχε θυγατέρα ονόματι Κλεο.. Halbuit hic filium, nomine Γιolomon ; iliarmg1»,
πάτρας και υιον ονόματι Πτολεμαίον. Και λοιπόν Cleopatram dictam. 11.pc , decima tertia in serie
τρισκαιδεκάτη βασίλισσα των Πτολεμαίων (17) Ριolomrorum, regnavil annos XXI. Tredecim ila-
Κλεοπάτρα : εβασίλευσε δε η αυτη Κλεοπάτρα ή ηue Ptolonei Macedones Egypti universe impe
θυγάτηρ του αυτου Διονύσου έτη κβ'. Έβασίλευσαν rium tenuerunt, a Ptolomeo scilicet, Lagi filio ,
ούν οι ιγ' Πτολεμαίου οι Μακεδόνες της Αιγυπτιακής usque ad Cleopatram, Dionysii ilian, per spititish
χώρας απάσης από του Πτολεμαίου του Λάγου 6% annorum ccc : nempe al annodecinum quint :
έως Κλεοπάτρας της Διονύσου θυγατρός έτη τ' (48) c imperatoris Augusti Cesaris Octaviani ; ιι Αιιζί»
έως του ιε' έτους της βασιλείας Αυγούστου Καίσα- nium, atque ipsamctian Cleopatrini, navali privlio
ρος του και Οκταβιανού Σεβαστού ιμπεράτορος, vicii, ad locum Lucalem dictum, ct occisis eis
του νικήσαντος τον Αντώνιον και την αυτήν Κλεο- Egyptum omnem suljugavit : uti scriptum reli
πάτραν, έν τή επί χώρα ναυμαχία εις τον Λευκάτην querunt in Chronicis suis, Eusebius Purpliiii et
τόπον και φονεύσαντος αυτούς και υποτάξαντος Pausanias.
την Αίγυπτος πάσαν, καθώς Ευσέβιος ο Παμφίλου και Παυσανίας οι 65 χρονογράφοι συνεγρά
ψαντο.
Της δε 'Ασίας διετάξατο κρατείν και βασιλεύειν Asic vero dominum constituerat Alexander Αη
VARIE LECTIONES.
63 Διόνυσος. Διονύσιος Ox. Sic et infra. 66 Λαγού Ον. 63 οι, και Ox. Malalae in his peccata persequitur
Schurzneischius Notit. Bibl. Vinar. p . 54.
ED . CHILMEADINOTÆ .
(44) Πτολεμαίον τον Λάγου , τον αστρονόμον. De etiam Hussi Biblia sacra fearnica inlingun ) (Grim
hujus in sironomicis peritia apud alios menrio cam a LXXII interpretibus translata luerunt. liric
molla Historicum quidem fuisse eum , vidrior ex autem regnanti annos irilirund XVII Eusebius
Arriani Præfill. llistor. Alex . qui eum Alexandri aliiquo, quos videsis . Noster enim regni annos in
Magni res gestas scripsisse testatur; ex cujus prieci- plurimis praetermittit ; quos vero habet, numeri
pue, el Aristobuli scriptis , ipse sia ' se compilassen annorum , ut plurimam corrupti sunt.
historian, professus est . Ptolonneus ille astronous P ( 47) Τρισκαιδεκάτη βασίλισσα των Πτολεμαίων.
insignis tempore Marci Aurelii imp. Qoruil ; uti Cleopatra in serie Ptolomæorum duodecima est,
asserit Suidas. Nec tamen Ægypti res eral ; sed secundiim Eusebium , et Nicephor. Patriarch ., Chr.
philosophis. Alexandr.
(45 ) "Een 13'. Quadraginta tantum annos eum (48) "Ecrit'. Numerus hic Africani compulum
Tegnasse testantur Eusebius , Nicephor . Patriar. duobus tantum annis superal ; a Macedonici scili
llistor. Syntag., Scaliger. aliique præter Nostrum cet imperii, Lagidarumyne origine nimerando, ad
omries.
(46) Τρίτος Πτολεμαίος , ο φιλάδελφος. Ιno S - σύμπας ο Μακεδονικής ηγεμονίας χρόνος μετά έτη
noslri Prolomxo secundo,PlolomæiLagifilio ; cujus apud Euseb. Xpor . Noy: a'.
LODII NOTÆ .
(5) Πτολεμαίον τον Λάγου, τον Αστρονόμον. confiusta cum Claudio Pioleinro, astronomo : sic
Arabes et alii cos soleill confundere .
311 JOANNIS MALAL.E 312
1 gonum, Poliorcetent dictum , usque al Cilician A 'Αντίγονον τον 66 λεγόμενον Πολιορκητήν 67 έως της
el Draconem Musium, qui Syriani a Cilicia diui. Κιλικίας και του (232) Δράκοντος ποταμού του νυν
mens, Orontes holie, olim Vero Typlion et Opini- λεγομένου Ορόντου του διορίζοντας την Κιλικίας
tes dictus est. χώραν και την Συρίαν, όστις Τυφών και Οφίτης κα
λείται.
Syrie vero Babylonie et Palestine prefecit Se . Της δε Συρίας και Βαβυλωνίας και Παλαιστίνης
leucum Nicatorem; 198 qui', Antigono occiso, διετάξατο κρατείν και βασιλεύειν Σέλευκον τον Ν.
Asie etiam regnum occupavit . Bellum enim ei in- κάτορα (19) · όστις και της Ασίας εβασίλευσε το.
tulit, eo quod prope slagnum et fluvium Draco . νεύσας τον 'Αντίγονον. Πόλεμον γάρ συνέβαλε μετ'
nem urben exstruxerat quam Antigoniam nomi- αυτού, διότι έκτισε πόλιν πλησίον της λίμνης και
navit. Devicio autem Antigono, totaminvasit Asiam του ποταμού του Δράκοντος , ήντινα εκάλεσεν Αντι
Seleucus, et bona Antigoni omnia diriuit. Prefe- γονίαν. Και νικήσας αυτόν ο Σέλευκος έλαβε και την
clos autem totius Asiae constituit Seleucus Nicone- 'Ασίαν πάσαν και πάντα τα διαφέροντα του αυτού
dem et Nicanorem, consanguineos suos, sororis sure 'Αντιγόνου . " Οστις Σέλευκος επέτρεψε της σατρα
Didyme filios . Seleucus autem Nicator uxorem sibi πείας την φροντίδα (50) πάσης της Ασίας έχειν
acceperat in bello virginem Parillicam , nomine EΝικομήδην και Νικάνορα, τους συγγενείς αυτού,
Ananmen : quam inde occiso patre ejus , Pithaniene υιούς δέ Διδυμέας, αδελφής του αυτού Σελεύκου. Ο
vocalo , magni nominis inter Parthos duce, sccum @ autós LADEUXOS Ó N :yitwo 22a6s yuvaiza èv TT
aldixit . Ex ea Seleucis duas habuit filias, Apa- πολέμω από Πάρθων ονόματι 'Aπάμαν παρθένον :
12:1ι el Laodicen. Apama autem uxore, quam ex ήντινα επήρεν ανελών τον πατέρα αυτής Πιθαμέ
Partliistulit, fatis defuncta, alterius statium puelle νην 68, όντα στρατηγόν Πάρθων [153] μέγαν. 'Αφ'
2more correplus est, nomine Stratouices , elegantis ής 'Aπάμας έσχεν ο αυτός Σέλευκος θυγατέρας δύο,
forme virginis. Filia erat haec Denel: ii , Antigoni 'Απάμαν και Λαοδίκην. Και τελευτησάσης της αυ
Poliorcetis, quem Seleucus interfecerat , iii. Vir- του γυναικός 'Aπάμας της εκ Πάρθων, έωρακώς
ginem hanc invenerat Seleucus in urbe Rhos0, εφίλησεν άλλην Στρατονίκην ονόματι, κόρην ευπρε
( quin condidit Cilix, Agenoris filius ) cum palre πη πάνυ, θυγατέρα Δημητρίου, υιού Αντιγόνου του
Demetrio latitantem. Halbil aulenm ex ea iliam Se- λεγομένου Πολιορκητού του φονευθέντος υπ' αυτού ,
Teucus, nomine Philam. Ceterum Seleueius Syrie ήντινα ηύρεν ο Σέλευκος έν Ρώσω κρυπτομένην
imperavit, Λsisque omni, Babyloni 1 Palie.tine, μετά Δημητρίου του πατρός αυτής την δε Ρώσον
annos xLIH . πόλιν έκτισε Κίλιξ ο υιός 'Αγήνορος. Ο δε Σέλευκος
έσχε θυγατέρα εξ αυτής της Στρατονίκης ονόματι Φίλαν. Και λοιπόν εβασίλευσεν ο αυτός Σέλευκος της
Συρίας και της Ασίας πάσης και της Βαβυλώνος και Παλαιστίνης έτη μγ' (31).
Seleucus autem Nicator, statim post victum Αη- C “ Ο δε Νικάτωρ Σέλευκος ευθέως μετά την νίκην
tigonum Ρoliorcelem, 199 urbes nonnullas con- 'Αντιγόνου του Πολιορκητού , βουλόμενος κτίσαι πό
dere in animo habens, initium condendi sumpsit λεις διαφόρους, ήρξατο κτίζειν πρώτον εις την πά
ab oris Syrie maritimis. Ιtaque per mare descen- ραλoν της Συρίας. Και κατελθών παρά την θάλασ
dens, urlien conspexit exigram, in monte sitan, 2 σαν είδεν εν τω βρει κειμένην πόλιν μικράν, ήντινα
Syro, Agenoris filio , olim condilarm . Aprilis itaque έκτισε Σύρος ο υιός 'Αγήνορος. Τη δε κγ' του Ξαν
ΧΧΙΙι die , Casium nontem conscendit , Joyi Casio θικού μηνός ήλθε θυσιάσαι εις το όρος το Κά
5.1cra facturus : quibus rite peractis et carnibus σιον (52) Διι Κασία και πληρώσας την θυσίαν και
in frustula concisis, precibus rogavit, ulbinam loci κόψας τα κρέα, ηύξατο του χρή κτίσαι πόλιν. Και
Condenda esset urbs. Derepente vero aquila, ex εξαίφνης ήρπασεν αετός από της θυσίας και κατ
Sacrificio carnis offalam suripiens, delulit eam ήγαγεν επί [24] την παλαιάν πόλιν και κατεδίωξεν
VARIÆ LECTIONES.
66 τόν· και Ox. 67 Πολιορκήτην Ox Sic et intra. 68 Πιθαμένην. Fort. Σπιθαμένην.
ED . CUILMEADI NOTÆ .
(49 )L uxov , by Nixávopo. Ox. In Seleuci bujus minis hujlis scripliiram clarissime apparel ex nuo
cognomine scribendo magna est inter aliciores va - mismale hoc, Seleuci Nicatoris nomine inscrip!O ,
rielas, aliis Νικάτωρ, aliis Νικάνωρ Scribentibus . Dapud J . Tristan. ad fin. Ion. 1. Σελεύκου Βασιλέως
Νικάτωρ deinceps auctori nostro ubique dictus Νικάτορος 'Επιφανούς. NEΙΣΙ, quem vide, et Sca :
est; quam scriptioneill esse verioreni facillime liger . in Euseb . p . 119 .
Credliderior, utpote Greco idiomati magis cons()- ( 50) Της σατραπίας την φροντίδα Ox. Scr. σατρα
Dail : ex victoriis enim suis hoc cognomen adcplus Telas, outpárns , præfecius, dux, vox Persica esl,
est Seleucus, Lesle Dsippo, apud Εusebium : Σέ- teste Hesychio. Σατράται, αρχηγοί, στρατηλάται.
λευκος δε αναβάς μέχρι Βαβυλώνος, και κρατήσας (51) "Έτη μγ'. Eusebius Seleucunι onnos XXXII
των Βαρβάρων, βασιλεύει έτη λβ'. Διό και Νικάνωρ (antum reglasse affirmal.
επεκλήθη. Scribendum N: κάτωρ : ita enim ubique (5 ) Εις το όρος το Κάσιον. Κάσος una est ex N
allpa eun vocaverat. Ilmius enim leslem luculen - cladibus insulis : ex hinc vero deducta colonial
tissim . m bohemis Appianum Alexandrin . De bel. montem bunc Syriæ inhabitavit, Casiumque ab in
Syr. uvide Seleuco reiba ficiens , haechabet. levo - sula unde exierat, appellavii, uli asserit Slephants
μένω δε αυτά τα ες πολέμους επιτυχεστάτω, Νικά de Urb. Κάσος μία των Κυκλάδων • Ει postea, απή
Χωρ επώνυμον γίνεται . Αίque !ianc reclaim esse no. κισται δε της νήσου και το εν Συρία όρος Κάσιος
 OGRA PHIA
13 CHRON . – LIB . VIII , 314
πίσω Σέλευκος και οι μετ' αυτού ορνοσκόποι 61, και Α Paleopolim : quam insecuti Seleucus , quίque cum
τύρε το κρέας ριφέν παρά θάλασσαν κάτω της πα- e0 erit, auspices, projectantinvenerunt ofulam, at
λαιάς πόλεως εν τω 70 εμπορία της λεγομένης Πιε - emporium, Pierie vocate, prope In: re, infra Pa
ρίας (53). Και περιχαράξας τα τείχη ευθέως έβαλε leopolio. Designato itaque muro, urii slatim jecit
θεμελίους, καλέσας αυτήν Σελεύκειαν πόλιν εις ίδιον fundamenta ; quam ex nomine slo , Seleuciam vo
όνομα. Και ευχαριστών ανήλθεν εις Ιώπολιν και cavit. Inde Deo gratiis actis, Iopolino contendit,
μετά τρείς ημέρας επετέλεσεν εορτήν εκεί τω Κε- urbem in monte Silpio silam, ubi fanum erat a
ραυνίω Δ :: εν τώ ιερώ το κτισθέντι υπο Περσέως Perseo, Pici ex Danae ilio , exstructum. Hic , post
του υιού Πίκου 71 και Δανάης , τω όντι εις το Σίλπιον tres dies , festum Jovi Ceramio celebravit Sacri
όρος, ένθα κείται η Ιώπολις, ποιήσας την θυσίαν τη ficium faciens, mensis Maii I. Antigoniam deinde
πρώτη του Αρτεμισίου μηνός. Και εν τη πόλει ελθών profectus , urbem ab Antigono Poliorcete condilar
'Αντιγονία τη κτισθείση υπό 'Αντιγόνου του Πολιορ- ( queinter paludem, Arceulliamque luvium ( qui
κητού από γάρ της λίμνης εξερχομένου άλλου πο- el Japhilia dictus,) ex ea emanantenn , media inter
τα μου Αρχενθά 71 του και Ιάφθα, έμεσάζετο ή πόλις iacens. situ gaudelbat tulissino), sacra illic Jovi fe
'Αντιγονία και έναασφαλεία έκαθέζετο και ποιήσας cit , super allaribus, que erecerat ibi Antigonus :
εκεί θυσίαν τω Διι εις τουςβωμούς τους από 'Αντι- * el excisis oftulis , una cum sacerdote Amplione,
γόνου κτισθέντας έκοψε τα κρέα · και ηύξατο άμα numen exoravit, ut signo aliquo dato ediscerct,
τώ ιερεί 'Αμφίονα μαθείν διά διδομένου σημείου, utrumibi in Antigonia, mutatoloci nomine , soden
ει 19 την αυτήν οφείλει οικήσαι πόλιν ' Αντιγονίαν ΟΛΟ poneret, necne ; an potius alio in loco nova
μετονομάζων αυτήν, ή ουκ οφείλει αυτήν oικήσαι, urbis fundamina jaceret . Repente igitur ex here
αλλά κτίσαι πόλιν άλλην εν άλλω τόπω. Και εξαι- descendens aquila ingens , el arreplis ex arra 1gic
φνης εκ του αέρος κατήλθεν αετός μέγας , και επ- Scentibus victinue carnibus , inde per acraTertiΥ ΠΩ
Τρεν εκ του βωμού [255] του πυρός της ολοκαυτώ- montem Silpium. Ηanc itaque Seleucus el q11
σεως κρέα, και απήλθε παρά το όρος το Σίλπιον. cum illo fuerunt, insecuti , sacralam ollularm ml
Και καταδιώξας άμα 73 τοις αυτού εύρε το κρέας mole invenerunt, aquilamque ei incu Dante .
το ιερατικόν και τον αετόν επάνω εστώτα. Του δε cerdos autem atque auspices, ipse etiam Beleucus
ιερέως και των ορνοσκόπων και του αυτού Σελεύκου portentum hoc videntes, dixerunt omnes : HTC Se »
έωρακότων το θαύμα, είπαν ότι Ενταύθα δει ημάς des nobis ponendae sunt: Antigoniamvero nec InColl,
οικήσαι,εν τή δε 'Αντιγονία ου δεί ήμάς 76 oικήσαι, nec in urbem fieri, fas est : quippe sit numini1 VISIII
ούτε δέ γενέσθαι αυτήν πόλιν, ότι ου βούλονται τα Consilium itaque cum eis inilbat Seleuciis, quo Vans
θεία. Και λοιπόν έβουλεύετο άμα αυτοίς εν ποίω denn in loco rbis fundamenta tulo ponerentur .Ca
τόπω ασφαλή (54) ποιήσει την πόλιν. Και φοβηθείς vens autem sibi alb efluviis montis Silpίi , et aD
τας δύσεις του Σιλπίου όρους και τους κατερχομέ- aquis biller10 leinpore inde exundantiDIS , Undel
νους εξ αυτού χειμάρρους , εν τη πεδιάδι του αυλώ - nenta urbis nolitur in planitie conVallis , CX op:
νος κατέναντι του όρους πλησίον του Δράκοντος πο- posilo montis, juxta Draconem fluvium magnum
ταμού του μεγάλου του μετακληθέντος Ορόντου, ( quί postea Orontes vocatus est,) ubi et victusTil,
όπου ήν ή κώμη ή καλουμένη Βωττία , άντικρυς της nomine Boutia, e regiolie Topolis . Hem Vero αΙΙ:
Ιωπόλεως , εκεί διεχάραξαν τα θεμέλια του τείχους, nam fecit , via inter urbem et lumen media και
θυσιάσας δι' 'Αμφίονος αρχιερέως και τελεστού κό- clinnamimmolante Amphione, Sacerdotc et 11ySta,
ρην παρθένον ονόματι Αμάθην, κατά μέσου της πό. virginem, nomine Amathen , niensis Mil die XXII ,
λεως και του ποταμού μηνί Αρτεμισίω τω και Μαΐ , hora diei prima, sul ortun solis : urbem vero alb
κή , ώρα ημερινή α', του ηλίου ανατέλλοντος 15, κα . Αntioclio Solere, filio suo Antioclini vota VΙΙ.
λέσας αυτήν Αντιόχειαν εις όνομα του ιδίου αυτού μυιη deinde exstruxit, Jovi Bottio Sacrun) ; me
υιού του λεγομένου 'Αντιόχου Σωτήρος, κτίσας ευ . niaque urbis excitavit , Speciosa illa quidem el std
έως και ιερόν, ο εκάλεσε Βωττίου 76 Διός, ανεγεί- 0 penda , Xenario usus architecto. Slatt: praeterea
ρας 11 και Γ256] τα τείχη σπουδαίως φοβερά διά immolate virginis 201 area ), urbis in Portti
Ξεναίου αρχιτέκτονος , στήσας ανδριάντος στήλην nam, erexit : cui, juxta fluvium collocatt, Sacra
χαλκήν της σφαγιασθείσης κόρης τύχην τη πόλει statim peregit . Αntigoniam deinde repetens, Cin
υπεράνω του ποταμού, ευθέως ποιήσας αυτή τη funditus evertit, utileinque ruinarim malerieill
τύχη θυσίαν. Και απελθών κατέστρεψε την Αντι - Πwmine inde deportavit . Αntigonize autein urlis
γονίαν πόλιν πάσαν έως εδάφους, μετενεγκών και Fortune Statuam cream crexit , Amaltlice Corini
VARIÆ LECTIONES.
68 oρνoσκόποι . Fort. όρνεοσκόποι. Relit p. seq. V. . 10 τω. το Οι. 11 11ήκου Ox. 11" 'Αρχευμα.
"Αρκεύθου est. 72 ει. και Ox . 73 άμα τους αυτώ. « Scr. ουτού• aut supp!endum, σύν. » Ch. * υμάς Ox .
78 ανατέλλοντος Ch., ανατέλλοντος (Ox. 76 Βωττίου, Βοττιαίου Wesselingius ad Ηerodoti VII , 120 . Ροιιιι
leniις Βοστίου. 17 ανεγείρας Ch., αναγείρας Ox.
ED. CIIILSEADI NOTÆ .
(53) Λεγομένης 1Πιερίας. De Seleucia εν Πιερία , vide Tristan. Ion. I, p. 425.
(54) Τόπο ασφαλή . Scr. ασφαλεί.
315 JOANNIS MALALE 316
11anu tenentem. Quin et in sublimi posuit Forfu- Α τάς ύλας εκείθεν διά του ποταμού, και ποιήσας και
Main illam, qualuor supra columnas collocatam; τη τύχη Αντιγονία ανδριάντα στήλης χαλκής εχού
ara etiam excelsa coram illa exstructa. Ηanc For- σης 'Αμαλθείας κέρας έμπροσθεν αυτής. Και ποιή
Turne urbis statuam, post Seleuci mortem, Deme- σας εκεί τετρακιόνιν ( 55) (c) εν ύψει έστησεν αυτήν
trius, Antigoni Poliorcetis filius, devexit in Rho - την Τύχην, καταστήσας έμπροσθεν αυτής βωμών
sum, Cilicite urbema Cilice, Agenoris filio, condi- υψηλόν · ήντινα στήλην της Τύχης (4) μετά τελευ
tan . την Σελεύκου , Δημήτριος ο υιός Αντιγόνου του Πο
λιορκητού απήγαγεν εν Ρώσωεν τη πόλει της Κιλικίας. Η δε αυτή πόλις Ρώσος εκτίσθη υπό Κίλικος
του υιού 'Αγήνορος.
Seleucus vero, post Antigoniam eversam, Allie. Ο δε Σέλευκος μετά το καταστρέψαι την Αντιγο
nienses, qui eam incoluerunt, relicios ibi ab Αη- νίαν εποίησε μετοικήσαι τους Αθηναίους εις ήν
figono, cum Dernetrio filio, printerea etiam et έκτισε πόλιν Αντιόχειαν την μεγάλην τους οικούν
Macedonas ( quorum omnium Hunιerus fuit 1ccccc τας την Αντιγονίαν · ούστινας ήν εκεί εάσας Αντί
virorum), in Αntiochiam magnan, a se condilarm, γονος μετά Δημητρίου, υιού αυτού , και άλλους δε
transfulit, ubi statuanm etiam eream plane stupen- άνδρας Μακεδόνας, τους πάντας άνδρας ετ', ποιή
dam Minerve posuit ; propter Alienienses, qui ean σας και αυτός Σέλευκος εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη αν.
coluerunt. Cretenses etiam deduxit Seleucus, quos , δριάντα χαλκουν φοβερόν 78 της Αθήνης διά τους
arcer , sumnasque urbis partes habitare fecit " 'Αθηναίους, ως αυτήν σεβομένους. Κατήγαγε δε και
olim Casus Inachi filius : el cun Ilis Cyprioς τους Κρήτας από της ακροπόλεως, ούς είασεν 13 (56)
etiamin eamden Antiochiamtraduxit. Casus enim o [257) Κάσος ο υιός Ινάχου άνω οικείν οίτινες μετ
rex uxorem liabuit Anycen, que el Cillia vocala oικήσαντες (57) εις την αυτην Αντιόχειαν μετά και
est, Salamini, Cypriorum regis , filian : cum iac των Κυπρίων, επειδή ο Κάσος βασιλεύς ηγάγετο
Cypril 202 venientes, urisis suinnilates incolue. 'Αμυκήν 80 τήν και Κιτίαν 50 , θυγατέρα Σα σαλαμί
rint. Anyce deinde mortua, centum al, urbe stadiis νου 81 του Κυπρίων βασιλέως: και ήλθον μετ' αυ
sepolia est ; a qua regio, ea Amyca dicta est. Αr- της Κύπριοι και ώκησαν την ακρόπολιν και τελευ.
givos etiam Ionitas hortatus est, uti Iopoli relicta, τά ή 'Αμυκή, και ετάφη από σταδίων της πόλεως
in Αntiochian migrarent : quos, cum natalibus o', δι' ήν εκλήθη η χώρα 'Αμυκή. Προετρέψατο δε ο
clari , sacrisque essent instituti, in urlbis admini - αυτός Σέλευκος και τους Αργείους 'Ιωνίτας, και
S!rationem designavit. Ιdem Seleucus lapideum si. κατήγαγε και αυτούς εκ της Ιωπόλεως εν τη αυτή
mulacrum aquile ante urbent posuit . Menses 'Αντιοχεία οικείν · ούστινας ως ιερατικούς και ευγε
iten Syroruun, Macedonum mensium nominibus νείς πολιτευομένους εποίησεν. "Έστησε δε και αυτός
vocari jussit. Syros autem Antioclienses in terrac Σέλευκος και προ της πόλεως άγαλμα λίθινον το
Gigantum habitare, manifestum inde est ; quod, αετώ. Εκέλευσε δε ο αυτός και τους μήνας της Συρίας
duobus ab Antiochia passum millibus , Iocus est , κατά Μακεδόνας ονομάζεσθαι, διότι εύρεν εν τη
ubi latinana corpora inveniuntur : ira Dei in Japi - αυτή χώρα γίγαντας oικήσαντας : από γάρ δύο μι
des conversa, quos ,in lunc usque dien , Gigantes λίων της πόλεως Αντιοχείας εστί τόπος , έχων σω
vocant. Sed et Ρagram quemain giganlem, Ioci ματα ανθρώπων απολιθωθέντων κατά 82 αγανάκτη.
illius incolain , ignecelesti consumptum, ibi per - σιν Θεού , ούστινας έως της νυν καλούσι γίγαντας :
iisse ferunt. Αnte urbem vero, all ripain luminis ώσαύτως δε και Παγράν τινα ούτω καλούμενον γί
alteriorem, Seleucus aliud etiam posuit simulacium, γαντα εν τη αυτή οικούντα 85 γή κεραυνωθήναι (238)
Capitis scilicet cquini: juxtaque cassilen deaura- υπό πυρός, ώς δηλον ότι οι 'Αντιοχείς της Συρίας εν
tant ; quibus nec inscripta sunt : Ηuic (insidens) τη γή οικουσι των γιγάντων (58). Εποίησε δε ό αυ
VIRIE LECTIONES.
78 φοβερόν, φοβεράν Ox. 79 είασεν Ch., έασεν θx, 80 'Αμυκήν. Η .ec fortasse ad Βαμβύκην spectant.
20: Κιττίαν Οι . '81 Σασαλαμίνου . Vocalilun Sinspectum : forte legendum. Σαλαμίνου. Ο Clh .
€1 κατά των κατά Ox. 83 οικούντα Ch., oικoύντι Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(55) Ποιήσας εκεί τετρακιόνεν. Τετρακιόνιν, pro o etian Caesariensis Damascum, Syrie rienm, Iovis
τετρακιόνιον, μι στηθάριν, pro στηνάριον, etc. adversus gigantes tropeum fuisse asserit, apud
(55) Oυς έασεν ο Κάσος. Scr. είασεν. Hi Vero Isac .Tzetzen in Lycophr. : 0 μεν Καισαρεύς Προκό
Casti Pontis, urbisque in eo posil : incoli , cen- πιο: , την Δαμασκός φησι Διός τρόπαιον κατα γιγάν
sendi sunt : quos tamen Stephanus a Caso , una es TWv. Cielerum ossa prodigiosae magnitudinis in
Cycladibus, huc devenisse inquii, uli supra monui.. ipsis terræ visceribus , naturaliter quandoque pro
Bus. ducia, se vidisse testaiur Goropius Becanus : aique
(57 ) Oſtive; HeTolzÝJavies. Aliquid hic deesse cxliinc Gigantum fabulam ortum ducere potuisse
videlur ad sensum explendul : Torte legendum suspicalur doctissimus Jacobus Gallarellus, Curio
ουστινας μετώκισεν. silcz Inouijes, part. 11 .
(58) 'Εν τη γή οικούσε των γιγάντων. Procopius
HODII NOTÆ .
(c) Tetpo.xuóviv . apud Epiphanium llagiopol. de genii publici civitatisTheodosio
Antioch.mulato,
in Ecclesiain
meminit
locis SS . Τετρακίον.ν. S . Ignalii ab imp.
(d) Tñs 3%95. de Tychen , delubro Forlunce seul Evagrius Bisl. Eccl.1. 1, c. 16 .
3: 7 CHRONOGRIPIILA . -- LIB . VII . 318
της Σέλευκος προ της πόλεως πέραν του ποταμού Α Seleucus, Antigonum fugier 5, evoil : et deinde re .
άλλο άγαλμα κεφαλής ίππου και κασσίδα κεχρυσω- versus, eum e medio sustulit. Amphioni etiam sa
μένην (59) πλησίον, επιγράψας εν αυτοίς, 'Ε ' ού cerdoti, quicum auspicia ipse captaverat , Seleucus
συγών ο Σέλευκος τον 'Αντίγονον διεσώθη 8 . και columnan posuit nmarmorean, intra porta », Ro
υποστρέψας εκείθεν ανεί.lεν αυτόν. Ανήγειρε manesiam dictam. Seleucus etiam Nicator urbell
δε και αυτός Σέλευκος και το 'Αμφίονι στήλην etiam condidit in Syria nmaritimam, quam a filia sua
μαρμαρίνην έσω της λεγομένης Ρωμανησίας Laoliceam 203 nominavit ( vicus hic antea fruit
πόρτας , όρνεοθυσίαν ποιoύντι 85 άμα αυτώ. Mazalda του alus ) : sacris auten Jovi, pro more
Έκτισε δε ο αυτός Σέλευκος ο Νικάτωρ και peractis, numineque Yogato ubi urbs condenda
άλλην παραλίαν πόλιν εν τη Συρία ονόματι Λαο- esset, advolans aquila, ιι 1nlea, ofulam ex ara
δίκειαν εις όνομα της αυτού θυγατρός (60) ( πρώην subripit : quam dum rex insequitur, ecce ei in
ούσαν κώμην ονόματι Μαζαβδάν), ποιήσας κατά το occursu ), ex arindineto, aper ingens : hunc Se
εθος θυσίαν τω Διι, και αιτησάμενος που κτίσει (61) lencus iasta, quam ferebat, interfecit : el occisi
την πόλιν, ήλθεν αετός πάλιν και ήρπασεν από της apri circumtraliens cadaver, missoque aquilie all
θυσίας και εν τω καταδιώκειν αυτόν αετόν [239] gurio , sanguine ejus designalis mαnibus funda-
υπήντησεν αυτό σύαγρος μέγας, έξελθών από κα- Β nmenta urbis in illo posuit : par la in viction
λαμώνος, όντινα ανείλεν ότινι κατείχε δόρατ :: και τirgine intacta, nomine Agave ; cui et al statuan
φονεύσας τον σύαγρον και σύρας το λείψανον αυτού, ream erexit , in Fortunan urlis. leo Se'ercus
εκ του αίματος αυτού διεχάραξε τα τείχη εάσας τον Nicator incidens in vichquerlain Syrie, Flhar .
αετόν · και ούτως την αυτήν πόλιν έκτισαν επάνω nacem dictum, umnibus eum cingit , urbento
του αίματος του συάτρου, θυσιάσας κόρην αδαή ονό- fecit magnam; a fili.e sue Apame nomine , Apa
ματι Αγαύης 86, ποιήσας αυτή στήλην χαλκήν εις min:η νοcans. Quam etiam Seleucus deinde , m1
τύχην της πόλεως. "Έκτισε δε και αυτός Σέλευκος ο 12o 1omine, Pellam, ab urlis Fortune online
Νικάτωρ και άλλην πόλιν εις την Συρίαν μεγάλην ( sic dic:tit , eo quod a Pella Macedoni: urbe, ipse
είς όνομα της αυτού θυγατρός Απάμας (62), εύρη- oriuntus eral), appellavit . In sacrificium porro
κώς κώμην πρώτην λεγομένην Φαρνάκης και τει - habuit turum, et aircum : el aquila rursus advo
χίσας αυτήν και αυτός Σέλευκος επωνόμασε πόλιν, lans , tauri Olircique capita albripuit : quorum ex
καλέσας αυτήν 'Απάμειαν, θυσίαν ποιήσας : ήν αυτός sanguine, monia urlbis designavit. Sell et alias
μετεκάλεσεν ονόματι Πέλλαν (65) διά το έχεις την quaplurimas Seleucis urines condidit, in aliis
τύχην της αυτής 'Απαμείας πόλεως το όνομα τούτο" c regionibus et in Persiale elian, numero LIXV, υιι
ήν γάρ και αυτός Σέλευκος από Πέλλης της πόλεως sapiens Pausanias , in Clhronicis suis, memoria
Μακεδονίας. Εποίησε δε θυσίαν ταύρον και τρά- prolidit : quas omnes, vel nomine Stro, vel filio
you . xa! $200 nádiv ó åst s Šī7,pe tãş xeçon des rum suorum , pro libilli, Seleucus insignivil. Sa
του ταύρου και του τραγου · και περιεχάραξεν εκ piens 204 autem Pausanias 1ralili Seleucum
του αίματος τα τείχη. "Έκτισε δε και άλλας διαφό- Antioclito mg10 nomen leliss , a pre suo
ρους πόλεις εις άλλας επαρχίας και εις τα Περσικά Antioclio . Verum nemo urbis Coulitor, en in
μέρη και αυτός Σέλευκος πολλάς, ών αριθμός εστιν οε', demortui noien vocare solet ; alis urdumenim lice
καθώς και σοφός Παυσανίας ο [260) χρονογράφος 37 esset : sell viventis alicujus et superstitis nonnen
συνεγράψατο, ώντινων πόλεων και τα ονόματα εξ. ei indit. Itaque et urbem lianc Seleucus , Antioclii
έθετο, είς όνομα ίδιον και των αυτού τέκνων, ως filii sti nomine, Antioclin vocivil : uti in prio
έδοξεν αυτώ, ο Σέλευκος 88. Ο δε σοφός Παυσανίας ribus dictum. Cuter multa etiam alia, poelice
εξέθετο,είς όνομα του εαυτού πατρός έθηκε το όνομα scripta nobis reliquit sapientissimus Pausanias.
της μεγάλης Αντιοχείας και αυτός Σέλευκος , επειδή και ο αυτού πατήρ Αντίοχος ελέγετο. Ουδείς δε
κτίζων πόλιν είς όνομα τεθνηκότος αυτήν καλεί · έστι γαρ λήρος 89 . αλλ' εις όνομα ζωντος και έστω
τος καλεί. " Ηντινα πόλιν είς όνομα 'Αντιόχου του ιδίου αυτού, ως προείρηται, εκάλεσε . Πολλά δε και
άλλα και αυτός σοφώτατος Παυσανίας ποιητικής συνεγράψατο.
VARIAE LECTIONES .
86 διεσώθη. ο διεσώθη Ox. 85 ποιoύντι Ch., ποιουντα Ox. 86 'Aγαυήν Ox. 87 Κρονογράφος Ox. 48 ώς
έδοξεν αυτώ, ο Σέλευκος. Ο Σέλευκος , redundat. Cli. 89 λήρον Ox.
ED. CHILHEADI NOTÆ .
(59) Και κασσίδα κεχρυσωμένην. Κάσσις, κασσί- D μένου.
διον, et κασίδα, pro cussile, sive galei, apud Gre- " ( 62) Είς όνομα της αυτού θυγατρός 'Aπάμας.
cos recentiores usurpantur. Vide Nec . Riquit , et blanc etiain urbem ab Apana, Seleuci matre, 10
Jo . Meurs . Glossar. men accepisse vull Slphanus. Quod interim malres
( 0) Είς όνομα της αυτού θυγατρός. Stephan. De habebit Seleucus ? Citro de 1stis, vile elia
urh. Laodiceam nomen accepisse dicit a Laodice, Scaliger. in Euseb). p. 120 , ubi a nostro longe dis -
Seleuci Nicatoris non fija , sed malre. Aéyera ! o sentit.
από Λαοδίκης, της μητρός Σελεύκου του Νικάτορος; ( 35) Μετεκάλεσεν ονόματι Πέλλαν. Ιta clini Ste
Ramitham vero primo, deinde Leucano Acten, voca- plan. in Απάμεια. 'Εκλήθη και Χερσόνησος, από
tam fuisse . τηςκεδονία
περιοχής
(61) Και αίτησάμενος που κτίσει. Fo: te αίτησα- . των υδάτων και Πέλλα, αυτό της και
319 JOANNIS MALALE 320
Tenn Seleucus cupressos plantavit, ad urbeim A Ο δε αυτός Σέλευκος και εις την Ηρακλείδα την
theraclidem olim vocatam , quis Dapline nunc ποτε πόλιν, νυνι δε λεγομένην Δάφνην, έφύτευσε τας
19pellatur, juxta fanum Αpollinis ; ubi ante ein κυπαρίσσους πλησίον του ιερού του Απόλλωνος ,
cupressos etiam plantaveral Herules mysta; qιιι μετά τας φυτευθείσας κυπαρίσσους υπό του Ηρα
Daphnein islam olim condidit , el a nomine suo κλέος 90 του τελεστού, του κτίσαντος την Δάφνην εις
Heraclidem vocavit. Urbs autem nec extra lucum όνομα εαυτού και καλέσαντος αυτήν Ηρακλείδα 11
condita fuit, juxta Minerve templum : Apollinis πόλιν. Αύτη δε έξω [26i] του άλσους ήν κεκτισμέ
enim fanum, quod Daphnieuum dicebatur , niedia νη (64) επί τον ναόν της Αθήνης: το γάρ του Απόλ
1:ici partem occupavit. Hercules autemis fuit, qui λωνος ιερόν Δαφναίον 92 ελέγετο, μέσον όντα του
Palæstræ artem primusdocuit. άλσου 93 ( 65). " Οστις Ηρακλής και την της πάλης
εξέθετο τέχνην πρωτος.
Post hæc mortuus est Scleucus in Ilellesponto Και λοιπόν ετελεύτησεν ο αυτός Σέλευκος εν τη
annos natus LXXII , et sepultus est in Seleucia Ελλησπόντο ών ενιαυτών οβ', και ετάφη εν Σελευ
Syrie . κεία της Συρίας.
Seleuco successit in regno filius Antiochus, co- Μετά δε την βασιλείαν Σελεύκου εβασίλευσεν και
gnomine Soler ; Tegnavit annos XX. Ηic novercam Β υιός αυτού 'Αντίοχος ο επικληθείς Σωτήρ έτη εί
Stain , quan deperibit, Stratonicen, Demetrii 205 κοσι (66)· όστις 'Αντίοχος έφίλησε την ιδίαν μη
filiain, in uxorem sibi accepit : ex qua filios duos τρυιάν Στρατονίκην την θυγατέρα Δημητρίου , και
suscepit ; Seleucτή, φui parvulusinteriit ; et Αη- έλαβεν αυτήν γυναίκα αφ' ής είχεν υιους δύο, Σέ
tiochum,cognomento Theoidem. Mortio autemΑη - λευκον, όστις μικρός ετελεύτησε, και 'Αντίοχον τον
tiocho , Seleuci filio, in regno successit Antioclius επικληθέντα Θεοειδή (67). Και ετελεύτησεν Αντίο
Theoiles ; regnavitque annos XV. Hunc excepit χος ο Σελεύκου και εβασίλευσε μετ' αυτόν 'Αντίοχος
filius ejus Ex Bernice, Seleucus Callinicus : et re- ο Θεοειδής έτη ιε'. Και μετ' αυτόν εβασίλευσεν ο
gnavit annos XXIV : deinde Alexander Nicator, qui υιός αυτού ο εκ Βερνίκης Σέλευκος ο Καλλίνικος
regnavit annos XXXVI; post huic Seleucus Plhi- έτη κδ' (68), και Αλέξανδρος ο Νικάτωρ έτη λς', και
Jopalor, annos x : deinde Antioclius Epiplianes , Σέλευκος ο Φιλοπάτωρ έτη δέκα , και 'Αντίοχος ο
annos XII. Επιφανήςέτη ιβ'.
Ηujus sub imperio, peste grassante, plurimisque Επί δε της 96 αυτού βασιλείας λοιμου γενομένου
ex urbe perentibus, Leius quidam, qui myste- και πολλών διαφθαρέντων της 95 πόλεως, Λήιός τις
Fiorum: peritus fuit, lapidlem ex monte urbi immi- . τελεστής εκέλευσε (262] πέτραν εκ του όρους του
nente exsculpi jussit, in quo caput ingens , corolia υπεράνω της πόλεως γλυφη ναι έχουσαν προσ
cinclum, exarari curavit, urbi, convallique oliver- ωπείον 95· μέγα πάνυ, εστεμμένον , προσέχοντα επί
sum. Tum capiti quelan inscrilbens, pesten re- την πόλιν (69) και τον αυλώνα και γράψας εν αυτώ
pressit. Caput autem hoc Αntioclieni , Charonium, τινα έπαυσε την λοιμικήν θνησιν · όπερ προσωπείον
1sque alluc vocant.Ιdem rex Antiochus, cogno- καλούσιν έως του νυν οι Αντιοχείς Χαρώνιον (70).
VARIÆ LECTIONES.
90 Ηρακλέος. Ηρακλέως Ox. 91 Ηρακλείδα. Ιdem quod Ηράκλειαν. Reldenda Iliuc forma Syncello
p. 37 D. Cum diceresi auten. Scribendum videtur. 92 Δαφνέων Ox . 93 άλσους Ox, 9 % της . τη Ox .
58 της. Fort. τών της. 95 προσώπιον Ox.
ED . CHLMEADI NOTÆ .
(84) "Hy xexTlouévn . Scr. % tiguévn . Alque hic leucum Philopatorem reges duos ponit, Seleucum
obiter notandus est institutionis Græcæ Granima- Ceraunum , et Antiochum Magnum ; cum Noster
lica nostræ Westmonasteriensis auctor, Caindemus ; Alcxandrum Nicatorem tantum babeat. Sed nec in
qui in regulis suis de formatione præterili perfecti, D numero annorum conveniunt inter se .
verba a κτ υcipientia prin litteram illematis ( 69) Προσέχοντα επί την πόλιν. Scr. προσέχον.
repetere asserens, verbi κτάομαι, κέκτημαι exemplo (70) Καλούσιν έως της (6) νυν οι 'Αντιοχείς Χαρώ
hoc confirmare nilitur : cum verbum xtaouat uni- vlov . Charonis hanc facien Suisse asserit Jo . Tzetz.
cum sit, quod hoc facit ; reliquis omnibus a sim chil. 2, Histor. 59.
plici e incipientibus : unde a xtsivw , occido, 8%
τακα halbemus, a κτήμι, occido, inusitato, έκταμαι, Λαίΐός τις φιλόσοφος εν χρόνοις 'Αντιόχου,
et particip. εκταμένος, post κτάμενος : a κτενίζω, Και τελεστής , και μυστικός, και τερατοεργάτης,
pecto, εκτένικα, unde partic . εκτενισμένος, κτίζω, Λιμου την Αντιόχειαν μεγάλου κατασχόντος ,
Ξέσας εν πέτρα πρόσωπον Χάρωνος , θείς τε πόλει ,
condo, partic. pas. έκτισμένος, pro quo poete di
cunt, κτίμενος : a κτιλόω, cicitro ,εκτιλωμένος : et si Την νόσον εξωστράκησε μακράν 'Αντιοχέων .
gua sint alia hujusmodi,leamdem sequuntur formam .
(65 ) Μέσον όντα του άλσους. Μέσον όν. delur Tzelzes : interim versu tertio, pro dopoū,
( 66) "Έτη είκοσι. Εusebium , el ιστοριών συναγ. legendum λοιμού, et versu ultinιο εξωστράκισε.
Scaligeriana, Xix lanium annos enumerant Antio Χαρώνεια eliano, sive Χαρνεία , sunt spects pestife
chi Soleris. rum lialiium evomentes : Est et Xaowvežov , apud
(67) Τον επικληθέντα Θεοειδή . Θεός, hic non Θεο. Ρolluc. lib. VIII : Una carceris jακια, per quam add
Elons, Eusebio , Zonare, aliisque dictus est. mortem dwebarur . De quo eliam Hesych , Xãponov,
(63) Ο Καλλίνικος έτη κδ' . "Έτη κ' Italjet Εuse- θύρα μία του νομοφυλακίου, δι' ής οι κατάδικοι την
bius : qui etiam inter Seleucuum Callinicum et Se- έτσι θανάτου (Scr, θανάτω) εξήγοντο.
(*) Sic ed . Ox., que in lexlu sou.
 CHRONOGRAPHIA -- LIB. VIII. 322
Ο δε αυτός βασιλεύς 'Αντίοχος ο λεγόμενος Επιφα- A mine Epiphanes, Senaculuin primus Antiocliensi
νής έκτισε πρώτον εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη έξω της bus extra urbem exstruxit : uti in unum conveni.
πόλεως το λεγόμενον βουλευτήριον εις το εκείσε συν- rent viri senalorii, magistratus, primoresque ur
άγεσθαι πάντας τους συγκλητικούς αυτού μετά των bis omnes ; atque ibi de reipublicæ necessitatibus
πολιτευομένων και της πόλεως πάντων των κτητό consulentes, ad se tandem referrent. Quædam
ρων, και βουλεύεσθαι τι δεί γίνεσθαι περί των ανα eliam alia extra urbem ædificia erexil ; locumque
κυπτόντων, και τότε αναφέρειν επί αυτόν τα συμφέ- deinde, a cognomine suo Epiphaniam vocavit :
ροντα. "Έκτισε δε και άλλα τινά έξω της πόλεως, quam tamen incolis , mnibus nullis cinelan, reli
καλέσας τα αυτά μέρη εις το επώνυμον αυτού 'Επι- quit.
φανίαν πόλιν, μή κτίσας αυτή τείχος, αλλ' ούτως ήν
ή οίκησις αυτής επί το όρος( 70 ').
Ο δε αυτός 'Αντίοχος και Επιφανής ήγανάκτησε 1dem Antiochus Epiphanes infensus fuit Polo
κατά [265 ] Πτολεμαίου, βασιλέως Αιγύπτου, διότι meo, Agypliorum regί ; 206 eo quola Judaeis , .
τέλη απάτησε τους εκ της υπ' αυτόν όντας χώρας regno suo sulbjectis, trilla exigeret. Grassante
Ιουδαίους. Των γάρ αυτών Ιουδαίωνεκ της Πα- Β enim per Palestinam fanne maxinma, Jud:ri ex
λαιστίνης ελθόντων εν 'Αντιοχεία και αίτησάντων ΑΕgypto frumentum emere coacti sunt. Αntiochian
τον αυτόν 'Αντίοχον γράψαι Πτολεμαίω τώ της Αι- itaque profecti, Antioclium regem exoratum ha
γύπτου τοπάρχη και βασιλεί μη απαιτείν αυτούς buerunt, uti Ptolonieum, Egypti regein, per litte
τέλος μετακομίζοντας στον εις αποτροφάς αυτών, ras hortaretur, uti vectigalia a Judeis non exigeret,
μεγάλου λιμου 36 τότε γενομένου εν τη Παλαιστίνη : qui non nisi in victum necessarium frumenta
από γάρ της Αιγυπτιακής χώρας μετεκόμιζον σίτον Egypto exportabant. Ptolom:eus autem, acceptis
οι Ιουδαίοι, όστις Πτολεμαίος δεξάμενος τα γράμ- Antiocli litteris , tributa a Julixis co strictius
ματα Αντιόχου πλέον αυτούς εκέλευσεν απαιτείσθαι. exigelat. Itaque adversus eum arma novit Antio
Και λοιπόν 'Αντίοχος και Επιφανής επεστράτευσε κατά chus : prelioque commisso, ingens ex Antioclii
Πτολεμαίου , διότι ουκ επείσθη τοις γράμμασιν αυ partibus cecidit multitudo ; rex aulem ipse fuga in
του και συμβολής γενομένης μεταξύ αυτών έπεσε fines suos evasil. Judici interirn Hierosolymitani,
πλθος του αυτού 'Αντιόχου πολύ, και φυγών απηλ- This auditis, Antioclium in pralio cecidisse rati
θεν επί το λίμιτον 27 ( 71). Τούτο δε γνόντες οί της Ριolomeo sese dealerunt; pyrasque, illi congratu
Ιερουσαλήμ Ιουδαίοι, εξάψεις εποίησαν προς χάριν lantes, accenderunt. Αntiochus autem Epipliances,
του Πτολεμαίου, νομίσαντες τεθνάναι τον Αντίοχον, C collecto iterum exercitu, Ptolomeum adoritur ;
εαυτούς παρατιθέμενοι . Ο δε Αντίοχος και Επιφανής eoque occiso, copias ejus profligavit. Audito vero,
συνάξας πλήθος , επέρριψε το Πτολεμαίω και εφό- quid contra se fecissent Judini Hierosolymitani,
νευσεν αυτόν κόψας και τα πλήθη αυτού . Και γνούς claden a Ptolomeo illatam gratulantes, in Tieroso.
περί των Ιουδαίων της Ιερουσαλήμ το τί πέπραχαν Iymas arma movit, easque obsidione cinxit : captas
κατ'αυτού , ως συγχαρέντες τή αυτού ήττη 38, ώπλί - deinde vastavit, Jadeis internecioni dalisomnibus.
σατο [264] κατά της Ιερουσαλήμ και πολιορκήσας Eleazarum autem pontificem maximum, et Macha
αυτήν επολέμησε, και παρέλαβεν αυτήν, και κατ. beos, Antiocliiam abductos, morte multavit . Sn
έσφαξε πάντας τον δε Ελεάζαρ τον αρχιερέα των cerdotium etiano Judeorum subvertit , templumque
"Ιουδαίων και τους Μακκαβείς (72) έν 'Αντιοχεία Salomonis Jovi Olympio 207 el Minerve dicavit.
αγαγών κολάσας εφόνευσε . Και καθεϊλε την αρχις - Sed et Dei domum porcinis carnibus conspurca
ρωσύνην της Ιουδαίας, και το ιερόν , Σολομώντος vit ; Judeis etiam interdicta religione patria, Gre
όντα ( 75 ), των Ιουδαίων, εποίησε Διός 'Ολυμπίου 99 Corum ritus per tres annos, eos observare coegit ,
και 'Αθηνάς , μιάνας τον οίκον χοιρείοις κρέασι, και εκώλυσε τους Ιουδαίους της πατρώας θρησκείας
και ελληνίζειν αυτούς έβιάζετο επί έτη τρία.
Και τελευτά και αυτός 'Αντίοχος , και εβασίλευσεν Μortuus deinde est Antioclius; post quem re
VARIÆ LECTIONES.
* λιμού.λοιμού Οr. 17 λιμιτόν Ox. 18 ήττα Ox. 99 Ολυμπίου Cli., Cedrenus. p.195 Β."Ολύμπου Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(704)Strabo, lib . xvi. Antiochiam tetpártoa ev fuisse D licet uni Judæ , Mallathiæ filio , cognomen fuerit,
scribil, el in modum 4 urbium distinctarum ex auctores tamen promiscue quibuslibet ex Judæis,
structam : quarum 1.) Nicatoris erat ; II). mulli- pro religione patria dira passis , idem tribuere
ludinis habitalorum ; III .) Seleuci Callinici ; IV .) visi sunt : ul adnotavit doctissim . Jos. Scaliger,
AntiocheniEpiphanis . Harum vero singulæ suo , in Euseb . Qulos aulem hic Machabæos vocat
el omnes communi muro circumdatæ erant. auctor noster, Eleazarus, seplenique illi fratres qui
( 1) Και φυγών απηλθε επί το λιμιτόν. Ηaec ali - una cum natre sua eodem die ncci dati sunt, fuiss9
. ler omnino narranlur, I Mach . 1. videntur. Vid . Il Mach , vi el vii.
(79 ) Και τους Μακκαβείς. Ιta enim Cedrenus ; ( 73) Σολομώντος όντα. Scr. όν.
εφ' ου και οι Μακκαβαίοι εμαρτύρησαν. Maclhalaeus
323 JOANNIS MALALÆ . 32:
gna vit filius ejus Antioclius Glaucus, Hierax voca- Α ο αυτού υιός 'Αντίοχος ο Γλαυκός (74) ο λεγόμενος
lus, annis 11. Ιέραξ, έτη δύο.
Hunc excepit Demetrianus, Seleuci filius, qui re- Και μετ' αυτόν εβασίλευσεν ο Δημητριανός και
gnavit annos VIII. Judais vero quidam, nomine Ju- Σελεύκου (73) έτη η' (76). Και ελθών εν 'Αντιοχεία
das, Antiocliian veniens, 2 Demetrianoprecibus suis τη μεγάλη Ιούδας τις ονόματι, Ιουδαίος τώ έθνει,
obtinuit, ut leunplum sibi iterum et Macliabeorum εδυσώπησε Δημητριανόν τον βασιλέα παρακαλέσας
concelerentur reliquiae; quas Judas in Antiochia αυτόν, και παρέσχεν αυτό το ιερόν και τα λείψανα
nagna sepelivit, in loco qui dicitur Ceraleum: των Μακκαβαίων. Και έθαψαν αυτά εν 'Αντιοχεία
ubi etiam eral synagoga Judaeorum. los enim τη μεγάλη εν τω λεγομένη Κερατέω : ήν γάρ συν
prope ab urbe, e regione Jovis Cassii, neci dederat αγωγή εκεί των Ιουδαίων: προ μικρού γάρ της
Antioclius , in monte semper lacrymanti. Judas πόλεως Αντιοχείας ετιμωρήσατο αυτους 1265) Αν
autem repurgalo templo, urbeque instaurata , Pas- τίοχος εν τώ αεί κλαίοντι όρει κατέναντι του Κα.
chain Deo celebravit. Eral lice secunda Judaeorum σίου Διός : Τον δε ναόν αγνεύσας ο Ιούδας και την
captivitas, uti in Chronicis tradidit Eusebius Ιερουσαλήμ κτίσας το Πάσχα ετέλεσε τω Θεώ.
Pamphili. Αύτη β' ήν της Ιερουσαλήμ η άλωσις , καθώς Ευσέ
Β 6ιος ο Παμφίλου εχρονογράφησε 1.
Demetriano successit in regno Antiochus , Grypi Μετά δε Δημητριανόν εγένετο βασιλεύς 'Αντίοχος
nepos , filius Laodices, Ariarathi Cappadocum re- ο έκγονος του Γρύπου (77), υιός Λαοδίκης, θυγατρός
gis ilie ; et regnavit annos XI. Anno autem octavo 'Aριαράθου, βασιλέως Καππαδόκων , έτη Θ . Και
iiiperii ejus Macedonici, Terra motum passa est έπαθε τότε υπό θεομηνίας Αντιόχεια η μεγάλη τη
Antioclaia magna. Accidit hoc ad lioram x dici XXI ογδόν έτει της βασιλείας αυτού επί των αυτών Μα
neusis Perilii, sive Februarii ; anno post jaclava κεδόνων, μετά το εξ αρχής τεθήναι θεμέλιον τείχους
Seleuco Nicatore priina menium fundamenta 208 υπό Σελεύκου του Νικάτορος μετά άλλα έτη ρνβ'(78),
CLII, post nelia autem absoluta, ipsamque ur- ώραν ημερινήν ι', μηνί Περιτίφ και το και Φεβρουα
bem lotam , annis cxxii. Tum vero de integro re ρίω κα'. Και ανενεώθη πάσα, καθώς Δόμνος ο χρο
stituta est, tola in melius redacta , sicuti Domnus νογράφος συνεγράψατο μετά δε το πληρωθήναι τα
chronographus scriptum reliquit, τείχη και την πόλιν πάσαν μετά ρκβ' έτη έπαθε και
βελτίων και εγένετο.
Antioclio Grypi successit in regno Antiochus Δετά δε Αντίοχον έκγονος του Γρύπου εβασίλευσεν
Evergetes. Hic in Parillos relbellantes arina nuovit : 'Αντίοχος ο Ευεργέτης (79), όστις έτυραννήθη υπό
cumque Partiorum plurimi in bello cecidissent ; Πάρθων και επεστράτευσε κατ' αυτών μεγάλως.
in gratiam deinde cui eis rediens, filiam Arsacis Και μετά το πολλούς απολέσθαι Πάρθους [266] εις
Parili, adversarii sui, nonline Brittanena , Antio- φιλίαν ήλθον και έλαβε γυναίκα Αντιόχο τη νέα
cho Cyzice:no filio suo in uxoren accepit : atque αυτού τώ λεγομένω Κυζικηνώ την θυγατέρα Αρσά
hic belli linis ſuil.
κους του Πάρθου του τυραννήσαντος αυτόν ονόματι
Βριττάνην· και επαύθη ο πόλεμος .
Post Antioclium vero Evergetem, regnarunt ex Μετά δε 'Αντίοχον τον Ευεργέτην εβασίλευσαν εκ
genere ejus reges alii Ix, usque ad Αntiocluoι του γένους αυτού και άλλοι β' βασιλείς έως της βασι
Dionicunι Leprosun, Cleopatra et Antiochidis pa- λείας 'Αντιόχου του Διονίκους του λεπρού του πατρός
lrem . Κλεοπάτρας και Αντιοχίδος.
Temporibus autem eorum, qui Antiochum Dio- Εν δε τους χρόνους της βασιλείας των προ 'Αντιό
nicum antecesserunt, Romanos invasit Epiri rex χρυ του Διονίκους του προειρημένου έτυράννησε
Pyrrhus ; oraculo (relus , futurum esse , ut a Ρωμαίους ο βασιλεύς, ήτοι τοπάρχης, Πύρρος και
muliere periret. Congressus itaque cum eo Curius, Ηπειρώτης, λαβών χρησμόν ότι υπό γυναικός απο
consul Rorrianus, bello Superior evasil : Pyrrhus D θνήσκει. Και συμβαλών και αυτή πόλεμον ο Κύριος
autem in fugam versus, uu bem quandam venit, ύπατος Ρωμαίων ενίκησεν αυτόν και φυγών και
VARIÆ LECTIONES.
1 Κασσίου Ox. τον δέ ναό ) - εχρονογράφησε ν. 3 post επί έτη τρία ponit Schurzleisclaius Noliί.
Bib . Vinar. p. 54 male. 3 Περιττίω Ox. και βελτία Ox. ' 5 αυτού Ch., αυτών Ox. 6 συμβάλλων Ox.
ED . CHILMEADINOTÆ .
( 74) Αντίοχος ο Γλαυκός . Ηic Antiochus Eupa- dal : ceterum locus iste tous menclosus esse vide
lor, aliis auctoribus omnibus dictus est. tur. A primo Seleuci regis anno , ad hujus annum
( 75) Ο Δημητριανός ο Σελεύκου. Demetrium alii oclavunυ, Eusebius CL IX annos enerat. .
vocant. (79) Αντίοχος ο Ευεργέτης. Ηic Denmetrius , El:
(76) "Έτη η'. Anno x1, huic assignant Euseb. et sebio, et ιστοριών συναγ. dictus est : a quibus 103
ιστοριών συναγ. Scaliger. xime dissona sunt, quæ hic profert auctor noster:
(77) 'Αντίοχος ο έκγονος του Γρύπου. Ηinc Euse Quisnam vero sit Antiochus iste Dionicus,auciusive,
bio, Αλέξανδρος • ιστοριών συναγωγής auctori , Dionicis filius , quem proxime producit
' Αλέξανδρος και του Βαλά, ditus est . fateor me nescire.
(78) Μετά άλλα έτη ριβ'. "Αλλα, Oinino redun
 CHRONOGRAPHIA . - LIB. VΙΙΙ . 395
Πύρρος ήλθε πλησίον πόλεως (80) εχούσης έξω τει- A editicia extra muros Iabentem : ubi mulier que
χών οικήματα και δίψασα γυνή κεραμίδα κατά της dani, tegula in caput ejus vibrati, illum occidit.
κορυφής αυτού εφόνευσεν αυτόν.
Μετά ταύτα δε έγένετο ύπατος Μάγνος ο και Παύ- Postea lenmporibus consul Romanus fuit Magnus;
λος ο Μακεδών (81) : όστις εφόνευσεν εν πολέμω (82) qui et Ρaulus Macedonicus. Perseum hic, Macedonite
τον βασιλέα της Μακεδονίας ονόματι Πέρσην, και regem, bello interfecit; Macedonianque 209 ip.
παραλαβών την Μακεδονίαν χώραν εποίησεν αυτήν Sani Ronano subjugavit imperio. Ηujus meminit
υπό Ρωμαίους περί ου Σαλλούστιος 7 μέμνηται (85) in Historia sua Catilinaria Sallustius, ubi concio
1967] εις την Κατελλιναρίαν 8 έκθεσιν, μνημονεύων nem a Cesare liabitam recital. Post he regioni
της δημηγορίας του Καίσαρος. Και μετά ταύτα βα- sueimperavit Perseus Epirota, Thessaliae regulus,
σιλεύει της ίδιας χώρας Περσεύς ο ' Ηπειρώτης o navalibus pugnis celebris. Hujus etiam in Historia
νεομάχος (84) και τοπάρχης Θεσσαλίας , όντινα Περ- sua , in Grecamlinguam traducta, meminitEutro
σέα ώνόμασε τη ιδία εκθέσει Ευτρόπιος ο συγγρα- pίus , Romanoruin historiograplhus. Ejustle
φεύς Ρωμαίων έν τη μεταφράσει αυτού. Τούτου δε etiam mentionem fecit Palephalus. lunc itaque
και Παλαίφατος μέμνηται. Τον δε αυτόν Περσέα Dello devicium, neci dedit Lucius Paulus, consul
πολέμω ανείλε Λούκιος Παύλος, ύπατος Ρωμαίων, Β Romanus.
'Εν οίς χρόνοις 'Αννιβάλ τις ονόματι, ρήξ των Πlis temporibus , belluum cum Romanis gessit,
"Αγρων (85), έτυράννησε την Ρώμην επί έτη είκο- per anaos XV, Annibal quidam , Afrorum rex ,
σιν, αβασίλευτον ούσαν, διοικουμένην δε υπό των quo tempore , regibus dudum exaciis, Romana
πάτων. "Οστις της Ιταλίας πάσης το πολύ μέρος resp. a consuibus administrata est. Ηic potiorem
απώλεσενυποτάξας πολέμους,και σφάζει τον προειρη - Italise parlero, bello subsclam, Vastavit ; interfe
μένον Παύλον (86). Και λοιπόν προεβάλετο 9 ή clo etiam Paulo illo, de quo superius. Senatus
σύγκλητος Ρώμης ύπατον δυνατόν εν πάσι, μάλι- ilique Romanus consulen designavit Scipionem
στα δε εν πολέμους, τον λεγόμενον [208] Σκη πίονα illun magnum ; virum certe in omnibus, maxine
τον μέγαν. " Οστις Σκηπίων εν ώ ήν διατρίβων o vero in bellis claruun. Scipio hic, interim dum in
'Αννιβάλ εν τη Ιταλία έλαβε πλήθος στρατού και lialia noras trahebat Annibal, magnis instruclus
απήλθεν εις την χώραν του 'Αννιβάλ, εις την copiis, in African, Annibalis patrian, maturavit
Αφρικήν, και απώλεσεν αυτήν, έμπρήσας την πο - iler : ubi regionibus undique Vastalis, Carthagi
Αν ένθα ήν ρήξ ο 'Αννιβάλ, την Καρθαγεναν 10, nem ipsan, ubi regnabal Annibal, incendio de
και αιχμαλωτίσας αυτήν (87) και λαβών τους αυτού , dit : et abductis incoiis onnibus , ipsum eliani
πάντας μετά της συγκλήτου αυτού υπέστη 11 εις ° senatum Carthaginensein captiνuni Konam ab -
την Ρώμην. duxit.
Και τούτο γνούς ο 'Αννιβάλ απήλθεν εις την Βι- De Ibis autem certior factus Annibal , Bithyniam
θυνίαν προς τον 'Αντίοχον τον Νικομήδους, βασιλέα profectus est, ad 210 Antioclium, Nicomedis -
VARIÆ LECTIONES.
1 Σαλούστιος Ox. V. p. 90 Β . 8 Κατελλιναρίαν. c . 51 . 9 τροεβάλλετο θx. Sic et p. seq. ν. 8. 10 Καρ
θαγενναν Ox. 11 υπέστην Ox.
. ED. CHILMEADI NOTÆ .
(80) Φυγών ο Πύρρος, ήλθε πλησίον πόλεως, etc . Perse ) quidem classe sun Romanos crebris detri .
In his discrepat alicior a recepta Pyrrhi historia : mentis allecisse testatiir Zonaras, tom . II : Kai
BOn enim in Italia , belloque a Curio in Pyrrhum αύθις ο Περσεύς έθάρσησε, και α κατέσχεν ο Φίλιπ
faelo ; sed apud Αrgos Greci hoc accidisse 1e- πος, ανεκτήσατο, και το ναυτικο συχνά τους Ρω.
slantur Justinus et Plutarchus : quos vide. μαίους έλύπει, etc. Persei etiam navis celeler
(81) Ο και Παύλος , ο Μακεδών. Ηic Paulus Emic rini neminit Etropius, lib. 1ν, Iiis verbis : Ro
lius est, qui a Macedonibus , Perseque rege eorum mam (laulus) cum ingenti pompa rediit, in nave
superalis , Macedonicus dictus est. Maxcowy autem . Persei, quæ inusitalæ magniludinis fuisse Traditur,
hic habei auctor, pro Maxedovexos : quo sensu D adeo ut xvi ordines dicalur hubuisse remorumi. His
Spe usurpari asserit Stephanus De urb. in Μακε - itaque adducius , pro νεομάχος, ναυμάχος Ιego ,
usia . aul forle , vnouaxos, verloque, Navalibus pugnis
(82) " 0στις εφόνευσεν εν πολέμω, etc. Inno ca. celetris.
pirum abduxit, triumphumque celeberrimum de
00 egit : uli scribunt historici Romani omnes. hoc nomine enim Barbaros duces suos appellare so
(83 ) Περί ου Σαλούστιος μέμνηται. Nominat qui litos esse supra monuimus.
lem, in C . Caesaris oratione ; nec aliquid am - ( 86) Και σφάζει τον προειρημένον Παύλον, Ιιο
plius. supradicti Pauli Æmilii Macedipici paler fuit Pali
(84) Περσεύς και Ηπειρώτης, ο νεομάχος. Quis - lus ille, qui ab Annibale occisus est. Bellum enin
ham landen sit bic Perseus ? Si Macedonicum il Punicum secundum , quod Annibale duce cum
um supradiclum vult (qui quidem maximam Carthagine babuit Roma , bellum Macedonicum
Epiri Thessaliæque parleni sibi subjugaveral), secundum , quo cecidit Perses, L circiter annos
unde, nunc revixil ? supra enim a P . Æmilio occi præcessit.
sus traditur : aut quare hac repetita sunt ? Νeque ( 87) Εμπρήσας την πόλιν, etc. και αιχμαλωτίσας
enim Persem alium ullum memorat Eutropius, aùtýy , Inio minus ; obsidione enim eam cin kissa
quem citat auctor nosler . Deinde cur Neouoyos Scipionem vix dici potest : Denique non jam a terlio
dicerelur, non satis video : vocabulum enim hoc lapide ; sed ipsas Carthaginis portas obsidione qua
nullibi apud Scriptores, quod sciam , Occurrit. liebat, inquit Florus, lib . ll.
527 JOANNIS MALALÆ 223
lium Asia regem : quo auxilium adversus Roma- Α της Ασίας και παρακαλεί αυτόν συμμαχήσαι αυτό.
nos petiit. Federa autenm 2micitiae cum Romanis Eίχον δε από 'Αλεξάνδρου (88) του Μακεδόνος οι
habuerunt Macedones , inde ab Alexandri terpo- Μακεδόνες συνωμοσίας 12 μετά των Ρωμαίων φιλίας,
ribus ; eo quod exercitu Ronano instructus fuis- ότι και στρατόν έδωκαν τώ Αλεξάνδρω κατά Δα
set Alexander, bello Darium aggressurus. Αntio- ρείου . Ο 'Αντίοχος και της Ασίας βασιλεύς πεισθείςτο
clius vero res Asic, copiis suis confisus, adjungit 'Αννιβάλ συνέμιξε , και απήλθε μετ' αυτού κατά Ρω
se Annibali : atque exercitu ex Bithynia educto, μαίων, θαρρών το ίδιο στρατό, εκ της Βιθυνίας εξορ.
contra Romanos cum eo profectus est. Senatus μήσας. Και ακούσαντες οι Ρώμης συγκλητικοί τούτο
autem, Romanus , hoc audito , consulem designa- προεβάλοντο ύπατον δυνατόν, τον δεύτερον Σκη
vit Scipionem secundum , Scipionis prioris fratrem πίονα , {269] τον αδελφός του πρώτου Σκη πίoνος (89) :
virum strenuum : qui nissus a senatu contra duoς και έπεμψαν αυτόν κατά των δύο, 'Αντιόχου του βα
illos, Antioclium Asie , el Annibalem Africe re- σιλέως Ασίας και Αντιβάλ του ρηγός της Αφρι
ges, obvium eis processit : prelioque utrinque κής. Και απαντήσας αυτους συνέβαλε πόλεμον μέ
acriter commisso, plurimi ceciderunt. Videns au - γαν μετ' αυτών και σφαγέντων πολλών, ιδών 11 και
tein Annibal quantie essent Scipionis vires, et 'Αννιβαλλ την του Σκη πίoνος δύναμιν και ότι τας
quod ubique superior evasisset, in fuganvertitur ; υ επάνω φέρει, έφυγε και αυτό παραχρησάμενος
et veneno nausto , mortem sibi consciscil. Antio- πιπίσας απέθανε (90). Και έωρακώς ο 'Αντίοχος τον
clius autem ubi Anilhalem fugientem vidit , et 'Αννιβάλ φυγόντα έδωκε νώτα και κατεδίωξεν
ipse Ierga dedit : quem Scipio insecutus est Isau- αυτόν ο Σκηπίων έως του όρους της Ισαυρίας του
riam usque , ad uonten Taurum. Quo cum venis- λεγομένου Ταύρου και ανελθών εκεί και Αντίοχος
sel Antiochus , Scipionem per legalos exoratum έπεμψε προς αυτόν πρέσβεις 16, παρακαλών αυτών,
habuit, uti in gratiam se reciperet : ut qui partes ως μηδεμίαν έχθραν έχων κατά Ρωμαίων, αλλ'
tantum alienas egissel ; contra Romanos autem υπέρ άλλου πολεμών. Και εδέξατο αυτόν ο Σκηπίων,
nihil hostile cogitassel. Accepit igitur eum Scipίο , και εποίησεν αυτόν υπό Ρωμαίους κατά γνώμην
et ex senatus-consulio Romanis tributarium fecit ; της συγκλήτου Ρώμης προς το παρέχειν αυτόν καθ'
ea scilicet Conditione, ut quotannis, quandia vi- έκαστον έτος Ρωμαίους χρυσού τάλαντα τέσ
verei, auri talenta IV, argentique totidem, preter σαρα [270] και αργύρου ( 91) και άλλα τινά άχρι της
alia quedan, persolveret. Scipio autem convi- αυτού ζωής. Και ποιήσας άριστον ο Σκηπίων εκά
vium exhibens, Antiochum vocavit : cui elian, λεσεν αυτόν και παρέσχεν αυτώ τον πρώτον τόπον,
211 tanquanm regi superiorem locum concessit. C τιμήσας αυτόν, ως βασιλέα. Και μετά δόξης ανήλ
Sic honoribus auctus Scipίο, Ronam reversus θεν ο Σπηπίων εν τη Ρώμη, καθώς ο σοφώτατος
est : uti Ιntec Sapientissimus Florus, ex Livii mo- Φλώρος υπε2νημάτισεν εκ των Λιθίου συγγραμ
numentis , memorije prodidit. μάτων.
Decimo quinto autem anno Antioclii Dionici , Το δε πεντεκαιδεκάτω έτει του προειρημένου
Lebrosi , Syrie regis ( de quo Superius diximus ); 'Αντιόχου του Διονίκους, βασιλέως της Συρίας, του
Tigranes quidam , Armenite rex , Antioclio eidem λεπρού , Τιγράνης τις, βασιλεύς Αρμενίων, ελθών
grave bellum intulit ; el bello Superior faciuς επολέμησε τω αυτώ 'Αντιόχο πόλεμον μέγαν. Και
Tigrales , Ardenie rex , Antiochian magnam νικήσας τον αυτόν 'Αντίοχον ο Τιγράνης βασιλεύς
cept, regnunque ejus, bona ctiam que habuit 'Αρμενίων παρέλαβε την Αντιόχειαν την μεγάλης
VARIAE LECTIONES.
12 συνομοσίας Ox. 13 ιδών Ch., ίδον Ox. 15 πρεσβείς Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
( 88) Eίχον δε από 'Αλεξάνδρου, etc. Εodem modo σατο αγχόνη. lib. V, p. 77 ; deinde πιπίσας, sub
nigalur etiam libri hujus vui, initio , de Alexandro D audiend. Saguarov . lla Eutrop. lib . iv. Et cum
verba facice's, Romanis ditiones corum , ex Persa . Tradendus essei Romanis, venenum bibit, elc., quod
rum manibus extorias, reddenle : cum Romani, a Pæamo, Eutropii Græco Melaporasle , redditur,
nonnisi lougo post Alexandrum Magnum tempore, vápuaxov otácas à Tto0 vnoxes . Appianus lamell,
post Italiam sero tandem coram subactam , in De bel. Syr. Annibalem ail a Flaminio , legatione
exleros armamovere cæperini. ob aliam causam fungenle , apud Prusiam , Bithy
( 89) Τον αδελφός του πρώτου Σκηπίονος. Ut Sci- nie regem, veneno sublatum fuisse. πιπίσας Vero,
p !o alter Alricanus , ob Africam subactam , ita hic a Tilticw , quod aliquando dicitur , pro Til 15%W ,
Asiaticiis, ab Asiatico bello a se prospere gesto , uli tradit Ηesyclius Π: πίζειν κατα μίμησιν (lego
cognominatus est, ul lestatur Eutropius, ib. 1y : disjunclim , κατά μίμησιν) η λέξις τπε ποίητα: της
Scipio Roman rediit, ingenii gloria riumpliait. των ορνέων φωνης. Λέγουσι δε το ποτίζειν, ή πίτα
Nomen el ipse, ad imitationem fratris, Asiulici ac - CXELV.
cepit, guin Asian riceral ; sicut frater ipsius propter ( 91) . Χρυσού τάλαντα τέσσαρα και αργύρου.
Africam donilam Africanus appellabalur. cis condiciones , uli asserit Eutropius, lib. IV,ne
( 94), "Εαυτό παραχρησάμενος , πιπίσας απέθανε. fuerunt, ut ex Europa et Asia (Antiochus) rect
halen
'Eavto Tolpayoř52002 ! apud Nostrum , pro Manus ret, atque intra Taurum se continerel ; AnnibDillia
sibi inſeri, usurpalur ; supra ở Treyońcato eodem concitaiorem belli dederel. Livius tamen s !!!
sensusirpavil, in Otone, Paridis uxore priore, talentum Romanos ab Antiochio exegisse scr.d
inortem lauco sibi consciscente , ėmutn Ở TT3 ?01 quem vide .
 CHRONOGRAPHIA . - LIB . VIII. 330
και την βασιλείαν αυτού, αφειλάμενος πάντα παρ' Α omnia ei ademit ; Λmlioclio ipso in regiones Persi
αυτού & είχε, φυγόντος 18 του αυτού 'Αντιόχου βα- cas fugiente . Pompeius autem Magnus, Roma
σιλέως επί το Περσικά μέρη τον αυτόν Τιγράνην. propier Cesarem relicta , contra Cilices, Romani
Κατελθόντος δε από της Ρώμης Πομπηίου του και imperii hostes, cumexercitu veutiens , profligalis
Μάγνου διά τον Καίσαρα (92) , και ελθόντος κατά illis , in Tigrancm , Armeniorum regem , arma
Κιλίκων τυραννησάντων τον αυτόν Πομπήιον , και movit : quo devicto, Armenian cepit; Ciliciam
νικήσαντος αυτού τους Κίλικας, επολέμησε και το quoque, Syriamque , et dissolutis eorum regnis ,
Τιγράνη, βασιλεί των Αρμενίων, και νικήσας αυτόν Αntiochenος vindicavit. Αntiochiam vero ingres
παρέλαβε και την Αρμενίαν και την Κιλικίαν και sus, illam Romano subjecit imperio. Mulla etiam
την Συρίαν, λύσας και τας τoπαρχίας αυτάς . Και eis indulsit ; reparalo etiain , quod collapsum
εξεδίκησε τους Αντιοχείς, και εισήλθεν εν τη αυτή fuerat, foro judicii publico. Magno autem honore
'Αντιοχέων πόλει, ποιήσας αυτήν υπό [271] Ρω- cos prosecutus est, eo quod ortumsuum ab Athe
μαίους, χαρισάμενος αυτούς πολλά (93) και κτίσας niensibus ducellant.
το βουλευτήριον · πεσόντα γάρ ήν (94): ετίμησε δε
αυτούς, ώς εκ γένους Αθηναίους 16 όντας.
Βύβλος δέ τις στρατηγός δυνατός, ός και εν τη B Byblus autem quidam, dux in bello strenuus
παραλία Φοινίκη ηύρε κώμης και εποίησε πόλιν τει- (qui in maritimum Plienicise vicum incidens,
χίσας αυτήν, ήν έκάλεσε Βύβλον είς όνομα αυτού (95 ), manibus eum cinctum, urbemfecit , et a nomine
ούτος 17 γάρ το άγαλμα της Αθήνης το παρά Σε- 212 suo Byblum appellavit), hic, inquam, sta
λεύκου γενόμενον, φοβερόν όντα (96), και το άγαλμα
ιuas illas mirandas , quas olim Seleucus Jovi
του Κεραυνίου Διός, παρά του αυτού Σελεύκου γε - Ceraunio et Minerva posuerat , ab Antiochemis
νόμενον, και αυτό φοβερόν, αιτησάμενος χάριν τους
impetratas, Roman transmisit , ili in Capitolio
'Αντιοχείς επήρε και έν Ρώμηέπεμψεν εις το Κα- collocandas : ut que specialu admirande essent,
πετώλιον, ώς μεγάλης όντα θέας και ως υποταγέντα Romanorunique victoriarum monumenta. Statue
Ρωμαίοις · άτινα αγάλματα έως της νύν εισι • καιautem ists usque adhuc Rome visuntur, hunc in
επιγράφει : Δήμος Αντιοχείας της μεγάλης ετί- Imoduum a Byblo inscriptα : Romanis gratifcans,
μησε Ρωμαίους αγάλματα ευχαριστων . statuis hisce eos donavil populus Antiochenus.
'Αντίοχος δε ο Διονίκους βασιλεύς ακούσας την Αntiochus vero Dionicus , ubi inaudisset Tigra
του Τιγράνου, 'Αρμενίων βασιλέως , απώλειαν και nem, Armeniorum regem, a Pompeio Magno
την του Πομπηίου Μάγνου (279] κατ' αυτού νίκην, , profligatum fuisse , Pompeium adit ; et procidens
ελθών προς τον Πομπήιον προσέπεσεν αυτώ, αιτή- " ei ad pedes , rogavit uti regnum sibi suum redde
σας αυτόν αναδούναι αυτή την βασιλείαν αυτού. ret. Annuit votis ejus Pompeius : et concesso ei
"Όστις Πομπήιος παρακληθείς ανέδωκεν αυτώ (97) iterum Syriae regno, Ciliciam etiam, suaque om
πάλιν την βασιλείαν της Συρίας και την Κιλικίαν nia ei restituit. Mensis igitur Junii xx, disce
και πάντα όσα κατείχε πρώην και αυτός 'Αντίοχος. dente ab Antiochia in Egyplum Pompeio, rursus
Και τη θ' του Δαισίου 18 μηνός εξήλθεν επί την regnavit Antiochus Dionicus Macedo. :
Αίγυπτoν από 'Αντιοχείας ο Πομπήιος · και εβασίλευσε πάλιν ο αυτός 'Αντίοχος ο Μακεδών και Διονίκους.
Εν τοίς αυτοίς ούν χρόνοις ήν ο Κικέρων και ο Hisce temporibus loruerunt Cicero el Salustius.
Σαλλούστιος , οι σοφώτατοι Ρωμαίων ποιηταί (98) . Sapientis sirni Romanorum poele.

VARIE LECTIONES.
15 φυγόντος Ch., φυγότος Ox., et v. 18. πεσότα Ejusdemmodi Torina redit p. 152 D. 16 Fort. 'Αθη
ναίων. 17 ούτος Ch., ούτως Ox. 18 Δαισίου. Δεσίου Ox.
ED. CHILMEADI NOTAE .
(92). Διά τον Καίσαρα .Ιmo Tigranes a Ptoleneo D νίκης αρχαιοτάτη πασών, Κρόνου κτίσμα; Byblunique
in deditionem accepiis , longe anle Pompeii et diciam , vel a Bybli, Mileli Cretensis lilia ; aut, èx
Cesaris discordiam. Verum inlinitum esset aucto- του πάσης αρχαίας βίβλου φυλακήν άσινέα εν ταύ
ris rerum Romanarum imperitiam ubique no- on yevéobal, ob libros omnes antiguos ibidem lulis
tare , sime servalos : aut denique, quod Jsis , Osirim
(95) Χαρισάμενος αυτοίς πολλά. Eutropius, lib. νι deflens diadema suum ibi deposuerit ; τούτο δε ήν
de Pompeio M . : El cum venisset in Syriam , Seleu - Bibaiov• hoc autem Biblion eral, a Byblo Ægy - ;
cium vicinam Antiochiæ civitatein libertale donavil, pli eic
quod regem Tigranem non recepisset. Antiochensibus . ( 96 ) Þo62pov orta . Scr , ov .
obsides reddidit : aliquantum agroruna Daplanensibus (97) Πομπηίος παρακληθείς ανέδωκεν αυτώ. Imo
dedit, quo locus ibi spatiosior fieret i delectalus Antiochus, licet rogandi habuit audaciam , repul
amanitale loci, et aquarum abundantia. Sam tamen tulit : ' Ετόλμησε μέν γάρ 'Αντίοχος
(94) Πεσότα γάρ ήν. Ρuto auctorem scripsisse , απαιτήσαι αυτάς, ουκ απέλαβε δέ . Xiphilin. Epit .
TEGÓVTL • itaque repono , TEOOV, lapsum : óvia Dion. Vide et Appian . Alexandr. in Syriacis.
enim pro oy frequentissime hic occurrit . (98) Οι σοφώτατοι Ρωμαίων ποιηταί. Jo . Grego
(95) Εκάλεσε Βύβλον, είς όνομα αυτου. Byblum,an- rius , scriptores, vertit ; Ιιοc scilicet auctori in
Liquissimiam Phæniciæ urbem , a Salurno conditam dulgens : ego lamen vocabuli interpretationem
fuisse leslalurStephanus de Urb .: Bj6os,nóì :5 Pol. genuinam retinere malui, nec eniin tanti est ut
PATROL. GR . XCVII .
 331 JOANNIS MALALÆ 332
Moriturus aulem Antiochus Dionicus imperium A 'O È Baoideus 'Autioxo; Alovixous uerdwy ab.
facultatesque suas omnes Romanis legavit. Eo àsvtõv xatéàine ztávta od Úst' aŭtov 'Pugaiols uera
ilaque demorluo , Romano imperio cessit Antio. Tūv ÚTIA PXÓv twv autoŨ "' (99). [273] Metá oỦv try
chia magna, omnisque Syria et Cilicia ; insuper teEUTSY 'Aytióyou toù Baslléws réyovev A 'Ayo
etiam quodcunque 213 Macedones possederunt. TLÓXELa layahn uted 'Pwualous xal tãoa zupa
Macedones ilaque Antiochiæ magnæ regnarunt , rñs Euplas xal Kiàexlas xal osa xateixov ol Maxa.
Syriam, Cilician, aliasque regiones sibi subjectas δόνες. Έβασίλευσαν ούν ' Αντιοχείας της μεγάλης
lenenles, a Seleuco Nicatore , usque ad hoc tem - tol tñs Suplas xal Kiarxias vai aadwy ywpwv 30
pus, quo Romanis (radituυι est imperium, per οι Μακεδόνες από Σελεύκου του Νικάτορος έως oύ
annos CCLXIII. £860n 'Poualors h Baobdela, črn oby' (1).
VARIÆ LECTIONES .
19 ajtou Ch ., aütöv Ox. 20 xópwy Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
in hoc auctoris famæ consulatur, in aliis majoris Sed et multa ex Graco translulit ; utArali Pha
uomenti tam graviter peccantis. Salustium autem B nomena , cujus etiam illic pars exstat , aliaque
poelam nemo unquain dixerit ; de Cicerone vero præterea . Allamen poclæ nomine an dignus cen .
Isoc.ei concedi fortasse poterit. Poelam enim eum sendus sit, dubitari potest. Tacitus eniniCarmina
luisse, licet vix laurea dignum , lestem habemis Ciceronis forum redolere, potius quarn Castaliam ,
Juvenalem , sal. 10 , ubi hunc ejus versiculum ci- asserit, Cassii etiam Seieri apud Senecain poeseos
tat : Ciceronianze censuisa bæc est : Virgilium illa ſeli
O fortunatam nalam me consule Romam ! cilas ingenii, oratione soluti, reliquil ; Ciceronem
. Deinde addens : eloquentia sua in carminibus desliluit. Vide Gregor.
Antoni gladios poluit contemnere, si sic Gyraldum De poetar. histor. dialog.
Omnia dixissel. Ridenda poemaia malo, elc . (99) Metà tūv útra próvtov autův. Scr. aürcü.
Certe Ciceronem poelicæ operam , junioreni, im - Alquebic ignoti bujus Antiochi linis esto .
pendisse negari non potest ; sed el eiiam carmina (1) "Ein oby . Syriæ regnun Macedonium CCL
scripsil : ex quibus Limonem , poema ejus sic di- tanlum annos durasse , atque pusl Philippu ,
cluin , citat Donalus, Pontium Glaucum aliud ita Antiochi Dionysii fratrem defecisse, testes habe
appellatum , Plutarchus ; ipse eliam , de suis tem - s Eusebium , et istop !ūv cuvaywyös auclu
poribus Ires libros carmine se scripsisse lestalur. rer .

[274] ANOS ENATOE **

ΧΡΟΝΩΝ ΥΠΑΤΩΝ ΡΩΜΗΣ .

214 LIBER NONUS

DE TEMPORIBUS CONSULUM ROMANORUM .

Respublica Romana a consulibus primum admi- c Tα ούν Ρωμαίων πράγματα πρώην διωκείτο υπό
nistrata fuit , per annos ccccLxiv, usque ad Ju - tŪVÚTÁTOV ĖTI ŠTO VEQ (2) Ew ;Kaloapos 'loualow
lium Cæsarem dictatorem . Hic natus non erat , TOŪ 6:xtáropos · Ös oux yevron , ånde ons autou
sed , matre ineuse nono morlua, dissectaque , ex untpos tensutnokons tŷ ÉVÓTU) unul ávexeipar
ulero ejus exerlus est : unde Cæsar dictus, quod authu xal Ecbanov aútáv 21 Boegos · Oto Kaioag
Romanis Disseclio sonat. Adultus landein , virque Néyeto (5) : [275 ] Kaisap yap 1 Néyeta . Pwe
VARIÆ LECTIONES,
20• luiscr. ENNATOS 0x. Sic et v. 3. 21 autów . To Chron . Pasch. p. 186 C . 32 Addidi yào.
ED. CHILMEADINOTÆ .
( 2) 'Ent! Érn ugo'. De consulatus duratione , a nem falsam esse asserit, bis verbis, tom II : EAE.
regibus scilicet expulsis ad C . J. Cæsarem dicta- Yeto OÈ Kaisap, ós teves olovtal, uła 67 tayaris
iorem , magna est inter auctores opinionum diver
es opinionum diver for epos aútoù Šv to tixTELV OavoúOTS , XQ! auto !
silas. Ciir . Alex . auctor annos enumerat tantum cavatours Topoay0évtos els pūs . oux anges
cccxcii; Eusebius , CCCCLXXIU ; Excerptiones chro - TOŪTÓ Éoti. Deinde ad hoc confirmandum , malto
nologicæ ad Floruin , an . DLUI, quod incidit in an . eum , ad virilern usque ætatem , babuisse aflirmat :
ab Urb . cond . DCCVI. Vid . Scal. De eniend . temp. rectissime. Hujus rei testem habemus Suetouilll!!
(3) Aid Kaloup théyeto. lia etiam Cedrenus, in J. Cæsare , cap. 26 : Eodem temporis spano
Chr. Alexandr. Glycas, el Constantinus Manasses, malrem primo, deinde filiam , nec mullo posinep,ali
qui tamen elialı alias nominis rationes profert. amisit. Sed et ante J. Cæsarem multi eliam :
Zonaras vero vullgaraiu hanc nominis hujus ratio . fuerunt Casares : quorum caialogum nobis
323 CHRONOGRAPHIA . -- LIB IX . 334
μαϊστί ή ανατομή. Ανατραφείς δε και ανδρείος Α strenuus factus , cum Pompeio Magno Crassoque
γενόμενος προεβλήθη τριoμβυράτωρ μετά Πομπηίου triuvir creatus est. Post Crassum vero a Per
Μάγνου και Κράσσου · υπό γάρ των τριών τούτων sis capίum occisunque, Cesar dictator , cum
έδιωκείτο τα Ρωμαίων . Ο δε Καίσαρ ο δικτάτωρ copiis suis, in regionibus occidentalibus bellum
μετά το φονευθήναι τον Κράσσον, παραληφθέντα υπό prosecutus est : donec a senatu , Pompeioque
Περσών (4) πολέμω εν τοις Περσικούς μέρεσιν, Magno , genero suo, consulatu , sive triumni
έμεινε πολεμών μετά του πλήθους αυτού εν τοις μέ - ralu exulus , angre hoc fereus , in Romanos arma
ρεσι της δύσεως. Και διαδεχθείς της υπατείας, sumpsil. Ascilis itaque 215 Romanorum hosti
ήτοι της τριoμβυρατορίας (5), κατά δοκιμασίαν τινά bus, senalui , Pompeioque Magno bellum intulit :
της συγκλήτου Ρώμης και Πομπηίου Μάγνου του Romaque occupata , senatores omnes e medio
αυτού πενθερού (6) ο αυτος Καίσαρ Ιούλιος, λυπη- sustulit. Pompeius autem, cum Cesari propul
θείς έτυράννησε Ρωμαίους και προτρεψάμενος Sando imprem se sensisset , relicta Italia , re
τους κατά Ρωμαίων πολεμίουςεπεστράτευσε κατά 13 giones orientales occupare in animo habuit . Di
της συγκλήτου Ρώμης [276] και Πομπηίου Μάγνου. ctator itaque Julius Caesar, Rome ipsius , tolius
Και παραγενόμενος εν Ρώμη παραλαμβάνει αυτήν, φue Occidenlis imperio politus , adversus Pom
ανελών πάντας τους συγκλητικούς ( 7). Ο δε Πομ- Β peitum arma movil : ipsumque in ΑΕgypto com
πήιος εξελθών κατ' αυτού και έωρακώς εαυτόν μή preliensum, interfecit : uti de eo sapientissimus
δύνασθαι πολεμήσαι αυτή, καταλιπών τα δυτικά Lucanus scriptum reliquit . Caesar igitur isle soli
μέρη επί την ανατολήν εξώρμησε , βουλόμενος 1ariumn in Romanos exercuit imperium, summo
διακρατήσαι τα αυτά μέρη . Ο ούν Ιούλιος Καίσαρ que omnium cum timore, supremam rerum po
ο δικτάτωρ κατά αυθεντίαν εγκρατής γενόμενος της Teslalem sibi vindicavit. Macedones enim , qui
"Ρώμης και πάντων των δυτικών μερών, επεστρά- Seleucum Nicatorem secuti sunt , viribus dimi
τευσε κατά Πομπηίου Μάγνου και καταφθάσας nuli , Babylonicae regionis curam neglexerunt ;
αυτόν ανείλεν αυτόν εις την Αίγυπτος (8) χώραν, regen sibi eligendi copia Persis inde concessa.
καθώς περί αυτού ο σοφώτατος Λουκανός συνεγράψατο. Ούτος ούν ο Καίσαρ πρώτος και μόνος έκρά
τησε των Ρωμαίων μετά πολλου φόβου και πάντα εξεδίκησεν. Οι γάρ Μακεδόνες οι μετά Σέλευκον τον
Νικάτορα αδρανείς και όντες περιεφρόνησαν της Βαβυλωνίας χώρας, συγχωρήσαντες τους Πέρσαις ποιείν
εαυτοίς βασιλέα.
Ομοίως δε και τους Ιουδαίοις παρεχώρησαν λαβείν Judeis similiter, a senalu Romano tetrarclas ,
από της συγκλήτου Ρώμης τετραχίας 25 βασι- reipublicam administrantes , accipere permi
λείας. serunt.
'Εντοίς αυτοίς ούν χρόνοις Λίβιος ο σοφός Ρω- Tenporibus bisce foruit Livius historicus, qui
μαίων υπήρχεν ιστορικός , [277] ος εξέθετο πολλά res gestas Romanorum pluribus conscripsit.
περί Ρωμαίων.
Ο δε Καίσαρ Ιούλιος ο δικτάτωρ, ό έστι μονάρ- Post linc Julius Caesar dictator, sive monarclia ,
χης, μετά ταύτα των πάντων εκράτησεν εν υπερ- per annos XVIII imperium , summo cum fastu ,
VARIÆ LECTIONES.
10 κατά Chron., μετά Ox. 16 αδρανείς Ch., ανδρανείς Ox. 15 τετραρχίας . τετράρχας Ch.
ED . CULMEADI NOTÆ . .
bel Jo. Glandorpius, in Notitia familie Caii Julii eosdem , negabalur. Veniret, el peteret more majo
Cæsaris , etc . J. Cæsar ilaqne Cæsareæ quidem rum : ille contra flagitare decrela , ac, nisi in fide
dignitatis auctor fuit ; nominis non item . Licet permanerent, non se remittere exercitum . Ergo uc
aulein probabile salis sit primum Cæsarem ab in hoslem decernitur. Apud Chr. Alex . vero tolou
istiusmodi casu nomen habuisse , nostro tamen 6 .pátwo scribitur, triumvir ; el tolovu.6 .patopia ,
hoc competere non posse manifestum est. Vide Is. D triumviralus, p. 438 . Noster infra etiam habet,
Casaubois . in Sueton . τριoμβυρία.
(4) Παραληφθέντα υπό Περσών. Οmnino Scriben- (6) Του αυτού πενθερού. Reponendum γαμβρού :
dum llúpowy : Crassus enim bello Parthico interiit . Pompeius enim J . Cæsaris filiam , Juliam , uxórem
( 5) Διαδεχθείς της υπατείας , ήτοι της τριoμβ . habuit. Sed el Caesar etiam Pompeii aliam in mn
Hæc vertit Chr . Alex . interpres : Consulatu , seu Irimonium petierat. Vide Sueton . in Julio, c. 27.
Triumviralu donalus, male . Alaôéyouci enim hic ( 7) 'Ανελών πάντας τους συγκλητικούς.Imo , Se
passive, improprie licet, pro , otáðoyoy tywv poni- maioribus fuga elapsis, urbem polius vacuam in
iur. Ila etiam infra frequentiis , ut in Valenti- venit. lia Florus, lib , IV : Nec Pompeius ab Italia ,
Diano imp.: " H μόνον δε εβασίλευσεν, ευθέως διεδέ quam senatus ab urbe, fugatur prior , quam pene
vacuam metu Cæsar ingressus, consulem seipse
etiam imp. : Ο δε βασιλεύς Ζήνων πεισθείς, διεδέ facil .
ξατο αυτόν εκ της αρχής του μαγίστρου , και εποίη - ( 8) 'Ανεϊλεν αυτόν εις την Αίγυπτον. Pompe ως
GeV autóv gipotra .thu 'Avatons. Atque huic inter - a Cæsare deviclus in Ægypium fuga evasit, ausi
prelationi suffragalur Flurus, lib . iv : De successione lium a Piolomæo rege petiturus ; tibi a regis mi
Cæsaris senatus, id est , Pompeius, agitabat, nec ille nistris Achilla , Polbino , aliisque , occisus est.
abruebal, si ralio sui proximis comitiis haberelur . Alque in hoc, cum historicis aliis omnibus, con
Consulatus absenti, quem decem iribuni plebis, ſa cordal eliain Lucanus, a nostro citátus Pharsal.
vente Pompeiu , nuper decreverant, lum , dissimularile lib . VIIT .
 JOANNIS MALALÆ 336
tenuit. Bissetti bic Romanis auctor 216 fail : Ληφανία και τυραννιδι επί έτη ιη' (9). " Οστις και το
quibus etiam et leges delit , meusiunique appel- βίσεξτον εφηύρε (16) και νόμους Ρωμαίοις έδωκε,
lationes n vas : consules etiam ipse, pro libitu και υπάτους δε αυτός προεβάλλετο 16 καθ' έκαστον
suo , quotap.nis designavit. έτος ούς ή βούλετο.
Hoc 1er.npore Virgilius , sapiens Romanorum Εν δε τώ αυτό καιρό Βεργίλλιος ο σοφός Ρω.
• poeta , Enei et Dilonis Plianicie historiam, μαίων ποιητής συνεγράψατο τήν του Αινείου ιστο
• equu2 item ligneum, captainque Trojan ce- ρίαν και της Διδώ της εκ Φοινίκης καταγομένης
- cinil - και τον δούριον ίππον και της Τροίας την άλω
σιν.
Rome itaque 1 Julio Cesare dictatore capta , Και ευθέως εμηνύθη 27 η παρουσία Ιουλίου Καί
Senatorumque e medio sullalorum , imperiique σαρος δικτάτορος, ό έστι μονάρχου, του τυραννήσαν
sibi arreptifanma statim percreliuit : mensis autem τος και παραλαβύντος της Ρώμης και φονεύσαντος
Artemisii, sive Maii x1 , indictione , que deinceps την σύγκλητος και γενομένου μονάρχου. Και κατ
prima vocabatur, Antiochie facta est ejusdem έφθασε το πρόθεμα εν 'Αντιοχεία τη πόλει τη ιβ' του
pronulgatio . Die auleni Xx ejusden mensis , Αn. 'Αρτεμισίου του και Μαΐου μηνός της μετά ταύτα επινε
liocliian urben , cui Romanis subjecta esset , Β μήσεως ( 1 ). 1978] Και προετέθη εν 'Αντιοχεία ή ελευ
Julius Caesar, misso ediclo suo, Tilberano esse jus- θερία αυτής , ότεέγένετο υπό Ρωμαίους, τη εικάδι του
sit. Verba autem edicti sie se habent : In Antio. 'Αρτεμισίου μηνός πεμφθείσα παρά του αυτού Και
chia metropoli , sacrosancta, inviolabili, libera prin. σαρος Ιουλίου. Το ούν ή δικτον προετέθη περιέχον
cipe, Orientisque preside, Julius Cαίus Cesar , etc. ούτως: ' Εν Αντιοχεία τη μητροπόλει ιερά και
laii autem XXIII idein Julius Caesar dictator Al- ασύ.lω και αυτονόμω και αρχούση και προκαθη
tiochiam venit : ubi basilicam exstruxit , quam hérn aüc áratolin 'lcúlioc l'aior Kaicao xal
a nomine Suo Cesarium vocavit ; e regione teli- . τα λοιπά. Και εισήλθεν ο αυτός Ιούλιος Καίσαρ
pli Martis, Macelli postea vocati, positan : ο δικτάτωρ έν 'Αντιοχεία (19 ) τη χγ' του 'Αρτεμισίου
ereamque _ibi Slaluam erexit , Fortun urbis μηνός · και έκτισε βασιλικήν , ήν έκάλεσε το Καισά .
Ronne. Condidit etiam ad Acropolit, quam Vo: ριον, κατέναντι του ιερού του "Αρεως του μετακλη
cant, in entinentiore Antioclie magnie parte si : θέντος Mακελλου, στή σας εκεί στήλην γαλήν τη
1am, balneum publicuin , in ejusdem incolarum Τύχη Ρώμης. " Έχτισε δε ώσαύτως και άνω εις την
Hsum ; 21 aqua, a Tonlibus Vie Laodicen8 καλουμένην ακρόπολιν εις το όρος της αυτής 'Αν
lietis, per aq1oduction 2 exstructurn , illic τιοχείας της μεγάλης δημόσιου λουτρόν τοίς αυτούς
perducta . Condidit etiam ibidem gladiatorium 4 ακροπολίταις, ενεγκών το ύδωρ από των λεγομένων
el theatrum; Pantlieum item, ruinae proximum , υδάτων της Λαοδικηνής οδού [2791 διά του παρ'
instauravit ; ara etiam excitata. αυτού κτισθέντος αγωγού . "Εκτισε δε εκεί άνω και
μονομάχιον 28 και θέατρον ανανέωσε δε και το Πάνθεον, μέλλοντα συμπίπτειν (13), ανεγείρας τον
βωμόν.
VARIÆ LECTIONES.
26 προεβάλετο Ox. 21 εμηνεύθη Ox. 25 μονομάχιονCla., μονάχιον θx. Conf. al p. 105. Β.
ED. CHILMEADINOT.E .
(9) "Ετι έτη ιη'. Ita enim Excerptorum Latino- και των προκειμένων υπάτων, Λεπίδου και Πλάγκου ,
rum ex lib. Chronolog. Eusebii , etc., 21uctor : Quo ήγουν ιβ', και αυτής του 'Αρτεμησίου μηνός, Αντιο
empore Romanorum primus monarcha C . Jul. Θα- χείς τους εαυτών χρόνους αριθμούσι και αι ινδικτοι
sar. Regnavit aulem annos xvii. Glycas xii annos χρηματίζειν ήρξαντο από πρώτης και αυτής του
enumerat. J. Cæsar lamen quinto imperii anno oc Topslalou flyvóz. Cedrenus bac, Bissestique in
cisus est. ventum , ad ii Augusti Cas. annum refert ; falso :
(10 ) To Bicestov Špnūpe . Slielonius in Jul. cap . apud quem eliami ridiculam habes indictionuin
40 : Consei sus hinc ad ordinandum reip. slatum, D nominis originem : Καλείται δε Ινδικτιών, τουτ
festos correxit , etc. Annumque ad cursum solis έστιν Ινακτιών , ή περ. το "Ακτιον νίκη . Augustus
accommodavit, ul cccLxv dierum essel, el interca - quidem bissextum reformavit, non tamen invenit.
Tario mense sublato, unus dies quarto quoque anno Vide Jos. Scaligeri Canon Isagog. lib). III.
intercalaretur . Dies autem hic quarto quoque inter- (12 ) Εισήλθεν ο αυτός Ιούλιος Καίσαρ ο δικτά
calanlus, Bisserius dictus est, eo quod ad ΧΧΙν τωρ εν 'Αντιοχεία. Chr. Αlex. legit : Και εκλήθη και
Februarii, sive ad νι Kal. Martii, interponeretur : αυτός Καίσαρ Ιούλιος δικτάτωρ εν 'Αντιοχεία . Εx
adeoque duplex esset sexlus Kalendas Marlii, XXIV his tamen , ' quæ in nostro sequuntur , eiona ev
scilicet, el xxy Februarii . retinendum viilelur, licel Cæsarem Ægypium prius,
(11) Tos METÒ TRŪTA ÉTILVEJH,osws. A primo Jul. post victoriam Pharsalicam , Syriam deinde, adver
Ciesaris anno, et ara Antiochena , el indictiones sis Pharnacem Mithridatis filium , arma moveulem
Antiochenæ , omnium antiquissiine, initium sirum petiisse constet. Sueton , in Jui. cap. 35 : Ab Ale
habuerunt. Chr. Alex. : Χρηματίζει ούν της μεγάλης ααndria in Syriam, et inde Pontum transiit, ur
Αντιοχείας, εις τιμήν αυτής, έτος α', και πρώτον gentibus de Pharmace nuntiis. Sed nec ein, bisce
έτος της ε', και δεκαετηρίδος των Ινδίκτων, από difficultatibus positum , edificationibris Vacasse ,
πρώτου έτους Γαΐου Ιουλίου Καίσαρος. Αra tamen probabile est. Verum Arclori nostro solenne est,
Antiochena, mensis Maij XII, indictiones vero a pri neminem Antiochiam venientem , nisi aliquo ex
no Septembrisdie numerabantur . Chr. Alexand, : structo , inde dimillere.
Από πρώτου έτους του Γαΐου Ιουλίου Καίσαρος, (13) Μέλλοντα συμπίπτειν. Scr. μέλλον.
 APHIA
337 CHRONOGR . – LIB . IX . 338
Και εν 'Αλεξανδρεία τη μεγάλη απελθών έκτισεν Α Ιnde Alexandriam magnam profectus , Caesa- .
εκεί και αυτός Καίσαρ είς όνομα του ιδίου αυτού υιού rium etiam , a nomine sui ex Cleopatra ilii ,
ού έσχεν από Κλεοπάτρας , ής 10 εφίλησεν ως ευ- ibidem exstruxit. Cum enim Τhebaidi in Cleopa
πρεπή ούσαν · ήντινα ηύρεν εις την Θηβαΐδα δι - tram, a fratre suo Ptolomeo ira in eam accens0 ,
ωχθείσαν υπό του ιδίου αυτής αδελφού Πτολεμαίου expulsam, forte incidisset , amore ejus ( forma
λυπηθέντος προς αυτήν. Ταύτην ο Καίσαρ φθείρας enim erat venusta ) correplus , compressit
έγκυον εποίησε και εγέννησεν υιόν , ον εκάλεσε ipsam, iliumque ex ea liabuit , quem Cesarium
Καισάριον (14). Είς όνομα ούν του ιδίου υιού και το appellavit . Ptolomeo deinde Cleopatra fratre ,
Καισάριον έκτισεν ο αυτός Ιούλιος ο Καίσαρ30 εν regno Egyptiorum pulso , eunuelhis etiam illis
'Αλεξανδρεία τη μεγάλη. Και εκβαλών τον αδελφόν duobus , qui Polomeo Cleopatra Thebaidem re
αυτής Πτολεμαίον εκ της βασιλείας των Αιγυπτίων legande auctores fuerant , interfectis , ei ΑΕgy
έδωκεν αυτή την βασιλείαν Αιγυπτίων, φονεύσας pliorum regnum concessit . Filius vero Cesaris et
και τους δύο ευνούχους τους εισάξαντας τον Πτολε- Cleopalre parvulus interiit.
μαθον εις Θηβαΐδα εξορίσαι την Κλεοπάτραν. Ο δε υιός της Κλεοπάτρας και του αυτου Καίσαρος
ετελεύτα μικρός.
'Εν δε τη Ρώμη ελθών και αυτος Καίσαρ εσφάγη B Celerum Romam reversus Caesar, a Bruto Sc
υπό του δευτέρου Βρούτου και άλλων μετ' αυτού cundo , aliisque conjuratis ex senatoribus , occi
συμποιησαμένων συγκλητικών επί της υπατείας sus est : Chrysaurico et Antonio iterum coss. In
Χρυσαυρίκου και Αντωνίου 31 το [280] δεύτερον. cipit igitur era Antiocliena, in illustream urbis
Χρηματίζει ούν η μεγάλη 'Αντιόχεια κατά τιμήν ejus memoriam, a C. Julii Cesaris anno I.
έτος πρώτον από του αυτου Καίσαρος Γαΐου Iου .
λίου.
Μετά δε τον Καίσαρα Γάϊον Ιούλιον επελέξατο η 218 C. Julio Cesare lefuncto, senatus Romanus
σύγκλητος Ρώμης τον Αύγουστος Οκταβιανόν τον Augustum Octavianum, Cesaris cognatum, et.
συγγενή του Καίσαρος και τον Αντώνιον τον του Antonium, sororis Augusti maritum, et Lepidum
Αυγούστου γαμβρόν επ' αδελφή (13) και τον delegit; qui triumviri creati , rempublicam Roma
Λέπιδον 18, και εγένοντο οι τρεις τριoμβυράτορες, και nam administrarunt , consulesque quotannis desi
αυτοί διώκουν τα Ρωμαίων πράγματα προβαλλόμενοι guarunt.
κατ' έτους υπάτους.
Το δε πεντεκαιδεκάτων ( e) έτει 32 της τριoμβυ- Anno autem Augusti Octaviani triumviralus
ρίας(Ο του αυτου Αυγούστου Οκταβιανού, τυραννη- C decimo quinto, Egyptii rebellare ceperunt. Cleo
σάντων(g) των Αιγυπτίων και της Κλεοπάτρας της patra elian, Alexandrie pharo magna, in insula.
κτισάσης εν 'Αλεξανδρεία τη μεγάλη 23 την Φά. quam vocant Ardente, duobus milliarilus al
ρου (16) εις την [281 ) νήσον την λεγομένην Πρω- Alexandria distante , constructa, intercapedine
τέως * και ούσαν (h) (17) κατέναντι Αλεξανδρείας 1oam, opere Dexiplianis Cnidii mechanici , terra
VARIÆ LECTIONES .
19 ής. ήν? 30 ο Καίσαρ. Ιmo Καισαρ. 31 επι της υπατείας Χρυσαυρίκου και Αντωνίου.
Antonium quidem et Isauricum ponit coss. Chr. Alex. auctor ; sed ad Jul. Cæs. an . 11. » Ch . Aetti
διον Ολ., illud Chron. Pascli . p. 189 D . 32: Ιωο έτος . 33 τη μεγάλη Ch., Ciron. p . 191 D , την μεγάλην
Οr. Εadem φαρόν. 35 λεγομένην Καίουσαν Ox., λεγομένην Πρωτέως και ούσαν restitui ex Cliron.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(14) “Ον επεκάλεσε Καισάριον. CaesarionemInc Ser, τη μεγάλη : constatus enim hoc, apud no
alii vocant : quem licet auctor nosler parvulum Strum , ürbis hujus èTi0 : tov, 116 ş etiam , per exe
interiisse asseral, Suetonius tamen eum ab Au - cellentiain , dicia est, leste Siephano : 'EléYETO &è
gusto ( post victorian Actiacam, quo tempore 17 κατ' εξοχήν πόλις, και πολίται εξ αυτής. Sicul
mininum annos natus fuil) , retracium e fuga , siin . Arlene etiam "Agtu, et Roma, llrbs, vocalæ sunt :
plicio affectum fuisse testatur , in Octavio, c. 17. nisi quis secundum tv superllum esse putaverit.
(15) TOY TOU Avgoustou youn pou ÉTT' áõsa on . Ceterum a quo, quove lempore Pharos insula con
Taubpo; Šir' áõin, sororis marilus est : Antonius tinenti isihmo, ex ingentibus in allumi molibus
enim Octaviam , Augusti sororemi, in usorem du - D lerrie jaclis facto , conjuncia luerit, non convenil
xeral. lia etiain eum vocat Jo. Tzelz. chil. 9. inter auctores. Ainmianlis Marcellinus, Chr. Alex .
list. 235 : auctor, Jo. Tzetzes, cum nostro , Cleopalram lu
Αύγουστος Οκταούϊος Ρώμης κρατών τα σκή jus operis aliclorem staliunil , adeoque ipsius
[ πτρα, Phari lurris, ab insillæ nomine sic dictæ , condi
'Ανεψιός ών Καίσαρος Γαΐου Ιουλίου. tricem . Veriun et Pharon lurrim , isthmumque anle
Την ανταρσίαν ουδαμώς των Αιγυπτίων φέρων , Cleopatra tempora exstrucla fuisse, ex J. Cæsaris
'Επ' αδελφή τη εαυτού κλήσιν Οκταουΐα , et Strabonis iestimoniis probare nititur Joseph .
" Εχων γαμβρόν 'Αντώνιον, στέλλει κατ' Αίγυ- Scaliger, in Euseb. Cliron. Animadversion. ad
Triwr. annun Eusebianum MDCCXXXJII, quem vide.
(16) Εν Αλεξανδρεία την μεγάλην την φαρόν. (17) Τήν λεγομένην Καίουσαν. Pliaros Καίουσα
NODII NOTE .
(2) Πεντεκαιδεκάτω. C . δωδεκάτω. (0) Τυραννησάντων. C . τυραννισάντων.
(0) Τριoμβυρίας . C . Τριoυμβιρατορίας . (4) Καίουσαν. C . 11ρωτέως.
339 JOANNIS MALALA 340
lapidibusque ingestis, siccavit; fecitφue ut per A από μιλίων 33 δύο (i) (18) και προσχωσάσης γήν
nnare ipsum ( stupendum plane opus! ) ceu per και λίθους εις την θάλασσαν επί τοσούτο διάστημα
continentem, hominibus jumentisque ad insulam εις το βαδίζεσθαι την θάλασσαν έως της νήσου αυτής
usque liber paterel aditus. Ceterum, cum Cleopa» και της φάρου υπό ανθρώπων και αλόγων όπερ
tram Ægyptiosque rebellionein moliri, Romani φοβερόν εποίησεν έργον ή αυτή Κλεοπάτρα δια
accepissent , Antonius, exercitu instructus, con- Δεξιφάνους Κνιδίου (19) μηχανικού,ός36την θάλασσαν
tra Cleopatram et Egyptios, Orasque Persicas, εποίησε χθόνα. Της δε τυραννίδος των Αιγυπτίων
eo quod Orientem perturbabant, issus est . Is και της Κλεοπάτρας βασιλίσσης αυτών γνωσθείσης
itaque maximis cum copiis in ΑΕgyptum descen.. Ρωμαίοις , εξήλθεν από Ρώμης 'Αντώνιος )
dit ; Alexandrinque obsidione cincta, urbis dedi - οπλισάμενος κατά της Κλεοπάτρας (20) και των
tionem a 219 Cleopatra postulabat. Illa vero Αίγυπτίων καιεπί τα Περσικά μέρη, ότιέτάρασσον 31
Antonio antera, cum Cesarem in Egyptum comi- την ανατολήν. Και κατήλθεν επί την Αίγυπτον μετά
1atus est , satis nota, litteris adulatoriis euro sol- πολλής δυνάμεως στρατευμάτων και Αντώνιος και
licitavit , snique amore tandem capturn, sibique φθάσας Αλεξάνδρειαν την μεγάλην περιεκάθητο
subditum habuit. Erat autem Cleopatra statura , πολιορκών αυτήν, δηλώσας τη Κλεοπάτρα δούναι
curta , forma vero pracellente, ingenioque subtili. 2 την πόλιν • ήδει 38 γάρ [282 ] αυτήν πρώην μετά του
Antonium itaque, exercitumque ejus in urbem Καίσαρος Ιουλίου επί την Αίγυπτον ελθών. Η δε
recipiens, ipsum sibi accepit conjugem ; novique Κλεοπάτρα αντεδήλωσεν αυτώ, υπονοθεύσασα 39 αυ
deinceps eam fecit Antonius imperii consortem ; τον (21), ώ ;έρωσα αυτού. Ο ούν 'Αντώνιος ήπατήθη
uxore priore, Augusti sorore, spreta repudiataque. και ερωτι βληθείς εφίλησεν αυτήν και υπετάγη
Antonius deinde, coactis undique copiis quas po- αυτή. " Ην δε κονδοειδής η Κλεοπάτρα, ευπρεπής δε
tuit maximis, Persis quoque in Delli societatem, πάνυ και μυστική ( 292). Και δεξαμένη τον Αντώνιον
VARIE LECTIONES,
85 δύο.δ'Cliron., τέσσαρα μίλια Cedrenus p. 173. Β. 86 8ς Chron., ως Ox. 31 ετάρασσον Ch., έτάρασον Ox.
88 ήδει Ch., ήδη Ox. 30 υπονοθεύσασα . υπονοθούσασα Ox .
ED. CIIILMEADI NOTÆ .
forte dicta fuerit , a luminibus ibidem nocturno C ΦΑΝΟΥΣ. ΘΕΟΙΣ. ΣΟΤΗΡΣΙΝ. ΥΠΕΡ. ΤΩΝ. ΠΛΩΙ.
lempore , navigantium in directionem , accendi ZOMENON . Hujus etiam rei testem habemus Ste
solitis. Chr. Αlex . Protei insulam vocat ; εις την plhanum de Urb. in Φάρος : "Έστι και νήσος , η πρός
νήσον την λεγομένην Πρωτέως. Ita eliamAnianus τη 'Αλεξανδρεία, εφ' ή ο Σωστράτου του Δεξιφάνους
Marcellin. lib. 22 : Insula Pharos, ibi Protea cum πύργος, ομωνύμως λεγόμενος Φάρος.
Phocarum gregibus diversalum Homerus fabulatur (20) Οπλισάμενος κατά της Κλεοπάτρας. Ιmo 2
inflatius, a civitatis lillore mille passibus disparala . Parthis repulsus, Ægyptum se landem recepit, ubi
Vide llonier. Odyss. Ô'. Cleopatræ se tolium dedidit. Flor. lib . iv, cap . 11 :
(18) 'Από μιλίων δύο. Chr. Αlex . habet, ώς από Quippe post Parthos, cum e.rosus arma in olio age
μιλίων δ', uterque falso : non enim milliare inte ret, capius amore Cleopatræ , quasi bene gestis rebiis,
grum a lillore distabat. Jo . Tzetzes in contrarium in regio se sinu reficiebat. Nugæ italie sunt quae
lapsus est errorem, τετραστάδιον, spalium hoc Vo deinceps de Antonio el Cleopatra profert auctor
cans. Ceterum Επταστάδιον dictum fuisse, appa- 11oster.
ret ex Joseplio , Antig. Jud. lib. XII , cap. 2 , ubi (21) Υπονοθούσασα αυτόν. Forte, υπονοθεύουσα .
de LXX interpret. Ioquens, haec halbet : Παραλαβών Ηesychius : Νοθεύει · απαλλοτριοι , απατά , κολα
αυτούς και Δημήτριος , και διελθών το επταστάδιον κεύει.
χώμα της θαλάσσης προς την νήσον, και διαβάς την (22) Και μυστική. Μυστική hic verto, ingenio
γέφυραν, etc.Δεξιφάνους Κνιδίου . Κνησίου h: bet subtili, seu solerti ; præler communem vocabuli
(19) Διά usum : generosamvero eits indolem el Jul. Caesar',
Chr. Alex ., meudose. Vpus tamen hoc, non Dexi et Augustus deinde, ille , ab exsilio , stragulo in vo
phanis fuisse apparet, tum ex Eusebii Chron . ad lulæ ad se introductx ; hic , triumphi sui spem
an. MDCCXXXVI, luun ex turris ipsins inscriptione, maximam elidentis , admirali sunt. Vide Zonar.
apud Strabonem: ΣΩΣΤΡΑΤΟΣ. ΚΝΙΔΙΟΣ. ΔΕΞΙ- tom. 11 , Jo. Tzeln. chil. 9, Hist. 255.
HODII NOTÆ .
(i) 'Απο μιλίων δύο. Ex eo quid in C . legatur D δε τον Ερατοσθένην και Στράβωνα γεωγράφους το
από μιλίων δ' el a Jo. Tzetze spatium illud appel- μίλιον έχει σταδίους η', γ' sive 8 13 ήτοι οργυιάς
jalur tetpastáÕLOV conficit Dufresnius per jl. why'. Apid Malalam nostrum p : 300 , l. 11, per ui
Alov hoc loco designari non milliare, sed stadium . dcov sladium designari quis facile crediderii : sed
Al hoc significatul nusquam alibi legitur vos ista , p . 257 , 1. 10 et 24 , oohoov et ulov a perle dis
nisi forsan in quodam ms. cui lilulus ; 'Oooltto iinguuntur. Scriplorum quamplurimorum testimo
ρίαι από 'Εδέμ του παραδείσου εις τήν Ρωμαίαν, nia , de eo quod μίλιον milliare seu multorum sla
bis verbis : 'Απο 'Αντιοχείας εις Κωνσταντινούπο diorum mensuram significat, vide apud Dufresnii
λιν μοναι λβ'. 'Από Κονσταντινουπόλεωςέως Ρώμης Gloss . Greco- barb. el clariss. Bernardi nostri opus
μοναι πς'. 'Απο Ρώμης είς Γαλλίαν μονα, κζ'. Η pereruditum de Mens. et Pond. : Μήλιον habet stadia
uovin éxer uldia &'. Apud Strabonem lib . vi, p. 277, Š Š pedes 4500, ps digitos 16 , ait incertus qui
ubi dicitur Gaudum à Melile distare de xai ni ui- dam Græcus in cod . ms. Oxon .
2la . Xylander in Latina versione ponil 88 stadiis; (j) 'Avtovios. Sic C ., ubimale Dufresnius er
interpretationem approbante doctiss. Casaubono : Scaligeri auctoritale substituil Aűyouotoj. Vide
male , ut liquet testimonio Juliani Architecti non - Pref. $ 33.
dum editi, qui de ipso Strabonc hoc scribit : Kata
341 CHRONOGRAPHIA . - LIB . IX . 312
εν τη πόλει και τα πλήθη αυτού έγαμήθη ο αυτό. Και A liberis suis pollicitationibus adduelis , confectis
λοιπόν και αυτός 'Αντώνιος λαβών αυτήν γυναίκα plurimis navilbus, classen sibi adornat. Alexan
έτυράννησεν άμα αυτή Ρωμαίους. Και καταφρονήσας dria vero, una cum Cleopatra, solvens, in Roma- .
και αποταξάμενος τη αυτού γυναικι, τη αδελφή του nas ditiones impetum fecit : urbisque ipsius po
Αυγούστου Οκταβιανού , και συναγαγών άλλο πλήθος είunde Spe frelus, per Epirum regionem cursum
πολύ , προτρεψάμενος δε και Πέρσας και πολλά sium ducere instituit .
αυτοίς συνταξάμενος, ποιήσας πλοία δρομώνων πολλών (23), καταπλεύσας από Αλεξανδρείας ώρ.
μησε κατά Ρωμαίων μετά της Κλεοπάτρας, παραλαβείν την αυτήν Ρώμην βουλόμενος , διά της
λεγομένης Ηπείρου χώρας, θέλων ανελθείν εν Ρώμη.
Και γνωσθείσης της τοιαύτης τυραννίδος Αντωνίου Augustus autem cognito Antonii et Cleopatra
και [285) της Κλεοπάτρας εν τη Ρώμη, ευθέως o consilio , el urbis conservande, Sororisque, al»
• αυτός ' Οκταβιανός ωπλίσατο και κατ' αυτών και διά Antonio sprelie , vindicandle causa, et ipse arina
την ευτέλειαν της αυτού αδελφής, ότι περιεφρόνησεν summit . Delecto itaque sibi duce ex senatorillus
αυτήν και αυτος Αντώνιος. Και έλαβεν ο αυτός Αύγου. M . Agrippa, viro strenuo, Sororeque Οιtavia ci
στος στρατηγόν δυνατόν, εκ της συγκλήτου επιλε - in uxorem dala, Roma relicta , cum exercitu con-
ξάμενος, Μάρκον 'Αγρίππαν ονόματι , και έζευξεν tra Antonium movit. Cunique Leucalen, Epiii
αυτή την εαυτού αδελφής Οκταβιαν. Και ώρμησεν promontorium, 220 appulissel , cum Antonio et
από της Ρώμης άμα τω αυτώ 'Αγρίππα στρατηγό Β Cleopatra navali prelio congressus est : siculi
και στρατιωτικών δυνάμεων αυτού (24). Και φθά- Virgilius sapiens, in clypei descriptione, ( Enei
σας την Ήπειρον χώραν εις τόπον λεγόμενον Λευ - dos) libro octavo Iradidit. Ea vero erat utriusque
κάτην συνέκρουσε το 'Αντωνία και τη Κλεοπάτρα exercitus militum multitudo, ut terra mareque
πόλεμον ναυμαχίας μέγαν , καθώς Βεργίλλιος o eisdent operirentur. Ex Antonii autem el Cleopa
σοφός εν τη αυτού ασπιδοποιία συνεγράψατο εις τον Ire partilus tanta fuit strages , ut cesorum sali
όγδοον αυτού λόγον. Το δε πλήθος των αμφοτέρων guine ipsum mare cruentalun penitus videretur .
στρατευμάτων εσκέπασε την γήν και την θάλασσαν. Αugustus vero victoria politus, Antonium interfe
Και εσφάγη του Αντωνίου και της Κλεοπάτρας cit : Cleopatrain auteum captivam habens , et in.
πλήθος εν τη ναυμαχία , ώστε τα ύδατα της θαλάσ. rincula conjiciens , in triumplium suum, Roma
σης αιμασι μιγέντα •2 (25) κυμάτων και μόνον celebrandum, asservari jussit. Calerum illa , du »
φαίνεσθαι . Και νικήσας ο Αύγουστος Οκταβιανός militum esset sub custodia, cavens sibi ne viva
εφόνευσε τον Αντώνιον (26), την δε Κλεοπάτρας Ronant deportaretur , aspidi ( horum enim, alio
παραλαβών και δήσας έθριάμβευσε , κελεύσας [284] rumque id genus serpentum copiam, in bellum
αυτήν φυλαχθήναι εις το ανενεγκείν εν τη Ρώμη , profectura sibi comparaverat) occulle sese mor
αιχμάλωτος και πομπεύσαι. " Ητις Κλεοπάτρα απ- “ dendam prebens , spontaneam sibi conscivit mor
εχρήσατοεαυτή , από ασπίδος κρουσθείσα ** ετελεύτα: 1em. Altamen corpus ejus mortuum, unguentis
εβάσταζε γάρ ασπίδας και άλλα ερπετά εις τα πλοία conditum, les Octavia placande causa, Ronian
διά τον πόλεμον ως φυλάττεται ούν υπό στρατιω delatum est : uti Theophilus sapiens chronogra
των, κρύφα δηχθείσα υπό ασπίδος τελευτά διά το μή phus literis mandavit. Verum Alexandrinarum
ζωσαν αυτήν ανενεχθήναι εν τη Ρώμη. Μετά δε την rerum scriptores Cleopatram in Agypto relictar
τελευτής αυτής απηνέχθη το λείψανον αυτής εν τη fuisse , nonnulla item alia, a Romanis historicis
Ρώμη σμυρνιασθέντα (27) προς θεραπείας της absona, tradiderunt.
αδελφής του αυτου Αυγούστου Οκταβιανού , καθA Θεόφιλος ο σοφός χρονογράφος συνεγράψατο. Οι δε
VARIÆ LECTIONES .
40 έγαμήθη Cli., ήγαμήθην Ox. +1 δρομόνων Ox. 41 οπλίσατο Ox. 3 μιγέντα Ch., μηγέντα Ox,
και από ασπίδος κρουσθείσα. Locus mutilus : γάρ aut quid tale supplendum videtur . o Cli.
ED. CHİLMEADI NOTÆ .
Και Πτολεμαίου συναιμος δέσποινα Κλεοπάτρα, In medio classes aralas, Actia bella,
Ούσα σοφή , και εύγλωττος, πανευμορφοτάτη, etc. Cernere erat , tolumque instructo Marle videres .
(23) Ποιήσας πλοία δρομόνων πολλών. Dromoni . Fervere Leucalen , auroque effulgere fluclus, etc .
buis , seu Liburnis Antonio classem adornal aliclor El paulo post :
noster : Florus tamen navium ejus magnitudinem
prædical, lib . iv, his verbis : Nobis quadringente Slupea Mamma manu, telisquevolatile ferrum
amplius naves ; ducenlæ non minus hostinm : sed Spargitur : arva nova Neplunia cæde rubescunt.
numerum magnitudo pensabat. Quippe a senis in (26) Εφόνευσε τον Αντώνιον . Ιmo Antonius 2!»
tabulalis allerata, castellorum et urbium specie, non evasit ; ubi se ipsuin interſecil.
sine gemilu maris, et labore ventorum ferebantur . (27) ' Εν τη Ρώμη σμυρνιασθέντα . Scr. σμυρ
( 24) Και στρατιωτικών δυνάμεων αυτού . Scr. νιασθέν. Auctoris nostri σμυρνιάζω , Jo . Tzetzes
στρατιωτικαίς δυνάμεσιν. per tapixeuw reddit chil. 9, Dist. 253.
"Ωστε τα
(25)μεγέντα
Scr. . Ηec
θαλάσσης
της ex
ύδαταvero AEnee αίμασι
clypci, μηγέντα.
Vulcani ' Ο Καίσαρ δ' Oκταούϊος εκείνην ταριχεύσας ,
operis, lescriptionc , An. lib. Vυ, desumpsit : Τη αδελφή της εαυτού κατήγαγεν εις Ρώμην .
343 JOANNIS MALAL .E
εκθέμενοι και τα πάτρια Αλεξανδρείας της μεγάλης την Κλεοπάτραν εν Αιγύπτω είναι λειφθείσαν *
και άλλα δέ τινα μη συμφωνούντα (28) τους Ρωμαίων συγγραφεύσι.
Post partam hanc victoriam, Augustus Octavia : A Μετά δε την τοιαύτην νίκην και αυτός Αύγουστος
nus, una cum duce 221 Agrippa, suo genero, Οκταβιανός άμα [285] Αγρίππα το στρατηγώ και
Epiro solvens, Fgyprum perrexit : quam cum in γαμβρο αυτού (29) από της κώμης Ηπείρου (30)
potestalem suam redcgisset, victoriam triumplo εξορμήσας και 7 ήλθεν υποτάξας την Αίγυπτιον χώ
celebravit. ραν και θριαμβεύσας την εαυτού νίκην.
Inde vero cum exercitu movens, aliis itidem Και κατιών μετά του πλήθους αυτού υπέταξε τας
regionibus subactis , principatus earum abrogavit, άλλας χώρας , καταλύων τάς τοπιαρχίας 48 αυτών.
Annum autem agens decimum octavum , triumvir " Ην δε ενιαυτών ιη', ότε τριoμβυράτωρ εγένετο.
lesignatus est; bellum vero Egyptiacum per Εκράτησε δε και της Αιγύπτου πόλεμος έτη πολ
multos duravit annos. λά ( 31 ) (%).
Augustus Octavianus inde Europam lolam “Ο δε Αύγουστος Οκταβιανός παρελθόν την Εύ
pratervectus, Byzantium venit : atque inde in ρώπην πάσαν επέρασεν από του Βυζαντίου επί την
Asianm trajiciens, Chalcedonem applit : ubi Die - Χαλκηδόνα πόλιν της Ασίας. Και εποίησεν ευθέως
rat, submoto; ipse statim, e ducibus suis , Lau- , αυτού ανθρώπων (32) ονόματι Λαύσον, διαδεξάμενος
sum quendam successoren constituit. Bithynia και τον ιθύνοντα την αυτήν χώραν Διήναρον τον προβλη
enim jampridem Romanae erat ditionis; ex quo θέντα υπό του Καίσαρος του θείου αυτού• ήν γάρ
Nicomedes rex, ex Macedonum, stirpe oriundus, ήδη η Βιθυνία έχουσα άρχοντα επειδή τρό αυτού και
ipsam moriturus Romanis legavil : quo demortuo, Πομπήιος Μάγνος ήν λαβών την αυτήν Βιθυνίαν,
Pompeio Magno cessit ea provincia . τελευτήσαντος Νικομήδους τοπαρχούντος αυτήν, του
όντος εκ του γένους των Μακεδόνων· όστις τελευτων
είασεν αυτήν Ρωμαίοις. .
Porro Augustus Octavianus , Galatiam quoque, Τήν δέ Γαλατίαν υπέταξεν ο αυτός Αύγουστος και
devicio Dejotaro ejus regulo , in potestatem suam και [286) Οκταβιανός , νικήσας Δηιότατον, τετράς:
redegit : vicumque Arsinem dictum menibus χην αυτής ( 53): και -τειχίσας κώμην την λεγομένην
cingens, urbem fecit , quam quod duobus mari - 'Αρσίνην εποίησε πόλιν, ήντινα εκάλεσεν "Αγκυ
bus, Pontico atque Asiano, interjaceret, Ancyram ραν (34) διά το μέσης αυτής είναι δύο θαλασσών,
VARIÆ LECTIONES.
43 εκθέμενοι, είσθέμενο: Ox. 46 λειφθείσαν Ch., ληφθείσαν Ox. 61 Dele και. 18 τοπαρχίας Ch.,
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(28) Μή συμφωνούντα etc . Quosnanm tandem C (32) Εκ των ιδίων αυτού ανθρώπων. " Ανθρα
scriptores Romanos, ab Alexandrinis de Cleopatra To!, pro militibus, apud nostrum frequenter ustir
cal:ivere hac in re discrepantes, hic auctor noster patur. Ιta lib. XVI : Και ώρμησεν εις το πέραν, κατά
intellignt, non video. Staluam quidem ejus, as- Βιταλιανού, και των ανθρώπων αυτού .
pide braclio inherente, lecto traductam fuisse ab (55) Τετράρχης αυτής. Τετράρχην ic, pro βασι
Augusto triumphante , asserit Zonaras : ιστοριών λέα , ponit ; lesychius : Τετράρχαι , οι βασιλείς ;
etiam συναγωγής auclor , in Augusto ; ού ήν ευπρε- Scribendum τετράρχαι. Τετράρχαι tamen proprie
τεστάτη ή πομπή εν ή και η Κλεοπάτρα επί κλίνης Stunt regni τετράδας, seu parlein quartam adni
εν τώ του θανάτου μιμήματι, παρεκομίσθη , ως nistrantes.
πομπείον. Ipsum tamen eodem cum Antonio (34) " Ηντινα εκάλεσεν "Αγκυραν, Stephanus, ΩΣ
sepulcro conditam fuisse , lestem habemus Suelo . Apollonio in Caricis, Ancyrani a Mithridate et .
nium in Octavio , cap. 17 : Ambobus communem Ariobarzane exstructam fuisse tradit. Alii a Mida
sepullure honorem tribuit, ac lumulum ab ipsis conditam volunt : verum hoc , de allera illa Phry
gi:e Ancyra forte intelligendum . Jo . Tzetzes chil. 1,
(29 . Kol your poi autoū . Supra Agrippam Octa - cum nostro , Augustum Ancyræ Galala slaluit
viani yopopover' :20n, suroris marilum , vocavil : conditorem :
Sororem enim ejις Octaviam, uxorem habuit . Quia Tην "Αγκυραν δ' ήν έρημεν , της Γαλατίας εύ
tamen Augusti you.opds hoc loco vocalur simplici por
ter Agrippa , que vox generum ut plurimum sonat, Κτίσαι τον Οκταούτον Καίσαρα τον " Ρωμαίον,
ideo γαμβρό αυτού , genero suo reldinus. Agrippa D Κτείναντα Δηϊσταυρον τετράρχην Γαλατίας.
enim, relict landem uxore Octavia, Augusti sorore, Ουδ' εξ αγκύρας σιδηράς άρμα του Μίδου σχού:
Juliam , ejus liliam in uxorem habuit , Augusto ipso [σης .
eum in hoc cogente . Κληθήναι ταύτην "Αγκυραν · αλλ' ότι μέση κεί
(30)'Απο της κώμης Ηπείρου.Forte legend . χώρας. " [ται
(31) Εκράτησε δε ό της Αιγύπτου πόλεμος στην Ασιανης και Ποντικής των θαλασσών των δύο.
101.26 . 1.110 uno prælio Actiaco , el capiının et Ancyra tainen hæc, alterutro mari, longo salis
finitum est hoc bellum : deinceps enim Ægyptus disial intervallo .
tributaria facta est.
HODII NOTE.
(k ) "Ein Todá . Peccat Malala in ercessii, in de - lio Enobarbo et C . Sossio coss. Anno seg . coss.
feclu Chilmeadus ; qui uno prælio Acliaco et coe Augusto et Messalo , TV Nonas Sepl. ad Achium
pium et finitum fuisse bellum inter A112115tunet An- · piignatum est, et anno prosimo in Ægypto ab )
10! ium aflirmal. Flagire cæpit loc bellum Domi- duo prælia coinmissa fucre ,
345 CHRONOGRAPHIA . – LIB . IX . 346
της τε Ποντικής και της Ασιανής θαλάσσης. Θυ- A nominavil : puellaque virgine, nomine Gregoria,
αποκαθαρισμόν, ποιήσας αυτήνεπαρχίαν, εάσας εκεί vincise formam redacta , milites ibi Gallos, regio
Γάλλους στρατιώτας διά το φυλάττειν την χώραν και , nis urbisque in presidium, collocat : el a nomine
την πόλιν, καλέσας εις όνομα αυτών και την επαρ- 222 illorum , provinciam ipsain ( Galatiam),
χίαν και τον ποταμόν Γάλλον ( 35 ). Ομοίως δε και luviumque Gallum appellavit. Lydiam item, Pan
την Λυδίαν και Παμφυλίαν τάς επαρχίας από του phylianique, Dejotaro subjectas , Curione duce,
αυτου Δηιοτάρου και επαρχουμένας παρέλαβε και cum exercitu magno in eas misso, in Romanorum
εποίησεν υπό Ρωμαίους , πέμψας Κουρίωνα ονόματι relegit polestatem. Quin et Phrygiam Pacalia
στρατηγόν αυτού μετά βοηθείας πολλής. Φρυγίαν δε nam, eidem subditar, Paraliani ducis illuc cum
Πακατιανήν (56) υπό [287] την τετραρχίαν του αυ- exercitu missi ope , Romano adjecit imperio.
του ούσαν υπό Ρωμαίους εποίησε , πέμψας μετά Lycaonian etiam , regemque ejus Lycaonerm,
βοηθείας Πακατιανών στρατηγόν αυτού. Και την Capnis filium, in deditione accepit : quent cum
Λυκαονίαν δε παρέλαβε τοπαρχουμένην υπό Λυκάο. virum strenuum esse percepissel Augustus, cum
νος, υιού του Κάπνος 49 " (57), όστις προσέπεσε τοαυτο sibi comilean adjunxit. Syria vero el Cilicia jan
Αυγούστο. Και προτρεψάμενος αυτόν ο Αύγουστος, Β olim, Julii Caesaris subimperio, Romane fuerant
ώς γενναίον , έλαβεν αυτόνεπί την Αίγυπτον. Συρία ditionis.
δε και Κιλικία πρώην επι του Καίσαρος Ιουλίου
εγένετο υπό Ρωμαίους.
Καταλαβών δε ο Αύγουστος της Συρίαν εισήλθεν Syrian vero profectus Augustus , Antiochian
εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη , θριαμβεύσαι την κατά adit , le victoria sua adversus Antonium et Cleo
'Αντωνίου νίκην και Κλεοπάτρας μετά του ιδίου αυ- patram, cum genero suo Agrippa, ibidem trium
του γαμβρου 'Αγρίππα . " Οστις 'Αγρίππας τερφθείς pl :ilurus. Agrippa vero urbis Antioclie situ ca
της τοποθεσίας της πόλεως Αντιοχείας , κτίζει εκεί plus, extra urbem, ad montem, fonte ili reperto,
δημόσιον λουτρόν έξω της πόλεως παρά το όρος , εύ - Da!nem publicum exstruxit : quol, a nomine
ρών εκεί πηγήν , όπερ εκάλεσεν εις όνομα ίδιον το suo , Agrippianum ipse nuncupavil : iodie vero,
'Αγριππιανόν , το νυνι λεγόμενον 'Αμπελινός: λου - Ampelinum balnetum vocatur . Condidit ctiam eli
τρύν. Κτίζει δε και δίαιταν οικημάτων (38) [288] και ficiorun serierm et balnetum, vicum Agrippinn
βανιάριν 50 (59), καλέσας την γειτνίαν 'Αγριππιτων. vocane. Sed et ob populi Antioclieni frequentian,
Προσέθηκε δε κτίσας εν τω θεάτρω 'Αντιοχείας άλ- lieatri priori circo secundum superaddidit.
ληνζώνην 51 επάνω της πρώτης δια τον πολύν δήμον
ο Αγρίππας.
Εκείθεν δε εξελθών ο Αύγουστος κατέλαβε την “ Inde vero discedens Augustus , Laoliteam ,
Λαοδικέων πόλιν της Συρίας και έκτισεν εν αυτή τη Syrie urlbem , contendit : 998 uli illeatro ma
πόλει θέατρον μέγα πάνω, στήσας εαυτω εκεί στήλην gnifico exstructo , statuam marmoream sibi cre
μαρμαρίνην. "Εκτισε δε εν αυτή τη πόλει και το xit. Tetrapylum etiam in eadem urbe , parvulum
μέγα τετράπυλον, όντα μικρόν (40) και κοσμήσας quod erat , ubi amplum effecisset , columnisque
αυτό κίοσι και μαρμάροις ανοικοδομήσας και μου- marmoreis , el musivo adornassel , posita in eo
σώσας έθριάμβευσεν εν αυτή την έαυτού νίκην, στή dem ænea statua , cum quatuor equis , ibidem
σας εν τω αυτώ τετραπύλη στήλην χαλκήν μετά quoque de victoria sua triumplium egit.
τεσσάρων ίππων.
Και την Φοινίκην δε υπέταξε» και πέμψας στρα. Εt sulegit Plianiciam, et indeLucullo, ei Pontio
VARIAE LECTIONES.
49 Δηιοτάρου Ch., Διηνερτάρου Ox. +3* Hanul lubie scribendum Κάπυος. 50 βανιάριν. Ιmo βαλνιάριν.
31 ζώνην Cl ., ζωήν Ox. Conf. p. 99 € .
ED. CHLMEADI NOTÆ .
(55) Και τον ποταμόν, Γάλλον. Galatia provincia, D (53) Και δίαιταν οικημάτων. Ista reldo, αdiicio.
Gallusque fluvius, sive a Gallo quodam , sive a run seriem, sive vicum, infra enim γειτνίαν vocnt .
Gallis Celticis , qui relicta patria sedes ibi fixerunt, Ala :-a! vero pro oin.nu.Ita frequentials usurpaloint
uli vult Stephanus de Urb ., sic dicta fuerint, longe orcirrit : Menandri protector. Eclog . Lagalion . : Tn
ante Augusti tempora sic appellata fuisse mani - εξης εν έτερα εγένοντο διαίτη , ένα ξύλινοι κίονες
festim est. ήσαν τινες, ενδεδυμένοι χρυσό. Ει paulo post : Κατά
( 36) Φρυγίαν δε Πακατιανήν. Ρhrygia Major in δε το εμπρόσθιον της διαίτης επί πολύ, παρετέταντο
Salutarem et Pacalianam distributa est. Constan - άμαξαι, εν αις πολύ τι χρήμα αργύρου επην, etc .
tin. Porphyr. de Themat Anatol. Φρυγίαν Καπατια (59) Βανιάριν. Βανιάριν , pro βανιάριον, hic Strifi,
yñs, vocal, lillerasuim transpositione : Tờ Ô È OTTO nullus dubiio . Sed quid tandem erit paveiplov !
του Κρουνου και μέχρι του 'Αμωρίου, καλείται Φρυ. Suspicor legendum Baavekorov , Balnearium , quod
για Καπατιανής. Eeterum huic Phrygiae distri tamen vix alibi inter Græcos occurrit. Nullorum
bolionem Augusto longe postcriorem esse non est autem quam balneorum publicoruin edilicalorum
d : hitandum. apud nostrum , mentio frequentior.
(57) Υιού του Κάπνος, forte Ingcnil. Κάπνους. (19) "Όντα μικρόν. Scr, όν.
Verum unde læc ?
347 JOANNIS MALALÆ 338
cibus, adversus Tigranem, Pliericia regem, cum Α τηγούς μετά βοηθείας Λούκουλλον και Πόντιον, οί
exercitu missis , ipsum profligavit , regioneinque τινες ενίκησαν Τιγράνην 81 τοπαρχουντα αυτής (41)
cjus provinciam fecit . Arabiam etiam, que Arabi, και εποίησεν αυτήν επαρχίαν . Και την λεγομένη ,
barbarorurn Saracenorumregi paruit, sibi, id est, δε 'Αραβίαν υφ' εαυτόν , και τον υπό Ρωμαίους, έποι
Romano imperio subjugavit . Vicum etiam quem ησε κρατουμένην υπό "Αραβα, βασιλέως βαρβάρων
dam muro cingens, Bostrarn vocavit, in nomen Bo Σαρακηνών , και ετείχισε κώμην ήν εκάλεσε Βόστραν
striducis,in Arabes a se missi. Similiter etiam et είς όνομα Βόστρου του πεμφθέντος υπ' αυτού στρα
reliquis fecit principalibus , Cappadocia Archelai et τηγού , και τας λοιπές δε τoπαρχίας δίχα της Καπ
Judæa Herodis regno exceptis : amplis enim il παδοκίας 33 της τοπαρχoυμένης και υπό Αρχελάου και
lum uterque muneribus donaverat. της [289] τετραρχίας Ηρώδου του τετραρχούντος
της Ιουδαίας χώρας , επειδή προσήνεγκαν αυτό
αμφότεροι δώρα μεγάλα.
Herodes autem, Judge rex, illius etiam in ho- “Ο δε Ηρώδης βασιλεύς της Ιουδαίας προς τιμήν
ηorem, viam publicam extra Antiochiam urbem αυτού εποίησε και την οδοστρωσίαν τήν έξω της
Transitu didicilem, albis lapidfibus stravit. Uterque πόλεως Αντιοχείας της μεγάλης, ήν γάρ δύσβατος,
vero principem regni sui urbem, Cesaris nomine, B στρώσας αυτήν λευκαίς πλάκαις ( 42 - 45). "Εκάλεσαν
Augusti in honorem, nominavit . Herodes rer Stra- δε αμφότεροι τοπάρχαι τάς μητροπόλεις αυτών προς
Tonis Turrint, antea dictam, Caesaream 224 Palie- τιμήν αυτού εις όνομα του Καίσαρος : ο μεν 38 Ηρώ
stine : Archelaus vero rex,.Mazaca que fuit, Cesa- δης βασιλεύς και τοπάρχης εκάλεσε Καισάρειαν
ream Cappadociae vocavit. Augusti enim, qui utri- Παλαιστίνης 56, την πρώην λεγομένην Στράτωνος
que principatum suum durante eorum vita , con - πύργον, ο δε Αρχέλαος βασιλεύς και τοπάρχης
cessera., Cesar avunculus fuit . , εκάλεσε Καισάρειαν Καππαδοκίας την πρώην λεγο
μένην Μάζαχαν (44). [290] " Ην γαρ ο Καίσαρ θείος του αυτου Αυγούστου (43) του παρεσχηκότος αυτούς
έχειν της τετραρχίας την βασιλείαν επί των της ζωής αυτών χρόνων.
A Palestina in Egyptum progressus, eam su!)- Και εξορμήσας εκ της Παλαιστίνης παρέλαβε και
jugavit : cumque in Romaniam servitutemredegis- την Αίγυπτον · και υποτάξας αυτήν εισήλθεν εν
set, Alexandriam ingressus, de victoria sua trium- 'Αλεξανδρεία τη μεγάλη , και εκεί έθριάμβευσε την
phavit. Civitati autem huic primus praefectum ex ιδίαν νίκην , ποιήσας και την Αίγυπτον υπό Ρω
suis delit, nouine Cornelium Gallum : quem et C μαίους . Και έδωκεν άρχειν αυτών των Αιγυπτίων εν
Augustalis digitale, nominis sui insigni, collone- 'Αλεξανδρεία τη μεγάλη εν πρώτοις άρχοντα εκ των
slavil. ιδίων αυτού ανθρώπων ονόματι Κορνήλιον Γάλ
λον (46): τινι έδωκεν αξίαν αυγουσταλίου του ιδίου
ονόματος σήμαντρον.
Augustus deinde ΑΕgypto solvens, Romanm rever - Και εκ της Αιγύπτου περάσας και αυτος Αύγουστος
VARIÆ LECTIONES.
51 Τιγράνην Ch., Τιγράνον Ox. 23 Καππαδοκίας Ox. 5 τοπαρχίας της - υπό 'Αρχελάου δίχα της.
« Locus iste manifesto mendosus : itaque suspicor legendum ; Και τας λοιπές δε τoπαρχίας (κατέλυσε,
sive υπέταξε), δίχα της Καππαδοκίας, της τοπαρχoυμένης υπό 'Αρχελάου, και της τετραρχίας Ηρώδου,
clc. ) Clh. 85 μην Ox. 56 Παλαιστίνης Ch., Παλαιστίνην Ox.
ED. CHILMEADI NOTE.
(41 ) Οίτινες ενίκησαν Τιγράνον, τοπαρχουντα impositum fuisse prodiderunt. Eutrop. lib. VII de
autne. Lego , Teypávny. Verum bella hæc a Lucul- Tiberio hæc habet : Quosdam reges per blandras
lo adversiis Mithridatem et Tigranem , Cies. Alle evocalos nunquam remisil ; in quibus Archelaun
gusto vix adhuc nalo, gesta sunt. Tigranes vero , Cappadocem . Cujus etiam regnum in provincial
Arineniie rex , a Pompeio deinde devictis, se ei mam redegil, etmaximam civitatem appellari nomi
dedidit, ac diadema suum ad genia Pompeii pro - p ne suo jussil, que nunc Caesarea dicitur, cum a ΔΙΑ
cidens, in manus ejus tradidit : Quod ei Pompeius zaca anlea vocaretur. Urbs hæc etiam Eusebeia
reposuit (inquit Eutropius, lib . vi), honorificeque antea dicta fuerat, leste Strabone apud Stephanım :
eum habitum, regni tamen parte mulclauit,el grandi Καισάρεια, μητρόπολις της Καππαδοκίας, η πρ "
pecunia : adempta est et Syria, Phenice, Sophene. Ευσέβεια , και Μάζα , ως Στραβών. Scribendi :
Zonaras lamen hæc illi a Lucullo adenipta fuisse Mácäxa , uti postea etiam habet Stephanus: M
Stribit, tom. ΙΙ. ζακα , πόλις Καππαδοκίας, η νυν Καισάρεια.
( 12 -45) Στρώσας αυτήν λευκαίς πλάκαις. Πλάκαις (15) "Ην γαρ Καίσαρ θείος του αυτού Αυγού
tanquam a πλάκη, pro πλαξίν . otou . Augusti avunculus major erat J. Cæsar.
(44) Την πρώην λεγομένην Μάζαχαν . Jornandes Sueton. : Postea C . Cesaris , et deinde August".
ctiam de Regn . success. eam a Cappadocibus gnomen assumpsil : alterum , leslainenlo mal
Caesareain diciam fuisse scribit : Cappadoces quo - avunculi, etc . Parentes enim habuit Octaviam
que sub Epaphra rege constituti, primum per legatos Aliani, M . Alio Balbo et Julia , sorore C . Cirisants
suos Romanorum amicitias perierunt : dehinc Ario - genitam , eodem Sueloyio lesie.
barzane rege succedente, et a Mithridate expulso, (46) Ονόματι Κορνήλιον Γάλλον. Eutropius 0 Π
ultro se Romano serritio tradiderunt , magnamque Augusto : Ægyptus per Octavianum Augustam
civitatem suam Mazacam , in honorem Cæsaris , perio Rom . adjecta est, præpositusque Cui. Corner
Cæsaream appellaverunt. Eutropius lamen , el ex Gallus. llunc primum gyprus Romanum jane A
eo eliani posle: Jornan les ipse, Suidasque, nomen habuil. Ajoustilos autcm Ægypti pralecilis5 D .
lioc Mazacæ urbi a Tiberio imp. posi lemporis culiariter appellatur .
319 CHRONOGRAPHITA . — LIB. IX . 350
ανήλθεν επί της Ρώμην, υπτιωθείς και απονενοημέ- A sus est ; summa frelus, ob orbem domituτι, ct -
νος, ώς υποτάξας τον κόσμον και τυραννή σας την ducia et securitate . Senatum vero sibi Irabens in
σύγκλητον εβασίλευσεν αφ' εαυτού έν υπερηφανία 57 omnibus obedientem, pro arbitratu suo omnia dis
ών, ανελών και τον Βρούτον τον φονεύσαντα τον posuit ; Bratum etiam, Cesaris avunculi percusso
Καίσαρα τον αυτού θείον. "Οντινα Βρούτον φυλάτ- rem, qui Thessaliam arinis sumptis occupaverat,
τοντα την Θεσσαλίαν μετά βοηθείας πέμψας απε κε- comprehensium , capite multavit , Calvisiano et
φάλισεν επί της υπατείας Καλβισιανού και Πολλίω- Pollione coss., uti Lucanus, sapiens Romanorum-
νος (47), καθώς Λουκανός ο σοφός Ρωμαίων ποιητής poeta, menorite prodidit.
συνεγράψατο.
" Ην δε τους χρόνους τούτοις Σωσίβιός τις (1) 'Αν- Ηac Tempestate Sesibius quidam, senator Antio.
τιοχεύς συγκλητικός [291] ανελθών μετά του Αύ- cliensis , Romam cum Augusto veniens, die summ
γούστου εν τη Ρώμης και τελευτά καταλιπών την ολhil : testamento vero facultates omnes urbi stune
πρόσοδον αυτού τη ιδία πόλει εις το επιτελείσθαι εν addixerat ; uli singulis lustris, mense Octori, per
αυτή κατά πενταετηρίδα τριάκοντα ημέρας του dies Tolos XXX 225 Ιudi omnifarii, Thymelici,
Υπερβερεταίου μηνός (48) αγώνας ακροαμάτων και ., Scenici, Athletici et Equestres, populo exliberen
θυμελικών, σκηνικών, πάντων 38 και αθλητών και ο ιur.
ιππικόν αγώνα. .
Και κατέφθασεν εν 'Αντιοχεία εν τη δευτέρα Agrippa vero,Augusti gener , Antiocliiamsecundo
παρουσία αυτού ο γαμβρός του αυτού Αυγούστου visens, circum velerem, a rideribus ruinarum
'Αγρίππας, και εξεχούσε του παλαιού ιππικού τα prioribus terrae motibus factarum, repurgari cura
χώματα άπερ είχεν εκ των πρώην φόβων (49)· και vil : ubi cum Iudos losce varios summa cum ad
έθεώρησε την πολύτροπον θέαν και αυτός και θαυμά- iratione speclasset, exinde discessit. Circum nu
σας εξήλθεν εκείθεν. "Έκτισε δε πρώην το αυτο 1em hunc velerem olim condidit Quintus Marcianus,
παλαιον ιππικόν και το παλαιόν παλάτιον εκ των dux Romanus, cum Antiochiam Syrie , vectigal
ιδίων Κούντος (δε) Μαρκιανός δηξ Ρωμαίων 50, Romianis pendendu Philippo Barypo, Macedoni ,
κατελθών εν 'Αντιοχεία της Συρίας προς Φίλιππον ad Αntiocliiam regnanti indicendi causa advenis
τον Βαρύπουν τον Μακεδόνα τον βασιλεύοντα εν 'Αν- set.
τιοχεία τυπώσαι φόρους διδόναι αυτον Ρωμαίους .
Εγένετο βασιλεύς "Ρωμαίων πρώτος και μόνος Iden livinissimus Augustus, Romanorumimpe:a
και όργιοφάντης και αυτός θειότατος Αύγουστος και των el monarclia primus, sacrorumque antistes erat.
εχρημάτιζεν εαυτόν ούτως , Αύγουστος Καίσαρ Cognomenta autem ista sibi arrogavit. Augustus
Οκταβιανός, τροπαιούχος (292 ] σεβαστός κρα- Casar Octavianus, victor augustus,invictus,impera
ταιός, ιμπεράτωρ, όπερ έστιν αυτοκράτωρ. Και Ior, quod ( Grecis) Sonat αυτοκράτωρ. In perasit
εβασίλευσεν ο αυτός Αύγουστος τα πάντα έτη νς'. 1ulein Augustus in universum annos LV1. Eral vero
Τη δε θέα υπήρχε κονδοειδής (50), λεπτός , απλόθριξ , statura curta, gracilis, capillilio lento ac porreclo,
ευόφθαλμος, pulcbris oculis , naso cleganti.
Εν δε αυτούεύρινος.
60 βασιλεία έκτισε το ιερόν του Διός
Eo imperante Jovis fanum exstructum est , Cial
εν τη Ρώμη, ανανεώσας και το Καπετώλιον, ποιή- pitoliumque instauralum : utrumque edificium
σας τα αμφότερα φοβερά κτίσματα . plane stupendum .
Το δε λθ' έτει (51) και μηνί τώ δεκάτω της βα- 226 Anno autem regni XXXIX, meuse x , Agrip
VARIÆ LECTIONES.
p. 105 B, C, legendum pulo
87 υπερηφανεία Ox. 88 πάντων omisit Chron, Pasch. p. 192 B . Comparalis Locus
τραγικών. Ιbidem est ιππικών. 39 Κοϊντος δε Μαρκιανός ρής Ρωμαίων. mendosis : δε wilhi
omnino ttapé mely videtur. Quinain vero sint, quos hic memoral, Quinliis Murcianus et Philippis Bary
pus, doctioribus inquirendum permillo . Forle ''Pwualw redundal, es cr cognomen est. Certe Marcin
Regem habemus cos . in Fastis Siculis , ad finem olympiadis CLXXVI. ; Ch . 60 autoū . tū autoj cd . Ve
neta .
ED. CHILMEADI NOT.£ .
(47) 'Επί της υπατείας Καλβισιανού και Πολ- D (19) Εκ των πρώην φόβων. Φόβος , pro terre
alwvos. Consules hi nusquain apparent per loum molii, calamitaleve alia tali , frequenter apud no
Aug . imperium , nec apud Eusebium , nec ſastos stru similur.
Siculos . Υπερβερεταίου μηνός. Αd nostrum cor - vide (50) Υπήρχε κονδοειδής. De Augusti statura,
(48) Του Suetoo. ιιι (01:avio , it . 79.
rigendum est Chr . Alex., ubi pro Υπερβερεταίου, (51) Τα δε λθ' έτει . Απογραφή : ec farla est
Nepitlou habemus. Vides allein nunc , lector, unde XLII Augusti imp. anno, Augusto Sii et M . Pall .
Chron . illius compilator, auctoris sui nomen licet tio coss., teste Eusebio . Quos vero hic alicior
ubique supprimal, narrationem hanc de Sosibio , consules nominal, nusquam apparet.
uti el plurima alia , desumpserit.
JIODIL NOTÆ .
(1) Σωσίβιός τις. C . omisso auctoris nomine, fresnius perperam corrigit Σωσίβιος, id nomen au
quicunque is fuerit , Λέγει Σωσίβιόν τινα, etc. Obi cloris fuisse existinans.
vidit Raderus dccsse auctoris cilali nomen , Du
351 JOANNIS MALALÆ 352
pa, 11, et Donato toss., edicto jussit ut regiones A σιλείας αυτού έθέσπισεν εκφωνήσας δόγμα ώστε
omnes imperio Romano subdite, tam eo quas ipse απογραφήναι πάσαν την υπ' αυτον γενομένην γην
subjugaverat, quam quas antea tenuerunt Romani, και ήν πρώην είχον οι Ρωμαίοι επί της υπατείας
censerentur. Factus est autem iste census, per Ιο- 'Aγρίππου το δεύτερον και Δονάτου. Και απεγράφη
αm imperium Romanum, ab Εumene et Attalo, πάσα ή υπό Ρωμαίους γή διά Ευμενους 61 και 'Ατ
senatorii ordinis horminibus. Magnam enim apud τάλου συγκλητικών Ρωμαίων. Είχε γαρ πολύν φο
omnes habuit reverentiam , ut qui ad iram pronis. βον οργίλος γάρ ήν πάνυ.
sinius erat.
Exacto autem regni ejus anno XLI, menseque Vr, Μετά δε το διελθείν το μα' έτος και μηνα τον έκτον
Martii xxv, hora diei n, die Dominico, beata Virgo, της βασιλείας αυτού εν τω Δύστρω μηνί κε', ώραν
ac Deipara, Maria, ab archangelo Galbriele, in urbe ή μερινήν δευτέραν , ημέρα Κυριακή ευηγγελίσατο
Nazareth, letum nuntium accepit ; Quinto el Lon- έν Ναζαρέτ τη πόλει ο αρχάγγελος Γαβριήλ την
gino Coss., Vitellio autem Syrie prefecto, ab Αι- αγίαν Παρθένον και Θεοτόκον Μαρίαν εν υπατεια
gusto Cæsare recens constitulo . Κουϊνίου 62 και Λογγίνου (52), ηγεμονεύοντος δε της
Συρίας Ουτιλλίου 63 του και προαχθέντος νεωστι
Β υπό του Αυγούστου Καίσαρος.
VARIE LECTIONES.
61 Εύμενους. De hoc accentu V . Eustathius ad Odyss. p. 583, 31. 62 Κουινίου. Κουίντου ? 63 0υτιλ
λίου. Ούιτελλίου corrigendum cum Ch.
ED . CHILMEADI NOTE.

ΧΡΟΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΘΕΟΥ .

. LIBER Χ .
DE TEMPORIBUS AUGUSTI ' IMPERATORIS ET DEI INCARNATIONE.

227 Anno autem XLII, mense IV, Augusti impe - C Εν δε τω μ ' έτει και μηνί τω δ' της βασιλείας
rintis, νι Kal. Januarias, Decembris xxν, Ιiora του αυτού Αυγούστου εγεννήθη ο Κύριος ημών και
dici VII, natus est Dominus Deus noster, Jesus Θεός Ιησούς ο Χριστός τη προ η Καλανδών Ιανου
Christus, in civitate Judget, nomine Bethleein, αρίων6 μηνί Δεκεμβρίω κε', ώραν ημερινήν εβδο
Bierosolymis vicina ( erat is annus are Antio- μην, εν πόλει της Ιουδαίας ονόματι Βηθλεέμ ,
chense x11) : Cyrenio, viro consulari, Syria: tunc πλησίον ούσαν 68 (55) της Ιερουσαλήμ, έτους κατά
temporis prefecto, Octaviano ipso et Silvano coss., Αντιόχειαν την μεγάλην χρηματίζοντος μβ΄ (54) ,
Mlerode vero Judæa regnum lenenle. ηγεμονεύοντος της [294] Συρίας Κυρηνίου 66 του
από υπάτων, υπατεύοντος δε του αυτου Οκταβιανού και Σιλουανού (35), τoπαρχούντος δε, ήτοι βασιλεύ..
οντος, της Ιουδαίας Ηρώδου του βασιλέως.
Nuunerantur ergo ab Adamo ad Ρlialecum us. Συνάγεται ούν από 'Αδάμ έως του Φαλέκ, υιού
que,Eberi filium, anni MDXNX1; a Pilaleco vero ad "Έβερ, έτη βφλγ' ( m), και από Φαλέκ έως του μ3'
VARIÆ LECTIONES .
65 Ιανουαρίων Ch., Ιαννουαρία Ox. Sic et infra sepius. 65 ούσαν. V . ad p. 54 Α . 66 Κυρηνίου .
Conf . Luce cap. 11 , 2 .
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(55) Πλησίον ούσαν της Ιερουσαλήμ. Scr. oύση. ara hec ; uti etiam auctor noster supra.
(54) " Έτους κατά 'Αντιόχειαν την μεγ. χρηματί- D (55) Υπατεύοντος δε του αυτου Οκταβιανού και
Sovtos u.S . Annus Anglisti xunincidit in æræ An - Sirovavo ū. Eusebilis etiam hoc anno coss. habel
tiochenae ann : 19 XLVII : ab anno enim primo Augustum xiii et M . Plautium : hunc M . Plautium
J. Cxsaris, qui quinque annos regnavit, incipit Silvanum vocant Fasti Capitolini.
JODII NOTÆ .
(m ) 31y'. Corruptissime se habent et hic et in quomodo a nostro auctore discreparant Eusebii
sequentibus hac narini numeri. Si recte sc habent, ( supposilitii ) calculi, quam dicit annos ad Chri.
 APHIA
350 CHRONOGR , -- LIB. Χ . 34
έτους της βασιλείας Αυγούστου Καίσαρος έτη βοξζ', A 228 Augusti Caesaris regni annum XLli, anni sunt
ως συνάγεσθαι από 'Αδάμ του πρωτοπλάστου έως MMDccccLxVI': adeo ut ab Adamo, primo homine,
- της κατά σάρκα γεννήσεως του Κυρίου ημών Ιησού ad Incarnationem D. N. Jesu Christi, id est, ad
Χριστού και του μβ΄ έτους της βασιλείας του αυτού Augusti Caesaris insperantis anium XLII, anni ellu
Αυγούστου Καίσαρος έτη εφ'. xerint MMMMMD.
Και λοιπόν συνανεστράφη επί της γης τους ανθρώ- Conversationen suam denique haluit in terra
πους ο Κύριος ημών και Θεός , ώς εν ταις Γραφείς cum hominibus per annos XXXII , sicut testantur:
έκφέρεται, έτη λγ', ώς γίνεσθαι από 'Αδάμ έως της sacre Scripture. Ab Adamo igitur ad D. N. Jesum
του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού κατά σάρκα γεν Christum in carne crucifixum , anni habentur
νήσεως και σταυρώσεως έτη εφλγ'. Ο γάρ Φαλέκ ΜΜΜΜΜDXXXII. Plialecus enim, secundum Mosis
κατά την προφητικήν φωνήν Μωσέως το ήμισυ prophetiam, dimidium dicitur temporis Christi
έγεται του χρόνου της μελλούσης του Χριστού futuri adventus. Quemadmodum enim hominen
ταφυσίας. " Ωσπερ γάρ τον άνθρωπον τη έκτη ημέ . Deus die Sexto formavit, uti Moses scriptis stis
3 έπλασεν, ώς Μωσής εξέθετο, συντάξας εν τοις 1estatus est ( qui etiam et hoc addit, apud Do
υπομνήμασιν αυτού 67 και τούτο, Και έστιν ή μία minum, scilicet, unum diem esse, ac mille annos :
μιές α Κυρίου ώσει χίλια έτη, τη δέ έκτη ημέρα, 2 die vero Sexto, ut antea diximus ex Scriptura,
ύς προείπεν ή Γραφή , [295] έπλασεν ο Θεός τον Deus liominein formavit ; qui deinde in peccatum
αιθροπον , και υπέπεσε τη αμαρτία ο άνθρωπος lapsus est ) : consentaneum omnino videtur με
ως δηλον είναι ότι ούτω και τηνέκτη ημέρα της Sexto etiam die millenario in terris appareret
χιλιάδος επί της γης εφάνη ο Δεσπότης ημών Ιη - D. N. Jesus Christus, passione et resurrectione sua
σούς ο Χριστός , και έσωσε τον άνθρωπον διά του hominen salvaturus. Hec vero a sapientissimis
σταυρού και της αναστάσεως : άτινα συνεγράψατο chronograpliis Clemente, Theophilo et Timollien,
Κλήμης, Θεόφιλος, και Τιμόθεος , οι σοφοί χρονο- inter se consentientibus, accepimus . Eusebius au
γράφοι, ομοφωνήσαντες. Ο δε θεοφιλέστατος χρονο- term Pamphili, Cesaree Palestine episcopus, et
γράφος Ευσέβιος 68 ο Παμφίλου ο γενόμενος επίσκο- ipse 229 ornnium Dominum et Salvatorem, Jesuin
πος Καισαρείας Παλαιστίνης τη μεν 59 έκτη χιλιάδι Christunn, sexto annorum millenario, secundunt
των ενιαυτών λέγει και αυτός φανήναι τον όλων numerum diei quo factus est Adamus, apparuisse
Σωτήρα και Κύριον Ιησούν Χριστόν , κατά τον fatetur : anteimpletum, inquiens, sextum mille
αριθμός των εξ ημερών της πλάσεως του 'Αδάμ : narium annorum terris sese exhibuit D. N. Jesus
προ του δε πληρωθήναι το εξακισχιλιοστών έτος ο Christus , uti genus humanum liberaret. Naturn
είπεν ότι εφάνη επί της γης ο Κύριος ημών και autem esse, et incarnatum anno nundi ΜΜΜΜΜD,
θεός Ιησούς Χριστός δύσασθαι το γένος των ανθρώ- esse etian passum, et resurrexisse, inque colos
των " και εγεννήθη και ένανθρώπησε, φησί, το assumptum anno ΜΜΜΜ MDXXX1, afirmat idern .
εφ' έτει (36) • έπαθε και ανέστη ο Κύριος ημών Uιcunque igitur inter scriptores liaud convenit
Ιησούς ο Χριστός και ανελήφθη το εφλγ' έτει. Εν de numero adventus Domini, aliis plures, pall
δε τω εξακισχιλιοστώ έτει συμφωνούσιν άπαντες ciores aliis numerantibus, in hoc lanmen sunt om
φανήναι τον Κύριον· κάν ούν πλέον καν έλασσον, nes, illum atale mundi sexla, juxta dicturm pro
εις της έτος είπαν φανήναι κατά την προφητικήν plielicum, apparuisse. Ultimis enim termporibus
φουντών, και 7" μη ομοφωνούσιν εκθέμενοι περί τον 716 venisse lestalur sacra Scriptura.
αριθμός των ενιαυτών, εν εσχάτους καιρούς εφάνη ,
ωςή θεία Γραφή σημαίνει .
Επί δετης βασιλείας του αυτού Αυγούστου Καί- Augusti Cesaris sub imperio, iram divinain
VARIÆ LECTIONES.
Η συντάξας εν τοις υπομνήμασιν αυτού. Ηaec Mosis verba Jialbentur in hymno ejus, inter Psalmos
Daridicos numero xc , quæ etiami repetuntur, Petri Epist. II, cap . mi, vers. 8 . " Ev 64 toūTO ut avoavétw
υμάς, αγαπητοί , ότι μία ημέρα παρά Κυρίω ώς χίλια έτη, και χίλια έτη ως μία ημέρα. Ch. * Εύσε :
διος. Vid. ad p. 22 Α . 69 μέν. μέν γάρ Ox. 70ς. ς'. Ox. 71 και, κάν ! τον Ch., των Ox .
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(56) Και ενανθρώπησε (ed. Ox.) φησι το εφ' D vult calculum suum institueret, ubi fuerit inter
kil. Ubinam tandem hoc dicit Eusebius ? certe in illum el Theophilum aliosque inemoralos discre
Chronicis suis ab Adamo ad Christum nalum an - panlia ?
bos putat tantum 5199 . Si autem ita ut auctor
HODIL NOTÆ .
stom natum numerasse 5500 ?Non enim audienduis putentur anni 2967, qui fuerit Phalecus , quod hic
Chlmeaidus, qui in Eusebiano esse mendum pillavit . asseritur, temporis Christi fururi adventus dime
Nam constal aliunde, Eusebium isim quem desi- dinin ? Conferaiur hic locus cum Hesychii fragment
gnal anctor ( suppositivum ) ad Christuin naim to quod producitur cum variis lectionibus in Pro
posuisse annos 5000 . Deinde si ad Phalecum nume. legomenis , seci. 24 ,
tentur anni 2333, el ab co ad Christum nalum sup
 35 ) JOANNIS MALALÆ • 3, 6
experta est Salamine, Palestine urbs . Ηanc Αu- A σαρος [296] σεβαστού, έπαθεν υπό θεομηνίας πόλ ;
yuslus refecit, et Diospolim vocavit. της Παλαιστίνης ονόματι Σαλαμίνη. " Ηντινα πό
λινεγείρας και αυτός Αύγουστος επεκάλεσε Διός πό
λιν .
Sub hoc tempus Herodes, Judeorum rex, ma - Ηρώδης δε ο τοπάρχης , ήτοι βασιλεύς της Iου
gos quosdam, Judicain exploraudi causa advenisse δαίας εν αυτώ τω χρόνω εδιδάχθη ότι κατάσκοποι
edoctus, eos comprehendi jussit. Magi enim hi, μάγοι από Περσίδος εισήλθον εις την Ιουδαίαν
mysteriorum haud ignari, cum ex slella in oriente χώραν και εκέλευσεν αυτούς συσχεθήναι. " Ηλθον
visa, Christum in carne venisse intellexissent , γάραπό της Περσίδος μάγοι , γνόντες, ώς μυστικοί,
dona Secum ferentes , eum, tanquam 230 regem διά του φανέντος αστέρος του μηνύσαντος εις την
Imagnum et victorem, veneraturi advenerant. Orien- ανατολήν τήντου Σωτήρος Χριστού ενανθρώπησιν 71,
tem itaque versus cursum suum dirigentes , ubi δώρα φέροντες αυτώ, ως βασιλεί μεγάλο και νικη
natus essel Judeorum rex sciseitati sunt. Fanma τή. οίτινες εις την ανατολήν73 ελθόντες ( 75 ) επηρύ .
autem eorum inter Judeos passim ferellatur ; do- των, Πού έστιν ο τεχθείς βασιλεύς των Ιουδαίων;
nec noti tandem comprehensique, ad Ηerodenι και έθρυλλήθησαν τους Ιουδαίος. Οΐτινες μάγοι
regem perducerentur . Ei vero, guamobrem Ju - Β γνωσθέντες συνεσχέθησαν και εισηνέχθησαν τώ
dea explorandi causa advenerant, interroganti , Ηρώδη βασιλεί. Και επηρώτησεν αυτούς, Διά το
responderunt, se stella mirabili in oriente visa επί την Ιουδαίαν χώραν εγένεσθε κατάσκοποι ; και
monitos, Regem magnum inundo natum esse, do- ανήγαγον αυτώ οι μάγοι το του αστέρος θαυμα,
na ei ceu Regi magno oblaturos, illumque ut Deum και ότι μέγας βασιλεύςεγεννήθη τω κόσμω, και ότι
veneraturos, advenisse. His auditis , Herodes ad - δώρα αυτω ενεγκόντες παρεγενόμεθα, ως βασιλεί
irabundus obstupuit, secum reputans, secundum μεγάλη προσενέγκαι αυτό και επιφερόμεθα δώρα, ως
Cesarem quante potestatis esse potuerit rex isle. Θεώ. Είδομεν γάρ αυτου τον αστέρα εν τη ανατολή,
Magi autemisti Hierosolymas venerunt, Vindicio και ήλθομεν προσκυνήσαι αυτό. Ο δε Ηρώδης
el Valerio Coss. Herodes vero tempus quo stella ακούσας ταύτα έκθαμβος έμεινε λογιζόμενος ότι
apparuit a Magis diligenter exquirens, dimisit eos, μετά [297] Αύγουστον Καίσαρα ποίας έστι δυνάμεως
dicens : Si invenialis eum, mihirenuntielis vel- o γεννηθείς βασιλεύς . " Ησαν ούν ελθόντες οι μάγο:
lem, ut et egoadiens, illum vederer. Magi itaque εν Ιεροσολύμοις εν υπατεία Ουϊνδικίου και Ουαλε
alueuntes, et ipsam, quam in oriente viderant, ρίου (58). Ηκριβώσατο ούν παρ' αυτών ο Ηρώδης
stellam vie duceim habentes, Jesum et malrem τον χρόνον του φανέντος αστέρος , και είπεν αυτοίς
ejus in urbe Bethleem invenerunt. Jnter se vero ( τοίς μάγοις , ότι 'Εάν εύρητε αυτόν, ελθόντες απαγ
licentes : Stella ista, quam nos pro Deo habermus, γείλατέ μοι, όπως καγώ ελθών προσκυνήσω αυτώ.
Deuin certe se majoreuo nobis exhibet ; in terrain Και απελθόντες οι μάγοι, οδηγούμενοι υπό του
proni cadentes, donaque, que attulerant, ei, ceu αστέρος, ού έωράκασιν εν τη ανατολή, ηύρον τον
Deco, offerentes, Chrislum Salvatorem venerali 'Ιησούν και την μητέρα αυτού εν Βηθλεέμ τη πόλει.
sunt. Divinitus vero almoliti, Herole 231 rege Και πεσόντες εις το έδαφος της γης προσεκύνησαν
insuper habito, ad limites divertentes, per avia τω Σωτήρι Χριστώ » έλεγον γάρ εν εαυτοίς ότι Τον
tandem ad Persidem evaserunt. μείζονα αυτού Θεόν υποδεικνύει ημίν ούτος ο αστήρ.
όν ήμείς τιμώμεν, ως Θεόν. Και προσενέγκαντες αυτό δώρα άπερ έβάσταζον, ώς Θεώ, και χρηματι
σθέντες, δι' άλλης οδού , της του λημίτου, ανήλθον εις τα Περσικά μέρη, καταφρονήσαντες του Ηρώδου
βασιλέως .
Herodes ubi se a Magis delusum esse sensisset, Και ως παιχθείς και αυτός 'Ηρώδης βασιλεύς υπό
ira cominotus est : curiosius itaque a pontificibus των μάγων . 75. Και περιεργασάμενος από τον αρχιε
Judaeorum inquirens ubi Christus nasceretur , et ρέων των Ιουδαίων που ο Χριστός γεννάται , έμαθε .
Bethleem Judarelocum esse eloctus , nissis illuc Και πέμψας τους στρατιώτας έσφαξε πάντα τα νή
militilus, infantes omnes neci dedit : sicuti sacre , πια εν Βηθλεέμ τη πόλει της Ιουδαίας, καθώς η
Testantur Scripture. Herodes vero norbo incura- " θεία λέγει 75 Γραφή. Και ληφθείς ευθέως ο Ηρώδης
Jili statim correptus, a vermibus exesus interiit . πάθει ανιάτω σκωληκότρωτος 76 εγένετο και απέθα
lunc in regno Jud:eorum excepit Arclielaus, ejus νε, και εγένετο [298] βασιλεύς, ήτοι τοπάρχης, του
filius, Lamia el Serelliano coss., regnavitque annos Ιουδαϊκού έθνους Αρχέλαος ο υιός αυτού έτη θ', εν
1x, sicuti Clemens, sapientissimus clironograplius υπατεία Λαμία και Σεφελλιανού (59), καθώς ο σοφώ
scriptum reliquit. τατος Κλήμης ο χρονογράφος εξέθετο.
VARIÆ LECTIONES.
79 ενανθρώπησιν Ch., ενανθρωπήσεως Ο . 73 εις την ανατολήν. Ιmo εκ της ανατολής, nisi verba
ηυ:le repetita sunt. 7% εθυμώθη Cli., Matilizei I, 16, έθυμιώθη Ox. 78 λέγει. Maitli . Ι. c . 16 σκω
κακόβροτος Ox.
ED. CHILMEA DI NOT AE.
(57) Εις την ανατολήν ελθόντες. Ιmo από ανατο- Αlex. Ilios vocat Indicium et Varium . Verum coss.
awv , ex regionibus orientalibus , advenissc Magos hos ponit ad all. Augusti xlii, quo anno noster
leslalin sacra Scriplur: , Malth . sipra Anglislam xil et Silvanum coss. ſecit. .
(58) 'Εν υπατεία Ουινδικίου και Ουαλερίου . Clur. (59) Εν υπατεία Λαμία και Σερελλιανού. Lailian
357 CHRONOGRAPHIA . - LIB . X . 258
Ο δε Αύγουστος Καίσαρ Οκταβιανός το νε' έτει A Augustus vero Caesar Octavianus, imperii sm
της βασιλείας αυτού μηνί Οκτωβρίω τω και Υπερ- anno LV, mense Hyperbereleo, sive Octobri, Ora
βερεταίω απήλθεν εις το μαντείον : και ποιήσας culum adil : factaque hecalombe, Pythiam roga
εκατόμβην θυσίαν επηρώτησε, Τίς μετ ' εμέ βασιλεύ- vit, dicendo : Quis, post me, Romana tenelit sce
σει της Ρωμαϊκής πολιτείαςκαι και ουκεδόθη αυτώ pira ? Vale vero nihil respondente , sacra iterum
απόκρισις εκ της Πυθίας. Και πάλιν εποίησεν άλλην peregit, el secunda vice sciscilatus est : Quare,
θυσίαν, και επηρώτησε την Πυθίαν το διά τι ουκ inquiens , Oraculum silet, nec mihi dat responsum?
εδόθη αυτώ απόκρισις, αλλά σιγά το μαντείον. Και Τum demum a Pythia accepit Ihree :
έδρέθη αυτώ από της Πυθίας ταύτα:
Παϊς Εβραίος κέλεται με Θεός 11 Τανμακάρεσσιν
άσσων
Me puer Hebreus, summi moderator olympi,
Τόνδε δόμον προλιπείν και άϊδος 78 ' αύθις ικέ- Migrare hinc mandal,Sygiasque revertere ad umbras.
[σθαι ( 60).
Και λοιπόν απιθι εκ πρόμων ημετέρων . 79 ' ' 232 Vade igitur, nostrum neve ulira altare fariges .
Και [299] εξελθών εκ του μαντείου ο Αύγουστος Augustus itaque inde ex oraculo discellens, in
Καίσαρ, και ελθών εις το Καπετώλιον, έκτισεν εκεί Capitolium venit ; ubi allari excelso erecto, ei
βωμόν μέγαν, υψηλόν , εν ώ επέγραψε Ρωμαϊκούς 5 litteris Latinis inscribi jussit : Παc est dra Primo
γράμμασιν, “Ο βωμός ούτός έστι του πρωτογό- genili Dei. Que ara adhuc usque visitur, in Capi
του Θεού · όστις βωμός εστιν εις το Καπετώλιον τolio : uti Sapiens Timoilieus meineric prodidit.
έως της νύν, καθώς Τιμόθεος ο σοφός συνεγράψατο.
Ο δε αυτος Καίσαρ Οκταβιανός νόσω βληθείς έν Caesar autem Octavianus in morbumincidens,
τη Ρώμη ετελεύτησε (61) , γέρων ών ετών σε', Rone nioritur , Senex, annorum LXXV, sine prole,
άπαις (62 ) και σωφρονή σας από σωματικής αμαρ- el ab omni 1abe corporis liber ; ut qui non rex
τίας (65). " Ην γαρ μυστικός αρχιερεύς και βασι - Solunm, sed et pontifex maximus fuit, mysterioru ) .
λεύς
Ευ .. que perilus.
Μετά δε την βασιλείαν Αυγούστου Καίσαρος επί Post Cæsarem Augustum , imperalor faclus est
υπατείας Σέξτου και Σεκτικιανού (64) εβασίλευσε Tiberius, Sexlo el Sexticiano Coss., et regnavit
Τιβέριος Καίσαρέτη κβ' (65). " Ην (300) δε διμοι- annos XXII. Erat vero statura nuediocrem Supe
ριαίος (66), γέρων, λεπτακινός (67), ενόφθαλμος , rante , atale vergente, gracilis, oculis pulchris ,
μελάγχρος, κονδόθριξ, ούλος 80, υπόσιμος, φιλοκτί- niger, capillidio brevi, crispoque, subsimus , edifi
στης. "Οστις επεστράτευσε κατά Περσών, και μή calioni deditissimus. Hic contra Persas arma
πολεμήσας, αλλά παρακληθείς ταρ' αυτών πάκτα movelbat : res vero ad pugnam non devenerunt ;
ειρήνηςεποίησε. verum Cæsar oblatas ab eis pacis conditiones ac
cepit.
VARIÆ LECTIONES .
17 θεός. θεοίς Suidas v. Αύγουστος. 18 άϊδος. αΐδην Suidas, εδόν Cedreus p. 182 C . 79 λοιπόν
άπιθι σιγών εκ βωμών ημετέρων Suidas, άπιθι λοιπόν εκ δόμων ημετέρων Cedrenus. Conf. Supra p 27
Α . 80 ουλός Ox .
ED. CHILMEADI NOTÆ .
et Servitium coss. habent Eusebius, et Chr . Alex . nam consularem e Iriclinio viri coram in cubiculum
auctor ; ut hic, anno Augusti xliv, ille , anno abductam , rursus in convivium rubentibus auriculis,
ejusdem XLVI ; ulerque tamen annum integrum po incompliore capillo reductam . Quem paragraphum
nit inter hos coss. et Herodis obitum . etiam petulantissima ejusdeni epistola claudit S:10 -
(60; Και άϊδος αύθις ικέσθαι. ( edrenus habet, Ionius : quam videsis. Sell el uxorein etiam Slian
και οδόν αύθις , etc. , et versu sequente, εκ δόμων sibi habuit Ιenan , eoderm Suelonio tesle, it . 74 :
hatéowy . uti habet etiain Eusebius. Habes vero Circa libidines hæsil ; poslea quoque, ul feruni, ad
hoc oraculum inter Oracula vetera a Jo. Obsopæo , vitiandas virgines promptior , quæ sibiundique etiam
edita , ubi hoc inodo legitur : D ab uxore conquirerentur.
Παϊς Εβραίος κέλεται με θείος μακάρεσσιν ανάσ - (64) Σέξτου και Σεκτικιανού. Ειιselbius ad ulti
lour, mum Augusti annum habes Sext. Pompeiumi, et
Τόνδε δόμον προ.λιπείν , και αΐδην αύθις ικέσθαι. Sext. Apuleium coss. Chr. vero Αlex. ad annum
Λοιπόν άπιθι, σιγών εκ βωμών ημετέρων. Augusti antepenultimum, id est, I.IV (annos enin
Ubi tamen versus ullimus claudical : forte le- lvi tantum elun imperare facil) : Sextum et Sexlum
gendum) ημετεράων . coss. habet ; auno vero sequenti, sise penultimo,
* (61) Εν τη Ρώμη ετελεύτησε. Hieronymus in Pompeium el Apuleium ponit, ac si diversi essent .
versione sua Eusebiana Augustum Atellae in Cam- (65) Έβασίλευσε Τιβέριος Καίσαρ έτη κβ'. Ita
pania mortuum asserit : uterque falso . Nola enim etiam Chr. Alex. Eusebius tamen annos imperii
diem suum obiit. Vide Suetonium , alios. . XSDI ei tribuit.
( 62 ) "Απαις. An de prole mascula intelligendus (66) " Ην δε διμοιριαίος. Jia etiam Suetonius in
est auctor ? Filiam eniin Juliam ex usore Scribonia Tiberio , lil. 68 : Corpore fuil amplo alque robusto ;
suscepisse eam ,nemininon nolum . sjalura, quæ justam excederet. Reliquo tamen ejus
( 63) Και σωφρονήσας από σωματικής αμαρ- cliaracterisuo parum Suetonio congruit auctor
tias. Itane vero ? Audiamus tamcn Suetonium in dosler.
Octavio , lit. 69 : Adulleria quidem exercuisse, ne (67) AeTitavexó ;. Vocabuluw noc nusquain niihi
amici quidem negant, elc. El paulo post : L . Anlo - occurrit : forle scribendum de Tito. Lyós . cui lamen
nius super ſestinalas Liviæ nuplias objecit ; et femi- scriptioni adversalur characterisinus Tiberii.
 359 JOANNIS MALALE 260
Inde Romam reversurus, Antiochiam magnam Α Και ανιών επί την Ρώμην ήλθεν εν 'Αντιοχεία
Venit ; uli extra urbem juxta montem Silpium, τη μεγάλη, και έκτισεν έξω της πόλεως εμβόλους
porticus duas eislruxit mignificas, desuper conti- δύο μεγάλους προς τα όρει τα λεγομένω Σιλπίω,
gnatas, el splendide ornalis , quatuor milliarium έχοντας διαστήματα μιλίων δ' (68), υποφόρους 81 και
intervallo distanles inter se. Tetrapyla eliam con- πανευπρεπείς . Και κατά ρύμην κτίσας τετράπουλα
lignata vicalim exstruxit , que et marmore et δια ειλημάτων φιλοκαλήσας 82 αυτά μουσώσει και
musivo allornavit : ipsam vero urbis platealm μαρμάρους, και την πλατείαν δε χαλκουργήμασι και
statuis et columnis ereis 233 splendidlam fecit. αγάλμασι κοσμή σας (69) και τειχίσας τους αυτούς
Insuper etiam monibus urbis olim a Seleuco fa- εμβόλους και το όρος αποκλείσας έσωθεν , προσεκόλ
clis , nova aljecit, intra que, non solum porticus λησε τω αυτό τείχει 83 το νέον το παλαιό τείχει της
illas duas claisit , sed et niontem etiam ipsum, πόλεως τω υπό Σελεύκου γενομένω, αποκλείσας διά
Acropolim quoque et Jopolio. Senatus itaque του ιδίου αυτού τείχους και ακρόπολιν και την Ιώ
populusque Antioclienus Tiberio Cesari statuam πολιν. Και ανέστησε τω αυτώ Τιβερίω Καίσαρι η
creatn positit, Supra columnam magnam Tlielba - βουλή και ο δήμος των Αντιοχέων στήλην χαλκήν
nan, in plate ), inter porticus illas duas ab ipso υπεράνω μεγάλου κίονος Θηβαίου εν τη πλατεία κατά
exstructas mediam : qui quidem locus Umbilicus B το μέσον των εμβόλων τωνυπ' αυτού κτισθέντων .
urbis vocatur : ubi et oculi eftigieim lapidi inscul- "Όστις τόπος κέκληται ο ομφαλός της πόλεως, έχων
ptain, videre est. Slalua autem illa ibi adhuc visi - 1501] και τύτον εγγεγλυμμένον εν Σιθω όοθαλμού .
lur . "Ητις στήλη ίσταται έως της νυν.
Tiberius autem Cesar, ubi intellexisset Seleu- Ο δε αυτος Τιβέριος Καίσαρ μαθών ότι ο Σέλευ
cura regen, caventem sibi a torrentibus aquarum, κος ο βασιλεύς φοβηθείς τάς δύσεις των υδάτων
φue per Iiyberrium tempus e monte exundlantes κατιόντων εκ του όρους χειμώνος και λιμναζόν
restagnabant, monte relicio, in planilie urbem των, αποφυγών το όρος εν τη πεδιάδι την πόλιν
condilisse ; et ipse, opera usus Ablacconis cuius- έκτισε, και έθηκε τή αυτού στήλη κιβώτιον λίθινον,
dim, sacerdotis et ysle, juxta statuam Stran, ενώέποίησε τέλεσμα δι' 'Αβλάκκωνος, τελεστού και
capsialam lapidem collocavit, mystice prepara- ιερέως, διά τάς δύσεις του Παρμενίου χειμάρρου
tain : nempe ut Parmenii torrentis elusiones, et ποταμού και των κατερχομένων ρυάκωνεκ του όρους
1φ1:arum e monte cataractas, hoc fascino propel- προς το μή βλάπτεσθαι το αυτό μέρος της πόλεως
Jerel, ne pars illa urbis Iederetur , aut porticus 2 ή πoρθείσθαι τους υπ' αυτού κνισθέντας δύο εμβό
se exstrucle averterentur. Capsulam vero Ilanc c λους μεγάλους: όπερ κιβώτιον λίθινον λέγουσιν
lapideam Antiocheni dicunt esse Redemporium είναι οι 'Αντιοχείς πολίται τα όνεωκά8% της πόλεως
is sue : nimirum, quod hoc murm a Tiberio αυτών, διότι εξαγόρακε το μέρος αυτό της πόλεως
factum inexpugnabilem reddens, eam urbis par - δια της ασφαλείας του κτισθέντος παρ' αυτού τεί
1em qasi redenuit ab incursionibus et rapinis χους έκ τής των βαρβάρων Σαρακηνών και Περσών
barbarorum Saracenorum et Persarun . Olim enim
ca 224 pars urbis, que ad montem sita , ab illu πρώην το παρά το όρος μέρος της πόλεως, κτισθεν
stri illo Antiocho condita est (senaculum nempe υπό 'Αντιόχου του επιφανεστάτου 88 βασιλέως (70):
γιlicum, aliaque Ioca sacra), nequaquam nmeni - ότι και το βουλευτήριον 85% έκτισε και άλλα ιερά.
bus cincta habitaliatur. Similiter etiam Antioclus Ωσαύτως δε και 'Αντίοχος ο βασιλεύς πάλιν ο λεγό
Philadelphus extra urlemnulla exstruxit : qui et μενος [502 ] Φιλάδελφος ( 71) έκτισεν έξω της πόλεως
al Diplinen, in luco, fana duo condidit , Apollini πολλά όστις και εν Δάφνη έκτισεν εν τώ άλσει ιερά
μου, alterum Diane : in quibus etiam statuas δύο, Απόλλωνος και 'Αρτέμιδος, στήσας εν αυτοίς
δοης Aureas collocavit , asylorum eis jura conce - αγάλματα δύο χρυσά, παρασχών προνόμια τοις κατα
dens; ut ne quis noxius, ad ea confugiens, inde φεύγουσιν ( 72) εκεί προς το μη εκβάλλεσθαί τινα εκ
exlr: eretur. lec vero exstructa sunt sub regibus D των αυτών ιερών 86. Ταύτα έκτισαν, ότε τα Μακεδο
Macerlonicis . νικά βασιλεία υπήρχεν.
Exstruxit etiam Tiberius Caesar, in eadem Antio- “Ο δε Τιβέριος Καίσαρ έκτισεν εν τη αυτή 'Αν
VARIÆ LECTIONES.
81 Malim υπορόφους. Α2 φιλοκαλλήσας Ox. 83 τω αυτώ τείχει. 36 ώνεωκά. Ιmo νεακά. 88 επι
φανεστάτου. Fort. 'Επιφανούς του. 83* ότι και το βουλευτήριον. « Forte legendunι, ότε auι όστις. Ο Ch.
86 Ιερών Ch., ιερέων Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(68) "Έχοντας διαστήματα μιλίων δ'. Longissimam (70) Υπο 'Αντιόχου του επιφανεστάτου βασιλέως.
hic plate:un memoral; nisi forte error sit in nu- Antiochuin Epiphanem dicit, qui ædificia quædaus
nero. Quid si, pro μιλίων, Ιegus σταδίων ? . a se extra urbem exstrucla , a nomine siio Epipha
(64)) Χαλκουργήμασι και αγάλμασι κοσμήσας. nim vocavit, uti auctor supra, lib. VΙΙ.
Χαλκουργήματα ponit. pro statuis Preis . Ita infra ( 70) Ο λεγόμενος Φιλάδελφος. Antiochi hujus
li!». ΧΙV : fiν γαρ εν αυτια χαλκουργήματα δύο, Philadelphi apud alios nientio Bulla.
άτινα και αυτά είσι των θεαμάτων, και "Ίκαρος , και ( 72) Παρασχών προνόμια τους καταφεύγουσιν.
ο Δαίδαλος , id est, Icari et Delali statue orce. Hesych. Προνόμια , τα οφειλόμενα τα αξιώματι,
361 CITRONOGRAPIIIA . – LIB . X. 302
τιοχεία πόλει ιερόν μέγα Διός Καπετωλίου. Ομοίως A chia, teniplum ingens Jovi Capitolino : b:lnet
δε έκτισεν ο αυτός βασιλεύς και δημόσιον λουτρών quoque publ.cum exstruxit, prope fontenm illum,
πλησίον της Ολυμπιάδος πηγής της κτισθείσης υπό quem olim condidit Alexander Macedo, nomenque
'Αλεξάνδρου του Μακεδόνος είς όνομα της αυτού ei delit, a latre sta, Olympialen, Alexander
μητρός · έπις γάρ εκ του αυτού ύδατος Αλέξανδρος enim eo veniens, et aquas de scalrigine illa Li
ελθών εκεί και είπεν, ότι "Ετια γάλα της έμής μη - Ins, Vileor (inquit) milii lac InternuIlisiss ».
τρός. Κείται δε η πηγή παρά το όρος : ήντινα ο αυ- Fous autem ist juxta montem sit us est ; quem et
τος Τιβέριος έσω του τείχους απέκλεισεν. " Εκτισε δε in Ya u bis inbitum minibus suis Tiberius inclu
και ιερόν 86 το Διονύσω προς τα βρει και αυτός Τιβέ. Serat. den elian Bacclio fanum exstruit juΧΙΑ
ριος βασιλεύς, στήσας δύο στήλας μεγάλας των εξ nonden; positis etiam exterius ad temp'1 Sl:-
'Αντιόπης γεννηθέντων Διοσκούρων έξω του ναού ιuis dualus, Amphionis el Zellhi , Dios 1ror !!! ex
εις τιμήν αυτών, Αμφίονός τε και Ζήθου . Ο αυτος Antiopa prognatorum in honore ».Fuvium clin,
Τιβέριος και τον ποταμός της πόλεως τον πρώην urbein allientem, qui Draco olita Vocalaur, Οιο1:-
λεγόμενον Δράκοντα μετεκάλεσεν ορόντην τη Ρω- Tein, quasi Orientalein, Romana lin,11.1 Το ανι.
μαϊκή (305] λέξει (73), όπερ ερμηνεύεται Ανατολι- The ruin quoque exstrxit , circun 14 21lin
κός. "Έκτισε δε και το θέατρον , προσθείς άλλην Β 235 priori, prope montem, adjecit ; innoala
ζώνης προς τα όρει και Ουσιάσας κόρην παρθένον etiam virgine, nomine Antigone : quod quiltra
'Αντιγόνην ονόματι ήθεν 87 θέατρον ουκ επλήρωσεν οις al exitum non perduxit . Ροιι. etiam Orie -
εις τέλειον. "Εστησε δε επάνω της Ανατολικής πόα- 1:nli, a se exstructice, Statuam superiposuit 1:1pi
τας, ής αυτός έκτισε, στήλην λιθίνην τη λυκαίνη. denn Lupe, Ron: uli el Remi utricis; nempe sic
τρεφούση τον Ρώμον και τον Ρήμον , σημαίνων Ποva illa urlis menia Romanum opus fuisse
"Ρωμαίων είναι κτίσμα του προστεθέντος τείχους significans. Prrierca etiam Pani ten pluo exstra
τη αυτή 'Αντιόχου πόλει. "Έκτισε δε και όπισθεν του xit , tliealrun a tergo respiciens. live vero Domini.
θεάτρου ιερών του Πανός . Ταύτα δε Δομνίνος ο ηus, Sapiens cluonograplius , Titlesis prolidi!.
σοφός χρονογράφος εξέθετο.
"Έκτισε δε και αυτό; Τιβέριος εν τη Ιουδαία χώρα In Jaden etiam Tiberius urbem prope lacin,
παρά την λίμνην πόλιν, ήντινα εκάλεσε Τιβεριάδα, exstruxit, quan Tilleriadem vocavit. Aquas Vero
εύρηκως εν τω τόπω ύδατα θερμά, κτίσας τη πόλει calilas ilbi inveniens, Ibalneum clian pullicum
και δημόσιον λουτρόν μή υποκαιόμενον , αλλ' εξ exstruit, quod natura Sia thermarum usum urbi
αυτών των θερμών παρέχοντα την χρήσιν (74) τη Suppeditavit. Arclielao autem fatis defuncto, Ti.
πόλει. Εποίησε δε και την Καππαδοκίαν υπό Ρω- berius Cappadociam, cjus regnum, Romano adjecit
φαίους [304] μετά την τελευτήν 'Αρχελάου του τοπ. imperio.
άρχου αυτής .
'Εν δε τους χρόνους του αυτου Τ:βερίου εμπρησμός Tiberii lujus temporibus anno urlbis i juris
εγένετο εν 'Αντιοχεία της Συρίας το ο3: έτει της facle LXXI, incendium accidit Antioclin Syrie,
αυτονομίας αυτής εν νυκτί, αδήλως καυσας το πλέον quod per silentin 100ctis majorein fori parte , et
μέρος της αγοράς και το βουλευτήριον και το ιερόν Seniculumconsumpsit . Couflagrarunt etiam eo tem
των Μουσών το κτισθέν υπό 'Αντιόχου του Φιλοπά - pore Musarum ades, quas exstruxeral Antiochus
τoρoς εκ των εαθέντων χρημάτων 88 κατά διαθήκας Philopator, ex pecuniis quas in Ihoc testamento
υπό Μάρωνος 'Αντιοχέως, μετοικήσαντος εις τας Suo legaverat Maro quidan Antioclieus : qui,
'Αθήνας και κελεύσαντος τότε εκ των αυτού κτι- mutatis sedibus, Alienas conmigris, ex facil! -
VARIÆ LECTIONES.
86 ιερών Ch., ιερέων (Ox. 87 8εν. « Lego ήττερ. Ch. ) 88 εκ τών εαθέν χρημάτων. « Ita halbet cod. ηις. ;
verum librarius , mentem habens in aliis occupalall , vocabulum hoc uliima . syllaba mutilavil : scribe
εαθέντων. ) Ch.
ED . CIHLUEADI NOTÆ .
(73) Μετεκάλεσεν Ορόντην τή Ρωμαϊκή λέξει . ν νων από τών κατά τον Λίβανον και τον Αντιλίβανου
Ita etiam Eustatius, ad Dionysii Περιηγητού Ioc τόπων, και διανύσας το καλούμενον 'Αμύκης πεδίου:
hunc : επ' αυτήν ικνείται την Αντιόχειαν, etc. Polybiis
vero diem suum obiit ante Tiberiun imp., 31100
Της δε πρός αντο.λίην κατασύρεται υγρός Ορόν circiler cxxxvi, anno nempe xvii ante nalum Cice .
(1116 ronen . Vide doctissim . J. Vossium De histor. Gr.
ubi Scholiastes post aliam nominis rationem assi. Strabo etiam , qui Tiberii ouYypovo ; fuit, fluvium
gnatam , hæc addit : "Age oé sousev , öt: Kaisa. hunc ab Oroule qirodall, qui poniem ei induxit ,
Τιβέριος εκ Δράκοντος αυτόν 'Ορόντην μετονόμασεν, Ποιηen accepisse leslatur. Vil, Str .
και σημαίνε: Ρωμαϊστί τον 'Ανατολικόν. " Οτι πάσα ή ( 74) Παρέχοντα τηνχρησιν. Scr. παρέχον. Verun.
περί 'Αντιόχειαν χώρα λιπαρά τε και εύβοτος, και urls lice Πρύ a Tiberio, sed al, Hero etrarcl . .
αγαθή μήλα τρέφειν, και δένδρεσι καρπόν αύξειν, Tiberii iων. 1η Ιουorem exstructa est. Ali E ..
Cæterum meras ineptias esse has , apparet ex Poly - sebium , Chron. lib . l : 'Ilocons Éxcl08 T :ficpráca ,
tio, lib . v, ubi Seleucian tl Antiochian desui- cis ovoua Tibeciou Kaisoons. Siephanus kliim ne
bens, Orontis etiain mentionenfacit : Ο δε κα . ib. Τσερις πόλεις της Ιουδαίας, προς τη Γεγνεσι
Αυόμενος Ορόντης τιοταμός ου μακράν αυτής ποιεί- ριτίδι μνη • εκτίσθη δε υπό Ηρώδου .
ται τις εκβολάς: ός την αρνήν του ρεύματος λαμβά
PATROL . GR . XCVII. 12
 363 JOANNIS MALALA 36 .
tibus suis Musarumtemplum el Bibliothecam 236 Α σθήναι το των Μουσών ιερέν και Βιβλιοθήκην."Έκτισς
exslrui jusserat. Tiberius autem urbem quoque δε και ο Τιβέριος πόλιν εν τη Θράκη άλλην, ήν εκά
aliam in Thracia condidit , quam Tiberiam appel. λεσε Τιβερίαν.
la vil.
Anno autem Xy i:aperantis Tiberii, Albano el Το δε ιε' έτει (75) της βασιλείας 89 αυτού εν υπα
Nerva coss., S. Joannes Precursor baptisauto τεία Αλουανού και Νερούα ήρξατο ο άγιος Ιωάννης
resipiscentic prielicare capit et : plizare : ac 2 ο Πρόδρομος κηρύσσειν βάπτισμα μετανοίας βαπτί
prophetis predictum fuerit. Exilat auten ad euin ζειν κατά την προφητικήν φωνήν· και (305) απήλθε
omis Julica regio : tum lemium primordia salu- προς αυτόν πάσα ή Ιουδαία χώρα. Και λοιπόν αρχήν
tis lunale statuit D. N. Jesus Christis, ab eodem εποιήσατο του Σωτηρίου ο Κύριος ημών Ιησούς Χρι
- Joanne Precursore baptizalus, cum annus ageret στoς, βαπτισθείς υπό του αυτου Ιωάννου του Προ
Xxx, aut eo circiter, miracula 100 print faciens. δρόμου, γενόμενος ενιαυτών περί που λ' και θαυ
Baptizatius autem fuit in Jordane , Palestine fluvio, ματουργών. 'Εβαπτίσθη δε εν τω Ιορδάνη, ποταμό
inensis Audynei sive Januarii v1, al liorani noctis της Παλαιστίνης, μηνί Αυδηναίω 90 τω και Ιανουα
x, Rufo e: Rubellione coss. Ex eo tempore inno- ρία έκτη, ώρα νυκτερινή ι' (76), έν υπατεία Ρού
tescere Ioulinibus cepit Joannes Baptista ; cui rex B φου και Ρουβελλίωνος. Από τότε *( η) και ο Βαπτι
Herodes, frater Philippi, regis Traclionitilis, caput στής Ιωάννης δηλος εγένετο τους ανθρώπους και
auputavit,in urbe Selbasic, νμι Kal. Junias, Flac- απέτεμεν αυτόν Ηρώδης 92 ο βασιλεύς 91· (ο) ο Φιλίπ
eone ct Rufino coss ., proter uxorem lerodiadem. που, ο τοπαρχών, ήτοι βασιλεύων, της Τραχωνίτιδος
Dixeral cian leroli Joannes : Νon licet tibi fra- χώρας, έν Σεβαστη πόλει τη 98 προ η' Καλανδών
tris tui utorem habere : uti haec in Sacris 237 Ιουνίων εν υπατεία Φλάκκωνος 36 και Ρουφίνου
Lilleris enarrantur . Herodes autein rex, ejus noιni- διά Ηρωδιάδα (p) την γυναίκα αυτού, ότι έλεγες
nis secundus, Philippi frater , o Joannem contri- αυτό ο Ιωάννης, Ουκ έξεστι σου έχει την γη
status , Sebaste relicta, Paneadem, Judae urbem, ναίκα του αδελφού σου , καθώς εν ταις θείαις 18
se recepit. Accessit autem ad eunι ejusdem urbis εμφέρεται Γραφείς ταύτα. Και λυπούμενος και διά
incola, mulier qualam opulenta, normine Veronica. τον Ιωάννην και αυτός βασιλεύς Ηρώδης ο δεύτερος
Huie in animo erat, slatuano erigere Jesu in hono- ο Φιλίππου ανήλθεν από της πόλεως 97 Σεβαστής εν
Tem, qui eam a morbo liberaverat. At hoc non Πανεάδι πόλει της Ιουδαίας. Και προσήλθεν αυτό
ausa facere, nisi prius impetrata regis venia, γυνή τις εύπορωτάτη 28, οικούσα την αυτήν Πα
libellum supplicein Ηerodi obtulit, Christo Salva - c νεάδα πόλιν, ονόματι Βερονίκη 29 (77), βουλομένη ως
Iori statuain in ea urbe erigendi licentiain peleus . ° ιαθείσα υπό του Ιησού στήλην αυτώ [306] αναστήσαι.
Libellus aulem iste sic se habet : Και μη τολμώσα δίχα βασιλικής κελεύσεως τούτο
ποιήσαι δέησιν επέδωκε τω αυτώ ' Ηρώδη βασιλεί , αιτούσα " αναστήσαι στήλην τω Σωτήρι Χριστώ εν τη
αυτή πόλει. “ Ητις δέησις έχει 1** ούτως: VARIÆ LECTIONES.
80 βασιλείας Ch., υπατείας Ox. 20 Aύδηναίω. Ανδυνέυ. Ox. 21 από τότε - 259, 17. χώρας allulit Joal:-
tes Damascenus Oratione tertia de Imag, Vol. 1, p. 35 3 ed. lequien . 9: Ηρώδης ο βασιλεύς ο Φιλίππου
ο τοπαρχών, ήτοι βασιλεύων της Τραχωνίτιδος, etc. « Scr. του τοπαρχούντος, ήτοι βασιλεύοντος της Τρα
ywyitloos. Herodes enim Tetrarcha Galilæam , Philippus autem , frater ejus , liviæarlı et Trachonil din
legionem sibi subjeclas habuerunt; ili apparet ex sacris Lilleris, Luc. II , 1. , Co. $ ** • Bagues -
βασιλεύων. ο τοπάρχης εις το βασίλειον Ου ) 5 . In synentis Malain erroribus frustra liberare Stu
dent C , et Wesselingius ad Hi 0cl » . 71 . 93 πόλει τη . τη πόλει , Jones. 8% κωνος Jones,
Φλακωνος Ox. διά - p. Sed. V. 1 λυπούμενος onm . 50: Οι S. 85 θείαις. Lic: cap. 1 . 96 και λυπούμε
νος, etc. διά του το λυπούμενος ο Ηρώδηςοασιλεύς ο Φ. Joules. 97 πόλεως – Ιουδαίας. Ιουδαίας
Joannes. 98 εύπορωτάτη. εύπορος Jones. 9) Βερονίκη . Βερνίκη Joannes Semper. 1 επέδωκε το αυτω.
δέδωκε τη Joannes. 1" 1bid. αιτούσα στήλην χρυσήντω σ. Χ . έν τή έαυτής πύλει στη σαι Joannes. 18" έχει.
είχεν Joannes.
ED . CI!!LMEAD VOTXE .
(75) Το δε ιε' έτει της υπατείας αυτού. "Ισ . βα- D Fast coss. design: ndis errores ubique per
Guieias. Ad annum vero Tiberi coss. invento se vi, labor essel et intinitus et inutilis : malin
Silanum el Nervam , apud Chr. A :ex, Eusebius ibi iu de tabula .
ponit A . Pisonem et M . Crassum ; anno aulem 170) "Opo vuZTE OLVI'. Chr . Alex . opo i tř's vo
sequente, Silanum ei. Silium . Infra lamet auctor Xtó; quam tamen lectionem Riaderos rejicit, livre
Cbistum baptizatum asserit , Rulo el Rubellione riique vitio impila ! : idylle murito . Nec enini veri.
coss., recle : nos enim coss. proferunt ad an . Ti- simile est, ulticum hoc Salvatori nostro a Baplista
berii xv et Chr. Alex . el Eusebius. Numerus itaque nocturno leirpore prestituin luisse.
sic assignalus, alyne ejus loco , To OE O' ËTci , le ( 7) Ονόματι Βερονίκη. Βερνίκη, Jo. Danisceno
gendum : quo leupore Joannes baptismun suulli, esi. Vide Jo . Gregorii de Auctore Prolegomena.
Supradictis etiam sub co. 3. ſurte incepissel. Verum
HOD !I NOT Æ .
(m) Από τότε . Ah hisce verbis incipit frag. pro- δης ο τοπάρχης εις το βασίλειον της Τράχων, etc.
Juctum in Oral. 5 pro Imag. Jo. Damasceno ascri- (p ) Aed 'Howoldog . Damasc . intermediis omissis :
pla. De quo adisis Is. Casaubonum Exercil. ad διά τούτο λυπούμενος ο Ηρώδης ο βασιλεύς ο Φιλίπ
Annal. Baronii xt1, cap. 38. που ανήλθεν από της Ιουδαίας , και προσήλθεν
( 0) Ηρώδης ο βασιλεύς, etc. Erag. Darmase. “Ηρώ- αυτώ, etc.
365 CHRONOGRAPIIIA . – LIB. X. 3€6
Σεβαστο Ηρώδη τοπάρχη και θεσμοδότη ( ) Ιου- A Augustissimum Herodem, Toparclam, Judeis
δαίων τε και Ελλήνων, βασιλεί της Τραχωνίτιδος pariter cl gentibus Legislatorein , Tracliouilidis
χώρας3(1), ικεσίας δεήσεις και παρά Βερονίκης, αξιω- Tege , Veronica, honorabilis urbis Pantelis in.
ματικής πόλεως Πανεάδος (78). cola ,bumillime precatur.
Δικαιοσύνη, και φιλανθρωπία, και αι λοιπα * των Justitia , el erga homines benignitas, et quodcun
αρετών πασών περιστέφoυσι τηνυμετέραν και θείαν κο- que est virtutumomnium, divinumcaput vestrum,
ρυφήν."Οθεν κάγώ ταύτα **(5) ειδυία ήκον σύν αγαθαίς ceu corona cingunt. Quod ego neutiquam igno
ταις ελπίσι πάντως των αιτουμένων τευξομένη. Τίς δε rans, ad te accedo ; spen optimam concipiens
** ή του παρόντος προοιμίου κρη τις προϊών ολόγος σε ola ea cnnino obtinendi. Quid vero sibi νult
διδάξει. Εκ παιδόθεν ληφθείσα πάθει(1) αιμορροίας haec praefatiuncula , sequens le docelit Oratio :
οχετών εις ιατρούς κατανάλωσά (4) μου τον βίον Ego quidem ab elale puerili luxu sanguinis labo
και τον πλούτον , και ίασιν ουχ ηύρον.'Ακηκουία δε του Γ . us, facultales 238 meas omnes et fortunas in
θαυμαζομένου Χριστού τα ιάματα, ός 8 νεκρούς medicos profudi ; remedium vero inveni nullumn
εξανίστησι και τυφλούς (υ) πάλιν εις φάος έλκων και Uli vero ad nne pervenisset Christi illius faia ,
δαίμονας εκ βροτών απελαύνων και πάντας τους εν qui in miraculis tantus erat, ut mortuos resusci

προς αυτόν ούν καγώ ως προς Θεόν έδραμον. Και lium corporibus ejicere, quoscunque denique mor
προσεσχηκυία το περιέχον αυτόν πλήθος 10 (79), bos vero solo sanare potuerit ; ipsa quoque ad
δειλιάσασα ( 4) δε εξειπείν αυτό και την αήττη,τον illum, tanquam Nuomen, confugi . Τurbain autem
μου νόσον, μή πως τον μολυσμών του πάθους απο- animadvertens circumstanlen, verebar illi uor -
στρεφόμενος οργισθή κατ' εμού και πλέον 14 ( 3 ) μου meum insanabilein enarrale ; ne forte spur
επέλθη ή πληγή της νόσου, κατ' 11:εμαυτήν ελογισά - citient mali aversalus, ira in me comuoveretur,
μην ότι ει 12 δυνηθείην άψασθαι του κρασπέδου του et morbus me inde savior alligerel. Mecom igitur
έματίου αυτού , πάντως (α) ιαθήσομαι · και λάθρα in animo reputans, quod si liceret vel imbriain
εις το περί αυτον εισδύνασα πλήθος εσύλησα την vestimenti allingere, slalini convalescereim, oc
ίασιν, του κρασπέδου αυτού αψαμένη και σταλεί culte memet lurbæ inmiscebam , et fimbria ejus
σης 18 μου της πηγής (80) του αίματος γέγονα παρα- Tacta , nedela suffurala sum; substitit enim sal
χρήμα υγιής. Αυτός δε μάλλον, ώς προγνούς της guinis mei luxus, et protinus sanala fui : ille
έμης καρδίας το βούλευμα , ανέκραξε · Τίς μου vero cordis mei consilia presenliscens, elala νο
ήψατο; δύναμις γαρ εξήλθεν 15 απ' εμού. Εγώς ce, Quis, inquit , me teligit ? Virtus eniin es me
δε ώχριώσα (6) και στενουσα, την νόσον θρασυτέραν prodiit. Ego vero pallore sufusa , ingeniscens ,
την γην επλήρωσα δακρύων, την τόλμαν εξειπούσα. Horous , ad pedes ejus provoluta, et terrain la
Ο 16 δε ως αγαθός σπλαγχνισθείς επ' εμοί έπεσφρά - crynis couplens , audaciam meam profilebar. At
VARIÆ LECTIONES.
1 και θεσμοδότη. θεσμοθέτη Joannes. 3 της et χώρας on. Joinnes. 8: ικεσίας δεήσεις. δέησις και ικεσία
Joannes, οι scribendum sit ικεσία και δέησις. * αι λοιπταί. τα λοιπα Joannes, onliss0 πασων, 3 υμετέραν
Ch., Jonnes, ή μετέραν Ox. 6· ταύτα, τούτο Joannes. * πάντως των αιτουμένων. πάντων Joannes et,
on:isso ήκον , τευξομένη σου γράφω. 6° τίς δέ, ήτις et mor προϊόν σε ό λόγος Joanies. 1 εκ παιδόθεν. εκ
παίδων Joannes el Iox εις ιατρούς αναλώσασα - ίασιν ουχ εύρον. 8 ός . ώς Joannes et διανίστησι - φώς .
9 νόσοις. νόσω - θεραπεύων καγώ προς αυτόν Joannes. 10 τώ περιέχοντι πλήθει Joannes. Ide ,o ssis
δε - νόσον, μή τον εκ του πάθους μολυσμόν. 11 ττλέον. πλείων Joannes. 11: καθ' Ox., καθ' εαυτήν Jean
nes, qui ματιο anle καθ' εμού. 12 ει. εάν Joannes . Iden αυτού, τωθήσομαι» ού και αναμένη. '13 στα
- αποστρέφειν Jolies. 16 ο . αυτος - επ' εμοί επισφράγιζε μου Joal !es. Correxi Ox. έμε.
ED . CHILEADI NOTÆ .
(78) Γαρί Βερονίκης, αξιωματικής πόλεως Πανεά. Ο θει , reclius : ceterum hoc ipsum loquendi genus
8o5. A' ll Uatixis ad Bernicen , non ad urbem l'e barbarim apud Nostrum frequenter occurrit.
ferendum) ; ιιι Goilefredus Tiluranus, Jo . Dana- (80) Και σταλείσης μου της πηγής. Damascenus
Sceni interpres, Snsisse videtur. Αξιωματικοί sint, th:1 Det, σταθή σης ( pro σταθείσης) hadrecle. Στέλλω
qui iis dignitate aliqua constituti sunt, el a plebe hoc loco , reprimo, sive sislo , significat : unde babe
remou . mus apud Alexandr. Aphrodis . Tá stéadovia thu
( 19) Και προσεσχηκυία το περιέχον αυτόν πλήθος . κοιλίαν, que alvum sistunt, sive astringunt.
Jo. Datiniscenus liabet , το περιέχοντι αυτόν πλή
HODII NOTE .
(q) Θεσμοδότη. Dan. θεσμοθέτη. (α) Θεραπεύει. Rectius Dam. θεραπεύων.
(γ) Της Τραχωνίτιδος χώρας, etc. Danι. Τραχωνί- (9) Δειλιάσασα, etc. Dam. δειλ. μή τον εκ του τιά
τιδος, δέησις και ικεσία παρά. θους μολυσμών αποστρ.
(s) Ταύτα, etc. Dan. τουτο ειδυία , συν αγαθαίς (6 ) Πλέν. Dam, πλείων.
ταις ελπίσι πάντως τευξομένη σου γράφω ήτις ή του. ( 4) Γάντως ιαθ., etc. Dam. σωθήσωμαι, αν και
(1) Πάθει. Dan. πάθη. αψαμένη και σταθήσης μου.
( 4) Κατανάλωσα. Dan. αναλώσασα. (6) Ωχριώσα. Dan. ωχριάσασα.
(0) Και τυφλούς. Dan. perperam lesunt.
307 JOANNIS MALALE 368
Sle, pro benignitate sua mei miserlus, prestitain A γισέ μοι την ίασιν, ειρηκύς : Θάρσει , θύγατερ, ή
milhi valetudinem corroboravit, hoc dicto : Con- πίστις σου σέσωκέ σε : Πο?εύου είς ειρήνην .
fide filia, ftdes tuα le salsam 239 fecit : rade in Ούτως 17 και υμείς, Σεβαστοί, την δέησιν (c) οξείαν
pace. Similiter el vos, Angusiissimi, liti volo meo (308 ; tổ oeouévn Thaçixate .
annuatis, obnixe peto .
Hec ubi ex libello Supplici intellenissel Hero. Ο δε βασιλεύς Ηρώδης ακκούς ταύτα διά της
des, ad famam miraculi allonitis stelit ; myste- δεήσεως εξεπλάγη διά 18 ( d) το θαύμα και φοβηθείς
rium curaliotis horrescens, petenli respondil : το μυστήριον τηςιάσεως είπεν, Αύτη 19 ή εις σε γενο
Hec in te, o mulier, facta Sanalio , maximi sane μένη ίασις, ώ γύναι, μείζονος στήλης εστίν αξία.
digna est monumenti. Albi igitur, el statuan ei Πορευθείσα τοίνυν οίαν βούλει αναστησον αυτό στη.
erige qualem vis , Isonorern optatum illi exhilhens, λην, προθέσει (e) δοξάζουσα τον εασάμενον.
qui le sanam reddidit.
Statium itaque Veronica, quo anteliac lie. Και ευθέως και αυτή 20 Βερονίκη, η πρώην αιμορ.
morrhousa fuerat,in media urbe sua Paneatle, Πο- ρους (0, εν μέσω της ιδίας αυτής πόλεως Πανεάδος
niino Deoque nostro Jesu Christo, statiuam erexit , ανέστησε τω Κυρίω ημών και Θεώ Ιησού Χριστό και
ex ere ductili conlatam , auri etiam aliquantu. Β στήλην χαλκήν εκ χαλκού θερμελάτου 22 (g), συμμί
lun el argenti adniscens. Quis quidem statua ad- ξασα βραχύ τι μέρος χρυσού και αργύρου." Ητις στήλη
huc visitur in urbe Paneade, jam olim, ad eo loco μένει εν Πανεάδι πόλει 23 έως της νύν, προ πολλού
uli stelit, urbis in inclitullio , translala in san- χρόνου μετενεχθείσα άφ' ού ίστατο εν μέσω της πό
ctam edem oratoriam. Momentum vero loc λεως ( a) τόπου και εις άγιον ευκτήριον οίκον . “ υπερ
inveni in dicta urlie Paneale, apud Bassum quem- υπόμνημα ηύρον 15 (1) εν τη αυτή Πανεάδι πόλει παρά
dam, qui a Judaismo ad Christianismum Irans- Βάσσιο τινί , γενομένων από Ιουδαίων Χριστιανώ. Εν
ieral ; qui in eodem etiam libro antiquorum Ju· οίς 26 (;)υπήρχεν ο βίος 27 (1 ) πάντων των βασιλέων
date regum omnium res gestas conscriptas ha- των βασιλευσάντων πρώην της Ιουδαϊκής χώρας.
huil.
Ιdem rex Herodes, Philippi frater, ex reple - “Ο δε αυτός βασιλεύς Ηρώδης ο Φιλίππου γενόμε
Aione egrolans , decubuit , 240 per spalium να νος έμπληθής έκρίνετο (81) επί μήνας η'. Καιεσφάγη
mensium : quibus exactis, in cubiculo suo, con- εν τω (509] κουβικλείω αυτού μετά τους η' μήνας
scia etiam uxore , occisus est : sicut sapientissimus συνειδυίας και της γυναικός αυτού , καθώς ο σοφώ.
Clemens scriptis prodidit. . τατος Κλήμης συνεγράψατο.
Anno autem XV1, el mense Vo , imperantis " Τοδε οκτωκαιδεκάτω έτει της βασιλείας του αυτού
Tiberii , Jesus Christus Deus el Servalor noster, Τιβερίου Καίσαρος και μην το ζ , γενόμενος
scipulo suo, proditus est ; Martii xXI, die luna , ήμών, τιαρεδόθη υπό Ιούδα Ισκαριώτου, μαθητού
feria v, liora nocturna V. Abducius vero Tuit ad αυτού , και αυτός Κύριος και Σωτήρημών, μην Δύστρα
Caiapliarm, pontificein maximum : exitude auten το και Μαρτίο κ ", της σελήνης εχούσης ήμέραν
Pontio Pilato præsidi traditus fuit. Procla vero ιγ" (82): ήν δε ημέρα πέμπτη, ώρα νυκτερινή
Pilati uxor , αιiss0 statim nuntio , en nio- πέμπτη. Και απηνέχθη προς τον Καϊάφαν αρχιερέα,
nuit ne quid tentarel adversus justum illum Ιιο- κακείθεν εξεδόθη Ποντίω Πιλάτω ήγεμόνι• και
VARIELECTIONES.
11 ούτως. ούτω Joannes. 17 τη δεομένη αξίαν Joannes. 18 διά omisit Joannes. 19 αύτη el mox προ
θέσει οιn. Joannes . 10 ή αυτή. αυτή Joannes et nox αιμορροούσα. 2) τώ - Χριστώ. τω Θεώ και Κυρία
Joannes. Idein postea μίξασα χρυσόν και άργυρον. 22 εκ χαλκού θερμελάτου. Ο Scr. θερμηλάτου, uli
Isabel Jamascenus . ) Ch . 10 πόλεις τη πόλει Joannes el Ox έως νυν ού προ πολλού . 18 τόπου -- οίκον, εις
άγιον τόπον εις οίκον ευκτήριον Joannes. 15 ηύρον, ευρέθη εν τη πόλει Πανεάδι Joannes. 16 οίς. ώ Jon
Bes, sie pergens βίος των βασιλευσάντων πάντων της, etc. 27 εκρίνετο. εκλίνετο Clb .
ED . CIIILMEADI NOTÆ .
(81) Εκρίνετο επί μήνας η '. Suspicor legendum (89) Μαρτίο κγ', της σελήνης εχούσης ή μέ
? x (Veto . aliter enim nullus sanus 61318118 ex ver - pav xy'. Cedrenns , el Chr. Alexand. auctor, Sal.
bis hisce elici poterit. Herodem vero istum in exsi valorem nostrum Martii sxi crucifixuml, X XV vero
bio diem sirum obiisse , quo tamen mortis genere . resurrexisse , et ex consequentia xxl1 a Juria pro
incerlum , dubitandum non est ; nec enim eumn 1111 ditumi, volunt; Nosier tamen horum numero , diem
aliam inde revocatum legimus. Vide Joseph . Anti : alium in bis omnibus addit : in lunæ tantum die
quit. lib . xvII . cum cis conveniens.
HODII NOTÆ .
(6) Οξείαν. Dam. άξίαν. τόπον, εις οίκον ευκτήριον.
id) Aid Dam , deest. (1) Πύρον. Dan. quod nola/ u , dign :, ευρέθη
(ei Ipoośgel Dam , deest. inventum est.
(f) Αιμόρδους. ii. αιμορουσα. (5) 'Εν οίς. Dan. έν ω .
(3) Θερμελάτου, el . Θέρμηλάτου, μίξασα χρυσόν (k) ο βίος, etc., Pain , ο βίος των βασιλευσάντων
και αργ. πάντων της Ιουδ.
(Η) Πόλεως, etc . Dan. πόλεως Πανεάδος εις άγιον
269 CHRONOGRAPII . – LIB . X . 37Ο
ευθέως ή γυνή του αυτού Πιλάτου Πρόκλα εδήλωσεν Α IA
minem : Mulla enim, inquit, Ilodie per sofalium
αυτώ, Μηδέν σοι και το δικαίω τούτω. Πολλά γαρ passa sum propter eum. Judei vero,Iwc cognito,
έπαθον σήμερον κατ' όναρ δι' αυτόν. Και γνόντες m ultitantes exclamorunt : Tolle , totle cruci
τούτο οι Ιουδαίοι, έστασίαζον χοάοντες . *Acor , fide euΟΝ. (Crucifixus est itaque D . N. Jesus Chri
upor ( alii quidam minus bene épov ), otaú slus viu kal. Aprile's , Marlii XXIV, die lunæ xiv ,
ρωσον αυτόν . Και εσταυρώθη Κυριος ημών Ιησος Ilora die VI , con esset Parisceve, sivo dies Pre
Χριστός τη προ η' Καλανδών 'Απριλλίων (55), μην prationis. Sol vero Iline orbatus est, et lene
Μαρτίο κδ', της σελήνης εχούσηςήμέραν δ' ήν(310) Dre facie sind super Terra η υπiversam. Haruto
δε ημερινή ώρα έκτη , της ημέρας ούσης Παρα. Αuleulenelbrarum in scriptis suis meminit sapien .
σκευής. Και εσκοτίσθη ο ήλιος 18 , και ήν εις τον issimus Palegon Atheniensis , bisce verbis :
κόσμον σκότος : περί ου σκότους συνεγράψατο ο « Anno regi Tiberii Cesaris lecimo oclavo, ecli
σοφώτατος Φλέγων ο Αθηναίος εις την ιδίαν αυτού psis solis eral maxiina, quale priora secula vi
συγγραφήν ταύτα. Τα οκτωκαιδεκάτω έτει της dere nullain. Hora enim diei sexta nox erat lanta,
βασιλείας Τιβερίου Καίσαρος εγένετο έκλειψις ηλίου ut etiam stelle apparerent. )
μεγίστη πλέον 29 των εγνωσμένων πρότερον (84) : και νυξ υπήρχεν ώρα έκτη της ημέρας, ώστε και
τους αστέρας φαίνεσθαι.
Ο δε Κύριος Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού Β 241 Dominus vero noster Jesus Christus Filius
του ζώντος, έδωκε το πνεύμα τη αυτή Παρασκευή , Dei vivenlis circiter ejusdem Paraskeves horam
ώρα ήν ώς θ'. Και ευθέως εγένετο εις πάντα τον ΙΧ anima einvit. Protinus per Totum orbem ter
κόσμον σεισμός μέγας καί τάφοι ανεώχθησαν και ΓP motus ingens exortus est, sepulcra etiam aperta
πέτραι εσχίσθησαν και νεκροί ανέστησαν, καθά έν sunt, et rupes dissilierunt, mortuique Tesurrexe
ταις θείαις Γραφείς εμφέρεται πάντα μετά αληθείας: run!, adeo ut Judei ipsi dicerent : Dei certe
ώστε λέγειν τους Ιουδαίους, 'Α.ληθώς Θεού Υιός Filius erat, quem crucifiimus : uti nec omnia in
ήν ούτος, ον εσταυρώσαμεν». S . Scripturis verissime lradila habemus.
Και ετάφη ο Ιησούς Χριστός ώρα , 30 δεκάτην 80. Hora verox ejusdem diei Sepultus est Tests
της αυτης Παρασκευής ημέρας, εν υπατεία Σουλπι- Christus, Sulpitio et Sylla cosS., Alin0 erit ΑΠΟ
κίου και Σωλα(83) 31, του έβδομηκοστου ενάτου 31 έτους clien LΧΧΙx, Syriam tum procurante Cassio ,
χρηματίζοντας κατά 'Αντιόχειαν την μεγάλην , φuem Tiberius Caesar regioli et pract :
ηγεμονεύοντος δε τότε της Συρίας Κασσίου, του και
προαχθέντος υπό του αυτού Τιβερίου Καίσαρος .
'Avéron ó Kúpros Lev xai Od: 'Ircous Resurrexit vero Dominus Deus noster Jesus
perb! 311J AUSTOP to xal M2.p ='W %:',cor vuxt:. C Dystri, sive Martii mensis xxv, hora noctis x ,
27Οκάτη, επιφωσκούσης ημέρας Κυριακής, του illurescenle ejusdem Martii ΧΧνι , qui dies eral
αυτου Μαρτίου μηνός έκτης εικάδος, εχούσης της Dominicus; die Vero June XVI apostolis eliaom
σελήνης ημέραν εξκαιδεκάτην 31, και εφάνη τοίς suis aliisque sanctis pluribus visus est ; cum qui
αποστόλοις και άλλοις αγίοις πολλούς και συναν. bus ctiam conversalus est, post resurrectionem
εστράφη αυτοίς επί της γης μετά την ανάστασιν sti, per lies XL . Artemisii vero, sive Maii men
ημέρας μ'. Και ανελήφθη εις τους ουρανούς ο Κύριος Sis IV, Iora diei 11 , feria V, in celum assumpus
ημών και Θεός Ιησούς Χριστός μην 'Αρτεμισία «st Doιuius Deis noster Jesus Christus, sanctis
τη και Ματω δ', ώρα ημερινή β', ημέρα ε', των apostolis, turliaque alia magna, una vitlentibus
αγιων αποστόλων ορώντων και πολλού τελή 1ους illum per nubes in caelos recepίπη ; Suclis an -
άλλου τως υπό νεφελών ανελήφθη, και των αγίων gelis interim dicentibus : Viri Galilei , quil in
αγγέλων λεγόντων: Τί ατενίζετε εις τους ουρανούς, tenlos oculos in celui habetis ! 1ste Jesus est, etc.
Γαλιλαίοι άνδρες ; Ούτός έστιν ο Ιησούς, κ. τ.λ.
VARIE LECTIONES.
( "λιος Ox. 29 πλέον φη. (Clarion. Pash, p. 219 € , Syncellus p. 55 A . Fort. πασών. 80 ώραν .
14 ήλιος Ch.,
ώρα Clb . 30' δεκάτην, δεκάτη Ox. 31 Συλλα . Secribe Σύλλα. 32 εννάτου Ox. 33 εξκαιδεκάτην C ., εξκαιδε
κάτη Ox.
ED . CUILJEADI NOTÆ .
(83) Ti to ni Kaiavõüy Vodoy. llie non D producit auctor noster ; que tamen habes apul .
sibi constat auctor : you enim kalendas Apriles Eusebium Chronic . lib . 1 ; Cum tamen alii Phile
incidit, non in Marlii sxiv, sed xxv . ( 11011 enim goulenn hunc Trallianum appellent. Umie Nostro
Romani compitanics, vui Kalendas (sub di ante) Atheniensis virtis est ; Phlegontein eniin illum ,
Apriles dicunt, Græci recentiores, cñ og in ka . qui Adriani libertis erat , qui Olympionica el
23vowy 'A = 0 :11iw , efferunt. lia eiia ii aicior Mo Chronica scripsit, hoc loco intelligere cui ,
sler supra, Christi nalivitatem assinans, tñ too esi quod dubiteαmus. ίου
1' Καλανδών Ιανουαρίων, μην) Δεκεμβρίω κε', all ( 83 ) Υπατεί Σουλπικ και Σωλα . Sr, Συλ .
kal. Januarias, id est Decembris sxv, cam ponit ; 200 . Sulpicium Gatham , et Syllall coss. habent et
Η η

recte. Chr. Alex. et Eusebius ; sed ad annuill ris Tibe

(84) Πλέον των εγνωσμένων προτ : ροΥ ΣΩΣέιν !ioc , 21: 10 Sil, Citrisli p1ssio1e1 se toile.
loco redundan. Cielcium ipsa Pulegontis verba non
 371 JOANNIS MALAL 572
242 Mensis autem Artemisii, sive Maii xιν, Α Και κατήλθε το άγιον και ζωοποιόν Πνεύμα εις
de Donini, o, Ilora diei μι , Spiritus Sanctus et τους αγίους αυτού αποστόλους μηνι 'Αρτεμισία τω
vivificus, in sanctos ejus apostolos descendit; Ju- και Μαθω ιδ', ημέρα Κυριακή, ώραν γ ημερινήν,
deam tum poeirante di lo Pontio Pilato; qui, ηγεμονεύοντος της Ιουδαίας του αυτού Ποντίου
post dissolutum a Tiberio Cesare Judeorum re- Πιλάτου · όστις προεβλήθη άρχειν του έθνους υπό
gonn, ab eodem, praesides pro arbitratu suo του αυτού Τιβερίου Καίσαρος, του καταλύσαντος
ubique constituente , huic genti prefectus fuerat ; την βασιλείαν των Ιουδαίων και προχειρισαμένου και
sub pontificalu vero Annæ el Caipha . αύτοϊς άρχοντα όν ήβουλήθη αυτός, αρχιερευόντων
δε του Ιουδαϊκού έθνους "Αννα και Καϊάφα.
Εodem autem regnante Tiberio Cesare, qua- Μετά δε έτη τέσσαρα της αναστάσεως και αναλή
tuor pos: annis qu in Salvator noster Jesus Cliri- εως του Σωτήρος [5121 ημών Ιησού Χριστού , επί
stus, surrectus a mortuis, in coelum assurplus της βασιλείας του αυτού Τιβερίου Καίσαρος, μετά
fuerat ( ημιο ctiam tempore Paulus in Cilician το εξελθείν τον άγιον Παύλον από 'Αντιοχείας της
1r: nsmigraverat , relicta Antioclaia On::gna, ubi μεγάλης, κηρύξαντα εκεί πρώτον τον λόγον εν τη
verbum Dei primus cuin Barnaba prelicasset, ρύμη τη πλησίον του Πανθέου τη καλουμένη των
prope Pantheum, in vico Singonio) : eo, inquam, ο Σίγγωνος 35 άμα Βαρνάβα 36, και επί την Κιλικίαν
tein pore Petrus ab Hierosolynis disceleris, An- έξελθεϊν, ο Πέτρος από Ιερουσολύμων εν τη αυτή
Ciochiam venil : uti promulgalo Evangelio, epi. 'Αντιοχεία παρεγένετο και τον λόγον εδίδασκε. Και
scopi muous suscepit. Christianorum vero, qui ex εκεί αυτόν ενθρονίσας, πεισθείς τοίς από Ιουδαίων
Julcis facti fuerant, persuasionilous adduclus, qui γενομένοις Χριστιανοίς , τους εξ εθνών πιστούς ούκ
ex ethnicis erant fideles, non recepίt ; sed eorum εδέξατο ούτε ηγάπα, αλλ' ούτως εάσας αυτούς εξήλ
illa ratione habita , inde discessit . Djvus autem θεν εκείθεν. Ο δε άγιος Παύλος μετά ταύτα ελθών
Paulus Antiorliam Magnam reversus, et de his έν 'Αντιοχεία τη μεγάλη, και μαθών ταύτα περί του
certior factus , scandalum hoc ubique de medio αγίου Πέτρου, πανταχού το σκάνδαλον περιείλε και
siistulit, onesque sine discrimine amplexus, ad πάντας ίσως 37 εδέξατο και ηγάπα, προτρεπόμενος
salutem perducere conatus est : πιι :ec Clemens και παντας , καθώς συνεγράψαντο ταύτα οι σοφώτατος
el Tatianus sapientissini clironograplii literis pro- Κλήμης και Τατιανός οι χρονογράφοι.
diderunt.
243 Tiberius autem nature cederis , diem ο δε Τιβέριος βασιλεύς τελευτά ιδίω θανάτω εν
sumobiit in palatio, aunos natus LΧΧν11. C το παλατίων (86), ών ενιαυτών οη' (87).
Tiberium in imperio excepit Elius Caius Cali . Μετά δε την βασιλείαν Τιβερίου Καίσαρος εβασί
gula. Hie privatus allhuc, barbaris gentibus ter- λευσεν " Ήλιος Γάϊος (88) ο και Καλιγουλάς 11, ός
rori fuit maximo : itaque et senatus eum impe - έσχε φόβον πολύν προς άπαντα τα τών βαρβάρων
ratorem designavit, Gallo et Νonniano coss. ; in- έθνη προ του βασιλεύσαι · και διά τούτο η σύγκλή
peravit vero annos IV et lenses VI. Eral autem της βασιλέα αναγόρευσεν αυτόν. [315] Εβασίλευσε
procerus, membris bene compositis, lacie lenni , δε επί της υπατείας Γάλλου και Νοννιανού ( 89), και
colore pulcliro, lanuginem priniil emiltons, ca - εκράτησεν η βασιλεία αυτού έτη δ' και μήναςεπτά(30):
pillidio inolli et denmiss0, Onlis parvis, ingenio " Ην δε ευμήκης 39 , εύθετος, λεπτοχαράκτερος, εύ
aeri, iracundus et magnanimus. Ηujus imperan- χρους (91), αρχιγένειος, απλόθριξ, μικρόφθαλμος ,
is anno primo Antioclin Αfagna, una cum parte περίγoργος, οργίλος , μεγαλόψυχος. Εν δε τώ πρώτο
: liqua suburbii Diplinci, divinam iram secundo έτει της βασιλείας αυτού έπαθεν υπό θεομηνίας
post tempora Macedonium, passa es!, nensis Dy- Αντιόχεια η μεγάλη μηνί Δύστρω το και Μαρ
stri, sive Martii XX1, matulino tempore, grie τίω κγ' περί το αυγος το δεύτερον αυτής πάθος τουτο
Antiocliene anno LΧΧΧν. Ιtaque ingentes pecunia- το μετά τους Μακεδόνας, έτους χρηματίζοντος τε"
rum largiliones in urbem incolasque superstites Ρ κατά τους 'Αντιοχείς. "Έπαθε δε και μέρος Δάφνης
Clius imperator erogavit. Balaneum quoque publi- και πολλά χρήματα παρέσχεν ο βασιλεύς Γάϊος τη
cum exstruxit, prope montein C . Casatis ; a Roma αυτή πόλει και τους ζήσασι πολίταις. Και έκτισεν
VARIE LECTIONES.
και προχειρισαμένου Ch., προχειρισάμενον Ox. 35 Σινγωνο: 08. 86 Βαρνάβα Ο . 37 ίσως Ch., ε!σως
Ox. 38 Καλλιγουλάς Ox. 23 ευμήχης Ox.
ED,CHLMEADI NOT E .
(86 ) 'Ev tā nama : 10 ). Imo in villa Luculliana Chr . Aler . et Eusebium etiam : sed all anniin
mortem obiil, teste Suelonio . Tiberii xx . biennio scilicet ante Caligulam imp.
(87) " Ων ενιαυτών οη'. Ita etiam Suetonius. Cor - (90) Εκράτησεν η βασιλεία αυτού έτη ο
rigendum italie Chr. Alex . ubi hiec ipsa ex nostro, uñvas catá , liivperavit Caius Caligula irier.no
corrupie licei, desumpia babes. X wensibus, diebusque voli, oli leslalar Suelo
(88) ' Εβασίλευσεν Ηλίας Γάϊος. Helium, sive pilus, it. 59.
lillah , dictum Caligular millibi in venin . (91) Eyeous. Pallido colore fuisse ait Suein
(89 ) 'Erk třs ÚTEZTE!aş läkou xa ! Novviavoj. nius ; qui cliain characterem a Nostro longe
Callum el Voniamo quidem coss. invenio apud vergun ei tribuit.
373 CHRONOGRAPHIA. — LIB . X . 374
έχει δημόσιου λουτρόν, πλησίον του όρους Γαΐου A Antiochiam nisso, qui opus Lioc efectum daret ,
Καίσαρος (92), πέμψας από Ρώμης εν αυτή Αντιο- Staliano prefecto : qui, nionle abscisso, magnum
χεία, ένα κτίση το δημόσιον λουτρών, Σαλιανόν ibi queductum condidit , per quern aquas ex
έπαρχον· όστις και αγωγόν εποίησε μέγαν από Dupline in balueum hoc novuo introduxit. Tem
Δάφνης γλύψας το όρος και αγαγών τα ύδατα εν τω pla etiam quodam exstruxit.
κτισθέντι παρ' αυτού δημοσίω λουτρώ. "Έκτισε δε
καιιερά.
συγκλητικούς άλλους πάλιν από Ρώμης πλουσιωτά- malores Ronan os predliviles , Pontoum et Varium,
τους, ώντινων τα ονόματα ταύτα, Πόντους και Ουά- qui Antioclis prospicerent, et non solum 244
ριος , επί το και φυλάττειν την πόλιν και κτίσαι ex iis quo imperator Antioclienis abunde largitus
αυτήν εκ των φιλοτιμηθέντων υπό του αυτού βασι- est, sed ex propriis etia: sumptilus urbein in
λέως, ώσαύτως δε και εκ των ιδίων αυτών παρα - slau arent , instauralanmque incolerent. Duo itaque
σχειν τή αυτή πόλει και οικείν εν αυτή. Ούτινες senalores i quanplurima per urbem domicilia ,
πολλά πάνυ οικήματα εκ των ιδίων έκτισαν προς μropriis ex suptibus , edificarunt : insuper etiam
δε τοις οικήμασι και άλλα πάλιν έκτισαν οι αυτοί Β inferius ad urbis neia, juxta lucium, Balneum
συγκλητικοί εν τη αυτή 'Αντιόχου πόλει εκ των ingens public , Varium vocatum, exstruxerunt ;
ιδίων αυτών χρημάτων δημόσιων Λουτρών μέγα το proxime quod zedes etiam privatas suas exstructas
λεγόμενον Ουάριον κάτω παρά το τείχος πλησίον habuerunt . trinyuplium quoque , staluis hinc inde
του ποταμού , ένθα και τα οικήματα αυτών έκτισαν Splendidissime Ornaturn , condilertunt ; uli virgini
πλησίον του δημοσίου , και Τρίνυμφον ευπρεπέστα bus Antiochenis quibuscunque, nuptialia sua ce
τον (95) πάνυ , κοσμήσαντες αυτό αγάλμασιν εις το lebrantibus, inservirci. Sed et alia etiam per ur
γαμοστολείσθαι τάς πολίτιδας παρθένους πάσας. Και Den plurina edificia , imperatoriis ex sumptibus,
έκ τώνδε φιλοτιμηθέντων ανήγειραν πολλά κτίσματα erexerunt dicti duo senalores , urbeque ita iuslau
εν αυτή των Αντιοχέων πόλει• και έμειναν οικούν- ralam incoluerunt : cives vero superstites Caius
τες εν αυτή τη πόλει οι αυτοί συγκλητικοί. Και τους Cesar etiam honoribus auxit.
υπολειφθέντας δε κτήτορας αξίαις ετίμησεν ο αυτός
Γάϊος Καίσαρ .
'Από δε του πρώτου έτους Γαΐου Καίσαρος παρ- Favelbat autem Caius Caesar factioni Prasinae :
δησίαν λαβόν παρ' αυτού [315] το Πράσινον μέρος . itaque ea, licentiam inde sibi simens, a primo
εδημοκράτησεν εν τη Ρώμη και κατά πόλιν επί έτη " imperii ejus anno, per totum triennium, Roma
γ' άχρι της βασιλείας αυτού · έχαιρε γάρ αυτοίς. Το omnibusque aliis urbibus, dominabatur. Tertia
δε τρίτω έτει της βασιλείας αυτού έκραξαν εν 'Αν- autemimperii ejus anno Antioclin Syrie in illea
τιοχεία της Συρίας οι εκ Βενέτου μέρους της αυτής tro, spectanle etiam tumIulos Pronew prefecto,
πόλεως τοις αυτόθι Πρασίνοις εν τω θεάτρω, Καιρός qui ex Veneta erant factione, alla voce Prasinis
ανάγει και κατάγει, Πράσινοι μάχη, θεωρούντος exclamarunt : Tempus ertollit, et doorsum agil :
τότε του Προνοΐου , άρχοντος υπατικού . Και εγένετο jam Prasina pugnα . Ει coorta est in populo con
δημοτική αταξία μεγάλη και συμφορά τη πόλει turbatio ingens; cujus eventus urbi Ct Ssil
συνέβη οι γάρ 'Αντιοχείς "Ελληνες μετά των in incommodum. Greci enim Antiocheni cum Ji
αυτόθι Ιουδαίων συμβαλόντες δημοτικήν μάχην «lseis , qui ibi Ihalil:irunt, ad pugnan populareto
εφόνευσαν πολλούς Ιουδαίους, και τις συναγωγάς pervenieules, ex Judeis plurimos interfecerunt, et
αυτών έκαυσαν. Και ακούσας εν Παλαιστίνη ο ιερεύς 2 / 5 synagogis eorum incendio devastarunt. Cu
των αυτών Ιουδαίων ονόματι Φινεές, συναθροίσας jus rei fanani cum in Palestina Jud:rorum ili sa
πλήθος Ιουδαίων και Γαλιλαίων, πολιτών όντων, ως cerdos, Ποιnine Plineas accepissel ; collecta Judeo
Α' χιλιάδας έχων μεθ' εαυτού ήλθεν εξαίφνης εν τη D rum et Galileorum copiosa multitudine , nei pe
αυτή 'Αντιόχου πόλει από Τιβεριάδος πόλεως και ιrigina circiter millibus, ab urbe Tillerinde exer
εφόνευσεν 40 πολλούς, ώς άπαξ αιφνίδιον εισελθών citum hunc ducens, Antiocliam subito adorilar :
μετά ώπλισμένων ανδρών και εάσας πάλιν απήλθεν cujus incolas inopinatoς opprimens, quainpluri
έν Τιβεριάδι και αυτός Φινεές. Και ταύτα μαθών και υιος eorum internecioni dedit , slrageque finila,
βασιλεύς Γάϊος ήγανάκτησε κατά των συγκλητικών Tiberialen Statio repelit. Hec ubi audisse! !
VIRLE LECTIONES.
* εφόνευσαν Ox.
ED . CHILMEDI NOTE.
(92) ΙΠλησίον του όρους Γαΐου Καίσαρος. Ρropι νυμφαίον, ηιιptiis quibuscunque celebr. n:lis desti -
montem C . Cesaris ; id est juxta eam montis par Ballim ædilicium , ut ipse vuit : Cedrennis tamen
tem ubi J. Cæsar Balneum publicum), Gladiato . pauperibus solum virginibus , quaque domibus
rium , Tbeatrum , aliaque Antiochensibus uliin propriis carebant, eorum tribuit lisum , in Lone
esslruxeral ; de quibus auctor supra lib . ix. Λfagno : Και το νυμφαίον, το τούδε του οίκου κεί
(93) Και Τοίνυμφον ευπρεπέστατοννυφαγωγίαν
. Τrinyplan μενον αντικρύ , εν όπερ οι γάμοι εγένοντο των ου :
Mc vocat , quod postea S « ρτιο οι εχόντων οίκους.
 375 JOANNIS MALALE 26
Caius imperator, in Pontoum et Varium sena- Α των όντων εν τη αυτή 'Αντιοχεία πόλει Ποντίου και
Iores, qui Antiochie habitalbant, ira commotus est. Oυαρίου, και πέμψας εδήμευσεν αυτούς επαίρων
Missis itaque qui bona eorum publicarent. Ionios. πάσαν την περιουσίαν αυτών και τους διαφέροντας
que eorumomnes fisco addicerent ( que proindle als: αυτοίςεν'Αντιοχεία οίκουςέτίτλωσεν(94),( 516) άτινα
Antioclienis Basilico, i. e. domus regim vocantur), οικήματα εκλήθη τα βασιλικά εξ εκείνου έν τή αυτή
ipsos elian ferreis coupedibus vinclos adduci 'Αντιοχεία της Συρίας, αγαγών και αυτούς σιδηρο
J1Ssit ; eo quod neque Antioclienost ulluntes δεσμίους, διότι ούτε τηνταραχήν της πόλεως έπαυσαν
co:n pescuissent , nec Phinese sacerdoti urbem Va- ούτε τω ιερεί Φινεές πορθoύντι και την πόλιν (95)
stanti, obviam ivissent. αντέστησαν.
• Μisit etiam Tiberialem Plrstine, qιι Ρhine: η "Έπεμψε δε και έν Τιβεριάδι πόλει της Παλαιστί
Sacerdotem comprehensium, tanquam rebellionis VYς, και παρέλαβε την αυτον Φινεές, ιερέα των
reum, capite multarent. Mullos elian Jud:ros el Ιουδαίων, και αποκεφάλισεν αυτόν ώς τύραννον, και .
Galileos neci delit. Phinese sacerdotίς πολλούς Ιουδαίους και Γαλιλαίους απώλεσε. Και
caput, in Orontis fluvii ripa opos ta, extra urlien την κεφαλήν δε του ιερέως Φινεές εκόντευσεν έξω
Antiochian, conto affixum erigebatur. Que VerO της πόλεως (96) 'Αντιοχείας πέραν του Ορέντου "
in urbe ignibus alsumpta f1erant, nissis pecuniis " ποταμού , και τα καυθέντα εν τη πόλει ανενέωσε
ipse instauravil. πέμψας χρήματα.
Eolein vero anno Chains iperator a cubicularis Και εν αυτώ τω έτει εσφάγη ο αυτός Γάϊος βασι
eunichis, Stellitilus 2 sis, senatu factum λευς έσω εν την παλατίω υπό των ιδίων σπαθαρίων
approDante, cum ann 1gcret XANIX , Orcisus est. των κουβικουλαρίων ευνούχων, κατά γνώμην της
Caio Successit in imporio Claudius Cirsar Ger . συγκλήτου, ών βασιλείαν
Μετά δε την ετών λ0'. Γατου Καίσαρος εβασίλευσε
manicus , Cassi0 el Slone coss. et reg 1:2vit annos Κλαύδιος( 517 Καίσαρό Γερμανικός επί της υπατείας
XIV el menses N . Erat hic statra curta, corpore Κασίου και Σόλωνος (97). Εβασίλευσε δε και αυτός
Crasso, oculis Cirsiis, Stalic: nus, colore canlidlo, Κλαύδιος Καίσαρ έτη ιδ' και μήνας θ' (98). "Ην δε
facie oblonga, ingenio nitissimo. Crbem hic concli- κονδοειδής, εξογκος, γλαυκόφθαλμος , μιξοπόλιος,
« πι, gian a homine S110 Claudiopolio vocavit . λευκός, μάκρου. .. γαληνότατος. " Έχτισε δε πόλιν.
Breitania quoque urlheir condidit, non procul ill) ήν εκάλεσεν εις ίδιον όνομα Κλαυδιούπολιν. "Έκτισε
Oceano . δε και Βρεττανίαν πόλιν (99) πλησίον του Ωκεανού.
Claudius autem imperator Prasinis dominatio- ς Ο δε αυτος Κλαύδιος βασιλεύς και τη δημοκρατία
net )Sam confirmavit. Ηujus aufenn Su imperio των Πρασίνων κατάστασιν έδωκεν. Επί δε της αυτού
Elisis et Syrna,con plurimis aliis Asite ur- βασιλείας έπαθεν υπό θεομηνίας ή "Έφεσος και η
il :is, rain divin ) expertise Sunt : quibus instal- Σμύρνα και πολλαι άλλαι πόλεις της Ασίας, αστι
Fililis 10perilor plorinna Suppeditavit . Εοιίcυ σιν έχαρίσατο πολλά εις ανανέωσιν. Εσείσθη δε
Coclissa est clion Antioclia Hagna, 1epla !e τότε και η μεγάλη 'Αντιόχεια πόλις, και δεεοοάγη και
bili , Martis, atque fierculis per medium diru- ναός της Αρτέμιδος και του "Αρεως και του Ηρα
pla Stunt ; les que plurina corruerunt. Ι :: que κλέος 43 και οίκοι φανεροι έπεσαν. Ο δε αυτός βασι
Candius imprator tributum fumarium , a sodili deusKav.:05 ÈxooLTEV ŠTEÒ TÜV OUVEOYLŪV, ñ zou
1iis Antioclienis sili pendi solitum, in porticunι συστημάτων, της Αντιοχέων τόλεως της Συρίας την
Contig . 11rt1! , Tiberio Cesare exstractrum λειτουργίαν ( 3181 ή , τπαρείχον υπέρ καπνου ( υ , εις
instaurationem remisit. ανανέωσιν των υπορόφων 4* εμβόλων αυτής των
κτισθέντων υπό Τιβερίου Καίσαρος.
VARIAE LECTIONES .
•1 πορθoύντι (Ch., πoρoύντα Ο . 49 “Ορέντου. ' Ορόντου C . Vide licenla al, nobis ad p. 113 Α.
63 Ηρακλέως Ox. Miliaυπωρόφων.
ED. CHILVEADI NOTÆ .
(9 ) 0:κους επίπλωσεν. 1. est regio fisco ad. i- (97) 'Ετοι της υπατείας Κασίου και Σόλωνος.
rit Tililorinin tabellis, quas goviĝas vocal Aga Coss. li nusquam apparent.
1hias Til) . V, eisden pro more aflixis. Hoς Vero ( 98) 'Εβασίλευσε δε ό αυτος Κλαύδιος Καίσαρ έτη
privato nemini licili, uti ex Justiniani Novella LÔ ya uivas 0'. Ciandium annos xiv ei menses ix
jivih , vivere es! : Tò è unista é moi coö novou imperasse ait , a vero non procul : nono enim kao
πλημμελούμενον φυλάξει, το μηδενί δούναι ταόρη - Indas Februarii, il est Januarii XXIV, ( :nligula
ciev Titious ėTI!T:Ocvi ! Yupinis , oirr:10.5!V occiso , Claudius imperare cirpil ; qui etiain XIV
αλλοτρίοις · μόνον γιο ιδιον τούτο του το δημοσίου, imperii anno, μι Illus Ooloris, sive mense Supra
των τε βασιλικών οίκων εστί, των το ημετέρων, των aun ) ΧΤΙΣ 0clavo, die S m ) oil : teste St :lolio.
τε της ευσεβεστάτης Αύγουστης. Ει δε εις έτέρου ( 9 ) "Έκτισε δε και Βρεττανίαν πόλιν. Ubian
τινός εύροι προσηγορίας σανίδας ανατεθείσας, αυτας 1: «enTerr, rim ? Britannial quidem nostram,
ευθύς καθαιρήσει, ανιχνεύσει δε τον ταύτας κατα - Hall post Jul. C : 52re tental , Cludlinimp.
πήξαντα . armis suis petiisse , dcere ea deinceps triumphulle
(95 ) loolOūvta civ.16) iv . Ser. Nog noüvti. Umile egisse maxiinum legimus : de Bretannia vero urbe
vero historiolam hanc petierit auctor non habeo maritima, ab eodeni exstructa , nihil omnino acec
dicere . pinas .
(9 ) Εκόντευαν έξω της πόλεως. Κόντος el κον - " (1) " Ην παρείχον υπέρ καπνού . Tribulum hoc
τάριον, ContiS : inί κ : :.ν , ο.ιιω life. Α: τ: ! κό ) : 1115 11 11 , 110i p : Ο μυιnerof ilio .
377 CHIROYOGRAPHIA . – LIB X . 378,
'Evot tale å pxais ons sasinelas toù avto Kou. A Sub iniliis allem imperantis Claudii Cæsaris
δίου Καίσαρος μετά το αναληφθήναι τον Κύριον decem post annis quam Dominus Deus noster Jesus
fucoxa!Azóv 'lrgoūv XO!JTÓv Letà Étt, ôčxa Teporos Christus in coelum assumplis fuit, primus post
45+ 3 còväylov 11h -pov av år:óstolov cv yelpotg . sanctum Petrum apostolum Alliochiæ magnæ , quie
viav třis ¿ TIL52071is tñ 'Avt!oyéwv Lerins in Syria est, episcopus 247 factus est Evodius :
oblew ; tis Lupia ; 2a6ev Ecoãoş 18 yevó LEVOS TE2- sub quo , qui Nazora i amica et Gulilæi vociia .
10:1pxms. Kai ė : avtoù Xoucriaroi óvo;l& JO1,6av ballill, Christianorum nomen acceperunt ; impo
toj a ' toj ŠT65XÓrou EvcôOU -6095012 ,savtos ocoris mente hoc illis , simul el inter illos Evangelium
xz! 7 :01,cavto ; astoi ; (2) =) 7V0:14 touto . llpúr,v prædicante , Evodio ipso episcopo .
γάρ Ναζωραίοι [ εκαλούντο ] και Γαλιλαίοι έκα
güvto 66 OL XD!5712001.
Tø ot oroby čte! tris pasinela ; tcū avto✓ Kau Annio autem Claudii Ca saris viri, Judæi aposto
alou Kaisapos ô:w7udy péyay Toir sav ol 'lov - los atque eorum discipulos inseciari caperunt :
δαίοι κατά των αποστόλων και των μαθητών αυτών φuin el rebellionem allversus Romanos media:
και τυραννίδα κατά Ρωμαίων έμελέτουν. " Οθεν bantur . To prium itaque contra eos nissus est
Topūtos į Té:200r, xat' aütūv yeālapyos óvóu.4ti dn. B Festus chiliarchu ; exinile vero exitium Judæisimi
0705 (5) • xal =5 Excivou 720po; autois éyéveto . ninere visini esi. Praſieral enim illis Claudius
Kai ģojoVia yżemposye pisato " autois o auto ; imperator Felicem quendam , quimagnas in Ju
Klavôlos Bacteu; 48 ofàcra [319 ] óvóuate, tapas. diea tragælias excitabat. .
GOVTA auto' s.
Metà o it ! Érn tol ávalreporvei év tols oupavois Anno vero svill post Dominum ac Deum nostrum
tov Kúpov v zūv xa! Ozdv 'Ingaūv "9 Xp!5tòv , èv tñ Jesum Christum in coelos assimplum , ipso Juilæo
soprñ eño llever,zostris tūv avtūv 'lovôalwy, oi rum festi Pentecostes die , sacerdotibuis al, inte
ιερείς εν τη αυτή ημέρα ήκουσαν φωνής ανθρωπίνης riore leipli alyto, quod Sanctum sanctorum di
deyousris to tou ċJUTécou ispoū toŰ de youévou, clum est ,humana vox subiro audita est, hisce ver
" A ,40r tür áziwr, Malcradle 'la 50 ėrtenler ( ). bis : Migremus hinc. Vor autem hæc tertia vice
Tivoè qurin tautav torcov onucisav hxou sav, ú ; repelila, sacerdo:ibus audita fuil , scra lum per
oussá out!v, oi avto! ispeis, xal éyveson toūTO agentibus : cujus rei fima loli Jud:eorum genti in
Toivci tij Ove!. Kal de éxeivou 7 ,50.00; 1P5210 toi; noluit .Hinc fatalia Judæorum tempora initium ha
'lova!0!s , xato ; 'LO57, 710 ; 51 ó 'E6 ogłwy : 650 po b ierunt : lili scriptis suis testalus est Josephus,
CIūta suveros 250, Elorrus xal touto, öte + 5675 Hebræorum philosophus, qui el ista insuper tradi
Lv.2.10! ¿stop:05LV 'In soov, ös řv ŠVOOW TO; ¿ ya- dil : Judeos nun juam a calamitatibus suis respi
0 zal õixels, Eirop äcol rèv Tolousov Övo pW TOV rasse quidem , ex quo cruci Jesum lixerunt , homi
osi néyev xai un Oadv, oux égésilev 69 couvn Š X nem 243 illum bonum ac justin : simodo homie
třs 'louốalas yopas. Taŭto. Èv tois 'Iovčaïrois nein (inquit)illum fas sit dicere, el mon Deum potius,
Evripiyacır aúcou ¿ E£0€to ó qüods lúontos qui talis fueril. Jæc Josephus ille Judæus in libris
lovõabo's 53. suis De Judæorum Antiquitatibus scripla reliquil.
VARIAE LECTIONES.
45 Eurôos. E569 95 Ch. 46 Seclusi ėxalouvro. 47 acosyeloisaco Ch., toneye!O !5 & vto Ox. 28 02:42
Os. 'lovcovy Os. 50 usO!0thjecha . ucolgtúyella Ch . Letabaivwusv Josephus Bill. Jud . vi, 3 , 5 .
B1 lús.,7:0;. Conf. arch. Jud. XVII, 5, 3. 39ėELTEIyev Ch., èGéneyev Oš. 53 'lovācious. 'lovôgio ; Ch.
ED. CIIILHEADI NOTÆ .
rum pandehalus. Quo tempore vero primuin po. imperii suianno il. Vide Josephim , lib . 20 , cap . 7.
pulo imposium foil hand iewere dixero : longe D (4 ) M80 !stáusoa. ÈvrsūO sv. Forte, usOestów.cod .
Lumen pose Claudine insultum fuisse, non est Verba :1pid Josephum , De bell. Jud. I. vii, sunil ista :
dubitandani. Triliti hujus inventim pissimum Merubairuller ÉrteŪDar'. Corrigendus interim
Nicephoro. Logothelir tribuii Zonaris, iom . Ill : (TTOOLŪV Ouvaywyn : Sealigeriane auctor , qui
Toutou 22 Ý TOū % TVLYOŪ 7:1085 !¢, &vvónia yaxi- ipso Dominica Passionis die prodigium hoc acci
Grov , ŠT Qy0Vros toi; cövė24.27,5!Űv, xal trwysiuv disse asserit, deqiie noc Josephium appellal lestem ;
Yoonxonew ts , yovasorowy Topo!2015, xal qui tamen Pentecostes ſesio accidisse boc clare
12 ! 417e rñv ByOuti, prits célo . Imperatore la testallit. Suspicor ctiam mendosum esse numerum
men hoc aniquius esse inde manifesti esl, co annor'!!! posl Ascensione'll Domini, a nostro
quod ab auctore nostro memoratur , 911. Nice positiim , quo hoc accidisse scribit. Lirel enim
phorum bunie 200 ad minimum annis præcessisse , ananım ipsum Josephus non ponit expresse , mani
Jos alibi probarliros non dubitannis. pistuminen est non longo temporis spatio templi
( 2) liposou :) 15avto; aitoi:. 'Oulloh hoc loco devastationem hoc antececisse. liierosolyma alisem
accipio poden sensa quo scriptores ecclesiastici, capta est an10 11 Vespasiani inip ., anno scilicet
pro concione , sive owalione in corelli fidelium ha - XXXIX post Ascensioner . Dumini, ali Eusebins
bila . Cæterum Chri- tinos vietos fuisse ante Claria auctor est . Scaliger boc accidisse vull anno Chri
din imp ,dum S . Petrus adbuc Antiochie versa - siexv, sexennio scilicet ante Jerosolynas caplas,
rellir , ex Achair . si manilesto apparel. triginta duobus vero annis post Domini Ascensiu
(3 ) 'Ovo ti Þistos. Fesius in Judæam procura nem . Scalig . in Eusei . Chron . p 171.
lor issus est, von a Claudio , sed a Nerone
379 JOANNIS MALALA 380
Εodem imperante Claudio , priniores et populus A Επί [520] δε της βασιλείας του αυτού Κλαυδίου
Antioclients adimperatorem referebant, ab eo pe- οι αυτο! Αντιοχείς κτήτορες και πολίται αναφοράς
lenles, uti divino cjus ex edicto, facultalent sibi έπεμψαν, δεόμενοι ώστε παρασχεθήναι αυτοίς από
Itatherent Olympia a Piseis relimendi ex annuis θείας αυτού κελεύσεως αγορασθήναι τα Ολύμπια
illis realitibus, urbi sue, a Sosibio quodam, cive από των ** Πισαίων (3) της Ελλάδος χώρας από
el senalore Antioclieno , olim legitis. Facultatein των ετησίων προσόδων των εαθέντων χρημάτων παρά
itaque Olympia reliamendi concessit eis Claudius Σωσιβίου τινός συγκλητικού, συμπολίτου αυτών.
imperator, anno are Antiocliene xCH. Fact ) Και παρέσχεν αυτοίς 55 αγοράσαι τα Ολύμπια και
neipe hoc ab Antioclienis , quod egre ferrent in αυτος Κλαύδιος βασιλεύς, έτους χρηματίζοντας κατά
Dagistratibus suis e que de Supradictis Sosilii τους Αντιοχείς Σύρους Lβ'. Τούτο δε εποίησαν οι
redilibus facrilala essent. Sosibius enim , ili scri αυτοί 'Αντιοχείς λυπηθέντες προς τους πολιτευομέ
μιumreliquitin Clironographia Sila Sapie ::s Pausa- νους της αυτής πόλεως διά τάς προσόδους τάς τρο
nias , Antioclie Magn: legovit oriens XV auri ειρημένας, παρά Σωσιβίου εαθείσας τη πόλει αυτών:
talents , annualim urlbi solvenla; sicuti superius περί ου Σωσιβίου ο σοφός χρονογράφος Παυσανίας
in Augusti Octaviani temporibus 1emoratum est . εξέθετο ότι είασε τελευτών κατά διαθήκας τη των
Relilani vero launc annuuo Sosibius Antiochemis ' 'Αντιοχέων μεγάλη πόλει Σωσίβιός τις ετησίαν
leaverat , ut haberent de sumptus facerent in τρόσοδον χρυσίου τάλαντα δεκαπέντε άτινα εν τοις

rani, tragicorum, allhleticorum Iudoruun, gladialo- γραπται 56. Τα δε της προσόδου είάθη εις το επιτε
Οι quoque el certanium equestrium ; quod λείσθαι τοίς αυτοίς συμπολίταις κατά πενταετή χρό.
quinto quoque anno, llyperberetio, sive Octobri νον πολύτροπον θέαν επί ημέρας λ' μην Υπερβε
Deuse , per Xxx dies celebrari2 3 solelbat. Ει ρεταίω τώ και Οκτωβρίω σκηνικών, θυμελικών
prilitus quidem Iudos loste gynasiarcle rite και τραγικών και αθλητών αγώνα και ιππικών και
celebrabant : deinceps vero, Iucellum captantes, μονομάχων 61 . Και τάς μεν αρχάς επετέλεσαν οι
celebrationem liaic penitus onmittelant; donec αυτοι (321) πολιτευόμενοι , μετά δε ταύτα υπερετί
1: nden, divino imperatoris ediclo , primoribusque θεντο τάς προσόδους αποκερδαίνοντες, από 38 θείας
urbis postulantilbus, ad id coacti, Olympia a Piseis κελεύσεως οι αυτοί πολιτευόμενοι (6) 'Αντιοχείας
Tedimel anl. Tum vero cives universος inoneliant, μετά και των κτητόρων ηγόρασαν τα Ολύμπια από
Se solemnia Olympica (que anlea fuerant)illis exhi- των Πισαίων. Και ήτησαν οι αυτοι βουλευται τους
3 re paralos esse ; quibus eos se actingere Iiorla- της πόλεως πάντας , ώς αν έτοιμοι όντες ένδούναι
bantur . Annuentibus itaque urbis primoribus, cum αυτοίς εν τω τέως την των Ολυμπίων εορτήν έπι
sacerdotibus omnique populo , Iuli illi scenici, τελείσθαι αυτούς. Και πεισθέντων των κτητόρων και
a ! letici, layolici ,tragici, equestrique certamina , του δήμου παντός και των ιερέων, ενεδόθη αυτοίς :
sicut olium, per Xxx dies celebrata sunt : factoini- καιεπετέλεσαν οι αυτοί πολιτευόμενοι κατά το πρώην
1io a novillulio niensis Octobris singulis Iustris, έθος πάλιν τον 8ο των σκηνικών και αθλητών, Ουμε-
recurrentibus. λικών και τραγικών και ιππικών αγώνα, και λοιπόν
τάς λ' ημέρας από της νεομηνίας του Υπερβερεταίου μηνός κατά πέντε έτη έως του καιρού του
Rursus autem variis hellorum motibus in Oriente Και πάλιν ευρίσκοντες αφορμήν εύλογον οι αυτοί
excitatis , cum Antioclis et ipsa vel ab hostibus πολιτευόμενοι, διαφόρων πολέμων κινηθέντων εν τη
Occupala, aut etiam iran divinan passa , crebris 'Ανατολή, ου μην αλλά και της αυτής πόλεως 'Αν
Arremotibus et incendiis labefuclata fuissel ; τιοχείας ληφθείσης υπό εναντίων, ώσαύτως δε και
« blata inde apla occasione, iidem magistratus Om- θεομηνίας γενομένης και διαφόρων σεισμών και
11tgenuin illud spectaculum quinquennale interinit- εμπρησμών, ανεβάλοντο και την «ο κατά πενταετή
tellant ; nec deinceps slalis , ut antea, temporibus, χρόνον πάλιν επιτελείν αυτοίς πολύτροπον αγώνος
- Sed xV pula, aut elinn XX quoque anno, pro arti- θέαν, αλλ' επετέλεσαν άλλας διαφόρους περιόδους εξ
Ario suo (idle sexies lanluna), celebralbant; tunc την αυτήν προειρημένην πανήγυριν 322 ] δι'
| ιοφue, cum Antiochia urbs, malis illis defuncla, ενιαυτών :ε' ή και κ', ώς εάν αυτοίς έδοξε (7) μετά
pace sua pristina gauderet. το την πόλιν των Αντιοχέων των κακών απαλλαγήναι
και εν ειρήνη διάγειν.
VARIÆ LECTIONES .
95 Β. 57 μονομάχων Ch., μοναχών Ox. Conf . ad p. 91 D , 53 από. Εxcidisse videtur έως. • 59 τον Clh .,
της Ox, 60 την Cli., τον Ox.
ED. CHILMEADINOTÆ .
(5 ) 'Atu) tūv Uliséwy Scr. II:solwy • secundum per Gymnasiarchas reddimus , Magistralus nen
Siephanun lamen seriberetur, Degutów : a llisa pe eos dicentes, quibus ludos hosce curare com
enim gentile facil , Πισάτης, et Πισαιεύς.όμενοι millebatur .
( 6 ) Οι αυτοί πολιτευ όμενοι
. πολιτευ licet (7) Ως εάν αυτοίς έδοξε. Ως εάν, pro ως άν.
Magisiralus scrieratim signilicet, hoc loco tamen
 381 CHRONOGRAPHIA. – LIB . X. 382
Το δε ιγ' έτει της βασιλείας του αυτού Κλαυδίου Α 250 Anno autem xri imperantis Claudii , Cre a
Καίσαρος έπαθεν υπό θεομηνίας η Κρήτη νήσος insula , divinam iram passa , Iola terre motibus agi
πάσα· εν οίς χρόνους ηυρέθη εν τω μνήματι του tala est. Εodem tempore Diclys Cretensis in ιu
Δίκτυος εν κασσιτερίνα κιβωτίω 61 η έκθεσης του malo reperta est, Pyxide slannea inclusa, Trojani
Τρωικού πολέμου (8) μετά αληθείας παρ' αυτού belli historia, ab codenm Dicly secundum rerun
συγγραφείσα πάσα. "Εκειτο δε προσκέφαλα του gestarum veritatem exposila . Pyxidem hanc, quae
λε !!άνου του Δίκτυος και νομίσαντες το αυτο κιβώ . ad sepulti caput jacebsit , thesaurum rati qui illac
τιον θησαυρών είναι, προσήνεγκαν αυτό το βασιλεί transitian , ad imperatorean Claudium deferunt :
Κλαυδίω· και εκέλευσε μετά το ανοίξαι και γνώναι qui, pyxide Aperts , reque cognita , historian lianc
τι εστι μεταγραφήναι αυτά και εν τη δημοσία Βι describendam dedit; descriplamque in Bibliotheca
βλιοθήκη αποτεθήναι αυτά. publica reponendam curavit.
Και ετελεύτα ο Κλαύδιος πολλά εν τη Κρήτη χαρι Claudius autem Crelensibus plurima, in ruina
σμενος εις επανόρθωσιν . Έτελεύτησεν 62 ουν ο αυ- runinstauralionein,
run largίtus est : morboque deinde
της Κλαύδιος ιδίω θανάτω εν τω παλατιο, αρρωστή- correplus, post biduum in pal:ilio dicum suumobiit,
σας ημέρας δύο (9), ών ενιαυτών ξε'. annum agens lxv.
Μετά δε την βασιλείαν Κλαυδίου Καίσαρος εβασί- * Claudium Cesarein in imperio excepit filius
λευσε Νέρων 1523. ο υιός αυτού (10) επί της υπα- cjus Nero, Silvano et Antonino coss., qui regna
τείας Σιλουανού και 'Αντωνίνου (11) · όστις έβασί- vit anos XII et meses . Erat hic procerus,
ευσεν έτη ιγ' και μήνας δύο." Ην δε μακρός, λεπτός , gracilis , decorus, nas0 eleganti , volta florido,
εύμορφος, εύρινος ,άνθηροπρόσωπος, μεγαλόφθαλμος, oculis grandioribus, capillo lento et porreclo , cia
απλόθριξ, όλοπόλιος (19), δασυπώγων, εύτακτος. "II nus, barba hispida, noribus composilis. Quant
μόνον δε εβασίλευσε εξεζήτησε τα περί του Ιησού : primum vero regnare cepit , de Jesu percontalus
και αγνοήσας ότι εσταυρώθη (13) εζήτησεν αυτόν est ; de quo, privalus alliac, acceperat magnυν
ανενέγκαι έν Ρώμη, ώς φιλόσοφον μέγαν και θαύ. eum esse pbilosophum et virum mirilicum . Ne
ματα ποιούντα: ήκουσε γάρ προ του βασιλεύσαι περί scius itaque eum jam crucifixum fuisse , Roman
αυτού τοιαύτα. Θέλων δε επερωτήσαι αυτόν τινα adduci euin voluit, de quibusdam illum interroga .
εζήτει αναγάγει αυτόν . " Ην γαρ και αυτός Νέρων turus. Nero enimimperator Epicureorum dogmati
βασιλεύς του δόγματος των λεγομένων Επικου - favebat ; φui omnia 251 fortuito fieri, nulla in
ρείων 63, ό εστι των αυτοματιστών των λεγόντων terveniente Providentia,alirimarunt. Certior autem
απρονόητα είναι τα πάντα. Και μαθών και αυτός , factus imperator Nero, euτη , inculptum licet, a
βασιλεύς Νέρων ότι προ πολλού χρόνου έσταύρωσαν “ Judais, invidia sola impulsis , cruci jampridein
αυτόν οι Ιουδαίοι ζήλο φερόμενοι και μόνον εν fuisse affixum, ira commotus est. Misso itaque in
μηδενί μεμφθέντα, ήγανάκτησε και εκέλευσε , και Judeam Maximo, jussit Romam adduci Αυnam et
ανηνέχθησαν εν τη Ρώμη διά Μαξίμου και τε "Αννας Caiphan; Pontium quoque Pilatum, qui, prefe
και (324) Καϊάφας. Και Πιλάτον δε οικούντα την ctura sua defanclus, in Palestina tum degelbat.
Παλαιστίνην μετά διαδοχής τηςαρχής αυτού ανήγαγε Cuique Pilatum Annas et Caipias multorum non
διά Μάξιμον *(14). Πολλά δε ειπόντες περί του Πιλά. recte factorum postularent, insuper el hoc addi
VARIÆ LECTIONES .
61 εν κασσιτερίνη κιβωτείω. « Ita et infra 6 κιβύτειον ; scribendum κιβωτίω et κιβώτιον. ) Cli .
61 ετελεύτησεν. ετέλευσεν Οx. 63 Επικουρίων Ox. 6% δι' "Αξιμον Ox., διά Μαξίμου Cli., recle .
ED . CULMEAD ! NOTÆ .
(8) Η έκθεσης του Τρωϊκού πολέμου. Septimias, νος γάρ πρώτος γενειάν κατέδειξε. Νeque hoc Or
qui vitam Diciys Crelensis scripsil, los belli Tro - , nullis callsa , sed it faciem maculosam dissi
jani anuales XIII Neronis anno reperios asse - C mularet ; referente Æl. Spartiano , in Adriano :
Fil. Statura fuit procerus, elc. promissa barba, ul vula
(9) 'Αρωστήσας ήμέρας δύο. Veneno exstinctus Hera, que in facie naturalia erant, legerel. Verum
es! Claudius, leste Selonio , lit. 44. El veneno characterem Neronis hic profert aliclor a Sucin
quidem occisum convenil : ubi aulem , el per quein nii penilus diversim ; nisi quod àvonpoatuose
dalo discrepul. Diem vero supremum obiil, LSIV ωπον euro facit, uti et Suetonius, tit. 251, νuliu
atalis anno , eodem referente . pulchro magis quam venusto .
(10) Νέρων, ουίος αυτού . Nero Glius Για Doιnitii (13) 'Αγνοήσας ότι εσταυρώθη. Inepliae : quomodo
pl Agrippinia Germanici, Claudii fratris , filiæ : quem enim Christium neci tradicini ignorare potuerit,
Claudius , matre ejus Agrippina in uxorem accepla , com
cum jam olim l'illus
l'ilislus ad
au Tiberiuili,
1 Tiberius vero
liigui adoptione design avil. ad senalin de Christianoruin doginale , nimirum
(14) Επί της ύπατείας Σιλουανού και Αντωνί- μι iller Eter2 Str. Tecip:reli , Tetulissent ? ut
vu. Silariuni el Antonino Cosi, invenio apild 1estalr Enselius, χρoν, καν. Πιλάτου Τιβερίω τα
Eusebiαιιι ; sed ief:15:!:lle NYourimperatores: κατά τον Σωτήρα αναγαγόντος , και του Χριστιανών
hempe ad : | , viz Ciaulii imp. δόγματος , Τιβέριος προς την σύγκλητον έκρινολο
(12) Όλοπόλιος. Nero Siflavo erat capillo , teste γήσατο περί της εις Χριστόν πίστεως.
Surtonio :anno eni tatis sue secivido el irie (14 ) 'Avaray's ô:' "AS!U.Oy . Ila habuit Cod . ms.
Cesilio monuils est. Quis Viro ÖZJUTIM ywva enim foile legendum , 6:2 Masiu.so , liti supra . Verum
fuisse crediderit, emni vondum moris eral bariai be mug sunt : Pilatus enim , Caligula adhuc
alert ? Adrianus enim insp . Romanorum primus imperante , sibi morte di consciicial. felvic . ex
barbain aluil, uli Dio lesialur, in Trajano : 'Avô 0:4 - Josephio : quen vide.
 393 JOANNIS MALALE
derunt, se φuidem legibus Jesum judicandlun tra - Α του κακά οι περί τον "Ανναν και Καϊάφαν εδίδασκον 60
didisse . Dalis itaque ubi interfait pecuniis, Annas και τούτο, ότι " Ημείς τους νόμους αυτόν παρεδάκι
el Caiplias, rebus suis prospere actis, dimissi sunt. μεν. Και πολλούς παρασχόντες χρήματα οι περί τον
"Ανναν και Καϊάφαν κατορθώσαντες απελύθησαν.
Εode: imperante Nerone, Allienas, Grecia Ur- Εν δε τους χρόνους της βασιλείας του αυτού Νέ.
ben, venit livus Paulus : ubiincidi in plilosophum φωρος ο άγιος Παύλος απήλθεν εν Αθήναις τη
Atheniensem celelberrimum Dionysium Areopagi- πόλει της Ελλάδος και ηύρεν εκεί φιλόσοφον ονό.
Im, philosophie dogmata ili pandentem. Affirma- ματι Διονύσιον τον 'Αρεοπαγίτην 66 τον 'Αθηναίον,
vit hic solem ex divine lucis effluvio einanasse : τον περιβόητον, βρύοντα φιλοσοφίας διδάγματα· ός
alia item πonnulla, de rerumfabrica, philosoplilus εξέθετο περί του ηλίου ότι από της απορροίας 67 του
est. luic Paulius vileus , allocutus est. Cui Dio- φωτός του Θεού εστι, και άλλα τινά ειπών περί του
1ysius : Qualein, inquit , tu Delum predicts , garrule? δημιουργήματος. "Οντινα έωρακώς ο άγιος Παύλος
At vero ubi divi Pauli doctrinam attentius percepis- προσηγόρευσε, και έττη ρώτα τον άγιον Παύλον και
set, ei al pedes procideris, ut baptismi lavAcro in- Διονύσιος, Τίνα κηρύσσεις Θεόν, σπερμολόνες και
Dierslis, Christianus ipse fierel rogavit . Paulus ita- ακούσας του αγίου Παύλου και αυτός Διονύσιος διδά.
que eum baptizans , Christianum fecit : perspecto. σκοντος αυτόν προσέπεσεν αυτώ , αιτών αυτον φωτι.
que fidei ejus fervore , episcopum regionis 252 8 σθήναι και γενέσθαι Χριστιανόν. Και βαπτίσας αυτόν
ejus constituit Dionysium. Εt hic quidem Dionysius, ο άγιος Παύλος εποίησε Χριστιανόν. Και [3951έωρα.
qui ex philosophorum numiero fuerat , allversus κώς ο άγιος Παύλος το θερμόν της πίστεως του αυτού
Grecos libros scripsit. Paulus Vero Hierosolymas Διονυσίου εποίησεν αυτόν επίσκοπον έν τη χώρα
reversus est. εκείνη όστις Διονύσιος και από φιλοσόφων (15) και
βίβλους καθ' Ελλήνων εξέθετο. Ο δε άγιος Παύλος
Temporibus etiam Neronis Romam venit magus υπέστρεψεν
Επί δε
εις Ιεροσόλυμα.
της βασιλείας του αυτου Νέρωνος ανήλθεν
quidan Egyptius, nomine Simon, qui prestigiis έν Ρώμη Σίμων τις ονόματι Αιγύπτιος μάγος, ποι
φuibusdam magicis usus, Christum se esse vendi- ών διά γοητείας φαντασίας τινάς και λέγων εαυτόν
tavit. Divus Peiris, hoc audito, tomam contendit : Χριστόν. Ακούσας δε ο άγιος Πέτρος και απόστολος
lumque per Antiochiam Magnam iter faceret, con- περί αυτου ανήρχετο εν τη Ρώμη (16). Εν τω δε
tigit Evolium mori , episcopιιτη el patriarchatη ανιέναι αυτόν εν τη Ρώμη διερχομένου αυτού δι'
Antiocliense ) : cujus in locum D . Petrius apostolis 'Αντιοχείας της μεγάλης συνέβη τελευτήσα: Εύοδον σε
Ignalium Surrogavit. Εodem tempore nnori eliain , τον επίσκοπον (17) και πατριάρχης Αντιοχείας και
contigίt Marcun apos' olum et patriarciano Alexan- " έλαβε το σχήμα της επισκοπής Αντιοχείας της με
drite magne. Moriturus autem, discipulum suum γάλης Ιγνάτιος, του αγίου Πέτρου του αποστόλου
Anianumsuffecit sibi : sicut sapiens Theophilus χειροτονήσαντος . Συνέβη δε εν τοίς αυτοίς χρόνους τε
clironographus scriptum reliquit. λευτήσαι και Μάρκον τον απόστολον εν Αλεξανδρεία
τη μεγάλη, επίσκοπον όντα εκεί και πατριάρχην. Και παρέλαβε την επισκοπήν παρ' αυτού 'Aνιανός» :
μαθητής αυτού, καθώς ο σοφός Θεόφιλος ο χρονογράφος συνεγράψατο.
Petrus autem 1postolis Romam veniens , edo- [36] Καταφθάσαντος δε του αγίου Πέτρου του
clusque ubi Simon magis connorabatur , all eum αποστόλου την Ρώμης και μαθόντος που μένει Σί
Drofectus est. Simon autern , ne injussu Sui Petro μων ο μάνος , απήλθε προς αυτόν ένθα κατέκινς •
vel cuiis alii ad se pateret aditus , pro foribus και γύρεν εκεί κύνα μέγαν εν τώ πυλενι τριμενη
cunem pastoralem prægrandem , catena vinctum x ¿ y ÖROU 29térelve Liuwy o usyos SAÚJET! ôô€
: buil : qui nisi signo 3 Simone prius dato , adve- μένον, όντενα ο Σιμων διά τον Πέτρου και τους
ientibus quibuscurl ({ te ingresslim proliliebat . Αι- θέλοντας ανιέναι προς αυτόν εδέσμησεν εις το μη
que hoc omnibus , 253 magnum adentibus, mi- δέμα ώς έτυχε, δια του τον Σίμωνα κελεύειν τώ
Yac alum anteliac habebatur . Ceterum Petrus, Viso D κυνι και συγχωρείν τον κύνα παριέναι, ούς 69 16ου
cane illo pr,egrandi et efferato, premonitis etian λετο ο Σίμων. Και τούτο ήν πρώην θαύμα το μέλ
• all eis qui extra fores asfalbant , non posse illum λουτ, ανένα, προς τον αυτον Σίμωνα. Ο δε Πέτρος

VARIÆ LECTIONES.
65 εδίδασκον Ch., εδίδασκαν Ox. 66 'Αοειυπαγείτην Οι. 67 άτοοοίας Ch., απορρύα: Ox. * Εύδος,
Ευόδιον C . 6» Εοιι. πλήν ούς vel oύς μή.
E ), CHILMEA DI NOTE.
(13) Ο από φιλοσόφων. Ουί γhilosoplus fuerat : Di vnus certs , και από ομμάτων, dietus est in
cot!em modo licitur, o ÒTIÐ ÚT2twy, apud reren Constantio et Constante impp . Tou !!!) TÙ čt1 Ai .
Ciores, de Vro consulari ; ei o από νοταρίων,infra δυμός τις, ελλόγιμος ανήρ, από ομμάτων, εγνωρί
apud nostrum , lib . xvill , codeni elianin libro de Što .
Eulalio quodam , qui ex divile pauper facius fre (16 ) 'Avñoysto ŝv ti P' n . Sui Claudio ,np. Ro
rai, :: 12( tor verba habcus, eum to UoOWY vocat. Sain venisse Pellum asserunt Eusebius el Zonaras.
Simili ctiam locutionis genere anul Codrenina (17 , EÜCôOV TOVÈT:13X0107. lia etiam swpra cuina
 335 CHRONOGRAPILA. – LIB. X
έωρακώς τον κύνα ούτω μέγαν και φοβερόν, και A introire ; u pole in quern canis, nisi contraria
μαθών παρά των εστηκότων έξω του αυτού πυλώνος Simon significaret, more suo irruens , protinus 1 -
ότι ει μή κελεύσει ο Σίμων το κυνι, ου συγχωρεί lacerarel , intrepidle accessit ; solutique calena.
και αυτός κύων τινά ανελθεϊν , αλλ' επερχόμενος canem ingredi ad! Simonenjussit, eigue Itunana
φονεύει τον πλησιάζοντα αυτό • κρατήσας ούν και νοιe sign fiere Petro, sersum Dei Allissimi , in
Πέτρος την αλυσιν του κυνός, έλυσεν αυτόν και είπεν roire velle. Canis allisec για ομοre accurrens, Simo
αυτώ, "Ανελθε προς Σίμωνα, και είπε 70 αυτή αν- nen de prestigiis dilusalam η:: g cis fjs- rentein
θρωπίνη φωνή , Πέτρος ο δούλος του Θεού του υφί- coram omnilus ! 11:112 Vore alloquitur , ei di els:
στου ανελθείν θέλει. Ο δε αυτός κύων ανήλθεν ευ - Petrus servus Dei Altissimile (onventum vult. Au
θέως δρομαίως 71 : και εν τώ εκείνον διδάσκειν τινά dientes autem qui alerant , cane I ma111 Voca
Η μαγικά πλανήματα έστη εν μέσω ο κύων και ανθρω- γιentem , 111oili dixerunt : Quisina Petrus
πίνη φωνή λέγει το Σίμωνι, Πέτρος ο δούλος του iste ? aut qua!isfelii , de quocuis Ioquitur
Ο Θεού του υψίστου ανελθείν θέλει προς σέ. Οι 72 δε vis tanta, que elficere potuit, ut cuis humana
ακούσαντες του κυνός λαλούντος ανθρωπίνη φωνή, Voce Ionus unlun ei fernet ? Stop milus all
εθαύμασαν (327] λέγοντες · Τίς έστι Πέτρος , ή ή δύ- term ad id , quod a Pero factum fueral outilus,
ναμις αυτου Hέτρου ου είπεν ο κύων, ότι εποίησε και dixit Simon : Ne hoc vos aleo rel111 111onitos :
τον κύνα ανθρωπιστι λαλήσαι και ποιήσαι αυτό την ecce enim ego quoque effician, 11 canisI n
απόκρισιν (18), Και λέγει ο Σίμων τοϊς έστώσι και voce responsin Petro referat. Cani deinde dixit
θαυμάζουσι τον Πέτρον τοίς 18 ανθρώπους. Τούτο Sinon : Julieo « gressis Petio voce ! τιτηana li
ημάς μη ξενίση : ιδού γάρ κάγώ λέγω αυτό το κυνι Cas, Simone velle eum ingredi. Petrus igitur in
τη αυτή ανθρωπίνη φωνή απόκρισιν αυτώ κατενέγ- travit, el cum Simone ΑΕgyptio congressus , mira
και. Και λέγει ο Σίμων το κυνι , Κελεύω σου απελ- cula et ipse edidit , η οι 150sque Snovit, Simo
θείν και είπείν τω Πέτρο ανθρωπίνη φωνή , ότι είπεν nem magim in on nilus Supernis. Unde Petro
ο Σίμων, "Ανελθε . Και ανήλθε προς τον Σίμωνα ο plurimi fileim habuerunt et ab eo baptizati sunt.
Πέτρος, και συνέβαλε μετά Σίμωνος του Αιγυπτίου , ποιών και αυτός θαυμάσια και ενίκησε τον Σίμωνα
τον μάγον ποιών ιάσεις. Και επίστευσαν το Πέτρο πολλοί και εφωτίσθησαν.
Και ήν εν τη Ρώμη ταραχή μεγάλη και θρύλλος 254 Magnus autem Ronnie erat tumultus in po
ένεκεν του Σίμωνος και του Πέτρου, ότι κατέναντι pulo, oly Sin onein et Petiuminter se le nmira ulis
αλλήλων εποίουν θαύματα. Και ακούσας την ταρα- « dendis certantes. Ηoc cognito Agrippa, urbis
χήν 'Αγρίππας και έπαρχος , ανήγαγε τώ βασιλεί Νέ- prefectus, Neroni re ) delulit : Sunt , inquieus,
ρωνε ότι είσί τινες εν ταύτη τη βασιλευούση πόλει C in urbe hacinperatrice , φui de miraculis faciundis
θαύματα ποιoύντες κατέναντι αλλήλων, και ο μεν inter se certant : quorum aller Clhristum se esse
είς λέγει αυτόν Χριστόν, ο δε έτερος λέγει • Ουκ venditat; alter vero, non Christum, sed magnum
έστιν αυτός, αλλά μάγος εστίν » [328] εγώ γάρ του esseem, dicit : se enim Clhristi liscipulum fuisse
Χριστού μαθητής είμι. Και εκέλευσεν ο βασιλεύς asserit. Juliet itaque Neroimperator, coram se ad
Νέρων εισαχθήναι προς αυτόν τον Σίμωνα και τον duci Sinionem et Petrum : Pontium elim Pilaturn
Πέτρον, και τον Πιλάτον δε αχθήναι από του δεσμω- e carcere accersit. Hi itaque coranm inperatore
τηρίου. Και εισηνέχθησαν προς τον βασιλέα και sistel:antur. Nero autem Simoni, Tune , inquit , cs
επηρώτησε τον Σίμωνα ο Νέρων, λέγων · Συ ει ον quein Clhristum vocant homines ? λιο, responli
λέγουσιν οι άνθρωποι είναι Χριστόν ; Ο δε είπε, ille. Tum Nero Petrum interrog: vit : Estne, in
Ναι. Και επηρώτησε και τον Πέτρον ο Νέρων λέ- quiens, hic revera Christus ? respondii Petrus: Non
γων• Ακριβώς ούτός έστιν ο Χριστός ; Ο δε Ι'έτρος est : ego enim Christi ex discipulis fui ; atque
έφη. Ουκ έστιν αυτός · εγώ γαρ εκείνου μαθητής oculis hisce in celos assumptum cum vidi. Tin
είμι, και επ' εμού εις τους ουρανούς ανελήφθη. Και Nero Pilatum interrogans : liccine, inquit , est,
καλέσας τον Πιλάτον είπεν αυτώ περί του Σίμωνος , η quem Tu cruci afrigendum tradiclisti ? Pil:nus, in
ότι ούτός έστιν ον εξέδωκας εις το σταυρωθήναι ; " Ιentis in eum oculis , Nequaq , responlil ; co
Και προσεσχηκώς αυτά ο Πιλάτος είπεν: Ουκ έστιν aus eihin hic est, atque othesis. De Petro autem
αυτός ούτος γάρ και καρη κομόων 74 εστί (19) και cum interrogans Nero, Ast Inne, inquit, Christi
περιπληθής. Περί δε του Πέτρου επηρώτησεν αυτόν. discipulum) agnovisii? Maxime , respoudit Pil:nus :
Τούτον δε μαθητήν αυτού οίδας ; Ο δε είπε : Ναί. in pretorium enim introductum eum, 11 10un
VARIÆ LECTIONES.
70 είπε pro είπε Ox. 71 δρομοίως Ch., δρομέας Ox. 72 οι. ο Ox. 73 τοις rectius abest. 74 καρη
κομώων Ox,
ED . CULUŁADI NOTAE. '
vocavit : scribendum tamen , EvGOLOV · uli ex Eu - hinc à702015 !ůOLO5 , apud recentiores, piolegalo ,
sebio, et Nicephoro Patriarcha apparel. Ecclesie piimum bi, postea vero etiam privatorum
(18) Και ποιήσαι αυτή την απι κρισιν. 'Απόκρι - ninisiri sic dicti, quibus negotior . quoruncul)
G 'S, ut piurimumi, responsum , hoc tamen loco nun - que tractandorum cura commissa lui .
Oium significal ; uli et alili elian apud nostrum : (19) Καρη κομώων εστί. Ser. καρηκομάων.
287 JOANNIS MALALE
Christi assectatorem, cum le hoc a me interrega- A Εισήγαγον γάρ μοι αυτόν, ως μαθητής αυτού , και
tus, omnino negaret, dimisi protinus . Nero itaque επηρώτησα αυτόν, και ηρνή,σατο λέγων μή είναι
utrumque, 255tum Simonen, Clhristumsese falso αυτου μαθητής και απέλυσα αυτόν. Και λοιπόν
venditanleu, turn Petrum, qui a Pilato Christi all - Νέρων, ώ; ψευσαμένου του Σίμωνος και ειπόντος 18
Hiegali convictus fuerat , ex palatio ejici jussit. εαυτόν Χριστόν, όπερ ουκ ήν, και του Πέτρου πάλιν
του παλατίου 71.
Deinceps itaque Rome commorati sunt, de mi- Και διήγoν εν τη Ρώμη ποιoύντες θαύματα απέν
raculis elendis invicem certainles. Ει φιillem Si - αντι [329] αλλήλων και ο μεν Σίμων ο μάγος αχ
non Imagis , Iatro Diagno in medium adducto, curn θέντος ταύρου μεγάλου είπεν εις το ντίον αυτού λό
€i in auren aliquid innussilAsset, exsiravit γον, και ευθέως ο ταυρος απέθανε, και έθαυμάζετο και
Slim laurus ; admirantilus Simonenonibus. Σίμων. Ο δε Πέτρος ευθέως ευζάμενος επί πάντων
Petrus Vero, Deum precatus, turn, in vitam εποίησεν αναζήσαι τον ταύρον και απεδόθη το
revoralin, domino restituit. Petro itaque primas ιδίω δεσπότη και αυτός ταύρος . Και πάντες επήνουν
dederunt omnes dicentes, mortuum vity restituere τον Πέτρον, λέγοντες ότι το ποιήσαι τεθνεώτα ζήσαι
majus esse miraculum. Sed et plurima etiam alia μείζον εστι θαυμα. Και άλλα δε πολλά εποίησαν ση
miracula ediderunt, invicem certainles ; que qui - Β μεία κατέναντι αλλήλων, άτινα εν ταις Πράξεσι των
dem scripta suntin Actis Sanctorum apostolorum. αγίων αποστόλων (20) συγγέγραπται. Ο δε απόστο
Celerum Simon magus , in cαlos ascensurum se λος Πέτρος δι' ευχής αυτού εφόνευσε τον Σίμωνα τον
xeral enim Petro Simon : Tu dicis, Cluisium το Πέτριν , ότι είπεν 18, ότι Χριστός ο Θεός σου αν
DeumInn in celos assumptium fuisse : ecce ne ελήφθη (21): ιδού καγώ αναλαμβάνομαι. Και είδεν
φιoμe in celos assumptun. Petrus itaque, cumin αυτόν ο Πέτρος κουφιζόμενον διά της μαγείας εις
medio un ! is Rouge magicis artibussublimeni eumin τον αέρα εν μέσω της πόλεως Ρώμης και ηύξατο
aerem efferri videret , Demipse prec alus est , et re• ο Πέτρος και κατηνέχθη Σίμων ο μάγος εκ του αέρος
penle Simon, magnocoSouild in plateam deciders εις την γην επί την πλατείας 19 και έψόφησε. Και
(interiii ]. Reliquiae auterm ejus, eodem φuo decidit το λείψανον αυτου κείται εκεί έως άρτι όπου έπεσε ,
Ioco,recondebitur ; qui cancellis lapideis undique και έχει πέριξ κάγκελλον λίθινον και ακούει και το
Seplus , esinde Simonium adhuc usque appellatur. πος εκείνος έκτοτε το Σιμώνιον.
Nero autemimperator, audito Simonein a Petro 'Aκούσας δε Νέρων ο βασιλεύς ότι εφονεύθη υπό
interfectum esse, jra connolis , Pelrum quoque και του [ 350] Πέτρου ο Σίμων, ήγανάκτησε και εκέ
comprehensium occidi jussit . Petrus autem 256°λευσεν αυτόν συσχεθέντα αποθανείν. Και η μόνον
quanoprium comprehensus esset, successoremin εκρατήθη ο άγιος Πέτρος , επέδωκε το ένδυμα της
« piscopots Romano designavil Linuin queilan , επισκοπής Ρώμης Λίνω 80 ονόματι, μαθητή αυτού :
ex discipulis silis: que tun quoque cum preliensus ήκολούθει γάρ αυτώ ότε έκρατήθη. Ο δε αυτός
fuit, seclalorem habuit. Eral autem dινus Petrus άγιος Πέτρος γέρων υπήρχε τη ηλικία διμοιριαίος,
etale provectior , slalura que mediocrem exce- αναφάλας 81, κονδόθριξ, όλοπόλιος την κάραν και το
deret, recalvaster, crine cr10, capite et uneno γένειον, λευκός, υπόχλωρος, οινοπαής τους οφθαλ
canus, colore pallele, oralis vini colorem refe- μoυς , ευπώγων, μακρόρινος, συνοφρυς, ανακαθ
rertilus, barbatus, nasius, junctis superciliis, ήμενος, φρόνιμος, εξυχολος, ευμετάβλητος, δειλός,
prwclivis , prudeus, ad irain pronis, mutalilis, φθεγγόμενος υπό Πνεύματος αγίου και θαυμα
mieliculosus, a Spiritu sancio loquens etmiracula coupywv.
edens.
Linunu vero post S . Petrum , Romana sedis epi- Kal éyévsto leta con äylov IIÉTpov toy ŠT !OXO- .
sroom, sive patriarcial fuisse, Escivils Ρ: !- D πον, ήτοι πατριάρχην, Ρώμης, ονόματι Λίνος 81,
piili in Cironicis suis scriplum reliquit . καθώς ο σοφός Ευσέβιος 83 ο Παμφίλου εχρονογρά
φησει.
Sanctus autem Petrus Apostolus martyrium pas- "Ο δε άγιος Πέτρος και απόστολος εμαρτύρησε σταυ
sus est, in cruce actus, capite ad terrain vers0 : θωρείς κατακέφαλα (92), του αυτού αποστόλου όρ
VARIÆ LECTIONES.
73 ειπόντος Ch., ειττόντα Ox. 76 ελεχθέντος Cx. 77 παλαιτίου Ox . 78 είπεν, Fort. είπες. έφης (Cedrenus
p . 21 Α . 79 πλατείαν Co. , πλατίαν col., πλατείαν Οx. 30 Λένω. « Scr. Λίνω, ex Εusebio el Nicephoro
patriarclia ; uti et auctor ipse infra halbet. o Cli. 81 αναφαλλάς Ο . 82 Λίνος Ox. 83 Ευσέβιος. p. 575.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(20) ' Εν ταϊς Πράξεσι των αγίων Αποστόλων. sum verso : κατακέφαλα Ιιοc idem est , ac κατά της
Acta apostolor ) dicit ea, que sul Cleanellis Πο- κεφαλής. Lucian. κατά της κεφαλής απήλθε, pre
mine prodeunt. ceps aliit, Hujusmodi vero compositionibus gall
(21) " Οτι είπεν , ότι Χριστός ο Θεός σου ανελήφθη . lei auctor Hoster . Ita Supra, Dictys de belli Tro.
Lego , éonis , öti X015705, HIC . Hihabei Cedrenus. jani biscoria , in tumulo ejus reperta , verla fa
(22) Σταυρωθείς κατακέφαλα. l est ,capite deor- ciens, έκειτο δε προσκέφαλα του λειψάνου του Δί
399 CHRONOGRAPHIA. – LIB. X. 390
κώσαντος τούτο τον έπαρχον, (331] ότι Μή ως ο Κύ- A prefectum enim juramento 1strigerat, ne eolen
ριός μου σταυρωθώ. Και ετελειώθη ο άγιος Πέτρος quo Points iodo crucifigeretur .Fetum vero
επί της υπατείας 'Απρωνιανού και Κατοίτωνος (25). hoc, 3 prouiano et C : μilone coss.
Ομοίως δε και κατά του Πιλάτου ήγανάκτησεν ο Pilalo quoque iralus imperator Nero, caput ei
αυτός βασιλεύς Νέρων, και εκέλευσεν αυτόν αποκε- a patari Jussit : eo quo Domium Clisfun,
φαλισθήναι (24), λέγων· Διά τι εξέδωκε τον Δεσπότην νίrum inculptum el mirificum, Judies1r.addilissel.
Χριστόν τοϊς Ιουδαίοις, άνδρα άμεμπτον και δυνά- Si enim, inquit, discipulus talia poluerit, quam
μεις ποιούντα ; Ει γάρ ο αυτου μαθητής τοιαύτα poleis tandemfueritipse !
θαυμάσια επoίει, οποίος υπήρχεν εκείνος δυνατός και
'Επί δε της αυτού βασιλείας κατέφθασεν ευθέως Ejusdem subimperio sanctus Paulusetiam ex Jura
εν τη Ρώμη και ο άγιος Παύλος πεμφθείς από της Ronan mittitur, ibi ( 110) dicturis : Tartyrikin
Ιουδαίας χώρας παραστάσιμος · και εμαρτύρησε vero et ipse passus est, capite ult aths, 257
και αυτός αποτμηθείς την κεφαλήν τη πού ν' Kα- ι Kil . Julias, Nerone el Linolo ( OSS. Coor:
λανδών Ιουλίων (25 ) επί της υπατείας Νέρωνος και ailer ) Sanctorun apostolor Useilla proil
Mevroulou 8 . Kai ixémeucayó Casugue Néowy cd mandamil Noro imperator. Paulus vero , dum in
σώματα των αγίων αποστόλων ταφή μή παραδοθήνα: B Vivis esset, slalitira Erill curla, Calvus, Sulbe: 1S
αλλ' άταφα μείναι. Υπήρχε δε ο Παύλος έτι περιών capite mentoημιο, nas ) decoro, suliensius, Super
τη ηλικία κονδοειδής, φαλακρός 53, [532 ] μιξοπόλιος ciliis juncilis, cute candida, νullι Πorido, Ioarlia
την κάραν και το γένειον, εύρινος, υπόγλαυκος, συν- Ins, aspect ridibundo, pridens, Dioribus prolis ,
Οφρυς, λευκόχρους 86, ανθηροπρόσωπος, ευπώγων , aftalilis, Diandus , Spiritusiclo aflatus, uiorbos
υπογελώντα έχων τον χαρακτήρα , φρόνιμος, ηθικός, que Sanli polentia don:alus.
ευόμιλος , γλυκύς, υπό Πνεύματος αγίου ενθουσια
ζόμενος καιιώμενος.
"Έπεμψε δε κατά της Ιουδαίας και της Ιερουσα Nero autem in perator, exercitu adversus dole
λήμ ο αυτός βασιλεύς Νέρων, και πάσι κακώς έχρή - deos et Hierosoly 2012 isso, pessime 17ος Α-
σατο, πολλούς φονεύσας στρατιωτική συμβολή, ότι clavit ; plurimos etiam neci dedil : ad hoc inci .
τυραννίδι lalus, quod
φερόμενοι εξεφώνησαν υβριστικές φωνές latus. rebelles IPS
Tilol rebelles ipsum opprobriis lacessissent,
κατά του Νέρωνος, διότι απεκεφάλισε τον Πιλάτον (26) ob Pilalum, Christi in vindictam, capile Hulia
ως είς εκδίκησις Χριστού και ήλθεν εις αυτόν ου ιum : sed et procerto etiam acceperat, refectuι »,
μην αλλά ότι και αυθεντήσαντες τον ηγεμόνα Judsrorum ipsoruno iroportunitaleimpulsium, Cliri
εσταύρωσαν τον Χριστόν • και διά τούτο ήγανάκτες και sturm cruci affixisse. Ηac Judaeorum sfrage perio
κατ' αυτών ώς τυράννων, και εσφάγησαν τότε υπό runt Annas et Calphas.
στρατιωτών εν τη συμβολή ό τε "Αννας και ο Καϊάφας.
Παρέλαβε δε και αυτός Νέρων εν τη βασιλεύειν αυ- Ιdem in perator Nero, nisso ex ducibus suis
τον χώραν άλλην 87 εν τη Πόντω (97), πέμψας Πολέ - Polemone, aliam Ponti regionem caplin, in pro
VARIÆ LECTIONES,
85 Λεντούλλου Ox. 85 φαρακλός Ox. 18 λευκόχρους Ch., λευκόχλους Ox. 87 άλλην Ch., άλην Ox.
ED. CUILMEADINOTE.
mtuos, inquit : ubi itongxépann poni videlur pro siun, Corinthiorum episcopum , hujus rei iesirmi
205xscpáhalov , cervical seu pulvinar ; quod forte
appellal. Euseb . Ecclesiasi. hist. lib . 11, cap . 21.
ollicium carveri prestal volumen hoc. Alii lainen eodem quidem hoc die , anio vero ili
( 23) Επί της ύτατείας'Απρωνιανού και Καπίτωνος. verso, facium volunt : e quorum omero 120cor
Apronianım ei Capitonein coss. sub Nerone non ini- noster esse videiur ; ubi diversos eliam profert
venio : apud Eusebium quidem ad an . Neronis sill coss. Neronen el Lentulum , qui consulatum sci
Capitonem et Rulum coss.habemus; verum perse . licet una gesseruni Neronis inip . an . VII, secundum
cuiionem Christianorum idem rejicil in annuin se lielvicum .
quentem, id es! Neronis ltium. Jos. Saliger: ante (225) Διότι απεκεφάλισε τον Πιλάτον, etc. Ridi
quinquennium accidisse contendit ; nempe ad Ne. pula omnia : Judæis rebellionis ansami pripbuit
ronis annum 18, Memmio el Virginio coss . ; quem Cestii sive Gessii Flori, J aip præfecii, avaritiit ,
vide , ad numerum Eusebianum MMLXXXIV . vide Joseph .Antiquit. Judaic. lib . ux , el Corn . Tacia
Chr. Αlex. p. 580. Giyas eti :11, Anal. p: rt. Π , ( 27) Χώραν άλην εν τη πόντω. Forte legendum
qui tamen Pilat im non a Norone, sed a Tiberio 0.1mv. Delite provinciæ a Nerone inperio Romano
imp. capitis damnatim viilt. Cetireninis el Zonaras , adjerla memoranllir al, Eutropio et Suelonio :
etanie eos Eusebius (qui etiam se hoc ex Roma. Ponllis et Alpes Collie : prior, concellente rege
norum historicis accepisse asserit), el mullis Polemone ; non a Polemone nescio quo Neronis
circumseptum calamiiatibus manus sibi intulisse, duci Silijugalit, lil. 18 : Augendi propagandique
leslantiir ; idque sub C . Calignia imip . imperii , neque voluntale ulla , neque spe moins un
(25) Τη προ γ' Καλανδων Ιουλίων. Εodem nempe quan, etc. Ponti moto renunt concellule Poleione,
ipso die quo D . Perros cruci allixus est : quieiiem Alpium , deſuncio Collio, in provinciæ formam
constans ubique est li aditio . Quidam vero Petrin redegit. Xópav vero hiru Inrsant vocal, respectu
et Pauium eodem die f anno martyrio coronatos haluso ad Judram , quæ etiam a Vespasiano , il
aiunt; e quibus eliam est Eusebius, qui Divliy - illam a Nerone misso, tandem penitus sibacia cst.
391 JOANNIS MALALE 292
vincie formam redegii, el Pontom Polemoniacumi A ywva otpatryon Q700 : xai įnoir,sev avtov ÈT
appellavil. apriav, xanesas outrv Ulóvtov 8* euwrisxóv (28).
Nero aulem faclioni Venetæ mulin ſavebal. 'O öğ aŭrds (333 ) Népwv yaipe tip Bevézy Héps:
(29) 07 .
Temporilus aute Neronis operantis Foruit Επί δε των χρόνων της βασιλείας αυτού Λουκανός
sapientissimis Lucanus, poeta magni nominis ó 5 pctatos 77px 'Poyalnış 89 ueras ya! 7Tab
apud Romanos. Cæterum , lorico el Tolpilliano, voirevoz. 'Erlo cñs Úratelas '1:00:XOÙ xa! To ,
958 sive Trochelo coss. Nero imperator, e medio 2.0Voj toj .2.1 Tg9;énou xoãoovis ėyévero Népuyó
sublatus, interiil : conjuratianelli adversus cu pacideve xal itel.cúta , tùy ispiw tùy 'Eannvoor
agitantibus , ex haustil vapeni, Griecoriumi sacer- uctas % 812.Jáviwvavro (50 ) CIÀ - ocou oótews, öv:05
dotibus. Is enim , quem in regno Successorem co0 CÓ 40: tūv 'E - !X0Upsiwy 91 crū ust' autov
sacerdotes designoverant, dogmatis erat Epicureo - ouóvto ; T20 tūv ispówn ouvragen oñis Sz5ielas
rum; qui palatium ingressiis , languam visurns xa elsealóvros losiv a jedy,65 ärów stov , xa! xeva
imperatorem ægrotantem , eum confodit. Nero ilia ' Cavtos aútovėv cü taraties. Kai tereută ó our' s
que diem supremum obiit, annos Mills LXIX. Nowv, üv È VIQUTÜV ED' (31).
Excepil. Veronem Galba, qui regnavit mensns Metall orv 305eay Nepovo ; ¿Eagleuse Tal
VII. Eral allem procerus, generosis, colore can - CĂ;92 Alygust0 ; p.1,vassa. Tivode Marcas, yevvaio ;,
dido, substrabus, un, des habenis avuncos, subea eurozpous, ürisepabos, youreuyyos 11), (5- ) Il
nus, ad in-aniam pronus. Ilujus aulem sub impro- 60762 :05, P.IV r.o . 'End of this Satehelaç (331) TOÙ
rio , sanctorum apostolorum corpora, jussu ipsius aizoù l'argi ta¢7, tapõ607,50.V tà OW :L2T2 (35) TUV
imperatoris sepulturæ tradila sunt : per insomnilun avion à TOSTÓWv Xati XÉTUSIV TOū autoj 325ićw ::
enim , ill boc facerel, monitus est. Galba autem èy 229t! yip exeaeuson gouvai cà Jvuata tūs
annum agens XLIX, ex vene sectione. subito mor - Öy lwy áros : 61wv eis tacóv. Kal teasuti. ó longa ;
Lulis est. low Caváru caiguns ca 60-Op.7,0€is (51), ov (35)
¿v!AUTIūv jl'.
Galbam excepit Lucius Olho ; qui imperavit Matã od crv gasihiav 12761 625 NEUJE DOUX:05 .
menses i . Erat hic statira brevi, lato corpore, "Obuv uživas y'. " llvēè xovãostors, Tomarüş, yevvaios ,
Sortis, crine molli el porrecto , oculis parvis, sub)- 1.260p:5, uix.pro 00.2. .05, ürito; 93, . Tv
simus,balbus. llujus sub imperio divus Jacobus apo- ' tñ autñ $25;heig ó öylos 'láxu6o; ó & rostołos, o
stolus, Hierosolymarum episcopus el patriarcba, a C énigmotos lepogonupov xa ! tQtp:żexni, öv Év.
beato Petro, cum Romain abiit, sui in 259 locum EOCóvisev ó öylos Tétoos ávci ¿autoj dvùy ¿T.!
substiluliis,interiil:Hierosolymarrim veio episcopa- 'Pubur,v (36), ételeúorge · xal tapé)abe te X781.6
VARIAE LECTIONES .
R& Dozeuwviazov Ch., MonelOV! .yov Ox. 89 'Pow.alois . 'Pwymlous Ox. '1:00:26ū val Tootede
deavou , cü xri Tooyérou . I Chr. Ales, habel, 'Italizou xal Tonyávou. Nero e medio sublatus est C .
Galerio Trachalo Tiirpiliano el C . Silio lialico coss. Scribendum itaqa ', 'ltou!XOÙ xol Tuottidea vow , toū
xai
O
Tpazalou . , Ch . 'Etixou piwv Ox. " Taubas Ox. » Úrrósiuos, yaiós Ch ., úrtósrp.os, veids
x.
ED. CI!ILMEA DI NOTÆ .
(28 ) 11óvcov 110€povlaxov. Sor. 1102eu ovlaróv. (33 ) Tay Tapcobonsav cd colata , elc. lloc a
Stephanus ,in Nóvtos, ČOT: xa ! Ilveos Ilonaquovianos Vespasiano imp. tartom vull Chr. Alex , auctor',
ÈTROY !!.. (33) Ιδί » θανάτω εξαίφνης φλεβοτομηθείς. Ρr .
(29 ) " Eya !0€ Tip Devéte ) Nepal. Contrarium es ciso scilicei a milibus juglio : audi Suetonium in
Suetonin colligi posse viileidi', lit. 22. Gaba iil. 20 . Plures autem prodiderunt, obtulisse
(50) Των ιερέων των Ελλήνων κατασκευασάντων ultro jugulum, et hoc ugeient, ac ferirent, quando
auto . Imo minilominus : vide Suetonium . ita riderelui, hortatum .
ruin nimerus in miroque mendosiis : anno enim periit Tertio et septuagesimo anno : leste Sue.
al: lis snm XXX :1 e vivis excessit Nero , les e Sue - Dionio .
tonio .
(32) TOUTTO UY705. Vocabulum novim ! forle Alex. auctor es Nostro descripsit, vivjosa inter
auctor scripserii, Yourzióvulos ; ilahe reildiili, in - punctione in Latinis lahorat : interpres enim verba
gues habens aduncos : si quis tamen YOUTOO! liec, dvwvėate 'Poury, quie od Petri referenda
vo ; legere malii, Suetoninin sibi bubeli! asupulan sut, Jacobum respicere facil : male , penitusque
contra mentem auctoris. Jacobus vero iste , lapi
idein en acreill, vehenientem , el in coercendis de dibus a Judæis vbrutus, interiit ano Neronis
liclis vel immodicum , fuisse idem perhibel : atque septimo ; seplem scilicel annis anle Oibonem imp
ob hoc lorsan Noster eum 7.2V1zdy vocal. Vid . Euseb . Josepli.
110511 NOTA .
(1) reunió OUYyos Nibil mutanlum ; licet voluerit a voce čuyyos, quæ proprie rosirum porci signif
Chilmenidus youtuyos ungues habens adancos, cal,viradii Schiol. Aristopli. Acharn . p . 407 , el
Yel YouTÓ Óvo ; aduncu habens nasulull Scribendum Aribus p . 558, ac vudium seli nasem hominis trans.
esse. Isto eni vocabulo denolalır you tóc.V05, lala : id quod etiam fil in Græc. Evigr.
393 CHROVOGRIPHIA . -- LIB. X . 333
της επισκοπής Ιεροσολύμων Συμεών ο και Σίμων Α ιuυ suscepίι Symeon, qui ct Simon, ibique Selis
και εγένετο πατριάρχης. patriarchat.
Τελευτά δε και αυτός “Όθων ετών νγ' (57) άρω. Οιlio vero noro correplus , interiii ; anτιος
στήσας . palus 1.:ll.
Μετά δε την βασιλείαν "Οθωνος εβασίλευσε Βιτέλ - Olioni successit inimperio Vitellius Augustus :
λιος Αύγουστος έτη θ' και μήνας η'(58)." Ην δε διμοι- qui regnavil annos 1x et neuses νι. Εral ver:
ριαίος ,εύστηθος, [555 ]γλαυκός , πυρράκης, δασυπώ- statura mediocrem Superanle, peclote firno, oct
γων, ευόφθαλμος, δειλός. Επί δε της βασιλείας ευθέως lis cisiis et pulchris,rufus, barba hirsuta, meticu
έπαθεν υπό θεομηνίας Νικομήδεια, πόλις μεγάλη, Ios115 . Ηujus imperii sub initio divinam iran rur
της Βιθυνίας μητρόπολις. Και πολλά αυτοίς τοις Sus expella est Nicoleilia, uris magna et Bitlivinite
περισωθείσιν έχαρίσατο και τη πόλει εις ανανέωσιν metropolis : cum prius terre notibus concuss11,
και αυτός βασιλεύς · ήν γάρ και πρώην παθούσα υπό fere eversa funditus fuisst. Iniperator: autemin
θεομηνίας και εστραμμένη και ανήγειρεν αυτήν. colis Superstitibus et urli de novo instauranidis
pecuniam plurimam largitus esi.
Επί δε της βασιλείας του αυτού Βιτελλίου Καί- Vitellio auten in perante, Jil:ri novis relis
σαρος έτυράννησαν οι Ιουδαίοι και εφόνευσαν Κυ. Β studeales, praefectum Cyreneum, lapidibus obri:-
ρήνιον 94 (39) τον άρχοντα αυτών λιθοβολήσαντες tum, ci delerunt. In perator: itaque anno XXV
αυτόν. Το δε λε' έτει μετά την του Σωτήρος ημών post Denel Salvatorem nostrumin relos assulti
και θεού ανάληψιν επεστράτευσε κατ' αυτών ο Β.- plum contra eos arma novit , nissis Vespasiano !
τέλλιος βασιλεύς, πέμψας στρατηγόν εαυτου Ουε - Fiio cjus Tito ducibus ; qui terram Juleanι !
σπασιανών (40) και Τίτον υιόν αυτού . Και επέστησαν Hierosolymas lostiliter invalentes devastarunt.
τη Ιουδαία χώρα , πολεμούντες αυτήν και την Vitellius interim, post bellum hoc cep'un morn
Ιερουσαλήμ. Και εν τω πολεμείν αυτόν απέθανεν correptus, Rome noritur, annum agens XI.VIΙΙ.
εν τη Ρώμη ο Βιτέλλιος βασιλεύς νόσω βληθείς, ών
ενιαυτών μη' (41) .
Και μετ' αυτόν ανηγορεύθη βασιλεύς ο θειότατος Post hunc imperator ab exercitu salutatus est
[350 ] Ουεσπασιανός, και έστεψεν αυτόν ο στρατός, divinissimus Vespasianus; ufo el Capitiano coss.
επί της υπατείας Ρούφου και Καπιτιανού ( 42 ). " Ην Eral hic stalara curta, calvus, ventriosus, canus,
δε κονδοειδής, φαλακρός , προγάστωρ, πολιός, πυρ- Colorerufo , oculis vini coloren referentibus, vulta
ράκης. έχων οινοπαείς οφθαλμούς, πλάτοψις , οργί- C paludo, iracundus. 260 Belli at:le: Judaici cura
δος. Και εάσας Τίτον τον εαυτου υιών πολεμείν την Tito filio commissa, ipse Rontam profectus est :
Ιουδαίαν χώραν ήλθενεις την Ρώμην, και εβασίλευ- ulsi imperavit annos 1x et lenses x . Ηujus su!»
σεν έτη O' και μήνας ι'. Επί δε της αυτού 33 βασι- imperio, Christiani persecutione gravem perpessi
λείας εγένετο διωγμός μέγας των Χριστιανών επί sunt , Decio et Rusticio coss. Anno autem XXXV11
της υπατείας Δεκίου και Ρουστικίου (43). Το δε post Christum Salvatorem in colos assumptum,
λη' έτει μετά το αναληφθήναι τον Σωτήρα Χριστόν ( onmodo et Rufo coss. imperatoris Vespasiani
ο * Τίτος την Ιουδαίαν παρέλαβε και την Ιερουσα- filius Titus , Judeam, Hierosolymas, Iotamque
λήμ επί της υπατείας Κομμόδου και Ρούου 97 (44), adeo Palestinam occupatam vastavit ; urbeque
VARIÆ LECTIONES .
* Κυρήνιον Chron. p. 216 C, Κυρηναίον Ox. 15 αυτου Ch., εαυτου Ον. 96 ο. ο δε Os, 67 Ρούου.
Ρούφου Ch.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(57) 'E -Ūy vy', åocus= 6005. Olho Xxxvi ælatis D escarnificatiis algne confecus est, et indle unco
anno, el xcv imperii die , mortem sibi conscivil. Tractus in Tiberim , ætatis anno LVII, Vide Suelon .
Vide Suelonium . in Vitel.
(38) Βιτέλλιος Αύγουστος έτη θ' και μήνας η'. ( 42) Επί της υπατείας Ρούφου και Κατιτιανού.
Imo vui tantum mensibus imperium tenuit : 1 Rulum el Capilonem habemus coss. apud Live
lir l', igitur auctori nostro reponimus . sebilm , sed ad annum Neronis XIII, qui ad an .
(39)'EPÓVEUORv Kuonvalov . Qiis Cyrenauis is'e ? Vespasiani 1, Galbain Arg . 11, el Vinirimu punya ;
Si Crrevim , sive Quirinium illum intelligit, qui ad vi et Fasti Capitolini. Chir'. Alex . hoc anno halii
descriptionem faciendam in Juditain ab Augusto Galbam el Tolum Rulimuin coss.
missus est, toto coelo erral : namille post bujus (43) ’E7i tñs ÚTTATE!25 Asziou xa 'Povez!7.10').
Romam reditum , ante belli Judaici initium , multi Consules bi nusquam apparint : persecutionell
missi sunt prælecti, usque ad Gessill!!! Florum ; autem secundam Domiliani.ip. aii. xii factilien
cujus oppre -sionibus, Judæi landlein irritati, arma esse tradunt alii.
in Romanos sumpserunt, uli supra monuimus. ( 44) Επί της υπατείας Κομμόδου και Ρούου.
(40) Hέμψας στρατηγόν εαυτου Ουεσπασιανόν. Ser. Ρούφου : Commodumenim, et Rufun consTI -
Vespasianus, non a Vilellio , sed Nerone, in Ju - les invenio apud Cassiodorum ; sed ad Vespasiani
deos missus est. annum vi quadriennio scilicel post caplas Hieroso .
(41) Nósu Samoc!s, öv ÈVIQUIŪy un'. Vitellius, re- lymas. Anno cnim Vespasiaui il capia est hac
ligalis post lerga manibus, injecio cervicibus la urls ; quo anno Eusebius ponil Vespasianussi
queo , veste discissa, seminudus in forun Tracklis A1 . II el Tiium coss. Chron . Alex . Vespisingiu
est ; landem apud Gemonias ininutissi:nis ictibus solun .
PATROL. GR. XCVII . 13
5:15 JOANNIS HALALE Oct
pso festi die capta, Judaeorum templum everiil : A βασιλεύοντος του πατρός αυτού 28 0υεσπασιανού και
handecies allein centert: millia Juditorno gladio επόρθησε την Ιερουσαλήμ και πάσαν την Παλα:
interfacil ; centum vero el quinquaginta η.ilia j11- στίνης και το ιερόν των Ιουδαίων κατέστρεψεν εν
Diorum utriusque sexus lastic subjecit ; Judice . τη αυτή της εορτής ήμέρα , ότε ( n) παρέλαβε την
Ποιue prefecturas Omnes sustulil : uti test:tur πόλιν , και απώλεσε ψυχών μυριάδας ρι', ξίφεσιν
Sapientissimus Joseplais Judeus, et ipse luie αυτούς [ 357] κατακόψας (45) : άλλας δε μυριάδας ιε'
bello interfait. Si et unemorie prodidit etiam sa- δια πέπρακεν αιχμαλώτων νεανίσκων και παίδων
piens Eusebius Pamphili, Judaros omnes, eodern άρρενικών και παρθένων κορασίων , καθώς και
ins0 festo, exitio dalos fuisse, quo Clhristurcruci Ιώσηπος 90 ο σοφώτατος συνεγράψατο: Εβραίος
affixerant , Salvatore losliro illos in manus liostium γάρ υπήρχε και παρήν τω πολέμω. Και πάσας δε
5 .orum trialente. Tertia vero luc est Hierosoly - τας επαρχίας της Ιουδαίας απώλεσεν ο Τίτος. Ο δε
mar1: levastatio; uli iden sapientissimus Euse- σοφός Ευσέβιος ο Παμφίλου συνεγράψατο ούτως.
boils memoriæ prodidit. ότι εν τη εορτή αυτών τον Χριστόν έσταύρωσαν οι
Ιουδαίοι και εν τη αυτή εορτή πάντες απώλoντo, του Σωτήρος εκδεδωκότος αυτούς. Τρεις ' δε μετά
ταύτης πορθήσεις (15) εισί της Ιερουσαλήμ, καθώς ο σοφώτατος Ευσέβιος συνεγράψατο.
Titus autem, triumplio de Jad:eis celebrato, “ Ο δε Τίτος θριαμβεύσας την νίκηναπήλθεν επί την
ionian revers:15 cst. Vespasianus autem, ex Ρώμην: Ουεσπασιανός δε εκ της Ιουδαϊκής πραΐδας
pel:ι Julia, ante Alio:lite 1gn:c portain, έκτισεν εν τη 'Αντιοχεία τη μεγάλη τα λεγόμενα
281 fabrical illain, que Cherubinappellatur, p Χερουβίμ προ της πύλης ( η) της πόλεως. Εκεί γάρ .
erit. Li cnim posuit Clierubinos illos areos, έπηξε τα Χερουβίμ τα χαλκά & εύρε Τίτος ο αυτού
quos na cum Strapliinis , cverso Salomonis lein- υιός εν τω ναώ Σολομώντος πεπηγμένα, και ότε τον
p!ο, Tius filiusin fc avecerat et ad Αntiochiam, ναόν έστρεψεν, αφείλατο αυτά εκείθεν και εν 'Αν
de Judeis devictis Tria.pliumibi acturis depor - τιοχεία αυτά ήνεγκε συν τοϊς Σεραφίμ, θριαμβεύων
laveral : sed et column ctiam aream Iune po- την κατά Ιουδαίων γενομένην νίκην επί της αυτού
suit, cum lauris quatuor Hierosolymain respicien- βασιλείας [στήσας άνω στήλην χαλκήν], εις τιμήν τη
ibus : eo quod :rlient internoctu cepisset, luna σελήνη (358] μετά τεσσάρων ταύρων προσεχόντων !
iilucescente. Daplines ctiam lieatrum condidit, επί την Ιερουσαλήμ νύκτός γάρ αυτην παρέλαβε
( hac inscriptione : En pre.la Judaa. Quo vero λαμπούσης της σελήνης. "Έκτισε δε και τοθέατρο Δά
Toco tireilrum condidit, olini Sterit Synagoga Ju- φνης επιγράψας εν αυτώ • 'Εξ πραιδα Ιουδαία (17).
deοrum; qu: eversa, theatrum ibidem per contu- " Ην δε πρώην και του αυτού θεάτρου τόπος συναγωγή
meliano excitavit ; stulu: eliani Sua eodern loco των Ιουδαίων και προς ύβριν αυτών των συναγωγήν
ex marmore erecla; que ad hunc usque diem ibi αυτών λύσας έποίησε θέατρον, στήσας εαυτο άγαλμα
visitur. μαρμάρινον εκεί, όπερέως τής νυν ίσταται.
Ilein VespasiantsinCesarea quoque Palestine C "Έκτισε δε και εν Καισαρεία της Παλαιστίνης εκ
Oleum plane amplian el clietrisustar, ex Judeo- της αυτής Ιουδαϊκής τραίδας και αυτός Ουεσπασιανός
in spoliis , eodern tian loco, quo Jultoruτη ωδείον μέγα πάνυ, θεάτρου έχον 3 διάστημα μέγα,
antea stelerat Synagoga , exstruxil. όντος και αυτού του τόπου πρώην συναγωγής των
Ιουδαίων.
Macedoniam vero secundam, a prima separans, Έποίησε δε και επαρχίαν Μακεδονίαν δευτέραν,
in provinciam fecit. από της πρώτης αυτήν απομερίσας .
Ejusdem subimperio, divinai iran passa est 'Επί δε της αυτού βασιλείας έπαθεν υπό θεομη
Corinthus, lelladis metropolis, Desii, sive Junii νίας ή Κόρινθος , μητρόπολις της Ελλάδος, μην
· VARIÆ LECTIONES .
98 αυτού. εαυτού Ox . 99 Ιώσηπος. Conf. Bel. Jud. VI, 9, et Mai. ad Euseb, p. 576. 1 τρεις
- πορθήσεις εισί S -lurzfleisch. Nolit. Bibl. Vi:11r, p. 36 , τοίς – πορθηθείσης Ox . 1 εις τιμήν τη
σελήνη. « Supplem ex Clir. Alex . στήσας άνω στήλην χαλκήν, εις τιμήν της σελήνης, ο Cli . V . Chron
p.27 . 3 έχοντος. • Forte scr. έχον. Cla
ED . CHILMEADINOT.E .
( 15) Ξιφεσιν αυτούς κατακόψας. Ιta elim Chr . D calvulω ταύτης convenit. Devastationes erlin Iris,
Alix. Verba Josephii apud Eusebium Chr. lib . 1, quas auctor memorat, sunt. 1) sub Nabuchove."
Itec Sunt : Ψησί δε Ιώσηππος, λιμώ και μαχαίρα Δίλης Μ .
Sore , JI ) sui, Antioclio Epiplone , le porio
οι μυριάδας απολέσθαι, και άλλες τρείς μυριάδας . clizaleoran, II ) vero atque ultina hec, Sil )
διαπεπράσθαι αιχμαλώτων . Λιμο jaque apud 10- spasiano, et Tilo cjus filio.
strum desideratur : deinde cum nosler is' uupáoa ; (47 ) 'Eg otpaloa 'lovôaia . Hæc ipsa Latina insan
alyuanoiwv, Captivorum CL millia habel, Jose - dijo fuisse videlur, Romanis characteribus sic
pbus xxi lantuin wilia numieral. babens : EX PRÆDA JUDÆA : quod apud Chr. Alex.
( 46) Μετά ταύτης πορθηθείσης. Ρost ταύτης , ita G( r. ce dicitur : Εκ της πραιδης των Ιουουζω .
subauditec00:0 ;; aut aliquid iale, quod cum vo
HODII NOTAE .
( ι) Εντη αυτή της εορτής ημέρ : ό: :. C. rectus : ( m) Της πύλης. Ιta (C . ubi tamen Dufresntl46 )
ήν δε η Κέρα της εορτής τε . stuhl Sile or huar reponendum censel.
 HI A
27 CHRONOGRAP , -- LIB . X . 398
Ιουνίω τω και Δαισίω κ', εσπέρας βαθείας. Και AXS, 1ocle intenapesta : intolis itaque superstitiling
έχαρίσατο τοις ζήσασι και τη πόλει πολλά. "Εκτισε urbine installrande, multa largitus est. Muita
δε και εις Παννονίαν και εις Κομμαγενίαν τάς etido por Panoniani et Comogenam provin Ias
επαρχίας πολλά (559]. Και την Ευρώπην δε από exsirxit ; Europametiam a Thracia 253 seing)
θράκηςεμέρισε (48), κτίσα, Ηράκλειαν πόλιν την ges, ex Peri this antea vocala, Heraclean urbo
πρώην λεγομένην Πετρινον ( 19): ήντινα έποίησε conditit ; praefectoque ei dato, Metropolim esse
μητρόπολιν, δούς αυτή άρχοντα. "Έκτισε δε και εν voluit . Teplum etiam Antiochie Mignae , quod
'Avropair tt uerüln Farglov toū Ocizpou izpov, Ở Ventorum appellavil, justa theatrum cistruxit.
επεκάλεσε των Ανέμων .
Νόσω δε βληθείς και πάρετος * (ο) γενόμενος (50) Morbo deinde correp!us, rmenirorum vi iam
ετελεύτα, ών ενιαυτών οα' (51). resoluta , diem suum obiil, annos nalus LXXI.
Mer 3 sty 370 :nclav autoü È69.clleuge Tito ; ó llune excepit Tiius filius ; qui imperavit an
υιός αυτού έτη β' [510] " Ην δε μακρός, λεπτός, 10s 11 . Era! vero procerus, gracilis , colore venusto,
εύχροος , απλόθριξ, σπανός (52), μικρόφθαλμος, κον- crine lento, Ireviue el raro, oculis parvis. Morbo
δούριξ . Και πάθει ανιάτω βληθείς απέθανεν , ών autem ins111aili correplus, fatis concessit, annum
ενιαυτών μ3'. Bagens XLII.
Μετά δε την βασιλείαν Τίτου εβασίλευσεν ο θετό- Pst Titum in imperio successit divinissimus
τατος Δομετιανός (55) έτη ιε' και μήνας β'. ΙΗν δε Doliti: nus; qui regnavil annos XV el ineuses .
μακρός, λεπτός, λευκός, ξανθός, κοδόθριξ, γλαυ- Erat hic statura procera , gracilis, candidus, crine
κός , υπόκυρτος, φιλόσοφος άκρος (54) . Επί δε της rufo curtoque, oculis caesis, subcurus, stumnus
αυτού βασιλείας διωγμός Χριστιανών εγένετο · όστις φue plhilosoplius . Ηujus sub imperio , Christiano
και τον άγιον Ιωάννην τον Θεολόγον ανήνεγκεν εν τη ruin erat persecutio : imperator autem Roman
Ρώμη και εξήτασεν αυτόν και (55 ). Και θαυμάσας του alluci jussil D. Joannem ilieologum, uti ex mini
αυτου Αποστόλου την σοφίαν απέλυσεν αυτόν λάθρα en subjiceret ; niratus aute apostoli sapien
απελθείν εις "Έφεσον, είπών αυτώ, "Απελθε και in, Ephesim releundi clam ei copiani fecit , di
ήσυχασον όθεν ήλθες. Και όλοιδορήθη · και εξώ- cendo : Ad Ioenunde venistiin p1ce redeas. Ου
VARLE LECTIONES.
• Δεσία Ox. τάρετος Ch., παραιτος Ox. 6 εξήτασαν Ch., εξαιτασεν Οx.
ED.CHILMEA DI NOTE.
(48) Ευρώπην δε απο Θράκης έμέρισε. Ιdem ex Alex. auctor ipsissima nostri verba Italjet, sed cor .
veteribus asserit Eustathius, in Dionys. Perieg. : rupla, et pro To Ž.paltos legit tapeu ús. 'Ev Toute
Οι δε παλαιοί φασιν, ότι 0υεσπασιανός εχώρισε την τω χρόνο νόση κλιθείς [Sr. βληθείς] ο Ουεσπασια.
θράκην ατ ' αυτής, nempe al Europa : que gene- νος ο βασιλεύς, παρευθύς τελευτά. Suspicor itaquo
rali senso accepla , oinnes ab llellesponto provin - c auctorem nostrum scripsisse , tápstos ; ex quo nu --
cias occidentales continet. Idem : Kaxcivo os ywelans librariis , TOū € , in ai, mulatione frequentis
στέον, ότι Ευρώπη μεν πάντα τα κατά δύσιν , άρξα- sna, παραιτος fecit. Πάρετος autein reddo, men
μένος από Ελλησπόντου. Εst et pars etiam que brorum vi soluta . Sletonius , Alvo repente usque ad
dain Europe generalis, totius nomine appellata, dejectionem soluia, impcralorem ail slantem mori
eo lem Eustatnio leste : Enusew éov o , öti xal oportere, dumque consurgil, ac nititur, intermanus
μέρος τ! της Λιβύης της χώρας έστιν ιδίως ούτω κα sublevantium exstinctus est. Lectionem vero hanc
ADOLEVOY Aloun, etc . deinde : To:Oūtov o é tl xa ! confirmat ConstantinusManasses, in Vespasiano,
περί της Ασίας εν τοις εξής όηθήσεται • επί μέντου ilbi here halbel :
της Ευρώπης έμπαλιν γέγονεν · εκείνης γάρ μέρος Πας έτου γινομένου δε του κράτορος εκ γήρους ,
τι εξηρέθη , του λέγεσθαι Ευρώπην. Queno vero Και νόσω καταλύσαντος τον βίον, και το κράτος,
sil pais hæc , non docel : probabile lamen est, "Ετεσι βασιλεύσαντος ού πλείω τών ενέα,
Sient Africa minor , ea Africie pars que Hispanie Τίτος παρήλθεν εις αυτό, etc.
obversa est ; et Asia minor, ca Asiæ pars, quæ (51) "Ων ενιαυτών οα'. Sueton. Exstinctus est
Europa es opposito sita est, peculiari nomine dicta XIII Kalend. Julij annum gerens ælalis sexagesimum
sunt ; Gripcian eliam , Macedoniani, Thraciamque, ac nonum , superque mensem ac diem seplinium .
ex adse so Asiæ jacentes, Europam peculiariter ( 52 ) Απλόθριξ, σπανός. Σπανός ad crine refe
dicias fuisse. Aique hoc confirmare videliir auctor renuum existiino , et c) yévelov , aut quid tale sub
dosler, in superioribus, de Angusio post bellum audiendun : Otavos to yéve:0V Supra habuit, de
Acuacum Byzantium petente ,his verbis : 'O È AŰ- Hippolyto .
γουστος Οκταβιανός παρελθόν την Ευρώπην πάσαν, " (55) Θειότατος Δομετιανός. Οuilni ? scipsum enim
επ ρασε από του Βυζαντίου επί την Χαλκηδόνα , etc. αποθέω ε. ( Π . eiii )o r agiliou genere pol
Vid . Scalig . m Euseb). Chr. p. 185. luisset, εαυτόν ο άθεος τελευταιον απεέωσε, ιιιίε
(43) Την πρωην λεγομένην Ιείρινβον. Scr. Πέριν Cedrenus;Deum se ipsum postremo appellari jussil.
007.Eustatius in lionys. Periegel. oi oč u.éposti (54) Φιλόσοφος άκρος. ΓuΟ μυιοθήρας s01erlissi
αυτής το εντός Περίνθου, ήτοι Ηρακλείας, το 'Ελ- mus. Bibliothecas laneo in pensissime reparandas
λησπόντο απένειμαν. Cujavil , licet libros neklesit . Vide Suetonium in
(50) Πάρα :τος γενόμενος. Quid ΙιοC πάρατος sit ? Domitiano , lit. 20 .
Rupezois petragtev . Verum lebri eam exstincium sub Domitiano Patmuin insulam relegatuin scribit
non fuisse, ieslem habemus Suetonium ; qui ex Irenæus, apud Eusebiuin ; Romam vero accersiluni
niwia alvi solutione ein interiisse divil. Chr. fuisse nullibi invenio .
HODIL NOTÆ .
(0) Ispuitos. Lege ob petos, mente capius, non ui Chilmeadus et alii interpretallur,membrorum vi solura :
315 ) JOANNIS MALAL .E 400
Ιιος alem exprubralus, in Palmum eum relegavit. Αρισεν αυτόν εις Πάτμον. Πολλούς δε άλλους Χρι
Sed et alios etiam ex Clhristianis quamplurimos στιανούς ετιμωρήσατο , ώστε φυγείν εξ αυτών
suppliciis affecit : itaque fuga sibi consulentes, πλήθος επί τον Πόντον, καθώς Βώττιος ο σοφός
in Pontum se receperunt : sicut Itec a Bolio S1- χρονογράφος συνεγράψατο κατ' αυτών.
piente chronographo lilleris tradita sunt.
Imperator autein Domitiuus summe charm (341] Ο δε αυτός βασιλεύς Δομετιανός έφίλει τον
sibi habuit Parilen quendam, 263 Prasine fa - ορχηστών (56) του Πρασίνου μέρους της Ρώμης τον
clionis salvatorem : cumque olk Isot a senalu, ipso- λεγόμενον Πάριδα. Περί ου και ελοιδορείτο από της
εφue ctiam Juvenale poeta pro! is lacessitus esset, συγκλήτου Ρώμης και Ιουβεναλίου του ποιητού του
Juvenales in Pentapolim Lily relegavit ; saltz- Ρωμαίου, ως χαίρων είς τό Πράσινον. "Οστις βασι
Toren vero muneribus onuslum, Antioclliam λεύς εξώρισε τον αυτόν Ιουβενάλιον (57) τον ποιητής
magnam alire , ibique extra urliem halbitare εν Πενταπόλει επί της Λιβύης, τον δε ορχηστην
jussil . Paris itaque stillator Antioclian pro- πλουτίσας 7 έπεμψεν εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη επί το
fectus est, extraque urbem exstructis sibi sub- εκεί αυτόν οικείν έξω της πόλεως. "Οστις Πάρις
arbicanis edibus Dealneoque, ilii habitavit. Eles ορχηστής εκεί απελθών ώκει έξω της αυτής πόλεως,
autem ll usque adhuc visuntur : Paradisus et Do- και κτίσας εαυτώ οίκον προάστειον και λουτρόν, όπερ
mus, vocate. 11i ctiani in fiotis , ales illias a twrgo εστίν έως της νύν, το λεγόμενον Παράδεισος 8 και ο
respicientibus, nortuus Paris tumulo jacel con- Οίκος : κακεί τελευτήσας κείται εν σορώ όπισθεν του
dilus. οίκου εν τούς κήπους αυτού .
Idern Domitianus Antiochiæ magnie publicum " Ο δε αυτός Δομετιανός έκτισεν εν 'Αντιοχεία τη
exstruxit balneum , Medex , dictum : eo quod stue μεγάλη δημόσιον λουτρόν το λεγόμενον της Μηδείας,
pendurn ibi Hellese simulacrumin nielio co!locas- διότι άγαλμα έστησεν εν αυτο θαυμαστών τη Μη
sel. Mujus itaque a nomine Antiochenses, non alle δεία και ούτως αυτό το [342] δημόσιον λουτρών
Tem Domilianum appellitarunt . Balneum autem εκάλουν οι πολίται και ουκέτι το Δομετιανόν · το δε
hoc justa Monomachium , Venerisque lemplum po αυτο δημόσιον ήν κεκτισμένον (58) παρά το όρος
situm est. Exstruxit etiam iniperator iden Antio - πλησίον του μονομαχίου και του ιερού της Αφροδί
chix teniplum Æsculapio . της. "Έκτισε δε εκεί και αυτός βασιλεύς και ιερόν του
Ασκληπιού 9.
Domiliani sub imperio floruit sapientissimus "Ην δε τους χρόνους της βασιλείας του αυτού Δομε- και
ille Apollonius Tyanensis ; quί paragratis omnibus , τιανού ο σοφώτατος Απολλώνιος ο Τυανεύς" και
fere regionibus atque urbibus, Telesmata ubique " ήκμαζε 10 περιπολεύων και πανταχού ποιών τελέ
fecit. Ηic Roma relicta , Byzantium pervenit : et σματα (59) εις τας πόλεις και εις τας χώρας.“Όστις
ingressus illam olim Byzi urbem , nunc vero ma από της Ρώμης εξελθών κατέλαβε το Βυζάντιον(60):
jori sua Fortuna , Constantinopolin, civium 264 και εισελθών εις Βυζούπολιν, την νύν λεγομένην
Yogatu, Telesmata ibi plurima confecit ; nempe ευτυχώς Κωνσταντινούπολιν, εποίησε και εκεί πολλά
adversus ciconias el Lyceum fluvium, qui urbem τελέσματα παρακληθείς υπό των Βυζαντίων, το των
Secal inediam, testudines item el equos [ ferocien- πελαργών 11 και το του Λύκου ποταμού του κατά
Tes : alia etiam mirabilia operatus est. Byzantio μέσου 11 της πόλεως παρερχομένου και το 12 της
VARIÆ LECTIONES.
1 πλουτίσας Suidas V. Ιουβενάλιος, πλουτήσας Ox. 8 Παράδεισος. Παρίδειον ( prastal 11άριδος) ως Franc
kius Quest. altera de Juvenalis Vita , p . 23 , 26. 9 'Ασκληπίου Ox . 10 έκμαζε Ox, 11 πελάργων Ox. 18 κατά
μέσου, κατά μέσον Cliron. Pasch. D. 250 B. Conf. supra p. 81 E , infra 122 Β. 13 το Ch. Cliron., του Ο .
ED. CHILMEADI NOTÆ .1
(56 ) 'Einer toy eynotov, L'xori quidem ejus 2009. Jpsissima hac habes apud Suidam , de Juve
Doimitize percharls Tuisse perhibetur Paris iste 1) nale, in Pentapolim Libyæ , vel ut alii, in Oasiini
histrio : hoc itaque occiso , eam repudiavil Domi- Ægypti , ob Paridem , relegalo). Unde eumi, histrio.
lianus, leste Dione, el Zonarz . Noster tamen de nis exsulem , vocal Sidonius Apollinar. carm . 9 :
Paride a Domiliano muneribus aucto , el ad Anlio Nec qui consimili deinde casu ,
chiam incolendam ab eodem misso), ubi landem Ad vulgi tenuem strepenlis auram ,
mortuis et sepullus est, silavissima stalim pro Trali fuil histrionis exsul.
fert narratiunculam . Paridem tamen istum panto (58) " Ην κεκτισμένον. Scr. έκτισμένον.
mimum , et Palalio , el urbi liniversæ olim gratissi (59) Πανταχού ποιών τελέσματα. Locum hinc
mum , Romæ sepullum jacere, leslem habemus nostro descripsit Chr. Alex . aucior ; cujus inter
locupletem Martialem ; in boc in eundem Evi pres te gusta reddit Kectigalia : ridicule. De
grammate : Apollonio vero hoc Telesla plurima etiam habos
Quisquis Flaminiam teris viator, apuri Jo . Tzelzem , centur. 2. hist . 60. De le
Noli nobile præterire marmor . lesmatum vero conficiendorum modo , eorumque
Urbis delicice , salesque Nili, viribus, vide doctissimi Jac. Gaffarelli Curiositates
Ars, el gralia , lusus, el roluplas, inaudilas, ab ipso Gallice scriptas .
Romani decus, el dolor theairi : (60) Εις Βυζούπολιν. Chr . Αlex . legit disjunctim
Atque omnes reneres, cupidinesque, BUCOÙ Tól.cv • Cedrenus etiam urbem hanc abs
Hoc sunt condiin , milo Paris, sepulcro. rege conditam yull ; male : Byzantem eom , "
( 87) "Οσ:ι: βασιλεύς εξόρισε το αυτον Ιουβενά , Byzun, aluit Conditorenι.
191 " CHRONOGRAPIII.A. - 1.33. X.
χελώνης και το τών ίππων (61) και άλλα τινά θαυ . A deinde discedeus, aliis etiam in urbius Teles11.15
μαστά και λοιπόν από του Βυζαντίου εξελθών confecit. Tyana vero Syrian profectus, Antioclist
επoίει εις τας πόλεις και αυτός 'Απολλώνιος (545) τε - Magnam pervenit, uli a priorillius urlis rogalis
λέσματα. Και ήλθεν επί την Συρίαν από Τυάνων, est, uti illic eliani Telesmata contra quadam ur-
και εισήλθεν εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη και ήτησαν bis incommola conficeret. Unuitaque adversus
συτόν οι 'Αντιοχείς κτήτορες ποιήσαι κακεί τελέ- Vellum aquilonarem paravit ; quod al portant ur
σματα περί ών έδέοντο . Και εποίησεν εις τον βορ- is orientale collocavit. Telesma etiam aliud
ραν 14 άνεμον, θήσας το αυτό τέλεσμα κατά την calein urlie adversis Scorpios effecit, al cosden
ανατολικήν πόρταν. Ομοίως δε εποίησε τέλεσμα εν a regione illa propellendos. Fis0 cnim Scorpio
αυτή τη πόλει και διά τους σκορπίους, προς το μή areo, el urbe relia sub terra recondito, colum
τολμάν αυτούς πλησιάζειν τη χώρα και έθηκε το 12η ci parvum superimposit ; quo facto evile
αυτό τέλεσμα εν μέσω της πόλεως, ποιήσας χαλκουν Γυηι Scorpii, nec urbem partesve vicinas ultra
σκορπίον και χώσας αυτόν, πήξας επάνω κίονα μι- infestarunt . Plurima ilem alia ibilein confecit. ko
κρόν. Και εγένοντο αφανείς οι σκορπίοι εκ της εν- gitus vero a civilus Antioclienis , uti Teles12
ορίας Αντιοχείας πάσης. Εποίησε δε και άλλα πολλά adversus culices, urlien suam infestantes, confi
εκεί. " Ήτησαν δε αυτόν οι πολίται ένα ποιήση τέ- B ceret , votis eorum annuit . Telesale ita uo, ipso
λεσμα προς τους κώνωπας, εις το μή έχειν κώνωπα ; Πιονίlunii die mensis Junii confecto , uli meusis
την αυτήν πόλιν Αντιόχειαν. Και εποίησε, κελεύσας ejusdem die septimo, equeslre certamen, Grastense
αυτοίς ίνα τη εβδόμη του Δαισίου του και Ιουνίου dictum, nme Seque Junio agitari solitum, celebrare
μηνός επιτελήται εν αυτή 'Αντιοχεία της Συρίας το tur ad hunc modum. Dicto solemnitalis Grasten
ιππικόν το απο Γράστης του αυτού Δαισίου 18 μηνός : sis die , mandavit, 265 ut unusquisque civium
αλλά τη νεομηνία του Δαισίου μηνός θήσας το τέ. p!unbean imaginculam solidan, Martis vultus re
λεσμα, τη εβδόμη του αυτού μηνός επιτρέψας ένα ferenle:n, calamo affixam gestarel ; hinc vero Scul
τάντες εν τη αυτη ημέρα του ιπποδρομίου της Γρά- two a calano denissuno , pelli russee alligalin;
στης βαστάζουσιν επάνω καλάμων ολόσφυρον στη - iline gladiolum, filo fine0 similiter annexum ba
θάριν μολιβούν, έχοντα λεμίν του " Αρεως (62), και Jere : ad hunc autem moduminstructi omnes , in-
υποκάτω του καλάμου σκουτάριον (314] κρεμάμε- 1er equitandum inclamarent : Varel urbs culicibus ,
νον 16 από δέρματος ρουσίου εντεύθεν, κακείθεν δε peracia vero celebritate, Ionii apud se itnagin
παραμήσιν ( 63) από καλαμίου κρεμάμενον 17 ώσαύ- culam reponeret untAquisie. Hoc factum est ; nec
τους, λινό ράμματα δεδεμένα 18, είρηκώς αυτούς deinceps Antioclin culex apparuit ( 12 ).

αποτίθεσθαι αυτό εις τον ίδιον οίκον. Και ουκέτι εφάνη εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη κώνωψ.
'Εν τω δε περιέρχεσθαι τον αυτόν Απολλώνιον τον C Apollonius autem Tyanensis, dum prioribus
Τυανέα και ιστορείν την αυτήν 'Αντιόχειαν 19 μετά comitatus, Antiochian urbem perlustrare , ejus
των κτητόρων της πόλεως τοποθεσίαν, είδεν εν μέσω situm observatrus, in columnam incidit porphy
της αυτής πόλεως κίονα εστώτα πορφυρούν και μη relica », urbis in ineklio positam; vidensque nihil
έχοντα επάνω τί ποτε, αλλά και αυτόν τον κίονα υπό ei impositum esse, sed et ipsam quoque colium
Τυφωνικού πυρός φλογισθέντα. Και επερωτήσας περί 1am Typlionicis igibus lactam fuisse, quil Ιιοc
αυτού, τι εστι τούτο, έμαθε παρ' αυτών ότι μετά sibi vellet, ab eis interrogavit. Responderunt illi :
το πάθος της πόλεως το επί Γαϊου Καίσαρος Δεββό- Debborium quemlam, philosoplium el telesla ,
ριός τις φιλόσοφος τελεστής εποίησε το τέλεσμα τούτο post urbem Caii Caesaris sub imperio terrie mo
ώστε δονουμένην την πόλιν υπό σεισμού μή πίπτειν, ilbus concussarm , columnam ea ibi statuisse,
στήσας τον κίονα και υπεράνω αυτού στηθάριν μαρ- simulacro marmore0 ei superioposito ; ( ujus
μάρινον, και εν τω στήθει αυτού έγραφεν, "Ασειστα, pectori Ilaec inscripsit : Immoία, Inconcussa. Hoc
VARIÆ LECTIONES .
15 Βορράν Ox. 10 Δεσίου Ox. 16 κρεμάμενον Ch., κρεμμώμενον Ox. 11 κρεμάμενον Ch., κρεμμά
μενον Ox. 18 δεδεμένα Ch., δεδεμμένα Ox. 19 και ιστορείν post 'Αντιόχειαν, poucnda Sunl.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(61) Και το τών ίππων. Ferocientes, hoc loco D nutivum, a λεμος • unde corrupla scriptione : λε
Supplevius, ex Glyca, el Cedreno. Glycas Annal. μίν • ut a στηθάριον, στήθαριν. Λεμος vero, lice
pari. Jii, de Apollonio Telesta : Et quos indomitos qullur proprie significet, pro stomacho tamen aby
Trænis coercuit. Cedrenus de eodeni : Kal tūv inte llomero usurpalum tradit Jul. Pollux, lib. 11, cap .
πως την αταξίαν χαλινώσας, εν ταις συνελεύσεσι των 4 . " Ομηρος μέντοι τον στόμαχον, και λαιμον, και
αρχόντων . dauxovlay xanei. lloc vero in loco vullum , seu effi
(62) Στηθάριν μολιβούν, έχοντα λεμίν του "Αρεως. giem, son re videtur.
Mendose lic omnia ; quae ita restituenda videa - (65) Παραμή ριν από καλαμίου κρεμάμενον. Scr.
tur. Στηθάριον μολυβούν, έχων λεμίον του "Αρεως. iterum, κρεμώμενον, a κρέμαμαι. Παραμήριν vero,
Λεμός enim, idem quod λαιμός , αμυd Ηesychium) : pro παραμήριον · quo vocabulo Graeci recentiores,
Λεμός, λάρυξ, φάρυγξ, et supra ; λαιμός και φάρυγξ, και gladiou «lesignant ; to quod a feniore penlea!.
ράχηλος, ο λάρυγξ, ο βρόγχος. Λεμίον vei o diami
 403 JOANNIS MALALE 404
autem fecit, urbis in lutelam ; ne terremotibus A ČITTwta. [313] Kai T qwv.XoŨ Tupos Úvod tris & sopk
agitata corr ueret. Ceterum Typlionicis deinde πής γενομένου, καυθεν το επάνω του κίονος στηθάριν
ignibus ex fulgure accidentibus , simulacrum co- έπεσε, και δεδοίκαμεν μη πάλιν πάθη ή πόλις ημών.
lumnt positum, igilius correptum, in terra7η 'Αλλά παρακλήθητι και ποίησον σύ αυτός τέλεσμα,
corruit : nos vero de urlie nostra Incluius , ne ίνα μή πάθη, έτι ταρασσομένη η πόλις. Ο δε Απολ.
eadern ri:rsus Trassura sit. Te it:11e exOralia Aώνιος στενάξας ανεβάλετο του ποιήσαι άλλο τέλεσμα
habeanus, uti parato Telesiate , u lie in po- κερί σεισμών. Και έωρακότες αυτόν στενάξαντα,
sterium inconcuss:1ι 266 nobis prest : re digneris. επέμειναν παρακαλούντες αυτόν και λαβών δίπτυ
Apollonius aute ingeniscens, de Telesale al - χον έγραψε ταύτα: Και συ 20, τάλαινα Αντιόχεια,
Versus Terrie notus coι:ficiendo respons!1m hrsi- δις πάθοις:! αλλά και πάλιν ελλείσεται καιρός,
tabundus Suspendit. Videntes autemen suspi- ότε δή επί πήμασι κείσε 10 σεισμοίς · δις δ' αύθ'
ria Trahentem , instabant etiam alque eliam ro - tvpl xaúcui ó gup' airialois 'Aférenci (61) : el
gantes. Is itaque, acceptis 1abilis, ista inscri- μη πάλιν πάθοις. Και επιδέδωκε το δίπτυχον τοίς
psit : Αι ιu, misera Antioclin, bis infelix futura! αυτοίς 'Αντιοχεύσι κτήτορσι. Και εξορμήσας από
ilerumque teniet tempus, quo gravia a terra tre » της του Αντιόχου πόλεως κατήλθεν εις Σελεύκειαν
moribus passura es. Bis etiam, si modo tis !αη- Β της Συρίας και απέπλευσεν επί την Αίγυπτον.
tum, ad Orontis ipas conftagratis. To brilas le- "Έζησε δε ο αυτός 'Απολλώνιος έτη τριάκοντα και
inde liasce primoribus eisler Antiocliensibus τέσσαρα και μήνας οκτώ, καθώς Δομνίνος ο σοφώ
tradidit. Αntiochia vero disceleus , Seleuciano τατος χρονογράφος συνεγράψατο ταυτα.
profectus est : atque inde in Ægyplum navigavil. Vixit autem Apollonius annos XXXIV, mensesque
VIII, sicuti hæc sapientissimus chronographus Domninus litteris tradidit.
Ιdem divinissimus Domitianus imp rator Ur- "Ο δε αυτός θειότατος Δομετιανός βασιλεύς έκτισεν
Iberm in lsatiria condidit, quam Domitianopolim εις την Ισαυρίαν (516) πόλιν , ήντινα εκάλεσε Δομε
10: inavit. dem etiam celeberrium illum Ας- τιανούπολιν (65). Εφόνευσε δε αγανακτή σας και αυτός
clepionem neci lelit, eo quod predixerat,ensla- Δομετιανός τον περιβόητον 'Ασκληπίονα 11 ειπόντα
dio esse periturum. Celerium Donitians, paulo αυτώ, ότι Σφαζόμενος τελευτάς • και μετ' ολίγον
post 10mporis Jovis templum, Sacrificanli 257 καιρών κατασκευασθείς υπό της συγκλήτου και αυτός
causa, ingressus, insidiis in eum a senatu stru Δομετιανός, ώς εισήλθεν εν τω ιερό του Διός θυσιά
clis, e nedio sublatus est, cum annum agerel XLV; σαι (66), και 22 αφανής γενόμενος, τελευτά,ετών με',
Yuniore 11ten in populum spars0 raplui et ειπόντων πάντων ότι επήρθη από της γης εις τον
inraun fuisse, tan 1211 philosoplin . Veruin C αέρα , ώς φιλόσοφος . 'Εφονεύθη δε σφαγείς εν τω
ill in Jovis ele, a senatu occisus est; ut qui fa- αυτώ ιερό του Διός υπό της συγκλήτου, ως υπερ
Stuosissimain in eos tyraniden exercuisset. Jus. ήφανος και ενυβρίζων αυτούς. Οτινες συγκλητικοί
sit autem enalus chlamydem φuain ges/ albat εποίησαν ήν εφορει χλαμύδα πορφυράν 13 κρεμασθήναι
purpurea in templo suspendi, ::D 112 calenarum, εις μίαν άλυσιν των όντων εν τώ ιερώ κανδήλων (67):
a quilus caulele appendebatur. Quicunque ita- και πάντες οι εισιόντες εις το ιερό ήπατούντο (6S),
VARLE LECTIONES.
30 Και συ – πάλιν πάθοις. Ουαί σοι , τάλαινα πόλις, ότι σεισμοί σε πολλούς και πυρσοίς κατ
ενεχθήση, κλαύσεται δε σε και ο παρ' αιγαιοίς ορδόντης Celreus p. 255 B. Eule qui apud Mala :
reponal ουαί σοι, idem facere devebit vol. 1, p. 63 Β. και συ, τάλαινα , πόλις 'Αντιόχου ου κλιθήστη. Οι
in 'Arévangi lalet formam 'Opéven ; notavimus ciam supra p . 105 E , estque eaten in glossa illiquissimi
codicis Parisini 1597. Stratonis . VI, el. Falcon. vol. 1, p. 90. Διόδωρος ο ιστορικός τετράπολίν φησι
Συρακούσας εν οις αφομοιοί Αντιόχεια αυτήν ( Ι. 'Αντιόχειαν την προς το 'Ορέντη ταις Συρακούσαις . Conf.
Ducang. ad Chron . Pasch . p . 40 A , cujus verba apposit Bovius ad Malale p . 38 , 3 d . Bonii . - No
viim Tormie 'Opérons lestimonium præbel Chronici codex Valicanus, qui ubi in edinionibus est p . 40 C .
"Ορισεν του καλουμένου strillit " Ορες του καλουμένου, id est , Ορέντου. 20 : κεσε . κείση Cli. 31 Ασκλη
ation. lia etiam Chr. Alex . aucior, qui narratiunculam sequentem etiam , de Dumilianiimp. cierde, X
nostro descripsit : nisi quod noster, 'Arxaiova , ille 'Aoxin, Irlov dicit ; merile viliosi . Reponendunt
' Ασκληταρίονα, ex Suetonio, in boil. tit. 13. και Clh. 29 και οιη. Chron. p. 250 . 23 πορφύραν θι .
ED . CUILVEADI NOTÆ .
(64) Πυρί καύσαι και παρ' αιγιαλοίς 'Αρέντησι. D occisis est : vide Suetonium ,
Locus iste pessime å librario babilis est. Forle (67) Töv Övtuy v to icco 2.0. 677wv. Chr Als.
legend , πυρό καύσεται και παρ' αιγιαλούς 'Ορόντης. Ιegit : τών ουσιών εν τώ ιερώ κανδήλιο ). Si 15 . :1
Ceirenus legit : κλαύσεται δε σε και ο παραιγια - κανδήλα ic , feminino goner , Dr candela poί ,
λοίς ορδόντης. xavörlov genitivo plurali scriberell1. Fort 1131007
(65) " Ήντινα εκάλεσε Δομετιανούπολιν. Corrigen. vel neutrum est, vel 1 Asrulin ; idque si 11:20
duis ilaque Stephanus de urbibiis, qui AOUETLOÚ TEO Græcis recentioribus xavonialipsov, candelabruin .
λιν habet : Δομετιούπολις, Ισαυρίας πόλις. Δομέ- Exempla tamen I usmodi i1.1 Iere ofcruit .
τιούπολις ein a Domilio, Δομιτιανούπολις vero a Κανδίλων, elito infra lieus, . Χ1 in Coi
Domitiano nomen suum necessario accepil. moclo imp. pro candelis positum : 2670 lap.táowv,
' (66) Ας εισήλθεν εν τω μεριά του Διός θυσιάσαι. και κανδάλων, etc.
fabulosa biec olinia ; in cubiculo enim 5110 a Stew (68) Eisvos eis to ico 'v12:07vto. Scr. 17.30
phano Domitillie procuratore , aliisy le conjuratis, föv: .
 (JIROVOGRIPIILI. - LIB . I. 406
vis ove; ör: échoon sis odv šapa . Szve 50r; 2 à 40 1397.plien ingressi, decepti sunt, existimantes
Seš tzutz őri égpárn : [517 ] xa ! éyéveto T9.02% eum cælos sublatim . Ubi vero innoluil landem
μεγάλη, διότι εις το ιερόν εσφάγη. occisum fuisse , ingens in urbe erat limullus ;
nempe quoid in templo interfecius essei.
Distă o cry Bac.asiav doUETLAVOJ Šonsieurs Domitianum in imperio excepil Nerva Angusius,
Nachi; Aűyou 5 :05 Etos a' xuluñvel a'. *Hvo) Ô:- qui regnavit annum i et mensem 1. Erat hic statura
LO.Q!210 ;,yéçwv, cúbooz,uos, uax.pópivos, eñowlos, justam excedente , senes, oculis pulchris, nasuluis ,
0762:05, pekarypows,007.05**,ô25utchywy, a yológ. corpore bene composili), subcanus, cuie nigri,
'Ez o. oñis aitou 3x5:astas ēr.a0eV ÚTEO Osouvias crispis, barba hirsua, moribus probis. llujus
od spisov ajčñs tý005 Aicm2!620s!%, rólis tris sub imperio divitiam iram passa esi vice tertia
K12 :4125, xai NizouTOZ -5 25 yul ng tupa aŭtris . Kai Diocesarea, Ciliciæ urbs ; Nicopolis etiam , regio
clows Trepat !Va exei o autos ß2012cüş surxar, que circum vicina.Viaque eo misit imperator virum
TIZO 'Pojaiov ovouat! Zápisy eis ad xəisz: aje senatoriun, nonine Zarbu ; traditis ei, in orliis
siv, 12625/wy aurò extù revervápia (69). Kai instaurationem ,viu cen'enariis.Zarbusitaque in Ci
x271)260 of Kidoxiavo avto ; Zipboş 26 ó suyuin - liciam veniens, ubi urbis ruinas inspexissel, summa
τικές, καιέωρακώς τα πεπτωκότα, πολλήν σπουδών και qua potuit cura, can instauravit et in melius
O'élevos ivevévJE TYY [518 ] Tón:), Beatiw aüzrin refecit. Itaque etiain cives, gralias ei rependentas
Trolisa ;. "00ev xal is to ajto čvolo èxàýbo, ab ejus nomine urbem appellari volucrunt. Sena
+ 63 '5, CÒN 101.67ūv süxapiscouvTWY ajtó . 'O rào lor eniin eam antea ab imperatoris nomine, Ner
Guyz1.1,7x05 si; óvoila toj 32017.éw ; Nepeš ė7. .1. - yam denominaveral.
σεν αυτήν πόλιν Νερβάν.
Suvien o teneutñsau cox Bailéa Topo toŨ Ton 263 Ciclerum imperatore e vivis excedente, prius
çulinzi autóv . xał ustexãhesav 27 activ (70)'Ava - quam absoluta esset urbs ; mulalo nomine, Ana
$20600 (71), ŠTitpépzviss tois ouiL607.2:07piçois zarbum vocarunt ;labulariis etiam cura commissa,
oito); aúcty zenuatiServ . 'Eméyeto yåp èç apuñis in Acia publica eam sub eodeni nomine referendi.
fgjortól.15Kuivõa 28 • xalčnale reCÔTov Táoos Primillis enim urbs bæc, Scyola vocata est : de
των υπάτων Ρώμης, και ανανεώθη και μετεκλήθη cαlo autem facta primum sub consilibus Ronna
Kisx ; - 6.15. Ka! Täler Brabey È TT! ToŨ Kai- nis, de integro insiaurala est et Ciscus vocata .
capo; 'lovilou to B' aurris Oos: zal åveveton xa! Rursus eliam Julio Ces, imper: nie , lerræ molilius
uerezaron 1 !0 %20kos!!. . xa TalOJA Wş taposlonceversa , nova iterum facta est et Diocæsarea no
12 : 071 VE 5ă Basićw ; ustuvou 250R AV 860s. minala. Sub Nerva vero imperatore denuo passil,
116 .7725 € Ousiay xáprivoZ20605 óvolat: Katopov uti dictum est, Anazarbus appellata est. Zarbuis
yworxiy, izols,s:v ajor strar yarativ eis túxqv autem , parata in victimam virginc indigena, 10
isrewş, 'Eurivu se od tv accio $25.257 ó Zźp6o$ mine Cepara, slaluam ei æneam erexil, urbis in
1.50! TON TONTÓ xai tois cwcis! 29 02/tais ėya.pl- Fortunam . Imperator auleni, per Zarbi lineras,
6100, úşçınótipos, 0312 ó qurds Busineúç. "Obtis de incolarum calamitatibus certior factus, plurima
Nec6a ; [319 ] àvez.a.)ésato tėv åtóctonov toy mylov eis, qui a ruinis erant superstites , honorilice sup

TETEV Ox. 28 Kuivos. Exüvta Us. Coul. Wsselingius ad Diodorun XVIII, 62 , p . 303 , 63. Corf. Suidas
v . 'Ava ; 2069 ; . ?' Gwoosio: Ch . Sed ita Ux.
ED. CHLMEADI NOT.E .
(69) 11a0a5ycv avro onti nevtrva.p.a. Modus Minor, de 4110 Procopilis , qui centim libras Cone
iste per centenariam erandi ubique and Griecos o linet : et major ille , a Gly a posilus, qui Minoris
recentiores occurrit ; quantium vero centenarium sesquialter esi, librasque liabet , secundum ita
sil, in incerlo relinquit Suidas : Kevinvolov, vo - qe huic compulum , imperator in urbis hujus
Halui UV TOJO +r,$. I'rocopius, De bel. Pers. l. i instaurationem , si de minore centenario , coquine
Contenarium , centimi libras continere ait : "E2% 8: aureo (aliler enim pecuniarum Summa condende
21:02 to zavot,váp!ov évatov , Qo' ou on xa1 Úvou.O.- urbi longe im par videbitur :) intelligalu , Ionetic
a centum quidem , vocabulo Romano, nomen 113 - 33,600 libras : si secundum Glycip' vero centenarius
sisse manifestum est : centain tamen Pondo præ - numeremus, 50 ,400 libras, laryilis est : posilo sci
lise non valuisse , ex Glyca apparet, Annal. p . ll , licet, argenti unciam v solidos valere ; auruni vero
pag. 256 . Chi de Æthiopium regina Salononi - ila se liabere ad argentum , sicul . ad XIV, qualis
bera oljerenie verba faciens, hae habet : Simul ei hodie est monelæ nostre valor.
largila cox auri talenta cum aronaiibus , cic., ad (70 ) Kalustex.625eV autóv. Ser. PETEVŐISCAV
8ll18 est reversa . Talentum vero libras cxxv conii. lll ad civez seleralur, el cuin ST !stpevantes con
nel. De quo colligi potest euin a regina centenarios grual.
uuri nostros cenium accepisse. Si ergo CXX lalentis 171) A ' aobov. Anazarban vocat Slopbanus.
equipollent c centenarii ; talentum vero cxxv libras qui a Azaria conditore eam sic dictain innuil.
conlinel ; ex hinc apparet centenariume libras cl Sieplanus, De wb. Avaso.p61, 62! Kineziqe ré
l'obtinere , a leoque centenariuin Procopiutin se . 2012! 07:) toj TooxcluéVos, Ÿ à TO A coa toi
wisse superare. Anne izilir centenarius duplex 2152 :03.
 A7 JOANNIS MALALE 408
peditavit. Ιdem Nerva divum Joannem apostolumab A 'Ιωάννην · και ήλθεν εν Εφέσω πάλιν από Πάς.
etsilio revocavit : qui ex Patmo Epliesum rediens, μων 30.
ibidem degebat.
Ηujus sub imperio Manes cepit dogmata sua Επί δε της αυτού βασιλείας ανεφάνη Μάνης δου
και spargere ; populunmque ad se allectare. Hoc elian ματίζων και διδάσκων οχλαγωγών. Ωσαύτως δε επι
imperante , Iudi gladiatorii populo interdicti sunt : της αυτού βασιλείας εκωλύθησαν οι μονομάχοι και
in quorum locum substituta sunt spectacula Cyne- αι θέαι αυτών και επενοήθη 31 αντ' αυτών των κυνη
gelica. γίων η θέα (72) .
Nerva vero imperator in morbum incidens, na- " Ο δε αυτός βασιλεύς νοσήσας και φθαρείς τε
luræ debilum exsolvit , annos nalus LXXI. λευτά, ών ενιαυτών οα'.
VARIÆ LECTIONES.
20 Πάτμων. Πάτμου Chron. Pasch. p. 251 Β , ut ipse p. 111 D. 31 επενοήθη. υπενοήθη Chron., επ
ενοήθησαν Ox.
ED. CHILMEA DI NOTE.
(72) Και επενοήθησαν αντ' αυτών, των κυνηγίων 5 stituisse dicitur Nerva ; spectacula jani olim po
4, Oé. . Ludis quidem gladiatoriis interdixit Nerva . pulo exbiberi solila .
Cynegelica tamen absurde in eorum locum sub

[350] ΛΟΓΟΣ ΙΑ'

ΧΡΟΝΩΝ ΤΡΑΙΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΘΟΥΣΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ ΤΡΙΤΟΥ.

LIBER XI
DE TEMPORIBUS TRAJANI IMPERATORIS IT ANTIOCHENSI PASSIONE TERTIA .

269 Nerve in imperio Successit divinissius Μετά δε την βασιλείαν Νερβά εβασίλευσεν ο θειό.
Trajanus :imperavit hic annos xix el menses Vι. τατος Τραϊανός έτη ιθ' και μήνας έξ. " Ην δε μα
Erat autein proccrus , corpore tenui, colore nigro, κρος, ξηρος τω σώματι, μελάγχρους, λεπτοχαρά
facie parva, capillitio curto canoque, oculos hallens κτηρoς κονδόθριξ, πολιός, βαθείς έχων οφθαλμούς.
subsideales. Ad secundum vero usque Trajani "Εως δε του δευτέρου έτους της βασιλείας αυτού ήν
imperatoris annum, palam exhilebat se Ecclesia φαινόμενος και διδάσκων εν Εφέσω, επίσκοπος και
Ephesine doctorem, ubi episcopus fuit et patriar'. πατριάρχης ών, ο άγιος Ιωάννης ο απόστολος και
ch:ι, divus Joannes,apostolis et Τheologus. Postea Θεολόγος. Και αφανή [351] εαυτόν ποιήσας (75), ουκ
vero subtraliens sese, disparuit : neque adhuc έτι ώφθη τινι, και ουδείς έγνω τι εγένετο έως της
constat, quid de eo faclum est : sicuti scripis νυν, καθώς 'Αφρικανός και Ειρηναίος οι σοφώτατοι
Tradiderunt Africanus et Irenæus , sapientissimi Guveypivavto .
chronographi.
Εodemimperinte Trajano, Christianorum gra- 'Επί δε της βασιλείας του αυτού Τραϊανού διωγμός
vis persecutio facta est et plurimi supplicio affectί μέγας των Χριστιανών εγένετο και πολλοί ετιμωρής
si . Circa idem tempus contra Romanos arma θησαν 31. Ενώ χρόνω επιστρατεύσας ανήλθε πολε
270 movelsat Persarum rex Meerdotes, genere Ρ μών 33 μετά δυνάμεως πολλής κατά Ρωμανίας εκ
Parthis, (9sdrois, Armeniorum regis, frater : qui γένους Πάρνων 34 βασιλεύς Περσών , ο αδελφός
taxialis instruclus copiis , filiumquoque Sinatru- 0σδρέου, βασιλέως Αρμενίων. Και παρέλαβε πόλεις
cium secun Irabens plurimas tum urbes, tum re- και έπραίδευσε χώρας πολλάς, έχων μεθ'εαυτού κα"
giones taplas, spoliavit. Dumque regionem Eu- τον ίδιον αυτού υιόν Σανατρούκιον. Και ως πραιδεύει
piratesian depredatur , cursum precipitans x ο Μεερδότης βασιλεύς την Ευφράτησίαν 28 χώραν,
• equo dejicitur , casuque graviter confrinclus, diem ελαύνων κατηνέχθη από του ίππου και εκλάσθη και
VARIE LECTIONES .
12 ετιμωρήθησαν Ch., επιμορήθησαν Ox. 33 πολεμών Ch., πόλεμον Ox. 3• Παρθών Οr. Malim Μεερ:
δότης addi . ' 38 'Εφρατ. Ox . Correxit Ch.
ED. CHILMEADI NOT E .
(75 )’Aşavñ ezurry FG+1,545,Opinionen bane irridet Cedrenus, pag. 275 clitio:1. Paris.quem videsis.
400 CHRONOGRAPHIA . – LIB . XI. 410
χώς καιετελεύτησεν ιδίω θανάτω. 'Εν τω δε μέλλειν A suum obiit. Moriturus autem, Sanalrucium filium,
αυτόν τελευταν εποίησε τον υιόν αυτού τον Σανα- Arsacem, id est, regem, sui in locuum substituit ;
τρούκιον 'Αρσάκης (74), ό εστι βασιλέα, αντ' αυ- Persice autem, Torcim, regem sonal. Sinatricius
του.[532] Περσιστι δε Τορκίμ βασιλεύς ερμηνεύεται. autein , Persario rex factus, bellum Romanum
Και επέμεινεν ο αυτός Σανατρούκιος βασιλεύς Περ- persequitur : interim Oslroes, rex Armeniae, audita
σων λυμαινόμενος την Ρωμανίαν · ο δε ' Οσδρόης, Meerdolis fratris morte, Glium suum Paralliemas
βασιλεύς 'Αρμενίων , και του Μεερδότου αδελφός , phatem, patruelis sui Sinatricii , Persarum regis
ακούσας τον αυτού θάνατον , έπεμψε και αυτός in auxilium, magno exercitu instructum, contra
ευθέως τον ίδιον αυτού υιόν απ' αυτής της Αρμε- Romanos protinus emisit. Imperator autem divi
νίας μετά πολλού στρατού τον Παρθε μασπάτης (73) 36 nissimus Trajanus de his certior faclaus, sine mora
προς βοήθειαν του εαυτού εξαδέλφου Σανατρουκίου, Dellun paral; et ingenii instructus exercitu, sena
βασιλέως Περσών, κατά Ρωμαίων. Και ταύτα ( oribus etiam stipatus, inter quos quoque erat
ακούσας ο θειότατος Τραϊανός βασιλεύς , ευθέως Adrianus, neptis maritus, anno imperii sui xια,
επεστράτευσε το ιβ' έτει της βασιλείας (76) αυτού mense IHyperlierelie0 , sive Octobri, cumsuis Roma
εξελθών κατ' αυτών μηνί Οκτωβρίωτω και Υπερ- solvit, Persas bello aggressurus. Ad parles vero
βερεταίω από Ρώμης · και φθασάντων πρώτον κατ- 8 orientales appulsus, mense Apelliro, sive Decem
έπλευσεν επί την Ανατολής, ορμήσας μετά δυνάμεως Dri, al Seleuciam Syrio, a statisis Bylyllii dictis
πολλής στρατού και συγκλητικών εν οίς ήν και ( qui portus est nativus prope Seleucian ), ipse.
'Αδριανός ο γαμβρός αυτούεπίαδελφή 27 (77). Και κατ- celoci 271 vectus, naturavit iler Sum. Perse
έφθασεν εν Σελευκεία της Συρίας μηνί 37 : 'Απελλαίω autem Antiocliian magnam tum occupantes, eam
τω και Δεκεμβρίω εις δρόμωνα (78) 371 από του λεγο- regi suo asseruerunt, domini ejus facti, non arinis,
μένου Βυτυλλίου (335] όρμητηρίου, όντος αυτοφυούς sel mutuo et amico Relere intercedente. Primo
λιμένος πλησίον Σελευκείας της Συρίας. Οι δε Πέρσαι res enim Antiochise, sponte sna Sanalrucio Per
ήσαν παραλαβόντες 'Αντιόχειαν την μεγάλην δίχα sarum regi sese dedentes, per legalos, pacis con
μέντου πολέμου κατά σύνταξιν φιλικών και πάντα ditiones postulaverunt . Quibus rex Persarum
εκάθηντο εν αυτή κρατούντες αυτήν και φυλάττον- annuens, misit eo Brzamanitas duos, Phurtununι
τες το βασιλεί Περσών Σανατρουκίω, των Αντιο- el Gargarim, tribus millibus nmilitum Persicorum
χέων αξιωματικών κατά ιδίαν προαίρεσιν πάκτα instruclos. Trajanus autem imperator , quanpri
ειρήνης και υποταγής στησάντων διά πρεσβείας αυ- mum celocis ope Seleuciano Syrie applisset , nun
των προς τον βασιλέα Περσών. Ο δε αυτός βασιλεύς c tium Antiochiam clan expedivit, qui primoribus ci
Περσών πεισθείς έπεμψε δύο Βαρζαμαράτας 38 ών- vibusque omnibus adventum ejus notum faceret :
τινων τα ονόματά εστι ταύτα, Φούρτων και Γάργα- quibus etiam et ista scripsit. Novimus vos preter
ρις, μετά βοηθείας πολλής Περσικής, χιλιάδων γ'. milites vestros Stationarios , ex civibus etiam fre
“Ο δε βασιλεύς Τραϊανός ή μόνον κατέφθασε το δρό- γιentein numerare popularm, quorum pra multi
VARIÆ LECTIONES.
* Παραθεμασπάτην. Παρθεμασπάτην infra p. 116 C , quod repositi. 37 αδελφή . αδελφιδη Clh. 17* Απηλ
λαίω Ch., 'Απριλλέα Ox. 37 " δρόμωνα Ch., δρόμον Ox. 38 βαρζαμαράτας. « βαρσαμανάτας infra vocat
duces hos Persicos. , Ch .
ED . CHILMEADI NOTE.
(74) 'Αρσάκην, ό εστι βασιλέα. Ηesychius . "Αρ. μαore accepζα. Εadem fere habes apud Pionen in
σακες, οι βασιλείς Περσών. Ιnde est quod labels Adriano : 'Αδριανός δε υπό μέν Τραϊανού ουκ έσ.
infra, in Julio imp . Σαββουραρσάκης, quod dis- εποιήθη» ήν μεν γαρ πολίτης αυτού , και επιτροπεύθη
junctim Scriberetur, Σάπωρ 'Αρσάκης Saροι rex . υπ' αυτού , γένους 6' οι εκοινώνει και αδελφιδην
Pro Περσών tamen, apud Ηesychium, suspicor: αυτού εγεγαμήκει.
legendum Πάρνων. Parilici enimreges, Arsacide (78) Εις δρόμον. Οιnino legendum, εις δρό
dicti sunt. Procop . De bell. Pers. lib . ll : Eid ! uey uwva , ul ex sequentibus apparei, Cursum allem
μων πολλοί 'Αρσακίδαι , ώ δέσποτα, εκείνου 'Αρσά- publicum) el equis, veliculine, el naigiis etial
κου απόγονοι · ος δή ούτε της άρθρων βασιλείας stelisse, apparei ex Sidonio Apollin. Epistol. ib. 1,
αλλότριος ετύγχανεν ών, ηνίκα υπό Πάρθοις έκειτο ep. 3. Tricini cursorian (sic παι1gio nomen) asccn-
Tà lepoov Tipiyuata . Persis vero rex , Tooxid di; qua in Eridanum brevi delulus, etc. Ubi Sidonius
sonat , ut ex nostro discimus. Cursoriam ( subaldi navem ), quam Græci opó
1 ( 73) Τον Παραθε μασπάτην. Dio Παρθα μασάρην μανα vocant. Marono vero Reiges δρομωνάριοι,
elin primo, deiode Ilzobauaonairy vocal ; uti ct Lalinis eliam Dromonarii dicti : quibus Theodo
lioster etiam infra . rici scripta epistola exslal , apud Cassiodorum ,
• (76 ) TO :$' État tñ : Badelas. llieronymus apud Variar. lib . 11, ex qua panicula haec, ad propo .
Eusebiuin , bella hæc orientalia a Trajano gesta , silum nostrum spectantiin, proferre non gravabor . .
ad annum ejusdem v , relert. Et ideo comili sacrarum largitionum nostra ' pre
(77) Ο γαμβρός αυτού επ' αδελφή . Sr. άδελ- cpil auctoritas, με in hostilienst loco constitui de
Q:08. Consobrine. Trajano et sanguine el allinitale bearis ; quatenus fiscali humanitale recreali, excur
junctus eral Adrianus, leste AI. Spartiano , ili SUS Cilm veredariis per alreum Padi more sullo
Adrian . Adriano paler Ælius Adrianus , cogno- faciatis, ut diviso labore, equis publicis debeat sub
melo Aſer, ſuir, consobrinus Trajani imp. El paulo veniri, etc. Hujusmodi allein mavigio , pelic: a pis!
post : Denique suffragante Sura , ad amiciliani Tra - Se classe reliqua , celeritatis causa hic usim luisso
juni pleniorem rediit, nepie per sororem Trajani Trajanum , imuil auctor
411 JOANNIS MALALE 42
tudine, Perse isti, civitatem vestrain tenentes, A μων, την Σελευκέων πόλιν της Συρίας , έγραψε
puci existiniandi sunt . Quisque igitur vestrum, λάθρα τοϊς Αντιοχεύσιν αξιωματικούς και τους πο
Dostra fretus presentia, quos apud se Persas halet λίταις πάσι, σημαίνων την έαυτού παρουσίας και
e melio 1ollat. Adveninus enian Romanis injurias ταύτα, ότι 'Eγνώκαμεν τήν υμετέραν πόλιν έχειν
illatas ulluri, ίδιον πλήθος ανδρών πολυ δίχα τών ιδρυμένων αυ
τοι στρατιωτικών αριθμών. Οι δε πολέμιοι Πέρσαι οι εν υμετέρα πόλει όντες ολίγοι υπάρχουσι προς το
υμέτερον πλήθος. 'Αναιρεί ούν έκαστος (79) ους έχει Πέρσας εις ιδιον αυτού (352] οίκον, θαρόων εις την
ημετέραν παρουσίαν, διότι εληλύθαμεν εκδικούντες τα Ρωμαίων.
Antioclienses igitur, super hoc adnouili, per Και ταύτα γνόντες οι αυτοί 'Αντιοχείς νυκτός
silentium noctis Persas omnes, insomnes ipsi, ώρμησαν κατά των όντων εν τη αυτών πόλει Περ
exciderunt. Persarum autem duces illos duos, σών, και αγρυπνήσαντες ανείλον πάντας. Και συλία
Barsamanatas dicios, Phurtuum el Gargarim , 66usvoi tous Ôúo otpatnyous Decoùy cous layout.
comprehens0s interfecerunt : et calavera 272 νους Βαρσαμανάτας και φονεύσαντες και αυτούς
per Totam urbem raplantes, exclamarunt : Ecce, έσυραν και τα λείψανα αυτών κατά πάσαν την πόλ:)
Domini Trajani in victorian, Phurtunum et Gar - φουρτούνου και Γάργαρι (80) φωνήν κράζοντες περί
garim tractos ! age, age Phurtune et Gargari. Inte- και αυτών ταύτην· Εις την νίκην Τραϊανού του δεσπό
rim vero, dumlii a populo distralheliantur, qui ex του ίδε σύρονται Φουρτούνος και Γάργκιρις : αγε,
Persis eradere potuerunt , stragi sese eripientes, άγε, Γάργαρι 29, Φουρτούνε. Οι δε δυνηθέντες
ignen urbi per noclem injecerunt : pars itaque Πέρσαι εξειλήσαι εν τω σύρεσθαι εκείνους υπό του
ejus, licet non magna, ad Seepinum) vicum, confla- πλήθους εξερχόμενοι και φεύγοντες, έβαλον πυρ τη
gravit. His auditis,imperator Trajanus intrepidoς αυτή νυκτί και έκαυσαν μέρος μικρών της πόλεως
Antiochensiumanimos stunniae praedicavit ; classe- επί την λεγομένην Σκεπινήν γειτονίαν. Ο δε βασι
que a Seleucia Solvenle, ad sacran Dupliem cum λευ ; Τραϊανός ακούσας ταύτα επήνεσε το ανδρείον
exercitu ducens iter , Sicra ibi in Αpollinis templo των 'Αντιοχέων πολιτών και των πλοίων δε του
peregit. Per nuntios allen a Dapine missos Antio- στρατού αυτού καταφθασάντων από Σελευκείας ,
chenses monuit, uti occisoruin Persarum cadavera ανήλθον επί την ιεράν Δάφνην εύξασθαι και θυσιά
ex urbe ejicerentur, el procul indle exportata con- σαι εις το ιερόν του Απόλλωνος. Και εδήλωσε τοίς
cre!! arentur. Jussit etiam lustrati urbem pyris 'Αντιοχεύσιν από Δάφνης κελεύσας επαρθήναι από
hint: inde et ad portas, ex ranusculis aureis ac - της πόλεως τα λείψανα των φονευθέντων Περσών και
censis , et ilure ignibus largiler injecto ; Tympana από διαστήματος της αυτής πόλεως εκίλα θέντα καυ
quoque ubique per urbem pulsari, all alignlos " Oήναι, αγνισθήναι δε και την πόλιν πάσαν [555 και
Persarum interfectorini noxios spiritus : quod γενέσθαι πυράς κατά τόπον και πυλώνα της αυτής
etiam factum est, lensis Auten Aulynei, sive Ja - πόλεως δαφνόνων δένδρων , και βάλλεσθαι εν τω
nuarii vΗ, feria v, Inora diei tv , Trajanus imperator πυρί των φυλλοδαφνών λίβανον πολύ και κατά πα
per porta Auream, sive Daphneticam, ex Daphne σαν την πόλιν ταυρέας εκτυπείν 60 ( 3 !) . προς το
venieus, Antiochian Syrie ingressus est , coronam αποδιωχθήναι τα πνεύματα τα άδικατων σφαγέντων
capite gestans, ex ranusculis oleaginis contextan. Περσών · και εγένετο ούτως. Και κατήλθεν ο αυτός
τηpana 273 etiampulsari jussit , singulis nocli- βασιλεύς Τραϊανός από Δάφνης και εισήλθεν εν
Ibus , per:Xxx dies: idem etiam lense hoc quotannis 'Αντιοχεία της Συρίας δια της χρυσέας της λεγόμε
VARIE LECTIONES.
39 laoroon . Aut rioyao: scribendum aut l'anycon . cui similia Loribor, p . 127 A , Koustiva vol. 1
μ. 12 D. 10 εκτυπείν. Vid. Steph. Tlies. p. 9722 : cl. Lond.
ED. CHILMEADI NOTA .
(19) Αναιρεί ούν έκαστος. Scr. αναιρείτω, sive D τος, ψόφους εργαζόμενος τη ταυρέα , Quo inloco ταυρο3
αναρή . manifeste ponitur pro lympanio , liliapparei ex inns,
(8 ) Φουρτούνου και Γαργάρη . Εx Grocorum σχήμα έχων στρατιώτου : quid enim miliici Stuιι
formacione nominum , raprápios , scribendium cis el llagillis, lictoris armis ? cuitympano sito, P!!.
est'l : sed nec vocalis longa in ultima, accentum sertim lerrorem alicuiincussuro nihil convenientiis.
in antepenultima lioc loco piili potest. Aeris autem purgani virilitem pulsatis tympanies,
(81) Ταυρέας εκτυπείν. Ταυρείη , set ταυρέη campauis, et huiusmodi sonoris inesse, jam olim inte
(subaudi , õppá) , pellis est laurina : sumiliriue valuit opinie . Hujus rei exemplum babemisah
pro quovis ex ea facto sanitica, clypeo , casside, ric . Menandru proiector. Excerpl. De legationi).
Hoc vero loco), tympanum quod ex pelle etia Tirris Zemarcom, Justini minoris legallllll,,P.
tarina factum , signare videtur ; qu0 eiiam sensu pientibus , verba babenteil :haud mullimit
hibes apud Leonem imp. constiul. 7, el Mauri libus priemissis, deinde aileil : 'ETTITATO.youvacy
11n Sl :! egic. i ). . Vide Nic . hgallii, et Jo. Neur.-
κώδωνι τινι, και τυμπάνω υπερθεν του 1ο:
sii Glossari ini taupea . Non itaque issentiri pos ριέφερον το φυλλώδες του λιβανου τη φλογί λα.κ.
slu Remesio , Var. Lerl. lib . ui, ubi animadvertit inucyov zal ära vivóUEVO ! U . 2V100316 , 2017
Pallailij Dist. Lius. interpretern Gent, Hervelin eo μούμε οι, τα πονηρά απελαύνειν έδόχουν. Ουτω Υ .
quod cauoéav noriscuticam , sed laurinam pellem vir • αποτρόπαιοί τινες είναι και αλεξίκακό! 20.2. 20
lil. Palladii verba biec sul, c. de Narhanaele abba. Viderliam Pomponation De incantat. cop
1e : Παραγίνεταιόδμίμων εν νυκτί , ταυρέαν κατέχων Πει Οn. Magin Miscellano .lib. IV, P.
ώσπεροί δήμοι , σχήμα έχων στρατιώτου κακοδυτουν- Angel. Roccli:11 de ( : υν !is.
 CHRONOGRAPHIA . -- LIB. XI. 44
της (82), τούτ' έστι της Δαφνητικής, φορών έν τή A fieri mandans, Persarum occisorum in memorian).
αυτου (556) κεφαλή στέφανον από έλαιοκλάδων, Hec auteur Domninuschronographus litteris prolifίι.
μτί Αυδηναίων και τω και Ιανουαρία εβδόμη,ημέρα ε', ώρα ημερινή δ'. Τάς δε ταυρέας εκέλευσε βάλλε
σθα: άχρι ημερών λ καθ' εκάστην νύκτα , κελεύσας και τούτο, ώστε κατ' έτος το αυτό χρόνο γί
νεσθαι μνήμης χάριν της των Περσών απωλείας. "Ατινα Δομνίνος και χρονογράφος συνεγρά
ψατο.
Εν τω δέ διατρίβειν τον αυτόν Τραϊανόν βασιλέα Ιnterim vero, duin Trajanus Antiochie Syria
εν Αντιοχεία της Συρίας βουλευόμενον τα περί του commorabatur, de rebus belli consilium agitans,
πολέμου εμήνυσεν (83) αυτόν Τιβεριανός, ηγεμών a Tiberiano, Palestine prime praefecto, Titleras
του πρώτου Παλαιστινών έθνους, ταύτα: Αυτοκρά- accepit, bisce verbis scriptas. Imperatori invicto,
τορι (p) νικητή Καίσαρι θειοτάτω Τραϊανό. Απ- Cesari, divinissimo Trajano. Manlatum vestrum,
έκαιον τιμωρούμενος και φονεύων τους Γαλιλαίους de puniendis Galileis, qui nobis veniunt sub no
τούς του δόγματος των λεγομένων Χριστιανών κατά nine Christianorum, quantum in me est, effectum
τα υμέτερα θεσπίσματα και ου παύονται εαυτούς dedi. Αι hi sese ultro suppliciis et morti lelunt :
μηνύοντες εις το αναιρείσθαι. " Οθεν εκοπίασα του. et ullus licet fuerini Iortationibus et minis, il
τοις παραινών και απειλών μή τολμάν αυτούς μη- Β Ιud agens, ut a se milhi prodendo eos deterrerem,
νύειν μου υπάρχοντας εκ του προειρημένου δόγματος • frustra tamen hacleous fui. Vos itaque juxta ac
και αποδιωκόμενοι ου παύονται. Θεσπίσαι μοι ούν Majestali V . invictissime visum fuerit , de is re
καταξιώσατε τα παριστάμενα τω υμετέρω κράτει bus decernalis. Edixit autem Trajanus Tilleriano
τροπαιούχο 5 (81). Και εκέλευσεν αυτώ ο αυτόςΤραϊα- celerisque prefectis , uti in posterum a Clhristia
νός παύσασθαι του φονεύειν τους Χριστιανούς. Ηorum celibus abstinerent : exinde itaque ali
“ Ομοίως δε και τους πανταχού άρχουσι τούτο quantum temporis a calamitatibus suis respira
έκέλευσε, μή ( 357) φονεύειν του λοιπού τους λεγομέ- run Christiani ,
νους Χριστιανούς και εγένετο ένδοσις μικρά τους
Χριστιανοίς.
Και εξήλθεν από 'Αντιοχείας της μεγάλης πόλε- Trajanis autcm Antiochia discellens, contra
μον κατά Ιερσών κινήσας και αυτός Τραϊανός · και Persas arna Hovit ; quos Iali commento penitus
ενίκησεν αυτούς κατά κράτος τω τρόπω τούτω. Μα- profligavit. Graves intercedebant inimicitize inter
Eών ότι διαφθονείται το Σανατρουκίω, βασιλεϊ Περ- Snalruciu, Persarum regem, et patruelem ejus
σαν, ο ίδιος αυτού εξάδελφος Παρθεμασπάτης , πέμ- . Parilenaspatera. Trajις 274 itaque imperator,
μας προς αυτόν ύπανόθευσεν αυτόν Τραϊανός βασι - " υbi hoc rescierat, in partes suas Portliennasnote
λεύς, ταξάμενος δούναι αυτή την βασιλείαν Περσών, sollicitavit; pollicitus se ei, si se belli Social
εάν συμμαχήση αυτώ. Και υπονοθευθείς ήλθε προς adjungecret, Persarum regnum daturum. Accepit
αυτόν νυκτός και λαβών αυτόν εις το ίδιον αυτού conditionem Parilenaspales , noctugue cum suis
μέρος μετά του πλήθους αυτού (85) και αυτός θειότα- a Trajanin accessit. Nuncitaque sibi adjungens,
τος Τραϊανός ώρμησε κατά του Σανατρουκίου , βα- Sanalruciun, Persarum regen, adoritur : Persis
σιλέως Περσών και πολλών Περσών ·πεσόντων συν- que plurimis in pralio calentibus, Snatricius
ελάβετο του Σανατρούκιον, βασιλέα Περσών, φεύ- rex fugancapessit, capίusue tandem interficitur.
γοντα και εφόνευσεν αυτόν. Και εποίησεν αντ' αυ- Buic itaque in regno Persarumimperator Partie
του βασιλέα Περσών τους υπολειφθείσι και προσπε- masp?lem, Oslrois filium, ex pacto regen suffe
σουσιν αυτώ Πέρσαις και αυτός Τραϊανός κατά τας cit ; Persis , qui supererant, ad peles ei prociden.
συντάξεις ονόματι Παρθε μασπάτην, υιόν 'Οσδρίου, tibus. Senatuτη vero Ronallum de his certiores
VARIÆ LECTIONES.
" Ανδυνές Ox. 2 βάλεσθαι, « Scr. βάλλεσθαι · feriri, sive pulsari. » Ch. 63 τροπαιούχο Ch., τρο .
παιούχοι Ox . :
EI). CHILEADI
(82) A: tñs youscas tñs leyoverns. Sibands,
NOT E .
his monuit ; vel lilleras has eimisit : q110 sensı!
Thora uli intra babet in Theodo -io Jun . Pro - vow apud nostre frequenter usurpalul . Malleon
chronismo autem hic ulilur aucior noster, portant tamen ,ė vusov 03 ).
In :fic Oine quoi nofum habuit appell: ης : 2 ( 84) Τω υμετέρω κράτει τροπαιούχο!. Forte Ie .
Theodosio enim p 'adicto , auro Tandem obductil gendui!!, TOOTALOU / 6), il referatur ad ypáter ' lica !
porta x ea Daphinelica . Aurea deinceps dicta fuit : principes plurali inimero frequentissime compel
VL 1105 ciocel anchor poster Theodosio Mlin . bis
Terliis : Ο δε αυτος Θεοδόσιος inέχρύσωσε Δαφνητικής
lalos vel prieri norunt.
( 85) Μετά του πλήθους αυτού. Πλήθος, pro exer
πόρτας δύο θύρας τάς χαλκάς, καθ' ομοιότητα ής citu , Supra habuills, in August. μ. και κατιών
χρύσωσε πόρτας εν Κωνσταντινουπόλει, ήτις καλεί- μετά του πλήθους αυτού , υπέταξε τας άλλας χω
ται έως άρτι, ή Χρυσέα πόρτα. . ρας .
(83) 'Eμήνυσεν αυτόν ταυτα. Eurn per litteras de
HOD!! ΝΟΤΑ .
(p) A3:07.p :op , etc. Epistola spuria , vi probal doctiss. Dodwellus Dissert. Cyprian . x1, $ 23, 21.
415 JOANNIS MALALE A15
faciens : Has, inquit, regiones , tante cuum sint, Αγράψας τη συγκλήτω τη εν Ρώμη ότι τοσαύτην
tantoque a Roma intervallo dissile, tenere non και άπειρον γήν και άμετρα διαστήματα αφεστη
possumus : Regen itaque potius eis constituamus, κότα και της Ρώμης διοικείν ουκ άντεχόμεθα, αλλά
imperio Romano suljectum. Rescripsit ei senatus : παράσχωμεν αυτοίς (558 ) βασιλέα υποτεταγμένον
imperatori integrum esse , pro arbitrio suo de τω των Ρωμαίων κράτει. Και αντέγραψεν αυτώ ή
rebus omnibus decernere, juxtaque ac ipse Ro- σύγκλητος από Ρώμης άπαντα ποιήσαι ώς δ' αν
nanie utile fore judicaverit. Sic itaque Partlie- βούληται και αυτός συνίδη και συμφέρειν τη Ρωμα.
maspales Persarum rex factus est. Ηinc autem de νία. Και εβασίλευσε Περσών ο Παρθε μασπάτης και
Jello Persico, et divinissimi Trajani victoria, Τον δε πόλεμον και την κατά Περσών νίκην του
conscripta reliquit sapientissimus Arianus chro- Θειοτάτου Τραϊανού ο σοφώτατος 'Αρειανός ο χρονο
Biograplus ; qui isla omnia accurate exposuii. γράφος εξέθετο, ιστορήσας και συγγραψάμενος πάν
τα ακριβώς.
dem imperator Amidam in Metropolin fccit ; Ο δε αυτός βασιλεύς εποίησε και την "Αμιδαν
el Mesopotamian, ab Osdroina sejunctan, in μητρόπολιν , καλέσας επαρχίαν Μεσοποταμίαν ,
provincise formam relegit, prefecto jureque 275 απομερίσας αυτήν από 'Οσδρoηνής ", δούς και άρ
nielropolitico ei concessis. Provinciam etiam aliam και χοντα αυτή και δίκαιον μητροπόλεως. Εποίησε
fecit, ad Danubian fluen; quam Daciam Parapo- δε και άλλην επαρχίαν εις τον Δάνυξιν 68 ποτα
tamiam nominavil. μόν (86), ήν εκάλεσε Δακίαν παραποταμίαν.
Εodem divinissimo Trajanoimperante, divinan 'Επί δε της βασιλείας του αυτού θειοτάτου Τραϊα.
iram passa est, vice tertia, Antiochia magna, que νου έπαθεν Αντιόχεια η μεγάλη η πρός Δάφνην το
: d Daphnensita est, Apelliei, sive Decen:lbris x1, τρίτον αυτής πάθος μην 'Απελλαίω 49 τω και Δε
feria prina, post gallicinium, erie Antiocliene κεμβρίων ιγ', ημέρα α' , μετά άλεκτρυόνα , έτους
3ono CLXIV, post Trajani divinissimi in parles χρηματίζοντος ρξή' (87) κατά τους αυτούς 'Αντιο
orientales adventum annis I. Qui autem ex Αη- χείς , μετά [359] δε β' έτη της παρουσίας του
Ciochensibus superstites nmanserunt, templum in Θειοτάτου βασιλέως Τραϊανού της επί την Ανατολήν.
Daphne codebant, cum llac inscriptione : Ιου: Οι δέ 'Αντιοχείς οι απομείναντες και ζήσαντες τότε
servalori sacrarunt sospiles. Ιερόν έκτισαν 19• εν Δάφνη , ενώ επέγραψαν: Οι σω
θέντες ανέστησαν Διί σωτήρι.
Eaderm vero nocle, φua Antiochia magna, divi . 'Εν δε τη αυτή νυκτί ότε έπαθεν ή αυτή 'Αντιόχεια
namquoque iram secundo passa est Rliodus instala, ς η μεγάλη έπαθε τότε και η Ρόδος πόλις νήσος, ούσα
sex habens urbes. At vero pientissimus impera. της Εξοπόλεως (88) , υπό θεομηνίας το δεύτερον
tor Trajanus, Antiochian magnam instaural rus , αυτής πάθος . Ο δε αυτος ευσεβέστατος Τραϊανός
VARIE LECTIONES.
** άφεστη κότα Forte Scribendum) άρεστηκυίαν, » Ch. 45 συν!δη. συνείδοι Ox . 66 Παθεμασπάτης θx.
67 'Οσδοοΐνης Ο . •8 Δάνυσιν. Δίνουσιν prefixum annotationi C !»., Δανυσίου est infra p. 118 Β. 9 Απριλ
λέω Ox., 'Aπηλλέω vel 'Aπηλλαίω ( !. 49: έκτισαν Ch., έκτησαν Ox.
ED , CIIILNESD ! NOT.E .
Azvoj6 :0v . Eutropius, lib. viiini Trajano : Dacian isws. Locus proculdubio mendosus :Rhoilus quia
Decebalo victo subegil, provincia Irans Danubiune dew urbis esi Iberiir , sive Hispaniae , a Rhodiis
facia , in his agris quos nunc Taiphali jenent, et condita , leste Eustathio in Dionys. Perieg . ex
Victopholi, el Theruingi haberl. Ea provincia decies Siralione : 'O YEWYP2005 ogol xal őt! TASUTIV
centena millia passuum in circuilu lenuit. τες οι Ρόδιοι μέχρις Ιβηρίας έκτισαν εκεί πόλιν
(87 ) "Etous Xp7.jati OV105 P57'. Terremollis iste 'Ponov. Est etiam Rhodopolis, urbs Lazica , de qui
Antiochensis contigit Trujini imp. anno XVIII, Procopius, De beil. Pers. lib . il el Goth . lib. I .
nempe ai numerum Eliseljanum NuXXN1, ut appa : Verum wiec verb :i, visos ojon, de Rhodo insula
ret ex Dione, de eis qui liac cade perieruntmeni. D loqui auctorem , clare docent. In Rhodo vero
tionem faciente, on els ó léon Űratos éyé urbem eliam ejusdem nominis fuisse discimus er
veto : ex quoruin numero erat Pedo consul. M . : ll - Pomponio Mela , De silii orbis, lib . 11. Locus itaque
lem Valerius Messala, el C . Popillius Caro Pedo iste auctoris nostri hoc modo fortasse restilitello
( 0ss.ferunt ad :1nu Trini, p. penaltitou, dus : "Έπαθε τότε και η Ρόδος, πόλις Ρόδου νήσου
neipe Fastis Capitolin . xvii, tuselio vero , el Chur . ojcu tris E 32T020 . Eodem tempore passa estelian
Alex. alciori xvill, gni obiter corrigendus : llcow - Rhodus, urbis Rhodi insulæ sex urbibus insignis,
vo ; eniill babet, pro llbowvoz : Uec cum ita sint, vel forte sic : Éreals tots xal on 'Póoos, sei quare
manifestim est hac contigisse ail annum æræ 'Einov vocal Rhodum , cum , hil ex Scylace Ca
Antiochene CLXIT, adeoque anno post Trajani in : rvandensi habemus , in Periplo , spinone; lanın
Antiochiam adventium v1 ; si modo, lli vull auctor fuerit ? 'Póông xarà toūto vñsos soltons a 722
Aster, imperii sui anno XII Antiochian ve eriι πόλις · και εν αυτή πόλεις αίδε, Ιάλυσος, Λίνδος,
Trajanus ; ( non , lit ipse air , anno post ejus KóUE! 005 . idem etiam testatur Eustathi. in Dionys .
alverlum in. Unus itaque anni melaclironismns Joc. ciiat. Pomponius etiami Mela , lib . ll, ubi post
rost. Evagrius ctiam falsus esi, llist. Eccl. lib . II, enumeratas maris Mediterranei insulas , deinde
cap. 12, ubi clader han . Antiochensem ronti addit : In Lycia Rhodos, in illis singulæ instein
gisse asserit , vadov mal zavornost v 22.1 62.9795 :5V nominibus urbes. Tu Rhodo tres q110dan erant:
αγούσης της πόλεως έτος της αυτονομίας . Οrlis Ltdos, Camiros, Ialysos. Our el Riolis Μια
autonomia ; anno clox , lotius quadriennii p :ochro . est, lesie Plinio llist. Nat. lib . 1. De luc videant
pismo peccanis . crudiii.
 CHRONOGRAPHIA . - LIB . XI. 1 18
έκτισεν εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη αρξάμενος πρώτον A Portani Mediam dictamin primis exstruxit, prope
κτίσμα την λεγομένην Μέσην πύλην πλησίον του Martis eden, ad Parmeniumfuentum, non procul
ιερού του "Αρεως, όπου ο Παρμένιος ο χείμαρρος a Macello hodie appellato. Superius auteminscul
κατέρχεται, έγγιστα του νυνι [360] λεγομένου Μα- psil eftigier Lope, Romuli et Remi nutricis : uti
κέλλου, γλύψας άνω άγαλμα λυκαίνης τρεφούσης scirent posteri, Romanorum hoc esse opus. Virgi
τον Ρώμον και τον Ρήμον, διά το γινώσκεσθαι ότι nem etiam Antioclienum, formosam, nomine Cal
Ρωμαίόν εστι το κτίσμα, θυσιάσας εκεί παρθένον Iliopem, immolavit , in expiationem et lustrationein
κόρην ευπρεπή πολίτιδα ονόματι Καλλιόπην υπέρ urbis ; cujus etiam in lionorem Nympheum exstru
λύτρου και αποκαθαρισμού της πόλεως , νυμφαγω- xit. Porticus etiam duas ingentes deinde excita
γίαν αυτή ποιήσας (89). Και ευθέως ανήγειρε τους νil : inter 276 alia vero plurina, que Antioclist
δύο εμβόλους τους μεγάλους, και άλλα δε πολλά exstruxit, balneum etiam publicum et aquedu
έκτισεν εν τη αυτή 'Αντιόχου πόλει και δημόσιον ctum condidit , aqu: nm e fontibus Daphnicis ena
και αγωγών, αποστρέψας το ύδωρ το από των πη- nantem, in Agrias diducens : operi vero utrique
γών Δάφνης εκχεόμενον εις τας λεγομένας Αγρίας, nomen suum imposuit. Theatrum quoque Antio.
επιθήσας και το δημοσίων και τω αγωγή εις το cliense, imperfectum antea, ad exilun perduxil :
ίδιον όνομα. Και το θέατρον δε της αυτής 'Αντιο. B cujus etiam Proscenii in medio, urbis scilicet in
χείας ανεπλήρωσεν ατελές όν (90), στήσας εν αυτώ fortunam, Virginis a se imniolate statuam anean
υπεράνω τεσσάρων κιόνων εν μέσω του νυμφαίου deauratam, Oronti Muvio insidentem, et a Seleuco
του προσκηνίου (91) της σφαγιασθείσης υπ' αυτού et Antioclio regibus corona redimitain, qualuor co
κορτς στήλην χαλκήν κεχρυσωμένην, καθημένην lumnis ereclan collocavit . Quo tempore autem ter
επάνω του Ορόντου ποταμού, εις λόγoν τύχης της re m olus Antioclie accidit ,imperatore ibi etiam
αυτής πόλεως , στεφομένην υπό Σελεύκου και adliuc commorante, martyrio coronatus est S. Igna
'Αντιόχου βασιλέων. Ο δε αυτός βασιλεύς Τραϊανός tius, episcopus Antiocliensis ; cui Trajanus iraste
εν τη αυτή πόλει διήγεν ότι η θεομηνία εγένετο. balur ab eo increpalus. Εodem temporeimperator
"Εμαρτύρησε δε επί αυτού τότε ο άγιος (561] Ιγνά- comprehensis quinque Christianis mulieribus An
τιος ( 92 ) ο επίσκοπος της πόλεως Αντιοχείας : tischenis , interrogavit eas : Qua tandem,inquiens,
τηγανάκτησε γάρ κατ' αυτού , ότι ελοιδόρει αυτόν, spe frete, sic vosmel morti objicitis ? Respondent
Συνέσχε δε τότε και πέντε ονόματα Χριστιανών mulieres : Νos equidem, a vobis neci traditie,
γυναικών Αντιοχισσών 80 και εξήτασεν 31 αυτάς λέ - iterum, atque hisdem corporibus, in elernam vi
γων : Τίς έστιν η ελπίς υμών, ότι ούτως εκδίδοτε , Iain resurgenus. Tum vero imperator eas ignilus
εαυτός εις θάνατον ; Αι δε απεκρίθησαν λέγουσαι , " comburi jussit, Ossiumque combustorum cineres
ότι φονευομένας ημάς παρ' υμών ανίστασθαι ημάς eri commisceri : ex hoc vero vasa ahenea in usum
πάλιν ως έχομεν σώματι εις αιωνίαν ζωήν. Και lavacri fabricavit. Quamprimum autem populo
έκέλευσεν αυτάς πυρικα στους γενέσθαι, και τον 52 balnewι exhibuit, si quis lavatum ingrederetur ,
χούν τωνοστέων αυτών συνέμιξε χαλκό, και εποίησε vertigine statim correptus cecidit, nec nisi ab aliis
τον χαλκόν εις και εποίησε δημόσιον χαλκία του θερ- sustentatus esire iude potuit. Trajanus vero in
μου. Και ότε ήρξατο παρέχειν το δημόσιον, εί τις perator, de his certior factus , vasa illa ahenes
εάν έλoύετο εις αυτό το δημόσιον , εσκοτούτο και 277 transmutavit, aliaque ex are puro conflari jus
έπιπτε και εξήρχετο βασταγμό (93). Και μαθών ο sit dicens : Male equidem a me factum, qui corpo
βασιλεύς Τραϊανός τούτο ήλλαξε τα αυτά χαλκία rum cineres vasisin miscens, balneum contaminavi.
και εποίησεν άλλα από καθαρού χαλκού, λέγων ότι Hoc autem ideo dicebat, eo quod Christiani super
Καλώς εποίησα χούν σωμάτων συμμίξας αυτούς και hot glorianles, Grecos subinde lacesserunt, Vasa
κοινώσας τα θερμά ύδατα. Ταύτα δε έλεγεν, επειδή autem priora ahenea refundens, statuasinde quin
οι Χριστιανοί υπέξιζον 53 τοις "Ελλησι (94) καυχώμε-- que mulieribus predictis erexit , dicens : Ecce ego
οι. Τα δε πρώτα [362] χαλκία αναχώσας εποίησε eas, non autem Deus eorum ( uli dixerunt ipsa),
VARIÆ LECTIONES .
» 'Αντιοχεισσών Ox. 51 εξήτασεν Ch., εξαιτασεν Οx. 52 τον Cli., των Ox. 53 υπέξιζον corruptum est.
ED. CHILMEADI NOTE.
(89) Νυμφαγωγίαν αυτή ποιήσας. Νυμφαγωγίαν D certiora hujus rei testimonia , quam que adline
hic, quod alibi Nuuwaiov vocat ædificium , virgi- babentur, desideral : atque equidem hic Auctoris
pum pauperiorum nuptiis celebrandis destinatum : nostri contrarium astruere videtur. Sed nec de
ali supra monuimus. Ignalii martyrii tempore convenit inter Nostrum ce
(90) 'AtElès Bv. Opis boc a Tiberio incæplum Euscbium :hic enim ponit ad annum Trajani in p .
ail Aliclor supra, in Tiberio imp. x , seplem nenipe annis , ante dictum lerre HiOL111!!
(91) Εν μέσω του νυμφαίου του προσκηνίου . Του Αntiochensem; quo tempore Iosler Ignatiuin nat'
υμφαίου οιηηίιο παρέλκειν videtur , Tyrio coronaluni asserit .
(92 ) Εμαρτύρησε δε επί αυτού τότε ο άγιος Ιγνά ( 93) Εξήρχετο βασταγμό. Tanquam Onus a pr
6:05. Ignalium , episcopum Antiochenum , ex Syria Taloribus . sublatus esiii.
Roιnaτη missum, ibique Destiis praedam projecium (94) Υπέξιζον τοίς "Ελλησι. Tort : 1egendus,
luisse constans scriptoruni est tradiiio . Doctissi- Úr v.
mus tamen Josephus Scaliger in Eusebii Chron .
119 JOANNIS MALALÆ 420
escitavi. Statur vero lic, Daline0 eolem publico A στήλας χαλκάς πέντε ταϊς αυταίς γυναιξί λέγων, ότι
posite, etiam alluc visuntur. Fornacen uoque Ιδού εγώ αυτός ανέστησα καθώς είπον, και ουχί ο
ignitum paravit ; jussitque ut Clhristiani, quilus - Θεός αυτών . Αϊτινες στήλαι εις αυτό το δημόσιον
cunque sic visum esset, in flannas ultro se inji- λουτρόν ίστανται έως άρτι. Εποίησε δε και κάμινον
cerent. Multi itaque sese injicientes , martyrium πυρός, και εκέλευσε τους βουλομένους Χριστιανούς
subierunt : cujus numeri ſuerunt S. Drosina vir βάλλειν εαυτούς εν προθέσει. Και πολλοί έβαλλον
ginesque aliæ complures. εαυτούς και εμαρτύρησαν. Έμαρτύρησε δε τότε
η αγία Δροσινή και άλλαι παρθένοι πολλαί.
Evstruxit autemimperator ilen Diane templum "Έκτισε δε εν Δάφνη ιερόν 'Αρτέμιδος εν μέσω
in Daphne, in luco melio positir. Provincias του άλσους. Εποίησε δε και αυτός βασιλεύς και
etiam duas ultra Danubium flumen, in partibus πέραν του Δανυσίου ποταμού επί τα δυτικά μέρη
occidentalibus , constituit , quas Daciam primir el επαρχίας δύο. "Αστινας εκάλεσε Δακίαν πρώτης και
secundam vocavit. δευτέραν.
Morbo deinde correptus, diem obiit annos 12• Και ευθέως νόσω βληθείς ετελεύτα , ών ενιαυ
tus LXVI . των ξε'( 95).
Trajanum excepit Alius Adrianus, Aprοuiano B N1ετά δε την βασιλείαν Τραϊανού εβασίλευσεν
el Nigro coss. qui regnavil annos XXII et lenses V . " Ήλιος 'Αδριανός και επί της υπατείας 33 'Απρωνια -
Er, Anlein Statura justom excelente , corpore νού ( 96) και Νέγρου. 'Εβασίλευσε [ 355 ] δε έτη κβ'
crusso, candidus, sulcanus, pulcher, bar la hispida , και μήνας ε' (97). " Ην δε διμοιριαίος , εξογκος ,
oculis cisiis, quietus, eloquens , sacrorumque pe- λευκόχρους 56, μιξοπόλιος , ευειδής, δασυπώγων ,
ritus. Exstruxit etiamisle Antiocline 278 0:1gne γλαυκόφθαλμος , ήσυχος , ελλόγιμος , ιερατικός.
b.lueum publicum el aqueduclus; a nomine SuΟ "Εκτισε δε εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη και αυτός δημό
vocatum utrumque. Theatrum quoque Diplines ad σιον λουτρών και αγωγόν επ’ όνομα αυτού, και το
Pltartinges defluentes divertit , pilisinterram defixis, εκχεόμενα ύδατα εν ταις 'Αγρίαις ταις λεγομέναις
eisqne firmiter impactis el simpliosioriopere agge . φάραγξιν υπέστρεψε, ποιήσας πίλας (98) και οικο
slis ; uti aquarum decurrentium vim repellerent et δομήσας στερεάς και πολυδαπανήτους προς το νική
2111uentenaquarum copiam per aqueduclub, trbis σαι τάς ορμός των υδάτων και δια του γενομένου
in a un diducerent . Fontium etiam fanuin in παρ' αυτού αγωγού αχθήναι εις την αυτήν 'Αντιόχου
Dayline, unde aque scaluriunt, exstruxit : quo , πόλιν εις άφνίαν της πόλεως. "Έκτισε δε και τον
eolen Nympliar fano simulacrum ingens, Se: ναόν των αυτών πηγών, 70εν εξέρχονται τα ρείθρα
dens el Jovis alile manu tenens, collocavit ; Nai: - εν τη αυτη Δάφνη, εγείρας εν τω αυτο ναό των
dium nempe in honore , gralesque persolvens, ob Νυμφών άγαλμα μέγα καθήμενον και κρατούν πω
stupendum hoc opus ad exitui perdictum. Sca- λον του Διός εις τιμήν των Ναϊάδων, ότι ετελείωσε
luriginem quoque fontis Sar:manni per canalern το τοιούτο φοβερόν έργον, υπέρ ευχαριστίας. Εποίη
in Tlieatridium transire fecit ; quo et aquas, ex σε δε και το βλύζον ύδωρ της λεγομένης Σαραμάν .
fano dimanantes, per mealus v diversos, deduxil, νας πηγής δι' όλκού εξιέναι και εγχείσθαι εις αυτόν
quibus nomina dedit , Pentamodium, Tetranolium), τον της πηγής ολκόν εν τω Θεατριδίων το έκ τού
Trimodium , Dimodium , Modium . Adrianus etiam ναού εξιόν εν διαφόρους χεύμασι ε', άπερ εκάλεσεν ο
Ionlius festum quoque dieminstituit, Desii sive αυτός πενταμόδιον, τετραμόδιον , τριμόδιον, διμόδιον,
Junii xxvi, sacrificiis rite celebrandum . Fontem μόδιον. Και επετέλεσεν ο αυτός 'Αδριανός εορτήν
vero qui in Agriis est, Palladis dictum , ruinosum των πηγών μηνί Δαισίω37 τω και 'Ιουνίο κγ'. Και
fanum, Seplo muniens, aqueluctus fecit , in usum) τας θυσίας δε ώσαύτως γίνεσθαι. Τήν δε πηγήν την
sacram Dapunem incolentium . Ρ εις τας 'Αγρίας την λεγομένην Παλλάδος 88 απoλλυ
μένην περισφίγξας εποίησεν αγωγών είς μετά
ληψιν τοις oικoύσι την ιεράν Δάφνην.
VARIÆ LECTIONES .
86 "Ιλιος 'Αδριανός. « Αlii nomen Greci frequenter " Ηλιον reddunt; sicut infra noster, in Elio Αη
lonino Pio ; qiiem vocal, " H ) cov 'Avtovivov Iliov• frequentinis lanten Arcos Orrurrit ; 410mmodo obian
infra Æliumni Asirianum scriptum babemus. , Ch . l scripsi. 68 'A OCUVETVO Ŭ Ch., 'Att povelvou Ox.
18 λευκόχροος Ch., λευκόχλοος Ox. 57 Δεσία Ox. 88 Παλλάδος Ch., Παλάδος Ox.
ED . CIIILMEADI NOTÆ .
(93 ) "Rv ÉvlaUrūv ES !. Annos hic plus justo tres annos vixisse allirinat; Dion , lainen Lyi an . mens .
addidit : non lolos enim LXVI vixit Trajanus ; vi, dies x V tantum ej allribuit.
1ese Entropio, lib. VΙΙ : Oviii autem ntalis anno (95) Επί της υπατείας 'Απρoνιανού . Scr. 'Απρω
LXII, mense ix , pi die guarlo ; nisi forte error sit veavoü , uti babent Eusebins, et Cbr. Alex .
in numero . Πieronymus enini , apud Εuselsium, φuί ( 97) 'Εβασίλευσε δε έτη κ3', και μήνας ε'. Τη
ista ex Eutropio descripsisse videtur, babel ; anno tropius cum regnasse inquit annos xxi, menses 8
LXII, mense ix, die iv. Eusebii tamen Grpca ha dies xxix . Eusebius el Chr. Alex . an . XX1, Zonaras
bent, è ev çe', uti el Chron . Alex . Cæterum de buic numero mensen adimil .
ujus inp. : le nullo modo nter tores Con: (98) Ποιήσας πίλας. Πλα, vocabulumLatim ;
venil : Sex . Aurel. Pictur , cnim Trajanum LXIY Pila .
421 CHRONOGRAPIIIA . – LIB .XI. 412
“ δε αυτός 'Αδριανός βασιλεύς τρό του βασιλεύ - A Adrianus autern imperator, du privalus adhuc
σαι ήν μετά Τραϊανού του βασιλέως, ως γαμβρός essel et senator , cuan Trajano imperatore (cujus
αυτου (93), ότε έπαθεν ή αυτή 'Αντιόχου πόλις ή nempe gener eral) Antiochie magn: connorabatur,
μεγάλη υπό της θεομηνίας, τότε συγκλητικός υπ- quo tempore urlis iran livinan pass1 est. Quin el
άρχων. Ησαν δε και πολλοί συγκλητικοί από Ρώ- ex senaloribus Romanis alii etiam pluriieole:
μης όντες εν τη αυτή πόλει Αντιοχεία · οίτινες και tempore affuerunt ; qui, 279 juss imporaloris,
εκελεύσθησαν παρ' αυτού και έκτισαν εν 'Αντιοχεία plurimaAntiochia dificaet balne: cons1rxeruit.
οίκους πολλούς και λουτρά. Επί δε της βασιλείας Iuperante vero eodern divinissimo Adriano, nmen
του αυτού θειοτάτου Αδριανού έπαθεν υπό θεομηνίας sis Novemίris x , livin iran experta est Cyzi
σεισμού η Κύζικος, ήτις εστί μητρόπολις μεγάλη cus, Hellesponti Metropolis inclyra, le pore no
της Ελλησπόντου επαρχίας, μηνί Νοεμβρίω ι' νυ- cluυπο ιιemorillis agitata. In perator autem urli
κτός. Και πολλά τη αυτη πόλει έχαρίσατο και αν- instaurandie plurium suppelitavit , incolasque
ήγειρεν αυτήν. Και τους υπολειφθείσι πολίταις έχα- Superstites peciis et dignit. lilus donavit. Ex
ρίσατο χρήματα και αξίας. "Έκτισε δε και αυτός Struxit etiam Alrianus , in eaderm urbe (Cyzico,
'Αδριανός εν τη αυτή Κυζίκο ναόν μέγαν πάνυ templum plane ingens, el mundi miraculis annu
ένα 59 όντα των θαυμάτων (1). στήσας εαυτο στήλην Β nerandlum, cujus in summio, st:ilian sibi u:arino
(563) μαρμαρίνην στηθαρίου μεγάλου πάνυ εκεί ream ingentem posit ; que usque alluc ili visi
εις την οροφήν του ναού, ενώεπιγράφει, Θείου tur, Inanc habens inscriptionen, Divi Adriani.
Αδριανού : όπερ έστιν έως της νύν.
Ο δε αυτός 'Αδριανός οργισθείς κατά Ιουδαίων 1dern Adrianus Judgeis infensus, Hierosolyno
έκέλευσεν εις την Ιερουσαλήμ οικείν "Ελληνας, μετ- rum nominein Eliam mutato, Grecos ibi liabilare
ονομάσας αυτήν πόλιν Αιλίαν. 'Εν δε τή αυτου βα - Hussit. Colossum quoque Rhodium, qui , insula
σιλεία και αυτός 'Αδριανός ανήγειρε και τον κολοσσών terremolibus olim concissa, in terra collapsus,
"Ρόδου, πεσόντα υπό σεισμού θεομηνίας ότε και η per annos CCCX31, undequaque tamen integer, humi
πόλις Ρόδος νησος έπαθεν (2) εν τοις πρώην χρο - jacuisset, idem imperator in locum suum pristi
νοις , κείμενον χαμαι έτη τι ’ ( ), μή απολομένου εξ ηumexcitavit. Insumpsit autemin loc, machinis,
αυτού (4) τινος , αναλώσας εις το αναστησαν και finibus el artificibus prandis , centenaria I, uti
στήσαι εις τον ίδιον τόπον εις μηχανές και 60 σχοί- inferius ad basin legere erat ; ubi tempus Suip
να (q) και τεχνίτας κεντηνάρια γ', ώς υποκάτω ( usque operis inscribi curavit .
έγραψε τον χρόνον και τα δαπανήματα.
Επί δε της βασιλείας του αυτού 'Αδριανού Μαρ- " Ejusdem Adriani sub imperio , Marcion quidam
κίων τις ονόματι το ανιχαϊκόν (566] μυσερόν Maniclinor dogainpium disseminavit , dicens
δόγμα 61(5) επλάτυνε, λέγων εκ του πονηρούτινος την 1errestren hanc fabricam ab auctore quodam mala
γηΐνην κτίσιν γεγενησθαι. Και πολλούς ανατρέψας oriumsum habuisse. Multis itaque ex Grecis ,
"Ελληνας και Ιουδαίους και Χριστιανούς εις εαυ- Julieis et 280 Cliristianis, perversos ad se al
VARIÆ LECTIONES
69 ένα. Conf. p. seq. ν. 13, vol. 1, p. 16 D . 60 σχοίνα. σχοινία Cli . 61 δόγμα Ch., δόγματα Ox.
ED. CHILMEADINOTÆ .
(99) Ως γαμβρος αυτού . Generum Trajani eum bit, Vespasiani Inmp. an. VII , Vespasiano V , et
vocal, quod eplem ejus lixorem habuit. Tito I coss. : Επί τούτων τών υπάτων εν Ρόδω και
(1) "Ένα όντα των θαυμάτων. Orbis spectacula Κολοσσός ανεστάθη , μήκος έχων ποδών ρ '. Euse.
vulgo septem numerantiir ; verum ex horum nu - bius hoc faclum ait eodem Vespasiani imperat.
mero non est Cyzicenum hoc Adriani templum . anno Vi, Tivi iv consulalll. Ad hunc vero Vespa .
Demiraculis lisce scripsit Philo Byzantius : apud n siani imperat. annum ab Olympiadis cxxxix, anno
nem ista siint : llorli pensiles, Pyramides Ægy : " 11, quo corruil Colossus, illi sull CCXCII. Jos.
plice , Jovis Olympii simulacrun , Colossus Rhodius, Scaliger eum a Nerone erectomi vult, capile $ 110
juri Buvionici, Dianae Ephesint templum , el Muu - eidem imposilo ; a Vespasiano vero rifeelli11.
soli sepulcrum . Ali alia bis annumerant ; de quie demplo Neronis rapite, solique dicalum . Jis. Sca .
bus vite Leonis Allilii Noi. in Philol. Hyzant. lig. Annot. ad Cliron Eusebiali , ad annum MMXCL.
(2 ) Η πόλις Ρόος νησος έπαθε . Τιa ctiamSpra Clion. Alex, auctor Colossi Rhol. Adriani SuE
scribit auctor : verum TÓ !S, aut vños, uti 10- imperio primum mollim esse scribit.
nuimus redundare videliir . ( 4) Μη απολομένου εξ αυτού . Strabo aliler :
(5) Κείμενον χαμαι έτη τιβ'. Colossus Blaolius Kείται δέ νυν υπό σεισμού πεσών περικλασθείς από
ruit, Antiochii May . Syr. regis anno i, nempe ad tüy yovátwy. Ad eumdem etiam sensum Plinius
annum Eusebianum MDCCXCiv. Olymp. CCCXXXIX , lib . XXXIV , cap . 7. Vasi specus hiant, defraclis
asserente Eusebio . Si itaque post cccxii annos membris, elc .
1anden erectus fuerit , hoc factum fuissel Ποτι ab (5) Μανιχαϊκόν μυσερόν δόγματα . Scr. μυσαρών
Hadriano , sed omitiani imp. anno X . Chron . Alex. Cóyp. . Manichæoruin lamen nomen nondum ili
auclor, Colossum Rhodiumi excitaluin ſuisse scri- dilum esi,
HODHI NOTE.
(9)Eyoiva . Exo.via scribendum monet Annotator. Dubilo :nam et Syoivt, apud alios occurrit.
A09 JOANNIS MALALA 421
Iraxit : sicut sapientissimus Clemenstiemorie an- Α τον προσελάβετο, καθώς ο σοφώτατος Κλήμης εξ
davit. έθετο.
Ιdem Adrianus urbem in Thracia condidit, quam “Ο δε αυτός 'Αδριανός έκτισε πόλιν εν τη Θράκη,
Adrianopolium vocavit : aliam quoque urbem con- ήν επεκάλεσεν Αδριανούπολιν και άλλην δε έκτισε
didit ; et, Adriani Venationes nominavil.In ΑΕgypίο πόλιν , ήν εκάλεσεν 'Αδριανού Θήρας (6). "Έκτισε
etian urbem exstruxit, nonline Antinoen. Ana δε πόλιν εν τη Αιγύπτω,ήν εκάλεσεν (7) Αντίνω (8).
aulemintercule laborans Adrianus, Baiis nortuns Υδρωπιάσας 3 δε (9) ο αυτός 'Αδριανός τελευτα
est, a'lalis lav anno. εν 63 Βαΐαις (10), ών ενιαυτών ξε'. ·
Adrianum excepit religiosissimus imperator Μετά δε την βασιλείαν 'Αδριανού εβασίλευσεν
BEius Antoninus Pius , qui regnavit annos XXIII. "Ήλιος 'Αντωνίνος Πίος ευσεβής έτη κγ'. " Ην δε
Erat autem statura justo, decorus, candidurs , c2- ευήλιξ, εύστολος, λευκός, πολιός και την κάραν και
nus capile, mentoque , nas0 eleganti, facie lala, το γένειον, εύρινος , πλάτοψις, οινοπαής τους οφθαλ.
oculis rulentibus, rubicundus, vultu ridibundo, μούς, πυριακής 65, υπογελών αεί , μεγαλόψυχος πάνυ.
videque magnanimus. Exstruxit hic Heliopoli, [57] "Οστις έκτισεν εν Ηλιουπόλει της Φοινίκης
quae urbs est Pliniicie Libani, templum Jovi 12- του Λιβάνου ναόν τη Διί μέγαν, 63ένα και αυτόν όντα
gnum; inter mundi miracula ει ιιοc numerandum. 3 των θεαμάτων. " Έκτισε δε και εν Λαοδικεία της
Exstruxit etian Laolicene Syrie form, opus Συρίας τον φόρον, μέγα 6 θέαμα, και το 'Αντω:
agnum el spectabile : Dalneum elin publicum, νινιανόν 67 δημόσιον λουτρόν.
Antonianum diclum .
Contra ΑΕgyptios vero, qui in Dinarctium ΑΕgypti Eπεστράτευσε δε κατά Αιγυπτίων τυραννησάντων
auguslaleminsurgentes, eum neci dederant, arina και φονευσάντων τον αυγουστάλιον Δείναρχον68.Και
movit : quoς τobi ultus fuerat, victor Alexandrian μετά την εκδίκησιν και την νίκην έκτισεν εν 'Αλεξ
Οιagnam venil : ubi Solis et Luna portas, cursum ανδρεία τη μεγάλη κατελθών την 'Ηλιακής πύλης
eliam exstruxit. και την Σεληνιακήν και τον δρόμον.
Antiochiam quoque magnam veniens, plateain 'Ελθών δε και εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη εποίησε
inter porticus illas ingentes, a Tiberio exstructas και την πλάκωσιν της πλατείας των μεγάλων εμβόλων
urbem etiamIolan lapidle molari ex Tielbaide ex- των υπό Τιβερίου κτισθέντων, και πάσης δε της
portalo, 281 sumptilus propriis straluniinavil : πόλεως, στρώσας την69 διά μυλίτου λίθου ( ),εκ
uli constat ex talnula lapidea, quam, titulo magnifi - των ιδίων αγαθών λίθους από Θηβαΐδος και τα δε
centielujus inscriptim, ad Clierubinotrim portam, λοιπά αναλώματα εκ των ιδίων φιλοτιμησάμενος ,
1:nde incepit opus, crexit : quod quiden mouli- C καθώς και έν λιθίνη πλακι γράψας ταύτην την φιλο
nentum etiam adliuc ibi visitur , in tanti operis τιμίαν, έστησεν αυτήν εν τη πύλη τη λεγομένη των
memoriamı.
Χερουβίμ ' εκείθεν γαρ ήρξατο . " Ητις στήλη εσ
τίν έως της νύν εκεί, ως μεγάλης ούσης της φιλοτι
μίας.
Ιdem etian Cesareie Palestine Daineum publi- "Έκτισε δε και εν Καισαρεία της Παλαιστίνης
cun exstruxit : Nicomediae etiam Billynia , alicid; λουτρόν , και εν Νικομηδεία της Βιθυνίας [568] και
etiam aliud Ephesi in Asia ; omnia in nomen εν Εφέσω της Ασίας (12 )· άπερ δημόσια λουτρά
suum vocilala . εις το ίδιον επεκάλεσεν όνομα.
Roniam autem reversus , magnum ibi aquadu- Και ανελθών επί Ρώμην έκτισεν εν τη Ρώμη
VARIÆ LECTIONES .
62 υδρωπιάσας Ch. , υδροπιάσας Ox. 63 Βαΐαις Ch., Βάταις Ox. 64 πυρδάκης Ch., πυρακής Οr.
σε ένα . Vid . ad p. antecedente ν. 9 . 66 μέγα Ch. , μέγαν Ox . 67 'Αντωνινιανόν. 'Αντωνιανόν Οx .
* Δείναρχον. Δίναρχον Ox. 69 την. αυτήν Ch.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(5) Αδριανού Θήρας. Music urbs hinc est ; et a Ο εν Βαΐαις , ex Εuseb. Chr. Can. 'Αδριανός υδρωπι
Cedreio, 'Αδριανου Θηρα: εν τοις μιτάτοις. Celre. τελευτά εν Βαΐαις της Ιταλίας.
nus in Adriano : Ούτος εν Μυσία θηράσας, ώκοδό- (11) Στρώσας την διά μυλίτου λίθου. Forte legen
μησε πόλιν , και μετονόμασεν αυτήν , 'Αδριανου δυ, στρώσας αυτήν. De porticubus vero istis
Θήρας εν τοις μιτάτοις. vide supra in Tiberio .
( 7) " Ην εκάλεσεν 'Αντίνω. 'Aντινόεια Stepliano (12 ) 'Εν Εφέσιο της Ασίας. Αsiam hic intelligit
est , ab Antinoi, pueri Adriano in deliciis , nomine proprie sic dictam , quæ pars est Asia Minoris ,
sic dicta . Slepian , de urb . 'AVTIVOSLO., Ttóhes Al- Europæ proxiune opposita , quo sensu eliani, Eu
γύπτου, 'Aντινόου παιδός. ropa nomine , Græciam frequenler indigilai .
( 8) Έκλήθη η πόλις κι Αδριανούπολις. iiero Troadeni aulem , partesque vicinas , ab Asio qro
ilymus apud Euseb). Chr. lib . ii . Antinous puer re. dam pbilosoplio Asiæ nomen accepisse , supra
gius eximiae pulchritudinis in Ægyplo morirur : lib . v ostendit : ubi eliam regnum Trojanuni, et
quem Adrianus vehementer deperiens (nam in delin Eplicsinum , idem esse staluit. Plinills, ex Agrippa ,
ciis habuerat), in deus reſerl : ex cujus nomine eliam Asiam proprie dictam in duas partes dividit, qua
urbs appellata est. I'Mi prima Paphlagonia a septentrione, Phrygia
(9) Töpotilágosoé. Scr. UWOWILÓJas. Participant PL Lycaonia ab oriente , mari ab occidente, a ine
aor. 1, all uôOWTIMW), Úõpwnlo , Ilyurope laloro . ridie vero mari Ægyptio terminalur. Plin . Nal.
(10) Τελευτά εν Βάταις. Ιta col. ηις. rescribo, Hist, lib. VΙ.
425 CIIRONOGRAPHIA . - LIB . XI. 426
αγωγόν μέγαν και έκαυσε τους χάρτες του τα- 4 ctum condidit. Legen autem a Julio Cesare olium
μιείου (15), εφ' οίς η σύγκλητος εγγράφως ώμολό- Iala , qua cantum erat , ne cujus Senatorii or
γησεν επί του Καίσαρος Ιουλίου Γαΐου, παρ' αυτού diuis viri ratum essel le bonis suis Testament : ι,
κελευσθέντες , μή εξείναι συγκλητικόν διαθήκην nisi si diniiliam eorum partein imperatori pro
ποιείν εις τους ιδίους, ει μή το ήμισυ μέρος της tempore legasset , picntissimus Antoninus albro
αυτου περιουσίας (11) διατίθεται εις τον κατά και- gavit ; syngraplhas etiam fiscales, quibus ad hoc
ρόν βασιλέα , ειρη κώς και αυτός ευσεβέστατος Αντω senatum obstrinxerat, comburendas dedit ; divino
νίνος διά θείου αυτού τύπου έκαστον απολαύειν των suo edicto , omnibus facultatum Suarum liberunι
!δίων και βουλεύεσθαι ώς θέλει. usum et dispensationem concedens.
“Ο δε αυτός 'Αντωνίνος, ώς έστιν εν70 Aωρία (15), Antoninus autem , dum Loriis commorabatur,
νοσήσας ημέρας ολίγας απέθανεν, ών ενιαυτών οζ". morbo correptus , paucis post diebus illeriit ,
annum agens LXXVII.
Λ1:τά δε την βασιλείαν 'Αντωνίνου εβασίλευσε Excepit hunc Marcus Antoninus, philosophus,
Μάρκος Αντωνίνος ο φιλόσοφος 1509 ], ο υιός αυ - ejus filius ; qui regnavit annos XV1 et menses IX.
του (16), έτη ιη' και μήνας 0'. 'ΙΙν δε κουδοειδής, Eral autem Stallura curla, corpore tenui , colore
λεπτός, λευκός, μιξοπόλιος, κονδόθριξ, ευόφθαλμος, D candido, subcanus, capillidio brevi , oculis pul
ευπώγων, λεπτοχαράκτηρος, μακρόρινος . Ο δε αυτός chris , barbatus, facie 282 parva , nnsulus.
Μάρκος βασιλεύς εξεφώνησε τον δικαιότατον νόμον, Marcus isle imperator, tquissimo suo edicto
ώστε και εξ 71 αδιαθέτου (17) κληρονομείν τον πα- μ -sit , ut inlestalis Tiberis , in bonis pHer Sue
τερα τα τέκνα και τις αχαριστουμένο παιδί το τέ- crderel : et ingratus etiam filius ex quadrante la
ταρτον μέρος δίδοσίαι (18) της πατρικής περιου- nen Inseres esset.
σίας.
Επί δε της βασιλείας αυτού υπέταξε το έθνος των Εodemiperante Gerinanorum gens Romanis
Γερμανών. Ωσαύτως δε επί των χρόνων της βασι- subjugula est; cujus eliani sub imperio foruit
λείας αυτού τα κατά Ιουλιανόν τον Χαλδαίον τον Julianus Claleus , vir magni nominis .
μέγαν έθαυμάζετο.
Oôè auad ; B25:2005 Mágyo; čxt:5: , 6,-0. do Marcus autem imperator balneum publicum ,
ενέωσεν, εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη το δημόσιον το Centen:rium dictum , Antiochie magne, Trajani
λεγόμενον Κεντηκάριον (19) : ήν γάρ εν τω χρόνια , tenporibus terrenolibus concussium, redintegra
Τραϊανού πεσόν εν τη θεομηνία. "Έκτισε δε και το “ vit. Ιdem quoque useum exstruxit, et Trajani
(370) Μουσείον και το Νυμφαίον αυτού το λεγόμενον ηymplh:num, Oceanum vocatum. Faclioni autem
Ωκεανών (20). Ο δε αυτος Μάρκος Αντωνίνος θα- Prasing studebat Marcus Antoninusimperator.
σιλεύς έχαιρε τω Πρασίνω μέρει.
VIRIÆ LECTIONES.
70 Δωρίω Ox., Λωρία Cli. 71 αδιαθέτου Cli., αδιαθήτου Ox.
ED , CHILMENDI NOTÆ .
(13) "Έκαυσε τους χάρτες του ταμιείου . Faclum sensum pro se ferre videntur : Zonarm tamen
hoc An:onini imp. anno X Largo elMessilino coss. auctoritate dictus, qui hæc aliter exprimil (atque
uli asserit Chr. Alex. auctor. Touto!s toi ; ÚToá :0 !5 cdictum etiam hoc non Marco , sed Antonino Pio
άφεσις εγένετο των χρεωφειλετών παρά 'Αντωνίνου attribuit) : de Patrum in bonis liberorum, ex in
Ευσεβούς, και ταμιακοί χάρται δωρεάν εκαύθησαν. test: lo morientia successione intellexi. Zonar
(14) Το ήμισυ μέρος της αυτου περιουσίας. Zona- Verba litec Sint, tonm. Π, in Antonino Pio : Τούτο
ras Hon dionidi , Sed aliqu: ) bohorn terta η λέγεται νομοθέτημα είναι, το των τέκνων αδιαθετων
Darren, ex Senatusconsulto fisco adjudicata , le- τελευτώντων κληρονόμους αναφαίνεσθαι τους γονείς :
Slator: Ion. I in Antonino Pio : ΙΙεοί τούτου του και διατιθεμένοις τοις παισιν εν άπαιδία , ανάγκη να
αυτοκράτορος αδεται, ότε και το της συγκλήτου D είναι το νόμιμον μέρος τους γονεύσι καταλιμπά
κατέκαυσε ψήφισμα , και κατ' επιταγήν του Ιουλίου νειν : Ηujus leur esse fertur , 11t parentes liberorum
γέγονε Καίσαρος, θεσπίζον, μη δεν έφείσαι διαθή - intestitorum haredes sint : et qui testamento facto
κην ποιείν, ει μή μέρος ώρισμένοντο κοινό καταλεί. orbi decedant, necessario legitiηιαηι γαrten parenti
ψει τα μία · όθεν νομίζεται και μέχρι τούδε ταϊς δια bus relinquant.
θήκαις εγγράφεσθαι, ότι και το βασιλικών ταμείων (18) Το αχαριστουμένο παιδί το τέταρτον μέρος
καταλιμπάνω τάδε. δίδοσθαι. Chr . Αlex. 211 1or legit, το αχαριστω
(15) Ως έστιν εν Δωρίω. Repono Λωρίω , Eutro- παιδί, 21elius : quod ver ) Noster το τέταρτον μέρος
pio , lib. vii in Antonino Pio , Obiil apud Lorios, Vocal, Clic. Alex. reddit, το τετραούγγιον, quod
villam suam , milliario ab urbe Xll. Diec ipsa ex Raderus vertit quadrantem ; male , tatpOQÚYYLOV
Entropio describens llieronymus, Lorium , vocat enim esl, iv unicäe , assis non quadrans, sed iriens
villam , ubi mortuus es! Antoninus. est .
(16) Ο υιός αυτού. Λdoplitius erat filius ; et (19) το λεγόμενον Κεντη νάριον. Ιta dictum for
Gliam etiam ejus Galeriam Faustinan , uxorem ha . lasse , et xdilicationis impensa, qua cadem causa
buit. etiam Κεντηνάριον , dicta fuit turris naxina
(17) "1512 ya ! E dolabfto's, elc. llanc Marci curiæ Constantinopolitanæ , a Constantino M . ex
imp. legem babes apud Chr. Alex . ipsissimis lere structa .
Terbis descriptam : ubi Interpres, non patres li- ( 20) Το λεγόμενον Ωκεανόν. Νomen hoc ΝΤΟ
beris , sed liberos patribus, ex hoc Edicto imperat. plæo buic datum fuit, non a Marco instalirature,
succedere debere vuli. Et quidem verba utrumquc sed post lemporis a Probo imp. qui id musivo,
PATROL . GR . XCVII. 14
491 JOANNIS MALALÆ 128
Pannoniam deinde profectus, es morbo interiit. A 'Απελθών δε εν τη Παννονία χώρα νόσο τε
λευτά.
Antoninus Verus ; qui regnavit annos VI. Erat λευσεν 'Αντωνίνος Βήρος , υιός αυτού, έτη η' (21).
autem procerus , crassus , nas0 adunco , pulcliris " Ην δε ευμήκης, παχύς , στρεβλόρινος, ενόφθαλμος,
oculis , colore nigro , crine crispo curtoque , μελάγχρους, ουλόθριξ, κονδότριξ, γενειήτης, καταγύ
barbatus , mulieribus addictissimus. Hic , una ναιος πολύ. "Οστις πολεμήσας κατά ενός έθνους
Hannorum genle superata et reportata inde vi. Ούννων (22 ) και νικήσας αυτους πολλά άλλα έθνη δίχα
cloria , plurinas etiam alias gentes in deditione πολέμου υπέταξεν ήν γάρ και φιλότιμος. "Οστι ,
accepil : munificus enim erat. Tandem vero in εσφάγη εν Προκονήσω (93), ών ενιαυτών λ0'.
Proconeso interfectus est , annum agens xxx18.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
opere, Oceanum imilante, adornavit, uti infra an - eosque imperii sui primos : silccessorem itaque
paret ex Nostro , in Probo imp. : 'Ev Ô to aŭzoj , eum non habuit, sed Commodum filium .
βασιλεία επεκόσμησεν εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη το Β (29 ) Κατά ενός έθνους Ούννων. Βellum Marcoma-
λεγόμενον Μουσείον, και το εν αυτώ Νυμφαίον το nicum forte intelligit periculosissimum illud, 2
σιγματοειδές , γράψας εν αυτώ διά μουσαρίου τον Marco imp. soto, idque non ακονιτι, et ut auctor
ωκεανόν. Ubi, pro μουσαρίου forte legenduin, μου- vult , δίχα πολέμου , sed sudore sanguineque
saxlou, uti alias scriptum habetur. Dullo peracium .
( 21) 'Αντωνίνος Βήρος, υιός αυτού έτη η'. Mar. (93) "Οστις εσφάγη εν Προκονήσω. Νihil minus :
cus Antoninus Verum generuin imperii consortern Aliinienim ex apoplexi niortuus est, ætatis anno
baluit per annos xt, ut Julius Capitolinus vult, XLII, uti leslalor Jul. Capitolinus.

(371) ΛΟΓΟΣ ΙΒ
ΧΡΟΝΩΝ ΚΟΜΜΟΔΟΥ τ* ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΧΗΣ ΟΛΥΜΠΙΩΝ.

LIBER XII
DE TEMPORIBUS COMMODI IMPERATORIS , LUDISQUE OLYMPICIS ANTIOCIÆ MAGNÆ
EXHIBITIS.

283 Post Antoninum Verum, imperavit C Μετά δε την βασιλείαν 'Αντωνίνου Βήρου εβασί.
Commodus Augustus, annos XXII et menses VII . λευσε Κόμμοδος ο Αύγουστος έτη κβ' και μη
Erat autem slalura mediocrem superante, can- νας η' (24). Ην δε την ηλικίαν διμοιριαίος, λευκός,
didus , subcasiis oculis, vultu patulo, simus, υπόγλαυκος , 372] πλάτοψις , σιμος , εύστηθος ,
peelorosus , crine flavo crispoque , mento lanugi - αρχιγένειος, φιλοκτίστης, ιερός. "Οστις έκτισεν εν
nem emitlenle , edificandi studiosus et sacrorum 'Αντιοχεία τη μεγάλη δημόσιον λουτρών, όπερ εκά
peritus. Exstruxit hic Antiochie magne balneunι λεσε Κομμόδιον. Και το ιερόν δε της Αθήνης το
publicum, quod Commodium vocavit : Diane κατέναντι αυτού ανανέωσε και εις το μέσον αυτών
eliarm edem, huic e regione sitam instauravit. Me- εποίησε το λεγόμενον Ξυστόν (25) , κτίσας βάθρα
diumauteminter liac duo Xystun condidit ; exstru» και τους εμβόλους. Και εις την αρχήν δε την κάτω
elis etiam gradibus et porticibus : inferius autem, του Ξυστου έκτισεν Ιερόν τω Ολυμπίω Διι.
Xysli ad introitum , Jovi Olympio fanum erexit.
284 Ηujus autem sub imperio primores et 'Επί δε της αυτού βασιλείας οι Αντιοχείς κτήτορες
populus Antiocliensis adimperatorem referebant και πολίται μήνυσιν ποιήσαντες έδεήθησαν του αυτού
de reditibus illis, quos Sosibius supradictus Αη- βασιλέως Κομμόδου, ένα από θείας αυτού κελεύσεως
VARIAE LECTIONES .
7" Inscr. Κομόδου Ox. constanler preter p . 123 Ε, 124 A et 124 C, ubi Κομμοδίου .και
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(24) " Έτη κβ', και μήνας η'. Error manifestus D fuisse supra appparet.
in numero : suspicor legendum, έτη ιβ'. κ. μ . η'. (25) Το λεγόμενον Ξυστόν. Ξυστός Ιocus est
lla enim Eutropius, lib. viii in Commodo. Obiit athleticis destinatus. Hesychius : Euotė ; quolws
morle subita, adeo ut strangulatus, vel veneno inter . Veluévous ålantais tóTOS. De Xysli vero fabrica,
fectus pularetur, cum annis xii post patrem , el ocio vide doctissimnm Onuphr. Panvin . De lud . cis
mensibus imperassat. Ex quo Nos' er liæc forte de cens.
scripserit : auciorem enim bude non incognitum
 19 CHRO . - LIB . XII . 120
N O G
50935%upúor,zo Er,poslo tis - poslēgusås since
RA = A biochiie legaverat, in ludos agonisticos et cujus
των 'Αντιοχέων πόλει Σωσίβιος ο προειρημένοςPI13LLIφιe generis spectacula ibidem celeliranda ; Sup
λόγο θεωριών πολυτρόπων και διαφόρων αγώνων plicesenrogantes , uti c !iclo sto divino cafe
επιτελουμένων τη αυτή πόλει, και ένα μή πορίζων- ret, ne in posterum 1.1gistratus reditus liosce in
ται τις προσόδους οι πολιτευόμενοι, αλλά το δημό- proprium usum convertereal ; sed , ut erario
σιον και αυτό χορηγεί 14 λόγω των επιτελουμένων publico asserii, Iudorun Olympiorum aliorumque ,
προς τέρψιν της πόλεως Ολυμπίων και άλλων τινών φui ad Αntiocheisem populum obleclandum exlii
θεωριώνέν τή αυτή πόλει των Αντιοχέων. Και ευθέως bendi essent, sumptibus faciendis inservirenι.
οαυτός βασιλεύς Κόμμοδος διά θείας αυτού κελεύσεως Commodus itaque imperator, relitibus istis, di
προσεκύρωσε τη δημοσίω τάς προσόδους , θεσπίσας vino suo ediclo , crario publico vendicatis, Jovis
τα Ολύμπια επιτελείσθαι (20) και [573] αφορίσας Olyupii in honore , Iulos Olympicos indixit:
εκ του δημοσίου παρέχεσθαι εις λόγον αναλωμάτων quarto quoque ano, per XI.V dies continuos ,
των υπουργούντων τη των Ολυμπίων ιερά και κο- rile celebrandos, in festis Anallhemalum , sive
σμική εορτή φανερά χρήματα, νομοθετήσας κατά τε- Sacrificiorum ; que ex consuetudine peregi sole
τραετή χρόνον επιτελείσθαι άμεμπτωςενταις εορταϊς bant , Panemo, sive Julio , el Lo0, sive August O
των αναθημάτων, ήτοι θυσιών, των εξ έθους, τούτ' B Mensibus : separata in hoc , ex erario publico ,
έστε το Πανέμω ήτοι Ιουλίω μηνί και το Λώω15 τα pecuniarum sunoma satis ampla , in ministros ,
λεγομένο Αύγουστο μηνί επί ημέρας με' εις εορτήν officium suum in Olympiorum sacra universalique
του Ολυμπίου Διός , ώσαύτως αφορίσας και εις celebritate praestantes eroganda. Similiter eliani
λόγον επποδρομίου αμέμπτως επιτελουμένου κατά eisdem redilibus auri salis apla sepositi
την 'Ηλίου ημέραν, τούτ' έστι κατά Κυριακήν, άλλην quantitaten , in certamina equestria , singulis
εξ αυτών φανεράν χρυσίου ποσότητα. Ομοίως δε και Solis, id est, Dominicis diebius rite peragend».
είς λόγον σκηνικής εορτής νυκτερινής επιτελουμένης Preterea etiam in usu festi illius trientalis ,
κατά έτη γ', των λεγομένων ' Οργίων, όπερ έστι niclirno tempore tentoriis celebrari soliii ; auri
μυστηρίων Διονύσου και Αφροδίτης, τούτ' έστι του portionem sufficientem assignavit , ad lampades
λεγομένου Μαϊουμά (27) διά το εν τω Μαΐω το και caudelasque parandas , quaeque 285 alie res ne
'Αρτεμισίω μηνί επιτελείσθαι την αυτήν εορτήν, cessarie essent ad solemnitalent illam, qua per
αφώρισε φανεράν χρυσίου ποσότητα λόγω λαμπάδων spitiuin xXx dierunm , tolis nostibus Genio indul
και κανδήλων 16 και των άλλων των προχωρούν- gebant. Sunt autem haec Orgia vocals; nempo
των " επί την πανήγυριν των λ' ημερών 78 τερπνών ο Ηysteria Veneris et Βacelli in honoren agitata :
παννυχίδων. Περί ης νυκτερινής εορτής μέμνηται quie , quod lense Maio celebrari ea nos crit ,
Βεργίλλιος ο σοφώτατος Ρωμαίων ποιητής εν τω Majume Ποιηen habuerunt . Festivit: lis autem
δ' * αυτού λόγω, τη Ρωμαϊκή γλώσση εκθέμενος ejus nocturne neiuinil sapientissimus Romano
ταύτα . rum puela Virg.I. IV , ubi isia Latina lingua bisce
prodidit verbis.
τοκτούρνους . κουε
. . . . βιΤριετηρικά Βάκχω
κάτ κλάμωρε 80 Κι- . .clamore
Orgia : nocturnusque vocat Trieterica Baccho
Cithieron.
θαιρών (28).
VARIÆ LECTIONES.
79 προειρημένος. p. 95 Β. 15 χορηγεί. χορηγή Ch. V. p. 112 D, 128 C, vol. II, p. 29 D, 43 Ε . 78 λώω.
Αν θx. ' 74 κανδήλων. κανδίλων Ox. V. p. 115 C . 77 προχωρούντων Cl., πρoχoρoύντων Ox. 78 λ' ήμε
ρων. Μalim τριακονθημέρων. 79 δ'. Αn. V . 502. 80 Βάκχω όρχια νοκτούρνους κουέ βοκάτ κλάμωρε.
Βακχετειχώ οργίαν οκτουρνους κους βωσκαν κλαμορε Ox.
ED. CHILMÉADI NOTÆ .
(26) Θεσπίσας τα Ολύμπια επιτελείσθαι. Reditus D illa Maie, Nostri vero, Bacchi el Veneris in hono
hi a Sosibio Antiochensibus dati sunt, in ludos sem . Mense etiam eolem licet agitatie fuerint, Suid . :
Omnifarios, quinto qνοημιe anno niense Octobri ce- Μαϊουμάς τανήγυρις εγένετο εν τη Ρώμη, κατά τον
lebrandos : uti ex auctore discimus, lib , 1x ad fi - Málov uñvo . Baiuma limen , de quo ille loquitur,
nem . llinc vero Commo:lus imper, eos in silmiplus Diuma celebratio , eaque Maii Kalend. celebranda
ad Olympicorum celebrationeni, Julio et Augusto fuisse videlur : Nostri vero noclurna erat, et nav
mensibus faciendoς decernil : mutato scilicet anni ήγυρις τών λ' ημερών τερπνών παννυχίδων, per
tempore, servata tamen eadem celebrationuin re- tolas xxx nocles continuas agilanda.
currentium periodo . Auctoris eninι χρόνος τετρα . (28) Τριετηρικά Βακχετειχώ οργίαν οκτουρνους
eits intelligendus est de ludorum posiquartuman κους βωσκαν κλαμορε Κιθαιρων. Locus iste Virgi
nun : expletum , quinto vero ineunte, celebratione : lii, ab imperitis librariis Græculis , ob linguæ La
quod spatium eliau supra , in Claudio imp. vocal toy linæ ut videtur ignorantiam , pessime habitus , abe
41:00 Toy TOIVTQETñ . quo modo etian Olympica auctore nostro hoc modo fortasse Græcis chara
celebrari solita erant. cleribus fuerit expressus.
(17) Του λεγομένου Μαΐουμά. Minnie festum, a -- - - -- Τριετηρικά Βάκχω
Suida Imeinor: luυ, de quo Jo . Meursius , Glossar's " Οργια, νυκτουρνούς κε βοκάτ κ.λαμωρε Κιθαιρών.
Gracobar. a Nostri diversum fuisse videlur. Suidie Quæ apud Virgilium ila leguntur Æneid . lili. vi.
enim annuum erat ; Nosiri triennale . Diversorum Trielerica Baccho
eliam in honorem celebralæ sunt hp soleinnitales.. Orgia ; noclurnusque local clamore Cilhøron,
421 JOANNIS MALALE
Quol Greco idiomate Sonat : Το τριετηρικό Α "Ο έστι τη Ελληνίδι γλώσση, Το τριετηρικό έτει,
έτει, etc. Cuin Bacchusin nocte , νοce, festum Or- ότε ο Διόνυσος 80: εν νυκτί τη φωνή της εορτής των
giorum in Githæronio monte. 'Οργίων εν τω Κιθαιρωνίω όρει.
Imperator etiam pecunias satis aplas Cyne - "Ο δε αυτός βασιλεύς άφώρισε φανερά χρήματα
giis destinavit : que quidem in quatuor annos , ex και εις λόγον κυνηγίων οφειλόντων επιτελείσθαι επί
vetusto ritu , celebrari solita, ipse XXXII neusi- έτη δ' ούτως 81 . άγεσθαι μεν επί μήνας λβ' 82 έως
Lius tantum agitari voluit : nempe uι VI measilis της αποσ ,αγής (29), αργείν δε τους υπολοίπους
aliis a venatione abstinendo, ferarum collectio μήνας ς' εις την συλλογήν των θηρίων εις εορτήν
fieret, in diem festum Diane et Marli san . Οεραπείας "Αρεως και 'Αρτέμιδος .
Turn prinum Syriarclia a prioritis populo. Και ευθέως τότε ωνομάσθη Συριάρχης πρώτος
que constitutus est Artalbanias , magistralus Αη- 'Αρταβάνιος (30) πολιτευόμενος, προβληθείς από τον
liochensis. κτητόρων [575] και του δήμου παντός.
Pccuniarum vero quod reliquum fuit , in ii. 'Αφώρισε δε και τα λοιπά χρήματα είς λόγον μί
mos et siliatriculos erogavit ; 286 ceteraque id μων και ορχηστικών και των λοιπών τέρψεων των
gonus Iuliera , populo exliberi solita. Qucinque εν Πανδή μοις επιτελουμένων. Και έκτοτε παρεσχέθη
ig tur ad Iudως illos antedictos necessaria erant, B τη αυτή των Αντιοχέων πόλει παρά του δημοσίου
elomnia in posterum Antioclienis , ex Trario αμέμπτως τα χορηγούμενα λόγω των προειρημένων
pillico , rite Suppeditata sunt. Αntiochenses ita - θεωριών πάντα. Και ανέστησαν τώ βασιλεϊ Κομμάδων
que imperatori Commodo staluam area ) , urbis οι 'Αντιοχείς στήλην χαλκήν κατά μέσου της πόλεως
in idio , erexerunt. Αnno autem are Antio- αυτών. Επί ούν της αυτού βασιλείας πρώτοις έπετε.- .
cliente cCLY, divino imperatoris ex edicto , uti λέσθη 83 τα 'Ολύμπια τοϊς Αντιοχεύσι Σύροις από
superiis dictum , Iudi Olympici Antioclie in θείας αυτού , ως προείρηται, κελεύσεως έτους σ '
Xysto, a Commodo exstructo , primum celebrata χρηματίζοντας κατά τους αυτούς 'Αντιοχείς 8• Σύ
S1111. Ltdos vero liosce Olympicos Antioclienses ρους εν τω παρ' αυτού κτισθέντι Ξυστό. ' Ηγόρασαν
a Piseis pretio dalo, ex pacto non scripίο , Ilia- δε τα αυτά ' Ολύμπια (31) οι 'Αντιοχείς παρά τον
est , in annos CCCLX. αγώνος Ολυμπίων, ώς είναι επί έτη τξ', άγράφο
τάκτω.
Εodem ex edicto imperatorio, alitarelia , tum Και εγένετο εν αυτή 'Αντιοχεία 86 αλυτάρχης (52)
primum designatus est Aplironius , exprefectus , έν τή αυτή θεία κελεύσει ονομασθείς (376] πρώτος
civis Antioclienus : cui , quandia Inalbitum alitar- c 'Αφρόνιος 87 και από επάρχων, πολίτης 'Αντιοχεύς.
clie gestarel , ΙιοηοΙes divini alb omnibus defere. "Οστις φορέσας το σχήμα του αλυτάρχου τάς μεν
bantur, tanquan Jovi ipsi. Αι neque, per totium ημέρας ετιμάτο και προσεκυνείτο ως αυτός ο Ζεύς,
illud tempus , domum aliquam subiit, neque lecto paint avecy ôè els olyov tås auras Muepos untetis
sese reclinavil : Sed lui, Sub dio dorimiens . κλίνην αναπίπτων, αλλ' εις εξαερον καθεύδων (55 )
substralis ei slragulis mundis el storea juncea , εις έδαφος υπεράνω λίθων και καθαρών στρωμάτων
Stiper lapidibus recuum clat. Gestavit autem slo- και Ορυνης ψιάθου. 'Εφέρει δε στολήν διά ρωσιν
VARIÆ LECTIONES.
80 . Öte Ó A :ÓVug . Forle legendum , Ó ALÓVUJOS. Perioilus vero hxc mulla apparel, ex verbi alicujus
delectil. » Ch . 81 Anle Oűtws interpungil Ox. 6: 134. « Omnino legendum , u.3', ulvi niensium reliquorunt
adjectione expleantur mense's XLVII, sive anni iv. , Ch, 83 TILTELÉCUT Ox. 86 Štou ; o yenuaticov
τος κατά τους αυτούς 'Αντιοχείς. | Error lifestus est in numero : CCLX cnim re Antiocliene annus
respondet Caracalla imper. anno II, ul Eusebius pulal ; annorum scilicet ad minimum xx facto meta
elrOISIO. Ch. * ενενήκοντα. Κ' Ox , 86 αλιτάρχης Ox. Dis. 87 'Αφρόνιος. 'Αράνιος γνol . . p . 49ο.

ED . CULMEADI NOTÆ .
( 29) "Εως της αποσφαγής. Αποσφαγή hoc loco dioinp. Αntiocliensibus concessam legiuus supra
non sensu vocabuli proprio , sed eodem quo à T.6 . lib . xin Claudio .
zoews, usurpari videtur ; nempe pro tempore quoD (32) 'Alltáoyms. hufra scribilur, in Diocletiano ,
a mactalione abstinelur.' álutápyns , rectius. Est autem alitarcha in ludis
(50 Ονομάσθη Συριάρχης πρώτος 'Αρταβά- Olympicis decori moderator ; uti ex Phavorino di-
νιος. lujus :unus erat, populo Iudos leatriales scimus. 'Αλυτάρχης, και της εν τω Ολυμπιακώναγών:
edere, nempe Syriarcba , Antiochiæ Syriæ : ut ευκοσμίας άρχων. Ιta ctiam Ειymologici magni all
etiam 'Asiáoya! dicti sunt, qui eodem munere clor ; qui praeterea addit, 'Αλυτάρχην Sonare liclo
Ephesi, Asiæ urbis , fungebantur : quorum mentio rum principem : 'Alúta ! enim Eleis , lictores, di
occurrit , Actor .ΧΙx, 31 . Asiae etiam praefectus Ασιάρ- cuntur. Ηλείοι δε , τους ραβδοφόρους, ή μαστιγορό.
nos olim dictus est, niti testatur Constantin . Por ρους, παρά τοις άλλοις καλουμένους, αλύτας καλούσι •
phyrog. De Themal. lib . 1. cap. 3 : To ôš vŪy xo και τον τούτων άρχοντα , άλυτάρχην. Ειymolog.
λούμενον των Θρακησίων θέμα, πάλαι μέν, και κατ Mag. in ' Αλυτάρχης. .
αρχάς, 'Ασία μικρά ονομάζετο και ο ταύτης κρα (33) 'Αλλ' εις εξαερον καθεύδων. Εξάερον dicit,
των ανθύπατος , Ασιάρχης ελέγετο. quod aliter ύπαιθρον Iocus subdialis, sive aeri ex
(51) Ηγόρασαν δε τα αυτά 'Ολύμπια . Faculatea posilis.
hanc Olympicos ludos a Pisæja rebimendi a Clau
433 CHRONOGRAPIA.--LIB. XII. 434
αστέρην (31) ώσει χιών και στέφανον από λυχνιτών και Ian inaurata0 el nivis instar candidanm ; caput
μαργαριτώνκαι άλλων τιμίων , και κατείχε ράβδον corona , Iyclinitibus , margaritis aliisquelapillis
εξελίνην 88 (33) (r), φορών εις τουςιδίους πόδας σαν- pretiosis insignita , cinclus : manu vero gestavit
δάλια άσπρα . 'Εκάθευδε δε τάς αυτάς ημέρας εις το 287 sceptrum clbeninum, pedibusque sandalia
εξεροντής λεγομένης βασιλικής το Καισάριον,το κτι- alD:). Diellus autem isce sub dio dormirit , it
σθέν υπό του Καίσαρος Ιουλίου του δικτάτορος , όπου Iyprilhro Cesario Basilicae , a Julie Caesare dicta
ίστατο ο ανδριας του αυτου Καίσαρος και έξω της Iore exstructo : ubi etiano stelit ejus statua , ex
Κόγχης της Βασιλικής. Το δε αυτο Καισάριον κατ- tra conclian) Basilice collocata. Caesareum vero
έναντι του ιερού του "Αρεως υπήρχεν, όπου το λεγό. illud Martis fani e regione sildo erat; quo loco
μενον Μάκελλον, διά το εκεί τα χοίρεια κρέα κόπτε- ιunc stat Macell : m , sic dictum a porcinis carni
σθαι μόνον, [377} πλησίον του "Αρεως 89 του ιερού. bus , que ili solae venales ceduntur , nec procul
a Marlis Sano silum .
" Ο δε γραμματεύς προεχειρίσθη(53) πρώτους από Scriba quoque tum primum a senalu populoque
της βουλής και του δήμου ονόματι Πομπηιανός 90 designatus est Pompeianus Questor, a senalori
Κοιαίστωρ, ός εκ γένους συγκλητικών Ρώμης υπάρ- Isus Romanis oriundus : qui et ipse stolam quo.
χων, φορέσας και αυτός στολήν άσπρον και στέφανον Eque candida0 gestabat , et coronam ex auro 50 .
ολόχρυσον τύπο φυλλοδαφνών. "Όντινα ετίμων και lilo , in lauree eligiem farefactan. Hunc vero
προσεκύνουν ώς τινα, φησίν, Απόλλωνα. tanquam Apollinem habucrunt.
" Η αυτή δε βουλή και ο δήμος πάλιν προεξά- Senatus insuper populusque Ampliitlhten desi
λοντο Αμφιθαλήν ονόματιΚάσιον Ιλλουστριον(οι). gnarunt , nomine Casium llustrein ; qui stola
φορούντα ώσαύτως στολήν. άσπρον όλοσηρικών και similiter candida Loloserica , indulus incedebat,
στέφανον πεπλεγμένων από δαφνίνων φύλλων και εν coronam gestans, ex lauri foliis contextam , cujus
τη μέση στηθάριν χρυσουν έχον τον Δία. " Οντινα in medio sigillum erat Jovis aureum, Amplilali
'Αμφιθαλήν ετίμων και προσεκύνουν ως τον Ερμήν, autem Iuic, ceu Mercurio , divinos defereliant
καθώς ο σοφός Δομνίνος ο χρονογράφος [378) πάντα Jonores: sicuti licomnia sapiens Donniotis chro
ταύτα συνεγράνατο. pographus litteris prodidit.
Εις δε τον αυτόν ιερόν αγώνα των Ολυμπίων Ad sacra vero here Iulorum olympicorum cer -
ήρχοντο από εκάστης πόλεως και χώρας νεώτεροι 1mina undique conveniebat quidquid erat ju.
ευγενείς κατά τάγμα αγωνιζόμενοι, και εμέριζον ventutis nobilioris ; qui in partes sese distralhn
αυτούς κατέναντι αλλήλων. Μετά δε πολλής σωφρο- c les , inter se invicem certamina inierunt . Ει hi
σύνης και επιεικείας διηγον μηδαμόθεν μηδέν κομι- quidem (inter quos ctiam virgines Γιuerunt plu
ζόμενοι ήσαν γάρ εύποροι , έχοντες και δούλους rime ) summa Sane temperantia el moderatione
ιδίους είς υπηρεσίαν έκαστος κατά τον ίδιον πλού- 288 ibi degebant; nulla ex parte aliorum indigi,
τον: οι δε πολλοί εξ αυτών και παρθένου υπήρχον υι ηui ipsi copiosi essent , atque auri vita una-
VARIÆ LECTIONES.
83 εβελίνην Ch.,έβελλίνην θx. 89 'Αρέως Οκ. 90 Πομπιανός Ox. 91 προεξάλλοντο Οι.
ED, CULMEADI NOT.E .
(34) Etoivocáypusov ősrenv. Forte legendirin , salis probabili. Quod enim Lalini vir illustris ,
στον ήν όλοσηρικόν άσπρον : quem alutarc!ie habi- Gmci Ιλλούστριος reddidisse videntur : de la-
to infra fait, in Diocletiano : Την στολήν ο αλύτ - ν 15, Προκόπιος ιλλούστριος, Ησύχιος ιλλούστριος,
ανος άσπσον, όλοσηρικών εφόρει · ο δε βασιλεύς, Χριστόδωρος ιλλούστριος , Ευτόλμιος ιλλούστριος :
αντί του άσπρου , εφόρεσε πορφυρούν. pxemplo scilicel a Latinis sumpto , apud quos illu
(55) Κατείχε ράβδον εβελλίνην. Scr. εβελίνην. stris appellatio in operum inscriptionibus et alilbi
E6510 , sive bevos, Ebenis; unde do hivos, el clan , frequenter occurrit : unde Marcellus , vir
¿Cévevos , cujus lignum omnium gravissimum est, illustris ; Macrobius, vir clarissimus et illustris ;
ei colore nigro . Plinius lib . xii, cap. 4. dio ejus , Boethius, vir clarissimus cl illustris. Victos De
facil genera : alterum quidem rarum Enodimate . I persecut. Vandal. lib . xl : Millit ergo liinc ad Eccle
rive nigri splendoris , ac vel sine arle prolinus ju - sian: Alerandrum illustrem , hujusmodi legationem
cundi ; alterum fruticosum , etc . deferentem . Ex Latino vero , illustris, lit 1200
(56) Ο δε γραμματεύς προεχειρίσθη. Gregoris στριος, eadem forma, qua Αύγουστάλιος, al) Augu-
noster ypayu.atéa illum , Actor cap. xix, v, 35 , stalis. Verum contra hoc facere videtur locus
memoratum , non urbis scribam ordinarium , sed iste auctoris nostri, ubi , óvójati Kóstov lou
hunc auctoris nostri, Olympicorum scribam , cujus OTOLOV, nullo alio modo reddi potest, quain nomine
forte munus fuerit τα γράμματα των ιερονίκων cn. Crisium Illustrem ; adeo ut cousco !oş bic Casii
rare , fuisse vult : in not. et observat. in quædam cognomentum fuisse videtur . Nec enim penitiis
Scriplur. loca Anglice scripta : quem videsis. improbabile est, dignitatis nolaculum quo primo
(57) Ονόματι Κάσιον !λλούστριον. Eruditissinus fuit, in cognoment . quandoque raisire potuisse :
Jo . Meursius in Glossario suo Græcobarb. et Notis nisi forte quis oviy.ari ad Kaslov lantir l'esp cere
ad II. sychiu ), Illustris, de viris claris,nolain esse , velit.
non autem cognomentum ; argnmentalione sane
HODIINOTÆ .
(s) 'E6 :776vrv . Sic cum duplici i apud alios scribitur : nililitaille iemere mutandum , quamvis
Annoratori placuitėGenivry essc scribendum .
 435 JOANNIS MALAL.E 436
gnam ex patria quisque S13 al!ulerant : quin A ήταν δε επιφερόμενοι και πολύν χρυσόν εκ της ιδίας
unusquisque etiam eorum, pro facultale , famula - πατρίδος · αλλ' ευχής χάριν και τάγματος ηγωνίζοντο
tio sto stipatus incelebat ; nec , nisi rogali , aut και διά το έχειν δόξας εις την ιδίαν πατρίδα. Πολύν
ex pacto , certibant, et ut honores inde in potria oύν είχον αγώνα και φόβον ερχόμενοι και οι μεν
sua consequerentur . Ιtaque certaminibus bi stre . έπάλαιον, οι δε έτρεχαν, οι δε εσάλπιζον (58), οι δε
nue se exercuerunt , et veneralioni etiam omni- επαγκρατίαζον, έτεροι δε επύκτευον πυξίνοις δακτύ
biss fuerunt ; !hi quidem palaestra , illi cursu , alii λοις (59) πυκτικές συμβολάς (579), άλλοι δε ήνιο .
instrumentis musicis , alii pancratio , pugillatα χουν ίπποις πρωτοβόλοις (40), οι δε έφωνάσκουν
alii , digitis Luxo armalis , certainles : nonnulli τραγικά μέλη. Ησαν δε και παρθένοι κόραι φιλο
equis injugibus aurigabantur ; alii tragicis modu- σοφούσαι και κατά τάγμα σωφροσύνης ερχόμενα:
lationibus certabant. Quineliani et virgines qιο- και αγωνιζόμενοι και παλαίουσαι μετά βομβωνα.
que , philosophie candidate , ex voto quodarn ρίων (41), και τρέχουσαι, και τραγωδούσαι, και λέ
caslitatis, eo conveniebant ; et le guiderm cer - γουσαι ύμνους τινας Ελληνικούς : αίτινες γυναίκες
taliant alie colluctantes (cum bombonariis), alie μετά γυναικών εμάχοντο αγωνιζόμεναι πικρώς και
currentes , alie tragelias et Grecas quasdam περί τα παλαίσματα και περί τους δρόμους και το
Cantilenas modulanles. Cum mulieribus autem B φώνημα. Και εί τις εξ αυτών είτε γυνή είτε νέος
.Πιοnnisi inulieres decertebant ; et he , sive lucta, του ιερού, φησί, δήμου κράζοντος εστέφθη, ο στε
sive cursu , sive voce contendentes, acria quoque φανούμενος ως νικητής σείφρων έμενεν έως της τε
inter se certaming comraiserunt. Si quis auten λευτής αυτού · εσφραγίζετο γαρ ευθέως μετά τον
alterutrius sexus , Sacro populo acclamante , lan- αγώνα και εγίνετο ιερεύς . " Ωσαύτως δε και παρ
quam certainine superior, coronatus fuerit; hic , θένοι φιλόσοφοι αί στεφαγούμεναι εγίνοντο 28 μετά
• finito certainine , statimin sacerdotem olsigna- τον αγώνα ιέρειαι. Κακείθεν απεστρέφοντο πάντες.
Cus , all usque mortem castus remansit . Virgines Οι δε έχοντες ( 580) κτήσεις χωρίων ου συνετέλουν,
quoque, philosophise candidate, coronam victricis αλλά ασυντελείς έμενον αφ' ου εστέφθησαν ή κτήσης
aleple , sacerdotio addicebantur. Tum vero inde αυτού και τον χρόνον και μόνον της ζωής του στε
discedentes , sedes quisque suas repetierunt. Si φθέντος. Ει δε και εργαστηρίων τινών εδέσποζεν,
quis aulen er coronatis fundi fuit dominus , άλειτούργητα έμενε και τον χρόνον της ζωής αυτού
vectigalia deinceps pendebat nulla , nempe 289 μόνου ** & είχεν εργαστήρια και αγωνισάμενος.Τοσούτου
dum ipse viveret. Si quibus etiam opificum 90 . δε ήσαν οι ερχόμενοι αγωνίσασθαι, ότι και ουχ υπερ
l:ilitiis prefuit agonista, ab omni servilioimmu- ς εξάλλοντο 8• αριθμώ, αλλ'όσους συνέβη ελθείν κατά
nia , durante ejus vita et ipsa erant futura. Athle - πάγμα και είτε νέους , είτε παρθένους κορας πάντας
arum vero frequentia , tanta quanta fuerit , εθεώρουν. Και ποτέ μεν πλήθος ήρχετο πολύ, ποτέ
inpeditmento non erat , quo minus illis omnibus ουκήρχετο, προς τους χρόνους και τους ανέμους
utriusque sexus, qui ex pacto eo convenerant , tñs Balásons.
darciur certandi locus. Et erat quidem , cum plures venerunt ; erat etiam , ubi pauciores; pro
icmpeslale niinirum , et ventorum ad navigationem accommodatorum opportunitate.
VARIÆ LECTIONES.
91 εγίνοντο. εγένοντο Ox . 83 ή κτίσις αυτού , etc. Scr. κτήσεις. Enallagen vero hic numeri habeinus
8ernmoni soluto inusitatam : forte legendum, αι κτήσεις αυτών, τ. χ . κ . μ . της ζωής των στεφθέντων.
Ch. έμενε . έμεινε Ox. 24 μόνου. Μalian μόνον . 98 ότι, ώστε ? 95' υπερε6. Cli., υπερβ. Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(38) Oi at coáit!Cov. Licet sanitaiv , luba canere, yaş, a mollilie, vocal ; quarum etiain formam era
proprie significel , latiore lanen sensu hoc loco , clam ibidem profert, his verbis : Tois o £ TIUXTEÚDU
pro instrumentis musicis quibusvis certamine di- σιν ουκ ήν που τηνικαύτα εμάς οξύς επι τω καρπώ
ctum puto . της χειρός εκατέρας, αλλά ταϊς μειλίχαις έτι έπύ
(39 ) Έπύκτευον πυξίνοις δακτύλοις. Pugilalus κτευον,υπό το κοίλον δέοντες της χειρός, ίνα οι δάκτυ
eral alius gymnasticus ; hostilis alius. Hic caestibus D λοι σφίσιν αιτoλείπωνται γυμνοί οι δε εκ βοείας ωμής
radis certabatur, crudo scilicet corio confectis, ιμάντες λεπτοί, τρόπον τινά αρχαίον πεπλεγμένοι δι'
nodisquc ferreis, plumbeisve munitis : Græcisque araniwy Foar al us! !70 . Pugiles vero digilis
præcipue usitalum hinc Pugilalus genus. Virgil. buxeis, sive buxo munitis , certantes nusquam alibi
Georg . lib . III. in venio .
Crudo decerlet Gracia cæslu . ( 40) "Ίπποις πρωτοβάλους. "Ιππος πρωτοβολος.
Cruentiis ut plurimum hic pugilatus , cum non pulius equinus, sell equulis, elli primos dentes
nisi auribus , pasisque mulilati, fere unquam rece - emillil ; TO Tpocous Ba siv cãóvto , niti rx
debant pugiles : adeoque tandem ob spectaruli Aristotele tradit Elisiithius, in 1) . €. val od Bansiv
crulelitatem, legitus vetitus fuit : uti teslatur An)- οδόντας • τοιουτόν τι παρά 'Αριστοτέλει , ότε
miannis Marcellinus, lib XIV . Milius illud alter ) λέγει, βάλλειν άνθρωπος τους οδόντας, ήτοι εκάλ
pugillatus genus mollioribus Ioris , επι ιμάντων δειν, και δίπτειν, 'Α ' ου και η του ετρωτοβόλου
μαλακωτέρων, ut inquit Pausanias Elincor. ib. 11 , λέξις επί αλόγων. Ηoc vero 100 ίππους πρωτοβο
: pud Græcos ; sacculis vero, vel lomento ſarciis, 2005, pro equis injugibus , necdun subactis , poni
aut alia re plenis, quæ gravem ictum reddere non existimamilis .
polnil, apud Latinos peragebatur . Unde habeminis (41) Mac 20160vaplwy. Ignolim mihi penitus
apud Trebellium Pollion . in Gallienis : Pugilis hoc vocabulum : vestis tamco genus quoddam si
sacculis, non verilale pugnales. Molliorer lane guare videtur, exercitiis hisce proprium : quale
pugilum armaluram Pausanias in Arcadh. pe:il. cral campestre , all subligar , apud Romanos .
437 CHRONOGRAPHIA . – LIB . XII. 433
Επί δε της τού αυτού Κομμόδου βασιλείας έπα- Α Ejusdem Commodi sub imperio , divinam iral
Cεν υπό θεομηνίας Νικομήδεια, μητρόπολις της Βι - tertiuαι passa est Nicomedia, Bithynia metropolis ;
θυνίας, το τρίτον αυτής πάθος έως της Μουδουπό- grassante etiam ulterius terre motu, Mydopolim
λεως και του ποταμού του Σαγάρεως (49 ) τα πέριξ usque et Sangarim fluvium, locaque vicina, Maii
μηνι Ματω τώ και [381] Αρτεμισία γ' εις το αυγος. ii, sub orium solis. Mulla autemimperator in ur
Και πολλά έχαρίσατο ο βασιλεύς τη αυτή πόλει , και bis instaurationem largitus est.
ανήγειρεν αυτήν.
Επί δε του αυτού Κομμόδου κτήτωρ τις και πο- Εodem imperante Commodo , Artabanes quidann
λιτευόμενος 'Αντιοχείας της μεγάλης ονόματι 'Αρ. ex civibus et magistratilbus Antioclie magne,
ταβάνης, αλυτάρχης 96, μετά το πληρώσει το στε - Syriarclia, post coronationein Olympicam in
φάνιον των Ολυμπίων εν Δάφνη εφιλοτιμήσατο . Daphne finilan, magnificentiam suam populo pr.e
δίψας εν τη τερά Δάφνη το δήμο καλαμίων 7 συν . stiturus, sparsit in eum, ad sacram Daplueno, tes:
τόμια πολλά άρτων διαιωνιζόντων (45), καλέσας τους seras quaniplurimas panis perpetui : destinatis
αυτούς άρτους πολιτικούς διά τό τή ιδία αυτού πόλει etiam ex pricliis suis , ad congiarii hujus sumplus
τούτους χαρίσασθαι, αφορίσας εκ των ιδίων χωρίων faciendos , redicibus annuis proportionalibus. Pa
πρόσοδον αναλογουμένην 18 εις λόγον των αυτών Β nes vero istos, civicos , vocavit , quod civilatein
άρτων. Και ανήγειραν αυτώ οι 'Αντιοχείς στήλην 290 suam eis donasset. Duic itaque Antioclienses
εν Δάφνη μαρμαρίνην, επιγράψαντες, 'Αρταβάνης statuam marmoreum ad Daphnei) posuerunt cu
αιωνία μνήμη 19. bac inscriptione : Arlabanis memoria sempiterna.
Ο δε αυτός Κόμμοδος βασιλεύς απελθών εις τον Commodus autemimperator , dum apud Fausti
οίκον Φαυστίνου, συγγενούς αυτού, από αιματικού num, consanguineum Suum, commoralbatur, Sal:-
χυμού αθρόως ετελεύτησε (44) . guinis fluxu subito correptus, interiit.
Μετά (382] δε την βασιλείαν Κομμόδου εβασί- Defuncto Counmodo, imperium obtinuit Lucius
λευσε Περτίναξ ο και Λούκιος Αύγουστος (45) μη. Ρertinax Augustus, menses J et dies Χν111. Erat
νας β' και ημέρας της. " Ην δε μακρός, ευθώραξ, autem procerus , pectore firmo, nas0 adunco , ca
επίρινος (46), απλόθριξ , μεγαλόφθαλμος, γέρων, pillidio plano, oculis grandibus, Senex, totusquo
όλοπόλιος. Τελευτά δε σφαγείς υπό των στρατιωτών, canus. A niilitibus autem occisus est, dumex pa
ως εξήρχετο εκ του παλατίου εις τον Μάρτιον, ών latio in Campuno Martium procedit, elalis sua
ετών ο'. anno LXX .
Μετά δε την βασιλείαν Περτίνακος εβασίλευσε , Postlunc,imperavit Didius Julianus, qui et Sil
Δίδιος Ιουλιανός ο και Σίλβιος (47) μήνας ζ'. " Ην vius , menses I , Eral autem procerus, subcanus ,
VARIÆ LECTIONES.
96 αλυτάρχης Οχ. , ad quod Ch. Imo Συριάρχης. Ιta enim supra libri hujus initio eum vocat :
και ευθέως τότε ωνομάσθη Συριάρχης πρώτος 'Αρταβάνιος , πολιτευόμενος, etc. Alytarcha enium eolem
tempore designatus esi Aphronius, uti ex loco citato videre est. Artabani vero hujus nominis scriptione
1nagnam varietatem observare licet : Nostro enim 'Αρταβάνιος et 'Αρταβάνης , Chr. Αlex. auctori 'Αρτα
βανος etiam dictus est. 97 καλαμίων. καλάμια Chron. Pasch . p. 263 A . Conf. vol. I , p. 5 Ε . 98 άνη :
λογουμένην. Lego, αναλογουμένην. Chr. Αlex. legii , αναλογούσαν. ) Ch. 99 'Αρταβάνης αιωνία μνήμη.
• Forte legendum, 'Αρταβάνους. Clar. Αlex. habet : 'Αρταβάνει η μνήμη αιωνία. Ο Ch., Fort. 'Αρταβάνη.
Vid. ad p. 115 E .
ED. CULMEADI NOTÆ .
(12 ) "Έωςτης Μουδουπόλεως, και του ποταμού του (44) Από αιματικού χυμού αθρόως ετελεύτησε.
Egyápaws. Mycopolis, sive Milciopolis urby irellibi, Nihil mins : Elis Lapril. Quiams Elius
quod sciam , occurrit : forle legendum MôOUTE66 Lells profectus, et Martin concubina ejus internal
dows , auctorque intelligat urbem illam , quæ Stra - conjurationem adoccidendum eum . Primuin ei rene-
boniMoíïov, Stephano M áslov et N :o£ ! dicta, , nun dederunt : quod cum minus operarerur , per
Phrygia , Midae olim regni, urbs erat. Pro Sayapew ; D athleiam , cum quo exerceri solebal, euin strangulave
vero , legerem Sayyadio's. Stephan . De vrb . Layya runt. Athleta iste, Narcissus dictus fuit , ut ex
ριος ποταμός της κάτω Φρυγίας. Εustathius in Dio- Dione discinus, in Connoio.
ηys. Perieget . Sangarium maximum vocal Bithynie ( 15 ) Ο και Λούκιος Αύγουστος. Ιta etiam Clar,
fluvium : “ υς δή Σαγγάριος και ναυσίπoρός έστι, Αlex. Ρωμαίων ις' εβασίλευσε Λούκιος Περτίναξ:
και μέγιστος των εν Βιθυνία ποταμών • uterqιιο ulerque de nomine fals0 : Eusebius in Clironic .
recie : utramque enim regionem irriganis, in Eus Helvium Pertinacem vocat : recte : uti ex ejusdeild
xinum effunditur. Procopius tamen de Justinian . aurei nummi inscriptione apparet, ubi haec legun .
Edific. Oumen hoc , Sáyyapiy vocat : Sárrao's ita- lur. IMP. CÆS. P. HELV. PERTIN. AUG . ii esl : Impe.
que genitivum format, Sayyaplos et artice sayyaa ralor Cæsar Publius Helvius Perlina.t Augu
ρεως, μι 3 πόλις πόλεως : quomodo Nosterfortasse stus.
scripserit. Jul. Solinus , Sagarin , babel : uti et (46 ) 'E - LO!vo ;. Shis frequenter vocabulis utitur
Ovidius , de Ponto : anctor noster : e quorum numero hoc csse sii
Huc Lycus, huc Sagaris, Peniusque llyparisſue , spicor. Forie itaque scripserit, ėti .Vns, quo nae
Cratesque. sum adunciim signare voluerit.
(43) Καλαμίων συντόμια πολλά άρτων διαιω- (47) Δίδιος Ιουλιανός, ό και Σίλβιος. Legendum,
νιζόντων. Chr Αlex . habet , Καλάμια συντόμια δι - Σάλβιος. Ευtropius lib. νι: Post eum (l'ertina
ALWVLGOVTwy meadose : ex nostro restituendus cem ) Salvius Julianus remp. invasii, ('!C.
locus isle .
4.29 JOINNIS MALALE
Capillitio crispo, junctis superciliis , subsirabus , ad O paxos, u.150 0295 , cüz60.05, cúrozpus , UTES
facie tenui, colore lavo). copa60s , 15 Troya páxinpos, p.alixpou ;.
Essiruxit hic Antiochiæ magnæ Plethrum quod "Eymise õč Šv ’Avruoji? tñ deyil.n - lcyou evoy
vocant, Cum enim antea , quie in ludis Olympicis 110piv (48), è rición, ei ; to Deatpov eloov täs
fieri solebant, palasira in theatro agilatæ fuissent; araş ėv toi; '00prices . Ka! 0:1 PT,vussu); tùy
Didins, rogatu civium urbis Antiochiæ , pecunias tñs Tobhee); 'Aveloxeras x17 :6poy ĈE 7,0 évtwy? 720
populo largilus est, ad Plethrum conficiendum . Éslev avtors youcta els oxida! td aito te
Q .10 :1 et faciu :n esi, non procula Carsario ; prelio Opivo n.o 827:90V QLEDTrio coŰ Kausaplou , dyo
comparatis in id ædibus A sabini, Judæi profes- páso,vtes the oixitr 1salivou (383) 021Tevezévou,
sione, quietiam ex urbis magistratibus fuit, prope Ploudalou try morsmelav, r2rglov toj Eustoù xal
Vystum et balneum Commodianuin siris. Didius TOJ KO276 0v co uosiou. 'Ispaniony od ó autò; 'Lou
aulen Julianus, dum ad fontem intra 291 pala - tavba 1:0.9; - you eixovlapiou (49) eis tiv try
tium piscibus intendit, a cubiculario , suo , a sic- ToŨ tais.tipu 'Piberis iso , es mosolye: 2015
sessore ad id subornato , occisus est , annum 1x035!, 7.9.71 328xu1U toj pet' avrov (50). "llvos
Ceris LI. EVEスリン
Dilium Junianum excepit divinissimus Severus, B M : 01 crv 375:22: dioicu 'lovicavo 60.5:
quiel Septimius,a senalu Romano imperator salu - asugev i Oc: 19 :0 ; L:6r,po; ó 2a: 9:7:31:4:05, ÚTCÒ
talus, Flaccone et Claro coss : el regnavit annos tñs guyvnicou Phuna 4 rips0ls, ė 17 ; ( Fratelor;
xvi el menses novem . Erat vero statura medio - 076Zuvos Xa : Kápou 2. '162577 - : Etnya!
crem si perante, gracilis , pectore firmo, nasulus, divas O' (51). "Ily ĉepotp :ains eð 7,2.0ml?, 7.67.705,
oculis senustis, niger, crispus, canus, barbalus, ŰJTY,005 , 19:2016:vo:, 5050.200.25 , P221x7.0005 ,
pedibus, magnanimus el ad iram pronus. 00760p !E, 070707 :0;, vexalorsúywy, tov ; 2 ; OIU
Sóllevos 52), plcyano 70s, oppo:
ilujus sule imperio novis rebus studebat Albi- 'Er! êè tris autou 32.52eias [581] écupévvr,JEV
Dius, sunator; quem cum Gepidibus (in quos a Didio A76ivos ó guruhg26;. Öve!Va otpaths, ; TOO .
laissus fueral) bella gerentem , exercitus , spreia suci tois : 16 - 5! (55) TOEP. p0Els TIC.OŠ Toü aspi
senaliis auctoritate , imperatorem salutaverat. liunc autoū Basidéws 1.5 0' , å vi,ripaugs pasirén aileva
autem insecutus Severus, in Thracia comprehen - thoas try ournizoo (54). Ka xzteò'w svaizdis
sum , neci dedil. 226T 026 #y : 6:32) (+ ), z3: 112113 ty duc
εφόνευσεν.
VARIAE LECTIONES .
1 870 évtwy Ch ., Ost,Oévtwy Ox. ? ávwvog zalKágou. Clar . Alex , legii,Q1x200 ya ! K ).109) File
sebius ad an . Severi I coss. poni Falconem el Clarum : lili et Fasti Capitolini, pro dvovo . Itano
: pud nostrum , legendum Þálmuro fucili lillerarum transpositione. » Ch. ! Ch., lin:: 04 08.
Conf. vol. ll. p . 22 C , 61 c .
ED. CULMEADI NOT.E .
(48) Ty deyousvov II :0 piv. II0ply pro II .30 plov, c ferri jussil. Quod vero Spartianus, pedibus ager ,
til Strokov, pro GT70 Olovº diminutivum a tas- " Dio cous tapsous Ú TOTeturnus dicit, articulis pe
Opov, jugerum . Locus ſuisse vidciu palæstre dum precisis. Hem tamen alibimorbum ejus l'od
destinatus ; forte etiam et cursui. llesych . llené -
agram distinctim vocal , his verbis : '11v zo
Op .54m, to opów.nu.o . Il67€ Opov autem more poelico
cũua paos u ev, isyucos o?, xaliteo äJavéstatus
«licitur, pro πλέθρον • aleoque πελέθρισμα, pro υπό της ποδάγρας γενόμενος.
Tài02:3ơ. (53) 09 028 .si toi; forrósi. Ser. I'n tall!, vel
(19 ) 10 20u6 .2002.g.plou. Julians ab omnibusr'n toesi. Gapedes vero gens Gothica eral, sive Ge
pereliillis, a tribuno quodam , eis toy Y2100rouvalica , juxta Danubium sedes habens, ut ex Proco .
pio habemus, De bell. Vandal. lin . I : Totouxi ovn
Twv llerodianio dicitur, a senatu ad id misso , in
πολλά μέν και άλλα πρότερόν τε ήν, και τανύν έστι :
palatio occisus est : le te lerodiano, lib . II. Æ .
lius tamen Spartianus com per militem gregarium 12 đề ôn TivC9 virtuoi ca xã: 4 : 0Y0-4 : 3 ,
a senalit missili , interfectum tradit. Tót00! Té cio ', xal Bavõlvo!, Oüituyótbo:, xai rņa
(50) Kată cuomuhv toū pist' autóv. Chr. Ales . 7.00€9. Et paulo post : outos o deve (dictæ nempe
habel Tov ust' Outbő . Eutropius : Viciilsest a gentes Golbicie , quas nomine lantılan inter se dil
Severo apud Milium pontem , interſeclus in pala torre, ipse loco citato , tes'alir) : Y Teo Tootaudy
lis. "J3: 29 x 134103 ( 200 ). " Ema! 2 TTT:ội; về
(51) " E - n 15 , 2017 9 : 0 '. Eusebius Severo in ta đọ: 9: YYn2003 có xu :21: 27 Yoga Z3709, ey
peranti annos liibuli solidos XVIII , liti et llerodia tós te ma ! xto ; TOOTA VOÜ "Istoou, švlja on 2.2.1 Els
mus : Europius tantum Xvi el menses iv. Chr. Èleè a portau. Ex Gepidibus vero istis Longobardi,
Alex . an . N ; Zonalas , an . XVI, mens . VIII , naique Avares deinde orliin suum dixerunt : uti
dies ui, cui computo prosinie accedit anctor 10 . Tradil Constantinus Porphyrogen . De administrand.
Slir. imp cap . 25 : 01 uev lytteoes, E ov ÜSTE CON OL
(52)11600.; Otuouevoz. Quænam hac peduin sit noconcav Aoyyibapãou, ya? 'A6ápEiS, Tà tepi S :ype
allectio , 1161) calis vidco ; stupw eniin astrugo cuva xa ! Lepuiw v yopia xr,sav.
proprie sonal, diciturque de rebus adstringendi (54;Alevtsas try ouyrantov. AOevteiv . Alle
viw habeniibus . ltaque otoyousvoy couş 70625, ciori nostro signil, polesiale sive auctoritate SUN
pedibus agrum , sensi licet liberiore , redimis . aliquid agere ; el aubertety t!V2 de eo dicitur, qui
Atque Severu ili pidan infirmitate laborasse tes alinill in shall cogit sententiam . Hujus locutionis
nem babemus Æl. Spartianum iu Severo ; Idem exempla adeo frequenter hic occurrunt, ut ulla
cum pedibus (iger belivit moraretur, idque milites corum huc adducendi opus non esi.
anxie ferreni , ejusque filium Bassianul, quiuna (55) Κατεδίωξεν αυτόν ο Σέθηρος εν τη Θράκη»
cral, Augus!! ! ! fecisscil, toili se cime in tribunal 100 in Gallia ; ubi cliam Albinus interfeclus est.
441 CHRONOGRAPHILL.-- LIB . XII.
'ELOW ce o Dronpo; il t') 335ivetov , xzltm02 A Severus allem Byzantium veniens , cum silam
κώς την τοποθεσίας της πόλεως καλήν (5), ανήγειρε cjus amenin onservasset, urlemius!aravit. Ba'
tiy Bucouro)!v, zal Extiss onHelsiov houtpan to is- neo etiam publico ibidem exstructo, cui Zeuxippus
γ 'μενον Ζεύξιππον διότι εκεί έστατο εν μέσω του nomen; ex eo quod ili olit ) stelerat, in Ter: stoi
Τετραστου στήλη χαλκή του Ηλίου, και υποκάτω mellitullio , ere: Solis statua; cujus ad Βasim solis
σύτης έγραψε (55) το μυστικόν όνομα του Ηλίου , nomen mysticum inscribebatur, his verbis : Deo
ευξίππω (θεό. Ο: (383 γάρ Θράκες ούτως έλεγον Zeu. ippo, vocabulo enim hoc Thraces solen indi
τον ήλιον (57). Οι δε της πόλεως Βύζης (58) ούτως gitant. Β.lnetun il:a. ue loc Byzantini, 1011 11 11-
Ονόμαζαν το αυτό δημόσιον Ζεύξιππον κατά το όνομα per.lor id vocari voluit,Seriaiunt , scula Ioni
ττερ είχε το πρότερον ο τόπος, και ουκέτι, ως είπεν :onine antiquo Zeup :Η νοcitalbant. Imperator
ο βασιλεύς, εις το ίδιον αυτου όνομα εκάλουν αυτό ορ2 21lletin Severus Tetrastoun Iloc, cujus in
Σετήριον. Ο δε βασιλεύς Σέβηρος το Τετράστωον, eidio sita fueral Solis st:1111, 1.2lneo pullico 2 st
ούπερ εν μέσω ίστατο (53) η στήλη του “ Ιλίου, προσ- exstructo adjecit : cujus in locum, in ipsa risis
έθηκε το δημόσιον ή έκτισεν αυτός , αντ' αυτού Stilitate, templum quoque Soli erexit, cujus iP
κτίσας εντη ακροπόλεικαι της αυτής Βυζουπόλεως ναόν, Sirio Solis statum, ex Tetrastoo letractam col
ήτοι ιερόν, το Ιλίω, πλησίον των όντων εκεί άλλων Β Iocasii) in propinquo duobus illis, que olim ibi
δύο ιερών (60) των κτισθέντων πρώην υπό μέν Βύ. crecia fuerant, hocquide:n a Byz), Dine Cervinia
ζου τη 'Αρτέμιδι συντή ελάω( ), υπό δέ «Φιδαλίας 6 Sarum, illud a Philalia , Veneris in honoren.
'Αφροδίτη και αναγαγών εκ του Τετραστώου ο Σέ- regione altern Dine 1empis , Cynegio plane
βαρος το άγαλμα του Ηλίου έστησεν άνωθεν του ragn , Veneris autemfani ex opposito theatrum
ιερού, και κτίσας και αυτός βασιλεύς και κατέναντι condidit. Ιdem divinissimus Severis , elibus coem
του ιερού της Αρτέμιδος κυνήγιον μέγα πάνυ , και plis, Iortoque adjacente au boribus lenl:ito , Tip:
κατέναντι του ιερού της Αφροδίτης θέατρον. Το δε μοlroom iii Byzantinis exstruxit : 7111 111nch
Ιππικόν [586 έστησεν εις το αυτο Βυζάντιον ο αυ- all exitum non perfluxit. Strategium quoque Seve
της θειότατος Σίδηρος αγοράσας οικήματα, και τον r1s instauravit , als Alexandro Macedone» olito, cum
κήπον τον όντα εκδενδρώσας εποίησε το Ιππικόν 1 ! Γsus Drium arna novit , exstructu 11 : Ιιοο

VARIÆ LECTIONES .
" OjTeo Ch ., ÖTCO 08., Örou Clron . Pasch . p . 265 C . Conferen lus cilin his el segilenlibiis Suitas v.
Σεβήρος. και ακροπόλει Cron., ακροπόλεως Ο . 6 ψιδαλίας. Scribendum Φιδχλείας . Coil . epigramma
2pu lesychiun iliustren p 79 01. Ⓡuloxacia ; scriptum apud Cedrenul p . 323 C .
EI). CULMEADI NOT.E .
Europius in Svero . . S:46 e) elian Clo - μένου δέ τινος αυτής υφ' άρμα ζεύξαι , ο Ηρακλής
dires Albinus, qui in occidendo Pertinace socius folce & eur . Unde 220 LTTE coctus est ,
rii Juliano, Cæsarein se in Gallia ſecil, victusque (53) 02 09 rñs ólew ; Birin . Chr. Alex. Buvo
apud Lugdunum , est interſectus. των: retius lixis et, Βυζαντος : Byzantin euin
(56 ) ToxOTW aitis you42. Ch. Alex. habet, Byzantem , non Byzum , aul Byzem , conditorem
Typlys · Porte legendum in utroque, Expaon . in - Chibuit. Vide Scaliger in Euseb . Chron . p. 70 .
scriptionem enim hane primilus hibuisse stauan (59) " O -090 év utsa J12.to. Locus iste mendosis -
istall),manifestim est. simis habetur apud Cir . Ales. Sed nec adeo us .
( 37) Οι γάρ Θράκες ούτως έλεγον τον ήλιον. Ηe . 41 ι. ιι Πι Nostro 3 Art : 11:17 to re
sychius lllustris , pair. Constant. 2 :uxippi nomen Doneming censeo , Ou Top év leso) , cle: El deinile,
Dille ) C 10: 12 101SS RSSerit, non a Sole , Sel pro, προσέθηκε το δημόσιον, Ιego, προσέθηκε το
ab Hercule, ob Diomedis equos ab eo ibi domi- neo5lw ).
los : Beriscollis, De incredibil, ca ). 31 de Diome- 760 ) Ininglov drün Övtwvexei o co iz priv .Chr. Alex .
dis equis Io Jens, Intee lalbet : Φασί ταύτας άνθρω- pro is ! :ίt, και αντί των άλλων δύο ιερων : Ιό.
ποφάγους είναι : άγρια: δε ήσαν νομάδες : ου δυνα - κατέναντι των άλλων δ. ι.
JIODII NOTÆ .
(s) Έωρακώς την τοποθεσίαν της πόλεως καλήν. μων φορα , αιγιαλοί τε, και θάλαττα " και ο αήρ ταις
be urbis Byzantii stis priestantia el amenitite αλύπoις των ωρών ποιότησε συγκραθείς προσηνως
( 0] IS EXSlat Elsiple 1151) elegantes nun . 21 ανατολαί τε γάρ και δύσεις, και άρκτου και νότοι, οι
in cod. ms. IB.roc. 131. Epistola 7 si se label : αφ' εκάστων κλιμάτων, θαυμασίως εν ταύτη συνοε
Οφθαλμός άρα της οικουμένης έστι το Βυζάντιον , δρα μήκασι, ή μάλλον έκαστον των μερών το οικείο
και ουκ άν τις ούτω τούτο γνοίη , ει μή πέριξ διαδρά - •και ακριβεί τρο , ταύτην συμπε πρεσβεύκασίν. Η σε
μου την οικουμένην· παραλλάττει γάρ ευθύς τούτω η βασιλείς οία την δορυφορίαν ήρερ μαπροσ!εται, (1e36
εκάστη των ώ ών · αήο, επειδάν βραχύ τι των ορίων " ηρέμα πρ.) και ή μέν θάλασσα δεχoμένη τον Αλφειου
τροέλθοι της μητροπόλεω:, ουκ επί το κρείττον, ου νοθεύει το αλμυρό κύματι την τούτου κρασιν . Η
αλλ' επί το χειρον μεταβαλλόμενος. " Ωσπερ γάρ έστι δε καλλίους τους αποστόλους των πρόσθετων παρά
τις μεσαίτατος τόπος της γης (τούτο δε ουδείς των την(α)έαυτης φύσιν εργάζεται.
Τή Αρτέμιδ. συν τη ελάφω. Ο. 'Αρτεμιδιου
πάντων ηκρίβωση, αλλά ψεύδονται οι του Διός αετοί,
και οι Δελφοί μάτην αυγουσιν επί το πλάσματα), ού- ελάρω, bi 'Αρτέμιδος Ελαφιαία ; Substitul plates
τως έστι τις και κάλλιστος οίον εξηρμένος τέμενος Dufessio, Vi.ge of !s C '. 1151, Stel . •
τις Ετο : έσπείσαντο γύν τη πόλει, και αι των ανέ
43.3 JOANNIS MALALE:
Ρ: Οιmine eidemindilo, et quod exhine, ubi in bellum A τοίς Βυζαντίοις · όπερ ουκ έφθασα πληρώσαι. Και
Persicum sese parasset, trajecit exercitun. το δε λεγόμενον Στρατηγιον ανενέωσεν και αυτός Σέ
€ηρος: πρώην γάρ ήν κτισθέν υπό Αλεξάνδρου του Μακεδόνος, ότε κατά Δαρείου επεστράτευσεν, ός και
εκάλεσε τον τόπον Στρατηγιον · εκεί γάρ στρατηγήσας τα του πολέμου ώρμησεν εις το πέραν κατά
ιερσών.
Ejusdem Severi temporibus,imperium sibi Arri - 'Επί δε της βασιλείας του αυτου Σεβήρου έτυ
pit senator alius, nomine Niger, in Ρersas exer- ράννησε και άλλος συγκλητικός Νίγερ τις ονόματι,
itum ducens : quibuscum pacis conditionibus ini- κατελθών κατά Περσών και μετά το ποιήσαι πάντα
tis , exercitus, audito eum a quibusdam ex senatu ειρήνης προς Πέρσας, ακούσας ο στρατός ότι τινές
Romano imperatorein 293 nominatumfuisse, Ni- της συγκλήτου Ρώμης αυτόν ωνόμασαν βασιλέα,
grum imperatorem dicebat . Ηic itaque Orientem αναγόρευσαν τον αυτον Νίγερτα βασιλέα (61). Και
omnemad Egyptum usque occupavit : quern tamen παρέλαβε πάσαν την Ανατολήν έως της Αιγύπτου :
Laodicenses Syri nequaquam recipiebant, sed ei όντινα ούκ εδέξαντο οι Λαοδικείς Σύροι, αλλ' αντ
etiam resistebant. Ι.aoliceam itaque obsidione έστησαν αυτό Και φοσατεύσας ( 62) παρέλαβε Λαο
cinxit ; captainque fundilus evertit , incolis etiam B δίκειαν, και έστρεψεν αυτήν και κατέσφαξε πάντας.
internecionidalis.
Hunc itaque bello petens Severus, in Thebaide Και επεστράτευσε κατ' αυτού και αυτός Σέβηρος ,
ΑΕgypti adoritur : tandemque bello captum inter - και καταδιώξας έφθασεν αυτόν εν Θηβαΐδι της
fecit. Victoria autem potitasimperator a Thebaidle Αιγύπτου (63) : όντινα ( 387 πολέμια συλλαμβανό

518 erat, quod Nigrum rebellantem admittentes , δος μετά την νίκην ηγανάκτει κατά των 'Αλεξαν
portis etiam suis inscripserant : Domini Nigri est δρέων , διότι εδέξαντο τον Νίγερτον τύραννον και
hac urbs. Populusitaque Alexandrinus Severo im- επέγραψαν εις τας πόρτας αυτών, Του κυρού Νί
eratori procedens obviam, alla voce exclaniavit, γερος (64) ή πόλις . Και απαντήσαντες τω αυτώ
Fatemur discisse nos, Urbis hujus Dominus Niger est : βασιλεί Σεβήρω οι δημοι της αυτης Αλεξανδρέων
14 αutem Nigri dominus eras. Imperator Antem , μεγάλης πόλεως έκραζον ταύτα, Οίδαμεν, ειρήκα.
subila hac Alexandrinorum apologia captus , con-ροη μεμεν , Του κυρού Νίγερος η πόλις : σύ ήσθα ο
donavil hoc eis ; datisque indulgentiis, in gratiam κυρις
rupis αυτού. Και δεξάμενος το έτοιμον της απολο
cum illis rediit . Exstruxit etiam ibi balneum onli . . γίας συνεχώρησεν αυτοίς το πταίσμα και ενδουλ.
cum, cui nomen dedit Severianum. Magno Motri 9 γεντίας αυτούς παρασχών εδέξατο αυτούς. Και έκτι
•lian edem sacravit . Inde vero discessurus. Ther- σεν αυτοίς δημόσιον λουτρών, και επεκάλεσε Σεβήριον
mum quemdam , quod Nigri studiosus fuerat, com έκτισε δε και ιερόν της Ρέας. 'Εν τω δε μέλλειν
prehendi jussil, bonaque ejus publicari. Erat bic αυτόν έξιέναι συνέσχε Θερμόν τινα ονόματι, όστις
Thermus ex primariis Alexandriæ oplimatibus, et υπήρχε των πρώτων αξιωματικών Αλεξανδρείας της
civibus suis summe charus ; ut qui propriis sump : μεγάλης και αγαπώμενος από των πολιτών · όστις
libus balneum publicum exstruxerat, quod a no Θερμός ήν κτίσας εν τη πόλει εκ των ιδίων δημό
wine suo Therma vocavit. Inde allem discedens σιoν λουτρών, και επεκάλεσε Θέρμα εις όνομα εαυτού.
iinperator , Laodiceam Syriæ 294 venit , ubi lau "Οντινα Θερμόν έδήμευσεν Σέβηρος, ως φίλος του
dlatis qui supererant Laodicensibus, plurima eis Νίγερος. Από δέ 'Αλεξανδρείας εξελθών ήλθεν εν
Jargilus est ; jure etiam metropolitico urbi , duni Λαοδικεία της Συρίας , και επήνεσε τους υπο
imperator ipse viveret, concesso. Sed et a no- λειφθέντας Λαοδικείς, και
λεσθέντας Λαοδικείς, και πολλά
πολλά αυτοίς
αυτοίς . έχαρίσατο
toine elian Slo Laolicenses Septimios appellari και δίκαιον μητροπόλεως παρέσχε τη αυτή πόλει τον
voliiii ; urbisque Laodicene cives Superstites Se. χρόνον [388 της βασιλείας αυτού και μόνον, και
natoria dignitate colonesiavit : nemoe απο Ν;. ο Σεπτεμίους εκέλευσεν αυτούς χρηματίζειν εις το
3 μm rebellem rejicientes, etiam armis impetire. ίδιον αυτού επώνυμον, και αξίας συγκλητικών παρ .
rant. Prcinias etiamillis frumentarias plena nmann έσχε τοίς περισωθείσιν αξιωματικούς της αυτών
dedit ; civicas quoque, quas in urbis instauration Azobivéwv Teblewy, :67: oux 50 santo toy tu pavvnu
15 m annuatim solvendas ediclo decrevit. Niger Nίγερα, αλλ' επολέμησαν αυτώ. Και παρέσχεναυτοίς
•uin urbemcaptam funditus evertit, incendiorite και σιτωνικά χρήματα πολλά και πολιτικά χρήματα
Tsavit ; civibus elian omnibus, se ei opponenti - πολλά, ετήσια θεσπίσας έχειν αυτούς εις επανόρ
ED. CULMEADI NOTE .
(61) Νίγερτα βασιλέα. Infra etiam Νίγερτον Jia - (65) Εν Θηβαΐδι της Αιγύπτου . Niger, nti tradit
Jurii barbare satis : scribend. Niyepa , accusal, a Zonaras, apud Issum Ciliciæ ; 11 Eutropinis vero ,
Niyep , Niyapos, quam vocabuli hujus formationem apud Cyzicum , Proponlidis urbell, a Severo in
esse , ex scquentibus apparet, terfectus est. Eutropills in Severo : l'escena ilm
(62 ) Και φωσατεύσας (sic ed. Ox.). Φοστατεύω, Nigrum, qui in ΑΕgypto el Syria rebellaverat, apud
ml pud nostrum posgevw , Fossa munio , vel obsi Cyzicum interſecil.
dione cing0 : φασσατεύω plerunque scribitur cum ( 6 ) Του κυρού Νίγερος. Κυρού , pro κυρίου : ut
duplici o uicl 50555coy, Casira fossa munila , paulo posi, xup ! , pro xÚPLOS • recentiorum Grae
exercitus. corum seribendi forma usijalissima,
 CHRONOGRAPHIA.--LIB. XII. 446
θωσιν της πόλεως αυτών, ότι ότε ήν παραλαβών A Dus, internecisi latis. Severus autem Hippodro
αυτήν ο Νέγερ, έκαυσε και έστρεψε , και πάντας mul et Cynegium Laodicensibus condidit ; fonte
κατέσφαξε τους αντισταθέντας και πολεμήσαντας que inferius, prope urlbis portain reperto, balueum
αυτώ. "Εκτισε δε τοις αυτοίς Λαοδικεύσιν ' ο Σιβη - quoque publicumeu struxit. Hexasloon etiam, quod
ρος και Ιππικόν, και Κυνήγιον , και δημόσιου λου - vocant, ibidemexcitavit.
τρόν πλησίον κάτω του λιμένος, ευρκώς εκεί πη
γήν. "Εκτισε δε εκεί και το λεγόμενον Εξάστωον.
Ελθών δε και εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη πολλά και Antioclliam magnam deinde veniens, plurina
αυτοίς έχαρίσατο · κληδόνα γάρ νίκης έδωκαν etiam ciuibus dedit ; ιι qui exeti ei alversus
αυτώ (C5) κράζοντες, εξιόντι εις Αίγυπτον κατά Nigrum in Egypίum, elalis vocibus, victorian
Νίγερος. "Έκτισε δε τοίς αυτοίς Αντιοχεύει δημό- Ominali fuerant. Exstruxit autem ibi ad nnoule
σιν λουτρόν μέγα παρά το όρος, και επεκάλεσεν εις D::locum publicum, quod a Monite Suo Sveria
όνομα αυτού Σεβηριανόν. Εκέλευσε δε τοίς αυτόθι num vocavit : mandalo etiam magistralibus Anti
πολιτευομένοις εκ της περισσείας 8 [589] των απο chenis dalo , uti ex materie encaustica, ex balnco.
μεινάντων εγκαυστικών χρημάτων εκ των δημο- ruin collapsorum ruinis residua, Dalaeum aliudl
σίων των πεσόντων κτίσαι τη πόλει δημόσιον λου- E publicumexStruerent.Domo il:ique Livia cujusila : ,
τρόν άλλο: οίτινες πολιτευόμενοι αγοράσαντες την civis Antiocliene, balneo item Iorloque ejus, pre
οικίαν πάσαν της Λιβίας της πολιτίσσης και το tio coemplis, 295 urbis in planitie Dalar una aliudi
λουτρόν αυτής και τον κήπον έκτισαν εκεί δημόσιον publicum erexerunt iidem Dagistratus. Quol uli
λουτρόν εις την πεδιάδα της πόλεως. "Όπερ δημό- ad exitum perduxissent, nominisimponendi lion0-
στον πληρώσαντες επωνόμασαν διαφθονούμενοι αλλή- rem sili mutuo invidentilus, Lilianum, a doi.inse
λοις Λιβιανόν είς όνομα της πωλησάσης τον τόπον. prioris nomine, appellatum est. Severus autemin
"Ο δε αυτός Σέσηρος εξελθών εις άλλον πόλεμον gentles Darbaras occidentales bello alio suscepίο ,
ετελεύτησεν εις το βαρβαρικόν (66) επί την δύσιν, ibidem πιοιιuus est , annuτη agens LXV.
ών ενιαυτών ξε'.
Μετά δε την βασιλείαν Σεβήρου εβασίλευσεν 'Αν. Ρost Severum imperavit Antoninus Geta an..
τωνίνος Γέτας (67) έτος α'. " Ην δε κονδοειδής, πλάτο- ηum unicum. Erat hic stadtra curla, νulla lato,
ψις, σιμος, υπoφάλακρος , μιξοπόλιος, προγάστωρ, simus, subcalvus, capillilio canescente, ventriosus,
μεγαλόστομος, λευκό, ρους, μικρόφθαλμος . 'Ανεϊλεν οre patulo, cute alba, oculis parvis. Ab exercitu
δε αυτόν ο στρατός, και τελευτά ών ενιαυτών να'(68). c autem sublatus periit, annos natus LΙ.
Μετά δε την βασιλείαν Αντωνίνου Γέτα εβασί- Hunc excepit Antoninus Caracalla, Severi filius ;
λευσεν 'Αντωνίνος ο Καράκαλλος , υιός Σεβήρου qui reguavit annos sex et dies XXII. Erat hic pro
έτης' και ημέρας κβ'. " Ην δε ευμήκης και ευσθενής, cerus, robustus, colore florido, naso obtorio , Darba
εύχρους, στρεβλόρινος, δασυπώγων, μιξοπόλιος , ου- hirsuta , crine canescente crispoque. Populo hic
λόθριξ. 'Εφιλείτο δε υπό του δήμου [390] Ρώμης Romano univers0 clharius eral ; faclioni autern :
παντός έχαιρε δε εις το Πράσινον μέρος. Εσφάγη Prasing studelbar. A palatio autem ad Teniplin
δε εν τω παλατίω (69), ως εξήρχετο εις το ιερόν, procedens, occisus est anno elalis XLV11.
ών ενιαυτών μζ (70).
Μετά δε την βασιλείαν 'Αντωνίνου Καρακάλλου Post Antoninum Caracallan imperavit Valeria
εβασίλευσε Βαλεριανός έτη ς' ( 74 ). " Ην δε κονδοει- 15 31η05 VI . Silura erat curta, gracilis, crine
VARIÆ LECTIONES.
1 Λαοδικεύσιν Ch. Λαδοικείς Οχ. 8 περισσείας Ch., περσείας Ox.
ED. CHILHEADI NOTÆ .
(63) Κληδόνα γάρ νίκης έδωκαν αυτώ. Κληδών, a D (69) Εσφάγη δε εν τω παλατίω. Νilil minus :
xiniw• Omen , generaliter signilicat : ut plurimum Elessa enim Svrir , Carras proficiscens, a milie
lanen , Omen faustum . Glycas vero ex aliorum quoda! ), a tribunis in id misso , com ventris exo
quorundam sententia , Geniorum per excantationes nerandi causa equo , ut quidam volunt descendis
certas allraclionem , el e sublimi deduciionem , 80 sei, occisus est.
pare vull : Annal. par. II, p . 273 atque hoc sensıl, (70) "Ων ενιαυτών μζ'. Αlii XLII annos ei tri
:: verbo κλώ quod iden) sit cum καλέω, significa buunt, Chr: Alex . LX . Dio tamen , qui codem tcm
lionem evocandi haberile , deductam volunt vocem . pore vixit, et post eum Zonaras, XXIX, lanium
(66) Εις το βαρβαρικόν. ΝονΙssimo Dello in Bri
tannia nostri susceplo . Eboraci moriuus est Seve annis eum vixisse tradunt.
(7 ) 'Εβασίλευσε Βαλεριανός έτη ς '. Miror, unde
rus : lesie Eutropio .
(67) 'Εβασίλευσεν 'Αντωνίνος Γέτας. Antoninus lol in peralores al!ctori nostro excidissent ! aby
Caracalla et frater Geta , haud longe post impe Antonino enini Caracalla 11sque ad Valerianumi
riu ai susceplum , ac fratre in ipso matris sinu oc imp. alii vill minimum intercesserunt. Quod autem
ciso , Antonius Caracalla domina :ionem sibi so sorem Valerianum all . vi, Gallienun vero ejus succes
dain(68arripuji. , an XIV , regnare facit auctor , notandum
) "Dv ÈVIQUtūv va'. Maximus hic in numero est annos hos non separatini computandos esse.
error : forte auctor scripserit, è veautūv xo ' • sic. Valerianis enim , Gallienum filium collegam ha
enim vero propius accederet : annos enim XIII, bens, : Persis captivus vi imperii anno abiluclus
Lantum inensesqueix , nalus, Geta occisus est, lesie est ; Gallicno interim alluin xiv , sive ul alii , XV,
Lunara , explenle's
 JOANNIS MIAY.AL .E 448
lento, cius, subsimus, barba spiss2, pupilis ni» Α δής, λεπτός, απλόθριξ , πολιος, υπόσιμος , δασιπώ
tris, onlis magnis, timidus, parcus. Πjus sub γων, μελάγκορος , μεγαλόφθαλμος, δειλός, σκνι
in perio Mariales quilanm ex magistratilbus Antio- φός (72). Επί δε της αυτού βασιλείας είς των πολι.
ienis, communi senal us populique suffragio, ex τευομένων 'Αντιοχείας της μεγάλης ονόματι Μαριά
concilio ejectus est. Caricunque enim factioni pro- δης, εκβληθείς εκ της βουλής κατά συσκευής του
fee!!1s fuerat, is nunquam 296 equos coeuit ; παντός βουλευτηρίου και του δήμου (ελείπετο γαρ
no publico, ad Circensia destinato, in loculos εις τα ιππικά, εις οίον δήποτε μέρος εστρατήγησε,
S1105 colleclo. lic itaque Persidem aliit , ubi Sa- μή αγοράζων ίππους, αλλά τα του ιππικού δημόσια
ori, Persarum regi, ultro se obtulit urbis sue αποκερδαίνων), απήλθεν εις την Περσίδα και έπηγ.
Antiochie magne prolifore!n. Sapores itaque γείλατο το βασιλεί Περσών Σάπωρι προδίδειν αυτό
Persar rex , copiis ingentilus instructus, per 'Αντιόχειαν (73) την μεγάλην, την ιδίαν αυτού πόλιν.
Clhalcidis limites duxit iter ; Lolanque Syrim - Και ήλθεν ο αυτός Σαπώρη , βασιλεύς Περσών, μετά
cipitam Vas!avit. Miagnano quoque Antiochiam, δυνάμεως στρατού πολλού δια του λιμίτου 9 Χαλ
Vespere captam, diripuit ; evers etiam un be cι κίδος (74), και παραλαμβάνει [591] την Συρίαν πά
linis alstmpla. Annus tunc erat are Antioclie- σαν και περαιδεύει αυτήν. Και παραλαμβάνει Αντιό
Η cccXIV. Marial:in vero nιgistratum Antioclie. Ο χειαν την μεγάλην πόλιν έν εσπέρα και τραιδεύει
10! , tanquam palia suae proliforem, capite αυτήν, και στρέφει και καίει αυτήν, χρηματιζούσης
1ultavt. Perone toque Orientem grassalus, τότε της μεγάλης 'Αντιοχείας 10 τιδ' (75). 'Απεκς
all usue Enisatin , que PlienicioLDanisite urbs φάλισε δε και τον πολιτευόμενον, ώς προδότην όντα
est, or cisis ubique incolis, omnia cepit, vastavit, πατρίδος ιδίας. Παρέλαβε δε και πάντα τα ανατολικά
« otobussit. Egressus autem Sanopsigeratous qui.. μέρη, και στρέφει και καίει και πραιδεύει αυτά και
dan, Veneris sacerdos, rustica funlalorum nmanι εφόνευσε πάντας, έως πόλεως Εμισης της του Λι
slipatis, Sapori procelebat oυvian. Rex autcm 6άνου «Φοινίκης. Και εξελθών ο ιερεύς της Αφροδί
S: ores, observato habitu sacerdotali, in:peravit της ονόματι Σαμψιγέραμος (76) μετά βοηθείας
suis, ne quis sagittanentitleret, aut in Euram il- αγροικικής και σφενδοβόλων υπήντησεν αυτό. Και
Ian arma-sta moveret; sacerdotem etiam, pro προσεσχηκώς ο Σαπώρης, βασιλεύς Περσών, ιερα
patria sta se legatum alvenire licentem, accepit. τικόν σχήμα, παρήγγειλε τη στρατώ το ίδιο μή
In rim vero lun Sapores rex, altri excelso insi- τοξεύσαι κατ' αυτών, μήτε επελθείν 11 αυτοίς, μήτε
dris, curn sacerdote seriones haberet, ex rusti- πολεμήσαι αυτοίς ,εις πρεσβείαν δεχόμενος τον ιερέα
Cis quila , vibrato in regem lapide, fronte euυς προεδήλωσε γάρ αυτώ ο ιερεύς δέξασθαι [532] αυτόν
prcissit ; qui statin nortuus cecilit. Tumultu πρεσβεύοντα υπέρ της ίδιας χώρας. Εν τώ δε δια
inde exorto, exercitus regis ob portem facilio λέγεσθαι αυτόν τον ιερεί, εν υψηλό βωμό καθημέ
27 esse intellexerunt. Ronanos itaque venisse νου (77) του αυτου βασιλέως Σαπώρη (78), έρριψεν
existimantes, in fugan se conjiciunt omnes; pri - είς των αγροίκων σφενδοβόλο (79) λίθον, και έδωκε
d:: ie Iota relicta, fines suos repelunt ; Sampsige - τω αυτώ Σαπώρη βασιλεί κατά του μετώπου, και
Yano sacerdote interim, cum furba Sta rustica, ευθέως απέθανεν επί τον τόπον. Και ταραχής γενο
ilios persequente. Per limites vero redentes es μένης, ήκουσεν ο στρατός αυτού ότι απέθανε και
adortus est Enatus, Romanorum Sotius, rex Iyar - υπολαβόντες Ρωμαίους καταφθάσαι, έφυγον επί το
VARIÆ LECTIONES.
9 λιμιτου θx. 10 τιδ'Ch., δτι' Ox. Polerat enim δι '. 11 επελθεϊν Ch.,απελθείν Ox.
ED . CIILSEADI NOTÆ .
(72) Σκνιφός. "Ισ . σκνιπός. Ti!». V, Cap. 25.
( 73) Προδίδειν αυτώ
ναι, sive προ συναι.
'Αντιόχειαν. Scr. προδιδό- (75) Χρηματιζούσης τότε της μεγάλης Αντιο
Dysias Oil'. Nomcruis inversus est : legenda!!! to .
(74 ) Aià coj aiuicou Xanzicns. Chalcis Syriæ " Are enim Antiochenie annus CCCTV. Valeriani et
urbs est, a Monico Arabe comdita , leste Spláno, Gallieni imp. anno XIi, quo temporc Sapores Syria
ji: Χαλκίς : τετάρτη, πόλις εν Συρία, κτισθείσα υπό pulls est, respondel.
Μίνικου του "Αραβος. Ιδις eli: eniil Pro- (76) Ιερεύς της Αφροδίτης ονόματι Σαμψιγέρα
copins, de Justin . Edif. lib . ll, inter Syriae urbes No . Narratiunculam hanc ex Donnino se descri
a Justiniano instauratus etiam banc enumerus ; psisse, paulo infra ſatelur aurtor.
uli, quod post Antiochiam magnam ab eodem in . (77) "Ev Gunho 20) 271 220rp.évos. Buvos hic
stauratam , pluribusque edificiis de novo adornin locuri signal editiorem , in quem ascendere atque
lom , de hac nostra stavim 3.Idit, 03 Tu ôi xa X0,- exspiliari quis potesi, Eustaiho est, sticla to
κίδης πόλεως τον περίβολον, υπό των ετών κατεο. απλώς και ανάστημα, εφ' ού έστι βίναι και τεθήναι,
δακωμένον, συν το προτειχίσματι ανανέωσάμενος, Suggestuin , reldere possumus.
πολλώ έχυριώτερον κατεστήσατο, 2!) Antiochi In: ul ( 78; Του αυτου βασιλέως Σαπώρη. Se Σαπώ
pri) ul lissilium fuisse citn, colligious . Urlien ρου , η 1: :1 Σαπώρης : auι Σάττωρος, 4 Σάπωρ,
hanc montanam fuisse discimus ex Strabone ilimox babebimus.
il». XVI : Ιετά δε τον Μάκραν εστίν ο Μαρσύας έχων (79) "Ερριψεν εις των αγροίχων σφενδοβόλο. Αntine
τινά και ορεινά, εν οίς ή Χαλκίς, ώσπερ ακρόπολις σφενδουλο point pro σφενδόνη , Fundia ? au potius
του Μαρσύσου : αρχή δ' αυτου Λαοδίκεια ή τρός σειδύλι) In; les pro σφενδονοβόλων : 4ιιο V0
1 :6ávw . Cholcis ad Belum Plinio dicitur, une auto altor fundatores forte expresseril ? Yox
inier Colorir uib 's call : erata . Plin . Na llisi. en ce bea penillis inaudita .
 CHRONOGRAPHIA .-- LIB . XII.
έμιτου πάντες, διωκόμενοι υπό 12των αγροίκων και Α yaroruto Saracenorum et Arabic dominus : qεί
του ιερέως Σαμψιγεράμου , εάσαντες τα της πραίδας uxorem habuit Zenobiam, reginam Saracenica ».
πάντα, αφανείς εγένοντο. Υπήντησε δε αυτούς διά 1lic Saporis Persarum regis copias profligavit on1-
του λιμίτου , αντιποιούμενος Ρωμαίων, "Εναθος , nes ; uti haec tradidit sapiens. Domninus chrono
βασιλεύς Σαρακηνών (80) βαρβάρων, και κρατών την graplus. Aliter autem ista de Sapore, Persartan
'Αραβαν χώραν· όστις είχε γυναίκα Ζηνοβίαν ονό rege,scriptis suistradiditsapientissimusPhilostra
ματι, Σαρακηνήν βασίλισσαν. Και πάντας τους Πέρ- tus, affirmans Syriam nempe cum omnem, Antio
σας τους της βοηθείας Σαπώρη (81) ανήλωσεν "Ένα - chiam item magnam, aliasque urbes plurimas in
θος, βασιλεύς Σαρακηνών καθώς Δομνίνος ο σο- cendio devastasse. Cilicia etiam, ejusque urbibus ,
φος [595) χρονογράφος εξέθετο · ο δε σοφώτατος Alexandria minore, Rioso , Anazarlo, Agis, Ni
Φιλόστρατος άλλως συνεγράψατο τα περί Σάπορος , copoli, aliisque plurimis ignillus absumptis, Pei
βασιλέως Περσών, είπώνότι και τηνΣυρίαν παρέλαβε sidem suam per Cappadociam repetenti, Enailhun,
και έκαυσε συν τη μεγάλη 'Αντιοχεία και άλλας πο- Saracenorum regem, ceu belli socium, ei olvian
λεις πολλάς, ομοίως δε και την Κιλικίαν παρέλαβε, processisse, tandemque interfecisse. Ceterum his
καύσας Αλεξάνδρειαν την μικράν, και Ρωσσών, και Veriora sunt, que apud Domninum hallentir ; ιι
'Aνάζαρβον, και Αιγάς 13, και Νικόπολιν, και άλλας B Spatem satrapain 2 Sapore in Cilicia nm cum exer
πολλές πόλεις της Κιλικίας, και διά της Καππαδο- citu missum fuisse lestattur.
κίας κατήλθεν επίτά Περσικά μέρη, και ότι απήντησεν αυτώ "Εναθος , βασιλεύς Σαρακηνών, είς συμ.
μαχίας αυτού , φησίν, ελθών, και εφόνευσεν αυτόν. Δομνίνος δε αληθέστερον μάλλον εξέθετο, ειργκό,
ότι επί την Κιλικίαν Σπάτην τον σατράπην αυτου εξέπεμψε μετά πλήθους.
Ο δε Βαλεριανός βασιλεύς εξελθών από Ρώ- Imperator autein Valerianus , Roma profectus»
μης (82)ήν απελθών εις πόλεμον εις Μιζουλανών (83) in Mediolanun arma novit : ubi de motibus oriei
και εγνώσθη αυτώ διά την ανατολήν, και ήθελενυπο- lalibus Certior factus , ab incepto opere desistere:
στρέψαι και κατελθείν εις την ανατολήν, και ουκ 298 voluit, in Orientem protectus. Verum alb
ηδυνήθη, αλλά μεσασθείς εσφάγη εκεί εις Μιζουλα- ioslibus undique obsessis, per cos non potuit ;
νον, ών ενιαυτών ξα'. sed Mediolani occisus interiit, annum agens LXl.
(5943 Μετά δε την βασιλείαν Βαλεριανού έβασί- Valerianum excepit (Gallienus, qui et Liccini: -
λευσε Γαλλιενός 16 o και Λικινιανός (84) έτη ιδ'. nus ; quiimperavit annos XIV . Erat thic slatura ju
"Ην δε τη ηλικία τέλειος και γενναίος, μελάγχρωος, Sta, strenuus, niger, crispus , Darla hispida, Paso
ουλέθριξ, δασυπώγων, εύρινος, μεγαλόφθαλμος, με- C eleganti, oculis grandilus, magnanitous : Veneto
γαλόψυχος · έφίλει δε το Βένετον μέρος. Και ή μόνον autcm faclioni studebat. Ηic , imperio suscepto, in
εβασίλευσεν, επεστράτευσε κατά Περσών και κατηλ- Persas arrna movit; injurias Romanis illalas ulti
θεν εις εκδίκησιν Ρωμαίων και πολλά παρέσχετοίς rus. Urbibus autem all eis spolialis civilusque
προιδευθείσι, και ζήσασι, και ανήγειρε τα καυθέντα, superstitibus plurina largitus est ; quaeque ignitis
και εκούφισε τάς συντελείας επί έτη δ'." Εκτισε δε και alsunopta fuerant , instituravit ; tributis eliani τι
ιερόν εν Εμιση μέγα. Και συμβαλών πόλεμον πρός quadriennium allevalis. Teniplum quoque ingelis
τους Πέρσας , και πολλών πεσόντων εξ αμφοτέρων Enesse exstruxit. Pralio auten cunι Persis co!!! -
των μερών, εποίησεν ειρήνης πάκτα. Κακείθεν miss0, plurimi utrinque ceciderunt , itaque datis
υποστρέψας απήλθεν εις την 'Αραβίαν, και συν- invicem pacis conditionibuis, joperator indle in
έβαλε πόλεμον το 'Ένάθω (83), βασιλεί Σαρακηνών Arabiam ducil iter. Ubi cum Enatio, Barbarorum
βαρβάρων, και εφόνευσεν αυτόν, και παρέλαβε την Saraccnorum rege, prelio inito, ipso interfi cit,
'Αραβίαν· και υπέστρεψεν έν Ρώμη, και νόση βλη - atque Arabiam occupavit. Romam autem reversus
θείς τελευτά , ών ενιαυτώνν'(86). ex morbo interiit, angum agens L.
VARIÆ LECTIONES.
11 υπό.Τοδε υπό. 15 Αιγάς. Αίγας Ox. 16 Γαλυενός Οι.
ED . CULMEADI NOTÆ .
(80) "Έναθος , βασιλεύς Σαρακηνών. Scr. Oδένα- D vero de bello Mediolanensi, ac imperatore illi in
Gos. Hic vero princeps eral Palmyrenorum , et terlecto , ad collegam superstitein magis spectant :
Romanorum socius. Trebellius Poll. Nisi Odenatus hunc enim vitæ exilum habuerunt Gallienus imp,
princeps Paimyrenorum , capio Valeriano , fessis et frater ejus , Valerianus , Valeriani Majoris
Rom . reip . viribus, sumpsissel imperium , in Orierile filii .
res perditæ essent. Saporemilaque Syria Odenalhus (85) Εις Μιζουλανόν. Μεδιόλαναν dicta est hec
expulit , atque ad Ciesipbontem usque inseculus urbs Procopio , Mechávcov Eustathio .
est: ol) haec vero praeclara ejus gesta, Augustus (84) 'Εβασίλευσε Γαλιενος ο και Λικινιανός. Scr .
Inp. Gallieno deinde salutalus, totius etiam Aixivios : Gallienus enini Licinius, non Licinianu ,
Orientiis imperium obtinuit. dicllis est lit ex nummis ejus videre est.
(31) Τους της βοηθείας Σαπώρη. Scr. Σαπώ
ρου.
(85 ) Συνέβαλε πόλεμον τύ Ενάθω. Νιιgncissin 3
sunthæc omnia , que de Gallieno Odenathum ari's
(89 ) Βαλεριανός βασιλεύς εξελθών από Ρώμης. pelenle, profert auctor : nec enini alb operator ,
Palis et bæc åvictoprola : Valerianus enim imp. sed a frairis sui lilio interfectusesiOdenaltius, les ?
Jun olim a Sapore in Persidein abductus, igno . Zonara .
losissima servitute vitam transegil, vel, ut (86) "Ων ενιαυτών ν'. Ηoc nullo modo potest
Helam , pelle detracla, ibidem mortem obiit. Hæc esse : norem enim labium an . regnavii, uil Eulro
451 JOANNIS MALALE 433
Post Gallienum Licinianum imperavit Claudius A Μετά δε την βασιλείαν Γαλλιενου 13 του και Λικι
Apollianus annos IX. Erat autem statura justanm νιανού έυασίλευσε [395] Κλαύδιος Απολλιανός (87 )
superanle, candidus, ventriosus, crine plano, νullα έτη θ' (88). " Ην δε διμοιριαίος, λευκός , προκοίλιος ,
patulo, subsitmus, subcasius , sullavis , ore de- απλόυριξ, πλάτοψις, υπόσιμος, υπόγλαυκος, υπό
torio, aliquantum Dalbus, magnaniιusque : Pra - ξανθος, στρεβλόστομος, μικρόν υπότραυλος, μεγαλό
sinæ autem factioni (avebal. ψυχος : έχαιρε δε τω Πρασίνω μέρει.
Ηujus sub imperio Nicomedia, Bithyniae metro- . 'Επί δε της βασιλείας αυτού έπαθε Νικομήδεια,
polis, divinam iran 29 , quarta vice experta est ; μητρόπολις της Βιθυνίας , το τέταρτον αυτής πάθος
terra motibus ad usque flumina et Dacibizen inva- από θεομηνίας έως ποταμών και Δακιβίζης (89).
lescentibus. Iuperator autem urbi civibusque su- Και εφιλοτιμήσατο τοις ζήσασι πολλά και τη
perstitibus plurima largitus est. πόλει. .
Eisdem temporibus Zenobia illa Saracenica , 'Εν αυτώ χρόνω Ζηνοβία η Σαρακηνή, ή 'Ενάου
Enathi conjugis cedem ultura, ascitis sibi, qui γυνή , εκδικούσα τον θάνατον του ιδίου αυτής ανδρός,
Sanguine illi conjuncti erant, Arabiam, que tum λαβούσα τους συγγενείς αυτού, παρέλαβε την Αρα
Romanis paruit, occupavit, occiso Trasso, Roma- , βίαν, κατεχομένην τότε υπό Ρωμαίων, φονεύσασα και
norum duce, copiisque ejus omnibus profligatis ; 8 τον δούκα Ρωμαίων Τρασσον και πάσαν την συν
imperatoreipso Claudio Apolliano tum Sirmii bel- αυτώ βοήθειαν επί της αυτού 'Απουλιανού του και
lum gerente : ubi etiam diem suum obiit, annum Κλαυδίου βασιλείας. Ο δε αυτός βασιλεύς Κλαύδιος εν
agens LVΙ . τη Σιρμίω ήν πολεμών, κακείσε τελευτά, ών ετών νς'.
Post Claudium Αpolliaritim imperavit Quintilia- Μετά δε την βασιλείαν Απολλιανού Κλαυδίου 16
nus dies Χνιι. Εral autem statura que meliocrem εβασίλευσε Κυντιλλιανός (396] (90) ημέρας ιζ'. " Ην
excederet, gracilis, facie oblonga, nasutus, colore δε διμοιριαίος, λεπτός, μάκροψις, μακρορινος , με
nigro, crine demisso, oculis pulchris , capile men. λάγχρους, απλόθριξ, ευόφθαλμος , μιξοπόλιος την
toque canescentibus. In palatio mortuus est, ela- κάραν και το γένειον. Και τελευτα εν τω παλατίω
tis anno XLI, cuni et quo tempore, pro sunlima (1ρρώστει γάρ, ότε αναγορεύθη (91 ) βασιλεύς δεινή
rerum necessitate,imperator factus esset, graviler ανάγκη ), ών ενιαυτών μα'.
ægrotaret.
Quintilianum excepit divinissimus Aurelianus Μετά δε την βασιλείαν Κυντιλλιανού εβασίλευσεν
ille bellicosus , qui imperavit annos VI. Erat Ibic ο θειότατος Αυρηλιανός και πολεμικός έτης' (92). "Ην
procerus, gracilis, subcalvus , parvis oculis , canus, c δε μακρός , λεπτός , υπoφάλακρος , μικρόφθαλμος ,
magnanimus , impatiens : diadeina vero stella όλοπόλιος, μεγαλόψυχος, εύσκυλτος· εφορει δε δ.ά.
adornatum geslavit. Ηic quanpriumimperarecα- δημα έχουν αστέρα (95). "H μόνον δε εβασίλευσεν,
pit, uenia urbis Romeo vetustate collapsa instau. ήρξατοτα τείχη Ρώμης κτίζειν γενναία • ήν γάρ τα
ravit, mitissimaque fecit. Operi autemipse in- χρόνω φθαρέντα. Αυτός δε εφέστηκε το έργο, και
stilit ; quoque in Roina erant operariorum sofa- ηνάγκαζε τα συνέργεια Ρώμης υπουργείν το κτί και
VARIÆ LECTIONES,
10 Γαλλιένου Ox. 10 Κλαυδίου Cli., Κλαύδιος Ox.
• ED. CHILMEADI NOTE.
pius vull : aut si imperii sui anno i patre collega Bithyniæ latus, etc ., per quæ littora in sinus oblonta
assumplus fuisset, adeo ut lolos XIV annos re- gos curvala , Sangarins, el Phyllis , et Bizes , et
gnasset : cum lamen Auglisius adviescens factus Rhebas fluvii ſunduntur in maria. Hæc itaque Nu
esset, ul testatur idem Eutropius, quinquagesi- mina ſuisse puto , de quibus hic loquitur aiictor.
mum ætatis suæ annum attingere non poliit. (90) 'Εβασίλευσε Κυντιλλιανός. Ιta etiam Zonare
( 87) Κλαύδιος 'Απολλιανός. Infra elian 'Απουλια• dictus est : Entropius tamen el Eusebius Quinti
vo : dicrus est Claudius iste : quomodo cognomi- * liuin eum vocant, quidam Quintillum ; quam scri
malum eum alibi non juvenio . plionem confirmanthujus imp. Nummi.
( 88) " Έτη 6'. Claudium imperasse annum I men- (91) Ηδρώστει γάρ ότε ανηγορεθη . Claudii morte
sesque ix , Lestalur Eusebius . El quidem biennium · Rome audita , senatus Quintilium , ejus fratrem
non explevisse , auctorem habemus Lutropium , imperatorum elegil ; exercitus lamen Aurelianund
1:1). IX . Forte itaque Scribendum, έτη 3'. Auguslum salutavit . Quod ubi audisset Quintilinis,
(89) "Εως ποταμών και Δακιβίζης. Δικαθίζη urbs vena Solula , morte silvi voluntarian, conscivit,
4 : dam , sive oppidumu marilimual Bitlyniæ , a diebus tantum avii imperio potilus.
Nicomedia haud longe silum esse videlor. Colligo (92) "Erns'. Aurelianus imperavil an . V, mense
er Zonara , lon ), III, in Valente imp. ubi hec ha- vi, leste Eutropio I. ix .
el : Και ποτε εν Νικομηδεία διάγoντι , προσήλθον (93) Εφορει δε διάδημα έχουν αστέρα. Aureliani
αυτώ εις πρεσβείαν εκ του των ορθοδόξων συστημα- mater eral Solis Sacerdos ; quamobrem precipio
τος , άνδρες ιερατικοί όγδοήκοντα ούς άπαντας συν stellæ huic cullum semper exhibuir. Io peralor ejus
τις πλοίω δι' ου έκομίζοντο, καυθήναι προσέταξε. eliam efligiem clypeo ferens insculplam , l11 numuni
Και κατεφλέχθησαν πάντες εν μέση τη θαλάσση συν ejus Teslintur : quibus el am Solein nudi Torina
τη νηί, άχρι Δακυβέζης διαρκεσάση. Iuler Biίιναike expressum , capileque corona radiata insignito ,
etiani fluvios, qui una se in niare effundunt. Bizem cum hac inscriptione , SOLI INVICTO , observare
Ouviuun babemus, apud Ammian . Marcellin l. XXII. licci,
Dextram igitur inflexionen Bosphori Thracii excipit
 453 CHRONOGRAPHIA . – LIB . XI .
σματι, και πληρώσας 11 τα τείχη (94) εν ολίγω A litia, in structura liac operam suam novare 300
πάνυ 3971 χρόνια, εποίησε θείαν αυτού κέλευσιν coegit. Muro ° itaque exiguo temporis spalio 20
ένα εξ εκείνου του χρόνου οι της πόλεως πάσης έρ- exitum perducto, ediclo suo imperatorio decrevit,
γαστηριακοί Αυρηλιανοί χρηματίζουσι 18, του βασι- ιι ηιιοιηιοι Rome erant operariorumin meclini
λικού ονόματος λαβόντες την αξίαν υπέρ τιμής και cis hisce sodalitiis, abimperatorio nomine Aure.
κόπων. Ο δε αυτος Αυρηλιανός δεξάμενος μήνυσιν, Jiani exindle vocarentur : nempe merceden Inne,
επεστράτευσε κατά Ζηνοβίας, βασιλίσσης Σαρακηνών, pro exanilatis laboribus, reportanles. Aurelianus
εις την ανατολήν απελθών. Εμηνύθη γάρ περί αυτής vero per litteras edoclus Zenolliam, Saracer run
ότι έπραίδευσε και έκαυσε τα ανατολικά μέρη έως reginam, parles orientales incendiis Vastare, di
των ορίων 'Αντιοχείας της μεγάλης, πλησίον του replis omnibus, ad usque Antiochie magnae fines ;
'Ορόντου ποταμού κατασκηνώσασα, "H μόνον δέ et Orontenm prope fluvium castra sta posuisse ; Τα
κατέφθασεν ο αυτός βασιλεύς Αυρηλιανός Αντιό- Orientem contra ipsam cumexercitu profectus est.
χειαν, ευθέως ώρμησεν, ως έχει, κατ' αυτής εξ- Quamprimum autem Antiocliam appulsus fuerat,
ελθών και συγκρούσας κατέκοψε τα πλήθη αυτής educto exercitu, sine mora reginan adortus es1 ;
πάντα. Παραλαβών δε αυτήν Ζηνοβίαν, εκάθισεν εις prelioque commisso, el copiis ejus onmnilus profl:-
δρομωναρίαν 19 κάμηλον• και πομπεύσας αυτήν εις ° galis, ips3 m quoque captivain halbuit ; et Camelo
τάς ανατολικής χώρας πάσας εισήγαγεν αυτήν και dromadi superimpositam, per Orientem omnemin
εις 'Αντιόχειαν την μεγάλην. Και θεωρήσας εκεί ιriunmplio diduxit. Αntiochian vero perduclan ,
ιπποδρόμιον εισήγαγεν αυτήν εις δρομωναρίαν κά- dum spectabat ipse circensia, in circui eam in
μηλον. Και κτίσας εν αυτή 'Αντιοχεία τόπον, έστη. troduci jussit, dromadi insidentem. Pegmale quo
σεν αυτήν άνω δεδεμένην επί ημέρας τρείς· όντινα que erecto, quod ob hoc Triumplium vocavit,in co
τόπον κτίσας εκάλεσε Θρίαμβόν. Κακείθεν κατενεγκών devinctam per triduum eam collocari jussil, Ro
αυτήν απήγαγεν [398] εν τη Ρώμη, ως βασίλισσας main vero inde deportatam, ceu reginam Darlbaro
βαρβάρων Σαρακηνών και θριαμβεύσας αυτήν εν rum Saracenorum , ubi eadem qua Antiocliise
τη Ρώμη το πρώην σχήματι απεκεφάλισεν αυ pompa triumphandam ibi dedisset, caput ei am
την (93). putavil.
Ο δε αυτός βασιλεύς Αυρηλιανός και την Αραβίαν, Porro imperator Aurelianus, illis Enatlii cogna - •
κατεχομένην υπό βαρβάρων Σαρακηνών, συγγενών tis interfectis, Arabiam, all illis occupatam, Ro
'Ενάθου Σαρακηνού, φονεύσας πάντας εποίησεν αυτήν nno imperio rursus asseruit.
υπό Ρωμαίους είναι επαρχίαν. C
'Εν δε το μέλλειν αυτόν εξιέναι από 'Αντιοχείας 301 Imperatore autem abAntiocliia magna dis
της μεγάλης έστασίασαν οι λεγόμενοι Μονητάριοι 10 cessuro, Monetarii Antiochenses, qui dicuntur,tu
'Αντιοχείας (96) επί αυτού , κράζοντες διά συνηθείας multuantes , veleres quasdain consuetudines re
τινάς. Και αγανακτήσας κατ' αυτών ετιμωρήσατο poscellant sibi. His vero infensus Aurelianus ,
αυτούς . pænis eos compescuit.
“Ο δε αυτος Αυρηλιανός και Δακίαν εποίησεν Ιdem Aurelianus Daciam quoque Parapotamian,
επαρχίαν (97) την παραποταμίαν, πλησίον ούσαν του Danubio luvio adjacentem , in provincia formam
Δανουβίου ποταμού . Συνέβαλε δε και αυτος Αυρηλιανός redegit. Aurelianus etiam in aliud bellum exivil :
άλλον πόλεμον και [399] υπό του ιδίου στρατού ubi per insidias a suis interfectus (Ioco , quod

VARIÆ LECTIONES.
17 πληρώσας Ch., πληρώσαι ( x. 18 χρηματίζουσι, χρηματίζωσι Ch. Conf. ad p. 121 Β. 19 δρομονα
ρίαν ( x. 20 Μανιτάριοι ) .
ED. CHILMEA DI NOT E .
(94) Και πληρώσαι τα τείχη. Lego, και πληρώ- D Monetariis facta est , gravis illa quidem, el periculi
sas T. 1. Auno vero in perii sui ii, Tacito et Placi- plena , et quam nonuisi posi seplem suorum mil
diaio coss . Aurelianım hanc murorum Romano- lia cæsa Aurelianus compescere potuit ; uli ipso
runs instaurationem aggressum esse testatur Chr. Salelur in Epistola sua ad Ulpium patrem , apud
Alex . auctor : non autem , uti Noster, ipsis impe. Flav. Vopiscuim .
rii initiis. Eusebius tamen hoc ab Aureliano facium (97) Δακίαν εποίησεν επαρχίαν. Provincia po
asserit, sub dictis quidem coss. anno lamen se- lius transtulit, quanir fecit. Vopiscus, in Aureliano :
quente , nempe imperii ejus 11 . Cum vostalum Illyricum , ac Mæsiam deperdilant
(95) Απεκεφάλισεν αυτήν. Ηoc nemo alius un- videret , provinciam trans Danubium Daciam
quam dixit. Zosimus quidem eain itinere mortuam Trajano constitutam , sublato exercilu el provincia
Tradit, falsissime : El Romam enim perducta est, libus, reliquit , desperans eam posse relineri ; abe
et ibidem etiam cum liberis , Romanaruni more ductosque ex ea populos in Mæsia collocavit, ap .
latronarum , vitam agens, summo bonore conse pellavitque suam Daciam : quæ nunc duas Moesias
nuit : cujus rei testes habemus Trebellium Polio dividit. Jia enim Eutropius, lib . IX , in Aureliano :
nem , Eutropium , aliosque. Provinciant Daciam , quam Trajanus ulira Danilor
(96)Μονιτάριοι ' Αντιοχείας. Μονήτα ct Moνίτα, bium fecerat , intermisit , vastato omni lyrico, e' in
Moneia : unde Mountaplos , el apud Nosirum etiam Mosia collocavit ; el est in dexlera Danubio in mare
Moyetápos,Monetarius. Insurrectio eliam Romæ a fluenti, cum antea fueril in læva.
 $55 JOANNIS MALAL .E . 2 . 47.6
Castrum Novum appellatur,) ob ducis officium A čūrocovi,Or, (98) èv ców zalovuévw (99) Kz:vo 21
male prestitum ; diem suum cbiil , annos na- poupio , os xaxūç otpatrizicas tėv oikein. Kai
tus LXI. tel.cută üv éveautāv Ex'.
Post Aurelianum imperavit Tacilus Augustus Μετά δε την βασιλείαν Αυρηλιανού εβασίλευσε
menses vi. Erat liic slatura justam superante , Tautos "? Alygusto ; vivos $' (1). "Hv a obuc:
corpore tenui, subcalvus, eloquens, crine curt:), puato;, 25Tios , Úrsuçãng2.00$, enoylos, xorcího's,
canus , naso lenuiore , prudens. Jujus sub ini 01.07562.105, de cópivo , a povedos. 'Ev Ô£ ti aici
perio exstitit Cerlo quidaan nomine, Maniclitis ; βασιλεία ανεφάνη Μανιχαϊός τις ονόματι 15 Κέρ
qui faciis conciliabulis , dogmala sua in vuigiis @wv (2), ãoyparišov, ma! atôžsywv, xal cuváros
disseminavit. Sub eodem Tacilo , bellum in re - Öyhou ;. 'ER Ôè třs Barcelo ; tcū autcū Taxitos
gione Pontica gestum est ; in quod imperator ipse εγένετο πόλεμος εν τη Ποντική και κατήλθεν ο
profectus, occisus est in Zlannica Ponti, annum autos Basieus tomeuūv, vai ė56áyin ev Ziuni
agens 1.XIV. της Πόντου ών ενιαυτών σε'.
Ilunc excepit Florianus Augustus , qui regnavit Mstà Ô Toy B2.54€!av Tazitou ¿Gasilsuus Vitu
merises . Erat autem slatura curta , crassus, plovos AőYouCtos uživos p . 'IIv £ x930086,
recalvaster , colore candido , lippus, subsimus, Bocayüş, avapäras, àsuzòs, oivotans tous ¢¢002 .;
capillitio mentoque canescentibus , ingenii acu- ÚrticipOs , u !Eorcos try yapav (404 ) xal toys
lissimi. Persis hic bellum 302 intulit : per Taro Velov, trávu golulutatos. "E : 55:påteuse (è xaide
sum vero iter faciens , a suis interficitur, annos lepoúv, xa!Úşmatégzetal įv Tapio , ¿cpayqi u
nails LIV . Tūv iolwy, üv ÉVIOUTŰV EE'.
Post Florianum imperavit Ælius Probus annos Metà ô thu pasinelav 010 pavoù ¿Caciasutav
m . Eral nic statura justam superanle , ventrio- "Hicos II pocos (3) ērn y' zal uživos y' (4)."Hly cd
suis , crine plano detonsuque, barba birsuta , cule ôtqolgains ; Tepoyástup, occups, ácsózoups ,
nigra , rufus , oculis pulchris, summe prudens. ÔQ SU TOÁYWv, medámpous , IIVÕlax 's , Eulçoados ,
Factioni autem Prasina sludebat. Hic Museum , Coyos Trávu •ėspinel oè od IIpáciVoy pépoz. 'Ev is it
quod vocant, Antiochiæ magnæ , et Nymphæum , autoū BasteiQ ÈTezhgurgev Šv ’Avtriyeig pe
sigmalis forma exstructum , adornavil ; cælato yarn to leyópevou Mouosiov ? , ya? to èv ai?"
ibi Oceano , opere musivo. Insuper etiam edirlo Nuncalov od OLYPITCE! È= 25, ygásaz év aito old
jinperatorio jussit , uti ex ærario publico Antio. poucapiou tėv "Qxeavóv . 'O ôd autos ** latiha's za!
chensi , stipendia annua , pro juventute urbis , de oithosis is aytis n ews 'Avrloyeiaş ix toj
Jilleris gratis instituenda , exhiberentiir. inposlou ÉtaEev, iva õuspedv ToalõEÚws! 6:ż Osia;
αυτου προστάξεως θεσπίσας.
Ιdemimperator Probus bellum adversus Go- . Ο δε αυτός βασιλεύς Πρόβος επολέμησε τοις
thos in Sirmio habuit : quo tempore fames ingens ró-00:5 Šv tu Sepulo)• xai Šv tỏ T:0). susiv autor
per totum orbem grassata est. Annona autern éyévezo agud; yogu .zds ułyus , xil mein EupeOLVIWA
SARIÆ LECTIONES.
9 Kaevõ Ch. Eusebius p . 393, Syncellus v. 585 C , Cedrenus p . 2: 9 B . Kevő 0 .8. 91 Tuzitos 08.
33 Kepôùv Ox. %* Moussioy Ch., Mouslov Us . 35 OLYMXtosion ; Ux. 26 autò () x
ED. CIIILMEADI NOTÆ .
(98) 'Y TO TOū lõiou otpacoj È 070'covejon (sic ed . auctor : quem circa bac icmpora , jupia siia do .
Ox.). Mnesthei, servi sui fraude, libellum Cæsaris Simata disseminasse , ex Scriptoribus ecchslastics
manuscrip 'lim lingentis , quo miullta neci destinate consial. Vide Euscbium , llisteccles. I. vil, cap . 20 ;
Torum nomina continebantur, occisus est . uii mind Codren . Glycam , Annal. part. ill ; Zonar. 10m . !!;
habes copiosiusnarraiam apud Vopisculin . Socol. Scholast. llisi. eccles. lib . 1. cap . 17;
(99) 'Ev TÓW xalouuévo) Kevo Coup !!). Ita Daliosque . Cor. tamen Alex . auctor, nicis quod
etiam Eutropills lib , yr : Inierfectus est in itineris sciami, Marelem beresiarchani sub Neria ilip
medio quod inter Constantinopolim el lleracleum ponit ."
esi, sıralı vcleris locus Cenophiurium appellarur : (u ) "I1 .LOS 1 : 660:. Probem jmp). llelinm , sle
Ubi tamen scribendum , Cænoplirurium : et apud Ællim dictum nullibi invenio . Sed nec nomen be
Nostrum , mauvo s povolw , u babet Eusebills et agnoscunt illipilinjus Dumi,qui ita inscribuntur
Cedrenus ; qui criar Castellum hoc ab incolis, ks JAP. C . N . AUR , PROBUS P. F. AUG . : Imperatur CA
voodprov vocari testatur. sur durelius Prubus, Pius, Felir, AMGN
il) Miva ; '. lmo intra sextum imperii suimen slus. Marcus
Anonius Piso , in tractatu suo De riUMMIN 'S
semi, militari luullu oppressiis,
Eirop . inicrul.. Vide
oppressiis, inseriil de anlig . Gallice scripto , imperatorem hunc, Mar.
cum Aurelium Valerianum Probum appellal.
(2) Maveyaióş tis, óvópat: Kepôéóv. lia enim Chr. 14 ) " E : n y xol uñvaş y'. Cidrerus ei Clyras
Alex . aurtür. Veruin quot Ceriones nobis pro crane Probio imperanti annos u el in euses IV tallil!!!
scriptores isti ? Supra enim habuimus Marcionem Tribuunt ; Eutropinis tamen , el post cum Jornades,
hærcticust, sui Adriano imperal. Marcion alien vannos rl in menses eum iuperasse lestalil
iste Cerdonis illius unici, quem producine biste)- cuim ero Eusebius mensem unicumli adıml, " 3 ..
nici, nominis hæresiarchæ discipulis eral. dlani. que apud Nostrum scribenduin videlur, Eon 5 : 1.**
deus itaque , quem hic Nosler indirilal, Torte est viivasy .
Mancs ipse, Manichæorum choregas, nominisque
 CHIRONOGRAPIA. -- LIB . XII. 4 .3
αναλωμάτων εστασίασεν ο στρατός και επελθόντες A deficiente , seditione in exercitu excitala , a mili
εσφαξαν αυτόν εν τω Σιρμία (5) όντα ενιαυτών ν . 1ilis interfectus est , annosLnalus.
[ 101] Μετά δε την βασιλείαν Προβου εβασίλευσεν ? st Prolbum imperavit divinissimus Carus an
και θειότατος Kάρος έτη β' (6). " Ην δε κονδοειδής, 10s 1. Erat autem statura brevi, Declore firino,
εύστηθος , λευκός,απλόθριξ, μιξοπόλιος, υπόγλαυκος, candidus , crine plano , sullcanus , oculis subce
πλάτοψις, εύρινος, παχύχειλος, υπερήφανος. Επί δε siis , vullu lato , naso decoro , labiosus, snper
της αυτού βασιλείας υπέταξε χώραν, ήντινα εκάλεσε bus.Imperator iste regionem quamlan subjugavit,
Καρίαν (7), ποιήσας αυτήνεπαρχίαν. Επιστράτευσε quam in provincin formamrelactam,Carimvoca
δε κατά Περσών, και εισελθών παρέλαβε τα !Ιερσικά vit. Contra Persas etiaio arma movit , eorumque
μέρη έως Κτησιφώντος πόλεως , και υπέστρεψεν. Γegiones ad Clesipliontem usque urlien occupa
'Ετείχισε δε εν τω λιμίτη 27 κάστρον , όπερ έποίησε vit. Inde vero reversurus castrum ili 503 in
πλιν, δούς αυτή και δίκαιος πόλεως, ο εκάλεσεν εις limilibus situm pro cinxit : ! atoque eilen civi.
ίδιον όνομα Κάρας (8). Υποστρέψας δε έν Ρώμη , Ιlis jure , a nomine suo Caras vocavit. Roman
εξήλθεν εν άλλα πολέμω κατά Ούννους, και εσφάγη deinde reversus , belloque alio alversus Hinos
επί της υπατείας Μαξίμου και 28 Ιανουαρίου ( 9), suscepto , interfectus est , Blaxino et Januario
ών ετών ξ'ήμισυ. coss. , annos lx cun semnisse nalus.
Μετά δε την βασιλείαν Κάρου εβασίλευσε Νουμε- Hunc excepit Numerianus Augustus, et regna
ριανός (10) Αύγουστος έτη δύο. " Ην δε [102 ] μακρος, vit annos I. Erat hic procerus , gracilis , crine
λεπτος, απλόθρις , μάκροψις , λεπτοχαράκτηρος , lento , facie Ionga tenuique, barbatus , Sullenus,
ειπύγων, μ.:ξοπόλιος , σύρινος , ευόφθαλμος , με- nas0 decoro , oculis pulchris , colore nigro. Ηujus
λάγκρος. Επί δε της αυτού βασιλείας διωγμός sub imperio , Christiani graven persecutionen
Χριστιανών, μέγας εγένετο εν οίς εμαρτύρησεν ο perpessi sunt : quo tempore martyrium sullierunt
άγιος Γεώργιος ο Καππάδοξ και ο άγιος Βαβυλάς (11): : Sanctus Georgius Cappadox et sicus Babylas:
ήν γάρ επίσκοπος 'Αντιοχείας της μεγάλης. Και erat enim hic episcopus Antiochie magne. Nime.
κατέφθασεν ο αυτός βασιλεύς Νουμεριανός, απιών rianus enim imperator, expeditione in Persas
πολεμήσαι κατά Περσών. Και θέλων κατασκοπήσαι suscepta , [ per Antiocliaτη ] iter faciens , et Cliri
των Χριστιανών τα θεία μυστήρια, έβουλήθη εισελ- stianorum sacra mysteria inspiciendi desiderio
θείν εν τη αγία εκκλησία , όπου συνήγοντο οι captus , ecclesiam Sanclam , ubi Clhristiani con
Χριστιανοί , εις το θεάσασθαι τί έστιν & ποιούσι gregati fuerunt, uti cujusmodi eorum essent
μυστήρια, ακούσας ότι κρυπτόμενοι τελούσι τάς λει- ο ιnysteria intelligeret , ingredi voluit. Aulierat
τουργίας αυτών οι αυτοί Γαλιλαίου. Και ελθών enim Galileos in occulto itanias suas celebrare.
πλησίον εξαίφνης υπηντήθη υπό του αγίου Βαβυλά : Propius autem accedenti occurrelat sanctus Ba
και εκώλυσεν αυτόν, λέγων αυτό, ότι Μεμιαμμένος Dylas, ingressum ejus prohibens , verlis hisce :
υπάρχεις εκτων θυσιών των ειδώλων και ου σύγχω- ι Αι ego non sinam te, ilololbytis conspurcatum,
μω σοι ιδείν μυστήρια Θεού ζώντος. Και αγανακτή - in mysteria Dei vivenlis introspicere. ) ΑΟ loc
σας ο βασιλεύς Νουμεριανός εφόνευσεν αυτόν ευθέως. indignatus Nameianus imperator, cum absque,
Και εξήλθεν από 'Αντιοχείας, και επεστράτευσε κατά πιοra neci tradidit . Αntiochia deinde discedens
Περσών • εν τώ δε συγκρουσαι αυτόν τον 403 ) πόλεμον adversus Persas proficiscitur. Pers: autem , p -
Σ τέθησαν αυτώ οι Πέρσαι , και ανεϊλαν το πολύ lio cum eo commisso, graviter ei inculucrunt ;
VARIÆ LECTIONES.
27 λιμιτώ Ox. 28 και om. Ox. Εadem Ιαννουαρίου ,
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(5) "Έσφαξαν αυτόν εν τω Σιρμίω. De Ioco et D Dreis n, Charan.
milis genere, Nostro cum aliis convenit scriptori - ( 9 ) ' Και εσφάγη, επί της υπατείας Μαξίμου και
bus ; de causa non item . Fl. Vopiscus tres Probi (sjc . ed . Ox.) lavvovagiou . Alii Carum in Perside
cædis profert causas : i) quod milites nunquam fulmine iclum interijsse scribunt; verum bis coss.
oliosos permisil ; 2) quod dixerat brevi fore ut hoc fieri non potuit. Maximianum quidein et Ja
nullis militibus opus sit ; 3) quod in patria sua am - nuarium coss. habemus apud Eusebium et Chr.
plianda , ad sordida ac servilia ministeria milites Alex , alctorem ; quos tamen hic ad Diocletiani an
coegissel. num iv , ille ad ejusdem an . 1 , ponil .
Kάρος έτη β'. Caro
(6) 'Εβασίλευσεν ο θειότατοςauctor (10) 'Εβασίλευσε Νουμεριανός. Cous expeditione
imperanti annos. Il tribuit noster ; singu in Persas suscepla , Numerianum , lilium nalu mi
lisque filiis ejus successive , totidem : cum tamen porem , optime spei adolescenteni, illuc secum du
Carus pater, et filii luo una imperacint , nec impe xit : Carino interim , olio balil majori , rerum Oc
rii amrium tertium expleverint omnes. cidentalium cura commissa . Caro autem patri fatis
(7) Υπέταξε χώραν, ήντινα εκάλεσε Καρίαν. Ubi- funlo, Nuterinus haud Touge superfuit ,
pamn landem terrarum hac regio ? Cariam quideal socori insidiis interfells. .
agnoscimus, Asie Minoris regionem , sed longe (11) Kai ó öy!0 ; Baoni . Persecutione sul Decio
alle Carum imp. 1:00 nomine vocalam . in:p . firta martyrillin subisse sancium Babylam ,
( 8) " Ο εκάλεσεν εις ίδιον όνομα , Κάρας. Kάρα:, :{ test: lur Ensus, et post en Zon ras : Verum
CII Nosiro Celrenos el Procopilis, sive Káo qua hic de sancti Babyle mailyrio profert auto ,
021,H1 Slepianus, urbs est Mesopotamiam , que lle ab Eusebii narratione longe recedunt,
PATROL .GR. XC471. 13
 4 JOANNIS MALALA 450
2 4 aximaque exercitus imperatorii parte A πλήθος (12) της βοηθείας αυτού, και έφυγεν εν Κά.
excisa , ipse fuga in Caras evansit. Persae vero ur - ραις τη πόλει και φοσσεύσαντες οι Πέρσαι παρέλα-
he olsillione cingentes , captivum eum alue - βον αυτόν αιχμάλωτον, και ευθέως εφόνευσαν αυτόν
runt , nccique statim traditum, excoriarunt , και εκδείραντες το δέρμα αυτού (13) εποίησαν άσκον,
«letractanque ei pellem in utrem efformarunt , και σμυρνιάσαντες εφύλαξαν αυτόν εις ιδίαν δόξαν»
ungientisque conditam glorie causa asservarunt ; το δε λοιπόν πλήθος αυτού κατέκοψαν. Τελευτά δε και
reliquam vero quod fit exercitus ejus penitus βασιλεύς Νουμεριανός ών ενιαυτών λς'.
delerunt. Nirmerianus autem imperator e vivis
excessit annos natus XXXVI.
Post Numerianumimperavit Carinis Augustus, Μετά δε την βασιλείαν Νουμεριανού εβασίλευσε
frater ejus , annos 1 . Erat autem statura cirta , Καρίνος Αύγουστος ο αδελφός αυτού έτη β'. " Ην δε
crassus , νultu lato , candidus , crine crispo , re· κονδοειδής, παχύς, πλάτοψις, λευκός, ουλέθριξ, ανα
calsaster, parcus , nmagnanimus : factioni autem φάλας, σπανός, μεγαλόψυχος . Εφίλει δε το Πράσινον
Prasinæ studebat.
Πic , susceptoimperio , alisque mora Persis bel- "H μόνον δε εβασίλευσεν, επεστράτευσε κατά Περ
Jum intulit , Numeriani fratris in vindictain , e05. Β σων είς εκδίκησιν του ιδίου αυτού αδελφού Νουμε
que penitus profligavit . Eolem imperante , san- ριανού και περιεγένετο αυτών κατά κράτος. Επί δε
cli illi , Cosmas ct Daniianus , donlino sto invisi, της αυτού βασιλείας ετελεύτησαν οι άγιοι Κοσμάς και
Deci traditi sunt , hoc modo. Erant hi professione Δαμιανός το τρόπο τούτω, φθονηθέντες υπό του ιδίου
medici ; quos imperator etiam , ob curationes ab αυτών επιστάτου. Ήσαν γάρ ιατροί την επιστήμης,
cis effeclas , magni albuit : cui etiam ipsi hujus- ηγαπώντο δε υπό του βασιλέως Καρίνου, ως ποιούν
inodi quid contigerat . Post Persas prelio devictoς τες ιάσεις [101]· συνέβη γάρ τούτο γενέσθαι τωαυτό
et infinitam eorum multitudinem excisam, Perse Καρίνα βασιλεί. Μετά το συγκρούσαι τοϊς Hέρ
trium mensium inducias pelierunt. Imperator σαις (14) και τας επάνω ενέγκαι και κόψαι εξ αυτών
itaque , ob hienmis interperiem, exercitus etiam άπειρον πλήθος χειμώνος βαρυτάτου γενομένου ήτη
Sili bellis altriti rationem hallens , conditiones σαν οι Πέρσαι μηνών τριών ένδοσιν γενέσθαι » και διά
pacis in tres meuses concessit. Ipse interimin το επαχθες του χειμώνος φειδόμενος του ιδίου στρα
Cyrresticam, quam vocant , regionem contenlis, του, ως κοπωθέντι (15), ενέδωκε των τριών μηνών
o! exercitum suuna reficiendum, et ut 305 νul- την αίτησιν της ειρήνης. Και λαβών το ίδιον πλήθος
nerati Sanarentur. Ubi per hienheim Connoraiti , ήλθεν επί την λεγομένην χώραν των 20 Κυρηστι..
quaque all bellumn spectabant, pertractanti , subito κών (16), βουλόμενος και τον ίδιον στρατόν αναπαυ
accidit faciem ejus in aversum detorqueri.Cum- σαι και τους πληγάτους θεραπευθήναι. Ελθόντος δε
que ii , qui plurimi eum sequeliantur , medici αυτού εν τοις Κυρηστικούς 30 εν το χειμώνι, κακεί
nilil omnino proficerent , regionis illius medici αυτου διάγοντος και τα του πολέμου τρακταΐζοντος,
ad imperatorem vocali sunt ; ut qui regionis Suυ συνέβη εξαίφνης την όψιν αυτού εις τά οπίσω στρα
aeris vim penitus introspectam haberent. Quos φήναι. Και πολλών ιατρών ακολουθούντων το αυτο
inter ad imperatorem accesserant cum domino sto βασιλεί και μηδέν αυτόν ώφελησάντων ,εκελεύσθησαν
Sancti illi , Cosmas et Damianus. Cunique in in- οι τηςχώρας ιατροί εισελθείν προς τον βασιλέα, ως
peratore Sanandlo frustra fuissent medici onnes , ειδότες τους αέρας της εαυτών χώρας. 'Εν ο
sancti Cosinas el Damianus , quosdam ex primo- και ο επιστάτης των αγίων Κοσμά και Δαμιανού
ribus imperatoris clanculum allocuti , rogaliant προς τον βασιλέα, και συνεισήλθαν άμα (17) αυτό οι
ili cui Sanandi licentiano ipsi haberent. Per no- άγιοι. Και μηδέν δυνηθέντων των ιατρών ωφελή
clein itaque intromissi sancti lii , precibus suis σαι (405] τον βασιλέα Καρίνον, οι άγιοι Κοσμάς και
imperatorem Snabant : qui fidem deinceps eiς Δαμιανός λαθραίως 31 διελέχθησαν τισι των μεγιστά
VARIÆ LECTIONES.
10 Κηριστικών Ox. Vid . Clh. adnotationem. 20 Κηρυστικούς Ox. Sic et p. seq. ν. 2.21 λαθρέως Ox.
ED. CIIILEADI NOTÆ .
(12) Kai äveil.av CÒ T020 T2000s, etc . 'Aveira , D xūv. Cyrrestica , regio Syriæ , Antiochiæ conter
oor. 1 inusil , ab Enw : cujusmodi frequenter uli. mina, a Cyrrho urbe sic dicta. Sieplan . Kuppos ,
tur auctor noster . πόλις Συρίας , η ακρόπολις Σίνδαρος : ο πολίτης
(13) Και έκδοίραντες το δέρμα αυτού etc. Tale Κυρδέστης, ώς Πολύβιος πέμπτο και Κυρδέστις ή
qui de Valeria ) facili ) enorant Scriptores 'Αδήνα , και η χώρα , Κυρβεστική. Pro Σίνδαρος
nonnulli ; Numeriano vero liec non accidisse , ex tamen repono l'ivodoos, ex Strabone lib . xvi. Qui
probalis scriptoribus salis constal. etiam Κυρηστική scribit, cum η, quandoque etiam ι,
. (1 ) Μετά το συγκρουσαι τους Πέρσαις. Quas et simplici ρ ' είτα ή Κυριστική μέχρι 'Αντιοχί
hic aniles fabulas proferl auctor ? in Persas enim δος. Ει paulo infra :'Ενταύθα δ' έστι πόλις Γίνδαρος,
nunquam Carinus imp. profectus cst ; 111pole cui il ακρόπολις της Κυριστικής. Plinius Nat. Ηist . lib. V,
patro Caro in Pirsas proficiscente, imperti occiden - cap . 23 , de Colesyria verba faciens , Cyrresticam
talis cuna commissa est, vocat : El inde Cyrrhistica regio Cyrrhuin , etc.
15) Ως κοπωθέντι. Scr. κωπηθέντος. (17) Και συνεισήλθαν άμα . Ηλθα, 280r.Ainusital,
( 15) ώραν των Κηρυστικών. Scr. Κυρεστι- έλθω, et paulo Supra , ειλα ab έλω.
 401 CHRONOGRAPH . - LIB . XII. 162
νων του βασιλέως ένα ιάσωνται αυτόν. Και είσ- IA Ahabens , dicellat : Hom:nes: isti servi sunt Dei al
ηνέχθησαν οι άγιοι το βασιλεί εν νυκτί και αυτοί tissimi. Imperator itaque , pristine Sanitali re
εάσαντο αυτόν διά της ίδιας προσευχής. Και επίστευ- stitutus , Sanctos liosce et ipse , et optimales ejus
σεν αυτοίς , λέγων ότι ούτοι οι άνθρωποι δούλοι του in lionore habuerunt . Quin el rogatu corun di
Θεού του Υψίστου εισί. Και υγιάνας και αποκα- vino suo edito per totum in perium Romanum
τασταθείς ώς ήν το πρώην είχεν αυτούς έν τιμή και protinus pronulgalo , cavebat ne quis - deinceps
πάντες οι μεγιστάνες αυτού. Παρακληθείς δε παρ' Christianos , quos vocant , violaret , aut a cult :
αυτών των αγίων, εποίησεν ευθέως θείαν αυτού διά- suo prohiberet.
ταξιν εις πάσαν την Ρωμαϊκής πολιτείαν , ώστε μηδένα των λεγομένων Χριστιανών υπομείναι τι κα
κον, μήτε δε κωλύεσθαι θρησκεύειν ώς βούλονται.
Ο δε επιστάτης αυτών εισαχθείς από των άλλων Ceterum eorum dominus , ubi intel!exeral
αξιωματικών ιατρών των ακολουθούντων τω αυτώ quanto sanctos Mosce amore prosequelatur:impe
βασιλεί, και έωρακώς την προς τους αγίους αγά- rator , a primariis medicisimperatoris in id all ! -
την, ήν είχεν ο βασιλεύς προς αυτούς, φθονών αυτοίς clu3, 306smine eos invisos habuit : quia : pri
εκαρτέρησε. Και μετά το εξελθείν τον αυτόν βασιλέα τηum vero imperator ex Cyrrestica regione in
Καοίνον εκ των Κυριστικών εις τα Περσικά δόλω 32 B Persiden discesseral , servis suis stipals, Der
ο επιστάτης των αγίων Κοσμά και Δαμιανού λαβών dolun Sanctos illos ad notes abductos, Tanquam
αυτοίς μετα των ιδίων αυτού ανθρώπων εν τοις Cliristiani dogmatis sectatores, precipites dedit.
όρεσιν εκρήμνισεν 33 αυτούς, ώς όντας εκ του δόγ- Taleno itaque vitae exitum justi li liabuerunt.
ματος των Χριστιανών, και ούτως οι δίκαιοι έτε
λειώθησαν.
Εν [406] δε τω μέσω χρόνω του πολέμου και αυτός Imperator autein Carinus, medio Delli epore
Καρίνος τελευτά ιδίω θανάτο (18) , ών ενιαυτών nature concessit , annos malus XXXI.
λ6 . Carinum excepit Diocleiianus ; qui impcravil
Μετά δε την βασιλείαν Καρίνου εβασίλευσε Διο annos sx, el menses ix. Erat hic procerus , gra
κλητιανός έτη κ' καιI wivae 0 . " Ην
μήνας θ'. δε naxods,
Hyod des cilis , facie macilenta , capile barbaque canus ,
μακρός, λε
πτός, ξήροψις, όλοπόλιος την κάραν και το γένειον, colore corporis pallente , oculis cesiis , naso
λευκός τω σώματι, γλαυκός, παχύρινος , υπόκυρτος crasso , subcurνis , sunnie magnanimus , edifi
μεγαλόψυχος πάνυ και φιλοκτίστης. 'Ανηγορεύθη δε candique studiosissinus. Imperator vero designa
και βασιλεύς επί της υπατείας Βάσσου και Κυντια - , ιus est , Basso et Quintia no coss.
νου (19).
'Επί δε της αυτού βασιλείας εγένετο σκότος μέ- Iloc imperante , tenebre profunde per die
γα (20) πάσαν την ημέραν' μετά δε τρία έτη της integrun orlbi inculhuerunt. Tertio autem imperii
βασιλείας αυτού εποίησε Καίσαρα τον υιόν αυτού anno exacio, Maximianum filium, qui el Herculia
Διαξιμιανών (21) τον και Ερκουλλιανόν 3 . Των δε nus , Cesarem creavit. Persis autem arma Stmen
Περσών κινησάντων όπλισάμενος ο Διοκλητιανός tibus , Dioclelianus , cum Maximiano , in eoς
επεστράτευσεν άμα τη Μαξιμιανό. Και φθασάντων profectus est. Per Antiocliam vero magnam facto
των αυτών Αντιόχειαν την μεγάλην, έπεμψεν ο αυ- itinere , Dioclelianus , Maximiano contra Pers15
της Διοκλητιανός Μαξιμιανον τον Καίσαρα κατά iniss ) , ibidem connoratus est : uli elian Dala
Περσών και έμεινεν ο αυτός Διοκλητιανός εν 'Αντιο- lium ingens exstruxit , inventis ibi jaclis olin a
χεία. Και έκτισεν εκεί παλάτιον μέγα , εύρων θεμε- Gallieno Licinaliano fundamentis . Baluem eli
λίους τεθέντας πρώην μέν υπό Γαλλιηνού του και publication urbis in planitie exstruxit , prope cir
Λικιννιανού. " Εκτισε δε και αυτός Διοκλητιανός και cum veterem; quod Diocletianum 307 vocavit.
δημόσιου λουτρόν εις την πεδιάδα,[107] πλησίον του Aiorrea quoque , pro frumentis Condendis , ex
παλαιού ιππικού , όπερ εκάλεσε το Διοκλητιανόν. , struxit : ensuris etiam frumenti , aliorumque:
" Εκτισε δε και ώρεία λόγω 38 αποθέτων (22) σίτου : " vcinalium onmnino publice constitutis : ne, :i
και μέτρα δε σίτου πάσιν έδωκε και των πιπράσκο- mercaturam exercerent , a nmilite darnno aliquo
μένων άλλων πάντων διά το μήεπηρεάζεσθαί τινα των afiicerentur. Stadium quoque, quod vocant, in
VARIÆ LECTIONES.
31 δόλω Ch., δόλου Ox. 30 εκρήμνισαν Ch., έκρέμνισεν Οx. 3% τον και Ερκουλλιανόν, « Ερκούλιος 2lis
omnibus, iam Græcis quam Latinis , alque etiam Noslio infra dictus est. » Ch . V . p. 155 C . 35 års
θετών Ox .
ED. CHLMEADI NOTÆ .
(18) Καρίνος τελευτά τα (sic. ed. Ox.) ιδίω θα- (20) Εγένετο σκότος μέγα. De leneliris Misce aprili
vita . Imo a Diocletiano mullis præliis lentatus, ab alios allum silentium .
eodem tandem viclus interficitur, leste Fl. Vopisco . (21) Tov ulov avtov Malucavov .Diocletiani gener ,
(19) Της ύπατείας Βάσσου και Κυντιανού. Βassim non filius eral Maximianus. Vide Cedrenuin.
ei Oilianum coss. Eusebius ad Diocletiani in p. ( 22 ) Λόγω αποθετών, forte scribenduυ , αποθη .
annum IV ponit ;; Chr. Alex . auctor, ad ejusdem zūr
a ! Π! Ι.
ι13 JOANNIS MALALE
1-apline exstruxit, propter Olympicos aliosque A αγοραίων από των στρατιωτών : έκτισε δε και το
agonistas ; scilicet ne quadrigis vecti, ad Argy- στάδιον το λεγόμενον εν Δάφνη δια τους Ολυμπικούς
run luvium proficisci Tenerentur, ad coronati0- και τους λοιπούς αγωνιστάς , ώστε μή απιέναι εν
nein , post certamina Antiochie magne finita, κοτρίγαις (23) και στεφανούσθαι εν 'Αργυρώ ποτα
Daphnem pelerent , neque in posterum tantun μη, αλλά μετά το αγωνίσασθαι πάντας εν 'Αντιοχεία
itineris intervalluin ennetirentur, ad Argyrum τη μεγάλη ανιέναι αυτούς εν τη λεγομένη Δάφνη ,
Πανium quadrigis devecti Cilicibus, Antioclienses, και μή ίνα 36 τοσούτον διάστημα οδού απέρχωνταιεν
ιίφue in Olympicis agoniste fuissent. Post lu- το Αργυρό ποταμώ εν κoτρίγαις της Κιλικίας,
«los itaque finitos, juxta edictum imperatorium και οι Ολυμπικοί και οι 'Αντιοχείς απιόντες κατά
Dop!inem deinceps pelebant, uti ibi coronaren- το 'Ολύμπια , καθώς και εν τη θεία αυτού διατάξει
tur . Condidit etiam, in hoc Daplines stadio, fa» εκέλευσεν εν Δάφνη δαφνούσθαι 37 τους αγωνιζομέ
num Jovis Olympii , et in ejusdem Stadii funda, νους εν τω αγώνα των Ολυμπίων. " Εκτισε δε εν
1emplum Nemesi erexit. Apollinis quoque fanum αυτή τη σταδίο Δάφνης ιερον Ολυμπίου Διός, και
instauravit , variisque marmoribus exornavit. εν τη σφενδόνη του αυτού σταδίου έκτισεν ιερόν τη
Templum etiam subterraneum Hecate sacravit , Νεμέσει 38. 'Ανανέωσε δε και το του Απόλλωνος
in quod per gradus ccci.XV descendebatur . Pala - Β ιερόν, κοσμήσας διαφόροις μαρμάροις . "Έχτισε 408)
iuminsuper in Daphne exstruxit , ubi imperato- δε και τη Εκάτη ιερόν καταχθόνιον βαθμών τξε'.
Tes illuc adventantes cominorarentur , cum antea "Έκτισε δε εν Δάφνη και παλάτιον εις το τους ανιόν
Tentoriis solunm, ad lucum defixis, uterentur. τας βασιλείς εκεί καταμένειν, επειδή πρώην εις το
Quineliam fabricas ibi crexit, in quilts arma, άλσος εποίουν παπυλεώνας και κατέμενον. "Έχτισε
in exercitus usum, fabricarentur. Edessa ctiam δε και φαιρικάς (24) τρεις προς το κατασκευάζεσθαι
fabricas erexit, uti armanenta belli ad main όπλα το στρατό, έκτισε δε και εν 'Εδέτη φατρικά
haberent. Similiter etiam in Damasco fabricas διά τό τα όπλα εγγύς χορηγείσθαι · ώσαύτως δε και
exstruxit , olh frequentes Saracenorum incursio - εν Δαμασκό έκτισε φαβρικά, εννοήσας τας επιδρο
nes. 308 Antiochie clian monetarun officina ), μας των Σαρακηνών. "Έκτισε δε και εν 'Αντιοχεία
qua numni cuderentur, terremotilus collapsan, Λιόνη ταν , ώστε χαράσσεσθαι εκεί νομίσματα : ήν
redintegravit. Bulneum etiam, praeter alia tria a χάρ ή αυτή Μάνητα από σεισμού καταστραφείσα "
Sc condita , quartum quoque exstruxit , quod Se- και ανανεώθη. "Έκτισε δε και λουτρών, όπερ εκά
Datorium nominavit. λεσε Συγκλητικόν, ομοίως δε και άλλα γ' λουτρά .
bellatis, Antiocliam revertitur , captivam secun " και νικήσας αυτούς κατά κράτος επανήλθεν εν 'Αν
Πι cens Persici regis uxorem, quam paucis stipa- τιοχεία, λαβών αιχμάλωτον την του βασιλέως των
1am ( exercitu reliquo funditus deleto ), ad Inline Περσών γυναίκα , εκείνων φυγόντων μετά ολίγων
limites, una cum rege marito fugientem , assecu- ανδρών εις το Ινδολίμιτον 21, του πλήθους αυτών
tus fuerat. Regina autem Ρersarum , Arsane , αναλωθέντος. Η δε βασίλισσα των Περσών 'Αρτανή
Diocleliani Romaniimperatoris jussu , in Dupline ώκησεν εν Δάφνη φυλαττομένη [109] κατά κέλευσιν
25nis aliquoι , ουni cui honore custodiebatur. του βασιλέως Ρωμαίων Διοκλητιανού μετά τιμής
Post vero , pacis Conditionibus invicem initis, επί χρόνων *0 . Και μετά ταύτα πάκτων ειρήνης γε
regina , in Persideia miss , conjugi suo resti- νομένων απεδόθη Πέρσαις τα ιδία αυτής ανδρί, φυ.
lila ( sl. λαχθείσα μετά τιμής.
Eolemtemporeimperator,ob partam victoriam, 'Εν αυτό δε τω χρόνωδωρεαι παρεσχέθησαν παρά
utique per in perium Romanum largiliones distri- του βασιλέως πάση τη Γωμαίων πολιτεία υπέρ των
buil . επινικίων.
len Diocletianus castra passini per confinia "Έκτισε δε και εις τα λίμιτα κάστρα και αυτός
exstruxit , ab ΑΕgypίο usque ad lines Persicos ; D Διοκλητιανός από της Αιγύπτου έως των Περσικών
collocatis illilimitaneis militibus , ducibus etian per όρων, τάξας εν αυτούς στρατιώτας λιμιτανέους , προ
provincias constitutis , qui castris hisce cum ar - χειρισάμενος και δούκας κατά επαρχίαν ενδοτέρω
VARLE LECTIONES .
36 μή ένα. ίνα μή ? 37 δαφνούσθαι. 4 Forte στεφανούσθαι. » Ch. 38 Νεμέσει Ch., Νεμέση Ox. 29 Ινδο
λιμιτόν Ox. 40 χρόνων. Scribe χρόνον, ut est p. 482, 7. Conf. ad p . 181, 1.
ED, CHLMEADI NOTÆ .
(25) 'Εν κoτρίγαις. Ιta etiam infra : και μή ένα φαρικά. Justiniani Novell. 85, Italbet, φάρις
τοσούτον διάστημα οδού απέρχωνται εν τω 'Αργυ - ώστε διά θείας ημών αντιγραφής εν εκείνοις αυτού,
ώ ποταμώ εν κoτρίγαις της Κιλικίας. Locus iste κατατάττεσθαι τους τόπους, εν οίς εισι δημόσιαι :
ifficilis est, el cui enucleando me fateor imparein. 6 pixes. Fabricæ autem bæ loci erani publici, ale
ketelyais, quadrigis , vertimus, nempe ob rocont mis conficiendis destinati ; artificibus eliam ex prie
similitudinem : nec enim vocabulum hoc usquam blico stipe constituta , ut ex sequentibus, Jusliman.
alibi invenire polui. Quid tamen quadrinis cum Novel. cital., 1pparel : ' Ε ' δημόσια αυτούς έργα:
Huvio ? De hoc videant crudili. ζομένους όπλα, και τας εκ του δημοσίου σιτησε »
( 4) "Εκτισε δε και φαρικάς. Γναθρικόν eliano nell- κομίζεσθαι.
brum infra habemus : " L ' 110€ Ô zal év 'Eốcon
45 CITRONOGRAPIIIS. - LIB . XII.
των κάστρων καθέζεσθαι μετά πολλής βοηθείας προς A nata minu insidentes , loca custodiient. Ι::. 13 -
τταραφυλακήν. Και ανήνεγκαν το βασιλεί και το ιori itaque et Cesari stativas ubique per confinia
Καίσαρι στήλας εν τω λιμίτο της Συρίας . Syrie posuerunt.
'Εν αυτό δε τω χρόνω έτυράννησαν οι Αιγύπτιοι Sub hoctempus Egyptii in prefectos suos il:-
και εφόνευσαν τους άρχοντας αυτών. Και επεστρά- Surgentes, eos interfecerunt. Imperator itaque 111
τευσε κατ' αυτών και αυτός Διοκλητιανός , και επολέ- eos arma movit , Alexandriamque 303 magn: 1:
μησεν εν 'Αλεξανδρεία τη μεγάλη, πολιορκήσας αυ- olsidione cinxit : et fossa egesta, rescissoque qui
τήν και ποιήσας φοσάτα , κόψας τον αγωγών και ibi urbis in usum erat , aqueducts, cursuque aqua
στρέψας αυτόν από του λεγομένου Κανόπου και rum per aliam a Canopo viam diverso, urber
παρέχοντα χρήσιν τη πόλει. Παραλαβών δε 'Αλεξάν- tandem cepit , caplamque incendiis vastavit. In
δρειαν ενέπρησεν αυτήν· εισήλθε δε εν αυτή έφιππος , perator autem, equo insidens, urbem ingressds :
του ίππου αυτού περιπατούντος επάνω τών λειψά- est; equo inlerino occisorum cadavera calcaul ».
νων. " Ην δε κελεύσας το εξπεδίτω μή φείσασθαι Exercitui vero in mandata dederat uti non prius
του φονεύειν , έως oύ ανέλθη τα αίματα των [ 10] a cedibus abstinerent , quam ad equi cui inside
σφαζομένων έως το γόνυ του ίππου (25) ού εκάθητο. , bat genua sanguis occisorum pertingeret. Conti
Συνέβη δε κατά κέλευσιν Θεού πλησίον της πόρτας Ρ git autem ( Deo ita volente ), imperatore urben
εισελθόντος 41 αυτού τον ίππον εν ώ εκάθητο ο βα- ingrediente, a Portis ipsis non procul , equa
σιλεύς πατήσαι λείψανον ανθρώπου και κονδάψαντα ejus , dum per cadavera incedit , trunco hominis
εις αυτό (26) γονατίσαι και αιματωθήναι το γόνυ του impingere ; equique , ex casu illo labascentis,
ίππου · και προσεσχηκώς έδωκεν ενδουλγεντίας 42, genu sanguine tinctum esse. Quo viso , imperator
και επαύσαντο οι στρατιώται κόπτοντες τους πολίτας militem repressit , et venia data non ulterius in
'Αλεξανδρείας. Και ανέστησαν οι αυτοι 'Αλεξανδρείς Alexandrinos sevire permisit. Alexandrini itaque
στήλην χαλκήν τω ίππω υπέρ ευχαριστίας · όστις stalliam Bream equo grati posuerunt; Iocumque
τόπος ούτως ονομάζεται έως της σήμερον ο "Ιππος eum, Diocletiani Equum, usque adliue appellant.
Διοκλητιανού. Και έκτοτε έχρημάτισεν ονομάζεσθα: Insuper etiam Alexandrini annumsuum primum
πρώτον έτος 'Αλεξανδρείας. " Έστιν ούν εξ εκείνου exinde meralbant. Ηoc itaque initium est era:
του χρόνου και χρηματισμός της προς Αίγυπτον Alexandrinorum in Egypίο.
'Αλεξανδρείας .
"Επί δε της βασιλείας αυτού ανεφάνη τις Μανι- Ηujus sub imperio, proliit Rome Manicliseis
χαίος εν Ρώμη τη πόλει ονόματι Βούνδος · όστις quidam, nomine Bundus : qui negleclis Mani
απέσχισεν εκ του δόγματος των Μανιχαίων, παρεισ . chicorum placilis , dogmata sua,invexit. Docelat
αγαγών ίδιον δόγμα και διδάσκων ότι ο αγαθός hic bonum Deum cum malo Dellum haluisse ;
Θεός επολέμησε το πονηρώ και ενίκησεν αυτόν, και malumque a bono superatum ; honoren proindle
δεί τον 63 νικητήν τιμών. Απήλθε δε και εν Περσίδι Victori tribuendum. In Persiden 310 φιοφue
διδάσκων. "Οπερ δόγμα Μανιχαϊκόν παρά Πέρσαις profectus, ibi etiam dogmala sua disseminavit.
καλείται κατά την αυτών γλώσσαν το των Δαρισθε- Manicheorum vero dogma Iloc Perse, iliorate
νών, και ερμηνεύεται το του 'Αγαθού. Sho, Daristhenorum vocant : quasi dicas, Dei boni
dogma.
“Ο δε [ 1] αυτός Διοκλητιανός βασιλεύς έποίησε Ιdem Diocletianus imperator Christianos perst
διωγμόν Χριστιανών και ετιμωρήθησαν πολλοί cutus est ; quorum multi martyrio coronati sunt :
μαρτυρήσαντες, εν οίς εμαρτύρησε και ο άγιος Μη- inter quos fuit sanctus Menas. Quin el templa
νάς. Και αι εκκλησίαι δε καθηρέθησαν, και απειλοι eorum a fundamentis eversa sunt : graves insuper
δε και φόβος ήν πολύς. min , lerroresque Christianis incussi.
Εν δε τω χρόνω των Ολυμπίων κατέφθασεν εν Olympicis autem appropinquantilus,imperator
Αιγύπτου . Και του Ολυμπικού αγώνος μέλλοντος discue celebratis , ipse alytarchie habitum susce-
επιτελείσθαι, εφόρεσε το σχήμα το του αλυτάρχου pit. Moris autem erat it alytarcha stolam all : ,
ο βασιλεύς Διοκλητιανός. Την δε στολήν ο αλυταρ- Ioloserican gestaret :imperator vero, pro alla ,
χος άσπρον όλοσηρικόν εφόρει · ο δε βασιλεύς αντί purpurea sibi sumpsit ; in celeris habitum aly
του άσπρου εφόρεσε πορφυρούν, τα δε άλλα πάντα Car clie per Onia referellat , Sacramque man
ώς ήν έθος το αλυτάρχη φορείν, κρατών την ιεράν fereis virgam, et populum pro more veneralis,
ράβδον και προσκυνών τον δήμον , εθεώρησε τον per lies constitutos omnes , Olympica certamin.
'Ολυμπικών αγώνα τάς νενομισμένας πάσαςημέρας. spectalba!. Ιtaque ex optimalibus etiam ejus nOil -
VARIA LECTIONES.
και εισελθότος Ox., εισελθόντος (Ch. 12 ινδουλγεντίας ( λ., ινδουλποντίας Ox. 63 τον, την Ox.
ED . CHILIEADI. NOTÆ .
(25) "Εως το γόνυ του ίππου. "Έως , accusativo (26) Και κονδάψαντα εις αυτό. Νονατη paid
junclub , alibi haud iemere invenies. 101110 111:111111ιι Ιιο : 500ml 1 .
457 JOANNIS BIILILE
nulli eo ad certannina convendrint, virtutis Suie A Και εκ των αξιωματικών αυτού κατήρχοντο τινες
specialina exhililuri : quorun hi paliestra, illi εν τοις Ολυμπικούς αγώσιν επιδεικνύμενοι αρετής
pugilatu, alii pancratio, curso vero alii decerta- χάριν και οι μεν έπάλαιον, οι δε επύκτευον, οι δε
bant. Victoribus autem souras dedit , omnibusque επαγκρατίαζον, οι δε έτρεχον και τους νικώσι πα
munera affatim dispertivit , uti Sapientissimus ρείχε σάκρας (27) και πάσι πολλά εφιλοτιμήσατο ·
Domelianus haec scripta reliquit. Diocletianus καθώς Δομετιανός ( u) [ 412] ο σοφώτατος (28) συν
autem alytarclia Antiochie factus, imperatorium εγράψατο. Και άλυτάρχης και εν 'Αντιοχεία και αυτός
habitum deposuit : nec amplius, fiuitis Olympicis, Διοκλητιανός και αποθέμενος το βασιλικών σχήμα
imperatorio fungi munere voluit , licens : Impe- και μετά το πληρώσαι τα Ολύμπια ούχ είλετο βασ..
τιο 11enuel 311 abdicai, Jotisque lamortalis ta- λεύσαι, λέγων ότι 'Ατεθέμην την βασιλείαν και
bilun gestali Hunc itaque vite statum deinceps εφόρεσα σχήμα του αθανάτου Διός. Και έκτοτε
aplexus est , natureque tandem cessit , annos έμεινεν ούτως · τελευτα δέ ιδίω θανάτω, ών ενιαυ
natus LXXII . των οβ'. .
Post depositum vero a Dioclelianoimperium, a Μετά δε το αποθέσθαι τον Διοκλητιανόν την βασι
Maxiniano Vercules susceptum est , qui impera- λείαν εβασίλευσε Μαξιμιανός ο και επίκλην 'Ερκού
vit annos XIX. Hic Ikonmain reversus, de Persis 3 λιος (90) έτη κθ'. Και ανελθών εν Ρώμη έθριάμ
et Egyptiis levictis triumplium egit . Erat autem 6ευσε την κατά Περσών και Αιγυπτίων νίκην. Ίν
procerus , robustus, capite canescerale, crine δε μακρός, ευσθενής, μιξοπόλιος την κάραν, απλό
piano, barbatus , colore nigro , nas0 eleganti , θριξ, τελειοπώγων, μελάγχρους, εύρινος, ενόφθαλ
oculis pulchris , cloquens. Infensius et thic quoque μος, ελλόγιμος. Ηγωνίσατο δε και αυτός κατά Χρι
Christianis fuit : plurimosque sanctos neci delii , στιανών και ετιμωρήσατο τρολλούς αγίους· εν οίς
ex quibus fuerunt sanctus Panteleo, Sanctus Ηe- εμαρτύρησεν ο άγιος Πανταλέων και ο άγιος Ησύ
sychius, Sanctus Hermippus , sanctus flermolauς χιος και ο άγιος "Ερμιππος και ο άγιος Ερμόλαος
et sanctus Hermocrales , martyres. και ο άγιος Ερμοκράτης.
Accidit autem etiam hujus sub imperio , Olym- Και πάλιν 'Ολυμπίων αγομένων εν τη αυτού βα
pica celebrari , quo Tenpore Armenios, adversus σιλεία, ελθόντος αυτού εν τη Ανατολή κατά 'Αρμε
Romanum imperium rebellantes , exercitu in νίων τυραννησάντων Ρωμαίους , νικήσας αυτούς
Orientem duclo , penitus subegerat. Certior auten κατά κράτος και υποτάξας αυτούς, μαθών δε τον
panegyrin, Antiochiam venit : ubi et ipse , alyliar- τιοχεία δια τας επισήμους ημέρας του αγώνος.
clia habitum gestalis , munia ejus cxseculis " Και φορέσας [ 15] και αυτός το σχήμα του αλυτάρ
est. Qui autem ibi convenerant senalorum filii , χου αλυτάρχησε 43 . και ηγωνίσαντο και επί αυτού
senatores ctiamjuniores ipsi , corati co decerta- 7 εκ του δήμου τέκνα συγκλητικών και συγκλητικοί
bant ; hi quidem palaestra , illi cursu , alii pancra- νεώτεροι και οι μεν έπάλαιον, οι δε έτρεχον, οι δε
io , 1rrigatione alii , alii pugilatu , nonnulli etiam επαγκρατίαζον, οι δε ηνιόχουν, οι δε επύκτευον, οι
voce certantes. Victorum autem ( preter munera δε έφωνασκουν και 6. και οι νικώντες ελάμβανον μείζoυς
gia eis largitus est ), Ilos quidem majoribus αξίας, οι δε προέκοπτον εν ταις στρατείαις και διχα
auxit honoribus, illos vero ad militares provexit τών διδομένων αυτοις φιλοτιμιών. 'Απέθετο δε και
dignitates. Maximianus autemipse , positoimpe- αυτός Μαξιμιανός την βασιλείαν και την πορφύραν
rio , 3I2 purpura regioque ornatu omni exue- και πάσαν την βασιλικήν φορεσίαν, και εφόρεσε τα
at sese; habitumque alytarclie gestans, peractis άλυταρχικά. Και μετά το πληρωθήναι τας ημέρας
Olypicorum diebus , non amplius imperatorio των Ολυμπίων ουχ είλετο ουδέ αυτός βασιλευται,
fungi miere dignatus est : sell Romam reversus αλλ' επανελθών εν τη Ρώμη απετάξατο της βα
regno Sese alblicavit , privatam deinceps vitam σιλείας και έμεινεν ούτως έως θανάτου . Και
VARIÆ LECTIONES.
* Fort. άλυταρχή σας. 68 αλυτάρχησε . ήλυτάρχησε Ch. V. vol. II , p. 49 € . 66 έφωνάσκων. « έφωνά
σκουν, uti eliato supra habet, in Connolo. o C . ' 47 στρατείας Ox.
ED. CIIILMEADI NOTÆ .
(17) Τοίς νικώσι παρείχε σάκρας. Σάκραι rescri- D pisse supra fatetur,li!».Χn, illi de Commodo agitur.
ota sunt , sive litter imperaloria : lioc vero loco (99) Εβασίλευσε Μαξιμιανός , ο και επίκλην
diplomata inperaloria , sive lilleras quas vocant 'Eoxou .os, é an c0'. Diocletianus el Maximianiis
patentes , victoribus bonores quiosdam , sive digni- collega imperiain una lenuerunt, unoque deinceps
tales confirmantes, intelligi pulo. die, imperio abdicato , babitum privatuin sumpse
( 23) Καθώς Δομετιανός ο σοφώτατος. Forte legen . runt. Eutropius lib. X, all finem : Uterque no die
duin , Ao uvivos Ó. o . De ludis enim bisce Olympicis privalo habilu imperii insigne mutavit , Nicomediæ
Antiochiie celebratis , quidquid profert auctor Diocletianus, llerculeus Niediolani, elc .
rosier, Domnino chronographo id omne se acce
HIODI NOT.E.
(1 ) Soustavós. Scriptor hactenus ignotus ; sed Oxon. Non itaque corrigendum Apuvivos, qui arrisit
CHANdem citalur ligimus in alio quodam 05. Chimieado .
 49 CHRONOGRAPHIA. -- LIB . XII.
μετά 68 χρόνον τελευτά ιδίου θανάτω, ών ενιαυ- A agris. Non longe aiten post , annum agris ιν!!,
τωνΚαιν '. μετά το αποθέσθαι την βασιλείαν Μαξιμια - faris concessit .
Iniperium a Msiniano positum susceil N . -
νον εβασίλευσε Μαξέντιος ο και Γαλέριος (50) έτη γ'. Xenfius , qui et Ca!eritis : regnaviue annos 1:1.
" Ην κονδοειδής, πλατύς, ουλόθριξ, 414] λευκός, ευ- Eral vero curlus , corpore Into , crispus, culi.
πώγων, υπόστραβος, σιμος, οργίλος. Έρίλει δε το dus , Darlhalus, substratus , simus , iracundus :
Βένετον factioni allem Venetie studebat.
'Επί δεμέρος.
της αυτού βασιλείαςε'Ιάμβλιχος 49 ο φιλό- Ηujus sul imperio Horuit Jamblielmus philoso
σοφος εδίδασκεν (31), oικών εν Δάφνη έως της τε- plus , qui in Dapline vitam suam transegit .
λευτής αυτού.
'Εν δε το αυτό χρόνο οι Πέρσαι συμμαχούντες Εodem tempore Perse, junctis cum Armenia
'Αρμενίοις πολεμηθείσιν άμα αυτοίς επελθόντες εν viribus, Romanas ditiones invaserunt , easque
τοϊς Ρωμαϊκούς επραίδευσαν χώρας. Και επεστρά- depredarunt. Maventius itaque, per Armenian
τευσε κατ' αυτών και αυτός Μαξέντιος (52) και επο - iter ducens, Persas bello petit; quibus devellatis,
λέμησε Πέρσαις, και ανήλωσεν αυτούς διά της 'Αρ . regiones etiam ibi Ρersarmeniis abroplas , Πο .
μενίας κατελθών κατ' αυτών, και απέσπασε χώρας και mano addidit imperio ; quas in Armenian pri
εκ των Περσαρμενίων (53) και εποίησεν υπό Ρω- niam et secundam Romanorum distribuit. Interim
μαίους • ήντινα εκάλεσε πρώτης και δευτέραν 'Αρμε- VerO , duin Persarmenio Mixentius Conoraba
μίαν Ρωμαίων. Εν τώ δε είναι την αυτον Μαξέν.. ιur, Perse Osdroinam invadentes , ut beim ibi
τιον εις Περσαρμενίαν επέρριψαν οι Πέρσαι εις την captam , et incendiis vastata ) , funditus everte
'Οσδρoηνήν 30 και παρέλαβον πόλιν και έκαυσαν και runt : spoliisque ingentibus onusti , absque lora
έστρεψαν, και λαβόντες πολλήν πραΐδαν εξαίφνης recesserunt : nomen autern Urbi als eis capte ,
ανεχώρησαν• ελέγετο δε ή παραληφθείσα υπ' αυ- Maximianopolis . Urlben hanc imperator Maxen
των πόλις Μαξιμιανούπολις . Ο 51 δε αυτός βασιλεύς tius,nonibus excitalis, de integro 313 instau
Μαξέντιος ανήγειρεν αυτήν κτίσας και [413) τα ravit ; civesque superstites multis donavit, tribu
τείχη, και πολλά φιλοτιμησάμενος τοϊς ζήσασιν tis etiam illis in triennium reinissis. Romani
εκούφισεν αυτούς της συντελείας επί έτη γ'. Και deinde reversus, e niedio sulblatus est, alatis
επανελθών εν τη Ρώμη ανηρέθη (34), ών ενιαυτών ano LΙΙΙ .
νγ'.
Μετά δε την βασιλείαν Μαξεντίου (55) εβασίλευ- , Maxentium excepit Constantius Chorus , qui
σε Κωνστάντιος ο Χλωρός έτη ιγ'. " Ην δε μακρος, " imperavit annos XII. Erat hic procerus, gracilis ,
λεπτός, μιξοπόλιος , εύχρoος το σώμα και τους subcanus , colore corporis oculorumque pulchro,
οφθαλμούς, εύρινος , σπανός , ήσυχος, μεγαλόψυ - nas0 eleganti, parcus, quietus, magnanimus.
χος.
Εν δε τη αυτού βασιλεία έπαθεν υπό θεομηνίας Ηujus sub imperio, Salamias, urlis Cypri, li
• Σαλαμιάς πόλης της Κύπρου (55), υπό σεισμού κατα- Vinam iran passa est : maxima cnim ejus pars
VARIAE LECTIONES.
68 και μετά Cli., κατά μετά Ox. +3 Ιάμβλικος Ox. 50 'Οσδροΐνην Ox. 51 οι Ox.
ED. CHILHEADI NOTÆ .
(70) Eβασίλευσε Μαξέντιος, ο και Γαλέριος, Str. alii aliquanto sequius ponunt, Valentinian0 ct
Μαξιμιανός, ο και Γαλέριος : 1axeniis enin (G4- . Valente impp.
Herii cognomentum non baluit. Diocletin 15 211 - (52 ) 'Επεστράτευσε κατ' αυτών και αυτός Μαξέντιος.
lem , et Maximianus llerculius imp.,posito imperio , Bellum hoc in Persas a Galerio Maximiano, Dioclei.
hic quidem sibi successorem designat Construtiunt imp. anno Xvii gestum est. Vid . Euseh . Chron .
Chlorum , imperii parte occidentali ei commissa : (53 ) 'Ex tlov Tlapsaouleviwv. Persarmenii dicli
Diocletianus vero Maximianum Galeriim Orientid- sunt, qui Armeniam majorein incolunt ; Romana
libus regionibus, sui in locum , prælecit. Maxen - imperio olim subditam , a Philippo vero, qui Gor .
lium tamen Maximiani Herculei filium Romani, diano successit, Sap:ori Persarum regi proditum ,
sua auctoritate , Cäsarem crearunt : contra quelli uli leslalur Evagrius, Eccles. llist. I. v, cap . 7.
Constantinus M . Constantii Chlori ex Helena fili15, ( 5 ) Επανελθών εν τη Ρώμη ανηρέθη. Alorlis
v imperii siianno armamovit, tandemque penilus genus boc Galerio non convenii.
devicii, ad Milviu poniem , leste Eutropio, lib . x. (35) Metà ôš thy Basilerav Mabevrico , etc. Con
Cælerum tempora hæc, in se perplexa satis , iin slantius, el Galerius Maximianus, quem bic auctor
plicatissiina reddit auctor nosier . intelligit, eodem tempore Cæsares creati sunt, et
(31) Tau6 .cyos Ó GRÓJogos ¢o ! asxa , Jamblichi in Reip , administrationem assumpti, a Diocletiano ,
duo fuerunt : aller liberius; ita enim , a tud õnumwv, el Maximiano lierculio : uisupra dictum : solique,
apud Suidam , verlere possimus. 'lá Jóa!yo; oŬTO ; , deinceps post purpuram ab his positam , simul im
ős vasiv, atd .ojmwy ñv. Suid . Floruit hic sub perarunt; Constantius quidem Gallis Britanniisque
Antonino Pio , uti inquil Vossiiis : scripsit vero conteniils, reliquo imperio omni Galerio concesso .
Babylonica , sive Risolinis el Sinomidis Amores, (36) Σαλαμιάς , πόλις Κύπρου. Forte , Σαλαμίς .
lib . xxxix , teste Suida . Jamblichum alterum Chal. Pomponius Nicla , De silu orb . 1. 11, cap . 7, de
cidensem , philosopbum , Porphyrii auditorem , de Cypro insula, cjusque magnitudine verba habens ,
quo hoc loco Noster, Suidlas sub Constantino imp., bec addit : utqui aliquando novem regna ceperil, el
 471 JOANNIS MALAL .L 472
Terrenols in nare disjuncta est : reliquum vero Α ποντισθείσα εις την θάλασσαν το πολύ αυτής μέρος
urbis solo adequatuin corruit. Ηinc itaque Con- το δε λοιπόν έως εδάφους έπεσεν. " Ηντινα ανεγείρας
stantius excitavit, et pecuniarum plurimicivi- και αυτός Κωνστάντιος και πολλά τάνυ φιλοτιμη
bus superstitibus largitus, tribula etiam illis in σάμενος και κτίσας και τους ζήσασι πολίταις συγ
quadriennium renaisit. Urben vero inc, que χωρήσας συντελείας επί έτη τέσσαρα, και κτίσας
antea Salamias vocata fuit, variis edificiis a se διαφόρους κτίσμασι την πρώην μέν λεγομένην
Ornalan, Constantiam, a suo nomine nuncupari Σαλαμιάδα , εξ εκείνου δε μετακληθείσαν Κων
voluit : que etiam Cypri metropolis est, in hunc σταντίαν · ήτις έστι νύν μητρόπολις της Κύ
usque diem , πρου. .
Εodem imperante missus est, ingenii cum Εν δε τη αυτού βασιλεία απέστειλε [ 16] Μάξι
exercitu, Maximus Licinianus, ad parles Orienta- μον τον και Λικινιανών 31 (57) μετά πολλού στρατού
les vindicandas ab incursionibus Persarum et επί το φυλάττειν τα μέρη της Ανατολής διά τους
Saracenorum, qui anteliac Orientein, ad ΑΕgy- Hέρσας και τιςεπιδρομές των Σαρακηνών: ετάφρασ
ptum usque perturba verant. Accidit autem eodem σον γαρ πρώην την Ανατολήν έως Αιγύπτου. Συν
1empore imperatorem Constantium in morbum , έβη δε εν αυτώ τω χρόνω τον βασιλέα Κωνστάντιον
incidere ; ex quo, quadragesimo post die, interit, " άρωστήσαντα ημέρας μ' τελευτήσαι : ήν δε ενιαυ
ætatis anno sexagesimo. των εξήκοντα. Ο
Constantio fatis defunct0, Maximus Licinianus Μετά δε την βασιλείαν Κωνσταντίου αναγόρευσεν
al exercitu in Oriente 314 imperator salutatus ο στρατός εν τη 'Ανατολή Μάξιμον Λικινιανών αυτο
( St. Plestino itaque exarclio , ili cum copiis re- κράτορα 53. Και εάσας εν αυτή τη 'Ανατολή Φεστια
Ticlo, qui Orienlenm custodiret , ipse Romam pro- νον έξαρχον μετά βοηθείας εις το φυλάττειν την'Ανα
ficiscitur . Antequam vero ex Antiochia discederet , τολήν απήλθεν εν Ρώμη. 'Εν τω δε μέλλειν αυτόν
Circensia speclare voluit , ubi populus Antiochen - έξιέναι από 'Αντιοχείας έθεώρησεν ιπποδρόμιον "
sis dicteriis eum lacessebant, quod urbem nullis και ύβρισαν αυτόν οι δήμοι της πόλεως, ότι ουδέν
largilionibus donasset, cumtamen ibidem impe - εφιλοτιμήσατο τη πόλει εκεί αναγορευθείς βασιλεύς.
rator prinum reruntiatus fuisset. Imperator ita- Και αγανακτήσας εκέλευσεν άρμα [ 17 ] κατ' αυτών
que super his indignalis, milites armatos adver. έξελθεϊν (38)· και έτόξευσαν αυτούς οι στρατιώται
S!1s eos exire jussil : populum itaque sagittis in εν τω ιπποδρομίω, και απώλoντo χιλιάδες δύο. Ο
Circo pelebant, millibus duobus excilio dalis. δε αυτός βασιλεύς Μάξιμος ελθών εν τη Ρώμη
Maximus autem imperator, Ronam veniens, ibi- C εβασίλευσεν έτη ζ". " Ην δε εύστηθος , μελάθριξ ,
demimperavit annos v1. Eral hic pectore firnio , εύθετος , δισυπώγων , ενόφθαλμος , καμπυλό
capillitio nigro, membris compositis, barba thir - ρινος, φιλοστρατιώτης, οργίλος, τρακταϊστής (59).
siita , oculis pulchris, naso adunco, militum stu
diosus, iracundus, negotiis tractandis idoneus.
Sub lioc imperatore, Christianis indultum est Εν δε τη αυτού βασιλεία έχαρίσατο ελευθερίαν
uti non amplius latitantes, in publicum prolirent. τοίς Χριστιανούς (10) εις το μή κρύπτεσθαι αυτούς
Contigit autem hujus sub imperio martyrium sub- αλλά δημοσιεύειν. Συνέβη δε εντω χρόνο της αυτού
ire sanctum Gelasinum, Heliopoli Panicum. Erat βασιλείας εν " Ηλιουπόλει της Φοινίκης μαρτυρήσαι
hic niinus secundi ordinis, qui, spectante populo τον άγιον Γελάσινον· ήν γάρ μίμος δεύτερος (11) και
VARIÆ LLCTIONIS .
51 και Α : κινιανών Ch., Καλλικιανόν Οx. 33 αυτοκράτωρα pro αυτοκράτορα scribit Ch. Sed ita ja η θx.
εκάσας Οι .
. ED. CAILMEADI NOT E .
11!1nc aliquot urbes feral ; quarum clarissimi , Sula frequenter occurrunt apud recentiores : hoc tamen
mnis , el Paphos, etc . Stephanus etiam Deuil). loco pro exercilu , sive armalis , poni videtur.
Κωνστάντεια , ή εν Κύπρο Σαλαμίς . D (59) Τρακταϊστής. Cyrilli Lex. τρακταϊστέα. σκο
(57) 'Απέστειλε Μάξιμον τον Καλλικιανόν. Scr', πιστέα , εξεταστέα a verbo τρακταΐζω, tracto. In-
του και Λικινιανόν, uti infra ; sive Λικίνιον : utroque fra eliamTib. XV1 , hallenus τρακτεύειν el τρακτευ
enim nomine appellaluis est : Maximum lamen hunc ans, ab eodem fonie.
dictum , nusquam reperio. Nummi cjus Grece ila (40 ) 'Eyopigoto ceuOsoiav toiç Xp!Jtluvois. Vide
inscribuntur : AY'. Κ . ΟΥΑΛ. ΛΙΚΙΝΙΑΝ. ΛΙΚΙΑ- Euseb. Eccles. Hist. I. X, Cap. 5 .
ΝΟΣ. ΣΕΒ. 'Αυτοκράτωρ Καίσαρ Ουαλέριος Λικι- ( 43 ) Ην γαρ μίμος δεύτερος. Μέμον δεύτερον vocal,
νανιός Λικίνιος Σεβαστός , etc., el Line : 1ΜΡ. quem Cicero, actorem secundarin particum. Cic. Τι
C . VAL . LICIN . LICINIUS P . F . AUG . Imperator Verr.: Ulin acloribusGræcis fieri videmus, sape illum
Cesar Valerius Licinianus Licinius Pius Felix Ail . quiest secundarum au ! lerliarum partium , cum possil
yustus. Eicinius vero non a Constantio , sed a Ga - üliquunto clarius dicere, quam ipse primaruin mul
Irio jinperator factus, ideoque probabiliter in bella luni submillere, ut ille princeps quam maxime excel
isia orientalia missus est. Entropius lib . x : L'er Tal, etc. Primarum nimirum partium actori, pre
hoc tempus Licinius a Galerio imperator est facius, cipuum fabulæ recitandæ onus incubuit . listriones
Dacia oriundus, notus ei antiqua consuetudine, el in trium borum ordinum , 7000 taywvlotins , Ocutepo
bello, quod adrersum Narseum gesseral ; strcnuus gwylotns, Græcis dicti sunt: dyov enim etiam actio
laboribus, el officiis acceptus, nem fabula in scena siguificat : ide apud
(58) Εκέλευσεν άρμα κατ' αυτών έξελθείν. "Αρ- Ηesychium, 'Αγωνιστα , οι υποκριται, id est, mini,
fix , singul. mum . el ä puuta , plural. pro armis , sive histriones.
 73 CHIROYOGRIPITA. - LIB . XIII. 474
εισήλθεν εις το παγνίδιον παδήμου αγομένου . Και A universo, theatruin ingressus, in solumn balnei
πλήθους θεωρούντος έβαλον αυτόν εις βουττιν με- magnum, aquis 1epentibus plenum, injectus est ;
γάλην βαλανείου (12) γέμoυσαν ύδατος χλια ρού, κα- nempe Christiane religionis, et sancti baptisma
ταγελώντες του Χριστιανικού δόγματος και του tis in ludibrium. Gelasinus autem iste mimus ,
αγίου βαπτίσματος . Ο δε αυτός Γελάσινος και ο μι- ubi baptizalus ex lalbro, Vestibus albis indutus,
μος βαπτισθείς [ 18] και ανελθών εκ του βοττίου egrederetur , mimum agere amplius deirectavit ;
και φορέσας ιμάτια λευκά ουκέτι ήνέσχετο θεατρί- populunique allocutus Universum : Ego , inquit ,
σαι, λέγων επί του δήμου ότι Χριστιανός είιι : Christianus sum; υidi enimin laacro tremendam Dei
είδον γάρ δύναμιν Θεού φοβερών εν τω βαπτίζε- majestatem, 3 5 el Cristianus moriar. Ηac uli
σθαι με εν τω βουττίω και Χριστιανός αποθνή- audierat omnis qui in theatro spectabat populus,
σκω. Και ακούσας ταύτα ο δημος όλος ο θεωρών έν furore Summo conmotus est : confestin: itaque
το θεάτρου της πόλεως έμάνη σφόδρα και ορμή- omnes ex gradbus in scenam irruentes, conpre
σαντες εκ των βάθρων εις την θυμέλην εκράτησαν lensum Gelasinum et leatro extractin , in all )
αυτόν και σύραντες αυτόν έξω του θεάτρου, ως quem ferebat amictu , lapidibus obrulunm interf».
φορεί τα λευκά μάτια αυτού, λιθοβολήσαντες 35 εφό- cerunt. Αtque lic justi viri exitus fuit. Reliquias
νευσαν αυτόν, και ούτως ετελειώθη ο δίκαιος. Και Β vero cjus, qui genere ei conjuncti era ! , in vi
λαβόντες το λείψανον αυτού απήγαγον αυτό εις cum undle ipse oriuntus erat, Mariamien di tum ,
την κώμην την λεγομένην Μαριάμμην , όθεν milliarii dixnidia parte a Damasco urbe remolum ,
υπήρχεν , έξω ούσαν Δαμασκού της πόλεως (13) deportarini. Iuic etiam oratoriam dolu X
από ενός ημίσεος 36 μιλίου. Και εκτίσθη αυτώ ευκ struxerunt.
τήριος οίκος.
Ο δε βασιλεύς Λικιννιανός Μάξιμος χειρουργη- Imperator autem Maximus Ticinianus , a clair
θείς τελευτά (44) , ών ενιαυτών μς'. urgorum sectionibus interiit , annos natus XLVI.
VARIAE LECTIONES.
8 Γαλάσινος Ox. 53 λιθοβολήσαντες Cl., Cliron. Pascli. p. 276 Λ , λιθοβολίσαντες Ox. 36 ενός ημίσεος.
1 . e . 11/ 2 .
ED. CIIILMEADE NOTÆ .
(42) Εις βούττον μεγάλην βαλανείου. Βουττις , ο Μαριαμμία , πόλις Φοινίκων.
Βουττίον, βουτζίον , et βουτζή , buιια , dolium : Iic ( 44) Χειρουργηθείς τελευτα. Licinius , a Co ) -
pro labro ponitur. stantino multis præliis lentalis, ab eodem landem
(45) "Έξω ούσαν Δαμασκού της πόλεως. Chr . Αlex. penitus devictus , Sese dedidit : deinde vero, ut
babel, Ew Tiou tónews, verisimiliils : Mariamme Eutropius leslalilr', religione sacramenti, Thessit
enim vicus uti et lleliopolis, Phænicie ; Damasclis lonicæ privalus occisus est.
vero , Syriæ urbs esi.Marianemia Stephano dicitur :

316 ΛΟΓΟΣ ΙΓ'

ΧΡΟΝΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ.

[1] LIBER XIII

DE TEMPORIBUS CONSTANTINI IMPERSTORIS .

Μετά δε την βασιλείαν Μαξίμου Λικιννίου εβασί- D Maximum Licinnium excepit in imperio Con -
λευσεν ο θειότατος και πιστότατος, ο υιός Κωνσταν- slantinus Magnus, Constantii Chlori filius ,impera
τίου του Χλωρού , Κωνσταντίνος ο μέγας τη προ 1or fidelissimus et pientissimus : qui regnare ce
οκτώ Καλανδών Αυγούστων επί της υπατείας Σεβή- pil νι Kal. Augusti, Severo el Maximino c0ss.,
ρου και Μαξιμιανού (45) και έμεινε βασιλεύων έτη el regnavit annos XXXII. Eral autem procerus,
λβ'. " Ην δε μακρός, πυρρός 57, μεγαλόψυχος, ήσυ- rufus , magnaninus , ingenii sedati et Deo cliarus ,
χος, θεοφιλής.
VARIÆ LECTIONES.
87 πυρρός Ch., πυρός Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(43) Επί της υπατείας Σεβήρου και Μαξιμιανού . Ces, el Maximianum Jovium V coss . ponit ; Euse
Chr . Alex. ad Constantini aninum í Constantium bius yero nullos.
 13 JOANNIS MALALÆ
Alujus sub imperio, bellum grave in Occidente A 'Εν δε τους χρόνους της βασιλείας αυτού πόλεμος
€ortun est ; ad quod reprimen ! ωιη divinissimis εγένετο εν τη Δύσει μέγας' και εξήλθε κατ' αυτών
Constantinus cum exercitu profectus est: ceterum) και θειότατος Κωνσταντίνος , και ηττηθείς εφοσσεύειο
levicius imperator, a Barbaris unique eingeb:2- υπό των βαρβάρων (16). Και θλιβόμενος [2 ] εν τω
Tur. His itaque positus in angustiis, ad s0nnum μέλλειν αυτόν καθεύδειν τύχετο ρυσθήναι απ' αυ
deculiaras , a Deo precilius expetivit his nialis των · και ελκυσθείς εις ύπνον είδε κατ' όναρ εν τω
liberari. Sonno deindle correptus , per quicien ουρανό σταυρόν, εν ώ επε γέγραπτο : 'Εν τούτω
vidit crucem in ecelo, cui inscriptum erat : In hoe rixa. Kai évayvous to Ilyeypoguévov Èv to
υince. Perlecta autem inscriptione , e Souno ex- σταυρό διυπνίσθη · και αναστάς έποίησε σίγγον
pergefactus est. Surgens itaque, el efficta crucis, , σταυρού, ως είδεν εν τώ ουρανώ, και προηγείτο αυ.
H2m in cαlo vidit, 7 efigie , eamin pugnan) του. Και προτρεψάμενος τον ίδιον στρατόν, λέγων
preferri jussil : situl etialexercitui suo addeus ότι Nικώμεν, και ορμήσας και συμβαλών τοις Βαρ
2: innos, victorian cis pollicitus est . Turn vero tiρoις, ενίκησε τον πόλεμον κατά κράτος, ώστε μη
egressils, prelioque cun Barbaris comτoisso, il. δένα των Βαρβάρων σωθήναι αλλά πάντας απολέ
Ios eo us que profligavit, ut all unum omnes per cθαι. Και επανήλθεν εν τη Ρώμη μετά νίκης και
ierint. Victor deinde Ronan repetit cun Irium. Ε χαράς μεγάλης, έχων έμπροσθεν αυτού τον σίγνον
plio magio , crucis sigoum prielatum habens : του σταυρού. Εξηγείο δε πάσι την του οράματος
cujus quoque vim simul et visionem suam omni . και του σίγνου του σταυρού δύναμιν, λέγων ότι
bus aperuit , leslalus : lloc signum esse Dei Galis Tcūro ró ongisiór ļott to ở Okoð tör l'aliantur
Ιαorum qui Clhristiani vocantur. Alsφue mora igi- των λεγομένων Χριστιανών. Και ευθέως τα ιερά
tar gentiliumlenipla atque fana funlitus evertio : και πάντας τους ναούς των Ελλήνων κατέστρεψε
nissisque ubique per imperium lileris suis in- και τας εκκλησίας των Χριστιανών ανέμωξε, παντα
peratoriis , Christianorum ecclesias aperiri jussi . χού σάκρας καταπέμψας ώστε τάς εκκλησίας των
Τηvero, ubi jejunasset, el rulimentis Clhristia- Χριστιανών ανοιχθήναι. Και νηστεύσας και κατηχη
nze religionisimbutus fuisset, baptizalus est ipse, θείς εβαπτίσθη υπό Σιλβέστρου, επισκόπου Ρώμης,
cium matre Helena, a Silvestro episcopo Romano: αυτός και η μήτηρ αυτού 'Ελένη και πάντες οι συγ
haplizati etiam sunt propinqui ejus omnes et γενείς αυτού και οι φίλοι αυτού και πλήθος άλλων
anici , Romanorumque insuper aliorum multitudo πολλών Ρωμαίων. Και εγένετο Χριστιανός και αυτός
ingens. Sic itaque imperator Constantinus Chri- Κωνσταντίνος βασιλεύς.
stianus factus est.
Postlaec vero contra Persas arma movens, bello Και επεστράτευσε κατά Περσών και ενίκησεν και
κιperior evasit , dalis etiam Persis pacis condi- εποίησε πάκτα ειρήνης [5 μετά Σαραβάρου 88, βα
tionibus, digitanle iloc ab eo Saralbaro, Persarum σιλέως Περσών, του Πέρσου αιτήσαντος ειρήνην
r: ge. IdenConstantinusimperator Enpluralesian a έχειν μετά Ρωμαίων. Ο δε αυτος Κωνσταντίνος
Syria et 3 8 Osdroinnseingens, provinciamfecit ; βασιλεύς και την Ευφράτησίαν εποίησεν επαρχίαν,
jure ctiam melropolitico Hierapoli concesso. In re- από Συρίας και Οσροηνής 59 μερίδας και τους δίκαιον
lit vero Antiocliian veniens, Ecclesin Magnan , μητροπόλεως εν Ιεραπόλει. Και υποστρέψας ήλθεν
οριs plane magnificum, ibidem condidit, dissoluto εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη και έκτισεν εκεί την Μεγά
Philippi regis Dalico publico : quod, pervetustin λην Εκκλησίαν, μέγιστον κτίσμα, λύσας το λεγόμενον
cum essel et tempore collapsuin, inutile prors115 Φιλίππου βασιλέως δημόσιον: λουτρόν γάρ παλαιών
finit. Prope ecclesian quoque liospitium exstruxit : ήν και τα χρόνια φθαρέν και μη λούον . "Εκτισε δε
Rafini etiam Dasilicam condidit. Fuerat Isec olim και ξενώνα πλησίον· ομοίως δε έκτισε και την λεγο.
1ercurii fanum ; quod Rufinus, pretoriorum sa- μένην Ρουφίνου βασιλικήν ήν γάρ τούτο ιερόν του
crorum praefectus, demolitus fueral; colem in loco Ερμού , και έλυσεν αυτο Ρουφίνος ο έπαρχος των
inclinata ante bellunm basilica , quam postea , a D ιερών πραιτωρίων. Απελθών δε μετά του βασιλέως
bello relax, imperatoris jussu, Roam repetentis , εν τω πολέμω εκελεύσθη υπ' αυτού περιμείναι εν
Antiochie relictus, ad exin perduxit. Constan- 'Αντιοχεία τη μεγάλη και επλήρωσε την αυτήν
tinus autem imperator ab Antioclia discellens, Sv- βασιλικήν, επανερχομένου του αυτου βασιλέως επί
VARIÆ LECTIONES.
55 Szoa6ccou , a Constantinus adversis Parthos, ut Eutropius, vel Persas, ul llieronymus, qui jam
Mesopotamiainfatigaban !, ultimo vite anno bellum moliens , Achyrone , Nicomediæ suburbio , falis
20ncessit. Quo tempore Sapor, sive Sapores, l'ersarum eral rex : qui etiam , anno sequente , Nisibim
Olisedit, vastata Mesopotamia . Sed et Cedienis lestalur anno Xsi Constantini imp. pacem inier Sipo
rem , Persarum regem , ei Romanos ruptam fuisse. Itaque pro Lapa66cou hoc loco legendum Satópou. )
Ch . Lapa6ácou alia forma videtur ejus quod est p . 7 B , 8 D , el 9 C Laboupapsáxns , nisi id ipsum re
stituendum est. 39 'Οσροηνής. 'Οσροϊνης Οr.
ED. CILMEADI NOTÆ .
( 46) Και ηττηθείς εφοσσεύετο υπό των Βαρβάρων. Rome imperantem armis petenti , accidisse testa
Alii omnino aliier isia narrani. Vide Euseb . De vil. tur : cujus etiam rei narrationem se ab imperatore
Censiall, liis. 1, qui haec Constantino , Maxentiuin ipso posthac accepisse, loco citato prolileiur.
471 CHRONOGRAPULA. – LIB . XIII.
Ρώμην. Εν τώ δε μέλλειν εξέρχεσθαι τον βασιλέα Are p: afect:11n Christi,no primus constituit,
Κωνσταντίνον από της αυτής 'Αντιοχείας, εποίησε Plutarchin 10:ni :e : cujus elian cura , in eccle
πρώτος αυτός άρχοντα 'Αντιοχείας της Συρίας Πλού. sia «t basilica exstrucndis, usus est. Ρlutarchus
ταρχον ονόματι Χριστιανός· όστις και εις το κτίσμα vero iste, inter condendu: hospitium, reperta ibi
της εκκλησίας και της βασιλικής εκελεύσθη έργο- dem Neptuni statua erea, telesmatice preparata ,
διωκτεϊν. Ο δε αυτός Πλούταρχος εν τω κτίζειν τον adversus terremotus, ne deinceps al his aris pa
ξενώνα εύρηκως το χαλκούργημα του Ποσειδώνος το 1eretur , ean extractam inde refundit , stalunmque
εστώς (47) τετελεσμένον [4] ένεκεν του μή πάσχειν ex ea eflictam, Constantino imperatori erexit :
σειομένην την πόλιν, επάρας τούτο εχώνευσε και φuam et extra praetorium suum excitavit, cum hac
εποίησεν αυτό στήλην τω αυτώ Κωνσταντίνο το inscriptione : Bono Constantino. Que quident sta
βασιλεί, στήσας αυτήν έξω του πραιτωρίου αυτού, tua ibi usque adlιυες visitur.
γράψας υποκάτω αυτής, Βόνω Κωνσταντίνω 60. " Ητις
στήλη χαλκή ίσταται έως της νύν.
Προηγάγετο δε και αυτός βασιλεύς εν τη αυτή με- Ιdemimperator Antioclair magne primus comitem
γάλη πόλει των Αντιοχέων πρώτοις κόμητα Ανατο- Orientis, qui 319 prefecti pretorio locumteneret,
λής επί της υπατείας "Ιλλου και Αλβίνου , ποιήσας β constituit Christianum, nomine Felicianum : cui
αυτή πραιτώριον το ιερόν των Μουσών, πληρούντα eliasm , in pretorium ei ut esset, Musarumfanum
τον τόπον εν τη Ανατολή του επάρχου των πραιτω- assignavit. Factum hocllloel Albino coss., concessis
ρίων, ονόματι Ψηλικιανόν 61 Χριστιανών, χαρισάμενος etiamAntiocliensibus, divinoimperatoris ex edicto ,
τη αυτή πόλει των Αντιοχέων δια θείου αυτού τύπου dignitate ac jure comitatussecundi , anno Ora An
δικαιώματα. αξίας δευτέρου κoμετάτου, του τπγ' έτους iocliene ccCLXXXI, cum ante illud tempus Orien
χρηματίζοντος ( 48) κατά την μεγάλην των Αντιοχέων tis coes Antioclin Dagne Sederm suam non Ia
στόλιν. Ουκ ήν γάρ πρώην εν τη αύτη μεγάλη 'Αν- buerit : sed moto aliuo Dello , delegatus ibi pro
τιοχεία κόμης Ανατολής εγκάθετος (49) , αλλά κατά tempore Sidebat : quo finilo, desit et eius delegatio.
πόλεμον κινούμενον δηληγάτωρ εκάθητο (30) έν Constantinusautemimperator,Antioclia discedens,
'Αντιοχεία της Συρίας, και ότε επαύθη ο πόλεμος , Rufinum ili prefectum reliquit : qui, sedulo ope
έκουφίζετο ο δηληγάτωρ. Ο δε βασιλεύς Κωνσταν- Γm suaminpeuleus, basilica m absolvit . Ob hanc
τίνος εξήλθεν από 'Αντιοχείας , εάσας Ρουφίνον τον itaque causan, R fini basilica vocala est.
έπαρχον όστις Ρουφίνος σπουδάσας ανεκπλήρωσε denm Constantinus insperator Dalre suam, do
την βασιλικής και διά τούτο εκλήθη η Ρουφίνου. , Diam Helenam, Hierosolymas misit, ad exquiren
Ο δε βασιλεύς [5 ] Κωνσταντίνος έπεμψε την “ larm crueen venerabilem : quam una cum quin
εαυτού μητέρα της κυράν "Ελένην (31) εις Ιεροσό- que clavis repertorm, Helena inde reportavit. Εx
λυμα είς αναζήτησιν του τιμίου σταυρού : ήτις και eo lempore res Christianoruin melius sc in dies
ευρoύσα ανήγαγε τον αυτόν τίμιον σταυρόν μετά των babuere.
πέντε ήλων και ηύξήθη εξ εκείνου τα των Χριστια
νών πάντα.
“ Ο δε αυτός βασιλεύς και τρίτην Παλαιστίνην Ιdem imperator tertiam quoque Palarstinan pro
εποίησεν επαρχίαν. Και επί της αυτού βασιλείας vinciam fecit. Ηujus etiam sub imperio Byzantium
ένεκαινίσθη 62 το ποτε Βυζάντιον επί της υπατείας instaurata est, Galliano et Symmaclio coss . Cumm
Γαλλιανού 63 και Συμμάχου (32) , του αυτού δε βα- enimimperator , processu ad longumtenuous sus
VARIÆ LECTIONES.
60 Βόνο Κωνσταντίνο Οr. 61 Φιλικιανών Ox., Pollux p. 274 . 62 ένεκαινίσθη Cli., ανακαινίσθη Ox.
63 Γαλλιανού . Γαλλιανού Cl.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
47 ) Του
((48) Εστώς. εστός . . D υπατείας Γαλλιανού και Συμμάχου . Μallem ένεκαι -
τπγ'Ser.
έτους χρηματίζοντος. Ere Antio- νίσθη. Urbs enim hoc licet annis aute aliquot , Su!»
chienæ anus CCCLXXXU1 respondet anno Christi aliis coss . ex edificari cæpla fuerit, sub) his lament
Eusebiano CCCXXXVI, sive Dionysiano vulgari ad exitum lendemi perducta esi, atque dedicata ,
CCCXXXV, qui Constantini imp., secundum eundem uli eliam testatur Chr. Alex. auctor : qui coss. his
Eusebium , annus erat xxix , qui quidem annus in ponit ad annum Constantini V . XXV, qiio anno
Chr . Alex . a Radero edito deesi : juem tamen ilesychius Illustris in Patr. Constant. urbem de
Chr . a Scaligero editum , ad hunc Constantini an dicatam tradit : ainus vero hic eral Christi vil
num , Constantium Cæs. vi et Albinami coss. exhi- gari cccxxxi, æræ vero Antiochena annus CCCLXIX.
bel, anno Seqrente QvEU ÚTátluv relicto . Eodem Auctor tamen noster intra urbis hujus dedicationem
eliam anno dictos coss. pon!! nt Fasti Capitolini. confert in ejus lem ære annum CCCLXXVII, id est
Εγκάθετος. εκάθητο.
(49) Δηληγάτωρ Sr. εγκάθητος . in annum Christi vulgarem cccxxx , qui Constan
(50) Δηληγήτωρ, delegatus ; timi imp. est XXIV, Hieronymus etiam in supple.
liti et onanzaslwy, delegatio apud Suidam . Hesy - mento suo ad Chr. Euseb . Eucznia liec ponil al
chius eliam , oranyatlov , a popitwy , qui causis Constantini annum xxiv , quo anno fasli Capitolini
determinandis præest. Gallicanum et Symmachuoni habent coss. Verumm do
(51) Κύραν Ελένην. Κύρα, pro κυρία, Domino, Ι::1c urbis Constantinopolitane encenior cpo
apiid recentiores frequenter. cha, vide Jos. Scaliger De cmend . temp. lib . v, ef
139) Ανακαινίσθη το ποτέ Βυζάντιον επί της ejusden Cin. isagog. 1. 111.
479 JOANNIS MALALE
ceριο, ByzantiumΓοι:12 profectus esset , veteren A σιλέως Κωνσταντίνου ποιήσαντος πρόκεσσιν έτι
urbis muro, B,zi opus, instauravit ; 320 υιιι- πολύν χρόνον (85) , από Ρώμης ελθόντος εν τι,
roque alio de novo exstructo, ei ad murum vele Βυζαντίο» στις και το πρώην τείχος ( υ) της αυτή.
rem adjecto , urbem ipsan, Constantinopolin, Vo- πόλεως ανανέωσε του Βυζου και τοροσθείς άλλο ...
cari Jussit. Πίρpolrom quoque insluravit, sta- στημα πολύ τα τείχει , και συνάψας το παλαιό
Cuisque arris, Ornatuue oniimo!ο splendidioren τείχει της αυτής πόλεως, εκέλευσεν αυτήν Κωνσταν
reddidit : exstructa etian ibi, ad formam ejus que τινούπολιν λέγεσθαι, ανατολτώσας 6 } και το και
Ronnie est, sella imperatoria , undle Iulos impera- Ιππικόν και κοσμήσας αυτό χαλκουργήμασι και
or spectaret. Palatin uoque imagΩ ) el specio- πάση αρετή , κτίσας εν αυτών και κάθισμα θεωρίου
sum, quale Rone halbetur, prope Hippodromum, βασιλικού καθ'ομοιότητα του εν Ρώμη όντος. "Έκτισε
Cochleum dictum , exstruxit : foruin etiam amplum ôè mod 2.2árov ubya xond cü 7: 93795 % 20' No:ber?
el spectabile, cujus in melio columnam posuit, ώσαύτως του Ρώμης πλησίον του Ιππικού, την 15
porplayreticam totam penitusque mirandam : cui άνοδον από του παλατίου εις το κάθισμα του πε5)
etiam slaluam sibi imposuit, capite septem radiis διά] του λεγομένου Κοχλίου , κτίσας και φέρον και
coronato : quod simulacrum remimperator: ex μέγαν (51) και ευπρεπή πάνυ, και στη σας εν τη
lio, ubi olim sleterat, urbe Plirygie, advexit. B μέσω κίονα όλοπόρφυρον άξιον θαύματος, και επάνω
Idem etiam Constantinus, ablalım clanculum Roma ToŨ QÚtoū zlovos ÉFUTĄ ÉStr,sev ovoción,J., 2012
Palladium, quod vocant, in foro a se condito,in- εν τη κεφαλή αυτού ακτίνας επτά : όπερ χαλκού -
fra colonam statue sure collocavit : sicut Byzan- γημα ήγαγεν εις το "Ίλιον 67 εστηκός (55), πόλιν της
Timi nonnulli asserunt, ipsum ibidem recondi af- Φρυγίας. Ο δε αυτος Κωνσταντίνος αφελόμενος από
firmantes. Urbis vero a se instaurate et a nomine Ρώμης κρύρα το λεγόμενον Παλλάδιον ξόανο , -
suo vocate Fortunam Anlliusan appellari voluit , κεν αυτο εις τον υπ' αυτού κτισθέντα φόσον υποκάτ.)
sacrificium incruentum Deo peragens. Urliis hujus του κίονος της στήλης αυτού, ώς τινες λέγουσι των
prima fundamina posuit Philalia , que urlbis For- Βυζαντίων ότι εκεί κείται. Τήν δέ τύχην της πόλεως
tune tunc temporis Ceroen nomenimposuit. Phi. της υπ' αυτού ανανεωθείσης και είς όνομα αυτού
daliam hanc Byzas, Thracite rex , in uxoremduxit, κτισθείσης ποιήσας τώ Θεώ θυσίαν αναίμακτον κα
post nortem 32 Barbysii, patris ejus ; qui loci λεσεν "Ανθουσαν . " Ητις πόλις εκτίσθη εξ αρες
illius dominus fuit , elemporii custos. Hic vero mo- υπό Φιδαλίας07*• και εκάλεσε τότε την τύχην αυτης
riturus , Philalize in manilatis reliquid uti muro Κηρώην 68 . Τήν δε αυτήν Φιδαλίαν ηγάγετο Βυςας ο
id nlare perduto Iocum illum circundaret. Byzas της Θράκης βασιλεύς μετά [ 7] την τελευτην Βαρου
itaque, Ioco illo in nonien suum vocalo, sedemillic G σίου του πατρός αυτής, του τοπίρου και φύλακος :
regni posuit . του αυτού εμπορίου. " Οστις Βαρβύσιος 69 μέλλων τε
λευτών εκέλευσε την Φιδαλίαν ποιήσαι τείχος τω τόπω έως θαλάσσης. Ο δε Βύζας εις το εαυτου όνομα
καλέσας τηνχώραν εβασίλευσεν εν τη αυτή πόλει.
Porro (Couslanatinus] ab introitu palatii, ad Γο- "Έκτισε δε δύο εμβόλους από της εισόδου του πα- ,
rom usque, porticus duas exstruxil speciosas,variis λατίου έως του αυτού φόρου ευτρεπείς και κεκοσμή
stituis, columnuisque marmoreis ornatas : locum μένους ανδριάσι και μαρμάροις διαφόρους, καλέσας
VARIÆ LECTIONES.
6% δε το Ox., και το Chron. Pascli . p. 284 Α . 68 τήν – διά addidi ex Chron, p. 284 Β. ο μεγα
Ch., Chron., μέγα Ox., μέγα και ευπρεπής Pollux p. 270 , 67 έστηκώς Ch., εοτηκός Ox. 7" Φιάλια
Scr. Φιδαλείας. V . ad vol. I, p. 125 A . 68 Κηρώην. Κορόην Chron . p. 263 Α . Quod magis PO:
Dalur. Elicia haec puella videtur ex Κερoέσση, Jus filia, Byzantis malre, apud Ηesychiuin 1ltastro
p. 62 Οr., ubi plura Meursius. 69 Βαρβύσιος Ch., Βάρβυσος Ox.
ED. CHIL MEADI NOTÆ.
(55) Ποιήσαντος πρόκεσσον επί πολύν χρόνον. (51) Κτίσας και φόρον μέγα. Scr. μέγαν. Ο φοι
Πρόκεσσος, el πρόκενσος , processus : Quocunque Forum , recentioribus.
iniperaior , relicto palatio, proliciscitur, apud recen - (55) Eis od " 12:0V Éstrxúc. Hieronymus lll Sun.
tiores tipoxeogOV TOLETY dicitur, sive terra , sive pleniento suo ad Chron . Euseb. numero MICCO
wari, sive voluptatis tantum , aut etiam religionis Constantinopolis dedicatur, pene omnium u
causa iter susceplum sit. Peregrinationes vero , nuditate . Siatuam vero hanc Apollinis liaci
sive secessus remotiores , longioresque , lampó - D asserit Zonaras : Aéyecat of vai 'AT:0 .100
κενσα vocals: nt, id est, μακρότερα πρόκενσα. Con» στήλην το άγαλμα , και μετενεχθήναι από τη
Slantinus de Alministr . p. cap . 51 : Και γάρ εις Φρυγία πόλεως του 'Ιλίου . Statue huic Co Η Ρο.
μακρόκενσα απήει ο μακάριος ούτος βασιλεύς, οίον none suum indidit, cleavis clinquibus Lonaras
εις Νικομήδειαν, εις τον "Όλυμπον, εις Πύθια και inicae crucis capiti insertis , uti idem LOICMUS
διά τούτο επιτηδεύσατο τα δύο δρομάνια, είς υπη- testatur, qui etiam eam ad suum usquo 0
ρεσίας και ανάπαυσιν αυτού τε, και των αρχόντων durasse asserit , tom. ΠΙ , in Constantino.
αυτού .
ΠODII NOTA . Η εΙΙ,
(2 ) T8 spory teïyog. De muro hoc et oinnibus vide omnino Dufresnium in CP. Christ. lid5 .
aliis seu partibus sell antiquitatibus urbis Con - uli mulla de singuis legenda .
stantinopolis, quæ in sequentibus commemoranlur,
 ! CHRONOGRAPHIA . - LIB . XIII. 482
τον τόπον των εμβόλων Ρηγίαν, κτίσας εγγύς και το A vero hunc Regian vocavit : cui icinali elian D2 -
βασιλικήν (56) και έξω μεγάλους κίονας και ανδριάν- silicant condidit; statuis et columnis ingentibus
τας , ή νπερ εκάλεσε Σενάτον, κατέναντι στήσας τη exterius ornatam : quanm ct Senatum vocavit. Πuic
ιδία μητρο Ελένη στήλης Αυγούστας εν πορφυρώ ex adverso n' altris Helena, Augusta , slaluam, co
μικρή κίονε, καλέσας τον τόπον 71 Αύγουστιώνα (57). Iunnelle porplayrelicae impositano, collocavit : lo
Ομοίως δε ανεπλήρωσε και το λεγόμενον Ζεύξιππον cum vero lunc Augusteum nominavit . Similiter
δημόσιον λουτρόν, κοσμήσας κίσσι και μαρμάρους quoque balneum publicum, Zeuxipou dictum, 2
ποικίλους και χαλκουργήμασιν · εύρε γαρ αυτο απλή- Severoimperatore incluolun, ipse ad exitum per
ρωτον, αρχθέν μεν πρώην υπό Σεβήρου βασιλέως το duxit , variisque illud columnis Statuisque mar
αυτο δημόσιον. "Έκτισε δε και το Ιππικόν και άλλα oreis ereisque exOrnavit. Hippodromum quoque
πολλά καιότε πάντα επλήρωσεν,επετέλεσενιππικόν, exstruxit,atque alia plurina. Omnibus vero bisce
εν πρώτοις θεωρήσας εκεί και φορέσας τότε εν πρώτοις absolulis, certamina equestria indixit ; quos ipse
εν τη ιδία αυτού κορυφή διάδημα δια μαργαριτών και in Circo suo primus spectavit. Tum primum quo
λίθων τιμίων, βουλόμενος πληρώσει την προφητι- que coronm, margaritis et lapillis pretiosis insi
κήν 11 φωνήν την λέγουσαν [8] "Eθηκας επί την gnitum,imperator capite gestavit , animo scilicet
κεραλήν αυτού στέφανον εκ λίθου τιμίου. Ουδείς B explendi dictum illud proplheticum : Imposuisti
γάρτών προ αυτού βασιλευσάντων τοιουτόν τί ποτε capiti ejus coronamet lapide pretioso;imperatorum
εφόρεσε . Και επετέλεσεν εορτήν μεγάλην μηνί Μαΐου enim precedenliz:1n 322 nemo talem gestavit.
τω και 'Αρτεμισίω ια', έτους κατά 'Αντιόχειαν την Artemisii vero, sive Maii XI, anno are Antio
μεγάλην χρηματίζοντος του', κελεύσας διά θείου clieneccCLXXVu, festivitatem celeberrimam agitari
αυτού τύπου τη αυτη ημέρα επιτελείσθαι την εορτήν jussit : divino etiam ediclo suo Sancivit uti eodem
του γενεθλίου της πόλεως αυτού , και ανοίγειν τη die Natales urbis celebrarcntur. Zeuxippum quo-
αυτή ια' του Μαΐου μηνός το δημόσιον λουτρόν το que, Dalneum publicum, quod propter Circum, Re
Ζεύξιππον, πλησίον όν του Ιππικού και της Ρηγίας giani et palatium situm est, eodem Maii x1 aperiri
και του παλατίου , ποιήσας έσαι το άλλην στήλην jussit. Fecit autemsibi imperator staluam quoque
ξοάνου κεχρυσωμένην, βαστάζουσαν τη δεξιά αυτού aliam inauratain, ιulis Fortunam, quam Anthi
χειρί την τύχην της αυτής πόλεως και αυτήν κεχρυ - san vocavit , et ipsam quoque inauratam, manu
σωμένην , ήν εκάλεσεν 73 "Ανθουσαν ( α), κελεύσας κατά dextra gestante , Slaluam hanc , eodem die ge
την αυτήν ήμέραν του γενεθλιακού ιππικού εισιέναι nethliacorumcircensium, introduci jussit a militi
την αυτήν του ξάνου στήλην διριγευομένην υπό των bus chlamydes et can pagos indulis, et cereos por
στρατιωτών (38) μετα χλαμύδωνκαι καμπαγίων(59), C tantibus omnibus.Jussit vero uti milites isti, pom
πάντων κατεχόντων κηρούς, και περιέρχεσθαι τόσ, - pain introducentes, Superiorem ippodromi lexum
ματον άνω καμπτών και έρχεσθαι εις το σκάμμα7 κατ- circumeant; cumque ad sedile imperatorio sedi
έναντι του βασιλικού καθίσματος, και εγείρεσθαι (60) oppositum perventum erit, assurgens qui pro ten
τον κατά καιρον βασιλέα και προσκυνείν, ώς θεωρεί pore imperator fuerit, visas Fortune urbis et
την αυτήν στήλην Κωνσταντίνου και της τύχης της Constantini staluas veneretur : qui nos ad hunc
πόλεως. Και πεφύλακται τούτο το έθος έως του νυν. usque diem observatur.
Ο δε 9 ] Οειότατος Κωνσταντίνος εν τη συμπλη - Divinissimus etiam Constantinus, in ipso consil
ρώσει της αυτού υπατείας (61)έρριψεν εν Κωνσταν- alus sui exitu , congiariuυ Byzantinis Constanti
τινουπόλει χάρισμα τους Βυζαντίοις καλάμων 78 nopoli largitus est , sparsis in populum calano
VARIÆ LECTIONES .
70 βασιλικήν. έχουσαν κόγχην addunt Pollux et Chron. Pasch. p. 281 C . 11 Αυγουστιώνα. Sic et Ce.
drenus p.57% C , D. Αύγουστεώνα infra , p. 78 D. 72 προφητικήν. Psalm. ΧΧ, 4. 73 ήν εκάλεσεν. εκάλεσεν (Ο .
76 τκάμα Ox., σκάμμα Ch. 75 καλαμών Ox., καλάμων Pollux p. 272 , καλαμίων fuerat vol. 1 , p . 125 E .
ED, CIIILMEADI NOTÆ .
(56) Κτίσας εγγύς και βασιλικήν. Βασιλικήν, pro- D Ben. Β.ldivinum, De calcco antiq. et myst. Chr.
prie eadem est, quæ Latinis Regia : sumitur tamen Alex . habet you baylor, pro . quo Raderus , hau
pro structura quavis ampla et regali, sive publici, Tocoiwv, reponil ; male. Verum locus iste ibidem
sive privati isus, lloc loco), senaculum , siynat. pessime corruplus, ex nosiro restitiiendus est.
(57) Καλέσας τον τόπον, Αύγουστιώνα. Forum (60) Εγείρεσθαι. Εγείρεσθαι bic, pro αναστήναι,
hoc Avrouotaiov vocal Procopius : Codino A ỦYou assurgere. Hesychius, 'Εγείρω, εγέρθητι, ανάστηθι.
Gtawy dicitur. (61) 'Εν τη συμπληρώσει της αυτού υπατείας.
(58) Διριγευομένην υπό των στρατιωτών. Chr. Consules ilio magistratus Sύ, pecunias in popu
Alex . habet öneriyaudvévry . Ônenyeúaiv, et ôngi- lum spargere, mos erat : quod et imperatores
reuelv , vel, 11 Nosler babet opsyeve!v , dirigere etiam facere consueverunt; idque nou solum in
sonat ; vocabulo Latino Gracanicam formam in coronatione, all eliam consulatum ineuntes, sed
duente . Hinc ôreuyeuouevos, el olo!Yavou.svoç. quandoque deponentes eliani, ill ex hoc loco appa :
(59) Και καμπαγίων. Καμπάγια , el καμπάκια, ret, Forte lioc factom, ob tan insigne opus ad exi
Calceameniti quoddam genus : de quo vidle Jo . Vos . lium perductum ), quale eral instauraia , ac dedicata
sium , De vitiis serm ., et Meursium in Glossario , et Constantinopolis.
TODIL NOTÆ .
( ) Και την κεχρυσωμένην εκάλεσεν "Ανθουσαν. Η:re videntur cliendla, cum antea idenm referatur ,
nec apud C . hoc in loco compareant.
433 JOANNIS MALALE 48}
run tesseris panis quotidiani perpetui : singulis Α συντόμια και άρτων ημερησίων διαιωνιζόντων τε::,
cliam, printer panein, carnilus, vio, vesti issi- oύστινας άρτους εκάλεσε παλατίνους διά το εν τω
gnalis. Par's vero hos palatinos vocavit ; 323 quod παλατίω δογεύεσθαι τους αυτούς άρτους , εκάστου
er palatio larealur; sepositis ex proprio in lιος άρτου αφορίσας οίνον 76, κρέα και τη βέστια (62 ),
αφορίσας πρόσοδον υπέρ αυτών εκ των ιδίων, και κα
λέσας αυτους πολιτικούς.
1.lemvero Constantinus imperii sedcro Constan- Ο δε αυτος Κωνσταντίνος έμεινε βασιλεύων εν
tinopoli posuit ; einque, cum antea Europae sul Κωνσταντινουπόλει , αφελόμενος αυτήν από της
titione esset, et Ηeraclee Heliopoli sujeta, Sui Ευρώπης επαρχίας από 1Ηρακλείας της μητροπό
juris fecit : concess0 ei a Deo jure imperandi : λεως αυτής, δους αυτή από Θεού δίκαιον βασιλείας,
constitutis ctiam urlbi et praetorio prefertis aliis. προβαλόμενος εν αυτή έπαρχον τραιτωρίων και
Tue primariis magistrations, eis te Clhristianis έπαρχον πόλεως και τους λοιπούς μεγάλους άρχον
onnibus. Itaque ex eo tempore urlis illa felicitur τας, Χριστιανούς πάντας ποιήσας. Και έμεινεν εξ
imperijavit. εκείνου ευτυχώς βασιλεύουσα.
Iden Constantinusimperator Thrygiani Salu!arem 5 " Ο δε αυτος Κωνσταντίνος βασιλεύς και την Φρυγίαν
provinciam fecit. Ejusden sub imperio Syriodus 2 Σαλουταρίαν εποίησεν επαρχίαν. Επί δε της αυτού
CCCXVIII episcoporocelebrata est, contra Arium, βασιλείας ή σύνοδος εγένετο των τιτ ' επισκόπων
de relius ad Christinam fidem pertinentilus : cui κατά 'Αρείου περί της πίστεως των Χριστιανών. Εν
interfait etian) Sauctissimis episcopus Eusebi :ς αυτή δε τη συνόδω υπήρχε και ο όσιώτατος επίσκο
Pamphili, chronographus. πος [10] Ευσέβιος ο Παμφίλου ο χρονογράφος.
Constantino imperante, divinam iran passa csl "Ιπαθε δε επί της βασιλείας του αυτου Κωνσταν
Alainianopolis , Ostroente urlis, vice secunda, τίνου υπό θεομηνίας Μαξιμιανούπολις της 'Οσδροη
post ipsam a Persis captan .Imperator ilnque Con- νης 78 το δεύτερον αυτής Πάθος το μετά το ληφθήναι
Stanlius urbem de integro instauravit ; monia υπό των Περσών. Και ανήγειρεν αυτήν και αυτός βα
quoque collapsa excitavit , et superstitilus incolis σιλεύς Κωνσταντίνος και τα τείχη αυτής · ήσαν γάρ
plurina largitus est ; νοcala deinceps urlic, 3 no. πεσόντα και τους περισωθείσι πολλά έχαρίσατο·
mine Su0, Constantina. Vicum etiam quendani in και μετεκάλεσεν αυτήν εις το ίδιον όνομα Κωνσταν.
Bithynia, nomine Sugan, de novo exstructum, τίναν. "Έκτισε δε και εις την Βιθυνίαν την πρώην
Ovitatis jure donavit , et a nitris Sle nomine le- ούσαν κώμην λεγομένην Σουγάν (65), δους αυτή και
lenopolim appellavit : cujus etiam a roline pro- ς δίκαιον πόλεως και καλέσας αυτήν εις . όνομα της
vinciam quoque ipsam lelenopontum vocavit. ιδίας αυτού μητρός Ελενούπολιν 73. Και είς όνομα
δε της αυτού μητρός εκάλεσε και επαρχίαν Έλε
νούποντον.
rato": fana illa tria, que in eo loco qui Acropolis τίνος τους όντας εν Κωνσταντινουπόλει τρείς ναούς
olium dicebatur, posita erant, Solis 1empe , Dian », εν τη πρώην λεγομένη ακροπόλει του Ηλίου και
Kune el Veneris , reditibus exula deinceps manere της Αρτέμιδος σελήνης και της Αφροδίτης έκέλευ
jussit. σεν άχρηματίστους του λοιπού διαμεϊναι.
Non Iongo autem post tempore imperator Con- Μετά δε ολίγον καιρόν ετελεύτησεν ο αυτός βασι
stantinus,in Nicomediam Bitlynieitinere facto ,in λεύς Κωνσταντίνος εν Νικομηδεία της Βιθυνίας, ως
τηoriumincidit ; a quo cum per sex dies decibue- έστιν εν προκέσσω , εν προαστείω τινι λεγομένω
rat, in ejusdem civililis suburlbio quolan, Acity- 'Αχυρώνι (64) προ ολίγου διαστήματος της πόλεως,
rone dicto, non procul ab urbe, diem sum obiit, αρρωστήσας ημέρας εξ , προ του πληρωθήναι το
2n1cquamopus ilial magnificum, et in!er orbis mi- , κτίσμα εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη της Συρίας το της
racula censeuduin , Ecclesize nempe Antiocliente 9 μεγάλης Εκκλησίας το μέγιστον [11] και εν ον των
magnie fabricain al exitum perduxisset. Afortuis θεαμάτων . Τελευτά δε ών ενιαυτών ξ' και μηνών
auleru est, 21110s natis , cum melisillus trills , γ' (65), ως ταύτα συνεγράψατο και τους χρόνους πάν
- VARIÆ LECTIONES.
συντομία Ox. διαιωνιζόντων Ch., Polli», διωνειζόντων Ox. 76 οίνον , κρέα Ch., οίνο κρέα
Pollux, οίνον, κρέα idem apud Duengium Gloss. V . βέστιον, οινοκρέα Ox. 17 βεστία Ox. 78 'Οσορούνης
Ox, 79 Ελενου πολιν – 'Ελενού ποντον. Simile Nικούπολις vol. I , p . 113 D .
ED . CULMEADI NOTE .
(62) Αγορίσας οινοκρέα, και βεστία. Lego, οίνον, dicta est urls ista.
κρέα, και βεστία · βέστης, et βεστίον, υestis : et βε- (61) Λεγομένη 'Αχυρώνι. Ita Hieronymus, Chr.
OT!ápcov, res vestiaria , sive resiiarium : Bestiá. IO ;, Alex . alii. Eutropius villam vocat : Nicomedia in
8 :01aoxns, vestiarius. llesychiusBestiá.prov habet, villa publica obiit.
per ι. Βεστιάριον, τόπος ενώ τα χρήματα τίθενται, ( 65) " Ων ενιαυτών ξ', και μηνών γ'. Constantinμπι
και τα μάτια του κοινού. M . alalis sue anno LXVI obiisse asserit Ent:opins,
103 ) könn 287 mérnr. Louyor. Drepanum , vel lib . x : Bellum adversals Parthos moliens, qui jou
att Siephanus ci Ce trengs, Drepana , aliis 0:1pibus espolainian (higabanı, 10 et tricesimo anno
 CIIRONOGRAPHIA . - LIB . XIII. 456
09; Tüy sportyouguevev 37517éwy o 50°WTATOS A uti bæc memorie prodidil sapientissimus Ne
Νεστοριανός ο χρονογράφος. storianus, chronographus , qui prxdictorum quo
que imperatorum res gestas Chronico descripsit.
Norá oš try $ 15! elav Kwrotaviivou toj psy .ou ConstantiNUS JUNIOR, Rom . IMPERATOR. --- Post
ripton ß25:28ve Šv 'Pop Kwystavtivos (66) Ó niortuum vero Constantinum , Romæ regnum lc
vids autco · Övolva èy tñ Çoñ avtoù èsolros $ 20!- nuit Constantinus filius ; quem paler , dum adhuc
2.éa 'Poutis ėl tos Úratelas OÜpsou xal lloque ipse in vivis essel, regem ibi constitueral, Urso et
blou . Polybio coss.
Od ausds Kwvotavtivos Bastacus Ó Mixpois 325 lic allem Constantinus Junior pas annos
26954 sugev Šv tñ 'Pounčan 19' (67). "Ostk5 usta su Romæ regnavit. Patris vero post obilum ,
recurty TOū tarpo; ¿ED .Oev sis tapoxectoy mal dum in Processinin exirel, a fratris sui millibus
iscayn tv Mogóvn (68) ÚTD TÛV &VOpúrwy toŰ äosa . Mothone occisus est, anuuin agens xx.
çcū autoj % , Ov gvinurūv '. .
Mers and coy (12) B2012 iay Kwotavtívou ToŨ Constans Rom. Imp. - Constantinum Juniorem
Mixosū !6752EU SEV Èv th Póun Kúvotas ó &beacos , excepit in regno Romano Constans, frater ejus :
autoū Ernie (69). "OGT!s à ofw stńcas ått) Ougev - qui, cum annos ibi ivi regnaveral, ex dysente
pia si ètensóta (70 ), öv ŠVIAUTÒV % . ria interiji, annos malus XXVII .
Meri Os thy Bathslav Kwvstavtívou toŨ Merárou CONSTANTILS jur. cr. — Constantino autem Ma
61622cuse KwystaVELVOUTIÓW ; Kovstávalo ; ó vids gno succedebat in imperio Constantinopolitano
assou ó :2p6rspos bor, ^ (71)."Hv od peyaz6yue Constantius, liliorum nalli minimus : qui impera
795 (72),čaxlorions (y) ő ÉGTLV 'Apslavós. 'Etil vit annos xxx. Erat autem hic vir magni animi,
ü sisat:ou B25 helas èxivr,oav oi Népsol, h201[13] alque exocionita , id est, Arianus. Aujus sub im
' Accoupapsixios $3 ó Bastasú; (73) • xa! ÉTESTOÁ- perio motus ciebant Persze , ab Abburarsacio rege
VARIÆ LECTIONES .
80 in this statelaş 0Űpsou zal llo).ubiou. Chr. Alex. habet OŰpsou zal Iloaeulou . Fasti etiain Capitolini
boc anno Ursum et Polemium coss. exhibent, Ch. 81 a útoð . aútoj Ox. 82 ÔJJevtepia ; C ., Ous
Gavispas Os. $3 'A66oupapsáxloç . So6Coupo.praxios Ch .

imperii, ælatis sexlo el sexagesimo, Nicomediæ in C cral : ex quo tamen non interiil : Magnentii
tilla publica obiit. enim facrione occisus est, in castro cui lelenze
(66 ) Hugéon Bacleus öv v 'Poun Kwvotavti. nomen , hand longe ab Hispania , ælatis anno xxx ,
voç. Constantino M . falis defuncio , imperium inter uri , prater Nostrum , alii omnes.
Ires ejus Glios distributum est, boc modo. Con (71) "Eun '. Constantius obiil xxiv anno post
stantino, lilio naili maximo, Occidentis imperium - Constantinum patrem mortuum : annis autem iv
obtigit, id est Galliae , Hispania el Britanniæ : Con - ante moriem patris ad regnum provectus est,
stanti, lialia et Illyricum : Constantio , Thracia , et leste llieronym0. Anni itaque imperii cjus omnes
Orientis lolius iniperium sunt xxvuL ; ideoque ubi apu Entropium dicitur,
(67) 'E6o.sileusey év tñ .'Pópnéange. IIæc Con- Constantium obiisse anno imperii ociavo el Tricesi .
stantinus enim junior imperii sui anno ni occisus (12) 'Earlovit7,s. Ita eliam infra , lib . xv de
lestatur Hieronymus.
est,(68)uli'Esphynėv Alalaricho : " Ily o 'A pecavós tõ õóru.cati, Ö ÈST!V,
Mobóvn . Quemnam hic locum ¿Eaxlovitns . ap. Chr. Alex . scribitur, éswzrovia
memorat auctor ? Methionein quidem , Thracie ir tas, rectius, ut Jo . Meursio videtur, qui è bwZ:Ó
bem , babemus apud Stephanum : aliam item ejus- vlov , monasterium fuisse putat, idque Arianorum :
deru noidinis in Macedonja , apud cumdein ; Laco - quod es bis Nostri locis confirmari videtur. Pio
nix lertiam : Persidis , quariam ; Eubææ denique quibusvis vero Arianis vocabulum hoc posica
quintam ; Italiae tamen nullam ; qua regione Con . - positum fuisse videlur : vnde legimus apud Chr.
slanlipun juniorcia interemplum fuisse, tradunt p Alex . Theodosium imp. tenpla Catholicis reil.
scriptores. Eutropius : Constantinum porro bellum diuisse, Numeris Erocionilis ubique expulsis, Ô
fralri inferentem , el apud Aguileiam in consullius Eavia 5 ajtūv tous asyouévous àp:Ouous 'EEW
prælium aggressum , Constantis duces interenuerunt. xlovitas.
Eadem habes apud Hieronymum . (75) ’A66oupapsáx!o5 Ó Baoineúę. Scribendum ,
(09) "Ein " S'. Eutropius Constanti imperanti an - Laboou paps3.xlos, sive Labcoupapsáxrs , uti halie .
nos tribuit xvii ; scriptores tamen alii sill : aul xi . lur iufra, in Juliano. Compositum vero vocabila
tantum . lum est, quod disjunctim legilur , Sórowo 'Acuá
(70 ) "OST15 åe wotńsas à Tod Ougevte pias ŠTE- xn , id est , Sapor rex , Persarum scil.; äosa .
AEUTZ.. Valeludine quidem parum prospera usus xn ; enini, rex sonal : uti supra cdocri sumns,
est Constans, ut qui morbo articulari obnoxius lib . xl.
IIODIINOTÆ .
(y) 'Egzxlovitrs. Sic alii, et ipse aucior alibi : Sic enim appellati suint Ariani, quod in Exocio .
feciilis vero 'ExWXcovians, quod el Chronicon Pasch . nium , locum ila appellaluiextra muros Constani
elall complures habent. Minus l'ecle harjojalur linopolis, una cum Demophilo Pair, a Theodosio
Meursius,consentiente Chilmeado, ébwyróvlov fuisse Seniore esacti sese recepissent. Consulendus Du
monasterium Arianorum et inde postea pro qui- Fresnils in Constantinopoli Christ., lin), Ji, sect. 16.
buslis Arianis vocabulum hoc positum fuisse. 11. 38, el Gloss. inedha el infimie Grac.
 187
tormducti. Imperator itaque, Juliano cognato A τευσε κατ' αυτών ποιήσας Καίσαρα Ιουλιανόν συν
slio Cesare creato, in eos arma movil. Yevés autoū.
Magnam ante Antiocliian veniens, ecclesian Και γενόμενος εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη επλή.
ini magnam absolvit , cui isla inscripsit : ρωσε την μεγάλην εκκλησίαν επιγράψας ταύτα :
326 Erstruxit sacras Christo Constantius ædes, Χριστη Κωνστάντιος επέραιστον 86 οίκον (74)
χέτευξεν,
Calo consimiles, summo splendore nitentes : Cipariurçůriol gareixe,la 85 , 70 surówrta (75),
Sic Constantini regis pia jussa seculus. Κωνσταντίου πακτος υποδρήσιοντος 86 εοετ
[uaiço
Gorgonio comiti structure cura relicta est. Γοργόνιος δε κόμης 87 θαλαμηπόλον (76) έργη
Γυναγε.
In Persidem deinde profectus est , prelioque Και κατελθών επί τα Περσικά εποίησε πάκτα ειρή
cum eis inito, multisque utrinque cesis, inducie νης μετά Περσών επί φανερόν χρόνον , πολλών πε
adtempus satis Iongum factae sunt. Imperator σόντων εξ αμφοτέρων εν τη συμβολή. Και υποστρέ
taque Antiocliam reversus, Magnic Ecclesis dedi- ψας εποίησε τα εγκαίνια της αυτής Μεγάλης Εκκλη
cationem celebravit. Ηinc vero Constantinopolim σίας εν 'Αντιοχεία. Και εξελθών και αυτός Κωνστάν
profecturus, per Ciliciam iler ducil : ubi Pyrami και τιoς από Αντιοχείας , ανιών επί Κωνσταντινούπολιν,
fluvii pontern, opus magnificum, exstruxit. Ab in- έφθασε την Κιλικίαν (14] · και έχτισεν εκεί την γέ
de vero Mopsuestiam, Cilicite urbem veniens, ex φυραν του Πυράμου ποταμού (77), έργον μέγιστον.
morbo ibiinteriit, annum agens quadragesimum . Και εισελθών εν 88 Μαμψουεστία (78) , πόλει της
Κιλικίας , αρρωστήσας τελευτα εκεί , ών ενιαυ
των μ’ (79).
JULIANUS IMPERATOR. - Constantiumin imperio Μετά δε την βασιλείαν Κωνσταντίου εβασίλευσεν
excepit Julianus, Apostala, Consanguineus ejus , Ιουλιανός, ο Παραβάτης (80) , ο πρώην γενόμενος
quem ipse Cesarem antea creaVeral ; Marmentio Καίσαρ, ο συγγενείς του αυτου Κωνσταντίου, επ
et Nevela coss., et iniperavit annos I. Er hic υπατείας Μαρμεντίου 89 και Νεβήτα · όστις έβασί
cloquentia celebris : Apostala autem 327 dictus λυσεν έτη 8' 18 ). Η , δε ελλόγιμος · όστις εκλήθη
est, quod nmajorum Suorum fide Christina reun- Παραβάτης, διότι αρνησάμενος το δόγμα των αυτού
tiala, in paganisumtransisset.Amicum autem et προγόνων, το των Χριστιανών, γέγονεν "Ελλην.' Η ,
corevum habuit Libaniuni, celeberrium Sophi - δέ φίλος και ομόχρονος Λιβανίου του περιβoήτου
stam Antiochensem . σοφιστού Αντιοχείας.
• Ηujus stib imperio sanctus Donditius martyrim C 'Επί δε της αυτού βασιλείας εμαρτύρησεν ο άγιος
passus est. Julianτις enim, copiis ingetitibus col- Δομέτιος. Επεστράτευσε γάρ κατά Περσών δυνατήν
lectis, in Ρersas arina movit. Itinere vero per Αη- στρατείαν, και κατελθών κατέλαβεν (15)'Αντιόχειαν
tioclaiam facto, all monterm Casium profectus est, και ανελθών εν τω όρει τη λεγομένη Κασίω εποίη
ubi Jovi Casio hecalonbem fecil : inde in Dapli- σεν εκεί θυσίαν εκατόμβην τώ Δ Κασία και κατελ.
nem descendens, Apollini quoque sacra peregit : θών εκείθεν και ελθών εις Δάφνην εποίησε κακεί θυ
cum ad somnum recumberet, per quielen vi- σίαν τω Απόλλωνα. Και παρακοιμηθείς είδεν εν
VARIÆ LECTIONES.
* 86 επέρχιστον. επήρατον Ch. Ιdem Κωνσταντίνος et Κωνσταντίνου suspicalur. 85 παμφανόωντα
Ch., πανφανόεντα Ox. 86 υποδρή σσοντος Ch. , υποδρήσοντος Ox. 87 θαλαμηπόλον Ch., θαλάμη πόλον Οι.
25 Μαμψουεστία. Μαμουκρήναις Stribi debebat, notanle Wesselingio all Antonio, p. 580. 89 Μαρμεντίου και
N :61ta. Chr. Alex . label Magsptivou za ! Nscritta ; reclius : hoc anno enim Fasti Capitolini Fl.
Mamertinum et Fl Neviltam coss. habent. > Ch .
E1). CHILHEADI NOTÆ .
(74) Κωνστάντιος επέραιστον οίκον. Scr. επήρα- Μέψου κρηναι dicta est. Cedren. in Constantio :
του. Celeron versus li haudsisunt. Forte le: Η Και ελθών εν Μόψου κρήναις, τελευτά μηνί Νοεμ
gendum , KWVstavtivos, lit et versu tertio Kwy- D 6ow Y . Hieronymus eiiam : Constantius Mopsocre .
Gravelvou , uti metri ratio poslılare videlor . Con - nis, inler Ciliciam Cappodociamque morilur, anno
stantinis enim Magnus ecclesiam hanc inchoavil, ætatis sul xlv.
mariuamque ejus partem absolvit : cui tandem sub (79) " Qv ÈVIQUTÜV u'. Scribend. ue', ætatis enim
Constantio F . ad exitum perducla , isla inscripla xLv moriem obiit, leste Eutropio : quem etiam se
sunt. quillir fiieronymus.
(75) Πανφανόεντα. Lego, παμφανόωντα. Ηom. (80) Ιουλιανός, ο Παραβάτης. Julianus iste Grecis
11. Ο . Scriptor . παραβάτης, id est, transgressor, pass111
"Αρματα δ' έκλιναν προς ενώπια παμφανόωντα . vocatur : quod tamen nos , epithelo æque freque
mus.Juliano a Lalinis imposito , Apostatam , reddi
(70) Θαλάμη πόλον.Lego, θαλαμηπόλος . θαλαμη - ter
πόλος, qui circa cubiculum Versatur , Cubicularius . (81) " Όστις εβασίλευσεν έτη β'. Julianis post
(77) Toù llupip.Ou TIOTXOj. Leucosyrus olim Constantii morlein , imperium solus lenu't ann .
dicilis est, leie Stephano ; llúpavos, TOTOLÓs v uno, el mensibus vill, uli Hieronymus, el postcum
Μάλλω τής Κιλικίας. Εκαλείτο δε πρότερον Λευ - Jornandes. Eutropius lanmen , eum iniperi sut
κίσυρος.
178) Eise200v Šv Maurousotia . Scr. MOLOveotid.. anno
illos v,VIIquibus
mortem obiisse testatur
a 'Constantio Cesar :renuntialis,
nempe annos
Stephanus : Mapou totiu , ka:xias TT! Ti Ilupauy imperii consortium ascitus est, annumerans.
7672 .0), and Molcu toù poveso ;. Urbs her eliana
 APHIA
(3) CHRONOGR . - LIB . XIII. 490 .
οράματι παίδα ξανθον λέγοντα αυτώ, 'Εν ' Ασία A dit puerulum quendan: Πανη, qui dicelist ei : 1 .
δει σε τεθνάναι. Εισερχόμενος δε από Δάφνης εν Asia Moriturus es . Ex Dapline autem Antiochian
Αντιοχεία υπηντήθη υπό των συγκλητικών αυτού adventanti, procedelbant ei olviam priores ejus
και των αξιωματικών αυτού και του δήμου. Και cl consiliarii, cum populo. Populus autem Antio
έκραξαν αυτό οι δημόται Αντιοχείας υβριστικάς clienus, qui Christianismi zelo fervebat, imperato
φιωνάς, ως Χριστιανοί θερμοι όντες, δεδωκότες αυτο rem contumeliosis dicleriis excepit ; a Persico
εν ταις αυτών φωναίς κληδόνα μή υποστρέψαι. etiam bello eum non reversurum ominatus. Inter
'Από δε των πλησίον αυτού δύο κανδιδάτου Χριστια- ios duo etiam erant ex familiaribus ejus , Chri
νοι, ών τα ονόματα εστι ταύτα, Ιουβεντίνος και Μα- stianismi candidati ; quorum nomina, Juventinus
ξιμιανός, αποσχίσαντες συνέμιξαν τοϊς υβρίζουσιν el Maximianus; qui ex comitatu imperatorio dis
αυτόν όχλοις, πλέον ανεγείροντες τον δήμον εις ύβρεις. cedentes, immiscuerunt sese convicianti populo ;
Και έωρακώς αυτούς Ιουλιανός ο βασιλεύς, εκέλευ- multoque magis eos ad opprobria concitarunt. Ios
σεν αυτούς συσχεθήναι » και ευθέως αυτούς απεκε - videns imperator Juliarius , absque nora compre
φάλισεν εν 'Αντιοχεία , και ετέθησαν τα λείψανα αυ- hens0s capite multavit Antiochic : ubi etiam re
των εν τω μαρτυρίω τω λεγομένων Κοιμητηρίω : liquiae eorum in martyrio, quod Cemeterium vo
ουστινας καλούσιν οι 'Αντιοχείς Γεντιαίους. Και 8 cant, recondelbantur : hος vero Antioclienses
αγανακτήσας κατά των Αντιοχέων ηπείλει αυτούς, Gentiles appellant. Julianus autem Antioclienis
λέγων υποστρέφειν και τιμωρείσθαι αυτούς, ώς μή infensus, interminatus est illis, dicens se redeun.
έχοντας κληδόνα, είπών περί των αυτών 'Αντιοχέων tem 328 pαnas ab illis exacturum, eo quod ad
λόγον (89 ), διαβάλλων αυτούς ώς τυράννους. Και versa sibi ominati essent. Quin et orationem con-
προέθηκε 90 τον κατ' αυτών ρηθέντα παρ' αυτού λό - tra Antioclienses condidit ; in qua rebelliouis eos
γον έξω του παλατίου της αυτής πόλεως εις [16] το reos peragil : guain quidem orationen extra pala -
λεγόμενον Τετράπυλον των ελεφάντων, πλησίον της εium Antioclienum, ad elephantorum Telrapylan,
Ρηγίας .
Και εξελθών διά τών 11 Κυρηστικών (α ) απήλθε Τum vero contra Persas arma movens, per Cyr
κατά Περσών • παρερχόμενος δε διά Κύρου της πό- rhesticam ducil iter. Cyrrhurm autem, regionis
λεως (83) εν τη χώρα είδεν όχλον εστώτα εν τω σπη- illius un bem, przeleriens turbanconspexit ad Sain
λαίω του αγίου Δομετίου και ώμενον παρ' αυτού . cli Domilii cellam aslantium, qui ab eo morborum
Και έρωτά τινας τις έστιν εκείνος ο συναγόμενος Sanalionem pelebant . Interrogatis autem quibus
όχλος ; Και έμαθεν ότι εν τω σπηλαίω του όρους c dain , guid sili vollei iste populi concursus, re
εστί μοναχός και προς αυτόν συνάγεται και εστώς sponsum tulit monaclum montis in spelunca de.
όχλος , θέλων εαθήναι και ευλογηθήναι παρ' αυτού . gere, ad queni turba ista congregata est, uti mor
Και εδήλωσε τώ αγίω Δομετίω ο βασιλεύς Ιουλιανός borum storτη medelam, el benedictionen ab illo
δια ρεφερενδαρίου Χριστιανού (84) ταύτα: Διά 91 το accipiant . Julianus itaque imperator, per referen
αρέσαι τώ Θεώ σου εις το σπήλαιον εισήλθες " darium Christianum, sanctum Domilium monuit,
ανθρώποις μη θέλε αρέσκειν , αλλά ιδίαζε . Και verbis liisce : Speluncamintrasti, ut Deo tuo pla
αντεδήλωσεν αυτώ ο άγιος Δομέτιος ότι, “Ως το ceres : ne igitur de hominibus placendo sis sollici
Θεώ 94 εκδόσαντός μου την ψυχήν και το σώμα της; sed solitariam agas vitam. Respondens ei san
εκ πολλού χρόνου εν τω σπηλαίω τούτω εμαυτόν clus Donuitius : Ego, inquit , Deo, qui corpus milli
απέκλεισα τον δε πρός με ερχόμενον όχλον εν αnimumque dedit, in hac speluncα memet includen
πιστει αποδιώκειν ου δύναμαι . Και εκέλευσεν ο do jampridem consecrαυί ; populum vero , er ide
βασιλεύς Ιουλιανός αναφραγήναι το σπήλαιον (85) ad ne venientem, arcere non possum. Ceterum
λίθοις μεγάλους και είναι αυτόν τον δίκαιον έσω. Και Julianusimperator, spelunce os, aggestislipidibus
εκ τούτου ετελειώθη ο άγιος Δομέτιος. ingentibus, occludi jussit , viro justo inliis incluso.
D Atque hunc vitæ finem habuit sanctus Domitius.
VARIÆ LECTIONES.
και προσέθηκε Ox. 21 Κηρυστικών Οx. 92 Διά. Ει διά Chron. Pasch. p. 297 D . 93 τω Θεώ Cliron.,
του Θεού Os.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(82) Είπων περί των αυτών 'Αντιοχέων λόγον . φορεύς, relalor. Vide Jo. Meurs. Glossar. et Jo.
Moyos isle a Juliano in Antiochenos scriptus, M100 Vossium , De vit. serm .
πώγων inscribitur. (85) Αναφραγήναι το σπήλαιον. Ιta etiam Clur.
( 83) Διά Κύρου της πόλεως. Scr. Κύρδου . A Cyr- Alex.; αναφράσσω tarmen, aperio, significat, Sens!
ro enim uribe, Cyrrheslica regio dicta est; uti plane opposito. Hesychius : αναφράξαντες (Ιeg.
supra monuimus. αναφράξαντες) αναπτύξαντες, αναπετάσαντες . Forte
(84) Διά ρεφερενδαρίου Χριστιανού. Ρεφερενδά- itaque legenduno απορραγήναι.
ριος, sive ραιφερενδάριος, a'Suida exponitur ανα
NODII NOTA .
( ) Κηριστικών. Scr. Κυρεστικών ui liabet C .
W PATROL. GR. XCVU ,
• 191 JOANNIS MALALE 492
Imperator autein Julianus, in Sailur. rsacem, Α Και 17] κατιών και αυτός βασιλεύς Ιουλιανός κατά
Persarum regen , exercitum ducens, Hierapolim Σαββουραρσάκου, βασιλέως Περσών , κατέφθασεν εν
venit; nissis in Samosatani, Euphralesie ur- Ιεραπόλει και πέμψας κατεσκεύασε πλοία εν Σα
Dein , 33 qui navigia fabricarent, lignea que- μοσάτοις, πόλει και της Ευφρατησίας, τα μεν διά ξύ
dam, quedal vero coriacea ; αιι habet sapientis- λων, τα δε διά βυρσών, ώς ο σοφώτατος Μάγνος και
sinas Magnus Carrensis, clironograplius, qui lιος χρονογράφος ο Καρηνός (86), ο συνών αυτώ Ιουλια
Dello sub Juliano militavit. Hierapoli autem dis. νώ βασιλεί, συνεγράψατο. Από δέ Ιεραπόλεως εξελ
celeus imperator, Carras venit ; unde via sese in θών ήλθεν εν Κάραις τη πόλει κακείθεν εύρε δύο
parles duas findit, quarum una in Nisibim adilucit, οδούς, μίαν απάγουσαν εις την Νίσιβιν πόλιν, ούσαν
urbem Romanis olim subjeclam; altera in Circe- ποτε Ρωμαίων, και άλλων επί το Ρωμαϊκόν κάστρον
siumtendit, castrum Romanum, quod Eupliralem το λεγόμενον Κιρκήσιον (87), κείμενον εις το μέσον
inter et Abboran Muvios medium, a Dioclesia110 των δύο ποταμών του Ευφράτου και του 'A6
imperatore exstructum est. Julianus itaque diviso βορά (88) • όπερ έκτισε Διοκλητιανός, βασιλεύς "Ρω
exercitu , armalorum ΣΤΊ niilia Nisilbin versus μαίων. Και μερίσας τον στρατός και αυτός βασιλεύς
expedivit, sub Sebastiani et Procopii ductu : Ipse πέμπει επί την Νίσιβιν οπλίτας άνδρας μυρίους
autem ad Circesium Castrum ducil iterr. Ubi mili- και εξακισχιλίους μετά δύο εξάρχων Σεβαστιανού και
tum stationariorun VI millibus, quos ibi invenit, Προκοπίου. Και κατέφθασεν και αυτός Ιουλιανός το
ipse IV millia militum alia adjecit, Accameo et Κιρκήσιον 95 κάστρον και εάσας και εν τω Κιρκη
Mauro ducibus constitutis . Inde autem discedens, σίω κάστρω όσους εύρεν εγκαθέτους στρατιώτας
ipse, cum Anatolio magistro, Salustio, prefecto εξακισχιλίους , προσθείς αυτούς και άλλους οπλίτας
prelorio, celerisque ducibus, Abbore luminis άνδρας τετρακισχιλίους μετά εξάρχων δύο 'Ακκα
poile trajecto, clissem Suan, MCCL naves numero μέου 96 και Μαύρου. Και εξήλθεν εκείθεν και παρ
habenlem, per Euphralem adventantein, praesto- ήλθε τον 'Αββοράν ποταμών διά της 97 γεφύρης (89),
latus est. Tum vero coactis in unum copiis,Iocum των πλοίων φθασάντων εις τον Ευφράτην ποταμόν :
editiorent conscendit ipse, unde exercitum allocu- ώντινων πλοίων υπήρχεν ο αριθμός χιλίων [18] δια
tus est : et cujusque fortia facia deprædicans, liti κοσίων πεντήκοντα. Και συναθροίσας τον ίδιον αυ
paratissimo optimorue animo contra Persas in του στρατον, έχων μεθ' εαυτού 'Ανατόλιον μάγιστρον
aciem descenderent liortatus est. Postlaec navigia και Σαλούστιον έπαρχον πραιτωρίων και τους στρα
conscendere 330 jussis omnibus, ipse quoque τηλάτας αυτού, ανελθών εν υψηλά βήματι δι' εαυτού
in paratam sibi navem ingressus est; praemissis, , προσεφώνησε το στρατό, επαινών αυτούς και προ
qui exploratores essent, MD ex numerolanceariorum & τρεπόμενος προθύμως και σωφρόνως αγωνίσασθαι
et malliariorum, fortissimis viris. Vesillum etiam κατά Περσών. Και ευθέως έμβαίνειν εις τα πλοία
Suum silhi praeferri Jussil : Lucianum vero comi- επέτρεψεν, εισελθών και αυτός ο βασιλεύς εις το εύ
term , virum bellicosissimum, imperator secum lia- τρεπισθεν αυτώ πλοίον, και προηγείσθαι αυτών (90)
Duit : quί plurinna Persarum castra , Euphrali προσκουλκάτορας 98 ( α) προσέταξεν άνδρας γενναίους
confinia, el que, niedias inter aquis, in insulis εκ του αριθμού των λαγκιαρίων και ματτιαρίων ( 91)
etiam sita erant, vaslavit, Persis eorum custodi- χιλίους πεντακοσίους, κελεύσας βαστάζεσθαι και τα
VARIÆ LECTIONES. -
26 πόλεως Ox. 95 Κιρκήσιον Ch., Κιρκίσιον Ox. 96 'Aκκαμέου. Μachama un el Marum fratres mermo
rat Armianus XXV, 1 , 2 : ex oriliographia monacliorum, Μακαμαίον Zosimus , 26 8. 97 γεφύρης.
γεφύρας Ch. 98 προσκουλκάτορας Ch., προς κουλκάτορας Ox.
ED. CHILMEADI NOTE .
(86 ) '0 Kapnvóç. Lego Kooervos. Stephanus : !Ou sunt lancearii : verum quinam sint malliarii
Κάρδαι, πόλις Μεσοποταμίας, etc. το εθνικόν, Καρ- i , non adeo facile est dicta. Vocalulum occurrit
crvóz. Pro Kópai etiam , uli Noster semper habel, aliquoties apud Ammianum Marcellinum , et Zosi
Stribendum Κάρδαι. mum : quod tamen non explicant interpretes.
(87) To leyóusvoy Kipulsiov. De Castello hoc , Cerle mailiarios cum lanceariis ubique juncios in
vide Procopiuin , Pers. lib . II. venimus :maler aulem , sive maleris, aut mataris,
(88) Και του 'Αββορά. 'Αβόρδας Procopio voca teli quoddam genus eral, cujus meminerunt inter
tur fluvius isle. aliquos J. Cæsar et Livius ; quod etiam lancea
(89) Γεφύρης. Scr. γεφύρας. longioris genus fuissa , conjicit doctissimus J. Vos .
(90) Προηγείσθαι αυτών προς κουλκάτορας. Scr. sius, De vit . Serm. An igitur ma!ai armatus fuerit
προσκουλκάτορας, conjunctio. Προσκουλκεύειν, et malliarius noster, aliis inquirendum propoylo. Mili
¿ 520u) neúsiv , excubias agere, explorare : inde TOOJ - lum vero genus hoc explorationibus idoneuin ſuis
zovaxátopes, el ÈExou).macopes, excubitores, explo - se etiam ex Animiano Marcellino colligere licet :
ralores. Vide J. Vossiuin De vit. serni. el Jo . qui lib . xx1 De Constantino imp. liec habet : Qua
Heurs. Glossar. His adde Nic. Rigall. Glossar. in gratia in lætitiam imperator versus, ex metu , coil
Σκουλται , et Σκουλτάτωρες : licet enim voces Inte cione mox absolula , Arbelionem anie alios faustumi
diversam agnoscant originem , caindem tamen reu ad inieslina bella sedanda ex an !eactis jam sciens,
signare videniur. iler suum præire cum lunceariis et malliariis, et ca .
(91) Των λαγκιαρίων, και ματτιαρίων. Λαγκιά- termis expeditorum prαcepit.
433 CHRONOGRAPIIIA . – LIB . XIII. 404
σίγνα αυτού και τον κόμητα Λουκιανόν 90, άνδρα πο- Α bus deletis omnibus. Extreme vero classis curam
λεμικώτατον, είναι συν αυτώ. " Οστις και πολλά Victori ει Dagalaiplio demandavit. Solvens autem
κάστρα Περσικά παρά τον Ευφράτην κείμενα και εν cum exercitu omni imperator , copias suas per
μέσωτων υδάτων εν νήσοις όντα επόρθησε και τους cum locuum trajecit, uli Tigris el Euphrates con
εν αυτοίς όντας Πέρσας ανείλε . Βίκτορα δε και Δα- currentes, ingealem alven efficiunt. Exide per
γαλάιρον κατέταξεν όπισθεντων λοιπώνπλοίων είναι 1 Tigrim veclus, in Persilis regionem perrexit , gue
και φυλάττειν τα πλήθη. Και κατήλθεν ο βασιλεύς Manzanitarum vocatur, a Clesiplionle non procul,
μετά (19] του στρατου παντός διά της μεγάλης διώ- uli reges Persarum seles suas habuerunt. Fige
ρυγος 2 του Ευφράτου της μισγούσης το Τίγρητι :it autem tentoria sua victoriosusimperator Ju.
ποταμώ · και εισήλθεν εις τον αυτόν Τίγρητα 3 πο- lianus in ipsa Clesiphontis planitie ; in animo
ταμόν (92), όπου μίγνυνται οι δύο ποταμού και απο- clianItalens, ad Balaylonent usque cum primoi
τελούσε λίμνην μεγάλην. Και παρέβαλεν και εις τα bus suis penetrare, ipsanque subjugare .
1!ερσικά εν τη χώρα των λεγομένων Ναυζανιτών, πλησίον Κτησιφώντος πόλεως, ένθα υπήρχε το Περσι
κον βασίλειον · και επικρατής γενόμενος Ιουλιανός ο βασιλεύς έσκήνωσεν εν τη πεδιάδι της αυτής πό
λεως Κτησιφώντος, βουλόμενος μετά της ιδίας συγκλήτου και έως Βαβυλώνος εισελθείν και παραλαβείν
τι εκείσα .
Ο δε βασιλεύς Σαββουραρσάκιος υπονοήσας ότι B Persarum vero rex SalDorarsacins, existinalis
. :: tñs Nicibus 6PLETO Ó Baoinsùs 'Pwua'wv 'lov - imperatorem Romanum per Nisibim iler suum
λιανός, ώρμησε κατ' αυτού μετά του πλήθους αυτού instituisse , copiis suis omnibus instructus, adver
ταντός . 'Απαγγελθέντος δε αυτώ ότι όπισθεν αυτού sus eum proficiscitur . Certior autem factus Jilia
έστιν ο βασιλεύς Ρωμαίων Ιουλιανός παραλαβών ημιn silhi a tergo esse, 331 regiones Persicas
τα Περσικά μέρη, και ότι έμπροσθεν αυτό απαντώ. cccup. nle , a fronte autem Romanos duces, cum
σιν οι στρατηγοί των Ρωμαίων και πλήθη πολλά, exercitu magno se aforturos instare ; nediis se
και γνούς ότι έμεσάσθη , φεύγει από την Περσαρμε- Isostilus inclusim sentiens, in Ρersarmenianfu
νίαν, δόλω πέμψας δύο συγκλητικούς αυτού και αυ- git. Cavens que sibi ne alb hostilus re!iendleretur,
τους κατά ιδίαν βούλησιν οινοτομή σας πρός ίουλια - ex primoribus suis duos, narilus proprio illorum
προς το μή καταδιωχθέντα αυτόν φθασθήναι (95 ). in avia alblacerent. Duo itaque li imperatoren
βί δε ρινοτομηθέντες Πέρσες και ήλθον προς τον βασι- Rolanun adeuntes, Ρersarum ei regen, ob illulas
λέα Ρωμαίων προδούναι, φησι (91), θέλοντες τον βα- silhiinjurias , se proditeros esse licebant . Cumque
σιλέα Περσών[20] ως τιμωρησάμενον αυτούς. Απα- juramento sese in hoc obstrinxissent, imperator
τηθείς δε παρ' αυτών επομνυμένων και αυτός βασι- C tolis eorum delusus , ipse cum exercitu Ilositineris
λεύς Ιουλιανός ήκολούθησεν αυτοίς μετά του ιδίου duces Secutus est. Mensis autem Desii sive Juni dies
στρατεύματος και απήγαγον αυτόν εις την έρημον eral XXV, cuum 2 transfugis lisce in locum deser
και άνυδρον επί μίλια ρν , πλανήσαντες αυτούς, τη Inin et aquis careilera , per milliria CL per erro
εικάδι πέμπτη του Δαισίου και του και Ιουνίου μηνός. rem dicti, inveuerunt ilbi meia quellan antiqua
Και ευρών εκεί τείχη παλαιά πεπτωκότα πόλεως el collapsa urbis , olian Bulbionis ; illam eliani
λεγομένης Βουβίων, και άλλο δε χωρίον, έστώτων alium, φu douicilia quedam adhuc s'antia lia
μέν των οικημάτων, έρημον δε ήν, όπερ ελέγετο Dens , deserta tamenfuit, nomine Asian. Impera
'Ασία• ένθα έλθών ο βασιλεύς Ιουλιανός και ο πής 1ου hic cum exercitu considens, castra posuit :
στρατός των Ρωμαίων εκεί έσκήνωσεν. 'Εν αυτοίς sed nec militi cibum, nec junmentis pabulum in
δε τοις τόποις γενόμενοι ελίποντο τροφών και ουδέ tan deserto loco invenire potuit . Exercitus itaque
τοίς αλόγους υπήρχε βοτάνη : ήν γάρ ερημία και τοlus, percepto denum ab imperatore transfuga
γνούς και τις στρατός Ρωμαίων ότι απατηθείς ο βα- run lolis deluso se in Iota illa horrida et inculta
σιλεύς έπλάνησεν αυτούς και εις ερήμους ήγαγε το- articlan esse, tumultus statim cielbat nmaxinos,
πους, εις πολλών αταξίαν ετράπησαν. Τη δέ εξής Die auten sequente, nenpe Junii xXVI,imperator
ημέρα, μην Ιουνίο κς', αγαγών τους πλανήσαντας deceptores illos coram adduci jussil : ( ιι interro
αυτόν Πέρσας εξήτασεν αυτούς και ώμολόγησαν λέ- giati, fatebantur : Se quidem , ob regen patrianique
γοντες ότι, Υπερπατρίδος και του βασιλέως ήμών, Suαι seruandos , 332 fraudent illis fecisse ; ecce
VARIÆ LECTIONES.
99 Λουκιανόν. Scribendum Λουκιλλιανόν . Ιdem vitium in Zosimo III, 13, 6 , notavit Heynius all 11,
8, 5. 1 είναι και είναι Ox. 2 διώρυγος. διόρυγος Ox . 3 Τίγρητα Ch., Τίγρηντα Ox. και παρέλαβεν θx.
5 Iέρσες. Πέρσαι Ch. 6 Δεσίου Ox.
ED. CIULMEANI NOTE. '
( 92 ) Εις τον αυτον Τίγρηντα ποταμόν. Scr . Τί- jifisit . moli , 1 φλάζωinisita! ο : quem tamen νη
γητα , ο Τίγρης, Τίγρητος : ie ημ:: vocis hous en passive usupatin, alibi Itaud teilere inve
formatione, vide Ella bem in Dionys. Periegesi. nies
193) Αυτόν φθασθήναι. Φθασθήναι, 101'. 1 pass. (! ) φησίν. Scr'. φασίν.
495 JOANNIS MALALÆ 496
etiam, dicentes, ad mortem parali serui lui. Accepit A ίνα σωθή, εδώκαμεν ημάς εαυτούς εις θάνατον
cos imperator, salvosque fore fide data promisit, και έπλανήσαμεν υμάς : ιδού οι δούλοί σου απε
ηιodo exercitum suum ex deserto illo dedu- θάνομεν. Και απεδέξατο αυτούς, μη φονεύσας αυ
cerent, τους, αλλά δούς λόγον αυτοίς (95), ίνα εκβάλωσι τον
στρατόν εκ της ερήμου χώρας.
Circa lioram vero diei secundam Julianus inte- Και περί ώραν δευτέραν της αυτής ημέρας και
rim duin Iustrato exercitu militem se continere βασιλεύς Ιουλιανός [21] παριών το στράτευμα και
hortaretur, ab incerta manu vulneratus est : etin δυσωπων αυτούς μή ατάκτως φέρεσθαι, ετρώθη αδή
tentorium suum se recipiens, eadem nocle mortuus λως · και εισελθών εις τον ίδιον ταπυλεώνα διά της
est : uti scriptis prodidit Magnus supradictus. νυκτός τελευτά, ως ο προγεγραμμένος Μάγνος εξέ
Eutychianus autem chronograplius , Cappadox, θετο : Ευτυχιανός δε ο χρονογράφος ο Καππάδοξ,
qui et miles, et vicarius, cohortemsuant Primoar - στρατιώτης ών και βικάριος του ιδίου αριθμού (96)
menioruna bello lioc duxit , scriptum reliquitimpe των Πριμοαρμενιακών, παρών και αυτός εν τώ πο
ratorem Julianum, emenso XV dierun itinere, in λέμω συνεγράψατο ότι κατελθών και αυτός βασιλεύς
regiones Persicas per Eupliratem penetrasse : ubi 'Ιουλιανός μονάς ιε' επί τά Περσικά μέρη (97) διά του
bello Superior factus, et ulbique victor, omnia B Ευφράτου εισήλθε και επικρατής γενόμενος και νι
subegit, ad usque Clesiplionten urbem, regui Ρer - κή σας πάντας παρέλαβεν έως πόλεως λεγομένης
sici sedem regiam; rege ipso in Persailleniam fuga Κτησιφώντος, ένθα ο βασιλεύς Περσών[22] εκάθητο,
elapso. Sequente autem die, primoribus el exercitu εκείνου φυγόντος επί τα μέρη των Περσαρμενίων ,
slipatus, Babylonem usque penetrare destinaverat, και βουλομένου μετά της ιδίας συγκλήτου και του
urbem eamde nocte aggressurus. Ιnter dormien- στρατού αυτού άχρι της Βαβυλώνος την εξής ορμή
dum vero, per Sonnan vidit virum quenlarm σαι και ταύτην παραλαβείν διά της νυκτός. Και ως
adulturn, Iorica indulum, qui tentorium regiun in καθεύδει, είδεν εν δράματι τινα τέλειον άνδρα ενδε .
Asia, urbe Clesiphonti vicina, erectum ingressus, δυμένον ζαβαν (98) και εισελθόντα προς αυτόν εις
hasta eumpercussit . Ipse autem, Isorrore experge- τον παπυλεώνα αυτου πλησίον της πόλεως Κτησι
factus, cxclamitare : confestim itaque consurgentes φώντος εν πόλει λεγομένη (99) 'Ασία (6) και κρού
cubicularii cunuchi el spatharii, quique ad tentorium σαντα αυτόν λόγχη και πτοηθείς έξυπνίσθη κράξας:
regis excubias agebant milites, cum lampadibus και εξανέστησαν οι κουβικουλάριοι ευνούχοι και
regiis 333 ad eum ingressi sunt. Julianus autem σπαθάριοι και ο στρατός οφυλάττων τον παπυλεώνα ,
ED. CIIILMEADI NOTÆ .
(95 ) dous nóyoy aútois. Abyos lioc loco, indemni- De Bill. Vandal. unde hæc ipsa nobis protulit
talis cautionein significat : quo sensu aliquoties Tlieoplianes, de Belisarii in Geliinerem expeditione
etiam infra occurrit ; ut lib . xiv de Endocia inipe- virba faciens Procopius, hæc habet : Kal LÀ TRŪTA
ratrice fratres suos accersenfe : "Ένεγκεν αυτούς εκ C Γελίμερα πολέμιον, ουδέν έννοούνται, Καρχηδόνος τε
της πόλεως Αθηνών, υπό λόγον, εν Κωνσταντινου - και των άλλων απάντων ολιγωρη κότα των επί θα .
πόλει : et lib. XV in Zenone : Και εκβαλών αυτών, λάσση χωρίων, εν Ερμιόνη διατριβήν έχειν, ή έστιν
και την γυναίκα αυτού , και τα τέκνα αυτού, υπό έν Βυζακίω, ημερών τεττάρων οδώ της ήϊόνος δι
λόγον ότι ούτε αποκεφαλίζονται, ούτε σφαγιάζον- έχουσα· ώστε πάρεστιν αυτοίς πλείν ουδέν δειμαι-
ται, etc . νουσι δύσκολον, και προσορμίζεσθαι ένθα αν αυτούς
(96) Βικάριος του ιδίου αριθμού. Quod Nostro το πνεύμα καλoίη. Τιaque δ' μοναι Theoplianis et
åpLoud:, aliis recentiorum vobusoov est ; Numerus , Anastasii quatuor mansiones sunt qualuor dierunt
colors scilicet : Suicias, Νούμερα, σπείραι, τλήθη itinera ; el Nostri idcirco μοναι ιε', sunt, quod nos
στρατευμάτων, φάλαγγες, νούμερα, λεγεών, Nute- Anglice diceremus, fifteen dais march, sive Spa-
Tils vero quantus fuil, ex Cedreno, cum Nostro col- lium illud quod exercitus diebus xv emeliri solet.
Jalo , colligere licet. Ubi enim Noster, de Tzitla , a Incursibus etiam publicis veredariorum erant ota .
Justiniano in Armeniam misso præfecto , habet, 09.01, id est stationes, sive mansiones, ubi iter fa
à peu.ou ; técsapas. Cedrenus hæc reddit, yuauhoa ; cionies veredos sibi paralos habuerunt. Quæ Persis
tés61.02;, Buzó. !05 vero , vicariis ; qui duplex eral, eliam parasane erant, a Lazis ävátaulai, sive
politicus et militaris : Bıxa010 ; à p :ouou , cicarius mansiones vocatæ sunt : uli nos docet Agathias
cohortis, quein Galli, lieutenant, appellant. lib . 11. Harum tamen mansionum neutra ad nostrum
(97) Μονάς ιε' επί τα Ιερσικά μέρη. Ita etiam propositum facere videtur.
infra il». ΧVΙΙΙ, αιχμαλωτίσαντες επί μονάς δέκα. ' 98) Ενδεδυμένον ζάβαν. Chr. Αlex. habet, ενδε.
Movn ,mansio sive stalio est. Vocal;ulum hoc sensu DovuVOV ÚTÁTOU Gyõ u. .. Z16 , lamen indumentuin
usurpalum occurrit eliam apud Theophanem , in esi militare, quod loricam reddit Suidas , in Zaba
Justiniano : " Ωστε από δ' μονών της θαλάσσης τον ρείον. Ζαβαρείον, εν ώ αι ζάβαι, αί εισιν όπλα πολε
Τελίμερα αυλίζεσθαι , quo loco Anastas. Bibliothe - μικά , απόκεινται: ζάβα γάρ το λωρίκιον. Justinianus
car. Povas, mansiones vertil. El asseverabat omnem elini Noveil. LXXXV : Kolúoyev rào tous iobótas
securilalem habere illos, el haud meluere quemqμαι εργάζεσθαι και ωνείσθαι τόξα και βέλη , σπάθας τε
illorum, quod adversus se noveretur exercitus, ita ut και ξίφη, (άπερ καλείν ειώθασι παραμήρια), και τας
α quatuor 102nsionibus malis ( Ι. maris) Geliner λεγομένας ζάβας, ήτοι λωρίκια , etc .
noraretur. Quod vero Theophani , από δ' μονών , ( 99) Εν πόλει λεγομένη 'Ασία. Chr. Αlex. habet,
Anastasio α quatuor mansionibus, est, apud Proco• εν κώμη λεγομένη Ραδία .
pium scribitur , ημερών τεττάρων οδώ. Lib. euian
IICDII NOTÆ .
(6 ) 'Asia . C. 'Paolą . Ila hoc loco præfert Cod. Vat.; at infra 'Passia , ad quam lectionem propius
accedit Noster. Zonaras habel ppuria .
457 CHRONOGRAPHIA . -- LIB . XIII. 409
και εισελθόντες προς αυτόν μετά λαμπάδων βασιλι- A imperator, uli animadvertissel se sub axilla lelliale
κών και προσεσχηκώς Ιουλιανός ο βασιλεύς εαυτόν vulnus accepisse, de vici nomine , ubi positum
σφαγέντα κατά της μασχάλης επηρώτησεν αυτούς, erat lentorium, Sciscitatus est. Asiam vero vocari ,
Πώς λέγεται η κώμη όπου έστιν ο παπυλεών μου ; respondentibus eis ; elata statim voce, exclamavit :
και είπον αυτώ ότι 'Ασία λέγεται. Και ευθέως έκρα- ο sol, Julianum perdidisti ! Ει effuso S1ngine
ξεν· Ω ήλιε, απώλεσας Ιουλιανόν(1 ) ! Και εκχυ- cjus omni, animano ellavit, Ilora noctis V, anno
θείς το αίμα παρέδωκε την ψυχήν ώραν νυκτερινήν 22re Antioclienae ccccxι.
πέμπτην, έτους κατά 'Αντιόχειαν την μεγάλην χρη
ματίζοντος υια' ( 2).
Και ευθέως ο στρατός προ του γνώναι τους πο- Exercitus itaque absque mora, prius quam id lio
λεμίους Πέρσας απήλθον [23 ] εις τον παπυλεώνα stes rescirent, tentorium Joviani , comitis dome
Ιοβιανού , κόμητος των δομεστίκων (5) και στρατη- sticorum et tribuni militum, adeunles, ipsum, nil
λάτου την αξίαν έχοντος και αγνοούντα ήγαγον 1ale cogitanlem, regis ad tentoriuτη, tanquam a
αυτόν εις τον βασιλικών παπυλεώνα, ως δήθεν του Juliano accersitum, deluxerunt : statique ut in-
βασιλέως Ιουλιανού ζητήσαντος αυτόν. Και ότε gressus est, tenentescum,imperatorem salutarunt,
εισήλθεν εις τον παπυλεώνα, συσχόντες αυτόν ανη- B Desii sive Junii XXVII, tempore antelucano. Reli
γόρευσαν βασιλέα τη κζ' του Δαισίου 8 (c) του και quus auten exercitus, qui al Clesiphontem castra
Ιουνίου μηνός, προ του διαφαίσαι 9 (4). Το δε πλή - posuerat, quique Iongo aberal intervallo, de his
θος του στρατού το επί Κτησιφώντα και το από φue acciderant, usque ad ortum solis , nihil co
πολλού διαστήματος απληκεύον (5) ουκ έγνω τα gnovit. Mortuusest itaque Julianus imperator ata
συμβάντα έως ανατολής ηλίου, ώς από διαστήματος tis sua anno XXX11.
όντες. 'Ετελεύτα ούν και αυτός Ιουλιανός βασιλεύς
ών ενιαυτών λγ' ( 6).
'Εν αυτή δε τη νυκτί είδεν έν οράματα και ο όσιώ- Porro eadem ipsa nocte sanctissimus Basilius,
κίας τους ουρανούς ήνεωγμένους (7) και τον Σωτήρα vidit celos apertos, Clhristumque Salvatorem solio
Χριστόν επί θρόνου καθήμενον και ειπόντα κραυγή, insidenlein, magnoque clamore dicentem : Mercu
Μερκούριε , απελθών φόνευσον Ιουλιανόν τον τί ! egressus, Julianumimperatorent, Christianorums
βασιλέα τον κατά των Χριστιανών. Ο δε άγιος hostem, interfice. Aderat coram Domino Sanctus
Μερκούριος εστώς έμπροσθεν του Κυρίου εφόρες - Mercurius, iliorace ferreo coruscante armatus :
θώρακα σιδηρουν αποστίλβοντα · και [24] ακούσας " acceptoque 334 mandato , disparuit protinus,
την κέλευσιν αφανής εγένετο. Και πάλιν ευρέθη Rursus autem coram Domino conparere visus ,
εστώς έμπροσθεν του Κυρίου και έκραξεν, Ιουλια - exclamavit : Occisus est imperator Julianus, uli
νός ο βασιλεύς σφαγείς απέθανεν, ώς εκέλευ- imperasti, Domine. Clanmore tanto perferritus Ba
σας, Κύριε. Και πτοηθείς εκ της κραυγής και επί- silius episcopus, e sono cxcitatius est. Coleibal
σκοπος Βασίλειος διυπνίσθη (8) τεταραγμένος . enim cumJulianus imperator , ut eruditum,et stu
VARIE. LECTIONES.
7 επερώτησεν Οx. 8 Δεσίου Ox. 9 διαφαύσαι Cli, et Ducangius ad Cliron. p. 298 C, διαφαύσει Ox.
ED. CHI!LHEIDI NOTE .
(1) Ω " Ηλιε , απώλεσας Ιουλιανόν. Αlii eim bla- (5) Το απο πολλού διαστήματος απληκεύον. 'Aπλη
splietnam animam bisce tradunt evomuisse : Νε - κεύειν, αpplicare, castra notari : et άπληκτα, fos
νίκηκας, Γαλιλαίε : Vicisti, Galilae. sala , castra : vocabula hec a Latino applico for .
( 2) "Έτους κατά 'Αντιόχειαν την μεγάλην χρημα. nata, Ιιοc sensu passim occurruit apul recentio
τίζοντος υια'. Annus erse Antiocliente cccc XI, anno res.
Christi vulgari ccclxii respondct, id est anno Chri. (6 ) "Idv Šviautūv nyt. Legendum ac' . Eutropius,
sti Eusebiano cCCLXIV : quo etiam anno llierony - p lib . x , testatur Julianam interfectum esse, anno
mus Juliani ponit obitum . atalis allero el trigesimo. Chr. Alex . interini cor
(3) Κόμητος των δομεστίκων. Δομέστικοι , praeter rigendum, quod habet , ών ετών λς '. Hieronymus
alias multas significationes, etiam cohortem signi- tamen longissime omniuin a vero abest, annos XL
ficat, imperatoris custodiæ destinatam , ex equili .
Jus ut pluriouin constantcm ; unde Suitlas : Δομέ- ( 7) Ηνεωγμένους. Scr. ανεωγμένους.
στιχοι , οι των Ρωμαίων ιππείς • οι κατά Ρωμαίους ( 8) Ο επίσκοπος Βασίλειος διυπνίσθη. Narration :
οιχειακοί στρατιώται . Zonaras etian Annal. Ion. culam hanc habes etiam apud Chron . Alex. Verum
JI de Diocleliani patre : "Αλλοι δε κόμητα δομεστί- futilia sul htc omnia : Basilius enim, Juliano
κων αυτον γενέσθαι φασί • δομεστίκους δέ τινες τους Superstite, presbyter tantum erat ; sub Yalento
εππέας νομίζουσιν, adeo ut Joyianus, imperatorii vero episcopus tandem factus est ; cujus rei Tesles
satellilji præfectus fuisse videatur . Hieronymus habemus locupletes Niceph. llisi. eccles. lib . XI,
Primicerium domesticorum , vocat. Cap. 17 et 18 ; Sozomen., lib. VΙ, cap. 15 ; Socrat.
( 4) Προ του διαφαύσει.
διασαφώσαι
Lego, διαφαύσαι. Chr. lib. IV , cap. 21.
Alex. , mendose .
HODIL NOTÆ .
(c) Τη κζ' του Δεσίου , C. προς Καλανδών Ιουλίων
409 JOANNIS MALALE
diorum sorton socin) : frequentesque ad illum A 'Ετίμα γάρ αυτον Ιουλιανός ο βασιλεύς και ως
litteras illebat . Sanctus itaque Basilius in len- ελλόγιμον και ως συμπράκτορα αυτού ( 9) και έρ..
pίum, ad preces natulinas lescendens, cleroque φεν αυτώ συχνώς. Και κατελθών ο άγιος Βασίλειος
univers0 ad se vocato, visionis arcanum 1!lis ape- διά τα εωθινά εις την εκκλησίαν, καλέσας πάντα τον
ruit, et quod Julianus iaportalor eadem nocle in- κλήρον αυτού είπεν αυτοίς το του οράματος μυστη
1erfectus essel. Ili vero episcopin , uti taceret, ριον, και ότι εσφάγη Ιουλιανός ο βασιλεύς και τε
Diec quid 1:le evulgarel, Yogarunt omnes. Verum λευτα εν τη νυκτί ταύτη. Και πάντες παρεκάλουν
Eulropius chronographus ex his nonnulla in scri αυτόν σιγαν και μηδενί λέγειν τι τοιούτον 10.
piis suis aliter tradidil .. “Ο δε σοφώτατος Ευτρόπιος και χρονογράφος έν
τισε τούτων ουχ ώμοφώνησεν (10) εν τη αυτού συγ
γραφή.
JoyIANUS IMP. - Martino Juliano Apostala, imm - Μετά [25] δε την βασιλείαν Ιουλιανού του Παρα
perium suscepit Jovianus, Uraniani ilius, qui re- βάτου εβασίλευσεν Ιουβιανός ο υιός 11 Ουρανια
gnavit menses VII: dialena capiti ejus imponente νου (11) στεφθείς υπό του στρατού εκεί 12 υπό
exercitu ibi in Persicis regionibus, sub consulatu τα (4) Περσικά μέρη επί της υπατείας Σαλου
Saluslii . Β στίου (12)· ήν δε χριστιανός πάνυ• εβασίλευσε δε
μήνας ζ .
Hic , cum Christiani nonminis studiosissimus. "H μόνον δε εβασίλευσε , προσεφώνησε παντί το
esset, quainprimum imperare cepit, exercitum στρατό και τους μετ' αυτού συγκλητικούς δι' εαυτού
onnen prinoresque allocutus , ipse voce Sla. κράξας, Ει θέλετε με βασιλεύειν υμών , ίνα πάν
proclatnavit . Si me vestrumυuliisimperatorem, silis τες χριστιανοί εστε. Και ευφήμησαν αυτόν άπας
335 Christiani omnes. Faustis ad haec eum cele- ο στρατός και οι συγκλητικοί. Και εξελθών και αυτός
Irarunt acclamationibus exercitus tolius et sena- Ποβιανός άμα τώ στρατώ εκ της ερήμου εις την .
tores. Egressus deinde Joyianus cum exercitu ευθαλή γήν την Περσικήν έμερίμνα πως αν εξέλθου
Suo ex Solitudie virentes Persidis can pos , εκ των Περσικών μερών. Ο δε βασιλεύς Περσίων
sollicite perquisivit quo pacto ex Persarum fini. Σαββουραρσάκιος (15) μαθών τήν του βασιλέως [25
bus sese expediret. Αι vero Persarum rex Sab- Ιουλιανού τελευτην 18, φάβω πολλώ συνεχόμενος εκ
borar'sacius, morte Juliani imperatoris [nondum της Περσαρμενίας χώρας πρεσβευτήν εξέπεμψεν,
aulita , pavore ingenti perculsius, ex Persarmenia αιτών περί ειρήνης και δεόμενος ένα των μεγιστα
Surenam quendam ex optimalibus suis legalum , νων αυτού ονόματι Σουρραεινάν (14) προς τον βασι
visit ad imperatorem Romanum, pacis conditio- λέα Ρωμαίων· όντινα εδέξατο ασμένως ο θειότατος
Ties obnixe petiturum. Ηanc amice accepit divi- 1οβιανός βασιλεύς και επένευσε δέχεσθαι την προ
issimus Jovianus imperator : annuitque se pa- σθείαν της ειρήνης, είρηκώς 16 πέμπειν και αυτός
cis petitionem !ilbenter acceptare : vicissimque πρεσβευτήν προς τον βασιλέα Περσών. ('Ακούσας
dixit se legatum ad Ρersarun reg' m missurum. δε τούτο Σουρραεινάς πρεσβευτής Περσών και της
VARIÆ LECTIONES.
10 τοιούτον Ch., Chron. Pasch, p . 299 A , τοσούτον Os. 11 Ουρανιανού. Ούαρωνιανού Ch. 12 υπό. 7.
Ch., εις Chron. 13 μαθών τήν του βασιλέως Ιουλιανού τελευτήν. Chr . Αlex. legit , μή πω μαθών κα1ι .
itaque bic excilisse suspicor. Persarum enim rex , audita Juliani morle, Ronianoriunque necessiti
animosior inde faclus, ipsos insecutus est. Ville Ainmianum Marcellinum . » Ch. "* eipzxws Who C
Chron., ειρηνικός Ox.
ED , CII:LMEIDI NOTÆ .
(9) ' s guucpáxtop% autoū . Raderus apud Chr. vinianus dictus est ; Ammiano Marcellino, Juviants
Alex . oul topáx.copa.eliam vertit, sludiorum socium : dictus fuisse videtur : qui hoc nomen ideo exercio
algne hanc interpretationem confirmare videntur , qui arrisisse scribit, eo quod unica tantum lille al
quæ infra habentur in Chron . Alex. de Theolosin D a Juliano discriminalum erat : Marcellinus lib. IIl.
Jun . et Paulino, qui ibidem vocalur Thcodosii Scriptorum Græcorin , Latinorumque plurinn ,
συμπράκτωρ και φίλος : non nnolo enino familiari- Ιοβιανόν Vocaint : Νoster Iουβιανών et Ioβιανόν.
tate conjuncti , sed et liiteris eliam una imbuti (12) 'EL INS ÚT. . telas Laloustlos, Julianus enim
lucrant. Vide cljanu Niceph . lib . x , cap. 1. imp. Salustii collega, ja. mortuus est.
(10) Ευτρόπιος ο χρονογράφος έν τισι τούτων ούχ (13) Βασιλεύς Περσών Σαββουραρσάκιος.
Ovocávnosv. Nec mirum : paganus enim crai Eu aliis Satwe, el Lazibens, Nostro ut plurimuni 2- 3
Tropius. βουραρσάκιος est, id est , Σάπωρ αρσάκης, Sapor
(11) Ιουβιανός, ο υιός Ουραν: ανού. Zonaras - ret, uti Supra 1Onlinus. ( Dr. Alex. liabet, Λ2
liel, vid ; Bapwvlovou , rerrius : Varroniani cuiul Coukoax !95, !!1dose .
filins eral : Varronianon etiam ipse liim habuit , (1 ) Ονόματι Σουρνατινάν, Chr. Αlex. Inc
quem Cesarem creavit : 0Japovedrog ilique foile Soupévo.V vocai.
Noster scripserit. Imperaior vero iste Europie Jo
NODI NOT.E .
(α) Υπό 4 εις.
 ‫أو‬ CHRONOGRIPÍITA . – LIB. XIII. 509
τον βασιλέα Ιοβιανόν 15 τυπώσαι ευθύς και παρα- A Quod ubi aulieral Surenas, Persarum legalus ,
χρήμα ειρήνης πάκτα. Και αφορίσας συγκλητικών Jovianum imperatorem rogavit uti absque mora
αυτού τον πατρίκιον 'Αρίνθεον 16 δέδωκεν αυτό το ulla pacis federa ferirentur. Jovianus itaque, in
τάν, συνταξάμενος εμμένειν τοις παρ' αυτού δοκι- fra dignitalein stam esse existimans, si imperator
μαζομένους, ήτοι τυπoυμένοις , οία του βασιλέως αυ- cum senalorio viro, Persarum nempe legalo, ise
του υπερηφανούντος , μετά του συγκλητικού, ήτοι de pacis conditionibus agerei ; designavit ad hoc
τρεσβευτου Περσών, ποιήσαι ειρήνης πάντα , και nunus obeundlum Arintlieum patricium, ex consi
παρασχόντος ένδοσιν του πολέμου ημέρας τρείς εν liariis suis ; interposita fide de firmandis eis oi
τη περί της ειρήνης βουλή. Και έτυπώθη μεταξύ nibus de quibus ipsi cum Ρersarum legato con
του πατρικίου 17 'Aρινθέου (15) του Ρωμαίου και veniret : concessis insuper trium dierum induciis,
Σουρραεινά, συγκλητικού και πρεσβευτου Περσών, quibus de pace consilia agitarentur. Pactum est
δούναι Ρωμαίους Πέρσαις18 πάσαν την επαρχίαν itaque inter Αrinilleum patricium Romanum et
την λεγομένην Μυγδονίαν 19 και την μητρόπολιν 336 Surenam senalorem et legatum Ρersarum, uti
αυτής [27] την λεγομένην Νιζτίβιος (16) γυμνήν Persis Romani totam Mygdonian provinciam, Ni--
συν τείχεσι μόνοις άνευ ανδρών των οικούντων αυ- sibimque, ejus nietropolin, cum solis monibus,
την. Και τούτου στηριχθέντος και ειρήνης εγγράφου Β incolis vero denudalarm, concederent. Quo coi
γενομένης, έλαβε μεθ' εαυτού ο βασιλεύς Ιοβιανός firmato, paceque tabulis consignata , Jovianus
ένα των σατραπιών Πέρσην όντα μετά του πρε- imperator sibi assumpsit ex Persarum satrapis
σβευτου ονόματι Ιούνιον εις το διασώσαι αυτόν Junium quemdam, qui cum legalo veneral, qιιι
και τα εξπέδιτα αυτού εκ της Περσικής χώρας και ipsum exercitumque ex Persarum finibus educe
παραλαβείν την επαρχίας και την μητρόπολιν αυ- ret ; et provinciam ejusque urbem principem ac
της. ciperet.
Και, καταφθάσας ο βασιλεύς Ιοβιανός το Νιζτίβιος Imperator autem Jovianus Nisibi m veniens,
πόλιν (17) ουκ εισήλθεν εν αυτή, αλλ' έξω των τει- urbem non ingressus est ; sed tentoriis extra nice
χέων κατασκήνωσεν. Ο δε Ιούνιος και των Περσών nia delixis, Junium, Persarum salrapim, ingredi
σατράπης εισελθών εις την πόλιν κατά κέλευσεν του Jussil. Ηic itaque ingressus, turrium conscendit ;
βασιλέως, εις ένα των πύργων σημείον Περσικόν a cujus summitate, signum Persicum extulit ; iii.
έθηκε , του 20 βασιλέως Ρωμαίων κελεύσαντος τους peratore, incolas urbis ad unum omnes, cum Jo.
πολίτας πάντας συν πάσι τοις διαφέρουσιν αυτοίς nis suis, excedere jubente. Egressus autem Sil
έως ενός έξελθείν. Και εξελθών προς αυτόν Σιλουα- . vanus comes el prefectus urbis, procidens impr»
νός κόμης τη αξία και πολιτευόμενος της αυτής " ratori ad pedes, deditionem urbis deprecatus est.
πόλεως προσέπεσεν αυτώ τη βασιλεί δεόμενος αυ. Renuit imperator , causalus fiden se s1151 nm inter
του μη προδούναι την πόλιν Πέρσαις · και ουκ έπει- posuisse, nec perjurii de se opinionem apud on
σεν αυτόν. 'Ομωμοκέναι γάρ, φησίν, έφασκς και, μή nes excitare velle. Itaque extra menia urlis
βούλεσθαι δόξαν επίορκον 21 παρά πάσιν έχειν. Και Amide, vicum quendam muro cingens, vicuno Nisi
τειχίσας πόλιν έξω του τείχους της πόλεως 'Αμίδης, benim vocavit ;337 Mygloiosue omnes, ipsulin
καλέσας την κώμης Νισίβεως, εκεί πάντας τους εκ que Silvanun prefectum, ibidem liabitare jussil.
της Μυγδονίας χώρας οικείν εποίησε και Σιλουανόν
τον πολιτευόμενον .
Και περάσας [28] επί την Μεσοποταμίαν ευθέως Tum vero per Mesopotanian institulo itinere,
πάντα τα Χριστιανών ανήγειρε και Χριστιανούς ενε- templa Christianorum excitavit, rerumque gerenda
χείριζε τα πράγματα (18) και άρχοντας Χριστια. rumcuram eis commisit; Clhristialiis etiam ubique
νούς εις την ανατολήν πάσαν προηγάγετο και εξάρ- pr.efectis cl exarchis per Orienteen omnem consti
χους. Και απολιπών την ανατολής και αυτός βασιλεύς ιuis. Imperator autein Jovianus , pace can Persis
VARIÆ LECTIONES.
18 ήτησε τον βασιλέα Ιοβιανόν. « Locus mutilus : supple ex Clhr. Αlex. Ακούσας δε τούτο Σουρένας
πρεσβευτής Περσών, ήτησε etc. ) Ch. Ejusdearmodi lacunas explevimus vol. 1 , p . 61 Β , vol. II , p. και Ε ,
43 D , Chileadus infra p. 57 Β . 16 'Αρίνθεον. VeruΟι ισιιen 'Aρινθαίος habet Cliron. 17 'Aρινθέτου Ox.
18 δούναι Ρωμαίοι Πέρσαις. 1 ( lir . Alex. δούναι Ρωμαίους, rectius, Ch. 19 Μυγδωνίαν Ox. Sic et infrin.
10 του δε Ox., του Clion. 21 δόξαν επίορκον. ι Τorte Scrib. έπιόρκου, uti Clir . Alex, Iizabet. Ch.
ED . CIIILMEADI NOTÆ .
(15) Πατρικίου 'Aρινθέτου. Scr. Aρινθέου , sive D Νησιέων.
(17) Και καταφθάσας ο βασιλεύς Ιουβιανός το
'Aρινθαίου , i halbet Chr . Alex.
(16) Τήν λεγομένην Νιζτίβος. ΝΙζτιβις , pro Νί- Ν. ζτίδιος πόλιν. Scr. την N . πόλιν : Ista vero Sur.
0:6 :5 ; corrupta recentiorum scriptura . Nisibis vero plenda sunt apud Chr . Alex .
a quibusdam, Antioclin Mygdonie dicta est ; asse - (18) Χριστιανοίς ενεχείριζε τα πράγματα. Chr .
renle Theodorico Hist. eccles. lib . 11, cap . 30 . Ni. Alex . habet, tveyelonge,mendose. Verum ista , que
σιβις, ην Αντιόχειαν Μυγδονίας τινές ονομάζουσιν , ibi depravatissime leguntur , ex Nostro restituerida
εν μεθορίω κείται των Περσών και Ρωμαίων ηγεμο. Sunι .
vias. Pro Nostri vero N :SI5 !os, Cbr. Alix, habet
 Fi33 JOANNIS MALALA 501
ad breve leiapus confecta, Oriente relicio propter Α Ιοβιανός μετά το ποιήσαι πάντα ειρήνης μετά Περ
hiemem, quae gravis incumbebat, cum copiis suis σων πρός ολίγον χρόνον εξώρμησεν επί Κωνσταντι
Constantinopolium versus miluravit iter . Glitarum νούπολιν σπουδαίως μετά του αυτού στρατού διά τον
autem regionem in reditu suo appulsus , in vico χειμώνα • ήν γάρ βαρύς. Και εν τω αν.έναν αυτόν
Didastana diem suum obiit , annum agens sexagesi. κατέφθασε την Γαλατών χώραν και τελευτα ιδίω
mum .
θανάτω εν κώμη λεγομένη Δαδάστανα 21 (19), ών
ενιαυτών ξ'(20).
VALENTINIANUS IMP. - Jovianum excepit in regno Μετά δε την βασιλείαν Ιοβιανού εβασίλευσε Βα.
Valentinianus , cognomento Severus ; qui imperator λεντινιανός εν Νικαία πόλει (21) ο απότομος έτη
Nicra factus, regnavil annos Χνι. Christianus lic ις' (22). " Ην δε Χριστιανός. Ούτος δε υπό της [29]
erat , ad imperium a senatu provectus : dialena συγκλήτου προήχθη και εστέφθη βασιλεύς υπό Σα
autem ei sunposuit, qui et cumimperatorem nomi- λουστίου του επάρχου των πραιτωρίων, επιλεξαμέ
navit, et quasi imperiun suscipere c0egit, Salustius, νου αυτόν και καταναγκάσαντος αυτόν βασιλεύσαι.
praetorio praefectus.Imperator enim Julianus Apo. Τον γάρ αυτον βασιλέα Βαλεντινιανόν Ιουλιανός ο
Stata , Valentinianum ceu Cliristiani nominis studio - και βασιλεύς και Παραβάτης, ως Χριστιανών πάνυ , επεμ
sissimum, in Silabrian relegaverat, constituens ψεν εις (23) Σαλαβρίαν (e), ποιήσας τριβουνον αριθ
eum coliortis tribunum : ut qui viso quollan pre- μου · έγνω γάρ εν δράματι ότι μετ' αυτόν αυτός
senserat, eum post se regnaturum. H e islangue ex βασιλεύει. Ο δε έπαρχος Σαλούστιος πέμψας
Salabria accersendum curat Salustius 333 pre- ήνεγκεν & Teo Σαλαμβρίας
OUTON από
veyxEV αυτόν zandpopiasi, . και είπε το
1ecliis, exercitumque concione habita Monuit ne- στρατό ότι ουδείς ποιεί βασιλέα Ρωμαίων ως
minem ad imperium Romanum æque idoneum esse outos.
ac hunc.
Πic vero quamprimumregnare capit , Salustium "H μόνον δε εβασίλευσεν, ευθέως διεδέξατο τον
prefectura abdicavit , et slipulatis qui pro eo re- αυτόν έπαρχον Σαλούστιον (24) , και υπό εγγύας
Sponderent filjussoribus , publico contraenelliclo ποιήσας έθηκε πρόθεμα κατ' αυτού , ίνα εί τις
denuntiavit, uti si quis ab eo Iesus fuisset, adin- ηδικήθη τι παρ' αυτού, προσέλθη το βασιλεί.
peratorem accederet. Νenio autem contra Salia. Και ουδείς προσήλθε κατά Σαλουστίου» ήν γάρ
stium proliil : erat enim vir summe integritatis. αγνότατος.
Valentinianus imperator plurina Antiochise con. Ο δε αυτός βασιλεύς Βαλεντιτιανός έκτισεν εν
delt. Contra Tersas quoque arma movit, nisso C Αντιοχεία τη μεγάλη πολλά. Επεστράτευσε δε
Yalente fratre suo , quemCesare creaver: t, Apri- κατά Περσών, πέμψας τον ίδιον αυτου αδελφον Βά
lis :. Non tainen ad prelia deventum est : Valens λεντα, ποιήσας αυτόν Καίσαρα, μηνί 'Απριλλίων
elim pacis conditiones init cum eis , hoc alb eo πρώτη [30] • και ουκ επολέμησεν και αυτός μάλης,
Persis Haitiantilus : utpote quem penes, fratris αλλά κατελθών εποίησεν ειρήνης πάντα είχε γάρ
sub persona, sumima reruni esset potesias. πάσαν εξουσίαν εις πρόσωπον του ιδίου άδελ
φου : κατελθόντων Περσών και αιτησάντων ειρήνην.
VARIE LECTIONES .:
11 Δαδάστανα Ch.Chron., Διδάστανα Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(19) 'Εν κώμη λεγομένη Διδάστανα. Scr . Δαδα- (23) "Επεμψεν εις Σαλαβρίαν. Clir . Alex . habet
stavă. Hicronymus : Jovianus crudilale, sive odore 'Ouu6play : Cirlerum Valentinianus, cum Juliano
prunarum , quas nimias allolerijusseral, Dalastance imp. præfectus cohortis essei, ob sprelos ejusdem
mmoritur. Vide el Socralcin , Thcodorilla ), Suzo . ritus gentilitios , militia exutus, et in Nielilinam ,
menum , alios. Armeniæ urbem , exsul missus est, uti lestatur
(20 ) "Nv ÈVeOUTūv . Mortuus est Jovianus anno D Suzomenus, lisi, eccles. lib . iv , cap . 6 .
Platis sue XXX1, teste E : tropio lib. Xal linen : (24) Διεδέξατο τον αυτόν έπαρχον Σαλούστιον.
Decessil imperii mense septimo, lerlio decimo Kal. Hæc ita reddit Chr. Alexandrini interpres : Sa.
Marlias : ælutis , ul qui plurimum , ac minimum lustium præfeclum prælorio recepit :male omnino,
tradunt, lerrio et tricesimoanno. contraque verborum vim. Διαδέχεσθαι enim apud
(21) Εβασίλευσε Βαλεντινιανός , εν Νικαία πόλει. auctores bosce, Sonat , διάδοχός τινι δούναι, suc
Αναγορευθείς supplendino videtur. Cedren. Ούα. cessorem alicui dare, sive magistralu abdicare.
λεντινιανός αναγορεύθη εν Νικαία της Βιθυ lloc maximum nimirum severitatis siæ texno
νίας, etc. PLOV exhibuit imperator Valentinianus , cum mencc
( 22) "Eun ist. Valentinianus imp. salutatus, amico suo charissimo , modo injusti quid in
fratrem Valeniem in imperii consortium statim objicerelur, parci voluissel. Non itaque Yale
ascivil. Valens tamen isie , q110 superstile diem nianus vadimonium pro Salustio promisil ;
$inum obiit Valentinianus, xili tantumul annos im enjin accusatorum omnium propulsandoruin occa
perasse infra dicitur : numeriis itaque hic corru - sio procul dubio exstitisset : sed vadimonium
ptus. Foric itaque scribendumi, štn la ' . xlenin eo , criminationibus quibuscunque respondents,
imperii anno mortuum Valentinianum lradii Bic - exegit.
ronymus.
DODII NOTÆ ,
(0) Σαλαβρίαν. C. 'Ολυμβρίαν ; uti Dorcs. Σηλυμβρίαν reponit ; dicitur ab aliis Σηλυβρία.
 G RAPHIA
503 CHRONO . – LIB . XIII . 506
Γενόμενος ούν και αυτός Βάλης εν 'Αντιοχεία της A Valens autem cum exercitu suo, Novembris x,
Συρίας μετά του πλήθους της στρατιωτικής δυνά- , indictione ΣΙν , Antiochiam Syrie veniens, ibi de
μεως μηνί Νοεμβρίω, δεκάτη, Ίνδικτιών, ιδ', διέσυ- pace cum Persis agendi causa commoratus est. Fo
ρεν έχει (25) ένεκεν του ποιήσαι μετά Περσών τα dera autem firmavit in septennium, Persis ei di
πάντα της ειρήνης και εποίησε τα πάντα επί έτη midiam Nisibis partem reddentibus. Valens autem
επτά, των Περσών αιτησάντων ειρήνης και παρα- situ urbis Antiochence, tum ob aerem, tum ob aquas
χωρησάντων το ήμισυ του Νιζτίβιος. Και έκτισεν οmenissimo, delectatus,forumibi, opus magnificum,
εν τη αυτή 'Αντιοχέων πόλει , τερφθείς της τοποθes exstruxit; dissoluta, usque ad Plethrium, basilica,
σίας και των αέρων και των υδάτων, πρώτον τον que Caesarium olim vocala, juxta lorologium sila
φόρον, επιβαλόμενος μέγα κτίσμα, λύσας την βασι- erat et Cornmodi balneum, quod nunc in 339
λικήν την λεγομένην πρώην τo Καισάριον, την Syriae comitis praetorium conversum est. Conclham
ούσαν πλησίον του ωρολογίου και του Κομμοδίου quoque ejus instauravit. Fornicatum item opus
δημοσίου, του νυνι όντος πραιτωρίου υπατικού Συ- Parmenio Torrenti, qui ex monte hiberno tempore
ρίας άρχοντος , έως του λεγομένου Πλεθρίου, και scaturiens, urbem percurrit melius, superinduxit.
την κόγχην ανανεώσας αυτής και ειλήσας αψίδας Aliam quoque basilicam exstruxit, e regione balnei
επάνω του λεγομένου Παρμενίου χειμάρρου ποτα- B Commodiani. Insuper etiam basilicas quatuor co
μου, κατερχομένου από του όρους κατά μέσον της lumnis ingentibus Saloniticis exOrnavit ; quarum
πόλεως Αντιοχείας. Και ποιήσας άλλην βασιλικήν tecta laqueala cielaturis, marmore vario, el musivo
κατέναντι του Κομμοδίου και κοσμήσας τας τέσσα- opere decoravit. Mesaulum quoque Parmenii forni
ρας βασιλικός κίοσι μεγάλοις Σαλωνιτικούς, καλα- cibus superimpositum , marmore totum adornans,
θώσας δε τας υπoρoφώσεις 13 και καλλωπίσας γρα- forum suum absolvit. Quatuor etiam basilicas or
φαις [51] και μαρμάρους διαφόρους και μουσώσει, namentis variis ,statuisque positis insignivil : gia
μαρμαρώσας δε επάνω τών ειλημάτων του χειμάρ- rum in medio, ingenii columne imposifan fratris
ρου πάν το μέσαυλον επλήρωσε τον φόρον αυτού , sui Valentiniani imperatoris statuam collocavit.
και ταις τετρασι βασιλικαίς διαφόρους αρετάς χαρι- Staluam quoque aliam, in Conclice Senaculo mar
σάμενος και ανδριάντας στήσας , εν δε τω μέσω morean, tertiani insuper ex lapillis pretiosis, ad
στήσας μεγάλης πάνυ κίονα 24, έχουσαν στήλην Βα- selentis formam faciam, in medio basilice in
λεντινιανού βασιλέως , αδελφού αυτού και στήλην δε Concha posite, eidemimperatori Valentiniano di
μαρμαρίνην εν τω Σονάτα 25 της Κόγχης και εν cavit. Duas eliano Cynegii fundas exstruxit ; quas
τα μέσω της εν τη Κόγχη βασιλικής άλλην στήλην , etiam lecto superinductas, sedibus complexit ; cum
διά τιμίου λίθου ανέθηκε καθεζομένην τω αυτώ θειο - “ prius monomachium fuisset. Bulneumquoque pu
τάτω βασιλεί Βαλεντινιανώ. "Εκτισε δε και τας δύο blicum, prope Circum exs/ruxit, preter alia etiam
σφενδόνας του Κυνηγίου, ειλήσας αυτές και πλη- in eadem urbe admiranda plurina.
ρώσας βάθρων, επειδή πρώην μονομαχείον ήν. "Έκτισε δε και το δημόσιον λουτρόν πλησίον του Ιππι
κού. Έκτισε δε και άλλα πολλά θαυμαστά έργα εν τη αυτή πόλει.
Ο δε θειότατος βασιλεύς Βαλεντινιανός πολλούς Divinissimus autem imperator multos ex seira
συγκλητικούς και άρχοντας επαρχιών εφόνευσεν, τoribus et provinciarum prasiles propter rapinas,
ώς αδικούντας και κλέπτοντας και αρπάζοντας. Τον extorsiones, aliaque injusta als eis consissa utorio
δε πραιπόσιτος του παλατίου (26) αυτού ονόματι multavit. Rholanum vero, pilatiί prepositum, vi
Ροδανόν, άνδρα δυνατώτατον και εύπορος και διοι- rum potenlem 3ζι ) el copiosun el palatincuran.
κούντα το παλάτιον, ως πρώτον όντα αρχιευνούχον tem(ut qui eunucliorum prefectus essel , nagnaque
και εν μεγάλη [32] τιμή όντα, ζώντα έκαυσεν εις dignitate culius ) , in funla Hippodromi, interin
την σφενδόνην ( ή του Ιππικού φρυγάνοις, ως θεω- dum ipse circensin spectabat, vivum cremiis coin
ρεί το ιππικόν και αυτός βασιλεύς Βαλεντινιανός. Ο buri jussit. Rhodanus enim iste prepositus, viduo
VARIAE LECTIONES .
11 υπoρoφώσεις . υπωροφώσεις Ch. 1* μέγα πάνυ κίονα. « μεγάλην scribendum esse , apparel ex sequen.
tibus. Cli . 25 Σινάτο Ox.
ED. CHILMEADI NOTAE .
(25) Διέσυρεν εκεί. Διασύρω, apud Nostrum, si- D magistratum asserit : Τους καλουμένους βένδικας
gnifical moras tralho ; uti etiam paulo infra : Και έφ' εκάστη πόλει προβαλλόμενος , έσηγήσει φασί Μα
διατρίψαντος εν Ρώμη του αυτου βασιλέως Αρκα- ρίνου του Σύρου , την κορυφαίαν διέποντος των αρχών,
δίου προς τον αυτου αδελφών , βασιλέα Ονώριον : αν οι πάλαι υπαρχον της αυλής εκάλουν. Ev:ngis,
ώσαύτως δε και κατά την οδών διασύραντος, etc. Hist . eccles. lib. 1, cap. 42 . Ιdem πραντόσιτος της
(26) Πραιπόσιτος του παλατίου. Preposili im- αυλής Simeoni Metaphrasti dictus est. Lalinis,
pcrio Græco-Romano plurimi fuerunt : hic vero cura palatii vocabatur, et curopalates : Græcis
πραιπόσιτος του παλατίου, idem erat , qui et έπαρ. etiam, maliato Vocabulo , κουραπαλάτης. Vide
yos, sive ŪTA QYOS TEOLLTWO!Wv, quo duplici nomine Jo . Meursii Glossar. et doctissimiFabroli Glossar,
Procopio ulicliis esi, Goth . 2 el 5 . Evagrius Ő Tap - ad Cedren ., ubi etiam ipsissimum hunc auctoris
you tos ouais vocal : quem etiam summum fuisse nostri locum habes .
IIODII NOTE.
(1) Σφενδόνης C . σφενδόνα,
 507 JOANNIS MALALÆ 518
«cuidam, Veronice nomine, dolo velut a potentiore A γάρ πραιπόσιτος αυτού Ροδανός ήρπασεν ουσίαν
circumvente, bona sua eripuerat. Mulier Valenti- από τινος χήρας γυναικός καλουμένης Βερονίκης,
mianum imperatorem de his appellat : qui statim πλέξας αυτή (27), ώς εν δυνάμει ών και προσήλθεν
litis arbitrum illis dedit Salustium patricium : qui εκείνη το αυτα Βαλεντινιανώ βασιλεί. "H μόνον δε
etiam Rliolanum prepositum reum peregit . Impe- εβασίλευσε, κατ' αυτού έδωκεν αυτοίς (28) δικαστής
rator , ut Salustii sententiam intellexit, praeposito τον πατρίκιον Σαλούστιον · όστις κατέκρινε τον αυτόν
edixit uti ablata vida:e restitueret : quod tanmen πραιπόσιτον Ροδανόν. Και μαθών και αυτός βασιλεύς
adduci non potuit ut facerel Rhodanus ; sed ab S2- τον όρον παρά του πατρικίου Σαλουστίου , εκέλευσε
Justio patricio provocavit. Imperator super his in- το αυτό πραι ποσίτω αναδούναι τη χήρα άπερ
dignatus, mulieri precepit, uti ad se accederet, ήρπασε παρ' αυτής. Και ουκ επείσθη ο αυτός Ροδα
duo circensia speclaret. Mulier itaqueimperatoreia νος και ανέδωκεν αυτή, αλλ' έξεκαλέσατο τον πα
accessit , ad certamen quintum matutinum fini- τρίκιον Σαλούστιον. Και αγανακτήσας και αυτός βασι
tum]; cum Rhodanus prepositus illi a dextra λεύς εκέλευσε τη αυτή γυναικι προσελθείν αυτω(29),
asfaret : quem tamen comprelicensum, et a sella in ως θεωρεί το ιππικόν » και προσήλθεν αυτώ ή γυνή
circi funlain deturbatum, spectante populo uni- τα (50) πέμπτο βαΐω πρωίας (g). Και ως ίσταται
vers0,concremavit. Imperator porro Valentinianus 3 έγγιστα αυτού εις τα δεξιά και αυτός Ροδανός πρα:
Rhodani prepositi bona viduae addixit omnia : πόσιτος , εκέλευσεν ο αυτός βασιλεύς [55], και κατ
Senatu interim, populoque univers0 eum acclaina• εσχέθη από του καθίσματος, επί πάσης της πόλεως,
tionibus celebrantibus, ceu judicem justunι el se- και απηνέχθη εις την σφενδόνην του Ιππικού και
verum. Terror itaque inde ingens injurios homines εκούθη. Και έχαρίσατο τή αυτή χήρα γυναικι ο αυ
et aliena diripientes invasil onnes, justitia inte- τος βασιλεύς Βαλεντινιανός πάσαν την περιουσίαν
rim invalescente. του αυτού πραιποσίτου Ροδανού · και ευφημίσθη
υπό του δήμου παντός και της συγκλήτου, ώς δίκαιος και απότομος· και εγένετο φόβος πολύς εις τους
κακοπράγμονας και εις τους αρπάζοντας τα αλλότρια , και η δικαιοσύνη εκράτει,
341 Pari exemplo imperator, auditoimperatiri. Ομοίως δε και την δέσποιναν Μαριανήν την εαυ.
cem Marianam, conjugem suam, predium subur- του γυναίκα (31) αγοράσασαν προάστειον έχουν πρόσ
Danum prelio , sed viliori quam erat , coeluisse, oδoν και δούσαν 26 παρ'όην το προάστειον άξιον(34)
(nempe, quod estimatio ei , tanquato Augustie , και τιμηθείσαν ως Αύγουσταν, ακούσας έπεμψε και
facta fueral) : mittit qui juramento obstricti bona διετιμήσατο το αυτό προάστειον , ορκώσας τους δια
VIRLE LECTIONES.
26 δούσαν Ch., δουσα Ox. Ealem Αυγούσταν .
ED. CILVLADI NOTÆ ,
(27) 11 .650 ; avtn. Plesychius : 12évet, ungavi- C solutionem primi bravii calcavil : pro brarii, baii,
mai. Infra etiain lib . xiv, de Cyro pripfecio : ka reponendum contendil. Brabium enim hoc loco , 160
κατεσκευάσθη λοιπόν, και επλάκη ως " Ελληνοαυτός βαΐου Ceireni sensuno opline exprinil : utrumque
Κύρος, etc. enim , lim Bogoslov , lim Batov pripmium victori
(28) Και προσήλθεν εκείνη το αυτο Βαλεντινιανό datum, Sensu primo : melapliorice vero, il lenmpis,
βασιλεί· ή μόνον δε εβασίλευσε, κατ' αυτού έδωκεν quo, certamine finito, przenium victori deferendam
ajtos, etc. Locus mutilus : qui ex Chr . Alex . ila eral, significat. Atque hic vocabuli hujus sensis
restituendus : Και προσήλθεν εκείνη το αυτο Βα . ubique est apud Nostrum . Certamen vero quod
λεντινιανω βασιλεί, κατ' αυτού του πραιποσίτου : libet ubi finiebatur, victori Dravium statim datum
και έδωκεν αυτοίς , etc, eral : unde habemus, apud Cedrenu , toŬ TOTOU
( 29) Αγανακτήσας και αυτός βασιλεύς, εκέλευσε τη βαΐου, apud Nostrum hoc loco, το πέμπτο βαΐω ·
αυτή γυναικλ προσελθείν αυτώ. Chr. Αlex . In: ιι : el infra , lib. ΣΠΙ : "Έως του εικοστου δευτέρου
Και αγανακτήσας o Σαλούστιος, εκέλευσε τη γυναικ! Briou : id est, usque ad vicesimum secundum cer
προσελθείν τω βασιλεϊ, etc. iamen finitum . Prieinia vero liæc a principe victo
(50) Το πέμπτο βαΐω πρωΐας. Chr. Αlex. halbet, res pelere Solitos fuisse apparel ex Nostro infra ,
To saw it pusē ubi interpres, Baiov, solum , vertil : lib . XVIII, ubi de Juliano Samarita , tyranno, cir
qua tamen ratione ducius, non video. Quomodo censia spectante verba faciens, hæc habel : Kal to
eim imperator, du: circeusia Speclaret, soluς πρώτον βαλον ενίκησε Νικέας τίς, ηνίοχος χριστια -
esse diceretur ? πέμπτω, itaque Supplendlunm, ex νός : el paulo post : Και ελθών προς τον τύραννον,
Nostro. Βαΐα Vero munera erant, non all impera- η οφείλων τιμηθήναι, . . . . . ευθέως πέμψας απεκε :
lore , aut patriarcha, septimana ante diein laulun vihits thy yvioyov SV TÙ ine troopoulos
Palmarum quotannis distribuita ; quod Jo .Meursio (31) M20:aviy , try $ TutoŨ yovaizo . Valentinia -
visum est ; unde el nomen sumpsisse pulal : sed nusimp, duas simul llxores habuit ; priorein hanc,
etiam f 20 .o., 3p2.6ein , munera sive priemia que quan Chr. Alex . Marinum , Jornandes et Zonaras,
d'unque victoribus data. Bat; eniin , sive Bucov, Severam vocant : ex qua , privalus adhuc, Gratia
palme ramus : palma 3111em viclores olim coro). o lilium habuit : allerain deinde, uxore sua eum
matos fuisse, omwibits non. Hinc pro dono , sive ad id incitante, sibi sumpsit, nomine Justinam :
munere quocunque, vocabulum deinceps usurpa - uli testalur Paulus Diaconis : Valentinianis, du
lum . Malc itaque Landulphun corrigit J. Meur - dum laudante uxore sua pulchritudinem Justina ,
sius, Notis suis in Constantin . Porp.ivrog. De al- sibi cam sociavit in matrimonio
ministr. imp. pag . 21, ubi in his verbis, usque ad
HODII NOTÆ .
( ) Πέμπτη Βαίο πρωίας. Ιη C. ubi legitur το reposit πρώτη, • vertilcirca 161718 prini Erarii.
Baiw spui, 'Dufresnius ex conjectura pro ipu ? Vide ejus Gioss. 61.4 u -burb.
509 CHRONOGRAPIIIA . – LIB . XIII . 510
τιμησαμένους και μαθών ότι πλείονος τιμής πολυ A fide predium estimarent. Cumque intellexisset
αξιόν εστι της αγορασίας, ήγανάκτησε κατά της βα- illull nolto pluris esse quarm quod Agusta solve
σιλίσσης καιεξώρισεν αυτήν της πόλεως, αναδούς τη rat, indignatus adversus imperatricem, eam pro
πωλησάση γυναικα το προάστειον. scripsit ; prædiumque suburbanum mulieri , quie
vendiderat, restituit.
Ο δε αυτός βασιλεύς αναγόρευσε βασιλέα Γρατια - Imperator autem Gralianum ilium Augustin
νον, τον υιόν αυτού : την δε αυτήν δεσποιναν Μα- creavit. Gralianus vero, a patre suo Romanorum
ριανήν ανεκαλέσατο ο υιός αυτής 21 Βαλεριανός (39 ) imperator constitutus, Marianam matremab exsilio
μετά το γενέσθαι αυτόν βασιλέα εν τη Ρώμη παρά revocavit.
του αυτού πατρός.
Ο δε θειότατος Βαλεντινιανός νόση βληθείς μετά Αt vero livinissimus Valentinianus , morbo cor
χρόνον ετελεύτα εν καστελλία (33) Βιργιτίνων 23 ( ), replus , non Iongo post tempore mortuus est in
ών ενιαυτών νε'. castro Birgitinorum , annum agenslv.
Μετά δε την βασιλείαν Βαλεντινιανού (i) του Με- EUGENIUS 1MP. – Mortuo Valentiniano Magno,
γάλου του αποτόμου εποίησεν ο στρατός βασιλέα Severo dicto, exercitus, spreia senatus auctoritate ,
αυθεντήσας την σύγκλητον Ευγένιον (54) ονόματι· Β Eugeniuin quendam imperatorem salutavit : qui
και εβασίλευσεν ημέρας είκοσι δύο και εσφάγη ευ- cuum iprasset dies XA11, statim interfectus
θέως . / est .
Και [55] εβασίλευσεν ο θειότατος Βάλης ο αδελφός 342 VALENS IMP. – Imperium deinde suscepit
Βαλεντινιανού του αποτόμου, και γενναίος εν πολέ- divinissimus Valens, frater Valentiniani Severi, vir
μοις, υπό της συγκλήτου Κωνσταντινουπόλεως ανα. in bello strenuus, a senatu Constantinopolitano
γορευθείς, έτους τκς' κατά 'Αντιόχειαν 19. "Οτε γάρ imperator renuntiatus, anno re Antioclien:
ετελεύτα Βαλεντινιανός και αυτού αδελφός, ουκ ήν εν ccc XVI. Valens enim Constantinopoli alberat, quo
Κωνσταντινουπόλει ο Βάλης, αλλ' ήν πέμψας αυτόν tempore Valentinianus mortuus est : sed Sirmiis ,
ο αδελφός αυτού εν τη ζωή αυτού πολεμήσαι εις το quo frater dum in vivis esset eum miserat, cuum
Σίρμιον προς τους Γότθους. Ούστινας νικήσας κατά Gotlis bellum gerebat : quibus penitus levictis ,
κράτος υπέστρεψε και στεφθείς εβασίλευσεν έτη ιγ'. reversus est ; diadennaleque suscepto, regnavi
" Ην δε τα δόγματα 'Εξακιονίτης, πολεμιστής, και nos XII. Ernt hic dogmate Exocionifa , vir in bello
μεγαλόψυχος και φιλοκτίστης. strennus, magnanimus et ædificiis exstruendis de
ditissimus.
"H μόνον δε εβασίλευσεν, έδωκε τοΐς 'Αρειανούς & Quamprimum vero imperare capit, ecclesian
την Μεγάλην εκκλησίαν εν Κωνσταντινουπόλει , και Magnam Constantinopolitanam Arianis concessit : .
εις τας άλλας πόλεις το αυτό πεποιηκώς. Και quod et aliis etiam in urlbibus ab eo factum est :
πάνυ έκάκωσε τους Χριστιανούς εν τη βασιλεία Christiani vero per imperium ejus ubique pessiue
αυτού . habiti.
VARLE LECTIONES .
27 Βαλεριανός. Conf. p. 15 C. 28 Βιργιτίνων Ox., ΒιργιτινώνιChron. p. 303 B. Sic εν τωλεγομένο Αύγου -
στειών p . 78 D . 2) έτους της κατά 'Αντιόχειαν. « Ν Ιers endosis : forte scribendi, υκς'. Sed!
nec sic historiæ veritati congruit. Annis eni'll pre Antiochene ceCCXXV: responder anno Valentis imp.
villimno, sive Christi anno Dionysiaco vulgari cccLEXVIII, qui anus nii erat ab exitu Valentiniani imp.
Ineplit allem auctor, dum Valentem post fratrem tandem inorium imperium suscipientein introducil :
nisi forte intelligendus sit de triennio illo, quo , post fratrein Valentinianum mortalim , ipse Orientis
imperium solus administravit. Ubi vero statim a ldit, Valencm Xill annis in perasse , de toto illo teule
pore, quo cum fratre imperavit, loqui eum putanluw est. Verum ájjjtatx hic omina : vide Amnia -
num Marcellinum , lib . XXVI. , Ch .
ED. CIIILMEADI NOTÆ .
(32) Βαλεριανός. Scr. Γρατιανός. D lionem vocat; Sext. Aurel. Victor , Bergeniionein .
(53) Εν καστελλίω Βιργιτίνων. Locum hunc (51) Επ ίησεν ο στρατός βασιλέα. . . . . Ευγέ
Brigionem vocat Paulus Diacon . qui etiain Qla - vlov. Eligoninis ann ) landen ivi, post Valentinia
dorum oppidum fuisse asserit . Dum apud Brigio. O norduan , Valentiniani minoris scil. anno
nem , oppidum Quadorum , legationi responderel , XIII, juderiam sibia Llistirpavit ; q:10 1 al ejus .
anno ætatis quinto et quinquagesimo, subita elfie dem usipie an . XVII tenuit : q110 tempore a Theo .
sione sanguinis, quae Graece totanses vocatur, voce sio ilip . vicus et intereinplis est ; uti listatni
amissa, sensu integer, exspiravil. Eadem habemis Prosper Aquilanas. Vide eliain Marcellinum co
apud Hieronymum , qui tamen locum hunc, Brigi- milem .
HODII NOTA .
( i) Βιργιτίνων. C . Βεργιτινών. ritas, respectu habito ad illorum nominum Junio
(i) Βαλεντινιανού του μεγάλου. V' al . Με αgno ponit res impp. τους μικρούς. Νeque aliter φuilenm quam
Interpres. Ego potius vertissem Seniore. Neque ex hujusmodi errore videtur apud Latinos elGræ
placet sane vulgaris consuetudo , qua Theodosius, cos recentiores invaluisse mos iste Constantinum
Leo, Justinianus, etc. Seniores, Magnorum titulo Seniorem cognomine Magni honorandi. Quod et
solent donari : cum enim a Græcis aniqrorilills gs monitum alicubi a clariss. Dodwello .
Tag: appellantur, designallillantium illorum senio
511 JOANNIS MALALÆ :19
1dero Valens , Cappadociam secundam a prima A Ο δε αυτός Βάλης, και την δευτέραν Καππαδο.
dirimens, provinciam fecit. κίαν εποίησεν επαρχίαν, απομερίσας αυτήν από της
πρώτης.
Ηujus sub imperio, divinam iram experta est Επι [36] δε της βασιλείας αυτού έπαθεν υπό
Nicea , Billynie urbs ; 343 mense Septembri, θεομηνίας Νίκαια (55), πόλις της Βιθυνίας, μην
Iudictionis XI. Valens autem, ad Adrianopolim, Σεπτεμβρίω, ινδικτιώνος ια' · ετελεύτησε δε ό αυτές
Phracie urbem itinere suscepto , uti fabricain ibi Βάλης ποιήσας πρόκενσον εις 'Αδριανούπολιν της
exstrueret, ipso in itinere sublatus est. In agro con- Θράκης, απελθών κτίσαι φαβοίκα εκεί οικον (36)
sederat, edificiorum vacuo ; qui ex causa inco- προ της πόλεως εν αγρώ ετέρω, του οικήματος και
gnita conflagravit; unde et scalis per noctem ac- του αγρού αδήλως αναφθέντος και αναφθέντων των
censis , imperator, cum cubiculariis et epathariis σκαλών νυκτός, απώλετο μετά των κουβικουλαρίων
suis , absumplus est, annos natus suis. και σπαθαρίων αυτού, ών ενιαυτών μθ'.
GRATIAN 'S IMP. - Post Valentem,imperium sus- Μετά δε την βασιλείαν Βάλεντος εβασίλευσεν ο
cepit pientissimus Gralianus, Valentiniani filius natu ευσεβέστατος Γρατιανός ο υιός Βαλεντινιανούο μεί
major , Ausoniano et Ηermogeno coss., et regnavit ζων επί της υπατείας Αυσονιανού και [ 37] Έρμο
per annos XVII. Erat autem ingenii sedati et liono- Β γένους 31 (57). Εβασίλευσε δε έτη ιζ' (58): ήν δε
rum largilor facilis. ήσυχος και τιμητικός.
Ηujus subimperio Theon, sapientissimus philo. Επί δε της βασιλείας αυτού Θέων ο σοφώτατος
sophus, astronomiam docuit ; Mercurii etiam Tris. φιλόσοφος (39) εδίδασκε και ήρμήνευε τα αστρονο
inegistiatque Orphei scripta exposuit. μικά και τα 'Ερμού του Τρισμεγίστου συγγράμματα
και τα 'Ορφέως.
THEODOSIUS IMP. - Gratianusautemimperator,im- Το δε έκτωέτει της βασιλείας του αυτού Γρατια
perii sui anno Vi, Theodosium Hispanum, qui Fla- νου ανηγορεύθη υπ' αυτού βασιλεύς Θεοδόσιος ο Σπα
cidiam sororemin uxorem habuit , imperii socium νος (40), γαμήσας Πλακιδίαν, αδελφήν Γρατιανού,
sibi accepit.
344 Arle imperium vero a Graliano susceptum Προ δε της βασιλείας Γρατιανού ετελεύτησε Βαλε- :
e vivis excesserat Valerianus, qui Rome imperavit, ριανός (41), βασιλεύς Ρώμης, ο υιός Βαλεντινιανού,
Valentiniani filius , et frater Gratiani natu major, ο αδελφός Γρατιανού και μείζων, βασιλεύσας της
qui paucis admodum annis imperium tenuit : cui Ρώμης έτη ολίγα πάνυ και εγένετο αντ' αυτού
Successit in regno Romano consanguineus ejus , βασιλεύς εν τη Ρώμη ο συγγενής αυτού Βαλεντι
Valentinianus. “ νιανός (42).
VARIÆ LECTIONES.
20 του οικήματος precedentibus jungi Ox. Sed scribendum videtur του δέ. 31 Αυσονιανού και Ερμογές
νους. Αυσωνίου και Ερμογενιανού Cin.
ED. CHILMEADI NOTE.
(55) "Έπαθεν υπό θεομηνίας Νίκαια, Accidit terrae Prosper Aquitan. in Supplement. ad Euseb. Chron.
molus isle tremendus (quo , ut Hieronymus ait , (38 ) "En 15'. Ab anno scil. patris Valentiniani
Nicæa, quæ scepe corrueral, lerrce molu fundilus III, quo in jinperii consortium ab eo assunplus luil.
eversa) , Valentiniani et Valentis impp. anno IV, 3η. ( 39) Θέων ο σοφώτατος φιλόσοφος. De Septem ,
Christi vulgari cccLXVIII, indiction , Xl, ut Noster quos Suidas enumerat, Theonibus, unum sub Theo.
recie, Valentiniano Ang. II , el Valente Aug . 11 dosio M . ponit : cujus etiam scripla enumerat
coss. Testem habemus Chr. Alexandrini auctorem, ista : Μαθηματικά : 'Αριθμητικά : Περί σημείων,
qui terra motuin hunc accidlisse asserit, μηνί Γορ- και σκοπής ορνέων, και της των κοράκων φωνης "
πιέω, προ ε' ιδών 'Οκτωβρίων (repono , Σεπτεμ- Περί της κυνός επιτολής : Περί της τού Νείλου άνα
6ρίων), ν 11ης Septembres sive Septeilbris die IX . βάσεως Εις τον Πτολεμαίον πρόχειρον κανόνα, και
( 36) Απελθών κτίσαι φαρίκα εκεί οίκον. Nuge! εις τον μικρόν άστρόλαβον. Τhe Onein itaque tuilt ,
Valens , commisso cum Goubis bello illo in Tiracia, • Nostrum esse , suspicor .
quod Ρaulus Diaconius, Hieronymnas, aliique Lacry- (10) Θεοδόσιος ο Σπανός. Ser. Iστανός. Hispanis
mabile nuncupant , penitus debellalus, in vilissi- cnim genie erai Theodosius, uli ct Noster iulia
inam quamdam casulam , vulnere acceplo, a suis habet : atque a Gratiano imperator renudilialis,ΝΑ :
deportatis est : ubi deinde, Gochis supervenien - non ut Noster , imperii sui anno vi, sed (post a
libus, igrere supposito concremalus est. Vide lentem patruummortuum ) primo, uti Prosper !
Ammianum Marcellinan , lib . XXX , Vieronymum , Cedrenus tamen Gralianuin tres anillos solum
et Paulum Diacon . lib . XI Supplem . ad Eutrop . perasse , deinde Theodosiu sibi imperii socTuυ
Histor . Calerium acloris nosiri locus iste aliter ascivisse asserit. m
eliam satis perplexus est, nec adeo facilis ex - (41) 'Etensúrnos Bane plavós. Queminam tamilde
plicat11. hic habemus Valerianuni, Gratiani fratrem natu
(57) Επί της υπατείας Αυσονιανού και Ερμογέ- majorem ? Supra enim ab ipso auctore nosti
νους. Scr. Aύσωνίου και Έρμογενιανού. Αd annun tianus , ο υιός Βαλεντινιανού και μείζων νοca
enim Valenti ; ultimum , Fasli Capitolini D . Auso revera erat : sed nec filium ullum , Yak
nium Magnum Pænium Gallum , el Q . Claudium vocalium , habgit Valentinianus imp.
Hermogenianum coss. Ihabent. Chr. Αlex. (Gratiιιι (42) Ο συγγενής αυτού Βαλεντινιανός.
imp. anno primo, post patruum scil . Valentem nianus iste Gratiani frater consanguineus
mortuum , Ausonium et Olybrium babel coss ., lili vi quics codem palrc nalus fuit.
et Socrates etiam llist. eccles. lib , V , cap . 2 ; el
 RAPHIA
513 CHRONOG . - LIB . XIII. 514
Ο δε (38 βασιλεύς Γρατιανός νόσω περιπεσών Α Ιmperator autem Gratianus , splenis doloribus
τον σπλήνα έμεινεν επί πολύν χρόνον νοσων και εν correplus, diu agrolavit : quo in Hippodromun
τω ανιέναι αυτόν εν τω Ιππική Κωνσταντινουπό- ascendente per Cochleam Constantinopoli, Iudos
λεως θεωρήσαι διά τού Κοχλίου κατά την θύραν του spectandi causa, ad portam Decimi dictam, inter
λεγομένου Δεκίμου, εσφάγη και τελευτά (43) ών fectus est, annum agens XXVIII.
ενιαυτών κτη'.
Μετά δε την βασιλείαν Γρατιανού η σύγκλητος Gratiano successorem in regno senatus Cor .
Κωνσταντινουπόλεως αναγόρευσε βασιλέα Θεοδόσιον, stantinopolitanus Theodosium renuntiavit (ut qui
ως εκ του γένους 32 αυτών (44) όντα εκ της Ισπα- genere ei junctus fuit), ex Hispania oriundum; Sa- ,
νίας χώρας. Και αναγορευθείς υπό της συγκλήτου cratissimus itaque Theodosius Magnus , Hispanus,
εβασίλευσεν ο θειότατος Θεοδόσιος ο Σπανός, ο μέ- Graliani sororis maritus , senatusconsulto ad im
γας γαμβρός Γρατιανού (45), έτη ιζ' (46). " Ην δε perium evectus, regnavit annos XVII. Christianus
Χριστιανός και φρόνιμος και ευσεβής και ένδρανής. hic erat, vir prudens et pius , rebusque agendis
"H μόνον δε εβασίλευσεν, ευθέως ανέδωκε τας εκκλη- aptissimus. Quamprimum vero regnare capit, lit
σίας τουςορθοδόξοις, πανταχού ποιήσας σάκρας ( 17) teris suis per imperium missis , ecclesias ubique
και διώξας τους 'Αρειανούς. Ο δε αυτός βασιλεύς Β orthodoxis reddidit , ejectis Arianis. 1derm duos
έστεψε τους δύο αυτου υιούς, ους έσχεν από της προ- quos ex uxore priore Galla susceperai filios, dia
τέρας αυτού 33 γυναικός Γάλλης (48), και [39] τον demale insignitos, Arcadium Constantinopoli , Ho
μέν 'Αρκάδιον εποίησε βασιλέα εν Κωνσταντινουπό. norium Rome imperare fecit. Αt vero ethnicorum
λει, τον δε Ονώριον εν Ρώμη. Τους δε ναούς των templa funlitus evertit omnia. Quod vero Helio
Ελλήνων πάντας κατέστρεψεν έως εδάφους και αυτός poli erat, Trilitium vocatum , ingens illud et ce
Θεοδόσιος βασιλεύς. Κατέλυσε δε και ιερόν το Ηλιου- lebratissimum; templum quoque Damascenum,
πόλεως το μέγα και περιβόητον το λεγόμενον Τρίλι- aliaque 345 plurima, in ecclesias conversa, Chri
θον (49), και εποίησεν αυτό εκκλησίαν Χριστιανοίς. stianis donavil : unde el res Christianorum, hu .
"Ομοίως δε και το ιερόν Δαμασκού εποίησεν εκκλη- jus sub imperio, plurimum aucta sunt.
σιαν Χριστιανών και άλλα δε πολλά ιερά εποίησεν εκκλησίας, και ηύξήθη τα των Χριστιανών πλέον επί
της βασιλείας αυτού.
Ο δε αυτός βασιλεύς απε μέρισε και την Φοινί- Ιdem imperator Phαniciam Libanesiam a ma
κην 1* Λιβανησίαν (50) από της παράλου και εποίη- filimo diriniens , provinciam fecit ; jure metro
σεν επαρχίαν, δούς δίκαια μητροπόλεως και άρχοντα c politico et praefecto ordinario Emessa urbi conces
VARIÆ LECTIONES .
15 αυτών, αυτού Ch. 33 αυτού Ch., αυτούς Ox. 24 Λιβανησίαν. Λιβανισίαν θx.
ED. CHILMEADI NOTE.
(45) Έσφάγη, και τελευτά. Εodem modo periisse Callam quidem, Valentiniani majoris et Justine
Gratianum eliam tradit Chr. Alex. auctor , lalso filiam , lixore priore defuncta, conjugem habuit
literque : a Maximo enim tyranno, Andragathium Theodosius : Arcadium tamen el llonorium Gilios
ad id miltente, in Galliis interfectus est. Vide ex Flacilla , ut Paulo Diacono , sive Flaccilla , niti
Zosimumi , Prosperum , Paulum Diaconum , Zona in nummis dicitur, ex uxore priore , susceperat.
ram , Cedrenum , alios. Hanc Placillam vocant Zonaras el Cedrenus,
(44) "0 , 1 % TOŪ yévous autāv. Forte scribendum male : ad quorum etiam mentem Chr . Alexandrini
autov, ut ad allinilalem inter Gratianum et Thec. , interpres auctorem suum perverlit, pag . 709, in
dysium , ex Galla Gratiani sorore, a Theodosio in margine.
Irorem accepte, contractam respicere putclur (49) Το ιερόν ' Ηλιουπόλεως το μέγα και περίβλη
auctor. Quomodo enim Theodosius Senatui toli τον, το λεγόμενον Τρίλιθον. Ηeliopoleis multis
Constantinopolitano genere junclus diceretur. nenumerat Siephanus, inter quas Phæniciæ una est:
(45) Γαμβρός Γρατιανού. Γαμβροι , secundum P atque hujus templum hoc loco ab auctore indigi
Jul. Pollucem , lib . JI!, sunt ol" X TOū youavto ; tari lt credam inducor ex Sozomeni lib . VII,
οικίας, gui ex spoiisi sunt familia. Hesyclius ad cap. 15 , ubi Itec halbet : Εισέτι δε κατά πόλεις τι
generum vocabulum restringit : Γαμβρός ο ανήρ νάς προθύμως υπερεμάχοντο των ναών οι Ελληνι
της θυγατρός. Ηoc loco, pro sororis marilo poni- σται , παρά μέν 'Αραβίοις Πετραίοι, και 'Αεροπο
Tur; goi etiam Nostro, aliisque aliter, γαμβρός επ’ λίται• παρά δε Παλαιστινούς Ραφιώται και Γα
αδελφή, dicitur. ζαίοι • παρά δε Φοίνιξιν, οι τήν ' Ηλίου πόλιν οι
(46) Eon 16'. Theodosius in imperii consortium a Oūvtes, etc. Balanii lemplum lioc vocalur apud
Graliano imp. assumptus , una cum eo, et Valen - Chr, Alex. Ούτος ο Θεόδoσιος και κατέλυσεν και το
tiniano fratre ejus, xΠι deinceps annisimperavit ; ιερον Ήλιουπόλεως, το τού Βαλανίου το μέγα και
quo utroque defuncto, cum filiis suis Arcadio et περιβόητον, και το Τρίλιθον, και εποίησεν αυτό εκ
Honorio II annis amplius regnat. Vide Prosper. κλησίαν χριστιανών.
Aquilan , el Marcellin . Comitem . (50) Φοινίκην Λιβανισίαν. Stepliano, Λιβανουσία,
(47) Πανταχού ποιήσας σάρκας. Εadem habemus dicta est : "Εμισα , πόλις Φοινίκης Λιβανουσίας
apud Chr. Alex . quæ Raderus ita vertit : Impera . ubi Emessæ nominis variantem scriptionem obser-,
lor reddidil lempla Catholicis ubique repurgala : vare est : quandoque enim etiam "Euera , eodem
male. Quænam Yáxpai sunt, omnibus jam satis teste, scribitur . Verum 'Ejeéton , uli hoc loco ha ,
notum , bemus, recentiorum sapil barbariem .
(18) 'Από της προτέρας αυτού γυναικός Γάλλης.
515 JOANNIS MALALE 316
sis. Ιdem etiam Pontum dividens, provincia : fe- Α όρδινάριον 'Εμέζη τη πόλει. Ο αυτός δε βασιλεύς
cil, quam llamimonlum vocavit. και τον Πόντον μερίσας εποίησεν επαρχίαν, ήντινα
εκάλεσεν 35 Αίμίμοντον (51).
Ηujus sul imperio, dominium sibi capessens 'Επί δέ [40] της αυτού βασιλείας έτυράννησε Βαλ
Albinus quidan, Isaurus , Anazarum, Irenopolim βίνος ο "Ίσαυρος, και έστρεψεν 'Aνάζαρβον την πό
el Castabalarm , Cilicia urles, vastavit : qui a Rufo, λιν και Ειρηνούπολιν 36 και Καστάβαλαν, της Κιλι
militum magistro, comprehensius, interfectus est. κίας πόλεις. Και συλληφθείς υπό Ρούφου στρατηλά
του άντρέθη.
Εodem tempore Theodosius inmperator tria que “Ο δε αυτός βασιλεύς Θεοδόσιος εν τω αυτω χρόνο
Constantinopoli fuerunt templa , ad Acropolitan τους τρείς ναούς τους όντας εν Κωνσταντινουπόλει
olim dictam sila, dissolvit ; quorum Solis quod εις την πρώην λεγομένην 'Ακρόπολιν καταλύσας ,
fuit, in contubernium conversum Magne ecclesiae εποίησε τον του Ηλίου ναόν αυλήν οικημάτων, και
Constantinopolitane concessit : qui quidem locis εδωρήσατο αυτήντη Μεγάλη εκκλησία Κωνσταντινου
usque adliue a sole nonnen habet : Diane vero fa- πόλεως · ήτις αυλή κέκληται έως του νυν του 11λίου:
num, in Tabloparoelium , alea! oribus assignavit : τον δε της Αρτέμιδος ναόν έποίησε ταβλοπαρόχιον
verumlocus isle Templum vicusque vicinus Car- τοϊς κοττίζουσιν (52)· όστις τόπος κέκληται έως της
vinus usqueadhuc vocantur. Veneris autem fanum vūv ó ruóç . analov cuun to 'Eldqir (53).
in carrucarium fecit prefecto pretorio ; constru- Τον δε της Αφροδίτης ναόν εποίησε καρουχα
clisque in circuitu hospiliis , pauperculas ibi me ρείον (54) του επάρχου των πραιτωρίων, κτίσας
retrices gratis connorari jussit. Ideia Theodosius πέριξ όσπήτια (55 ) και κελεύσας δωρεάν μένειν εν
vicum, Rophinant prius dictu!), in urbem exedi- αυτούς τάς πάνυ πενιχράς πόρνας. Εποίησε δε και
ficavit, quam 345 a nomine suo Theodosiopolim αυτός Θεοδόσιος και την λεγομένην πρώην κώμην
vocavit ; addito etiam, quod et adhuc retinet, ne- Ροφαεινάν37 πόλιν [41] : ήτις μετεκλήθη Θεοδοσιού
tropolis jure ; Merobaudo et Salurnino coss. πολις, λαβούσα έκτοτε ή αυτή κώμη και δίκαιον
Ident Theodosius inperator Synodum Constan- πόλεως έως της νύν, επί της υπατείας Μηροθαύδου
tinopoli convocavit CL episcoporum: in qua de και Σατουρνίνου (56).
consubstantialitale Spiritus sancti agebatur.
Porro Theodosius imperator pretorio prefectun . “Ο δε αυτός Θεοδόσιος επί της εαυτού βασιλείας
constituit Antiochurm Magnum, cognomerito Chu- εποίησε την σύνοδον των ρν' επισκόπων των εν
Zonem, ex Antiochia oriundum. lic vero statin 2 Κωνσταντινουπόλει ένεκεν του ομοουσίου του αγίου
munere suscepto, ad imperatorem Theodosium Πνεύματος. Ωσαύτως δε και αυτός Θεοδόσιος βασιλεύς
retulit, de Antiocliia Magna Syria , ad nnolenn προήγαγε τον έπαρχον πραιτωρίων 'Αντίοχον τον
nempe tantam crevisse ean , ut alb ipsis urbis ne- επίκλην Χούζωνα τον μέγαν, καταγόμενος από
nibus, ad distantiam illiarii unius, in suburbia 'Αντιοχείας 38 της μεγάλης. "Η μόνον δε προήχθη
excurreret. Imperator itaque jussit uti ædificia έπαρχος , ανήγαγε το αυτώ Θεοδοσίω βασιλεί ότι
etiam quae extra urlbeim posita erant muro cinge- έπλατύνθη και ηύξήθη η αύτη Μεγάλη πόλις 'Αντιό
rentur : murus itaque factus est, a Philonaula χεια της Συρίας και έχει πολλά οικήματα έξω τει
quam vocant Portanm Rhodionem usque dictumΙο- χέων έτει μίλιον 39 ένα (57). Και εκέλευσεν ο αυτός
cunι ; ita ut murus isle novus montem includeret, βασιλεύς Θεοδόσιος περιτειχισθήναι και τα έξω της
usque ad murum veleren , a Tiberio Cesare ex - πόλεως όντα οικήματα και εγένετο τείχος από της
structum. Murum vero novum perduxerunt etiam πόρτας του λεγομένου φίλον αυτού 60 έως του λεγο
VARIÆ LECTIONES.
38 Αίμιμοντον Ch., Εμίμρντον Οχ. 36 Ειρηνούπολιν. V. ad p. 6 C . 37 Ροφαεινά ». Resainant dicit. 38 'Αν
τιοχείας Ox. 39 ένα. V . ad vol. I, p. 119 Α . του 60 λεγομένου φίλον αυτού. Ιta habuit cod . ms. Forte
1111nen legendum φιλοναύτου. » Clh.
ED. CIILMEADI NOTÆ .
(51) " Ηντινα εκάλεσεν Έμίμοντον. Scr. Αιμίμον- D propria erat.
τον . Procopίus De Justiniani edific. lib. 10 : Ταύτα (54) Εποίησε καρουχαρείον. Καρούχα, curus est ,
μεν ούν Ιουστινιανό τήδε πεποίηται · και όσα δε sive carruca : Hesychius, "Αρμα, όχημα, κα ρουχα,
αυτω οχυρώματα είργασται αμφί τε την άλλην Θρά- δίφρος : jnde καρουχάριος, carruclarius : κα ρουχα
κην, και την νυν καλουμένην Αίμίμoντoν, εγώ δη- ρείον, carrucharium, sive Iocus carucis recipiel! -
i dosw . Aluos vero mons Thratiæ est ; qui eain a dis destinalus .
ΔΙesia disterminans, al Pontum usque Euxinuin (55) Κτίσας πέριξ όσπήτια. ' Οσπήτιον, e ! όσπί
prolenditur . A monileitaque isto provincia conier - TLOV quandoque legitur ; a Latino , hospitium .
mina, tiamimontus dicta videiur. (56) Επί της υπατείας Μηροθαύδου και Σατουρ
(52) Εποίησε ταβλοπαρόχιον τοίς κοττίζουσιν. νίνου. Al Theodosii in.p. 11 un v c055. hoste
Tacnonapoyos est, qui tabulam lusoribus exhibel: nobis exbibent Prosper Aquilan .,Marcellin . Coni.
inde To610Topoylov, aleatorium , sive locus aleato . et Chr. Alex . liujus tamen posterioris codices ille
riz exercendie destinatus : Kótto; vero recentio - pressi, Mnow6ávãou babent, perperan .
ribus, idem quod xúbos, alea : unde xottiSELV, (57) Επί μίλιον ένα. Scr. εν μίλιον, et μλιά.
uleam ludere. plov dicunt Græci recentiores, quod Lalinis mullissa
(53) Το Ελάφιν, Ελάφιν, pro Ελάφιον : dimi- Funest, sive spalium mille passuum).
nutivum hoc est lapos, certa ; quæ bestia Dianæ
517 CHRONOGRAPHIA . – LIB . XIU . 518
μένου Ροδίωνος • και περιέλαβε το όρος το νέον A ad Ρlurimum, quod vocant, fuentum, ex months
τείχος έως του παλαιού τείχους του κτισθέντος υπό cavernis enanans ; .coimportatis eo Tapidibus ex
Τιβερίου Καίσαρος, και προσεκόλλησε το νέον τείχος monomachio veleri, quod superius ad Acropolitan
έως του ρύακος του λεγομένου Φυρμίνου του κατερ- slelit. Dirulus est etiam, quem Julius Caesar ex
χομένου εκ της διασφαγής του όρους, ενεγκών τους struxerat, aquelluctus, aquas ex via Laodicena ad
λίθους εκ του μονομαχείου του παλαιού του όντος Acropolim deferens, ad balncum aquis supplen
εις την ακρόπολιν [42] άνω, λύσας και τον αγωγόν dum, quod ad nnontem exstruxerat,in 347 usumm
τον ερχόμενον εις την αυτήν ακρόπολιν από των λε - Acropolitarum, qui sedles ilbi olini posuerant, re.
γομένων υδάτων εκ της Λαοδικηνής οδού· όντινα liquique fuerunt ex eis, quos Nicator Seleucus,
αγωγόν εποίησεν Ιούλιος ο Καίσαρ 11, κτίσας τo in planitien deductos, adliortalus est, uti seles ,
δημόσιον άνω εις το όρος τους λεγομένοις ακροπολί- ubi et ipse ponentes, urbem a se conditam, An
ταις τους απομείνασι και οικήσασιν άνω μεθ' ους είocliian Magnan incolerent. Εodem tempore
κατήγαγε Σέλευκος ο Μακεδών ο Νικάτωρ εν τη Gindarus, Iylargus, plurimaque alia Syrie op
πόλει τη κτισθείση υπ' αυτού εν τω λεγομένων αυ - pida rusticana mαnibus cincta fuerunt.
λώνι• ούστινας και παρεκάλεσεν οικείν άμα αυτό την κάτω πόλιν Αντιόχειαν την μεγάλην. Εν εκείνο
δε τω καιρώ έλαβε τείχος και Γίνδαρος και το Λύταργον και άλλαι πολλαι κωμοπόλεις της Συρίας.
'Επί δε της αυτού βασιλείας οι Τζάννου περάσαν- B Hujus sub imperio Tzanni trajicientes, Cappa
τες (58) ήλθον εις την Καππαδοκίας και Κιλικίαν dociam, Ciliciam Syriamque diripuerunt ; prela
και Συρίαν · και έπραίδευσαν και απήλθον. que arrepla, regiones suas repetierunt .
Ο δε αυτός βασιλεύς Θεοδόσιος εμέρισε την νέαν 1dein Theodosiusimperator, novan a veteri di
" Ηπειρον από της παλαιάς, και εποίησεν επαρχίαν, rinens Epirum, provinciam fecit, jure metropo
δους δίκαιον πόλεως μητροπόλεως reclius] : και litico el prefecto urbi Dyrrhachio concessis . Si
άρχοντα Δορραχίο 42 πόλει (59) ομοίως δε και δευ- militer etiam Palestinani secundain a prima se
τέραν Παλαιστίνην εμέρισεν από της πριώτης, και jungens, provincian fecit ; metropolis jure et
εποίησεν άρχοντα 63, δούς δίκαιον μητροπόλεως και prefecto Seycliopoli datis.
άρχοντα τη λεγομένη Σκυθών πόλει.
“Ο δε αυτος Θεοδόσιος βασιλεύς από Κωνσταντι- Theodosius autem imperator Constantinopoli
νουπόλεως έξελθών επί Ρώμην εισήλθεν εν Θεσσα- Romain proficiscens , per Thessalonicam fecit
λονίκη πόλει• και του όντος [ 45 ] μετ' αυτού στρα- iter : ubi militibus ob metationes tumultum cien
τιωτικού πλήθους διά μιτάτα (;) ταράξαντος την tibus, populus Thessalonicensis, concitata sedi
πόλιν (60), έστασίασαν και ύβρισαν τον βασιλέα οι tione, imperatorern canviciis impelebat. Impera
Θεσσαλονικείς. Και θεωρήσας ιππικόν εν τη αυτή C ( or autem, qui tum circensia spectabat, ad que
τούλει γέμοντος του Ιππικού εκέλευσε τοξευθήναι" frequens multitulo convenerat, militem sagittis
και απώλετο πλήθος χιλιάδων δεκαπέντε (61). Και populum pelere jussit : unde et quindecim millia
διά τούτο αγανακτήσας κατ' αυτού 'Αμβρόσιος ο επί- capitum ceciderunt. Ου hoc indignatus Ambrosius
σκοπος εποίησεν αυτόν υπό κώλυμα ** * και έμεινεν episcopus, imperatori ecclesia interdixit, neque
σίαν (69), έως oύ παρακληθείς ο επίσκοπος εις τα donec exoratus tandem recepit eum, in festo Theo
VARIÆ LECTIONES.
και1 Ιουλιανός ο κ . Scr. Ιούλιος ο Κ . vide supra lib. IX.» Cli. 42 Δορρακίω. Δορρακεία Ox. 63 άρχοντα.
« Lego επαρχίαν.. Ch. ** υποκώλυμα Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ . "
(58 ) OL TÇÓvvo! Trepájavtes. Pontica genshisunt, D vero hujus mentionem etiam faciunt Theodoritus
Marciones olim dicti ; uti asserit Eustathius in lib . v , cap . 17 , el Zonaras, tom . Ili, qui tamen de
Dionys . Perieg ., qui Lávvous etiam , el Tlávous eos causa silent. Sozomenus eliam , lib . vii, cap . 24 ,
vocari jussit . alium tamen hic a Nostro ejus proſert originem :
(59) Δοβραχίες πόλει . Δορράχιον aliis dicitur : φuem vide. .
Eustath . in Dionys. περί και κείται και η της νέας (61) Απώλετο πλήθος χιλιάδων δεκαπέντε . Ιta
' Ηπείρου μητρόπολις ή ποτέ καλουμένη Επίδα μνος, etiamZonaras : De numero tanen Thessalonicen
ŠTOL TO Avobcylov. Alexander apud Sieplanl. De simili a Theodosio neci dalorum non convenit inter
urb. Δυσράχιον eam vocat. scriptores : Theodorilus et Glycas vu lantum
(60) Διά μιτάτα ταράξαντος την πόλιν. Jia eliam hominum millia Ilic clade cecilisse asserit : Ce
Cedrens et Theodosio : τών δε στρατιωτών αυτού drenus utrumque numerum exhibet : Katéxtays
ταραξάντων την πόλιν διά μιτάτα, έστασίασαν οι χιλιάδας επτά, ώς δέ τινες, πεντεκαίδεκα.
Εεσσαλονικείς . Τheophanes etiain not hunc ( 62) "Έμεινεν επί πολλάς ημέρας μή εισερχόμενος
Thessalonice ortun Scribit , διά τα μιτάτα του εις την εκκλησίαν. Totos menses Via( @ tu Cliri
stgatoù . Aletãta , sive Metaca , melaiiones sunt ; sianorum publico secrelun ſuisse testantur Gly
il est loca, el hospitia exercilui excipiendo desi- cis el Zonaras.
brata . Nos Anglice quarters dicimus. Tumullus
HODII NOTÆ .
Ο) Μιτάτα. Νonnullis μετάτα.
519 JOANNIS MALALÆ 520
plianiorum; ea tamen conditione , si per Sacram A άγια γενέθλια εδέξατο αυτόν. Ουκ άλλως δε εδέξατο
imperatoriam ediceret, ut qualiscunque inciderel αυτόν , έως oύ εποίησε Σάκραν , ίνα οιασδήποτε
occasio, quae imperatorem commotum redderet, αγανακτήσεως παρά βασιλέως γινομένης ένδοσιν δί-
judicun sententia, non nisi interposito Xxx die- δοσθαι από των επιτρεπομένων τριάκοντα ημερών
rum spatio, rate essent . και είθ' ούτως γενέσθαι το προσταχθέν.
Ιdem Theodosius Galatiam quoque secundam a “Ο δε αυτός βασιλεύς και την δευτέραν Γαλατίαν
prima dirimens , provinciam fecit ; metropolis από της πρώτης μερίσας, εποίησεν επαρχίαν , δούς
jure et præfecto Pessinunti concessis . δίκαιον 45 πόλεως μητροπόλεως]· και άρχοντα Πι
σινούντι τη πόλει (63).
Porro Theodosius imperator, expeditione qua- Ο δε [44] αυτός Θεοδόσιος βασιλεύς ποιήσας προ
dam suscepta, Mediolani in morbum incidens, κενσον . απιών επί πόλεμον, εν Μιζουλάνο ήρδώ
falo ibi succubuit, annos natus LXV ; reliquiis ejus στησε (64), και τελευτά εκεί εν Μιζουλάνω, ών
inde Constantinopolim deportalis . Moriens autem ενιαυτών ξε' (65 )· και ήνέχθη το λείψανον αυτου εν
Theodosius, Arcadiam (quem Romam venisse re- Κωνσταντινουπόλει . "Οτε δε έμελλε τελευτάν Θεοδό
scierat, ut Honorium fratrem viseret, tunc tempo- σιος, μαθών ότι εις Ρώμην ήλθεν ο Αρκάδιος προς
ris ex morbo decumbentem) per litteras hortatus 5 Ονώριον (66) τον αυτού αδελφόν αρρωστήσαντα,
est uti Constantinopolim repetens, Orienti pro- έγραψεν αυτώ υποστρέψαι εις Κωνσταντινούπολιν
spiceret. Αrcadio autem Roma cum fratre Hono-- δια την Ανατολήν. Και διατρέψαντος εν Ρώμη του
rio Iongius com orante , quin et per viam quo- αυτου βασιλέως Αρκαδίου προς τον αυτού αδελφών
que moras trahenle , cilius Constantinopoliτη βασιλέα Ονώριον, ώσαύτως δε και κατά την οδόν
allingere non potuit, quam Gainas quidam ex se- διασύραντος, εν όσο έρχεται ο Αρκάδιος εν Κων
Maloribus imperium invasisset . Tandem vero Ar - σταντινουπόλει, Γαϊνάς έτυράννησεν ο συγκλητικός,
eadius, Constantinopolim veniens, Gainam istum θέλων βασιλεύσαι. Και κατέφθασεν ο Αρκάδιος εν
rebellem e medio sustulit. Κωνσταντινουπόλει, και εφόνευσε τον τύραννον
Γαϊνάν.
ARCADIύς 1ΜΡ. - Magnum itaque Theodosium Μετά [43 ] ούν την βασιλείαν Θεοδοσίου του Μεγά
Hispanum excepit in imperio filius ejus Arcadius , λου του Σπανού (67), εβασίλευσεν ο υιός αυτού 'Αρ
Roma Constantinopolim veniens : ubi regnavit κάδιος εν Κωνσταντινουπόλει ελθών από Ρώμης τα
annos XXII , Houorio 349 fratre suo natu mi- πάντα έτη είκοσιτρία (68), εάσας έν Ρώμη “Ονώ.
nore Rome relicto. Eral autem ( Arcadius] vir . ριον τον αδελφόν αυτού τον μικρότερον. "Ην δε τε
ingenii acerrini, et rebus agendis idoneus : qui ρίγoργος και ένδρανής. Και ευθέως ελθών εποίησε
quamprimum Constantinopoli η reversits fuerat , βασιλέα τον υιόν αυτού Θεοδόσιον τον μικρόν εν
filium suum, Theodosium juniorein, imperii S0- Κωνσταντινουπόλει.
ciuni sibi accepil.
1dem Arcadius agen quoque proprium insti - " Ο δε αυτός 'Αρκάδιος εποίησε και ίδιον αριθμόν,
tuit ; quod et Arcadiacum vocavit. In orlum oύς εκάλεσεν 'Αρκαδιακούς (69). 'Αρρωστήσας δε
incidens, subito mortuus est, ætatis anno XXXI. εξαίφνης τελευτά, ών ενιαυτών λα'.
HoNORIUS IMP. - Post Arcadium mortuum Ro- AMετά δε την βασιλείαν Αρκαδίου εβασίλευσεν ο
Oneimperavit Honorius annos XXXI. Iracundise hic αδελφός αυτού Ονώριος έν Ρώμη έτη λα'(70). " Ην
deditus erat, sed vir sanæ mentis. δε οργίλος και σώφρων.
VARIE LECTIONES.
65 πόλεως. Ιmo μητροπόλεως .
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(63) Πισινούντι τη πόλει. Πεσσινούς , Stepliano D atque imperii Occidentalis curam ei commendasse.
scribitur. Πεσσινούς, πόλις Γαλατίας. Vide Socralem lib . v , cap . 25 , el Sozomen . lib . VII ,
(64) 'Εν Μιζουλάνω, ήρρώστησε. Μεδιόλανoν Pro - cap. 98.
copio, Stephano, aliisque dicta est bec urbs. Expe- ( 67) Του Σπανού . Legendum Ιστιανού, uti supra
ditio autem hæc, de qua auctor nosier, in Euge - monuimus.
nium tyrannum a Theodosio suscepla est : post (68) Τα πάντα έτη είκοσιτρία . Αnnos nempe x
guem devictum , Mediolanum se recipiens impera cum Theodosio palre , annosqne XIII, post ejus
ior ibidem haud longe post diem suum obiit. excessim . Vide Prosper Aquilan. el Jornandem .
Vide Sozomenum 1. vii , cap. 28 ; Theodoritum , (69) Oυς εκάλεσεν 'Αρκαδιακούς. Numeri hujus
lib . V , cap . 25 ; et Socratem lib . v, cap . 24 el 25. infra etiain mentio, lib . xv , apud Cedrenum item
( 63) " Ων ενιαυτών ξε'. De numero annorum qui in Arcadio : Ποιεί δε και ίδιον αριθμόν έν Κωνσταν
bus Vixit Theodosius, discrepant auctores : Clir. τινουπόλει, ους εκάλεσεν 'Αρκαδικούς.
Alex , cum Nostro, annos LXV ei tribuit: Socrates, (70) Eβασίλευσεν ο αδελφός αυτού Ονώριος εν
Sozomenus el Cedrenus, Lx ; Paulus Diaconus L 'Póun éin la'. Post Arcadium fratrem mortuum
tantum, annos tantum xv imperavit Honorius : auctor ila
( 66) " Οτι εις Ρώμην ήλθεν ο Αρκάδιος πρός que hoc loco de toto annorum numero, quibus una
'oùúblov , etc. Aliihæc aliter omnipo narrant ; Theo - cum patre Theodosio , et Arcadio fratre, imperium
dosium nenipe, morti proximum jam se sentientem , tenuit, intelligendus est.
Honoriuin filium Constantinopoli accersivisse ,
521 CHRONOGRAPHIA . - LIB . XIII. 1.2
(18 Ο δε αυτός βασιλεύς έκλεισε το ιερόν του A lic f: num Serapilis Solis , φuoll Alexandria
Σεράπιδος (71) ΙΣλίου (4) του εν 'Αλεξανδρεία τη magne fuit, occludi jussil.
μεγάλη.
'Επί δε της αυτού βασιλείας ταραχής γενομένης Roma vero nmagna seditione coorda, imperator
δημοτικής εν τη Ρώμη μεγάλης, αγανακτήσας in Ravennan urbein indignabundins Secessit; c
απήλθεν εις Ράβενναν πόλιν · και πέμψας ήγαγεν cersito ex Gallia Alariclho duce, cum copiis ejus,
'Αλάριχος (72) στρατηλάτης από των 66 Γαλλιών(73) ad Roman depredandam. Alariclius autem Ro
μετά πλήθους , ένα πραιδεύση την Ρώμην. Και nam veniens, civibus ci senatoribus, Honorii Ιιο
ελθών ο 'Αλάριχος εν τη πόλει παρέθετο αυτόν και τη stibus, Sese adjunxit , et omnino nihil in
πόλει και τους συγκλητικούς τους εχθρούς “Ονωρίου,, 10s hostile perpetrans, imperatoris ipsius in pala
και τινα των της πόλεως ουκ έβλαψεν, αλλά ορμή- Tim irrupit; universoque lesauro regio, imm
σας εις το παλάτιον επήρε πάντα τα του παλατίου peratoris etiam a patre Sorore, 350 Placidia,
χρήματα και την αδελφήν Oνωρίου από πατρός Virguncula, secum alreplis , in Gallian reversus
Ι!λακιδίαν (74), μικράν ούσαν παρθένον· και πάλιν es!, tyranniden usque agitans. Constantius autein
απήλθεν αυτός εις τάς Γαλλίας 48 τυραννή σας. Κων- quidam comes, qui Al:iriclim Secutus, Placidia:
στάντιος δε έτι κώμης ών μετά 'Αλαρίχου , πιστευ- 8 virginem sili concredian habuit; arrepta occa.
θείς παρ' αυτού την κόρην Πλακιδίαν, δυνηθείς έλα- sione, Alariclium effugit, eamque Honorioimpe
βεν αυτήν· και φυγών τον 'Αλάριχον ήγαγεν αυτήν ratori redluceno dedit. Cujus ficti in grilliant , Πο
προς τον βασιλέα Ονώριον. Και ευχαριστών αυτώ ήorius Constantium ad senaloriam dignitatem
ο Ονώριος εποίησεν αυτόν συγκλητικόν, και εξέδω- provexit : quin et Placidia ci in uxorem data, in
κεν [ 47] αυτή την Πλακιδίαν εις γυναίκα, και imperii etiam consortium eum admisit, Const:inlio
εποίησεν αυτόν βασιλέα εν Ρώμη : εξής έσχεν υιόν ex Placidia natus est illius, nomine Valentinian :s.
και αυτός Κωνστάντιος, ον εκάλεσε Βαλεντινιανόν. Και Honorius itaque, Constantio in regni societatein
άμα Κωνσταντίω γενόμενος ο Ονώριος επί της αυ- ascito, quatuor rebelles illos senatores, Attalunι,
του βασιλείας ανείλε τους τέσσαρας τυράννους "Α - Sebastianum, Maximum et Constanlein, qui, ple.
ταλον και Σεβαστιανών και Μάξιμον και Κώνσταν(75) bem in partes suas illicientes, imperatori nego
τους συγκλητικούς, οίτινες αντηραν αυτώ υπονο- tium facesserunt, e medio sustulit , bonis eorum
θεύσαντες τον δήμον. Μετά δε το φονευθήναι αυτούς publicalis. Honorius autem, imperio Occitlenlis
και τάς ουσίας αυτών δημευθήναι εάσας τον Κων- Constantio tradito, ipse Constantinopolim conten
στάντιον έν τη Ρώμη βασιλεύειν ηλθεν ο αυτός , dens, Theodosio Juniori sese imperii socium ad
“Ονώριος εν Κωνσταντινουπόλει (76) βασιλεύων " junxit.
μετά Θεοδοσίου του μικρού .
Ο δε Κωνστάντιος, βασιλεύς Ρώμης, τελευτά Contigit autem, vivente allic et regrante lio
ιδίω θανάτω επί της βασιλείας και ζωής Oνωρίου : norio, Constantium Romanum imperatorem e vivis
και τυραννήσας συγκλητικός τις ονόματι Ιωάννης, excedere : post quein , Joannes quidam senator,
VARIÆ LECTIONES.
**Γαλλίων Ch., Γαλίων Ox. Scripsi Γαλλιών et mox Γαλλίας,ut p.30 Α. 17αυτόν Ox. 18 Γαλλίους Ox,
ED). CHILMEADI NOTÆ .
(7 ) "Έκλεισε το ιερόν του Σεράπιδος Ηλίου . Tenn- ejus, Golliorum rex constitutus , capta iterum
plum boc a Theodosio M . eversum ſuisse ieslan - Roma, inde abduxit, sibique connubio copulavil :
lur Socrales, Sozoinenus, alii; falso itaque hic ab quæ postea lionorio fratri, post mariti obitum ,
Honorio clausum tantum fuisse dicitur. Constanlio id exigente, a Wallia Gothorum rege
172 ) Και πέμψας ήγαγεν 'Αλάριχον. Εadem halbet reddita est . Vide Pul. Diacon, lib . XIV.
etiam ' Zonaras ; qui tamen hisioricorum hac in re (75) Και Κώνσταν. Μallen) Κώνσταντα. Constang
dissensionem recie nolal. Vide Paulum Diacon . .. iste Constantini cujusdam filius erat : qui ex in
lib . xull ; Socralem , lib . vii, cap. 10 ; Sozomenum , lima militia cum esset, ob solam specicm nominis
lib . ix, cap . 6 , 7, 8 et 9 ; et Jornandem , De regil. in Britannia tyrannus exortus est : indeque in
sucsces. Galliam Transiens, Constantem hunc filium sullin
(73) 'Aro cūv Badewv. Scr. landiwv, cum duplici ) , ex monacho Cæsarem fecit. Quomodo ergo inter
uti inse infra babet : Stephano lamen , et Procopio , n senatorii ordinis viros cum auctor enumerat ? Vide
Γαλλία , sive Γαλλίας , Gallia est ; et Γάλλοι, Galli. P Paul. Diacon. et Prosper . Aquil:52.
( 74) Την αδελφήν Oνωρίου από πατρός, 1Πλακι - (76) " Ηλθενό αυτος Ονώριος εν Κωνσταντινουπόλει.
olay. Es uxoribus evin diversis eos suscepit Theo- Nibil minus : Occidentis enim imperium ad vitie
dosius : nempe ex Flaccilla ,uxore priore , Arcadium suæ exilum tenuit. Falso etiam Honorio superstite
ei Honorium : ex Galla vero posteriore, Valenti- imperium sibi arripuisse infra dicitur Joannes ly
niani M . filia , Placidiam . Cæterum Placidiam banc, rannus. Vide Jornandem , Paul. Diacon , el Marcel
post Alarichum jam mortuun, Athaulſus, allinis linum Comitem .
HOD !I NOTÆ .
(*) "Έκλεισε το ιερόν του Σεράπιδος Ηλίου. Fal- tendlit. Lege Evagr . Ηist. cccles . 1. μ, c. 3, cui
litur oninino Chiloneadus , cum aliis qui ex Socra - adjungi et alii complures possint. Sed ill erii al .
lis , Sozomeni et aliorum auctorilale, tein plum hoc lerius loci.
a Theodosio Seniore funditus eversuin fuisse con
PATRUL. GR. XCVII.
123 JOANNIS MALALE
1yrannidem arripiens, Senatorum reliquorum ope A των άλλων συγκλητικών συμποιησαμένων μετ' αυ
fretis , imperium Occideniis invasit. Quo audito, του , βασιλεύει εν τη Ρώμη. Και γνούς τούτο και
Honorius in furorem actus est ; et ex aqua inter- "Ονώριος [18] έμάνη (77) : και νόσω βληθείς υδρω
cute laborans, mortuus est ælatis anno XLI . πιάσας49 τελευτά, ών ενιαυτών μ3' (78).
VARIÆ LECTIONES .
49 υδροπιάσας Ox., υδρωπιάσας Ch.
ED . CULMEADI NOTÆ .
(77) Και γνούς τούτο ο Ονώριος, έμάνη. Ineplic : relinquens, apud urbem Ronnan vita exemplus. Vide
audi Paulum Diaconum , lib . XIV : Honorius vero Prosper Aquitail , el Jornandem .
postquam cum minore, de quo præmissum est, (78) "Ny è veautūv v B!. Alii annos xl tantum eum
Thevidosio , Arcadii germani sui filio annus xv im - vixisse scribunt : Zonar . Úõépw O TEDITETTUXURÓ
perassel ; cumjam antea cum fratre XIII annis , αι Ονώριος, θνήσκει, ζήσας μέν ενιαυτούς τεσσαρά
sub patre xil regnassel : remp. ut cupierat pacatam XOVTO.. Vide cliam Marcellin . Comit. et Prosp . Aquit.

ΛΟΓΟΣ ΙΔ'
ΣΑΣΙΛΕΙΑΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΝΕΩΤΕΡΟΥ ΕΩΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΛΕΟΝΤΟΣ 30 ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ.

-
-
-
LIBER XIV .

- -
-- - -
DE TEMPORIBUS TIIEODOSII JUNIORIS USQUE AD IMPERIUM LEONIS JUNIORIS .

353 Post Honoriumimperavit solus divinissianus B Μετά δε την βασιλείαν Ονωρίου εβασίλευσε μό
rii fratre,imperator renuntialus fuerat, Silicone βασιλέως , αδελφού Όνωρίου , επί της υπατείας Στε
el Aureliano coss. Imperium vero tenuit annos L λίχωνος και 81 'Aβριλιανού ( 79), υπό του ιδίου πα
et menses VI. Faclioni hic Prasince studebat ; τρός στεφθείς [50]· εβασίλευσε δε τα πάντα έτη ν'(80)
ujus etiam partes egit ubique per imperium. και μήνας ζ'. “Οστις έχαιρε τω Πρασίνω μέρει και
Constantinopoli vero Prasinos, qui a dextra ejus αντεποιείτο αυτών κατά πόλιν. Εν δε Κωνσταντι
sedeules antea spectabant Iudos, gradus a sini- νουπόλει μετήγαγεν αυτούς, θεωρούντας πρώην είς
stra deinceps occupare jussit : militesque pedalu- τα δεξιά αυτού μέρη, και εποίησεν αυτούς θεωρείν
rie, qui ex adverso selle imperatorie spectabant, εις τα αριστερά βάθρα και τους της πεδατού
ad Venetam partem transtulit . Prasinis autem ρας ( 81) στρατιώτας (1) τους κατέναντι του καθ-
VARIÆ LECTIONES.
80 Λέοντος Ox. 51 'Aβριλιανού Ox. , Αυρηλιανού Chron., p. 506 D .
ED . CHILMEADINOTÆ .
(79) Επί της υπατείας Στελέχωνος και 'Αβριλια» 1dus mensis ejusdem, sive Aprilis die 1x, natius
voû . Jino nondum natus erat Theodosius Jun . Sii: volunt. Anno vero sequente, id est, ælatis suæ
liconem enim et Aurelianum coss. habemus ad Ar- secundo, Theodosius ab Arcadio patre Augustus
cadii an . v , ut Prosper , et Marcellinus Comes, vel C creatus est, Arcadio Aug . V et lionorio Aug. Vcoss.,
ad an . vi, secundum Chr. Alex. Theodosius vero uti Marcellin . Com . el Chr. Alex . lestantur. Bieli
anno sequente, Vincentio et Fravita coss., uti nii ila hic prochronismus est.
auctores dicti testantur , Arcadio natus est. Hujus (80 ) Tà trávta étnv. Id est, viii cum patre Ar.
etiam rei testem locupletem habemus Socratem , cadiv , et xlii post cjus cxilum . Vide Marcellin .
lib . vi, cap. 6 , ubi de Gainæ Goihi rebellione verba Comit.
faciens, hinc additΠαιι : Τέλος πόλεμος
έσχεν ούτος ο πόλεμος
Τέλος δε έσχεν ( 81) Τους της πεδατούρας στρατιώτας. Quidl πο"
εν τη υπατεία Στελίχωνος και Αυρηλιανού • την δε õatou pa boc loco signet, baud iemere dixero : 10
εξής υπατείαν εδίδου Φραύϊτος , Γότθος μέν αυτός το cabulum hoc, plurali licet numero, profert ex Mal
γένει, μεγάλη δε ευνοία τη προς Ρωμαίους χρησά . ricio Strateg. ΧΙ, cap. 3 , el Leone, constitut. Y" :
μενος, μεγάλα δε και εν τώδε τω πολέμω αγωνισά- Nic. Rigaltius in Glossario Suo , et ex eo
μενος · διό και της του υπάτου αξίας μετέσχεν, καθ' J. Meursius, Gloss. Graecobarb.; nec tamen SoC .
ήν τίκτεται το βασιλεί 'Αρκαδίω υιός, ο αγαθός Θεο- vino explicant. Gloss. vett. apud Rigallium : Πεού
δόσιος, τη δεκάτη του 'Απριλλίου μηνός. Marcellinus τούραι, Pedature, Podisimi . Ceterum videsis Ioto
tamen , ei Chr. Alex. eum , non Aprilis x, sed IV ex dictis auctoribus ab eisdem citalos.
HIODII NOTÆ .
(1) Τους της πεδα τούρας στρατ. Vim vocis pela- aut alius locus, ubi considerent : et sunt pedatur
luræ non intellexit interpres. Sunt vero Pedalurce certa quædam loca seu locorum spatia, quæ 34
milites, cohortes illæ quibus assignabalur castrum custodiam militibus assignari solebant.
 25 CHRONOGRAPILIA . - LIB . XIV . 526
ίσματος θεωρούντας μετέστησεν επί το Βένετον μέ- A gradus dedit , Sex Iiabentes Mes0stylia ; Cyro Dram .
ρος • και τα βάθρα έδωκε τοίς του Πρασίνου μέρους, fecto subindicans velle se, quos claros sibi ba
έχoντα μεσόστυλα ( m) έξ (82), είρηκώς το επάρχω buit , e regione 352 sui eos spectare. Tum vero
Κύρω , ότι ούς φιλώ κατέναντί μου θέλω θεωρείν. qui Prasinae factionis erant Constantinopolitaniim
Και έκραξαν εν Κωνσταντινουπόλει οι εκ του Πρασί- peratori inclamabant : Suum cuique. Theodosius
νου μέρους τω αυτώ βασιλεί• Τα ίδια τοίς ιδίοις. autem, miss0 protocursore, eos monuit se, in
Και έπεμψεν αυτοίς μανδάτα (83) διά του πρωτο- honorem eorum, ad sinistram selle suae , unde
κούρσορος, λέγων, ότι 'Εγώ ως τιμών υμάς εις τα spectabat ipse, translulisse eos. Tum vero fau
αριστερά του καθίσματος , ένθα θεωρώ, μετέστησα stis acclamationibus eum celebrarunt. Edixitelia
υμάς · και ευφήμησαν αυτόν. Και εκέλευσε, imperator, ubique per imperium, uti Prasini ad
κατά [51] πόλιν εις τα αριστερά των αρχόντων θεω- sinistranm prefectoruin sedentes , Indos spectarent.
ρεϊν τους Πρασίνους.
Έβασίλευσε δε παιδίον • ότε δε προέκοψε τη ηλι- Imperator autem renuntiatus est, dum puer ad
κία και αυτός Θεοδόσιος βασιλεύς, ανεγίνωσκεν έσω nnolum erat : adolescentior autemfuclus, in pa
εις το παλάτιον έν τη ζωή του αυτού πατρός Αρκα- latio litteris imbutus est, patre Arcadio adhuc vi
δίου . Και μετά την τελευτής του πατρός αυτού συν- B vente. Patris autem post obitum, in literis per
ανεγίνωσκεν αυτώ άλλος νεώτερος ευφυέστατος ονό- cipiendis Socius ei adjunctus est juvenis quidal
ματι Παυλίνος , υιός κόμητος δομεστίκων. Μετά δε nobilis , nomine Paulinus, comitis domesticorum
την τελευτής του αυτού πατρός ανδρωθείς Θεοδόσιος filius. Theodosius autem imperator , cum jam in
ο βασιλεύς εζήτει λαβείν γυναίκα είς γάμον και virum adole visset, uxorem ducere in animo lia
υχλεις τη αυτού αδελφή Πουλχερία τη δεσποίνη, buit : atque eo nomine PulcheriamAugustarm, Soro
ούση παρθένω, ήτις ως φιλούσα τον ίδιον αυτής rem suam, sepiuscule interpellaveral ; que, virgo
αδελφόν ούχ 83 είλατο (84) γαμηθήναι τινι : και δη licet esset, fratrem suum adeo clharum-sibi habuit,
περιεργασαμένη περί παρθένων πολλών κορασίων, ut a nuptiis ipsa abstinuerit. Pulcheria itaque
θυγατέρων πατρικίων ή εξ αίματος βασιλικού , inquirendis quaecunque ex regio vel patricio
είπε 83 τω αυτώ Θεοδοσίω βασιλεί, αδελφώ αυτής, Sanguine prognale essent , virginibus sedulan
συνδιάγουσα αυτώ εν τω παλατίω (85 ). Και είπεν Davans operain, ad Τheodosium imperatorem
αυτή και αυτός βασιλεύς Θεοδόσιος, ότι εγώ θέλω, ει fratrem suum, qui cum in palatio convisit, de
εύρης και μοι νεωτέραν εύμορφον πάνυ, ίνα τοιούτον illis referebat . Clii Theodosius , Τα modo, inquit,
κάλλος μή έχη γυνή εις Κωνσταντινούπολιν , είτε , si conciliare mihi possis teneram virgilem, for
εξ αίματός έστι βασιλικού, είτε εξ αίματός έστι συγ- ° maque talem, qualem Constantinopolis praeterea
κλητικου πρώτου. Ε : δε μή έστι καλή εις υπερβολήν, ullam datura est, 353 regiis illam vel patriciis
ου χρείαν έχω, ούτε αξιωματικήν (86), ούτε εκ βα- clarain natalibus, hanc volo. Αι si forma non sit
σιλικού αίματος, ούτε πλούτον, αλλά [ 52] και εί τι absolutissima, regio licet sit, an patricio progna
νος δή ποτέ εστι θυγάτηρ , μόνον παρθένον και 1a Sanguine, divesque, non moror ista. Quinimo,
ευπρεπεστάτην πάνυ (87) , ταύτην λαμβάνω. Και quattunque tandem stirpe edita sil, virgo imodo
ακηκούσα (88) ταύτα η δέσποινα Πουλχερία παντα sit, omnibusque pulchritudinis palmam præripiat,
χού έπεμψε περιεργαζομένη και Παυλίνος δε πε illam expeto . His autem Pulcheria , emissis ubi
ριέτρεχεν, αρέσει αυτό . que nuntiis, hujusmodi virginem sollicite anqui
sivit. Paulinus etiam , uti ei hac ex parle gratifi
carelur, undique cursitabat.
'Εν δε τω μεταξύ συνέβη ελθείν εν Κωνσταντι - Contigit interim Constantinopolim cum cogna
νουπόλει μετά των ιδίων συγγενών κόρην ευπρεπή, tis suis advenire virginem quamdam Graecanicam,
ελλόγιμον , Ελλαδικήν, ονόματι, 'Αθηναΐδα, την και forma singulari el doctrina praestanlem, cui no
VARIAE LECTIONES.
82 ουκ Ox. 83 είπεν. ειπών Ox. Male Itec contraxit Chron. Pasch. p. 311 A . % εύρης. εύρεις Ox.,
εγώ θέλω ευρείν male Cliron.. E ). CHI
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(82) "Έχοντα μεσόστυλα έξ. Scr. μεσοστύλια. D haec habentur apud Clur. Αlex. auctorem, qui totam
Mesogtúdiov, intercolumnium est , sive spatium in hanc historiam ex nostro descripsit.
ter duas columnas. (86) Ου χρείαν έχω, ούτε αξιωματικήν, etc . Locus
( 83) "Έπεμψεν αυτοίς μανδάτα διά του πρωτοκούρ- mendosus : Chr. Αlex . habet, ου χρείαν έχω ούτε
σορος. Μανδάτον , mandatumn : 1hoc loco nuntium s0- βασιλικού αίματος , ούτε πλουσίας, αλλά και είτε
nal : ut sensus verborum sit : Per protocursorem νος, etc. Forte legendum, ου χρείαν έχω ούτε αξιω
eis nuntium misit, sive, eis nolum fecit, etc . Proto ματικού ούτε βασιλικού αίματος, ούτε πλούτου.
cursor vero, cursorum praefectus est : voce hybrida, (87) Μόνον παρθένον, και ευπρεπεστάτην πάνυ.
ex Greco πρώτος , et Latino cursor, conficta . Legerem, μόνον ταρθένος, και ευπρεπεστάτη πάνυ.
( 84) Είλατο. Sci . είλετο. Chr . Αlex. habet tantum, μόνον ευπρεπής πάνυ .
(85) Συνδιάγουσα αυτώ εν τω παλατίω. Corrupta (88) 'Ακηκούσα. Scr . ακηκουία.
HODII NOTE.
(m )Magbotua. Sic alii scribunt : non itaque reponendum LEDOSTÁK!& , quod placetChilmeailo .
 27 JOANNIS MALALA 523
len Aliensis (que et postca Eudocia vocala est), A Ευδοκίαν μετακληθείσαν, θυγατέρα γενομένην Λεον
Leontii , philosoplii Alieniensis, viri divissini, fi- τίουτου φιλοσόφου (89) Αθηναίου εύπορωτάτου ή τις
lian . Hecimperatricem urbem petere, aniile sue 'Αθηναΐς ή και Ευδοκία ηναγκάσθη καταλαβείν την
visenile gratia coacia est, hac ex causa . Leonlius βασιλεύουσαν πόλιν προς την ιδίαν αυτης θείαν διά
philosophus , ejus pater , filios duos adultos habuit, την αιτίαν ταύτην· “Ο φιλόσοφος Λεόντιος και αυτής
Valerium et Gesium. Ios moriturus testamento πατήρέχων υιούς τελείους δύο, μέλλων τελευτάν δι
instituit ex asse literedes : Λιλhe ?aidi autem [in έθετο, τάξας εν τη εαυτού διαθήκη τους δύο αυτού υιούς
1estanmento scripsit ] : Filie meie desideratissime κληρονόμους πάσης τηςυπ' αυτού καταλιμπανομένης
c nunismata tantum dari volo : sufficit enim illi περιουσίας Ουαλέριον καιΓέσιον (90), είρηκώς εν τη
fortuna sua, qua universun sexum suum antecel- αυτού διαθήκη: Αθηναΐδι τη ποθεινοτάτη μου γνη
Tit . Αtque ita Leonlius pliilosoplus Alienis le- σία θυγατρί δοθήναι βούλομαι νομίσματα εκατον
cessit ; post cujus obitunt Athienais, que et Εulo- και μόνον· ορκεί γάρ αυτή η αυτης τύχη ή υπερ
cia, fratres suos, utpote natu majores , pedibus έχουσα [53 ] πάσαν γυναικείαν τύχην. Και ετελεύτη
illorum provoluta, Supples rogavit uti , testamenti σεν ο αυτός Λεόντιος και φιλόσοφος εν Αθήναις.
illius rationem non adeo habelles, palerne Incre- Μετά ούν την αυτού αποβίωσιν εδυσώπει ή αυτή
ditatis parten tertiam sili assign arent. 354 Ego 3 'Αθηναΐς ή και Ευδοκία τους ιδίους αδελφούς, ως
enim,inquit, in connen) nostrum parente nilil μείζονας, προσπίπτουσα αυτούς και αιτούσα μή προ
comnisi , uti vos prolie Hostis : nec satis scio σχεϊν τη αυτή διαθήκη, αλλά κατά το τρίτον μέρος
giatandern causa alluctus , noriturus pater, nulla μερίσασθαι μετ' αυτών τα οτατρώα, λέγουσα μηδέν
mili vobiscum coiccssa patriniotii sorte, pro- ήμαρτηκέναι, ώς και υμείς οίδατε, προς τον ίδιον 18
spera me mea fruifortuna, post se nortuuno juberet. υμών (91) πατέρα και ουκ οίδα διά τι άπορων με
At fritres in sententia perstiterunt ; i alique κατέλιπε μέλλων τελευτών και 50 ευπορίας τύχην(92)
ctiam ex edibus paternis, ubi cum cis convixerat, μετά την αυτού νέκρωσιν έχαρίσατο. Οι δε αυτης
ejecerunt. Itaque accepit illam silbi matertera ejus; αδελφοί έμειναν απειθείς, και οργισθέντες εδίωξαν
atque, ceu parentibus Orban et virginen, tulata αυτήν και εκ του πατρώου αυτής οίκου, ένθα συν
est. Constantinopoli deinde adduxit, ad cogna- έμενεν αυτοίς. Και εδέξατο αυτήν η αδελφή της γ3
tain aliam, virginis annitanm patris ejus sororein . νομένης αυτής μητρός , ώς ορφανήν, και ως παρθέ
la vero, causa illius suscepta, ad Pulclieriam νον εφύλαξεν αυτήν. " Ωντινα λαβούσα ανήλθεν εν
Λιgistan , Theodosiiimperatoris sororem pientis. Κωνσταντινουπόλει προς την άλλην αδελφήν του
simam, fratres suos [ le bonis paternis ] postula- c αυτής πατρός και θείας αυτής. Και λαθούσαι αυ
1urain, adduci curaverunt . Illa vero ad Pulclie- την [3 ] ποιήσαι αξίωσιν (93) κατά των αυτής άδελ
riam adducta, Oratione disertissima exposuit quo φών παρασκεύασαν αυτήν προσελθείν τη ευσεβε
pacto a fratribus suis injuriose halita fuerit. Vi- στάτη δεσποίνη Πουλχερία , αδελφή Θεοδοσίου βασι:
lens autem Pulclieria Alienaillem, forma tali et λέως. Και δη προσελθούσα εδίδαξεν ως βιαζομένη
cruditione preditam, cognatas ejus interrogavit , παρά των ιδίων αυτης αδελφών, διαλεγομένη ελλο
virgo esset, necne ? Dicebant he virginem esse γίμως. Και έωρακυία αυτήν ή αυτή Πουλχερία
il:ictain), a palre Slo philosoplio Greco custodi- ευπρεπή και ελλόγιμον, επηρώτησε τας αυτής θείας
tna, el plhilosophie preceptis aliunde salis inibu- ει έστι παρθένος. Και εδιδάχθη παρ' αυτών ότι παρ
tal . Cognatis illue cjus, una cum virgine, culi. θένος έστιν αγνή φυλαχθείσα υπό του αυτής πατρός,
. VARIE LECTIONES.
53 ίδιον υμών, κοινόν ημών Chron. 86 ευτορίας τύχην. και εύπορίας τυχεϊν Chron.
ED. CHILMEADI NOTE.
(89) Θυγατέρα γενομένην Λεοντίου του φιλοσό- D ( 93) Λαβούσαι αυτήν ποιήσαι αξίωσιν. Ποιήσαι
ρου. Ιta dictus est philosopίus iste ab omnibus αξίωσιν κατά των αυτης αδελφών • Fratres
scriptoribus , präler unum Chr . Alexandrini auclo ejus postulare , sive , Contra fratres ejus aclio
rem , qui lleraclitum eum vocal. Cæterum lectionem intendere , cum Badero . vertimus : forle
hæc nostra stabiliri potest ex Photio , Biblioth . tamen TTOLSTV à iwo! hoc loco , petitionem , sive,
num . 183, ubi de imperatricis Eudociæ Octateuchi libellum supplicem exhibere , rectius interpretare
mel: phrasi metrica verba habens, distichon hoc mur. 'A :60) enim , oro, pelo : llesychius. 'AGOV,
exinde proferi : παρακαλών : unde αξίωσις , Delilio, libellus supple.
Δευτέρης και τήνδε Θεού θέμιδος κάμε βίβλον 'AELOūpai cliam infra sensu band mulium absimild
Ευδοκίη βασίλεια Λεοντιάς ευπατέρεια. usurpatur, lib . Xvui, ubi de Indorum Auxumlarum
(90 ) ODOMÉ o !Ov xai résuov . Fratres hosce Zona rege Romanorum legalum excipiente narratione
ras Valerium ct Genesium . vocal ; Cor . Alex . Va facia , verba haec a rege prolaia dicuntur : 110. 7:04
Jerianum ei Gesium . λών χρόνων ηξιώθην μετά του βασιλέως Ρωμαίων
( 91) Υμών. Leg . ήμών, μli halet Chr . Alex. κτήσασθαι φιλίαν · quo loco ήξιώθην, pelirt , SA"
(92 ) Εύπορίας τύχην. Supple , και εύπορ. τύχ. ex desiderati , Sonare videtur. Actorum elian)Cp. 2ο:
Chr. Alex., ubi etiam εύπορίας τυχείν legitur ; forte vers . 22 , 'Αξιούμεν δε παρά σου ακούσαι άφρονες
rectius. Interim interpres, in sequentibus particu - Cæterum quod hoc loco à Eiw515 , infra et al
lam oux desiderari frustra suspicalur; absquc Nostrum el Chr. Alex. etiam , oinois dicitur :
hac enim expostulatio virginis multo est elegan - ul nou sit amplius hac de re dubitandi lociis
tior .
 23 CIIRONOGRAPHIA . -- LIB. XIV . 3.3 )
φιλοσόφου γενομένου (94) εν Ελλάδι, και διά λόγων A calariorum sub cura ibidem manere jissis , Pal
πολλών φιλοσοφίας αναχθείσα (95). Και κελεύσασα 57 clieria accepίum ab ea libellum supplicet 141 Tic ).
αυτήν άμα ταϊς αυταίς 37* θείαις διά κουβικουλαρίων dysium fratrent deferelsat ; cui elian) dixit : In
φυλαχθήναι και περιμείναι, λαβούσα, φησί, την Vei tibivirginen Grecinican, psilosoplii cujitsilan
δέησιν παρ' αυτής εισήλθε προς τον ίδιον αυτής filiam, tenerain et fornosissimani, 353intact11 ,
αδελφόν τον βασιλέα Θεοδόσιον, και είπεν αυτω, ότι egregie ornatam et eruditione priestanten. Quo
Hύρον νεωτέραν πάνυ εύμορφον, καθαρίαν, εύστο: aiulito, imperator, uti juvenis, cxarsit ; accersito
λον, ελλόγιμον , "Ελλαδικήν , παρθένον , θυγατέρα itaque socio suo et amico Paulino, Pulclieria S0
φιλοσόφου. Ο δε ακούσας, ως νεώτερος , ανήφθη : rorem rogavit uti per specie: alicujus negotii,
και μεταστειλάμενος τον συμπράκτορα αυτού και Athenaillen in suamipsius cubiculum introduce
φίλον Παυλίνον, ήτησε την εαυτου αδελφήν ώς επ' ret , unde ipse eam, cum Paulino , per velvin Spe
άλλω τινι εισαγαγείν την Αθηναΐδα της και Ευδο. claret. Introductan itaque virginem, Paulino qui
κίαν εν τω αυτής κουζικλείω (96) , ένα διά [55] του dem enim admirante, imperator anxie deperibal :
βλου θεάση ται αυτήν άμα Παυλίνω. Και εισήχθη : Clhristiana in itaque eam ubi fecisset [pagana enin
και έωρακώς αυτήν ήράση αυτής , και Παυλίνου fuerat 1, nomine in Endociam mutato, in uxoren
δε θαυμάσαντος αυτήν. Και κρατήσας αυτήν και Ε saluit ; nuptiis etiam regiis, illius in lionore ,
Χριστιανών ποιήσας ,(ήν γάρ "Ελλην), και μετονομά- celebratis. Filian vero ex ea S:1scepit, nonline
σας αυτήν Ευδοκίαν, έλαβεν αυτήν εις γυναίκα, Eudoxian».
ποιήσας αυτή βασιλικούς γάμους. Και έσχεν εξ αυ
της θυγατέρα ονόματι Ευδοξίαν.
Ακούσαντες δε οι της Αυγούστας 58 Ευδοκίας renAtsiiain
vero fratres Eldocie imperatricis, ubi soro
αδελφοί ότι βασιλεύει , προσέφυγον εν τη Ελλάδα regnare intellexissent, metu perculsi, in
Helladem profugerunt
φοβηθέντες και πέμψασα ήνεγκεν αυτούς εκ της δολος Ι. , Constantinopolim; quo Eudocia,ex Alienis
cautione ac
in
πόλεως Αθηνών υπό λόγον (97) εν Κωνσταντινουπό honores provexil . Gesium
λει, και εποίησεν αυτούς αξιωματικούς, προαγαγόν cersilos, summus ibi ad
τος αυτούς του βασιλέως τον μεν λεγόμενον Γέσιον enim imperator præfectum prætorio gentis lily
έπαρχον πραιτωρίων του Ιλλυριών39 έθνους, τον δε ricæ , Valerium vero magistrum constituil ; dicente
fratribus suis Eudocia imperatrice : Quod nisi vos
Ουαλέριον μάγιστρος (98), είρηκυίας αυτούς της αυ .
της βασιλίσσηςΕυδοκίας, αδελφής αυτών, ότι Ει μη male me tractassetis , ego non Constantinopolim
indeque imperatrix lieri coacta fuissem .
υμείς κακώς έχρήσασθέ μοι, ουκ ήναγκαζόμηνελθεϊν ,c petcre,
Regnum itaque, quod extra nascendi sortem mihi
και βασιλεύσαι. Τήν ούν εκ της γενέσεώς μου βα obtigit, vos dedistis : quod enim volis meis non
σιλείαν ( 99) ύμείς μοι έχαρίσασθε [56]: ή γάρ έμή1 ,æquiores slelistis , illud non malo vestro in me
αγαθή τύχη εποίησεν υμάς 60 ατυχείς (1) εις εμέ, animo,
η sed bonæ meæ fortunæ accepium refero .
ουχί ή υμετέρα προς εμέ γνώμη.
Ο δε βασιλεύς Θεοδόσιος και Παυλίνον, ός φίλου Imperator autem Theodosius Paulinum, convi
αυτού και μεσάσαντα το γάμο και συναριστούντα «toren el 355 nuptiarum conciliatorem, per oi
αυτοίς, εποίησε δια πάσης αξίας ελθεϊν · και μετά ηes lionorum gradus ad lignitles evexit ; deindle
ταύτα προηγάγετο αυτόν μάγιστρον· και ηυξήθη, ctiam magistri dignitate insignivil. Sic honoribus
Ως έχων δε παρρησίαν προς τον βασιλέα Θεοδόσιον. auctus est Paulinus ; qui cum plurimum potuerit
VARIE LECTIONES.
67 κελεύσασα Ch. , κελεύσας Ox. 57: αυταίς. αυτής Clhron. 33 1. 10 Αυγούστης. 59 Ιλλυρίων Ox.
60 áruyaiz, & Tisc0ei; Chron V . p. antecedentem v. 4 .
ED. CIIILUEADI NOT. E .
((954)) Γενα μένου. Scr. γενομένου. babel urobyov , conjunctim , mendose : sednec vo
Διά λόγων πολλών φιλοσοφίας αναχθείσα, ν chili Sensoassecutus est interpres. De hoc nu
Vinperatricis hujiis eruditionis testimonia haben - ctoris loqnendi genere vide que nos supra noia -
lur plurima : quorum nonnulla exstantGi. ct Lal. vimas lib . xill, in Juliano imp.
in Bibliotheca Patr , Ιοιη . VIII. Photius etiam Eulo- ( 98) "Έπαρχον πραιτωρίων του Ιλλυρίων έθνους ,
ciæ imp. Metaphrasin Octateuchi metricam lauda !, Toyo Uané pigy ugy :oncov . Quienam fuerint digni
et cjusdem etiam Zacharia el Danielis propheli - tates istæ , in Glossariis , doctorumque virorum in
rum Mctaphrasin . De Chiristo etiam lomerocen , auctores adnotatis, copiose siitis dictum est ; ad
lones, a patricio quodaui inchoali, sed on ad exis quæ lectorem millere potius quam lotics dicla hic
lum perducti, nii Zonaras testatur, ab eadens inculcare malo .
deinde absoluli, digestique, in omnium manibus ( 99) Τήν ούν εκ της γενέσεώς μου βασιλείαν. 'Εκ,
sunt. pro éxtis hoc loco poni palamus ; ilaque é % tus
( 96) 'Εν τω αυτής κουβικλείω, Κουβικλείον, et γενέσεώς μου, erra nascendi 30rlem, vertimus :
κουβουκλείον, sive κουβούκλιον, vel, ut pul Car. Clir. Alexandrini tamen interpres isia reddit , ao
Alex . scribitur , xov6 !X00lcov , cubiculum est : inso natali meo : quam quidem interpretarionem
ile κουβικουλάριος, cubiculariuus, et κουζικλα . omnino in prodare haul alism ; remilaque in mo.
péa , cubicularia , apud Griecos recentiores. dio relinquo.
(97) Yr) Moyov. Chr. Alex, a fadero cdilim , ( 1) 'Athyers, Clir . Alus balici, ởT::Osis, rectius.
 531 JOANNIS MALALE 532
apud imperatorem, ut qui parans plus ejus fue- Aως παράνυμφος, και προς την Αύγουσταν 61 Ευδοκίαν
rit, saepiuscule eliani, ut qui magister erat, ad εισήει συχνώς και αυτος Παυλίνος, ως μάγιστρος.
imperatricem Eulociam intromissus est.
Imperator autem Theodosius Asparein quemfam, “Ο δε αυτός Θεοδόσιος βασιλεύς έπεμψεν εν τη
virum patricium, cum exercitu magno Ronam ver- Ρώμη "Ασπαρα τον πατρίκιον μετά δυνάμεως πολύ
sus emisit, contra Joannem illum rebellem. Hunc λής στρατού κατά Ιωάννου του τυράννου. Και ενι.
itaque Aspar bello superavit , regnoque Romano κησε τον αυτον Ιωάννης ο "Ασπαρ, και εξέβαλεν
deturlalum, neci Tradidit. Romanus vero impera, αυτόν της βασιλείας Ρώμης, και εφόνευσεν αυτόν.
1or a Theodosio renuntiatus est Valentinianus Ju- Και εποίησεν ο βασιλεύς Θεοδόσιος βασιλέα εν τη
nior, consanguineus ejus, Constantii imperatoris Ρώμη Βαλεντινιανόν τον Μικρόν, τον υιόν Πλακιδίας
et Placidic magnae Glius : cui etiam in uxorem της μεγάλης και Κωνσταντίου βασιλέως, τον ίδιον
dedit Gliarn Eudoxiam, quam ex Εudacia Augusta, αυτού συγγενέα. Και εκδίδωσιν αυτώ την εαυτού
philosophi filia , susceperat. Ex ea vero ilias duas θυγατέρα, ήν είχεν από Ευδοκίας Αυγούστας, θυγα
babuil Valentinianus, Eudociam et Placidiam . τρός του φιλοσόφου, ονόματι Ευδοξίαν · αφ' ής έσχεν
και ο αυτός Βαλεντινιανός θυγατέρας δύο, Ευδοκίαν και
* Πλακιδίαν.
Accidit autem post temporis, cumimperator Theo- Συνέβη δε μετά χρόνον εν τώ προϊέναι τον βασιλέα
losius in sanctis Theophaniis ad ecclesiam exiret, Θεοδόσιον εις την εκκλησίαν εν τοις αγίοις θεοφα
Paulinum magistrunm domi manere ; eger enim νίοις τον μάγιστρος Παυλίνον, [57] αηδισθέντα εκ
ex pede decumbens, morbum excusavit. Obtulit in- του ποδός απρόϊτον μείναι και εκκoυσσεύσαι (2). Προτ
terim pauper quidam Theodosio pomumPhrygium, ήνεγκε δε τω αυτώ Θεοδοσίω βασιλεί πένης τις μη
pregrande illud et inusitate magnitudinis ;im- λον Φρυγιατικών παμμέγεθες 69 πολύ εις πάσαν
peratoreipso proceribusque ejus omnibus magnitu- υπερβολήν. Και εξενίσθη ο βασιλεύς και πάσα ή
dine illius stupescentibus. Imperator autem, datis σύγκλητος αυτού και ευθέως ο βασιλεύς, δεδωκώς
ei qui obtulerat CL numnis , 357 ponunt Eudocie τώ προσαγαγόντι το μήλον νομίσματα εκατόν πεν
Augustin dono misit : quo eodem ipsa Paulinum τήκοντα, έπεμψεν αυτό τη Αυγούστη Ευδοκία και η
magistrum, ceuimperatoris armicum, donavit. Pau- Αύγουστα έπεμψεν αυτό Παυλίνω μαγίστρω, ως φίλω
linus vero magister ,ignorans illudimperatorem jam του βασιλέως · ο δε μάγιστρος Παυλίνος , αγνοών ότι ο
antca Auguste dedisse,imperatori Theodosio, cum βασιλεύς έπεμψεν αυτό τη Αύγουστη, λαβών επεμψεν
palatium intraret, reunisit. Acceptum vero munus C αυτό69 το βασιλεί Θεοδοσίω, ώς εισέρχεται εις το παλά
imperator agnoscit, el secrolo apud se servat : τιον. Και δεξάμενος αυτό ο βασιλεύς εγνώρισεν αυτό,
vocalarmque deinde Augustam interrogat : Ubi και απέκρυψεν αυτό και καλέσας την Αύγουστανεπ:
est pomum, inquiens , quod tibi misi ? Comedi ; ηρώτησεν αυτήν, λέγων· Πού έστι το μήλον δέπεμψά
inquil illa. Adjuravit illam Theodosius per salutenm σοι ; Η δε είπεν, ότι "Έφαγον αυτό. Και ώρκωσεν αυ
snan diceret an malum illud edisset ipsa , an την κατά της αυτού σωτηρίας ει έφαγεν αύτο ή το
vero alieri dono misisset. Juravit illa comedisse αυτό έπεμψε. Και επωμόσατο, ότι Ουδενί αυτό επεμ:
se, nec illud alicui dedisse. Tum vero imperator ψα (5 ), αλλ' ότι αυτή αυτό έφαγε. Και εκέλευσεν ο
poimum) atlerri Jussit, allatumque Auguste osten- βασιλεύς ενεχθήναι το μήλον, και έδειξεν αυτή αυτό.
dit; simulque ei irascitur, suspicalus eam Paulino, Και ήγανάκτησε κατ' αυτής, υπονοήσας ότι ως
ceu anasio suo, pomum misisse, ideoque factum ερώσα τω αυτώ Παυλίνα και έπεμψεν αυτο το Ρ "
1:egasse. Paulinum itaqueimperator de medio sus . και ηρνήσατο. Και διά τούτο ανείλε τον αυτόν Παν
tulit : quod factum imperatoris, tanquam in se λίνον ο βασιλεύς Θεοδόσιος και λυπηθείσα η Aυ
injuriosum, indigne tulit Augusta Eudocia : cujus γουστα Ευδοκία , ως υβρισθείσα • εγνώσθη [ 58] ?
ob causam Paulinum perilisse (juvenis enim erat , πανταχού, ότι δι' αυτήν εσφάγη ο Παυλίνος ” '
forumosus) in omnium erat ore. Augusta itaque " πάνυ εύμορφος νεώτερος» ήτήσατο δε και η Αύγουστο
Theodosiumimperatorem exaratum habuit uli sibi τον βασιλέα Θεοδόσιον του κατελθείν εις τους αγα »
iceret Ioca sancta adire, orationis ergo : faculta- τόπους εις ευχήν και παρέσχεν αυτή. Και κατήλας
1rque inpetrata, Endocia inde ex Constantinopoli από Κωνσταντινουπόλεως επι Ιεροσόλυμαεύξασθαι"
Tierosolyman perrexit, orandi causa; ubi quam- και έκτισεν εν Ιεροσολύμοις πολλά, και το τείχος
8 exstructis editiciis, menia quoque urbis ανανέωσε της Ιερουσαλήμ, ειπούσα, ότι Δι' εμέείπε
instauravit . Dicebat enim hoc voluisse Davilena Δαβίδ 66 ο προφήτης, ότι και 'Εν τη ευοσκι
VARIÆ LECTIONES.
61 Αύγουσταν Ox . Sic el D. Sed . 62 παμμέγεθες Ox . 63 αυτο Ch. , Cliron. αύτω ΟΧ. ... . ..
11αυλίνω. του αυτού Παυλίνου Ch. 68 δε redundat : nec habetur in Chr. Αlex. Ch. 66 .
1, 20.
ED. CHILHEADINOT Æ . entores ,
( 2) Και εκκoυσσεύσαι, Chronicon Alexandrinum el εξκουσσατεύειν, ε.tcusare, dicunt recent
i.ibet, και εξκουσσεύσαι , scriptione Lalino vΩ - (5 ) " Οτι ουδενί αυτό έπεμψα. Vel έπεμψεν και
cabulo magis conveniente : 2.2005 SEVEN eniin , loco scribendum , velin sequentibas, teparov.
513 CITRONOGRAPIA. - LIB. XIV.
κοδομηθήσεται (4) τα τείχη Ιερουσαλήμ, Κύριε. A proplirtain, in istis : Ι . bona υoluntate ( . 1»,
Και μείνασα εκεί και κτίσασα εαυτή μνήμα βασιλι. Ο 3 αrdificatuntur nuri Jerusalem. 1bi oute sc .:
κον ετελεύτησε, και ετέθη εν Ιεροσολύμοις. 'Εν δε posita, maisolar sili regium exstruxit : et natur:
το μέλλειν αυτήν τελευταν επωμόσατο μη συνειδέναι ( e-lens , ibidem sepulta est. Moritura auten jura.
τη κατηγορία της ένεκεν Παυλίνου 67. vil se extra crimen esse , de quo Paulini causa
accusala ſuerat.
“Ο δε βασιλεύς Θεοδόσιος ήν ελλόγιμος, παρά παν. Erat autem Thcodosius imperator doctrina insi
τος του δήμου φιλούμενος και της συγκλήτου. Επί gniter instrucius, populoque suo universo senatui
δε της βασιλείας αυτού και Βαλεντινιανού επεστρά . que Summe clarus. Eo autem et Valentiniano in
τευσε κατά Ρώμης και κατά Κωνσταντινουπόλεως perantibus, Ailas quidam, Gepidum ex genere
1.Αττιλάς, εκ του γένους των Γηπέδων 68, πλήθος oriandus, contra Romam et Constantinopolim elian,
έχων μυριάδων πολλών, δηλώσας διά Γότθου ενός exercitum myriadum ultarun secum duxit. Ηic,
πρεσβευτου το Βαλεντινιανό , βασιλεϊ Ρώμης, per legatum suum Gotham, Valentiniano , Rome
'Εκέλευσεσοι δι' εμού [59] ο δεσπότης μου και imperanti, elixit : Imperial tibi per me dontinus
δεσπότης σου 'Αττιλάς, ίνα ευτρεπίσης αυτό (3) meus et dominus tuus Attilas, uti palation uum
το παλάτιόν σου. Ομοίως δε και Θεοδοσίω βασιλεϊ Β sibi paratum efficias. Εadem plane verba Theodosio
τα αυτά εν Κωνσταντινουπόλει εδήλωσε δι' ενός etiam iperatori, Consta::tinopoli denuntianda,
Γότθου πρεσβευτού . Και ακηκοός Αέτιος ο πρώτος legato cuill. Collho demandavit. Ceterunn Actius,
συγκλητικός Ρώμης την υπερβάλλουσαν τόλμαν princeps Serialus Romani , ubi hanc tain insi
της απονενοημένης αποκρίσεως 'Αττιλά , απήλθε nandali Alilae audaciam intolerandam audisset,
προς 'Αλάριχον προς τους Γάλλους, όντα εχθρόν Ρω- profectus in Galliam, ad A lariclium, Romanorun)
μαίων (6), και προετρέψατο αυτόν και ήνεγκεν αυτόν lostem, in belli societatem adversus Ailan, qui
άμα αυτό κατά 'Αττιλά: έτιολέμησε ( 7) γάρ πόλεις plurims Romani imperii u lies Vasta erat, Iicr
πολλάς της Ρώμης. Και εξαίφνης επιρρίψαντες tando adduxit. Hi itaque, junctis copiis , Atilati
αυτώ, ώς έστιν άπληκεύων πλησίον του Δανουβίου . ex improviso , ad Danubium castra ponenteu,
ποταμού , έκοψαν αυτών 89 χιλιάδας πολλάς . Είς δε alorii , millia multa de exercitu ejus exciderunt.
την συμβολήν (8) πληγήν λαθών ο 'Αλάριχος από Alariclius allem, 359 in congressuu ipso, ictu
σαγίτας ( 9) ετελεύτησεν. Ωσαύτως δε και ο Αττι- sagitte vulnera! us interit. Similiter quoque Ali
λάς ετελεύτησε καταφορά αίματος δια των ρινών 70 Ins, cum Hunna police concumbens, sanguinis
ενεχθείση (10) νυκτός, μετά Ούννας παλλακίδος αυ- , luxu, ex narius per noctem prorinipenle, nor
του καθεύδων : [60]ήτις κόρη και υπενοήθη ότι αυτή "εις est, a pellice ista, uti νulgo crelebatur, e
αυτόν ανείλε . Περί ου πολέμου συνεγράψατο ο σο . Ρedio Sieblatus. De hoc bello scripsit sapientissi
φώτατος Πρίσκος ο Θράξ. "Ετεροι δε συνεγράψαντο us Priscus Thrax . Αlii autem tradiderunt Aile
ότι 'Αέτιος ο πατρίκιος τον σπαθάριον αυτού υπενό. spatiauium, al) Aetio patricio corruptum, doi
θευσε, και αυτός κεντήσας ανείλεν αυτόν και υπ- nim suum confolisse ; atque ita Aelin, victoria
έστρεψεν έν Ρώμη και πατρίκιος 'Αέτιος νικήσας. politan, Romanreliisse.
“Ο δε βασιλεύς Θεοδόσιος εν τοίς αυτούς χρόνους lislem temporibus Theolosius ecclesia11) 112-
έκτισε την μεγάλην εκκλησίαν εν Αλεξανδρεία · ήτις gam Alexandriae exstruxit ; qua Theodosii usque
λέγεται έως του νυν η Θεοδοσίου · έφίλει γάρ Κύριλ- alluc vocatur ecclesia : Cyrill enim, episcopio
λον τον επίσκοπον 'Αλεξανδρείας. Alexandrinum , summo prosecutus est amore.
VARIÆ LECTIONES.
67 μή συνειδέναι τη κατηγορία της ένεκεν Παυλίνου. « Locus mailus : forte lege: lun τη el αυτής: 210
etiam supplendum, τη γενομένη κατ' αυτής ένεκεν Παυλίνου , ul isla leguntur in Chr. Αlex. CIA. 68 Γη .
παίδων, Per ε scripsi, ut vol. 1, 124 D ; 11 , 64 C . 68 αυτών, αυτου Cluron. Piscli. p. 518 A . 70 ενεχθείση
Ch., ενεχθείσα Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(4) 'Εν τη ευδοκία σου οικοδομηθήσεται, etc. D Alexandrini auctorem , qui etiam addit , διά Ού
Oprime ! si modo Græce Davidus prophetalus fuis- plov. Ceterum hiec a vero aliena suint ; Alarichus
sel, prætextum speciosiorem ista fingendi habuis - cnini, Honorio adhuc superstite , falis defunctis
sent Græculi hi. est. Forle itaque de Theoderico , Gothorum lege,
(5 ) "Iva autperlons autô . Chr. Alex , habel , Šv. ista intelligenda sunt: hunc enim Aelinis in Roma
Tostýons: mendose . Cæterum legationis hujusmodi norum adversus Alllam Socielalem legalis SUIS
apud Priscum rhetorem (quem eumdem fuisse cum adduxit . Vide Palmd. Diacon . oldacii Chron .
Prisco illo Thrace, qui bella hæc inter Allilam et (7 ) 'Eto éjense. Chr. Alex . habct actio .e5e, re
fiomanos descripsisse ab auctore infra dicitur, ctius.
probabile est), mentio exstal nulla , in Legation . Ex- (8 ) Eis O con ou ubory . Raderus isla vertit,
cerpt. Theodosium quidem de transfugis, et Tribu - alque ad fidem faciendam ; male omnino .
18 postulandi ansam frequentissime eum arripuisse, (9) Από σαγίτας. Σαγίτα, et συγίττα , et tempori
ibidem leslalur Priscus : a Valentiniano vero im bus etiam sequioribus oatia , sagilla dicia est.
peratore , sororem cjus flonoriani in uxorem , (10) Διά των ρινών ενεχθείσα. Scr. ενεχθείση •
regnumque Occidentale, vel sallem dimidia ejus nisi quis legere wallet, καταφοράς αίματος δια των
partem , dolis nomine, sibi poposcisse. δινων ενεχθείσης. Clir . Alex. In:abet, καταφορά αί
( 0) Απήλθε προς ' Αλάριχον , προς τους Γάλλους, ματος δια των οικων ενεχείς. (Ceterum de ΑιιιΙ και
UVTØ poy 'Pwuriwv. Eadem habcs : p . Chron . mortis genere non convenil inter scriptores.
 535 JOANNIS MALALÆ
Circ:: eademlac tempora Alexandrini, episcopo Α Κατ' εκείνον δε τον καιρόν παρρησίαν λαβόντες
s10 freti, licentiain quidvis agendi sibi sunentes, υπό του επισκόπου οι 'Αλεξανδρείς έκαυσαν φουγά.
Hypatian , natronam grandievam, philosopham νοις αυθεντήσαντες Υπατίαν 11 την περιβόητον φ..
insigner, onniuinque ore celebratissimam, vivarm λόσοφον (11), περί ης μεγάλα εφέρετο · ήν δε παλαιά
creamiis counlussert 11. Ηujus elian sub imperio γυνή. 'Εν δε τη αυτού βασιλεία έπαθεν υπό θεομη
divinamirain passa est Creia insula, que centum νίας η Κρήτη νήσος, ήτις είχεν εν μέσω θαλάσσης
in medio nmari positas urbes habuit ; uli de hac και υπαρχούσας πόλεις εκατόν ( 12 ), [ 61] καθώς περί της
olininsula cecinit sapientissimus Euripides. Scd αυτης νήσου εξέθετο ο σοφώτατος 72 Ευριπίδης (13).
el quolcuue ei in circuiία terrarium adjacclail , "Έπαθε δε και πάσα ή περίχωρος αυτής. "Έπεσε δε
Congrassatum est ; corruente quoque eodenteint- εν τη αυτή Κρήτη το δημόσιον της μητροπόλεως
pore balneo publico, quod Cretensibus in Gortyna Γορτύνης το κτισθέν υπό του Καίσαρος Ιουλίου,έχον
Metropoli exstruxerat Julius Caesar . Balei Ilias , ιδιάζοντα θόλα ιβ' (14), και εν εκάστω μηνί μία διοίκη
unicum licet esse! adiicium, duodecimo 12 :en ilio- σις θύλων παρείχεν (15). " Ην δε το δημόσιου τέλειου,
Ios 360 distinclos, adsingulorum mensium usi!Ωι υπό δέ ενός καμινίου μόνου (16) τα δώδεκα θάλα
destinatos singulos, unica tamen fornace (imiru! ) υπεκαίοντο. Και ήν ιδείν ξένον θέαμα . Και ανήγειρεν
spectatu) universos calefactos, intra se contine. Β εξ αυτών ο βασιλεύς Θεοδόσιος , ό έστι δύο σχήματα
at. Ηorum vero 1!holornsex, in utriusque lav2- του δημοσίου, θερινού και χειμερινού, των κτητόρων
tionis , Iiybernie scilicet et estive usun , peleni- της αυτής πόλεως αιτησάντων αυτόν. Παρέσχε δεκαι
Ius civitatis ejusdle: primoribus , readificavit λόγω κτισμάτων υπέρ της πόλεως και χώρας πολλά.
Theodusius imperalor. Plurima eliam eidem urbi
insnlejue resarciende iliru largitus est.
Exstruxit etiamimperator Antiochise nagna ba- "Έκτισε δε και εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη βασιλικής
silicam, c regione loci Allilorum vocati , ingentenι διάφωτον μεγάλην, πάνυ ευπρεπή, κατέναντι ούσαν
illain el splendidissina1η prelucidanque : quam των λεγομένων "Αθλων, ήντινα οι 'Αντιοχείς καλούσι
el Antio lieni Anatolii basilicanm vocant. Anatolius την Ανατολίου. Διότι 'Ανατόλιος στρατηλάτης επ
enim, magister militum Orientis ab imperatore έστη το κτίσματα, λαβών τα χρήματα από του βασι
constitulus, acceptis ab co pecuniis, edificium hoc λέως,ότε έγένετο παρ' αυτού στρατηλάτης Ανατολής:
urgebat operi prepositus : cui etiam ad exitum διά τούτο και ότε επλήρωσε το αυτό έργον της βα
perducto, inscribi curavit (nec immerito) artificio σιλικής, επέγραψεν εν αυτή διά χρυσέου μουσαρίου
musivario inaurato : Opus Theodosii imperatoris. Ο ταύτα : "Εργος Θεοδοσίου βασιλέως [62]· ώσπερ
Desper autcm collocabantur imperatores also, άξιον. Επάνω δε ήσαν βασιλείς δύο Θεοδόσιος και ο
Theodosius et cognatus ejus Valentinianus, qui συγγενής αυτου Βαλεντινιανός ο εν Ρώμη βασιλεύων.
Ronnie regnavit. Iden Theolosius Daphnetic: “Ο δε αυτός Θεοδόσιος έχρύσωσε και της Δαφνητικής
porte valvas :creas atro Superinduxit , ad instar πίρτας δύο θύρας τάς χαλκάς καθ' ομοιότητα της
ejus que Constantinopoli ab ipso deaurata, Aurea έχρύσωσε πόρτας εν Κωνσταντινουπόλει, ήτις κα
all: ic porta vocatur : quo nomine etiam appella- λείταιέως άρτι ή Χρυσέα πόρτα • ομοίως δε και εν
ter Ihre Antiocliena, ad hunc usque diem, quarm 'Αντιοχεία τη Μεγάλη καλείται έως της νυν η Χρυσέα
auro etiam obluxit, curante lioc ei Nympliliano, πόρτα, χρυσωθείσα διά Νυμφιδιανού υπατικού εν
vjro consulari : quo tempore etiam nuntium alla- 5 χρόνω απηγγέλθη ο θάνατος Βαλεντινιανού (17)
tumfuit, Maximum senalorem, occiso rege Valen- βασιλέως Ρώμης, τραγέντος υπό Μαξίμου συγκλητι
tiniano, Occidentis imperium invasisse. κού και κρατήσαντος και βασιλεύσαντος έν Ρώμη.
VARIE LECTIONES.
71 Υπατείαν Οx. 12 Ευριπίδης. Cretensium fabulis verba Κρήτης εκατομπτολιέθρου respicit. Quod
olare poterat Benlleius p. 23, 43.
ED. CHILSEADI NOTÆ .
(11) Υπατείαν, την περιβόητον φιλόσοφος , etc. D enumeratis allit : εισι δε και άλλαι πόλεις εν Κρήτη
T onis Alexandri philosophi filia Isrc Γαίι, que λέγεται δε είναι 'Εκατόμπολος . Unde Homerus
ob eximiæ suæ rerniastronomicaruun peritii invi- Bliad. e .
«lian, 11) Alex i iis discerpta est, uti testaltur " A .1.ιοι οι Κρήτην εκατόμπο.1ιν αμφενέμοντο.
Hesychius illustris, De vir clar , this verbis : Υπα - (15) Καθώς περί της αυτής νήσου εξέθετο οσο
τία, η Θέωνος θυγάτηρ του 'Αλεξανδρέως φιλοσόφου, φώτατος Ευριπίδης. Νil tale appret apud Εurt
και αυτή φιλόσοφος, διεσπάσθη υπό 'Αλεξανδρέων, μιle 1en i:alenus holie.
και το σωμα αυτής ενίρισθέν καθ' όλης της πόλεως (34) "Έχον ιδιάζοντα θύλα ιβ'. Το θόλον, neutral,
διεσπάρη. Τούτο δε π ονθε, διά την υπερβάλλουσαν haul tenere alibi invenies. Tolis Vero
σοφίαν, και μάλιστα είς τα περί αστρονομίας . Sed est forma rotunda exstructum, et in at:uto12
vide etiam Socratem lib. VI , cap . 15 , ubi plenior gium desinens. Hesychius : 061.05 , otpoyyu.oeons
llvpalix hujus cædis narratio haletur. οίκος, δι' οστράκων ειλημμένος. Celerial de la
( 12) " Ητις είχεν εν μέσω θαλάσσης υπάρχουσας plegra tibi suppeditabit Lexicon Vitruvianu
7.61€!; ématóv. Pouponjas Mela , De sit. orb . lib . II . Joanne de Lael recens editum . IIS men .
cap . 7 : Super eas jam in medio mari, ingens, et (15) Μία διοίκησις θόλων παρεΐχεν. Loctis
ccuirum quondam urbibus habitata , Creie ad orientiein dolls ; forte legenduun , ular oqizr,aty,clc.,
pr notoria Sainonium ad occidenre κριού μέτω- (15) Ενός καμινίου μόνου . Κά : !νος, και
av innemillil, IC. Scylax ctiam Carvandens. de apud nost! !! Muivrov, caminus esil , sive
hacinsila res a babes, el quibusdaun jus urbibus (17) 'Evy povodnyé0 º 0.varos "
 CHRONOGRAPIIIA. – LIB. SIV . 538
Ο δε αυτός Θεοδόσιος βασιλεύς εποίησε κακώς Α 261 Imperator autem Theodosius Antiochum
Αντιόχω το πραιποσίτα και πατρικίω, δυναμένω praepositum, virum patricium, qui in palatio plu
εν τω παλατία και κρατήσαντι των πραγμάτων. " Ην rimum potuit, et omnia pro arbitrio Stio 1Di dis
άρ και αναθρεψάμενος τον αυτόν Θεοδόσιος εν τη posuit, pessime tractavit. Ηic enim, Cubicularlds
ζωή του αυτού πατρός (18) , ως κουβικουλάριος και cum fuerit, Theodosium, a patre ejus adhuc vivento
διοικών από του αυτού πατρός Αρκαδίου την πολι- enutriendum, ipsumque adeo imperium admini
τείαν Ρωμαίων. Και έμεινε μετά το πληρώσαι αυ- strandum acceperat. Quin et patricia frelus digni
τεν, ώς πατρίκιος καταυθεντών του αυτού Θεοδο- tale, in Theodosium jam adultum, licentiam suan
σίου. Και αγανακτήσας κατ' αυτού έδήμευσεν αυ. exercere non desiit. Imperator vero nec in eo mi
τον [65] και κουρεύσας εποίησε παπάς της μεγάλης nine ferens, Dona ejus publicavit, conaque detonsa ,
εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως (19), ποιήσας διάτα- magne ecclesis Constantinopolitane clericum fe
ξιν μή εισέρχεσθαι εις αξίας συγκλητικών ή πατρι- cit. Quin et legem quoque tulit , qua cantum est
κίων τους ευνούχους κουβικουλαρίoυς μετά το πλή.. ne quis in posterum ex cubiculariis eunucliis, post
ρωμα της αυτών στρατείας (20), τούτ' έστι τους militiam hanc exactam in prepositum palatini 1a
από πραιποσίτων παλατίου. Και ετελεύτα ο αυτός clus, ad senaloriam vel patricia no dignitatem eve
"Αντίοχος, ών πρεσβύτερος. B heretur. At vero Antiochus paulo post moritur,
. Senio confectus.
Ο δε αυτός βασιλεύς προεβάλετο έπαρχον πραιτω- Imperator autem praetorio urlique prefectum
ρίων και έπαρχον πόλεως τον πατρίκιον Κύρον, τον constituit Cyrum patricium, virum philosoplium et
φιλόσοφος, άνδρα σοφώτατον εν πάσι. Και ήρξεν in onmuibus solertissimum : qui et unus utrum
έχων τας δύο αρχάς έτη τέσσαρα, προϊών εις την κα- que per quadriennium integrum obivit ; carruca-
ρουχαν του επάρχου της πόλεως και φροντίζων των que vectus praefectoria, edificiorum per urbein
κτισμάτων και ανανεώσας τασαν Κωνσταντινούπο- οιmnium curam suscepit; ipsamque adeo Constan
λιν· τν γάρ καθαριώτατος (21) . Περί ου έκραξαν οι tinopolim omnem de integro renovovil : decoris
Βυζάντιοι εις το ιππικόν πάσαν την ημέραν θεω- enim erat studiosissimus. Ιtaque etian de eo By
ρούντος Θεοδοσίου ταύτα: Κωνσταντίνος έκτισε, zantini, per totam diem acclamantes, ista in Circe
Κυρος ανανέωσεν· [αυτόν επί τόπον, Αύγουστε (92 ).] extulerunt : Constantinus erstruxil, Cyrus instan
Κύρος δε εκπλαγείς ( 64 ) απεφθέγξατο, Ουκ αρέσκει ταυit ; imperatore ipso Iudos interim spectante.
μου τύχη πολλά γελώσα. Και (23) εχάλεσεν 70 ο Αι vero Cyrus, super his allonitus, Sentention
βασιλεύς , ότι έκραξαν περί Κύρου και μετά Κων- istam protulit : Displicet Fortuna nimis blanda.Im
σταντίνου αυτόν έκραξαν, ώς ανανεώσαντα την πο - perator 362 autem iralus ad hoc, Cyrunφue, ur
λιν και κατεσκευάσθη λοιπόν και επλάκη ως "Ελλην bis instauratorem, pari acclamantium plansu cum
ο αίτος Κύρος, και εδημεύθη παυθείς της αρχής. Constantino celebrari dedignatus ; eum,tanquam
Και προσφυγών εγένετο και αυτός παπάς (m), και Graecum hominem, religionis postulavit ; ei hono
επέμφθη εις την Φρυγίαν, επίσκοπος γενάμενος εις ribus omnibus exulum, bonis etiam publicatis ,
VARIÆ LECTIONES .
" tyóhegev. Scribe éxóansev cum Chilmeado.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
τινιανού. Quenam habemus hic portenta ? Valen- της στρατείας , vocal auctor noster. Vide infra,
tinianus enim, post mortuum Theodosiιηι , IV lib. XV , in Zenone : Και ταύτα ακούσας ο βασιλεύς
antiis superstes erat. Consule, si placet, Prosperum Zήνων, συνέσχε τον πατρίκιον Πελάγιον, τον από Σι-
Aquitan . el Marcellinum Comitem . λεντιαρίων , πληρώσαντα (subaudi , την στρατείαν
(18) 'Εν τη ζωή του αυτού πατρός. Αlii hoc ali- αυτού) και ελθόντα εις τήν του πατρικίου αξίαν, etc.
ter narrant ;'Antiochumque ab Isiligerde Persarum Lib . etiam xvili, in Justiniano : Eion ! Ô ovouobove
rege , quem Arcadius imp. moriturus , filii sui par- ται, διότι πάντας τους προκόπτοντας εν ταις στρα
Yuli Theodosii tutorem testamento constitnerat, ad τείαις ο βασιλιους Ρωμαίων έν άριστοδείπνοις τρέ
niperatoris teneri curam suscipiendam missum Vo- φει εν τω αυτού παλατίω , χαριζόμενος εκάστω τα
luni. Vide Zonaram et Cedrenim ). του πριμικη ράτου. Dorotheus etiam, doctr. ΧΧΙΙΙ :
(19) Eποίησε πιπών της Μεγάλης Εκκλησίας
Κωνσταντινουπόλεως. Ζonaras Antioclium Ecclesize
D Εν τω παλατίω εισί μεγάλαι και λαμπραι στρατιαι,
υπόθου την σύγκλητον, τους πατρικίους, τους στρα
Clhalcedonensis clericum factun vult , el ele τηλάτας , τους επάρχους, τους σιλεντιαρίους : είο!
Sancte martyris Euphemie : 'Αφαιρείται δε και πά- γάρ αύται πολύτιμοι στρατιαί.
σαν την ύπαρξιν, αυτός δε κείρεται κληρικός εις τον (21) ΙΙν γάρ καθαριώτατος. Chr . Αlex. habet,
εν Χαλκηδόνι ναών της πανευφήμου μάρτυρος Εύφη- διότι καθαρός ήν πάνυ. Verum ab auctore nostro
μίας και θνήσκει μετ' ου πολύ. longiuscule in hac narratione in aliis etiam dis
(20) Μετά το πλήρωμα της αυτών στρατείας. Στρα- cedit.
τεία hic loco, uti et aliquoties etiam infra, pro (22) Αυτόν επί τόπον, Αύγουστε. Ιta vocabula,
ordine , sive dignitate quacunque, qua ab imo uncis inclusa, omnino redundant.
usque ad supremum ejus gradum , sive primicera ( 23) 'Eyóscev. Scr . èyóangev.
lum , ordine ascendebatur : atque hoc, to tripu po
HODI NOTE.
(n) ila tās, clericus, Sic Græci hodierni ci Russi clcricum quemvis raram aprellani.
539 JOANNIS MALALE 540
ipsum asylum petentem comprehendit , clericum - Α το λεγόμενον Κοτυάειον (94). Ησαν γάρ οι αυτοί
que fieri coegit. In Plrygiano deinde episcopus, ad Κοτυαείς 76 πολίται φονεύσαντες επισκόπους τέσσα
Coty:num, Phrygie Salularis urben, missus est : ρας: το δε Κοτυάειον πόλις έστι της Φρυγίας επιρ
cujus urbis incolie quatuor jamjam episcopos suos χίας Σαλουταρίας (25). Και κατέλαβε την Κοτυαέων
e medio sustulerant. Instabant turn sancti Na» πόλιν επίσκοπος ών και αυτος Κύρος προ των αγίων
tales, cum Cyrus episcopus Cotyeumadvenit. Cle- Γενεθλίων. Γνόντες δε οι της πόλεως κληρικοί και
rus autem populusque Colynensis, probe scientes πολίται, ότι ως "Ελληνα έπεμψεν αυτόν ο βασιλεύς,
Cyrum episcopum eo all inperatore missum ideo ίνα αποθάνη, εν τοις αγίοις Γενεθλίοις εξαίφνης ούν
uti tanqualu (Grecus borno interficeretur, ipso Ce- εν τη εκκλησία έκραξαν αυτό προσομιλήσαι (26).Κα!
nelliliorum die derepente omnes in ecclesia voce αναγκασθείς ανήλθεν ομιλήσαι· και μετά του 15 δευ
alla exclamantes , concionem ab eo fieri petiverunt. ναι [ 65 ] ειρήνην προσωμίλησεν ούτως: 'Αδελφοί, η
Coactus itaque ab eis, in concionem ascendit : et Γέννησις του Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού
pacem prius populo precatus, lιujusmodi ad eos Χριστού σιωπή τιμάσθω, ότι ακοή μόνη συνελή
concionem inbuit. Fratres, Natales Dei et Salva- φθη εν τη αγία Παρθένω Λόγω 16. Αυτή ηεξα
toris nostri Jesu Christi, par est uti silentio reco - , εις τους αιώνας. Αμήν. Και ευφημηθείς κατήλθε,
Iautur, eo quod, auditu solo,insancta Virgine con. P καιέμεινανεκεί έως θανάτου. Και προηγάγετο έπαρ
cepίum est Verbum. Cui sit gloria in sacula secu- χον 'Αντίοχον τον Χούζωνα, τον έγγονον 'Αντιόχου
Iorum, Amen. Omnium deinde plausibus acceptus, του Χούζωνος του μεγάλου , ος παρέσχεν εν 'Αντια
descendit , ibique ad mortem usque rennansit. Pre- χεία τη μεγάλη προσθήκην χρημάτων είς τό Ιππι
feclus autem constitutus est Antiochus Chuzon , κον και τα 'Ολύμπια και τον Μαϊουμάν. Και μετ'
magni Antiochi Chuzonis , qιιι Antiochenis in au- αυτόν προήχθη έπαρχος Ρουφίνος και συγγενής του
clarium pecunias dedit, sumptibus in Circensia, αυτου βασιλέως " και εφονεύθη , ως μελετήσας τυ
Olympia el Majumæ 363 festum faciendis,nepos. pavvlõa (27).
Post Lunc imperator præfeclum constituitRufinum , cognalum suum : qui imperium sibi arripere len
lans, interſeclus est.
Adanavit autem Theodosius Chrysaphium quem. Ο δε αυτός βασιλεύς Θεοδόσιος έφίλει έρωτ: Χρυ
dam, cubicularium, cognomento Zommam : egre- σάφιον τον κουβικουλάριον, τον λεγόμενον Zτομ
gia enim forma preditus erat. Ηuic plurima largi- μάν (28), ως πάνυ ευπρεπή όντα και παρείχεν αυ
tus est, nihilque ei non indulsit : tantumque τω πολλά όσα αν ητήσατο αυτόν, και είχε παρρησίαν
apud imperatorem potuit , ut cujusque bona arri - C προς αυτόν, και κατήρχε πάντων των πραγμάτων
piens sibi, pro arbitrio suo omnia agitaret. Prasina και ήρπαζε πάντα. " Ην γάρ πάτρων και προστάτης
quoque faclionis patrocinium susceperat. των Πρασίνων.
Hujus sub imperio Nicomedia , Bithynice metro Επί δε της αυτού βασιλείας έπαθεν υπό θεομηνίας
polis , quintamcelestis irevicissitudine : perpessa Νικομήδεια, μητρόπολις [66] της Βιθυνίας, το πέμ
est nocte intempesta , eversa fundilus et mari πτον αυτής πάθος εσπέρας βαθείας, και απώλετο εις
obruta. Plurima itaque ibi exstruxit, balnea, por- γην και εις θάλασσαν καταποντισθείσα. Και πολλά
ticus, portum , theoria ; Sancti item Anthimi έκτισεν εκεί και τα δημόσια και τους εμβόλους και
martyrium cirlerasque ecclesias omnes denuo ex - τον λιμένα και τα θεώρια (29) και το μαρτύριον του
cilavit. και αγίου 'Ανθίμου και πάσας τας εκκλησίας αυτής.
VARIÆ LECTIONES .
• Κοτιαείς Ox, 75 του. το Chron. p. 518 C . 16 συνελήφθη εν τη αγία παρθένο λόγω. « Lego, λόγος.
sive polius, ο λόγος. Chr . Αlex. habet, συνελήφθη ε . τ . ά. παρθένω• λόγος γάρ ήν. αυτώ ή δόξα, etc . ' "
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(24) Επίσκοπος γενάμενος εις το λεγόμενον Ko- D 'Αζανοί τε εισι , και Νακόλεια , και Κοτυάειον, etc
τυάειον. Scr. γενόμενος. Αlii vero Cyrum nunc, (26) "Έκραξαν αυτω προσομιλήσαι. προσομιλείν,
non Colyæensibus, sed Smyrnensibus episcopum et occasiv , recentioribus concionem habere, sonat :
datum volunt. Vide Zonar., Cedren . ei Chron . unde, homilia, etiam Latinis concio est.
Alex . (27) Και εφονεύθη , ως μελετήσας τυραννίδα:
(25) Το δε Κοτυάειον πόλις έστι της Φρυγίας επ - Ouemnam hic nmeniorat Rufinum auctor noster !
αρχίας Σαλουταρίας. Καττυεύειoν, urbs liaec Eusta- Rufinusquidem prefectus prelorio, utClir. Alexan:
thijo in Dionys. Perieget. dicta est : qui etiam drini auctori , sive præfectus Orientis, o ne
Phrygie tertia , Επικτήτου , vocante eam facit. 'Ανατολής ύπαρχος, uti Evagrio dictus est Arc
Phrygia enim antiquis triplex erat : Phrygia . imperii sub initio, ob atlectalæ tyrannidis suspii
Major , ubi Midas ' regnavit ; Phrygia Minor , cionem , a militibus occisus est : uti legimus apud
fellesponto contermina ; και τρίτη , η λεγομένη Marcellinum Comitem , Prosper . Aquitan ., Paul.
'Επίκτητος , εν ή το Καττυεύειoν , και το Δορύλαιον Diacon , et Evagrium : nec Rulinum illum aliuin ,
iş o yewypaços istopei. Stephanus tamen , qui resnovas sub Theodosio minore molientem , prole
cliam ex Sirabone orbis hujus nomen proferi, Kon runt nobis historiei.
τυάειον vocat : Κοτυάειον, πόλις της Επικτήτου Φρυ (28) Τον λεγόμενον Zτομμαν. Cedrenus Ζου
γίας : Στράβων ιβ'. Ιtaque Κοτυάειον apud Εusta- νάνcmcognominalunι νult.
thium omnino reponendum : llibodie lcgitur apud ( 9) Και τα θεώρια. Ρer θεώρια intelligo. 10
Girabon . ipsuin , 1 . : Tñoi' 'E - :7 : 670u touriz ; ludis spectandis destinata , sive !hcatra, circons
341 CHRONOGRAPHIA . – LIB . XIV . 542
Επί δε της βασιλείας αυτού παρέλαβον οι "Ίσαυροι Α Εoden imperante all Isauria praedones, per
λησταρχούντες Σελεύκειαν της Συρίας μηνί Περι- montes viam capessentes, Seleucian Syrie νι ου
τίω (30), επί της υπατείας του αυτού Θεοδοσίου και cupatam spoliarunt; regioncque Iola de lastata,
“Poμoρίδου (31) · και έπραίδευσαν και έστρεψαν την albreptisque omnibus, Isaurian suam repelierun!.
χώραν ελθόντες διά των ορέων και πάντα λαβόντες Factum hoc Februario mense, Tlieodosio ipso cl
υπέστρεψαν εις την Ισαυρίαν. Romorido coss.
Επί δε της αυτού βασιλείας έπαθεν υπό θεομη- Ηujus sub imperio Constantinopolis divina
νίας πρώτης Κωνσταντινούπολις υπό σεισμού μην iram primum experta est, Januari XXVI, nocturno
Ιανουαρία 11 κς' εν νυκτί από των λεγομένων Τρωα- tempore; a Troadensibus, quas vocant, particibus,
δησίων 13 εμβόλων 19 (32) έως του χαλκου τετρα- ad usque tetrapylum ereum terre tremorilus co11
πύλου. "Οστις βασιλεύςελιτάνευσε μετά της συγκλή- cussa.Imperator 364 itaque, cum senalu pop!!-
του και του όχλου και του κλήρου ανυπόδητος επι Ιοque et clero univers0, nullus pelis, per dies
ημέρας πολλάς. mullos Derim precibus propitialus est.
Εν αυτό δε τω χρόνω ήλθε πολεμών Ρωμαίοις Circa illem tempus, Persarum rex Blasses ad
Βλάσσης, βασιλεύς [67] Περσών » και γνούς ο βασι- versus Romanos arena movit. Quo audito, impe
λεύς Ρωμαίων εποίησε στρατηλάτην Ανατολής τον B rator Procopium patricium, magistrum nilium
πατρίκιον Προκόπιον, και έπεμψεν αυτόν μετά εξπε- Orientis constitutum, contra Persan cum exercita
δίτου πολεμήσαι (35). Μέλλοντος δε αυτου συμβάλ- misit. Cumque jain prelium igiturus erat, rex
λειν εδήλωσεν αυτώ ο βασιλεύς Περσών, ότι Ει έχει Persarum illi denuntiavit his verbis : Si modo por
το εξπέδιτόν σου όλον άνδρα δυνάμενον μονομαχήσαι Iotum exercitum fuum inveniri possit qui Person,
και νικήσαι ένα Πέρσην προβαλλόμενον παρ' εμού, quem ego in certainmen daturus sum, prielio sin
ευθέως ποιώ τα πάντα της ειρήνης επί έτη ν' και τα gulari devicerit, ego protinus pacis conditiones in
εξ έθους παρεχόμενα δώρα. Και τούτων δοξάντων annos L volbis daturus sum, et pro more minera.
προεβάλετο ο βασιλεύς Περσών εκ του τάγματος των Cumque de hoc utrinque conventum fuisset, Persa
λεγομένων αθανάτων (34) Πέρσην ονόματι 'Αδραζά- cx suis quemlan produxit, notnine Adrazanem,
νην, οι δε Ρωμαίοι 'Αρεόβενδόν τινα Γότθων (55), ex cohorte quam vocant Immortalium, cui Ron:ani
κόμητα φοιδεράτων (56). Και εξήλθον οι δύο έφιπ- opposuerunt Areobindum querilim Gollum,
που [68] και ένοπλοι. Ο δε 'Αρεόβινδος εβάσταζε comitem Federatorum. Hi itaque duo armali, el
και σωκάρην (37) κατά το Γοτθικόν έθος. Πρώτος δε equis insidentes , egressi sunt : Areolbindlo, Oro
ο Πέρσης ώρμησε μετά του 80 κοντού [69] · και πλα- , more gentis Sue, Socarem ferente. Prior all η
γιάσας ο 'Αρεόβινδος επί το δεξιόν αυτού μέρος εσόκ. “ Persa Collium conto petit : cujus ictum Arenbin
κευσεν αυτόν, και κατενεγκών εκ του ίππου έσφαξε . dus, corpore dextrorsum obliquato, declinans , ip
Και λοιπόν ο βασιλεύς Περσών εποίησε πάκτα ειρή- sun laqueo insplicavit, ex equoque deturbatur,
VARIÆ LECTIONES.
17 Ιαννουαρίω θx. 18 Τρωαδησίων Chron: p. 318 D, Τροαδησίων Ox. 79 εμβόλων cum eodem Ch.
συμβόλων Ox. '80 κόντου Ox.
ED. CHILMEADI NOTE.
aut hujusmodi. Quandoque etiam ponitur pro Spe- προσδέξασθαι , πριν αν αυτοίς (ίς. αυτο!) άφυλά
claculis ipsis ; ut infra , lib. Xvin Justinoimp. Και κτοις oύσιν τους Ρωμαίοις επιθώνται. Cater u!
επήρθησαν τα θεώρια, και οι ορχησται εκ της 'Ανα - immortales s, sulb Theodosio juniore, peritus
τολής, etc . excisi sunt. Vide Socralem loco citalo. Sed nec
(30) Περιτίω. Scr. Περιττίω. Romani ab inani hoc titulo , imperio etiam jam
(51) Επί της υπατείας του αυτού Θεοδοσίου και languescente, temperabant sibi : unde apud Joan .
'Pouopioou. Simodo his coss. invasio hæc ab Isau - new Curopalai, in Michaele Duræ F . cognomento
ris facta est, ad Arcadii polius imperium referri Parapinacio , &Oavárous hosce habemus. Ei un yde
debuit. Theodosius enim junior, bimus tantum, ο ήν τούτο, ευκόλως αν τον Βρυέννιον κατηγωνίσατο,
cum Rumorido consulatuminiil , patris sui Arcadii " στρατόν τε ιδιαίτατον έχων, ούς ονομάζουσιν αθα
imp . anno VIII, secunduno Marcellinum Comit., νάτους, και έτερον ουκ αγενή από συγκλύδων ανδρών
vel 1x , ut putat Chr. Alex . aucior. συγκείμενον.
(32) 'Απο των λεγομένων Τροαδησίων συμβόλων. (35) 'Αρεόβινδόν τινα Γότθον. De singulari hoc
Repono $466wv, ex Chr. Alex. Porticus vero hæ inter Areobindum et Persam certamine, paucis li
Troadenses duæ erant, ut ex Marcellino disciinus, cel, meminit tamen Socrates , lib . XVII, cap. 18 .
ad annum 448 : Utramque porticum Troiadensem (56) Κόμητα φοιδεράτων. Φοιδεράτου, ΓΡdlerali :
lurresque porlarum uirasque, ignis subdilus exus . hoc vero nomine dicti sunt Goihi , sub Romanis
sit. militantes, il apparet ex Jornande de Reb , Gut.
(33) Μετά εξπεδίτου πολεμήσαι. 'Εξπέδιτον, Επ. cap. 21 : Νam el dumfamosissimam el Roni dmu -
pedilum , exercitus : frequenter occurrit apud re. lum in suonomine (Constantinus) conderet civitalein ,
centiores. Gothorum interfuil operatio ; qui fædere inilo curl
(34) Εκ του τάγματος των λεγομένων 'Αθανά- peratore XL suorum millia illi in solatia contra
TWY. Equites lectissimi erant hi ; lotumque agmen genles varius obtulere ; quoruin el numerus, elmil.
CCI30 in se continebat. 'Αθάνατοι• τάγμα επιπέων Tia usque ad presens in repub. nominantur, id est ,
παρά Πέρσαις μυρίων ανδρών. Socrates etiam Frderati .
Oib. VΙΙ , cap. 20 : Παρελθόντες οι καλούμενοι παρ' (57) Ο δε Αρεόβινδος εβάσταζε και σωκάρην.
αυτοίς αθάνατοι (αριθμός δε ήν ούτος μυρίων γεν- Σκάρην, pro σοκάριν, hic poni suspicor : σοκάριν
ναίων ανδρών), μή πρότερον έφασαν την ειρήνην Vero ex σοκάριον fit , usitatissina _scriptionis core
543 JOANNIS MALALE 511
interfecit. Tum vero rex Persarum pacis conditio- Ανης και ανελθών μετά την νίκην και αυτός 'Αρεόβ.ν .
nes dedit. Areobindus aulem , post partam vicio - .0 ; įv KwVITEVTIVOU TÖs! Guy to stoztrá- Ilpo .
riam , Constantinopoliin rediens cum Procopio XOT:l xal.eu/?p!OTTOsis Tiap To $2017tws reporxon
militain magistro, qualem promeruit ab imperalore UF:0.105.
gratiam reportavit , ad consularem dignitater
provectus.
Idem imperator Lyciam a Lycaonia dirimens, 'O autos oè $ 25theve troinsev ¿Todoxiav, dople
provinciam fecit ; datis 365 præfecto elmetropolis pisuş this Auxzovias, ivetva èzanets Auzlav,
jure Myræ , urbiLyciæ ; ubi etdivinum estmiracu- cous õlydlov uneportbewş yaz ő oxOvto thaeyouévn
Jim , ignis sponie e terra erumpentis. Idem eliam öle!Mpa B1 tñis aüttis Aurias, Evod ŠOT! Osoj
Syriam secundam a prima sejungens, in provinciam P.UOthp!OV Tüp autóvatov (38). 'Ouolwşôt ó autós
fecit ; Apamia præfecto et jure metropolitico con - $2017€üş xal Evorav oeurépav åTopLepisaş (39) å rid
cessis .Ciliciam przeterea secundam a prima diri- třs Tapúrns Tropias, ôovş olyarov unsportbewz you!
mens, provinciam fecit ; urbe Anazarbo ,metropo PXOVTA TŘI 'A Tige! ? tñ nisi, xa! Kuriav õeuté .
litico jure et præfecto donata . Bithynix quoque pzv å ropepisas àTo tris tspevons étoirTeV ĖTIO7av,
partem abscindens, provinciam fecit; quam , a Böcüşolyadov MT,Toonbows xaizozovta 'Avacã¢6
patruinomine, llonoriadem appellavit : cujus etiam ti ráhel. 'Eroinse ôš za!äitiyėreasoylov , aTONE
primariam urbem , fleracleam Ponti præfecto jure. F1525 ÒTÒ Tis B:Ouvias, verta èxźnecev 'Ovwpráci
que metropolitico donavit. els ovou." toŨ autoū Oelou 'Ovwplo' , cous 6!XXLOV
μητροπόλεως και άρχοντα Ηρακλεία, πόλει της
115viou .
VARIÆ LECTIONES
+ Mooz. Là Mua vocat ipsc p. 36 C.
ED. CHILHEADI NOT E .
ruptela . Sic Ew0évny apud Nostrum babemus, pro simus Jo . Vossius , De vitiis sermonis. Vocatoli
LW50 éviv, et hoc pro Ew50évrov . Cirierum quid ion autem interpretatio ista loco huic allcloris nostri
demn sil soxáo:v, sive coxaplov , aut vocabula illa optime convenil : 111 etalteri illi , lib . XVIII, p . 45 ),
alia ejusdem familiæ , quæ infra occurrunt, scil. ubi hae habemus : Kal xatao. ETVTES OL Obvvol,
σοκος ει σοκκεύω, libentissime ab aliquo discere ». εσόκκευσαν φεύγοντας τους εξάρχους Ρωμαίων και
Certe adio inanile sunt die voces, ul etiam pas o qšv roolās, ÀTIOSTIL52 t) Porov Elços , EXOTE TOY
suspectashabeant viri eruditissimi, atque ex alicio . sóvov , za ! Esengev. llabemos hic duces fugientes
ribus expuogant. Ita in hoc Olympiodori loco apud C laqueis hisce irretitos ; unumque eorum Godilam ,
Pholiu : dožovaços toūzo yaoùv, atpOÜ FO.VTIÓSEO stricto gladio laqueum discindentem , atque hoc
y !.: ; 1v. 2 JUVET Iyou.svo; 5101.769, yovte )- pacio effugientem : ber omnino dubito quini Adaul
0025 Teep? aútoy 'A510 ) Óxtw aloexa, xa ! eiroJLV• phi milites non sacculis, nec scutis , sed laqueis
öv é pra rowx yai lavua sa ! Ő.5 TIÔS!ELUevoy, hisce adhibitis, Sarium tandem vivum ceperint.
Pro caxxous itaque, in Olympiodori excerpris Pho.
Armupim , cognita re, collectis decem millibus mili- tianis, Góxxous loco suo omnino restituendum . Nic
olm , occurrit Saro, viros octodecim au ! viginti apud me quidquam movet , quod locus is !e aliter se
se habenli ; quem gesta heroica , el sluporedigna eden babel apud Ceilrenum , ubi bæc legimus : *0 ;
Ten , ' sculis adhibitis, viruin ægre capere poiuerunt, Lúxist pov Xitéyov tov Ilépory , ŠJEZIJS , xal xa :
Tandemile occidunt. Pro cáxious hoc loco, doctis ενεγκιών εκ του ίππου απέκτεινε . Meindlosa ein
simus lleschelius, licet, lll ipse fatetur, in II. esse hec , nullus dubilo, et pro Soxotcov (quod
Stephani cod ce voieri, Jóx264; scriptum invenerit , ab imperitis librariis in nomen proprium faciun
si quid aliud, go.my.iols tamen reponendum censei. est ; idque pari jure, quo supra apud eumdem in
Andr. Scholl!i5 , CÓZOL , vel saxsJ! , omnino legi Orestis historia , to $ 2.09. .rivezovd itov , in 20%
vull , scu a scilicet, quam sacculos, hostibus vivis xrivezov "Eye: [nomen si dis places, loci nescio
capiendis arcommodatiora exiilimans. Ista quidem cujusdam transformarunt), suzistpo , quo voca
parum arrident ; vrrum lnde saniora exspeciabi bulo Cedrenus, pro Nostri com .plo ), Isus videlir,
mus ? Mihi certe rem strictius perpendenti subiit reponendum . Quid enim aliter de çoomise, quod
tandem suspicari, cová plov, sive coxov, laquei quod- D proxime sequitur, quodque Xvlander aveo caule
canı genus esse , hostibiis irretiendis, ci ex cquis missum ſecil, statuenduin esi ? Sed de his plus
delarbiluis , idoneum , atque a Gothis , aliisque satis.
gentibus barbaris in bella ferri solituin . Algue (58 ) " E : Oa į st! 6000 USTVO:OV, TŪO OutOua toy .
conjecturain hanc nostram quodammodo stabilire De hoc igne in Lycia e terra sponie erumpende
videtur quod legimus apud Isidorum De originil). Cedrenus, ex B . Patricio , De thermis et inferis :
lib . III, cap. 59, de laqueariis Romanis, verbis "Ot: Ô TÜP TuV ÚTTOZOTO tis yñs, 18:0ếtw OS TO
hisce : Laqueariorum pugna erat, fugientes in ludo È v 9:xs11a , 20.! èy Aux !?. 7700 pavõ ; dvao .bópsvov, etc.
homines injecio laqueo impellitos , conseculosque Ensialbinis pliam in Dionys. Periegel. 'Istopsital:
prosirure, ele. A Józo ; vero , sive cóx205 , lit 90 % - C4% opos aiva ! Tol Auxiav, tixtov Top autów.a
nauw , illaqu20, laqueo impedio , seu implico . Algue COV . TOūto è pėje : mal eiszoti Calvetal. Muns iste
huic vocabuli siguificationi astipulatur liesychius, Chimæra dictus esi, nier Solino discimus, cap 42 :
libi coxõ, interpretat , Booyicel , Oyheter. Bpóyos Quod in Campanie Vesuvius, in Sicilia Æina , hoc in
enim laqucus est ; oyasus etiam , vinculum , ligamen . Lycia mons Chinara est. Hic monsnocturnis astibus
ilesychius : '0 /265 : Woyad , Gtpóly5,ôcou.ós, etc. fremnidum exhalal : unde ſabula triforinis monstri in
Forle el his cognata est Latino-barbara vox isia , vuljumi daia est, quod Chimeram animal pulare
soga , qux funis explicatur a Glossar. Legg. Lon - runt.
gobari. lib . 1, lit. 25 , leg . 35 : Siquis sogas (uralus (59) 'AtlEpisa ;. Forte scribendum , átelle
perit de bure junctorio, cir., uli nos monet doctis . Piev,
545 CHRONOGRAPHIA , - LIB . XIV . 546
Επί δε της βασιλείας αυτού ακμής Νεστόριος Α Ι ajus still in perio Nestorints 1ruit. Erat hic
ήκμαζεν: όστις επίσκοπος μετά ταύτα [70] εγένετο Ecclesiae Constantinopolitane postihaec episcopus :
Κωνσταντινουπόλεως και ταραχής γενομένης εν τω in quem concionantem cum tumultus a populo
όμιλείν αυτόν, ηναγκάσθη ο αυτός Θεοδόσιος προσκα- cierentur,imperator Ephesinan contra eum Syno
λέσασθαι την σύνοδον των σμ’ επισκόπων εν Εφέ- duno CCXL episcoporum convocare coactus est ,
σα (40) κατά του αυτού Νεστορίου, και καθελείν αυ- eunique episcopatu deturlare. Synodo Itic pre
τον από της επισκοπής. Ηγείτο δε της συνόδου Κύ- fuit Cyrillus, Alexandrite nigne episcopus.
ριλλος ο επίσκοπος Αλεξανδρείας της μεγάλης. .
Εν αυτό δε τω καιρώ εν τη Ρώμη διάγουσα ή Circa id tempus Eudoxia Augusta , Valentiniani
δέσποινα Εύδοξία, γενομένη χήρα, γυνή Βαλεντινια - regis vidua, el Theodosii imperatoris ex Εudocia
νου βασιλέως, θυγάτηρ δε Θεοδοσίου βασιλέως και filia, Rome degens mesla, el Maximo tyranno, ob
Ευδοκίας, λυπoυμένη και2 κατά Μαξίμου του τυράννου conjugis sui caden , infensa, Zinizericiuin Vanda
του φονεύσαντος τον άνδρα αυτής και βασιλεύσαντος, Iunn , Africae regen , adversus Maximum, Roma
προετρέψατο δε 83, Ζινζίριχον (41) τον Ολάνδαλον, imperanlen, incitavit : qui derepeile 366 cum
τον ρηγα της Αφρικής, ελθείν κατά Μαξίμου, βασι- copiis suis Ronam veniens, eam cepit , Maximo
λέως της Ρώμης. "Οστις εξαίφνης ήλθεν εν τη Β 1e cum copiis ejus omnibus deleto, cuncia ex
Ρώμη πόλει μετά πλήθους και παρέλαβε την Ρώ- palatio usque ad eneas statuas diripuit . Senalores
μην, και εφόνευσε τον Μάξιμον βασιλέα και πάντας ctiam superstites, cum uxoribus, captivos adduxit :
απώλεσε, τραιδεύσας πάντα τα του παλατίου έως inler quas et Evdoxiam quoque Augustanm , quae
των [71] χαλκουργημάτων (42), λαβών αιχμαλώτους illumn acc rsiverat, filiamque ejus Placidiam, Oly
τους περιλειφθέντας συγκλητικούς (43) και τας γυ» brii patricii ( qui tum Constantinopoli counmora
αίκας αυτών, εν οίς έλαβε και την προτρεψαμένην Datur ) uxoreru el Eudociam etiam, virginem, in
αυτόν την δέσποιναν Εύδοξίας και την θυγατέρα αυ- African ad Carthaginem captivas duxit. Reversus
της Πλακιδίαν την γυναίκα του πατρικίου Ολυβρίου, itaque Zinzerichus, Fudocia ) minorem, virginem,
αυτου διάγοντος εν Κωνσταντινουπόλει, και Ευδοκίαν Eutoxie Augustic filiam, filio suo Honoriclioinuxo
δε την παρθένον αιχμαλώτους· και απήγαγε πάντας rein dedit : uluisque, et malre et ilia, apud se in
εν τη Αφρική, εν Καρταγένη 84 πόλει. "Οστις Ζινζί- honore liabilis.
ριχος ευθέως εξέδωκε το ιδίω αυτού υιώ "Όνωρίχα 85 την θυγατέρα Ευδοξίας της δεσποίνης την παρθένον
Ευδοκίαν την μικράν (44)· και είχεν αυτάς έν τιμή μεθ' εαυτού .
“Ο δε βασιλεύς Θεοδόσιος, μαθών ότι κατά γνώμην C Imperator autem Theollusius, ubi rescivissel
Ευδοξίας (45) της αυτού θυγατρός προεδόθη η Ρώμη, filiam suam Eudoxiam Romae prodite auctorem
ελυπήθη προς αυτήν και είασεν αυτήν εν τη 'Αφρική fuisse, ei infensus erat; captivamque eamin Africa
παρά Ζινζιρίχο μηδέν αυτό δηλώσας, αλλά ποιήσας apud Zinzericium, nec verlbo de ea ullo apud eun:
πρόκενσον εξηλθεν από Κωνσταντινουπόλεως εις "Έφε- halkito, manere sivit.Ise vero processu facto, ex
σου, πόλιν της Ασίας και ηύξατο εις τον άγιον Constantinopoli in Εpliesm, Asie urben , derenit :
Ιωάννην τον Θεολόγον, αιτών αυτόν τις άρα μετ' ubi Sancti Joannis Theologi edem ingress us, fa
αυτόν βασιλεύει• Και εν οράματι έμαθε και ήλθεν sis precibus, rogavit eum quisnan post seipe
VARIÆ LECTIONES .
82 λυπoυμένη Cli.,λυπoυμένης Ox. 83 δε omnino redundat. Ch. 86 Χαρταγέννη Ox., 85 Ονορίχα Ox.
ED, CHILNEADI NOTÆ .
(40) Τήν σύνοδον των σμ’ επισκόπων εν Εφέσω. τεγος χαλκού μεν του αρίστου ετύγχανεν όν χρυσού
fie numero episcoporn in hac Synodo congrega- δε αυτώ υπερχυθέντος άδρού, ώς μάλιστα μεγαλοπρε
Lorum, non convenit . inter scriptores : Cedrenus πές τε και θαύματος πολλού άξιον διεφαίνετο. Των
CCXXX enumeral ; Nosler CCXL : alii tamen , licet και δε μετά Γιζερίχου νεων μίαν μέν ή τας εικόνας
ouines plus ducentorum hanc synodum faciant, pepe , paciv à Toécoui, eic.
numerum tamen in incerto relinquunt . Codex con - ( 15) Λαθών αιχμαλώτους τους περιλειφθέντας
ciliorum á Bivio edilus , Cliv lantuni nomina hodie ournantinous. Caplivorum quidem multa millia
eshilet. inde abdusisse Genscricum ,men orant scriptores ;
(41) Προετρέψατο δε Ζινζέριχoν. Γιζέριχος aliis 1: oliles tanten ones fugisse, testen labels
Grærorum dictus est ; et Latinis etiam Geizericluis , Poull. Diaco!), 1. XV : Percussis illique Romanis tan
Gizerichus, et Genserichus . Vide Procopium De terribili nuntio , nobilibusque simul, aul popularibus
bell. Vandal. lib . I, Cedrenum , Glycam , Jornan er urbe fugientibus, urbem omni praesidio vacuain
demi, Paul. Diacon ., Prosper. Aquilan ., eic. Gensericus obrinuil.
(42) "Εως τών χαλκουργημάτων. Χαλκουργήματα (41) Ευδοκίαν την μικράν. Elocia minor see
hoc loco , æneas sialuas vertimus ; quo sensu etiam dicia esi , respectu habito ad Enociam impera
vocabulo hoc infra utitur auctor noster. Vox tamen tricem , Theodosii minoris uxorem , hujus vero
eliam opus aliud quodcunque aneum significat : aviarn : Eudocia enim Valentiniani (ilia eral 1alu
sed nec ab his abstinuit prædo iste, lesle Procopio , major ,
De bell , Vandal. 1. : Ούτε χαλκου , ούτε άλλου ( 55 ) Θεοδόσιος μαθών ότι κατά γνώμην Εύδοξίας.
άκουούν, εν τοίς βασιλείοις φεισάμενος · εσύλησε δε no quinto title pos! T odos m no1lum
και τον του Διός του Καπιτωλίου νεών, και του ο Archi Dec Ikoo reptio, Vidle Marceilio,
τέγους την ημίσειαν αφείλετο μοίραν. Τούτο δε τo (' : it. ! C! :. Αlex.
547 JOANNIS MALALA 543
rium suscepturus esset? Quod ubi per Somnium A εν Κωνσταντινουπόλει. Μετά δε ολίγον καιρόν εξήλθεν
edoctus fuisset, Constantinopolim repeliit. Non ιππασθήναι και εν τω ιππάζεσθαι αυτόν συνέπεσεν
multo autem post temporis equitatum egressus, εκ του ίππου · και πληγείς τον σφόνδυλον αυτού είσ
inter equitandum equo excussus est ; Iuxalaque ήλθε 86 λεκτικίω (46). Και καλέσας την αδελφήν
ex casu spine vertebra , in palatium lectica dela - αυτού την δέσποιναν Πουλχερίαν, είπεν αυτή διά Μαρ
us est. Tum vero vocata ad se sorore Pulclieria κιανόν τον έχοντα μετ' αυτόν βασιλεύσαι. Και μετα.
Augusta, de Marciano, qui sibi 367 in imperio στειλάμενος Μαρκιανόν τον από τριβούνων, είπεν αυτώ
successurus erat, cum ea sermones habuit. Λο- επί "Ασπαρος και των συγκλητικων πάντων, ότι
cersito elian Marciano, qui ex tribunis fuerat, di - Έφάνη μοι , ότι σε δεί γενέσθαι βασιλέα μετ' εμέ
xit ei, presentibus Aspare senatuque omni : Divi . Και μεθ' ημέρας δύο τελευτα και αυτός Θεοδόσιος, ών
nitus mihi ostensiim est , te postme imperaturum . įvlauto va'.
Secundo aulem post die Theodosius e vivis exces
sil, annuin agens Li.
MARCIANUS IMP. - Theodosio demortuo , im.. Μετά δε[73] την βασιλείαν του αυτου Θεοδοσίου -
perium habuit sacratissimus Marcianus, a senatu εβασίλευσεν από της συγκλήτου στεφθείς ο θειότατος
diademale insignitus. Annus erat are Antiocliene B Μαρκιανός : ήν δε μακρός, απλόθριξ, πολιός, στο
ccccxcix, indictionis IV . Erat autem hic procerus, φόμενος τους πόδας (47), έτους κατά 'Αντιόχειαν :
crine lento , cauus, pedibus infirmis. Statim vero 3 υ/ θ', ινδικτιώνος δ'. "H μόνον δε εβασίλευσεν, έγά
suscepto imperio , in uxorem sibi sumpsit Pulclie- μησε την αδελφήν Θεοδοσίου του βασιλέως την
riam Augustam , Theodosii imperatoris sororem ; δεσποιναν Πουλχερίαν, ούσαν παρθένον ενιαυτών
que virgo erat annorum LIν. Ιmperavit vero Mar- νδ'. Έβασίλευσε δε έτης' και μήνας ε'.
cianus annos vi et menses v .
Sub hujus autemimperio Tripolis, Phαnicia ma- 'Επί δε της αυτού βασιλείας έπαθεν υπό θεομη
ritime urbs , divinam iram passa est , mense νίας η λεγομένη Τρίπολις της Φοινίκης παράλου
Seplenibri, tempore nocturno : cujus balneum μηνί Γορπιαίω εν νυκτί. Και ανήγειρε το δημόσιον
æstivum , terræmotibus collapsum , imperator in το θερινών πεσόντα (48) το λεγόμενον ο "Ικαρος.
stauravit. Nomen huic Icarium erat, a slaluis " Ην γαρ εν αυτω χαλκουργήματα δύο , άτινα κι!
nempe ereis, que. ibi posite erant, Icari atque αυτά εισι των θεαμάτων, ο "Ικαρος και Δαίδαλος
Dedali ( quas inter mundi miracula connumeres), και ο Βελλεροφών και ο Πήγασος ίππος . Και το Φα
et praeterea etian Bellerophontis el Pegasi equi. c κίδιον δε ανενέωσε και άλλα φανερά της πόλεως
Placidium etiam ad Aqueductum aliaque plurima " αυτής συν τω αγωγώ.
ejusdem urbis ædificia , instauravil.
Imperator etiam istis synodum Chalcedonensem 'Επί δε της αυτού βασιλείας προσεκαλέσατο την
DCXXX episcoporum convoca vit. σύνοδον Χαλκηδόνος των χλ' επισκόπων.
368 Ejusdem sub imperio Eudoxia et Placidia Επί δε της αυτού βασιλείας ανεδόθησαν 87 αι
Auguste, ad suos remissa, Constantinopolim δέσποιναι Ευδοξία και [ 74] Πλακιδία, και ήλθον εν
relierunt : suamque rursus uxoreno sibi liabuit Κωνσταντινουπόλει • και έλαβεν Ολύβριος την γυ
Placidiam Olybrius : ex qua Julianam Constantino - ναίκα αυτού Πλακιδίαν · και έτεκεν Ιουλιάναν38 (49)
poli suscepit. εις το Βυζάντιον .
Ιdem imperator Chrysaphium cubicularium, “ Ο δε αυτός βασιλεύς και Χρυσάφιον τον Στουμε
cognomineZummam, quem Theodosius imperator μαν τον κουβικουλάριον απεκεφάλισε και εδήμευσε,
adeo clharum sibi habuit, capite multavit, bonis τον φιλούμενον παρά του προ αυτου βασιλέως, ώς
ejus publicatis : ut qui a multis, ab eo lesis, ac- πολλούς επηρεάσαντα προσελθόντας κατ' αυτού και
cusatus fuisset, et factionis etiam Prasine partes ως προστάτης και πάτρωνα 89 των Πρασίνων.
el patrocinium suscepisset.
Porro autem Marcianus iliam, ex priore uxore “Ο δε αυτος Μαρκιανός έδωκε την θυγατέρα αυτού
sibi nalam, Analbinio in uxorem dedit : tradito την από προτέρας γαμετής ' Ανθιμίω και εποίησεν
etiam ei Romano imperio. Ex hac Anthimiuς αυτόν βασιλέα εν τη Ρώμη (50) • εξής έσχε θυγα
' VARIE LECTIONES.
86 λεκτικίω Ch. cum Chron., Cedrenus p. 343 D , λεκτικτίω Ox. 87 ανεδόθησαν. ανεδόθη Οr. 18 Ιουλιά
ναν Cli., Ιουλιανόν Οι . Conf. p. 41 Β. 89' πάτρωνα. πάτρονα Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(46) Εισήλθε λεκτικτίω. Scr. λεκτικίω, uti habet natam, memorat Chr. Αlex. Forte itaque Iουλιάνα
Chr. Alexandrin. λεκτίκιον , lectica est . etiam apud Nostrum legendum .
(47) Στυφόμενος τους πόδας. Vide que supra no. (50) Και εποίησεν αυτόν βασιλέα εν τη eone
Ρώμη:
Mn ..
tavimus ad hæc verba , l. xii, in Severo . Imo hoc , Marciano imp. jam defuncto , a Leone
(48) Πεσόντα. Scr. πεσόν. successore ejus factum est. Vide Evagr. Ib. ".
(49) Και έτεκεν Ιουλιανόν. Ιουλιάναν , Julianam cap. 16 .
quidem , Olybrio liliam ex Placidia Constantinopoli
541 CHRONOGRAPIJA . - ' LIB . XIV . 550
τέρα 'Ανθίμιος ήν εξέδωκε τη στρατηλάτη “Ρεκί- A quoque filiam liabuit, quam Recimero, militure
μερ. magistro locavit.
Ό δέ αυτός Μαρκιανός έχαιρε το Βενέτω μέρει Marcianus autem, ubique per imperium, faclio
κατά πόλιν όστις και διάταξιν αυτού θείαν εξεφώνησε, nis Venete partes egit : itaque eliani cum a Pra
ταραχής γενομένης παρά του Πρασίνου μέρους , μή sinis tumultus excitatus fuerat, cdieto suo impe
πολιτεύεσθαι Πρασίνους 90 εκέλευσε (51), μήτε στρα- ratorio cavit ne quis ex factione Prasina magi
τεύεσθαι επί έτη τρία. Και οργισθείς διά την ταρα- stralu vel militia intra triennium fungeretur. OD
χήν εστύφθη τους πόδας αυτού και εξ αυτού άρρω- excitatum vero tumultum plus justo iratus, solita
στήσας(52)επί μήνας [75] πέντε και σαπείς ετελεύτα inde peduminfirmitate correplus est : ex qua cunι
ώνενιαυτών ξε'. Πουλχερία δε η δέσποινα ετελεύτα per menses y decubuisset, putrecline demum con
προ αυτού προ ενιαυτών δύο. tracta, diem suum obiit , annos nalus lxv , duobus
post annis quam Pulcherja Augusta e vivis ex
cesserat
Μετά δε την βασιλείαν Μαρκιανού εστέφθη υπό 369 LEO MAGNUS IMP.-- Hunc excepitinimperio
της συγκλήτου ο θειότατος Λέων ο μέγας ο Βέσ- Sacratissimus Leo Magnus, Bessus natione ; a se
σος (53) έτη ις' και μήνας ια'. nalu diademale insiglilus. Regnavit autem apnos
xvi elmenses xi.
Επί δε της αυτού βασιλείας εβασίλευσεν έν Ρώμη Ηoc imperium tenente, Rome regnavit Anthe
Ανθίμιος και υπό Μαρκιανού στεφθείς (54). mius, quem ad hanc dignitatem Marcianus
evexeral.
"Εν δε τη βασιλεία Λέοντος έπαθεν υπό θεομηνίας Imperante autem I.eone, guarlam celestis ire
' Αντιόχεια η μεγάλη το τέταρτον αυτής πάθος μηνι vicissitudinem passa est Antiochia magna, Se•
Σεπτεμβρίω ιγ' διαφαούσης Κυριακής έτους κατά ptembris x1, sub primam lucem : dies ertit Do
την αυτήν 'Αντιόχειαν χρηματίζοντος φς 1, επί της minicus, annus autem erie Antiocliene Dνι, Pa
υπατείας Πατρικίου και έχαρίσατο τοις 'Αντιοχεύσι ιricii sub consulatu. Imperator autem civibus
και τη πόλει λόγον 91 κτισμάτων και αυτός βασιλεύς atque urbi instaurande nulla largitus est.
πολλά.
Επί δε της αυτού βασιλείας ετελεύτα ο άγιος Εodem imperante, Sanctus Symeon Stylita e
Συμεών ο στυλίτης (55), όντος τότε 'Αρδαβουρίου vivis excessit; quo tempore magister milituτη
του πατρικίου , του υιού "Ασπαρος, στρατηλάτου c Orientis erat Ardaburius patricius , Asparis filius.
Ανατολής [76]. Και κραξάντων των Αντιοχέων και Αntiocliensibus autem clamitantibus, et justi illis
αιτησάντων το σώμα του δικαίου, έπεμψεν ο αυτός reliquias sibi pelentilus, Ardaburius , missa Gotho
'Αρδαβούριος Γοτθικής βοήθειαν και ήνεγκε το rum armata manu , sancti Symeonis corpus Antio
λείψανον του αγίου Συμεώνος εν 'Αντιοχεία τη με- chiam magnam deportavit. Αntioclienses itaque
γάλη και εκτίσθη αυτώ μαρτύριον οίκος μέγας και martyrium ei magnum exstruxerunt , ubi sanctus
ετέθη εν αυτώ εις σορόν . ille jacet, capulo reconditus.
Εν δε τη του αυτού βασιλεία Λέοντος κατερρή- Leonis hujus subimperio, Isocasius, vir que
θη 31 Ισοκάσιος ο κοιαστώριος (56) ο φιλόσοφος ως storius , plilosophus, ex Egis in Cilicia oriundus,
VARIÆ LECTIONES .
και εκέλευσε om. Chron. p.520 C. 91λόγον. λόγω Clh. 91 κατηργέθη Ox., κατηγορήθη Cliron. p. 522 Α,
ED. CHILMEADINOTÆ .
(51) Μή πολιτευεσθαι Πρασίνους εκελευσε. Ιocus scripserit auctor, κατερήθη, 8 κατερέομαι, passive
mendosus : forte legendum, μή πολ. Πρ. κελεύσας • sunpιο : κατερέω enim est , accuso. Mallen armen
aul και μη πολ. Πρ. εκέλευσε, μήτε στρ., etc. D κατηγορήθη , uti habet Chr. Αlex. κυιαιστώριος
( 52) Και εξ αυτού άρρωστήσας. Morbone aliquo, vero, sive, ut halbet Chr. Αlex. κυεστόριος , non
an ex veneno , Asparis nutu ei dato , interierit quæstor est, uli vertit Raderus ; sed vir quæstorius,
Marcianus, dubium relinquit Zonaras : Mapxiavo ; id est, qui quæstoris munere aliquando funiclus est.
δε θνήσκει εξ βασιλεύσας έτη και μηνάς τινας , ως Isocasiuin vero munere hoc defunctum fuisse ap
μέν τινες λέγουσι, νοσήσας ως δέ τινες, φαρμαχθείς paret ex paulo infra sequentibus , ubi Jacobus
νεύσει του πατρικίου "Ασταρος . Archiatriis ab imperatore pelit uti Isocasius Con
(55 ) Λέων ο Μέγας, ο Βέσσος. Ιta etiam Jornan stantinopoli , coram senatu , el præfecto prætorio ,
des, De regnor. success.: Leo Bessica orius progenie , non autem provinciæ præfecto, causam diceret,
Asparis patricii potentia ex tribuno militum fucius επειδή Κοιαιστωρος είχεν αξίας, quoniam munere
esi imperator. Bessi autem Thraciæ populus : vide quæstorio functus fuerat. Si enim hoc tempore
Solinum , cap . 16 . Sırabo Bessos Illyrico adjudicat, quæstor fuisset, nion Elyev, sed iyeu potius scripsis
Æmique montis partem maximam eos occupare set auctor. Confirmantur hæc ex ipsiiis etiam verbis
Scribid. lib . VΙΙ . Deinde vero , ος εβασίλευσε, aut hisce : αλλά δίκη καθαρά δίκασον επ' εμοί , ώς εδί
quid tale deesse videtur. καζες συν έμοί. Εx quibus verbis apparet Isocasium
(34) Υπό Μαρκιανού στεφθείς. Ηoc falsum esse Pusei Κοιαίστωρα, sive πάρεδρον, id est assesso
supra nolavimus. rem , aliquando fuisse. Quæstor enim iste principis ,
(55) Συμεών ο Στυλίτης. De Symeone hoc Stylita, vel etiam magistraluum minorum assessor eral.
vide Evagrium lib. I, cap. 13 et 14. Procopius, Gρίλι. ib. 1 : Φιδέλιόν τε πέμψαντες ,
(56) Kατηρδέθη Ισοκάσιος ο Κοιαιστώριος. Forte άνδρα εκ Μεδιολάνων ορμώμενον, ή εν Λιβούρους
 551 JOANNÍS MALALE 52
apud imperatorem delalus, paganisai postulatus A "Ελλην · όστις κατήγετο εκ γένους (57) Λίγεώ.
est. Erat Ibic civis Antiochie magne, φui multoς της ( ο) της Κιλικίας : ήν δε κτήτωρ (p) Αντιοχείας
magistratus cum 370 laude gesseral : summe της μεγάλης , όστις διήνυσεν αρχάς πολλάς μετά
enim erat prudentiae. Ceterum jussu imperatoris δόξης: ήν γάρ σφόδρα λογικός και συσχεθείς κατά
comprehensis et exauctoralus, a Constantinopoli, κέλευσιν του βασιλέως, διάγων τότε εν Κωνσταντι
ubi tum degebat, Chalcedonem missus est, ad νουπόλει και αποζωσθείς της αξίας αυτού παρεπέμ.
Theophilum , Bithyniæ præfectum ; qui el exami. φθη εν Χαλκηδόνι από Κωνσταντινουπόλεως τω
1 :nlionem ejus accepit. Jacobus autem erat quidan άρχοντι Βιθυνίας Θεοφίλο (771, όστις και τας φω
cognomine Psyclistrus, comes et archiatris, νας αυτού έλαβεν (58). Ιακώβου δε του κόμματος
imperatori ipsi centuique, tolique adeo populo και άρχιατρού του λεγομένου ψυχρίστου 98 παρακα
perclarus : cui etiam, tanquam philosoplio et λέσαντος τον βασιλέα · έφίλει γάρ ο βασιλεύς τον
1nelico exinio, Senatus in Zeuxippo statuam po- αυτον Ιάκωβον και πάσα δε η σύγκλητος και η πο
suerat. Jacobus hic imperatorem rogavit uti λις , ως άριστον ιατρών και φιλόσοφον · ότινι και η
Constantinopoli, coram senalu et praefecto prelo- σύγκλητος εικόνα συνεστήσατο εν τω Ζευξίππω :
rio, non autem provincie prefeclo, causam dice- όστις Ιάκωβος έδυσώπησε τον βασιλέα, αιτών αυ
rel Isocasius , ob dignitatem quam habueral que- Β τον 94 εν Κωνσταντινουπόλει90 (g) εξετασθήναι (59)
storian. Exoralus imperator, Isocasium Clhalce - τον αυτόν Ισοκάσιον παρά άρχοντι επαρχίας, επειδή
done reduci jussil : gui in Zeuxippum deductus, κοιαιστωροςείχεν αξίας 96. Και πεισθείς ο βασιλεύς
Pussi, prefecti pretorio, examini suljectus est. Λέων εκέλευσεν ενεχθήναι από Χαλκηδόνος τον αυτόν
Cunique nudus et post tergo revinctis Iacertis , pro Ισοκάσιον· καιενεχθείςεις τον Ζεύξιππον εξητάζετο 97
tribunali acceleret , exprobrans cut Puseus : παρά του επάρχου των πραιτωρίων Πουσαίου και
Videsne, inquit , Isocasi, quo babilu astes ? Cui ελάλησεν ο αυτός Πουσαίος κατά αυτού Ισοκασίου
Isocasius : Vileo, inquit, tec leniror. Homo εισελθόντος προ βήματος γυμνού (60) και δεδεμέ
enim cum sim, in humanas incidi calanilates. νου 98 όπισθάγκωνα • Oράς σαυτόν , Ισοκάσιε , εν
Tu vero ita de me judica, uti niectum de aliis ποίω σχήματι κατέστη κα:: 'Αποκριθείς ο Ισοκάσιος
judicasti. Π.ec ubi ab Isocasio audivil populus Byzan» είπεν : Ορώ και ου ξενίζομαι» "Ανθρωπος γάρ ών
tinus, 371 qui event xspeclans Circt: mistirit , ανθρωπιναις περιέπεσα συμφοραίς . 'Αλλα δίκη (1)
imperatorein Leonemfaustis acclamationibus repe• καθαρά δίκασον επ' εμοί , ώς εδίκαζες συν έμοί. Και
titis celebrabat ; et abstractum inde Isocasium, και ακούσας του Ισοκασίου ο δήμος των Βυζαντίων και
Zeuxippo ad Magnam Ecclesiam deduxerunt : ubi εστώς και θεωρών, ευφήμησε τον βασιλέα Λέοντα
in Christianorum album selalus el elementa fidei πολλά και αποσπάσαντες [78] αυτόν απήγαγον από
erloclus, Sacroque fonte Iustratus, in regionem του Ζευξέππου εις την Μεγάλης Εκκλησίαν. Και
suam remissus est.
δούς το όνομα αυτού κατηχήθη και εφωτίσθη και
επέμφθη εις την χώραν αυτού.
Ιdem divinissimus Leoimperator diebus Domi- "Ο δε αυτός θειότατος Λέων βασιλεύς τάς Κυρια
icis ab omni opere cessari jussit ; proιnulgato κας απράκτους είναι (61) εκέλευσεν, εκφωνή σας περί
super hoc cdicto imperatorio , ne quis die Domi- τούτου θείον αυτού νόμον, ίνα μήτε αυλός 99 ή κιθάρα
nico tilvia caneret, aliudve instrumentum musicum ή άλλο τι μουσικών λέγειν εν Κυριακή, αλλά πάντας
tractaret , sed quibuscunque negotiis abstinerent. αργείν και πας άνθρωπος ήνέσχετο.
Deinceps itaque ab omni opere feriatum est.
VARIÆ LECTIONES .
93 ψυχίστρου Ox., ψυχριστού Cliron., ψυχρίστου Suidas V. Ιάκωβος. Vid. Schurzleisch. Notii. Biblioth.
Vinar . p. 9 s. 94 αυτο Ox., αυτόν Co., Clin. 93 εξετασθήναι Ch., εξαιτασθήναι Ox. 96 αξίας. άξίαν
Chron. 97 εξητάζετο Ch., εξαιτάζετο Ox . 98 δεδεμένου Ch . cum Chron. , δεδεμένα Ox. 99 αυλός και
κιθάρα Cliron., αυλώσι κιθάρα Ox.
ED, CHILMEADI NOTÆ .
(lego, Λιγούροις), κείται,ός δη Αταλαρίχω παρήδρευε D (58) Τας φωνάς αυτού έλαβεν. Ralerius vertit .
πρότερον (Κοιλίστωρα δε την αρχήν ταύτην καλούσι accusationem ejus accepit : ego potius , eranima
"Ρωμαίοι) , Βελισάριον εις Ρώμην εκάλουν, etc. fiss0 tionem, verlendum, judicavi.
itaque Fidelio, ex Mediolano, que Ligurie urbs est, (59) Αετών αυτώ εν Κωνσταντινουπόλει εξαιτα
oriundo, hic vero Atalavichi olim assessor fuerat σθήναι. Scr, αιτών αυτόν εν Κ . εξετασθήναι. De
(quam dignitatem Romani quæstorem vocan !), Beli . Jacobo vero hoc medico , vide Marcellinum , in
sarium ad Romam vocant. Belisarii vero assessor Leone.
eral Procopius iste, ex quo ista protulinus. Cedre (60) Εισελθόντος προ βήματος γυμνού. Corrige
pills lamen Isocasium bunc Antiochiæ quæstorem Chr. Alex., ubi scribitur, είς προδήλου γυμνού.
facit. ( 61) Τας Κυριακές απράκτους είναι . Εadem habes
(57) Λίγεώτης. Scr. Λίγεάτης, ex Stepliano. apud Glycam , part. iv , in Leone I imp.
DODJI NOTÆ .
(0) Αίγεώτης. Νale corrigil adnotator alioς
Αιγεά. (p) Κτητωρ. Sic Α ., tibi maleifolsteniuς κοιάστωρ.
της. Quadvis enim apuil Steplumni Αι- (4) 'Εξαιτασθήναι. C , ferte εξετασθήναι.
ysárns, scriballir , apud alios tamen , præler Mala ( ) 'Alá oix.n . Sic scribendum in C . ubi deest
Πεμ, Ιει1:1ε Αιγεύς. VOX δίκη.
5 .3 CHIRONOGRAPHIA . – LIB . XIV .
Επί δε της αυτού βασιλείας υπονοήσας τιραν- Α Circa id tempus imperator Aspirem patriciunt ,
νίδα μελετάν "Ασπαρα τον πατρίκιον, ως πρώτον quem tyrannillem nnoliri suspicabatur ( ut qui
της συγκλήτου , εφόνευσενεντω παλατίω και 'Αρδα- princeps senatus esset) occidi jussit , intra pola
βούριον και Ιατρίκιον τους υιούς αυτού ( 2 ) εν κομ - tiuτη : Ar. : Durium quoque et Patricium, filios
€έντα, και αυτούς όντας συγκλητικούς, κατακόψας ejus et ipsos clim senatores, in conventu ncci
τα σώματα αυτών. Και εγένετο εν Κωνσταντινουπό- dedit, corpori!»us eorum in frusta concisis. Con
λει ταραχή είχον γάρ πλήθος Γότθων και κόμητας citatus indle Constantino poli tumultus : occisorn
και άλλους παίδας και παραμένοντας [ 79] αυτοίς enim ex partibus ibi erat ingens Gotlioru ) mul
ανθρώπους πολλούς. " Οθεν εις Γότθος των διαφερόν- titulo, praeter cooites, ministros alios, atque as
των τώ αυτό "Ασπαρι ονόματι " θστρυς, κόμης, Sectatores eorum quanplurinos. Unde el Gillus
εισήλθεν εις το παλάτιον τοξεύων μετά άλλων Γότ . quidam, Ostrys nouine, comes cl Asparis ex 35.
θων» και συμβολής γενομένης μετά των εξκουβιτώ- seclis, in palatium cum Gotliis aliis irrun peus,
ρων (63) και αυτού " Οστρυ πολλοί εκόπησαν (s). Και spicula in excubitores emisil : inter quos el 05
μεσασθείς είδεν ότι ηττήθη, και έφυγε λαβών την trym pugna commissa, plurimi ceciderunt. Αι
παλλακίδα 1.3 "Ασπαρος , Γότθαν ευπρεπή, ήτις έφιπ- vero Ostrys, ubi se hostilbus undique cincluυ, viri
πος εξήλθεν άμα αυτό επί την Θράκης και επραί- Β busque imparem vilisset , fugam capessil : abil
δευσε και τα χωρία. Περί ου έκραξαν οι Βυζάντιοι , claque secunn Asparis pellice, Gotliica qualan
Νεκρού φίλος ουδείς ει μή μόνος " Οστρυς (1). femina formosa , cum ea in equum posita in 372
Thraciam evasit ; ubi et agros deprædatus est. De
boc Byzantini diver bium habuerunt, dicendo :
Murlui amicus nemo, nisi solus Ostrys.
“Ο δε αυτός βασιλεύς Λέων διωγμόν εποίησε των Ideia Leo inperator, Asparis atque Ardaburii
'Αρειανιτών και Εξακιονιτών διά "Ασπαρα και Αρδα- causa , Arianos Exociositas persecutus est : pu
βούριον, διατάξεις και πανταχού καταπέμψας μή έχειν blicalis ubique edictis, quibus ecclesias habere
αυτούς εκκλησίας ή συνάγεσθαι. eus conventusve ullos vetuit.
Επί δε της αυτού βασιλείας έβρεξεν ενΚωνσταν- Ηujus temporibus Constantinopoli, pro imbre,
τινουπόλει κονίαν (64) αντί βροχής και επί παλαιστή cinis depluit, et quatuor digilos alius tegulis inclu
ύψους έστηκεν εις τους κεράμους ή κονία » και πάν- buil. Tremore indle perculsi omnes, in preces se
τες έτρεμον λιτανεύοντες και λέγοντες, ότι Πύρ ήν dederunt, dicedles invicem : Utique ignis erat ;
και έσβέσθη και ευρέθη κονία του Θεού φιλ- , quo divina misericordia exstincto, cinis inven
ανθρωπευσαμένου . tus est.
'Εγένετο δε εν τη αυτού βασιλεία εμπρησμός μέ- Εodem imperante , tantum Constantinopoli ex
γας εν Κωνσταντινουπόλει [80] οίος ουδέποτε έκαύ - stitil incendium, quantum antea nunquam : a m2-
θη γάρ από θαλάσσης έως θαλάσσης και φοβηθείς ri enim ad 10are conflagravit urbs. Leo itaque
το παλάτιον εξήλθεν ο βασιλεύς Λέων πέραν εις τον imperator pilatium, de eo metuens ne ab ignilus
άγιος Μάμαντα (u), και εποίησεν εκεί μήνας εξ εν corriperetur, deseruit : lumineque trajecto, D .
VARIÆ LECTIONES.
1.1 ταλακίδαν Ox. 3 επραίδευσε. έπραίδευσαν Chron. • 'Αρειανιτών. ' Αρειανών. * διατάξεις Ch., διά
τάξεις Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
( 62) 'Αρδαβούριον , και Πατρίκιον , τους υιούς rigendum etiam Chr. Alex., ubi haec mendosissima
autou. Corrige Zonaram , ejusque interpretatio - habentur . Christophorsonus etiam , Evagrii inter
mem ; ubi patricius, non pro nomine proprio , sed pres, auctorem suum corrupit, libi verba ejus per
pro dignitate, accipitur . Verba hæc sunt : Méx.pl @ vertens, non Patricium , nálu minorem , sed 'Ar
τέλους αντέχειν μή οίός τε ών,είκων ανάγκη, Καίσαρα daburium Asparis filium natu majorein , eum, creare
ποιεί, από πατρικίου , τον του "Ασπαρος παίδα, 'Αρ- facit.
δαξουρίου δε αδελφόν. Onino legendum, Καίσαρα D ( 63) Και συμβολής γενομένης μετά τών εξκουβι
ποιεί τον Πατρίκιον , τον του "Ασπαρος παίδα , etc. ιώρων. 1sta vertit hoc modo Chr. Αlex. interpres :
Patricius enim , sive Patriciolus, dictus est Asparis et communicato cum excubitoribus consilio ; pessime:
lilius nalu minor. Habemus ex Jurnande, De reb . nec in hoc ipso errore hic tantuni esi.
Get, el Marcellino Com . quorum utriusque hæc (64) "Έβρεξεν εν Κωνσταντινουπόλει κονίαν. Αc.
verba sunt : Aspar primus patriciorum , cum Arun . cidit hoc Leonis imp. anno xv, ex Vesuvii montis
bure et Patriciolo filiis, illo quidem olim patricio, ignilis eruptionibus : uti ex Marcellino comite die
hoc autem Casare , generoque Leonis appellato , scimus, ali dicium annum : Vesuvius inons Cam
Arianus cum Ariana prole spadonum . ensibus in panic torridus intestinis ignibus estuans, exusta vo
palatio vulnerulus interiit . Eodem modo peccal et mit viscera , nocturnisque in die lenebris omnem
Cedrenus. Cum patricium fuisse ait Marcellinus, Europae faciem ininuto contexil pulvere. llujus me
inde est, quia ad hunc Leonis imp. aniillin XIV quo tuendi memoriam cineris Byzantii annue celebrar!
Marcellinus hoc facium vull) anni elapsi fuerant vu Idus Novemb.
XXV cx quo consulalum gesserat Ardabures. Cor
HODII NOTE.
(5) Πολλοί εκόπησαν. Sic C , ubi Dufresnius έκο. " Όστρις .
πήσαντο navult. ( 4) Μάμαντα. C Mαμάν.
(1) "Όστρυς. Ιu C , 1 bique "Οστρος. Τheopliani
PATROL. GR. XCVII 18
555 JOANNIS MALALE
Mamantem secontulit : ulbi per sex menses in pro-- Α προκέσσω και έκτισεν εκεί λιμενάριον και έμες
cessu commorabatur , exstructis interim ibi por- λον, όνπερ6 εκάλεσε Νέον "Έμβολον (65)· όστις ούτω
ια et porticu, quam Porticum Νουαm appellavit ; καλείται έως της νύν.
quo nomine usque adhuc vocatur.
Ιdem imperator Leo navali prelio formidabili Έπεστράτευσε δε και αυτός Λέων εν τοις χρόνους
Sinzericlium Vandalum, Afrorum regem, impele της αυτού βασιλείας κατά Σινζηρίχου (0) Ουανδά.
pal, misso in eum cum classe ingenti Basilisco λου 1, δηγός των "Αφρων (66) , πόλεμον ναυμαχίας
patricio, Verine Auguste, Leonis uxoris, fratre. φοβερόν • και έπεμψε στόλον μέγαν και Βασιλίσκος
Ηic vero, pecuniis a Zinzericlio Vandalorum rege τον πατρίκιον, τον αδελφόν Βηρίνης της Αυγούστας,
acceplis, classen,cum exarchis et cormitibus 373 της γυναικός του αυτου Λέοντος . "Οστις Βασιλίσκος
exercituque omni prodidit ; solusque ipse, cum li- λαβών χρήματα παρά Ζινζηρίχου, δηγός των Ουαν
burna sua, fugam primus capessens evasit ; ceteris δάλων και προέδωκε τα πλοία και τους εξάρχους και
navibus omnibus cuum exercitu mari submersis. τους κόμητας και τον στρατόν πάντα, και μόνος μετά
Inter quos Damonicus dux fuit, Antiochia Magna του ιδίου πλοίου , ήτοι λιβέρνου ( 67), πρώτος έφυγε
oriundus ; qui et exercitum ducebat , et ipse strenue τα δ' άλλα πλοία πάντα και ο στρατός απώλετο εν
contra Afros pugnabal : solus autem in mediis ho- Β τη θαλάσση βυθισθέντα. 'Εν οίς και Δαμονικός και από
stibus cum esset, correptus et armalus sicut erat, δουκών, γενόμενος στρατηλάτης εξπεδίτου, κατα
in mare disjectus. Basiliscus interim, bello supe. γόμενος εκ της Αντιοχέων μεγάλης πόλεως, ανδρ
ralus, Constantinopolim reversus est . αγαθήσας κατά των "Αφρων και μονασθείς έμεσάσθη
και συνελήφθη και έρδίφη εις τον βυθόν ένοπλος. Και υπέστρεψεν ο Βασιλίσκος εν Κωνσταντινουπόλει
ηττηθείς.
Εodemimperante Leone,Aulliemius, rex Roma- "Επί δε της βασιλείας [ 81 ] του αυτού Λέοντες
μus, e medio sublatus est. Haic intercesserunt εσφάγη 'Ανθίμιος ο βασιλεύς έν Ρώμη : έν έχθρα
cum genero suo Recimere graves inimicitiae ; 2 γάρ γενόμενος του ιδίου αυτού υιού γαμβρου Ρεκί
quotanquam Gotlio , metuebal sibi. Ιtaque,templum μερ του στρατηλάτου, φοβηθείς αυτόν ως Γότθον,
Ι). Petri asylum querens, sell valetudinem pre- απήλθενεις τον "Αγιον Πέτρον προσφεύγων ο βασιλεύς
tendens, Antlheinius se recepit. Hec ubi audivissel 'Ανθέμιος , φησίν, ώς άρρωστος. Και γνούς Λέων και
Leo imperator, Olybrium, patricium Romanum , βασιλεύς έπεμψεν έν Ρώμη τον πατρίκιον 'Ολύβρον
post munera consularia ab eo ct Rusticio, in po- τον Ρωμαίον και μετά την υπατείαν αυτού , ήν δεδω
γulum sparsa , Romam misit ; uti, φue inter Αη- C καν άμα Ρουστικίω (68), εις το, φησί, ποιήσαι φί
liemium et generum ejus Recimerem, Senatorem λους τον βασιλέα 'Ανθίμιον και τον γαμβρόν αυτού
utrumque Romanum, intercesserant , inimicitias "Ρεκίμερ, ώς όντας εκ της συγκλήτου Ρώμης και
consopiret. Insuper etiam ei in mandato dedit, κελεύσας αυτώ, ότι Μετά το γενέσθαι Ανθίμιον και
postquam Anillennium et Recimerem conciliasset, Ρεκίμερ φίλους εκ της Ρώμης, έξελθε και απελθε
uli, Roma discedens , Zinzericlium Vandalum, προς Ζινζήριχον Ουάνδαλον, τον ρηγα της Αφρικής,
Λfrice regerm, alirel (apud quem, quod uxoris ώς έχων παρρησίαν προς αυτόν, διότι την αδελφή
ejus Placidie sororem ilio suo desponsalam habe- της σης γαμετής και Πλακιδίας έχει νύμφην του υιού
rel, plurimum 374 eum posse non dubitavit) : αυτού , και πείσον αυτόν φίλον μου γενέσθαι. Υπ
illumque in gratiam secum redire suaderet. Sus- ελάμβανε δε και αυτός βασιλεύς Λέων τον αυτόν 'Ολύ
picatus quippe est Leo imperator , Olybrium pro βριον, ότι αντείχετο Ζινζηρίχου και ότι του μέρους
Zenzericlo stare el partes ejus secreto agere. Ca- αυτού υπήρχε, και παρεφυλάττετο αυτόν ο Λέων, μη
vebat itaque sibi ab eo, ne si forte Zinzericlius in εάν κινήση 10 κατά Λέοντος Ζινζήριχος πόλεμον,
VANIÆ LECTIONES .
6 δνπερ Cl ., όπερ Ox. 7 Ουανδάλου , έγγος Ch., Ουανδαλουριγος Ox. 8 των Ρωμαίων.
• Forte scribendum τον Ρωμαίον. » Ch. 9 την γαμετήν . της σής αδελφής. ( Manifestatin V0
calbulorum αταξίαν hic halbeintus : legendum, την αδελφήν της σης γαμετής Πλακιδίας. Placidian
enim , Valentiniani imp. filiain alteram , uxorem habuit Olybrius ; alteram vero , nomine Eudociam , Gen
Sericius filio suo Honorifico trimonio junxerat. • Ch. 10 κινήση. νικήση Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(65 ) "Οπερ εκάλεσε Νέον "Έμβολον. De incendio D ( 68) Μετά την υπατείαν αυτού, ήν δέδωκεν αμα
hoc, vide Zön . et Cedren . Ρουστικίω. Υπατεία nummus dicitur, a magistra
( 66) Κατά Σινζηρίχου Ουανδαλούργος τών "Αφρων. tibus in populum sparsius, uti supra dictures :
Lego, Ούανδάλου, δηγός των "Αφρων. De prelio Verum haec dissona sunt ab aliis historicis : Oly
vero hoc navali isiter Gizerichuin (ita enini aliis briis enim et Rusticus consulatum gesserunt, Leo
dictus est) et Basiliscum , vide Procopium , De bello nis imp. anno vil ; cunin tamen Anthemius a Leone
Vandal. lib . vill. Romanus imperator PIN constitulus fueril amte
( 67) " Ήτοι λιβέρνου. Λίβερνον sive λιβυρνον uti perii sui annum X . Vide Alarcellioum coniil.
aliis scribitur, liburna est. . Chr. Alex.
HOOL NOT .E .
(0) Σινζηοίχου . C Δενζίριχος
557 CHRONOGRAPHIA . -- LIB . XIV .
προδώσει και αυτός [ 82 ] Ολύβριος Κωνσταντινούπολιν A se bella noverel , Olyrius, 10 φui ci infinitiate jui
τη Ζινζηρίχω, ως συγγενής, και ότι βασιλεύει (69)o ctus esset , Constantinopolio Zinzericlio proderet ;
αυτός 'Ολύβριος εν Κωνσταντινουπόλει. Και μετά το imperiunque inde sibi comparaturus esset . Post
οδεύσαι 'Ολύβριον επί την Ρώμηνεάσαντα την εαυ- itaque quan) Olylarius Roman versus allierat , re
του γυναίκα Πλακιδίαν και την θυγατέρα αυτού εν liciis Constantinopoli filia sua uoregge Placidia,
Κωνσταντινουπόλει έγραψεν ο θειότατος ( θείος ] βα- Sacratissius inoperator Leo 1:2gistiano litteras
σιλεύς ! Λέων διά μαγιστριανού (70) 'Ανθιμία, Anthemio, Ronmanorum regi deferendus didit , in
βασιλεί της Ρώμης ταύτα, ότι 'Εγώ εφόνευσα hæc verba : Ego , inquil, Asparem , arque Ardabu
"Ασπαρα και Αρδαβούριον, ένα μηδείς μου έναντιού . rium e medio sustuli ; ne quis superesset, quί oilii
ται ( 71) κελεύοντι • αλλά και συ φόνευσαν τον γαμ- imperanti alversaretur. Sed et tu quoq1:e Recine
βρόν σου Ρεκίμερ, ίνα μή επάνω σου κελεύη. Ιδού ream generium tum occidito ; ne sil, qui ili ilu
απέστειλά σου και Ολύβριον τον πατρίκιον φόνευσον peritet. Quin et Olybrium φuoque patricitum ad to
και αυτόν και βασίλευσον κελεύων και μη κελευόμε- nisi; ipsum etian occidas velim : nempe ut re
νος. "Ην δε αφορίσας ο Ρεκίμερ εις εκάστην πόρταν gues, aliis imperans, nonsubserviens.Collocavera
Ρώμης και εις τον λιμένα βοήθειαν Γοτθικήν · και autem Recimer al portum Forlasque Rome singu
εί τις εισήρχετο εν Ρώμη, ερευνάτο τί έπεφέρετο. Β las presidium (Gollicum : nec prius cuiquam pe
Και απελθόντος του μαγιστριανού Μοδέστου 11 του trbal aditus, quam quid liberet apud se aperuis
πεμφθέντος από Λέοντος προς 'Ανθίμιον βασιλέα και sel . Modestus itaque magistrianus, qui a Leone
έρευνηθέντος, επήρθησαν αι σάκραι Λέοντος αι προς issus fuerat, ad Anillenium, albi Ronam venit,
'Ανθέμιον και εισηνέχθησαν [83] το Ρεκίμερ και exploratione statim facla, litere imperatoria , 2
έδειξεν αυτάς Ολυβρία. Και λοιπόν έπεμψεν ο Ρε- Leone ad Antliemium misse, ei allata sunt : quas
κιμερ προς Γουνδαβάριον τον υιόν της αδελφής αυ- Recimeri traditis , ipse Olybrio communicavit .
του και ήνεγκεν αυτόν από των Γαλλιών· εκεί γάρ Stalinitaque Recimer Gunlabarium, Sororis filium,
ήν στρατηλάτης. "Οστις ελθών εφόνευσε τον 'Ανθι- 375 ex Galliis, ubi magister militum erat, accer
μιον βασιλέα, ως 13 έστιν εις τον άγιον οίκον του sit. Gunlabarius itaque Romam venit, et, Anthemio
'Αποστόλου Πέτρου και ευθέως απήλθεν εις τάςΓαλ- rege in ipso templo Sancti apostoli Petri, quo s3
λίας και αυτός Γουνδαβάριος. Και έστεψεν ο Ρεκίμερ receperat , occiso, Gallias deinceps repetivit. Turn
βασιλέα 'Ολύβριον μετά γνώμης της συγκλήτου vero Recimer Olybrium, senatu approDante, Rone
Ρώμης και εβασίλευσεν ο αυτός "Ολύβριος της regem constituit : qui, ubi mensibus paucis re
Καιεποίησε πάλιν άλλον βασιλέα ο Ρεκίμεραπό της Recitner Majorinum quemdanm , ex senatoribus
συγκλήτου της αυτης Ρώμης Mαιουρίνον (72) και Romanis , successorem designavit. Ηic vero, tan
εφόνευσαν και αυτόν, ώς φιλήσαντα Ζινζήριχον ρηγα quam Zinzericli Afrorum regis studiosus, e medio
των "Αφρων. Και εποίησεν αντ' αυτού πάλιν άλλον sublatus est, : senatore etiam alio, Nepole vocato,
Nέπον και αυτός Ρεκίμερ και τελευτά ο Ρεκίμερ. Tandem vero Recimer diem suum obiit.
"Ο δε αυτός Λέων βασιλεύς έλαβε γαμβρούς δύο Celerum Leo imperator filiae utrique virun
ταις θυγατράσιν αυτού, Λεοντία τη μείζονι Μαρκια . comparavit, natu majori Leontise Marcianuin p2-
νον τον πατρίκιον, τον υιόν γενόμενον 14 'Ανθιμίου , tricium, Anthemii Romani regis filiuin; Ariadn:
βασιλέως (α) Ρώμης, και 'Αριάδνη Ζήνωνα τον vero Zenonein Isaurum , Codisseum : quorum
VARIÆ LECTIONES.
11 ο θειότατος θείος βασιλεύς. « Epitlielorum horum alterum ουnino redundat. » Clh . 13 του μαγίστρου
'Αουμοδέστου. « Ita cod . ms. Lego, του μαγιστριανού Μοδέστου. » Cli . 13 ως Ch. , ός Ox. 14 γενόμενο,
Ch. γενομένου Ox.
ED. CHILMEADI NOT AE .
(69) Βασιλεύει. Forte scribend. βασιλεύσει. D ranus enim, sive Majorinus (ut Noster, Grecique
(70) Διά μαγιστριανού. Μαγιστριανός. Magistria- alii cum vocant), ante Olybrium Occidentale Jia
ni dicti sunt officiales magistri ofliciorum . Vide buil imperium ; inter hos etiam duobus aliis inter -.
doctissimi Fabroti Glossar. ad Cedrenum . Apud venientibus. Regum horum Romanorum series hæc
Nostrum tamen sensu latiore pro legato quolibet, est, ex Marcellino el Jornanile : Majoranus, a Mar
sive nuntio regio , accipi videlir : ita infra lib .xvii, ciano imp. rex lircius ; Severus ; Anthemius, a Leone
Persis ofliciales hujusmodi allribuit : "Ot€ Ô äv Romam missiis imperator : Olybrius ; Glycerius ;
Tγορεύθη βασιλεύς Περσών Χοσδρόης, εδήλωσε τοίς Nepos; qui Glycerium , a regno dejectum , episco
πρεσβευταίς Ρωμαίων , διά Πέρσου μαγιστριανού, ριι fecit. Hunc Nέπον infra Voent auctor , ta) -
Else Geiv Šv toi, Ilepsixois, etc . Chosroes vero, Per - quam a Néos, NÉTOU • eumque a Recimere regem
sarum rer faclus, Romanorum legatos permagistria . creatiin asserit, falsissime : Recimer enim ante,
num Persan monel, uli in Persidem ienireni, etc. Olybrium , falis concessit, lesie Paulo Diacono, lib .
(71) Εναντιούται. Scr. έναντιώται . xvi : Posi mensein lerrium (occisi Anthemii) excrii
(72) Εποίησε πάλιν άλλον βασιλέα ο Ρεκόμερ cialis languoribus et ipse ( Reciner) interit. Mortuo
από της συγκλήτου της αυτης Ρώμης Mαιουρίνον. Recinere, otinibrius imperator Guiditarum, ejia 5
Omnia hic pessime confundii auctor noster : Majo nepolem , patricium eſſecit.
ΠΟΣΙΙ ΝΟΤΙ .
(1) Pasirćw ;, Regis in Lal. vers .Mag's apposile, imperdiuris.
159 JOANNIS MALALÆ 500
utrumque patricia dignitate el presentis militie A "Ισαυρον τον 18 Kοδισσέον [84] : και εποίησεν αμ
prefectura honestavit. Masculum vero primogeni- φοτέρους στρατηλάτας πραισέντου και πατρικίους.
tum edidit illustrissima Ariaclna, quam Leonem "Έτεκε δε η περιφανεστάτη Αριάδνη πρωτότοκον
vocavit : clarissima enim Leontia ferminas tantum άρρενα , όν επεκάλεσε Λέοντα ή γάρ Λεοντία ή έμ
produxil. φανεστάτη θηλείας έσχε μόνον.
LEO JUNIOR IMP. - Leo autem imperator nepo- “ Ο δε βασιλεύς Λέων έστεψεν εν Κωνσταντινουπό
1em suum, Leonem Juniorem, Zenonis filium, in λει Λέοντα τον Μικρόν τον έγγονον αυτού , υιον δε
imperii consortium assumpsit , quem et Constan- Ζήνωνος, ποιήσας αυτόν βασιλέα άμα αυτό. Και
tinopoli diademale 376 insignivit. Cesar itaque προήλθεν ύπατος και αυτος Καίσαρ Λέων ο Μικρός το
factus Leo Minor , consulatum inibat, mense Ja. Ιανουαρίου 16 μηνί της δωδεκάτης επινεμήσεως του
nuario indictionis XI, ere Antiochene anno DXXII. φκβ' έτους κατά 'Αντιόχειαν. Το δε μετ' αυτόν Φε
Sequentis autem Februarii die II Leo Magnus ex βρουαρίο μηνί γ' νόσω βληθείς ο βασιλεύς Λέων ο
dysenteria mortuus est, ætatis anno LXXIII. Μέγας 11 δυσεντερίας (75) τελευτά ών ενιαυτών ογ'.
Leone Magno deinortuo, imperium tenuit Le0 Μετά δε την βασιλείαν Λέοντος του Μεγάλου έβα
Junior annum 1 et dies XXII. Hic, cum puer esset σίλευσε Λέων ο Μικρός έτος α' και ημέρας είκοσι
lenellus, matris sue illustrissime Ariadne monitu, Β τρείς: ήν δε παιδίον μικρόν. Υπεβλήθη δε υπό τη
patris sui Zenonis , militum magistri et patricii ιδίας αυτού μητρός της επιφανεστάτης 'Αριάδνης
(dum ipsum, ceuimperatorem veneraretur) , capiti και ως προσκυνεί αυτόν ως βασιλέα Ζήνων ο στρατ
regium diademaimposuit, Februaris 1x ,indict. ΧΙΙ ; ηλάτης, και πατρίκιος , ο αυτού πατήρ (74), επέθηκε
simulque deinceps regnarunt. στέφανον βασιλικον επί την κεφαλήν αυτού, τη
ενάτη 18 του Περιτίου (75) μηνός της δωδεκάτης
έπινε μήσεως · και εβασίλευσαν άμα.
ZENO IMP. – Imperator itaque Zeno Isaurus, Co- 'Εβασίλευσε [83] δε και αυτός βασιλεύς Ζήνων ο Κο
disseus, cum filio sto Leone, ad breve licet tem- δισσέoς ( κα)ι ο "Ίσαυρος μετά του ιδίου αυτού υιού
pus, imperavit. Sacratissimus enim Le0 Junior, Λέοντος ολίγον χρόνον. Και προήλθεν ύπατος ο θειότα
cam consulatum suum inivisset anno are Antio- τος Λέων ο Μικρός έτους κατά 'Αντιόχειαν φκβ', εν
cliene DXXII, indict. ΧΙΙ, consulatus sui mense x1 , δικτιώνος δωδεκάτης και το ενδεκάτω μηνί της
in morbum incidens, e vivis excessit, mense No- αυτού υπατείας ήρρώστησε και τελευτά ο θειότατος
vembri, indict. XII, anno erie Antiochene DXXIII, Λέων ο Μικρός μην: Νοεμβρίω ινδικτιώνος ιγ', έτους
annum agens septimuin ; sicuti scriptum reliquit , χρηματίζοντος κατά 'Αντιόχειαν φκγ', ών ενιαυ
Nestorianus, Sapientissimus chronographus; qui G των ζ'(76), καθώς συνεγράψατο Νεστοριανός ο σοφώ
Historiam suam ad Leonem usque Juniorem per - τατος χρονογράφος έως Λέοντος του Μικρού.
duxit.
VARIÆ LECTIONES.
18 Ιno Kοδισσαίον hic et infra. 16 Ιαννουαρία Ox. 11 δυσεντερίας Ch., δυσεντερείας Ox. 18 εννάτη
Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
( 73) Δυσεντερείας. Scr. δυσεντερίας. De hoc vero tamen Nestorianum eumdemauctorem habet. Pro
Leonis morbo stupendo , vide quæ Cedrenus habet. copius enim eum , haud multos dies nalum , impe
(74) Ο αυτού πατήρ. Chr. Αlex. habet , ο αυτου ratoreno salutatum fuisse, Scribit : Τελευτήσαντος δε
ÁTTO , mendose : non enini avus, sed pater Leo και Λέοντος εν Βυζαντίω, παρέλαβε την βασιλείαν
nis erat Zeno . Λέων ο Ζήνωνός τε και 'Αριάδνης της Λέοντος θυγα
( 75) Περιτίου. Scr . Περιττίου. τρός , ές ημερών έτι ολίγων που ηλικίαν ήχων. Αu
( 76) " Ων ενιαυτών ζ'. Quomodo hoc esse potuit, ctor etiam noster supra, eum παιδίον μικρών fuisse
haud video : Chr. Alexand , tamen annos xvii eum testatur ; imperium vero lenuit non anno lolo uno
vixisse asserit : uterque proculdubio falso; uterque Procop . De bell . Vandal. lib . I.
HODII NOTÆ .
3) Κοδισσέος. Sic paulo ante p. 373, 15 C . Kοδισσεύς, ubi Κουκουσεύς corrigit Holstenius, quo
modo ab aliis appellatur.
 CHRONOGRAPIIIA, - LIB . XV. 562

[86] ΛΟΓΟΣ ΙΕ . .
ΧΡΟΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΖΗΝΩΝΟΣ ΕΩΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ.

377 LIBER XV.

DE TEMPORIBUS ZENONIS IMPERATORIS ADUSQUE ANASTASIL IMPERIUM .

Μετά δε την βασιλείαν Λέοντος του Μικρού έβα- Α Ρost mortuum autem Leonem Juniorem, impe
σίλευσεν ο θειότατος Ζήνων έτη ιε'. Και το μηνί το rium tenuit sacratissimus Zeno per annos Χν.
οδό της αυτού βασιλείας εποίησεν επίσκοπον πα- Mense autemimperii sui octavo, Petrum, S . Euplie
τριάρχην εν 'Αντιοχεία τη Μεγάλη Πέτρον , τον mie Chalcedonensis paramonarium, episcopum,
παραμονάριον της Αγίας Ευφημίας (77) της εν Χαλ- sive patriarchamAntiocliensein constitutum, Antio
κηδόνι και έπεμψεν αυτόν εν 'Αντιοχεία. Μετά δε chiam misit. Post vero quam duobus annis et de
δύο έτη και μήνας δέκα της [87] βασιλείας αυτού εν cem mensibus regnasset, cum Verina Augusta ,
λύπη γενόμενος διά πράγμα αιτηθέν παρά της αυτού s0crus ejus, ob negatam sibi quam ab eo postu
πενθεράς Βηρίνης 19 (α) και μη παρασχεθέν αυτή laverat rem quampiam, insidias ei struxisset ; s !-
παρ' αυτού , κατεσκευάσθη παρά της δεσποίνης Βη- per his anxius animi, veritusque ne ab aliquo pa-
ρίνης της αυτού πενθεράς . Και φοβηθείς μή σφαγή latinorum interficeretur (socrus enim in palatio
υπό τινος των του παλατίου, ως συνοικούσης της πεν- cum genero suo simul habitabat), Chalcedonein se
θεράς αυτού εν τω παλατίω, ποιήσας πρόκεσσον εν contulit :inde vero veredis (imperator licet essel),
Χαλκηδόνι έφυγεν εκείθεν βερέδους και απήλθεν εις in Isauriam 378 fugit. Quem imperatrix quoque
την Ισαυρίαν ώς έστι (78) βασιλεύς ( α). " Οντινα Ariadna, matrem suam clam fugiens, in Isauriam
κατέλαβε φυγουσα την ιδίαν αυτης μητέρα λάθρα και 3 secula est ; ubi etiam cum viro suo legit.
η βασίλισσα 'Αριάδνη εις την Ισαυρίαν· και διηγεν
άμα το ιδίω αυτής ανδρί.
Και μετά το φυγείν Ζήνωνα τον βασιλέα και Αριά - BAslLiscυς 1ΜΡ. - Stalirm vero post Zenois et
δνην ευθέως προεχειρίσατο ή αυτή δέσποινα Βηρίνα Ariadne fugam, Verina Augusta Basiliscum, fra
βασιλέα , στέψασα Βασιλίσκον τον ίδιον αυτής άδελ- tream suum, diadennale insignitum, imperatorem
Βηρίνης της πενθεράς Ζήνωνος έτη β'. Η δε αυτή Verine Zenonis socrus frater, annis I. Consulen
Βηρίνα ότε αυτόν βασιλέα ώνόμασε και ύπατον μετά quoque eodem, quo imperatorem, tempore desi
'Αρμάτου προαχθέντος παρά Βασιλίσκου στρατηλά. gnavit Verina, una cum Armato, queim Basiliscus
του του μεγάλου [88] πραισέντου , και υπάτευσαν οι ipse magni presenlis militie magistrum consti
δύο, luierat : duo ilaque hi consulalum una gesseruni.
Ο δε αυτός Βασιλίσκος ή μόνον εβασίλευσεν, Basiliscus vero simul ac imperare capit, Mar
έστεψε τον υιόν αυτου βασιλέα ονόματι Μάρκον και cum filium suum imperatorem renuntiavit ; ambo
εβασίλευσαν οι δύο. que simui regnarunt.
Επί δε της αυτού βασιλείας Βασιλίσκου και Μάρ- Imperantibus autem Basilisco el Marco filio,
χου του υιού αυτού έπαθεν υπό θεομηνίας πόλης της divinam iram passa est Syrie Prime urbs , 10
VARIÆ LECTIONES .
19 Βερίνης Ox. Sic et 8 p. seq. ν. 6, 7.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(77) Τον παραμονάριον της αγίας Ευφημίας. Μονή C (78) " Ω έστι βασιλεύς. Chr . Alexandrini interpres
fecentioribus idem quod monasterium ; inde tapo ila verlit : Atque inde veredis, velut imperator, pro
PLOV OLOS, monasterii minister ; mansionarium , Vo)- peravit in Isauriam : ac si imperatorium fuisset,
Cal Anastasius. Pelrum vero hunc, cognomento nec exercitus, nec satellitio stipalum eum veredis
Kvzoła , sive Fullonem , non Euphemice , sed S . fugere. Imo Summæ polins Zenonis lixcoyuylas
Bassæ presbyterum fuisse ; nec a Zenone inip . epie argumentum hoc ponit auctor, eo quod , imperator
Scopum creatum , sed Leonis anno septimo cpi livel esset, ad laboriosum hunc vilemque cursum
scopatum Antiochenum sibi abripuisse lestituir descenderet, algue T. TOLS TOYUopou.Ous, sive vere
Cedrenus . dis , a socrus suie insidiis etian se subduceret.
HODII NOTA .
( 2) Βερίνης. Βηρίνης C. copium lil». ) Vandal. cap. 7 , εις Ισαυρίαν αφ' ής
(α) Ως έστι βασιλεύς. C ώς ήν 3ασ. ubi Du- δήερμάτο διαφυγόντος, i. e. One orlis fuerit, !
lresnio videtur legendan qo' s, il est apud Pro - scribii Victor Tui .
503 JOANNIS MALALE
mine Gavala, mense Septembri, sub ortunsolis: A Πρώτης Συρίας ονόματι Γάβαλα μηνί Γορπιαίω εις
sui de novo instaurande, Basiliscus iperator το αυγος και έχαρίσατο τη αυτή πόλει ο βασιλεύς
libras auri i largiliis est. Βασιλίσκος εις ανανέωσιν χρυσίου λίτρας ν'.
ZENO IMP. - Inter: htec Zeno imperator, nu- Και επανήλθε Ζήνων ο βασιλεύς μετά πλήθους
ieroso τηilite stipalus, ex Isauria Constantinopo- πολλού εκ της Ισαυρίας επί Κωνσταντινούπολιν,
ii rediit ; missis Antiochia Magnano militilus πέμψας εις Αντιόχειαν την Μεγάλην παραφύλακας
presidiariis, 379 sub Troconde duce . Petrus all- Ισαύρους και στρατηλάτην Τροκόνδην. 'Ακούσας
1em patriarcha, qui episcopus a Zenone creatus oύν Πέτρος ο πατριάρχης ο υπ' αυτού δεξάμενος της
fuerat, ubi de his accepissrl, Basilisci tamen par- επισκοπής την χειροτονίαν υπέρ του μέρους Βασι
tibus adh:rsit. Basiliscus Vero, audito Zenonis λίσκου επoίει . Ο δε Βασιλίσκος μαθών τήν του βασι
imperatoris adventu, nisit Armatum, presenlis" λέως Ζήνωνος επάνοδον, έπεμψεν Αρμάτον τον στρατ
militia magistrum, omnibus, quis liabuit in Thr2- ηλάτης του πραισέντου μετά πάσης ής είχε βοηθείας
«ia, Constantinopoli_el palatio, copiis instructum: στρατού εν Θράκη και εν Κωνσταντινουπόλει και εις
φuem etiam adjaraveral per sanctum baptismum, το παλάτιον (79), [89] όρκώσας αυτόν εις άγιον βά
• 11jus lavacro recenler intinctus fuerat, ne se πτισμα νεοφωτίστου 20 μή προδούναι. Και λαβών το
Zenoni proderet. Armatus itaque copiis acceptis και πλήθος του στρατού ο 'Αρμάτος επέρασε και τούτο
Trajecit; quod ubi imperator: Zeno intellexit, mis- προμαθών Ζήνων ο βασιλεύς έπεμψε προς τον αυτόν
so ad Armatum legato, multa ei pollicitus est, 'Αρμάτιον (80) επαγγειλάμενος αυτό πολλά και την
presenlis militie prefecturam perpetuam, filium- στρατηλασίαν της αυτού ζωής 21 και τον υιόν αυτού
γιe ejus Cesarem futurum. Armatus itaque, pro- ποιείν Καίσαρα. Και προτραπείς και αυτός 'Αρμάτος
lissis bisce Zenonis allectus , ( Basiliscm] prodi- υπό Ζήνωνος βασιλέως προέδωκεν , ευρεθείς εις το
dit, in Zenonis partes discedens : nec Zenoni ve- μέρος Ζήνωνος του βασιλέως και ουκέτι υπήντησε
nienti cum exercitu occurrit, sed via alia Isal- Ζήνωνι έρχομένη αυτός 'Αρματος , αλλά δι' άλλης
riam petere statuit. έδοξεν επιέναι οδού της Ισαυρίας.
Zeno autem cum exercitu suo, per Pylas , quas Εξορμήσας δε Ζήνων επέρασεν από των λεγομέ
vocant, trajecit ; palatiumque cum militibus suis νων Πυλών και εισήλθεν εις το παλάτιον μετά των
ingressus, ab exercitibus el senatu receptus est ιδίων οπλιτών ινδικτιώνι ιδ'· και εδέχθη υπό των
indictione XIV . De Prasinis vero salis securius στρατευμάτων και της συγκλήτου. 'Έθάρξει δε εις
«:ral : quippe hi Zenonem, ut qui partibus eorum το Πράσινον μέρος, ότι εφιλείτο παρ' αυτών: έχαιρε
faveret, percharum sibi habuerunt. ο γάο και αυτός Ζήνων ο βασιλεύς εις το Πράσινον
μέρος .
Basiliscus interim ubi audivisset imperatorem 'Ακούσας δε εξαίφνης Βασιλίσκος ότι Ζήνων ο βα
Zenonem venisse, palatiumque occupasse , ab om σιλεύς εις το παλάτιον ώρμησε και εισήλθε και ότι
nibus, ipsa eliano Verina Augusta, sacru ejus, εδέξαντο αυτόν πάντες και Βηρίνα η δέσποινα , η
380 receplum ; ipse, prodilumi se ab Armalo vi: πενθερά αυτού, λαβών ούν Βασιλίσκος την γυναίκα
dens, arreptis secum liberis et uxore sua, ad maαυτού και τα τέκνα έφυγεν εις την Μεγάλης Εκκλη
gnum protinus baptisterium ecclesiæ Magna σίαν Κωνσταντινουπόλεως [90], εις το μέγα φωτιστής
Constantinopolitalie se recepit, Tlieudericio tum ριον, προδοθείς υπό 'Αρμάτου, επί της υπατείας
consulatum gerente . Θευδερίχου (81).
Sacratissimus autem imperator Zeno, velo in “Ο δε θειότατος Ζήνων βασιλεύς παρασχών το βή
usun circi exhibito , statim ascendit, Iudosque λον του ιππικού ευθέως ελθών εθεώρησε και εδέχθη
Spectavit , urbe tola reditum ei gratulante. Sic από πάσης της πόλεως. Και μετά το δεχθήναι, εν
itaque recepίis a suis, inter ipsa circensia , M1- όσο θεωρεί, έπεμψεν εις την Μεγάλης Εκκλησίας και
Tiam ad ecclesiam misit et a Basilisco et uxore επηρε παρά Βασιλίσκου και του υιού αυτού και της
ejus filioque insignia imperatoria alistulit : extra- D γυναικός αυτού το σχήμα της βασιλείας και έχha
cumque inde eum, cum uxore liberisque, data λών αυτών και την γυναίκα αυτού και τα τέκνα αυ:
cautione nec capitibus multilan, nec neci eos του υπό λόγον ότι ούτε αποκεφαλίζονται ούτε σφα :
traditumiri, amandavit eum cum suis in Limnas, γιάζονται έπεμψεν αυτόν και τους αυτού εις Δ .
VARIÆ LECTIONES .
20 νεοφωτίστου Clh., νεοφωτίστου Ox. 21 την στρατηλασίαν της αυτού ζωής, « Chr . Αlex. habet ,έως 15
αυτού ζωής, rectilus. ) Cli.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(79) Kai sis tò nanátlov. Verba hæc, et præce . Basilisco et Armato coss., vel anno sequente, quo
dentia a Radero pessime veriuntur, cui in mentem vel nulli erant consules , uit Marcellinus (O!! or
sion venit , eis , ciim accusativo , hoc loco ut et vel Armalus solus consulatum gessil , ul Vict
W
alibi frequentissime pro ėy poni. vull ; cum Theodoricus non ante septimuni post
(80) Τον αυτόν 'Αρμάτιον. Armatus iste , et Har hic, vel octavum annum ad consulalului provechiis
milius, a scriptoribus varie dicilis est. fuerit. Vide Chr. Alex ., Victorem , el Marcelli
( 81) Επί της υπατείας Θευδερίχου . Νihil minus : nu ) .
luno enim ad Constantinopolim reversus est, vel
Σύ CHRONOGRAMA. - LIB . XV . 566
μνας (6) κάστρονεν Καππαδοκία. Και εβλήθησαν εις A Cappadocie eastellum : in cujus turrim quand:
ένα πύργον του κάστρου και αναχρίσθη (c) ή θύρα (82) conjectus, porta ejus muro obstructa, castelloque
και εφύλαττον τον πύργον και το κάστρον Λίμνας a praesidio militari Isaurico custodito, ipse tandem,
πλήθος στρατιωτών Ισαύρων πολύ , έως λιμοκτονη- com uxore liberisque fine necatus interiil,Carrio
θείς και αυτός Βασιλίσκος και η γυνή αυτού και τα lianc pro sepulcro consecutus.
τέκνα αυτού απέδωκαν τας ψυχάς· και ετάφησαν
εκεί εις τον αυτόν πύργον εν Καππαδοκία .
Και εβασίλευσε Ζήνων μετά την επάνοδον αυτού Zino autem imperator post rellitum suum an
άλλα έτη ιβ', τούτ' έστι τα πάντα έτη εβασίλευσε ιε' nos XI: regnovit : in universum itaque complevit
και μήνας δύο τινές δε και τα δύο έτη Βασιλίσκου annos XV el lenses II : quibus etiam nonnulli
εις την αυτου τάσσουσι βασιλείαν. Ο δε [ 91 ] αυτός duos illos, quibus Basiliscus imperavit , annos an
Ζήνων βασιλεύς επανελθών ευθέως καθείλε Πέτρον ηunnerint. Ceterum Zeno imperator , statim a
τον επίσκοπος και πατριάρχης Αντιοχείας της Μεγά- reditu suo, Petrum episcopum et patriarcham Αη
λης , ως φίλον Βασιλίσκου, και εξόρισεν αυτόν εις ioclie Magne, tanquam qui Basilisci partibus
Ευχάϊτα εις την Ποντικήν(85), και εποίησεν αντ ' αυ- adheserat, episcopatu ejectum, in Euclinila, Ponti
του Στέφανον επίσκοπον 'Αντιοχείας. "Έδωκε δε υπέρ Β urlheim, relegavit ; Stephano in locum ejus 381
της επανόδου αυτού και αυτός βασιλεύς Ζήνων δωρεάς suffecto. Tribulariis auten suis omnibus, olh e
πάσι τοις υποτελέσιν αυτού. Εν δε τη αυτού βασιλεία ditum suum felicem, munera largitus est Zeno
εσφάγη ο επίσκοπος Στέφανος (84) Αντιοχείας εις imperator. Εodem imperante Zenone, clerus An
καλάμια οξυνθέντα 22 υπό του κλήρου του ιδίου , έξω tiochensis Stephanum , episcopum suum, quod
τηςαυτής πόλεως εισελθών εις την σύναξις των Αγίων Nestorii essel sectator, extra urbem, Quadraginia
Τεσσαράκοντα, εις τα λεγόμενα Βαρλαή, ως Νεστο - Sanctorum ad Synaxim, que Barlais ( ali vocant)
ριανός και ερρίφη το λείψανον αυτού εις τον 'Ορόν- habebatur, ingredientem, calamis prescrutis confe
την ποταμόν. Και μαθών Ζήνων ο βασιλεύς εποίησεν cerunt ; corpusque ejus mortuum in Orontem flu
επίσκοπον και πατριάρχην άλλον ονόματι Καλαν. vium projecerunt. Imperator autem Zeno, de his
δίωνα 13 εν τη αυτή 'Αντιοχέων πόλει της Συρίας • certior factus, Calandionem quemdam, episcopum
και εξωρίσθη και αυτός , ως Νεστοριανός και αν, et patriarclham Antiochise Syrie constituit : verum
εκλήθη υπό του αυτού Ζήνωνος βασιλέως ο επίσκοπος hic quoque, quod Nestorianus esset, exterminatus
Πέτρος εκ της εξορίας, του δήμου των Αντιοχέων est . Tum vero imperator, clero populoque Antio
αιτησάντων και του κλήρου και ελθών από Ευχαΐτων cliensi hoc alb eo lagilantilus, Petrum episcopum
εγένετο πάλιν πατριάρχης και απέθανεν εις τον ίδιον 6 ab exsilio revocavit. Ηic itaque ab Euchaitisrevoca
αυτου θρόνον εν 'Αντιοχεία . tus, et in patriarchalum restitutus, in sede sua
Antiochensi finivil vitam . .
193] Επί δε της του Ζήνωνος βασιλείας προεχει - Cæterum imperator Zeno Basiliscum , Arinali
ρίτθη παρ' αυτού κατά συντάξεις και εγένετο Καϊ- presentis militia magistri filium, ex pacto Cae
σαρ ο υιός 'Αρμάτου του στρατηλάτου πραισέντου Sarem renuntiavit. Zenoni itaque circensia spe
ονόματι Βασιλίσκος και συνεκάθητο τω αυτώ Ζή- ctanti, Basiliscus etiam assidebat ; Caesarque si
νωνι Βασιλίσκος εις το ιππικόν θεωρούντι, και ετίμα mul, cum imperatore, aurigantibus praeunio exlli
τους ηνιόχους και βασιλεύς και ο Καίσαρ. Ο δε Ζήνων buit. Αι vero imperator, Arimali, praesenlis militie
λογισάμενος και ότι επιώρκησεν 15 'Αρμάτος ο στρατ- magistri, Cesaris patris, perjurium animo suo
πλάτης του πρατσέντου, ο πατήρ του Καίσαρος, επ- recogitans; et quod per sacrum baptismum Basi
ομοσάμενος εις το άγιον βάπτισμα Βασιλίσκω το lisco juraverit se eum non proditurum esse :
βασιλεί μή προδούναι αυτον16, και προτραπείς παρ' Hortalu tamen neo, inquit , adduclus, prodidit
VARIÆ LECTIONES.
12 οξυθέντα Ox. 23 Καλανδίονα Ox. Conf. Candilum, Photii cod. 79, (Cedrenum, p. 555 D. 15 λογισά
μενης Ch., λογησάμενος Οx. 18 έπιόρκησεν Οx. 16 αυτόν Ch., αυτό Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(82) Kalávey pislo 0. 'Avaypiw hic novo plane D Joanne Zimisca. Cæterum Cedrenus Petrum Fullo .
sensioaccipilir, pro , obluro : 9110 eliain modo 10. nem a Zenone in Pityos relegatum , ad S . Theo
puxplu fore usurpatur a Jo . Tzelz , chil. i, hisi. 14 . dorum vero in Eucbaiiis clam confugisse asserit.
Μόνον δε ταύτας παρελθείν φασι τον Οδυσσέα, ( 81) Εσφάγη ο επίσκοπος Στέφανος. Εadem re
Κηω μέν παραχρίσαντα τα των εταίρων ώτα. fert Evagrius, et ex eo Nicepliorus ; nisi quod, ubi
(85) Εις Ευχάϊτα εις την Ποντικήν. Urlis Il;re Nosfer a clero, illi a populo Antioclieno Steplan
varie dicia est, tà Evyäïta , ut hoc loco, el apud occisum esse tradunt. Ubi obiter notandum , Nj
Cedrenunt ; Ý Eixaiza , el Eöyávia etiam legilur cephori interpretem maiôeş 'AVTIOy6wv, qua voce
apud Zonaram . Theodoropolis autem alio nomine Nicephorus cum Evagrio usus est, Antiocheni dueri,
deinceps vocala est, vii hem testatur tom . II is ineple reddidisse .
ΠΟΙ ΝΟΤΕ.
(5)Alaves. Sic C , ubi vide Dufres ). («, Αμφίκαιη. . νκοδομη.
567 JOANNIS MILILE 568
em et mortis ei 332 auctor fuit, imperio ne0 Α εμού προέδωκεν αυτόν και απέθανεν. Πώς17 τή έμή,
( ati ait ipse) se prest ans fidelem. Quin el ubi φησί, βασιλεία πιστά φυλάξει (85); μικρόν γάρ,εάν
primum allo!everit Casar filius ejus, Onino ct ανδρωθή 28 ο υιός αυτού ο Καίσαρ, πάντως και εμε
lidem suam erga me violaliil. At ego illi fidem Toxpabaivel.'Ey od où trapéérv aüzdy, à27,à xalaů.
inemfiberavi, ipsum patricin protinus, ili- τον εποίησα επί τόπω πατρίκιον και στρατηλάτην
tizeque prefectoconstituelo ; filiatra clian cjus και τον υιόν αυτου Καίσαρα • εκέλευσεν ούν σφαγή
Cesarem renuntianlo . Imperator itaque Armalun, ναι τον 'Αρμάτον, ώς επίορκον, και εσφάγη, ως αν
11nquam perjurn, occidi jussit : quod et factum έρχεται κατά το Δέκιμον (86)(d), εις το ιππικόν θεω
est inlerim dum, Decimum pertransiens, circum ρήσαι. Και μετά το φονευθήναι 'Αρμάτον τον υιόν
ingreileretur Iudos specialurus. Postcodem Armali, αυτου Βασιλίσκον τον Καίσαρα [ 95] παιδίον όντα
Basilisrum filium ejus, adolescentulum, Cynici , εχειροτόνησεν επίσκοπον εν Κυζίκω τη μητροπόλει
que Hellesponti metropolis est, episcopum desi- της Ελλησπόντου.
gnavil .
Πujus sub imperio Samaritani, Palestinamin- 'Επί δε της αυτού βασιλείας τυραννήσαντες οι Σα.
colentes , tyrannidem capessenles , Justasain μαρείται έν Παλαιστίνη έστεψαν λήσταρχον ονόματι
quendam, Sanmarilanum, latronum principem , ο Ιουστασάν (e) Σαμαρείτης και εισήλθεν εν Καισα
dialenate cinxerunt. Ηic itaque, Cesareamingres- ρεία και εθεώρησεν ιππικόν και εφόνευσε πολλούς
S::s, circensia spectavit ; nullosque Clhristianos Χριστιανούς ηγεμονεύοντος της πρώτης Παλαιστίνης
interfecit , Porphyrio tunc temporis Syrie Prime Πορφυρίου. Ο δε αυτός Ιουστασάς έκαυσε τον "Αγιον
preferturam tenenle. Quin el S. Procopii quoque Προκόπιος (1) επί Τιμοθέου επισκόπου Καισαρείας.
1emplum concreavit, Timollie0 tum selein Cae- Και ελθών ο δούξ Παλαιστίνης 'Ασκληπιάδης μετά
sarienseum occupanle. Supervenientes autem ei της αυτού βοηθείας και ο ληστοδιώκτης (9) Ρήγης,
Palestine dux Asclepiades cum copiis suis et ο αξιωματικός Καισαρείας 29, μετά των 'Αρκαδια
Rieges, latronum insectator , Cesariensis axio- κών ( a) , ορμήσαντες κατ' αυτού συνέβαλον αυτό
maticus cum Arcadiacis , Justasam adorti sunt : και παρέλαβον αυτόν και απεκεφάλισαν τον αυτόν
prelioque commisso , comprehensum tyrannum Ιουστασάν, και επέμφθη η κεφαλή αυτού μετά του
capite multarunt, caputque ejus regiumque dia- διαδήματος το βασιλεί Ζήνωνι. Και ευθέως ο βασι
dena Zenoni imperatori miserunt . Zeno itaque λευς Ζήνων εποίησε την συναγωγήν αυτών την ου
synagogam 383 Samariticam, quam in monte σαν εις το Γαργαζί 20 όρος (87) ευκτήριον οίκον της
Gargazi habuerunt; in oratoriam rdem convertit, c Αγίας Θεοτόκου Μαρίας, ανανεώσας [94] και τον
S1nclie Deipare Marie sacralam;instaurato etiam "Αγιον Προκόπιος, ποιήσας διάταξιν μή στρατεύεσθαι
Sancti Procopii templo . Quinetiam et Samaritarum Σαμαρείτης (88), δημεύσας και τους ευπόρους αυ
polenliorum bonis publicatis , edicto cavit , ne των · και εγένετο κατάστασις.
quis ex Samarilis deinceps militaret. Sic itaque res ad pacem redacta est.
VARIÆ LECTIONES.
17 πώς – φυλάξει Chron. Pasch. p. 396 C, et Malale codex al sec. 2nu, ώς - φυλάξας Ox.
28 ανδριωθή Ox. 29 Καισαρείας Cli., Καισαρίας Ox. 30 Γαργαζί. Γαριζιν Ch. el Ducangitus in Clhron. V .
ad p. 62 E .
ED, CHILMEADI NOTÆ .
(85) Ως τη έμή βασιλεία, φησί, πιστά φυλάξας. Samaritanis sacrificiiet orationis causa frequen
Chr . Αlex. habet, πώς τη έμή βασ. πιστά φυλά - lalum , atque causa Tali exstructum. Tempore
E:! . ad quam lectionem codiceni etiam nostrum Alexandri Macedonis Manasses , Jaddi pontificis
ns. recensi manu correctum inveni. Cælerum ubi Judæorum frater, eo quoll alienigenam duxisset
sensus aliquis inde elici poterit , lectionein veterein uxorem , Nicasam nempe , Sanabellelis Samarie
retinere satius est. ducis filiam , ab altari pulsus est. Socero Manasses
( 86) Kατά το Δέκιμον. Chr. Alex , halbet, κατά το rem defert, qui ei pollicetur , si liliam suam reli
cóxipov , corruple : qiiod a Radero redditur, in spe . neret, se ei et sacerdotium conservalurum , alque
ciem , etc. Cæteruman to Aéxiyov loci cujuisilam circo eliam pontilicem , el Jucem eorum locorum quibus
vicini nomen fuisse videtur . Occurrit ilerum infra , ipse imperaret, eum creaturum . Annuil Manasses :
ubi de Illo ab imperatrice insidiis pelilo mentio exstrucio itaque in Garizino monte lemplo , Sana
facta est : Και ιππικού αγομένου, ώς ανέρχεται διά bellet generumsuo pontifice ) ibidden constituit,
των πουλπιτών επί το Δέκυμον, έκρουσεν αυτόν και cui exiade adhesit populis Samaritanus. Vide
προτραπείς σχολάριος, etc. - Josephi Anliquit. Judaic . lib . XI, cap . 8. Ad hunc
(87) Εις το Γαργαζί όρος . Chr . Αlex . Ιegit, εις το monterm resperit Samaritana, Joan., cap. IV, di
καλούμενος Γαργαρίδην. Suspicor legendum το D cendo : Patrcs nostri in hoc monte adorarunt , etc.
Γαριζόν ήρος, Mous enim Grizio Sani juni - ( 88) Μή στρατεύεσθαι Σαμαρείτην. Pene Iujus,
nel; in quo celeberrimum erat lempluin illud a qua criminalibus aliquando civili, quandoque mi
HODINOTÆ .
(d) Δέκιμον. De Decimo vite Dufresn. in CP. convenienter ανανεώσας και τον οίκον του αγίου
Clhrist., Tib. 1, Sect. 1 , n. 3. Προκοπίου.
(e) Ιουστασάν. C Ιουστουσάν. Eijio Scal. Iου- ( 4) “ Ο ληστοδιώκτης. C. ώς ληστ. ubi legi placet
στασαν Sellel ac iterum prefert, Mox in C Ουιστασ3 Dfresnio και ληστ. vel ώς και ληστ . De hoc ma
corripie', el slaliin 'loustacãv. gistraru vide eundein in Gloss. Med . Grecil .
(4) Τον "Αγιος Προκόπιον. Ο την εκκλησίαν του (! ) 'Αρκαδιακών. C Αρκαδιανών. Sed cod , Vat .
prou llposou,mendose ,utpaiei ex seq ., ubiNostro cum Sostro concinit.
19 CHRONOCRAPHIA . - LIB . XV. 570
Επί δε της αυτού βασιλείας Θευδερίχος και από Α Εodemin:perante, Tlleulericlius quidam, excon
υπάτων, ο υιός Ουαλέμερος (89), εν Κωνσταντινου - sul, Valeineris filius (qui Constantinopoli enutritus
πόλει ανατραφείς και αναγνούς, στρατηλάτης ών !itterisqueintulusfuerat, et praesenlis militia15
πραισέντου και έωρακώς τι υπέστη Αρμάτος , φο- dem magister constitulus), cuo Armalifatum apud
6ηθείς τον βασιλέα Ζήνωνα, έλαβε την ιδίαν βοή - se reputasset, meluens sibi al imperatore Zenone,
θειαν και εξήλθεν από Κωνσταντινουπόλεως, επί Σα- relicta Constantinopoli , et assanoplis secum copiis
λαβρίαν απιών διά τους εκεί καθεζομένους αριθμούς. suis,in Salabriam devenit, ob numeros militares
Και τυραννήσας παρέλαβε την Θράκην πάσαν· και ibi collocalos. Tyrannidem vero aliripiens , Tra
ήλθε κατά του βασιλέως Ζήνωνος έως Συκών πέραν ciam universalm occupavit : quin el contra Zeno
κατέναντι Κωνσταντινουπόλεως, κόψας και τον αγω- nem imperatorem arm movens , ad usque Syce
γον της πόλεως. Και ποιήσας ημέρας πολλάς, και η trajeclum , Constantinopoli e regione situun ,
μή δυνηθείς βλάψαι τον βασιλέα , ανεχώρησεν εκεί.. pnelravit ; aqueluctu etiam urlbis excis0, Cul
θεν ορμή σας επί της Ρώμης (90) , τότε κατεχομένην que per multos dies urbi incubuisset, niliil tamen
υπό του Οδοάκρου, ρηγός των Βαρβάρων. Και πολε - imperatorem Icedere potuerit ; inde movens, Ro.
μήσας αυτό κατά γνώμης και προδοσίαν της συγ- main lendit, Odoacri, Barbarorum regi,tumparen.
κλήτου Ρώμης, παρέλαβεν ανεπηρεάστως 31 την αύ- B tem. Quicum inito prelio , ex senatorum consensu
την Ρώμης και τον Οδοάκρον πήγα και εφόνευσεν et proditione urbem Roman ipsumque Oloncrerm
αυτόν και κατέσχε της Ρώμης, [95] γενόμενος αντ' nullo negotio cepit. Quo occiso , ipse Romanum
αυτού ρήξ εν αυτή έτη μζ' (91). Και έφιλιώθη Ζή- regnum sibi vindicavit , regnavitque ibi per annos
νω μετά ταύτα τώ βασιλεί , και πάντα όσα έπραττε XLVII. Tlieudericlius autem, postline in gralian
κατά γνώμην αυτού , και τους υπάτους χρηματίζων cum Zenone rediens, omnia and mentem ejus agi
Κωνσταντινουπόλεως και τους επάρχους των πραι- tabal : consules eliano ipse Constantinopolitanos
τωρίων , και τα κωδικίλλια 31 (92 μέν των αυτού 384 et pretorio prefectos designans ; a Zenone
αρχόντων των μεγάλων από του βασιλέως Ζήνωνος imperatore itidem magistraluum suorum prima
εδέχετο, μηνύων αυτώ τίνα ήθελε προαχθήναι » και riorum oιnium codicillos, consulum etiam sci
τους σκηπίονας δε των υπάτων (93)επί του βασιλέως piones (indicatis prius, quos al dignitatem illam
αυτου ελάμβανεν 33. proveclos ipse vellet), accepit.
" H μόνον δε δήξ εγένετο και αυτός Θευδερίχος, προσ - Jus vero regiumapud Τheudericum solum re
ήλθεν αυτώ μία χήρα, συγκλητική Ρώμης, ονόματι ηmansit. Accedit autem ad eum patricia quadam
Ιουβεναλία, διδάσκουσα αυτόν, ότιΤριάκοντα 3 έτη , Romana, nomine Juvenalia, femina vidua, his
έχω δικαζομένη μετά του πατρικίου Φίρμου · αλλά “ verbis eum interpellans : Causam, [ ο rex,] que
ευλύτωσόν με. Και ενεγκών τους δικολόγους (i ) των milhi cum patricio Firmo intercessit tolis jamXXX
αμφοτέρων μερών είπεν αυτοίς: Ει μή διά της αύ- annis , Tu milhi expedi. Accersitis itaque utrius
ριον και της μετ' αυτής 35 δώσετε 38 αυτοίς τον όρον que partis causidicis : Nisi (inquit eis) intra bi
και απαλλάξετε αυτούς 86, αποκεφαλίζω υμάς. Και duan Titibus istis ad exitum perductis, clientes
καθίσαντες διά των δύο ημερών είπαν τα δοκούντα liosce dimiserilis, capite vos pleclam. Causa ita
τους νόμους, δεδωκότες αυτοίς όρον και απαλλάξαντες que per biduum agitata , causidici sententiamjux12
αυτούς. Και άψασα κηρούς (3 ) Ιουβεναλία προσηλ- leges ferebant et litigantes dimiserunt. Juven:alia
. VARIE LECTIONES,
31 ανεπηρεάστως Ch., ανεπερεάστως Ox. 33 κωδικιάλλια Ox., κωδικίλλια Clh. 33 ελάμβανεν. "! μόνον.
ελάμβανε μόνον Ox . 36 τριάκοντα έτη. « Chr . Αlex. habet, τρία έτη. » Cli . 35 μετ' αυτής. μετ' αυτήν
Ch. 38* δώσετε Ch., δόσετε Ox. 36 αυτος Cli., Chron. p . 327 C, αυτοίς Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
litari tantum , est et ubi alterutro munere fungendo tenuit Odoacer : qua post triennalem tandem obzi
interdictum fuit , frequens apud auctores occurrit dionem capta , Theudericus Odoacrem , dolo licet,
mentio . Noster etiam supra hæc habet, in Mar- interemii lamen, lili testantiir Procopius Gothic.
cialio , qui tumultuantes Prasinos poena hujusmodi lib , 1 ; Paul. Diacon . lib . XV ; Jornand . De rebus
coercuit : " Οστις και διάταξιν αυτού θείαν εξεφώ- Geticis , Cap. 57.
νησε (ταραχής γενομένης παρά τών του Πρασίνου (91) " Έτη μζ'. Τriginta tantum annos cum re
μέρους) μή πολιτεύεσθαι Πρασίνους, μήτε στρατεύε- D gasse asserit Jornades, De regn. Success. in
σθαι , επί έτη τρία . Zenone.
(89) Ο υιός Ουαλέμερος . Thendericlus , sive (92 ) Και τα κωδικιάλλια . Scr. κωδ.κίλλια, κωδι
Theodericus , Theodemiris erat lilius ; Valemir vero xénos, el xuôixiancov , codicillus.
ejus patruus eral. Viile Paul. Diac. lib . xvi et Jor ( 95) Και τους σκηπίονας δε τών ύπάτων, σκη
pand. De reb . Get. cap . 52. It'wv, et ox ! loy, scipio est ; quo vocabulo auctor
(90) Ορμήσας επί την Ρώμην. Ista a vero Symbolum, sive sigue CoIIsulare sign: re vile
aliena sunt : non Romam enim , sed Ravennam lur.
HODII NOTÆ .
(i) Δικολόγους. Causidicos vertil interpres Hoster : καθίσαντες. Εum vile.
Jizere ! Dufresnius ; nam si adrocali, inquit, Se'll ( ) Knogus. Cua accensis cereis Theodoricum
causidici sive patroni, que vis est vocabuli, intel convenit senatriz illis, q110 anpliorem bonorem ("x
ligantur , ii non judicanli si judices ipsi, n ? eruis biberes. De 110 more inteallir Dufrysol. ad locuri.
videlur olsislere , lametsi ii salis indicantur roce
571 - JOANNIS MALALE 572
itaque cereis accensis, ad regen venit ; gratiasque Αθεν αυτώ, ευχαριστούσα3ο* ότι [96] ευλυτώθη 27 της
ei egit, quod a lite absoluta esset. Theuderichuς δίκης και ήγανάκτησεν ο αυτός Θευδερίχος κατά 38
autem causi li is indignatus est , accersitisque . των δικολόγων, και αγαγών αυτούς είπεν αυτοίς: Διά
dixit : Quorsum, quam uno biduo extricastis, cau- τί, και εποιήσατε εις δύο ημέρας και απηλλάξατε αυ
Samin tolos triginta annos Iraxistis ? Causidicoς τους, εις τριάκοντα έτη ουκ εποιήσατε ; και πέμψας
itaque utriusque partis capite truncavit : metusque απεκεφάλισε τους δικολόγους των αμφοτέρων μερών,
inde reliquis incessit ingens. Decrelum etiam de και εγένετο φόβος πολύς. Και εποίησε διάταξιν περί
singulis legibus edidit. εκάστου νόμου .
Deinde Roma relicta, Ravenne, urbi maritime, Και εξελθών από της Ρώμης ώκησε την Ράβεν
ad vitae exitum habitavit. 385 Post quem demor - ναν29, πόλιν παράλιον, έως θανάτου αυτού . Και μετά
tuun , Romanum regnum obtinuit Alarichus, ejus θάνατον αυτού εγένετο ρήξ Ρώμης και έκγονος αυ
nepos. Arianus vero erat, id est, Exociοnita. του 10 ( 94) 'Αλάριχος ( %). Ην δε 'Αρειανός το δόγμα
Imperante autem Zenone, secundas divine ire τι, ό έστιν Εξακιονίτης ( 95 ) (1).
vices perpessa est Constantinopolis ; parva urbis 'Επί δε της βασιλείας Ζήνωνος έπαθεν υπό θεομη
parte, ad Taurum usque, Terra Cremoribus con- νίας σεισμού το δεύτερον αυτής πάθος Κωνσταντι
cussa. Quo tempore etiam sexta vice passa est Ni- υ νούπολις επί ολίγον διάστημα , έως του Ταύρου.
comedia , Bithynize metropolis ; Delenopolis etiam, "Έπαθε δε τότε και Νικομήδεια, μητρόπολις της Β.
ejusdem provinciae arbs. Quibus instaurandis in- Ουνίας, το έκτος αυτής πάθος , ομοίως δε και Έλε
peralor plurima largitus esi . νούπολις 11 της αυτής επαρχίας και πολλά παρέσχεν
αυτοίς ο αυτός Ζήνων.
Misdem temporibus adversus imperatoren insur- Εν δε τη αυτού βασιλεία αντήρες και πατρίκιος
gebat Illus patricius, Isaurus natione,imperatoris Ιλλους και2 ο "Ίσαυρος , ο φίλος του αυτού βασιλέως,
cliamamicus, quique eum ex Isauria, quo confuge- Ζήνωνος, ο αναγαγών τον αυτόν βασιλέα Ζήνωνα
rat imperator, Constantinopolim reduxerat. Quo μετά βοηθείας πολλής την δευτέραν αυτού επάνοδος
ubi cum imperatore advenisset , consiliis invicem (97) από της Ισαυρίας , ότε έφυγες από Κωνσταντι
communicatis, Zenonen identer liortalus est lus, νουπόλεως βασιλεύων."Οστις 1λλούς ανήλθεν εν Κων
ti s0crum suam ex urbe ejiceret ; ne deinceps ei, σταντινουπόλει μετά του αυτου βασιλέως Ζήνωνος :
ut antea insidiarelur . Imperator itaque Illum in και ως θαρρούμενος παρ' αυτού και θαρρών αυτώ,
Isauriam remisit, uti Longinum fratrem suum inde έβουλεύσατο μετά του αυτού Ζήνωνος ο Ιλλους ώστε
abduceret. Descendens itaque Illus in Isauriam, ς εκβληθήναι την πενθεράν του αυτου Ζήνωνος από
co morabatur ii; imperatori interim rescribens, Κωνσταντινουπόλεως, ίνα μή πάλιν επιβουλεύση, ως
velle se per Verinamaugustam, Zenonis imperato- πρώτον. Και πέμπει τον αυτόν "Ίλλον και ο Ζήνων εις
ris Socrum, libellum indemnitalis a Zenoneimpe- τήν 'Ισαυρίαν, ένα ενέγκη Λογγίνον τον αδελφόν Ζή
ratore, a quo meluebat sibi, accipere. Suadelbal νωνος. Και κατελθών ο αυτός Ιλλους και απέμεινεν εις
itaque Zeno Verinam 386 Augustam socrum suam την Ισαυρίαν, γράφων, φησί, Ζήνων ώστε λαβείν
in ea de quibus ipse cum llo consilium habueral ; αυτόν λόγον διά Βηρίνης και της δεσποίνης, της πεν
nempe uti in Isauriam descendens, Illo libelluni θεράς του αυτού Ζήνωνος βασιλέως, ώς φοβούμενος
indemnitatis ab imperatore, quem metuelhat, con- τον βασιλέα Ζήνωνα. Και έπεισε την αυτήν δέσποιναν
cederel ; simul etiam inde eum cum Longino, Ze- Βηρυναν ο βασιλεύς Ζήνων, ο γαμβρός αυτής, κατά
nonis fratre, abduceret. Verina itaque, in Isauriam τα δόξαντα μεταξύ Ιλλου και του αυτού Ζήνωνος,
descendens, ab Illo accepta est : qui deinde eam ώστε κατελθείν και δούναι Ιλλου λόγον απαθείας, ως
in castrum quoddamIsauricum, a presidio nume- φοβουμένου Ζήνωνα, και ανενέγκαι αυτόν και τον
Toso custodium, inclusit. Ipse interim, accepίο αδελφόν αυτού Λογγίνον. Και κατήλθεν ή αυτή Βη
se to Longiuo, inperatoris fratre , Constantino- ρινα εις την Ισαυρίαν και δεξάμενος αυτήν Ιλλους
VARIÆ LECTIONES .
36: ευχαριστούσα Ch. , ευχαριστώσα Ox. 37 ευλυτώθη Ch., ευλυτώθην Ολ. 38 κατά Chron.,
μετά Ox . ' 39 'Ραβεννάν Ox ." ' 40 ' Αλάριχος. "Αταλάριχος ' Ch., Chron. Conf. ad p . 53 Α . Ελ.
ληνούπολις Ox. 49 'Ιλλους. Ιλλους Ox. hic el 15 . 68 "Ίλλον, Sic et Cedrenus p. 554 C , M : lchus apud
Suiduin v. Ila untpéTI!0 , ubi est etiam quod ab '1720īs formari non potuit " . Malalas aulein variare
formas norimim vocabulorumqne solet. Fallituir Toupius Emend. vol. I, p . 262. ** '1200s Ox. Eodem
quo accentu p. 386-589. 68 Βερίνης Ox .
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(94) Ο έκγονος αυτού 'Αλάριχος. Sr. 'Αταλά - D add Tendericum potius referenda existino, qui
p .xos. Tenerichum enim in regno ( scepil jiepos quidem Arianlis cral ; cum Athalaricus, oli talem
ejins Albalaricus, Amalasuentha liliae , et Eutarici teneram (octennis enim tantum , ut Procopius
lilinis. Vide Jornand . De reb . Getic. cap . 69 ; Pro . Golthic . lib . I, vel saltem vix decennis , ul Jor
cupium eriam , Golchicor. lib . 1. mandes vull, ad regnun eveclis (61), de contro
(95) " Ο έστιν 'Εξακιονίτης. Legendum 'Εξωκιο- versis filei articulis ut parum sollicitus fuerit ,
viens, uti supra monuimals. Chr. Alexandrini in - Becesse esi,
terpres isla Atalaricum respicere vult : ego vero
ITODI NOTÆ .
(6) Αλάριχο :. C 'Αταλλά . (1) Εξακιανίτης ιος Ιοςο Εξωχιονίτης.
515 CHRONOGRAPHIA . – LIB. XV. 574
απέκλεισεν εις καστέλλιον εν τή Ισαυρία έχουν και 5 polim revertitur. Porro autemIllus, ad senatoriam .
βοήθειαν πολλήν, και κελεύσας αυτήν διά στρατιωτών patriciangue dignitalem evectus, consul quoque
φυλάττεσθαι , και λαβών Λογγίνον τον αδελφός του factus et magister, onneln ubique Renap. admini
βασιλέως , ανήλθεν εν Κωνσταντινουπόλει. Και εγέ- slravit. Longinus etiam,imperatoris frater, consul
νετο και αυτός Ιλλους συγκλητικός και ύπατος και creatus est, el presenlis militice magister. Ηic vero
μάγιστρος και πατρίκιος, διοικών την πάσαν πολι- Constantinopolitanis quatuor factionibus saltatores
τίαν. Ομοίως δε και ο Λογγίνος ο αδελφός του βα- quatuor Emmalos minores distribuit : quippe qui
σιλέως εγένετο στρατηλάτης πραισέντου [98] και turn fuerunt salvatores celebres, velerani admodum
ύπατος και παρέσχεν εις τα τέσσαρα μέρη Κων- erant ; quos largilionibus abunde donatos, liberos
σταντινουπόλεως ορχηστάς 17 εμμάλους μικρούς τέσ- esse jussit. Prasinis vero Autocyonem quemdain
σαρας (96).“ Ησαν γάρ οι ορχούμενοι εν Κωνσταντι- Alexandrinum dedit Emmalum, Caramallum voca
νουπόλει εύφημοι παλαιοί, και εποίησεν αυτούς λύ- tum : Venetis vero Chrysomallum dedit Rhodum
σαι, πολλά χαρισάμενος αυτοίς ."Έδωκε δε τοις Πρα- quendam, et ipsum Alexandrinum : Russais vero
σίνοις έμμαλον τον Αυτοκτονα τον λεγόμενον Καρά- Helladium quemdam Einisenum : Albatis denique
μαλλον από'Αλεξανδρείας της Μεγάλης, και τον Ρό- Margaritam quem vocant, Catzimyo dedit quem
τον τον λεγόμενον Χρυσόμαλλον , [99] και αυτόν B dam, Cyzicenum. Tum veroLonginus consulation
'Αλεξανδρέα, εις το Βένετον, και Ελλάδιον τον από suum secundum deposuit .
"Εμέζτης της πόλεως εις το Ρούσιον μέρος· έδωκε δε και τον λεγόμενον Μαργαρίτης τον Κατζάμυν τον
από Κυζίκου ενεγκών τοϊς Λευκοίς. Και απέθετο την δευτέραν αυτού υπατείαν Λογγίνος.
Η δε βασίλισσα Αριάδνη ή του αυτού Ζήνωνος 387 Ariadna autemimperatrix, Zenonis uxor ,
γυνή , δεξαμένη παρά της ιδίας αυτής μητρός γράμ- clain acceptis a malre litteris, imperatorem oravit
ματα λάθρα και παρεκάλεσε τον βασιλέα Ζήνωνα ένα uti Verina Augusta castello, ubi conclusa erat, exi
απολυθή από καστελλίου 18 (97) , όπου ήν αποκεκλει- meretur . Jubel eamimperator, uti patricium llum
σμένη η δέσποινα Βηρίνα . Και είπεν αυτή ο βασιλεύς super ea re interpellaret. Illum itaque accersitan
Ζήνων ένα αίτηση τον πατρίκιον Ιλλουν περί αυτής. regina Ariadna Iacrymans olsecravit uti Veri
Και μεταστείλαμένη η βασίλισσα Αριάδνη Ιλλουν nam matrem suam liberaret. Verum Illus pelenle )
ήτησεν αυτόν μετά δακρύων δια την αυτης μητέρα aversalus , Quare, inquit, Verinam tibi queris ?
VARIÆ LECTIONES .
* έχον Ch., έχων Ox. 61 όρχιστές Ox. 68 καστελλίου Ch., καστελίου Ox.
ED. CHILMEA DI NOT AE .
(96) Αρχιστάς εμμάλους μικρούς τέσσαρας. Scr. c DeChrysomallo saltatore nihil mihi alibi occurrit :
CoxToràs themandous . ut infia etiam babeinus Chrysomallam tamen saltalriculam quamdam habe
Χρυσόμαλλον, et Καράμαλλον : quae omnia a μαλ - ηιus, Theodore imperatricis , Justiniani uxoris,
293, vellus, coma promissa , composita videnlur . amicam familiarem , apud Procopium Cæsariens.
Verumn unde nomina isia saluatoribus, sive pan - in Histor. arcan . : Χρυσομαλλώ δε αύτη πάλαι μεν
tallinois bisce indita fuerint, Tibenler ab aliquo ορχηστρις εγεγόνει, και αύθις εταίρα, etc. Εaden
eliscerem , utrum ab insignis , sive indumenti habes apud Suidam : Χρυσομαλλο όνομα όρχη -
5 iere quodam, necne : propria enim eorum no- στρίδος, είτα εταίρας : ήκμαζεν επί Ιουστινιανού
nina hæc non fuisse , ex auctoris verbis satis xai Oscôispas. Sullatorum autem horum usus erat
: pparel, el quod unicuique eorujn vocem Éuuale ad populi oblectationem , sed præcipue ad sedandos
in altribuit. Caramallum tamen , pantomimum ſactionum lumultuantium frequentissimos mollis.
nobilem , a scriptoribus variis memoratum invenio : Discimus ex Tlieodorici regis ad Agapitum urb .
iler quos 'Apollinaris Sidonius , carm . 23, ad præf. epistola , apud Cassiodorum Variar. lib . 1,
Consentium Narbonens. hæc habet : epist. 32, ubi hæc habentur : Verum ne posthac
Coram le Caramallus, aut Phabalon , ulla possil ilerum furiosa contentio provenire, Hel.
Clausis faucibus, et loquenle gestu , ladius demedio voluptatem populo præstalurus in
Vutu , crure , genu, manu , rolalu , Iroeat ; habiturus æqualitatem menstrui cum creleris
Tolo in schemale vel semel latebit. Prasinipantomimis. Vide el ejusdem lib . , epist. 20 ,
De allero illo ye!povóuo nibil alibi inveni ; verum ubi Helladium et Theodorum , pantomimorum par,
populi electioni proponit Theodoricus rex . Hella
Caramallum hunc ipsum auctoris nostri sallatri- ' D dius autem iste idein forsan fuerit cum hoc ejus.
eulum fuisse facile crediderim : hisce enim" ipsis dom nominis sallalriculo, quem auctor noster infra
psis dem
Zenonis imp. lemporibus , quo Caramallus Con . Russauis .a Longino dalum fuisse scribit : qui post
stantinopolim adductus esl , Boruit Apollinaris. · Zenonem mortuum Romam se recipere potuerit :
Anne hunc etiam intelligat Speusippus, ad Panja peregrinuni enim euin illuc advenisse apparet ex
fetam pantomimam scribens, apud Arislænelum
Epist. lib. I, epist. 26 , his verbίς : " Ενα δε μόνον dicta Theodorici regis Epistola Cassiodor. Variar .
lib . I, epist. 20 . Theodoricus autem Goihus hoc
προσφυώς μιμουμένη τον Καράμαλλον τον πάνυ ipso eral lempore : Constantinopoli enim educa
απάντων έχεις την μίμησιν ακριβή , videant eruditi. lus, el a Zenone imp. filius eliam adoplatus, ab
Leontius eliam epigrainmatista Antholog . lib . iv, eodem ad lialiam ab Odoacris, ejusque barbaro
Caramallum quemdam ogxnotiv hoc celebral car rum manibus liberandam missus est ; quo bello
1.ne . post triennium absoluto , regnuiin ltalice longo
Μυσάων δεκάτη, Χαρίτων Καράμαλλε τετάρτη, deinde tempore tenuit : uti lesialur Jornandes, de
Τερπωλή μερόπων , αστέρος αγλαΐη. rob . Gel. 57 et 59. Vide etiam laul. Diacon .
" Όμματά σου, και ταρσά ποδήνεμα, και σοφά ib. XVI De gest. Roun.
χειρων ) (97) Καστελίου . Scr. καστελλίου. Κάστελλος, et
Δάκτυλα, και Μουσών κρείσσονα, και Χαρίτων'. καστέλλιον, μιο castello dixerc (Grici recentiores. "
ST5 JOANNIS MALALA
n ut, sublato vro tuo, imperatorem alium sufi- A Βηρυναν να απολυθή και ουκ επείσθη Ιλλους, αλλά και
ciat? Ariadna itaque imperatorein rursus compel- λέγει αυτή: Τί αυτήν ζητείς και ένα ποιήση πάλιν άλ .
lans : Ergone, inquit, Illus iste, an ego polius in λον βασιλέα κατά του σου ανδρός ; Και πάλιν είπεν
palatio dominor ? Respondens ei imperator : Age, η Αριάδνη τώ βασιλεί Ζήνωνι , ότι Ιλλους εστιν εις
dixit, si quid possis , quid moraris ? Ego ιuus sum. το παλάτιον ή εγώ; Και λέγει αυτή ο βασιλεύς, ότι
Exinde igitur Ariadne Illo insidias struit ; circensi - Εί τι δύνη , πράξον · εγώ σε θέλω. Και λοιπόν η

-
- -- - -
bus autem celebralis, dum ad Decimum per Pulpita 'Αριάδνη κατεσκεύασε του φονεύσαι τον Ιλλουν και
transirel Illus , Sporacius quidam scholarius, ad ιππικού αγομένου , ώς ανέρχεται δια των πουλπιτων

- - -
hoc conducius, galio caput ejus impetivit, animo επί το Δέκιμον, [100] έκρουσεν αυτώ και και προτρα
cum per micilium dissecandi. Ilo autem Spatharius πείς σχολάριος (98) σπαθίω κατά της κεφαλής, ονό
forte astilit ; qui supervenieulem gladiumanimad- ματι Σποράκιος, βουλόμενος εις δύο αυτον κόψαι :
vertens , dextra manu ictum ejus excepit : cujus la- και ευρέθη ο σπαθάριος του Ιλλου (99) εγγύς, και
men mucro, ipso in descensu ad Illi caput allisus, προσεσχηκώς το ξίφος κατερχόμενον τη δεξιά αυτού
dextram ei auren precidit ; scholarius autem e χειρί εδέξατο και κατελθούσα η αρχή του ξίφους
vestigiointerfectus est. Αt vero Illum satellites ejus, εις την κεφαλήν αυτού έκοψε το ώτίον του αυτού
lumeris suis levalum, domum deportabant. Impe- Β Ιλλου το δεξιόν · και εσφάγη ο σχολάριος επί τον
rator autem, bis auditis, juravit se istarum in τόπον. Ο δε Ιλλους κουφισθείς υπό των ανθρώπων
Illuminsidiarum inscium esse : sed fidem ei Illus αυτού απηνέχθη εις τον ίδιον αυτού οίκον βασταζό
derogavit. 338 Exinle itaque ei infensus, vin- μενος. Ο δε Ζήνων ακούσας επωμόσατο λέγων αγνοείν
dictam meditatus est : melius vero aliquanto sese την κατά Ιλλουν 80 κατασκευήν, και ουκ επείσθη ο
habens, sinum trajecit , facinus aliquod patraudi Ιλλους, αλλά έχων την λύπην περιοδεύετο και
animo. Al extreinum vero cum integer esset , et κάλλιον δ' εσχηκώς απήλθε πέραν , βουλόμενός τ!
vulnus jam cicatrice obductum esset, imperatorem πράξαι· εις τέλειον δε υγιάνας έμεινεν έχων της
adiit, in Orientem ad tempus aliquod secedendi πληγής την ωτειλήν. Και εισελθών προς τον βασιλέα
licentiamimpetrans, nempe ob aeris, ut ipse pra se Ζήνωνα ήτησεν αυτόν επί την Ανατολήν απολυθήναι
ferelat, mutationem : nondum enim, dixit, satis se πρός ολίγον χρόνον διά το τους αέρας, φησίν, αλλά
a vulnere revaluisse . Imperator autem, votis an- ξαι, επειδή ήσθένει από της πληγής. Ο δε βασιλεύς
luens, Imagistri eum munere liberavit, militumque Ζήνων πεισθείς διεδέξατο αυτόν εκ της αρχής του
in Oriente magistrum constituit, polestate ei omni μαγίστρου και εποίησεν αυτόν στρατηλάτην Ανατο
concessa. Praeterea quoque Illus Leontium patri- . λής, δούς αυτώ πάσαν εξουσίαν. Και αυτός δε 'Ιλ
cium Pauline filium dari sibi comilem petiil; neipe " λούς ήτησεν αυτόν λαβείν μεθ' εαυτού προς θερα
cui Verinam Augustam, Ariadneimperatricis ma- πείαν [101] της Αυγούστας τον πατρίκιον Λεόντιον
trem , 1raderct Constantinopolim deducendam, τον Παυλίνης, εις το δούναι αυτή την δέσποιναν Βη
Quin et al.imperatore etiamlicentiam petivit, ili- ριναν την μητέρα της βασιλίσσης 'Αριάδνης , ένα
neris comiles alios, quos ipse voluit, ex senalu de- αναγάγη αυτήν εν Κωνσταντινουπόλει."Ήτησε δε τον
legendi. Hoc etiam ei concessit imperator. Ilus βασιλέα ο αυτο; 'Ιλλους λαβείν και άλλους συγκλήτι
itaque, adjunclis sibi Leontio patricio aliisque ex κους προς ιδίαν υπόληψιν και παρέσχεν αυτω. Αα:
Senatoribus , Antiochiam Magnam contendit : ubi ad κατήλθεν ο πατρίκιος Ιλλους (1 ), λαθών μεθ'εαυτού
topus exiguum commoralus , multaque civilbus τον πατρίκιον Λεόντιον και τους άλλους συγκλητι
largitus , inde in Isauriam ducit iler. Ubi Veriuam κους και κατήλθεν εν'Αντιοχεία τη Μεγάλη, ποιή
Auguslam ex castro educens, statim hoc ei nego- σας ολίγον χρόνον, χαρισάμενος αυτούς πολλά και εξ
tium dedit, uti Leontium patricium ( quem ad hoc, ήλθεν επί την Ισαυρίαν · και καταγαγών την δέ
utpote virum liberum, adduxeral) diademale insi- σποιναν Βηρίναν από του καστελλίου εποίησεν αυτην
giret. Quod cl fictum est , ad templum, D. Petri, στέψαι βασιλέα εις τον "Αγιον Πέτρον έξω της πόλεως
extra Tarsuin Cilicite situm. Quin et Veria, edi- η Ταρσού της Κιλικίας τον πατρίκιον Λεόντιον, πείσας
clis inperatoriis Sacrisque ubique per imperium αυτόν στεφθήναι, όντα άνδρα ελεύθερον. Και εποίη
enissis, a praefectis undique el militibus postalavit, σεν ή αυτή Βηρίνα Θείας κελεύσεις κατά πόλιν και
uti nihil 389 obnitentes, Leontiumimperatorem σάκρας προς τους άρχοντας και προς τους στρατιω
suum agnoscerent. Sed et sacranm etiam quandam, τας ώστε δέξασθαι αυτόν και μη εναντιωθήναι τινα,
VARIÆ LECTIONES.
49 αυτώ. αυτόν Ch. 50 Ιλλουν. Fort. Ιλλου. δ: κάλλιον Ch., καλλίων Ox. 52 χαρισάμενος αυτούς
πολλά. 1 και vel δε aliculbi desiderari videtur. .
ED . CHILMEADI NOTÆ ,
(98) "Έκρουσεν αυτώ ο προτραπείς σχολάριος. (99) Ο σπαθάριος του Ιλίου. Σπάθη, el σπάνον:
Leg. autóv. Scholarios vero , sive scholares dirtos spatha, sive ensis est : inde GTQOápios , ensilet:
fuisse milililili manipulos quosdam , ait imperatoris sutelle's : ubique occurrit apud Iucentiores i
el palatii custodiam destinalos, non est, posilam Græcos, liim Lalinos.
mullas doctorum virorum de hac re observationes, (1) Kai .657 Ò 72701x ! D/299 ;
quod ego hic monerem . και απήλθεν.
 IIA
7 7 C H R O NOGRAPI . - LIB . XV . 53
5
γράψασα δε σάκραν έχουσαν πολλά κακά περί Ζή- Α opprobriis in Zenonenm refertam, livulgavit. Paucis
νωνος. Και εβασίλευσεν εν 'Αντιοχεία ολίγας ημέ- itaque diebus Antiochic imperavit Leontius.
ρας.
Και γνούς Ζήνων ο βασιλείς έπεμψε βοήθειαν Ιmperator vero Zeno, liis auditis, ingentem
πολλήν και στρατηλάτης Ιωάννην τον Σκύθην. Και adversus eos exercitum emisit , silk ductu Joan
ακούσας Λεόντιος και Ιλλους και οι [102 ] μετ' αυτού nis Scythe. Quod ubi Leontio , Illo, celerisque
και ανήλθαν μετά Βηρίνης (2) εις το Παπύριν33 κα- eorum consciis , notum fuit; in Papyrium castel
στέλλιον (5)· και Βηρίνα μεν ιδίω θανάτο τελευτά. Inomnes , una cum Verina , se receperunt : uli
Παμπρέπιος δέ τις ως προδότης μετ' αυτών ών Verina , naturae concedens , diem suum obiit .
εσφάγη άνω και ερρίφη το λείψανον αυτού εις τα όρη. Pamprepius vero quidem , ob[castelli] proditio
Ιλλους δε και Λεόντιος φοσσευθέντες παρελήφθησαν· nem meditatam, in sunnma ejus parte occisus est ,
και πρόοδον δεδωκότες (4) παρά τω άρχοντι Σελευ- cadavere ejus in montes projecto. Illus vero et
κείας της Ισαυρίας από διαλαλιάς απεκεφαλίσθησαν· Leontius, obsidione cincti , capti sunt. Dutique
και αι κεφαλαι αυτών εισηνέχθησαν Ζήνων. εν Κων- in itinere sunt ad Seleucie Isurie prefectum,
σταντινουπόλει εις κοντάν 5% πεπηγμέναι » και πολύς , ob nn: leficentia suam capite multati sunt . Ca
όχλος απήει 53 θεωρών αυτάς •ήσαν γάρ απενεχθείσαι " pita vero eorum, Constantinopolim delata , all D.
τέραν εν Σύκαις επί τον "Αγιον Κόνωνα. Cononem , in opposilo lillore Syceno, lurbis inte
rim innumeris ad spectaculum concursitantibus ,
a Zenone contis aſlixa sunt.
'Επί δε της αυτού βασιλείας εβασίλευσε Περσών Ejusdem sub imperio Perozes Persis regnavit,
Περόζης 36. πολλάς δε ταραχές και φόνους εν τω αυτο quo tempore etiam Prasini tumulus Antioclie
καιρώ εποίησαν οι Πράσινοι εν 'Αντιοχεία εφόνευσαν maximos excitarunt , Judicis ad unum omnibus
γάρ, φησίν, Ιουδαίους μηδενός φειδόμενοι. Και δι - internecioni dalis. Quod in Theodoro Orientis
εδέχθη ο τότε κόμης της Ανατολής Θεόδωρος comite non ferens imperator , eum dignitate exuit;
αγανακτηθείς (5 ): [103] και ειρήνευσαν τα δημοτικά. ιumuliusque inde in populo consopitus. Impera
Και ανηνέχθη τω αυτώ βασιλεί Ζήνωνι το γενόμενον Ior autem Zeno, certior facius de eo quod a Pra
υπό των Πρασίνων προς τους Ιουδαίους ασέβημα : sinis in Judeos 390 pantratum fuerat , iralus
και ήγανάκτησε κατά των Πρασίνων των εν 'Αντιο- eis , Ouorsum, inquit, Judeos mortuos tantum
χεία, λέγων, Διά τι τους νεκρούς μόνον των Ιουδαίων ignibus mandarunt, quos eliam vivos concretmare
έκαυσαν; έχρήν γάρ αυτούς και τους ζώντας Ιου- c oportuit ? Res vero inde silentio sepulla est.
δαίους καύσαι. Και εσιωπήθη το πράγμα.
Ο δε αυτός βασιλεύς Ζήνων ερωτήσας Μαυριανόν Ιdem vero imperator Zeno Maurianum comi
τον σοφώτατον κόμητα, όστις πολλά αυτό προέλεγεν tem, virum sapientissimum ( qui multa ei pre
(ήν γάρ και μυστικά τινα ειδώς, και τις 87 μετ' αυτόν dixerat ; norat enim occulta quaedam mysteria),
βασιλεύει), προείπεν ότι και την βασιλείαν αυτού και interrogavit , Quis post se imperaturus esset.
την γυναίκα αυτού διαδέχεται τις από σιλεντια Respondit ille : Imperium simul, et uxorem tuam
ρίων (6). [Και ταύτα ακούσας38 ο βασιλεύς Ζήνων accipiel quidam ex silentiariis . [ Ποc audito, im
συνέσχε τον πατρίκιον Πελάγιον τον από σιλεντια- perator comprehendit Pelagium patricium, qui
ρίων] πληρώσαντα και ελθόντα εις την του πατρι- jam olium silentiariorum ] gradum supremium
κίου αξίαν, άνδρα σοφόν· εκέλευσε δημεύσας φυλάτ- ascenderat, et ad dignitatem patriciam provectus
τεσαι 89."Οντινα νυκτος οι φυλάσσοντες έπνιξαν και fuerat , virum sapientem: bonisque ejus publica
VARIÆ LECTIONES.
83 Παπύρις Ox. 8 κόντον Ox. 58 απίει Ox. 56 Περοζής Ox. 57 και τις. τίς Chron. Pasch. p. 528 Α .
38 xal taūta axousas, etc. 1 Quæ uncis inclusa sunt, ex Chr. Alex. supplevimus, qui hæc ipsa ex No
stro, vel uterque ex tertio quodam, transcripsit. Ch. 89 εκέλευσε δημεύσας φυλάττεσθαι. ) Chr. Alex .
habet, και δημεύσας αυτόν εκέλευσε φυλάττεσθαι · rectius ; και enim particula apud Nostrum deside
ratur. ; Ch .
ED. CHILHEADI NOTÆ .
(2) Και ανήλθαν μετά Βηρίνης. Και omnino re- D sus clarus inde elici poterit : doctis itaque enu
dundial. cleandum permillo .
(3 ) Εις το Παπυρις καστέλλιον. Evagrius, Eccles (5 ) 'Αγανακτηθείς. Vocabulum hoc a Nostro fre
Hist, lib. I , cap . 27 , rebelles hosce tons od llat !- quenter usurpatiir, diciturque, de eo qui in iram
p .ou asyouevoy y pOuplov se contulisse scribit. Jor - sive offensami alicujus incidil. Ui lib . XVIII : Mnve
Mandes elia 0 De regn. Success . Castellum hoc Ιουνίω, ινδικτιών: τη αυτή, εδέχθη ο επίσκοπος
Papyri 10 vocal : Addilogue supersolilo Isaurus do - Ρώμης Βιγίλιος, υπό του βασιλέως : ήν γάρ αγαν
no, omns sinιul conspirant contra Zenonem, cujus ακτηθείς, και προσφυγίω χρησάμενος εις τον άγιον
Thesauris in Papyrio custello munilissimo reperlis Sorrow , etc . Exempla passim occurrunt. Quod
desc& viunt. Marcellini ilem , Leontius interrer, ei autem hoc loco dicit, ñv å yavaxınosis, ad finem
Illus lyrannus in Papyrio Isauriæ castello capli ejusdem lib . xvii, inquit, xo.! à uspotépWY OUOXE
decollatique sunt. Forte itaque auctor μoler scri- 0έντων, etc., κατείπον Βελισσαρίου του πατρικίου :
pserit, εις το Παπύριον καστέλλιον. και εκ τούτου ύττό αγανάκτησιν γέγονεν.
(4 ) Και πρόοδον δεδωκότες. etc. Locum hunc ( 6 ) Διαδέχεται τις απο σ .λεντιαρίων. Yerba Itec
pessime suspectum habco, nec video quioain sen - sonant, ac si Anastasius silentiarii oflicio dudumu
 579 . JOANNIS MALALÆ
tis , ipsumcustodite tradidit . Ηinc vero, impera: Α έρριψαν εις θάλασσαν το λείψανον αυτού κατά κε.
toris ipsius ex mandato, custodes per noctem λευσιν του βασιλέως. Και ακούσας τούτο ο έπαρχος
strangularunt , corpusque in mare projecerunt. των πραιτωρίων Αρκάδιος ελοιδόρει τον βασιλέα Ζή.
Arcadius autem, prelorio praefectus, ubi hoc au- νωνα διά Πελάγιον' και ήλθεν εις τας ακοάς Ζήνω
dierat, imperatorem ob Pelagii cedem conviciis νος, και εκέλευσεν εισερχόμενον εις [104] το παλάτιον
insectatus est : quod ubi ad Zenonis aures perve σφαγήναι. Ο δε Αρκάδιος, μαθών τούτο, ώς μετεστάλη
nisset , jussit illum , simul ac palatium ingredere από του βασιλέως, παρερχόμενος από της 60 εκκλη.
tur, occidi. Hoc ubi rescieral Arcadius , cum ab σίας (7),εποίησεν ως θέλων εύξασθαι· και κατελθ και
imperatore accersitus ecclesiam pertransiret , ex εκ του οχήματος εισήλθενείς την Μεγάλης Εκκλησίας
curru descendens , simulavit velle se precari : Κωνσταντινουπόλεως και έμεινεν έσω, και έδρύσθη
ecclesianique Magnam Constantinopoli ingressus, θανάτου . Και ως έστινεκεί, εδήμευσεν αυτόν ο βασι
ibi mansit, a morte sic liberatus ; bonis interim λευς Ζήνων. Μετά δε ολίγον καιρόν δυσεντερία λη
ejus omnibus 0 391 Zenone imperatore publica- φθείς (8) και αυτός βασιλεύς Ζήνων ετελεύτησεν, ών
tis. Non nullo autem post temporis imperator ενιαυτών ξ' και μηνών θ', μηνί Ξανθικά θ' έτους
Zeno, dysenteria correplus , falo succubuit, an- κατά Αντιόχειαν φλθ', ένδικτιώνος ιδ'.
nos nalus Lx et menses ix, Aprilis die ix, æræ B
Antiochenæ anno Dxxxix, indictionis xiv.
Ab Adamo igitur , adusque Zenonis exitum, anni "Έστιν ουν από 'Αδάμ έως της τελευτης Ζήνωνος
sunt MMMMMDCCCC & xcus. βασιλέως έτη εκπγ'.
VARIÆ LECTIONES.
60 από της. διά της μεγάλης Cliron, - Vid. Reiskius ad Constantin. p . 802.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
funclus fuisset : quon:odo etiam inverimus και από ( 7) Παρερχόμενος από της εκκλησίας. Mallent
υπάτων, από νοταρίων, de eis scilicet dictum, qui διά της εκκλ., uti halbet Chr . Alex .
7ouneribus istis jamjam defuncti sunt : quod et ( 8) Δυσεντερία ληφθείς. Ιta etiam Chr. Alex.
proprie etiam in sequentibus dictum est de Pelagio Evagrius lameni Zenonem imp. comitiali morha
patricio , qui, silentiariorum gradus omnes præter - curreplım diem suum obiisse perbibel : Toj 21,
vecliis, all palician jam dignitatem ascendissel . νωιος τοίνυν άπαιδος τελευτήσαντος επιληψίας
Θnnes tamen Scriptores alii eum ex silenlirio νόσω μετά έβδομον και δέκατον έτος αυτού βασιλείας,
imperatorem salutatum tradunt. Vide Marcellin . , a ise yev Ayyivos, etc . Cedrenus tamen Chill
Zonar., Cedren., Chr. Alex., Victor. Tununens. miro quodam modo sublatum perhibet.
alios .

[105] ΛΟΓΟΣ IC '.

ΧΡΟΝΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ.

392 LIBER XVI.

DE TEMPORIBUS ANASTASJI IMPERATORIS.

Zenonem excepit in imperio divinissimus Ana- C Μετά δε την βασιλείαν Ζήνωνος εβασίλευσεν
stasius dicorus, qui ex silentiariis fuerat, ex θειότατος Αναστάσιος ο δίκoρoς, ο Δυρραχηνός,
Dyrrachio Novae Epiri oriundus, consule Olybrio, από της Νέας Ηπείρου , από σιλεντιαρίων, επί της
Ariobinli ilio. Inauguratus est mense Aprili , υπατείας Ολυβρίου του υιού 'Αρεοβίνδου · όστις ει3
feria sanctav magnie hebdoinade ; duxitque in σίλευσεν έτη κζ' και μήνας γ', στεφθείς εν με
uxorem Ariadnam, Zenonis decessoris sui viduain . “Απριλλίω τη αγία πέμπτη της μεγάλης εβδομάδος:
Imperavit autem annos XXVII et menses tres. Και ηγάγετο 'Αριάδνην την του Ζήνωνος του τρο
Erat hic statura valde procera , capillitio brevi, αυτού βασιλεύσαντος γενομένην γυναίκα. "Ην 08
decorus , facie rotunda, capite mentoque sub- μακρός πάνυ, κονδόθριξ, εύστολος, στρογγυλούς,
canescentibus, oculorum papilla dextra cesia, μιξοπόλιος την κάραν και το γένειον, εν τω δεξιο
sinistra vero nigricante, oculis nihilomin us οφθαλμώ [105] έχων την κόρην γλαυκήν (9)και
ED. CHILMEADI NOTÆ .
( 9) Εν τω δεξιό οφθαλμώ έχων την κόρην γλαυ- causam assignat Zonaras, licet singulo oculo Co
zhv. Eamdem Anastasii toũ Ôuxocou appcllaui lorem suuna assignando a Nostro discrepel. Zonda
581 CHRONOGRAPIJA. -- LIB . XVI. 182
το αριστερό μέλαιναν, τελείους έχων οφθαλμούς, A pulcherrimis ; Darliam vero frequenter ενη
το δε γένειον αυτού πυκνώς εκείρετο. debat.
'Εν δε τη αυτού βασιλεία εποίησεν έπαρχον πραι- lic ,imperator fact us, pretorio prefectum con
τωρίων τον πατρίκιον Τέριον· όστις εποίησε κόμητα stituit Hierium patricium; qui Calliopium, cogna
'Ανατολής Καλλιόπιον τον ίδιον συγγενέα. Και ως ιumsuum, Orientis comilem designvit. Ηic vero
άρχει, επήλθον τω αυτώ Καλλιοπίω οι Πράσινοι Αν- ad principalum erectus , cum adversus eum in .
τιοχείας εν τω πραιτωρίων και φυγών διεσώθη. Surgerent Prasini 393 Antioclienses, fuga sal
Τούτο δε γνούς ο έπαρχος Τέριος ανήγαγε τώ βασι . vus evasil. Hoc audito , Hierius prefectus impe
λεϊ Αναστασία και ευθέως προηγάγετο και αυτός βα- ratori rein detulit : qui statim Orientis couiler:
σιλεύς κόμητα Ανατολής Κωνστάντιον τον Ταρσέα , designavit Constantium Tarsensen, concessa
δους αυτή εξουσίαν κατά πάσης ζωής 61, επειδή το etiam ei in omnes polestate plena ; ex eo quod Pra
Πράσινον μέρος Αντιοχείας δημοκρατούν επήρχετο sini Antiochise dominantes , in prafectos frequen
τοϊς άρχουσιν · όστις Κωνστάντιος εποίησε τον δήμον 1er insurgerent. llud igitur in populo Antiocliensi
*Αντιοχείας είκειν κελεύσμασιν αρχόντων, έτους Constantius egit, ut nmagistratibus suis deinceps
χρηματίζοντας κατά 'Αντιόχειαν φμγ'. morem gererent. Annus erat æra. Antioche
B na DiLIII.
Έφίλει δε και αυτός βασιλεύς το Ρούσιον μέρος Αι vero imperator Russatis Constantinopolitannis
Κωνσταντινουπόλεως, τοις δε Πρασίνοις και Βενέτοις alaiolum studebut; Prasinos vero el Venelos
πανταχή επεξήρχετο στασιάζουσιν . lumullvantes ubique compescuit.
“Ο δε αυτός βασιλεύς ακούσας ότι συνάγονται οι Audito autem quod Isauri , in regione ipsorum
"Ίσαυροι εις την ιδίαν αυτών χώραν τυραννήσαι βου - copiis collectis , tyranniderm sibi arripere in
λόμενοι, ευθέως επεστράτευσε κατ' αυτών και animo haberent ; adversus eos arma oil , mis
επολέμησεν αυτοίς πέμψας στρατηγούς Ιωάννην sis in expeditionem hanc , cum copiis Scythicis ,
τον επίκλην κυρτόν, στρατηλάτην πραισέντου, και Gollicis et Bessicis, Joanne cognomine Gibbo ,
Διογενιανόν τον [107 ] πατρίκιον, τον συγγενέα της presenlis militia magistro el Diogeniano patri
Αυγούστας , και άλλους μετά πλήθους Σκυθών και cio, Auguste cognalo, aliisque ducibus. Hi vero
Γοτθικής και Βεσσικής χειρός. Και ανήλωσε τους Isauros istos profligarunt ; el regionibus eorum
αυτούς Ισαύρους και απώλεσε την χώραν αυτών και Vastalis , eversis etiam urlbibus, castellisque igni
τάς πόλεις αυτών κατέστρεψε, και πυρίκαυστα bus absumptis , rebellionis etiam istius durces
εποίησε τα καστέλλια αυτών, λαβών αιχμαλώτους , primarios, Longinum nempe Calvum, ex nagi .
τους εξάρχους αυτών εις την αυτών τυραννίδα Λογ. “ strum, Atlienodorum Junioren, Longininen
γίνον τον από μαγίστρων τον Φαλακρόν και Αθηνό- Claudum, et CononemFusciani filium, exepiscopum
δωρον τον Νεώτερον και Λογγινίνην τον Χωλόν (10), Apanensen, [aut occiderunt, aut ] captivos all
και Κόνωνα τον Φουσκιανού τον από επισκόπων duxerunt. Primus itaque Longinines, ad Co
*Απαμείας (11). Ο δε Λογγινίνης πρώτος απώλετο εν 1yeum, urbem Phrygie , 394 ubi exercitus in
τη συμβολή του πολέμου, ότε 62 υπήντησαν (12) αλ- , ter se commissi primum conflictati sunt , ips)
λήλοις τα έξέρκετα εις το Κοτυάειον , πόλιν της Φρυ- in congressu occisius periit . Post quem Conon ,
γίας, εκεί εσφάγης και μετ' αυτόν Κόνων ο Φουσ- Fusciani filius cecidit, hasta transfixus. Celeri au
κιανού λόγχη βληθείς έπεσε. Και τραπέντες οι "Ίσαυ- tem duces , Isauris in fugam versis, vivi compre
ροι εις φυγήν συνελήφθησαν τότε και οι λοιποί έξ - hensi sunt , capiteque multati , capitibus eorum
αρχοι ζώντες και απεκεφαλίσθησαν και ανηνέχθη- ad Anastasium imperatorem deportatis : qui, hic
σαν αι κεφαλαι αυτών τω αυτώ Αναστασία βασι- victoria potilus , omnibus per imperium tribularis
λεί. Και μετά την αυτήν νίκην έδωκε δωρεάς τους munera transmisit.
υποτελέσει πάσι τοις υπό την αυτού βασιλείαν.
SARLE LECTIONES.
•* ζωής Ch., ζώνης Ον. 62 ότε γάρ Cl..
ED. CliILMEADI NOTE.
οφθαλμών : τη μεν γάρ δεξιά ήν το χρώμα μελάντε - D functione niilitari munere commutata , Longino
ρον, η δε λαιά προς το γλαυκότερον έχρωμάτιστο. Isauro, Isaurus et ipse, belli hujus socium Sese
ορθαλμών •τη μεν γάρ ήν το χρώμα μελάντερον, adjuxeral : vidle Evagr. Histor. eccles. Til) . ΠΙ .
ή δε λαιά προς το γλαυκότερον έχρωμάτιστο. cap. 55 , et Nicephor . lib. XVI, cap. 56. Cono
(10) Και Λογγινίνην τον χωλόν. Lilingis iste a vero iste et Longinines, sive Lilingis, de quo supra ,
Marcellino dictus esi : Dum " bellum paratur Isau inter captivos numerandi non sunt ; proximis
ricui , dumque Isaurici imperium sibi vindicare nin enim verbis prælio eos cecidisse scribit auctor
tuntur, in Phrygia jurla Colyaum civilaiem , unde noster : in versione itaque nostra verba harc, aut
confluunt, Lilingis, segnis quidem pedes, sed eques occiderunt, aut omnino supplenda judicavimus, quo
in bello acerrimus , a Romanis primus in prælio True auctoris menteni clariorem redderemus.
cidalus, etc . (12 ) " Οτε υπήντησαν . Forte scribendum , ότε γάρ
( 13 ) Και Κόνωνα τον φουσκιανού τον από επι- υπήντησαν: Sensus enim aliter claudicare Vide
σκόπων Απαμείας. Cononein hunc τον από επισκό. tur.
πων 'Α ταμεία; ileo auctor dicit , quia , episcopoli
583 JOANNIS MALAL .E S4
Divinissimus autem imperator Anastasius tri- Α ο δε [108] θειότατος βασιλείς Αναστάσιος εποίη
ulum aureum, pro singulis jugis per imperium, σε χρυσοτέλειαν των ιούγων (15) τους συντελεσταις
pendendum instituit : ne scilicet ab ex: cloribus, πάσι διά το μή απαιτείσθαι τα είδη και διατρέφεσθαι
in specie, militibus in victurn eregandum colli- υπό των στρατιωτών (14).
geretur.
Εodem imperante , qui ex Prasinis erant in Επί δε της αυτού βασιλείας οι δήμοι Κωνσταντι
populo Constantinopolitano, ipsuminter circen- νουπόλεως των Πρασίνων ιππικού αγομένου παρ
sia rogarunt, uti qui ob lapides in circoJactos a εκάλουν τον βασιλέα απολυθήναι τινας συσχεθέντας
prefecto urbis comprehensi fuerant, vinculis παρά του Επάρχου της πόλεως ώς λιθοβολήσαντας 63.
liberarentur. Imperator, Volis eorum Inaud an- και ου παρεκλήθη υπό του δήμου και αυτός βασιλεύς,
Duens , etiam eis irascebatur ; jussitque uti iles αλλά αγανακτή σας εκέλευσεν άρμα ( nl) κατ' αυτών
eos adoriretur. Coortus inde ingens in populo εξελθείν (15), και εγένετο μεγάλη αταξία. Και κατ
tumultus ; turbaque adversus excubitores descen- ήλθον οι δήμοι κατά των εξκουβιτόρων και ελθόντες
denle , ubi ad sedem imperatoriam perventuι επί το κάθισμα έρριψαν (λίθους και κατά του βασιλέως
fuisset, in imperatoremipsum lapis immissus est. Αναστασίου, εν οίς εις Μαύρος έρριψε] λίθον κατά
Surgens autem imperator, ictum declinavit. Vi- Β του βασιλέως και αναστάς ο βασιλεύς εξέφυγε τον
«lentes itaque excubitores hominis audacian, in. λίθον. Και θεασάμενοι οι εξκουβίτορες της του αν
pela in illum facto, membratiocoinciderunt ; qui δρός τόλμαν (16), ώρμησαν κατ ' αυτού και έκοψαν
sic aniznam edidit. Popellus autem in angustias αυτόν κατά μέλος και ούτως απέδωκε την ψυχήν.
redaclus, ignes in circi Ch: 1cam , quam vocant, [109] Ο δε δήμος στενωθείς 65 έβαλε πυρ εις την
injecit ; unde porticus usque ad Scien imperato- λεγομένην 66 Χαλκήν ( ) του ιππικού, και ο έμβο--
riam confligravit. Porticus item 395 pubblica , λος εκαύθη έως του βασιλικού καθίσματος, και ο
lexairpum usque et Constantini forum, Iola in έμβολος (ο) δε ο δημόσιος έως του 'Εξαίππίου (η)
cineres versa, corruit , celibus undique faclis. και του φόρου (q) Κωνσταντίνου άπας καυθείς κατ
Plurimis autem comprehensis et puitis, turba ηνέχθη, πανταχη διακοπών γενομένων. Πολλών δε
demum conquievil : al non , nisi Platone quolam, συσχεθέντων και τιμωρηθέντων εγένετο ησυχία,
Prasinorum patrono , ad arbis prefectural pro- προαχθέντος επάρχου πόλεως (17) Πλάτωνος, ός
vecto. υπήρχε πάτρων του Πρασίνου μέρους.
Eodem imperante , prodiit Antiochiæ Joannes Επί δε της αυτού βασιλείας ανεφάνη τις ανήρ εν
quidam Istlinieus, Anidensis clienmista et impo- Αντιοχεία τη Μεγάλη, ών από πόλεως 'Αμίδης, ονό
stor insignis. Vafre hic argentiniorum officinas ματι Ιωάννης Ισθμέος, χειμευτής υπάρχων (18)
ingressus, oltulit illis statuarum inanis pedesque και φοβερός επιθέτης και λάθρα εισήρχετο εις τα
tolos aureos; imagunciulias etiam alias ; dicendlo αργυροπρατία 67 και υπεδείκυνεν αυτοίς χείρας αν
VARIAE LECTIONES.
63 λιθοβολήσαντες Ch., λιθοβολίσαντες Ox. 6% λίθους – έρριψε addit Chron. 65 στενωθείς Ch. , Chron.,
σθενoθείς Ox. 66 Χαλκήν Ox. 67 αργυροπρατία. αργυροπρατεία Scribendum videtur .
ED. CIIIL MEADI NOTÆ .
(13) Eποίησε χρυσοτέλειαν των ιούγων. Χρυσο. (15) Eκέλευσεν άρμα κατ' αυτών εξελθείν. Το
τέλεια των τούγων altri quilitis quidam , pro άρμα el τα άρματα plurali numero apual recentiores
jugeris singulis per imperium a vectigalibus pensa frequentissime occurrunt : hoc tamen loco água
fuisse videtur . De tributo hoc, vide Evar. Histor. pro exerciru , seu militibus armis instructis, poni
eccles. lib. II, cap. 42 , et Niceplior. lib. XVI, cap. tur.
4 . Justiniani temporibus quandoque in specie, (16) Τήν του ανδρός τόλμαν, Unum reliquis om
quandoque auro , pro loci cujusque consuetudine : nibus audaciorem bic innuere videtur auctor :
pendebalur; ill apparet ex ejusdein Novell. 17 : et quidem Maurum hunc dictum ait Chr. Ale
'Αναγκάσεις δε τους δημοσίους πράκτορας ήτοι τους xandrini auctor, is verbis : 'Εν οίς εις Μαύρος
απαιτητας, εν ταίς εαυτών αποχαις, φανερά ποιείν έρριψεν επάνω του βασιλέως · και εξεφ., etc . ; quae
των ζυγοκεφάλων, ή ιούγων, ή ιουγαλίων, ή οπωσ- (17) Προαχθέντος ετπάρχου πόλεως. Alexandrini
δήποτε αν αυτά κατά χώραν καλοίεν , και υπέρτί- interpres haec verit, producto urbi prafeclo, etc .,
νων αυτά και ποίων χωρίων απαιτούσι , και το τών η male. Creterano textus ipsius Incuna ex lioc Nostri
δεδομένων ποσών, είτε εν είδεσιν , είτε εν χρυ . Ιoco sppleri potest.
σίω . (18) Χειμευτης υπάρχων. Ιta ctiam, Celrents
(14) Και διατρέφεσθαι υπό των στρατιωτών. Νονη τότε και ανήρ τις χειμευτές, εκ των της χείμης
prorsus locutionis genus ; pro , xa.. avg. 1348502 . TeYvoy, etc., litrobique pers! diphthonguni. Salma
υπό των στρατιωτών, sive, και απ' αυτών διατρέ silis tamen Ρlinian. Exercit . in Solin. per η scii
φεσθαι τους στρατιώτας, aut quo simili . bendum contendit.
DIODII NOT.E .
(m ) "Apula . Sic C ,ubi Holstenius ajtóv perpe- sect. 4 , n. 2.
ram substituit, Dufresnius mavult a pátous Bibil (0) " E :46 .195. V. ibid . sect. 5, n . 2.
mutandum . ( ν) Εξαϊτοπίου. V . ibid. Sect. 16, p. 46.
( η) Χαλκήν. Vide Dufres. CD, Christ., Til). Π, (4) Φόρου Κ . V . ibid. soci. 26, η. 1, etc.
585 CHRONOGRAPHIA --- LIB . XVI. 535
δριάντων και πόδας χρυσούς 68 και άλλα 69 ζώδια(19), A se thesaurum reperisse , simulacris hujusmodi
λέγων ότι Θησαυρόν γέμοντα τοιαύτα ζώδια 86ρυζα obryzis refertum. Hisce malis artibus fucunι plu
(20) ηύρον. Και εκ τούτου ηπάτησε πολλούς και rinis fecerat, pecuniasque abunde sibi corrase
ωνύμην.70 έθηκαν οι'Αντιοχείς Βαγουλάν ( 22 ), ό έστι id est versutissimum impostorem. Inde vero
γοργός επιθέτης. Και λαθών πάντας έφυγεν εν Κων- Constantinopolim, clam omnibus, profectus,
σταντινουπόλει και εκόμβωσε κακεί πολλούς άργυ- multos etiam ibi argentarios emunxit : unde el
ροπράτας, ώστε γνωσθήναι το βασιλεί. Και συσχε- imperatori ipsi deinum innoluit . Compreliensus
6εις εισήχθη προς τον βασιλέα, και προσήνεγκεν autem , et coram eo adduclus , frenum equestre
αυτό χαλινον ίππου ολόχρυσον, διά μαργαριτών όν 11 cuin curcuma ex auro solido el margaritis inter
το κούρκωμον αυτού (23). Και λαβών αυτό ο βασι- texta ei obtulit. Quod Anastasiusimperator manu
λεύς Αναστάσιος λέγει αυτώ, Έμε ου κομβώσεις : accipiens : Atmihi, inquit , haud impones. Itaque
και εξώρισεν αυτόν εις Πέτρας (24), κακεί τε- od Petras eum relegavit ; ubi diem suum obiit.
λευτα .
'Εν δε τώ αυτό χρόνο της αυτού βασιλείας επί Εodem tempore , Anastasio imperatore ipso turn
της υπατείας του αυτού βασιλέως Αναστασίου ως B tertium consule , Calliopas quidam, ex factiona
το τρίτον κατήλθεν εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη Καλ- riis Constantinopolitanis auriga , magnam Αη
λιόπας και τις ηνίοχος από φακτιοναρίων Κωνσταντι- ιiochiam veniens, Prasinis datus est, Basilio
νουπόλεως (25)· και εδόθη εις το Πράσινον μέρος Edesseno tum comite . Hic 396 itaque vacuum
'Αντιοχείας [111 ] επί Βασιλείου κόμητος Αιδεσινού 13. eo tempore Prasinorum stabulum occupavit, auri
και παρέλαβε τον σταύλον (26) του Πρασίνου μέρους gantium ubique victor. Paulo autem post tempo.
λιπόμενον, και ενίκησε κατά κράτος. Και μετ' ολί- ris Olympicorum, que vocant, solemnia Dapline
γον καιρόν επετελέσθη εν τη Δάφνη 'Αντιοχείας Antiochensi pro more celebrata sunt. Cunique
κατά το έθος η συνήθεια των Ολυμπίων η λεγομένης populus Antiochensis numerosior ad Diplinen
και του πλήθους των Αντιοχέων ανελθόντος εν Δά- convenisset ; qui ex equilalu erant, una cum Cal
φνη, οι εκ της εισελασίας 16 ορμήσαντες μετά του liopa auriga , Synagogam Judaeorum ad Daphnen
ηνιόχου Καλλιόπα κατελθόντες εν τη συναγωγή των sitam invadentes, incendiis vastarunt , occisis
Ιουδαίων τη ούση εν τη αυτη Δάφνη ενέπρησαν αυ - plurimis abreplisque que in Synagoga erant omni
την, πραιδεύσαντες πάντα όσα ήν εν τη συναγωγή bus. Factum hoc Julii die 1x, indictionis XV. Turn
και εφόνευσαν πολλούς , μηνί Ιουλίω θ', Ίνδικτιώνος , vero defixa ibi cruce venerabili , in sancti Leontii
ιε'' και πήξαντες εκεί τον τίμιον σταυρόν εποίησαν τηartyrium converterunt. Imperator autem Ana
γενέσθαι μαρτύριον του αγίου Λεοντίου. Τούτων δε stasius, his auditis , Orientis comitem constituit,
γνωσθέντων τώ αυτή 'Αναστασία βασιλεϊ, προηγά- ex commerciariis, Procopium quemdan Antio
VARIÆ LECTIONES.
68 χρυσούς. χρυσάς Ox. 69 ζώδια Ch., ζωδα Ox. 10 παρονύμην Ox. 71 ον Ch., ών Ox. Εadem μαργα
ρίτων. 12 Καλλίοπας Ox. 73 Αιδεσινού . « Forte Έδεσσηνού. » Ch. 14 εισελασίας Ch., εις ελασίας Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(19) Και άλλα ζωδα. Scr. ζώδια, ut ipse etiam v enim in B frequentissime mutant Greci, in di
infra habet. Cedrenus.legit, και έτερα είδη χρυσά. ctionibus a Latinis mutuatis : unde βαγεύειν dicunt,
ÇúÔla vero hoc loca idola, vel imagunculas signi- pro vagari ; Braov, pro velum , BÉvtos, venlus, Blyna ,
licat. vigilia , aliaque similia quamplurima. Verum de his
(20) Θησαυρών γέμοντα τοιαύτα ζώδια όβρυζα. Ιta videant eruditi.
etiam infra habenus, και εγόμωσεν αυτά Ούννικήν (23) Διά μαργαριτών ών το κούρκωμον αυτού . Scr.
και Γοτθικήν χείρα. Verun ista ασύντακτα sunι : ον κούρκωμον vel, ut alii habent, κουρκουμoν, capi.
dicendum, γέμοντα τοιούτων ζωδίων οβρύζων. strumest, sive frenum : Ηesychius, εν κημα, εν κουρ
(21) Και εκόμβωσε πολλά χρήματα. Infra habe- κούμω ' κημός vero species freni est , apud eum
32 κόμβος , κομβόω formatur, Κόμβος vero habemus προκόσμημα , και είδος χαλινού : hoc tamen loco ean
apud Jo. Meurs. Glossar. Græco -barb . qui tamen tantum freni partem significat , quod capistrum vo
non explicat. Hesychio κόμβος est κόσυμβος, έκπω- Cant.
μα, nodus, poculum; crumenam quoque quandoque (24) Και εξώρισεν αυτόν εις Πέτρας. Palestine
significare ex eodein colligere licet, unde Kou.bo- D Tertiæ est hæc urbs, uti ex auctore nostro disci
λύτης , βαλαντοιοτόμος, crumeniseca, apud eundein, musinfra ; Όμοίως δε και ο πατριάρχης Αντιοχείας
Κομβώσασθαι tamen idem reddit στολίσασθαι , ve- Φλαβιανός, ως Νεστοριανός, εξωρίσθη εις Πέτρας,
εtire, ornare : quo sensu etiam occurrit 1 Petr. V, πόλιν ούτω καλουμένην, ου σαν της τρίτης Παλαιστί-
5 . Πάντες δε αλλήλοις υποτασσόμενοι , την ταπεινο- νης . Evagrius etiam Eccles. Hist . lib. μι , cap. 31,
φροσύνην εγκομβώσασθε. Ηoc auctoris nostri Ioco o Φλαβιανός εκβάλλεται κατακριθείς Πέτρας οικείν,
κομβόω, emungo, malis artibus lucrifacio, Sonare προς ταις εσχατιαίς των Παλαιστίνων κειμένας.
videtur . (25) Από φακτιοναρίων Κωνσταντινουπόλεως. Φα
(22 ) Ωτινι παρονύμην έθησαν οι 'Αντιοχείς Βαγου- κτιονάριοι, factionarii , sunt aurige, φui factionibus
λάν. Παρονύμην dicit, pro παρωνυμίαν. Quida: mm in ceriaminibus circensibus currus agitantes ofli
vero vocabuli sit Bayouzáv . Gregorius noster baju - cium suum præstabant.
lum reddendum existimavit : quid si , υαgulum, (220) Σταυλον. Σταύλος et σταύλον, s! αύulum. Vide
legeremus, i. e, circitorem , circımforaneun ? Meursium ,
PATROL, GR. XCVII. 19
 587 JOANNIS MALALA 568
cliensem; qui et Byzantinum quemdam , nomine Α γετο κόμητα Ανατολής τον και από κομμερκιαρίων
Menam, divino imperatoris ex edicto , Nyclepar- Προκόπιος (27) τον Αντιοχέα· όστις κατήνεγκε μεθ'
chum sibi habuit. Tunιultu autem a Prasinis in εαυτού από θείου τύπου νυκτέπαρχον (28) Μηνών
populo excitato, quosdam ex seditiosis compre - ονόματι, Βυζάντιον. Και ταραχής γενομένης παρά
hendere statuit Menas : quod ubi seditiosi isti in- των του Πρασίνου μέρους, έβουλήθη και αυτος Μηνάς
1ellexissent , ad sancti Joannis elein , extra urbeim κατασχεϊν τινας των ατάκτων και γνόντες εκείνοι
sitam, confugerunt . Nycleparchus autem de lιος προσέφυγον εις τον άγιον Ιωάννην έξω της πο
certior factus, sumpto sibi Golliico presilio , e0 λεως ( 12]. Και γνούς τούτο ο νυκτέπαρχος εν τω
contendit tempore meridiano : templumque subito μεσημβρία απήλθε μετά Γοτθικής βοηθείας εις τον
ingressus, ex sediliosis quemdam , nomine Eleu - άγιον Ιωάννην· και εξαίφνης εισήλθεν εις τον άγιον
therium, sub sacra altaris mensa latitantem , ibi- οίκον, και εύρεν εκεί υποκάτω της αγίας τραπέζης
dem transfixit ; truncoque inde extracto , caput ei του θυσιαστηρίου τινά των ατάκτων ονόματι Ελευ
amputavit : adeo ut sanctum 397 quoque allare θέριον· και κεντή σας αυτόν ξίφει εκεί, σύρας εκ τού
exinle totum sanguine conspurcaretur . Arrepίο θυσιαστηρίου το λείψανον αυτού, απεκεφάλισεν· ώστε
deinde capite, in urbem Antiocliam reversus est , το άγιον θυσιαστήριον πληρωθήναι αίματος . Και λα
cumque ad Orontis ponten pervenisset, caput in Β 6ών την κεφαλήν εισήρχετο επί την πόλιν Αντιόχειαν
lumen projecit. Tum vero ad Procopium comitem και ελθών έως της γεφύρης του Ορόντου ποταμού
ingressus , rem ei totam, sicut acciderat , enar - έρριψε την κεφαλήν εις τον ποταμόν. Και εισήλθεν
ravit. Tempore autem pomeridiano , ubi hujus έγγιστα Προκοπίου του κόμητος της ανατολής, δι
rei fama Prasinis innoluerat, sancti Joannis edein ηγούμενος αυτά τα συμβάντα. Και μετά το μεσημ .
adeuntes, Eleutherii truncum ibi invenerunt : 6ρινον εγνώσθη τούτο τοίς Πρασίνοις και εξελθόντες
quein lectice impositum in urbem detulerunt. εις τον άγιον Ιωάννην εύρον τον κορμόν Ελευθερίου.
Balue0 autein Olbio dicio appropinquantes, e re - Και λαβόντες εις κραβαταρέαν (29) το λείψανον αυ
gione Rufini basilice , nycleparelius eos adoriuς του, εισήγαγον εις την πόλιν βαστάζοντες αυτό. Και
est , copiis suis civibusque ex Veneta faclione sti- υπηντήθησαν κατέναντι της λεγομένης Ρουφίνου
palus : pugnaque in Nauticoruna vico commissa , βασιλικής επί το λουτρόν το λεγόμενον των Ολβίης:
Prasini superiores evaserunt. Rufini itaque et και συμβαλόντες εις την ρύμην των θαλασσίων μετά
Zenodoti basilicis occupatis, ignes injecerunt : της βοηθείας και του νυκτεπάρχουνκαι των του Βε.
unde Rufini basilica Lola conflagravit , una cum νέτου μέρους δημοτών μάχην, περιεγένετο ο δήμος
duobus, que utrinque sleterunt, tetrapylis, et , του Πρασίνου μέρους και παραλαβόντες την Ρου
pratorio conmilis Orientis ; que vastata incendiis “ φίνου βασιλικήν και την λεγομένην Ζηνοδότου έβαλαν
amnia corruerunt. Cones interim Orienlis in πυρ, και εκαύθη πάσα ή Ρουφίνου και τα δύο τε
Alexandriam Camlysis fuga evasil : Menam vero τράπελα τα εντεύθεν κακείθεν και το πραιτώριον
nycleparchum Prasini prellenlentes, caputque ei του κόμητος της Ανατολής, και πάντα κατηνέχθη
delondentes , testiculos ejus essecarunt , ipsum- υπό του πυρός διαφθαρέντα. Και έφυγεν [115] ο κό
que passim per urbein ( raclum , de enea tan- μης της Ανατολής εις 'Αλεξάνδρειαν την 76 Καμβύ
derm statua, Colonisia vocata , ex opposito medii σου (50). Και πιάσαντες οι από του Πρασίνου μέρους
fori sila, Suspenderunt : cadaverque ejus extra τον νυκτέπαρχον Μηνάν και ανακείραντες αυτόν,
398 Antiochianm urbem projectum, cremiis com- εξέβαλον τα συκώτια αυτού (31). Και μετά το σύραι
busserunt. Imperator autem Anastasius , ubi haec το λείψανον αυτού έκρέμασαν αυτό εν τω εστωτι
audierat, Orientis comitem constituit Ireneum χαλκό ανδριάντι τω λεγομένη Κολονισίω το μέσον
VARIÆ LECTIONES.
18 τον Ch., των Ox. 16 Καμβύσου. Inepte pro Καβιώσαν. De cujus nominis scriptura v. Wesseling. ad
Itiner . Hierosol. p . 580, 581, el adnotationem nostram ad Chron . Pasch . p. 170 D .
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(27) Των από κομμερκιαρίων Προκόπιον. Lego, D tandem terrarum sila erat haec urbs ? Alexandrias
τον από κομμερκιαρίων. Κομμέρκιον, commercium, XII enumerat Chr. Alexandrini auctor, XVIII Sie
tribitum : inde xojejepxiápios, commerciarius, qui phanus De urbibus ; bujus tamen nostræ ibidem
tributa colligit. mentio nulla .
(28) Από θείου τύπου νυκτέπαρχον . Νυκτέπαρχος, (31) Εξέβαλον τα συκώτια αυτού . Vocabulum hoc
præfectus eral Vigiluin : hujus polestas poslea a nullibi milli occurrit ; ob eam tamen , quæ inter
Justiniano abrogata est, et pro eo prælor substilu haec est, similitudinein, τα συκώτια testiculos ver.
tus ; uti auctor infra, lib. XVII : Περιηρέθη δε το lere ausus sum . Certe Bacchum Ficulna pudenda ,
αυτώ χρόνω ή του νυκτεπάρχου αρχή, και εγένετο sive testiculos, et le .lular ex pelle cervina Col
αντ' αυτού πραίτωρ. Nycteparchi nomen Justinia fectam sibimet applicasse testilur Isac . Tzetzes in
pus Tenrolaus, euin πραίτωρα του δήμου, prαtorem Lycophron . de Baccho , Polyhymno cuidam sui co
pleois vocari voluit. Vide Novell. Constitution . 13 . piam facere, post inveniam malrem suam , promile
(29) Λαβόντες εις κραβαταρέαν. Infra etiam, lib. iente, mentionem faciens Ilis verbis : Τελευτήσαν.
ΧVΙΙι : Τον δέ 'Αλέξανδρον καυλοτομήσας, επόμπευ - τος δέ Πολυύμνου, Διόνυσος θέλων πληρώσει την
σεν εις κραβαταρίαν· κραβαταρέα, sive κραβαταρία , υπόσχεσιν , σύκινα αιδοία προσήψεν εαυτώ, και φαλο
Lecticula est, 2 κράβατος . λους δερματίνους ελάφων.
(50) Εις 'Αλεξάνδρειαν την Καμβύσου. Ubinam
589 CHIRONOGRAPHIA . -- LIB . XVI. 590
του αντιφόρου και μεταγαγόντες το λείψανον, σύ- A Pentadiastem, Antiochenum : qui penis populum
ραντες έξω της πόλεως Αντιοχείας έκαυσαν φρυγά- coercens, terroren omnibus incussit .
οις. Ο δε βασιλεύς Αναστάσιος διδαχθείς προεχειρίσατο κόμητα Ανατολής Ειρηναίον τον Πενταδια
στήν (52), 'Αντιοχέα· και εποίησεν εκδίκησαν και φόβον εν τη πόλει.
Ο δε αυτός βασιλεύς εκούφισε την λειτουργίαν Ιdem imperator, divino suo ediclo, perpetuum
του λεγομένου Χρυσαργύρου (53) πάσαν διαιωνίζου- illud Chrysargyri tribulum penitus sustulit : Sa
σαν από θείου τύπου, ήτις εστί μεγάλη και φοβερά crisque largitionibus, in Iocum ejus, reditus de
φιλοτιμία , αντεισάξας ταις θείαις λαργιτιώσι (η) proprio subministravit. Egregium hoc regiae ina
πρόσοδον αντ' αυτού εκ των ιδίων αυτού (34). gnificentiae et mirandum plane exemplum.
"Εκτισε (114] δε και αυτός βασιλεύς εν 'Αντιοχεία Ιdem etiam Antiochia Rufini basilicam instau
και την λεγομένην Ρουφίνου και κατά πόλιν της ravit : varia etiam Romanie per urbes edificia
Ρωμανίας (55) διάφορα κτίσματα. excitavit.
Επί δε της αυτού βασιλείας παρελήφθη "Αμιδα Εodem imperante, Persaram rex Coades, ingenti
μητρόπολις οχυρά πάνυ της Μεσοποταμίας, και exercitu instructus , Theodosiopolim atque Amidam
Θεοδοσιούπολις, πολέμω ληφθείσα υπό Κωάδου, βα- munilissimam Mesopotamie metropolim, bello ce
σιλέως Περσών,επελθόντος του βασιλέως μετά δυνά- Β pit : Constantinum quoque, ducem Romanorum
μεως πολλής. "Έλαβε δε παραλήπτους και αυτός βασι- fortissimum, et urbis Theodosiopolitanae custodem,
λεύς Περσών(56)Κωνσταντίνος, στρατηγόν Ρωμαίων cum pluribus aliis, captivum abduxit ; qui diem
δυνατόν , φυλάττοντα την αυτήν Θεοδοσιούπολιν, και suum omnes in Perside obierunt. Imperator ita
άλλους δε πολλούς · οΐτινες και ετελεύτησαν εν τοις que Anastasius bellum Persis intulit, in expedi
Περσικοίς μέρεσι. Και επεστράτευσε κατά Περσών tionem hanc missis Areobindo Dagalaiphi ilio,
και αυτός 'Αναστάσιος βασιλεύς , πέμψας Αρεόβινδον Juliane conjuge, et militumin Oriente magistro ;
τον Δαγαλαΐφου υιον, στρατηλάτην Ανατολής , τον Patricio etiam, magni presentis militiae magistro ;
άνδρα Ιουλιάνας , και Πατρίκιν, στρατηλάτης του et Hypatio, Secundini patricii ilio , presenlis mi
μεγάλου πραισέντου, και Υπάτης (37), στρατηλάτην lilie magistro ; Appione quoque patricio , quem et
πραισέντου , τον υιόν Σεκουνδίνου του πατρικίου, και pretorio prefectum Orientis constituit : horum
τον πατρίκιον 'Αππίονα , ποιήσας αυτόν έπαρχον vero sub duclu exercitum emisit, ex equestribus
πραιτωρίων Ανατολής, και πλήθος άπειρον στρατιάς el pedestribus copiis instructissimum. Praelio au
μετ' αυτών πεζικής [115] και ιππικής δυνάμεως. tem 399 comunisso, quamplurimi utrinque ce
Και συνέβαλον μετ' αλλήλων τα αμφότερα τάγματα, η ciderunt : belli autemlujus historiam exorsus est
και εσφάγησαν πολλοί καιέπεσαν εξ αμφοτέρων των sapientissimus chronographus Eustathius ; quam
μερών. Περί ου πολέμου Ευστάθιος ο σοφώτατος: 1amen, morte preoccupatus, ad exitum non perdu
χρονογράφος συνεγράψατο · όστις και ευθέως ετε- xit. Anastasius vero imperator Hypatium, Secun
λεύτησε, μήτε 78 εις τέλειον την έκθεσιν αυτού συν- dini filium, [ presenlis ] militie magistrum, ex
τάξας. Ο δε αυτός βασιλεύς Αναστάσιος μετεστείλατο Perside Constantinopolim revocavit ; sufecto in
τον στρατηλάτην Υπάτιον τον Σεκουνδίνου εν Κων- Iocum ejus Celere Illyrico, viro illustrissimo et
σταντινουπόλει , και έπεμψεν αντ' αυτού τον ένδοξό- prudentissimo, cujus sub auspiciis occupate 4
VARIE LECTIONES.
11 οι addidit Ch. 18 μήτε. μηδέ ?
ED. CHILMEADI NOTE.
(59) Ειρηναίον τον Πενταδιαστήν. Ireneus iste, o silic. eclog. 7, πατριμόνια, patrimoniales, ut domus,
Πενταδίας, a Theophane, et Chr . Alexandrini au - praedia , et quaecunque jure haereditario ei oblige
clore appellatur : Τούτω τώ έτει (anno scil. Justi- runt ; πριβάτα, privati, ubi proventus publici im
Diani inp . 11) Σαμαριτών στασιασάντων, και ποιη• peratori cesserunt I usuIn privatunι ; et Λαργιο
σάντων εαυτοίς βασιλέα και Καίσαρα, επέμφθη Εί» τίωνες, τουτέστιν όπου αι δημόσιαι είσοδοι εις δημο»
ρηναίος ο Πενταδίας στρατηλάτης, και έθανάτωσε σίας αναλίσκονται χρείας, και του κοινού • Ει largi
Todouş, elc. Chron . Alex . in Justiniano. D liones, ubi proventus publici in usum publicum
(53) Την λειτουργίας του λεγομένου Χρυσαργύρου. impeiidebantur.
De triloulo hoc, ab Anastasio imp. abolito copiose (35) Κατά πόλιν της Ρωμανίας. Οι Constantino
Evagrius, Eccles. Hist. lib . II, cap . 38 , el post eum polis , Nova Roma, ita etiam imperium Constanti.
Nicephor. lib . avi, cap . 40 ; Zonar. in Anastasio, et nopolitanum , Romania , dicebatur : et imperio
Celrenus. Orientali subditi omnes Romanos sese appellarunt.
(34) Αντεισάξας ταις θείαις λαργιτιώσι πρόσοδον (36) Υπο Κωάδου βασιλέως Περσών. Procopio,
αντ' αυτού. Θείαι λαργιτίωνες islae fiscus erat, sive Cedreno, et quibusdam aliis, Cabades, dicitur.
tliesaurus imperatorius, ex quo sumptus in publi- ( 37) Και Πατρίκιν στρατηλάτης – και Υπάτην.
cuu inpendebantur . Reditus enim imperatoris Scr. Πατρίκιον, - και Υπάτιον . Vide Procop. Go
trium erant generum , uli nos docelscholiasles Ba thic . lib . 1, et Marcellini Chron .
HODII NOTÆ .
(1) Ταις θείαις λαργιτιώσι. Ms. quoddam Oxon. γούντα χρείαις . Αι λαργιτίονες (sic hoc in loco ms.)
Πρίβατά έστι , τά τη βασιλεία ιδιαζόντως διαφές εισι δύο : τα σάκρα και τα πρίβατα . Δύο γάρ εισι
ροντα. " Αλλα δή εστι τα δημόσια , οία τελεί υπό τον βασιλικοί θησαυροί, ο ιδιάζων αυτής βασιλείας οιον
Κόμητα των λαργιτιώνων ταις δημοσίαις υπουρ- ό των λαργιτιόνων και δημόσιος, και του φίσκου.
591 JOANNIS MALALÆ
Persis urbes iterum reddite sunt ; pacisque con- Α τατον Κέλερα τον Ιλλυριών 70, άνδρα σοφόν» και άν
ditionibus initis et induciis belli factis exercitus εδόθησαν αι πόλεις αι κατεχόμεναι υπο Περσών διά
utrinque se subduxerunt. του αυτού Κέλερος μαγίστρου. Και εγένετο ειρήνη
και ένδοσις του πολέμου, και ανεχώρησαν τα εξέρ
κετα και ο στρατός όλος Ρωμαίων τε και Περσών.
Tum vero divinissimus Anastasius Doras, oppi- “Ο δε θειότατος Αναστάσιος ευθέως ετείχισε το
dum Mesopotamie magnum et munitissimum, in Δοράς, χωρίον (38) όντα (s) της Μεσοποταμίας, μέγα
Romani et Persici imperii finibus situm, muro δε όντα πάνυ και οχυρόν, κείμενον μέσον των όρων80
statim cinxit : ubi etiam balnea duo publica, eccle - Ρωμαίων τε και Περσών• και εποίησεν εν αυτώ δη
sias, porticus, horrea etiam ad frumentum recon μόσια λουτρά δύο και εκκλησίας και εμβόλους και
dendum , el cisternas aquarum exstruxit. Oppidum ώρεία εις απόθετα σίτου και κιστέρνας υδάτων. Το
autem hoc ab Alexandro Macedone ideo Doras δε αυτό χωρίον διά τούτοεκλήθη Δοράς υπό'Αλεξάν
appellatum tradunt quod ibi Ρersarum regem δρου του Μακεδόνος, διότι τον βασιλέα ! Περσών
bello ceperit. Nunc vero demum civitatisjure do- εκεί συνελάβετο, κακείθεν έχει το όνομα (59)· νυνι
nata, Anastasiopolis vocala est ; statuis etiam δε λαβόντα (40) δίκαιον πόλεως μετεκλήθη Αναστα
Anastasio a civibus excitatis. Β σιούπολις. Και στήλας του αυτού 'Αναστασίου αν
έστησαν εκεί .
400 Εodem imperante Euphemius patriarcha [116] 'Εν δε τη αυτού βασιλεία καθηγέθη61 Ευφή
Constantinopolitanus, ut qui Nestorii partibus ad- μιος (41) ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και
Dieserat, sede sua deturbatus, in Euchaitam Ponti εξώρισεν αυτόν εις Ευχαΐταν 83 επί τον Πόντον ως
relegalus est, suffecto in locum ejus Macedonio , Νεστοριανόν · και εγένετο αντ' αυτού πατριάρχης
qui et ipse ob hæresim Nestorianam ejectus est. Κωνσταντινουπόλεως Μακεδόνιος , όστις και αυτός
Consimiliter quoque Flavianus patriarcha Antio - καθηρέθη ως Νεστοριανός (42). Ομοίως δε και ο πα
chenus, tanquain Neslorianus, ad Petras Palæstina τριάρχης Αντιοχείας Φλαβιανός ως Νεστοριανός εξ
Tertiae urbem, relegatus est : cui in patriarchatu ωρίσθη εις Πέτρας , πόλιν ούτω καλουμένην, ούσαν
Antiochensi suffectus est Severus, monachus, No της τρίτης Παλαιστίνης. Και εγένετο αντ'αυτού Σέ
vembris vi, anno æræ Antiochena DLXI. 6ηρος πατριάρχης εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη από
μοναζόντων (43), μηνί Νοεμβρίως', έτους χρηματί
ζοντος κατά τους Αντιοχείς φξα'.
1dem imperator Joannem Paplilagonem , pu- . Ο δε αυτός βασιλεύς κουφίσας Ιωάννην τον Πα
blicas prelorii prefecti chartas tractandi munere 6 φλαγόνα έκ τού τρακτεύειν τα δημόσια χαρτία του
liberatum, exconsulem fecit, et in locum ejus tra- πραιτωρίου των επάρχων, εποίησεν αυτόν από υπά
clatorem et Iogothetam substituit Marinum Syrum. των (44), αντ' αυτού ποιήσας τρακτευτην και λογο
Ιdem etiam magistratus senatorii ordinis omnes θετην Μαρίνον τον Σύρον · όστις τους πολιτευομένους
muneribus suis levavit ; Vindicibus, quos vocant, άπαντας επηρε της βουλής, και εποίησεν αντ' αυτών
per singulas Romaniae urbes, in locum eorum τους λεγομένους 170 βίνδικας (45) εις πάσαν πόλιν
VARIE LECTIONES.
19 Ιλλύριον Ch., Ιλύριον Ox. 86 ορέων Ox., ορίων Ch., ορών Chron. όρων dedi ex Cedreno p. 359 C.
81 ,βασιλέα. Clarius Chron . p. 329 D. Δαρείον τον βασιλέα – εκεί δόρατι έκρουσεν, unde apparet Chronico el
Malalae scripturam Δοράς oppidi, quod aliis est Δαράς, relinquendam esse. Conf. p. 65 Β. 83 καθρέθη
Dis Ch., καθαιρέθη Ox. 83 Ευχαΐταν. Ευχάϊτα p . 33 Β. ,
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(38) Έτείχισε το Δοράς, χωρίον όντα, etc . Scr. D ( 43) 'Απο μοναζόντων. Marcellinus : Severus Et
Ev, ui el infra ; urbs vero Aapas Procopio, Eva - tychetis perfidiæ , Anastasio Cæsare volente, sedem
grio, Nicephoro, Cedreno, aliisque , præter Chr. Flaviani anlistitis, ex monacho episcopus, occupavil.
Alexandr. auctorem , omnibus dicta est. Annus hic Christi vulgaris DSIII, Clemente el
(39) κακείθεν έχει το όνομα. Εamdem nominis Ρrobo cogs.eral
hujus occasionem assignat, præter alios, Evagrius (44) Εποίησεν αυτόν απόυπάτων. Nolandum est,
etiam , Hist, eccles. lib . ili, cap . 37. hanc dicendi formulam, από υπάτων, quandoque
Α0) Λαβόντα. Legendum, λαβόν. consulem ordinarium , eum scilicet qui jamdudun
(41) Καθαιρέθη Εύφημιος. Scr. καθηρεθή, uti hac functus fuerit dignitate ; quandoque vero codi
el in sequentibus : hunc vero Euthymium vocat Ce- oillarem tantum , sive honorarium signare consi
drenus, falso . Jem , uti nos monet doctissimus Alemannus, m
καθαιρέθη ως Νεστορια
(Α2) " Οστις και αυτός καθαιρέθη Νεστορια- Nolis suis ad Procopii Histor. Arcan., quem Υα
νός. Ιmo tres hi episcopi orthodoxi , Euphemius, (45) Και εποίησεν αντ' αυτών τους λεγομένους.
Macedonius et Flavianus, ab imperatore hæretico Bivoxas. Bivole, vindex, vectigalium exactor: inter
(Synchylicorum enim seclator erat), ut synodi ea quæ ab Anastasio imp. male gesta sunt, vindices
Chalcedonensis defensores, thronis suis delurbati, hosce in remp. introductos, cum vectigal
et in exsilium missi sunt. Vide Victor. Tunonens., exactiones antea a curialibus per singulas civi ρ ,

Alarcellin . , Zonaram et Cedrenum . fierent, ponit Evagrius, lib . ui, cap. 42 : LIEPIELA
HODII NOTE.
(6) Δόρας χωρίον όντα. Sic C., nisi quod Δωράς seribatur, ut et infra . Cod. Vat. Δωρεχώριον. Σλι»
Α ραχώ όντα. .
53 CHRONOGRAPHIA . - LIB. XVI .
της Ρωμανίας. Ο δε αυτος βασιλεύς προεχειρίσατο A suffectis. Ιdem imperator Joannem Paphlagonem,
κόμητα 84 λαργιτιώνων (46) εν Κωνσταντινουπόλει exconsulem , cognomine Caipham, comitem largi
τον από υπάτων Ιωάννην τον Παφλαγόνα τον λεγό- tionum Constantinopoli constituit . Numalos hic
μενον Καϊάφαν · όστις άπαν το προχωρόν 85 κέρμα Minutos dictos, in Follerales commulatos, exinde
το λεπτόν εποίησε Φολλερά προχωρείν (47) εις πά- per ιοιumimperium signari Jussit.
σαν την Ρωμαϊκής κατάστασιν έκτοτε.
. Ο δε αυτός Ιωάννης τα χαλκουργήματα της πλα- Ιdem etiam Joannes statuas ereas omnes, a
τείας Κωνσταντινουπόλεως εχώνευσεν, άπερ ο θειό- divinissimo Constantino imperatore Constantino
τατος βασιλεύς Κωνσταντίνος ως καλλιστεύοντα από politanae urbis ad ornatum ex omnibus undique
εκάστης πόλεως συναγαγών ήνεγκεν εις κόσμησιν 401 urbibus adveclas, refudit ; statuamque ex
της αυτής Κωνσταντινουπόλεως δι' αρετής. Ο δε αυ inde magnitudinis plane stupendæ Anastasii ejus
τος Ιωάννης χωνεύσας αυτά εποίησεν εξ αυτών στή- dem imperatoris conflavit ; columneque ingenti,
λην μεγάλην εις πάσαν υπερβολήν τω αυτώ Αναστα- que in Tauri foro stelit vacua, imposuit : que
σίω βασιλεί: ήντινα έστησεν εις τον κίονα τον μέγαν, quidem columna Theodosii Magni statuam, terrae
εστώτα αργον εις τον φόρον του Ταύρου του λεγομέ- motuum priorum vi jam exinde excussarm, olim
νου· όστις κίων84 πρώην μέν είχε στήλης Θεοδοσίου Β sustinuerat.
[118] του μεγάλου, και ήν πεσούσα εις τους φόβους
ή αυτή στήλη μόνη .
Εν αυτώ δε τω χρόνωεξεφώνησεν ο αυτός βασι- Εodem tempore edicto suo cavitimperator Ana
λεύς διάταξιν, ώστε μη ποείν τινα έγγραφον κοπι- Stasius, ne quis copidermie chronographum face
δερμίας (48) , μήτε δε αυτό το όνομα του κοπιδέρμου ret : sed nec copidermum, vel nomine tenus, us.
ονομάζεσθαι, μήτε το πράγμα γίνεσθαι, της αυτού piam vigere voluit. Εdicti autem verlba sic s0
νομοθεσίας εχούσης ούτως • " Οτι ήμίν έστιν ευχή habent : Quoniam nobis in volis est, uti omnes a
μεθα τους εν ελευθερία όντας άγεσθαι εις δουλικήν liberos homines in conditionem servilem induci .
τύχην; Ο δε αυτός βασιλεύς έτερον εξέθετο θείον patiamur ? Idem vero imperator, divino suo edicio.
τυπον, ώστε μηδένα δίχα σάκρας τινά τεκνοποιεί- sancivit, ne quis, absquelitteris imperatoriis quos -
σθαι, μήτε άρρεν μήτε θηλυ, αλλά από θείας σά- cunque, sive mares sive feminas, in liberos sili
κρας, διά τό και το τεκνοποιούμενον έχειν δίκαιον adoptaret : ex eo quod fiberi adoptilii legitimorum.
υιού νομίμου και θυγατρός εις το και εξ αδιαθέ - jus habeant, in bonis adoptantis, et ex intestalo,
του κληρονομείν την ουσίαν του τεκνοποιουμένου succedendi.
αυτόν.
- Εν δε τώ αυτό χρόνο της αυτού βασιλείας του Εodem imperii ejus tempore, tumultu in po
δήμου Αλεξανδρείας της μεγάλης έστασίασαν και pulo Alexandrino, ob olei defectum, concitato,
εφόνευσαν τον αυγουστάλιον αυτών Θεοδόσιον ονό- Theodosius augustalis eorum, ex Antiochia oriun
VARIÆ LECTIONIS .
84 λαργιτιόνων Ox. V. p. 41 Α . 83 προχωρόν. Fort. προχωρούν. 86 κίων Ch. , κίον Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ ,
δε και την των φόρων είσπραξιν εκ των βουλευτη- του στατήρος δίδοσθαι τους οβολούς διεπράξαντο.
προβαλλόμενος, έσηγήσει φασί Μαρίνου του Σύρου, ηumisimatis, sive aurei solidi pars est ΧΧΙν. Vide
την κορυφαίαν διέποντος των αρχών, όν οι πάλαι scholiasten Basilic . eclog. 23, apud Meurs. in voce
υπαρχον της αυλής εκάλουν όθεν κατά πολύ οί τε μιλιαρίσιον.
φόροι διερδύησαν , τά τε άνθη των πόλεων διέ- (48) Μή ποιείν τινα έγγραφον κοπιδερμίας. Ει in
πεσε , etc. Vide etiam Nicephorum , lib. XVI, proximis, μήτε δε αυτό το όνομα του κοπιδέρμου
Cap. 44. ovouáceolai. Nova prorsus mihique inaudita sunt
(46) Προεχειρίσατο κόμητα λαργιτιόνων, Comitum D Ibec vocabula : a δέρμα tainen, quod cutenn signat,
in imperio Orientali muliiplex erat dignitas : vox et xotý, sectio, incisio, composita videntur : adeo
autem primariuin quemdam in re unaquaque sic ut XOTILOE pula , culicidium , reddi posse videalır..."
gnare videtur. Quæ vero haeretiwves sint supra Quoniam vero lege hac cautum fuit, ne quis liber
diximus. liomo servus fieret, Judæos præcipue eam respicere
(47) Έποίησε φολλερά προχωρείν. De hoc Mar- existimo. Hos enim servos enere, e0sque circum
cellinus , ad Anastasii imp. annuin VII : Nummis, cidere consuevisse, colligimus ex lege quadam de
quos Romani Terentianos ( leg . Teruntianos), Græci hac re a Constantio el Constante impp . lata , quant
Phollerales vocant, Anastasius princeps suo nomine nobis exhibet Cedrenus, his verbis : Κωνστάντιος
fquratis, placabilem plebi commutationem distracit. δε και Κώνστας ένομοθέτησαν, Ιουδαίον μή ωνεί.
Φόλις autem, sive φόλλις, uti infra , lib. XVu, Scribi σθαι δούλον · έπει αφαιρείσθαι αυτόν εις τον δημό
tur, idem est, quod οβολός . Suidas : Οβολοί εισιν σιον λόγον. Ει δε και περιτε μείν τολμήσει δούλον,
ας καλούσι φόλλεις. Procop. etiam Arcan. Hist: ξίφει τιμωρείσθαι, και την τούτου δημιεύεσθαι ου -
“A δε και ες τα κέρματα τους βασιλεύσιν είργασται, σίαν: Constantius et Constans legem tulerunt , ne
ου μοι παριτέον οίομαι είναι. Τών γάρ αργυραμοι- quisJudass scrυumemerel : emplum publicari jus-
βών, πρότερον δέκα και διακοσίους οβολούς, ούς φόλ - serunt. Si quis circumcidere serυum ausus essel , gία -
λεις καλούσιν, υπέρ ενός στατήρος χρυσού προίεσθαι dio feriri, et bona ejus publicari. Lex itaque is13,
τους ξυμβάλλουσιν ειωθότων, αυτοι επιτεχνώμενοι a Constantio et Constantc impn. prinitus lata, al
κέρδη οικεία, ογδοήκοντα και εκατόν μόνους υπέρ Anastasio tandem denuo forte proposita fuerit.
395 JOANNIS MALALA 596
dus, Calliopii patricii ilius, interfectus est, anno A ματι, τον καταγόμενος από Αντιοχείας, τον υιόν
are Antiochene DLXιν, indict. Ix. 402 Quo Ale- Καλλιοπίου του πατρικίου , διά λείψιν ελαίου , έτους .
xandrinorum facto commotus imperator, a multis χρηματίζοντας κατά τους 'Αντιοχείς φξδ', [ 119] ιν
eorum, ob vim prefecto suo illatam, penas ex- δικτιώνος θ'. Και αγανακτήσας και αυτός βασιλεύς
egit. πολλούς ετιμωρήσατο εξ αυτών των 'Αλεξαν
Eiusdem sub imperio Vitalianus Thrax, vindi. δρέων,
Επί ωςδε τυραννήσαντας τον άρχοντα
της αυτού βασιλείας αυτών. Βιτα
έτυράννησε
clam pretexens episcoporum exsulantium, arma λιανός ο Θραξ (49) διά πρόφασίν τινα, φησί, λέγων
sumpsit; et collecto sibi Hunnorum ei Bulgarorum ότι διά τους εξορισθέντας επισκόπους . Και παρέλαβε
numeroso exercitu, Thraciam, Scythiam, Mysian- την Θράκης και Σκυθίαν και 87 Μυσίαν (50) έως
que, Odyssum usque el Anchialum occupavit . 'Οδησσού και 'Αγχιάλου, έχων μεθ' εαυτού πλήθος
Adversus hunc imperator Hypatium, Thracie ini- Ούννων και Βουλγάρων. Και έπεμψεν ο αυτός βασι
litum nmagistrum, emisit : qιιι, prelio cum e0 λεύς Υπάτιον τον στρατηλάτης Θράκης • και παρ
commisso, proditione quadam captus, in Vitaliani ετάξατο αυτό, και προδοθείς παρελήφθη υπό του
pondere, Romanis iteruτη restitutus est . Constan- Ρ ανεδόθη Ρωμαίοις. Και διαδεχθέντος του αυτού
tinopolim vero post reversum, inperator nmagi- Υπατίου, μετά την εν Κωνσταντινουπόλει επάν
Stratu abdicavit ; subrogato in loco ejus Cyrillo Illy - οδον αυτού προήχθη αντ' αυτού στρατηλάτης Θράκης
riciano; quiet ipsecum Vitaliano arinis decertabat, Κύριλλος 88 'Ιλλυρικιανός (51). Και ευθέως απελθών
prelio autem commiss0, plurimi utrinque cecide- παρετάξατο τω αυτώ Βιταλιανία και συνέκρουσαν,
runt : Cyrillus autem fortior factus, Odyssum ur- και έπεσαν πολλοί εξ αμφοτέρων των μερών και
bem se recepit; Vitalio etiam ex regionibus illis περιγενόμενος και Κύριλλος εισήλθεν εν Οδησσό 80
recedente. Vitalianus interim, missis per cognatoς τη πόλει, και διήγεν εκεί, Βιταλιανού αναχωρήσαν
eorum qui ad portas urbis excubias agebant , τος εκ των μερών εκείνων. Διά δόσεως δε χρημάτων
pecuniis , foctisque etiam pollicitationibus aliis εξηγόρασεν ο αυτός Βιταλιανός τους φυλάττοντας
quibusdam, custodes corruperat. Proditione itaque της [190] αυτης Οδησσού πόλεως τάς πόρτας, πέμ
facta, Vitalianus urbem noctu ingreditur, capίuin- ψας διά τινων συγγενών των αυτών πορταρίων (52)
que ibi Thracie militum magistrum, Cyrillum in- χρήματα και τινας επαγγελίας. Προδοσίας δε γενο
terfecit . 403 Tum vero Thracianrursus omnem et μένης, εισήλθε νυκτός εις την Οδησσόν πόλιν ο αυ
Europam depredabatur, ad Sycas etiam ipsas per- c τος Βιταλιανός, και παρέλαβε τον στρατηλάτην Θρά
veniens trajectumque Constantinopolitanum ; urbem κης Κύριλλον και ανείλεν αυτόν (53). Και ήλθε
etiam ipsam invadere in animo habens. Itaque in πραιδεύων πάλιν πάσαν την Θράκης και την Ευρώ
trajectu ipso, ad sancti Michaelis archangeli, quae πην, έως ου ήλθεν εν Σύκαις και επί τον ανάπλουν
in Sosthenio est, ædem oratoriam , cum suis con πέραν Κωνσταντινουπόλεως, βουλόμενος και αυτήν
sedit. Imperator autem, accersito prius per Mari- Κωνσταντινούπολιν λαβείν . Και εκάθητο εν τω ανά.
num Proclo, philosopho Atheniensi,magninominis πλω επί το λεγόμενον Σωσθένην (34) εν τη ευκτη
viro : Dic , philosophe, inquit ei Anastasius impe- ρία του αρχαγγέλου Μιχαήλ. Ο δε βασιλεύς 'Ανα
rator, quid de cane hoe sfacturus sum, qui sic me στάσιος πρώην μέν ήν μεταστειλάμενος διά Μαρίνου
rempublicamque perturbat ? Respondet ei Proclus : τον φιλόσοφον Πρόκλον τον 'Αθηναίον, άνδρα περι
Animum ne despondeas, imperator ; quamprimum βόητον, και είπεν αυτώ ο βασιλεύς Αναστάσιος
enim armalos aliquoι in illum emiseris, fugam Τι έχω ποιήσαι τώ κυνι τούτω, ότι ούτως ταράσσει
sine mora capessurus est. Edixit itaqueimperator με και την πολιτείαν, φιλόσοφε ; “ Ο δε Πρόκλος
Marino Syro, exprefecto, qui ei cum Ρroclo verba είπεν αυτώ • Μή αθυμήσεις 80, βασιλεύ · φεύγει γάρ
VARIÆ LECTIONES.
81 Μυσίαν Ch., Μυσσίαν Ox. Tum 'Οδύσσου Ox. frequenti vitio. Αpud Ηieroclem p . 636, veram scripturam
servavit liber Wesselingii Proleg . p. 630. 88 'Ιλλυρικιανός Ch. Ioυλλιρυκιανός Ox. Fort. addendum o.
19 ' Οδύσω et 18, 20. 'Οδύσσου et " Οδυσσoν Ox. 30 αθυμήσεις . Μalim αθυμήσης.
ED . CHILMEADI NOTE.
(49) Ετυράννησε Bιταλιανός και Θράξ. Thracem D ciano militia ductor, etc .
unc faciunt etiam Evagr. lib. XLIII ; Nicephor. (52) Πορταρίων. Πόρτα, Porta ; inde πορτά
lib . xvi, cap, 38, et Zonaras. Marcellinus tainen in pios, Portarius, qui portam custodit .
Chronico, el Jornandes De regni. success. Scytham (53) Και παρέλαβεν τον στρατηλάτης Θράκης Κυ
eum fuisse volunt, ριλλον, και ανείλεν αυτόν. Marcellinus in Clirosieo:
(50 ) KalMuoglav . Ser.Muolav Evagrius interim Cyrillum loquucem magis , quam s!renuun, mililice
corrigendus lib . III, cap. 43 , ubi legitur xai Mu duclorem , inter duas pellices Vitalianus reperii dore
δίαν . mientem , eumque mos abstraclum culiro Gelico ju
(51) Κύριλλος Ιουλλιρυκιανός. Forte scribendum, gulavit. Vide lamen Evagrium etiam , lib . 111 ,
Ó 'Indupixlavos, Illyricus, vel Illyricianus, quomodo cap . 33, et Nicephorum lib . xvi, cap. 38 , qui rem
recentiores locuti sunt. Ila babenius apud Marcel- aljier narrani,
linuin in Chron . ad annum 199. Arislus Illyrie (54 ) Ewolévny. Scr. Ewolévioyº de loco hoc vide
cance auctor mililiæ ; el ad an . 530 : Mundo , Illyri, quæ supra adnot. ad lib . iv.
597 CHRONOGRAPHIA . — LIB. XVI. 398
και απέρχεται, και μόνον πέμψεις κατ' αυτού τινας. A facienti astabat, uti ipse Vitalianum, qui e regione
Και ευθέως ο βασιλεύς Αναστάσιος είπε Μαρίνω το Constantinopolis cumcopiis suis consederat, adori
Σύρω τώ από επάρχων, εστωτι πλησίον ότε διελέ- retur, Proclus autem philosophus Marinum Sy
γετο ο βασιλεύς των φιλοσόφω Πρόκλω, οπλίσασθαι rum, coram imperatore, in hunc modum allocu
κατά του αυτού Bιταλιανού , όντι εις το πέραν Κων- tus : Tu, inquit, Vitalianum adorturus, quod tibi
σταντινουπόλεως. Και λέγει Πρόκλος ο φιλόσο Jabo, moclo sumas velim . Jussit itaque philosophus
φος [121] έμπροσθεν του βασιλέως Μαρίνω τη Σύρω· ingens vivi sulphuris pondus adduci ; quod in par
“ Ο δίδωμι σοι λάβε , και έξελθε κατά του αυτού Βιτα- les minutissimas contritum, Marino dedit : Hoc ,
λιανού . Και εκέλευσεν ο αυτός φιλόσοφος ενεχθήναι inquiens, quibuscunque tu lectis aut navigiis su
το λεγόμενον θείον άπυρον πολύ, είπών τριβηναι perinjeceris , ea statim ab exortu solis accensa
αυτό ως εις μίγμα λεπτόν, και δέδωκε τώ αυτό conflagrare videbis , adeoque ab ignibus absumi.
Μαρίνω, είρηκώς αυτώ, ότι "Οπου ρίψεις εξ αυτού Sed Marinus quoqueimperatorem adhortatus est ,
είτε εις οίκον είτε εν πλοίω, μετά το ανατείλαι τον. uti aliquem ex magistris militum, armata 404
ήλιον, ευθέως άπτεται ο οίκος και το πλοίον και υπό manuinstructum, belli socium sibi daret. Accer
πυρός αναλίσκεται. Ο δε Μαρίνος παρεκάλεσε τον sitis itaque Patricio Phryge, militum magistro, et
βασιλέα ένα ένα των στρατηλατων αυτού πέμψη 6 Joanne, Valeriana filio, edixit illis imperator, uti.
λαμβάνοντα το βοήθημα • και ευθέως μετεστείλατο cum militum et navigiorum apparatu trajicientes,
ο βασιλεύς Πατρίκιον τον Φρύγα, τον στρατηλάτην, Vitalianum adorirentur. Ad pedes itaque ejus lii
και Ιωάννην τον Βαλεριανής, και είπεν αυτοίς οπλί- procidentes : Nos, inquiunt, tui ipsius patrisque
σασθαι κατά του αυτού Bιταλιανού εις το πέραν, ιui amicissimi semper fuitous : [ veremur autem }
λαμβάνοντας πλοία δρομώνων 1 και στρατιώτας. ne, si quid secius acciderit, nos proditionis poslu
Και έπεσαν επί τους πόδας του βασιλέως, λέγοντες lemur. Sed movebant hac imperatori stoma
ότι και αυτού και του πατρός αυτού οι δύο ημείς chum : itaque duobus illis ex palatio ejectis , Ma
φίλοι ήμεθα · και μη συμβή τινα αποτυχίαν γενέ- rino Syro negotium dedit , uti droinonibus et
σθαι, και υπονοηθώμεν ως προδόται. Και αγανακ- armala manu acceptis , et assumpto secum vivo
τήσας κατ' αυτών ο βασιλεύς έβαλεν αυτούς έξω του sulphure, Vitaljanum ipse aggrederetur. Vitalianus
παλατίου, και κελεύσας Μαρίνω τη Σύρω λαβείν autem ubi audieral Marinum , copiis nmagnis in
τους δρόμωνας και το θείον άπυρον και την στρα- Structum, sibi imπminere adversarium; navigiorum
τιωτικής βοήθειαν οπλισαμένην, και εξελθεϊν κατά quodcunque potuit corrasil : quibus Gotliicis Hun
του αυτού Bιταλιανού . 'Ακούσας δε Βιταλιανός ότι ο nicisque copiis onustis, Constantinopolim ipsam
μετά πολλής βοηθείας εξέρχεται ο Μαρίνος κατ' aggredi in animo habuit; inani scilicetspe frelis
αυτού, όσα εύρε πλοία εκράτησε και εγόμωσεν αυτά ipsam occupandi, Marinumque obviam sibi prod
Ούννικής και Γοτθικήν χείρα [122] ωπλισμένους. eundem , cum copiis ejus omnibus, opprinnendi.
Και ώρμησεν εισελθείν εις Κωνσταντινούπολιν, θαρ- Marinus autem de vivo illo sulphure, quod a
δών ότι πάντως αυτήν λαμβάνει, και Μαρίνον δε philosopho acceperat, navigiis undique distribuit;
απαντώντα αναλίσκει μεθ' ής έχει βοηθείας. Ο δε autis insuper indicaus et militibus, nil armis opus
Μαρίνος έδρόγευσε και το θείον άπυρον, και έδωκεν esse; modo ut de vivo illo sulpture acciperent
αυτώ ο φιλόσοφος , εις όλα τα πλοία των δρομώνων, jussil , navibusquein adversum occurrentibus im
ειρηκώς τους ναύταις και τους στρατιώταις ότι Ου mitterent ; que exinde statim conflagrature essent.
χρεία όπλων, αλλ' ίνα ρίπτετε (55) εκ τούτου εις τα Quod si ulteriorem etiam ripam occupare potuerint,
ερχόμενα κατέναντι υμών πλοία και καίονται. Ει hoc ipsum tectis hostiumimperatoris uti injice:
δε πέραν απέλθωμεν εις τους οίκους, ένθα εισιν οι rent, in mandalis dedit. Marinus itaque, ubi pra
εχθροί του βασιλέως, εκεί δίψατε. Ο δε Μαρίνος, cepίuτη, 405 quod a philosopho acceperat, de
καθώς είπεν αυτώ ο φιλόσοφος ότι ανάπτονται υπό navigiis hoc modo conllurendis , vectoribusque
του πυρός τα πλοία και ποντίζονται αύτανδρα (36), D submergendis, niilitibus suis tradidisset, ulterio
παρήγγειλεν αυτοίς δίπτειν · και ώρμησεν εις το rem trajectus ripam petit , Vitalianun aggressurus.
πέραν κατά Bιταλιανού και των ανθρώπων αυτού. Sed et Vitalianus quoque Marino sese obviam de
Και κατήντησαν και τα πλοία Bιταλιανού , και ευ- dit ; propiusque jam a se invicem classes abfue- .
VARIÆ LECTIONES .
" δρομώνων. δρομόνων Ox. Sic et ν. 17. 22 έδρόγευσε Ch., έρόγευσε Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(35) Ρίπτετε . Scr. δίπτητε. etiam dictus est locus iste , ut ex Dionysii Anapło
(36) Και ποντίζονται αύτανδρα . Ηesychius : Αύ- nos docel Pelr. Gyllius De Bosp. Thrac. lib. 1,
τανδρον, συν αυτούς τους ανδράσιν. Scr. Βυθάριον. cap . 9 : Deinde est Calamus , et Bythias : ille a cata
Evagrius de hac navali pugna verba habens, lib . iii, morum multiludine, hic ab alia protectione pro
Cap. 45, Και πρώτα μέν ανεκώχευεν, είτα μετά montoriorum circunsurgentium nominatur . Ιdern
τους έκπλους και τους ακροβολισμούς μεταξύ τούν lamen sui oblitus , De topograph , Constantina
δυοίν στρατοπέδουν, ναυμαχίας καρτεράς συστάσης lib. Iv, Cap. 10, Villaria Iocum hunc voral, Via
περί τα καλούμενα Βυθάρια, φεύγει μεν προτροπά - liani profligali historiain ex Evagrio Decitalis.
δην πρύμναν κρουσάμενος ο Βιταλιανός, etc. Bythias
E99 JOANNIS MALALE COO
runt, e regione templi Sancle Thecle, quod Sycis Α ρέθησαν 13 έγγιστα αλλήλων κατέναντι της αγίας
est, juxta sinus locum qui Byilharium dicitur . Ubi Θέκλης της εν Σύκαις εις τον τόπον του ρεύματος
ad horam diei tertiam, navali prelio commisso, de- όπου λέγεται το Βυθάριν. Και γίνεται εκεί ή
repente tyranni Vitaliani classis conflagrans, una ναυμαχία ώραν τρίτην της ημέρας και ανήφθησαν
cum Gothorum, Hunnorum et Scytharum quos sibi εξαίφνης υπό [123] πυρός τα πλοία άπαντα Βιταλια
asciverat, copiis profundo mari demersa est. Vita- νου του τυράννου και έποντίσθησαν εις τον βυθόν
lianus autemipse, quique in reliquis erant navibus , του ρεύματος μεθ' ών είχον Γότθων και Ούννων και
classem ab ignibus sic absumptam videntes , in Σκυθών στρατιωτών συνεπομένων αυτώ. Ο δε Βι
fugano versi , trajectum repelierunt. Marinus ita - ταλιανός και οι εις τα άλλα πλοία προσεσχη
que copiis trajectis, quotquot eorum qui a Vitaliani κότες το γεγονός, ότι υπό πυρός αιφνίδιον ανάπτον
partibus stelerant, Sycarum in suburbiis vel do- ται τα εαυτών πλοία (57),έφυγον και υπέστρεψανεπί
inibus invenit , omnes e medio sustulit, insectatus τον ανάπλουν, Μαρίνος δε και από επάρχων περάσας
eos usque ad Sancti Mamantis templum ; ubi nocle εν Σύκαις, όσους εύρε των Βιταλιανού εις τα προ
jam ingruente, ipse cum copiis suis consedens αστεια ή εις οίκους, ανείλε, καταδιώκων αυτούς έως
excubias agebat. Vitalianus interim cum suis, qui του αγίου Μάμαντος και γενομένης εσπέρας έμει
ex clade superfuerunt, omnibus noctu ex trajectu Bνε Μαρίνος και η βοήθεια αυτού φυλάττουσα τα εκεί.
fugit, militaria per eam noctem LX einensus : adeo Ο δε Βιταλιανός έφυγε νυκτός μετά των υπολει
ut mane proximo Vitaliani ex militibus, ad ulte- φθέντων αυτώ εκ του ανάπλου , οδεύσας εν τη αυτή
riorem ripam, nec unus quidem inventus esset. νυκτί μίλια ξ'· και πρωίας γενομένης ουδείς ευρέθη
Ηanc vero imperio victoriam conciliavit Salvator εις το πέραν εκ του αυτού [124] Βιταλιανού, και
imperator, ad Sostlienium processum faciens, in Και εποίησε πρόκεσσον ο βασιλεύς Αναστάσιος εις
1emplo Sancti Michaelis Archangeli, gratias Deo, το Σωσθένιν, εν τώ αρχαγγέλη Μιχαήλ ευχαριστών
per plures dies, solemnes habuit. Proclus autem επί ημέρας πολλάς. Ο δε φιλόσοφος Πρόκλος ο
plhilosophus 406 Allieniensis, discedendi facul - 'Αθηναίος αιτήσας τον βασιλέα απελύθη, μηδέν ανα
tate abimperatoreimpetrala ,dimissus est , quatuor σχόμενος λαβείν παρά του αυτού βασιλέως • ήν γάρ
centenaria accipere ab ipso jussus. Quibus tamen κελεύσας αυτόν λαβείν κεντηνάρια τέσσαρα · όστις
aon acceplis, vacuus in urbem suam discedere ma φιλόσοφος απελθών εν Αθήναις εις την ιδίαν πόλιν
luit; ubi paulo post diem obiit . Dixerunt autem ex ευθέως ετελεύτησεν. "Έλεγον δέ τινες εν Κωνσταν
Constantinopolitanis nonnulli, sulphur hoc vivum, . τινουπόλει ότι από της θέρμης του ηλίου, ώς λε
in aerem projectum, subtilissimum cum sit, radiis " πτότατον όντα, το θείον άπυρον ριπτόμενον εις τον
solaribus accendi ; et naturam etiam viribus haec αέρα άπτεται και φυσικόν εστι τούτο. Ο δε Βιτα
perfici potuisse. Caeterum Vitalianus, in Anchia- λιανός απελθών εν 'Αγχιάλω εκάθητο εκεί ησυχά
Jum secedens, illic demum acquievit . ζων.
Ejusdem Anastasii sub imperio Hunni Sabiri, Εν δε τους χρόνους του αυτού 'Αναστασίου βασι:
gens bellicosissima, portis Caspiis trajectis, Cap- λέως οι Ούννοι Σάβειρου περάσαντες τας Κασπίας
padociam ad usque penetrarunt : quam, una cum πύλας, έθνος και πολεμικώτατον (39), ήλθον έως Καπ.
VARIÆ LECTIONES.
8 ευρέθεσαν Ox. 96 πολεμικώτατον Ch., πολεμικότατον Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(57) "Οτιυπό πυρός αιφνίδιον ανάπτονται τα εαυ- pit Hypatii . Et paulo post : Magister militum Vi
TVV Thoia . Navalis hujus victoriæ , quam Anasta - talianus per Thraciam facius, Hypalium quem capri
sius imp. Procli mathematici ope adversus Vitalia- vum calenalumque apud Acres castellum tenebat,
nuin adeptus est, meminit etiam Zonaras : qui n reversus suo remisil avunculo . Victor etiam Tuno
tamen non sulphure vivo navibus injecto, sed spe- nensis, hujus æqualis, licet non pretio Vitalianum
culis ustoriis eam effectam tradit : Κάτοπτρα γάρ amolum dicat, armis tamen propulsatum omnino
άδεται χαλκεύσαι πυροφόρα ο Πρόκλος, και εκ του negat : Vitalianus Comes cum manu valida Barba
τείχους ταύτα απαιωρήσαι κατέναντι των πολεμίων rurum Constantinopolim veniens, in Sosthene sedil :
νεών τούτοις των ηλιακών ακτίνων προσβαλουσών, qui non aliter postulalus pacem Anastasio impera .
ūv evaytlwy otpathy . Nam specula ex ære fabri- donensis relegalos exsilio sedibus propriis red
casse ustoria fertur Proclus, eaque demuro e regione dat, etc. Verum cum Victor bæc Anastasii imp.
hostilium navium suspendisse ; in quæ cum solares an . XXIV gesta narret, Marcellinus ad annum se
radii impegisseni, ignem inde fulminis instar erumpen - quentem , Anthemio et Florentio coss. ea reſerl.
lem classiarios, ipsasque naves hostium combussisse. (58 ) "Ovta . Scr. 5v.
Verum non salis video, quo pacto fidem istis ad- (59) " Έθνος πολεμικώτατον. Scr . πολεμικώτατον
hibere possimus, Marcellinum legentes, hujusce de hac vero Hunnorum Sabirorum irruptione, vide
ævi scriptorem ; Justiniani enim adhuc patricii can - Marcellinum , Victorem Tunonens., Evagrium lib .lli,
cellos se egisse , testatur jpse . Hic itaque, de hac cap . 43 ; Nicephor. lib . xvi, cap . 38 , et Cedrenum .
Vitaliani invasione verba faciens , bæc habet : Munificentiæ tamen hujus imperatoris in vectigales
Missi sunt ad Vitalianum senalores, qui pacis cum spoliatos, de qua auctor . paulo infra , apud istos
eo leges componerent : nonaginta auri pondera , ne verbum guiden .
exceptis regalibus muneribus, pro prelio tunc acce
 OGR APHIA
601 CHRON . - LIB . XVI. 602
παδοκίας, και πραιδεύσαντες αυτήν και όσας παρ- A iis etiam omnibus, quas preteribant, regionibus
ήλθον χώρας Ρωμαίων , και εφόνευσαν πολλούς , Romanorum depredantes, quamplurioιoς occisioni
και έκαυσαν τα κτήματα, και λαβόντες αιχμαλωσίαν dederunt : et possessionibus eorum ignibus deva:
πολλήν ανεχώρησαν. " Ηλθον δε οι από της αιχμ - statis, cum praeda ingenti recesserunt. Accedenti
αλωσίας πραιδευθέντες, και πολλά παρέσχεν ο βασι- bus itaque ad imperatorem a singulis suis urbibus
λεύς [125] τοις πραιδευθείσιν εκάστης πόλεως . qui bonis suis exuli fuerant, abunde eis suppedita
"Έχτισε δε και τείχη ταϊς μεγάλαις κώμαις Καπ- tum est. Quin et grandiores Cappadocie pagos
παδοκίας και ησφαλίσατο τάς δύο Καππαδοκίας και imperator monibus cinxit ; Cappadociam quoque
συνεχώρησε πάσαις ταις πραιδευθείσαις επαρχίαις utramque propugnaculis munivit, spoliatas elias
τας συντελείας εις τέλειον επί έτη γ', provincias a tributis quibuscunque pendendis per
triennium immunes esse jussit.
. Επί δε της αυτού βασιλείας έπαθεν υπό θεομηνίας Εodem imperante, tertiam celestis ire vicissi
η Ρόδος νησος το τρίτος αυτής πάθος νυκτός και tudinem nocturno tempore passa est Rhodus in
πολλά αυτοίς τοίς περιλειφθείσιν έχαρίσατο και τη sula : ad quam resarciendam, superstitibus incolis
πόλει λόγω κτισμάτων. . imperator plurima largitus est.
'Εν δε τη αυτού βασιλεία εγένετο δημοτική επ. Β Ejusdem sub imperio, tumultus in populo Py
ανάστασις περί του Χριστιανικού δόγματος παρά των Zantino, religionis causa, 407 inde coortus est,
Βυζαντίων εν Κωνσταντινουπόλει, ως βουληθέντος quod imperator hymno Trisagio adjici voluit clau
του αυτού βασιλέως προσθείναι εις το Τρισάγιος το, sulam hanc : Qui crucificus es pro notis , miserere
“ Ο σταυρωθείς δι' ημάς (60) , 'Ελέησον ημάς, nostri , in ecclesiis Orientalilus recilari solitan.
καθώς εν ταις ανατολικαϊς πόλεσι λέγουσι. Και συν- Coacta itaque in unum multitudine, perturbatio
αθροισθεν το πλήθος της πόλεως έστασίασαν δυνα- rerum ingens facta est , ac si noviliumaliquol Chri
τώς, ώς τινος παραξένου προστιθεμένου τη πίστει stiane fidei assutum esset. In palatio etiam tumul
των Χριστιανών. Και θρύλος 98 έγένετο εν [ 126] τω tus erat adeo gravis, ut Plato, urbis prefectus, fuga
παλατίω, ώστε τον έπαρχον της πόλεως 96 Πλάτωνα sibi consulens, latebras quasierit , ubi a furore
εισδραμόντα φυγείν και αποκρυβήναι την του δήμου populi tutus delitesceret. Populus enim ( ummultuans
οργήν. "Εκραζον γάρ στασιάζοντες, "Αλλον βασιλέα imperatorem alium Romanie poscebat. Quin et in
τη Ρωμανία ! και απελθόντες εις τά Μαρίνου του edes Marini Syri, exprefecti , irruentes, ignen le
Σύρου του από επάργων έκαυσαν τον οίκον αυτού ctis injiciebant, bonaque ejus diripiebant omnia .
και έπραίδευσαν τα αυτού πάντα αυτόν γάρ ουχ . Sed et eraria quoque ejus ex pilabant, argentum
εύρον. Ακούσας γάρ ότι εις τον αυτού το πολύ " que inibi inventum, securibus dissecantes distri
πλήθος του δήμου έρχεται, έφυγεν · έλεγον γάρ ότι buebant . Marinum vero ipsum non in venerunt ;
ως ανατολικός αυτός τώ βασιλεί υπέβαλε λέγεσθαι quippe bic , fama turbie numerosioris edes suas
τούτο. Και πραιδεύσαντες τα αυτού δημόσια (61) adorture accepta, subduxeral Sese. Existimabat
τον άργυρος αυτού εις αξίνας έκοπτον και έμερί- enim popellus Marinum, quod Orientalis esset ,
ζοντο. Εύρον δε εις τον οίκον αυτού μονάζοντα άνα- clausule hujus Trisagio adjiciends, imperatori
τολικών, και τούτον 97 συλλαβόντες εφόνευσαν, και auctorem fuisse. Monachum vero Orientalem, adi
την κεφαλήν αυτού εις κοντόν βαστάζοντες έκραζον, bus Marini repertum, comprehendentes intereme
Ούτός έστιν ο επίβουλος της Τριάδος. Και ελθόντες runt ; contoque afixum caput circumferentes, ex
εις τα Ιουλιανής , της επιφανεστάτης πατρικίας clamabant : Ecce Trinitatis insidiatorem. Tum
έκραζον δια τον άνδρα αυτής 'Αρεόβινδον βασιλέα vero Juliane nobilissime patricia edes advenien
τη Ρωμανία και έφυγεν 'Αρεόβινδος εν περάματι tes, virum ejus Areobindum imperatorem Roma
VARIE, LECTIONES .
95 θρύλλος Ox. 96 πόλιως Ox. 97 κόντον Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(60) Ο σταυρωθείς δι' ημάς, ελέησον ημάς. Τρισ . D Passianos eos vocat Marcellinus : Die Dominico ,
Gylos, hymnus est, Græca Ecclesia decantari solita. dum jubenle Anastasio Cæsare per Platonem in Ec
Verba autem erant haec : "Αγιος ο Θεός, άγιος ισχυ- clesia pulpito insistentem in ligymnum Trinitalis Dei
ρος, άγιος αθάνατος, ελέησον ημάς • bis Petrus Passianorum quaternitas additur, multi orthodoto
Fullo , Ecclesiæ Antiochenæ sub Leone imp. anti- rum pristina voce psallentes, per fidosque præcones
stes , clausulam hanc post άγιος αθάνατος, addidit : clamoribus objurgantes, in ejusdem ecclesiae gremio
Χριστέ βασιλεύ, ο σταυρωθείς δι' ημάς postea vro casi sunt. Vide Evagrium, lib. ιι, cap. 44 ; Nice
in exsilium pulsus, cum tandem denuo a Zenone phorum lib . xvi, cap . 45 ; Victorem et Cedrenin .
episcopatui suo restitulus fuisset, his omissis , Χρι- (61) Πραιδεύσαντες τα αυτού δημόσια. Δημόσια
στε βασιλεύ , reliqua retinuit, nempe ο σταυρωθείς hic eraria vertimus : τρακτευτής enim, et λογο
δι' ημάς. Cedrenus : Πρότερον δε προσέθηκε [ Πέτρος θέτης, id est, publicarum rationum minister, sive
ο Κναφεύς τω Τρισαγίω, Χριστέ βασιλεύ, ο σταυ vectigalium curator, eral Marinus, uti auctor no
ρωθείς δι' ημάς, ύστερον δε ελθών, περιείλε το, ster supra : “Ο δε αυτός βασιλεύς κουφίσας Ιωάν»
Χριστέ βασιλεύ, Deinceps itaque clausulie ! ujus νην τον Παφλαγόνα εκ του τρακτεύειν τα δημόσια
addito apud Antioclienses, Ecclesiasque Orientales χαρτία του πραιτωρίου των επάρχων εποίησεν αυ
obtinetat ; unde 3 Constantinopolitanis. et Occi - τον από υπάτων , αντ' αυτού ποιήσας τρακτευτην
dentalibus, Theopaschile, dici sunt Orientales. και λογοθέτης Μαρίνον τον Σύρον.
C03 JOANNIS MALALÆ 604
num exclaimantes deposcebant. Αreobindus itaque A κρυβείς. Και ανελθών ( 69 ) και αυτός βασιλεύς Ανα
fuga evadens, in trajectu latuit . Ceterumimperator στάσιος εν τω ιπποδρομίω εις το [127] κάθισμα δίχα
Anastasius in circum veniens, in regiam sedem διαδήματος και τούτο γνούς ο δήμος εισήλθεν εν
408 sine diademale ascendit. Quod ulbi populo τώ ιππικό και διά θείας προσφωνήσεως αυτού
notum fuit , in Hippodromum omnes se contule - μετεχειρίσατο τα πλήθη της πόλεως, παραγγείλας
runt : turbamque tandem totam, divinis suis ser- αυτοίς μή ώς έτυχε φονεύειν ή επέρχεσθαι τισι • και
monibus, imperator sibi conciliavit : eos insuper ησύχασεν άπαν το πλήθος, αιτήσαντες αυτόν φορέσαι
liortatus , ne sic tenere in quos vis irruentes, ultra το στέμμα. Και εξότε ησύχασαν και ανεχώρησαν
cedes palrarent. Tum vero tumultus omnis ac- του συναθροίζεσθαι , εκέλευσε κατοχήν γενέσθαι :
quievit ; obtestante etiam ipsum popello, uti re• και πολλών κρατηθέντων, τους μεν ετιμωρήσατο,
sunplum diadema rursus gestaret . Ubi primum τους δε 98 έρευμάτισε (63) διά του επάρχου της πό
autem tumulta sedato populus donum suam quis- λεως . Ταύτα δε έπασχον επί πολλάς ημέρας, και
que se receperat , seditiosos comprehendi jussit πλήθους απείρου φονευθέντος ευταξία εγένετο με
imperator ; quorum nonnullos suppliciis subjecit, γάλη και φόβος ουκ ολίγος εν Κωνσταντινουπόλε:
alios vero urbi praefecto in custodiam tradidit. και εν εκάστη πόλει της Ρωμανίας.
infinita hominum multitudine neci daia , secula est inde tranquilla maxime rerum facies ; melus
que ingens Constantinopoli , omnibusque adeo Romaniæ urbibus, hominum animis incussus est.
Imperator autem Anastasius, non multo post B Μετά δε ολίγον καιρόν είδεν εν δράματι και αυτός
terηρore, per somnum vidit, e regione sibi asian- βασιλεύς Αναστάσιος ότι έστη εναντίον αυτού ανήρ
term , virum quemdam adultum ornatumque; quί τις τέλειος, ευσχήμων (64), βαστάζων κώδικα γε.
codicem scriptum ferens, legebat : foliis autern γραμμένον, και αναγινώσκων, και αναπτύξας του
quinque pervolutis , Ilecloque imperatoris nomine: κώδικος φύλλα πέντε, και αναγνoυς τo του βασιλέως
Ecce (inquit) ob insalietatem tuain , annos ) qua- όνομα είπεν αυτώ , "Ιδε 99 , διά την απληστίαν
tuordecim delec ; simulque eos digito expunxit. σου (65) απαλείφω [128] δεκατέσσαρα (66) • και τη
A somno vero experrectus imperator el perierre- ιδίω δακτύλω αυτού απήλειψε, φησί. Και διυπνίσθη
factus, Amantium cubicularium el prepositum ad ταραχθείς (67) και αυτός 'Αναστάσιος βασιλεύς, και
se vocavit, cui quod per Somnum videral aperit. προσκαλεσάμενος 'Αμάντιον τον κουβικουλάριον και
409 Amantius ei : In eternum, inquit , vivas im- πραιπόσιτον, διηγήσατο αυτό την του οράματος
perator. Insomnium et ego quoque hac ipsa nocte οπτασίαν. "Οστις 'Αμάντιος είπεν αυτώ, Εις τον
habui. Dum eniin Majestate Vestra coram starem, αιώνα ζήθι, βασιλεύ · ενύπνιον γάρ είδον καγώ εν
porcus quidam, ingeniis apri speciem pre se fe- ταύτη τη νυκτί, ότι ως έστηκώς καγώ εναντίον του
rens, a tergo mihi venire visus est ; qui extremam υμετέρου κράτους όπισθεν μου ελθών χοίρος (68),
chlamydis Oram in os arripiens, vellicalbat mordi- . ώσπερ σέαγρος μέγας, και δραξάμενος το στόματι
cus ; meque ipsum deorsum agens, dentibus lace- την αρχήν της χλαμύδος και τινάξας κατήγαγέ με
rabat et proculcalum pedibus folum devorabat. εις το έδαφος της γης, και ανήλωσέ με κατεσθίων
Accersitus igitur all imperatore Proclus, Asianus και καταπατών. Και προσκαλεσάμενος ο βασιλεύς
philosoplius, sagacissimus sonniorum conjector, Πρόκλον τον 'Ασιανός φιλόσοφος, τον ονειροκρίτην,
VARIÆ LECTIONES.
98 έρευμάτισε. Conferendus videtur Tzetzes ad Lycophr. V. 1285, indicatus ab Ducangio ν . δεύμα, ο
Λυκόφρων φαίνεται μεταξύ τάς Συμπληγάδας είναι λέγων Καλχηδόνος και Βυζαντίου, ώς είναι το λεγόμενον
παρ' ιδιώταις βαρβάρους ρεύμα. Quibus addendus Malalas supra p. 44 Α . 99 Iδέ Ox .
ED. CHILMEA DI NOΓΕ.
(62) Και ανελθών. Ser. ανήλθεν, uti habet Chr. 'Εκκόπτων υπεξέκοψε τους χρόνους της ζωής
Alex. σου,
( 65) Τους δε έρευμάτισε . Scr. Ερυμάτισε , ερύο. Και χρόνους έκο.λόβωσε τέσσαρας προς τους δέκα
μαι , el έρυμαι, custodio ; unde έρυμα , custodia Και ταύτ' ειπών , απήλειψε τούτους από του χάρ
sala, sive carcer. Ηesychius : έρυμα, οχύρωμα , [ του .
φυλακή, κάλυμμα, φύλαγμα : ab έρυμα vero auctor , (67) Και διυπνίσθη ταραχθείς. Chr . Αlex. habet,
noster verbuin puuaticw formavit. D καταρραγείς • nuendose.
(64) Ευσχήμων. Chr . Αlex. a Radero editum hac (68) "Οπισθέν μου ελθών χοίρος. Justinum, Ana
bei abuoy Mov corruple : Chr . idem ex Jos. Scali . stasii'in imperio successorem ,' ista notant : quem
geri ellilione legit àsuxeluwv . ad quam lectionem quipop66v, subulcum , fuisse vult Zonaras : 'Avep
nostram emendandam censeo . ήθη δε βασιλεύς Ιουστίνος και Θράξ , γονέων μεν
(65) Απληστίαν σου. Cedrenus halbet, κακοπι εκφύς ασή μων και αφανών , αυτός το πρότερον
στίαν σου. αυτουργών, η βουκόλος τυγχάνων και συφορβός.
(66) 'Απαλείφω δε κατέσσαρα. Ι!a elian Chr. Certe loco humili, imo Sordido natum, agrisque
Alexandr. Cellreous legit, τεσσαρεσκαίδεκα έτη. exercendis tantuni assuetum fuisse eum asserit
Constantinus Manasses : Procopius, Arcan . Histor.
Σή : δε κακίαν μισάχθείς και βεβηλοτροπίαν
HODII NOTÆ .
(1) 'lovicovñs. Cum hac vocc incipit Nacralio apud C. p. 330, in princip . mutila .
 APHIA
605 CHRONOGR . - LIB . XVII. 80s
όντα πάνυ επιτήδειον, είπεν αυτώ [ το όραμα, A visionis vim imperatori exposuit ; brevi scilicet
ομοίως δε και 'Αμάντιος •ο δε έσαφήνισεν αυτοίς] eos interituros esse.
την του οράματος δύναμιν και ότι μετά χρόνον τε
λειούνται.
Ο δε αυτός βασιλεύς Αναστάσιος μετά τας πρώ- Imperator autem Anastasius , praeter ea que
τας αυτού δωρεάς πάλιν άλλας κατέπεμψε πάσι τοις supra memoravimus; etiam alia vectigalibus suis
υποτελέσι της αυτού πολιτείας . "Έκτισε δε και εις omnibus munera distribuit. Quin el per singulas
εκάστην πόλιν της Ρωμανίας διάφορα κτίσματα και etiam Romaniæ urbes varia erexit ædilicia , mænia ,
τείχη και αγωγούς, και λιμένας ανακαθάρας και δη et aquæductus ; portus eliam repurgavit ; et bal.
μόσια [129] λουτρά εκ θεμελίων οικοδομήσας , και nea publica ab ipsis etiam fundamentis excitavit ;
άλλα πολλά εν εκάστη παρέσχε πόλει 2. plurimaque per urbes alia passim donavit.
Και μετ ' ολίγον χρόνον άρρωστήσας ανέκειτο, και Haud Iongo autem post tempore, ex morbo de
αστραπής και βροντής γενομένης μεγάλης πάνυ, cubuit; fonitruque ingenti facto fulmineque, con
θρoηθείς και αυτός βασιλεύς Αναστάσιος απέδωκε το sternalus inde imperator Anastasius spiritum
πνεύμα, ών ενιαυτών και ενενήκοντα ( 69) και μηνών eflavit, annos natus xc et menses v .
πέντε. B
VARIÆ LECTIONES.
1 το - αυτοίς addidi ex Chron. p. 331 A. 1 πόλει Ch.,πόλιν Ox. 1 εννενήκοντα Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(69) " Ων ενιαυτών εννενήκοντα . Ζonaras dicit absconsus fuerat, moritur, el cumignominia absque
Anastasium octoginta. octo tantum annos vixisse : consuetis ersequiis ad lumulum ducitur, anno vila
uti eliam et Victor Tunonens. Anastasius imperalor suæ xxclIX . Marcellus vitæ ejus annorum numerum
intra palalium suum tonitruorum lerrore fugalus , incertuil relinquil ; octogenario tamen majorem
et coruscationis jaculo percussus, in cubiculo , quo obiisse testatur.

[130] ΛΟΓΟΣ ΙΖ'

ΧΡΟΝΩΝ ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ.

410 LIBER XVII

DE TEMPORIBUS JUSTINI IMPERATORIS.

Μετά δε την βασιλείαν Αναστασίου εβασίλευσεν C Anastasii post exitum imperium suscepit sacra
και θειότατος Ιουστίνος, από Βεδεριάνας ών Θραξ ( u), tissimus Justinus, ex Bederiana Thracum oriundus ,
επί της υπατείας Μάγνου, μηνί ιουλίω θ', ινδικτιώνι sub Magni consulalu, Julii 1x, indictione undeci
ενδεκάτη όντινα ο στρατός , των φυλαττόντων το ma : quein exercitus exculbitorum palatiam custo
παλάτιον κελεύσει θεού εξκουβιτόρων ( 70) άμα το dientium, una cum populo, nutu divino, diade
δήμο στέψαντες εποίησαν βασιλέα • ήν γάρ κόμης male insignitum , imperatorem creavere : erat
εξκουβιτόρων. Έβασίλευσε [131] δε έτη θ' και ημέ- enim (ones excubitorum.Imperavit autem annos
ρας είκοσιδύο ( 71). Τη δε ηλικία ήν διμοιριαίος , 1x et dies XXII. Erat hic statura mediocrem exce
εύστηθος, ούλος και, όλοπόλιος , εύρινος , υπόπυργος, dente, pectore firmo, crine crispo cauoque, nas0
VARIÆ LECTIONES. .
* ουλός Ox.
ED . CHİLMEADINOTÆ .
(70) " Οντινα ο στρατός των φυλαττόντων το πα- lib. IV , cap. 1 , de Justinoimp. haec habet : Υπό
λάτιον, κελεύσει Θεού, εξκουβιτόρων. Ιta etiam Chr. των βασιλικών σωματοφυλάκων αναρρηθείς, ώνπερ
Alexandr. Εξκουβίτορες, etcubitores, milites erant και ήρχεν, ήγεμών των εν τη αυλή τάξεων καθ
praetoriani, palatio atque imperatori ( nlando de- εστώς: 1 fra etiam nostro κόμης εξκουβιτόρων dici
stinati ; atque ideo ο στρατός των εξκουβιτόρων, etc., ιur.
ab auctore dicuntur . Graecis σωματοφύλακες vocan. (71 ) 'Εβασίλευσε δε έτη θ', και ημέρας είκοσι
lur. Horum vero præfectus erat Justinus. Evagrius Ôúo. Victor Tunonens. annos VIII, et menses Ix
HODIL NOTÆ .
( α) Από Βενδεριάνας και Θράξ. C. ο Βενδαρίτης και taneis Illyrie Thracisque agris Sita, hinc dicitur
Opa .. Erat urbs Bederina seu Bedcriana in limi- Justinus ab aliis Thrax, ab aliis cx Illyria ſuisse ,
697 JOANNIS MAEALE C18
decoro, facie rubicunda et formosa,in bellis exer- Α εύμορφος,εν πολέμοις κοπωθείς , φιλότιμος , αγράμ
citatus, magnifcus, ceterum litterarum rudis. ματος δε (72). "H μόνον δε εβασίλευσεν, ανεϊλεν
Quamprimum autemimperare cepit, e medio sus- 'Αμάντιον τον πραιπόσιτος αυτού και Ανδρέαν και τον
tulit Amantium prepositum, et Andream Lausia- κουβικουλάριον αυτού τον Λαυσιακών και Θεόκρι
cum, cubicularium; Theocritum etiam comiten, τον (υ) τον κόμητα τον του αυτού 'Αμαντίου δομέστι
Amantii familiarem, quem Amantius imperatorem κον (73). "Οντινα έβουλεύετο ποιήσαι βασιλέα και
creare statuerat; qui etiam Justino ipsi pecunias αυτός 'Αμάντιος, δούς τω αυτώ Ιουστίνω χρήματα
dedit erogandas , μι Theocritus fieret imperator. ρογεύσαι , ένα γένηται Θεόκριτος βασιλεύς και
Quin et Justinus eas erogavit : 411 quibus acce- έδρόγευσεν [132]. Ο στρατός ούν και ο δημος λαβών
ptis, exercitus populusque non Theocritum, sed ουχ ° είλατο (74) Θεόκριτον ποιήσαι βασιλέα, αλλά
Justinum, Deo ita volenle, imperatorem dixere. θελήσει Θεού εποίησαν Ιουστίνον βασιλέα. Μετά δε
Imperio itaque potitus, eos qui imperio suo insi- το βασιλεύσαι αυτόν τους βουληθέντας επιβουλεύσαι
diati fuissent, intra palatium occidit. τη αυτού βασιλεία εφόνευσεν έσω εν τω παλατίω.
Ιdem imperator Appionem patricium, Diogenia. Ο δε αυτός βασιλεύς ανεκαλέσατο τον πατρίκιον
num et Philoxenum, Senatores, ab Anastasio im- 'Αππίωνα " (α) και Διογενιανών και φιλόξενον, όντας
peratore in exsilium missos, revocavit. Αtque B συγκλητικούς, εν εξορία πεμφθέντας και παρά του προ
Appionem constituit pretorio prefectum, Dioge- αυτου βασιλέως " και εποίησεν 'Αππίωνα έπαρχον
nianum vero militum in Oriente magistrum, et πραιτωρίων και Διογενιανών στρατηλάτην 'Ανατο
Philoxenum, haud longe post, consulem desi - λής ( 9), και Φιλόξενον δε μετά χρόνον εποίησεν
gnavit. ύπατον.
Ηujus imperii sub initio tremendum in Oriente Εν δε τη αρχή της αυτού βασιλείας ανήλθεν εν τη
astrum apparuit, comela vocatum, radium deor - 'Ανατολή φοβερός αστήρ, ονόματι κομήτης, ός είχεν
Sum emittens, barbatum quem vocant; cujus ad ακτίνα πέμπουσαν επί τα κάτω, όν έλεγον είναι πω
conspectum Crepidarunt homines.
VARIÆ LECTIONES
και 'Ανδρέαν Chron. p. 331 C,'Ανδρέα Ox. 6 ουχ. ουκ Ox. 1 'Αππίονα. Απίωνα Cliron. p. 351 D. ubi ν.
Ducaug. Scripsi 'Αππίωνα, ut infra p. 82 Β. 8 και πεμφθέντας Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
Justinum regnasse asserit : forte de annorum nu- την βασιλείαν παρέλαβε, τυμβογέρων μέν γεγονώς
mero quibus solus imperavil intelligendus est : ήδη , αμάθητος δέ γραμμάτων απάντων, και το δη
cum enim Justius annos octo, menses novem, et λεγόμενον αναλφάβητος ών.
dies tres regnasset, Justinianum Sororis filium in (75) Τον του αυτού 'Αμαντίου δομέστικον. Δομέ
jin perii societatem ascivit : ut Evagrius testalur , Otlxoş , domesticus : licet vero vocabulum hoc di
lib . iv, cap . 9. Post quod tempus menses ctiam gnitatis etiam erat, hoc tamen loco olxelov sonare
quatuor superfuit, il ex eodem Evagrio discimus, C pulo , uli habet Zonaras : petk of ye tv tehEUTSY
loco citato ; ubi etiam eum annos Ix integros. cum 'Αναστασίου , βουλής γενομένης περί προχειρίσεως
1ribus tantum diebus, regnasse affirmat ; sibi sci- βασιλέως ο ευνούχος 'Αμάντιος etc. θέλων Θεοκριτια
Ticet hac in re parum constans. Julii enim die Ix, νόν τινα [ Θεόκριτον alii] οικείον αυτώ όντα βασιλεύ
are Antiocliene DIXVI 3nuo, indictione scilicet x1, σαι, χρήματα το Ιουστίνω παρέσχε διανέμειν τοις
secunduin Evagrium ipsum imperator renuntiatus otpatiotals , etc. Constantinus Manasses Theocri
est Justinus : Kalendis autem Augusti æræ Antio - lum Amanlii consanguineum fuisse vull, de Justi
chenæ DLxxv, id est, indictione v, secundum eum no ista præferens :
dem, diem obiit. Totum itaque regni ejus tem- Λαβών γάρ, ώς φασι, πολύν χρυσόν εξ Αμαντίου,
pus IX annos, diesque insuper XXII, uti Noster Υπήρχε δέ πρωιπόσιτος 'Αμάντιος εκείνος ,
recte, complexum est. Marcellinus tamen ad nove Και κελευσθείς τοίςτάγμασιτούτον κατακενώσαι,
imperii ejus annoy, menses etiam duos addit. “Ως άν περιποιήσαιντο το κράτος Θεοκρίτω,
( 72 ) 'Αγράμματος δέ. Ηujus rei testenm locupleten. Το κοινωνούντι των αυτών αιμάτων 'Αμαντίω,
habenmus Procopium, Justini convuum, Arcan. Hisi. 'Εκ των ούγείων εαυτώ κτάται την βασιλείαν .
Επειδή τε ο βασιλεύς Αναστάσιος) εξ ανθρώπων Vile eliam Evagrium, lib. IV, cap. 2 .
ήφανιστο, αυτός [ Ιουστίνος] τη της αρχής δυνάμει (74) Ελατο. Lego, είλοντo, uti habet Clir. Alex.
HODII NOTE.
(υ) Θεόκριτον , cle. Αpud C . mutilate hallelur hic D από στρατηλατών Ανατολής: atque ita reddendus :
Iocus : 'Ανεϊλεν 'Αμάντιον τον πραι πόσιτον αυτου Ει fecit quilena Apionem prefectum pralorio ; Dio
και 'Ανδρέαν τον κουβικουλάριον, τον του ρηθέντος gemianum vero et- magistrum militum (sive qui fueral
'Αμαντίου δομέστικον · δν ήβούλετο (cod. Vat. ε6ού - magister militum), profectum Orientis, non ut ver
λετο) ποιήσαι βασιλέα ο αυτός 'Αμάντιος. Ubi non tin Dufresuius : Diogenianum e.r-imagistrum mili
pro öv substituendum öti, quod Dufresnio placi tum per Orientem dixit. Non enim ali impcralore
turn, sed post vocem κουβικουλάριον inserenda dicitur seu creatur aliquis er - magister militum ,
sunt bre verba, και Θεόκριτον τον κόμητα. sed ita is appellatur qui magister militum aliquando
(α) 'Αππίονα. C . 'Απίωνα. fuerat. Sic antea sane de co in exsilium misso , el a
(9) Διογενιανών στρατηλάτην Ανατολής. Ιta apud Justino revocato , loquens, ex-magisiruni militum
Theophanem : el sic legendum apud C . pro co eumappellat . 'Ανεκαλέσατο τον πατρίκιον 'Απίωνα,
quod inibi hellet ur» από στρατηλατών Ανατολής και Διογενιανών από στρατηλατών, και φιλόξενον,
elIocus saltem sic interpungendus : Και εποίησεν και αυτόν από στρατηλατών.
" Απίωνα μέν έπαρχον πραιτωρίων, Διογενιανόν δε
6.00 CHRONOGRAPHIA . – LIB. XVII. 619
Ο δε αυτός βασιλεύς ευθέως προετρέψατο και Α Ιdemimperator sine mora Vitalianum, qui contra
Βιταλιανόν τον τυραννήσαντα Αναστασίω τω βασι- Anastasium rempublicamque rebellia moveral
λεί και τη πολιτεία, και εποίησεν αυτόν στρατηλάτην arma, sibi conciliavit ; presentisque militia nma
πρατσέντου. gistrum constituit.
. Τώ δε πρώτο έτει της βασιλείας αυτού έφυγε Ejusdem imperantis anno primo, Severus pa
Σέ6ηρος (75) ο πατριάρχης Αντιοχείας εις Αίγυπτον, triarcha Antioclienus, Vitalianum fugiens, in
φοβηθείς Βιταλιανόν· και εγένετο [153] αντ' αυτού Egyptum se recepit ; cujus in locum patriarcha
Παύλος πατριάρχης και από ξενοδόχων των Ευβούλου. creatus est Paulus, qui hospitii Eubuliani pre
"Οστις τους της συνόδου Χαλκηδόνος εξακοσίους fectus fuerat. Ηic DCXXX Synodi Chalcedonensis
τριάκοντα επισκόπους ενέταξε τους διπτύχους των episcoporum nomina in ecclesiarum liptychas
εκκλησιών εκάστης πόλεως και διά τούτο εγένετο per singulas urbes relulit ; schisma inde magnum
σχίσμα μέγα, και ουκ εκοινώνουν αυτό πολλοί, λέ- factum est, multis ab 412 e0 secedentibus, qui
γοντες ότι οι της συνόδου και ακολουθούντες τα Νεστο- bus synodi illius fautores Nestorianismum sapere
ρίου φρονούσιν. videbantur.
Επί δε της αυτού βασιλείας τα ιπποδρόμια παρ- , Ηujus sub imperio circensia certamina Seleu
εσχέθη τοϊς Σελευκέσι 10 και Ισαύροις. Και εν " censibus et Isauris exhibita sunt : quo tempore
αυτό το χρόνο ανεφάνη γυνή τις εκ της χώρας της etiam innolescerecepit mulier quedam a Cilicia,
Κιλικίας γιγαντογενής υπάρχουσα την ηλικίαν, εις statura plane gigantea, que et proceritate et ma
μήκος τε και πλάτος άνθρωπον υπερτέλειον 11.11 gnitudine justam hominis staturam cubito uno
πήχυν ένα (76) : ήτις προσαιτούσα περιήλθε πάσαν superavit . Ηaec universum per imperium vaga
την Ρωμαίων πολιτείαν ευρέθη δε και αυτή και εν bunda, stipem pelebat : Antiochiam quoque dia
'Αντιοχεία τη μεγάλη ήτις έκομίζετο από εκάστου gnam veniens, ex officina quoque erogatum silbi
εργαστηρίου φόλλιν μίαν. habuit follem unum .
Ο δε αυτος Ιουστίνος βασιλεύς έδισιγνάτευσεν Ιdem imperator Justinus Vitalianum, presen
ύπατον (77) στρατηλάτην πραισέντου Βιταλιανόν, tis militiae magistrum, ad digitalem quoque
όστις προήλθεν ύπατος Ρωμαίων [134]· και εν τω consularem evexit. Consulitaque Romanis dalus
υπατεύειν αυτόν (78) μετά την πρώτην αυτού μάπ- Vitalianus, dum populo hypatiam facit, post pri
παν (79) εσφάγη και αυτός Βιταλιανός εν τώ παλατίω, mam a se mappam emissan, occisus est in pala
ως τυραννήσας Ρωμαίους και πολλές πόλεις και tio ; ut qui in imperium arma noverat rebellia ,.
χώρας της Ρωμανίας πραιδεύσας. c plurimasque Romaniæ urbes ac regiones devasta
verat .
Επί δε της αυτού βασιλείας Zτάθιος (80) και των Εodem imperante Zlathius, Lazorum rex, Per
Λαζών βασιλεύς μηνιάσας και αναχωρήσας από των sarum imperium cum diutius non ferret , e regio
Περσικών μερών βασιλεύοντος Περσών Κωάδου και nibus Persicis discessit. Persis imperavit eo tem
φίλου όντος του αυτού Zταθίου , βασιλέως Λαζών , pore Coades, Ζtalliii etiam ipsius olium amicus.
ως άπαξ υποκειμένου τη βασιλεία του αυτού Κωάδου : Neunpe Persarum imperio paruit Lazoram rex :
διό και ει συνέβη τινά τελευτήσαι των βασιλέων cui , quandocunque cum mori contigerit , in regio
VARIÆ LECTIONES
9 οι της συνόδου. « Forte scribendum, τη συνόδω . » Ch . 10 Σελευκέσι . Redit the forma p . 61 B. Conf.
Diodori Exc. Vat . p. 119 , 2 ed . nostre . 11.12 υπερτέλειον. υπερέχουσα τέλειον Ch. Fort. υπέρ τέλειον.
. ED . CHILMEA DI NOTE,
( 73) Το δε πρώτο έτει της βασιλείας αυτού έφυγε τηunera consularia initio consulatus cujusque po
Léonpos. Victor. Tun . Severum Justini imper . an - pulo exhibebantur ; verum Vitalianus septimo con
no tandem vi, Justino et Appione coss. asserit : n sulatus sui mense interfectus est ; cujus rei leslem
Antiochenæ Ecclesiæ Severus, Chalcedonensis synodi babemus, hujusce temporis hominem , Marcelli
oblrectator, cum a Justino imperatore quærerelur num , in Chronico : Indictione XIII, Vitaliano et
ad pænus, fugit : et in ejus locum substituilur Pau . Ruslico coss. Vitalianus his coss, vir mense, consu
lus. Evagrius tamen , el post eum Nicephorus, Se- latus sui XVII, vulneribus confossus in palatio, cum
verum Justini anno 1, pænas dedisse, lingua ejus Cleriano et Paulo salellilibus interemptus est. Fa
abscissa , testantur Evagr. lib. IV , cap . 4 ; Nice clum hoc Justiniani patricii factione; uiex Procopio
phor. lib . xvii, cap 2 . Vide etiam Cedrenum , et discimus. Arcan . Histor., Victore eliam Tunonens.,
Zonaram . qui tamen sub Maximi consulatu , anno nempe Ju
(76) "Ανθρωπον υπερτέλειον πήχυν ένα. Locus stiniimp. v, hoc factum vult, quod omnino falsum
procul dubio mendosus : forte legendum , ávopw - est : consulalu enim suo, quem una cum Rustico ,
TTOV ÚTTE PÉYouoa TéNELOV ñyuv Éva . Cedrenus ; To Justini imp. anno ii, gessit, interemplus est Vila
δ' αυτώ έτει [Justini νιι] εφάνη γυνή τις έκ της lianus.
Κιλικίας γιγαντογενής,υπερέχουσα τη ηλικία πάντα (79) Μάππαν. Μάππα, mappα , et μα ππάριος,
άνθρωπον τέλειον πήχυν ένα, και πλατεία σφόδρα. mapparius , qui mappini Imittit ; sive signum in
Mulieris hujus giganteæ meminerunt etiam Nice circo dal aurigantibus. De mappa vide, inter alios,
phorus, lib . xvII, cap. 3 , el Zonaras in Justino . doctissimum Jo. Vossium De vitiis sermon. lib . i ,
(77) 'Εδισιγνάτευσεν ύπατον. Δισιγνατεύω , et cap. 4.
δεσιγνατεύω, Designo, apud recentiores.
(78) Εν τω υπατεύειν αυτόν. Hypatie hae, sive - nico Alex. Τζάθιος dicitur.
13 ! JOANNIS MALALA €12
successor a Persarum rege, sed Lazis oriandus, A Λαζών, υπό του Περσών βασιλέως προεχειρίζετε και
designabatur. Lazorum itaque res iste, paganismi εστέφετο, εκ του γένους μέντοι 13των αυτών Λαζών »
pertiesis , eavensque ne si a Coade 413 Persa- ό δε αυτός βασιλεύς Λαζών φυγών το των Ελλήνων
rum diademale insigniretur, sacrificia ritusque δόγμα διά το μή προχειρισθέντα αυτό από Κωάδου(2) ,
alios omnes more Persico peragere necesse la- βασιλέως Περσών, ποιήσαι και θυσίας και πάντα τα
berel ; statim ac pater Damnazes e vivis exces. ήθη τα Περσικά , ή μόνον ετελεύτησεν ο αυτού
serat, Byzantium venit ad Justinum imperatorein, τπατήρ (81) Δαμνάζης ( α), ευθέως ανήλθε προς τον
suique deditione facta , Lazorum rex ab eo inau βασιλέα Ιουστίνον εν τω Βυζαντίω, και αυτόν εκδούς
gurari pelivil. Receplus itaque a Justino, el sacro παρεκάλεσεν αυτόν αναγορευθήναι βασιλέα Λαζών.
fonte lustratus, Christianus factus est; femina Και δεχθείς παρά του βασιλέως εφωτίσθη, και Χρι
eliam Romana in uxorein ducta , Nomi patricii στιανός γενόμενος ηγάγετο γυναίκα Ρωμαίαν, την
ilia, nomine Valeriana ; quam etiamin regionem εκγόνην Νόμου (82 ) (6) του πατρικίου , [135] ονόματι
Suarm secum abduxit. A Justino autemimperatore Ουαλεριανήν. Και έλαβεν αυτήν μεθ' εαυτού εις την
Romano diademale regio more Romano insignίtus ιδίαν αυτού χώραν, στεφθείς παρά Ιουστίνου, βασι
est, chlamydeque alba holbserica pro purpure0 λέως Ρωμαίων, και φορέσας στεφάνιον Ρωμαϊκών
clavumaureum regium liabente, cujus in medio Ρ βασιλικών και χλαμύδα ( c) άσπρον ολοσήρικoν, έχον 16
sigillum fuit, imperatoris Justini expressan refe- αντί πορφυρού ταβλίου (83) χρυσούν βασιλικών τα
rens elligiem. Tunicam quoque albain paragau- 6λίον , ενώ υπήρχεν εν μέσω στηθάριον αληθινόν 15,
diam gestabat, aureis pro more regio clavis ador- έχοντα τον χαρακτήρα (84) του αυτού βασιλέως
natam, et ipsis etiamimperatoris elligiem pre se Ιουστίνου, και στιχάριον δε άσπρον (85) παραγαύ
ferentibus : quas autem ferebat Izangas, ex re- διον (86), και αυτό έχον χρυσά πλουμία (4) βασι
gione sua secum adduclas, more Persico marga- λικά (87), ώσαύτως έχοντα τον χαρακτήρα του αυτού
rilis, uti el Zonam, distinctas liabuit. Sed et aliis βασιλέως • τα γάρ ζταγγία (88) , και εφόρει, ήν άγα
etiam muneribus pluriinis et ipse et uxor Vale - γων (89) [130] από της ιδίας αυτού χώρας, έχοντα16
riana ab imperatore Justino donati sunt. μαργαρίτας Περσικό σχήματι • ομοίως δε και η ζώνη
αυτού υπήρχε δια μαργαριτών 11. Και άλλα δε έλαβε δώρα πολλά παρά του αυτου βασιλέως Ιουστίνου και
αυτός και η γυνή αυτού Ουαλεριανή.
Quarmprimum vero haec Coadi Persarum regi Και γνούς τούτο Κωάδης ο βασιλεύς Περσών εδή.
innotuerant, per legatum 414 Justino litteras λωσε τη βασιλεί Ιουστίνω διά πρεσβευτου ταύτα,
misit, in haec verba scriptas : Tu, amicilia et ότι Φιλίας και ειρήνης αναμεταξύ ημών λαλουμένης
VARIÆ LECTIONES.
18 μέν Ox ., μέντο: Chron. p . 332 Β. 16 έχον. έχων Cliron , male, sed recte χλαμύδην pro χλαμύδα. 18 αλη
θινόν sequentibusjungitox. Est purpureum, ut vol. 1, p.13 C . 16 είχον Ox., έχονταChron. 11 μαργαρίτων Ox.
ED. CHILMEADI NOTE.
(81) “Ο αυτού πατήρ Δαμνάζης. Chr. Αlex. Tza- C Parthica erat haec vestis. Ηesychius : Παραγώδας
thium facil toy vidy Eauvásou, Xampaxi filium . corruple hodie editur tapaywyás , uli nos monet
( 82 ) Την εκγόνην Νόμου . Chr . Αlex. habet έκγο- doctissimus Salinasius , χιτών παρά Πάρθοις .
νον 'Ονίνου . paragaudæ , lora sunt; paragaudiæ vero vestes,
(85) "Έχον αντί πορφυρού ταβλίου. Chr . Αlex. quae Ioris auratis circumlexebantur. Vide Claris
habel fywy, ac si regem spectaret : si vero ad simi viri Cl. Salmasii nolas in Trebell. Poll. el in
elblanyilean referatur , legendιιιη , έχουσαν. Ταβλία Flav, VoDisc.
autem claui sunt : voce supra usus est auctor , ( 87) "Έχον χρυσα πλουμια βασιλικά. Πλουμίον ,
lib. 11 : Τάς μέν βασιλικάς πορφύρας, εχούσας el πλούμμιν γίuma : ιιαυus hic est. Procopius De
ταβλία χρυσά , τάς δε των συγκλητικών, etc. χλαμύ- editic . Justiniani, lib. 111 : Χιτών εκ μετάξης έγ
δας έχουσας σήμαντρον της βασιλικής φορεσίας καλλωπίσματι [ Scr. εγκαλλωπισμασι και χρυσοίς παν.
ταβλία πορφυρά . ταχόθεν ωραϊσμένος, και δη νενομικασι πλουμ μία κα
(8 ) 'Αληθινόν έχοντα τον χαρακτήρα. Scr. . λείν. Sed vide etiam Salinas. Ioc. citatis .
Lyov . Cæterum es nostro corrigendum Chr. Alex . (88) Τα γάρ ζταγγία. Sr. τζαγγία , uti habet
ubi Italbetur, αληθειδιν, reponendum, αληθινόν. Chr. Alex . addita lillera T , verbis plerisque a s
(85) Και στιχάριον δε άσπρον. Στιχάριον proprie incipientibus, more recentiorum barbarico; μι τζι
eral vestis sicerdotalis albi coloris : ulj nos do- youprov, securis ; tcaxxigeiv, quod liali saccheg
cet Symeon archiep. Thessalonicens. de Teni- giare dicunt. TCáyxa ! vero , sive tayyia , calcea
plo, etc. Το δε στιχάριον την φωτεινήν τών άγ menta erant regia : Latinis zanchæ diciæ sunt :
γέλων έμφαίνει περιβολήν · ούτω γαρ πολλάκις ο Trebellius Poll . In D . Claudio : Zanchas de nostris
φωτεινήν εσθήτα περιβεβλημένοι ώφθησαν άγγε- ' Parthicis parία duo : id est , calcess ex Parillica
λοι, ώς και ο εν τω μνήματι λευκήν έσθητα ενδεδυ- pelle confectos.
jévos. Hoc loco Tunicuin simpliciler sonat. (89) "A εφόρει, ήν αγαγών. Lego, & ην αγα
" ( 86) Παραγαύδιον. Trelwell. Pollio in D . Claudio : γών, etc. Sensus aliter autilus est .
Aluam sub sericam paragaudem triuncem unan .
HODIL NOTÆ .
(z) Kwábov . Sic C. pag . 333, quamvis pag.332. - 'Ovivou, cod . Val. Nouoü. Symeon Logothela , ci
Καυάδης. Procopio, Tlieopllani , aliis, Καβάδης. tanle Dufresilio, Ρώμου .
(α) Δαμνάζης. Clir. cod. Vat. et editio Seslig. (c) Χλαμύδα. C. χλαμύδην vel χλαμύδιν ' editio
Ζαμνάξης. Scal. χλανίδιν : Τheoplisμί χλαμύδιν.
(0; Νόμου Theoph. Oμού• Chr. editio Rader. (4) Γιλουμία. C. πλουμμία,
 613 CHRONOGRAPHIA . – LIB . XVII. 614
και γινομένης τα εχθρών πράττεις. Ιδού γάρ τον A pace inter nos facta, hostilia tamen agis. Ecca
υποκείμενόν μου βασιλέα Λαζών αυτός προεχειρίσω, enim Lazorum regein , mihi subditum, inaugura
μη όντα υπό την Ρωμαίων διοίκησιν , αλλ' υπό την sti; cum sub Romanorum nunquam, sub Persa
Περσών πολιτείαν εξ αιώνος. Και προς ταύτα αντεδή- rum vero imperio semper fuerit. Ad Liec Justinus
λωσεν ο βασιλεύς Ρωμαίων Ιουστίνος διά πρεσβευ Romanorum imperalor per legatum ei rescripsit ,
του,"Ημείς τινα των υποκειμένων τη υμετέρα βασι- Misce verbis : Νos subditorum tuorum imperio
λεία ούτε προσελαβόμεθα, ούτε προετρεψάμεθα, αλλ' nostro ascripsimus neminem, vel in partes no
ελθών προς ημάς τις ονόματι Zτάθιος εις τα ημέτερα stras pelleximus : verum in ditiones nostras ve
βασίλεια (90) εδεήθη προσπίπτων ημίν δυσθήναι του nit Zlathius quidam, Suppliciter nos precatus, uti
Ελληνικού δόγματος και θυσιών ασεβών και δαιμό- ab ellhnica religione, sacrificiis impuris el errore
της δυνάμεως του αιωνίου Θεού και (137) δημιουργού que Dei, rerum omnium opificis, gratia dignus
των απάντων. Και κωλύσαι τον βουλόμενον εις βελ- censeretur. Ad meliorem itaque vitae conditionem
τίoνα τάξιν ελθείν και γνώναι Θεόν (91 ) αληθινόν ημείς venire volentem prohibere nostrum non eral ;
προτρεπόμεθα15, ώστε Χριστιανον αυτόν γενόμενον guin et Dei cognitionem ut amplecteretur, eun
και αξιωθέντα των επουρανίων μυστηρίων εις την B hortati sumus. Christianuno denique factum, co
ιδίαν απελύσαμεν χώραν. Και εγένετο εκ τούτου lestibusque mysteriisinitiatum, in regionem suan
έχθρα μεταξύ Ρωμαίων και Περσών. remisimus. Cæterum exinde Persis cum Romanis
inimicitiæ intercesserunt.
Και προετρέψατο ο βασιλεύς Περσών εν τω αυτώ Εodem tempore rex Persarum Zilgibim, Hun
χρόνω ρήγα των Ούννων ονόματι Ζιλγι6ι (e), περί ου norum regean, in partes suas sollicitavit. Quod
ανούσας Ιουστίνος ο βασιλεύς, ότι πρώην μεν αυτός cum Justinus) imperator •audisset (eum scilicet,
ήν προτρεψάμενος αυτόν προς βοήθειαν Ρωμαίων : quemipse prius ad Romanorum societatem missis
πέμψας γάρ ήν αυτό και δώρα πολλά και σύνταξιν donis quanapluriniis invitaverat, edusque jura
παρ'αυτού λαβών μεθ' όρκου, ακούσας ότι προσερρύη mento firimaverat, ad Ρersarum regem nunc cle
τη βασιλεί Περσών, ελυπήθη σφόδρα. Ο δε αυτός scivisse) , ingenii ira correptus est. Ceterun Hun
Ούννος, προτραπείς υπό Κωάδου βασιλέως Περσών ηus isle , a Coade 415 rege sollicitatus, exercitu
ήλθε κατά Ρωμαίων μετά είκοσι χιλιάδων 10 , οφείλων viginti millium armalorum instructus , adversus
τολεμήσαι Ρωμαίοις. Ο δε θειότατος Ιουστίνος λοιmanos arma movit. Sacratissimus aulenm Justi
εδήλωσε διά πρεσβευτού τώ βασιλεί Κωάδη μετά , ιus, pacis conditiones amica interpellatione con
φιλικής αυτού αποκρίσεως ένεκεν ειρήνης , ως επ' “ ciliaturus, quasi de alia quapiam re scriliens, per
άλλω τινι γράψας, φησί , την τού αυτού Ζιλγι6. legatum suum nissis ad Condem regem lileris, de
δηγός παραβασίας και επιορκίαν, και ότι παρά Ρω- perfidia et perjurio regis Hunnorun certiorem fe
μαίων έκομίσατο χρήματα κατά Περσών, οφείλων cit ; nempe eum a Romanis pecunias accepisse,
αυτούς προδούναι και το καιρό της [138] συμβολής uli Persas eis proderel ; ipsoque in congressu Ro
υπέρ Ρωμαίων συμμαχείν, και ότι δεί ημάς άδελ- manorum partes suscept urum. Quin el nos,inquit,
φους όντας εις φιλίαν λαλείν και μη υπό των κυ- fratres cum simus , amicilianoinvicem colere opor
νών ( Ο τούτων παιζεσθαι. Και επιγνούς ταύτα ο tet, neque committere, ul canibus islis in Iudibrium
βασιλεύς Περσών, επηρώτησε τον Ζιλγεβίν , ειρη- cedamus. His auditis , Persarum rex Zilgilium
χώς (9), ότι Δώρα ( 92) έλαβες παρά Ρωμαίων προ- amice interrogavit, an a Romanis ipse pecunias
VARIÆ LECTIONES.
18 αξιούμενος Cl., Chron. p. 353 Α, αξιούμενον Ox. 19ημείς προτρεπόμεθα. ουκ εισεδέχετο ponit Cliron.,
etaperle vitium est in Malala . 20 είκοσι χιλιάδων Ch.,είκοσιχιλιάδων Ox. 11ειρηκώς Cliron., ειρηνικώς Ox.
ED. CHILMEADINOTÆ .
(90) Εις τα ημέτερα βασίλεια . Βασίλειον proprie ( 91 ) Και κωλύσαι τον βουλόμενον εις βελτίονα τά
est regia : apud nostrum , regnum ubique signi- ξιν ελθείν, και γνώναι Θεόν. Lecum mutilum ex
feat. Ui lib. Η de OElipode : Και ακούσας ο Οί- Chr. Αlex. ita restituimus : Και κωλύσαι τον βου
δίπους. έλαβεν ήλους, και πήξας τοις ιδίοις αυτού λόμενον εις βελτίονα τάξιν ελθείν ουκ ενεδέχετο :
οφθαλμοίς τελευτά , εάσας το βασίλειον τοίς δυσιν και γνώναι Θεόν, etc.
αυτού υιοίς, etc. Ει lib. Χνιι de Auxumuitarum (92 ) 'Επηρώτησε τον Ζιλγισιμ [sic ed , Ox. ειρη
rege , Homerilensem de, injuriis regno suo ab eo VixW ;, öte ovips etc .) Chr. Alex . habel , ÈTor,plotna
illais postalante, Inec habemus : Ο δε των Αύξου- σεν τον Ζιλγιβίμ είρηκώς αυτώ ότι δώρα, etc. Veruno
μιτών βασιλεύς εδήλωσε τώ βασιλεί 'Αμεριτών , ότι cum alterulro modo locum hunc legere possious ,
κακώς εποίησας, φονεύσας Ρωμαίους Χριστιανούς nihil omnino milare slalui. Hunc vero Anastasius
πραγματευτάς , και έβλαψας τα εμά βασίλεια . Bibliothec. Zelicieu vocal .
HODJI NOTÆ .
(e) Zlay :bl. C . Zi2y6l. Edit . Scal. Euy6l. Infra vwv substitui voluit. Sed nihil mutandum : notum
apud C . Ziáy6 .pos. Ubi eadem editio Scal. Terár- enim militare conviciuni, Canis . Aili Dufresniune
6ιρος. Tlieoplian. et alii Ζιλίγδης. pag. 391 .
Ο Κυνών. Sic Tileoph. at C . κοινων : quod cor - (g ) Ειρηνικώς . C . είρηκώς, dicens,
rexit ex Tbeopbane Dufresnius. Holstenius Ova
 625 JOANNIS MALALA 616
accepisset, contra Persas sollicitatus. Imo, inquit Α τραπείς κατά Περσών; Και είπεν ο Ζιλγιείς το αλη
Zilgilis, me accepisse fa!eor. Ad huc iralus Persa - θες και ώμολόγησε . Και ώργίσθη ο βασιλεύς Περσών
rum rex, credensque Huinum per dolum venisse , Κωάδης , και εφόνευσεν αυτόν, υπονοή σας ότι δόλω
occidit illum; multos etiam ex exercitu ejus per no- ήλθε προς αυτόν, και πολλούς του όχλου αυτού νυκτός
clem interfecit, plane nescientibus Hunnis hoc a άνεϊλε , πέμψας κατ' αυτών πλήθος πολύ, αγνοούντων
Persarum rege provenire, sed tanquam ab alia ότι από του βασιλέως Περσών επέμφθη κατ' αυτών
quapiam regione in se regemque suum impetum το πλήθος, αλλά ως από άλλης χώρας, φησίν, επελ
factum fuisse existimantibus. Qui vero a cede re- θόντων τοίς Ούννους και το ρηγί αυτών: οι δε λοιποί
liqui fuerunt Hunni, profugerunt . Tum demum των Ούννων οι περισωθέντες έφυγον. Και έδοξε λοι
Coadi regi visum est de pacis conditionibus tra. πον ο βασιλεύς Κωάδης λαλείν περί πάκτων ειρήνης,
ctare, missis hac de re literis per legatum, La- δηλώσας διά Λαβροΐου ( %) πρεσβευτου (93) τώ βα
broίuin nomine, ad Justinuτo Romanumimpera- σιλεί Ρωμαίων Ιουστίνο.
lorem .
Circa hoc tempus Paulus, patriarcha Antioclie- 'Ενω χρόνω τελευτά Παύλος ο πατριάρχης 'Αν
nus, e vivis excessit : 416 cujus in locunι Eu- , τιοχείας, και εγένετο αντ' αυτού Εύφράσιος ο Ιερο
phrasius Ηierosolymitanus suffectus est : qui et 8 σολυμίτης , όστις μέγαν εποίησε διωγμόν κατά των
orthodoros, quos vocant, graviter persecutus est, λεγομένων ορθοδόξων, πολλούς φονεύσας. .
plurimis eorum etiam neci traditis. Εν δε τους αυτούς χρόνους το Βένετον μέρος εν
ubique per urbes excitabat, lapidationibus , tumul- τας πόλεις λιθασμούς και καταβασίαις και φόνοις ·
tibus, cedibusque, omnia miscens. Quin el adversus έπήρχοντο γαρ και τους κατά πόλιν άρχουσιν , αρξά
urbium etiam prefectos ubique insurgebant Ve- μενοι από του Βυζαντίου. Ταύτα δε επράττοντο έως
neti,] initium rebellionis a Constantinopoli su- της γενομένης προαγωγής της ενΚωνσταντινουπόλει
mentes. Νec desierunt tumultuantes, usque dum γενομένου 11 Θεοδότου υπάρχου 23 πόλεως (94), του
Theodotus, excomes Orientis, urbi prefectus con- ατιο κομήτων και της Ανατολής· όστις προεβλήθη επί
stitutus fuerit, quod factum est indictione prima. της πρώτης ένδικτιώνος , και κατεδυνάστευσε της
Ηicitaqueinsurrectionem populi Byzantini compe- δημοκρατίας των Βυζαντίων, τιμωρησάμενος πολλούς
scuit , seditiosorum permultis , imperatoris ipsius των ατάκτων κατά κέλευσιν του βασιλέως Ιουστίνου .
ex jussu, in supplicium adactis. Inler quos cum 'Εν οίς συνελάβετο Θεοδόσιόν τινα, τον επίκλης Zτικ
Theodosium quemdam, cognomine Zliccam, virum , κάν, όστις εν πολλή ευπορία υπήρχε, και τη αξία ών
locupletissimum et dignitate illustrem, a se com- ιλλούστριος, και τούτον αυθεντήσας ανείλε, μή αν
prehensium, non exspectato imperatoris mandato, αγαγών τώ βασιλεί. Και αγανακτηθείς υπό του βασι
ipse auctoritate propria frelus , neci dedisset, hoc λέως επαύθη της αρχής και άπεζώσθη της αξίας,
in eo non ferensimperator, magistratu eum abdi- κελευσθείς εξελθείν επί την Ανατολής(95). Και μετά
cavit, et honoribus exulum, in Orientem ablega- το καταλαβείν αυτόν την Ανατολήν έφυγε φοβηθείς
vit. Quo cum advenissel, de salute sua necdum εν τη τρίτη ινδικτιώνι, προσφυγών εν Ιεροσολύμοις,
satis securus, fugam inde capessit, indictione Πι, και απεκρύβη εκεί και αντ ' αυτού προήχθη έπαρχος
el Hierosolymam veniens, ibi delituit. In locum πόλεως Θεόδωρος και από υπάτων, ο επίκλης Τηγα
vero istius, Theodorus exconsul, cognomento Te: νιστής. Προήχθη δε εν'Αντιοχεία Εφραίμιος ο 'Αμι
ganistes, urbi praefectus constitutus est. Αntio- δηνός · όστις ηγωνίσατο κατά των δημοκρατούντων
chie vero prefectus est Ephremius, Amidenus : Βενέτων και λοιπόν ησύχασεν η δημοκρατία του
qui Venetarum partium tamultibus obviam eundo, Βενέτου μέρους [140] του ποιείν εν ταις πόλεσι • και
usque adeo coercuit eos, ut acquiescentes demum η επήρθησαν τα θεώρια, και οι ορχησται 18 εκ της
417 Veneti commotionibus omnino abstinerent. Ανατολής, και πάντες έξωρίσθησαν, δίχα μέντοι της
Sed et tum quoque spectacula prohibita fuerunt ; μεγάλης Αλεξανδρείας της προς Αίγυπτον.
el sallatores ex Oriente toto, excepta Alexandria
magna in Ægyplo , ejecti sunt.
Ιdemimperator etiam certainina Olympica pro- “Ο δε αυτός βασιλεύς εκώλυσε τον αγώνα των
hibuit ne deinceps Antiochia, ab indictione xιν , 'Ολυμπίων προς το μή επιτελείσθαι εν 'Αντιοχεία
VARIÆ LECTIONES .
11 γενομένου deleurdum videtur. 23 υπάρχου. Επάρχου Ch. 26 κομήτων. κομητών Οr. 15 δρχισται Ox.
ED. CHILMEADI NOTAE .
(93) Δηλώσας διά Λαβρoτου πρεσβευτού. Clar . χου · De Theodoto vero hoc, urbis prefecto, vide
Alex. Raderianun habei, Ola Bolou . Scal. Ocãe Procopium , Arcan . Histor. pag. 43 .
Βροίου • ubi etiam πρεσβυτέρου corrupιe legitur, (93) Κελευσθείς εξελθείν επί την Ανατολήν. Ρro
pro πρεσβύτου. - copius eum Hierosolymam relegalum scribit, loco
HODII NOTÆ .
(%) Λαθροίου. C. Βρoίoυ.
617 CIIRONOGRAPHIA . -- LIB. XVII. 618
από ένδικτιώνος ιδ'. 'Αλυτάρχησαν δε (96) από 26 A celebrarentur . Ab Afranio autem ad usque DLXVI
Αφρανίου (97) έως ογδόου εξηκοστού πεντακοσιοστού, [annum eria Antiocliene), φuo tempore Iudis illis
αφ' ού ( 98) εκωλύθη τα 'Ολύμπια, αλύταρχοι οζ'. interdictum est, alvtarctice LXXVII numerantur.
Το δε αυτώ χρόνω,'Ανατολίου του Καρίνου όντος Εodem tenmpore, Anatolio, Carini filio , Orientis
κόμητος Ανατολής, συνέβη εν 'Αντιοχεία εμπρησμόν ιum conite, Antiochia calesti ex ira tremendo
μέγαν γενέσθαι υπό θεϊκής οργής · όστις εμπρησμός more conflagravit ; que quidem conflagralio cer
προε μήνυσε την του Θεού μέλλουσαν έσεσθαι αγα lum fulluræ ullionis divinæ erat indicium . 10
νάκτησιν. Εκαύθη γάρ από του μαρτυρίου του αγίου cendia enim a sancti Stephani martyrio usque ad
Στεφάνου έως του πραιτωρίου του στρατηλάτου. Imagistri militum praetorium grassab:inlur. Acci .
Έγένοντο δε και μετά ταύτα εμπρησμοι πολλοί είς derunt etiam post hæc, diversos Antiochiæ per
διαφόρους γειτονίας της αυτής πόλεως , και εκαύθη- vicos, incendia varia ; a quibus quam plurince
σαν πολλοί οίκοι , και απώλoντo πολλαι ψυχαι, και alisit: pt εunt edes , animaque permulle perie
ουδείς εγίνωσκε πόθεν το πυρ ανή πτετο. Κατά 27 runt : sed nec sciri unquam potuit , uudena
[141 ] πρεσβείαν Εφραιμίου 18 του πατριάρχου (99) ignes isti accendebantur. Imperator autem, Ephre
'Αντιοχείας εφιλοτιμήσατο ο αυτός βασιλεύς διά τους mii patriarclie Antiocliensis precibus ad lioc inci
καυθέντας τόπους χρυσού κεντηνάρια δύο. B tatus, ad Iocos existos reficiendos, auri centenaria
duo largitus est.
Εν δε το αυτό χρόνια συνέβη παθείν υπό θεομη- Contigit autem eodem tempore divinanm subire
νίας το λεγόμενον Δορράχιον (1) , πόλιν της νέας vindictam Dyrrachium, Epiri nove urbein ; unde
Ηπείρου επαρχίας , εξ ης υπήρχεν 'Αναστάσιος ο Ortum suum habuit Anastasius imperator : qui ,
βασιλεύς· όστις και πολλά έκτισεν εκεί, παρεσχηκώς 418 preler alia queibi exstruxit plurina, circum
αυτούς και το ιπποδρόμιον. Ο δε βασιλεύς Ιουστίνος quoque excitavit. Justinus vero imperator, urbi
πολλά παρέσχεν εις ανανέωσιν τή αυτή Δορραχηνών Dyrrachio ( que Epidaunnus olin vocabalur), in
πόλει , ήτις πρώην μεν ελέγετο 29 Επίδαμνος (2 ), staurandae , incolisque superstitibus, plurima largί.
ομοίως δε και τους περιλειφθείσιν εφιλοτιμήσατο. lus esi. Eodem tempore divinam quoque iram
'Εν δε τώ αυτό χρόνο και η Κόρινθος της Ελλάδος perpessa est Corinthus , Grecia urbs : cui iten
έπαθε• και πολλά κακεί έχαρίσατο ο αυτός βασιλεύς. instaurande imperator plurima delit. Inter nec
Εν δε τω μεταξύ χρόνο έπαθεν υπό θεομηνίας Ανά- etiain quarlain irae divine vicissiludinem experia
ζαρβος, πόλις της Κιλικίας το τέταρτον αυτής πάθος • est AnaZarlbus, Ciliciae urbs : quam et ipsam quo
ανήγειρε δε αυτήν και αυτός βασιλεύς. 'Εν αυτό δε τω . queimperator de integro excitavit. Εodemtempore
χρόνω κατεπόθη υπό θεομηνίας υδάτων ποτα- 6 Osdroene provincia urbs magna , Edessa , exun
μιαίων (5) "Έδεσα, πόλις μεγάλη της Οσδρoηνής 30 dationibus Scirti fluminis, quod urbem me
επαρχίας, εν εσπέρα, του αυτού ποταμού κατά μέ. diam perflui cum donibus mcolisque suis, ten
σον της πόλεως παρερχομένου του λεγομένου Σκίρ - pore vespertino , Iola albsorpta est. Dixerunt au
του, αύτανδρου [142] συν τοις οίκοις απώλoντo (4). tein , qui superstites adhuc urbem incoluerunt ,
"Έλεγον δε οι περισωθέντες και οικούντες την αυτήν hujusmodi aliquid olimtemporibus urbi accidisse,
πόλιν ότι και έν άλλω καιρώ κατέκλυσε την αυτήν seque a majoribus accepisse, alias etiam urbem
πόλιν ο αυτός ποταμός, αλλ' ουχ ούτως απώλεσεν· suam, ab exundante fluvio, licet non ιι τις
επει μεμαθήκαμεν ότι και ένα άλλους χρόνους εγένετο 1otam, aquis immersanm fuisse : cessante au
VARIÆ LECTIONES.
26 'Aφρανίου. 'Αφρόνιος vol. 1, p. 122 C . 17 κατά δέ Ch. 18 'Εφραίμίου . Ευφρασίου Ch., Theophanes
p. 147 Β. 29 Επίδαυρος Οx. Επίδαμνος Cli. 30 Οσδροΐνης Ox.
. ED . CHILMEADINOTÆ .
(96) 'Αλυτάρχηαν δέ. Scr. ήλυτάρχησαν. D (0) Το λεγόμενον Δορράχιον . Scr. Δυρράχιον.
(97) Από 'Αφρανίου. Lib. XII 'Αφρόνιος iste dicitur. ( 2) "Ητις πρώην μεν ελέγετο Επίδαυρος . Scribo,
(98) "Εως ογδόου εξηκοστού πεντακοσιοστού, αφ' Επίδαμνος. Steplianus de Urb. Δυρράχιον, πόλις
ού , etc. Annus hic desideratur ; suspicor legendum, Ιλλυρική. 'Επίδαμνος κληθείσα. Patria haec erat
έως όγ. εξη . πεντ. έτους κατά τους αυτούς 'Αντιο- Anastasii imp. uti teslatur Evagrius, lib. Πι , cap.
χείς uti νulgo Ioquitur auctor noster ], αφ' ου έκω- 29, ούτος ο 'Αναστάσιος πατρίδα την Επίδαμνον
noon, etc. Incidit hoc in Justiniimp. annum ili, qui έχων, Δυρράχιον νυν προσαγορεύεται, etc. Epidaurus
erat indictio XIII ; ila ut a sequenie indictione xiv , quidem urbs est, sed alia . De hisce vero cladibus ,
Olympicorum inhibitio isla deinceps locum habue- vide Evagrium , lib . iv, cap. 5 et 8 ; Nicephorum ,
rit : uti auctor supra. lib . XVII, cap. 3 ; Cedrepum eliam , et Zonaram ;
(99) Κατά πρεσβείαν 'Εφραίμίου του πατριάρχου. apud quem lainen, pro 'Aνάζαρβος, hiendose scri.
Δε particula, aut quid tale deesse videtur. Celerum bitur, 'Ανάβαρζος, sive 'Ανάβαρζα.
Ephræmius, licet postea, Euphrasio ruinis Anlio (3 ) ToátwV Totaulaiwv, Forte scribendum , tio
cliensibus obruto, patriarclia creatus fuerit , adhuc ταμείων.
1ainen Αntioclie prefectus Lanlum erat. Itaque (4 ) Αύτανδροι συν τοις οίκοις απώλoντo. Nova
lege, Ευφρασίου του πατριάρχου ; nisi quis maluerit, plane Itec locutionis forma.
'Εφραϊμίου, και του πατριάρχου Αντιοχείας.
ΡΑΤΟΣ. Ch. XCVΙΙ .
619 JOANNIS MALALA
le!!! post iracelesti, juxta oles quasilani Specio- Α το αυτο σχήμα, μετά δε το παυθήναι την οργήν τα 31
Sas, all luinis ripom positas, Tabulant magnam πλησίον των θεμελίων του αυτού ποταμού οικήματα
Japideam reperlani esse, cui neciusculptafuerunt : φιλοκαλίας τυγχάνοντα ευρέθη Πλάξ λιθίνη μεγάλη,
αυτή "Εδεσει κακά σπάται τα
Scirtus fuuius male omnino ciuibus saltabit. Cele- εν ή επεγέγραπτο εν γλυφη ταύτα : Σκίρτος 32 ποτα
run urlis Edessa a Seleuco Nicatore , Macedone, μας σκιρτήσει κακά σκιρτήματα πολιτιuς. Η δε
exstructa primum, et monibus cincta, nomen ha- αυτή "Έδεσα πόλις εκτίσθη υπό Σελεύκου του Νικά
Init , a conditore inditum, Antiochian. misobarba- τορος , λαβούσα τείχη : ήντινα ώνόμασεν ο αυτός Σέ
ταn. Post vero 19 φuam primam eius perpessa λευκος ο Μακεδών Αντιόχειαν την μιξοβάρβαρον 33,
ralor urbibus singulis instaurandis ornandisqne "Εδεσα. Πολλά δε παρέσχεν και αυτός βασιλεύς εν
largitus est ; uti et incolis superstitilus : Edessam εκάστη πόλει, ανακαινίσας εν πολλαίς ευπρεπείαις
vero Justinopolim vocavit . και τους σωθείσι πολλά χαρισάμενος την δε "Έδεσαν
μέτωνόμασεν Ιουστινούπολιν ( 5).
Ejusdem autemimperatoris anno septimo, mense Τα δε εβδόμω έτει της αυτού βασιλείας έπαθεν
Maio, Olybrio tuni consule, quintam divine ire υπό θεομηνίας 'Αντιόχεια η Μεγάλη το πέμπτον αυ
vicissitudinem perpessa est Antioclria Magna. Β της πάθος έν μηνί Μαΐω, [143 ] υπατείας Ολυβρίου ( 6)
Tanta cnim per il tempus ab irato Nuoline Coll - πολύς 16 γαρ ήν ο φόβος και του Θεού γενόμενος κατ'
sternatio mortalilus incessit, ut et edium ruinis εκείνον τον καιρόν, ώστε τους συλληφθέντας υπό των
olruti ab igne ex terra exsiliente absumerentur : οικημάτων εν τη γη και πυρικαυστους γενέσθαι, και
ex ære etiam ignis , scintillarum instar decidens, εκ του αέρος δε σπινθήρας 36 πυρός φαίνεσθαι· και
obvios quosque, fulminis in morem , combussil . Sed exorcy ώς από αστραπής τον ευρισκόμενον, και εκό
έκαιον
et ipsis etiam Davinentis elbulientilus, edificiorum χλαζε το έδαφος της γης, και εκεραυνούντο οι θε
fundamina sublus concussa , el fulminibus lacia , μέλιου, κουφιζόμενοι υπό των σεισμών και υπό του
contagrarunt . Prorumpentibus vero, ut s0 eripe- πυρός τεφρούμενοι , ώστε και τοίς φεύγουσιν υπήντα
rent,hominibus obversalæ suntundiqueoccursilani το πυρ. Και ήν ιδείν θαύμα φοβερών και παράδοξον,
les lane.Imo Spectaculum videre erat plane tre- πυρ ερευχόμενον όμβρον, όμβρος καμίνων φοβερών,
nendum, et preler hominumfidern ignes imbrenn φλόξ εις υετόν λυομένη 36, και υετός ως φλόξ εξ
eructantes,illures caminorumliorrescentiuun ,ignes απτόμενος και τους βοώντας εν τη γή κατανήλισκε.
in 1:nlaren slulos ,imbresque,flammarun instar ac- Και εκ τούτου Αντιόχεια άχρηστος εγένετο· ουκ
( neos , miseros Sul) terra ejulantes absurerites . , έμεινε γάρ, ει μή τα προς όρος μόνον παροικούμενα
Exinde Antioclin desolatio facta est : nec enim edes “ οικήματα. Θυκ έμεινε δε ούτε άγιος οίκος ευκτηρίου
orntoria ulla, nec nonasteriumnec sacer aliquis Ιο - ή μοναστηρίου ή άλλου αγίου τόπου αδιάρρηκτος • τα
cus , sed nec dotus, printerjin que ad montem γάρ άλλα συνετελέσθησαν εις το παντελές · η δε Μ :
fuerunt , ulti nondisruptasupereral ;celera quidem γάλη Εκκλησία Αντιοχείας ή κτισθείσα υπό Κων
oiinia 1ota abstinebantur. Magn: autem Ecclesia σταντίνου του Μεγάλου βασιλέως της θεομηνίας γε
Antiocliensis, quam ilii olimexstruxit Constanti- νομένης και πάντων πεπτωκότων εις το έδαφος έστη
nus M .imperator, corruentibus aliisomnibus , sola επί ημέρας β' μετά το γενέσθαι την του Θεού φοβεράν
aliquandia 420 sletii, Numiuisque deniendam απειλήν· και αυτή υπό πυρός ληφθείσα κατηνέχθη
iram per lies duos sistinuit : tandem vero et ips2 έως εδάφους. [144] Και έτεροι δε οίκοι μή πεπτω
lamis correpta, tota auspla est. Quatque alia κότες υπό του πάθους του θεϊκού υπό του πυρός δι
1erre tremoribus supereront lificia, igillus al - ελύθησαν έως θεμελίων. Και απώλoντo εν αυτό το
sumpti funditus rueliant : pereuntibus ab excidio φόβο άχρι χιλιάδων διακοσίων πεντήκοντα : ήν γάρ
11οι ccc circiter mortalitan millilis . Ob linguί η μεγάλη εορτή Χριστου του Θεού ημών και της αν..
eninι festi Assumptionis Clhristi Dei nostri celebra- λήεως (7) · και πολύ πλήθος ήν των ξένων επιδημή
VARIÆ LECTIONES
31 τά, κατάτα Cli. 32 Σκιρτός θx. 23 μιξοβάρβαρον Ch., μιξοβάρβαρος θx. και πολύς Ch., πολλές θx.
σπινθήρας Ch., σπινθηρος Οx. 26 λουομένη Ox.
ED . CHILHEADI NOTÆ .
(5 ) Τήν δε " Έδεσαν μετωνόμασεν Ιουστινούπολιν. D mus enim imperator renuntiatus est Julii lie IX,
Tam Anazarbum , quam Edessani lioc nomine insi. æræ Antiochena anni puxvi, id est, anni Christi
gnivil : Evagrius lib . IV , cap . 8 : Metaxanoncav vulgaris DxVIII : decimus autem vensis , post exple
τοίνυν υπό του αυνου Ιουστίνου η Εδέσσα, και τού- Im Justini annum νιι, erat Mius, erae Antiocliente
των εκατέρα τη αυτού προσηγορία κατεκοσμήθησαν. anni DLXXIV, anni Christi vulgaris DXXVI , quo alio
(6) 'Εν μηνί Μαΐα υπατείας Ολυβρίου. Accidit olybrius consulalum 30lus gessit.
Irenendus iste terraiotus Justini imp. anno VII, et (7) Ην γαρ η μεγάλη εορτή Χριστου του Θεού
mense decimo, id est, viii ejusdem anno currente ; hucov o tñs avantdews. Non erat ipsa Assumpline
11110 consulalum solus gessii Olybrius , ut ex Mar- Dis dies ; hæc enim perpeluo ſeria quinta est : sed
cchino discivius. ltaque apud alclorem nosiruni, postridie accidil tremendus isielirræmotus, nempe
post to o£ ¢666ucu ētei siis ajrOÛ ß25:1€!aç, adıleri Alaii die xxix , qui luw leria sexta cral, sive dirs
dum , xal ut,vi sxátw , uli habet Evagrius, lib . iv , Veneris : cujus rei iesiem lubemus Evagriuil , lib).
cap. 5 ; Nicephorus elian , lib . II, cap. J . Justin IV, cap . s .
621 CHRONOGRAPHIA . -- LIB. XVII . 622
σαν• επί δε της αυτής θεομηνίας εδείχθη και το τών A tionem, frequentia ibidem erat advenarum ma
πολιτών πλήθος οπόσον υπήρχε. Πολλοί δε των χω- xima. Ex hac autem Numinis ira conjicere licet,
σθέντων ζήσαντες μετά το ανενεχθήναι αυτούς ζών- quamnumerosus erat populus Antiocliensis. Sell
τες απέθανον. Τινές δε εκ των πολιτών των σωθέν- el complures etiam, qui ruderibus obruti, vivi effo
των, εί τι ηδυνήθησαν, αφείλαντο και έφευγον · και diebantur, derepente spiritum eftlabant. Quin et
υπήντουν και αυτοίς γεωργοί (8), και απέσπων παρ' civium quoque qui eripuerant sese , nonnulli, bo
αυτών φονεύοντες αυτούς. 'Εδείχθη δε και εν τούτω ή norum suorum, si quid polerant, corradentes, fuga
του Θεού φιλανθρωπία · όσοι γάρ απέσπων 38, απ- rebus suis consuluerunt : sed a rusticis, in quos
έθνησκον βιαίως , οι μεν σηπόμενοι, οι δε τυφλούμε- per viam inciderant , expilati bonis, etiam vita
νοι, οι δε χειρουργίαις κοπτόμενοι, και ομολογούντες τα spoliabantur. Ceterum inde Dei erga homines nmi
πλημμελήματα εαυτών παρεδίδουν τας ψυχάς . Εν οίς sericordia apparuit. Eorum enim, qui rapinas
ήν εν αυτώ τω καιρώ αρπαγή χρησάμενος Θωμάς τις hasce exercuerant, nonnulli in putredinem soluti,
σιλεντιάριος, όστις εξήλθε φεύγων εκ της θεομηνίας , occaecali alii , sub chirurgorum incisionibus alii,
και έξω της πόλεως ως από μιλίων τριών επί την infeliciter omnes, interierunt ; ct facinora sua de
πόρταν την λεγομένην του αγίου Ιουλιανού [145] οί- precantes , reddiderunt animas. Ex quorum numero
κε: 19, και απέσπα πάντα εκ των φευγόντων διά των Β eodem tempore eral Thomas quidam, silentiarius.
οικετών αυτού. Τούτο δε διεπράξατο επί ημέρας τέσ. Ηic a Nunminis ira cavens sibi, aufugerat ; et al
σαρας και ως λυμαίνεται πάντα , εξαίφνης υγιής ών tertium, vel eo circiter, ab urbe lapidem, juxta
ετελεύτησε και πάντες εδόξαζον τον Θεόν . Ή δε Sancti Juliani quam vocant portam sedilus positis ,
αυτου περιουσία άρπαγείσα απώλετο και ενώ τόπο per ministros ibi suos, Jona eorum qui eraserant
ετελεύτησεν , εκεί και ετάφη. 'Εδείχθη γάρ και άλλα 421 omnia diripuit. Ubi vero per dies qua-
τινά μυστήρια του φιλανθρώπου Θεού · έγκυοι γάρ Iuor rapinas hasce exercuisset , omnia depredans,
γυναίκες δι' είκοσιν 60 ημερών ή και τριάκοντα ανήλ - morte obiit, nullo etiam interveniente morio, re
θoν εκ των χωσθέντων υγιείς : πολλαι δε γεννήσασαι pentina. Inus inde Duo ab omnibus tribula est.
ειςτην γην κάτω από τα χώματα ανήλθον συν νηπίοις Quoque in loco mortuus, eoden el sepultus est;
αβλαβείς και έζησαν μετά των τεχθέντων εξ αυτων. direplis etiam, que corraserat , onis ejus omni
Και άλλα δε παιδία ώσαύτως διεσώθησαν μεθ' ημέ- bus. Sed el verenda magis adhuc divine erga ho
ρας λ'· και πολλά φοβερώτερα τούτων εγένετο. Τη mines misericordiae exstiterunt indicia ; mulieres
δε τρίτη ημέρα μετά την πτώσιν εφάνη εν τω ου- elenim pregnantes, xx post, vel etiam XXX dies,
ρανώ ο τίμιος σταυρός διά νεφέλης κατά το άρκτώον illesse ex ruderibus effodiellantur : quarum pluri
μέρος της αυτής πόλεως και πάντες θεασάμενο: 6 ne quoque , soutis corruentium' αdificiorum sub
αυτόν έμειναν κλαίοντες και ευχόμενοι επί μίαν ruinis puerperii doloribus, una cum infantibus suis
ώραν. Έγένοντο δε μετά την πτώσιν της πόλεως και illese energeles , Numinis irae supervixerunt.
άλλοι σεισμοί πολλοί ως επί χρόνον ενιαυτού και μη- Quin et pueruli quoque alii, Iricesimum post dieu,
νων έξ. Σελευκείας δε και Δάφνης ως επί μίλια εί- incolumes reperiebantur . multaque this stupendiora
κοσι πτώσις εγένετο· πολλά δε χρήματα παρέσχε ταϊς contigerunt. Tertio autein post cleadem tanc die,
παθούσαις πόλεσιν ο αυτός βασιλεύς. Ακούσας γάρ venerand:e crucis imago de caelo comparait in nu
την γενομένην υπό [146] του Θεού φιλανθρωπίαν, bibus , urbi ad septentrioues imminens : qua vis21,
λύπη συσχεθείς ου μικρά , θεωριών μή αγομένων εν in lacryinas soluti omnes, preces unius fiore per
Βυζαντίω, και αγίας Πεντηκοστής καταλαβούσης, spalium effundebant. Acciderunt auten , post urbis
δίχα διαδήματος εισήλθεν εν τη εκκλησία μετά πορ- casum, plures etiam alii terrae nnolus, per spa
φυρού μαντίου κλαίων, συν αυτώ δε και πάντες οι tium anni uuius et νι mensium : quibus etiam
συγκλητικοί και πορφυρά εφόρουν (9 ). Seleucia Daphinesque, quæque al vicesimum fere
lapidem distabant, ædificia concussa corruebant. Urbibus autem , calainitates hasce perpessis ,
imperalor abunde pecuniarum suppeditavit. Dei enim quanta erga homines misericordia fuisset,
edoclus, et ipse clades has acei bissime lulit ; nec Byzantii pro more edila sunt spectacula .
Pentecostes eljam sacro feslo lum exsistente , diademale posito , ipse, senaloresque omnes, vestibus
pullis induli, lemplum lacrymanles pelebant,
VARIÆ LECTIONES .
87υπήντουν. Υπήντουν Ox. 38 απέσπων Ch., απέσπον Ox. 39 οίκει . ώκει Ch. 50 είκοσι Ox.
ED, CHILMEA DI NOTE.
(8) Και ήπήντουν αυτοίς γεωργοί. Scrilbo, απήν- el magistratuminsigne est, etiam el Inclui appro
prialus color : jempe quod ad nigrum colorem
των.
(9) Και πάντες οι συγκλητικοί ορφυρά .εφό-
φυρα φοροκαι3 ππορφυρά
ρουν. Quod noster πορφυρά φορούντες, Cedrelius
propius accedat : sed et quibusdam πορφύρεoν , ηι
grum est. Hesychius : Πορφύριος πορφυρού , μέλαν
ν ένδυσάμενοι, pullati , sive vesti-
Η στολήέ induli. Purpura quidem regum ,
dicit, φαιάν στολήν Πορφύρει, μελανίζει.
bus nigricantibus
 623 JOANNIS MALALA
422 Εodem etian tempore, Carinum comitem A Εν αυτό δε τω χρόνω απέστειλεν και αυτός βασι.
eo centenariis V instructum nisit , cumque eo λεύς Καρίνον κόμητα μετά κεντηναρίων πέντε συν
Phocam patricium et Asterium, viros prudentes : απέστειλε δε και Φωκαν τον πατρίκιον και Αστέριον,
tradico etiam illis pecuniarum ingenli pondere, άνδρας σοφούς, δούς και αυτοίς χρήματα πολλά εις
ήμοd urbi esset, Aqueductibus, fluviique pontilus επανόρθωσιν της πόλεως και των αγωγών και των
inst: tirandis . Agnovit enim urbemthanc , ex quo una γεφυρών του ποταμού , ώς επιστάμενος την αυτήν πό
cum ducibus in bellum Persicum et ipse descell- λιν · ήν γάρ οικήσας εν αυτή χρόνον τινά, ότε κατε
dens, ibidem per tempus aliφuod commoratus est. μετά των στρατηλατών εν τω Περσικό πολέμιο. Και
Patricios autem diclos, urbis curnsuscipere, fre- πυκνώς έγραφε τοίς αυτοίς πατρικίοις του φροντι
quentibus suis lilleris hortatus est. σθήναι την πόλιν.
JUSTINIANUS 13MP. - Exacio autem imperantis Jr. Μετά [147] δε το όγδοον έτος της αυτου Ιουστίνου
stini anno VIII, menseque insuper1x,imperii socium βασιλείας και μηνών 6' (10) συνεβασίλευσεν αυτω και
sibi sumpsit divinissimum Justinianum, una cum θειότατος Ιουστινιανός μετά της Αύγουστας Θεοδώ.
Theodora Augusta; quem sacratissimus avunculus ρας, στεφθείς υπό του θειοτάτου αυτου θείου επί της
cjus, Mavortio cos. dialenate insignivit. Ηic vero υπατείας Μασορτίου . "Όστις βασιλεύς Ιουστινιανός
Justinians operator urbein Antiochiain nagno D πολλά έχαρίσατο τη αυτή των Αντιοχέων πόλει και
τηecniarum pondere donavil : res etiam Ronnanas, εις πάσαν πόλιν της Ρωμαϊκής πολιτείας πο:ή σας
ulbique per imperium, egregie composuit. Per S2- μεγάλην κατάστασιν· και εν εκάστη δε πόλει κατ
cras enim, quas singulis in urbibus promilgandas έπεμψε θείας σάκρας, ώστε τιμωρηθήναι τους ατα
emiserat, cavit,cedis vel seditionum auctores, qui- ξίας ή φόνους ποιoύντας , οποίου δ' αν υπάρχωσι με.
buscunque demum a partibus stelerint, uti penas ρους ( Ο), ώστε (i) μη τολμάν τινα του λοιπου την
«darent. Metus inde provincialilius undique incus- οιανδήποτε αταξίαν ποιήσαι, φόβον ένδειξάμενος εις
Sus, nec deinceps erat, qui onino tumultus eX - πάσας τάς επαρχίας.
citare ausus est.
etiam populus Antiochenis, per aliquantil- Εν δε ' Αντιοχεία τη Μεγάλη πρός ολίγον καιρών
lum temporis, inter se conveniebant. εγένοντο εν φιλία οι δήμοι.
ΚΩ3 Exstruxit etiam Antiochise elem orato: "Έκτισε [148] δε εν τή αυτή 'Αντιοχεία ευκτήριον
Yian, a regione basilicae, Rufini diclie, Sancle Marie οίκον της αγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας,
Deipara semper virgini sacram: cui etiam in pro- άντικρυς της λεγομένης Ρουφίνου βασιλικής, κτίσας
Dinduo alieri eleni Sanctis Cosniae et Danilatio πλησίον και έτερον οίκον των αγίων Κοσμά 4 και
excitavit . Consimiliter quoque hospitian , Italnea et Δαμιανού. Ωσαύτως δε έκτισε και ξενώνα και λουτρά
cisteria: exstruxit. Quin et religiosissima Theodora και 1 κινστέρνας (12) • ομοίως δε και η ευσεβεστάτη
urbe enoidem multis donavit : edein etiain splen- Θεοδώρα και αυτή πολλά τη πόλει παρέσχεν: έκτισε
«lidissimam exstruxit, Michaeli arelangelo sacram ; δε και οικον του αρχαγγέλου Μιχαήλ ευπρεπέστατον
Anatolii etiam quam vocant, basilican condidit , πάνυ έκτισε δε και την λεγομένην 'Ανατολίου βασι:
columnis eo ex Constantinopoli transmissis . Endlein λικήν, πέμψας τους κίονας από Κωνσταντινουπό
Theodora Augusta, pretiosissimano Crucis eftigiein, λεως. Η δε αυτή Αύγουστα 43 Θεοδώρα , ποιήσασα
stavad πολύτιμος δια μαργαριτών έπεμψεν εν Ιε
ex margarilis elaboratam , llierosolymas misit. σταυρόν
le ) Justinianus vectigalibus per imperium Βο - ροσολύμοις . Ο δε αυτός Ιουστινιανός δωρεάς κατ
manum omnibus dona transmisit . έπεμψε πάσι τοις υποτελεσι της Ρωμαϊκής πολι
τείας.
lidem imperatores militum in Oriente mayistrum Οι δε αυτοί βασιλείς προεχειρίσαντο τον πατρίκιον
direxerunt Hypatium patriciuin, qui parles Orienta : Υπάτιον στρατηλάτην Ανατολής εις το φυλάξαι τις
les a Saracenorum incursionibus Luerelur. επιδρομές των Σαρακηνών διά τα ανατολικά μέρη.
Celerum per id lenmpus Manichui passim per 'Εν δε τω αυτω καιρώ κατά πόλιν πολλοί ετιμω
VARIÆ LECTIONES.
» Κοσμά Ox. V. vol. 1, p. 150 τ . κινστέρνας. κινστέρνας Ox. Conf. . 57 Ε. » Αυγούστα Ox.
Eaden) μαργαρίτων .
ED. CHILMEADI NOTE.
(10) Και μηνών 6'. Justinus imperator s : lutatus D cap. 9 ; Niceplior. lib. Xy , cap. 7, et Cir. Aler
esi Julii die is , uti supra diximus : Aprili ilaque xandr.
Justinianus in imperii societatem a Justino ascitis ( 1 ) 'Orolou o ' âv nápywol utpous. Imo insinis
est ; is ( nim a Julio mensis eral bonus. Alque sinun ei ſuisse Venetorum studium , luculenter
bujus rei testem habemus Marcellinum ; Annu le- salis leslalur Evagrius, lib . iv, cap. 31 ; Procopies
giæ urbis condile CXCVII, Justinus imperator, dustio elian , in Arcana bisl. : quos vide.
nian ea sorore sua nepoleon, jamdudon a se no-- (12) Και κινστέρνας . Κινστέρνα, κινστέρνα, sive,
bilissimum designalum , regni quoque sui successo . utllesychius habet, x16téovo.,cisierna est:KIOTÉ,CVI,
rena creacil, Kat. Aprilis. Evagrinil cli: . IV, λάκκος φρέατος, βάραθρα, ή βυθός.
iOIDI! ΛΟΤ Α .
(1) " Ωστε. C. είστε, sed edit. Scal.ύστο.
625 CHRONOGRAPHIA. – LIB. XVII. 6S6
ρύβησαν Μανιχαίοι , εν οίς ετιμωρήθη και η γυνή A urbes plurimi penas dederunt : ex quorum numero
"Ερυθρίου του συγκλητικού και άλλαι άμα αυτή. eral Eryllirii senaloris uxor, unaque cum illa
plures aliæ .
Της δε θεομηνίας συμβάσης κόμης Ανατολής : Quo tempore autem terremotus acciderat, comes
υπήρχεν Εφραίμιος [149]· όστις μετ' ολίγον χρόνον eral Orientis Ephremius ; qui paulo post patriarcha
αναγκασθείς προεχειρίσθη πατριάρχης (13 ) Αντιο cum Antiochensem suscipere coactus est. Euphrasius
χείας. Ο γάρ προ αυτού γεγονώς Ευφράσιος εν τη elenim prædecessor ejus. conflagratione ccelesti alı
θεομηνία πυρίκαυστος εγένετο. Γνόντες δε ου ευσε- sumptius perierat. Imperatores autem religiosissini,
βεϊς βασιλείς ότι ο κόμης της Ανατολής Εφραίμιος * audito Ephremium Orientis 424 comilem a clero
υπό του κλήρου κανονικώς εχειροτονήθη πατριάρχης, canonice palriarcham institutum fuisse , Zacharium
προηγάγοντο αντ' αυτού κόμητα Ανατολής Ζαχαρίαν, quendam, Tyrium, in ejus locum Orientis comi
όστις υπήρχε Τύριος. Ο δε αυτός Ζαχαρίας, ιδών term suffecerunt . Qui quidem Zacharius, ubi tan
την γενομένην άλωσιν της πόλεως (14), ήτήσατο τους am hanc Αntioclie desolationen vidissel, per
αυτούς ευσεβείς βασιλείς διά μηνύσεως αυτού ανελ . litteras ab imperatoribus religiosissimis petivit,
θεϊν εν Βυζαντίο και πρεσβεύσαι υπέρ της 'Αντιοχέων , uti ipse Byzantium vocatus Antiochensium causan
πόλεως. Και έλαβε μεθ' εαυτού τον επίσκοπον 'Αμη- Blegatus ibi ageret . Itaque oscilis sili in hoc epi
δείας, 68, άνδρα ευλαβή, και άλλους κληρικούς και scopo Amidensi , viro pio, aliisque ex clero , Con
ανήλθον εν Κωνσταντινουπόλει , και πολλά κατορθώ - stantinopolim veniunt. Ubi cum felici successu
σαντες υπέστρεψαν εν 'Αντιοχεία τη μεγάλη μετά negotium egissent, Antiochiam magnam reversi
δωρεών βασιλικών, λαβόντες χρυσού κεντηνάριαλ Sunt, donis instructi regiis, et ferentes secum auri
και τύπους περί διαφόρων κεφαλαίων του άγεσθαι εν centenaria XXX, cum sancilis etiamimperatoriis
τη αυτή πόλει τα πάτρια. Οι δε αυτου βασιλείς μετ' de variis capίtulis , eo facientibus , ut in Antio
ολίγον καιρόν εδωρήσαντο τη αυτή πόλει και άλλα chensium urbe pristinæ consuetudines observa
κεντηνάρια δέκα. rentur. Quin etiam paulo post temporis iidem im
peratores urbi eliam alia centenaria x dederunt.
'Εν δε [130] τω μεταξύ συνέβη ασθενήσαι τον Contigit autem inter haec, divinissimumJusti
θειότατον Ιουστίνον εκ του έλκους ου είχεν εν τω num ex ulcere pedis, in quo a sagitta in prelio
ποδί » ήν γάρ λαβών εν τω τόπω σαγίτταν εν πολέμω, νulnus olim acceperat, decumbentem, e vivis ex
και εξ αυτού ο κίνδυνος της ζωής αυτού εγένετο " cellere, Augusti 1, indict. V, etatis anno LΧΧν.Ja
μηνο Αύγουστο α', ινδικτιώνος πέμπτης τελευτά , universum itaqueimperavit annos 1x et dies XXII ,
δε ενιαυτών οε' (15). Ως είναι τόν πάντα χρόνον της “ annumeratis etiam mensibus illis IV, quibus nepo
αυτού βασιλείας έτη θ' και ημέρας είκοσιδύο μετά tem habuit imperii socium
και των τεσσάρων μηνών του αυτού ανεψιού .
- VARIE LECTIONES.
» Ευφραίμιος Οx. 65 'Αμηδείας. Conf. p. 60 D.
ED . CHIL MEADI NOTÆ .
(13) 'Αναγκασθείς προεχειρίσθη πατριάρχης . Eva - cliensibus episcopus delectus , reportavit. Vide et
grislonge aliter, lib . iv, cap. 6 : "Ov | 'Epalubov ] Nicephor. lib , xvii, cap . 3 , et Cedrenum .
κάντεύθεν αγασάμενοι Αντιοχέων παίδες, ές ιερέα (14) Τήν γενομένην άλωσιν της πόλεως. Forte
ψηφίζονται και τον αποστολικόν λαγχάνει θρόνον, Scribendum, πτώσιν, uti supra habet.
ώσπερ μισθών και γέρας της τοσαύτης προνοίας του- (15) Τελευτά δε ενιαυτών οε'. Chr . Αlex. duos
τον κληρωσάμενος : nempe ob sunnman ejus in urbe praeterea vitae ejus addit annos : τελευτά δε ετών
instauranda curam , patriarchalum , tanquam bene- 05 . Morilur anno ælatis suce LXXVII.
volentiæ providentiæque sue mercedem , ab Antio - .
 697 JOANNIS MALALA

[131] ΛΟΓΟΣ ΙΗ
ΧΡΟΝΩΝ ΙΟΥΣΤΙΝΙΑΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ.

425 LIBER XVIII

DE TEMPORIBUS JUSTINIANI IMPERATORIS .

Post Justinum mortuum imperium tenuit divi. Α Μετά δε την βασιλείαν Ιουστίνου εβασίλευσεν ο
nissimus Justinianus, annos XXXVIII, menses νιι et θειότατος Ιουστινιανός έτη λη' και μήνας ζ' καιη μέ
dies xur , inauguratus Aprilis die 1, indictione v, ρας ιγ'εν μηνί Απριλλίω πρώτη, ινδικτιών: πέμπτη,
Mavortio tum cos. anno autem erae Antiochensis έτους χρηματίζοντας κατά 'Αντιόχειαν πεντακοσιο
DLΧΧν. Εrat hic statura curta , pectore frmo, nasO στου έβδομηκοστού πέμπτου, επί της υπατείας Ma
justo, candidus, capillo crispo, facie rotunda, for. βορτίου (5) . " Ην δε τη ιδέα 6 κονδοειδής (16),εύστη
nosus, recalvaster, νullu florido, capite mentoque θος, εύρινος , λευκός, ουλόθριξ, στρογγύλοψις ,εύμορ:
subcanescentibus et Christiane religionis strenuus φος, αναφάλας, ανθηροπρόσωπος [152], μιξοπόλιος
propugnator. Factioni autem Prasing studebat ; ex την κάραν και το γένειον, μεγαλόψυχος Χριστιανός.
Bederiana vero Thracum et ipse ortum suum "Έχαιρε δε τώ Βενέτω μέρει, και αυτός δεών Θράς "
habuit. από Βεδεριάνας (17).
lem imperator mense Octori, indict. νι, co- Ο δε αυτός βασιλεύς επί της έκτης επινεμήσεως
miten Orientis Antiocliite designavit , Patricium τω Οκτωβρίω μηνί προηγάγετο κόμητα Ανατολήςεν
Armenium nomine : traditaque ei pecuniarum vi 'Αντιοχεία ονόματι Πατρίκιον , 'Αρμένιον· ότινι δέ
magna, Inandavit uti profectus ipse urbem Plieni - δωκε χρήματα πολλά, κελεύσας αυτό απελθείν και
cine , Palmyram 426 vocatam, alimperii Gnes και ανανεώσαι πόλιν της Φοινίκης εις το λίμιτον την λε
silain, el collapsas inibi ecclesias et edificia publica γομένην Παλμύραν 68 και τις εκκλησίας και τα δη
de novo excitaret : numerum etiam militum limi- . μόσια, κελεύσας και αριθμόν στρατιωτών μετά των
1aneis adjici jussit , φui sub duce Etnisseno ibi λιμιτανέων καθέζεσθαι εκεί και τον δούκα Εμίσσης
« onsiderent, in Hierosolymorum Romanique impe - προς το φυλάττεσθαι τα Ρωμαϊκά και Ιεροσόλυμα,
Oii finium custodiam. Erat autem Palmyra olim Η δε Παλμύρα πρώην μέν μεγάλη υπήρχεν, επειδή
ubs magna : hoc enim in loco , ante jacla ibi ur- ο Δαβίδ εν αυτώ τω τόπω τρό του κτισθήναι πόλιν
bis fundamina, Davidlus Goliam armatun singulari έμονομάχησε μετά του Γολιάθ ωπλισμένου όντος.
aggressus certamine lapillo prostravit, accurrens- "Οστις Γολιάθ λίθω λαβών (18) έπεσε , και δραμών και
que caput Golice sui ipsius gladio aniputavit. Quod Δαβίδ απεκεφάλισεν αυτόν εις και έπεφέρετο ο Γαλα
silhi sinens, per aliquod tempus Secum halbuil : ξίφος , και την κεφαλήν αυτού λαβών κατέσχεν επι
contoque deinde affixum , in victoria signum, ημέρας, και είθ' ούτως εν Ιεροσολύμοις εισήγαγεν
Hierosolymis, sibi preferri voluit. Rex itaque αυτήν μετά νίκης έμπροσθεν αυτού εις κοντόν " 2
Salomon, in memoriam victoriae hujus, a Davide σταζομένην. Διά τούτο Σολομών ο βασιλεύς υπέρ της
palre reportale, speciosam ibi urbem condidit : νίκης του αυτού πατρός Δαβίδ εποίησεν αυτήν πόλιν
Ποιuenque ei , a Golice fato, Palmyram dedit. Ante- C μεγάλην, επιθεις [153] αυτή 80 το όνομα Παλμυρά
hac enim urbs ista Hierosolymis celebat in pro- ως γενομένην μοίραν 31 το Γολιάθ(19). Το δε προς
VARIÆ LECTIONES.
66 κοντοειδής Ox . 57 Θράς Οι. Εadem Βεδεριανά :. 68 Παλμυράν Ox. hic. et infra. 9 κονταν
60 αυτή. αυτής Ox. 51 μοίραν. Consulto hic oisiι πάλαι, quod posuit vol. 1, p. 60 Β .
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(16 ) "Hy of tñ én XOVTos:Ons. Fasti Alexandrini juslam non excederet .
a Scaligero editi liabent κονδοιδής. Scr. κουδοει- (17) Και αυτός δε ών Θράς από Βεδερν ella
ons : nempe xovid , vel xovóds , curlus est recen - stinus enim imp. ayunculus ejus, Thras
lioribus : Fasti dicti a Rajuro edili novoslāns : - crat, ab urbe Bideriana ortum suum ducens:
beat , neidose : quomodo enim τη ιδέα κωνοειδής (18) " Οστις Γολιάθ λίθω λαβών. Subtial,
quis esse possil ? statura quidem eral cuirla , 11. No . v.
sler ; vel ul Procopius , on procerin , nec usilla pra uolaΡεvimus ad
(19) Ως γενομένην μοίραν τωsuΓολιάθ.
nimis. To usy oŬv bloga Justinianus joute uazooz, hoc commento , vide quæ supra boli
ούτε κολοβός άγαν, αλλά μέτριος ήν : Corpore neque 1:15. , ubi Itec cliam lizabentur.
procero l'uii , neque pusillo nimis, sed quo slunuram
HKODII NOTE .
(i) 117603- io's. Sic C . ubi perperanza del vil Holstenjus.
(29 CHRONOGRAPHIA . - LIB . XVIIF. €3C
εφύλαττεν και αυτή πόλις.και τα Ιεροσόλυμα, όθεν Α pugnaculum: unle rex Persarum Nabuclicκlon050
και Ναβουχοδονόσορ ο βασιλεύς Περσών δι' αυτής rus, Hierosolyman bello pefens, urbemque lianc,
παρελθών πρώτην αυτην παρέλαβε πολλά κόπω: numeros0 Jalaeorum praesidio instructam, a tergo
εφοβείτο γάρ όπισθεν αυτήν εάσαι πλήθος γάρ στρα- relinquere liaud tulum existimons, ipsum prius ,
τιωτών Ιουδαίων εκάθητο εκεί : ήντινα παραλαβών multo licet labore, cepit, captamque incendiis
καύσας έστρεψε, και ούτως την Ιερουσαλήμ παρ- vaslavil : Hierosolymas vero ipsas deindle occupavil
έλαβεν.
“Ο δε αυτός Ιουστινιανός δέδωκεν υπατείαν τη Justinianus autem, mense Januario, indict. ν1 ,
έκτη έπινε μήσει (20) τώ Ιανουρίου 33 μηνί. nummos consulares in populum spargebat.
Εν δε το αυτό χρόνο ο Πέρσης επολέμησε το 427 Εodem cinpore Perso Lazorum regi Zia
Λαζών βασιλεί Zταθίω, ώς προσρυέντι (k) Ρωμαίοις. 1hio, quod Romanorumin parles diseessisset, b :!-
"Ο δε Λαζών βασιλεύς πέμψας έδεήθη του βασιλέως Ιum intulit. Auxilium itaque Lazorum rex petit 2
"Ρωμαίων, αιτών βοήθειαν παρ' αυτού λαβείν» και Justiniano, Romanorum imperatore ; qui elisatti
πέμψας αυτώ ο βασιλεύς Ιουστινιανός στρατηλάτας votis ejus annuelis , tres duces , Gilder iclin, Ce
τρείς, Γιλδέριχ και Κήρυκος και Ειρηναίον (21), με- , rycum et frenatam , magnis instructos copiis Ro
τα πολλής βοηθείας Ρωμαϊκής, και συγκρούσαντες manis , ei in auxilium nmittit . Pr:elio deinfo
πόλεμον, έπεσον εξ αμφοτέρων πολλοί. Και ακού- commisso, multi utrinque ceciderunt.Imperator
σας ο βασιλεύς Ρωμαίων ήγανάκτησε κατά των autem edoctus duces hosce, mutuo lagrantes odio,
στρατηλατών, ότι φθόνω φερόμενοι προς εαυτούς οι sese invicem hosti prodidisse, ira conniotis.
στρατηλάται Ρωμαίων προδεδώκασιν αλλήλους. Και magistratibus eos abdicavit ; Petrumque misit, qui
αγανακτήσας ο βασιλεύς κατ' αυτών διεδέξατο αυ- profectus , dignitate eos amovit ; et copiarum ipse
τους και κατελθόντος [154] Πέτρου στρατηλάτου και dux factus abinde recessit.
αποκινήσαντος αυτούς της εξαρχίας και λαβόντος τα 35 εξπέδιτα (22) παρ' αυτών, ανεχώρησεν εκεί
θεν.
Ο δε αυτός βασιλεύς ανανέωσε πόλιν τής 'Αρμε . Ιdem imperator Martyropoliτη , Armenia urben ,
νέας ονόματι Μαρτυρόπολιν, μετονομάσας αυτήν Iου- instauravit , murisque ejus et particiliis vetustis
στινιανόπολιν, ποιήσας τα τείχη αυτής και τους collapsis de integro excitatis, Colocatogle 1151
εμβόλους, ήσαν γάρ τω χρόνω φθαρέντες, μετενέγκας mero Orientali, nomen urlbi Justinianopolimn left.
εκεί και ανατολικός αριθμόν. Εν δε τώ αυτω χρόνω Sub id tempus Herulorum rex Crepes , Societatein
προσερρύη Ρωμαίοις και ρήξ των Ερούλων και ονόματι C cum Romanis initurus, exercitu proprio slipalits,
Γρέπης (23) και ήλθεν εν Βυζαντίω μετά ιδικής Byzantium venit , supplexque ab imperatore peι,
βοηθείας, και προσεκύνησε τον βασιλέα Ιουστινια- uti Christianus ipse fieret . Sanctis itaque Theo
νόν και ήτησεν εαυτον γενέσθαι Χριστιανόν (24) . Και plhaniis ipse, cum proceribus suis et cognitis
βαπτισθείς εν αγίοις θεοφανίοις ανάδοχος αυτού duodecim, sacro baptismatis la vacro illuminatils
εγένετο του αχράντου βαπτίσματος και αυτός βασιλεύς est,imperatore ipso Justiniano eum ex immaculato
Ιουστινιανός: εφωτίσθησαν δε συν αυτώ και οι συγ - fonte suscipiente . Tum vero imperatore abit Atta
κλητικοί αυτού και συγγενείς αυτού δώδεκα. Και muneribus donatum eum in patriam Sliani cittin
πολλά χαρισάμενος αυτώ απέλυσεν αυτόν, και ώδευ- L28 exercitu suo remisit. Discessuro autem in
σεν επί την ιδίαν χώραν μετά της εαυτού βοηθείας, perator dixit : Sicubi te velim, per litteras certio-
ειπόντος αυτού του βασιλέως Ρωμαίων ότι "Οταν βου- rem e faciam.
ληθώ, δηλώ σοι.
VARIÆ LEGTIONES.
expedita . 34' Ερούλων Ch., Ερούλλων Ox.
EI), CIIILMEADI NOTÆ ,
(20) Ιουστινιανός δέδωκεν υπατείαν τη έκτη επι- Duli Procopiers Ilatbet, Gothic. li!». Ι : τινες δε
νεμήσει. Secundus hic erat Justiniani consulatus : ανθρώπων εισιν "Ερουλοι, και όθεν Ρωμαίοις ές
priorem enim cum Valerio gesseral, Justini imp. ξυμμαχίαν κατέστησαν, έρων έρχομαι, etc .
anno iv . (24) "Ήτησεν εαυτον γενέσθαι Χριστιανόν. Ιιο
(21) Γιλδέριχ, και Κήρυκον, και Ειρηναίον. Du - maximis muneribus a Justiniano adid allecti ,Chri
ces in hoc bello missos fuisse Belisariuni, Cerycun stianismum susceperunt : ut ex eodem Procopio
et Ireneum isserit Chr . Αlex. auctor : Cedrenus discimus, Gotli. lib. II : Επει δε Ιουστινιανός την
vero, Βelisarium, Cerveum el Petrum: Gilderichi βασιλείαν παρέλαβε , γώρα τε αγαθή , και άλλοις
antem bujus ibidem mentio nulla. χρήμασιν αυτούς [ Ερούλους] δωρησάμενος, εταιρίας
(22) Και λαβόντος τα εχρεδίτα. Chr . Αlex. habel, λέγεσθαί τε παντελώς ίσχυσε και Χριστιανούς γενε
τα εξπαιδίτα : Scribendum, εξπέδιτα : εξπέδιτον, σθαι άπαντας έπεισε . Vide elia Ev:: grin, lib. 1 ,
expeditum : exerciliis . cap. 19 ; Nicephorum , lib . XVII, cap. 13 , e! Codica
(25) “Ο ρήξ των Ερούλλων, ονόματι Γρέπης. Γρέ- μυ.
gons, Cedreno dicitur. 'Epojlwy vero scribendile',
ΠODII NOT.E .
( %) Προσρυέντι. C . προσφυέντι.
631 JOANNIS MALAL.E €32
Ejusdem sul imperio heresibus variis inter- Α 'Εν δε τη αυτού βασιλεία εκωλύθησαν αιρέσεις
dictum est, ademptis etiam haereticorum lemplis, διάφοροι , και απεσπάσθησαν (155) αι εκκλησία,
Exocionilis Arianis solis exceptis . παρ' αυτών δίχα των (1) λεγομένων Εξακιονιτών
'Αρειανών (25).
Ceterum ab Augusti Octaviani imperii initio, ad Γίνεται ούν και πάς χρόνος από της αρχής Αυγού
secundum usque Justiniani consulatum, indict. VΙΙ , στου του 55 και Οκταβιανού ιμπεράτορος έως της
absolutum, anni numerantur DLIx .Ιtaque ab Adamo συμπληρώσεως της δευτέρας υπατείας του βασιλέως
camderm indictionem vu, in universum intercesse. Ιουστινιανού ινδικτιώνος ζ' έτη φνθ' (26), ώς είναι
runt anni MMMMMMcccccVII , juxta annorum com- τα πάντα έτη από του Αδάμ έως της αυτής ινδικ
puturm, quemin Clementis, Theophili, ac Timolliei, τιώνος έτη συζ' (27), καθώς εύρον τον αριθμόν
chronographorum inter se concordium, Scriptis των ενιαυτών εν τοις συντάγμασι Κλήμεντος και
inveni. Eusebii enim Pamphili si ratiocinia sequa- Θεοφίλου και Τιμοθέου των χρονογράφων ομοφωνη.
nur, ab Adamo ad secundum Justiniani consula- σάντων. Εν δε τους χρόνους 56 Ευσεβίου 51 του Παμ .
tum, indict. VI, anni habenlar: MMMMMMCCCCXXXII. φίλου εύρον τον αριθμόν των ετών από 'Αδάμ έως
Sed Ionge accuratior is est, quem Theophilus, ac της υπατείας [156] Ιουστινιανού (28) βασιλέως της
Timotheus instituerunt, rationum calculus. Οι ut B εβδόμης ινδικτιώνος έτη συλβ'. 'Ακριβέστερον δε
in eo omnes conveniunt, exitum suum halluisse μάλλον οι περί Θεόφιλον και Τιμόθεον ψηφίσαντες
Sextum mundi Millenarium, ab urbe autein condita , τους χρόνους εξέθεντο. Πάντων ούν τα συγγράμ
ad secundum usque sacralissimi Justiniani consu- ματα φέρει έκτην χιλιάδα ενιαυτών (99) περαιωθεί
Tatum, anni plus minus intercesserunt MCCLXXX. σαν. "Έστι δε και από κτίσεως Ρώμης έως 58 της
A condita autem Constantinopoli, ad eundem δευτέρας υπατείας του θειοτάτου Ιουστινιανού έτη
Justiniani consulatum et indiclionis νιι 429 exi- αστ', μικρά πλέον η έλασσον , από δε της κτίσεως
1um, enumerantur anni cxcix. Imperatorum porro Κωνσταντινουπόλεως έως της προγεγραμμένης υπα
antecedentium tempora non est ut conficias tibi τείας Ιουστινιανού και της συμπληρώσεως της ε6
ex antedictis, per que singuli regnarunt interval- δομης ινδικτιώνος έτη ρί,θ'(50) : των αρχαίων δε βα
Tis, ex eo quod nonnulli sceptrum bini tenuerint, σιλέων τους χρόνους ου δεί ψηφίζειν κατά τον προει
filiosque, ab infantia prima diademale insignilos, ρημένον αριθμόν της βασιλείας αυτών διά τό και δύο
Οι1perii societatem parentes asciverint. Ει quί- άμα βασιλεύσαι. Ωσαύτως δε και τα τέκνα αυτών
lein chronograplium docet quot quisqueimperator εκ παιδόθεν έστεφoν οι πατέρες και μετ' αυτών έβα
anos regnavit exponere. At interim chronica σίλευον. Ο ούν χρονογράφος ανάγκης έχει (31) γρά.
VARIÆ LECTIONES.
• 35 του addidit Ch. 36 χρόνοις. • Forte Scribendum χρονικρϊς. Cli . 37 Ευσεβίου. V. ad vol. I, p. 29
A . Conf. Schurzlleisch. Not. Bibl. Vinar. p. 56 s. 88 fw ; addidit Chi.
ED. CHILMEADI NOΓΕ.
(25) Τών λεγομένων Εξακιονιτών 'Αρειανών. Ιta C talitia institulo : a quo tempore reliquis annorum
eliani Cedrenus. 'EEWXLOVLTŪv vere scribendum , uli numerus a quoquam nullo negotio deduci polesi.
supra notavimus, ad iib . XII. Sed in istis nibil omnino sani esi, Eusebius enim
(29) "Ein sovo'. Annus DLix a Justiniani consu -ab Abrahamo ad Christum malum annos numerat
lalu ii , retrorsum numerando, coincidit cum anno MMXV, ab Adamo vero ad Abrahamnum , secunduin
post J. Cæsarem interfectum decimo tertio : qui LXX senioruin , que omnium maximil sunt, ralio
iamen anni Augisto imperanti a nonnullis altri. nes, MMƏCLXISTV quibus si addag DX81X, in quem
buntur ; licet quidam ab Actiaca victoria , quæ xil Christi annum incidil Justiniani ( olisulaliis il, anni
posi J. Cæs. morlutun anno accidit imperium ejus tantum colligitur 199, DCCXXVII . Aique hic est ve
initium suinunt, e quorum numero auctor nosier rus calculus Eusebialus ; qui tamen DCCIV annis ab
esse videtur. auctoris nostri Eusebiano superalur.
( 27) " Έτη ςυ '. Numerus isle pessime corru- (29) Πάντων ούν τα συγγράμματα φέρει έκτην χ!
plis est : auctorein enim adeo sui oblitum esse po λιάδα ενιαυτόν. Scribo, ενιαυτών. Auctores vero
Tuisse vix credibile esi. Supra enim , libro x , dicit suos supra prodidit, nempe Clementem , Theophie
Cliristum natum fuisse Augusti imp. anno XXIllum el Timotheum . Cælerum non est, quod Grid
sive anno mundi 157, D , quomodo Græci vulgo come corum ab orbe condito annoruin compilatio nos
pulant : quibus annis si DSXIX , alios a Christo nalo morelur .
ad hunc Justiniani consulatum ii elapsos addas, (30 ) "Eon 040'. Encania urbis Constantinopoli
colliges lancom 193 cio XXIX : adeo ui ccccLXVIII lane, secunduin nostrum , celebrata sillil 22;r Alle
annos plus justo hic ponimanifestum sil. D liochenu anlio CCCLXXVIII , id est, anno Christi vul.
( 28) "Εως της υπατείας Ιουστινιανού . Supplen. gri cccXxx , nempe Constantini in p. anno XXIV ex
dual OCUTÉpaç. Veruin quomodo Eusebius compu- quo lempore ad hunc secundum Justiniani consu
liin annorum ad Justiniani consulatum deduxisse Talum wini excurrunt cxcix , uli auctor recte . Fide
dicitur, cum ducellis circiter annis Justinianuni quæ supra notavimus ad librum X111. -
princesserit ? Itaque pulo auctore intelligendum (51) Ο ούν χρονογράφος ανάγκην έχει. Μallein, ο
esse de calculo aby Eusebio ad Christi tantuni na - yao povoy pá poz.
HODIINOTÆ .
(1) A :/ tion, etc. Constitutio fortisse, quae habelur Cod . l. 1, lit. V, num . 12, qua Gothi , qui secla
ſucre Arriani, exc !p .unur.
633 CHRONOGRAPHLA. – LIB . XVIII . 634
φειν τους χρόνους όσους εβασίλευσεν έκαστος βασι- A lujusmodi legentes, solis decurrentium annorum
λεύς. Δεί ούν τους αναγινώσκοντας χρονικά συγ- intervallis, per singula antecedentium imperato
γράμματα τη ποσότητα προσέχειν των διαδραμόν- rum regna altendere oportet.
των χρόνων και μόνον επί της των προγεγραμμένων
πάντων βασιλείας.
[157] Εν δε τοις χρόνους τούτοις, ως προείπον, Quo autem tempore Sacratissimus Justinianus
εβασίλευσεν ο θειότατος Ιουστινιανός ,των δε Περσών imperium tenuit, Persarum rex fuit Coades Da
βασιλεύς Κωάδης ο Δαράσθενος, ο υιός Περοζου , εν rastlienus, Perozi filius. Romanum vero regnum
δε Ρώμη 'Αλλάριχος 59 , έκγονος του Ουαλεμερια- !habuit Alariclius, Africanum, Gildericlius ; ille
κού (52), της δέ 'Αφρικής ρήξ Γιλδέριχ ό έκγονος Valemeriaci, hic Gerasirici nepos. Indis autem
Γιαζιοίχου (55) , των δε 'Ινδών Αύξουμιτών εβασί- Auxunilis regnavit Andas, qui Clhristianus factus
λευσεν "Ανδας 60 ο γεγονώς Χριστιανός,των δε Ιβήρων est, Iberis vero Zamanazus.
Σαμαναζός61.62.
'Εν δε τώ προγεγραμμένο έτει της βασιλείας Ίου- Supradicto autem anno imperii Justiniani Zit.
στινιανού κατεπέμφθη στρατηλάτης Αρμενίας ονό- Las, in Armenia militum magister constitutus est :
ματι Zτίττας (34). Εν γάρ τοις προλαβούσι χρόνοις Β quippe quae anteliac ducibus, praefectis et comili
ουκ είχεν και αυτή Αρμενία στρατηλάτην, αλλά δούκας bus paruit ; militum vero magistrum non habuit .
και άρχοντας και κόμητας. Δέδωκε δε και αυτός βασι- Quin etiam ei dedit imperator militurm numeros,
λεύς τω αυτώ στρατηλάτη αριθμούς στρατιωτών εκ quos duobus presentibus militiis Orientalique
των δύο πραισέντων και Ανατολής. Και στρατεύσας subtraxit. Zillas autem,Inagistralisuscepίο, scri
εντοπίους σκρινιαρίους (35) εποίησεν εαυτο σκρινια- iarios 430 indigenas silhi accepit : imperatorem
ρίους στρατηλατιανούς από θείας σάκρας, αιτησάμε - etiam exoratum habuit , uti divino suo ex elicio,
νος τον βασιλέα αυτόχθονας στρατεύσαι, ως ειδότας Scrinia rii militie inservientes, ex indigenis (ut
τα μέρη της Αρμενίας. Και παρέσχεν αυτώ τούτο φαί Armenise regiones penitius callerent), dein
και τα δίκαια των Αρμενίων των δουκών και των ceps deligerentur. Ει quidem in perator: ei non
κομήτων και τους[138] υπάτους αυτών (56), πρώην Ιιοc soluυ, sell Armeniorum quoque ducum, co
μεν όντας καστρισιανούς στρατιώτας · ήσαν γάρ κα- niturque jura, sicuti et consulum, qui primis ca
ταλυθεϊσαι αι πρώην ούσαι αρχαι. "Έλαβε δε και από strenses fuerant milites, dicendorum concessit : qui
του στρατηλάτου Ανατολής αριθμούς τέσσαρας (57): olim erumibi obtinuerunt, principalus in poste
και γέγονεν έκτοτε μεγάλη παραφυλακή Ρωμαίοις. c run exoluerunt. Sed et a militum et Orientis Ina
" Ην δε και ο ανήρ πολεμικός · όστις και την άδελ- gistro numeros etian quatuor accepίι : Cessitque
φήν Θεοδώρας της Αυγούστας ηγάγετο προς γάμον, leinceps magnum Ionianis in presidium. Erat
ονόματι 63 Κομιτώ (58), νυμφευθείσαν εν τοις ' Αν- bic vir in bello strenuus ; in uxorem autem dixit
τιόχου, πλησίον του Ιππικού Κωνσταντινουπόλεως. Theodore Auguste Sororem, nomine Conitonam,
quam in ædibus Antiochi, prope circuin Constan
linopolitanum silis, sibi desponsalam habuit.
Εν δε τω αυτώ χρόνω εξεφώνησεν ο αυτός βασι- Sul idem tempus imperator sacro suo edicto
λεύς θείον τύπον περί επισκόπων και ορφανοτρόφων de episcopis , orplianotropliis econoiis et xe
VARIÆ LECTIONES .
89 'Αλλάριχος.'Αταλάριχος Ch. V. ad p. 55 A . 6ο "Αδας. V. p. 57 Β. 'Αδάδ est Cedreno p. 374 Β.
61.63 Σαμαναζός. Σαβαναρξός Cedrenus p. 571 Β. 63 Κομιτώ Cli., Κομητώ Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
( 32 ) 'Αλλάριχος , έκγονος του Ουαλεμεριακού. 'Αρμενίας. Ejusden. etiam constitutione linec le
Scribendum, Αταλάριχος. Athalaricus vero Eutlia - guntur: "Ωστε τεσσάρων 'Αρμενιών ουσιών, δύο μεν
rici eral filius, ex Analasuoullia, Theolerici filia : είναι σπεκταβιλίας τήν τε του ανθυπάτου, τήν τε του
uli supra Πιοιιuίus , ad lib. XV. Vide Jornandem κόμητος και ανθύπατον μέν είναι τόν της πρώτης
De rei . Get. cap. 59. ηγούμενον 'Αρμενίας, κόμητα δε τον της τρίτης :
(53) Γιλδέριχ, ο έκγονος Γινζιρίχου . "Έκγονος, και τον δε της δευτέρας, και τετάρτης, όρδιναρίους
apud nostrum , quandoque filium , aliquando ctiam D xaosotával.
Hepoten) significat. Gildericlhus enim sive lleri. (57) 'Αριθμους τέσσαρας. Quod Nostro αριθμός
chiis, uthabet Procopius, Honorici filius erat, Gen - aliis recentioribus pleri110111e vouspov dicitur, vo
Siricli vero, sive Gizericlhi Nepos. Vide Procopίum, callulo Latino . Suidas : Σπείραι, πλήθη στρατευ
De bel. Vandal. lib . I. μάτων, φάλαγγες, νούμερα , λεγεών: φιol vero ηι
(54) Ονόματι Zτίττας. Σίττας Procopio dicitur. litibus constabal, nu nierus non docet . Mille in so
( 33 ) Και στρατεύσας εντοπίους σκρινιαρίους. habuisse Colligious ex Cedreio : ηιιο ! cini ) 111ctor
Σκρινιάριος , scriniarius. Suidas : Σκρινιάριος , ο Πoster αριθμούς τέσσαρας , Cedrenus χιλιάδας τέσ .
χαρτυλάριος του επάρχου, ο αίρων το σκρίνιον, ήτοι oupas, vocat de Silla luce verba habeas : Aėowxe
το κιβώτιον. δε αυτόκαι από Ανατολής στρατόν χιλιάδας τέσσαρας,
(36) Και τους υπάτους αυτών. Forte legendunι και γέγονε μεγάλη φυλακή και βοήθεια 'Ρωμαίων.
ανθυπάτους. Armenia enim a proconsulius admini- (38) Ονόματι Κομητω. Scr'. Κομιτώ : Theodorse
strata fuit ; ui apparet ex Justiniani constilu - Angustie soror croll milli major . De litriusque vero
lione 31, hanc habente inscriptionem : '0) avod's Orlil , atque educatione qui certior liuri vuil , cone
βασιλεύς Ακακία του μεγαλοπρεστάτω ανθυπάτο sul:ic Procopin, 11 .4real. Thistor.
635 JOANNIS MALALA 636
nodoclaiariis cavit, ne nisi de iis quo ante munus A και οικονόμων και ξενοδόχων, ει μή όσα προ του γε
susceptum habuerint bonis, testamentum emille- νεσθαι έκαστος (39) των προειρημένων είχεν εν υπο
rent ; a munere vero suscepto statim ut bonorum στάσει περιουσίας, εις ταύτα και μόνα ίνα διατίθη
suorum tabulæ producerenlur. ται, [159] και ευθέως, ή μόνον προεχειρίσθη , εδη
λούτο ή αυτου περιουσία .
Εodem tempore imperator Sycarum ruinas ex- 'Εν δε το αυτω χρόνω ανενεώθη και τα μέρη Σ ).
citavit ; et instauralis ibi illeatro manibusque, κών ( m) , και το θέατρον και τα τείχη, μετονομάσας.
Justinianopolim vocavit. αυτήν Ιουστινιανούπολιν (40).
Circa id etiam lenmpus Romanis adjunxit sese 'Εν αυτό δε τω χρόνω προσερρύη Ρωμαίοις όή -
vidua quadam mulier ; Hannorum Sabirorum re- γισσα εκ των Σαβείρων Ούννων, γυνή τις ανδρεία
gina, nomine Boo, viribus prudentiaque prapol- και πλήθει και φρονήσει, ονόματι Βώα,χήρα ,έχουσα
lens. 431 Mater erat haec filiorum duorum parvu. δε μικρούς υιούς δύο και υπ' αυτήν χιλιάδας 65 εκα
Jorum; que exercitum ccc1355 militum sub se ha- τόν (41):ήτις έδυνάστευσε των Ούννικών μερών μετά
bens, regionibus Hunicis , post Blach conjugiς την του ιδίου ανδρός Βλάχ αποβίωσιν. Και προτρα.
sui obitum imperalbat. Hec, quan Justinianus πείσα υπό του βασιλέως Ιουστινιανού ξενίοις πολλούς
imperator amplissimis ornatus regii muneribus, ο βασιλικής φορεσίας και σκευών διαφόρων εν αργύρω
vasisque ex argento diversis, nec non pecunia- και χρημάτων ουκ ολίγων, συνελάβετο δορυαλώτους
Trum vi maxima , sibi conciliaverat, alios duos και άλλους ρήγας δύο Ούννους, ούστινας ήν προτρε
lunnorum reges, φιος Persarum rex Coades in ψάμενος Κωάδης και των Περσών βασιλεύς εις το συμ
Delli societatem adversus Romanos asciverat , co- μαχήσαι αυτό κατά Ρωμαίων. Και παραλαβούσα
ptivos habuit ,nempe eos in Persilen proficiscentes, αυτούς ή αυτή Βώα ρήγισσα παριόντας επί τα Περ
ad Coadem Ρersar rege ), cum XX armalorum σικά προς Κωάδην, βασιλέα Περσών, μετά πλήθους
millibus, ipsa adorta est ; priclioque commisso, βοηθείας χιλιάδων κ'." Ωντινων τα πλήθη κατεσφάγη
copias eorum totas lelevit ; unumque etiam ex εν τη συμβολή τον δε ένα ρηγα αυτών ονόματι Τύ
regibus, cui Tyranx nomen, in vincula conjecturm, ραγξ συλλαβομένη δέσμιον έπεμψεν εν Κωνσταντι
Constantinopolium Justiniano imperatori trans- νουπόλει [160] το βασιλεί Ιουστινιανό , και έφούλ
nisit : qui etiam eum, in ripa ulteriore, juxta κισεν αυτόν ( 42 ) πέραν εν τώ αγίω Κόνωνο. Ο γάρ
saucium Cononem, infurcam egit. Alter enim Hun- Γλώμ ο άλλος ρήξ των αυτών Ούννων εσφάγη εν τη
orum rex, nomine (Glom, in prelioab regine co- συμβολή υπό των πολεμίων της ρηγίσσης.
piis occisus est.
Εodem tempore Societatem etiam cun Ronna- 'Εν αυτό δετο χρόνο και ο πλησίον Βοσπόρου της
VARIE LECTIONES
•*ανενεώσθη Οr. Quod polest etia:η ανανέωσε scribi. 65 χιλιάδας Ch., χιλιάδες Ox.
ED. CULMEADINOT Æ .
(39 ) Ei un 75 %. TEO'S TOŪ YevéoAze exactos, Sensils C
rel ? Imo porius in opposito ubi lillore Syceno
imperfectus videtur : supplendum censeo Üste un in furcam agebantur ; 111 ibi in omnium oculis po
κληρονομείσθαι. ει μή όσα προ του γενέσθαι έκα - sili, si cives erant Seditiosi, vel flagitii cujusoun
OTUS : quæ verba apud Cedrenum habentur, atque que alius rei, cæteris in Icrrorem , si hostes in bello
boc loco omnino desiderantur. capli, eisdem jucundum essent in spectaculum .
(40) Μετονομάσας αυτήν Ιουστινιανούπολιν, Chr. Exempla passin occurrunt, tum apel nostrum,
Alex . Sieplanus, sive pritius ejus breviator ller- lum apud alios. Cedrenus, in Constaill. Pogon . xat
ONolaus, Justinianas, vocal Συκαι, πόλις αντικού αποστείλας, εκράτησε τους πρώτους αυτών, και
της νέας Ρώμης, η καθ' ημάς Ιουστινιαναι προσ- εφούλκισεν εν Συκαϊς : Sell nee Ioli tantum Malefici
αγορευθείσα . hoc in loco furce subjiciebanlıır, veriu el capital
( 1) Και υπ' αυτήν χιλιάδες εκατόν. Ser. χιλιά - etiam eorum contis affixa populo in spectacula
aan. De historia vero hac convenit salis inter proponebantur. Exenipluin habemus ex Evagrio ,
auctorem nostrum et Cedrenum : de nominibus de Longino et Theodoro in Anastasium imp. re
non item . Regina enim liec vidua Cedreno Baons, bellantibus : Τών δε κεφαλών Λογγίνου, και Θεοδώ .
10: ritus vero ejus Μαλάχ, dicuntur. Ex regitus ρου προς Ιωάννου του Σκύθου σταλεισών ανά την
vero Hunicis al, eadem profligatis alterunι Στύ . βασιλέως πόλιν, άς και εν κόντοις περιαρτήσας και
paym, aller Tacóny vocal. βασιλεύς εν ταις καλουμέναις Συκαίς, αντιπέραν της
(42 ) Και έφούλκισεν αυτόν. Infra etiam il) . XV1, Κωνσταντίνου κειμένης επηώρησεν, ηδύ θέαμα τοις
In: 3 :/01ς τους μέν έφούλκισε, ετέρας δε απεκεφά- Βυζαντίοις, ανθ' ών κακώς προς Ζήνωνος και των
λισε, φουρκίζειν, sivo φουλκίζειν, νtroque eio) D Ισαύρων επεπόνθεσαν. Longini vero, et Theodori
modo legilor, in furcam agere, significat. Nec enim capita , a Joanne Scytha Constantinopolim missa ,
doctissimo Meursio accedere possini, qui vorabula imperator palis alligala , in loco cui Sycæ nomen
biec distinguit , el povozitsiv quidem in furcam esi, e regione Constantinopolis in ulleriore maris
agere, younziGery vero , sirangulare , significare con- lillore silo suspendit : gratum sane spectaculuin
leuit. Qua enim de causa Hunnus iste ad Sycas propterea Consiantinopolitanis, quod ipsi a Zenone
misteretur , ut ibi lain privalo mortis genere peri el Isuuris gravibus anie affecti fuissent incommodis .
JIODIINOTÆ .
(0 ) Σκων. V. Dufresn. C . Christ. lib. 1, scel. 99 .
( 37 CHIRONOGRAPIITA . - LIB . IVIII. G38
των Ούννων ονόματι Γρώο (13) προσερρύη το αυτώ A nis iiii Hunnorum rex quillaum, qui prope Bosp -
βασιλεί · και ήλθεν εν Κωνσταντινουπόλει και εφωτί- rum regnvit, nomine Grod. lic Constannopo
σθη· όντινα και αυτός βασιλεύς εδέξατο είς φώτισμα, Jim veniens illuminatus est imperatore ipso en
και πολλά χαρισάμενος αυτώ απέλυσεν αυτόν εις την Suscipiente : a quo iuueribus etiam abunde do
ιδίαν χώραν εις το φυλάττειν τα Ρωμαϊκά και την 66 natus, in patriam suam renissus est ; ut res iii
Βόσπορον, ήντινα πόλιν Ηρακλής και από Ισπανιών Ronanas Bosporunique custodirel. Urlien hanc Her
έκτισε (44) [161] και εποίησε συντελείν Ρωμαίους cules ille Hispanus olim condidit ;imposito ei, pecil .
αντί χρημάτων βόας κατ' έτος, δεδωκώς αυτή τη πό. nike luco, Bouon tribulo, Romanis quotannis an
λει όνομα Βοών φόρος (45), όπερ 67 και συντελεϊν μοndendo : de et nomen urbi, a tribulo Boario,
αυτήν εκέλευσεν. Εν αυτή δε τη πόλει εκάθισεν αριθ Bosporun dedil. In hac autem urbe mililum Ro
μον στρατιωτών Ρωμαίων, ήτοι Ιταλών, λεγομέ manorum , nempe Italorum , qui llisp.ni vocantur,
νων Ισπανών (46), δούς αυτούς και τριβούνον συν μumerum collocavit ; cui tribunum quoque prefe -
αυτοίς φυλάττοντα. "Ην δε εν τη πόλει 68 συναλλα- cit, qui cum illis una [ urbem ] custodiret. Itaque
γαι (47) Ρωμαίων τε και Ούννων. in cadem urbe Romanis cum llunnis commercia
intercesserunt.
Ο δε αυτός της και γενόμενος Χριστιανός απελθών 3 Predictus auten, lun :orum rex, Christianus
επί την ιδίαν χώραν πλησίον Βοσπόρου εύρε τον ίδιον faclus, in patrium suam Bosporo vicinam reinea
αδελφόν· και εάσας αυτόν μετά βοηθείας Ούννικης vil : ubi cum in fratrem Suum incidisset copiis
ανεχώρησεν."Έσεβον δε οι αυτοι Ούννου αγάλματα : Ι! unnicis ei commissis , indle discessit ipse. Erant
και λαβόντες αυτά εχώνευσαν· ήσαν [162] γάρ άρ- autem
autem Hanoi
Bunniilolor
idolorum cultores ; hæc itaque sibi
γυρά και ηλέκτρινα (48).· και κατήλλαξαν αυτά εν sumentes ( ex argento cum filerint et electro ), re
Βοσπόρω, λαβόντες αντ' αυτών μιλιαρίσια (49). Και funduml : massisque eorum Bospori pro miliarisiis
μανέντες οι ιερείς των αυτών Ούννων και έσφαξαν permutarunt. Sacerdotes interim of hoc in furo
τον Δήγα και εποίησαν αντ' αυτού του αυτού αδελφόν renι conversi, regerm suum e medio Iollunt : et in
Μουγελ (50). Και πτοηθέντες Ρωμαίους (51) ήλθον ejus Iorum, Mugel , fratrem ejus sufficiunt. Sed
VARIÆ LECTIONES.
66 την Ch., τον Ox. V. p. 56 D. 67 όπερ. Malim όνπερ. 68 συναλλαγαί. συναλλαγή Ch., συναλλάγματα
Theophanes p. 150 A .
ED . CILMEADINOTÆ . .
(43) 'Ovóvati rpcô. Cedrenus habel , TopoãşCelia m sententi est Georg. Agricol , De natura
fossilium lib . I,a cap . 2 : Cerie quoliesa animui re
λεγόμενος.
(44) και τον Βόσπορον ήντινα πόλιν Ηρακλής fero ad eorum scripta ( le veleribus loquil ) al:-
ο από Ισπανίων έκτισε. Scribo, και την Βόσπο ducor, ut credam plus puri auri semper reperlum
boy : urbis enim nomen est hoc loco ; est etiam et esse, quam conſectum e terrarum , vel lapidum ge
Feli. Stephanus, de urb. Βόσπορος , πόλις Πόντου, neribus, cum quibus solet esse permistunt, etc. Se:
κατά τον Κιμμέριον κόλπον, ώς Φίλων και πορθμός vide auctorem ipsum . Vel si hoc satis ad nummos
ó duóvulos. Bosporus vero duplex est, Thracius, ſeriendos haud ' fuisset, aurum habebant metallis
et Cimmerius. vilioribus, ære, plumbo , etc., permistum , quodin
(Δ5) Δεδωκώς αυτή τη πόλει όνομα, βοών φόρος . Ιlic usum purgare potuissent. Ubicinque vero in
Ridiculum hoc commentini nobis obtrudil etiam cam metallorum misturam , quod electrum diceba
Cedrenus ; nisi quod suavissiman urbis bujus lur inciderunt.
Tur im
inciderunt, impiirgalam omnino lisui suo ae
conditoris, eamdemque Romano imperio (quor commodarunt. Seil el virlites quasdam peculiares,
tamen vondum eral in rerum nalura ), tributariam easque electro genuino quam auro puro ipso ma
facientis fabulam , prưlermiitat. jores altribuerul. Ex eo enim , quod naturaliter
(46) " Ήτοι Ιταλών λεγομένων Ισπανών. Ιtalos, Tale est, vepena deprehendi Teslalur Plinius,
apud auctorem nostrum , pro Europie partium c lib. XXXIII, cap. 4 , cui etiam concidit Isiilorus De
cidentaliorum incolis frequeniler usurpari, supra origin . Defaecalius est (inquit ille ) hoc melallum
nota vimus, ad lib . II. omnibus metallis ; el paulo post : Si ei infundas
(47) " Ην δε εν τη πόλει συναλλαγαί. Lego, συν- D venenum, stridorem edit, etcolores varios in modunt
αλλαγή, ut cum verbo ήν congrnal. arcus cælestis emillil.
(48) Και ηλέκτρινα . Electrum metalli species (49) Λαβόντες αντ' αυτών μιλιαρίσια. Μιλιαρι .
quædam est, ex argenti cum auro mistione , con - OLOV miliarisiren nummi genus est a mililia sic
fecta ; ήλεκτρος, et ήλεκτρον dixerunt : Besychius. dictum, uti vultClrenus, p. 168 : Μιλιαρίσια δε
" Ήλεκτρον, αλλότυπον χρυσίον : et deinde ; "Ηλε από της μιλιτίας , ήγουν στρατείας. Argenieuwerat ,
xtpos, uétailov yousifov. Electrim vero proprie alque duas siliquas, id est, partem duodecimal va
dicebatur, quod auri partibus tribus argenti quar- Tebal. Scholiastes Basilic. 'Eclog . 23 : X or yová
tam adınistan habuit ; ut inquit Isidorus : vel ut σκειν, ότι το εν κεράτιον φόλλεις εισί δώδεκα, και του
Plinius Nat. hist. lib . xxx11, cap. 4 , quod auri por μιλιαρισίου το ήμισυ, τα ούν ιβ', κεράτιά εισι νομί
tionibus quatuor argenti quinlan additam Ibilit. σματος ήμισυ. Το γαρ ατέραιον νόμισμα έχει μιλιαρί
Metalli hujus apud veteres copi:ι :ιgna eral ; co σια ιβ', ήτοι κεράτια , κβ . Sciendum est siliquam
quod eis (uti doctis videtur ) argenli ab anro sepa- unani folles xil valere, sire miliarisii dimidiain par.
randi modus sallein absque argenti jaclilli , qriti tem : silique igirur xil soijui aurei dimidia pars
ulique nimis magna fuisset, penilns ignollis prerii. sunt. Solidus enim jusius miliarisia xii, sive siti
Si vero quæratur, inde igilur illis tantum auri piri quus xxiv, va !el.
erat quantum sulliceret ad nummos conficiendos ; (50) TO , Qúroj 6:1. Óv Moüyel. Hunc Moayé.
respondemus tum fodinas, tum flumina aurilina ini par , vocal Cedrenus.
illis suppeditasse ; adeoq110 pari auri man in puri (51) Ilconuévte ; w' alous. Inandium hoc locu
majoreni copiam inde cos brusisse . Atque in liac lionisinus.
6:9 JOANNIS MALALE
ct a Romanis sili meluentes, Bosporum veniunt; A εν Βοσπόρων και εφόνευσαν τους φυλάττοντας την
urbisque ibi custodes interficiunt. πόλιν.
Imperator vero de his certior factus comitent Και ακούσας ταύτα ο αυτός βασιλεύς εποίησε κό
Angustiarum Pontici naris Joannem exconsulem μητα στενών της Ποντικής θαλάσσης , όν εκέλευσε
creavit; quem Golliie: manu instructum, ad Hie- καθήσθαι εν τω λεγομένω Ιερό (52) εις αυτό το στί
rum quod vocal, in ipsis Ponti faucibus conse- μιον της Πόντου, Ιωάννην τον από υπάτων, απο
dere jussit. Quin etiamimperator, adversus Hun- στείλας αυτόν μετά βοηθείας Γοτθικής 69. Και έπ.
nos liosre arma nuoturus, per mare Poiticum na- εστράτευσε κατά των αυτών Ούννων και αυτός βασι
ves militibus instructas , classisque prefectuην λεύς πέμψας διά [165] της αυτής Ποντικής θαλάσ
enmittit terrestrem quoque exercitum ingenien, σης πλοία γέμοντα στρατιωτών και εξαρχον,ομοίως
Baluarii sub ductu expedit. Ceterum Βarbari, his δε και διά γης πέμψας πολλήν βοήθειαν και στρατη
433 auditis, fugan tapessunt ; Bosporumque γον Βαδουάριον . Και ακούσαντες οι βάρβαροι,έφυγον,
Romani tranquille deinceps incoluerunt. και γέγονεν εν ειρήνη ή Βόσπορος , υπό Ρωμαίων ,
οικουμένη.
Contigit autem eodem tempore bellum Auxmi- 'Εν αυτώ δε τω χρόνω συνέβη Ινδούς πολεμήσαι ,
tis cum loneritis Indis muluum intercedere, ex Ρ προς εαυτούς (53) οι ονομαζόμενοι Αύξουμίται (1)
causa scilicet ista. και οι Ομηρίται το. ή δε αιτία του πολέμου αύτη.
Πonieritarum rex cum propius ab Egypto absit “Ο των Αύξουμιτών βασιλεύς ενδότερος εστιτων 11
quam qui interiora occupat rex Auxumuitarum, 'Αμεριτών (54) , ο δε των Ομηριτών πλησίον εστί -
negotiatoras Romani Auxumaminterioraque Indo- της Αιγύπτου. Οι δε πραγματευται Ρωμαίων διά :
rum regna petentes , iler suum per Ποmeritas fa- τών "Ομηριτών εισέρχονται εις την Αύξούμεν και
ciunt . Indorum enim et Ethiop: m septem sunt επί τα ενδότερα βασίλεια των Ινδιών. Εισί γάρ Ιν.
regna , quorumtria Indorum sunt, quatuor vero, δων και Αιθιόπων βασίλεια 73 επτά (55), τρία μέν
que Oceano Conlerimina in Orientem vergunt, Ινδών, τέσσαρα δε Αιθιόπων , τα πλησίον όντα του
Ethiopica sunt ditionis . Negotiatores itaque Ro- Ωκεανού επί τα Ανατολικά μέρη. Των ούν πραγμα
nanos olh mercaturam exercendam partes Home- τευτων εισελθόντων εις την χώραν των Αμεριτών
ritarum pertranseunles Dimnus , Homeritarum επί το ποιήσασθαι πραγματείαν, έγνωκώς Δίμνος,ο
rex , aggressus, bonis eos omnibus , vitaque spo- βασιλεύς των Αμεριτών, εφόνευσεν αυτούς και πάντα
Jinvit . Quippe, dicebat, Judici a Romanis Chri- τα αυτών αφείλετο, λέγων ότι οι Ρωμαίοι οι Αρ
stianis, proprios etigmintra fines , male habili C στιανοί κακώς ποιούσι τοίς Ιουδαίοις [164] εν τοις
st:n , plurimis eorum quotannis occisioni datis : μέρεσιν αυτών και πολλούς κατ' έτος φονεύουσι και
exin le igitur negotiatoribus interdictum est. Rex εκ τούτου εκωλύθη ή πραγματεία. Ο δε των Αύξου»
Vero Auxunitarum Homeritenserm regem per lit- μιτων βασιλεύς εδήλωσε τώ βασιλεϊ των Αμεριτών
teras interpellans : Male, inquit, egisti, quod Ro- ότι Κακώς εποίησας φονεύσας Ρωμαίους Χριστια
manorum Cristianorum negotiatores Occideris : νους πραγματευτάς και έβλαψας τα έμα βασίλεια.
quod et meo pariter regno detrimentum cessuruno Και εκ τούτου εις έχθραν ετράπησαν μεγάλην και
est. Eile vero odiuminter eos ortum est : quod συνέβαλον προς αλλήλους πόλεμον. Εν τω δε μελλο "
in Ibellum landem mulunm procupii. Carterum rex τον βασιλέα των Αύξουμιτών πολεμείν συνεται
Auximitarum in bellum profecturus vo vebat, si λέγων ότι 'Εάν νικήσω Δίμνον τον βασιλέατων Αμε
Dinnun Homeritensem regenm bello superaverit, ριτών, Χριστιανός γίνομαι (36) : υπέρ γάρ των λο"
VARIÆ LECTIONES.
69 Γοττικής Ox., ut aliquoties scriptum apud Cedrenuu. 70 V . all vol. 1, p. 54 Α . " s. 'Αμεριτών.
Conf. p. 67. Nonnosun Pholii cod. 3. 71 βασίλεια C( h., βασιλεία: Ox.
EV . CIIILMEADI NOTÆ .
(52) 'Ev TŪ leyouéve lepő . 'leedy , Hierum , D Auxumitä vero Æthiopiæ : qui ctiam ali lomerilis
fanum est antiquissimum , Jovi Urio sacrum ad sinu Arabico disterminabaniir. Vide Procopil,
fauces Ponti Euxini in terra Asiatica positum . De Persicor. Jib . 1; et Nicephor. Eccles. hist. lib . I ,
hoc vide P . Gyllium de Bosporo Thracio lib . I, cap. 48 , et lib . XVII, cap. 32.
cap. 2 ; et fil). Π, cap. 19. (53 ) Βασιλείαν επτά. Scr, βασίλεια : βασιλείου
(55) 'Εν αυτό δε τω χρόνω συνέβη Ινδούς πολε- vero, pro regno, ubique ponit auctor loster. .
μεται προς εαυτούς. Βellum hoc Indorum Cedrenus (55) Εάν νικήσω Δίμνον, etc. Χριστιανός γι'
refert ad Justiniani imp. an . XV ; Anastasius vero hai. Ita eliam Nicephorus lib . XVII, cap . 3
ad ejusdem annuin XVI i qui etiam regim horum Cedrenus. Rex tameii, Auxumnitensis, etiam ante
alteri l'amianin , llojneritarum , allerum vero , hoc bellum , Christianus fuit , idque ſervenliss
Adidum, Auxumitarum regem, vocant ; quem ta- Χριστιανός τε ών, και δόξης τήσδε ως μάλι
men Procopius Persicor . lib . I, 'Eanonsaiov vocat. uerojuevos, uti testitur hujusce ævi scriptor
(54) 'Ενδότερός έστι των Αμεριτών. Scr . Oμη- copius , Persicor . ib . .
pitūv, Homeritz Arabic felicis incolæ erant,
JIODIJ NOTÆ .
(x) Ajouick ! % &! ! 'Op.7, : :. Du illis videndus omnino Gothofredus ad cod. Thcod . tom .
p. 32, etc .
 CHRONOGRAPHIA . - LIB . XVIII. 619
στιανών πολεμώ αυτό . Και νικήςσας και βασιλεύς των ACristiano se Γularm. Pr : ζ Cliristiatis
Αύξουμιτών και παραλαβών αυτόν αιχμάλωτον, enim, inquit, adverstis eu arina Stio. Auximi
ανεϊλεν αυτόν και πάσαν την βοήθειαν αυτού, και tarum vero rex victoria tandem politus, lonerita
την χώραν και τα βασίλεια αυτού έλαβε. rum regem bello caplum occidit , deleto esercilu
ejus 1010 regionibus etiam regnisque ejus occu
palis.
Και μετά την νίκην έπεμψε συγκλητικούς αυτού Post partam vero victoriam duos ex procerilius
δύο και μετ' αυτών διακοσίους εν 'Αλεξανδρεία, δεό- suis ducentis aliis stipalos, Alexandriam Hisit ;
μενος του βασιλέως Ιουστινιανού ώστε λαβείν αυτόν per quos Justinianum imperatorem rogalum ::
επίσκοπον και κληρικούς και κατηχηθήναι και διδα- buit, uti episcopus sibi clericique darentur, a qui
χθήναι τα Χριστιανών μυστήρια και φωτισθήναι 165 ] bus Christiana religionis rudimentis et mysteriis
και πάσαν την Ινδικήν χώραν υπό Ρωμαίους γενέ- imbulus, sacro baptismalis lavacro intingeretur :
σθαι. Και εμηνύθη τη βασιλεί Ιουστινιανώ πάντα δια insuper etiam pelens , uti Iola Indorum regio sul)
Λικινίου, αυγουσταλίου Αλεξανδρείας και έθέσπισεν Romano esset inuperio. Impei alor attenm a Lici
και αυτός βασιλεύς όντινα βούλονται επίσκοπον λαβείν nio, augustali Alexandrie, per litteras de his cer
αυτούς. Και επελέξαντο οι αυτοί πρεσβευται Ινδοί B fior fact us, rescriplo suo jussit, episcopum quem
τον παραμονάριον του αγίου Ιωάννου του εν 'Αλεξαν. cunquevellent sibi acciperent. Deligellant itaque lin
δρεία, άνδρα ευλαβή, παρθένον , ονόματι Ιωάννην, dorum legali Joannel, Sancti JoannisinAlexandri
όντα ενιαυτών ως εξήκοντα δύο. Και λαβόντες τον paramonarium, virum pium, et celibeu, annosque
επίσκοπον και τους κληρικούς, ούς αυτός επελέξατο, circiter LX natun. Hunc igitur, una cum clericis
απήγαγον εις την Ινδικήν χώραν πρός "Ανδαν τον episcopum legati sumentes secum, in Indian ad
βασιλέα αυτών. regem suum Andam abduxerunt.
'Εν αυτώ δε το χρόνο συνέβη έχθραν γενέσθαι του Contigit autem per id tempus Diomedi silentia
δουκός Παλαιστίνης .Διομήδου 18 σιλεντιαρίου μετά rio, Palestine duci, cum Aretha playlarclio inimi
του φυλάρχου Αρέθα. Ο δέ 'Αρέθας φοβηθείς εισήλ- cilias intercellere. Areillas autem silli meluens, in
θεν εις το ενδότερον λίμιτον επί τα Ινδικά. Και μα- interiores Indie fines se recepit , quod ubi Ala
θών τούτο ο 'Αλαμουνδαρος ο Σαρακηνός των Περ- τηunlaro Saraceno , Persarum duci, nuntiall:
σών (57), επιρδίψας αυτό το φυλάρχω 74 Ρω- fuit, playlarclium ipse Romanorum adortus est ,
μαίων (58), παραλαβών εφόνευσεν αυτόν · ήν γάρ 495 captumque trucidavit : numerabat enim in
μετά χιλιάδων τριάκοντα. Και μαθών ταύτα ο βασι- , exercitu suo xxx millia militum : imperator vero
λεύς Ιουστινιανός γράφει τοίς δουξί Φοινίκης [166] Justinianus ubi Inec audissel, Plienician , Arabita
και 'Αραβίας και Μεσοποταμίας και τοίς των επαρ- el Mesopotamie ducibus , provinciarum ctia
χών φυλάρχους απελθείν κατ' αυτού και καταδιώξαι playlarchis , per litteras imperavit , uti egressi on
αυτόν και το πλήθος αυτού. Και ευθέως απελθόντες nes Alamuidarum exercitumque ejus insequeren
'Αρέθας 15 ο φύλαρχος (59) και Γνούφας και Νααμάν tur. Sine mora igitur Aretlias playlirclia, Gnuphas ,
και Διονύσιος ο δούξ Φοινίκης και Ιωάννης 16 o της Cum Naanane, Dionysius etiam Plianicie dux , et
Ευφράτησίας και Σεβαστιανός 11 ο χιλίαρχος μετά Joannes dux Eupliralesie, cum Sebastiano chiliar
της στρατιωτικής βοηθείας και μαθών 'Αλαμουνδα.. clio, copiis suis junctis omnibus exierunt. Quod
ρος ο Σαρακηνός έφυγεν εις τα Ινδικά μέρη μεθ' ής uli audivisset Alamundarus Saracenus,in regiones
είχε βοηθείας Σαρακηνικής. Και εισελθόντες οι δου - Indicas, una cum copiis quas liabuit Saracenicis,
κες Ρωμαίων και οι φύλαρχοι μετά βοηθείας συν- se recepit : quem duces et playlarclie Romani cum
επομένης, και μηδαμου αυτόν καταλαβόντες, ώρμη- copiis suis insecuti eum prehendere non polerant,
σαν επί τα Ηερσικά μέρη, και παρέλαβον τάς σκηνές iler inde suum in Persidem ducunt : ubi Alamun
αυτού, και αιχμαλώτους δε έλαβον πλήθος ανδρών D daritentoriis direplis, ingentem etiam virorum,
και γυναικών και παιδίων και όσας εύρον καμήλους 78 mulierum pueroruque turbain captivaminde al
δρομωναρίας (60) και άλλα διάφορα κτήνη. "Έκαυσαν duxerunt : camelos etiam, dromades jumentaque
VARIE LECTIONES.
73 Διομήδου. Sic Διομήδη vol . I, p. 46 C , Παλαμήδη ibid. p . 45 D, omnia, ut arbitror, mendose,
15 φυλάρχω Ch., φιλάρχω Ox . 18 'Αρέθας. Ιdemfortasse qui redit p . 70 Α . 16 και Ι. ο Ί. Ox . 17 Σε
βαστειανός Ox. 18 δρομοναρίας Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(37) 'Αλαμουνδαρος και Σαρακηνός των Περσών. κηνών των Ρωμαίοις ενσπόνδων ηγούμενος, o φύλ.
Infra Alanindarun vocal βασιλίσκος Σαρακη- αρχοι επικαλούνται, ξύν τοις έπομένοις 'Αλμουνδάρω
νών nempe Saracenicarum copiarum, quae a Per - αντιτάξασθαι, ικανώς είχεν. Ιn Sequentibus el: 10
sarum partibus stelerunt, dus erat Alamundarus babemus zal tois tūV È TT 2.0 Lov quàápyors ; iteit,
isie. Vide Procopium , Persic. lib . I. τον φύλαρχον Παλαιστίνης.
(58) 'Επιδίψας αυτώ τω φιλάρχων Ρωμαίων. Scr. (59) Ευθέως απελθόντες 'Αρέθας ο φύλαρχος, etc.
Guldbyw ' infra cliana agripulo ; dicirur . $uaoyol Ana mortuis rivixit ? modo enim ab Alam undulû
vero , provinciarum confoederalarum pralexti erudit : interſecta : Aretham Pyarchum tradidit.
Procopius Persit .lib. 1 : Ουδείς δε ούτε Ρωμαίων ( 60) Καμίλους δρομουαρίας. Δρομοναρίας vocat
στρατιωτών άρχων, ούς δούκας καλούσιν, ούτε Στρα- 2 !ctor, quυς alii δρομάδας.
143 JOANNIS VILILE C44
alia diversi, quot ;ιοι inveniri poterant , pro Α δε και κάστρα Περσικά τέσσαρα παραλαβόντες και
prada liabuerunt. Quin etiam castellis Persarum τους εν αυτοίς όντας Σαρακηνούς τε και Πέρσας, και
«juatuor incendio dalis, captisque qui in eis erant υπέστρεψαν εις τα Ρωμαϊκά μετά νίκης.
Persis et Saracenis , victores domum revertuntur.
Porroimperator Dagistlici quod vocant balneum “Ο δε αυτός [167] βασιλεύς ανεπλήρωσε και το
pallicum , Constantinopoli olim alb Anastasio in» δημόσιον (61) το ενΚωνσταντινουπόλει οήρξατο κτί.
clioatum, exxlificavit . Exstruxit etiam mesaulum ζειν 'Αναστάσιος ο βασιλεύς, το επίκλης 79 Δαγι
436 cisterne basilica, Adriani aquas in ea σθέου (ο). "Έκτισε δε και το 80 μεσίαυλον (p) της βα
immitterc volens. Urbis eliam aquaeductum reno σιλικής (692 ) κινστέρνας (g), βουλόμενος εισαγαγείν
vavit. εν αυτή το ύδωρ το Αδριάνιον. 'Ανενέωσε δε και τον
αγωγών (r) της πόλεως.
Histler) temporillus diversarum provinciarum Εν αυτό δε τω χρόνω διεβλήθησαν τινες των επι
episcopi libidinis nefande cunique masculisimpιι · σκόπων από διαφόρων επαρχιών, ως κακώς βιούντες
issimi concubilus rei perageliantur : inler quos περί τα σωματικά και αρσενοκοιτούντες. Εν οίς ήν
Isaias Rlioli , Constantinopolitanus olim nyclepar- Hσαίας της Ρόδου 81, και από νυκτεπάρχων Κων.
«lus , el Alexander Diospolis in Thracia episcopi σταντινουπόλεως, ομοίως δε και ο από 82 Διός πό
fuerunt. Hi itaque divino imperatoris ex ecliclo λεως (63) της Θράκης, ονόματι Αλέξανδρος. Ούτινες
('onstantinopolim adducii, post examen initium, 2 κατά θείαν πρόσταξιν ηνήχθησαν εν Κωνσταντινου
Victore urlis prefecto gradusto deturl. iti , penas πόλει , και εξετασθέντες καθηρέθησαν υπό Βίκτωρος
dellerunt. Et Isaias φuidem, graves crucintus per- Επάρχου πόλεως, όστις ετιμωρήσατο αυτούς, και τον
μessus, in exsilim issus est . Alex: ler Vero, μέν Ησαΐαν πικρώς βασανίσας εξώρισε, τον δε
vretro nupitito , Icelice inpositis, populo :η 'Αλέξανδρον καυλοτομήσας επόμπευσεν εις κραβατα
spectaculum il:atus est. Quin et legen γιoφue dein ρίαν (64) · και ευθέως προσέταξεν [168] ο αυτός βα
imperator: tulit, ibilitis 1 asculin rcos quoscuique σιλεύς τους έν παιδεραστίαις ευρισκομένους καυλοτο
virilibus nutiliari. Multique colein Tempore nasculi μείσθαι. Και συνεσχέθησαν εν αυτώτω καιρώ πολλοί
concubitus rei depressi suit, qui virililus exs(tti ανδροκοίται , και καυλοτομηθέντες απέθανον. Και
perierunt . Melus hinc nalo Ilioc laborintibus cus- εγένετο έκτοτε φόβος κατά των νοσούντων την των
sus est . αδένων επιθυμίαν.
Circa Ιια:c tenpora divillain iran perpessa est 'Eν αυτώ δε τω χρόνω έπαθεν υπό θεομηνίας εν τη
Pompeiopolis, urbs Myste. Ex reinoritius enim , Μυσία Πομπη ούπολις 81. Της γάρ κινήσεως γενο
terra subito delhiscente, dimilia civitas una cruμένης εξαίφνης εσχίσθη η γη και έχαώθη το ήμισυ
incolis alsorpta est : olbrulorum interior claori- της πόλεως (65) μετά των οικούντων, και ήσαν υπό
bus al super stilun 431 aures pervenientibus . την γην, και το ήχος αυτών εφέρετο τοίς περισω
Imperator autein effodieidis , qui sub terra erant, Osίσι. Και πολλά εφιλοτιμήσατο ο αυτός βασιλεύς εις
VARIÆ LECTIONES .
79 Δαγισθέου. Δαγισθαίου recle Cliron. p. 358 C . 80 μεσίαυλον Cli., Chron., μεσίαυτον Ox. Εadem κιγ
στέρνας. 81 Ρόδου και ο Ολ. 82 ο από.Ιο ο. 83 Πομπειούπολις Ox.
- ED . CHILLMEADI NOTÆ .
(61) 'Avezzanows xal to ônuós!ov. Chr. Alex. mestari. Nempemos isle maleficos populo per ludi
halal do ônuósLOV Outpóv.druóslovtamen absolute , criam speciandos per urbem circumferendi Justi
pro balneo publico , apud nostrum frequentissime niani temporibus, el deinceps frequentissimis erat.
occurrit. Cæterum vox el varie a nosiro effertur : infra enim
( 62 ) Το μεσίαυλον της βασιλικής κιγστέρνας. Πιο Ioco habenus, χειροκοπηθέντες περιεβωμβή
Μοσίαυλον etiam : et Clhr . Αlex. et nostrum ile- θησαν εν καμήλοις: altero, και περιβωμισθέντων
1111n infra. At Ti!). 1, μέσαυλον scribitur ; reclius . Ρ αυτών ανά πάσαν την πόλιν; el iterum, συσχεθέν
Μαρμαρώσας δε επάνω τών ειλημάτων του χειμάρο- τες "Ελληνες περιεβωμίσθησαν : ubi περιβωμίζομαι,
που πάν το μέσαυλον, επλήρωσε τον φόρον αυτού. el περιβωμέομαι, μια περιπομτεύομαι corruple
Mésavlov vero proprio locum quemdam in media poni nullus dubiio . Hæc vero severitale non in
casa es e volunt ; aut etiaill januam , inter duas omnes à cosvoxoitas, sed Prasimos lantum , el divi
domais : exliisce lawen locis inter se collatis ab les, eosque quicunque apud euin inl oflensa erant,
:lllclore poni videtur pro fornicatione quadam , sive initio usiis esi Justinianuis : 110 Procopills in Arcan.
opere foricario 11:rncanaliculis, vel cisternis Ιιε!. Τους δε ούτως αλισκομένους, τα αιδοία περι
Superindusto, μεσίκωλον Intel Scaligeri editio τηρημένους επόμπευον ουκ ές πάντας μέντοι το κα
Fasiorum Alexandrinorumin mendose. κόν κατ' αρχάς ήγετο· αλλ' όσοι ή Πράσινοι είναι η
(63) Από Διός πόλεως. Leg. conjunctim, Διοσπό- μεγάλα περιβεβλήσθαι χρήματα έδoξαν.
Γεως. ( 65) Και έχαώθη το ήμισυ της πόλεως. Α χάος,
(54) 'Επόμπευσεν εις κραβαταρίαν. Cedrenus lia- Iliatus , verlium fornial χαόω, hisco ; unde 10r. 1
Dei, προσέταξε και την αγοράν θριαμβευθήναι. Quoil passe έχαώθην. ( edrenus hunc terrae nolulu all
vero Theophanes in justiniano Il dicit, TOO . TE UJA ! Justini imp. annum ullimuni referi.
πεποίηκεν, Anastasius reddit, Pompis fecit delio
HODIL NOTÆ .
(ο) Δηγισθέου. C . Δαγισθαίου.De co vile Dufresh. (q) Βασιλικής κινστέρνης. V . Dufresn. CP. Christ.
Ci'. Clist. 1. Sect. 27, 1. 15. Tib. 1, sect. 28, num. 11, et il . 1, Secl. 7, n. 44 .
(ν) Μεσίαυλον. Se C . lbi perperam μεσ!κωλον τ) Τον αγωγόν. Vid. ibid, i! , 1, sect, 25, 1, 2.
eiliι. Scalig. Infra p. 51, μέσαυλον.
 35 CHRONOGRAPHIA - 1.ΙΒ. ΧΙΙΙ. 616
την εκχόϊσιν 8% του περισωθήναι τους όντας υπό την A urbique instaurandie , ejusque incolis pluriana lar
γην, ώσαύτως δε και τους ζήσασι και τη πόλει εις gitus est.
ανανέωσ: ν .
Ο δε αυτός βασιλεύς ανανέωσε τους νόμους τους Idein Justinianus, renovatis antecedentiumim
εκ των προλαβόντων βασιλέων θεσπισθέντας , και peratorum legibus , Novellas etiaru Constitutiories
ποιήσας Νεαρούς Νόμους έπεμψε κατά πόλιν , ώστε ipse edidit : quas in urbes emisil : quibus etiam
τον άρχοντα ενώ την αρχήν έχει μή κτίζειν οίκον ή cavit : Ne prefectorum aliquis, intra prefecturam
αγοράζειν κτημα, ει μή τις συγγενής αυτού υπάρ- suam, vel domum exstruerel , vel agram nisi 2
χει [169], διά το μη βιάζεσθαι τους συγκεκτημένους cognatis suis, sibi acquirerel : scilicet ne quo
ή αναγκάζεσθαι τινα διά την αρχικής προστασίαν εις modo violarentur agrorum possessores; vel coge
αυτόν διατίθεσθαι. relur aliquis invitus, præfectum , ob preſectoriam
ejus auctoritatem hæredem scribere .
“Ομοίως δε και περί των φυσικών παίδων, ώστε Similiter etiam jus hereditarium liberis natura
κληρονομείν κατά τον Αναστασίου του βασιλέος νό - libus concessit ; juxta legem ab Anastasio impera
μον. lore latam .
Και περί του κληρονομούντος , ώστε εξείναι αυ- 5 Statuit etiam, heredi licere sortem suam quan
το παραιτείσθαι την κληρονομίαν ότε δ' αν βούλη- documque vellet deposcere; nec tempore ullo excludi
ται, και μη αποκλείεσθα: 88 χρόνω. debere.
Περί δε των μαρτύρων (s) ώστε αναγκάζεσθαι τους Ad testimonium autem ferendum privalos,
ιδιώτας και άκοντας μαρτυρείν . eliam invitos, cogi voluit.
Ο δε αυτός βασιλεύς εδωρήσατο το Γοτθικόν ξυλ- Ιdem etiam imperator donavit Xyleleum Go
ελαιον (66) κουφίσας τους υποτελείς εκ του βάρους. thicum, tributariis suis hoc onere levatis .
Επί δε της αυτού βασιλείας δύο στρατηγοί Ούν. Εodem imperante, duo Hunnorum duces , cum
νων επιρρίψαντες μετά πλήθους (67) εις την Σκυθίαν magno exercitu, Scythiam Mysianique invascrunt :
και την Μυσίαν, όντος εκεί στρατηλάτου Ρωμαίων quibus occursum iverunt Baduarius, militum nma
Βαδουαρίου και Ιουστίνου, και εξελθόντων αυτών gister et Justinus : prelioque commisso, Justinus
κατά των Ούννων , και συμβολής γενομένης , occisus est. Itaque 438 in ejus locum magister
εσφάγη [170 ] Ιουστίνος εν τω πολέμω και εγένετο militumn in Mysia suffectus est Constantiolus. Flo
αντ' αυτού Κωνσταντίολος ο Φλωρεντίου στρατηλάτης rentii ilius. Ceterum grassaules interim Hunni,
της Μυσίας. Και ήλθον οι Ούννοι πραιδεύοντες έως c regiones undique ad usque Thraciam deprixdati
της Θράκης και εξελθών κατ' αυτών και στρατηλάτης sunt : adversus quos egressi sunt Constantiolus
Κωνσταντίολος και Γοδιλάς και ότου Ιλλυρικού στρατ- militum magister et Godilas, Illyricique magisler
ηλάτης 'Ασκούμ ο Ούννος, ον εδέξατο ο βασιλεύς Ιου- militum Ascum, Hunus, quern Justinianus inpe
στινιανός εν αγίω βαπτίσματα, και μεσολαβηθέντων rator e Sacro baptismatis lavacro susceperat . Hun
των Ούννων εν τω πολέμω, και πολλών εξ αυτών norum ilaque ab bis undique cinctorum , plurimi
πιπτόντων, απέφυγεν η πραϊδα πάσα, και εγένοντο in prielio ceciderunt; predaque omnis dilapsa est :
"Ρωμαίοι επικρατέστεροι, φονεύσαντες και τους δύο ducemque eorum utrumque Romani, Superiores
ρηγας. Και ως υποστρέφουσιν, υπη,ντήθησαν υπό facti , interfecerunt. Reversuris autem cum nova
άλλων Ούννων • και συμβαλόντες από κόπου , και vis Hunnorum supervenisset , Romali duces, jan
ασθενέστεροι όντες οι Ρωμαίων στρατηγοί, δέδω- jum viribus lassati, nec alterius praelii impelum
καν 86 νώτα και καταδιώξαντες οι Ούννοι εσόκευ- qui essent sustinendo, terga dederunt. Huni ita
σαν 87-88 φεύγοντας τους εξάρχους Ρωμαίων. Και o que fugientes insecuti, Romanorum duces laqueis
μεν Γοδιλάς αποσπάσας το ίδιον ξίφος έκοψε τον implicantes ceperunt. Ex quibus Godilas , stricto
' VARIÆ LECTIONES .
86 εκχόϊσιν. εκχόησιν Ox. hic el 61 B V. vol. 1, p. 95 B. Monitum de vitio etiam alh editoring
Stepliani c. 10558 D . 83 αποκλείσθαι Ox . 86 δέδωκε. έδωκαν Ch . Delhelbat δέδωκαν, que fornia reli
p. 70 Α. 87-88 εσσόχευσαν Ox.
ED, COILMEA DI NOT E .
(66) Εδωρήσατο το Γοτθικό, ευλέλαιον. Οuid hoc Ο τί οι Γότθοι τοσαύτα χρήματα παρ' υμών λαμβάνου -
ξυλέλαιον sit , doctioribus inquirendum relinqui- σιν, και ημείς ου λαμβάνομεν ; etc. et paulo post ;
w tis : 105 in hoc scrutinio frustria adhuc sumus : και δότω ημίν τοσαύτα " ημείς γάρ κρείττονες εκεί
stipendium quoddam fuisse viderur Gothis pendi v È fév. Quid alitem , si GUVÉ) Eov legeremas ?
solitum . Cerle Justinianum imp. iniperium Roma- Ę pro s.
no Barbaris tribularium fecisse, estem Iocuple- ( 67) Έπιρρίψαντες μετά πλήθους. Sensus hoς
tem habemus Procopium , Arcan . hist. idque Goc loco imperfecius est : forle legendum È TO É O Cubay •
this precipue , il apparet ex Petro patric . Excerpl. Teodivortes enim non habel verbum cum 0110 ('0
de legation . ubi Carporum legalus apud Monophin hæreat. Cirterum hujusmodi à ouvrabia apuit hunc
lum , Mysiæ ducem , inilloducii de hac re queren Auctorem fiequenter occurii.
Ies, diemque sibi fieri postulantes,his verbis : Aið.
HODII NOTÆ .
(s) ΤΠερί δε των μαρτ. Εxstat hoc decrelui Cod. it. 20, etin Basilicis lib. XXI, ιιι . 1, 1. 59.
617 JOANNIS MALALE
gladio laqueum discindens, ex manibus corum A cóxov xal i Estl. ,cev , 5 of kovotavtion.os iveyor
evasil ; Constantioluno Vero , equo excussy, Ας- από του ίππου επί το έδαφος και ο 'Ασκού , δε
cumque captivos labuerunt : quorum illum Ro- συνελήφθη. Και λαβόντες τους δύο αιχμαλώτους,τον
manus imperator X millibus nuorum relenit. μεν Κωνσταντίoλον ανέδωκαν, λαβόντες παρά του
Ascum vero lunum , cum pluribus aliis manci βασιλέως Ρωμαίων νομισματα μύρια , και α γ θες
piis, in regionem suam captivium abduxerunt. Pax Év KwvotaVT! OUTÓle! • toy ô 'AJZovL zov Ovo
deinde erai Thracum dilionibus. κρατήσαντες ανεχώρησαν επί την χώραν αυτών
μετά και άλλων πολλών αιχμαλώτων και ειρήνευς:
λοιπόν τα Θρακικά μέρη . +
Εodem ipso tempore delatio in Probum patri- 'Εν(171] αυτώ δε τώ χρόνια ήγανακτήθη ό πατρί
cium, imperatoris Anastasii cognatum, institu2 κιος Πρόβος, όστις συγγενής ήν 'Αναστασίου του
est ; eo quod Justinianum imperatorenι conviciis βασιλέως, ώς λοιδορήσας τον αυτόν βασιλέα Ιουστι
439 incessisset. Factoigitur super hac re silein- νιανόν. Και γενομένου σελεντίου κομβέντου (6 ) επί
είo conventiali, quaeque hinc inde in causa agita- πράξεως υπομνημάτων εγγράφως, και των πεπραγ
bantur in Scripta relatis, et coramimperatore per- μένων πάντων ύπαναγνωσθέντων τώ βασιλεί μετά
Iectis ; Probus connui concilii suffragio, reus και το ελεγχθήναι τον αυτόν Πρόξον επί κοινού της
peragebatur. Ceterum imperator , decrela in • συγκλήτου, λαθών και αυτός βασιλεύς τα πεπραγμένα
nuss esrescidit. Ego, inquier15, Probe, quod έσχισεν, είπών τω αυτώ Πρέβ., ότι 'Εγώ το αμάο.
1η nie Commissum est, ignoSco tibi : Deum itaque τημα συγχωρώ σοι, και κατ' εμού έπραξας εύξαι ούν
precare, ut ipse eliain tibi conclonet. Quod ipe- ένα και ο Θεός συγχωρήση σου . Και ανυμνήθη ο αυτός
ratoris actuam totus coisessus magnopere preli- βασιλεύς υπο της συγκλήτου.
cavit .
Εodern tempore Eulalius quidam, comes done- Εν αυτώ δε τω χρόνω Ευλάλιός τις, κόμης δο
sticorum, de divite pauper faclus, ab incendio in μεστίκων , από ευπόρων πένης γενόμενος τώ τρόπο
halilalione ejus facto, unde ipse cum tribus libe- τούτω · έμπρησμού γενομένου ένθα έμενε, γυμνός
ris suis nudus evaserat ; cumque mulius esset in έφυγε μετά και των τριών αυτου τέκνων ουκ ολί
ere alicio , moriturus imperatorem ipsum Itere - γοις δε δανείοις υποκείμενος , και μέλλων τελευτών,
dem sibi, in bec verba conscripsit : Testamento διαθήκας συνεστήσατο εις τον αυτόν βασιλέα, είπων
lioc neo volo, religiosissimum Justinianum singu- εν τη διαθήκη, ώστε τον ευσεβέστατον Ιουστινιανών
1s filiabus neis, singulos per dies, XV folles annu· ο παρασχειν ταϊς έμαϊς θυγατράσιν ημερησίας *" ανα
nerare : ubi vero juslim in elalen adoleverint, οόλεις ιε' (69) (172 ) και γινομένης αυτών τελείως
virisque nature fuerint, Auri libras X pro dole ηλικίας και έρχομένας επί γάμον λαμβάνειν προίκα
singular ul accipiant. Insuper volo heredem meum έκάστην δέκα χρυσίου λιτρων. 'Αποπληρωθήναι σε
debila mea omnia creditoribus persolvere. Deinde και τους έμους δανειστές παρά του έμου κληρονόμου.
vero diein Suum obiit Eulalius. Ηujus itaque le- και επί τούτοις ετελεύτα και αυτός Ευλάλιος · και άν
stamentu imperatori detulit curator ; cui etiam ηνέχθη η διαθήκη τη βασιλεί διά του κουράτωρος (70).
imperator mandavit, haredlitaten ut adiret. Curia . Και εκέλευσεν αυτόν υπεισελθείν τή κληρονομία
Ior itaque Eulalii edes petens, et inito facultatum όστις απελθών εις τον οίκον ένθα κατέμεινεν ο αυτός
eius catalogo, iuvenil eum in bonis esse ad valoren Ευλάλιος , και ποιήσας αναγραφής της υποστάσεως
DLSIV 440 nummorum . Keversus ilaque, Jusli-Justi αυτού, ευρέθη η περιουσία αυτού άχρι νομισμα:
nianum de facultatum ejus estimatione, sicut etiam των φξδ'. Και απελθών ανήγαγε τη βασιλεί την δια
de iis quæ testamento legaverat Eulalius, certio τίμησιν της υποστάσεως και τα υπ' αυτού καταλει
rem fecit. Juventi autemautein rursus imperatori, (βέντα ληγάτα. Και ταύτα άκούσας και αυτός μας
hereditalein ut aliret, respoudit Macedonius cu- λεύς επιτρέπειτο κουράτωρι Μακεδονία υπεισελθείν
rator tenuiores esse deinorttii opes, qui que τη κληρονομία. Και δη του κουράτωρος αντειπο
VARIÆ LECTIONES.
89 ημερησίας Cli., ημερισίας Ox.
ED, CHILMEADI NOTÆ .
genera ; after,
(68) Και γενομένου σιλεντίου κομβέντου. Utra - D commissa cui juniorum educandorum Car
eral; Ηesych. Κουράτωρ, τροφεύς . Και •
que vox Latina es! : κόμβεντος est Conuenius : cui
το Σιλέντιον allitum , innuit conventum hunc fa- δοκράτωρ " alter erat, qui regiarum dolor"
clum esse in palatio , in imperatoris anteriore cile que possessionum prcfecturam habuit: UDC
biculo , ob cujus reverentiam magnum ibi servit legimusp . 236 . Myvi Maiw a TECóoon Zhuapas
Iratur sile!!liuων . Cubicularii quibus nec. Cura από επάρχων, και κουράτωρ του δεσποτικου
tounissa crial, Σιλεντιάριοι, οι ήσυχοποιοί, dicii των Πλακιδίας. Μense Maio Zentarctius erpril |ειι
sunt. Vide Jo . Meurs. Glossüt. ei Alemann , in ei curator domus Augusta Placidiæ cxauclorur
Protop. Arc: 11. p. 105. est. Κουράτωρ του βασιλέως, hic dictus est ; 4 "
( 69) Hμερισίας ανά φόλεις ιε'. Scr. ήμερεσίας. postea etiam toy hoyo étny vocarunt; ut ex liar
Cielerine Cedrenus factum hoc Justinio inop. lii Ponopulo notant viri docii. Alijue hic est, do
buit. hoc loco Auctor noster.
(70) Διά του κουράτωρος. Curatorm luo crant
 19 CHRONOGRAPHIA . – LIB. XVIII. 65)
το αυτώ βασιλεί μη αυταρκεϊν 80 τα των ληγάτων A legatariis sufficiant. Cui imperator : Quorsum, in
προς τα της διαθήκης, επέτρεψεν ο αυτός βασιλεύς, φuit, tu me impedis quominus pium hoc ligredis
είπών: Τί με κωλύεις υπεισελθείν τη κληρονομία,ευ. officium perficiam ? Age vero, creditoribus ejus
σεβές θέλοντα ποιήσαι ; άπελθε,αποπλήρωσον πάντας Οnnibus satisfacias ; legitaque etiam omnia per
τους δανειστές αυτού και τα ληγάταταυπ'[175] αυτού solvas. Tres autem filie ejus jubeo ad Τheodoran
διατυπωθέντα : τας δε τρείς θυγατέρας αυτού αχθήναι Augustam ut deducantur, Augustali cubiculo cu
κελεύω παρά τη Αυγούστα Θεοδώρα του φυλάττεσθαι stoliende, quibus etiam singulis, dotis nomine ,
αυτάςεν τώ δεσποτικώκουβικλείω κελεύσας του δοθήναι libris auri xx dari volo; et praeterea, quodcunque
αυταίς 91 χάριν προικός ανά χρυσίου λιτρων είκοσι, και est facultatum quas moriens illis legavit.
πάσαν τηνυπόστασιν ήνείασεν αυταίς και αυτών πατήρ.
Εν αυτό δε τω καιρώ η ευσεβής Θεοδώρα μετά Eolent tempore religiosissima Theodora, aliis
και των άλλων αυτής αγαθών εποίησε και τούτο. Οι egregie a se factis etiam hoc adjecil. Per id teni
γάρ ονομαζόμενοι πορνοβοσκοί περιήγoν εν εκάστω pus lenones qui vocantur passin per urbes agellant
τόπω περιβλεπόμενοι πένητας έχοντας 91 θυγατέ- circumforanei , perquirentes undique pauperuni
ρας (71) και διδόντες αυτοίς, φησίν, όρκους και ολίγα ilias; quas a parentibus, stipulatione cui eis f.-
νομίσματα ελάμβανον αυτάς, ως επί συγκροτήσει, B cta nummulisque paucis latis, acceptas, secum al
και προΐστων αυτάς δημοσία, κατακοσμούντες εκ ducebant; ornatasque publice prostituebant, etiam
της αυτών ατυχίας, κομιζόμενοι παρ' αυτών τo του invitas; turpissimum hoc lucrum, ex illarum in.
σώματος αυτών δυστυχές κέρδος, και ηνάγκαζον αυ- Fortuniis, sibi comparantes . Ηujusmodi vero leno
τάς του προϊστασθαι. Και τους τοιούτους πορνοβο- nes imperatrix jussit omnino omnes comprehendi;
σκους εκέλευσε συσχεθήναι μετά πάσης ανάγκης • comprensosque, cum puellis ana coram adduci :
και αχθέντων αυτών μετά των κορασίων, εκέλευσεν adduclosque, juramento allhibito, 441 profleri ,
ειπείν έκαστον αυτών μεθ' όρκου δόσεως τί παρέσχον quanti puellas a parentibus acceperant. Νammos
τρία αυτών γονεύσι • και είπον δεδωκέναι ανά que quinque pro singulis eis dedisse se juramento
πέντε νομίσματα . Και πάντων επιδεδωκότων γνώσιν idem facientilus , pecunias reddidit pientissiana
μεθ' όρκου , δεδωκυία τα χρήματα και αυτή ευσεβής imperatrix, ipsasque a servitutis turpissime jugo
βασίλισσα ήλευθέρωσεν αυτάς τού ζυγού της δυστυ- liberavit; prolhillbilis etiam in posterum lenoci
χούς 174] δουλείας, κελεύσασα του λοιπού μή είναι niis quibuscunque . Quin et vestitu illis integro
πορνοβοσκούς, αλλά χαρισαμένη ταϊς αυταίς κόραις de propriis sumptibus suppeditato , puellas demum
τήν του σώματος ένδυσιν και από νομίσματος ενός dimisit.
απέλυσεν αυτάς. C
Εν δε τη συμπληρώσει της αυτής ινδικτιώνος Ceterum indictionis hujus sub exitum , Theo
εξώρμησεν ή αυτή Αύγουστα 33 Θεοδώρα εις το λεγό- dora Augusta , patriciis, culbiculariis et ιν millibus
μενον 3* Πύθιον ( 72 ) μετά πατρικίων και κουβικου- virorum stipata, Pythium profecta est : cunclis
λαρίων, ούσα συν χιλιάσι τετρασι, και πολλά χαρι - que in quas inciderat, ecclesiis magnifice donatis,
σαμένη ταϊς κατά τόπον εκκλησίαις υπέστρεψεν έν Constantinopolian revers1 cst.
Κωνσταντινουπόλει .
Εν αυτώ δε τω χρόνω απηγγέλθη Ιουστινιανώ Εodem tempore ad Justinianum imperatorem
τη βασιλεί ότι συμβολής γενομένης μεταξύ Περσών nuntium all.ntum est de prielio inler Romanos et
και Ρωμαίων επί της Μεσοποταμίαν επιρριψάντων Persas commisso; qui xXx millibus armalorum
των Περσών μετά χιλιάδων λ' και Ξέρξου του υιού instructi, Xerxis , Coadis Persarum regis filii , sub
του βασιλέως Κωάδου : ο γάρ Περόζης και μείζων auspiciis , Mesopotamiam invaserant. Perozes
υιός 95 αυτού (73) επί την Λαζικήν και την Περσαρ- enim, Coalis filius nada major, eodem tempore
μενίαν επολέμει μετά βοηθείας πολλής: ο γάρ πα- Luzici et Ρersaromenian numeros0 cum exer
τηρ αυτών Κωάδης εν αυτώ τω καιρώ ουκ ήλθεν citu petelial ; nec pater ipse Coades hoc tempore
VARIÆ LECTIONES.
o0 αυτα οκείν. Ιmo ανταρκεϊν . Sic et p. 78 C . 91 αυταίς Ch., αυτάς Ox , 92 έχοντας CIA., εχούσας Ο .
98 Αυγούστα Ox. 9: Πύθιον. Conf. Theophanes p . 138 C . 93 ο υιός Ox., υιός Cli.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(71) Πένητας έχοντας θυγατέρας . De lioc Justi- Delific. lib. V : Πηγαι δε θερμών φύσει έν Βιθυνοις
nini et Τheolore imp. facto copiose Procopius , υδάτων αναβλυστάνουσιν, έν χώρω όνπερ επονομά
De Justin. edific . lib. 1, cap. 5 . Sell el Novellan ζουσι Πύθια · ταύτας έχουσι παραψυχήν άλλοι τε
elism elittit Justinianis , περί του μή είναι πορνο- πολλοί, και διαφερόντως Βυζάντιοι.
βοσκούς εν μηδενί τόπο της Ρωμαίων πολιτείας. ( 75) Περόζης, ο μείζων ο υιός αυτού. Secundum
Eschiec Novella decima quarta . o rediindai. Ceterminister Coadis, sive Cabadis fi
172 ) Eis to deyou.cvov 1150cov. Pythium quidem lios, quos Procopius tres enumerat , neller horum
Macedoniže oppidum est ; ut ex Siephano disci apparet. liic enim nalu majorem Käpolv vocat, li
mus : nonne igitur auctor loc loco Thermas illas liim secundum Záury • minimum Xoopóny • qui
intelligit porius, quas supra lib . II. vocal, llú . eliain regno Persico patri successil . Procop. De
θια. θερμά . Tliere vero be in Billynia , a Byzan - Del. Pers. . Ι.
lio haud procul silit erant : Procop. De Justin .
PATROL . GR. XCVII. 21
 6. 1 JOANNIS MALALÆ 652
in Ronnanas prodii ditiones. Xerxiauteum et Me· Α επί τα Ρωμαϊκά • εξήλθον δε κατά του Μέραν και
ran in occursum verunt Damasci exdux Cuzlis , Ξέρξου και από δουκών Δαμασκού Κουζτις [175] ο Β .
Vitaliani filius vir bellicosissimus, el Sebastianus, ταλιανού, ανήρ μαχιμώτατος , και Σεβαστιανός μετά
topiis Isauricis instructi ; Plienicie etiam dux , της Ισαυρικής χειρός και Προκληϊανός 96 ο δούξ
Proclianus, cum Βasilio conite : preler hos etiam Φοινίκης και Βασίλειος ο κόμης. " Ην δε και Βελισά
alerat Βelisarius et 442 Tapharas playiarcha. ριος μετ' αυτών και Ταφαράς ο φύλαρχος. Του δε
Taplaras vero equo impingente excussus inter ίππου Ταφαρά προσκόψαντος κατενεχθείς 97 επί την
fectus est: simili elian modo periit et Ρroclia - γήν εσφάγη, ομοίως δε και Προκληϊανός 98 . Σεβα
τιus. Sebastianus et Basilius ab hostilus capti στιανός δε και Βασίλειος ελήφθησαν αιχμάλωτοι,
sunt : Curtis etiam, νulnere accepto , in manus Κουζτίς δέ πληγάτος γενόμενος παρελήφθη, Βελισά
liostium devenil : celerum Belisarius fuga cvasit. ριος δε φυγή χρησάμενος διεσώθη. Και απηγγέλθη
Imperator autem Justinianus , ubi haec audisset , τα γενόμενα τη βασιλεί Ιουστινιανώ, και ελυπήθη
ingenii ira commotus est. Sed etiam ex Persarum σφόδρα. " Έπεσον δε και εκ των Περσών στρατηγοί
quoque ducibus et exercitu , ceciderunt quamplu- μετά βοηθείας αυτών πολλής • και υπέστρεψαν ε -
rimi; cæteris regionem suam repetentibus. την ιδίαν αυτώνχώραν.
Porro imperator ex proceribus suis a Constan- * "Έπεμψε δε ο αυτός βασιλεύς συγκλητικούς από
tinopoli in Orientem emisit quosdam , qui urbibus Κωνσταντινουπόλεως φυλάττειν τας πόλεις της Ανα
ibi prospicerent : ex quibus Armida Platoni, Elessa τολής μετά της αυτών βοηθείας, τον μέν πατρίκιον
Theodoro patriciis ; Alexandro autem , llierii filio , Πλάτωνα εν 'Αμηδία 99, τον δε Θεόδωρον τον πατρί -
Berwa , cæterisque aliis , Surorum urbs el Con κιον εν Εδέση, Αλέξανδρον δε τον Iερίου εν Βεροία ,
siuntina tuendæ cesserunt. Eodem tempore Pom και άλλους δε συγκλητικούς επί το Σούρον ( 74) και
pius etiam patricius , cum ingenti Illyriorum , Κωνσταντίναν εις το φυλάττειν τας πόλεις. Επέμ
Scytharum , Isaurorum Thracumque exercilll φθη δε εν αυτώ τω καιρώ και ο πατρίκιος Πόμπιος 2
emissus est , sed ob gravissimas quæ ingruebant μετά πολλής βοηθείας, έχων μεθ' εαυτού Ιλλυρι
hiemes, ex pacto Romanos inter Persasque inito , κιανούς και Σκύθας και Ισαύρους και [176] Θράκας:
induciæ factæ sunt. και ένδοσις εγένετο του πολέμου κατά σύνταξιν Ρω
μαίων τε και Περσών διά το γενέσθαι χειμώνας
βαρείς .
Contigit autem per id tempus Antiochiain irati Συνέβη δε εν αυτώ τω καιρώ υπό θεομηνίας πα
Numinis vicissitudinem sextain subire, per tunitis , θείν 'Αντιόχειαν το έκτος αυτής πάθος. Ο δε γεγο
hore spaliun: 1erre tremoribus concussam : q1ος " νώς σεισμός κατέσχεν επί μίαν ώραν, και μετά του
elian rugitus ingens insecutus est ; corrientibus του βρυγμός φοβερός ώστε τα ανανεωθέντα κτίσματα
interim , que a prioribus terre motilus de novo υπό των πρώην γενομένων φόβων καταπεσείν και
excitata fuerant , edificiis , moniis , 443 eccle- τα τείχη και τινας εκκλησίας 8. Τα δε συμβάντα
siisque nonnullis . Ηujus vero cialis fauna per ήμούσθη και εν ταις άλλαις πόλεσι, και πάσαι πεν
urbes sese spargente , Ingentes omnes Titaniis θούσαι ελιτάνευον. "Έπαθε δε και μέρη των πέριξ
Deum propitiabant. Divinaio etiam jram expert της πόλεως • τελευτώσι δε εν αυτό το σεισμό άχρι
sunt partes urbem circujarentes : perierunt vero ψυχών πεντακισχιλίων. Οι δε περισωθέντες πολίται
a! excidio Ifoc animarum v millia recipientibus εις τας άλλας πόλεις , φανεροι δε εν τοις όρεσιν
Sese , qui supererant , in alias urbes : sed et plu- ώκουν. Ο δε πατριάρχης Εφραίμιος πάντα τα
rimi ctiam nontes incoluerunt. Qux quide om- γενόμενα ανήγαγε τη βασιλεί · και ακούσαντες οι εν
nia, ab Epiretiio patriarchaimperatori nuntiata, το Βυζαντίο τα συμβάντα ελιτάνευον επί ημέρας
Byzantini quamprimum accepissent , supplicatio . zavás.
nes Deo multos per dies fundebant.
Contigit autem eodem tempore Laodictam D Εν δε τώ αυτω χρόνω συνέβη παθείν υπό σεισμού
etiam terrae motibus tum primum trepidare , di- Λαοδίκειαν το πρώτον αυτής πάθος · κατηνέχθη
nidia urbis parte collabente , una cum Judeorum δε υπό του φόβου το ήμισυ της αυτής πόλεως και αν
Synagogis. In hac clade perierunt vi mortalium συναγωγαί τών Ιουδαίων. Απώλoντο δε εν αυτό το
nillia cum semisse : inter quos Hebraeorum plu- φόβω χιλιάδες επτά ήμισυ (177) Εβραίων τε πλή
rimi, Christianorum quoque nonnulliilerierunt. θος και Χριστιανών ολίγοι · αι δε εκκλησίαι της αυ
Cristianorm vero ecclesia , natu divino , in- της πόλεως έμειναν αρραγείς, περισωθείσαι υπό

VARIÆ LECTIONES.
26 Προκλειανός Ox. 21 κατενεχθείς Ch., κατενεγχείς Ox. 98 Προκλειανός Ox. 99 Αμηδία . Conf. p. 32 D .
' Σούρον. Σούρων Ch. 2 Πόμπιος. Ιno Πομπήιος. 3 τινας εκκλησίας Ch., τινες εκκλησίαι Ox. * κατηνέ
χθη Ch., κατηνέχθε (Ox.
ED . CHIL MEADINOTÆ .
(74) 'Επί το Σούρον. Scr. το Σούρων nempe πο- πόλιν Σούρων, Σύρων sive Σουρηνών nullo proprie
aigua subauditur , lil ex Procopio discimus, qui nomine eidem adhibito .
urbem hanc Seiper vocial το Σούρων πόλισμα, vel
 RAPHIA . – LIB . XVIII
63 CHRONOG 654
Θεού . Ο δε αυτός βασιλεύς έχαρίσατο τοϊς Λαοδι- A concuss steterunt. Celerium imperator Laodi
κεύσιν εις εκχόίσιν και της αυτών πόλεως κεντηνάρια censes , in urbem a ruderibus repurgandam, cen
δύο. Tenariis duobus donavit.
Εν αυτό δε τω χρόνω μετεκλήθη Αντιόχεια iisdem temporibus Antiochia , mulato nomine,
Θεούπολις ( 75) κατά κέλευσιν του αγίου Συμεών του Theopolis vocata est ; imponente hoc eiden sancto
Θαυματουργού 8 (76). Ευρέθη δε και εν τη αυτή Symeone Thaumaturgo: aerope ol repertum ili
'Αντιοχεία χρησμός αναγεγραμμένος, περιέχων ού- oraculum, quod sic se habuit. Erit , cum tu in
τως : Και συ , τάλαινα πόλις, Αντιόχου ου κληθήση. felix urbs , Antioclii non vocaberis. Ad πονα!
“Ομοίως δε και εν τοις χαρτίοις ευρέθη των τα vero nomen , urbi inditum , acclamarunt incole ,
άκτα bene eiden
γραφόντων της αυτής πόλεως ότι έκραζον κλη- bene eidem ominantes
ominantes:: itutiproditum
proditum est ab iis qui
δόνα διδoύντες εις το μετακληθήναι την αυτήν πο- acta publica hujus 6 4 urbis conscripserunt .
λιν. Και ανηνέχθη ταύτα τώ αυτώ βασιλεί Ιουστι Justinianus autem de his omnibus certior factus,
νιανώ. Και εδωρήσατο θείαν φιλοτιμίαν τοις 'Αντιο- pro divin: sua munificentia , Antiochensibus ,
χεύσι και Λαοδικεύσι και Σελευκέσιν , ώστε κου- Laodicenis , el Seleucensibus tribula omnia in
φισθήναι την αυτών συντέλειαν επί έτη τρία, χαρι- triennium rennisit : concessis etiam, in urbium
σάμενος ταις αύταις πόλεσι λίτρας διακοσίας και Β harum [singularum] instaurationem, libris ducen
τοις κτήτορσιν αξίας ιλλουστρίων. lis ; primoribus etiam urbium singularum illu
Strium dignitate auctis.
Εν δε τω αυτώ χρόνω ανεφάνη εν τοις Περσικούς Eoilem tempore Manichæorum dogma, in Per
μέρεσι δόγμα [178 ] Μανιχαϊκόν και μαθών και των sicis regionibus repullulans , radices eo usque
Περσών βασιλεύς ήγανάκτησεν · ώσαύτως δε και οι egerat , ut episcopum etiam sibi , nomine Indara :
αρχιμάγοι των Περσών ' ήσαν γάρ ποιήσαντες οι zar, constillerent. Quod rex Persarum ubi resci
αυτοι Μανιχαίοι και επίσκοπον, ονόματι Ινδαράζαρ. visset , et ipse Archimagique eius ira commoti
“Ο δε βασιλεύς Περσών σιλέντιον ποιήσας , και πάν. sunt. Rex itaque, silentio convocalo , Manichæos
τας αυτούς κατεσχηκώς και τον επίσκοπον των Μα Οι ) a cu 10

νιχαίων, κελεύει τη παρεστώση αυτή ενόπλω στρα sil : quibus coram adductis , exercitui , in procin
τια, και κατέκοψαν ξίφεσι πάντας τους Μανιχαίους clu astanti in mandalis dedit, uti eos neci darent.
και τον επίσκοπον αυτών συντω κλήρω αυτού και Milites itaque Manicheos omnes cum episcopo
εφονεύθησαν πάντες επ' όψεσι του αύτου βασιλέως cleroque eius gladio Deremerunt : rege ipso et
και του επισκόπου των Χριστιανών (77) . Έδημεύ- Christianorum episcopo spectantibus. Οuin et pιι.
θησαν δε και αι υποστάσεις αυτών, και τας εκκλη- 6 blicatis etiam facultatibus eorum , librisque igni
σίας αυτών δέδωκε τους Χριστιανοίς, εκπέμψας θείας traditis , ecclesias quoque Christianis addixit :
αυτού σάκρας εν τη υπ' αυτού διοικουμένη πολιτεία, sacris insuper undique promulgatis; si quis, per
ώστε τον ευρισκόμενον Μανιχαίον πυρίκαυστον imperiuin Persicum , Manichæus invenirelir , liti
γενέσθαι · και τάς βίβλους δε αυτών πάσας κατέκαυ- igne absumeretur : sicuti nec narravit Persarum
σεν. "Ατινα διηγήσατο Βασταγάριος Περσών (78), Bastagarius , qui post susceptum Baptismum ,
όστις βαπτισθείς μετεκλήθη Τιμόθεος. Timollieus dictus est.
Εν αυτώ δε τω χρόνω ο Ρωμαίων βασιλεύς το Eolem tempore Romanus imperator castruin
κάστρον το λεγόμενον 'Ανάσαρθον μετεκάλεσε Θεοδω- Anasartlium, civitatis jure donatum, ab Augustin
ριάδα εις το όνομα της Αυγούστας (179] παρεσχη- nomine, Theodoriadem vocavit. Consimiliter quo
χώς και δίκαια πόλεως. Ομοίως δε το εν Σούσους que Susianum castrum Justinianopolim vocavit.
κάστρον μετωνόμασεν Ιουστινιανούπολιν.
Τώ δε αυτω χρόνω Αλαμουνδαρος και των Περσών 445 Eisdem temporibus , Alarmunlarus Sara-
Σαρακηνός ελθών μετά Περσικής και Σαρακηνικής cenus , Persarum [socius], copiis Persicis et Sara
βοηθείας επραίδευσε την πρώτην Συρίαν έως των cenicis instructus , Syrian Primam depreciatus
VARIÆ LECTIONES.
•εκχόίσιν. V . ad p. 38 Β. και θαυματουργου Ox. 1 Σελευκέσιν. V . ad p. 47 Β.
ED. CHILMEADI NOTE.
(13 ) Μετεκλήθη 'Αντιόχεια Θεούπολις. Accidit ter- D traditis, idque presente Christianorum episcopo :
ræ motus isle Justiniani imp. anno il , uti leslalur sed nec fide omnino ulla digna videtur. Persa
Evagrius, lib iv, cap . 7 . Cedrenus etiam in Justic enim jamdudum , Theodosii II imp. lempore ,
niano : quoruin ulerque de nominis etiam urbis Christianæ religionis hostes sese prolessi fuerant ;
mulatione mentionem fecit . quin et hoc ipso tempore cum Manichæis in qui
(76) Κατά κελευσιν του αγίου Συμεών του Θαυματ. busdam eos convenisse lestatur Agathias , istiυς
cuoroa. Symeones miraculis clari duo fueruit ; ævi scriptor, quiqne ex archivis Persicis plurima
aller Stualins ille , qui Leonis M . anno iv diem se desumpsisse aflirmal. Agalb . lib . Ji et iv. Vide
oluit; aller sub Justiniano floruit : quem auctor etiam Nicephor. Hisi, ecct. lib. XIV , cap. 19
hosler hoc loco indicare videtur. Vide Evagr. I. iv , el 21.
cap . 33. (78) Βασταγάριος Περσών. Βασταγή , Onus est :
(77) Και του επισκόπου των Χριστιανών. Mi- Hesychius, Βασταγή , βάρος. Ηinc βασταγάριος, βα
randa profecto est hæc Baslagarii Persici, quam orayaons sive Bastayedolo , baslagarius, bajid
profert auctor , Narratiuncula de Manichæis igni lus.
 635 JOANNIS MALALÆ 650
« st, ad usque Antiochise fnes omnia Vaslans. Hec Α όρων 'Αντιοχείας, καύσας και τόπους της αυτής χώ
ubi audivissent Ronanorum duces , contra eum ρας. Και ακούσαντες τα γεγονότα οι έξαρχοι Ρω
« gressi sunt : quo cognito , Saraceni , arrepta μαίων εξήλθον κατ' αυτών και γνόντες οι Σαρακη
præda , per limitem exleriorem evaserunt. νοι, λαβόντες πάσαν την πραΐδαν, διά του εξωτέρου
Eorum tenpore Justinianus imperator aquæ λιμίτου έφυγον.
Εν αυτό δε τω καιρώ και ο αγωγός Αλεξανδρείας
duclum Alexandriæ magna instauravit . της μεγάλης ανανεώθη υπό του βασιλέως Ιουστινια
νου.
Imperator vero certior faciuis de Saracenorum 'Ακούσας δε και αυτός βασιλεύς τα γενόμενα υπό τών
incursionibus , pedestribus copiis ingentibus col- Σαρακη νών , πέμψας ουκ ολίγην βοήθειαν πεζικήν
Πectis ex Phrygn Lycocranitarum regione dicta , εκ της Φρυγών χώρας, τους λεγομένους Λυκοκρανί
in Persarum et Saracenorum parles eas eimittit . τας (79) , απήλθεν επί τά Σαρακηνικά και τα Περσικά
Εodem teinpore , Hypatio patricio , militum Dagi - μέρη. Εν αυτώ δε τω καιρώ προεβλήθη εξαργος Ρω
stro , dignitate exulo , Βelisarius ab imperatore μαίων Βελισσάριος υπό του αυτου βασιλέως . ήν γάρ
in locum ejus suffectus est , qui exercitus Roma- διαδεχθείς Υπάτιος ο πατρίκιος , ο προ αυτού ών
nos, duces que el folum belli Persici negotiuΟι Β στρατηλάτης , καταπιστευθείς δε Βελισσάριος τα έξ
sibi commissum habuit. Εodein etiam lenmpore in έρχετα και τους δούκας εις την κατά Περσών μάχην.
Persidem missus est Ηermogenes Scyllia , exma- Εν αυτώ δε τω χρόνωεπέμφθη εις τα 1801 Περσικά
81ster, Vir prudentissimus. Mense autcmJunio , Ερμογένης και από μαγίστρων, ο Σκύθης, ανήρ σοφός.
indictionis vii, tumultus gentilis exorlus est : Sa Το δε Ιουνίω μηνί της εβδόμης ινδικτιώνος ταραχής
maritanis enini Judæisque, cum Christianis conlli γενομένης εθνικής συμβαλόντων γάρ8 των Σαμα
etantibus, quamplurima in Scythopoli ædificia a ρειτών μεταξύ Χριστιανών και Ιουδαίων, πολλοί τό
Samarilanis combusta sunt. Imperatorautem de his που ενεπρήσθησαν εν Σκυθοπόλει εκ των αυτών Σα
certior factus, Basso prælecio iratus, officio eum ab μαρειτών. Και τούτο ακούσας και αυτός βασιλεύς ήγαν
dicavil : caputique etiam ci, eadem ipsa in regione, άκτησε κατά του άρχοντος Βάσσου · όντινα διαδεξά
amputavit. Samaritie 446 interim , ubi intellexis μενος απεκεφάλισεν εν αυτή τη χώρα . Οι δε Σαμα
sent imperatorem sibi infensum esse , res novas ρείται γνόντες την καθ ' εαυτων αγανάκτησιν, έτυ
Imoliti Sint ; et Julianum quemulam, Sinorita , ράννησαν και έστεψαν λήσταρχον ονόματι Ιουλιανόν ,
Iatronum principein , Corona adornales, prediis Σαμαρείτην , και έχαυσαν χτήματα και εκκλησίας και
passin el ecclesiis ignes injecerunt , quampluri- εφόνευσαν πολλούς Χριστιανούς. Και εισελθών εν
1iis eti2:11 Christianis e medio Sublatis. Quin el Νεατέλει εθεώρησεν ιπποδρόμιον μετά πλήθους Σα
Neapolim ingressus Julianus numerosa Samarila
run tirba slipalus , circensia etiam spectabil -: μαρειτώνΧριστιανός.
ηνίοχος και το πρώτον
Ήσαν βάϊον ενίκησε Νικέας της,
δε και άλλοι εν τη αυτή
ubi Niceas quidam , Christianus auriga, palmam Νεαπόλει ηνίοχοι, Σαμαρείται και Ιουδαίοι, ούστινας
primam tulil , qui cæteris etiam qui ibi aderant ενίκησεν ο αυτός Νικέας ηνίοχος. Και ελθών προς τον
omnibus, tam Samaritis , quam Judæis aurigis , τύραννον, οφείλων τιμηθήναι, επηρώτησε και δε αυτόν
Superior Tyranium
factus est . itaque adeutein , θρησκείας.
ποίας υπάρχει Χριστια
Και μαθών ότι
Victoriae pretium ab eo ut acciperet , tyrannus , γός έστι , και εις σύμβολον δεξάμενος την των Χρι
Cujus Secte esset , eum interrogavit. Cumque στιανών ευθέως πρώτην νίκην κατ' αυτού , όπερ και
Cristianum esse intellexisset ( pro Halo in se γέγονεν, ευθέως πέμψας αποκεφάλισε τον ηνίοχον εν
omilie habens Christianos primam statim pal- τω ιπποδρομίω. 'Εχρήσατο κακώς και το επισκόπω
Dan suis preripere ; quod et factum est) : misso της αυτής πόλεως. Τούτο δε γνόντες οι [181] άρχοντες
carnifice , auvign in ipso circo caput aniputavit , JIαλαιστίνης και ο δούξ Θεόδωρος ο σιμος τό της
sed el episcopum quoque ejusdem urbis pessime τυραννίδος τόλμημα εμήνυσεν 10 ευθέως τη βασιλεί
habuit. Palestine autem prefecti , cunι Theoloro 5 Ιουστινιανώ · και απελθών ο δούξ κατ' αυτού μετά
Sino duce , de his certiores facii , tyranni Isujus " πολλής βοηθείας, λαβών μεθ' εαυτού και τον φύλαρ
impudentem audaciam Justiniano imperatori pro. χον Παλαιστίνης και γνούς τούτο ο τύραννος Ιου
tinus per litteras representant. Contra eum vero , λιανός ο Σαμαρείτης, φυγών εξήλθεν από Νεαπόλεως.
ingenii cum exercitu , egreditur Theodorus dux ; Και κατεδίωξεν αυτόν ο δούξ μετά της εαυτού βοη
qui play/arcliam etiam Palestine silbi socium al- θείας, και συνέκρουσαν πόλεμον και έκοψεν ο δούξ
junxit. Quo audito, Julianus Samarita , tyrannus , εκ των Σαμαρειτών πλήθος , και παρέλαβεν αυτόν
Neapoli relicta, fugam capessit : quem Palestine Σαμαρείτην Ιουλιανόν, του Θεού παραδόντος αυτόν.
VARIÆ LECTIONES.
8 γάρ expunctum malim. ? επηρώτησε Ch., επε ρώτησε Ox. 10 εμήνυσεν. « Forte scribend. εμήνυσαν. » Ch.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(79) Τους λεγομένους Λυκοκρανίτας. Νon Phry- Λυκοκρανίτας καλούσι των Πισιδών τινας • ουχ ότι
gie, sell Pisidie populus iste erat, a monte quo . λύκων κεφαλάς έχουσιν, αλλ' ότι Λύκου Κράνα το
«l: ? η, cui Λύκου Κράνος nomen, it appellatus, uti όρος εκλήθη, ο ταύτη ανέχει.
lesialur Procopiuis , De reb , Goib . I. II : 'A
 651 CHRONOGRAPHIA . – LIB . XVIII. C58
Και αποκεφαλίσας αυτόν έπεμψε την κεφαλήν αυτού A dux cum copiis suis insecutus , cumque co pralio
μετά του διαδήματος τη βασιλεί Ιουστινιανώ. Και congressus , Samaritas lale prοsternit ; compre.
ότε έγνώσθη τω αυτώ βασιλεί τα γενόμενα , το της hensum quoque Julianum ipsum, Deo traderile
τυραννίδος των Σαμαρειτών και του δυστυχούς Ιου- eum, 447 capite truncat ; caputque ejus, una
λιανού, η παρά των αρχόντων μήνυσις ευθέως κατ- cum diademate, Justiniano imperatori mittit. Quo
έλαβεν εν Κωνσταντινουπόλει και η του τυράννου κε tempore vero miseri Juliani Samaritarumque lv
φαλή. Έπεσον δε εκ τών Σαμαρειτών εν τω πολέμω rannidis fama prima innoluerat ; continuo etian
χιλιάδες είκοσι· [182 ] και οι μεν έφυγον εις το όρος rerum a ducibus in illos gestarum nuntium, tyran
το λεγόμενον 'Αρπαριζιν 11 (80), άλλοι δε εις τον Τρα- nique caput , Constantinopolim perlata sunt.
χώνα εις το λεγόμενον σιδηρούν όρος."Έλαβε δε και Ceciderunt autem ex Samaritis in hoc bello 1x
ο φύλαρχος Σαρακηνός και των Ρωμαίων πραΐδαν εξ milia hominum : ceteri nonnulli in nnonlein Ar
αυτών χιλιάδας είκοσι παίδων και κορασίων · ούστι- parizim vocatum, alii in Trachonitidem , ad Fe
νας λαβών αιχμαλώτους επώλησεν εν τοις Περσικούς reum monlem recipientes sese , evaserunt. Sara
και Ινδικοίς μέρεσιν. cenus etiam Romanorum pbylarcha xx millia ju
piorum utriusque sexus ex eis pro præda cepil ; quos captivos abducens in regionibus Persicis
Indicisque vendidit.
Ο δε αυτός βασιλεύς γνούς ότι πολλά κτήματα της Β Ceterumimperator, audito Samaritas sub ipsis
Παλαιστίνης έκαυσαν οι Σαμαρείται την αρχήν ότε agitata tyrannidis initiis plurima per Palestina m
έτυράννησαν, ήγανάκτησε κατά του δουκός Παλαι - praediola igillus absumpsisse, illud in Palestine
στίνης, διότι προ του επιρρίψωσιν11 (81) εις τα κτή - lace indigne Iulit ; eo quod non eos , antequan
ματα ή εις την πόλιν, ή μόνον ήκουσεν ότι συνάγον- predia nec urbemque occupassent, quamque pri
ται, ουχ ώρμησε κατ' αυτών και εσκορτιζοντο. Και mumin unum coaclos subintellexerat, sine mora
διαδεξάμενος τον αυτόν δούκα ασχήμως (82) εκέλευ- aggressus dissipasset. Ducem itaque hunc munere
και σεν αυτόν ασφαλισθέντα φυλάττεσθαι. Και επέμφθη suo lurpiter abdicatum , arcte custodiri jussit ;
αντ' αυτού δούξ Ειρηναίος, Αντιοχεύς· όστις ορμήσας sufecto in locum ejus Ireneo, Antiochensi : qui
κατά των απομεινάντων Σαμαρειτών εν τοις όρεσι, Samaritarum reliquias , montibus incubantes ,
πολλούς απώλεσε πικρώς τιμωρησάμενος. acrius insecutus, lale exilio dedit , graviter in eos
animadvertens.
Ο δε των Περσών βασιλεύς Κωάδης δεξάμενος Mense autem Julio Coades, Persarum rex , Her
Ερμογένην (83) μάγιστρον, εν φιλία πρεσβείας πεμ- mogenem magistrum, 448 ab imperatore Justi
φθέντα μετά και δώρων της αναγορεύσεως του βα- niano cumlegatione donisque salutatoriis missum,
σιλέως Ιουστινιανού εν μηνί Ιουλίω. C peramice excepit .
[185] Συνέβη δε κατ' εκείνο καιρού παθείν υπό Contigit autem per id tempus, Amasiam, Pon
θεομηνίας Αμάσειαν εν τη Ποντική και αυτής της εice ditionis urbem, una cum regionibus circum
περιχώρου μέρη. Ο δε αυτός βασιλεύς τη αυτή πόλει vicinis , divinam jram subire : cui etiam urli
πολλά έχαρίσατο . imperator plurima largitus est.
Εν αυτώ δε τω χρόνω ανακωδίκευσις εγένετο των Εodem tempore leges omnes veteres in codicem
παλαιών νόμων και ποιήσας ιδίους νόμους κατέπε μ- unum coacta sunt : quin et leges a se latas, per
ψεν εν πάσαις ταις πόλεσι προς το τους δικαζομένους singulas imperii urbes Justinianus emisit, nenipe ,
μή περιπίπτειν θλίψεσι και ζημίαις , αλλά ταχείαν nt in jus vocati, celerius et minori cum dispendio ,
έχειν την απαλλαγήν όπερ μονόβιβλον κατασκευά. causidicis sese expedirent . Leges vero has, in Vo
σας έπεμψεν εν Αθήναις και εν Βηρυτό. lumen unum digesias , Athenas et Berylum
transmisit.
“Ο δε αυτός βασιλεύς απεμέρισεν από 'Αντιοχείας Idem imperalor Laodicæam , Gabalar , Pallum
της πρώτης Συρίας Λαοδίκειαν, και Γαβαλα 13, και que urlies ab Antiochia Syrie prime, ab Apamea
Πάλτον τας πόλεις, και από 'Απαμείας της δευτέρας aulent Syrie secunda Balineas urliem dirimens,
VARIÆ LECTIONES.
"Δαβαλά
Αρπαριζιν.Γάβαλα
'Αργαρίζον Ch. Garizin auten dicit . V. ad p. 34 Α . 13 επιρρίψωσιν Ch., επιρίψωσιν Ox.
" θx., sapra p. 32 Β .
ED. CHILMEADI NOTE.
(80) T 25yóusvoy 'Aptra.pl(.v. Suspicor anciorein D) lani Abrahum sacrificium obtulisse, etc . Uiroque
scripsisse 'Agyapitiv , nempe pro l'apicov • hunc corruptio manifesta esl a voceGarizim .
ΟΙ Imontein hic intelligere cum non est quod (81) Προ του επιρίψωσιν . Scr. επιρρίψωσιν. Cae
dabilennus. Occurrit eadem vocis hujus corruptio lerum nova prorsus esihæc loquendi forma : magis
Δρυα Pliotium 564, 19 : " Οτι ο διάδοχος Πρόκλου, Greece dixissel προ του επιρρίψασθαι αυτούς , etc .
Ρητίν, ο Μαρίνος γένος ήν από της εν Παλαιστίνη (89) Διαδεξάμενος τον αυτόν δούκα άσχήμως . Ser .
Νέος πόλεως προς όρει κατωκισμένης τώ 'Αργαρίζω ασχημόνως..
Υελουμένω · εν ώ Διός υψίστου άγιώτατον ιερόν, ώ (83 ) Δεξάμενος Ερμογένην. Sensus imperfeclu3
καθιέρωτο 'Αβραμός και των πάλαι Εβραίων πρόγο- est : verbum ήν deesse videtur. Vei potius legendum
voel, itinerario Burdegalensi scribitur, Agavesen . Šo 150.to .
NEAPOLIS. Ibi est mons Agarisen , Ibidicun ! Samari
039 JOANNIS MALALE €60
in provincia forma relegit ; quam etiam jure A Συρίας Βαλανέας πόλιν, και εποίησεν επαρχίαν, ήν
1netropolitico donatam , Theodoriadenm nominavit. τινα επωνόμασε Θεοδωριάδα, δούς αυτή και μητρο
Episcopumtamen LaodicensemAutiocheno patriar- πολιτικόν δίκαιον. Τον δε επίσκοπον Λαοδικείας ουκ
chæ nihilo secius, uli antea, subesse voluit. ήλευθέρωσε 16 του υποκείσθαι το πατριάρχη της 'Αν
τιοχέων πόλεως.
Εoden tempore divinam iram perpessa est Εν δε τώ αυτό χρόνο έπαθεν υπό θεομηνίας μη
Myra, Lycie metropolis ; cuiinstauraudie, ut etiam τρόπολις της Λυκίας τα Μύρα και πολλά έχαρίσατο
civibus superstitibus , imperator plurima suppedi- τοϊς υπολειφθείσι και τη πόλει εις κτίσματα και αυτός
tavit. βασιλεύς .
Sub id ipsum tempus Antiochie magne tumul- 'Εν δε τω αυτω χρόνω εγένετο ταραχή εν 'Αντιη
tus ingens in theatro obortus est ; de quo certior χεία τη μεγάλη εν τω θεάτρω. Και τα της ταραχής
factus imperator , exinde in iram commotus , άνηνέχθη το αυτό βασιλεί. Και αγανακτήσας εξ
L 9 Iudi Ilheatrici deinceps Antiochie ne amplius εκείνου εκώλυσε την θέαν του θεάτρου προς το μή
ederentur prohibuit. επιτελείσθαι του λοιπού εν τή των Αντιοχέων πο
λει.
Εodem tempore Grece religionis homines per . Β 'Εν αυτό δε [184] τω χρόνω διωγμός γέγονεν Ελ.
secutionem gravem perpessi sunt, publicatis etiam λήνων μέγας, και πολλοί εδημεύθησαν, εν οίς ετε
quam plurimorum facultatibus ; inter quos Mace- λεύτησαν Μακεδόνιος , 'Ασκληπιόδοτος , Φωκάς ο Κρα
donius, Asclepiodotus , Pliocas etiam, Crateri τερού, και Θωμάς ο Κοιαίστωρ καιεκ τούτου πολύς
filius, cum Thoma Questore , diem suum interea φόβος γέγονεν . 'Έθέσπισε δε και αυτός βασιλεύς ώστε
obierunt : exinde vero metus ingens omnibus in- μη πολιτεύεσθαι τους Ελληνίζοντας, τους δε των
cessit. Quin et edicto imperatorio cautum est , άλλων αιρέσεων όντας αφανείς γενέσθαι της Ρω
grαcissantesin posterum ne publicum aliquod in re- μαϊκής πολιτείας, προθεσμίας τριών μηνών λαβόν
publica munus obirent. Reliquarum vero heresium τας 18 εις το γενέσθαι αυτούς κοινωνούς της ορθοδό.
sectatores quoscunque Romani imperii finibus ξου πίστεως. "Οστις θείος τύπος (1) ενεφανίσθη εν πά
excedere jussit imperator ; indulta tamen eis per σαις ταις εξωτικαίς πόλεσιν.
tres menses licentia , si qui per id tempus fidem orthodoxam amplecterentur. Quod quidem edi
clum in omnibus extraneis promulgatum est.
Εodem tempore Priscus quidam, exconsul, et C 'Εν αυτώ δε τω καιρώ ήγανακτήθη και από υπάτων
imperatoris hujus olim notarius ; qui in impera. Πρίσκος (84), και από νοταρίων του αυτού βασιλέως,
toris iram inciderat, bonis publicatis, diaconuς και δημευθείς εγένετο διάκονος και επέμφθη εν Κυ
factus est, Cyzicumque relegalus. ζίκη.
iisdem temporibus Hermogenes magisler , ex Εν αυτό δε τω καιρώ Ερμογένης και μάγιστρος ,
Perside redux, munera secum, et Condis Persa . υποστρέψας εκ των Περσικών, δούς τα δώρα, ανήγα -
rum regis Justiniano imperatori responsum reluie γεν αποκρίσεις παρά Κωάδου , βασιλέως Περσών ,
lit, his verbis conscriptum : προς Ιουστινιανόν, βασιλέα Ρωμαίων, επιφερόμενος
σάκρας περιεχούσας ούτως
« Coades, rex regum, solis Orientis, Flavio Jus- «[185]Κωάδης βασιλεύς βασιλευόντων, ηλίου 'Ανα
tiniano, Cesari, Iune Occidentis. Priscis archi- τολής, Φλαβία Ιουστινιανό Καισαρι, σελήνης Δύσεως .
νorum regni nostri ex monumentis comperium • Hύραμεν εν τοις ημετέροις αρχαίους αναγεγραμ
Isabuimus nos fratres esse : et quod, si cuivis μένα αδελφούς ημάς αλλήλων είναι, και εάν τις επι
iostrum vel Inominibus vel 450 pecuniis opus δεηθή σωμάτων ή χρημάτων, παρέχειν τον έτερον.
fuerit , ab altero subministrandos esse. Quam qui- Και με μενήκαμεν εξ εκείνου και μέχρι του παρόντος
dem nos fidem, in presenlem hunc usque diem, " ούτως διατελούντες και ποτε μεν εθνών ημίν επ
vobis integram praestitimus. Ceterum ab hostilus ανισταμένων, τοις μεν παρατάξασθαι ηναγκάσθημεν,
quandoque impetiti, in prelium cum nonnullis τους δε και διά δόσεως χρημάτων υποταγήναι επείσα
eorum descendere coacti fuimus : reliqui vero, μεν, ώς δηλον είναι πάντα τα εν τοις ημετέροις θη
dalis pecuniis, imperium nostrum ut admitterent σαυροίς αναλωθήναι . Ταύτα δε και Αναστασία και
effecimus . Unde fiscum nostrum penitus exhau- Ιουστίνωτοϊς βασιλεύσι γεγραφήκαμεν, και ήνυσα
stum esse , sat liquido constat. Super his vero μεν πλέον ουδέν· όθεν ηναγκάσθημεν παρατάξασθαι
VARIÆ LECTIONES .
και ελευθέρωσε Ox. 18 λαβόντας Ch., λαβόντες Ox.
ED. CHILMEADINOTÆ .
(84) Ηγανακτήθη και από υπάτων Πρίσκος. De Prisco hoc vide quid Procopius habet, Arcan. iist.
p. 71 .
HODII NOT.E .
(1) Θείος τύπος . Decreturn, ai fallor , deperditun.
661 CHRONOGRAPHIA . – LIB XVIII. €52
πολέμου χάριν, και πλησίον των Ρωμαϊκών γενο- Α cum adimperatores Anastassium ac Justinum refe
μενοι τους εν μέσω μηδέν αμαρτήσαντας προφάσει rentes nihil ita profecerinus , arina deinde suiere
της εκείνων 16 απειθείας (85) απολέσαι 11. 'Αλλ', ως necesse habuimus. Propius itaque a finibus vestris
Χριστιανοί και ευσεβείς , φείσασθε 18 ψυχών και σω- cum abfuerimus, internedios quosque, licet in
μάτων, και μετάδοτε ημϊν χρυσίου · ει δε μή τούτο nοxios , e medio sustulinus, violate 2 vobis fidei
ποιείτε , ευτρεπίσατε εαυτούς πρός πόλεμον, προθε - sub pretextu. Vos vero, Christiani, cum satis et
σμίαν έχοντες όλου του ενιαυτού , ίνα μή [186] νομι- pietatem colatis; parcite polius hominibus vestris
σθώμεν κλέπτειν την νίκην και δόλω περιγίνεσθαι et pecunias date . Sin aliter, ad bellumn vos accin
του πολέμου. » gite : cujus tamen inducias vobis in annum inte
grum permittimus, ne suffurari vicioriam , vel ca
per dolum potiri viderentur. )
Το δε αυτώ χρόνο και αυτός βασιλεύς Ιουστινιανός Εodem tempore Justinianus imperator login
εδωρήσατο τοις 'Αντιοχεύσει την ιδίαν τογαν, έχουσαν suam, regiis 1:1pi!lis insignitam, Antiochenis dono
και λίθους βασιλικούς και η πλώθη εν τη εκκλησία Iransnaisit; quam Antioclieni Sancti Cassianiin ec
τη λεγομένη Κασσιανού 19. clesia suspenderunt explicatam .
'Επί δε της υπατείας Δεκίου προσερρύη Ρωμαίοις ο Celerun Decii sub consulatu Romanis sese ad .
Μούνδος ο εκ γένους των Γηπέδων 20 καταγόμενος, junxit Mundus quidani, Gepidis oriundus, et regio
υιός ών ρηγός, μετά την τελευτής του ιδίου αυτού sanguine prognatus . Hic patris sui post obitum,
πατρος προς Θραυστίλαν, θείον αυτού, γεγονώς 11, apud Τhrausfilam, avunculum suum, Siriii de
και διήγεν εν τω Σιρμίω. Και γνούς τούτο ο δήξ gebat : quo Rome 451 rex, Valenleriacus, gr
Ρώμης και Ουαλε μεριακός ο και Θευδερίχος , πέμψας el Τheudericlius , ubi intellexisset , per litteras
προετρέψατο τον αυτόν Μούνδον · και πεισθείς απήλθε el: hortatus est ad se uti veniret. Persuasus ita-
προς αυτόν (86) μετά των ανθρώπων αυτού και δι - que Mundus, ad Τheuderichumcum suis profectus
έτριψε προς αυτόν , υπερμαχών 21 υπέρ του Ουαλεμε - est ; ubi diutius degens propugnalorern se ei in
ριακού του και Θευδερίχου . Αναχωρήσας δε Μουνδος omnibus exhibuit . Tanlem vero inde discellens,
από Ρώμης ανήλθεν επί τον Δανούβιον ποταμόν : Danubium luvium accessit ,imperatorem Justinia -
και πέμψας προς τον βασιλέα Ιουστινιανόν πρεσβευ- ηum exoratum habens uti sibi diceret ejus Sibesso
τάς ήτησεν αυτόν υπό την βασιλείαν αυτού γενέσθαι. imperio. Imperator Mundunm excepίι; Πινα
Και εδέξατο αυτόν συν τοις ανθρώποις αυτού, ποιήσας in lyrio magistrunn Tactum , ni della Παπιτα! "
αυτόν στρατηλάτης του Ιλλυριών 18 έθνους, και απ- c munus cum suis denisit. Quamprimum autel1
έλυσεν αυτόν εν τη ιδία στρατηλασία. Και καταλα- Illyricamregionem occupassel Mundus, ab Hunnis ,
δόντος [187) αυτου την χώραν του Ιλλυρικού, επέδ. iuumerosum diversorum Βarbarorum exercituυ
διψαν αυτώ Ούννοι μετά πολλού πλήθους διαφόρων ducentibus, bello pelius est . Hός Vero Mundus
βαρβάρων και εξελθών ώρμησε κατ' αυτών, και bello aggressus, ad unum omnes delevit ; quin el
πάντας κατανάλωσε και έπεμψε πραϊδαν εξ αυτών praedam quoque , comprehensiumque ex regilis
και ένα ρήγα αυτών και εγένετο ειρήνη εν τη ununn, Constantinopolin) transmisit. Exide pax
Θράκη, και εκ τούτου φόβος κατείχε τα βάρβαρα Τhracite reddita, timorque magnus Barbaris gen
έθνη . libus incussus est.
'Επί δε της υπατείας του αυτού Δεκίου και αυτός Ejusden Decii sub consulatu, edicle Allienas
βασιλεύς θεσπίσας πρόσταξιν έπεμψεν εν Αθήναις. misso, imperator sancivit, ne cui liceret philos0
κελεύσας μηδένα διδάσκειν φιλοσοφίαν (87), μήτε - piriam publice profiteri, aut leges interpretari . Sel
μιμα εξηγείσθαι, μήτε κόττον εν μιά των πόλεων κ . et alentoriam etiam exerceri, universum per in-
νεσθαι, επειδή εν Βυζαντίω ευρεθέντες τιμές των perium, prohibuit. Quin et aleafores quidam Bν
κοττιστών και βλασφημίαις δειναΐς εαυτούς περιβα . Zntii comprehensi , qui diris blasphemis Ses
λόντες χειροκοπηθέντες περιεβωμβήθησαν 26 εν κα- υi merserant, manibus truncali, camelis impo! "
μήλοις .
bantur, et per urbem quasi in triumpho ſerebana-
tur.
Έν αυτώ δε τω χρόνω παρεσχέθη ετησία πρόσοδος E52 Eoleno tempore pius impera! H Iissiliti.it
VARIÆ LECTIONES.
18 εκείνων Ch., εκείνου Oxy. 11 απολέσθαι Ox. 15 φείσασθε Ch. , φείσασθαι Ox . 19 Κασιανου Ο .
20 Γηπεδων Ox. 21 γεγονότα Ox. , γεγονώς Ch. 21 υπερμαχών Ch. , υπερμαχήν Ox . 23 Ιλλυρίων Ox.
* περιεβωμβήθησαν. « Lego, περιεπομπεύθησαν Ch. F. Ch. ad p. ed. Bol. 436, 9.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(83) Προφάσει της εκείνου απειθείας. Lego, εκε!- Ejusdemomnino sensussunt, que ex Chronograplio
vwv, ut ad Anastasium et Justinianum impp. refe - quodam anonyno profert Alemannis , in Noi,
ralur. suis in Hist. Arcan . Procop. bis . verbis : 'O 32
( 86) Και πεισθείς απήλθε προς αυτόν. Mundi , σιλεύς Ιουστινιανός πέμψας εις Αθήνας εκέλευσε .
vive Mundonis bujus bistoriam aliter omnino μηδένα τολμάν διδάσκειν φιλοσοφίας και αστρονο
narral Jornandes, De reb . Gel, cap. 58, quem vir ' lion. Sed vide quæ habet Scaliger . in Euseb ,
desis . p. 121.
(87) Κελεύσας μηδένα διδάσκειν φιλοσοφίας.
C63 JOANNIS MALAL.E €64
Antioclienum redituannuo IV nuniorum nmillibus Α εν τω ξενών. Αντιοχείας νομισμάτων τετρακισχιλίων
donavit. υπό του αυτού ευσεβούς βασιλέως.
Eisdem etiam lemporibus veneranda Sancti Marini Eυρέθη δε εν αυτό το χρόνο και το τίμιον λείψα
martyris reliquise (cujus sepulture Iocus regionis νον του αγίου μάρτυρος Μαρίνου εις την πρώτην Συ
istius circitori, sepiuscule per Somnium oliversa- ρίαν έξω της λεγομένης [188] Γινδάρου πόλεως 23,
Tus est) , extra Gindaropolim Syrie Prima urbem του περιοδευτού της χώρας (88) έν οπτασία πλειστά.
repertie sunt. Excisuan huic erat in petra sepul- κις έωρακότος τον τόπον ένθα έκειτο ο άγιος, έχων
crum, ubi Lotus super asserem explicatus jacelbat, από της κεφαλής κατά παντός του σώματος αυτού
clavis ei ferreis per folum corpus ejus actis afli- ήλους σιδηρους, εις σανίδα παραπλωθείς προσηλώ
Xus . Subl:las autein inde nmartyris hujus reli - θη (89), και ετέθη εις πέτραν γλυφείσαν αυτό τάφον.
quins all Sanctum Julianni , extra Antiochiam Και επήρθη το λείψανον αυτού , και ήνέχθη και κατ
urbem repostierunt. ετέθη έξω της 'Αντιοχέων πόλεως εν τω αγίω Ιου
λιανό.
Eoleio tempore , Lampadlio el Oreste coss. 'Εν αυτώ δε τω χρόνω κατεπέμφθησαν πρέσβεις 16
Romaiorum legali, Jerogenes el Rufinus, mili- Ρωμαίων εν τοις Περσικοίς μέρεσιν "Ερμογένης και
tum magister , in Persiden nissi sunt. Oi itaque B Ρουφίνος ο στρατηλάτης, επί της υπατείας Λαμπα
Doras olio, Anastasiopolim nunc vocalam urbel δίου και Ορέστου. Και φθασάντων αυτών το Δόρας
advenientes, adventum suunt Condi Ρersarum το μετακληθέν 'Αναστασιούπολις (90), μήνυσιν κατ
regi notum fecerunt : quorum tamen admissionem έπεμψαν τώ βασιλεϊ Περσών Κωάδη και υπερέθετο
rex procrastinavit. Interim vero dum legati ad και αυτός βασιλεύς του δέξασθαι αυτούς. Και εν τω
Doras, una cum Belisario militum magistro, ( ele- διάγειν αυτούς εις το Δόραςάμα Βελισαρίωτω στρατο
risqueRomanorum exarchis el exercitii, qui castra ηλάτη συν τοις άλλοις εξάρχους και τη στρατιωτική
sua extra urbem posuerant, commorantes, respon βοηθεία, και απληκευόντων αυτών έξω του Δόρας
6a regis Persarum exspeclarent), Meram, prima: την απόκρισιν του βασιλέως Περσών (91) δέχομε"
ri 54 TUI, 10 Nisi151η νοι, [185] ο Μηράμ ο πρώτος έξαρχος Περσών και ο
concellentes , Romanos extra Doris caslrImetatoς υιός του βασιλέως Περσών συν άλλοις έξαρχοις Περ
esse intellexerant ; 453 cum septuaginta Persa- σων καθήμενοι εις το Νίσιβι, και γνόντες ότι έξω
run. nmillibus , in tres partes divisis , in illos του Δόρας απληκεύουσιν οι Ρωμαίοι,επέρριψαν πέρ
egressi sunt. σαι μετά έβδομήκοντα χιλιάδων, διελόντες αυτούς εις
C τρείς αρχάς.
Quod ubi Romanis ducibus notum fuit, et ipsi Και γνόντες οι έξαρχοι Ρωμαίων, ορμήσαντες κατά
in impetum Ρersarum suscipiendum Sese parant , Περσών συνέκρουσαν και συμβολής γενομένης έμι
prælioque commisso , el exercitibus Roniano Per γησαν τα Περσών και Ρωμαίων στρατόπεδα , και
sicoque inter se confusis , Romani Persas penitus έκοψαν Ρωμαίοι Πέρσας κατά κράτος , λαβόντες και
fuderunt , Vexillo etian Persico ablato. Ceterum αίγον Περσικόν. Ο δε Μηράμ μετά ολίγων φυγών
Merano regisque filius paucis admodum stipali , συν τω υιό του βασιλέως διεσώθη εις το Νισίβιον.
fuga sibi consulentes , all Nisibim evaserunt. Ηac Εν αυτή δε τη συμβολή και έξαρχος Περσών κατ
autem P185 ΤΠΠΙ , Ρersarum εσφάγη ονόματι Σάγος, Σουνίκα του δουκός και
exarcius, queno Sunica, dux Romanus, singulare εξάρχου Ρωμαίων εις μονομαχίαν αυτών προτρεψα
ad certamen provocatum prostravit. Αtque diffu - μένου και ήν ιδείν νίκην Περσικής απονοίας , εις
sis ili per terram undique cadaveribus , vidlere έδαφος ήπλωμένων νεκρών.
erat confidentiæ Persicæ triumphum .
Certior autem de his factus Persarum rex Coa- Και γνούς τούτο Κωάδης ο Περσών βασιλεύς επ
des, Rufinum patricium, comitemque Alexandrum, P έτρεψεν εισελθείν τον πατρίκιον Ρουφίνον άμα το
legationem suam obire jussit, κομητι 'Αλεξάνδρα εις την πρεσβείαν.
Tisdem temporibus Italus quidam circumfora- 'Εν αυτώ δε τω χρόνω ανεφάνη τις εκ της Ιταλών
leus innotuit; qui canem fulvum circunduxit χώρας κωμοδρομών, έχων μεθ' εαυτού κύνα ξαν
VARIE LECTIO .VES.
23 Γινδαρουπόλεως Ox. 16 πρεσβείς Ox.
: ED . CUILMEADI NOTE.
(88) Του περιοδευτού της χώρας. Περιοδευτής; όνομα • αλλά περιοδευτάς, ούς και εξάρχους σήμε
el έξαρχος postea vocabatur , is erat , cui Ecclesia- ρον ονομάζουσιν, εις διόρθωσιν των ψυχικών σφαλ
rum omnium regionis, uniuscujusque visitanla- μάτων στέλλεσθαι εν αυταίς .
rum cura ac munus committebatur. Auctor. ην in- (89) Εις σανίδα παραπλωθείς προσηλώθη, Parli
ler alios habeo Alesium Aristænuin (quem apud cula xai hoc loco deesse videtur.
me habeo ineditum ), in comment. suis Canion). ( 90) Το μετακληθέν 'Αναστασιούπολις. Ser, 'Ανα
Græcor. Ubi ad synoili Liodic . can . 5 , hec habet : OTAJLOÚ rohev. Cæterum omnia barbare dicta
• πρεσβύτερος
Εν κόμη τινι,επαρκεί,
ή και ουκ
βραχεία πόλει,επίσκοπον
αναγκαίον εν ή και είς
γί- Su( 1.
9 )) Την απόκρισιν του βασιλέως Περσών δεχό
νεσθαι, ίνα μή το του επισκόπου κατευτελίζητα : μενοι. Οmnino scribendunι δεχομένων.
 655 CHRONOGRAPHIA . – LIB. XVIII. 666
θόν (92), όστις κελευόμενος υπό του αναθρεψαμένου A qui domini ad natum miranda quadam perfice
επoίει τινά θαύματος άξια . [190] Ο γάρ αυτόν ανα- ret. Doninus enim in foro stans, el circumstante
θρεψάμενος εστώςεν τη αγορά, και όχλου περιεστώ- undique spectaculum populo clam cane, astantium
τος εις το θεάσασθαι , λάθρα του κυνός έκομίζετο annulos accipielbat, quos in solo depositos, terra
παρά των εστώτων δακτυλίδια, και ετίθει εις το 3ggesta legeba! : canem deindle eος 1ο!!ere, et
έδαφος περισκέπων αυτά εν χύματι. Και επέτρεπε suum cuique reddere julielial. Canis itaque inda
το κυνι επάραι και δούναι εκάστω το ίδιον · και gal0s annulos ore prehenzhens, cuique Suum red
ερευνών και κύων το στόματι επεδίδου εκάστω το hibuit. Iden elim canis diversorum quoque in
γνωριζόμενον. Ο δε αυτός κύων και διαφόρων βασι - peratorum numismata 454 quotqμοι prolucta ,
λέων νομίσματα μυρία 27 επεδίδου κατ' όνομα. Παρ- al cujusque nomen reddidit : quinimo turba viro
εστώτος δέ όχλου ανδρών τε και γυναικών, επερω- . rum mulierumque astante , interrogalus de ea
τώμενος εδείκνυε τας εν γαστρί έχουσας και τους gravidas,lenones, scortadores, Sordilos, mignati
όντας πορνοβοσκούς και μοιχους και κνιπούς και mosque demonstraliat. Sed et Ihre omnia pro rei
μεγαλοψύχους και απεδείκνυε πάντα μετά αλη - Veritate canis isle prolethal : multis ideo, Pyilionis
θείας. "Οθεν έλεγον πολλοι ότι πνεύμα Πύθωνος eum spiritu preditum affirm:intibus.
έχει. Β
Επί δε της αυτής βασιλείας εφάνη αστήρ μέγας Εodemimperante stella ingens et tremenda in
και φοβερός κατά το δυτικόν 29 μέρος ( 93), πέμπων Occidente comparit , ralium album sursum enit.
επί την 29 άνω ακτίνα λευκήν, ο δε χαρακτήρ αυτού tens ; quam, quod fulguris emissionem pre so
αστραπάς απέπεμπεν · δν έλεγον τινες είναι λαμπα- ferebat, facem arlenler, nonnulli vocitabant. Per
δίαν. "Έμεινε δε επί ημέρας είκοσιν 30 εκλάμπων, dies autem XX refulsit ; unde siccitates, et utique
και εγένοντο ανυδρίαι και κατά πόλιν δημοτικοί per imperium in populo cedes, aliaque plurima
φόνοι και άλλα πολλά απειλής πεπληρωμένα. mortalibus infausla insecuta sunt.
Τη δε συμπληρώσει του Σεπτεμβρίου μηνός οι Mensis autem Septembris sub exitum , legali
πρέσβεις Ρωμαίων [191] οι πεμφθέντες εν τοις Romanorum, qui in Persiden missi fuerant, pace
Περσικούς υπέστρεψαν ποιήσαντες πάκτα. Και γνούς facla reversi sunt. Quo audito imperator Justinia
τούτο ο βασιλεύς Ιουστινιανός, ότι ειρήνην έχει προς nus summo gaudio affectus est. Acceptis enim de
“Ρωμαίους 31, χαράς επλήσθη. Δεξάμενος γάρ τα pace literis perlectisque, eas in lice verbi con
γράμματα των πάντων και αναγνούς εύρε περι- scriptas invenit.
έχoντα ούτως :
« 'Ανελθόντες προς ημάς οι ημέτεροι πρεσβευται " « Propensum paterni vestri in nos animi stu
οι προς την σην σταλέντες ημερότητα απήγγειλαν dium reduces nostri, quos ad clementiam vestram
ημίν την αγαθήν προαίρεσιν της πατρικής υμών ηuisimus, legali nobis renuntiarunt. Domino autem
διαθέσεως. Και επί πάσιν ευχαριστήσαμεν το Δεσπό- Deo gratias ubique aginus, quod bonitale ejus
τη Θεώ ότι πρέπον τή αυτού αγαθότητι πράγμα γέ- consentaneumopus effectum est; paxque mutua que
γονε και προέβη συν Θεώ ειρήνη εις ωφέλειαν των in utriusque reipublicae emolumentum el nostrom
δύο πολιτειών. "Οτι δε μεγάλη δόξα και 32 έπαινος utriusque laudem cessura est , stabilitur . Rem
• εστιν εν πάση τη γή παρά Θεό και ανθρώποις το enimvero sumine gloriosam esse et apud Deun
ειρήνην γενέσθαι μεταξύ των δύο κόσμων επί της hominesque universos laude dignam, 455 quod
ημερότητος και ημών των γνησίως υμάς αγαπώντων clementiis vestre nostrique (qui vos uice diligi
πρόδηλόν εστι και οι εχθροί δε εκατέρας πολιτείας mus), 1emporibus, inter orbein utrumque pax fa
καταπεσούνται ταύτης συν Θεώ γενομένης 33. Διά cla fuerit, omnibus manifestum est. Quol et fa
τάχους τοίνυν επικαταλήψονται οι ημέτεροι πρεσβευ - Venle Deo utriusque nostrum inimicis exilium
ται, οφείλοντες αναπληρώσει τα προς ασφάλειας της futurum est. Legali itaque nostri primo quoque
ειρήνης . Ευχόμεθα γούν εν πολλούς χρόνους την πα- ρ tempore aderunt, quo ad pacis confirmationen ,
τρικήν υμών διάθεσιν περισώζεσθαι.) quodcunque necessarium erit, effectum deni. No
bis vero uti palerna vestra affectione quam diutis
sime Crui liceal precamur. )
Και εκπεμφθείς υπό Ρωμαίων πάλιν Ρουφίνος, Missus autem secundis cum litteris imperatoriis
δευτέρας αποκρίσεως (192] καταπεμφθείσης εν τοις in Persidem Rufinus regem invenil circa pacis
VARIÆ LECTIONES .
17 μυρία. μιγνύμενα Τheophanes p. 190 A , Cedrenus 373 Α . 18 δυτικών Ch., δυσικών Οx. 29 τήν.
τα Theophanes p. 154 Β . 30 είκοσι Ox. 31 Ρωμαίους. « Onlino scribendum Πέρσας. » Ch. 32 Addidi
και. 33 γινομένης Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(92) "Έχων μεθ' εαυτού κύνα ξανθόν. Και τυ- secundum Cedrenum : vel ut Zonaras vult, y ; sed
wzov, addit Cedremis.Canis bujus mirandi mentio - Procopius , cui fides hac in re potius est adhi
nem elían facit Zonaras. benda , ad ejusdem annum xil eum ponil. De bell.
(95) Κατά το δυσικόν μέρος. Scr. δυτικόν. Co. Pers. lib. II.
meis vero hic apparuit Justiniani imp. anno IV, .
 S Æ
C67 JOANNI MALAL 668
illas conditiones invicem ineundas Ionge aliler Α Περσικοίς μέρεσιν , εύρε τον βασιλέα Περσών ανα.
se liabenlem. Inter haec enim Samarite, quibus δυέντα προς τα δόξαντα μεταξύ αυτών ένεκεν της
imperator , uti superius dictum est , infensus erat, ειρήνης. Φημισθέντος γάρ τούτου , ώς τών Σαμαρει.
ad Ρersas transfuge ( eorum autem numerabantur των Ρωμαίων αγανακτηθέντων υπό του βασιλέως
Lmilia ), auxilia sua adversus Romanos Coadi Ιουστινιανού , ως προγέγραπται , φυγόντων και
regi obtulerunt ; in se insuper recipientles Pale- απελθόντων προς Κωάδην, βασιλέα Περσών, από της
sline tolius proditionem Locorumque ibi sancto- εαυτών χώρας Παλαιστίνης , και επαγγελαμένων
runfaciendam; in qua urbe diversorum regum αυτό συμμαχείν • το δε πλήθος αυτών ήν χιλιάδες
recondita erant analliennala ; ubi etiam auri et πεντήκοντα • επηγγείλαντο δε τώ Περσών βασιλεί
argenti vis maxima , lapillorumque pretiosorum προδιδόναι την έαυτών χώραν, την Παλαιστίνην
infinita erat congeries. Hec ubi audisset Ρersa- τασαν και τους αγίους τόπους, πόλιν έχουσαν διαφό .
rum rex , illorum diclis fidem habens pacem con- ρων βασιλέων χαρίσματα • χρυσού τε γάρ πλήθος
firmare detrectavit , arrepta etiam de aurifodinis πολύ και λίθων τιμίων αναρίθμητος ποσότης " και
occasiuncula, que Anastasii olim temporibus in- ακούσας ταύτα ο βασιλεύς Περσών, και πεισθείς τους -
venle , exinde Romano cesserant imperio ; cum παρ' αυτών λεγομένοις , ανεδύη περί το ποιήσαι τα :
prius montes isti juris Persici fuissent. Montes B πάκτα..'Αφορμήν δε λαβών περί των χρυσορρύτων
autem hi auriferi, Armeniae Romane Persarme- των ευρεθέντων πρώην επι 'Αναστασίου του βασι
nieque in 456 inibus siti sunt : uti tradunt ii λέως, όντων υπό Ρωμαίους • ήν γάρ πρώην τα αυτά
quibus hoc compertum est. Qui quidem montes όρη υπό την Περσών πολιτείαν " τα δε χρυσόβρυτα
magnam ferunt auri copiam : ex pluviis enim όρη υπάρχει μεταξύ των όρων Αρμενίων Ρωμαίων
imbribusque cadentibus terra de montibus deor- και Περσαρμενίων , ως 16 ειδότες λέγουσιν· άτινα
sum acta , auri quasi lamine scaluriunt. Cete- όρη φέρουσι χρυσόν πολύν • ότε γάρ βροχαι και
rum montes hosee antea temporis , eque a Persis όμβροι γίνονται , κατασύρεται η γη των αυτών ορέων,
ac Romanis, quidam cc auri libris conduxerunt. λεπτίδας 35 αναβλύζουσα χρυσού • τα δε αυτά όρη
Ex quo vero in potestalem sacratissimi Anastasii εμισθούντο το πρότερον τινες από Ρωμαίων και
devenerunt mercedem condictam exinde Romani Περσών χρυσού λιτρων διακοσίων• [195]εξ ουδέ παρ
soli perceperunt. Ceterum hinc pactis rumpendis ελήφθησαν τα αυτά όρη υπό του θειοτάτου Αναστα
oblata occasio . σίου, Ρωμαίοι μόνοι κομίζονται (94) την θεσπισθεί
σαν συντέλειαν. Και εκ τούτου εγένετο διαστροφή
και περί τα πάντα.
In prolitionis vero , quano Samarite nnolieban. " Η δε τών Σαμαρειτών προδοσία εγνώσθη Ρω
tur , notiliam Romani hoc τηodo pervenerunt. μαίοις, ώς τινων εξ αυτών ευπόρων συσχεθέντων εν
Quinque enim ex illorum primariis viris ( qui, το υποστρέφειν αυτούς από των Περσικών με
paulo post iter susceptum supralicle proditio- ρων, και γνωρισθέντων μετά το απελθείν αυτούς
is cum Coade Persa ineunde causa, innoluerant) , προς Κωάδην, βασιλέα Περσών, και συντάξασθαι
in reditu suo ex Perside comprehensi , coram αυτω ποιείν την προδοσίαν της ίδιας χώρας , ως
militurn in Oriente magistro adducti sunt ; quos προείρηται · ήσαν δε οι γνωρισθέντες Σαμαρεί και
proditionis agitatae ubi postulasset, conflientes ονόματα πέντε και συσχεθέντες απηνέχθησαν προς
habuit statim reos. Que vero de his acta sunt τον στρατηλάτης της Ανατολής , και εξητάσθησαν
Justiniano imperatori legenda mittebantur.
λέτων. Τα δε πεπραγμένα αυτών ανεγνώσθη (95)
τη βασιλεί Ιουστινιανό .
Εodemtempore terrae motus ubique grassaban- 'Εν αυτώ δε τω χρόνω εγένοντο σεισμοί κατά το
tur ; hominibus interim lilaniis ubique urbium πoν, και λιταίς εσχάλαζον εν εκάστη πόλεί.
vacantibus. D Το δε αυτό καιρό και πρεσβευτής επέμφθη υπό
Εodem enim tempore Persarum rex legatum του βασιλέως Περσών προς τον βασιλέα Ρωμαίων
misit ad imperatorem Romanum; qui traditis lin- και επιδούς ας έπεφέρετο σάκρας απελύθη κομίσαμε"
teris et uneribus donatus dimissus est . ' νος δώρα.
- Sed interim imperator de Coadis Persarum re- Ο δε βασιλεύς Ρωμαίων ακούσας παρά του. Η
gis prevaricatione 5 certior a Rufino patricio τρικίου Ρουφίνου την παρά 28 Κωάδου,11 ") "
factus ; Auxumitarum regem super his per sacraς λέως Περσών, παράβασιν, ποιήσας θείας κελεύσε »
VARIÆ LECTIONES.
* ώς. Αdde ol. 35 λεπτίδας . Fort. λεπίδας. 26 παρά forlasse expugendum.
ED .CHILMEADINOTÆ . lisa
(94) Ρωμαίοι μόνοι κομίζονται, etc. Procopius Tα πεπραγμένα sunt acta, vel decreta super" suca pra
rem aliter narrat, De bel. Pers. J. 1, ubi redillis ex qualibei in conventu agitata. ltaque paulo
aurifodinis hisce non Romanorum , sud Persarum etiam habuimus, p. 171 : Aabwy o ovib; $ 20
fuisse plane testatur.
(95) Τα δε πεπραγμένα αυτών ανεγνώσθη, etc.
€69 CHRONOGRAPHIA . – LIB . XVIII. 070
κατέπεμψε προς τον βασιλέα των Αύξουμιτών · όστις Α interpellavit. Regem hic Homeritarum Indorum,
βασιλεύς Ινδών συμβολήν ποιήσας μετά του βασι- prelio cum eo commisso , penitus debellaverat;
λέως των Αμεριτών Ινδών, κατά κράτος νικήσας el regno ejus regioneque occupatis, regem ibi
παρέλαβε τα βασίλεια αυτού και την χώραν αυτού ex genere suo Anganem constituerat ; eo quod Ηo
πάσαν, και εποίησεν αντ ' αυτού βασιλέα των Αμε- meritarum Indorum etiam regnum jam sibi sub
ριτών Ινδών εκ του ιδίου γένους 'Αγγάνην διά το jeetum haberet. Ceterum legatus Romanorum,
είναι και το των Αμεριτών Ινδών βασίλειον υπ' nave conscensa , Alexandriam versus cursum di
αυτόν. Και αποπλεύσας ο πρεσβευτής Ρωμαίωνεπί rigit : Niloque lumine et mari Indico trajectis ,
'Αλεξάνδρειαν διά του Νείλου ποταμού και της Ιν- Indorum ad regiones pervenit. Cujus ad ingres
δικής θαλάσσης κατέφθασε τα Ινδικά μέρη. Και sum , rex Indorum, summo ex gaudio , obstu
εισελθών παρά τω βασιλεϊ των Ινδών, μετά χαράς puit : Diu (inquiens) est , quod societatem cum
πολλής εξενίσθη ο βασιλεύς Ινδών, ότι διά πολλών Romanis ineundi me tenuit desiderium. Ηabitus
χρόνων ηξιώθη 27 (96) μετά του βασιλέως Ρωμαίων autem regis Indiei , pompaque solemnis , quibus
κτήσασθαι φιλίαν. Ως δε εξηγήσατο και αυτός πρεσβευ- legatum Romanum, uti ex ipsius ore didicimus ,
της, ότε εδέξατο αυτόν και των Ινδών βασιλεύς , υφ- , excepit erant hujusmodi. Nudus erat ; a zona vero
ηγήσατο το σχήμα της βασιλικής των Ινδών κατα- Ρ circa lumbos Vestis linea auro interexta demitte
στάσεως ότι γυμνός υπήρχε και κατά του ζώσματος batur ; ab humeris autem ad ventrenm pendebat
εις τας ψύας αυτού λινόχρυσα 38Εμάτια , κατά δε της ιunica soluta , margaritis et claneis, per quinio
γαστρος και των ώμων φορών σχιαστάς 39 δια μαρ- nes distributis insignita : manibusque arinillas
γαριτών (97) και κλαβία και ανά πέντε , και χρυσά (98) aureas gestabat. Caput ejus pileo lineo, auro in
ψέλια [195] εις τας χείρας αυτού , εν δε τη κεφαλή terlexto el contortuplicato, catenulas utrinque
αυτού λινόχρυσον φακιόλιν (99) έσφενδονισμένον, demittente, collum vero monili aureo ornalbantur.
έχoν εξ αμφοτέρων των μερών σειράς τέσσαρας, και Currui veroinsedebat alto , guatuor rotis suffalto,
μανιάκιν χρυσούν εν τω τραχήλο αυτού, και ίστατο quatuorque elephantis tracto , qui petalis quatuor
υπεράνω τεσσάρων ελεφάντων εχόντων ζυγόν και aureis (qualibus argenteis provinciarum praefecti
τροχούς δ', και επάνω, ως όχημα υψηλόν ήμφιεσμέ- utuntur), circumdabatur : 458 Huic insidens Indo
νον χρυσέους πετάλοις, ώσπερ έστι τα των αρχόντων rum rex, scutum parvum deauratum, lanceolasque
των επαρχιών οχήματα αργύρω ήμφιεσμένα . Και duas et ipsas deauratas , manibus gestabol. Sti
στατοεπάνω ο βασιλεύς των Ινδών βαστάζων σκου- patus autem erat a primoribus suis et ipsis simi
τάριον μικρόν κεχρυσωμένον και δύο λαγκίδια και c liter armatis, cluoroque ad tibias carmina musica
αυτά κεχρυσωμένα κατέχων εν ταις χερσίν αυτού. modulante.
Και ούτως ίστατο πάσα η σύγκλητος αυτού μεθ'
όπλων και αυλοί άδοντες μέλη μουσικά.
Και εισενεχθείς ο πρεσβευτής Ρωμαίων, κλίνας Introducius autem legalus hormanus , in genia
το γόνυ προσεκύνησε και εκέλευσεν ο βασιλεύς procidens, regem veneratus est ; sed me [ dixit
Ινδών αναστήναι με 4 (1) και αναχθήναι προς αυ- legatus ] rex Surgere jussit et propius accedere.
τόν. Και δεξάμενος την του βασιλέως Ρωμαίων Acceptis autem Romani imperatoris literis , si-
σάκραν κατεφίλησε την σφραγίδα. Δεξάμενος δε και gillum deosculatus est : douis etiam ab impera
τα δώρα τα πεμφθέντα υπό του βασιλέως εξεπλάγη. (ore missis acceptis ; scilicet obstupuit . Apertis
Λύσας δε και αναγνούς δι' ερμηνέως τα γράμματα, deinde litteris imperatoriis , perque interpreten
εύρε περιέχοντα ώστε οπλίσασθαι αυτόν κατά Κωά- lectis , id imperatorem Romanum a se poscere
δου 1, βασιλέως Περσών, και την [196] πλησιάζουσαν intellexit , uti Coadem bello aggrederetur ; disper
αυτή χώραν απολέσαι και του λοιπού μηκέτι συνάλ- dilisque Persarum vicinis regionibus , commercia
λαγμα ποιήσαι μετ' αυτού, αλλά δι' ής υπέταξε χώρας cum illis non amplius haberet , sed per Hornerita -
των Αμεριτών Ινδών διά του Νείλου επί την Αίγυπτον D rum quan) sibi subjugaveral regionem, perque
εν Αλεξανδρεία την πραγματείαν ποιείσθαι. Και Nilum Egyptum petens , Alexandriam potius mer
VARIÆ LECTIONES,
37 ήξιώθην Ox. 88 λινόχρυσα Ch., Theophanes p . 207 A , λινά χρυσά Ox. 30 σχιαστάς. σχιστά Tileo
plhanes. 60 κλανία Ox. Scripsi κλαβία, quod potest etiam κλαυία scribi . V . Theophanes 1. c. 61 με. τε ?
* Κωάδου. Κωάδους Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(96) Διά πολλών χρόνων ηξιώθην, etc . Ηec Regiς ώμους διήρτο· η δε πόρπη κατά τα στέρνα εν
Indici verba sunt ; Verum είπών, aut quid simile ή πτετο.
deesse videtur . (98) Και χρυσά ψέλια . Scr. ψέλλια.
(97) Φορών σχιαστάς διά μαργαριτών. Puto legen- ( 99) Λινόχρυσον φακιόλιν, pro φακιόλιον, uti et
dum σχιστούς. Νain σχιστός χιτών eral tunicα 80- in proxime Sequentibus , μανιάκιν pro μανιά
lula ab humeris ad lumbos demissa , quam su - XLOV , secundum scribendi morem recentioribus
perne fibula connectebat. Hesychius : Σχιτός , usitatum. Est vero φακιόλιον pilei genus. Vide
[Lego, σχιστός) χιτών τις ποιος γυναικείος, κατά Meurs . Glossar .
το στήθος πόρπη συνεχόμενος, Jul. Poll. lib . νιι, (1) 'Αναστήναι με . Ηuc legali ipsius verb: esse
cap, 13 : Ο δε σχιστος χιτων περόναις κατά τους videntur ,
671 JOANNIS MALAL. E 672
caturam exerceret. Sine Diora igitur Indorum rex A ευθέως ο βασιλεύς Ινδών 'Ελεσβόας » (2) επ ' ο : : τ
Elesboas, legati ipsius in conspectu , adversus του πρεσβευτου Ρωμαίων εκίνησε πόλεμον κατά
Persas arma movet ; premissisque quos sub se Περσών, προπέμψας και και τους υπ' αυτόν και Ινδούς
liabil Saracenis Indis , Persilem statin, Ilona- Σαρακηνούς , επήλθε τη Περσική χώρα υπέρ Ρω
norum causa, invasit ; simul regrin Persarum per μαίων, δηλώσας τώ βασιλεί Περσών του δέξασθαι τον
Titleras molens , lawstem uti silbi exspeclaret In- βασιλέα Ινδών πολεμούντα αυτό και εκπορθήσαι
dorum regen, Romanorum partes agenlein , Per- πάσαν ( 5) την υπ' αυτού βασιλευομένην γην. Και
sicique quolcunque esset imperii devastanten. πάντων ούτως προβάντων ο βασιλεύς Ινδών κρατήσας
Succedentilus itaque ad hunc nolum omnibus, την κεφαλήν του πρεσβευτου Ρωμαίων, δεδωκώς
Indorum rex legatum Romanum , 459 capile ειρήνης φίλημα, απέλυσεν εν πολλή θεραπεία . Κατ.
ejus prelienso, datoque ei pacis Osculo , perquam έπεμψε γάρ και σάκρας διά Ινδού πρεσβευτου και
Ιιοιorifice dimisit ; missis etiam imperatori Ro- δώρα το βασιλεί Ρωμαίων.
mano , per legalum Indorum , litteris regis elmu
neribus .
Eolen Tempore supplex imperatorem suppetias , Εν αυτό δε το χρόνο κατεπέμφθη δέησις παρά
rogινία Thenderichus, Afrorum rex ; patruelis sui Β Γιλδερίχου 6 (1), δηγός των "Αφρων, ώς τυραννή σαν
de tyrannide conquestus. Quippe Maurusii cum τoς του ιδίου εξαδέλφου κατ' αυτού , και πόλεμον των
Afris bello congredientes , bene nullas eorum Μαυρουσίων κατά των "Αφρων (197) συμβαλόν
bes occupoverant; quas inter Tripolis ( uti illis των (5 ), παρέλαβον πολλήν αυτού χώραν, εν οίς παρ
vocatur ), Leptona, Salsallia ct Byzaciumfuere; ελήφθη ή παρ' αυτοίς λεγομένη Τρίπολις , και Λε
sed et per x dieroitineris spatium e regionibus πτωμα *", και Σαβαθά 8, καιτο 4* Βυζάκιν(6),αιχμ
indique captivos abduxerunt. Tlieudericus itaque, αλωτίσαντεςεπί μονάς δέκα.Καιεπεστράτευσε κατ'αυ.
Afrorum rex , eos bello vicissin aggreditur, nu - των ο αυτός δήςτων "Αφρων Γιλδερίχος πλήθος έχων
neroso exercitu instructus , quem Geliner duce- πολύ σύν στρατηγώ ονόματι Γελίμερ όστις συμβαλών
bat : qui prelio cum Maurusiis commisso , coς μετά ο Μαυρουσίων περιεγένετο κατά κράτος . Και
penitus profligavit. Ceterum Γαdere deinde cunι συνάψας φιλίαν μετ' αυτών έλαβεν αυτούς εις συμ
cis inito , belli socios eosdem sibi adjunxit, ty- μαχίαν, και τυραννήσας εισήλθε κατά του αυτού
raniidemque capesSens , in Gildericlium ipsum Γιλδερίχου εν Καρταγένη, και συνέλαβεν αυτόν και
arina Movit ; Cartliagineinque veniens , ipsum αποκλείσας και αυτόν εν οίκω μετά της γυναικός αυ
cum uxore . Tilerisque compreliensum incarcera . του και των τέκνων αυτού, φονεύσας και τους συγ
vit ; prioribus interim regni de niedio sullalis . κλητικούς. Και έπεμψεν ο αυτός Γελίμερ δια του
Dinle Geliner Justinianoimperatori, per legalum ιδίου πρεσβευτού δώρα τη βασιλεί Ιουστινιανώ και
Suun, munera miltil : de quibus ubi audivisset μηνυθέντων τη βασιλεί Ρωμαίων ήγανάκτησε κατ'
iperator, eis offensus est Gilderici scilicet Afro- αυτών ένεκεν του ρηγός των "Αφρων: ήν γάρ μαθών
run regis causa ( le tyrannile enim in illum agi- την γενομένην τυραννίδα κατά Γιλδερίχου και απ
lala jamjam rescieral) : legalum vero omni cum έλυσεν αυτούς μεθ' ύβρεως ( 7) πολλής. Και εκπέμψας
opprobrio 460 dimisit. Quin el magistrianum μαγιστριανόνεν- Ρώμη προς τον πήγα[198]'Αθαλάρι
quoque Romam misit , qui regem Athalaricum , χον (8), έκγονος του Ουαλε μεριακού 31 , δηλώσας
Alemeriaci filium, moncret ; ne legalos a Gelinere αυτό του μη δέξασθαι πρεσβευτές παρά Γελίμερ 32
VARIÆ LECTIONES.
43 'Ελεσβόας. Έλεσσαάς. Νonnesus Pholii col. 5, Theoplines p. 14 D. * και. Ιmo δε. 45 αυτόν Ch.,
αυτών ( x. 66 Θευδερίχου el infra Θευδε ρίγος , Ox. Γιλδερίχου ι Γιλδεοίχος Ch. 47 Λεπτωμά. Leptin
magno dicit : οπίι ( λ, 48 Σαβαθά. Σαθαρά Procopo el Piolemeo . V . interpretes Antoni p. 61
ε ). Vessel. 6) Βυζάκιν Ch., Β .ζακιν Ox . 50 κατά Ox . σε αποκλείσαντες Ox ., αποκλείσας Ch. 82 0υαλε
μεριακού scripsi repelitis proximis litteris . V . p. 64 C . 'Aλεμεριακου Ox. 53 Γελίμερ. Γελίμαρ Ox.
ED. CUILMEIDI NOTÆ .
(2) ο βασιλεύς Ινδών Ελεσβόας. Supra "Ανδας Ο γόντες από προσώπου Ιησού του ληστου υιού
vocalur rex iste Auximitarum . Naun. Nos sumiis qui fugimus a facie Jesi prædo
(5 ) Και εκπορθήσαι πάσαν, etc. 'Ασύντακτα sunt his filii Nave. F . Procop. de Ireli, Vaudal. lib. .
ista. Forte scribendum, εκπορθoύντα. ( 6) Λεπτωμά, και Σαβαθά, και το Βεζάκιν. Scrilid
(4) Κατεπέμφθη δέησις παρά Θευδερίχου. Scri B :Sadov, ex Procopio , De Justin . ædif. lib . vi, ubi
bendum loco :you , uti ex sequentibus palet : vel etiam Aetitilayudv, et 82620piv inter Africæ urbes
potius Dôcpiyou , uli Procopius habet, De bell. recenset ; quas easdem esse pulo cui nostri de
Vandal. lib . 1. πτωμα el Σαβαθά.
( 5) Και πόλεμον των Μαυρουσίων κατά τών (7 ) Και απέλυσεν αυτούς μεθ' ύβρεως. Forte le
"Aypov suubalóvtwy . Quos auctor Afros vocal, gendum , autėv, ut legato, qui unicus erat, aplius
Vandali sunt ; qui Alicam boc tempore in pole. conveniat,
stale sua habuerunt. Maurusii vero , qui et Mauri (8 ) Icos tėv nya 'Alaiá olyov . Procopius bunc
dicti sull, orlum duxerunt a Plicnicibus illis , qui, vocal 'Ataloolyov. Erat hic Theuderici (quem ali
Israelitico Pilestinam invadente , sedibus propriis cior noster supra Valemeriacum bic Alemeriacaili,
relictis, in Africam se conlilierunt ; ubi arce con - nescio qua causa , vocal), ex Amalasuentba lilia
structa columnas duas erexerunt, quibus lingua nepos.
Phænicia llæc inscripserul, 'lleis į spev oi que
 13 CHRONOGRAPHIA. - LIB . XVIII. 67 !
εκπεμπομένους προς αυτόν, μήτε δε την ονομασίαν A missos omnino exciperet ; sed nec regen eum , ut
αυτού εις ρήγα, διότι εστι τύραννος. Και δεξάμενος qui tyrannus esset appellaret. Cui etiam Atlhalari
τα εκπεμφθέντα γράμματα παρά του βασιλέως και clius, acceptis ejus litteris et perlectis , ηuorem
στοιχήσας, ουκ εδέξατο πρεσβευτάς παρά Γελίμερ gessit ; nec Gelinieris Afri legalos excipere digna
του "Αφρου. tus est.
Εν αυτώ δε τω χρόνω και αυτός βασιλεύς αγωνίσα- iisdem temporibus imperator Persas terra nma
σθαι βουλόμενος κατά Περσών διά γης τε και θα - rique bello aggressurus , exercitum anisit , qui res
λάσσης, εκπέμπει στράτευμα του φυλάξαι ατάραχον interimimperii ubique prestarelintegras.
την πολιτείαν Ρωμαίων.
Το δε αυτώ χρόνω δέησις κατεπέμφθη 'Εφραίμίω Εodem tempore, qui supererant in bello capto
πατριάρχη παρά των απομεινάντων εν αιχμαλωσία rum ab Alamunlaro Saraceno , supplices all
υπό'Αλαμουνδάρου Σαρακηνού, ώς πικραίς τιμωρίαις Ephremium patriarclian refereliant ; pole in
αυτών, φοβούμενος μήπως και προδοσία εξ αυτών rum enim nonnullis capita, cavens sibi 2 prodi
γένηται. Και τινες προσπεσόντες αυτό παρεκάλεσαν tionibus amputavernt. Celeri precidentes ci all
ολίγων ημερών ένδοσιν γενέσθαι αυτούς προς το Β pedes, paucorum dierum inlucias sibi dri pete
πέμψαι 8% δέησιν εν τη Ρωμαίων πολιτεία του εκ- bant, interim dum ad Romanos suos illere po
πεμφθήναιχρήματα είς ανάρρυσιν αυτών. Και ταύτα 1erant , qui pecunias sibi redimendis impetralum
ακούσας 'Αλαμουνδαρος, χαίρων, φησί, παρεκλήθη • jrent . Exoratus Alamundlarus ( ut cui isla Salis
και δεδωκώς προθεσμίαν ημερών εξήκοντα , αντι - ariilerent ) , licentiam illis in LX dies conces
φωνήσαντος υπέρ αυτών Ταϊζάνου του αρχιφύλου sit , expromissorem pro eis se prestante Taizane,
Σαρακηνών, και της δεήσεως εκπεμφθείσης, αν- Saracenorum archiploylo. Libellus itaque supplex
εγνώσθη εν 'Αντιοχεία, και μετά δακρύων πάντες εις Antiochiam delatus , ubi coram populo perlectus
τα λεγόμενα γαζοφυλάκια εν εκάστη [199] εκκλησία est, illacrymantes omnes , pro re quisque sua ,
καθ' 8 ημπόρει τις μεταδίδου. Εν οίς πρώτος κατα- singulas per ecclesias , in Gazophylacia stipem
νυχθεός ο πατριάρχης συν τους κληρικούς και τοις conjecerunt . Preilbat 461 aliis , misertus eorum,
άρχουσιν εξ οικείας, προαιρέσεως μετέδωκαν. Και patriarcha; qui cum clero suo, magistratiliusque ,
αναγνωσθείσης της δεήσεως της παρά τών αιχμ- pecunias libera manu imperlivit. Quinelim ubi
αλώτων πεμφθείσης, ήτησε 35 πάς ο δήμος του αχθήναι captivorumlibellum suppliceim lectum audivisset
πάνδημον και του πανδή μου αχθέντος και τάπητος • populus Antiochenus, singulis id efflagilantibus ;
απλωθέντος , έκαστος καθ' δημπόρει έρριπτεν εν τω publicus populi universi conventius indictus est :
τάπητι . Και συναχθέντων πάντων και εκπεμφθέντων ad diem itaque constitutum tapele explicato , Sym
άνερούσθησαν οι αιχμάλωτοι. bolum suum quisque pro facultatum suarum ra
lione porrigebal. Collectis demum pecuniis, et
Alamundaro transmissis , caplivi liberali sunt.
Το δε αυτώ χρόνω κατεπέμφθη ο μάγιστρος Έρ- Εodem tempore missus est in Orientem IHermo
μογένης εν τοϊς Ανατολικοίς μέρεσιν ένεκεν του genes magister, belli Persici curam susceplurus.
Περσικού πολέμου · ήν γάρ ο βασιλεύς Ρωμαίων Quippe imperatori nuntialum fuerat , Exaralli ,
μαθών ότι στρατηλάτης Περσών Εξαράθ ονόματι Persarum ducem, Persica manu simul et vexillo
μετά Περσικής βοηθείας, έχων μεθ' εαυτού και βάν- regio instructum, Romanas invasisse ditiones.
δον βασιλικός (9), ώρμησεν επί τα Ρωμαϊκά. Και Quin et Alamundarus, Saracenorum regulus, co
'Αλαμουνδαρος δε , βασιλίσκος Σαρακηνών , μετά piis quamplurimis instruclus , Circesium prae
πολλής ενόπλου βοηθείας και διά του Κιρκησίου 56 1ergressus, Callinicum ad usque , Osdroine urbem
ελθών (10) ανεφάνη εις Καλλίνικον , πόλιν της pervenerat.
'Οσδρoηνής 57. D
Και γνούς ταύτα Βελισάριος ο στρατηλάτης, Certior autem de his factus Βelisarius , octo
απελθών εις συμμαχίαν (11 ) τών δουκών μετά χι- cum millilbus arinatorum ducibus in suppetias
λιάδων οκτώ, εν οίς ευρέθη και 'Αρέθας ο φύλαρχος exit : quos inter Aretliss fuit phylarchus; cujus in
μετά χιλιάδων πέντε .[200] Ορμήσαντες δε οι Πέρ- exercitu quinque millia ηunierabantur. Egressi vero
σαι μετά των ιδίων Σαρακηνών νυκτός κατεσκήνω- cum Saracenissuis per noclem Perse , juxta Gib
VARIÆ LECTIONES.
5» πέμψαι. πέμψας Ox. 55 ήτησε Ch., αίτησε Ox. 56 Κιρκησίου . Κιρκισίου Ox. 37 Οσδρoηνής.
'Οσδροΐνης Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
( 9) "Έχων μεθ' εαυτού και βάνδον βασιλικόν. nitissimum, in extremis finilus , altera Fupliratis
Bávõov vexilluin esl, ut erudili ubique nos mo parte sitim .
nent. (11) 'Απελθών εις συμμαχίαν. Forte legendlun,
(30) Διά του Κιρκισίου ελθών. Κιρκισίον, Scribit απήλθεν ε. σ. : Sensus enim aliter imperfeclus
Procopius : erat alilcm castellum Romanorum inii esi.
675 JOANNIS MALALE
Dulcrum castellum, quod luviolus praeterluebat, A σαν πλησίον του κάστρου Γαββουλών, έχουν παρακεί.
castra posuerunt ; fossatoque ibi facto, murices μενον (12) και μικρον ποταμόν , και ποιήσαντες εκεί
ferreos undique ad Oram ejus, magno satis inter- φοσσάτον εσκόρπισαν πέριξ του φοσσάτου τριβόλους
vallo, dispergebant , unico Ioco , per quem exi- σιδηρους (15 ) επί πολύ διάστημα, μίαν εαυτούς
rent 462 ipsi, vacuo relicio. Interim a tergo εάσαντες είσοδον. Και ελθόντος όπισθεν αυτών Σου.
superveniens illis Sunica lux , TV millibus arma• νίκα του δουκός μετά χιλιάδων τεσσάρων, και ενος.
torum stipatus , in Ρersas quosdam incidit , quί κώς τινας εκτων Περσών και Σαρακηνών πραιδεύο
villas circumjacentes depredabantur : quos inse· τας τα παρακείμενα χωρία, και καταδιώξας, εφό.
cutus , eorum nonnullis occisioni traditis , ab aliis νευσεν εξ αυτών ολίγους, συλλαβόμενος και τινας εξ
quos compreliendi jussit , consilia Persarum ex• αυτών· ούστινας εξετάσας 38 έμαθε περί των βεβου
plorala babuit. λευμένων.
Romanorum autein militum magister , Hiera. Ο δε μάγιστρος Ρωμαίων καταλαβών την Ιερά
polim veniens , edoclusque Persas intra Romania πολιν , και μαθών ότι εις τα Ρωμαϊκά έσκήνωσαν
fines castra posuisse; IV μillibus nmilitum stipa- οι Πέρσαι,εξελθών προς [2014] Βελισάριον(13) πλησίον
tus, urbem Barbasissum ad Βelisarium accessit; όντα των Περσών μετά Στεφάνου και "Αγκαλ εξάρχων
qui ili una cum Stepliano et Apscal exarchis et " και Σίμμα του δουκός μετά χιλιάδων τεσσάρων,επί
Simma duce , non procul a Persis , consederat . Βαρβαισισσόν την πόλιν 59. και αγανακτήσαντος
Quiuetiam magister, Βelisario ( qui Sunice, quod Βελισαρίου κατά Σουνίκα, διότι αυθεντήσας επήλθε
Persas injussus adort us fuisset irascellatur ), in τω Περσικό στρατό, και φθάσαντος του μαγίστρου
causa fuit , ut in gratiam cun co redirel ; Persas εποίησεν αυτούς γενέσθαι φίλους , προτρεψάμενος
simul Oines aggredi hortatus. Celerium Persae ορμήσαι κατά Περσών. Και μεσολαβηθέντων των
jam Saracenis suis vicum inter, quem Beselatlion Περσών συν τοις Σαρακηνούς επί την κώμην την
vocant et Batras , quoque circumjacent urlies , λεγομένην Βεσελαθών, και Βατνών, και των πέριξ
niedii a Romanis occupati, machinis, quas fulbri- πόλεων, και ποιήσαντες οι Πέρσαι διά ξύλων μηχα
carunt sibi , Tigneis, perfosses Gablbulorum miros νήματα και διορύξαντες έστρεψαν το τείχος Γαββου-
everterunt : tum vero irrumpentes , obvios ibί λών, και εισελθόντες όσους ηύρον εφόνευσαν, επαρόν
quosque interfecerunt , vel captivos habuerunt. τες 60 και αιχμαλώτους . Και άλλους δε τόπους παρ
Οuin et ex subito factis incursionibus, Ioa etiam έλαβον ποιήσαντες αιφνιδίους καταδρομάς .
alia occuparunt.
His auditis, Antioclienses in maritimam Syrian , οι δε ' Αντιοχείς ακούσαντες τα γενόμενα, έφυγον
se recipiebant. Duces 463 interim Rowani suos επί την παραλoν της Συρίας. Των δε στρατηγών
hortantur, in preliu se parent : ut qui, per 'Ρωμαίων δηλωσάντων εαυτοίς του ετοίμως έχειν
nuntios a Persis miss0s, eos quoque pugna aleam συγκρούσαι μετ' αυτών· ήν γάρ δηλωθέν εκ των
tenlaluros intellexissent. Ceterum Perse, abdu- Περσών του συναφθήναι τον πόλεμον , και παραλα
cta Secum praeda onli , noctu fugano capesSint. βόντες πάσαν την πραΐδαν , νυκτός έφυγον και
Que Βelisarius et exarchi Romanorum ubi rescie- μαθών ταύτα Βελισάριος και οι εξαρχοι Ρωμαίων,
runt, insecuti praeterverterunt e0s. Conversi itaque επιδιώξαντες κατέλαβον αυτούς και στραφέντες
Perse restiterunt; copiisque in ordinem coactis, 2021 οι Πέρσαι έστησαν , και τάξαντες εαυτούς
adulteriorem Euphratis ripamjuxta limiles , ca- έσκήνωσαν επί το λίμιτον πέραν του Ευφράτου βου
stra posuerunt , que all bellum referebant consilia λευόμενοι. Ομοίως δε και οι έξαρχοι Ρωμαίων στρα
initari . Consimiliter etiam Romani duces, exer- τολογήσαντες έστησαν κατέναντι των Περσών, κατά
citum suumrecolligentes , Persis in opposito stele- νώτου εαυτών τάξαντες τον Ευφράτην, Βελισαρίου
runt, ordinalis ita agninibus, ut a tergo Eupirate επιτρέψαντος τα πλοία παρά τις όχθες του ποταμού
VARIÆ LECTIONES.
58 εξετάσας Ch., εξαιτάσας Ox. 86 Βαρβαισισσόν την πόλιν. Του Βαρβαλισσου φρουρίου in hisce par:
tibus meminit Procopius, De bell. Pers. lib . II, et de Justin . Ædilic. lib , 11. Forte boc castellum nem
sit cum auctoris nostri Βαρβαισισσώ urbecula. » Ch. 60 επάροντες Ox . Vid. ad Chron. p. 595 D.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(12) "Έχον παρακείμενον. Scr. έχοντος . τριγώνου σχήμα
D εργάζονται τας αυτών ευθείας πανταχο
(13) Πέριξ του φοσσάτου τριβόλους σιδηρους. De και αυτούς εις την γην όπου παρατX
Fossato Supra diximus , ad lib. XII . Trilbolus vero δίπτουσι. Ταύτη τε των σκολόπων οι μεν τρε ; "
« ral machina quaedam figure triangularis , ex qua- το έδαφος ισχυρότατα εστήκασι πάντες, δδε λεί
lilor aculis clavis ſerreis constans, ila compositis, μενος ανέχων μόνος, εμπόδιον ανδράσι τε και επί
lil quacunque projicerelur, ereciam semper cus εσαεί γίγνεται. Οσάκις δε τις τούτον δή κυλίνος
pideo unam habere!, atque hoc modoimpedimento τον τρίβολον, ο μέν τέως εκ των σκολότων
erat tum peditum , tum equitum incursionibus. του αερος όρθιον κληρωσάμενος χώραν, ές το
Horum descriptionem accuralam habemus apud έστηκεν · άλλος δε αντ' αυτού γιγνόμενος αγώ,
Procopίum. Gotlic. lib. 10 , his verbis : οι δε έπιέναι βουλομένοις εμπόδιον εστιν.
τρίβολοι τοιοίδε εισίν σκολόπων τεττάρων ισομή - (14) Εξελθών προς Βελισάριον . Forte leg
κων μάλιστα τα όπισθε προς άλληλα έναρμοσάμενοι εξήλθον.
 CHRONOGRAPHIA. – LIB. XVII. 678
εστάναι. Εις δε το κατά μεσημβρίαν μέρος έσκήνωσεν Α reliclo ( cujus ad ripas navigiorum stationerm
"Αρέθας μετά Δωροθέου και Μάμαντος ,εξάρχων Ισαύ- Βelisarius constituerat ), meridiem versus Arethas
ρων» εις δε το αρκτιμον Σουνίκας και Σίμμας έχοντες cum Dorollies et Mamanle , ducilluslsaris , castra
στρατόν. Και τη ιθ' του Απριλλίου εν αγίω Σαββάτο poneret ; a septentrione vero Sunicas et Simnas
του Πάσχα εγένετο η συμβολή του πολέμου . “Ορμη- Slum ducerent exercitum. Sabbato autem Sancto
σάντων γάρ των Περσών κατά Σουνίκα και Σίμμα, Paschali, quod in Aprilis ΑΙx incidit , acies invicem
και αντιστάντων 61 Ρωμαίων, δόλω δέδωκαν 62 ο Comimiliebantur. Persis igitur in Sunican ci Sim
Πέρσαι νώτα επί τους ιδίους εαυτών. Και υφ' εν mam irruentibus, Romani ubi restitissent, Perse,
γενόμενοι Πέρσαι, προσεσχηκότες ότι Ρωμαίοι κατά per dolumterga dantes, ad suosrecesserunt. Tum
νώτου έχουσι τον Ευφράτην, ορμήσαντες συν τοις vero in unum redacti ubi advertissent Romanos
Σαρακηνοίς συνέκρουσαν τον πόλεμον, και πολλών Eupliratein a tergo habere, Saracenis suis irruen
πεσόντων εξ αμφοτέρων των μερών, εν οίς έπεσον 1es, manus rursun conseruerunt , pluribus utrin
από μέν Περσών 'Ανδράζης, χιλίαρχος, και Νααμάν, φue prelio cadentibus : ex quibus erant a Persis
υιός 'Αλαμουνδάρου, εκ δε Ρωμαίων Σαρακηνών Andrazes cliliarclus, Naaman , Alamandari filius ;
ελήφθη " Αβρος ονόματι δούξ · και Στεφανάκιος δε a Romanis vero Saracenis dux Alarus captus est,
πληγείς έπεσε . Της γάρ άμιξίας 63 γενομένης (15), B Steplanacius 464 vero ex vulnere cecidit , Cete
ο "Αγκαλ εις μέσον[203] Περσών ορμήσας, και του rum Αpscal, exercitibus mistim pugnantibus , in
ίππου αυτού πατήσαντος λείψανον, εις μέσον αυτών Persarum medium delatus, equo suo callaver
απώλετο : οι δε Φρύγες έωρακότες τον έξαρχον υfentlenle deluribatus, in mediis hostibus periit.
εαυτών πεσόντα και το βάνδον αυτού υπό Περσών Phryges autem, ducis sui «casum spectantes, ve.
συλληφθέντα εις φυγήν ετράπησαν, συν αυτοίς δε xillumque ejus a Persis ablatum, in fugam ipsi
και οι Σαρακηνοί Ρωμαίων. " Αλλοι δε επέμειναν unaque Saraceni Romani Sese dederunt : celeri
συν ' Αρέθα μαχόμενοι. Υπέλαβον δέ τινες ότι κατά cum Arellia consistentes pugnarunt. Saracenorum
προδοσίαν των φυλάρχων αυτών δέδωκαν νώτα (16) vero plurimi quod in fugam se dederint, playlar
φανεροί των Σαρακηνών. "Ίσαυροι δε πλησίον αυτών cliorum suorum proditionibus deberi id, nonnulli
εστώτες και ειδότες και τους Σαρακηνούς φεύγοντας, Suspicali sunt. Qui autemillis proxime astilerunt,
έρριψαν εαυτούς εν τη Ευφράτη, νομίζοντες περαν. Isauri, Saracenos videntes in fugan conversos ,
Βελισάριος δε έωρακώς το γενόμενον , λαβών μεθ' in Euphratem se conjecerunt , tranandi spe freli.
εαυτού το ίδιον βάνδον ανήλθεν εν πλοίο και περά. Ηec vero ubi vidit Βelisarius, arrepto vexillo suo,
σας τον Ευφράτην ηλθεν εις Καλλίνικον. Συνηκολού- , navem conscendit; trajectoque lumine, Callini
θησε δε αυτό και ο στρατός αυτού και οι μεν εις cum accessit. Ηanc secutus exercitus ejus ; quo
πλοία εμβάντες, οι δε μετά των ίππων εκκολυμβή- rum nonnullis intempestive in navigiairruentibus,
σαι βουλόμενοι, επλήρωσαν τον ποταμών λειψάνων. aliis vero equorum ope flannel Irajicere frustra
Σουνίκας δε και Σίμμας επέμειναν μετά Περσών tentantibus, Euplirales cadaveribus impletus est .
μαχόμενοι και οι δύο έξαρχοι επιμείναντες 65 μετά Interim Sunicas ei Simmas, exarclii , Persis oppu
του περιλειφθέντος στρατού αποβάντες των ίππων gnandis non deslilerunt : quin equis etiam desi
πεζινήν μάχην εμάχοντο γενναίως , και τακτικώς lientes, exercituίque superstiti sese immiscentes ;
χρησάμενοι πολλούς απώλεσαν εκ των Περσών. Ου pedes ulerque fortiter dimicarunt : againibusque
συνεχώρησαν δε αύτοϊς (204] καταδιώξαι τους φεύ- perite ordinatis , complures Persarum disperdide
γοντας, αλλά και μεσολαβήσαντες τρείς εκ των runt , nec eos Romanos fugientes ulterius insequi
εξάρχων δύο μεν εφόνευσαν, ένα δε ζωντα συνέλαβον siverunt. Quinimo tres ipsorum quoque duces
τα ονόματι Αμερδαχ, άνδρα πολεμικών , της δεξιάς: intercipientes , duos eorum interfecerunt; tertiu
αυτού αγκώνος τμηθείσης υπό Σουνίκα. Και επ- vero, virum bellicosissimum, Ameridaclini nomine ,
έμειναν μαχόμενοι μετά του ιδίου στρατού και επι- cui dextram cubito tenus praecideral Sunicas,
λαβομένης εσπέρας, των Περσών διωχθέντων επί D vivum comprehenderunt. Exarchi autem E65
μίλια δύο, οι έξαρχοι Ρωμαίων συν το στρατό Romani cuum exercitu suo dimicantes perstiterunt ;
εισήλθον εις Καλλίνικον πόλιν . Και το εξής ημέρα, Persarum vestigiis insistentes ad milliaria duo :
ηλίου ανατείλαντος, εξήλθον από Καλλινίκου πόλεως, verum ingruente denuo vespera, Callinicum ur
περάσαντες τον Ευφράτην μετά του ιδίου στρατού bem concesserunt . Luce allen proxima, solis sil,
και των πολιτών και έσκύλευσαν τα λείψανα των ortum cum exercito civilbusque, ex urbe egressi
Περσών. Και μαθών πάντα τα γενόμενα εν τω πο- sunt; Fuplirateque trajecto, cadaveribus Persaru
VARIAE LECTIONES.
61 άνθιστάντων Ox. 62 δέδωκαν. V. p. seq. ν. 7, supra p. 538 Ε. 63 άμιξίας. Redit vocabulum p. 78 Ε.
64 ειδότες. Ιno ιδόντες. 68 επιμείναντες Ch., επε μείναντες Ox .
ED . CHILMEADI NOTÆ ,
(13) Της γάρ άμιξίας γενομένης. Forte scriben- αναμιξία , quod Commisionem, sive Confusionen
dum à plesias. Legimus enim aup.iyo., pro åvá ueyo , social, formari potest.
el αμμίξας pro αναμίξας : atque hinc αμμιξία, pro (15) Δέδωκαν νώτα. Scr. έδωκαν.
679 JOANNIS MALALE 68)
exuvias detraxerunt. Αt vero nmagister, belli eventu Α λέμε ο μάγιστρος, εδήλωσε τη βασιλεί Ρωμαίων.
audito, imperatorem de eo per litteras certiorem Kαι εντυχών τοίς γράμμασιν ο βασιλεύς Ιουστι
Γecit. Justinianus autem imperator, litteris acce- νιανός , κελεύσας διά γραμμάτων Τζίττα (17) τώ
plis perlectis que, Tzite, presenlis militie magi - στρατηλάτη πραισέντου , εν 'Αρμενία διάγoντι, κα.
stro, in Armenia legenli, per litteras imperat ,in ταλαβείν την Ανατολήν προς συμμαχίαν·όστις 1ζ...
Orientem profectus, belli se socium ul adjungeret : τας και παρέλαβε. Παρελθών δε διά των Αρμενίων
qui el regiones Persicas occupavit ; Arnicuisque ορέων εισήλθεν εις Σαμόσατα · εκελεύσθη δε και
nontilus Superitis , nlS osala pervenit. Quin- Κωνσταντίολος καταλαβείν τήν 'Ανατολήν, γνωνα!
etiamimperator (Constantiolumexpedivit in Orien- την αλήθειαν του πολέμου. Και καταλαβόντος αυτού
tem; qui rerum in beilo gestarum seriem certius 'Αντιόχειαν, εξώρμησε προς τους εξάρχους Ρω
exploraret. Πic itaque Antioclaimveniens, Romano- μαίων , οφείλων την πάσαν [205] αλήθειαν μα- :
rum exarchos versus inde ducit iler ; rem omnem Oeiv.
uti gesia fuerit, pro veritate ejus investigalurus.
Eole tempore Julianus, praetorio prefectus, Εν αυτώ δε τω καιρώ διεδέχθη Ιουλιανός,έπαρ.
dignitale sua exulus est : el Joannes Cappadox in yoς πραιτωρίων, και εγένετο αντ' αυτού Ιωάννηςο
lucum cjus sullectus. * Καππάδος.
Ceterum Ρersarum duces, copiis Persicis et Έγνώσθη δε Ρωμαίοις ότι έξαρχοι Περσών μετά
Saracenicis instructi, Oslroenan invaserunt ; ca- Περσικής βοηθείας και Σαρακηνών ήλθαν επί την
stelloque ilbi Albgersato ( quod exstruxeral olim 'Οσδρoηνών66, φοσσεύσαντες το κάστρον το λεγόμενον
Aligaris , Oslroenorum urbis Ioparclia , muroque 'Αβγερσάτον, το κτισθέν υπό 'Αβγάρου, τοπάρχου
ciuxeral Jalericio ), incubautes fossatm duxerunt. της Οσδρoηνών πόλεως · είχε δε παλαιόν τείχος
Qui autemintra castellumn ageliant , telis desuper πλίνθινον. Οι δέ ένδοθεν φύλακες βελεσι κατατοξεύ
466 emissis ,mille Persarum neci dederunt : spio σαντες έθανάτωσαν εκ των Περσών άνδραςχιλίους:
culis vero de un deficientibus, fun.lis usi, vel και απορήσαντες βελών, σφενδόναις χρησάμενο: τηλ.
sic etiam bene ultos Confecerunt. In angustias λούς εξ αυτών έθανάτωσαν. " Οθεν οι Πέρσαι στενού.
igitur Perse redacti , Varias capessimt machinas ; μενοι και διαφόρους χρησάμενοι μηχαναίς, ορύξαντες
sullosSoue latericio Castri muro, jamjun subin - το πλίνθινον τείχος του κάστρου υπεισήρχοντο .
trituri erant. Reseiscenles autem qui de muro Γνόντες δε οι εκ του τείχους της γενομένην υπό
fuerunt Barbarorum cuniculos, de muro descen- Βαρβάρων διορυγήν [ino διωρυγήν, sic infra],κατ
dunt ; Persasque, subus irrepenles, gladiis confi- α ελθόντες εκ του τείχους τους υπεισερχομένους Πέρ
ciunt. Quod Ρerse videntes, arrepta occasione, σας ξίφεσι κατανήλισκον. Και γνόντες οι Πέρσαι,
interim dun) Romani sulfossionibus tutanlis toli εν τώ ασχολείσθαι τους στρατιώτας Ρωμαίων εις
incumbebant, Scalis allilitis nurum per nocter τήν διορυγήν λαβόντες σκάλας προσέγγισαν το
aggressi sunt Ingressique Castrum occupirunt, con • τείνει νυκτός και εισελθόντες παρέλαβον το κά
clis e meilio sullalis prater picos, qui evalenles, στρου 68 και πάντας άνεϊλον τινές δε εκφυγείν δυ
que acciderunt enarrabant. Tum Vero Pers , re- νηθέντες απήγγειλαν τα γενόμενα • κακείθεν οι
cedentes illinc regiones suas repetierunt. Πέρσαι εξορμήσαντες ανεχώρησαν εις τα Περ
σικά .
Dehorum autem omnium veritate Constantiolus (206] Και μαθών Κωνσταντίολος τα συμβάντα
a magistro celerisque ducibus edoctus, ad By- παρά του μαγίστρου και των λοιπών εξάρχων εξόρ
zantium redlux, imperatori nuntiavit. Imperator μησεν εν Βυζαντίω, και ανήγαγε τα συμβάντα το
autem de rebus priore prelio gestis a Constantiolo βασιλεϊ. 'Ακηκοός δε παρά Κωνσταντιόλου τα περί
certior reldilus, Βelisarium magistralu abdicavit ; της συμβολής του πολέμου, διεδέξατο μέν Βελισάριον
Mindunquein ejus locum stuffectum, militum in της στρατηλασίας, προαγαγών δέ Μούνδον εποίησεν
Oriente magistrτη designavit. Mense autem Junio, D αυτόν στρατηλάτην Ανατολής. Το δε Ιουνίω μην
duces Romani dum ad belli Persici prosecutionem των στρατηλατων Ρωμαίων κατά Περσών ευτρεπι
sese pararent, Saracenormregulus Alanunlarus ζομένων, 'Αλαμουνδαρος και των Σαρακηνών βασι ΛΗ

per literis ab eis postulavit, ut ad se nmilleretur λίσκος γράψας Ρωμαίοις διά Σέργιόν τινα διακον
Sergius quidam, diaconus, per quem pacis condi - ώστε πεμφθήναι αυτόν προς αυτόν, ένα δι' αυτόν
tionesimperatori nuntiaret. Expeditus 67itaque μηνύση τη βασιλεί Ρωμαίων πάκτα ειρήνης.
Sergius Romano imper: lori literas all Alamundaro Σεργίου καταπεμφθέντος προς τον βασιλέα Ιω"
tradidit ; quilusimperator acceplis, all inceptosuo μαίων μετά και των γραμμάτων των υπό Αλα !
de Persis aggrediendis nililo desistelbat minus. δάρου πεμφθέντων, και εντυχών τοις γράμμα
Quin Rufino quoque, quem legatum in Persitlem αυτός βασιλεύς, ουκ επαύσατο επιστρατεύειν ... "
VARIAE LECTIONES .
08 'Οσορού ήν Ox. et inox 'Οσδροϊνών. 67 υπεισήρχοντο Ch., υπεισέρχοντο Ox. 68 καστρόν
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(17) Κελεύσας δια γραμμάτων Τζίστα. Forte scribendunι εκέλευσε.
 681 CHRONOGRAPIITA . – LIB . XVIII. , C89
Περσών. Και τέμψας Ρουφίνον εν Περσίδι πρε- A miserat, per litteras innuelbat , concordiam efficere
σβευτήν, γράψας αυτή του αγαπήσαι φιλίαν : τιμή sluderel : Gloriosun ( dicers ) hoc est et laudle
γάρ έστι και δόξα ποιήσαι τάς δύο πολιτείας εν dignum, si relius publicis duabus pacem prestare
ειρήνη διάγειν · ει δε μή τούτο ποιήσει, την Περ- poleris. Sin Ihoc aversalbitur Pers , in regiones
σικήν γην δι'εμαυτού καταλήψομαι. ejus ipse descendam .
* Έν ταυτώ δε κατεπέμφθη και Σέργιος διάκονος Porro Sergis etiam diaconus, eodem tempore
προς 'Αλαμουνδαρον βασιλέα μετά δώρων βασιλικών. Al nmundro missus , nunera eiiuperatoria delulil :
'Εν αυτό δε τω χρόνω κατεπέμφθησαν δώρα παρά quo tempore etiam operator Romanorum regi
του βασιλέως Ρωμαίων τώ βασιλεί Περσών· όμοίως Persarum, sicut el regins sorori ejus Augusta ,
δε και η Αύγουστα 69 κατέπεμψε τη βασιλίσση Περ- munera transniserint. Ceterun Rufinus et Stra
σών [207], τη ούση αυτού αδελφή. Και καταλαβόντες tegius Edessam venientes adventum suum Condi
- Ρουφίνος και Στρατηγιος την Έδεσηνών πόλιν Ρersarum regi notum fecerunt. Ηic vero eorum
εμήνυσαν Κωάδη, βασιλεϊ Περσών . Και ανεβάλετο admissionem comperendinavit : quippe qui adver
του δέξασθαι αυτούς, ότι ήν πέμψας κατά Ρωμαίων sum Romanos exercitum clanculo expediveral.
λαθραίως 70.
'Εν αυτό δε τω χρόνω και εμπρησμός εγένετο εν 5 Eisdem temporibus incendium Antiochise conti
'Αντιοχεία • τινός γάρ υφάψαντος κηρούς εν τω θεά- gil : in ilheatro enim cereis a quodam accensis, et
τρω, και του κηρου στάξαντος επάνω των ξύλων, alicubi in ligna dcsuper stillantibus, ligna con la-
υφήψαν τα ξύλα (18)· και συνδρομής γενομένης grabant ; sed concurrente statim populo ignis
εσβέσθη. exstinguebalur.
Εν αυτώ δε τω χρόνω κατεπέμφθη εις τα Ανατο- Εodem teinpore in Orientem missus est Dem:Ο
λικά Δημοσθένης, επιφερόμενος και χρήματα ουκ stlienes, vim auri nmagnam apportans, unde sin
ολίγα εις το ευτρεπίσαι κατά πόλιν απόθετα σίτου gulas per urbes repositoria frumento in bellειιιι
ένεκεν της μετά 71 Περσών συμβολής και καταλα . Persicum instrueret . Iter itaque ejus per Audio
Coντος αυτού 'Αντιόχειαν εξηλθεν επί την Οσδροη- chiam instituens, Osdroenam pervenit.
νήν 71.
Κατεπέμφθησαν δε Σάκραι εν ταις πόλεσιν, ώστε 468 Porro etiam Sacra per urbes emittebantur ,
τους μη κοινωνούντας ταϊς αγίαις Εκκλησίαις έν id exigentes, uti sanctarum Ecclesiarum a comu
εξορίαις καταπέμπεσθαι , ώς προφασιζομένους του nione qui abstinerent exterminarentur ; quippo qui
ονομάζεσθαι την σύνοδον Χαλκηδόνος των εξακοσίων , subtrahebant sese, prelexelles sibi synodumClhalce
τριάκοντα. Και γενομένης ταραχής εν 'Αντιοχεία , ° donensen DCXXX episcoporum, quam nec nominari
ώρμησαν οι δήμοι εν τω επισκοπείο (19) λιθοβο- voluerunt. Obortus inde Antiochise tumultus ,irruti
λούντες και φωνάς υβριστικάς κατακράζοντες. Και pentibus inepiscopium popelli turbis, saxa elian
εξελθόντες οι παραμένοντες εν τω [208] πατριαρχείο Vibrantibus
vibrantibus et convicia evomentibus. Una autem
άμα το κόμητα της Ανατολής, βελεσι και λίθοις exeuntes,cum Orientis comite, quiin patriarclialibus
αντιστάντες 13 πολλούς των στασιαζόντων ανείλον. αdibus cornOrabantur, urbamque telis et saxis
Τα δε πραχθέντα ανηνέχθη τώ βασιλεί · και εκέλευσε impetentes!, seditiosorum quaplurimos e medio
τιμωρηθήναι πολλούς. sustulerunt. Quæ ubi imperatori delala fuerant,
a plurimis sediliosorum pænas exegil.
Εν αυτώ δε τω χρόνω και μήνυσις κατεπέμφθη odern tempore prelii alius Persas inter Ro 12-
παρά Ερμογένους ένεκεν της συμβολήςτου πολέμου n0sque commissi relatio ab Ηermogene [ Constan
"Ρωμαίων τε και Περσών. Στρατηγοί γάρ Περσών tinopolim] omissa est. Persarum enim duces, Sex
καταδραμόντες μετά βοηθείας χιλιάδων εξ, ώς οφεί- armatorum millibus instructi, in minebant, quasi
λοντες παραλαβείν Μαρτυρόπολιν · ήσαν γάρ σκη- Μartyropolim adorturi : castra enim in regione
νιώσαντες εις τα μέρη 'Αμίδης παρά τω λεγομένω 0 Amidensi, juxta Kypliium Πανium, posuerant,
Νυμφίω ποταμώ. Αντικαταστάντες δε Ρωμαίοι Romani itaque in eos moventes , Ρersas prino in
Πέρσαις ουκ εδυνήθησαν τρέψαι αυτούς. Και δευτέ- petu propellere non potuerunt : iterato autem
ραν σύγκρουσιν συμβαλόντες, και τρακτάτω φυγής Congressu, fugamipsi sii ulantes, Ierga dellerunt ;
χρησάμενοι Ρωμαίοι , έδόκουν φεύγειν. Οι δε Πέρσαι quos, tanquam in fugan actos, conferlinι Perse
καταδραμόντες, νομίσαντες αυτούς διώκεσθαι, έλυ- insecuti , ordines suos solvebant. Tum vero con
σαν τα εαυτών τάγματα • στραφέντες δε Ρωμαίοι vertentes sese Romani, duo Persarum rmilia exci
VARIÆ LECTIONES .
69 Αυγούστα Ox. 10 λαθραίων Ox. 11 μετά. κατά Ox. V . all p . 68 Β. 11 Οσδρoϊνήν Ox. 73 αν0.
εστάντες Ox.
ED . CHILMEADI NOTÆ .
(18) Ύφήψαν τα ξύλα. Scr. υφήψαντο, sive tibus πατριαρχείον etiam vocatur ; scilicet quia
υφή ! ατο. episcopus Antiochenus etiam Patriarchæ titulo in .
(15) Εν τω επισκοπείο. Επισκοπείον dictum signitus erat.
esi cpiscopi palatium ; quod in proxime sequen
PATROL. GR. XCVII, 2
C83 JOANNIS MALALE 684
derunt , exarchorum nonnullis etiam manu captis : Α έκοψαν εκ των Περσών χιλιάδας δύο, χειρί λαβόντες
quos, ablatis eorum vexillis, captivos habuerunt. καί τινας εξάρχους αυτών αιχμαλώτους, αφειλάμενοι
Caleri vero qui fugano capessebant, Nymphium εξ αυτών και βάνδα. Τών δε λοιπών εκφευγόντων εκ
fluvium tranaturi, vestigia eorum preuentibuς περαν τον Νυμφίον ποταμόν εν τοίς ρεύμασι του πο
Romanis, fluctibus 469 obruti sunt . Ceterum ταμού απώλoντo διωκόμενοι Ρωμαίοι δε υπέστρεψαν
Romiani Martyropolio victores repelierunt : dux εις Μαρτυρόπολιν. Ο δε δουξ Ρωμαίων συν τοις κτή
autein Romanorum, una cum primoribus vrbis τoρσιν έξελθών έσκύλευσε τα λείψανα των Περσών,
« gressus, spolia cadaveribus deiraxit, exarchis τους εξάρχους αυτών έν φρουρά αποθέμενο!.
Persarumi cristodiæ traditis .
Εodern tempore Dorollieus, militum in Armenia Εν αυτώ δε τω [209] χρόνο και Δωρόθεος και της
magister, bellica Romanorum manu instructus, 'Αρμενίας στρατηλάτης έχων Ρωμαϊκήν χείρα πο
Persas aggressus est : Superiorque factus, Persar - λεμικήν ώρμησε κατά Περσών και περιγενόμενος
menios Persasque devicios pessime tractavit. Sed et απώλεσε Περσαρμενίους και Πέρσας, πικρώς αυτοίς
castella quoque Persarum plurima cepil : in quibus χρησάμενος. Παρέλαβε δε και πολλά καστέλλια Περ
erat unum inunitissimum; ad quod, in monte situan , σικά · εν οίς παρέλαβε καστέλλιον οχυρόν κείμενον
2scensus patebat unicus, et singulari uomini tan - Β επάνω όρους, μίαν οδών έχον μονοπατίου , όθεν κατ
turn perius ; per quem castellani descendebanι ιόντες οι εκείσε υδρεύοντο εκ του παραρρέοντος πο
aquas de lumine prawlerfluente hausturi. Persarum ταμού . Οι δε πραγματευται των Περσών πάντα όσα
quoque mercatores, quicquid mercantes Iucrifece- επεφέροντο εν τη πραγματεία εκείσε απετίθουν, ως
ran: sibi , id oιone in ΙιοC Castello, tanquam in loco ασφαλούς του τόπου όντος . Και μηνυθέν τω αυτώ
onlinitissimo reposuerant. Quod ubi Dorotheo nuntia- Δωροθέα (20) , παρε φάσευσε το κάστρο ( 1) φυλάτ
laIN est, cilstellum obsidione cinxit, ascensu illo των την άνοδον αυτού · και λιμώξαντες οι ένδοθεν
angusto per custodes intercluso. Obsessi itaque Πέρσαι, όρκους πεισθέντες προέδωκαν. Και κατα
Terse inediis exhausti, salutis cautione sub jura εμφθείσης μηνύσεωςυπόΔωροθέου τώ βασιλεί Ιου
1nenti fide illis concessa castellum dederunt. Impe- στινιανω περί των ευρεθέντων εν τω καστελλίω, εξ
rator autem Justinianus, a Dorothea per litteras έπεμψε Νάρσην κουβικουλάριον 7% επί το παραλαβειν
certior factus de repertis in castello thesauris, Nar - τα αποκείμενα εν τω καστελλίω. Και κατελθόντος
seleim cubicularium, qui eos deportandos curaret Νάρσου παρέδωκαν πάντα.
expedivit ; cui advenienti quæcunque in castello re
condebantur tradita sunt omnia .
Duces autem Ρersarum, que acciderant, regi Οι δε έξαρχοι Περσών ανήγαγον τα γενόμενα τη
suo leferebant : φui numeros0 exercitu enisso, du» αυτών 78 βασιλεί· [ 2010] και εκπεμφθέντος πλήθους και
cibusinsuperimperavit, ne Persidem repetereal στρατου Περσικού , ήλθον πλησίον Μαρτυρουπόλεως
470 unquam, isi castellum illud prius recipe - ήν11 γάρ λαβόντες απόκρισιν υπό του αυτών βασι
Yassent. Martyropolim itaque prope accedentes,Io. λέως μή υποστρέψαι εν Περσίδι, έως oύ το αυτό κα
cum appetebant : castelloque incubanles, quod po- στέλλιον αντιπαραλάβωσι. Και επιστάντες του τόπο,
1erant arinis, aut cuniculis, experti sunt, Scalas παρεκάθισαν πολεμούντες και κατορύσσοντες 78 κλί
etiam fabricantes, muroque adhibenles . Quin de- μακάς τε ποιoύντες και τα τείχει επανορθoύντες.
mumquoque turrim excelsam, ex lignis fabricatam, "Υστερον δε πύργον υψηλόν διά ξύλων μηχανησάμε- !
excitabant : sed frustra Liec oιnia ; ex obsessis νου ουδέν ηδυνήθησαν ώφελήσαι' ήν γάρ εκείσε φοσ
enim erat quidan, mechanica etiam artis peritus, σευθείς ανήρ σοφός, όστις αντιμηχανησάμενος ταίς
qui Ρersarum technis contra Technas opponendo, των Περσών επιβουλαίς, ποιήσας έσωθεν υψηλότερον
Turrim excelsioren intus exstruxeral. Interim vero, πύργον, και των Περσών εκ του πύργου έξωθεν μα
duin e turribus utrique suis se invicem impele- χομένων, των δε Ρωμαίων έσωθεν εκ του πύργου
Jant, Perse quidem foris , intus autein Romani , ex και αντιμαχομένων, κίων απελύθη υπό μηχανήματος και
onacliina quadan emissa est columina, que adver- ' πάντα κατέστρεψεν έως εδάφους , και Πέρσας δε πολ
San turritu funditus subvertens, ruina etian Per- λούς συναπώλεσεν."Ως ούν είδον το γεγονός οι λοιποί
sarum quamplurimoς oppressit. Celeri igitur , ubi Πέρσαι, φθειρόμενοι και ακηκοότες ως Ζίττα στρα
« μιod factum est vidissent et viribus etiain ipsi fra- τηλάτου Ρωμαίων κατερχομένου προς βοήθειαν των
«cti; audientes praeterea Zitiam, Ronanorum ducenm , όντων εν τω καστελλίω, ανεχώρησαν οι αυτοί Βέρ
Castellanis suppelias advenire , recesserunt inde σαι, φοβούμενοι μήπως και κυκλευθώσιν. Ακούσας
VARIÆ LECTIONES.
• 74 εξέπεμψεν "Αρσην κουβικουλάριον. « Ita label cod. ms. Forte tamen legendum, εξέπεμψε Νάρσην κ.
Narses enim eunuclius et cubicularius, και των βασιλικών χρημάτων ταμίας, et questor regius erat :
teste Procopio, De bell . Goth. lib. Ι. ν Ch. 18 αυτών. αυτώ Ox. 16 πλήθους Ch., πλήθος Ox. 11 ήν,
pro ήσαν est et p. 56 Β . 18 κατορύσσοντες Ch., κατορύσσαντες Ox .
ED. CHILMEADI NOTE.
(20) Και μηνυθέν τω αυτώ Δωροθέω. Forte scri- (21) Παρεφόσευσε το κάστρο. Scr. παρεφόσο
benduτη και τούτου μηνυθέντος τώ αυτή Δ . σευσε .
 685 CHRONOGRAPHIA. - LIB.XVIII. 686
121] δε ταύτα ο βασιλεύς Ιουστινιανός διεκώλυσε A metuentes sibi ne ab hostibus circundarentur . bo
τους εαυτού πρεσβευτές του εισελθείν εν Περσίδι his autem certior factus Justinianus imperator,Ie
άχρι δευτέρας αυτού μηνύσεως, αλλ' έμειναν εις τα galis suis edixit, nc ante in Persidem proficisceren»
Ρωμαϊκά (22) συν τοις δώρους. lur, quain secundo hoc illis innuerel ipse , sed cum
miuneribus suis intra fines Romanos sese contine .
rent.
- Ο δε αυτός βασιλεύς κατέπεμψεν εν πάσαις ταις Ιdemimperator, in gratiam coram φui in jus vo.
πόλεσι νόμους ένεκεν των δικαζομένων περί των cali sunt, leges que sumptibus in dijudicationes
παρεχομένων δαπανημάτων εν ταις διαγνώσεσιν , litium faciendis, modum prescriberent, Singulas
ομοίως δε και περί των παρεχομένων 19 σπαρτού- imperii per urbes emisit. Consianiliter quoque de
έων (23), θεσπίσας ( u) μηδένα τολμάν λαμβάνειν sportulis solvendis edicto cavit, nequis ultra dirmen.
περαιτέρω της παρ' αυτού τυπωθείσης ποσότητος. sumsuum, legibus sibi praefinitum surnere 471 all-
Εν δε τη 'Αντιοχέων πόλει εν τίτλοις σανίδων επ derel. Edictum vero hoc Antiocheni, Græcis inscri
εγράφη δι’ Ελληνικών γραμμάτων. Εν ταυτώ δε και plum litteris , in tabularum titulos relatum habuer
το θέατρον (24) της πόλεως εχρημάτισε . runt. Eodem etiam tempore urbis theatro nomen
B impositum est.
Τη δε ογδόη του Σεπτεμβρίου μηνός ο βασιλεύς Merisis autem Septembris VIII Coades , Persarum
Περσών Κωάδης , ακηκοώς τα συμβάντα Πέρσαις κακά rex, que Persis suis a Romanis olvenerant , cladi
υπό Ρωμαίων, και αιφνίδιον παρεθείς τα δεξιά μέρη, bus auditis , de repente paralysi dextra corporis
και αγαγών τον δεύτερον αυτού υιόν Χοσδρότην, αν- parte correplus est . Convoca1o itaque ad se Clio
τηγόρευσε βασιλέα , επιθείς αυτό στέφανον τη κορυ sroe, filio suo secundo genito , diadewateque ca
φής και αρρωστήσας ημέρας πέντε και των Περσών piti ejus imposito , regem eumrenuntiavit. Quinto
βασιλεύς Κωάδης τελευτά , ών ενιαυτών πβ' και μη- autem post die guam deculbueral Coades, Persa
νων τριών εβασίλευσε δε έτη μγ' και μήνας δύο. rum rex, diem suum obiit, cuin vixisset annos
LXXXII el menses III, regnasset vero anlios XLIII
mensesque si.
" Οτε δε [212] αναγορεύθη βασιλεύς Περσών Χοσ- Clhosroes vero Persarum res factus, Romanorum
δρόης, εδήλωσε τους πρεσβευταίς Ρωμαίων διά Πέρ- legalos per Magistrianum Ρersam monet, uti in Per
ή σου μαγιστριανού εισελθείν εν τοις Περσικούς και siden venirent , de pace Romanos inter Persasque
ποιήσαι ειρήνης πάντα μεταξύ Ρωμαίων τε και ο ineunda agendi causa. Legati vero Romani, φιο
Περσών των δε πρεσβευτών Ρωμαίων μη ανασχε- rum id arbitrii non erat, pro libitu suo Persidem
θέντων εισελθείν εις τα Περσικά δίχα κελεύσεως βα- petere, Persaruin regi renuntiantes, mandaturn
σιλικής, απολογούμενοι, Ου τολμώμεν τά προς υμάς imperatoris causati sunt. Quod Ρersarum rex ubi
καταφθάσαι, και γνούς ταύτα ο Περσών βασιλεύς, rescierat, imperatoren Justinianum per litteras,
γράψας επιστολήν έπεμψε προς τον βασιλέα Ιουστι- quas magistro Hermogeni deferendas tradidit ,
νιανόν, αιτών επιτραπήναι 80 τους πρεσβευτές Ρω- amicilie plenas, adhortabatur , legalis suis impedi
μαίων εισελθείν εν Περσίδι και πάντα ποιήσαι. Και mento ne esset, quominus in Persidem venirent, pa
γράψας φιλικής επιστολήν ο βασιλεύς Περσών, απ- cis federa percussuri. Quibus litteris acceptis,in
έστειλε διά Ερμογένους μαγίστρου • ήντινα μήνυσιν perator Persarum regi rescripsit , hunc in modum :
δεξάμενος ο βασιλεύς Ρωμαίων αντέγραψεν, Ημείς 472 Legalos nostros ad te venire non permitti
ουκ επιτρέπομεν τοίς ημετέροις πρεσβευταίς προς τηus : nec enim Pergarum regem le agnoscimus.
υμάς καταλαβείν» ούτε γάρ επιστάμεθα σε βασιλέα
Περσών.
Και αυτώ τω χρόνω ο βασιλεύς Περσών τους όντας Per id tempus Persarum rex Manicliseis, per
υπό την αυτού πολιτείαν Μανιχαίους εκέλευσε θρη- D imperium ejus degentibus, hieresium sualm indul
σκεύειν ώς βούλονται. Οι δε μάγοι 81 Περσών, λυπη- gebat : quod non ferentes in eo magi, cum pro
θέντες επί το συμβάντι, βουλευσάμενοι μετά των ceribus regni consilium inierunt, regemimperio
συγκλητικών βουλήθησαν εκβαλείν αυτόν της βασι- sto defurbandi, fratremque in locum ejus suni
VARIÆ LECTIONES.
η οπορτούλλων Ox . επιτραπήσαι Οχ . 81 των Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(22) 'Αλλ' έμειναν εις τα Ρωμαϊκά. Forte scri- dicamus; auctoris nostri oportute erant premium
bendum αλλά μένειν. a clientibus advocalis suis dari solitum .
(25) Περί των παρεχομένων σπορτούλλων. De (24) Τ ' αυτό δε και το θέατρον, etc. Quid lice
sporiulis Romanorum non est quod hic aliquod sibi velini lioc in loco , non video.
HODII NOTÆ .
(u ) Oestigas. Forle designatur Novella 82 , c . 7, ante super re eadem Constitutio , quæ ibid . et in
dnie data est aliquot annis post tempus ab auctore Institut. I. jv, til. 6 , § 24, memorallir , sed quia
designalum , videl. Apione Cos. Cælerum et alia fuit jam deperdita .
 JOANNIS MALALE 68
cirls : hoc uli intellexisset Ρersarum rex, fratri Aλείας και ποιήσαι αντ' αυτού τον αδελφόν αυτού και
Sto caput amputavit ; et magis etiam, quique sce- γνούς ταύτα ο βασιλεύς Περσών, τον μεν αδελφών
Ieris conscii fuerunt procerilus neci traditis,in- αυτού απεκεφάλισε, συγκλητικούς δε και μάγου,
ducias per tres tenses imperatori Romano per φονεύσας γράφει το βασιλεί Ρωμαίων επιστολή,
litter:1s ultro concessit . In perator vero magistro περιέχουσαν τριών μηνών ένδοσιν πολέμου. Και αν..
Tescribens jussit, obsidibus invicem datis accepis- έγραψεν [213] ο Ρωμαίων βασιλεύς τω μαγίστρωτου
ne, triun meinsium inducias acciperent. Quin δέξασθαι την των τριών μηνών ένδοσιν και δούναι
Argalos quoque, Strategin el Rufinum, Byzan- ομήρους και λαβείν από Περσών, κελεύσας Στρατη
tium revocavit . γίω και Ρουφίνω τοις πρεσβευταίς ανελθείν εν Β..
ζαντίο.
listlem temporibus Hunni Sabiri, portis Caspiis Και αυτό το χρόνιο Ούννοι Σάβηρες (23) περάσαν
trijectis,in ditiones Rom:unasirruperunt, regiones τες διά των Κασπίων πυλών ανεφάνησαν εν τοις
undique, Armeniam usquedeprellantes . Quin et Ion- Ρωμαϊκούς μέρεσι, πραιδεύοντες επί την Αρμενίων
He Inteque excurrentes, per Eupliratesiatri quoque, χώραν· και απλώσαντες εαυτούς κατέσχον έως της
Cilicium secundlamet Cyrresticam grassati sunt.Qιο Ευφράτησίας και της δευτέρας Κιλικίας και των
audito , imperator Romanus Rufinum patriciain Κυριστικών 31 (26). Και γνούς τούτο ο βασιλεύς
Orientem expedivil exploratum an a Persarum rege Ρωμαίων, μεταστειλάμενος τον πατρίκιον Ρουφίνον
adversus Romanos nissi fuerant, necie. Profe- εκέλευσεν αυτώ έξελθείν επί τα Ανατολικά μέρη και
« Is itaque Rufinus, cumque Ρersarum rege per μαθείν εί από του βασιλέως Περσών ήλθον κατά
Titleras de his agens , omnino toujus praeter 473 Ρωμαίων. Και εξελθών Ρουφίνος και μηνύσας τα
consilium advenisse Hannos , comperium aluit . βασιλεϊ Περσών, εύρεν ότι ου κατά γνώμην του βα
Protinus igitur Dorotlies, militumin Armenia σιλέως Ιερσών οι αυτοι Ούννοι παρήλθον και γρά
magistro, per litterasinnuit, Runnos aggrelleretur : ψας Δωροθέα τη στρατηλάτη Αρμενίας οπλίσασθαι
quod Hunni ubi intellexissent , abducta secum κατά των αυτών Ούννων, και ακούσαντες οι Ούννοι,
praela oini, per quam ingressi sunt, eadem via λαβόντες την πραϊδαν πάσαν υπέστρεψαν δι' ών επί
Tevertuntur. Ceterum insecutus eos Dorotheus ανήλθον τόπων. Και καταδιώξας αυτούς και στρατηλά
agister militum, detractum illis prede μου ηi- της Δωρόθεος αφείλατο παρ' αυτών ουκ ολίγην τραί
nimum reportavit . δαν.
Cooligit autem per id tempus, indict. Χ , ιumil. Εν αυτώ δε τω χρόνω της δεκάτης ινδικτιώνος
tum Constantinopoli ( perniciosis nescio quibus , συνέβη υπό τινων αλαστόρων δαιμόνων πρόφασιν
demoniis eum promoventibus ), concitari, Eude- " γενέσθαι ταραχής εν Βυζαντίο, [214] Ευδαίμονος
non enim, urbis prefectus, factionis utriusque επάρχου πόλεως όντος και έχοντος ατάκτους έν φρον
seditiosos quosdam incarceratos habuit ; multis - ρα εξ αμφοτέρων των μερών, και εξετάσαντος
que examini subjectis, Septem) praecipue eorum διάφορα πρόσωπα εύρεν εξ αυτών ονόματα επτά αι
cediuin patralarain rei deprensi sunt. Ε quilus τίoυς φόνων » και ψηφισάμενος των μεν τεσσάρων
duatuor capite plecti, tres vero palibulo aigi καρατόμησιν, των δε τριών ανασκολοπισμόν. Δα
decrevit. Per urlem itaque omnem ubi in popa περιβωμισθέντων 8% αυτών (97) ανά πάσαν την πόλιν
circunducti fuissent, simu trajecto , in ulteriore και περασάντων αυτών, και των μεν κρεμασθέντων,
ripa morti traduntur. Quorum qui suspendio ad- εξέπεσαν δύοτων ξύλων ραγέντων, ενός μεν Βενετο
judicali sunt duo, effaclis patibulis, in terram και ετέρου Πρασίνου. Και έωρακώς ο περιεστώς
delapsi sunt : ex quibus unus Venelse. alter Pra . λαός το συμβάν ευρήμησαν και τον βασιλέα.'Aκήκου:
Since fuerat factionis. Quo viso, circumfusa Lur- τες δε οι πλησίον του αγίου Κόνωνος μοναχοί και
In imperatori protinus omnia fansla precari. επελθόντες ,εύρον εκ των κρεμασθέντων δύο ζωντα:
Exeunles autem, qιιι de his acceperant, prope κειμένους εις το έδαφος . Και καταγαγόντες αυτό και
Sanctum Cononein degentes monaclii, eorum qui o πλησίον θαλάσσης, και εμβαλόντες εν πλοίω, επε
palilulo destinati sunt duos vivos allic, humi ψαν αυτούς εν τώ αγίω Λαυρεντίω εν ασύλοις "
jacentes invenerunt. los monacli, al mare inde πους. Και γνούς ταύτα και της πόλεως έπαρχος, που
luclos, navigioque impositos Sancti Laurentii μας στρατιωτικής βοήθειαν έφύλαττεν αυτούς έλα "
: l asylumdeportarunt. Certior autein de his facluς όντας . Και μετά τρείς ημέρας ήχθη το ιππου
prefectus, armalam eo manum expelivil que το ονομαζόμενον των ειδών ειδοι δε όνομα,
sontes ilbi arcle custodiret. Tertio autem post die διότι (28) πάντας τους προκόπτοντας εν ταις "
VARIE LECTIONES. ad p.p. el.
pl. ad ed . Bo nn . 450 fl.
85 Κηρυστικών Οx . 83 εξαιτάσαντες Ox, 8% περιβωμισθέντων. V . Ch. adnot. Boil.
83 εφημήσαν Ox. 86 ασύλοις Cli., αεύλους Ο .
ED. CIIILMEADI NOTÆ .
(23) Ουννοι Σάβηρες. Σάβειροι Procopio , Agn- πευθεντων , uti de lioc vocabulo Supra nno11
thiæ , aliis vocanlur. us,
( 26) Και τών Κυρηστικών. Srilbend ) Κυρός - (28) Είδος δε ονομάζονται, διότι, etc. ( m210 51
otizūv, uli supra monuim 'is al lib . XIII. viter hic ineplil auctor. Olin el sociosde
(27) Και περιβωμισθέντων αυτών, Sr. περιπομ.- Jo . Tzetzeli, Grecului illum) OlgaC1551 "
 CHRONOGRAPHIA . – LIB . XVIII. C90
€89
τείαις και βασιλεύ Ρωμαίω έν άριστοδείπνοις [215] A certamina equestria, Idun
ς ν ! , celebrata sunt.
τρέφει εν τω αυτού παλατίω, χαριζόμενος εκάστω us autem 474 dicta sunt es quod ad spreon
τα του τριμικτράτου (29). Του δε ιπποδρομίου αγο. in militia sua graduo provectos quoscunque
μένου τη τρεισκαιδεκάτη του Ιανουαρίου 87 (50) μη - imperator Romanus in palitio conviviis excipit,
νός,τα αμφότερα μέρη παρεκάλουν τον βασιλέα φιλ- primicerii etiam dignitate singulis conce:$ 0.
ανθρωπευθήναι. Επέμενον δε κράζοντες έως του εί- Januarii autemx1,inter circensia , utraque faclio
κοστου δευτέρου βαθου, και αποκρίσεως ουκ ήξιώθη. imperatorein , propitius ut essel , obtestata est.
σαν. Του δε διαβόλου εμβαλόντος αυτούς λογισμών Exclamantes allen perstiterunt, ad usque XXII
πονηρόν , έκραζον προς αλλήλους . Φιλανθρώπων certainen finitum; nec responsione interim digni.
Πρασίνων και Βενέτων πολλά τα έτη ! Και του ιππι- liabili sunt. Verum diabolo scclestos animorum
κού απολύσαντες κατήλθον τα πλήθη φιλιάσαντα, impelus illis suggerente, sibi ipsis acclamabant
δεδωκότες εαυτούς μανδάτα εκ του λέγειν Νίκα (51) , invicem : Prasinorum et Venetorum misericordium
διά το μή αναμιγήναι αυτούς στρατιώτας ή εξκουβί- plurimi sint anni. Finitis autem circensibus , con
τορας και ούτως εισήλαυνον 88 . Βραδείας δε γενομέ- spiratione invicem facta, descendlunt turbo ; νο
της ώρας ήλθον εν τώ πραιτωρίω του επάρχου της ceque, Vince, pro tessera dala, ne quis forte mi.
πόλεως, αιτούντες απόκρισιν περί των προφύγων 89 B litum, aut excubitorum se illis immisceret, per
των όντων εν τώ αγίω Λαυρεντίω. Και μη τυχόντες urbemin hunc modum discursitarunt . Cumque
αποκρίσεως υφήψαν πυρ εν τω αυτώ πραιτωρίω • jam serum diei essel , in praefecti urbis pretorium
εκαύθη δε το πραιτώριον και η χαλκή 90 του παλα. irruentes, eum de profugis ad Sanctum Lauren
τίου (52) έως των σχολών και η Μεγάλη εκκλησία tium postulant. Sed responsum al eo nullum fe
[ 216] και ο δημόσιος έμβολος και επέμεινεν ο δήμος rentes, pretorio lammas injiciunt, quod una cum
είσελαύνων ατάκτως. Και πρωίας γενομένης, του βα- clialea scliolas ad usque, magna insuper ecclesia ,
σιλέως κελεύσαντος αχθήναι ιπποδρόμιον, και κοε - porticuque publica con tagravit, seditiosis adliue
μασθέντος του εξ έθους βήλου , υφήψαν πάλιν οι αυ - sursum omnia ac deοrsum ferentibus. Luce all
του δημόται εν τη αναβάθρα του ιππικού και εκαύθη tem sequence imperator circensia ag' JISsIt ; Pro:
μέρος και του δημοσίου εμβόλου έως του Ζευξίππου. que more suspenso velo, Sciliti0sis Interlin
Και εξελθόντες οι περι Μούνδον και Κωνσταντιολον podromi gradibus igiein injicientibus, forιcts
και Βασιλίδην μετά βοηθείας κατά κέλευσιν του βα- publica, usque ad Zeuxipt0, in cineres Versa
σιλέως, βουλόμενοι κατασιγήσαι τα στασιάζοντα πλή - est. Exclamavit 475 autem furtha adversus
θη: κατέκραζε γάρ το πλήθος Ιωάννου του επικλην , Joannem Cappadocenm, Trilbonianum, questore ,
Καππαδοκος και Τριβουνιανού του Κοιαίστωρος και prefectumque urbis Eudentoncm. Quod ibi audis
του επάρχου της πόλεως Ευδαίμονος και ταύτα παρ' Sent, qui jussta imperatoris cum armala la litt at
αυτών ακηκοότες οι εκπεμφθέντες συγκλητικοί αν. tumultuantem populum coercenduni gressi fue
ήγαγον τώ βασιλεί · και ευθέως διεδέχθησαν της rant, Mundus, Constantiolus et Basilides rein
αρχής ό τε Ιωάννης και Τριβουνιανός και Ευδαίμων. imperatori detulerunt. Itaque e vestigio Jones,
Και εξελθόντος Βελισαρίου μετά πλήθους Γοτθικού, Trilonianus el Euleimon, dignitatibus quisque
και συμβολής γενομένης, πολλοί εκ των δημοτών suis abdicati sunt. Egressus autem Belisarius, Go
κατεσφάγησαν. Θυμωθεν δε το πλήθος και ένα άλλους εhica manu stiplus, scilitiosos alorius est, pluri
τόποις έβαλον πυρ καί τινας ατάκτως εφόνευον. Τη nis eoruna occisis . Sed in furorem acla plebs.
δε οκτωκαιδεκάτη του αυτού μηνός ανήλθεν ο βασι- eliticiis passian Ignes injiciebat , nonnullis etian
λεύς εν τω ιππικό βαστάζων το άγιον μεγαλείον (55): per fas et nefas interfectis . Die autem x 11, ejus
και μαθόντες οι όχλοι ανήλθον , και προσεφώνησαν den mensis, imperator ingressus est sacrosan
αύτοις μεθ' όρκων μανδάτα και πολλοί μέν του δή - cum nial Sua gest1ns Evangelii colicen ; popel
μου (217) έκραζον αυτόν βασιλέα, έτεροι δε εστασία- Duque, qui hoc rescierat, concursitanle: , dictis
VARIÆ LECTIONES.
87 Ιαννουαρίου Os, 58 εισέλαυνον Ox. 83 προφύγων. Fort. προσφύγων. Conf. p. 79 D, 83 D.
30 χαλκή Οx. ED, CUILMEADI NOTE .
simul et confidentissimum ( 11li recte monei doctiss. D vocabulo scilicet hoc a seditiosis, pro tessera , sibi
Is. Casaubonus) et Balsanonem eam . Certe mira invicem dalo , abunde Procopius, De bell . Pers .
est Lalinarum rerum inperilla , qui scriptores lib . I, el ex eo Evagrius, lib . iv, cap. 13.
Greci, præsertim recentiores ,laborarunt; uli cui- (32) Kain yazň toj talarlou . Chalca hirc Re
que observare obvium est. gije vestibulum erat , sic dictum , quod leguis
(29) Τα του πρεμικη ράτου . Πριμμικτριος Jetus areis el inauralis lectum erat. Ηujus descriptio
e3l, cujusque ordinis primus, cujus scilicet nomen Dom accuratam habes apud Procop. De Justin .
loco primo in tabulis ceralis scriptum erat. Inde Adil. lib. I.
Toluixí patos apud Nostrum , Primiceralus, sive (33) Βαστάζων το άγιον μεγαλείον. Ιta ella png.
primalus , uli silpra molavimus ad lib . xiv. ulino halleluυς Ευτυχίου του πατριάρχου κατέχουν
(50) Τή τρεισκαιδεκάτη του Ιανουαρίου. Scrib. τος το άγιον μεγαλείον. Quol Noster μεγαλείον.
τρισκαιδεκάτη. Chr . Alex. c !or vocal o Euayyélov, sacrosalie
ol) 'Ex toj jéysov , Nira . De victorialorum se - ctum Evangelii codicem .
dilione hac, qua: Ý toi Ninu stáis vocata esi, a
691 JOANNIS MALALA €99
cl fide sua interpos'ta , demulcere studebat. Magna Αζον, κράζοντες Υπάτιον. Και λαβόντες οι δήμοι τον
Jague turbe pars ipsuin dicebant imperatorem : αυτόν Υπάτιον απήγαγον αυτόν εν τω λεγομένω
tumultuanles autem alii Hypatium poscebant : φόρο Κωνσταντίνου και στήσαντες αυτόν εν όψει
quem etiam arreptum, in Constantini forum de- εις τους βαθμούς και αφειλάμενοι εκ του παλατίου
dixerunt ; sublineque in gradibus locatum, insi• σίγια και μανιάκιον χρυσούν, περιέθηκαν αυτώ εν
gnibus imperatoriis, ex palaio ablatis, torqueue τη κεφαλή. Και λαβόντες αυτόν απήγαγον εν τω ιπ
aureo ipsum ornarunt . Sed eliant, ornatu indu- πικώ, βουλόμενοι αναγάγαι αυτόν εν τω βασιλικό
tum imperatorio , quem ex palalio maturantes καθίσματι."Εσπευδε γάρ το πλήθος φορεσίαν βασι
exportaverant , in circum deduxerunt, sede eum λικήν εκβάλαι αυτώ εκ του παλατίου : ήν γάρ μαθών
imperatoria collocaturi . Hypatius itaque qui reces- ο Υπάτιος ότι ο βασιλεύς ανεχώρησε και καθεσθείς
sisse imperatorem rescierat , ilhrono ejus occupato, εν τω καθίσματι μετά θράσους έτυράννει .
imperium fidenter suseepit.
476 Ceteruno Mundus , Constantiolus el Be- 'Ανελθόντων δε διά του καθίσματος όπισθεν Μούν
lisarius , quique procerum alii cum armata manu δου και Κωνσταντιόλου και Βελισαρίου και άλλων
in procinclu stabant , clan circum ingressi , se- συγκλητικών και βοηθείας ενόπλου , λαθραίως εξελ.
dis πιperatorie a parte posteriore delituerunt : Β θών Ναρσής κουβικουλάριος και σπαθάριος υπέκλεψε
cum inlerim Narses cubicularius et spotliarius, τινας τους 91 του Βενέτου μέρους , ρογεύσας αυτούς
Venetie factionis nonnullos imperatoris in partes χρήματα. Και στασιάσαντές τινες εκ του πλήθους
pecuniarum interventu perduxeral. Nonnulli ila- έκραζον Ιουστινιανόν βασιλέα τη πόλει• διχονοήσαν
que seditiosorum exclamantes, Justinianum urbi δε το πλήθος ώρμησαν κατ' αλλήλων. Των δε στρα
reddi imperatorem deposcebant. Divisa itaque τηλατων εισελθόντων μετά βοηθείας εν τω ιπποδρο
turba se invicem impelebat. Militum vero magi- μίω, εξ αμφοτέρων των εισόδων ήρξαντο κόπτειν τα
stri cum satellitio interim suo armato circum in- πλήθη και άλλοι μέν έτοξευον , έτεροι δε κατέσφα
1rantes, ad utrunique cjus ingressum turbam ex- ζον. Κρυφή δε εξελθών Βελισάριος τον μεν Υπάτιον
scindere ceperunt, lios gladiis, illos spiculis pe- και Πομπήιον χειρί συνελάβετο, και εισήγαγεν αυ
tentes. Belisarius autem clam egressus, llypatium , τους τη βασιλεί Ιουστινιανώ. [218] Και προσέπεσαν
Pompeiinque preliensos ad imperatorein Justi- υπό τους πόδας του αυτου βασιλέως απολογούμενου
iianum perduxit : cui ad pedes procidentes, και λέγοντες · Δέσποτα, πολύς ημίν κόπος εγένετο
Tactique excusationem aggredientes : Tandem, ώστε συναγάγει τους εχθρούς του κράτους υμών εν
inquiunt , louirio , imperii tui hostes , nec nullo , τω ιπποδρομίω. Και αποκριθείς προς αυτούς ο βα-'.
aleolaore in theatrum coegimus. Quibus impe- σιλεύς είπε 92 • Καλώς μέν πεποιήκατε· ει δε επεί
Tator : Pene fecistis, inquit ; sed si eos dictis δοντο 93 υμίν προστατούσι, διά τι μή τούτο εποιή
vestris audientes liabuistis , quare non lioc feci- σατε 24 προ του καυθήναι πάσαν την πόλιν; Και επι
slis prius q12 m urbs Lola lammis absumeretur? τραπέντες οι σπαθάριοι υπό του βασιλέως παρέλαβον
Tum vero spalliarii , iniperatore juliente, Hypa- και απέκλεισαν Υπάτιον και Πομπήιον. Οι δε εν τω
tium et Poιnpeium in carcerem cogelbant : ubi ιπποδρομία σφαγέντες ήσαν χιλιάδες τριάκοντα πέντε
pestriclie interfecti sunt , cadaveraque eorum in μικρώ πλέον η έλασσον. Και τη επαύριον εσφάγησαν
nare defurbala. Ceciderunt autem in 477 circo Υπάτιος και Πομπήιος, και ερρίφησαν τα λείψανα
lioc lenapore XXXV circiter hominum millia. Porro αυτών έν θαλάσση. Ο δε αυτός βασιλεύς εσήμανε την
imperator siam de seditiosis victoriam tyranno εαυτού νίκην εν πάσαις ταις πόλεσι και την αναίρε
runique occisionem, per in perium universum σιν των τυράννων, επιβαλλόμενος κτίζειν τους καυ.
notam fecit. Quin et vastata ignibus edificia de θέντας 98 τόπους."Έκτισε δε πλησίον του παλατίου και
integro excitare occepit , horreco etiam et aqua - ώρείον και κιστέρνας υδάτων διά το έν περιστάσεσιν
ruin cisternis prope palatium erstruclis , ut , ubi Eyelv à To60€ Ta .
res postularet , repositoria hæc haberet.
Eoleum ten pore iufinus , Inandalis imperatoriis " Εν αυτώ δε τω χρόνω εξήλθε Ρουφίνος εν τοις
acceptis, Persiden profectus est pacem cum Ρer- Περσικοίς μέρεσι μετά θείων υπομνηστικών του
sis incimdi causa . ποιήσαι μετά Περσών πάκτα ειρήνης.
Eodem ctiam tempore Indurum legatis cum Έν αυτό δε το χρόνο και πρεσβευτής Ινδών μετά
articritus Constantinopolim missus est ; qιο δώρων κατεπέμφθη [219] εν Κωνσταντινουπόλει . Και
Lenore clian Jonnes Cappadox pretorio prefe- αυτό το χρόνο Ιωάννης ο Καππάδοξ εγένετο επαρ
elus factus est. χος πραιτωρίων.
Eolein tenore stell.ra discursus , a vespera Και εν αυτά τα χρόνια εγένετο δρόμος αστέρων
ad aurorain usque , horrendi appariterunt ; quos πολύς από εσπέρας έως αύγους, ώστε πάντας εκ
qui conspexeruυί , allouili omnes , nil tale anlea πλήττεσθαι και λέγειν ότι ουδέποτε οίδα μεν τοιουτόν
unquam vidisse se alliewarunt. το γεγονός .
VARIÆ LECTIONES.
1 τους. Scribe των cuin Chron. Past l . p . 339 C . 94 είπε. ει Ox. επείθοντο Ch., επεί-,
θεντο Ox. 95 εποιήσατε Ch., εποιήκατε Ox . 58 καυθέντας, καυσθέντας Ch.
 IA
NOG RAPH
693 CHRO . - LIB . XVIII . 604
Εν αυτώ δε τω χρόνω υπέστρεψαν εκ των Περσι- Α Εodent tempore Hermogenes et Raffnus, ex
κών Ερμογένης και Ρουφίνος , επιφερόμενοι μεθ' Perside reduces , paeis conditiones inter Roina
εαυτών και πάντα ειρήνης των δύο πολιτειών Ρω- narn Persicamque resp. initas, durante etiam
μαίων τε και Περσών των δύο πολιτειών 36 άχρι της regum ipsorum vita observandas retulerunt. Pia
των αμφοτέρων ζωής, αναδοθέντων μεν Πέρσαις το clum autem est , uti Persis Pharangiorum pars ,
μέρος των Φαραγγίων(34) μετά πάντων των αιχμαλώ- cum captivis omnibus , Romanis autem castella
των, Ρωμαίοις δε τα κάστρα τα περιληφθέντα27 υπό sua a Persis occupala cum castellanis redderen
Περσών συν τοις παραληφθείσι , συνθεμένων των δύο tur. Quin etiam reges, pro 478 vetusto more,
βασιλέων και ονομασάντων εν τοις πάκτους εαυτούς fratres se invirein in pactis appellsbe
αδελφούς είναι κατά το αρχαίον έθος , και να εί τις insuper in se utrisque recipientibus , sicubi co
δεηθή εαυτών ή χρημάτων ή σωμάτων είς συμμα- piis ad bellum , vel pecuniis alterutri opus fuerit,
χίαν, [220) αφιλονείκως παράσχωσι. Και τούτων προ- ultra ei suppeditaturum alterum. Hisce autem ex
βάντων, ανεχώρησαν τα αμφότερα εξπέδιτα , Ρω- pedilis , recesserunt a se invicem utriusque irn
μαίων τε και Ηερσών, του πολέμου κατασχόντος λ' perii exercitus , Iolis jam XXXI anis belli hujus
και ένα ενιαυτόν αφ' ού ήν ανελθών εν τοις Ρωμαϊ- exhaustis , inde ab Anastasii temporibus, quo
κοίς Κωάδης ο Περσών βασιλεύς πολεμών, ως προ- Β regnante , uti supra dictum, Coalles rex Persarum
γέγραπται 97%επί της βασιλείας Αναστασίου, και την res Roinanas adoriri caperit : capta interim a Per
παράληψιν 'Αμίδης, ώς προγέγραπται, και την πρός 8is et Romanis iterum restitula Anida; Saracenis
Ρωμαίους αποκατάστασιντης αυτής πόλεως 'Αμίδης etiam hic illic per imperium subinde grassantibus.
και τους μερικούς πολέμους των Σαρακηνών επι
δρομών.
'Εν αυτώ δε τω χρόνω γέγονε σεισμός εν Βυζαντίω Εodem tempore nocle intempesta , adeo intre
εσπέρας βαθείας, ώστε πάσαν την πόλιν συναχθήναι muit Byzantium, ut universa civitas Constantini
εν τω λεγομένω φόρα Κωνσταντίνου , έν λιταίς και forum concurreret , Supplicationibus et vigiliis
δεήσεσι και αγρυπνίαις συναγόμενοι. noctem ibiden lerentes.
'Εν αυταίς δε ταις ημέραις και αυτός βασιλεύς Ιου» Iisdem temporibus Justinianusimperator consti
στινιανός εν εκάστη πόλει κατέπεμψε θείας προστά- tutiones sacras ubique per imperium einisit , ti
ξεις ( υ ), περιεχούσας ούτως : "Ήδικτον περιέχον tulum hunc ferentes : Edictum de orthodotα tde,
περί της ορθοδόξου πίστεως και κατά ασεβών αι- adversus impia harelicorum dogmata. Quod qui
ρετικών . Και προετέθη εν εκάστη πόλει εν ταϊς εκ- dem edicium singularum urbium in ecclesiis ap
κλησίαις. pendebatur. .
Και μετ' ου πολύ σεισμός εγένετο φοβερός εν 'Αν- Non multo autem post temporis terrae motus
τιοχεία τη Μεγάλη αβλαβής. Antiochiam Magnam tremendus, sed innocens
invasil.
Εν αυτό δε τω χρόνω έρριψε και την τρίτην ύπα . Εodem etiam tenpore imperator tertii consula -
τείαν και αυτός βασιλεύς, ανακαλεσάμενος τους πατρι . ιus sui congiarium in populo spargebat ; Olybrio
κίους Ολύβριον και Πρόβον , όντας εν εξορία , δεδο)- etiam Proboque patriciis ab exsilio revocatis ,
κω ; αυτοίς πάντα τα υπάρχοντα αυτών. restilutis etiam facultatibus eorum omnibus.
ινδικτιώνος β' παρελήφθη και της Αφρικής μετά Indictione , Βelisarius regen Africae et regi
της αυτού γυναικός (35) υπό [221] Βελισαρίου και εισ - nan, bello captοs, 479 Constantinopolim ad
ηνέχθησαν εν Κωνσταντινουπόλει. Και ιπποδρομίου duxit : circensibusque celebratis , captisi , cum
αγομένου εισηνέχθησαν αιχμάλωτοι μετά και των spoliis , in circun producli sunt.
λαφύρων.
VARIÆ LECTIONES .
και των δύο πολιτειών κ. τ. λ. άχρι. « Locus iste Manifesto mutilus est. Forte Scripsit auctor , των
δύο βασιλέων τα πάντα εμβεβαιούντων, άχρι, etc. aut quid tale. Σ 97 περιληφθέντα . Malin παραληφθέντα.
Conf. ad p. 79 D . 87* προγέγραπται. Ρ . 41.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(34) Το μέρος των Φαραγγίων. Φαράγγιον erat D μένην ειρήνην έσπείσαντο, έκτoν ήδη έτος την βασι
locus praerupίus, Persarmenise Montibus conter - λείαν Ιουστινιανού έχοντος και Ρωμαίοι μέν τότε
minus , ubi aurifodina erant, celerum Persis subdi- φαράγγιον, και Βώλον το φρούριον , συν τοις χρήμασι
tus, quibus etiam pace hac inita a Rom. restitutus Πέρσαις έδοσαν : Πέρσαι δε Ρωμαίοις τα Λαζικής
est, Leste Procop., De reb. Pers. lib. 1 : Τότε και Περ - φρούρια , etc .
σών χωρία εν Περσαρμενίοις Ρωμαίοι έσχον, φρούριόν (53) Μετά της αυτού γυναικός . Gelimerem dicit
τε το Βώλον , και το φαράγγιον καλούμενον, όθεν δή Valudalorum rege: : de cujus tamen uxore, Col
τον χρυσόν Πέρσαι ορύσσοντες βασιλεί έφερον. Ει stantinopolim captiva missa , apud alios mentio
paulo infra : Ούτω τοίνυν τήν τε απέραντον καλου - nulla.
HODII NOTÆ .
(v ) Oala ; topootabers. Ediclun 6 , lib . I, Codin aliud ejusdem tenoris , quod in Codice 'proxime
cis , quod sub ipso lertio Justiniani consulatu emis præcedit, sed eilium id erat sub ipsis imperii
sum est, non paulo ante, quod auctor viderne 'ille primordiis, ali ipse in edicto prædicto leslatlir .
muere. Promulgarat antea Justinianus cdictum
 695 JOANNIS MALALÆ C26
Εodemtempore Juliani Apostale stalua , quae A To αυτό δε χρόνο έπεσεν η στήλη Ιουλιανού του
Juliani portus in medio stelit, ad terrano collapsa Παραβάτου ή σταθείσα μέσον του Ιουλιανού λιμένος:
est : in cujus locum crux defixa est. και έπηξαν αντί της αυτής στήλης σταυρόν.
Exacto autem Belisarii consulatu, Synodus Con- Και μετά την υπατείαν Βελισαρίου εγένετο σύνοδος
stantinopoli habita est , ab Agapelo , episcopo εν Κωνσταντινουπόλει υπό του επισκόπου Ρώμης
Romano , convocala : a qua Antlemius , patriar- 'Aγαπητού · και καθήρες 98 'Ανθέμιον τον πατριάρχης
cina Constantinopolitanus dignitate sua exulus est. Κωνσταντινουπόλεως . Και εν τω αυτώ έτει τελευτα
Εodem etiam anno episcopus Romanus Constanti - εν Βυζαντίο ο επίσκοπος Ρώμης και γέγονε πα
nopoli diem suum obiil : patriarchatum autein τριάρχης εν Κωνσταντινουπόλει Μηνάς και από ξενοδί
Constantinopolitanum suscepit Menas , qui hospi- χων 99 τών Σαμψών.
vi Sampsonis prrfectus fueral.
Joannis aulem Cappadocis sub consulatu eccle Εν δε τη υπατεία Ιωάννου του Καππαδοκος επίρ.
siæ sue ab Arianis ademplæ sunt. θησαν αι εκκλησίαι τωνεπληρώθη
'Αρειανών.ή χαλκή 1 του παλα
Εoden) anno chalca palatii Constantinopolitani και τώ αυτω χρόνω
marioreis statuis variis , el musivo opere Ornala, πίου Κωνσταντινουπόλεως , κοσμηθείσα διαφόρους
absoluta est . Πorologium etiam quod Augusteum D μαρμάρους και μουσίω. Μστηνέχθη δε και το ωρολο
juxta et basilicain slelerat , illuc translatum est. γεϊον το πλησίον του Αυγουστίου 1 και της βασιλικής.
Abrorata est eoileiotempore nycleparchi potestas; Περιηρέθη δε τώ αυτω χρόνω ή του νυκτεπάρχου
1η Citros Ioclim przelor creatus est. Quo eliam αρχή (36) , και εγένετο αντ' αυτού πραίτωρ. Και το
anno quæstor institutus est. αυτώ έτει προεβλήθη κοιαίστωρ.
Eo ein consule, Magnae ecclesiae encenia cele- 'Εν αυτή 99221 δέ τή υπατεία γέγονε τα εγκαίνια
brala sunt.
Mense Junio , iudictionis 1, Antiochia Magna τηςΜηνίΜεγάλης
Ιουνίωεκκλησίας.
ινδικτιώνος και παρελήφθη Αντιόχεια
a Cliosroe , Persarum 480 rege , capta est. Con» η Μεγάλη υπό Χοσρόου, βασιλέως Περσών. Και επέμ.
tra quem Germanus militum magister factus , una φθη εις το πολεμήσαι Γερμανός ζωσθείς στρατηλάτης
cum Justino filio , cum exercitu nissus est : μετά και του ιδίου αυτού υίου Ιουστίνου. Και μηδέν
qui, ilil efficiens , Antiochiam se recepit ; ubi ωφελήσας3 εκάθητο εν 'Αντιοχεία, αγοράζων τον άρ
«lesidens , argentum ab Antiochenis , pro libris γυρον νομισμάτων β' ή τριών την λίτραν εκ των αυ
singulis , ηunmis 11 aut 11 dilis Tner calus est. των Αντιοχέων.
Persarum autem rex Apamiam , aliasque Orien- Ο δε βασιλεύς Περσών εισήλθε και εν 'Απαμεία
tis urbes occupavil. και εν ετέραις πόλεσι της Ανατολής.
Eissus eodem tempore Βelisarius , Romam, Και τώ αυτώ χρόνια κατεπέμφθη Βελισάριος εν
Siciliam, quasque in circuitu jacentes urbes Go- Ρώμη και πολεμήσας ταρέλαβε την τε Ρώμης και
iliorum rex Viliges occupaverat , Ibello recepit. Σικελίαν και τας πέριξ πόλεις κρατουμένας υπό
Quin et regemipsum, ci uxore ilioque com- Ουιττιγή , δηγός των Γότθων. Και πολεμήσας, και
preliensu, Βelisarius Constantinopolim abduxit. παραλαβών τον αυτόν Ούιττιγήν και την γυναίκα αυ
του και τον υιόν αυτού , ήγαγεν εν Βυζαντίο.
Non multo autem post tempore , Narses culi. Και μετ' ολίγον καιρόν και αυτός βασιλεύς έπεμψε
* culiarius , ingenti instructus exercitu Ronam ad - Ναρσήν τον κουβικουλάριον μετά πολλής βοηθείας εν
* Versus eos.len Gotlios , all imperatore nuissus Ρώμη κατά των αυτών Γότθων.
est.
Mensc Augusto Joannes cognomento Cappalox . Μηνί Αυγούστο άπεζώσθη Ιωάννης ο επίκλην
φui secunda jam vice prefecture munus obiisset, Καππάδοξ, δις διανύσας την τών επάρχων άρχήν.
ex.auctoralus est, Donis que publicatis , in Cyzi- Και δημευθείς επέμφθη [223] εν Κυζίκο, κληρωθεί;
( wn relegatus est . et Artace liaconus faclus. D διάκονος έν'Αρτάκη κακείσε φρατριάσας μετά τινων
lic vero cum quibusdam civibus inita conspira- κτητόρων (57) ανείλον και Ευσέβιον τον επίσκοπον της
tione , Eusebiuun , episcopum ( voicenum, de αυτής Κυζικηνών πόλεως. Μαθών δε ο βασιλεύς και
VARIÆ LECTIONES.
98 καθήρες. Scr. καθήρει vel potius καθείλεν. 99 ξενοδοχών Ox . 1 χαλκή Οx . 2 Αύγουστίου. Scribe
Αυγουστείου . 3 ωφελήσας Clh ., ώφειλήσας Ox . * Ούιττιγί (Ox. και άνεϊλον. ανείλεν Clh. den Κυζικηνων.
Κυζινηνών Ox.
· ED , CULMEADINOTÆ
(36) Περιηρέθη δε τω αυτω χρόνω ή του Νυκτ. niani imp. anno institutus est : uti vitlere est
επάρχουναρχή . Nycleparchi potestas abrogala est, Novell. 80.
et pro eo pralor: cretis, Blissario Cons, ut appa - (37) Φρατριάσας μετά τινων κτητόρων. A juve
ret ex Justin . Novell. 13. Ergo factum est hoc nibus quibusdam conjuratis (ades bac perpetrala
alstwo, vero , sive Kolaisitwe, hili eum vocal Pro . Joanne Cappadoce. Iljus historiam lolam _ link
ropius, Alisi. arc. non codem anno, nt Noster vult exbibel Procopius ad calcem lib . 1, De beil. Pers.
in sequentibus, sed triennio post, XII scilicet Justi- Haec vero Justiniani imp. anno siy acta sunt.
 R APAIA
697 CHRONOG . – LIB. XVIII . 699
αγανακτήσας κατά του αυτού Ιωάννου, πέμψας εξ- A medio sustulit. Quo audito indignatus imperator
ήτασεν αυτόν εκεί διά τον γενόμενον φόνον. Και κατά mittit qui Joannem Cappadocean istius cxdis po
κέλευσιν του αυτου βασιλέως εκείθεν έξωρίσθη εν * st:larent : qui deinde , juss imperatoris, In
"Αντίνω(38). Και μετά χρόνον ανακληθείς τελευτα εν 481 Antinoem ablegatus est; unde postea revo
Βυζαντίο. calus , Byzantii diem suum obiit.
Ίνδικτιώνος ε' συνέβη γενέσθαι (39) τοιούτον πρά- Indictione v, novum quid accidit hujusmodi.
γμα. Γυνή τις καταμένουσα πλησίον της λεγομένης Muliercula quedam , que ad portam Aurearn ,
Χρυσής πόρτας κρεμασθείσα εν μια νυκτί1 έφλυά- quam vocant , agebat , nocle quadain afflatu quasi
ρησε πολλά, ώστε συνδραμείν τα πλήθη Κωνσταντι- falidico correpta , nescio que nugarum praesa
νουπόλεως και απελθείν λιτανεύοντα εις τον άγιον giebat : mare scilicet , postridium erumpens ,
Διομήδην εις Ιερουσαλήμ και καταγαγείν την γυ- univers0s absorpturum. Revera per id ipsumtem
ναίκα εκ του οίκου αυτής και εισαγαγείν εις τηνεκ- pις , multe urbes aquis obrutae sunt : quin
κλησίας του αγίου Διομήδους : έλεγε γάρ ότι μετά Alexandriae quoque , Ceteramque per ΑΕgyptin ,
τρείς ημέρας ανέρχεται η θάλασσα και πάντας λαμ- Iues hominum late grassala est. Popellus itaque
βάνει. Και πάντων λιτανευόντων και κραζόντων το Constantinopolitanus qui haec au lierat , coneur
Κύριε, ελέησον ηκούετο [94] γάρ ότι και πόλεις sitans exclamavit : Miserere, Domine ; extractam
πολλαι κατεπόθησαν. Τότε δε και εν Αίγυπτο και εν que edibus suis mulierculam Hierosolymain ,
Αλεξανδρεία θνησις ανθρώπων γέγονεν. Ο δε αυτός Sancti Diomedis ad templum deduxerunt , titanias
βασιλεύς πέμψας Ναρσήν τον κουβικουλάριον μετά ibi una agitalui. Imperator itaque Narseti cube
δρομώνων και άλλους τινάς μαθείν τα γενόμενα, και culario , aliisque emissis negotium dedit , uti dro
απελθόντων των παίδων Ναρσού κατ' 8 επιτροπήν monibus conscensis exirent , an haec ita se habe
αυτού εις τον άγιον Διομήδην και μαθόντων παρά rent exploratum. Ex Narsetis itaque pedissequis:
του συναχθέντος όχλου τα λεγόμενα υπό της γυναι . ad hoc emissi quidam , ubi ad Sancti Diomelis
κός, ελθόντες απήγγειλαν Ναρσή τά γενόμενα εν τη 1emplum advenissent, et quae mulier effutierat a
εκκλησία, και ότι ήκουσαν από9 της γυναικός της congregato ibi populo edocli fuissent , reversi
κρεμασθείσης ότι μετά τρείς ημέρας ανέρχεται η Narseli renuntialbant. Quin seipsos quoque a fati
θάλασσα και κατακλύζει πάντας. Και ακούσαντες οι dica illa audivisse perhibebant futurum esse ,
όχλοι των λεγομένων παρ' αυτής ανεχώρoυν πτοού - post tres dies , ut mare superveniens cinctos
μενοι. obrueret. Turba antem adventantium ad hæc mu
clieris dicta consternala recedebat.
Και τώ αυτό χρόνο Λογγίνος έπαρχος πόλεως 482 Εodem tempore Longinus, urbis prefectus
προεβλήθη· όστις έστρωσε το μεσίαυλον της βασι - constitulus , basilica cisternse mesianlun pavi
λικής κιστέρνης. "Έκτισε δε και τους εμβέλους της mento stravit : porticibus etiam ejusden basilicae
αυτής βασιλικής ευπρεπώς . magnifice instauratis .
Ιδών δε Κύριος ο Θεός ότι έπληθύνθησαν αι ανο - Vilens autem Dominus Deus multiplicatas esse
μίαι των ανθρώπων, επήγαγε πτώσιν ανθρώπων επί hominuin iniquitates , pesten immisit , que per
της γης εις εξάλειψιν εν πάσαις ταις πόλεσι και έν singulas οι bis regiones urbesque , ad extremain
ταις χώραις . Επεκράτησε γάρ ή θνησις επί χρόνον, pene humani generis deletioneminvaluit : usque
ώστε μη αυταρκεϊν10 τους θάπτοντας. Τινές γάρ και adeo ingravescens , ut nec sepulture mortuorum
εκ των ιδίων οίκων έν ξυλίνoις κραβάτoις 11 εξέφερον, satis essentsandapilarii. Quin aliqui etiam agro
και ουδέ ούτως εξήρχουν. "Έμενον γάρ και τινα των ος suos grabbatis ligueis ex olibus suis ettere
σκηνωμάτων επί ημέρας άταφα [295]· τινές γάρ και bant , tabernaculis includenlos. Sed ncque sic
των ιδίων προσγενών την ταφήν ουκ έβλεπον. 'Επ. pares mortuis sepeliendis exstitcre ; quorun satis
εκράτησε δε η ευσπλαγχνία του Θεού(40)εν Βυζαντίο multi , per dies aliquot , insepulti jacuerunt : plu
επί μήνας δύο. D rimis etiam nec cognatis suis suprema solventi
bus. Byzantii aulem per merises duos obtinuit
misericordia divina.

VARIÆ LECTIONES.
6 'Aντίνω. V . vol. 1, p . 119 Β. 1 κρεμασθείσα εν μια νυκτί. Ιta etiam fra halien iterum) κρεμα
σθείσης. Verum χρηματισθείσα , et χρηματισθείσης legendum esse, but dubitari potest. » ( λι. Ο κατ •
μετ' Ox . 9 υπό Ox. 10 αυταρκεϊν.Τοανταρκεϊν, 11 κρασάτοις C !.., κρατάττοις Ox.
ED. CHLMEADINOTÆ .
(58) 'EEwoison Tv Avcivos. Procopius, loco ci- vocat. Quod auctoris nostri locutionis genus imi
1alo halbet : ες την 'Αντινόου κομίζεται. talus est etiam Chr. Aler. Auctor. ad Justiniani
( 59) Ινδικτιώνος ε', συνέβη γενέσθαι. Πic annus imp.3 1η Ι : Τούτω το έτει κατά Θεου φιλαν
erat Justiniani xvi ; cæterum de muliercula hac Operiav mémove to heya Oavattyóv. Ubi interpres
fatidica , quin memorat auctor noster, nihil om - Tocum hunc suspectuni habens, pro 9 .7.2VOpomi2V,
nino alibi, quod sciami, occurril . Ocounvio. legi vult ; sed frustra . Cedremis criann
· (40) 'H EjST7.27Xvia toj Beoù . Alibi etiam divi- cocer loquendi genere usils ( 1, all Justiniani im ,
nan, castigationen τήν του Θεού φιλανθρωπίαν 30. XXX1, ubi lite li: ht; και εσείετο ή τη μοτο
699 JOANNIS MALALÆ 700
Mense Septembri,indict. νιι, urbis Cyzici dimi- A Μηνί Σεπτεμβρίω ινδικτιώνος ζ' εγένετο σεισμός
dia pars, terrae motibus agitala , corruit. εν Κυζίκο, και το ήμισυ της αυτής πόλεως έπεσε.
Eolent etiamtempore equestris statua Justiniani Και το αυτω χρόνω ανηνέχθη έφιππος στήλη του
imperatoris ( que Arcadii imperatoris olim fue- βασιλέως Ιουστινιανού πλησίον του παλατίου εν τω
ral ) , a Tauri Bomisco tralala , in Augusted prope λεγομένο Αύγουστεών · ήτις στήλη την Αρκαδίου βα.
palatiuni excitala est. σιλέως, πρώην ούσα εν τω Ταύρο (41) εν βωμίσκω.
Eodem tempore vini eliam erat penuria. Εν αυτό δε τω χρόνω και σπάνις οίνου εγένετο.
Mense autem Novembri , imperator carnis-pri - Το δε Νοεμβρίω μηνί διαστροφή εγένετο περί της
vii tempus inversurus , per alleranm adhuc septi- αποκρέωσίμου (42)· ο δε αυτός βασιλεύς προσέταξες
manam carnes venum exponi jassil. Laniones ετέραν εβδομάδα πραθήναι κρέα » και πάντες μεν οι
itaque oιnnes mactavere el venum carnes propo- κρεωπώλαι έσφαξαν και προέθηκαν, ουδείς [226] δε
suere : nemo vero vescebatur. 483 Ceterum ήσθιεν· εγένετο δε και πάθος Χριστου του Θεού ημών,
Christi Dei nostri Passionis Sanct: solemnitas , καθώς και αυτός βασιλεύς ήβουλήθη.
juxta quod imperator edixerat, celebrata esi.
Mense Februario, indici. X, Vigilius episcopus Μηνί Φεβρουαρία ινδικτιώνος δεκάτης (43) και επί
Ronnais Constantinopolim venit; quo etiamtein- Β σκοπος Ρώμης Βιγίλιος παρεγένετο εν Κωνσταντι
pore Roma a Gotbis capla est . νουπόλει » και το αυτό χρόνο παρελήφθη Ρώμη
υπό Γότθων.
Εodem anno Menas, patriarcha Constantinopo: , Εν αυτώ δε τώ έτει Μηνάς ο πατριάρχης Κων
Titanus, canonicis quibusdam de causis, a Roman0 σταντινουπόλεως καθηγέθη υπό του πάπα Ρώ
papa exconniumicalus est. μης (44) διά τινας αιτίας κανονικάς.
Εadem dictione, Thoma praefecturam urbis Και τη αυτή ένδικτιώνι γενεθλίου αγομένου εν
gerente, dum Constantinopolitane urbis Natalitia Βυζαντίω, όντος επάρχου πόλεως Θωμά, άμιξία 18
celebrabantur, tumultus inter duas factiones exor- εγένετο (45) εξ15 αμφοτέρων των μερών ( 46)· και
tus est. Quo viso, excubitores imperator in tur• θεωρήσας ο βασιλεύς το γεγονός , κελεύσας τοις εξ.
Dam irruere Jussit ; quorum alii fugientes sufocali κουβίτορσιν · επέβησαν κατά του πλήθους και οι
sunt, alii vero gladio perierunt. μεν φεύγοντες και απεπνίγησαν, έτεροι δε κατεσφά
γησαν.
Εadem indictione Menas, archiepiscopus Con- Τη δε αυτή ινδικτιώνι εδέχθη Μηνάς ο αρχιεπί
Slantinopolitanus , episcopatui suo restitutus est : σκοπος Κωνσταντινουπόλεως , εις την επισκοπής
qui protinus ad Sanctorum Apostolorum mona- G αυτού · και απήλθεν εις την άθλησιν των αγίων
Blerium in muro se recepit . αποστόλων (47) εν τω περιτειχίσματι.
Εodemtempore Dipundiaristo comite pretoriς Και το [227] αυτω χρόνω όντος κόμητος προί
munus obeunte, de Cyziceni episcopi Cede pro τωρος του επίκλης Διπουνδιαρίστου δημοσία εξετά
Tribunali postulati sunt Andreas et Joannes, cogno- σθησαν 18 οι ευρεθέντες εν τω φόνο του επισκόπου
nuine Dandax : qui criminis rei ex inquisitione de- Κυζίκου, Ανδρέας και Ιωάννης ο επίκλην Δάνδας"
prensi manu uterque dextra truncati sunt . Εodern και μετά την εξέτασιν 16 επήρθησαν των δύο αι
tempore lerræ tremores perpetim grassabantur. δεξιαι. Και τα αυτω χρόνω εγένοντο σεισμοί συν
εχείς .
VARIÆ LECTIONES.
15 άμιξια . V. p. 70 Β. 18 εξ Ch., εν Οx. 14 φευγόντες Ox. 18 εξητάσθησαν Ch., εξαιτάσθησαν Ο '
16 εξέτασιν Ch., εξαιτασιν Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
φιλανίας εν νυκτί και ημέρα επί ημέρας δέκα, ubi D bruarii, sive Januarii die ΧΧν, Constantinopoli
φιλανίας coulracle scribitur pro φιλανθρωπίας, ut ingressus est papa Vigilius ; uti teslatur Marcellinus
åvos ubique itidem oceurrit pro övo pw tos in codi- in Chronico, idemque istiusce ævi scriptor.
cibus mss. recentioribus. Hec tamen, ut videtur, (44) Καθηρέθη υπό του πάπα Ρώμης. Anastas.
Xylandro in mentem non venerunt; ideoque voca - Bibliothec. inquil : Excommunicationem 4 mens.
bulum hoc in tralatione sua prætermisii . Locom dedit ( Vigilius ) Mennæ Constantinopolitano episcopo
illum fortasse respexeruntApostoli ad Hcbr . e . 12, in Epitimium . Addit Theophanes : Kat Mrvã O
ver . 6 : " Ον γάρ αγαπά κύριος παιδεύει. Quem eninι αυτό το αυτό επιτίμιον δέδωκεν . Μ enas vero et 1
diligit Dominus, casligat. eamdem pænam inflixit. Vide quæ de hac re litteris
(41) Πρώην ούσα εν τω Ταύρω. Ταurus , Iocus prodidit Nicephorus Callisti, Eccles. Hist. lib. XVI,
erat quidam Constantinopoli . Zonaras , in Nice. cap . 26 .
pluoro Beton. και έως του Ταύρου γενόμενοι προσ. 45) 'Αμιξία εγένετο. Scribo αμμιξία, ut gl
ωτέρω απιέναι ουκ απεθάρρουν. Locus hic er:ht in pra .
undecimaurbis regione : de quo vide Pet.Gyllium , (46) Εν αμφοτέρων των μερών. Forte scriben
De Topograplı. Constantinop. lib . iv , cap. 2 . . duυ, εξ αμφ. τ. μ. vel εν αμφοτέροις τοις μ '
(42) Διαστροφή εγένετο περί της αποκρεωσίμου. ρεσι .
Factuin hoc apao Justiniani imp. 31% , uti lestantur (47) Εις την άθλησιν των αγίων Αποστόλων, etc.
Theopbanes, et Cedrenus. Loenis iste mihi valde obscurus videlur ;. "
( 43) Μηνί Φεβρουαρίο, ινδικτιώ ος δεκάτης, etc. omnino conjectari possum, quid άθλησις hic S18
Aon in Februario mense, sed viii Kalend. Fe. licet. Quia tamen aliquid utcunque dicendum
 APHIA
101 CHRONOGR . — LIB . XVIII . 702
Μην Ιουνίο ένδικτιώνει τη αυτή εγένοντο βρονται Α Mense Junio, indictionis ejusdem, fulgura cum
και αστραπαι φοβεραι πάνυ, ώστε και ανθρώπους tonilruis adeo tremenda 484 exstiterunt, ut etiam
καθεύδοντας εκ των αστραπών βλαβήναι. 'Εν αυτοίς dormientes homines a coruscationibus federentur.
δε τους φόβους και του κίονος του εν τω Ξηρολόφο Terroribus autern hisce columnse etiam ejus pars,
απεπτελώθη 11 μέρος (48). quæ in Xerolopho stelit, abrupla corruil.
Και τη κη' του αυτού μηνός ένδικτιώνος δεκάτης Ejusdem meusis XXV11, indict . 1, Theodora
τελευτά η Αύγουστα 17 * Θεοδώρα (49). Augusta e vivis excessit .
Και [298) τώ Ιουλίω μην συμβολής γενομένης Mense allen Julio , factionis utriusque partibus
εξ αμφοτέρων των μερών εμπρησμός γέγονεν εν τη invicein concertantibus, ignes ellibus Ρardi dictis
οικία τη λεγομένη τα Πάρδου και εκαύθησαν πολ- injecti sunt , plurimis edificiis incendio absumptis,
λά και έπεσαν φόνοι πολλοί. hominibusque internecioni tradilis.
Ίνδικτιώνος ιγ' πρεσβευτής Ινδών κατεπέμφθη IndictioneYu,Indorumlegatus, elepliantemsecum
μετά και ελέφαντος εν Κωνσταντινουπόλει. ducens, Constantinopolim venit.
Και το αυτω χρόνω περιηρέθη το όνομα Μη- Εodem etiam tempore , Mene archiepiscopi, Vi
νατη)(50) του αρχιεπισκόπου εκ των αγίων
το ουρια Βιγιλίου του πάπα Ρώμης.
διπτύχων , giliique , pape Romani, nomina sacris diptychis
D ANDungebantur.
Μηνί Απριλλίω εγένετο συμβολή δημοτική 18 εν μse Aprili conflictabantur in circo seditiosi,
ηιπποδρομίω μή αγομένου του ιππικού (51) και nullis interim circensibus liabilis ; multique utrin
πολλοί απέθανον εξ αμφοτέρων. que occisi sunt.
Μηνί Ιουνίο κη', ινδικτιών τη αυτή, εγένετο Junii XXVII, indictionis ejusdem, Sanctorum
τα εγκαίνια των Αγίων Αποστόλων και η κατάθε - Apostolorum edis dedicatio Constantinopoli pera
σις των τιμίων λειψάνων 'Ανδρέου , Λουκά , και gebatur ; venerandis Andrea, Lucae ac Timothei
Τιμοθέου εν Κωνσταντινουπόλει • και διήλθεν ο reposilis ibireliquiis ; quas episcopus Menas, curru
επίσκοπος Μηνάς μετά των αυτών αγίων λειψάνων veclus imperatorio, illuc deportavit.
καθήμενος εν οχήματι βασιλικώ.
κουβικουλάριος έν Ρώμη επί το πολεμήσαι τοις versus missus est , ad 485 bellum Gothis infe
Γότθοις, ότι μετά το περιλαβείν [229] Βελισσάριον 19 rendum; qui post urbera a Βelisario recuperatam,
Ρώμην πάλιν παρελήφθη υπό των Γότθων. eam rursus occupaverant. .
Μηνί Ιουνίο κς', ινδικτιών, τη αυτή, εδέχθη o , Mensis Junii XXVI , indictionis ejusdem, impe
επίσκοπος Ρώμης Βιγίλιος υπό του βασιλέως : ήν “ rator in gratiam cum Vigilio, episcopo Romanυ,
γάρ αγανακτηθείς και προσφυγίω χρησάμενος (52) redit : qui, quod imperatorem sibiinfensum habue
εις τον άγιον Σέργιος τους επίκλην των Ορμίσ- rit, ad Sanctum Sergium confugerat, Ormodiorum
δου 10. ibi in ædibus lalilans.
Ίνδικτιώνος ιδ' εγένετο σεισμός μέγας και φοβε- Indictione XIV , terrae motus ingens, planeque
ρος εν πάση τη χώρα της Παλαιστίνης έν τε Αραβί και tremendus, per Palestinain omnen, Arabiam,
και εν τη χώρα της Μεσοποταμίας και Αντιοχείας Mesopotamiam, Antiochiam, Plieniciarm utram
SARJÆ LECTIONES.
17 απεπτελώθη. άπεπτιλώθη Ch. V. Toup. Εmend. vol. III, p. 545. 17 Αυγούστα Ox. 18 δημωτική
Οr. Correxit Ch. 19 μετά το περιλαβείν Βελισσάριον. • Forte scribendunι, παραλαβείν. , Ch. Conf.
ad p. 76 C . 20 Ορμίσδου Theophanes p. 191 Α, “Ορμοδίου Ox.
ED. CHILMEADINOTÆ .
monasterium ,meo licet periculo , reddidi. Fortasse (49) Τελευτά η Αυγούστα Θεοδώρα. Vieesianus :
enim άθλησις pro άσκησις hic ponitur, uti fre- primus erat hic Justiniani annus , ut etiam testa
quenter ; et άσκησις pro ασκητήριον, quod mona. A fur Procop. De bel . Goth . ib. III : Η δε βασιλις
slerium signat. Certe apostolorum templum ma- ν Θεοδώρα νοσήσασα, εξ ανθρώπων φάνιστο, ενιαυτούς
gnificum a Constantino M . exstructum fuisse Iestes ένα τε και είκοσι τη βασιλεία επιβιώσασα . Victor
habemus mullos, ex quibus Pet. Gyllius, De To - tamen Turunensis asserit eain obiisse post consu
pogr. Constant. lib . iv, cap. 2, de eodem hæc ha- Tatum Basilii anno ix , id est, Justiniani anno 8XIV.
bet : Circa templum (hoc aucioris nostri tte peteln Cedrenus tamen , Theodoram non Junio mense, .
X541 esse sisspicor ) aula illustris erat in aerem sed Julii die xi morluan esse iradil.
purum et aperlum palens, cujus porticus disposite (50) Περιηρέθη το όνομα Μηνά , etc. Bec 2 Theo----
in quadrum circumdabant aream sub dio expositam . phane aliier narranlur his verbis : Kate616áson to
Ourία porticus distendebantur regiα αdes el balnea, όνομα Μηνά πατριάρχου Κωνστινουπόλεως και προ
οι ανακαμπτήρια, aliaque permulια domicilia editi- εβιβάσθη το όνομα του Βιγιλίου προτασσομένου εν τοις
morum , aliorumque ministrorum templi conimode ÔLTETúxois. Quæ sic verlit Anastasius : Supposiiune -
Redificaia . est nomen Mennæ patriarchæ Constanlinopolitana:
• ( 3) Απεπτελώθη μέρος . Vocabuli hujus απε πτε el propositum est nomen Vigilii præcellens in Di.
2007, sensum capere ex præcedentibushaud est dif- plychis .
Belle ; origin :01 Πon item. Anue απεπτιλώθη seri- (31) Μή αγομένου του ιππικού . Cedrelius habet,
pserit auctor ? TotLawy!s est, Defluvium pilorum e ιππικού γενομένου.
ilis, Forte itaque inetaphoraim hic , duriuscu - (52) Και προσφυγίω χρησάμενος. De hoc vide qui
lajn licet, hulenius. Nisi quis, ÅTTETTÓ On , legere Nicephorus habet Hist. eccles. lib . xvii, eap. 20 .
mallet.
703 JOANNIS MALALE 704
que, Maritimam et Libanesiam, grassalus est : Α και Φοινίκης παράλου και Λιβανησίας 11. Και εν
cujus ab horrore Tyrus cum Sidone, Berytus, αυτό το φόβο έπαθον αι πόλεις, τούτ' έστι Τύρος,
Tripolis , Byblus etiam, Botrysque, aliarum quoque Σιδών, Βηρυτός, Τρίπολις, Βύβλος 21, Βότρυς, και
urbium parles succussate corruerunt; compluribus άλλων πόλεων μέρη. Κατελήφθησαν δε εν αυταίς
insuper hominibus ruinarim molibus oppressis. και πλήθη ανθρώπων. "Εν δε τη πόλει Βότρυος
Ad urbem vero Botrym, montis mari imminentis , απεσπάσθη από του παρακειμένου τη θαλάσση όρους
Lithoprosopi dicti, divulsa pars et in mare detur- του επίκλης Λιθοπροσώπου (55) μέρος και κατηνέ
bata, portum effecit, navibus maximis recipiendis χθη εις την θάλασσαν, και απετέλεσε λιμένα, ώς
idoneum, cum antea urbs ea portu cruisset. Cae - δύνασθαι όρμείν 13 εν το λιμάνι του αποσπασθέντος
1erum imperator pecuniis in provincias singulas όρους πλοία παμμεγέθη: ουκ είχε γάρ ή αυτή πόλις
transmissis , plurinas ex his urbes instauravit. το πάλαι λιμένα. Ο δε αυτός βασιλεύς απέστειλε
Durante autem hoc terre molu, mare etiam in al- χρήματα εν πάσαις ταις επαρχίαις και ανήγειρα
tum, ad mille passus, recessit ; navibus interim φανερά [230] των αυτών πόλεων. Εν δε τω καιρώ
muhis exinde pereuntibus ; rursumque, jussu di . του σεισμού , έφυγε θάλασσα εις το πέλαγος επί μι
vino, in pristinum alveuin reversuo est. λιον εν, και απώλoντo πλοία πολλά και πάλιν τη
Β του Θεού κελεύσει απεκατέστη η θάλασσα εις την
αρχαίαν κοίτην.
486 Mense Septembri, indictionis XV, Sancte Μηνί Σεπτεμβρίω ινδικτιώνος ιε' γέγονε τα εγ
kenes templum ad ulteriorem ripamin Justinianis καίνια της αγίας Ειρήνης της ούσης πέραν εν Ιου
positum, dedicatum est . Sanctas autem reliquins στινιαναίς (54): και εξήλθον τα άγια λείψανα εκ της
exportalbant Magna ex ecclesia , patriarclie duo, Μεγάλης εκκλησίας μετά και των δύο πατριαρχών,
Alenas Constantinopolitanus et Apollinarius Alexan: λέγω δή Μηνά του πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως
drinus ; qui currui imperatorio devecli, reliquias και 'Απολλιναρίου 26 του πάτα Αλεξανδρείας και
genibus suis compositas gestabant. εκάθισαν αμφότεροι εν τω βασιλικά οχήματι, κατ
έχοντες εν τοις γόνασιν αυτών τα τίμια λείψανα .
Eoleu tempore portus, Secundianorum palaio Και τα αυτω χρόνω εξηντλήθη και έκαθαρίσθη και
vicinus, aquis exhaustis, repurgatus est. 1 λιμήν και πλησίον του παλατίου Σεκουνδιανών.
Mense Augusto, indict. XV. Menas, archiepi . Μηνί Αύγουστο ένδικτιώνος ιε' τελευτά Μηνάς και
scopus Constantinopolitanus, diem suum obiit ; re- αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως και κειμένου
liquiis ejus Magne ecclesiae juxta sacrum altare c του λειψάνου εις το άγιον θυσιαστήριον της Μεγάλης
reposilis : cujus in locuum Eutychius, Amasia apo- εκκλησίας γέγονε πατριάρχης Ευτύχιος ο αποκρι
crisinrius, suffectus est . σιάριος 'Αμασείας.
Mense eodem Narses cubicularius, Romanorum Και το αυτω μηνί επινίκια ήλθον από Ρώμης
cxarclius, de victoria sua nuntium Roma misit. Pre- από Ναρσού του κουβικουλαρίου και εξάρχου Ρω
lio enim cum Totila Gollho commisso, Narses supe- μαίων. Συμβαλόντος γάρ αυτου (251] πόλεμον μετά
rior factus eum occidit, vestesque ejus cruentatas Τοτίλα 15, ρηγός των Γότθων, κατά κράτος νική
Constantinopolim transmisit . σας 26 τον πόλεμον και αυτόν κατέσφαξε» και επ
έμφθη τα ιμάτια αυτού ήμαγμένα εν Κωνσταντι
νουπόλει.
Mense Martio, indictionis i, commotio ab infime Μηνί Μαρτία ένδικτιώνος α' εγένετο διαστροφή
Sortis hominibus, ob nummum diminutιτη, coorta του κέρματος και εκ των πτωχών στάσεως γενομέ
est : qua re ad imperatorem delaia, numn m Va- νης και θορύβου ανηνέχθη τω αυτώ βασιλεί · και
lorem suum pristinum obtinere jussil. έκέλευσε την κατάστασιν του κέρματος κρατησα
κατά το αρχαίον έθος.
Mense Argusto, indictionis 11, terre motus Ilor • D Εν δε τώ Αυγούστω μηνί της δευτέρας ινδικτιώ
rendus exstitit, a quo 447 eliticia quam plurina, νος εγένετο σεισμός φοβερός, ώστε παθείν οίκους
balnea etiam et ecclesize, Byzantini quoque nuri pars, πολλούς και λουτρά και εκκλησίας και μέρη των
concussa corruerunt : cujus etiam vi lancea illa , tenyémov Tosiv Šv Bušavtiu . 'Ev aütü où ti pów
«quam statua in foro Constantini posita gest: lbat, έπεσεν ή λόγχη , ήν εκράτει το άγαλμα το εν τω
VARIE LECTIONES,
( h. , Β!βλος Ox . 13 όρμεϊν Ch. , ορμήν Ox. 26 Απολλιναρίου Ch. , Απο
21 Λιανισίας Ox . 29 Bυλος C
λιναρίου Ox. 25 Τότιλα Ox. 16 γαρ νικήσας. « γάρ redundat . Cin.
ED . CHILJEADI NOTĖ.
(53) Του επίκλης Λιθοπροσώπου. Εadem omnino olim dicta sunt. Stephan . de Uri». Συκαι, πόλις αν
habes apud Cedrenum). Verum Pomponius Mela trzoj tñs véas POTC, 730' y pãs ' JoUOTIVIO.Va !
promontorium hoc , Euprosopon , vocale vilelir , 700510 Cuci52. Procopio tamen louxovõluva!, vo
De silu orb). lib . I, cap . 12 : Ab ea ad promonº cantur , 'De Adil. Justin . lib . 1, visi error librarii
toriui Euprosopon duo sunt oppida , Byblos el Bo - sil . Todic Galata vocatiir hoc oppidum : de quo
vide Pet. Gyllium De Topogr. Constant. lib . IV, .
(54 ) Τής ούσης πέραν εν αυστινιαναίς, Suburbin ( op, 10.
hæc littore Constantinopoli adverso sila , Luzat
 705 CHRONOGRAPIIA ; - LIB . XVIII. 706
φόρο Κωνσταντίνου , και κατεπάρη εν τη γή (55) A deluribata, ad tres culites in terram penetravit.
επί πήχεις τρείς. 'Εν δε τοίς συμπτώμασι πολλοί Corrientium autem edificiorum a rinis mortalian
συνελήφθησαν. 'Εν αυτό δε το φόβο και άλλαι plurimi perierunt. Eindem consternatione 1 sen
πόλεις έπαθον, εν οίς και Νικομηδείας μέρος κατα- Serunt urlies insuper alie ; quas ifer Nicone
πεσείν (30). Εκ δε των συμπτωμάτων Νικομηδείας diie quoque pars delapsa est :cujus etiam ruderibus
και μεθ' ημέρας τινές ζώντες ανηνέχθησαν. Επ- obruti nonnulli, diebus aliquot, Vivi eifoliebantur.
εκράτησε δε και αυτός σεισμός ημέρας μ'. Invaluit autem terræ motus iste per xz dies .
Η Μην Ιουλία ένδικτιώνος δ' στασιάσαντες οι Σα- Mense Julio , indictionis 19, Salarite Judaeique
μαρείται και οι Ιουδαίοιεν Καισαρεία Παλαιστίνης, in Caesarea Palestine , inter se conspirati, seditio
ποιήσαντες το εν εις αλλήλους (252) ώς εν τάξει nem moliti sunt ; et factionum conflictus prae se
μερικών επήλθον τους Χριστιανούς της αυτής πόλεως . Γerentes, Christianos Caesarienses una alorti sunt,
και πολλούς κατέσφαξαν των Χριστιανών. Επήλθον plurimosque interfecerunt, ecclesiis etiam eorum
δε και επόρθησαν τας εκκλησίας. Και του άρχον- direplis. Quin Stephanum quoque, urlis prafe
τος της αυτής πόλεως έξελθόντος προς βοήθειαν clum, qui Clhristianis alveneral suppelias, adorts,
των Χριστιανών επήλθον οι αυτοί Σαμαρείται, κά - in pretorio occiderunt, bonis eliani ejus ereplis
κείνον κατέσφαξαν εν τω πραιτωρίω, και τα πράγ- B omnibus. Uxor itaque ejus Constantinopolim pe
ματα αυτού πάντα καθήρπασαν. Η δε γυνή του tens, quod a Samaritis patratum fuerat,imperatori
αυτού άρχοντος Στεφάνου, ανελθούσα εν Κωνσταν- delulit : qui super his indignatus,Amantio , Orien
τινουπόλει, προσήλθε το αυτό βασιλεί. Και ακούσας tis comiti , negotium dedit , uti re certius explo
ο βασιλεύς τα γεγονότα υπό τών Σαμαρειτών, και rata , Stepliani celem ab iis exigerel . Amantius
θυμωθείς, εκέλευσε τω όντι τότε άρχοντι της 'Ανα- itaque mandalis imperatoriis acceptis, Caesaream
τολής 'Αμαντία εκζητήσαι τα γενόμενα και τον profectus est; et perquisitos ibi codis auctores
φόνον του αυτου Στεφάνου . "Οστις 'Αμάντιος δεξά- ubi inveneral ; ios in furcam egit , his capita, il
μενος αποκρίσεις βασιλικάς και απελθών εν Καισα. lis 488 dextras amputavit ; quosdam etiam bo
ρεία, και αναζητήσας τους πεποιηκότας τους φόνους norum publicatione multavit. Melus inde ingens
και εύρων , τους μεν έφουρκισεν (57), ετέρους δε Caesariensibus, tolique adeo Orienti incussus est.
απεκεφάλισε και άλλους εδεξιοκόπησε και τινας εδήμευσε · και εγένετο φόβος μέγας εν τη πόλει
Καισαρείας και εν τοίς Ανατολικοίς μέρεσι.
Μηνί Δεκεμβρίω , ινδικτιών, τη αυτή, εγένετο Mense Decembri, indictionis ejusden, pestis
θνησις ανθρώπων εν διαφόρους πόλεσι. Ο diversas imperii per urbes grassala est.
Μηνί Μαΐα 17 της αυτής ένδικτιώνος εγένετο Mense Maio , indictionis ejusden, panis penuria
σπάνις άρτου εν Κωνσταντινουπόλει, και προς μεν 28 laboravit Constantinopolis ; et ad dimensum mo
ολίγον έστενώθησαν οι άνθρωποι (2331, και έκραξαν dicum reducebantur homines . Natalitiis autein
τω αυτώ βασιλεί έν γενεθλίω (58) συνθεωρούντος τώ agitalis, interim dum circensia , una cuin Persa
αυτώ βασιλεί πρεσβευτού Περσών και αγανακτήσας rum legalo, spectaret imperator, eum de his in :
και αυτός βασιλεύς κελεύει Μουσωνίω 19 τω όντι έπ. terpellavit populus Quod indigne ferens impe
άρχω πόλεως, και κατασχέθησαν εκ του Βενέτου railor Musonium urbis praefectum Jussit , uti
μέρους και εκολάσθησάν τινες των ενδόξων ανδρών, murmurantes compesccret ; quί primariis Venete
Κατέσχε δε και αυτή σπάνις του άρτου έτει μήνας factionis nonnullis comprensis , ab iis pernas exe
τρείς. Και μετ' ολίγας ημέρας εγένοντο αστραπαι git. Ceterum ista paris penuria per tres menses
και βρονται φοβεραι εν διαφόροις πόλεσιν, ώστε και ingravescebat. Paucis vero post diebus fulgura to
πολλούς βλαβήναι. nitruaque horrenda, diversis in locis contigerunt;
a quibus etiam multi lædebantur.
Μην Νοεμβρίω ινδικτιώνος ε' εφάνη πυρεν τω Β Mense Novembri, indictionis v, ignis in colo
ουρανώ ως είδος λόγχης από τών Ανατολικών μερών apparuit, qui hasta ad instar , ab Oriente ad Occi
εκτεταμένον έως Δυσμών. dentem porreclus, elongabalur.
Μηνί Απριλλίω, ινδικτιώνει τη αυτή, γέγονε σει - Mense Aprili, indictionis ejusdem, terrae motus
σμός φοβερός και αβλαβής. horrendus, sed innoxius exstitit. .
Μηνί Δεκεμβρίω ινδικτιώνος ς' γέγονεν έτερος Mense Decembri, indictionis V1, terra niolus
σεισμός εν μεσονυκτίω φοβερός πάνυ , ώστε παθείν alter, plane tremendus, Docle media ingruebat ;
VARIÆ LECTIONES .
27 Μαΐου Ox. 28 Dele μέν. Conf.p . seq. ν. 8 . 9 Μουσονία Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(53) Και κατεπάρη εν τη γή. Κατεπάρη 20r . 2 (57) Τους μέν έφουρκισε . Cedren. halbet, έφύλκι
passive vocis est a verbo teipu : ideoque huic !oco ge . Vide quæ de hoc vocabulo supra notavimus,
nullo modo convenire potesi. Forle itaque legen - ad pag. 427 .
dim , xotételos, penelruvil : hoc enim auctor di- (58) 'Ev l'evollu ), De urbis Natalitiis loquitur,
cere voluii. quæ quotannis Maii xi, jam olim a Constantini M .
(56) Νικομηδείας μέρος καταπεσείν. Συνέβη, au! Te:11porilus , celebrari solita sunt. Vide supra
quid tale deesse videtur. i ). Χυ.
 107 JOANNIS MALALÆ 708
quem utraque Constantinopolis menia senserunt, Α τα δύο τείχη Κωνσταντινουπόλεως , τό τε παλαιόν το
laim vetera Constantini, quam quae a Theodosio γενόμενον υπό Κωνσταντίνου, και το κτισθέν υπό
exstructa sunt. Quin 489 ecclesiarum quoque Θεοδοσίου , και εκκλησιών δε μέρη κατέπεσον, εξαιρέ.
partes disjecta sunt : cum primis vero, que ultra τως δε τα επέκεινα του Έβδόμου (59): και ο κίων δε
Hebdomum sila erant edificia, corruerunt. Co- ών έν Σεκουνδιαναίς συν τη στήλη κατηνέχθη του δε
Ianna etiam in Secundianis posita una cum sta• Ρηγίου 0 πάνυ πολλά (60) κατέπεσον [234 . Πολλοί
tua superimposita , regii item pars magna cecide- απέθανον εν τοις συμπτώμασι • τινές δε και μεθ'
runt. Ηomines etiam plurimi ruinis obruti sunt; ημέρας εκ των καταληφθέντων υπό των συμπτωμά
quorumtamen nonnulli, aliquot post diebus, vivi των διεσώθησαν. Έν αυτό δε το φόβο και εν ταις
extracti sunt . Quin et ab eodem terra motu alia- έξω πόλεσι πολλοί τόποι πεπτωκασιν. Η δε αυτή
rum quoque remolarum urbium edificia quamplu- φοβερά απειλή επεκράτησεν επί ημέρας δέκα • και
rima corruerunt. Invaluit autein tremenda illa προς ολίγον κατενύγησαν 31 οι άνθρωποι λιταίς και
consternatio diebus x ; hominibusinterim, quorum δεήσεσι προσκαρτερούντες εν τη εκκλησία . Ο δε
hoc animos aliquandia pupugerunt, litaniis et αυτός βασιλεύς Ιουστινιανός ουκ εφόρεσε στέμμα
Supplicationibus in ecclesia invigilantibus. Cete- , επί ημέρας τριάκοντα.
rum imperator Justinianus diadema suum per XXX
dies non gestavit.
Misdem temporibus Abares, Hunnorum gens quae- Και τα αυτω χρόνω εισήλθεν εν Κωνσταντινου
dam peregrina, Constantinopolim venerunt. πόλει έθνος Ούννων παράξενον των λεγομένων 'Αβά.
ρων (61).
Hoc tempore etiam episcopus Cesariensis in Έν αυταίς δε ταις ημέραις τελευτά ο επίσκοπος
Cappadocia Byzantii obiit ; cujus in locum suf- Καισαρείας Καππαδοκίας εν Βυζαντίο" και εγένετο
ſeclus est Theocritus. αντ' αυτού Θεόκριτος.
Mense Februario, indictionis νι, Ines Constan- Μηνί Φεβρουαρία ινδικτιώνος ς' γέγονε θνησις εν
Tinopoli grassata est , ioninibus a bubonibus Κωνσταντινουπόλει από 21 βουβώνων (62). Εν αυτώ
pereuntibus. Vigente vero hac calantitate confinia δε το φόβο τα μεθόδια 88 πάντα (255] κραββάτους
oinnia sandapilas vacantes fecerunt. Invaluit autem αργυρους εποίησαν (63) Επεκράτησε δε ή αυτή φο
tremenda haec Dei minilalio per menses sex. βερά του Θεού απειλή επί μήνας έξ.
Eoiem tempore, cum Magnae ecclesia trulla , Εν αυτώ δε τω χρόνω φιλοκαλουμένου και του
que ex prioribus a Deo misericordi immissis ter- ς τρούλλου (64) της Μεγάλης εκκλησίας , ρήξας
roribus pluribus in locis perrupta fuerat , in- γάρ ήν ( 65 ) εις φανερούς τόπους εκ των γεγονότων
stauraretur, 490 fornicis pars orientalis , interim κατά φιλανθρωπίαν Θεου φόβων, αιφνιδίως εργαζο
dum Isauri in hoc opereessent, derepente collapse μένων των Ισαύρων (66) έπεσε το Ανατολικόν μέρος
est, el casu suo ciborium sanctamque mensam της προϋποστολής, και συνέτριψε το κιβούριον συν
contrivit. Ceterum parte ejus superstite lecloque τη αγία τραπέζη. Κατηνέχθη δε και το λοιπόν μέρος
VARIÆ LECTIONES.
20 Ρηγίου Ch., Ριγίου Ox. 31 κατηνύγησαν θx. 32 βουβόνων Ox. 30 μεθόδια - αργυρούς. μεθόρια
- αργούς Cli. * φιλοκαλουμένου Ch., φιλοκαλλουμένου Ox.
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(39) Τα επέκεινα του Εβδόμου . "Εβδομον Subur - curaverit. Νeque he tamen mortuis sepeliendis
ibium erat Conslantinopolitanum , septimo ab urbe satis fuerunt, uti testatur Cedrenus in Justiniano :
lapide lissiιum : uti jamjarn monuerunt viri docti, Το δε Φεβρουαρίω μην γέγονε θνησις ανθρώπων ,
es Procopio , aliisque. και μάλιστα των νέων, εν Κωνσταντινουπόλει, ώστε
(60) Του δε Ριγίου πάνυ πολλά. Scr. Ρηγίου, uti μένειν ατάφους τους αποθνήσκοντας επί ημέρας τρείς,
habet Cedrenus. Procop. De Edific.Justin. . 1ν : Του και διά το μή έξαρκεϊν τους κραββάτους των Εκκλησιών,
τους τελευ
δε Ρηγίου επέκεινα πόλις έστι που, 'Αθύρας όνομα. ν και των ευαγών οίκων, προς το εκφέρειν
Steplian. De Urb. Ρήγιον πόλις “Ελληνίς . τώντας , όθεν ποιήσας ο βασιλεύς έτερα κραββάτια
(0 ) Των λεγομένων 'Αβάρων. De Abaribus bisce, χίλια , μηδ' ούτως εξαρκούντων, αμάξας προσέταξε
eorumque origine, vide Niceplior. Ηist. eccles. πλείστας ευτρεπισθήναι, και άλογα δέδωκε μύρια
- ib. XVI, cap. 50. προς το εκφέρειν τους νεκρούς, etc . .
(62) Θνησις εν Κωνσταντινουπόλει από βουβό - (54) Φιλοκαλλουμένου του τρούλλου. Scr . φιλοχα
vov. De morbo hoc pestilente , qui per un annorum douutvou , uti habet Cedrenus. De Trulo vero el
spatium per orbem universuin grassalus est , vide Ciborio , vide quæ doctissimus Jac. Goar. ad hunc
Evagrium , lib . IV , cap. 28 ; et Procop . De beli . locum apud Cedrenum adnotavit.
Persic. lib . il quorum uterque exactissimans ejus (65) 'Pogas rào hv. Omnino legendunt, Oteppina
descriptionem libi exhibet. YMUÉVOS, uli habet Cedrenus.
( 65) Τα μεθόδια πάντα κραββάτους άργυρούς (66) Εργαζομένων των Ισαύρων. Isauros editica:
troinsav. Locus iste pessime corruptus est : ne tionibus exercitatissimos l'uisse colligere licet es
gue, ut nunc se habet, sensus exinde commodus Procopio De bell. Goth. I. 1 : 'Ev toÚTY O BELLO
allus elici potest. Pro μεθόδια itaque μεθόρια , el ριος Ισαύρους πέντε, τους ές τάς οικοδομίας έμπει
pro αργυρους, αργούς, legendum omnino judico. ρους , ξίν τε πελέκεσι και άλλοις οργάνοις εις λίθων
Certe durante hac Iue adeo numerosa erat moriein - έκτομάς επιτηδείους , εις την δεξαμενήν ασπίδα
Lium τηultitudo, ut ad cadavera efferenda sanda- ατλήθει κρυπτομένους εσήγαγε.
pilis non sufficientibus, imperatur mille alias fieri
7 09 CHRONOGRAPHIA . – LIB . XVIII. 710
το απομείναν και αυτά τα ειλήματα• εκτίσθη δε ο Α ιοιο demolitis, Justinianus eam de integro exeila
αυτός τρούλλος υψωθείς επί πόδας είκοσι. vit, el xx pedibus altiorem fecit.
Μηνί Μαρτίω ινδικτιώνος ζ' επανέστησαν οι Ούννοι Mense Martio, indictionis VI, Huni Sclavique
και οι Σκλάβοι τη Θράκη (67) · και πολεμήσαντες Thraciaminvaserunt : belloque incolas pelentes,
πολλούς απέκτειναν και τινας επραίδευσαν τον δέ plurimos neci dederunt ; nonnullos etiamm expila
υιον Βάκχου Σέργιον τον στρατηλάτης [236] και runt. Quin Sergium quoque, Bacchi ilium, militum
"Εδέρμαν μειζότερον Καλοποδίου επραίδευσαν, λα- magistrum, Edermamque, Calopodii filiam natu
Eόντες αυτούς αιχμαλώτους. Εύρον δε του τείχους majorem, spoliatos, etiam captivos abduxerunt.
Κωνσταντινουπόλεως τόπους (68) καταπεπτωκότας, Constantinopolim quoque, per disrupla murorum
Στρατονίκου 35 ** την ορθόδοξον πίστιν. Stratoni ' penetrarunt ****** Orthodoxam fidemti..
Μηνί Μαΐω άπεζώσθη Ζήμαρχος(69) και από επάρχων Mense Maio Zenmarchus, exprefectus et curator
και κουράτωρ του δεσποτικού οίκου των Πλακιδίας και domus Auguste Placidie, exauctoratus est, Theo
γέγονεν αντ' αυτού Θεόδωρος ο επίκλης Νικομηδεύς. doro Nicomediensi in locum ejus suffecto.
Μην τω αυτώ ουκ ήχθη το Γενέθλιον το εξ έθους , Mensis ejusdemΣυ, non autem die solito, Ge
επιτελούμενον , αλλ' ήχθη τη τρισκαιδεκάτη του αυτού 2 nethlia celebrata sunt : quibus peractis , receden
μηνός. Και μετά την απόλυσιν του ιπποδρομίου tibus Prasinis , porticumque Moschianoruna per
αναχωρούντων των Πρασίνων, και κατερχομένων transeuntibus , cum Appianorum ex domesticis
τον έμβολον των 36 Μοσχιανού μετά παραφυλακής, nonnulli ex improviso contumeliis eos aflicerent,
εξαίφνης υβρισθέντες οι αυτοι Πράσινοι έκ τινων των Veneti protinus et ipsi Prasinos alorii sunt, pluri
της οικίας της λεγομένης των 'Αππίωνος 27, επέβησαν busque etiam in locis a partibus conflictum est.
τοις Πρασίνοις οι τού Βενέτου μέρους, και εγένετο Veneti autem, a 491 Sycis trajecto sinu, repo
συμβολή εν διαφόρους τόπους. Και περάσαντες οι Βέ- siloriis maritimis ignes injicere ceperunt, eadem
νετο: από Συκώνήρξαντο βάλλειν πυρ και καίειν τας comburendi animo : quos si quis existingueretenta
παραθαλασσίους αποθήκας και ει επεχείρησε 38 τις bal, a Venetis spiculis petebatur : quibus et ipsi
του σβέσαι, έτοξεύετο εκ των του Βενέτου μέρους : officinatores opein etiam suam sulbinde suppedita
είχον γάρ τών αυτών εργαστηριακών διαφόρους runt. Quin el ad concerlationem usque profuentes,
αμοιβές. Και τη έριδι συσχεθέντες , έκαυσαν [ 57] Andrea quas vocant edes ad Navale silas, com
την οικίαν την λεγομένην των Ανδρέου την ούσαν έν busserunt. In foro etiam pugna commissa , Mam
τη νεωρίω · ομοίως δε συνέβαλον και εν τη Μέση (70) : C masibi in Barsurmii ,func temporis prefecti, donuin
κακείσε έβαλον πυρ εις την οικίαν την λεγομένην conjecerunt : que una cum opposila porticu ,
των Βαρσυμίου , τότε διανύοντας την τών επάρχων ereum ad usque Terrapylum conflagravit. Con
αρχήν· και εκαύθη έως του χαλκού Τετραπύλου και Miclatione auten lae per billaum invalescente ,
ο άντικρυς έμβολος και επεκράτησεν η μάχη ημέρας Marinus , Excubitorum conies , Justinusque, illu
δύο. Και εξελθόντος του κόμητος των εξκουβιτόρων strissimυς Curopalala, numeroso niliumsaleilitio
Μαρίνου μετά πολλής βοηθείας στρατιωτικής και stipali, universas factiones emissi, vix andwin
Ιουστίνου του 39 ενδοξοτάτου (71) Κουροπαλάτου , compescere potuerunt.
μόλις ηδυνήθησαν καταπαύσαι τα αμφότερα μέρη.
Τώ δε αυτώ χρόνω επάρχου πόλεως όντος Γερον - " Εodem tempore, Gerontio urlis praefecturam ge
τίου εμπρησμοί πολλοί γεγόνασιν εν διαφόρους μέ- rente , diversa per Constantinopolina Ioca confla
ρεσι Κωνσταντινουπόλεως. Και γενομένης κατοχής grarunt. Ex utraque auterm factione seditiosis
εξ αμφοτέρων των μερών πολλοί μέν έσωφρονίσθη- comprehensis , plurimi eorum penas dederunt ,
σαν, τινές δε και απετμήθησαν· και επεκράτησεν ή nonnullis etiam capite multatis. Duravit autem in
αυτή κατοχή επί ημέρας εβδομήκοντα. quisitio hæc per dies sepluaginta .
VARLÆ LECTIONES .
* Στρατονέ Ox. Conf. Theophanes p. 198 Α. 86 των, του Ox.
* ενδοξοτάτου Ch., ένδοξατάτου Ox.
27 'Αππιώνος Ox. 28 επεχείρισε Ox.
ED. CHILMEADI NOTAE .
(67) Επανέστησαν οι Ούννοι, και οι Σκλάβοι τη D (70) Συνέβαλον και εν τη Μέση. Μέση, forum est ut
θράκη. Cedrenus habet , οι Ούννοι, οι και Σκλά - ex Glossis Greco- barbaris notit Jo. Meursius. αγο
βινοι, etc ., ac si eaden gens esset. Eos tamen distin- ρά , ή μέση , et deinde, εις την μέσην, ή άγοράν, ή φέ
guit Procopius De bell. Goth . l. 1 : Kal aútūv o pov . Tia alilem dictum vuli ille , quia plerumque in
πλείστο! Ούννοί τε ήσαν , και Σκλαβηνεί , καν" Ανται , media urlbium situm erat. Vern ) cum plur: Col
οι υπέρ ποταμόν "Ίστρον ού μακράν της εκείνης stantinopoli fora fuerint , quodnam ex illis his in
Gyors Togurtal. De hac Barbarorum in Thraciam telligit auctor ? Anne Theodosii, sive Tauri fo
ifruptione vide quæ Agathias lilleris prodidit lib . v . rum ? Huic enim vicinum eral æreum Tetrapyrunt,
(68) Εύρον δε του τείχους Κωνσταντινουπόλεως De his vide Ρet. Gylliuo, De Topogr. Constanti
τόπους. Cedrenus hattel , του Αναστασιακού τεί- Dop. lib. II, cap. 6.
χους; rectius : per muri Iongi enim, ab Anastasio ( 74) Του ένδοξοτάτου . Κουροπαλάτης erat , qui
imp. exstructi, ruinas vetustate negligentiaque Palatii curain sibi commissain habuit. A Latinis,
facias, viam invenerunt. Cura Palatii, dictus est : unde factum , Kouporta
(69) 'Απεζώσθη Ζήμαρχος. Ζεμαρχος hie Procopio λάτης.Justinus veroisle Curopalata, Justinianiimp.
dictus est; llist. Arcan). Fuit aulem Justini senioris a Sorore tepos eral ; qui ctiam eidem in imperio
commilito .
successit.
111 JOANNIS MALALE 719
Mense Junio, indictionis ejusden , comprehensi A Mην Ιουνίω, ινδικτιών τή αυτή , συσχεθέντος
ex Graecis nonnulli per urbem publice circumfere- "Έλληνες 60 περιε€ωμίσθησαν (72) και τα βιβλία
Danlur : quin et libri eorum deorumque scelesto- αυτών κατεκαύθη [258] εν τω Κυνηγία και εικόνες
run simulacra, et inagrincule in Cynegio concre- των μυσερών θεών ( 73) αυτών και αγάλματα.
mabantur .

sunt. πάπα Ρώμης (74).

Εodem mense, commisso partiminCyzico cer- Και το αυτό μην συνήφθη δημοτική μάχη εν
tamine , plurimi utrinque 102 ceciderunt ; edifi- Κυζίκι), ώστε πολλούς πεσείν εξ αμφοτέρων των
ciis quote nonnullis inter velitationem illanm μερών. Εν αυτή δε τη μάχη και τινα των εκείσε
demolitis . κατεστράφη.
Mense Augusto, indictionis X, delicatum est Μηνί Αυγούστο ινδικτιώνος δεκάτης εγένοντο τα
templum Sancte Theolore martyris , prope pon- εγκαίνια της αγίας μάρτυρος Θεοδώρας της ούσης
1en siluni. Ex jtissu autem ipsius imperatoris , πλησίον της γεφύρης (75). Κατά κέλευσεν δε του αυ
argentarii officinas aperientes, Vasa sua exposue- του βασιλέως και πρόβλησις εκ των αργυροπρατών
runt , Ianinique per urbem plurima accensa 8 και φώτα πάμπολλα εγένετο (76).
sulit.
Octori mense,indict. XI, inter Venetos Constan- Μην Οκτωβρίω ινδικτιώνος ια' διμερές γέγονεν
tinopoli orta est connolio : qui in partes distra- εκ των Βενέτων εν Βυζαντίο " και γενομένης συμβο
cli, in Pittariis inter se conflictalb: ntur : distri. λής προς αλλήλους εν τοις επίκλης (259] Π.ττα
clisque gladliis, clericus quidan , Joannis conn- κίοις (77), ξιφών συρέντων, απεχειρίσθη κληρικός,
mentariensis , cognomine Gyli, ilius, manibusinter ως μάχεται, υιός ών Ιωάννου Κομενταρισίου του και
pugnandum truncatus est. επίκλης Γύλου.
Mense Novembriingenii ilbrium defectu labo- Μην Νοεμβρίω πολλή αβροχία εγένετο εν Κων
ravit Constantinopolis, adeo ut saepiuscule pugna- σταντινουπόλει, ώς και πολλές μάχας γενέσθαι εν
tum esset ad foules ab iis qui aquatuo convene- τοίς ύδρείοις 2. Και βορείς δε πολλούς φυσήσαι :
1.ant. Quin venti quoque boreales crebri, australes από γάρ της αρχής του Αυγούστου μηνός ουκ έφυ
vero, Augusti vensis ab initio, nulli spiraverunt; σησε νότος , και ο τρίτος δε στόλος των πλοίων ουκ
adeo ut nec tertia classis in portum advenire po- εισήλθεν (78), ώστε και λιτανείας και Ευτύχιον τον
Iuerit. Itaque etiam Eutychus patriarclia Titanias ο πατριάρχηνεπιτρέψαι γενέσθαι εις Ιερουσαλήμ.
Hierosolymis habendas instituit .
Εodem mense Constantinopolim allatus est un- Και τώ αυτώ μηνι επινίκια ήλθον από Ρώμης από
1ius, de Narselis patricii victoriis ; qui Bertram Ναρσού του πατρικίου, ώς ότιπερ παρέλαβε πόλεις
Β:incasque, minilis Gollhorum urbes , occupave- οχυράς των Γότθων, τούτ' έστι Βεροίαν * και Βρίν
ral : quarum una cum spoliis, et ipsas quoque κας ( 79). "Επεμψε και τας των αυτών πόλεων κλείς
urbium claves transmisit. μετά και των λαφύρων.
VARJE LECTIONES .
50 περιεβωμίσθησαν. Conf. ad p. 64 Ε . 1 του Ch., το Ox. 62 υδρίοις Ox. 63 λιτανείας Ch., λιτα
velous Ox. Hi Bepolay. Veronam dicit et Brixiam , ut docet Anastasius : vitiosa nomina ponunt etiam
Theophanes et Cedrenus.
ED.CIIILVEADI NOTÆ .
(72) Συσχεθέντες "Έλληνες περιεβωμίσθησαν.Le: quod Talbulae scriptoria ibi venum exposite fue
go, περιεπομπεύθησαν, Vile que de hac voce Sil - rint . Πιττάκιον enim abula est, e Γι:sili pice ad
pra notavimus , haud procul hujus libri XVIII exarandum conſecta . Pro labula etiam simpliciler
initio, quandoque sumitur. Auctor Lexici Græcolar. vet.
( 73) Εικόνες των μυσερών θεών. Scr . μυσαρών. " Breueminterpretatur : Πιττάκιον, Pillacium, Brevis.
74) Τα συνοδικά του πάπα Ρώμης. De Synodi- (18) Και ο τρίτος δε στόλος των πλοίων ουκ
cis , sive synodalibus epistolis , vide Bernardum εισήλθεν. Τον σιταγωγών στόλον, Classein hanc vocat
Ferrarium , De antiquo' ecclesiasticar. epistolar. Procopius quæ frumenti ab) Alexandria impor
genere. landi causa quotannis emissa est , quæque, nisi a
(75) Πλησίον της γεφύρης. Scr. γεφύρας. . coutrariis ventis impediretur , secunduin , aul
(76) Και πρόβλησις εκ των αργυροπρατών και elim1ertino per slalem reditum perficere co
φώτα πάμπολλα εγένετο. Ηujus rei occasionen sueveral. Vide Procopium , De Ædilic , Justin . lib .
narrat Cedrenus ad annum Justiniani imp. xxxiv, v, haud proculab initio .
his verbis : Eφημίσθη εν τη πόλει, ότι ο βασιλεύς (79) Βεροίαν, και Βρίνκας . Celrenus etiam ha
ετελεύτησε, διά το κεφαλαλγείν , και μηδένα θεω- Del Βιρίαν και βρίγκας. Corrupte uterque : nec
ρείν και ήν ταραχή,και άρπαγαί εις τας προβολές, enim irbes tales lialia habuit ullas. Calerum pro
και τα μαγκιπεία. Και περί ώραν θ' , προσέταξε liis Anastasius Bibliothecarius habet, Veronam et
τώ επάρχω, και ανηψε φώτα εις όλην την πόλιν , Britiαι. Τricesimo scarlo imperii Justiniani anno
ότι υγίανεν ο βασιλεύς , και συνεστάλη τα της τα- tiroprareuerunt a Roma Narsis patricii : signifi .
ραχής. cantia comprehendisse illum urbes munitas Go
177) 'Ev tois rixany IIittavious. Locus quidam Thorum duas, Veronam scilicet, et Brixiam . Aique
erat Constantinopoleos , cujus semel atque iterum hanc genuinam hujus loci lectionem esse facilu
meminit cliam Cedrenius : ila fortassis dictus, crediderim .
 13 CHRONOG RAPHIA . - LIB . XVIII. 74
Μηνί Νοεμβρίω ινδικτιώνος ια', έμελέτησαν δόλον A Mense Novembri indictionis x1, conscii nonnulli
τινές κατά του αυτου βασιλέως Ιουστινιανού του consiliuminierunt, ut Justinianum, in palalio Se
φονεύσαι αυτόν, ώς κάθηται [240]εν τω παλατίω. Εν denlein, insidiis preoccupatum, e nmedio 1ollereit.
εσπέρα και δε την σκέψιν της επιβουλής μελετήσαντες Conjurationem vero sub vesperam agitabant ; et de
ήσαν ούτοι, 'Αβλάβιος Μελτιάδου 66 και Μάρκελλος ο nomine fuerunt, Ablabius Miltiadis filius et Marcel
αργυροπράτης και Σέργιος και ανεψιός Αιθερίου του lus argentarius, et Sergius, Ellherii curatoris nepos;
κουράτωρος . Η δε μελέτη αυτών ήν αύτη , ίνα , ως suscepti autem facinoris hac methodus erat, ut,
κάθηται εν τω τρικλίνω εσπέρας , εισέλθωσι και traheule vespera, imperatorem, in Iriclinio suo
σφάξωσι τον αυτόν βασιλέα. " Ησαν γάρ και ιδίους pro more considentem , adorti conficerent : collo
ανθρώπους στήσαντες κατά τόπον , ίνα, γενομένης calis insuper in Iocis opportunis quibusdam ex
της αυτής επιβουλής, ταραχήν ποιήσωσιν . Ο δε αυ- suis, qui post perpetralum facinus, plebem e
τος Ασλάβιος ήν λαβών και χρυσίον παρά Μαρκέλ- Vestigio concitarent. Ablabius autem dictus in
λου , περί τας πεντήκοντα του χρυσίου λίτρας , εις conjurationis societitenn Marcello , : circiler
το συνεπαμύναι. Και δη, του Θεού ούτως ευδοκήσαν- auri libris datis, conducius fuerat. Celerum, Deo
τος, είς εξ αυτών των την επιβουλήν μελετησάντων, ita volente, Ablabius Miltiadis ilius, unus ex con
'Αβλάβιος ο Μελτιάδου , έθάρρησεν Ευσεβίω τω κό- Β juralis, consilium suum Eusebio, comiti federato
μητι των φοιδεράτων και Ιωάννη το Δομετιόλου rum, et Joanni Domitioli filio communicavit , Hac
την σκέψιν , ότι 67 'Εντη εσπέρα, βουλόμεθα επιβή - ipsa vespera, inquiens, religiosum imperatorem,
ναι τώ ευσεβεί βασιλεί, ώς κάθηται εν των τρικλίνω. dum sede in Iriclinio, adoriri in animo habemus..
Και φανερωθείσης της επιβουλής, ευρέθη Μάρκελλος Conjuratione itaque patefacla, Marcellus argenla
ο αργυροπράτης τη αυτή εσπέρα έν ή την σκέψιν της rius, eadem ipsa vespera , qua perduellionem per
επιβουλής έμελλε ποιείν εισερχόμενος εν τώ παλατίω ficere decreverat , pugione armatus ; Alabius
φορών βούγλιν (80) , και και την επιβουλήν φανερώσας etiam , qui conjurationem palefecerat , gladio
'Ασλάβιος ομοίως από σπαθίου. Και ως προγνωσθέν- cinclus, palalium intrare visi sunt. Celerum cum
τες συνεσχέθη μέν Μάρκελλος, [241] και αστοχήσας jam notum esset consilium eorum, Marcellus sta
του προσδοκωμένου σύρας το βούγλιν και εφόρει εαυτώ tin comprensus est , qui, cum frustra se esse per
επήγαγε πληγάς τρείς, και ούτωςετελεύτησε• Σέργιος cepisset, striclo quem ferebat pugione , vulnera
δε ο ανεψιός Αιθερίου προσφυγίω έχρήσατο εν τη 1ria sibi intulit , atque ita mortuus est . Sergius
Δεσποίνη ημών τη Θεοτόκω εν Βλαχέρναις. Και 494 vero, Ellierii nepos , fuga sibi consulens, in
εκβληθείς εκ των όρων, ώς οία κατά βασιλέως σκεψά- S. Deipare Domine nostrie ecles in Blacliernis se
μενος,και εξετασθείς 18, κατέθετο ότι και Ισάκιος ο G recepit. Verum asyli hujus finibus ejectus (ut qui
αργυροπράτης και κατά Βελισσάριον τον πατρίκιον και dese majestatis reus esset), examiniquesubjectus, af
αυτός σύνοιδε 19 τη αυτή επιβουλή , και Βίτος δε ο firmavitlsacium etiam argentarium, Βelisarii patrici
αργυροπράτης και Παύλος και υποπτίων Βελισσα- familiarent, conjurationis hujus conscium esse: uti
ρίου (81). Και αμφοτέρων συσχεθέντων και εκδοθέν- etiam et Vitum argentariuin, et Ρaulum, Βelisarii
των Προκοπίω, επάρχω πόλεως, συγκαθημένων αυτο stiboptionem. Hi vero ambo compreliensi, Proco
και συνεξεταζόντων Κωνσταντίνου κoιαίστωρος και pio, urbi praefecto, Traditi sunt : a quo et Con -
Ιουλιανού αντιγραφέως και Ζηνοδώρου ασεκρή- stantino questore, el Juliano antigraphario, asses
τις (82), εκλαμβάνοντος τάς αυτών αποκρίσεις, κατ- soribus ejus , el Zenodoro asecreta , responsa
είπον Βελισσαρίου του πατρικίου και εκ τούτου eorum notante , examinati, Βelisarium patricium
υπό αγανάκτησιν γέγονεν. "Αλλοι δέ τινες των εξονο- accusarunt : qui exinde imperatorem sibiinfensunt
μασθέντων φυγή έχρήσαντο. Και τη πέμπτη του halbuit. Αlii vero nonnulli, ab his indicati fugia se
Δεκεμβρίου μηνός και αυτός βασιλεύς ποιήσας σιλέν- subduxerunt. Decembris autem die v, silentio al)
τιον κόμβεντον κελεύει πάντας τους άρχοντας εισελ. imperatore indiclo , primores omnes, Eulychium
VARIÆ LECTIONES.
και εσπέρα Ch., εσπέρας Ox. – Scribe εν τώ παλατίω εν εσπέρα. ει δε την σκέψεν. 46 Μελτιάδου. Σελ.
τιάδου ? και ότι. έτι Ο . 48 εξετασθείς Cli., εξαιτασθείς ΟN. Si et 7, p . seq . ν. 3 . 49 συνοιδε Ox .
ED. CHILMEADI NOTÆ .
(80) Φορών βούγλιν. Ει deinde, σύρας το βού - D της περί την ακίαν (ita legendum contendit J .
γλεν και έτόρει, etc. Vocabulum hoc nullibi nihi oc- Meursius, ηοη οικίαν) δαπάνης · οπτίωνα τούτον
currit. Pugivnem tamen verto ; unde etiam forle rangūs! 'Puugioi. Curatorem Belisarii eum vocat
corrupla vox est , Anastasius Bibliothec. reddit , Anastasius Bibliothecar.
gladium. Ει Marcellus quidem argenti renditor spe ( 82) Και Ζηνοδώρου ασεκρήτις, etc. 'Ασεκρήτις,
frustralus, et eremplo gladio quem portabat , deait sive aonxpñtis, et donzertn - , a Lalino a secrelis
sibi Ires ictus, in Iriclinio comprehensus , el moritur. facta sunt. Pro quo Lalini recentiores elian asa .
(81 ) Ο ύποπτίον Βελισσαρίου. 'Οπτίωνες dicti Creta, unico Tocabulo, quandoque dixerunt. Car .
quibus annonæ militibus erogandze cura commissa Jus M . de cullu nag . lib . IV, cap . 9 : Mox ut
erat. Procopius De bel. Vindal. lib . 1 : Toy © Leontius asecrela consperi!, magnum se sui erroris
υπασπιστών τριακοσίους απολέξας άνδρας, αγαθούς enolulentum invenisse putavit.
τα πολέμια, Ιωάννη παρέδωκεν, ός οι επε μελείτο
PATROL. Ge. XCVII .
 715 DE JOANNIS MALILE CHRONOGRAPHIA 716
gie patriarclian , noullos etiam ex scliolis allesse A θείν και τον πατριάρχης (242 ] Ευτύχιον και τινας
jissit : quibus in triclinium convocalis , designa- εκ των σχολών και δεξάμενος αυτούς εν τω τρι
tam in se conjuralionem palain fieri , Sergiique κλίνω, κελεύει τις τούτων καταθέσεις αναγνωσθήναι
Allierii nepolis, et Eusebii argentarii, Pauli iltein και φανερωθήναι πάσι τι της επιβουλής, λέγω δή
51boptionis , Vitile confessiones coram omnibus Σεργίου του ανεψιού Αιθερίου και Ευσεβίου του αρ
gi mandavit. Quibus perlectis, in peratoris ani- γυροπράτου και Παύλου του υποπτίωνος και Βίτου.
nus in Βelisarium patricium controlus est : sla . Και ανεγνώσθησαν αι καταθέσεις αυτών, και εξ αυ
timque missi sunt, qui ab eo Satellites amoverent τών των καταθέσεων ήγανακτήθη ο πατρίκιος Βε.
μηnes : nec omnino ad haec renixus est Βelisarius. λισσάριος · και πέμψας και αυτός βασιλεύς επήρε πάν
Celerum cum Constantinus questor, el Julianus τας τους ανθρώπους Βελισσαρίου, και εν ουδενί αντ
495 antigraplarius , Allierio, quem etiam conju- έστη και αυτός ανήρ. Και υπονοηθείς Κωνσταντίνος ο
rationis conscium fuisse suspicio erat, favere ni- κοιαιστωρ και Ιουλιανός ο αντιγραφεύς, ώς φησιν,
τηis putarentur ; conjuratores rursus post Sex υπέρ Αιθερίου ποιήσαντες, ώς oία και αυτού Αιθερίου
«lies, a Marino conite excubitorum, et Constan- συνειδότος τη επιβουλή · και μεθ' ημέρας εξ πάλιν
tiano, militum magistro, ad examen vocati sunt. εξητάσθησαν οι την αυτήν επιβουλήν μελετήσαντες
Verum Belisarius imperatorem sibi offensit usue και υπό Μαρίνου του κόμητος των εξκουβιτόρων και
liabuit. Κωνσταντιανού του στρατηλάτου, και έμεινεν ο αυτός
Βελισσάριος υπό αγανάκτησιν.
Mense eodem imperator, ediclo suo in ecclesiis Και το αυτό μην προετέθη ήδικτον 80 περί των
variis proposito, decrevit , haud licere pose unio διακρινομένων (α) εν διαφόρους εκκλησίαις υπό του
nem unam naluram dicere, sed duas confiteri. αυτου βασιλέως , ότι ου χρή μετά την ένωσιν ( 83)
λέγειν μίαν φύσιν, αλλά δύο ομολογείν.
Indictione eadem festum Dedicatione sanctissi- Και τη αυτή ινδικτιώνι εγένοντο τα εγκαίνια της
me Magna ecclesiae seculo celebratum est. αγιωτάτης Μεγάλης [ 2013] εκκλησίας το δεύτερον .
Trullo autem XXX pedibus, secundum formam Προσετέθη δε το τρούλλιο κατά το παλαιών σχήμα
velerem, superadditis , ex additione hac camere πόδες 31 Α' (81), και τας δύο καμάρας (85) εκ προσ
due, septentrionalis et meridionalis, effecta sunt. θήκης ποιήσαντες, τήν τε άρκτύαν και την μεσημ
Tecto autem ad exitum jam perducto, Eutychius βρινήν. Εν δε τη συμπληρώσει του ειλήματος Ευ
patriarcha , sanctum Evangelii codicein nmanu te- τυχίου του πατριάρχου κατέχοντος το άγιον μεγα.
nens, populo circumstante cecinit: Atollite portas, ο λείον και του όχλου παρισταμένου εψάλλετο· "Αρατε
principes, vestras, elatfollimini, porte senipiterne, πύλας, οι άρχοντες, υμών, και επάρθητε, πύλαι
el intrabit Rex gloriæ , etc . αιώνιοι, και εισελεύσεται ο Βασιλείς της δόξης,
και τα λοιπά.
Mense Januario, indictionis xi, equestri cerla Μηνί Ιανουαρία ινδικτιώνος ια', ιπποδρομίου
mine celebrato, Julianicus auriga [ curru detur- αγομένου συρείς Ιουλιανικός ο ηνίοχος εν τω ιππο
batus et ) per circum raplatus interiil. δρομία τελευτα.
Mense eodem Africa quaedam regiones a Mauri- Και το αυτό μην παρελήφθη μερη τινά της
lanis occupate sunt : Culzines enim, gentis ejus 'Αφρικής υπό των Μαυριτανών • Κουτζίνης γάρ και
exarchus, ex quo Maurorumdominiumsusceperat, έξαρχος του αυτού έθνους έθος είχε λαμβάνειν από
auri quantitatem quamdain a Romanorum pro Ρωμαίων διά του κατά καιρον άρχοντος ποσόν τι
tempore praefecto accipere 496 solitus fuerat. χρυσίον, επειδή ήρχε του έθνους των Μαύρων. Και
Ceteruni , Joanne, cognomine Rogathino [in Afri- κατελθόντος Ιωάννου του επίκλης Ρογαθινού , και
cam] adveniente, nec pecuniam ei pro more sol- μηδέν αυτώ δεδωκότος κατά το πρώην έθος , αλλά
Vente, quin e contra dolo illum interficiente , τουναντίον και δολοφονήσαντος αυτόν, ανέστησαν τα
VARIAE LECTIONES.
5ο ίδικτον Ox. 51 λ. είκοσι p. 81 Ε . 12 Ιανουαρία Ον.
ED. CHILEADI NOTÆ .
(83) Oj yon ustó thy ČVOJLV , etc. Haec Justiniani D de quo auctor noster hic loquitur, imperatorem
Confessio fidei, be natirarum in Christo distinc . edicium suum De corrupribili el incorrupribili, pro
tione, non hoc lempore , sed sub synodo y Con - posuisse asserit : cui astipulatur Glycas , loco ci
stantinopolitana edicto imperatorio promulgata lain ,
est. Scilicet sub extrema vitæ suæ lempora in (84) licoes X . [16.as eixosi, dicit supra ; sicut et
Aphthartodocitarum bæresin delapsus est Justinia Cedrenus habet.
μς : uti testantur Evagrius lib. JV , cap. 38 : ( 85) Τας δύο καμάρας. Κάμαρα, sive κάμερα
NicepborusCall. lib . XXVII, cap. 29 ; Glycas Alle camera est recentioribus ; el xop.epaplos camerarius,
nal. part. iv , el Cedrenus ; qui etiam codein anno , præfectus cubiculi.
JODII NOTÆ .
(1) Περί των διακρινομένων. Η:re ouisit Inter- leliant sectarii Eutychiani, tanquam ab Ecclesie
pres, nec videtur intellexisse , verle : De Diacri Communione segreguli, vel, ut alii volunt, lalle
rumenis sive Eutychianis : sic enim appellari so . quam hesitantes cum Ecclesia comunicare ,
717 EPISTOLA RICH . BENTLEII. 718
τέκνα του αυτού Κουζτίνη, εκδικούντες το πατρώον A Cutzine ipsius filii, palerinam cedem ulturi, arma
alua , Kal è travastávTES Tois uepeol tñs 'Açpixñs, sumpserunt : Africæque regiones quasdain invit -
IIIIIIIIIIlIlIllll
stapédahóv tivas TÓTOUS goveúCAVTES xal topalôsú denles, loca nonnulla occuparunt, incolis interfe
saytes, 'O È autos paolaeùs 'loustivlavos čteple clis expilatisque. Imperator itaque Justinianus ne
Μαρκιανόν τον ίδιον αυτού ανεψιόν ** *.*. polem suum Marcianum ex pedivil******

APPENDIX .
Non incommodum erit subjungere hic Synopsin Chronographie Malaliana de Vila el rebus gestis
Justiniani, ut diynoscal Lector ad quem annum illius imperii quæ in singulis paginis conscribuni .
tur pertineant.
Pag. ed. Ox. 151 mens. Jun. 227

II
An , 1

II|
152 - - Jul. 228
-- 2- Indict. 6 mens. Oct.
- - Jan . 153 - 24 Ind.- 13 mens. Apr. ibid .
Indictionis sub exitu 174 - Jun . ibid .
Indict. 7 mens. Jun . 180 Ind. 14 229
lNicolae

230
I! oonoor

- Jul. 182 -- 26 Ind. 15 mens. Sepe.

B
en

Decio Cos. 186 - Aug. ibid .

Lampadio el Oreste Coss. 188 27 lod . 1 nens. Mari. ibid .
Mens Sept. 190 - - 28 Ind. 2 mens, Aug. 231
- Apr. 199 - 50 Ind. 4 menis. Jul. 232
211 - Dec , 253
6 Iudictio 10 mensis Jan . 213 31 Ind . 5 mens Nov . jbid .
7 Justin . 3 Cos . 220 - Apr. ibid .
- 8 Indict. 12 . ibid . - 32 Ind. 6 miens. Dec. ibid .
Post Consul. Belisarii 221 - Feb .. 254
Jo . Cappadoce Cos. ibid . Ind . 7 mens. Marl. 235
Indict. 3 mens. Jun . 222 - - Mai. 236
Aug. ibid . Jun . 238
16 Ind. 5. 223 Ind, 10 meus. Aug . ibid .
Ind. 7 mens. Sept. 225 Ind . 14 mens. Oci. ibid .
- Nov. ibid . - - - - Nov , 239
21 Ind . 10 mens. Feb . 226 Jan .

RICHARDI BENTLEII EPISTOLA.

[1] CL. VIRO JOANNI MILLIO S. T. P. RICHARDUS BENTLEIUS S.
Memini equidem , Milli doctissime, cum abhinc a quid faciam ? data est fides : promissa flagitantur.
dies coniplusculos deambularenus una , strenue- Video , quod mihiegomet intrivi, exedendum esse .
que de lillerulis nostris serniones cæderemus ; Liceat modo, si quando in hac &vayxoyzylą fasti
ibi ſorle fortuna de Joanne Antiochensimentionem diuin mihi suborielur, aliunde pelere quod Muen .
fuisse injeclam : cumque me desiderium cepisset tem nauseam coerceat. Dabitur ilaque potestas et
librum adhuc musteum videndi, priusquam in lue venia evagandi identidem longiuscule ; duinmodo
cem publicam , le curante, exirel ; ea ine lege id ne plane tsw tūvča!ūv, neque levibus de causis.
abs le impelravisse , ut si qua in lam depravato lloc autem scias velim in priinis , non mibi con
scriplore emendationem nostram accipere possent, silium esse de Joanne isto qui cujasvc fuerit, quan
ea in schedulas conjecta ad te millerem . Durain do vixerit, aut a quibus laudatus sit, omnino ver
profecto conditionem , quamque adeo multis de bum facere : cum diu sit quod omnem istam
causis nollem acceptam . Nam ut omillam , quod ex controversiam suscepit amicissiinus noster atque
illo fere tempore a meliori librorum et chariula - eruditissimus Hodius. Quippe aliud est, inquam , 12 )
rum mearum parte, et (quod acerbius mihi acci- scriptionis hujus institutum : quæ vereor equi
dil) a jucundissima lua consuetudine longe dis - dem ul satis ex volo et feliciler mihi vertal.
junctus sim ; quodque semel duntaxat hunc Mala- D lia sane præsagit animus, ila in ipso limine con
lam properans percurrerini, nec ut secundas, quas spicio , quod ctiam fortissimo lerrorem incutiat.
sapientiores esse aiunt, curas et cogitationes adhi- Siquidem recle narrat Malalas pag. 90 , edixisse
berem , ullo adlıuc pacto poluerim animum indu- nimirum atque interminatum esse Orpliea, ne
cere : ut illa, inquam , alque alia præteream ; quisquam mortalium palam fecerit ta 'Epimeteú .
pudet hercle, lit verum falear, pigelque bonas bo- ou, ait, óvoduce o autos 'Opgeus aroucos Šx this uave
ras, quæ haud paulo melius collocari possent, in telas ¿ Esite, Mýriva pával 'EPIHETED , Örep
tam ingrato el ignobili Jabore consumere . Sed èpunyeusta! Tĩ xouvñ 726559, Bovdin, øūs, Zwcdo
 RA PHIA
719 DE JOANNIS MALALE CHRONOG 720
τήρ. Εgo verocuInaud sim nescius , quram acer- Α τούτον θεόν ανευφήσαιμι τον σπέρμα φέροντα θεών
Des olim vindices !eos liominesque habuerit, qui μυ- κ' αυτόν Ηρικεπαίον, και εξ αυτού ποιεί προϊούσαν
στήρια εξορχήσασθαι el Eleusine matris occulla άπασαν την των θεών γενεάν. Enimvero non leviter
proferre ausus sil ; qui sciam , annon ipse similem mendis aspersa estbæc éñsis, quam ila constitues :
in me nοxam admillam, si mysteriumlioc Orphi - και Ορφεύς τον πολυτίμητον τούτον θεόν ανευφη
cum sacro hactenus silentio celatum evulgavero ? plei
Νeque adeo clain me est, ο Milli Slavissime , Μήτων σπέρμα φέροντα θεών κ.λυτον Ηρικε
quam audax impulsu tuo in memeosque facinus [παίον .
consciscam : Pagina denique 164 : Τοιον απέστειλεχρόνος αθανά
Sed lua me virtustamen , el sperala roluptas τοιο Φάνητος, ubi legendum χροός, ut quidem ex
Suavis amiciliæ quodvis discrimen adire stal apud Proclum :
Suadel, et inducii dias in luminis oras
horribile illud arc: num prolrahere. Bono vero ani- Θαύμαζ ον καθορώ
Τοιον απέστι.ltε ντες αιθέριoιοφέγγος
χρους εναθανάτ Φάνητοάελπτον
ς. ,
mo eris, capitique el ælati meæ parces meluere ; ldem Proclus in Parmenidem ms. hæc habel : 0 jeev
ubi μορμολυκείω isto detracto, putidisque illis μή ρ γάρ Ορφεύς μετά την κατάποσιν του Φάνητος εν τω
τινα φάναι τα 'Ερικε παιώ in malami rem ablegalis Δει τα πάντα γεγονέναι φησίν . Επειδή πρότερον μεν
aliquo, veterem illuc el veranı lectionem quasi και ηνωμένως εν εκείνω. δευτέρως δε και διακεκρι
postliminio relutero. Ea haec est : Ού ( Θεού ) όνομα μένως εν τώ Δημιουργώ τα πάντα ανεφάνη τα των
και αυτός Ορφεύς ακούσας εκ της μαντείας εξείπε έγκοσμημάτων αίτια. Ει in Alcibiadem priorein
Μήτιν, Φάνητα, Ηρικεπαΐον. Οrpheus, ait, per us. sic scrilit : Καί μοι δοκεί και ο Πλάτων ευρών
oraculum edoctus est Dei nomina Mñarvesse el παρ' Ορφεί τον αυτόν τούτον και "Έρωτα και Δαί
Φάνητα , et Ηρικεπoίoν , que communi sermone in αγαπήσαι και αυτόςεπί
terpretada hanc habent vim el sententiam , Bouas , μονα μέγαν αποκαλούμενον,ύμνον περί μεν γάρ νοη
του Έρωτος τον τοιούτον
Φως, Ζωοδοτήρ.
Porro bisce nominibus dem Orphicum vocari του νου λέγων ο Θεολόγος:
non desunt mibi locupletes certissimique sane [4] AC, ος "Ερως
και Μήτις ατασθαλος...
auctores . Damasciuς περί των πρώτων αρχών 1s. Και πάλιν.
in bibliotheca Coll. Corporis Christi Oxonii p. δίαι
156: οίσιν επεμεθαώς Δαίμων μέγας αιέν επ' ίχνη.
"Εν μεν τοίνυν ταϊς φερομέναις ταύταις ραψωδίαις Περί δε του νοερου νου και άμεθέκτου, .
Ορφικαίς ή θεολογία δή τις έστιν ή περί τον νοητόν . Ααι Μήτις πρώτος γενέτωρ και "Έρως πολυτερπής .
(διάκοσμον) ήν και οι φιλόσοφοι διερμηνεύουσιν, αντί Λαι πάλιν
μέν της μιάς των άλλων άρχής τον Χρόνον τιθέντες, "Εν κράτος, εις Δαίμων γένετο μέγας , αρχος
αντί δε ταιν δυοίν Αιθέρα και Χάος, αντί δε του όν απάντων,
τος απλώς το Ωον απολογιζόμενοι, και τριάδα ταύ- Mulla prudens et sciens prefereo, que ex Atle
την [3 ] πρώτην ποιoύντες. Εις δε την δευτέραν τελείν nagora, Macrobio , Orphicis Hymnis , tum autem
ήτοι το κυούμενον και το κύον Ωον τον Θεόν, ή τον praecipue e Proclo in Platonis Timeum afferre
'Αργητα χιτώνα ή την Νεφέλην, ότι εκ τούτων εκ - possen : le forte qui me minus norunt, Pauline
θρώσκει ο Φάνης. "Αλλοτε γάρ άλλα περί του μέσου Leopardi scrinia compilare existinment. Inde petere
φιλοσοφούσι , τούτο μεν οποίον αν ή ώς τον νούν, ώ; possunt, vel a Theodoro Cantero, qui plura de his
δε πατέρα και δύναμιν άλλα τινά προσεπινοούντες rebus scire desiderent . Νam quid ego censeam de
ουδέν τω Ορφεί προσήκοντα την δε τρίτην τον Μή- illorum seulentia, qui significationem mendosi
τιν τον Ηρικεπαΐον ως δύναμιν, τον Φάνητα αυτόν verbi 'Ερικε πεώ ex anilibus Cabbalistarum nugis
ώς πατέρα . Ιdem ibidem p. 106 : "Οθεν πηγήν μεν conantur exsculpere ? sed nolo aliquid inclementer
τηγών αυτό (το "Εν) Χαλδαίων παίδες ανευφημού - dicere. Νon nostrum est κειμένοις επεμβαίνειν.
σιν, Ορφεύς δε μικτιή σπέρμα φέροντα θεών, Φοί- D Veniam etiam libenter dedero, si minus ea per
νικες δε αιώνα κοσμικών, ώς πάντα εν εαυτό συν- spexerint , que a multissculis liomines latuerunt,
Denxóta . Locus corruplus. Lego : 'Opveus o caligine et tenebris circumfusa. Nam ut conceitam
Μητιν σπέρμα φέροντα θεών – – Ει pag. 125 : nec , quomodo a me emendata sunt,ita a Joanne
Ουχί δε και Ορφεύς από του Ωού παράγει. Και της fuisse concepta ; quod equidem liaud facile cre
Nepéans payelons (hac modo occasione cogita, an diderim ; Suidæ tamen el Cedreni temporibus
in loco superiore pro ó prñta reponi placeat depravatum esse hunc Malalæ locum illud argu
τον ραγέντα χιτώνα ή νεφέλην) τον πολυτίμητον φά- mento est, quod hi interpretamenta duntaxat ex
νηται, πρόοδον. Και εκείνος εν τώ να υποστησάμε- nostro afferant, de verbis Orpliei ουδε γρύ. ΠΙud
νος . " Η ρητέον προς ταύτα, et quae sequuntur. Lege autem mihi videor satis certo scire, non te exspe
el distingue : τον πολυτίμητον Φάνητα, πρόοδον clare, ut vim verbi ' Ηρικεπαίος el naturam expli
και εκείνος, etc. Ει praeterea p.124 : cem : lune ut ineptas plerumque et cassas etymo
" Ενθεν αποθρώσκει γένεσις πολυπιδάκου ύλης, Iogias consectari me velis ? Dabitur jusjurandum,
και όσα τοιαύτα περί της τάξεως εκείνης οι θεοί ne al Orplico quidemipso hoc fieri potuisse. Scire
χρησμοδουσιν· αλλά και Ορφεύς τον πολυτίμητον prius aveo, unde illa vulgarin, Διόνυσος , "iiςαι
12. . EPISTOLA RICH . BENTLEII. 722
στος , Ποσειδών. Διόνυσος, ait Orpheus apud Macro- A Baroccianus. Scilicet ab auctoribus multo plus ido
bium, από του δινείσθαι originem ducit : neis, sancto Justino in Parænetica ad Græcos, el
Πρώτος δ' εις φάος ήλθε, Διόνυσος δ' επεκλήθη, Sancto Cyrillo adversus Julianum ad Orpliea εν
Ούνεκα δινείται κατ' απείρονα μακρόν: "Όλυμπον. τοίς όρκους referuntur : ubi etiam veram hujus
Ride, et ad hoc exemplum crede alia fuisse dictu- λέξεως scripturam offendes. Malalas enim cum suo
rum . Nec quidem de significatione toŨ 'Hpixe- grege antiquam adeo hic consuetudinem obtinent,
Toalou belle convenit scriptoribus. Secundum Mala- ul nihil sentiant. Proxime autem ad Joannis verba
lani, Suidam et Cedrerum est ζωοδοτήρ. Nosti thos accedes, si ita legeris :
Tres [3 ], quam ad unum redeant denique. At Nonio Ουρανόν ορκίζω σε Θεού μεγάλου σοφόν έργον ,
in Συναγωγή ιστοριών Phanes est ζωοδοτήρ. Eri. Ορκίζω σ' αυτήν πατρός, ήν έφθέγξατο πρώτον ,
ceptus aliam vim habet nescio quam. Λέγουσι δε Ηνίκα κόσμον άπαντα έή στηρίξατο βουλή
αυτόν τον Φάνητα έφορον είναι της ζωογόνου δυνά- Ficta illa et commentitia oracula que habes,
μεως, ομοίως και τον Ηρικε παίoν λέγουσιν ετέρας p. 42, 79, et 172, adeo misere acfede accepta sunt,
έφορον είναι δυνάμεως. Quamobrem, si sapiam, non ita verba poetica in quotidianum sermonein immu
operam perdam in etymologia hac inquirenda :ma- lala, ut vix invenias disjectimembra poetæ . Quam
gis ex usu fuerit, in quibus primum inslili vesti - B obrem in iis recolligendis redintegrandisque fru
giis pergere ; et si qua restent Orphica apud Mala stra operam conlerere non libel; præsertim cum
lam , que correctione opus habeant, pro virili re - Joannes ipse satis aperle fateatur, se quæ 8.dk
stituere . στίχων scripta fuerant, εις την κοινήν διάλε
Sic igitur relingo locum , quem habes p . 89 : xtov immutasse. Veruni, ut beein aliquos tam opla
* Ω άνα, Λητούς υι', έκατηβόλε Φοίβε κραταιέ, bili nuntin , est liber Oxonii annos abhinc puto DC
Πανδερκές, θνητοίσι και αθανάτοισιν ανάσσων, calamo exaratus ;in quo non pauca exstant oracula
Hέλιε, χρυσέαισιν άειρόμενε πτερύγεσσιν, Malalanis his germanissima : quæ si omnia hic in
Δωδεκάτην δή τήνδε παραι σέο έκλυον ομφήν ,
Σεϋ φαμένου, σε δε σ ' αυτόν, εκηβόλε, μάρτυρα lucem proferani, quando bella occasio est, sane
[ θείην. (quod in Græcorum proverbio esi) patella videatur
Tertio aulem versui simillimus elmaximegemi. operculum invenisse . Spero etiam me gratiæ ali
nus ejusdein scriploris est alius in Hymno ad quantulum inilurum ab hominibus illis perelegan
Protogonum : tis judicii, qui oracula quæ vulgo feruntur Sibylli
Πρωτογόνον κα.λέω διερή μέραν αιθερόπλαντο na tanquan) ab and fatidica Noachi filia fusa Vene
Ωογενή, χρυσέαισιν αγαλλόμενον πτερύγιεσσιν . rantur. Aleste igitur,o vere σιβυλλιώντες, Iotisque
Al vir bonus Joannes, atque item Cedrenus, ne manibus sacra hæc langile .
in librarios culpam hanc transferas, την πτέρυ- [ 7] ΧΡΗΣΜΟΙ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ ΦΙ
ya arbitrabantur esse generis virilis. En cor Zeno ΛΟΣΟΦΩΝ.
doti, en jecur Cralelis ! 1. Ερμού μεγίστου περί Παντοκράτορος.
Multo vero gravius afectus est locus, pag. 99 ; 'Aκοιμήτου πυρός όμματι γρήγορε, δρόμον αιθέ
ila poetae verba non modo cum interpretamentis ρος ζωογονών, ηλίου θέρμην κρατύνων, λαίλαπι μεθ
Malale confusa sunt atque commista , sed et insu- ιστών νέφη, τούνομα μή χωρών εν κόσμω, άφθιτον
per mendis obsita et cooperta. Ila quidemcerte μή αένναον πανεπίσκοπον όμμα» πατέρα των όλων Θεών
διά μηδέν veritus est Cedrenus describere, quippe όντα μόνον, απ' ουδενός έχοντα αρχήν έγνωκα: ένα
quae nullo prorsus modo intellexerit . At memini μετά σε όντα μόνον εκ σου γεραίρω Υιον, όν δώνη
vidisse Excerpta quaedam manu Patricii Junii ex απορρήτω και οξυτέρα φωνή ίδιον ευθύς αφθόνως
Clironico quodam penes Cl. Seldenum manuscri - και απαθώς απογεννήτως Λόγον έγέννησεν (leg.
ριο : ulbi inter alia ejusdem farine haec Orphica έγέννησας) Θεόν όντα, την ουσίαν εκ της ουσίας, ός
habebantur, corrupta ea quidem et mutila ; nihilo- σου του Πατρός την εικόνα και (leg. κατά) πάν
minus in quibus exstarent vestigia verae lectio- D ομοίαν φέρει, ώστε εκείνος εν σοί, συ δε εν εκείνο
nis : siquidem ibi scriptum eral μή διά μα μη- κάλλος έσοπτρον· αλληλεύφραντον πρόσωπον (Ig.
δέν. Proinde de lioc loco mihi nulla dubitatio est, αλληλευφράντων προσώπων).
quin in versiculos reponi debeat ad hoc exem
plum : II . Τού αυτού περί Τριάδος .
Θηρές τ’ οιωνοί τε βροτών τ' αλλιτήρια φύλα " Ην φώς νοερόν εκ φωτός, ut apud Matelan Ita
"Αχθεα γης είδωλα τετυγμένα, μηδαμά μηδέν Dentur p . 29.
Είδότες , ούτε κακοίοπροσερχομένοιο νοήσαι ΠΙ. Τού αυτού Προσευχή.
[ 6] Φράδμονες, ούτ' άποθεν μάλ' αποστρέψαι κα- "Ορκίζω σε , Ουρανέ, Θεού μεγάλου , etc. Vide Mal.
| κότητος,
Ούτ' αγαθού παρεόντος επιστρέψαι τε και έρξαι - ·
"Iδριες, αλλά μάτην αδαήμονες, απρονόητοι. Αριστοτέλους
Ad hunc Orphicorum numerum non dubito ascri- 'Ακάματος φύσις1V . 'θεού, γενέσεως. ουκ έχουσα αρ
bere quae exstant p. 50, etsi ea Mercurio Trismegi - χήν, εξ αυτής δ' ο πανσθενής ουσίωται λόγος.
sto allribuant Malalas , Suidas, Cedrenus, auctor
Chronici Paschalis et de quo postmodum plura ms. Ουκ εφικτόνV .μοιΣόλωνο ς Αθηναί
εστι ταύτα προςου.
αμυή τους είπείν,
 723 DE JOANNIS MALALÆ CHRONOGRAPHIA . 724
ούτε δε φανερώς ταραθέσθαι» πλήν του νοείν ακούε- A Deue multi. Haic autem Antimaclio vir equidein
τας (leg. το νοείν ακούετε) ότι ούτός έστιν ο κατ' dalifo in pulidos hos versus allingere voluerint.
ουρανός μεγάλου : φλογός υπερβάλλων, ον τρέμου- Quo quidem consilio nihil inconsullius esse potuit
σιν ουρανοί γαιά τε και θάλαττα, αυτοπάτωρ, απά- au dementius. Proclus in Commentario Timei
τωρ, τρισόλβιος . Confer haec cum Malalanis p. 79. distinguens poeticam ένθουν από της τεχνικής, illius
VΙ. Θουκυδίδου. exemplumn τους χρησμούς , hujus το 'Αντιμάχειον
Το έν τρία και τα τρία εν, άσαρχον προσωπικό, ponit. Aleo ut Antiaclium χρησμωδούντα fingere,
Γη τέτoκε τον ουρανού γεννήτορα. sil prorsus švw totajūv. Tolus erat Antimachus
in alle et opera : nihil habuit εξ ενθουσια .
[ 8] VII. Χίλωνος . Guloj, nihil ex aſllalu furoris, el cælesti illo mentis
Γόνος εκ γόνου κατελθών γόνιμον ύδωρ εποίησε . instinctu , sine quo nullum poema sani coloris , ne
Το υπέρτατον των όλων αίτιον επινοείται ου φωτί dum oracula nasci possint.
και πνεύματι, αλλ' ώς πάντων Θεός και Κύριος και
1! ατήρ. Χ . 'Ερώτησις Ιάσονος βασιλέως των Αργοναυ
των εις το Πύθιον του Απόλλωνος.
VIII . Πλουτάρχου.
Ο παλαιός νέος, και ο νέος αρχαίος, ο πατήρ γό- Β . Προφήτευσον ημίν, προφήτα Τιτάν, et que se
νος, και ο γόνος πατήρ " quuntur ; ut babet Malalas, p. 94.
ΙΧ. Αντιόχου Κολοφώνος περί Τριάδος. • XI. Πλάτωνος
Γενετος ουδείς έκανός γνώμης. αφανούς ιδείν αι
" Ην νούς εις πάντων νοερώτερος ει δέ γε έστιν σθητήριον. Φύσις γάρ μόνου Θεού ως αιτίου του
Του άπο παγγενέτης νοερός Λόγος άφθιτος αιει παντός γυμνήν ψυχήν δυναμένου (leg. δυναμένη )
Yίος απαυγασμός νοερού Πατρός, εις άμα Πατρί , ιδείν' είς γάρ αίτιος του παντός, είς και εξ αυτού
“Εν μέν επωνυμίη ' ει δέ γε έστιν ώς από Πατρός, αλλ' οίoς (leg. άλλος) και είς, και ποτε ούτος και εις ουκ
Είς δε πέλων συν Πατρί και εξ ενός είς, μία τάξις , εν χρόνω: αίδιος γάρο είς και συναΐδιος.
Πατρός..... ομοούσιος άφθιτος αιει
Πνεύματι συν πρώτη αγίω και σπέρματος αρχή. Ουε [10] XII.επιΤούτηναυτού
ποτέ τις περί (1)
πολυσχεδη Χριστού.
ταύτην ελάσει
Uno verbo, ne nescias, le monitum velim in li γην, και δίχα σφάλματος σαρξ γενήσεται, ακαμάτοις
bro ms. sic legi : Του αποπαγγενέτης νοερώτερος θελετος όροις ανιάτων παθών λύσει φθοράν, και
λόγος άφθιτος υιός απαύγασμα. Sed nihil eral fa- .τούτο φθόνος γενήσεται εξ απίστου λαού και προς
cilius, quam in versus concinnare. Quivis etiam ύψος κρεμασθήσεται ώς θανάτου καταδίκως (leg. θα.
5C
Ulud fortasse plusculum habel dificultatis , quis νάτη κατάδικος ) πάντα πράσας (leg. πράξας
. sive δράσας) πείσεται.
nam sit ille Antiochus conjectura assequi. Et pro
ferio nimis velim esslaret Nicandri Colophonji ΧΙΙΙ. Χρησμός του Απόλλωνος δοθείς εν Δελφοίς
περί Χριστού.
liber περί των εκ Κολοφώνος ποιητών mirumenim, Είς με βιάζεται ουράνιον φώς , και ο παθών Θεός
ni ex animi sententia Ιιοc negotium conficeremus. έστιν, και ου θεότης έπαθεν αυτή άμφω γάρ βροτό
Nunc vero, quandoquidem iste liber , ut alia omnia σωμος και άβροτος αυτός Θεός ήδη και ανήρ, πάντα
καλά, vel Raimis, vel humore, vel inertibus li - φέρων παρά Πατρός έχων τε της Μητρός άπαντα,
neis consumptus est; cum optimum) Valent arbitre- Πατρός μέν έχων ζώων άλκει, Μητρός δε θνητης
nur , qui illud in re tam ancipiti protulerit quod σταυρόν, τάφον, ύβριν ανιήτου και από βλεφάρων
sit veri siniillimum. Opportune autem velit in men- ποτε γευά τα δάκρυα θερμά και πέντε χιλιάδας εκ πέντε
lem Xenophaniilli Colophonio filium fuisse nomine πυρών κορέσαι (Ι. σας): το γάρ θέλεν άβροτος άλκει.
Antiochum, quem res Siculas et Italicas scripsisse Χριστός ο έμός Θεός έστιν έν ξύλω τανυθή 3ς (leg .
multi commeliorant. Verum accidit perinconn- τανυσθείς) θάνεν · ό: έκ ταφής εις πολλών όλκων,
mode, quod is etsi patre natus Colophonio, ia• Miris mollis hæc perturbata sunt ; magnam ta
men nescio qui Syracusius vocetur. Alius proinde p men partem in versus suos nullo negotio redigi
quatiendus est funis . Placetne ul pro Antiocho possunt in hunc modum :
reponatur Antiplhanes ? [ 9] Athenaeus, lib. VΙΙ : Μνη - Εις με βιάζεται ουράνιον φώς – – –
μονεύει αυτού 'Αντιφάνης ο Κολοφώνιος εν τή Θη- Και ό παθών Θεός έστι, και ου θεότης πάθεν αυτή.
βαΐδι λέγων ούτως, "Aμφω γάρ βροτόσωμος έην ήδ' άβροτος αυτός
– – – Θεός ήδε και ανήρ,
"Η ύκκην , ή ίππον, ή ον κίχλης κα.λέoυσιν . Πάντα φέρων παρά Πατρός, έχων της Μητρός
Sed mihi crede, nusquain fuil gentium Anti (άπαντα
phanes ille Colophonius : quippe', quod a doclis. Εκ Πατρός μέν έχων ζώην άλκει - -
Μητρός δε θνητής σταυρόν, τάφον , ύβριν, ανίην.
simo Casaubono non animadversum esse demiror, Του και από βλεφάρων ποτέ χεύατο δάκρυα
pro commenlilio isto Antiphane repon. ndus est (θερμά.
Antimachus, notissimus auc:or Thebaidos et Ly XIV. 'Αστάνου περί της Θεοτόκου.
les, uti memorant ipse Athenaeus alibi , Ειymiolo- Tιμήσωμεν την Μαριάμ, ως καλώς κρύψασαν το
aicon, llesychius, Suidas , Quintilianus, aliique lurthp:oy.
NOTÆ .
(1) πολυσχιδή Τουρitus Emend. vol. III, p. 13 !.
725 EPISTOLA RICHI. BENTLEIT 725
Sine dubio Ioco 'Αστάνου emendandur: est A αληθείας είναι. Είς έστιν ο Θεός ος τον ουρανόν, etc.
'Ostávou. Osianes magis et Zoroastres eliain in - O hominis stuporem , et lò 'wrsiav meram ! Apud
doclis cognitissini. Theodoro Meliteniole Præ - auctorem , unde hæc habuit Antiochensis, sine
Talione in Astronomiani non Ostanes dicitur, 688 dubio scriptum eratad boc exemplum : Ka
sel “Οτάνης [11 ]. Que Γωrlasse vera scriptura θώς ο Σοφοκλής είπεν εν ταις αληθείαισιν εις εστι
est : nam et apud Herodotum non unus est Deos. Homo stolidus interpunctione falsa jugulavit
Ocares Persa : el vero magus ille natione fuit versium , misereque disperdidit. Nimirum abans
Chald.eus. Theodori locum describam , quod ibi Oulailly distinctionem posuit , cum oratio post
plurimoruin magorum nomina videas, quos alibi site sustineri debuerit. Sed efficiam ut posthac hi
πλείστοι γεγόνασιν αξιόλογοι άνδρες και μάλιστα igitur emendo :
Ζωροάστρης και μετ' εκείνον 'Οτάνης, ό τε Κιδη 'Εν ταίς αληθείαισιν είς έστιν θεός
νάς, και Ναβουριανός, και συν αυτοίς ο Σουδίνος, " Ος ουρανόν τ' έτευξε και γαίαν μακράν
αλλά και Σέλευκος από Σελευκείας Χαλδαίος και Πόντου τε χαροπόν οίδμα κανέμων βίας.
ούτός εστιν. Θνητοί τε πολλών καρδία πλανώμενοι
Ιδρυσάμεσθα πημάτων παραψυχήν ,
XV. Θούλις ο Αιγυπτίων βασιλεύς επαρθείς τους Θεών αγάλματ’ εκ λίθων ή χαλκέων
καρτορθώμασιν ηρώτησεν εις το μαντείον του " Η χρυσoτευκτων ή ' λεφαντίνων τύπους .
Ευριπίδου περί αυτού ούτως Θυσίας τε τούτοις και κενάς πανηγύρεις.
φρέσον μοι πυρισθενές, etc. ut Malalas p. 26. Τεύχοντες ούτως ευσεβείν νομίζομεν.
Hominem sane festivum , qui Euripidem yengile . lta ſere leguntur apud Justinum , Clementem , E1
2oYoovaa nobis exbibuit . Quidni autem ? inquies, sebium , Theodorilum , el partim Athenagoram ;
cujus ex hartelu hoc edilum est, adeo ut demirer interprelem Chilmeаdum , homi
Μάντις δ' άριστος όστις εικάζει καλώς, nem sane pereruditum , in luce tam clara minus
oraculum quidem , quo nihil verius ac sapienlius ; solito perspexisse . Sed non te celabo, quod pace
quale nunquam aut Bacis fudit , aut comicus isle sanctorum virorum dictum velim , vehementer nie
Glaris , aut suspicari non esse hæc a Sophocle . Id adeo cur in
Pythia quæ tripode ex Phæbi lauroque profata esi. animum inducam , sime interroges , dico : permi
Sed extra jucum : sine controversia corrigendum rum mihi præter alia videri, lai illustrem locum
est του Σαράπιδος: cui Canobi templa dicata sunt; Ecclesiasticis solis incurrisse in oculos, aliorum
etiam Alexandriæ etMemphi. Narrat Strabo miris omnium aciem effugisse (13 ). Qui factum , uti dor
quosdam laudibus efferre tås åpetas tūv toữ Eapá- mitaret hic Plutarchi diligentia ? Qui Porphyriumi
πιδος έν Κανώθω λογίων. Ηuc scripseram, cun sero preterire potuit περί αποχής εμψύχωνtain insigne
animalverii apud Suidam in voce Ooūdes ita legi testimonium adversus tūv Ous!Ūy tās trapavóuous
αυτολεξεί, uti prius ex conjectura emendaveranm. σφαγάς, ut ad hunc locum ait Theodorilus ? Ubi tu,
Dubitantem me et quo proximeme vertam cir - Stobae, cessasti, litterarum oblivio ? lu , qui tot
cuinspectantem ad se vocal Sophocles , indignis forulos bibliothecarum excussisti, Sophoclis autem
salle molis a Joanne acceptus, p . 47 : '0) vào govú et Euripidis monumenta studiose præter cætera
τατος Σοφοκλής δράμα εξέθετο και ποιητικώς είπεν Ιectilasti. Adeone paicos e Patribus, quid Pitres
ότι ο Τειρεσίας την Παλλάδα είδε λουομένην και ilem dico ? unumne aliquem lenelirionem, qui
porn syéveto. Ego vero quovis pignore contenderim supposita persona librum ediderit (ut et olim et
mihil nisquam de fabella ista profectum a Sophocle , hodie nonnulloruni opinio est, neque adeo injuria)
quanquam ab aliis passim memoretur. Cum enim cæteris omnibus perspicaciorem et diligentiorem
omnes fere lilulos Sophocleorum Dramatum bene- fuisse ? Clemens enim aperte et ingenue fatelur
licio Grammaticorum veterum habeamus, nullum Hecatæi se lidem secutum , apud ipsum Soplioclem
est ubi Tiresize persona locum habere possit, præ - D omnino non legisse . '0 uèv Eoqoxans, ait Strom . V ,
terquam na Trilogia, OEdipus Tyrannus, Anti- ώς φησιν Εκαταίος και τας ιστορίας συνταξάμενος εν
gene, et Edipus in Colono : sic enim sentio : . το κατ' "Αβραμον και τους Αιγυπτίους. Ιllud autem
sive tetralogiam malis, accedo ; ut fabula [12] sa - exploratum habeo lain a Justino el Clemente Pa
lyrica , sicutomnes omnium præter Cyclopem Eu - tres alios accepisse , quam Justinum el Clementem
ripidis, periisse videalur. Quanquam enim affirmei commentitii ejus flecatæi auctoritate tradidisse.
Suidas , ότι ο Σοφοκλής ήρξε του δράμα προς δράμα Quen al hosinen demum, et quam nulla fide res
αγωνίζεσθαι , αλλά μη τετραλογίαν• scimus tamen redierit , vides. Πlene Uι Sophocli versiculos ali
er Didascaliis non ex omni parle verum hoc esse. quol vereretur allingere, qui illum ipsum , quo eos
Vide codo Aristopbanew Grammalicum in Árgi:- adduxit, librum ediderit simulala persona Heca
mento Medeæ Euripidis. Alqui band commemini læi ? !psa præterea oratio de se facit indicium . Non
fabellam istam de Tiresia in trinis illis parrari, agnosco illud xahxéwv, el tonov sumplum , utaiunt,
neque ibi reperiri posse arbitror. Prima hæc est adverbialiter, esse hominis Altici, aul in tragoe
erga Sophoclem contumelia. Deinceps , " Ovev, ail, dia ſerri posse . Qualis enim hæc foret conlu ·
εξέθετο Σοφοκλής έν τούς αυτου συγγράμμασι ταύτα si0 dialectorum, et ul lit ille , S1112go loquendi ?
 OGRAPIA
E27 DE JOANNIS MALAL .E CHRON
Oportuit enim molù el yuazov. Xzaxéwv quidem a A hibere, hilariore animo esse, convalescere . Etiam
yone 's Allice dixeris ; minime gentium a xaaxoūs, prieri hoc sciunt. Erravit, cum in versiculo quinto
non magis meliercule quam αγαπάει vel 'Αριστοτέ- einendare conatus est εμμεμόχθηνται. Νon enim
λεος. Χρύσεα, ait Phryniclius,αργύρια, κυάνεα, χάλ- magis μοχθούμαι dixeris, cum μοχθώ sit verbum
κεα ταύτα Ιακά διαιρούμενα χρή ούν λέγειν χρυσά , neutrum, quam πάσχομαι aul κάμνομαι. Sine dubio
αργυρά, κυανά τον 'Αττικίζοντα. Χρυσούς λέγετογάρ scriptum oportuit,
χρύσεος Ιακών, ώσαύτως και αργυρους , χαλκούς , " Οσοι τε δεσμοίς έμμεμόχλευνται βροτών,
κυανούς, και τα όμοια. Rogo denique, cui persone
hæc oratio conveniat ? Quave Sophocles flucia vel
die festo ludorum (non alias enini in scena quam " Οσοι τε δεσμοίσι μεμόχλευνται βροτών.
Panathenæis ac trinis Liberalibus Tragedia doce Erravit denique , cum locum hunc ad bane, de
bantur ) illos ipsos dies festos et ludos solemnes qua agiinus, Danaen referendum pritavit, qui om
in contemplionem adduceret ? Istuccine se impune nino ex Euripidis Dictye accersi'us est, de quo
Jaturum sperarel ? Nonne Æschyli periculum cautio consule Slobælim et alios. Aristophanes Grammali
rem eum faceret, [14 ] qui, quod in Sisypho opinor cus in argumento Medee.'Εδιδάχθη επί Πυθ:οδώρου
πετροκυλιστη ad Cereris mysteria curiosius videre-
Η και άρχοντο
" ς κατά την πζη Ολυμπιάδα. Πρώτος Ευφο
lur alluilere, nisi ad aram Bacchi confugissel , ρίων, δεύτερος Σοφοκλής, τρίτος Ευριπίδης. Μή
illico trucidalus esset in scena : postea etiam in δεια , Φιλοκτήτης , Δίκτης, Θερισταί. Σάτυρος ου
Areopago de capile suo causami dixit ? llabes, σώζεται. Scribe Δίκτυς, Θερισταί σάτυροι ου σώζον
amice , suspiciones nostras : tu luique similes rem ται. i. e. Θερισται δράμα σατυρικόν. Ιta Ioφui 50
€ognoscite, el sententiam ferte ; non Bεκκεσέληνοι lent. (Cave enim credas το σάτυροι esse partemin
γιidam , πολυμαθείς sine pectore et mente , scriptionis. Ita Sophoclis fabula Κωφοί σάτυροι.
'Αγέρες ών το κέαρ Sclioliasles Nicandri simpliciter Σοφοκλής εν Κω
Παλό σέσακται και δυσεκνίπτω τρυγός. φοίς. Sic ejusdem Ιχνευται σάτυροι, quemadmodum
Præclare vero aclum est cum Sophocle, quod apud Ρollucem est legendum pro Ιχνευται Σατύρων.
a xoovoo páow nostro non nisi semel ad falsum le - Athenæus non apposito fabulæ discrimine 90 . Èv
stimonium dicendum citatus sit : Euripides autem, Ιχνευταις . Sic Iοφών εν Αυλωδοίς σατύρος Δρυα
qui Malale erat paulo familiarior, gravissimas Cleanenlein : sic Esclaylus εν Κήρυξι σατύρους
istius consuetudinis pænas sustinuit : adeo quidem apud Pollucem : ita enim emendo pro xnpuse of
ut non minus incommodo hospile hoc Antiochensi. Tupixois. Pholius in Lexico manu scriplo : Popoo
quam olim Promeri canibus usus esse videatur. C κόρσου λέοντος , Αισχύλος εν Κήρυξε σατύροις. EI
Non eril, opinor, ab instituto nostro alienum , si quo restituendis llesychii locus : IlupooxoupSOLE
Jocos omnes accuralius aliquantum examinem, in oντος πυροκεφάλου , ξανθοτρίχου , lege, ut apud
quibus Euripidis mentio lil : et quoad ejus facere Pholium . Cum autem nomen fabulæ cujuspiam sil
polern, fabularum litulos, quo singuli quique loci numero singulari; tunc σατυρική dicunt el σατυ
referuntur , ostendam . Vabilur fortasse occasio ex pixos. Polunt autem Grolius erralun
interioribus lilleris aspergendi aliquid :memores scere ex Fragmento illo Danae , quod primus in
lamen erimus, ut spondeo , verbi veleris, quo ad lucem edidit de lilleris oplimemeritus llieronymus
monemur Commelinus. Ibi dramatis personæ sunt Mercu
. Τη χειρί σπείρειν , μηδ' όλα τα θυλάκη rius [ 16 ], Danae,Nutrix, Acrisius, Minerva,Nuntius,
Que igitur habes pag. 39 : Περί ης (Δανάης) Chorus : Diclys aulem minime comparel. Jo atto
έμυθολόγησεν Ευριπίδης ο σοφώτατος εν τη συντάξει σπασματίω illo sic νulgo legitur non Ionge a prin
του αυτού δράματος et que sequuntur, e falbula cίpίο :
Danae desumpta sunt , Laudat Ilanc Pollux lib. IV. - - - κατά πως κείνη ποτέ
cap. 16, Stobus autem non semel, ut et dam aljam D . Εθνήν κρυφαίων χνούσα και μη γνούσα δή
Υπόπετρον λέοντα τέξεται πατρί .
Sophoclis similiter inscriptam . Harum alterutram ,
mayis lamen Euripideam , Latine convertit Nævius , Cum metri ratio , lum res ipsa flagitat ul ÚTÓTETE
cujus Danae Nonio Marcello citalur. Plutarchus pov scribamus, non ÚRÓTetpov. Quis non alalum
Consolatoria ad Apollonium : Ο δε παραμυθούμε Perseun et in libris legit, et in pictis tabulis vidit ?
νος την Δανάην δυσπενθούσαν Δίκτυς φησί • Al interpres bomo sane festivus ita convertit :
Δοκεις τον άδην σων τι φροντίζειν γόων sub saxo natum leonem . Nempe huic commil
Και παίδ' ανήσεις τον σόν , ει θέλοις στέγειν ; las, si quid recte curalum velis. Et tamen is ipse
JΠαυσαι · β.λέπουσα δ' εις τα των πελας κακά est ni fallor , qui bonam ælalis partem contrivit ,
Ράων γένοι' αν , ει λογίζεσθαι θέλοις ut Suidam foras extruderet mendis maculisque
" Οσοι τε δεσμούς εκμεμόχθηνται βροτών
[13 ] " Οσοι τε γηράσκουσιν ορφανοί τέκνων usquequaque obsilum , ut aliquando fortasse osten :
Τούς τ' εκ μεγίστης Ολβίας τυραννίδος demus.
Το μηδέν όντας ταυτά σε σκoπείν χρεών . Pag. 51 . Διά τούτο δε ο Ευριπίδης των Βακχων
Erravit eruditissimus Grotius in Excerptis , cum εξέθετο δράμα, ως από Πενθέως ειπών ταύτα . Σε
ita versu quarto reposuit Ράον φέρους άν, Nill! μέλη δε λοχευθείσα έκ βροτού τινος, εις Ζήνα φέρου
eniin magis usu tritum , quam pacoy civa ,melius 60 any guapolav méye . Baccha Euripidis elian
 72 ) EPISTOLA RICII. BENTLEIT. 730
nunc supersunt. Illud autem Inentilur Malalas , ώς Α . Ποίημα κατά πάντ' . . . άν πάλιν
από Πενθέως. Νon Pentheus enim, verum Sennelse Είπη τις 'Αλκμαίωνα, και τα παιδια
Sorores Ινώ και’ Αυτονόα, χ' ά μαλοπάρηος 'Αγαύα Πάντ’ ευθύς είρηχ' ότι μανείς απέκτονα
Την μητέρα.
contumelias has ei dixerunt. Bacchus in prologo :
Επεί μ’ αδελφαί μητρός ας ήκιστ’ έχρήν Cicero (18] Academ . 2. Quid ? ipse Alcmæo tuus,
Διάνυσαν ουκ έφασκον είναι του Διός qui negal cor sibi cum oculis consentire, nonne
Σεμέλη, δε νυμφευθείσαν εκ θνητου τινος ibidem incitato furore : Unde hæc flamma oritur ?
Εις Ζήν' αναφέρει την αμαρτίαν λέχους. et illa deinceps, Incede, incede ; adsunt, adsunt; me,
Pag. 38. Ο γάρ σοφώτατος Ευριπίδης ποιητικώς me expelunt. Quid , cum virginis fidem implorat ?
εξέθετο δράμα, ώς ότι ο Ζεύς εις σάτυρον έφθειρε Fer mi auxilium ; peslem abige a me; flammiſeram
την Αντιόπης. Censeo supplendum esse, εις σάτυ hanc vim quæ meexcrucial. Cæruleo incinctæ angui
ρον τρεφθείς έφθειρε . Ρropter similitudinem duo
incedunt ; circumstant cum ardentibus lædis. Sed
run verborum accidil, ut fieri solet, ut librarius piget profecto in re certissima lestibus usum esse
unum ominerel. Porro fabula Antiopa memoralur non necessariis. Illud opinor auribus luis, Milli,
ab Hesychio , Stobæo, aliis. Photius patriarcha in . novum accedel, integram bujus dramalis inscri
Lexico ms. Εύκρας εύκρατος εύρυθροτοίσιν. Εύκρας Β .ptionem esse 'Αλκμαίων και διά ψωφίδος. Νisi fortasse
Ο γένοιτ' άν ηδέως, εν 'Αντιόπη. Lege, Εύκρας* εύ Β geminum Alcmæonem Euripides ediderii, aut ile
Ο κρατος. Ευριπ. εν 'Αντιόπη : Βρoτoίσιν εύκρας ου rum eundem,
γένοιτ' άν ηδέως. Suidas : εύκρας, αντί του εύκρα Quidquid est correctumhujus,
scilicet et διεσκευασμένον.
solus adeo me docuit Mesy
τος . Scribe Ευκράς, uti recte apud Etymologicon chius noster , et fortasse solum : alios, qui depra
: magnum . Antiopam Laline docuit Pacuvius, de vata ejus verba non poterant intelligere, non item .
Græco Euripidis conversam [17] citantibus Chari 'Αργαίνειν , λευκαίνειν: Ευριπίδης 'Αλκμαίωνα, διά
sio, Diomede, Servio etMarcello . In quo admiror, ψηφίδος αργαίνουσα, λευκαίνουσα, φοιτώσα. Censeo
i ait Cicero De finibus, cur in gravissimis rebus non corrigendum esse : Ευριπίδης Αλκμαίωνι το διά
deleclel eos pairius sermo, cuin iidem fabellas La .
Linas ad verbum de Græcis expressas non invili Ψωφίδος: turn notam distinctionis ponendam :
'Αργαίνουσα, λευκαίνουσα , φοιβώσα. Παρά δε το άρ
- legant. Quis eniin tam inimicus pene nomini Ro
mano est, qui Ennii Medeam , aut Antiopam Pacu γάντες yov, ail Eustathius ad Odysseæ secundum , xal åp
vi spernat aut rejicial ? qui se jisdem Euripidis καίνειν ταυροι παρά Πινδάρω, και αργαίνειν το λευ
- fabulis deleclari dical, Latinas oderit ? Nosti illud Eustathius ab Hesychio ,ενsive'Αλκμαίωνι.
παρ’ Ευριπίδη Sive licec
ab alio quopiam uler
Persii,
Sunt quos Pacuviusque et verrucosa morelur que transtulit, apparet hunc locum a mullis jam
Antiopa, ærumnis cor luctificabile fulla . sæculis fuisse depravatum . Qui factum alioquin ,
Pag. 63 : “Ο γάρ σοφώτατος Ευριπίδης ποιητικώς ut Eustachius tragœdiæ nomen mutilum protulerit ,
εξέθετο δράμα περί του Οιδίποδος και της Ιοκάστης nisi quod in verbis sequentibus cerneret oudtv
και της Σφιγγός. ΟΕdipus et Iocasta in Phenissis υγιές. Ιdem Ηesychius : 'Ατενής. "Ηκω δ' ατενής
ad partes vocantur : quin et ibidem de Spbinge απ’ οίκων. Ευριπίδης 'Αλκμαίωνι τω διά ψοφίδος
mentio fit non semel. Poluit igitur Antiochensis ad συντείνασα. Corrige sodes in hunc modum : Ευρι -
Phænissas respicere , potuit ad fabulam Oedipum , πίδης 'Αλκμαίωνι το διά Ψωφίδος, συντείνασα.
quæ laudatur ab Hesychio , a Stobæo aliquoties, ab 'Ατενής, ait, est συντείνασα, festinans sunonna cum
Eroliano . virium contentione. Cujas significationis exempla
Pag. 88 : Και μετά Αισχύλον εβασίλευσεν αυτών quod haud temere reperiantur, propterea verbi se
(των Αθηναίων) Ακμαίων έτη δύο, περί ου Ευριπί- des a grammalicis indicala est 'Αλκμαίων και διά
iz časlevgay aútūv aadou in'. Amabo le. Syrisce diu neque frustra quæsiverit , qui in menoria
serione hæc an joco ? quæ le enim larvae atque D habuerit Alcmxonem , quem antea contortorum
iolemperiæ agitabant , cum hæc scriberes ? goŨ anguium et ardentium lædaruin verbera nusquam
του φρένες εκπεπότανται : 'Ακμαίων et 'Aκμαίοντα Consistere paterentur, aliquando landeio ad sa03Τι
pro 'Αλκμαίων et 'Αλκμαίωνα ? Mali sunt illa , mentem in Psophide Arcadiæ rediisse. Videalur in
non hominis. Simile peccatum est , quod de Al. Arcadicis Pausanias. [19] Apollodorus , lib . M .
CImeone Αtheniensi tragediam factam existimes . 'Αλκμαίωνα δε μετήλθεν 'Εριννυς του μητρώου φό
Siquidemille est Alemeo Argivus,Amphiarai filius, νου, και με μηνώς πρώτον μεν εις 'Αρκαδίαν προς
qui, guod Eriphylen matrem occidisset, furiis agi- Οίκλέα παραγίνεται , εκείθεν δε προς Ψωφίδα προς
latus est. Inde scena argumentum est accersitum. Φηγέα : καθαρθείς δε υπ' αυτού 'Αρσινόην γαμεί
Timocles Comicus : την τούτου θυγατέρα. Jam monui ennenlandum esse
Τους γάρ τραγωδούς πρώτον, ει βού.lει, σκόπει, Ψωφίδα syllaba secunda producta . Ovidius :
Ως ώρελούσι πάντας ο μεν γάρ ών πένης Usque sub Orchomenon , Psophidaque, Cyllenenque.
Πτωχότερον αυτού καταμαθών τόν Τήλεφον Percommode aulem hic locus Apollodori in memo
Γενόμενον , ήδη την πενίαν ράον φέρει :
Ο νοσών δε μανικώς 'Αλκμαίων' εσκέψατο. riam mihi aliun redigit, in libro primo ; qui viros
Antiplianes . » . . . Μακάριόν έστιν ή τραγωδία doctos in errorcm hactenus induxil : deinceps la
731 DE JOANNIS MALALE CHRONOGRAPHIA 733
men , uti spero, non faciet. Tuôsù; ôd üs y7,5!V Ó A ila corrigendum esse , cum ex hoc loco Phoui, 100
την 'Αλκμαιονίδα γεγραφώς κτείνας τους Μέλανος ex Εuripidis Melea, quae in extrema falbula sic
παϊδας επιβουλεύοντας Οίνει, Φηνέα, etc. Que sic Jasoni convilium facil , Τίς δε κλύει σου θεός ή δαι
Latine expressit interpres : Is qui Alcineonideo μων του ψευδόρκου και ξειναπάτα ; Aristophanes
tragoediam scripsit. Hominem sane liberalem , qui Vespis :
vocem illam Tragediam benigne nobis de suo lar Είτις υμών, ώ θεαται, την εμήν ιδών φύσιν,
gitus est . Αιφui, o Done, 'Αλκμαίων ea tragedia. Είτα θαυμάζει μ' όρων μέσον διεσφηκωμένος,
non 'Anxualovis inscribitur, ut Erotianus, Siobæus, "Ητις ημών ή πίνοια τήσδε της έγκεντρίδος,
Priscianus, aliique lestantur. Siculi aulem Philo Ραδίως εγώ διδάξω, κάν άμουσος ή το πρίν .
clis tragici Scholiastes adnotat ad versuim novissimum : 0
Eschyli de letralogia de Pandione
Oreste 'Opesteia Ilavô:ovis,
nominala est: itaatque
fieri otlyos ¿x posvebolas Eupitloov Bene pol lactuni,
polest lit Euripides tria dramala de Alemæone pu- quod
quo nos docuerit, unde tralatus sit liic stixos.
quod. quidem alias nesciremus. Atque ea gratia
blicaveritalieni
omnino , una: quam
cum integram
quarto Satyrico argumenti
tetralogiam quodleve peccalum ei condonabilur. Enimvero non
'Ah non
xuarwvlon vocareut. Sed oportet Epicharmi illud botus versus, ut ille existimavit, sed pars taulum
B modo posterior ex Euripide est. Nam in his rebus
semper habeas in promplu , verba mihi dari baud facile patior, qui, lit sris ,
Ναφε και μέμνασ’ απιστεϊν · άρθρα ταύτα των Fragmenta omnium poetarum Graecorum [21] cu:11
τρενων . emendationibus el notis
Quicunque enim humaniores bas musas colit, sæ tueram : nunc, ut aiunt, grande opus edere consti
'Αλλος βίος , άλλη δίαιτα . .
penumero solet usu venire ut
"Ίσκη ψεύδεα πολλά λέγων έτυμοισιν όμοια. Plutarchus Συμποσιακών 1, 5.
Siquidem lie de Alemeonide suspiciones , agri sunt Πώς είρηται το . . . . . Μουσικήν δ' άρα
" Ερως διδάσκει, κάν άμουσος ή το πρίν ,
soonia ; cum is scriptor , quicunque tandem fuerit
(neque enim de ætate , nequc de patria viri, aut Quem ego locum admiror, cuin sine dubio depra
vatus sit, nemini unquam in suspicionem venisse.
sil, ιοιι tragicus. Ο δε την 'Αλκμαιωνίδα γράψας Italia exhibent,
exhibent, ut vulgo legitur, Erasmus et Jos. Sca
(verba sunt Sırabonis lib. x) 'Ixapiou toj IIrveno - liger in Proverbiis ; ila Grotius in Excerptis. Spes
της πατρός υιούς γενέσθαι δύο, 'Αλυζέα και Λευκά . 1amen est , ut nunc jam delhinc lam turpe erralum
διον · δυναστεύσαι δ' ενEuripide
του πατρός . Ει quidem 'Ακαρνανία τούτους μετά- r enim
vetustior. Scholia ex libris
qui etsapient,
niemiorμουσικόν, ηοη μουσικής. Μουσι
stes ad Orestein v. 1000 : Ακολουθείν δοκεί ο Ευρι - κον διδάσκει, i. e. ποιητήν αποδείκνυσι, poetam red
τίδης τό τήν 'Αλκμαιωνίδα ( ω scribe elian apud dil : quasi hoc senario Latine dixeris : Amor poe
Apollodorum , non o.) TESTOLTXóti eis ta teol tty tam vel facit vel invenit. A rs musica el sludiuni
άρνα, ως και Διονύσιος ο κυκλoγράφος
κύδης δε ου καθ' Ερμού μηνίν φησι τηνφησί. Φερε- musicum
musicium est poetica. Terent
est poetica. Terentius : Is sibi responsum
άρνα ύπο. hoc habeat; in medio omnibus palmam esse posilano,
6ληθήναι. [ 20] Ο δέ τήν 'Αλκμαιωνίδα γρά ! ας τον qui artem tractant musicam. Ea alilein significa
ποιμένα προσαγανόντα το ποίμνιον τώ Ατρεϊ αντ . tio του διδάσκειν elegantior paulo est el rarior,
aruxadei. Quid tibi dicam depravatum mihi videri proptereaque fraudi ſuit librariis : attamen non
verbum illud postremnun ? Xooi enim faov, do cOj desunt exempla . Aristoph . Ranis :
Φερεκύδου, Ιeg. Ανταίον αποκαλεί vel "Αντανδρον Και συ τι δή δράσας αυτούς ούτως ανδρείας εδί
δαξας ;
καλεί vel "Αντιφoν, vel simile quippiam; cum sine
controversia desil nomen Pastoris. Hæc habui, Milli Sed et hic locus in vilio est ; et legendum auctore
jucundissime, quæ de Alcmæone et Alcmonide ms. Oxoniensi :
or“, ut opinor , alio indicia dicerem : non eniin Και συ τι δράσας ούτως αυτους "γενναίους έξεδί
[δαξας ;
placet eorum ratio , qui ciim meræ corniculæ sint, D Vulsata lectio cum propter alia minus placet, tum
einendicalis hinc inde plumis germanos pavones se ob hoc præcipue , quod co Tetpacóô :OY sive in
pollicentur. priorum pedum mensura non debel in dimidiatum
Pag. 104. Mulla narrat Malalas de Proto, Sthe verbum desinere. Idem Plutarchus llepl toù un
nellaa et Belleroplionle, καθώς συνεγράψατο Ευρι χράν έμμετρα νύν την Πυθίαν. Ο δ' Ευριπίδης, ait,
τίδης και τραγικός ποιητής πληρώσας το δράμα. In είπών, ως διδάσκει ποιητήν έρως , κάν άμουσος ή το
teliige de fabula Sthenebæa, cujus mentio fit apud πρίν, ενόησεν ότι, et que sequuntur. icias medicus
Athenxum , Slobeum ,alios. Julius Pollux, lib . III, apud Schol. Theocrili lilyll. xl :
c: . 4 : Είρηται δε ξεναπάτη παρ’ Ευριπίδη . Νomen "Ην άρ' αληθές τούτο, Θεόκριτε: οι γάρ ερώντες
1 .4g elite non commernoral ; aliunde tamen scimus Πο.ιλάκι ποιητάς εδίδαξαν τους πριν αμούσος.
hanc esse de qua agimus, Sthenebæam . Esva ratas, Scd quo me cunque recipio , omnia conspicio men
ait Plaolit; ms., ιδίως επί των. . . όταν μή τοιούτοι dis el niaculis inquinata. Ecce enim et huic medico
πνέωσιν άνεμοι εν τοίς πελάγεσιν, οποίοι εν τοις medicina adhibendla est. Scribendum est, inquam,
λιμέσιν Ευριπίδης Σθενεβοία . Τις άνδρα τινά ξεν- 221 . . . . . . . . και της "Ερωτες
πάταν. Scrile 11ten inPolluce Ξεναπάτης.Appre! Πολλάκι ποιητές δίδαξαν τους πριν αμούσους .
 EPISTOLA RICH . BENTLEII. 734
733
Pag . 106. Περί δε της Πασιφάης εξέθετο δράμα A ducuntur, scene ponuntur in locis disjunctissi
Fuputions • Tonths. Inanem , mihi crede, operam simis maximeque diversis. Illic Icarum cernis et
suinpserit , qui Euripidis Pasip haen instituerit Pasiphaen : in Cressis Aeropen , Atrea, Thyestem .
quærere. Non lemere dico atque equidem certe scio Hic Argis Peloponnesi, illic in Creta insula res
nieminem ex scriptoribus velusiis hodie superesse ,
aguntur. Aristophanes Vespis :
quitale Σαρδώ, m memori
quidquaait,έν æ ηtradider it , Hesych ius : : : : : : . Τούτο δε
tamen, Πασιφά το σα ρδόνιοονν ήή σφ
σαρδόνι σφρα η . διακριν
" Αδης
"Αδ
ρα . Σ ει πρότερον ή 'γώ πείσομαι .
γις είρηται, φuen si ad Euripideam fabulam re- Ubi scholiastes, Εν Κρήσσαις , ait, Ευριπίδου, ο
spexisse quis piano existimet , caveat oneo, et 'Ατρεύς προς την 'Αερόπην κοινεί ταύτα. Unde
existimationi suæ insidias parari cogilet. Alcai perspicuum est, in superiore loco corrigendum
quidem comelia Pasipliae inscripta est , ut sci- esse, 'Αερόπην την εν ταις Κρήσσαις . Porphyrius
mus ex Didascalia Pluti Aristophanis : Έδιδάχθη lib. IV, De abstinentia : Μικρού με παρήλθε και το
επί άρχοντος Αντιπάτρου , ανταγωνιζομένου αυτώ Ευριπίδειον παραθέσθαι, ός τους εν Κρήτη του Διός
Νικοχάρους μέν Λάκωσιν, 'Αριστομένους δέ 'Αδμήτω, προφήτας απέχεσθαι φησι διά τούτων. Λέγουσι δε
Νικοφώντος δέ 'Αδώνιδι . 'Αλκαίου δε Πασιφάη . οι κατά τον χορόν προς τον Μίνω :
Sed Euripidis Pasiphaen Husquam cuiquam lau - B Φοινικογενούς παί της Τυρίας
Τέκνον Ευρώπης και του μεγάλου
dari reperies. Quid igitur fiel ? Num nam Antio Ζηνός, ανάσσων
chensis , cum bæc scriberet, memoriola vacillavit Κρήτης εκατομπτολιέθρου :
repovtixws, an mendacio conalus estfallere? Ulrun "Ήκω ζαθέους ναούς προλιπών ,
Ούς αύθιγενής τμηθείσα δρυς
libel sane fecerit, liaud arbitrario vapulabit : Στεγανους παρέχει χαλύβω πελέκει ,
atque adeo dudum est, quod homunculum video Και ταυροδέτρο κραθεί
σκύτη am um Σ ' ατρεκους αρμούς κυπαρίσσου ,
nuperaβλέπειν.
est interVerum hercle ; quanqu
nos nolitia me tamen admod
et preca - et quæ sequuntur. Ita locum hunc emendare conallis
torem babebit et defensorem paratum : cum et est Grotius in [24 ] Excerptis ex comediis el tra
alias solean esse in amicitiis fidelis . Dico igitur gædiisGræcis. Cujus auctoritatem Cantabrigienses
Euripidem tragediam quidem de Pasiphae publi- in novissima Porphyrii editione secuti sunt. « Hoc
casse, minimetamen Pasiphaen inscripsisse , sed fragmentum Euripidis (verba sunt Grolii) èv Khelst
Cretenses . Nec tu mihi de Κρήσσαις hoc perpe- exstare dicit Erotion, ut quidem nunc legitur. Αι
ram inielligas , quæ ex Athenæo, Stobạo et aliunde ex Cressis esse facile intelligitur , quod verba sunt
satis in notitiam venerunt : sed de quibus hodie chori ad Minoa . » Sed erravit in re levi graviori
fortasse primum inaudivisti, Kpnoi• quandoquidemº bus, opinor, studiis intentus vir supra compara .
et Joannis Meursii, qui de trium tragicorum fa - tionem atque æmulationem nostram longissimo
bulis accurate sludioseque scripsit , diligentiam posilus. Cum enim in Cressis, ut jam docui,
effugerunt. In Aristophanis Ranis his verbis com - Alreus et Aerope loquanlur ; scena aulem sine
controversia sit Argos : vix aut nullo modo est,
pellat Euripidem Æschylus : uthæc Porphyriana ex eodem dramate petita vi
ΤΩ Κρητικδ'άςανοσίο
Γάμους μεν συλλέγ ων·ωνμονωδί
υς εισφέρ ας ,τέχνην .
εις την deantur. Quod si sint, demiror equidem cur in
tes
Quo in loco bæc adnotat scholias : 'Ev yap Crela Minos cum his sacerdotibus sermonem in
τοίς Κρησιν "Ίκαρον μονωδούντα εποίησε, και οι stituat. Que enim he prestigie ? quibusnam nma
μεν εις την Ικάρου μονωδίαν [25] εν τοις Κρησί: clinis haec άνω και κάτω ? Εadenine in fabula fam
θρασύτερον γάρ δοκεί το πρόσωπον. 'Απολλώνιος δε alienae historiae ? duplexne scena, et geminus cho
ότι δύναται και εις την 'Αερόπην την εν τοις Κρή- rus ? Modo Cretam spectemus, modo regian Alrei ?
ταις ειρήσθαι , ήν εισήγαγε πορνεύουσαν . Oιμαι δε modo chorus virilis, Mysle, inquan, Idei Jovis,
διά τα εν τω Αιόλο. Τιμαχίδας δε διά τήν εν τοις modo grex feminarum ad parles veniat ? Inde enim
Κρησί μίξιν Πασιφάης προς τον ταυρον. Absolvi- D fabula Κρήσσαι nomen accepit, quod in ea chorus
mus, opinor, Joannem ab omni suspicione pec- sit mulierum Crelensium , videlicet quæ Aeropem
cati : nunc et huic scholiasti patrocinari oportet. e Creta comitatæ sunt. Similem ob causam pol
Non enim deerunt qui , pervulgata via quorumdarm , ' νισσαι, Τρωάδες , Τραχίνιαι , alie beine multae suis
quigermanos se putant esse Aristarchos , extemplo vocabulis nominantur. Nec tamen , quod chorus
pro verbo Konoi contendent esse reponendum sit Cretensium , idcirco necesse est, ut in Crela
Końcoais . Peletentim tamen , et aliquantisper , scena sit posita : quando et in Phænissis res Tlie .
oro , manum abstineant; dum tribunos adeain qui bis agunlur ; chorum tamen constiluunt mulieres
intercedant tanlæ lemeritali. Ecce iterum scho Tyria : Τύριον οίδμα λιπούσ’ έβαν 'Ακροβίνια Λοξία
Φοινίσσας από νάσου. Sed quid tergiversamur ?
liastes ad hæc verba Aristophanis : Scimus Aeropen Calrei ſuisse filiam , Minois neplein ;
Α. . ', ώ Κρήτες , "Ίδης τέκνα et quo tempore res hæ transactæ suni, jam diu li
Τα τόξα λαβόντες επαμύνατε .
Ταύτα, ait, παρά τα εκ Κρητών Ευριπίδου . Bina beros suscepisse . Siquidem Agamemnonem el dle
profecio suntdramata Koñtes et Keñosui, argu - nelaum patri fuisse conscios commemorant, cum
nento longe dissimili. Personæ omnino aliæ in cænam illam feralem Thyezid apponeret, No !!
 735 DE JOANNIS MALALE CHIRONOGRAPHI
A
ergo de Minoe proavo longa dubitatio est, quin e A Lalinis quidem legitimi sunt numeri ? in secundo
numero vivorum pridem anle excesserit. Imo vero versu quas.prisca domos dedit indigena tribrachys
a liliabus Cocali trucidatus est, si Eusebio fides, est loco anapæsti vel cujuscunque pedis quatuor
prius circiter triennio ; sed , secundum exactissi - temporum . Quod vitium commune Grotio est cum
mam rationem Gulielmi Lloidii episcopi Asa - Jos. Scaligero, Flor. Christiano, aliisque, opinor,
phensis , omnibus qui sæculo hoc el superiore vel trage
[25] Ardpos, ör our' airɛir coioi xaroio iOéjus, dias Græcas Latine verterunt, vel ipsi scripserunt
ante annis solidis quatuor et viginti, quani Alreus novas : quibus solemne est anapæslos suos passim ,
regnum capesseret. Quam ob rem haud facile pa- ulii nulla clausula est neque interpunctum , tribra
lior, ut corrupta illa verba Erotiani Espurlons tv chi vel trochæo vel creticu lerminare ; vel etiam
Kelsi magis magisque a Grolio depraventur : vocali, aui littera M finire, versu proximo ab alia
sed , quod ad vulgatam lectionem proxime acce- vocali vel II incipiente. Scilicet etiam hic ut alibi
dit , auctor esse ausim , ut posthac év Konoi corri. postremam in versu syllabam communem esse
galur. İla lolum erit simplex el unum , omnia sibi arbitrabantur. Næ isti , si olim stanle re Græca vel
constabunt, belleque convenient : Minos, chorus Romana suas fabulas edidissent, sibilis el xaw
mystarum , Pasiphae, Icarus. Non opus erit xào . В quoi; e scena explosi ſuissent. Non enim Græcis
OELV tà á súyy. wsta . Restat, ul de loci hujus Por. ea licentia permissa ,
phyriani miris quidem modis mendosi lectione ac. Nec dala Romanis venia est indigna poelis.
curate , quantum in nobis est, et exquisite dispu Fas erat duntaxat versum illum , qui paramiacus
lemus : dicitur, trochæo claudere. Eo usque non aliter
" flxw (a tous vao' s Tp0) Town, continuari debebant anapasti vel pares anapasto
035 avOlyevhs tunosios opus (a ) pedes, ac si unicus esset versus. Quin et Seneca
Στεγανους παρέχει Χαλύβω πελέκει , tragicus, ut scias eum de industria lemperavisse,
Kai taupooltpo (6) xpa0si
Såtpexoūs (c) &puo' s xunta.plorov . semel lantuin atque iterum trochæo anapustos
Quæ ila vertit Cl. Grotius : clausit, nec nisi finila sententia :qui scilicet para
Sacra advenio templa relinquens : niaci locus esset, nisi is scriptor nescio cor ver
Quas prisca domos dedit indigena sum illum repudiasset. Veteres tamen Latinos
Quercus Chalyba secta bipenni , minime aspernatos esse Parceriacum , sed et hic
Taurique sibi glutine jungens Græcorum vestigiis institisse scire dabilur ex istis
De vera ligna cupressu . reliquis, iisque, ni fallor, solis .
llaud ita facere debet qui interpretis munere fum . C Allius Phinidis :
gilur. Nolim eum in cæleris scriptis eodem modo Simul el circum magna sonantibus
indiligenlem . Unde enim špuol sunt signa ? quid 1271 Excita saxis sæva sonando
ista sibi vull vera cupressus? Cursprela est vulgata Crepitu clangente cachinnant.
Porphyrii lectio åtpexeis ? Cur Erotiani aliclorilas Locus est apud Nonium in cachinnare . Sed nemo
repudiata, qui locum hunc ideo citavit, ut osten - a me impetrabit, ut verba Allii sana esse conce
deretåtpexeis apues non significare alnosis veras, dam . Quorsum enim pertinent magna særa, et
sed åxpuheis, arclas nempe el exactas compages. sonantibus sonando ? Peccalurus sum , uti spero,
Ejus verba sunt hac : Kal Espinions èv Kheroi intra veniam , si parun prospere medicinam expe
(leg. Konsi) snoiv , "Axw (aléous , elc ., 20.1.1ndels rior. Ex ipso fabulæ nomine magna suspicio est
drpaneis åpjáç . o x elnev 'A.lndɛis águàs, aix' de Harpyiis verba fieri. Fallor itaque an sic legen
dupibɛis. Sic corrigendum esse facile videbit, cui dum est
ad manum est Erotianus : vulgo enim perperam ; Simul et circum slagna sonantibus
aix àtpexeic . A pagesis autem barbarum illud et Excita saxis sava Celano
Crepilu clangente cachinnal.
solæcum [26 ] taupoốétpo , quo verbo nullus une
Illud clangente proprie et aple dictum est de Har
polerit. Quin etiam et versui consullum opor pyiis.
luit. Quis enim , qui non negligenter in his lit Virgilius :
Al subilæ horrifico lapsu de montibus adsunt
teris versalis est, illud omnino probare possil Harpyiæ , etmagnis qualiuni clangoribus alas.
Kai taupo é tow xp20si – dimelrum scilicet bra Quin et slagna bene reposui, approbante ibidem
cliycalaleclum ut proxime anle paroemiacının Virgilio :
,
venial. Allirmo tibi neminem unum tragicum Obscenas pelagi ferro fædarco:illcres .
comicumve in eo loco hoc metrum adhibere ; Alius Telepho :
multo etiam minus, quod Erotjani scriptura con Jainjam stupido Thessala somno i
stituit Kal taupoottu xolar,Osis. Quid quod ne in Pectora languenique senenique.
NOTÆ . .
(a ) Erotianus ôoxous, velus editio Porphyrii ôopós. 20)anneis.
(6) Porph . Taupoozor xon0815'. Eroi. Toponiétiu (c) Porpli. 'A -pancis, Erot, dopcucis .. . etc.
- 37 EPISTOLA RICH . BENTLEII.
llius Eurysace :
Super Oceani stagna alla patris
Terrarum anfracia revisam .
Pacuvius Niptris :
. . . Operile , abscedile, jamjam
Villile : nam altrectalu el quassu
Særum amplificati' dolorem .
Alius Philotecla :
Heu quis salsis nuclibu' mandel
Me ex sublimivertice saxi ?
Jamjam absumor : conficit animum
Vis volucris, ulceris æslus.
Idem apud Cic. 11 Tuscul. : < Unde ignis lucet mor -
talibus clam divisus ? eum doctus Prometheus
738
A quens quam in Crela nascebalu : ? Ego vero , il
primum oculis verbum illud agnovi, continuo de
prehendi xuntáPLOGOS a poeta scriplum esse, non
xuntapiocou. Eam enim illic mewineram esse vere
aüllyevñ , et Creticam propterea appellari a Plu .
tarclio : " Η Ισθμικήν πίτυν ή Κρητικών κυπάρισ
gov sicut et Idæam [29 ] a Nicandro et Virgilio :
Σπέρματα βουπλεύρου τε και Ιδαίης κυπαρίσσου.
Nec salici loloque neque ldais cyparissis.
Plinius xvi, 33, de cupresso loquens , Huic, ait,
palria insula Crelu : cum Calo Turentinam eam
appellet, credo quod primum eo venerit : et in Æna

premo. , Qui locus sic ad anapæstos suos est re- Euripides Creta indigenam vocat, ei patriam esse
ducendus : B Cretam Plinius commemorat. Sed in ejus verbis
Unde igneis cluel immortalibus macula inest fædissima, quanquam haud valde
Clam diris nimis doclus (d ) Prometheus QUOÉXTTĀutos. Quippe pro earia non magna mula
( 28 ) Clepsisse dolo, pænasque Jovi tione legendum est Tarra . Siquidem interpretalur
Furli erpendisse supremo. hæc Theophrasti Jib . 11 Hist . cap. 2 : Kutrápittos
It ad Porphyrium revertar ; illud utique scire δε παρά μεν τοις άλλοις από σπέρματος, εν Κρήτη
cupio , quo auctore vir illustriss. taupooétow xpa δε και από στελέχους , οίον και από της κουράς εν
Osica de conglutinatione acceperit. Nani xpa Τάρδα παρά τούτοις γάρ έστιν ή κουριζομένη κυ
Osisa, nisi omnia me fallunt, est permista et tem - .• Trápittoç. Mihi quidem hoc certius est, quam illa
perala , non conjuncta et compacta : taupówe quæ apud Sagram . Sed quia difficulter hoc nonnul
soov autem ,utprincipio dixi, plane barbarum . Quin lis atque ægre persuaderi video , agedum ex Solino
et taupóôstos non alibireperio ; neque vero intel
ligo , qui commode dici poterit. Ut áhuolostos est πειθανάγκην admoveamus Θετταλικήν, ut contra
si quis sentiat, nihil sentiat. Ejus verba sunt cap.
duoel 0:0€ls , xnpóôstosxnpợ, et si qua sunt alia : 17 : Mira soli Cretici indulgentia : arborarii pro
sic el ταυρόδετος fuerit ταύρο δεδεμένος [tauro venlus abundantes : nam in hujus tantum insulæ
compactus, non glutine taurino). Nam quis, obse- CC parle
parle repullulani
rep cæsæ cupressi. Proſeclo aut Tarra
cro, taupov usurpavil ával tñs taupoxóadas ?Demi in Plinio suo legit Solinus, aut Ænariam arbitralus
ror tamen unde illa in Porphyrii el Eroiiani codi. est partem esse Cretie . Quamne anlea cap. 7 in
ces irrepserint. Haud sane lemere id factum vi
detur : jlaque hæret hæc res ; neque promple ex insulis Italicis numeravit ? Oris esse ſerrei oportet
pedire possum . Ne lamen doúubohos huc veniam , qui hoc dixerit. Quis aulein credat cupressos in
Ænaria sponle nasci ? Ecquisuam isthucmemoriæ
donec aliquid melius succurrit , censeo ut taupo prodidit ? non magis mehercule quam Balti Silphion
Osau de medio auferatur (cum sine eo plena sit
aut auriſeras malos Hesperidum . Verum ut ulterius
sententia , cơ xoangaisa äpuas, ex Homerico isto , progrediamur, etiam Solinum non ab omni parte
u videtur, adumbrata :
Kol.intás & ÉRÉOnra Qúpaç hvxırūs åpapvias. sanum esse existimo. Valde enim suspicor ita scri
ptum esse antiquitus : Nam in Tarra hujus insulæ
ΑΙque Ιιοc pacio βάσις ista αναπαιστική, Versus parle repullulant : vel, in hujus tantum insulæ Tarra
videlicet qui paramiacum antecedit , monomelrum
crit acalalectum ; ut profecto plerumque est, el in repullulant. Nec enim a vulgata lectione longe ni
mis abscedo : nec probabilem causam reperire
hoc ipso quidem loco plus semel). Cætera autem possum , cur abstineret eam partem insulæ suo vo.
porro sic legantur : cabulo nominare. Dicerem etiam , si animus esset
"Hxw CaOlous vao' s TepoheTown hariolari conjectura, similitudinem verborum Ca
0ίς αύθιγενής τμηθείσα δοκούς
Στεγανάς παρέχει Χαλύβων πελέκει, loni imposuisse , cum cupressum Tarentinam ap
Kzi xonandeis." pellarel. Siquidem urbs Crelæ Tsega, Tarentum
Ατρεχείς άρμας κυπάρισσος. autem Tápas vocalur. Lanam quidem , et purpura ! ,
Adsum a sanciis templis, validas
Quibus indigena esl suela cupressus mel, salem [30], oleam , ceram , porrum , pectunci
Præbere irabes, casa securi los, ostreas, nuceni, castaneas, licus Tarentinas
Chalybum , atque arcias animadverti ſuisse in pretio : cupressum Tarenti
Compages glutine vincta. nam ceilo mihi unum , qui supra cæteras laudave
Alibi niinis occupatum habuit animum o trávu , rit , præter Calonem . Verum hoc obiter, et magis
cum illud opus comminisceretur. Cur enim quer- joco dictum existima, quam quod in ea sim sen
2c3vocarelur aüllyevós ? quid ? non alibi lam fre- tentia. Jam quod Euripides istam arborem dicit
NOTÆ .
* Velcalus, doclus.
 HIA
739 DE JOANNIS MALALÆ CHRONOGRAP 740
firmissimas trabes templis præbuisse ; firmat id A Hippolytus secundus qui hodie superesi, Eteqavia ;
adeo emendationein nostram : cum cupressum sive Στεφαντφόρος inscribitur : prior Καλυπτόμε
omnes uno ore leslentur χρονιωτάτην esse atque νος . Pollux, 1x, c. 3 : Ευριπίδης εν Ιππολύτο κα
ασαπεστάτην • et quod caput est, egregie preler λυπτομένη " . . . . πρός ίππων ευθύς ορμήσας στά
cæteras in deorum ædibus locum et honorem inve GIV . Nec tamen omnino diversæ erant fabula ,
nisse. Hermippus apud Athenæum : sicut Iphigenia in Aulide et in Tauris, OEdipus
. . . . . . εκ δ' Αίγυπτου τα κρεμαστά Tyrannus et in Colono , Prometheus Assue'san ;
Ιστία και βύβλους, απόδ' αύ Συρίας λιβάνωτον. el Λυόμενος. Vix , imo ne Fix quidem hoc fieri
Η δε καλή Κρήτη κυπάρισσον τοϊσι θεοίσι. potest , cum drama posterius rem omnem , uti gesta
Theophrastus, Hist. v, 5 : Toutwv ot xpovlútata est, complectalur; ab eo tempore quo primum
δοκεί τα κυπαρίτονα είναι. Το γούν εν Εφέσω, Deraatov privigni aniorem Phædra conceperat,
εξ ών αι θύραι του νεώ τεθησαυρισμέναι , τέσσα. usque ad Hippolyti mortem : quedarm etiam ex
ρας έκειτο γενεάς. Μόνα δε και στιλβηδόνα δέχεται priore cileplur, que et in altero reperias. Quin
Fallor, an oratio haec σολοικίζει ? Quo enim illud mihi persuasissimum est eam ob causam Καλυπτό
το referri possit ? Iego : τα γούν εν Εφέσω, εξ ών μενον esse inscriptum , quod in extrema fabula sic
αί θύραι του νεώ, τεθησαυρισμένα τέσσαρας έκειτο Β Ιοquatur Hippolytus moribundus :
reveds. Dicit maleriem istam cupressinam per 4 Κεκαρτέρηται
τάμ'· όλωλα γαρ, πάτερ,
Secula sive cccc 1111os, ex quo primumcesa est, Κρύψον δέ μου πρόσωπον , ώς τάχος, πέπλοις.
reconditain fuisse priusquam ad valvas Ephesini
lempli adhiberetur : et tamen incorruptam dura Proinde [32] in utraque fabula comperiebantur li
versiculi. Similiter el alieri Etecavn pópou nomen
visse. Ea Theophrasti sententia est. Profecio nilil est inditum , propter hæc verba Hippolyli non longe
hac emendatione certius el evidentius. Ausim equi
dem deįerare non aliter legisse Plinium , siquidem a principio :
Σοί τόνδε πλεκτον στέφανον εξ ακηράτου
ad bæe Theophrastea respexit, cum Ephesiæ dicat • Λειμώνος,
Diana templumi lola Asia exstruente quadringentis ώ δέσποινα, κοσμήσας φέρω.
annis peraclum esse, el, valvas esse e cupresso , el Non igitur δράμα ηονum erat Hippolytus Στεφανίας,
jam quadringentisprope annis durare materiem om sed correctum duntaxal, alque interpolalum , ôla .
nem novæ similem . Scilicet tunc fere maleria cædi σκευή του προτέρου. Velus grammaticus argumento
solet, cum ædificii fundamenta jaciuntur : valvæ Hippolyti : "Έστι δε ούτος ο Ιππόλυτος δεύτερος και
aulem tum demum fieri, cum cælera omnia perſe Στεφανίας προσαγορευόμενος. Έμφαίνεται δε ύστε
cia sunt atque absoluta . Hac quidem argumenta C ρος γεγραμμένος : το γάρ απρεπές και κατηγορίας
άξιον εν τούτω διώρθωται το δράματι. Qui nescit
lione Plinius videtur usus : reclene an perperam ,
mulla mihi quæstio est in præsentia. Illud adeo quid sit διασκευή el διεσκευασμένον δράμα, consu
admiror, eruditis viris, qui tantopere locum hunc lere poterit Casaubonum ad Athenæum . Ejus ego
exagitaverunt, nibil hujus omnino suboluisse. Sed scrinia non compito ; sed lesychii locum emenda
εις ανήρ ου πάνθ' ορά. Ρorro [31] etiam nostra tum curabo, quem nec ille nec alius quisquam in
ætale, ut referunt, qui ea loca viserunt, lanta cu tellexisse videtur. Λυδίζων, χορεύων διά τούς Λυ
pressorum vis est in Creta , ut domorum omnium δούς, οι σώζονται μεν, διεσκευασμένοι δ' εισίν. Ιta
irabes contignationesque atque adeo navigia ex ea lege locum , cujus hæc est sententia : Magnes vele
maleria construantur. ris comedise scriptor drama docuit Λυδούς , qui
Pag. 109. Περί ης Φαίδρας ο σοφώτατος Ευριπί tunc superfuerunt, quo tempore gramma ticus qui
δης μετά ταύτα συνεγράψατο δράμα ποιητικώς. primus hæc dixit, in vivis ſuit ; sed sub incudem
revocati, novaque lima perpoliti. Photius patriar .
Sine controversia respexit Malalas ad Euripidis
Hippolytum : prioremne an posteriorem nec pos clha : Λυδιάζων, Λυδοι Μάγνητος του κωμικού δι
sulnus resciscere, nec sane mullum refert. Scimus , εσκευάσθησαν, lege ut apud Ηesychiuτη , Λυδίζων.
utrumque salvum exstitisse per diversa temporaPD Castigandus elian Suidas, qui Λυδιάζων habet
Eroliani, Pollucis el Stobæi. Quæ Stobæus ex Hip absque interpretatione. Iden Hesychius : Ψηνίζων,
polyto cilat, eorum ne dimidiam quidem partem τους ψηνας λέγει τους του Μάγνητος, scribe τους
hodie invenias. Frustra itidem quæras que Ero Ψήνας του Μάγνητος . Siquidem ille etiam fabulain
lianus affert el Pollux. Aristophanes Ranis : Ψήνας publicavit. Aristophanes Equilibus :
Τίς οίδεν εί το ζην μέν έστι κατθανείν , Ταιτα μέν ειδώς απαθε Μάγνης άμα ταις πολλαις
Το πνείν δε δειπνείν και το καθεύδειν κώδιον ; "Ος πλείστα χορών των αντιπάλων[ κατιούσ αις,
νίκης έστησε
Ταύτα, ait scholiastes, εξ Ιππολύτου δράματος. τρόπαια,
Age quærat hoc, qui velit in investigando operam Πάσας δ' υμίν φωνάς είς, και ψάλλων και πτε.
[ ρυγίζων ,
perdere. Verum aut librarii peccatum est, aut au- Και Λυδίζων και Ψηνίζων και βαπτόμενος βατρα
ctoris αμάρτημα μνημονικόν. Αliunde enim cogno Ιχείοις.
scinus tralala esse εκ Πολυϊδου δράματος . llis verbis Magnetis fabulæ Bap6.tiões sive Baço :
Τίς δ' οίδεν εί το ζην μέν έστι κατθανείν , τισται, "Όρνιθες , Λυδοί, Ψηνες, et Βάτραχοι indi
Το κατθανείν δε ζην . canlır. Cogita auien , qui pas inter llesychium
 EPISTOLA RICH . BENTLEII. 742
Photiumque et anonymunι περί κωμωδίας conci- Α τρισον, κάλυψον , τι ipse litterarum ordo testimo
liari possit : hic enim omnia Magnetis scripta de. nio est. Media enim incedunt inter 'Exdutos et
periisse licit, ουδέν σώζεσθαι. Μάγνης Αθηναίος Εκλωπίζει. Ηoc non intelligens pusillus quidam
αγωνισάμενος 'Αθήνησι νίκας έσχεν ια', των δε δρα - criticus (qui enim id intellexerit, quod ne fando
μάτων αυτού ουδέν σώζεται» τα δε επιφερόμενά quidern unquam auditum est ?), emendare conatus
έστιν εννέα. est εκλύρισον , a verbo λυρίζω. "Όνος melhercule
Non nostrum inter eos lantas componere liles. tpos lúpav. Tartum enim to èxhupišeiv et to
Pag. 148. 55] Ο γάρ σοφός Ευριπίδης δράμα καλύπτειν significatione diferunt ,
εξέθετο περί του Κύκλωπος, ότι τρείς είχεν οφθαλ- Quantum Hypαnis Veneto distat ab Eridano .
μούς, σημαίνων τους τρεις αδελφούς, et que de- Alte profecto lalet ulcus tetrum et κακοηθέστα
inceps sequuntur. Os hominis ! Hoccine ul Euri- tov : quod nisi lancinala prius Hesychii existima
pides vel in somniis dixerit ? Bene factum , quod lione, negal ad sanitalem perduci posse. Siquidem
pliam nunc Cyclops supersit. Quod si ita rem , erubescendo prorsus errore posuit 'Exaútpisov pro
prout narrat Joannes, se habere comperias : non 'Ezútowsov. quod rectissime quidem interpreteris
recuso quin, quod gravissime pene Ioco fore pu- κάλυψον. Ipse Ηesychius : 'Ελύτροις καλύμμασι,
tes, per omne vite tempus nocles diesque vers:1ndi B σκεπάσμασιν. "Έλυτρα κυρίως τα ενειλήματα ή
mihi sint et ediscendi adeo Annales hi Volusiani, καλύμματα. "Έλυτρον, δέρμα, θήκη, λέπυρον, ενεί
Malalani volui dicere. λημα, κάλυμμα, σκέπασμα. Ιnde έλυτρώσθαι apud
Pag : 210. Ως ο σοφός Ευριπίδης δράμα περί του Hippocratem, et προσελυτρούν apud Alienseum,
αυτού Μελεάγρου εξέθετο . Meleagri fabulae mentio- involucro legere : simililer εξελυτρώσαι, ηudare,
nemfaciunt Macrobius, Stobaeus, scholiastes Pin. ex inlegumentis solvere. Hesych. Εξελύτρωσας ,
dari cum aliis. Latine converlit Αιιιus. Ηesy- εγύμνωσας. Satin' hoc certum et exploratum est,
chius : Καθυσίωσε , κατέλυσε, κατεύθυσεν. Ευρι - ώ φίλη κεφαλή Milli jucundissime ? Αι enimvero
τίδης Μελεάγρω . Ιego, καθωσίωσε, κατέθυσε. Vox exclamet hic aliquis : O juvenem confidenten et
allera non aliter quam litura sananda est. Nempe temerariumi ! tune illum Hesychium , doctissimum
primo mendose scriptum est κατέλυσε» postea li . grammaticorun Hesychium tanlæ inscitiæ allinen
brarius aliquis paulo doctior vel lector quispiam esse suspicari ausis, ut 'Exnútploov scriberet; nisi
sludiosus, in libri margine vel medio fortassis in verbum illud alicubi legisset, apud auctores forte
ler versiculos spatio veram emendationem dederat quos longa dies et nimia vetustas subtraxerunt
Xatéouse. Tandem evenit, ut utrumque vocabulum , notitiæ nostræ ? I jam el frontem nega de rebus
conjuncle in versu contexteque scriberetur. Hac periisse. Placide lamen amabo, o quisquis es : et
sane ratione cuin in aliis scriptoribus, tum in Lexi- reprime le tantisper, dum alia nonnulla profero ,
cographis præcipue non raro peccatum est. Quæ quæ le quoque ipsum velis nolis in sententiam
quidem peccata cum haud cujusvis sit odorari ; nostram cogent Transire . Duni enim cx antiquis
profecto, opus est, ut exemplis aliquot confirme- scholiastis, grammaticis , lexicis , quæ non conte
τηus sententiam nostram, no temere quidquam et xebantur κατά στοιχείον [35], oroni ex parte voca
inconsulle loco movisse videamur ."Έζελεν, έβαλεν, bula corradit, quibus hanc suam συναγωγήν Ιocu
έλαβεν. Ejiciendum est verbum posterius : ζέλλειν pletet et referciat : sape usu venit ut abimperitis
enim eidem Ηesychio est βάλλειν. Ευηρότατον , εύ- librariis, qui parum accurate scripserant, vel a
διον, καλή γή, εύήροτον, εύγειον. Ρostrenna ista ab sui similibus ονοματοθήραις in errorem induclus
emendatore quodam profecta sunt; qui prima vitio - sit : quæque nusquam gentium vel lecla vel audita
sa non inepte quidem correxeral. Tolus itaque sunt, lectoribus suis obtrudat. Illud sis vide.
Iocus sic constituendus est : Ευή ροτον,εύγειoν, καλή ή Δελεδώνη, ο μυλαίος ιχθύς. Suo loco boc leges
γή . ή Φυρτοίσιν , εικαίοις , συμπεφυραμένοις · οι δε in littera Δ. Ego vero nugas Itas esse meras tibi
άλφιτα οίνω δεδευμένα συμπεφυρμένοις. Τan scio p denuntio : scriptum enim oportunit Ελεδώνη , οσμύ.
verbum ultimum a correctore quodam esse, quam aos ixouç. Piscis est de polypodum genere ; quem
me vivere. Nulla dubitatio est, quin ita scripserit memorantAristoteles, Athenæus, alii. Idem Mesy
Hesychius : Φυρτοίσιν , εικαίοις, συμπεφυρμένοις · chius : ' Οσμύλια των πολυπόδων αί όζαιναι λεγό
οι δε άλφιτα οίνω δεδευμένα. Η Αντιδι. άν τινι ενέ- μεναι , και ιχθύδια ποιά άττα ευτελή. 'Οσμύλαι βολ
γμεθα, έναντιώμεθα. ( 5 % Cum vocabulum hoc ve - βιτϊναι θαλάσσιοι. Sic emendandi sunt hi Ioci.
niat pone 'Avoluloowtos, scire licet ex litterarum Videor aulem mibi videre , quid errationis ansam
Serie sic auctorem scripsisse. 'Αντινιενέγμεθα , Ηesychio dederit. Nimirum in auctore suo scriptum
εναντιώμεθα. Postea quidam, qui deprehendit erra. erat ή δ' ελεδώνη vel μιαρά δ' ελεδώνη vel simile
111, emendavit, αντιδι – Supra αντινιενέγμεθα in- quippiam : ille miser, cum sua elale libri carerent
posito . Scimus omnes ila lieri solere. Tandem aulem signis accentus, ô€2 €.ovny piscem effinxit, qualem
ineplusquispiam librarius eam ulriusque vocis con - neque Nereus, neque Neptunus, nec ipse pater
linuationem fecit, quam hodie videmus. 'Exaúto: Oceanus agnoverit. Ecce aliud huic genuinum et
σιν, εκλύρισον, κάλυψον. Ιllud εκλύρισον ex eadein germanum. + Θολκάζει χαλιναγωγεί. Nemo, ut opi
est oflicina correctorum . Scripsit Ilesychius 'Ex2v. nor, inficias iverit,quin ita scriptum ſueril, absque
 743 DE JOANNIS MALALÆ CHRONOGRAPHIA 744
tamen notis accentus : "Ιππους θ' όλκάζει, vel Νηάς Α1 Ατρεμή, υγεία . Pace quod lua dicitur, Hesychi,
0' ολκάζει. Ipse Ηesychius : “Ολκάζει, έλκει, χαλιν- in his verbis ουδέν υγιές . Imposuit tibi depravatus
αγωγεί. Πlud autem θολκάζει cedo quemquam aliquis codex : oportuit enim 'Αρτεμη, υγιά . Τe
mortalium qui legerit. - 'Ενδεκάτευσα, τήνδε κώ- ipsum arbitrum capio , qui haec alibi : 'Αρτεμη,
την επαρξάμην. Recta serie - hoc scriptun offen- σώον, υγιά, σώφρονα . 'Αρτεμέα , υγεία (lege υγιά),
des, ut et alia que deinceps a me proferentur : υγιή. 'Αρτελές (corrige 'Αρτεμές), υγιές . [37] Nee
quod certo indicio est non a librario, sed ab Hesy - dum peccandi finis : ecce enim de integro : * 'AO.
chio ipso peccatum esse. Αtqui ad lunc modum τηνεστέραν, υγιεστέραν, εντιμοτέραν. Duplex erra
edidisse debuit : 'Εδεκάτευσα, την δεκάτην έπρα- tum est , hoc librarii , illud auctoris. Apparel enim
ξάμην. - Διατεύονται, μερίζονται , et Διατεύοντο, cum ex ordine, tum ex interpretatione, non aliter
έμερίζοντο. Ει similitudo est δel δι in libris ca- scripsisse Hesychium quam 'Αρτιμεστέραν nempe
lamo nolalis, ut haud facile sit dignoscere. Inde vel scripturæ mendum , vel minulæ fugientesve
est quod mendosa ea posuerit pro Aatéovtal et lilleræ , vel nimja festinatio in causa fuit cur illud
Δατέoντo, que legas apud Ηomerum. + Σικυλλιάν, exhiberei pro 'Αρτεμεστέραν. Cum autem άρτι .
το τους κροσσούς αποσείεσθαι. Verbum hoc reperies με στέραν non multum absimile sit τώ Τιμηεστέ.
inter Libone et £16úvn. Ipse litterarum ordo satis B pav , ille secundam interpretationem liberalissime
argumento est ab Ηesyclio positum esse Σιβυλλιάν, donavit de suo ; prout error errorem generate 50
jdque errore manifesto pro Σιλλυβιαν. Ηesychius let. ' Ατισιλινούς, περί τα λινά εξαμμάτων δέσε .
Σίλλυβα, κροσσοί» οι δε τα ανθέμια και κοροκόσμια . σιν. Dic sodes , annon enigma tibi videntur hee ?
Pollux VΙ, cap. 16 : Τους δε θυσάνους και σίλλυβα Εquidem non sum OEdipus : ausim tanmen pro certo
οι παλαιοί καλούσι ποιητα! [56]. Sic locus isle policeri , rectam scripturam esse Αψίσι λίνου.
legendus est ex codice is. qui fuit Is. Vossii. Θυ. Ηesychius alili : 'Αψίσι λίνου, άμμασιν από της
σανοι autem cuan Polluci tum Ηesychio sunt συναφής. Ηomerus quinto liadis :
κροσσοί. ί Ερεθέντα, εν ύδατι αποπνιγέντα. Ερα- Μήπως ως αύτσι Αίνου αλόντε πανάκρου
θέντι, ληφθέντι. Portentosi errores . Primo, opor - 'Aνδράσι δυσμενέεσσιν έλαρ και κύρμα γένησθε .
Luit scriplum 'Epx0 évta. Ipse enim alibi : 'Eexoéve Quid ego de istis dicam , quæ pagella proxima mihi
τα, εν ύδατι πνιγέντα. Ιta Pliolius patriarclia in in oculos incurrunι ? 'Αριστήραι, δούλοι. De
Lexico ms. Jia Suidas. Locus est in Iliadis : ceplus est simililudine litterarun A et A . Siquidem
Νύν δε με λευγα.λέω πότμω είμαρτο αλώνι oportuit Δριστηραι.Ipse alio Ioco : Δρηστήναι, διά
'Ερχθέντ' έν μεγάλων ποταμώ , ώς παίδα συφορβόν, κονοι , θεραπαιναι , lege Δραστηραι. Verbo monen
"Ον ρά τ’ έναυλος αποέρσει χειμώνι περώντα. dum est i, el el n in Lexicis, præsertim apud hunc
Iterum , illud 'EpaOlvte librarii peccalum est pro Nostrum ,promiscue usurpari: vera enim analogia re
’ E PEOévti.Constat hoc ex elementorum ordine. Qui quiritul Op hotelpaescribamus. Locus est Odyss. T .
quidem est error auctoris , pro AiçeOévtl. Ac el E Τάων αί τοι δώμα κάτα δρώστειραι έασιν.
apud Græcos non differunt pronuntiatione ; de
qua re postea plura dicemus. Ecce alia monstra : Vide tamen , ut magnifice de se loquatur ad lami
+ Επαλογής, σπουδής, ανταποδόσεως. Quam turpiter liarem suum Eulogium. Ου γαρ, ait, oχνήσω μετά
autem hic se dedit ! adeo quidem ut hominis me παρρησίας ειπείν, ότι των 'Αριστάρχου και 'Απίωνος
pudeal pigealque. Siquidem 'AVTATIOÕÓGEWS est και Ηλιοδώρου λέξεων ευπορήσας, και τα βιβλία
επαλλαγής, el Σπουδής est επειγωλής • putidum προσθείς Διογενιανού, ο πρώτος και μέγιστον υπάρ
aulem suum επιλογής ipse habeat secum servetque χει πλεονέκτημα, ταύτα δ' αυτος ιδία χειρί γράφων
sepulcro. - 'Αχινάων, των αχιδάων. Hercules,Liain εγώ μετά πάσης ορθότητος και ακριβεστάτης γρα
fidem! einvero non ab omnibus portenlis Greciam φης κατά τον γραμματικών Ηρωδιανόν. Εgo Vero,
ας .: 'Ex
liberasti. Erat bominis crudili sic edidisse Ε , quiqui Theodosii
nheodo ms. επιτομήν της Καθόλου Herodiani
Homori
νάων, των 'Εχινάδων. Verbi sedes in Homeri D εειι plectitavi, testificor parum huic promisso vel nullo
Boeolia est : " modo satisfactum esse. + 'Aρήσθoρεν, επήδησεν.
Οι δ' εκ Δουλιχίοιο 'Εχινάων θ' ιεράων.
ων .
Vitiosius hoc quidem , quam illud alterum 'Apécho
+ Ηθέσει, ανθεί, αγνοεί, παρορά. Αdeste huc, con ρεν, επήδησεν. Sed ex utraque parte ostendit, non
jectores el interpretes portentorum .Negant usquam Jautissimam doctrinæ supellectilem sibi domifuisse.
quidquam monstrosius vidisse. Scilicet hæc vera Quæ enim hæc conglutinatio [38] verborum , qur
Scriptura est , 'Αηθέσσει, άηθεί Ειymologicon ma dissolvi denuo divellique desiderant? Hom . Jlia
dis M .
gnum. 'Αηθέσσειν, αγνοείν, απείρως έχειν. 'Αηθείν,
Ο λανθάνειν, ανεπιστημονείν. Ηesychius ipse : 'Αήθειν, . . . . οδ' άρ' έσθoρε φαίδιμος "Εκτωρ
μή ήθεϊσθαι, μη νοείν : lege, αηθείν, μή είθίσθαι. Νυκτί θοή ατάλαντος υπώπια.
Αήθεσκον (lege αήθεσσον), ασυνήθεις ήσαν. Η Ελεν- 'Αρενοβοσκός, προβατοβοσκός. Mirifice quillem, ut
tov, flacov. Mira vero grammatici eruditio ! Poleras nibil supra. Atqui apnu åpñvos, puto, dicitur, non
aud paulo melius, Ελεητών, έλεον • si quidem Ηo- αρένoς : υnde πολυρρηνες, et όϊς υπόρρηνος . Imo,
merici illius meminisses : quin iambei principium fuerit apud Sophoclem
Ουκ όπιδα φρονέοντες ενί φρεσιν ουδ'ελεητών . 'Αρηνοί σκός. . . . . ne dubitandum est quidem.
 EPISTOLA RICII. BENTLEJI. 776
Melius ipse alibi : 'Apnv 60sxds, Top36070605xd , A Kádu Eev : 5 proc. quem errorem millies erravissi
Σοφοκλής Τυροί . Και γράφεται δε έδρηνοβοσκός eum, si hic locus esset, nunc posseum ostendere.
@Lź TE ToŨ • Čw xal twy Bópwv. Verum hic qui- Quam recte autem Kalusev interpretelur xál.uza ,
dem locus a librario pessime acceplus est : ipse melius eslut ipsuin ad testimonium vocemus : KQ
auctor procul abest a noxa. Lege Losoviñs Tu. àvecis, cóòwv xalúxia . Kamu 's, xósuos tis ex pó
poi s', ypaetae xal šoénvobooxos o'á te toŨ owv. llabeo alia sexcenta , quae hac vice condona
xal tûv ¢ov. Scribitur, ait, èpenvobosxos per bilur. Verum bercle si unquam usus fuerii, ulnova
lilteram é, et duplicem p . Etymologicum magnum : Hesychii edilio procuretur ; qui, ut in pudendos
'Eộérvobogx.de, ó tpoba toboox' s ¿v Tupoi B' 2040 errores crebro inciderit, utilissimus nihilominus
xañs. t 'Eu.toń pous et "Eu ain poi vitium exemplaris el pene necessarius est omnibus, qui ad veram
est pro 'Euunpous et "Eupnpor. Ipse alibi einen - eruditionem viam affectant:
dale : Epurpous, ¿v öunpeig Óvtos, tapà tous Id libi de plano possum promittere, Milli,
ou spous tousė ! oup.Cásel icou.évous. Tolus au quinque plus minus millia mendorum me corre
lum locus ad bunc modum constituendus est : ciurum esse, si libuerit; quæ aliorum eú stoviavel
laboriosam diligentiam hactenus eluseruni. Ut,
'Eyyuncovç, AnuntPOS ÉV Eireliq.
Λακεδαιμόνιοί θ' ημών τα τείχη κατέβαλον , BS illuc unde abii, redeam : multos ubique Lexicorum
Και τας τριήρεις έλαβον 'Εμμήρους, όπως locos conlaniinaverunt correctiones ills in [40] Ii
11ηκέτι θαλαττοκράτoιντο Πελοποννήσιοι. brorum marginibus : quod ex illo tempore quo ver
Demeirius iste comicus fuit ; et illa fabula in - bum mendosum cum altcro junctim continuaretur
scripta est Sicilia . Quare perperam bactenus judi. in versi , non uti factum oportuil,litura loleretur.
carunt viri docti ; qui scriptorem eum historicum , Luculentum hujlis rei exemplum exstat apud Julium
orationen autem prosaicam esse censuerunl. Alhe Pollucem lib . vii, cap . 33, ubi inter varia nominal
neus, lib . 141 : Δημήτριος ο κωμωδοποιός εντω έπι- jacuuminIndo lalario nominantur άρτια et άρμα
ypavouevo opáp.cti Lixelią . Elymologici auctor lor, ävoiteuxos el ávtitutto , èrivévwv et ŠThe
Xezenous inscribit, non Sixels.v . eum vide in 'Ej4 - Çépwy. Sed ex hisce binis nonnisi singula quæque
unpouz. * Xwpovouelv, ocy!Cobal. Oportet ut con - a Polluce profecta sunt, cælera qua dixi via insi
niventibus oculis hæc legerit Mesychius. Ego qui- muarunt sc in orationem . Cui quidem sententie
dem meis vix fidem habeo, cum isla lego. Procul non invitus accedei, qui jam primum ame didice
opxeitoa.. Ipse alibi : XELpovól. , opxotńs. Ma- r loribus. Locus hoc exemplo constituemus est.
nuum isle not cum certa lege et nunlero bo : 0 1 : Mica : xa cuu y B52,tuy y . Ka
na mi partem Saltationis olim Constituebat. Plein2 άλλοι δε πολλοί εισιν, ους ονομάζει Εύβουλος έν τοις
sunt exemplorum omnia . Lucretius : Ku6sutoi;
(591 Quod superest,non est mirum simulacra moveri Κεντρωτός, ιερός, άρι' υπερβάλλον πόδας,
Brachiaque in numerum jactare el calera membra . Knipvros, Ejduinwr, HVI @ TOS, ücriu ,
El postca : Aúnores , årıltevxos, åpneios , Ourrur,
Tijórpitos, Alelawr, a vulirns , è. 108TOS,
Quid porro, in numerum procedere cum simulacra L' altwr, drvpens; oictuos, draxújatur, co
Cernimus in somnis, el mollia membra movere,
Mollia mobiliter cum alternis brachia milluni. Adm.twr, xvxlw .tes, éripécur, cólwr,WEUS,
ciywr.
* Káhugev, xáluza avtistpóøws. Medium hoc ver- lorum autem versuum ignoratione luta via erravit
Dum est inter Kaluôvlov el Káluxas. Agnosco Joannes Meursiis, qui cos omnes inler jactus mc
manum el ingenium correctoris : qui videlicet, dios recenset. Nempe von Eubuli esse verba ,
Cum in ilesychio suo legerat Kävelev xóuxo., sed Pollucis : et quia Midas esset tūv uéowy
idque animadverteral extra seriem et præposlere Schwv, itidem ct sequentes esse arbitratus est. Sii
poni, ascripserat in margine e regione loci, ’Avte- D parum est dubitationis, quin boni fuerint Ejóal
στρόφως, nempe vice versa legi oportere Κάλυκα, μων et άρμ’ υπερβάλλον πόδας, qui inirum aliis
välu.liv. Posiea illud å vtigtpów5 per inscitiain jactibus lanio anteirel, quanto qui pcelibus iter
librariorum insinuavit se in versum . Quis hujus faceret, a curru vincerclur ; Teco , ut aiunt, coeuw
rei ante nos suspicionem habuit ? Quin et alibi παρά Λύδιον άρμα. Δάκνων autem et σφάλλων et
post vocem II poobando:vto , quæ et ipsa vitiosa est, ėzielowy merito opinor suo pro infelicibus haberi
bec leges : Ilposchody, pos60.10 ŠĘ à vtistpó possunt. Sed ad Antiochensem redco : nam sero
SWS. Dele boc novissimum , quod nimirum ab sensi longe longeque declinasse me a proposito ,
e .vendatore est, qui annotaveral legenduin esse Singula dum capii circumveciamur amore.
e converso lpoobałwy toposedly. Quo nibil verius
dici potuisse censeo : sed in allero , quicunque esto ôpãp & TOO !rtlyős, úy uépos lygy ė67!
fuil, longissime a vero abfui. Profecio plus 1010 TQūta. Mulla quidem transcripsit Malalas ex Iphi
colo distant Kauçet Käivys. Ego vero pro genia in Tauris ; que ex usu fuerit ad Euripidea
exploralo prorsus babio sic scriptum esse ab He- exigere, quo ile cjuis doctrina ei file cognoscamus :
sychio ; Kģ)ušev , zauva : jempe depravare loco si quis [41] ilia tam dura babeat, ut cum mons
PATROL . GR . ICIII. 24
 DE JOANNIS MALALE CHRONOGRAPHIA 7. 8
stiam devorare possit.Mihi enim , qui jam lentus A "Ixovcir siç rir , xvaréur cuf .tinyddwr
et fastidiosus esse capi, dabis veniam ; si plura Ilérpar yurÓrtec ČÍAtv / CI reariat.
rejiciens et aspernans, unumquidquid quod erit velut postea loquitur, Kayu os JÚJW xuavéas law
bellissimum carpsero. Velut illud p. 172, in oracu- cérpaç. Eleganter autem xuovéav tétpay ouutine
lo : Ei un Toepasas llóvtou kuyata Syuding to yoiav råówv, ul nibil supra. Sic Virgilius :
xataiá 60's, AdalO05 te yo pav ; el 173. Xaté Oasey Quales Threicia cum pumina Thermodontis.
ÈTri ti,v A02.1. xú pov tñs Exullas. Male vero sit 1o. elLucretius:
bis quantum est geographorum . Rogo vos,an Scythi- •Pulrerulenta Ceres, el Etesia fabra Aquilonum .
cam illam Aulidem silentio prætermissam oportuit? et iterum :
quid ? an ultra Cimmeriorum lines latilabit ở ép: xai Vi Babylonica Chulda'um doctrina refulans
vspéir, xsxzupévri, adeo uljemo vestrum usque el lertium :
eo potuerit oculis contendere ? Euge vero, 'Iwav- Impellant ut eam Magnesia flumina saxi.
violov . profecto aplus nalls es ad omnia abilita et Sic legendi sunt duo loci novissimi; in libris vul.
retrusa contemplanda : tam acri es acie el mentis galis minus emendati feruntur. P . 176 , Toù leo
el oculorum . πείου γένους σήμαντρον έχει , έλαίαν εν τω ώμο.
Sed tamen amolo quæramus seria ludo . B Jam hoc pro explorato habeo, caixv ab liac pe
Geminam Iphigeniam etiam puri sciunt Euripi- cude posilan . esse pro ėmécavia. Cui enim lindo
clem docuisse , try ¿v Taupoi; el tiiv įv Atliði. awitum est, oleaginum humerum ſuisse Pelopi ?
Joannes, cum Tauros esse Scyllas ab aliquo didi Cui non dicius llylas puer el Latonia Delos
cisset, etiam Aulidem , quæ Bæotice oppidum est, Hippodameque humeroque Pilops insignis eburno ?
regionem jis finitimam esse arbitratus esi. P . 175 : ' E . rir xalapců 14intos ¿ E8.le
Kilwow inésurti guider
Τούτους δέ έωρακότες βουκόλοι έδραμον προς την Qjor nenadjeévor .
Ιφιγένειαν λέγοντες αυτή : Αγαμέμνονος και Κλυ mulia [45 ] suntapud Malalam ex eadem fabula
Taluví,otpa ; Kópn, * x264 úo vsovicxo! Tapå tiv Alia
Tralata , quæ missa facio . Cur enim me manci.
yuavéav . quæ ex his Euripideis expressa sunt. pium faciam Topa povsüvtos 0:0Tótou ? Majoris
Βουκ. 'Αγαμέμνονος πιί , και Κλυταιμνήστ ρας fuerit el voluptatis el fructus cognoscere, que
room ,
"Ακουε καινων εξ εμού κηρυγμάτων . summus poela Eunius de priore Iphigenia conver
' '. Ti ECT TOÙ Jupórtoç ¿ u.7.1īccor lo - lit. Julius Rulinianus de figuris sententiarum et
liniilor.
elocutionis : Aganaciesis , indignatio, qua fie ma
Doux. "IIxovoir eis rnr Kvarëūrovji.7.1nyú
' Isw'r c aimepronuntiatione. Ennius in Iphigenia : Menelaus
naúrn cu órtes EiTTUyou reariai. mne objurgal, id meis rebus regimen resial. Dormi
Vides Antiochensem hunc ila Tapiotépw ; acce- lavil bic vir sunmus Ger. Vossius. Nam , si unam
visse sententiam Euripidis ; ianquam si eiş y v syllabam addideris, trochaicus erit calalecticus .
Kuavéav conjunctim dixisset. Vos iterum appello Menelaus me objurgal : id meis rebus regimen re
de terra hac Cyanea ; vos qui geographie magi [silal ;
stros vos pollicemini. Quid autem mussitatis ? iam quod geniis versus commodissimeinservil tñ à Yu
Joannem ca loca convisisse Cedrenus allirmal, vazercel ' ul diu est quod ipse in tragicis Grecis
prorsus 01x00ev o yaptus. Damno itaque stultitiam observavi; priusquam id de scholiasie liera :ouenis
meain , qui Kuoveãy cum Goutanyáowy compone- Cidicissem . Idem Rufinianus postea : Sumcrisis sive
bam bactenuis. Atque hercle vero serio , ne quid anlithesis comparatio rerum alquepersonarum inter
dissimulem , non placet iste locus : neque eniin se contrariarum : ut, ego plecter, quod tu peccas :14
video cur ji bubulci (42) sermore Dorico uleren delinquis,ego arguor pro malefactis :Helena redeal,
dur. Quid, malum , an Siculos se esse sommiabanil, virgo pereal innocens : qua reconcilietur uxor,mea
non Tauro-Scylbas ? necetur filia . Ilunc ctiam locum ad Ennii Iphige
Awploder 8" EEECTi, dono , rois Awpiłecoir . Dniam refert Ilalorum doctissimus Hieronymus Co
lumna
Alqui quantumvis essent Dorienses, si thatetáce quia auctor: invito lamen el repugnante Vossio , partim
EOLJav suam dialeclon extra chorum adhibuissent, sed pedestrinon laudalur, partim quia non vincia
oratio
rus continuio vel in illimas terras mandati essent aliendisse Columnam est
s ;ad quod mirum , ail,von
Sciunt qui harum littera . Peccet Columna, el peccal
non sine infortunio. id quidem , in versibu
ruin gustum aliquem habent. Adde orationem hunc Ennii felum cognoscam , cum
s ; ego vero, certis signis
sulæcam esse ; ut quidem nunc habetur : sed non commiliam
ed ut alium , quam quo natus est , parentem sibi
cerle, si pro sano loculus est, sic scripsit Euripi. inveniat. Versus enim sunt Trochaici, ex eadem
des :
pulo scena petiti, qua superior est :
*Izovoir siç rrir, xvaréaç cullalnru &us Ut ego pleclar, quod iu peccas ; lu delinquis, ego
Πλάτη φυγόντες δίπτυχοι νεανίαι.
( argua
aut, si illuc Kuavéav antiquitatis causa scrvare Pro malefactis ? Ilelena redeat, virgo perea r
l inno
velis, quandoquidem qua visit Malalas lempestate
jani in libris in veleraverat ; in huncmodum : Tua reconcilielur uror, men necelur filia ? cens!
 EPISTOLA RICII. BENTLETI. 750
Non amplius, quod sciam , Euripides a Malala ci- A sü .Eus: 11: 7:55'óv!o; ó 20 :40 ); Þapai . Quid rides ?
talur prælerquam , p. 53 : '0 Taupo ; èz tñis Eů. Quasi vero novum nunc proferatur, regem avi
púans Ésyev vidv tov Miww , xalwe xai Evp:alor,5 fabulas scribendas animum appuliss “. Etiam Dio
Ć copota:0 ; TOO !? ?!xūs guvsypayxtoüs ons!, nysius Tyrannus poeta fuit tragicus , el Augusti
Zeus 48726 ,70eks eis taupov cv Eupúrry * 270- Ajax in spongiam incubuit. Quanquain , si emendate
Gov. Væc quidem unde accersila sint, non certo loqui velimus , xwLwóds non comicus est , sed
scio : nam credibile est eum [44] in non una tra comædiæ aclor, Histrioniam igilur fecit Pharao ;
Thrasonis , opinor, vel Pyrgopolinicis partes agens;
gedia hæc obiter altigisse ; ut in Crelensibus for
lassis, ubi Chorus ad Minoem : Colv xoysvous, mai, ul Nero poslea Olipodis vel Creontis . Verum hac
15 Tuplas téxvov Eupúrins xal toù usvahou Zn ipsius Maiale stultitiam superant; ut ea quidise .
vós, Veri tamen simile est ex Euripidis Phrixo tra - rit, non pro homine sano loqui, sed ad agnatos
lata esse. Eratosthenes in Katastep!Juois. Taucos et gentiles deducendus esse videatur. Sine dubio
λέγεται εν τοις άστρους τεθήναι διά το Ευρώπη , vitium est exemplaris ; quo tamen modo tollendum
dyaysiv čx ouviens eis Kpitny ôlà toŨ teáyous sit, minus id possum conjectura assequi. Quid si
6 ; Eupırlons èy to opisy . Profecto qui Europam , legamus, [ etissúvLoç, ó cơ Mwsei papae · Pio
Tragoediam esse volunt, warrant nobis insomnium tissonius, qui a Mose Pharao vocalur ? Si capit sca
ex eburnea porta . berem , fortasse aliud melius possem exsculpere : sed
Pag. 181. 'Ev toi; xpóvous tois uetà crv 0.205! indignus est Joannes, cujus causa comentari
Tpoiz ; map "E nouvéDavuoreto Püto; Ožus velim quidquam , nisi si quid ex facili nascalur .
ονόματι. Εξεύρε γάρ ούτος τραγικές μελωδίας , Ιtaque ut ad Τhemin istwn propius accell: nus.
x2! ¿ EOSTO TOūros öpäpota , xa! Meta TOjco Mi. E : deii cum Antiochensi warral, el in eodem do
vos, xai petä Mivua Acléas tpay.xois xopous chus est ludo scholiasles velus nescio quis apud
oszustwy suveypávato. Utinam vero Malalic cuvi Stanleium in Vila Æschyli : 'Ev cois xpóvov; 'Opé
præcursore suo melius convenirel ! nam Jubil, si sou èOquia Seto atzo' "E nsi 0 :6u ! ş , ö ; howto ;
ei credimus, diu anie Trojie excidium tragædias ¿Esūpe tparooxch ; Mehwola ;, xal EENETO Truto ;
faclitavit. Verba , ne le ludere videar, sunt, p . 3 : pauata. Kai Let' ajtóv Mivws, xal Netà Miswa
' O 'lov632 % 10apwõlas xal tpayqõlas tois cas. Auméas yopoj ; tpayıxous guveot ;,oo.to . Ilire babes
LICVLYOIS ÉTELTT,OCH Mode TposaTSVÓT CEV. Quid quod doctissimus noster Stanleius ex Bullengeri Tocallo .
ad soccum haud minus idoneus crai, si inter- El tamen neuler de Themide, de Minoe vel Aulea ,
prelem audis, quam ad colburnum . Nam 7:02 - c quod quam diligentissime factum oportuil, comic
poola Chilmeado est comædia ; qui, cim ad alios res nos facit. Concurrant jam omnes, quanmim est
ingenii cullus etiam music studium adjunxerit ; B :Calotábwv, et capita inter se conferant : Wi
cur adco ab artificio suo recederet, niiror : clemen - quam se espedient, neque quidquam de lergeminis
ter tamen, propter alia merita , suaque quasi lyra hisce tragicis resciscent. Narral Clemens Etpwp.ce
es! increp: ndus. Vix equidem crediderio in bi- τέων prinno το ηρώον το εξάμετρον Θέμιν μίαν των
Biotbeca vesira Oxonii, quantacunque est, Jubaliit "Titaviów Eupnxévai , Minoem autem tous vo .
na Dramala reperiri. Scilicet ea omnia perieruil Houş• sed quod ad præsensnegotium attinet, va
olin ; cuum a se lectoren et hiantem dimiulit. Quid enim
Quando ex dilurio mayno exivere rapaces volo! Minois ad nomos musicos ? Ti tpos töv Aló
Per terras amnes, ulgue oppida cooperhere. vusov ; neque lieroes in tragediis hieroos (45]
Quarum fabularum una cum ipsis etiain memoria liexametros dicebant. Itaque quantum video , per
occidissel ; absque illo llamarlolo fuisset, qui on pelua jam criticis sollicitudo el quasi crux consti
mia omuino meininit , Quæ fuerunt, el qua: nullo lula est : nisi Callimachi Ilivaxas el Aristophanis
sunt lempore nata . Habeo lamen , quo desideriuo Grammatici Commentarium longa nocle sepultos :
meum el dolorem consoler ; nam in mentem op . D prolrahere possunt in lucem . Verum heu, vos !
porlline venit fieri posse, ut locus iste vitiosis ecquid erit pretii, si nodum hunc solvero ? quod
sil,et inn hunc moju i emendandus : 'O È loueži quidem ea lege'el conditione faciam ; uil dehinc
x:02polas y.al luopôlaş tois douov .xoiç ¿ Tretnözú- mibi cum vestra nalione nullum omnino commer
paol 7.00GETTEVÕToev. Et profecto quarn magis cum intercedat. Enimvero ab Antiochensi et licula
magisque cogilu , nimirum acu rem tetigi; sin ho illo , quicunque est , scholiaste gravissime
autem , nolim mibi quemquam posthac de jul- peccatum est, cum in nominibus, tum in rebus
rato quilemn credere. Tandem igitur aliquando ipsis. Prorsus quol verba, jol errala. Neque enim
lite hac composita , quantulum esi lamen quo't pro - agnosco commentitios istos Theomin , Minoem
Secimus, si Joannes ipse piignantia loqualur ? Non Auleam ; quorum ego loco non dubia conjectura
erin jam ab llio caplo primus mortalium Themis repono Thespin , lonem , Æschylum : neque The
Dramala ſecil : (45) siquidem ante islam memoriam spis ea , quarentur, tempestate visit ; nam Solonis
Agypli res Pharao, ubi a negotiis el lurbis requie . æqualis a Troicis temporibus longissime abfuil :
scere volebat, solilus est comedias scriptare. neque lon Æschylo prior fuil : neque primus
l'erba sunt Joannis, p . 76 : Tūv ÔÈ Alquilo : 6 %- Aschylus cho: os tragicos instituit ; quod contia
 DE JOANNIS MALALÆ CHRONOGRAPHIA 752
chorum , qui perpeliia ante oratione totain fabulam A libitum fuerit. Clemens hanc appellat stol/ELWTI.
decantabal, primus diverbiis et personis distin rit. xry TÜV nalowy @:02Jxohlav. Postea certandum erat
Sed operæ pretium fuerit accuratius hæc omnia ingenio, ut sententiam istorum verborum aliquam
tractare.Ac de Thespide quidem minor est dubila - omnibus vestigiis indagarent ; non eam quidem
lio, quia in discipulorum cathedris quotidie ista omnino alienam el absunam , sed a propinquo, si
jiciantur : fieri poluil, et verisimili pelilam . Tria (48 ) profert
Į Ignotum Tragicæ genus invenisse Cama'næ Clemens exempla eorum Ú TOYpouvūs TatOiXūv,
Dicitur, elplaustris rexisse poemala Thespis. quorum unum boc est :
Suitlas : Θέσπις εδίδαξεν επί της πρώτης και ξ' Μάρπτε , σφιγξ, κ.λώύ, ζόυχθηδέν.
Ολυμπιάδος. Μνημονεύεται δε των δραμάτων αυτού , Ιta scribi oportere res ipsa clanual ; non utin edi
* Aύλα Πεδίου ή Φορείς, Ιερείς , Htθεοι . Πενθεύς. tis, μάρπτες el ζυνχθηδόν. Calculum jam pone, el
Penthous fabula a Polluce laudalur lib . vii, c. 12 : omnes omnino litteras Cadori, Palamedis, Simoni
Το όνομα επενδύτης ληπτέον εκ των Σοφοκλέους dis, in quatuor istis vocabulis invenies. Ecce libi
Πλυντριών, Πέπλους τενίσαι λινοπλυνείς τ'επενδύ- secundum :
. τας • και Θέσπις δε πού φησιν εν τω Πενθεί: Βέδυ, ζάμψ , χθώ, πληκτρον, σφίγξ.
"Εργωνόμιζε νευρίδας έχει επενδύτην . Β Ι Ιegendum, non ul in vulgatis, ζαψ et χθών" nam
De quo virsu cum nihil in präsentia succurral, co pacto el de littera deessel, et v bis ponerelur.
quod mihi suisfaciat, cjus emendationem in aliud Tainen ul Náu662 766ôa , sic illud Zäus auctores
tenipus diffcram : Sophocleum illum sine nio - Græci çay scripsisse el pronuntiasse videntur. Sic
ra expelli:11. Neque enim cum Casaubono , κάψα dicunt el κάμψα: sic λήψεταιin antiquissimis
Meursio el Gatakero κτενίσαι silistillerim; cujus niss. λήμψεται, et nulla similia. Tertium denique
media syllaba est brevis : versumque redderet est illud Thespidis :
Una syll:iba Irevior nm . Non enim diianillus est λινο- Kraξζει, χθύπτης, φλεγμώ, δρου .
Tauvais, sed piron quartiis. NequeGalakeri veo ).Úve Male apud Clementem est edilum , weyuds, Opcil .
Tou ; 1471 Revúca ; probaverin ; nam sedes quarta ut liquido constabit , si digitis computans lillerarum
sponda'uni non admillil ; poteral paulo reclius veb- numerum velis inire. Quam mirifice autem Clemens
Útous. Sid aliud quiddam pritulerim , de quo hæc omnia,quantumvis inepla el ludicra, interpre
ausim tibi lirmissime as everare : lerur; malim ex ipso quam ex me audias. Aliter
Πέπλους τε νοήσαι λιγοπ.λυνεις τ’ επενδύτας. paulo hæc illima ab Hesychio proferuntur; nam
Diversa ab illis, quas Suidas recensel, fabula , pro xvag? YOUTtris, xvae habet et g6ix el Ou .
habelur in veteri marmore Arundeliano ; quod " Tonis. Kvàę autem interpretatur yadà deuxov, Z6x
11nc est (Oxonii : ΑΦ ΟΥ ΘΕΣΠΙΣ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ... (ita lege, ηοη ζαχ) λευκών, et 6ύπτης ο τυ
AXI . .. US EAIJASEN AA . . . ATIN Supple AA- pós. Alique bujus auctoritate induclus Salmasius
KHΣTIN , άλκηστιν μου αλκέστιν, υt minus recte verba Thespidis ad hunc modumimmutare voluil :
fitores. Locus est illustris pud Clementem in "Ιδε σου σπένδω κνάξ ζειχ λευκόν,
Στρωματέων quinto , quem nefas quidem fuerit et :
silentio pretermittere. Θέσπις μέντοι και τραγικός "Ιδε σου θύπτην τυρόν μίξας.
διά τούτων άλλο τι σημαίνεσθαί φησιν ώδε πως γρά. Sed profecto non ea est lesychii auctoritas; neque
φων: plus babetmomenti, quam Clementis et Porphyrii
" ] δε σοι σπέδω κναξάρι το λευκών hominunt mullis partibus illo docliorum . Non eniin
'Από θηλαμώνων θλίψας κακών » librarii culpa est apud Clementem : neque ulla si
"Ίδε σοι χθύπτην τυρόν μίξας mililudo veri est x lilleram a verbo xvagg6l for .
'Ερυθρο μέ.ιιτι, κατάτων σων , Πιν
Δικέρως, τίθεμαι βωμών» αγίων . Tuilo disjunctam fuisse , et tertio post versu
"Ίδε σοι Βρομίου αϊδοτα φλεγμών: repositan. Porplayrii autem hoc αποσπασμά
Λείβω. toov est ex libro mss . Oxonii.
flice narril Cleniens ex Thespide: ex aliis alia, [49] ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ .
que ad eandlen rein spectant. Persuasum est Περί του Κναξζει, χθύπτης, φλεγμώ, δρου ερμη
bactemis viris eruditis , magnam symbolicæ el νεια.
# nigmalicie velerum illeologia vimin barbaris illis 'Εν Δελφοίς εις τον ναόν επιγέγραπται τράγος Ιχθύν
vocabulis contineri. Rein igitur liaul ingratam fa -
επι δελφίνος επικείμενος. Κνάξ μέν γάρ έστιν ο τρά.
cturuno me spero, si refregero Irec claustra , qια 2
γος κατά αποκοπήν των στοιχείων του κως (lege
nu?lis Seculis onnem ad Irc Sacra aditum prae · κων) και πάλιν αφαίρεσιν (imo πρόσθεσιν ) του ξ:
cluserunt. Quol autem Herculen ferunt dixisse, ανάκον γάρ καλείται, ώς και Θεόκριτος εν βουκόλοις
cum in delubro quodam conspexissel simulacrum λέγει· οίον τράγος και ιχθυς, ο μεν φλεγόμενος , ο δε
Adonidis , Ojcèv ispov úrápyetv. idem mihi jam usu δρου ψον. Λέγει δε ότι ο τράγος φλεγόμενος εστι
venit, hoc adylo recluso. Videlicet erat olimfili- πάντοτε υπό λαγνίας, ότι εάν τις τας είνας αυτού
cula el puerilis ratio ; ut ex quatuor et viginti αποσφαλίσει (leg. απασφαλίση), διά των κεράτων
Titleris, semel luntaxat positis singulis, Darliara αναπνεί. "Έχει δε και ετέραν ερμηνείαν ούτως .
quaedam et infaccta verba conficerent, prout cuique Το κναξζει γάλα έστιν , το δε χθύπτης τυος, ερευν
7 53 EPISTOLA RICII. BENTLEII.
Elabow .cos. OpūTES yżo oi &vopW TO! Méyovial.Ka! A rii et Menagii : quæ si vera est sententia , non
E Tepz ő TOREISTA TO !QUTQ 0:& tŪV x 'scolya wvdrap- opus est utmulla dicamus. Statim enim constabiť
ifovia lolov GXoTDu eo poplav ,olovº Béou , $34 , xow , Tonern Æschylo fuisse nal! minorem . Quippe Su
τελήκτρον, σφίγξ, ό εστιν ούτως: Βέδυ έστιν ή υγρά crales natus Olymp. LΧΧνια nno ιν , tantunnollo
cüdia , Sãy tu gebors ousia , yow nyi,T xipov @ Sut ætatis annum agebat, cum Æschylus ex vita
o inp, oplys toutov geaia õiž od GUVEI ! Y70al. excessit, videlicet Olymp. LxxxI an. 1, Callia Athe
Kubotos Neapolions oŰTUS riprýVEUTE cd repo - nis archonte . Sed de Ephesio isto pugnant adver
siuevovane, Oiassa, yñ , 2 :05. Kai Étepol tives sus Gyraldum ei Scaligeruni eruililissimi quidem
ç:2650poi ts ya! TOTTA ! TOūTOV TÒN OXOTION ipuno homines Leo Allatius et Jo:innes Jonsius: ille con
Vusav. lumeliis frelus, et eo quod nullo auctore primis
Non longe a principio sic scribe : Kváxwv yupid dixerit Gyraldus, quodque Ephesius rhapsodus.
xzisita!, ús 0 As620:10 Èy Bouzohizois leyst. Lo- fuerit, non tragicus; hic autem acerrimo telo ar
cus est Idyllio tertio : malus, quia ratio temporum reclamat : scilicel
. . . . . . . . . . . xai tir. rópyar Tonem Chium Olymp. lxsi lragadias docuisse non
T3r Albvxór xráxura yviláo CEO, ui tù xopúýn. minus annos viginti priusquam Socrates nascere
Illud autem nimis festivum est, quod aliquanto eur, Olymp. demum LXSVII, 1v . Mihi quidem idem
post sequitur : Capras scilicet, si quis iis nares est animus, non unums el eumdem fuisse Chium it
oblarel, cornibus spirare . Sed pro xspátwv certis - Ephesium ; Chilis enim et genere et opibus fail
sime emendandum est oủátwy vel őtwv. Varro, De clarus : qui cum Athenis [51] quondam tragedia
re rustica : De quibus admirandum illud , quod etiam simul et dilliyrambo vicisset, Chii vini cadum viri
Archelaus scribit ; capras non, ut reliqua animalia , lim cuique civium dedil ; ut memoranl Athenx 'is
naribus, sed auribus spirilum ducere solere. Idem ei Cumici enarrator ad Pacem . Luculcnlie vero di
narrant Plinius et Ælianus. Clodius iste Neapoli vilie, quæ tam esimixe liberalitati sullicere pluc
abstinerent; ut lestis est ipse Porplıyrius lleol cantitando el gesticulando victum inopem quäri
& roxos tuyuywv; nequealius quisquam illius me- lans, ut nios erat rhapsodis ; quos Homerus suus
minil, quod sciam . Fidem id facit, minime you. - misella stipe et esurilione pascebat. Ipse de se lo
Trip20 % hæc esse, sed ex Porphyrio bona lide quillir apud Platoneal : Asi yao us xa! oooop' ai .
excerpla . tois (tož; 05at0.1;) Tov voỦY 77005éyev, üç Èģy usy
Ρ . 181. Και μετά τούτο Μένως, και μετά Μίνωα ρ κλαίοντας αυτούς καθίζω, αυτός γελάτομαι αργύ
AU)£25. Dixi meam sententiam : nimirum aut vilio plov Azulávwv čiv a ye),wrtlj, avid ; %). 15g;.06
codicis aulmemoriæ falsum esse Joannem ; et ad å prúpov :02 .1 ;. Chius in omni lillerarum genere
huncmodurn a prima mam scriplum videri, Kab magnum nomen esl conseculls : Ephesius pieder
usta toūrov "lwy, xa . usta "leve Aigyúłos. Porro Homerum nihil doctus capiare : sicut de se fie
iste [50 ] Ion poeta fuit tragicus ,natiune Chius :de tur ; cum a Socrale interrogalus utrum llomeruit
quo idto plura dicemus, quia Thespide el Æschy - solum calleret, an etiam lesiodum etArchilochumi ;
lo aliquando est ignotior ; tum autein ut quasi respondit, niinimequidem istos, scu lomerum so
specimendemus istius operis , cujus antea fecimus lum : atque hoc salis esse. El aliquanto post: " (110v
mentionem , quo Reliquias omnis Griecie poeseos, NÉV tis, ait, epi toj ä ).2.0' Troncoü olankytica!,cici
philosophicæ , epicæ , elegice, drarnaticæ , lyricie - poróxw voûy, couvacū te x3.! Ottoūv supozics09:
alle colligere voluimus. Sed hæc fuerunt. Prin dóyou aelov, ).X' & r=Xvūs vustácw , el alia p 'urio
ripio autem non injuria Chius noster una cum in hanc sententiam . Sic igitur persuasii hir
Æschylo memoralur, cui olim amicitia el familia . bev, Chio illi et Ephesio patriam , genus, fortunas,

libro qui inscribilur būs åv tis aisoito AUTOū D nomen el ætatem disparia fuisse. Et ælaten puiclem
EPOXOTETOVTO ; ÈA' åpeth . Aloyulos, ait, '16Ojoi0 6 . cum dico, cave cam Jonsio et Gerardo Vossio (l
YE995 dywvk ituxtūv, ètel Tinyévtos étépou to 012 - Menagio ad Olymp. lxxi lonem Chium rejicias ,
apov Etxpays, vubas " lova toy Xiov, 'Ogãs, En qui in erubescendum errorem inciderunt inscii,
Clov asunsis ė5T!V• testanging o:wră, oi os Occ . El gravitermagni magno cecidere ibi cusu :
Peve souci. Juvenis tamen cum sene versalus esi ; ab hoininum futilissimo Æmilio Porto dcecpli, qui
et in eo quidem non leviter peccatum est a Joan . Suidæ verba , " H1750TO TÀ ; tolywÔ:9.5 ôtô6523!v ča !
ne,quod lonem Æschylo velustiorem faciat. Utinam tñs toß' '02.wust!6005, ita Latina fecit, tanquam si
vero superesset hodie Batonis Sinopensis liber ! Jon Olymp. exsti scribere cæpisset. Alqui, o bone,
Plura de lonis ætate el evidentiora dici possent, T.3' suni LXXXI : et scholiastes cornici non nume
nunc soli in obscuro lubricoque tramite magis rorum nolas, verum integra verba exhibel, ŠTil
replamus, quam pedetentim ingredimur. Platonis cyər,zostñs zalosvrépa ; '0 ),up.Toidôcs. Facile igilir
pse Dialogus,quo Sucrates sermonem instituit cum per alalem licitum est, usu el consuetudinem
lone quodam Ephesio ; quem a Clio 2011 esse die Toni Clio cum Socrate luisse. Quin ipse in suis
versum opinio est Lilii Gyral.li. Julii Scaligeri,Del- scripsis Socralis mentionem fecil, Diogenes Lacrt.
 DE JOANNIS MALALE CHRONOGRAPUIA
"Ιων δε ο Χίος και νέον όντα τον Σωκράτην εις Σά- A scholiastem el Suidan : male in utroque αεροροι
μον συν 'Αρχελάω επιδημήσαί φησι. Quid Allatius, ταν, el in altero λευκή πτέρυγι. Ρrames. Hymni,
malevolentia el livor, non homo ? quam falsus est Scolia sive carmina convivalia . Schol. Aristopli.
animi, cum Gyraldum credidil primuin in ea (52) Elegiaca. Idem et Suidas. Es Elegis non paucos
opinione fuisse ? Ecce tibi e transverso Suidas : versus adducit Athenæus : ut lib . II, c. 3 : Ka!
japridem is in Διθυραμβοδιδάσκαλοι idem cum "Ιων δ' ο Χιός φησι,
Gyraldo senserat . Και Σωκράτους του φιλοσόφου εστί Χαιρέτω ημέτερος βασιλεύς σωτήρ τε πατήρ τε,
λόγος εις αυτόν, Portus haud praeter solitum per- Ημίν δέκρητηρ οινοχόοι θεραπες
verse ; ut nihilmag s : Exslal Socralis philosophie Οίνον έχωνπροχύταισιν
Κιρνάντων εν αργυρέοις· ο δε χρυσός
χειρων νιζέτω εις έδαφος
oralio in ipsum scripla. Sed de dialogo Platonis ill - el que semuuntur : ubi Casaubonum nequidquam
tellexit Lilius ; el recie quidem : co soluin nomine istallem videas , il elicial ex istis sententiam
culpandus, quod crrantem durem secutus esi. Jam commodam ; nam prius correctionis indigent,quam
vero, cum illud exploratum siide Olympiade Lxxxii, a quoquam intelligi possint. Non longe aberrabi
quis dubitet quin lonen Æschylus auteierit ætate ? mus a scopo, si sic legerimus :
siquidem obiit fere sepłuagenarius, triennio prius . . . . . ο δ' έκαστος
and minimum quam lon ad studium tragicum se 8 Oiror ëzur zeipoir içerweiç člapoç.
applicarel. Præterea , norrat lon (apud Athenæum ) Comædiæ ut comici schol. Comædia ul Suidas.Epi
convenisse se in insula Chio Sophoclem poetam , grammala . Hilem schol. el Anthologia Epigram .
elm prælor ſactus navigaret in Lesbum : et (apud lib .111, c. 26 :
Plutarchum )memoral solitum esse Periclem jactare "Ίωνος εις Ευριπίδην.
•gesta
11agnificentissime, quod Samics vicissel. Ea
sunt Olymp. Ι.ΧΧΧΙV, tv, a morte Asclivli
vero Ναϊρε με.λαμπέπλοις, Ευριπίδη, εν γυάλοισι
Πιερίας τον αεί νυκτός έχων θάλαμον.
animnis quindecim . Didascalie veteres in Argumento "Icθι δ' υπό χθονός ών , ότι σοι κλέος έσται, άφθιτον
p. vii: Η σκηνή του δράματος υπόκειται εν Θήβαις "Ισον Όμηρείαις αενάοις χάρισιν.
• 1ο Τροιζην:) επί 'Αμείνονος άρχοντος Ολυμπιάδι Sd omnino [51 fals , est et ementita inscriptio :
π ' έτει δ'. Πρώτος Ευριπίδης, δεύτερος Iοφών, τρί quam ratio temporum refulat ct rejicit. Mirilicum
της "Ιων. Ιtaque Olymp. LXXXVII, IV , Ion fabula vero poetam lonem , qui Euripidein morluum epi
certavil annis seplem et viginti posteaquam Æ grammato celebraverit , ipse jam annos tredecim
sehylus mortius est.Denique bær, sodes , vide ex exstinclus ! Decessit lon. Olymp. xc, 2, anno belli
Aris:ophouis Pace : c Peloponnesiaci xiii. Euripiles autem el Sopho
θε. Ουκ ήν άρ' ουδ' ά λέγουσι περί τον αέρα, cles ejus belli xxvi anno, Olymp. scii, 3, uli
Ω αστέρες γινόμεθ', όταν τις αποθάνη; constat ex Aristophanis Ranis , quæ acte suce eo
Τρ. Μάλιστα .
Θε. Και τίς έστιν αστήρ νύν εκεί ; anno Dionysiis tois xat' oyoous : ul alia argumenta
Τρ. "Ιω? ο Χος . millam ab ernditis viris occupala. Ilaque loco "lu
Scholiastes notat lonem jam mortem obiissc : "0 : 1 νος scribendum est fortassis Ιωάννου, vel Βίωνος
oyev " viron té vrxe ondov, Addo , eliain eodem vel Alwyos, ut coique libitum fuerit. Tragædiæ nu
: 10 2110 acta est ea fabula , NUJI videlicet belli ηmero Xιι , ut alii volunt XXX , ut alii xL σχολ. et
Peloponnesiaci, O 'ynip. XC, 11, uli constat ex ipsa Suidas. Tituli quidem undecim a veteribus gram
comudia , ubi 'Trypaus sic Pacem alloquitur : maticis adhuc servantur. 'Arauburur, idem gyon.
Δί', ά. .ι' απόφηνον όλην σαυτήν et Allieneus. Ηesychius : Πεδανό ύπνο, ή πεδιν !
-Γενναιοπρεπώς τoίσιν ερασταίς κούφω, "Ιων, Αγαμέμνονα, τινές δε ου βεβαίω. leg.
11μών , οι σου τρυχόμεθ' ήδη
Τρία και δέκ' έτη. ήπεδανώ , κούφω. 'Αλκμήνη. Ηesych. Pollux 1, 25.
J11 1111S 1m habet Malalas, quo abdat illud puli . Εν δε τη "Ίωνος Αλκμήνη, και εις την της τροφής
el inlionest caput. Tanlun [55] abest ut παρασκευήν ήν, θυλακίσκη ωνόμασται. Repone X
font Æschylo nalil ſuerit grandior, ut supersies ei cod . Vossiano. ò els try tñs tpoons Teapasusuno
lucrit annos solidos XXXVII. Nunc tempus est uit de Ouraxisxos úvou.astal. 'Appaloi Hesych . NEMA
Tonis scriplis lidem liberemus. Et profecto non pajia. Pollux x, 45. Hesych, in 'Uvotayouévti, et
1: nierito propter multiplicem doctrinam a Calli- Μελάγχετον, μεγάλο δράματι από των ανθρώπω "
triaclio laudalus est Ion. Και Καλλίμαχος, ail Sui- ' οίον ακμάζουσαν. Lego : Μελαγχαίταν, "Ιων Μεγ
«las , ένχωλιάμβους μέμνηται αυτού, ότι πολλά έγρα- δράματι. Ηomines ακμάζοντες etate florentes CP"
4 -v. Nam ul poemala prius recenseamus ; deinde litio fere nigro sunt, provecti canescunt. Sen ver
queoratione prosa composuit : Melica lonis laule bum id inversum est ab Ione, et ad alia tralali
olmur et Dithyrambica . Schol. Aristophanis, et que sunt annis et viribus integris : quasi diceren .
Suitlas : "Ιων διθυράμβων και μελών ποιητής. Ηar - exempli gratia ίππος μελαγχαίτας equus !
pocration : "Eypade @ 5 uénn 7022á . Et dithyrambo ætale juvencus. opovpol. Schol. Aristoph . hes
quidem vicis, cum Albeniensibus viritim Chii cadum Allienæus : poirie. Julius Pollux : "IWvöt Ev Yus
1:strilouil : ex Melicis carminibus erstal Ole νικι σαφέστερον • 'Αλλ' ώ θερέτρων τώνδε κω
principium, Αούν άμερoφοιταν. 'Αστέρα μείναμε », θεοί . Εnarrator Comici ad Ranas : Τούτο του "
άλίου Λευκοπτέρυγα τρόδρομον. Sic lege oped γός έστιν εκ Φοινίκης ή και Οινέως: Ε ! δ εγω
 EPISTOLA RICH . BENTLEII. • 78
ιδείν βίον ανέρος , πολιήται. Repone ex certissima A tissima emendatio ; ea sunt canistra virgullis aut
conjectura εκ Φοίνικος ή Καινέως • el versus isle juncis contexta . lesychius : Σήστρα κόσκινα ή κύμ
Heroicus est, non alienus a tragedia. . βαλα, duo verba confundit σήστρα el σείστρα, φιο
Εί δ' εγώ ορθός ιδείν βίον ανέρος, ώ πολιήται. rum hoc από του σείειν formatur, illud από του
sie Athenaeus lib. 11 et IV : "Ίων εν Φοίνικι, η Και- σήθειν. Achieus vetustus tragicus docuit Omplialen
νει. Ιtaque est Φοίνιξ ή Καινεύς et Φοίνιξ δεύτε- satyricam : quo de genere persuasun prorsus habeo
poc. Vide Hesychium in Teranyńs. Athenæus line etiain hanc Ionis fuisse. Hercules servivit Ompha
lib. IV : 'Εν δε το δευτέρω Φοίνικι ο "Ίων φησίν. Ιe, Genio el Veneri assidue litavit : jussus et inter
" Εκτυπον άγων βαρύν αυλόν τρέχοντι ρυθμώ, [55] ancillarum greges pensa carpere, sicubi duro et
OUTW aéywv tu o purio . Non de nibilo est quod inducto pollice lila , rumpebal, e vestigio hominis
codd. mss. constanter exhibent τρέχοντα: al quo capit sandaliuni commiligabal. Nihil hic triste
rum indicium sic legerim : neque tragicuin : ludus jocusque omnia . Favent
. . . . εκτύπους , άγων βαρύν: huic sententiæ fragmenta , quotquot supersiunt,
Αυλών, τρέχοντα ρυθμόν . . . . quæ nihil nisi convivia , comessationes el sympho
ut in Euripidis Rheso. nias policentur. Ηesych. Μεσόμφαλοι, φιάλαι. Ειym.
Πολλοίσι συν κώδωσιν εκτύπει φόβον. * Πίθι Πακτωλού ροάς. Pollux : Και την μέλαιναν
Τεύκρος. Πesyclius : 'Αϊδροι, αΐδριες, "Ιων Τεύκρα στίμμιν όμματογράφον. Alliensis :
* ' Αϊδροφώντα, αϊδρίων αναιρετικό, scribe "Ίων, et . . . . . Οίνος ουκ ένι
illud alterum llesychii peccatum est scutica dignum . 'Εν τω σκύψει . . . . .
Ενιαυσίαν γάρ δει με την εορτήν άγειν .
Quicunque fuerit interſeclor iste stullorum , homo Λυδός τε μαγάδις αυλός ηγείσθω βοής.
sanemetuendus, sine dubio trucidassel Hesychiun Ει lib. X :
si occasionem hanc nactus fuisset. Vera scriptura Α.1.ι' εία Λυδαι ψάλτριαι, παλαιθέτων
est 'Ανδρειφόντη, ανδρών αναιρετική, ex Homerico "Υμνων αοιδοί, τον ξένον κοσμήσατε.
islo : Ila lege, non 'Αλλ' αι Λυδαι, quod versus recusat.
Μηριόνης ατάλαντος Ενυα. ίω ανδρειφόντη. Ει eodem libro : "Ιων δ' εν Ομφάλη έμφανίσας την
'Αμφιβώτης, περιβόητος : "Ίων Τεύκρω. Lego περι- Ηρακλέους αδδηφαγίαν επιφέρει :
βοήτου, Βώσας, βεβωμένος Ηerodot. indle αμφί Υπό δε της Ευφημίας
βωτος. Ιdem alibi, 'Αμφιρώτις, περιβόητος. Ιte - Κατέπινε και τα καλα και τους άνθρακας .
rum tibi, mi flesychi, a stulticida illo cavendum Casaubonus corrigere conalus est , tñs eüçarias.
est ; nam cur non ego par pari referam , ct barba - , Nollem laclum . Neque enim quisquam ita locutus
riam tuam ulciscar nunc demum nalo vocabulo ? est ; neque, si fuerit loculus , eo magis conveniret
Olyánn . Schol. Aristoph . Harpocration . Hesy . huic loco ; quia syllaba secunda ſorel brevis . Nihil
chius : Εορωπίζομεν, "Ιων Ομφάλη · τινές ρωπί aplius excogitari potest της βουλιμίας : adeo qua
ζειν απέδοσαν το άτεχνεύεσθαι , και αμαθεύεσθαι drant omnia, similitudo, meastura, sententia. Lilbet
( pro αμαθαίνειν) κακώς . " Έστι γαρ ρωπος ο λεπτός illud alterre curu probalionis Ium boni lionminis
και ποικίλος φόρτος , και βέβαιος , και τα έσω των causa,
ρωπων πλέγματα κανά και σείστρα κυρίως . Lego : "Έξω ταν βούλιμον, έσω των πλουζυγίειαν .
ατεχνιτεύεσθαι · Ει : "Έστι γάρ δωπος ο λεπτός και Αιφue haec quidem de Orapliale scripseram; cum
ποικίλος φόρτος , και γέλγαι, και τα εκ των ρωπών Strabo mili al manuin non esset. Postea quan
πλέγματα κανά και σήστρα κυρίως. Οuanto haec copia facta est eum adeundi, delectatus sum ejus
meliora quam illa Palmerii ! llesychius alibi.'EO.W . suffragio confirmari sententiam nieam . Verba sunt
πιζόμην, ή τεχνητευόμην, ή σύμμικτα σχήματα εί . [57 ] ib. 1 De insulis , que Continenti quondam adlie
yoy. llerum a librariis deceptus est. Sana leclio renles, postea interſuso mari avulse simt. "lwv oč
est : Έρόωπίζομεν , ήτεχνιτεύομεν , ή σύμμικτα περί της Ευβοίας φησιν εν Ομφάλη Σατυρείς.
χρώματα είχομεν. Ειymolog , magnum : Έρόωπίζο- D Εύβοΐδα μεν την λεπτός Ευρίπου κ. ύδων
μεν, εύ μικτα και συμπεφορημένα έποιούμεν : quod Βοιωτίας εχώρισ’ ακτής, εκτεμών
ſerri quidem potest ; sed emendatius fortasse pro - Πρός Κρήτα πορθμόν.
Locum hunc, ait Casaubonus, depravalum essemo
fertur ab Eustathio : Φέρεται δε και ρημα το ρωπί
nere possum : emendare non possum sine ope codi
ζειν, και δηλοί το σύμμικτα και συμπεφυρμένα ποιείν.
cum . Ego verorestituero
Quod ad BGOLOS allinet , terminalio os in ihris in integrum nullis adjulus codicibus,, ne
: nibil deprecor nisidentatis
lamen
mss. minuto apice'signatur : illa vero non oppido crilicorum chartis et canina eloquentia conscindar .
dissimilia γέλγοι vel γέλγια et βέβαι. Αliis est potius
γέλγη numero singulari. Eustatlius : Ρωπος , λε Lego auteni sic :
πτός και ατελής (leg. ευτελής) φόρτος , ώς δε Αίλιος Ευβοϊδα μεν γήν λεπτός Ευρίπου κλύδων
Βοιωτίας έχώρισ', ακτή, εκτεμών
Διονύσιος λέγει, και ποικίλος " γέλγην δε, φησίν, Προβλήτα πορθμώ :
αυτήν έλεγον οι παλαιοί. Ηesycli. Γέλγη, ο ρώτος, Honeris Od. ε . .
και βάμματα , και άτρακτοι και κτένες. Pliolius pa- Α .1.ι' ακται προβ.ιήτες έσαν, σπιλάδες τε, πά-
1riarclia [56] : Ρωπος, μηδενός άξιον, Ρωπος και γοι τε ,
γέλγη, και ποικίλος. λεπτος φόρτος. Jan σήστρα ( er- et loymno in Βaccun:
 739 DE JOANNIS MALALÆ CHRONOGRAPIJA 760
. . . . Ως εφάνη παρά θίν ' αλός άτρυγέτοιο A versibus se ipse imitatus est : nam bec habet in
'Ακτή επί προβλήτι.
Nec minus recte illud πορθμό Pomp. Mela : Sici- Prometheo vinclo de Grivis sive προσδέρκεται
Μονόδοντες , ώς oύο ή.λιος
Phorri libus :
Jia aliquando continens , et agro Brutio annexa, Ακτίσιν, ούτ' η νύκτερος μήνη ποτέ.)
post frelo maris Siculi, abscissa est. Ιdein Casaubo- Επί δε της ραγίτιδος (59) (lege ρανίδος) ο αυτός φη
Is legit ' Ομφάλη Σατυρική. vel Σατυρικό videlicet σιν εν Προμηθεί:
δράματι : nam Ionis Omplialam, ut Alhai , Safyri- 'Εξει . «βου δε, μή σε πρccfi.1.1η στόμα
carn fuisse putat. Postea tamen oblitus est lujus Πέμβιξ πικράγάρ κού δια ζωής ατμοί.
loci, cum aureolarm illumlibellum De S:nlyrica corn- Και εν Πενθεί : Μηδ' αίματος πέμφιγα προς πέδια
po. uit. Sic enim narrat D . 186 : Scrinserat et Ion βάλης. Επί δε του νέφους δοκεί τετάχθαι κατά τόδε
Clius poela tragicus Onyllalam : sell id drama το έπος εν Σαλαμήνη Σατύροις παρά Σοφοκλεί :
fuisse salyricum nusquam lego. Τα revora in me- Πέμφιγε πάσαν οψιαγέλων πυρός . (Scrib. Πέμφιγο
noriam que scripsinas supra paulo in liac Episto- πάσαν όψιν αγγέλω πιρός ) Και παρ' 'Ιδύκα : Πυκι.
la, el sine cunctatione lege εν Ομφάλη Σατύροις. νάς πέμφιγας τιόμενοι . Λέλεκτα: δε ούτος ο λόγος
lud etiam potandum, cum numero singulari con- αυτό κατά τινα παραβολήν επιχειμαζομένων (lege
ungi Σατύρους cujus rei exemplum tunc non ha. Β επί χειμ.) ειρημένην, διό και των προγνωστικών οι
Luimus. Sie Lycophronis Μενέδημον Σατύρου . Α . πλείστοι επί των κατά τους όμβρους σταγόνων ειρή .
Jant Athenaus et Lacrtius. Janique etiam in niemo σθαι φασι τας πέμφιγας. Ο δε Καλλίμαχος ώδε • Μή
rian redeo luculenti loci apud Galenum Comm . I δια πε μφίγων * ενάγουσιν έα. Ο δε Ευφορίων ούτως:
1 vι Επιδημιών, ubi Sopliocles citatur in Σαλα είπε δ' άνθη πέμφιγες επιτρύζουσι θανόντα. Versus
est liesametrus , Εί πεδιναι , vel 'Ηπεδαναι πέμφι
μίνι Σατύροις. Is ita se halvet. Νυνί δε αρκέσει γες
τοις γραμματικούς ακολουθήσαντα, κατά την έχειων επιτρύζουσι θανόντα . I. e . murmure suo quασί
διάταξιν ειπείν τι περί των κατά την πέμφιγα ση lamentari videntur. Possis etiam legere , $ Tolx ú .
μαινόμενων. Δοκεί μέν γάρ αύτήν επί της πνοής ζoυσι. Quod ad Σαλαμίνα Σατύρους 1ltinet, cujus
Σοφοκλής έν Κολχούς λέγειν . 'Aπήξε πέμφιξιν ου πέ gratia cætera emendavimus, nemo me aduluxerit,
λας φόρου (Ige 'Aπηξε πέριξ Ιουνίου πελας lil verbum mendo esse vacuum existimem . Æschy
πόρου. Tus quidem fecit Σαλαμίνα, sive Σαλαμινίας•Splio
Sic Æschylus (58] Prometheo : clee Cabulae , quæ eo lilulo inscripla sit, nemo alius
Χρόνον δε την μέ.2.1οντα πόντιος μυχές, meminit. Ausim pro cerlo dicere lectionem rectam
Σαφώς επίστασ ', Ιόνιος κληθήσεται, esse Σαλμωνεί Σατύροις. Ηesychius Dis : Σοφοκλής
Της της πορείας μνήμα τοις πάσι βροτοίς . C Σαλμωνεί.
Apo'lonius Rhodius lib . w , loquens de Colchis : Quatuor hic inveclus equis, et laupada quassans,
Τω και υπέρδη τους σε βαλών υπέρ αυχένα γαίης Per Graium populos, media que per Elidis urbem
Κόλπον έσω πόντοιο πανέσχατον Ιονίοιο . Ibal orans, dirumque sibi poscebalhonorem ,
Demens ! qui nimibos el nou imilabile ſulmen
Vel ad hunc niodun , si id minus placol, æque coin Ære, el cornipedum pulsu simularel equorum .
Dioda mulatione ; Hactenus quidem argumentum est satyris apluin ,
'Aπηξε πέριξ εξ έω σε.laro'ρυ.) el conveniens ad bilarem el festum diem . Huc quo .
Και αυτός εν Σαλαμίνη Σατύρους και τάχ' αν κε- que fragmenta illa videntur pertinere; que verla
ραύνια πέμφιξι βροντής και δυσοσμίας λάβοι. (Ιege sunt cujus piano qui facete et urbane irrillet jocula-
- και τάχ' άν Κεραύνια Πέμφιξι βροντής και δυσ- rem illam sinian Tonantis :
εσμίας βάλοι.) Αισχύλος δε εν Προμηθεί Δεσμώτη Και τάχ' άν Κεραυνια
( imo vero Auguéves).) Πέμφιξι βροντής και δυσοσμίας βάο:.
Forsan el pelel Ceruunia
Ευθείαν έρτε τήνδε και πρώτιστα μεν Odore letro el vi corusca (ulminis.
Βορεάδας ήξείς πρός πνοάς, ίν' ευλαβού
Βρόμον καταιγίζοντα, μη σ ' άναρπάση Ει [ 60] illud alterum :
Δυσχειμέρω πέμπιγι ξυστρέψας άφνω. D Πέμφιγε πάσαν όψιν αγγέλω πυρός.
"Επί δε των ακτίνων αυτών δοκεί χρήσθαι τα της Nimbo ora velans muntio loniliui.
τέμφιγος ονόματι Σοφοκλής έν Κολχούς κατά τάδε τα Λιηue liucusφue Sophocles in eo dramate processit ;
έπη κάν εθαύμασα τήδε σκοπών πέμφιγα χρυσέαν nam que sequuntur, plane tragica suit, et lanell
ιδών. (lege - Κάπεθαύμασα Τηλεσκοπον πέμφιγα tabili carmine deploranda .
χουσείαν ιδών.) ούτω και Αισχύλος. Εξαντιαίας ούτε Al paler omnipotens densa inter ubila lelum
στέμφιξ ηλίου προσδέρκεται, ούτ' άστερον στόμα λη Contorsil (non i'le faces, nec lumea ladis
τώας κόρης. (Lege Αισχύλος έν Ξαντρίαις.) Lumina ), præcipitemque immani Turbine adegil .
"Ας ούτε πέριξ ή.1ίου προσδέρκεται , Et hæc quidem conjectura probabili nituntur : sed
Ούτ' αστερωπόν έμμα Λητώας κόρης. extra controversiam rem staluit Atheneus lib . x!:
a falla citatur in Catalogo dramatum et Scholiis Καλείται δε μάνης και το επί κοντάβου έφεστηκός,
E menidium. Pollux, x, c. 26: Τάς μέντοι λαμπάδας αρλού (1g.εφ' ού ) τάς λάταγας ένα παιδιά έπεμπον,
και Κάμακας είρηκεν εξαντρίας Αισχύλος . Ms. codex όπερ ο Σοφοκλής έν Σαλμωνεί χάλκεον έφη κάρα,
Is . Fossii habet év gxvoçiai; , litct andet viri docti hiyovoutw ;
ex conjectura emendarunt. ? o To Eshyies in his Tà 8' Écol XPTCH 'S ma .lináro "! 650S ,
761 EPISTOLA RICH . BENTLEII. 102
Το καλλικοτταβούντι νικητήρια A Κρεώφυλος Πολιτείας ι'. Ο γάρ Κρεώφυλος , ο
Τίθημι, και βαλόντι χάλκειον κάρα. Σώκρατες , ίσως ο Ομήρου εταίρος τούτον τινες
Jain si poles, dubila , an drama satyricum fuerit και διδάσκαλος "Ομήρου λέγουσι γεγονέναι , και
necne. Profecto qui potest animum indicere, ut έστιν αυτού ποίημα Οιχαλίας άλωσις. 'Αρχαίος μεν
Versis proximos autumet tragedia posse dici: ούν έστι, γεώτερος
in Pausanias
δε ικανώς Ομήρου.
2Ι
Alessenicis : Θεσσαλοι δε και Ευβοείς λέγουσιν , -και
saiyra discal, quam de rebus aliquantum a vulgari μεν ώς το Ευρύτιον πόλις το αρχαίον ήν, και έκα
iotilia reinolis sententiam ferat.
Undecima lonis ſabula Evpurisut. Atheneus, λείτο Οιχαλία · τω δε Ευβοέων λόγω Κρεύφυλος εν
lib. XI Πesych. Ιήίος θρήνος σημαίνει , ως Σο : ο: Ηρακλεία (621
!iversano πεποίηκεν ομολογούντα.
esse totam Ηeraclean
ab 0 :χαλίας lanc
αλώσειξη
κλής Τρωίλω και "Ιων Ερυτίδαις. Lege Ευρυτίδαις. lentia est Ger. Vossii. Ægidius vero Mengius as
'Αθίκτορας, ανεπάφους παρθένους, οίον Ευρυτιδες. severanler allirmat pro èv 'Hpaxlsią scribendum
Pulchre fecisse sibi visus est , qui emendavit, opov esse Šy Viyaniq . Demiror equidem viros excellentes
Eů Oldtions. Tu vero meo periculo repone, 'A01%.Tous jugenio el doctrinamorbo minime desperato media
κόρας, ανεπάφους παρθένους, "Ιων Εύρυτίδαις. Eu cinam non reperisse : quæ , nisi me omnia fallunt,
rylidæ autem , ne quis forte nesciat, sunt Euryli" Bhore
P Insec est : Το δε Ευβοέων λόγω Κρεώφυλος Ηρακλέα
OEchaliensis filii , quos Hercules occidit. Habes πεποίηκεν ομολογούντα. Εubmensium autem sen
tragediæ argumentum . Non prætermittendus est lentin Creophylus Herculem induxit convenienter
insignis locis ap:id schol. Soph .ad Trachinias, A : lovjuentem . Enimvero pars magna illius poematis
φωνείται και των Ευρυτιδων αριθμός. Ησίοδος μέν fuit lfercules ; ut propemodum jam illud audire
γάρ (in Hoίαις , ιι ριιτο, vel Ηρωική γενεαλογία) mihi videar :
τέσσαράς φησιν εξ Ευρύτου και Αντιόχης παίδας Τύν δ' αύτε προσέειπε βίη Ηρακ.ληείη.
ούτως. Similis locutio est in istis , quir occasione alia su
Η δ' υποκυσσαμένη κα.λ.1ίζωνος Στρατονίκη
[51] Εύρυτον εν μεγάροισιν εγείνατο φίλτατον- pra alduximus : 'Εν τοϊς Κρησίν Ευριπίδης "Ίκα
(viór . ρον μονωδούντα εποίησεν , et• Εν ταϊς Κρήσσαις
Τρύδ' υιείς εγένοντο Δηΐων τε, Κ .λύτιός τε, 'Αερόπην εισήγαγε πορνεύουσαν · neque opus est,
Τοξεύς τ ' αντίθεος, ήδ' "Ιφιτος όξος "Αρηος. ul plures lestes excitemus. Sunt qui Olyaulas ö20;
Τους δε μέθ' όπλοτάτην τέκετο ξανλήν Ιόλειαν
'Αντιόχη κρείουσα, παλαιόν γένος Αυβολίδαο. Olv ad Homerum referunt ; sicut auctor est Calli
Κρεόφιλος δε δύο : 'Αριστοκράτης δε τρεις, Τοξέα, nachus apud Strabonem et Sextum :
Κλύτιον, Δηϊονα. Satis jam pernosti, qui sint Ionis o Του Σαμίου πόνος είμι, δείιω ποτέ θείον " Ομηρον
Eurvlide. Sed haud plene satisfactum essel pro- Δεξαμένου ' κλαίω δ' Εύρυτον έσσ ’ έπαθε
Και ξανθην Ιόλειαν · Ομήρειον δε καλευμα.
misso nostro ; si versus eos dimilleremus ex ma.* Γράμμα: Κρεωφύλω, Ζεύ φίλε , τούτο μέγα.
nibus, elmendum telerrimum silentio dissimula Suidas in "Ομηρος. Αναφέρεται δε εις αυτόν και
reinus. Principio legendum 'Avtiórın. Schol. Apolo άλλα τινά ποιήματα, 'Αμαζόνια, Ιλιάς μικρά, Νό
Ionii : Kλύτιος και "Ίφιτος οι της 'Αντιόπης στοι, Επικιχλίδες
Taiôes. Hyginus : Clyrius el Iphilus Euryli el An άλωσις. Sed pro ,Σικελίας
Πιέττακτος και του " αμβοι, Σικελίας
sine ulla dubitatione le
liop's Pylonis filiæ filius. Quæ quasi manu nos goodum est Oixantas. Addam illud quoque , quod ,
ducunt ad cætera corrigenda. Jain enim llygini si bene Millium meum novi , prætermissum esse
auctoritate scribo Πυλωνος pro παλαιον γένος • at graviter tulisses : nimirum 'HI 01612 % toç esse ver
que adeo, ut pon?pam et proæmia missa faciam , bum nihili, el aliquanto inferius sic scribi, 'Erta
versum huncintegrum præstabo, sicut ab Hesiodo πάκτιος . Και Επταπάκτιον , ait, και Επικιχλίδας
rofectus est, È troingev. El prima quidem specie ea conjectura
Αντιόπη κρείουσα Πύλωνος Ναυτολίδαο. vera vilebilur , &netà scilicet 'Etlyovol. Memine
Nam redo mili unum , qui Auboli vel Aubulidie pram enim el sepiem esse Epigonos , el ad llomeri
meminit.Naubolus vero nemini ignotus esse possil, corum poemalum numerum ascribi. llerodolus iv :
qui labris primoribusguslavit lilleras lumaniores. 'Αλλ' Ησιόδω μέν έστι περί Υπερβορέων ειρημένα ,
Apollonius Rhodius : έστι δε και "Ομήρω εν 'Επιγόνοισιν, ει δή τω όντι γε
Τηδ' επί δή θείοιο κίεν Δανάοιο γενέθλη "Ομηρος ταύτα τα έπεα εποίησε . Sed repudiavi
Ναύπλιος, ή γάρ έην Κλυτονήου Ναυβο.λίδαο, continuo illam sententiam , ubi animadverti Epigo
Ναύβολος αύ Λέρνου. :
Conveniunt ælas, lociis : 111, quanquam de hac re 10s esse έπη και ουκ Ιάμβους , 10η senarios, Sc !
nullum verbum faciant alii scriptores, nibil tamenliexametros . Scriptor certaminis llomeri el lle .
jipedial, quo minus Pylon Nanboli lililis esse po siodi : Ο δε " Ομηρος αποτυχών της νίκης, περιερ
Tucrit. Denique pro Κρεόφιλος lege Κρεώφυλος: χόμενος έλεγε τα ποιήματα: πρώτον μεν τήν Θηβαΐδα
φι poena composit Οιχαλίας άλωσιν • al qρά έπη ζ', ής ή αρχή,
respexit scholiastes. De Creophylo consulandur F15) "A roçüelde, Osà , aclVdiýior frja ärautec.
Apuleiiis, Porphyrius, Sıralo, Sirls Empiri- Elca Š TI !You évo ) (lege non dubitauler E' róvouc)
(!ls , Suidas, Seriplor certaminis tiesiodi et linn Ernov 1970,
mieri, Paio 1162 : 12 :ūv s . P :oius in Lexiconis. O cleins drcgür iszee ? , Poitit.
 703 DE JOANNIS MALALÆ CHRONOGRAPHIA
Αlii et Thelaiden el Epigonos attribuunt Αη- Α καταλογάδην και πρεσβευτικών λεγόμενον. Portus
limacho Colophonio. De illa quidem res est vul- vertit barbare, Et Epigrammala oralione soluta .
garis : de his testem habeo Scholiastem Aristoph . Libenter vero videre vellem nobilia illa epigram
all Pacem : Παι. Νυν α' 0' όπλοτέρων ανδρών mala pelestri sermone facta. Vah ! adeone exa
αρχώμεθα - σχολ. αρχή των Επιγόνων 'Αντιμά- ruerat penitus benigna illa vena ingenii ? el exstin
you. Verum extra omnem controversiam rem po . cla eral prorsus ea mentis inflammatio , sine qua
suit Joannes Tzetzes , qui utriusque scripli simul nemo fit bonus poeta ? Quid ? unane et generosun
mentionem facit, in Iliade interpretaia allegorice, Ariusium in cellis evanuerat, quo memorant lonem
quæ nondum edita est : bene libenter plerumque esse usum ? enimvero
verissimum esse comperit , quod olim diserat
Μαργίτην τε, και Αίγάτε, και των Μυών: τήν μά- Epiclharm1s ;
χην Ούκ έντι διθύραμβος , όκ , ύδωρ πίης.
Την 'Επιγόνων μάχην τε γράφει, και Θηβαΐδα.
& " ru Sed bene est, quod commoda mutatione propil
Την Οιχαλίαν , Κέρκωτας εις τους Θεούς τε "Υμ
[rouc, sare possumus hoc dedeciis a summoκαιpoela. Sic
Και τους 'Επτά επάκτιου και της Επικιγκ.λίδας , enim Suidamemendo: "Έγραψε δε κ . επιγράμ
Και Επιγράμματα πο...λά σύν μικoίς τοις Β ματα , και καταλογάδην πρεσβευτικών λεγόμενον ,
Ι " Ύμνοις ,
Και την Οδύσσειαν αυτήν μετά της Ιλιάδος. Schol. Αristoplianis: "Έγραψε σχόλια, και έλεγεία,
In his etiam OEchaliam halles : Sed aliud exem- και καταλογάδην τον πρεσβευτικών λεγόμενον, όν
plar ηοη τους habet, verun την επτά επάκτιον. Αμινο ον άξιουσί τινες είναι, ούχί αυτού. denn Sectio
ego plane desipio, aut legendum est, Tiastes : Φαίνεται δε αυτού και Κτίσις, και Κοσμο
Καιτην Επταεπάκτιον και τας Επικιχ.liδας: λογικός, και υπομνήματα, και άλλα τινά. Depra
postremam enim vocem non Suidas tantum , sed et valum hunc locum sic corrige : Paivetac ot autou
Herodolus ila exhibel, el Athenæus lib . ii et xiv . Xiov uticis. Etymologicon magnum : Ayyas yee
Quin etiam apid Suidam illul επταπάκτιον all hoc ρίδας "Ιωνες λέγουσιν, "Ιων εν Χίου κτήσει · Ex
exemplum corrigendum est : et pro ήθεέπακτος της Τέω λόγχης λόγχας ποιείν, Certissime [65] le
scribendum videtur ή ζεπάκτιος , i. e, ή έπτας - gndum est "Ίων εν Χίου Kτίσει , Ιonin Originibus
Teázt:0;. Nam $ notat és tá. Sic apud Ilesychium : Chii. Videlicet ipse fuit Chius natione , el insula
'Εννεωρος θέτης : Ιege 6'έτης , i. e. ένναέτης, quia Teos Chio propinqua est, non Cio. Alieneus ib. X :
6' significal εννέα • el verbo unointerjeclo, 'Εννοής, Περί δε ταύτης της Κράσεως "Ιων ο ποιητής εν τω
compendium opere faciant , στηρ Scribunt pro εμαντεύσατο πλούν έσεσθαι τοις "Ελλησι πίνουσι
πατήρ, et pro πατρώος , πράος φιod in hoc loco τρείς προς ένα κυάθους. Unun idenque est scri
depravalum est ex topãos. vide Hes. in 'Evrs. plum ; sed rideo eos qui hæc perinde ediderunt
Ceterum de notione tus 'E = T9.CT.Ixtlou , ut et illud quasi essent versus iambici, non oratio soluta :
allingam , facillimum est mulla comminisci : pro - de mendo aulem , quo contaminalus est locus, ni
xime lamen , opinor (61), ad verum accedent, qui hilsuspicati sunt. Quorsum enim pertinet illud €ú
Homerum putaverint in opusculo illo lusisse de póv ? Quid reperit ? quod pueri clamitant se in ſaba
hominibus quibusdam numero septem , qui į t' reperisse ? Ego vero ausim asseverare sic a doctis
axons, in littore, cibo vel somno curabant corpora, simo 'grammaticorum ſuisse scriptum : "07: 6
'vel aliud quid jocosi elridiculi faciebant. Vomerus οιωνόμαντις Παλαμήδης , etc. Pausanias in Achaicis
ipse in Certamine cum Hesiodo : 'Avôpi.si aristie . Tonis quædam cital, cx hoc Originum libro , ut
σιν επ' ακτής δόρπον έλέσθαι » et Odyss. Y quidem conjicio : non tamen usquequaque serva
• Τον δ' άρ' επ' άκτης εύρε καθήμενον. vil verba auctoris. Ion enim , ut hominem Chium
Et Herodotus in vita llomeri : Kai outw ; avada - facere par erat, in prosaicis scriplis Ionica dialecto
βόντες αυτόν ανήχθησαν, και ίσχουσιν επ' ακτής • D est usis. Constat lioc ex superiore Ioco Ειymo
οι μεν δη αλιείς πρός έργον ετράπησαν, ο δε "Ομη - Iogici, et Darpocrationis alio , et fragmento alius
ρος την νύκτα επί του αιγιαλού κατέμεινεν. Ει octis,quod 'Επιδημίαι inscribitur. AllengeusXII :
aliquanto inferius : Και αναχθείς μετά τινων εγχω. "Ίων ούν ο ποιητής εν ταις επιγραφομέναις Επιδη
ρίων απηνέχθη εις την "Ιον· και ώρμίσθη σαν ου μίαις γράφει ούτως : Σοφοκλεί το ποιητή εν
κατά πόλιν, αλλ' επ' ακτής. Αιαιe and vel ill:ini Χίω συνήντησα, ότε έπλεν εις Λέσβον στρατηγός et
rem verisimile est argumentum et occasionem poe- quæ sequitur . Quanquam enim magnam par
mali deiiisse. Venio ad ea quæ oratione prosa tem perturbata ibi sunt verba , ct in commune!
lon composuit. Nam in eo genere libros edidisse scrmonem immulala : non obscura tamen restant
testis est Ρlutarchus, De fortuna Rougnorum : vestigia Ionisi : ut κάρτα δοκέον , αφαιρέοντα,

ταλογάδην αυτο γεγραμμένοις φησίν, ανομοιότα- ραπίσει. Is. Casaubonus ad locum; 'Ενωτεϊσθαι,
τον πράγμα τη σοφία την τύχην ούσαν όμοιοτάτων ait, si ita scripsit auctor, more usurpatit pro δυσ
πραγμ των γίνεσθαι δημιουργόν. Ει Silas in ωπείσθαι.Ν ιpe , quod mireris, existinasit verla
Διθυρ. "Εγραψε δε κωμωδίαν και επιγρίτα Aliensei esst', 1024 Ionis. Aqui ενωπεί352: Fox
765 EPISTOLA RICH . BENTLEII. 766
nihili est : ενωπήθη vero Ionica, et a νωπείσθαι A dalibus et coagnientalis utuntur. Demetrius Περί
forinata . Hesychius : Ενώπηται, τεταπείνωται. Αη- Ερμηνείας. Ληπτέον δε και σύνθετα ονόματα του τα
τίφυum obtinuit, cum depravatum illud protulit ex διθυραμβικώς συγκείμενα, οίον Θεοπεράτους πλάνας,
aliorum fide, nihil ipse suspicans vel sollicitus. ουδέ "Αστρων δορύπυρον στρατόν , αλλ' εοικότα τοις
den alibi Νενώνηται , τεταπείνωται , καταπέπλη - Seu per audaces πουα diliurambos
κται.Lege hic quoque νενώπηται . Patriarclia Photius Verba devolvit.
in Lexico ms. Νενώπηται, καταπέπληκται και κατ- Ipse Suidas alibi : Δυθυραμβοδιδάσκαλοι περί των
εστύγνακεν. Rectissime quilem Photius, ut ex hoc μετεώρων και των νεφελών λέγουσι πολλά, και συν
Ionis loco perspicuum est . Quid ego de Atheni θέτους δε λέξεις εποίουν και έλεγον ενδιαεριανερι
interprete dicam, qui Έπιδημίας Peregrinationes νηχέτους : οίος ήν "Ιων ο Χίος ποιητής. Οmnino
interpretatur : perinde ac si 'Atroonulae inscribe - vide Aristopbanem in Pace, ejusquc, enarralorem .
rentur [66 ] ? Verum alibi quoque éttloncūv me- ltaque jam manifesto comperlum el deprehensus
minit Allienaeus, ut I. : Γών δε χημών μνημονεύει est Suide mendacium. Τριαγμόν. Locus est illu
" lwy Ó Xios èv 'Ettiönulaus. Intellige De adventibus stris apud Harpocrationem ; quem ex usu ſuerit
clarorum virorum in Chium, sive De iis qui in B integrum descrillere. "Ίων. Ισοκράτης εν τω περ
Chio insula commorali sunt. Similiter ac Poleno της 'Αντιδόσεως. "Ίωνος του της τραγωδίας ποιητού
librum edidit De Eratosthenis adventu ad Athenas. urnuovevo ! äv vūv ó ontwp (atqui nec in ea ora
Enarrator Comici ad Aves : IIohéuwv ev tip auté tione nec in reliquis quæ nunc exstant, est ulla men
περί της Αθήνησιν Ερατοσθένους επιδημίας. Εx iio Ionis , quod sciam) ός ήν Χίος μέν γένος , υιός
Epidemiis petita videntur vel Υπομνήμασι, que δε Ορθομένους , επίκλησιν δέ Ξούθου . "Εγραψε δε
laudat Plutarchus in Vita Periclis; et Cimonis και μέλη πολλά και τραγωδίας, και φιλόσοφόν το
etiam non Ionge a principio : " Ην δε και την ιδέαν σύγγραμμα τον Τριαγμόν επιγραφόμενον, όπερ Καλ
ου μεμπτός , ώς φησιν "Ιων ο ποιητής , αλλά μέγας λίμαχος αντιλέγεσθαι φησιν, ώς 'Επιγένους. Εν
ουλή και πολλή τριχί κομών την κεφαλήν. Qu: sine ενίοις δε και πληθυντικώς επιγράφεται Τριαγμοί,
dubio est Oralio pedestris , et magis Plutarchi καθά Δημήτριος ο Σκήψιος και Απολλωνίδης και
verba, ut suspicor , quam louis. Magnus tamen Νικαεύς. Αναγράφoυσι δε εν αυτώ τάδε · 'Αρχή δε
Grotius ad iainbos tragicos redigere conatus est : μοι του λόγου πάντα τρία, και πλέον τούδε , πλέον
Τήν γάρ ιδέαν ου μεμπτος, α.λ.l’ έην μέγας , ελάσσων τούτων τριών ενός, εκάστου αρετή τριάς,
Ού.lή τε πολλή τε τριχι την κεφαλήν κομών . , σύνεσις , και κράτος, και τύχη. Male ista percepit
Hæccine autem oratio, tam leves numeri tragicum interpres ; qui ita vertil : Velut ex eo Dem . Sc. el
quid spirant, el cothurno dignum ? Haud vidi ma- Ap. N . ista commemorant . Ego vero sic interpun
gis. Quid illud ibidem , bene mullis interjectis ? gendum esse censeo : x20à A . Ó 2 . Xa A . Ó No
ων απομνημονεύει και τον λόγον, ή μάλιστα καεύς. Αναγράφoυσι δε , nimirum aut Eratosthenes
δα χωλήν, μήτε την πόλιν ετερόζυγα περιϊ- clius in Tabulis omnis generis librorum. Nam ανα
δείν γεγενημένην. Grotius perinde hac accepit,tan ypápe:v est in tabulas recensere et millere, in ca
quam si ex tragediæ choro desumpta fuissent : talogum referre. Ipse Ηarpocration alibi : Εύηνος.
Μήτε την Ελλάδα χωλήν, Δύο αναγράφουσιν Ευήνους έλεγείων ποιητές , όμω
Μήτε την πόλιν ετερόζυγα
Περιϊδείν γεγενημένην . νύμους αλλήλοις · καθάπερ Ερατοσθένης εν τω περί
Nos pusilli homunculi vix possumus carere venia ; Χρονογραφιών. Αthenaeus XV : Και τον λόγον τούτο)
cum etiam maximi Lieroes labuntur idlentileo et ανέγραψε Καλλίμαχος εν τή των Ρητορικών ανα
hallucinantur turpissiine. Scripsit lon vt Philoso- ypaoni, in Catalogo librorum Rhetoricorum . Nunc
phica, ul Kocuolorızór . Schol. Aristoph . et. si autem morem in Tabulis istis lenebat Callimachus,
Suidae credimus. De meteoris, el compositas sive or - dul cujusque libri prima verba describerel ; sicut
natas orationes : Outos, ait, vous teo Mercúowy hic lit apud flarpocrationem . Unum tantummodo
xal Euro Étous abrous. Quo mibil ineplius vel fal- exemplum alleram , [68] quia pridem hæc ab erudi
sius dici poluit . Imo neque magis contumeliose, lis sunt occupata. Athen . lib . vi : Toù Xaipsy
si quis έπαρίστέρως et perverse interpretari velit ώντος και σύγγραμμα αναγράφει Καλλίμαχος εν
de sermonibus ad fraudem et fallaciam compositis, το τών παντοδαπων συγγραμμάτων πίνακι, γρά
secundum illud Æschyli in Prometheo. φων ούτως: Δείπνα όσοι έγραψαν. Χαιρεφών Κυρη
. . . Μηδε μ' οικτίσας βίωνε. Είθ' εξής την αρχήν υπέθηκεν. Επειδή μου
Ξύνθαλπε μύθοις ψευδέσι, νόσημα γάρ πολλάκις επέστειλας. Στίχων τοε'•Και ο Κυροβίων
Αίσχιστον είναι φημι συνθέτους λόγους. δε ότι παράσιτος , προείρηται. Ιta locus iste corri
Error (67) autem ortus est ex perperam intelleclo gendus est, Cbærepbon parasillis ad Öjebesyvos
loco Scholiastæ Aristoph . ad Pacem . Poetæ scili- suum Cyrebionen: cpistolani misit, in qua descria
cet dithyrambici verborum amant tralationes èx bilcænam quondani sine dubio op påre apparalamı
των μετεώρων, ex astris, ηubibus, aliisque για in Xα ρεφών Κυρησίων! · 'Επειδή μοι τολλάκις επ
sublimi fiunt; libenter etiam vocabulis sesinine . 572:79 : , etc. Quand si viatam leilionein scrvare
707 DE JOANNIS MALALÆ CHRONOGRAPHIA .
velis , Χαιρεφών , Κυρησίων , jam non Cliereplion- A tur Αυλέας ο σοφώτατος de Endyimione, quem in
lis vcrba forent, quæ Athenæi sententia est ; sed monte Cariæ luna consopivit, ul eum dormientem
Cyrebionis. llud autem exordium Τριαγμού non- oscularetur. Suspicor et hic quoque significari
elsi dissimulant el mussant, juxta id intelligunt, non potuit non eam historiam altingere.Ulud autem
ac si in Ovilii Getica incidissent. Me auctore sic quam longe abesl a vero, quod Æschylum narrat
lege : 'Αρχή δέ μοι του λόγου Πάντα τρία , και ούτε primum instituisse choros tragicos ? Ε diverso
πλέον ούτε έλασσον τούτων τριών Ενός εκάστου parles cliori, antea quam Esclaylus tragoedias fa
αρετή , τριάς : σύνεσις, κράτος, και τύχη . Ubi sin. ceret, erant altero tanto Iongiores, quam post.
gula quidem verba suntcommunia : qui tamen ex Sid ea res nisi pluribus verbis explicari non potest:
ipso charactere et forma dicendi non sentit Ioni- lota fere scenæ ratio ct liistoria est illustranda :
sinum , nihil sentit. De Epigene vero , quo me ver coinplures auctorum loci qua corrigendi, qua novo
lam nescio , ita res et hinc el inde magnam habet modo interpretandi : mulli errores amovendi, jam
dificultatem . Nam ecce libi Suidas : qui non Epi- ipsa velustate cani el venerabiles. Nemo enim unus
genem , sed Orpheum auctorem faciat Tp ayucov. , ex colorle eruditorum , qui in eo argumento lan
'Ορφεύς, inquit ,έγραψε Τριαγμούς, λέγεται δε είναι Ριopere laborarunt, scire adhuc potuit , quid Thespis,
" lwvos toj Tpayexoũ. Cumque Epigenem video quiil Æschylus et Sophocles inventis addiderunt.
enarrationem Orpbei fecisse, Clementimemoralam Ilaque tam odiosa disceplatione patienter carere
Στρωμ. Ι. 'Επιγένης εν τοις περί της εις 'Ορφέα possis in presentia :imo vereor ut citra fastidium
ποιήσεως Κέρκωπος είναιλέγει του Πυθαγορείου την epistolam perlegas, [70] etiam alisque ista concer
εις "Αδου Κατάβασιν και τον Ιερόν λόγον . (Proclus tatione inium Ioquacem. Me quidem et more per
camen in Timirum lib. v, ipsum Pythagoram hujus fæsum est et inepliarum .
auctorem laudat. " A γάρ, ait , 'Ορφεύς δι' απορρή- Pag. 214. Στησίχορος και Βακχυλίδης, οι ήσαν όρ
των λόγων μυστικώς παραδέδωκε, ταύτα Πυθαγόρας χήσεως εύρεται και ποιηταί. Quid narras ? nimirulin
εξέμαθεν, οργιασθείς εν Λειβήθροις τοις Θρακίοις nostra nos opinio fefellit, qui credidimus le Antio
' Αγλαοφάμω τελεστά μεταδιδόντος, ήν περί Θεών chic esse naturn. Siquidem auctor est Lucianus
"Ορφεύς σοφίαν παρά Καλλιόπης της μητέρας έπινύς Antiochenses de saltatoribus optime omniumjudi
σθη: Ταύτα γάρ φησιν ο Πυθαγόρας εν τω λόγω. care potuisse : te autem cum aliarum omnium ,tum
Unde constat "lepov, ut alia scripta Pythagorica, bujus artis imperitissimum videmus. Rogo le , homo
dialecto Dorica fuisse composirum ) el v. 'Eclyévrisc hominum ignavissime, nunquamne sacras Scriplu
εν το περί της Ορφέως ποιήσεως τα ιδιάζοντα παρ' ras lectitasti ? nonne ibi frequens saltationis men
"Ορφεί εκτιθέμενός φησι, Κερκίσι καμπυλόχρωσι, tio diu diuque, antequam Slesicliorus nascerelur ?
τοίς αρότροις μηνύεσθαι, etc . Cum nec, inquam, quid ? ne Homerum quidem per transennam aspe
lego , propemodum adducor in eam opinionem , ut xisti ? jam ergo eum audias licet :
ΤΗarpocration Ιιοc exemplo scripserit : όπερ Καλλί- ' Ορχηστύς, μολπή τε, τίπερ τ' αναθήματα δαι
μαχος αντιλέγεσθαι φησιν, ώς και Επιγένης. [69] Ε " [τός.
diverso ubi illud venit in mentem , Orpheiipsius "Αλλω δ' ορχηστών ,έτέρω κίθαριν και αοιδήν .
it Pythagoræ quoque mentionem factam esse in Scio tamen quid in fraudem te impulit , nempe
iilis To!Qypois, continuo sententiam eam abjicio, et nomen Siesichori, tanquam si primus tothoato
nanifesti erroris Suidam arguo. Clemens Στρ. Ι. χορούς• el poemata quaedam Bacchylidis , que
"Ίων δε ο Χίος εν τοις Τριαγμούς και Πυθαγόραν εις Ύπορχήματα inscripta sunt , et a Solbeo citantur,
"Ορφέα ανενεγκείν τινα ιστορεί. et Diogenes Laert. et Αtliento lib. Χιν. Η δε υποσχηματική εστιν,
"Ιων δε ο Χίος εν τοις Τριαγμοίς φησιν αυτόν ( τον Πυ- εν ή άδων ο χορός όρχείται: φησί γούν ο Βακχυ
θαγόραν) ένια ποιήσαντα ανενεγκείν εις 'Ορφέα. Ιta. λίδης: Ουχ έδρος έργον ουδ' άμβολάς. Locus ali
que constat Suidam allerutrius verba perperam ce. D quanto integrior est apud Dionysium Halicarnas.
pisse : et praestabilius est receptam Ηarpocrationis Sensem : Ούχ έδρας έργον, ουδ' άμβολάς , αλλά χρυσ
lectionem sartam ct teclamtueri. Nempe υι suspi- αιγιδος Ιτωνίας χρή παρ' ευδαίδαλον ναόν ελθόντας
cor libri Epigenis cum Jonis scrip !is conjuncii le - &opóv ti ozical. Omnes Cretici præler unum pedem
rebantur : is enim commentarium fecerat in tonis qui in pæonem solulus est ; adeo ut, cum hunc
Tragoedias; quod scias in Allenæo lib .x1, cap. 5 , locum lego , curam oculis videre videar ÜTOPYOU
utnibil miri sit, si librariorum , qui omnia perlur- u.évous et subsullantes . Nec tamen princeps et in
bant etmiscent, alii tanquam lonis Tplaypous in - ventor hyporchemalum Bacchylides ; sed , nt qui
scripserint, alii ut Epigenis . busdam videtur, Pindarus ; ut alii volunt, Xeno
Pag. 181. Και μετά Μίνωα Αυλέας τραγικούς lamus. Vide Clementem, Allieueum, et Ρlutarclin
χορούς δραμάτων συνεγράψατο . Permirum fortasse περί Μουσικής.
leam pro Æschylo a Joanne dici. Quid autem aile 6is. Atqui, o Malala, tantum abest, lil sapiens
mirationis' babel, cum in memoria quis lencallcl ſucoil isle Giancis, ut ejus nomen in proverbii
alias hallucinationes hominis ? Etiam p . 73, cilite COUSIC2010 : venerit, de homine qualis Ilies,
 63 EPISTOLA RICHI. BENTLEI . 70
qui nescit quid sit in rem suam : qui permulal A Torrons, oro citop et lieronymus : Dinarchus
Xqvoća zalxeldur , ratóucci' rrealoiwr. poeta , ron rhelor. De quo in diversas sententias
Sed est 1711 potius ut librarii hoc esse fuciniis jerunt viridocti. Verba Demelrji Magnelis in opere
esistimem ( præsertim si non idem istud isyu - llepl twv 'Ouwvúpwyapud Dionysium Halic , : Ac!v
ph ; iterasses) , et orationem esse continuandam ad ápxou; ÔÈ È vstúyou.ev TÉTTApoiv , Óv ÈOTIV Ó MÈvèx
Çpoverlos, eussens. Agnosco pium Æneam ; et ita guvayhoxe luoghorias ó ôč tepebbütepos uès àuçoiv
plane Isaacius Porphyrogenelus . τούτοις, Δήλιος δε το γένος , πεπραγματευμένος τούτο
Illud p . 329 , Kal xatrvéyon ó Lluw È Try 77.3. - pès Éroç, TOūTO & topãyux. tétzoto; è Ó The pl 'Unń.
cslav xal ěyó oros, satis quidem congruenter ad pou moyov OUVTEO Elviós. El Gerardus quidem Vos
Hellenismum vertil interpres, sed non apposile ad sius in præclaro opere De Historicis : Dinarchus,
sententiam . Quid si interpreternur td ¿tooncs , ll, ait, Delius Cretenses fabulas collegil, ul cognosci
quod in N . T . de Juda Iscariota dictum est, á - mus ex Dionysio Hal. Videtur idem signari ab Eu
XT,58 Mė595, crepuit medius ? Hesychius : " Elavev , sebiu, ubi de Bacchigestis loquens, ail, " Q ; or,ou
Lóprsey• et Aaxeiv , youñoal. Pagina autem 16 Asivaoxos Ó TO!rth's, our ó býtwo. Condonamus quis.
sane dormila vit interpres, ut in opere longo el in - B dem ei duópanua jurndovevov • neque enim Delius
* xalouuévn lehorcón5oS • Achaa, Pelena, quæ et diis iste nescio quis ; quem vix est ut existimem
Peloponnesus dicta est. Obsecro quis istud vel fando eas versibus edidisse, saltem hoc non exploralull
audivit ? Scribe 'Ayata , leadtun et verte Achwa, esi. Scaliger in Græca Euscbii p . 31. Viderint, ail ,
Pellene , et qure Peloponnesus vocatur. Deatyn est eruiliti, an terlius Dinarchorum Arcos to yévos,
Achaz urls. Vide geographos. Apollonius Ar πεπραγματευμένος τούτο μεν έπος , τούτο δε
gon . 1 : Tepărua, sil isle poeta , quem innuit Eusebius. Nam
'Αστέριος δε και 'Αμφίων Υπερασίου υιες, sanemihi ignolus est. Hactenus quidem accedo , ut
laldirns à yixaror 'Ayaličoç. aut iste sit poeta , de quo Eusebius, aut nullus ex
Vereor ne pulidum sit adnotare, Boúttlos, BóttLOS quatuor. Sed amabo, quid sibi vult illud nepăYua ?
ei Bóstios vitiose dici apud Malalam pro Bpoúctio ;, nam , quantum ego video, nulla ei subest senten .
sive BoéTTIOS. Hoc quidem exploratum est; cum tia neque scientia . Laline sic vertas : Dinarchus
eamdem plane narrationem ex Brulio afferantGeor. genere Delius, quialiquid dixil, el aliquid fecit [73 ];
gius et Hieronymus. lia p . 200,Oaans xal Kástup sive , qui aliquid versu dixit, aliquid re ipsa. Pro
xa!. llo),ulos depravale pro Osados. Similiter eniin fecto nonmullum in Demetrio perdidimus,si omnia
Castorem , Thallum et Polybium de rebus Assyria - sic dixit. Sed opinor neminem inficias iturum , quin
cis uina cilal Syncellus. Et adhuc p . 121 Callima- mutatione commoda el illi suus bonos, et orationi
clius èv 'Etncios, pro Aitlo:s. Neque enim Altia sua sententia restilui possil, si legamus : Istepayuan .
inscribuntur, ne quis erret, sed Aſtia ut in Epi. TęULévos toūTO Mèv 1.05 , TOūTO Ĉĕ ypaura, ill
grammale lib . 1 Anthol., cap . 67 : est, quiquædain heroico carmine conscripsit, alia
Kulliyaxos to zábapja , od dalyvior, o EÚ.l oralione prosa : vel ( quia od Ypaulo quodvis
livos rows, scripti genus nonnunquam significal), toūTO TI
Αίτιος ο γράψας Αίτια Καλλιμάχου. opšpa, qui et poemata heroica et dramata edidil.
Appello ad elegantiorum hominum judicia, anuon Domninus isle xpovoypácos non aliunde quam a
melior aliquanto sit lectio ex conjectura nostra : Malala cognosci potest, a quo sæpissime ad partis
- Aitios, o rpáýuc Airia , Kulliuayos. vocalur. Autiochensem ſuisse certissimis signis
Cæleruin 172] homo Malalæ germanissimus Ful deprehendes, ubi per oliuin licebit locos istos
gentius Planciades, Jenlaculum , inquil, gustatio consulere : probabiliter etiam dixeris , deduxisse
dicitur. Callimachus Intesia : Jentaculum proferre o eum historiam ab exordio mundi usque ad Justi
Jori. Diceres hunc a Joanne 'Etńsia illa mulia niani lempora. Ilaque inclinal animus, ut bunc
peliisse. Illud vero incredibile videatur, Cyrenæum fuisse Domninum illum existimem , qui ea lem
illum Latine loqui el quidem versu : nam sic leyo. peslate ſuit Ecclesiæ Antiochensis episcopus. Nam
Jentaclum proferre Jovi..... Sed minuit admira sane sicut hic a Joanne p . 265 Dompis vocalur :
tionem , quod Fulgentius et Mnaseæ Eupwalaxå et ila islum patriarcham hi Domnuni, illi Domninum ,
Demosthenis Philippica videril Latino sermone appellant. Accedit huc, quod plerique omnes, qui
conscripta . Sicul Ovidiana Ibidis velus enarralor
asgressi sunt tempora describere , fuerunt epi
pulidissimos versiis eosque Lalinog Eupolidi el scopi; Victor, Prosper, Thcophilus, Eusebius, el
(jocularem hominis confidentiam !) Democrito Georgius episcopus designatus.
a lingil.
Equidem nescio , ulra res majorem admiralio
Illud prælerea pag. 52, KoOws Anua.exos ó 50 - rem allulerit, lot noinina bominum propria a
arutatos ouveypászto Tep ! toū aütcü Alovúsou , cor- Janne corrupla esse, an ea menda a doctissimo
ruple exhibelir inco Aelvo 795. Nam Georgius interprete dissimulata fuisse el silentio præler
eanden historia : mercrans , A :1030705, ail, ó missa : verbi gratia p. 101 el 171 Turāź.pun ; pro
 DE JOANNIS MALALÆ CHRONOGRAPHIA
Τυνδάρεως. 'Ανδρόγης 107 pro 'Ανδρόγεως. Πλη- Α Πολυτεήτης , scribe . Πολoπoίτης. 'Αμφιγενείας και
σιώνης 121 pro Πληιόνης ; atque ea quidem non Ιλίου συν νηυσίν μν. Profecto si Troicis teampori.
water erat Atlantis , verum uxor . 'Iwhárre 103 pro bus Malalas vixisset, non decem annos lolos Graci
Ιοβάτης. Μηδίαν τήν του Αετού 97 pro Μήδειαν consumpsissent in unius Orbis olisidione : Lot ii
τήν του Αιήτου. Πέλωψ et Πέλωπος 99 et 10 pro terra ilies misissel auxilio. Αμφιγενείας el Πτε.
Πέλοψ et Πέλοπος. 'Αμφίωνα 55 pro 'Αμφίονα . λέoυ oppidorum meminit Honuerus :
Αινειάδες pro Αινειάδαι. 'Ιωκάστη δ9 pro Ιοκάστη. Οι τε Πύλον τ ' ένέμοντο και Άρήνην έρατεινή .
' Ετεοκλέους 63 pro 'Ετεοκλέους. 'Αμφίαρος 63 pro Kai Κυπαρισσήεντα και 'Αμφιγένειαν έναιον,
'Αμφιάραος. Δευκαλίων ο υιός "Έλενος του Πήκου, Και Πτέλεον και "Έλος και Δώριον.
84 pro "Ελληνος. Νec tamen Deucaliotis paler erat 'Αχιλλεύς εκ του "Αργους της Ελλάδος , et Args
Hellen, sed filius. 'Avrigáveny 145 pro 'Avolcátniv. Helladis, El Argos et Hellas Thessaliæ sunturbes,
Τηλέφου regis Latinorum 203 pro Τηλεμάχου , οι pueri sciunt : sed hic locus fatalis est ad Mala
quoruin hic Ulyssis et Penelopes filius, ille iler- lie hallucinationes.
culis et Auges. Duorum verboruin similitudine
tola historiæ ratio est perturbata . Sed propemo Νύν δ' αυτούς (leg. αύ τους) όσσοι το Πε.λασγικές
ΓΑργος έναιον,
dum omni lide majora suni 1741 errata p . 135 , ubi B Oï t ' eiyor poiny n8' 'Eilaca na lliurava,
Graecorum duces recenset, qui contra Trojanos Tων αύ πεντήκοντα νεων ήν άρχος Αχιλλεύς.
arma ceperunt. Νam ut de numero navium, etsi ea Φιλοκτήτης έκ Μοθόνης , sitiose pro Μεθώνης,et
ratiolonge viliosissima est, niliil dicam; ecce tibi Σώρθης, Φίλιππος, "Αντιφος συν νηυσιν ση'. Quis
Μενέλαος και Λήϊσιος, pro Πηνέλαος και Λήίτος. autem porro mirabitur e cerebello Jovis Minervatil
Homerus : esse nalam ; cum Antiochensis bic ex insulso suo
Βοιωτών μέν Πηνέ.λεως, και Λήίτος ήρχον , Capite progeneret absque ope Vulcali
'Αρκεσίλαός τε, Προθιήνωρ τε Κολόγιός τε. Duciores Danaum delectos, prima virorum ?
Μέγης έκ Δολίχης της Ελλάδος, ex Doliclie Hella Sorthem heroem nóminat pro insula Carpatho, ulet
dica, pro εκ Δουλιχίου εξεναντίας της " Ήλιδος. Philippuma pro Phidippo .
οι δ' εκ Δουλιχίοιο, Εχινάων: Ο ιερέων οι δ' άρα Νίσυρόν τ' είχον Κρά.ταθόντε Κάση 16
Νήσων, αι γαίουσι πέρην ά.ιός "Η,λιδος άντα,
Των αύθ' ηγεμόνευε Μέγης ατάλαντος "Αρηϊ. Των δ' αυ Φειδιππός τε και " Αντιφος ήγησάσθην.
'Ayrhvwp xal Teuolons. Euge vero, Malala, qui de Notum est jam a mullis sæculis morem inva.
oppidi nomine heroem confinxisti. Siquidem in C Juisse apud Græcos, ut eodem s0110 ellerrentur al
Homero legimus 'Αγαπήνωρ εκ Τεγέης. el e, ol et u . Tam capliosa pronuntiatio mendis jie
Οι τ’ έχον 'Αρκαδίην· και Κυ...λήνης όρος αιπυ, fimilis libros opplevit : ut Mal. p . 47 et 49. To vin
Και Τεγέην είχον και Μαντινέην ερατεινήν , του Αιχίονος το Πενθεί, pro 'Εχίονος, et e divers0
Των ήρχ’ 'Αγκαίοιο παίς κρείων 'Αγκιπήνωρ. 49et 53. " Ορος Κιθερώνιον pro Κιθαιρώνειον et 106.
Ex Tegea eum profectum esse Epitaphium satis 'Avośwvt pro 'AvtalW , et alia non pauca exstant er
indical : e0 genere, sic 211 el 171 . Του "Ύακος υιού του Ναυ
' Αρχος όδ' εκ Τεγέης ' Αγαπήνωρ ' Αγκαίου υιός πλίου, pro Οίακος, et Σχυνέως 169, pro Σχοινέως,
Κείθ' υπ' εμού, Ταφίων πελτοφόρων βασιλεύς . In codicibusmanu notalis promiscuus fere esl von
Ilpoowos xalMayvitwp. Enimvero apud Malalam fa . calium horum (76 ) usus. lloc diligenter animad
cilius heroes nascuntur quam, fungi postpluviam . verso , deploratissimos locos emendabil nullo ne.
O forlunalam Antiochiam tanto alumno ! Ineplus golio , qui ingenium et judicium in numeraloha.
a:leo Homerus, qui pro isto Magniture gregarios buerit. Plutarchus de Iside el Osiride :'EuTe@oxit;
quosdam milites vilissima capita e Magnesia δέ τήν μέν άγαθουργόν άρχήν φιλότητα και φιλίαν,
duxit : πολλάκις δε αρμονίαν καλείσθαι μέροπι: την
Μαγνήτων δ' ήρχε Πρόθοος Τενθρηδόνος υιός. Ο χείρονα, νείκος ουλόμενον και δη ριν αίματόεσσαν.
Εύμενος συν νηυσιν ια', pro Εύμηλος . . Frustra hic Plutarchus per annos ducentos crille
corum auxilium imploravit. Tu verte al in E, et
Των ήρ , Αδμήτοιο φίλος πάϊς ένδεκα νηών
Εύμηλος
lege Αρμονίαν καλεί θεμερώπιν. Possum excilare
.
ipsum Empedoclem lestem bujus correctionis,apud
Νηρεύς έκ Μυκήνης, pro Nιρεύς εκ Σύμης. Plutarctium Περί ευθυμίας.
Νιρεύς δ' αυ Σύμηθεν άγε τρείς νήας είσας "Ένθ' ήσαν χθονίη τε, και Ηλιόπη ταναλωπες,
Χαλίας εκ Τρίκκης συν νηυσιν μ'. Ecce tibi jam Δήρίς θ' αίματόεσσα, και Αρμονίη ίμερωτις,
tertius heros Chalias, qui a corrupto vocabulo Καλλιστώ τ ', Αισχρή τε, Θόωσά τε Δειγαίη 16,
Οιχαλίας prodit , non aliter ac vermes in pu Νημερτής τερόεσσα, μελάγκαρπός τ' Ασας
trescenti cadavere nascuntur. Ubi libenter legerim Anvain te, ut contraria inter
[ 73 ] Οι δ' είχον Τρίκκης και Ιθώμην κλωμακό se comparentur. Scio nunc quid in animo lute
Ecoar , tecum volules : sed illud tibi confirmare possin!
Οι τ’ έχον Οιχαλίην πόλιν Ευρύτου Οιχαληος , syllabam primam verbi έμερώπις esse pro uclam
eos ilucebant Pudalirius et Machaon. AEOVTEUş xal alque longam . Primus id reposuit Henricus
713 EPISTOLA RICH . BENTLEII . '774
planus ex conjectura , quantum ego ex re ipsa con - A Constitueram hic Epistolae finem imponere : sed
jecturam facio . Veteres editiones repræsentant xal intervenil amicus meus, aurium convicio rationem
applovir, ye uspū Tris. Itaque hic quoque legendum eflagitans, cur Joannes Malelas mihi dicatur, qui
est epuovin OeuePūres. Ilesych . Osus pūtis , a Vossiorum utroque, Usserio , aliisque omnibus
épesuia , eynovn . Leye égaguix doulovir,, auctori- qui in hunc usque diem ejus meniionem fecerunt,
tare Empedoclis : nisi si mavis épaop.la aicyúrn Malela nominalur. Ego vero, inquam , ne in viro
es Eschyli Proinetheo : 'Ex. €727,5€ you arv Osus- rum quidem maximorum [78] verba juraverim :
Pürly qiów . Alãw ; est alsyurn . Perperam huic sed in aliam sententiam , ubi commodum est, quan
lectioni scholiasles, el Etymologici auctor Opus. quam invilus , meo jure disccdo. Rogel igitur
pocuv vocem nihili anteponunt, tanquam 03p- quispiam , cur Malela potius sil vocitandus ? hoc
uz!Vou Say Thu 0Ta. Alqui eo pacio 05ppūtis essct scilicet als iis responsum ferret ; apud Constanii
dicendum : neque enim vel ſando audilum est léo nuin sic appellari, 'Iwávvou TOū įtikiny Madi).2,
4309 ;. Pollux tamen lib . vi, c. 40 : Tð oè lapluspu - el apud Damascenum , 'Iwanvou toj xal.Manila
verba: xz ! xlya :0:ốy xwuirá ms. xicotãy vel xuo nusquam alibi commemorari , pralerquam apud
za soziv, lege Oeuspúvssoal zal xatošv, velxocov, Tzetzem 'lwávons tes Ment).r,s. Aiqui, si ita res se
relxulololmv. llesychius : Céuspov, osu.vov, o co' oŬ B babel, vulgo et passim reperias coũ Louloz , TOÙ
xil tò seuváveola !, Oeulepusclai. Ozuber, Gaia , Owuã , toù 'AC!5tés , to 0 .7.ntä, toŨ Tp:ÓTQ, TOŪ
982v1 , sustao s. Osjepo povas, cuvetouş, duypo . Exótto , Toù Kpateúd. nec tamen proplerea vel
vas. Sed ut planissimeconstet , opus est ul strophen Suida grammaticus dicitur , vel Thoma apostolus,
el antistrophen inter se conferamus : in quibus hi vel Aristea de LXXII interpretibus. Ratio videlicet
versus respondent ex adverso linguæ Græcæ vix aut nullo modo patiatur, ul in
'Ex 8ĒTANEé uov tår 0£jlepődir aidā . A literam virilia nomina casu recto terminentur.
Neozois o è rojos Zeus ÅVÉchwç aparúrel Atque ea causa est, cur peregrina virorum nomina,
Ubi pro (77 ] & Occuws ex necessitale metri conjeci quæ in A exeunt, a Græcis inflectantur in as,
2
Tabas, Lunas, Novuās, Levéxas, 'Aypititiae. Quod
-

vit Hesychius. 'A0stūs, & OfJuws, My Guyxatate si adeo jam exploratum est, nominativum Græcumi
Devuévus. Aloxú .05. llooungei os guúen lege, où esse Maréìas. nolim ego Latine verlens postiemam
cuy%. sine consensu el approbatione reliquorum lilleram abjicere præter morem et consuetudinem
deorum . Respexit ad hunc locum : neque enim corum temporum , quibus maxime viguii honos ut
alibi in ea fabula occurril. Plane jam imperilus c . gratia Lalini sermonis . Velustiores quidem , ut
sit oportel, aut ab invidentia laborel, qui de Osuee Caucior est Quintilianus lib . 1, c. 5, non in a el s
Püsiv contra venial. Experiamur, quid in alteram lilleras exire lemeremasculina Græca nomina recto
partem possit haec observatio . llesychius : " Eva casu paliebantur. Ideoque el apud Cælium legimus,
OT095 , Notejévas, ’Ayards ’Alpeol6ocal åvil toū Pelia Cincinnatus ; el apud Messallam , Benefecit
jasiàs rào Báxyas váoas theyoy. Prodigiosa plane Euthia ; el apud Ciceronem , Hermagora : ne mire
oralio. Nunc vicissim e muta in ai, el lege : "Eva mur,quod ab antiquorum plerisque Ænea et Anchisa
στρος ώστε Μαινάς : 'Αχαιός 'Αλφεσιβοία. Αντί του sit diclus. Priscianus lib . v : Apvd Græcos in as
Yas. Tà; rào Báxxas Yáoas E).eyov. Agnoscis, desinentia, apud nos in a lerminantur; utMapouas,
opinor, principium senarii ex Achæi fabula Alplie Ewolas, Bubolas Xarpéas, Toupias, Baypáoas;
sibæa. Similiter or passim loco v . Hesych . Koirpl, Marsya, Sosia, Byrrhia , Chærea, Turia , Bagrada.
YÉVoua, pro Kúnua, el vice versa Ituy !OŪT! , Ola Libri autem vi, p . 681 et 701, plerumque ail el
TUTOŪS!, pro Eto'YELOūs! . Idem : Stolyelwo's, Ô£0.- frequenter hoc fieri solere. Et bis fortassis aucta
qúmwJIS, ń topútn uálnous. llaque Suidas in Lexico ribus lueri se posse arbilrentur, qui e contraria
diphthongos ai et ou alieno loco proxime aute e elu parle dicunt. Mihi vero longe videtur secus : sed
collocavit. Exstal in Bibliotheca publica Oxonii Jiber o oportet haud jejune de hac causa, et tanquam in
antiqua manu nolatus, continens mille regulas de transilu , sed plene copioseque disputare. Principio
recta scribendi ratione : quarum al docent quando nulla controversia est, quin indigena Latinorum
Q : scribere oporteat, et quando e : totidenique sermo nullum babuerit nominativum in as cum
ubi oi, et ubi u . Eum codicem , cum ante inter genitivo loooulai). Quapropter antiquitus, sive
öðeonótous ferrelur, deprehendi ex proæmio ver Græcus quispiam in Latina civitale viveret, sive
sibus senariis scriplo lilleris præ velustale pene Græca scripla in Latinum converterentur, ejusce
effugientibus oblulum oculorum , Theognoti esse modi nomina per a plerumque scribere et pronun .
grammatici quem laudat aliquoties Elumologici tiare placuil (79j. Atque hoc quidem ex ingenio et
scriptor. Et quidem omnia ibi reperi, quæ jste consueludine linguæ vernaculæ ab iis est factita
Theognoto accepla relulil . De ælale hominis lum . Comici igilur in Græcis interpretandis eam
rescisces ex præfatione, cujus initiuni csi, rationem lenuerunt ; Chorea , Sosia , Byrrhia ,
Το δεσπότη μου, και σοφώ στεφημέρω Plania , Clinia , Demea, Phædria, proferentes . Ni
Λέοντι, το κρατούντι πάντων εν λόγοις, mirum auribus vulgi isla dabanlur, Nec tamen
Θεύγνωτος εύγλωτός τις ώς ών οικέτης . deerani elian antiqua illa memoria ( pace Quine
 DE JOAXXIS MALALE CHRONOGRAPIILA
1.113.1 dixerim ), qui ad Griecorum exemplum insti- A Lysias, el si qua similia. Nom de llermagora Creea
querent loqui : quantum cx eorum reliquiis con - ronis , vereor ne vitioso codice usus sit Quintilia .
jeciura consegui possum . Apud Gellium lib . II, nus. Profecto enim omnes omnino, qui nunc su
c. 7, verba sunt Catonis Censoris , qui, ca len - persuni, mss. constanter habent llermagoras. Sed
pesialc in Rep. foruit , qua Plautus in scena : melius est ex ipsis locis experimenlum judicii
Leonidas Licedæmonius laudatur ; Plailto tamen in capere , libro primo De inventione : Ilujus constiiu .
Asinaria servus dicitur Leonida. Claudius Quadri- tionis Hermagoras inventor esse existimatur : e '
garius apud Gellium I. IH , c. 8 : Ad nos renil Ni. ibidem : Quod si magnam in his Hermagoras ha .
cias familiaris luus. Lucilius apud Donatum : buisset facultatem . Repone hic paulisper, Herma
Alle fores aulem el triclini limina quidam gora inventor, et llermagora habuissel ; non sentis
Peruilu ' Tiresia lussi grandævu ' gemebal. vocalium concursum vaste hiantem ? Ego vero Ci
Ubi legendum est Tiresias : nisi si syllabam nalura ceronem iu scripsisse ne ipsi quidein Ciceroni
brevem propter cæsuram produci existimas. Priscia afirmanti crcdiderim . Quid dicam de scriptoribus
nus lib . vn : Hic Calchus, Caichanlis ; quamvis hic ævi Augustæi? quid de insequentiun ælatum ?
Calchas, hujus Calcha , antiquissimi declinabant. nempe eadem tim consuetudo invaluit , ut in as
Sed in his locis ſoriasse lides exemplariunisuspecta B caderent Grera nomina. Spero mihi fidem apud le
esse possil : in illo Plinii lib . XXXV, c. 10 , nullus esse ; ne necesse habeam infinita liic exempla
Wilur suspicioni locus : Decel non sileri el Ardealis enumerare. Quod tamen cum exceptione dictum
templi pictorem , prasertim civitate donatum ibi et velim ; ut, quanquam eruditi homines cum , quem
carmine, quod estin ipsa pictura his versibus : dixi , morem servaverunt, nomina lamen servo
Dignis digna loca picturis condecoravit rum , aut quicunqne, ut principio dixi, in La
Reginæ Junoni' Supremi conjugi lempíun
Marcus Ludius Elotas Ætoliu oriundus, jus est loquendi, plerumque immutaverit ad Lali
Quem nunc el post semperob urtem hanc Ardea laudai. nam consuetudinem . Inde est apud Ciceronen ,
Ea sunt .scripla antiquis lilleris Lalinis . Eloias est Phania Appii libetlus. Frusıra enim graecissaret
Eivoras, Eións. Gruterus Epigramma hoc pro - dominus , cum ab omnibus conservis el notis
feri, tanquam a Boissardo visini in hortis Julii II, sine s lillera Phania is vocabatur. Sed a Plinio
Poncil. Rum .ni : nemoralur Phanias physicus : nempe is in Græcia
Digne docliloqueis pictureis, ct quæ sequuntur. vitam egerat, nullum habuerai Reme dominum
Sine dubio falsarius aliquis in lapide inscribendum aut patronum . Inde illud lloralii, Credal Judaus
curaveral, a Plinio id mulualus. Profecto male C Apella, id est, quivis Judæus : uit locuin explanem
operanı lusit in versu primo corrigendo. Editio parum hac memoria intellectum . Judæibabitabant
Veneta anni mcCCCLXXXII habet Dignis digna loco. Trans Tiberiin , et mulio maximam partem erant
Logo igitur : libertini, ut fatetur Philo in Legatione ad Caium .
1801 Dignis dignu'locu picturis condecoravil. A pella autem libertinorum est nomien , salis fre
Lucilius : quens in inscriptionibus velustis. Cic . « pisl. 25,
Samnis spurcus homo vila illa dignu' lo lib . v : Ne Apellæ quidem liberto luo dixeris.
coque. Itaque Credat Judæus Apella, quasi tu dicas , Credal
Dignus loco est Tūvnéouv . et in bonam velmalam superstitiosus
parteni capi polest. Nibil verius bac emendatione. illuel allerum , aliquis
ObeundusJudæus
MarsyaTranstiberinus. Inde
: quo modo ctiam
111 eadem est editione Ælolia oriundus, longe qui loquuntur Ovidius, Silius,Lucanus. Marsya scilicet
dein melius , quam quod in indice Scaligeri cst, in foro collocalus el donatus quasi civitate Romana ,
Æliola oriundus. Lucretius lib . 11 : non potuit non in ore vulgi quotidie versari; et
Denique cælesli sumusomnes semine orundi. præterea eo nomine fueruntservi Phryges. In veleri
Sive mavis cum vulgatis libris , oriundi : cerle , marmore , M . HELVIUS M . L . MARSTA . Vulgi autem
wisyllabon sit necesse est. Sic igitur velustis illis auctoritatem Jibenier bic sccuti sunt poetæ ; cum
mos erat, ut interdum quidem im AS, frequentius secundum Graecam pronuntiationem Marsijus in
ia A Græca nomina vellent exire. Postea vero, ut hexametro non staret. Sic Cassins Chærea tribunus
ait Quintilianus . recenuiores instituerunt Græcis plebis , nolissimus ob Cali Cæsaris ca'dei : alier
nominibus Græcasdeclinationes polius dare. Proinde a pud Plinium staluarius, qui nunquam , credo, lia
boc instiluluin tenuerunt liam viderat ; et apud Varronem tertius Allie
Lucretius, Id quod Anaxagoras sibi sumil : niensis, qui de re rustica scripsit , Chareas. lia
Persius (priusquam Cornulus Stoicus versumine
Varro De R . R . antiqui tamen uit qui maxime, putaverat melu Neronis), Auriculas asini Mida rex
amalor sernionis : Archylas, llege.is, Athenagoras , habel ; et ad id exempluin Justinus : nullam aliain
kinaseas, el apud Nonjun in Scalurex . Ismenias, ob causam , prælerquam quod id nomen frequenter
Thebogenes fuil Scaturer , lege Thebagenes , 0762- mancipiis est inditum , præsertim ex Phrygia empris.
yevós. El similiter Ciccro, apud quein vulgo oceur 'Terentius Phormione : Puer ad me occurrit Mida.
runt Archias, Gorgias, Phidias, Cineas, Prusias, Velus lapis apud Sponium p. 289 , MIDA CUBICUIA
Arcesilas, Charmadas, Crilills , Diagoras, Ilippias, R'ls. Nequeo tamen conjectura augurari , cur qui
 EPISTOLA RICHI. BENTLEN . 778
Nepoli Perdiccas, Cirtio ei Justino et quibusdam A Myvās a Mrvówpoç. D . Lallius Hena. Mreçã ; a
aliis Perdicca nominelur. Siquidem apud utrumque Mropółwoos. C . Fyrmius Metras. Nozlaş. M . Annius
cælera omnia Græco more proferuntur, Amynids, Nicia . Cluvius A . L . Nicia. A . Plautius Nicia.
Bagoas, Philotas, Ophellas, Jollas,Gobryas, Alcelas Nixñtas. Aur. Niceta . 'Oursā ; ab 'Ovnsio .poz.
fraler Perdicct . [82] Nullus memini Perdiccas Q . Virius Onesas. llanias. C .Marcius C. F . Pupia .
inter Italorum servos aul libertos :neque quidquam Munatius Papa (an depravatam loco Papia , an a
aliud causa invenire possum . Nam cognomenta lletas ). M . Plutius M . L. Papia . C . Purellius Pa
Libertinorum (ea ipsis nomina fuerunt, priusquampia . L . Valerius Papia. D! útas. A. Annius Philo
manu mitterentur), siGrace in Aç caderent, Lali- tas. :)ās a 6ônuos. M . Birrius, Phila . Didéos.
nam terminationem plerumque ceperunt. Non L.Magius Phileas. Paviaç. Phania apud Terentium
tamen usijuequaque increbuisse eam consuetudin et Ciceronem : Fl. Phaneas.M . Tillius M . L . Phanias.

ecce tibi hæc nomina ex Grutero, Reinesio , Spo- Q . Veionius Teuda. Pewvãs. Alexandriæ episco
nio . 'Aynās. M . Cornelius Achillas. L . Pontius pus , Theonas apud S . llieron . Livius Theona
Achilas. Assis, ÚTTO200:5T!kdy ab 'Alézvopos. Aug. L . et Livius Theona ab Epistulis Græc. Z¢6 35.
Q . Hortensius. Q . L. Alera. Suarellius Alexa . 'Av- B llierosol. cpiscopus, Zabias S. llieron. ei Zabdir
oqizg. C . Quinctius Andrea. 'A1: 1155 ( A102 ā ; in monumento L . Valerii : Saufeius Sabda. Zrivās
apud Athenæum ) ab 'A .2017.ww poz. T . Clar - a Znvõõw pos. L . Calpurnius Zena. Enimvero jam
dius Apella .'Aprovoz; ab 'Aproxpéens vel 'ApT0- . percontari eos velim , qui sine S. littera Malela
ypatiwv. H . Lollius Arphurras. C . Herennius llar pronuntiant, quo auctore didicerint Joannem hunc
pocra . 'Aposuā ; ab 'Apreulowco ;. C . Cæcilius Ar- Antiochensem captivum in Italiam abductum ser .
lemas. Cecilius Derier et Arlimas fratres . Æ . Fl. vitulem ibi serviisse ; tandem allem , posica quam
Artema. L. LaberiusArlemas.'AOrveyópaş. Vircius libertatem receperat, ad historiam scribendam se
Athenagoras. Kasórias, in Nov. Test, vel fortasse contulisse ? Sin autem ; cur obsecro, cum Evandri
Kozás a Kasóta : gos, vel K2=6*p:10 . Ti. Cleuphas. malre et cascis illis allium obolentibus , aut cumi
Karvias vel Kaviaş. Juli. Clinias. Q . Pomp. Cli- face Romuli loqui malunt ; quam cum Cicerone,
nias. Konsiaz. M . Aur. Clesias, Sic Dama apud el bonis aucioribus Latinitalis ? Mihi quidem non
Persium , si Græcum est a dzuās vel Anuã quod longa deliberatio esi, utros imitari velim . Sed hæc
est diminutivum a Angioplos. Mellius Damas. nimium fortasse sludiose atque anxie : nisi q1104
'Ernepās ab 'Etaqpóôitos. G . Avillius Epaphra . . omnino respondeudum fuit iis, a quibus sum pro
1 . Cornelius Epaphra. C . Curtius Epaplıra. C . Ju - vocalus. Siquidem Gerardus Vossius, qui nescio
lius Epaphra. P . Nonius Epaphra. C . Pricilius Epa. an ab interprete Damasceni in errorein ipse in
phra . S. Propertius Epaphra . C . Veiacus. C . L . ductus sit , cerlc aliis exemplo suo et auctoritate
Epaphra. Et c diverso, Epaphras postremum præ - viam ad errationem munivit, non certo judicio ,
stitit officium . Tauxlas. Glaucias Lib. roprias. sed inconsiderale præterquemorem videtur egisse .
Gorgias Lib . L . Abuccius Gorgin . Spon . 288. 'Hoãs Quippe qui nunquam alias [84] abjecerit S : ne lum .
ab 'Hcóāwpos. L . Abuccius Hera . M . Petronius quidem cum auctores haberet, quos etsi perverse ,
Heras. P . Sulpicius Hera. P . Valerius Hera. 'Hex- sallem aliquatenus imitaretur. Apud quem Chæreas
)is ab 'Hoazebowpos Clem . Siromal, v. L . Æmi vocatur Historicus et Clinias, MarsyasMacedonica
lius lleracia . C . Annius Heracla . C . Camelius lie . rum rerum scriptor et Delphicarum Apellas : nec
racia. L . Clodius Heracla . L. Cornificius lleracla. tamen Chærea el Clinia in Comedia, neque lloralii
Q . Cornelius Heracla . L . Creperius lleracla . L . Lin Narsyja el Apella tenacissimam ejus memoriam
cinius Heracla . F . Lonyinus Heracla . C . Stiminius ſugere potuerunt.
lieracla . Q . Perinius. Q . L. Heraclas. 'Epăş ab Tantum quod hæc scripseram , Milli jucundis
'Episówupoz. Herma accommodalor. L . Æmilius D sime : cum ccce mihi nova res atque improvisa
llermas. P. Annius llerma. C . Cassius llerma. nuntiatur, qui de sententiir me mex siatu prope
Cornelius Ilernia (viliose pro llerma). M . Junius modum dejecit. Enimvero , quod in superiore causa
Hernia (lege llerma). Q . Lollius Herma. M . Mag. probando tantopere desudarem , nihil fuisse ; meque
Merma. Octavius Herma. C . Quinclius . Hiermii, in ea disceplatione prorsus ÖsXOTIU TETOSCUZévar.
P. Slatius Herma. P . Turannius Herma. Q . Vibius Nam apud Constaniinum el Damascenum toŰ Mx
Herma. M . Ulpius Aug . Lib . Herma. [83 ]'Epuzyópa ; 22a posse nomen indeclinabile esse : neque abhorrere
L .Mæcils, L . F . Hermagoras. 'Epuelas. Aurelius abusu Græcorum , ul numina barbara sine varir
Hermias Aug. Lib. T. Didius Sicrmias. M . llelvius tione casuum proferantur, toũ Apellollv, sdv dvoi6,
Hermias. C. Julius llermia . Sex. Pompeius. Sex. to 'Agrov , toù B3%, coj "Ayxa), elc ., sexcenia
Hermia . Spon . 221 , lez. Sex . L . Her. Abovtă; dari masculina in A , ut ó 1:53p ,ó Lára , ó použ, i
fortasse 0TOXOP!STIXÒv a Azóvtlos . L . Arcius Leon. L:62 in Vet. Tesi. ó Zapi, ó 'Asia in Noro : Sijro .
las, C , Julius Leontas. M . Herennius. M . L . Leonta . rum nalionem ( Syrum autem esse hunc lolalam )
Acorsis. Artemidorus p . 249. Aswvã; ó Suco; d.- amare nomina in A hilleram cxeuntin , Marulli, livre
22:17hs. Fabius Leonas. C . Oppius. C . L . Leonas. soma, et pleraque omnia : sic el trabas 19ple
PATROL. GR. XCVII.
779 DE JOANNIS MALALE CHRONOGRAPHIA 7782
Abdalia , Mashalla, Taphala , el si qua sunt alia : & otparnaźtou 'Pwjalwy el 202, xatà Louvlxa xal
occurrere denique apud Cantacuzenum 'lwávins lle Eida: el 111, HETÄ TOūt,Veóxou Każdebna . et 165 ,
påàta, el apud Theophanem 'Iwávynis ó śmixany jeta toù çuiápyou 'Apéla• plane ut apud Con
'Hyouła , Joannem cognomento Hemula , secundum stantinum est toŮ ŠTlxany Maatha . Placetne jam .
Victorem Tununensem . Ego vero, quanquam for- ut Joannem ipsum nobis arbitrum capiamus ?
tasse præstabilius esset, ut ex amicorum consilio æqua , opinor, el honesta postulatio est. Senten :
supersederem labore respondendi, libera esse ju - tiam vero is suam ostendit p. 204 : "Ostış Ticas.
dicia sinerem : constilui lamen devorare eam mo. 203 , Louviza ; xal Sluja ; . 110, Kanaconas tos
lestiam ; el eo quidem aniino, nullum ut certamen Avloxos . 166, 'Apéllas Tis O qürapxos xal Tvou
instituam , neque enim temperato calamo res age - was . El adhuc dubitent, si possunt, utrumne qui
lur ; sed ut semel defungar, nec lacendo com . hæc [86 ] scripserit , ullo modo est ut & Madéka
millam ', ut odiosæ mihi de lana caprina lites vocalus ſuerit. Jam Eisápa el boud quanı inviti et
ficcrescant in posterum . Dico itaque neque esse recusanies in argumentum ducuntur ! Recle qui
illud , de quo viri docti asseverant, neque posse . dem ſactum a LX XII viris ; quod cuin vetusta illa
Nam ecce tibi Joannes Tzetzes qui cum 'Iwvbe et Ogygia nomina litteris Græcis mandarent .
xwtépus TIWS prolulerit Mertaris, certe secun- B ad syllabain de sermone barbaro expresserunt.
dum me judicasse videatur. Crebro enim ex Nam qui annis ante permullis excesserant e vila ,
syllabæ pernutantur inter se, Aewvlog , Aswvlot,s, nulia , credo, iis ſutira eral consuetudo cum Græ
'Equãs 'Epuñs, 'A tendãç 'ATE227,5, Mantas M2- cis. Quod si alii juniores, quibus eadem quæ ve
26ans. Eodem accedit, quod in syllaba secunda teribus illis nomina, usum et commercium cum
slaluilur accentus, to✓ Maného tanquam ab 8 Mc Græcis habuerunt, sine dubio eorum nomina de
denas non Mála neque Maasad , ut plerumque clinala sunt ad norinam Græci sernionis. Sic
assolet in vocabulis peregrinis (85 ). Verum illud i Paralip. cap. viii , est quidam 'Avavia , el cap . Xul
in primis est admiratione dignum , quod ul de Bepxia , vel, ut in ms. Regio esi, Bapayia . Eadem
Græco nomine cognitio habealur, TE' à 1200 póous occurrunt nomina in Test. Novo (Syrus enim
à púrou; et ad Barbaras nationes provocant. interpres el bic et illic Hhananio , Brachio) : cum
Siquidem ex Hunnorum gente sunt 'Acxouge et Graca lamen Terminatione, 'Avavias, Bapazias.
Báy, de quibus vide ipsum Malalam p. 159 et 170 . Similiter antiqui illi 'laxw6, 'Iwsing , Laoud per
Verum age quandoquidem sic agi placet, cedo quos petuo nominantur : juniores vero , qui cum Græcis
volent arbitros. Stabimus etiam Hunnorum judi- c rem habuerunt, 'láxw 60s, 'loor,TOS, Eqūlos. Quo
cio : neque hoinines plebeii, sed reges el regibus exemplo eliam Eisápas et Salas el pouas essent
proxinii pronuntiabunt. Verba sunt Malalæ p . 59 : dicti ; si Antiochiæ vixissent vel in alia quavis
Kai Sveyzev äua autoū xata 'Attia. Maxime re . civitale Græca , ct memoriam rerum gestarum lib
gum , bona lua venia libenter rogaverim , quiGræce teris consignassent. Neque vero inficior Syrorum ,
vocaris casu recto. Cur aulem occupato molestialque Arabum nomina frequenter in A littera ler
sumus ? Respondebit pro eo Malalas ibidem : '96- minari : servalam esse a Græcis eam terminatio
autw , Ô£ xa! 'Atti) ās ¿ TEACÚTnge. Sic omnes uno nem pernego. Abdalla , Masalla, Taphala . Ila qui
ore. Apud Priscum Thracem in Collectaneis Con- dem Arabes. Quomodo allem Græci ? Theophanes ,
stantini Porphyrogeniti ; corrigendus obiter Sui- p. 294 : Mouaučo o toŨ 'AE : ā . Perii equidem , in
das, qui Ilpioxos ait lavitns ypayev istoplav A loc exit, et contra me facit. Sed nolo eos in
Bučavtexnv xal xară "Attahov ,lege haud cunctan - lætitiam frustra conjicere. Illud enim perincom
ter, Buçavtiaxiv wal kata 'Atthaav vel 'Attha mode intervenit ibidem • 'AboEdās viós, et apud
apud Priscum , inquam , aliquoties legas 'Atthias Zonaram Masónuas o tūv 'A pá6wv åpxnyó;, apud
dictus, a Prospero depravale Bleba, a Theophane D Syriacis nominibus sententia est. Porphyrius apud
Bokaas . 'Attiãs, inquit, 'Ouvouõiou tais & troba ùy Eusebium Scaligeri : Ilto) paios o eyavaxtroas,
Bộéhav tòy --Peohútepov doençóv . Verbum illud di- ŐTL Tŷ Indously reportbahev Anuntplos, ate cov
viduum facilo , et scribe ó Mvovôlou mais vel for- mat' AïYUTITOV rtpaymátwv &xóuevos, até u Trei B2012
lasse Mouvoglou . Jornandes enim Mundzuccum ea tñs 'Atlas 'ANÉEavopov, us vidu 'AleE& vôpou, os
nominat, et Sigeberlus Mundzuch, perperam vero Old to us ayopasrds Elvel toŨ Iltoneualou Labivas
Nicephorus Callistus Nouulolov. Quid Atlilæ pa- ¿Texanon Topos tūv Łúpwv, et Josephus : 'AlExv.
lruus, 'Pova ne declinabile an 'Povas ? De hoc ögov odv Z£6 .vãv ÈTTLEY6uevov. Et eodem noming
staluel idem ille Priscus ; cujus verba sunt, 'Pova Antiochensis episcopus Zehivos Nicephoro , Zlev
Bartheuovtoz twv Qüvvwv et nape tov 'Povav - vos Zebennus Eusebio et Hieronymo vocatur. Alqui
cxveisda . Ila Bodas dux Hunnorum apud Proco : iyopaotós, emplus, Syriace est Zbino vel Zbina. Ita
pium , Vandalorum 'Aquátas, Gotthorum rpittias Græce dixeris [87], 'lwávins ó 'Aveloxeus, os old
et Βέσσας, et Μόρρας et Μαρκίας, et 'Aλβίλας et το φιλολόγος είναι Μαλέλας επεκλήθη προς τών Συ.
Dugoplaas. Eant nunc et ab Hunnis malum sibi pwv, vel, ut propius Syrorum pronuntiationem
mcndicent. Apud Malalam reperio p. 210 : T&lsta subsequitur Damascenus ipse Syrus , Mulchas
781 EPISTOLA RICH . BENTLEII . 782
Nam Malolo vel Malala esl oralor, eloquens, lo- A yas el Bápxas sunt dicti, qui a Lalinis Juba, Mi
quas. Non difficile est conjectura assequi, utrain cipsa, Barca . Nec tamen hæc quæ proxime nomi
ob causam cognomento illo auctus fuerit Joannes, navi, de Græcia pelita sunt; sed ex Africa recto
Aaleiv äpuotos, Souva tútatos Néyelv. Ipse Porplıy - itinere deportala sunt in Italiam . Quid enim , cum
rius a popularibus suis Syris Malcho sive Malcha illi ’Au ! xas, 'Avvikas proferunt, bi Aanilcar et
vocabalur :Græce vero non Máaxo, sed Mányos. Hannibal; non signi hoc satis est, unde utraque
Ita Cipha saxum Kopās, Thoma gemellus Owilã , sunt accersita ?Nempe hi masculina nomina Afri
et si qua sunt alia . Mal. p . 41. 'Avtioyov TÓv Šrixan cana in A libenter retinebant; Græcorum aures
Xoubwva , Mirum ni ex illorum sententia cogno tanquam absona et inconcinna repudiabant. Sed
mentum Antiochi fuit Chuzona casu recto , ut lit concedam illud 'Huoūla a Theophane profeclum
Natala : cum ambo sint Antiochenses. Quid ergo esse : non ego monachum aliquem adversus om
sibi volunt ista p . 65. 'Aviloyov av Xouwva TOY nium autoritatem magistrum dicendi capere velim :
[yyovoy 'Avttóxou coû Xouwvos ? Quod si usque sed illum ipsum ad nationis suæ exemplum ,
quaque Syriaca nomina imilari et exprimere addo eliam suum , componere. Vir multiplici
debemus , cur, obsecro , lwávyns dicitur , non doctrinæ copia prædilus Eustathius Thessaloni
'Iwaviv Maisha ? ham Syris est Juhhanon , ul B censis episc. accurate dispulans de Homericis
LXXII viris 'Iwaváv. Sed ecce libi Cantacuzenus, illis itthhata IIraeis el 'Epuelas axáxnta , elc .,
qui p . 874 . Aativwv tis , ail , 'Iwávins Isparta non Eigápa et sála , non 'Huoüa ad partes vocal ;
2002yopevousvos. Scias autem in quantas angu . nam Giovanni Peralta qui potuit, priusquam is na
stias adducti sunt, cum homines xois xal topcódiv sceretur ? quod contra ex omnimemoria duo dur
Yeyovóta , sæculo demum xiv, postChristum natum taxat memoral masculina Græca in A , eaque mi.
jovelerata jam barbaria , causæ suæ patronos nime a se lecia, sed Eudæmonis fide Pelusiotæ ;
adoptant. Rem sane lepidam et jocosam . Joannes ejus opinor, cujus librum de Orthographia Stepha
hic Antiochensis bene Græce Malha dici potest, nus Byzantius, el Suidas el Etymologici scriptor
quia Italo cuidam nomen erat Giovanni Peralia . citant.Horum unum Illyricum esse momen , cx epi
Sic enim Cantacuzenus p. 174. MG) Lota 1 NoScoudy grammale quodam ,Nathpo' Éj ' [89]EXUDE XÓTAIVA ,
llegadta ó toutwv freuur. Græcus iste est sermo 47o. Koralvris . Syracusanum alterum ex So .
hodiernus : ita giostra toūotpa , gingiva 7 :vt816a, phrone, ó Múpida. Democopuin videlicet archi
jecur vos rápiov . Vah ! quam velim progrediantur lectum , cum theatrum exædificasset Syracusis ,
longius, atque una opera probent Noscou àv Ma- populo virilim unguentuin distribuisse, et ex ea ro
26) dicenduin esse : facinus pol magnuin etme- ' cognomento vocalum esse Myrillam : nempe året
morabile ſcceriut. Illud vero durum , quod apud toū uupou Müpidav. Ego vero Eudæmonem illuni
Theopbanem est 'lwáruns o itinanu 'Huoüla . Ncc jubeo xpóg uu' tobleiv , ut hominem infortunio ma
a Victore solum vocatur Hemula , sed Anastasio clem : siquidem religio erat Pelusiolis cepas
eliam , qui Theophanem in Latinum conver - gustare . Nam profecto de Syracusiorum dialecio
til : a Liberalo Diacono Joannes Mela ; nisi cras credo, hodie nihil. Theocritus Syracusanus,
fortasse depravati sunt codices. Ex Græcis vero qui idiomale vernaculo perpeluio est usus (MoūOTV
scriptoribus solus Τheophanes et semel duntaxat δ' εθνείην ούποτ' εφειλκυσάμην) annon Σ litteram
cognominis ejus mentionem facit : cæteris simpli- ubique serval, Aquoltas, Mevádxas, 'Alluvias, Aco
eiler Joannes vocatur, Nicephoro [88] Patriarchæ , xheloas? Non Apollo Acquisas Syracusis coleba
Nicephoro Callisto ; sicut et Leonlio Byzantio, tur ? Non Hicetas Syracusius philosophus a Cice.
Chronicoque Orientali. Quo magis adducor , ut pone laudatur in Academicis ? non eorum sermone
viliosum esse illud verbum existimem ; el islum yapáras lumbricus apud Etymologicon ? non dissi
apicem , qui in libris mss. terminationem as si. molo apud Hesychium scriplum essc rawóza,
gnare solet, ab indiligenti librario mutatum esse p oxóng : sed vero duplici errore. Nam excidit I
velprætermissum . Praesertim cum cuncta id genus lillera, ut usu venire solet, cum proxime subse.
nomina præter boc unum ab ipso Theophane per as qualur altera : T aulem facillimemutatur in r, ut
scribi videam ; 'Apédas,'Atriaç, Masádjas, 'Above alibi Etévutpov, kúpUTWOÉste pov, ou plyyüões, pro
aúbas, Kourtivas, alia quamplurima. Itaque hoc Stevuypov, súpurwoes, otevòv, oupiyyõões. Ne ipse
in loco, ut' mea fert opinio , facta est Theophiani quidem Sophron · aliter loculus est. Allenæus
injuria . Nec, quod Anastasius et Victor Hemula lib. yıl : Kal roapà Lúc pove o Ouvvoońpas, el xap
Latine nuncupant, non Hemutas ; magis id qucm - zapias aliquanto inferius, p. 306 , Lúyowy, Auvvo
quam movere debet ,quam quod Alijla a Latinis di- Onpala ot yastno zapxapias o zátivo; öns0€. Priora
citur, qui Græcis esl'Attlas. Nam peregrina ejus. verba qur: Casaubono molestiam creabanit , sic
cemodi nomina Græci Latinique neutri ab alteris, lege : Loopwv Ouvvoor,pai. 'A of yasit,p, . id est,
sed abipsis Barbaris utriquc acceperunt. Tolo igi- Ouvvooroq. Nimirum iste liber Quyvoonpas inscri
tur cælo erravit Priscianus, cum Turia et Bagrada plus est. Etymol. in " Hia . "Os ons: Ecoppwv èy Qui).
(Africæ sunt ista Alumina ) declinari putat a Tove vogter . Male alibi ėy Ourvo91,02! ;. Quod si verum
plas et Baypábaz. A Græcis quidem '1664 ;, Mix : cst illud de Democopo, visi joco cognomen suum
 783 DE JOANNIS MALALÆ CHRONOGRAPHIA
adeplus esse videatur, quia fortassis ea lempeslale A tanquam si ó Káto dicens el ó Kixepo, se egree
Syracusis scorto cuipiam non ignobili nomen gie loqui Græce contendal; quia apud Aristo.
fueril Myrilla . Nam mulieris id quidem nomen planem Caris Cantilena esi, Opettave zdy Kú.
esse proprium certiores nos facit poeta nescio XWT.a . et Scythæ islius Allica elegantia :
quis inter Lyricos II. Stephani. S : 02TÓXLE!S ¢120; 'Qc .lazodcüca & o rů 2.10 zarà tò xó &ic.
Kubnens, Etpatóxhe's yidos Muprins. “lòs ativ * Ω γράδι' ώς καρίεντό σοι το τυγάτριο,
qtìny royaika , Kouist , cº0rks , cáuT. .. Phòng hoc hocdo . . cao : 100 tờ cá to.
à vo éwv åváros!, 'Pcãoy ¿v xopa!ş Mugikla . Quod Sed nimium dini, mi Milli, in litigiosa hac dispa .
ad Kóta!Va allinet, etsi non facile lidem habeam , calione le demoralus sum . Dabis autem veniam
viderit de eo verbo epigrammatis auctor ; qui for- necessitali; nam postea, perme licet, alii utvolent
lasse , cum barbarum Illyriuin Bapcap:Govta indu - loquentur, non equidem invidco , neque intercedo.
xcrit , bene moralum carmien fecisse videatur. Imo enim vero invitissimus hæc scripsi,
Quod si quis [90 ] Illyriorum exemplo 'Iwarns ó Ως ουχ υπάρχων , αλλά τιμωρούμενος.
Manéhz proferre velit; id quidem perinde esi ,

ADDENDA .

Ecce iterum Crispinus. Cum enim adhuc supersit B mor Arundel. OEdipus vero tyrannus secundas 124
chariæ aliquantulum , ut narrat lypographus ; ni. lum obtinuit, et victus est a Philocle : quin el of .
mirum ei parcere stulla, ut ait ille , ſorel clementia . dipum Coloneum , quem extrema senectute fecit
Percurram igitur Epistolam totam , adnotaturus omnium novissimam , editionis tempore antecessil,
iilentidem , si qua vel retraclari diligentius vel cor- Argumentum OEJ . Tyr. Eigi o xalol Ilpótepor au
rigi debeant. τον, ού Τύραννον επιγράφοντες, διά τους χρόνους
Principio , bene quidem ſaclum quod (pag. 4 ) de toy @lonoxaa!ūv ya ! ô à tà toáyuara . lia scriben
etymologia toŨ 'Rp.xenalou supersedi inquirere. dus esi iste locus, quem minus intellexil magnus
Quamvis enim 'llp: in Græcorum verborum com - Camerarius. Sunt qui hanc fabulam Oedipum
positione non infrequens sit , 'llpetróan , ne yėvela , Priorem inscribunt, non OEd . Tyrannum : quia
nelyépwy, np.onnés . nihilo lamen minus pere - prior erat cum tempore actiunis , lum) serie rerum
grinam esse vocem mihi videor certo comperisse. gestarum . Ea hujus loci sententia esi.
Siquidem xet syllaba, quod jure mireris, plane E p. p . 14, vers. 3. Auget vehementer suspicionem
aliena est atque absona a consuetudine cum Græci nostram ipse Clemens in Prolreplico , qui postca
lum Latini sermonis. Evet . quidem in ovenw , quam versus eos tanquam Sophocleos protulit,Os.
TEOLOXE ons, oxéneapvov , elc ., XET . autem nusquam C tool Mév, ail, fön xal tapaxeXIVSUVsujévostalti6
occurrit, quod sciam , præterquam in Kérços. Eamoxnvñs thu darbelav tois beatais Tafels1729€v.
cgo vocem , cum solitaria sit atque unica , vix Ergo el Clementis judicio in capitis venisset dis
dubito , quin olim pronuntiaverint Kejus non Kep. crimen , quicunque cos olim in scenam detulisset.
fos: prout hodie Lange Safro dicimus, non Sapſo. li alibi citantur hoc exemplo :
Apud Latinos autem xet syllabam brevem frustra Θνητοί δε πουλυκερδεία πλανώμενοι
quæsiveris. Conceptio, perceptio et similia , x1,75 Ιδρυσάμεσθα πημάτων παραψυχήν,
habent productam a percepi, concepi. — Anceps, Oɛör årálpar' ¿a Niour te wai EÚlcor
auceps, princeps xsy in scriptura exhibent, non " Il xpvcOTEÚHTOP ņ decartirur TÚICUS:
Xem : neque vero casibus obliquis faciunt aucepis Quamobrem , quia nullus jam locus est censuræ no
aut princepis. sliæ in 7.02.2dv et xa).xéwv, alia afferam argumenta
Ep. p . 12. 191] Ut cgomet vinela mea cadim , oportel, cur subditilji sint. Muliis sane pominibus
falso credidi ires istas Soplioclis fabulas ex una non placet illud novauzepõela . Nam quid , obsecro ,
tetralogia fuisse, continuatione serieque bislo - facil Toulü in tragedix diverbio ? est enim ex dia.
rize in eam opinionem adductus. 'AXX' où meour c lecto lonica . Neque vero osta spondæus in sede
Ye èxclusiv. Culpa enim postridie deprehensa eliam 192] quarta ferri potest contra morem consueludio
amoverifacile poluit,sipertypothctam licuisset.'A2- nemque Tragicorum . Theocritus: Kal qiioxsposin
λά το μεν προτετύχθαι εάσομεν αχνύμενοί περ. Cer- βεβλαμμένον άνδρα παρελθείν. Νeque porro που ..
lum cst eas tragædias longo interjecio intervallo xepõela de avarilia possis accipere cum interprete
fuisse cditas. Inligonen ila placuisse ferunt, ut ca Clementis : verum ea sententia nimium quiach
stutid
gratia prælura Sophocli decerneretur in bello ado inepla alquc inficela , quasi si prudentia sive asi
versus Samios . Ergo acta esse videtur anno ili, hoinines in errorem inciderint. Doluxép Ela em
Mymp. Lsxxiv, ælatis Soph. LVI, secunduun Mar- est to)viòpera : ui l'lysses Hornericus :
 783 EPISTOLA RICH . ΒΕΝΤΙ.ΕΙΙ . 786
Ουκ έα ειπέμεναι, πολυϊδρεί σι νόοιο, : A partiva , alisolatum vero ευροτον. Quid igitur:
'Αλλ' ο μεν ήν άλοχον πολυκερδείησιν άνωγε. fiel ? An supples ad liesychium ideaτης, pacem ejus
Sed et alia fertur scriptura nibilo melior : Ovntoi oralumi el peccati veniam ? Imo enin salis osten
δε πολλοί καρδία πλανώμενοι. Mili quidem, salvo dunt ea verba el lenli vetustatem, ct cn:enda
aliorum judicio , nos multi moriales, parum or - tionis mer pra:stantiam . Quippe nisi ego plane de.
nale dici videtur pro elegantia 'Attixñ's uellt - sipio , sic in comparatione dicendum esset,
της. Sed ulcunque le ea re visum fuerit eruditis : Tο. Ευή ροτον , ευηροτώτερον, ευηροτώτατον. Quod si
galos eos velim , qui luculenter Græce sciuni, utrum reponcre velis sunporiótitov apud Suidam : jam
xapolç Tilavuuevol domesticus sii sincerusque ea vox inverso ordine post Euripotov collocanda
sermo Grecus, an polius peregrinus, el movn,pov esset. Ego quocunque le verlas, hallucinatio'Sui
xup.petas ?Nimirum suo se indicio prodidit Judæus de est, qui sinc dubio sua male confinxit ex Hesy
isle sorex. Neque cnim llellenisnius est, verum chianis, vel cx illis unde sua transiulil llesychius.
Nebraismus purus pulus ex sacra Scriptura tra - Ibidem . 'Avtive, vtio :svéyue02. Liquido possis
latus atque expressus. Psal. xciv, (et Episi , ad dejerare, llesychium scripsisse àvtive, id enim se
le breos) 'Αεί πλανώνται τη καρδία και αυτοί ουκ ries litterarum cflagitat ; et illud αντιδι ex corre
έγνωσαν τάς οδούς μου. Isaias XNI : Η καρδία B clore natum esse, qui κακό κακόν ιάσατο. Scriptura
Pou Taavãtai. Imo enimvero negamus ista , a primamanu fuit in hunc modum :'Avtinvéypela ,
" Η χρυσoτευκτων ή ' λεφαντίνων τύπους ήναντιώμεθα. lesychius autem, qui ,ut videtur, non
ab homine Græco nedum a Sophocle proficisci pos leviter tum lippiebal, sic legil el scripsit : 'Avt:ve
se. Τύπος Iloc in loco est ipsa stalua, αυτό το άγαλ- νέγμεθα, νι el η paulunm oppido inter se differunt,
μα, ουκ είδος του αγάλματος, ut apud Isocratemin et [94] facillinna Sane erratio est. Nilil hac conje
fine Evagore: τους μεν τύπους αναγκαίον παρά του - ειura probabilius dici potest. 'Αντιηνέγμεθα ab αν
τους είναι παρ' οίς αν σταθιώσι . Dicerent vero Graeci τιφέρομαι, έναντιώμεθα . Ιpse Ηesych.'Αντιφέρεται,
" Η χρυσοτεύκτους ή 'λεφαντίνους τύπους θεών, πon εναντιούται, οι Αντιφέρεσθαι έναντιούσθαι , οι Sti
χρυσοτευκτων . Veluι εικόνας dicunt χαλκάς Ολυμ- d. : Αντιφέρονται, έναντιούνται . Sed 'Aντιδιαφέ
πιονικών , non χαλκών. Artemidorus : χάλκεαν γαρ ρομαι musquam lego.
εικόνες των ελευθέρων ανατίθενται . Ιιa passim et ED. p. 47 , V . 4. Πέπλους τε νεσαι λινοπλυνεις το
Yugo , ut quidem lestimoniis uti putidissimum foe Te võútas. Vos ea bifariain accipi potest . Aul viga !
rel. Neque vero aliler Lalini. Lucretius : Si non erit úspävar: quemadmodum €7.01 ÈUvrtou ab Ilo
aurea sunt juvenum simulacra per ades, non aureo- mero vocantur , " Ενθ' ένα πέπλο! Λεπτο έθνητοι βε
rum. Plinius XXXIV, 7 : Lignea potius aut fictiliα βλήατο, έργα γυναικών . Qui a Sopliocle ευϋφείς VO
deοrum simulacra . Juvenalis : Edigies sacri nilet cantur it Tracliniis : "Οπως φέρεις μοι τόνδε γ'
aurea cercopitheci. Horatius : Quid referam , quo củüç ñ teethov. Aulcrit vñoal, ow paūgol, accumulare
pacio in imagine cerea largior arseritignis. Itaque tu veslem ,in arcis reponere ,ut inos erat antiquorum .
πους ελεφαντίνων θεών nihil minus est quam Grae - Homerus :
(a oratio : ea tamen utitur Sibylla lib. III : ξυλίνων Ως φάτ'· ο δ'υψόροφον θάλαμον κατεβήσατο
θεών είδωλα dicens pro ξύλινα. | πατρός
οίτινες ουκ απάτησι κεναΐς, ουδ' έργο ανθρώπων , Ευρύν,
οι όθι αητός χρυσός και χαλκόςέκειτο
Χρύσεα και χάλκεια, και αργύρου ήδ' ελέφαντος , 'Εσθής τ ' έν χηλοίσιν , άλις τ' ευώδες έκλαιον.
και ξυλίνων λιθίνων τε θεών είδωλα καμόντων, Ει alibi :
Πήλινα, μιλτόχριστα, ζωγραφίας τυποειδείς,
Τιμώσιν, όσα κέν τε βροτοί κενεόρροι·ι βου.lή. . . οι Ε.λένη
"Ενθ' έσαν πέπλοιδε παμπoίκι.λοι:φωριαμοίσιο
παρίστατο οϊς κάμεν,
Eadem habet Prolreplicus Clementis . Quis porro Ταυτή.
inliciabilur in eodem doclos esse ludo subjeciorem Possis cliam , el magis quidem apposile ad nomen
bilinc Oraculorum , et commentilium illum Heca . Tragediæ Auvepias, viçal reponere , Lavalo ,etc.
1.enin ? Quod si vicero de versibus falso Sophocli D ΓΙέπλους τε νίψαι λινοπλυνείς τ' επενδύτας.
alıributis , etiam illud evidentissime constabit, quod Epist. p . 60 , v. 29, adue : Wem flesychius :
olim Pliilo Herennius et patrum memoria Jos. Sca- Κυδρός , ένδοξος, και τα όμοια , γαυριών, πεποιβών
Tiger suspicali sunt : nempe librum illum De Ju- ευρίτιδες συγκοπον δε του κύδρος Καλλίστρατος πε
dæis, qui sub llecalæinomine ferebatur, a judæo TO:CÚç. Nunquam quidquam vidi inquinalius . Lege
quodlam Hellenista fuisse conficturm : velut Ari- γαυριών, πεποιθώς, "Ιων Ευριτίδαις· συγκοπή δέ του
steam illum pari facinore, quem supposititium esse Ø xuô0;. Kanistpatos, verbum enim novissimum
convincunt post eumdem Scaligerum alii bene multi, πεποιθώς est emendatio του πεποιθών. Vide Epist.
in quibus omnium doctissime el copiosissime llum . pag. 33 , 34, 39. El Callistratus quidem zūão, a
Sredus Hodius, cui mulluin olim debebit Historia zuôpis deducit guy'xOT TOūs, alii vicissim xuopos
ecclesiastica . a κύδος derivant επενθέσει του ρ. Ειym. magn. K
Ep. p. 33. Ευηρότατον. Suidas in Lexico : Ευ- δος, κυδότερος, κυδότατος, τ.λεονασμό δε τουςγίνε
ηρότατον το καλήν έχον γήν, το κάλλιστον της γης. ται κυδρός.
Einpotov tò xalūç ipotp.wlévov, Vides eum utrum . Ep. n. 78, v. 30, adde : Marijanus Capella
que vocabuluin agnoscere, eir potatov quidem com - lib . II , cap . de Analogia : AEneas, Pythagoras
737 DE JOANNIS MALALE CHRONOGRAPHIA 733
Lycas faciunt Æneæ , Pythagoræ , Lycæ . Quando luum Testamentum , jam fere ad umbilicum usque
nostra ratione nomina , quæ genitivo in E exeunt, perductum : quo in opere , nisi vererer coram in
nominativo A finiuntur ; ut Catilinæ Catilina . Sed os le laudare , dicerem quam longo intervallo alio
hæc Graca sunt, ideo in nominalivo S litteram re rum omnium in eo genere labores post le relique
tinent. Quædain lamen perdunt S litteram in no - ris. Ea lyporum elegantia est et magnificentia ; ea
minativo, ui Nicæa, Medwa . Ergo in his nomina in adnotationibus eruditio elucet, in variis lectioni
livis consuetudo servanda est . Ubi legendum est, bus industria : quippe etenim ad eam copiaui com
Nicia et Demea. Vide Epist. pag. 83. parandam omnia S. Patrum scripla , omnes anti
Ep. p. 75 , v. 35. Sed nusquam alibi tam frequens quas versiones, et infinitam vim codd. mss. cile
earum vocalium (95 ) inter se permutatio est, quam riose excussisti. Enimvero mibi stomachum sub
in 2 codd. mss . longe antiquissimis, Alexandrino indemovent imperili quidam homines clnullo usu
uno in bibliotheca Regia , qui inlegra exhibet Biblia bonarum lilleraruin præditi, qui omnem operam ,
et Epistolas S. Clementis ad Corinthios : Canta - quæ in variis lectionibus colligendis impenditur,
brigiensi autem altero , mulilo quidem et decur- aut inutilem esse existimant aut Ecclesiæ periculo
lato ; quippe qui Acta duntaxat habeat et evange- sam . Eorum ego sermones, quanquain indigni sunt
listas; verum idem e regione ostentat interprela . B quorum ulla ratio habeatur, uno in præsentia
tionem velerem Latinam ad verbum deGræco es exemplo relundam : quo perspicnum eril minuta
pressam , dignissimam sane que ex oblivione alque quædam et prima utique specie levissima posse
tenebris tandem aliquando in lucem edalur. Ser magnas dillicullates expedire. Locus est cap. iv in
vantur etiam Oxonii Acia apostolorum , vetustate Epist. ad Galatas, qui ab ipeunle ſere Christiani
quidem pari, sed versione multum diversa ; et in smo usque ad banc memoriam doctissimos viros
Gallia denique Epistolæ sancti Pauli, qui codes et exercuit : 22. réypattai yåp öte'A6padil Suo vious
antiquitale et Latina versione atque adeo Scriplu - Éoyev• Eva Èx tñs ta!Sloxns, xal Eva Èx tñsčevol
læ el voluminis forma Cantabrigiensi nostro simil- pas. 23. 'AXX' ó mèvèx tns Thaioloxns, xatà oápxa
limus est et germanissimus. Atque hæc quidem yeyévunta !: o o£ Èx tñs theudépas, õld tñs étayys
lilia exemplaria ,cum aliis omnibusubivis gentium , alas. 24 . "Ativá ÈOT!V adanyopouleva aŭta : ráp
quod sciamus, longe longeque el dignitate el lem : sisiv ai ovo oralñ xalo dla lèv å tid opous Livã , els
pore antecedant, neque quidquam hodie supersit ôouaclav yavvūsa , 67!SÈST!v"Ayap. 25. Tð yüp Ayap
simile autsecundum ,cum lineis (probdolor !)alque E.vā Opos dotlv év tñ 'Apabią , ourtoixei 6 th vűv
muribus lucianlur, etutut iis incendia pepercerint, 'lepousaange , bouleve! Ô£ uetă TŪY TÉXVWV autis.
ipso senio intra annos paucos non dubie peritura " 26 . 'Hot å vw 'lepougaange ësuo épa èstiv , 6715 ÈST!
sunt. Tu vero, Milli doctissime, qui omnium mor - dintre CÍVtwv pôv. Memini equidem , Milli, me
talium maxime in eo studio versalus es, non pa - non ita pridem a le rogalum , ul de perdiſicili loc
tieris banc laudem libi præripi, sed malurabis ve - loco judicium meum interponerem , vehementer
pieranda illa pignora et monumenta vetustatis a approbasse sententiam tuam , quain in illa lua edi .
situ el interitu vindicare . Scimus enim le horum lione posuisti. Neque enim eumdem montein et
omnium editionem instituere,! quæ una pagina et Agarem vocalum esse et Sinam , neque vero ullum
in uno conspectu codicem Alex. qui familiam du - usquam gentium eo nomine nolatum esse, neque
cct, et Cantabrigiensem cum versione sua, alque porro Agarem servam (si de serva malit (97] quis
ubi hic deficit, Oxoniensem deinceps alque Galli- piam , quam de monte accipere) in eadem allegoria
cum repræsenlet : quæ singulas litteras atque api- elmonti respondere posse , et legi quæ ex monle
ces exemplarium , etiam ubi a librariis peccaluin promulgala est : atque his de causis in diversa con
est, accurate el religiose subsequalur. Nihil illi pur- silia itum esse ab antiquis, quorum alii Eivã, sed
puræ assuetur discolor aut diversum ; nullæ inier - plures To yap "Ayap e libris suslulerunt : quæ au
punctiones, nullæ nolæ accentuum , quorum omnis plein nostra el Patrum memoria viri magni commen
hodie ratio præpostera est atque perversa : adeo ut lati sunt, tantum abesse ut locum faciant explica.
qui luam editionem sibi comparaverit, ipsa illa tiorem , ut novis etiam obscuritatibus in olvant.
propemodum archetypa versare manibus atque Qua quidem occasione, ne omnino douubodas es
oculis usurpare videatur. Ea res olim , ill certum sem , conjecturam , ut scis , extemporalem in me
est augurium , et Britanniæ nostræ splendori erit, dium alluli, quæ etiam cum visa est ad veritatem
et Ecclesize præsidio : tuos vero utique labores prosinie accedere. Scilicel e regione verbi Deva
amplissimis præmiis (96 ) atque immortali gloria adnotasse olim quempiam enarrationis causa , Eivä
compensabit. Macle isla pielate et diligentia csto . 6oos totiv èy tñ 'Apablą , Sina iste , quem memorat
In le omnes ora atque oculos convertimus, te unum Apostolus, mons Arabiæ est ; ea aulem verba non
in hoc curriculum vocamus : ipsi codices celerem multo post, ul sæpe usu venit, de libri inargine
tuam opem implorant et flagilant : quid cessas per in orationem ipsam irrepsisse : nam Apostoli
niedias Jaudes el faventium plausus secundo quidem ea non esse , sed noapeu6e6anuéva , ex ipso
rumore ingredi? Tu vero , ut polliceri de le pos- slalim vullu el colure toliusque adeo corporis filo
sum , facics id sedulo ; simul alque exibil Novum cognosci posse : ct proinde me paratum essc 66€
789 EPISTOLA RICH . BENTLEII . 750
alterv hunc locum , nisi quid tibi seciis videretur. A bo, Apostolus tali usus est constructione verborum ,
Cum autem tibi valde placere conjecturain meam qua doulevel cum 'Ayap necessario convenire vi
prip te ſerres : alqui, inquam , ut vera ista sit sive deatur ? aut quamobrem to "Ayap genere neutro
opinio sive adeo suspicio nostra, necesse estillud o posuit ; quasi vero "Ayap materialiter ac pro voce ,
quod vocem curto-xei proxime subsequitur, pro su- non pro ancilla hic usurpelur ? Hactenus opinor
pervacaneo auferatur. Dictum ac factum editionem prospere mihi conjectura processit, ut mons isle
llam inspicimus, ibique quatuor ad minimum mss. Arabiæ omnibusmachinis loco movendus esse vi
libros comperimus conjunctionem islam non agno , dealur ; sed male vero me habent hi scrupuli, ne
scere : quod sane non de nihilo est, neque ulla que aliud habeo quod dicam aut conjectem ; præter
commode ratio reddi potest cur abfuerit ; si verba , quam ex quo tempore verba isla de margine in
de quibus hæc quxstio est, nunquam non in codi. orationis textum ascila sunt, siculi mox conjun
cilius exstitissent. Tanta rem tam pertenui indicio clionem 6è quosdam homines intrusisse, ita alia
patefacla satis refellit voculas inperitorum aut nonnulla mutavisse leviter et ad commentitiam eam
malevolorum bominum , qui diligentiam istam mi sentenlian accommodasse. Nam profecto facile ani.
nilas Scripturæ yarielales sectantem , tanquam ob - mum induco , ut creilam hoc modo scripsisse san
scuram et sollicitam et nimiam in vituperationem cium Paulum : T £ "Ayap OudtoLYET 4 vūv ' Ispousa
adducunt. Quis enim dubitet quin melior multo et 20,d . 80 eúsı yap Metä TÉXvwv aútñs. 'Hoà ávw ,etc.
apertior fiat sententia , si auctoriiale manuscripto - Agnri autem respondet Jerusalem , servil enim cum
rum expiingalirõć• lum aulem Eivă poş otly dy liberis suis. Quæ vero supra est Jerusalem libera est,
si 'Ap26lo de medio discedant ; el lolus deinde lo que maler est omnium nostrum : poslea vero adul
rus sic leg: tur . "Ativá ļotiv Gangopouusva aura! lerina isla sesc insinuasse hoc exemplo , Tñ
γάρ εισιν αι δύο διαθή και μία μεν από όρους Σινά, "Αγαρ Σινά όρος έστιν εν τη 'Αραβία συστοιχεί ή νύν
Eliş ooulalay yevroga , 7 +25 Šotiv "Ayap . TO OT"Ayn. 'Ispousalu. Cum autem hæc oratio, ul cernis,
συστοιχεί τη νύν Ιερουσαλήμ δουλεύει γάρ μετά των in vnanifestum solecisimum cadat , simile sane
réxvov autñ . Hoc est, Agar autem responder lie - vero est, ne dicam necessarium , verba ista to et
rosolymis , serviunt enim cum progenie suņ . Tåp et sic brevi a scribis immutatum iri, quemadmodum
CĆ locum inter se permulare jussi lide ms. Ale - hodie vulgo feruntur. Quis enim non incusel im
xandrini, el aliorum : quinetiam dedila opera Hie- peritiam notariorum librariorumque incuriam , ut
rosolyma dixi non Jerusalem ; ut ex ipsa dictione sancti Hieronymi verbis ular, qui scribunt, non
foret perspicuum , quorsum illud bou ever pertine- c quod inveniunt, sed quod intelligunl, el dum alienos
ret. Ipsa enim flagital sententia ul Qou súči refe - errores emendare niluntur, ostendunt suos ? Vale..
ratur ad 'Ispousaanu . Quod cum ita sit ; cur, ama

ANNO DOMINI DCLXXV.

S. ANDREAS HIEROSOLYMITANUS
CRETENSIS ARCHIEPISCOPUS.

NOTITIA .
(GALLAND. Vel. Patrum Biblioth., 1. XIII, p. v., 93 .)

Natusest Andreas Damasci, quantum quidem erudimur a Synaxariis, magno Canoneac Trio
diis Græcorum . Monachum , non episcopum , Hierosolymis egit. Quare in Catenis et alibi ali
guando etiam Hierosolymitani nomine censetur ( 1). Deinde Constantinopolim accitus, diaco
nus factus est, orphanotrophii curam gessit. Subinde archiepiscopus Cretensis designatus
fuit. Videnda quæ de eo scripsit Combetisius (2 ). De ejus ætate inter eruditos non convenit.
Laveus ait , circa annum Christi 653 ac diu postea floruisse : propterea quod in Synaxario
frodiove suppar dicatur Sophronio patriarchæ , qui diem obiit supremam anno 639. Hoc
when nec Papebrochio (3), nec Casimiro Oudino placuit , qui contendit eum vitam produxisse
(1) Magnus Can . pag. 301. (3) April. t. I, p. 69.
(2 ) Bibl. conc . t. I.
 791 S . ANDREAS CRETESSIS .
ad dimidium usiue anni 724. Ut ut se res habeat, illud certum videtur, sanctum Andream792
scripsisse longe anle auctorem Dialogi Christiani cum Saraceno , quem vulgo Joanni Dama
sceno ferunt acceplum . In hanc sententiam inducor ex co quod , ut suo loco adnotavimus,
illius hic videatur verba usurpare , et quidem tanquam palam et publice jamdudum aucto
ritatem obtinentia . Cum porro sanclus Joannes Damascenus obierit circa annum 750 , omniuin
inįnimam probabilitatem Oudini sententiam præ se ferre arbitramur.
Deinde cum probe constet ex Synaxaris Andream a Theodoro Hierosol. ad vi synodum
missum fuisse Constantinopoli, ubi et diaconus et orphanotrophus creatus est ; illaque syn
odus habita fuerit anno 630 ipseque Andreas in lambis ad Agathonem de codicibus Actuum
illius concilii agat, tanquam de Collectaneis recentibus atque utilibus ; nisi vitam ei tribuamus
supra hominum fidem longissimam , ad annum usque 724 superfuisse cum Casimiro diccre
nullo modo possumus .
Variæ ejus exstant homiliæ et alii fetus . Nos selectissimas tantum exhibendas censuimus .
Quam vero primus edidit De publicano et Pharisao Fabricius (4 ), nos hic cum nostra versione
repræsentandam censuimus, ne quem forte hominis toù la interpretatio oflenderet. Quanta
porro ejus sit yunsiótr ; et sinceritas ( ut et ejus quam damus ab Angelo Maria Riccio publici
juris factam ), nos hanc litem dirimere non avemus. Certe recentior videatur divisio Biblio
rum in capita , qualem citat : præter quam quod sextum appellat caput Proverbiorum XI.
Quod si Caveus suspecta habet nonnulla Opuscula , quæ jampridem sub Andreæ Cretensis
nomine circumferuntur ; dissidium facile componi poterit, si dicamus vel plures fuisse va
riis temporibus Cretenses Andreas, vel ab aliis contextas orationes ex verbis illius, illius
quoque nomine fuisse inscriptas. Postremæ hujus conjecturæ infinita suppetunt exempla
etiam in aliis sanctis Patribus ; priori vero probabilitatem conciliare valeat, quod fortasse ,
ut Andreas noster ab aliis distingueretur, arch
solymilani appellatione, vel yat' on
factuiepi
m fueri t , quod a Græcis veteribus vel Hiero
scopi Cretensis Vocabulo indicatus sæpe
fuerit .
NOTE,
(4 ) Bibl. br. tom . X , pag. 111.

NOTITIA ALTERA.
(FABRIC!US, Bibliotheca Græca, lom). XI, p.62,edit. llarless.)

Andreas, nalus Damasci (1), aliquandiu antequan CPolim proficiscerelur , Hierosolymis monachi (2)
vitam vixit, unde Hierosolymitanus ( 3) in quibusdam codicibus dicitur ; sed a Marco Hoppero (4 ), Su
rio , Laur. Cumdio et Sixto Senensi (5 ) perperam venditatur pro episcopo Hierosolymilano. Ulrum So
plironio patriarchæ . llierosol. a . C . 639 defuncto fueril Júlypovos, quod in Synaxario traditur, viderint
alii (6 ) : certe a Theodoro (7) patriarcha llierosol. ad sextaill synodum a 180 celebratam CPolim sub
silio adversus Monotheletas missum esse , Græci insi in Synaxario aflirmant, constitutumque in illa urhe
diaconum et orphanotrop ! um (8 -9) ,ubidescribenda acta syno li illius adversus hæreticos istos habitæ cuin
ipso communicavit Agatho archidiaconus et chartophylax , cui pro hoc beneficio gratias egit in jambis ,
que's Gr.cce et Latine exhibet Franciscus Combelisius luctarii novi lom . Il, in historia Monothele
NOTA .
all mag
Triodio junctum cl no
(1) Synax: rium Com (5 ) Sixtus Senensis in Bibl. sandla, lib . iv ,
canoni p . 28 ) edit. atq ex eod
belisianæ , ucpag . 243 .
em
Triodio Græcorum Aub . Miræus Auctario descripi . (6 ) Allirmatur in Synagario , p. 286 . Negal Pa
eccles. cap. 182. pebroch
(2 ) Combelisius concion ad Andream Crelensem
notis atoria ( 7) In ius in Aciis
Actis tom . 1,, April.
3VuosiS. sexta p. 69.
tom , lil, edin, N : r
p . 339 et in Bibl. , tom . I. duin . p . 1141. flic Theodorus lanuum dicitur ós !
(3) Του μακαρίου Ανδρέου του Ιεροσολυμίτου , τατος πρεσβύτερος και τοποτηρητής του αποστολικού
'A OVETILGYÓTO) Kontre. Etiam in Catenis et alibi, Opovou le posouvwv , edit. Labbei p. 1057 , Hiero .
le posodúov , Andreas hic innuildir. Vide Cor solymorum vicarills.
belisii notas ad Manuelis Caleca De essentia et (8 -9 ) Cavc llisi. lillerar . ad . a . 635 . A Possevino,
operatiorie , tom . II Auctarii novissimi p. 131, ubi Canisio et aliis male referlur ad a . 550. Apud
apud Calecain , p . 26 , pro 20tà còy Derov 'Avasoa. Eliesium du Pin aulem 10ml. VI Bibl. eccles. pag.
Glov 'lepogoduuw legil 'Avopéav '10o59202wy. In 99, videtur esse error typograpii , ubi traditur
magno canone, p . 301 : lloin .c. coū ayiou llased ; Andream venisse Hierosolymas a . 730 . Legendum
Kupio: Kortni, to✓ ' laposol.vulznu . eniin 630 vel 650 , quia subjungitur deinde , eumi
(4) Marciis Hopperus in cuilione Homilie An - adfuisse concilio sexto (a. 680 ). FABR . Cave igitur,
drce in B . Mariæ salutationem . Surius, ad 15 Au lib. cit. I, p. 582; ex iambis a Fabricio quoque me
gust. Laur. Cumdius, tom . IV llomiliar. Patrain , moralis colligil, Andrean ultra a . 680 vilam pro
p . 031. traxisse . Algue a Saxio in Onomasi. part. si, p . 81,
713 NOTITIA 77.01
tarum , pag. 235- 240. Ab eo tempore ariluepi cop.rm Cretensem factum ex mul's constan. Nin aque
est exploratum , quod a Casimiro Oudino (!0) adjungitur , ad cathedrain Cæsaree Cappadocie budem
Translalum fuisse , vitamque produsisse ad a. 721, 14 Junii.Græcorum quidem menologia (11)memoriam
hujus Andrez 4 Julii cclebrant : Andream vero Caesariensem ab hoc Crelensi communis eruditorum
sententia distinguit. (Vila Andrex , ex conjectura llæschelii, Cretensis,in cod. August. Vindel. V. Rei
seri Nolit. bibl. August. p. 30 .Harl ).
Andreæ Crelensis scripta edila.
In primis recensere juvat ea , quæ junctim cum SS. Amphilochii cl Methodii lucubrationibus Græce
el Latine , notis etiam ad calcem voluminis subjunctis el Onomastico peculiarium Andrer vocum , vulga
vil Franciscus Combefisius Paris. 1641, fol. (12) Selectiores Andreæ Orationes undecim leguntur in
Galland. Bibl. PP . iom . XIII, pag. 93 seqq. Beck | Sunt auiein here :
1. 'Eyxbuloy kis tò l'évé0).lov tñs intecarlas cotóxou. In B . Maria natalem . Incipit : 'Apxn pèv fuiy
Copowy p . 1, ems, regis Galliae n . 275 . Emendatiorem dcinde hanc homiliam deilit Combefisius ex
codice Mazariniano in Arclario novo Bibl, Palrum tom . I, p . 1289 , Paris . 1648, fol. FABR . V . supra in
vol. X , pag. 277, de hac homilia , quæ incip . & pro uby, et de alia ; a Riccio ediia , cujusiniliuin : "AX0.
pièv ändaş toprūv ÚT.00€6:15. Hiec est quoque in col. Coislin. mox laudando. Prior autem Gr. recusa est
in Palusæ Encyclopædia philologica , Venet. 1710 , 8, vol. II, pag. 341 seqq. Tres diverse in cod.Gali 32,
1, n. 5866 Caa. — Ms. Florent. in cod. Laurent. 15 , n . 1, plul. 11 ; et in co !. 4 , n . 1, plul. 4 . V . Bandini
Cat. codd Gr. Laur. I, pag. 510 et 519. — Paris. in bibl. publ. codicibus sep:emdecim , in cod. Coislin .
2274 Andrea Grel, qualuor diverse homiliæ in Maria naliviralem . V . Monlauc. Bibl. Coisl. p. 388. -

p. 181, Andreæ Cret. posse oral, de Mariæ Virg. Nativitate et Assumptione attribui negat, quia festi
ilii Mariæ dies lempore ejus nondum exstitissent. !lari . Apud Galland. p. 93 seql.
NOTE.
quople referlur ejuis ælas ad a. 680 quo syno lo eccl. Christiana , Germanice scripta, lon). XX ,
CPolit:mæ Monotheleiarum causa interfuisse dici- p . 135, ubi Andree oral. 2 in diem Mariæ nata .
Ilir . Oudin . in Comment. de SS. eccl. tom . II, lem , fosculis ineptis luridisque repletas, escital,
col. 174 -188, ad a . 850 , mullus de hoc Andrea , in iis accedit, qui vita . illius intra a . 635 ei 680
Prologo de Magno canone , cujus ille auctor fui, collocant. Secundum Bandinium in indice ad
tuin in duobus capitibus de vita et scriplis Andrea Catal, codil. Gr. Laurent. 3 , p . 448 (sed nullo
copiose disserit , contra Caveum acerbe disputans, adducto leste), obiit Andreas Cret . a 720 , vel723 .
el ex ipsis Andreæ scriptis , illum a . 840 , vel 850 , -- Vita ejus legilur in cod . Coislim . 38. V . Moni.
non esse antiquiorem , ostendere studet his argu . Calc. Bibl. Coislin , pag. 113 . (Add . supra in hoc
meniis ductus , festivitates , in quas homilias vol. pag . 194 et 195 de eo aliisque SS. Andreis) :
scripsisse legitur, nempe in sancta. Maria : Natalean, alque Ant. Eparciuus in Indice infra in h . vol.
circumcisionem et in Basilium , in crucis exalli . pag. 481-ed . vet. $ 29, pauca di Andre . Crei. Ira
tionem , in Marie dormilionein , ejus canones prie didir . Plura leges ? Flamini Cormari Crela sacra ,
cipuos el Iriodia , seu canones ix , festivitates igitur Venel, 1753, fol. ubi quoque Acta Andre:e Crelenie
ilias omnes a Grecis demum institutas esse , sis, Griece, primum edita sunt. llant. In Prolegg .
postquain a . 812 decreto solemni post Theophili, ad Galland . B . PP . XIII , p . VI, breviter de co
imperatoris mortem a Michaele imp. ac Thcodorit disseritur, moncur', vel plures fuisse Andreas
ejus malre atque Methodio , patriarcha CPolit . Cretenscs, vel ab aliis contexias ex verbis ir
culius imaginum sanciius fuissent, (II .) illa opu : chitp . Cretensis orationes, illius nomine inscriplas
scula lempore Nicænæ synodi, cujus Patres alio esse. Beck .
quinillas cilare haud omisissent, nondum exstitisse ; (10) Oudinus Supplemento de scriptoribus eccles.
(li .) es Orat. in circumcisionem et in sanctU !N P . 190 .
Basiliuin fin . p . 38, quam pulat Oudinus pronuntia (11) Menologiam in Typico S . Savæ , etc.
tam fuisse a . 842, vel 843 ; el (IV .) ex homilia in 112 ) Conf. siipia , vol. VII , p . 261, 1901. 1. -
apostolum Tilum p . 175 , palere Andream vixisse Plures autem sermones , interdum nullo singulo
posl ablalas ab insula Cretensi imagines, el sub rum indice adidito, conjuncti reperiuntur, n . 1, 7 ,
imperat. Poiplayrogeneio, magno imaginuin cul- il, et Sermo in B . Virgineni in Sabbato is
lore, qui a . 855 mairem oci idisse dicitur, el Comi- ùxa0lotou husoov EÚSPOJÚvn , Oxon. in bibl. Bod
belisium (qui jo nolis ad edit. opp. Andrew , a . 1614 lei. in cod . Barocc. 137 ; ibid . 11. 2, 5 , 6 , 9, 10 ,
ætatem ejus alligaral a. 702 ei 710, atque pag 11, 12 e! 21 ; ibid . in codi. 199 ; - ilid . m . 1, 2
357. Baronium ad a . 702, secutus , impp. Jirsliniile el 21, in cod. 234; - ibid . n . 1, 7, 2, 6 , 9 , in
num II ac Philippicum ejus filium intellexeral), cou. Oliv. Cromwell. 104 ; s. n . 233, Cat. cod .l.
multis refulat : ( V.) ex Andreæ canonibus, canli- Guil. Laud. 81, sive 1 . 723 dicli. et in 84 , S.
cis sacris et tropariis , que medio sæculo nono 1. 720 decem scrmones. -- ibid . qualilor diverse
maxime invaluissent ; ( V1. ) denique opinatur homiliæ in Nativii. B . Marie. lien 1 . 7 el 8 , ac
Agathonem 11011 eum fuisse , qui Acta concilii 2 , in cod . 5 Bodlei., 8. 11 . 2500 Catal. -- Sermo in
vecumenici a . 680 , tanquain polarius scripsit ; nalivitatem Virginis Mariæ in cod . Selden . 5.),
sed aliuin ejusdem nominis et serioris cialis esse S. 11. 5383 dicti catal. -- lbid . liomilie quædam
intelligendum . Enimvero plura argumenta inlirmis Ardreæ et aliorum de B . Virgine , Arabice, in cod.
niti talis, non est , quod fusius demonstremus. Rob . Dhuntington). 72, s. 11. 5818 ejusd . Calal. --
Dein Oudin . quosdam codd . præcipue Vindobo . Venel. in codd, Marcian . 359 , 300 , 362, 303 . - !
nenses ex Lainbecii commentariis recenset, et codd. bibl. Escorial. Pluer. liner. per Hispan .
quosdan VV . DD. qui de scriptis Andreæ Crelen - p . 156 scq . WarL .
sis egerunt, nominal. --- Schrackilt in listoria
795 S. ANDREAS CRETENSIS . 7S6
2 . Els ady Ejayye2 sudu tñ5 Útre payias ocottoivris nuov @ cotóxou. In Annuntiationem . Incipit : 'Enéath
ohuspov oh JÓVtwv yaps., p . 11. Sæpius prodieralGræce et Latine cum alia versione Marci Hopperi, ut in
Micropresbytico Basil. 1550), fol. et in Orthodoxographis utriusque editionis 1555 et 1569, etc ., nec non
in 10m10 secundo Auclarii Bibl. patrum Ducæani, Paris, 1624, el in Bibl. Patrum , Paris. 1644 , lomo XI.
Ne dicam de evlilionibus Lalinis in Bibl. Pulrum , Paris . et Colon . Fabr. Conf. supra , vol. X . p. 280 , et
alia ejusdem argımeriti homilia , ib . p . 281. – Ms. in cod. Angust. Vind. V . Reiſer. notit. 9 . 8 .
31, n . 10, plut. 9. V . Bandin . Cat. codd. Gr. Laur. I. p. 442. Harl. Ap. Galland. p . 98.
3. Eis trv Thepetoperiv toj Kuplou ti jūv 'Insov, xal eis töv öylov Basistov . In circumcisionem Christi ,
et S . Basilium . Incipit : llávte ti Úrto nuvy Osavõpixws, pag. 28 . Ex mss duobus, Regio alleroque ve
lusto membranaceo colice. Fabr . V . supra, vol. X , p. 140 . -- Ms in cod . Coislin . 121, n . 24. V . Mont .
fauc. Bibl. Coisl. pag. 195. In cod . Paris. bibl. publ. 1173, n . 24. Harl. Ap. Galland. l. 1. p. 108.
4 . Eiş tnv ustaubpowolv toū Kupiou nuwv XOLSTOū. In Domini nostri Transfigurationem . Incipit :
"Osol tĩ xevoset toū Aoyou , pag. 37. Fabr, V . supra , vol. X , pag. 241; add. cod . Coislin . 107, n . 29.
V . Montfalc. Bibl. cit. p . 183. — Paris. in bovem codd . bibl. Publ. - Taurin . in codd , 70 ei 80 .
V. Cat. codd. Gr. Taur. p. 166 el 175. — in cod. Laur. 33, 11. 26 , plut. 9. V. Bandin . Cal. cit. I,
p. 455 VARL. Gull l. I. p. 114 .
5. Els edu tetparuspov Aá apov . In Lazarum quatriduanum . Incipit : Adčapo; Edy Tagóvta OuYxe
Y.Cótxe gudioyov, pag . 56. Fabr . Conf. supra volum . X , pag. 268. -- Paris. in qualorileein codd . bibl.
publ. - Hec el sequens et secunda homil. in codu . Coislin . 107 , n . 1 el 29 ; et 285 , 304 . V . Monifauc .
Bibl. Coisl. pag. 181, 182,401, 409, 419. – Taurio . in codd . 70, 115 et 320 . V . Cal. cit. pag. 165 , 217
et 399. — Mosquæ in cod . synod . 5 , hæc et seq. hom . V. Matthæi Cat. coild. Gr. Mosquens. p . 19 ,
n . I el 13. — In cod. Ge. Wheler. 16 , s. n. 9087, Cal. mss. Angl. II, 1. Hæc el sequens hom . in cod.
Thom . Roe 28, s. n . 274 , Cal. ), 1. Barl. Galland. p. 125.
5 . Els tå Baia . In ramos Palmarum . Incipit : X02; nuis uerd toŰ ACSTÓ:ou A Scapos. p . 75 . Hujus ser
monis in Triodio mentio . In hac oratione ad Pseudevangelium Jacobi auctor alludit p . 77 C . FABR . Vide
silpra. vol. X , p. 302, et and n. i ac 5. — In codd. Taurin . 115, 146, alque 320 . V. Cal. codd. Gr.
Taur. p. 217 seq . 253 et 399. Paris , in tredecim codd. bibl. publ. Hall . Galland . p . 155.
7, 8. Aóyos gyEO!250€iş eis tnv Trayxósulov 0405!Y TOŪ Teulou xal (WOTOLOÙ ataupou. In exaltationem
S. Crucis. Oralio prior. Incipit : EtaupoŨ Tavirupev öyouev, pag. 96 . Oratio posterior. Incipit :
Kivnow yev, åra rentol , onuepou os xuvúpav tã xelu.n . pag. 108. Uiramque hanc orationem dedit Cowbe
ſisius cum recognita paucis in locis versione Jacobi Grelseri S . I. qui eas Græce et Latine viilgaverat
como II, de Cruce pag. 94 et 108, Ingolstad. 1600, 4 . Opuis Grelseri deinde recusum Ingolstad . 1616 , fol.
He duæ orationes (sive polius ilna in duas male distincta . Vide Lanıbecium , Vill, p . 288 ) pag . 612. 81.
Kollar. ] : etiam ex Greiseri versionc plus simplici vice recuse sunt Latine in Bibliothecis Pairuin , Paris.
el Colon . Fabr. Conf. supra , vol. X , p . 217, ibique not. d . d . et pag. 248. – Florent. in cod . Lau
renl. 31, n . 2, plui, 10 d . 14 Sept. V . Bandin . Cat. codd .Gr. Laur. 1, pag. 495. – Paris, in duodeciira
co:ld . bibl. publ. — In cod . Coislin . 121, n. el 301 ; n . 2 el 306 . ad d . 17 Sept. V. Montlauc.
bibl. Coisl. p. 195, 418 et 122. – Venl. in cod . Naniano 63, n. 14 . V. Cal. codd. Gr. Nan. pag. 105.
- Mosquæ in cod. synod. 39, n . 1. V . Matthæi Nolit. codd. Gr. Mosq. p . 50. -- Taurin , in codd. 78
et 226 . Vid . Cal. codd . Gr. Taur. p . 172 et 405 . — In cod . August . Vindelic. V . Reiseri Nolit. mss.
August. p . 32. Harl.
9. Eiş tnv xolunsiv tñs útrepaylaş besholvns Muūv Ocotóyou. In dormitionem B. Mariæ , Homilia
prima. Incipit : " 000! TO GETTTÖy touto tñs Deotóxou, p . 115. Hæc secunda est in codice ms. Cæsaren , de
quo Lambecius VIII, p. 130, et in Sacro itinere Cellensi p . 152. FABR. V . supra, in vol. X ; p. 283 bis et
284 bis, ubi init. prioris, oi tnv Év Tevaujate Oewplav, posterioris, "OOOL TO GETITOV TOūIO. Sunt igiturqua
luor Andreæ bomiliæ in dormitionem Mariæ . - lo cod. Coislin . 31, duæ bomiliæ ; - in cod . 108, homil.
quæ inc. Muotń prov ; in cod. 307, hom . eujus init. "Usoi, elc . V. Montlauc. Bibl. Coisl. p. 84, 183
et 425. — Paris. in seplemdecim codd. bibl. publ. — Florentiæ in cod . Laurent. 31, n. 11, inc. Mu
stolov, elc., ac 12, sive quarta bom . quæ inc. Oi thu ¿v Tiveu uatl Oswplav tu ada . — In cod . 33,
n . 36 , 37 et 38 , tres homil. — In cod. 11 n . 1., plut. 60, inc. " O60L TO GETTOY TOŪTO . V . Bandini Cal.
codd. Gr. I, p. 442, 456 ; et II, p. 600. Harl .Ap. Galland. 1.1.p.147 .
10. Secunda incipit : fustípiov , TEL POūsa rozvýrup's pag . 131. Ex duobus Regiis codd. (Antea lan
lummodo legebalur Latine apud Surium 15 Augusti et Laur. Cumdium , tom . IV Bibl. homiliarum Pa
lrum , p. 631;. Hæc prima cst in codice Cæsareo.
11. Tertia incipit : Kanci zázev nuās od ouvezés, pag. 143.Hæc quoque, sed Latine tantum apud Sil
rium loco citalo et Cumdium , p . 633. Andreæ Crelensis De dormitione B. Virginis ex versione Ambrosii
Camaldulcnsis lucem viderat Venet. 1530, 8. .
12. Els soy cytov xal paxáp:ov xal traveup LLOY toù Xou toj & Tróstolov Titox . In sancluin apostolum .
797 NOTITIA. . 798
Tilum. Incipit : 'Αποστολικών εγκωμίων εφάπτεσθαι, pag . 155. FΑΒR. Conf. supra, vol. X , p. 341. -
Fiorent. in cod, Laurent. 33, n . 41, plut . 9 . V . Baudin . I. c. I. p . 457, – Paris , in quatuor codd.
bibl. publ. Harl. Galland. p. 156.
13. Εγκώμιον εις τον άγιον μεγαλομάρτυρα Γεώργιον. In sanctum martyrem magnum Georgium.
Incipit : 'Αεί μεν λαμπρά και πανεύφημα, μag. 173. Legitur etiam in Actis sanctorum του. Η, Aprilis
pag. xx, e nis . Vaticano. Sed extrema pars hujus homiliæ , tantum Latine exstat apud Lipomannum et
Surium 23 April. In plerisque, inquit Combeſisius p. 358, Regio codice usus, corrigimus Lipomanni inter
prelem , seu polius novam versionem adornamus, ul est ille revera minus accuralus, etc. Fabr . V . supra ,
vol. X , p . 230. – In cod . Nanian . 220 ( qui continet canones , troparia , hymnos, lect. et narrationes,
recitandas die festo S . Georgii), n . 6 , Andreæ Encomium in Georgium ; sed incipit : "Hins uès
εκάστης ανίσχων ημέρας. Υ. Cat. Codd . Gr. Nanian . p. 412 . - Paris .in cod. 1197, n. 1, bibl. publ. HARL .
14. Εγκώμιον εις τον όσιον πατέρα ημών Νικόλαον, τον της εν Λυκία Μύρης. In S . Nicolaum, Myren
sem in Lycia episcopum. Incipit : "Ανθρωπε του Θεού και θεράπων, p . 188. FΑΒR. V . supra, vol. X ,
pag . 298 seq. - Paris . in quinque codd . bibl. publ. - in cod . Coislin . 105 , n , 11. V. Moolfauc. Bibl.
Coisl.. p. 179. – Taurini in cod. 320 , fol. 44. V. Calal. codd. Gr. Taur. p. 399 . HARL.
15, 16, 17. Εις τον μακάριον Πατάπιον και μερική των θαυμάτων αυτού διήγησις . Ιn B . Patapium, cujus
memoriam recolunt Graeci 8 Decembr. Incipit : “ Ως λαμπράν και πνευματικής ορώ την πανήγυριν
pag. 196. Ejusque miraculorum particularis narratio. Incipit : Την των εγκωμίων τούδε του Πατρός
αποδώσαντες ευφημίαν , pag. 206. Αliud encomium ejusdem Patapii, από φωνής Ανδρέου αρχιεπισκόπου
Κρήτης , incipit : Πάντα πιστεύειν άξιον τα όντως θεία , pag. 216. FΑΒR. V . supra , in vol . X , pag. 304
seq. Paris. in cod. bibl. publ. 1458, n . 13 et 14 . Harl .
18. Λόγος εις τον ανθρώπινον βίον, και εις τους κοιμηθέντας. In vitam humαιαι et defunclos. Incipit :
Ουδέν ως αληθώς των εν ανθρώποις έχει το στάσιμον, pag . 229. Ηanc liomiliam primus Grace vulgave
rat J. Meursius in Variis divinis, Lugd. Batav. 1619, 4, p. 39. Legunt Grace Sabbato tñs
& Tróxpew), quod Quinquagesimam proxiine antecedit. Fabr. Conf. supra, vol. X , pag . 218 . Paris. in octo
codd. bibl. publ. In bibl. Bodlei. in cod . Th. Roe, 28 sive n . 274 , cal, codd. Angliæ , ele. - Veneliis,
in cod . 362. V. cel. Morelli bibl. ms. Gr. et Lal. I, p. 255 seq. – Monac. in cod . Bavar. 66 . V . cl.
Hard!, in Arelini Beytragen, etc . a . 1804, part . III, p . 34. HARL.
19. Canones sive hymni sacri, Triodia ac Troparia Andreæ Cretensis ex variis Græcorum libris eccle
: siasticis erula .
IX_Dec. Canon in conceptionem sanclæ ac Dei ariæ (0€otepou n topos) Annæ , pag . 252. FABR. V . supra,
vol. X , p. 196. HARL .
VIII Sept. In Natalem sanctissimæ Deiparæ , p. 258.
Magnus (13) Canon, 250, tropariis constans, qui ſeria quinta quintæ jejuniorum hebdomadæ a pæni
tentibus recitatur, pag. 265. Inserlo canone in Mariam Ægyptiacam , cujus&x postex's hæc est : Ej, u
οσία Μαρία, βοήθει, idque disertis verbis notavit Combefisius pag. 268 , licet in Actis SS. tom. I, April.
pag. 70, a P. pebrochio notetur veluti qui hoc neglexisset. Observabis autem ab aliis Græcis juniori
bus post Andreæ ætate in passim esse addita , quibus Andreæ ipsius auxilium atque intercessio precibus
expeditur. Uι pag. 263 : Ικεσίαις σου ημάς , Ανδρέα, ρύσαι παθών ατίμων, και της βασιλείας νυν Χριστού
κοινωνούς τους πίστει και πόθω ανυμνούντάς σε, κλεινε , ανάδειξον δεόμεθα. Ρag. 272 : 'Ανδρέου ταίς
λιταίς, Σώτερ, ελέησον ημάς. Ρag. 273 : Ταις ταις λιταίς δώρησαι καμοί την λύσιν των οφλημάτων, ώ
'Ανδρέα Κρήτης πρόεδρε , μετανοίας συ μυσταγωγός γάρ άριστος. Ει pag. 280 : 'Ανδρέα, Πατρών κλέος.
ευχαις σου μη επιλάθη καθικετεύων παρεστώς Τριάδα την υπέρθεον , όπως λυτρωθώμεν της κολάσεως οι
πόθο προστάτης σε θείον , παμμακαρ, επικαλούντες , το Κρήτης εγκαλλώπισμα. Ρag. 282 : “ Ως ποιμένων
άριστος , Ανδρέα σοφέ, πρόκριτον όντα σε , πόθω δέομαι πολλά και φόβω, σαις πρεσβείαις της σωτηρίας
τυχείν και ζωής αιωνίου. Ρag. 284 : Της Κρήτης σε ποιμένα και πρόεδρος και οικουμένης πρεσβευτήν
έγνωκώς προστρέχω, Ανδρέα , και βοώ σου: Εξελου, Πάτερ, βυθού της αμαρτίας. Ει pag. 292 : Της πίστεως
εν τη πέτρα ταις πρεσβείαις σου στήριξαν, Πάτερ, φόβω με το εν Θεώ τειχίζων, και μετάνοιαν, 'Ανδρέα,
παράσχου μοι, δυσωπώ σε, και ρύσαι με παγίδος εχθρών, των εκζητούντων με. Ρag. 296 : “Ως παρρησίαν
έχων προς Κύριον, 'Ανδρέα Κρήτης σεπτον κλέος , δυσωπώ, πρέσβευε του δεσμού με της ανομίας λύσιν νύν
ευρείν ευχαις σου, ώς της μετανοίας διδάσκαλος, οσίων δόξα. Novam editionen Ihujus Canonis magni
debemus Chevillierio , bibliothecario Sorbonico , Paris. 1699. 12. FABR. Gallice scriptus est liber : Le
grand canon, ou hymne de l'Eglise grecque qui contient la prière de l'Office Grec , où l'âme sollicite le
pardon de ses péchés el s 'anin .e à la rerin , avec le canon du pécheur qui a recours à la S . Vierge ; version
paraphrasée sur le Grec, par André Chevillier, Paris . 1699. 12. – Andrea Crel. Orationes, selecti Ca
nones et Triodia, in Bibl. max. Palrum . — Canon in agentes animam , Florent. in cod. Laurent. 17,
n. 13, plur. 5. Inc. Δεύτε, συνάχθητε . V . Bandin. Cat. codd. Laur. 1, p. 40. - Ibid. in ( ol. 6 , η. 8,
plul. 86 , inter S . S . et Patrum auctoritates de prædeterminatione et præscientia Dei est locus ex All
dreæ Cretens. Triodio tñs ueráins osutépas, s. in feriam secundam inajoris hebdomadis. V . Bandin ,
(13) Confer. Acta SS. tom . II, April. p . 69, 70 ; Cangium in Glossario Græco, p. 583.
799 S . ANDREAS CRETENSIS , So
libr. cit. vol. II, p. 295 . — Mosquæ in cod. synod. 11, magnus canon cum interpretatione satis ampla
et copiosa : desinit in interpretatione troparii 253. Posthoc legitur aliud troparium . V . MatthæiNolit.
miss. Mosq . p . 12 seq. ed. in 8.
Canon in Lazarum , ad vesperas Parasceves , ante ramos Palmarum , p. 301.
Triodiuin in Dominica in ramis Palmarum , p . 311.
Mugna secunda ſeria, p. 315 ; tertia , p. 318 ; quarla, p. 322.
In diem festum mediæ Peritecostes, p. 316 . [V. cod. Floreni. Lauir. cit.]
Idiumela in Christi nalivitatem , p. 334 ; In occursum Domini, ibid. In exallationem S. crucis 14 Sept.
p. 337. In Nasalem Joannis Præcursoris, ibid . Sticharium idiomelon in apostolos Pelrum et Pauluin ,
p. 336. In S. Ignatium 20 Dec. Farr .
In zonam B . Mariæ . V . supra , vol. X , p . 285 . llarl .
le omnes bactenus enumeratæ Auree homiliæ una cum hymnis Latine recusæ sunt ex Combeſisii
versione in tomo decimo Bibliothecæ Patrum edil. Lugd . a 1677. Pleraque etiam meliora edidit ipse
Combelisius partim interpretationis su.e recerisione , partim collatione mss. exemplarium , in Bibliotheca
concionaloria , quam Parisiis 1662, fol. octo voluminibus Latine vulgavit.
Que præterea lucem viderunt Andreze lucubrationcs, hæ sunt :
20 . Els thv dylav Tévnou tñs ÚTEC paylaş lesnoivas juoy cotóxou xa ! 'AsiT.ap0 évou Maplas. Sermo in
nalivitatem B . Mariæ . Incipit : Et uetesica! Yñ 57 :Ogun.llic sub Germani patriarchæ CPolitaninowine
Græce et Latine exstat cum Andreæ Schvili S . l. versione in Auctario Bibl. Patrum Ducæano, Paris .
1621, fol. tom . II, pag. 450, ci in Bibl. Patrum Paris . Morelliana a. 1614, tom . XII. Eumdem Allatius
pag.312, de Georgiis tribuit Georgio Nicomeliensi. El codex regis Galliæ ms. num . 275 reſerl ad Joan
nem Damascenom . Dis omnibus sententiis præfert Combefisius testimonium codicis Mazariniani, a quo
Andreæ Cretensi vindicatiir, itaque sub hujus nomine cum nova versione sua cdidit , p . 130 Auclarii
novi Bibl. Pairum , Paris . 1618 . fol. Andrer cliam tribuitur in codicibus Caesareis, dc quibus Lambe
cius, IV , p . 88 (p . 204 , seq . Kollar. ); VIII, 379 , 330 p . 515 Kollar. l, et in codice bibl. Coislinimæ,
p. 388. FABR . Coul. supra in vol. X . p . 278 : et infra , vol. X , vei, el. p . 210 , 11. 7 . de Germano . —
Florent. in cod . Lauren !. X , n . 92, plut. 5. - Cod . 31, n . 3 , pllll. 9 ; et cod. 41, n . 1, plul. 10 .
V . Bandin . Cal. codd . Græc. Laurenl. I , pag. 30 , 441 (ubi ex cod . tinem homiliæ edidit), il 495 .
Tiirl.
21. Elz &TOCOPY 'lwinou -o0 IJ popoyou. In Joannis Præcursoris decollationem . Incipit : IITôž uzt
ripas ú ; tà Troia. Ediderat Latine Lipomannus interprete minus accurato ; itaque Combelisius cum
lova versione sua Græce et Latine in lucem extulit in eodem Auctario novo, lom . I, p. 1327 . Ilunc, quem
admodum et alia Andreæ hujlis pleraque, mes , serval etiam bibl. Cesarea, vide Lambecium , VIII,
p . 550 . Fabr . (s . p . 403, ed. Kollar. de cod . 14 , 1 . 72, in quo cod . 11. 12, 30 , 31, 32 , 63 , sunt plures
Andreæ Cret. orationes, el alive in aliis laud paucis codd. in cod . volumine. V Ind. p. 1108 seq. et
indices ad reliqua volumina, que nouisian multorum Andreæ homiliarum in codd . Vindo ) . suppedita
Junt. — Florentiæ in cod . Laurent. 33 , n . 45. V . Bandin . 1. c . I, p . 457. --- In cod . Barocc. bibl. Boullei.
174, 199, cum mullis aliis Andree Cret .homiliis , et 254, lin . – In cod . Coislin . 107, n. 32, et 305 (in
quo plures aliæ Andree sunt homiliir ), n. 46. V . Montfaucon . Bibl. Coislin . p. 183 et 419. — Paris .in
cod . bibl. publ. 772, n. 59, in quo plures alice Andree Crel. exstant horuiliæ . conf. supra , vol. X,
p. 260. Ilant.
22. Idiomelon in annuntiationein B. Mariæ . In eodem Auclario novo, lom . I, p. 136 ) .
23. Carmen iambicum eucharisticum 128 versuum ad Agathonem , archidiaconum et chartoplıylacem
ccclesiasticum CPol. pro communicatis ad describendum Actis sexlic synodi, edilum Græce et Lat. a
Combefisio in Auciarii novi Bibl. Patruin , 10.1 . II, sive llistoria Monotheletarum , Paris. 1648 fol.
p . 235- 240 .lem carmen ctiam in tomis conciliorum editionis Labbeanze exstare scribit Oudinus, pag. 191
De Scripl. eccles. ( 14) . Sed illud in lom , VI Labbei, ubi acta sextæ synodi babentur, perinde ul in tertio
edil. Harduinian e tomo incassim quæsivi. De codice mss. Cæsarco, in quo hi jambi continenter, vide
sis Lambecium , VIII, p. 500 . Fabr . sive p. 1042 seqq. ed. Kollar. de cod . 59, ibique Kollarii
nol. conferes. Baril . Leguntur ni jambi cum nova el planiore versione Lat. In Galland . Bibl. PP. XIII,
167 seqq .
24. Computus sive uéllocos nūsоsi cupsiv töv xúxiov toū12:00,çoTour,Deiva åxp!Eūs táp.v tlük çiko
Malov. Methodus investigandi cycli solaris (el lunaris, nec non Paschalis) in studiosorum gratiam accule
rate elaboratin. Græce el Lat. cdita a Dionysio Petavio ex apographo Andrea Scholli, qui ex codice
bibl. Vaticanæ descripscrat. Uranologium Pelavii (15), in quo plura Græca scripta astronomica vele
NOTÆ .
(14 ) In eil. Lips. 1712. fol. tom . II, p . 182, non commemorantur. Harl .
digilir, hoc carinen exslare in tom , concilior, ed . (15 ) Alia scripla in Uranologio Pelarii obvia
Labbeant ; sed alia tria Opriscula Andrea sive recensui lib . ui, cap. 5 , p. 69 seq . (c. 18, vol. IV .
Cretensis s. Caesar, inedita ex Labbei nova bibil, p . 23 nol. Mi , nov. edil.)
liiss, librorun, cic. Paris. 1153, 4 , part. 11, p . $ 2,
 801 NOTITIA . 8C2
tum exstant, lucem vidit Paris. 1630, fol. et Antwerp. (sive Amstelodami polius), 1703 , fol. in qua
posteriore editione compulus Andreæ Cretensis pag. 211 et 212 implet.
23. In Catena Græca Patrum ad Lucani, quam Nicela collectore ms. evolvit in codice Mazariniano
Comubelisius, præclara nonnulla referuntur sub nomine Toù lepogodouitou, quæ ad Andream nostrum
referre non dubitat, el earum pleraque Lalinc dedit in Bibl. concionatoria . FABR . In Nicelæ Cal. Patr. in
Evang. Lucæ in cod . Coislin . 201. ex Andreo Cretensi Excerpla reperiri, lestatur Montfauc . in Bibi.
Coislin . p . 231. - Præterea loca Andrea Crel. cilantur a Jo . Cantacuzeno contra Palawan ,
el in Thesauro orthodox. fiil. in codd . Laurent. V. Bandini Cat. codd . Gr. Laur. 1, p. 347 et 432.
HARL .
Cantabrig . in cod . Coll. S . Benedicti 144, sive n . 1421, Cal. mss. Anglie, pic. I, 3. Est historica
expositio Andreæ (hujusne Cretensis ? an polius presbyteri , supra memorati ?) Super Pentateuchumi ,
Libr. Regum , Paralipom . Parabolas, el Ecclesiasten . — Ibid. in cod . 173, sive n . 1450, Cat. Cit. An
dreas super Libr. Regum , Machabæorum etDanielis. Uarl.
In coul. Taurin . 320, tribuitur Andreæ Cretensi sermo in B . Mariæ ingressum , cujus initium : Kangs
Breiv å tilpas ÚTECOéosus . qui Gr. ac Lat. sub nomine Georgii, metropolite Nicomediensis edi
lus est a Combelisio in tomo I Auctarii novi, p . 1091. V . Cal, codd . Gr. Taurin . pag. 398 seq .
Jarl .
Encomium SS. martyrum Crelensium . Inc. : 'E 100site cáya thu ni justépav ŠTIÓVOôOy • in cod. Tau
rin . 70 , V. Cat. cit. p. 174. Ilarl.
Insuper in cold . bibl. publ, Paris. secund. cat. mss. bibl. Regiæ , vol. II, sunt Andreæe Cretensis
Ilomiliæ . - In laudem Sergii martyris , in cod . 771, 11. 36 , cum nonnullis aliis ejusdem homiliis. - In
S . Joannem Baplistam in seplem cod .
Carmen in secundum Christi adventum , in cod . 396 , n . 26 .
De imaginum sanctar. adoratione, in cod . 1630, n. 55 .
De loco,in quem animæ post mortem abeunt, in cod . 2314, n . 17 ., inc.: Kaous nouvo uavapios. Add.
Oudin . Commentarior. cill. tom . II , p. 182 , qui etiam ex Caroli du Fresne Glossario mediæ et inf. Græ
cilalis, ad calcem in Indice auctor, ineditorum , col. 24, refert Eusebium Renaudotum habuisse Gr.ms.
Andreæ Cretensis 'Eyxúucov eis tous dylouş xai xaidevixou ; éxc quáptupas , öte ÚTSIñis Toû Ze!Pūvo ;
Blas ė5 ÚTootporñs toŨ Taod ; ¿ TI !TTİS , TOV Tiapóvta ļoxeologa abyov.
Ejusdem Hom . in silentium Zachariæ et nalivilalem Joannis, in cod. Coislin . 504 (qui præterca sex
alias Andre: Cretens.homilias continet), n . 40 init. 'Ev yevrois yuvaixūv oùGÉvą.'Iwg.vv. – V. Montfauc.
Bibl. Coislin . p. 419.
Fabric. infra vol. XIII, p. 806 , not. memoravit Andreæ Cretensis llomiliam in nalivilalem Christi, quæ
incipit : XPLOTOŪ TÓXOS à Toténeoua tñs agácou toŨ OsoŨ ço!).avoportias.
De libro ms. De musica ecclesiastica . V . supra , vol. III, p . 654 lin . Harl.
Oratio εις το γενέσιον της υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, μετά αποδείξεως, ότι εκ σπέρματος
xatayeta ! TOū A26lô: In Natalem diem sanctissiine Domina nosirre Deipuri , -que osienditur, quod er
semine Davidis deducitur (inc. "Anoe jev äidas éoptiv úno0 ÉGELS — ab Angelo Maria Riccio primum
edita, cum ejus versione Lal., in nolis subjectis passim emendala, in Galland . Bibl. PP . XII , p . 175
segq. esl repetita . Beck .
Ubique Andreas plane Noridus scriptor magna loquitur (16), ac si quis adverterel, Dionysianis, Metho
dianis, Gregorianis, Amphilochianis, aliorumque veterum inſercila , qua verbis,qua sententiis : excepla Scri
ptura, quam lolus, vere Christianus orator, spiral. Nihil rheloricis (17) Posculis suavique composilione deli
calius, nihil scnsis plenius, nihil theologia solidius, nihil mystico volatu sublimius.
Cum vero inier hymnorum auctores , quibus Ecclesia Græca utilur, jain a longo tempore illustre in
primis Andrese hujus nomen exsistat, cujus vandeétislav laudat Theoplianes Cerameus, p. 207, placet hoc
loco, Indicem melodorum paulo pleniorem subjungere, quam olim dedi ad calcem Allatii de libris eccle
siasticis Græcorum , atque publico simul nomine rogare rev. Urbanum Golfridum Siberum , ecclesiastem
el professorem Lipsiensem eruditissimum , ut historiam Melodorum Ecclesiæ Græcæ , eorumque theo
logiæ poeticæ , quam e Menæis librisque Græcorum liturgicis se exposiluirum recepit in Schediasmalo
edito Lips. 1714, 4 , diutius nobis ne invideat. Num a promissis stelerit Siberus, cquidem ignoro.
Index homiliarum Andrex Cretensis XXI editarum el inedilarum XIX .
(Majoresnumeri editas , de quibus supra , minores ineditarum , in Ms. ordinem denotant.)
'Allên 2o.u .Toá . In S . Georgium , XIII.
"Avoow TTS toj Ocoû . In S . Nicolaum . XIV .
NOTÆ .
(16 ) Combeſis. Noris ad Andream , p. 340 . rale, el ne manquent pas d 'éloquence el de noblesse.
(17) Idem in Præf. et Ellies du Pin . tom . VI, Son discours est plein de mots composés el hurdis,
p . 100 . Les sermons de cet auteur ne sont pas si fort ses narrations sont libres, ses réflexionis jusies, ors
à mépriser que la plupart de ceux des nouveau éloges éclatants , ses figures naturelles , et ses inic
Grecs : ils sont pleins d 'espril, de doctrine ei de mo strictions solides.
803 S. ANDREAS CRETENSIS. – NOTITIA.
'Αποστολικών εγκωμίων. In apostoluτη Titum,VH.
'Αρχή μεν ημίν εορτών. In S. Marie natalem, Ι.
"Εθος εστί τοίς των στρατευμάτων καθηγεμόσιν. De predictione Passionis Dominica ms. 12.
Ει οι αγλαόφωτοι του αισθητού. Ιn Marie presentationem in templo ms. 8.
Επέστη σήμερον η πάντων χαρά . Ιη Marie Annunciationem, 11.
Η διά του Τελώνου και του Φαρισαίου ύλη. In Publicanum et Phariseum ms. 1. Ηanc infra Graece et
Latine integram exhibeo .
Θάλαττα όντως τρικυμιών. Jo paralyticum, ms. 9 .
Ιωάννης ο ευαγγελιστής ημάς τήμερον συνήγαγεν. In Joannem evangelistam, ηus. 14.
Καλεί πάλιν ημάς. Ιη Marie Dormitionem, tertia, ΧΙ.
Κινήσωμεν, αγαπητοί. In crucis Exaltationem, Scunda, VΙΙ.
Kaiuag n yuxn. In Präsentationem Mariæ trimulæ in templo , ms. 6 .
Κρίσις ημών τή προθέσει τήμερον προσβάλλει.In Dominica της αποκρέου sive Carnis privii. us. 3.
[ P ] Λάζαρος τον παρόντα συνεκρότησε. Ιn Lazarum quatriduAnunn, V .
λαμπρόν έαρ ημίν προτείνεται . In Marian templo reditain, ms. 5.
Μυστήριον η παρούσα πανήγυρις. Ιn Marie Dornilionem secunda , Χ .
Ναός όντως της Τριάδος ή δυάς τήμερον. In SS. Anargyros ( Cosmain et Damianum) , ms. 16.
Νηστείας ημίν η πρόθεσις. Ιa Dominicam της τυροφάγου ( Quinquages.), qua caseo et ovis comedendis
linis imponitur, ms. 4 .
" Οντως αρχιτέκτων των δεινών απάντων. De lunatico, ms. 11.
" Οντως έργον υττάρχει Θεού το έλεος . Ιn Dominican de filio prodigo, ms. 2. Mulla communia cum
homilia Chrysostomi pus', p . 720, Gr. edit . Savil. lom . V .
"Όντως ευφημία θεολογίας και οικονομίας. Ια Lucam evangelistam. ms. 15. -
" Όντως στενή εστι και τεθλιμμένη η οδός. In crucem a Christiano in se suscipiendam, ms. 10.
"Οσοι τη κενώσει του λόγου. Τη Transfiguratiοnein Cliristi IV .
" Οσοι το σεπτόν τούτο. Ιn Marie Doritionem prima, VΙΙ.
Ουδέν ωςπιστεύειν
αληθώς. De vita humana el defunctis, XVIII.
Πάντα άξιον. In S . Patapium, XVII.
Πάντα τα υπέρ ημών. In circumcisionem et S. Basilium, 1ΙΙ.
Πηδά και γήρας ώς τα πολλά. In Precursoris decollationerm, XXI.
Σήμερον το ιερόν του Θεού εις το ιερόν εισέρχεται . In Marie ingressum in templum. ms. 17.
Σταυρού πανήγυριν άγομεν. In crucis Exaltationem prima, VΙ.
Την σύλληψιν σήμερον. In conceptionen S. Anne.
Τήν τών εγκωμίων. In S. Palapiun, XVI.
Τράπεζα βασιλική. In conceptionein S . Maria , ms. 7.
Χθές ημάς του Δεσπότου. In ramos Palmarum, VI.
Χορευέτω πάσα κτίσις. Ιη Marie Nativitatein , ms. 18.
Χριστού τόκος αποτέλεσμα . Ιn Christi Nativitatem in tempore, ms. 19.
“Ως λαμπράν και πνευματικήν. In S. Pal: pίum, XV.
" Ώσπερ οί της των αγώνων ήττας. In Joannem theologum, ms. 13.
Ex undeviginti hisce inedilis Andreæ homiliis, quas ex ms. codice Bodleianu descripsit et mecum pro
sua in me benevolentia communicavit amicus noster eruditione et ingenio præstans Jo. Christianuslol.
fius, placet primam speciminis causa cum lectore hoc loco communicare adjuncta mea versione :
cæteras vero servare alii tempori et alii occasioni, qua vel a me vel ab laudalo Wollio ipso, quod oplo ,
iu lucem , qua non sunt indignæ , proferantur. Num edilæ sint, nescio, et fere dubito. Hinc, diu quidem
incertiis, quid faciam , seq. orat. l . I. retinere malui, quam omillere aut conjicere in lotuin Supplemen
lorum , quæ quando prodeant in lucem , decernere nequeo, Harl. Repetila est bæc homilia in Galland .
Bibl. PP . XII, p. 170 seq . Addila tamen nova versione Latina , ne quem forle hominis toù lEw interpre
lalio vffenderet ut in Prolegg . dicitur. Scilicel ó ésw verba magis annumeravil. Beck.
© Hanc homiliam ridesis infra .Gallandii versionem seculi suinus. Edit.
 ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΑΝΔΡΕΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

ΤΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΟΥ
ΑΟΓΟΙ.

SANCTI ANDREÆ
ARCHIEPISCOPI CRETENSIS
COGNOMENTO HIEROSOLYMITANI
ORATIONES.
ΛΟΓΟΣ Α '. ORATIO PRIM .A .
Εγκώμιον εις το Γενέθλιον της υπεραγίας Encomium in natiuilalem sanctissimum Deipare .
Θεοτόκου. (Interprele Combelisin .)
'Αρχή μεν ημίν εορτών, η παρούσα πανήγυρις · . Est nobis presens solemnitas festoruminitium:
πρώτη δε , των προς τον νόμον και τας σκιάς · και prior quidein illa , iis que ad legem et unliram
μέντου και των προς την χάριν και την αλήθειαν spectant (1) : sed et eorum janta, que ad gra
είσοδος . "Έστι δε αυτή , και μέση και τελευταία άρ- liani et verilalem. Quim ipsa et media est et po
χήν μέν έχουσα, την του νόμου περαίωσιν · μεσό - strena : cui cuidem initium sit , legis exitus :
τητα δε , την προς τα άκρα συνάφειαν· τέλος δε ,την medium autem , cohærentia cum extremis : ac de
της αληθείας φανέρωσιν. Τέλος γάρ νόμου, Χριστός : nique Anis, veritatis manifestatio. Finis enim
ου μάλλον ημάς απάγων του γράμματος, όσον επ- legis, Christus 4 : qui non minus ablucat a lege ,
ανάγων επί το πνεύμα. Τούτο γάρ η τελείωσις , καθά quam ad spiritum provelhat. In e0 enim consum
αυτός ο του νόμου δοτήρ άπαντα συμπεράνας, επί matio posila est , juxta quod legislator ipse con
το πνεύμα το γράμμα μετήνεγκεν, ανακεφαλαιώσας , fectis omnibus ac terminalis , in spiritum litteram
εις εαυτόν τα πάντα, και διαιτήσας νόμω τη χάριτι . Ρ transtulit : in scips o recapitulans omnia : ac iege
Και τον μεν υποζεύξας , την δε συνάψας εναρμονίως: gratia ( 2) viveus : atque illa quidem subjugala ,
ου φύρας τα θατέρου προς θάτερον ίδια, μετοχετεύ- hoc autern concinne coaplata et juncta : non per
σας δε και λίαν θεοπρεπώς, επί το κουφόν τε και mistis confusisque, quae alterius propria erant
ελευθέριον όσον δυσαχθές τε και δούλον, και υπο- cunι alterius propriis , sed divine admodum com
χείριον• ίνα μηκέτι ώμεν υπό τα στοιχεία του κό- mulato , si quid grave erat et servum et captivum,
σμου δεδουλωμένοι, καθώς φησιν ο Απόστολος, μηδέ in id quod est leve et liberum: ut non sinus
ζυγώ δουλείας του νομικού γράμματος ενεχώμεθα. jam sub elementis mundi in servilulem adacti .
Τούτο γάρ των περί ημάς ευεργετημάτων Χριστού quemadmodum ait Apostolus : nec jugo servitutis
το κεφάλαιον. Τούτο και του μυστηρίου φανέρωσις : 1iterae legis simus obnoxii . Ηae enim Christi in
a Rom . x, 4 .
COMBEFISII NOTÆ .
(1) Prior quidem illa , iis quæ ad legem el un lus, sit gratia , quam subjugalam , adjunctione
brain spéciani. Sic reddidimus, to nepos vóuov xal gratiæ temperaverit, cominulalis, quæ illius gra
oxiás. Dicitur vero prior, ordine linis : ut el in - via erant el serva , in id quod leve est et liberum :
gressus et janua, eorum quæ spectant ad gratiam nempe cæremonialibus ei jndicialibris , in evange
el verilaleni, ordine exseciitionis ; quo ctiam modo lica , qua præcepta, qua consilia . Subtilis metaphio .
intelligilur aniborum media , ac legalium exilus : ra bigæ , in qua allerom jngalium , alterius vilia
cui finis , sit veritatis manifestatio , quæ Christus corrigal, substitutis suis bonis , alterius non bo
est. nis , aut non ita bonis ; interim integro, quod illud
( 2 ) Lege gralia vivens , dlalthcas voulu ti ya bonum habel ; ut moralibus in lege.
pltl. Appositive : ut lex qua vixit et est conversa - GALL. Ver. Patr. Bibl. XIII, 93 .
807 S . ANDREÆ CRETENSIS
nos beneficiorum suinma est : bæc sacramenti A touto ý xevwOzisz ? is !5, 0 :15 4.21 3.5$worth ,
manifestatio : hæc naluræ cxinanilio , Deus ct toŨ Top052.0844.CTOS Ośwsis. 'AW 1 : 01:0in;
homo, assumplique hominis deificatio. Enimvero repīç te xal Tep!SIVe scátis Oscu a ģva pusat
ita el splendidi et quam naxine conspicui Dei ad επιδημίας, έδει τι πάντως είναι και χαράς έπειτα
homines advenlus, omnino cliam gaudii introilu - Ô!ov, Ol' ou to urya tiis owst,plas ais traz cias
clorium (3 ) aliquid , quo magnum ir nos salutis owpov . To cé ėsti Ý Ter cojoj tavisupis, 5010
donum procederel, esse oportuit. Id porro præ - YOUJl tñs Dzotóxou try YÉVVT,CIV . Gomuzsina ,
sens est celebritas : cui exordium Deiparæ nativi. oñs toữ Aóyou topos sipxz Juuat, ; stvarbas
tas est ; conclusio autem et terininus , Verbi cum % 90' AUTO XXIVÓTATOV OTTÁVrwy Ev 0241251 zodat
carne destinata compactio (1) : qua , prie miracu - Ô:0.Travis exxohouusvov , ou sit t ?ov PLÉVE! Xa! 6.-
lis ornnibus , nora maxime expetita semper audi. Osóprtovº 75W XputITSga ! Paveposrevov, xai oo
lio (5 ), dillicilis co! prehensu occultaquemanct : SavePoutal XpUTTO LEVOY .
eo se promens ac innolescens , quo celatur : co
que delitescens , quo innolescit ac promilur.
Hinc sane, divine gravissima primaque hacc re- 'Evreudev äpa tñs tolpbevias to sos urso 2:01. ,
sta dies , virginitatis lumen ferens in capite , si- ” so épouso, xa! olov ¿ 5 åxnpátov avéwv tovar
bique, velut ex illibatis spiritualium Scripturze Hatixūv tñs I'paons delpecúvwv èpavicodért, s .!
pralorum Ποribus , colleclo Serto , commune φανον η θεοχαρίτωτος αύτη και πρώτη των εορτών !
creatis lætitiam proponit , ita dicens: Confidiie ; ñuépa, xorvrv tñ xtiget otv súe posúvtiv sporld:72:"|
Natalitia celebritas est, ac reformatio generis. Oopseite, néyours , Tavé92105 Ý Touvi yupis, xal too !
Miodo enim Virgo nascitur. el lactatur, et fingitur révous à vá TI20.01$. IIo phévos gap ápri yovvita! za! :
ac omnium seculorum Regi Deo mater aplatur. TlOnveitai xalTGTTETA !, xa! to to maj623:
Ouæ nobis res, ex David cum Davide spiritualem Ei twv alávwv ÉTOLYÓGETAL lt, 7,8 . Kal souro tui:
indixit conventum : illam quidem , tanquam Dei & X Aaolo GDV Acolo 7o TovaUZLOTlxov Ju7X52651143
matri , suam ipsius divinitus concessam proferente Oéatpovýjev , w ; Osovýtuo tiivėzust gobaisa
nativitalem : hoc autem , generis ostendente feli θεόδοτος γέννησιν · ο δε, του γένους την ευλληρίαν
cilalem , ac Dei cum hominibus jucundissime roupaõsixvüs, zal thv 0 :0ų apd ; á v porouş xa!V%
novam cognationem . Papæ miraculum ! Illa quidem TEOSTSSTÅTTY ouerévelov. Babai to Ozolatos! !!
mcdiam agit sublimitalis Dei, et abjectionis car je v usciteus! Osótntos ! xal sapzés tanziv ers,
nis , ac licioris elicitur mater : hic autem , futu - C xol rivitalpiano toŰ TÁJAVIOs , .pacted :
rum vaticinatur tanquam præsens, jureque ju od pehov, ostôn Topóvº xal oczy 22763vat Tapi
ranilo ; inclitam a Deo generis ex lumbis peren - Ozoù tv eux .că toù révous 5 ospuo; ?12uoviy xal
italeno ac conservationem accipit. Merito igitur συντήρησιν. Πανηγυριστέον ούν είκότως το τηςημέ
festive celebrandum diei sacramentum , Verbique pas uusaplov, za ! owpopoenteov tħ toū Abyou
Matri (6) dono offerenda ipsa verba quod preler τρί τους λόγους αυτούς, ότι μή φίλον αυτή των άλλων
Verbum , et quem verbis exhibemus honorem , côèv, tvabyou xal tñ's èx 26yWv tzuis. Eur
nihil habeat acceptum . Quando eliam duplex no- xal olThoūv ¿vteŪOsy nu.iv nepocésTZ! TEOLO' évisos
VARIÆ LECTIONES.
" Mullem xi!vwDeisa , innovata .
COMBEFISII NOTÆ .
(3 ) Gaudii introduciorium , 72.0 ; .IS!50ð:ov. So . Tartós. Quasi, narratio quæ assiduo pelliciatur in
let exponi, aliquid extra argumentum assumplum provocelur , id esi, quæ semper fuit auribus gris
ac praeambulum , quale fuit illi advcoilli, Matris iissima ; sic enim dicitur Dominus Jesus, Desiuge ***
naiivisas, non ita ab ipso extranea et inconscquens, D ralus gentium : sponsaque desiderio impatiens
sed divina ordinatione, plane consequens, eiquc Quis det le fratrem meum , minquil, i naentem 40e
sugenlem ubera
velul conserta . matrismeæ ? ele .
(6) Verbi cum carne destinata compactio , Gut (6 ) Verbique Matri, Scilus lusus in voce illa A . AM
Ilicatione :; qua
Ew ; try & TÓTag:v ea significatione Budæus yos . eo porro sensu , sola verba accepta antman
qua Budæus
ex Polyb. tous sis sulaxriy à Totay évtos, bene Verbi, quod Verbum ipsum , solam laudem , que
cxponit, à popiguévous , ad custodias secretos et verbis est, videlor exigere : non quia non esser
scorsim destinalos. Nulla enim hic alia congruit oper: , sell quia is maximen cultus ut spiritualior,
illivis vocis significatio : cum bec congruentissi- ipsum deceai, et colentei : unde non vacatpro
ma sil. Tadeon voce ulitur Georgius Nicom . et babilitate, nullum talem fulurum in slalu innocene
ipse disertissimus orat. 3 , in Marie Conceptio : liæ , qualem autrnJudæi olim , aut nos ipsi habemus,
jiem ; sive lit loquuntur et celebrant Græci, Con positiva inductu lege , in rebus sensibilibus, non
ceplionem S . Anna ; nempe activam : quanquam sine aliqua servitute , aliquando tollenda, com
alius codex habel åvel Ở Totázews, à Trocégew ;, nec libertatem perfectam filiorum Dei consequemur.
fortc bic ali:er legendum sit : quomodo essel red Sic noster Franciscus Victoria ,theologiæ in per
denilum : Verbi Incarnuii parius. Vide Onom . 11, nia instaurator et velul primarium lumen, pa 20
0 :00avaia . docel de sacrificiis , releci. 9, De temper,
amentisqnon
; il de
(5 ) Præ miraculis omnibus maxime nona, er - ron gravale amplectuntur de sacramentis ;
polila semper audilio, XX21.00 JEVOY Öxougu.O. 012 - illis sil communis sententia .
 809 IN NATIVITATEM B. MARI. E . I. 810
κέρδος • το μέν τι προς την αλήθειαν ημάςεπανάγον, Α Ibis ex eo Iurum accesserit : ea quidem prove
το δε τι της νομικής εν γράμματα δουλείας και πο- hens ad veritatem , et autein a legali in litera
λιτείας απάγον. servilute ac conversatione abducens.
Πώς, και τίνα τρόπον; Υποχωρούσης δηλαδή της Quo id modo, quave ratione ? Νimirum, ce
σκιάς τη του φωτός παρουσία , και την ελευθερίαν deale umbra adventui lucis , gratiaque lilbertatem
του γράμματος αντεισφερούσης της χάριτος • ών ή inferente pro littera : quorum soleimnilas sec con
παρούσα πανήγυρις μεθόριος ίσταται, την αλήθειαν finium est , figuralibus symbolis veritalent succe
των τυπικών συμβόλων αντιπαραζευγνύσα , και τα daneam jungeus , novaque veteribus substituens.
νέα των παλαιών αντεισφέρουσα. Τούτο και ο Παύ - Id quoque divina Siritus tuta Ρaulus clamavit
λος, η θεία του Πνεύματος σάλπιγξ, ανέκραγε λέγων· diceus : Si quα in Christo πουα creatura , renova
Εί τις εν Χριστώ καινή κτίσις, ανακαινίζεσθε . mini. Vetera transierunt : ecce facta sunt omnia
Τα αρχαία παρήλθεν, ιδού γέγονε τα πάντα και- κουα b . Quia enim Nihil ad perfectum add unit
νά. Επειδή γάρ Μηδέν ετελείωσεν ο νόμος, επεισ . ler; introductio vero melioris spei, per quam proxi
αγωγή δε κρείττονος ελπίδος, δι' ής εγγίζομεν mamus ad Deum o, ileo gratia veritas palam
τω Θεώ, της χάριτος εξεφάνθη τρανώς η αλήθεια • eluxil : legis ipse conditor seipsum, qua lemo
αυτός εαυτόν καθείς και του νόμου δοτήρ αφράστως * ratione possit dicere , exinaiendo denillens,
είς κένωσιν, οικονομικώς άνθρωπος προελήλυθεν,ίνα dispensatione processit liono , impleturus φuod
πληρώση το λείπον, και αντιδα των χειρόνων τα defectus erat , deteriorumque loco meliora illatu
κρείττονα και τελειότερα . “Ο δή και ο υψηλός βού - της el perfectiora. Quod sane ct sublimis Jean
λοιτ' άν Ιωάννης, η θεολόγος του Λόγου βροντή , nes, Verbi illud diviniverbium Ionitru , apertis
διασημαίνειν σαφέσταια: Εκ του πληρώματος αυ- sime significare voluerit, dicens : De pleniludine
του, λέγων, ημείς πάντες ελάβομεν, και χάριν ejus nos omnes accepimus, el gratiam pro gratia d.
αντί χάριτος. Αυτού γάρ κενωθέντος , είτα και Ipso enim exinanito , tumque nostram ex nobis
μορφωθέντος υπερφυώς εξ ημών το ημέτερον, ημείς mirabiliter induto formam, plenitudinem ipsi
το πλήρες ελάβομεν, και την αντιδοθείσαν του λη- accepimus, proque assumpta conspersione, divi
φθέντος φυράματος κατεπλουτίσθημεν θέωσιν. Ουκούν italis divilias adepti sunus. Omnia igitur exsul
αγαλλιάσθω τα σύμπαντα σήμερον, και η φύσις σκιρ- tent holie , saliatque natura : Ltetur cαlum
τάτω : Ευφραινέσθω ο ουρανός άνωθεν , και αι desuper , et nubes spargant justitiam: Montes stil
νεφέλαι ρανάτωσαν δικαιοσύνην · σταλαξάτω τα lent dulcedinem, et colles exsultationein : quoniam
όρη γλυκασμόν , και οι βουνοί αγαλλίασιν · ότι ο misertus est Dominus populi sui , erecto nobis
ηλέησε Κύριος τον λαόν αυτού , 'Εγείρας κέρας σω. cornu salutis in domo Dαυid pueri sui , immacula
τηρίας ημίν εν οίκω Δαβίδ του παιδός αυτού, tissima ac viri nescia Virgine hac , ex qua gen
την υπεράμωμον ταύτην παρθένον και άνανδρον, εξ 1ium salus et exspectatio. Ducat nunc choreas
ής ο Χριστός ή σωτηρία των εθνών, και η προσδο - grata omnis ac benevola anima : naturaque ad
κία. Χορευέτω πάσα νύν ευγνώμων ψυχή, και συγκα- sue ipsius renovationis reformationisque letitian,
λείτω την κτίσιν ή φύσις, προς καινισμόν εαυτής creaturam convocet. Steriles, concile accurrant :
και ανάπλασιν. Στείραι συντόνως τρεχέτωσαν · γάρ nam quae sine filiis et sterilis erat , Dei iliam
άπαις και στείρα, την θεόπαιδα Παρθένον επαιδο- virginem suscepit filiam. Saliant matres : mater
ποίησε. Μητέρες σκιρτάτωσαν: η γάρ άγονος μήτηρ, enim prole carens, Inatrem intaclam et virgine
την άφθορον μητέρα και παρθένον απέτεκε. Παρ- peperit. Gaudeant virgines : terra enim non sala :
θένοι χαιρέτωσαν· ή γάρ άσπορος γή, τον έκ Πατρός euin peperit , qui est sine duxione a Patre , ra
άρεύστως, αφράστως απέτεκε. Γυναίκες κρατείτω- tione supra quam dici potest mirabili. Plaudant
σαν : γυνή γάρ ή πάλαι της αμαρτίας την αφορμήν mulieres : mulier enim quae olim ansam peccali
σχεδιάσασα , της σωτηρίας άρτι την απαρχήν είσκε - incoistullius pralbuit , Salutis nunc primitias ill
κόμικε· και η πάλαι κατάκριτος, εδείχθη θεόκριτος• D tulit : quaeque aliquando trea fuit , nunc ostensa
μήτηρ άνανδρος , εκλελεγμένη τα Πλάσαντι, και του est divino probata judicio : mater viri nescia,
γένους ανόρθωσις . Fictori electa , ac restauratio generis .
Πάσα τοίνυν ή κτίσις υμνείτω και χορευέτω, και Omnia ergo creala decantent , tripudienίque ,
συνεισφερέτω τι τών της ημέρας επάξιον. Γενέσθω , ac aliquid diei letilise congruuum conferant. Una
μια κοινή σήμερον ουρανίων και επιγείων πανήγυ- hodie celestium terrestriumque sit connunis
ρις και συνεορταζέτω πάν όσον έγκόσμιόν τε και celebritas, simulque agat festum quidquid in
υπερκόσμιον σύγκριμα. Σήμερον γάρ του Παντοκτί- mundo el supra mundum coalitionis est. Ηodi»
στου το κτιστον ώκοδόμηται τέμενος και το κτίσμα, cnim omnium Creatoris creatum delubrum exstru
το Κτίστη θείον εναύλισμα καινοπρεπώς ετοιμάζε- clum est : ac creatura , nova decentique ratione ,
ται . Σήμερον ή πρίν απογαιωθείσα φύσις , αρχήν μοναm auctori paralur hospitium . Holie , prius
λαμβάνει θεώσεως και προς δόξαν ο χνούς την ανω. terra exsul facta natura , divinitatem primo ac
τάτω, μετάρσιος ανατρέχειν επείγεται . Σήμερον εξ cipit : pulvis que al supremium glorie apicein
b IICor . v, 17. febr. vii,19 d Joan.1, 16 .
PATROL. GR. XCHI
811 S . ANDRE.E CRETENSIS 812
sublimis festivo gradu escuit. Ilodie ex nobis & rur ávorin árlontv AC24 tv Ozun 7.695 :
pru nubis Deo Allamus primilias offereus, M . qov, tiiv Maplav àToápze:a!, % ! toi öl.cu cupaus
riani primitias facit (7), iisque quæ de lota con - to ; n un qucausisz d ' avais à p=07.0.cita!, TO;
spersionenihil inquinarnenti senseruni, in panem trv toù révous avataasiv. Suspon ,deyaş x62 .00 ;
Surinatur (8 ), ad recreationem gencris. Hodie tris 1200evia dvaxalu . Tet2!, xal toy ő JUNOV 26
simus magnus virginitatis relegilur : inviolatun yopirytis à poplaş třs &.2.7,Cous Cyranoiavus
quc veræ incorruptionis margarilulil, pro conju - çiziu ; top.=!0e72!. Shise pou y yalapà tūv QvOpuz.wy
vii legibus, Ecclesia in.duil (9). Uolie pira homi. Evravela, tiis ablútrs 02:17 .actic. à noh aucável tò
sium ingenuilas , primæ a Deo creationis manuszão:5/13, 22 aplis éxutriv avteTäve!Il · lui DV
recipit , et aid seipsam revertitur : queme spe- àtor,ua.UOWJI TGŪ xalous Eu Tepére:av ý this yaxia ;
ciei decorein obscuravit vitiosa ignobilitas , hunc Ôugyéveta , cauty,vtcujus texosion tñ urcoi sū
natura matia matri ejus qui speciosus est allie- ωραίου προσέχουσα, πλάσ:ν αρίστην τε και θεοπρ:
rens , optimam diviuissimamque fictionem susci- TESTÖTT,V cicô:Xetai. Kai yevstal xuplw ; Tiasi ,
pit : elliciturque fictio reparatio absoluta (10) : re- dvíxl.nlış : xud on devizin,595, OéwJ!5 Hoè, c .: :
paratio autem , deificatio : illaque , in antiquum , ö pyarov è puckwors. Lanepov orci0%, uítre noe '
efformatio . Hodie sterilis, præter spem invenitur " ¿ clos; evpisxstat . xal tóxou pr-tip Önat00 :, 15
maler : prolisque sine patre parens , ex non ge dytvov layo .wv 37.2 JTÁVOUJO., tis yovas áy .. : + 7 ;
nilalibus lumbis germinans, nalure genituras sa qussu15. Sijusoov Eů Tepsinis tris Ozias amouprico
cravil. Blodie divinæ purpuræ imbutus est color, WateypÚJon Bach . xal thy sociauxnv öziav, 7:6
pauperculaque natura hominum divinam induit vrypů tū , Ò.VTO:UitwV ducévVUTA! Çus:s. Lillepov
dignitatem . Hlodie juxta prophetiam germinavit Jouërexing operatixus 553615sencev opriri5. P26co ;
Davidis surculus, qui virga Aaron semper virens, 'szpiù äe:Dannys yempaticaso, xat càcon quie
nobis virgam virtutis Chrislim ſoruil. llodie ex lew ; oliv , còn pestóy Eavbi,sola. Siuepriv 5
Juda Davideque puella virzo procedit : regni sacer. Plouôz xxi 120 . Tapé:0 ; xopn spolozetai, pagi
dotiique cjlis præ se speciem ferens , qui secun - asias xal izpiteias ÚT.Cypávouca Topósw Tov, toj
dum ordinean Melchisedec Aaron sacerdotium ges- Xoch try táber M22%!5€ôèx, Azov izputejsav:05.
sit (11). Iloilie gratia , mysticum divini sacerdo - Phulepov to LUOTEXÓv añ ; Dela ; ispateias écova in
lii dealbans ephoil , Levitico lypice pratexuil xipis acuzávo.sk , Asuïtixo Tutxūs stpoesuor,vs
semmi (12) ac Deus regiam purpuram Davidico 02.01.271 xal thy Susinslov & ougriūs , Azuizixe
sanguine purpuravil. Uique summa dicam : llodie c 0cds è tropu w sev ałuati. Kal cuveaóvti çavai.
reformari incipit naluna , mundusque veteralus cöuepov in tña çu Jews nijev dvapu.opçusus ä pyeta !,
deiformem omnino reformalionem accipiens, se. wiló yapacas xogo; Osostô :stäenvào.u havwv Grote
cunde a Deo lictionis initia suscipit. xells!v, osutipa ; Osoriastias tapuolyua bé/st2..
Quia enim prima hominum formatio ex lerra 'Encan yip y pútn tūv & VOpúrtwv :6 .) a 5ış èx
munda incontaminataque , auctore Deo , cistile - xa02päş yñs xal Ởotlou oginuouprnto, ,pánese C
COMBLFISII NOTÆ .
(7 ) Noia Mariain sine labe conccptam . Gal . cell sponsi muinais , incorruptionis decus induit.
(8 ) lisque, quæ de iola coispersione, nihil inqui. Sunt plante omnia bic lectissima.
namienli senserunt, in panem formatur. lis , nempe (10 ) Ellicirurque ficrio reparatio absoluta . Sic
primitiis . Multural deperit Græci leporis : non site reddidimus to , avázl.7,015 , cujus signilicalionis
luill quia non possumus paronomyam illam cuoco exempla exstant apud Budæunil. Pulchra planie ,
vatos yol pupaucions redilere , sei quin etiam sine quam hic auctor habet, gradatio. Illud xupiw ;,
guiare magzý, nescio quid grarius auribus sonal, sosial vere, alsollic , perfecte : ut siguilicetur
el phrasiin puriorem facit, quam nostrum , primis perfecta et in integrum instauratio , seu potius in
lize . Porro , primitiæ illæ quas de lola conspersione, novelius aliquid provectio ..
ex nostris liis primitiis, et Maria in panes forma. ( ii) Qui secundum ordinem Melchisedec , Aaron
jas, ail non inquinatas, Christus Jesus sunt, panis Slicerdolium gessil. Sic construo illud , Aaron , ut
ille viatcrum in ejus ulero factus , quem soli sil sensus : Qui officio Airon , seni summus S2CP
Scripturæ pbrasi, aliis quoque Patribus receplissi dos, non limen iepiteUJE, functus est sacerds,
na, ab omni peccati contagio eximil. Ulrum andern secundum ordinem Aaroni, sed secundum Melche
eliam Maria, quanquam privilegio fuerit esempid , sedec, cujus sacerdotium augustius luil, lil con
debito tantum peccati orig . comracio , ut jam junctum regno , quam etiam ejus prærogativan
3nulli opinantur ; quandin mater Ecclesia non de Paulus ad Bebr. expressit. Forle vero deest le
limit, nec ego delinio : sed per vinnia Sixti IV , gatio .
Pii V , Pauli V , Urban . Vill ac ipsius Tridentini, (12) Levitico lupice prwtexil semini. Paulo obe
Christiana modestia , decreta suscipio . Quid autem scarius, quid iilud ephod iypice prætextum , et qud
Græci celebrent 9 Decembris, sub nomine Concec ipsum . TUTTIYüş, quod retinuimus, ne nos
prioris sancte Anne cajon Andrere , in canl festi forte aliquid daremus, non auctoris. Videlis son .
vitalem edilnis , necnon synaxarium , ac nostri in sus plintis , lit illud episod sit humanitas Christi,
ea notip, clare decebuni, in qua idem ministravil, seipsum hostian : offerens
(0 ) Inviolarumque l'er(Cincorruptionis margari. L'eo : quæ jam prieintexta dicalur Dividire şi
tum , pro conjugii legibus, Ecclesia induil . Nop !- mini, in madre su: TUTIZOS, velut in exemplari
xws : Velut sponsa : Quasi jan ( elebrari ink 's el forma, quail us homo, oris ex ipsa , inilari
piant noipiliæ illæ Verbi cum carne, ex 4 'ldila, debrül.
 ε13 IY NATIVITATEM B . MARLE. I . 814
το προσφυές ή ρύις αξίωμα, συληθείσα την χάριν A rat : Β::lura vero , inoleili , like psu , q2 εκ
το της παρακολης ολισθήματι, δι' ής εξερρίφημες του Ioco vil:ili fur. 1s ejc.li, Sol:ala gralis, Cogna
ζωηρού χωρίου , και της εν παραδείσω τρυφής ή φύ- :10 dignitatem obliteraveral : praisi με deli
σκαι την επικηρον ζωήν αντηλλάξατο, κλήρον ώσπερ ciis, vitam corruptibi! ::: , velut p :Zernatu quali
να πατρον εις ημάς καταντήσασαν, εξής ο θάνα- da110 in 10s devecan hereditate , ex qui lors,
της, και η εντεύθεν του γένους καταφθορά: είτα την el gr:υ : orii contes est corruptio generis , con -
κάτω χώραν της άνω πάντων ανθελομένων , πiσα μεν ( averil : cinque insuper terr: Onnes pri
åenonto swttolas è ils, ô :ito o fondsias our! ş opiassent coelo , sublata eral omis spes salutis .
της ανωτάτω. Νόμος δε ήν ουδείς τρός ιατρείαν του Stretinoie Hilura indiges:ιι 111.xilio. Porro1ulia
GoewTorlato ; oux o čHOUTO , oùy • 769.16 oda , ojx les erat sanande ægritudini , non innata , non
ο των προφητών πυρίπνους και διαλλακτήριος λόγος, Scripta, non igieu spirals St guesterque proplie
ουχ ός την ανθρωπίνην οίδεν επανορθουν φύσιν, και larmsermo, not si quis confucere notil instituti
οίς αν τάχα οιδίως ανεκομίσθη προς την προτέραν ritioli Iuliane ::Lure, corumque aliquid , ημι--
Eůyéve:xv. Hjóórnjev ägt! TūvÖ70 Ó à pistocéxiris bus forte ad pristinam nobilitatem facile posset
Θεός, οιόν τινα παναρμόνιον και νεοπαγή κόσμον άλ- postliniuio resetti. Optiuo tanden vis!! est
λον άρτιτελώς επιδείξασθαι, και την εγκατασκήψα- Β universorum artifici , ut velut concinnissimo
σαν πάλαι της αμαρτίας επιφοράν, δι' ής ο θάνατος, φuentin recensque conpictum mundum ali :
αναχαιτίσαι τέως. Είθ' ούτως ξένην τινά και αδούλω- de 10Vo exhiberet : Inactenus que grassalam olim
τον και όντως απαθεστάτην ημίν παραδείξαι ζωήν, peccati Iuem , ex qa nors est, conprimerel :
τους αναγεννωμένους ημίν δί πουθεν τώ της Οεογεν- ιumque novi quandam , nec olnoxian Servi
νησίας βαπτίσματα . luli , vereque afectionibus el vitiis vacuissimalli
vitam , nobis utique divinæ regenerationis bapli
smale regeneratis , monstrar' t.
Πώς oύν έδει ταύτην εις ημάς προελθείν την ευ- Quo igitur aolo pat' erat , ut in agnum illul, et
εργεσίαν, μεγάλην τε ούσαν και παραδοξοτάτην, και η Axine Hovum) ac liiribile , Drique legibus con
νόμοις θείοις έμπρέπουσαν ; ή ουχί Θεού διά σαρκός grnet:lissimum beneficiumin nos procederet , iisi
ημίν επιφανέντος , και νόμοις φύσεως ήκοντος, και Deo nobis per carne apparente , ac nature
τοίς καθ' ημάς, ώς οίδε , λόγους εμπολιτεύεσθαι καινο obsequente legibus, nostrisque , lil novit , rationi
πρεπώς έπινεύοντος ; Τίνα δε τρόπον τούτο εις πέρας Dus , nova decentique ratione annuente vivere :
άγοιτο αν, ή Παρθένου καθαράς και ανεπάφου διακο- . Qui vero ea res ad finem deluceretur , nisi prius
νουμένης το μυστηρίω πρότερον, είτα κυοφορούσης na intaclaque Virgo ministrarel mysterio ,
τον υπερούσιον, νόμο τους νόμους υπερνικώντι της tun ; 1e , legessupra nature leges, eum φui sulh
φύσεως ; Αύτη δε τίς αν γουίτο , τελήν μόνης εκείνης, standia Superior est , in ulero gestaret ? Quan: m
της προ πασών γενεών εκλελεγμένης της παγγενέτη allen alia virgo hac possil intelligi , nisi quam
της φύσεως ; Αύτη εστίν η Θεοτόκος Μαρία , το θεόκλη - aute omnes generationes nature tolius creator
τον όνομα , ής έκ νηδύος μετά σαρκός ο υπέρθεος clegit ? Π.ec porro Maria Dei genitrix est , a De »
προελήλυθεν, ήν αυτός εαυτο ναοποιήσας υπερουσίως illud vocatum nomen , ex cujus processit utero
επήξατο: ότι μή διέφθoρε την νηδύν ή τεκούσα, μηδέ divinissimus ille indulus carnem , qua silhi ipse
σποράς το τεχθέν έδεδέητο. Θεός γάρήν, ει και σαρ- in templum novum , admirabili plane todo con
κικώς γεννηθήναι προείλετο , λοχείας άνευ , και ωδί- pegit . Νeque enim illa ulerum corrupil partu ,
νων χωρίς • ως άν, και τα μητέρων ή μήτηρ έκφύ- 1eque ei , ut pareretur , semine opus fuit. Nano
γοι, παραδόξως εκτρέφουσα γάλακτι όν ανάνδρως eral Deus, quanquain modo carnali , sine tamen
επαιδοποίησε, και η Παρθένος άσπορον αποκύουσα coils doloribusque nasci voluit . Uι plane maler ,
γέννημα , μένει παρθένος αγνεύουσα, σώα και μετά φια sunt malrun nescirel , mirabiliter laclans ,
τον τόκον της παρθενίας τα σήμαντρα φέρουσα : ώ que sine viro filium procreassel : virgoque ,
δε τρόπω και Θεοτόκος είκότως κηρύττεται, και παρ- pirtu edita prole sine seine , virgo casta lane
• θενία σε μνύνεται, και γέννησις προσκυνείται, και ret, post ctiairn parium integra ferens virginitatis
Θεός ανθρώπους ενούμενος, είτα σαρκί φανερούμενος, signacula. Quo utique Holo , el merito predica-
της οικείας δόξης χαρίζεται το αξίωμα. Της γέ το! tur: Dripara, et virginitas lionestaur, et adoratar
πρώτης εκείνης αράς , ευθύς η γυναικεία φύσις την parts: Deusque liotinisis units, adeoque ma.
διόρθωσιν δέχεται, ώσπερ ενήρξατο της αμαρτίας, nifestatis carne , Stam ipse glorian Iribuit. Si
απαρξαμένη της σωτηρίας. quidem statim muliebris sexus maledictioncin pri
nam corrigit , salutis facius inilium , qui initium
fucrat peccati .
" Ηκε τοίνυν ημίν ο λόγος επ' αυτό λοιπόν το κε - Jan deinceps alid quod caput est nobis deve
φάλαιον : κάντεύθεν εγώ σήμερον πανηγυριστής και nit oratio : Iiincque ego Isodie celebrator , splete
λαμπρός εστιάτωρ της Ιεράς ταύτης πανδαισίας υμίν did usque sacri Isujus Iulissimi epili convivalor.
προελήλυθα , την ευφρασίαν κοινήν προτιθέμενος. conuncin vobis apponens Istitiam prodii. Cunn
Γουληθείς,έφην, του γένους αλυτρωτής, νέαν αντεπι- clim, ut dixi , generis Redempor', μονη priori
 S
15 S . ANDRE.E CRETESSI εί6
nativitatem et fictiones succellanean voluisset A δείξασθαι της προτέρης γέννησιν και ανάπλασιν,
exhibere , quemadmodum illic Into accepto ex ώσπερ εκεί πρότερον εκ παρθενικής ανεπάφου της,
illibata virgine terra primum formavit Adam, sic πηλόν ανελόμενος, τον πρώτον 'Αδάμ έπλαστούργη.
et hic modo, suam ipse incarnationem operatus, σεν, ούτω και νυνενταύθα την οικείαν σάρκωσιν αυ
pro alia terra , ut ita dicam, manda hac pror - τoυργών, αντ' άλλης, ώς αν είποιμεν, γής,την κα
susicinjaculata, de natura Iola electa Virgine , θαράν τε και υπογράμωμον ταύτην παρθένον της όλης
μονοφue modo , quod est nostrum ex nobis in ea φύσεως εκλεξάμενος , το καθ' ημάς εξ ημώνεν αυτή
ficto , novus Alain Ade fictor evasit ; ut recens καινοποιήσας, νέος 'Αδάμ και πλαστουργός του Αδάμ
ille et antiquior seculis , veleri , saluti esset. Que έχρημάτισεν, να τον παλαιών και πρόσφατος και υπέρ.
autem, et quilts esset ort :1 parentibus, age, di- χρονος ανασύσηται. Αλλά τίς ούσα, και τίνων έφη
camus succincte , decursa ul licuerit historia . γονέων, φέρε λέγωμεν επιτροχάδην, τηνιστορίανεπι
δραμόντες εις δύναμιν.
Nata igitur est universarum gloriatio lec , Da- Αύτη τοίνυν, το πάντων αύχημα, Ουγάτηρ μεντου
vilis quidem filia , Joacim autem seinen : el Eve του Δαβίδ, σπέρμα δε του Ιωακείμ : απόγονος μεν
φuilein gentilis , Ληnc vero proles. Joaciam enim της Εύας, γέννημα δε της "Αννης. Ιωακείμ γάρ,
vir initis , nodestus , ac divinis innutritus legi- Β ανήρ πράος, επιεικής , και νόμοις έντεβραμμένος
lus, c ) sobrie vixisset Deoque constans alliere- Θεού, σωφρόνως μέν βιους, Θεώ δε προσκαρτερών,
ret , ac sie perseveraret , consenueral orbus fi- ούτω δε διατελών, άπαις κατεγήρα τον βίον· άκμα
This , natura quidem vegeta , cujus tamen vigori ζούσης της φύσεως , αλλ' ουκ εχούσης του γένους
11on respondleret donum generis. Sed cl Anna αντίδωρον . "Αννα και αυτή φιλόθεος , σώφρων μεν,
10i amans, sobria quidem et continens , sed ste- αλλά στείρα · φίλανδρος, αλλ' άτεκνος : και μηδέν,
rilis : viri anans, sed carens liberis : nec aliud ότι πλήν τον νόμον Κυρίου τιμών, έμμελέτημα φέ
quam ut legi Domini Ionorero haberet , animo ρουσα. Αύτη της στειρώσεως περινυττομένη τους κέν
cogitans, stimulantibus per dies sterilitatis acu- τροις όσημέραι , και οία πάσχειν τας άτεκνούσα
leis, et, ut par est allici quibus non sunt protes , είκός, έδυσφέρει, ήνιάτο, ήσχαλλε , την απαιδίαν
noleste ferebat, tristalbatur, dolebat, non ferens ου φέρουσα. Ούτω δε λύπη κατεσχημένοι Ιωακείμ
filiorum orbitatem. Cum sic aulein Jocim uxOr - και συνο:κος, ότι μή παίς υπήν εκείνος του γένου;
que Tristarentur, quod filius deesset, qui f. milio επίκουρος, τέως μέν της ελπίδος αυτοις ουκ απεσθέ
2ndlesset , nondumtamen scintillam spei exstinxe- σθη τελείως η θρυαλλίς : ευχή δε ήν αμφοτέρωθεν,
nul : utrinque vero , ut al suscitandum Serien , παρασχεθήναι τέκνον αυτοίς εις ανάστασιν σπέρμα
filius prielberetur, Oralbant. AnDo itaque Ann:nu “ τος. Και δη την εξάκουστον "Ανναν παραζαλούντες
illa initati , faciam voti compoten et exauditain, εκάτεροι , το ιερό προσανείχον· λιταίς τε τον Θεόν
1ssidui in templo erant , Deunique votis Suppli- εξεμείλισσον, δούναι λύσιν τη ατεκνία, και καρπόντη
« 1! 13, ut orbitalent solveret , fructumque sterili - στειρώσει, οι ου πρότερον ανήκαν, πρίν του πόθου
Lili conceleret , provocalbant. Νec prius conten- μένου τύχωσι. Και δη και τετυχήκασιν. Ου γαρ μεθ
ionem remiserunt, quam sint facii conpoles ήκε της ελπίδος το δώρον και του δώρου δοτήρ. Ουτω
Voli . Ει vero evaserunt voli con poles. Non enim γάρ ποτνιωμένους και λιπαρoυσι το Θείον, έπεστη
Εμei neglexit donum ipsius loni auctor. Sic nam- 0άττον αυτοίς ή μή βραδύνουσα δύναμις " και τον με
que quiritantilbus, ac Peo supplicantibus, ocius είς καρπογονίαν, την δε εις παιδοτο:ίαν ενεύρωσε
adfuit non tarda virtus : illique ad fructus editio- και τους έξηραμμένους τέως των γεννητικών οργάνων
21cm, fiuie al problem suscipiendam vires addidit: πόρους, ικμάσι σπερμογονίας επινοτίσας, εξ αγώνων
11:1ctenusque siccantis genitaliunt organorum nmen- γονίμους ειργάσατο. Και δή λοιπόν εξ ακάρεων :
Eius , infuso fecundilatis humore, ex non genita- και ξηρών, ως εξ ενυγρων ξύλων καρπός ευκλεής
Tibus , genitales ac fertificos reddidit : 10 jam ex πανάμωμος αύτη Παρθένος ημίν εξεβλάστησε
infecundis arentibusque, ceu irriguis arboribus, ο λέλυτο δή τα δεσμά της στειρώσεως, και γονιμο,
generosis Holbis fructus Virgo hre inmaculatis- ευχή παρ' ελπίδας εδείκνυτο, και παιδοτόκος14
sina geruinavit. Sunt soluta sterilitatis vin- νος , και καλλίπαις ή άτεκνος.
culi , ac præter spem oratio genitalis apparuil : infecundaque, prolis parens , ac filiis orbia, P"
dem liabens .
Quoniam autem ex infecunda malre prodierat , Επειδή δε προήλθεν εκ της άγονου μητρος 1
ex cujus vulva immortalitalis spica prodiit, eam μήτρας τον στάχυν της αφθαρσίας έκφυσαν
prentes cum primum fiorerel a:latis floren, in να ταύτην, της ηλικίας το πρώτον άγους
A p !umductam Deo donarium fecerunt. Is autem θος, οι τεχόντες προσαγαγόντες ανέθεσαν
i id temporis sacerdotii peragelial vicein, με την εφημερίαν τότε της ιερατείας επιτέλων
11100 præemmtium lim pone sequentium virginum fàş T1200evixàş ús Elds yoosla ¿ TolTrgogus 10
vidit tripudia , gavisus esi, ac plurimum exsulla 05vou.évas te val JUVEQET:04.évas , moun * **
vit, velut gui eorum que essent in spe, divinos λίαν εγενήθει, ώς των εν ελπίδι ήδη τας νε. τον και
in eventus Danifestos aspicerel : nec aliter d'vi . γείς εκτάσεις τεςαμέναςα τκαιω Θεοίόνώ κατιθισεέρωσεν, εις
num Deo doparium , ac acceptissimam dignam - .:Egonum, -> Ostov ávior,ya tv Osiv xalise
- 817 IN VATIVITATEM B. MAR ! £ . I. 818
αυτά τα των αγίων άδυτα τούτο το μέγα της σω- A que veneratione hostiam Titavit , magno Mioc salutis
τηρίας θησαύρισμα καταθέμενος · εν οίς την παίδα, lies: uro in ipsis Sanctorum penetralilbis depo
λόγοις οιονεί θαλάμους νυμφικούς εμβατεύουσαν, sito , ubi puella serimonibus, ceu sponsalibus in
αμβροσίαν σιτείσθαι τροφήν, έως και της μνηστείας ambulans ilialamis, ambrosia pasceretur esca,
επέστη καιρός , ός προ παντός αιώνος διόριστο usque dum venisset definitum ante sinculum omno
αυτώ τε τω εξ αυτης φύντι δι' ευσπλαγχνίαν άρρη - conjugii tempus ; tum ipsi, qui ex ea, misericor
τον, και τα προ πάσης κτίσεως και χρόνου και dia inenarrabili natus est , tum ei qui divine anto
διαστήματος , θεϊκώς αυτόν φύσαντι, και το συμφυεί creatumone et tempus et spalium, ipsum genuit ,
και συνθρόνο και προσκυνητώ αυτου Πνεύματι • ιum cognalo eademque sede considente ac adoral
ών ώς μία θεότης, ούτως και φύσις και βασιλεία μή do ejus Spiritui ; quorum sicut una divinilas, ita
μεριζομένη, μηδέ απαλλοτριουμένη , μηδέ τινί που el natura el regnum ; nulla divisione, neque aba
προς εαυτήν διαλλάττουσα, πλήν τη των αρχικών lienatione aliave differentia, excepta quam prin
υποστάσεων ιδιότητι. Διά τούτο χορεύων πανηγυρί- cipum hypostaseon proprietas facit . Ρropterea
C

ζω και σπένδοεαι · και τη Μητρό του Λόγου προσ- tripudio festum ago atque delibor, Verbique malli
Ω,

το κεφάλαιον ο τόκος ταύτης εγνώρισε. Του γάρ β ηιod fidei Trinitatis caput est nolum fecerit . Yerbo
ανάρχου Λόγου και Υιού την οικείαν σάρκωσιν αυ- enim elerno el Filio Slam sibi forante el assil
τουργούντος , και ο γεννήσας Πατήρ συνευδοκών φαι- nente carnen, elian Paler qui genuit nuanifesta
νεται, και το Πνεύμα το άγιον προοπηδούν, και tur, ut una complaceiis et probais, et Spiritis
την νηδύν αγιάζον της συλλαβούσης το ακατάλη. sanctus ut assectans(15 ) Coinesque, ac ejus que in
πτον. comprehensibilem itero habuit, sanctiſicans ulerum .
' Αλλ' ώρα νυν τον Δαβίδ έρωτήσαι τι προς αυτόν Verum tempus modo est uι Davidem percoli
εκείνον και των όλων διομνύς έφη Θεός ; "Αγε δή ούν 120', quid al ipsum cumjuramento Deus on
ύμνογράφε · προφήτα · τινασσε την κιννύραν, μium dixerit. Age igitur, canticorum scriptor :
κίνει δε τα κρούσματα • λέγε τρανώς, τί σου ώμοσε 1lesto, proplieta : agita pulsaque cilharam : nmove
Οσφύος μου θήσεις επί τον θρόνον μου. Τούτό μοι Dominus ? Quid mihi juravit Dominus? Uι ponat
ώμοσε, και ουκ ήθέτησεν. "Ώμοσε, και τοις έργοις de fructu lumbi mei super seden nueam. Hoc mili
τους λόγους εσφράγισεν . " Απαξ ώμοσα, φησίν , εν τώ juravit , nec fecit irritum. Juravit sermonesque
αγία μου, εί τοΔαβίδ ψεύσομαι και το σπέρμα αυ- , operilius obsignavit firmavitque : Semel, inquit ,
του μενει εις τον αιώνα, και ο θρόνος αυτού, ως " ημιαυι in sanclo meo, si David mentiar ? Selen
ήλιος εναντίον μου, και ώς ή σε.λήνη κατηρτι- ejus in alermum manetit : et thrones ejus sicut sol
σμένη εις τον αιώνα και ο μάρτυς εν ουρανώ πι- in conspectu meo, et sicut luna perfecta in uter
στός . Ταυτα ομωμονώς, εξεπλήρωσεν• αδύνατον γάρ που ; et testis in c @lo e fidelis. Jurauenta Jinc opere
ψεύσασθαι θεόν. Ιδού δή ούν οράτε , κατά σάρκα Χρι- alimplevit, oracula hree confirmavil : Impossibile
στος έμός Υιός κηρυττόμενος και κύριος έμός και εnim est meliri Deum e . Ecce ergo videte ; qui
Υιός προσκυνούμενος άδεται, και πάντα τα έθνη αυτο secundum carnem Christus meus predicatur
προσκυνεί• ρωσι γάρ αυτόν παρθενικούς ενθρονιζό- filius, neus Dominus et Filius canitor adoralis,
μενον θρόνοις . Ιδού και η Παρθένος αύτη, των ημών emque allorant omnes gentes : vident enim vir
άρτι μηρών εξέφυ ' ής εκ νηδύoς o πρo αιώνων, πρός gin:alibus collocalum sedibus. Ecce et virgo sec
το τέλει των αιώνων σαρκωθείς προελήλυθα , και το ex eo jam proliil nala fenmore, ex cujus also
των αιώνων ανεκαίνισε σύγκριμα. Και ταύτα μεν processit inclulus in fine seculorum carnen , Tui
ούτως. "Ημείς δε , και του Θεού λαός , δήμος άγιος, est ante Secula, sculorumque renovavit coalitio
σύστημα Ιερών, χορεύσωμεν πάτρια , τιμήσωμεν του nem. Ει haec quidem ita. Nos autem Dei populus,
μυστηρίου την δύναμιν έκαστος κατά το δοθέν αυ - D pleis sancta, sacer conventus, tripudio celebrennis
το χάρισμα, συνεισφερέτωτη πανηγύρει επάξιον Palerma : via mysterii honoremus : quisque pro
δώρον. Οι πατέρες, την ευκληρίαν του γένους· αι μη- concess2 gratia congruun soleninitiati nunus
τέρες την ευτεκνίαν•αι στείραι, της αμαρτίας το Conferat. Patres generis felicitatem : alres, libe
άγονον · αι παρθένοι, την διπλήν αφθορίαν, ψυχής rorum fecundail prolitatem : steriles, peccati
λέγω και σώματος •αι υπό ζυγόν, την επαινετήν infecundlitatem : virgines, duplicem incorruptio
συμμετρίαν. Εί τις πατήρ εν υμίν , μιμείσθω τον nem, anime, inquit, el corporis : Conjugate, ni0
της Παρθένου πατέρα. Κάν άπαις ή, τρυγάτω γό- derationem laudalilein. Si quis in Tolbis pater,
νιμον την ευχήν, εκ φιλοθέου βίου ταύτην καρπού. Virginis sili pareaiiianlun proponal . Qual
μενος . Εί τις μήτηρ θηλάζουσα, συγχαιρέτω τη Juan prole circnt , vit:e Pci illis fructum,
• Psal. LΧΧΧνιι, 56- 58 . e lier, VI, 18.
COMBEFISI! NOTE .
(13) El Spirilis sanctus :11 ajecians , elc . Sic ex Sencills insiliens, ac ejus, el . Plana cnim allusio
riliose nootronuy, Paciendo +590577 ovy • progenie O'ST ( l expressin illons er ore Gabricis : Spiritus
bus plane sii restituendum 037.500v. Spiri'us sancius superveniet all le, etc .
819 S . ANDREÆ CRITEYSIS 82
orationem nempe, ceu ſeium scmenque vindemiel. A 'Avvn 07,73 comoqraitiov xoz's vyks just sobiowsov.
Si qua mater lactalis , Annæ post sterilitatem la - El T!5 stelpa xal öyovo ; xaption ejhories oux troue
ctanti pro volo puellam congaudral. Si qua sle- ca, a posit“ TI!5TŪS TID O Escoto t7 ; "Avvre Br.35tių ,
pilis ci infecunda fructum benedictionis non ha- xal è come!pásou try oozipo slv. E! T'5 220vos
bil, concessum divinils Anne gerinen convenial dyveuou5%,yavésow more tou lózou , .67 XOGUOŪSI
ki sterilitatem deponai. Si qua virgo castan, etlicia - tiis corñ ; onu yaráctae:v. Ei tış úst' (uyov , po
luir Verbimater, verboanimie stalui ornatum con - ayé-w zapwainqıxdv, èĘ úvõi' cüxts europicato .
leres. Si qua sub juga), rationale sacrificil ofte- 'E .TITOUUTŮ 7.10ucioc nul Aérns , reurionou zal
rat de iis que por preces abundant. Simul in rap éroi, apecóútal Hetà rawtégor, ispeis x2 !
unum dives el pauper, jurenes et virgines , senes Aevica',Bointes xol apouca!, Trávtas Óv.Oū yo !
cum junioribus ecs, sacerdores el Levila , regine et Tõsalamu.Topo 2005oyev tñ veivio: xaiuntépi too
feminæ principes, universi sioul universeque fe -. Ozovxai topovýtlôi, 167,5 0 7. 00pmans, övlyaye Mw
s'ive præluceamus juvencolæ , et Deimiiri ac pro- oñis co1,pg,52, Xprotda ó Odds, i arosed . 4065w
plieiissie , ex qua a lvenit tien lises scripsit pro - uav tais ToyotPEYOUCA!5 T.200EVO !ç . €! aütà cà tùy
pheta, Christus, Deus Veritas. Veniamus ad templi ayiw ourézowy.sv " Ay:2 . 'Exsi yåp om STI prava ,
vesiibuia , una curramis cum virginibus pracur - Bueta y évvr,s!v , petde yardv, peci vinaslv eis by
realibus, ipsa simul adeam is Sancta sanctorum . Cous conv 16ūs!. 1125 žov; õixrv pr.1925-vaitto
Ilic cnim post nativitalem , post ubera, posl in Oeds to Openai,plov, Qu7.6525 cauzo zÒ GE6żoullov .
fantam , panni in Noris speciem decoremque pui . A : COUTO 79.phévo! yo geuous !v , ai Troioy ournis
buscun . Ei Deus instar thalami educatorium para- COCO010:0ŪGA! tà réovta. "Evlev, ai ni Elu
vil , sibi ipsi servato quod venerabile est el alle Ouyaréoss is Sasiaiĉo ; 100 péyou521, Eisogintv tün
gustum . llinc ducunt cioreasquae illi proxime jeepuvaltiis copoeap7005! . AS- óbevzato vadzoitos
virgines, filiirisque priustrumt. Hinc filiæ Sion tà; ispàs ô:0.7:5casas árne !58 cumas, iva tiv Sus!.
reginani precurrentes, in odorem ungeniorum 2. !OV TOù tavid; ÚTOôirtai 062 . Tore on, cote
«jus prireuil , Hinc et illud templa » Sacris revol. των αγίων ανεύγνυντο αγια, την πανάγιον του Αγίου
vil fores, il regalem universi susciperet gloriam . Praeca crow Tüy outwVĖYXotusajeva. I poçt, aš
Tiinc sane, liinc temporis paluerul Sancia san - tauon pospato;, multpepe! tiwg dye počítw ; 5v
clorul , Sanctimaire sanctissima inira adyta sinu toivousov, ó uer' olyrytm taútris fpeco .EVOS ****
recepla . Porro recrus illi alimonia csi,hactenus ianti. Kai rivetal t:Orvis Trio Taco évou to []veuy
calil shemanu alenten , is qui brevi post lacle c to äyrov , uéyo's åvaccifeW ; a = rs ėY TÙ Ispara.
cujus alendis es !.Fique Spiriliis sanctus nutritius "Ore ör,2.9.! thi; uvT,IT: 1250xalph ĖTreçávr, zaliv
Virginis usijue ad ostensionem ejus in Israel. Ė% 106:6 , ó cou 126! Iwona ćivo,steusz-0, xal
Quando scilicel apparuit conjugii tempus, ac co l'apeia tay çorry , åvri otopa ;sic 0:52:0•
Joseph Davilis filiis ci Davide ortam in uporem mai yeyovs %100600s, o T : $ 250€isi xol:7 ; xal
iuxit, caque seminis loco , verbin Galorielis sus - Yerbury.sv vidv , äv oux ËJ TIE!PE tatypixa ! usper
μίι : concuritusue expers gestvil in utero, κcν αγνή , μή συληθείσα την νηδύν ' σώα και μετά
ix , filium genuit non salim patre : mansilque casia con tóxov Qua GEavtosaütñ tou rey0 évto ; tă T300€
Dion violalo ulero, post etiam parturli servante ci vias ti chumvipa .Och; ÈIT: Xp!5th 'Ir,gods Nao
quem peperil virginita:is signacula , Christo nimi- iworios, o čiş tò xoTUO gyóuevos. 00 :6 ; ŠIT!Y Ó
Palm Jesu Nazareno , qui in mundum vinii. is est amoO:vò ; O :) ; xat sot aióvuos . au- 0752 , xa!
Dens verus ei vila glerna, cui cum Patre el banco Teuf, vai poszuvnsus, süv to latci , !
hor, elet idorallo,
Spieilll, gloria , honor, t!!! eyley Oveult!, vün xaloci, mozis -08 ;güvas
nunc ol :rem
adoratio , hlin
per, elin siceula sitculorum . Aniel . Thür alcúvov. 'Apriv.
ORATIO II (°): Avros P'.
In Vatalem diem sanctissimæ Domine nostre Dei- Eic to l' Eréclor tris Útepaylaç Afc .toirnç Virür
piri ' Ostendiiur quod ex semine Davidis dedu - Axotóxov . Vstu uzoC &ItewÇ, Üri in cnépratos
ritur. κατάγεται του Δαβίδ.
(Angelo Maria Riccio interprete.)
Alii quid festorum dierum argumenta alia " 3210 ! rèv andaş toprūv úno 16Els this goulous
apud cos gli audire volume, pertractent. Nobis vo!şėELÉTWT0v. lluiv ož nepos Evoru.lav aïen 7.60
vern, lil diem hunc lætis acciamationibus excipia - xel:0w tavon, ns xeojaQ!OV Ý Topoūsu Tavýcups;
11115, loc in præsentia propositum esto (! ?), cujus págyou sav &YOUOI TGŪ abyou the unrépx , apo
capril est frequentissimis hic consessis vester, co bycOLLO. TÄT! È TELoputa, x2! trū aéyetv ol ho you to
e " Psal. CXLVIII , 12 .
1 ) Gallamit. Vet. Patr. Biblioill. 1. XIII, p. 175 . causa suiGenitriccm Verbi, a 10 Spirillis Cil
(11) Polius vule : Nobis vero ad lietami festane nibus supervenit , dicendique orationes suam
qe acclamationem illud impril: entiarum User : veludi i carceribus dimissionen accipiul, lude,
Pneuon proposition esto), cujus 411.15i Summarium cic . Gal .
Post hodierna solemnitas, que posissimam balick
 IN SITIVITÄTEN B . MARI. E . I. 892
á petov čYOUJ! . 'Evreu0evsya) tou nóyou this vid ; & qui prioreni consessum aliun orationis hujusce
επί την νύσσαν επανάγων , εχόμενα των πρόσθεν εί- veluti patrem agnoscit. Unle igitur spiritus on
ρημένων διέξειμι, φόβω μέν του μή παρ' αξίαν εί- nilus advenit, facultalenique dicendi oratio acci.
πεϊν τούτου προκειμένου σκοπού συστελλόμενος , πό- pit, inde ego orationis halbenis veluti all repage
θα δε του εις δύναμιν κατ' αξαν εισαγαγείν προθυ - Turn reductis, ea que cum iis que antea diximus
μούμενος. Ηλήν όπου δ' αν και τετράψομαι, θαρ- conjunctionem habent, «tobis exponam. In quo ti
ρούντως επαφήσω τον λόγον, καλήν επαγόμενος της mor' sane prefer dignil:iten dican, Iujusmodi
εμής δειλίας , ή παρρησίας επίκουρος την ημέραν. praesertim Stopo prefiso , animum contrahit ;
" Ήδη μεν ούν εν τω προλαβόντι λόγω τη γενέσει της voluntas vero pro viribus dignam orationem affe
Θεοτόκου τα είκότα συνεορτάσαμεν , εγώ τε και της rendii, alacrem facit. Verumtamen quocunqte me
εορτής έξαρχος, και ύμείς , και τον όσον εγκώμιον το vertum , fidentissime Orationem tract: !ιο , cum
υπερκόσμιον . Μετά Ιωακείμ υπεσκέφθημεν, μετά Ionus mihi adsit ei sive Ejnioris sive alacritatis
των παρθένων εδράμουμεν, μετά Δαυίδ συνελλάμφθη- patronus presens hic dies. Jan vero alia quam
μεν , του πατριάρχου λέγω, και βασιλέως, και κατ' habuimus Oratione ortum Deipnre, ut par cral,
αμφοίν θεοπάτορος , και μετά Μαρίας της Θεομήτορος , celebravimus , atque ego dux celebritatis exstiti ,
τώ να προσηνέχθημεν και τους αδύτοις των αγίων ” deinde vero vos, et quaecunque ad celum usque
επιχωριάσαντες , των αυτομυστηρίων μετέσχομεν. erecte laudationes. Una cum Joaclio contein
Και χάρις το τους ιδίους δοξάσαντι, ίνα τους ποτε plalores fuimus; cum virginibus cucurrimus , cum
όντας μακράν συναγάγη προς εαυτόν. Νύν δε ουδέν Davitle enricimus, illo ,inquam, Davide, qui patriar--
απάδoν ή παρέλκον ηγούμαι , μικρών εν παρεκβάσει clin alque rex fuit , quique utroque nomine Di
γινόμενον επ' αυτήν του γένους ευκληρίαν, ής ή παρ- atavus est ; denique cum Maria Dei matre templo
θένος κατάγεται, μεταβιβάσαι τον λόγον , κακείνα excepti fuimus ; et sanctorum penetralibus ianna
διεξελθείν, ά και λέγειν είκός , και οίς αν η παρούσα rati, corum que ilbile ) sunt, mysteriorn parti
πανήγυρις ήδεται. " Ηδεται δε τούς , δι' ών ή παρθέ- cipes exstilimus. Deo itaque agantur gralie,
νος, εξής υπερουσίως ήκεν εις ύπαρξιν χρονικήν ο Sinos gloriosos effecit, ut eos qui olim fuerunt e
υπέρθεος, εκ σπέρματος ούσα Δαυίδ αναφαίνεται, Ιοιge, alduceret ad seipsum. Nunc autem neque
όσα τε και οία περί αυτής και δια νόμου και τροφη- dissman, neque a proposito dissilenlers rem fac
των ημίν λαλήσας Θεός, διά τάσης όμου της Γραςης ιurum e esse arbitror , si, parva interjecla digres
αριδήλως προαναπεφώνη κεν, sione , ad ipsamı (austal generis originem , ex qua
Virgo de lucilur', sermonem revocem , alque illa expianem que cl dicere convenil, quibusque vester con
sessus maxinie gaudet. Gaudel vero iis quibiis Virgo , ex qua divinissimus Filius naturam vinceule
modo ad hanc lemporariam vitam prodiit, Daviilico exorta esse semine demonstralur ; atque iis omni
bus, qualiacunque sint, quæ qui nobis per legem et prophetas locutus est Deus, de ipsa lolo divinæ
Scripture decursu manifeste prænuntiavit.
Αντίκα γούν ως οίόν τε διασκεψάμενοι, υπ' αυτούς C Statim igitur quoal fieri potest nostinctipsos οί
ζωμεν τους αγώνας, και ταϊς επιφυομέναις γλώσσαις servantes in arenam a ceria 1.eln descendants,
των πάλαι και νυν εκπαροινούντων εις Χριστόν Ιου- Julmorum invalentes lings , qui tum olim fun
δαίων, προσέλυμνον την τομήν συνεπαγάγωμεν , ώς ήodo contumeliis in Christun debaceliantur, alb
αν μηκέτι διζα πικρίας αναφύουσα ενοχλή της Εκ- scissione crebra eas an putando, ne amplius radix
κλησίας τοϊς θρέμμισι. Τούτο δε πώς αν ράστα ημίν amara renascens Ecclesin ovibus molestiam pariat.
κατορθωθείη, πλήν ακριβούς εξετάσεως, ή συζητή- Ποc autem quonaut nodo cxpeditissime priestari
σεως ; Δεί γάρ, oίμαι, πρότερον έκ τών Λίωσαϊκών possit nequaquam video, nisi diligentioris exami
αποδείξαι βιβλίων τον Χριστόν του Θεού Υιόν, και iis atque conquisitionis suisidio. Pulo enium opus
αυτόν Θεόν , εξ Ιούδα μέν ανατετάλθαι, κατά τον esse πι prius ex Μosis libris ostendamus, Chri
'Απόστολον, Υιόν δε της Παρθένου πεφηνέναι κατά το stum Dei filium, qui et ipse Deus est , ex Juda
Ευαγγελιον · τάς τε προφητικάς εις μέσον αγαγόντα quidem,testante apostolo, efilor:uisse , Filium autem
φωνές, είθ' ούτω των άκρων, και των καιριων εφ- prodiisse Virginis , testante Evangelio ; deinde
άψασθαι. Ταύτη γαρδι’ ακριβείας ημίν ο Λόγος πάν . vero proplietarum vocibus in nielm adductis
τοθεν το ανεξέλεγκτον έξει και πάγιον , και μήν και Ionging : simul et proximiora (15 ) hac ratione
της νομικής αρχαιότητος ο χαρακτήρ διασώζοιτ' άν P continganis. Bujusmodi enim cautione atque di
ακραιφνής. 'Αγέσθω τοίνυν εις μέσον ημίν Ιακώβ ligentia illud undecunque obtinebit oratio nostra,
και της υψηλής κλίμακος διορατικώτατος Θεατής, και οι et firnitalen habeat, ct a nemine refelli possit,
προ τούτου Αβραάμ ό τεατριάρχης, εις αν και πρός Pecnon velusiatis, quae in Iego est , figure atque
ον αι επαγγελίας. Τούτον γάρ και Ματθαίος της κατ' signa Serventur integra. Age it: que, in medium
αυτόν ευαγγελικής συγγραφής έναρχόμενος προϋπ- nobis affiralur Jacobus excelsie illius Scale acer
εταξεν, τον Δαυίδ προαναθείς τη συγγράμματ:. 'Εφ' rimus contenplator ; ino ante illum Albrillianus
(15) Posius, our polissima sun !, I II S . 275 . CAL .
893 S . ANDREÆ CRETENSIS
patriarelia, in quem et al quem promissiones fa. Α ον και την γενεαλογίαν κατάγων, ώς έχει γενέσεως.
cle sunt. iuric enim et Mattlieus, cur: evangeli- έκαστος, αμοιβαδόν υπεστόμισεν, εκείθεν αίθος έναρ
can enarrationem slarm ordirelur, ordine prapo- μοδίως επί τον Ιωσήφ υπολαβών του Δαυίδ τον από
siit, Davide tanien anle omnes in conscriptione γονον . Ούτω την εκ Δαυίδ ανατείλασαν, είτα θεω
commemoralo. Ad quem et generis origine προετοιμασθείσαν επικαίρως παρέδειξε μνηστευθεί
referens, ut uuiuscujusque generatio sese halbeat, σαν τώ εκ Δαυίδ Ιωσήφ ως ομόφυλον, ότι με θέμις
vicissim descripsit , atque illinc rursus usque ad το παλαιόν αναμίγνυσθαι φυλή φυλήν, ή σκήπτρο
Josephum Davidis pronepole generationis histo- σκήπτρον επιφυλλίζεσθαι .
riam concinne sublexens, virginem e Davidica stirpe exortam , alquie gignendo Deo pri paratam
Joseplıo ex Daville oriundo, utpole ejus contribulem , fuisse nuplam opportune, demonstravil, quase
doquidem nefas fuil antiquitus tribum tribui conmisceri, et inius iribus scrpliwin sceptro alle.
vilis inseri.
Magnus igitur patriarclia e terra, cui nomen Ούτως δή τοίνυν ο μέγας εν πατριάρχαις εκ γή;
Clharran, a Duo esire jussus, ad promissiones a5- Χαρράν υπό Θεού μετανάστης καλούμενος, ήγετο
sequendas dacebatur , quarum nondum sign ulla τευξόμενος των επαγγελιών, ών ουπω μικρόν όσον
quantulacuique atite acceperal (16) ; signa enim προειλήφθη τα σύμβολα • σύμβολα γάρ των μελλόν
futurorum ea sunt , que multo ante tempore 2 των τα πάλαι τελούμενα . Και της μεν ελπίδος των
prtemonstrantur (17). Neque tamen testamentorum διαθηκών ου διεψεύσθη , της κληροδοσίας δε της γης
Spe decidit, sed terra que sibi in sortem data est, μή διαμαρτήσας τετύχηκε. Σοι γάρ, και το σπέρ
ulla deceptione compos est faclus. Tibi enim, el ματί σου δώσω, φησί, την γην ταύτην· προς αυ
semini tuo (ad eum inquit universorum Deus) τον και των άλλων Θεός · εν γάρ το σπέρματί σου
dabo terram hanc ; namin semine tuo benedicentur ευλογηθήσονται πάσαι αι φυλαι της γης.Τω όντι
omnes tribus terre C. Revera enim, ut divino etiam γάρ, ώς και τη θεσπεσίν Παύλο δοκεί, Το Αβραάμ
Paulo videtur : Abralia promillens Deus, quoniam επαγγειλάμενος ο Θεός, έπει κατ' ουδενός μείζο
με:ninem habuit, per quem juraret, majorem, jura- νος είχεν ομόσαι, ώμοσε καθ' εαυτού , λέγων · “Η
vil per semetipsum dicens: Nisi benedicens benedicam μή εύλογων ευλογήσω σε, και πληθύνων πλη
tibi , el multiplicans multiplicabo le . Et sic, inquit , θυνω σε. Και ούτω, φησί, μακροθυμήσας επέτυχε
Ionganimiter ferens adeptus est reprommissionem 8. της επαγγελίας. Πώς δε, και τίνα τρόπον αι προς
Ομονολο Vero, et qua via quae ipsi pronmissa st! nt , αυτον επαγγελίαι προς πέρας διέβησαν, ένθεν ανμά
reipsa evenerint , hinc cognosces, si rem ut vere θοις, μετά της αληθείας σκοπούμενος. Επειδή γαρ
Sese halet consideres. Postquam enim ad eum έφη προς αυτόν ο πάλαι χρηματίσας Θεός, ότι Εν
dixit , qui olium responsa dallat Deus ; In 1saac c Ισαάκ κ.ληθήσεταί σοι σπέρμα και πληροροή:
vocabilur tibi semen , certissime scieus quod que θεις ότι και επήγγειίται δυνατός έστι πληρώσαι
romisit, polens est adimplere, quanquam cogno- και κατενόησε με το εαυτού σωμα ήδη νενε
sceret corpus suum jam viribus esse effelis (centum κρωμένον, εκατονταετης που υπάρχων, και την
stφuidem annos natus eral) , et peneenortuam vulvan νέκρωσιν της μήτρας Σάρρας · είς δε την επα
Sare h , le divina tamen promissione nequaquam γελίαν του Θεού ου διεκρίθη, αλλ' ενδυναμώθη τη
ambegil, sed dans gloriam Deo fide roboratus est. πίστει δους δόξαν τω Θεώ.
Quapropter jure optimo promissionem est asse- Είκότως άρα και της επαγγελίας τετύχτηκε, και
cutus . Νam profuissuno possedit filium, qui quae τον επαγγελθέντα προσεκτήσατο παϊδα, τον τα έ "
promissa fuerant, recepit ; cunque sibi gemini ηγγελμένα δεξάμενον · ός καίτοι διδύμων αυτών των
nati essent filii, testamentorum literedi, qui dolo παιδίων συσπαρέντων, τον κληρονόμον των διαθηκιων
promissionen suffuratus est suppositione liatris, δόλω κεκλoφότα τηνεπαγγελίαν υποθήκη της τεκούσης
beinedictionemimperitivit, ex quo duodecian trilus ηυλόγησεν, εξ ού το δωδεκάφυλον εκ διαφόρων όρπης
€ liversis ramis feraciter pullularunt ; Inarumque κων ευφόρωςέβλάστησε και τούτων ευ μάλα τα στο
duo sceptra lionore addito benc admodum praeli- σκήπτρα Θεός υπερτιμήσας προέκρινε" λέγω δε το
lin Deus , sceptrum, inquam, Levi, sceptrumque D Λευή και του Ιούδα. " Ων τω μεν, οψε πρότερον "
Juda. Quorum uni longe antea sacerdotii poderein, της ιερατείας ποδήρη, και το θείον έφούδ, την μίτρα"
et divinumephod, el tiaram, el sanclamlaminam, τε και της άγιστείας το πέταλον, και το τών δηλω "
cl τοποifestorum rationale (18) in manus dedit ; εγκεχείριστο λογείον, πρός μείζονος ιερατείας " "
ore omnia majoris sacerdotii typus essent atque τύπωσιν τώ δε, τον βασίλειον θρόνον, και ο
figura ; alteri vero Cluronus regius , el decoris κάλλους διάδημα, και το πασών υπερκαθησο.
«liadema, eaque dignitas cum chrismatis unctione φυλών προς δε, και το δημαγωγός είναι ύνιος
delnta est, ut ceteris tribubus presideret, opuli - χρίσματι δέδεικτο. 03, και του Θεού παις και προσο
1 tien. 7 ; XXII, 18. 8 Ηι;!»r. VI, 13-15. Rom, IV , 19.
lucrrincin el italern e urin is
(16 ) Verle omnino : paululum ante signa piroc (18 ) Refer ad doctrinoin et ver
veritalemn ,, siv
sive
cupta Inerini. Gal . el thummim (Ex: d . xvill , 20 ). Gak.
117) Eral , que pridom liebill , Ca ,
825 IN NATIVITATEM B . MARIE. II. 825
και των χώρων αττάντων ταραγωγεύς , επιφανείς A que insuper essel lux. Quibus Dei Filius, qui est
τω κόσμω διά σαρκός, καινοπρεπώς, αλλ' ού κατά ante Scula , quique ounia sacula adduxit ,
νόμον εντολής σαρκίνης, ώς φησιν ο Απόστολος, Ωundo per carne apparens decenti Movitale ,
πεπολίτευτο: αμφίδοξον μεν την αξίαν λαχών, ου sed non secundum legem mandati carnalis, ut ait
κατά το ανθρώπινον δε, ώς άν τις φαίη, λέγω δε κατά Apostols, suo munere foncliis est ; algle Cl"
τοορατόν, ιερεύς και βασιλεύς νομιζόμενες αλλά piten (19) quilenι dignitatem obtinuit, non tamen
κατά δύναμιν ζωής ακαταλύτου την εκατέρωθεν quemadmodum Snt res humane ( it ita dicam) :
οξίαν έχειν εκ φύσεως μαρτυρούμενος , ιερωσύνης videlicet non secundum id quod visu percipitur,
Φημί, και βασιλείας. Μένων γάρ αρχιερεύς εις το scil secundum virtutem site indissolubilis utramque
διηνεκές, ως μέν ιερεύς, απαράβατον την ιερωσύ. Sese habere dignitatem, Sacerdotii , inquam, el re
την έχει διά τό μένειν αυτόν εις τον αιώνα. "Οθεν gui, ex nature evincil testimonio. Manens enim
και σώζειν εις το παντελές δύναται τους προσ - pontifer in perpetuus , ut sacerdos sempilernum
ερχομένους δι' αυτού τω Θεώ· πάντοτε ζων εις sacerdolium labet , eo quod ipse maneal in eler
το έντυγχάνειν υπέρ αυτών . Ως δε βασιλεύς, και aum. Unde el salvare in perpetuum potest acceden-
αρχων ειρήνης, και ηγούμενος εν Ισραήλ, ου κατά les per ipsum ad Deum; semper virens ad interpel
το ορατό , ετ, τον θρόνον χεχαθένας Δαυίδ του P Iandum pro nobis i . Qualeilus Vero TeX eSt
πατρος αυτού δείκνυται • κατά δε το γοητόν βασι- , princeps pacis, et dux in Israel, non super hujus
λεύσας επί τον οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας, και πέ- cemodi Davidis ilironum, qui sul 1spectum ca. • ,
ρας ου ποτε της βασιλείας δεξάμενος. " Ων ούτως εχύν- «leret, sedisse quispiam poterit demonstrare, sed
των, τις ουκ αν εκπλαγείτη , τους ομού μέν ταύτα spiritale regnilio doomJacobs usque in scula
περί αυτού γεγραφότας, ομού δε ταναντία τούτοις obtinuisse, suίque regni nullum unquam acce
μεμαρτυρή κότας ; Ούτε γάρ διάδοχον αυτόν της του psse linen. Quae cum ita se habeant, quis non ,
Δαυίδ βασιλείας άγουσιν, ούτε επί τον θρόνον κεκα . miretur eos qui simul bec de ipso scripserunt ,
θ:κένα! Δαυίδ ιστoρoύσιν · αλλ' ουδε την ίσην Ηρώδη, simul etiam adversantja bisce lestatos esse ? Neque
Ουδέ τε Ποντίω Πλάτη της αρχής εξουσίαν επαν- ertis ipsium regni Davidici successorem facial,
Τμένον· πλήν ει μή κατά τον της αναγωγής μυστι. 1cque super loun Sedisse Davidis comuneio
κώτατον λόγον ταύτ' εκλαμβάνειν πειρωτό τις ως rint; sed neque principalis polestate Herodis in
το, Η βασιλεία ή έμή ούκ έστιν εκ του κόσμου Star , aut Poulii Plali politum esse : nisi quis
τούτου . aliiori, quadam recondila deductionis signilica .
pliane ista perpendere aggredialur , juxta illud :
Regruin meum non est de hoc mundo J.
Και μου παρίτω νύν Ιακώβ ο μέγας έν πατριάρ- Jam vero accedat modo Jacobus patriarclarum
χαις, επί και ρου τα περί Χριστού διεξιών. Εν οίς et ipsa Diagnus, ut opportune que ad Clhristum re
τα μέλλοντα τοις υιέσε προγράφων, τον Ιούδαν είσ. feruntur nobis elisserat. Ubi que filiis suis even
άγει, και προαναζωγραφεί πως εν αυτώ μυστικωτέρα tura essent prescribens, Julm inducit, atque in
τινί χρωματουργία του Χριστού την εικόνα • ως ορά- ips0 mysticis quibusdam coloribus Clhristi imagi
cθαι μεν, οίόν το σώμα τον Ιούδαν κατά το αισθητόν nein represental atque depingit , ita ut inile ap
λαμβανόμενον,τον δε Δαυίδ, οίόν τι χρώμα κατά θεω parcal, Judam quidem veiuti corjaus juxta id quod
play vorby.evov . Ilpointai yag évtej Osv suiv eixos sensi allingilor accipi ; Davidem vero, veluti co
του σκοπού περιέπεσθαι , της μέν Ιούδα φυλής τον Ιοren quendum juxta nmenlis speculationem intel
Δαυίδ ανευρίσκουσιν, έκ Δαυίδ δε τον Χριστόν κατ- Jigi. Iline siquidem nobis licebit convenienti ra
αγόμενον.Τούτου δε δεικνυμένου σαφώς , και την Παρ- εiοne scopum ipsum affeclari ; fun 15avidem ex
βλαστήσαντος, είπερ γεννητο το γέννημα ομογενές, Christumdeduci. Cumque hoc perspicue demon
και ομόφυλον, δεύρο δή τοίνυν διέξ.θι, πατριαρχών D straverimus, Virginalquoque ex progenie Davidis,
αριστε και πολυτεκνότατε, τίς ή εν ευλογίαις κλη - qui ex Juda germinavit, develisse cognoscenus ,
ρδοσία, ήν υπαλείψω τους τέκνοις σου ; τίς ή τούτων siguillem ex elem stirpe, eademque trillu gene
σας τίνα , και οία ; Ναι, φησίν ο πατριάρχης καταλλή- οpίiιue, nu:iliplicique filiorum solhole predives, que
Aως τούτων εκάστω τα είκότα το πνεύμα διένειμε, sortium distributio sit in Denedictionibus edissere ,
καθώς αν είχε φύσεώς τε και τάξεως έκαστος, και quam filiis Tuis reliqueris ; que par's singulis ob
Ουκ από σκοπού της πάντα διεξαγούσης προνοίας, igrit ; que el quelia sin die nnorii proximis
Ουδέν ού τι του προς εμου πεφιλοσόφηται · αλλ' ώς ipsis illegaveris. Νe , inquil patriarclia, unici
αν αυτή προδιώρισται, προβλεπτικώς τα καθ' έκα- φις corn , modo uni, modo alieri , que singulos
στον προηγό ευσα. Και γούν εξέστω τώ βουλομένων decellant Spiritus distribuit, prout cujuse tiall
i llebr. vid, 24 , 2 ;. i Joan. Sii , 56 .
(19) Intellige duplicem . Gal
827 S . ANDRE.E CRETENSIS 828
r: et ordo 50se halieret.. Ν que enim quidquam A παντί τάς Μωσαϊκές ανά χείρας αναλαβόντε βίβλους,
alien 1 ή 2 living: Providenlie Stojo τα έγersa 210- εξ αυτής δή τοι της κοσμογενείας των φυλών έκάστης
venlis atque ioleraniis , ipsellet a leips0 conn- τους κλήρους καταμαθείν, ους εν ευλογίαις ιδία τους
niellus sun ), sedintunolo que al illa circa παισι λαλούντος εν εμοί του Θεού διετύπωσα.
singulos prelimita sunt, prævidendo um vaticinalus. Liceat sane cuicunque volenti Mosaicos li
brosmanilius evolvere, atque ex ipsa singularum tribuum constitutione sories cognoscere, quas sino
gillatim filiis benedicendo allante Deo designavi.
Jam vero nobis deinceps de una tanluminolo "Ημίν δε δή της μιάς άρτι μελήσει φυλής : δι' ής
Trilb missis ceteris verla facere proposilium erit , αποδεικνύναι ράδιον τον κατά σάρκα εκ Παρθένου
τουle facili negotio ostendi possit,Christian secun- φύντα Χριστου, της Ιούδα κατηνέχθαι φυλής, όπως
dumcarne e Virgine natu, e trilou Juda ori - εικαίον άπαν έμφραγή στόμα μή ομολογούν εκ σπέρ
dum esse, atque temerarium quodvis os olostru2- ματος Δαυίδ τον Χριστόν εληλυθέναι. Τί ούν φησιν ο
tur, quod faleri nolit, Claristum e semine Davidis βλέπων; ούτω γαρ ή Γραφή καλείν οίδε τους διορατι
profluxisse . Quid igiturinquit videus , quandoqιιι . κους την διάνοιαν. Ιούδα, σε αινέσουσιν οι αδε.l
dem divine Lilleræ hoc nomine eos appellare con - B woi cov• ai zeices Ouv , ¿.71 vázov tor 370Cor
Steverunt , quibus niente atque spiritu res futuras σου · προσκυνήσουεί σε οι υιοί του πατρός σου .
peividere latum est ? Juda , le laudatunt (ralres Σκύμνος λέοντος Ιούδα , εκ βλαστού , υιέ μου
ται; manus tum in cervicibus inimicorum tuorum; ανέβης • αναπεσών εκοιμήθης ώς .λέων και ως

er germine, fili mi, ascendisti : requiescens accubui- εξ Ιούδα, και ηγούμενος εκ των μηρών αυτού,
sti ut leo, et quasi leena; quis suscitabit eum? Non έως αν έλθη ο απόκειται, και αυτές προσδοκία
auferetur sceptrum de Juda, ει dua de femore ejus, εθνών . Δεσμεύων προς άμπελον τον πωλον αυ
donec fenial gui millendus est, et ipse erit erspectatio του , και τη έλικι τον πώλον της ένου αυτού
gentium . Ligans ad vineam pullum suum , et ad a .lvvei år oirø tir 070lir aicoi , wil ¿ r apart
sitem , o fili mi , asinam suam. Lavabit η υino σταφυλής την περιβολήν αυτού. Χαροποιοί οι
siola suam, etin sanguine uυν palliumsuum. Pul- οφθαλμοί αυτού από οίνου, και λευκοί οι οδύντες
chriores sunt oculi ejus tino , el dentes ejus Ια - αυτού ή γάλα (*). Σκοπητίον τοίνυν , επί τίνα , και
cle randidiores.Eite:nlun itaque nobis est , ut vi- πότε τα της προφητείας εκπεπλήρωται ναύτης. " Η
le2ints in qua persona, uove lenpore, qια vali- δηλον επ' αυτον όρω τον των απάντων ημών Σωτήρα
cinio comprehenduntur , impleta fuerint. None 4 Χριστόν εκβεβηκότα , διά τε νόμου και προφητών,
plue perspicious in Cristo ipso, qui omnium ηνίκα δή προς τα πέρατα των καιρών τοις χοϊκούς
no-tram Servator est, per legenu et prophetas ad ήμίν δ. α σαρκός επεχωρίαζεν ο υπέρθεος, την προ
exitum func fuisse perduela , cum scilicet extremis ωρισμένην αυτό πρό αιώνων βουλήν κατ'ευδοκίαν άρ
temporibus nobiscum, qui terrestres Stimus , al - ρητον του Γεννήσαντος, και του συγγενούς Πνεύμα
to in bisce inis terris deginis ipse qui allissi- τος, εις πέρας άγειν βουλόμενος , εξ Ιούδα μεν ανα
01015 Deus est, bumana indutus carne conversare - tétohxev , èx. Ilaplévou ūè tis ėx Aquiô 00.pxlxo ,
Air ? Nmconsilium illud quodsi ante Serula ex προελήλυθε. Τηνικαύτα γάρ αυτόν ήνεσαν οι αδελφοί
21C10 G iloris, Spiritusque congeniti beneplacito αυτού πάντες· δηλον δε , όσοι τη προς αυτόν οικειώσει
μr: ellitum fuerat , reipsa exsequi volens, ex Juda της αυτού μετειλήφασι κοινωνίας. "Απειρα δε και
veluti 153 germinavit, atque ex Virgine Davidice αριθμού δυναμιν υπερβαίνοντα, τα εις Χριστόν πε
Slirpis secundum cinem natus est. Iunc enim πιστευκότα πλήθη · ούς και ο υψηλός Ιωάννης αινιτ
i n laudarunt oιones fratres sui ; quotqμοι sci- τόμενος, έφασκεν : " Οσοι δε έλαβον αυτόν , έδωκεν
Tiet cum eo afinilale conjuncti, divine simul αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι· οί ουκ εξ
Yiature participes facii sunt. Immensa aute ) , και αιμάτων, ουδε εκ θελήματος σαρκός , αλλ' εκ Θεού
σε nemque numeroSupergrelliens, eorum multi- εγεννήθησαν . 'Eπει και αδελφούς αυτού καλείν εί
11 :!ο est qui in Claristumcrediderunt . Quos elia η κότως ουκ επαισχύνεται, παραπλησίως αυτοίς μετ
Selimis ille Jones visis est inηuere, ubi ait : εσχηκώς αίματος και σαρκός, ώς βοά Παύλος, και
Quotquot autem receperunt eum, deitil eis polestate Δαυίδ, τους πνευματικούς ανακρουόμενοι δονακας. Ο
filios Dei fieri, φui non et sanguinibus, neque er μεν, 'Aπαγγελώ, ψάλλων, το όνομά σου τοίς άδει
voluntale carnis, sed er Deo nati sunt k . Quapro - sois , Ėr liéoQ) &un anciaç vurucu os ó o yeye
pter fratres sinos vocare eosque optimo non con- βοών • "Οθεν ώφειλε κατά πάντα τους αδελφούς
funlitur , cum aque atque ipsi sanguinen el όμοιωθήναι , ίνα ελεήμων γένηται , και πιστός
Carnein participaverit , quemadmodum Paulius 'Aρχιερεύς τα προς τον Θεόν.
exclamat, atque Davidl. llic siquidem spiritales pulsando lides : Narrubo , inquit , nomen 1x !M
E Ioan. 1, 12, 13.

Gem. c. LIN, 8- 11. Sel Riccilis maluit Yulyutan exhibcre liic si alibi. GAL.
δη IS NITITITATE !I D . MARI.E. II . 830
fratribusmeis ; in medio Ecclesiæ laudalio le 1. llie vero magnis vocibus ail : U'nde debuil per omnia
fire ribus similari, ul misericors fierel , el fidelis pontifex ad Deum m .
Τίνος δε κατά νύτου ποτέ των εχθρών αι χείρες A Cujus autem manus in cervicibus inimicorum
ούτω κραταιώς εξετάβησαν, ώς μόνου Χριστού ; Κα- μηχα ). n alleo fortiter extense Sint, it ius Cliri
θώς εν Πνεύματι πάλιν ο μέγας ψάλλει Δαυίδ: Επά- sti ? Quemadmodum divino Spiritu percitus rursus
ταξε, λέγων, τους εχθρούς αυτού εις τα οπίσω, cerinil gηις David : Percussit, inquit, inimicus
τον νώτον διά τών οπισθίων δηλών. "Οπερ αλλαχού suos in posteriora n. Cum enim posteriora dixit ,
διασάφησεν, 'Η δεξιά σου,λέγων, εύροι πάντας τους cervices significare voluit . Quod etiamalibi planuτη
μισούντάς σε." Οτι θήσεις αυτούς νώτον . Και αύθις fcit, vloi ait : Declera tua inveniet omnes qui te
τ:ροσωποποιούμενος ως παρά του Πατρός εν οίς μετά oderunt . Quoniam pones eos dors an o. Εt rursus
' το χάρισμα, και την κατά το ανθρώπινον αυτού εις persona Paris cor:fingens, Filii, ιι Ιιomo est ,
βασιλείαν ύψωσιν και ανάρρησιν : Η χείρ μου, φησί , cliarismata, et al regnum evectionen el clionein
σιγαντιλήψεται αυτό, και ο βραχίων μου και - que pre fientis : Mamus mea, inquit, auxiliabitur
ισχύσει αυτόν . Ουκ ωφελήσει εχθρός εν αυτώ, ei, et braclnium meum confortabit eum. Νihil pro
και υιός ανομίας ού προσλήσει του κακώσαι αυ- ciet inimicus in eo , el filius inquitatis non apponet
τύν . Και αύθις : Συγκόψω από προσώπου αυτού ποcere ei . Ει concidam a facie ipsius inimicos ejus,
τους εχθρούς αυτού, και τους μισούντας αυτόν el odientes ειι in fugam concertam P. Atque ite
τροπώσομαι. Και πάλιν : Ενώπιον αυτού προπε- B rum : Coran illo procident Elliopes, et inimici
σούνται Αιθίοπες , και οι εχθροί αυτού χούν λεί- ejus terram lingent 4. Hlull vero similiter : Inimicis
ξουσι. Το δε, και τους εχθρούς μου έδωκάς μοι mieis dedisti milli dor»κη, el odieles me disperdi
τωτο , και τους μισούντάς με εξωλόθρευσας, disti , ad quem potius referanis, quam ad usum
επί τίνα την αναφορών σχολη αν είκότως, ή μόνονεπί tantumnaolo Christuαι ? qui al Patrem in colo
Χριστόν ; ος προς τον εν ουρανούς φησι• Καταδιώξω legenten ail : Perseguar inimicos neos, et compre
τους εχθρούς μου, και καταλήψομαι αυτούς, και lendam illos , et non contertar, donec deficial!.
οι μη δύνωνται στηνaι πεσούνται υπό τους πό- Confringano illos, nec polerunt stare, cadeal subιας
pides meus $ , el que tieinde consequitur.
δαςΤίνιμου,
δε και τα εξής.
προσεκ ύνησαν οι υιοί του πατρός αυ - Qucina alaraverunt ilii patris sui , nisi
του , ή μόνο Χριστώ εκ γυναικός προελθόντι ; Το Solan Crist im , «μιi ex muliere in induna
γάρ κατά τον Ιωσήφ, πέρας ειλήφει λοιπόν , εκβάν - prodit ? Quol Vero enim ad Joseplum pertinuit ,
των αυτών των ονείρων, ώς το εικός . Το δε κατά finem deinceps accepit, ubi ipsi sounia, ut por
Χριστόν έμελλε στροτύπωσις όν της εξ εθνών Εκκλη- erat, exitu comprolb:fa Sunt. Quod vero Yespirit
σίας, εν ή πάντες όσοι τώ Θεώ δι' αυτής έτεκνιώθη- Cristum, Ecclesiae figura esse debuit ex gentilus
μεν, εισαεί προσκυνούμεν αυτή, πος ον ημίν η συ- conflata ; in quao es nos, quotquot Dei filii
νάφεια διά της μυστικής αναγεννήσεως γέγονεν. per ear facii sinus, in perpetuum ipsum adora
"Αδελφοί τε αυτού κατά την έν χάριτι θέωσιν , και 01s , cui quo propter mysticam regenerationen
τον πλούτου της περί ημάς αυτου φιλανθρωπίας κ . ε:ffinitatem conjunxinus. Frtres enim ipsius o!)
χρηματικα μεν, όσον δηλαδή λαβόντες αυτού ήλον, ώς divinitatis ex gralia conntnionen, el dividias
όλον εισακισάμεθα· μή που τε των αυτού δικαιω:ι- misericor.lis ejus in n03, nuncupati stous. On-
κών εντολών παραφθείραντςς . Καθ' ήν δή τρόπον και nia Milivirum recipientes : illus Sint, il ar
αυτός των ημετέρων μεταλαβών, ομοφυής ημίν clissimam cu eo societ: len,cognitionclu, eall
αναπέφηνεν, όλην όμοίως ημίν υποδύς την ανθρωπί- deinque Hoιoιrecepti , toti sumus in Col » ,«lu
νην έσχατιάν, και όσα της φύσεως της ημετέρας 1ο:lo annel nullum mandatorun ipsius, queju-
γνωρίσματα, και τον μώμον προδήλως της αμαρτίας stos nos l'aciunt, contempserimus . Quemadmodune
εκπέφευγε , και του πρώτου πτώματος την κατάκο!- ei ipse eorum que nostra Suit particeps Inclis ,
σιν. " Οτι δε προσεκύνησαν, και νυν προσκυνούσι eandem nobisciani Sese liabere natural ostendit :
Χριστώ πάντα τα έθνη , τίς ούτω θρασύς αντειπείν, quandoquidem omnem prorsus que ac nos lu
πάσαν όρων την υφ' ήλιον , και πάντα της οικουμέ- D m2 nam conditionern subiit , onlinesque 121! Hris
γης τα πέρατα προσκυνούντα τουτον, και σεβαζό- nostre proprietates, ililo ta 20 ein Setitis per call
μενα, και τη του προσκυνουμένου προσηγορία χρ!- repreliensione ) certissime eflugit, prinique pia
στοποε πώς σεμνυνόμενα , το Χριστιανοί είναι , και rentis ruine condernilioren. Quod autemadora
ονομάζεσθαι ; Τί δ' αν και πρός τάς προφητικές αντ- Verint, et all tc Cliristum adorent omnes gentes ,
είπου φωνάς διαρρήδην αναφωνούσας , ή μεν , quis leo perfrieta fronte sit ut inficielr , cun
Nürti tà ë0297 Covilaucovoir uvro • xa , llcoc . omnem , que sib rolo est, regionem videal usque
wyrncúrwoar ajrin airteç ci suculεiç tils riis ad exiremos lerrarum orbis terminos, cultuon
Toot , llica i rñ .zpocnurncirocúr col , qui ipsi atque obsegiriam deferentem , præclaraque
Vulútucir col · mal, Murtu tù éorn öva cres, quem colli, : ppellatione gloriantein , Chri
1 P.al. , 25. » 11 :5r. 1, 17. 2 Psal. 1.ΥΧΙΑ, 656. • Γ'sal. Α', 15. Pf's:1. Ι.ΧΧΧν11, 22,
23 , 2 , 1 Psa!. L13, 9. ΓΙ's. l. 51, 11. 8 351, 8 , 3 ).
851 S , ANDREÆ CRETENSIS Σ2
stiano nomine censeri ? Ειquid proplielicas voces Α εποίησας, ήξοι, και προσκυνήσουσιν· ενώπιον
infringere possil pala clanantes, tum illud : σου, Κύριε , και τα εξής. Και αύθις , Εύαι άνθητε
Omnes gantes servient ei, et adorabunt eum omnes έθνη μετά του λαού αυτού· και, Προσκυνητάτω
reges terre - ,ιum illud : Omnis terra adoret le, σαν αυτό πάντες υιοί Θεού. Οράς πως οι υιοί του
€i psalla tibi 1. Ει : Omnes gentes quascunque fe- πατρός αυτού προσκεκυνήκασι Χριστώ, οι τό της
cisti venient, et adorabunt coranle, Douine A , et que υιοθεσίας δήλον καταπλουτήσαντες χάρισμα ;
sequuntur. Et rursus : Gaudele , gentes, cum populo Deiy, E1 : Adoreni eum omnes filii Deia . Videsne igitur
quomodo filii patris sui Christuin adoraverint, ii videlicet quiadoplionis filiorum dono diviles facti suot !
Sed ad reliquas vaticinii parles devenianus. Προς δε τα εξής της προφητείας χωρώμεν. Σκύ
Catulus leonis Juda, et germine, fili mi, ascendisti ; μνος λέοντος , φησίν, Ιούδα,εκ β.1ιστού, υιέ μου
requiescens «ccubuisti ut leo, et quasi leanα : quis ανέβης : αναπεσών εκοιμήθης ώς λέων , και ώς ή
suscitabit euin 4 ? 0 praeclara sale presagilionen! σκύμνος · τίς έγερεί αυτόν ; Εύγε της τροφητείας.
Catulum dixit leonis . Queu itaque leouis nomine ο Σκύμνον φησί λέοντος. Τίνα τούτον , η Χριστίν
nisi Chrislum Iuculenter innuit, qui ex regio se- " προδήλως τον εκ βασιλικού καταγόμενον σπέρματος,
wine, videlicet Davidico delucitur ? Νeque etian λέγω δή του Δαυίδ ; Και απεικός ουδέν λέοντα μει
alis ardum est, si leonein Davidemintelligas, quin- νοήσαι τον Δαυίδ, ως χαρακτηριστικών του βασιλι- ,
doquidem dignitialis regir typus est leo. Catulum κου αξιώματος , σκύμνον δε λέοντος, τον εξ αυτού
leonis Christum accipe, ex ipso secundum carnem φύντα κατά σάρκα Χριστόν, ώς δηλοί και τα εξήςτης
exOrium; quemadmodum etiam consequentia Vil - προφητείας. 'Εκ βλαστού γάρ φησίν , ίέ μου
ticinii Verba plane declarant. Es germine enim, ανέβης. Βλαστόν δε , τίνα αν κυρίως εκ του ακολούθου
inquit ,fili mi, ascendisti. Germen vero quem alium νοήσης, αγαπητέ , ή δήλον μόνην αυτήν την αγίαν, και
proprie es se ex eo quod consentaneum est, dile» των αγίων απάντων αγιωτέραν, την όλην όλη φανεί
Clissimi, reputabilis, nisi niinirum solam hanc σαν καθαράν το σκηνώσαντι σώματι τε και πνεύμα.
Sanctam Virginein, sanctisque omnibus Ionge τι ; Μαρίαν λέγω, το μέγα και σεβάσμιον όντως και
Sauctiorem, que Iota pulclira, tola munda visa πράγμα και όνομα, την Δαυϊδικήν όστηκα, την ρά
est ei qui 1otus in illa el corpore el spiritu Ilia- όδον του Ιεσσαί , τον αειθαλή του Ιούδα βλαστόν, εξ
bitavit ? Mariain, inquam, magnum profecto, ής και του Θεού Παϊς, ο υπερκόσμιος , ο προκόσμιος,
Omnique veneratione dignissimum et nomen, el C συναΐδιος τις γεννήσαντι, σαρκικώς εξεβλάστησε.
rein , Mavidicuun ramum , virgam Jesse, germen Juda, semper viride, semperque foridum , ex qua allissi
mus Dei Filius, qui ante mundum erat, æqualique cum eo qui ipsum genuil, æternitate fruebatur,
secundum carnem gerninavit.
Dure autem τoirelar quispiam predictionis hu- Θαυμάσειε δ' άν τις το ακριβές της προόδήσεως.
jusee diligentiain singularem. Ubi enim generis Επειδή γάρ την αγχιστείαν του γένους τη του λέον
propinquitaten leonis, et catali appellationem τος και του σκύμνου προσηγορία σαφώς απεφήνατο,
perspicue demonstravit, illud addidit : Es ger- προστέθεικε το, ' Εκ βλαστού, υιέ μου , ανέβης, ένα
mine, fili mi, ascendisti, ut illud idem plane dice- είπη το παρά του Ησαΐου καλώς ειρημένον· 'Εξελεύ.
ret , quod pulchre Isaias dixit : Egredietur virgα σεται, λέγοντος . ράβδος εκ της ρίζης Ιεσσαί, και
de radice Jesse, et los de radice ejus ascendet b, άνθος εκ της ρίζης αυτού αναβήσεται» και δη τρα
αι:οl sane Christum atque Virginem manifeste νώς εις Χριστόν και την Παρθένον ανάγεται. Βλα
Yespicit. Radix enim proprie David; virga procul στος γάρ κυρίως μεν ο Δαυίδ, ράβδος δε προδήλως
«dr: bio Maria est ; los vero Christus. Quemadmo- αύτη, άνθος δε Χριστός εκλαμβάνεται. Καθάπερ αυ
dumipsevel in quadam Canticorum pagina suam τος εν τη των Ασμάτων πυκτη την εαυτου συμβολί
ipsius nuncupationem quibusdam veluti adora- κώς αρωματίζων ευώδη προσηγορίαν. 'Εγώ γάρ,
nentis in quibus arcana significatio lateret , con- φησίν, άνθος του πεδίου, και κρίνον των κοι. ά.
spergens : Ego, inquit, los campi, ct lilium con- η δων. "Οτιδε βασιλεύς, και βασιλέων απάντων επικρά
υ .llium c. Regem vero, regumque omnium poten- τέστατος οΧριστός , ουδ' αυτός ο προφητεύων ήγνόησεν.
tissimum esse Christum, neque ipse Jacob, qui 'Αναπεσών γάρ, φησίν, εκοιμήθης ως .λέων, και ως
presagium eftatus est,ignoravit. Νamrequiescens, σκύμνος, τις εγερεί αυτόν ; Το βασιλικον άμα, και
ait, accubuisti ut leo, et quasi lena ; quis suscita- φοβερόν , και απρόσιτον εν τούτοις παραδηλών, και
ht eum? Quibus verbis regalem simul, terribilem- της θεϊκής εξουσίας το άπειροδύναμον. "Ο και δεικνύς
que atqueinaccessibilein divini iniperii polestatem, αυτός εν Ευαγγελίοις βοά : 'Εξουσίαν έχω θείναι
« ontra quam vires suas nemini experiri licet, την ψυχήν μου , και εξουσίαν έχω πι.lir . atείν
significare visus est. Quod ιι ipse Christis con • αυτήν . Το όντι γάρ κατ' εξουσίαν άπαντα πέπρακται
firinaret, in Evangelio clamabat : Polestatem habeo τω Σωτήρι, όσα δηλαδή της οικουμενικής και αυτού
t ." Psal. Ι.ΧΧι, 11. γPsal. ιιν, 4 . * Psal. ι.ΧΧΧν. 9. Rom, Xy, 10. Psal. xCV1, 7. • Gen. XLIX, 9.
5 Isa. I, 1 . • Cant, 1, 1 .
VARIE LECTIONES .
• Leg. οικονομικής.
833 IN NATIVITATEM B . MARIE . II . 874
γέγονεν αναστροφής, έκκριτα και εξαίρετα. Διό φησιν A poiendi riman mean , el potestatena ::teo ilerung
αυτός, Λύσατε τον ναόν τούτον , και εν τρισίν ημέ - Sumendi eand. Revera enii pro arbitrio nutique
οις ενερω αυτόν. Ου γαρ άν αυτού μή βουλομένου , suo omnia peregit Servator, quernie vieleli
και οίον έτεικελεύοντος Εβραίοις , τούτον λύειν ηδύ - cet, duo terras inceleret, et cum hominibus con
ναντο ναόν λέγων τον της υπεραμώμου σαρκός αυ- versaretur, egregia atque princlara edidit facinora.
του, όν εκ μήτρας αυτός εαυτό της αμιάντου ταύ- Quamobrem, Soleile, ait , templum hoc, et in tri
της, καικαθαράς αειπαρθένου αχειροτεύκτως περι - bus diebus ercitabo illud e. Neque enim isi 10
ωκοδόμησεν. Εφ'όν και την ζωοποιόν αυτού κοίμησιν lente ipso, et veluti Hellrais landaile, illul
αναφέρον, ότε τον εκούσιον υπέρ ημών του θανά- solvere potuissent; leiplin,inuan, integerini
του κατεδέξατο ύπνον , διά του Δαυίδ ως άνθρωπος corporis ejus, quod cs alvo incorruplie liujus e ,
διαλέγεται: 'Εγώ, λέγων, εκοιμήθην, και ύπνωσα' mundissinique nulloque non tempore virgiris
εξηγέρθην , ότι Κύριος αντιλήψεται μου. 1ο δέ, absque a numn lalore ipsemel sibi ipsi edificav1.
Tic &repei aitor ; Co. 5 tov Ilacéoo ônioi , tóy Alque ad illud mortis quoque somnum referens,
ναών του σώματος το Υιώ συνεξανιστώντα, και συν- quem pro ιο!his sponie Slia suliit, ut nolis inde
εγείροντα, κατά το εν Ταλμοίς ειρημένον εκ προσ. vita proflueret, per Os David, ιι ιοιο, disserit : .
ώπου του Υιού προς τον Πατέρα Ουκ εγκαταλεί- B Ego, inquiens, dormini, ci sonoralus sum, el ensur
εις την ψυχήν μου εις ζίδου, ουδε δώσεις τον revi, guia Dominus suscepit me . lad vero, Quis
όσιόν σου ιδείν διαφθοράν . Και αύθις, Κύριε, suscitabit eum ? Palren aμerle declarat , qui lein
ανήγαγες έξ άδου την ψυχήν μου, έσωσάς με απο plum corporiscu ipso Filio afflictum erexit atque
των καταβαινόντων εις λάκκου». "Εδει γάρ του excitavit, juxta ea quae in psalais ex persona
Υιού τήν του οικείου σώματος αυτουργούντος ανά- Filii Patreil alloquentis dicta sunt : Νon derclin
στασιν, και τον Πατέρα συνεργών έκφανήναι , ώς της ques animum mean ininferno, nec dubis Sauclu

ίνα τη ταυτοδυνάμω ταύτη κατ' ενέργειαν όμοπρα- ab inferno animani meam, salvasti me a descenden
ξία το συμφυες πάντοθεν διασώζηται
* αι,. tibus in lai'umki. Oportcbal enim , dum Filias, lil
corpus suum ad vitam reverterelur virtule siia efiicicbal, Paliem quoque, qui eamdem cum ipso
at naluram et voluntatem habel, operis , esse socium : ut ejul-den potentiæ usu, omnimod: y
in operibus præslandis communione, unius ejusdemque natura socielas servareluir incolumis
Προς δε τα εξής ιτέον: Ούκ εκ.λείψει άρχων εξ C Scd jam ad es qu: supersunt, est procedendum.
Ιούδα, και ηγούμενος εκ των μηρών αυτού, έως Non auferelux sceptrum de Juda, et du de feno
αν έλθη ο απόκειται, και αυτός προσδοκία εθνών . τe cjus, donec venial qui millendus est ; et ipse
Βαβαι της προγνώσεως ! Ου διαψεύσθη των περασμέ- erit etspectatio gentium 1 . Ρι oli insigne atque int
νων ουδέν. Δέδεικται γάρ εν τοις έμπροσθεν, ως κυ- mortole prasagi ! Nulin Ποιι partem eorum
οίως της Δαυϊδικής οσφύος ή Παρθένος εξέφυ. Ης que vales predixit, comprols: vit eventus. Denon
βλαστός ο Χριστός, ηγούμενος τε αυ και άρχων, και stravious enim lluriusque dictis e Davidicis Tunlbis
πνεύματα αρχόντων αφαιρούμενος. Είη αν αυτός Virgine enalon esse. Cujus germen Christus
ως βασιλεύων επί του οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας , est, dux simul et princeps , et ,spiritum principum
και της βασιλείας πέρας ουκ εισδεξάμενος. Προκαθ- auferens. Atque ipsi sane in domo Jacobi in aler
ήρητο μέν γάρ ή των Ιουδαίων βασιλεία, και προ ηum regnare contigit, regunque nancisci, quot
της Χριστού παρουσίας ναι, προδήλως περιγραφείσα ουιni fine careret. Julio euil 21:te Christi al
μέχρι τον Ιεχονίου χρόνων , και της εις Βαβυλώνα Ventuno de medio sublatum fuerat Juliorum re
πικροτάτης απαγωγής. Ου μήν δε ενέλιπε το γένος , gnum; quod stare debuisse clare coustal usque a
έως Χριστού τιμώμενόν τε και περιεχόμενον, και Jeclionie tempora , acerbissimeque in Balayloni
της βασιλικής ευγενείας διασώζον τα απομόργματα. D can capivitatem leductionis. Verumtamen usque
Λείπεται δ' ούν νοείν το , "Εως αν έλθη ο απόκει- al Christum nequaquam genus defecit , ειι Ιιο
ται, και αυτός προσδοκία εθνών, τον Χριστόν του Inoris nonnihil atque olbservanilia super deia
Θεού, και αυτόθεον, και αυτοκύριον. "Ον ημίν παν- turn est, regioque nobilitalis sigillum, ut assei
αγία αύτη Παρθένος , τοΔαυϊδικόν στέλεχος, παρθε. varetur, commenclatum. Restat igitur ul illud
νικώς παρθενικαίς ωδίσιν άπέτεκεν. 'Αφ' ου γάρ εις interpreteur , Donec veniaι φui millendus est, et
φρουδoν εχώρησεν ή των Ιουδαίων αρχή, ουκέτι επί ipst erit especialis gentium; Christus neipe
τον ορώμενον του Δαυίδ θρόνον , βασιλεύς κατά σάρκα Filius hic est , et ipse Dominus . Quen omnibus
κεκάθικεν έτερος , εις έσχατον καταφοράς της βασι- sancitatis numeris absoluta Virgo Inec e Davidico
λείας αυτού συγκλεισθείσης , κατά την Ιερεμίου euissa stipite virgineum in modum, virgineoque
ού ουκ έστιν αυτού χρεία. Τί ότι εξερρίφη αυτού imperium evanit , nemo alius super Davidicum
και εξεκλήθη εις γην, ήν ουκ ήδει ; Γη,γή, άκουε throni , qui sul oculos caleret rei secund :#:
• Ioan. Χ , 18. • Join. 1, 19. Psal. 1, 4. 4 Psal. xv, 10. h Psal. XXIX, 4 , i Ccil, ML :Χ , 15.
835 S . ANDRE.E CRETENSIS
Carne1) 5edit , regno illo extrema clade penitus Α λόγου Κυρίου. Τάδε λέγει Κύριος: Γράψει τις
deleto; queundliolun Jeremias propiela Misce άνδρα τούτον εκκήρυκτον άνθρωπον. " Οτι ο μη
verbis pradixera : Nunquil fictile αιφιε αυξη?? ή εκτου σπέρματος αυτού ανήρ καθήμενος
contributin vir iste Jechonias ? nunquid uns absque Éti Opóror duvio,apz0r žotal Èr to lovia . Toi
omni υoluptate ? Quare aljecti suit ipse, et seinlun των ειρημένων εν τις προφήτη , το λοιπόν τις αν
ejus, et projecli in terram, quam ignoraucrunt ? των εθνών προσδοκία νοοίτο, πλήν μόνου Χριστού,
Terra, terra, audi sermonem Domini. Hoc dicit όν ο προφήτης, και πρεσβύτης ο θεοδόχος Συμεών
Domimus : Scribe virum istum sterilem virum qui yeyonctlstu , apótepor ēveclui virator,
in diebus suis non prosperatinum ; nec enim erit de πρίν άν· ίδοι σαρκικώς έλευσόμενον. Και πεπέραστο
semine ejus tir qui setdeal super lurent Daid , δή το χρησμώδημα , διά των έργων εκτάκτων αυτο:
et polestatem habeat ultra inJuda ("). His all a των χρησμών. Είδε γάρ ώς βρέφος, και πρεσβυτικας
propliela enuntiatis , quem deinde alium gentium αγκάλαις εκ μητρικών ωλενων εδέξατο τον προ αιώ
exspectationem fuisse dicus , preter unun νων, και της μητρός προγενέστερον , και γηραλέοις
Clarislum, quem propiela , Deiquereceptor se- ευθύς εξανέθoρεν άλμασι ( πηδά γάρ και γήρας υπό
lex Simeon non risurum se mortem responsin περιχαρείας νευρούμενον ), και φωναίς ευφήμους
acceperat , nisi prius videred walna adutton carne B ανύμνει τον νηπιάσαντα Κύριον , δεσπότην τε απεκά.
in his terras advenisse ? Ει Sane oraculi respon- λει, και Σωτήρα διωμoλόγει, και φώς εθνών αντγο
sio finen Tulit , cuoque sibi prowissa fuerant , ρευσε , και δόξαν του Ισραήλ ανεκήρυττεν αυτήν.
reipsa adexitui sunt perducta . Vidit enim par - δηλαδή τον επί προσδοκία της των εθνών αποκαλύ
vulum, seniliisque ulnis e maternis manibus ψεως επιδημήσαντα Κύριον. Τούτοις ο Ηατήρ τον
illum ac epi! , «jui ante sircula exsisteiat, el ante Yίον απεκάλυψενώς έστι και παρ' άλλου μαθείν προ
Gnitrice ipsam erat genitus, Stalinque senili φήτου , σαφέστατα λέγοντος : Ιδού μαρτύριον έθνεσι
sallatione emicuit ; nam exsilil etiam senectus, Skowra ajror, ärzorza rui apocrúcccrta r
vires et nervos addenle gaudio ; Ι:etisque vocibus έθνεσι. Και αύθις, 'Ιδού έθνη, ά ούκ οίδασι σε,
divinum puerum collaudaril, Dominum appellavit, &Tina.lécortai caual laci, oi oiz ezicturtai
Servatorno confessus est, lucem genti annum - σε, επί σε κατατεύξονται. Και παρ' ετέρου πάλιν
diavit , glorianique Israel depraedicavil : illum Πέθεικά σε, λέγοντος, εις φως εθνών. Και παρ'
nimirum affirmavit esse , qui ad exspectationem άλλου, Δώσω σοι έθνη την κληρονομ'αν σου · και,
revelationis gentiam in ιundum prodiit . Genti - Πάντα τα έθνη μακαριούσιν αύτίν · και Ετει.
bus enim Paler Filium suum manifestum prae - C λογήσονται εν αυτώ πάντα τα έθνη.
buit, ut apud alium proplielam videre est disertissime dicentem : Ecce testem populis dedi eum ,
ducem ac præceptorem gentivus i. Et rursus : Ecce gentem quam nesciebas vocabis, el genies quar le
non cognorerunt, ad te current E. Alili item dicit : Dedi te in lucem gentium 1. Ει alius : Dalo 1.6i
gentes harreditatem tuam » . El : Benedicentur in ipso omnes gentes n.
Ligans ad uinean pullum suum, et ad silent, Δεσμεύων, φησί, πρός άμπελον και την πώλον
filii nmi, αsinam σιαι. Quis nec vitis tibi esse vi . της όνου αυτού. Τις η άμπελος ; τοιγαρούν έστιν και
dealer ? Ille profecto qui in Evangelio ail : Ego εν Ευαγγελίοις βοών, 'Εγώ ειμι η άμπελος ή άλλη
suna silis rera , el Paler meus agricola est o . Pul- θινή, ο Πατήρ γεωργός έστι. Πώλος δε αυτού
lus vero cjus sunus nos cum eo conjuncti, et είημεν άν ημείς , οι ενωθέντες αυτό, και οίον άλύτω
veluti insoleilili quodam vinculo colligati cx eo τινί δεσμώ συναφθέντες δια του τροσλήμματος και εν
quod humanant conditionem assumpserit ; quod και το καθ' ημάς πτωχεύσας ο πλούσιος, το εαυτού
cm faceret, ipse qui dilissimus est , quis nostra τοίς πενεστάτοις ημίν έχαρίσατο. Καθ' όν δή τρόπον ,
suit emendicans , nobis qui stis paperrini , θεοί μεν ημείς δι' αυτόν γεγόναμεν, αυτός δε δι' !
que sua suit est el.argitus. Qua plane ratione nos ήμάς κεχρημάτικες άνθρωπος . Πωλος δε της όνου ,
per ipsuo dii facii s!1!11 !s , ipse vero per nος αυτού νοηθείη αν μυστικώτερον ή πάνσεμνος 'Εκκλη
appellatus est homo. Asian autem ejus penitiore σία : καθ' ήν ή των εθνών τυπικώς εκλαμβάνετα: 1
sensu Ecclesin omni veneratione colendam in- D κλήσεις , εφ' ήν αναγόμεθα · ημείς γάρ ημεν αληθώς
terpretari poterinus; quo loquendi modo gen- οι κτηνώδεις , και αλογία κατεσχημένοι , μέχρις αν
tium vocatio , cujus nos participes suits, co - αυτός επιδημήσας ο Λόγος, και η σοφία , περιεϊλεν
i Isa . lv, 4. k ibid , 5. Isa. »Lix, 6. m Psal. 11, 8. Psal. LXXI, 17. Joai), xv, 1.
VARIÆ LECTIONES.
? Deest aliquid , forte vilio Typographico , lil alias infra in textibus Scripture.
(*; Jerem . , 28, 29 , 30, er Vulgnio . Graca fac dicit Dominus: Scribe viruin istum , Dirjecii.
Andreæ sic sonant : lelionestalis est Jechonias lium hominem . Quonian non succrescel ec semine
tanquarı vas quo nemo uli velit. Quid est quod illius vir qui sedeal super throno David , viincops.
projecliis fuit ibi, el evocallis luit in terrain quanto que sit in Juda . Gal .
nou noverai ? Terra , lerra , aiidi sermonum Domini.
 IN SATIVITATENI B . MARLE . II. 88
ήχεων της ελογίας το κάλυμμα , και περιστειλας A venienti fi, ira !e-1, nat!!! ; nos enit profer !
ημων χρησίμως την γύμνωσιν, της αμφ' αυτού erant; cuditidis similes , el velvet raiolis
0 :910pia's the 197?ziv liv och are préf r,xe, TrV caremlia laborantes, usquei'um ratio ip a alque
årwder ügurrir dólov . za? T,Toy Cagueúgas sapientia ad nos de relo delaberetur, nostreqic
ημάς, ώς άν πε5 π λον τή έλικι του σωτηρίου αυ- cum prudibus similitulini velit en otterideret,
του, και συνάψας τους ουρανούς τα επίγεια. Διά nuditatemque: 10sliano utiliter cooperiens, radio
τούτο και παίδες ακακία συντεθραμμένοι, ώς εώρων nalem divine sapientiæ suæ stolam desuper conto
αυτήν την επι Ιερουσαλήμ πορείαν ποιούμενον, και lexiam per totum nobis circumponerel , nosque ad
προς το ζωοποιόν και μακάριον εκείνο πάθος , και vineann , tamam asioix puilla ! ) , salutaris vitis
παντός του κόσμου σωτήριον εθελοντι προϊέμενον, capreolis arcanum in modum ligarel, que
και πωλον ως θρόνον βασιλικώς εποχούμενον , όμο Terrsirii conjungeret. Idcirco el pueri quos
φώνως ανέκραγον · Ωσαννά το Δαυΐδ, εύλογη aluerat innocentiid , dum in allum sublatus ad Je
μένος ο ερχόμενος βασιλείς του Ισραή... " Ο δή rusalem ilter faceret , et all riorl : ill: ;», « :e
και Ζαχαρίας πρότερον δικηγόρασε . Χαίρε, λέγων, notis vita et felicitatem allulit , tolique il:ido
σφίδρα, θύγατερ Σιών . Ιδού ο βασιλεύς σου έρ- sal1tel, voluitarrie procederel , asingle pullo
χεται σοι προύς, και σώζων, καθήμενος επί πω- 3 insidens , veluti regli alirono gestureur , cons
lor viör vaoču ;'lov. Kai ti äv tūv asyouévev nis illis roribus ei arclamabaol : Hosanna Filio
σαφέστερον είς απόδειξιν της αληθείας εύρήσει τις David, benefic.As ti tetit R . Israel P. Quod
δή πουθεν ; Είτα εξής: eliam Zicharias ande promulga veral : Exsulla
salis, inquiens, filia Sion ; jubila , filia Jcrusalem . Eace Rex tuus verriet libi jusius et Salvator : ipse
pauper, el ascendens super asinam , el super pullum Alium asince 9. Ecquid ungnau verbis istis ad ve
ritatis ostensionem clarius quispiam deinceps in veniat ? Deinde,
Π.λυνει εν οίνω, φησίν, την στολήν αυτού : Lavabit in tino, it , 8:ola situm, et in sanguine
%448020 Ol ci coadjoiaitoū u.tèp oiror . Kal lev - wc pallium suum . Pulchriores sunt oculi ejus
xoi oi ocórtes aütcû ñ qula . Ilow couya poūv vino, el dentes ejus lacle candidiores. Quo nimirum
Givo chuvei try otorin auroù ó tñzalaptias tòx vino lavabil stolam suam is qui mundi crimina
κόσμον καθαίρων, ο αληθινός και πεπειρος της expiavit , verusique est et malurrimus Ecclesize
"Εκκλησίας βότρυς, η δήλον το αίματι της παναμώ- raceus ? nonne Sangine integerrimir carnis s1.
μου σαρκός αυτου ημάς εκκαθαίρων, και οίόν τι purgare nos voluit, et veluti inuinale vestis sor
κατερρυπωμένον εκπλύνων ιμάτιον ; Ημών γάρ αλη- des abluere ? Nostre situillem vestern verissinne
θώς ήμπέσχετο, δι' ους και εγένετο άνθρωπος , όλην induit , Iolanque natural nostran Arctissime
ημών προσφυώς την φύσιν αμφιασάμενος. Ποίας & couplexus est. Cujus autem Πve singine pal
δε σταφυλής αίματι την περιβολήν πλυνει ο αμόλυν- lium suunι lavabilille qui nullis iaculis asper
της : ή το ζωηρό και παναμώμη της θεοπλεύρου sus est ? Nonne vitali , parissimoque e divino
πηγής αυτου ρεύματι; Αυτο γάρ ήν ο μυστικώτατος Talere manante rivo ? Ipse enim arcanissimus
της αληθινής αμπέλου βότρυς , εν τη ληνο της vitis vere racellus erat , Ecclesiae absque ulia
καθαράς έκθλιβείς Εκκλησίας, ότι το ικρία του macula lorculari pressus, cum ligno crucis alisus
σταυρού πε παρώνητο, ένα τον ρύπον ημών εκκαθά ignominiain alille Dolores perlulit , lit sories
ρη. Περιβολήν γάρ αληθώς θεοϋφαντον, την καθ' 19sti as lavaret. Ve-lemenim divinitus context: ,
ημάς εξ ημών εστολίσατο σάρκα , ήν εξ αχράντων iostram scilicet ex nolis vere proprieφue in
και παρθενικών αιμάτων βαφεΐσαν εν πνεύματι duit cornem , qu: 0 incorrupto vigiou
βασιλικώς έκογχύλωσε, και οιονεί πορφύραν βασίλειον sauguine , tanquas regali concrylio in spirit! '
υποδύς, περιέθετο το ημέτερον φύραμα, και τούτο linxit , Tegian que veluti purpuram salieus 10
χιτώνος δίκην αιματωθέν εβάρη , επιστάξαντος stre circulelit esse. Αιμιe ea quizlem S:11.
αυτό του ρείθρου τότε του αίματος της ζωοδώρου guine illula anitis instar colorat: est : !
Theupās aütpū . Ral użotus 'Isaia ?, tiş tipi siquidem sanguis iunc irroravil , qui e vitam
αυτόν συνεισάγων δυνάμεις προς αυτή τη πάθει Irgielle Intere ejus profluxit. Cujtis roi ::tis est
διερωτώσας , και τοιάδε λεγούσας : Τίς ούτος ο Inculcatissinus Isaias , qui virtules Christina
παραγενόμενος εξ Εδών, ερύθημα ιματίων αυτού circumstantes I leils facit , alt;le Insec , « η
εκ Βοσόρ ; και αύθις , Δια τί σου ερυθρά τα εν - pondens e cruce gravissinos crucialis perferret,
δύματα, ώς από πατητου λημνου ; "Οπερ, oίμαι, sciscilantes : Quis est iste (για tenii de Edon,
όπλιν αυτός εντω άσματα, Εξεδυσάμην, φησί, τιν: 1inclis testibus de 3 osra r ? Ει rir's115 : Quare er
χιτώνα μου , πως ενδύσομαι αυτόν , ένιψάριν go rubrum e. inciutenti: η 1 : 1 nm, et testiment : tita
τους πόδας μου, πως μολυνω αυτούς , από μέρους sicuί «lcantium: tu loutari 5 ? Οι μιlo ipstin
Ρ ΑΜatth. ΧΧΙ, 9. 9 Zicii. 18, 9. 1 15:1.1 , 1. 3 : !, .
VARLE LECTIONES.
- Eisowy, viderurl : est ab épźw ,imperf. llinc verii debebal, iter facientein . . .. procedented,ec.
839 S . ANDRE E CRETENSIS S40
nel Cantico declarasse , ubi , Erspoliani me , A το όλον δηλών. Τίνος δε ο! οφθαλμοί χαροποιοι υπο
inquit, 18nica mea, quomodoinduar illa ? Iasi pedes οίνον, πλήν μόνου Χριστού ; Περί ου πάλιν εν τοις
neos, φuomodo inquinato illos 1 ? ex parte scilicet "Aσμασιν ή Θεό νυμφευθείσα ψυχή , Εισαγάγετε
Lolium significans. Cujus autem oculi pulchriores με εις οίκον του οίνου, ώς αν ει έλεγεν: Εισαγά
vino ? nonne Clisti ? de quo rursus in (Cantico γετέ με εις οίκον της Εκκλησίας, εν ή το ποτήριον
anima que Do nupsit, Introducil me, inquit, της ευφροσύνης εις σωτηρίαν εν αίματι του αμνού
in cellamm Binaria , perinde ac si diceret, Intro- κιρνώμενον πρόκειται. “ Η 'Επειδάν είσω γέγονε ,
duxit me in cellam Ecclesiae, in qua calix I:elitie Δείξόν μοι, φησί , την όψιν σου · και, ακούτισόν
al saluten in sanguine Agni istus propositius μοι τη φωνή σου, ότι φωνή σου ηδεία, και η
est. Αtque ubi intro recepta est : Ostende mihi, όψις σου ωραία. “Ον ως είδεν ευθύς, Ιδού , φησίν,
al, faciem ιιιαι, onel υο. tua in auribus mcis ; ο αδελφός μου λευκός, και πυρός, καί γε ωραίος.
εοα enim tua dulcis , et facies tua decora . Quen Κεφαλή αυτού χρυσίον κεφάζ, βόστρυχοι αυτού
simil :ic vidit : Ecce, inquit, dilectus meus candi- ελάται ως κόραξ. Περί ου και ο μέγας ψάλλει
«dus et rubicundus, electus et millibus. Caput ejus Δαυίδ : Εξηγέρθη ως ο ύπνων Κύριος , ως δινα
durum optimum; conα: ejus sicut είαια palmarum, τος κεκραιπαληκώς εξ οίνου. " Ος μετά την εκ
wire quasi corvus x. De illo siriliter Diagnus ce- Β νεκρών αναβίωσιν ταίς τότε μυροπωλουμέναις γυ
cinia David : Excitatus est ταιφια : dormiens Do- ναιξί , Χαίρετε, προσεφθέγξατο , χαροποιόν αυταίς
minus, tanquam potens crapulatus α υιιο . Ιpse προϊσχόμενος πρόσρημα, λύων της πρώτης λύπης
postsum ex mortuis all vilan relium, πιulieri- την σκυθρωπότητα, και δη και τοίς εξόχους των
Dus quo venerant c :ptis aromalibus ut ungerent μαθητών , χαράς επίφθεγμα πρόεισι , θαρσείτε,
eum, olviam factus, Atele, inquit, jucundo exci. λέγων, εγώ νενίκηκα τον κόσμον. Και αύθις :
piens alloquio, tristitiaque nuben vultus earum Ειρήνη υμίν , εγώείμι, μη φοβείσθε.
oblegentem dissolvens. Similiter electis discipulis lælum verbum annuntiavit : Confidite, inquiens,
ego vici mundum . Et rursus : Pax vobis, ego sum , nolile limere.
Cujus autem dentes Incte candidiores ? Ejus cer- Λευκοί δε τίνος ο! οδόντες ή γάλα ; Του αυτού
1e ail : Data est illi omniis potestas in celo ειπόντος , Εδύθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανό και
el in terra. Revera enim cinliliora lacle, et επί γης. Το όντι γάρ λευκότερα γάλακτος , και χιό»
quacunque nice splendiliora Claristi sunt verba. ως απάσης λαμπρότερα του Χριστού τα βήματα.
Nisi quis fortasse velit Christi deites accipere Πλήν ει μή που τις οδόντας Χριστού νοείν βούλου:
dispersas in divinis Lilleris , in lege nimirunι, αν τας εν Γραφείς αγίαις , νόμω τε και προφήταις,
proplielis, et psalmis de ipso voces , quil :is Dei και ψαλμούς περί αυτού κατεσπαρμένας φωνάς, αίς
Ecclesia doctrine ab omni errore immunis ser- του Θεού Εκκλησία της απλανούς διδασκαλίας τον
monum, Tanquisolidum cibum mandens, arca- C λόγον, ως στερρεάν διαμασσωμένη τροφήν, κατα
narum intelligentiam speculationumcominuit, λεπτύνει των μυστικωτέρων θεωρημάτων την νόησιν,
el per eim, quae per parles fit, runninationes και προς τέψιν άγει διά του κατά μέρος αναγομένου
concoquit. Quouolo ei pietatis serio, qui μηρυκισμού. " Η πώς και της ευσεβείας λόγος δι' ακρι
selula mellifatione digeritur, alendar suaviler €είας πεπτόμενος εύφρων ώσπεο και διαρκής, πλην
anilue stillicial, nisi cilbum cjus ita servel, ut ει μη αδιαπνευστον την τροφήν διασώζοι, και τις είη
10η facile evaporetur et difluat ; aut sermo ipse διαλελυμένος ο λόγος , και άνετος, και σφαλεράν
ita anian ingrediatur, ut ilii certit relinquenς έμποιών την ανάδοσιν ; 'Αμέλει και των 'Ασμάτων
lilitalis slatio elalalur algie evanescent ? Sane ή βίβλος ως εκ προσώπου της εξ εθνών Εκκλησίας ,
Canticorum liber, tanquam ex Ecclesiae persona, προς δε, και της Θεώ συναφθείσης ψυχής, οίον το
quam gentes coupont, insuper et cum Deo μέλος επιθαλάμιον άδουσα, προς τον νυμφίον φησί
conjunc le anime, perinde quasi quodpian canc- Τι ώμοιώθησαν σιαγόνες σου ; οδόντες σου , ως
rel pipriale carmen , inquil ad sponsum : Denles délai tūr naxophiérar, ai úréincar dad tov
Tui sicut greges tousarum, quα αscenderunt de la- λουτιού , αί πάσαι διδυμεύουσαι. Και αύθις,
vacro; omnes genellis fetibus 1 . El rursus : Dilectus . 'Αδελφιδές μου έμοι , καγώ αυτό. Σιαγόνες αυ
φue us mili, el ego iίti. Gene' illius sicut areola aro. του ως φιάλαι αρώματος • τους οδόντας διά των
nualun 4 ; uli per genis dentes, u pulo,inuit. σιαγόνων, οίμαι, δηλούσα.
Ει valicinii quidem explanatio, quam vicis al - Και της μέν προφητείας ημίν η εξάπλωσις, εν
solvimus, Injustenodi est, alque, ita sese In:let . ολίγω τοσαύτη και ούτως έχουσα. Συ δε μοι, αγαπητέ,
Vos igitur, dilectissimi, φui toninum divina τον εξ Ιούδα και Δαυίδ ακούων προφητευθέντα σου
predictione ex Juda atque Davide descensurum Κύριον · όν ο μέγας ούτος έν πατριάρχαις δι' όλη
audistis, queil magnus ille patriarcelia cunctis αυτού της ευλογίας, ώς εν πυξίδι σκιαγραφών του εν
einedictionis sle verbis tanquamin tilella aluni - Ιούδα τεθελότος Δαυίδ Yίον προσηγόρευσεν η κα
Dralo Filion Davidis ex Julia egressi d predli - σύμφωνοι διόλου πεφήνασιν οι προφήται · ώς μηδεν
Cavit, celeris omnibus prop!ietis consentientilus, ενδοιάσεις , αλλ' αδιστακτα τη γνώμη. λέγε τον λό
( : : . ν . 1 Γ .. 1, 1, 4. ν ill. 1 Α. 1 ( :ιηι (1), ! . ? !?sal. LITY , 65. • Cant. 1 , "
4 ( 1:!. 1 , 15 .
 IN NATIVITATEM B . MARIÆ . If . 849
στον εκ γένους όντα Δαυίδ. Προσέσται γάρ σοι δηλον A nulloque intercedente dissidio in unami esinder: -
εντεύθεν, και αυτήν υπολαμβάνειν εν γένους ούσαν que mentem conspirantibus, Christum ex genere
Δαυτό την αρρήτω κυοφορία γενομένην αυτού κατά Davidis prodiisse fateamini. Ηinc enim nmanife
σάρκα μητέρα. Eί τω μή παρέργως νοείται το, 'Εκ stissimo licebit argumento deducere, ean quo
que es genere Davidis eMuxisse, qu :e ineffabili
gravidatione ipsius secundum carnem mater exstitit. Quis enim inficiari unquain possil, id
Curtissime evinci cum arbor ex fructu optime dignoscalur ?
Αλλ'επί την γενέθλιον αύθις αναδράμωμεν εορ- Jam vero ad nataliliam diei celebritatem rever
την, και τη "Αννη μικρών ώσπερ επιθαλάμιον ανα- tamur ; et Anam aliquantisper tanquam nuptiali
κρουσώμεθα μέλος. Νυν μεν κυοφορούση παίδα carmine proludentes collaudemus. Νam et ilian
θεόσδoτoν , επαγγελίας ενέχυρον , νύν δε τικτούση a Deo datam, promissionis arrillabonem ulero
γόνιμον ευχήν μετά στείρωσιν της υπέρ νούν έκφα• geslavit , eamque obtentam precibus post sterili .
νεστάτης Θεου προς ανθρώπους επιδημίας. "Αξιον tatem peperit , que Deum supra humane mentis
γάρ τοιούτον αποτεκνούσαν βλαστον ανευφημείσθαι , capίum manifestissimum hominibus factum, cual
και θείας όντως επιφωνήσεως άξιούσθαι. Πρόκειται que illis conversenlem gignere valuit . Par sigui
γούν οίόν τις νυμφών και της "Αννης κοιτών " παιδο- , dem est eam, quae tale edidit germen, sumis
ποιίας και παρθενίας υπογραφόμενος πρόσωπον, το Plandibus evelii divinisque excipi acclamationibus.
μεν της τεκούσης, το δε της τεχθείσης : ών ή μενάρτι Videtur igitur veluti thalamus esse Anne cubi
την λύσιν της απαιτίας εδέξατο, ή δε μικρόν ύστερον, culum duarum insignium feminarum nominibus
της καθ' ημάς Ιησού θεοπλαστίας τον τοκετόν υπερ- inscripίum, videlicet genitricis el genitie , qua
φυώς υποστήσεται. Είκότως ούν ή θεόληπτος " Αννα run altera sterilialis dedecore modo liberala est,
φαιδρά, και γεγαννυμένη τη της ψυχής καταστάσει altera vero paulo post Jesum similein nobis divi.
διαπρυσίως βοά : Συγχαρητέ μοι, λέγουσα, βλαστον nitus factum inenarrabili ratione pariet. Jure
επαγγελίας εξ ακάρπου τεκούση γαστρος , και καρπόν itaque divino accepto munere Anna , Ieli
ευλογίας κατ' ευχάς εκτρεφούση μαζί. Έξεδυσάμην tia gestiente animo, magnis vocibus, ut ab omni.
το στειρώσεως, και της ευτεκνίας το φαιδρόν ήμ- bus audiatur, exclamat, : Congratularmini mibi ,
φιασάμην προκάλυμμα. Συγχαιρέτω μοι σήμερον ή inquiens, quae promissionis germen ex also sterili
εξάκουστος ' Αννα, ή της Φενένας αντίθετος, και το procreavi, et benedictionis fructum, ut in vctis
κατ' αυτήν υποδείγματι το περί εμέ παράδοξον επι - erat, papillis meis enutrivi. Tristem exi sterili .
κροτείτω θαύμα. Χορευέτω και Σάρδα πρεσβυτικώς 1atis vestem, lietunmque accepi fecunditatis indu
ανασκιρτώσα, και την εμήν υπογράφουσα μετά c mentum. Congratuletur mihi hodie celebris illa
στείρωσιν κύησιν. Υποφωνείτωσαν άμα στείραι Anna, Phenenne enaula ; et incredibile miraculum
και άγονοι την επ' εμοι θαυμαστωθείσαν ουρανόθεν φυod mihi quoque exemplo consimili obligii,
επίσκεψιν. Είπάτω δή και πάσα μήτηρ, και γόνι- plausibus prosegratur. Choreas ducit et Sara
μος, ευλογητός ο δος ευχήν τοίς εύχομένοις, και seniliter exsiliens, neoque conceptui amola steri
διανοίξας πόρους άγόνου μήτρας, και βλαστόν εξ lilale subscribat . Adsint simul et relique steri
ακάρπου γονής χαρισάμενος την υπερθαύμαστον les que liberos non pepererunt, mecumque disi
αυτού κατά σάρκα μητέρα . " Ας ή νηδύς ουρανός, ne beneficentia munus exallent ; quo mirum in
ενώέσκήνωσεν και μηδαμού χωρητός. modum visitare me Dominus dignatus est. Dical et
maler omnis , quæ filios peperit ; benedictus, qui petila dedit petentibus, sterilisque veniris aperuit
januam , fructumque ex infecundo semine largitus est, suam scilicet ipsius secundum carnem præcel
lentissimam matrem , cujus profecio ulerus cælum factus est, quandoquidem qui nullo loco
excipi potest, is in eo contubernium habuil.

Συνοδά δε τούτοις και ημείς αυτή τη καλουμένη ) Consonas itaque hisce laudes et nos persolv3 . ,
στείρα ποτέ, νύν δε μητρί γενομένη του παρθενικού aus ei, quae sterilia olim vocabatur, nunc autem
θαλάμου, την ευφημίαν προσάξωμεν. Είπωμεν μετά virginei thsalamii naler effecta est . Dicamus adt
της Γραφής προς αυτήν, είπωμεν · Ως μακάριος ο es una cum sacris paginis, dicamus : Quam fe.
οίκος Δαυίδ, εξ ου προελήλυθας ! και η νηδύς, εν ή lix domus Davidis, ex qua provenisti 1 Quam fe.
κιβωτόν αγιάσματος Θεός έτεκτόνευσε ! την αυτόν lix venter Tuus, in quo sanctificationis arcant fa
αστέρως κυήσασαν. Ούτως συ μακαρία, και τρισμα- bricatus est Deus ! illain videlicet, quae sine se
καρία, η θεομακάριστον βρέφος εγκυμονήσασα, Μα- mine ipsum conciperet. Vere quidem Deals es,
ρίαν το πολυτίμητον όνομα, εξ ης ο Χριστός το της 10 ter Deala, que divinis nuneribus cumulatain
ζωής έχρημάτισεν άνθος , ής και η πρόοδος ένδοξος , puella genuisti, Marian , inquam , magnum il
και η ώδεν υπερκόσμιος. Συγχαίρομέν σοι και ημείς, Iud nomen, omni laude oιnnique honore prOS .
ώ πανολεία • τέν γάρ πάντων ημών ελπίδα θεοδώ- quendum ; ex qua Clhristus vil: Πος erupil : culus
ρητονεπαγγελίας απεκύησας γέννημα. Μακαρία ε! et incrementum glorios :: m , et preclarissimum
αληθώς , και μακάριος ο καρπός της κοιλίας σου. puererium . Gralulanur tibi et n0s , ο Dealissima,
PATROL. GR . XCVII. 27
 843 S. ANDREE CRETENSIS 84+
11ostraun siciden omnium spem divinitus datam, Α Μακαρίζονται διά σου και γυναίκες αποβαλούσαι το
promissanque prolem edidisti. Beata profecto es, άγονον, και γενόμεναι μετά στείρωσιν γόνιμοι.
ventrisque tui beatus fructus. Per le mulieres, Γλώσσα δε πιστών μεγαλύνει σου τον βλαστόν, καιλό
que nunquain genuerunt, prolem concipiunt, fe- γος άπας ευφρόσυνος αινεί σου τον τοκετόν."Άξιονγιο
cundæque post diulurnam sterilitatem fiunt. Fide όντως, και διαφερόντως επάξιον ευφημείσθαι την εκ
lium lingua germen tuuin exiollit, oranisque ser- θείας επιφροσύνης αξιωθείσαν χρησμού, και τοιούτον
mo exsultantibus animis partum tuum collaudat. και τοσούτον ημίν αποτελούσαν καρπόν, εξ ουο γλυκύς
Naim dignum est, maximeque dignum faustis eam Ιησούς προελήλυθεν, όλος ών γλυκασμός, και όλος
vocibus celebrare, quie divine Providentiae consi - επιθυμία , και των ορεκτών απάντων έσχατονορεκτόν.
lio digna liabila est celestis Oraculi responsione ; Ού είπωμεν, υπό την σκιάν αυτού ζησόμεθα, και υπό
que talem tanlunque nobis protulit fructum, ex ταϊς αυτού διανα παυσόμεθα πτέρυξιν. Ούτός έστιν
quo dulcis Jesus ex ortus est, omni dulcedine dul - αληθώς ο διά νόμου, και προφητών κηρυττόμενος,
«ior, totus desiderabilis , omniumque desiderabi- Χριστός Ιησούς ο Θεός, η Χάρις, και η Αλήθεια· ό;
lium ultimum desiderabile. Sub ejus umbra nos ήλθεν αμαρτωλούς σώσαι, και πάντας ανακαλέ
fore victuros, ejusque sub alis niorlem obiturος σασθαι προς την αρχαίαν ευγένειαν. Αυτή η δόξα,
slatuamus. Ipse procul dubio est, queio lex et Β και η τιμή , και η προσκύνησις παρά πάντων ημών
proplhele predicarunt, Christus Jesus, qui Deus αναφέρεται, συν τω ανάρχη Πατρό, και το ζωοποιώ
est, Gralia est, Verilas est ; quίque peccatores αυτου Πνεύματι, από του νυν, και εις τους αιώνας
Salvos facere venit , omnesque ad pristinan gene- των αιώνων. Αμήν.
ris nobilitatem revocare. Ipsi gloria , el honor, el cullus a nobis omnibus defertur, cum Patre, qui
· principium non novit, ejusque Spiritu , qui vitam elargilur, nunc, el in sæcula sæculoruin . Amen.
ORATIO III. ΛΟΓΟΣ Γ '.
De immaculate Domina nostre Dei Genitricis ac Εις την Γενέθλιον ημέραν της παναμώμου Δε
semper virginis Marie Natiritale. Ostenditur . σποίνης ημών Θεοτόκο ) και αειπαρθένου Μα
etiain , lum ex Veleri historia , lumi ex vuriis tesli. ρίας, και απόδειξις εκ Παλαιάς ιστορίας, και
moniis, eam ex Davidis se.nine descendere (19). διαφόρων μαρτυριών , ότι εκ σπέρματος κατ .
άγεται του Δαβίδ.
Rursum festum , et rursum celebritas , rursum Πάλιν εορτή, και πάλιν πανήγυρις, και πάλινεγώ
que ego conolus convivalor, salutis mee festum δεξιός εστιάτωρ, πανηγυρίζων την εμαυτού σωτη
agitatus, atque omnes ad spirituales epulas invi- ρίαν, και συγκαλών άπαντας προς την πνευματικής
11ns, quarum tis pex Dei Genitrix convivas suoς εστίασιν , ής η Θεοτόκος εξάρχουσα, της τρυφής τον
voluptalis torrente piscil •. In quo vos, ο Christi C χειμάρρουν, τους εαυτής εστιά δαιτυμόνας. Ενώ
apίcula, livine circumvolantes , velut ex qui- ύμείς , ο Χριστού μελισσών, ενθέως περιπτάμενος,
IMusdam alvanibus dulcedinei stillantes, tanquam καθάπερ έκ τινων σύμβλων, αποστάζων γλυκασμόν,
favo quodam uellis doui collectolic acceditis . Ει οία κηρία μέλιτος οίκαδε συλλεξάμενοι χωρείτε. Και
quis undem est, qui ab iis deliciis abesse susti- . τίς αν έλoιτο τοιαύτης απολειφθήναι τρυφής, των
1eat, ex iis polissimum qui jam earum Donutη μάλιστα γευσαμένων ήδη των ταύτης καλών ; E!
degustaruml Nam cum nonnulli sint , qui a mensa γάρ τραπέζης όψοις πολυτελώς ευθηνουμένης ου
exquisitis cibis referta non prius abscedant, quam πρίν αφεστάσί τινες, ει μή και πέρα του κόρου της
ultra etiam salietatem iis sese ingurgitariat quid τρυφής απολαύσειεν, πώς oύ λίαν δοκεί καταγέλα
: ferri polest , quin perquam ridiculum videatur», στον, πρίν γευσθήναι των τήδε μυστηρίων βασιλικής
anle deglistala bæc mysteria , e regia mensa exce αποπηδήσαι τραπέζης; Βασίλειος γάρ και βασιλίδο,
dere ? Regium enim, ac reginae ex regio Semine έκ βασιλικού καταγομένης σπέρματος ή εστίασις.
descendenlis est istud epulum. Agedum igitur, ο Δεύρο γούν αύθις, αγαπητοί, τον ημέτερον υποδέ
charissimi, orationemnostramrursum excipite, que ξασθε λόγον, προς εκείνον υμάς τον σκοπόν επαν
ad eundleu illum vos scopus reducit, quem supe• άγοντα, όν εν τοις φθάσασιν ευ μάλα κατεστρωχώς,
riore Orgalione quam maxime Sternens, Christum Ρ της Δαβιτικής ρίζης σαφώς υμίν τον Χριστόν υπ.
ex Davidica radice ortun Irixisse perspicne vobis ηγόρευσα. Τούτου δε δεικνυμένου, και η κατά σάρκα
ostenli. Hoc allen deuonstrato, hanc quoque, ex τούτον τεκούσα, της αυτής ούσα δίζης φυτών εικό
φua ille juxta carnem in lucem editus est, ex ea- τως αναφανήσεται. Και μου λίαν παρέλκον είναι
den radice fluxisse, certo argumento constabil. Ας δοκεί, δευτέραν λύσιν επαγαγείν, της δηθείσης εμ
milii sane supervacaneur esse videtur secundam φαντικωτέρας, προς ένδειξιν της αληθείας, περιερ
solutional , ea, quain comenioravimus, aper - γότερόν πως και πλατύτερον προς ημών εκτεθείσης.
tiores el efficaciorem afferre, ad veritatis , curio- 'Αλλ' ώς άν την εριστικής των επιλυσσώντων Iου
sius jam φuodammodo fusiusque a nobis exposite, δαίων ένστασιν τη αληθεία ταϊς του ψεύδους παρα
“ 's:al. Xxxv, 9.
(19) Joanni Damasceno ascriitur a Jacobo Billio in ejus editione J. DamasceniOperum , p. 572. Edit.
843 IN NATIVITATEM B . MARIÆ . III. 8:46
πέμψωμεν αύραις, φέρε δή και αυτήν εις δύναμιν A confirmationem. Verum ut pervicacem Judeorum
την Παρθένου εξ αυτής ούσαν της ρίζηςΔαβίδ απο- verilali oblatrantium contentionem ad mendacii
δείξωμεν, μάρτυσι τοις ευαγγελισταϊς χρώμενοι, και auras ablegenus, age ipsam hanc quoque Virginen
το της Γραφής ιδιώματι. Χρήναι δ' ούν οιμαι τάς pro virili nostia ex ipsa Davidis radice ortun
όπο του Δαβίδ γενεάς διαψηλαφήσαντα, κατά την duxisse demonstremus, evangelistas ipsos Lesles
του Λουκά και του Ματθαίου γενεαλογίαν, την μεν adhibentes , atque ipsam Scripturae sacrae peculia
αναποδίζουσαν, τον δε , καθεξής οδεύουσαν, διά των . rem loquendi rationein. Opere pretium autem esse
άκρωνεπισυνάψαι τον νούν· είθ' ούτως την σύγχυσιν, arbitror, consideritis ac velut contrectalis Davidis
καθ' ήν ή περί τους τεκόντας τον Ιωσήφ συνεχύθη generationibus , juxta Lucie ac Matthaei genealo
συγγένεια, καθ' ειρμόν εκθέσθαι , και τον τρόπον, giam, quarum altera inverso, altera reclo ordine
καθ' ον και η Παρθένος εκ γένους κατάγεται του progreditur, per extrem: nientem ac sensum co
Δαβίδ εναργώς αποδείξαι» και μηδέν των κατ' αυτήν pulare, atque ita deinde confusionelli ein, per
αναπόδεικτον είη . Τούτον γάρ οίδα παντός εγκωμίου quam parentum Joseplhi cognatio pernmista est,
λαμπρότατον έπαινον, το ταϊς θεομάχοις ανθοπλισθή- serie quadam exponere, ac modum, quo ipsa quo
ναι γλώσσαις , και πάν αποφράξαι στόμα, κατά que Virgo ex Davide tuxit, aperte declarare : quo
ταύτης φρυασσόμενον. "Αρξομαι γούν εντεύθεν. Builhil eorum, que ad ipsam altinent , probatione
sua careal. llanc demum enim laudem omni encomii genere præclariorem luculentioremquc esse
mihi persnadeo, nempe adversuin impias linguas armia induere, osque omne adversus eam fremens
obturare.
Καί μοι συγγινωσκέτω των τήδε παρόντων, και Mihi vero ignoscat velim quilibet eorum, qui lic
λόγους εντετραμμένων έκαστος, απείρω τε όντι των adsunt, ac litterarum studia coluerunt, ut qui
έξωθεν γυμνασμάτων, και του δή χάριν ασχάλλοντι, profanorum exercitamentorum imperilus sim ,
άτε όδόν επίτομον μη ευρίσκονται του δέοντος πρόσ- proptereaque angar el discrucier, utpole coupen
φορον. " Ομως τα διδάσκονται Πνεύματι πάντα άνθρω- diarian vian atque instituto argumento accoun
πον γνώσιν τεθαρρηκώς, προς το προκείμενον απο- ' modalain minime nanciscens. Nihiloninus tamen,
δύομαι. Νόμος τοιγαρούν εκράτει το παλαιόν, μή αν Spiritus sancti, qui docet omnem Ιιοιminen scien
άλλοθεν των φυλών εκάστην γυναίκα πρός γάμου tiam, ope atque auxilio frefus, proposilam ma
άγεσθαι δύνασθαι, μή της αυτώ κοινωνούσαν φυλής. 1stian aggrelior. Ergo Ιιοο olim lege contparaluι
"Ότι δε τούτο εστιν αληθές, αυτών άκουε των του erat, ut nemo ex ulla tribu uxorem aliunde quali
νόμου ρητών, εχόντωνεπί λέξεως ούτω· Και ενετεί. C ex Sla accipere posset. Quod autem hoc verum
λατο Μωϋσής τους υιούς Ισραήλ διά προστάγματος sit, ipsa legis verba audi, que ad hunc prorsus
Κυρίου , λέγων: Ου περιστραφήσεται τους υιούς πιodum Ionlient : Ει mandavit Moyses filiis Israel
Ισραήλ, από φυλής εις φυλήν, ότι έκαστος εν τη per preceptua Domini, dicens : Non convertemini
κληρονομία της φυλής της πατρικής αυτού προσ.. de trilu in tribum : quonian unusquisque in
κολληθήσονται οι υιοί , και πάσα θυγάτηρ αγχι- heredit: le tribus sue palerne adherebunt d : el
στεύουσα κληρονομίαν εκ των φυλών υιών Ισραήλ, Onnis filia propinqua Insereditale : Deus ex Iri
ενί τών εκ του δήμου της φυλής του πατρός αυτής Dubus filiorumIsrael, uui eorum qui sunt ex doo
έσονται γυναίκες, ένα αγχιστεύωσιν οι υιοι Ισραήλ, tribus patris Sui, erit uxor, et per sanguinis ro
έκαστος την κληρονομίαν την πατρικήν αυτού , όν pinquilalem unusquisque ex filiis Israel palerium
τρόπον συνέταξε Κύριος το Μωϋσή. Και μέντοι και Sun Ieredlitatem percipiet , quemadmodum con
διεφυλάχθη τούτο μέχρι καιρού. "Έως γάρ ήνθει τα stituit Dominus Moysi. Ac salle live aliquanlisper
Ιουδαίων, και τα Μωσαϊκά διατάγματα. ήκμαζον, quidem observatum est . Quandia enim Juditoria
ουδέν ήν των παρ' αυτούς εθών, μή κατά θεσμών Yes foreliant, ac Mosaica precepta vigellant, illus
εκράτει. Αφ' ού δε προς αφανισμόν εχώρει , και apud eos ritus erat, qui non juxta lege vin
προς τουναντίον άπαν απηυτομόλει , κατά μέρος ελατ - ν stain olitiuerel . Αι posteaquam in exiliumlendlere,
τούμενα, ουκέτι λόγος αυτοις πατρώας ευδαιμονίας atque in contrarium prorsuis desciscere, Sensium
πεφρόντιστο, εθνικώτερον πως διακειμένοις τον βίον, que minui caperunt, non jain ipsis patria felicilis
και εις μηδέν ότι μέγα τιθεμένοις το χρήμα, καίτοι cure fuit, ut qui gentilium, quodammodo ritu vi
του νόμου θεσπίζοντος , των προφητών εμβοώντων, tan instituerent, neque admodum igni remIu
και διά πάσης σχεδόν της Γραφής αυτού διαμαρτυ- jusmodi penderell , tanetsi alioqui lege suciente ,
ρουμένου του Θεού, μή διαχείσθαι, μη διαφθείραι τα replielis inclanantibus, atque adeo ipsomet Deo
νόμιμα. per lotam Scripluram leslilicante atque admonente ,
ne animis effundereutur, ac legilimas sanctiones
Corrumperent.
Eπει ούν παρoινίας της εις Θεόν δίκην ου την Poste: quam igitur Juliui sua: in Deu contume
τυχούσαν έδοσαν οι Ιουδαίοι , ών τε πολλάκις παροί - like non vulgaren penu pependerunt , ac pro eo
στρησαν, και της πατρώας έξεστηκότες θεοσεβείας quodswe tanquam estro quod: perciti, atque
& Num . , 7 sequi. .
 IS
ΣΑΣ S. ANDREÆ CRETENS 848
a paterna religione deficientes adextremam super- Α εις άκρον δυσειδαιμονίας έπεληλάκεσαν, και τοι πο
stilionem profuerant, variis nnolis a Deo (20) λυτρόπως αυτούς κολάσαντος του Θεού, πή μεν, πι
cxcruciati fuerunt ( nam et urbs obsidione cincta λιορκουμένου του άστεος, και των ιερών εκπορθου
est, et sacra profanum in modum direpla, et μένων, των τε αγίων τοίς εναγέσι και βεβήλοις
sancta impuris ac scelestis pedibus protrita , etgens συμπατουμένων ποσί • πη δε, δηώσει και λεηλασία
ipsa populationibus oppressa, patriumque solum του έθνους, καταστροφή τε του πατρώου εδάφους,
eversum, ipsique in exteram regionem extorres καθ' ήν προς αλλοδαπών εξελαυνόμενοι ήεσαν, ελεει
acti iniserandum videntibus spectaculum, atque νον τοίς ορώσι θέαμα, και τους ακούουσιν άκουσμα ,
audientibus acroama praebuerunt , omnique ex κύκλω τε περιεστοιχισμένοι άνηκέστoις εγίνοντο,
parte cincti in gravissimis et immedicabilibus cala- μηκέτι φιλοκρινείσθαι του γένους ισχύοντος ,το
mitatibus versati sunt), nec jam diligentia adhiberi άχθει πεζομένου των συμφορών, το πλήθει των επ
poterat, qua genera internosci possent , utpote ιόντων όσημέραι δυστυχημάτων, τότε δή συγχυθείσαι
universa natione adversarum rerum, atque in» των φυλών εκάστη, το της ευγενείας εξαίρετον απ
gruentium quotidie malorum mole oppressa , tum εσυλήθησαν. 'Αλλ' ουκ εις άπαν " φάνιστο το περι
vero singulis tribus nobilitatis sue praestantiam ac ώνυμον τούτο του γένους αξίωμα. Διέμεινε γάρ ώσπερ
Singulare decus amiserunt. Νec tamen prorsus B τι λείψανον εκ διαδοχής επικρατούν έτι της κληρου
deleta est celebris Inac generis dignitas. Εtenim χίας ταύτης το αξιόλογον, μέχρι της αοιδίμου Παρ
1ujusce tribus auctoritas, velut reliquiae ( undain, θένου, ταύτης δή λέγω της μόνης εν γυναιξί θεονυμ
per successionem adhuc opibus atque imperio φεύτου μητρός και αείπαιδος, ήν άρτι της Δαβιτικής
pollens perstitit usque ad clarissimatm hanc oύσαν αποδεικνύναι φυλής παρορμώμενος, του λόγου
Virginem, hanc, inquain, solaminter mulieres Deo την βουλήν προς τον της Γραφής συντείνας σκοπόν
«lesponsain matrein ac virginen) , quam nunc ex επαφίημι, Θεού μάλιστα μου τα κατ' αξίαν λέγειν
baridica tribu orLam esse prolbare aggrediens , παρεχομένου . Αλλά μοι δεύρο φράσον, ώ μακάριε
orationis (21) inctum ad Scripture scopum dire- Ματθαίε, τίς και των υπό σου γενεαλογουμένων προς
clum emitto, si modo Deus hoc mihi concedit, ut τον ιεροφάντην Λουκάν διαφωνούμενος λόγος. Ού,
pro rei dignitate sermonem habere queam. Αι φησίν ο θεογραφικώτατος νους Ματθαίος, ο πρίν
enim, o eale Matth:re, velim mili explices, quid- τελώνης, νύν δε των απορρήτων υφηγητής, ουκ έστιν
nam cause sit, quod fu in iis, quorum genus re· εν ημίν, ουκ έστιν ουδε μία διαφωνίας έμφασις. Ο
censes, a sancto Luca dissentias. Minimevero, in- μέν γάρ ώσπερ αναποδίζων τον λόγον, παρήκε τους
quit, mente ad divinas res conscribendas eximia , κατά φύσιν πατέρας, των κατά νόμον έσθ' ότε μόνων
preditus Matthaeus , prius publicanus, nunc autem " επιμνησθείς • εγώ δε των κατά φύσιν πατέρων σα
arcanorum mysterioruminterpres , minime,inquam, φώς την μνήμην πεποίημαι, ουκ αλόγως , ουδε ανα
ulla est inter nos dissensio. Narn ille, velut ser- ξίως του Πνεύματος. Εκάτερος γάρ υφ' ενός και του
τηonem relrorsum lectens, naturales patres pre- αυτου Πνεύματος εμπνεόμενος, τα θατέρου θάτερος
termisit , legales duntaxat commemorans; ego εις μηδέν διαλάττων αποσεμνύνει. Σκοπείν δε δεί δι'
autem naturalium patrum mentionemaperte feci : ακριβείας , αγαπητοί , τας υπ' αμφοίν εκτεθείσας
non temere id quidein, neque aliter quam Spiritu γενεαλογίας, κακείθεν θηράσαι του ζητουμένου την
dignum esset. Uterque enim nostrum, tanquam εύρεσιν.
uno eodemque Spiritu allatus, alter alterius scripta sive ulla immutatione commendal et allolii. Accii
rate autem , o charissimi, generis seriem all utroque expositam considerare, atque hinc quæstionis
solutionem aucupari convenil .
Qu: ndoquidem igitur, juxta evangelisle vocem, 'Αμέλει τοίνυν κατά την του ιεροφάντου φωνήν, εξ
Cx utroque genere, Ιιοc est ex naturali ac legali, εκατέρων των γενών, λέγω δε των κατά φύσιν και
generationis certitudo lenmonstratur , M :httlieus νόμον, το ακριβές της γενεαλογίας ημίν δείκνυται.
proinde Θpus suum inchoans , Liber generationis, Ματθαίος γούν της κατ' αυτόν συγγραφής απαρχο
inquit, Jesu Cliristi filii David, ilii Abraham e. Η μενος, Βίβλος γενέσεως, φησίν , Ιησού Χριστού
Ει quidemalid, quod querimus, percipiendum, prin - " υιού Δαβίδ, υιού Αβραάμ. Και ήρκει προς την του
cipium ipsum, vel solum, sufficielbat. Verum hic ηοη ζητουμένου κατάληψιν αυτό καθ' αυτό το προοίμιον.
e Matth . 1, 1.
COMBEFISII NOTE.
(20) A Deo excruciati fuerunt. Si bic locus con . permultis crucialuum generibus eruditum , ad
jectura sit pro xolásautos, x2) ė savta ; fortassemeliorem propterea mentem minime redieral ,
nou incommode legi posse existiunein . Ilipc cnim cum tamen id esset , quod Deus in hujusmodi
particula xaitou hanc lectionem poslılare vide suppliciis inferendis sibi proponerel. Videolar
lur. Exaggerat enim Judæorum perlidiam Andreas, ailer) haec verba, καίτοι πολυτρόπως, usque ad
qui Deum per lot supplicia cos ab idolorum cultu illa , Upxéte sed.oxpivsiobal, per parentbesin le
J'evocantem audire neglexerint. lloc autem loco genda .
Nazianzemin imitalur, qui 2 oral. de Pasch . (21) Orarionis jaclum . Pro použiny hoc loco ßo
poden sermonis geneie intitur , c.non giuneris hu - iv lego , ut sagiliani significet. lia enim leo
mani in sceleribus pertinacian insectaiur, quod gendum esse aperle iudicat verbum ĖTainuus
849 IN NATIVITATEM B . MARI.E . III . 85 )
'Αλλ' ου μέχρι τούτου έστη. Προύση γάρ ο λόγος αυτώ, A subsistit . Εteniin ipsius serimo etiam usque at
και μέχρι του της Παρθένου μνηστήρος. Λουκάς δε Virginis sponsum progressus est. Lu:· as item,
μετά την κατά το βάπτισμα του Σωτήρος ανάδειξιν, post Salvatoris in baptismo declarationem, Oralio
μικρόν αυτού που τον λόγον μετοχετεύων, τοιάδε nem suam nonnihil derivans , ad lunc nodan
γράφει : 'Εν οίς , φησί, και αυτός ήν Ιησούς, ως scribit : Iater quos, inquit, etiam Jesus erat, anno-
ετών τριάκοντα, αρχόμενος ών, ως ένομίζετο, rum quasi triginta incipiens esse, ut putabatur,
υιός Ιωσήφ του Ή.λει , του Ματθάν , του Λευί, filius Joseph, qui fuit Heli, qui fuit Maihan, qui
του Μελχί, και εξής κατά αναφοράν, έως του Σηθ, fuit Levi, qui fuit Melchi, et sic: deinceps in aliuna
του Αδάμ, του Θεού. Ουκ αγνοεί δ' ούν όγε φιλόπο- ascendendo usque ad Selli , qui fuit Ade, qui fruit
νος νους των εξητασμένων, ώς τους μεν κατά νόμον Dei 1. Ιllud porro nminime ignoral, quisquis sellula
πατέρας εκείνους τη Γραφή καλεϊν σύνηθες, τους el exquisila mente preditus est , ex usu Scripture
δι’ αδελφοσπόρου γονής μετά κοίμησιν τους δε του quamvis sine liberis e vita decesserint, tamen per
κατά φύσιν, εκείνους, οι μάλιστα μεν εαυτοίς πρός sobolem, ex fraterno Senmine post mortein star
διαδοχήν του γένους οικείων σπόρω επαιδοποιήσαντο, orlain , ilios habuerunt : naturales contra, eos qui
έσθ' ότε δε και ει τεθνάσιν αυτοίς άπαιδες αδελφοί , Β presertim quidem sibi ipsis al generis propa
δι' αντιγόνου σποράς, την ευκληρίαν τώ αδελφώ συν- gationem ex glouet seinine liberos procrearunt ,
εισήγαγον. Τών γέ τοι ευαγγελιστών, ο μεν των κατά interdum autem etiam (92), si ipsorum fratres
φύσιν πατέρων μόνων επιμνησθείς τους κατά νόμον nullis liberis relictis vitamcum morte connulas
παρήκεν· ο δε τούμπαλιν τους κατά φύσιν παρα - sent, per vicarium semen thereditatem ipsis colle
δραμών, των κατά νόμον ιδικώς επεμνήσθη · ουδ' gerunt . Ergo alter evangelistarum , naturales
οπότερος του είκότος αποσφαλείς. Καλόν δ' οίμαι και dunlaxat patres commemoratus , legales ' silentio
ταλαιάς προς τούτο μαρτυρίας επιμνησθήναι, ήν παρ' preteriit; alter rursum printermissis naturalibus,
ανδρός τινος πολυϊστορος παρειλήφαμεν, έχουσαν επί legalium privatium mentionem fecit. In quo neuter
λέξεως ούτως. Επείπερ οι της γενεαλογίας των ευαγ- ab eo quod par erat aberravit. Νec vero incommo
γελιστών έμφερόμενοι, οι μεν διεδέξαντο παίδες dum fuerit (quo planius istud Ostendatur) vete
πατέρας γνησίους, οι δε, ετέροις μεν εγεννήθησαν, ris quoque testimonii neaninisse, quod a viro
ετέρων δε γεγόνασι κλήσει, αμφοτέρων δε γέγονεν η quodam(23) multarum rerumcognitione instructo
μνήμη,των τε γεγεννήκότων, και των ως γεγεννηκό- accepianus. Il autem sic ad verlium Ioalbet. Qual
των, ούτως ουδέτερον των Ευαγγελίων ψεύδεται, . doquidem qui in Claristi gene:logia ab evangelistis
και φύσιν αριθμούν, και νόμον» επε πλάκη γάρ αλ- " referuntur, partini filii veris patribus successerunt,
λήλοις τα γένη τότε από του Σολομώντος , και το από partim cum ab aliis geniti essent, aliorun talen
του Νάθαν, αναστάσεσι τέκνων, και δευτερογαμίαις . filii dicti sunt, atque ulrorunque nmentio facta est,
" Ινα δε σαφές ή το λεγόμενον, την επιπλοκώντων hoc est et eorum qui genuerunt , et eorum qui
γενών διηγήσομαι . velut genuerunt, idcirco neutrum Evangeliorum
mentitur , duin et' naturam et legem nuinerat. Nam lum familiæ Salomonis , el Nathan , per
liberorum suscitationem ac repelita matrimonia inter se connesæ erant. Ut aulem perspicuuin
sit quod dico, generum permistionein exponam .
Από του Δαβίδ διά Σολομώντος τάς γενεάς κατ- A Davide per Salomonem generationes recenser:-
αριθμουμένοις, τρίτος από τέλους ευρίσκεται Ματθάν, tibus, tertius a fine Mallian Teperitur, quiJacobΗ
ος έγέννησε τον Ιακώβ, του Ιωσήφ τον πατέρα. Joseplhi palrem genuit . A Nathan autem Davidis
'Απο δε Νάθαν του Δαβίδ κατά Λουκάν, ομοίως ilio juxta Lucam, eoderm Imolo tertius a fine Mel
τρίτος από τέλους Μελχί: Σκοπού τοίνυν ημϊν χει- clii . Quocirca cum Joseph nobis pro stopo propo
μένου του Ιωσήφ, αποδεικτέον, πως εκάτερος αυ- natur, demonstrandum est quona :21 pacto uterquee
του πατήρ ιστόρηται, ό τε Ιακώβ από Σολομώντος, ipsius pater esse divinis Lilleris prodatur, nintiri
και Ηλεί από του Νάθαν, εκάτερον γένος κατάγον - D et Josepli qui a Salonione ortuna Iraxit , el eli
τας. Και δη ούνό τε Ματθαν και ο Μελχί, εν μέρει qui a Nathan. Ergo el Mallian et Melclhi eander
την αυτήν αγόμενοι γυναίκα, όμομητρίους αδελφούς Ηχorem vicissim ducentes , uterinos fratres pro
επαιδοποιήσαντο, του νόμου μη κωλύοντος χηρεύου - creariunt . Νeque enim lex prohibebat , ne ea, que
σαν, ή και απολελυμένην, άλλω γαμείσθαι. Παρα- varilun morte anmiserat, aut al. eo repudiata fue
δέδοται τοίνυν, ότι πρώτος Ματθαν και από Σολομώντος rat , alieri nulberet. Meriorize itaque proditui est
κατάγων το γένος, τον Ιακώβ γεννα και τελευτή- Mallian primum, qui a Salomone origineill duce
i Luc . III, 23 seqq .
COMBEFISHI NOTAE .
(22) Si ipsorum fratres. Legendum hic in Græ - jpsius rationem , quibus argumentis convellere nie
co csi el teOvãriv , ut sensus aperte ostendit. tàtur Osiander , vide apud Melchiorein Canum ,
(23) Quod a viro quodam . Africanum innuere lib. 1 De locis theolog., cap. 5 , ubi etiam ipsis
videtur, cujus de hac re verba in medium profert eruditissime respondet.
Eusebius lib. i Eccles. hist. cap . 7. Hanc porro
851 S. ANDREE CRETENSIS 873
bal, J: cobum genuisse , ipsogne Hathan extremo A savio; toũ M2:0iv , Msaył o ¿Te zdy Naozy xaca
μίe die functo, Melclii , qui ad Nallian genus Suuum γένος αναφερόμενος, χηρεύουσαν, εκ μέν της αυτής
referelat, viduan, quod ex eadem tribu ipse, φυλής, εξ άλλου δε γένους ών, ως προείπον, αγόμενος
quanquam ex alia fainilia, ιι jam dictum est, αυτήν, έσχεν υιόν τον Ηλεί. Ούτως εκ διαφόρων
fore , in matrimonium accepisse , ex eaque ilium δύο γενών εύρήσομεν, τόν τε Ιακώβ και τον Ηλεί,
Hli suscepisse. Ad hunc modum ex diversis luo- ομομητρίους αδελφούς, ών θάτερος ο Ιακώβ, δηλών
Πως generibus Jacoburn el Heli uterinos fratres ότι, ατέκνου του αδελφού τελευτήσαντος Ηλεί, την
reperienmus : quorum alier, hoc est Jacob, fratre γυναίκα παραλαβών , έγέννησεν εξ αυτής τρίτου
deli sine liberis e vita sublato , uxorem illius in τον Ιωσήφ κατά φύσιν μεν εαυτώ, και κατά λόγον
matrimonium accipiens , tertium Joseph et ipsa örd yérpanttal , 'lax06 égérrncs Tór 'Iwcino
sustulit, natura quidem ac juxta rationein , Sili κατά νόμον δε , του Ηλεί υίος ήν. Εκείνω γάρ
ipsius filium (unle etiam scriptum est, Jacob ge- Ιακώβ αδελφός ών , ανέστησε σπέρμα. Διόπερ ουκ
nuit Josepli) ; legis autem respectu, filium Heli; αμαυρωθήσεται και η κατ' αυτόν γενεαλογία , ήν
Jacob elenim, utpote frater, Sennen ipsi suscitavit. Ματθαίος μέν ο ευαγγελιστής εξαριθμούμενος, Ια.
Ο ) eamque caus:11n ipsius etiam genealogia obscu- κώβ δε, φησίν, έγέννησε τον Ιωσήφ : ο δε Λουκάς
Titole minime olruetur : quam Matilieus quidem B ανάπαλιν, "Ος ήν , ώς ένομίζετο ( και γάρ τούτο
evangelista recensens, Jacob,inquit, genuit Joseph, προστίθησι)του Ιωσήφ,του 'il.λεί, του Μελχί. Την
Lucas autem convers0 ordine : Qui erat, ut puta- γάρ κατά νόμον γέννησιν , επισημότερον ουκ ήν
balun (n:am hoc etiam adjunxit) flius Josepli, φuί εξειπείν. Και το, έγέννησεν, επί της τοιάσδε παι
fuit Heli, qui fuit Melchi. Si quidem nulla ratione δοποιίας άχρι τέλους απεσιώπησε, την αναφοράς

-
significantius alue illustrius Ιegalis nativitas ποιησάμενος, έως του Αδάμ, του Θεού, κατά ανά
commemorari polerat. Αιφue hoc verbum, genuit , λυσιν. - Και μετά βραχέα. Ομομήτριο! άρα και τε
in hac lifierorum procreatione ad extremum usque Ηλεί και Ιακώβ αδελφοί. 'Ατέκνου γάρ του Ηλεί
Sullicuit. Der analysinSrsum ascendens usque ad τεθνηκότος , Ιακώβ ανέστησεν αυτώ σπέρμα, γεννήσας
Α1.ιτη, φui fuit Dei. - Ειγαucis interjectis. Uterini τον Ιωσήφ κατά φύσιν μεν αυτώ, κατά νόμον δε,
rofr: tres leli el Jarol», Elenim mortuo Heli site Ηλεί. Ούτως αμφοτέρων ήν υιός Ιωσήφ.
liberis, Jacob semen ipsi excitavil, progenito scilicet Josepho, qui, u: natura ipsius eral, ila, si legis ra
lionem habeamus, patrem Heli habebal, lia utriusque filius Joseph erat.
Αιγie Jone ille. Proindle cum Josephi genus Τοσαύτα δή ούτος. Και δη του Ιωσήφ ούτως γενεα
ad Iunc modum recensehtur, certe Virgo ( 1ο- λογουμένου, δυνάμει και η Παρθένος αύτη και Θεοτό.
que ipsa 1c Dei Genitrix Maria ejusdem cum (1 κος Μαρία, της αυτής ούσα φυλής συναποδείκνυται
ρο ring esse si sul demonstratur , siguiden τούτω, είχε κατά τον Μωσέως νόμον, ουκ εξήν φυλή
Mosis Iege non licebat ulli trilui cum altera tribι φυλήν επιμίγνυσθαι. Ένι γάρ τών εκ του δήμου και
ermisceri. Sancielb: enim ea , ut quaeque tribus πατριάς της αυτής δρωμένων, πρός γάμου κοινωνίας
cum uno qui ex elem trilbu' esset, matrimonio ήκειν θεσπίζει, αν μη τυχόν περιστρέφοιτο του γένους
ingeretur : ne fortasse generis Iberedit:is ab una . ο κλήρος από φυλής εις φυλήν. Ει δέ τις κυρίως και
illu al aliam laberetur. Quod si quis ipsius quo- αυτήν απαιτο!η γενεαλογείσθαι την υπεραγίαν Παρ
que sanctissime Virginis genus proprie ac peculia- θένον και άνανδρον , ουκ ορθά γέ μοι ποιών φαίνεται,
riter receisteri postulet, non recte ilhi quidem του νόμου τούτο μηδα μου συγχωρούντος , η επιτε
facere videtur : cum lex nisquam Ihoc permittat τραφότος δή πουθεν. Που γάρ εν τοίς παλαιούς γυνή
aul imperet. Quonam enim loco apud veteres li- ποτε δείκνυται γενεαλογηθείσα , του τιμιωτέρου
sieris genus commemoralum fuisse ostenditur, μέρους προκριθέντος εις γενεογραφίαν άγεσθαι,
en in recensenlis generilis Estantior pars Πατρόθεν γάρ, αλλ' ου μητρόθεν του γένους την ευ.
anlefora/ ur ? Priestaulius siquidem est , ut ge- κληρίαν γνωρίζεσθαι προτιμότερον. "Ημίν δε τούτου
ΠΑris Tolsilitsis a patre qui a alre cognosca - μελήσει μέν παντελώς ουδεν, ότε μή προς ημών
lur. Nos aulem istud nibilomino morabilur. Nc- D αρχαίους παραχαράττειν όρους , ή κενούς επεισάγειν
que cnim nostrum est antiquas regulas adulterare, θεσμούς. Ου γαρ όρια μεταίρειν θέμις αιώνια ,και οι
auit novos ritus invehere. Neque enim fas esi asili mateces nuvy [ 0 &vto.
quos terminos immovere , los patres nostri
posuerunt ,
Caterum ab iis que aliquanto ante exposita Τών δέ γε μικρών πρόσθεν εκτεθειμένων, ουκ
sunt , minime abscelanus. Νam si vera dicit Μο- αποσταίημεν. Ει γάρ αληθεύει Μωϋσής ταύτα
ses, ea sanciens , que literarun nnounellis θεσπίζων, α και γέγραπται (βληθεύσει δε πάντως,
consignata sunt ( non est autem dubium quin vera ως στόμα προς στόμα Θεώ τη αληθεία μόνος έντυ
dical, utpole os all os Deo, qui veritas est, remo- χων), της αυτής άρα φυλής δειχθήσεται, και η νεο
is arbitris Inquens) ejusdlim proindle tribus esse κλητος αύτη Μητρόθεος του κατ' οίκονομίαν άρρητον
5 Γιον. Σχι, 28.
 IN NATIVITATEM B . MARI. E . III . 254
μνηστευσαμένου ταύτη ανδρός, λέγω δε , του εκ A demonstrabitur haec divinitus vocada Dei Mater,
Δαβίδ πεφηνότος Ιωσήφ · δν ει εκ σπέρματος του cujus vir ille , qui per dispensationem omni
Δαβίδ κατάγεσθαι δοίημεν, πρός ανάγκης έσται , sermone praestantiorem eam despondit , Iloc est
και την αυτών μνηστευθείσαν, της αυτής ούσαν φά- Josephi, quem ex Davidiea tribu ortum esse
ναι φυλής . 'Ιωσήφ γάρ, υιός Δαβίδ, μη φοβηθής constat . Qui si a nobis ex Davidis seroine descen-
παραλαβείν Μαριάμ την γυναίκα σου, και επιστάς dere concedatur, necessarium profecto nobis erit
αυτώ δι' οράματος προσεφώνησεν άγγελος, επί το confiteri, eam quoque , que ipsi desponsala est ,
παραδόξα της αφράστου κυοφορίας ασχάλλοντι. ejusdem tribus esse . Joseph enim, fili David ( ut
Ούκούν ου διεψεύσθη Μωσής, ου διημάρτηται Δαβίδ , ο eum allocutus est angelus ille, qui per visum ipsi
μεν, μή συγχείσθαι τα γένη προς εαυτά θεσπίζων, ο apparuit , ob graviditatis, Orationem omnem supe
δε, δι' ορκωμοσίας εξ οσφύος αυτού τον Χριστόν ανα- rantis, novilalem animi mestitia laborini), ne
ρούν επιδρομών ο λόγος, σαφώς ημίν εξ Ιούδα και nec falsus est Moses, nec a vero aberravit David ,
Δαβίδ τον Χριστόν παρεστήσατο. Πειράσομαι δε και ille nimirum tribus inter se misceri vetans , hi :
άλλως τον περί τούτου καταθέσθαι λόγον ημίν εκ interposito jurejurando de Inubis suis Clhristian
παλαιών συγγραμμάτων, τοίς όσοι δηλον το της Εκ- B excitalun iri vaticinans. Ad lunc igitur moία
κλησίας άδoλoν εκπεπώκατε γάλα. Περί γάρ των Oratio nostra ex animi sententia decurrens, cr
άλλων ουδείς μοι λόγος της προφητείας ούτω καθ- spicue nobis Christum ex Jada et Davidle orium
απτομένης αυτών της πωρώσεως: Ψηλαφήσουσι esse confirmavit. (Conabor autem etiam aliicle
γάρ, φησίν, ώς τυφλοί τοίχον, και ως ουχ υπαρχόν. rationem hujusce rei vobis , qui Ecclesia Iac doli
των οφθαλμών , ψηλαφήσουσιν . "Ημίν δε ο θείος expers elbibistis i , ex veteribus iucubrationibus
"Απόστολος αρκέσει λέγων: Σοφίαν δέ, λαλούμεν εν afferre. Νam de aliis, nulla mihi cura est , qippe
τοίς τε.λείοις σοφίαν δε ου του αιώνος τούτου, cum propheta eorum cecitatem ac stupiditatem ad
ουδέ των αρχόντων του αιώνος τούτουτων καταρ- hunc modum insectetur, Palpabunt , inquit, tan
γουμένων, αλλά λαλούμεν· Θεού σοφίαν,εν μυσ- φuam caci parietem, et tanquam oculis cipli con-
τηρίωτην αποκεκρυμμένην ,ήν δήψυχικός άνθρω- irectabunti . Nos autem hoc Apostoli diclo content
πος ου δύναται γνώναι. Μωρία γαρ αυτώ έστι, και erimus : Sapientiam loquimur inter perfectos, sa
ου δύναται γνώναι, ότι πνευματικός ανακρίνεται. pientiam porro non hujus saculi , nec principum
hujus sæculi qui destruuntur, sed loquimur Dei sapientiam in mysterio absconditam , quam quide.!!
animalis homo percipere non potest. Sluliitia enim est illi, el non polest intelligere ; quia spiritualiter
cxaminatur k .
Των τοίνυν τα Χριστώ πεπραγμένων, εστίν & και c Igitur ex his quae a Christo gesta sunt , non
τους πολλούς διέφυγεν, όσα τε χρησίμως εσιωπάτο nulla vulgi cognitionem fugerunt, hoc est omnia
τοίς τότε ως φέρε ειπείν , τα προ του βαπτίσματος ea que iis , qui tin temporis erant, utilite"
αυτα πεπραγμένα, και η καθ' όν εβίου τρόπον δια- silentio premelbantur, verbi gratia, que ante la•
γωγή εντός όλων ετών τριάκοντα , μηδεμιάς που plismum ab eo facta sunt, el ea vita ratio , quan
ταύτης Γραφής ιστορoύσης. "Εν ούν τών μάλιστα ad tricesimum usque elalis annum tenuit. Νeque
σεσιγημένων, και το κατά την γέννησιν αυτού θαύ- enim eam usquam Scriptura commemorat . Unu
μα ήν, ολίγου δείν πάντας λαθών, καθ' όν ενηνθρω- itaque ex iis, que quam maxime silebantur , orlis
πήκει χρόνον, ολίγον εκτός , ώς φησί που άγιος ανήρ, ipsius miraculum erat : quod quidem, quo ten
Ιγνάτιος όνομα αυτό. Και έλαβε τον άρχοντα του pore humanam naturam suscipiebat, paucis exce
αιώνος τούτου η παρθενεία - Μαρίας, και ο τόκος plis, omnibus incognitum erat , ut quodam Ioco,
αυτής, ομοίως και ο θάνατος Χριστού. Τρία μυστήρια inquit, vir sanctus Ignatius : Ει principem hujus
κραυγής, άτινα εν ησυχία Θεού επράχθη. Είκότως seculi latuit Maria virginias , ipsiusque partius,
ούν άρα κατ'εκείνο καιρού , η μενεξ αγίου Πνεύματος itemque Christi mors . Nam (24) tria claoris
του Χριστού παρά τους πολλούς εσιωπάτο γένεσις. " O mysteria in quiete ac silentio acta sunt. Non alis
δε Ιωσήφ εν χώρα πατρός παρελαμβάνετο. Κάντεύθεν ' re igitur Christi ex Spiritu sancto nativitas apud
οία είκός , ώς πατήρ του παιδός εγενεαλογείτο. Εί νulgus silebatur, ac Joseph loco patris assumeba-
A Matth. 1, 20. 11 Petr. 1, 2. i Isa. LIX, 10, E 1 Cor. 11, 6 , 7,14.
COMBEFISIINOTÆ .
(24) Tria harc clamoris mysteria. Fo loco do - Itaque simpliciter idem esse pulo clamoris mysle
clissimus interpres Vairlenius , annot. 29, clamo - ria , ac si dixisset, alla voce prædicanda. Hoc
rem illalin ab Ignatio significari existimat, quemui enim velut per admirationem dicit vir s : nctissi
Christus jam spiritum in cruce emillens edidit. n 'is , nempe iria mysteria , altissima prædicatione
Cui tamen opiniori vix assentiri possum . Neque digna, ita peracta fuisse, ut diabolum prorsus
mint ad Cliristi clamorem D . Mariæ virginitas et laterent. Expungcuida aillom lioc loco est vox 0 : 00
paralls ullo pacto referri posse videntur, quæ la . unle è tipżyon . llanc enim nec Glitci Ignalii co
Hen Wler Apluys Huotipla recensel lghulius. dices , nec velus ctiam interpres agnoscunt.
 855 S . ANDIE. E CRETENSIS 855
tur. Αtque iude, ut vero consentaneum est, 1311- A γάρ μή τούτο εγεγόνει, απάτωρ αν ο παίς ένομίσθη,
quam pueri pater recensebatur. Νain nisi Ιιοο μή εκ πατρός γενεαλογούμενος .
exstitisset , palic carere puer existimalus ſuisset , quod a paterno latere genus ipsius minime
referretur ,
Quamobrem ab eximiis evangelistis necessario Οι τοίνυν θαυμάσιοι ευαγγελισται, αναγκαίως τότε
(unc factum est , αι Josephi genus recenserent : τον Ιωσήφ εγενεαλόγουν, αυτόν εκείνον παρά πάσι
φuod ille apud omnes pater filii praedicaretur . Nann του υιού βεβoημένον πατέρα. Ει γάρ τούτον παράν
Fi, Ihoc pretermisso , a materino lalere generis τες μητρόθεν αυτόν εγενεαλόγους, προς το και απρε
ipsius seriern texuissent, pralerquam quod islud πες είναι τούτο, και της τωνθείωνΓραφών συνηθείας
indecorum fuisset, a livinarum quoque Scriptura» υπήρχεν αλλότριον , ώς ούτις πρότερον εκ γυναικός γε.
run consuetudine abhorruisset : quod nimirum νεαλογηθείςιστόρηται .Χρησίμως ούν άρα οι ευαγγελι
nunquam ante cujusquam genus a malerno lalere σται τον Ιωσήφ από Δαβίδ, διά την αποδοθείσαν αι
duclum fuisset. Commode igitur evangelistie Jose - τίαν γενεαλογούντες ,εν ταύτη και την παρθένον Ma
phi genus a Davidle , ob eam quam altulimus και ρίαν από Δαβίδ γεγονέναι συνιστώσι , διά του μνη
causam ducentes, simul quoque Virginein Mariam στηρος γένος, το της γαμετης συνεισφέροντες, κατά
1x Davide oriam esse confirmant, per sponsin την μικρή πρόσθεν ημίν προαχθείσαν του Μωϋσέως
scilicet uxoris genus una inferenles , juxta eam, νομοθεσίαν: Ου περιστραφήσετε, λέγοντες τους
qua aliquanto ante prolulimus , Mosis legen , ita υιούς Ισραήλ, από φυλής εις φυλήν, ότιέκαστος
nd Israelitas inquientis : Non convertimini de tribu εν τη κληρονομία της φυλής της πατρικής αυ
in tribum, quia uniusquisque in hereditate tribus του προσκολληθήσονται οι υιοι Ισραήλ, και τα
sum paterna adherebit 1, etc. Quae cum ita se εξής. Ούτως δε τούτων εχόντων , ότι μεν δίκαιος ήν
ει:: beaut, quod quidem justitia preditus Josepli Ιωσήφ, και κατά νόμον έζη, πρόδηλον. Νομίμως δε
Asset, ac vitam legi consentanean diceret, nemini βιούς, ούκ άλλοθεν ούσαν εμνάτο γυναίκα, η εξής
«olbscurum est. Ex legis porro prescripto vivens, ώρμάτο φυλής. Η δε ήν του Ιούδα, δήμου τε του
profecto non aliunde quam ex sua tribu orlam αυτού και πατριάς, ήτις ήν Δαβίδ. Τοιαύτα γάρ ήν
Hxoreu despondebat. Erat autem haec ex Juda , τα του νόμου παραγγέλματα, Ε! τοίνυν Ιωσήφ Ιού
opuloque eodem ac familia , hoc est ex Davide. Ita δα, κλήρου τε και πατριάς Δαβίδ , πως ουχί και την
eui legis edicto comparatum erat. Quocirca si Μαρίαν εκ των αυτών ορμάσθαι δίκαιον, της αυτής
Joseph ex ribu Juda, atque ex Davidis sorte ac C ούσαν μάλιστα του Ιούδα φυλής, δήμου δε του Δα
fanilia erat , annou consentaneum est Mariain σιδ, εξ ών και Ιωσήφ ώρμάτο, σαφώς του παράνα .
ηιοηue ab iisdem proficisci, praesertim cum ex γνωσθέντος νόμου, της μεν προς τας άλλας φυλές
eindle tribu Juda et Davidis populo esset , ex qui - επιμιξίας άνείργοντος, διοριζομένου δε άντικρυς, εκ
μας Joseph quoque orium trahebar ? Perspicue του κλήρου και του δήμου της οικείας φυλής τάς
siφuidem les ea, que prius recitata est , matrimonii συμβιώσεις ποιείσθαι ; Ου γαρ περιστραφήσετε,
commercia cum aliis tribubus inire prolibebat, φησι τοις υιούς Ισραήλ, από φυλής εις φυλήν , ότι
« ontraque plane sanciebat, ex Sarte ac populo tri- έκαστος εν τη κληρονομία της φυλής της πα
us suae contulbernia vitaque consuetudineminire. τρικής αυτού προσκολληθήσονται οι υιοι Ισραή...
Non enim convertimini,inquiebat filiis Israel, de Κατά ταύτα δε ούν και η περιώνυμος αύτη Παρθέ
tribuin tribum: quoniam unusquisque fliorumIsrael νος, εκ σπέρματος ήν του Δαβίδ , όθεν και ο μνη
in paterna tribus εμα hereditale adherebit. Ηac στήρ εγενεαλογείτο. Ει γάρ κεφαλή της γυναικός ο
proinde rationeillustris etiam haec Virgo ex Davidis ανήρ κατά τον μέγαν Απόστολον, και έσονται οι δυο
Genuine erat . Ex quo factum est ul sporsi genus εις σάρκα μίαν κατά τον Μωϋσέως νόμον, και η
recenseretur. Νam cum, de Apostoli Sententia, μεμνηστευμένη ανδρι διαμαρτούσα, μοιχείας υπ
caput mulieris wir sit , ac juxta legis prescri- D έχει τιμωρίαν κατά τον νόμον, ώς του μνηστήρος101
plum duo in carne una futuri sint 2, atque mulier σώμα γεγενημένη, και κεφαλήν τον άνδρα επιγρα'
en, que matrimonio copulata est, si a pudice ψαμένη, πώς ουχί της κεφαλής γενεαλογουμένης
« φοjugis officio aberraverit, adulteri pona,quenad- έπεται και το σώμα τη κεφαλή συναριθμείσθαι ;
τιodum lex juliet, ηuli :lur , ut quae mariti sui στο κανταύθα την Παρθένον έδει συνημμένην τω Ιω
forpus jam facta sit , eaque pro capite Suo σήφ είκότως τη γενεαλογία συναναλαμβάνειν ' "
33cripserit, quid Ianleio aff. rri potest , quin , cum δή της αυτό μάλιστα φυλής, ναι μήν αλλά και δημων
capilis genus recensetur, corpus quoque una cum και πατριάς Δαβίδ αποδεδεικται γενομένη. Έπει κα"
rapite recenseri consequalur ? Ac proinde hic quo - εν τω προς αυτήν χρηματισμό θεσπίζων ο Γαύριτς:
« ue Virginen, uple Joseplio conjunctam, opor- μετά των άλλων έφησε : Και δώσει αυτώ Κύριος ο
elbat in generis connleioratione sinιul assumi , Θεός τον θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού. Τι δι
guoniam ejus dem cum e0 tribus , atque adeo ex δάσκων εντεύθεν ; " Οτι του εξ αυτής γενησομένου ,
Davidis populo ac familia eam filisse demonstratum προπάτωρ ήν ο Δαβίδ . Και πως γάρ ήν άλλως ταύτα
σ's!. Quan.louillein in eo clim graculo, quod ad εικός τη Παρθένο φάναι τον άγγελον ή συνομολο"
1 Νμ1!!. ΑΝ Σ Ι, 1. η Cor , x', 3 . η Cen, 11, 24.
 857 IN NATIVITATEM B. MARIÆ . III . 88
γούντα δηλον αυτήν είναι εκ Δαβίδ ; Ου γαρ άν μή Α eam editum est, valicinans Gabriel , praler alia
εκ Δαβίδ τυγχανούση, το Δώσει αυτό ο Θεός, hoc quoque dixit : Ει dabit ei Dominus sedem Da
ειρήκει, τον θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού. υid patris ejus o. Quidnam hinc. docens ? Neupe
Ποίου γάρ τιατρός αν είκότως η Παρθένος ήρώτα, quod David ejus, qui ex ea nasciturus erat, parelis
ομολογούσα μεν ότι άνδρα ου γινώσκει , μαθούσα δε esset. Ει qui tandem alioqui consentaneum erat
ότιεκ Πνεύματος αγίου συλλήψεται, ει μη σαφής ο angelum is ad Virginem verbis uti, nisi quia simul
λόγος ήν προς θυγατέρα Δαβίδ λεγόμενος ; "Ένθεν quoque eam ex Davide oriam esse confilebatur ?
φησίν εικότως ο Λουκάς: 'Aνέβη δε και 'Ιωσήφ εκ Νeque enim ad eam, nisi ex Davide prom:inassel ,
της Γαλιλαίας εκ της πόλεως Ναζαρέν εις την ipse dixisset : Dabit ei Deus sedem David patris
Ιουδαίαν απογράψασθαι εις πόλιν Δαβίδ, ήτις sui. Cujusnan enim patris , merito interrogassel
καλείται Βηθλεέμ, διά το είναι αυτόν εξ οίκου Virgo, que confitebatur quidem quod viri non
και πατριάς Δαβίδ, συν Μαριάν τη μεμνηστευ- cognoscerel (intellexerat autem fore it ex Spiritu
μένη αυτώ ούση εγκύω. Ουκέτι γάρ την παρού - Sancto conciperet ) , isi perspiciue ipse ad Ρa
σαν αμφιβόλως αναγνωσόμεθα λέξιν , ώς της Μαρίας vidlis filiamloqueretur ? Unde non immerito a Luca
απογράψασθαι μόνον συνελθούσης, αλλ' ώς και αυ- dictum est : Ascendit autem et Joseph a Galilea e.
της συν τω Ιωσήφεξ οίκου και πατριάς Δαβίδ, της Β civitate Nazarelli in Judram, αι profiteratur in
τοιαύτης ερμηνείας τους λόγους εκ των αποδεδομέ. civitate David, quα υocatur Bellhleem, eo quod ipse
νων έχοντες, Δεδείχθαι τοιγαρούν σαφώς ηγούμαι, esset de domo et familia David , cum Maria lespon
ότι μή μάτην Ιωσήφ γενεαλογείται παρά τοις sala sibi, pregnante P. Non enim presellerlunc
θείοις ευαγγελισταίς, και προς ανάγκης και η Παρ- Iocunι ancipiti sensu legenmus, tanquam Maria « ο
θένος απόγονος ούσα Δαβίδ, έφεπομένως γνωρίζεται, duntaxat nomine una cum eo profecta essel, οι
και ο καθ' υπεροχήν θαύματος εξ αυτής γεγεννημέ- nomen suum profiteretur, verum οι que etiamipsa
νος Χριστός Ιησούς , και του Θεού προαιώνιος Παϊς. una cum Joseplio de Davidis dono ac familia
Και ο τούτοις αντιλέγειν πειρώμενος, καθ' εαυτού essel. Ηujusce quippe interpretationis rationen,
πειράται μάλλον του εαυτού γλώττης παραθήξαι το ex his que in superiori textu subsequuntur, hite
ξίφος, και ιερών έξω της ημετέρας αυλής ερρίφθω mus. Manifeste igitur ostensum esse arbitror,
θυρών. Ημίν δε οίς και του Θεού Λόγος εξαπεστάλη, Josephi genus apud evangelistas non frustr: receil
ή χάρις και η αλήθεια, μηδέν ότι πλέον των ειρη- seri, ex quo necessario Virgo quoque a Davitle
μένων εξέστω διερευνάσθαι, της θείας ημίν Γραφής oriunda esse per consecutionem intelligitur, et qui
αποφραττούσης των βαθυτέρων την έρευνας. "A γαρ, precellenti miraculo ex ipsa genitus est Christus,
φησί, προσετάγη σοι, ταύτα διανοού, και υψηλό - & aniesrcularis Dei Filius. At quisquis liis adversari
τερά σου μη ζήτει. nililur, adversus seipsum potius linguie mucronem
acuere conatur. Alque a sacrosanctis nostre caulæ portis foras projiciatur. Nubis autem , ad quos Dei
Verbum missum est , gratiaque et veritas, nihil ultra ea, quæ a nobis dicta sunt, perscrutari
liceal, Scriptura nimiruin altiorum rerum indagationem nobis obstruente . Quæ enim libi præcepla
sunt , inquit , ea cogita : et alliora le ne quæsiveris 9.
Συ ούν, ώ Ιουδαίε , σύνες των ειρημένων την δύ- Quamobrem, o Judee, eorum que commemoravi
ναμιν , και μή ζυγομάχει προς την αλήθειαν. Από- mus, vim intellige : nec adversus veritatent certa.
θου την αμφίβολον γνώμην, και διχονοίας απάσης Ancipilen menlen abjice, ac citra ullani lubila-
χωρίς , τη χάριτι στοιχειώθητι, δι' ής λυθήση των tionem gralia ambula , per quam fet, ut jugi illius ,
δεσμών του γραμματοκύφου ζυγού. Περιελού το quo litterae cortex te curvat , vinculis eximsaris.
κάλυμμα καθαρόν δέξαι των γεγραμμένων το Excute velainen : puram eorum quae scripta sunt
φώς · παράδραμε τας σκιάς, και τους τύπους κατά . Ιucem excipe. Unbras praeteri, ac figuras relinque.
λιπε. Γυμνήν δέχoυ την χάριν . 'Aδιστάκτως τη Nudam gratiam accipe. Sine ulla animi ambiguitale
αληθεία πρόσιθι. Δόξασον, ύμνησαν τον ούτω ταύ- ad veritatem accede. Eum , qui nec ita sansit ,
τα θεσπίσαντα. Είπε Μωσαϊκώς · Ούτός μου Θεός, D lauda et praedica . Dic Mosaicum in modum : Hic
και δοξάσω αυτόν, Θεός του πατρός μου, και Deus meus , et glorificabo eum, Deus patris mei, et
υψώσω αυτόν. Σοι μεν ούν αεί , και παντί τω βου- etaliato illum 1 . Tibi igitur et cuivis alii Inec el
λομένω, ταύτα εξέστω και φρονείν, και διδάσκειν sentire , et eodem modo docere liceat. Nobis all
ομοίως. Ημίν δε, οίς παγίως ένεσημάνθη της αλη- tein , in quibus veritatis lumen firme consignatum
θείας το φώς , ου σχολή γε τα πλείω διερευνάσθαι, est, plura perscrutari non vacat , sermonemque in
και προς άπειρον διεξαγαγείν τον λόγον, ευκρινώς infinitum producere , ac presertio Inculenler et
άγαν, και ως ευπετές ήν της αληθείας παραδειχθεί quam facillime fieri poterat, demonstrala veritate.
σης. " Οτι μή πανηγυρίζειν εθέλοντας, εις συζητή Neque enim convenit , ul qui concionari ac festa
σεις κατατείνειν τους λόγους είκός, ανακόλουθον celebrare volunt, orationes suas in questiones
γάρ. 'Αλλ' επί την νύσσαν ο λόγος έτω, και τα της compellant. Ιd enim minime consentaneum est,
ημέρας εξέτω μυστήρια , είσω μάλιστα θυρών εστώ. Verunnerinnvero al curriculum sese referat ora,
• Luc.1, 32. Ρ Lud . 15, 4, 3. Eccli. 11, 29. r Εxod. xv, 2.
8 ) S . ANDRE.E CRETENSIS SCO
Cio, ae diei Injuse: mysteria commeinorel , pre- A σης και τι προς ημάς χαροποιόν προσφωνούσης
seitin intra fores stanlis, atque listo quo ! m ser - επίφθεγμα. Χάρητε δή και σκιρτήσατε πάρεστι
mone ad nos in hunc modum utentis . Candele, et γάρ το προσδοκώμενον. Προ πυλών η ανάκλησις,
exsultile; lest enim quod exspecial ?lur. Pro προς ταις θύραις η λύτρωσις, εν χερσίν η σωτηρία.
forillus est in pristinum statum revocatio, profo- Πώς, και τίνα τρόπον , ακούσωμεν του Δαβίδ λέ
7ilus redemptio, in manibus salus. Qιο!na ) autem γοντος · Ο Θεός εμφανώς ήξει. Πόθεν ήξει , και
modo, Davidem dicentem audiomus : Deus mani- πώς ; Εξ ουρανού τε, και καθ' ημάς. Εξ ουρανού

!ο? Ε colo, et instar nostri . E carlo quidem, και είδει το καθ' ημάς. Τούτο δε πως αν γένοιτο,
incorporeo modo : instar autem nostri, hoc est μη σε σαρκωμένου Θεού και Ου γαρ γυμνή τη
in In:abitu el natura ac for:ua nostre simili. Hoc θεότητι δυνατόν οράσθαι Θεόν, ει μή το ημε
autem qui tandent fieri queat , nisi incarnato Deo ? τέρω φυράσματι συμπλακείς ενώσει τη καθ'
Νeque enim fieri poler21 , τιι Deus para el nula ήμάς γενόμενος καθ' ημάς , της αμαρτίας
liviuitate cerneretur, nisi nostre nasse adneus, δίχα . Η δηλον υπέρ όλου του πλάσματος ,
per lunauitatis unioneminstar nostri fierct, dun- ο Δεσπότης του πλάσματος, ενούται το πλάσματα,
1:3xat excepto peccato. Itaque figmenti Dominis, Β ίνα σώση το πλάσμα. Πού , και πότε ; Εν τω παρ
tolius figmenti causa cum figuento ( opula- θενικό χωρίω, και προς το τέλει των καιρών, ότε
tur, ut figmento salutem comparet. Clbina Isoc, ήξειν αυτόν ο Δαβίδ προηγόρευσε. Και τούτο εστιν
el quo tempore ? In virginea regione , et al extre- και πανηγυρίζομεν σήμερον, το της Παρθένου Γενέ
inteinporum, tum scilicet cum cum venturum θλιον , το των εορτών προεισόδιον, και του κατά
esse predixit David . Atque lioc est, quod liodierno Xριστον μυστηρίου προοίμιον. "Εδει γαρ προετοι
die Intis animis celebranus, nempe Virginis na - μασθήναι το βασιλεί το παλάτιον, είθ ' ούτω παρεί
tivitas, fesforum anteaubulo, mysterii Christi prir - ναι τον βασιλέα. "Έδει προυφανθήναι τα βασίλεια
Iulin. Oportebat (15) enim prius palatinum parari : σπάργανα, είθ' ούτω γεννηθήναι το βασίλειον βρέ
atque ita regem adesse. Oportebat prius regiorum φος. Και τέλος έδει προφυραθήναι τον πηλόν, και
incunalbulorum fascias contexi : atque ita demum τό τε παρείναι τον κεραμέα. Είκότως ούν Ιωακείμ
regiuminfantem in lucem edi. Denique prius opor - ο θαυμάσιος, και η συνοικος "Αννα, θείαις επιφρο
Lebat argillan misceri : ac tum figulam priesto συναις θεοκλυτούμενοι , καρπόν ευχής έπορίσαντο,
esse. Merito proinde vir livinις Joachim, el Anna ταύτην δή λέγω την βασιλίδα της φύσεως, την
ipsius uxor, divina P . orilentia vocati , precationis , απαρχήν του ημετέρου φυράματος, ής το γενέσιον
Για 11ι perceperunt ,Iane, intain , 1:21 ure regi- άγομεν, και τιμώμεν τα σπάργανα , και την εντευ
nen, 10 nostre Dassic primitias, cujus natale:η θεν προσκυνούμεν του γένους ανάκλησιν. "Αρτι γάρ
diem agits, tque incinnatoula honore complecli- το καθ' ημάς συγγενες αρχήν λαμβάνει θεώσεως.
mur, eamque , que hinc profecta est, collapsi "Αρτ: δεσμά της πριν αγόνου πηρώσεως λύονται,
nostri generis excitationen el in integrum resli. και μήτηρ ή άτεκνος γίνεται, και καλλίπαις ή
tutionem veneranur . Jam enim id quod nobis άπαις ευρίσκεται, και χαίρει Παρθένον βρέφος "Αννα
cognatum est, deifications initium Suit. Jan θηλάζουσα. "Αρτι πόροι στειρώσεως αποφράττονται,
pristine sterilitalis vincula solvιntur ; et, quae και φλέβες τεκνογονίας ανασειράζουσι, και προφθά
liberis carebat , mater efficitur , et pulclire νει το της ατέκνου κύημα, της Παρθένου το θαύμα.
prolis parens ea, que filiorum expers erat, inve- Ει γάρ μέγα το στείραν γεννάν, πώς ου μείζον το
nitur, gaudette Anti virgiuem infanleim lactails. παρθένον τεκείν ; και του ή μεν αποδειχθείσα μήτηρ,
Jam sterilitalis neatus olbstruuntur , et fecun- ουκέτι έμεινε στείρα · η δε, ανάνδρως τεκούσα, παρ
lilalis vene Lument, ct sterilis partus virginis nmi. θένος έμεινε πάλιν, μήτε φθαρείσα την νηδύν, και
raculum autecedit. Νam si magn: m est sterilen τα μητέρων φυγουσα · αλλά το μεν ύστερον, το δε
Biguere, annon multo n . jus censendum est virgi- D πρότερον . Υπόδειγμα γάρ ήν του δευτέρου το πρό
new parere ? Ει quidem illa, ut mater effecta est , τερον. "Έπρεπε γάρ τώ δι' ου τα πάντα, και ενώ
non jam sterilis mansit ; at ea, que sine virili τα πάντα, ώς της φύσεως Δεσπότη, επί τη προμή
opera peperit, virgo rursus maisit : φuippe que nec τoρι νεουργήσαι το θαύμα, και στείραν ούσαν απο
ventre corrupta fuerit, et ea quein matres cadunt, δείξαι μητέρα • είθ' ούτως επί μητρι τα της φύσεως
effugerit. Verunt alterum post, alterum ante con- καινοτομήσαι θεσμά, και παρθένον αποδείξαι μητέ
tigit. Posterioris eniin exemplum prius erat. Con - ρα, και παρθενίας επισφραγίσαι τα σήμαντρα .
velielint enim ut is per quem omnia el in quo Τοιούτον το της Παρθένου γενέσιον, τούτο της εορτής
omnia , utpote nature Dominus , in avia sua το κεφάλαιον, ή των διαθηκών του Θεού πρός αν.
Πονum niraculum designaret, eamque, que sterili- θρώπους ανάμνησις , ή των προφητευθέντων από
* Psal. XLIX, 3. 1 Rom. XI, 36.
COMBEFISJI NOTÆ .
(25) Oportebat enim palatium . Eamdem causam affert Gregorius Theologus, cur hæc omnia inſe
riora alile hominem condita fuerinl.
 IN NATIVITATEM B. MARIÆ . IV. 802
3 . coj & Troxexpuluévou leurtyplou pavé wcis A tale laborabai, malrem redderct, atque ita deinde
eliélos, Tavids coû révous É TELOMEY s, ev til in matre leges naturæ iminutaret, ac virginem ma
É Orijev, xal oi' s xateuyá oOnuev, oi tolv irem efficeret, et virginitatis signacula obsignaret.
XÓTe! xal 5xlı Davátou xa Ojuevo!, tó áõÚtw Hujusmodi scilicet est Virginis Nalivilas, hoc
atl xaraj-papolvtes, toŨ TE Üçous puiv åvatel- festi' bujusce capul, nempe Dei ſæderum cum
... vros Xp!STOū 'IT,COÙ TOű Távtwy juõv Aeototou, hominibus inilorum refricta memoria , earum
sul lutipos OEOÙ . Auto of 66EQ xal y tien, xal rerum quæ prædictæ fuerant,demonstratio, abscon
* xoátos, oùy Dotpi tò &vápxo xal to WOTO diti mysterji palefaclio ac linis , Lolius humani ge
του Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τους αιώνας neris visitatio,in qua nos, qui prius in tenebris
- Jy alovov. 'Auýv. el mortis umbra sedebamus, visilati, per eamque
ellustrati sumus, inaccesso videlicet ejus lumine perfusi, qui ex allo nobis ortus es!, hoc est Christi
- - 80, omnium nostrum Domini ac Salvatoris Dei. Ipsi gloria , honor et imperium cum sempiterno
- atre ac vivifico Spiritu, nunc el semper, et in sæcula sæculorum .Amen .
Aros A" . ORATIO IV .
is cur ariar gorrnoir tñs vrepariac Aeo Aol. In sanctam Nativitatem prasanctæ l'omince nostre
Sirns Tor Økorónov , xal delnapérov Mu - B Dei Genitricis, semperque virginis Mariæ (26 ).
3 piaſ. Ut palmo liceal nieliri terram , ac funiculo mare
Ei vetceita : Yo creoquñ xa ! ona otw teolyoá .
- Era : bajaso4 · ei tohYES !V ou cavós & TIELXÁCeta . circumscribere : ut cælum comparelur cubi
- a ásrépov TX7,005 TapiOueitat , el stayóves tis ( 27) ac stellarum copia possit numerari : u!
ESTOU , ya ! B6zxes Yos, yal å véuwy @xx0 , xal guttæ pluviæ , ac glebæ terræ , venlorumque pon
LUOu Thosórns xatahau.Gávetai, táxa âu ya ! ons dus (28), ac arenæ quantitas coniprehendatur ;
* Letà yeipzs Muiv ÚTORÉGEW ; Éstal ratándes Ens facile utique, quod in manibus argumentum est,
tovlev. Ocoï £ Mrtpos n Travíyupis, zai yeVÉGIOS comprehendi queat. Porro Dei Matris est ſestus
Elzyiotou na :ôds to terou uevoy • Tra ! Os deltap. dies ; admirandæque puellæ natalitiorum cele
* dévou • Tarodę åtElpoyánou. Bagialoos. tepoońttoos, britas quam agimus ; puellæ , inquam , semper
As sa Bachela GTrápyava Aa6l8 o uéyas įv tepoon- virginis ; puellie nuptiarum expertis ; reginæ ,
$215 zal BastheŪ5!, Basthely to gaép.p.ate èbelxovl. prophelissæ , cujus regales fascias magnus ille
: (wy, ávexpaye : « Näsa Ýi ora tis Ouyo.tods toũ inter reges prophelasque David , regali ellingens
B151héws Tow ev, tv xposowTois xpuocis tep:686 n - ohlulii, ac regio prehendens sensu, exclamavit :
" ÉVT, TIETTO !XLauévn .) too wosv , oiu.ou, triv ÈX o Tiap- C , Omnis gloria filiæ regis ab intus, in fimbriis
yávwy củl 's ThePLTE kisav aŭrn 0cólev toŨ xárdous aureis circumamicta , variegala u ; » a longe puto ,
o Psal. sliv , 14 .
(1)Georgii Nicomediensis , sive potius Andreæ Cretensis, sub cujus nomine Græce et Latine edidit Com
helisius lom . I Auctarii novi, p . 1305 . Illi tribuitur in Ms. Lambec. IV , p 88 ; VIII p . 379, 380 . Biblio: :.
Coisliniana p. 388. FABRIC. Bibl. Gr. 1. X , p. 278.
COMBEFISII NOTÆ .
(26 ) Hanc edidit Andreas Schollus, sub nomine (27 ) Comparetur cubilis , & Treixáčeta ! . Eam vo
Germani arcbiepiscopi Constantinopolitani, sicque cem submovel Scholt . nolans marg . fori. Su Tesp :
edila exslil tom . Il Bibl. PP. Graeco-Lat. pag . 450 . éveta !, redditque , si cubilis cælum continetur. Verum
Alii asıribunt instro Georgio ; quia de le Leoclibili haud mensura sint, quæ rem contincal, sed .
Allalius in siia de Georgiis dissertatione : El Nin cui res comparetur , ac exæquelur, qua ratione
comediensis Oralio , in Deiparæ Nalivilalem , quæ dicatur lot aut lot cubitorum , quae nobis ratio
incipit , Ei lespeitai yñ OTT!Oauņ , % . T. £ . edita est mensure in coelis impossibilis est , ob eorum
Græco -Latina sub nomineGermaniarchiepiscopiCon . Dimmensam molem . Exordiluir auctor allusionc ail
stantinopolitani, elc . Prater hos auctores Regius verba Isa . XI., 12 : El cælos palmo ponderarit !
codex num . 275 , tertium alium statuit, nempe Pag . mensuravil. Arias direxil. Hebr. ( sl yan a
sanrtum Joannem Damascenum , cujus orationum
in Mariæ Nativitatem , hanc secundam ponit. Ego
voce 72, cujus vocis amplissima est significatio .
perle anle etiam visam eminentissimi cardinalis LXX non reddunt eam vocein , ut saltem habent
Hazar. codicem , tribuentein Andreæ Cretensi ejus Syxt. Videliir ea verbi &Tilvádol significatio
que alleri in eamdem sanctæ · Marie Nativitatem ad eam accedere, qua vulgari idiomate to, & TTS!
jam ex Regio codice inihi editæ subneclenlem , li xácw . Stojácouai ' conjicio , assequor, capio : ac
oprime, quod melisira nolilicet rei quan
bentius ei ascribebam ; sicque fere mecum argue quadral
bam . Peculiaria illa verba composita Andreæ , litatem , evque fine illa ei comparelur.
) Venlorum pondus. Sic Vulg . Job XXVIII , 25 ,
busqu: m majori copia occurrant : quæ siia illa quo(28auctor respicit. Ubi LXX , åvéuwy staluóv :
titulorum , atque nominum congestio ex Scriptura, ventorum ponderationem . Ad eumdem locum Job
aliis rarior, Andreæ familiarissima, uti liquet ex spectat, quod de maris circumscriptione præcedit,
ejus oral. 1 de cruce, ex 3 in Mariæ Dormitinnein ,, cum divinæ ail, to, ubátoy détox men
esque oratione in Decollationem sancti Præcur surasscientiæaquarum : ubi Sym . " Yöwp Ô£ ¢EI60J5
soris jam Laline a Lipomano edita : crebri quoque tpw . aquam exæquavii mensurdi. Aquil. Sialieno
sensus allusione ad Scripturam , ejusque voces, Gato Šv xatapetpriser aquam appendit in commen .
ac locos, haud ulli magis quam Andreæ con suralione.
fruanh .
863 S . ANDREÆ CRETENSIS 864
ei statim a cualialis divinitius adjectspulelui- A ευπρέπειαν, δια των ποικίλων του θείου Πνεύματος
Iuliis decorein , per varia livini Spiritus dona , χαρισμάτων, υποσημαίνων · τούτοις γαρ ο διάχρυ
obscurius designans ; sic enim, nea sententia, σος ιματισμός , και οι χρυσοί κροσσωτοι, κατ' εμήν
Vesten auren ac flubrias aureus , sed et rega- επιστήμην · οίμαι δε και τα βασίλεια σπάργανα,
les puto fascias, exponent, qui nulla affectione (29) πρός των ευγνωμόνων απροσπαθώς εκλαμβάνεται :
candide judicaverint lectores; quorumille inter - ών την ένδον ευπρέπειαν, και την εκ του κάλλους
ntin decorern, eamque venustalcin, qua ex exlerina έξωθεν περιλαμπομένην τη Παρθένω προθεωρών
pillaritudine circumfulgels::t Virgine: n, previdens, ωραιότητα, πεπαρρησιασμένη τη φωνή προσανέκρα
Διbera acclatnavil voce : « Audi, inquit, filia, et γεν * "Ακουσον, λέγων, θύγατερ, και ιδε, και
inclina auren ιuan; el obliviscere populumluuin, κλίνον το ούς σου, και επιλάνου του λαού σου και
cl donumpatris tui ; et concupiscel Rex decorenι του οίκου του πατρός σου, και επιθυμήσει και βασι
ειιι : ) que quidem, etsi aperle Ecclesian geli- λεύς του κάλλους σου , άπερ ει και προδήλως εις
inreferant , Inaud tamen difficile de illa intelligi την εξ εθνών Εκκλησίαν την αναφοράν έχει , αλλ'
queant, quae Iola Ioli Ecclesie spons0 per deco . ου χαλεπόν και επ' αυτής εκλαμβάνεσθαι, της όλης
Ποιuie liraculum inLemplumn effecta est. Age όλω τώ της Εκκλησίας νυμφίο ναοποιηθείσης το
igitur, qui in unum collecti suiuus, cum Davidle , B της ενσαρκώσεως θαύματι. "Αγε δή ούν εις ταυτόν
Davidis filiae , ceu Dei matris enconia, plausu συνελθόντες μετά του Δαβίδ, τη εκ Δαβίδ επικροτή
celebrents. Veneratione colaus feste lucis σωμεν οία Μητρί Θεού εγκώμια. Σεβασθώμεν της
splendore ; offeranus Virgini preclaros virgi- εορτής την λαμπρότητα προσάξωμεν τη Παρθένο
uitatis titulos . Nostri regius generis, ceu dona (50) τα της παρθενίας σεμνολογήματα. Δωροφορήσωμεν
prelios.aue unguenta, preplietarum oracula dono τη βασιλίδι του γένους, ώς δωρα, και μύρα πολύτιμα,
adlibeanus. Gabrielis ei acclamemnus salutationero . τα των προφητών χρησμοδήματα. Προσφωνήσωμεν .
Dicinus gaudii pareili : « Gaude, aveque, gra- αυτή τοτου Γαβριήλ προσφώνημα. Είπωμεν τη μητρι
tiosa, • gaude, illustri splendore magnifica, per της χαράς : « Χαίρε , κεχαριτωμένη » χαίρε, λελαμπρυ
quam pulsis Teneris , Iunieu vicissim inducium σμένη , δι'ή το σκότος ελάθη, και το φώς αντεισήχθη.
est. Gaude, gratissa, per quam cessavit lex, el «Χαίρε , κεχαριτωμένη, δι' ής ο νόμος ηρέμησε , και
grilia illuxit. Gaule, initium gaudii ac maledi- η χάρις εξέλαμψε. Χαίρε της χαράς το προοίμιον και
clionis finis, « (Gaude ,vere gratiosa; Dominus της αράς το συμπέρασμα. « Χαίρε, αληθώς κεχαρι
lect : Qui ex le postea (31), antea Tecum : τωμένη : ο Κύριος μετά σου• , ο εκ σου ύστερον,
illud virtule, hoc actu ; nunc quidem, tum sibi , πρότερον μετά σου · δυνάμει το πρότερον, ενεργεία
uterum in hospilium aplans ; tunc autem, carinali ° το δεύτερον νύν μέν, ετοιμάζων σου την νηδύν εαυ
ex Le ratione magnumincarnationis mysterium το καταγώγιον · τότε δε , οικοδομών εκ σου σαρκι
alorn: ns. Gaude que sola benedictionem, nempe κώς το μέγα της οικονομίας μυστήριον. Χαίροις , η
Dominum, sinu complex: es , ut primam proavia μόνη την ευλογίαν εγκολπωσαμένη τον Κύριον ,
nmaledictionein exueret. Gaude, divinum virginita- ένα την πρώτην κατάραν η προμήτωρ εκδύσηται.
tis complexa thesaurum, unde incorruptus pro- Χαίροις, το Θεοδόχον της παρθενίας θησαύρισμα,
diis partus, manseruntque illilominus inviolatie εξ ού τοκετός προελήλυθεν άφθορος, και ο πλού
virginitatis divitia. Gaude, casta mater, ac virgo τoς της παρθενίας μεμένη κεν άσυλος. Χαί
Inclans. Gaude, dialem: pulchritudinis, generis - ροις, μήτηρ αγνεύουσα, και Παρθένε θηλάζουσα.
que ac hominum Regina, regalibus undlive ma.. Χαίροις, κάλλους διάδης:α, και του γένους βασί.
gnifice decorata prerogativis . Gaude, Sacrum λισσα βασιλικοίς επωραϊζομένη πάντοθεν προτερή.
Cliristi delubrum, qui solus singulariler in sanctis μασι . Χαίροις ιερόθεον τέμενος Χριστού, του μόνου
celorum secundum ordinem Melchiselec sacer- μόνως εις τα των ουρανών άγια κατά την τάξιν Μελ
VARIAE LECTIONES.
* Maz. προανέκρ.
COMBEFISI NOTÆ .
(29) Qui nulla affectione, & 90051200 ; : ;id est , D signidem , ac ante incarnationem erat Dominus
non carnali ratione, ac prout vitiosa a lectio sug . cum Maria , sanctificans, ac præpurgans, sibique
gessorit , quomodo pravi homines, ac carnales, in ea corpus formans. Scholt. Qui prius ex le,
dicia in sporsam mysticam , ac spiritali ratione, poslea tecum ; qui etiam non reddit sequentia . Ove
male ad carnem ac turpia delorent. Conalur νάμει το πρότερον, ενεργεία το δεύτερον • quibus
Schott, movere voce! , quam non capial, onde sic se auctor explicat. Erai prilis yirtute ac potentia ,
marg. fort. απροσβάτως vel προσπαθώς. Sie autem 10 species modın, quo factus est in actu chin ea
reddil : Pulo et regia incunabula pro benignis et per incarnationem ; nelum jam in ejus exsistens
candidis et affectu accipi ; que 1011 constant. mente ac corde, verum etiam in ventre, uii scite
(30) Ceu dona , . Nihil clarius. Vult ibi Bernardus. Tædio essem ut omnia persequi
Mariam reginam hominuni , pro donis aliis ac vellem . Pulobri sunt isti in Mariam lituli , ex qui
unguentis , propheticis ornari oraculis , verbisque, bus non paucos invenies orat. I in Exaltal. crucis,
quibus eum prophetae celebrarunt. in eamdem usurpatos, ut vel hinc eumdem colligas
(31) Qui ex le posteu , prius lecum . 'O é y gou auctorem ; Andream , inquam , Cretens. qui suis
ύστερον, πρότερον μετά του. Plaza nec. Prius lubells usus sit.
865 IN NATIVITATEM B. MARI .E. IV . . δ5
χισεδέχ ιερατεύσαντος. Χαίροις, ή ράβδος Ααρών : η A dolio defunclus sit. Gaufe, virga Aaron, raix
ρίζα του Ιεσσαί • το σκήπτρον Δαβίδ: το βασιλικον Jesse , scepirum David , regale indumentum, co
ένδυμα των χαρίτων και στέφανος της παρθενίας και rona gratiarum,non scriptus virginitatis typus (39 ),
τύπος και άγραφος της αγιαστίας το πέταλον• το των sanctilalis bractea , rationale manifestationum.
δήλων λόγιον. Χαίροις, ή νόμου μεσίτης και χάριτος : Salve, legis ac gratis mediatrix , veleris novique
το παλαιάς και νέας των διαθηκών επισφράγισμα : testamenti obsignatio , tolius prophetic perspicua
το πάσης προφητείας έκφανέστατον πλήρωμα • ή plenitudo , inspirate : Deo veritatis Scripturarum
ακροστιχίς της θεοπνεύστου των Γραφών αληθείας• acrostichis (35), Dei ac Verbi animalus ac nun
ο του Θεού και Λόγου έμψυχός τε και καθαρώτατος dissimus Ionmus, in quo, sine voce ac scripto,
τόμος, ενώ άφθέγχως, άγράφως, αυτός εγγραφεύς ο inscriptor ipse Deus ac Verbum quotidie legitur .
Θεός και Λόγος καθ' ημέραν αναγινώσκεται. Χαί- Salvesis, refoι malionis nostre primilize , Deique
ροις , η απαρχή τηςημών αναπλάσεως, και πέρας ad nos promissionum ac predictionum limes :
των προς ημάς του Θεού επαγγελιών, και προρρή- predictum olim divine gloriae sanctuarium , ex
σεων: το προκεκηρυγμένον της θείας δόξης αγιαστή- spectala gentium salus (34). Salve, vera scala
ριον· η ευπροσδόκητος των εθνών σωτηρία. Χαίροις , Jacob, mous fumigans, arca sanctificationis ; illa ,
η αληθώς κλίμαξ του Ιακώβ • το καπνιζόμενος όρος: B inquam, undique circumtecta auro, nimirumillu
η κιβωτός του αγιάσματος και πάντοθεν κεκαλυμμένη strante Spiritu sancto; urna ex auro ducta ;
χρυσία, τη διαυγάζοντα πνεύματι η χρυσήλατος Christum,celeste illud mana, portans, orbisine
στάμνος , Χριστόν το μάννα το ουράνιον φέρουσα , universi immortalein escam. Salve, per quam
και τροφήν τήν του παντός ακήρατον. Χαίρε , δι' ής illud, « In tristitiis paries filios V, non liabens an
το, « Εν λυπαις τέξη τέκνα , χώραν ουκ έχον έτι, plius locum, in partum in exsultatione mutatu:
προς το εν αγαλλιάσει τίκτειν μετα πεποίηται. « Εύ- est. « Benedicta tu in mulieribus : ) per quam
λογημένη συ εν γυναιξίν, δι' ής εν επιγνώσει κρά- crellentes gentes in agnitione clamant : « Bene
ζει τα έθνη πιστεύοντα : « Ευλογημένος ο ερχόμενος dictus qui venit in nomine Domini ; Deus Domi
εν ονόματι Κυρίου • Θεός Κύριος, καιεπέφανεν ημίν. is et illuxit nobis*.« Benedicta tuin mulieribus ,»
Ευλογημένη συ εν γυναιξίν, και η μυστική και Θεο- mystica ac sala a Deo vitis, in Ecclesie collectis
φύτευτος άμπελος : η εν τοις κλήτεσι τοίς Εκκλη- celius eluxurians, maturumque nobis botrum
σίας ευκληματούσα, και τον πεπειρος βότρυν ημίν incorruptionis e vulva eflorens ac germinans Y.
της αφθαρσίας εκ μήτρας κυπρίζουσα. « Ευλογημένη « Benedicta tu in mulieribus, arvus ille a Dro
συ εν γυναιξίν, και η θεογεώργητος αρουρα, ή τον cultus, que vil:e noliis spicana , nullo salam Se
άσπορον και απότιστον 6 της ζωής ημών άσταχυν ως “ mine, portuque nililominus editan (36 , velut in
έν θη μονία τη κοιλία βαστάσασα. « Ευλογημένη συ area cumulo in utero gestasli. « Benedicta tu in
εν γυναιξίν, και ή όντως επιθυμητή γη , εξ ης τον πη- υlieribus, terra vere desiderabilis , de qua
λόν ο κεραμεύς του χώματος ημών ανελόμενος το figulus, nostri aggeris Iaturn tollens, vas peccalo
* Gen. 111, 16. 1 Psal. CΧν11, 26. Eccli. ΧΧιν , 13.
VARIÆ LECTIONES.
• Leg.απότοκτον.
COMBEFISI! NOTÆ .
( 32) Non scriptus virginitatis typus. Της παρθε- (34) Erspectata gentium salus. Η ευπροσδόκητος
νίας ο τύπος και άγραφος • Citata oral. de Cruce, των εθνών σωτηρία • juxta quod dicitur Gen. ΧLix :
TUTOS ăx pago; . ubi exposui leyem , ac velut re . Et ipse erit exspectatio gentium . At neque liic bene
giam sanctionem ac decretum . Vide illic nolata . Scholt.
Schol, repugnante gramm . To, ó ãypasos, cum (35 ) In Ecclesiae colleclis ccelibus. 'Ev tois xan
sequenti, αγιαστίας πέταλον jungens, it reddit, τεσι της Εκκλησίας. Videtur respicere illud Eccli .
non scripluin sanctitatis folium ; ubi etiam jeju - XXIV : Et in electis meis mille radices, quoil modo
nius to, folium , pro bractea , lamina aurea : quæ Græca desiderant, ubi olim interpres legerii : 'Avil
eral insigne Summi Sacerdotis, juxt: quod de του, κλήτεσι • το, κλητοίς, από του, καλούμαι • το,
Aaron dicitur : Eccli. XI.V : Corona aurea super κλήτος, a Suida exponitur gloria : ab Ειym. συν
mitram ejus, espressa signo sauclitalis. Sequitur : έλευσις, συνάθροισις · Lexicogr. multitudo, το, πέπυ
το των δήλων λόγιον de quo passini in Scriptura , ρον, quod eral elitis , einend. ex ms. πεπειρον: quod
cjusque expositoribus ; fereque singulæ vores , iinum epithelim congruit, non illud Éu trupov, quod
aliquid egregium illius spiritali seksu in Marian Scholl. conjecial, ac reddit. Vide illud ipsum oral.
derivant. Andree in Annunt. ac noiala illic , 11. 34 , el in
(33 ) Acrostichis . Ul sicul acrostichide, lotius Onomastico , ul undique Andream sua mutuantem
tractationis argumentum ex summis stalim litteris agnoscas.
cognoscitur , ita etiain Scriptura lotit in Maria (36 ) Parlugue nihilominus edilam . Lego ở Tótl
vclut summa intelligatur. Nihil ejusmodi epithelis % 10 $. sicque congruit optime intenta in ejusmodi
pulcbrius ac subiilius. Quod stalini sequitur, Ó TOū aliciori antithesis : non in conjectura ac lectione
Θεού και Λόγου έμψυχός τε και καθαρώτατος τό- Selioιι. [ orle απόκτιστον sine semine, nec creatan
uo; juxta Isaiam , quem infra citat : Accipe libi nobis vilce spicam . Imo certe creatam , qua ejus
iomum nuvi magni, supra quam absone Schot. modi spica esi, luitque sic edila in Marire iliru ,
Dei ac Verbi spirans ac purissima pars. Sic Prin ac ex utero . Adie to, &TÓXT!ITOS, ea significazione
scillianus loqui possil , haud Andreas Crel. Gure barbarum esse .
manusve, aul Georgius Nicom .
87 S . ANDREE CRETENSIS εC8
contritumn reporavit . • Benedicta ιω in mulieri- A συντριβών σκεύος υπό της αμαρτίας ανενεώσατο.
lus , nova illa Selon, in qua spiritalis arca in- « Ευλογημένη συ εν γυναιξιν, και η νέα Σηλών, εν και
carnatiois Dei ac Verbi requievil ; sed et pleii. ανεπαύσατο η νοερά κιβωτός της ενσαρκώσεως του
Iudo oιonis divinilalis corporaliter inhabitavit 1.» Θεού και Λόγου και μήν, και πάν το πλήρωμα
- Benedicta ta in mulieribus, » divinumrevera σωματικώς κατώκησε της θεότητος.» - « Ευλογημένη
D:nbir, in quo deiferi sancte Ecclesiae doctores συ εν γυναιξί, και το θείον όντως Δαβίρ, ενώ οι Θεοφό
divinarum revelationum oraculum habenles, fu- ρον της ιεράς Εκκλησίας μυσταγωγοι το χρηματι
Iurorum responsa accipiebanι. « Benedictatu in στήριον έχοντες, των θείων αποκαλύψεων, έχρησμω
mulieribus, spiritalis illa Bethleen, qιια νο- δούντο τα μέλλοντα. « Ευλογημένη συ εν γυναιξί ,, ,
Tunlale pariter ac natura (58), spiritalis omnino ή νοητή Βηθλεέμ, η θέσει και φύσει του της ζωής
domus palis vitae effecta sis ac nuncupata. In le άρτου νοερώτατος οίκος, και γενομένη και λετημένη
eim, qua ipse Πονit ratione indialbicans, ac in- 'Ενοική σας γαρ ως οίδεν έν σοι, και το ημετέρω
confuse nostra commistus Ina-se, Tolun sibi συμφυραθείς αφύρτως φυράματι, όλον εαυτό τον
fierel. « Benedicta tu in mulieribus, ) que legali ουράνιος . « Ευλογημένη συ εν γυναιξίν, και ή της νο
alque Onliratili figure emines, ex qua magnus B μικής και σκιώδους υπερκειμένης 1 σκηνής, έξ ής
ille Beselcel , Cihristus, inquan, Deus ; ille, μέγας Βεσελεήλ Χριστός ο Θεός, η χάρις , αχειρο
gralia, templum sibi nulla inum opera condi- τεύκτως εαυτο ναόν έτεκτόνατο, την εμψυχουμένην
Tit ; animalum Silicet corpus suum, principali αυτού σάρκα, τη αρχιτεκτονία Πνεύματος . Και ουδ
arte Spiritus sancti. Nec vero, quidquid landeio αν, εί τι και φώμεν, αγαπητέ , τον επιθαλάμιον αυτή
licanus, clarissine , nuptiale pro neritis canti- κατ' αξίαν συμπληρώσομεν ύμνον, ει μή και των από
« ei alisolves , donec etiam ex Scripturae Γραφής λειμώνων αυτή τα άνθη μυστικώς ερανισά .
pralis mystice ei lores corrogantes, encouiorum μενοι,τον των εγκωμίων αναπλέξωμεν στέφανον.
coronain lexamus. .
Γusquam enim est ; nusquam est, inquam, ubi Ουκ έστι γαρ, ουκ έστιν, όπου μή δια πάσης όμου
Scripturam divinilus inspiralam Iustralis , μοι της θεοπνεύστου Γραφής περιερχόμενος ίδοι τις αν
Varie perspersa cjus nonlina quis villeal : ut que αυτής κατεσπαρμένας ποικίλως τας επισημασίας, ας
Αρμd le ipse studiosa exercitatione disculias, cla- ει κατά σαυτόν το φιλοπόνω των λόγων παραγυμνω
γίus expressum inveileris, φu. nlino donute Deo σειας, εύρήσεις αν εκτυπώτερον όσην παρά Θεού την
gorialsit couplex . Vide itaque ulti o is em , δόξαν ένεκολπώσατο. Θέα γάρ αυτήν πολυσήμους ονό
Ionestalan notinibus, multisque Scripturae Iocis “ μασι και καλλυνομένην, και πολλαχού της Γραφής εμ
perspicue declaralam : ut cum v. gr. nominal φαντικώς δηλουμένην, ώς, όταν φέρε ειπείν, παρθέ.
Virginezu, juvenculu, prophelissau : tum - νον αυτήν ονομάζη : νεάνιδα, προφήτιδα, είτα πα.
plialemJulianium, donum Dei, templum sancluυ, στάδα , οίκον Θεού , ναόν άγιον, δευτέραν σκηνής,
propilialorium , liuribulum aureum, Sancta Sali - θυμιατήριον, "Αγια αγίων, Χερουβίμ δόξης, στάιν" ν
«tor , Clierubin glorir, urna aureau ; tabulas χρυσήν, πλάκας της Διαθήκης, ιερατικήν δάβδουν,
Testamenti, virgin sacerdolalem, sceptru regui, σκήπτρον βασιλείας, διάδημα κάλλους, κέρας ενώ
liadena pulchritudinis, cornu olei unctionis, ala- το μύρον της χρίσεως , αλάβαστρον, λυχνίαν, ατμίδα,
Dustrum, candelarum, vaporea, Iucernulan , λαμπάδιον, θρυαλλίδα, όχημα, θάμνον, πέτραν, την,
cllyclinium, velhiculum, duium, petrain, terran, παράδεισον, χώραν, αρουραν, πηγή , αμνάδα στα.
z Coloss. Ji, 9. a Exod . xxxi, 2 .
VARIÆ LECTIONES.
* Leg. υπερκειμένη. 8 Maz. πολυσημείοις . όσοις ονόμασι καλείται η παν: για Θεοτόκος.
COMBEFISII NOTÆ .
(57) Vas peccato convilun reparauit, ανενεώ- D culum. III Reg. νι: Μέλαθρα κυκλόθεν τω ναώ, κα!
caco. Male Scholl. : Vas nobis simile induit. Sic to jablo. Ubi Nobil. Theodorelus inierpretalur
stalinn tó, véz Endovº marg . notatur velill ex Sancta sanctorum , alii Oraculum , ui l'uly . Sa pills.
null) . XVI, 49 , quod ibi mentio sit viri Sellem de que ea vos illo capile repetiilir
cribir Nephtali, a quo familia Sellemitarum , Tho (58) Voluntale pariter ac natura, Oétel xal çj.
9 :27 . Quid vir ille , ejusque familia , ad arcze 08: · Ubique opponentur cæ voces, uli eliam apud
reruiclionem ? Bene Selon , ac Silo, Ill passim Vulg. Dionys, el alios. Velit ergo Mariam , Ø 6551 donsum
wboj primo recuievil, era que lempore lleli, ac ac Mallem Dei, qua fuit factum divina gratia , ac
Sallelis, le liquet I Rey ., elc. Bud absimilis Dei sola voluntate, ut in ea Chrişliis puis ille
à u.gosis, ac oscilantia , qua paulo post aid vocemi vilæ formaretur, ac fieret : Çügel vero , qua vere
Dabir, adnotat , Jos. xv, velit esset sermo de ex illa filius formalus ac malus est. Ut alia vellesu
urbe Labir, quie nominalur, Judicunt, non tv, plexere ac indicare , qua emendala , qua resii ula
sed 1, tl, ac male in Concoril. Bibl. vers. 15 , quod mullus essem : Culliolle collatio indicare possit
priori loumero omisso , male exscripsil Scholl. seul quid sit pristilua , molim prolixitale lolesisor
quisquis lam bella ejus marg. ascripsit : non ad esse.
Debir loties apud LXX inculcainill, ubi lul . ora
 TEM B . MARLE . IV .
8/ 9 IN NATIVITA 870
γόνα, και όσα ταύτην οι κλεινοί του Πνεύματος υπο- Α Ι. ortun, Iocal, arvum, fontem; Agnan, gn ,
φήται, κατά την έν συμβόλοις μυστικήν εποπτείαν at: si qua alia inclyti Spirius sancti interpretes,
προβλεπτικώς ονομάζουσιν · οίον, βάτον μεν, ώς όταν pro mystice in Syinbolisinspectionis ratione, eam
λέγη Μωϋσής : « Διαβάς όψομαι το όραμα το μέγα proplhelice nominant : Puta, ruium, ut cum Moy
τούτο· τί ότι καίεται η βάτος , και ου κατακαίεται ; » ses ait : Vadam, et videovisionem hanc magnam;
Ράβδον δε, ώς όταν Ησαΐας φησίν: « 'Εξελεύσεται quamobrem ardeal rubus, nec comluratur b ? ,
άβδος εκ της ρίζης Ιεσσαί, και άνθος εκ της ρίζης Virgam auten , ut cum Isaias dicit : « Egreditur
αναβήσεται. » Ρίζα καλείται• Και έσται η ρίζα virga de radice Jesse, et los de radice ascendel c.)
του Ιεσσαι, και ο ανιστάμενος άρχειν εθνών, επ' Appellatur radix : « Ει erit radix Jesse, et qui ex
αυτόν και έθνη ελπιούσι. Γη αγία: « Μωση, Μωση, surget regere gentes,in eum gentes sperabunt .
λύσον το υπόδημα εκ των ποδών σου · ή γάρ γη, εφ' Terra sancta : « Moses, Moses, solve calceamen
ής συ έστηκας, γη αγία εστί. • Γη επιθυμητή : « Και tuno de pedibus tuis : 1erra enim in qua stas, Terra
εξουδένωσαν την επιθυμητήν. ) Γη ανατέλλουσα sancta sl e. Terra desiderabilis : Ει pro nihilo
(αλήθειαν]· 'Αλήθεια εκ της γής ανέτειλε. - Θαι- liabuerunt terram desiderabile ) 1. 5 Terra Veri
μάν: ο Θεός από Θαιμάν ήξει. " Ορος : « Και ο talen produceus : Veritas le Terra orta est 8. »
άγιος εξ όρους κατασκίου, δασέος. 'Ετμήθη λίθος B Tlienam : « Deus a Thenam veniel h. » Mons :
εξ όρους άνευ χειρών. "Ορος και ηυδόκησεν ο Θεός « Ει Suctus de monte unliros0 , ac condens0.
κατοικείν εν αυτώ. » Ελαία • Εγώ δε , ώσει Abscissus est lapis de monte sine manibus i .
έλαια κατάκαρπος εν τω οίκω του Θεού . » Κιβωτός : Mons in quo beneplacitum est Deo liabitare in
« 'Αναστηθι , Κύριε , εις την ανάπαυσίν σου · συ, e5 3. 5 Oliva : « Ego autem quasi oliva fructi
και η κιβωτός του αγιάσματός σου. » Θρόνος : Είδος Tera in do:no Dei k. ) Arca : Surge, Domine, in
τον Κύριον καθήμενον επί θρόνου υψηλού και επηρ. requiemlunm , tu el arca sanctificationis fue 1,
μένου , και πλήρης και οικος της δόξης αυτού. » Thronus : « Vidi Dominum sedentem super cliro
Πύλη : « Και είπε Κύριος πρός με · “Η πύλη αύτη ηun excelsum et elevatum; el plena omnis domus
κεκλεισμένη έσται, ουκ ανοιχθήσεται» και ουδείς ου gloria ejus H . , Porta : « Ει dixit Dominus ad me :
μή διέλθη δι’ αυτής, ότι Κύριος ο Θεός του Ισραήλ Porta haec clausa erit ; non aperielur, et vir non
εισελεύσεται και εξελεύσεται δι' αυτής και έσται η transibit per eam; quonian Doιninus Deus Israel
πύλη κεκλεισμένη.» Σιών " « " Ηξει εκ Σιών και δυό- ingredieur et egredietur per eam: Ει erit clausa
μενος • αποστρέψει ασεβείας από Ιακώβ. Εξελέξατο porta η. ) Sion : Veniet ex Sion qui liberet, et
Κύριος την Σιών: ηρετίσατο αυτήν εις κατοικίαν , avertat impietates a Jacobo o. Elegit Dominus
εαυτώ . Μήτηρ καλείται Μήτηρ Σιών έρεί • "Αν. " Sion ; elegit eamin habitationen sibi P. , Mater :
θρωπος και άνθρωπος εγενήθη εν αυτή, και αυτός « Mater Sion dicel : Homo, et homo natus est
εθεμελίωσεν αυτήν ο "Υψιστος. » Και· « Πόθεν μου in ca, et ipse fundavit eam Altissimus 1 . Ει :
τούτο, ίνα έλθη η Μήτηρ του Κυρίου μου πρός με ; » « Unde lioc milhi, ut veniat Μaler Domini mei ad
Φορείον : Φορείον εποίησεν εαυτώ ο βασιλεύς Σαλο- me r ? , Ferculum : Fecit sibi rex Salomon
μών από ξύλων του Λιβάνου . » Κλίνη : Ιδού η κλίνη Γerculum de lignis Lilani 8. Lectulum : « Lectus
του Σολομώντος : εξήκοντα δυνατοί κύκλω αυτής Salomonis sexaginta fortes auliunt ex fortibus Is
από δυνατών Ισραήλ. » Κεφαλές • Και ίδον , και rael 1. Capίtulu : « Ει vili, el ecce manus ex
ίδου χείρ εκτεταμένη πρός με, και εν αυτή κεφαλές lenta ad me, et in ea capitulum libri ; el expandit :
βιβλίου , και ανείλησεν αυτήν ενώπιον έμου, και εν illud coram me, et erant scripta in eo anteriora
αυτή γεγραμμένα τα έμπροσθεν και τα όπισθεν και el posteriora; et dixit ad me : Fili lioninis, co
είπε πρός με• Υιε ανθρώπου, κατάφαγε την κεφα. mede capitulum islud 1 . 5 Liber : « Ει erunt vobis
λίδα ταύτην. » Βιβλίον : Και έσται υμίν τα βήματα verba lixc, ait Deus, ut verba libri signali ; quem
ταύτα, λέγει ο Θεός , ώς οι λόγοι του βιβλίου του si dellerint ipsum homini scienti litteras, dicenles:
εσφραγισμένου , και εάνδώσουσιν αυτό ανθρώπιω επι- D Lege Insec ; et dicet, Non possum legere : signatus
σταμένω γράμματα, λέγοντες αυτό, 'Ανάγνωθι ταυ- est enim '. » Tools : « Ει dixit Dominus ad ne :
πα · και έρεί, ου δύναμαι αναγνώναι· εσφράγισται Sane tibi volumen novi magni, et Scribe in eo
γάρ. Τόμος • Και είπε Κύριος πρός με• Λάβε hominis stylo, ut velociter depredationem facial
σεαυτώ τόμον καινού μεγάλου, και γράψον εις αυτόν spoliorum : prope est enim1. Forceps : Ει missis
γραφίδι ανθρώπου , του οξέως προνομήν ποιήσαι σκύ. est ad me unus de Serapliim, et in manu habebat
λων · παρέστι γάρ. Ο Λαβίς. « Και απεστάλη πρός corbonem, quem forcipe sumpsit de altri, et leti
με έν των Σεραφίμ, και εν τη χειρί είχεν άνθρακα, git os meum, el dixit : Ecce leligit hoc labia lun,
b Exod . m . 3 . Isa . xi. 1. d ibid. xi. 10 . e Exod. I . 5 . i Psal. cv, 24 . 6 Psal. LXXXIV, 12.
h Halbac. 1, 3. Dan. 1, 43. Psal . Ι.Χν1, 17. k Psal. Lι, 10 . 1Psal. CΧΧΧΙ, 8. η Isa. VI, 1 .
" Ezech . xliv, 2. o Isa . Lix , 20 . p Psal. cxxxi. 13 . Psal. LXXXVI, 5 . Luc. 1, 43 , $ Cant. ml, 9.
* ibid . 7. u Ezech . l!, I. Isa . , 11. Isa . VIII, 1.
CURIA LECTIONES.
• Α! 27. εν αυτώ.
 871 S . ANDREÆ CRETENSIS
et peccata tua circumpurgabit y. Ο Virgo : « Ecce A όν τη λαβίδι έλαβεν από του θυσιαστηρίου, καιτα
virgo in utero accipiel, el pariet filium, et voca- του στόματός μου, και είπεν : Ιδού ήψατο τούτο των
bunt nomen ejus Emmanuel 1. 5 Prophetissa : χειλέων σου, και τας αμαρτίας σου περικαθαριει.)
« Ει accessi ad prophetissam, et in utero conce- Παρθένος : Ιδού η παρθένος εν γαστρί λήψεται,
pt, ac peperit ilium : et dixit Dominus ad me: και τέξεται υιόν , και καλέσουσι το όνομα αυτού 'Εμ.
Voca nomen ejus, Cito spolia ; velociter depre- μανουήλ. » Προφήτις: « Και προσήλθον προςτην
lare : quia antequain scial puer vocare patrein προφήτιν, και εν γαστρί έλαβε, και έτεκεν υιόν, και
anlmalrem , accipiel virtutem Damasci, et spolia είπε Κύριος πρός με• Κάλεσον το όνομα αυτού, Τ..
Saniarie 4. Regina : « Astitit Regina a dextris χέως σκύλευσον: οξέως προνόμευσον · διότι πρινκαι
tiis in vestitu deaurato, circumamicta, variega- γνώναι το παιδίον καλείν πατέρα η μητέρα,λέγεται
1. b. , Proxima : « Tota pulchra es , proxima δύναμιν Δαμασκού , και τα σκύλη Σαμαρίας, ο Βασ!
mea, Iola pulchra , el macula non est in te. Surge, λισσα : Παρέστη η βασίλισσα εκ δεξιών σου έν έμα .
veni, proxima mea sponsa : Teni de Libano : Ve· τισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη , πεποικιλμένη.)
nies, Veniesque a principio fidei. Favun distillant Πλησίον : " Όλη καλή και πλησίον μου · όλη και .
Iabia 1ua, sponsa, mel et lac Sub lingua tua ; et και μώμος ουκ έστιν εν σοί . Ανάστα , ελθε, ή πλησίον
odor vestimentorum fiorum sicut odor thuris μου νύμφη • δεύρο από Λιβάνου • ελεύση, και έλευση
Soror : « Quam pulcliri Jacti sunt oculi tti , Soror απ' αρχής πίστεως . Κηρίον αποστάζουσι χείλη σου,
nea spons2 d. ) Hortus : « Hortus conclusus, fons νύμφη, μέλι και γάλα υπό την γλώσσάν σου και
signatus e . Filia : « Audi, filia, et vide, et inclina οσμή ιματίων σου , ώς οσμή του Λιβάνου . ) ' Αδελφή:
anrem Iuno , et obliviscere populum tuum et Τι έκαλλιώθησαν όεοθαλμοί σου , αδελφή μου, νύμ
doi: 11η patris tui ; et ( Oricipiscel rex pulcliritu- φη . Κήπος - Κήπος κεκλεισμένος πηγή εσφρα.
dinem tuam . - Mulle filio acquisierunt divi- γισμένη , Θυγάτηρ " Ακουσον, θύγατερ, και Ιδε,
Li:15 : mults fecerunt virtutem : tu autem entines ; και κλίνον το ους σου, και επιλαθου του λαού σου,
supergressa es universas 8. , Despousala : « Misa και επιθυμήσει
και του οίκου
sus est angelus Galbriel a Deco in civitalein Galilee βασιλεύς του πατρός
του κάλλους σου , σου
) , Πολλαί θυγατέρεςο
cui nomen Nazreih , ad virginem desponsalam έκτη σαντο πλούτον » πολλαι εποίησαν δύναμιν συ
viro cui nomen Joseph, de dono ac familia Da• δε , υπάρχεισαι και υπερεας πάσας. Με μνηστευ
vid : ct nomen virginis Maria h . Nubes : Ecce μένη . , Απεστάλη άγγελος Γαβριήλ από Θεού εις
Dominus Selebit super huliem levem , et veniet πόλιν της Γαλιλαίας , ή όνομα Ναζαρέτ , προς παρθέ
in Egypίum, et concutientur manufacta ΑΕgy . ρ μου με τη στευμένην ένδοί . Ο όνομα Ιωσήφ, εξ οίκου
pli 1 . 5 Visio : Vidi visionem ignis : el splendor και πατριάς Δαβίδ . και το όνομα της παρθένου, Μα
ejus in circuitu , velut visio arcus, cum fuerit in ρία. » Νεφέλη : Ιδού Κύριος κάθηται επί νεφέλης
nube in diebus pluviæ ; sic slalio splendoris per κούφης,
gyrum . Hæc visio similitudinis gloriæ Doinini j. , και ήξει εις Αίγυπτον, και σεισθήσονταιτα
Electrum : « Et vidi quasi speciem electri, velut πυρός , και το Αιγύπτου
χειροποίητα , και "Ορασις : "Ιδον όρασιν
aspectum ignis, intrinsecus ejus per circuitum ; 2 φέγγος αυτού κύκλω, ως όρασις τόξου,
όταν και εν τη γεφέλη εν ημέρα υετού · ούτως ή στάσις
visione Iunibi , et usque leorsum k . Dies, noX : του φέγγους κύκλωθεν αύτη όρασις ομοιώματος
« Dies diei cructat verbum , et nox nocti indicat δόξης Κυρίου . Ο " Ήλεκτρος : Και ιδον ώς όψιν ηλε
scientianik '. Cellum : De cαlo respexit Don:inus, κτρου · όρασις πυρός , έσωθεν αυτού κύκλω, από
vidit omnes filios Diominum1. Celum cαli Doιni. οράσεως οσφύος , και έως κάτω . Σ Ημέρα, 0,
ηο η. ) Oriens : Regna terre ; canlate Deo ; Ημέρα τη ημέρα ερεύγεται ο μα• και νύξ νυχτι
psallite Domino, qui ascendit Super celum caeli αναγγέλλει γνώσιν , » Ουρανός : «'Εξ ουρανου επεβλέ
al Orienten 2 . 5 Occasus : Iter facite Domino , qui ψεν ο Κύριος • ίδε πάντας τους υιούς των ανθρώπων.
ascendit super Occasium : Dominus nomen illi ο. ο ουρανός του ουρανού τώ Κυρίω. » Ανατολή ( Α'
Sol : « In sole posuit tabernaculum suum, et ipse Ο βασιλείας της γης, άσατε τω Θεώ, ψάλατε τω Κυρίω
tanquam sponsus procedelis dethalanio suo Ε . ) τώ επιβεβηκότι επί τον ουρανό, του ουρανού κατα
Civitas : « Gloriosa dicta sunt de le, civitas Dei. ανατολάς . » Δύσι • Οδοποιήσατε τω Κυρίω τω
Fluminis impetus letiticant civitatem Dei : Deus επιβεβηκότι επί Δυσμών : Κύριος όνομα αυτφ. )
in medio ejus , et non commuovebitur 9. 5 Laler : "Ήλιος : 'Εν τω ηλίω έθετο το σκήνωμα αυτού, και
« Ει ιu, fili hominis , sume tibi lalerem : el pones αυτος ως νυμφίος εκπορευόμενος εκ παστου αύτον.
eum ante faciem tum, et describes in eo civita!enm Πόλις : Δεδοξασμένα ελαλήθη περί σου, ή πολύ,
Jerusalerm ; el dabis super eam obsidionem , ν του Θεού. Του ποταμού τα ορμήματα ευφραίν
Jocus : Quam terribilis est Iocus iste : non est την πόλιν του Θεού · ο Θεός εν μέσω αυτής, και "
hoc aliud, nisi domus Dei ; el liaec porta celi8.) - σαλευθήσεται . Πλένθος • « Και συ, υιε ανθρώπου ,
• Ει assumpsit nie spiritus ; et audivi post me λάβε σεαυτώ πλίνθον · και ποιήσεις αυτήν προ πρκ
ν Isa. VI, 7. 1 ]sa. Tη, 14. Α Ι.::. νι. 3. b Psal. Χιν. 10. • Cant, υ, 7, . ibid . 10. UP
men " st ubera uasal. e ibid . 12. Psal. xuv, U . & Prov . Pixi, 29. h Luc. 1, 26 . i Isa. ? Γ .
και Εzech. 1 . 18. k ibid. 27. k• Psal. Χν1, 3 . 1 Psal. XXI, 15. η Psil . Call , 16. 22 PsPsal.
al. LXLAVII , 55.
o ibid . 5 . P Psal. xvii, 6. q Psal. xlv, 6 . Ezcch . iv, 1. Geul. XXVIII, 17. 6.
 TATEM
873 IN NATIVI B . MARIE . IV . 874
εύπου σου, και γράψεις 10 εν αυτή πόλιν [ Ιερουσα- Α νοcem commotionis magnie : Benedicta gloria Do
λήμ, και δώσεις επ' αυτήν περιοχής. Τόπος: « Ως mini, de Ioco sto t. ) -- 1 Si dedero sommuni
φοβερός ο τόπος ούτος : ουκ έστι τούτο, αλλ ' ή οίκος oculis meis, el palpetris meis dormitationen :
θεού, και αύτη ή πύλη του ουρανού και ανέλαβε με el requiem temporibus meis , donec invenian Io.
πνεύμα, και ήκουσα κατόπισθέν μου φωνήν σει - cum Domino, tabernaculum Deo Jacob ". Vellus :
σμου μεγάλου : Ευλογημένη η δόξα Κυρίου εκ του « Descendet sicut plavia in vellus, et sicut gilla
τόπου αυτού , και - Ει δώσω ύπνον τοίς οφθαλμοίς stillsans super terram Y, Mulier : Benedicta ta
μου, και τους βλεφάρους μου νυσταγμόν , και ανά- in mulieribus, et benedictus fructus ventris tui και .)
παυσιν τοις κροτάφους μου, έως oύ εύρω τόπον τω Κυ- - - - Misit Deus Filium suum, facium ex muliere,
ρίω, σκήνωμα τω Θεώ Ιακώβ. » Πόκος : « Κατα l'actum sub lege y . , Beala : « Beata quæ credi
βήσεται ως υετός επί πόκον, και ώσει σταγών ή disti, quia perficientur in te, que dicta sunt tiloi
στάζουσα επί την γήν.» Γυνή: « Ευλογημένη συ εν γυ- a Donino 1 . Ει : « Bellus venter qui le porta
ναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου. ) -- vit, el ubera quae suxisti a , η Maria : « Ne timcas,
• Εξαπέστειλεν ο Θεός τον Υιόν αυτού, γενόμενον εκ Maria; invenisti enim gratiam apud Dominum.
γυναικός, γενόμενον υπό νόμον. Σ Μακαρία « Μακαρία Ει : Ecce concipics in utero, el paries Filiuυ,
ή πιστεύσασα, ότι έσται τελείωσις τοίς λελαλημένοις Β et vocabis nomen ejus Jesuum : ipse enia: salvoli
αυτή παρά Κυρίου. » Και· « Μακαρία: η κοιλία η βα- faciet populum suum a peccalis eorum. Ηic erit
στάσασα σε , και μαστοίους έθήλασας. • Mαρία: « Μή ηmagnus, el Filius Allissimi vocalbiliar : et cialit
φοβού , Μαριάμ' εύρεςγάρ χάριν παράτω Θεώ , και, illi Dominus Deus sedem David patris ejus, et re
• Ιδού συλλήψη εν γαστρί, και τέξη Yίον, και καλέσεις gnalit in dono Jacob in eternum, et regii ejus
τοόνομα αυτού Ιησούν αυτός γάρ σώσει τον λαόν αυ. noυ erit finis . Ει nit Maria ad angelum : Quomolo
του από των αμαρτιών αυτού. Ούτος έσται μέγας, erit mihi istull, quoniam virum non cognosco ? Ει
και Υιός Υψίστου κληθήσεται . Και δώσει αυτό Κύ- ait angelus ad cain : Spiritus Sunctus supervenier
ριος ο Θεός τονθρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού , και inle, el virtus Altissimi obumbralbit filhi : et ideo
βασιλεύσει επί τον οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας, φuod oriela Sanctum, vocabitur Filius Dei. Αί
και της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος . Και είπε autem Maria : Magnificat anina mea Dominum:
Alαριάμ προς τον άγγελον: Πώς έσται μοι τούτο, el exsultavil spiritus meus in Deo salutari meo b.»
έπει άνδρα ου γινώσκω ; Και είπεν ο άγγελος προς αυτήν. Πνεύμα άγιον επελεύσεται επί σε, και δύναμις
Υψίστου επισκιάσει σοι · διό και το γενόμενον "Αγιον κληθήσεται Υιός Θεού. Και είπε Μαριάμ
Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον, και ήγαλλίασε το Πνεύμα μου επί τω Θεώ τώ Σωτηρί μου . »
Και τις ουκ άν αγάσαιτο τήν εις τοσούτον ύψος C Quis vero non miretur eo celsitualinis prove
αρθείσαν, ως και Μητέρα γενέσθαι Θεου · το παρα . clim, ut etial, Dei Mater eficeretur ; que plane
δοξότατον όντως και πράγμα και άκουσμα ; Καί μοι Summe admirabilis, novaque res est , ac auditio ?
πεισθέντες , επ' αυτήν αναδράμωμεν της εορτής Αe mili credite , ad ipsam recurranus festa diei
την εξάρχουσαν, ίν' όθεν ο λόγος μικρών αποβάς, antistilarm, ut unde sermo paululum abscessit ,
επαναζευξη πάλιν . Φέρε τοίνυν, των της ημέρας eodem denuo revertatur. Age igitur, aggredia
ύμνωδιών εφαπτώμεθα, και μικρά τους συνειλεγμέ- , nur diei Ihymnodiam, ac ubi nodicum quid al
νοις προσδιαλεχθέντες, την ορμήν του λόγου διανα. liuc collectum turbarm fuerimus afali, orationis
παύσωμεν. Έδείτο τοιγαρούν και των ανθρώπων φύ- cursum sistanus . Egebat itaque natura humana,
σις τω πατρώω προολισθήματα συντριβείσα, του δια - antiquo primi parentis collisa apsu, eo qui re
πλάσαντος ή ανορθώσαντος 11 . και φωνή σιγώση formalurus ac instauralus essel; ac silente voce,
μέγα προς τον Κτίστην εβόα : "Ινα τι, Κύριε , altum ad Creatorent clainabat : « Uι guid, Domine,
αφέστηκας μακρόθεν ; Γεγονώτερον δε διά των recessisti Ioυge c ? , Penelrabilius vero per pro
προφητών οδυρτικώςέποτνιάτο : Πού εισι, λέγουσα, plietas Iugubrem in modum quirit :Albatur : « Uι
τα ελέη σου τα αρχαία, Κύριε , ά ώμοσας τώ Δαβίδ sunt misericordiae use antique, Domine , sicut
εν τη αληθεία σου ; Τί ούν και ο θελητής του Pjurasti David in veritate lun 0 ? Quid igitur
ελέους ; Ουχ υπερείδεν , ουκ ανεβάλετο· ουκ εις ille qui νult misericordian) • ? , Non content
μακράν τα παραγγέλματα παρέτεινε. Ποία δε ταύτα ; psit , non distulit , non in longum pronissiones

και τους μαθηταίς ύστερον από γης εις ουρανούς relinquanι 1 . Quod etiam postea discipulis
ανατρέχων , εξ ών ου διέστηκεν, έφασκεν : Ουκ dixit, cuin a terra in colum reverteretur, unde
* Επech. ΠΙ, 19. 1 Ps: l. CiAXI, 4, 5. 5 Psal. LXXI, G. & Luc . 1, 42. y Glit. IV, 4. • Luc. 1, 45.
• Ι .AI, 27 . b Luc. 1, 30 seqq. c Psal. 18, 22 . d Psal. LXXXVIII, 50 . “ Osee. VI, 6. 1 Josue 1, 5 ;
lebr. Χι, 5.

VARIÆ LECTIONES.
"Septuaginta θήσεις διαγράψεις. 11 Leg. αναπλάσοντος· ανορθώσοντος.
PATROL. GR. XCVII, 28
875 S. ANDRE.E CRETENSIS 8
non discesseral : Non relinquam vos orplianos : Α αφήσω υμάς ορφανούς έρχομαι προς υμάς. » Τούτο
veniam ad voς 8. Hoc quoque anle ineffabilenm και προ της αφράστου ενανθρωπήσεως αυτού διά
Suan incarnationem per proplietas pollicitus est. προφητών αριδήλως υπέσχετο. Επει ούν ούτω
Cum hacc ergo sic haberent, jamque vocarel op- ταύτα, και ήδη καιρός εκάλει πέρας επιθεϊναι το
portimum tempus ut promissioni finem impone- επαγγέλματι· όρα τί ποιεί, και την ημετέραν σωτη .
rel , vide quid agat, nostre ipse solutis , massie , ρίαν , του ημών φυράματος, πραγματευόμενος. Ού
inquam, nostra , negotium agens. Non aliunde θύραθεν είσκεκόμικεν όργανον· ουκ εξ ετέρας ου .
invexil instrumentum ; non ex substantia alia σίας ανεμόρφωσε σκεύος · αλλ' εκ του αυτού πηλού,
as reformavit ; sed ex eodem ipso Iulo, atque, και της αυτής ως άν τις φαίη ζύμης υποσπάσας
ιι ita dicam, ex ealem massa , ceu quisquilius ac συρμάδα 1, τίμιον εαυτό, και της τοιαύτης όντως
purgamenta allrahens, pretiosum sibi, aleoque υπεραρκή του συμπήξεως, ναόν έτεκτήματο · εν ώπερ
Supra modum arcane ac mirabilis compaclionis αυτός ο πρώτος και μόνος 'Αρχιερεύς τε και Βασι
1ernplum, edificavit : in quo primus ipse ac soluς λεύς, οικονομικώς την καθ' ημάς ιερουργή σας προς
Tontifex, Rexque, dispensatione, nostram cum τον εαυτου Πατέρα καταλλαγήν, όλην υμών τήνου.
Palre suo reconciliationem pro more sacerdotii σίαν υπερουσίω , και κατ' ουσίαν εκ της ανθρώπου
peragens, totam nostram substantiam, aliori 8 ουσίας ανέλαβεν. Εμνήσθη τοιγαρούν τον εαυτού
Supra substantiam mollo, substantiali nililonni- κτισμάτων ο Θεός · κτίσμα γάρ αυτού πάντα τα
tius, ex lioninum substantia accepit. Itaque re- έθνη: Εμνήσθη των οικτιρμών αυτώ των απ'
« ordatus est Deus creatorum alb ipso. Quippe αιώνος , και ο των αιώνων Κύριος , εμνήσθη της δια
enles omnes ejus sunt creatura : « Recordalus θήκης ής πρός ανθρώπους διέθετο. Εμνήσθη, και
est miserationum starum, que a sculo sunt h, και μνησθείς ουχ υπερέθετο · αλλ' αυτίκα την ευεργε
φminus ipse Seculorum : recordl:il:is est test: - σίαν επήγαγε . Μίντσείς γάρ του Δαβίδ, και ών αυτώ
lenti quod cum hominibus propigit. Recordalis διωγμόκει πρότερον, εκ του σπέρματος αυτού τον
est ; nec recordalis distulit, sed nox Iyeneficim Χριστόν αναστήσειν, εν ώ το πεπτωκός του ημε.
induxit. Recordatus enim Davilis , ac eorun τέρου γένους σκηνής δίκην ανωκοδόμησε ποίημα,
quejurejurando olim promisisscl, fore it Christus παράδοξον επί παραδόξω θαύματι, συνεισκεκόμικε
ex ejus seinine exsurgeret , in quo collaps1!1η θαύμα.
nostri generis opus, tabernaculi instar readilicalet , 10:lm insolensque miraculum , novi ac
insolentis miraculi comes in vesir.
Cum itaque sobria ac casta Anna, gravi mo- C Και δη της σώφρονος "Αννης πολλώ τω της
roris angore teneretur ; cuin primis autem, φι: ο ! ανίας 13 άχθει κατασχημένης μάλα δε , και τούτο συν
etian conjux , ob prolis carentiam amare vexare- εύνου πικρώς πιεζομένου της ατεκνίας χάριν• αμφο
Tu : ambrorum Deus sterilitatem solvit, eorumque τέρων έλυσε την στέρησιν ο Θεός λιταίς τε, τούτων
supplicillus indexus votis, sterili quidem felm επικαμφθείς , δίδωσι τη στείρα γονήν, ήν προέσπει
triύuit, quem ante precatio sevisset; marito al- ρεν ευχή και τη συνεύνω καρπόν, όν έβλάστησεν
tem triluit fructum, quem spes germinasset ; ac ελπίς , και άνθος αειθαλές τους αποξηρανθείσι της
dernum, infecundilatis est existis aridisque, απαιτίας τω καύσωνι • και γίνεται γόνιμος ή προ
Sempilerni viroris lorem concedit : fitque dein- τερον άγονος, και κληματίς αναθάλλουσα, ή βλαστόν
ceps fecunda parens, quo prius erat infecunda ; ουκ εκφύουσα. Και τί ταύτης έσται της παιδοποιίας
vilisque semper virens, que germen non elidis- αιδεσιμώτερον ; Τί δε παραδοξότερον, του βλέπεις
Ορι . Oil borro en prolis susceptione veneralbi- Μητέρα Θεού, διανοιγείσης μέν, ου διαφθαρείσης δε
lius ? Quid vero ampliorem I...bens admirationein , την νηδύν, εκ νεοσπόρου και γαστρος, καρπόν αγνείας
quant ut Dei Matrem, al experie seniinis ulero, εκφύουσαν, και παρθένον εκ στείρας αγόνου βλαστά
2 ) rlo quidem, sed non corrupto, castitutis fru- νουσαν ; "Ινα τι γένητα: ; "Ινα το κατ' αυτήν υπεραί
et proferre videamus, ac virginem cx infe- Pροντι θαύματι το της τεκούσης πιστώση τα:. " Η
cunda 20 sterili fenina germinanlein? Quorso μέν, ο μη πρότερον τη φύσει των ανθρώπων εγνώρι
hac? Νimirum, ut excellenti ejus miraculo, Ma- στο, απάτορα τόκον εξ άλοχεύτων ωδίνων τη φύσει
tris miraculυτη confirmaret. Altera quile:n , quod παρά την φύσιν εισήγαγεν, υπερφυεί δυνάμει τον
necduin humano generi innoluerat, partum site της φύσεως αυτουργόν έν μήτρα παιδοποιήσασα· και
patre, cui nullus coitus praivisset , nature primler γέγονε μήτηρ, τά μητέρων φυγουσα και το βρέφος
naturam invelicus, ipsum nature Auctoren altiori ουκ είχε πατέρα καλείν επί γής, ότι μη σποράς με
Supra naturam ratione in vulva concepit , estque σιτευούσης συνείληπτο, μηδέ φθοράς υποδραμούσης
cffecta mater, cum ea que sunt imalrum vitis- η τεκούσα γεγέννη κεν · η δε, καίπερ πολλά τών εν
st : ; nec infans habethat palreim vocare super ter- στειρώσει τρολαβόντων έχουσα τά υποδείγματα,
ram, qui nulla Seneule media concept us fuisset , κατά πασών υπερνικήσαν έσχε την ψήφον. Ει γάρ
και Joan. Χιν, 18. b Psal. ΧΧιν, 6. 5 Psal. CΧΧΧ , 11. Ο Αιος 18 , 31 ; Act. XV, 9.
VARIAE LECTIONES.
12 ίσ. σύρματ 13 cd. perperamανοίας. *ίσ .ασπόρου.
 877 IN NATIVITATEM B. MARIE . IV . 878
και πατριάρχαις συνώκουν ως σύνευνοι, της μέν A ac quem parens, ut nulla subiisset corruptio , ge
ομοίας είκότως θαυματοποιίας ήξίωνται λύσαι και nisset ; altera autem, quanquam aliam sterilium
αυταί των δεσμών της στειρώσεως : ναί γάρ, της plurium exempla halbens, in omnes tamen sing
ιερογενούς ταύτης παιδός προειλήχεσαν είναι προ- Iris praerogative calculum reportavit . Quanquan
μήτορες • αλλ' αι μεν πορδωτάτω του και λίαν άπο- enim etiam cum patriarchis conjugii jure Insibila
θεν του κατά την θείαν οικονομίαν θαύματος το rat , similique et ipse Diraculo ab ejusioti
συγγενές έχουσιν · η δε, ύστερον μεν, επί καιρου δε, sterilit:alis vinculis absolui non incongrue merle
και προς αυτό γε τα πέρατα των καιρών, ότε δή και runt : etenim fuerunt sacre lujus puella: olin
αυταίς εφέστι κε θύραις, και την δραχμήν την βασιλι- avic : remotissime tamen, ac valde procul co
κήν λέγω δε την καθ' ημάς επιζητών εικόνα • ίνα gnatione ad divine economie miraculum liabue
τον χούν ενώ πρότερον αποκέκρυπτο , τη ανακαθάρ- Pill! : htec autem, postea quidem, at opportune,
σει του θεοτελους ένα ποσμήξη Πνεύματος : κακείθεν subue ipso lerinino- temporunι : cum scilicet
ώσπερ εν εαυτώ φιλανθρώπως την ανθρωπίνην ανα- ipsis prope instreljanis, qui regiana draclin:
μορφώσηται φύσιν. quærerel; humano, inquam , generi impressan
imagineni, lil pulverem , in quo primum illo deliluisset, deifici Spiritus emundatione detergeret:
:114110 ni inde in se ipse naturam humanam benigne instaurarel.
• Τις ούν ο χούς ενώ το καθ' ημάς ευγενές αποκέ - ? Quisni1 ergo pilvis ille in quo ingenuilas 10.
κρυπτο ; " Η δήλον αυτόθεν τάχα, κάν ημείς μη λέγω- stra delituisset? Nonne ex dictis perspicun -
μεν, ότι τον χούν εκείνον εξ ού διεπλάσθημεν πρότερον, belis , lanetsi non licanus ipsi, ut plastes noster ,
και άνετλάσθημεν ύστερον, ανερευνήσας ο πλάσας illum pulverena, ex quo prius formati fuimus , at:
ημάς, το ζητούμενον εύρε ; Τί τούτο; Το της εικόνος postmodum reformati, scrutans, quod querebatur:
özel cuyterwuévoy las cois tá coin ó invenerit ? Quid illud ? Ulique imaginis excinplar,
κατ' ουσίαν απαθής. Τον χούν τον εν 'Αδάμ ανερεύνα . quod vidit passionibus obrulum. iis qui per 12
"Ο δε χούς εν ώ το ζητηθεν ευρέθη, γη μεν ήν του turam ab omniimmunis passione agit. Scrutiabalar:
καθ' ημάς ομοιόμορφος σώματος, έχουσα χώραν την illum Adami pulverem . Porro pulvis ille, in quo
παρθενικήν υπεράγιον μήτραν. Ταύτην γάρ εύρεν inventum est quod quærebatur, Icria quidem eral
άρoυραν ο ζωαρχικόςύμών στάχυς, εν ή σποράς άνευ nostro similis corpori, cujus Iocs, virginalis
και γεωργίας χωρίς , εκφύσας υπερφυώς ανεβλά- Sanctissima vulva est . THunc enim iuvenil arvin
στησεν. Ούτος ο χούς ούτος ο στάχυς · τούτο ή vivifica nostra spica, in quo sine Sennenle, allaνυ
χώρα της γης, εν ή καινοπρεπώς άνε πλάσθημεν, και cultura, eximia quadam ratione enascetis gerui -
δι' ής, ο χούς ο ημέτερος αναμορφωθείς, επί το αρ- C navit. Ηic pulvis : htec spica ; haec terre regio,
χαίον επανήλθεν αξίωμα. in qua nova quadam ac decenti ratione fuimus
reformali ; ac per quam noster reformalus pulvis,
antiquam dignitatem postliminio recepit.
"Ιδες όσα της "Αννης ο τοκετός εμπεριέχει μυστή - Vides quam multa Anne partus compleclatur
ρια» όπως τε τω καθ' υπεροχήν θαύματι, της κατ’ mysteria ? ut excellenti miraculo editae ab ips!
αυτήν ενδόξου παιδοποιίας, τας πρώην στείρας glorioso prolis ,o nes olim steriles superave.
υπερηκόντισεν ; Οίας τε Παρθένος κόρη Θεόκλητος, rit ? Qualem vero puella Virgo, a Deo vocatum
η υπεράμωμος αυτή Μαρία, κυοφορίας ήξίωται. nomen, perquami aculala lice Maria, prolea
Και τις γυναικών άλλη, τοιούτοις και τοσούτοις εν- utero meruerit Siscipere ? Quenam autem alia
δόξοις αποθαυμάζεται πώποτε ; Ουκούν επειδή προς mulier, talilus totque uniqua glorio insigniis
τοσούτον ύψος υπεραρθήναι περιωπής ο ημέτερος admirationem habuit ? Postquam ergo lostra
ασθενεί λόγος, και προσωτέρω χωρείν ουκ έχει , μικρά oratio inilbecillior est , qu: τιι a. 1. ntum consi
άττα τη Mητρί της χαράςαύθις επιχαιρετίζοντες, εί- derationis culinen allolli quest , nec In:aliet que
πωμεν.Καλόν γάρ αυτή, το τηςχαράς προσεπιλέγειν ulterius progreli::tur , pauca rursus avere julen
επίφθεγμα. Χαίρε , κεχαριτωμένη χαίρε, δεδοξασμέ- " les gaudii Matrem, ac gaudio salutantes, dica
νη : χαίρε , χαροποιόν της πάντων σωτηρίας ανάθημα. mis. Prestal clim ut gaudii ci acclamatione
Χαίρε , το χρυσούν αληθώς των νοητων αρωμάτων oriilionis ep logo allibeamus. Caule, aveque
θυμιατήριον, εν ώ το νοερόν θυμίαμα συντεθέν o gratiosa : gaude, s! rifical: ; gaude ,salutis univer
Χριστός εκ θεότητός τε και ανθρωπότητος, εν πυρί sorum gaudere præsians anathema. Salve, aurea
τη θεότητι, της εμψυχωμένης αυτό και νοεράς σαρ- vere spiritolium aromalum acerra, in qua spiri
κός το ευώδες, ασυγχύτως , άμερίστως, υπέδειξε tale Cliy: uiana Clhristus, ex divina pariter: 10
χαίροις η αχειρότευκτος σκηνή, και Θεότευκτος , Iuliana natura compositum, in igne, deilale,
εις ήν άπαξ επί συντελεία των αιώνων μόνος ο Θεός inquam, animal: Su: ac intellectu predit:e carnis
και πρώτος αρχιερεύς εισελήλυθεν, την υπέρ πάντων Fragrantiam,inconfuse,indivise ostendlit.Salve, id
εν σου κρυφιομύστως ιερουργήσων λατρείαν· το των malia facium, ac fictum a Dro tabernaculum, in
αγίων δεύτερον καταπέτασμα, εν και το κοσμικών φιod sentel in consonalione srculorum, solus
11αστήριον, και το των Χερουβίμ υπέρτιμον άπο- Deus ac primus Pontifex ingressus est, ut in 10 ,
879 S. ANDREÆ CRETENSIS 880
sacra ac arcana ratione, unus sacrum pro uni- A σκίασμα,όσο και αυτόν τον αυτών άδυτον 1" Κύριον,
versis obirel ; sanctorum alterum velamen, in quo ένδον νηδύος επί παραπετάσματι συνεκάλυπτεςεγ
mundiale propitiatorium, ac preclara Cherubino- γάστριον φέρουσα η επτάλυχνος και επτάκαυτος
rum obum bralio k.1 , quando etiam ipsum adylorum των επτά χαρισμάτων λυχνία , επτά επαρυστρίσι
Dominum, intra uterum , gestans utero in vela: καταστραπτομένη του Πνεύματος : η ακατάσβεστος
mento operuisti : candelabrum ellychniorum ac Iu- θρυαλλίς του φωτός του πάντα φωτίσαντος , ήν επι
cernarum seplem , nempe donorumseptem, in fu- τρέφει μυστικώς το της χρίσεως έλαιον. Χαίροις
Soriis illustratumn Spiritus Sancti ; Iucerna inex- θυσιαστήριον, εν ώ μυστικώς ο 'Αμνός το ζωηρόν
stinguililis, luminis omnia collustrantis, quam alit ολοκάρπωμα Χριστός αναφέρεται: η θεόμυστος τρά
mystice oleum unctionis. Salvesis, allare in quo τπεζα της υπέρ νουν ιερουργίας, εφ' ήν ο εξ ουρανών
Agnus Cluristus vivum sacrificium spitaliter: άρτος Χριστός , ο υπέρ πάντων Αμνος ώς θυμίαμα *
offertur, divine mensa initiationis , mentem om- και ιερείον ζωοθυτούμενον τέθυται, ζωοποιούν τους
1em superantis sacri ministerii, Super quam pa- μετέχοντας το πάσης μύστου 17 λατρείας κειμήλιον,
nis ille celestis Christus , Agnus ille pro omni- εν ώ Θεός σαρκι σφαγιάζεται , και αγιάζει τα σύμ
bus tanquam hostia victimaque vivus nactatus, παντα, και μυστικώς ανθρώποις επιδημων ενοικι
juniolatur : vivificans ones qui percipiunt 10 Βζεται, και μετέχεται, και ανέχεται χερσιν αμαρτω
Sunmunl; mystici totius cultus cinelium, quo λών ανελίττεσθαι • χείλεσι τε πηλίνοις προσάγεσθαι,
Deus carne naclatur, ac universa Sanctificat, και εις τον χούν της σαρκός ημών αναχείσθαι, κιρ
spirilalique ratione cum hominibus conversans, νώμενος, ου διαπνεόμενος. "Ω της αφράστου κενώ
in eis inliabitat, ac percipitur, sustinelque, αι σεως ! " Ω της χρηστότητος ! ότι δια γυναικός ομοφύ
verselur peccatorum manibus : atque ut lalbris λου ταύτα, και συγγενούς , υπέρ φύσιν και θέσιν Θεός
Inteis admoveatur, et in nostre carnis polverein ημίν έχαρίσατο · γυναικός , ής το μέν της ψυχής
refundatur , commislus, non vaporatione era. κάλλος άπειράκις απείρως εις τούτον εξηρται,όπως
rescens. O ineffabilenn exilianitionem! O bonita- και Χριστόν αυτόν το αμήχανον κάλλος είς επιθυ
tem! quando nobis Iliac Deus per contrilulem, μίαν του ταύτης κάλλους ελθείν, και την εξ αυτής
ac ejusdem generis feminain, supra natural ac ελέσθαι δευτέραν γέννησιν, και απατορίαν 18 : ούτω
gratiam concessil : per feminam, inquan, cujus δε και του σώματος ευπρεπής ή κατάστασις, και
animi quidem decor usque adeoimmensum pro- προς τοσούτον καθαρότητος φθάνουσα, όσο και αυτήν
Vxit, ut Clhristus ipse immensus ille decor, in γωρήσαι την ασώματόν τε και απερίληττον της υπερ
cjus decoris desiderium aclυς sit , Secundamque c ουσίου φύσεως μεγαλειότητα , δι ' ενός των τριών
ex ea nativitatem elegerit, eamque adeo sine pa - αυτής υποστάσεων.
tre : sed el corporis in tantum formosa species , tantaque præstans purilale, ut ipsam quoque
incorpoream , ac incomprehensibilem supcressentialis maluræ majestatem , per unam trium ipsius
personarum capere licuerit.
Dec Maria Dei Genitrix est, connιune Cliristia - Αύτη εστίν η Θεοτόκος Μαρία , το κοινόν απάντων
norum omnium perfugium; prima primi Iapsus των Χριστιανών καταφύγιον : η πρώτη του πρώτου
primorum parentual reparalio ; vitiati hominum πτώματος των προγόνων ανάκλησις · ή προς απά
generis ad tranquillum, ac vitio experien, immor . θειαν του πεπονθότος γένους επάνοδος: το κατά την
1alemque statum revocatio ; mystice olim adum: βάτον Μωσέως πρόπαλαι μυστικώς σκιαγραφούμενον
lurala rubi Moysi visio η; Geleonis vellus , quod όραμα : ο πόκος του Γεδεών, ον εκείνος συμβολικώς
j!le symbolo burnectatum e colo exili pluvia sine νοτισθέντα ταϊς εξ ουρανού ψεκάσιν άψοφητί θεασά:
strepitu videns, quod gerebatur in miraculum ver- μενος, εις θαύμα τρέψας το δράμα, τον υετόν εις
Tens, ac pluviano insignum, certam rei conjecturan σημείον, το ιερείω συνετεκμήρατο » ή θεοποίκιλτος
sacrificio fecit : divino opere varia Davidis purpura, του Δαβίδαλουργίς , ή το της σαρκός πρόσλημμα, οιονεί
assumptam carnem purpure instar Deo Davidis D πορφυρίδα τω Θεώ του Δαβίδ σαρκωθέντι προσάξασα"
incarnato tribuens : Chronus Cherubicus, prema- ο Χερουβικός θρόνος, ο υπερμεγέθης , ο πύρινος , ο
gnus ille, igneus, sublimis, quae Regen Doninum μετέωρος , τον Βασιλέα Κύριον Σαβαώθ εγκόλπιον
Sabaollh sinu gesletP: Superliminarecclestiumady- φέρουσα : το υπέρθυρον των εν ουρανοίς αδύτων,
torum, ubi Seraphim alis lecta, qua faciem, qua ού τα Σεραφίμ είστε και συνεπτυγμένα ταίς πτέρυξ
pedes, aliisque volantia, magnum illud ac terribile ταις μεν τάς όψεις, ταϊς δε τους πόδας, ταις δε
canticum slando clanant, quod importabilis glorie ιπτάμενα, μέγα κέκραγε τον φοβερόνεκείνον ύμνον,
1spectum non ferant. Colorum porta, per gam της αστέκτου δόξης την θέαν ου φέροντα. Η πύλη
solus Transivil Colorum Dominus 4 , nemiui ante των ουρανών, δι' ής μόνος και των ουρανών Δεσπότης
postve perviuin concedeus ingressum. Lelare , διώδευσε, μηδενί μετ' αυτόν ή προ αυτού βατήν
kallebr. 1x , 1 soqi. m Zach. iv, 2. n Exod . III, 3 . • Judic . vi, 38. P Isa . vi, 6. 1 Czech
SLIV, 2.
VARIAE LECTIONES.
4 Leg. αυτών αδύτων. 16 Leg. θυμα. 17 Leg. μυστικού . 18 Maz. ευπάτορα.
 881 IN ANNUNTIATIONEM B .MARIÆ . ε82
παραχωρήσας την είσοδον. Ευφραίνου επ' αυτή, ού- A calum, super illa : te enimimitala , Dominum quen»
ρανέ σε γάρ μιμησαμένη, τον εν σοι μή χωρούμε- non capis, nihilin arctum cogens capere meruit.
νον Κύριον , αστενοχώρητος έχωρήσε. Χόρευσον επ' Gesti, tellus, super ea ; ejus enim conceplus, ca:le.
αυτή , γή ή γάρ αυτής κυοφορία την σήν ουρανώσασα slemtuum locum ac situm reddens, eos qui erant
θέσιν, ουρανίους τους επιγείους ειργάσατο. Κρο- terreni celestes effecit. Mare etiam miraculu
τείτω και θάλασσα της Παρθένου το θαύμα. Χρι- Virginis plausu celebret : Christus enim ejus partum
στος γάρ ο τόκον τον εαυτής υπελθών μετά σώμα- corpore subiens, udam aquarum substantiam
τος,την των υδάτων υγράν ουσίαν ήγίασε βα πτι- aquis ipse intinctus sanctificavit. Universa itaque
σθείς εν τοις ύδασι. Πάσα τοίνυν ή κτίσις χαιρέτω creatura gaudeat, ac ducat clioros, plaudatque ma
και χορευέτω, και χείρας επικροτείτω. 'Εγεννήθη nibus : quippe hodie nala nobis est juvencula, ex
γάρ σήμερον ημίν νεανίς, εξ ης η σωτηρία, και δι' qua est salus, ac per quain mundi totius redemplio,
ής η παγκόσμιος λύτρωσις Χριστός Ιησούς ο Θεός Christus Jesus, Deus et Verlbum, qui est, et qui erat,
και Λόγος, ο ών, και ός ήν, και ο ερχόμενος, και quique venturus est , et manel in secula; in qιο
μένων εις τους αιώνας • παρ' ώ και τον ημέτερον etiam, tanquam e magno virginalis sermonis nmati
ως αν εκ μεγάλου του παρθενικού λόγου πελάγους appulsum sermonem nostrum finiamus : Deo, qui
- κατείραντα διαναπαύσωμεν λόγον» Θεώ, τη Τριάδι, Ρ Trinitas est, atque in Patre, ipsoque Filio, cum
τωεν Πατρί, καιαυτό το Υιώ, συν τω αγίω Πνεύματι Spiritu sancto adoratur , unam in trina sanctitate
προσκυνουμένω, μίαν εν τρισίν αγιαστείαις προσ- offerentes glorian , honoremque , ac adoralic :
ανατείνοντες δόξαν και τιμής και προσκύνησιν νύν nem, nunc et in infinita omnia secula seculorun .
και εις τους ατελευτήτους άπαντας αιώνας των αιώ- Amen .
γων. Αμήν.
ΛΟΓΟΣ Ε'. ORATIO V (59).
Εις τον ευαγγελισμός της υπεραγίας Δεσποίνης In sanctissima Deipare Domine nostre Annuntia
' ημών Θεοτόκου. tionem (").
(Interprete Combefisio.)
Επέστη σήμερον η πάντων χαρά , λύουσα την Advenit hodie Saudium universorum, pristinas
πρώην αράν. Επέστη και πανταχού , ίνα τα πάντα ηobis diras diluens. Advenit qui ubique est , ut gall -
πληρώση χαράς. Επέστη δε πωςκαι δορυφόρους dio omnia impleat. Qua porro ratione advenit ?
έχων , ου στρατιάς αγγέλων συνεπαγόμενος , ου Nullo certe salellilio stipalus : non secum ducelis
κομπάζων την πρόοδον, αλλ'ήσυχή και ήρεμα τούτο angelorum exercitum : non, suam jaclans experdi
ποιών, ένα λάθη τον άρχοντα του σκότους , ένα τέ- tionem, sed quiete ac submisse : ita agens , quo
χνη σοφίας παγιδεύσας τον όφεν, και τον δράκοντα C lateat principem tenebrarum; quo prudenti arte
φενακίσας τον νούν, τον 'Ασσύριον, τον πάσαν υφ' illaqueato serpente Assyrioque dracone (40), illa
' Αpoc. 1, 4.
(1) GALLAND . Vet. Patrum Biblioth., τ. XIII, p. 98.
COMBEFISII NOTÆ .
(39) Luculentissimam hanc orationem lubens solymitanus episcopus, etc. Sic reddat aliquis :
repræsentassem , qualis jam seinel et iterum , sæ . 'lwávns Aauaoxrvos Joannes, Daniascenus episco -
piusque in Germania et Gallia , Marco Hoppero pus. Fuerunt quoque, vel Patavinus in Antonio,
interprete prodiit, nihil moralis molitusve novam vel Tolentinus in Nicolao , etc ., episcopatuum
versionem ; aliis sibi operam vindicantibus et tituli. Belli certe . Nihil bellius aut magis scile
studium , in quibus sine invidia liceat laborare, Scholliis apud Phot. n . 231 , ubi de epistola So
ut in quæ nullus adhuc miserit manum ; nisi me phronii, quain is ait inissam tv 'Pioun 'Ovwply to
ipso limine, tuin tilulus ipse, lum alia offendis- taúons įttápovti. Honorio , inquit, Romano impe
se :it, eaque non panica , ex quibus facile fuil minus Dratori : quis in titulo Papam et Romanum Antisti
bene onuinari de reliquis oratione sic fusa , tantique lem , quomodo bene reddit interpres Baronii, vel
oratoris , quantus ubique foret et Judit noster corrigii ipse Baronius , intellexerit ? Vel quem
Andreas. Græca sal sana, lil non visa sit collatio Roina id lemporis Honorium imperalorem vidit ?
aliorum exemplarium necessaria . Titulo est, Toi Sicne licet specie interpretis , sanis auciorum ,
μακαρίου Ανδρέου του Ιεροσολυμίτου · quo fere supina sua substituere ac ingerere ? επάρχων ergo
cognomine ubique notalur, solun adjecto in aliis 'Dours : ipse est quem Leontius Neapoleos Orat.
Sedis nomine, nempe αρχιεπισκόπου Κρήτης, ut in Mediampent. πρόεδρος Ρώμης vocat : quomodo
palam sit vel ininindin in Græcis versatv , non eo etiain Amphilochius pósopos 'İyoviou inscribitur
dici Hierosolymitam , velut fuerit illius urbis epi- hom . de pænit. Velut, præfectus, prases , ac magis
scopus ; ac neque quod eam patriani sortilus sit ; ex usu ecclesiastico , antistes , præsul.
nam Damiasco ortum docentGræci in Triodio ; sed ( 40) Assyrioque dracone, illa astutiα. Τον δρά
a mora et monachalu Hierosolymis , unde subsidio κοντα φενακίσας τον νούν τον 'Ασσύριον . Subtilis
destinatus sexlæ synodo a Theodoro patriarcha , allusio , ut duplici lypo velut coeunte, aniliquam
postmodum cooplaius sit in Ecclesiam Constan illam diaboli astutiam exprimat, cui tamen Domi
linopolitanam , ac subinde crealus Cretensis ar ilus Jesus silo adventu illusil. Assyrius ergo , cujus
chiepiscopus. Levius ergo Hopperus : D . Andrea ſuit prima monarcbia, populo Dei ab antiquo 11
Hierosolymilani archiepiscopi, a quo el noster fensissimus , ac sibi cum inr'umeris mancipans
Sixtus fucum passus , sic el ipse ; Andreas Hiero - artibus, draco est to your . Serpens antiquus
• 333 S .ANDRE.E CRETENSIS 884
mpo astutia ac genio, qui lιumanaim omnem in- Α εαυτόν δουλωσάμενον την ανθρωπίνην ευγένειαν ,
genuitatem sure suljecerat servitati, decepto, spo : άρπάση το λάφυρον. Ουκ ανασχoμένης αυτού της
lia rapiam. Νimirum, non ferente immensa ejus in άπειρομεγέθους περί ημάς ευσπλαγχνίας τοσούτον
1ος isericordia , tantum opus , hominem dico έργον ζημιωθήναι , τον άνθρωπον , δι' ον ουρανούς
deperire cujus gratia caelos testudinario velut ope- έκαμάρωσε, γήν εστερέωσεν, αέρα εξέχεε , θάλασ
r : inflexisset , terram fundasset, aerem diftudisset, σαν ή πλωσε , και την φαινομένην άπασαν έτεκτήματα
Aplicasscl mare, ac naturam omnem obtului ob- κτίσιν. Διά τούτο Θεός επί γής, Θεός εξ ουρανού,
ject. η falbricatus essel. Propterea Deus in terra, Θεός εν ανθρώπους, Θεός εν γαστρί Παρθένου φερό
ελcus e colo, Deus inter homines, gest.ntus Deus μενος , o πανταχού μή χωρούμενος. 'Εντεύθεν ή αν
Virginis ulero, quem nullus usquam Iocus caperet. Oρώπου φύσις χαράς προοίμια δέχεται, και αρχήν
iiiic lunana natura gondii preludia percipit, 10 λαμβάνει θεώσεως. 'Εντεύθεν τον εαυτης αποκειρα.
rina cupil deitatis consortia. Ηinc inani specie μένη της αμαρτίας πολυφάνταστον πλούτον, νυμ
plurimumIudentibus ac fulacillus (41) resectis ab- φοστολείται το Κτίσαντι. Εντεύθεν ημών η πρώτη
licalisque suis illis peccati divitiis, Creatori uι διάπλασις, νέαν ανάπλασιν δέχεται και ο γηράσας
sponsa ornatur. Ηinc prima illa nostra creatio fi - κόσμος τηνεξ αμαρτίας παλαίωσιν αποτίθεται. 'Αλλ'
rioque, fictione nova recreatur, indusque vcle- B - Ευφραινέσθω ο ουρανός άνωθεν , και νεφέλαι ρα
r:nlus contractam peccato vetustalem exit. Enim- νάτωσαν δικαιοσύνην. Σταλαξάτω τα όρη γλυκασμόν,
vero, « Letetur column desuper, et nubes spar - και οι βουνοι αγαλλίασιν , και ότι ελέησεν ο Θεός τον
gantjustitiam. Stillent nnoules dulcedinein, el col- λαόν αυτού. Σήμερον γάρι το αποκεκρυμμένον προ
Jes ensultationem ; quoniam misertus est Doninus των αιώνων μυστήριον » φανερούται , και ανακε
populi sui. Hodie enim manifestum ellicitur « sa φαλαίωσιν εν Χρίστο τα σύμπαντα δέχεται. » Σή
cratientum a seculis ausconditum ; omniaque μερον η δημιουργός των όλων εξουσιαρχία , την
pariter in Clhristo velut capite repetuntur ac in- προβεβουλευμένην αυτή της των όντων ποιήσεως,
s!aurantur. , Hodie creatrix universorum , supre πρός πέρας άγει βουλήν, ίνα την καθ' ημών εξ αρχής
ma auctoritate decernens polentia (42) , præconce προεπινοηθείσαν το αρχηγό της κακίας βουλήν δια
plinn olin creationis rerum consilium ad finem per κρούσηται. Διά τούτο χορεύουσιν άγγελοι , συγχαί
lucit, illud in nos a principio excogitalun malo- ρoυσιν άνθρωποι, και ο σύμπας ανανεούμενος προς
rτη auctori sunolura consilium. Quaniobrein εαυτόν επανέρχεται κόσμος. Τίς νους, ποία δε ταύτα
tripudiant angeli, congaudent homines, universis- χωρήσει γλώττα ; μήτε γε λόγοςεκφράσαι δυνή σαιτο,
que simulmundus instauratus, ad seipsum redit. ñ òxon 152502! ;
Quæ mens, vel lingua hæc possil capere ? Tantum abest lil poluerit sermo eloqui, vel aurcs slis
cipere.
Merilo igitur liela nobis ac exsultans presens C Είκότως ούν η παρούσα πανήγυρις φαιδρά και γε
stus conventus, humane conspersionis universa- την του ημετέρου φυράματος εορτάζουσα πρόσληψεν.

plenus dolo , moribus ac genio , qualis est in ser -

NOT.E.
COMBEFISI antecedente
pentibus draco ; eoque draconis infernalis et die
monis expressissima ligira . Hopp .minus exprimil :
Captoque Assyrio illo dracone : in aliis etiain libe
rior, ubi etiam auctor ludil in verbis sacris, silo
«t Patrum more. Sic το ουρανούς έκαμάρωσε ex
1s1. Χι , 20, ubi LXX : Ο στήσας ώς καμάραν τον
ουρανόν, : Celos
redditspecie condidiί.Iudentibus ac falla - D
(11) Inani plurimum
cibus, etc., τον εαυτής αποκειραμένη, της αμαρτίας
πολυφάνταστον πλούτον, κόσμον νυμφοστολείται το
κτίσαντι. Ωlustris plane sententia. Tο, πολυφάντα-
sov, vox aplissima exprimende fallaci illi divi
tiarum spcciei, quia movent phantasiam , el appa
I 'llmagnum aliquid , eoque incautos ludunt ; jam
listinguuntur avtasta contra vera . Porro videliir
respicere ad fallacias illas divitiarum , quas Do-
minis ponit Malllı. XII1, 22 , suffocare verbum :
aic ubique scile alludii. Nibil ad rem interpres :
Hinc a suo purgata peccato, cum immensaruni divi
(42) Creatrix universorum , auctoritate decernens
suprema polenlia . Angeloupyos é OUT !O.Oyla . Velut
que per auctoritatem , liberoque imperio creet
quod velit , et quiem velit in finem , ul impediri
ejus consilium nulla creature machinatione possil :
quod nimirum special ad ea quæ absoluto con -
pilio , el voluntate, 116 vocant, consequente, non
soluin , fore , ac se faclurum decrevil,
in quibus potest intelligi humana salus velut
absolute , et in aliquibus futura quasi vage, alle
etiam decreiam incarnationem , ut Chrisiiis ex illo
velut nostri amore , quanquam alioqui primus
prædestinatorum , ac ne bomo perirel, quem Deuts
creassel salvandum , prædestinatiis sil ; excellenti
in nos Dei dilectione, non Christi probro ulio :
Sic enim Deus dilexit mundum , ui, etc., qua de re
υμί part . cun D. Tliom. adversus Soluυ. Vox certe
est ad propositum signantissinia , ubi primi illius
divini consilii cxseculio, hominis in Christo in
stauratione, describitur. Sic et poster Methodius
de resur. ostendil eo egregie per Christum fuisse
perducium hominem ad quod luerat crealus , ac
velit vi prigris illius consilii, qiiod landem , nihi!
novum , sed novis tantum ac divinioribus adhibitis
mediis, pro divina illa absolutissimua voluntate
obtinuerii. Ubique Andreas magna loquitur , ac
si quis adverterit , Dionysianis , Methodianis , Gre .
gorianis, Amphilocbianis, aliorumque velerum inte
Tercita , qua serbis , qua sensis, excepla Scriptura ,
quam lolus vere Christianus orator, spiral. .
(45) Humanæ conspersionis universalissimam as .
sumptionem gaudio celebrans. Thy TOYYEVEOTátry
Toù nueté cou supávatos apócan ev. Sic enim le
gendum palel, don topónyv. Velut nimirum as
simplionem , qua nos cl nostra sibi Deus Verbyn
 IN ANNUNTIATIONEM B. MARI. Ε . 886
φρόσυνον, του δε γένους ανόρθωσις . Ουκούν χαράς A Quie vero ejusinodi at: quanta festivitas ? Pl:ine
ευαγγέλια σήμερον: Θεού φιλανθρωπίας μηνύματα : totius creature letitia, ac generis emendatio.
παγκοσμίου σωτηρίας χαρμόσυνα . Πόθεν, και παρά Sunl ergo fauste hodie nuntiationes, divine beni
τίνος, και προς τίνα ήκοντα και εξ ουρανού , και ο παρά gnitatis propensiorisque in hominum genus studi
Θεού, και προς παρθένον μεμνηστευμένην ανδρί. » significationes, mundi totius salutis festa gadia.
Τις ή παρθένος; Τίς ο ανήρ; τίνα δε τούτοις ονόματα ; Undetiam vero, et a quo illa veniunt, et ad quein
Τη μέν, Μαρία · τω δε, Ιωσήφ. Αμφότεροι δε ήσαν diriguntur ? Νimiruτη e calo atque a Deo, et a /
« εκ γένους Δαβίδ, ο Τίνος ταύτα διακονούντος, και virginem desponsalam viro 9. Que illa virgo!
όθεν ήκοντος και του αρχαγγέλου Γαβριήλ εξ υψίστου Quis ille vir ? Queve liisce nomina ? Πli quident,
αποσταλέντος εις διακονίαν του θαύματος. "Έδει Maria ; huic vero, Joseph. Αc erantambo ex
γάρ του Υψίστου τον λειτουργών , εκ των υψίστων stirpe David. » Quonan lisec peraguntur ministro,
επί γης καταστάντα , παράδοξον επί παραδόξοις el unde is venit ? Νimirum, archangelo Gabriele in
τοις πράγμασι διακοσμίσαι μυστήριον. Τί του. stupende rei ministerium de altissimis misso.
το ; του Κυρίου συγκατάβασιν , την άρρητον Decebat enim ministrum Allissimi, de altiss mis in
της περί ημάς οικονομίας φανέρωσιν , την απ' terrain devoluntem,inauditum illud, atque sui ad
αιώνος κεκαλυμμένην της θείας βουλής και προ- 8 nmiratione res admirandas cunctas longe superans,
γνώσεως έκφασιν και βεβαίωσιν. Αλλά που ταύτα, perferre sacra. ientum. Quodnan illud ? Quo se
και πότε , και ότου χάριν; Εις Ναζαρέτ πόλιν της nobis Dominus inclinavil : arcanamillain living
Γαλιλαίας, τω μηνί τω έκτιρ , καθ' ον Ιωάννης συν- in nos dispensationis manifestationent ( 44 ), divini
είληπτο, και να τον ερχόμενον κηρύξη έγγάστριον. consilii ac prescientir occultain a seculo declaratio
"Οθεν ο Γαβριήλ προς την επίγειος παστάδα, των nem ac confirmationem. Ubi autemllec, et quando,
αιθερίων καταπτώς υπερύων, επέστη τη Ναζαρέτ, ac cujus gratia ? In Nazareth civitate Galile ,
και τη Παρθένω προσελθών, της αφράστου οικονο- Intense Sexto a concepto Joonne ; ut venturum!
μίας άψοφητι διηκόναι το μήνυμα. Τούτο της προς in ulero exsistentem praedicaret . Itaque Gabriel
ανθρώπους θείας καταλλαγής το μυστήριον. Τούτο alb celestibus ad terrenum cubiculum devolans,
πανηγυρίζομεν σήμερον, τήν του Θεού προς ανθρώ- supervenit Nazareth, accedensque ad Virginen ,ine
πους συνάφειαν, τήν του προσλήμματος θέωσιν, την narrabilis dispensationis nuntio, pro sui ministeri
της εικόνος ημών αναμόρφωσιν , τήν εις το κρείττον ratione, sine Strepitu defunctus est. Ηoc illud est
αλλοίωσιν , τήν εις ουρανούς ύψωσιν και ανάβασιν. divine cum hominibus reconciliationis Sacranmen-
10 . Hoc illud est divine cum hominibus reconcilialiosis sacramentum . Hoc illud , quod festis hodie
gaudiis colimus : Dei, inquam , cum hominibus affinitatem , assumplæ naturæ deificationem (449),nostre
imaginis reforma ionem , demutationem in melius, exaltationem in cælos ac ascensionemi.
Διά τούτο χαρά χαίρει τα συμπαντα σήμερον, και ο Orapropter cuncta hodie pariter gaudent gall
πάσα των υπερκοσμίων δυνάμεων ή νοητή διακόσ- dio, ac niversi cαlestium virtutum spiritales
μησις, ταις θείας περί ημάς καταλλαγαίς επισπέν- orlines, Dei ad nos conciliationi et ipsi conciliti
δεται. Φίλον γάρ αυταίς προς Θεόν ημών επανόρ- accedunt(45). Jucundissima enimipsis est nostral
θωμα, και η προς την αμείνω κατάστασιν πρόοδος Deum cum cicndatione reversio , progressioηuo
και ανάβασις. Και γάρ εισι λίαν συμπαθείς και φι- ad meliorem statum atque provectio. Valle quippo
λάνθρωποι, άτε ι εις διακονίαν αποστελλόμεναι των misericordes Sunt, propensiorique studio in he
μελλόντων κληρονομεϊν σωτηρίαν. » Τοιγαρούν αγαλ- miniumgenus, velut missi in eorum ministerium,
λιάσθω τα σύμπαντα σήμερον , και η φύσις σκιρ- qui sunt futuri haeredes salutis . Cuncti itaque
τάτω. Ο ουρανός γάρ εξανοίγεται, η γη τον Βασιλέα pari exsultent gaudio, ac salint natura. Quippe
του παντός αφανώς υποδέχεται. Ναζαρέτ την Εδέμ celuin Ioluυ panditur,terra universi Regen clan
μιμουμένη, τον της Εδέμ φυτουργόν εγκολπάζεται. culum suscipit : Nazaret, Elenm illam imitata,
"Ο Πατήρ των οικτιρμών, την ανθρωπίνην εσχατιάν, ipsum qui Elein plantavit sinu complectitur. Pater
το μόνο πόνος εξ αυτού γεννηθέντι μνηστεύεται: ille misericordiarum, solus ipse soli nato ex ipso,
Luc. 1, 26, 27.
COMBEFISI NOTÆ .
insolubili vinculo devinxit , le lolum in seipso D festationem , clc.
gestet hominem , locum salvaturus, ut Paires libi- ( 144) Assumplam naturæ deificationem . Tiny Toù
que adversus Apollinariuin , etc., ipscque Andreas T0Oshnuuato ; Ośwsiv. Polesi tiim ipsam in scipsi !
Oral. de Translig . Interpres culo lolo aberrans : individue assumplain naliiram relerre , tinu naturali
Plenissimam coinquinationis noslrc expiationem universe ; quæ et ipsa, in suis illis primiliis , silo
concelebral. modo assimpla ſuit, ac deitatis consortio donala .
(44) Arcunam divinæ in nos dispensationis manis Hopper , adoplionis nostræ dignilalem .
ſesialionem . Thv ööentov pavépwo!). Scilum sa- (45) Dei ad nos conciliationi, et ipsi conciliari
cramenti incarnationis velut epithelum, ut et se- accedunt. Ταϊς θείαις περί ημάς καταλλαγαίς επι
quens, την κεκαλυμμένην έμφασιν· Ιudente Andrea σπένδεται. Veln una libant , ac se in eaderm pacis
in antiibcsi ; quare minus apte Hopperus velut fædera convenire Oslendunt, plane elegantis .
corrigens, illius incredibilis dispensationis mani- sima.
 881 S . ANDREE CRKTENSIS SS3
ac unigenito, humanam naturam longissime (46 ) Α και Γαβριήλ τω μυστηρίω διακονεί, και τη Παρθένο
a coli principalu submotam , el a terris cilium, υποφωνεί το Χαίρε, ίνα την χαράν ήν η προμήτωρ
εponsam tradit ; ac Gabriel sacramenti ministrum απώλεσεν, ή θυγάτηρ του 'Αδάμ ή εκ Δαβίδ ανα
agens, Are ' illud submumural Virgini, quo gau- τείλασα, δι' εαυτής ανασώσηται. Σήμερον και της δό
lium a prima parente aissan , ipsa per se , ξης πατήρ είς οίκτον του ανθρωπίνου γένους ελθών,
ort: cx David filia Ade , incolume restituat . την εν Αδάμ φθαρείσαν φύσιν, ελέω κατοπτεύει το
lodie glorie pater misertus humani generis , βλέμματι. Σήμερον των αυτού παναγάθων σπλάγ
naturam in Ad:irno corruptam, propitiis aspi- χνων και της ευσπλαγχνίας δοτήρ ανακαλύπτει την
cil oculis . lodie viscerun misericordie lar- άβυσσον, και διοχετεύει τη φύσει τον έλεον, ώς ύδωρ
gilor, siorum misericordie optimorum viscerum πολύ καλύψαι θαλάσσας . "Έπρεπε γάρ το « εξ ού ,
l'evclal aliyssum , ac velit aquam mullam utoperiat και δι' ού, και ενώ τα πάντα συνέστηκε, ελέω της
maria ( 47) isericordiam in naturam derivat. καθ' ημάς αρχαίας αράς την καταδίκην αμείψασθαι:
Decebal uippo ut is , ex quo omnia, per que ) δόξη τε τη εαυτού παραδοξάσαι την αδoξήσασαν εν
οιηuia , in quo omnia constant, : veleris nοxe 'Αδάμ φύσιν , και αληθεία της του πατρός του ψεύ
1o tre condemnationen nuisericordiaconutaret, δους επικρημνον συμβουλήν αποσείσασθαι, ής έργον
Sl:υ με ρsits glorie accessione natural glorio- Β η πρώτη παράβασις, του 'Αδαμιαίου πλάσματος το
sam redderet, quæ in Adamo gloriam amisisset; 2pártoul.
ac patris niendacii prieceps in ruinani consilium illud, cujus opus prima sit transgressio, ligmenli,
inquam ,Adæ liominisque prolapsio , depelleret.
llinc plane rex magnus Dei parins (18 ) David ού δή χάριν ο μέγας έν βασιλεύσι Δαβίδ ο Θεοπά
olio Cecinil : « Misericordia el veritas occurrerunι τωο ποοευαλλεν, "Έλεος και αλήθεια συνάντησαν,
invicem : justitia el pax Oscillate suit . Quid δικαιοσύνη και ειρήνη κατεφίλησαν. και Τ . ταύτα λέ
1:15 aliud Volens , qui alique Fiii in 1:0s se- γων, ή τάχα τον του Υιού κατ' ευδοκίαν του Πατρός
cundum beneplacitun Paris Historicordlin , περί ημάς έλεον, καθ' όν ελεήσας ημάς και του ελέους
ιιι, is ricordline largilor similis nobis fac- δοτήρ, εγένετο καθ'ημάς δίχα μόνου του πτώματος,
tus est , peccato luntaxal excepto ; to solve - ένα λυθή το παράπτωμα, και πεσόντας ημάς ανα
Trir delicio, Tips0s11o Cas1 ipse erige- στήση του πτώματος, και αναπλάση το πταίσαν δίχα
rel, atque Vas prolapsione confractum, ab omni. συντρίψεως. 'Αλήθειαν δε , την ού κατά φαντασίαν
i n contritione novum fingeret ? Verillac αυτώ γενομένην πρός ανθρώπους φανέρωσιν. Ου γαρ
21:ile ) , Τρsius ad Ιιοι :€es 12 nifestationem non κατεσχη ματισμένην , ώς άν τις φαίη, την εξ ημών
iliani visione fact:10 licens. Non clini velut fig11. εποιήσατο πρόσληψιν, αλλ' ως όντως αληθεία, φιλαν
r: ac simultitan, 11 is dixerit, a nobis carnein θρώπως άμα και κατά ανθρώπους, εκ της ανθρώ
assopsit : Sed plane Veritate, un singulari in πως ουσίας ουσιωθείς ο υπερούσιος και όλων ημων
Jonini genis studio ac misericordia, tum qualis εν εαυτώ θεώσας το πρόσλημμα , ούτε την οικονο
Vere ionino est, 2scita silhi substania, qui μίαν εφάντασε , και την αλήθειαν της σαρκός έπι -
jor sulslintia est, onlinque nostrum assum- στώσατο , άλωσή του μεινάσης αυτού της θεότητος
plan natura deitatis consortio in scipso donans, . πάσηςέκστατικής αλλοιώσεως. Επεί ούν « " Έλεος και
1eque economian visione gessit , el cariis Verita- αλήθεια κατά την προφητείαν συνήντησαν, και οικό
1em astruxit , ejus interim deitale ab omni veluι τως άρα ( Δικαιοσύνη και ειρήνη κατεφίλησαν, και
51:41 noveite nutatione ( 19 ) illissa. Quoniam Δικαιοσύνη μεν , ή κατά του αδικήσαντος τους πρω
igitur, juxta propliette Oraculum, « Misericordia τoγόνους εξενεχθείσα ψήφος. Πότε , και παρά τινος;
« ι verilis occurrerunt invices, merito Sale Σήμερον, και παρά του υψίστου Πατρός. Καθ' ήν
« Justitia et pax Osculate sunt. » Justitia φuideia, εδικαίωσεν ο φύσει φιλάνθρωπος εν ίσο του υμετέρου
' Luc. 1, 28. u Psal. lsxxiv, 11.
COMBEFISII NOTÆ .
(36 ) llumanam naturam longissime, etc . Longa D) to , Ô0 /ETEÚEL , sive quod nostra repræsentant ,
hac paraplırasi circumloquimur signalissimam o' oySteve restituendum sit ô:OYEtcúE:.
illam voreno èoyatidv , cu Bud. ex Dionys., ul ca (48 ) Dei parens. GeoTÁTWO. lia quoque passim
bignificetur exliema a leo distantia palurie as alii encomiastze ; qui vere gloriosus tanti Regis
50rmpia , Girond scilical special ad naturals que pos - tibulus es!, vindicante ipso Domino Jesu : Quid
siiril congrue assumi, el maturas pradilas ralione ; robis ridetur de Christo ? cujus filius est ? Mailli.
quibus omnibus instar liecium velut subsidal, quo XX11. Restituimus bloppero omissim .
major elucet Dei in nos benignitas . Etiamnum Oc. (19) Abomini, velut slalu movente, mutacione.
cilani notri eam voceni, lil el plurimas Græcas, Πάσης εκστατικής αλλοιώσεως. Alteratione qua vei
Grerie in partibus illis monumentum , retinent. ul seipso ei propriis excederet ; quin oportet
Alale llopper, humanam deformilalem , to , uso maxime a Deo , el uno illo ente necessario , abesse .
vo ; nisi est superfluan , significat, esse Domini- Bopp . Stupendæ prorsus alterationis : slupenda
cain incarnationen solius divinie polenlie , ut certe nec ferenda , à y untou el å u Ústou à vāpo ;
tanium excludat creata , lit solet in aliis quæ di inscitia ; cujushaud fuerint nolauda oinnia errala .
cuntur de Deo ratione essentia , et absoladi . --- lloc est, in pejusmutante. V . Cyrill. Alexand.
(47) Velul aquam muliam , ull eperiul maria, cic. in c. llabac . GAL.
Accedunt ad verba Eccli .1 , 3 , jusla maximie Puls ;
889 IN ANNUNTIATIONEM B . MARIÆ . . 830
σχήματος τον εαυτού μονογενή Υιον επιφανέντα, κα- A neinpe prolata in eum qui primos parentes deceptor
τακρίνει τον αντικείμενον. Ειρήνη δε , ήν εξαίφνης lesisset, sententia. Quando, et a φuonan ? Πodie,
ή των αγγέλων χοροστασία , τη του Ειρηνάρχου Υιού el a Palre allissimo . Juxta quam, gui natura beni
κατά σάρκα γεννήσει ομοφώνως ανύμνησεν· « Δόξα gnus est et noisericors juste decrevit ut Filius
εν υψίστοις Θεώ λέγουσα, και επί γης ειρήνη , έν suis uigenitus, in eadem nobiscum nature forum::
ανθρώποις ευδοκία. Δόξα , ήν εδοξάσθη παρά appareis , a. versarium condemnaret. Pax allen ,
άνω γενόμενον , και πάσης υπεραρθέν άρχής και pacis nativitie in carne, una de colo celebravit
εξουσίας και δυνάμεως , κατά τον μέγαν Απόστολον. voce, dicens : Gloria in allissimis Deo , et in
Ειρήνη δε, ήν αυτός έμεσίτευσε συνάψας τους επί γης terra pax , in ioninilus bona voluntas '. » Gloria
τα ουράνια, και ξένην τρίβον της εις ουρανούς ανόδου quam a Christo gnusImman : est consecutum,
τοϊς επί γής έχαρίσατο . Ευδοκία δε, ήν αυτός ευ- quod evocum sit supra colorum orbes, ac supra
δόκησεν ο Πατήρ, τον Υιόν αυτόν αγαπητόν αποστεί- omnem principalum, el polestatem, et virtute ,
λας προς τους κατακρίτους ημάς, ίνα την ευδοκη- ιι habet magnus Apostolus, el:htm. Pax , quam
θείσαν εν αυτώ παρά του Πατρός σωτηρίαν, ώς όμο. ipse sequester et medius conciliavit, arela quadam
θελής του Πατρός, εις ημάς εκπληρώση. Τούτο ο ° uecessitudine terrenis jungens celestia, quaque
νυν πανηγυρίζομεν τούτο σήμερον και Γαβριήλ Πωvain quandam viam redeundi in celos, positis
εγχειρίζεται το επίταγμα, και μεσιτεύει θεότητι και in terra hominibus donavit. Bona denum volun
ανθρωπότητι, και πάσης καταλλαγής όμηρα τη Lis , qua Paler ipse dilectum Filium suumad nos
Παρθένω πρώτος ευαγγελιζεται. leos beneplacilo misit ; quo is , velut una Pulris
est quod nunc diei festo conventu celebramus. HocelGabrielhodie credilum inandalum exsequitur (50) ;
mediusique Dei et hominum , lolius reconciliationis pignora primus Virgini fuste annuntiat.
Των γάρ οικτιρμών ο πατήρ , οικτείρας το γένος Paler siφuidem nmisericordiarum miserlusinna-
ημών, ήδη τα της αμαρτίας καταφθαρέν ολισθή- ni generis, quod jam prolapsione in peccatum
ματι , εμνήσθη των έργων των χειρών αυτού , και periissel , recordilus operum manum surum,
μη φέρων είς τέλος ημάς απολλυμένους οράν, πρώ- Mec fereus πι in finein pereunles videret ; prium
τον μεν τον εν γράμματα νόμον πλαξ! λιθίναις εγ- quidem tabulis lapideis inscripta legenin 1n2-
γεγραμμένον ταϊς Μωσέως χερσίν ενεχείρισεν. "Ως nus Moysi tradidit. Postquam vero « lex scripta
δε μηδέν ο νόμος ο γραπτός ετελείωσε , και πνευματo. nihil ad perfectuni deluxissel (51) 10 consummas
φόρους άνδρας απέστειλε , τους διορατικούς λέγω , set, viros misit divino Spiritu aflatos : perspi
προφήτας , πάσας παραδεικνύοντας τις οδούς Θεού° caces, inquam, ac videntes proplhelas , qui Dei vias
τάς ευθείας. Ως δε βύοντες τας αισθήσεις οι πρός rectas omnes docerent . Verum cum illis ad φιος
ούς απεστάλησαν , ουδέν ήττον ομοίως διέκειντο, missi erant, obluratis sensibus suis , nihil melius
ουδ' ούτως , ημών το πλάσμα περιείδεν ο Πλάστης : affecti essent , nec sic tamen fictionem nostra
αλλ' εκ των υπεραγάθων αυτού και παναμώμων κόλ- plastes ille despexit ; seil ex benignissimo sanctissi
πων, τον ομόθρονος αυτού και ισοσθενή και ισά- moque sinisuo,ejusdem secun majeslatis et polein
γαθον εξαναστάντα Υιον , εξαπέστειλεν εις τους tis ει bonitatis Filium suum suscitans , ad indignos
αναξίους ημάς, « είς ούς τα τέλη των αιώνων κατήν- nos misit , in quos fines Seculorum devenerunt : )
τησε και κρίνας μάλλον την των προσκεκρoυκότων satius fore existinians ut eorum qui offendissent
σωτηρίαν εργάσασθαι, ή τοιούτον και τοσούτον της operaretur salulem, quam ut Lale ac tantum crea
εις το πλάσμα περιϊδείν εργασίας κατόρθωμα. Ένι tionis specimen, opusque suum despiceret. Cui
τοίνυν τών πρωτίστων αγγέλων διακονήσαι το ergo ex praecipuis angelis, quem sacramenti lιujas
μυστηρίω θεσπίσες, τοιάδε , oίμαι, τω της οικείας ministerio prefecisset, talia, ut puto, unajestalis
άπιθι, Γαβριήλ, είς Ναζαρέτ , πόλιν της Γαλιλαίας, D Nazareth in civitatem Galileie, in qua puella virgo
ένη κόρη παρθένος οικίζεται, μεμνηστευμένη ανδρι, habitat desponsala viro cui nomen est Josepli :
ώ όνομα Ιωσήφ. Μαρία τη παρθένω το όνομα. Εις virgini aulcin nomen est, Maria . Nazareth ?inquit,
Ναζαρέτ , φησί. Διά τι ; "Ινα το της παρθενίας Curinam? Quo gratissimum Deo virginitatis decus,
θεοχαρίτωτον κάλλος, καθάπερ ρόδον εξ ήκανθωμέ- velut rosam e spinoso Ioco sibi Omnipotens dei
νης χώρας και Παντοκράτωρ εκλέξηται· και διά την geret : ob etiam prophetiam, « Quoniam Nazarets
v Juc. 11, 14.
COMBEFISH NOTÆ .
(50 ) Hudie credilum mandaluin exsequilur. Lrin scripla : ac distinguicule a lege Spiritus, quam ed
μερον εγχειρίζεται. Το, σήμερον , Inc retulis , prophele velut vissi il: subsidium magnifice przeli
cum jinpressa referrent ad superiora , quibus lit- carunt, paulatim transferentes ad cultun melina
men videtur sullicere om , vov , sed les est levior . rem , ut subinde Aureas noster exprimil. Male
(51) Lex scripla nihil ad perfcruin deduxisset. Hopperus : Postquam lex scripla nihil proficerel ;
Verba sune Pauli , glossanic adjecta illa voce , nisi forte scripsit , perficcrel.
891 S. ANDRE.E CRETENSIS 5:10
vocalitur 1. » Quis ille? Que postea Nathaniel A προφητείαν . "Οτι Ναζωραίος κληθήσεται. Τις ;
Dei Filium et Regem israel esset prædicaliirus. O ti NzOsvara üsospoy Yes Osoj x2! Basthaus
Celero, et id noris (Galbrieli est, ut divinis s2. του Ισραήλ κηρυττόμενος. 'Αμέλει του, και είθισται
«rientis vicari ροη ι ρ 'rin, que.malaolan Γαβριήλ εν τοις περί Θεού μυστηρίοις διακονείν, ώς
novimus ex Daniele. εν τώ Δανιήλ έγνωμεν.
Albi igitur Νaz.arelli civitaten Galiliere, quo cum "Απιθι τοίνυν εις Ναζαρέτ πόλιν της Γαλιλαίας:
cito perveneris, illud primumqod Eva auiserat και τήδε φθάσας , σπουδή τούτο πρώτον προσειπε
fausti gn idii, salutatur1s Virgini nuntia, ac vile τη Παρθένη, το της χαράς ευαγγέλιον, και προαπώλε
ne initium ejus turb: Veris . Gaulii enin, non Iri. σεν Εύα · και μή δή θορυβήσης αυτής την ψυχήν:
slitice anntiatio est : voluptatis, non Η αroris Χαράς γάρ, ου λύμης το μήνυμα : θυμηδίας , ουκ
animi salutatio. Quolian cui vel fuit, vel in- αθυμίας ο ασπασμός. Ποία γάρ ήν και έσται ταύτης
quain illo monus futuru:11 sit gaudioI nino ge- χαριεστέρα χαρά του ανθρωπίνου γένει, του κοινωνόν
neri, ut dinine nature particeps efficial ur, τιtιe γενέσθαι θείας φύσεως , και τη προς αυτόν συνα
1:num cum Deo, necessitudine a1ipsu , secundum φεία, εν μετ' αυτού γενέσθαι κατά τον της ενώσεως,
unionis, alcoq1. S:1!1sistenti.ε rationen (52) eva- είτ' ούν υποστάσεως λόγον; Τί δε θαυμασιώτερον,
serit ? Quid vero lignm nagis almiratione, quam Ρ του βλέπειν Θεού συγκατάβασιν, μέχρι και της εν
11 Deus se nois all usque femin Trantis μήτρα γυναικός κυοφορίας φθάνουσαν ; ώ παραδόξων
τιerum inclinaverit ? Ο res inauditas ? Deus in πραγμάτων ! Θεός έν μορίοις γυναικός, « ό τον ουρα.
inelliris Tennine : « Cui cαlum seles est , terra νoν θρόνον έχων, και υποπόδιον την γην. » Θεός έγ
autem scabellum pedum : D us in utero, qui γάστριος, ο υπερουράνιος , και της πατρικής αίδιό
celo altior est, quique Patri caeternus assidet : τητος σύνθρονος . Και τί τούτου παραδοξότερον, αν
Quid vero sit magis novum, quam οι Deuslun na θρωπόμορφον οράσθαι Θεόν , μή έκστάντα της ci
forma conspicuis videntur oculis, nec quidquam κείας θεότητος; τήν τε ανθρωπίνην φύσιν οράν όλην
lucn de propria ci deil:ile decedat; sicquelumina συνημμένην το πλάσαντι , ίνα όλος ο άνθρωπος
natura suo cernalar fictori conseria, ut to us θεωθή , ο πρώτος πεσών υπό την αμαρτίαν; Τι
thoιno, qui primus corrueral ( 55) sul peccatum, oύν ο Γαβριήλ; Ως τούτων ήκουσε , και το κελευ
divinitatem inluat ? Quid igitur Gabriel ? U : htec σθεν έγνω, θεία μεν ψήφιο κεκυρωμένον, της αυτού
aulivit, ac cognovit τηnditum divina quidin δε κρείττον υπάρχον δυνάμεως, φόβου και χαράς
Sententia arial: m, sed quod ejus supraret virtu- μεθόριος ίστατο, μηδε το θαρρείν αυτόθεν έχων
lein, mediusiler netan gaudiumque stelit : velut c επίδηλον, και αντιλέγειν ασφαλές ουχ ηγούμενος.
plane cui non illico audere plansuppoleret, nec Το θείο μέντοι παρομαρτήσας κελεύσματι, κατέπτη
tutum satis contradicere existimarel. Niiilominuς προς την Παρθένον, και την Ναζαρέτ καταλαβών
talen divine olsequens jussioni, ad Virgituem επέστη το δοματίω ' είτα σύννους τις γενόμενος ,
devo!at. Cumque pervenissel Nazareti , domuncule και καθ' εαυτόν ώσπερ διαπορών, τοίς λογισμούς
institil : inque ineditolhundlo similis , ac velut διασχίζετο, τοιάδε, oίμαι, προς εαυτόν λογιζόμενος
Secun Ilesitans , cogitationibus distratielbatur, Πόθεν απάρξωμαι διακονείν του Θεού το βουλεύ
talia puto, apulse animo νο!vens : Unden. m Dei ματι ; Δρομαίος έπεισέλθω τω θαλάμο; Αλλά πτο
consilium exsequi aggredir ? Velocine cursi ad ήσω την ψυχήν της παρθένου. Σχολαιότερον επιβω ,
thalanum contendlam ? Αι terrello virginis ani- 'Αλλ' ώς την είσοδον κλέψας τη κόρη κριθήσομαι.
in . Morosius ingreliar ? Verum ceu furtim in- Θυροκρουστήσω ; Και πώς ; ου γάρ ίδιον αγγέλους
1 Μatth. 11 , 23.
COMBEFISII NOTÆ .
(52) Secunduin unionis , aileogie subsis'entiæ ra - D quirur, siquidem potest ipse eloqui, quod toties
lionem . Etz' ovv ÚTOSTÍCIUS hózov. Loculio forma ineflabile dixit : præter communem modum unionis,
Tissima. Ubique etiam alii Patres tantum sacra , per inhabitationem , modum quemdam ponit sin
mention unione esplicant, sed summa, ci allerinis gularem quo Deus in Christo esset unilus luma
rationis ab wione , quæ est landiim secundum alles nitali : lia quod humana natura esset quædam Filii
clionem , quam passiui Greci gyetixiy vocant, ac Dei natura , etc., nimirum appropriante ipso el
unione incffabili : sic divine Angelicus doctor Siam faciente, infinita illa sua virilite el tractione
opusc. 11, c . 22 : 1psa divina natura in seipsa integra ad sua. Sic ego libeus sacramentum absconditiin
ci pura exsisiens sibi quodam modo incomprelien habuerim , nec facile aliud, velut etiani expositionis
sibili et ineffabili huinanan naluran, e.r anima el specic , lil ne aliud minusque sanctis probatum ,
corpore constilulam assumpsil. Declaratque exem )- vel audierim vel probaverim . Interpres minuts
plo instrumenti, 11100 sibi agens tanto magis caule : Adeoque essentiæ rationem ; quanquam ante
applicat, qua:11. est imajor's virtutis ; Sicut igitur, Encychelem non absimili modo Patres loculi in
liquit, virtus dirina propter sui infinitalem est in fi veniantur, ut veram tantum et naturaleın illan
nila el incomprehensibilis, ila modus quo sibi univil unionem , salva tamen essentia unitorum , significa
humanam naiuram Christus, quasi organum quoddam rent, quam Nestorinis tollerei.
(id hunter salutis el cla, csl πο!is incrabilis , (55) Qui primus corrueral. Ο πρώτος πεσών .
il ercellens omnem aliam unionem Dei ad creatul Nempe Adani, qui ipse suo modo , in assumpla ex
piim . Sic crianu opise , 111, thoi consullus de lie, illo rura , assumitur.
soj lvilanlibiis infidclibus responder, ac magis clo
S13 IN ANNUNTIATIONEM B. MARLE. €9.4
τούτο , ουδέ τι των κρατούντων και κρατουμένων Agressus puelle judicalDor. Pulsabone igi!: : fores ?
είργειν δύναται το ασώματος. Προανοίξω την πύλην ; Nec enim illud angelis consuetumest, nec quid
'Αλλά και συγκεκλεισμένης είσω γίνεσθαι με δυνα- quam eorum que vel tenent (54) vel lenentur, pro
τον. Καλέσω ταύτην εξ ονόματος; Αλλά ταράξω την hillere potest quod incorporeum est. Portable
νεάνιδα . Τούτο ούν δράσω. Προς το του πέμψαντος prius operiam ? Sel et illa clausa ingredi poss ».
βούλημα την ορμήν απευθυνώ· σκοπός γάρ αυτό το Vocabo ex nomine ? Αι juvencult terroreminj
ανθρώπινον σώσαι. Το δέ γε βούλημα εί και παρά- ciam. Hoc ergo faciam : ad mittentis consilium
δοξόν πως , αλλ' ευσπλαγχνίας μεστον, καταλλαγής impetum Noderalbor, quippe ::bel propositum ιι
σύμβολον. Πώς oύν άρα προσέλθω τη Παρθένη; Τι salvet humanum genus . Quod sane consilium, etsi
πρώτον αυτή διαλέξωμαι ; Το της χαράς ευαγγέλιον, novum quodammodo videri possit, plenum timeo
ή του Κυρίου μου την ενοίκησιν ; Του Πνεύματος την misericordise est, reconciliationis syntholm. ι:ο
επέλευσιν, ή του Υψίστου τηνεπισκίασιν ; Χαιρετίσω igitur modo adiko Virginem? Quill primum serio
τοιγαρούν την Παρθένον, καταμηνύσω το θαύμα, nis can ea confer: ? Dicam faustumgaudii Hun
προσπλησιάσω, ασπάσομαι , υποφωνήσω το Χαίρε. tium, an inhabitationen Domini niei ? Spiritun
Καλόν επεισόδιον προς παρρησίαν ο ασπασμός."Ομη- Sanctum supervenieulem, an omnibrilena Allis
ρευέτω μοι της τερος αυτήν ομιλίας το Χαίρε. Αυτή Β simum ? Silvere igitur julielo Virginci (53), 11
γάρ μόνον και του χαίρε φωνή , προς το μηδένα nuntinDo miraculum, accelam propius , salutalio ,
φόβον έμποιήσαι τη κόρη, και προδιομαλίσει αυτή stilburmuralo Ave . Commodus mililiberioris
τήν της ψυχής κατάστασιν. Από χαράς ούν άρξομαι, sermonis ingressus fuerit salutatio. Ρreeal Ave,
τα της χαράς αυτή προαγγέλλων μηνύματα. Πρέπει ceu obses et pignus quoddam futuri colloquii.
γαρ ούτω την βασιλίδα χαράς ευαγγελίοις ασπά. Ηaec quippe una vox, non olo nilil puell. in
ζεσθαι. Χαροποιός γάρο τρόπος, ευφρόσυνος ο καιρός , cusserit nielus, sed et animum ejus prixiolliverit
θυμηδίας το κέλευσμα, σωτηρίας το βούλημα, και Incipian itaque a gaudio ei annuntians gaudii
χαράς ακαταλήπτου προοίμιον. insignia . Decet enim sic lætis præconiis reginam
salulari. Quippe lælus est animus, jucundum lempus, mandatum delectabile , salutis consilium , ac
i:umensi gaudii initium ,
Ταύτα δή τότε στήσας καθ' εαυτόν ο αρχάγγελος, Ubi archangelus hacc secum animo statuisset,
επέστη τη παστάδι , και προφθάσας τον θάλαμον cubiculo institit. Cuoque ad dialamum Virginis
καθ' όν η Παρθένος ωκίζετο, ήσυχή τη θύρα προσήγ- pervenisset , tacite ad porlam accessit, ingressus
γισε, και γενόμενος ένδον, πραεία τη φωνή της que leni blandaque voce Virginem compellavit ,
Παρθένω προσείπε « Χαίρε, κεχαριτωμένη, ο Κύριος diccns : Ave, gratiosa, Dominus lecim 1. Qui
μετά σου .ν “Ο πρό σου, μετά σου σήμερον , και μετ' le antiquior est, tecum holie est, paulo post fu
ολίγον , εκ σου · το μεν αϊδίως , το δε χρονικώς. turus ex le : alterum quidein, eternitale ; alierum,
Βαβαι της αμετρήτου φιλανθρωπίας ! Βαβαι της tempore. Pape, immensam humanitatem et cle
χρηστότητος! Ούκ ηρκέσθη της χαράς τα μηνύματι , ηuentiamm ! Pape, bonitatem illam! Non habuit
ει μη και τον της χαράς αυτουργόν ανηγύρευε, το Salis ut gaudii significationem ederet, iisi el ri
της Παρθένου κυήματα. Το γάρ : Ο Κύριος μετά giuis partu ipsum gaudii auctorem pr:rlicart.
του , αυτόν παρείναι τον βασιλέα προδήλως μηνύει, llud siquidem, Dominus lecum, ipsum adesse
όλον εν αυτή σωματούμενον, και της οικείας δόξης Regenu clare significat; qui ιοιus in ea corpus in
dueril (56), nec propria gloria quidquam cseede
ουκ εξιστάμενον,
· rel.
Χαίρε , κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σου. Αυe, gratiosa, Dominus tecum. Avesis, gaulii
Χαίροις, το της χαράς όργανον, δι' ού το της αράς organum, per quod soluta est dirarum condemna:
ελύθη κατάκριμα, και το της χαράς αντεισήχθη lio, ejusque Ioco inlucta gaudii justificatio. Ave,
δικαίωμα. Χαίρε, αληθώς ευλογημένη · χαίρε, λε - vere benedicta, ave, illustris , ave, magnificum di
λαμπρυσμένη χαίρε, κεκαλλωπισμένος της θείας vint glorie lesplum : avesis, molitiolis sacris

y Luc, 1, 28. ? ibid , COMBEFISII NOTÆ .

(54 ) Nec quidquam eorum quæ vel leneni, etc.
Nihil clarius significat se, qui sit spirilus non
posse corpore prohiberi. Interpres oscilal : Nec
quod corpore racat, agere quidquam eorum polesl,
quæ vel apprehendunt vel apprehenduntur. Dignane
hæc vel Andrea nostro , vel sano homine ? Valde
in:becilla virtus, nisi nulla , si qua hujusmodi vir -
lus,(55spiritus est.igitur jubebo Virginein . Xaipetiow
) Salvere
to :ya puūv . Bene Thesaur : Plus est quam Topogayo -
PEVE! V , 104 povñsowy significationem habens :
Velut amica salutatione litte compellare ; quod
maxime habuit illud Ave angelicum . Nihil bene inde
lerpr.: Sic elenimi Virgine:n exhilarabu. Nulla sub
inde yarpeticel• mullis inclamat Ave : quo etiam
noilo aliclor 2 oral, in Simeonem el Annam Am .
nomine .in ea corpus induerel. " Olov oluyO..
philochiiQui
(56 ) folus
Coulevov. Totus corporaretiir : quae ipsa vox ex us!!
ecclesiastico esi ; Corporari passum est carne suina -
pia, Prosa , ut vocant, in Vialali Domini. llopper. :
Totum esse in ea in corpus coaclum : quod minus
placet, velut videatur quam . aw dennuditionem Dei
in corpus indicare. Sacri linistis quam Ciccronia
æ vocis probatiores.
 8) S. ANDREE CRETENSIS 816
Regis palatium ( 57) : ave, iliala le , in quo Cliri- A δόξης ανάκτορον· χαίροις , ιερότευκτων του βασιλέως
sius humanam sibi naturam desponsavit : ave, Deo παλάτιον· χαίρε, νυμφών, εν ώ Χριστός ενυμφευ
«lecta antennam aliqua nascerentur (53) : avesis , σατο την ανθρωπότητα · χαίροις, εκλεγομένη Θεω
livina cum hominilius reconciliatio : avesis, tlie· πρό γεννήσεων · χαίροις , το θείον πρός ανθρώπους
sure vil:eimmortalis : avesis, calum. colo alties διαλλακτήριον· χαίρους,θησαυρέ της ακεράτου ζωής:
Slis glorie Inicilium : avesis, Dei qui nusquam χαίροις, ουρανέ , του Ηλίου της δόξης υπερουράνιον
capi possit, at possilinle sola, bene capax locus : οίκημα · χαίροις, Θεού του μηδαμού χωρητού, εν σοι
avesis, Sancta virginalis Terra, ex qua novus ille δε μόνη χωρητού , χωρίον ευρύχωρον · χαίροις, γη
Alana,ineffalsili a Deo fictione, veteri recuperanilo αγία παρθενική, εξ ης ο νέος 'Αδάμ αρρήτω θεο
ηονις Adam factus est : avesis , fermentum sacro πλαστια έχρημάτισε, ίνα τον παλαιών ανασώσηται ·
Dro perfect , quo 1ota nassa lumni generis χαίροις ζύμη αγία θεοτελής , εξ ης όλον του ανθρω
conspersa, ac quo ex uno Cluisti corpore in pa- πίνου γένους ανεζυμώθη το φύραμα, και εξ ενός
« Ave, gratiosa , Dominus tecum. » Ile, inquam, qui παράδοξον σύγκριμα . « Χαίρε , κεχαριτωμένη , ο Κυ
dixit : Fiat Iux ; fiat firmanmentum, ac reliqua . ριος μετά σου, ν ' Ο ειπών : Γενηθήτω φως : Γενη
deinceps creanlis magnificeutie ejus opera. Avesis, 2 θήτω στερέωμα , και τα καθεξής άπαντα της αυτού
incompreliensibilis gaudit parens : avesis, nova δημιουργικήςμεγαλειότητος έργα. Χαίροις, της ακα.
glorie Arca, in qua Dei Spiritus descendens re- ταλήστου χαράς γεννήτρια : χαίροις η νέα της δόξης
quievil. Arca, inquam, in qua is qui per naturam - κιβωτός, εν ή αναπέπαυται το Πνεύμα του Θεούκα
Sanctus est , nova gloria sanctificationen (59) sili ταπτάν. Κιβωτός , εν ή το αγίασμα της καινοπρε
ipse in virginali n.ture officina, sacramento in- πούς δόξης, και κατά φύσιν άγιος , εν τω παρθενική
Carnationis, aduirabili ratione coopegit : nου της φύσεως εργαστηρίων , τώ της ενσαρκώσεως λόγω
nulato aljectoque quod esset , ut qui immutabilis παραδόξως εαυτό συνέπηξεν ουχ όπερ ήν μεταβα
sit ; sell assumpto quod nor: erat, tanquam studio λών · άτρεπτος γάρ · αλλ'ο ουκήν προσλαβών" φιλάν
ηI naud genus propensiori. Ave, aurea urna θρωπος γάρ. Χαίρε , στάμνος χρυση, τον το μάννα
Clini Terens, qui 1anna dulce fecit, quique niel e γλυκάναντα φέρουσα , και μέλι εκ πέτρας Ισραήλ
petra ingriato Israeli subitario velit apparatu eli- τω αγνώμονα σχεδιάσαντα. Χαίροις , η Σεραφική του
cuit. A vesis , Seraphica forceps carbonis my - μυστικού άνθρακος λαβίς · χαίροις το νοερόν της
Sici(60): avesis, perspicacis acutiorisque przscien- διορατικής προγνώσεως κάτοπτρον, δι' ου την περί
Πε8 Speculin, quo inclyti spiritu proliele ac r ή μάς άπειροδύναμον του Θεού συγκατάβασιν, οι
interpretes, Dei ad nos infinil:e virtutis leuissio- κλεινοί του Πνεύματος υποφήται μυστικώς, έφάν
nein (61) mystice secretiusque ceu imaginali per- τάσθησαν. Χαίροις, διόπτρα προβλεπτική , δι' ής τον
cerunt. Avesis, dioptra perspectiva , qua di cui i έρχόμενον άνωθεν μετά δόξης ανίσχoντα "Ήλιον της
Iristi peccator τη μmbra Icnelaris olbsiti essent, δικαιοσύνης, οι τώ αμειδεί σκιαζόμενοι της αμαρτίας
ven enterη οιtum de calo cum gloria suscipientes σκότει δεξάμενοι, κατακράτως περιελάμφθησαν.
justitiae Solein, mirabiliter illustrali sunt. Ave, pro- Χαίρε, το πάντων προφητών και πατριαρχών εγκαλ
plietarumomnium patriareliaru αιque gloriatio, nec λώπισμα , και των εξιχνιάστων και του Θεού προγνω :
non impervestigalilium Dei prescientiarum ac de- σεων αψευδέστατον κήρυγμα.
crelorum (62) verissiina prædicatio .
VARIÆ LECTIONES ,
19 Lege ανεξιχ.
COMBEFISII NOTÆ .
(57 ) Molilionis sacræ Regis palalium . 'lepóteu . Orai. de occur. in visionem hanc et carbonem .
, ävOpas,
Xtov , Velui quod in usum sacrum , et Regis illius, Hieron ymus: Calculus iste qui a solis LXXpolesl
qui sacer sit , et Princeps sacrorum , ac Pontifogn id est carbunculus est interpretalus, non
moster, Rex et Sacerdos, qualis Melchisedech typo carbonem significare, vel prunam , ui plerique exislz
præivil , designalus sit. Consecralum liopperi mi- mant, sed carbunculum lapidem , etc.
BUS exprimit. ( 61) Infinil υirtutis demissionem. Απειροδύνα
(58) Antegram aliqια καscerentur . Προ γεννή - μoν συγκατάβασιν . Pulclira antitheSIS , " " "/ 05
gewy. Yelut prima a Filio praelestinata : si vera modi demissione, el eo quod se Deus Tecil mi
scriptio est,ner si! polills not yovvý550s, quomodo elmortalein , inlinita ejiis virtus et potentia maxime
reddit llopperus, velul alludai ad Jerem ., Pauli, eluxerit . Sic egregie Amplilochius noster Oral, in
etc., electionem ex uiero . Cliristi Natalenι : Τίς ή παντοδύναμος και φθαρτο
(50) Νους glorir sanctificationen sibi ipse conn- ποιος της θείας Προνοίας ευμένεια , Omnipotels . "
pegit . Tο αγίασμα της καινοπρεπούς δόξης εαυτώ faciens mortalem. Hornerus incredibilent αδικίδιο
OUVÉ TTT se . Sio para legendum ac reddendum ,moto mem . Plane ipse incredibilis , vixque illius usquam ,
puncte , qnod lloppérum in absoba impulit . 'Ayia in sua hac versione, lidei. .
oua illud , est humana nalulra, quam sibi ipse Dei (62) Lupervestigabilium Dei prarscieniliarum ac al.
Filius, virginali illa naturae ollicina, ac Virginis cretorum , etc . lloc enim poyvuce! M o nt .
micro , voluit labernaculum compegit ac coagmenta quibus Deus præsciendo decernit : nam aw18
vit . Vix usium luculentius in Mariam oratum sil. slinio pradestinatio est præscientia er preparatie
Λίudit ad Psal , CXXXI, 9 : Τι el arcα του αγιάσμα beneficiorum Dei, ctc. Est illa scientia in quan
65 gou , sanctificalionis luce . Paulus : 0 altitudo diviliarum ! etc. Plane vero mi.
(60) Carbonismystici. Luculentissinie Methodius rabiles ac imperiestigibilis vi illie Domini, in
897 IN ANNUNTIATIONEM B. MARIÆ . 898
« Ευλογημένη συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο Α « Benedicta tu inter mulieres, et benedictus
καρπός της κοιλίας σου. 5 Και είκότως ευλογημένη. fructus ventris tui a. ) Ac vere quidem benedicta.
Ευλόγησε γάρ σε ο Θεός το αυτου σκήνωμα, ότε τον Nam benedixit le Deus suum tabernaculunm,
υπερπλήρη της πατρικής δόξης άνθρωπον Χριστόν quando paterna gloria eximie plenum , Inominent
Ιησούν , τον αυτόν και Θεόν , εν τελειότητα των εξ ών Christum Jesum eumdemque Drum , ex quibus
και εν αίς συνέστηκε φύσεων, απεριλήπτως εκυοφό- ac in quibus perfectus constat naturis , incom
ρησας . • Ευλογημένη συ εν γυναιξίν, και η τον ουράνιον preliensa ratione ulero gestisti. « Benedicta lu
θησαυρόν, « ενώ πάντες εισίν οι θησαυροί της σοφίας inter mulieres , que celestem thesauruo , in
και της γνώσεως απόκρυφου , εν τώ ασύλω της quo suit omnes ilhesauri sapientiae et scientie
παρθενίας σου ταμιείο , αστενοχωρήτως χωρήσασα. alsconditi , » in Tue virginilatis inviolato velut
Συ αληθώς ευλογημένη, « ης ή κοιλία θεμονία άλω- promptuario libere complexa es. Vere tu lene
νος και ότι καρπόν ευλογίας, τον στάχυν της αφθαρ- dicta , cujus venter acervus arese b, • quoniam
σίας Χριστόν, ασπερμάντως, αγεωργήτως ετελεσφό- fructum benedictionis Christum immortalitatis
ρησας, πολύχουν άμητον, μυριο πλάσιον, χιλιάδας spicam, sine semine ac nullo hominum excolente,
ευθυνουμένων τωνγεωργώ της ημών σωτηρίας προσ- messe copiosa et innumerabili ac multis Islan
άξασα. Σ αληθώς ευλογημένη, η μόνη πασών μη. Β ιιum milibus lumnse Salutis colono adductis ,
τέρων προετοιμασθείσα μήτηρ του Κτίστου σου , και absolulum fruclum produxisti. Tα vere benedi
τα μητέρων λαθούσα. "Οτι μή της παρθενίας της cta, que sola matrum Creatori tuo mater prepa
σής το εξαίρετον μητρώαις ωδίσι διέφθoρε , του παρ- rala , quae sunt matrum nescivisti. Haud enim
θενικού σου βλαστού τα της αγνείας σου σώα συντη- eximia illa tua virginilas malerno partu violata
ρήσαντος σήμαντρα . Συ όντως ευλογημένη, η μόνη est, virginali germine tuo integra conservantes
ανάνδρως κυοφορήσασα τον τους ουρανούς έκτανύ- tue castihalis signacula. Reiera benedicta tu ,
σαντα, και την γήν της παρθενίας σου ξενοπρεπώς que sola sine viro eum ulero concepisti, qui ex
ουρανώσαντα. « Ευλογημένη συ εν γυναιξίν, και ή pandit cαlos, ac nirabili ratione tue virginilatis
μόνη την ευλογίαν κληρωσαμένη , ήν εις τα έθνη δια terram colum fecit. « Benedicta tu in mulieri
του Αβραάμ ο Θεός επηγγείλατο. Συ αληθώς εύ- bus, que sola benedictionem velut Increditate
λογημένη , ως μόνη του ευλογητου παιδός Ιησού es consecuta, quam Deus per Abralian gentibus
Χριστού και Σωτήρος ημών χρηματίσασα μήτηρ promiserat. Vere tu beneflicta, ut que sola Irene..
δι' ής κράζει τα έθνη : Ευλογημένος ο ερχόμενος dicti pueri Jesu Cihristi ac Salvatoris nostri fueris
εν ονόματι Κυρίου. 5 Και : « Ευλογητόν το όνομα της c mater, per quain geules clamant : « Benedictus
δόξης αυτού εις τον αιώνα και πληρωθήσεται της qui venit in nonline Donini ; et : Benedictum
δόξης αυτού πάσα ή γή : γένοιτο, γένοιτο. , nonen gloriæ ejus in æternum : ct replebitur
gloria ejus omnis terra : fiat, fiat. )
« Ευλογημένη συ εν γυναιξίν, και ήν « μακαρίζουσι , 1 Benedicta tu in mulieribus : ) quam • gene
γενεαι, ήν δοξάζουσι βασιλείς • ήν προσκυνούσι δυ . rationes bealain » dicunt, quam reges glorificant ,
νάσται : « ής πρόσωπον λιτανεύουσιν [ οι πλούσιοι] quam adorant principes : cujus vultum diviles
του λαού και παρθένοι οπίσω αυτής και επόμεναι το plelbis deprecantur : virginesque post eam (63), και
και προεξέρχουσαι 20 , « είς ναόν βασιλέως και συν- qua sequentes , qua praeunles, in templum re
ελαύνουσιν.« Ευλογημένη συ εν γυναιξίν , ήν Ησαΐας gis » Una contendunt. « Benedicta tu in mulieri
ιδών προφητικοίς όμμασι , « Προφήτιδα και Παρθέ- Ibus, quam Isaias videns propheticis oculis , « Pro
νον , ώνόμασε , πλίνθον τε αύ, και ο τόπον 21, και plietissam et Virginem » appellavit; «lalerem• (64).
a Luc. 1, 42. b Cant. vii, 2.
VARIÆ LECTIONES.
20 Lege έρχόμεναι. 11 Lege κήπον. Comb.
COMBEFISII NOTÆ .
sacramento maxime incarnationis , a cujus decreto D (64) Lalerem . 12.ivov . Videtur respicere illud
el præscientia, omnium aliorum salutis præscientia Isa. 16 , 7w777 : Murum cocii lateris ; quam
et decretum pendet, ut Maria Jesu incarnati Maler, urbemn Moabitarum 'munilissimam communiter ex
verissima prædicatio sit totius nostræ , ac conse - ponunt, el nomen proprium , quod interpres expo
quentis ad illam Jesu prædestinationem , prædesti- suerit, velut esset commune, exponatgue Andreas
nationis ac gratuitæ providentiæ : sic ubique An - noster, et in Mariam allegorice transferat, verc
dreas noster grandis est. illam munilissimam nobis civitatem et perfugium
(63) Virginesque posl eam , etc. Verba sunt psal. ultimum , nit non raro , Muri Tanrım ficiiles rema
XLIV, velut paraphrasi exposita . Post eam ergo , neant (IV Reg. iii, 25 ), Kirchareserl . Maria , in
velut reginæ comites, eique honoris causa in lem quam , cujus nusquam non valeat ad patrocinium ,
plum Regis contendenti itineris sociæ , quirum alice etiam aliis velut amilientibus fiduciam , materna
præeant, aliæ sequantur , ut fitmagnatum salelo prærogativa ; quod et devolissimus Germanus, Oral,
litio . in Assumpi. Mariæ , optime perpendit .
89) S . ANDRE.E CRETENSIS G00
ilen, el thorturm (65). visionemque (66), el li- Α όρασιν, και κεφαλίδα βιβλίου , 5 και ταύτην εσφρα
bri capitulum (67), o idie sigillo consigna- γισμένην» αναφανδόν εκάλει. Ευλογημένη συ αληθώς,
fun perspicne vocavit. Vere benedicta tu , ήν Ιεζεκιήλ ........ ανατολήν προηγόρευσε , « πυ
qiam Ezechiel Orientem (68) prenuntiavit, el λην τε συγκεκλεισμένην, υπό μόνου δε διοδευομένην
portanm clausam, per quan Deus solus transeat, Θεού, και πάλιν συγκεκλεισμένην. » Συ μόνη αληθώς,
et que iteruin clausa naneat. » Sola tu vere be- ευλογημένη : ήν « όρος εώρα μέγας Δανιήλ, ο
nedicta : quam mortem magnuin vir desiderio - των επιθυμιών ανήρ και όρος κατάσκιον ν 'Αμ
run ) Daniel vidit, labacucque ille almirabilis βακούμ ο θαυμάσιος: « όρος τε Θεού, και όρος τίον,
« montem umbrosum : quam pr.iterea avus όρος τετυρωμένον, όρος και ευδόκησεν ο Θεός κατοικείν
tuus David , « Montem Dei, nonlein pingueu, εν αυτώ, και ο προφάτωρ σου και βασιλεύς προφητι
hionlem coagulatum, montein in quo beneplacitum κώς έμελώδησεν. « Ευλογημένη συ εν γυναιξίν ,
sit Doo liabitare in eo, proplhelice decantavit. ήν Ζαχαρίας ο θεοπτικώτατος , λυχνίαν χρυσήν ,
« Benedicta tu in mulieribus : ) quam Zacharias εώρα [ « επτά λύχνοις , και ], επτά επαρυστρίσι και
in livinis perspicacissinus vidit • aurencande- κατακαλλυνομένην, είτ' ούν τους επτά του θείου Πνεύ
librum, Iucernis septem (69), et septem infuso- , ματος περιλαμπομένην χαρίσμασι. Συ αληθώς εύλο.
riis splendidum, nempe septem divini Spiritus Pγημένη, ο νοητός του ζωηρού ξύλου της σωτηρίας
charismatilus undique collustratum. Vere tα παράδεισος, η αυτόν της Εδέμ τον φυτουργόν ένδον
benedicta, vitalis Tigni salutis paradise spiritalis, έχουσα Χριστόν , τυπικώς εν σοι θεωρούμενον · ος
qeipsum Elenis saforem Christum in le velut αρρήτω δυνάμει ποταμού δίκην, του 22 ζωοτόκου σου
Tigiritual expressingue (70) intus lialbeas ; Chri- μήτρας εκπορευόμενος , τέταρσιν αρχαίς διά του
st Πτη, inquam, qui ineffabili virtute, instar luni. Ευαγγελίου της οικουμένης καταρδεύει το πρόσωπον:
iis, ex fecunda Vulva tua egressus, quatuor velut « Ευλογημένη συ έν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρ
initiis orlis terre facien Muentis Evangelii irri- τος της κοιλίας σου . • Καρπός, εξ ου φαγών Αδάμ
gel. Β :nedicta tu in mulieribus, el benedictus ο πρωτόπλαστος, έμασε την αρχαίαν κατάποσιν, δι'
Tructus ventris tui, » Fructus, inquam, le quo ής το της απάτης εισεδέξατο δέλεαρ. Καρπός, εξ ου
coinedens Adant proloplastus ( 71), velerein ill:in πηγάζει γλυκασμός της πικράς του ξύλου γεύσεως,
Sorbitionem qua deceptionis escan admisisset, αποκαθαίρων την ανθρωπότητα. Ο πηγάς ποταμη
evoluit. Fructus , unde amari gustus ligni illius φόρους εν ερήμω λιμνάσας το Ισραήλ αλητεύoντι,
dulcoratio depurgande human nature ceu fonte και την Μερράν γλυκάνας, και άρτον επομερήσας ,
manal. Fructus , inquam, φui fontes in luminac ξένην τροφής και ανήροτον. Ευλογημένος ο καρπός,
stagnantes erranti Israel in deserto eduxit, aquas- και τα άτεκνούντα ύδατα και πικρά , δι' 'Ελισσαίου
que Mara dulces reddidit, ac panes , novum ali- πότιμα δείξας και γόνιμα τη προσχύσει του αλός.
Dienti genus , Dec terra aratro scissa paratum pluit . Ευλογημένος ο καρπός, ο εξ ακεράτου βλασιού της
Benedictusfructας ille, qui steriles et amaras aquas. παρθενικής νηδύος, οία πεπειρος υπερφυώς περκά
por Eliseum potabiles et fecundus salis insper - σας έξεκύπρισε βότρυς. Ευλογημένος ο καρπός , εξ
sione effecit. Benedictus fructus, qui ex incorru- ου πηγαι βρύουσιν ύδατος αλλομένου εις ζωήν
VARIÆ LECTIONES .
11 Scribe της.
COMBEFISII NOT.E .
(65) El hortum . Ko ! yirov. Sic plane legendum verba cilantur ; illud enim , durv ta, indicat præ
constil; quid enini singulare, ut Maria dicalur tó cessisse eamdem vocem , ut fuerit vel studny åvaro
πο:, locus ? Fuerit ergo ο κήπος μεθύων. Ηortus λικήν, vel πύλην βλέπουσαν προς ανατολάς, ηuomodo
ebrius el bene irrigus (Isa . 111, 11), inundanle in habent Ezechielis verba ; nam alioquidifficile inve
ipsan plenitudine gialiaram , ut ex ipsa plena, in mialur Maria, vel ab Ezechiele, velab aiio propheta ,
omnes nos redundet. Est ille, horius conc'usus dicta avoro , quod dicitur a Zacharia ejus Filins.
(Cant. iv), quod , TÒ X 7:05 maxime habet. Sic cnim D (69) Lucernis septem . 'Età auxvous. Fuil et hoc
etiam ibi, κήπος κεκλεισμένος ή αδελφή μου. Petit asciscendum ex LXX ; non enim επαρυστρίδες suf
jardin à fleurs ; quem el clausum , el ebrihin , allile ficiunt ad figuram , a quibus non est splendor can
timque iriganin oporteal , ac peculiarius delica - delabri, nisi remote tantum ; sive intelligantur in
tioribris plantis cullum . fusoria , ut hic exponuntur , sive eminctoria , il
(66) Visioneague. Και όρασιν. Sic Vulg. Isa. Εxod. XXV. Suid. επαρυστρίδες, αντλητίδες, velut
ΧΧΙΧ, 11 : Ει erit tobis visio omnium, sicut υerba tha islr:) : Hesyc!:. ελαιοχύται, αντλητηρες .
libri signuri, etc., quo palam auctor respicil ; quan ( 70) In le celui figural expressumque. Τυπικώς
quan LXX ibi mo lo halicant : Kal Estal úuin ti Šv gol 0.wpobjevov . Eodem modo Orat, in Maria
ρήματα πάντα ταύτα , ώς οι λόγοι του βιβλίου του Natalem. Praterlum, ail η Maria, ephod illulsa
εσφραγισμένου, Ει erunt tobis omnia verla hac, Cerdotale, TUTI:Xüs, Levilico semini : velut in figura
etc ., δήματα, αντί του , οράματα. et expressa qua:lam imagine, quam Maria gereret :
(67) El libri capiruluin . Kepanion 2 .6 ),lou , Isa. sic ibi exponimus, 11, 11, libensque acceperii si
VIII, 1 , ubi Viilg., librum grandem ; LXX , modo, quis aliquid melius inveniat.
Thucov XO!VOÜ reváhou , lomum novi magni , ceu de (71) De quo comedens Adam protoplasius, Jia ex
signationismagnæ : Euseb .: "Il teuyos, ijÔçoépura, pressunni habemis Sap. x , lit sit fide certa ejus pe .
7.9 onlām , vel volumcu , velpellein , rel capilulum . Dilentia et reconciliatio , nec minint sanchitas,
(68) Orientem . Liquel satis esse lacunam , quales siquidem educlis a delicio suo, vini accepit, Sa
criberrimæ sunt ubi Scriprure vel Patrum aliorum pienlia donante, continendi omia.
 TIONEM
931 IN ANNUNTIA B . MARIÆ . 902
alúv:ov . » Kopieds, ¿5 oŬ (wr,pes aptos, td KUOLO.- oplo virginalis uleri germine; ceu jam maturus,
zdy Svacepsia ! Goua • xil åbovacias xpatho, - eximie nigricans (72) botrus elloruit.Benedictus,
tipov åvaõelxvutalThuo, Euloynuevos o mapa 's, y ex quo scaluriumi fontes e aquæ salient's in vilami
ayláče! Tāsa ya @ ora i ė T.Ou paviwy, xal Šttuyelwv, alernam . , Frucliis ex quo vitalis ille panis, cor
sal zatayooviwy, 1 tip tputhadiadud tas ¿v Tipiáôl pus, inquam , Dominicum produeilir, immortalita
αγιαστικής Θεότητος, εν τω ταύτώ της ουσίας αυτόν tisque calix, salutaris polio exhilietur. Benedictus
συνεισφέρουσα, τη δε των εναρχικών υποστάσεων fructus, quem sanclum omnis lingua celebrat
iGOT7T! Topoow Trixūs apopícousa . 1 Euloynuéva où cælestium , terrestrini et infernorum , , Irina
èv yuvais , zal jhoy nuevos o xapros tñs xoraias unilale sanctilicantis in Trinitate Deitatis (73)
GOU . ) una ci tribuendo identitatem essentiæ , hyposta
seon aulcm uno imperio dominantium proprietale, personaliter distinguendo : " Benedicta tu
in mulieribus, el benedictus fructus ventris lui.
I 'll o çno!v, ème! to or tetapiyon, xai ole - ella autem , inquil, turbata est in sermone, et
CITOS. » A :stapkyen, onsiv , oux åmiotiq tlvl Ban Turbala est, inquit : non incredulitale aliqua ani
Osisa tov voūv . atoaye : súa6zio oš urnov tñ tepos B mum feriente alque pulsanle, absit; sed cultivne
ELvov to✓ tepléypatos• @beasa 87,0ɛy x no - magis ob novitatem acclamationis (74), lanquam
νισμόν το φαινόμενον · ουδ' όπερ πρότερον Ζαχαρίας Visio malum utique videretur omen : ac neque ei
iv zois à utols aTlsticos, únostn . Ô ' ñv ÈX TŪy quod Zachariæ accideret , ubi prius in lenipli
γεννητικών επί τα φωνητικά όργανα επιτιμίαν penetralibus incredulus fuisset, cum pena a ge
itbato, ya! açwvią triv åtsxvíay 1,221.60to. 'AXX' nitalibustrans!ala organis ad vocalia, elingui silenzio
ola navids xzOzpetouca pubuou , xal tre olasojv slerilitatem pristinam commiilavil. Imo velut omni
apos Övopa ÈFINLE05, Eltout ouvr,Osias ideunepián culpa vacans, atque ab omni viri congressione con
cousa, xal tñ tūv oupaviwy iznevei 0eupla tòx voor suerudine libera, ac cælestium rerum immolze
Dicasa lepoonioūv, tovėx coù ở SataGUOÙ vevojevov contemplationi solita deligere animum , incussam
asi xarà yuynv Eiseollato rápiyov. Kal yapñv, a salutativne lurbationem ejusmodi mente susce
averiv ,ús ob siyds åtorpón,siastov oŬsav, évôo:60Q pit. Par enim eral, decebaique ut velut melicu
puen it2pzXpñua , doriouw ôè sophtepov ße6nxóti od losior ac quasi responsionis inops confestim qui
heyogv ávazcivasan, uni topdz tò tuyon uş av tis dem dubia læreret ; lumque accedente prius ratione,
pain , uro' å tre LOXéttw ; thy Özony Únosyeiv tio sermonem discernens ac judicans, non temere,
haloovtl."Olev gopūs ärav ó eủayye.isans Tegn . C ut sic dicam , leviusque ac inconsideratius aures
Luc. 1, 29.
COMBEFISII NOTÆ .
(72) Ceu jam malurus eximie nigricans. Oma tié- dominationis et imperii prædicetur, quemadmodum
TEIDOS Úrte pequüs teprasas. Fuit is nosiri illius to in essentia et deilale prædicarur Toithaolaouds, et
iri, plane desiderabilis , color maturus, ac ceu ma Trinitas ; qua de re egregie Amphilochius in Ex
luritatis index , el impensioris charitatis, qua suos cerplo quod ex cardinalis Rupiſucal. Damasccno
dilexit in finem , quando rubricalus lolus, velut e edidimus. Interpres, nescio quid suum substinuit,
palo , e cruce pependii, ac inde muslum illosd , quo oinnino inconsonum , ul severiori alistineam nota ,
inebrjali, el quo pleni discipuli , sensibili Spiritus nec hæreticu:n dicami, ac ne minimum , altum Al
vehementia velul disruptis lagunculis, sapientissi. dreæ sensum exprimit.
Ine desipuerunt ; ebrii quidem , sed non ut vos existi- (74) Sed cautione magis ob novitatem acclimalio
malis ; musio illo jejuni Judæi : quando , inquam , nis . Ejaabcia tñ pd ; to Eévov to Ū È TT ! O éxu.atos .
Polii lolius Jesil mei color, sanguinis concreli ni- Ul statim liviuerit , limoralissima Virgo , le quind
rricans aspeclu ; ut alia occasione Plin . l. ix, c. 38 , lam maynilica acclamatione insidiarum esset scr
uc Jesu , qui sponsus sanguinis, el linctu ephod penlis antiqui, ac ejus qui simili olim congressione
illo suo in sanguine, non alienå uvæ , sad proprio , o imposuissei primie mulieri, ul stalim aucior p' osc
andidus etrubicundus, coque præ millibus, sponsü " quilur, id ipsum merilo laud tribuens prudenti : c
dileclus esset. eruditæ Virgini : uil vere, in eo masime sexu , non
(75) Trina unilale sunctificantis in Trinitale dei- vacat lande, circumspecia cautio, cui leviori ad
Talis , etc. To toi taaslaouw tñs év Toáði áylaOT! fidei , irá l'acile imponi soleil. Quam ergo pecra
xiis debintos. Quod Method . Orat. de occursa disil, vii Zacharias tardiore lide, ac humana objiciendo
Tothasiagudy tñs ayihinto . Trinam sancliialem : ubi de suscipienda prole divinitus cognovissel ,
p aslagu tos vons elcayOevta quam triplex lami mervil Maria , non nisi calis propositi sacri
illud canticum angelicum doceal : Gloria in allissi- nieuli ut a Deo , veritale , lidem accommodanalo , sech
dis Deo, et in lerra pax ; in hominibus bona volun - interim dum cogirarel, ac rem mature disquirerer,
tas. Ubi eliam quædam est allusio ad canticul asccusum cohibendo. Perperan ergo interpres the
Seraphicum, quo expressus est τριπλασιασμός ille δήθεν κληδονισμόν το φαινόμενον. Μagni proι κι du-
aylótrtos, ut ibi exponimus, videturque Andreas bio faciens vaticinium hoc, «le. Poliis, existimas
mosler eum locum Mellodii imitalus. Porro , lit nec maluin omen , ac prasligias subierila : velut ennen .
ibi probavimus Piuntinum interpreiem ; ita nec hic lienle angelo Salina angelum lucis, l11 srpe soki:
possumus probare Hopperum : In triplicitate sacro . qua de re egregie noster Vincent. nobili illo uile
sanciæ quæ in Trinitate esi, deilalis, etc. Male certe oprisc. De vila shiril. Suid , xiroov ! ol, ai CÀ TUY
audit, Iripliciras Lalinis auribus in divinis, o), évapo Ló QUY TI0.p2tr,přssis , quobus eliamnum Græinon
Yuxūv, restituimus é vagyixov. Quod optime person paruul suudlend.
is el proprietatibus adjungitur, ut in eis unitas
 903 S. ANDRE.E CRETENSIS
Ioquenti accommodaret. Quamobrem sapienter A μήνατο, είπών: « Η δε διελογίζετο » το κριτηρές
admodum adnotavit Evangelista, dicens : « Ila της καθαράς ώσανεί διανοίας το λογισθέν βασανί
autem cogitabat; • pro munde mentis velut tri. ζουσα , το μή ακρίτως το ρηθέν παραδέξασθαι.
Ibunali probans ac examinans quod cogitaret , ut « Ποταπός λέγουσα είη ο ασπασμός ούτος . » Εικής
1e quod diceretur sibi tenere arriperet. « Qua - γάρ αυτήν ευγενή τε ούσαν και θυγατέρα Δαβίδ,
Tis, inquiens, essel ista salutatio. Nam fi vero μηδε τών έν Γραφείς άμοιρείν ένθείων διηγημάτων
simile, cum essel ingenua, ac Davidis ilia, haud ως παραπέμψαι τον νούν αυτίκα προς το της προμή
fuisse iguaram eorum que Scripturis sacris enar- τερος πτώμα , το εκ της απάτης ενθυμηθείσας
rata habentur : ut cogitationes suas statim con - ολίσθημα , και όσα τοιουτοτροπα τους παλαιάς
verterit ad prime parentis lapsum, secum animo προϊστόρηται. Ουκ απεικός ούν αυτήν διαλογιζομέ
volvens deceptionis casum, ac reliqua lujus gene- νην ο ευαγγελιστής συνεγράψατο · αλλ' ίνα και το
ris veterum historiarum monumentis prodita. αγχίνουν όσον προσήν αυτή παραδείξη , και το της
Non immerito igitur evangelista cogitabundam γνώσεως άρρεπές τε και πάγιον τέθεικεν, ώσανείκαι
Scripsit : sed eo posuit, ut et sagacilalem quan- το αρρέμβαστον. Της γάρ του καλού κρίσεως μήπω
1am haberet, et stabileim ac irinam scientiam δοκιμασθείσης τη παρεξετάσει της του λογισμού
silhilque velut vagani et errantem, ostenderel. Non- Β διασκέψεως , ου δεί συγκαταθέσθαι την πρόσρησιν. : .
dum enim honesti judicio ad rationis et judicii mciam probalo, haud conveniebat ceu ralain sa
Tulationem habere.
Ceterum quia eam animi turbationem suppri- Πλήν ότι της ψυχής τον τάραχον καταστείλει
mere studebat, minime quidem locuta est ; sed οπουδάζουσα , λόγον μεν ου προήκατο ' μόνω δε
solo liabitu modicum aliquantulum subdubila- τω σχήματι μικρόν όσον υπενδοιάσασα, διεδείκνυ
bunda, quo esset animi statu Ostendebat, mortuum της ψυχής την κατάστασιν, το του ήθους ευσταθές,
compositione vocis loco suffecta : « Οualis essrt αντί φωνής υποστήσασα . « Ποταπός είη ο ασπασμός
ista salutatio : velut diceret : Νum Sola ego in- ούτος , λέγουσα: Μη μόνη γυναικών εγώ καινοτομήσω
ter mulieres nονυιη η:iture nnolum inducam ? τήν φύσιν ; Μή μόνον εμέ δυνατόν κυοφορήσαι καρπών

- - -
ene solum possibile est fructurm utero gestare , μή συνελθούσαν ανδρι ; « Ποταπός είη ο ασπασμός

--
nulli viro congressam ? « Qualis essel ist: salua- ούτος. » Τις και την επαγγελίαν, και πόθεν εισελθών

- -
lio. Ouis ille au unde ingressus, qui id mihi είσκεκόμικε ταύτην ; "Ανθρωπον λογίσομαι τον φθεί,

-
Huntii allulit ? Num hominem putabo eum qui γόμενον ; Αλλ' ώς ασώματος φαίνεται. "Αγγελου
Ioquitur ? Verum apparel tanquam vacans cor - αυτόν νομίσω ; αλλ' ώς άνθρωπος φθέγγεται. Τι το
pore. Angelunm censelbo? Verum Ioquitur instar δρώμενον άγνοώ, και προς το λαλούμενος απορώ.
lioninis. Quid sh quol videam ignoro, ct - Τί ούν ο Γαβριήλ ; Ως μόνον ήσθετο της κόρης τον
lium sermonem hesito. Quid ergo Gabriel? Co τάραχον, προς μηδέν όλως διανοηθείς, αυτίκα φωνήν
primum puellam furlalani Sensisset, ad nihil aliud επαφίησι , και φησι • Μή φοβού, Μαριάμ: ευρες
respiciens animo, Statim emittit vocem, el ait : γάρ χάριν παρά τω Θεώ. » Πρότερον αυτής τονφόβον
• Ne timeas, Maria, invenisti enim gratiam apud διέστειλεν, είθ' ούτως προς το θαρρείν διανέστησε
Dend. ) Prius timorem repressit, tumque ad « Μή φοβού, λέγων,εύρες γάρ χάριν παρά τω Θεώ,και
fiduciam excitavit : « Ne timeas, inquens, inve- ήν απώλεσεν Εύα.Χάρι » είπών, έλυσε το της γνώμης
nisti enim gratiam apud Deum; » nimirum gra- αμφίβολον , και το δόξαν είναι τέως αμφίβολον ".
tiam quam Eva amiserat. Dicendo gratiam, solvit Διά τηςεπαγωγήςτου , Εύρες χάριν παράτω Θεώ,
quicquid sententia videlbatur habere aunliguin, πιθανώς εξεκρούσατο της Παρθένου τον φου
quodque hactenus visum erat insidiosum . Adje φοβού, Μαριάμ. » Ουκ απατηλός ο τρόπος: ού πλα:
clione illa : « Invenisti gratiam apud Deum , , νησαι σε ή κω· ου πάλιν συρίζων όφις λαλεί, ουκ
omnem virgini meturn diserte excussit. « No ti- από γης φωνώ σοι. Εκ των υψίστων ηλθόν σου
meas, Maria. » Non sunt fraudulenti mores, non κομίζων το ευαγγέλιον ' και ουχ απλώς ένας
veni fallendi animo, noniam Serpens sibilans 10- γέλιον , αλλά χαράς ευαγγέλιον. • Μη φοοου, και
quitur, non tibi terrenus nuntius adsun . De al. D ριάμ . ) (θύ χλεύης ο αστασμός , ου λύπτης το μ '
lissimis veni, lællim tibi apportans nuntium ; nec voua.
quovis modo lielum nuntium , sed plenum gaudii lælum nuntium . « Ne timeas, Maria. 1 Non irri
sionis hæc salutatio est, non tristiliæ annuntiatio .
« Dominis tecum e : ) gui ( olius gaudii largή- ο Κύριος μετά σου και της χαράς απάσης δο5τμ,
or est , el mundi Lolius Salvator . Tecum est, qui και παντός του κόσμου Σωτήρ. Μετά σου, και των
a siou paterno non fuit separatus, et in two utero πατρικών κόλπων μή χωρισθείς , εν δε τη μήτρα :
Υdit conceptus. Gralios1m 2ppellavi, ut exiliti ση συλληφθείς. Κεχαριτωμένην σε είπον, ίνα "'
1 .1c. 1, 50. e ibid. 28.
- VARIAE LECTIONES.
25 Forte επίβουλον.
 93 IN ANNUNTIATIONEM B. MARIÆ . €06
χαραν του εν σοί μυστηρίου μηνύσω. Κεχαριτωμέ- A in te sacramenti gaudium significaren. Gratiosam
νην σε είπον, ώς αυτήν όλην την χαράν δεξαμένην e dixi, velut queipsani otan gratiam utero sus
έν μήτρα σου , και στολήν όντως χαριτωθείσαν τη ceperis , stolianique diviliorum splendore claris
των θείων χαρισμάτων λαμπρότητι. « Ο Κύριος natum vere gratios anm ( 75). Acclamavi, « Domi
μετά του, και προσεφώνησα, ίνα την εξουσίας του προ - :us locum, και μι ejus potential significarein, qui
δραμόντος εν σοι κατα μηνύσω. Κύριος γάρ και in te precucurrit (70). Is enim Dominus est el
Θεός εξουσιαστής, άρχων ειρήνης και αυτός έστι, 1 και « Deus p lens, princeps pacis, et seculi futuri
του μέλλοντος αιώνος πατήρ, ) και σου της Παρθέ- pler, tuisque Virginis Filius , et universorum
νου Υιος, και πάντων Σωτήρ. 1 Ο Κύριος μετά σου ») Salvator. « Dominus tecum : gratia et veritas .
η χάρις και η αλήθεια μετά σου · Κύριος μέν του 1ecun: legis quidem Dominus; gratise vero Paler ,
νόμου, της δε χάριτος πατήρ,και της αληθείας πηγή. ac fois veritatis. Ne lineas , Maria ; Dominus te
« Μή φοβού , Μαριάμ · ο Κύριος μετά σου .» Ο πάσης cut ). • Is ,inquaint, qui omnis dominationis pote
κυρείας εξουσιάρχης και του Πατρός των φώτων Υιός, statem habet : Patris Iuminum Filius, exipso al.
ο άνάρχως εξ αυτού γεννηθείς, και εν χρόνο εκ σου aeterno genitus, ac in tempore ex le carne alwς.
σαρκωθείς · και άνω όλος συν αυτώ εγκόλπιος , κάτω Qui totus superne in sinu Patris, Lotusque inferie
όλος μετά σου εγγάστριος. Αυτός έστι μετά σου, και Β in tuo utero est. lle ipse fecuum et in te est.
εν σοί. Προφθάσας γάρ εισεπήδησε , και την σην Praroccupans enim insiliit, ac ingressus tuun
υπέδυ νηδύν, και γέγονεν εν σοί χωρητός, ο κατά uterum, in te locum qui caperet invenit, qui per:
φύσιν αχώρητος. • Μή φοβού , Μαριάμ ' εύρες γάρ naturam Ioco capi non potest. « Ne timmens, Maria,
χάριν παρά τω Θεώ. » Χάριν , ήν ουκ εδέξατο Σάρρα, invenisti enim gratiam apud Deum. Gralia, it. -
ήν ουκ έγνω Ρεβέκκα, και Ραχήλ ουκ έγνώρισεν. φυηΓΓΑ, quam Sara non accepit , quam non cogno
« Εύρες χάριν, ής η εξάκουστος ουκ ήξίωται vit Rebecca, quam Rachel nescivil. « Invenisti
"Αννα , ούτε Φενάννα, η ταύτης αντίθετος. " Όσον, αι gratiam, quam nec celebris illa Anna, nec eju,
μεν εξ ατέκνων μητέρες πεφήνασι, συναποβαλούσαι adversaria Phenenna consequi meruit. Νam Πι::
τη παρθενία την στείρωσιν · συ δε μετά του είναι quidem, ex sterilibus facta sunt matres , virgini
μήτηρ, και το παρθενεύειν αναφαίρετον έξεις. « Μή late una cuum orbitate arissa : tu autem, ul mater
τοίνυν φοβού ' εύρες γάρ χάριν παρά τω Θεώ. Χά- sis , virginitate tamen frueris setuper illics2 . « No
ριν, ήν ουδείς εύρε των απ'i minvoerie
αιώνος, ως σύ.
cú Και τις
Kacie linneas ergo , invenisti enim gratiain apud Deum , ,
αν γένοιτο χάρις τοιαύτη παρά Θεού το εξαίρετον Gratiam invenisti, quam nullus a sirculo, sicu.
έχουσα; lu , invenit. Quæ enim ejusmodi a Deo eximia gra
tia sit ?
« Εύρες τοίνυν χάριν παρά τω Θεώ: Και ιδού συλ- « Invenisti itaque gratiam apud Deum : Ει ecce
λήψη εν γαστρί, και τέξη υιόν, και καλέσεις το όνομα concipies in utero, et paries filium, et vocabis
αυτού Ιησούν. » Βαθαι του θαύματος! Πρώτον αυτή nomen ejus Jesum 1. Pape miraculum! Prime
το της απορίας επελύσατο πρόβλημα, είσ' ούτως τον ei questionis dubium solvit , tum vero Serino:015
της ερμηνείας συνεισήγαγε λόγον . Και όρα πόσα εν expositionem adjecit. Αc vide quanta brevi per
ολίγω ποιεί. Καταστέλλει τον φόβον , προμηνύει την agai. Pellit tiinore , prenuntiat gratiam , de..
χάριν, ερμηνεύει την κύησιν, προφητεύει τον τόκον, clarat conceptum, partum vaticinatur , nasciture
ονοματογραφεί του τικτομένου την κλήσιν . Ούχ ίστα- prolis nomen prescribit. Νec vero finem hic ve! -
ται δε μέχρι τούτων ο λόγος αυτώ · αλλ' ίνα και το borum facil ; sed ut magnitudo quoque potentia
μέγεθος της εξουσίας παραδειχθή του κυήματος , infantis ostendatur , statim addidit : Ηic erit
επήγαγεν αυτίκα : « Ούτος έσται μέγας, και Υιός Magnus, et Filius Altissimi vocabitur. Et da!.it
Υψίστου κληθήσεται» και δώσει αυτό Κύριος ο ei Dominus Deus sedem David patris ejus, el re
Θεός τον θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού, και βασι- gnalbit super domum Jacob in alernum, ct regii
* Luc. 1, 31.
COMBEFISI NOTÆ .
(75 ) Slolamque vere graliosam , etc. Kai otory D gralios nomen habeai, signilicalur Mario corpiis ;
öviw ; yapitweisav . Videtur subintelligi repelitun quod solum ipsi , id est animie ejus, ac puliori
TÒ , obouévtv, il significetur Christi humanitas, ipsius parti, luerit stola el vestis : qui certe sensus
gaudium illud universum , quam stolam vere gra - ahsonus est ; cum nec charismala proprie sint cor
liosam el plenain gratia eximio donorum splendore , poris , nec a charismatis corporis , velul ÖvtWS ya
graliosa Maria el plena gralia, ulcro suscepil. Sic PitwОévtos, el iis excellenter gratiosi, ipsa Maria
cilt auctor, Christi humanam naturam passim , ejusque anima , id Tralat nominis , sed potius
Paulina phrasi, vestis nomine designat. Interpres e contra, ut in sequentibus ipse auctor deducit.
male de suo exponit, et restringit ad alium et al (76) Quί η ιε precucurrit. Toυ πρoδραμόντος εν
Susun sensum , ul stola illa sit ipsa tñsoz EQuévris ooi. Signilicalus Verbi in Maria , anie salutationem
a :htTV Ourv toy yapon, et Marie stola : Et quod angelicaill, et ejus in ipsa incarnatione, præsentia :
stuia lua i'ere sit cruiiosa , e!c. Sic enim stola illa ut Dei Filius , sibi ipse in ea fuerit præcursci. Je .
charismalum splendore graliosa , el a qua Maria , junius interpres : Qui in le esi .
PATROL . GR. XCIII. 29
907 S . ANDRE. E CRETENSIS 908
ejus non erit iiis 6 . • Vides qualiler Virgini ale - Λ λεύσει έτσι τον οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας, και της
merit melau? Vides quanta ejus auimum fi-lucia βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος. » Είδες όπως της
auxerit ? Vocalis enim Altissimi Filium, ac Davi- Παρθένου παρυφείλετο τον φόβον; Είδες εις όσον αυ
lein nominans pueri patrein, statim totam ejuς της την ψυχήν παρεθάρρυνεν ; Υιόν γάρ ειπών Υψί
nenlein erexit, quemadmodum declaratur sequen- στου, και πατέρα του τεχθησομένου τον Δαβίδ όνο
tilus. Vide autem Virginis prudentiam. Uι enim μάσας, έπτέρωσεν αυτής όλον παραχρήμα τον νούν,
Inec audivit, summamque divine voluntatis ac ώς δηλοί τα επόμενα. Και όρα της Παρθένου την
«lecreti immobilitaten cognovit , Ait ad ange - σύνεσιν. " Ως γάρ ταύτα επίθετο, και της καθ' υπερ
Iun : Quomo lo fiet istud , quonian virum Που οχήν του θείου θελήματος εξουσίας έγνω το άτρε -
cognosco 5 ? , Rem milii novam, inquit, policeris. πτον, « "Έφη προς τον άγγελον : Πώς έσται μου
Ea milhi annuntias , quae superant naturism. Nu- τούτο , έπει άνδρα ου γινώσκω; » Ξένα μοι, φησίν ,
plias ego nullis experla Sum : despousala enim υπισχνή, υπεραίνοντα τήν φύσιν επαγγέλλη. "Απει
Suun , ad minime viro collata (77). Sonstimm :an- ρος τυγχάνω γάμου μεμνήστευμαι γάρ, αλλ' ού νε
Tum, non virum Joseplium cognosco. Contuber- νύμφευμαι. Μνηστήρα μόνον, αλλ' ουκ άνδρα τον
ialis procus, at non eodem mecum cubili. Uterus . 'Ιωσήφ επίσταμαι. Σύνοικος ο μνήστωρ, αλλ' ού σύν.
genitale semeli nescit, sed est inculus (1). « Quo- 2 ευνος. "Ασπορος ή γαστήρ, αλλ' ουκ αρόσιμος. «Πώς
nolo erit istud, quoniam virum non cognosco ? , έσται μου τούτο , επεί άνδρα ου γινώσκω ; » Μή γάρ
Num enim, inquit , me solam natura matrem sine εμέ μόνην ή φύσις, φησί, μητέρα δείξει γάμου χω
nuptiis exlibelbit ? An sola ego praeter naturam, ρίς ; Μη μόνη παρά την φύσιν εγώ ξένην τη φύσε :
incognitum nature partus Πιοlum inducam? Non γέννησιν συνεισάξω ; Ού προέβη γάμος , ού πείραν
sunt peracle nupie : non sum experla virum; έσχον άνδρός. Ου γαρ έγνων τον Ιωσήφ : Φύλαξ,
nec enim cognovi Joseplium. Custoderm cognovi , ουκ ανήρ έγνωρίσθη μοι, « Και πώς έσται μοι του
non virum : « Quomodo ergo fiel istud ? , το ; »
Respondel protinus Gabriel, et interrogationis 'Aποκρίνεται ταχύ Γαβριήλ, και το ταχύ της πευ
crassilien, contraria responsionis subtilitiale ex.. σεως τω ύψει της αντιφράσεως απολεπτύνει, και
tenuat , dicens : Oil, ο Dealissima, litec dicis ? φησι : Τί τοιαύτα λέγεις, ώ πανολβία ; Τί τοιαύτα
Quid talia fundis verba ?Celitus ego alveni, Πο- προβάλλη ρήματα ; Εγώ ουρανόθεν ήλθον, κομίζων
vum tibi conceptionis modum annuali.ins. Non σοι το καινοπρεπές της συλλήψεως. Ουκ από γής
Terre:nus tibi l uor. Dixi, « Dominus tecum : , φωνώ σοι, « "Ο Κύριος μετά σου, και είπών και συ ,
tu vero : Quomodo fier istul, o ceu antigendoc « Πώς έσται μου τούτο ; » διαπορείς ; Εγώ τον την
opponis ? lunc libi ego annuntio, qui can pre- εμήν προφθάσαντα παρουσίαν εις την στην κοιλίαν
Sentiam suo in an uterum illipsu occupavit. ευαγγελίζομαί σοι, και συ περί ανδρός διαλέγη μου ,
Tu vero milli de vitro, ac ceu terreno parturlisse- και της κάτω γεννήσεως, και λέγεις , πώς έσται
Tis, aisque : 1 Quomolo fict istud ? Quomolo σου; » Έννόησον, πώς ή ράβδος εξήνθησε πως η πέ
Tiet ? Cogila quomodo virga floruit : quoιuolo τρα το ύδωρ απέτεκε, πόθεν έγκυμονήσασα · πώς το
petra, et quo feta ceu partu, aquam edidit : q10 - της.βάτου πυρ υπεισήλθεν εν τη θάμνω, μή φλέξαν
nolo ignis rubi arbusta pervasit, nec tamen ru- αυτήν. Εί τούτοις μή απιστείς, μηδέ εμοί απίστει .
I m combussit . Quae illis habeas fidem, ne milii Ο γάρ ταύτα κακείνα ποιών, είς έστιν, ο εν γαστρί
caill alrogaveris. Qui enim haec illaque facit , uius σου φερόμενος. Ξένω τοίνυν παρά την φύσιν θεσμό,
ipse est, quein tu ulero gestalura sis. Nova itaque του εν σοι κυηθέντος γενήση τροφός. Ουχ ώς 'Ελισά
printer naturam lege concept:e prolis mater eris. βετ, ουχ ώς "Αννα ή σε τεκούσα. Εκείναι γάρ ένσπερ
Non sicut Elisabeth nec ut Anna que te peperit . μαθείσαι γεγόνασι μητέρες , συ δε άνανδρος παιδο
Ilse enim virili perfuse seminc onalres facta sunt, ποιήσεις τον άσπορον είσοικισθέντα σοι . Και εί τον
tu autein sine viri opera eum es editura, qui nullο τρόπον επιζητοίς, και τούτον σοι λέξω σαφώς.
prejacto semine in le habitavit. Sin vero etiam D
modum ambigis, hunc quoque libi aperte dicam .
Spiritus sanctus superveniet in te , et virlits « Πνεύμα άγιον επελεύσεται επι σε, και δύναμις
Altissimi obumDrabit tibi i. Non enim ex volun- Υψίστου επισκιάσει σε. » Ου γαρεκ θελήματος σαρ
1:ale viri, nec ex voluntate carnis, quem annuntio κος ο τικτόμενος έσται: Ου μεσιτεύσει σαρκός ηδονή
n1sciturus est. Nulla carnalis voluptas partui illi Μητρός Θεού τοκετο · των γάρ της φύσεως όρων
6 Luc.1, 52, 53. E ibidl. 51. 1 ibid. 33 .
(") Clarius sic : Infecundus quidem mihi uterus, sed enim non cultus.
COMBEFISII NOTÆ .
177) Desponsala enim sum , atminime viro collo- consensu in copulam , quem vola castitas videbatur
Can, Mauvistevu . ! , ånd ' où vevule peupae. Sic etiam excludere in Maria , stare possint, alterius in el
llicronyinius Matili. 1, negat uxorem , el conjugem operæ fuerit .
pro spolisa exponil. Num autem vere nuptiæ sine
 909 IN ANNUNTIATIONEM B. MARIÆ . 910
υπερανέστηκε . Και εί του κατά φύσιν παντελώς A Deiparis intermedia futura est : nature quippe ter .
εστέρηται, τον γούν υπερφυά λόγον επικρατέστερον ninos superat. Quod si naturali prorsus ratione
του κατά φύσιν σχόντα 36. Ουκ ούν πάθος περί την est destitutus, it sane consequens, ut eximian
κάτω κύησιν, ό τι έχει συναεί, μηδε περί την άνω quamdam et naturali potiorem rationem obtineat.
γέννησιν επηκολούθησε. « Πνεύμα άγιον επελεύσεται Nulla ergo temporali partu corruptio futura est,
επί σε, και δύναμις Υψίστου επισκιάσει σε. » " Ορα qualis semper limano partui comes exsistit, nec
που το της Τριάδος φανερούται μυστήριον. Πνεύμα vero aliqua eternam nativilalein consecuta es !.
γάρ άγιον ειπών, ουκ άλλο ή τον παράκλητον έφη. « Spiritus sanctus superveniel in le, et virtus Al- :
Δύναμιν δε του Υψίστου, προφανώς τον Υιόν υπο- tissimi obumbrabit libi. υ Vide qualiter manifeste
γράφει. Τη γάρ του Υψίστου φωνή, το του Πατρός . tur Trinitatis mysterium ! Dicendo enim Spiritum
εκείνο δοκεί μου λέγειν όπερ, οίμαι, πρότερον'Αμβα- virtutem autem Altissimi, aperte Filium innuit.
κούμ διορατικούς όμμασιν ενιδών, « όρος κατάσκιον » Nam voce hac, Allissimi , Patris pariter persona
την παρθένον εκάλει μονονουχί την επισκιάσασαν infertur. Illud autem, obumbrabit tibi , id
αυτήν του Πνεύματος δύναμιν υπογράφων, σκηνοπη- mihi videtur dicere, quod olim pulo perspicacibus
γίαν άρρητον αυτουργούσαν εν αυτή τη της ενσαρ- oculis intuitus Habacuc, montent unbrosum ,
κώσεως λόγω, καθ' όν αχειροτμήτως τον ναόν του virginem appellavit : vix non suis coloribus pictan
σώματος εν τη κατά την έρημον των παθών της παρ- exhibens ipsam obumbrantis Spiritus virtutem,
θένου νηδύϊ πάσης προσύλου καθαρευούσης 25 μετα - que ipsa admirabile quodam in ea velut tabernacu
σίας και προσπαθείας, ώς δηλον εκ των εξής. lum , pro incarnationis ratione excitaveril : juxta
quain , velut in deserto quodam affectionum , mundo illo alienoque (78) ab omni viliosa terre
norum affectione virginis ulero , non manufactuin templum illud corporis exstruxil, ul ex sequenti.
bus liquel.
φησί γάρ Διό και το γενόμενον άγιον, κληθήσε - Ait enim: Ideoque et quod nascetur sanctum,
ται υιός Θεού.» Το γάρ εξ αγίου Πνεύματος δι' αγίου νοcabitur filius Dei k. » Νam qui ex Spiritu sancto
Πατρός απερινοήτως διαπλασθέν προαιώνιον βρέφος, per sanctum Patrem incogilabili ratione praeter
δικαίως άγιον έσται, και υιός Υψίστου κληθήσεται, ηus exsistens formalus est infans, merito sanctus
ας του Υψίστου πεφηνώς συναΐδιος λόγος. Δέδεικται, erit, el Filius Allissimi vocabitur, velut liquido
τοίνυν σαφώς τη Παρθένω, τι και πόθεν, και οίον το Altissimi coeternum Verbum exsistens (79). Clare
εν αυτή κυηθέν, και εξ αυτής, και 26 Υιός Θεού έσται igitur Virgini ostensum est guidnam, et unde , ac
το τεχθησόμενον. "Ιν' ούν εκτυπώτερον αυτή και τρα- C quale essel quod in ipsa et ex ipsa conceptum fuis
νώτερον διασαφηνίση του λόγου την δύναμιν , της set (80), quodque nasciturus, Dei Filius esset. Quo
'Ελισάβετ συνεισάγει την κύησιν. Ωσανεί λέγων , autem etiamnum nmanifestius certiusque sermonis
ότι “Ο μήτραν παρ' ελπίδα γόνιμον εν γήρα δείξαι ei vim declararet, Elisabethie quoque conceptio
δυνηθείς, και παρθένον κυοφόρον υπέρ λόγον δείξει nem inducit . Αc si licat : Qui provecla seleclute
πρόδηλον. Διό επάγει : præler spem omnem , mairicem prolificam reddere
poluil, utique virginem quoque alliori supra rationem niodo gravidam clieclurus est. Unde sub).
dit :
« " Οτι ουκ αδυνατίσει τω Θεώ πάν όημα.» Τού - « Quia non erit impossibile apud Deum omne
των η παρθένος ακούσασα, μάλλον δε τώ του ένοι. verbum 1. 5 Uli virgo ista audisset, seu potius
κούντος φωτί διαυγασθείσα τον νούν,ασμένως τε δια- inhabitantis Spiritus illustrante lumine animo
τεθείσα τη θυμηδία του επαγγέλματος , όλη θυμήρης perspoxissel nintiique jucunditate velut avids
i Slabac. , 3 , sec.LXX. k Luc. 1, 35. libid . 57.
VARIÆ LECTIONES. .
26 Forte έχει. 28 Locus corrupts . 16 Forte deest ότι.
CUMBEFISII NOTÆ .
(78 ) Mundo illo , alien 'ogue, elc. Littera nonnihil D dam Virginem ab Habacuc opo ; G' 3 % ov, montene
viriosa esi, delicienle verbo, quod tamen non ita umbrosumn , sic reddil : montein obumbrantem Vir
dificile luit supplere . To , Metasias : visum ávil gini nuncupavil. Quasi vero Spirilus sanctus dicatur
Toû , HEOltalas, vide melius explicatum in Onomasi. ille mons qui obrimbrel, non Maria, cui ipse , refri.
(79) Velut liquido Allissimi coil'lernum Verbum gerante gratia sua , umbrain facial, eoque velut
existina antes. Ως του Υψίστου πεφηνως συναΐδιος montein umbrosum et opacum efficial.
Abyos. Velit qui revera sit coalernum Verbum , et (80) Quod in ipsa el ec ipsa conceptum fuisset. T ?
talis agnoscaluir . Interpres : Velali Allissimi prola . Év autñ xunbey yaitę autrs , velut carne vere simple
ius sermo coævus. Verim non admiltit sana theolo - pta ex ipsius substantia , non aliunde apportala ,
gia το, προφορικόν in Verbo isto : quod ενδιάθετον, juxta Valentini insanum dogma, quod dogmatis ac.
j.ec a Paire excedens processione ab illo , fide certa curatissiinus Andreas perstringit. Hopperus obscu.
credil. Sed crebra suit Hoppero ejusmodi spár ral : Quod in ipsa conceplum ei ex ipsa prodilurum
f42TQ sic paucis ante lineis , quod ait auctor di essel.
 S . ANDRE .E CRETENSIS 012
911
atque alacris facta esset, jucunda Tota, ipsaque A γέγονε. Και οίον ή Γραφή τον Δαβίδ υπογράφει , χα
Specie gratiosissima (81) reddita est. Αc quemad. ρίεσσα την ψυχήν μετά κάλλους οφθαλμών ανεφάνη ,
moduin Scriptura Davilein commemorat, gratiosa άτε ησθείσα το θαύματι, και τον ασπασμόν άσμε
airno jucundaque, venusto quoque oblitu appa- νίσασα. Και γάρ ήν χαράς αφράστου μεστόν το λα
ruit : velut nimirum impensius delectata ηuiraculo , λούμενον. Εύμαρώς μάλα και λίαν σαφώς ο Γαβριήλ
et salutatione placile accepta. Bevera enim gaudii την Παρθένον παρέπεισεν ασμενίσαι το θαύμα, επ
jnenarrabilis plenus sermo erat. Αdmodum facile αγαγών το, « Ουκ αδυνατήσει παρά τω Θεώ πάν δή .
10 plane pers picue Gabriel virgini persuasit ut μα.. Τί ούν φησι το Ευαγγέλιον ; Είπε δε Μαριάμ
liliens miraculum amolecleretur, subjuncto illo : Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μου κατά το ρημά
« Νon erit impossibile apud Deum omne verbum.) σου . » Είδες σύνεσιν ; Είδες καταστολής κοσμίας
Οuid igitur ait evangelicus sermo ? Dixit autem υπερβολήν ; Επειδάν έγνω μαθουσα του τόπου την
Maria : Ecce ancilla Donini, fiat mihi secundum σύλληψιν, του τοκετού την γέννησιν, τίς και τίνος
verlinιum . ) Vidistin' prudentiam? Vidistin' έσται υιός, και όστις κληθήσεται , και τίνος θρόνου
gravis molestia excellentian (82 )? Posteaquam διάδοχος , τίνων τε βασιλεύσει, τέλος, ουκ έξω βασι
enim de prolis conceptione, deque filii nativitate λείας και τεχθησόμενος , αντιχαροποιόν αφήκε φωνήν:
e !octa cognovisset , quisnan, inquam, et cujus B . Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μου κατά το σήμα
filius futurus esset, quove esset nomine appellan- σου . Εκείνο σαφώς λέγουσα · 'Ιδού , έτοιμη πρό
dus , el cujus successures tlirono, ac in quo re- κειμαι , και κωλύσον ουδέν. Η ψυχή πρόθυμος , η
naturus , ac denique fore ei 5ssertum regum, γαστήρ εύκαιρος : ανέπαφος γάρ, μόνο τη ρουμένη
guilii plenam vocem vicissim respondit : Ecce το Πλάσαντι . « Ιδού η δούλη Κυρίου , προς υπ
2scilla Domini , fiat milii secundum verlbum ακοήν ευπειθής, προς δουλείαν ευτρινής 21, προςυπό
tun. ) Velit nimirum palm dical : Parala sun, δοχήν έτοιμη. «Γένοιτό μοι κατά το ρημά σου , και
nec est quidquam quod impediat . Est animus ala- 'Επειδή γάρ πάντα, φησί, ως οίόν τε ήν, ευ [τη ]
cris , venter opportuus, quippe intactus est, suo τέως απήγγειλας , όλον το τελούμενον χαράς και δο
integer servatus Conditori. « Ecce ancilla Donini :) ξης της ανωτάτω πεπλήρωται . « 'Ιδού η δούλη Κυ
ad oliedliendum facilis, ac obsequium sedula, ad ρίου, γένοιτό μου κατά το δημά σου . » Εύγε της
susceptionen parala. « Fiat nailhi secundum ver- αφράστου οικονομίας ! Εύγε της χάριτος ! Υπέρευγε
Jum1 m . Ο Postquam enim omnia, inquit, bene της ανάρχου και βουλής και προγνώσεως. " Οντως
lactenus quantum polerat fieri nuntiasti , totum Πνεύμα άγιον εύκησε τη Παρθένη , και δύναμις
quod geritur , gaulio plenum est ac suprema glo- . Υψίστου έπεσκίασεν αυτήν, κατά την προωρισμένην
ria. Ecce ancilla Domini, fiat niilii secundum & βουλήν του Θεού, και πρόγνωσιν .
verbum tuum . » Euge dispensationem admirabilem ! Euge gratiam tantam ! Siipra modum enge
aternum illud consilium , ac præscientiam ! Vere Spirilus sancius in Virgine habitavit, ac virtus
Aliis imi, jaxta prælimilum Dei consilium , præscientiamque ei obumbravit.
• Ει discessit agelius als ea, inquit n. Ubi Και απήλθεν απ' αυτής ο άγγελος , φησί. Το
minium injuncta10 ministerium implevisset. Dis - κελευσεν αυτώ δηλον αποπληρώσας λειτούργημα .
cessil. ab ea angelus, Dominus tamen ab ea non 'Aπήλθεν απ' αυτής ο άγγελος , αλλ' ουκ απέστη και
recessit . lle enim quarvis Vacel corpore, alla.. Κύριος. Ο μεν γαρ έμπερίγραπτος, κάν ασώματος :
lien circuiuscripί !1s est 10 definitus : hic vero, ο δε απερίγραπτος , κάν εν σώματι και γαστρί Παρ
φε :nquam in corpore, et Virginis inclusus utero, Oένου χωρούμενος. Και ο μεν, τον ερχόμενον προ
ii:circunscripts est. Αc ille quidein, eum qui κατήγγειλεν επί σωτηρία των ανθρώπων εκ Παρ
essel venturus, conceptum ex Virgine propier hu Oένου κυοφορούμενον · ο δε, την ημετέραν ουσίαν
man2m viri salutem prientiavit ; hic vero 10- αναλαβών , εις εαυτόν ανεμόρφωσεν, αποδούς τη φύ
strain assulam substi.lin in scipso reforma- σει το κατ'εικόνα, και το πρώτον αξίωμα,δδι' απρου

InLuc. 1, 33. η ; bid.

VARIE LECTIONES .
27 Forte ότρυνής .
COMBEFISII NOT.E .
(81) Jucunda lola , ipsaque specie graliosissima, D cia mater ancillim se dicat, nec tanto promissa
" Our Owuiers. Liberius circumloquimur, ut reprae- elaia sit. Ridiculus certe llopperus : Vides amicus
sentomis amplitudinem , qua videtur aliclor acci- modesli ercellentiam ? Quanquam enim , % 100
pere. Fuerit eniοι θυμήρης et χαρίεσσα quod sequi otoin, et ilesychio el Suidie amicliis exponatur ,
iur, non tantum quæ placeat et sit gratiosa , sed band tamen ea hic expositio congruil , seu alia ,
etiału que sit perfusa jucunditale et æquo animo, juxta quan) καταστέλλεσθαι , est velut sese in seis
unde ei moruui suavitas est, et gratia quaedam ad contrahere , atque adeo ad modestiam se compo
ipsum corpiis manans, vclut imago interioris gralice nere, ac modeste sapere, seu homiliari , Christian
el venustitis animi, lil in Davide , quem refert. magis et ecclesiastica voce, quam Ciceroniana ; il
(82) Gruvis molestie excellentiam . Katist0 ) ñis el res plane Christiana est, nec salis nola, nisi
Yong Ú -305018y . Sic ei Ambrosius aliique Marie Clusiano et Christi discipulo .
Humilitude'll el respinione deprædicani : quc ele
 IN CIRCUMCISIONEM DOMINI ET IN S. BASILIUM . . 914
εξίας των πρωτογόνων απώλεσε. Και αναγαγών, A V11 (83), restituta nature Hiagine, ac quin pri.
« συνεκάθισεν εν τοις επουρανίοις , υπεράνω πάσης nnorum parentum segniiie anisisset , μristina
αρχής, και εξουσίας, και δυνάμεως, και παντός ονό- dignitate : subvellensque, conselero fecit in
ματος ονομαζομένου έν τε τω νύν. αιώνι, και εν τω celestilbus, Supra omnem principalum, et pote.
μελλοντι. Αυτώ ή δόξα, και το κράτος, και η τιμή, statem, et virtutem, ac omne nomen quol nouli
ναι και προσκύνησις , συν τω ανάρχω Πατρί , και natur in hoc seculo, et in futuro . Ιμsi glorin.
τω παναγία και ζωοποιώ Πνεύματι, νυν και αεί, και ci potestas, el Ionor , et adoralio , cum alerno
εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. Palre, sanctissimoque ac vivifico Spirilli, nunc et
semper, ct in sæcula seculorum . Amen .
ΛΟΓΟΣ G'. " ORATIO VI.
Εις την περιτομής του Κυρίου ημών Ιησού In circumcisionem Domini nostri Jesu Clariti.
Χριστού, και εις τον άγιος Βασίλειον. el in sanclum Basilium . '
(Interprete Combefisio.)
Πάντα τα υπέρ ημών Θεανδρικώς παρά του Σω- B Bonum est ac jucundum, ut pro nolis gesla
τηρος ημών Χριστού πεπραγμένα, δοξάζειν αγαθόν οnia divina virili ratione a Salvatore nostro
και επάρεστον. Θαύματος [γάρ] και εκπλήξεως γέ- Clhristo, lau 'illus celebre: us. Quippe sunt mira-
με:. Και πώς γαρουχί ; Θεός ανθρώποις μιγνύμενός raculi ac stuporis plena. Qui enim minine f::e
τε και γνωριζόμενος , και πάντα υπείκων ως άνθρω- rint ? Deus omnistits faciusque nolus hominibus,
τιος, και τα νόμου τελών προστάγματα , και πληρούν ac omnia stistinens qua liomo, Ιegisque constru
επαγγελλόμενος, ίνα τα παρ' αυτού αντιδώσειεν, τα mans mandata, ac impletionem ejus scitorum pro.
πλήρη χάριτος και αληθείας. " Ο δε θαυμάζειν ο πα- filelis (84), ut sila vicissim plena illa gratia et
ρών λόγος δείκνυσι, τούτο εστι · την μετά γέννησιν veritate tribuat. Quod porro presens oratio alii
και αλόχευτον τόκου Χριστού πρόοδον, της σαρκός ratiοni habendum proponit, hoc est : nempo post
αυτού οκταήμερον περιτομήν. Ει γάρ και αύτη θαυ- Christi nativitatem partumque sine viri semitis
μάτων γέμει, και δοξαζέσθω. Και πώς ουκ έχεται ac virginalem, carnis ejus die oclava circumcisio.
πλείστου όσoυ γε και μεγίστου θαύματος, μή ότι νό- Nam cum et ipsa miraculo plena sit, plane etiam
μον πληρού μόνον , αλλ' ότι γε και εμοί σωτήριον ; fuerit praconio celebranda. Qui vero non nulla
'Εν κλήσει Θεός. Ο άποσος και ασυνείκαστος, αν- , maximaque dignum admiratione videatur, ut !
εξερεύνητός τε και ανώνυμος , το κατ' εμέ γενόμενος, " tantum impleat legem, sed ut et mili impleat ad
έστι μόνον Υιός το ίδικωτάτω ονόματι λεγόμενος ' expers et incomparabilis , qui iuuperscrutabilis
ώσπερ και Πατήρ διά τό γεννήσαι, Πατήρ και innominabilisque, liomo factus, palam iterumin
Πνεύμα,διά το εκπορευτως έχειν, καλείται Πνεύμα : dito nomine declaratur. Non tantum propriissimo
έπει και τα τρία, είς Θεός · τα εν οίς θεότης. 'Αλλά nomine dicitur Filius , quemadmodum et Pater,
και Υιός προσηγόρευται, ο Υιός Παρθένου αψευδώς eo quod genuit , Pater dicitur : et Spiritus, quo !
είναι πιστευόμενος· κάντεύθεν το πλείστον ληπτός sit processione, Spiritus appellatur ; quippe si01
θύραν σωτηρίας ανεωγμένην εύρων , το Δεσπότη και deitas. Sed el Filius nuncupatur , velut qui ver :
Κτίστη θαρσαλέως προσέρχομαι. Και τούτο ο Λουκάς credatur Virginis Filius. Qιο fit ut nmaximam par
το ευαγγελική καθιστορών ρητώ, ούτω φησί : 1em compreliensibilis appareat ac mitis. Porro
fugitivus ego , salulis portam aperiam inveniens, ad Dominum el Creatorem audenter accedo. lloc
Sulem Licas evangelico sermone enarrans sic ait :
« Και εγένετο, ώς απήλθον απ' αυτών εις ουρανόν D 1 Ει facium est, ut discesserunt ab eis angeli
οι άγγελοι, οι ποιμένες ελάλουν προς αλλήλους: Διέλ- in celuin , pastores Ioqueliantur ad invicem :
θωμεν δήέως Βηθλεέμ, και ίδωμεν το σήμα τούτο το Transeamus usque Bellileem , et videamus hoc
γεγονός, και ο Κύριοςέγνώρισεν ημίν. Και ήλθον σπεύ- verbum quod factum est, quod Dominus ostendit
• Ερies, 1, 21.
(*) Galland. Ver. Patrum Biblioth . 1.XIII, p. 108.
COMBEFISII NOTÆ .
(83) In seipso reformavit. Εις εαυτόν ανανέωσεν. . (84) Αc impletionem ejus scitorum proflens . Και
Velul in sua ipse persona, el in natura individue manpoūv Šttayyandóuevos. Erat hiec prima Judaici
assumpta, in qua ceu primitiis , massa lola et as cuilius initialjo ; velul Christianis, baptisma : il ea
sumi censelur el reformari. Reformat vero , resti assump!a, esset homo legis lolius servandæ reus,
lula imagine : 'A To Ous tò yat' elzóva . Restitueus ul etiam Paulus egregie inculcat Galal. v : Testifi
primam illam imaginem , quam absolvit divina lilia cor omnihomini qui circumciditur , quoniam debitor
lio et gratia . Absone Hopperus : Restituens nature est universie legis jacicndle , Gunde ergo in Christo
securdain imaginem ; nisi minus Latinc scripsit : cjusmodi sacrannchull, mirabilisque dignatio
Secundimi imaginem ; quod minus grave esscl.
 915 IS . ANDRE. E CRETENSIS 916
nobis . Ει venerunt festinantes, et invenerunt Ma- Α σαντες · και εύρον την Μαρίαν και του Ιωσήφ, και
τiam et Joseph et infulenm positum in praesepio. το βρέφος κείμενον εν τη φάτνη . Ιδόντες δε εγνώρι
Vilentes autem cognoverunt de verbo, quod di- σαν περί του ρήματος του λαληθέντος αυτοίς] περί
clum era ! illis de puero hoc. Ει omries φui audie- του παιδίου [τούτου). Και πάντες οι ακούσαντες έθαύ.
runt, mirati sunt, de his que licta erant a pas: ο- μασαν περί των λαληθέντων υπό των ποιμένων προς
ribus all ipsos . Maria autein conservalbat 0:nuia αυτούς. Η δε Μαρία, πάντα συνετήρει τα βήματα
verba Insec, conferens in corde suo. Ει reversi sunt ταύτα, συμβάλλουσα εν τη καρδία αυτής. Και επ
pastores glorificantes, el laudantes Deum in omni- έστρεψαν οι ποιμένες δοξάζοντες και αινούντες τον
bus que audierant, et viderant, sicut dictum est Θεόν επί πάσιν, ους ήκουσαν και είδον, καθώς έλα
ad illos. Ει postquain consummati sunt dies octo λήθη προς αυτούς. Και ότε επλήσθησανημέραι οκτώ
it circumcideretur ipse , vocatum est nomen ejus , του περιτεμεΐν αυτόν, εκλήθη το όνομα αυτού Ιη
Jesus, quod vocatum est ab angelo priusquam in σούς : το κληθέν υπό του αγγέλου προ του συλλη
utero conciperetur Ρ. » Magnus est Lucas, ct ma- φθήναι αυτόν εν τη κοιλία. Ο Μέγας ο Λουκάς, και ,
gna nobis sacramenta enarrat. Vere Pauli est , μεγάλων ημίν μυστηρίων εξηγητής. 'Αληθώς Παύ
quod couscripsit Evangelium. Hoc enim et ipse , λου το παρ' αύτου Ευαγγέλιον. Τούτο γάρ και καυ
glorians declarat, dicens : « Secundum Evange- χώμενος απεμφαίνει, λέγων· « Κατά το Ευαγγέλιον
lium meum 4. Nisi enim Evangelium lioc dili- μου. » Ει γάρ αν μη το παρόν Ευαγγέλιον κατη κρι
genter essemus docti , qua certa ratione scivis. βολογούμεθα, πως αν διαβεβαιώθημεν το,όπως η Παρ
semus, ut Virgo faustum nuntiuτη angelo salutante θένος ευηγγελίσθη ; και Ιωάννης ετέχθη ; και εν
accepisset ? ut Joannes sit partu editus ? ut Salva- απόγραφος ο Σωτήρ γέγονε ; και εν σπηλαίω γεγέν
tor accensitus ? ut natus in spelunca ? ut pastores νηται ; και ποιμένες ευηγγελίσθησαν ; και παρ' άγ
Evangelicali ? uίque dictum sit ab angelis, « Goria γέλοις το, « Δόξα εν υψίστοις, και έδρέθη, καιεπί γής
in allissimis, et in terra pax ? . Cujus pacis si- ειρήνη ; » “ Ης ειρήνης σημείον ή επί Αυγούστου γέ
gnum, facta illa sul Augusto descriptio ac census γονεν απογραφή. Πώς τε Συμεών ευηγγελίσατο, και
fuit . Item ut Simeon evangelizaverit, Annaque "Αννα ανθομολογήσατο ; και από Ιωσήφ ήτοι του
vicissim confessa sit ? ut is etiam ex Joseph (85), μνήστορος Μαρίας, διά τοαγχιστεύον της συγγενείας,
sponso nimiruan Marie, propter consanguinitatis ως εκ δύο αδελφών καταγόμενον, του τε Μελχί και
necessitudinem, tanquam ex duolus Crafrilius του Πάνθηρος, εξ ών Καρπανθήρ, πατήρ Ιωακείμ,
nempe Melclii et Pantlieris descendri , ex qui - . εξ ού η Θεοτόκος. Από γάρ Μελχί, πάλιν γεννάται
bus Karpanther , pater Joacinm, ex q10 Deipnra ? Ηλ', εκ της Ματθαν γυναικός, μετά χηρείαν γεμά
Rursus enim ex Melchi nascitur: Heli, ex nxore σης το Δελχί. Προείχεν δε υιόν τον Ιακώβ, εξ ου
Malliani, que vidua nupsit Adelcli. Baluit auten Iωτήρ ό μνήστωρ. Ο μεν κατά φύσιν υιός του Ia
filium Jacob, de quo ortus est Joseph Marie κωβ, κατά νόμον δε του Ηλί. "Απαις γάρ τελευτή
sponsus : natura quidem filius Jacob, juxta σας, νόμου ανάγκη εκ της αυτού γαμετής, ο ίδιος
autein legem, Meli. Coenim is sine prole diem αυτού αδελφός από μητρός, ανέστησεν σπέρμα : ώς
clausisset, ejus germanus cx nmatre , fratri susci- εντεύθεν μέχρι της 'Αδάμ καθαρευόμενος συγγενείας,
1avit seinen : ut qui inde all usque Alamum pιι- και φησι κατά το άχρονου αυτού της γεννήσεως, το,
Yam ejus deduceus cognationem (86), etiam illud Θεόν : του Θεού. » "Αλλα τε πλείστα τά μέχoι πά
PLuc. 1, 15-21. g Rom. XV1 , 23.
VARIÆ LECTIONES .
28 Scribe Εμμανουήλ .
COMBEFISIT NOTA .
(85) UI is eliam ex Joseph , eie. Melius reildi Josephi, fuerint tanlum legaliter filii Levi ex Na
possit ac sanius : Deductam item genealogiam a JooD than ; revera autem nati sint ex Davide per Salo
seplio sp . n . ll. pr. c. n . 1. er d . fi . M . ei Panthere ; monem , ut non semel Lucas transieril ab aliis ad
ex quibus. Habet eadem Damasc . IV Fid . c . 15 ; alios parelles. Le nostro Andrea codice, pater
nonnibil lamen explicatiora ; 111 videanlllr ambo Joachiin patris Mariæ , scribitur KapTo vone , cum
eamdemn Ecclesiæ llierosolymitanae traditionem Damasceni codices liabeant Baptávone, quorum
exponere ; seu polilis Africanain apud Euseb . l. alterum oportet esse mendosum , confusis capitali
}, č. 7 , exscribere. Sic allein dicendum erit, fuisse bus litteris , quod facile potuit fieri ob earum vici
Natban illum fratrem Salomonis, non filium Urize nitatem . Illud Dam : sceni sonat, Filius Pantheris ;
sicerdotis , quod multis contendit Tornielius, ut loc autem Andreæ deducendo a radice 1772 fuerit,
ne cogamur admittere Dominum Jesuun de alia tribu Pantheris possessio , pretium , etc ., quæ non niale
quum Juda , et vera fimilia Davidis, reclamante agglomnini acmori Hebraico congruuni.
Scriptura ; sed ipsins Daviilis , alium a Nalian (85 ) Ad usque Adamum puram ejas deducens co
proplieta, si is filius fait licii Urie, non nisi ad - gnalionem. Μέχρι της 'Αδάμ καθαρευόμενος συγγε
optione filius Davidl ; quomodo Cliciou Damascenen vaizs. Vox est rarior : Vei. Lex . reddil, c) xaba
defendit : quanquain in Andrea possit aliicr dici , cousc02: purum esse. Vult Andreas Lucam , ad
ul nimirum Melchi se'll potius Malhal (libique enim Deum tandem ascendendo, divinam Jesu palivira
in eo errant post Africanum , lit etiam Tolet. et le indicasse , cujus lexelat lumapam genealo
Torn . notarunt ; velut sumplis descendendo gene- gum , deducendo usille ad Adam . Est forle littera
sationibus apud Lucain , quas ille prosequillir minns integra el sana : prius esse : %a0apleugué
ascendendo ) et Paniher fratris, a quibus Maria ct Vi, Sell xabapovojevrs .
917 IN CIRCUMCISIONEM DOMINI ET IN S, BASILIUM . 913
θους. Τα περί Ηρώδου και Πιλάτου, και των δύο A juxta elernam nativitatem addit . Deum : φui fuit
ληστών, και μεθ' έτερα , και τους λοιπούς σεσίγηνται Dei Y , Alia item plurima usque ad passionem.
ευαγγελισταϊς. Similiter quæ ad Herodem el Pilatum , ac latrones
spectant, ac deinceps alia ab evangelistis aliis si
lentio prælermissa.
Τι δ' αυτό βούλεται λέγειν· Το κληθέν υπό του Quizl vero illud significat : Quod vocatum est .
αγγέλου προ του συλληφθήναι αυτόν εν τη κοιλία : , ab angelo prius quam in utero conciperetur ? »
Υλιπροπ ολληφθήναι το εν τη κοιλιά 1lt
Αυτός προσαποδώσει , λέγοντα τον άγγελον παριστών - Ipse aliunde exponit, angelum representans in
προς την Μαρίαν· « Τέξη υιον, και καλέσεις το όνο- linec verlba Mariam alloquentem : « Paries filium,
μα αυτού Ιησούν, ούτος έσται μέγας, και Υιός et vocabis nomen ejus Jesum. lic erit magnus,
Υψίστου κληθήσεται. » Το δε αυτό τούτο και ο Ματ. et Filius Altissini vocabitur 9 .5 loc porro ipsum
θαίος, εις τα περί της απιστίας Ιωσήφ, του αγγε- etiam Matthaeus, ubi dialentiam Josephenarrat,
λικού ονείρατος όψει πιστού μενον διαβεβαιούται , angelo in somnis apparente confirmatum astruit,
γράφων: « Μνηστευθείσης γάρ, της μητρός αυτού scribens : Cum esset desponsala maler ejus Maria
Μαρίας τω Ιωσήφ, πρίν εισελθείν αυτούς, ευρέθη , Joseplio, antequam convenirent, inventa est in
εν γαστρί έχουσα εκ Πνεύματος αγίου. Ιωσήφ δε ο ° utero habens de Spiritus sancto. Josepli autein
ανήρ αυτής, δίκαιος ών, και μη θέλων αυτήν παρα - vir cjus cum esset justus, et nollet eantraducere,
δειγματίσαι, ήβουλήθη λάθρα απολύσαι αυτήν. Ταυ- voluit occulte dimittere eam. Ηaec autem eo cogi
τα δε αυτού ενθυμηθέντος, ιδού άγγελος Κυρίου κατ' lante , ecce angelus Donini apparuit in Somnis
όναρ ανεφάνη αυτώ, λέγων· 'Ιωσήφ υιός Δαβίδ, μή ei, dicens : Josepli fili David, noli timere accipere
φοβηθής παραλαβείν Μαριάμ την γυναίκα σου» το Mariam conjugem tuam : quod enim in ea natun
γάρ εν αύτή γεννηθέν, εκ Πνεύματός έστιν αγίου. est, de Spiritu sancto est. Pariet autem filium,
Τέξεται δε υιόν, και καλέσεις το όνομα αυτού Ιη- el vocabis nomen 0.
σούν: αυτός γάρσώσει τον λαόν αυτού από των αμαρ- laciel
faciet Po!
populum suum a peccatis eorum !. , Qui
τιών αυτών. » "Ος και επιφέρει λέγων· « Τούτο δε et subdit dicenς : « Ηoc autem totum factum est,
όλον γέγονεν, ίνα πληρωθή το ρηθέν υπό του Κυ- itlit adimipterelor
adimplerelur Qιοα
quod αια
dictum est a Domino per
ρίου [ διά του προφήτου] λέγοντος" , δηλονότι H. proplietan dicentem, nempe per Isaiam : Ecci
σαϊου: « Ιδού η παρθένος εν γαστρί έπει και τι virgo in ulero habelbit , el vocabunt nomen cjις
ξεται υιον, και καλέσουσι το όνομα αυτού Ιησουν 28 Emmanuel : quodinterpreteris , Nobiscuin Deus 1. »
ο έστι μεθερμηνευόμενον, Μεθ' ημών ο Θεός . » Βλές Vides , ut evangeliste proplietaque sententia pa
πεις ίσαρίθμους ευαγγελιστού και προφήτου δήσεις ; ribits velut nummer
μεθερμηνευόμενον γαρ, το Μεθ' ημών ο Θεός, και Nobiscum Deus interpreteris, que est populi silus ,
εστι σωτηρία λαού» το , μετά δούλων Δεσπότην εμ. Domini est cum servis armica indhabitatio. Voc
φιλοχωρείν. Συνεπάγεται τη αγγελική το Ιησούς angelice consonat nomen illud Jesus . Quipψε:
φωνή. 'Ιησούς γάρ ερμηνεύεται, ώς σωτηριωδώς Jesum interpreteris, quimisericordi dispensatione
πάντα δι' οικονομίαν συμπαθώς εργασάμενος. Τούτο ad salutem omnia operetur. Π.rc milhi opporturi
μου ο καιρός δίδωσι , και η τής ημέρας δύναμις εο- temporis largilio est , et quod diei operatin
γάζεται, χάριν μου προσανατέλλουσα χάριτι. και virtus, gratie accessionein late al graliain affe
γνώσει συνάπτουσα , και λαμρότητι συναναστράπτου . Yens, ac scientiamscientire connectens , junctamque
σα, χαριστήριον έλλαμψιν. Και ότι μεν ετέθη splendori claritatem all grilli animi exhibitioner)
προεόρτασαν και το τεχθέν απορρήτως επίσταμαι. illucere faciens. Ac natum quidemjam celebravi :
και την τεκούσαν ασπόρως γινώσκω. quodque arcano modo partii editum fuil, novi;
nec eam quæ nullo susceplo senine, ac virgo
peperit, ignoro .
'Αλλά το τεχθέντι, έμοί προσιτέον ; Φοβούμαι και D Enimvero, ad eum accellan qui est natus ?
δειλιώ το ανεξερευνήτως προαχθέντι ευπροσηγόρως Times paveoque velut anicioris colloquii specio
προσαχθήναι. "Ετι είμι εν απορία, και ο πλανήτης eum alire, qui inperscrutilili modo in luccia
τον δεσπότην ως φοβερόν από φυγής έχων, αποκρύ- editus est. Allhuc consilii anceps Increo, 21c ceu
βομαι. Και πόθεν του τοιούτου φόβου λυθή σομαι : Η erro cui a fuga lotinus terrorem iuculiat, ats
της ημέρας δηλώσει ενέργεια , τον κατ' εμέ κλήσει condor. Qua vero ratione timore ejusiodi al
προσκαλούμενον διαγράφουσα. Και τίς ή κλήσειςκαι solar ? Dici liolierne declarallil virtus, cum qui
'Ιησούς· και ερμηνεύεται σωστρία, καθά το Εμμα- lioninis mecum induit naturam, pro ειominis
νουήλ, Μεθ' ημών ο Θεός. " Ο έστι Θεού προς αν- erum ratione nominis appellationc auctum de
θρώπους καταλλαγή και οικείωσις , καθώς 'Ιησούς Scribens. Quiano vero vocatur ? Jesus : gia1
Σωτήρ κέκληται. Τούτο και ποιμένες ευηγγελίσθη- Salutem interpreteris , quemadmodum illud Eli
σαν πρότερον. Και ουκ αν το βρέφει προσέψαυσαν, ηuel, Nobiscuin Deus. Haec Deicn lioninibus
εί μή τη κλήσει τροδυσωπηθέντες , τώ ομοίω θαρό- Teconciliatio est ct inita societ:s, uti Jesus Sal
Luc. 1, 58. * Luc. 1, 31, 32. 1 hit! . Ι 18- 2 ! . 1 ;!»: 1. 22, 25.
 919 S. ANDRE.E CRETENSIS G20
valor vocalus est. lloc el pastores Causti nuntii A Souvre ;c uyos Toposé popov. Kai tiyapo ,se cp) ;
onlea acceperunt : ac neque ausi essent propius. autous ó öyreos; « Mn ço6€150€. » Kal ó qo6o5
ad infantem accedere el ; contrectare, nisi pro- Toio : ; "Aua tři spos aütoù È Tolttasi? toū dyrénov,
vocante nomine , concepta a similitudine fidu - ocE2 :0Ū the pielaucev aitois, xa! ¿Q061,0n5o.v
cia ,ad accessum aninos addidisset. Quid enim od50%. , "v0ev Caceuvov auto' s, tò un cos!
ad eos angelus ? « Nolite timere v. 1 Quantis ėraysi, vai tñ - posnropią toj tezOévto ; ave : cov
vero hic timor ? Slos lit angelus slelit juxta illos, zbov . « Icou yàporo!v, Ejayye)1503.6eúuiv yapan
( claritas Dei circumfulsit illos, el limuerunt limo- ueráirv, 7 :45 15 :al travel to aam. Öt! ŠTéyon üriv
re magno r. , Unde el confortans eos, ul ne onu epoy Lwitip, ö; ėsti Xp:5705 Kúp!os, ¿v Trbe!
limeant adjungit, cilitique pueri nuncupatione A2€lo . » Ti aéyels, ãyysas ; Tosautrs to 'Irsous
melum solvil. « Ecce enim , inquii, evangelizo vo- posrópsula respuéyeral ouviusos; Na!, orisi. Tò
bis gaudiul magnum , 9110 : erit omni populo . O 'IrJoūz, Swtie sou nyeusta !, " Ocict Xpictóc
quia palus est vobis hodie Salvator, : qui cst küsics. Obs xad ävOpe)T.05. ó aito; è ouStagit's
Christus Dorninus, in civitate David y . , Quid ais , ya 0:ncipiwy. Add toūso xal tolués: tdOg eiv
angele ? Vimne laulam illa Jesu appellatio habet ? 9.peyyunsa xal xir,bijval on oyõin juice te Iw
Plane, inquil. Jesus Salvatorem signiſical, Qu? B crico xelaugos, rūsiv ů vo 67.01; .positėv U1Oz!
est Christus Dominus ; Dels et homo; ipse idem veclae memoirze. Quos!T2på toŨ TUZTO :.évou èxe
potens el misericors. Ilcirco etiam pastores ad deugo , úş oùn ÈTayouévous ényeiv tois é “pasiv .
li luciani hortalus sum , jubensque Joseph ut die 'Ete! oux äv 'Iwongo u opzows xul 7.00etvūs tñ price ?
octava nomen inderet, ſeci ut ad eum facilis coü Spécouş Tozpsimeto, el un o ; ävocą yuvaozł
omnibus accessus sil . Jussit puer nalus, ut cum cogiya:v êzdevov. outW xal tolés !, A :07:5 :1 is
istringente natura inductis verbis inducerem 2 . Evepréon ya ! Kupew topog papeisba! TTE TOO rxa " ,
Nane neue Joseph sincmelu amanterque infan . 22. Ingoūv tñ Óxãożo : Tepitour, ostsiv o yevur,
ris matri comes adhxsisst, nisi jussissem ul O is , euôOvi? neposranOrivalėttlstwožjemu." Ive puce:
lanjuam vir lixori curam haberet. Sic el pasio - ws aspd ; üpās OUVOUS!( éveu Qaopoūvtes, Tipastpé
ribus ut ad Domin :im , velut bencficum herumque xeiv xotato2.p.6,57,te. Togaúchv te tepòs üvãs the
rccederent, aucior ſui; Jesumque diei octavæ cuyxatágasiv autoū yvosploupevoi, trive this onepas
circumcisione , iis quorum juris est nalus (87) , xão!v 05 25:50€.
libenter appellari pleng astruxi : quo velut almeum qui vestrain veritate substantiam induil ,
concepia fiducia , nibil accurrere vereamini. Tantam porro ejus ad vos inclinationem cogniluri,
dici gloria a laudibus celebrate.
Porro discamus, qu:enam alia diei octavæ cir -C T 0612txe ozokios Tep !:0; n xa: črepror,
('uscisio significare habeat. Octava luni bebdo - nouv, zal on yow clojusv. Kan oyooà ;, ¿Côo .coop
madis completio , cum scquentis initium est. 007news!ş, xai apziué lovto ; . 'I +60°às sol
llebdomas infantem complet, eumdem ociava aid tingui ch Spécor, mai neools +37ecoi, xai oi' bvba
perfeclum provelil,nominisfile accessione accenset uuto; tuis tincidiş x0. .107! Seta!. 'll öyāais dort
períectis (83). Octava initiu:n est mutandæ æta 4 :0 :,,excessows, xal to C:' ¿Coop.at!XOÙ ypovou 70 :
lis (89), infansque seplenni spatio suis numeris ab - aproctv Spénz, cis tuiô25 Ôiše laorátov % 21%
solu:1115, adjecio disciplinis animo inier pueros 20718izzi: ' l oycos r.Žvia tū v7, t.coör, ô.01.2átte!,
denies cl strigmenta : solidaique in esii, et voce, qový, xal vosojana!. 'I{ ¿Côov.às auer, Eiginal,
cl mentis acuminc. llcbdomas crementum indu ý od oãoà ; teic: 2. 'II Tp.co;2. To Socio
Llic. 11,10. ibid . 9. y ibid . {0, 11.
VARIE LECTIONES.
:: Forte :-:0: .
O Claris : Nalliraliter a nalo puero jussus sum , ill verbis cum consequentibiis representarem ,
lloc est, verbis ejusmodi ac nominibus quz Silvatorem proizreni, benignunt, accessu facilem cic.
CONBEFISI NOTÆ .
(87 ) lis quorum juris est nalus. 015 telov, o yey - D nallis, ex Bellisabee liberel. Sei est tonla evioi.
vrüsls. Velut nobis , olin ostrum 11511111 , mobis ille lio , nonnihil ea verosimilior , si se patris el Davidis
Balus, nobis eliaill diciis Jesus et Salvator', nobis dixisset unigenitum , 11001 coram maire, quant con
circumcisus : nibil horum angelis, habentibus sa stal edidisse alias proles, sei ex Uria . Unigenilis
Buitem antiqu3m , non noia et Redemptoris, indigon ergo, quod ipsa phrasis iniicit, nihil eo loco aliud
tibus. est quam Singulariter charlis et acceplus : iilutult
(88) Nominisque accessione accensel perſeilis. A !' inde confici possit pro unica illa prole Davidis ex
óvó .250 ; coi; telelo s patolori5 to !. Velul antea Bilsabie ; eoque sil hac in parte incercior tradi
inlins ; pene nilul liai, vixque rebis icreusealur. lio Ilbrerum .
Sic quidam exponunt illud propisiv , J : C'wieniils (8:9) diutantæ a'lolis. 11:07 :4:65 01 . Transitio
coram inaire men : 11t quia frater ex Daniili , ilile nis ab uno ad aliul Sipe , quibus numerail
octavalt dient, atque adeo non circumcisins obiise lot alates . Bisil. theUgAxiw ! !, citi civ oguza
tel . Slom se imigeniu .it, ac siis 110 lite til 0. 77 3.7 0* Tw :.
 921 IN CIRCUMCISIONEM DOMINI ET IN S. BASILIUM 922
2XT9 yeyovs HETÄ tñs repórepov ovou.asias, tñ A cit, oclava perfectionem . Circumcisionis religio
öyãón tou spėçous ¿ TT!.00€ioa. Kal oux à Oxónwą, introducta est cum prima nominis impositione,
Eiãól.ols yảo and Bapa Traspd; 'A6padu uzlouons octava die infanti indicia. Nec immerilo . Nam
tris pusew ; XItaqúpeolli, bost &TE' 'Apadre Old quia futurum erat ut a temporibus Tharæ patris
oppzylon ; to Kristn lady dop"CEGOR!, Méxois aüe Abralie, genus hunanum idolis contaminaretur,
TOJ Tapousias, his åváyxn tpds åvIYO.LVETLÓW en debuit ab ipso Abraham (90) populus Crea
07vz tdv å vo pw Trov, 'H Tepitouth Teplttw lex saoxds tori peculiaris per ejusmodi signaculum ad usque
αποβάλλει, και δίδωσι σφραγίδα όγδοάδος της εις τα ejus adventum, quem hono necessarium liaberet
på hovta . 'K 8p:coute Or .0i, ötı Xp!OTOŰ Trapousia ad sui instaurationem , secerni. Circumcisio car
ταύτην απωθείται, και την διά Πνεύματος αναγέννη- is superfluum amputat ac future in posterum
Giv búset. Ai' ciowo)a spiavý tis The pltouñs oppa octavæ signaculum tribuit. Circumcisio Christi se
This roods :00!5udv daoi Oslou dlõotal,xal oi'slow adventu submovendam , regenerationemque per
2ouzvías xatádus:v Tá) UN TEÉTIQUTQ.. Tš tadala tois Spiritum concedendam ostendit. Dalur Circumci
véois ou4600v. 'Oyooos våp &TIÒ 'Agày Ó XPLOTOS sionis signaculum propter idololatriam ad discre
vouooésns. 'ETSLOM 'Aołu autos vómov dôEato nepô tionem populi Dei, rursumque ad idolorum de
to ; • xal Nos ôcútepos xal 'A6paid toltos • xal struendum insanum cullum , eadem abolelur.
Alwüsis tétaptos xal Az6lô eis tasnepi * Batlléwy Velera novis symbolo sunt. Quippe oclaviis ab
zz! Aznyanyiw Ôngoloyias, Téll Tito; vouobéens. Adlamo Christus legislator surgil. Nam Adam ipse
Kal "Esõpx; pets thv alxahwslav Try èx Babužő - primus legem accepit : lum Noe secundus :
vos, deureowans toù vou.ou xal Owy trywy Tapacó - tertiis vero Abraham : ac Moyses quarlus. Quin
075, Exto; óvapalveta: 'Imóvens Ó BATET!GTYS , ' tus legislator David , quod speciat ad Regum et
xnpússwy 3j.Totoopa ustavolas to lav, xai côati Scenopegiarum laudationes (91). Esdras, post
xahaipov, 26 .099; vouootans. 'Ingov , XplotOS , By Bahylonicam captivitalem , secondo ordine legen
ôres. [lep! 03 yeyálou voo é ou Mwüsñs déye! moresque nonnullos tradens, sex!liş venit. Joannes
11.00p,Friv údiv avastuse. Kúp:os ó Osos Èx toy Baptista prædieans populo baptismum pæniten
co:,çov únov 0 ; fue, autoū åxouse 50€ • To sa o tiæ , el aqua mundans, septimus palam legislator
yon * TiS củx xoute! Topophcou exeivou, ostenditur. Jesus Christusoctaviis .Dequo magno le
OgeuOisetal, 1 Auvatos uóvos üv, zal tà ôl' ¿uou gislatore (92) ait Moyses : « Prophclam suscilabit
VouODeTrQÉVTA Toap'autoū tan poūv, TONOū ave' u. - vobis Dominus Deus de fratribus vestris sicutme;
TOS TAT,JOʻgetal xpisos!s, mai vouoletyget ola Kú- c ipsum audietis. Omnis autem anima que nox
8:05 xzi Anjucoupyds, el xait opov, beiñ te xat audieril prophetam illum , exterminabitur ? , Is so
z lieut.xvIII, 15 ,19 .
© Refer ad Psal. Liv , 1, etadlParal. svi;el Il Paral. vii, 6 ; el vi , 14.
COMBEFISU NOTE .
(90 ) Debuit ab ipso Abraham , etc. Janc ego post et Innoc . lll, cum Patrum aliorum sententia, ut
Chrysost, hom . 40 in Gen . aliisque locis,maximam magnus est in conciliandis Patribusmeus Thomas ,
ac primam , ac fere unicam , rationem arbitror late conciliari polest : dando lolum ac nihil, sacraimenio
legis Circumcisionis ; adioul ca in deserto cessan illi in ejusmodi negotio, sed alia et alia ratione :
te, ac Dei populo ipsa deserlimora a reliquis po . qua de re illic scholastici, nobis hæc obiter, el al
pulis salis discreto ,nulla culpa Israelitarum , inter - Andreæ aliquam elucidationem ,
missa sit 40 annis. Quod eniin incertum essel pro - (91) Ad Regum et Scenopegiaruin laudaliones.
ſectionis tempis, band satis excusasset , ciim pos- Explicamus interjeclis verbis : Profanas sucrasque,
sent circumcisi pieri, molliscule ac nulio ſere Ninil enim aliud videtur velle Andreas, quam com -
graviori periculo , in plaustris deferri. Nec enim posuisse Davidem utriusque generis cantica , ac
lanla omnis generis liominum pecorumque multi- velut lege tradidisse freguienlanda : de sacris habe
ludo lam malurabat iter ;quam Jacob excusationem p mais clare il Paral. vii, 6 : Sacerdotes autem slu
prætendit , ut ne fratri Esau comes accederet. Gen. ” bant in officiis suis : Levitæ in organis carminum
fpxins. Unde sanctus doctor, ill p . q . 70 , c. 4 , non Domini quæ ſecil David rex ad laudandum Domi
quiescit in illa ratione, velut oinnino sullicienti, numl ; clariusque vini, 14 : El constituit juxta dispo
Seid hanc statim ceu ex Damasc, lib . iv Fidei ad - silionem David pairis sui officia sacerdolum in minia
Jungit. lia ergo Chrysost. hom . illa 40 in Gen . : steriis, etc. De prolanis, et quibus regium culinen ;
Ooty črepov È % tñs Tooltouñsbalos viv touto sic viro sancio, vel in Saule jam reprobo, venera
Muovov , to ! COū snushou TOUTOU yywpillous aù tous . tioni habitum ; regiaque facia , prosecutus sil cil
Erva !, ya ! tõy hol toy èovvv xeyloisoal. Quæ plura aliis proseqiienda Tradiderit, res est obscurior, si
bi prosequitur. Viden lus Athan . in Synopsi. Qui prescrtim alia velimus quain quæ id generis insi
Vero haberel ad peccalum originale, bene idem D , flat Scripura , in canticis illis quibus delinjebal
Th. qu:est, illa 70, sulam siyni ralionein tribuens, furorem Saulis ; nonnunquam forie maritala voce
ejusque remissionein ascribens soli lidei, cujus iila organis , ac priora Saulis gesta nobilia , personante,
signaculum essel : ut ad summum csset comicio , et quæ habemus in libris psalmorum scripta , de
sine qua Deus in familia Abrahæ , et israelitis , pro ipsius praesertim victor.is : quæ tamen , 10maxime
vulisqui possent circuncidi, nisi circumciderentur , in Christum relalit, maxime sacra sunt, el sacro
ac sic fidem profilerenliir cujais illa signaculuun usui, divina in eis laudata , qua misericordia , qua
('sset, orig. peccatum non remillerel ; sacramento justitia , etc.
Tugisnaturæ jam illis inutili, vclul in pocmain in - (92) De quo magno legislatore. Formalissime An .
obedientiæ parentuin ,quomodo serileriia Augustini dicis : ut cnim legislator , ct in ipsa legislatione,
 923 S . ANDREE CRETENSIS
Tus potens, ut que etiam a ne sancita sunt, a se Α νοερά . Και γάρ σαββατίσας εν τη αυτού σαρκ! ::
ipse iispleat . Multo spiritu ab unctione implen- του νόμου, τη ογδοάτη αναστασίμη ημέρα, νομοθέτης
dius est ; ac tanquam Dominus et Creator , quan- όλου του κόσμου , οία Θεός , και ου μόνον Ιουδαίων,
quam est ex gente vestra, divina et spiritalia αλλά και εθνών, γενήσεται , χρίων και τελειών άπαν
prescripturus . Elenini ubi que sunt legis in car - τας εν Πνεύματι αγίω, και οικείω ονόματι χριστους
le ejus sabbalizaverini fueri::tque evacuata, octa- αποκαλών. Και περιτεμεί σαρκικά φρονήματα και
Va resurrectionis die, mundi totius, ut qui Deuς εμπαθή , και προσαναζωπυρήσει επ'έργοις αγαθοίς,
sit, ac non Jud:rorumtanlun sed el gentium, fu- και πράξεσι βασιλείας ουρανών" ώς αληθώς ο μεγά
turiis legislator est, qui omnes ungat initiclque λης βουλής της του Πατρός " Αγγελος, Θεός ισχυρός,
Spiritu Sancto, exque proprio nonline unctos de- εξουσιαστής, άρχων ειρήνης, Πατήρ του μέλλοντος
nominel. Carnales ilem ac vitiosas affectiones aiūvos. I
circumcisurus est, ac velul recreaturus ad bona opera , et actiones regni cælorum , tanquam rerê
magni consilii Patris angelus, Deus fortis, potens, princeps pacis, pater Tuturi säciili a. '
Ac si bec bene hallent, diei festo gratulemur, Β Και εί ταύτα έχει καλώς , δευτε , τη πανηγύρει
majorenique ejus letitiae claritatem ostendamus. προσχαριούμεθα , και μείζον αυτης το φαιδρόν επι
8olemnitatem solennitati conferentes, ac Pei ma- δείξωμεν, πανήγυριν τη πανηγύρει προσάπτοντες,
nifestantes servum : quando, ut ait Scriptura , και Θεού τον δούλον γνωρίζοντες " είπερ, ώς το λό
« Justοrum animae in manι Dei : quippe elian γιόν φησι, Ψυχαι δικαίων εν χειρί Θεού και έπει και
sunt Dei omnes. Αlii nihilonious aliis gunt Dronin . Θεού πάντες. Και οι μεν, των άλλων εγγυτεροί , θα
quiores, quod divinam imaginem, majori simili- το καθαρώς τη θεία ομοιωθήναι εικόνι, το δυνατόν
tudine , αυantum est creature concessum. De έχον. Τίς ούν ο ευφημούμενος και Βασίλειος εστίν. 1
expresserint. Quis igitur est praeclarus ille ? Basi- των αρετών βάσις · το τών Καππαδοκών έρεισμα,
Tins. Basis illa et sedimentum virtutum ( 95), ful- και πάσης της οικουμένης το περιφανές καύχημα.
cimientum) Cappadocum, orbisque universi illu. O παιδεύσας Εκκλησίας στάσιν και τάξιν ευπρε

!
Stris gloriatio : qui Ecclesin ( 94) decentissimum πεστάτην, δι' ον αι μέχρι νυν Εκκλησίαι των καθ'
docuit statum et ordinem, quo hactenus nostre ημάς πιστών κρατύνονται. Ει και πολλοίς ετέροις
fidelim Ecclesiae confirmantur . Quanquam vero νομίμοις πρότερον και ύστερον μυσταγωγούμεναι
multis aliis sive prius, sive post ipsum canonice γνωρίζονται , όμως της απ' αυτού καταστάσεως, εις
instituentibus edoctas constel , ililominus ta - C καινόν τι θαύμα , άπασαι την τάξιν επίσης ενηρμό
Bien, qua is constitutione disposit, ceu novum σαντο. Τούτο δε και η εορτή τη ταύτη βούλεται, ώς
quid ad miraculum universie ex quo sibi coη- συνέκδημον τον άνδρα λαβομένη, της παρ' εαυτής του
gritum asciverunt. Ηoc sibi et quam holierna die τιμηθέντος της τιμής είη αξία . Και δή λέξωμεν τα
colimus celebritaleno deposcit : ut viro eximio 18 όσα ουκ εξ ημών, των προ ημών δε, και των αυτο
Simplo conmile, ejus quem honore prosequitur , συνηθεστάτων μάλα θεολόγων ανδρών , ών και κατ'
videri possit lonore diατα . Ας γεro dicamus , non αξίαν τώ έπαινουμένω οι λόγοι παρίσουνται. Α "
si qua sunt nostra , sed que antecessarum ac vi . μικρόν τώ λόγω τη εορτή συνεντρυφήσαντες, και
rorum cum primis clieologorum, iisdemque viro κατ' αμφοίν εορταϊς το χρέος αποδώσωμεν, και των
inclyto moribus, quorum etiam sermones, ejus του λόγου δρόμον λήξωμεν, Θεού τα πάντα " *
«qui laudatur merita exequent : atque ubi modi- θότητι ενισχύοντος , εν τούτοις το προσφερόμενους
Cum, solennis dici delicias sermone captantes, " Ανθρωπε του Θεού και πιστε θεράπων, και οικο
gemine celebritati expenderimus debitum, sermo - νόμο των του Θεού μυστηρίων , και άνερ επιου
nis cursum sistamus, divina nos in omnibus re- μιών των του πνεύματος. » Ούτω γαρ ή Γραφή και
borante bonitale, verbis ejuscemodi sancto con - η λεϊ τους διαβεβηκότας και υψηλούς και υπεράνω τω".
gressi : Homo Dei, et fidelis famule , ac sacramen- " δρωμένων • καλώ δε σε και θεόν Φαραώ, και πάσης
Idrum Dei el dispensator , 1 virque desideriorum Αίγυπτιακής και αντικειμένης δυνάμεως και σε
spiritus . ) Ita enim vocat Scriptura viros subli - λον, και εδραίωμα της Εκκλησίας, και θέλημα Α
Ines, et qui res oculis subjects illis effecti supe . ρίου , και φωστήρα εν κόσμω λόγον ζωής επέχουν
riores transgressi sint. Sed et deum Pharaonis και πίστεως έρεισμα, και Πνεύματος καταγωγ'
a Isa. Ix, 6 .
COMBEFISII NOT.E .
ac populo non ſerente Dei in majestale pluribus sic reddendum colligit ex iis quæ illic sequin :
audire voceni, el deprecante loquentem , novus hic Qui in carne gradiens , spiritu incedebat.untur N
legislator , qui esset legis scita absolutius publica - planior expositio magis Andreæ videtur, et sse
lurus, novamque amoris et libertatis , pro severiori quenti stalin elogio . To tūv KITETTO.O6Xwy petol
illa et timoris , sancilurus legem , promissis est, ut UL significetur virculis , in eo, el per cuill consta
scite noster Cai. ad eum locum Deuter . IVIL . tia , melaphora illa a structuris.
(93) Basis illa el sedimentum virtutum . 'H TÕV (91) Qui Ecclesiæ . Videlur præcipue Basil
& petûv Sisis. Accepit a sancio Ephram in encomio calories ad Amphildelulerochium respicere, quibus brico
Basilii, ubi Vossius aliter reddit , juxta aliam hujus plurimuin semper e.
vocis significationem , nemine : Gressus virtutum i et
 925 IN CIRCUMCISIONEM DOMINI ET IN S. BASILIUM . 926
Και τ! αν πάσας απαριθμοίμην τάς προσηγορίας, A appellabo, toliusque Egyptiace ac adverse νir
σας ή αρετή σοι πε ποίηκε, άλλη τις άλλην οικειού- Iulis : columnam item, et firmamentum Ecclesiae ,
σάν τε και προσάγουσαν; Πλήν ηγού , « κατευοδού , atque voluntatem Domini, Isminareque in mundo
και βασίλευε, ) και πoίμαινε ημάς • ού πάς ήκων quod contineat atque preferat verburn vite, ac
υπό τας πτέρυγας αναπαύεται, και ου διψώμεν της fidei fulcrum, et hospitium Spiritus. Quorsum
φωνής, μάλλον ή πηγής της καθαρωτάτης οι δίψει vero omnes titulos recenseam quos tibi virtus,
κάμνοντες, ώ θεία και ιερά κεφαλή ! Τον επί των alio alium conciliante ac inducente, adjecit ? Cae
χειρων Κυρίου εζωγραφημένον , τον άζυγα , τον ακ- terum praei, « prospere procede, et regina : ία
τήμονα, τον άσαρκον, μικρού δεί, και αναίμονα • τον nos pasce, sub cujus alis requiescit quisquis ac
εν λόγοις μετά τον λόγον • τον εν φιλοσόφοις σοφών , cedit ; et cujus ipsi vocem, qui siti 1aloramus,
τον εν κοσμικούς υπερκόσμιον. Σιωπάται τα παλαιά, Supra fonis lipidissimas aquas silimus. O divi
όσα τινές τους θείους Λόγοις ένίδρυσαν. Βοάται τα nuin sacrumque caput! Dicant depictum in nlani
νέα και ούτος άριστος ημίν εν λόγοις, ός αν τα εκεί- bus Domini, calibem, inopen ; parum albest ut
νου μάλιστα τυγχάνει γινώσκων, και διά γλώσσης ne carnis experienm (95) et sanguinis. Qui scri
φέρων, και συνετίζων τάς ακοάς." Ήρεσε γάρ είς αντί ptis eloquioque proximus ab Scriptura et divino
πάντων τους σπουδαιοτέροις εις παίδευσιν, ώ τα δευ- Β eloquio sis ; sapientem inter eos qui philosophi
- τερεία μετά τους αποστόλους ο χρόνος δίδωσι μόνον. studium sapientia profilentur, calestem inter
mundana. Traduntur silentio vetera , si qua illustrandis Scripturis ab aliis scripta sunt; nova
præconio celebrantur, isque nobis optimus videtur et scriptor el orator, si quis maxime quæ
sunt ejus novit , el lingua præferi, instillatque erudiendis auribus. Unus enim vice omnium , velut
erudiendis forma, seria magis sectantibus placuit; cui uni post apostolos, secundas partes tempus
concedit.
'Αλλά πάντα δια μέσου καταλιπών, του τέλους Verum intermediis omnibus omissis , solitus
κατά Μωϋσέα και Βασιλείου επιμνησθήσομαι μόνον . Basilii inis menwinero, quam Moysi similis Ita
'Αφήκε μεν τον βίον εκάτερος• μνημόσυνον δε της buit (96). Εquidem anillo reliquerunt vitam: nell
ιδίας περί την σάρκα σχέσεως, ου θάτερος αυτών τώ 1er tamen, sue ad carmen affectionis monumell
βίο κατέλιπε. Ούτε γάρ Μωϋσέως τάφος ευρίσκεται , tum vite reliquit. Νam neque Moysis sepulcrum
ούτε ούτός περιουσία τινι υλική υπεχώσθη. ' Αλλ' invenitur, neque hic substantia ulla terrena obra
όμου παρήλθε τον βίον , συμπαρήλθεν αυτώ τα πάντα, tus est . Quippe vita excedente una excesserunt
δι' ών ο βίος των ανθρώπων έχει την στάσιν. "Ως μηδε transieruntque omnia quibus humana vita consi
ευρέθη του ανδρός υλικών μνημόσυνον εκ της των ατιο . stit . Quare minime inventum est terrenum viri
λειφθέντων περιουσίας, καταχωννύον αυτού την πρός C de substantia relicta nonumentum, quod cjus ad
το κρείττον υπόληψιν, ώσπερεπί του Μωϋσέως ή ισ- . id quod melius est, propositum obrueret , quemad
τορία μαρτυρεί λέγουσα, ότι « Ουχ ευρέθη αυτού τά- ηmodum in Moyse historia his verbis testatum ha
φος , έως της σήμερον ημέρας. » Ει ούν τοιούτος bel : « Ει non est inventum sepulcrum ejus usque
ημίν υπό του λόγου αναδίδεικται ο μέγας Βασίλειος, in presenten diem b. 5 tbi ergo magnum Basi
ώστε μη πόρρω των αγίων είναι αυτόν, δια του βίου liurn Oratione 1alenι ostendimus, qui collala cum
προς έκαστον των μεγάλων παρατιθέμενον · καλώς magnis quibusque vita, haud procul a sanctis
ημίν ή ακολουθία των εορτών επί τούτον άγειν νυν absit ; bene nobis festivitatum series instantein.
την ενεστωσαν πανήγυριν. Αλλά διά των εκεί κεχα- hodierna die celebritatem ad eum reducit. Ein
b Deut. xxxiv, 6.
COMBEFISII NOTÆ .
(95) Parum abest, ut ne carnis erperlem et san - D infoderelur, reliquit ; de quo Possidius in ejus
guinis. Τον άσαρκον, μικρού δεί, και αναίμονα. Εχ- Vita. Ac neque nostrum Joan. Baptistam de la
pressurm ex Greg. Οrat. 20 : Ου πολύ δε ειπείν , και Naza, et ipsum inter evi nostri episcopos, verbi
äga pxos . ex quo et nostri, in multis malam puncta . Dei preconum ac Prædicatorum , vere magnum
tionem , correximus. Sunt certe hæc aliaque viri magistrum , dono sapientiæ el intellectus, in sacris.
lanli illustria , ac in primis quæ stalim aduit de praccipue Scripturis exponendis , sancti Ludovici
ejus proxima a sacra eloquentia, ac vere vix divi. Bertrandi ejus magistri Testimonio, eximie prædia
niorem hactenus babuerit Ecclesia, quibus saltem cum ; vere el ipsum , non relicto sepulcro , alla illa
ipse loquitur ; haud enim perinde fuerit, in ejus paupertate qua ad proprium usque leclum , sancios
ubique interpretibus, audire. rum episcoporum æmulator in pauperes erogavit,
(96 ) Quo Moysi similis habuit. Toũ Télous xat , ul nupera obilus cjus relatio in capilulo nostro
Mwūséa . Egregia in Moysis ignoratum sepulcrum ; gener . Rom . 1629defunclim ; pro mea in utrumque
insignisque in episcopalı , paupertatis Basilii, re illum , quem utrumque vir tanlus illustravit : pri
animoque , allegorica celebratio . Videlur respicere .mum , inquam , augustissimum , et cui sub Deo omnia
illud Gregorii citali, quio Basilii äxtnolav et ipse subjicianlur, successorum apostolici culminis cpi
celebrans, unum ei corpus , et necessaria indumen - scoporum , ac quem profiteor humilem , peculiari:
la relinquit. Fuit noii alisimilis magnus et ipse ter et ipsum ; sed tamen subsidio , ordinem Præ
Lalinorum doctor Augustinus , cui abjecia omnis dicalorum , observantia , tacere omnino debuerii ,
substantia , testamenti condendi facultatein ademit; sin miinus, quid omnis reiro atas faciet, dignis
eoque na scpulcrum , quo magous ille inimus elogiis celebrare possim
927 S. ANDRE.E CRETENSIS 13
vero fuerit congrum με net:norite contentlemus, 4 ρισμένων εκείνω, προσάγειν πρέπον ανείη τη μνήμη.
per ea qui illic ac in calis don.fia stit. Uι ne Ως αν ου τη μικροφυΐα του λόγου συγκαθαιρεθείη
allen prin• orationis cxilitate miraculum in con- το θαύμα, και της εν εκάστω νύν περί αυτού δόξης
templum aliral, Instantimque conntilus illius γένοιτο τις, δια τωνεπαινείν επιχειρούντων, ελάττω
apud omnes obtinenti opinioni nownilhil decellat, σις, κρείττον άν επί της σιωπής μάλλον αυξειν εν
priestat κι insi in noiis admiratiorent silentio εαυτούς το θαύμα, ή διά του λόγου κατασμικρύνειν
2ugenus, quam ut laudem sermone minuamus. τον έπαινον. Πώς γαρ επειπόντες και νυν σε μακαρί
Qui enim pills imprise : tiarun beatum te σωμεν, πάτερ Βασίλειε ; Ο το κέντρο του λόγου την
dixerimus , o pater Basili ? Τe, inquam, qui ser - πλάνην νύττων και απελαύνων : ο απαίρων συνετώ;
nonis acules errorein vulneres alligasque ; φuί άμα ταϊς μελίτταις, και σκηνών εις λειμώνα των
velut apis prudenler incellas, morerisque in pralo ΟεοπνεύστωνΓραφών , κακείθεν ανθολογων άνθη προ
Scripturarun divinitius inspiratarium, ac inde φητικά , δρόσον αποστολικήν. Ο αεί ενιζάνων τοις
prop!ielicos lores el apostolicum Porcrm colligas ; συμβόλοις των αρετών, και εξ αυτών την θείαν ποιού
qui virtulum symbolis assiduus insideas, divina - μενος πρόπολιν. Ο το μέλι της άμωμήτου πίστεως
que ex cis conficas propolini (97) ; qui meliucul- σοφίς εργασάμενος εν Πνεύματι αγίω, και των πονη
patic fidci in Spiritu sancto Srpienter effeceris ; Β ρων σφηκών καταφρονείν διδάσκων, και πτησιν ποι
qui malas vespas con!emplui habere, ac volulu in είσθαι εις αυτόν τον ουρανόν. Ο βοήσας ως Δαβίδ,
celo contendere docens ; qui sicut David clama . • Ως γλυκέα το λάρυγγί μου τα λόγια σου , Κύριε!
veris : Quiam dilcia faucibus meis cloquia lua º,)
Domine !
Una torm , o fi. elis Basili , desiderium acuen- Σοι, πιστέ Βασίλειε , τον πόθον συμπαραθέγοντες,
1es, Irti pariter plausinus , niliil tibi a nobis af- τον ηδύν συνεκρουσάμεθα· ουκ εξ ημών τι σοι προσ
ferentes; quippe enerarium est : sed laudatio- oίσαντες • τολμηρόν γάρ · αλλ' εκ των ήδίστων
nem a dilcissimis Turnludum princonilis επαινετών τούτον ερανισάμενοι , εν ταύτη συναθροί
Collect: m , hreece vitaferenti celebritate octave σαμε » τη φερεσείω πανηγύρει της οκταημέρου Περι
dici Circ ucisionis co::gessinus, congrun all can- τομής τα εο:κότα προς ύμνον τη μνήμη συνεορτά
ticum cum Ounilus ce' lbr: nles memoria. Elenim ζοντες· οκταημέρω γάρ περιτομή καταλύεις τον βίον,
octava Crucisio .is lie item solvis emigraς . όπλοις 20 μέν χρόνοις δουλεύσας Θεώ , οκτώ δε εν
γιe, ubi in:10sOnes Deo servisses : in eis vero, όλοις έτεσι τον της ιεράς σου καθέδρας 10ύνας θρό.
Octo duntaxat Selis lronun moderatus es- νον. Ούτος τοις έπεσιν ο μέγας Γρηγόριος εννοείν
sts. Hoc iagnis docet Gregorius, ubi desideratum ημάς, τη επιθυμία σου προγραφή εκδιδάσκει. Παρ'
Versibus proscribit ( 98) cogitandum. Gregorius, oύ ή θεολογία ημίν επαρδομένη καταστράπτει, και σε
1η1111 mm, cujus Studiis irrigata nobis theologia ως θεολόγον διασημαίνεται , ώς το εν πνέοντες, και
illustrius splendescil ; teque theologi nola, velut προς το εν βλέποντες. Μία μεν εν αμφοτέροις έδόκει
τιι :1mbo idein spiretis et ad idem respiciatis, ψυχή, δύο σώματα φέρουσα. Συναυσις καιΓρηγόριος
insignit. Sne una in utroque anima duobus cor - o Νυσσαξων, και αυτός των θείων εξηγητής : μή του
poribus ferendis dicebatur. Post hunc quoque oύτoν της παρά σου δόξης απολειπόμενος, ώς ούτε
Gregorius Nyssenus , et ipse divinorum interpres, τη προς φύσιν εγγύτητι. Συν οίς και Εφραίμ, ο θείω
ac vix quidquam tibi gloria impar, ut ncque deest Πνεύματι τα απόρρητα των θείων κριμάτων κατάρ
aliquid ad propinquitatenm natura. Ad hos accedit δεύσας ταϊς καρδίαις των πιστών. "Ο; σε και δι'απο
Τμίirem, qui Spiritu divino arcana judiciorum καλύψεως γνωρίζει, και τοις αγνοουμένους κηρύττει.
Dei filelim cordibus ccu polandis infundit. Ηuic " Ως γάρ σε θεία νοήματα προκείμενον, τη του Θεού
revelatione innotescis, isque te nescientibus pre- 'Εκκλησία φανήναι προτρέπεται.
conio ostendit. Velut enim exponcndis divinis sensis propositum (99) , Dei tc Ecclesiæ co !isple
cuum fieri adhortalır .
• Ρal . CΧVΙΙ, 105.
YARIÆ LECTIONES.
30 Forte όλους.
COMBEFISII NOT.E .
(97) Propolim . In apum operibus dicitur fer- D Ocionis annis populi es moderalus habenas
tium ceræ fundamentum , ex crassiore lenaciorequie Chrislicolæ .
constans maleria frigori injuriieque omnes adiius Pro vocis illius explicatione videndi interpre
obstruens, favosgie stabiliens. Plin .li, c. 7 ; idem , Gal. 3 .
1. XXIV, c. 8 : Populi ferunt in foliis guliam , ex qua (99) Velut enim exponendis divinis sensis proposto
apes propolim faciunt. lum . Mendosa lilierà aut mutila , nec nobis lacle
(98)Ubi desideralum . proscribit. Ty TlOuulW GOU mus salis. Fucrint forsan hæc Basiliiin Ephrem
Topoypaon. Nempe epitaphio illo, quo vclut in ima qucm nimia humilitate sub monachi habil.ro
gine, ob oculos desideratum ponit ; ubi cst ille ver lescentem , ad Ecclesiæ magisterium vir beallis
sus, ad gucill actor a 'ludit. impulerit ; si præsertim , ut habet Amphiluchy
Οκταετή λαοίο εί: ρονος ηνία τείνας et lenolegilim , ad saccrdotium adegit : quo gradu
229 IN CIRCUMCISIONEM DOVINI ET IN S. BASILIUM . 920
Αλλά συν αυτοις τοις θείοις έπαινέταις, πάτερ A Enimvero, Basili paler , qui cum ipsis divinis
Βασίλειε, εν πατριαρχών συναπολαύων σκηναίς απο . praconilus patriarcharuin delicieris tabernaculis,
στόλων τε και προφητών μυσταγωγίαις , και μαρ- apostolorumque et prophetarum sacris initiatio
τύρων στεφηφορίαις , και μοναχών χορείαις, θείων nibus, martyrumque coronis, et clioris monaclio
τε ιεραρχών και πάντων δικαίων αγαθοτρυφίαις, τα rum, divinorumque presulum, atque omnium
υπέρ ημών μνήσθητι, συνεπαγείρων εις πρεσβείαν justorum voluptatibus, nostri recordare , omnes
πάντας ομοσκήνους σου, του καθικετεύσαι πάντοτε iisdem lecum tabernaculis congregans, ut sen
μεν, και νύν δε τον κοινόν Δεσπότην υπέρ της πάν- per ac modo in primis, communi Domino pro
των σωτηρίας Χριστιανών βασιλέα καταρτίζων εν salute Christianorum universorum, supplicent :
δικαιοσύνη και θεοσεβεία , ίν' έχοι Θεόν σύμμαχον imperatorem in justitia et religiosa pietate dispo
αυτού τοις νοήμασι , τον αδιάδοχον βασιλέα, παρ' ου nens , ut Deum liabeat, inperatoren) illum ct
δεσπόζεται άνωθεν άρχοντάς τε και ηγεμόνας εν regem, cui nullus sucredit, a quo colo regitur ,
ευσεβεία διέποιτο υπηκόους, στρατό συμμαχόμενος, ejus aljutorein consiliis, principesque 2€ luces
και τον λοιπόν λαόν εν ομονοία τη προς την θείαν el subjectos pietate regat ; exercitui auxiliars, ac
πίστιν, και τη προς αλλήλους ειρήνη διακρατών» χρίων populum reliquum in divina concordena fide, 10
αρχιερείς εν θεολογία, καλώς κυβερνάν την εκ Θεού Β pace mutua continens : ungens pontifices in tlien
και παρά σου σοφώς πεπαιδευμένην, και αυτοίς logia , ut Ecclesiani ex Deotuisque preceptionilis
εμπιστευθείσαν Εκκλησίαν. Ιερείς εν ευλαβεία Sapienter institutam, eisque credian, probe gΗ
διατηρών, όπως θεαρέστως βιούντες, και τον ύμνον bernent. Sacerdoles in pietate reverentes custo
επαξίως το σε νυνί τε προσλαβομένα και στέφαντι diens, ut placite Deo viventes, elian ci qui le
και αντί τω πιστώ δήμω περιφανή δείξαντι , nunc assumpsit coronavitque, 20 Ioli fidelin
ποιμένα, και δη πλέξωμεν. "Ος δι' ημάς επτώχευσε populo preclarum pastorem exhibuit , ligne ou
πλούσιος ών , έκ γαστρος προελθών σαρκοφόρος, ώς ήcs Canticum concinnemus. Ei, inquam, qui cin
οίδεν αυτός . Ο άνω τω Πατρί συγκαθεζόμενος, και esset dives, propter nos Tactus est partp: r, ex
εν σπηλαίω τε τικτόμενος, και εν φάτνη σπαργα- uterO cum carnc progressus, qua ipse novit rii -
νούμενος. Ο υπό αννέλων ανυμνούμενος, και ότι lione. Qui in celis Consilel Patri, et nascitur in
ποιμένων θαυμαζόμενος . Ο τη παρούση ογδόη ημέρα spelunca , atque in presepi pannis involvitur . Ctri
περιτεινόμενος , και Ιησού προσηγορίαν δεχόμενος . angeli Concintint, et queil pastores almiraliotie
Ο καθάρσια προσφέρων , και υπο Συμεών και "Αν- presequuntur. Qui hacce octava die circumcisis
νης ανθομολογούμενος , και υπό Μάγων δορυφορούμε - . est, et Jesu appellationem accepit. Qui offert pi:2
νος . Ο φεύγων εις Αίγυπτον , και σείων τα χειρο- " culares hostias, el citi Simeon el Anna vicission
ποίητα Αιγύπτου. ) “Ο την τελείαν ανδρός ηλικίαν confitentur, ac Magi Satellitio obsequuntur. Qui
δεχόμενος , και υπό δουλου βαπτιζόμενος , και το fugit in Agypίum, et concutit Janufacla ΑΕgy
ύδατι βυθίζων τήν του κόσμου αμαρτίαν. Ο κόσμο pii. Qui assispla late perfecta, baptizatura
φανερούμενος, και υπό Ιουδαίων μισούμενος, oίς servo, nundique peccatum sulliergit aua. Qιι
και τα ξένα έθαυματουρχει. Τέλος, παραδιδόμενος mundo nmarifestatus, odio alb Juditis Isabetur,
και σταυρούμενος , είτα και βαπτόμενος, ίνα τον quilius et nova miracula operabatur. Quique lall
άδην αιχμαλωτίσας, το της αναστάσεως τοις εν άδη dem tralitis el cruci aftixis, postmodum ctiam
περιαστράψη επάγγελμα. "Ος και ανέστη τριήμερος , sepultus est , ut capivalo inferno, resurrectionis
δούς μοι την δευτέραν όγδοάδα τιμάσθαι της όντως annuntiatio inferno ilucesceret. Qui etiam resurr.
αναπαύσεως, εις την μέλλουσαν όγδοάδα της τελείας rexit die tertia , data roilii altera, vere illa requie
του κόσμου απολυτρώσεως άγουσαν. " Οθεν και μαθη- lionis octava, qui honore prOScquerer, ducente
ταις εμφανίζει, και βλεπόντων αυτών εις ουρανούς ad futuram consumal:e relenipionis mundi
αίρεται το κατ' εμέ ταπεινόν ανυψών » και είς Κυ- 0clavain. Quaniobrein etiam manifestius apparel
ρος έν δύο φύσεσι γνωρίζεται, τω Πατρί και το θείωD discipulis, et ipsis Ceneritilbus in celui clatus,
Πνεύματι συμπροσκυνούμενος . Ο τάς δύο θελήσεις huntilen natur:1η » iolinis Suirsum subrelli ,
ομοίως και ενεργείας φέρων, Ο κάντεύθεν ληπτός unusque Doiis in !nabis cognitus naturis ,
και απερίληττος, γραπτός και απερίγραπτος : το- cuum Ρ: tre el Spirito Sancto pariter adorallur. Qui
τοις 31 και εικονίσμασιν ημίν προγραφόμενος , και duas 3:que Voluntates atque Operationes Italle:ht ,
εν αυτοίς , ως δια μέσου σαρκός και πνεύματος, προσ. eoque Conpreliensis:Tis sit et in or presensus.
κυνούμενος. Τους οικείοις θεολόγους και τάσιν Qique pirgi ac describi possit, sitque nihilonii
αγίοις εκτυπούμενος. Κοινωνών ημίν εφ' άπασιν nts incircuiser"p tis : qtein figurisimaginibusq1c
ομοίως και γάρ τή εντεύθεν προσκυνήσει το αρ- proscrilanus, alie in cis , ut velut jelia carne
VARLA LECTIONES.
"Ιege τύπους.
COMBEFISII NOTÆ .
deinceps , velul ex oficio , et secundos a primis ad Amphilochium , prædicaret : nam Basilio, qui
illis predicatoribus el episcopis rirles gerens, assiduus populum pontifex cloceret, ubique cla
quangtani nulia propria subjecta plebe, qua de re rissimus, minus quadradeshortatio hæc.
931 S. ANDRE .E CRETENSIS 939
e: spiritu, aloremus. Quem ipsiue leologi pro. A χετύπω η δόξα προσάγεται, ώς παρά σοι, θειότατε
pii, Sunctique omnes similiter nobis in onnibus Πάτερ Βασίλειο, δεδιδάγμεθα γράφοντι : « Η γάρ
Communicanlein figuris exprimant. Quippe exiii. τιμή της εικόνος επί το πρωτότυπον διαβαίνει.
bila 1: illus aloratione, honor exemplari de feitur, Ούτω δε ορθοδοξούντες, εθνών φόβον αποδράσουμε),
quenmailmolum nos ipe, admirabilissime Paler και νήσοι λύτρωσιν εισδέξονται αι της Εκκλησίας,
Basili , docuisti Itec verba scribens(*): « Ποιor enim διά λοιμων ανδρών ακοσμίαν αφαιρέσεις εικόνων πα
imaginis ad prototypon transit: » Sic recii in fide, θούσαι , υπό 'Αγαρηνών συγκινδυνεύσασαι. Είπερ
effugerimus gentiumtimorelin, atque insulse redein- νήσοι Εκκλησίας τύπον επένoυσι, ώς φησιν Ησαΐας :
plionem susceperint ; insulie, inquam, illis Eccle- « 'Ανακαινίζεσθε, νήσοι, προς Θεόν.» "Οτι αυτή τη
sir, alblatis ( ) apolitisque per pestes quasdan Χριστώ τω Θεώ ημών πρέπει τιμή, δόξα, προσκύ
imaginibus, deturpale (1), parique ab Agarenis νησις, συν τω παναγάθω Πατρί, και τα παναγία και
pericu'o jactale. Siquidem insulie typum prefe- ζωοποιώ Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τους ατελευ
runt Ecclesize, Isaia dicenle : Innovamini al τητους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Deum ,insulæ d. , Ipsum enim Christum Deum nostrum decet honor, gloria, adoratio , cum Patre
perquam optimo, cplimoque pariter el vivifico Spirilu , nunc et semper, et per infiuita secu!o
Tuli sircula . Amen .
ORITIO VII. ΛΟΓΟΣ Ζ'.
boronini nostri transfiyurationem (** ). Εις την μεταμόρφωσιν του Κυρίου ημών
Χριστού .
(Interprete Combetisio.)
Quot ; ιοι vos Verti (2 ) exinanilione alienum a "Οσοι τη κενώσει του Λόγου, της αλογίας περια:-
ratione velainen excussistis, nientemque a terra ρεθέντες το κάλυμμα, τήν τε διάνοιαν από γης ήρ
sistalistis, it ea quesursui sunt sapere e docli θητε, και τα άνω φρονείν εδιδάχθητε, δεύρο δή πει
estis, St:::dente me , atque spiritale verborum con- σθέντες εμοί, την πνευματικήν των λόγων υμίν ευ
viviuin pretendente, adesle , Verboque sublimen ωχίαν προτείναντι, και ανιόντι τω Λόγω σήμερον , επί
transfigurationis montem conscendente, pariler το υψηλόν της μεταμορφώσεως συνανέλθωμεν όρος :
3scendamus : ac crassam quidem et lensbrosani τον μέν υλώδη και σκοτεινόν έκδυσάμενοι βίον,
exuantus vite rationem, stolam autem lesuper « την δε άνωθεν υφανθείσαν δι' όλου στολήν, και και
contextarm per Colum, ac virtuten radiis cum ταϊς ακτίσι των αρετών λογικών εφωραϊζομένην
ratione conspicuam, splendideque ornatam undi- πάντοθεν ενδυσάμενοι. Λευχειμονούντας γάρ ήδη
que indianus. Plane enim voluerit Christus ipse, και βίω και λόγω, και ταις ακηράτους εννοίαις ανα
munda illa initialio , Verbum illud Geniloris quod πτερουμένους του πνεύματος, και Χριστός αυτός, ή
substantiani superil : is, inquam, qui propter nos C καθαρά τελετή , ο υπερούσιος του Γεννήτορος Λόγος ,
descendit de cαlo, impensiorique in genus huina- και δι' ημάς κατελθών άνωθεν , και την ημετέραν
μuυ studio , carnis humane paupertaleri assum- σάρκα πτωχεύσας δια φιλανθρωπίαν , βούλοιτ' αν
psit ; ut jain vita Serimoncque et ratione, albis ήμάς ταύτην συν αυτώ ποιείσθαι την άνοδον. Και
induti, intemeralisque Spiritis cogitationibus ceu τούτο δηλον, εξ ών τους εγκρίτους των αποστόλων,
2!is subverti, huncce ei comiles conficianus ως εγγυτέρουςήδη τη προς αυτόν οικειότητι συμπα
scensuin. Id vero inde liquet, quod assumens ραλαμβάνων, επί το όρος ανάγει το υψηλόν. Τί
Secuum praecipuos apostolos , ut jam necessitudine ποιήσων, ή τι διδάξων; Την υπεραστράπτουσαν απο
all ipsum propinquiores, in montenn excelsun di- δειξων της οικείας θεότητος δόξαν τε και λαμπρί
d Isa. xli, 1 sec. LXX . e Coloss. Di, 2.
!") Lib . De Spirilu sancio . Symeonis Suvlitar , apud Baronium ad annum 571.
" ) Consule vir synodi act . 1 , et epistolam (***) GALLAND., Vel. Palr. 1. XIII , 114.
COMBEFISII NOTÆ .
(1) ablatis abolitisque per pestes quasdam ima- D pro hæreticorum more, novumque in sacras ima
ginibus, deturpatæ . Nihil hæc ofluerint, all videatur gines grassali sint. Quare nierilo vir sanctus
Tujus encomii auctor junior Andrea , quique post ambas lues conjungit, ac utraque, Basilii san
Looneni et alios Iconoclasias vixerii, quibus ma- clorumque reliquorum precibus, Ecclesiam liberari
sime spoliatæ sunt ecclesiæ suo illo ornalil , Jami pelit.
enim antea et sub Justino Juniore desävierant (2 ) Ubique florens Andreas nosier , hoc cum
Samarite in imagines, in partibus Orientis, adver- primis loco , florenli encomio Morens coronal fidei
sus quos exstat expostulatoria epistola B . Symco sacramentum , louis in floribus ipso esordio , ubi
nis Stylilæ ad eundem imperatorem , que refertur mire ludit in voce kóros , el conjugalis : sed mar
in vil syn . act. 1, et quam Baron . recitat ad an . 571. cescunt flosculi illi , et plurimuin leporem amillund
Porro videtur verosimile , ut loties repressi bære transvecii in Latinum , nulla salis ampla Lalinis
lici, Agarenis Syrian invadentibus ac suæ dilioni voce, ul ederat quidquid Græcis to, abyos, aut ca
subjicientibus, quo leinpore Andreas scripsit visit venustate .
que, islem socii accesserint vexandis orthodoxis,
 IN TRANSFIGURAT IONEMDOMINI. 934
3333
τητα, εις ήν μικρώ πρόσθεν μυστικώτερον, και νυν A cat 1 ; Enivero, quid facturus ducii, φuilve
εμφανέστερον διά της μεταμορφώσεως αυτού, μετ- docturus ? Nempe, il supra fulgur nicantent divi- .
εστοιχείωσε την ακούσασαν φύσιν , « Γη εί, και εις nitatis sue gloriam et splendorem ostendat: in
γήν απελεύση. » Τούτο τοίνυν εορτάζομεν σήμερον, quam paulo Superius arcana magis ratione ,
τήν της φύσεως θέωσιν, την εις το κρείττον αλλοίω- modo autem sua manifestius transfiguratiοne na
και ανάβασιν. Πώς και πόθεν της ούτω μεγάλης και « Terra es, et in terram reverteris 8. ) loc igi
υπερφυούς χάριτος εις ημάς προϊούσης; Υπερνι tur hodierna die festis gaudiis celebramus. Nimi
κώσης το λόγο δηλαδή το ανθρώπινον της πάντα rum nature deificationem, mutationem in melius,
νούν και λόγον ασυγκρίτως υπεραναβεβηκυίας θεό- naturalium in id quod natura superius est, exces
τητος και κυρίως τούτο ποιούσης το χριόμενον, κατά sum el ascensum. Qui vero ac unde tam magna
την απλανή και αναπόδεικτον του μυστηρίου παρά- el mirabilis excellensque in nos gralia processit ?
δοσιν, όπερ αυτό το χρίον εστί και ονομάζεται μό- Plane divinitale, que nientem omnem sermonem
νης της ακινήτου διαφοράς, ακινήτου φυλαττομένης que, ac rationem incomparabili excessi super.
το μυ στηρίω, διά την ασύγχυτον ένωσιν, καθ' ήν και greditur : Sermone illo et Verbo, quod humanum
του κρείττονος ή εκνίκησις . " Η τό γε κυριώτερον B est inimensum vincente ; ac faciente ul proprie,
είπείν, η ανεκλάλητος θέωσις, απόδειξιν ταύτην secundum veram et indemonstrabilem sacramenti
εαυτης αληθεστάτην παρεχομένη, την υποστατικήν rationen (3), id quod ungitur, idipsum quod un
των συνελθόντων ενότητα και ταυτότητα, ήν υπερ- git sit ac dicitur : ut sola innobilis differentia,
φυώς ίσμεν γεγενημένην εξ αυτής άκρας συμπήξεως immobilis ac salva constel Sacramento, propter
του μυστηρίου : λέγω δή όσον προς ημάς τείνει » και inconfusam unionem. Ρro cujus etiam ratione ,
την κάτω και δι' ημάς ακραιφνεστάτης του Λόγου est potioris victoria, vel, ut proprie magis Ioquar,
σύνθεσιν και ουσίωσιν , και την δευτέραν γέννησιν deificatio ineffabilis : quam verissimam concur
την εκ Παρθένου Μητρος, και απάτορα. "Οθεν κατά rentium unio Iiypostatica ac identitas, quam sta
την αψευδή των θεολόγων μυσταγωγίαν, ώσπερ εξ tim a primna Sacramenti coalitione novimus nira
αεννάου πηγής, κατ' άπειρόδωρον χάριν της ακηρά- biliter factam, exhibeat probelque ; quod, inquam,
του θεώσεως, εις ημάς το μέγα πρόεισι δώρον . ad nos altinet ; illaque lunmilis sincerissimoque
Verbi propler nos compositio , ac substantiatio , secundaque ex.Matre Virgine, et sine patre nali
vitas. Unde, ut habet vera theologorum doctrina, velut ex jugi fonte , magnum illud donum in nos
procedii, afine immensæ illi gratiæ perfectæ deificationis. .
Τούτο θαυμάζουσιν άγγελοι • τούτο δοξολογούσιν C Boc angeli admirantur : hoc glorificant arelan
αρχάγγελοι · τούτη πάσα των υπερκοσμίων η νοητή geli : hoc velut epulo universi supercelestiumspi »
διακόσμησις αύλως εστιωμένη, τεκμήριον εναργέ- ritales ordines spiritaliter deliciantes, perspicissi
στατόν τε και αψευδέστατον τίθεται της υπέρ ημάς mum ac verissinium divine in nos Verbi propen
του Λόγου φιλανθρωπίας' ής το άπειρον και το sionis argunmentum ponunt, cujus immensum
αόριστον πέλαγος ελεϊν αδυνατούσα τη θεωρία, την nullisque clausum εpatiis pelagus , cum nequeant
ακαταληψίαν της θεότητος, αρχήν ποιείται μείζονος contenaplando capere, divinitatis incomprehensio
θεωρίας και αναβάσεως . Τούτο και αυτοι νύν έξ- nem majoris contemplalionis ascensusque initium
υμνείν βουλόμεθα μέν, ου δυνάμεθα δέ όσον άξιον . faciunt . Ηoc et ipsi impresentiarum volumus
Πώς γάρ; όπου γε το πάν της υμνήσεως και αγγέ- quidem hymnis prosequi ac celebrare, at non pos
τος , και περί αυτήν αδιαλείπτως χορεύουσι την βασι- angelis, primi illius splendoris speculatoribus,qui
λίδα των όλων θεότητα. Μή ότι γε τούς δεσμίοις que jugiler circuum ipsam reginam omnium Deita
της γης, ό φησιν ο θείος Ιερεμίας, και οίς ο ζόφος (em choros agunt , concessum est ut ex ιοίο
ούτος επιπροσθή του μοχθηρού και ταπεινού και celebrarini. Tantum abest μt sit concessum vinclis
f Matth.XVII, 2. 6 Gen. 111, 19.
COMBEFISIINOTÆ .
(4 ) Ul proprie, secundum veram et indemonstrabi- D dogma sequentibus perstringit ; aculissime exp!i
lem , elc .'Avano SLXTOV Tapóooo . Plane indemonto cata catholica verilale, il in co habeamus, non
strabilis sacramenti traditio, in quo lola facli solum flosculos qui recreent, sed et malurissimos
ratio sil potentia facientis ; ex qua excellens illa divinioris theologiæ fructus, qui pascant : vix cerle
divinitatis victoria, non demulantis a sua proprie - prodierint meditatoria Teck Oizovouias, ut paucis
tate naturam cui in Verbo initur, sed immensum lineis totum fere grande illud sacramentum , cfle
ad se et sia trahentis, Verboque appropriantis, cumque ejus in nobis , vir apprime theologus
lil jain non sua sit, sed Verbi, eoque ipsum idein expresserit : ipse satis expressis et clarus , quasi:
proprie , quod ipsa, quanquam in concreto : Deus , quam profunde Theologus, modo versio nostra
inquam , substantia etnatura , non tantum habi- nihil ejus ciazilai offecerit. Longjor comnscrilatio,
tuline et 076591, qua et ipsi dicimur dii per quam fere voces singulæ pelerent, alterius videtur
gratiam : quod tantum nililur Andreas asiruere , instituti.
non quidquam Eutychianis favere, quorum insanum
935 S . ANDRE. E CRETENSIS 936
terra , quoll vocal Jeremias ; et quilius caligo Ilac Α κάτω βρίθοντος σώματος: υφ' ου πολλάκις, ουδέ αμυ
miseri vilisque, atque deοιsu pondere tralientis δράν τινα φαντασίας των μακαρίων και νοητών θεα
corporis sitimposita : ratione cujus liaud ra!O nec μάτων εισδέξασθαι συγχωρούμεθα, τη προσπαθεί
olscuram Deatorum illarum el spiritualiumrerum των όρωμένων κρατούμενοι την διάνοιαν, κάντεύθεν
specient admittere possumus ac percipere, vitiosa περί το έσχατον ορεκτον, δυσορεκτον και την όρεξη και
22i res oculis suljeclas afectione enti doininante έχοντες. Πλήν αλλ' επειδή και Θεώ φίλον το κατά δύ
10 10111le ; quique ideo vel ad suprem desi- ναμιν, ει και της αξίας ανάγκη πάσα κατόπιν ελ
dras.les sinus appelitu lefecti . Ceterum quia et θεϊν, διά το ανέκφραστος του μυστηρίου και αθεώρη.
Do 2cceptum est, quo pro virtutis facultale est, τον, ουκ αποδειλιατέον αν είη προς την εγχείρησιν ,
1:numomnino accesse sit ut propter Sacra. ουδε του προς δύναμιν τινάν το λόγο το υπεραμον
1ned inenturalileo inp: rsp claunque excellen . των λόγων, αποκνητέον. Ου γαρ εύλογον ουδέ όσιο .
tiam,Iongis post intervallis sequatur , liudquaque1η Eπει και τούτο δείξαι τώ λόγω σκοπός, υπέρ λόγον
fuerit Linuidius deirectida aggressio ; nec cunctin- είναι το ευφημούμενον. " Ωστε την ασθένειαν ο λόγος
dim, ut ne pro viribus sermone honoreus, quol την έαυτού, τη προς το τιμώμενον συγκρίσει δει
sermones vinque omnem dicendi exsuperat. Plane κνύς, το ζητούμενον έχει. Και ήττηθείς , στεφανω
enim nec e ratione fuerit, neque sanctum. Nam B θείη δικαίως, αριστεύσας νομίμως δι' ών ενίκησεν.
ci ipsa rei hujus probitio, propositus est orationi scopus ; nempe, id cujus prædicatio assumitur, vim
dicenili superare . Quamobrem ubi suam ipsa oralio imbecillitatem , collatione ad rem quæ honoratur
ostenderit, intentum finem obtinuit, merilaille superala , coronari habuerit. Tanquam ila vincen
do, rem legitime debitaque fortitudine gesserit.
Verunt procedlamus ad id quod fuit propositum, 'Αλλ' επί το προκείμενον ίωμεν, μάλλον δε προ
seu potius alacres in monten ascendanus . Quan- θύμως επί το όρος ανίωμεν. Μέχρι γάρ τίνος ενδια»
du enim in sermonis velut pele et ina parte τρίβοντες τη υπωρεία του λόγου , το προ της ανόδυ
norali, praeinleit ascensui decorem admiramur, κάλλος θαυμάζομεν, εξόν και συνανιέναι τοις επαρ
φuibus licent una cum iis ascendere, quos Sermo θείσε τα λόγω, και των μειζόνων αξιωθήναι, και τη
subvexit (4), ac nijora consequi nulbeque illustrari, νεφέλη καταυγασθήναι, κάντεύθενα αμαυρωθήναι τας
enque Ince visino obtudire , atque tum a rel us όψεις , και των δρωμένων εκστήναι και νοουμένων,
oculis, tum menti suljectis excessun pali, insu- και έτι το υπερέχοντι του φωτός μυηθήναι τα υπέρ
perque exsuperanti Iuline, que hominem supe- άνθρωπον, των υλικών απάντων δηλονότι πρότερον
rant , ubi invirum ab omni rerum in materia καθαρεύσαντας ; 'Εξόν δε λοιπόν επί τοις ειρημέ
Contagione fuerimus eimunilati, dicere ? Quin etiam C νοις, και της μακαρίας εκείνης φωνής, της άνωθεν
ad Insec liceat et Dentam illant missam de ce'ο παρά του Πατρός φερομένης έπαθειν , μαρτυρούσης
«leinceps audire vocem, cujus veraci testimonio αψευδώς το Μονογενεί την θεότητα, και παριστώσης
Deitas unigenito afferatur, dilucideque represen- ημίν εναργώς προς τον γεννήσαντα την της ουσίας
tetur ac nobis declaretur substantie identitascm ταυτότητα. "Ιν' ούν τούτο γένηται, φέρε καθ' όσον
generante. Uι itaque lioc fuerit , ag , quantum res ενδέχεται, τη μυσταγωγία του Πνεύματος σκοπήσω
patitur , sacralius edocente Spiritu, quo solo utique μεν τά τους πολλούς αθεώρητα • ω δή και μόνο τα
majora sensu, inente perspicious, que multis in- υπέρ την αίσθησιν η διάνοια βλέπει και τούτο τρυ
spectalbilia sunt centenaplemur, ejusque affagen- φήσωμεν των κατά την μεταμόρφωσιν του Κυρίου
tialuminis, iis que mysticein Dominica ges/a γεγενημένων τα μυστικά θεωρήματα. Ως γάρ έγωγε
transfiguratione ponuntur conten planlis delicie- oίμαι, προς τούτο βλέπει και της μεταμορφώσεως και
nur. Eο enim, ut arbitror, et ipse Transfiguratio- σκοπός, και τούτον υμνείσθαι παρ' ημών τον τρόπο
nis scopus respicit , nec alia sacramentum ratione το μυστήριον βούλεται. Βούλεται γάρ συνιέντας
10stris exigit laudibus celebrari. Petit enim αι ημάς του βάθους των κατ' αυτό πεπραγμένων, και
gestorun in eo profunditate intellecta ( 5), scientia - , ειρημένων τη γνώσει , δραστικωτέραν επισπάσασθαι
que dictorum, e4licaciorem gratiam, que et ipsa " την χάριν, μιμήσει του μεταμορφωθέντος, και εν
in nobis mirabile hoc novoque sacramentunι ημίν αυτοίς ενεργούσαν το θαυμαστόν δή τούτο και
operetur, cjus qui transfiguratus est imitatione ξένον μυστήριον.
allrahamus .
Quid ergo ait evangelica arratio ? Nat puto Τί ούντο Ευαγέλιον;Καλόν γάρ, oίμαι,την κρη
COMDEFISII NOTE .
( ) Quos Sermo subjecit.Græca angustiora.Suvive nicam Transfigurationem omnique adjuncta : ut
cévzi cors úteca posisi tú horu a niplissima illius ' non possint pene súry povou viri niystica theologia
vocis significatione ; potest enim aliam de ipsa i admirabiles non sibi multo esse magne lui,
eorum ratione qui sublimes elati dicuntur, acci- totique gracilis, geminato fulgore, quali solitarii
μί , etc. possent, ailugere Ecclesize : quanquam interim ,
(5 ) Pelit enim ul, or. Vis puilo alius majori el ac pauculos menses, Audreæ fax, vellit obligat
doctrina ci felicitate pruserultus fuerit et exseculus , lumeli Maximi, pamloque tardius, exspeciala desi
quod inic designal Andreas, quan nostor in Atha - gnalaque cdilionc , oriri simal.
nasio , vere baximus; siis illis Oswpics in Dumi.
 IN TRANSFIGURATIONEM DOMINI. • 990
πίδα της εποπτείας ή ευωχίας , ή ουκ οίδα ότι και A prestiterit, ut indelujus sive inspectionis sive coι:
χρή λέγειν , τα μεγέθει της χάριτος , και γλώσσας και vivii, aut nescio quo debeam nomine appellare
διάνοιαν εκνικώμενος , ενθένδε ποιήσασθαι. Ο μεν (sic et linguamet mentein superat gralie magni
ύν Ιατθαίος τον Κύριον εισάγει τους μαθηταίς φά- tudo), crepidinem ac fundamentum jaciamus . Mal
σκοντα ούτως : 'Αμήν λέγω υμίν , εισί τινες των theus ergo sic Dominum loquentem discipulis
ώδε εστώτων, οίτινες ου μή γεύσονται θανάτου, έως inducit : « Amen dico vobis, sunt quidam de lic
αν ίδωσι τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν τή slautibus, qui non gustabunt mortem , donec vi
βασιλεία αυτού . Και μεθ' ημέρας εξ παραλαμβάνει deant Filium hominis Venientem in regno Sun.
ο Ιησούς τον Πέτρον, και Ιάκωβον , και Ιωάννην Ει post dies sex assumil Jesus Petrum, el Jaco
τον αδελφόν αυτού, και αναφέρει αυτούς εις όρος bum, et Joannemfratrem ejus, et ducit illos in moli
υψηλόν κατ' ιδίαν, και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυ- term excelsun Seorsum : et transfiguratus est allo
των. Και έλαμψεν το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος , τα eos Ει resplenduit Tacies cjus sicul sol : vestimen
δε ιμάτια αυτού εγένετο λευκά, ώς το φώς. » Και ο ta autem ejus facta sunt candida , sicut lumen 1 .
Μάρκος δε διά των αυτών έησιν ώς τα πολλά τα Ματ- Sed et Marcus iisdem fere atque Matilheus vestigiia
θαίν ' και δήμασι και νοήμασι την προς εκείνον graditur, quamdam cum eo et verbis et sensis velut
στέρνων οικείωσιν, ώς και τω αυτώ Πνεύματι την B affectans necessitudinem, velut eodern Spirit
ψυχήν έμπνεόμενος , και τυπούμενος την διάνοιαν . afflanle animum, ac mentem formante , Ouod vero
Ει δε και μικρόν τι διαλλάττειν καθ' εν δή τούτων ή nounihil in uno ex dictis vel utroque diferre videia
κατ' αμφότερα δόξειεν, αλλ' ουκ έναντιότης, ουδέ Itur, hand tamen ea contrarietas, ut pugnare cuum
μάχη τούτο προς εκείνον , ή τους άλλους εστίν» ή illo ant aliis putanda sit. Meo cnim, ut paucis de
γάρ έτέρω τρόπω κατά την φράσιν αψευδώς τα πε5 his aliquid philosoplier, videntur dissonare, quali
πραγμένα δηλούντες ( ένα συνελών φιλοσοφήσω τι quam ne minimum quid sibi repugnent, vel quia
περί τούτων ) και τα παρειμένα προς τούδε τυχόν ή alio modo, quod spectal ad plhrasi et clocatio
τούδε των ευαγγελιστών ,εκείνος ή ούτος, ή και τού nem , quæ vere gesta sunt explicent ; vel quia hic
των ένιοι παραδιδόντες , διαφωνείν δοκούσιν, ουδε illeve, aut etiam aliqui huic forte illive evangelista
κατά μικρόν αλλήλοις αντεπεξάγοντες. Ως ούτε κοι omissa lradant. Quasi neque una omnes, neque
νως εξής άπαντες, ούτε ιδία των τεσσάρων ουδε είς peculiariter aliquis eorum quatuor scripserit onia
γέγραφε πάντα, όσα κατά την άφραστον οικονομίαν φuocunque fecit Yerbuto, quo tempore itina
μετά σαρκός ο Λόγος πεποίηκεν, ο λεγόμενος σαρξ, nam salutem ineffabili sacramento in carne dis
και μή λιπών το είναι Θεός · καίτοι γε σκοπόν ένα .. peinsavit. Verbum, inquam, quod dictum est caro,
την αλήθειαν οι τέσσαρες έχοντες, και το όλον δυνά- " quanquam esse Deus minine desit : tametsi una
με: διά του μέρους περιληπτικώς συνεκφαίνοντες. ipsis quatuor veritas, scopus proposita sit, et οι
Oια πολλάκις γίνεται δια την προς άλληλα των λογίων sumnia totum, virtule ex parte simul decl:a .
του Πνεύματος συμφωνίας και αρμονίαν, και οία ως rent ; quod non raro ex mutua eloquiorum Spiri
έν εν σώματι μελών δίκην, εφ' άρμογήν τε και συν- tus consensione atque harmonia, el que, it:star:
θεσιν το συνεχές αδιάλυτον φέρουσαν. Μαρτυρεί δε 1mcinbrorum in corpore, insolubilem con: pages
τη αληθεία των λεγομένων, ού τα ιδίως παρ' αυτούς, compositionemque continui facial , accidit. Porro,
7 παρ' ενίοις αυτών ευρισκόμενα μόνον, αλλά και ο eorum quae dicta sunt veritati suffragantur, non
υψηλός Ιωάννης , κατ' αυτό δη του Ευαγγελίου το tantum que peculiaria apud eos, vel corum aliquos
πέρας γενόμενος : "Έστι δε και άλλα πολλά, φησίν, occurrunt, sed etiam sublimis ille Joannes, ubi
και εποίησεν ο Ιησούς, άτινα εάν γράφηται καθ' έν, ad ipsum Evangelii finern ait : Sunt autem et
ουδέ αυτόν οίμαι τον κόσμον χωρήσαι τα γραφόμενα alia multa que fecit Jesus, que si scribantur per
βιβλία. » Τα αυτά δε και περί του Λουκά λέξεται, singula, nec ipsum arbitror mundum capere poss :
ός γε δή της μεταμορφώσεως τήν χάριν εκδιηγούμε- eos, qui scribendi stunt , libros I . , Idipsum de
νος φησίν - Εγένετο δε μετά τους λόγους τούτους η Luca dixerimus, qui sane enarraus gratiam trans
ώσει ημέραι οκτώ » και παραλαβών ο Ιησούς Πέ- " figurationis, ita ait : « Factum est autent post bec
τρον, και Ιάκωβον, και Ιωάννην , ανέβη εις το όρος Veria, fere dics octo : assumptisque Jesus Petro, ει
προσεύξασθαι. - Εγένετο, φησι, μετά τους λόγους Jacobo, et Joanne , ascendit in monterm ul orarely.
τούτους ώσει ημέραι οκτώ. » Τί ποτε δράς, ώ μύστα Factum est , inquit , post haec verba , fere dis
των απορρήτων; Τί λέγεις, » Εγένετο μετά τους λό- octo. » Οuidnano vero agis, ο ηιysta arcanorum ?
γους τούτους ώσει ημέραι οκτώ ; » Και τί αν ποιήσαι- Quid ais , « Faclum est post verba fiac , Γρre dies
μεν, του Μάρκου και του Ματθαίου δι' ενός στόματος octo ? » Quid enimvero fecerimus ? cuno Marcus «
οίον αλλήλοις συμφθεγγομένων και τοιαύτα λεγόν- Matthaeus, velut no ore pariter pronuntient , 10:
των: Και μεθ'ημέρας εξ, παραλαμβάνει ο Ιησούς verba ejusmodi dicant : « Ει post sex dies assunit
τον Πέτρον, και Ιάκωβον, και Ιωάννην τον αδελφόν Jesus Petrum, et Jacobum, et Joannem fratren
αυτού · και αναφέρει αυτούς εις όρος υψηλόν κατ' cjus : et ducit illos in nonlein excelsum scorsum,
ιδίαν, και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών ; » Ναι , el transfiguratus est coram ipsis . o Ita plane at:
11 . ΣΗath. Χν1, 23 ; Χμ, 1, 2 . i Joan. Xx1, 25. Η Luc. 15 , 28, 29.
PATROL . GR . XCVII.
939 S. ANDREE CRETENSIS
beatus Lucas. Nihil magis unum, magisve cogna. A φησίν ο μακάριος Λουκάς. Ουκ έστιν ουδέν τωνεμοί
tum et ad idem fuerit, quam quod mihi illisque τε κακείνοις ειρημένων πρός τι των πάντων ενοει
Γmit dictum. Plane enim consonant, eamdeinque δέστερον ή συγγενέστερον. Σύμφωνα γάρ έστιν, ώς
vim et nobis et illis dicta habuerint . Εtenim illi, αληθώς, και ταυτοδύναμα τα παρ'ημών τε κακείνων
omissa die qua Verbum rem brevi futuram apo λεγόμενα . Και γάρ εκείνοι την ημέραν παρέντες,
stolorum collegio predixisset, itemque diem qua καθ' ήν το μέλλον ουκ εις μακράν υπό του Λόγου
idemipsum praenarratum opus mirabiliter effecissel : τελεσθήσεσθαι τους αποστόλοις κοινή προηγίο:
dies intermedios a primo, inquam, ad ultimum, at- κακείνην αυθις,έν ή το προρρηθέν ολόγος παραδόξες
que adeo ab uno ad oclavum sex palani exsisten- εξεργασται, τας μεταξύ των δύο, της πρώτης, στα
1es numerant . Iis porro si duos illos adjunxeris, και της τελευταίας, μάλλον δε της μιάς και ογδός ,
initiumque el finem medio conserueris, citra con- αριθμούσι προδήλως εξ τυγχανούσας. Αςεί τις δύο
troversian quesitum habueris , nostrorumque συνάψειας, την αρχήν και το τέλος τη μεσότητισυν
Sermonum muluam consensionem perspexeris , sole αρμόζων, τοζητούμενον αναντίρρητον έξεις, και την
Splendidius puriusque emicante veritate decorem προς άλληλα των ημετέρων λόγων συμφωνίαν κα:
unitatis.
ίδους, του ηλίου λαμπρότερόν τε και καθαρώερα
και της αληθείας το ενιαίον αποστίλβουσαν κάλλος.
Quia enimvero Scripturae vobis majestalem ac 'Αλλ' επειδή του λόγου την φαινομένην ευπιέ.
concinnitatem, juxta Lucie doctrinam, Oratione πειαν και εναρμοστιαν υμίν τω λόγω διέγραψα,και
descripsi : age plane penetratis audentius adytis, τήν του Λουκά διδασκαλίαν · φέρε δή και των αυ..
cliam relegam abditam in Scriptura spiritualium των κατατολμήσας, των εγκεκρυμμένων το λόγο
Sensorum venustatem; eam perinde utique quod μυστικών θεαμάτων εκκαλύψω την αγλαΐαν, τοσούτον
paret luminis splendore superantem, atque res υπερλάμπουσαν του φαινομένου, όσον το νοούμενον
spirilalis rem subjeclam oculis, lalente sinceritate του φαινομένου κρυφιωδέστερόν τε και διαρκέστερον.
cl sufficientia vincit (6).Ceterum vos mihi prius, ο Καί μοι καθήρασθε πρότερον, ώ φίλοι μύσται τον
aniici sermonum myste, quique mecum qua bona Λόγου και συνερασια των καλών, και ακοήν και
sunt pulchraque adamatis, Spiritu illo qui mundat διάνοιαν, τα πάντα καθαίροντι και φωτίζοντ: Πυς -
ac illuminat omnia , audituque el intelligentia ματι: ίν' ως οικείοις υμίν ο Λόγος συμφυής όμιλήστ,
ιundamini : quo Sermo ille vobis cognatus, tan- και ταις αδιδάκτοις μυσταγωγίαις αναδειξη τα τελεώ
quam necessariis suis colloqualur, ac initiationibus τερα. Τί ούν φαμεν, αδελφοί ; Και τίς ή νοητή των
quis neino docuerit (7), perfectiora exhibeat. Quid , λόγων πανδαισία και θεωρία , εφ' οίς υμάς προσκα.
ergo summus dicturi, fratres ? Quod veroillud spi- " λούμεθα σήμερον, και οίς επιβαίνειν αξιούμεν μετά
rilale instructissimum sermonum convivium ac του Πνεύματος ;
spectaculum , ad que vos hoilie invitamus, quæ
que adjutore Spirilu incessere ac adire volumus ?
· Senarium dicunt artis perili, inter numeros Τον εξ αριθμόν φασιν οι περί ταύτα σοφοί, μόνον
denario comprehens0s, solum perfectum ; velut των εντός δεκάδος τέλειον είναι, άτε δη εκ των οικείων
nimirum qui ex suis ipse partibus constituatur et συνιστάμενόν τε και συμπληρούμενον . ο Χριστός δε
coupleatur . Αtque « Cliristis, Dei sapientia et νjr - o του Θεού σοφία και δύναμις , ο υπεράγαθος Λό
τις και , » Verbum illud bonitale majus, « Filius ille γος, « ο μονογενής Υιός ο ών εις τον κόλποντου
ιnigenitus qui est in sinu Patris 1 ; » Sex quidem Πατρός , έξ μεν ημέραις δημιουργεί πάν το φαινό
dierun spalio fabricatur el creat quidquid rerum μενον, έτι δε και τον άνθρωπον, τον εξ αυλου ψαχτή
est oculis subjeclui : ad bec vero et hominem, και της ύλης του σώματος συνιστάμενον . "Ες δε και
quiiminalerials aniina nialeriaque , hoc est, cor - της αγάπης, ής ουδέν των καλών έστιν υψηλότερο
pore consistat. Sed et cliaritatis qua bonum nullum ουδέ ισοστάσιον , απαριθμείται τα είδη σαφως " και
sublinius adeoνo pretiosium, sex perspicue species D οίς εν εαυτώ αναδέχεται την εις τους δεομένους φίλ:
recensentur , in quibus exhibitam in egenos Iluma- ανθρωπίαν . Τούς γάρ ελεήμoσιν αντιταλαντεύων 19
nitalem, ut in seipsum Doninus recipit ac probat. ελέω τον έλεον , και το γέρα νέμων ώς μεγαλοδωρή
fis enim qui misericordes fuerunt, misericordiam της εκείθε μακαριότητος , φησί προς αυτούς του και
pro misericordia just a lance reponens , pre- δεξιάς στάσεως ήξιωμένους : «Δεύτε, οι εύλογT
k I Cor. 1 , 24. 1 Joan. 1, 18.
COMBEFISI NOTA .
(6 ) Lalente sinceriiale el suficientia vincit. Kpu - quivis facile adverterit .
φιωδέστερόν τε και διαρκέστερον . Ρrimum illud , (7) Initiationibus φuας nemo docuerit. A il:
vor est Theologica , ut el Dionysii ),nuorov. Ut uustaywrias. Sciium epilheluin . Velultuncio
non solum signilical rei velul obscurilalem , sed Disciplinis quas non homo, homo docue .
DinisedquodDeus,
etiam ejus eminentiam indicet, qua habe: l esse docilihoquod
doceat ac vere est quiminimun minembonscientiam ,
ila obscuram elevatione ac perfectionc : are illi rit : Deus ipse est qui docil hominem si
altera , volilt explicationis gratia , scle i ljungitur : ac in primis illain sanctorum .
midilatissimumi Andream in Dionysio el Gregorio ,
911 IN TRANSFIGURATIO
NE DOMINI. 942
του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ετοιμασμένην AmiaqueM celestis illius licatitudinis tanquam
υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου. 'Επείνασα magnificus in donis distribuens sic jam dignis
γάρ, και εδώκατέ μοι φαγείν : εδίψησα, και εποτί- habitis qui slarent a dextris , ait : « Venite,
σατέ με· ξένος ήμην, και συνηγάγετέ με γυμνός, benedicti Patris mei, possidete paratum vobis re
και περιεβάλετε με · ήσθένησα, και έπεσκέψασθε gnum a constitutione mundi. Esurivi enim, el
με • εν φυλακή ήμην, και ήλθετε πρός με. ) Επεί . dedistis mili manducare ; sitivi, el dedistis milii
ούν τοσαύτα και τοιαύτα της αγάπης τα είδη, καθά- bibere; hospes erant, et collegistis me ; nulus, et
περέν Ευαγγελίοις αυτή βοά καθαρώς η 'Αλήθεια: cooperuistis me; in carcere eram, et venistis all
διά δε της εις τον πλησίον αγάπης, ή εις Θεόν αγάπη me m. Cum igitur lot sint ac tales claritalis velut
κρατύνεται · δι' ήν και της ελπιζομένης μακαριότητος species , quemadmodum ipsa in Evangeliis Veritas
άξιος αναδείκνυται, και προς αυτήν γνησίως συντετα- nmanifeste clasmat , cliaritate autemin proximuαι
μένην έχων την όρεξιν: « Εν δε ταις δυσι ταύταις charitas in Deunm firmetur , qua elian vere ac
εντολαίς όλος ο νόμος και οι προφήται, και καθάπερ sincere contentum in ean desiderium liabens,
εν Ευαγγελίοις ο λόγος συντίθεται, κρέμαται • εν- sperate beatitudinis dignus ostenditur ; cumque
τεύθεν δηλον , ώς η αγάπη πράγμά εστιν αγαθών « In duobus his mandatis universa lex pendeal el
απάντων περιεκτικώτατον , και ακρότατον των διά Β proplhele, 2 , quemadmodum Scripturain Evange
της αγίας Γραφής φανερουμένων, και ουδέν έστιν liis statuit : hinc palanm conficitur, esse cliaritatem
αρετής είδος , δι' ής άνθρωπος οικειούται τω Θεώ pre omnibus in Scriptura expressis bonis, ren
και συνάπτεται , και της άνω δόξης και βασιλείας maxime complexionis atque supremam, nec esse
κληρονομεί, και μη της αγάπης εξήρτηται, και υπ' ullum virtutis genus quo homoconcilietur ac colla
αυτής περιείληπται, άρρήτη λόγω συνεχόμενον και reat Deo, glorianique celestem et regnum possi
φρουρούμενον . "Οθεν και την άκραν, ώς εν ανθρώ- leat, quod non pendent a charitate, atque ab en
ποις , τελειότητά τε και καθαρότητα της κατά την arcana quadam ratione comprehensium, ac velut
πράξιν φιλοσοφίας, ής τέλος είναι φασι το αγαθόν, presidio custoditum habeatur. Quare etiamcharilas
όπερ έστιν αυτός ο Θεός, μόνη τελέως η αγάπη δια Sola, Suarum partium senario perfecte gesta, sun--
της εξάδος των οικείων μερών κατορθωθείσα συν- mam illam, qualis potest esse lioninis, perfectio
ίστησι μεθ' ήν και διαφερόντως Θεώ συνάπτει τον nem acmunditiem constituit philosophiæ positæ in
άνθρωπον, της θεολογίας το πυρ αναφλέγουσα. actione, cujus finem dicunt esse bonum , quod
Deus ipse est : post quam etiam , accendens nempe
theologiæ ignem , egregie honiinem conjungit Deo .
'Αλλ' ότου χάριν είρηται ταύτα ; Φημί, ότι εί μέλ. & Enimvero quorsum Ihre dicta sunt ? Νimirum,
λοι τις επί του όρους της υψηλής θεωρίας, ως μαθη- quia si quis una cum Verbo tanquam discipulus
της τώ λόγω συνεπαρθήσεσθαι, της τε βασιλείας in montem sublimis contentplationis salvellendus
εκείνης την απρόσιτον όψεσθαι δόξαν, και της ορατής est, regnique illius inaccessibile aspecturus glo
αυτού και νοητής θεοφανείας αξιωθήσεσθαι· επειδάν riam, atque visibili intelligibilique Dei apparitio
ακούση Χριστου προαναφωνούντος, ουκ εις μακράν ne honestandus ; postquam Christum praeloquen
αυτού την βασιλείαν ελεύσεσθαι ( τούτο γάρ ή μετα- 1em audierit, fore ut non multo post venial regnum
μόρφωσις , καθ' ήν και αναλλοίωτος, υπέρ τον ήλιον ipsius ; id enim est transfiguratio, quo is qui in
έλαμψε το υπέρ ημάς και ημέτερον ), θρέψει μεν και variabilis est, quam pro nobis nostramque naturam
ποτίσει Χριστόν πεινώντα και διψώντα την πάντων induit , illustrius sole illuminavil : eiusmodi ,
σωτηρίαν. " Η και άλλως· διά των δεομένων, τον inquam, Christum esurientem, silientem salutem
πάσιν εισοικισθέντα τοίς λαβούσιν αυτόν διά της τιί- omnium, paverit et potaverit. Αιι etiam alio
γυμνητεύοντα, θεραπεύσει δε ασθενούντα, και εν φυ- qui ipsum fide susceperunt , per egenos labuerit ,
λακή καθειρημένον ού παρόψεται, πόθο του ευεργε- D collegerit vero hospitem , rudum induerit, infir
τείν σφοδρώς επειγόμενος και διά την επαινετήν mum curavcrit, detentum in carcere non spreve.
των καλών άπληστίαν, ου μέχρι των φαινομένων rit, velhementius instigante desiderio faciendi
στήσεται • ουδε τη περί τα έξω φιλοφροσύνη περι- bene; ac neque in iis que aspectabilia sunt, pro
ορίσεται την εις τον φιλάνθρωπον Δεσπότην φιλαν- pter laudabilem bonorum insatietatem stelerit ,
θρωπίαν · ούτω γαρ θαρρώ λέγειν, αποσκοπών εις neque suam in benignum Dominum totaque honi
το, « 'Εφ' όσον ενί τούτων των ελαχίστων εποιήσατε, ηum genus propensione amantem, lιumanilalem
έμοι εποιήσατε και αλλά και ενδοτέρω χωρήσει του benignitate et benevolentia in id quod externum
φαινομένου, και των ψυχικών παθημάτων φροντίδα paret , diffinierit ac arclaverit : plane enim sic
ποιήσεται , και ιατρείαν επινοήσει την πρέπουσαν ' audens dico, ad illud respicieus quod dictum est :
και κατασκηνώσει μεν εις τόπον χλόης και θρέμματα « Quandiu fecistis uni ex his mininis , mihi feci.
λογικά και άρτιπαγή προς ευσέβειαν, • επί δε ύδατος stis o : φuin penetrabit ad interiora ejus quell
- Malih . XIV, 34 -36. n Malll . XXII, 40. • Malib . x.sv, 40..
VARI. E LECTIONES.
81 Forte μέν.
 949 S. ANDREÆ CRETENSIS 944
videtur, morborumque ac affectionum animirum Α αναπαύσεως και αυτά διαθρέψειε · και τον μεν εκδη
habiturus est curam, ac congruam eis medelain μήσαντα της οικείας πατρίδος, και επί ξένης γης
excogitaturus : ac pecora quidem ratione prielita, διατρίβοντα, και αλήτην γενόμενον την ξενιτείαν (35)
recensque compacta foremataque ad pictaten , αιδεσθέντα του δι' ημάς ξενιτεύσαντος, επί την ιδίαν
in loco pascue collocabit ; educabit vero super εστίαν, ήτις ποτέ έστιν, ασμένως χειρα
aquam refectionis P.g; atque peregrinum et exsu - της μέν γηίνης και μεριστης αποστήσας ζωής,επί
lantem a patria , ac in aliena terra lemoranlerm , δε την ενιαίαν και ουράνιον μετοικίσας των αγίων
factumque vagum, ejus a patria velut absentiam πανήγυριν, ένθα Παύλου και των φοβουμένων τον
et peregrinationem reveritus, qui nostri causa Κύριον εστί το πολίτευμα αλλά και άλλον απογυμνω
peregre demoratus est ac (actus hospes, in slam θέντα της πατρικής ουσίας θεώμενος, της τε κατά
ipse domum, quacunque tandem illa sit , lilbens προαίρεσιν αφθαρσίας την στολήν έκδυσάμενον ,
inducer: a terrena quident ac dividua vita albdu- ελεήσας την γυμνεωσιν , ενδύσει πάλιν , τον κατά Θεόν
cens ( 8), ad illum vero individueu m ac cαle - και μακάρισον εισηγούμενος βίον. Τη δε τον ασθε .
stem sanctorum lelum conventum migrare faciens νούντα τη πίστει, και περί την διάκρισιν των πρα
ac transferens, ubi Paulus, et qui timent Dominum κτέων νηπιάζουσαν έτι την διάνοιαν φέροντα ; "Αρα
conversantur : sed et alium videns paterna nu- Β παραδραμείται σιγή ; ούμενουν · αλλ' επί την ποθου
datumsubstantia , acincorruptionis tunica que est μένην υγίειαν , και το οικείον τέλος ανακαλέσετα,
in voluntate exulum 8, ηudilatis misertus induet τάχιστα, ταλόγω της αληθείας τα πάθη φυγαδεύσας
iterum, docens beatam vivendi rationen el secun» της αλογίας, και τον έμφυτον λόγον επί την ιδίαν
dum Deum. Quid vero infirmum in ide dicam αποκαταστήσας αρχήν θυμόν και επιθυμίαν, του
atque adhuc puerilem animum ferentem, quod παθητικού της ψυχής μέρους την ξυνωρίδα, κατά
Special ad agendorum discernentem prudentiam ? λόγον υποδείξας το λόγο, και εφ' & δει πτερώσας
Num vero est silentio preteriturus ? Ifaudquaquam και ανακαινίσας το πνεύματι. Επί δε τούτοις, και
plane : sed ad desideralam sanitatem finemque τον καθειρημένον μεν το ζόφο της άγνοίας, ιδείν
proprium quam citissine revocaurus est : partis δε το φως της άτλανούς γνώσεως κωλυόμενον, το
aliente a ratione vitiis ac perturbationibus sermone σκοπεινό χωρίω κατά πρόνοιαν επιστάς, ώσπερ διά
veritatis fugalis, rationeque insifa ad suum ipsiuς τινος αγγέλου του φωτίζοντας την διάνοιαν λόγου, τα
tibilis, ira, inquam, et cupiditate, ex ratione ra- αν της κατά Χριστόν ελευθερίας και πολιτείας, μήτε
tioni conposila , subnexisque pennis ad ea que ζυγω δουλείας λοιπόν ενεχόμενον, μήτε προς τα ού-
oportet, ac spiritu renovala a. Ad likec autem, C ράνια κάλλη βαδίζειν τη διανοία κατ' εξουσίαν είρ
eliam quem velut carcere ignorantiæ caligo deti. Õuevov.
nel, ac nec veræ scicntiæ lumci videre sinilur , lenebicoso per providentiam ac curam loco im
winens, sermone qui illuminet animum , velut angelo quoddam infringente, disruplis ignorantia
vinculis ad lumen veræ in Christo libertatis ac vilæ provereril ; ul is neque jai loncaturjogo
servitnis, ac neque arceatur, ut ne liber ac pro arbitrii facultate pulchra cæli incesserit ac lu
strarii .
Plane vero, congrua ratione et modo universa Και πάντα ταύτα και τα τοιαύτα κατά τον είκότα
hec, ac si qua ejusmodi εunt, charitate lucernie λόγον και τρόπον, υπό της αγάπης την ψυχήν φρυ
instar animo illucente, duplici exhibeat oportet κτωρούμενος, διττώς επιδείξεται. Και γάρ διπλών
ratione. Quod enim duplices simus, ex anima όντων ημών, έκ ψυχής τε και σώματος, διπλούν και
constituti et corpore, duplex etiam fuerit cure της επιμελείας το είδος, ής και αυτοι πάντες άνθρω
ratio : qua et ipsi omnes indigemus, velut honi- που χρήζομεν, ει και ο μεν επί πλείον, ο δε επ'
1es ; quanquam nihilominus ille aimplius , Ilic έλαττον, έως υπο τροπήν ημίν ή προαίρεσις, και
Ρ.1 Psal. XXI, 2 ; Ioa XL,11 . • Philipp. 111, 20. sLue. , 22. Rom.XIV 1. u Eplies. IV, 25.
VARIE LECTIONES.
23 Forte αιδεσθείς.
CONBEFISI NOTÆ .
(8 ) Ac diridua vila abducers. Kal uso.0 + ñs å20- D superius , vel toü alôsob évta legiinus alôsoosl;, ut
utions (wis. Viram dividuain , seu separabilen, referal colligentem , qui ex Christi pro nobis he
opponit tñ évealy Todvorupsi, lielo illi sanctorum spilis reverentia, hospitem fratrem in domum indu
Coventui, velut individue unί ad jnseparabili : cal : illam, inquat , in celis , qua vere one's
nusquam scisso , vel ipso a seipso , dissidentibus hospites sumus , nisi quantum conversatione jam
parlib : s, quas una charitas in idipsum inviolili velul mundo escessimus : quo etiam muodo explicar
liter astringit, nec a Deo , qui ipsum illud idipsum reliqua sensu inystico, non excluso litterali, quio
sit in quo lam felicitcr astringuntur. Potest haberi etiam doceamur curam habere corporum fratruni,
os hac antithesi quid vere sit to , éviaios, quod non tanlım animorum : qua , inquit, duplici cura ,
Lex . minusaple reddunt, aliquis. Melius Siid ., qui ex anima constititi simus et corpore, xo ! ajto!
Ανιαίον : το μοναδικόν. iluit forte vel. Ler . ex πάντες άνθρωποι χρήζομεν· Ipsi etiam omnes elit
quo alia , unus aliquis : quod est satis aptum . Paulo homines egemus : quanquain plus alii , alii minus .
 M
URATIONE
9. IN TRANSFIG DOMINI. 945
παρ' εαυτής η ύλη φέρει το άτακτον και αν- A minus ; quandia nimirum voluntas mutatione
ώμαλον, ή και ταίς έξωθεν επηρείαις και δυσχερείαις subditur, ipsa que a se materia inordinationem
αλίσκεται. Διό και μάλιστα φιλανθρώπως αλλήλοις ac inconstantiam adducit ( 9) vel etiam externis
χρηστέον, ίνα και άλλως μάλλον εαυτούς ευεργετώ- injuriis molestiisque intercipitur. Quare priestat
μεν. Το γαρ ευεργέτημα μείζον εαυτού παρά τω ευ omnino ut Iola humanitale invicem coulanir ,
παθόντι γενόμενον , επί τον ευεργέτην δαψιλέστερον quo et alioqui ipsi nobis beneficium majus ccs.fe
αντεπανεισι · και ούτως εν τω ευεργετείσθαι το ranus. Beneficium quippe seipso auclis relii 1
ευεργετείν αντιπεριίσταται. Τούτω δε προδήλως και beneficialo ad beneficum : atque adeo in beneficii
μιμείται Θεόν άνθρωπο; · η δε μίμησις, οικείωσις : acceptione quedam reciproca beneficii coll:ilio
ή δε οικείωσις, εξομοίωσις · η δε, των αγαθών ακρό- est. Eο enim perspicuo liomo Deuin imitatur .
τατον. “Οράς της φιλανθρωπίας πηλίκος εστίν ο Initatio autem, conciliatio est ; conciliatio autein,
καρπός ; Ούτω δε και δια της αυτοτελούς εξάδος assimilatio el expressio : eaque supremum bonun»,
των εντολών, φόβον άπαντα δουλοπρεπή παρωσάμε- Viden’ quantus sit Ihumanitatis et noisericordia
νος, με τα της κακής των παθών άχθηδόνος , και fluctus? Sic vero clian, scipso perfecto manda
εαυτόν -ανακαθήρας ως οίόν τε , και εν τη αγάπη τε- torum senario, melu oιniservili una cum vilios
λειωθείς, αθλον αρετής κομιείται, [ και ] της εν Β perturbationum nmolestia depulso, suique quam
πνεύματι φυσικής θεωρίας την άπταιστον γνώσιν polest liaberi maxima , emundatione ac consumua
των υπό 36 χρόνον και φύσιν, και τον εν εξ ημέραις 1a charitate , virtutis ac naturalis in spiritu con
υποστάντα κόσμον, τον υλικών και ορώμενον, τύπον templationis (10) inoffensanm rerum supra tempus
ειδώς του αναβεβηκότος την αίσθησιν, όψεται καλώς naturanque positarum scientia:n , premium re
διά του όρωμένου τον μή ορώμενον, μεταρρυθμίζων portaverit : videusque mundum dictus senis con
εναρμονίως επί την νοητήν και πολύφωτον ωραιότη- dituin , illum, inquam, in nialeria, et oculis sul)-
τα τα κάλλη των φαινομένων. Και ούτω την κτίσιν, jeclum; mundi supra sensin. elevati figurati
επί τον εαυτης αίτιον εξει χειραγωγούσαν αυτού probe , quod fugit oculos nec aspectari potest ;
την διάνοιαν. " Ωστε δι' αμφοτέρων, τράξεως δή λέγω rerum visibilium ornatus in spiritualem multo que
και θεωρίας, μετά την εν αμφοίν τελειότητα, την lunmine illustre decorern concinna accommoda
δια της εξάδος των θείων εντολών, και μέντοι και εiοne transferens, eo quod corporem subjacet
των ημερών δηλουμένην, εν οίς ο δρώμενος υπέστη oculis, perspiciel . Sicque futurum est ut creatura
κόσμος, δυνήσεται καθαρώς συνιέναι, τι το της animum ejus in suum ipsius velut manuducat
ογδόης μυστήριον. " Ο διά της του Λουκά μυσταγω- C principium. Quamolirein utroque, actione, inquam,
γίας, ώς γε μου φαίνεται, παραγυμνούμενον, ίδοι et contemplatione, post 'aleptam in eis posilano
τις άν των θεωρητικών τε και άνω βεβηκότων την perfectionem , illam nimirum tum que senario
αίσθησιν. Το δε λεγόμενον και γνώσεως αληθούς , divinorum mandatorum, tum quae nihilominus
έξω σαρκός και κόσμου γενόμενοι, καθ' όσον έφ- diebus senis, quibus mundus fuit conditus, signi
ικτόν ενταύθα, τα της μελλούσης καταστάσεως είδη , ficatur, quolinam sit Octave sacramentum, per
εξ ών έπειράθησαν, διδαχθήσονται . Αλλά ταύτα spicne intellexerit. Αtque id, mea quidem senten
μεν, όσον προοδοποιήσασθαι τη μελλούση τους διορα- lia , spiritali Lucie doctrina viderit declaration ,
τικωτέροις επί του όρους φανερωθήσεσθαι δοξη και qui sic contemplativus ac- sensu superior evaserit .
χάριτι. "Οτε δε τώ Ιησού συνανελθόντες, είσω της Dico autem, verusque est sermonis Sensus, foro
νεφέλης γένοιντο, τότε πολλά τρανώτερόν τε και υψη- ut, guantum mortali vita fieri potest, corpore
λότερον, διά των λευκανθέντων ώσει χιών , και λαμ- mundoque excelentes, jam ea que futuri illius
ψάντων ως το φώς ιματίων του Λόγου , της μυ- status sunt, ex iis quorum fecere periculuυ gi
στικής των προειρημένων θέας αξιωθήσονται , stuinque perceperunt, doceantur. Verum ire
είξάντων ήδη των συμβόλων τη αληθεία. quidem ut tantum præeant, ac velut munian!
viam manifestæ in monte perspicacioribus oculis gloriæ el graliæ . Ubi autem una cum Jesli ascen
denles, intra nubem constiterint, tunc longe clarius sublimiusque vestium Vervi fulgore insiar luminis ,
mysticam præfatorum visionem accepluri sunt, cum jam symbola veritali concesserinl.
VARIÆ LECTIONES .
* Lege υπέρ.
COMBEFISI NOTÆ .
(9 ) Ipsaque u se maleria inordinationem ac incon (10 ) Virtulis, ac naturalis in spiritu contempla
stantiam adducit. Φέρει παρ' εαυτής το άτακτον ίionis, etc. Nonnulla fuit punctorum nutalio, ad
zal ávénalov. Verba sunt Gregorii , in quæ etiarn jecia eliaru particula xai. TS , Stó , mula
commentatur Maximus, orat., vi fallor , 16 , De in utiée , quod margini ascripsi , lit velit , virlule ,
amore pauperum , in qua noster Andreas, in prae - quæ operibus charitatis et misericordiæ explicalis
Jalione charitatis virtutibus aliis, ejusque in pro præcipue exercetur, rerumque naluralium spirila .
imum cognatissima utraquemisericordia , spiritali liori contemplalione, ceni duplici senario præpa
ar corporali, quarum illa potior sit, eoque magis ranle ad montis accessum , inolensam comparari
nebila : non parum , quanquam alio scopo suisque divinorum et spiritalium cognitionem , longe tamen
plurimis ac iis illustribus adjectis , eundo Gre ea inferiorem , quæ habetur in ipso monte, Verbo
Rorium imitallis vidcatur, pcculiarius illuminante, ele .
 947 S . ANDRE.E CRETENSIS 613
i δ ο ς α υ τ 8 . "Ο κ α ι π α σ τέλλεται κατεύματι θες
Porro fuerint spiritalis contemplationis Verbi ve- A Ιμάτια δε του Λόγου κατά την εν πνεύματι θεω
stes, quibus et obtegitur, et delegitur ac revela- ρίαν είεν αν, υφ' ών περιστέλλεται και δι' ών εκκα
tur. Quod et videatur mirabile . Una quidem ratione λύπτεται. "Ο και παράδοξόν πως. Καθ' εν μέν εί
anagogic ac sensus spiritalis, ut quidem milii δος αναγωγής, ώς γέ μοι δοκεί, τα κατά τον βίον
videtur, dicta faclave Salvatoris per vitae Ioe se· εκείνον ειρημένα τώ Σωτήρι και πεπραγμένα, τον
culo institute curriculum, Vile, inquam, illius άχραντόν τε και ακηλίδωτον · τον τω κόσμω διά της
intelerate ac immaculate ; vita, carnis dispen- κατά την σάρκα οικονομίας προφαινόμενον μεν, ου
Salione nmundo palan exhibitae , ceterum non con- καταλαμβανόμενον δε τον πάσης μέν πονηρίας
preliense ; vitae ab omni omnino el citra ullam con- ασυγκρίτως ελεύθερον , τάσης δε καθαρότητός τε
parationem malitia libere, queue tolius munditiei και αγιότητος αίτιον ημών και υπογραμμών τη φύ
el sanctilatis causa fuit, et exemplar humanogeneri. σει γενόμενον. "Ον ο υπερούσιος εις ουσίαν αληθώς
Quam is qui supra substantiam est, vero ad substan- ελθών, και υπέρ ουσίαν ουσιωθείς , διά σαρκός
tiam accessu, supra sulbstantiam substantiatus ac ήμίν πεπολίτευται. "Ος δή και υπερβαλλόντως επί
Substantiamindulus, nolis nostreque salutis caus2 του όρους εξήστραψεν. Ου τότε γενόμενος εαυτού
in carne vixit : que et ipsa eximie in Monte re- διαυγέστερος ή υψηλότερος άπαγε · αλλ' όπερ και
splenduit . Non velut id temporis clarior sublinior- B πρότερον ήν, τοίς τελουμένοις των μαθητών και
γιe se ipsa evaserit : absit hoc ; sed quam perfecti μυουμένοις τα υψηλότερα κατά αλήθειαν θεωρουμέ
ac sublimiora docti discipuli, quid et prius esset νοις. Τα δι' ών ούν ο βίος εκείνος συνέστηκε ρήματά
Veritate Sint Contemplati. Dicta ergo gestaque, τε και πράγματα, οίς και απέραντος ο βυθός της
quibus vita illa constitisset, quibuscum etiam πεοι ή μάς οικονομίας του Λόγου συναποδείκνυται,
in mensa Verbi in nos dispensationis profunditas ουκ απεικότως αν εις τα μάτια του Σωτήρος λαμ
ostenditur, non immerito velut Salvatoris vestes 6άνοιτο. " H εκείνα δι' αυτών σημαίνοιτο τη ανακα
Itabuerint accipit. Seu vestilus ejusmodi utraque θάρσει του Πνεύματος αμφότερα λάμποντα ως το
illa Spiritus emundatione instar luminis fulgentia, φώς, διά την παντελή καθαρότητα και την εις άκρον
ob omnimodam munditiam summamque claritatein avointa .
velul lypo repræsentari.
Alio autem modo potuerint vestimenta Verbi Καθ' έτερον δε τρόπον ιμάτια του Λόγου νοοίτο
intelligi, nec pulo in ligna Spiritu expositione : αν, και ουκ αναξίως, οίμαι, του Πνεύματος • των υπ'
tum eorum que procreavit deduxitque ut essent, αυτού δή του Λόγου προβεβλημένων τε και παρηγμέ
magnificentia ac velut sumptuosilas ; tum etiam c νων προς ύπαρξιν η μεγαλοπρέπειά τε και πολυτέ
Scriptura sacra. Illa quidem, que invisibilein il- λεια, και μέντοι και το Γράμμα το ιερόν. Η μεν
Ium et quem nihil capiat, in ipsa incommiste ac ως κτίστης και αίτιον έγκρυπτόμενον αχράντως αυτή
inleimerate, qua ratione Creator est et causa, velut φανερούσα τον αόρατον και αχώρητον · το δε, ως
abditum ac delitescenler palamfacial : liaec autem, Λόγον μυστικώς εμφιλοχωρούντα και έναυλιζόμενον
ul que Verbum arcana quadamratione in ipsa velut αυτό, προφαίνον άρρήτως τους αξίοις του Πνεύμα
habitans ac libenter manens, iis qui digni sint Spi- τος . 'Αμφότερα γάρ διά του Πνεύματος ανακαθαι
vilu demonstret. Αnibo enim Spiritu depurantur ac ρεται και λαμπρύνεται , και τοιαύτα τη καθαρότητα
illustrantur : 1aliaque sua ill.i mundilia , divinorum διαδείκνυνται τους ερασταίς των θείων, και φιλο
ac contemplandi amantibus parelat, « qualia non po- θεάμoσιν, οία γναφεύς επί της γης λευκάναι ου
test fullo super terram candida facere 1 . - Nam δύναται . ) - Το γάρ Πνεύμα πάντα ερευνά, φησί,
Spiritus, inquit, omnia scrutatur, etiam profunda και τα βάθη του Θεού . » Ούτως μεν ούν διά των
Dei *. » Sic igitur vestium adminiculo latens in ιματίων και είσω τούτων εγκρυπτόμενος Λόγος εαυτόν
ci3 Verbun seipsum prodit, ac cognitionis sure φανεροί, και της γνώσεως αυτού το φώς επαφίησιν ·
Tunen emittit ; iis nimirum qui, sicut Petrus, et εκείνοις δηλονότι, τοις κατά Πέτρον, και Ιάκωβον,
Jacobus, et Joannes sunt spiritu perfecti. E qui- ) και Ιωάννην τετελεσμένους το πνεύματι. " Ων ο μεν,
Mus, hic quidem instar Petri, firiniler mixus petrie, ως Πέτρος, επί τη πέτρα παγίως ερηρεισμένος , της
1umfidei fundamentum, tum virtutibus assurgenς τε πίστεως τον θεμέλιον, και την διά των αρετών
edificium Ecclesiae in se recipil : iis autem, velut oικοδομίας της Εκκλησίας εφ' εαυτόν δέχεται και οι
« filiis Ionitruί , subliunioris theologie mystica δε της υψηλής θεολογίας, ως 1 υιοι βροντής, και την
inspectio visioque 2 Verbo creditur, quibus pelra μυστικήν έποψίαν παρά του Λόγου πιστεύονται,
immobilis, basis firma sit et inconcussa . Arbitror βάσιν στερέμνιον και ακράδαντον έχοντες , την
vero, illo quidem designari fidei profunditatern ; ακίνητον πέτραν. Και ο μεν το βάθος, οι δε το
hoc autem, latitudinem et sublimitatem : φuibus πλάτος , oίμαι , και ύψος παραδηλούσι της πί
Sacramenti incomprehensibilitate, omnis undique στεως, το απεριλήπτο του μυστηρίου κατά το
infinitas æqualibusmodis exceditur. ίσον πάσαν άπειρίαν έκβαίνοντα πάντοθεν.
Enimvero ejusmodi quidem, ac eo sunt splendo- 'Αλλά τοιαύτα μεν τα του Σωτήρος ιμάτια , και
re Salvatoris vestimenta. Quid autem facies supra ούτως εκλάμποντα. Τί δε το πρόσωπον το υπερ
ν Afallh. ,2. 1 1 Cor. 1, 10. Υ Μ.re. 11, 17.
949 IN TRANSFIGURATIONEM DOMINI. 95 )
αστράπτον ; Το κάλλος το αμήχανον, το των έρα- Α fulgur effulgens ? Quid pulcliritudo illa incompa.
στών απάντων υψηλότατόν τε και τιμιώτατον, και rabilis, inter omnia que possunt adamari, celsis
τοϊς ορώσιν ευφροσύνης ακαταπαυστου καθίσταται sima illa ac preliosissima, que jugem quamdain
πρόξενον, όσα καταλαμβάνεσθαι δοκεί φανερούμε- leuiliam aspicientibus afferat, quantum manifesta
νον ; Το δε κρύφιον και θειότερον, και πάντων και- lione comprehendi videtur ? Occultum vero illud ae
νότατον, τις νους ή λόγος ή όψεται, ή εκφράσαι divinius maximeque novum, quis vel intellectus vel
δυνήσεται; Ει γάρ τα ιμάτια τοιαύτα, διά την ένδο- oratio, vel videre possit vel enarrare ? Nano si ve
θεν εκβλυζομένην αυγήν, ποτα πον άρα το υπό των stimena talia sunt ex splendore intus emanante ,
έσθημάτων περιστελλόμενόν τε και καλυπτόμενον, quale , rogo, quantumve fuerit quod, velut visum
ως υπέρ όρασιν και γνώσιν ; Ει ούν αυτό εφ' εαυ- superans et scientiam, sul vestimentis obtegitur
του γένοιτο, πάσαν περιβολήν έκδυσάμενον· τί του- el celalur ? Si ergo ipsum nullo conteclum aniclu
το λέγω; αλλά διά μόνης της αγίας αυτού στολής, in seipso constiterit : quid hoc dico ?imo si per
ήν εκ παρθενικών αιμάτων κατασκευασάμενος, διά sola suam illam sanctain ιunicam, quam ex virgi
του Πνεύματος μυστικώς εαυτώ περιέπηξεν, όπερ neis sanguinibus per Spiritum contextam sibi ipsi
εστίν ως είδος αυτό φανερούμενον, τίς ο οψόμενος; , arcana ratione adjunxit,id quod est, quale ii vide
Ουκ έστιν ουδέν, ουκ έστι,τών εν τη κτίσει θεωρου . Β runt , sese videndum praebuerit, quis aspererit ?
μένων, και χωρήσει τούτου την υπερβολήν της λαμ- Nihil sane, nihil fuerit in creatis, quod excel
πρότητος . Ει γάρ και μηδενί των πάντων ακοινώ- lentem illius splendorem capere possit . Quanquant
νητόν εστι το αγαθόν, αλλ' ουχί όλον, ό τι ποτ' enim nulla penitus res exsors sit boni communione,
έστιν , αλλ' όσον και όπως τους μετέχουσιν εφικτόν, laudquaquarm tamen totum quod est capi polest ;
χωρητόν γίνεται και τούτο δι' άκραν αγαθότητα sed quantum et quomodo iis quί participes sunt,
ταις άπειροδώροις έλλάμψεσιν, οδεύον επί πάντα concessum sit : idque cum ex ipsa sua summi
και προχεόμενον. 'Απόδειξις δε των λεγομένων αυτο boni ratione, immense largilionis illustrationibus
αν είη το μακάριον πάθος εκείνο και πολυύμνητον, per omnia eat, at se diffundat. Probarii autem que
όπερ επί του όρους πεπόνθασιν οι απόστολοι, ηνίκα dicimus ipsa illa beata multumque laudabilis apo
το απρόσιτον και άχρονον φώς την οικείαν σάρκα stolorumin monte affectio , quando lux illa inacces
μεταμορφώσαν, το υπερβάλλοντι της οικείας φωτο. sibilis el antiquior tempore, suam ipsius transfi
βλυσίας υπερουσίως ελάμπρυνε. guralam carnem , exsuperanti proprii luminis
diffusione ac velut scalurigine, eximie illustravit.
Την γάρ ακτίνα της αμώμου σαρκός εκείνης φέ- Cum enim incontaminate carnis illius radium,
ρειν ου δυνηθέντες, ή εκ της τού Λόγου θεότητος, ός ex Verli hypostalice eidem uniti divinitale per
τη σαρκί καθ' υπόστασιν ήνωτο , διά ταύτης υπέρ ingam admiralbiliter manantem ferre non possent,
φύσιν επήγαζε, πίπτουσιν επί πρόσωπον. " Ω του cadunt in faciem 1. 5 O miraculum! Ninmirum per
θαύματος ! κατ' έκστασιν τελεωτάτης της φύσεως, Γectissimo a natura excessu, somno gravi et meto
ύπνω βαρεί και φόβω κρατούμενοι, μύσαντες τας occupante claudeales sensis , atque ab omni pror
αισθήσεις, πάσαν νοεράν κίνησιν και αντίληψιν παν.» Sus intellectuali mouac perceptione cessantes, ita
τελώς εαυτών αποπαύσαντες, ούτω κατά τον θείον in divina illa el luminosissinia ac invisibili caligine
εκείνον και υπέρφωτoν και αόρατον γνόφου, τω Θεώ cum Deo congressi sunt, qui niliil jam penitus
συνεγένοντο το μηδ' όλως οράν, το όντως οράν είσ- videntes,id quod vere videre est, admitterent ;
δεχόμενοι, και το πάσχειν αγνώστως, την καθ' υπερ- palientesque ignota quadam ratione , excellen
οχήν γνώσιν ποριζόμενοι, και την πάσης νοεράς έπι- ten adipiscerentur scientiam , omnique intelle
στασίας υψηλοτέραν εγρήγορσιν υπομυσταγωγούμε- ctuali inspectione sublimiorem vigilianm arcalic
νοι. Και γίνεται παραδόξωςεπί παραδόξου του πρά- addiscerent. Αc mirabiliter acciditin rei miraculo,
γματος, ύπνος ή εγρήγορσις· μάλλον δε ο ύπνος ut vigilia Somnus fieret ; atque adeo, ut somnus
εγρήγορσις , τήδε ερημία των γνωστικών αντιλήψεων D vigilia, cui cessatione a sciendi perceptionibus ,
των υπέρ φύσιν τήν γνώσιν πιστούμενος. " Ω τις άν scientia supra naturam ac divinior crederetur. Ο
μου δοίη λόγον τοσούτον , οπόσον και βούλομαι! τίς αuis dederic vim tantam Oralionis , quantani ct
ο κατ' αξίαν συνεπαρθήναι το μυστηρίω δυνάμενος; cupio! Quis digne satis valent coassurgere sacra
ποία νοερά κίνησις τρός τούτο βλέψασα μόνον, τέ- mento ? Quis intelligentiae τηοίus vel e0 tantum
λεον ευθύς ουκ αποσβέννυται , παραχωρούσα τώ αν- aspiciens , non omnino statim exslinguaιur ,
εφίκτω του θαύματος: τουτο και Δαβίδ πόρρωθεν, dens piraculo quod nequeat galis percipί Πού
oίμαι, προκατανοήσας το πνεύματι, το βασιλικών και puto et David jam olim spiritu precogitans , Γe34
τροφητικόν όργανον, ενθέα στόματι προς τον των le illud ac proplielicum organum , De0 aΠαια
όλων Θεόν εξεβόησε λέγων· Θαβώρ και Ερμών εν τώ ore, ad universorum Deum exclaimed VI αιαειο :
ονόματί σου αγαλλιάσονται. 5 Και ότι μεν αγαλλιά . « Thabor et Ηermon in online tuo exSullabunt . )
σονται προηγόρευσε. Τι δε , και οίον, και όσον δι' Sane vero, predixit fore ut exsultent : φωτα ΤΕΙΟ
ακριβείας έσται της μεταμορφώσεως το μυστήριον, el quale , el quantum accurate omnino αιιιιιι
* Mallii. xv11. 6. a Psal. LXXXVIII, 13
 951 S. ANDRE.E CRETENSIS 952
esset transfigurationis sacramentum, cujus causa A δι' ο και αγαλλιάσονται δήπου Θαβώρ και Ερμών, ως
esset futura ejusmodi montiumexsultatio, velut ar- άρρητον τε και ανεπινόητον σιγή τετίμηκεν, είς και-
canum et incogitabile silentio honoravit, quod ρον τοίς αξίοις διά της πείρας αυτής, ει θέμις έστι,
opportuno termpore ipso experimento iis qui di- γνωσθησόμενον.
gni forent, si ita liceat dicere, essel cognoscen
dum .
Hucusque vero proveeta Oratione, opere pre- 'Ενταύθα δε του λόγου γενομένου, και τα λεγόμε
tium duxi ut et Peiro prolala verba, quanquam να τη Πέτρα καλώς έχειν δοκεί μοι διαψηλαφήσαντι
is albundantiori gaudio tentus spiritu, non haberet φανερώσαι τώ λόγω, α και μη έχων ό τι και είποι ,
φuid diceret, velut palpando explicarem. lla enim τω πνεύματι γενόμενος κάτοχος, υπό περιχαρείας
luminis apparitione Deique visione supra modum έφθέγξατο. Τη γάρ γεγενημένη φωτοφανεία και
gavisus Petrus ac delinitus, Lotusque numine aft- θεοπτία την ψυχήν υπέρ φύσιν ο Πέτρος ηδόμενος
10atus, nec valens sermone explicare animi affe- και θελγόμενος , και όλος ένθους γενόμενος , αφερ
«tionem, ac neque rursum ut silentio gratia dir- μηνεύειν δε τώ λόγω το πάθος αδυνατών, και πάλιν
flueret Sustinens , non stulta stolidique, ut quis . διαρροήναι σιγή την χάριν ου καρτερών, ούκ αφρο .
forte fuerit suspicatus , protulit verba : quin vero σύνης ουδε ηλιθιότητος , ώς άν τινες υπολάβοιεν,
t:lia Ioquitur, que arcane illius initiationis divi- αποφθέγγεται βήματα αλλά της αρρήτου μυσταγω
neque operationis proles essent atque germina. γίας εκείνης και θεουργίας γεννήματα και βλαστή
Quidnam autem pronuntial ? Donmine , inquit , ματα , ποιείται τα βήματα . Τί δε και φθέγγεται ; « Κύ.
bonum est nos lic esse b . » Quorsum, Pelre? Nem- ριε, καλόν ημάς , φησίν, ώδε είναι .» Τίνος ένεκεν, Πέ
pe ut plena turbatione hominum interpellatione τρε; "Ινα της πολυταράχου διοχλήσεως των ανθρώπων
1c molestia liberali , animoutogue et sensum, separa- απηλλαγμένοι, και ψυχήν και αίσθησιν τη διαστάσει
tione a turbis, quoruncunque motuum verlborum- τών όχλων, των όπως ποτέ κινουμένων η λεγομένων
φue colluvie mundati, ineffabili tua illa divina ap- κεκαθαρμένου, της σής αφράστου θεοφανείας ανέν
paritione, hic loci irrenisse fruamur, o Domine. δοτον ενταύθα την απόλαυσινέχοιμεν, Δέσποτα. Τού
Hoc autem qui melius sit ? Quid vero , dum του δέ τί αν βέλτιον είη ; τί δε ποθεινότερον ή ερα
quis sensum habeat , desiderabilius aul anabilius ? σμιώτερον τοίς γε νούν έχουσιν ; " Ωστε ούν « Ει θέλεις ,
Quamobrein : « Domine, si vis, facianus hic tria Κύριε, ποιήσωμεν ώδε τρείς σκηνές, σοι μίαν, και
1albernacula, tibi unum, et Mosi unum, el Elite Mωσει μίαν, και Ηλία μίαν.» Καλόν γάρ και το τε
unum . Praestat enim ut et mortua legis littera, c λευτησαν γράμμα του νόμου, και διά του Μωσέως ση
que per Mosen designatur, atque viva les nature μαίνεται και τον ζώντα νόμον της φύσεως , τον διά
nam viveus propheta significat, hic tecum sedenm του ζώντος προφήτου δηλούμενον, ενταύθα παρά σου
habeant, qui Verbum es facium homo, et quod in κατασκηνώσαι, τον ενανθρωπήσαντα Λόγον, και εν
Ironinibus habitavit 4 : qui vere refectio , qui Do- ανθρώπους σκηνώσαντα, την όντως ανάπαυσιν, τον
Juinus vitae el mortis , cui vivunu Sancti omnes, ζωής και θανάτου Κύριον, ώ πάντες ζωσιν οι άγιοι,
γιanquam partilus, quibus humana completur ac κάν τη διακρίσει των συμπληρούντων μερών το αν
τonstituitur coalitio, mutuum discretis , naturalem θρώπινον σύγκριμα, τον φυσικών πεπόνθασε θάνατον
oliierint mortem : qui Rex es universorunt , omnia- τον Βασιλέα των όλων, και συνοχέα, και αίτιον . "Ινα
φue contines, el efficis. Uι et ipsi inaccess0 tuo το απροσίτη της σης φωτοχυσίας καταλαμπόμενο:
ilo fuso lumine illustrati, le, Verbum, quod in eis και αυτοί, σε τόν εν αυτοίς κατοικήσαντα και εμπε
Itabiles et inambules, mundo faciant notum, sua ριπατήσαντα Λόγον, φανερόν τω κόσμω ποιήσωσιν"
ipsorum priori vita deposita, tua autem sola gra- την μεν προτέραν εαυτών ζωής αποθέμενοι, μόνην
fia illa, in tuo posita Spiritu divinoque igi, juxta δε την σήν την το Πνεύματι τη σω, και το θείω
quod Evangelio decernitur, admissa. Vita , inquam, πυρί συνισταμένην κατά την ευαγγελικής απόφασιν,
sublimi et aliena a materia, vita immortali , D εισδεξάμενοι χάριν, την υψηλήν τε και άϋλον, την ου
vita non senescente aut defectibili , sed que τελευτωσαν, ούτε γηρώσαν, ή φθίνουσαν· αλλ' αεί
serper, spiritus fervore ad ampliora diviniora- τη ζέσει του πνεύματος, επί το μείζον τε και θειό
Tue, ex immensitate gralize promoveat atque aς - τερον προϊούσαν και ύψουμένην, διά την απειρίαν
surgat, της χάριτος .
Sed et intra nubem ' procedamus, videamusque 'Αλλά και της νεφέλης είσω χωρήσωμεν, και τις ο
quidnam illa sensi habeat ; ut eos qui apparuerunt της νεφέλης λόγος σκοπήσωμεν· ένα και τους όφθέν
in nube, el colloquebantur cum Jesu, juxta ino τας εν τη νεφέλη και συλλαλούντας το 'Ιησού κατά
lalentenm profundo intelligentiam, quantum licuerit τον έν βάθει κρυπτόμενον νούν, όση δύναμις ανιχνεύ
vestigio inquirentes, non longe simus a veritate σαντες, μή πόρρω της δι' αυτών δηλουμένης θεωρίας
ilis significata. Est itaque meo sensu nubes luci- γενώμεθα. Νεφέλη τοιγαρούν εστι φωτεινή κατά τον
da, ex qua procedit vox illa paterna, clare pre- ημέτερον λόγον, εξ ής και του Πατρός η φωνή πρό
licans quisnan ac unde sit qui transfiguratur , co- εισι, τίς και πόθεν και μεταμορφούμενος διαπρυσίως
b Malih . XVII, k. cibid . d Joan. 1, 11.
 23 53 IN TRANSFIGURATIONEM DOJINI. 953
κηρύττουσα, και επί του Ιορδάνην μικρόν έμπροσθεν Α Junia illa liaui ita pridem advolans ad Jordanes :
καταπτώσα περιστερά: το Πνεύμα το άγιον , το κατιόν neimpe Spiritus sanctus,Spiritus quidecelo destcli
άνωθεν εν είδει περιστεράς, και μένον έτ' αυτόν dit columbe specie, Dianetque super illumipsum
εκείνον τον βαπτιζόμενον, και ο βαπτίζοντα, κατά φτι baptizatur e, « baptizatque, juxta Joannisflesti
την μαρτυρίας Ιωάννου, εν πνεύματι και πυρί: έν onium,in spiritu et igoi :) in quoet continu2:1»,
ή και την μονήν, εί ούτω χρή φάναι, κατά την έν si ita liceat Ioqui, mansionem habet, pro illa
άλλήλαις των υποστάσεων ίδρυσιν, αδιάστατον έχει. personarumin se invicem velut Grima sede el in
Ταύτα δε περί της νεφέλης νοείν εναγόμεθα, τον μέ- cessione. Ad hunc allen de nube sensum, ma
γαν Απόστολον και περί ταύτα διδάσκαλον έχοντες, goi Apostoli doctrina subvellit, ita de his scriben
ός Κορινθίους επιστέλλων , « ου θέλω, φησίν, υμάς tis ad Corinthios : « Nolo vos ignorare, fratres ,
αγνοείν, αδελφοί, ότι οι πατέρες ήμών πάντες υπό quoniam palres nostri omnes sub Hube fuerunt, et
την νεφέλην ήσαν, και πάντες διά της θαλάσσης διήλ - omnes mare transierunt, et omnes in Moyse bapti
θον, και πάντες εις τον Μωϋσήν εβαπτίσθησαν εν τη Zali sunt, in pube, et in nmari ε.) Nube quicles
νεφέλη και εν τη θαλάσση. » Τη μεν νεφέλη το πνεύ- ceu typo representans Spiritum , nari autem
μα , τη δε θαλάσση το ύδωρ τυπων, εξ ών και δι' ών aquam, ex quibus et a quibus fons est baptisinalis,
ή πηγή βαπτίσματος • μάλλον δε της θεογενεσίας το Β vel polius divine nativitatis magnum illud et pul
μέγα δώρον και κάλλιστον. Και γάρ ουκ έστιν άλλως , clierrimum donum. Neque enim alia ratione
η εν τω Υιώ τον Πατέρα, ή εν τω Πατρί τον Υιόν polest, vel Paler in Filio, vel Filius in Patre velut
ένοπτρίζεσθαι, ότι μή εν τω Πνεύματι τω αγίω· δ in speculo elucere, quain qua in Spiritu sancto,
παρά του Πατρός εκπορεύεται μεν, Υιώ δε κατ' ου- qui a Patre procedit, libensque in Filio manel et
σίαν εμφιλοχωρεί και αναπαύεται, ως ομοούσιον , και requiescit , tanquam ejusdem essentiae , atque
ομόθρονον, και ομότιμον. æquali sede el honore. .
Κάνταύθα τοίνυν , και εν τω Ιορδάνη το αυτό της Tum hic ergo , tum in Jordane idem declara
Τριάδος φανερούται μυστήριον, το υπερηνωμένω και tur Trinilalis mysterium, quod maxima omnino
πάντη μοναδικό της υπερανάρχου θεότητος συνεχό- que singularissima unilate interneralissimae deitalis
μενόν τε και έκφαινόμενον διά τών αυτών ρημάτων. consistit, iisdemque verbis manifestatur. Addide
Προσθήσω δε, ότι και πραγμάτων, το γε θείως σκο- tim vero et rebus iisdem, si quis divina quadam
πούντι και πάσαν υπεραναβεβηκότι την κτίσιν, - ή ratione consideret, omnemque transcendat creatu
οδηγία του Πνεύματος . Τούτο εστι δε και τη γεφέλη ram, Spiritu duce. Eam ob rem eximii praecipui
περιλάμφθέντες, και το φωτί του προσώπου Κυρίου que apostoli, ii digni habili , qui transfigurationis
πάσαν οπτικής ενέργειαν αφαιρεθέντες οι προκριθέν- in monte inspectores essent et testes , interci
τες των αποστόλων, της επί του όρους μεταμορφώ- piente nube, a0 luce a Dominico νultu micante
σεως επόπται τε γενέσθαι και μάρτυρες αξιωθέντες , visua omrien adimente, omnibus sul aspectum
έξω πάντων εγένοντο των δρωμένων, έτι δε και εαυ- cadentibus excesserunt : ad haec vero et seipsis , ut
των , ϊνα το πάσης θειόσεώς 30 τε και αφαιρέσεως Verbi occultiore doctrina, et obumbratione Spiri
εκβεβηκός καθ' υπεροχήν υπερούσιον , τη έκφάνσε: Cus, ac Genitoris voce de colo missa, velit cae
του Λόγου , και την επισκιάσει του πνεύματος, και τη citale et ignoratione ,id anti sacramentum disce
άνωθεν εκ της νεφέλης φερομένη φωνή του γεννήτο- rent, quod tolius positionis et negationis ( 1) eni
ρος, δι' αβλεψίας και άγνωσίας παιδευθώσι μυστή- nenlem substantie perfectionem supra modum ex
ριον. Υπό ταύτη γίνονται τη νεφέλη Μωσης και cederet . Sub hac nube veniunt Moses et Elias, ac
Ηλίας, και τώ Ιησού συλλαλoύντες ωρώντο , και την visi sunt colloquentes cum Vest, prenuntianique
έξοδον αυτού τήν διά σταυρου προμηνύουσι. " Ων o eiusfuturumexcessum per crucem. Quorum, ut dixi ,
μεν τον γραπτόν, ώς έφθην ειπών, ο δε τον φυσικόν ille quidem Scriptam legem, hic autem naturalein
νόμον δηλοί. "Ιν' ο δι' αμφοτέρων ι πολυμερώς και indicat. Adeo ut Verbum, quod multifarian
πολυτρόπως, και αποστολικώς ειπείν,αναγινωσκόμενος D multisque modis h , legitur, ut Apostoli verbis
λόγος του μεν ποιητής, του δε πληρωτής γνωριστή: Ιοquar, allerius quidem cognosceretur auctor, al
και να μεν τέλος εαυτόν επιθή το μακάριον, τον δε τerius vero consummator : atque alteri quidem
ταλαιωθέντα ήδη και διαρρυέντα τοις λογικούς υπό Dealum se ipsum finem adjungeret, alteram jar
• Ioan. 1, 33. fimo Matili. 10, 11 ,5 1 Cor.'x, 1, 2. b Ηebr. 1, 1.
VARIÆ LECTIONES.
38 Forte θέσεως.
COMBEFISII NOTÆ .
(11) Tolius positionis el negationis , etc . To tráons que seipsam doceat : omnino excedens quidquid
θέσεώς τε και αφαιρέσεως Duo sunt Diodi cogno- de Deo concipinous supra substantiam, ac substan
scendi divina, quorum hic aller altior est ; quan liæ eminens, tum aflirmando, tum negando. Sunt
quam et ipse delicientissimus : ul quo nec Deum hic omnia valde mystica et devota , potius serio
quid est , noviinus. Mysterium ergo èx6367xės meditanda ci tralienda ad mores, quam longioribils
καθ' υπεροχήν, υπερούσιον πάσης θέσεώς τε και commentis Onerandla.
Spalipérewis revelanium in nionte, Trinitas est,
 955 S. ANDREA CRETENSIS 9€
veteratam et inuenten appetity alieno a ratione A της αλογίας , καινοποιήση το πνεύματι. Και αμφο
hominibus ratione preditis, spiritu renovarel ac τέρους εφ' εαυτόν συναγαγών, δείξειεν εν εαυτο μη
instaurarel : analbasigue in seips0 cogens , nihil δεν καθ' ότιoύν αλλήλους εαυτούς διαφέροντας. Οι
plane differre a se mutuo in sua ipsius persona και αφανείς γίνονται , τώ ηλίο του Ευαγγελίου κρύ
ostenderet. El vero disparent occultanle sole Evan πτόμενοι, μάλλον δε φωτιζόμενοι και προς ύψος αι
gelii : seu polius ipso illun nale in sublime as- ρόμενοι και έν' είπω το μείζον, προς αυτόν εκείνον
Surgunt; atque, ut dicam quod est amplius, in τον ήλιον εις εν αθροιζόμενοι, περιχωρούντες το
ipsoiet illo sole in unum collecte, potiori velαι κρείττονι, ολικώς εκνικώμενοι. Και μακάριος 9, τ!
inmeant, ac omnino vincuntur. Plane vero Deatus ασή του Λόγου του σαρκι παχυνθέντος, και υπό την
qui contactu Verbi carne crassili , ac propter nος καθ' ημάς αίσθησιν δι' ημάς γενομένου, των μυστι:
id facti quod Sensibus subjiceretur , percepta κώς φανέντων την γνώσιν δεξάμενος , μή καθυβρίση
sensu spiritali visorum scientia non habuerit την χάριν , ανάξιον εαυτόν απoφήνας του Πνεύματος
contumeliae gratiam, quo seipsum Spiritu indi- αλλ' αυτόν δή μονώτατον νόμον ηγοίτο και μή μό
gnum reldat. Imo legem se maxime unan pula- νον ηγούτο, αλλά και εαυτόν ποιοίτο τη ελλάμψει του
ritu eum Sese reddiderit , qui nova decentique B πώς ήμίν πολιτευσάμενον. Ημίν γαρ, ους και γέγο
ralione , divino humanoque jure nobis Vixit . Nobis γεν άνθρωπος , πεπολίτευται: ος και εις τον Ρον
Siquidem, quibus et factus est homo, vitaminsti - δώρον, την υπερκόσμιον πολιτείαν εισήνεγκεν: 9
1uit : qui etiam singulari dono cαleslem vitae και δεξάμενος των ανθρώπων ο βίος, πολυγόνο, εν
rationem in vitam invexit. Οua suscepta , deposita τοίς του πνεύματος αναδέδεικται, την ές αμαρτίας
qui ex peccato inolevisset sterilitate in iis quae εγγενομένην αυτώ στείρωσιν αποθέμενος. Δια τη "
Spiritus sunt, humana vita Γ cunda evasit. Οuo- πον και μετ' αγγέλων χορεύουσιν οι άνθρωποι , οι
circa jan) deinceps choros ducunt homines cum τον Θεόν υμνούντες και λέγοντες" ( Δ22
angelis, Deum pariter laudantes, atque dicentes : Θεώ, και επί γης ειρήνη , εν ανθρώπους σοκ : '
« Gloria in altissimis Deo ; et in terra pax ; in
hominibus bona voluntas i . ,

Habes ergn, dilecle , sacramenti rationem ac "Έχεις ούν, αγαπητέ, του μυστηρίου τον λόγον, ει
sensum expositum. Οuanquam vero ea longe ab και πολύ της ελπίδος λειπόμενον, αλλά γε της ου
exspectatione deficit, nihil tamen minus halbet μεως της ημετέρας ούκ ενδεέστερον. Τον °ΥΙ
facultate nostra . Sublimiorem ac magis spiritalem, περόν τε και μυστικώτερον , παρ αυτου * " 5 "
ab ips0 Verbo et divina ratione, que tui etiam τoίης του Λόγου , του διά σε και σαρκα 999894 """ "
causa carven induit, ac Sustinuit mortem, requi- και σταυρόν υπομείναντος" ον και λαοω : "
nam omni studio apud te custodieris, morem ge άρρητον,το Λόγω πειθόμενος, έως αν αυτός ο σαρκι
Yens Verbo, donec ipse Dominus carne passus , ac
παθών Κύριος σοί νικήσας τον θάνατον
εν , * "" ""
in te superata norte, resurrexerit a mortuis, le- αναστή και αναστήσας τε τον νεκρωθέντα " ""
que suscitatum qui mortificatus (ueras peccato, αμαρτίας , θεουργήση τω πνεύματι . « Καιρός : γα »
in spiritu divinitale induat. Ut enim videtur Sa- ως Σολομώντι και τη αληθεία δοκεί, 1 παντί πρα
Ionioni et veritati bracel , Omnia teinous - γματι . Ταύτα τοίνυν ειδώς, άνθρωπε, μτωμα»
bent i. Ne vero, Iliomo, qui haec noveris, ipse te σαυτόν ανάξιον απελέγξης της χάριτος, μηδε διά της
gralia indignum ostenderis : neque ita segniter κατά τον βίον ραστώνης ζημιωθής τα ουράνια το
institueris vilarm, ut celestia illa et pacata ami. και αστασίαστα . 'Αλλά βαθυμίαν άπασαν της 9925
Seris. Quin omni abanimo depulsa ignavia, vitiosa- παρωσάμενος, και την προς τα υλικά προσπάθειαν
que affectione ad terrena decussa , toturn te ex foto D αποτιναξάμενος, γενου καθαρώς όλος δι' όλου των
pure melioribus dedas atque celestibus , yileave κρειττόνων και ουρανίων και την εν πνεύματι προς
cum Verbo in spiritu rationem ineas : mundam τον Λόγον δέχoυ συμβίωσιν την καθαράν και μακά
Ollano et beatam, cujus opus deificatio sit, inenar- ρίαν, και ής έργον ή θέωσις, και των αρρήτων αγα
Γalliumque bonorum perceptio. Quo et in te vir- θών απόλαυσις. "Ινα δειχθή και εν σοί, διά μέν των
Autumn studio vera illa virtus formata atque ex . αρετών ή όντως άρετη μορφουμένη και τυπουμένη ,
pressa perspiciatur : vera autem rerum contem- τή δε απλανεί θεωρία των όντων, η αλήθεια τρανως
ΡΑΠΟΠe perSpίcue nionstretur revelala veritas : αποκαλυπτομένη και διά σοφίας η Σοφία γνωσθή , εν
eX sapientia vero illa innotescat Sapientia, in qua ή τα πάντα συνέστηκεν, και ώς αιτία των πάντων ,
11t omnium causa, « constant omnia k : , laudan- ως συνοχή των γεγονότων ύμνουμένη και τιμωμένη.
12 1lla et honoranda, ut que creanda conservel et Και απλώς ειπείν, δοξασθή Θεός εν σοί, δι' αμφοτέ
contineat. Αtque, ut verbo dicam,in1e Deus utroque ρων, αρετής τε και θεωρίας: ο εν Τριάδι θεωρούμε
glorificetur, actione,inquam, et conteir platione, νός τε και προσκυνούμενος , το αρετής και θεωρίας
1 μ . , 14. 5 Eccle. 111, I. A Closs. 1, 17.
 957 IN TRANSFIGURATIONEM DOMINI. 9:58
κυριώτατον τε και ακραιφνέστατον τέλος, ού είνεκα A quein nimirumin Trinitate contemplamur et adora
πάντα τα άλλα, αυτό δε ουδενός είνεκα. mus : finis ille virtutis contemplationisque absol!i.
lissimus ac verissimus, cujus gratia sunt omnia
alia, ipse aulem nullius gratia .
Μεγάλα τοίνυν εστίν, άνθρωπε , τα δεδωρημένα Sunl itaque magna, o hono, que accepisti col
σοι , και τα έτι δοθήσεσθαι μέλλοντα προς Θεόν ανα - lala dona , quoque adνιc recurrenti al Del ) ειιιι
τρέχoντι, και πάντα νούν και λόγον νικά τα περί σε conferenda : ac plane superant omnen SisuΟΣ
του Θεού μυστήρια. Διδ μή αναπέσης τη ραθυμία el rationem Dei circa te sacramenta. Quare me
κρατούμενος, μηδέ σεαυτόν αγνοήσης, μηδέ τήν δω- ignavia superante concideris, neve teipsuin igno
ρεάν αθετήσης. Αλλά την κλήσιν αιδέσθητι, και μη raveris, aut donum spreveris . Reverere vocalio
φανής αγνώμων ευεργετούμενος , μηδε δυσχεράνης nem, neque beneficio affect us ingratus videaris :
προίκα την σωτηρίαν ευρέμενος . Κατάλιπε τη γη vel gratis inventa salute, moleste liabueris. Dere
τα της γης. Τί γάρ σου και τη γή ; "Έα τους linque terre que sunt terrena : quid enim tibi el
νεκρούς θάπτειν τους εαυτών νεκρούς , ο λόγος terrae ? Jubel Verlbum : « Sinas mortuos sepelare
διακελεύεται . Νεκρόν δε προδήλως άπαν το φθειρό- mortuos suos 1, Palam vero est nnorrutim esse
μενον και λυόμενον , και νεκροί τους περιέπον- Β quidquid est corruptioni olbnoxium el « S50Mut,
τας. Διό και νεκροί νεκρούς θάπτουσιν, οι διά την quodque eos occidat qui fovent ac curant. Αtque
προς τα φθειρόμενα σχέσιν της όντως ζωής στε - jdeo mortui sepeliant mortuos, qui allectione ad
ρούμενοι, και μισθον τούτον της προς τα λυόμενα res obnoxias corruptioni illius vere vite Jactoramm
διαθέσεως κομιζόμενοι , το νεκροί γενέσθαι ονομάζε- Γ.sciunt, idque mercedis ex ejusmodi affectione ad
σθαι· ου τι άν άθλιώτερον γένοιτο : Πάντων ούν απο- peritura reportant, ut nominentur acti niorill :
γυμνωθείς των όσα δει και παρέρχεται, μάλλον απο αuid infelicius esse possit ? Omnibus ergo
δε κατά γνώμην αυτος άπαντα παρωσάμενος, όσα τω nulatus, quotquot dililunt et transeull , Πο με
Βίω τούτω και το σαρκία συναποσβέννυται, αμετα - pulsis rejectisque animi proposito IS ΟΠΙΠΙΡΙΟ
στρεπτί παρομάρτε, τώ Λόγω, τώ διά σε κενωθέντι, que simul cum saeculo ioC, CarlSQι Υιοί
και μορφωθέντι το αλλότριον, και όλον σε φέροντα exstinguuntur, Verbo le coniiίcm ΠαιΜ50 "; "
μετά των σων, ίν' εν εαυτώ δαπανήση τα εν σοί γεί- neque aspicias retro, adjusgas και YerD0, 1001
ρονα, και σε τελείως ελευθερώση της αμαρτίας. quod lui causa se exiliativit, ac alienam induit
Συνόδευσον τώ Χριστώ διά σε τόν κόσμον οδεύoντι, forolamm ; quodque totum te cum IS 80Still, "ι "
και μή απολειφθής, μηδέ στής του δρόμου τινί που ο seipsum tua vitia nalaque absullal ,
κρατηθείς την διάνοιαν. Αλλά και εις ουρανούς " a peccato alisolvat el liberet. ChrIslo II CASA
ανιόντι συνάνελθε εκεί σου την ψυχήν και τον βίον iter in mundo facienti , esto itineris comes : ac ne
μετοίκισον. Καλόν σοι το μετά Θεού γενέσθαι» ένθα defeceris, neve aliquo delinente animum, a curs11
των αγίων εστίν ή πανήγυρις, ένθα των εορταζόντων deslileris. Οuin el una cum ascendente in clos,
ήχος υπέρλαμπρος. Επί πάσι δε την καλήν άμιλλαν illuc animam tuam vitaque rationem transferens,
άμιλλώμενος , φόβον έχε και πόθον· ίνα τώ μεν βοηθή, pariter ascende. Bonum tibi est esse cum Deo, et
και μή καταπίπτοις πρός έπαρσεν , τω μεγέθει και ut celum tibi sit domicilium : iD1 SaΠειοι "
γάλλει των αρετών φιλοτιμούμενος τώ δε πυρπολού. omnium laetus conventus ; ubi sonus epalantium
μενος ανάγη. και μή καθυβρίζοις κόρω τινί τήν προς premagnificus. Postremo autem, bonumcertamen
το όντως καλόν πρόοδόν τε και άνοδον · αλλ' ανένδο- certans, nielum habe et desideriunt : ut altero
τόν τε και ακηλίδωτον εις αεί τη μoίης τον θείον δή quidem juveris, ut ne virtutum magnitudine et de
τουτον και υπερκόσμιον έρωτα. Το γάρ εραστών εφ' core glorians, in elationem corrucris : altero all
όπερ ο πόθος σοι τείνεται, άναρχόν τε και ατελεύτη- Tem velut incendente, subveliaris ; nulloque tedio
τον. Και τούτο όρος αυτό, το πάντη αόριστόν τε και victus, processum ascensumque in illud vere bo
αερον. Ου και νυν της αύρας αει επιτεινομένης D Hum, probro affeceris : sed semper irremissum et
αξιωθείημεν. Και ήνίκα των εντεύθεν μεταβατη μεν sine macula aim orem hunc divinum et celestem
αύτω καθαρώς το ποθουμένη συνανακραθείημεν. Servaveris. Res quippe amata, in quam desiderio
χάριτι και φιλανθρωπία του Κυρίου ημών Ιησού ferris, sine principio est et immortalis. Cui ea
Αρίστου, δι' ου και μεθ' ού το Πατρί, και τώ αγίω definitio est, υι omnino indefinito ct immensa sit :
Πνεύματι δόξα, τιμή , κράτος, νυν και αει, και εις cujus et modo jugem seuper merea mur adrian
τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. ac suavem spiritum . Ac ubi migraverimus ab hu
manis, ipsi pure pleneque desiderato commisceamur : gratia et benignitate Domini nostri Jes!
Christi, per quem , et cum quo sit Patri ac Spiritui sancio gloria, honor, potestas,nunc el semper. "
in sæcula sæculorum . Amen .
1 Blailli . Viii , 99 .
959 S. ANDREE CRETENSIS 960
ORATIO VIII. ΛΟΓΟΣ Η'.
In Luzarum quatriduanum m (). Εις την τετραήμερον Λάζαρον.
(Interprete Combefisio .)
Iazarus presentenm inlixit conventum : ac sue Λάζαρος τον παρόντα συγκεκρότηκε σύλλογος :
ipsius resurrectionis canam, dignam iis qui res και βούλεται της αυτού αναβιώσεως ετοιμάσαι δεί
pulcliras et spectacula amant, vult instruere. Ρο- πνον, επάξιον τους ερασταϊς των καλών και φιλο
iis vero jam instruxit : omnesque ad convivum θεάμoσι. Μάλλον δε ήδη προητοίμασται και προς
event, quotquot suas ipsi passiones Christi ευωχίαν πάντας καλεί, τους όσοι πάθη τα εαυτών
possionibus imitatione adjungunt. Qua id porro τοις Χριστού πάθεσ: μιμητικώς παρελαύνουσι. Ποιεί
trationefacit ? Neinpe quod inipso gestum est singu- δε τούτο πώς; το παραδόξως επ αυτό πραχθέν προ
are miraculum, in epulum proponens. Quam ίσχόμενος εις εστίασιν θαύμα. Τούτο δε ήλίκον εστί,
porro illud sit magnum, statim dicelur. Age igi - κατά πόδας λέξεται. Φέρε τοίνυν της ευαγγελικής
1:1r, nunc accepto pre manillus libro Evangelio- και άρτι πυκτης μετά χείρας λαβόμενοι, και τη εποπτεία
rum, sermonisque inspectione , vene in imo po- 2 του λόγου την εν βάψει κειμένην φλέβα φιλοπόνως
site laxalo operosius ore , miraculum aliiganus, αναστομώσαντες, του θαύματος έφαγώμεθα, τής εν
atque inde largius manantia doctrine fluenta, ut τεύθεν ποταμηδόν προχεομένης διδασκαλίας τους
qui velint affatim bauriant, deducimus. In me- δυακας τοις βουλομένοις άφθόνως ενδιδόντες αρύε
dium ergo divine oculatissimus Johnnes procedit: σθαι. Παρίτω τοίνυν εις μέσον ημών ο θεοπτικώτα
niroirum, qui ipse occultorum inspector fuit et τος Ιωάννης, και των αποκρύφων αυτόπτης και των
arcana enarravit : qui supra pectus ejus qui om- αρρήτων υφηγητής, και επί του στήθους αναπεσών
nium est vita reculbuίι : quique cor suum ad in- της πάντων ζωής , και την έαυτού καρδίαν οιονεί
Star spongie vitali admovit fonti, ac ultronea σπόγγον τη ζωηρούτω πηγή παραθείς, και πλήρης
φuadam derivatione reconditorum in Domini pe- έκ τινος αυτορρύτου γενόμενος διαδόσεως των έγκει
ctore vitalium sacramentorum replevit. Is solus μένων τή του Κυρίου καρδία ζωηρών μυστηρίων.
ibi ad initium Dominice passionis venit, gestum “0ς κατ' αυτήν του Δεσποτικού πάθους γενόμενος την
in Lazaro mysterium peculiariler conscribit , ait- αρχήν, μόνος των άλλων ιδίως συγγράφει το κατά
que : « Erat quidamn languens Lazarus 2 Bellbania , τον Λάζαρον θαύμα, καί φησιν · « " Ην τις ασθενών
de castello Maria et Martline Sororis ejus . Mise- C Λάζαρος από Βηθανίας, εκ της κώμης Μαρίας και
runt ergo sorores ejus ad eum, dicentes : Domine, Μάρθας της αδελφής αυτής. 'Απέστειλαν ούν αι
ecce quem amas, infirmatur, Audiens autem Je- αδελφαί αυτού προς τον Ιησούν, λέγουσα: • Κύριε ,
sus, dixit : Infirmitas nec non est ad mortem, ιδε ον φιλείς, ασθενεί. Ακούσας δε ο Ιησούς,είπεν
Sed pro gloria Dei, ut glorifcetur Filius Dei per Αύτη ή ασθένεια ουκ έστι προς θάνατον , αλλ' υπέρ
eann. Εquidem quod Lazarus infirmaretur, της δόξης του Θεού , ίνα δοξασθή ο Υιός του Θεού δι'
communis nature humane agritudo fuit. Cum αυτής. » Το μεν ούν ασθενήσαι Λάζαρον, κοινόν της
enim quod hominis subjeclum oculis est, ex lulo ανθρωπίνης αιδώστημα φύσεως. Εκ γαρ πηλού και
Terraque Constitutum sit , multis ipse suapte na- γης συνεστώσα, κατά το ορατόν αυτής μέρος, πολλά
tura excipitur casibus morbisque, quibus et τα κατά φύσιν έχει συμπτώματα τήν τε της ψυχής
animi perturbetur status, et degravelur navicula επιθολούντα κατάστασιν, και το έφολκίω του σώ
Corporis. Quod vero dicatur ea infirmitos non ad ματος επιβρίθοντα. Το δε μή προς θάνατον συμβήναι
mortem, sed pro gloria Dei, ut Dei Filius glorift - φάναι ταύτην αυτό, αλλ' υπέρ της δόξης του Θεού,
cetur per eam : quidpiam forte haluerit arcanum , ώς αν ο Υιός του Θεού δοξασθή δι' αυτής, έχει τι
ac tale, ut consequenti conquisitione fuerit de- τάχα των αποβλήτων, και προς το εμφανές άχθηναι
clarandum , ut processu videre licel. Ο δεδεημένων, διά της ακολούθου συνεξετάσεως, ώς
έστιν οράν εν τοις προάγουσιν .
Quam enim sibi inde Christus ait accessisse Οποίαν γάρ εντεύθεν εαυτώ προσγενέσθαι δόξαν
gloriam, praeter eam que est crucis? Clhristi enim φησίν ο Χριστός , πλήν του σταυρού ; Δόξα γάρ Χρι
gloria crux est : eratque is ei ante secula praeco- στου ο σταυρός , και τούτο σκοπός ήν αυτώ προεπι
gitatus scopus ac finis. Νam erat futurum at Ju - νοηθείς των αιώνων. " Έμελλον γάρ οι Ιουδαίοι θαύ .
dei taili miraculi patratorem cruci afrigerent, ματος αυτουργόν γεγονότα τοιούτου , σταυρό προσ
ui, ut divine ait Apostolus, propter glorian que γλουν, αισχύνης καταφρονήσαντα, ώς φησιν ο θεό
ex ea est , Contempturus esset confusionem n. Num φάντωρ, διά τήν εξ αυτού δόξαν. Οι γάρ τη συχνή
fors enim , quos crelira ejus miracula edita non των θαυμάτων μεγαλουργία μείναντες αδυσώπητου ,
fxissent, visum istud miraculi Nexurum eral ? και που αν μαλαχθείεν το ίσον θαυμα θεώμενοι ; Εί
Oranquoυ eni etiam nortui quatridiani susci. γάρ και το νεκρόν αναβιώναι τετραήμερον, και σε

" Jo10. ΧΙ,Ι, 41. η Helr, X11, .

(*) GALAND.I. XIII, p. 125.
 M DUANUM
961 IN LAZARU QUATRI 962
σηπότα προϊέναι του μνήματος, ού το τυχόν ήν θαύμα,
A tatio, laboque deluentis e nonumento processio
ουδε των άλλων έλαττον, ών έωράκεισαν · αλλ' εκεί- μon vulgare miraculum erat, nec quidquam visis
νους ουκ έδυσώπει το μεγαλούργημα, ή ότι μόνον aliis habellat minus . At non feciebat operis ma
ύλην τη σφών βασκανία παρείχετο. Δόξαν ούν ταύτην gnitudo, nec aliud quam materiam fonilemque
λέγει σαφώς, την δια σταυρού προσγινομένην αυτω, invidiae ininistrabat. Ηanc ergo clare gloriam di
τον υπέρ ημών ελομένη θάνατον υπελθείν. Ει γάρ cit, que ei ex crure, quam pro nobis voluit sul
τοι και προ παντός αιώνος την πατρικήν είχεν δόξαν ire, accessit. Νam licet anle omne saculum pa
ως Θεός και Θεού Υιός συνουσιωμένος αυτό, αλλά ternaτη , ut Deus ac Filius Dei, communi cum eo
και της παναγίας αυτού σαρκός το μακάριον πά- sulbstantia, laberet gloriam, Sue Tannen eliana
θος δόξαν ηγείται, παγκοσμίου σωτηρίας γενόμενον sacratissimæ carnis beatam passionem gloriain
αίτιον. ducit, velut mundi lolius salutis causam .
'Αλλ ' επί την οδόν έλθωμεν , ήν η αληθινή της Verum ad viam redennis, quam nobis vera
ζωής οδος παρέδειξεν ο Χριστός, είπών : Μείζονα vil:e via Christus Ionstravit, dicens : Majoren
ταύτης αγάπης ουδείς έχει,ίνα τις την ψυχήν αυτού hac charitatem nemo liabet , quam utaimamstan
θη υπέρ των φίλων αυτού . " Ήδει γάρ προϊόντος Β ponat quis pro amicis suis e. Νoveral enim
του θαύματος, Ιουδαίους μεν ανασείειν τους όχλους, fore ut miraculi progressu Judiei quidem conci.
και θορυβείν μέλλοντας, Καϊάφαν δε μανησόμενον, (arent et conturlarent plelbem, Caiples autem
εαυτόν δε τον δια σταυρού πεισόμενον θάνατον. "Οτι Insania ferretur (12), utque ipse cruce sustinerel
δε φίλος ο Λάζαρος, το πράγμα δηλοί. « Ηγάπα mortem . Porro, quod Lazarus amicus esset, res
γάρ, φησίν, ο Ιησούς την Μάρθαν και την αδελφήν palam facit. « Diligebat enim, inquit, Jesus Mar
αυτής, και τον Λάζαρον. 5 Και τίς ούτω μακάριος, liam, el sororem ejus, el Lazarum. Quis vero
ως αγαπηθήναι υπό Χριστού της αυτοαγάπης; Τι usque adeo beatus, ut a Christo diligatur, qui
και θαυμαστόν, ει και γυναίκες αρρενωθείσαι το ipsa et subsistens dilectio est ? Quid auten mi
φρόνημα, παρά του πάντας καλέσαι προς εαυτόν run, ut mulieres virili proposito el sensu anini
ελθόντος ηγαπώντο ; Τοσούτον δε το περιον της προς is diligeret, qui venerat ut ad seones vocarel ?
αυτούς αγάπης, ως και το θαύμα το εις τον σύγγο- Tanta vero ejus in eos dilectionis excellentia fuit,
νον των άλλων υπερεζάρα: θαυμάτων τη μεγαλοφυία ut etiam exhibitum in fratrem miraculum operis

μεν, φησίν, έμεινεν εν ώ ήν το πιο δύο ημέρας . Ο perextulerit. « Uι ergo audivit quia infirm:abatur ,
Τίνος ένεκα ; Προήδει γάρ ώς πάντως τεθνήξεται • tunc quidem,inquit, maisit in eodem loco duobus
και περιελεϊν θέλων των θηρευτών τας υποψίας, diebus. Quamobre0 mansit ? Nepe norituruta
τέως την ορμήν αναβάλλεται, ίν' αποπνεύσας ταφή, omnino previderat ; volensque venantibus el ca.
και μή απειρoκαλία τις νομισθή το μετά την ακοήν plantibus suspiciones auferre, se interim cohibet
ευθύς ορμήσαι τερός τήν του θαύματος ένδειξιν. et cunctatur, quo ille exhalato spiritu tradatur se
« "Έπειτα μετά τούτο, λέγει τους μαθηταίς : "Αγω- pulture, atque ne pricler decorum rusticiusvo
μεν εις την Ιουδαίαν πάλιν. Σ. Ευτολμία δε τούτο haberetur, quod ad primam statim auditionem all
θεοπρεπής, και το παθείν ελέσθαι προθυμουμένης miraculi exhibitionem profuissel . « Deinde post
ψυχής, και τρός πέρας άγειν το της οικονομίας μυ- Ilec, dicit discipulis suis : Eamus in Judge:
στήριον.« Λέγουσιν αυτώ οι μαθηταί • Ραββί,νύν εζή. iterum. Divina hire audentia est, el animi 144
τουν σε οι Ιουδαίοι λιθάσαι, και πάλιν υπάγεις εκεί ;» obeundam passionem, et sacramentum salutis
Μικροψυχίας τα βήματα, και μάλλον αγνοίας ου γάρ limane ad finem deducendum alacris. « Dicun!
ουκ αν τοιαύταις έχρώντο φωναίς , το άναλοι του νου lapidare , et iterum valis illuc ? » Sunl verba liac
δηλούσαις και άνανδρον. "Αμα δε και περί την πι- η pusilli animi, ac priecipue nescii. Νοιι enim nove
στιν έτι το απαγές έχοντες , είκότως έδεδίεσαν. rant quid rei ageretur. Haud quippe moleste lulis .
" Οθεν εύλογα λέγειν έδόκουν : Νυν εζήτουν σε Ιου - sent : haudquaquamtales usurpassent voces, quilius
δαίοι λιθάσαι, και πάλιν υπάγεις εκεί ; Απεκρίθη ο invellem animum effeminatinique ostenderent. Ad
Ιησούς : Ουχί δώδεκα ώραι είσι της ημέρας; Εάν Dec vero, fide nondum firma, non immerito ti
τις περιπατη εν τη ημέρα ου προσκόπτει, ότι το φώς muerunt. Unde silbi congrue videbantur dicere :
του κόσμου τούτου βλέπει . Εάν δέ τις περιπατη τη « Nunc quereliant le Julei lapidare , et iler :
νυκτί προσκόπτει, ότι το φώς ουκ έστιν εν αυτώ. » valis i!lue ? Respondin Jesus : Νonne duodecin
* • Jo. n . XV, 13.
COMBEFISI NOTÆ .
(12) Caiphas aulem insania ferretur. Mavroue- ab invidia animi; prophetia lani:ım , il a Spirilu
voy. Proximum est to paytt,cólevov , 90 haud sancto , ut ipse Joanincs is:simaril. Deperil in vero
dubie aucior respexit : ficque vere it all ipso sione ille lepos .
illa proplielia uxvim cl furor quidem impotentis
 063 S . ANDRE. E CRETENSIS 961
sunt diore diei ? Si quis ambulaverit in die, ποη A Αίνιγμα τούτο της κατά το πάθος ώρας, μικρό,
offendit , quia lucem Iujus mundi villet. Si au- ούπω μελλούσης εφίστασθαι.
tem ambulaverit in nocle , offendit , quia lux non est in eo . , Obscure significat lempus passionis.
quod modicum aliquantulum debebal ingruere.
Diein porro, gratiam cogitaveris et veritatem, Noήσεις δε ήμέραν, την χάριν και την αλήθειαν,
quibus collustratus qui evangelicum lenet iterr, αίς και την ευαγγελικήν οδεύων οδόν ελλαμπόμενος ,
non offendit lapide Judaice offensionis, « Quia oυ πρoσκόπτει το λίθο του Ιουδαϊκού προσκόμμα
lucem hujus mundi videt P. » Lux autem mundi, τος , « "Οτι το φώς του κόσμου τούτου βλέπει.» Κί
Christus est, qui ait : « Ego lux in undum σμου δε φώς, ο Χριστός, ο ειπών• Εγώ φωςεις
veni 4 . 5 Ει : « Ego sum Iux mundi F. , Eliam τον κόσμον ελήλυθα. » Και· « 'Εγώ είμι το φως του
prelicationem evangelicam, lucem acceperis , nec κόσμου. » Νοήσεις δε φώς, και το ευαγγελικών κή
non que est ex baptismo regenerationem , ac ρυγμα, και την διά του βαπτίσματος αναγέννησιν,
etiam honestis moribus decoram conversationenυ , και την εν ηθει σεμνή διαγωγήν ώς το 1 ούτως
ul est illud : « Sic lucent Iux vestra coram ho- λαμψάτω το φώς υμών έμπροσθεν των ανθρώπων.
minibus τ . Noclem autem, legalem cecilalem B Νύκτα δε, την νομικήν αβλεψίαν· καθ' ήν και την εν
intellige , φua qui figurarum graditur via, solique τύπους οδεύων οδόν, και μόνη τη του γράμματος
attendit Titlere, in Christurm offendit, positum προσανέχων σκιά, προσπταίει το Χριστη πέτρα
pelran offensionis ci qui per infidelitatem csecu- σκανδάλου το δι' απιστίαν αμβλυωπούντι κειμένων.
tit. At qui offendit ? velut qui non habeat in Προσκρούει δε πως ; ώς το φώς ουκ έχων εν εαυτό
seipso lucem gratiae, qua pulsis disjectisque den- της χάριτος · ώ το σκιώδες λάθη σκότος, η διεκόπη,
sis tenebris, spiritus splendore littera illustralur. τη λαμπηδόνι του πνεύματος διαυγασθέντος του
Forte vero dies etiam videatur miracu!i evidentia, γράμματος. Ημέρας δε νοήσεις τάχα και το του
quod statim solis instar tenebrosa corda , totam- θαύματος εναργές, ηλίου δίκην τάς άλαμπείς καρ
que penitus Jadeam circumfalsit. Non enim sic- δίας, και πάσαν άρδην αυτίκα την Ιουδαίαν πε
it in aliis, ne cui miraculum referretur injunxit; ριαυγάσαν. Ου γαρ ώς εν τοις άλλοις , μηδενί εξ.
nam neque in occulto patraveral. Noctem autem ειπείν το θαύμα παρήγγειλεν, ότι μή κρύβδην εξειρ
etiam Judaeis offusam caliginem consequenter ac . γάσατο. Νύκτα δε και την των Ιουδαίων νοήσεις
ceperis , qua circale sunt pupills animi duplici ακολούθως αχλύν, καθ' ήν της ψυχής τάς κόρας απ
hoc laborantes nmorbo , ignorantia et ceciliate : ετυφλώθησαν, δύο ταύτα νοσήσαντες, άγνωσίας και
« Nescierunt enim, inquit, neque intellexerunt, & πήρωσιν ου γάρ έγνωσαν, φησίν, ουδέ συνήκαν,
in tenebris ambulant •.» Qui non modo non vel- εν σκότει διαπορεύονται, και Μή ότι το φωςεν τησκο
lent videre lucenι in tenebris lucentein , sed ne- τία φαίνον βλέπειν ου βουληθέντες, αλλ' ουδ' ει μη
que, sin minus aliud quidquan , multitudinem τι άλλο, των γε σημείων αιδεσθέντες τα πλήθη · οι
signorum revererentur : ideoque jure nocti assi. δικαίως νυκτί ώμοιώθησαν, και οίς λίθος προσκόμ
milati sunt, et quibus incredulis merito Claristus ματος και πέτρα σκανδάλου είκότως γίνεται Χριστός
« Hec , inquit , ait, et post nec dixit discipulis « Ταύτα είπε, φησί , και μετά ταύτα λέγει
suis : Lazarus noster dormit. » Videtur quidem Λάζαρος ο φίλος ημών κεκοίμηται . » Μετ' επικρύ
quod dictum est , obscurius dictum : clara tamen ψεως μέν δοκεί πως ειρήσθαι τους μαθηταίς και
est expositio et doctrina' rei que significatur. Uη- λεχθέν· έκφανσις δε του σημαινομένου τούτου σαφής.
«le elian causani eundi ad eum ex adverso iufe - Διό και την αιτίαν της επ' αυτόν πορείας αντεπιφέ
rens, ait : Sed vado ut a somno excitem eum. » ρων, φησίνι 'Aλλά πορεύομαι , ίνα εξυπνίσω αυ
Hoc porro ait non jaclabundus. Num enim ita τον. » Ου κομπάζων δε τούτο φησιν. Ου γαρ αν
obscure Iocutus esset , ut neque ipsi discipuli ser - ούτως αμυδράνήφίει φωνήν, ώς μηδ' αυτούς συνιένα"
monem intelligerent ? Nam non dixit : Vade uι τους μαθητές τον λόγον, Ου γαρ έφη , Πορεύομαι
ad vitam revocern , vel ut a mortuis resuscitem : ζωώσων ή αναστήσων αυτόν εκ νεκρών " αλλ', Ε;"
sed, « Uι exciter a somno και , φuod adhuc eral ru- υπνίσων, » όπερ ήν άγριον τέως εις υποψίαν. « Είπαν
dius ad suspicionem. « Dicunt ergo discipuli : ούν οι μαθηται · Κύριε, ει κεκοίμηται, σωθήσεται "
Domine, si dormit, salvus erit : ) exspectanles την εκ του ύπνου καραδοκούντες εγρήγορσεν.( Ει ,
excitationem a somno. « Dixerat autem Jesus, de ρίγει δε ο Ιησούς περί του θανάτου αυτού εκείνος
τιorie ejus : illi autem putaverunt quod de dor - δε έδoξαν , ότι περί κοιμήσεως λέγει του ύπνου..
mitione somni diceret. » Vides doctrina aliente a “Οράς, αφιλοκόμπου διδασκαλίας φωνήν, ώς και τους
fastu vocem, ut neque qui su dirent, pre locutio- πυθομένους μή δυνηθήναι συνιδείν το λεχθέν τη με
ssent percipere
nis bumilitale possent percipere ? Unde nec incre-
incre τριολογία της φράσεως; "Οθεν, ουδε επέπληξεν, "
parit, ut non raro visus est facere , cum dicla ad πολλάκις εφάνη ποιών, μή συνιέντας και ελάλειαν
ipsos minus perciperent, ac corrigens castigans τοίς , και την αυτών νωθρίανεπανορθούμενος. Όμως
que eorum tarditatem. Verum excusso obscuri- ανάρριπίσας το της ασαφείας προκάλυμμα, σας
P Jorn . XI, 9. Joan, XII,46. ' Joan , vm , 12 . s Psal. LXXXI, 5 . Joan . 1, 5 Isa. vill, it ,
ΑΧVΙΙ, 16 ; Ron, 18, 53.
365 IN LAZARUM QUATRIDUANUM . 966
στατα το πράγμα δηλοί ο Χριστός, και ο Φησι παρ- A talis velamine, rem Christus clare aperit, et : Ait
δησία • Λάζαρος απέθανεν. Ούτως ήγνόουν το λεγό. manifeste : Lazarus mortus est. » Ιta quod dice
μενον · και τοσούτω πλέον, όσο και παραλλαγμένως balur nesciebant : ac eo amplius, quo etiam all
την ανθυποφοράν έποιούντο του λόγου . Μάλα γούν Sone ac peregrine per objectionem sermonis exci
ευπρεπώς ο Κύριος θριαμβεύων το πράγμα, παρευθύ piebant. Αdmodum ergo congrue rem Christus
επιφέρει: Λάζαρος απέθανεν. . " Ωσανει τούτο Traducens infert, dicens : Lazarus mortuus est . )
λέγων· Γνώτε, φησί , διά της εκφάνσεως το γενησο. Quasi dical : Scitote , inquit, ex interpretatione et
μενον· « Πορεύομαι γάρ ένα έξυπνίσω αυτόν. » Και doctrina quod est futurum : « Vado enim ut a
τούτο αφιλοκόμπώς · ου γάρ φιλοτιμούμενος, ώς άν Somno excitem eum, 5 Ει hoc sine jaclantia ct
τις φαίη, ούτε αδυναμίας, ή αγνοίας αποφαινόμενος fastu ; non cnim glorians, ut ita dicam, ac sibi
ρήματα · αλλ' ομου πάντα, το σοφών, και προγνωστι- placens, neque impotentiae verba Ioculus aut
κον, και δυνατόν υποφαίνων, και και προσήν αυτώ ignorantie ; sed in omnibus simul et sapientiam
κατά φύσιν. "Ως γάρ ήδη παρόντων των εσομένων, et prescientiam et potentiam ostendens, que etiam
προύλεγε τας εκβάσεις . per naturam illi aderant. Velut ſulura præsenti:
jam essent, evenlus prædicebat.
« Λάζαρος απέθανε και χαίρω δι' υμάς , ότι ουκ 5 « Lazarus mortuus est : et gaudeo propter vos
ή μην εκεί · αλλ' άγωμεν προς αυτόν. » "Οράς, πώς φιoniam non eramibi : sed eamus ad eum. • Vi
μετριάζει το λόγο ; και τη κατά μέρος εκφάνσει «les ut modeste loquatur, ac particulari exposi
του προκειμένου σκοπού , την ορμήν επιτείνει προς εiοne propositi finis, ad miraculi exhibitionem de
την του θαύματος ένδειξιν; Ου γαρ παρέζευξεν ως siderium vellementius intendai ? Non enim sicut
εν τώ, κεκοίμηται, κανταύθα, « Πορεύομαι να ανα - cum ait, dormire, ita hoc loco adjunxit : Vallo
στήσω αυτόν και άλλα σιωπήσας, « Χαίρω, φησί, δι' ut excitem eum : sed eo suppresso, « Gaudeo ,
υμάς, ένα πιστεύσητε , ότι ουκ ήν εκεί. • Ου γαρ αν inquit, propter vos , ut credatis quoniam non
παρόντος εμού τυχόν κατά το ανθρώπινον δηλονότι eram ibi. » Forsan enim me presente, qua scili
κατίσχυεν ο θάνατος : 'Αλλ' άγωμεν προς αυτόν. Ο cet sum homo, mors non prevaluisset : « Sed
Τίνος ένεκεν ; "Ινα πιστεύσητε και νεκρούς δύνασθαι eamus ad eum. » Quare ? Uι credatis, quod etiam
με δεσποτικώς ανιστάν. « Λάζαρος απέθανεν.» "Οτε mortuos pro arbitrata et ex imperio excitare pos
μεν ασαφώς κεκοιμήσθαι προύλεγε, τούτον φίλον sim. « Lazarus mortuus est. ν Cum quidem ob -
εκάλει, συσκιάζων τή του φίλου προσηγορία τον θά- scurius dormire prediceret, amicum illum vocabat:
νατον: ότε δε παρρησία τεθνάναι φησιν αυτόν , το cum autem ait manifeste mortuum, tacet eanι νο
φίλος αποσιωπά ' τω μη νομισθήναι περιπαθώς αυ- cem : ut ne putaretur, velheimentiori affectu illi
του περιέχεσθαι. Ου γαρ οικονομίας μόνον, αλλά και implicatus . Non enim sola dispensatio(13) erat ex
αυθεντίας ένδειξις ην: της μεν τα ανθρώπινα , και hibenda, sed et auctoritas : illa quidquid huma
όσα της φυσικής ασθενείας των προσλήμματι παραχω. ηum est infirinilalis permittente carini, ista eiderm
ρούσης της δε τα θεία, και όσα της θεϊκήςεξουσίας tribuente divina et quidquid est poleslatis divine.
το προσλήμματι περικοπτούσης 36. Χαίρω ούν, φησί , « Gaudeo, itaque inquit, propter vos, ut creda
δι' υμάς, ένα πιστεύσητε , ότι ουκ και μην εκεί. ) εis, quoniam non eram ibi. » Vides, ut ubique in
Βλέπεις πανταχού την πίστιν αυτοίς κατασπείροντα : eis fidei jacial semina ? Uι ne forte more videretur
Το μή δόξαι τάχα προσποιητώς έσχηματίσθαι τον simulate conficta. Ne scilicet forsan non daret Io
θάνατον . " Ήτοι μή δούναι χώραν τυχόν τώ θανάτιω cum morti ut anicum incesserel : aut expelleret
περιγενέσθαι του φίλου , και εξελάσαι την νόσων, ή morbum : aut ristinum robur jacenti assereret.
αναρρώσαι τον κείμενον. Ταύτα γάρ αν συνέβη, Unique enim, inquit, me presente Itec accidissent.
φησί, παρόντος εμού.
'Ανθρωπινώτερ ον δε πως είναι δοκεί το, « Ούκ Perro videtur illud : Non eram ibi, sed eanus
ήμην εκεί, αλλ' άγωμεν προς αυτόν. Κατά γάρ το D ad eum ; » paulo humilius et secundum hominem,
φαινόμενον, ου παρήν. Σώμα γάρτο τριχη διαστατών, Quod enim erat oculis subjectum, praesens μου
εν περιγραφή πέφυκε , και την είς τόπον εκ τόπου erat. Corpus enim tripliciter divisibile et disten.
μετάβασιν δέχεται. Τούτο γάρ φύσις αυτώ καν ότι τη tum, circumscriptum est, suscipitque ut a loco in
προς το Θείον ενώσει το υπερφυές κατεπλούτησε, της locum migret. Ηaec enim illi natura est, ut etiam
φυσικής απώλεσεν ουδέν ιδιότητος. Κατά δε το νοού- unione ad Deum, quod naturam superat diviti ae
μενον , τίς αυτού παντελώς απολέλειπται τόπος ; cessione alepίum, nihil ejus amiserit quod ei a
VARIÆ LECTIONES .

δο Forte περιποιούσης.
CUMBEFISII NOTÆ .
(13 ) Non enim sola dispensalio . Posset reddi in.. auctor non tantum fuisse exhibenda, veruin eliam
carnalio, oixovoula . Vox theologica, cujus signifi - quæ ipsum Verbum carni tribuit divina , ul nimi
calio Græcis amplissima ea significat, quæ Ver - rum idem utrumque agnoscerelur, Deus ct hom .) ;
bo ex unione accesserunt humana : eaque ait quæ est lanli sacramenti confessio alisoluia .
967 S. ANDREE CRETENSIS s68
natura proprian est. Quol autcm alid spectat A ή ποίος ουκ έχει τόπος αυτόν ; ή τίνι χωρητικός έστι
quod intellectu percipitur, quis Iocus omnino cui τόπο ; Χαίρω τοίνυν δι' υμάς, ένα πιστεύσητε,
ille desit ? aut qualis cum non habel Iocus ? guove ότι ουκ ήμην εκεί . » Τί λέγεις ; Ουκ ής εκεί, ο παν
Ioco capi polest ? « Goules igitur propter vos, ut ταχού παρών, και τα πάντα πληρών τη θεότητι ;
crcdalis, quoniam non eran ibi. ) Quid dicis ? Ουκ ής εκεί ; Ναι, φησί , ήμην. Αλλ' ου κατά τη
Non eras ibi, qui ubique ales, et imples omnia σώμα, κατά δε το θεϊκόν της δόξης αξίωμα. Αλλά
deitate ? Non eras ibi ? Maxine, inquit, erarm : at άγωμεν προς αυτόν. Καιρός έστι πληρώσαι τα
non quod special ad corpus, sed quod ad majesta - θεσμά της φιλίας καιρός δείξαι την αυθεντίαν του
tis divine gloriam. « Sed eamus ad eum.» Tempus κράτους καιρός πεδήσαι λόγω τον θάνατον, φωνή
est ut impleanmus leges amicilie : 1empus ut domi- δε λύσαι του τεθνεώτος τα σπάργανα.
nii aucluritalem probemus : lempus ut mortem sermone coinpediamus, utque voce defuncti solra
mus lascias .
« Dixit ergo Thomas, qui dicitur Didymus , ad « Είπεν ουν Θωμάς ο λεγόμενος Δίδυμος τοις μα -
condiscipulos : Eamus et nos, ut moriamur cum eo. θηταίς : "Αγωμεν και ημείς, ίνα αποθάνωμεν μετ '
Prompta vox, ac duos quosdam affectus nata si- αυτού, ο Πρόθυμος η φωνή, και δύο τινών ενδεικτική
gnificare, tum nimirum accensam vim amoris, . διαθέσεων · διαπύρου τε φίλτρου, άτε και τους άλ
velut que etiam alios, ut cursu concito all mo- και λους επί τον συν το διδασκάλο θάνατον χωρείν τρο
riendum cum magistro properarent, excitaret : τροπάδην διανιστώσα δειλίας τε ανάνδρου , ως το
tum mollem ignavian ac effeminatum timoreum , ut μήπω παρόν υποτοπάζεσθαι . 'Αλλ' ουκ, αν είς το
quod non adhuc in minebat conjeclaret. Verum σούτον ανανδρίας ήλασεν , άπαγε , ο διά της κατ' αυ
ειυsit, ut qui sua nos infidelitate idei carbonibus τον απιστίας ημάς στομώσας τοϊς της πίστεως άν
duravit firmavitque(14), ad lantamtimiditatemign2- θραξιν. Ευτολμίας ούν, ουκ άνανδρίας δεδoσθω τα
iamque devenerit. Demus ergo fuisse, non ignavie ρήματα. Είκός γάρ αυτον αναζέσαντα και περιπαθέ
verba, sed audentie. Par enim est, excitato fer - στερον συστραφέντα, παθείν τι της προς τον διδάσκα
vore propensiorique affectu contortis visceribus, λον ευνοίας άξιον. Ει γάρ των σημείων την χά.
dignum aliquid sua illa benevolentia in magistrum ριν, φησί, και τάλλα , οίς των πολλών διαφέρομεν,
Sensisse. Νam, inquit, qui ab eo signorum gratiam ειλή φαμεν παρ' αυτού, τί αν πεισόμεθα, εί προς το
accepimus, qua precellinius multos, quid non παθείν επειγόμενον καταλείψαιμεν τον είς τούτο
debueritus ferre, si properantem ad passionem δόξης ημάς αναγαγόντα, ως και όρη δύνασθαι μεθι
deserlerimus ? Eum, inquam, qui ad tantum n0s στάν, και & τούτων μείζονα δράν; Ούκούν συνεψώμεθα
gloris provexit apicem, ut montes etiain possimus ώς αν και ζήσαιμεν ζωντι, και θνήσκοντι συντε
transferre, ac majora his facere. Ergo eamus co- C θναίημεν. Προθυμίας ο λόγος ! εντολμίας η γνώμη !
Iniles , ut vel convivamus viventi , vel norienti conn- "Αγωμεν και ημείς, ένα αποθάνωμεν μετ' αυτού, και
moriamur. Sermo alacer, animus audax et beine Tι λέγεις ; Ού πω προδιδόμενον είδες, και θανείν
idens ! - Eamus el nos, ut moriamur cuin eo. ) απαγγέλλη ; Ζητώ το δείπνον. » Πού ο νιπτήρ; Που
Quid ais ? Non vidisti traditum, et mortem an- δε η σπείρα, μεθ' ής ο προδότης επέρχεται φιλικό
nuntias ? Quero cenam. Ubi pelvis ? Ubi vero τα προσχήματι προδώσων τον ευεργέτης ; Οι οχλο:
colors cum qua prodilor, simulato amici habitu, δε που και αι δάδες, τα ξύλα, αι μάχαιμαι, μεθ' ών ως
beneticum tralilurus accedit ? Ubi vero turbie , fa - επί ληστήν εξήεσαν ; ούπω το φίλημα, η επι Καϊάφαν
ces, ligna, gladii , cum quibus velut ad latronein κατάκρισις, ή επί βήματος Πιλάτου παράστασις , οι
exierunt ? Non est adliuc Osculum, comprelierisio, έμπαιγμοί, το κόκκινον ένδυμα, ο ακάνθινος στέφα
adductio ad Annain , damnatio apud Caipham , νος , ο κάλαμος , τα ραπίσματα, τα έμπτύσματα, αι
presentatio pro tribunali Pilati, ludibria , cocci- φραγελλώσεις, αι μάστιγες. Ούπω Πιλάτος νιπτόμε
nem indunientum, corona spinea, calamus, co- νος ύδατι και μολυνόμενος αίματι. Ούπω σταυρός,
Inphi, spula , flagellationes , verbera. Nondum ούπω ήλου · και λέγεις , « "Αγωμεν και ημείς, ένα
Pilatus abluilur aqua, et cruore polluitur. Non αποθάνωμεν μετ' αυτού ; » Ναι , φησίν. " Ως παρόντα
duin est crux, nondum clari, aisque : « Eamus et " προβλέπω τα μέλλοντα. 'Αναστήσει γάρ, οίδα , τον
nos, ut moriamur cum eo 3 , Sane, inquit. Fulu- Λάζαρον· ανάψει των Ιουδαίων τον φθόνον, και
ra quasi jam essent , prospicio, Nam scio, resus- τηνικάδε ταύτα συμβήσεται. "Αγωμεν και ημείς,
citabit Lazarum : Judeorum accendel invidiam, ένα αποθάνωμεν μετ' αυτού . • Oύ το εαυτού λέγει
eague interim evenient : « Eamus et nos, ut moria- μόνον, αλλά και των συννόμων διεγείρει το φρό.
mir cum eo. , Non solum explicat quid ipse ba- voua .
beat animi, sed idem criam in sociis provocal.
COMBEFISII NOTÆ .
(14 ) Qui sua nos in fidelitale, fidei carbonibus tamen , quia suavis, consentanee naluræ , fere
duraril, firmavitque. Etouósos, donner la trempe ; imprimit , agitque, illum eliam aniniam subinde
concepta vox, egregiaque melaphora . Id porro ostendit ad extremas orbis parles , el Inaxime
præstitil Thomas sua illa accensa confessione, barbaras illaia predicatio , ut vix quisquam apo .
Dominus meus, et Deus meus : ex qua aucior non stolus majora pro dilectu Domino gessisse vje
male colligil, fuisse Thomam fortis audentisque dealur.
animi. Quanquam enim sic loqui gratiæ fuit illa
 υ IN LAZARUM QUATRIDUANU . . 90
Και ταύτα μεν ούτως. Νεκρός δε ήδη όζων ο Λά- Α Ει liaec quidenu ita . Jam autem mortuus Lazari.και
ζαρος ήν· και Ιησούς παρήν ο Χριστός και Θεός , fetebat : aderatque Jesus , Christus et Deus, qui
και το ζήν παρεχόμενος . "Εδει γάρ συντριβήναι το etiam vitam preferel. Prius enimwas con!erendum
σκεύος, είθ' ούτω παρεϊναι τον κεραμέα. Εχρήν τον erat, ac tum figulus presto esse debebat . Oporte
οίκονεριπωθήναι, και τηνικαύτα παρείναι τον οικοδί- bnt ut donus dejiceretur, ac tum adessel edifica
μον. "Αγε δή τοιγαρούν τον Χριστό, και Θεό και Λό- tor. Age igitur, Cristo ascendente lodie in
νη σήμερον έπί τήν Βηθανίαν ανάγoντι , τον ημέτε : Bellhanism, et ipsi pariter sermonem provelhamus.
ρος και ημείς συνανάξωμεν λόγον. Τί γάρ φησι το Quid enim hallel Evangelium ? « Venii itaque
Ευαγγέλιον ; «'Ελθών ούν ο Ιησούς: » Πού και πόθεν Jesus. » Quo aat unde profectus ? In Bethaniam :
παραγενόμενος ; Είς Βηθανίαν· ου και την ορμήν γιο etiam con!endelhat, ab eo loco ubi moralbantur
είχεν,εξ ου διέτριβε τόπου πέραν του Ιορδάνου . Και traus Jordanem. At ubina gentium Christus
που ούκ έστι Χριστός ; ή τις απολείψεται τόπος αυ - abest ? quisve Iocus eo carelit ? Verum est il ae
του ; Αλλά κατά το ανθρώπινον τούτο ληπτέον, ου cipiendumjuxta id quod est lunanun : non juxta
απερίδρακτον, περιγραφή μηδεμια συγκλειόμενον. est indefinita, quam non possumus completely,
« Ελθών ούν ο Ιησούς , εύρεν αυτόν τέσσαρας ημέ.. Β quaeque nulla claudatur circunscriptione. Ve
ρα; ήδη έχοντα έν το μνημείων Και τούτο λίαν ηit itaque Jesus : et invenit eum quatuor lies in
σοφώς. "Ινα γάρ διαλυθέντων ώσανει των στοιχείων, in monumento Irabentem, Ει ιοc Sapienti ad
και κοινοπρεπεστέρα τις νομισθή του θαύματος ή modum consilio. Ut enim velut jam dissolutis .
επίδειξις, ανέσχε την ορμήν. Και γάρ ήν εν τοσαύ- mentis, insolentior haberetur miraculi exhibitio,
ταις ημέραις διαφθαρήναι τον εν σοροίς γενόμενον profectionem Yardlavit. Εtenim poleral coop
κάτοχον. « Εύρε τοίνυν αυτόν τέσσαρας ημέρας ήδη ruisse tanto dierum spalio, qui inter cadaverun
έχοντα εν τω μνημείω. , "Ίν' ο τριήμερος ανιστάμε- cumulos detentus fueral in conditorio. Juvenil ergo
νος, προεγείρη τον τετραήμερον · και μάθωσιν οι quatuor jan dies habenten eumin monumento. Uι
αγνώμονες Ιουδαίοι, τον ήδη μυδώντα θεώμενοι και nimirum, qui triduanus essel resurreclurus, ante
χώρων βρύοντα λόγω του μνήματος εξαλλόμενον. Suscitarel quatridianum : 10ssentque scelesti Ja
• Εύρεν αυτόν τέσσαρας ημέρας ήδη έχοντα εν τω dri, φui jam tabo defluentem et sanie Scalurientem
μνημείων "Οσο γαρ της ταφής ο χρόνος παρέτρεχε , Verlio vidlerent exsilire de monumento. « Invenit
το σούτωπε5ν ή του Χριστού έπεθαυμάζετο δύναμις. eu join quatuor dies habentero in Inonumento.
« " Ην δε η Βηθανία εγγύς Ιεροσολύμων, ώς από . Quo eniin tempus sepulture productius fuerat, eo
σταδίων δεκαπέντε , , Διά τούτο πλείστοι ποδός πα- ° virtus Christi majorem admirationem hallelbat.
al Macbae. Alig rão. Erat autem Bethania juxta Jerosolymam , quasi
φησί,των Ιουδαίων εληλύθεσαν προς Μάρθαν και stadiis quindecim. » 1dcirco plures of Mariam et
τηνΜαρίαν, ένα παραμυθήσωνται αυτές περί του Martlian consolarentur exierant. Multi enim, in
αδελφού αυτών. Και είκότως. 'Εγγύς γάρ ούσης quit, ex Judeis, venerant ad Mariliam et Mariam,
της πόλεως, εικός ην πλείους προς αυτάς εξιέναι , ut consolareintur eas de fratre suo. ) quide .
δυοίν θάτερον · ή τη περί τον βίον σεμνότητα τοίν merito. Nam cum civitas prope esset, par eral με
γυναίoιν εφηδομένους και γάρ ήν ο βίος αυτών all eas plures exirent, alterutro ex liis file : aut
λαμπρός, και κατ' αρετήν εξέχων· ή διά τό της φuia honesta utriusque femine vita delectaren-
λύπης επαγωγών, οδύνης υπάρχον μεστόν. Πλήν ότι tur ; erat enim illa clara, et vitute princellens :
το πλήθος των συνειλεγμένων προσεμαρτύρει το vel propter Iristem Casun plenumque dolore. A
θαύματι, και ουκ αλυσιτελής ήν ή τούτων συν- hoc : collecta multitudo allestabatur miraculo, nes
άθροισις. taulus conventus frustra erat.
« Η ούν Μάρθα ως ήκουσεν ότι 'Ιησούς έρχεται, ο Martha ergo, ut audivit quia Jesus venit, oc
υπήντησεν αυτώ ή δε Μαρία εν τω οίκω έκαθέζετο.» D currit illi : Maria autem domi Selebrit. Non
Ου γαρ έγνω Mαρία ότι Ιησούς ή κει• ου γαρ άν enito Maria sciveral adventum Jesu : nec utique
επέμεινε γνούσα. Και γνούσαν δε , είκός ήν αυτήν mansisset, eo cognito. Erat vero congruun, ut
δι' ευλάβειαν οίκοι καθήσθαι , τας των παρατυχόντων reverentice causa, etiam cognito illo, adventan.
δεχομένην ψυχαγωγίας. Θερμοτέρα δε πως η Μάρθα tium salutationes verbaque consolationis suscep
και απλουστέρα, το έθος ανεπίπλαστον έχουσα · διό ιura donni sederel. Marilia autem velut calenlior
και Προϋπήντησεν αυτώ, ίνα και της ουσίας δειξη erat ac simplicior , nihilque fucatis moribus
το μέγεθος, και του φίλου προαπαγγείλη τον θάνα - ideoque « Occurrit iili : ut el substantiae osten
του. Ως αγνοούντι δε δήθεν απήγγειλεν : εί και taret magnitudinem, et mortem amici annuntia
ω μoλόγει δυνατόν είναι το μή τεθνάναι Λάζαρον ret. Annuntia bat utique, velut ei qui nesciret,
αρόντος αυτού. « Εί ής γαρ ώδε, φησίν, ουκ αν quanquam fatelalitir potuisse non niori Lazaruun,
α πέθανεν ο αδελφός μου. Και νύν οίδα , ότι όσα αν eo presente. « Si enim, inquit , fuisses hic, frater
2 έτηση τον Θεόν, διώσει σοι ο Θεός, ν Είδες πίστιν ; mieus non fuisselmortuus. Sed et nunc scio , quia
' ιδες αδίστακτον γνώμην ; Δυσι τρόπους Θεόν αυτόν quacunque ponosceris a Deo , dabit tibi Deus. »
-αι ζωογόνον παρίστησιν· ει και σφάλλεται πως Vidistin' tilen? Vidistin' animum non hesitantem ?
PATROL. GR. XCVII . 31
 971 S . ANDREE CRETENSIS 972
Duobus modis Deum ipsum d auctorem vitie A δι' απλότητα φύσεως. « Εί ής γάρ ώδε, φησί. Τι
astruit. Quanquam nonihil natura simplicior λέγεις Μάρθα ; εσφαλμένος ο λόγος . Και γάρ ήν,
errel. • Si enim, inquit, fuisses hic. Quid dicis, και παρην, και πάρεστι πανταχού . 'Αλλ' ίνα το
Martline fallilur sermo. Erat elenim, et presens θαύμα παραταθή , μικρών ανέσχε, τω θανάτω χώ
erat : nec deest usquam. Sed ad miraculi amplitu- ραν διδούς και πάντα πληρών τη θεότητι, « Εί ής
dinem , paululum spectavit , morli concedens ωδε , ουκ άν απέθανε μου ο αδελφός .» Όράς, όπως
Iocum, qui divinitle oιnnia replet. « Si fuisses και Θεόν αυτόν τεπίστευκεν όντα, και θάνατον επι
hic, frater meus non fuisset mortuus. ) Viden’ αι σχεϊν, και νεκρούς κατ' εξουσίαν εγείρειν δυνάμε
elian Deum crediderit, qui et compescere mortenι, νον ; Οίδα γάρ ώς ει παρών ήσθα, φησίν, ουκ αν
et mortuos per auctoritaterm excitare posset ? Scio ίσχυσε θάνατος " ουκ άν απέσβη του γένους ή θρυαλ
enim, inquit, fore ut, si fuisses presens , hautqua- λίς. 'Αργοί δ' αν και οι της ζωής όροι διέμειναν, ει
quam mors prevaluis et , laudquaquam esset σύ γε ήσθα παρών, ο ζωής μέτρα πάσιν οροθετών.
exstincla lucerna generis. Plane elian vite Και νύν οίδα, φησίν, ότι όσα αν αίτηση τον Θεόν,
1ernmini otiosi fuissent , modo tu affuisses qui δώσει σοι ο Θεός. » Προς γάρ το φαινόμενον έβλεπε .
vite terminos universis constituis. « Sed et nunc Πλήν, όρα κανταύθα μή αγνοούσαν αυτήν ταληθές .
scio, inquit, quia quecunque poposceris a Deo, Β 'Εμφιλόσοφος γάρ ή γυνή, κάν αδρανής ή γνώμη.
dabit libi Deus. Ad id enim respiciebat quod erat Πεπεισμένη γούν ως ει ταρίν ουκ άν έτεθνήκει
oculis subjectum. Celerum hoc etiam loco vide Λάζαρος, ουδε προς το μέλλον αμφέβαλλε . Διά τούτο
veritatis non nescian. Erat enim mulier quanquam και προϋπήντα, και την δευτέραν επήγαγε φωνήν,
imbecillo et liebeli , plhilosophico tamen animo. είπουσα : « Και νύν οίδα, ότι όσα αν αίτηση τον Θεόν.
Cum ergo haberel persuasumfore, ut Lazarus non δώσει σοι ο Θεός. Εί ής ώδε , ουκ άν απέθανε μου και
1 moreretur si ipse affuisset , neque de futuro dubia αδελφός. » Ου γαρ έπει τη θανάτω υπόκεινται άν
fuit. Ρropterea quoque occurrit, et alteram ad- θρωποι, διά τούτο τέθνηκε, φησίν · αλλ' ότι αυτός
junxit vocem, licens : « Ει nunc scio, quia que- ουκ ήσθα παρών , και του θανάτου νικητής. Ισχυρά
cunque poposceris a Deo, dabit tilbi Deus. Si μεν η πίστις , κάν ασθενής ο λόγος. Ηρέμα δε πως
fuisses hic , non fuisset moi tuus frater neus. ) και υπε μέμφετο, ότι μή παρών, ότε αυτό κατε μή
Non enim , inquit , ea est causa ut sit mortuus, quia νυσαν λέγουσαι · "Ιδε όν φιλείς ασθενείς και
homines morti subjaceant, sed quia victor ipse mortis non affuisti. Kobusta quidem fides, lamelsi
ratio debilis. Quin et sensim accusare videtur , quod nuntiantibus ipsis, « Ecce quem amas infir
matur, ) non statim advenerit .
« Dicit ei Jesus : Resurget frater tut:s . ) Ju- C « Λέγει αυτή ο Ιησούς : Αναστήσεται ο αδελφός
cundus sermo, el duplex ad curam : qui non tan- σου. και Περιχαρείας ο λόγος, και διπλήν έχων την
tum erroremcorrigat, verum etiam acriorem tri- θεραπείαν· ου μόνον το σφάλμα διορθούμενος, αλλά
stitiam sedet et lenial. « Resurget frater tuus. ) και το σφοδρών της λύπης κατακουμίζων. « 'Ανα
Ad jaclautie fugiendam speciem non dixit : Ego στήσεται ο αδελφός σου . » Διά το αφιλόκομπον ουκ
fratrem tuum suscitabo : sed , « Resurget frater είπεν: Εγώ έγερω τον αδελφόν σου , αλλ', « 'Αναστη.
tuus . » Indefinite verbo resurget , seu suscitabitur, σεται ο αδελφός σου. Σ 'Αορίστος το, αναστήσεται,
usus : exercens, quod ejus fidei prolatum erat. φήσας: γυμνάζων αυτης το της πίστεως δόκιμον.
Unde et illa ait : « Scio quia resurget in novis . Διό κακείνη φησίν : « , ότι αναστήσεται εν τη
simo die. Si credis fore, μι in illo resurgat, εσχάτη ημέρα . » Εί εκείνη πιστεύεις, φησί, μηδε
neque de isto dubia fueris : qui enim Ounc facio περί ταύτης αμφίβαλλε ο γάρ ταύτην κακείνην
illumque, idem ipse suin. • Resurgei frater tuus. ) ποιών, εγώ είμι. - 'Aναστήσεται ο αδελφός σου. )
Simul etiam hoc dixit, ad illud ejus c0arguendum : Τούτο άμα και διελέγχων αυτήν έφασκεν ειπούσαν »
« Scio quecunque poposceris a Deo, dabit tilbi Deus. « Οίδα ότι όσα αν αίτηση τον Θεόν, δώσει σοι ο Θεός.
Resurget frater 1u3. » Domini dignitatem per au- ο 'Αναστήσεται ο αδελφός σου. » Το Δεσποτικόν αυτή
cloritatem significans , ut noveril non esset in iis δεικνύς κατ' εξουσίαν αξίωμα, ώς άν μάθοι μη
qua dicimus de Deo precipitandarn sententiam. προπετώς εν τοις περί Θεόν λόγοις εκφέρεσθαι.
Ail ergo : « Qui credit in me , etiamsi mortuus Φησιν ούν: « Ο πιστεύων εις εμέ, κάν αποθάνη .
fuerit, vivet : et omnis qui vivit, et credit in me, ζήσεται » και πάς ο ζων και πιστεύων εις εμέ, θά
non videbit mortem in eternum. Crelis hoc ? » νατον ου μή ίδη εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο; »
Quol ait lhujusmodi est : Tametsi, inquit, qui credit Τούτο δε , τοιουτόν έστιν . Ει γάρ και πάντως τε
in me omnino mortuus fuerit , quod nimirum Οναίη , φησίν, και πιστεύων εις εμέ, τον φυσικών δη
speclat ad mortein naturalem: non sic tamen ut λονότι θάνατον , αλλ' ου κατ' επικράτειαν, οία τους
illa teneatur sul ditione, et dominetur ut par est jι απειθούντας εικός. Πιστεύεις τούτω ; Ούτω σο
incredulis. • Credis hoc ? . Sic Sapienter , et tanta φώς άγαν και πιθανώς προς την αμφ' αυτόν μετ '
Svasione, in fidem que est de ipso, transfert - άγει πίστιν του γυναίου την διάνοιαν, ως δείκνυσιν
lieris animum, quemadmodum responsio ostendit. ή απόκρισις. Τί γάρ φησιν εκείνη; « Ναι, Κύρις :
Quid enim illa ? « Utique, Domine : ego credidi 'Εγώ επίστσυκα, ότι συ ει ο Χριστός ο Υιός του
quia tu es Christus Filius Dei , qui in mundum Θεού , ο εις τον κόσμο, έρχόμενος. » Είδες του λόγου
973 IN LAZARUM QUATRIDUANUM . 974
το ισχυρόν ; Είδες, εις οίαν αυτήν έπεσπάσατο πί- A venis . » Vidistin' sermonis ellicaci2 n:? Vidistin'in
στιν ; ώς και δογμάτων ακριβείας εφάψασθαι, την quain eam pertraxit filem? Sic nimirum, ut que
πιο μικρού στιλλομένην δι' απλότητα. "Οσα γάρ paulo superius ex simplicitale errabat, accurata
επ! Χριστού διομολογείν έδει , περιφραστικώς εν etiam dogmata alligerit. Quidquid enito de Claristo
βραχεί διηγόρευσε. « Ναι γάρ εγώ πεπίστευκα, oportebat confiteri, brevi circumlocutione disseruit.
φησίν, ότι συ ει ο Χριστός ο Υιός του Θεού, ο εις Nam licendo : « Utique , ego credidi , quia tu es
τον κόσμον ερχόμενος, και αριδήλως κηρύξασα · κατά Clhristus Filius Dei qui in mundum venis : clare
ταυτόν τε άμα τον της θεολογίας, και της οικονο- in unun pariter et theologiae ac Trinilatis, et .
μίας περιληπτικώς συνεπέρανε λόγον. economiæ ac incarnationisdoctrinanicomplexione
conclusil.
« Και τούτο, φησίν, ειπούσα, απήλθε και έφώνη- « Ει cum, inquit , hoc dixisset, aliit , et voca
σε την αδελφήν αυτής, λάθρα είπουσα : Ο διδάσκα- vit Sororem stan silentio , dicens : Magi ter
λος πάρεστι, και φωνεί σε. Εκείνη, ώς ήκουσεν, alest, el vocal le. Illa ul audivit, surrexit cito,
γέρθη ταχύ, και ήρχετο προς αυτόν. Κατά το el venit ad cunι. Gaudio perfunditur pro modo
ίσον της λύπης του αδελφού την χαράν δεξαμένη. co1cepte de morte fratris tristitiae . Ut enim tan
" Ως γάρ μόνον ήκουσεν ότι "Ιησούς ήκει, αυτίκα το 1 : 0 audivit venisse Jesum, contestim quidem de.
μέν πένθος απέθετο, της δε πίστεως το ζέον παρ- postill luctum, fidei vero fervorem exhibuit. Sel
έδειξε . Πρεπόντως ούν και η Μάρθα χρήται, ου el Marilha decenter agit, non publicata Clauristi
δημηγορούσα Χριστού την υπόσχεσιν. Εώρα γάρ promissione . Videbat enim circumassilenler Ma
τους παρόντας όχλους, οι παρεκάθηντο την Μαρίαν rise consolantemturbam, in qua essent αιιi Christo
παραμυθούμενοι, εξ ών ήσαν οι διεφθάνουν θαυμα- miracula edenti inilerent . Magister alest, et
τουργούντι Χριστώ: Ο διδάσκαλος πάρεστι, και vocat te. ) Ex presentia , inquit , Densa αμod per,
φευνεί σε. Σ 'Εκ του παρείναι, φησί, το τελούμενον agitur. Non venit ut consoletur : non ul deliniat
σκόπει. Ου παραμυθούμενος ήκει, ου ψυχαγωγήσων. animos. Alioqui prius etiam advenissel. Veit ut
"Η γάρ αν και προ τούτου αφίκτο. Ζωώσων ήκει, vitam restituit, ut fratrem resuscitel . In Arte
αναστήσων τον σύγγονον. Η δε μόνον ως ήκουσεν, με solum indicit, surrexil cito, et venit ad eum ,
ηγέρθη ταχύ, και ήρχετο προς αυτόν. » Ουκ έρωτή- Nilil interrogat , nec vel nminimum, cunclatur : Sel
σασα, ή προς μικρών αναμείνασα · αλλ' ώς άνκερ quasi vivum fratrem Isaberet in manibus , surgit
τον αδελφόν εν χερσίν έχουσα ζωντα , δρομαίως concile, et ad vilan) prosilit, parumaut nihil pa
ανίστατο, και προς την ζωήν ανεπήδα , μικρά ή riter collectos curans : Νondum enim venerat
ουδέν των συμπαρόντων φροντίσασα· « Ούπω δε Jesus in castellum : sed erat adhuc in illo loco.
Ιησούς εληλύθει εις την κώμην, αλλ' έτι ήν εν τω nbi orcrerat ei Mat . , Lςαιρ
τόπο, όπου υπήντησεν αυτώ ή Μάρθα. » Τοσούτον rat, ut in ip o loco anleverterit Dominum . Moro
έσπευσαν, ως επ' αυτού φθάσαι του τόπου τον Κύ sius enim incedebat ob Judeorum contentiosam
ριον. Σχολαιότερον γάρ επορεύετο διά την δυσερις a'stimationem : utne videretur ipse od miraculum
των Ιουδαίων υπόνοιαν, του μή δόξαι κατεπιτρέ procurrere , sed quasi mulierum rogalii accedere.
χειν το θαύματι, αλλ' ώς εκ προτροπής των γυ- Nam neque venire voluerat, nisi ear : accius
ναίων καλούμενος. Επει μηδε παρείναι βεβούλητο , obsecratione , ut ne res simulatio putaretur, ut
ει μη προτραπείς εκλήθη, τα μή προσποίησιν νομι- allen Judai, qui erant cun Maria , viderunt cito
σθήναι το πράγμα. Ως ούν είδον την Μαρίαν οι surrexisse , ac domo concitam existimantes
περί αυτήν Ιουδαίοι ταχέως μεν αναστάσαν, δρο- velut al monumentum propernreexisse
, ut ,se forgan μη
το μνημείον σπεύδειν αυτήν, ένα τυχόν σπαράξη και una egressi sunt, velut ab eo fratris luctu proli.
και κωκυτοίς τον σύγγονον αποδύρηται , συνεξηλθον bituri. Divina vero proidentia res gerebatur, ut
αυτή, κωλύειν ώσπερ βουλόμενοι της επί τώ αδελφώD et illi allessent, quo sub eorum obtutibus editum
θρηνωδίας. Το δε ήν έργον οικονομίας συμπαρείναι miraculum haudquaquam testes desideraret.
κακείνους, ίν' επ' όψεσιν αυτών το θαύμα πραχθέν,
με αμάρτυρον ή.
« Η ούν Μαρία, ώς ήλθεν όπου ην ο Ιησούς , « Maria ergo cum venissel ulhi erat Jesus, videns
Με τουσα αυτόν, έπεσεν αυτού προς τους πόδας, λέ - eum, cecidit ad pedes ejus, et dicit ei : Domine,
ΥΘυσα· Κύριε , ει ής ώδε , ουκ αν απέθανε μου και si fuisses hic, non essel mortals frater neus.
αδελφός. » "Ισον έχουσα τη αδελφή το φρόνημα, τοϊς Εodern cuan sorore seusu, iisdem ac ipsa verisis
ομοίοις αυτής συμφέρεται ρήμασι. Σκόπει ούν όσα co::greditur. Vide igitur quam tunc in motico
έναμικρότότε η Μαρία ποιεί. Προστρέχει ως Θεώ, multa {ccerit, Occurrit ιι Dco, accidit, agit fidu
προσπίπτει , παρρησιάζεται, δείκνυσιν ότι τέθνηκε cia, ostendit no:tum L : Zarum : nec il solun,
Λάζαρος · ου ταύτα δε μόνον, αλλ' ότι και πρόωρος verum etiam quod nursin natura albsente eo con
θάνατος γέγονεν, απόντος αυτού. Τότε χίρ τυχόν tigeril. Tunc enin forte ait alvenisse , cum jan
“ te! παραγεγονέναι, ότε με την θεραπείαν ο καιρός tempus, velut norie precidente, curationem non
πεδέχετο, συγκλεισθείσαν ώσανεί τώ θανάτω. Και recpcret. Εx iis natque conjectura est, ognovisse
975 S. ANDREÆ CRETENSIS 275
ul Peum, ac velut Deo locuta esse 1ametsi oratio A γάρ υπολαβείνέστιν εντεύθεν, ώς καιΘεόν αυτόν και
in eo claudicaret, quod dicebat : « Si fuisses hic.» - και ως Θεό διελέγετο, ει και ο λόγος έσκαζε το
Jesus ergo ut vidit eam plorantem, et Judeos qui ειπείν, « Εί είης ώδε . ) - Ο ούν Ιησούς ως είδε
venerant cum ea, infremuit spiritu, et turbavit αυτήν κλαίουσαν, και τους συνεληλυθότας αυτή
Seipsum, et dixit : Ubi posuistiseum? : Νon dixit : Ιουδαίους κλαίοντας, ενεβριμήσατο τω πνεύμα
Easmus uli est sepulcrum, ut ne se miraculo festi- και έσπάραξεν 37 εαυτόν, και είπε : Πού τεθείκα
nantius putaretur ingerere,« Ubi posuistis eum? » αυτόν; Ουκ είπεν, "Αγωμεν όπου το μνήμα έστιν:
Vos, inquit, percontor, quos volo testes miraculi. ίνα μη νομισθή κατεπισπεύδων το θαύματι,« Π:
Vos ipsi accurrentes sepulcrum ostendite . Simulo τεθείκατε αυτόν ; » Υμάς, φησίν, ερωτώ, ούς μας.
inOrantiam, ut coarguam vestram inscilian. Ubi τυρας έχειν του θαύματος βούλομαι. Αυτοί πο .
posuistis eunι? « Non quia nesciret sciscitabatur, δραμόντες τον τάφον υποδείξατε. Πού τεθείκα::
sed ut presentes intentos miraculo faceret. Quo- αυτόν ; » Προσποιούμαι την άγνοιαν ένα υμών ελέγξε
nodo enim nescient ubi Lazarus fuissel sepultus, την άνοιαν. « Πού τεθείκατε αυτόν; 0:κ αγών,
qui Ρatrem ita novit, sicut Pater novit scipsum : αλλ'επιτείνων προς το θαύμα τους παρόντεςτρίτα.
in quo sunt omnes thesauri sapientia et scientia Πώς γαρ ήγνόει που τέθαπτο Λάζαρος, και τον Πατέρα
alsconditi , nisi quia exlibebat quod est honi- ° ούτως ειδώς , ως αυτός οίδεν εαυτόν ο Πατήρ «'Ε
is, in seipso nostra representans ? Nostra enim ώ πάντες εισίν θησαυροί της σοφίας και τηςγύ
est ignorantia et qui ab ea sunt motus, non ejus σεως απόκρυφοι · πλήν ει μη το ανθρώπινον έπ.
qui novit omnia priusquam fiant. Quanquam enim εδείκνυτο, τυπων εν εαυτό το ημέτερον ; Ήμών γιο
omnes nostre nature affectiones (15), si que ta- η άγνοια, και τα εκ ταύτης κινήματα, ού του πάντα
Bien palam peccati nοxam fugerunt, in seipso ειδότος πριν γενέσεως αυτών. Ει γάρ και τα της
Ostenderit, haud tamen ipse in quem non cadit φύσεως άπαντα της ημετέρας έφ' εαυτόν ενεδείξατε
macula, quique superior est quam ut possit vinci πάθη, όσα προδήλως της αμαρτίας τον μώμονεκπ:.
affectionibus, adventilias nature sordes ex appetitu φευγεν· αλλ ' ουχί και τας εκ παραλόγου όρμής,ήτοι
alieno a ratione, seu ex pravitate animi et de- παρατροπής , έπεισαχθείσας αυτή κηλίδας πριο.
fectione, admisit : absit ! is, inquarm, qui nullo ab εκατο, άπαγε, ο ακηλίδωτος και ανάλωτος πάθεσιν
immutabili deitate excessu, totam naturam nostram και μή κατ' έκστασιν της ατρέπτου θεότητος όλες
assumpsit. Nisi quis forte ea dixerit accipi, qua ήμών τήν φύσιν αναλαβών. Ει μή τις αν φαίη τω
sibi ratione nostra asciscit, Verbo quod spectat ad κατ' οικείωσιν λόγω ταύτα ειληφθαι, του κατ' ουσίαν
substantiam, seorsino longius posito. Ubi posui- c πόρρω διωκισμένου λόγου. • Πού τεθείκατε αυτόν;
stis eum ? , Non est nescientis percontatio , uι ουκ αγνοούντος ή πεύσις, ως δέδεικται δή που. Η
plane ostensum fuit. Αut qua ratione sic spatiis πως αν εκ πολλού διαστήματος έφη, ο Κεκοίμηται
locorum divisus , poluisset dicere , Lazarus Λάζαρος ; Πού τεθείκατε αυτόν; » Διά τούτο πυνθά
dorimit ? Ubi posuistis eum? » Propterea, inquit , νομαι, φησίν, ίνα το θαύμα πιστώσωμαι. Πολλούς
percontor, ut miraculum astruarm . Par enim est γάρ εικός ήν υπό περιχαρείας προτρέχοντας, δει
plures ex abandanti lelitia festinos accurrisse, ut κνύναι που τέθειται.
locum ostenderent.
« Dicunt ci : Veni , et vide. Lacrymatus est « Λέγουσιν αυτώ. "Ερχου, και έδε. Εδάκρυσενο
Jesus. Uι homo lacrymatus est, non Lazarum sed Ιησούς. » 'Εδάκρυσεν ως άνθρωπος · ου τον Λάζα
Judeos. Alvenerat siquidem ut illum suscitaret : ρον, αλλά τους Ιουδαίους. Τον μέν γάρ αναστήσων
20 erat supervacaneum, ut cunι lacrymis prose - αφίκτο, και περιττόν ήν δακρύσαι τον αναστήσεσθαι
queretur, qui debebat resurgere. Merito autem μέλλοντα. Ιουδαίους δε είκότως εδάκρυσε, την απι
Judaos lacrymis prosecutus est , quorum etiam στίαν αυτών και μετά το θαύμα προθεωρών.« Εύα
post miraculum futuraminfidelitatem prospiceret . κρυσεν ο Ιησούς. ) Υπογραμμον ημίν και των
« Lacrymatus est Jesus.» Exemplum nobis formal- D και μέτρα διδούς, εις όσον δέοι τοίς οίχομένοις επί
que tradens ac modum, ad cujus rationem illacry- δακρύειν. 'Εδάκρυσε την τής φύσεως ημων φθορ. "
niandum sit mortuis.Lacrymatus est naturecorru- και της εικόνος το άκαλλον είδος, όποιον το θάνα "
pionem ac videns quan imago deformelar morte. καθίσταται. "Ελεγον ούν οι Ιουδαίοι : Ιοε
« Dixeruntergo Judei : Ecce quomodo amabal euυ! έφίλει αυτόν, και "Ορα κανταύθα τον φθόνον, και "
Ει hic videinvidiam, et per vicacem animum. • Ecce της γνώμης μάχιμον. "Ιδε πώς έφίλει αν
1 Coloss. Π, 5.
VARIAE LECTIONES ,
67 Lege ετάραξεν.
COMBEFISI NOTÆ . iin
or ull 013
(15 ) Quanquam enim omnes nostræ afeciiones. oral. 4 de teologia. quem hic aliclor " 110 SC
De defectibus islis et allectionibus innoxiis as ponit niodum exponendi dicta de Christo,
sumplis a Verbo plura Damascemus, ac subinde licet sibi asciscal el sua facial, qua sunt o
nostri scholastici. Gregorius ctiam multis explical, mystici. De quo etiam Aug . et alii.
 917 IN LAZARUM QUATRIDUANUM . 978
Φιλούμενος έφίλει, και είκότως. « Εγώ γάρ, φησί, Α quomodo amabat cum ! Qui amabatur, amahat .
τους εμέ φιλούντας, αγαπώ. ) - "Ιδε πώς έφίλει Plane merito : « Έgo enim, inquit, diligentes me
αυτόν. » "Έστι πως και θαυμαζόντων ο λόγος, αλλά diligo 1 . - Ecce quomodo anabat eum! Videtur
και βασκαινόντων· ώς τινας λέγειν· « Ουκ ήδύνατο et admirantium sermo , sed et invidorum : ita ut
ούτος ο ανοίξας τους οφθαλμούς του τυφλού , ποιήσαι aliqui dicerent : « Non poterat hic , qui aperuit oculos
ίνα μή και ούτος αποθάνη ; » Και ει ήνοιξε τους ceci, facere ut hic non moreretur ? » Atqui si caci
οφθαλμούς του τυφλού, τι ποτε αυτώ διαπιστoύντες aperuit oculos, car une ei negata fide blasphemis
τότε βλασφήμοις λόγοις εβάλλετε; Τι τοσαύταις eumimpelistis sermonibus ? Cur eum qui accepe
ενείρατε τον εύ παθόντα πλοκαίς, κρίνοντες , ανα- rat lieneficium 1am multis inseruistis questionum
κρίνοντες, τις και πόθεν, και ποταπός, και τι ποιή- nexibus , Semel et iterum judicantes et exquirentes,
σας ανέωξε σου τους οφθαλμούς; τέως μεν ομολο- quis, et cujas, et qualis , et quid faciens aperit
γείτε νύν, ει και άκοντες , ανεωγότα τους οφθαλμούς tibi oculos ? Nunc interim, quanquam inviti ,
του τυφλού. Δέον απ' εκείνου και τούτο θαυμάζειν » agnoscitis aperuisse oculos ceci. Ceterum cum
υμείς δε κακείνο και τούτο κακίζετε. "Έργον γάρ illud miraculum huic deberet admirationem conci
τούτο Ιουδαϊκής προαιρέσεως. Πότε γάρ ου παρ- liare, vos polius utrumque viluperalis. Ηoc Ju
ωργίσατε Χριστόν; πότε ουκ ήπειθήσατε τοιαύτα Β daicus anianus habet operis . Quando enim non
και τοσαύτα τεθεαμένοι τεράστια ; exacerbastis Cbrislum ? quando 101 lantisque visis
prodigiis non inobsequentes fuistis ?
« Ο Ιησούς ούν πάλιν εμβριμησάμενος έρχεται Jesus ergo rursum freniens, venit ad monu
εις το μνημείον » ήν δε σπήλαιον , σκοτεινή των mentum . Erat autem spelunca : , nempe cor tene
Ιουδαίων καρδία : « Και λάθος επέκειτο επάνω. bricosum Juditorum : Ει lapis superpositus eral
Της απιστίας το σκληρός και αντίτυπον. Λέγει ο ei . » Infidelitatis durities el resistentia. « Ait Jesus :
"Ιησούς : "Αρατε τον λίθον. » Τον βαρών της απει- Tollite lapidein . ) Revolvile gravem inobedientia
θείας αποκυλίσατε λίθον, ίνα το θνησιμαίον αναγάγω lapiderm, ut quoll litera liabetlethale subvelham, ac
του γράμματος. « "Αρατε τον λίθον» ) τον δυσβά- faciam spirituale. « Tollile lapidem: jugum legis
στακτον του νόμου ζυγόν, ίνα τον ζωοποιόν της χά , portalu difficile , ut recipialis vivificum verbumm
ριτος αναλάβητε λόγον . « "Αρατε τον λίθον , τον gratia. « Tollite lapideo : eum utique qui velut
ως κάλυμμα κείμενον και βαρούντα τον νουν. Έδυ- impositum velainen gravat animum. Potuissem
νάμην αυτος εγώ τον λίθον αποκυλίσαι , αλλ' ίνα και ego revolvere lapidem : verum ut ipsi quoque
της δυσωδίας αντιλάβοιτε • ού δή χάριν υμίν επι- c percipialis felorem , idcirco jubeo, ut vos Iollatis.
τρέπω τον λίθον εξάραι του μνήματος . « "Αρατε τον • Tollite lapide: : ut ipsi testes sitis vestra ipsa
λίθον , ίνα υμείς μαρτυρή σητε, ότι και του τάφου opera revoluti lapidis Sepulcri. ( Tollite lapidem : )
τον λίθον εξεκυλίσατε , "Αρατε τον λίθον, και Υμείς VOs Judaei, non discipuli mei, ut ne velut in caco
οι Ιουδαίοι , ούχ οι μαθηταί μου, ίνα μή αύριον posluillie dixeritis : Nunquid hic, nunquid ille ? ut
εϊπητε ως επί του τυφλού . Αρα ούτός έστιν : Δρα 1e aliu ) pro alio Suscitatum causemini. « Tollite
εκείνος και ένα μή είπητε ότι άλλον άντ' άλλου ήγειρα . lapidem : ) si miraculi magnitudinen Speclare
"Αρατε τον λίθον , εί του θαύματος ιδείν το μέ- Valtis. « Dicit ei Marilha Soror ejus qui mortuus
γεθος βούλεσθε. « Λέγει αυτή η αδελφή του τετε- fuerat : Donine, jain fetet ; quatridianus est eirin.)
λευτηκότος Μάρθα : Κύριε, ήδη όζει: τεταρταίος γάρ Habebat
Habelbal enim die in monumenta , in qui
quatuor dies
enim diatrιor
έστιν. ) Ημέρας γάρ είχε τέσσαρας εν τω μνήματι , bus polerat mortuis computruisse. Jan fetel ;
έν αίς ήν διαφθαρθήνα: τον τεθνεώτα. " Ήδη όζει, qualiridianus est enim. Verbum est no!" credentis
τεταρταίος γάρ έστιν. ) 'Απιστίας και δισταγμού το et dubitantis. Ceterum consuevil infidelitas maxi
ρήμα. Πλήν εν τοις μεγίστοις θαύμασιν απιστία iis precurrere miraculis . « Jam felet. » Ηου
προτρέχειν είθισται. « " Ήδη όζει. » Επαρθέντος του dixit Marilla, cum sublato lapide odoreno sensis
λίθου της οσμής αισθομένη, τούτο είπεν η Μάρθα. D set. Εt quidem quod dicebat. non credentis erat :
Και το μεν δήμα διαπιστούσης ήν · συνεβάλλετο conferelbst tamen ad nmiraculunm, quanto eliani
γούν όμως τα θαύματι, όσο και μάλλον εφαίνετο corporis resolutio magis innotescebat. « Domine,
διαλυθεν το σώμα. « Κύριε , ήδη όζει. » Μή πλησιά. jam felet . Ne propius , inquit , accesseris , no
σης, φησίν, ίνα μή αηδισθής. " Ήδη όζει. Μύρον molestiain sentias, ac stomacho movearis. - Jaut
υπάρχων ευώδες, μή προσεγγίσης τώ όζοντι. « Κύ- Telet. Ne qui suaveolens unguentum es, Teleinli
ριε , ήδη όζει. 'Επιτείνει το θαύμα του γυναίoυ τo appropinquaveris . « Domine, jaun fetel. Magnificat
δημα. Λέγει αυτή ο Ιησούς • « Ουκ είτεόν σοι, ότι τηiraculum verbum mulieris . Dicit ei Jesus : Νonne

οιονεί πως ονειδίζων αυτήν έφη. Εύδηλον γαρ ως ου Dei? » Ηoc dixit , velut ei quodammodo expro
πάμπαν αμφιβολίας απήλλακτο, δι' ών εσφαλμένας, Israns. Clarum enim est , ex falsis quas dabat
έποιείτο τάς αποκρίσεις. responsionibus , non fuisse ab omni dubielale
liberam .
* Proν. μι, 17.
979 S . ANDREA CRETENSIS
Jesus autem eleratis in cælum oculis, dixit : A 'O È Insoūs tips tous & Ozauous siz oigaphy,
Paler, gratias ago tibi quoniam audisti me. Ego xal eltie · Ilátep, aúxap!GTū 50 ! őri Hixougig Mou
altem sciebam quia semperme andis : sed propierė yw ot őti závroté uous avoúteisöäei
populum qui circumstal dixi, ut credant quia 1!1 còv odov tÒN TERLEGTŪTO Elroy · iva filtrúcus:)
me nisisti. 1 Elevavit sursum oculos, unde ad őt OÚ Ne à TréstEthas. o "Avw ñ pe to opa,clev Teen
nos descendit : agit vero Patri gratias, non quasi fuã xata6c6nxev . süxapotei o to [laza , ciy
aliquid acceperit ab ipso (16). Nam non popo- iis dubtv T! Top autoū. Où yżp 1977,58%.(E.;z
scil. « Gralias enim libi ago , inquit, quoniam au - PLOTŮ 00! yapepajiv , öte yourks you. , Katy
(isti me. , Alqui nusquam petiit, nusquam roga- ojbQpoŬ 1Incev , ojōzuoő Eost,on. Nepitoon on
vit. Consequenter ergo videtur illud, « Quonian ÜJTEO yata to åxoloubov siva! oorzi có, *0::
audistime, , supervacaneum .Enimvero ea loquilur zousis you . , Alià ô:à sous 'lcuôclovs 11.
propter Judæos, ostendens venisse de ccelo , ac Dci danei, olxvis őt: óvul ev 20 :, xal örı 174; i ::
se Filiuin et Deum , omniaque ex sententia Pa- toù Begū, zal 0 :ds, xal oti Tohvta yuóun on
tris, velut cui una cum eo et sententia sit el na- [lutphs colei, us tñs autis úrrãoxov aizu zzi
lura, peragere : ac demum , velui qui homo essel, Tvióuns xa! Susews . yal öti vogu tosWu, avoitua
paulo se locutum bumilius et secundum homi- B TILVÚTEPÓW Tows cládal, to un cartása : thy cixon
nem , ut ne incarnatio inani specie constare pian, « Tauta cittun, yuvñ ueräin èxpziyast'
videretur. « Hæc cum dixissel, voce magna cla - Aăcape ô£ūpo few . Ka! Eu évs 57,70cv ó csovint
mavit : Lazare, veni foras. Et slalim prodiit qui õzõep.évo ; tās reipas xal tous Tóðaş xsipials,7 .
fuerat mortuus, ligatus peiles et manus institis : 'es autou, covoz.plo tepuedé.Eto .) Oix cijena:vur,
et lacies illius sudario erat ligala . , Non hic prea ojtnéyeu llúteo , Eyelcov autóv. Tüv yapind
calur, nec dicit : Paler , suscila eum . Hæc enim p9 TOUTO., xal tūv OEUTÉpwr. ålà xoácsi, 13!
sunt subditorum , el eorum qui secundi sunt (17): oux anlūs xoarei, ôn) ywví ueralt . Tives yao
sed clamat : nec clamal solum , sed magna voce. Plv ; "Iva xal tiv uéllovory osien si TITIS
Cujus gratia ? Ut eliam designet futuram lubam , ráhn cuyxa10750.V own cous ėy put,uzde.eAkas ,
cujus magna vox convocatura cst posilos in non!!! Saūpo kw . ) ASOTTOTIX çuvin, Basil:zdv tox
mentis. « Lazare, veni foras. ». Vox Domini est, asupa, ècouglas to apost@ YP.2. « Asupo for.!
regia jussio , polestatis imperium . « Veni foras. , 'A to Suevos try Oopkv, avi,z6c tin ô ' dollagris;
Corruptione deposila pellem resume per incorru - opšv. 1 Azcape osūpo ču . , I'vórwsiv ol louốzici,
plionem . Lazare, veni foras. 1 Sciant Judæicöti őpeta ! ő pa , öte this çwvñis toŨ Yior to avéçuia
i venisse jam horam , quando mortui, qui sunt in TOU OI Èv toi; uvnusious òxousovTal • xa! !325d.
monumentis,audient vocem Filii Dei: et qui audie- COVTE , S(Covtol. 1 - 4 Asū počew . ,'Hp 2:67/665,:)
rint, viveni y. , -- Veni foras. Sublatus est Topósxoy.uo . Biose após us toy mahouvzá te. (1::
lapis offensionis : ad me perge qui te voco . , Veni po EEW . , '15 paev 27.05 60! T20s çwvū ,og d.
foras. , Ut quidem amicus, ad me advoco ; ut au - tn ; TT Tássw . « A£ūpo CEW . . Miowo!v 'louốzio.,
ien Dominus , præcipio . , Veni foras. , Noverint TETI.ptaio èysiowy ėx uvrvatos TOMU päin
Judæi fore, ut qui suscilo quatriduanum e monu - aütds tpenpuspos dvastńsopa !, či yebaví:o" ***
mento , poliori jure resirgam ipse triduanus, si 09 .0.!. 1 Aőcape, &sūpo ësu . ) Deposer,uévo;**
quidem mortem guslavero . « Lazare, veni foras. , Croáprava čEE2.0€, xaltà èvtáope2 Tre pixeiuevos,i*?
Exi fasciis involutus, ac indutus sepulcralia , ui ne TIPOSTIGINtóv os vexpoy 'lovôzio:vouiswory. Two
te Judæi sictum mortuum cxistimaverint. Videant yet 0.; ô ô uevos wol tóôa , yo ! 6435%Exihop prys,
ligalasmanus, el pedes , ac faciem obiectam , nec vol .*, & Tischse!Tv 'lovāciou to laiuail.csup?
miraculo fidem detrahant. « Veni foras. , Astruct EEw ., Ilustusetai sou tnv å væ€!wJ!V i ousworld
luam resurrectionem corporismalcolentia . Silve- ocuztos. Aúswo!V autol tị. Thepexeiueva Gradorava,
y Joan . V, 25 .
COMBEFISII NOTÆ .
(16 ) Agil vero gratias non quasi aliquid acceperit D gorius, orat. in Natalem . et 2 in Pascha, ar
u Paire. Ilabel similia Chrysostomus in caput istud angelos, oeuréons la ttporntas, secundos sp el! ca
Xn Joannis quæ debent intelligi lil tantum in Aria - res : nonnihil id Platovice , sed sane lamenet Deus
nos dicta, non ul in iis omnino excludatur a Chri- tholice. Revera enim solum ens divinum!
sio et oratio , el gratiarum actio , pro vore acceptis, privem illud est, quod sibi sulliciat : reliqua
Hon natura , sed voluntale et gralia. Ut Deus, a ;- lia secunda sunt, et quibus, Siutc nnibil
equeestest"aliquid
cepit nalura , lolium quod est Pater, excepta pro - rivaliimi gratia a primio illo , sic neque es 1. Ja
prietate palerna ; uibilque eu est inferior, 4110 quod non $10 modo ab co priere delle
proinde modo nullus manet locus proprie gratia - Gliud tertia el quarti aliqua dicantur, esto
rin actioni : ut homo, quanquam donia omnia ba. lione inter ipsa sccunda el participanlia, OM :1
buerit, ul velut ex quadam comaluralitate debita ; aliud alio magis participal, pe cuml. tamen
Liidil un
eliammiscile
revera lamien gratia accepit, el divina libera vua non alterum allero participel. Ludil Chrysoelslo , in
luniate ut pro iis et Patri, el ipse sibi ui Deo , gra - auctor encomii Abrahæ nomine Chrysosto
Sias agere debieril. ilio primo, cui ait Abelen de primis agno
(17) Et eornin vui secundi sunt. Sic etiam Gru - fecisse primitias, etc .
231 IN LAZAR Q . 982
UM UATRIDUAN
UM circunmpositos , noveritque eum
και επιγνώσιν όν εν τω τάφω κατέκλεισαν. « Δεύρυ A rint ipsi pannos
έξω.» Ζωώθητι, και ψυχωθητι, και βηματίσας της λάρ- quem in tumulo clauserant. Veni foras. • Vivif
νακος έξιθι. Δίδαξον πως εν ριπή πάν το πλάσμα care, animare : ac gradiens exi ferelro. Doce
ψυχούται, την κοινήν των νεκρών ανάστασιν της quomodo figmentum totumin ictu oculi sit animall
φωνής αποτελούσης της σάλπιγγος. « Δεύρο έξω.» Η dum, communem mortuorum: resurrectionein con
πνοή εν ρισίν αι φλέβες αίματος πλήρεις · η φωνή ficiente voce tube. « Veni foras. » Est spiritus in
επί φάρυγγος : εν ώσιν ο λόγος • εν οφθαλμοίς naribus ; vene plene sunt sanguine; vox in gut
το οράν • επί χώρας η όσφρησις : η βάδισις κατά ture, in auribus sermo, in oculis visio , olfactus in
φύσιν και πάν το σκηνος εμψυχωθέν εξωργάνωτο. conceptaculis, gressus secundum naturam : to
« Δεύρο έξω. Σ 'Aπόθου τα σπάργανα, και ανύμνει τα tanque tabernaculum vivificante anima, in sua
θαύματα: ατόθου της δυσωδίας την αηδίαν , και προσ- Organa forelatum est. « Veni foras. ) Depone
κύνει της εξουσίας την αυθεντίαν. Εγώ σοι επιτάσσω, fascias, et decanta miracula : depone Imaleolentise
« Δεύρο έξω,» ο ειπών, Γενηθήτω φώς, Γενηθήτω iusuavitatem, et allora potestalis auctoritatem. Ego
στερέωμα . Εγώ σου παρακελεύομαι, « Δεύρο έξω.) tili precipio, « Veni foras, και φυί dixi : Fiatlux ;
"Ίνα δης με υπό μαθητoυ πρoδιδόμενον, και Ιουδαίοις Fiat firnamentu ). Σ Ego tibijalbe0, Yeni foras. )
απεμπολούμενον, Πιλάτου κρινόμενον βήματι, και Β Ut me a discipulo vileris traditum, et Judeis ven
προς το πάθος εθελοντι απαγόμενον. "Ινα ίδης Ιου - ditum: ut pro tribunali Pilati judicatum, sponte
δαίων θρασύτητα, κάμου την πραότητα. «Δεύροέξω.) que ad passionemabduclum. Uι videris Judeorum
"Ινα ίδης μετά ληστών με σταυρούμενον, όξος και χο- effrenenm audaciam , el meata mansuetudinem.
λήν ποτιζόμενον , και λόγχη την πλευράν τυπτόμενον· « Veni foras. » Uι videris cum latronibus affixum
ένα ίδης εν ημέρα μέση το φώς τυραννούμενον, και cruci : felle et aceto potatum, ac lances Iatus per
νύκτα τον ήλιον συσκιάζουσαν, Ιουδαίους βλασφη- cussum : ut lucem videris vim meridie passan,
μούντας, και ληστήν θεολογούντα. Λάζαρε, δεύρο nocturnisque soleum offusum tenebris , Judeos
έξω. » Και ευθέως εξήλθεν ο τεθνηκώς, δεδεμένος τάς blaspliennantes, et latronem edisserentem divina .
χείρας και τους πόδας κειρίαις , και η όψις αυτού lazare, veni foras . Ει statim proliit qui fuerat
σουδαρίω περιεδέδετο. Διά το άπιστος των Ιου- nmortuus, Tigalus manus institis : et facies illius
δαίων. Ει γάρ μή περιέκειτο τα επιτάφια σπάργανα , sudario eral ligala . » Ob infidelitatem Judicorum .
εικός ήν εκείνους είπεϊν · ου τεθνήκει, αλλ' εν σχή- Nisi enim fuisset obvolutus sepuleralibus pannis,
ματι νεκρού δήθεν υπεισήλθε το μνήματι. Διά verisimile est dicturos non fuisse mortuum, sed
τούτο δεδεμένος κειρίαις , και όζων, και συγκεκαλυμ- . quod ementilo mortui habitu subingressus esset in
μένος τάς όψεις συν τοις ποσίν, εξήλλατο, ίνα μη- monumentum. Ρropterea exsilivit vinctus institis ,
δείς αφορμής τρόπος δοθή. el ſetens, facieque ac pedibus lectis , ut ne qua
prorsus daretur occasio .
« Ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς : Λύσατε αυτόν και « Dixit autem eis Jesus : Solvite eum, et sinite
άφετε υπάγειν .» Προς το μή έχειν τι τους αγνώμο- albire. Uι ne quid maligni possint opponere,
νας λέγειν , αυτούς εκείνους λύσαι προστάττει τον jubet ut ipsi solvani Lazarum. Quasi dicat : Vestris
Λάζαρον. "Ωσανεί λέγων: Χερσίν οικείαις υμείς αυτόν ipsi manibus solvite , ut sitis testes miraculi .
λύσατε , ίνα μάρτυρες ήτε του θαύματος. Λύσατε « Solvite cum, et sinite abire. • Quando non mi
αυτόν, και άφετε υπάγειν.» Επειδή του αναστήναι, ηus est, ligatum exiisse, quam resurrexisse. Ut ne
το δε δε μένον έξελθείν ουκ έλαττον. "Ίνα μή φαντασία qua illusio el inanis species existimaretur quod
τις νομισθή το τελούμενον. « Λύσατε , φησίν αυτόν. » full factium, « Eum, inquit , solvile. ) Uι el visu
"Ινα και όψει και αφή δι’ ακριβείας γνοίητε , ότι αυ- ει 1clit, certo eum fuisse noveritis. « Ει sinite
τος ήν. « Και άφετε υπάγειν. » "Ίδωμεν ει κατισχύει albire.» Videamus, num quidquam mors prevalent me
θάνατος, μή βουληθέντος εμού . « "Αφετε υπάγειν.) nolente . « Sinile abire. Νon enim qui non ita
Ου γαρ δείται χειραγωγού νεαράν άρτι την ζωήν D prilenm corruptus erat , habet opις luce, accepta
ειληχώς , και βαδίζειν ορθά διδαχθείς, και προ ολίγου modo vita juvene, et doctus recte incedere . « Sol
φθαρείς. «Λύσατε αυτόν , και άφετε υπάγειν. ) Δείγ- vite eum, et sinite albire. Communem, inquit,
μα, φησίν, γενέσθω της κοινής αναστάσεως, ότε της resurrectionem exemplo exhibeat, quando trans
φθοράς εις αφθαρσίαν χωρούσης, άπαντες εκ γής eunte corruptione in corruptionen , omnes resur
χώματος αναστήσονται. gentde terræ pulvere.
« Πολλοί ούν ελθόντες προς την Μαρίαν, και θεα- « Multi ergo ex Judgeis qui venerant ad Marian,
σάμενοι και εποίησεν ο Ιησούς, επίστευσαν εις αυ - el viderant que fecit Jesus , crediderunt in eum. »
τον. Και μακάριος , ός την καλήν ταύτην έμπο- Porro Deatus qui bonas has merces, fidem, inquam,
ρίαν, την πίστιν έπραγματεύσατο · ος μη εξηλθε mercatus est . Qui non vacuus, nilhilque negotia
της Βηθανίας κενός , απραγμάτευτος • λέγω δή της tus Belhaiia, dico autem jejunio exivit . Qui sibi
νηστείας • δς τα λαμπρά και τίμια ταύτης δι' εγκρα- per continentiam et modestiam comparavit quae
τείας και άτυφίας έκτήσατο · ος τη Χριστώ πιστεύ. jrjunii splendida sunt et preliosa. Qui Clhristo bene
σας καλώς , τους καλούς μαργαρίτας των αυτού credens, Donas doctrine ipsius margaritas c0emit,
διδαγμάτων ωνήσατο, πίστιν δεδωκώς , και λαβών data fide el agnitione accepta. Beatus qui nuptiis
983 S. ANDREÆ CRETENSIS 931
quibiis copulamur Deo, congruam sibi stolam A cniyvoglV . Maxá. !0; 7 à prav tautini sci yium
afeclionun vacuitate contexuit, ut munde immo- otoàn tñs Topos Ozov guvo elas o ár.26siz;
lalum pascha possit ederc, ac cum gloria rever ¿Euonyev, iva 200opūs ouvr,un to Oubusvov lásya
lenti a Bethania Domino occurrere , ejusque ça.yeiv , ya? peta diens otravit.cz: to donot in
vestigiis candida conscientiae vestimenta explicata Βηθανίαςεπανιόντι, και υφαπλώσαι αυτού τοίς ίχνος
subslernere, ut dicere possit : In me, Domine, in cx heuri TOŪ guvezőóco; luct!I , lv' cinsiy Ôuvern
me gressim ponal pes jumenti cui ins disti , 'Ev èuo?, Kúpie. , èv Šuo Brigazise! Ó This toi
nempe sanctissima caro , quam pro nobis Dei Filius ythrou ;, co įTT:6lOrxas. Quin és:lv 1, 212mm
supra naluram induil. Quis ita prudens solersque càps, öv urteo nov ÚTISpousews 14- é /e:0. Tiş
negotiator , ul suam ipsius salutem , quomodo otw opovluos TOO!Jt9 ; , ös tiiv ÉQUtou owirusi
dictum fuit, sit negotiatus? Qua vos ulinam ra : Rp.YuateuJITO YIG'öv ciontzi spotov ;'!;dein
lione, populus Christi, nova hereditas, actis jam zal uueis o Xpistoù hads, vézy.hr,possia,takty
diebus jejuniorum , eam negotiali silis ! Optima įVETOPSÚCaths tais tipozyou5I!Ş TÜV vroie!Untid.
enim ex illis negotiatio , si quis probe noverit pais . 'Aplson yapņė5 autóv pzYulateia col;
conversari. Aurum illic probe sonans (58), conti- 665! xolos dvastpépeta.. 'Exci youso ; sipas
nientia : margaritie, lacrymæ : pellucidi lapilli , B ý ėyzpátsiduo.pyzpita ', 73 Ozzoua : a Os 0:1-
słudiosa actiones : argentum , castilas : munda yeis, cūv äpstöv ai nepage!; . õprupasta árvize
veslis , morum bonestas : aromala , verba Domi- ésûna zaOzpå , tūv i Būv in Gelvons à parte
nica. (Uic mundus collaris, lumilitas quæ obedien - FOÙ xuplou tà enuzta Èxai x65;10 ; resp.107675 .
tian prescribal ac doceal : inares autem et ville ή ταπείνωσις τηνυποταγήν υπογράφουσα: ενώτιαδε
crinium ac plicaturæ aureaque monilia , splendida xa ? ÈU2 % !2 xal 0:áy u 52.TEO!ocooala , imui
virtulum facinora. Tov Švto).Wy xatopOu' 0.ta .
Quid vero sigillation describe magnifica jejunii Και τί αν υμίν τα καθέκαστον υπογράφουμ! των
munera , cu:n ipsa doceamini nalura , quidquid ob tñs vnstelas tohuts) ov X220!Juátur, avsts tilas
co est in ejus cedcre bonum , qoi possidet ? Quis Ôtô3.5201595 tiis çússws, Tivoslaits
crgo balıc solemnitatem congrue celebravit ? Quis V.svov , ki; xanov to xexongéww yevóuevov ; T.;6
se velut Martha gessit? Quis Mariam est æmula - ŠOTLU Ös eEña0s cauty,v yanās try travtrupov; 15
tus, sorores illas Lazari ? Quis sicut illax , bonas úroubor, tñ Mápos ; T 's cry Mapizy &$70
margaritas, lacrymas emit ac obtulit Christo , sic tas àās?càş Aasapos ; Ti; tos xulovs 27:"ixti.
deplorala sua anima, quemadmodum illa. Lazarum va ; nyópa0€ uapyapita , ti Oixpur, xal topste
deplorarunt ? Quis pretiosu:n illum lapidem an - lo nyaya taūTOL XD!CTIO), Itv olxeiav 1022007328
gularem Christum , qui Lazarum suscitaturus lapi. vos Juriy Vexowlaisuv , ; sziva! tov 13., 2001;
dem jussit revolvi, pretio comparavit ? Quæ anima Tiş adv tlulov ÉveTOPS 57 to 2.100v Xp:Jody
sic Dei amans, optima quæque emit aromata, èxcoywvalov, Tov TOXU2460ņvai xe cicavcl **
iridlem , el amoun , el cinamomum ungulanique ilov, iv' yeronody Acc.pov ; Tişoto yuyn
el nardum , et calamum , ut inde suaveolenti un çaS tàu xí :5TL cūv äpwutwv Live sato, igen,
griento paralo , conaniem ungat Dominua ? Quis xxlä uw lov zalzvá .wuov, ivz tò sulô:s ėr:15%:42
ita slans secus illius pedes, intacto adeffudit 605% ūpov, cctvoūvta plupisan toyKüperv ,1s
capiti, ac tin pedes unguenlo el lacrymis rig: - GÜEW OTISL TIROŽ Tous T.00.5 Quroj 77,57 , **
vil ? Quis clementem illam el blandam vocem : xocarñs zatexévwgev . cita tous Tooôas to uupo xa!
< Remilluntur tibi peccata , 1 suis ipse auribus τοϊς δάκρυσιν έβρεξε; Τίς εκείνου της προσηγού,
audivil? Quis adeo unguentarius animus, et lacry- güzrxoos yeyovs çuvñs, « 'Aqiwvili, you ,*
mabilis , ut Christuin , unguentum illud inexliau . Ö. . .oria . Jou ; » Tiş OÜTU) Yugh LogoTab 405 2
slun, unxerit ? cúvôzzpus, • ; uvol52 : Xp:stdy od dxéyuton pada
D pov ;
At dicet forte ad hæc quispiam : Ecce merelri- 'A % X' èoei tış 2.20. Toutov o xovov, Toow lespour
cim imitor : et quanquam non inglientum , at all too coopvry, xal topoguéou , el ya! Mini Moups ,
lacrymas ofero. Cedy lu , ubi cæna ? ubi Chrisius? à22à oimpue.. IL Ū ed osirovov ; TO • Xosrbs;
ubi quibus est condonatio criminum ? Ubi? Tž ô ' óv äoeges tūveyxanuácus o..072 ;L0
Adesdum , tibi clare ostendo. In Ecclesia . In luo Auco, gol õelew capus. ¿v Tř txxıroizvor
cubiculo . Quid dico in Ecclesia ? In ipso luo Tauerw Gov. Ti déyw ¿ v tŤ Èxxi.noir. ; 6V ! !
COMBEFISII NOTÆ .
(18) Illic aurum probe sonans. Epo :cov . Pelut quod inde adveheretur allrum lamaliss, " 113
striduum el quod ex sonitu aguoscilur probaluin , Ophir autem exponuntnon pauci regionen
nisi forte istid vilio scriptoris positum est & vt! toū, nam , quibus præter affinitatem nominis
pusou . quod etiam Latinis est aurum quod in videntur astipulari ; etiam prophetica. ?"
coclione non minuitur tanquam purgatissimum : impleta . Qua de re vir amicus haud lap
sicyue habet alter codex Regius qui postmodum mecum verbo contulit commentatiuncul
occurrit, ex quo prior ille corrigendus. Hieronymus meditatiir. Interim polest videri Pined . "
in Jerem . vull dictum ab Ophir , quasi ophyrisum , rebus Salomon ,accuralus sulis.
983 IN RAMOS PALMARUM . 9CO
δία σου. Εκεί ο Χριστός εστιν. Εκεί αυτού κατα- Α corde. Est illic Christus. Tu illic ei unguiculum
κένωσον το μύρον. Εκεί τα δάκρυα. 'Αλλ' ουκ έχω effunde. Sint illic lacryne. Αι, inquit, unguentum
μύρον, φησίν, ουκ αλάβαστρον. Ουκ έχεις μυρον; non habeo, non alalbastrum. Non habes unguen
Ναι έχεις μύρον, την χάριν, αλάβαστρον την καρ- tum? Plane halbes unguentum : 1epe gratiam,
δίαν, δάκρυα την εξομολόγησιν, τρίχας τους λεπτούς cor alabastrum ; lacrynas , confessionem; capillos,
στεναγμούς. Ταύτα προσενεγκε, ταύτα καθιέρωσον , minuta suspitia. Ηaec offer , haec sacrifica, el acci
και λήψη την άφεσιν. Πανταχού έστιν ο Χριστός. pies veniam. Clarislus ubique est . Adest ulbique
Πανταχού καλούμενος πάρεστι. Μόνον μή ταρίτω vocal us : modo non adsit Judas : modo recle
δείπνον έστω. Γενου Σίμων, ει βούλει κέλευσον τον esto Simon. Invita Dominum. Ne tamen dubita
Δεσπότην. Αλλά μη διστάσης ως Φαρισαίος. Κάλει veris sicut Phariseus. Voca cum, qui adest ubi
τον πανταχού παρόντα • αλλά μή συγκαλέσης τον que : at ne simul Jalam vocaveris . Εto si vis
Ιούδαν. Γενου Λάζαρος ,ει βούλει, τω κόσμω νεκρώ- Lazarus, qui undo sis nmortificatus; qui tatho fe
μενος, όζων τοϊς μώλωψι, την σιωπήν ώς λίθον επί 1eas; qui in ore silentium, ceu lapidem halbeas.
στόματος έχων. Μάλλον δε φίλος γενου πρότερον του Magis autein prius Domini amicus esto. labes et
Δεσπότου . "Έχεις και αυτός αδελφάς, την ψυχήν, είτα Β 11 sorores , primum animan, ac tumcarnem. Fac
την σάρκα. Φιλιώθητι τα Χριστο, έν' όταν κοι- Cliristo amicas , ut cum mortuus fueris, mittant
μηθής, πέμψωσι προς Ιησούν, ώς Μαρία και Μάρθα, ad Jesum, sicut Maria et Marilha, iila sermone,
ή μεν τώ λόγω, ή δε τη πράξει λέγουσαι : « Κύριε , his c opere dicentes : « Domine, ecce quem atmas
ίδε όν φιλείς ασθενεί. " όταν τελείως απονεκρω- infirmatur. Uι cum fueris perfecle mortificatus
Θής κόσμω, και τους εν κόσμω, φθάσας ο Χριστός nmundo, et iis quae sunt in mundo, adveniens
αναστήση σε, λέξη τε προς τους αγγέλους αυτού• Christus resuscitet le, dical vero ad angelos suos:
« Λύσατε αυτόν, και άφετε υπάγειν. » Λύσατε. ΙΙ . « Solvile, el sinite abire. » Solvile. Unde ? A pec
θεν; Εκ των δεσμών της αμαρτίας. Υπάγειν· δε cali vinculis . Quo autem abire ? Ad Abraliae sinus:
που ; Είς τους κόλπους του Αβραάμ, εις τάς σκηνάς ad eterna tabernacula : ad divina quietis ne
τας αιωνίους, είς τήν της θείας λήξεως αγήρω μα- sciam senii beatitudinem. Quam 1oς omnes uli
καριότητα. Ης γένοιτο πάντας ημάς επιτυχείν , namconsequamur, ejus gratia et humanitate, qui
χάριτι και φιλανθρωπία του πάντας ημάς εις την omnes nos ad suamipsius vocat agnitionem, Clari
αυτου καλούντος επίγνωσιν, Χριστού του αληθινού sti veri Dei nostri : cum quo Patri gloria , una
Θεού ημών• μεθ' ού το Πατρί ή δόξα, άμα των αγίω cum Spiritu sancto in seculum. Amen.
Πνεύματι εις τον αιώνα 'Αμήν. C
ΛΟΓΟΣ Θ . ORATIO IX.
Εις τα Βαΐα. In ramos Palmarum (19).
Χθές ημάς μετά του Δεσπότου Λάζαρος εστιά- Nos heri cuni Domino Lazarus, miraculi in ipso
σατο, το καθ' εαυτόν ημίν προθείς εις εστίασιν exhibili dapibus propositis, laute Italiuit , volis
θαύμα : σήμερον αυτός ο Θεός και Λόγος τον ημέ- hodie festi honestique amantilus, Dens ipse ac
τερον εστιά λόγον υμίν τοις φιλεόρτους και φιλοκά- Sermo sermonem nostrum quo epuleii opponit.
λοις , τούς άφ έκανού μεν ήγωνικόσι το άχθει των Volbis inquam, φui a Sat multo tempore, cum
συμφορών,επιρρωσθείσι δε σήμερον υπό περιχαρείας molestia calamitatum certamen habuistis, nunc
της Δεσποτικής πανηγύρεως. Και μάλα είκότως. Ε: aufenn Dominica festivitatis albundantiori gudio
γάρ αυτος οία Θεός επιστάς, τον ήδη μιδώντα και vires resumpsistis . Ac plane merito. Nam cum
σεσηπότα των άδου μυχών ανεζώγρησεν, ή που και ipse, velut nimirum Deus, fetenler js putren
νυν του γηράσαντος εν ημίν λόγου νευρώσας το que illum ex inferni penetralibus ceu predan
άτονον , σφριγώντα δείξει προς την έγηγερμένην adventu revocaverit , forte et nodo senilis in n0
εστίασιν. Προσέσται γάρ είκότως αυτό νεανικόν τι μ bis sermonis renissan Vim robοrans, luxurian.
και θαρσαλέον, ανασκιρτήσαντα 33 των φωνητικών 1em vegetumque, ut excitatius alacrisque ceu con.
οργάνων αποπηδήσαι, προς αυτού του Θεού και Λό- vivio excipiat, fecerit. Save utique juvenile ali
γου καλούμενον , ώς εκ τάφου τον Λάζαρον· ίν' ο φιid audaciuscul: in .gre habuerit, ut Dυο τρs0 et
χθές ημάς θρέψας το κατ' εκείνον θαύματι, θρέψη Sermone vocale, quomodo vocavit e tumulo
και σήμερον και αυτός αβρότερον και δαψιλέστε - Iazaru . , a vocalibus organis velut saliens pre
VARIAE LECTIONES.
88 Forte ανασκιρτήσαντι,
COMBEFIŞII NOTÆ .
(19) Celebris admodum dies est inter segTOTIXX Sylus, ut in precedenti de Lazaro est familiarior:
toords, plurimis Patrum celebrala encomiasticis Indical ancior station in esordio, cam se habuisse,
orationibus ; vix lamien alia loculentiori, quam sit cum jam esset senior ; quo tempore nonnihil flos
isia Andrea . Dabuit alius Regius codex , forte culis rhetoricis, parasique compliori, ac subtilio
cliam melior eu quo lilimur , sed crai mobilus. ribus allusionibus deccvii.
987 S . ANDRE.E CRETENSIS 083
deal : ut qui nos lieri pavil Lazari illo miraculo, Α ρον , των αυτού παθημάτων λόγους πιστούμενος :
ipse hodie, suarum ipsius passionum sermones astrilins , laulius splendidiusque pascat.
Enimvero priusquam spiritali partu sernmo 'Αλλά πρίν των νοερών ωδίνων εκραγήναι τον
erumpat, percontari velian presenten coronani : λόγον, πυνθάνεσθαι βούλομαι τους παρόντας . Τις ή
Quisinam hic tantus celus ? quis splendor ? quis τοσαύτη συνάθροισις ; τίς ή λαμπρότης ; τι των
orio in unum colleclorum? quis sonus? quol συνειλεγμένων το σύνταγμα ; τίς ο ήχος ; τίς η χορεία
ιιίριιdium faustis illis ominibus prose1 ntium? των ευφημούντων ; Πανταχού πλήθη , πανταχού
Ubique turbie, ubique pueri; quorum aliir os, παίδες : οι μεν κλάδους , οι δε βαΐα κατέχοντες:
alii spatulas e palais leneant. Nondum est pugna, ούπω πάλη , και προς αγώνας ο δρόμος. Ούπω '
et ad prelia curritur : nondum victoria , thalien- νίκη, και μετά χείρας τα έπαθλα. Προ της προόδου .
turque in manibus victoriae premi2. Αnte expedi- τα αίσια • προ της ευφημίας οι στέφανοι. Επί
tionem, omina ; ante fantam, corone. In ling13 γλώσσης ο ύμνος · επι στόματος ή ωδή των μεν
canticum, carmen in ore ; aliis quidem benedi- ευλογούντων, των δε ανευφημούντων άλλων επι
centibus, aliis I:rte acclamantibus; quiliusclam σειόντων τους κλάδους: έτέρων ταις οδούς υφαπλούν
qualienatibus rainos ; nonnullis aulaea in viis ex- Β των τα έπιπλα και πάντων απλώς τας εαυτών κα
plicantibus ; universis denique sua ipsorum cordla ταστρωννύντων καρδίας. Tίνι, και πόθεν ήκοντι, και
slernentibus. Cuinam vero, et undle revertenti, που τρέχοντι ; " Η τάχα το νικητή του θανάτου ,
ac quo properants ? Num utique victori mortis , άρτι τότε τον Λάζαρος έκφωνή σαντι, και τη Ιερου
eique qui nuper Lazarum e sepulcro vocasset, σαλήμ προς το παθείν επιθήσεσθαι σπεύδοντι ; "Οτου
ac Hierosolymam ad passionem ascendlere fisti - δή χάριν; "Ίνα πάθει τα εαυτού τα ημών εκδαπα
harel ? Cujus id gratia? Uι sua ipsius passione, νηση πάθη, ός του παθείν έστιν υψηλότερος. " Η τότε
qui ipse sublimior est quam ut paliatur , passiones πότερον των χορευόντων ο ήχος, ή των φωνούντων ο
nostras morbosque ac vilia absumpserit . Uro κρότος εις τοσούτον ήρε κραυγής την πανήγυριν ;
vero aut chorearum sonus , aut plaistis homici- 'Αλλ' ή μέν των χορευόντων ήχή, λαμπρά τις εστι
darum in tantum clamoris concionen extulit ? και θυμήρης · επινίκιος γάρ, ναι πολύ το χαρίεν
Enilovero, Sonus quidem ducentium clhoros, έχουσα. Ο δε των επιμαινομένων βόμβος , ως λίαν
splendidum quid halet, et quod placeal animo: τραχύς της και ακαλλής, την αηδίαν αυτόθεν έχων
nam est victoria canticum, multanque gratiain επίδηλον, ώς φθόνου μεστός και φόνου σημαντικός.
habel. At furentium strepitiis, tanquam valde durus informisque, vel inde molestum se exhibel,
quod sit plenus livore, ac cædem significet.
Ex hac turba quidam venerunt ex ethania; C Τούτων δε, ο μεν εκ Βηανίας , οι δε προς το
quilam Domino oύvian processerunt ad nontem όρει κατηντη κότι τών Ελαιών το Δεσπότη προσ
Oliveti : alii can jam fere urli propin φuasset, ήεσαν άλλοι προς τη πόλει σχεδόν πλησιάσαντι•
occurrerunt ; alii cum essel infra portas, et al έτεροι των πυλών είσω γεγονότι , και το ιερό
templum pergeret. Plane quam maxima larlia , προσβαλόντι συνήντησαν, και παμμέγιστος όχλος ,
commissunique infantiam exten, Victoria cantica έσμός τε νηπίων συρραγείς , τους επινικίους ύμνους
fauste acclamabant, dicentes : Hosanna ; bene- ευφήμως ανέκραγον , « Ωσαννά, λέγοντες , ευλογη
dictus qui venit in nomine Domini, Rex Israel 2 .. τός ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, βασιλεύς του
Quare insleto hoc spectaculo, continuaque lauda- Ισραήλ. ν " Ωστε το ασυνήθει τούτω θεάματι, κα!
lion , Iota statim confusa est civitas , in multas τη συνεχει της υμνήσεως, πάσαν αυτίκα συγχυθείσαν
le ipso sub id tempus scissa sententias : dicenti. την πόλιν , εις πολλάς τότε σχισθήναι δόξας περί
Ibus aliis , « Quis est hie a ? , aliis vocantibus fi - αυτού · των μεν, « Τις έστιν ούτος ; » λεγόντων :
Jium David. Αc aliis quidem ceu proplacticaς των δε υιόν αποκαλούντων Δαβίδ. Και των μεν ως
predictiones pro ferentibus, aliis speruentilus : προφητικάς προαγόντων προορήσεις , των δε αθε.
aliis confidentibus, aliis patrocinantibus ; oni- τούντων, των δε συνομολογούντων άλλων συνηγο
Dusque absolute, ut modo diceban, in innumeras Pρούντων, και πάντων απλώς, ως φθάσας έφην, εις
opiniones et sententias scissi abeautilus. Quippe μυρίας εξελκομένων δόξας και φαντασίας. Και γάρ
enim erial signum, cui fore contradicendum a ήν σημείον αντιλεγόμενον , υπό προφήτη νομοδόχω
proplieta legis susceptores fuisset praedicalum. κεκηρυγμένον. Και τι θαυμαστόν , ει πάλιν Ιερου
Οuid 3 item mirum, ut iterum Jerusalem turbata σαλήμ έκταράσσεται, και τα Ιουδαίων επικλονείται
sit, ac Julorum commoli celus Deo glorificato, συστήματα δοξαζομένου Θεού, όπου και μικρό πρό.
cum et paulo ante eodem nalo , ubi Hirodes ve τερον γεννηθέντος αυτού, Μάγους εξ ανατολών
nisse ab oriente Magos velut satellitio futuros (20) αφίχθαι δορυφόρους Ηρώδης πυθόμενος « έταράχθη ,
audivisset, « turbatus sit, et onis Jerosolyma και πάσα Ιεροσόλυμα μετ' αυτού ; »
cuin eo ? b ,
• Joan. I, 13. • Matth. 11, 10. b . , 3
COMPEFISI! NOTÆ .
(20 ) Pelur satelliio futuros. Acoucous. Sic eo babiru , sed magis supplici, et dona ferentes,non
paulo infcrilis Ônou popuürt26. Q1120Juan em non amma, novum malo regi obsccuturi accederent.
989 IN RAMOS PALMARUM . 900
Σκόπει δε, ώ φιλότης, πώς συγγενή και κατάλ- A Perspice vero, o dilecte , ut res niolo assimili
araws éxel tà nepáructa . 'Exei Broaedit , Švtaūlo babea'it, illic Brihleem , hic Beilania . Id lemporis
Βηθανία. Τότε Μαρία και Σαλώμη, νύν δε Μαρία . ria el salone (91), nunc Maria el Marilia. lic
και Μάρθα. Εκεί Χριστός εσπαργανωμένος, ενταύθα Christus pannis involutus, hic Lazarus involvulus
Λάζαρος κειρίαις ένειλημμένος. Εκεί φάτνη , και institis . lic presepe, hic autem sepulcrunt. Vi.
ώδε τάφος. Είδες τόπων και προσώπων έμφέρειαν; listin' Iocorum personarumque exactam similita
γεννηθέντος Χριστού , Ηρώδης έθρυλλείτο και • linen? Vidistin' concursum rerum? Celeran
Ιερουσαλήμ συνεχείτο · εν Βηθανία δε, θαυματουρ- Clhristo in Belleeim nato , turbatus est Herodes,
γούντος αυτού και Λάζαρον εγείραντος , Ιερουσαλήμ et confusa Jerusalem : eodem autem ipso in Βυ.
έταράττετο , και Φαρισαίοι τους όχλους ανέσειoν. iliania niracula edente ac suscitato Lazaro, Jeru
'Εκεί ποιμένες εθαύμαζον , ώδε ιερείςεπετύνθαζον 39. salem turbata est, Phariseique concitaruit tur
Εκεί Μάγοι δορυφορούντες προσέπιπτον , ενταύθα υ:s. Hlic nirabantur pastores, hic sacerdotes
δημοι θεομαχούντες προσέκρουον. Εκεί Χριστού jirilent. Ηic Magi stiparles accedelant, Ilic po
προθυόμενοι παίδες ελάλαζον οιονεί επιτάφια κλαίον- pali Deum oppugnantes offenlel : nt. Hlic pueri
τες, ώδε παίδες Χριστου προεξάρχοντες , πλήν έπεισ- ante Christum occisi ejutabant, velut flerent feralia ;
όδια μέλποντες, ου μέλος Σειρήνιον, αλλ' ωδήν επι- hic pueri precunt Christo, sic tamen ut pro ingres
νίκιον , « Ωσαννά το Υιώ Δαβίδ, και ανακράζοντες, sus Triumplio nolulate canant : non Sirenarum
υπό καθηγητή το Πνεύματι διδασκόμενοι. Και από- illud melos, sed carmen pro victoria, clamanles:
χρη των καταλλήλων συγκρίσεων, εις δέον εληλεγ- 1 Hosanna filio David ; ipso nimirum Spiritu
μένης της Ιουδαίων φρενοβλαβείας · τότε μεν ηνίκα precep oris partes in plente. Porro sufficiunt
Χριστός εφανερούτο σαρκούμενος , νύν δε όταν εύφη- congrue ejusiodicomparationes, convicta abunde
μείται σταυρούμενος. Η μίν δε καιρός ήδη των της Juditorun Vesania, tunc quidem cum Christus
εορτής μυστηρίων εφάψασθαι, και της γείτονος ήμέ- anifestus fieret, ac modo cum cruci alligendus
ρας τον μυστικών ανακαλύψαι πλούτον υμίν, εί πως faustis illis ominibus exciperetur . Ceterum opera
τον εν αυτώ κρυπτόμενον θησαυρόν καταβραχύ φα- pretium est uι jam festi sacramenta altigerimus,
νερούμενον, συν δαψιλεία πορίζοισθε . proximaque diei spirituales divitias vobis reve
lemus, si quomodo latentem in eis thesaurum sensim maniſestandum large allluenterque compa
raveritis .
'Αλλά μοι δεύρο, συναναβάντες επί το όρος των C Enivero al me venite, pariterque ascenden
'Ελαιών,Χριστώ συναντήσωμεν εκ Βηθανίας επανιόν- tes and molen Olivarum, Christo hodie ex Bellia
τι σήμερον, και προς το σεπτόν εκείνο και μα- 11ia revertenti, atque ad venerabilein illain Dea
κάριον εθελουσίως χωρούντι πάθος, ίνα πέρας επιθή launque passionen, sua ipsi sponte, ιιι 10stre
το μυστηρίων της ημών σωτηρίας. "Έρχεται τοίνυν salutis sacramento finem imponat, procedenti
την επί την Ιερουσαλήμ πορείαν στελλόμενος έθ. occurrumu's. Venit itaque iter sponte versus Je
ελοντι, ο δι' ημάς κατελθών άνωθεν, ίνα ή μάς εαυτο rusalem faciens, qui e clis nostri causa descen
συνυψώση κάτω κειμένους, ως η έκφαντορία , « υπε- dit, ut n0s in infinis jacentes una seem exalta
ράνω πάσης αρχής, και εξουσίας, και δυνάμεως, και ret, ut Scriptura exponit, « Supra oneir princi
παντος ονόματος ονομαζομένου. » "Έρχεται δε , ου patum, et potestateia, et virtutem, ct omne no
φανητιών ουδέ κομπάζων· Ουκ έρίσει, φησίν, ουδέ en quod nominatur c . Venit autem, non velut
κραυγάσει, ουδε ακούσει τις την φωνήν αυτού" , glorian occupans, fastuque el pompa . Non
αλλά πράος και ταπεινός ευτελή την είσοδον εν- contendet , inquit, neque clamabit, neque aliφτείς
δεικνύμενος. Τί γάρ ευτελέστερον όνου, τί δε τα- andiet vocem ejus d ; , sed erit mansuetus et
πεινότερον υποζυγίου ; αυτός δε ουκ απησχύνθη lunsilis , vili habitu el apparatu adornato ingressu.
πλούσιος ών, και νώτοις Χερουβικούς εποχούμενος , η Οuid enim viius asino ? quid vero Iuniilius sul
πώλον ως θρόνον επικαθίσαι. Προφητικήν γάρ επλή- " jegali ? Enivero, qui dives cral, quique dorsis
• Ephes. I, 21. d Isa. 111, 2. .
VARIÆ LECTICNES.
39 Forte έπετύντλαζον, οbloquebantur.
COMBEFISII NOTÆ .
revera lamen llerodes, in eis , et similibus regi illi margini erat ascriplum , manu satis antiqua, non
adhesiris, Oopusoplav, qua tandem regno ipse recipere Ecclesiani euin tractalum , ut vere Gela
pellereliir , melilebat : quod pæsertiin essent po- sius cap. Sancta Romana , cum proscripsil : sed non
lentes viri, ac regio clari nomine, siquidem pie cre
dimus traditioni. prorsus repudiasse libros quos ille in apocrypho.
(21) Et Salome. Kol Sulden . Restillimais La - rum classem rejecissel, lit non etiam postea in
λώμη, αντί Σαλώμ, ex pocryplio libro , Jacoli Ecclesiis retinuerint legerinique, ac Patres expo
aosa.coléou nomine, ad quem Andreas alludii. Ha suerin !, iisque sua illuslarini, il præler Andreain ,
buimus aliud ejus cxemplar, etiam regium , cujus elian Germanus, Georgius Nicomed ., clc .
991 S. ANDRE.E CRETENSIS 992
Cherubicis inequitat, pullo ceu lirono insidere A ρου φωνήν, πολλά πρότερον προρρηθείσαν εν πνεύ
non erubiit. Quippe implebat proplheticam vocem ματι : « Είπατε, φησί, τη θυγατρι Σιόν : Ιδού ο
Ionge prius in spiritu predictain : « Dicite, in- βασιλεύς σου έρχεται σοι τραύς , και επιβεβηκώς
quit, filia Sion : Ecce Rex tuus venit tibi man- επί πώλον υιόν υποζυγίου. Αρά σοι ταύτης ποτέ
suetus , et sedens super pullum filium sul.juga- μείζων εφανερώθη ταπείνωσις, των επί δόξης θαυ
lis e, Num, rogo, hac unquam major visa est μαζομένων; "Έστι δε ταύτης άρα της ταπεινώσεως
humanitas , eorum qui prie gloria admiralioni dia- εν ανθρώποις ευτελεστέρα ; ουκ έφριξας ακούων εί
bentur ? Ulano apud iomines thac humilitate al - τις αν είη 40, τον επί τοις Σεραφίμ ένθρονιζόμενον,
jectior ? Non llorraisti audiens, quisquis sis, ut επί πώλον οχούμενον ; Αλλά δεύρο και την έρ
qui sellet super Seraplain , pullo veneretur ? Enim. μηνείαν διδάχθητι, και την οικονομίαν πιστώθητι ,
vero ales sis, et interpretationem docere, certam- ίνα συνείς του μυστηρίου την δύναμιν προσκυνήστες
que dispensationis accipe filem, ut Sacramenti του Κυρίου την πρόγνωσιν.
virtute perspecta, Domini præscientiam adores.
Futurum erat, ut qui tollit peccatum mun. "Εμελλε την ημών αλογίαν περιελείν , « ο του
di , qui inquam neque presepi oratorum recli- κόσμου την αμαρτίαν άρας » ο μηδέ φάτνης αλόγων
nari dedignatus est, brutam a nobis affectionen B την εν σπαργάνοις απαξιώσας κατάκλησιν. 'Ετύπου
auferret . Aple vero figurabat etiam gentium vo- δε χρησίμως και των εθνών την κλίσιν, άρτι προσ
cationem, que jam ipsum exspeclarent : ut qui δεχομένων αυτόν, άτε τη 1 του Ισραήλ και πεφηνότα
niirum jam apparuisset consolatio Israel , και παράκλησιν , και φως σωτηρίας και καραδοκούμε -
exspectatumque salutis lumen ad revelationem νον εις εθνών αποκάλυψιν. Ο 'Αφ' ών όσοι τον εαυ
gentiunι . Ε quibus quotquot suam incurvave- την υπέκυψαν αυχένα , και τον ελθόντα δεξάμενοι,
runt cervicem, venienteinque susceperunt , tolun - και όλον εαυτοίς τον Δεσπότην επιβιβάσαντες ούτου
que sili ipsis Dominum imposuerunt , ii palan προδήλως την τέως κρυπτομένην αλήθειαν, εν εαυ
veritatem hactenus occultam in seipsis manife- τοις εκφαίνειν φιλοτιμότερον έσπευδον, εί πως ο Λό.
stare ambitiosius contenderunt, si quo modo eis γoς αυτοίς επιβάς , της κτηνωδείας απαλλάξει της
Verbum insidens, antiqua bruta affectione libera - έμπροσθεν. Ιμάτια δε νοήσεις αγαπητέ , τα μεν
verit. Porro vestes , dilecle , acceperis, quas quidem διά τών όχλων υποστρωθέντα το Λόγω, τα διά της
turbie substravernt Verbo, velanina illa que άγνοίαςεπισκοτούντα τον νούν προκαλύμματα. Oις
nientem per ignorantiam offuscarent. Quibus me. το Ιουδαϊκόν είκότως χαρακτηρίζεται κάλυμμα ,
rito Aguratur Judeorum illud velamen, quod in- ς και επί την καρδίαν αυτών κείται μη ανακαλυπτό
positum eorum cordibus on revelatur, eo quod μενον, ότι εν Χριστώ καταργείται. « Ηνίκα γιο,
in Claristo sit evacuandum: naminquit admira- φησίν , ο θεσπέσιος Παύλος , Μωϋσής αναγινώσκεται,
bilis Paulus : • Canlegitur Moyses , velainen po. κάλυμμα επί την καρδίαν αυτών κείται. Επειδάν
situm est super cor eorum. Cum alileo fuerit oύν επιστρέψη προς Κύριον, περιαιρείται το κά
conversus ad Dominuin , auferetur velanien , » λυμμα. » "Οπερ, oίμαι, κακείνους τότε είκός εαυτών
Quod et illos lunc merito arbitror a seipsis alla- περιελόντας υποστρωσαι το Λόγω, διά της επί του
1nsubstravisse Verbo , symbolica jumenti con- κτήνους , συμβολικής επιβάσεως, της κτηνώδους
scensione , brutam ac velut junenti ab eis igno - αυτών αλογίας την άγνοιαν περιγραντι. Τα δε διά
rantiam auferenti . Quas autein Vestes discipuli των μαθητών επιτεθέντα τώ πώλο μάτια, τας διά
pullo imposuerunt, aperte existino eas significare του ΙΙνεύματος υπ' αυτών εναργώς, oίμαι, προσιούτας
virtutes, qe per Spiritum ab illis accedunt ; δυνάμεις επισημαίνονται · όσαι δήλον της αισχύνης
quotquot niirul ) nostran, qui sumus ex genli- την γύμνωσιν ημών των εξ εθνών περιστέλλουσαι ,
bus, Turpiludinis nudit:ate conlegentes, cogni- την εις Χριστόν ημίν εξυφαίνουσι γνώσιν, ή όλον
tionem nobis in Christum lexunt, ut Deum velut αυτον ημάς ενδιδύσκουσιν, ίν' ώμεν Θεόν αγαλματο
in imagine gestermus , totunique portenus in no. D φορούντες, και όλον εν ημίν αυτόν φέροντες , δι' όλου
bis, que prorsus induerius. Quod sane haud- φορούμενόν τε και στολιζόμενον. " Οπερ ουκ αν είς
quaquam in nobis fuerit opere impletum, quandia ημάς επ' έργον αχθείη, μή ουχί πάντα προελομένους
non sit animo constitutum, ut omnia pro Clhristo υπέρ Χριστού και πείσεσθαι και φέρειν, όσα και
patianur: atque ferunus, quecque et Christus Χριστός υπέρ ημών ανθ' ημών υπό των ηγνοηκότων
pro nobis ac vice nostrum ab iis pussus est, qui αυτου το μεγαλείον του μυστηρίου πέπoνθεν.
sacramenti ejus majestatein nescierunt.
Ageitaque, una ctiamcumfestinante ad passionen: "Αγε δή και προς το παθείν επειγομένη συντρέ
curr. mis, eos que milenar qui olvin proces- χωμεν, και τους απηντηκότας μιμώμεθα , μη κλά
serunt. Non ita ut ramos olive aulaeaque et sup- δους ελαίας ή έπιπλα , μή βαΐα καταστρωννύντες
pellectilia, ulve spatulas e polmis ei slernamus in αυτού τη οδώ, αλλ' ημάς αυτούς υποστρωννύντες ώς
• Zach, 18 , 9. 1 Joan. 1, 29. * Luc. 11, 25, 32 . • 1 Cor . 14, 15, 16.
VARIAE LECTIONES.
* Forle sis , vel eins.
993 IN RAMOS PALMARUM . 994
εφικτον, ψυχής ταπεινότητα και γνώμης ορθότητι, A via : sed ut nos ipsi quantum possumus lumiliato
Ο' ήκοντα τον Λόγον δεξώμεθα, και χωρηθή Θεός εν animo, reclaque mente el proposito substeramus,
ημίν ό μηδαμου χωρούμενος . Χαίρει γάρ ούτω προς ul suscipianus Verbum illud veniens, capialurque
ημίν γενόμενος , o πράος και ο επιβεβηκώς επί nobis Deus, qui nusquam capi potest . Gaude!
δυσμών της ημετέρας έσχατιάς, ήκειν τε και ομι- enim, quoi se ita nobis extiluerit mansuetum,
λείν, και προς εαυτόν ανάγειν ή επανάγειν, τα λόγω qui est hansuetus, • ascenditque super occasumi ,
της συμφυίας. " Ος ει και τη απαρχή του ημετέρου infone nostre vilitalis, ut venirel ac nobiscum co
φυράματος και επιβεβηκώς επί τον ουρανόν του ουρα- suetudinemItaleret , suaque ad nos co ;natione add
νου κατ' ανατολάς και λέγεται , της οικείας, οίμαι, se ipse subvelieren el reduceret. Qui licet con
δόξης και θεότητος · αλλ' ουκ ανήσει φιλάνθρωπος spersionis nostre primitiis ac delibatione illa,
ών, πρίν από δόξης εις δόξαν την ανθρώπου φύσιν « super calam cαli al orientem ascendisse
χαμόθεν άρας, εαυτό συναποδείξη μετάρσιον. Ούτως dicitur j , proprie arbitror gloriae ac deilatis :
υποστρωτέον ημάς εαυτούς το Χριστό, μή χιτώνας Iandthen dinissurus est , qui est in humarin
ή κλάδους αψύχους, και φυτών όρπηκας, ύλην μα- genus propensione, donec unnana naturam a
ραινομένην, και εις ώρας ολίγας το τερπνόν της gloria in gloriam ab infimis terre elevans, una
όψεως έχουσαν· αλλ' αυτου την χάριν, ή όλον αυτόν 15 secun subiimem effecerit. Sic ipsi nos Christo
ένδυσάμενοι : "Οσοι γάρ εις Χριστόν βεβαπτίσμεθα suistraverimus , non tunicas all ramos inaninics,
( Χριστόν ενεδύσασθε , ] χιτώνων δίκην εαυτούς ύφ- fruiicunque stramina, cito virore: annitlenlem
απλώσωμεν. Ως δε φοινικοί την αμαρτίαν πρότερον , materian, el all paucas !ieras oculos recreate :
τη δύψει δε του σωτηρίου βαπτίσματος ύστερον εις verum ejus gratiam, Seu ipsum totum induti :
ερίου λευκότητα φθάσαντες, μή τα εκ φοινίκων βαΐα, « Quotquot enim in Christo baptizali estis, Clari
τα δε της νίκης βραβεία το νικητή του θανάτου slum induistis k ; » ejus nos pedibus lunicarum
προσαγωμεν. Είπωμεν και ημείς σήμερον μετά των instar strali , explicemus. Velut autem qui prius
παίδων την ιεράν εκείνην φωνήν, τους νοητούς της peccato coccinei (22), «letergente salutari ba
ψυχής επισείοντες κλάδους: Ευλογημένος ο ερχό - ptisino, postmodum ad lane candoreno pervenieri
μενος εν ονόματι Κυρίου , Βασιλεύς του Ισραήλ. ) nus, ne jum spatulas e palamis , sed victorie
priemia victori mortis offeramus. Dicamus et nos in dies singulos sacram illan vocem cum pueris,
quatientes spiritales animæ ramos : « Benedictus qui venit in nomine Domini, Rex Israel. ,
Πού, και πόθεν ερχόμενος ; Προς ημάς , και παρά Quonam et unde veniens ? Ad nos , atque a Pa
του Πατρός · προς τους γηίνους, εκ των υψίστων' c tre : ab altissimis, adterrenos : ad crucem, a La
επί τον σταυρόν, εκ του κατά τον Λάζαρον θαύμα- zari miraculo . Sunt haec beneplacili el
τος. Ταύτα της ευδοκίας, εκείνα της εξουσίας. Πη- luntatis , illa potentiae. Quando venit, ei cuius
νίκα , και διά τί ; Εν τα πληρώματα των καιρών, gratia ? In temporum plenitudine, et propter 10
και διά τήν ημών σωτηρίαν. « "Απαξ γαρ επί συντε- stran saluten. « Semel enim in consuminatione se.
λεία των αιώνων, και τον υπέρ ανθρώπων εκουσίως culorum I ultro mortem pro hominibus elegit, ut
είλετο θάνατον, ένα σώση τον άνθρωπον, ο δι' υπερ- hominem salvum faceret, qui exsperanti cle
βολήν φιλανθρωπίας γενόμενος άνθρωπος. "Έσχατον nmentia essel factus hono. Crux siquidem ejus in
γάρ τών επί γης αυτου διατριβών γέγονεν ο σταυρός. terra stadiorum supremum fuit. Dum sic ergo,
Εί τοίνυν ούτως, καθώς ο λόγος τρέχων απέδειξε, qua ratione cursim sermo ostendit, Christo liodie
το Χριστό σήμερον ύπαντήσαντες , εαυτούς ύφ- 0ccurreales nos ipsi substraverimus ; totumisin
απλώσωμεν, δυνησόμεθα και αυτοι διαπαντός υπέρ qui jugiter nostri causa sine immodatione immo
ημών αθύτως θυόμενον (θύεται γαρ εν αντιτύπους latur (23) : (immolatur enim pro nobis in figu
i Psal. lxvii, 5. i ibid . 34. Galat. II, 27. i Hebr. ix ,26.
COMBEFISII NOTÆ .
(22 ) Peccato coccinei . Φοινικοί την αμαρτίαν. Ο Πlud εν αντιτύποις συμβόλοις, velut expositio Cerit
Pulchra anlithesis, ut non amplius peccalo polo VTITÚ TEOV, quie Græci ita habent familiaria in hoc
viz.oi, juxta quoi Isa . 1, dicitur , sed lanæ insiar sacramen !!), ut nimirum respiciant esterna syili
baptismo dealbali, non jam offeramus, tà è 4. ço :. bola , quæ sunt vere figura Dominici corporis et
vixwv Baia , spalulas ex palmis, sell , etc. Verum sanguinis, ut eorum omni rigore signa, re etiam
perit Lalio ille flosculus. alia assignaio , et non tantum modo. Qua rasione
(23) Jugiler nostri causa sine immolatione immo vel ipsum Dominicum corpus et sanguis, sui ipsorum
Iatur. 'Αθύτως θυόμενον. Veltil sacrificio incruent , ut in propria specie signa dici possunt atque à vti
et cujus ratio relativa sit ; ipsa hostia , suau ill TUTEL . ul nou sil cur scciarii nostri in ejustodi
cruce immutationem sub ligiralibus symbolis.in voculis, sive in Facundo Sirmundi, sive in Tertuia
quibus sacrificalur, lepobutouuevo ; év avtLtú TEO !; liano, Augustino, elc., præsidium ponalil.Circa , vti
juu662.015, repræsentante, non item patiente. Jan TUTTA dilliculis est Dipiasc. lib. Jv ; ac nisieşi lex .
eniin Christusnon moritur : sed symbolica tantum ius corruptus, videtur et ipse versari in errore 10
mortis suæ expressione, quo is rilu sacro instituit, derno Græcorum , ut etiain preces Ecclesia spectent
sic à Outw ; Qúétai, idque ÔLA naviós . velul juge il. ad substantiam consecrationis, qua de re essel ad
lud sacrificium et oblatio munda , quam prædixit illum nonnulla opus disputatione ; quanquam Saint
Malachias omni loco offerendain (Malach . i , ii). tes, Arcud , el alii occupaverunt.
 925 S . ANDRE E CRETENSIS
ralibus symbolis sacrificatus ) in nobis suscipere, A υπέρ ημών συμβόλοις ιεροθυτούμενος), όλον αυτόνεν τη
ae substantialiter ceu domo Iocare poterinus : ημίν υποδέξασθαι, και ουσιωδώς είσoικίσασθα:* ώς
ipsum inquam, qui tanquam panis quidem man- άρτον μεν εσθιόμενον , ώς αμνόν δε νοούμενου. Κ - 17
ducatur , sed intelligitur ut agnus. Ιdemque nobis, κείνων τα ίσα παθείν, ών έν Ευαγγελίοις ή θεολόγος
atque iis quorum in Evangeliis meminit illeologie επεμνήσθη βροντή.
illud tonitru , accideril .
Ait eniτη : In crastinum ( plane a narrato ab Φησί γάρ Τη επαύριον (δηλον δε μετά την .
ips0 divino illo in suscitatione Lazari opere ) turbo επί Λαζάρω παραδειχθείσαν υπ' αυτού θεουργίας)
multa, que veneral ad diem festum, cum audis- όχλος πολύς ο ελθών εις την εορτήν, ακούσαντες
sent quia Tenit Jesus Jerosolyman, acceperunt ότι Ιησούς έρχεται εις Ιεροσόλυμα, έλαβον τα αξ,
r os palnuarium, et processerunt olvian ei, et των φοινίκων, και εξήλθον εις απάντησιν αυτώ, και
«lannint dicenles : Ioanna in altissimis, bene- έκραζον λέγοντες · « Ωσαννά εν τοις υψίστοις ευλ ,
dictus qui venit in nomine Domini, Rex Israel A ., γημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου , Βασιλεύς - 1
Papie laudationem! Pape symphoniam! Hec vox, Ισραήλ. » Βαθι της υμνήσεως ! Βαξαι της συμφο
vox Spiritus est. Doctrina est supermo sapientiae , νίας! αύτη του Πνεύματος ή φωνή : αύτη της άνω και
non humane eruditionis rudimentum. Nam etsi B σοφίας διδαχή , ου της κάτω παιδείας υπογραφή. "
alioqui dissonantia quedam videbatur, concinna "Η 41 γαρ αν και διαφωνία τις ένομίζετο, τηςέναρ- με
illa voce in tanta scissa multitudinem; haud a- μονίου προς τοσαύτης πληθύος αποσχιζομένηςφω-
men aliud est quam propheta , non effrenis omnino νης, ουκ έστιν αύτη, αλλ' ή προφητείας , ού καια
oris, aut conspirationis (24). Ad unum enim coιη- ροστομίας και η συμφωνίας. Είς γάρ ενός λόγου
plendum sermonen divino Spiritu acle turbie , συμπλήρωσιν πνευματωθέντες οι όχλοι, μίανεμέ
unum clieologo canticum voce consona prelu- φωνον της θεολογίας ωδήν ανεκρούσαντο, ουκ άλλες
serunt ; non alio aliam emittente vocem, sed at άλληνεπαφιέντες φωνήν, αλλ'ίσην ίσοις τοις φθόγγοις και
omnes pariter Equalibus vocibus fauste acclama- την ευφημίαν επιβοώμενοι , « Ωσαννά, λέγοντες,ευ
rent, dicentes : « Hosanna ; benedictus qui venit λογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, Βασιλεύς
in nomine Domini, Rex Israel. » Velui dicerent, του Ισραήλ. » Ωσανεί έλεγον, όπερ Ναθαναήλ πρ.
quod prius Nathanael Philippo, ubi ei ostendissel τερον Φιλίππω τον Χριστόν αυτω δείξαντος 8, ου
Christum non proplietans, sed vera enuntials : προφητεύων, αλλά αληθεύων : Ραββί, συ ει ο Υιός
« Rallbi, tu es Filius Dei , tu es Rex Israel n. ) του Θεού· συ ει ο Βασιλεύς του Ισραήλ.: ::
Vidistin’ quanta Spiritus tribunal ? Vidistin' , Είδες όσα το Πνεύμα δίδωσιν ; Είδες oία νηπίοις :
4 1anta largiatur pueris , legislatorein agens ac & χαρίζεται νομοθετών και διδάσκων & μή μεμαθηκαν;
locens que non didicissent ? Vide et idiotas viros "Oρα και ιδιώτας άνδρας κρείττονος ή κατά ρήτορας
najori, quam oratoria possil parari, scientia do- αξιουμένους γνώσεως, γέροντας δε τοις επί σοφία
natos; Senes allein , qui pre sapientia multaque και πολυμαθία μεγάλα φρονούντας, απείρους αίφνης
eruditione altum sapiebant, insipientes derepeiite ελεγχομένους, και νόμων άμοιρούντας Μωϋσέως.
Ostensos et qui legis Mosaico 1xportes essent. " Ηλθον τοίνυν αυτόν εκείνον διερωτάν. 'Ανθ' ότου -
Eum itaque ipsum interrog:21ri adierunt. Quor- προς τοσούτον τυφλώσεως ήλασαν, όσω μηδε νηπίων
sum ad lantam devenerunt cecitatem, ut neque ίσα σωφρονείν δύνασθαι , μηδέ ανδρών αμαθών
sicut pueri saperent, neque velut viri rules Title- ομοίως διαβλέψαι της αληθείας το φως; Είπατε γάρ,
rarum, veritatis Iunien dispicerent ? Nm dicite, ώ νωθείς, πόθεν ή τοιαύτη σοφία βρέφεσι , μήπω
o hebeles et taridi, unde tanta Inec sapientia corn- διαρθρουν την γλώσσαν δεδιδαγμένους κεχάρισταικαι
cessa infantibus necdum scientibus in Verafor - Πόθεν τοις όχλοις τα της θεολογίας ενεσπάρη μυ
mare linguam? Unde Turlis insita theologiae sa- στήρια; μετά των αγγέλων τα των αγγέλων ανυμνή
cramenta ? C10 angelis decantarunt angelorum σαν μετά των Χερουβίμ εδόξασαν μετά των Σερα:
cantica, glorificaverunt cum Cherubim, cum Se- D φίμ ήνεσαν, ου πυρίνοις , πηλίνοις δε χείλεσι
raphim laudaverunt , non igneis, Sed luteis 1:abiis φοβερόν εκείνον ύμνον προσανατείναντες τω οι
terribile illud canticum ei subrnituentes , qui all ημάς άνωθεν προς ημάς ελθόντι, τον υπέρ ημων
nos de celis pro nobis ac nostri loco mortem ανθ' ημών υποστήσεσθαι θάνατον. Τί δε και έλεγανκαι
subitrus venit. Qui einvero loqueliantur ? Ωσαννά εν τοις υψίστοις ευλογημένος ο ερχομο
Bosna in altissimi3 : benedictus qui veil in νος εν ονόματι Κυρίου. Ο Βλέπεις ουρανούςY 1 :

m Joan . X11,12,13.- Joan. 1, 49.

VARIÆ LECTIONES.
1 Forte εί . 51 Forte άκρατοστομίας. 43 Forte δείξαντι.
COMBEFISIL NOTÆ .
(24) Non ef'renis omnino oris aul conspirationis. latem loquipossent : ac neque eorum qui non
0 ) malapostojias Guu.owvia.ş. Prima vox est in - conspirassent, necdum maluro ad ejusmodi como
ΓΟ
silentior. Videtur velle, non fuisse eam vocem , silinan judicio . Videndus Method. sista pala
eorum qui non posscuit continere linguam , essent hoc argument.
que omnino efrenes ad lopendum , cum nec per
 IN RAMOS PALMA RUM 938
907 .
τους γηγενείς και τα ίσα τοϊς Σεραφίμ θεολογούν- A nomine Domini o. Vides ut ferrigen celestes
τας; Και τι γάρ παραδοξότερον του την έμφρικτον evaserint, nec impares Seraphim, divina eloquan
εκείνην έκφαντορίαν επί γηςασαι τους αμαθείς μετά tur ? Νam quid magis novum et mirabile, quam ut
της άνω χορείας, ένα και αγγέλοις επί γής περιχο- literarum rudes una cum celesti cluoro, hanc in
ρεύωσιν άνθρωποι ; Τι δε σχετλιώτερον του κωφεύ- terra terribilem enuntiationem ac sententiam ca
σαι προς ταύτα, και προς το μή μεταθέσθαι την nant, ut et homines nixtim angelis tripulient?
αβλεψίαν , προσλαβείν και την τύφλωσιν , και ο Quid autem nmiserabilius, quam it all ista velut
τούτου χαλεπώτερον , προς τοσούτον αναισχυντίας sinc sensu nanserint (25), ac nellum aperuerint
φθάσαι , ως και αποστομίζειν τολμάν τους ούτω oculos al videndum, sed et cecitatem asciverint ?
ταύτα θείως και Σεραφικώς εξυμνήσαντας; « Ιδόν- quodque adhuc gravitis est, eo prorfuperint impu-
τες γάρ, φησίν , οι αρχιερείς και οι Γραμματείς, τα denie, ut vel sic disine ac seraphice laudanibus
θαυμάσια α επoίει ο Ιησούς, και τους παιδας κρά- 0s obstruere praesunipserint ? Ait enim : Video
ζοντας : “Ωσαννά το Υιώ Δαβίδ, ήγανάκτησαν, tes autem principes sacerdotum et Scrile, mira
και είπον αυτώ · 'Ακούεις τι ούτοι λέγουσιν ; “Ο hilia que faciebat Jesus, et pueros clamantes :
δε Ιησούς λέγει αυτοίς : Ναι. Ουδέποτε ανέγνω- Hosanna Filio David, indignati sunt, et dixerunt
τε , Εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων κατηρ- 5 ei : Audis quid isti dicunt ? Jesus autem dixit eis :
τίσω αίνον ; » Υμείς δε ουδε νηπίων, φησίν, εύ- Unique. Numqua no legi-tis, quia Ex ore infantium
νοιαν επεδείξασθε, μήτιγε ανδρών έχεφρόνων, Ού - el laclentium perfecisti laudem P? , Vos auren),
δε ει μη τι άλλο, την γε πολιάν αιδεσθέντες την inquit, neque infantium, tantum albest ut sensa
εαυτών , τους εν Πνεύματι λαλούντας ήσχύν- Iorum virorum exhibuerilis benevolentiam: ac ne
θητε. . que vel ips3m vestram reveriti caniliem , iis qui
loquerentur in Spiritu , habuistis reverentiam .
« Και καταλιπών αυτούς, φησίν, εξήλθεν έξωτης « Ει reliciis illis , inquit, aliit foras extra civi
πόλεως εις Βηθανίαν, και ηυλίσθη εκεί. » Επειδή talemin Beilianian, ibique mansit 4. D Quia enini
γάρ ακούοντες νηπίων στόμασιν, ώς εν υψίστοις, επί audientes ex infantium ore, velut in allissimis ,
γης τον "Υψιστον ανυμνούμενον, τα ώτα και την celebrari canticoin terra Allissimum, aures cor
καρδίαν έθυσαν του μή ακούσαι μηδε συνιέναι τα que obturaverunt, ut ne audirent vel intelligerent
περί αυτού γεγραμμένα · διά τούτο καταλιπών que scripta de eo essent, idcirco relictis illis,
αυτούς, εξήλθεν έξω της πόλεως , ίνα γένηται abiit foras extra civitatem : ut quod all Isaias,
όπερ Ησαΐας φησί • « Και επλήσθη ο οίκος αυτών , accideret : • Et domus eorum (26) repleta est
καπνού . » Οίκον λέγει αυτών αληθώς την Συναγω- “ fumo r. Vere domum eorum Synagogam dicit :
γήν' ής, αφ' ούπερ το φώς ο Χριστός καταλιπών cujus quidem Ionmen, ex quo lumen illud Christis
αυτούς εξελήλυθεν, απεσβέσθη μεν το φώς, επλήσθη iis reliciis abiit, exstinclum est, et est repleta
δε καπνού , του επιπροσθούντος τα της ψυχής οπτι- funιο; qui nimirum obducat tenebras animi oculo.
κω σκότος . Τούτο γάρ καπνός τους κατά νουν τυ- Ποc enim est fumus cecis mente . Porro fumus
φλώττουσι γίνεται. Καπνός δε, οργής αμυντήριον est velut ire presidium, dicente Psalte: Ascen
ώς φησιν ο ψάλλων: « 'Ανέβη καπνός εν οργή αυ - dit fumus in ira eis.3 Quo autem albiit ? In
του. » Εξήλθε δε πού ; « Εις την Βηθανίαν , ήτις Bellharliam; que moraliter exponitur obedientise
τροπικώς οίκος υπακοής εκλαμβάνεται. Επειδή γάρ donus. Quia enim Judei mentis sensibus 1:nsis
Ιουδαίοι πηρωθέντες τον νούν , απετυφλώθησαν, czecali erant, illis relictis abiit in demumobedien
καταλιπών αυτούς, εις τον της υπακοής εξελήλυθεν tise ; in qua hactenus n0s gentes, foris extra verie
οίκον• εν ώπερ ημείς τα έθνη τέως επιχωριάζοντες, scientiae velut civica sensa morantes, tanquam
έξω των αστικών της αληθούς γνώσεως νοημάτων, errones quidam et sine civitate id temporis era
αλήται τινες τότε και απόλιδες ήμεν, μήπω της mus, necdum sanctae illius et divini trainitis ter
αγίας και θεοστιβούς γής πολίται γενόμενοι • λέγωD ra (27) cives effecti; nove inquam illius Jerusa
δή της νέας Ιερουσαλήμ ής όρασις ειρήνης και είσ - lem, cujus introitus pacis visio est iis, qui per
οδος τοίς εισπορευομένοις διά του βαπτίσματος γίνε- sacrunι baptisma in eamingrediuntur. Mundlalis
ται. Καθαιρόμενοι γάρ τώ λουτρώτης αναγεννήσεως enim lavacro regenerationis anime sordibus ,
τάς ψυχικάς κηλίδας, ουκέτι τάς εξ αυτών αμαρτίας haudquaquam ultra inde nobis infesta peccata
αντιμαχομένας ημίν έχομεν. 'Αλλά τη κατά νουν habemus. Quin mentis contemplationein Christum,
• Matth. ΧΧΙ, 9. Ρ ibid.15,16. 9 ilbid. 17. r Isa. VI, 4 . 8 Psal. XV1, 9 .
COMBEFISII NOTÆ :
(25) Velut sine sensu manserini. Toû xweŪsal. quod reddideris, El domus illa, propter is empha
Sic exponit Ηesych .χωρεύσαι, αναισθητήσαι. Veluι
τίμι.
incrassato corde , ut dicitur, Isa. vi. (27) Divini Iramilis terræ . ©£06TLGOūs yñs. Veliis
( 26 ) El domus eorum . 'Oozosaútūv. Facit viin quam Deus calcet et incedat. Sic etiam Gregor . in
gulor in ea voce, eorum : sed non habent Vuly . Sancium baptisma.
aut LXV, ac neque llebrza ubi taniunil est 7 ,71 :
999 S . ANDRE.E CRETENSIS
Pacificum illam (28), respicientes, Hierosolymile A θεωρία προς τον της ειρήνης αποβλέποντες Χρι
proprie et ellicimur et dicimur. στον, Ιεροσολυμίται κυρίως και γινόμεθα και λεγό
μεθα.
Αι Julei quidem, quotquot Clirisii lamine illu- Και Ιουδαίων μεν παίδες, όσοι τώ φωτί του Χρι
strari animo noluerunt, Iugeant ac lannenlentur , στου διαυγασθήναι τον νούν μη τεθελήκασιν,οίμω
Γsmo el Incrymis pleni . Sic enimiis solet accidere , ζέτωσαν και θρηνείτωσαν, πληρούμενοι καπνού και
qui fino sensibili propiores accedunt. Nos autem, δακρύων . Ταύτα γάρ συμβαίνειν φιλεί τους αισθη. 1. .
φυρίχιοι co Justine irradiante , induclun peccato πως το καπνώ πλησιάζουσιν · ημείς δε, όσοι το
gri visis depulius vitium, alcres in occursum φωτό καταυγασθέντες την εξ αμαρτίας έπεισαχθεί
enius. Exeanus Soloniis , Gomorrhe nefanda σαν αμβλυωπίαν αποβεβλήκαμεν , ίωμεν προθύμως
fugianus, saluti in monte consilis. Sole occi- επί την συνάντησιν. Εξέλθωμεν Σόδομα, φύγωμεν
denle in Segor occidaints. Sit nobis Segor τα Γομμόρδας απόρρητα, εις το όρος σωθώμεν,εις
humilitas Domini ; qua innersLm magnus deitate Σηγωρ τώ ηλίω δυoμένω συγκαταδύσωμεν. Γενέτες
nstre particeps humane nature, minimus effe- ημίν Σηγώρ ή του Κυρίου ταπείνωσις, καθ' ήν απ .
ctus est, atque Clierulbico insidens throno, ipse ρομεγέθης ών τη θεότητι, σμικρότατος της καθ'
Seraphiminaspectablis , super pullun sedit filiuoυ Β ημάς εν μεθέξει γέγονεν ανθρωπότητος, και θρίνι
subjugalis. Ne quid ergo eorum για furantur ac έχων τα Χερουβίμ, επί πώλον υιόν υποζυγίου κεκά -
- *
,

subtralhunt sensuit, al:scritatem nostran minuerit : 0:κεν, ο τοίς Σεραφίμ αθεώρητος. Μή ούν τι της
non uxor qu21η ηuper luxerimus, nonager eipίis προθυμίας ημάς επιστή , των όσα κλέπτει την
de novo, non melus Pharistorum, non Serilarium αίσθησιν · μή νύμφη νεόνυμφος, μη αγρος νεώνη
reverentia, non ira Caiplie. Ne quid parvum ma- τος , μή Φαρισαίων φόβος , μή Γραμματέων ειδώς,
gnumve excitatiorem hunc pictalis cursian helbe- μή Καϊάφα θυμός. Μή τι μικρών ή μέγα τηντοιαύ
taverit : sed nt Christi amici, discipulique ac την ημίν επικοπτέτω της ευσεβείας ορμήν, αλλ' ώς ..
sectatores , Christo pariler occurramus . Bonuin Χριστού φίλοι και μύσται και οπαδοί, Χριστώ συν
est ut iislein de Christo studiis occurranmus , atque αντήσωμεν. Καλόν τα Χριστώ συναντήσαι , και
ad passionent properanti simul comiles sinus. προς το παθείν επειγομένη συνέψεσθαι. Τερπνη
Jucundum, vitlere Regem mansuetum velut exigιο ιδείν βασιλέα πράον, ως επί μικράς στιβάδος, πώλω
ferculo, sic pullo insidente , suaque ipsumsponte ενθρονιζόμενον, καιτων υπηκόων υπερθανείν προαι.
pro iis qui morem gerunt, mori eligentem. Conci- ρούμενον. Πιετέτω τύφος και πώς επάρσεως όγκος
dat fastus omnisque elationis tumor, uli Deus , Θεόν σαρκί ταπεινούμενον βλέπων, και προς το πα
carne humilis factus, festinusque ad passionem 4 Gείν επειγόμενον, Είδεν άδης ερωτώντα: « Πού τε
conspicitur. Vidit infernus percontanlem, « Ubi Οείκατε Λάζαρον; » και νομίσας άνθρωπος είναι τον
posuistis »Lazaru1? putansque lhominem nudum ερωτώντα ψιλον, προσέκοψε τη Θεότητι και πτης
qui percontaretur , in Deilalem offendit, julientis- ξας την φωνήν του κελεύσαντος, όν προ μικρού
que consternatus Vocc, quem paulo ante vi tyran- τυραννικώς απεσύλησεν, αυθωρόν κελευσθείς άκου
nica fuerat deprelatis, ipsa hora jussus invitus σίως εξέμεσον. Ου γαρ έσθενε πρός Δεσποτικήν
evomit. Non enim resistere poterat voci Domini- αντιστηναι φωνήν. Ως γάρ μόνον εκραύγασεν και
ce. Mox enim ut ejus clamorern einisit qui ipsius διαρπάσας αυτού τα σκυλα , καταλιπών εκείνος
dripuil spolia, relicta ille preda, ad ultimμη pe- το λάφυρον , προς το έσχατον εχώρει πέτα
taurium (23) secessit, non Imaliens uli timore per- ρον **, ουκ έχων όπου το φόβω βληθείς, αποκρι
Cussiis latebras quærerel. ττο:το.
Vidisti quantum lumilitatis sublimitas valent ? Είδες οία δύναται το ύψος της ταπεινώσεωςκαι
Ergo humilitatem settemur, amplectamur pauper- Ουκούν ταπεινωθώμεν, πτωχεύσωμεν, ίνα πλουτήσω ,
tatem ut efficitur diviles. Custenus crucem ut D μεν . Γευσώμεθα σταυρου, ένα ζωής γλυκασμού από
* Joan. x1, 3%.
VARIÆ LECTIONES.
* Découpov, imum , ultimus recessus.
COMBEFISI. NOTÆ .
(28) In Christiem pacificum illum . Tov tñz cion- cipi vellaqueus , vel etiam locus instar cavexI ac,qui
cut
uns. Alludit ad verba Dei in Salomonein referente mali veluta viculæ lenti, ad omnem pave n!
Davide, I Par . XXII, 9, ubi Vuly . Et ob hanc causam sum , velut Cain ille, cujus ibi exemplo
pecificus vocabitur ; LXX autem relenia Hebraica quo etiam modo bic accipi potest, ut sig!
voce : " Οτι Σαλωμών όνομα αυτό. diabolus, instar paventis gallina , stalim :
(29) Ad ultin petaurun. Προς τοέσχατον εχώρει (ani Domini vocem, velu! gallinarii tempin dicto
es conrcces
7.312upov. Ulitur ca voce eliam Naucratius egregia nios, ima inferni peijis .e : sicelicexi lcontempt
oco . Plura Tlies
illa epistola consolatoria de obilu sancti Theodori illo captivorum spiridun infelici loco. Plu
Sliditie , quam ex Regia gaza habeo exspectantem Saurus upend,
prelum. Μή αλώς εις πέσυραν άδου, μου potest ac
1001 IN RAJOS PALMARUM . 102
λαύσωμεν. Είπωμεν και εμείς τα Χριστώ, είπωμεν· A vil:c consequat dicine : . Dicitus oι 125
• Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, βχ - Crislo, dieaus : « Benedictiis qui vcnit in
σιλεύς του Ισραήλ: επισείσωμεν αυτώ καθάτερ Ποιuine Domini , Rex Israel . Intendants in eum
βαία τα επί τον σταυρόν εξιτήρια 8. Ευφημήσωμεν ceu ranios palmaran, Sipreios in cruce sermo
ου κλάδους αυτόν ελαιών, αλλά τοϊς της ελεημοσύ- nes . Fauste prosegnatur non olivarum ramis,
νης της εις αλλήλους καυχήμασιν. Υποστρώσωμεν sed eleemosyne in nos invicem gloriationibus .
αυτού τους πισίν ώς ιμάτια, τα της καρδίας ενθύμια, Sulbsterna 1715 vestimentorun instar ejus pedibus
ίν' εν ημίν βηματίσας, όλος εντός ημών γένηται , cordis desideria, ut gressun in nobis ponens 1ο
δειξη το όλους ημάς εν αυτώ, και όλον αυτόν εν ιus intra nos fiat , totosque nos in se ipse, Seque
ημίν. Είπωμεν τη Σιών το προφητικών επιφώνημα in nobis olim exhilient . Dicamus Sioni eam pro:
Θάρσει, θύγατερ Σιών, μη φοβού: « Ιδού ο Βασιλεύς plhelin acclamationem : Confide, filia Sion, ne ti
σου έρχεται σοι πραϋς, και επιβεβηκώς επί πώλον mieris : « Ecce Rex tuus verit tibi mnsuetus, ac
όνου υιον υποζυγίου. » "Έρχεται ο πανταχού παρών sedeus sυριria pollum, ilium subjugalis 1. 5 Verit,
και τα πάντα πληρών, ένα την διά πάντων έν σοι qui est in omni Ioco prescns, et implet onlia, με
σωτηρίαν εργάσηται. "Έρχεται ο μή δικαίους ελ : οπιnium in le operetur salutein . Venitis, μου
θών καλέσαι, αλλά αμαρτωλούς εις μετάνοιαν, και ίνα venit vocare justos , sed peccatores ad peniten
τους της αμαρτίας αλήτας ανακαλέσηται. Μή φοβου liani , ut peccato crrones revotel . No ergo
τοίνυν. Ο Θεός εν μέσω σου, και ου σαλευθήση. mueris . Est - Deus in medio lui, nec comuove
Δέχου χερσίν υπτίοις τον επί των χειρών αυτού τα beris 1 . 5 Suscipe cum supinis :inilbus qιι ιιι.
τείχη σου διαζωγραφήσαντα . Δέχου τον επί τάς πα- ηιeia in silis ipse manibus lepoxil . Ειιηι suscipe
λάμας αυτού τους θεμελίους σου κρηπιδώσαντα. φui fundamenta tita in suis palis fundavit.
Δέχoυ τoν πάντα εφ' εαυτόν αναδεξάμενον τα ημέ - Eum suscipe , qui in se nostra omnia, uno deinto
τερα, της αμαρτίας χωρίς, ίνα ενδαπανήτη τοίς peccato,suis ipse nostra albs upίurus recepit. Lx
εαυτού τα ημέτερα. Ευφραίνου, μητερ πόλης Σιών: 1are, maler civitas Sion : ne times : Celebra
μη φοβού. « Εόρταζε τας εορτάς σου. Ο Υπέρ festivitales funs . - E m glorifica super miseri .
ελέους δόξαζε τον έν σοι προς ημάς εληλυθότα. Χαίρε coralia, qui ad nos venit in te . Sed cu ipsa garle
και αυτή σφόδρα, θύγατερ Ιερουσαλήμ : ανύμνησον , vehementer, filia Jerusalem, decanta, triplia .
σκίρτησον. • Φωτίζου, φωτίζουν μετά Hσαίου της « Illuminare, illuminare ( in hunc acclaratus
ιεράς επιφωνουμέν σοι σάλπιγγος : ήκει γάρ σοι modumcum Isaia, Sacra illa tuba), quia veil ili
το φώς, και η δόξα του Κυρίου επί σε ανατέταλκε.5cImen, et gloria.Dopini super le orta est 1 . )
Ποίον φώς; « " Ο φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμε- Quodam illud lumen ? Nempo, quol illuminal
νον εις τον κόσμον. » Φώς το αΐδιον , φώς το άχρονον omnem hominem venientem in mundum4 , -
και χρόνο παραδειχθέν, φως το σαρκί φανερούμε- men,inquin, sempilernum,lumen sine tempore ct
νον και φύσει κρυπτόμενον · φώς τους ποιμένας in tempore exhibitum , lumen carne manifestaium
περιαστράψαν, και Μάγους οδηγήσαν. Φώς και εν τω el natura occulturm, Innen quod circumfalsii pia
κόσμω ήν απ' αρχής, και ο κόσμος δι' αυτού εγένς stores, el Magis dux vire fuil. Limen quoil erat in
το, και ο κόσμος αυτό ουκ έγνω φώς το εις τα ίδια mundo a principίο, per quod factus est mundus .
ελθόν, και οι ίδιοι αυτο που παρέλαβον. Δόξα Κυρίου: nec mundus ipsum cognovit . Lumen quod venit
ποία ; Ο σταυρός δηλονότι, εν ώπερ εδοξάσθη o in propria , el sui illud non receperunt . Gloria
αυτός προς τα πάθει γεγονώς , φησί • « Νυν εδοξά - stus glorificatus est : ille, inquam, paternie glorio
σθη ο Υιός του ανθρώπου, και ο Θεός εδοξάσθη εν splendor, quemadmodum ipse , cum passio imai
αυτώ, και ευθέως δοξάσει αυτόν. » Δόξαν ενταύθα neret , dixit : Nunc glorificatus est Filius Ιιοιninis :
λέγων, την ετεί τον σταυρόν ύψωσιν. Δόξα γάρ Χρι- et Deus glorific:::lus estin eo : et continuo glorifi
στου ο σταυρός , και ύψος αυτού δηλαδή. Φη οι γάμ· ' cali!euro 5 . • Gloriamloc loco appellans stam ip
« "Οταν εγώ υψωθώ, τότε και πάντας ελκύσω πρός situs in cruce exaltationein . Crux enim Christi
έμαυτόν. Ουκούν οκνείτω μηδείς, μηδέ αναδυέτω gloria est, ejusque utique exaltatio . Quippe ail :
συνοδεύσαι Χριστό, την προφητοκτόνον Ιερουσαλήμ « Ego cum exaltatus fuero, omnes tralian (50) all

Χ3 , .
VARIÆ LECTIONES.
15 'E &I =MPLOS Toyo-. Suidæ sunt extrema verba ad expeditionem velmoriem abeuntium . Vid . Sii
cerum p. 1140. " Sic el alii codd. legunt. Vide Wetslenium .
COMBEFIS !I NOTÆ .
(50 ) Omics izaham . In terlal Græco. Joannis est nuit Martliti ult. citin , veluit in ersecutionem pro
- vol., onnin . Verum illa omnia , wihil aliud sunt phetiæ illius, millil discipulos privicaluros omni
quanı istad omnes ; nempe homines, quos nulla creaturæ . Plendis enim sensiis est, non quien D . Gre .
differential serial, ctalum , nation !ir., etc., cruce gorius ait, lil prividicelur omnicreatur , quia p ?!?
sua trahendos signilicavit Dominus. Nec aliud in dicalur soli liomini, qui est aliqua rilione 01 : 13
PATROL . Gr. XCVII. ΟΣ
 1003 S. ANDRE. E CRETENSIS 1004
icipsum • . • Nemo itaque neglight, neino profec- A είσοδεύοντι. Ου ταύτην λέγω την νέαν και καθ'
εionem una cum Christo deirectet ingrediente in ημάς, και της άνω κατοικίας αντίτυπον , αλλά την
Jerusalem illam occidente η proplietas . Non hanc εκτόποις ανοσιουργίαις καταγηράσασαν πόλιν. Αύτη
novam et nostram, que celestis deinorationis fi- προφητικών αιμάτων οφειλέτης, εκείνη δεσποτικών
guram preferat, sed eam civitatem, qure imma- υπηρέτης θαυμάτων. Αύτη βεβήλοις ποσί συμπα
nibus conseguisset sceleribus . Altera rea est τουμένη, εκείνη ποσ! Δεσποτικούς προσκυνουμένη.
sanguinis proplhelarum, altera alliministra inira- Αύτη θυσιών εναίμων απόζουσα, εκείνη Δεσποτικής
culorum Domini . Altera profanis pelilus calcatur, θυσίας μυρίζουσα.
allera propier Doninicos pedes adoratur(51). Altera redolet cruenta sacrificia, altera Dominici sacrifi
cii fragranliain spiral.
Cum Christo igitur all illam ascendente pariter Ταύτη τοίνυν επιβαίνοντι τω Χριστώ συνεισέλ
ingrediamar . Precurranus cum turbis, cum iis θωμεν. Μετά τών όχλων προδράμωμεν των
· μετά των
νηπίων
ιι fauste acclamanl acclamemus . Laudemuς ευφημούντων ανευφημήσωμεν · μετά
Cantico Cum infantibus . Tanquam ramis arborum, υμνήσωμεν. " Ως κλάδους, τους καλούς ύπαντήσωμεν
oυvian procedaimus bonis operibus . Tanquam , έργοις. Ως βαίοις , τοίς σεμνούς εισδεξάμεθα βίοις
palmarum spatulis , vilt rationibus suscipiamus 2 Ιουδαίοι μαινέσθωσαν : "Αννας και Καϊάφας δη
honeste compositis . Julei insaniant : Annas et γνώσθωσαν· Φαρισαίοι διαπριέτωσαν, ει δε βούλoιν
Caiplias runpantur : Pliarisei dissecentur ; ac si το, και διαρρηγνύτωσαν, μή τα ιμάτια, τα δε του
velint, etiam dirumpant, non vestimenta, sed ipsos σώματος αισθητήρια , περί ών ο θείος ψάλλει Δαβίδ :
corporis sensus. In quos nimirum canil admira - « Διασχίσθησαν, και ου κατενύγησαν. » Είπωσιν αυ
bilis David : Perrupti sunt, nec compuncti d (32).» του προς τους οικείους την δόξαν Κυρίου θεώμενοι,
Dicant illi ad suos, videntes gloriam Donini, nec και την περί αυτού παρά των όχλων ευφημίαν ου
turbarum in eum acclamationes ferentes : Vide- φέροντες : « Θεωρείτε , ότι ουκ ώφελείτε ουδέν: "Ίδε
tis quia nihil proficitis ? Ecce mundus 1oιus post ο κόσμος όλος οπίσω αυτού απήλθεν. και Αυτοί την
eum aliit e Dicant ipsimer suamstuluiliam : ipsi εαυτων αβελτηρίαν ειπάτωσαν αυτοί την οικείαν
publicent ut spe sua el opinione frustrentur, dicen» αστοχίαν θρυλλείτωσαν, « Θεωρείτε, λέγοντες , ότι
«lo : Videtis quia niliil proficitis ? » Pro vesa- ουκ ωφελείτε ουδέν; Φεύ της αναλγησίας ! φεύ
miam! Pro stoliditatein! Pro cecitatem! Vilent di- της πωρώσεως ! 'Αδιδάκτοις θεολογίαις ορώσιν αυ
vinis preconiis instinclu celelirintum, claulentesqιο τον ευφημούμενον, και μύοντες τους οφθαλμούς,
oculos spoι.te cecantur . Videlis, inquit, quia . εκουσίως τυφλώττουσι. • Θεωρείτε, φησίν, έτι ουκ
inquam, qui agnoscentes suscepissent, cjnsque τους όσοι δι' επιγνώσεως έλαβον αυτόν, και της
fidei per gratiam participes effectifuissent ; sed ad αυτού κατά χάριν εν μετουσία γεγόνασι πίστεως:
srnelipsos, cosque qui pariter saperent, seducto- αλλά προς εαυτούς και τους ομοίως έχοντας αυτούς
res plelis pontifices, quiiurlas sollicitarent, eis- το φρόνημα λαοπλάνους αρχιερείς, ου τους όχλους
φue velut os olbstruere impudenter lentarent. Jam ανέπειθον, και οίον επιστομίζειν αναιδώς επεχείρουν.
enim comminati fuerant, ut si quis eum νοcaret Και γάρ δή προσαπειλούντες παρήγγειλαν, ίνα όστις
Christum extra synagoganm fieret.« Viletis, inquit, αυτόν καλέσει Χριστόν , αποσυνάγωγος γένηται.
quia nihil proficitis ?» Est ea Tox velut vituperantium • Θεωρείτε, φησίν, ότι ουκ ωφελείτε ουδέν; » Τού
pontificus, quod non dia anlea occidissent, prius. το ώσπερ μεμφομένων εστι τους αρχιερείς, ότι μη
• Joan. X1, 52 . d Psal. ΧΧΧιν, 16. • Joan. Χυ, 19.
COMBEFISII NOT.Æ .
crcalıra ; propler scilicet continentiam graduum D singulis symbolis integre continealur, ac velul ini
oinnium crcalorum . Quid enim hæc physiologica clusus babeatur. Quomodo intelligi debent verba
sublilitano, ad interdum Domini, ct formandos id bæc Ellychii relala in deyes ., yuanquam putem
temporis novos prædicatores ? sed quem iusinua- legendum , Euthymii. Sic enim vere, ci substantia ,
Inui ab Andrea bic trodimus : ut nimirum nulli Ojclwbüs: quoniodo paulo superius dixit Andreas,
subtraherent gratiam Evangelii, ncc intra Judæce co Sacramento, εν ημίν είσοικίσασθαι el est mollis.
lines arcendum putarenl. cum , et velut medius nostrum peculiarissinne
(31) Propier Dominicos pedes adoralur. Noul Ae - inambulat ; cum præcipue solemni pompa in ejus
σποτικούς προσκυνουμένη , Velui Domini vestigiis, iodi symbolis el αντιτύποις · Set Andreas city
r ! quod Dominus in ca inambulet ; quomodo sanctie lus dixit: åVTITUTOLS GUP.6620 's, deducitur, ac velut
talem quamdam habet nova nostra Jerusalem , circumit castra Ecclesiac ; quomodo hesterna die,
ratione cujus possit adorari, eu modo quo sacra octava solemnissimæ lani sacramenti memoriæ ,
lia , peculiarius ad Deum habentia . Vere enim in ubique fere Christiani orbis procedentem , licuit
nobis inambulat Dominus Jesiis, non tantum qua adorare.
in nobis et Ecclesia sua , nova illa Jerusalem , invi- (32 Perrupli suni, nec compuncti. Vulg , Dissi
sibili gratia , ad usque seculi consummationem de pali sunt : sed fuit ita consequenter ud Audieze
moralur : sed quia ctiam , a consecratione habct tois nenlein reddendum : Aquila, "Έρηξαν, και ουκ
αντιτύποις έντιθέμενον , Corpus suum et sanguinent, εσιώπησαν. Sv ., και αποδοήσοντες (άλλ. απορρή
qualia a resurrectione : ul lotus nimirum ipse in ζαντες) ουκ ηρέμουν.
 1005 IN RAMOS PALMARUM . 16
πολύ πρότερον απεκτείνασιν, ή ότε τον Λάζαρος Α quam Lazarun suscitasset . Si enim ita factum ex-
ήγειρεν. Ε! γάρ τούτ' εγεγόνει τυχόν, ουκ αν είς set, non eo forsan res Judice essent redacle.
τούτο τάξεως Ιουδαίας ήχθη τα πράγματα. Και Quei enitηvero ila inuplerentur propluctarunι νοces ?
πως αν επληρούντο αι φωναι των προφητών; Και Αιφui cum sepe voluisselis mittere inearn manus,
μην πολλάκις βουληθέντες βάλλειν επ' αυτόν τάς non estis ausi : « Nondum enim veneral Mora
χείρας, ου τετολμή κατε. « Ούπω γάρ ήκει η ώρα cjus . Videtis, inquit, quia nihil proficilis ? Ecco
κόσμ.οςΘεωρείτε,
οαυτού οπίστότιι οουκυκ ώωφελείτε
προς όλοςφησίν, ρε ουδέν ;
"Ιδε , ο κόσμος όλος οπίσω αυτού απήλθε. Και ει
mundus Lotus post eum abiit . Αιγαί si mundus
1otus abiit post lucem, quidni et ipsi , albjeclis
ο κόσμος όλος οπίσω του φωτός απήλθε, τι μή και ignorantietenebris , post lucem abire contendis.
υμείς το σκότος της άγνοίας αφέμενοι, οπίσω του Quidni, omissa umbra, in Scriptura el aguris posi
φωτός αποτρέχετε; Τί μή τα φαίνονται της δικαιοσύ- Ia, una curritis cum illucente sole justitiae ? Quid
νης ηλίω συντρέχετε, την εν γράμματα και τύποις ni ,amoto cecilalis velanine, ad lumen verilalis
σκιάν παρατρέχοντες ; Τί μή το κάλυμμα της αβλε- properatis ? « Ecce, inquit , mundus Lotus post ειιι
ψίας διάραντες , προς το της αληθείας επείγεσθε abiit . Quid ita? Numquid ct vos non estis de
φως; "Ιδε, φησίν, ο κόσμος όλος οπίσω αυτού τηuudo ? Quorsin vero, Lolo vos mundo abrum-
απήλθε . » Τι δε ; ουκ εκ του κόσμου υμείς ; Και τι Β pentes, non desinilis Tslu jaclari? Yel cum mundo
δητα : Του κόσμου παντός εαυτούς απορρηγνύντες, currite al mundi Salutare illud, ut le cum nundo
damnemini . Cum quo mundo ? Utique cuin co qui
évere datine
ου παύεσθε της ζάλης, και το κόσμο συντρέχετε
προς το του κόσμου Σωτήριον , ίνα μή συν τω κόσμο non 181
Don agnovil auctorem suum , nec euin intellexi ,
κατακριθήτε ; Κόσμο ποίη; Το μή επιγνόντι τον qui ante a prophetis, omnique prorsus divinitus
ποιήσαντα αυτόν, μηδε συνιέντι τον υπό των προ - inspirata Scriptura praedicatus fuit ; eum, inquan,
κρητών και πάσης απλώς θεοπνευστου Γραφής προ- φτιί est exspecialio gentium, et consolati Israel .
κεκηρυγμένον, ός έστιν η προσδοκία των εθνών, « Videlis quia nilil proficilis ? Ecce mundus Iolus
και του Ισραήλ ή παράκλησις. Θεωρείτε ότι ουκ post eum abiit . ) Enivero, siquidem nihil profi
ωφελείτε ουδέν ; "Ιδε, ο κόσμος όλος οπίσω αυτού ciunt, frustra cedit vobis insania , inauis est tenu
απήλθε. Και ει ουκ ωφελουσιν ουδέν, μάτην υμίν lilio, inutilis impetus . Quod si mundus totus post
τα της απονοίας, εις κενόν ο ζηλος, ασυντελής ή euin abiit , quidni et ipsi qui mundi vestigiis in
ορμή . Ει δε ο κόσμος όλος οπίσω αυτού απήλθε, τι grcdimini, pariter cucurrerilis ? Νisi vos utique ne
μή και υμείς τω κόσμω στοιχούντες συντρέχετε ; galis ex mundo ortos, ac providentia qua mundus
Eί μή που μή εκ του κόσμου την γένεσιν έχειν , regitur subjectos, forsque vero alian vobis causan
φατε, μηδέ της περί τον κόσμον ειληχέναι προνοίας, naturamque asciscilis, qua quidern clanculum ceu
αλλ' έξ άλλης τυχόν αιτίας και φύσεως, λεληθότως prima delineatione adumbretur casus, palawi vero
μεν υπογραφούσης το αυτόματον, φανερώς δε συνε :σ - al!struatur impietas ?
αγούσης το άθεον;
'Αλλ' ούτοι μεν μαινέσθωσαν, τους εαυτών βλασ Verum insaniant illi suis ipsorum blasphemis
φήμοις λόγοις λιθολευστούμενοι, και της σφών κα verbis ccu lapidibus cæsi, ac malitia sua ci vulne
κίας, βάλλοντες και βαλλόμενοι. Τοιαύτα γάρ τα rantes el vulnerati . Ejusmodi enii sunt laljum
των τοιούτων επίχειρα . Ημείς δε το του Χριστού conamina. Nos autem Christi grex, quos Paler
τοίμνιον, ούς ο Πατήρ ήγίασε , και ο Υιός συγεκά . Sauctificavit, Filiusque pariter vocavit , ac Spiritus
λεσε, και το Πνεύμα το άγιον έπεσφράγισε διά του Sanctus divino lavacro boplismi signa vit ; agile.
θείου λουτρού του βαπτίσματος, δεύρο τάς Ιουδαϊ - Judaicis erroribus opinionibusque depulsis , all
κάς αποσεισάμενοι πλάνας και δόξας, προς την μο- υnigenani Ecclesia fidem veritate curranus, plano
νογενή της Εκκλησίας απλανώς αναδράμωμεν illain tulam ac efficacem; credentes in cum qui
τίστιν, την όντως ασφαλή και δραστήριον · πιστεύον- venturus est, nempe in Chrislum, qui est gratiaet
τες εις τον ερχόμενον, ός έστι Χριστός, η χάρις και D veritas : per que cognovimus Patrein, ct all cum
η αλήθεια, δι' ού τε τον Πατέρα εγνώκαμεν, και habuimus accessum, recepimusque Spiritum sanc
την προς αυτόν προσαγωγήν έσχήκα μεν, και το μυ . Sic enim animo illuminati, nostrum semper
Πνεύμα το άγιον. Ούτω γάρ πεφωτισμένος τον νούν, ad cun desiderium intendentes, polerimus ubique
και τον πόθον αεί τον προς αυτόν επιτείνοντες, δυ- a semper cum co esse el assertari, eiue quem no! -
νησόμεθα πανταχού και αεί συνείναι αυτό και συν Juscapiat locus, quocumque locorum velit conce
ευεσθαι, και όπου χωρείν ο άγχώρητος βούλοιτο, το dere , indivise allharere, alscrique constantia cuna
προς αυτόν αδιάστατον έχειν, πείσεσθαί τε συν αυτώ ips0 pati et propter ips!1m, si quia sit patiendum .
προθύμως, και δι' αυτόν, όσα και δέοι παθείν . Κάν Ac vel si a iortuis resurrexerit , una resurgere,
εκ νεκρών αναστη. συναναστήναι και συνδοξασθήναι ct conglorificari, el conregnare, iminobili illo reglio
και συμβασιλεύσαι βασιλείαν την ασάλευτον και ατε el immortali. Est ea merces, hæ diviliæ , quas
λεύτητον, Ούτος ο μισθός • ούτος ο πλούτος, δν μετά Cliristi consuclulo pracliet . Ita Christus rctribuit
Χριστού συναυλία χαρίζεται. Αύτη παρά Χριστού sibi adliorentibus . Tali in discipulos magnificentia
τις αυτο κολλωμένοις η αμοιβή. Τοιαύτα τοις αυ- utitur . Nilhile vero et ipsi, condimenti iustar 2 !
τη μαθητευομένοις ο Χριστός φιλοτιμείσθαι βούλε- . jicere poterimus liciis ad simpliciorum cautelara?
 2007 S , ANDRE. E CRETENSIS *178
Furie enim licuerit aliquom a bonis utilitatein con - A -2 :: 03õdy ēš olov xai juos iuusila ! pogleivars
segui, anim:oque arriori claritatis in Clhristum τοίς ειρημένοις, προς την των απλουστέρων ασφά .
desiderio subvchi . λειαν; Προσέσται γάρ ίσως αυτοίς απώνασθαι τι
των καλών , και προς πόθον δριμύτερον ενάγειν αυτών την διάνοιαν της εις Χριστόν αγαπή
σεως.
Adles igitur milii, dilectc, intenta commodata Δεύρο ούν μοι την ακοήν επιτείνας, αγαπητέ, την
aure, vimque moralem serronis edocere . Qρ η θικήν του λόγου διδάχθητι δύναμιν. "Εξεστι γάρ σοι
- licet studio cupienti, ut Christi passiones initatis φιλοπόνως επιθυμούντι, τα Χριστού μιμητικώς ανα
Suscipias, omnesque Christi sacris institutiones δέξασθαι πάθη, και διά πατών όδευσαι των Χριστου
• el actiones , quibus nimirum nostras «leformitates μυήσεών τε και πράξεων,ας δηλαδή τα εν ημίν εν
mundavit, atque a peccato nobis adnatas nmaculas εκάθησεν αίσχη,και τους προσγινομένουςσπίλους ημίν
suis ipse pro nolis passionibus absumpsit, per - εκ της αμαρτίας , τοίς υπέρ ημών αυτού κατανάλωσε
curras. Vis itaqe, dilccle, diem festmin Isrtus πάνεσι. Βουλοι τοίνυν, αγαπητέ , φαιδρώς εορτάσαι,
celebrare, splendideque splendidis niorilus Chri.. και λαμπρούς τοίς ήθεσι συναντήσαι και συναφθήναι
sto all passionen contendenti olvin-21 proceilere, Χριστώ, προς το πάθος επειγομένο; Λαβέ σεαυτό
«ique adlierere ? Tilbi in tipsointelligibileτo im2- Ε νοητην εικόνα, την εν καρδία τυπoυμένην μυστικώς
ginein assume, neir pe lefornatam nmystic Taiοnce - θεωρίαν, και αναζωγράφει μοι των τότε πραγμάτων
in corde contemptationem, withique rerum tunc ανατύπωσιν . Ηγου συμπαρήναι Χριστό, την επί
gestarum speciem leping . Tibi finge 2nino un: B , θανίαν τρίβον οδεύοντι. Συνάφθητι τω δήμω των
Alesse Christum qιιι Β :tianfan vers 1s itragat. μαθητών. 'Έννόησον όπως επέστη του οίχουμένου το
Adjungere discipulorum populo . Cogita ut ad de μνή ματι. Δόξον και τον Λάζαρον οράν, και τας Λα
flincti monumentim advenerit . Existima oculis ζάρου ποτνιωμένας αδελφάς· κακείνα πάντα συλλή
ipsis videre Lazarum , fleulesque sorores Lazari, βδην οράν, και πέπρακται. Είτα τούντεύθεν , έπου
::e le : 11:20 50sla illic omnia cornaspicere. Tuin Χριστώ, και παρομάρτει το νικητή, τα της νίκης
intle Clistin sequere, estode victori conies, επισείων αυτώ μετά του πλήθους σύμβολα, Γενου
na cum triba pretendens victoria Syinbola. των άγόντων είς, και των ακολουθούντων συνδρομος.
Esto ints eorum qui honore ducunt, parique cursa 'Aντι βαΐων τον κατ' αρετήν επιδείκνυσο βίον. Κλά
cum iis contentle qui comiles sequuntur. Palma- δους ελαιών τας σας απέργασαι χείρας εκτεινομένας
Turn spatulas, vitam e Talione virtutis institulam προς έλεον. Ιμάτια, μή τα της σαρκός υποστρώσης,
0stein.lis. Ramos tibi olivarum, extentiis manus ώσανεί περιβόλαια , τω τον ουρανόν τοις νέφεσ.
idl miserendum efficias. Ne ei carnalia vestimenta, C συγκαλύπτoντι , αλλ' όλον σεαυτόν όλω διά σε σαρ
ceu operimenta sulistraveris, φui cαlum ubilbuς κωθέντι κατά πίστιν ενείρας, όλον σαυτόν χιτώνιος
operil : sed totum leipsit Ioli propter to incar - ένδυσαι τρόπον, και όλον υποδέχoυ πρoς σε διά σε
nato file aplans, totumipsum vestis instar indue, ήκοντα, και παθείν επειγόμενον. Γενου πώλος , ει
Iolumque ad te propter te venientem, atque ad βούλει, το πωλικόν εν γηραιώ τη φρονήματι ενδει
passioncam festinantem suscipe . Si vis , efficere κνύμενος πρόθυμον. Βάστασον Χριστόν επί την Ιε
pullus, juvenilem pulli alacritatem in senili sensu pousant apixóuevov .
exhibens. Porta Christum euntein in Jerusalem .
Fortisse vero quesier's : Quei fiam pulus, qui 'Αλλ'έρείς τάχα: Πώς γένωμαι πώλος, λογικός
sin rationalis ? Plane efficieris, nolo volueris. γεγονός; Ναι • γενήση βουλόμενος. Ουκ ήκουσας του
' Non audisti canenteum Davidem : « Uι jumentum Δαβιδ ψάλλοντος • Κτηνώδης εγενήθην παρά σοι ; »
factus sum apud 1e ? , Imilare pullum : quin Μίμησαι τον πωλον μάλλον δε, πώλος γενου τη κατά
clicere pullus mentis simplicitate. Ac quemadmo. γνώμην απλότητι. Και καθ' όν τρόπον εκείνος τοίς
dim ille missos in Bellipliage qui se solverent et απεσταλμένοις εις Βεθφαγή λύσαί τε και αγαγείν
nulducerent , secutus est , nec contradixit omnino, . αυτόν είπετο, μηδέν μηδαμώς αντειπών , πλήν του
sell tantum duclorilus inclinavil : ita et tu eri - 2 κλιθήναι τοίς άγουσιν , ούτω και αυτός το παιδο
«lienti ut Clhristi humilitatem amplectaris, leipsum τριβούντι σε την κατά Χριστόν έλέσθαι ταπείνωσιν
s!1 jice, in nullo resistens, crisque revera pullus υποτάγηθι, προς μηδέν άνθιστάμενος, και πωλος
Christi, all oini brilla jimmenti affectione liber. όντως έση Χριστού, πάσης κτηνώδους αλογίας απηλ
Fion Super terram sensis terreili gradiens : non λαγμένος. Ουκ επί γης βαδίζουν του γηίνου φρονή
sicursus onere , velut irrationalium affectionum varos : où cóo -w xuntóuevo :. TÖ Övoel tüy taon .
gravanle oncre ; sed qui super vestes moralium λόγων παθών ήτανοί βαρυνόμενος · αλλ' επί χιτώνων
operum ina:nules, ac supra carnis voluptates των πρακτικών έργων επιπορευόμενος, και των της
feraris, ad tecque , inanis glorio inanein fastum σαρκός δονών επάνω φερόμενος προς δε, και της
conculces. Sic φuis Christi pullus cvalit. Sic is κενής απάσης δόξης συμπατών το διάκενον φύσημα.
illius veliiculum est efficiendus, cui selles Sint Ούτω τις πύλος γίνεται Χριστού . Ούτως όχημα του
Cherubin. Similis esto pueris 12thro Hm. Pr- θρόνον έχοντος - Κρουμτελεσθήσεται . Ομοιώ
1 Psal. LΧΧ11, 25
1009 IN RAMOS PALMARUM . 103 )
θητι τοίς πα:σί των Εβραίων. Νηίασον τη κακία. A vulus esto l 'i:12. Alta canities in inf .fitis (2011
Μετάθες της τριχός την λευκότητα εις νηπίου πρα - suetudinem. Νihil javal canities, si desit simpli
τητα. Ουδέν όφελος πολιάς, μη προσούσης απλότη- citas, Simul accurre can multitudine . Can turisis,
τυς. Σύνδρα με το πλήθει μετά των όχλων προ των turlis priciens Domin!: nm coniitare. Tes : hie os pro
όχλων το Δεσπότη συνόδευσον. 'Ανάλαβε στόμα προ - pelicum, tripalia, decant: , glorifica cum qui le
φητικόν : χόρευσον, ύμνησον, δόξασαν τον από δόξης silvehit a gloria in glorian. Edicere Sion ; site
εις δόξαν αναγαγόντα σε . Γενου Σιών, του θεωρητι - inquam contemplative specula (33). Elicere anima
κού λέγω σκοπευτήριον βίου. Γενου Ιεροσολυμαία Hierosolynitana, vere ei civitas , civitas glorifi-
ψυχή , πόλις όντως Θεού, πόλις δεδοξασμένη , ένα cala , ιι Deum tibi allvenientem suscipias. • Ecco
υποδέξη Χριστόν ενδημούντά σοι. « Ιδού γάρ έρχε. cnimvenit tibi mansuetus et salvans, » non bene
ταί σοι πραύς και σώσων, και άλλ ' ου κομπάζων την fcium traducens. Expa de laborntuorum portas .
ευεργεσίαν. 'Aναπέτασον των χειλέων τας πύλας. Peranta cum pueris, dicers : « Benedictus qιιι
Μετά των παίδων ύμνησον , « Ωσαννά, λέγων· venil in nomine Domini, Rex, Israel. » Fic cor
ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου , βα- ιum cenaculum stralm, ut Christum apud te
σιλεύς του Ισραήλ. » Ποίησαν την καρδίαν σου ανώ. . c @ nam nmanlucantem suscipias : non illam lazari,
γεων έστρωμένον, ίνα υποδέξη Χριστόν παρά σοι το ” sed mysticam, quoque spiritalis victine exprinnat
δείπνον εκείνον φαγείν ου το επι Λαζάρου, αλλά το imaginem. Cena haec sacramentum est ; illa la
μυστικών , και του νοητού θυήματος εκτυπούν την crynis plena (34). Illic roulier unguento perun
εικόνα. Τούτο μυστήριον, εκείνο δακρύων γέμει. git ; hic Christus seipsum pro nobis sanctificat.
'Εκεί γυνή μυρίζουσα, ώδε Χριστός υπέρ ημών εαυ- Mic mulier paucis lacryιnis magna peccata eluit ;
τον αγιάζων. Εκεί γυνή μεγάλας αμαρτίας μικρούς Ilic Christus discipulorum pedes abluit, ad exen
αποκαθαίρουσα δάκρυσιν, ενθάδε Χριστός των μαθη» plum celse Iamilitatis. Ηic Christus panic novi
των απονίπτων τους πόδας, προς ένδειξιν της υψη- que poculi inexhaustam tribuit participationem ;
λής ταπεινώσεως. " Ωδε Χριστός του άρτου και του illic Judas dissuadens unguenti effusionem, agni
καινού ποτηρίου την ακένωτον χαριζόμενος μέθεξιν, que venditionem exulcerato animo (33) condens ,
εκεί Ιούδα ; ανα πείθων του μύρου την πρόσχυσιν,
και του αμνού την πράσιν ταμιουλκών 1.
'Αλλ' όρα μή των Χριστώ συνδειπνών, τω Ιούδα At vide ne canans cum Clhristo, traliente Juda
συναπαχθής, επί την του μύρου σε τιμήνεπισύροντι. abducaris ut unguenti pretium estimes. Ac nequo
Μηδέ των πτωχών δήθεν φροντίζειν τέως ου καλώς c acquiescas non bene hactenus sualenti pauperum
συμβουλεύονται συμπεριστής· ου γάρ μέλει τούτων curam. Non enim pauperes sunt ei cure. Mendax
αυτώ. εύστης έστι και φιλάργυρος, και κλέπτειν est el avarus : putatque forte ut ita videntiuin se
oιόμενος την των δρώντων. υπόνοιαν, ώς τα εν τω suspicionem furti lateat, quemadmodum furatur,
γλωσσοκόμω βαλλόμενα. Διά τούτο την περί τους ea que mittuntur in Ioculos. Idcirco simulat afe
πτωχούς προσποιείται συμπάθειαν, πλεονεξίας εν ctionenin pauperes , υι specie amantis pauperm ,
φιλοπτωχείας προσχήματι υποκρινόμενος πρόσωπον, raptoris ac juste fraudantis nuentiatur person: 0!.
"Αν είπη, « Τις η τοσαύτη του μύρου απώλεια; ήδύ - Si dixerit : « Uιφuid perditio bec tanta unguenti ?
νατο γιο τούτο πραθήναι πολλού και δοθήναι πτω- potuit enim venundari multo, et dari pauperi
χούς και ατοπήδησον, μάλλον δε καταγέλασαν αυτού , Dus 8 : : resili, seu potius risu excipe, menleinn
επί τον του δι' ημάς πτωχεύσαντος ενταφιασμών erigens ad ejις sepulturam, qui pauper pro nobis
απαιωρήσας σου την διάνοιαν. Ει δε το δείπνον το factus est . Quod si manducas mystican Celian,
μυστικών εσθίεις, μη συν Χριστό χαλάσης εν τω ne cum Christo manum extenderis in paropsiden,
τρυβλίω την χείρα, μηδε προπετής γένη, του διδα- nequefueris praeceps, velut preceptorem spernas.
σκάλου καταφρονών. "Αν ακούσης: Είς εξ υμών Si dixerit : « Unus vestrum est ne traditurus ; »
παραδώσει με , μή έπιπηδήσης, μή συνθρασυνθής. Ο ne insilieris, ne fucris audacier. Humiliarecum Inti
ε Hart. ΧΙV, 4.
VaRI E LECTIONES .
57 Lege ohuloul.xov, affeclans ad acquirendum pretium.
COMBEFISII NOTÆ .
(53) Sinn , vilce contemplarive specula . Sic etiam peccatrix, Luc. vit, Dominika " nxil in Jomo Si
Hieronymus Sionem exponit : quapliian videatur nonis : quæ tamen videntur puli aliquain dificul
porius significare , sitientem . 113 coisi sola puncto - lalem .
I'am varietale diversu!! ), silis est, ipso llieronymo (55 ) Exulceralo arimo condens. Tagliouix .
interprete . Nova vox cs!, 9112 significatur Judas veditionis
(34) Illa lacrymis plena. Nempe, lacrymis pere: - propositum velulin quoddam intulisse animi penu ;
iricis, de quilills stalim clarius. Quare lehel clare, arrepta ejus occasione ab cluso ungilento , il ne
quod el Amphilochins in peccatricem , ei auctor silsi separalon ex eoli:crum deperirei. Non dissi
llom , in Judas proditoreill, Chrysosioninomine , milis omnino fynæ est cò, Tp.ccuyūv. de
ini! U ! ! Cuisso ( cenali jos3! Lezari, ata mulier Olvin .
 1011 S. AVDRE.E CRETENSIS 1012
milibus, cum silentibus silentium observa . Si deni- Α Μετά την ταπεινώνταπεινώθητι. Μετά των σιγών
que fueris interrogalus, leiter responde scienti on - των, σιωπήν άσκει. "Αν δε ερωτηθής, πράως απο
nia, ac neque altum supra quam decent pre aliis κρίνου του πάντα γινώσκοντι, και μηδέν πλέον και
$npias, ut ne et ipse audieris : Tu dixisti ! : ) καλώς έχει των άλλων υπερφρονήσης , μή και αυτός
diolque item ait Scriptura : Arguit te os tuum ακούσης , « Συ είπας : 5 και 6 φησιν ή Γραφή :
« non ego : et labia tua adversum de testimonium • "Έλεγξε σε το σον στόμα, και μη εγώ» τα δε χείλη
dixerunt i. Verum oratio ad reliqua procedal. σου, κατεμαρτύρησάν σου. » Προς δε τα εξής και
λόγος ίτω.
Cena staque altera quidem ibi Pliarisaica , Δείπνον τοίνυν, το μεν εκεί Φαρισαϊκόν, το ενταύθα
::ltera mystica. Hic pelvis est humilitatis subli- δε μυστικόν. " Ωδε νιπτήρ το της ταπεινώσεως ύψος
mitatem symbolo referens ; illic lacryme ablu- υπογραφόμενος, εκεί δάκρυα κηλίδας ψυχής απονί
enlés maculas anixne. Illic crines Dominicoς πτοντα. Εκεί τρίχες Δεσποτικούς απομάσσουσαι πό
exlergant pedes , quibus proculeatus infernus una δας, οίς άδης συμπατηθείς το πυλωρούντι θανάτω
eum osliaria morte vulneratus est : hie linteum συγκαταβεβληται· ώδε λέντιον πόδας εκμάσσον, ούς
pelles detergit, quos in preparationen Evangelii εν ετοιμασία του Ευαγγελίου της ειρήνης και χάρις
ric's gratia recepit. Ilic Phariseus , hic • homo 5 προσήκατο. Εκεί Φαρισαίος, ενταύθα « ο δείνα , και το
μιillam amphoran aque portans 1. Quis hic κεράμιον βαστάζων του ύδατος. • Tές εστιν « ο δεί
• homo quidam ? » Uniuscujusque utique anima. να ; » Η εκάστου ψυχή. Τί το κεράμιον ; Τοσαθρών
Quid vero amphora ? Putre peccati vasculum; nempe της αμαρτίας σκεύος, το σώμα λέγω. Τι το ύδωρ .
corpus . Quid aqua ? Emundatio que est per filem. Η διά πίστεως κάθαρσις. Τί το ανώγεων ; Το ουρά.
euid cenaculum ? Sensus celestis. Quid stralum νιον φρόνημα. Τί το έστρωμένον , Η εκ των έξωθεν
illul ! Externarum perturbationum selatio : man- θορύβων ανάπαυσις , ή του πράου κατάπαυσις πνεύ
siteti spiritus requies. O id Pascha ? Transilus 2 ματος. Τί το Πάσχα ; Η έκ τών αισθητων προς τι
rebus sensui subiectis ad spiritalia. Duisnam mi. νοητά διάβασις. Τίς ο αποστείλας ; Χριστός. Τένες :
sit ? Christus. Οuinam Sint missi ? Duo ex disci- αποστειλάμενοι ; Δύο των μαθητών. Ούτοι δε τίνες
pulis. Quinam vero illi ? Vetus et novum Testa- οι δύο ; Η Παλαιά και Καινή Διαθήκη ου χαλεπόν.
mmentum : ac nec gravate dixerian , contemplationis δε ειπείν, ή γνωστική και πρακτική τελειότης, εν
perfectio et actionis, in quibus et quarum officio αίς και δι' ών τελεί το Πάσχα Χριστός . Πού και παρά
Christus pasella celebrat. Ubi, et apud quem? In τίνι ; 'Εν τη ούτως έτοιμασθείση ψυχή. Ποίον Πά
fthima eurn in moltin parala. Quod illud Pascha ? , σχα ; Το νομικών, και το μυστικόν, ει βούλει. Το μεν
Legale, ac si vis, mysticum. Alterum contempla- τη γνώσει, το δε τη πράξει. Το μέν ώς πρόβατον
tione, alterin actione. Illud Fanlucanus at εσθίομεν, το δε ώς άρτον, και θύμα, και παντός του
ovem : islid ut panem (36), et victimam el mundi κόσμου καθάρσιον μεταλαμβάνομεν.
tvlius piacularem hostiam percipimus.
Quis porro ita beatus, ul talis eſlicialur, qualem Και τίς ούτω μακάριος , ως γενέσθαι τοιούτος οίον
Sermo descripsit ? Quis car suum cenaculi instar ο λόγος υπέγραψε ; Τίς ανώγεων της εαυτού καρδίαν
Baravit, οι Christum susceperit recumbentem, ήτοίμασεν, ίνα Χριστόν αναπίπτοντα δέξηται, και
Dnagnumque hoe sacramentum discipulis commen- τελούντα τοις μαθηταίς το μέγα τουτο μυστήριον ;
dantem ? Quis Christi cona inveniatur, suam Τίς δείπνον ευρέθη Χριστού , τον εαυτού βίον προσ
τηsitις Titan oiin epulumn proponens, qui dixit : θείς εις εστίασιν τώ ειπόντιο Εμόν βρώμα εστιν,
• leurs cibus est, : faciam voluntatem Patris mei ένα ποιώ το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς ; »
qui est in colis k ? Qui ejusmoli est, illum quem - Ο τοιούτος μιμείται τον δείνα, και τον Χριστόν
dano imitatur, el suscipit Christumn, subliniorn- υποδέχεται , και των υψηλοτέρων αισθήσεται μυστη
que sacramentorum rationes veluti sensu ipso ρίων τους λόγους. Τίς ούτω περί την πίστιν διάπυ
percepturus est. Οuis ita fide accensus, ut alacri 5 ρος, ώς προθυμηθήναι παθείν συν Χριστώ το επιθυ
animo velit cum Christo pali desiderabilemilla τη μητόν εκείνο και μακάριον πάθος , ίνα, όταν ακούση
beatamque passionem, ut cum audierit predicen- τοίς μαθηταίς προαναφωνούντος αυτού : Ιδού ανα
tem discipulis : Ecce ascendimus Hierosolymam, βαίνομεν εις Ιεροσόλυμα, και ο Υιός του ανθρώπου
et Filius lionminis tradetur principibus sacerdotum παραδίδοται τους αρχιερεύσι και Γραμματεύσι, και
el scribis, el condemnabunt eum morle ; el tra κατακρινούσιν αυτόν θανάτω, και παραδώσουσιν αυ
lent eum gentibus, et illudent ei, el occident eum; τον τοις έθνεσι, και εμπαίξουσιν αυτώ, και αποκτε
« tertia die resurget 1 : mox quilein one νουσιν αυτόν, και τη τρίτη ημέρα αναστήσεται» ,
retro mundi affectionem albjecerit, suumque ipsius ρίψη μεν αυτίκα πάσαν οπίσω την του κόσμου προσ.
Μυuinum fuerit emulatus, Olia libens ipsius πάθειαν, ζηλώση δε τον εαυτου Δεσπότην, τα πάντα
1.Matth. xırı, 25. i Jerem . 11, 19. į Lilc , 191, 19 . b Joan. ix , 31. ? Malih . xx, 17.
COUBEFISII NOT.E
(36) O'l ranern . Externis scilicet symbolisel specie sensibili :cun reipsa șil et lillelliy tur ud agnus,
Quemadoxodui dixil superills .
1013 IX RAMOS PALMARUM : 1611
παθεϊν δι' αυτόν ελέσθαι, όσα αυτός δι' ημάς προ - A gratia pali eligens, si qua ille liominum causa cu
θυμούμενος; ότι μή δι' εαυτόν έπαθεν, αλλ' υπο. pienti animo passius est? Non enim est passus propter
γραμμών και όρους τιθείς άνδρείας και ταπεινώσεως, seipsum, sed exemplum nobis formamquealliens
ίν' εν μηδενί των ανταρών καταπίπτωμεν. Sortitudinis ac humilitatis , ut quidquid moleslui
aceidcril, non animis concidamus.
Τίνα τρόπον ; Δότε μου την ακοήν, ένα συνητε τών Qua id ratione? Mini aurem accommodale,:ιι
λεγομένων την δύναμιν. Ελοιδορήθης πρός τινος ; eorum quae dicuntur vim perspexeritis. Tibi ali
• μή αγανάκτει. Και γάρ και ο Χριστός Δεσπότης ών quis est convitialus 2 ne indigeris. Νam et Chri.
και Θεός , και του παθείν υψηλότερος, ουκ ελοιδο slus, qui Dominus et Deus esset , oc passione
ρήθη μόνον, αλλά και εμαστίχθη. Υβρίσθης υπό του superior, non tantum convicia perlulit, sed cl
πέλας , αλλά και ο Χριστός έδραπίσθη. "Ωνειδίσθης ; virgis casus est. Gravem injuriam a vicino acce
ρεσε. Των τριχών κατεσχέθης ; αλλά Χριστός ακάν- es ? ille vero etiam consputus est, clilainydeni
θαις εστεφανώθη . ' Ητιμάσθης και αλλά και Χριστός αue illusorio habitu gestavit. Tentus es capillis 2
ενεπαίχθη " και ό φησιν Ησαΐας : « 'Ητιμάσθη και sed et Christus spinis est coronalng . Ignoriniose
ουκ ελογίσθη. ν 'Ετυπτήθης υπό χειρόςκαι αλλά και Β Ιι:abitus es ? sed et Christus illusus est : quodque
Χριστός έδρα πίσθη, και καλάμω την κεφαλήν έτυ- ait Isaias : Ignominiose habitus est , et non re.
πτήθη. 'Εμαστιγώθης και αλλά και Χριστός εφραγελ- pilatus m. Manu vapulasti ? sed et Christus in
λάθη. Εκολαφίσθης ; Ο δε Χριστός και εσταυρώθη, facien c:esus est, eiusque caput calamo fuit per .
διορυγέντων αυτού των χειρών και των ποδών τοίς cussum . Flagellis cæsus es ? sed et Christus fuit
ήλοις. Και ου τούτο μόνον · αλλά και σταυρωθείς, Magellatus. Colapliis exceptus es ? Christus vero
υπέρ των σταυρούντων ηύχετο. Πόσον εκείνων ταύτα• etiam crucifixus, clavis ejus manibus et pedibus
βαρύτερα ! Πόσον τα του Χριστού των ημετέρων fossis : nec id tantum ; sed et allixus cruci, pro afli
αφορητότερα και δριμύτερα ! Ουκ έστι των γεγονό gentibus oravil.Quam bæc illis graviora ! Quam Chri
των ουδέν, ουκ έστιν , και τοις Χριστού συγκρίνεται sticrucialus, noslris importabiliores acerbioresque !
τάθεσι. Τα μεν γαρ ημέτερα, ώς λίαν ευτελή, και Nil : plane eorum quae gravia unquam acciderunt ,
ουδέν, ότι μη πλήν ανθρώπων αμαρτωλών και θνη- Cliristi passionibus comparari potest. Nostre pas
των, και υπό τροπήν όντων, και γένεσιν, και προαι- siones ut quid valde exigui momenti, resque nihili
φεσιν 8• τα δε Χριστού ηλίκον ασυγκρίτως υπερέχει lhallendae sunt, quando tantummodo sint lioninum)
των ημετέρων ουδείς άν τις αφίκοιτo λόγος. Δεσπό- , peccatorum atque mortalium, eorumque qui
του γάρ αβασιλεύτου, Θεού αναμαρτήτου , Θεού ατρέ- mutationi subiaceant, generenturque et inter
πτου, αθανάτου , « παρ' ό ούκ έστι παραλλαγή ουδέ eant (57); quam vero Christi passiones citra con.
τροπής αποσκίασμα . Και μήν, ει και τας αμαρ- parationein nostras Superent, nulla possit oratio
τίας ημών αίρει, και περί ημών οδυνάται , αλλ' assequi. ne Domini
assequi. O Quippe Dι sunt liberrimi, Dei in
« αμαρτίαν μεν αυτός ουκ εποίησεν, ουδε δόλος ευ- quem peccatum non cadit, Dei immutabilis, ini
ρέθη εν τω στόματι αυτού. » - « Δικαιοσύνη και γάρ mortalis, « apud quem non est transimulatio,
όλος έστι , « και αγιασμός, και απολύτρωσις, 5 και ncc vicissitudinis obumbratio 1, 5 Sane vero quali
πάσης ελατήρ αμαρτίας. quam « lollit peccata nostra, et pro nobis dolet ; »
ipse nihilominus « peccatum non fecit, neque dolus inventus es : in ore ejus ', 1 Totus siquidem
justitia , sanctificatio, et redemptio P, 5 omnisque peccati depulsor est.
"Ορα τοίνυν τα του Χριστού , των ημετέρων όσον Vide itaque quam mala Christi nostra exsuperent :
έχει καθ'υπεροχήν το διάφορον και μη σκόπει του ac ne passionis magnitudinem specta , sed patientis
πάθους το μέγεθος , αλλά φοβού το του παθόντος time dignitaten. Transfer illo animum. Cogita
αξίωμα. Εκεί σου παρέπεμψον την διάνοιαν . Εννόη- quantum referat videre liominem purum penden
σον όσον εστί ψιλόν άνθρωπον οράν ικρίω κρεμάμε - η tenm e patibulo, et Deum aspicere cruci affixum,
νον , και Θεόν σταυρούμενον βλέπειν, και τούτο μετά idque Hiedium latronum. Cogita quis unquali
ληστών. Εννόησαν τις ανθρώπων είλετό ποτ' άν υπο- lalia Sustinere voluerit , qualia Christus sponte
στήναι, οία τότε Χριστός εθελοντι ήκε δεύρο παθείν. passurus in mundum venit. Quando autem pass!! -
Και ταύτα , πότε ; Μετά τάς θεοσημείας, μετά τας rus ? Post divina signa, post sanitales, post in
ιάσεις, μετά τας αρρήτους εκείνας των νόσων απο- auditas illas morborum depulsiones, post sacra-
πομπάς, μετά την των μυστηρίων παράδοσιν, μετά menta tradita , post beneficia quibus nunqua:21
m fac.1, 17. η Isa. LΙΙΙ, 4-9. • 1 Cor. 1, 50 .
VARIÆ LECTIONES .
48 Lege φθίσεν.
COMBEFISII NOTE.
(37) El intcreant. Legimus velut asset ( 0 5 ! . bilitalem exprimesc, el naluræ et propositi, in qua
Non enim antithesis palilur tó, topga.lposv. Forte individu distants a Chrislo et Deo .
desunt aligna , ut voluerit alaturistrante illis
2015 S. ANDRE .E CRETENSIS 1015
eos qui adirent meliores facere desitterest, linuis . Α τάς ευεργεσίας, ας τους προσιόντας αμείνους τοιων
sorias peccatorum litteras debitoribus actulum ojxėvé).elischsicesiu.ous tūvår.pzio CUTY42
scribens, aliis prescrilens renissionem, alios φας σχεδιάζων τοίς χρήζουσι , τοις μεν νομοθετων
damnatione exinmens . Quidni vero ctiam Imala, την άφεσιν, των δε υπεξαίρων την κατάκρισιν, Τ!
quorum deinceps periculum fecit, adduran? Nem- αν μη άγοιμε τα εξής ών έπειράθη κακών; Τα προ
pe quas ante crucenι sustinuit tentationes, vendi- του σταυρου φημι πειρατήρια, την πράσιν, την προ
tionem, proditionem, dolosum osculum, discipuli δοσίαν, το μετά δόλου φίλημα μαθητού μεν, αλλ'
quidem,sed contemporis , ovis quidem, sed lupi : αθετητού, προβάτου μεν, αλλά λύκου : την μετά μα
invasionem cum gladiis et armis , adventuum ad χαιρών και ξύλων επίβασιν , την επί Καϊάφαν άφιξιν,
Caipham, falsa testimonia, exainen pro tribunali, τας ψευδομαρτυρίας, τον επί βήματος έτασμόν, την
clamorem quem Iudaei turbas excitantes altum κραυγήν ην ανασείοντες έκραζον οι Ιουδαίοι « Σταύ
euillebant : « Crucifge, crucifige eum Ρ; » Πagella, ρωσον, σταύρωσον αυτόν και τας φραγελλώσεις, τους
illusiones, sputa, alapas, corona spίneain, chla - εμπαιγμούς, τα εκπτύσματα, τα ραπίσματα, τον εξ
mydem coccineam, abductionem ad Calvariae Io- ακανθών στέφανον, την εκ κοκκίνου χλαμύδα, την
en. In cruce autem qualia facta dicam ? clavos, έπι τον Κρανίου τόπον απαγωγήν. Τα δε επί του
vincula, cruci aftixionent, aceturn , fel, lanceam, Β σταυρού οία και τους ήλους, τα δεσμά, τον επί ξύλου
Tissan Sorte ) Siper vestes, earum divisionem, σταύρωσιν, το όξος, την χολήν, τήν λόγχην, τον επί
rxorolir.ationesin cruce, aliis illic irridentibus ac των χιτώνων κλήρον, τον διαμερισμών, τα επί του
Πoνentibus capita, ve: Daque cjus nodi dicenti- σταυρού ονείδη, των μεν αυτόθεν έμπαροινούντων
bus : • Alios salves fecit, scipsi non potest sal- και τας κεφαλάς κινούντων, και τάδε λεγόντων
νπηι facere « ? , aliis aul: : « Si ex Israel est, « "Αλλους έσωσεν, εαυτόν ου δύναται σώσαι; και των
salvin facial seis Πι ; aliis , « Vali, qui le- δε « Ει βασιλεύς Ισραήλ έστι, σωσάτω εαυτόν ,
sfruit templum { Dei ] et in trillio edifical illud, άλλων: « Ουα ! ο καταλύων τον ναόν, και εν τρ:: '
seipsum non potest silrun faceres? aliis: « Si- ημέραις οικοδομών , εαυτόν ου δύναται σωστα
nile, videamus an Veilial Elias Salvare eun: 1 ; ετέρων: "Αφετε, έδιωμεν ει έρχεται Ηλίαςστα:
aliis : « Si Filius Dei est, descendal de cruce, et αυτόν και άλλων: « Ε! Υιός έστι του Θεού, καταβάτυ
credemus ei u . δη από του σταυρού, και πιστεύσομεν αυτώ.»
Tibine the videntur parva al specinco utilita- Αρά σοι μικρά ταύτα προς υποτύπωσιν ταπει
tis ? Nuin vel unius omnino tantum Christi passiu - vuosws ; 'Açlxou E Toços pétpov @ ws tvd juiven
num modum asseculus siluisti ? Haulquisquam, και των επί Χριστώ γεγενημένων παθών, και σεσίγκας;
inquam. AtChristus1ot tanl.aque passis, sildit. Quam " Ούμενούν, είπoι με άν. Ο δε Χριστός τοιαύτα και της
porro terribilia 10 πιirabilia, que crucem secula λικαύτα πεπονθώς, εσιώπα. Τα δε μετά τον σταυρόν,
sunt ? Pula celuro Superius obscuratum, tristis ως φοβερά και παράδοξα ; οίον , ουρανός άνωθεν
f.icies 1eris , Sol obtenetratus, Iuna pullum colo - αμαυρούμενος, αήρεπιστυγνάζων, ήλιος σκοτιζόμε»
Yein Versa, terra concussa, inius gurges infernusue γος, σελήνη μελαίνουσα, γη σειομένη , βυθός συστέλ
51 pressus, Scissi nnoules, στηumenta submitten - λόμενος, όρη σχιζόμενα, τάφοι νεκρούς αναπέμπον
li mortuos, ac quotquot sub id tempus grandia τες, και όσα του τότε καιρού τα εξαίσια. Υφ' ων
1cciderunt. Quibus convicti , doctique esse Deuι ελεγχόμενοι , και Θεόν είναι τον πάσχοντα διδασκό
qui paleretur, cui mutata sententia ex relus ita μενοι , δέον μεταπεισθήναι, και τους τελουμένοις τα
instis , quod e re essel debuissent agnoscere ; ραδόξοις επιγνώναι το δέον , ου ράον εγίνοντο της
ii! il nielitιs a nialitia thalientes, haudquaqu22! σφών κακίας, μή υπενδιδόντες οι τάλανες, αλλά και
niser:abiles cesserunt ; πιο in pejus pronoverunt . το χείρον προέκοπτον. Έω λέγειν τας μετά την
Milto dicere malos eorumconatus 2 Sepulio Clhristo , ταφήν κακουργίας, αίς κατεχρήζοντο , την επι το
Cl: stodian in monumento , I. pidis olysignationen, μνήματος κουστωδίαν, τήν του λίθου σφραγίδα, '
fraudulentam maclinationein 1 resurrectione, di- D μετά την ανάστασιν σκευωρίαν, την διαφήμισθες
vulgalarm seiluctionem : Recordati sumus, quia πλάνην · 'Eμνήσθημεν ότι ο πλάνος εκείνος είπε
seductor ille dixit allue vives: Post tres lies έτι ζων, ότι Μετά τρείς ημέρας εγείρομαι.Κελενα
resurgam. Jube ergo olhsignari sepulcro usque oύν σφραγισθήναι τον λίθον έως της τρίτης ημέρας."
in diem tertium 1. Ει iteruτo : Dicite gia Και αύθις : Είπατε ότι ήμών κειμωμένων, " "
discipuli ejus nobis dormientibus nocte turäti 01,ta ! Quro yuxtosExhauov Qücov,
sunt eum , ,
Cogita, homo, quam mulæ sini Christi nei e ! 'Ervéroov , ővogwe, cca TOū pou plazo
Dei passiones, quibus meas passiones el vivia abs. 0 :00 od naon , 01; tà èuzà xativ .1.0.T£ T..10.
sumpsit. Quotmibi inde stagnent beneficiorum fone poi trovèvisitev EÚSPYEJIūv heuve ovo! * ! **
lis, qnoi salviaria lemerlia . Quanta biduo a Judæis "O50 Gwrópe a playa. " O5Q ÜTD CUBYT!
$115limuit « pastor ille bonus qui animain suam 5003 'lovão.lov úreoanro 10: 270 %3106,
pro nobis ovillus posuil " , » alle passioneni, post yn autoj Ozisjepa . Y 750061wy' !
P M111 . ΣΧΗ, Ω3. 4 . 49 . r jid. 910 . 4 ). 1 itsi . ). 1 ! . 10. Υ i!ii.. 63.
6 . :: Math
ΧΧVΙΙ, 13. Υ 10:11. Χ , 15 ,
 1vi1 IN EXALTATIONEM S. CRUCIS . I. 1018
πάθους, μετά το πάθος, αφ' ημέρας αναδείξεως αυ- A passione:n, a die Ostensionis since in Israel I Modo
του προς τον Ισραήλ και τη μεν , « Δαιμόνιον έχεις,) quidem dicentibus : « Demolium habes , 5 modo
λεγόντων, πη δε ο Φάγος και οινοπότης, τελωνών" autem, « Vorax est, et vini potator, publicanorum et
και αμαρτωλών φίλος και οτέ δε, και Παραλύων τον peccatorum amicus 2 : φuandoque vero : Solvit
νόμον, και τα Σάββατα βεβηλών και άλλοτε, « Σαμα- legem, et Sabbata violat a : interdum, « Saunari
ρείτης και του τέκτονος υιός, και και όσα ταϊς ευαγ - tantus est , et fabri filius b , 1 ac si qua continentur
γελικαίς περιέχεται βίβλοις . Που θήσωμεν την επ' in Evangeliis. Quo loco ponenus insidias in non
οφρύος του όρους ενέδραν, τάς ειρωνείας, τα πειρα- tis supercilio, irrisiones, tentationes,interrogationes
τήρια, τις μετ' επικρύψεως ερωτήσεις; "Ένθεν τo, captiosas ? linc illa questio :« Si licet dare censun
• Eί έξεστι κήνσον Καίσαρι δούναι; » εκείθεν τo της Cesaric?slide el ea, de una muliere gue: liabuis
μιας γυναικός επί επτά ανδράσιν άλούσης ερώτημα, sel septemviros, ut eurn caperent. llie : «In qua
ίνα Χριστόν παγιδεύσωσιν· εκεί το , « Εν ποία polestate hac facis d ?- hic : « Quod signumostendis
εξουσία ταύτα ποιείς ; » ώδε, « Τί σημείον δεικνύεις nolis, ut credamustibi e ? » Alio Ioco : Quousge
ημίν ίνα πιστεύσωμέν σοι ; ) ετέρωθεν , « "Εως animalm nostrom Iollis ? Si es Filius Dei, dic nobis
πότε την ψυχήν ημών αίρεις ; Ει Υιός εί του Θεού, palam. • Quam multa superbe pelularles et Chri
είπε ημίν παρρησία. Ο Πόσα κατά του πράου, και B sti Itostes moliti sunt adversus mansuetum cu
ταπεινού, και νομοθετούντος την επιείκειαν, οι θρα- . humilem, ac eum qui modestiam sancirel ! Ad
σείς και χριστομάχοι σοβαρώς συνεσκεύασαν, το versus, inquam, eum, qui eis aquam in vinum
ύδωρ αυτοίς εις οίνον μεταποιούντος, συναυλιζομένου, mutaret, qui simul conversaretur, qui convesce
συνεσθίοντος , παρακαλούντος, Σαμαρείτες μετακα - retur , qui consolaretur, qui Samaritas revocret,
λούντος, τελώνας δικαιούντος, πόρνας είς παρθενίαν publican0s justificaret, meretrices ad virginitalein
μετάγοντος , δυσεις αιμάτων ξηραίνοντος, δαίμονας transferret , luxus s0nguinn siccaret, daemones
απελαύνοντος, λεπρούς καθαρίζοντος, χωλούς εκεί- expelleret, Ιeprosos nundaret, hic claudos illic
θεν, κυρτούς αυτόθεν, και την χαμαι συγκύπτουσαν cryos, mulieremque ιοιο corpore lui depressan:
ανορθούντος, παραλύτους σφίγγοντος, χείρα ξηράν erigeret, paralyticis Oneira astringeret , manuτου
υγιάζοντος, κωροις ακούειν , τυφλοίς το βλέπειν, oridam Sanaret, surdis auditum, cucis visi,
αλάλεις λαλείν παρεχομένου, τα μεν δι' εαυτού, τα mutis Ioquelam, quaipse per se, qui per discipulos
δε διά των μαθητών κατά πελάγους πεζεύοντος, priestarel : per mare ambularet, m .li: liominum
άρτοις ολίγοις τρέφοντος μυριάδας, νεκρούς εγείρον- ηuillia paucis panibus aleret, niortzios serntone
τος δήματι. Ως ώφειλον και ημάς νεκρούς όντας Suscitaret. Αtque ulinam etiam nos peccatis, er
τους παραπτώμασι και ταϊς επιθυμίαις της απάτης rorisque cupiditatibus nortuos , in se ipse convivi
συζωοποιήσει εν εαυτώ , χάριτι και οικτιρμούς της ficet , pro sua illius in genius liuranum propensie
περί ημάς αυτού φιλανθρωπίας ! Δι' ού, και μεθ' ου ris amoris gratia et miser :ationibus : per quem
το Πατρί ή δόξα, και η τιμή, και η προσκύνησις , συν et cum quo , gloria et honor et adoratio Patri,
τα παναγία,και αγαθό, και ζωοποιώ αυτου Πνεύματι, sanctissimoque, et bono, et vivifico cjus Spiritui ,
νυν και αει, και εις τους συμπαντας και ατελευτήτους ιunc et seniper , et per onlia ac infinita secula
αιώνας των αιώνων. Αμήν. sæculorum . Amen .
ΛΟΓΟΣ I'. ORATIO X.
Εις την παγκόσμιον. "Υψωσιν του τιμίου και In venerabilem prelios @ el vivifce crucis Exalta
ζωοποιού σταυρού. tionem f ( 58) .
(Combef. p. 96.)
Σταυρού πανήγυριν άγομεν, και το της Εκκλη- Crucis festum agitamus ,.eu fulgore collucet Iola
σίας άπαν καταστράπτεται πλήρωμα. Σταυρού παν - Ecclesia multitudo, Crucis festumcelebritus, le
ήγυριν άγομεν, καιχαράς μαρμαρυγαϊς το της οικου » titio splendore orbis facies refulget. Crucis festur:
μένης καταλάμπεται πρόσωπον. Σταυρού πανήγυριν η celebraus, per quam lenetric pulsar suit, et lu
άγομεν δι' ού το σκότος ήλάθη, και το φώς αντεισ- nen redditun. Crucis festum celebrinus, et una
z dla!!!ı. xi, 19. a Joail, ix, 14. b Malth . xii, 56 . c Mailh . xxii, 17. d Matlli. xxi, 3. Joan .
*, 24. ' Ex. edil. Ingolsı. 1600, Gretz, S . J. interpretatione recognita .
COMBEFISII NOT.E .
(38) Orationes in exallationem crucis repräsen - jisque lionibus , cuin graville delertare videtur ,
Laimos quales Jacobus Greiserlis , vir doclus S . J. atque in reliquis suis orationibus ; lll, si quidem
109 . Il de cruce edidil, el ipso jullerprete, paucu - sunt cjus, videri possit temperaliori alle 118118 ,
Jis mutatis all correctis , que l'ere leciori indicanda ac 0780:ása : porius yov, quod liculus præfert,
cusimus, u sviat vix non consiare in reliquis , quo- quam accuratius claborasse : quod poluit 0120
asbei , Suami Grelsero versionen il cuilionem . volia farcre ; vel etiam minus adbuc miluro juni
Melod porro special aid ipsas oratioues sive oralin cio ML exrul ingenio , cum in minoribus abue
hel , esi sivius con1:3115 incultior , 91311lt sobat ill !! ( rosolyvis gerel, ubi videl kus osalionis
aliis esse Andree dooiri ; nec ille la vilajetitle siin osa sonoin bilic declinas58 .
1010 S. ANDRE.E CRETENSIS 1020
can Crucifico in sublime tollitur , ut terra cum Α ήχθη. Σταυρού πανήγυριν άγομεν, και το Σταυρω
peccato ilfra relicia, superna comparenmus. Crux θέντι συνεπαιρόμεθα, την γην αφέντες κάτω μετά
rigitur, et secum erigit humi albjecta hominum της αμαρτίας , ίνα τα άνω κτησώμεθα. Σταυρός
naturana. Crux erigitur, et demonum ferociam ύψούται, και συνυψού χαμαι κειμένην την ανθρω
(crret. Crux exaltatur, et fracle adversarie Satane πότητα, και τα δαιμόνων καταπλήσσει τα φρυά.
vires decidunt et enervantur. Crux exaltatur, et γματα. Σταυρός ύψούται, και του Σαταν η αντίπαλος
Ecclesia conventus celebrat . Crux exaltatur, et καταπίπτουσα δύναμις υποχωρεί και συστέλλεται.
civitates festun diem peragunt , populique Jetitia Σταυρός ύψούται, και συντρέχει της Εκκλησίας το
5PS!iunt. Crucis siquidem meminisse, insiguis gau πλήρωμα. Σταυρός ύψούται, και πόλεις πανηγυρί
dii materia , macrorisque iniminutio est . ζουσι, και λαοί χαρμόσυνα σπένδουσι. Και το μνη
σθήναι γάρ σταυρού, χαράς υπόθεσις πρόδηλος , και
συστολή σκυθρωπότητος.
Se quantum est crucis figuram aspicere ? Νam Το δε και τύπον οράσθαι σταυρού ηλίκον ;'Ανδρείας
eam intuentem, fortem ellicit atque a timore liberal. γάρ πρόξενος και δειλίας απαλλαγή των προσβλέ
Talis est lantaque crucis possessio : et qui lanc ποντι γίνεται. Τοιούτον τι μέγα του σταυρού το
possidet , possilet liesaurum. De auri me forsitan B κτημα καθεστηκε και ο τούτον κτησάμενος, έκτήσατο
preliosorum Indicorum, quibus corporis sui stu . τον θησαυρόν, ή μαργαρίτου και λίθων Ινδικών
diosi, et nihil excelsi cogitantes,sese olectant. Ego βαρυτίμων, οίς οι φιλοσώματοι χαίρουσι, περί τα
veroid quod omnium bonorum pulcherrimum estre μηδενός άξια σμικρολογούμενοι. Εγώ δε πάντων
ac nomine ,thesaurumjureappellaverim;in quo, et καλών κάλλιστόν τε και πολυτελέστατον και πράγμα
per quem, etin quemsalutis nostre summa reposita, και όνομα, θησαυρόν αν είκότως εκείνον αποκαλοί
et pristino statui restituta est . Si enim crux non μην, εν ώ , και δι' ού, και εις ον , άπαν ημίν το
forel, Christus crucifixus non esset. Si crux non της σωτηρίας αποτεθέν επανωρθώθη κεφάλαιον. Ε:
esset, vita Jigno clavis suffixa non esset. Si ea μή γάρ σταυρός , ουκ αν ο Χριστός έσταύρωτο.
clavis suffixa ton esset, ex latere foules immorta- Ει μη σταυρός, ουκ αν η ζωή το ξύλο προσήλωτο. Εί
litatis, sanguinern el aquam, qια mundum expiant, μή προσήλωτο , ουκ αν εκ πλευράς οι κρουνοί της
Ion fudisseal : peccati chirograplium disrupίum αφθαρσίας επήγαζον , αίμα και ύδωρ, τα του κόσμου
non foret, in lilerialem asserti non essemus, i- καθάρσια, ούκ άν της αμαρτίας χειρόγραφον έρδη
gno vitae non frueremur, paradisus non pateret, κτο, ουκ άν της ελευθερίας ετύχομεν, ουκ αν του
versatilis romplisea e via Elem non recessisset, la- " ξύλου της ζωής απολαύσαμεν, ουκ άν παράδεισος
Tro paradisum non incolerel. άνοικτο , ουκ άν ή στρεφομένη ρομφαία της Εδέμ
την οδόν παρεχώρει, ούκ άν ο ληστής τον παράδεισον
ώκει.
Ει quid is immoror ? Si crux non esset, Clari . Τί ταύτα λέγω ; Ει μη σταυρός, ουκ αν ο Χριστός
stus in terra ron fuisset; et si Christus in terris επί γης και ει μή Χριστός επί γης, ουκ άν Παρ
non fuisset, non Virgo, non secunda Christi gene- θένος, ουκ άν γέννησις Χριστου δευτέρα : ουδ' αν
ratio fuisset ; non humanitaleminduissel Deus ; non εν ανθρώπω Θεός· ουδ' άν τόκος, ού φάτνη, ου
fuisset partus, ηοι! presepe, non fascia, Ποιι 00- σπάργανα, ου περιτομή οκταήμερος, ουχ υποταγή
1avo die circumcisio, non exhibita parentibus obe- γονέων, ου με θηλικίωσις · ουκ αύξησις σώματος ,
dientia, non etatis progressus, noil corporis in- ουκ ανάδειξις, ου βαπτίσματος μέθεξις, ου θαυμάτων
ecrcmcntum , non apparitio, non baptismi usus, επίδειξις, ουκ Ιούδας προδότης, ου Πιλάτος δικάζων,
non patrata miracula, non Judas proditor , non Pi. ουκ Ιουδαίων τόλμα σταυρούσθαι τον ανεύθυνον.
Iatus judicans, non Judaeorum audacia in crucem κράζουσα, Και ει μή σταυρός, ουκ αν επε πάτητο
agi indemnatum clamore postulans. Si crux non και θάνατος, ουκ έσκύλευτο άδης, ουχ ο πικρός όφις
esset , mors prostrata non esset, infernus non spo- ενενέκρωτο. Διά τούτο μέγα τι χρήμα και τίμιον
liatus, non enectus noxius serpens . Magna igitur ο σταυρός. Μέγα μέν, ότι πολλά δι' αυτών των αγα
el pretiosa res Crux est . Magna quidem, quia multa ' θών κατωρθώθη, και τοσούτω πολλά, όσο και τα
per ipsani bona effecta sunt; et tanto plura, quanto Χριστού θαύματα και παθήματα κατά παντός έχει
agis Christi miraculis et cruciatibus potiores λόγου τα νικητήρια . Τίμιον δε , ότι Θεού πάθημα και
partes tribuende sunt. Ρretiosa vero , quia Dei τρόπαιον ο σταυρός: πάθημα μεν, ότι διά τον εκούσιον
passio et tropcum, crux est : passio quilein, ob εν αυτώ του πάθους θάνατον τρόπαιον δε, διά το
spontaneam in ipsa passionis mortem ; Iropseum τετραυματίσθαι εν αυτώ τον διάβολον, νενικήσθα:
autem, quia in ipsa diabolus sauciatus, et cum eo δε συν αυτώ τον θάνατον: συντετρίφθαι δε και του
nors levicta est ; atque inferorum claustra con- άδου τα κλείθρα , και κοινόν παντός γεγενησθαι του
trila, el communis universi orbis salis crux facta κόσμου σωτήριον τον σταυρόν.
est,
Crux Christianorm spes, desperatorum serva- Σταυρός Χριστιανών ελπίς, επεγνωσμένων σωτήρ,
trix, tempestate jactalis portus, infiruorun mcdi- χειμαζομένων λιμήν , ασθενούντων ιατρός, παθών
1021 IN EXALTATIONEM S. CRUCIS . I. 1099
ελατήρ, υγείας δοτήρ, νενεκρωμένων ζωή, ευσεβείας A catrix , perturbationum expultris , Sanitatis restitu:
πρόγραμμα, βλασφημίας φίμωτρον. Σταυρός όπλον trix, intereuptorum vita, lex pietatis, blasphemiae
κατ' εχθρών, σκήπτρον βασιλείας, διάδημα κάλλους, refrenatio. Crux contra hostes arena , regni sce
τύπος άγραφος , ράβδος δυνάμεως, έρεισμα πίστεως, prium, diadenna pulchritudinis, typus et exemplar
βακτηρία γήρους, οδηγός τυφλών, φώςτων εν σκότει, non scriptum (59), virga potentiae , firmamentum
παιδευτής αφρόνων, διδάσκαλος νηπίων, αμαρτίας fidei, baculus senectulis, dux cecorum, lumen eo.
αναίρεσις , μετανοίας ένδειξις, δικαιοσύνης υπογρα- run. qui sunt in tenebris , insipientium institutris,
φεύς. Σταυρός κλίμαξ εις ουρανόν άγουσα, οδός in fantiuτη magistra, peccati ruina, penitentiae in
πρός αρετήν οδηγούσα, ζωής πρόξενος, θανάτου lex,justitia forma. Crux scala in clum deducens,
λύσις, φθοράς αλλοτρίωσις , πυρός σθετήριον, προς via ad virtutem adducens, vite conciliatrix, mortis
Θεόν παρρησία, κλείς ουρανών βασιλείας. Σταυρός solutio, corruptionis albalienatio, ignis exstinclio,
φύλαξ εν νυκτί , εν ημέρα πύργος, εν σκότει χειρ- in Deum ilucia , clavis regni colorum. Crux
αγωγός, εν ευθυμία χαλινός, εν αθυμία ψυχαγωγός , custos in nocle, in die turris, in terris nannula
διαλλακτήριος, ικέσιος , φίλιος , συνήγορος, προασπι - ctrix , letitiae frenum, Iristide ollectamentum, re
στής , επίκουρος . Σταυρός εν πειρασμοίς βοηθός , conciliatrix, supplicatrix, amicitiarum conciliatis,
εν κινδύνοις σωτήρ, εν αθυμίαις παρήγορος, εν Β patrona, propugnatrix, acjatrix. Crux in tentatio
φοραίς ανάψυξις . Σταυρός νυκτοφυλακεί τους καθεύ- mestitia Solans, in necessitatibus opίiulins, in
δοντας, συναγρυπνεί τους αγρυπνούσι, τοίς κεκμη- mari gubernatrix , in calamitatibus refrigerium..
κόσι συνεπαμύνει. Σταυρός ατονούντων νεύρωσις , Crux noctu servat dormientes, vigil:it can vigi
κοπιώντων ανάπαυσις, πεινούντων τροφή , νηστενόν- lantibus, laborantes adjuval. Crux langulorum,
των ισχύς, αγωνιστών αλείπτης, γυμνών σκέπη , vires ,laborantium quies, esurientium alimentum,
συνοδοιπόρος τωνεπιξενουμένων. Σταυρός πλουσίων jejunantium robur, pugilum aliples, ηulorum (e
σωφρονιστής, πενητων προνοητής, χηρών προστά- gumentum, comes peregrinorum ; crux diviles.
της, ορφανών αντίληψις και τροφεύς. Σταυρός αρ- IBodestos retinet, pauperibus prospicit , vdias
χόντων τιμή, βασιλέων κράτος, στρατηγών νίκος, prolegit, orplianorum auxilium et nutrix est. Crux.
αγνείας σφραγίς , συζυγίας σύνδεσμος . Σταυρός , principum honor, regum potentia, belli dicum vi
πόλεων φύλαξ, οίκων ασφάλεια, φιλίας συναρμοστής, ctoria , castitalis signaculum, conjugii vinculum;
των εχθρών αμυντήριον, πολεμίων αντίπαλος , εθνών. crux civitales custodit, donos fuetur, amicilias
διωκτήριον, βαρβάρων σκόλοψ , ειρήνης βραβευτής. conglutinat , ab inimicorum injuria vindicat , hosti
Σταυρός αγάπης πρυτανευτής , κόσμου καταλλαγή , bus resistit, gentes persequitur, barbaroruno sti
περάτων διαγραφή, ύψος ουρανού , γής βάθος , κτίσεως mulus; pacis arbitra est. Crux cliaritatis guberna
σύμπηξις, μήκος της φαινομένης, εύρος της οι- trik, mundi reconciliatio, finium descriptio, alti
κουμένης και συνελόντα ειπείν, σταυρός των Χριστού ιulo cli, terre profunditas, creature coagmen
παθών το κεφάλαιον, τών εις ημάς θαυμάτων ή talio, orbis apparentis longitudo , latitudo mundi :
κορωνίς. el nit paucis complectar, crux Christi passion
summa, miraculorum nobis Cactorum coronis.
Τούτο και δόξα Χριστού καλείται , και ύψος Η.cc et Christi gioria appellatur , et Christi
Χριστού προσαγορεύεται. Τούτο και ποτήριον επι- exaltatio dicitur. Hec el calix desiderabilis intelli
θυμητόν νοείται, και των υπέρ ημών Χριστού καθη- gitur, et cruciatuum , quos pro nobis Christus,
μάτων συμπέρασμα. " Οτι δε δόξα Χριστού ο σταυρός, perpessus est , conclusio. Οuod vero Christi gloria:
άκουσον αυτού λέγοντος· « Νυν εδοξάσθη ο Υιός του sit crux, audi ipsum dicentem : « Nunc clarificatis.
ανθρώπου , και ο Θεός εδοξάσθη εν αυτώ, και ευθέως est Filius hominis , et Deus clarificatus est in eo,.
δοξάσει αυτόν.» Και πάλιν: « Δόξασόν με συ , Πάτερ, et continuo clarificabit eum 6, 5 Ει rursus : « Cla
τη δόξη ην είχον προ του τον κόσμον είναι παρά o rifica nie , ιu, Pater, claritale quam habui , anle
σοί. » Και αύθις : « Πάτερ, δόξασόν σου το όνομα, quam mundus esset, apud le b . Ει iterum :
" Ηλθεν ούν φωνή εκ των ουρανών • Και εδόξασα, « Pater , clarifica nomen tuum. Venit ergo FOX de
και πάλιν δοξάσω. ) Δόξαν ενταύθα λέγων τήν έπί « elo : Ει clarificavi , et iterum clarificat:ο , »
το σταυρό προσγενομένην τότε των στοιχείων εναλ. illam significans, que tunc in cruce consecutita est,
λαγήν και συμπάθειαν. " Εδει γαρ το Κτιστη συμπα- elementorum scilicet im mutationen el Cor ) 1.ISC
θεϊν και τα κτίσματα. " Οτι δε και ύψος Χριστού και rationem. Oportebat enim cumCreatore el creati
8 Joan. XIII, 31. Joan . XV11, 5. i Joan. vii, 28 .
COMBEFISI NOTÆ .
(59) Typus et exemplar: non scriptum. Τύπος άγρα - τύπος ελευθεριών αυτών αγωγών, Venit. Srl, ηera
Ços.. Moverom ego tò , el exemplar. Tú . 0 ; enim ius ad eum esirypus , etc. Siin regia lypi kolls
velul regia sanctio est, ac decreiilill nostre in Deo modi & Yonco: ctljileris d formati ; al Dei tipus
absolutionis , quod ailjecia illa vox polinis videtur dic 2020; , et veritate constans, exprilli vere
obscurare . Hoe sens!! Amphilochius noster, cap . 8 , nititinti satisfactionle', 101 verbis,
in Yi11 . Bisi!:: : !. ρ έκτην ημέραν κατη 9.
1023 S . ANDRE.E CRETENSIS 1024
ras condolere. Quod autem ex :ltatio quoque: A σταυρός, άκουσον τι φησιν αυτός· « "Οταν εγώ
Christi, crux sit , accipe qui insert ait : υψωθώ, τότε πάντας ελκύσω προς εμαυτόν , ως
« Quando ego exaltatus fuero, Inc omnes Iraliam και εν ετέρω λέγει: « Καθώς Μωϋσής ύψωσε τον
nd neipsum , ut et alili dicit : « Sicut Moyses όφιν εν τη ερήμω, ούτως υψωθήναι δεί τον Υιόν του
exaltavit serpenten in deserto, ita eAliari opor- ανθρώπου . » Διά τί ; «"Ινα πάς ο πιστεύων εις αυτόν,
in ipsum, non per eat, Scd lizabetit vita ater - δόξα και ύψος Χριστού , σταυρός ;
nam k . 1 Vides quod gloria el esaliatio Christi ,
crux sit ?
Cognoscere vis, φuod lic exaltatio, ibi autem Βούλει γνώνει ότι ενταύθα ύψος, εκεί δε δόξα
gloria consequatur ? audi Davidem dicenlein : παρέπεται ; άους του Δαβίδ λέγοντος · « Υψώθητι
• Exaltare super carlos, Deus,el super omnen ler- επι τους ουρανούς, ο Θεός, και επί πάσαν την γήν ή
ram gloria tua 1. Ει iterum Isaiam, quasi ex δόξα σου. Και του Ησαίου πάλιν, ως εκ τιμοσ.
persona Christi, « Nunc exsurgn, dicit Dominus , όπου Χριστού : « Νυν αναστήσομαι, λέγει ο Κύριος ,
nunc ex: llabor, nunc glorificator: m. Quoni: ι ο νυν υψωθήσομαι , νυν δοξασθήσομαι. ) Επεί ούν
igitur exaltatio gloria est, exaltatur autem crux ύψος ή δόξα, ύψούται δε σήμερον ο σταυρός δοξά
Molie , glorificalur utique et Christus . Cum enim ζεται δηλον και ο Χριστός . Ει γάρ δόξα Χριστού
crux Clhristi gloria sit (40), hodie exaltatur crux, ο σταυρός , σήμερον ύψούται ο σταυρός, ε.α δοξα
ut glorificel ur Cliristus. Now exaltatur Christus, σθή ο Χριστός. Ούχ ύψούται Χριστός ένα δοξασθή
ιι crux glorilicetur, sed exaltatur crux, υι Cliri. ο σταυρός, αλλ' υιούται ο σταυρός ίνα ο Χριστός
slus glorificetur. Glorificatur allein Christus, υι δοξασθή. Δοξάζεται δε Χριστός ένα ημάς εαυτό
103 securexaltet. Exaltatur ergo crux, el simul συνανυψώση. Υψούται ούν ο σταυρός , και συνυψοί
in alium pion sensa Surigit. Glorificatur των ευσεβούντων το φρόνημα. Δοξάζεται Χριστός ,
Exaltatur crux, etd ionum deprinil supercilium; ρος, και κατασπά την οφρυν των δαιμόνων. Δοξά.
glorificatur Crislus, el confun fit anali auctorem, ζεται Χριστός, και καταισχύνει τον αρχέκακον όφιν.
Scrpenlein. Exaltatur crux, et laps0s stirrigit; Υψούται σταυρός, και ανορθοί τους καταπίπτοντας.
glorificatur Christos, el corum, qui per peccatum Δοξάζεται Χριστός, και των δι' αμαρτίαν πεσόντων
Ceciderunt, emaculat ignominin. Exaltatur crux, άμαυροί την αισχύνην. Ύψούται ο σταυρός , και
ct runt ilola ; glorificulu: Clarislus , et terrore € πίπτουσιν είδωλα. Δοξάζεται Χριστός, και διάβολος
percellitur diabolus. Exaltatur crux, non solum πλήττεται. Ύψούται σταυρός , ουχ ότι μόνον υψώθη
propterea good in ea Christus exaltatus fuerit, sed Χριστός εν αυτώ , αλλ' ότι φανερωθείς τήν τών
quod manifesta facta, Juditoruno stolidit allre- Ιουδαίων ταράνοιαν ήλεγξ . Πόθεν φανερωθείς ;
d:rguerit. Undnam vero el qui fuit manifesta - Επί βασιλέων των εις Χριστόν τιστευσάντων· ουκ
13 (41) ? Neape sull imperatorilvus Christum ώς τινες των δή εν προανε πλάσαντο , κλέπτοντες
credentibus; non ul quidamn ilic oliin tnxerunt, τους πολλούς πιθανότητα, αλλά θεία και απεριέργω
millis ob sermonis p!halerius in erroreninductis ; δυνάμει, και όντως πίστεως μηχανή και στερεότητι.
sel livina et sincera virtute, et omnino i lei vi . Θεού γάρήν το κειμήλιον . Επειδή γαρ μετά τον
ribus et soliditate : Dei siquidemrepositus thesau- δια σταυρου θάνατον, και της ζωής και θανάτου Κύριος
rus erat. Postquamenim a morte in cruce, vile τρισιν ημέραις ανεβίω · φθόνου δε κέντροις Ιουδαίοι
el mortis Dorriious, tribus post dietus revixit, νυττόμενοι, και δέει κατεσχημένοι, μή τι των κατά
invidie stimulis agitati Judici et timore perculsi πάθος εκείνο το σεπτός και μακάριον διασωθέν χρη
erant, ne quid ex venerallilibus et sacris passionis στηρίων, Ιουδαίοις μεν άμυντήριον γένηται, τοις δε
i!!ius instrumentis, Judeis quidem in vindictam, , Χριστόν δεσποτεύουσι φυλακτήριον γένηται , υπό
į Joan . XI , 32. 1 Juall. li, 14. i Psal. cvil, 6 . m Isa. xxxii, 10 .
COMBEFISII NOT.£ .
(40 ) Cum enim crux Christi gloria sit. Fuit hic deat Andreas, lil dicat contigisse id quidem res
) abil matanda versio , saiata lillera modica gnanlibus Christianis principibus, sed mo Polsil
ilia il tjectione too, WYOUT ! Ó Otaupós, quam care eorum favore , sed Dei instinctu , cujus esset to
exigit lola series. Minus certe congruil aut est eluñacov , et reposilus ille thesaurus ; Deo nimirani
consequens illud Grels. : Sienim Chrisli gloria crux, Helenam piissimam matronam sanctainque impe
Christus ergo est alliludo crucis, præterquam quod ratricem instigante ad perquirendam crucem : quo
bevills movet th, ouepov , quod relinert sna illa optime depellit calumniam , et quod olim contisis .
Grac3 ; 11 non videatur supplementum necessarium sent, Ilve ; töv öncev . Quelques je ne sçay qui : vel
colmillere, sed novum aliquid pro suo capite af. ut ironice ; quod habere to ôr @ sy aliquando , 101a
finare . vil auctor Thesauri. Quid si est troc , quod velul
(41) Underam vero et qui fuit manifestata ? 6 )ev adverbium temporis accip allir , el derelit venea
φανερωθείς . Legit Grls. πότε, velut solun leρις illa tempora quando aliqui vel Judiei vel senso
ce clareliriurende (lucis. Quando fuit maniſesi91a . daico , qualis fuit Dormitantiis ille liefoutent ,
Sub , etc. Sed viderier 1100us magis nitentiis. Fuit historiis apocryphis conili sint Dolun : all! 'g 1. ! !
turic, tü ; 22: ; cui utrigenic questio repona obscurare gloria cluin ?
1025 IN ENTITATIONEM S. CRUCIS . T. 1026
μυχούς κατορωρύχεσαν γής, αποθέμενοι το θησαυ- A Christianis autem in lutel. reseivretti , depo..
ρημα : λέγω δή τον σταυρόν, και τα περί τον σταυ - sil ! 1lies2013) ininna terra dealeru:11 , crueria
ρόν άπαντα τους ήλους φημι, και την λόγχην, και όν ii.teiligo, el oilia 1: a ' cruceim pertinent , cla
επί του σταυρού Πιλάτος έγραψε , [και] προσέπηξε V05, !: nceim, et li: alumn 2 Pilalo scripίum, cruci
τίτλον, quefixum .
Είτα Θεού Χριστιανούς τα βασίλεια σκήπτρα , και ».inde: cum Deus Christianis regia sceptra c
όλην την υ:εο Ρωμαίους αρχήν εγχειρίσαντος , τύ. Ηiers in Ron: norm inperium tradidissect ,
δόκησεν άρτι τότε δια γυναικός ευσεβούς , γυναικός eicem tunc placitum est, crucem pandere pr"
βασιλίδος, γυναικός βασιλικον εχούσης το φρόνημα, pia: nuliercin , muliercin regiani, ηuliere regali
του υιού τηνικάνε Χριστιανών βασιλεύοντος , αμογή - animo, filio tunc Clistiadis in perante : sine 1 :-
τι, και, οίον ειπείν , θείαις ευφροσύναις περισοφήσαι cultate (42), ac divino , ut ita dicam, instituti ,
το γύναιον και τη μεν αρχικαίς εμβριθείαις, έστι eam sapientia instruere ; ιι partim quidem regia
δε όπου και κοιναϊς κολακείαις , πάντα δε βασιλικώς severitate , partim vulgari persuadendi ragione -
επιδείξασθαι, όσα την ακαμπή των Ιουδαίων επι - st:ret, et omnia recunqueilexibilemJulis oratin
λυγίσαι καρδίαν ήδύνατο . Και δη θάττον επιζητούση mentem inlectere polerant , ut regian pers/ n:1:1
τη βασιλίδι, το κοινόν επέστη θησαύρισμα : Θεού το B deceirat , alferrel. Ceterum celerius quaerit: ili
διώρον εις τάχος το γυναίω προτείναντο ;· τούτον δή imporatrii . counis obvenit thesaurus , Do
λέγω, τον εις πάντα σήμερον τον κόσμον υψούμενον fenin:re donum illud spe. citius offerente , line,
του Κυρίου σταυρόν μεθ' ού και πάντα οίς το μακά- inquam, tenlo liodic honore mundo Tolo cxaltat :21: 20
ριον εκείνο , και του κόσμου σωτήριον ώκονόμητο Domini cruccin : et cum lac, οιη.nia quilts 3-
πάθημα . Διά τούτο τοίνυν εορτάζομεν σήμερον , διά crosanc ! 2 illa nmundoque salutaris possio peract:
τούτο πανηγυρίζομεν, ότι το πάλαι κρυπτόμενον est. Ob Inoc igitur ferias Iolie et festum agints,
άγιον πεφανέρωται σήμερον· ότι ο εν κρυφή θησαυ - φuin olim occultatum sanctum, manifestoliotis
ρος εκ μετάλλων γης εξέλαμψεν ώς χρυσός » ότι το factum est : quia in alstondito positus iliesa11
συγχωσθέν της Χριστιανών βασιλείας επισημότατον rise terrie foldinis auri instar refalsit ; quia letria
ανεκαλύφθη λάθορον ότι ο τυφών των δαιμόνων ηρέ- obrulum nobilissimum Cliristiani in perii lalbart
* μησε, φανερωθέντος σταυρού : ότι το κατ ' εχθρών relectum est ; quia cessavit dirnoun racella,
αυτοχάλκευτον ξίφος από γης τεφανέρωται ότι τον cruce apparente ; quia gladius velut spoile : dver.
εαυτής απέλαβε κόσμον η Εκκλησία , ότι ην απώλεσε sus inimicos custus (43), ex terra conspicius facilis
δραχμήν, η βασιλέως εύρεν αρχή. Ούτός έστιν ο τού est ; quia stin ipsius ornatum hodie rest inpsi.
Χριστού σταυρός, το Δεσποτικών σημείον, το σωτή- C Ecclesio; quia φuam perdideral draclimam, regale:
ριον έπλον, το βασιλικών κράτος, το της νίκης τρό. invenil imperium. He Cliristi crux est, onli:::
παιον, το τών άνω και κάτω μεταίχμιον, των βε - signum, salutis armalura , regia polentia, victoria
βαιοπίστων το σύνταγμα, η αποστολική κορυφή και tropoum, inter superna et inferna melium, in file
προφητική διόπτρα , των μαρτύρων και στέφανος, των constantium classis el ordo, lastigium apostolicum ,
τον Χριστόν προσκυνούντων ή αρραβών. dioptra prophetica (64 ), martyrum corona, Chri
sloin a :lorantium arrba .
Αφ' ου γάρ σταυρός, ο Χριστός προσκυνείται• οφ’ Ex quo enim crus, Christus aloratur ; ex quo
ού σταυρός, ο Υιός του Θεού επεγνώσθη αφ' ου crux, Di Filius agnitus es! ; ex quo crux , cum Ρa
σταυρός, συν Πατρί τον Υιόν προσκυνούμεν· αφ' ού Ire Filium alloramus : ex quo crix, Julic a cessa• •
σταυρός, τα Ιουδαίων ¥ργησε , τα Ελλήνων απεσθέ- ruit (45), Graecorum religio ( xstincta est , Clui
σθη, τα Χριστιανών ανέσχεν, ο αήρ ήγιάσθη, των stianorum prevaluit ; aer expiatus est , ab aliarium
επι€ωμίων αιμάτων ελευθερώμεθα , της αναιμάκτου el victimarum sanguine liberali stis (46), cul
COMBEFISII NOTÆ .
(12) Sine difficultate .'A:12777!. Velut ultro ,ac 0 :0 D ex
donanle : quod ipsiin p: ilo superius expressium
in Mariam , cum llopperó red lidimus, sen poiius
ipso retinuimus : Dioptriz perspectiva. Greiserus
est, τω, απεριέργια δυνάμει. Sans realierclie, el par lilerius, διόπτρα τροφητική • Specula proplhelicα.
instinci. Mimis dirii Greis. sincera virtute : quan - Apie vero id justrumenti propliciis tribuitur, ut
quam retinuimais . dispicientibus, all'ulgentia illa divini luminis, res
(13) Velul sponte adversus iniinicos cisus. Arceo procul nosilas.
γάλκευτον ξίφος. ( rels. Claudius a Christo ( abricatus. ( 15) Judaica cessarunt . Τα Ιουδαίων ήργησε .
Sed aliud vult illa vor, significal qile, velul ipsani Simplicius veriusque quam rediliderat Grois. Jie
à se crucem , el prætor id quod ponentes præsume dacorum res pessum ierunt. De ritil enim est
ball, poperibusipsis, modo lamen malueriil por sermo ; qui sacer et instit :tus a Deo tanquam
Siseraie inimici , liec ea reconcilivri velini, in gla - figuralis adventu figurali, eique ceilens, non tam
dium fawiam . Sic Sviele autouorov , 0.0 =oqués pessimirii, qum est cons11! 1malus, il desidera
144) Diopira prophe:ica , A :http % . Eljam Latinis tol absolutionem babuir, en elini ab apostolis el
rcepta vox , pro instrumento geometrico inser - primis fidelibus Ci Cincincisione, scpullis cum
viente parti astrologiit , quan dioperice?n vocaill ; honore , sec stalim abjects.
quæ nimirum solis , linear , cælerorumque locoruna (40) ballarium et victimarum sanguine liberali
: :[: per instruzuenta investig: 1. Vn' . per - S . Των επιβιωμίων αιμάτων ήλευθερώμεθα .
P ?Cliv ?. Sic 0 :it. in salut, angel ajusdem postri A singine supar aras fundi solito , marihicbirano
durrat , 2100:9, 6:17169 17006937 T!2 , i ' in sicrificiis demonioruit, ul ne an plius effideri .
1027 S. ANDRE.E CRETENSIS
tum seu sacrificium incruentum gustavinus. Εx Α λατρείας γεγεύμεθα. Αφ' ού σταυρός, της δαιμον. -
φιο crus, a demonut oiklore liberati , spiritalein κής κνίσσης απηλλάγμεθα,της πνευματικής ευωδία
oloris slavitatem unguenti effusin percipimus; ex του κενωθέντος μύρου μετέχομεν· αφ' ώ στα .
φιο crux , fabuloso deorum genealogiae evante- ρος, αι μυθικαί θεογονίαι εις φρούδον εχώρησεν· ας
runt ; ex quo crux, Jesu secundum humanam na ού σταυρός , της καθ'ημάς Ιησού θεογεννησίας το Ι .
turam generationis mysterium cognovimus : ex μυστήριον έγνωμεν· αφ' ού σταυρός, την υπεράρχιον :
quo crux, summum illud principium, ex principio, αρχήν της προανάρχου αρχής προελθούσανεμάβομεν ...
ante principium omne , principii experie (47), αφ' ού σταυρός , τήν εις Πατέρα, και Υιον, και Πνε - ::
procedere didicimus. Ex quo crux , fidem in Ρa- μα άγιον εδιδάχθημεν πίστιν, και την πολύβες, .
trem, el Filium, et Spiritum sanctum edocli Su- Ελληνικής εικαιομυθίας απετιναξάμεθα λύμην.A5 ..
mus,el Graecoruminanes ac perniciosas fabulus de oύ σταυρός, των τυπικών συμβόλων τις σκιάς παρ.
deοruin multitudine exclusimus. Ex quo crus, ωσάμεθα , και τα της αληθείας εν χάριτιφωτ! και.
is picorum signorum umbras dispulimus, el in lu - ηλλάγμεθα. 'Αφ' ού σταυρός, καταπεφρόνηται βά.
cen veritatis, que est in gratia, restituti suntus. νατος, τεθή πασι δαίμονες, κατεάγησαν ξόανα, ζι
Ex quo crux , contemptui est τηors, olkstupuere θυσίαι πέπαυνται, τα είδωλεία κατέστριπτα:. Εκ
demones, confracta simulacra , animalium sacri- Β κλησίαι πανταχού, θυσιαστήρια , ψαλμωδίαι, στάσεις ...
ficia sublata sunt, idolorum templa eversa . Ubique πάννυχοι, θεολογίαι, βαπτίσματα, πιστων συμφε
Ecclesiae altaria, psalinodiae , slationes Iolis nocli- νίας, Γραφών επιγνώσεις, γής καταφρόνησις, ούρα. ::
Ius, sermones de divinis rebus, baptisinata, fide· νου κτήσεις, Θεού μετουσία. Τι δεί τα πολλά λέγε:: ,
lium concenlus , Scripturarum cognitio , terrae 'Αφ' ού σταυρός, αγγέλοις συμπολιτεύονται άνδρεί
despicientia, coli acquisitio, Dei communicatio. ποι , και αυτός ο ουρανός τοίς επιγείοις βατός, και
Outd necesse nulla dicere? Ex quo Crux , angelo - Θεός ανθρώπους χωρούμενος και συμφερόμενος.
rum cives sunt liomines, et ipsiim cælum terrigenis palet , lilque Deus comprehensis Lonig .
bus (48) , ac ceu unus ex eis, hominibus adcenselur.
Sudo crux, Christi et nostra suna gloria ! Ο 'Αλλ', ώ σταυρέ, το του Χριστού και ημών πολ.. ,
Jignum nolile, in quo Cliristis extensis est ! τίμητον αύχημα ! Ω ξύλον επίσημον, εν Χριστός
Slips immortalitatis , ex qua Christus botrus εξετανύσθη ! Φυτόν αθανασίας, εξ ού Χριστός οξ .
vilalem nobis edudit polin. Ο crux , per quan , τρυς , το ζωηρόν ημίν έβλυσε πόμα. Ο σταυρό, δ'
disrupto peccati chirograplio , libertatis contractus oύ της αμαρτίας εκραγέν το χειρόγραφον, τό της
descripίus est ! Ο «rux, plurimorum bonorum ελευθερίας έχειρογραφήθη συμβόλαιον! Ο σταυρό ..
tlesaure! paradisi conciliatrix (48'), assignatrix μυρίων αγαθών θησαυρέ ! παραδείσου προξενε, βα· :
regni, expiatrix peccator , meritorumlargitrix . & σιλείας κληρουχε, αμαρτημάτωνΑυτήρ, κατορθωμά
Te Clhristus in to crucifixus, lignum iuniortalis των δοτήρ. Σε Χριστός εν σοι σταυρωθείς. ξύλον
declaravit . Te Christus in te aftivus, vim ad ce- αθανασίας παρέδειξε. Σε Χριστός εν σοι προσπαγες,
lum ducentis scalam compegit. Te Christus in te της εις ουρανούς αγούσης οδού παρέπηξε κλίμακα.
peridens, Deliediclionis auctricemfecit . Te Christus Σε Χριστός εν σοι κρεμασθείς, ευλογίας ανέσεις:
in to expansus , corum qui catenis constricti πρόξενον. Σε Χριστός εν σοι τανυσθείς, των ενσει:
essent, vinculis relaxandis prafecit. In le Clirislus ραϊς ανείναι τα δεσμά προεστήσατο. Εν σοι Χριστός
voluntarie exaltatus, mundum secun exallavit. έκών υψωθείς, τον κόσμον εαυτό συνανύψωσ:, Ε
In te Clhristus pro nobis exaltatus, exaltalun σοι Χριστός υπέρ ημών υψωθείς, τον υψωθέντι χ24
' η Cant. 1, 2.
CONBEFISIT NOTÆ .
mus, qua nos magna lyrannide absolvit crux . Mi chori harmonici. Α .
mus expressium illud Grels. A sanguine in aris ef- D (48 ) Fique Deus comprehensus hominibus, pl.
fuso liberati sunus : quod Sonat liberationen a Και Θεός ανθρώποις χωρούμενός τε και συμφερό;
crimine chiusi cjusmodi sanguinis, inullumque a usvo:. Greis. Ei Deus inter homines rersalir. O
vero sensii auctoris abesi. hoc suum potius quam Andre:e. Priori voce life
(47) Anie principium omne principii experie : 'Ae gorium imitatur ita loqueplein de Christo, que
χήν της προανάρχου άρχής προελθούσαν. Scitum ait factuην Inominem, "Ινα χωρηθή δια σωμα
Pitrisepitlielum, preslernal co rationem prin• σώμασιν, άλλως ουκ αν χωρηθείς. Uι per corpus
cipii , ei ante omnem durationem , nulla ad fi- prehendatur ac percipialur a corporibus, qui al
linni, allerun illud suinmuin Principiu , ÚTOOYLOY non polest comprehendi el percipi, Alieraili expa
Coxov, in ratione prioris, quam nec theologia ad . mus eo modo quo Bud. illiid Plutarchi. Gudhepeo
millit, comparatione , significans, Crets. Summum toiş tozois . Sum unus ex mullis : quin plade
illud principium est principio priore, principii ex . gua sunt grandi Andreæ cloquio el doctrina Το mul
perle, elc . cujus non viveo samum sensum , nisi (48 ) Paradisi conciliatrix, etc. Pauca me
repelalur to principio , ac ila legatur : Principium vimus expressius reddenda. To, wit,pouye,,
ex principio , principio priore ac principii ec est, ut et apud Philon . De vila N . lib . 1 : 'MOOVE
perle, clc., quomodo polinil vir doctus scribere, tov xangouyov Osóv . Aspiciebant in Deum a
Prillo nonnihil lorem ac velul assignalorem .m InceDeum
poden sensul ac ipsi reddidinis ,· pratilo ssuram quidivicellderetet
vitinle. Sic paulo inferius t), Tit!5t0v Cup. )- nis lerram cuique in sortem cessuram div
vían. Ubi is, Fideium corisensus , reddidimus, con - allribueret,
cenlus, ut significentur eorum Concillis inistar
1029 IN EXALTATIONEM S. CRUCIS.I. 1030
κούν εστηλίτευσεν όφεν, Ουκέτι δάκνων βρις, εφ' A eneum serpentem publice notavit (49). Non am
οδού τετέρναν τηρεί. Ουκέτι χαλκούς όφις, τα των plius serpenis mordens, in via caleaneum obser
δακνόντων όφεων αποπαύει προσβλεπόμενος δήγμα- • val n°; non amplius eneus serpens o mordentium
τα. Ούκέτι και επικατάρατος πάς ο κρεμάμενος επί serpentium niorsibus aspectu nedetur; non am
ξύλου. » ΙΙώς, και τίνα τρόπον ; Του ευλογητου παι- plius « Maledictus omnis qui pendet in ligno P.»
δος Ιησού, του Υιού του Θεού , την κατάραν εις εύ- Quomodo et qua ratione? Benedicto puero Jesu,
λογίαν ημίν υπαλλάξαντος . Ουκέτι κατάρατος ο σταυ- Dei Filio , maledictionem in benedictionem com
ρος, της κατάρας το σταυρό προσπαγείσης, και mutante. Νon amplius exsecranda crux, cum ma
Χριστού την κατάραν εξάραντος , και την ευλογίαν ledicium cruci affixum et a Christo sublatum
ημίν αντεισάξαντος. ſuerit, substituta in ejus locum benedictione.
Ούτος και του Χριστού σταυρός πάντων ημίν γέγο- Hec crux omniumnobis bonorun auspicatio et
νεν εισαγωγείς των καλών. Ούτος και του Δεσπότου insinualio(50)fuit. Hec crux Domini multis appel
σταυρός πολλοίς ονόμασι κέκληται . Σταυρός καλείται, lala est nominibus . Crux dicitur, virga directionis,
δάβδος ευθύτητος, βασιλείας, δυνάμεως , κληρονο- regni, virtutis, hereditatis Thronus Iuus, Deus 1,
μίας. « "Ο θρόνος σου, ο Θεός , εις τον αιώνα του in seculum seculi : virga directionis, virga regni
αιώνος: δάβδος ευθύτητος, ή ράβδος της βασιλείας Ρ ιui ε. - Redemisti virga theredlitatem tuam (51).
σου. ) - Έλυτρώσω ράβδω κληρονομίαν σου. ) - Virgam virtutis Tue emittel tibi Dominus ex
- Ράβδον δυνάμεως εξαποστελεί σοι Κύριος εκ Sion 5. 0 Baculus : Virgin Iua, et baculus tuus,
Σιών. Ο Βακτηρία: « Η βακτηρία και η ράβδος σου, ipsa me consolata stint 1.5 Lignum vite : Lignum
αύται με παρεκάλεσαν. » Ξύλου ζωής: « Ζωής ξύλον vita est omnibus qui couplectuntur eam, et iis
εστί πάσι τοις αντεχομένοις αυτού , και τοις επερει- qui incumbunt in eam (32) sicut in Dominum,
δομένοις επ' αυτόν ως επί Κύριον ασφαλής. » Ξύλον secura 1. 5 Lignum : « Ει elit tanquam lignum,
« Και έσται ως το ξύλον το πεφυτευμένον. » Πού ; quod plantatum est ν. » Ubinan planlatum? David
Δαβίδ λέγει· « Παρά τας διεξόδους των υδάτων. , clocel : « Secus decursus aquarum , Qualium
Ποίων υδάτων ; Τών θεοπνεύστων Γραφών. Υποπό- aquarium? A Deo inspiratarum Scripturarum.
διον» Υψούτε Κύριον τον Θεόν ημών, και προσ- Scal:ellum : Exaltate Dominum Deum nostrum,
έστι. Τόπος: « Εισελευσώμεθα εις τα σκηνώματα est 5 (53). » Locus : • Intremus in laternacula
αυτού , προσκυνήσωμεν εις τον τόπον, ου έστησαν οι ejus , aloremus in loco , uli stelerunt pedes ejus.
πόδες αυτού. Ει δώσω ύπνον τοϊς οφθαλμοίς μου , C Si dedero Somnum oculis meis, el palpebris neis
και τοίς βλεφάροις μου νυσταγμόν έως oύ εύρω τό- dormitationem; donec inveniam locum Domini,
πον τω Κυρίω, σκήνωμα τω Θεώ Ιακώβ. ο Τούτον tabernaculum Deo Jacob 1. Ηanc crucem pa
αινιττόμενος τον σταυρόν, Ιακώβ ο πατριάρχης, triarcha Jacob a, cum permutalas olim manus ne
εναλλάξ ποτε τας χείρας τους έγγόνοις υποθείς, potibus imponeret, Symbolice presignificavit. Ηa
συμβολικώς προε μήνυσε. Τούτον ο αυτός προτυπού - jus idem figuram exprimens, adoravit super
μενος, • επί το άκρον της ράβδου τω Ιωσήφ προσ - summitatem virge b, » Joseph. Crucis typus fuit
εκύνησε . Σταυρού τύπονεπείχεν η ράβδος του αυ- ejusdem patriarclie Jacob virga, cum transivit
nºGen . xlix, 17. Num . XX1, 8 . p Deut. xxi, 23. q Psal. sliv , 7. Psal. vii, 3 . Psal. cix, 1 .
1 Psal. ΧΧιι, 4 . 1 Prov. 1, 8. 1 Psal. 1, 3. - * ibid. y Psa!. XCyIII , 5. • Psal . CΧΧΧΙ, 4, 5 , 7 .
& Gen. ΧLVΙΙ, 14. b ibid . 15 .
COMBEFISII NOTÆ .
(49) Publice notavit. Eστηλίτευσεν. Ιta ex Grets . Sym. Σκήπτρον κληρουχίας σου · Scepίrum liare
retinuimus, quanquain obscurius est, nec satis ex - ditalis luie.
primal quid hic Andreas illa voce velit. Ipse aulem (52) Eliis qui incumbunt in eam , etc. lla Syxi.
Andreas, orat. 2 , clare explicat, lil to , ornal- Clarius vero : Qui illi inniluntur, sicut Domino :
TSU5€ sit , palam Irailusil el ignominiose habuit, ut nempe, Sapientia , de qua ibi ul que ipsa subsi.
Typum , non ipsius Christi, sed lypi anlitypum , et slens, sil ipse Dominus. Pie vero detorquel An
typum peccati siia illa rubigine ; quein proinde sila dreas ad crucem , cui el ipsi innili, sit Domino ,
ini crure elevalione, el crucis exaltatione, ipse non lignó materiali, innili. Absit enim , ut velut
submoverit : quæ sane explicatio singularis ei nova ipsi seorsim cruci, quæ res inanimis sit, innitamur,
videri possil; juxta cani vero recte intelligirur, spemque in ea ponadius, qu :nadmodum olini gen
Ezechiæ regis in ejus confractione religio , non lles in suis idolis ; sed innilimur in ea, Domino
tantum ut honores quos 116 Dco el idolo Judæiadlie Jesu , quem vel ul imago nobis exhibeat, vel ul să
babanı, amolirerur ; verum etiam , ut quos tanquam cruum quid et quidam ejus reliquiæ , conjunctum
divinæ imagini, velut etiam arcæ et aliis ; si quidem moraliter babeat, Gretserus truncalam auctorila
ad hoc a Deo , penes quem jus eral instiluendi, lei non poluit bene reddere .
positiva lege , instilulus erat.
(50 ) Omnium nobis bonorum auspicalio el insi eljam Sysl. et Hieronymus : nec debuit facile mu
nuutio. Eigolywyeús. Velulfons omnium benedictio - lari, reddente Gretsero , lit halient Latina : Quo
Blum , el introductio lolius boni. Minus esprimit niam sanctum est. Nunc defeclun Bolarunt viri
Grets. Omnibus ros bonis cumulavil . amici doctique, in novella unius Patrum exitione,
(öl) Redemisli virga hæreditatem liam . Sic etiam cujus auctorem , reverentiæ causa, non nomino .
Theodor. aliis legerilibus, Virgam heredilalis bure :
1031 S . ANDREE CRETENSIS 1012
Jordancm ; ail enim : « In virga mca transivi Jor- A toŨ 9.80p:żezou 'Iaxili, E. Or, tov 'log.navrye
danem e, , Et paulo ante, crucis signum uslensum rol yapo i 'Ev cñ ¢ãEin Pots OléEtv tv Topoz.
est Abrahamo, inter timedia arietis 1 cornua expres.. νην. 5 Και μικρή προ τούτων, σταυρού σημείον
sum (54), quando typicum sacrificium, crucifixi παρεδείκνυτο το 'Αβραάμ, μέσον των του κριου
representationem , per ovem mystice peragebat. κεράτων τυπούμενον· ότε την εν τύτω θυσίαν, πρό
δειγμα του σταυρωθέντος , διά του προβάτου μυστι
κώς επετέλει.
Crucis figuram gessit el Isaac e , assumptis sa- Σταυρού τύπον επλήρου και Ισαάκ, τα ξύλα της
crificii lignis, sequens celeri pede patrcm, qui all θυσίας αναλαβών, και το πατρι θυσίαν εαυτόν έπε!-
eum ip- m sacrificandum properabat. Crucis vir- γομένων προτροπάδην επόμενος. Σταυρού δύναμιν ή
tulem haluit virga Mosis 1 in serpentem conversa, ράβδος είχε Μωσέως εις όφιν μεταβληθείσα, και
ct transforsans ΑΕgyptiorum virgas, has quidenι μεταμορφούσα τας Αίγυπτίων ράβδους, και τας μεν
«levorais, illis autemflamen cruentans ne bilercnt : καταπιούσα , τοϊς δε το ποτάμειoν εξαιμάττουσα
el aliquando quillein ranas ex aquis ex improviso ρείθρον, όπως μή πίωσι και πη μεν βατράχους την
« ducens, aliquando vero Iocus/as , et cyniplies, et υδάτων έξέρπειν, τη δε ακρίδας, και σκνίπας, και
teneliras palabilies , et quecunque ad Egyptiorin B σκότος ψηλαφητον σχεδιάζουσα, και όσα τάς Αίγυ
plagas pertinent , efficiens. Crucis typin gessit πτίων συμφοράς περιίστησι. Σταυρού τύπου και αυτή
eadein Mosis virga 6, quando mare Rubrum line ci του Μωσέως είχε ράβδος , ότε το 'Ερυθραίον ένθα και
illuc divisit, ita ut aquo, tum ipsi, μην popu!ο, ένθα διασχίζοντι πέλαγος , τείχος αυτό τε και το
Yui instar velut concrete essent. Crucis signnι λαό συνεπάγη τα ύδατα. Σταυρού σημείον επείχεν
extiluit columna ignis et nubis , quilhis delice- ο στύλος του πυρός και της νεφέλης, οις ωδήγει ο
lat Deus errantenn Israelein, ex Egypto profugium. Θεός τον αλήτην Ισραήλ, εξ Αιγύπτου φυγαδευόμε
Crucis figuram formabat el Moses in monte , νον. Σταυρού σχήμα διέσωζε και Ιωσής αυτός επί
1: nus in altumextenlens, cum opugnante J.sue του όρους ύφού τας χείρας ανέχων, ότε πολεμούντος
alienigenamAnalec, ille quidein al, Airone et Hur του Ιησού τον αλλόφυλον'Αμαλίκ, ο μεν υπό'Ααρών
suffalciretur, Israel vero prevaleis vinceret. Cru- και “ Ωρ έστηρίζετο, Ισραήλ δε δυναμούμενος υπερ
cis typum continebat et virga 1 , in deserto ίσχυε. Σταυρού τύπον επλήρου και πατάξασα βάθος
percussit pelro, fecitque ut velut feta Innen εν ερήμω την πέτραν, και κυοφέρον την εγκυμονα
pareret. Quid vero Isaias, serra liguez sectus me- δείξασα. Υ : δε και Ησαΐας ξυλίνω πρίονι δεχή δ. αι
dius (55) , an non crucis exprimmelbal typum ? ρούμενος, oυ σταυρικόν έσχημάτισε τύπον ; Eώ λέ
Omilio dicere Agogitem & crucifixin (55), et Sisa- γειν του 'Αγγε την σταύρωσιν, και Σισάρα την εν
raτη clavo suffixan 1, perspicne crucem praemon- πασσάλο καθήλωσιν, τον σταυρόν φανερώς δηλού
strasse. Sellet Elio melotein ausim dicere cruciς σας. Αλλά και την μηλωτής Ηλίου φαίην άν έγωγε
virtutem significare, quando Jordanis aquas in σταυρού δύναμιν υποφαίνουσαν, ότε το Ιορδάνειον
duas partes divisas sicco pede transivit m . Elisæi δείθρον διχή διαστήσας, ως επί ξηράς διεπέρασε
miraculum quo loco ponemus , cum ligno aquie γης. Το δε Ελισσαίου θαύμα που θήσομεν , ότε το
immisso , ex fluminis profundo securis ferrum ύδατι το ξύλον υποθείς , της αξίνης εκ βάθους ανείχε
sustulit, levi , id quod grave erat, altollens 2? ποταμού το σιδήριον, το ελαφρώ, το βαρύ ανελόμε
Quid virga que nuces progenuit , nonne clare νος ; Τί δε ή ράβδος, ή εκφύσασα κάρυα, ου προδή
crucem depingil ? λως τον σταυρόν υπογράφει ;
• Gen. XXXII, 10. Ο Gen. XXI. e (Gen. XXII , 6. 1 Εxod. VI, 3 : Τυ, 12. και Εxod . Χιν. 91. και
Exod. xii. 21. i Exod . iv , 11. j Erod . xull, 6. Esiher, vii, 10. Judic. iv , 21. m IV Reg.
1, 8 . 2 1V Reg. ΙΙ, 6. • Νum. XVI, 9.
COMBEFIŞII NOTÆ .
134, Inter media arielis cornin erpressum . Velul D mis Hierosolymis cecinerit Alleluia : 11 Epiph .
nimirum ipse lotis, cornibus, quibus victima lulll- nempe primis a reversione a captivitale , siisrila .
ruis hærebat, signum crucis præferret. Videndum lus a Deo lal11s mumlius ædificandie domus Domini
schiol. ad cap . illud ssui Gen , in voce Sabec. socio Zacharia , strenue exsequentibus Zorobabele
155 ) Serra lignea seciusmedius. Traditione He. el Jesul pontifice. Hic ergo 'Ayyè, Anan eşl, typus
Irrorum quu SS. PP. el Ecclesi: admiuit , tha et ipse crucifixi ; on Christi, sed diaboli, cruci
bemus hanc Isaiæ serrationem ; nec cnim ita cum Christi allixi, el in ea triumpliali liaductirue ;
ubi Vulg . secii sunt : legil, scrraii sunt : quod cui proinde merito ab Andrea conjungitur. Passim
omnino videtur respicere Isniam ita a Minasse oc- legimus in libro Esther, Am : n illum de stirpe Agog,
visum . Plures locos allert Corn . Procem . in Isa., ac et Agagilem : ubi Greca semel tantum , quod col
vere itil constans traditio est, ul temerarium sit ligere licuit, Bouyalou habinl, magna vocis de .
eicalvire , quidquid Abul. IV Reg. w11, 9 . 17 . fectione ac depravatione . Poluit codex Andree
(56 ) Agiyilem crucifixuin . Toù 'Ayyê cikupw . habere suum illud 'Ayyè, quod Latinis proximius
CWv. Alalui sic ponere, quarul retincre quod Greise- est; vel certe voluerit expricre Hebraicum XT
rus posueral, Azgirum , quasi de Agglo propheta quod dempio i empatico , ipsum ejus 'Ayy sil,
esset scrmo. Naili nihil ejusmodi habent historie Aliter scribiturAggirus propheta nemipe .
de sancto viro, sed leela omnia , velul eo qui pri
 1033 IN EXALTATIONEM S. CRUCIS . I. 1074
Μέγα αληθώς ο σταυρός, και πολλαχού της Γρα- A Magna profecto res crux est, οι Scripturae locis
φής μαρτυρούμενος ή προτυπούμενος, και των δι' testata et prefigurata , et ea que virtute illius quo
αυτού τελουμένων όσημέραι θαυμάτων προδιαγρά - tidie patrantur miracula , prius describere, et prae.
φων τα υποδείγματα. Προσκυνείτε τον σταυρόν, ότι deliucnre consuela. Adorate crucem, quia per ein
δι' αυτού τον Κύριον έγνωμεν. Προσκυνητος ο σταυ- Dominum cognoviints . Aloranda crux , quia in
ρος, ότι εν αυτό τον σταυρούμενον ευλογούμεν, ipsa crucifixun benedicim1s . Aloranda crux, φuo
Προσκυνητος ο σταυρός, ότι δι' αυτού την ευλογίαν niam per ipsam benedictionem accepimus , et a
ελάβομεν, και της κατάρας ήλευθερώμεθα. Προσκυ- maledicto fiberali stimus. Adoranda crux, quonia :
νητός ο σταυρός, ότι δι' αυτού την πικράν του ξύλου per ipsan, cum annarum ligui inobedientia
της παρακοής εξεμέσαντες γευσιν, του γλυκασμού nuissemis cilbum, slavitatem salutis degustavi
* της σωτηρίας γεγεύμεθα. Πυλόγηται το ξύλον, δι' υus. Benedictum lignini , per quod gentes Dele
ο ούπερ ηυλογήθη τα έθνη . Ηυλόγηται το ξύλον, ενώ dicta sunt. Benedictum ligrum, in quo Deus
Ο Θεός σωματικώς εξετάθη. Και τί τούτου παραδοξότε- corpore extensis est. Οuid auten hoc admiralbi
ρον, Θεόν σταυρούμενον βλέπειν, και τούτο μετά lius? Cernere Dean in cruce penlentenm, et qui
ληστάς; Ηυλόγηται το ξύλον , δι' ου ληστής τον πα- dem inter Iatrones ? Benedict lignum, per quod
ράδεισον ώκησε , και η του ξύλου γεύσις την πικράν * Iatro paradisun inhabitavit ; el ligoi esus, anarum
εξεκρούσατο γευσιν· ου τι θαυμασιώτερον ; "Οτι όν expulit cluliun ; quo quid aliiranduro magis ?
έκλεισεν αλους ο 'Αδάμ, τούτον ήνοιξε ληστής έπι- Nano quem locuor clausit deceptus Adam, nunc
γνούς και ού εκείνος εξόριστος γέγονεν, ούτος κλη- aperuit Iatro, ad veri Dei agnitionen evectus,et a
τος ενεγράφη πολίτης. Εύγε της καταλλήλου παρ- quo ille loco extorris factus est, Injus ille, invita
αλλαγής ! Εξήλθε κλέπτης, και αντεισηλθε κλέπτης: tus, ascript is est civis. O congrumpermutatio
ο μεν διά παράβασιν· ο δε, δι' επίγνωσιν. Ο μεν nem! Egress(1s est fur , et Ioco ej1s ingressus est
υπαχθείς τα πτερνίσαντι· ο δε, συσταυρωθείς το fur : ille quidem ob prevaricationem, hic vero oli
ποιήσαντι. agnitionem . !lle seductus ab eo qui illum supplan
taverat, hic vero simul crucifixus cum eo , qui
ipsum crearal.
Ηυλόγηται το ξύλον, εξ ου κιβωτός κατασκευάσθη, Benedicίun est ligounm , ex quo arca fabricala
κόσμον κατακλ υσμού συμβολι κώς διασώζο υσα. Αυ- est, mundumin diluvio symbolice conservans. Bene
λόγηται το ξύλον, εξ ού πατήρ 'Αδάμ μή γευσάμενος dictum est li , ηum, ex quo cum latro comelisset ,
πρότερον, της ζωής τον θάνατον ανταλλάξατο προ- c deliciis cumulatus est. Periclicum ligun, ex
πετεία γεύσεως, του ξύλου της γνώσεως καθαψάμε- quo c11 Alancounis parens non prius co
νος. Είτα μεταλαβών ύστερον, της ποιότητος ήσθετο, melisset (57), nmortem cum vita commutavit, velit
και την ανάκλησιν ηύρατο. Τυλόγηται το ξύλον, δι' qui nimia precipitantia, lignum scientice gustas
ού βραχίων υπερήφανος κάμπτεται, και αυχένες set. Tum lenum, ligoi ejusmodi factus particeps,
εχθρών υποκύπτουσι, και νώτα δίδωσι βάρβαρος, qualitatem sensit, atque in pristinum revocalio
και φεύγει Σκύθης μηδενός διώκοντος. Τοιγαρούν nem invenit. Benedictumest lignum, per quod cur
υψώσατε την φωνήν συν έμοί σήμερον, και μετά 49- 50 valur braclium superlbum, el cervices inimicorian
της Γραφής το του σταυρού θησαυρό προσκυνήσω- inflectintur, datque tergi barbarius, et Scythafugit
μεν 31 λόγια. Θησαυρόν δέ φημι του σταυρού , τον nemine persequente. Quapropter hodie vocem
Υιον του Θεού τον Χριστόν, ώ και πρέπει μάλλον τα merm allollite, crucisque ilhesauro inferamus (58)

VARIÆ LECTIONES .
10.80Leg. τα. 51 Leg. προσοίσωμεν.
COMBEFISII NOTE .
(57) Ex quo cum Adarn non prius comedissel. Min D Gretzeris t , apotepov, sequentibus anneclit, ac
youshuevos topóte pov. Ui peccatum fuerit in præ - clarum satis explicatum Andrea sensum totiin
postero usui rei non malæ , et bene congruo ten - destruil. Sequentia etiam peta226cur Üstsoov .
pore, juxta quod exponit Gregorius Theologus, TOLÓTOTOO Cocin, simplicius reddidimus, qualitatem
Oral. in Christi Naialem , p. 619 ; que hic asse sensit : non ut ipse, pinguedinem , velit esset it!Ó
ctatur Andreas noster, ! [ et ipse palam satis Me int , quod nec ipsum displicel : nam el ea glo .
thodiis, in iis qire de hac arbore, ac pana mor rialur oliva Judic. 18, 9. Seusit ergo qualitatem
talitatis ex ejus usul, in qua misericordia sil, in arboris crucis , 10 est, qui illa , quanquam
Excerplis rjus que damals ex lib . De resur. scri austerior videatur , habeat boni; vere bonorum
psil. Prius ergo gustandam lignum crucis quarn conciliatrix ubi elian ca aliquis peccato amisil,
scientiæ , quia Omoidi , que est illa scientie ar quemadmodum ipse Adam amiseral, postmodum
bor , Mόνους επιβαίνειν ασφαλές τοις τήν έξιν τε - per c.11n , el peni! •nti: !!) ανάκλησιν ευρών, instau
λειοτέροις · ου καλόν δε τοίς απλουστάροις έτι , και Tatus ac in integrum restitulus.
την έφεσιν λιχνοτέροις. Τis solis, inquit, tutus est ad (58 ) Crucisque thesauro inferamus, etc. Viliosum
contemplationein ( scensus qui habitu perfeciiori sunt : Luxum corresimus, notatis in margine. Significat
haudquaquam autem bona esi, siinplicioribus adhuc aneuletex divine Scripture oraculis elogia , non
animis, atque appetitli arilliori pradilis, Quæ alle - am in crucem , qinsi propter ipsaal, quam in cum
gorica , non ořecerisl sensui pure lisiorico. Mile quem ipsa thesauruin suum liabet et quo est pre
PATROL. GR. XCIII,
1033 S . ANDRE.E CRETENSIS 1026
Scripture Oracula , Thesaurum vero appello cru- Α προς ημών ανατείνεσθαι λόγια , « Πάντα τα έθνη,
eis , Christum Filium Dei, ad quem nostra presti- λεγόντων, όσα εποίησας, ήξoυσι και προσκυνήσουσιν
Cerit referre ceu ex divinis eloquiis elogia, di- ενώπιόν σου , Κύριε, και δοξάσουσι όνομά σου ότι
cendo : « Omnes gentes quascunque fecisti, venient μέγας ει συ , και ποιών θαυμάσια: συ ει ο Θεός μο.
et adorabunt coram le, Domine , et glorificabunt voç. )
nomen tuum ; quoniam magnus es lu, el ſaciens
nirabilia, tu es Deus solus P.,
ORATIO XI. ΛΟΓΟΣ ΙΑ'.
In exaltationem venerandæ crucis. Εις την ύψωσιν του τιμίου σταυρού.
Movealnus holie, cliarissimi, labia , αι cinyram Κινήσωμεν, αγαπητοί , σήμερον, ως κινύραν τα
(59). • Assumanmus psalterium el cilliaram 9. ) - χείλη. « 'Aναλάβωμεν ψαλτήριον και κιθάραν. ) -
• Ps:llamus Deo, psallamus sapienter F., Canamus « Ψάλλωμεν τω Θεώ, ψάλλωμεν συνετώς. "Αδωμεν
ea que ad exaltationis gloriam pertinent. Ostenda. τα της υψώσεως ένδοξα. Δείξωμεν ποσαχου τηςΓρα
mus in quot Scripture locis, res el vo, enallatio- φής το της υψώσεως αναφαίνεται σχήμα, εί πως .
ois reperialur, videamusque, si quo modo intelli- η εντεύθεν, και του σταυρού την ύψωσιν μάθωμεν, με
gere valeianus inde crucis exaltationem, magnam γάλην ούσαν και υπερκόσμιον, και την τούτου εύρε
et celestem , ejusque inventionem non temere σιν μή μάτην εν ταις ανά πάσαν την γήν Εκκλη
celebrari in Dei Ecclesiis , quae sunt in universa σίαις του Θεού τελουμένην. Υψούται τοίνυν σταυ
terra. Exaltatur ergo crux ex terre recessibus ρος , από γής φανερούμενος , o πρό βραχέως διά
educta , quae paulo ante propter invidiam celayalur. φθόνον κρυπτόμενος . Υψούται σταυρός , ουχ ίνα
Exaliatur crux, non ut gloriam accipiat ( quam δόξαν λάβοι (τίνος
δόξαν λάβοι γάρ αν
(τίνος γάρ αν τύχοι μείζονος δόξης
eion Imajorem consequi posset gloriam, quam Xριστου του εν αυτώ προσπαγέντος ; ), αλλ' ίνα δοξα
quod Christus in ea fuerit fixus ? ) , Sed ut glorifi. σθή Θεός, ο εν αυτώ προσκυνούμενος, και δι' αυτού
cetur Deus, qui in ea adoralur, el per eam pradi- κηρυττόμενος. Υψούται σταυρός, ίνα το κέρας ημών
Catur. Exaltatur crux, ut cornu nostrum secum εαυτό συνυψώση. Υψούται σταυρός , ένα ταπεινώση
at!ollat. Exaltatur Crux, ut humiliet superbum. τον υπερήφανον. Υψούται σταυρός , ίνα δήση τον
Exaltatur crux, ut alliget forlem, el per nos vasa ισχυρόν, και δι' ημών αυτού διαρπάση τα σκεύη.
cjus diripiat. Exaltatur crux, ut ostendat inanem Υψούται σταυρός, ένα κενόν δείξη των Ιουδαίων
esse Juditorun invidiam, ne liesaurus vitae in τον φθόνον· ίνα μή λάθη κατά γης ο θησαυρός της
terra defossus inaneal , ut nos margaritam reci . C ζωής τεθαμμένος : ϊνα τον μαργαρίτην ημείς απο
piannis, quam qui Dominum crucifixerunt, vel λάβωμεν, όν οι σταυρωται, και άκοντες εφανέ
inviti paleſecerunt. ρωσαν .
Quoniam enim fieri nequibal , ut perpetuo late- 'Επειδή γαρ ουκ ήν εις τέλος λαθείν τον θησαυρών
ret vitae thesaurus, multilariain vero nmiseri ex - της ζωής, πολυειδώς δε οι τάλανες εξεταζόμενοι ,
minati, et a sua ipsorum convicti malitia , non και υπό της σφών ελεγχόμενου κακίας, λήσειν εις
poterant perpetuo latere oculum, qui nunquam τέλος ουκ έμελλον τον άπληστον 1 οφθαλμόν : τι
p Psal, LXXXV, 9, 10. a Psal. Lxxx, 3. Psal. xlvi, 8.
VARIAE LECTIONES.
8: ά11. άλιστον,
COMBEFISII NOTÆ .
liosa ; Christum , inquam , mundi in ea talentum et auditoris animus brevitale maneat, avidiorque
pretium esse conferenda, ut vere non sistunt ea singula vellit puca arripial.
in cruce, quæ non possit, velut res inanimis, : b (59) UI cinyiram . Voluit lexicographiesse insiru
solulum honorem : el quo se ei creatura raliona mentúm musicum , sed quierulum ; præcipue colli .
Jis propler ipsain , propriamque ejus excellentiam gentes ab cryino el nominis derivatione, uemupe à To
subjicial, terminare, qua de re Theologi uji p . D Tov xivú pouaro quod est , lamenlur querulis voci.
Porro oportet vel liic ierminalam primam Orat. bis. Verimli Andreas, l1l Tipuliliæ organum assuniit,
de cruce, ul sil istud inodicuoi cum subjuncto loco sicut etiam sumilur || Mach . iv , lbi d . scribitur
psal. årti &Telepwviuatos, et quasi vice moralis altaris dedicalio , postquam gentes proſanassent
rolexionis, vel desiderari mulla ; quibus id obiter facta év vəziz xal x10 zoals xal xivúpa !s. El xill ,
propositum Andreas exsequatur , ac vel liniat post coniritumu inimicum , et caplam tandiu in
orationem , vel sequenti conseral. Crediderim ego fensam arcem Jerusalem , describitur triumpha
esse alterum , el sequentem vere alteram , ac qua lis latissiniusque ingressus μετά αινέσεως , και
Jean dividunt aliqui codices, edidimusique cum βαΐων, και εν κινύραις και εν κυμβάλοις, και εν
Grelz., sed ita lauien , ul posterior cujusdam po - võ6ais : velut cinyra primum haberent locum
lius continuationis rationem habeat, quam novi in ejusmodi instrumentis musicis. Num vero vo
prorsus tractallis, eo modo quo alii aliique ser - luerint sancti, si vere querulum organum est, eo
Jiones Bernardi eodem argomento , quibus lilulus : significare, quiiquid justo læti accedit, in mortali
Sermo secundus unde supra ; Sermo tertius, etc. hac vita, non effusioris gaudii argumentum opor
ul το, ώς μικρώ πρόσθεν : initio secunde, sit αντί, lere accipi, quodque vel pro incolitus molestia ,
Topóny , Il n 'y a guère, velul superiori oralione, sponsique absentis tristiria secundum Deum , que
et paulo ante habita ; forte eo :lem die . Qiio nihil J'ullusque ad ipsum planctus, non castiget et con
veial eumdem iterum apud eosdem el eadem con - dial ? Haud certe innoxium mcl, si mullum incau .
cione , ac ceu diviso sermone orare, quo yegetior tius editur .
167 IN EXALTATIONEM S. CRUCIS . II. 1038
ποιεί ο Θεός, και εν αυτώ και δι' αυτού την παγκό- A clauditur , quid facit Deus, qui in cruce, el per
σμιον « σωτηρίαν τής γής εν μέσω κατεργασάμε- crucein universi mundi • salutein in medio terre
νος ; » Τη μεν βασιλίδι, ως μικρά πρόσθεν έφαμεν, operatus est και ? Imperatrici quidem, ut paulo
πόθον ενίησι ζέοντα τοϊς δε , φόβον εμβάλλει, όλην ante diximus , ardens iomittit desiderium : illis
αυτών έκταράσσοντα την ζωήν. Οι δ' επειδάν της autein timorem inculit, qui totam illorum vitami
ερεύνης το απαραίτητον είδον, εκούσιον το άβού- conturbaret. Πli vero, cum viderent fieri non posse
λητον δείξαντες, πεφανερώκασι το πολυτίμητον του ut ab inquisitione [ crucis latentis] desisteretur,
Δεσπότου σημείον. Ο δε προηλθεν, ώσπερ εξ άλλου ostendentes se sua sponte facere, quod faciebant
τινός στερεώματος των της γης υποχθονίων ηλίου inviti,imprimis veneranduno Donini signum Bla
δίκην, τάς Δεσποτικάς εξαστράπτων ακτίνας. Προ- nifestarunt . Illa autem, tanquam ex alio quodan
ήλθε τοίνυν εκ της γής αδύτων, το του Δεσπότου processit firmamento : nempe ex terre penetra .
σημείον, δι' ού κευθμώνες άδου κατασεισθέντες , Ilibus, instar solis Dominicos radios enmillens.
ψυχάς τας αυτόσε κατεχομένας απολελύκασι. Προ- Processit itaque e terrae adytis Domini signum,
ήλθεν ως εκ παστάδος νυμφίος, των χοϊκών θαλά- per quod inferorum concusse caverna , absolve.
μων, και του Κυρίου σταυρός , δι' ού το Χριστό νυμ--
runt animas, qua illic delinelibantur. Processit
φευθείσα ή εξ εθνών Εκκλησία , την πολύγονον B tanquam ex cubili sponsus, e terrenis ilialamis
Ελλήνων αθεΐαν απέθετο. Προήλθεν ο νοητός των crux Domini, per quan Christo desponsala, quo
πιστών μαργαρίτης, το στεφάνω του Χριστού, λυ- ex gentibus Ecclesia est, deposuit multiplicein
-χνίτου δίκην έμπε πορπημένος , ϊνα καταστράψη την gentilium impietalerm. Processit intelligibilis illa
σύμπασαν οικουμένην. Προήλθεν ο κόσμος της Εκ- filelium inargarita, corone Christi instar lyclini :
κλησίας, και του Κυρίου σταυρός, όλην αυτήν κοσμή tis gemmæ ac carbunculi (60) in lixa, ut univer
σων την περίγειον κτίσιν. Προήλθεν ως εκ φρουράς sum terrarum ortsein irradiet. Processit orna
και ανεύθυνος, να τους υπευθύνους ανακαλέσηται · έκ 1mentum Ecclesie, crux Domini, τι universal
των δεσμών, και ακράτητος, να τους δεσμίους λυτούς terrestrem naturism condecoret. Processit tan.
απεργάσηται • εκ των σκοτεινών χωρίων, του φωτός quam ex custodia insons, ut sontes revocarel ex
ή λυχνία , ίνα την νύκτα λύσασα της άγνωσίας, το vinculis , que leneri nequit et vinciri, ut vinclos
φώς εκλάμψη της επιγνώσεως. vinculis exsolveret ; ex tenebricosis locis lucerna
lucis, ul disjecia ignorantiæ nocle, lus cognitio
nis affulgeret.
Είκότως ούν η Εκκλησία των σταυρό του Κυρίου , Jure igitur Ecclesia, cruci Domini gratulans,
συγχαίρουσα, τον εαυτής χιτώνα στολίζεται, και το veste sua amicitur, et sponse ostentans pulcliri
νυμφικόν εκκαλύπτουσα κάλλος, αποσεμνύνει της ιudinem, diei hujus collonestat presentiam. Merito
ημέρας το πρόσωπον . Είκότως και ο πολύς ούτος etiam ingens haec multitudo hodie congregala est,
λαός συναγήγερται σήμερον, ίνα και τον σταυρόν ut et crucem palefaciam hodie contempletur , Chri
φανερωθέντα θεάσηται σήμερον, και τον Χριστόν stumque simulin illa exaltatum videns adorel ( 61).
εν αυτώ συνυψούμενον προσκυνήση θεώμενος . Εφα Palefacta enim est, ut exallelur : exaltatur vero
νερώθη γάρ, ίνα υψωθή : υψούται δε, ίνα φανε- τιt manifestetur. Quenam ? IIla videlicet , quae
ρωθή. Τις; Ο πρό μικρού μεν έν τόπο κρανίου paulo ante in loco Calvariæ abscondebalur, nunc
κρυπτόμενος , πανταχού δε νύν προσκυνούμενος. autem ubique adoralur. Ηuic hodie festuτη diein
Τούτον εορτάζομεν σήμερον· τούτον πανηγυρίζο- dedicamus; hujus gralia in unum convenimus.
μεν τούτο της παρούσης εορτής το κεφάλαιον. Ηoc presentis festi caput est ; Ιιαο ιyslerii de
Τούτο ή του μυστηρίου φανέρωσις. 'Αλλ' ώρα λοιπόν , claratio. Sed jam tempus niοnet ut exaltationem
και την ύψωσιν αυτού του σταυρού Γραφικαίς μαρ- ipsius crucis Scripture testimoniis confirmenius.
τυρίαις πιστώσασθαι. Τούτο γάρ μικρό πρότερον Ποc enim paulo Superius polliciti sumus, eliarisi
υπεσχόμεθα, κάν ότι προδραμών ο λόγος, τα εν pracurrens Oralio,ea que in medio erant, praeter
μέσω παρηκεν. "Έδει γάρ, έδει φανερόν γενέσθαι το D it. Oportelbat enim, oportebat absconditum et
• Psal.LΧΧ ,12.
COMBEFISII NOTÆ .
(60) Instar lychnitis gemma el carbunculi. Aixnv adorationis causa, in ea Adei oculis Christum vi
awyvitou . Sic aple cohicret priori illi quod deat, el una adoret ; quæ est ratio fesli Exallatio .
explicat προήλθεν και των πιστών νοητός μαργα- nis crucis, ante ejus etiam reductionem a Perside,
piins. Minus vero ut reddiderat Grelzerus : Instar eo nomine celebris ; 116 velul ŠYXA.LV!Sud; el trium - ,
lampadis. Inaudila certe melaphora , ut dicalur phalis dies, ab ipsa inventa, semper Ecclesiis
lampas infigi regiæ corone, seu etiam aliquid in fuerit ; aucta lamen pluriniuni religione , a secunda ”
modum lampadis ; ac non magis lapis pretiosus, illa ejus positione per Heracliuni flierosolymis .
niaxiine carbunculus , tolus emicans fulgorem Refert Andreas ad ipsa Constantini tempora hunc
igneum , qualem Græca vox exprimit. ritun elevandæ crucis , et exhibendæ populo ad
(61) Videns adorel. Ilpooxuyńsn Oscusvos. Ita adorationem ; quo modo etiamnum Taurini sa
C . Marg. que lectio visa est probatior. Videns ni- crum sudarium , aliisque locis sacra. alia pignora,
miium crucem exallalana , el palam expositam manibus pontificuin quandoque monstrantur .
 1033 S. ANDREE CRETENSIS 1010
vitale illud lignum pateferi et e sublime, instar A menouo.perov 7.11. Surgi dzeivo FuZC1, ¿v ps Teeupu)
civitatis super montem posila , vel instar lucenie 22937: 2. 3 2 . 1 66933 x .é 17), sprov
solpop candelabrum elulir , universo n elo de- - 70 Vis tiepivov 7 , IVI! Tu cupcarol.
monstrari.
Ea de casa , cum prim 'i primitiis Christiani, 08 ót, zás:v, si rico! blogy 2.0.57!2ūv å
prima regni scepilra suscepisseni, toins parier türl +75 Szsi)sias šveis LEVO : 52.1,7562 , ecc.
Ecclesie triumphio , velit ex edita quadam specula , Opinbu T 357,5 Ocū this 'E9.11.1,plis, ÜTrep Ex.
inserunt eain in altum extolli, et osten li loti t!V05u it ou 5% OT ! ÉT !TETCápad! 100 to uete
cucum . Et hoc est quod nunc faciunt qui clavum óglov aip: 563!, ya! Ö.TAIVT! TV atpisati Ôtada!.
susceperunt pontificium . In excelsum Ecclesiæ YUU50ml. Kai toutó ÉST!v Önep vūv ol Tūv 097802
locum conscendentes, et hanc gloriosissimam el tisu olixov € 7.507.7, 11ÉVO: TIO !OJ!) . "Entov 0 € De
wiavime adoran lam crucem in altum extollentis, 61' ,L!OV TOROV 17,s 'Exxarcia ; avióntes , % 3! soy
rivani, et sepe in sublime exten lentes , populis pvo50V Toutov! ya ! TVA.UTDOJRÚVT.TOV 0 : 2uchy
wbandunt, tantum non clamantes :Ecce inventus eis 505 Qvé(9655, vousé te, xil toimyo !
est qui absconditus fuerat, sacer thesaurus. Erie Hotel pou 77005200tsivovtes, tois 2.201; : livsve
signaculum , in quo signali sumus. E ce crus, per B TI!, uovor our poortes : 'lãoù tÒ XeXculuEVOV
quam Crucifixo cognili sumus (62). Ecce comu, EUp7,521775 swer,plas Or,59.jp:53.3. 'Icoutopartis,
cin quo inimicos nostros ventilabimus !; in Šv ķi 37027i50r, lev. 'lãou 5 otcubes , ô :' ou tű
quo pedicas el plazas inimici sine damno per- cupolével érvésorjev . 'Lou to x625, 1 v o
trusimus, quo confisi, « iclus dæmonum , infame rousé cois free xeparlou LEV . , v TGŪ ¢70 000
lium jacula u , arlitramur. Ecce hodier anle TX51271 % ; 067a6ws 0 :36Tivolev . ĖY O) TETTO :06tes,
oulos ex advers(0) itan pouleulen conspica- ( νη,πίων 3λη τας πληγές των δαιμόνων , ήγου
wur. Audiamus ergo Prophetam : Exalate Do - p.:04 .'Icou ofrecov oposjen e stiv Cwriv 209p2u.évry
mum Deumi postiin , od adorate scabellum pe- datévavtl. 1 'Azotcov ojv toü 75000ftou à éYoy
om eius, quoniam sanctum est : (63) . , Canan.us 105 ' Toute Kúpsov elv elvilov, xai 7500370 .
cui Davide Davidica modulamina : , Exaltare su - veits tv Ú 207.0 !) cūv rocü aütoü, öti öylon
por colos, Dills, et super omnem terram gloria 3::y, • E: 01: U23 CỦ0 Aza, ca cap 336 3
way. i -- Exallale qui judicas terrain 2. ) - specislata : 7 : 07,t! Šor! tous opavojs, o
« Exalteturmanus tua , 1 - i firmelir manus Oe' s , xol TTI TIÖSav ttv yiiv 0652 Olu. I
dextera 1111, et existelur manus lub ) - Vecin4607,Ti, ó xpivov trv yiv. i - iTYW0i,cu
obliviscaris pauperum tuorum in linen c. ) - Axelp oou, Kpatalo07,IW , OC ELS OOU . Ú“u
« Sed in beneplacito 110 exalleur connu 110 000 + zelo 50v. ) - MI ÈT!) 0 tūv tevř tuv
slrum d. , Ingredian ur in ipsum Scripturarum sou eis té165. ) - RAXX' ¿v tõi evãox !? sou, UW
paradisum . Decerpains et mutuemur inde, tan Ottw to repas tuv, » Eise200) .sv eis aizdy adu
quam llores, ea, ( ll'e buic len posi sint opportu - tis Ipoot's Thapa etsov. 'EpavedLÓLEO , xalizze?
issina. Accipius vie duo es propletas, qui de άνθη, τα τω καιρώ χρησιμώτατα. Λάβωμεν οδηγούς
crucis exaltatione yalicinali suni. Tovs sportas, taj starupoū ttv @ woiv urvúov
10 .
Sit autem primus Moses famulus Dei et legis - Kalapūros ir dyesow Ó Musñs, ó trü Ocoj .
Jalor, qui e aneum illum serpentem exaliavil, non Oepz UV zur Vo: 00:er,s, tòv xan xoūvėxaivov vysa ;
ui glorificaretur, sed ut publice putareluir (61), et őçev . o'yiva C52507, är iva otraiseu0n, zal to
mit inter pris rubiginem , viliique virus collilione lo tou yonxoũ, cóv idy 17 5 xarias, évtinta.paleis,
in stilula , veluti in judicio , Osten lerel æris cum i s èv Guixolce!, tò toù xalxoŨ Topzoe!Eị ôii)ar,
malo convenientiam . Exaliatus est igitur aicus 2ov. Tvoor ojv yadzojs èxeivos 7ois, oux i ;
jlle serpens, non ut præliguratio vel ligura cruris, D = ÚTW515 Ý TÚros Ü TOū stau poū , or. S TÚTOU
sed vil lypi antilypus, vel typus octaplorice ac . évtituros, TÚTOş tootlxüslaub avóuevos. "74053
cepliis . Llevavit el ipse Moyses aliquando manus !, walauros Mwücñs 125 yaicos TOOTE EIS TÚTOV Top
i Psal. xlili, 6. u Psal, 110,22. Deut. 18V 66. Psal. XCVII, 5. y Psal. cvil, 6 . z Psal.
XCIII , 2. a Psal. x , 12. b Psal. LXXXVII, 14 . Psal.LXXI ,19. a Psal. LXXXVIII, 18. Num . xxi, 9.
i Exod . xvii, 11 .
COMBEFISI NOTÆ .
(62) Per quam crucijiro cognili sumus. Tö stave , CÚ05 1007 !XÜS2.0.167v6 .8Vo ;. Quo |Grets . reddir :
palëve! Syvósonusy. Scientia approbationis , ipsi, Typus metaphorice acceplus.Q nquam vero reli
Goi Deus insa sil , ea conciliati . diemus , il 9111 non cdiinus novam versionem , po
.. (C3 ) Quoniam sanciun est. " 0 + yelv È ST . Al. Uus tamen fucrii, lypusmorali:er. Velut dicat luis .
icra oral, esl @27 :05, ut n . 16 notavimus. Nuvi yo . 8: at:llypuun lypi, ac lituani, figurie adversain ,
llevil Andreas utramqne lectionem exprimere , vel sive figuram peccati crociliri, que est moralis
altcio loco mendum irrepserit , non possui asse- crucifixio , quae in nobis fullra ! , Cliristi crite
l'era . clivione, velut ipse, ceu vells Adam , ia crucom
(61) Sed ut publice nolaleur. " lys. Otr) !TEUR por Christul acl'is , concomitaliter, ut vocail,
Expiicuimus , 11. 12. Solum superesse videlur i' , prasignaiil.
14 41 IN EXALTATIONEM S . CRUCIS . II. 1012
σταυρωθέντος Χριστού, και του νυν υψωμένου σταυ- A in figuram crucifixi Cl.risti, et ejus, que nuμο
ρού. « Στήτω ήλιος κατά Γαβαών, και η σελήνη exaltatur crucis. « Siel sol cora Gabaon, et luna
κατά φάραγγα Αιλών, και καταναλίσκων Iησούς ποτε contra vallein Ailon 8, 5 recalus est quondam
τον 'Αμαλή ηύχετο , ουχ ένα μόνον του σταυρού την Jesus co!!sunelis Annalec : non tantum ut crucis
ημέραν, καθ' ήν το σκότος εφ' όλην την γηνεξετάθη diein, qua tenebrae super universam terrano dif
μηνύση, ουδ' ίνα τo της δυνάμεως ύψος του Θεού, fusae sunt , praeuolaret, neque ut die illo confir
και τον κατ' εχθρών υψωθέντα βραχίονα κατ’ εκεί- Darel altitudinem potentiae Dei, et bracliium al
νην πιστώσηται την ημέραν, αλλ ' ίνα και του σταυ - versus liostes elevalum, sed ut et crucis exalta
ρού την ύψωσιν προμηνύση, και την εν αυτή του tionem præsignificaret, et in ea ejus qui sol gloriæ
Ηλίου της δόξης άνοδον προτυπώση. Προσάγει και est, ascensum prefigurarel. Offert et Abraham :
'Αβραάμ εις τύπον του μυστικου θύματος την θυ- in figuran mystice victim sacrificium: sed con
σίαν, αλλά τη εξ ύψους φωνή παραχρήμα πεισθείς, tinuo voci ex alto demiss obteioperans, arielem.
τον εν φυτώ Σαβέκ δραθέντα κριον, εν υψηλή του quero in planta Salec (65) viderat, in excelso
όρους περιωπή συμβολικώς έθυσε, την εφ' ύψους nonlis fastigio symbolice sacrificavit, prefiguranis
σταυρου
του Ηράν προτυπούμενος έπαρσιν. crucis in allumi elationem .
ποτε εις ύψος τας χείρας οι περί 'Αζαρίαν Β Sustulerunt olim manus in alum, Azarias et
εντώ της Βαβυλωνίας καμίνου τουοι, προσευχόμενοι , Socii in Babylonica fornicis ine precantes ,
και την εις ύψος αρθείσαν φλόγα του πυρός της el elalanin allum ignis lana Custinxerit, ia
καμίνου κατέσβεσαν » τη των χειρών εκτάσει , τον nuum extensione crucem exaltalan alubrinles.
υψούμενον σταυρόν σχηματίζοντες. "Ύψωσέ ποτε Elevavit aliquando Jonas vocem k , nailus in
Ιωνάς την φωνήν, σταυροειδώς υψώσας τας χείρας, crucis formam sullalis , ci statim vitite ) ex
και την εξ ύ ! ους αυτίκα δύναμιν έπεσπάσατο, εξ. also allraxit, sine Oxa ex bellua ejectifs. Ele
εμεθείς του θηρίου αλωθήτως. "Ύψωσε ποτε τον Vavit aliquando celeberrinna illa Julit! I acina
ακινάκην Ιουδήθ ή περιβόητος κατά της Ολοφέρ. cemin Holopliernis dormientis caput, crucis pre.
νου κεφαλής καθεύδοντος , του σταυρου προτυπούσα figurans exaltationem, salutemque Israeli peperit.
την ύψωσιν, και την σωτηρίαν το Ισραήλ κατειρ- Elevavit aliquando in lacu IcomInu Daniel vocell
γάσατο. "Ύψωσεν εν λάκκω λεόντων ποτέ Δανιήλ την al Alissimum, crucis exaltatione preleis
φωνήν προς τον Ύψιστον, του σταυρού την ύψωσιν neans m, quando prendium propheta Halbacuc al
προτυπών, ότε το άριστον - ο προφήτης Αμβακούμ tulit, in nomiento depois ripίus. Ει quemain
αυτό προσηγάγετο διαρπασθείς εν ροπή. Τί δε το sententia Jeremiae, ex persola eorum qui Domi
Ιερεμία δοκεί, λέγοντι εκ προσώπου Κυριοκτόνων, C num occiderunt, dicentis : « Venile, Hittanus
« Δεύτε και εμβάλωμεν, λεγόντων, ξύλον εις τον ligtitum in pnem ejus, et delenus de terra Vi
άρτον αυτού, και εκτρίψωμεν από γης την ζωήν 12 ejus n. , Quid autem illa Isai: sibi volent
αυτού ; » Τί δε του Ησαΐου βούλεται τα παραπλήσια , his similia, dicentis, alicubi quiden : « Tanquan
λέγοντος, πη μέν : « Ως πρόβατον επί σφαγήν ήχθη, οvis ad occisione ductus est , el quasi agnus
και ως αμνός εναντίον του κτιραντος αυτόν, άφωνος", coram του lente se, 110111ς . Ει « In lumilitate
και, 1 Εν τη ταπεινώσει αυτού η κρίσις αυτού ήρθη, ejus judicium ejus sulblatum est, quoniam 101
ότι αίρεται από γής η ζωή αυτού και τη δε, « Και αυτός litur le terra vita ejus P:» alicubi vero : « Ει int!
αμαρτίας πολλών ανήνεγκε. » Που , ει μή εν τη peccata multorum tulit 4. 5 Ubi, nisi in critis
του σταυρού ξύλω; εις όν και τον άρτον έμπερονή - ligno ? in qua et panem cum affixissent, 10:35 prius
σαντες, ου μεθηκαν, ει μή και εις ύψος ανέθεσαν, dinamiserunt quam in altum crexissent , in testimo
εις μαρτύριον των ορώντων, και τύπον της προκει- nium spectatory et in figuram Iliolierne exal
μένης υψώσεως. Τούτο δε τί ποτ' άν είποιμεν είναι, 1ation's. Ηoc vero quid aliud esse censelinis,
ή του σταυρού την ύψωσιν και ανάδειξιν , ώσπερ και quam crucis exaltationen el ostensioncin: sicut
την του προβάτου σφαγήν, ανενεχθέντος επί του ο et decisionem oris in cruccin sulliti , et 1fligein.
τίας, ή και αυτό του σταυρού την ύψωσιν κατα- perspicue dernonstrial . Ει statis quidemfuerit Irac -
φανώς παραδείκνυσι. Και άλις τας Γραφικές μαρ- tenus adduxisse Scriptura testimonia, que crucis
τυρίας επάγειν, του σταυρου προαναφωνησάσας την exaltationem prenuntiarunt, ne forte multis ora
ύψωσιν, ώς άν μή προσκoρής ο λόγος γένοιτο τοίς tio tiedium et salietatem afferat.
πολλοίς.
Ημείς δε, τον Χριστόν εν αυτό προσκυνούντες, Nos vero Christum in illa aloranes, intellign
κατανοώμεν της αυτού δυνάμεως το μέγεθος, και mus potentiae ejus magnitudinem, el quanta per
όσα δι' αυτού περί ημάς ώκονόμηται θαύματα, καθά illam circa nos, divina dispensatione, sint perpe
6 Jos., Χ , 19. h Matth. ΧΧΙΙΙ, 43. i Gen. ΧΧ11, 13 seqq. Ο Dan. 11, 91. k Jone 1, 2 .
1 Julis, X1, 9. m 3: 10 . XIV, 70. Jeren. ΧΙ, 10. • Isa . 1.111 , 7 . Pipid. 8 . 4 ibid. 12 .
COMBEFISIL NOT E .
(65) ln plana Stone. Ila LXV, ubi Vulg . Inter cum Gen. I Nobilius el alii , ipscque Aircas
treres licerentzi1 , (" c ., in 990 joc m d ( 1101 lo - proii oral. lit 11 . 17 .
1043 S . ANDREE CRETENSIS 10!!
Arata noiracula, sfcut dicit divinissimus David : Αφησι Δαβίδ ο θειότατος Ο Θεός ημών βασιλείς
« Deus noster Rex ante secula, operatus est salu- προ αιώνων, ειργάσατο σωτηρίαν εν μέσω της γης.»
tem in medio terra 1. Οuod autem in medio "Οτι δε εν μέσω της γής ο Κρανίου κατεστήρικται
terre Calvariae Iocus silus sit, nemo dubitet. Νe- τόπος , αμφιβαλλέτω μηδείς . "Εδει γαρ άσπερ εν
cesse erat, ut quasi in plani circuli descriptione, επιπέδου κύκλου διαγραφή κατά μέσης της γης
infigeretur in medio universe terra salutare signum απάσης έμπαγήναι το σωτήριον ξύλον, ίν' ώς άλλος
ul velut alter e colo resplenlens sol, justitiae ille τις ουρανοφεγγής ήλιος , και της δικαιοσύνης μεσου
medio colo Sol invectus tanquam ex quodam ρανών " Ηλιος, οίον έκ τινος του σταυρού στερεώ
crucis firmamento, luciduos suos radios , occidens ματος, τάς εαυτού φωτοειδείς ακτίνας, και τοις «εν
in cruce, vibrarel illis qui in terra pulvere (66) de- Yή χώματος 83 και κατεχομένοις, δύνας, εν τω σταυρό
tinelbantur . Crux haec et lignum aspectabile est, καταλάμψειεν. Ούτος ο σταυρός και ξύλον εστίν
et signum crebro in Scriptura appellalur. Quid ορατόν, και σημείον παρά τη Γραφή πολλαχού κα
enim est, quod David ait ? « Fac mecum signum λείται. Τί γάρ έστιν ό φησιν ο Δαβίδ: « Ποίησαν
in bonum . Ει : « Signetur super nos lumen vulius μετ' εμού σημείον εις αγαθόν. 5 Και, « Σημειωθήτω
tui, Domine 1, 5 Et: Dedisti meluentibus te signifi- εφ' ημάς το φως του προσώπου σου , Κύριε.5 Και,
cationein, ut fugiant a facie arcus '; vel quodipse B "Έδωκας τοϊς φοβουμένοις σημείωσιν του φυγείν
Dominus in Evangelio clamat : «Ει ιunc videbunt από προσώπου τόξου , και η όπερ και αυτός Κύριοςεν
signum Filii Dei s. Ει ante lisec : « Signum quae - Ευαγγελίοις βοά: « Και τότε όψονται το σημείον
ril generatio ista; el signum non dabitur eis, nisi του Θεού .» Και προ τούτου • Σημείον επιζητεί
signum Jone propllelae ; . quod et ipsum per ή γενεά αύτη, και σημείον ου δοθήσεται αυτοίς,
crucem denionstratur. Symeon autem, qui Deum ει μη το σημείον Ιωνά του προφήτου, και ο και
ulnis tulit, Virginein benedicens, quando Deum αυτό διά του σταυρου παραδείκνυται ; Συμεών
sub immagine infantis excepit, quid sibi νult his την Παρθένον ευλογών, ο θεοδόχος , ότε τον νηπιο
verbis : « Ηic positus est in ruinam et in resurre- φανή Κύριον υπεδέξατο, τι βούλεται λέγων· « Ούτος
clionem multorum in Israel, et in signum , cui κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω
contradicetur 1 ? , Nonne crucem (67) signi nomi - Ισραήλ, και εις σημείον το αντιλεγόμενον ; » 0υ τον
ne perspicue significavil ? σταυρόν διά του σημείου τρανώς παρυπέφηνες;
Quin et virtus crux nominatur. Quid enim dicit 'Aλλά και δύναμις ο σταυρός καλείται. Τί γάρ
David ? « Nolanfecisti in populis virtutem tuano . φησιν ο Δαβίδ ; Εγνώρισας εν τοις λαούς την δυν
Sed et braclium: « Redemisti in braclio tuo po- , να μίν σου. Αλλά και βραχίων• Έλυτρώσω εν τω
pulumtum 5. 5 Quod autein Christi virtus sit crus, ° βραχίονι σου τον λαόν σου. Σ "Οτι δε και δύναμις
audiPaulum dicentem : Verlbum crucis, pereuali- Χριστού ο σταυρός , άκουε Παύλου λέγοντας: « Ο
bus quidem stultilia est, nobis autem qui salva- λόγος του σταυρού , τοις μεν απολλυμένοις μωρία
ηιur, virtus Dei est c . ) Audi vero et ipsum Clbri - εστίν τοις δε σωζομένοις ημίν, δύναμις Θεου εστιν.)
sluin dicentem ad Moysem : Indurans indurabo "Ακουσον δε και αυτού του Χριστού προς Μωσης και
« Or Pharaonis, ut ostendam in illo ononem virtu - γοντος • Σκληρύνων σκληρυνω την καρδίαν Φαραώ,
1cmnano , virtulen hic significans eam, que ίν' ένδείξωμαι εν αυτώ πάσαν την δύναμιν μου 100
per virga Moysis, non sine crucis typo , demon- ναμιν ενταύθα λέγων, τήν διά της ράβδου Μωσέας
strata fuit, multorum utique mirabilium effectri- τύπον του σταυρού προδειχθείσαν, παντοδύναμο
cem, per quam admiranda sua illa prodigia exhi - δειξιν, δι' ής τα παράδοξα των τεραστίων αυτού πας
belial. Sic nos de cruce sentire et existimare edocti εδείκνυ .Ούτως ήμείς περί του σταυρού,και νόξιν
sumus; sic populum fidelein perpetuo adliortamur φρονείν δεδιδάγμεθα. Ούτω τον πιστόν λαόν του
colere el venerari crucem. Per illam enim quasi τιμάν τον σταυρόν, και σεβάζεσθαι δι' όλου προς
per s03enam capla sunt gentes, ac fides ubique μεν. Δι' αυτού γάρ εσαγηνεύθη τα έθνη η πίστις *
disseminata est. Ηac cum Clhristi discipuli, tan- D ταχού κατεσπάρη. Τούτω γαρ οι Χριστού μου
* Psal. LXXIII, 12. Dan. XII, 2. ' Psal. xxiv, 17. u Psal. iv , 7. "Psal. Lix, 6. 5 Mall
30. Malib. X1, 39. 1 Luc. 1, 34. a Psal. LXXVI, 15. b joid. 16. • 1 Cor. 1, 18.
Jν, 21 ; VII , 3 ; 18, 12.
VARIAE LECTIONES.
38 "Ι6. γης χώμασι, ut apud Dund .
COMBEFISII NOTÆ .
(66) In icrræ pulvere . 'Ev yi youuatus. Verba tò, ov , in où . adjecta nota interrogationis.
sunt Danielis paululum commitäta. Velut dical, rus vero : Cujus signum , etc., sed nulla C
in terra aggesta , el lumulis lerrre, quomodo Grelz . .com
Paulo etiam superius tó, h , quod ipsedisiunclivud ,
reddideral. Sic porro detentis et dormientibus il vidissetipsi
vuin (acceperai , accepimus Gredzerus,si
ipsedisjunc
Juxit Sol ille occidens in cruce, cum animas quomodo accipiendum vidisset ipse Gr
exspectantes ejus redemptionen), claustris in locos inter quos mediuus ponitur, et qui
ferni disruptis , ac vectibus confraclis vicior qur, lantnon
dem modo crux , signi nomine m altendis .
illuniby
ipse per crucem , Dominus Jesus , carcere eduxil . era contra judi
rins et symbolice designalur,Tumtantillum
(67) Nonne crucem , etc. Sic plane legendum set. Sic sane interpretes, innumera com
interrogative series lota esigil, coque mulavimus cium peccant.
1045 IN DORMITIONEM S. MARIÆ . I. 1016
καθάπερ αρότρω την ανθρωπίνην φύσιν την άγονον A qua aratro , infecundan Imominum naturam
γεωργήσαντες , αειθαλή τε της Εκκλησίας τα λήία coluissent, et uberem virealeque Ecclesiae sege
δείξαντες, πολύχουν τών εις Χριστόν πεπιστευκότων term effecissent , eorum, qui in Chrislum crediderunt.
τον αμητον εκομίσαντο. Τούτω φωννύμενοι μάρτυ- magnam messen reportarunt. Ηac confirmati
ρες, και πίπτοντες, τους βάλλοντας έτυπτον. Δι' αυ- martyres, cum etiam caderent ac occiderentur (68)
του Χριστός επεγνώσθη, και των πιστών η Εκκλη- incessentes ferientesque, verberabant. Per illa
σία δια παντός της Γραφήν αναπτύξασα, τον αυτον Christus agnitus est, fideliumque Ecclesia Scri
εισάγει Χριστόν τον του Θεού Υιον, και αυτόθεον pluram perpetuo evolvens, eumdem inducit Cliri
και αυτοκύριον, μεγαλοφώνως εμβοώντα: « Εί τις stum Dei Filium, et ipsum per se Deum, ipsum
θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, και que per se Dominum, magna voce clamantenm :
αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι. » « Si quis vult post me venire, abnegel seinetipsum,
Δι' αυτού τα των Χριστιανών ανθεί, και πανταχού et Iollat crucem suam, et sequatur ine e . Per
επεκτείνεται. Δι' αυτού βασιλεία κρατύνεται , πολι . ipsam lorent res Christianorum, et in omnem
τεία στηρίζεται, πολέμιοι πίπτουσι, οφρύς Βαρβάρων partem propagantur . Per ipsam regumimperium
αλίσκεται, Ισραήλ κατασφάττεται , κεραυνούνται firmatur, respublica stabilitur, cadunt hostes , stu
δαίμονες · ότι εν αυτώ και δι' αυτού πιστεύομεν Ρ perciliuin Barbarorum deprimitur, Ismael interfi
σώζεσθαι, και αυτός έστι το σημείον του Υιού του citur, demones fulmine percelluntur , quoniam in
ανθρώπου και, « Εν αυτώ πάσα σάρξ, και κατά το ipsa et per ipsam nos salvos fore credimus ; est
γεγραμμένον, « όψεται το σωτήριον του Θεού ημών.» que ipsa • Signum Filii hominis 1 ; atque in ea,
Και , « " Οψονται οι Ιουδαίοι και κόψονται] εις ον sicut scriptum est : Videbit omnis caro salutare
εξεκέντησαν. υ "Ημείς δε, όσοιτώ φωτί αυτού επορεύ- Dei nostri 8; οι : « Videlbunt Judaei , ct plan
θημεν, συν αυτώ δοξασθησόμεθα, και συμβασιλεύ- gent, in quem confixerunt h ! » Nos vero, qui in
σομεντω Θεώ, τη Τριάδι συν αγγέλοις περιχορεύον- lumine ejus ambulanus, cum ipsa glorificabimur,
τες ' τη εν Πατρί , και Υιώ, και αγίω Πνεύματι et regnabimus simul cum Deo, circa Trinitatem
προσκυνουμένη, νυν και αει, και εις τους αιώνας cum angelis choreas ducentes : que alloratur in
των αιώνων. Αμήν . Patre, et Filio el Spiritu sancto , nunc et semper,
el in sæcula sæculorum Amen.
ΛΟΓΟΣ ΙΒ'. ORATIO XII.
Εις την κοίμησιν της υπεραγίας Δεσποίνης . In dormitionem sanctissima Deiparce Domine no
ημών Θεοτόκου. stræ . (69 )
(Interprete Combeſisio .)
"Οσοι το σεπτόν τούτο της Θεοτόκου κατειλήφατε Quotquot in venerabile hoc Des Cenitricis lein
τέμενος , δεύρο μοι, λιπαρώ, συνεπαμύνασθαι σήμε- plum concessistis, adeste, rogo, iodie auxilio, la
ρον περί τον λόγον κάμνοντι, και προς το ύψος και boranti in sermonis agone, nec miraculi altitudi
βάθος αμηχανoύντι του θαύματος . Ε !Ο' ούτως συν nem profunditatemque valenti satis assequi. Tum
αναβάντες επί το άκρον της κεφαλίδος, το δή λεγόμε vero pariter ad summum rei caput, quod dicitur,
νον, εις Θεού μυστήρια παρακύψωμεν, και λόγων ascendentes, in Dei sacramenta velut incumbenilo
επιταφίων ακούσωμεν . oculos inferamus ( 70 ), ac sermones funebres au
diamus.
• Luc. 18 , 23. * Μatth. 7χιν , 50. 6 Isa. Χι , 3. 1 h Zacliar. ΧΙΙ, 10.
COMBEFISII NOTÆ .
(68 ) Cum etiam caderent el occiderentur. Ka ! mam ejus solemnitatem , devotissimus cliens cele
RITTOVISS. Nihil clarius, et in martyres, morte brat : lolaque modestia , quid pia traditione jam
sila , ceu in Christi prælio prosternente hosle, vi- polim Ecclesia pie leneat : quiod el sæculo fere poste
clores, aptius. Nam est proprium eorum qui occisi " riore Damascenus Germanusque postmodum In
callunt in bello th , LTETE!V : quomodo stalim se . culenter fecere , enarral atque exornat. Vir
quitur : tollég !OL TULTITOUT!. Ubi Greiz . Cadunt ini. alio liculo inveniatur apud eliam medii ævi, nec
mici; mclius, hostes. Jlic autem plane perperain : ila antiquos scriptores sacros, ea Dominæ nostræ
Et huic procidentes : velul crucis allorationer , solemnitas , sic criam Martyrologio Romano anti
non mortem martyrum victoriosam auctor dice quo, Adonc, el aliis vocilantibus : velut non satis
rel. Sic nuper lucio ſecil in eade: pene materia fiduciæ essel, ut quod Deus nonnihil obscurum
adorationis sacrarum rerum , non nihil ampullata voluisset , premalurum , inquam , Assumptionis
nova neolerici cujusdam unius velerum Patrum Mariæ in corpore glorioso triumpluin , ipso ſesti
versio : ul inde petitum adversus Calvinistam ar palam nomineprofileri el asserere viderentur. Qua
gumentum , collato lestil, nonnullo cerle arguentis, in re indulgencior fuit posterorim pielas ; quam
alque utinam non Ecclesiae Christi, contemplu , et ego indulgentiam , dum et ipsa modesła sit, ac
erplosu 'n sit. Non desunt vera, ut debeamus cor- intra limites piæ, credulitatis, quain solam Deus,
rogare emenlita prestola : quanquam nec Gretz . non tantum venerandie illi antiquitali, sed et po .
biec illi, quem lionoris causa sileo , piis ulique liori jure seculis nobis, permisisse videlur, con
viris et religiosis, quidquam studio iis in rebus sliteril : qui velim sobrius esse, ac pielale quali
male commissim putandum sit. sensi abundare, haud gravale probaverim ac lau.
(09) Triplioi encomio egregie Andreas fe - livis. daverim ,
cinam Dei Genitricis Dormitionem , longe masin (70) Velull incumbendo oculos inferamus, [ 287
1047 S ANDRE .E CRETENSIS 1948
Sala! aris ergo Sermo ille ac Optimus, Sermo, A “Ο τοίνυν σωτήριος και υπεράγαθος Λόγος , ο εν
inquam, subsistens, ac nmajor substantia , ubi to- υπόστατος τε και υπερούσιος, πάσαν την υπέρ ημών
1am pro mollis in terra carnis dispensationem ges- οικονομίαν επί γής μετά σαρκός εμπολιτευσάμε
sisset, ac olim de ipso predicta implesset, nosque νος, και τα πάλαι περί αυτού κεχρησμευδημένα
in seipso ac se in nolis totumipse exhibuisset , πληρώσας, δείξας τε ημάς εν αυτώ, και όλον αυτόν
cmium deinceps ac terram gloria implevit, suaque εν ημίν, τπεπλήρωκε τον ουρανόν και την γήν δόξης,
crucem congressus, mali superavit auctorem; lu- κτίσιν. Νενίκηκε δε , δια σταυρού συμπλακείς τον
ctalusque cum morte, quam ea in nos tyranniclem αρχέκακον, και το θανάτω προσπαλαίσας, την καθ'
Exercelbat lalefactavit, atque inferni olyscuram re - ημών έλυσε τυραννίδα· άδου τε τον άφεγγή χώρον,
gionem infernalemque regian, omnium voraci ejus και τα εκεί καθείλε βασίλεια , την παμφάγον αυτού
ventre occluso, ut ne deinceps leifores sanclo- συγκλείσας γαστέρα , προς το μή τας θεοειδείς των
rum animas ceu potentia mancipiante Sisciperet, αγίων ψυχάς έτι κατ' επικράτειαν δέχεσθαι. Έχρήν
evertit. Par porro quod existino erat, ut ne pror - δε, oίμαι, μή πάντη της αρχαίας αράς αποπαυθη
Sns antique maledictionis jura aliolerentur . Quip- ναι τα οροθέσια. Θεού γάρ ήν φωνή , τους άπαξ από
pe divina voce decretum nmanaral, ut qui semel B γής παραχθέντας, εις γην επανάγεσθαι· ότι μή της
e terra edueli essent, in terram reverterentur, non- εν γενέσει και φθορά δουλείας ή πρίν απογειωθείσα
dum 12tura que fuisset tracta e terra, lilbertatem φύσις τέως απελευθέρωτο . "Εδει δε και τον κατά
servitute in orfu interituque posita, consecula. πάντα τους αδελφούς ομοιωθέντα χωρίς αμαρτίας ,
Plane autem par erat, ut qui per omnia factus πάντα εν αυτώ τα της φύσεως παραδείξαι γνωρί
esset fratrilus similis i ) alisque peccato, omnia σματα: ός διά τούτο, Θεός ών, υπέρ φιλανθρωπίας
nature velut insignia, in se ipse ostenderel : qui εγένετο άνθρωπος και παθών απεγεύσατο προς έν
et de re, Deus exsister:s, impensiori inlunanuτη δειξιν της προς ημάς οικειώσεως, εί πως τοίς του
genus Studio factus essel homo, gus/assetque άπαθούς πάθεσιν έξω παθών κατασταίημεν. Ταύτη
fectiones unanas, ut suam in nos homines ne- του και φθοράς πείραν λαβείν κατεδέξατο, και θα
cessitudine prolleret, si quando cjus affectioni- νάτω προσομιλήσαι, και την αμειδή του άδου χώραν
Dis , qui all affectionibus esset immunis, immunes καταλαβείν, ίν' ημείς των εντεύθεν αποδραμόντες
ipsi el Tilleri al affectionibus redderemur . Ρτο- δεσμών , εις αφθαρσίαν μεταχωρήσαι μεν. 'Αλλ' ου
pterea etiaminterilionis periculumn Sustinuit facere, παρά τούτο τον φυσικών εκφευξόμεθα θάνατον .
20 subire mortem, atque ad tristen inferni regio- εύγε κατά μόνην την χάριν, αλλ' ου κατά την φύσιν,
nent venire, ut ipsi inferialibus exempli vinculis, Ο το είναι λαβόντες, αθάνατοι δια πλάσθημεν.
in incorruptionem transferremur. Verum enim vero baudquaquam jideo sumus vitaturi mortem na
luralem , siquidem gratia tantum , non autem per naturam suscepto esse, immortales sumus recon
cinnati ( 71 ) .
Quorsum vero haec Ioquor , fratres, ac qua de Πρές ούν τί ταύτά φημι , αδελφοί , και ότου χάριν
causa huc sermonis provectus sum? Quod si nimi- εις τούτους νυν προήχθην τους λόγους; "Οτι ει μέλ
rum, siφuidem lebeamus preclari illius transitus λοιμεν των κατά την υπερφυά μετάστασιν μυστη
Sacrament: alligere , necesse sil, ut aliquantu- ρίων εφάπτεσθαι, ανάγκη μικρόν αυτού που τον λό
lum sermonem relucans ad omnium nostrum γον αναγαγείν , επί των πάντων ημών Δεσπότην και
Domino tierunque ac Deu ) Jesum Christum, Κύριον και Θεόν Ιησούν Χριστόν, εξO' ούτως δι' ακο
tumque orline suljecto argumento orationem ap- λούθου τάξεως συναναζεύξαι προς το προκείμενον.
1eus ac conserannus. Quoniam ergo necessarium 'Επειδή γαρ εξ ανάγκης απέκειτο τοις ανθρώπους
hominilus incumbellat ut semel morerentur, res - άπαξ αποθανείν, και ήν τούτο πάντη τη καθ' ημάς
Gue omni :ο Ιι: nano generi indeprecalsilis erat , D απαραίτητον φύσει , τη μάλιστα δια της παρακοής
γιol maxime il a princiρίο, forelle Fictore, in- άνωθεν τούτον δέξασθαι παρά του πλάστου τον όρον
obedientia crimen el transgressi0 sententiae acce- διά τούτο δή, και ο Κύριος άπαξ απέθανεν, ενός
pissel , idcirco etiam Dominus semel mortuus est, γενόμενος θανάτου αντίλυτρον , ίνα πάντας απλώς
unius illius Comunis mortis pretium factus , ut απαλλάξη της πικράς του θανάτου δουλείας, και, ή
Ones plane ab annara orlis Servitute cxineret, φησιν ο Ιεροφάντης, Τους όσοι φόβο θανάτου δια
i lebr. 1, 17.
COMBEFISII NOTÆ .
Vousy . Vox signantissima, ad modum exprimen - ad esse immortale , quod absolute per gratiam est ,
dunit, quo velut levius oculorum jaciu , ac quadam eoque par est differri velut indebitum . Potest esse
ex adverso prolensione, divina in corpore posili, metaphora a membris luxatis et quassalis, qui
vix modicum i: spe'clams. To , quo tolv To subinde medica arte reconcinnanlil , quo sensul ci
γοθείσα. b. 7, : 'e Teldilun est : nam est , Te lalur er Galeno . Paulo pos' I, C . corrigendum ni in
lui olim in tervan verza, seu addicla que in fer arrat,mola interrogatione. D . 4 , d . cd, temporalem :
ran : verteretur: ut quod auctoris sententiam nimis restringat, et ad
171) Immortales sumusrcconcinnati. d.871765Oruey, mortem , de qua (orle on loquitur,
Segunda per Christum formatione, el reformatione
119 IN DORMITIONEM S. MARIÆ . I. 1030
παντός του ζήν ένοχοι ήσανδουλείας. Τι νύν ού τεθνη - A et , η divinus ait interpres , « Omnes qui
ξόμεθα τον θάνατον εκείνον; αντιφή σαιεν άν τινες timore mortis per totam vitain obnoxii erant ser
ίσως . Ναι τεθνηξόμεθα δε. Πλήν ου μενούμεν εν αυτώ wituti i. Num enim, objecerint forte aliqui, non
δεδηλωμένοι καθά και πρότερον,ότε το θανάτω κατει- sumus nortenm illain morituri ? Sic plane sumus
χόμεθα δέσμιοι το της αμαρτίας γραμματείω. Και morituri, Haudquaquam tamen velut olim, in ea
ει ούτυς, ουδ' αποθανείν εικότως τούτο λέγοιτ' άν. servituli addicti , cum peccati libello teneremur
Εισί γάο, εισί τινες, ο! και τούτον διαφεύξονται μεν, vincti : atque adeo sit qui nec morituros merito
αλλαγήσονται δε , κατά την ιεράν έκφαντορίαν. Θα- dixerit. Plane enim sunt, qui et hanc quidem tem
νάτου δε τυραννίς και θάνατος εκείνος όντως έστιν, poralem mortem sint evasuri, quanquam et ji,
ότε μηκέτι συγχωρηθώμεν αποθανόντες επανελθεϊν juxta sacram Pauli doctrinam, sunt immutandi.
εις ζωήν. Οπόταν δε και τεθναίη μεν , και μετά το Ea porro mortis tyrannis ac vera mors est, quan
θανείν είσαύθις ζήσωμεν, και ζωήν την αμείνω · ου do Semel mortuis non sit concessa ad vitan re
θάνατος προδήλως τούτο έστιν, αλλά κοίμησις , και gressio. Quando autem et moriamur, iterunique
προς την δευτέραν ζωήν επάνοδος , διά της των γη - a morte vivamus , ac vitam meliorem, palam est
νων παντελούς αποπαύσεως , τους μετιόντας εντεύθεν ηοη id nmortem esse, sed dormitionem, atque ad
εκεί προάγουσα και προπέμπουσα. " Ην δή σαφέστο. Ρ Filam alteram reversionem, que omni modo a
ραν ο Παροιμιαστής ένδεικνύμενος, « Θάνατος, φησίν, terrenis quiete, hinc migrantes illo provehat at
ανδρι ανάπαυσις. Ο Συνέκλεισε γάρ ο Θεός κατ' αυ- que prouillat . Quam Sne requiem clarius signi
του , του μηκέτι τυχόν ενεργείν ό τι και πέφυκε . Θά- ficans Proverbiorum scriptor ( 72 ) , « Mors, in
νατος δε τί ποτ' άν άλλο νοοίτο, ή ψυχής χωρισμός quit, viro requies est E . Eo enim adegit Deus
από σώματος, την μεν ελπίδα της αναστάσεως διά ( 73 ) , ut ne quid forte operetur eorum, quae nata
της τοιάσδε των μερών διαζευξεως, είτα συμπήξεως sit operari. Quid autem nmors aliud habeat intel
προσκαλούμενος την δε εις αφθαρσίαν και εις λήξιν ligi, quam separatio animae ac corporis , ut ea
τηναμείνω μετάβασιν, διά της ελπίδος πιστούμενος, partium disjunctione, ac post modum commissione,
του μηκέτι δουλεύειν ημάς τη αμαρτία, κατά την εν spem quidem resurrectionis provocel, speque tran
σαρκι προς τα αισθητά δηλονότι εμπαθεστάτην situm in incorruptionem ac meliorem sorlem , ut
ζωής ; ne amplius serviamus peccato, pro vitæ nimirum
carnalis rebus sensui subjectis addictissime ratio
ne, astrual?
Ει ούν αυτός ο ζωής και θανάτου Κύριος, η ζωής Cum igitur ipse vite nnortisque Dominis , vita
των απάντων, η ανάστασις τών νε νεκρωμένων, το οιversorum , dormientium resurrectio, « ι Ηien
φως του κόσμου, και το οικείο θανάτω καταργήσας illul mundi I, is « Qui norte Suo, eum destrial
τον το κράτος έχοντα του θανάτου , και ουκ ώετο δείν , xisset, qui mortis imperium habetral , ntle
υπό φιλανθρωπίας καμπτόμενος , ουδέ τόνδε τον clente sua illa clementia ac in hominum gentis pro
νόμον παραδραματίν άλειτούργητον · αλλ' ώς αν κατά pensiori studio, nec sibi ipse continuitιentltin ριιιι:
Travia ruiv 20:00n ,ôien te tautry Qvarnows eis verit ut ne ea non defungeretur lege, sed ul nobis
γην πεποιήσθαι την κάθοδον, και αυτός ήμίν τον ίσον per omnia assimilatus uncce sibiin terram de
είλετο δεσμόν, πορευθείς εν μέσω σκιάς θανάτου, » scensium, necessarium ostenleret, et eandem Sili
κατά το γεγραμμένον, επί τρισί τε ημέραις ενδια- nobiscun salvain voluerit Tegis districtionell,
τρίψας εις τα κατώτατα μέρη της γης, ένθα των an ! ulars in medio umbre nortis 1, Sicil
ήδη θανόντων αι ψυχαί προκατείχοντο σειραις αφύ- scriptum est, dies tres moralis in nfilis Terre
κτοις σφιγγόμεναι, αίς και ευηγγελίσθη κατά τον partibus, quo loco predefunctoruTο anime Incho
μακάριον Πέτρου » « Και τοίς εν φυλακή γάρ πνεύ- dabilibus tenebantur constricte calciis, quibus
μασι πορευθείς εκήρυξε , πώς ουκ αν είη τούτο D etiam evangelizavit, juxta quod scribit beatus Ρe
σαφές και παντελώς αναντίρρητον, ώς και νυν απάν- ιιι6 : « Ει iis quiin carcere erit, spirititis Ve
των των ανθρώπων, και μέντου και των αγίων αι nies predicavit o. ) Cum, inquan), ita In Christo
ψυχαί τον αειδή τόπον εκείνον διέρχονται μέν, ου baleat, qui non perspical sit ac extra oncin

i Hebr. 1, 15 . * Eccli. XXXVIII, 24. Joan . viii, 12. m Hebr. 11, 14. n Psal. xxii, 4.
ο | Petr . Πι, 19.
VARIÆ LECTIONES .
5* Daest θάνατον.
COMBEFISII NOTÆ .
(72) Proverbiorum scriptor. 'O la polulaschs. lomonis citentur libri omnes sapientiales, velutma
Forte aliam locuin ex Proverbiis aut Ecclesiaste gnam partem ex iis que ip - e scripsisset, quanquall)
respicit,ut variant in illis plurimæ lectiones. Locus alio digerente confecti. '
quem ascripsimus margini ex Jesui Sirach , 38 , om - (75 ) Eo enim adegit, etc. Suvéx7S15€ xat' auroi,
nino similis est : 'Ev ÖVO. TUOUSEL VExpo) 20.76TT.USOV toi, l'eliul conclusil ailversum eam , ut, etc ., ill con
to prn2.65UVOV autoð : In requie moriui, nempe trarium versis ejus machinamentis , quod iu EC
morte , quiescere fac memoriam ejus : ncc forte quentibus deducit.
aliv Andreas respezil. Nihil enim novi il velut S .
1051 S . ANDREÆ CRETENSIS 1059
plane controversiam, nec modo ullas esse hominum Α κατέχονται δε , πλήν τών όσαι τη κατά τον βίον
animas, tamelsijustorum, quae trislem llumlocum ραστώνη τον δι' αμαρτίας θάνατον εαυταίς επεσπά
non permeent (74), quanquam non delineantur, σαντο; "Οσαι γαρ δή που τυχόν τοις θείοις νόμοις
excepto si qua vita molliori, morten sibi que est εαυτάς υποζεύξασαι, την εν ουρανούς πολιτείαν εν
ex peccato consciverint ? Que enim divinis se legibus πνεύματι διά σαρκός επεδείξαντο, πρός τόπους δήλου
mancipanles, celestem carne in spiritu exhibue- φωτοειδείς πρέποντας τη τοιάδε των αγίων Ιερά
runt vitae rationem, ad lucida plane Ioca Sacro illi καταστάσει μετατιθέμεναι , παραπέμπονται, ούς
Sanctorum statui congrua, Iransmittuntur ; ad loca, επισκοπεί Κύριος , και οι οφθαλμοί αυτού και το λό
inquam, quae Dominus inspectat , ejusque oculi ac γιον διαπαντός επιβλέπουσιν. " Ων το κάλλος και το
Oraculum semper aspiciunt . Quorum pulchritudi- μέγεθος, και την εις άπειρον μακαριότητος,θέσιν,
new, fusaque spalia atque immensum beatam προσθήσω δ' ότι και της υπέρ νούν ώραιότητος,
positionem, aldiderim vero et specien quam nec ίδoιεν αν είκότως αυτοί τρανώτερόν τε και υψηλότε.
intellectus satis assequatur , clarius merito ac su- ρον, οί μάλλον ημών Θεώ πλησιάζοντες , κανταύθα
blinius vilerint , qui nobis propinquiores Deo, του δρόμου λήξαντες, την εκεχειρίαν εδέξαντο, οίς
presentis vitae exacto cursu, quielem acceperunt, και μάλλον ήτοίμασται παρά της πάντα σοφώς διεξ
atque adeo, quibus gubernante sapienter omnia B αγούσης Προνοίας. " Ωστε διελεύσονται μεν αι των
providentia, fuit paratum. Quamobrem, sunt qui- αγίων ψυχαι, καθά δεδεικται, διά των του άδου πυ
dem anime sanctorum Iransiture inferni portas, λών. Ου γάρ έστι μαθητές υπέρ τον διδάσκαλον,και
sicut probatum est : « Non enim est discipulus Dυ μήν, oίμαι, κατασχεθήσονται καθά και πρώην,ότε,
Supra magistrium P. , Haud tamen puto, velut olim κατά το γεγραμμένον , « εβασίλευσε συν τω θανάτω
delinendas fore, quum juxta quod scriptum est, η αμαρτία. Διελεύσονται δε (άκουε συνετώς) ουχ
1 peccatum regnabat cum morte q. Porro sunt ώστε διολεσθήναι, αλλ' ώστε διερευνήσαι και μυη
pertransilarie ( audi cordale et intelligenter ) non θήναι κακεί το ξένον της θείας οικονομίας μυστήριον
ita ut interilioni tradantur, sed ut et illic novm (λέγω δε την εις άδου κατάβασιν , ήν υπέρ ημών
scrulentur doceanturque sacramentum divine έκών και ζωαρχικός Ιησούς εποιήσατο, τον δια σταυ
dispensationis; Christi, inquam, in infernum de- ρου θάνατον υπομείνας, και απαθής και ανώλεθρος),
scensium, quem Jesus vitae auctor, sua ipse sponte, προσέτι και των εκείσε τελεσθέντων τον υπερφυά
ubi a passione el interitu immunis crucis susti- λόγον εκδιδαχθήναι, όση τε και οία διά της συμβολής
nuisset mortem, nostri causa molitus est. Αd hac ή νίκη γέγονε το Σωτήρι, τους αιωνίους καθαιρούντι
vero ut eorum que illic fuere consummata mira. μοχλούς. Ταύτα τοίνυν πρός των ιερών λογίων
bilem rationem accuratius didicerint, quanta ni- C με μνήμεθα, και ουκ από σκοπού των ρηθησομένων
mirum et qualis parta sit Christo , confraclis eter- ημίν προεξήτασται .
halibus veclibus, congressione , victoria . Hæc igitur ex sacris docti sumus oraculis, nec aliena a die
cendorum ratione examinata præmisimus.
Paulo autem valde consequens ac commodum , “Ως oίμαι, λίαν ακόλουθόν τε και πρόσφορον, και
ιι el vestigando, que ad sacre hujus semper Vir - τα επί τη κρυφία και περιδόξω της ιερογενούς ταύ
ginis occulta0 gloriosamque dormitionem spe- της 'Αειπαρθένου κοιμήσει διαψηλαφήσαντα, προσ
clant, bonorum ac Contemplationis divinorum Θείναι τοίς ερασταις των καλών και φιλοθεάμοσι.
annantibus apponam. Quippe ut quod est vere Και γάρ ει χρή λέγειν ταληθή, και μέχρις αύτης
faleri oporteat, et al hanc usque progressa est ο φυσικός των ανθρώπων εχώρησε θάνατος" ου μήν
nors naturalis, non tanquam velut carcere cohi- καθείρξας, ώς εν ημίν, ή χειρωσάμενος: άπαγε και
buerit, quemadmodum accidit in nobis, autve sibi όσον αυτού ύπνου πείραν λαβείν, εκείνου του προς τα
subjecerit , apage , nisi quantum oportuit, ut ελπιζόμενα των τήδε ημάς, ώσπερ τινός εκστατικής
Somnum illum ceu exstalicum quemdam, ut ita ίν' ούτως είπω, φοράς, προς θεοειδή μεταποιούμε
dicam, impetuum experiretur, quo a terrenis ad η νους κατάστασιν παραπέμποντος· ώς , φέρε ειπείν,
bona illa in spe posita , νι deiformem quemdan τα κατά τον πρώτον ύπνον εκείνον, ον ο πρώτος
statum immutali transmittimur : ac qualis eveni- ύπνωσεν άνθρωπος, και την πλευράν αφηρέθη προς
pli causa fuit primus ille somnus , quem primus τήν του καθ' ημάς είδους συμπλήρωσιν , και το
«lormisit homo, cum costa ad humane speciei αφαιρεθέντος μέρους το λείπον απείληφε. Τούτω, οι
completionem subtracta, quod deesset abstracle μαι, τω τρόπω και αύτη φυσικώς αφυπνώσασα,
p Malih. x, 24. 9 Rom . v, 21.
COMBEFISII NOTÆ .
(74) Quæ iristem illum locum non permeeni. Est, taturæ ; quod non prohibet, ne vel lunc, si digne
åe:oñ : Tenebrosum , obscurum . Videlur nonnihil sunt, el nihil expiandum habeant, fruantur antena
relu !
nova el singularis doctrina, quanquaill, ut ipsemet visione : prælerquam quod descensus ist con
a11ctor expovis, nibil absonum habeal; ut scilicet momento esse poiest ; tamelsi Andreas mini
magis specie triumphi quain pane, eo dcducantur sentire videtur cui totum tempus. ano Marie anima
justoruin animäe , non illic detinendæ , sed Christi fuit extra corpus , ad tertium circiter diem :
tantum magnalia in inferno inspecturæ , ac velut des apud inferos velut necessaria peregrinali
eur secuturd , ejusque ad inferos descensuin imi lustrandis , est.
1053 IN DORMITIONEM S. MARIÆ . I 1034
νάτου μεν απεγεύσατο, ου μήν δε έμεινεν κάτοχος, ή Α partis recepit . In hunc arbitror modum 60porata
όσον τοις φυσικούς είξαι θεσμούς , και την οικονομίαν et ipsa equidem gustavit mortem, haud 1aoen
σαφώς, όπως πρόνοια και δή και διήκουσα περ
πληρώσαι, ήν εξ αρχής και πάντων διήκουσα περί
ημάς επήξατο Πρόνοια και δη και τον τρόπον δείξαι
detenta mansit, nisi tantum ut naturae cederel
legibus , ac dispensationem impleret, quam a
σαφώς , όπως την εκ των φθαρτών προς τα άφθαρ- principio in hominum genus, omnia pervadens
τα μεταβατικήν υπηλλάξατο κίνησιν · επεί μηδέ άλ . Providentia fixisset, ac voluisset immotam : atque
λως ήν θεμιτόν, ή της τοιάσδε των μερών διαζεύ. adeo, ut el palan modum proderet, quo tenden
ξεως προσφυώς γενομένης, την δέουσαν ζωήν μετα. 1em a rebus corruptioni obnoxiis ad res incor
κρούσασθαι. Ει γάρ ουκ έστι, κατά το λόγιον, ruptas notum identidem mulasset : quando nefas
άνθρωπος ος ζήσεται και ουκ όψεται θάνατον άν - alioqui erat, ut nisi illa partim velut a natura
θρωπος δε και ανθρώπων επέκεινα και η νυν ύμνου- disjunctione, Mixam vitain mutando depelleret.
μένη , δέδεικται δή που τρανώς, ώς και αύτη τον Cum enirn, juxta divinum oraculum , non sit
ίσον ημίν εκπεπλήρωκε νόμον της φύσεως, ει και μή homo qui vival , et non sit visurus mortem:
καθ' ημάς ίσως, αλλ' υπέρ ημάς, και την αιτίαν υπέρ fuerit autem etiam homo quam celebranius, ac
ής τούτο πάντως παθείν εναγόμεθα. Ούτω μοι νοήσεις major liomine; probalum utique perspicue ma
αυτής εις άδου κατάβασιν · ής τοσαύτη γέγονεν επ' B net, eamdem et ipsam nobiscuτη nature legem
αυτής, κατά γε τον εμον όρον και λόγον, τη διαστά. implesse : quanquam -forte non ea qua ipsi , sed
σει των μερών και του καιρού επικράτεια, όσης εδείτο alliori et supra onlinem ratione, ac preler earn
της φυσικής κινήσεως ή περίοδος, εν τοις αγνώστους qua id ipsi omniuo cogimur sustinere. Sic tu
χωρίοις πείρα την γνώσιν λαβείν , πρώτως τούτοις milli, eius ad inferos descensum cogita, cujus in
επιβατεύουσαν, και οία δι' αλλοδαπής και ατριβούς ea lanta, quod sentio et Ioquor, partium disjun
πορείας διήκουσαν."Ιλεως δε είης ημίν αυτή, θεηδό clione temporis mora obtinuit, quanlam molus
χε και ζωοτόκε Παρθένε , των ανεφίκτων κατατoλ- naturalis ambitus exigebat, ut que prirnumignota
μωσι, και των περί σε κρυφίων διερευνωμένους μυ- illa Ioca incederet, ac velut peregrinum invium
στηρίων το βάθος, και τας το ακαταλήπτη των του φue iter conficeret, experimento in eis quid ea
Θεού κριμάτων βυθώ περί σε πεπηγυίας εγχειρούσι haberent cognosceret. Ignoscas vero, o Dei susce
κατανοείν θεουργίας: αίς και το μόνον προσατενίσαι prix Virgo el maler vile, qui inaccess2 presu
τη κατά νουν θεωρία , δέος έμποιεί και αυτοίς γε τοίς mamus , tuorumque sacramentorum arcanam scru
υψηλοίς την διάνοιαν, μή τι γε τούς σαρκωδεστέροις 1emur profunditatem, ac Dei judiciorum incom
ημίν, και το κωδία τον θήρα περικαλύπτουσι.7 prehensa abysso, in te firmala dispicienda assu
mamus divina opera : quibus vel sola mentis contemplatione intentio etiam sublimiori intelli
gentia præditis, meluin injicil, nedum nobis magis carnalibus, quique ovina pelle belluam con
Legamus.
Πλήν όσον δείξαι κοινωνήσασαν ημίν των κατά φύ- C Ceterum, ea hactenus, quo tantum easdem no
σιν θεσμών, ταύτα προς ημών δέει πολλά προδιείλη- biscum subiisse natura leges conficeremus, nec
πται. Τα δε υψηλότερα των επί σοι τελεσθέντων nisi multo timore praeunte disputavimus. Sulli
μεγαλουργημάτων, άτε τη πείρα την προς αυτά miora autem in te effecta magnalia , ut quorum
κοινωνίαν παθούσα, αυτή αν είδείης μάλλον, ώ παν»ipsa communionem experimento senseris, tunnel
ολβία , θειότερόν τε και καθαρώτερον, ή ως ο ημέ- melius noveris, o beatissima, diviniusque ac pu
τερος διεξέρχεται λόγος . Και πρό γε πάντων, αυτός
rius quam nostra oratio enarrare possit , preque
ο μονογενής σου Υιος, και τους αιώνας συστησάμενος,
Universis , ipse unigenitus Filius tuus. Ipse, in
και σοί γε δόξαν ευπρεπή περιθείς και λαμπρότητα,
quam, qui constituit saecula, congruamque tibi
διατην έκδανεισθείσαν αυτή της σαρκός πρόσληψιν gloriam et splendoren, pro commodata carnis
και ουσίωσιν» και τοσαύτην, όσην ουκ άν τις των assumptione substantia, adhibuil ; idque ea ex --
καθ'ημάς, ουδ' αυτών τάχα των υπερεχόντων αγ- cellentia, qua non tantum humanus animus, sed
γέλων, να διαλαβείν εξισχύσειεν. Αλλ' έστω ταύτα nec forte eminentium angelorum intellectus ullus
διαπαντός τη θεία μυστικώς κρυφιότητι τιμώμενα complect possit. Enimvero inaneant thac divina
τε και συντηρούμενα, και τον οικείον της αληθείας Semper obscuritate mystice occultiusque honorato
λόγον ακράδαντον έχοντα, μέχρι της τελευταίας των P pariter et conservato, veramque propriam ratio
όντων αποκαταστάσεως . Ως αν δε ημάς των σων εν- neminconcussam, ad usique Supreinaim rerum in ,
θέων αμοίρους διηγημάτων μη αποπέμψειας, δίδου integrum restitutionem, relineant . Uι ne nos -114-
λόγον ημίν , ώς Λόγου Μήτηρ, και της επί σοι τελε. men divinarum tuarum rerum experles dimiseris,
σθείσης αποικίας τον τρόπον γνώρισαν ημίν. "Έστη- verbum argire ceu Verbi Mater, nolunique elo
κε γάρ εισέτι πάς και των θείων ακροατής, τα ώτα ceas, quo tua illa migratio habuit. Ηactenus enim
προσκεκλικώς σοι , φωνής τε της σης επαίειν, καθά και stal omnis divinorum auditor, aurilus in te accli
πρότερον της θείας ο Ισραήλ εφιέμενος . " Ην εις ύψος nis vocemque tunn, qua olian Israel ratione divi
διάρασα, και πλέον η σάλπιγγος γεγονότερον, Εγώ, naum, audire cupii. Qua in alwι»,.ac tula pene
i Psal. LXXXVIU , 49 ,
105) S . ANDRE E CRETENSIS 10 και
rabilius elata : Ego inquit , nihil inmutavi eorum Α φησίν, ουδέν των ανθρωπίνων παραμείψασα κατά
que essent juris nature ; omnibus vero decore φύσιν θεσμών, πάντα δε καινοπρεπώς τε και προσ
ac cognata ratione patratis, anima quidem ma- φυώς διανύσασα, « τη μεν ψυχή μεγαλύνω τον Κύ
gnifico Dominum, et spiritu exsulto 3, corpore ριον, ) και αγαλλιώμαι το πνεύματι, το σώματι δε
autem transmutor, principίum ac finery ea fa - μεταλλάττομαι και μορφούμαι την εν χάριτι θέωσιν,
ciens deitatis gratiam, quam divinissimus ille in αρχήν εκείνην και πέρας ποιουμένη τηνθέωσιν, ήν
neo arcane ulero incarnatus Ostendit, cum sci- απορρήτως τη μήτρα τη εμοί σαρκωθείς ο υπέρθεος,
licet in se ipse divinitateia indulum hominen) επεδείξατο, ήνίκα δηλαδή το ανθρώπινον εν εαυτο
reformavit , nobisque participatione spiritus 2 θεούμενον ανέπλαττε, και ήν ημίν κατά μέθεξις
terra in colos corpore reliens, quos nunquam Πνεύματος έχαρίσατο, των από γης χωρίων εις ου
reliquisset, concessit. Qui paterna qua prosequi- ρανούς ανιών μετά σώματος , ούς ούποτε καταλέλοι
tur hominein, cura movente, respexit quidenι πεν. "Ος τη περί τον άνθρωπον κηδεμονία καμπτό
Ilumilitatem ancillae sue 1 , statim decernens ut μενος , «επέβλεψε μεν επί την ταπείνωσιν της δούλης
primam Eve maledictionem auferrel : visitavit αυτού, και την πρώτην ευθύς Εύας αράν εξάραι προ
autem sua in carne apparitione eos • i in tene - θέμενος, έπεσκέψατο δε τη δια σαρκός επιφανεία
bris et unbra mortis sederent , Oriens ipse ex Β τους εν σκότει και σκιά θανάτου καθημένους, 'Ανα
alto orientis , polesque nostros direxit in viam τoλή αφ' ύψους ανατολών, και κατεύθυνε τους πόδας
paciς 1. Νam cuo Deus veritate esset, nova nature ημών εις οδόν ειρήνης. Θεός ών γάρ αληθώς, άνθρω
conceptione et nativitate inlucta, mirabili qua- τος εκ παρθενικών αιμάτων υπερφυώς εξ εμού κε
dan ratione ex virginalibus meis sanguinibus χρημάτικε, ξένην τη φύσει σύλληψιν και γέννησιν
hono factus est, ut innovatis naturis velera qui- εισαγαγών· ίνα τη καινοτομίατων φύσεων , άρθή μεν
dcm1ollerentur , corumque Ioco inducerentur nova τα παλαιά, αντεισαχθή δε τα νέα, και μη παλαιούμε
et que non veterascunt, ellicerenturque omnia να , και γένηται πάντα καινά , και καινή πρός αλή
nova, novaque revera creatura nova hac laudalis- θειαν κτίσις, διά της καινήςταύτης και αξιεπαινε
simagne Verbi incarnatione. τωτάτης του Λόγου σαρκώσεως.
Quando enim prioribus Sculis auditua est, ut Πού γάρ εν τοις προ ημών ήκουσται γυνή Θεού
fenina Dei Mater effecta sit ? Vel quando Deus Μήτηρ γενομένη ποτέ; ή Θεός γυναικός υιός χρημα
femine filius dictus est ? Αut quando lui . τίσας; ή ανθρωπεία μορφή των Χερουβίμ υπερ
forma superior facia Cherubinis, divina se editione ανω, θεϊκοίς εμφανίζουσα τοκοις, και το πάν διεξ
ac parla 10: nifeslavit, resque universas gulieria- άγουσα ; Τίς τον πηλόν θεωθέντα, και τον χουν υψω
vit ? Quis celestes ac terrestres aloratores low uit, C 0έντα , τους άνω και τους κάτω προσκυνητές , εν
ui lutum deilutem indutum , ac pulverem sublime vrou Kupov očia.; àoccupéto toposkuveiv + Serial
clatum , μπι anilio proprium Numen indivis δευσε ; Τίς την ταπεινήν και χαμαίζηλον ανθρώπων
allorarent ? Quis huilen unique depressanin- έσχατιάν , τη θεύδει τους όρους υπερνεξαμένην της
finan lioninum vilitatein , naturn terminos deifi- φύσεως, εις ουρανούς ανέβασε, και βατούς τους
cationis gratia supergressan, add calos subvexit, ανάτους παρέδειξε , τρίτον καινίσας τοις εγχθονίοις
10valaque via terrenis igno!2,clos persios, qιο αγνώριστον, ένα και αγγέλοις συμπολίται άνθρωποι
et liomines angelis concives fierent , ostendit ? lite αναδειχθώσι; Ταύτα τοίνυν επ' εμοί τα μεγαλεία
itaque in ne plan precessere Diagnalia, hisque καταφανώς προελήλυθε, και τούτοις εγώ τηλικαύτην
ego lanlar glorian el splendore Smconsecuta. απεκλήρωσάμην δόξαν τε και λαμπρότη : α. " Οθεν
Quocirca merito - beat ex !io0 me dicent Orancs είκότως από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γε.
generationes : fecil (enimi) inihi magna qui potens voorl . T2Toirus (yael . weyancia ó ou votos, xal,
est, et sanctumnomen cjus V.» Οuid enim ad je- άγιον το όνομα αυτού. » Και τί γάρ μεγαλειότερον
Stanlein majus, quam ut vocer singue Dei naler ? του μητέρα κεκλήσθαι και είναι Θεού ; Της γε μην
Meae autem al humanis in alias et celestes sels αποικίας ήν εξ ανθρώπων τετποίημαι , σαφέστερον
migrationis, clariorem certa conjectura 10:ilian ' την γνώσιν αυτόθεν τεκμαίροισθε, όθεν του γερου
Inabueritis a loco undle translata terreni hujus ta- μου σκήνους μετατεθέν αποκίσθη το φύραμα του
bernaculi, virginalis , inquam, et assupίi a Deo παρθενικού λέγω και θεολήπτου σώματος εξ ούπερ
Corpusculi, consporsi0 migravit, ex qua simplex ο απλούς Ιησούς συνετέθη. " Εξεστι γαρ το βουλo
Os115 compositionem ascivit. Νam quisquis velit μένω παντί, τα ειρημένα διά των όρωμένωνκαταστο
dicta Omnia certo conjecerit ex visis. Prostant χάσασθαι. Πρόκεινται γούν κατ' οφθαλμούς των
ergo olh corun oculos qui fileli anilio divina Con- θεωμένων τα θεία πιστως, εικόνες τινές εναργείς,
1e plantur, aperte quelan Ingines, vivique ac και χαρακτήρες λάλοι της έμής μεταστάσεως και
45|1cntes cliaracteres translationis tea : nempe τάφος ούτος εκείνος , ο εν τη πέτρα γλυφείς, ός μέχρι
hoc ipsum sepulcrum , in petra excisum , quod vūv Čgtr,xv asevis , oñis įvtup blou tepeyparis.

*Luc . 1, 40 , tibid. 48. u jibid.73,70. isid, 48, 49.

 1057 IN DORMITIONEM S . MARLE . I . 10:58
ακηρύκτη 8 : φωνή διασημαίνων τα σύμβολα. A etianin in consistensincolume, irrequieta voce (13)
lumulationis meæ symbola commo!istral,
Της γούν σωματικής εν αυτό κατακλίσεως αψευ- Quod sale in eo corpore deculuerim, verissimi
δε ττατοι μάρτυρες, τα εν τή πέτρα κοιλώματα, τας 1estes sunt cavitales illie, quae decoras sacrorum
των μελών ιερογραφούντες ευπρεπείς εκτυπώσεις . meulbrorum deformationes in petra representant.
Και πρώτος ο χειμάρρους εκείνος τών Κεδρών, ο Priusque torrens ille Cedron, quo nec undique
ταυτα διαμπαξ εμπεριείληπται, σαλπίζει διαπρυσίως gyro clauduntur, clara ceu tulle voce miracula
τα θαύματα. Η κοιλάς, φημί , του Κλαυθμώνος 83, prelicat. Quo, inquam, vallis Claullimonis (76),
καθ' ήν ο τάφος ίδρυται του Ιωσαφάτ βασιλέως in qua situm est sepulcrum Josaplial regis Juda,
Ιούδα, εν ώ το μακάριον εκείνο το πάθος του απα- uli beata illius passio, qui a passione immunis
θους ελάμβανε τα προοίμια . Εκεί γάρ θαμινά τους est, sumpsit exOrlin. lic enim Salvator frequens
μαθηταίς ο Σωτήρ συναυλίζετο. Εκεί προσηύξατο . versalbatur cun discipulis suis x . Πlic positis ge
θείς τα γόνατα προς τον εν ουρανοϊς Πατέρα , του nibus Patrem precatus qui est in celis, inerabili
επιθυμητου ποτηρίου κατ' οίκονομίανάρρητον ποιού- dispensatione dieprecabatur desideratin calicem Υ.
μενος την παραίτησιν. Εκεί το προδότη φιλωθείς , Ilic proditore specie 2nicilie Osculum infigeite
έκδοτος τοίς θεοκτόνοις γεγένηται. Και ταύτα διά 5 deicilis traditus est 1. Αc rem certius experimento
πείρας μάθοιεν αληθέστερον οι επί χώρας γινόμενοι. noverint, φui fuerint in ea regione. Qui itaque in
Ο ούν άπιστος άπίτω, και μανθανέτω δι' αυτοψίας credulus est, albeat, ipsoque coram visu eorum
των λεγομένων την δύναμιν· ο πιστός αρκείσθω τοϊς que dicious vim agnoscat : fidelis autern dictis
λεγομένοις, και κατανοείτω διά τών φαινομένων τα contentus, ex iis que conspicta sunt , que non
μή ορώμενα, και θαυμαζέτω ταθαύματος άξια . Αλλ' videntur perspiciat , resuo plenas miraculo almi
ή μεν ταφή τοιαύτη και ούτως έχουσα. Ο δε της ratiοni Isabeat. Enivero lalis quidem seultura
μεταστάσεως τρόπος, ει και κοινός προς άπαντας, est, eumque modum habens. At ratio transitus,
αλλ' έστιν αυτό και ιδιάζον αξίωμα, το περιον έχον quanquam ad omnes connunis , Isabel nihiloi
προς τον καθ' έκαστον. Η δέ τοι μετάθεσις κρείττων us procellentia singulorum propriam digitalen.
μέν λόγου και ακοής, πλήν εκ παλαιών έχουσα παρα - Porro speral quidem transitus iste vim sermonis
δειγμάτων την μίμησιν. Τίς δε και της καταπαύσεως auditusque , sic tamen ut exempla velera initelar
τόπος ; “Αρ’ αισθήσει ληπτος, ή διανοία χωρητός ; •at referat. Verum quis Iocus requielionis ? Sen
Ούμενουν. Πώς γαρ αν ορώτο, και παρά τισι νοοίτο, sune possil compreliendi, an mente capi ? Minime
μή πεφυκώς, πλήν ει μή δι' απαθείας κατ' άπειρος Sine. Qui eniin videatur, aut a quibus aniino con
δωρον χάριν τον τήδε φθάσασι χώρον, και της εν- cipiatur ? Qi nisi iis, qui immensa quadamgratia
ταυθοι θεοειδούς καταστάσεως τρυφής ήξιωμένους και affectionibus vacui, ad eum locum pervenerunt,
ή φησιν ο έμός προπάτωρ Δαβίδ : « Εν τόπο σκη- quique deiforidis illius status deliciis frui merue
νής θαυμαστής, έως του οίκου του Θεού . Εν φωνή τnt, animo conspici haudquaquam possit. Quem
αγαλλιάσεως και εξομολογήσεως ήχου εορταζόν admodum ait avus meus Dawd : < lo loco taber
των. » naculi admirabilis usque ad domum Dei. In voce
exsultationis et confessionis sonus epulantiuni a .)
Τοιαύτα μεν η Θεοτόκος, ής από γλώσσης ο γλυ- Sic quidem Dei (Genitrix, et cujus lingua distil
κασμός αποστάζει του πνεύματος, « και η χάρις έν last dulcelo spiritus : et in cujus lalbiis gratia
χείλεσι κέχυται.» Ημάς δε τι δεί προς ταύτα ειπείν, diffusa est b . » Nos autem, fratres, quid dicere ad
αδελφοί, ή θαυμάσαι την απειρομεγέθη και τα όλα lic oportet, nisi ut admiratione veneremur in
πανσόφως διέπουσαν Πρόνοιαν , Ω βάθος πλούτου, mensum magnam universaque sapientissime dispo
λέγοντας, και σοφίας, και γνώσεως Θεού ! Ως ανεξ- nentem providentiamdicentes : « Ο altitudo livilia
ερεύνητα τα κρίματα αυτού, και ανεξιχνίαστοι αι runo Sapientia et scientie Dei! ιιaminscrutabilia
οδοί αυτού ! » και όσα εξής του λόγου . Θείας γάρ D sunt judicia ejus , et impervestigabiles via ejus c ! »
Joan. rvill, 2. y Matth . xxvi, 39 . ibid . 49. • Psal. xli, 5, 6. Psal. xliv, 3. i Rom .
XI, 33, 34.
VARIÆ LECTIONES .
86•'Ακηρύκτη, 1acilia , secreta. 35 Κλαυθμών, letus.
COMBEFISII NOTE .
(75 ) Irrequiela voce. 'Ayn o'xto ywvň . Velut dile banc vallem , vallcm Josaphat, qua de re pl::ra
cta metaphora a bello , quod òxnpuxtov , non indin disputat Bonfrer Judic. 11. De valleitem Josarili.
cium , ac præconis voce et solemni ritu ex gentium plura Advich . Theatro terresanciæ . Quaresm . cit.il
jure denunliatu , truculentissimum esse solel, Tom . II Elucidal. terrix suncu . Ubi etiam de semi
ac implacabile , velut ad internecionen . Vel ctiam cro Josaphat in ea valle , quod auctor hic memo
f it ide ) atque το , αλαλήτως . rat : ac bene ostendit non ſuisse in eo lumula111111
(76 ) Quo , inquam , vallis Claurhonis. Retinuimus regem Josaphai, reclamante Scriptura ; alque adeo
nomen illud cum interprete LXX , in Judic . 11, et aliunde nomen soniitam calli vallem , quam ab ejus
Jl Reg . v. Posset cum llieronymo psal. IXXI , sapullura ; fort , :1b dificio aliquo , vel a judicio
reddi Vallis pelus. Non omnes consentiunt, esse quod illic in idololatras crercuit , etc.
1059 S . ANDREA CRETENSIS 1060
el que Scriptura deinceps habet. Plane cnim di- Α όντως έργα ταύτα χειρός, και ανθρωπίνης κρείτιδα
vine sunt manus opera haec, et que hunani in- καταλήψεως. Oις και το μόνον επερείσαι τον νούν,
tellectus capturm superent d. Uι vel tantum iis δέος έμποιεί και το λίαν υψηλόν και κεκαθαρμένην
mentem defigere, valde etiam sublimi ac depur- έχοντι τον νούν, ή πού γε πλέον εμοί τω γηίνω και
galo viris animo injiciat nietume ; quanto potius χαμερπεί, και μηδέν ότι πλήν του πηλού και της
terreno mihi ac humi repenti, quique nihil preter ύλης, καιτων όσα δει και παρέρχεται νοείν εξισχύoντι,
Jutum materiamque, ac res Huxas et caducas, και διά τούτο κραδαινομένων και ιλιγγιώντι, μή τι
cogitare sufficiam, eoque nutem ac dubius estuem, καθυβρισθείη της ημέρας το μέγεθος , τη ρυπώνει
ne quid feste diei majestas, Sordenti ine teme- της έμής αυθαδείας και ασθενείας σμικρυνόμενου
ritatis imbecillitatisque inminulum sermone per loro).
injuriam vilescat ?
Ceterum non defuerit, qui sciendi cupidus me- Διαπορήση δ' άν τις είκότως των λίαν φιλομαθών
rito dubitet queratque curnam nemo, quod scia- ότου δή χάριν τα κατά την άχραντον και υπερκόσμιον
mus , theologorum doctorumque Sacrorum, que της Θεοτόκου μετάστασιν ουκ έσμεν των θεολόγων
ad Dei Genitricis interneratum venerabilissimum- τινά συγγεγραφότα, ή οπωσούν ημίν καττείψαντα
que transitum spectant, conscripserit, aut aliquam Β σύνταγμα, ώσπερ ούν αυτοί την θείαν των Ευαγγε.
nobis de ea re scripturam reliquerit : eo modo λίων πτυκτήν συνέταξαν, και τας θεολογικής έκφαν
quo ii divina Evangeliorum composuerunt voln- τoρίας παρέδοσαν. Και λέγομεν· ως διά το μακρύς
mina , theologicasque expositiones tradiderunt. Ιd ύστερον χρόνοις της θεολήπτου 56 συμβήναι την κοίμη
vero cause respondemus, quod Iongo posten tem- σιν. Λόγος γάρ αυτήν προς έσχατον καταντήσασαν
pore Deo afflate (77) dormitio illa acciderit. Fe- γήρας, μεταστήναι των τήδε . " Η το, μή τους καιρούς
runt enim ubi ad extremain devenisset senectu- την τούτων τέως επιτρέπειν διάληψιν ότι μηδε προς
tem, migrasse ab humanis. Vel quia necduin ea ήκον ήν, κατ' αυτήν γε του Ευαγγελίου τηνσυγ
tempora harum rerum explicationein permitterent. γραφήν, τον της οικονομίας σπα ρέντα λόγον αυτίκα
Nam neque congruuum erat, ut cum primum con- περί τούτων διαλαβείν· άλλης, ως εικός,
scribi cepίι Evangelium, inox seminatus econo- ειδικής, και κατ' εκείνον τον καιρόν, σχολής τε και
miae ac incarnatioιuis sermo haec sibi disquirenda πραγματείας. 'Αλλ' ει μεν διά ταύτα, ούκ έσμενο τι
ac exponenda assumieret, que utique peculiari και φώμεν. Ει δε διά το μέχρι μόνον της προς ημάς
alio quam pro temporis ratione, et olio et opera εν σαρκί του Λόγου διατριβής παρατείνει τους πνευ
indigerent. Verum si quidem ob eas rationes , nec ρ ματοφόρους άνδρας της οικονομίας τον λόγον, και
srimus quid Ioquamur. Sin autem quia divino πέρα μηδέν της από γης ανόδου καθυπoφήναι,τού
Spiritu afnati viri, ad usque tantum Verbi in τους την σιωπήν εποίησε, καγώ πείθομαι. Πλήν αλλ'
carne nobiscum commorationein sermonem eco- ίνα μή τα πολλά λεγόντων ημών, οιηθείέν τινες παν
nomie et spectanleio ad sacramentum assumpti τελεί παραδεδόσθαι σιγή τό της ημέρας μυστήριον,
hominis produxerunt, nec aliud ulterius quam καλόν οίμαι προσθείναι τα λόγω το κατά δύναμιν
ascensionem a terra docuerunt, eo illis silentiuin εύρημένον, προς την του προκειμένου σκοπού σύλ.
indictum sit ; etiam ipse morem gero. Enimvero, ληψιν και βεβαίωσιν. Ου γαρ είς τέλος μεμένηκε προς
il ne qui, dum interim multa Ioquimur, existi- τοίς ιερούς λογίοις ανέκδοτον , ει και αμυδρότερον
maverint omnino traditum silentio diei sacrainen- πως τεθεώρηται.
liun , operæ pretiuin judicavi, ut ad propositæ rei intelligentiam et confirmationem , quod licuit in
venire deinceps dicam . Quanquam enim res obscurius cognita sit, haudquaquam tamen mansit
nihil omnino tradila sacris Eloquiis.
Dictum itaque est a quodam theologo et do• Eίρηται γούν πρός τινι των θεολόγων ιερολόγων,
ctore, eoque sapienter ac scile in divinarum re- σοφώς τε και επιστημονικής έξη σκημένω τα θεία,
rum scientiam exculto, cui etiam occultioris sa - ώς φησι 61, και της μυστικής ιεροπλαστείας των
craliorisque supercoleslium mentium formationis .. υπερουρανίων νέων τας αγγελοπρεπείς υποτυπώσεις
angelicas informationes revelatas aiuil : insuper " εκκεκαλύφθαι. Προς δε , και τας απορρήτους εκφάν
etiam celestis doctrinae , quam admirabilis Paulus σεις , τας Παύλω τώ θεσπεσίω δι'υπερβολήν καθαρό
excellenti puritate doceri ccelitus meruit, expo- τητος έκφανθείσας υπηγορεύσθαι, ών την υπέρτατον
d Prov. VIII, 9. sec. LXX. • IV Reg. vni, 11.
VARIE LECTIONES .
56 Osontotou propric est a Deo assumptæ . 07 onol, ait, hoc est, aiunt, dicitur, vulgo ; vel melius llo
ge φασί .
COMBEFISII NOTÆ .
(77) Deo αα! α . Της θεολήπτου. Vox Dionysiana Canticorum et vι , vere θεοειδείς , ut idem vocal :
in apostolos el primos illos discipulos et ispaoyas Deo jam , quo beatæ fruuntur, perquam simi
nustros : quam Andreas hic Traiisfert in Mariain , I Jorin . III, 2 . Paulo ante dixit de ipso Marine com
el orat . 3 in animas sanctoruni, el juvenculas illas pore, coque reddidimus, a Deo assumprunt.
3061 IN DORMITIONEM S. MARIAE . I. 1062
6εωνυμίαν τον κόσμον έχειν ου δυνατόν , ώς πάσης A sila Sugges/aque arcana ; φuorum luce clariora
κρυφιότητος και άφθεγξίας επέκεινα. Τίς ούτος, είπω livina nomina Hundus nequit babere, ut que om
βούλεσθε; ή παρείς την προσηγορίαν, εκ των προσόν- neau obscuritatem ei vim sermonis plane excedant.
των τάνδρι δειγμάτων γνωρίσω τούτον υμίν, ώς εξ Vullis dicam quisnaim isle sit, an pretermissa
ονύχων τον λέοντα; οίμαι δε μή λίαν άγνοείν τον nominis appellatione, hunc vobis virum ex iis quae
άνδρα, τους ουκ απείρως έχοντας της αμφ' αυτόν ευ- insunt notis, tanquam ex ungue leonein , cogni
φυίας. Ρητέον ούν την προσηγορίαν τάνδρός, εί πως tunι faciam? Porro arbitror non admodumigno
και δι' αυτής ο λόγος το αξιόπιστον έχοι. lum viruni, si qui ejus ingenii dexteritatem en
divitias non penitus rudes ignorant. Dicendum ilaque viri nomen, si quo modo inde sermo fic .
dem habeat.
Διονύσιος ούτός έστιν ο πολύς τα θεία, και μέγας Vir iste Dionysius est divina doctissimus,ima
τα κατ' ουρανόν ακούσματα, και όσα της ακατονο- gnusque celestium rerum auditione, ac eorum
μάστου θεωνυμίας έστιν ινδάλματα και εικάσματα. quotquot al innominabilium Dei nominum species
“Ος εν τη Περί θείων ονομάτων ιερωτάτη πτυκτή, tenuesque representationes , quales mens humana
προς το τρίτο κεφαλαίω τώ περί ταύτης, η 58 της και ferre potest, pertinenl . 1s sacratissimo libro De
ευχής δύναμις , και περί του μακαρίου Ιεροθέου, και " diuinis nominibus, cum ad tertium caput, ubi de
περί ευλαβείας και συγγραφής θεολογικής, αυτού που virtute orationis, leque beato Hierollieo, ac
του λόγου γενόμενος, και τα κατά τον θείον εκείνον nmodesta cautione, nec non de divinarum rerum
άνδρα παρεκβατικώτερον διεξιών, τάδε φησι προς conscriptione disserit, ad certum ejus locum ve
Τιμόθεον γράφων : « Καίτοι και τούτο ημίν επιτετή - nisset, atque ea que speclant ad virum illim
ρηται λίαν έμμελώς, ώστε τους αυτή τη θείω καθ- admirabilei, nonnulla digressioneenarrassel, Liec
ηγεμόνε κατ' έκφασιν σαφή διηυκρινημένοις, μηδ' ait ad Timollieuin scribens: « Quanquam Ιιου και
όλως έγκεχειρηκέναι προς ταυτολογίαν, εις την αυτήν nobis diligenter observatum est , ut que divintus
του προστεθέντος αυτώ λογίου διασάφησιν. Επει και idem praeceptor aperta expositione dislinxisset , ea
παρ' αυτούς τους θεολήπτοις ημών ιεράρχαις, ηνίκα nullo modo fraclaremus, iisdent repetendis ad
και ημείς , ως οίσθα, και αυτός , και πολλοί τωνιερών eamdem sententiae , que ab eo proposila esset,
ημών αδελφών, επί την θέαν του ζωαρχικού και θεο- explanationerm. Nam etiam apud ipsos numine
δόχου σώματος συνεληλύθαμεν παρήν δε και ο αδελ. afflalos antisliles nostros, cum et nos, ut scis , et
φόθεος Ιάκωβος , και Πέτρος και κορυφαία και πρεσβυ- tu, el multi ex sanctis fratribus nostris, ad cor
τάτη των θεολόγων ακρότης: είτα έδόκει μετά την C pus quod vile principium (78) Deum suscepisset,
θέαν υμνήσαι τους ιεράρχας άπαντας , ως έκαστος intuendum convenissenius ( porro etiam alerat
ην ικανός, την απειροδύναμον αγαθότητα της θεαρ- Dei frater Jacobus, et Petrus summus ac pre
χικής ασθενείας • πάντων εκράτει μετά τους θεολό- stantissimus ilheologorum vertex ), placuisselque
γους, ώς οίσθα, των άλλων ιερομυστών. "Ολος εκδη- ut post spectaculum, sacri omnes autistiles, pro
μών, όλος εξιστάμενος εαυτού , και την προς τα suis quisque viribus, infinite virtutis bonitalen
ύμνούμενα κοινωνίαν πάσχων. Και προς πάντων ών matris Dei imbecillitalis (79) laudibus eferrent,
ηχούετο και έωράτο, και έγινώσκετο και ουκ έγινώ- theologis , id est Apostolis, exceptis, sacros om.
σχετο, θεόληπτος είναι και θείος υμνολόγος κρινόμε- nes alios precones, ut le non fugit, superabat.
νος.» "Ω μακαρίας όντως και ψυχής και γλώττης, Totus videlicet exccdens , Totus extra se rapίus
της ταύτα μυηθείσης και φθεγξαμένης1 ώ τις άν μοι atque eorum quelaudaret Communione afectus ,
VARIÆ LECTIONES.
** Forte νου, τις ή. CoMB.
COMBEFISII NOTÆ .
(78) Quod vilæ principium . To✓ SwapylxOÙ Gúud - D ruperit laudes, infinitæ in ea virtutis bonitatem
695. Quod edidisset vitam . Perion , Culill sequenti celebrans, qua Deo vicina et major homine, velut
xal Geoõbyou ponfundens . Quod auctorem vilce Dev homini principium el maler, ipsa sic pro hu .
Denmque recepisset. Bill. 2 Orar. Damasc. De As- mana fragilitate , morti concessissel, ac corpore
sumpt. qui ipse eumdem Dionysii locum affert : exstincla jaceret. Αlii ergo , το, θεαρχικής ασθενείας,
Quod vitam inchoaverat. Vitam utique gratiæ , ejus ad Christum referunt, qui ipse θεαρχικός, ac Sl! -
auctore concepto et edilo : vel etiani, vitam , Chri premus Deus, factus sit συγκαταβάσει , el se Mobis
slum , ipsam per se vilam ; is enim vere ex Maria , inclinando , iinbecillitas : verum id minus cohærel,
quanquam ut Mariæ solumn Filius, sive ut bomo, cum soljus Marid , el visi ejus corpusculi exanimis ,
exque Mariæ corpusculo , inilinm habuit. cui sancius ille convenilis parentaret, mentio pril
(79) Ιmbecillitatis Matris Dei. Της Θεαρχικής cessissel, ac plane insistat Dionysins in sua illa
å :velas. Mallem , infinitam bonitatem divinæ im phrasi, qua iden ) corpus (wapxixóv paulo superius
becillitalis. "CALLAND. Exponimus ill Andreas 10 dixit : plane enim utroque nomine idem voluit,
sler in sequentibus eruditissime exponil ; visque Codex Sirl, quo sus esi Bill. in 2 Oral. Damasc.
antequain etiam legissem , adduci poteram , ut lor de Assumpι. αντί, ασθενείας, babel εξουσίας. Re
renti aliter velut uno ore exporentiuni post D .Ma gius tamen ex quo prodierint novæ ex oraliones,
Tiimum , concederem : ut nimirum , aliud acciperem ac recognita Billii versio , exspectata Damasceni
eam imbecillilaleni, quam ipsam Mariam exani. editione , cum Dionysii universis codicibus et An
Dem , qua visa , sacer ille coelus, in ejusdem pro - drea nostro , habel ào svelas.
1063 S . ANDRE. E CRETENSIS 1061
ιι ab omnibus qιιι ipsum audielbant et cerneliant A δοίη προς τα ώτα των θεοσιδώς υμνηθέντων τα
tum qui agnoscerent , tum qui non agnoscerent, απηχήματα; Ει γάρ εκείνου καίπερ ούτω μεταρσιον
divino numine correptos, ac divinus plane lauda- ειληχόσι τον βίον, και αμιγή των κάτω την κατά
Ior esse censeretur. O alum plane et animum νούν θεωρίαν, ούτως ο ύμνών έθαυμάζετο πηλίκα
el linguam! animum inquam his eruditum, lin- ήν τα υμνούμενα, μάλλον δε το υμνούμενον ; Προς δε
guamque verba ejusmoli proloculam. O quis de- τα εξής ο λόγος χωρείτω: « Και τι άν σοι, φησί, περί
derit, ut eorum quae divina quadam ratione cele- των εκεί θεολογηθέντων λέγουμε; Και γάρ ει μή και
brala sunt, extremos S010s auribus Itaurium! έμαυτού επιλέλησμαι , πολλάκις οίδα παρά σου και
Nain viris illis quanquam ita adeo sublimi, men- μέρη τινά των ένθεαστικών εκείνων υμνωδιών έπ
tisque contemplatione sic a Terrenis elevala, ita ακούσας : ούτως σοι σπουδή μή εκ παρέργου τα θεία
laudantemd irantinus , φu.arita pu!andlum fuisse μεταδιώκειν. Πλήν αλλά τα εκεί μυστήρια , και ώς
ab eo laudibus celebrata, ipstinique adeo quod τους πολλοίς άρρητα, και ως εγνωσμένα σοι, παρα
laudibus celebrabat ? Cæterum procedat oratio ad divorlev. )
ea que reliqua sunt. Sed quid tibi, inquit , de iis dicam , quæ illic divina enarrala sunt? Nisi
enim memet ipsius oblivio cepit, nonnullas ctiam a Deo alllatorum illorum cautum partes, persæpe
abs le audivisse me novi : tanto tibi suudio est, ut ne divina negligentius persequaris. Verunta
men, quæ illic gesta sunt sacramenti plena , tum velut multis obscura , lum ul tibi nota , prætermil
temus. »
In Iunc nolis molen Dionysius loquitur ; Dio- Β Ταύτα ήμίν Διονύσιος , ο υψηλός της θεολογίας
nysius, inquan , sullinis ille divinorum interpres , υφηγητής και των ουρανών υψιπετής αετός, ο ιερο
sublime volans colorum aquila (80), sacris divi- γραφικώτατος νους. "Αξιον δε οίμαι μή παρέργως τα
noruun imaginibus plenissils animus. Opere ειρημένα παραδραμείν , αλλ' ώς έφικτόν εμμείναι
antein pretium arbitror, ut ne levius dicta preler τούτοις , και εισδύναι τω βάθει των νοημάτων, εξ ου
eamus , sed quantum lieuerit assequi, eis mm0- και το ποθούμενον εκτυπώτερον, και νυν εμφανέστε
remur, ac sensorum profunda peneiremus, unde ρον παραδείκνυται. Συ δε μοι σεμνόν ακροατήριον
et modo expressius declaretur clariusque quod vΟ- σκόπει των ρηθησομένων την δύναμιν, ίνα συνής των
Jumus. Tu porro milii Venerabilis auditorum μυστηρίων την έκβασιν, και γνώς τις και ποταπή
colus, eorum que licenla Sunt vim considera, uι των συνειλεγμένων ή συνάθροισις , και προχρηματί
sacramentorum eventum perspexeris, noverisque, Cavtos Toù lepopävtou tè Ozūp.a.
quis et quantis conventus congregatus sit ; ac sacro doctore ceu ex oraculo referente, atque mi
raculo præeunte.
Age itaque velut a gradillus sempilerina memoria Φέρε τοίνυν εκ σταθμών αποβάντες της αειμνήστου
habende Sion descendenles ; illuc enimhulita Σιών (αυτού γάρ υπό του λόγου μικρώ πρόσθεν αν
pridem sermo Silvesit ( quippe illic Dei Mater Ο ήχθημεν ταύτην γάρ είχεν η Θεομήτωρ επί γήςεν
agens in terris, dormicilium habuil) : inle jam διαίτημα), επικαίρως αυτόθεν άρτι του παρθενικού
opportune virginale corpus illud pope functri προπομπεύσωμεν σώματος. Αυτού γάρ εις χείρας ,
comites premiitamus. Dei siquidem Mater, in ejus oύ εν χειρί πάντων ημών αι ψυχοι, τηνέαυτής παρα
manus deposita anima, in cujus manu nostrum καταθεμένη ψυχήν η Μητρόθεος, την εν σαρκί ζωής
omnium anime posize sunt, vitam in carne Mini- συνεπέρανεν. ΕξO' ούτως την εξόδιος ακολούθως ποιη
vit. Tum vero , ubi orline elatum funus erimus σάμενοι πρόοδον, τη έφυμνίω προπομπή τον επική
prosecuti, secuto a pona cantico carinen funelire δειον επισυνάψωμεν έπαινον. Ούτω γάρ και κατά ρούν
adjungamus. Sic enim nobis secundo cursu decir- ημίν ο λόγος δραμείται , και τα ειρημένα, τρανήν δέ
rel oratio , et ea quæ dicta sunt liquido exponen ξεται την εξάπλωσιν. "Ιν' ούν τούτο γένηται, δεύρο
tur. Uι ergo Itec fuerint, Veni, dilecte, vade et άπισε και πρόβαινε φαιδροτάτη και θυμη ρεστάτη
procelle, letissim: ac maxime alacri aimi per- οξυωπία της διανοίας, αγαπητέ,έπι την ευλαβεστά
spicacilale, ad honorabile Gellisemani, tilbique την Γεθσημανή , και ανατύπωσαι σεαυτώ εικόνα εμ
1pse, Viva expressaque deforemata magine , iis que φανη , τη εκβάσει των ταραγμάτων τα ειρημένα συγ
evenerunt dicta compone. Ubi enim: gestis tende- κρίνων. Ου γαρ δεήση μακρών λόγων εις εφόδιον
ris animu , Iraulqua quam prolivos Scriones cc D γνώσεως , τοίς έργοις ένατενίζων • Πάντα γάρ εν
stilosidio necessarios al vericognitionem habueris . ώπια τοϊς συνιούσι, και ορθάτοϊςευρίσκουσι γνώσιν.»
« Omnia enim præsentia intelligentibus , et recta
invenientibus scientiam . 1
Illic igitur pulclarum quoddam ornatumque lein . Αυτού δε τοίνυν εύρήσεις περικαλλές τι και κε
plum, Diagnifico splendidoque cultu decorun 00- κοσμημένον ανάκτορον, πολυτελή τε και λαμπρόν
COMBEFISII NOTÆ .
( 30) Suoline τoίαns cαlarum aquila. " Ο των ουρα - υinus sapiat Chrysostonmum, nec Greca edita no
vūv konstns ởetóç. Simili epitheto exornat niinent Areopagiiam ; forte tamen habuit Vossii
Chrysosi. hom . de falsis projihetis edita a Vossio codex .
Latine, ac Greco 3 ljeto a Ducao : quanquam
1065 IN DORMITIONEN S. MARIÆ . J. 1006
περικείμενον κόσμον . Υπό τούτον τον υπερφερή τε A currel. Sub ea praccellenti sacraque domo, Ια πιilli
και ιερότευκτον οίκον, κατανόησον τον νυμφοδόχον quod sponsam recepit, ac virginale Dei Genitricis
και παρθενικόν της Θεοτόκου σηκόν . Περίβλεψαι δε considera adylum. Circumspice vero fidei umini
τοίς της πίστεως όμμασι των ιερογραπτων της.βα- bus decubantis regine depicta membra (lrevi a
σιλίδος μελών την κατάκλισιν. "Ην ουκ εις μακράν funere sacro ejus translato tabernaculo) pulla ima
της κηδείας , μεταθέντος αυτής του ιερού σκηνους, ιuum opera cavante ipsa , colaturis petra defor
αι κατ'αυτής κοιλανθείσαι της πέτρας υπογλυφίδες, lala. Sacrorun item doctorum column opportune
αχειροτευκτως ενετυπώσαντο. Ευρήσεις αυτόθι και occurrentem mentis contemplatione spiritaliter
την καταντήσασαν χρησίμως των ιερομυστών άθροι scrutatus, illic loci inveneris. Ait enim sacer in
σιν, τη κατά νουν θεωρία μυστικώς έρευνώμενος: 1erpres, ineffabili Dei beneplacito ac providentia,
συμπαρείναι γάρ τότε φησίν ο ιεροφάντης, κατ' ευ- numerosam Deo aflatorum virorum multitudinenm ,
δοκίαν άφραστον , ουκ εναριθμήτων ιεροφόρων αν- na tunc adfuisse . Ut igitur sensum dictorum
δρων άγυρμα. Ως αν ούν της διανοίας των ειρημένων appreliendamus , age , ductrice divini Spiritus
αξώμεθα, φέρε τη μυσταγωγία του θείου χειραγω- doctrina sacra , Sermonis Malrem, serniotii pa
γούμενου Πνεύματος , συλλήπτορα του λόγου την Μη- tronau et adjatricem asciscamus . Plane enim ad
τέρα του Λόγου ποιώμεθα. Παρέσται γάρ αγαθοδότης Β erit velut boni 1argitrix, ac supra quan pelianus
ούσα, διδάξουσά τε και συνετιούσα πλέον, η όσον docebit. Sed et ipse interpres sacer, doctorque et
ημείς παραιτούμεθα. Αλλά μου και αυτός παρείης, spectator rerum compreliensione majorum, veri
ύφηγητά , μύστα και θεωρέ τών αλήπτων, και της que tabernaculi sacerdos, mihi adsis, nec tuis
σκηνήςτης αληθινής ιεροθύτα, και τοις σοίς εμφιλο- libenter immoranti, ceu manu ductoremTele ab
χωρείν εθέλοντι χειραγωγός είης, και προς την του ηueris, mentemque lean ut vim quesili sine
ζητουμένου δυναμιν απλανώς καθοδηγοίης μου την errore perspexerit, inspectione ac tutela spiritalis
διάνοιαν τη εποπτεία της μυστικής αντιλήψεως. Δεί- auxili direxeris. Significat itaque verbis suis νίr
κνυσι τοίνυν διά των έαυτού λόγων ημίν ο θεσπέσιος, admirabilis , totum fere apostolorum sacratum.
ως άπας σχεδόν των ιερών αποστόλων ο θίασος , περί chorum, ad venerabile illud magnumque Dei Ma
το σεπτόν εκείνο και μέγα της Θεομήτορος συνεγή- tris c0actum spectaculum, discipulosque per uni
γερτο θέατρον, και τους ανά πάσαν διεσπαρμένους versam terram dispersos, una lunc fuisse congre
την γήν μαθητάς, άμα τότε συνειλεγμένους, ών εις galos. De quorum ipse numero fuit, cum divine
ήν και αυτός συν Τιμοθέη και Ιεροθέω τοις θεοσο- sapientibus Timotheo atque Hierollieo : • Cum et
φοις. « Ηνίκα γάρ , φησί , και ημείς , ως οίσθα , και , nos, inquit, ut nosti , et tu , el multi ex sanctis
αυτός , και πολλοί των ιερών ημών αδελφών, επί την " fratribus nostris , ad corpus quod vitae principium
θέαν του ζωαρχικού και θεοδόχου σώματος συνεληλύ- dedisset, Deunque suscepisset, contuendunt con
θαμεν. » Ζωαρχικόν δε σώμα ουδ' άν άλλο νοήσοιμεν,venissemus. » Ceterum nullum aliud cogitaveri
πλήν του θεοδόχου και παρθενικού σκήνους, εξ ου us dictum 20arclicum corpus , praeter illud quod
και το πρόσλημμα θεώσας και υπερούσιος , και εις ου-
vitam edidisset, ac virginale talbernaculum; ex quo
σίαν αληθώς ελθών , υπέρ ουσίαν ουσιώθη. Ου γαρ το
ctiam assumptam carnem, is qui mejor substantia
Δεσποτικόν » ότι μή προ του πάθους παρήσαν οι μετά
est, divinitate donavit , totaque veritate ad sub
το πάθος πιστεύσαντες. « Θεολήπτους δε ιεράρχας, και
standian veniens , altiori supra substantiam modo
τους θιασώτας οίμαι των μαθητών, ώς προέδρους του substantiam induit, Non enim ejusmodi corpus
λόγου, σαφώς ενταύθα παραδηλοί. Και θαυμαστόν illud Dominicum fuerit. Νam non adfuissent ante
ουδεν , ει το εξάρας Ηλίαν πνεύμα ποτε , και διφρ•
passionem, qui post passionem credidissent .
ελάτην ουρανού πυρφόρον αναλαβον άρτι , τότε κακεί-« Deo auten anatos sacrorum antistites , e0s
- νους εξαπίνης συνήγαγε δια νεφέλης εν πνεύματι. puto clare hoc loco significatοs , qui essent e
και Ράστα γάρ πάντα Θεώ, καθώς εντω'Αμβακούμ και discipulorum choro, tanquam verbi praefectos. Nec
του Δανιήλ έγνωμεν. D quidquam mirum , lit Spiritus qui quondam extile
li sset Eliam , aurigamque cæli igniferum assumpsissel, eos etiam per nubem in spiritu id lemporis
Naomento congregaverit . Nam sunt omnia Deo facilia , quemadmodum in Habacuc et Daniele
novimus . .
Τούτους δε όσους αν οίει τότε, αγαπητέ, άλλους Tu vero, dilecle, quam multos putas ex aliis
άλλοθεν οπαδούς αυτόθι συνενεχθέντας και τούτο γάρ partibus illic societate congressος ? 10 enim signi.
δηλοί τό: « Και πολλοί των ιερών ημών αδελφών. , ficat quol ait : « Ει multi ex sanctis fratribus
Ως δήλον είναι μηδέ των επτάκις δέκα , των ύστερον nostris. 5 Uι palam sit neque septuaginta postre
αναδεδειγμένων Χριστού μαθητών, ήμοιρηκέναι το mum creatos Christi discipulos defuisse electo
θεάλεκτον εκείνο συνέδριον . Είκότως γάρ τους μέν illi a Deo celui atque concilio. Par enim eral υι
ως πρωτουργούς του μυστηρίου και φιλοθεάμονας, tum illi, velut qui primarii in mysterio essent 20
* ξους δε και μετ' αυτούς ευθύς, ώς τα δεύτερα της spectaculi amantes, tum alii post eos quidan
ολογίας φέροντας, Πνεύματι θείω συνελασθέντας eisque proximi, ut qui secundus in lieologia fer
! Dan . xiv , 23 seqq.
ATROL . GR. SCVII.
 1067 S. ANDREE CRETENSIS
rent, divino compellente Spiritu, actulum sulque A ÚTOYULOV • ,Oñval. Toto yao ois Trucco: Grici
id nonmentum termporis congregarentur. Ηoc « Παρήν δε και ο αδελφόθεος Ιάκωβος,και Πέ
enim significal ex iis quae adjicit : « Aderal autem κορυφαία και πρεσβυτάτη των θεολόγων ακρίτης
etiam Dei frater Jacobus, et Petrus , suius ac Θαυμάσειε δ' άν τις, αυτών το αθρόον της συνελες.
pra 'stantissimus theologorum vertex . » Plane vero osW ; Wowy.
fuerit ut quis admirelur cogitans ut ila subito
convenerunt.
Ubi porro onines pariter adΗ urbem Hierosoly..
rien Hierosoly 07 επειδάν κατά την Ιερουσαλήμ άμα τέντες
nam convenissent ( circumstasal vero immensum συνεληλύθα σιν (άπειρον δέ τι στίφος ήν αμφ' αν
quold: agmen) , quid acciderit , quove sind gesta τοίς) , τί γέγονε, και τίνα πεπραγμάτευται, τα εξής:
sequentibus declarabitur. Αc turn, inquit, pla- δηλώσει. « Είτα γάρ έδόκει, φησί, μετά την θέαν
cuit , ut post spectaculum sacri omnes antisti- υμνήσαι τους ιεράρχας άπαντας , ώς έκαστος εν
Tes, Oro Suis quisque viribus , infinite virtutis Lo- ικανός , την απειροδύναμον αγαθότητα της θ:αρχι
nilaleminbecillitatis Matris Dei laudibuseferrent.) κής ασθενείας. « 'Αλλά τίς η θέα , και το κάλλος
Age cninivero, videamus , si quidem videre liceat ήλίκον , ή τίς η εφύμνιος θεολογία της Θεοτερπους
intellectualibus oculis , quodnam illud sit specta- 8 ωραιότητος , φέρε ίδωμεν , είπερ οίόν τε ταύτη
culum, ac quanta pulcliritudo, quanamitem: tlies. νοεροίς ιδείν οφθαλμοίς. Θέα φωτοειδής τε και ευ
Iogia, in speciei Deum deleclantis laudes efusa, πρεπής ή τότε τοις θεολήπτοις φανείσα είη αν,ως
Lucidum itaque ac plane decorum spectaculum, ο έμος λόγος , η παμφαής του παρθενικού σκήνους
quod id temporis Deo allalis viris illuxit, ut equi - θεολαμπία , καθ' ήν το ζωαρχικών και ολόφωτος
dem explico , illustrissima fuit virginalis taberna- ωράτο της Θεοτόκου σώμα, το υπέρ ημάς, και
culi ceu a Deo efulgentia, quam Deipare corpus ημέτερον δι' ου ζωής ημίν θειοτέρας αρχήν ο ζω
illud, ceu File principium totumque luminosum αρχικός Ιησούς έχαρίσατο, την ημετέραι απαρχήν
vielerunt. Corpus, inquam, supra nos ac humananm ζωής αρχήν ποιησάμενος , ήν εκ παρθενικής εαυτό
Sortem, et nostranm ; quo nobis divinioris vitie νηδύoς υπερφυώς έσχεδίασεν. Ει δε η απαρχή
principium, privilias nostras quas sibi ipse mira - αγία, κατά τον Απόστολον, και το φύραμα δηλον
biliter ex virginali utero velut subilario opere con - και εί η ρίζα αγία, και οι κλάδοι δή πουθεν.)Ζωας
davit, vile principium faciens, vile princeps χικόν άρα της Θεοτόκου το σώμα, όλον αυτό της θεό
auctorque Jesus, concessit. « Quod si delibatio τητος το ζωαρχικών εισδεξάμενον πλήρωμα, το
sancta, juxta Apostolum, plane et massa : et sic πολυτίμητον της παρθενίας κειμήλιον, ο υπερφερής
radix Sancta, utique et rami 8. » Est ergo Deiparte ουρανός , η θεογεώργητος γή , η απαρχή του εν
corpus vitale ac ceu vite initiativum, guod ipsam Xριστώ θεωθέντος 'Αδαμιαίου φυράματος, το παν
tolam deitatis vitalem vitaeque initiativam plenilu- όμοιον της αρχικής ώραιότητος ίνδαλμα, οθεοσφρά
dinem in se suscepit . Corpus, inquam, preliosum γιστος των απορρήτων του Θεού κριμάτων θησαυρί
virginitatis monile, precellens celum, Deo culta φύλαξ, τοτωναρετών ενδιαίτημα, η νοητή των θείων
Terra, delibatio masse humani ex Adam generis in της περί ημάς οικονομίας λόγων πυκτή :ο ανερμή
Christo deitate donate, simillima principis speciet νευτος της ακενώτου πληρώσεως του πάντα εν
atque decoris representatio ; arcanorum Dei judi- πάσι πληρουμένου » βυθός, ο αρραγής πύργος των
ciorum a Deo obsignalus thesaurus ; domicilium αποκρύφων ελπίδων, της υπέρ νούν αφθορίας και
virtutum ; spiritalis mirabilium divinæ in nos θησαυρός, η βασίλειος του ανδρωθέντος υπερανάρχου
dispensalionis sermonum liber ; inexplicabilis pro Λόγου στολή, το επίγειος του ουρανίου Βασιλέως
funditas inevacuatæ plenitudinis ejus, ( qui omnia παλάτιον, το περιώνυμον των θείων προς ημάς
imples in omnibus h ; turris fromissima abscon. συναλλαγμάτων εργαστήριον, η παναρμόνιος της
dit:e spei; incorruptionis intellectum superantis θεϊκής ενσωματώσεως ύλη, ο θεοτελής του παντούν:
thesaurus ; regia Verli principium omne superan - D γού και άριστοτέχνου πηλός , εξ ου καθ' ημάς *
1is stola ; terrenumcelestis Regis palatium; cele- ημάς ολικώς και αληθώς εις ουσίαν ελθών υπη
Iris divinorum cum hominibus contractuum offi - oύσιος ουσιώθη. " -
cina ; congruentissima divinæ humanationis materia ; divine perſeclum ejus qui omnia
optinique artificis lutum , ex quo more humano uropler homines, ex lolo vereque ad stilstand..
accedens qui substanliam superat, substantiam indutus est.
Ac plane beatos revera oculos labiaque eorum, . Και μακαρίων όντως ομμάτων,και χείλια
qui litec celebraverunt ! Que vero lingua mystica υμνηκότωναυτά ! Τις δ' αν εκείνα τα μυστικά
illa ac Sacratiora spectacula interpretari queal? ματα γλώσση διερμηνεύσειε; Τίς και του νοση
Quolaam autem illud spiritalis Iucis perspicuissi - το φανότατον όχημα; Εκείνησιής λαμπάς 7
" ή φύ υπέρ φύσινεδέξα.
nuin vehiculunm ? Fuit hoc lampas illa, per quam της δικαιοσύνης τον ήλιον ή κφύσις ο ν
άτοπτρυπέρτοκαυι πατρικού
7 λαμπρότητοτα τον προ
justiti solenn altiori supra naturaun ratione natura το. Εκείνη το νοερόν εστι κάτοπτρον
suscepit . Ηoc intellectuale speculum est pale! ni απαυγάσατος. Εκείνης τη λαμπρότητα
ε Ron. 11, 16. 5 Epies. IV, 10.
 1069 IN DORMITIONEM S . MARLE. I. 1970
έωσφόρου Θεόν ενελάμφθημεν αύτη εστίν ο θρόνος A splendoris . Ejus nos clarille , :i qui ante lucife-
ο υψηλός και επηρμένος , ενώ Κύριο ; Σαβαώθ καθ- rum est claritate sumus illustrati i . sulline
ημενος , το διορατικωτάτω των προφητών Ησαΐα illud solium est et elevalunt, in quo sellens Porni
τεθέατο. Αύτη το βασιλικον υπάρχει του ουρανίου ηus Sabaolh, prophetarum acutissimo Isaie visits
γένους αξίωμα, το πάσης Ιεροθύτου λατρείας αγια- est 3 . Hec , celestis generis regalis digit:15 ,
στήριον, το νοερόν των θείων ολοκαυτωμάτων θυμία lolius sacri cullus et sacrificii sanctuarium , spi.
μα, η λαβές του καθαρτικού άνθρακος, η Λευϊτική ritalis divinorum liolocauloniatum illynitsa ,
ράβδος, ή ρίζα του Ιεσσαί, το Δαυϊτικόν σκήπτρον, forceps carbonis expiatorii, viiga Levitica, radix
ή μήτηρ του πλάσαντος , ή τίτθη του τρέφοντος , η Jesse, Steptrum Davidicum, Fictoris mater, alen
πύλη της Ανατολής Χριστού , του εξ ύψους ανατο- tis nutris, porta Orientis Christi, Orientis ex alto
λων ανατείλαντος , ο βραχύς κόλπος του το πάν orientis ( 81), angustus sinus ornia couplel : -
περιέχοντος , το άσπιλον ένδυμα του αμνου και είε, vestis sine macula Agui pariter et Pastolis,
ποιμένος , ή απειρόζυγος δάμαλις του μόσχου του vitula jugi expers saginali vituli, undissimula
σιτευτού , ο καθαρώτατος πόκος της ουρανίου δρόσου, vellus celestis roris , terra virgo instauratoris
η παρθένος γη του τον Αδάμ αναπλάσαντος , ο ου . Αde, ejus cαlum qui terram ct colos fecit ; magna
ρανός του την γήν ουρανώσαντος , το μέγα των Billa proplietarum visio, qua nιultifarie multisque
προφητών όραμα , και πολυμερώς και πολυτρόπως modis sancti imaginantes , sacratiores divints
φαντασθέντες οι άγιοι , τάς μυστικές θεοπλαστίας inagines Symbolice docebantur , magnumque
συμβολικώς εδιδάσκοντο , και το μέγα της οικονο- dispensationis sacramentum figuraliter intellige
μίας έτυπούντο μυστήριον. Ο μέγας ένα μικρό κό - ban!. Magnus ille in parvo mundus, ejus qui
σμος του τον κόσμον ουκ όντα παραγαγόντος προς mundum ex ni!.ilo creavit , sue ipsius magnificen
ύπαρξιν , τον της αυτού μεγαλειότητος άγγελον.
'Αλλά την ούτω τετιμημένης και λελαμπρυ - Enimavero qui non nirarentur, qui sic Do 0:
σμένην Θεώ, τώ πάντων γενεσιάρχη και συνοχεϊ των ninto auctori omniaque continenti, honoribus pre
όλων, πως ουκήν άποθαυμάζειν επί κλίνης κειμένην latam, lecto jacentem aspicerent , exstinctis pl:ine
ορώντας , των σωματικών αποπαυθεισών αυτή τότε viribus corporis ? Hoc enito doctorem Sacrum iis
δυνάμεων και Τούτο γάρ, oίμαι, δηλοί φάσκων ο ιερο- verbis significare arbitrork: « Infinitir virulis
φάντης : « Την άπειροδύναμον αγαθότητα της θεαρ- bonilatein im! ecillitatis liearctice , ioc est
χικής ασθενείας . Και γάρ ήν δέους μεστόν το divin », 1c Dei matris, et velut principii. Plane
δρώμενον · η ζωηφόρος , νεκρόφορος : η θεόμιλος, , enim erat immore ple:num spectaculum. Vite naler
άφωνος: η ώς εν κιβωτό τη μήτρα την ζωήν δεξα- exportala mortua ( 82 ); ιι assueta Dei colloquio
μένη, νεκρά και άπνους επί κλίνης κειμένη. "Απερ muta esset, et que velut in aream Vitam in vulsa
εί και ξένα της φύσεως, αλλ' ουκ αθαύμαστα. Μυ- suscepisset, mortua et sine spiritu jaceret in lecto.
στήρια γάρ ήν εκεί νοητά, τό γε νοητώς οράν δυνα- Aclicet essent res ejusmodi preter nature modum,
μένω τα θεία • τόκος και παρθενία, λόγου προνοίας haud tamen minus admirationem lialiebant. Quippe
και κρίσεως, υπεροχής και υφέσεως, μεγέθους και illic Sacramenta crant mentis oculo aspectabilia,
ταπεινώσεως. Εκεί σωματοειδές αμαυρούν του ηλίου si quis mentalibus oculis divina vidlere notis erat.
τάς λαμπηδόνας. Εκεί θνητότης αείζωος, τας των Nempe partus atque virginitas, Provider:tige rati .
δρώντων όψεις περιαυγάζουσα. Πλούτος εκεί τον nes atque judicii , excellentin el detectionis, 5 και
ουρανόν όλον πληρών και τα επίγεια . Θέαμα και- gnitudinis et humilitatis. Solis illic fal :ρις
νον και πάντων θεαμάτων αξιολογώτατον. Τί τούτο oscurabat corporea species. Illicimmortalis mor
το μητρόθεον σκηνος επί στιβάδος κείμενον, εξ ου talitas intuentium collustrabat facies. Divilize illic
Θεό, άγαλματοφορών το ημέτερον ανδρικώς προελή- totum celum ac terram replebant. Era! specta
λυθε , και το κεφάλαιοι , ενώ της απογαιωθείσης culunm novum, atque inter spectacula Omnia
φύσεως αναμορφωθέν εθεώθη το φύραμα ; Και η o naximi liabendum. Quantum illud ut Dei inatris
μεν θέα τοιαύτη και ούτως έχουσα και τάχα γε tabernaculum, ex quo Deus himianam inclatus
κρείττων, ή ως αυτοί μετρίως συνδιεξήλθομεν. Ο imaginent virique processisset specie, caputque
ύμνος δε τις ; και τα υμνούμενα οία , Χριστός παρ- illud, in quo sumptie e terra nature reformata
ήτων και διδότω λόγον ημίν, ως Λόγος και σοφία και conspersio divinilatein induisset, capulo depositunn
δύναμις, και τον ημέτερον οδηγείτω νούν, επί τα prostaret ? Ac quidem ejusmodi fisil spectaculunm,
φανά των θείωνύμνωδιών απαυγάσματα : οίς τρα- el ita habens, aut forte clian angustius, quam 10
i Psal. cis, 3. i Isa. vi, 1. * S.Greg. Orat. in Christi Naiio.
COMBEFISII NOTÆ .
(81) Orientis Christi , orientis, etc .Abest ejusmodi petit legendum , ut slel antithesis, an arlivum
quivocatio in Græco ; ubi proprium Oriens aliter vexporópo ; (sive capulus dicallır , sive ipse mandons
exprimillir , quain vel cæli par's, vel participium . funeri ei libitinarius ) non ita serval, variato suib .
Dicieur Cirrislis 'Avatoin et Oriens, Zach . III, 9 ; jecto in quo contraria admirationell habeant; q :100
11, 12, 11c Lục. I , 18 in reliquis auctor observat.
(82) Exportata morina. Nezsipnpos. Ita series
171 S . ANDRE.E CRETENSIS 1072
bis modice enarrare licuerit. Ceteruin quale et A voisiz! t y e!1, 2 :27.avi' s sty 0: 00'an, zalup
quantumfuit canticum? qualiave cantico celebrata ? ών ελλαμφθείημεν τε και συγκρατηθεί μεν εν αυτώ
Adsit Christus, ac nobis sermonem prebeat, lan- Χριστώ τω Κυρίω ημών· ώ δοξα και το κράτος
quam ipse SerImo et sapientia et virius, Seque συν τω παντοκράτορα Πατρί και το ζωοποιω Πνεύ
nostris roentibus ducerm ad preclaros divinorum ματι, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων.
canticorum splendores exhibeat : quibus se uti. 'Aitv.
nam semper explicei noster animus et cogitatio , quibus etiam illustremur ipsi ac conseiremur,
in ipso Christo Domino nostro, cui cum Patre omnipotenti, ac vivifico Spiritu gloria sil et polestas,
nunc el scmper , et in sæcula sæculorum . Amen.
ORATIO XIII.
In dormitionem sanctissime Deipare Doming Εις την κοίμησιν της υπεραγίας Δεσποίνης ημών
nosite . θεοτόκοί'.
(CoMBEF. p. 131.).
Sacramentum est hodierna celebritas, cui ratio B Μυστήριον η παρούσα πανήγυρις , υπόθεσιν έχου
et argumentum Dei Genitricis dorinitio , vinque σα της Θεοτόκου την κοίμησιν, και λόγων υπερ
τoιam sermonis superat. Sacramentum est, hae- αίρουσα δύναμιν. Μυστήριον, ου παρά πολλούς μεν
lenus quidem paucis celebratum (83), quod tamen ήδη τελούμενον, παρά πάσι δέ νυν και τιμώμενον
omnes Ιιonori ac desiderio habeant. Nostra porro και στεργόμενον. Και τούτο ημών έστιν ή πανήγυ
Solemnitas et celebrίς conventus, Sacramenti de- ρις, ή του μυστηρίου φανέρωσις, ήτ' ούνεξάπλωσις.
claralio, sive explicatio est : ac quamvis libens Eί και προκρίνειν έθέλουσα των λόγων την σιωπή 58 ,
silentium verbis anteponal, vim tainen faciente υπό του πόθου βιάζεται, και μικρόν όσον αυτοίς
desiderio, etiam modicum aliquantulum cedens, υπενδίδωσι του λέγειν παραχωρούσα · καίπερ ουκ
quanquam non habentibus fiduciam, ac nec pro- έχουσι το θαρρείν, ουδέ τήν εαυτων αγνοουσιν ασθέ
priam ignorantibus infirmitatem, aut quam modice νειαν,ή όπως αν μετρίως αφοσιώσωνται της μακράς
Ionge laciturnitatis arcano defuncturi simus , σιωπής το απόρρητον. Πανηγυριστέον ούν το δωρον,
Joquί permittit. Festo ergo conventu ac letitia αλλά μη συγχωστέον μή ότι πρόσφατον έχει την
publica celebrandum donum, non tenebris obruen- εύρεσιν , αλλ' ότι προς την οικείαν επανήλθεν ευπρέ
dum : non obruendum, inquam, velut recens in- πειαν. Ου γαρ έπειτοι τισι των προ ημών ού διέγνω
ventum, sed quod ad suum illum decorem redie- C στο, ήδη και σιωπάσθαι άξιον · αλλ ' ότι μή πάντη
rit, celebrandum. Non enim quo nonnulli majorum διέφυγε , κηρύττεσθαι όσιον. Ουκούν γενέσθω μια
perspectum minus habuerint, etiam modo sileri κοινή σήμερον ουρανίων και επιγείων πανήγυρις,
delbuerit, ino quod non prorsus effugerit, sancte και αγγέλοις συνευφραινέσθωσαν άνθρωποι, και πάσα
fuerit celebrandun). Sit ergo unus iodie celestium γλώσσα χορευέτω και προσαδέτω τη Θεοτόκω το
1errestriumque communis festus conventus, pari- χαίρε. Τούτο γάρ και Γαβριήλ πρότερον εποιείτο 59
que letitia cum angelis homines gaudeant, ac του μυστηρίου προοίμιον, ότε το πάσης θεολογίας
lingua omnis salial , Aneque illud Deipare accinat. έκφανέστατον, ή καθ' ημάς Ιησού θεοπλαστία , κατ'
Ποc enim etiam Gabriel olim Sacramenti fecit οικονομίαν άρρητον, εν τω παρθενική της φύσεως
exordium , cum dispensatione ineffabili , quod εργαστηρίω καινοπρεπώς διεπλάττετο. Και χρή γε
theologiα totius el divinorum clarissimum est 1 , πάλιν ημάς ώσπερ τι γέρας εξαίρετον τούτο τη Βα
ratione formaretur , in virginali nature officina. πρέπει και μεταστάση λέγειν αυτή το χαίρε. Μόνη
Ac omnino opera pretium est , ut nunc iterum, γαρ ημίν την χαράν είσoικίσασα, τηνλύπην εξήλασε
cet praecipuum lionorarium, munus hoc offeramus D της προμήτορος. « Σαλπίσωμεν ούν σάλπιγξιν ενΣιών:
Regine hominum. Plane enim congruit , ut vel αναλάβωμεν ψαλτήριον και κιθάραν. » "Ασωμεν τη
migranti dicamus Ave : quippe sola conciliato Mητρί του Θεού, άσωμεν ουκ επιθαλάμιον, αλλ' έπι-
gaudio parentis prime fugavit tristitiain. « Clan- τάφιον ανακρουόμενοι μέλος . Φιλοπευστήσει δ' άν
gamus tubain Sion m ,assumamus psalterium el ci- τις είκότως των λίαν επεσκεμμένων: "Oτου δή χάριν
1 Dionys. div. De div. nom .,cap. 1. - Joel,n, 2.
VARIÆ LECTIONES.
58'άλ.αρετήν. 69 άλ. εποιήσατο.
COMBEFISII NOT AE .
(83) Aggreditur Andreas alterum in sanctæ Mariæ (84) Divina Jesu in /hominem fclio. Η καθ' ημάς
Dormitionem encomium , cujus statim exordio, sa : 'Inso0 DEOThaotla . Sunt Dionysiana, u De divin .
cramenti obscuritatem queritur, dum ait : Oů trapde ubi Perion : Divina Jesu ex natura nosira fictio :
πολλοίς ήδη τελούμενον, paucis olim celebralum, et quibus maleriano explical Ioco finis, quem το, καθ'
quo panici majorum fuerint initiali, quanquam nec nuas, ceu terminum ad quem ficrionis illius signi•
ii defuerint, ut 1 orat. fical, ct ipsiexpressimus.
1O73 IN DORMITIONÉM S,MARIÆ . II. 1074
της Σιών επεμνήσθης, ώ της παρούσης Ιεράς υμνο- A liara ) η ; » canamus Dei Genitrici, cano sis,
λόγε φαιδρότητος ; 'Αλλ' ουκ ασκόπως 60, φαίην αν ηιμιiale sed funebre pulsantes melos.. Fuerit vero,
προς αυτόν: “ Ω ούτος, της παναγεστάτης εμνήσθην qui admodum perspicax el accuratus dicere aveal,
Σιών· εν ταύτη γάρ το μέγα τούτο μυσταγώγηται queratque, Cujusnam vero gratia , sacre hujus
της Θεοτόκου μυστήριον. Εν ταύτη τας κατακλίσεις letitiae sacer orator , meminisli Sion ? Cui ego
των ιερών γονάτων του πανάγνου σώματος, αι προς ad rem haudque ab scopo responderim : Πeus Iu,
τούδαφος κατεστρωμέναι πλάκες διωλύγιον ανακρά- memini sanctissima Sion, quod in ea docli simus
ζουσι • έπει και ταύτην είχε παρ' όλον αυτής τόν της magnum hoc Dei Genitricis sacramentum. In ea
παροικίας καιρόν ενδιαίτημα : κακείσε τους φυσικούς strate ad pavimentum tabulae , sacrorum castissimi
λειτουργήσασα νόμοις , του βίου το πέρας εδέξατο, corporis genium recubitus , clara constantique
λαθούσα κανταύθα τον άρχοντα του σκότους, ώςεν νοce clamanl . Totoenimincolatus sui tempore (83)
τω τίκτειν απέδρα τα μητέρων : η άγιώνυμος, η θεό- eam Imaluit domicilium, illicque nature obsecuta
κλητος, η υπεράμωμος , ή δόξης και χάριτος τον legibus, finem vitae accepit : vel hic tenebrarum
ουρανόν και την γήν αναπιπλάσα, το μεγαλείο της latens principem, quemadmodum in parlu evitarat
θεοπρεπούς αυτής μεταστάσεως ' ής ει καθεξής ά- , que sunt matrim propria : illa , inquam, Sacra no
παντα βουληθείην επεξελθείν τα διηγήματι , ύπαρξιν , P mine, illa a Deo vocala, immaculatissima illa, illa
η σύλληψιν, ή γέννησιν ουκ άν εύροιμικαιρόν το λό- denique, que augusti sui transitus magnificentia ,
γω 61 σύμμετρον, ή λόγου δύναμιν παρισουμένην τοις cαlum terramque gloria et gralia replevit ; cujus
πράγμασιν. "Οτι μή πάντα συντεμείν εις άπαξ οιόν res omnes si narrando velim ordine prosequi, ni
τε τα εκείνης σεμνολογήματα: λέγω δε τηνευκληρίαν mirum esse, conceptionem, nativitatem, haudqua
του γένους , το κατ' αμφότερα των τεχόντων επίση- quam occurrat tempus quod sermoni sufficial , ant
μον, αυτόθεν το ιερατικόν, το βασιλικόν εντεύθεν sermonis vis, guae res exequare possit. Non enim
αντανασχόντων αξίωμα, την απαιδίαν, την στείρωσιν, omnia ejus praconia velut compendio in unum
τας υπέρ αυτής εντεύξεις, τας επισύχνους θυσίας, contrahi possunt :nempe claritudo generis, paren.
αίς τον Θεόν έλιπάρουν , ικέτευον, ντιβάλουν, τα tum utrinque nobilitas , hinc Sacerdotalem, illic
της στειρώσεως υπαλλάξαι δεσμά γονίμους εξ αγόνων regiam pari gloria retinentium dignitatem; orbitas
δειχθήναι τους άπαιδας: δοτόν εξ ακαρπίας εκφύσαι prolium, sterilitas, Supplices ad Deum pro ea
καρπόν. Είτα στειρώσεως έκστασιν, επαγγελίας preces , crebra sacrificia , quibus flagitabant
συμπλήρωσιν, και μικρή προ τούτων, τα δι' ονείρων Deum, supplicabant , obsecrabant , ut steri
θεάματα, τα καθ' ύπαρ ακούσματα, όσα κοινώς άμ- c lilatis mutaret vincula , ut ex infecundis, qui prole
φω και ιδίως, κρείττοσιν όψεως επιφροσύναις θεο- destituti essent, fecundos priestaret , ut concessium
κλυτούμενοι , κατ' έλλαμψιν θείαν έχρησμωδούντο οι a sterilitate fructum liceret procreare. Tum vero,
άγιοι. Προς επί τούτοις, το γόνιμον , τήν εις γένεσιν sterilitatis excessus atque mutatio, implela pro
πρόοδον, τα σπάργανα , τήν εις το θείον ανάκτορον nmissio pauloque anteriores visiones per somnia,
άφιξιν , ώς ανετέθη Θεώ το καλλιέρημα, ώς εν τοις audile vigilantibus voces, quotquoι Sancti, tum
αδύτοις οία χρυσούς θαλάμους εποιχομένη, τροφής communiter ambo, tuni quisque privatim ceu Nu
• Psal .LΧΧΧ, 3.
VARIÆ LECTIONES .
ο άλ. από σκοπού . " άλ. του λόγου .
COMBEFISII NOTÆ .
(85 ) Toto enim incolatus sui tempore, etc. Vide - qui necdum sua illa, sell polius Mariæ . Constantin
tiir aliter docere concilium Ephes. p . II, act. 1 , ut nopoli, in Mariam pulidum os blasphemus ape
nimirum , cum Joanne Theologo quondam habita- ruisset, sed el Ephesi , vere Mariana item civitate,
verit Ephesi : sic sibi videtur Binius colligere, ex D ultro seipsum a sanctorum Patrum et episcoporum
illis verbis synodi epist. ad Clerum populumque cælu abalienasset : quod slatin sequitur in ca epi
Constant. : " Οθεν και Νεστόριος, φθάσας εν τη Εφε- stola, velut nimirumin blasphermia in Mariam obsti
σίων, ένθα ο Θεολόγος Ιωάννης, και η Θεοτόκος natior, et qui Patrum monilis obsequi nollet. Magis
Παρθένος, η αγία Μαρία. Quare et Nestorius, cum certe videtur , quam tradit Andreas noster, Hiero.
in Ephesiorum civitatem pervenisset, in qun Joannes solymis Mariæ constantia , e lantæ inairis gravi de
Theologus, et Deipara Virgo, sancia Maria : unde core : ut sicut dispersis omnibus fidelibus, in per
et margini ascripsit : « Aliqui subintelligunt : ali seculione, quæ fuit a morle Stephani, constantes
qriando habitaverunt ; » verum est ea auctoritas infir stationem Hierosolymis tenuerunt Apostoli, qui sua
mior; plniusque intelligatur , vel ædes habent, illa constantia , novelle Ecclesiæ nutanti firmamenta
quod ab aliis ait subintelligi ; vel, celebri honore essent; ila iisdem ad verbum Dei disseminandum
habentur, et palroni sunt ac lutelares ; quod ego in orbemn dispersis, illic item Maria , cui ea prædi.
magis existimo, et est planilis, velul alludat sancta candi provincia , sexu minus congruo, non esset
synodus. ad ipsos Constaplinopolitanos quibus credita , ad fidelium pariter et solatium et firinac
scribebat, eorumque civitatem Virgini sacram ), et mentum , ad usque dormitionem consisterel ; sive
TIAPO Evoto ev, innualque nihil ipsi in ca parte ce- ante illam , Joannes pro apostolico munere sit pro .
dere metropolim Ephesinam , quam Joannes, qui fectus Ephesum , sive , quod verius apparel, non nisi
in sua suscepisset Mariam , Jesu e cruce commen ab illa , ubi jam Paulus Timiothcusque prima fide
ranle in ea Mariæ observantia instiliissel : eoque fundamenta in ca jccissent.
persiringal hæresiarchæ pulentissimi procaciam ,
 10 , 5 S. ANDREE CRETENSIS 145
minis fazuiliari aillalli, pre visai certiora 80 , it. A cu posias, os xolvñs METENG,16avev. Elza o įvacia
Iustric Den, responsa referebant . Ad Isee item θεν την αναγωγήν, την έκ παιδός αύξησιν,την με
fecundias, processus ad or!1m,p , adveilus ηλικίωσιν, και όσα της εντελούς ολοκληρίας υπέρ
in Dei le:nplum, ut Deo ceu hostia consecrala sit, χει μηνύματα, οίς ως θεμιτόν ήβωσα, τους υπέρ
μι Sacris alysis tanquan) aureίς inverta Lilala- φύσιν αναλόγως επανατείνετο. 'Εω λέγειν τα εν τη
uis (87), a brosiain el divinanm escani Sumerel, κρυφία της υπεραγνώστου κυοφορίας μυστήρια,
non communem perciperel : lum vero sublimis τα μετά την υπερφυά και άρρητον της Ιησου θεο.
hinc contemptatio (83) , ab statu puerili provectio, φανείας απότοξιν, ώς φέρε ειπείν, την αφθορίαν, την
tatis nutatio, ac si qua sunt consumnnale per- άνευ λοχείας ωδίνα, το άσπιλον , την ασυλίας και του
fectionis indicia, quibus quantum licerel velut παρθενικού θησαυρίσματος, την ξένην εν θαύμα .
pullescens, ad ea quae superant naturam, congrua γαλουχίαν, την νομικήν κάθαρσιν, τας εν τω ιερά
ratione ac proportione contenderit . Mitto dicere τροφητείας, αίς υπό προφήτη νομοδόχω και θεολόγου
sacramenta in conceptionis ignolission: occulta το Συμεών, έχρησμωδείτο τα μέλλοντα. Είτα εξής:
Talione, post item divineJesu apparitionis eximiam τάς διώξεις, την επ’ Αίγυπτον φυγαδείαν, την ε;
-Enerabilemque editionem, puta, incorruptionem, Αιγύπτου παλινοδίαν, τάς περιφοράς, τας εν τη
partum absque mulieliritus , incontaminatum B διατριβές, τα προ του σταυρού ονείδη, τας επί το
inviol: bilemque virginalent liesaurum,lactis μονο σταυρό ανίας, τα μετά τον σταυρόν δείγματα, και
iraculo copian, expiationen legalei, elitas in τέλος, τα κατ' εκείνον αυτή τον βίον πεπραγμένα
1emplo proplielias, quibus propliela, Ιegis Deique και πεφασμένα, τον ακηλίδωτόν τε και άχραντον, και
susceptore Symeone valicinante,futurarumrerum πάσης απείρως υπερπλήρη καθαρωτάτης άγνότητος,
Oracula s11sciperet . Tum deinceps toleratas per- αν ο κόσμος χωρείν μή δυνάμενος, άφερμηνεύειν τε
Secutiones, fugan in Agypto, ex Egypto regres- τω λόγω μη καρτερών, ανέκφoρoν ώς άνπερ «βασι
sionem, vie circuitus, . Oras in terra, probra λέως μυστήριον » διά τέλους τετέρηκε μόνοις γνωρίς
pricuntia cruci, DuolestiasSubipsumcrucis tempus, σας του μυστηρίου τούτου τα απομόργματα, τους 2
secuta a cruce signa, ac ei denum, per vitam eius- θεία θείως συγκρίνειν δεδιδαγμένοις, οίς ώς μάλα
nodi gesta dictatue; vitam, inquam, sine macula κεκαθαρμένοις τη προς το Θείονεγγύτητι,δι' άφθες
« inpollutan,Omnique iuuensum purissima Sail- ξίας και άγνωσίας ύστεραφθέγκτως, η υπεραγίας
clitole plenissinian: : quam mur:lus liaudquaquin το νοερόν ανακαλύψασα δερος, μέρος το παρεοεις
valens capere, ac neque sermone sustineius expli- της ένδον κρυφιομύστου λαμπρότητος. Είη δε και
( are velut « sacramentum regis o, ad extrenunc ημάς τους ίσοι τη παρούση λαμπροφορία περιελάμ
inevulgata0 seryvit, iis tantum, ceu jusian ex- φθη μεν, της υπερφαούς εκείνης φωτοφανείας αξιω
press1 signa et clearacteres sacramenti aperiens, Oέντας, καθαρώς ιδείν ή μετρίως γούν δέξασθαι "
qui divina quadam ratione novissent ( on parare ακτίνα της μυστικής εποπτείας, και ταυτα με
1 Deut) Valde ριι ' ναι σαφώς, ει και μή τα κατ' εκείνον τον υπέ
galis, Sanctissima illa, tacite ignotoque modo Spi. άφραστον βίον· άγνωστα γάρ αλλά των οις και
Tit: libus revelatis exusiis, partem aliquam occulti εζόμεθα σήμερον, τους λόγους εκδιδαχθή ναι και ο
intus sacri splendorris, velut obiler ostendit . Uti. οίόν τε. Δενρο γουν, ώ φίλοι μύσται του λόγου και
nan vero etiam ipsis, quotquot presentis dici συνερασταί των καλών και φιλοθεάμονες. Λαλα
splendida luce illus!rali sumus, Iucenlissima lumi- υμάς μεγάλη και υψηλό κηρύγματι του και
his illius apparitione dignis liabilis, mystice in.. έποψίαν ανα τετάσαντες, συμβολικοίς έτι κ λ
Spectionis illius radium, do oblulu vidare μένην υφάσμασι, την ένδον ευπρέπειαν υμίν
• Τ..ύ. ΧΙΙ, 7.
VARIÆ LECTIONES.
6? &.ι. το ασύλητον.
• COMBEFISII NOTAE .
(80 ) Cell Numinis familiari aflalu , prve visu cer - D et ministerio augelico administralam amnioce
ior , etc. Κρείττοσιν όψεως επιφροσύναις θεοκλυ- describit Οιat. in Marie Natalem, ac plurib05 .
COUuevo ! Šypnouwooūvio. Velul potiorem gradum sequuntur German . el Georgius Nicom . ora
propietie alteri subjungat : allius quippe, el ad tài slooola etMarie Presentationem ariæ , tetemp
utmpnlo Pari
È IT!GOOJÚvny mentemque prophetie erudiendam , ac cant. Sed et in majori Sanctæ Mariæ
veluiail pridential componendam , polius, ut quis siis ea res ad chorum sculpta visilur, amique
in vigilia , andilli divina percipiil, quam ut in so - schemale. vesüleyim
sinis imaginarie videat, ut scite D . Thom . 2 -2 , L. (88 ) Sublimis hinc contemplatio icere quod
EVnia.respTres
171, art. 2 . Vel elia1 κρείττοσιν όψεως επιφροσύ- αναγωγήν, Videtur το, cεντεύθεν a alimo respice! miram utrius
VOLS DEO .Tutoúlevo: : quod prophetia , quanquam proximc præcedit : ut ex ea calimonia lionem ήco"νlligat ac de
obscurior, ipsam visionem , quæ certior sensibus que hominis in Maria perfectionem γ
αναγω comig : φυσικοί)
aliis existimallir, certindre superet, juxta quod ducat : eo exposuimus tosp,onavayurgy il. Possel forte pla
Pitrus ait, Il Petr. ), 19 : Habenics firmiorem pro . Budzis apud Dionysium exponil. e a leruplo , ubi
nemlpaPosset
plericuin sermonem , etc. cu , Iarales
nius reddi, reductio, relatioal;iusnempe denda fuil.
(87) Ut sacris ady:is , tanquam aureis inrectallic Josepho, annis et ælale gradiuscula, ir
winis, elc . lisdem fere verbis cam Vinic de cælo ,
1077 IN DORMITIONEM S . MARIÆ . II. 1073
ξωμεν, του ηλίου τάς λαμπαδύνας υπερπηδούσαν το A licent , aut certe vel modicum capere, atque llec
κάλλει της αγλαΐας. 'Ενταύθα δε του λόγου γενόμε- palam discere ; ac sin minus, qua spectant a
νος, καλόν οίμαι πρότερον ενίους των τήδε προ- ineffabilissimam illam vitanν ; sunt enim ea ignota : .
ασφαλίσασθαι, ώς αν μη τυχόν ανίπτοις, το δή λεγό- al saltem eorum, quibus presidenuslodie, quan
μενον, ή ανάγνοις ποσί τοις αγίοις προσβάλλοιμεν 63. tum res sinit, doceri rationes . Adeste ergo, antici
ότι μή πάσιν επίσης εισιτητός ή βατός και των αγίων auditores, unique bonorum ac spectaculi spirila
χώρος : πλήν τοίς διά καθαρότητα νού των υλικών lis amantes. Vos enim magno sublimique voco
πάντων υπεραναβάσι, και πάντα περάσασιν όσα υπό preconio ; sermonis explicata facie, Symbolicis
την αίσθησιν· οίς αν μάλιστα και η παναγεστάτη του hactenus ollecta involucris, positum intus deco
Θεού σκηνή τάς διεξόδους αναρριπίζουσα, παραχω- rem, solis fulgores venustale gratiae exsuperantent
ρεί φιλοτίμως την είσοδον, και της νοητής πανδαι- Ostendam. Cum porro ucce oratio provecta sit,
σίας, εφ' ήν εστιάθη μεν, φιλοφρόνως επιδαψιλεύεται ορere pretium arbitror, ut ante omnia preO
τα οψώνια. Ει γάρ τοις προς το Σινά μή κατ' αξίαν neam, ut ne qui forte illotis , quod dicitur, profa
έρει προσβηναι τολμηρώς αυτoμoλoύσιν, αστραπαι nisve pedibus, sacra invaserimus. Non enim adie
και βρονται, και δείματα, και σαλπίγγων ήχου , και omnibus accessus perviusque est sanctorumIocus ;
απειλαι φρικώδεις ενέσκηπτον, ώς δε και του ιερού και sed iis tantum, qui mentis puritale , concreta 13
των τοίχων εφάπτεσθαι τους πολλοίς ουκ ήν ασφαλές, 1erie omnia supergressi sunt, transieruntque si
και διά τούτο δείσθαι δευτέρων τοίχων των έξωθεν " qua callunt sub sensum : quibus maxime sanctissi
ήν δε διά σπουδής και μέγα το προκαθαίρεσθαι της 1um Dei albernaculum transeuntibus aura fa
των αγίων επαφής, και των ιερώς τελουμένων προ- ciens, magnifice ingressum concedit, ac spiritalis,
διαστέλλεσθαι και ταύτα τη σκιά λατρεύουσιν έτι, onini dapn genere, in quo cpulaturi invitatur,
και των τυπικών παραπετασμάτων εξηρτημένοις · instructi convivii cibos, larga manu perlbenigne
πόσην άν μάλιστα δέον, τους της αληθείας το φώς largitur. Νam si iis, qui aust temerario , minus
έναυλον έχοντας, σπουδήν επιδείκνυσθαι , τη μεγα- digi nuontenn Sina P adire presumerent, fulgura
λοπρεπεί ταύτη και υπερμεγέθει των του Θεού χα- ingruelbant, fulminaque, ac terrores, sonitusque
ρισμάτων σκηνή προσφοιτάν επειγομένους προς την τubarum, et voces terribiles ; ut nec plerisque,
υπεραγνώστως, υπέρ νούν, υπεραρρήτως, είς κένω- ηιurorum templi accessus futus erat , eoque fuerit
σιν εαυτόν καθείς επεδήμησε, και μήτραν παρθενι- opus, externo alio nurorum ambitu 4 : eratque
κήν ο μηδαμού χωρητός άστενοχωρήτως έσκήνωσεν, sanctum magnumque, ut priusquam sacra contin
όλην δι' όλου την εν γενέσει φύσιν υπερβάσαν τη . gerent, mundarentur, sibique sacris operaturi
καθαρότητι, κάντεύθεν ώσπερ έκ τινων ιερών αδύ - « previa cautione prospicerent, idque, cuum umbre
των, την εαυτού με μυσταγώγηκε σάρκα. Τις ; O adhuc servirent, atque a figuralibus velamentis
απροσδεής, και όλην προς εαυτόν ανατεθείς την αν- penderent : quam rogo maximo studio eniti debue
Ορωπίνην εσχατιάν . Επί ταύτη τη θεοτυπώτη σκη- rint, apud quos veritatis lumen inhabitat, qui al
νή, ο νόμος άπας, και οι προφήται, πραγματιωδώς magnifican Iroc ac pregrande donorum Dei taver
εκπεπλήρωνται και ταύτη, τα σκιώδη των τυπικών iaculum accedere festinent : al quod nimirum
προχαραγμάτων ήμαυρώθη μορφώματα, λυθέντων occultissimaratione,supra quam vel ceperit auimus,
των εσόπτρων τη αληθεία . Τούτωνδε ικανώς το λόγο vel lingua enarraverit, sese demissione evacitans
προπαρασκευασμένων , άγε δή των τύπων αφέμενοι, peregrinatus sit, ac Virginis uterum, qui husqΙΑΤΙ
επ' αυτήν αναδράμωμεν την αλήθειαν μάλλον δε τοϊς potest capi, ut capiente non arclaretur , taberna
αδύτοις προσβάλωμεν. culi instar inhabitaverit : uterum , inquam omnem
omnino in orlu positam , eximia sua munditia superantem naturam : ac inde ceu ex sacris quibus
dam penelralibus, suam ipsius initiavit docuilque carnem . Quis ille ? Qui nimiruin nullo indiget,
totamque nihilominus sibi ascivit extremam humanam vilitatem . In hoc designato licloque a Deo
tabernaculo, lex lola el prophetæ re ipsa completa sunt, eaque vibratiles figuralium designa
tionum formæ , speculis veritate solutis, obscuralæ sunt. llis porro ita velut aid sermonis prælu
dia salis enarratis, age modo, missis liguris, ad verilaiem ipsam accurramus, atque adeo adyla
penetremus.
Μέχρι γάρ τινος, του λόγου τους προαυλίοις ενδια- D Quandit enim velut in sermonis vestibulis lia
τρίβοντες, το προ της εισόδου κάλλος θαυμάζομεν, rentes, preambulum ingressui decorem mirant ,
εξόν και συνεισιέναι τη Μητρί του Λόγου , και το κά . quibus liceat cum Sermonis Malre una ingrelli ,
λυμμα διασχόντας εις τα των αγίων "Αγια παρακύ- disjecloque velo in Sincla Sanctorum paulisper
ψαι, και μυηθήναι τα μείζω και τελεώτερα; Ει γάρ intueri, ac majora doceri et perfectiora ? Cumenim
τα τροαύλια των αγίων τοιαύτα, και τα προπύλαια] tanta sint Sanorum atria, tanloque decore el
p Exod. xix, 12. 9 Ezech . xl, 17; xlii, 7 segg.
VIRIÆ LECTIONES.
σ' άλ, προσβάλους.
1679 S . ANDREÆ CRETENSIS 13
mole templi vestibula , ut mentis oculos, excellenti Α του ναού ούτω σεμνά και υπέρογκα, ως τη υπερβο !
perstringant pulchritudine , quanta, rogo, fuerit του κάλλους, τους της διανοίας οφθαλμούς περιαστρί.
majestate adylorum locus, intimaque inaspecta- πτειν, πηλίκος αν είη των αδύτων ο χώρος, και των
bilium inaccessibiliumque penetralia , iis solis et άθεάτων και ανεμβάτων τα ενδότατα, και μόνους τους
oculis conspecta, et labiis efferenda, qui ceu in όμμασιν εκείνους και χείλεσίν είσι θεατά και ρητά,
speculo Domini gloriam clarissime contemplantur , τοϊς τήν δόξαν Κυρίου κατοπτριζομένους έκφαντικό
quaque Seraphicar forcipis carlbone mundata τατα, και το ανθρακι της Σεραφικής λαβίδος κεκα
Snt : ac iis denmum qui Simmam affectionum θαρμένοις, και εις άκρον απαθείας ελάσασιν. Ε ::ο:
vacuitatem attigerunt. Quare si quo modo recte oύν εμοί πείθεσθε, καλό συμβούλω, τοις μεν της
Consulenti morem geritis, carnis quidem affectio- σαρκός πάθεσι χαίρειν ειπόντες, τάσης τε προτύλου
nibus vale reliittentes , mundique, quam potest φιλίας και της κάτω συγχύσεως ως οίόν τε καθα.
Daxiine, a Carnali omniamicitia, infirmaque confu- ρεύσαντες, είτα της άνωθεν τροϊούσης θείας και
sione, divine deinceps bealeque procedentis illu - μακαρίας ελλάμψεως το φως περιθέμενοι, τη Θεοτό
strationis desuper affiulgente lumine, cum Deipara κω συντρέχοιτε . Λελαμπρυσμένους γάρ ήδη και
Cucurreritis. Jam enim et actione claros el ser - πράξει, και λόγω, και το κάλλει των αρετώντόπο.
Ηione, omnique parte virtulum decore fulgentes. 8 θεν αποστίλβοντας, και Χριστός αυτός και καθαρά
etiam Christus ipse, munda illa initiatio, lumen τελετή, το αείζωον φώς· ο εξ Ηλίου του Πατρός
ΥΠud Semper vivum, ipse, inquam, a Patre Sole , αναρχώς και ανεκφοιτήτως, ως εκ φωτός ακτές
tanquam radius a luce, Sol absque principio egres- απαστράπτων ήλιος, βούλοιτ ' άν ημάς εις ταυτόν
Suque refulgens, in unum congregatos , mystice αχθέντας μυστικώς εστιάσαι. Και δείκνυσι τους
epulari velit . Αc palam ostendit eo quod Malrem σαφώς, εξ ών την αυτού μητέρα αειπάρθενον, ής και
slam semper virginem, e cujus utero, ipse Doις εκ νηδύoς υπεραρτήτως εμορφώθη Θεός ών το ήμέ
exsistens, Juanam induit formam, hodierna die τερον, σήμερον τών από γής χωρίων ως βασιλίδα της
€eu Reginam humani generis, a terrenis sedibus άνθρωπείου μεθίστητι φύσεως ακήρυκτον ώστερ,
transfert, sacramenti virtute, velut quidem obscu- ου μην ακοινώνητον καθόλου καταλείψας του μυστη
riori, ut tamen non omnino inconιτηunicabilis reli - ρίου την δύναμιν. Επει μηδέ παρά τους όρους οι
cta είt. Nilil enim hic, pricler terminos nobis περί ημάς πε πήγασιν άνωθεν, μήτε ξένη παρά την
a principio constitutoς ; nec sanctissima, nova et φύσιν θεσμό προς γένεσιν έκτο ή εβίω, παρ' όσον
praeter naturam , aut nota est aut vixit lege, ημίν εν τοις υπέρ γήν χωρίοις επεχωρίαζεν η παν
41andia inter homines super terram versala est, , άγιος. Ει και τον υπερφυά λόγον ώς εν τοις άλλοις
quanquam ut in aliis (89), in hoc quoque mira- " καν τούτω διάφορον πως 6% έσχηκε. Κρείττον ή καθ'
bilem rationem velαι diversani, habuit, vita par. ημάς και βιώσασα και κυήσασα και τέλος, των
εαυe, ac demotransiti ab humanis, Supra lu- μεταστάσα» και όντως όλους υπερνικήσουν " " "
mana, universisque revera ortum habentibus na- γενέσει, το μεγαλείο της φύσεως. Αλλ "
ture magnificentia superatis. Enimvero, jam ten- ήδη τω καιρώ τα είκότα συνεορτάζοντες" πάντα γ12
pori congrua pariter celebraturi procedamus. εις καλόν τη πανηγύρει συντρέχει και συναγάλλεται.
Quippe fausta omnia diei festo occurrunt, pari . "Ίδε γάρ, πάς και των εμών λόγων ακροάτης, σ.2
giue laetitia exsultant. Vide enim quisquis meos au- τα δρώμενα • η βασίλισσα των φυλών, και των πιο
dis sermones, quanta sint que videntur : tribuum εκκλησία τη βασιλίδι του γένους, υπό βασίλει το
regina, Ecclesia, inquam , fidelium , bodierna die , to travnyéjove tipos tá tūv oupavwv packheit,
Reginanm humani generis , omnium Rege ac preside σιλικώς αναλαμβανομένη , σήμερον πομπείες
Deco, regio apparatu in colorumregian assumente, δωροφορεί παρ' εαυτής παν ότι κάλλιστον και
triumplio deducit , ac si quid pulcherrimum, et πνότατον. Η τον χούν ουρανώσασα, τον χουν και
telissimum halet, dono offert. Holie, qua pulvis δύεται, και το από γενέσεως αποτίθεται και
celesti gloria elatus est, pulvercm exit, inditum- D και τη γή το συγγενές αποδίδωσιν. Ή το !
que al Ortu velamen deponit, ac terre , quod ξενήσασα, προς παλίνζωον ανατρέχει μετα
terra cognatum est , reddit. Vita auctrix all novam και τόπον εισοικίζεται ζωαρχικόν ανάλωτον,
migratione excurrit vitam, locumque vite immor - προσύλου και εμπαθούς διωκισμένον θέσεως "
talis , a carnali omni et vitiosa affectione sejun- σχέσεως και τέλος των φαινομένων αυτο
clum, ingreditur : ac demum, quod oculis con- νόμενονεπανίσταται, και τη νοητή νοητος
spictum est corporalibus abstractum, una cum έρχεται , λόγοις οίς οίδεν ο προσυνδήσας και η
spiritu, velut spiritaliter alii, quibus novit ratiο- είτα συνδήσας : ει μη τολμηρός εγώ και των
1 1 Cor. 111 , 18. 5 Isa. , 6.
VARIÆ LECTIONES.
** άλ. άλλους κ. τ. διάφορόν πως.
COMBEFISII NOTE .
(89) Ut in aliis . Plana est lectio quam S!1! 15 securi : habei alia ás įv fois ã Ô%10: , * **
διαφερόντως έσχηκε : sed patet esse it is sai. ain.
 IN DORMITIONEM S . MARIÆ . II. 1082
1081
έκτων απτόμενος. Oις απιστείτω μηδείς , τον Ηλίαν, A nibus, is qui olim ambo devιnxerat, quique iterum
και τον Ενώχ ενθυμούμενος · ο επειδάν των όρω- a solutione, devinxit : nisi ego, inconcessa pra
μένων υπεράνω πεφήνασι, μύσαντες τας αισθήσεις, sunnens, temerarius sum. Ac nemo fidem abnual,
και έξω σαρκός και κόσμου γενόμενοι , ο μεν επιδί- qui Eliam et Enocli cogitet. Ii , quod rebus sub
φριος, ο δε μετάρσιος ανηρπάσθησαν· ου διαζευ - jectis oculis superiores visi essent, ubi sensus
χθέντων αυτούς των μερών· ου διαλυθέντων· αλλ' εις clausissent, ac carne el mundo excessissent, alter
δεύρο των όρων παραθέντων 65 αυτοίς της ζωής, ούς quidem curru subvectus, alter sublime elatus ra
ημίν ή τα όλα σοφώς διορίζουσα περιέπηξε Πρόνοια: pli sunt : non partium invicem disjunctione re
παρ' ής και τα πάλαι και νύν έμφερώς άμα και soluti, sed vile terminis, quos nobis fixit Dei
καταλλήλως τυπούται και διεξάγεται. Και ει μικρά providentia, que sapienter diffinit omnia , vetera
γε ταύτα προς παράδειγμα τηςυφ'ημών ύμνουμένης, que et nova accurate pariter congrueque designat
αρκέσει γούν αυτή εαυτη τα οικεία συγκρίνουσά τε atque gubernat, ad hanc usque diem prolatis. Sin
και προσεικάζουσα. Σκοπητέον δε εί μείζον εν θαύ- Vero haec modica videantur , ad cjus exemplum
μασιν ευρεθήσεται, του παραδόξως εν αυτή τελεσθέν- cujus celebramus nomen, ipsa sane sibi sat erit,
τος. Νόμος ήλω φυσικός ατονήσας οψε και μόλις sua ipsius comparans ac assimilans. Vide enim an
πεσών. Ούχεται προς αργίαν ολοσχερή και ανατρο- Β majus miraculum possilinveniri, guam quod mira
πήν ή πικρά του θανάτου καταδίκη . Λέλυται της bili ratione in ea consummatum fuit. Viribus tan
αράς ή δύναμις. 'Αλλ' ουκ άν ενίκησε τις τά πάλαι denm nminuta nature les superata est, vixque ali
διορισθέντα παρά Θεού" μή ουχί Θεού κατά φύσιν φuando concidit. Abit omnino cassa Versaque in
υπάρχοντος, του μεταποιούντος πάντα και μετα- contrarium, amara mortis damnatio. Soluta est
πλάττοντος, το οικείο της αγαθότητος νεύματι. Πρέ- τις maledictionis. Enimvero nullus superaverit
πει δ' αν αραρότως «αυτό, και τα νύν επί Μητρι Dei olim decreto statuta, ne ipse quidem qui esset
καινουργήσαι . Δείξει γάρ ούτω μή μόνον Μητέρα Deus natura, quique suae ipsius bonitatis nulu, om
κατά φύσιν ούσαν αυτού, αλλά και την εξ αυτής οι - nia inimulat alque transformat. Congruit autem
κονομίαν πιστώσεται, καθ' ήν μάλιστα τους εαυτών οι res Matris , qua suas ratione, molitus sit. Sic
μυ
yous, TQ X00* Otepoxny Dateparpo enim non tantum suam probavevit Malrem , verum
μεν τρόπω : καθ' ήν ο ζωαρχικός είσπηδήσας Λόγος etiam economic ex ea veritatem astruxerit : qua
την αυτής απερίληπτον υπέβη νηδύν, και την αν- maxime spiritaliores sermones nostros , niodi
θρώπου φύσιν αναλαβών υπερουσίως ημίν υπέσχετο . excellentia superextollimus ; qua vitae auctor Ver
Διά τούτο τά πάλαι μεν επ' αυτή τελεσθέντα , προς ς bun insiliens, amplissimum ejus uterum sulbivit ,
ημών δε νύν ευφημούμενα , κάν παράδοξα πως είναι assumptainque humanan naturam, altiori nobis.
δοκεί, και των εμφύτων ανωκισμένα δεσμών, κατά Supra naturam modo sustentavit. Quamobrem,
γούν τον υπερφυά της αφράστου κυοφορίας λόγον, etsi olim in ea consummala ac clara a nobis im
είκότως αν επ' αυτής την αναφοράν ευεπίβατον έξει. presentiarum fama celebrata nova videantur, ac
Αυτός ούν ήν άρα και τηνικάδε παρών ο Λόγος , και naturze legibus superiora ,merito tamen , nulloquc
νόμω παύσας τον άπλεονέκτητον του θανάτου νόμον . negotio, spectata mirabili parlus ratione, licuerit
" Ην ούν θέαμα καινον αληθώς και λογισμούς ανεπί- in eam referre. Ipsum itaque Verbum el presens
βατον : γυνή των ουρανών υπερτάσα τήν φύσιν τή per il tempus fuit , ac lege mortis legem violari
καθαρότητι , τών έν ουρανοίς αδύτων σκηνοβατούσα esciam abolevit Eral ergo plane novum specta
τα άγια: Παρθένος, αυτήν υπερνικώσα των Σεραφίμ ( ulum, quodque rationis vim exceleret , ut nimi
την φύσιν τη της θεογονίας θαύματι, τη πρώτη φύ- Γm mulier, que colorum naturam puritate super
σει, Θεώ τω πάντων γενεσιουργώ, πλησιάζουσα : gressa esset, celestium adytorum sancta, taber
Μήτηρ, αυτό τεκούσα το ζην, εφάμιλλον τω τόκω του naculum develhens , ac corpore penetraret ; ut virgo,
βίου τέλος προσχουσα , και το θαυμα Θεού και τι- Dei parlus miraculo Seraphicari vincens naturam,
στεως άξιον . "Ως γάρ τικτούσης ή νηδύς ου διέφθαρ- ν prime illi naturie , Deo , inquam, universorum
το, ούτω θανούσης ή σάρξ ου διόλωλεν. "Ώ των θαυ- auctori , se propius adjungeret ; ut Mater que
μάτων! Ο τόκος διέφυγε την φθοράν, και ο τάφος vitam peperisset, equalent partui vite finem,onira
την διαφθοράν ου προσέκατο των γάρ οσίων ουχ culumque Deo cl fide dignum pretenderet. Ut
άπτεται. Τις η απόδειξις, είπω βούλεσθε ; και μή enim minime corruptus est parientis uterus, ita
μοι των παρόντων επισκωπτέτω τις πως το μνήμα nec interiit defuncte caro. O mirandes res ! Partus
κενόν. Προσερήσομαι γάρ υμάς: Πώς ο νεκρός αφα- omnino corruptionem efugit ; nec sepulcrum
νής; Πώς ουκ εν σοροίς τα έντάφια ; ει μή την δια- illam a morte extremam corruptionen (90) admi
• 1V Reg. 11, 11 ; Gen. V, 24.
VARIÆ LECTIONES.
68 ά... παραπεμφθέντων .
COMBEFISII NOTE.
190 ) Illam
circumloquimurto , Olav opdv , quod sancti non lio aliqua,qualissi negandu. . Petr
a morte extremam corruptionem . Sic Psal. xv relala in Christum a D . Petro Act. 11, in
qua lainen , non est neganduin to yoopá : el corrillo
admillunt in Christi et Mariæ carne, juxta verba plio aliyna , qualis el morte el passione buil; nulla
 1083 S . ANDRE E CRETENSIS 1981
sit. Haud enim ea Sancta attigerit. Vullis ut cjus A φθοράν απέδρα το τυμβευθέν ει μή μετετέθη ο θη
rei probationem edicain ? Ac, quaso, astantium σαυρός. Ει δε τούτο, πώς ουκ αψευδής ή μετάθεσις,
nenmo monumentum Vacuum ullo modo irrideat. έπει και τάλλα συνέδραμε ψυχής διάστασης από σω
Queran enim, Quomodo defuncta corpus obscu- ματος, σαρκός απόθεσις, συνθέσεως λύσεις, μερών
rum? Quomodo sepulcralia absunt Ioculis? nisi διάζευξις, ανάλυσις , επιζευξις, σύμπηξις, και προς
quod fuit tumulatum, corruptionen effugit; nisi το αφανές υποχώρησις ; Ο γάρ τάφος έστηκε μέχρι
thesaurus translatus est. Sin autem sic halci , qui και δεύρο κενός , μαρτυρούμενος και μαρτυρών την
non vera translatio, quando etiam concurrerunt μετάθεσιν. Ουκ οίδα εί τε των μερών αύθις συνεντ
alia ; nimirum anime a corpore divisio , carnis χθέντων εις έν συνθέματος σύγκριμα φιλοσοφήσυ
depositio, compositionis solutio, disjunctio par - γάρ τι περί τούτων μικρών ούτω τάχα του Δημιουρ
tium, resolutio, conjunctio, compactio, ac deni- γού κατ' ευδοκίαν άρρητον έπινενοηκότος τιμήσα
que in obscurum subductio ? Quippe Inactenus την τεκούσαν είτε τούτο θατέρου θάτερον υπερ
sepulcrum vacuum nmanet, ipsum testinionium κύψαντος, και του μεν υπερόριον , του δε μεθόριος
halbens , quodque translate testimonio sit. Hand μετά την απ' αλλήλων διάζευξιν ειληχότος κα
novi satis, an partibus in unam compositionis τάστασιν · ή ξένης τινός και παραλλαγμένης ακολου
concretionen iterum cocuntibus; nam et in istis B θίας, υπερφυώς επ' αυτή συνδραμούσης, ίν' η προς
Monnilhil philosoplhallor , ut ita forte arcano sue αλήθειας καινα τα κατ' αυτήν άπαντα, τον υπερφυλ
Toluntatis consilio cogitarit opifex Deus parentem προσφυώς επιδεχόμενα Λόγον , ώς λόγου παντός και
Ιιουorare : aut certe altera alteri euinenle, at- γνώσεως υπερκείμενα. Επί ταύτην ημάς την πνε
que ita ut a mutua illa disjunctione, altera vel - ματικήν πανδαισίαν συγκαλείται των λόγων, η κατά
ιι extrariam et ultra fines, altera Continen Seden σάρκα Μήτηρ του Λόγου : πρόκειται δε αύτη βασί
Sortita sil : aut denique novo aliquo acinιulato λειος τράπεζα και λόγων υπόθεσις σήμερον ημίν ,
ordine, nirabiliter in ea concurrente, ut revera θεοτελών μυστηρίων ευθηνουμένη και πλήθουσα. Η
ejus res omnes novitatem liaberent, ac velut pro- δε τοσαύτη λαμπροφορία των φιλεόρτων τις οφεις
περιαυγάζουσα , όση και δύναμιν υπερισχύουσα λό
que, tanqua no rationem omnem et scientiam Supe- γου , της ημέρας κατακαλλύνει το πρόσωπον. Ταύτης
Yantes, reciperent . Ad illud n0s instructissimum καγώ σήμερον εστιάτορο ξένος και έπηλυς, και των
Sermonum epulum, Sermonis illa carne Maler υψηλών θεαμάτων υπέρ αξίαν υφηγητής. Και μή τις
11vitat ; ipsaque nunc regalis mensa et sermonn προς το ταπεινόν της ημετέρας απιδών ευτελείας,
Imateria, perfectorum a Deo sacramentorum uber- . ανανεώσοι προς την εστίασιν, ότι μή προς ημών,
tale exuberans, proposita est. Tanta porro illa " αλλ' υπ' αυτής ήτοίμασται της Θεοτόκου των ένθεα
splendoris claritas, et que eliam vim sermonis στικών ή τούτων θεωρημάτων τα μυστικά ο
Tonge superet, festi allantium vultus collustr:: ns, ματα : ών επειδή πλήρης η τράπεζα , τους πνευματι
diei Itoliernie faciem recreat . Sur ego iuius ho - κους δαιτυμόνας προτρέπουσα, έωμεν κατ' αξίαν του
die convivi, peregrinus ille et hospes, susceptor : Πνεύματος επί τα βάθη του Πνεύματος. Αρ " 14
resque sublines supra quam dignus sia , habeo την Σοφίαν ή την Σοφίαν αυτήν κατά σάρκα γεννη
enarrare. Ne quis tamen nostrain exilitaten respi- σαμένη προσφυώς μιμουμένη , όλην έαυτήν οία τρά
ciens, convivium fastidiosus respual : non enim τιεζαν ήτοιμασμένην μυστικών και ουράνιον τοις
10s, sed ipsa Dei Genitrix, harum utique divinarum . θεία νοητώς μυουμένοις , φιλοφρόνως εις ευωχίαν
reruin mysticas enarrationes, ceu convivii Jege in- προτίθεται •ου θύματα σφάττουσα, ή κρατήρ. πρ.
slrxit : quibus plena mensa, spiritales convivas νάουσα πόματα, οία πέρ ποτε ήσαν εκείνα τα μακα
Provocante, eamus iuxta quod Spiritum decet, ρια θύματα , και ο κρατήρ εκείνος, και του θεού "
1 1 spiritus profunda. Jam enim quie Sapientiam νέκταρος δοχευς , αλλ' αυτά προδήλως των περί αυ ,
carne genuit 1, Sapientiaτη ceu domesticeimitata, της μυστηρίων τα υπερφυή και θεία τω όντι θες
1.5lanm se, velut instrict210 mysticam celestemque, D ματα· εφ' & δή μάλιστα τους συνειλεγμένους προτρο
divina initiatis, mensain, ad laulasepulas perbenigne πουσα, της εορτής ή εξάρχουσα, τον μέν της Σοφίας
proponit : non maclando los!ias, aut etiam calice οίκον ήλίκος έστιν, αυτόθεν ημίν εξ αυτής υποφαιν.
prouendo pocula : quales quondam erant Jeate δείκνυσι δε πως και τράπεζανεαυτην υπεράγιον, ως
illie nostie , ac calix ille quo illud divine consum- αυτόν όλον τον ζωοποιόν άρτον, τον Κύριον ημών και
11:11 am neclar susceptum est (91) : sed ipsa pa- Θεόν Ιησούν Χριστόν, την αιώνιον ζωήν, τον σε
« Proν. 1x, 1 .
COMBEFISIL NOTÆ .
vero etiam ejusmoili ac velut prinna corruptio, in plum est. Ο του θεοτελούς νέκταρος δοχείς.
Mariie fuit uiero , Christique ex ea parlu ; quod Anle sanguis Dominicis, quo nos sapientia SII2
dreas scile distinguit. Quod sequilur : Tūv yao in nos, quos in finem et consummate
ooiwy cùy GTITEta ! , allusio est ad illud : Non dabis charitatis insigni argumento , in Eucharistia
Sanctum tuum : cöv ÖSLÓV GOU : qui est singulariter bodierna die solemnis memoriæ Togo:optionlis
Dync ac ac
ipse Jeslis : quadam vero a piatione, Jesu proxima, jugiter incbriat. Devolus ubique cura A1]
ace'll
Jest Maler, dreas nosier .
91) Qic illud dirine conSt m: an!! ncciar susCC
 IN DORMITIONEM S. MARIÆ . II. 1036
1685
οχέα της κτίσεως , εν μήτρα οικονομικώς, εκ ζύμης A lam, eximia plane divinaque, ejus sacramentorum
του 'Αδαμαίου φυράματος αρτοποιηθέντα βαστάσασα · spectacula : ad que maxime, ipsa festi initium
του τους ιερώς προσιόντας αυτώ , πρός καινοτέραν collectos adhortans, statim quidem ex seipsa
ζωήν επανάγοντα και θεοτελείς εργαζόμενον, ώ δή quanta sit domus Sapientia, ostendit ; seque vero
τρόπου και ανακαθαίρει τούτους και αθανατίζει, τους ceu presanctam mensanm exlibet : tanquam nimi
κατά μέθεξιν της προς αυτόν τω όντι καινοπρεπούς rum ipsum totum vitalem panem, Dominum Deum
κοινωνίας οικειουμένους αυτώ. "A δε τους εραστές que Jesum Christum, eternam illam vitam rerum
εστια προδήλως ταύτάέστι : τα δι' ών ο βίος εκείνος conservatorem, ex Adami massa in panem forma
συνέστηκεν · ο υπερφερής τε και άρρητος · και ου ιum dispensatione mirabili in ventre portaverit :
μηδέν των εν τη κτίσει θεωρουμένων εστίν υψηλότε - illum, inquam, qui sancte ad eumaccedentes, ad
οον καθ' όν και πάσης θεολογίας επέκεινα, δι' απορ- novain quamdam vitam subvehat, ac divine con
ρήτου κενώσεως, οίκτο της περί τον άνθρωπον κη- sumniel : quo scilicet et emundet et facial immor
δεμονίας καμπτόμενος, άτε τ. ροαγωγεύς των όλων, tales, si qui nova eximieque ad ipsum commu
είλετο δεύτερον μέχρι και της ημών συγκαταβήναι nionis participatione vere ei conciliantur. Hec
πτωχείας και το ημετέρω συμπλακήναι φυράματι• , plane, quibus palam amantes convivartur, quibus
• συμμετάσχειν τε παραπλησίως ημίν αίματος και ο nimirum consistitilla vita : vita,inquam, preceller:s
σαρκός και ο απροσδεής, ο υπερπλήρης, ο πλούσιος , atque arcana ; et qua nihil in creatis sublimius
και μή κατ' έκστασιν της υπερουσίου θεότητος την occurrat : qua , inquam, qui theologiam folan
είσω περ οικείν έλόμενος ύπαρξιν , αλλ' ακεραίους omnemque de Deo rationem superat, eginanitione
εαυτώ φυλάξας και μετά την άφραστον ένωσιν τους ineffabili, que ejus in hominem cura est et miseri
λόγους των συνελθόντων , μηδεμιάς δήπουθεν εν cordia, velut universorum auctor (92), ad nostram
μέσω χωρηθείσης συγχύσεως ή διαιρέσεως : ο μηδ' usque paupertatem iterum inclinare se voluit,
αυτοίς αγγέλους γνωρίσας , και τοίς υπερκοσμίοις nostraque masse commisceri, ac simili nobis ra
των εν ουρανοίς ταγμάτων στρατιάρχαις , ό τι ποτέ tione, nobisein participare carne et sanguine ; )
έστιν αυτό το τελούμενον , πλήν ένι των πρωτίστων is , inquam, qui nullius eget , plenissimus ille ; ille
αγγέλων, διακονησαμένω τη σωτηρία προόδω του dives, qui non excessu a supersubstantiali divi
καινου μυστηρίου. Ταύτη γάρο ασώματος σωματω- itale, quam intra ascivil (95), voluit habitare
θείς, διά μέσου νοός ημίν και σαρκός προσωμίλησεν, substantiam, sed qui post etiam ineffabilein unio
ίν' όλος όλω εγκραθείς τοημετέρω φυράματι , όλον nem, concurrentium integras rationes sibi ipse
ημών ανανεώση το πρόσλημμα. Αύτη μεν ως κατ' retinuit : nimirum, nulla aut confusione aut di
εμήν επιστήμης και οίον κατά το πρόχειρον, η νοερά visione intellecta media ; qui neque ctiamangelis
της θεομύστου σοφίας τράπεζα. Τοιαύτα και τα επ' celestiauve ordinum mundo Superiorum princi
αυτή μυστικώς ιεροτελούμενα θεοπαράδοτα όργια 6σ. pibus, uno duntaxal primale (94) angeloruiti exce
οίς εικότως επισημήνασθαι χρή και τα επί της παρ. plo, quo ministio novum salutis Sacramentum
ουσης ημέρας μυστήρια, καθ' ήν ή Θεομήτωρ ου- processina liabiturum esset, quid rei gereretur
δέν των κατά φύσιν θεσμών παραμείψασα, νόμω aperit. Sic enim qui incorporeus est, indulus
τω καθ' ημάς έλειτούργησε, και υπό τους αυτούς corpus, se nobis socium, niente carneque media
us,
όροις ημίν την εν σαρκι ζωήν συνεπέρανε, θαύματος aditiuxil : ut Lotus, nostre toli masse immist
πλήρη καταλιπούσα τω βίω και γέννησιν και μετά - assumplam naturam totam instalraret. Quod ca
στασιν. Εί τι γούν και των υπέρ ημάς επ' αυτή Dio, ac velut in promptu dixerin , ea est spiritalis
προς της θείας ώκονόμηται φύσεως, θαυμαζέτω μη- initiale IDeo ( 95 ) sapientiae mensa. Ejusmodi Qτιο
δείς, προς το άφραστον άφορών του τελεσθέντος que sunt, et tradente Deo, naystice in ea Celebrata
καινοπρεπώς μυστηρίου, πάσης άπειρίας άπειράκις sacra orgia ac ceremonie, quibus etiain Increto
απείρως εξτρημένου. Και είεν δή ταύτα δι' όλου συν- diei hujus Sacramenta accesserint ; qua nimirum
επτυγμένα και άρρητα, και τον οικείον λόγον ακί- D Dei Mater, niliil mutatis nature legibus, late
Ηebr. 1 , 14. VARIÆ LECTIONES.
66άλ. μυστήρια . COLBEFISII NOTÆ .
(92) Velul universorum auctor. Tüvőhwy. Allus ac ineffabili prorsusque arcana rationc. Suspectior
sio est ad ea que habentur Sap. ii, ubi creario , et nihilominus videtur littera .
Dei ex illa dominium assignatur, universalis divinæ (94 ) Uno duntaxat primale , etc . Sic Bern . stipra
misericordiæ ratio seu argumenlinn). Illud , ó táons Missius est, etc., quod exponunt thcologi de scra .
beoorias ÈTIÉXe !va , ipsuin est quod Dionysio et menti perwiaribus circumstantiis ; existimant cnim
amo nepreoc . quod nimirum transcendat quid subst antiam aa princ
substantiam ipio aigelis revelatam , quæ ncc
principioagents
loquimur
vel Τήν bomine s prorsus lalieril.
quid Quα inielligimus
(95)Deum m intra asciuit. είσω . πε ρ. Signifi (95) Initiale Deo. Θεομύστου σοφίας. Αυplissinia
Calila laclain in Verbo naturain assumplim , ilt in toð, klusivt. uusio02!, Græcis significatio . Ilic vi
mis sale a omnino permanserit . Est aulem lacia dellir derivala vox suni passive , ut significellir
i solum in persona tanquam propriam ac Maria , divinis à Deo rationibus instructa sapicntia ,
suar
bente, eoque maxime intimam , ac vell ! coque instir spiritulis acmyslicie mensa , conleme
m exsistentem , pro Dei !amen decentia , piatici:i proposia .
1037 S . ANDRE.E CRETENSIS 1038
nos legi obsecuta est , vitamque carnalem iisdem Ανητον έχοντα. "Ημείς δε της παναγεστάτης του
21que ipsi lerininis conclusit; nativitate pariter ζωαρχικού σκήνους έντυμβεύσεως την ανάμνησιν ,
et norte, plenis miraculo, seculo relictis. Si quid λαμπροί λαμπρώς εορτάσωμεν· εφ' ήν άμα το φαι
itaque, etiam altius quam pro conditione humana, νομένω πάν το νοούμενον, όσον τε ουράνιον, και όσον
Deo dispensante in ea gestum fuit, nemo mirelur, επίγειος ες ταυτόν αθροιζόμενον, την Βασιλίδα γεραί.
qui ad sacramenti, omnem infinities infinite infi- ρει και προπομπεύει του γένους επιπροσθεν· εξ ου
niludinem exsuperantis, magnifice novam consum- και κοινόν ιλαστήριον, τούτο δή το εξ αυτής αχειρο
nationem respiciat. Αc vero fuerint illa clausa τμήτως ναοποιηθεν δεσποτικών και σωτήριον προσ
omnino atque arcana, et quilibus propria ratio εκτήσατο σώμα, του πάσης εμφύτου και νοεράς κινή
Conslet immola. Nos vero sanctissimae vivifici σεως συμμετασχόντος ημίν, μόνης της αμαρτίας χω
tabernaculi tumulationis memoriam ιοιο Ieli ρίς. "Ω του θαύματος ! H Θεόν τον άπειρομεγέθη
celeliremus splendore, magnificaque letitia : cui περιγραφής απάσης διωρισμένον , ένα μικρό χωρίς
celebrande spiritalia omnia cum corporeis , si qua τηςεαυτης νηδύoς υπερουσίως χωρήσασα, σήμερον εν
el coli halent et terra, pariter congregala, Regi- περιγράπτω κλίνη διφρεύουσα, χερσίν οσίων κηδεύε
12 m honore presequuntur , triumphoque, generi ται. Η κόλποις τοις εαυτης ενθρονίσασα τον νώτοις
premittunt (96): ex quo elian commune illud B Χερουβικούς εποχούμενον,εν κόλποις πέτρας υπογλυ
propitiatorium ; quod, inquam, ex ipsa sine manu φείσης τυμβεύεται και ής τον τόκον εθαύμασταν
ii) templum exstruclum est Dominicum et salutare, άγγελοι, ταύτης του σκήνους εξάρχουσαι σήμερον
illius habuit corpus, qui totius a natura el spi - αποστολικα χορείαι προπέμπoυσι. Και τις άν των
ritalis motus, uno dunlaxat depto peccato , no- εκείσε τελεσθέντων τους λόγους διερμηνεύσειε ; Τις
biscuin particeps fuit. O miraculum! Que Deum κατ' αξίαν το μυστηρίωσυνεπαρθείη ; Τις πτερώσει
infinita magnitudine incircumscripίum omnino τον νούν ως συναναπτηναι το θαύματι, και την προς
nodica uteri sui capacitate mirabiliter complera αυτό παθείν κοινωνίαν; Τίς, να το μετριώτερον
capere polit , sanctorum liodie manibus, circum. είπω , τάχα δε και τών δευτέρων, την περί του καθ'
Scrip! o angusloque lectulo insidens, justa recipίι . ημάς συγκρίματος ροήν τε και απορροήν διαγράφοι
Que suo ipsius sinnCherulbinorum launieris ine- το ; Προς ήν η φύσις αμηχανούσα, και τα αλήπτη
quitanterm illium velit sede Iocavit, in cavalie petre της περί αυτήν έκπληττομένη συστάσεως, εις θαύμα
sinιι, ιumulo ponitur : ac cujus partn angeli τρέψασα την ορμήν, τα του Δαβίδ ένθεαστικώς προς
mirali sunt, hujus hollie tabernaculum apostolici τον τών όλων Θεών αποφθέγγεται: « Eθαυμαστώθη ή
chori poupa deducunt atque efferunt. Οuis porro C γνώσις σου εξ εμού • εκραταιώθη , ου μή δύναμαι
eorum que illic celebrata sunt rationes, exposue- προς αυτήν. » Μονονουχί την περί ημάς αποθαυμά
it? Quis nenle, velut pnnas assumpserit, ut s11- ζουσα σύμπηξιν, η σύνθεσιν, ή έμπαλιν, την εις τα
blinne peteus miraculum, νolatu asseclari conten - μέρη διάζευξιν · αλλ' ήδη μέν τοι και το περί την
dat, ejus te comunione vellernentius aficiatur ? Βασιλίδα ταύτην, την άχραντόν τε και περιώνυμον
Quis denunt, ut quod minus est loquar, vel forte αυτού Μητέρα δυστεκμαρτον αποθειάζουσα θαύμα
ctiain ex secundis illis (97), illam humanæ concre. και κοινώς τε ημών και ιδίως αυτής γνωριζόμενον·
tionis duxionem deduxionemque descripserit ? αυτό μόνο ως παντουργώ και των τοιούτων εξερ
Cui intelligentle impar natura, stupensque sui γαστη , προ των αιώνων διέγνωσται. Τούτο ήμών ή
status incomprehensam obscurialen, contentione διάπλασις · τούτο ήμών ή σύμπηξις , η λύσις , και και
in miraculum versa, velut Nuinis affiatu, Davi. πανηγυρίζομεν σήμερον." Ένθεν εγώ συστελλόμενος,
dica illa universorum Deo proloquitur : « Mirabilis φοβω τε τιμών το μυστήριον , το μεγαλοφωνοτάτω
facta est scientia tua ex nie; confortata est, et non των προφητών "Ησαΐα συμφθέγγομαι : "Ω τάλας,
polero ad eam : ) velut non tanlun demirelur λέγων, εγώ, ότι κατανένυγμαι ότι άνθρωπος ών και
humanan concretionem seu compositionem, ejusve ακάθαρτα χείλη έχων, και τολμώ τι περί της καθαράς
rursuo in parles disjunctionem : qιιία enim- D και αμιάντου, και πάσης αγιότητος υπερπλήρους
vero, et jam ips:lin , in Regina liac immaculata ειπείν , και λόγοις ταύτην επιταφίοις εγκωμιάζειν
illaillustrissimaque ipsius Matre,•arduum nmiracu- επιχειρώ,ής νεφέλαι μεν περικυκλούσε την κατά θεω
Tam Oraculo celebret (98) : quod palam el nobis ρίαν επίβασιν,ομίχλη δέ τις νοερά στερικέχυται ταίς
* Psal.( ΧΧΧVΙΙ, 6.
COMBEFISII NOTÆ .
(96) Generi præmillunt : 11portal tteja ! TOŪ yévous De divin . nom ., quo auctor alludit, persisingens,
EU. poolev. Velut alias et secunias primitias, a explicala ex illo de Mariæ transilu , et exsequiis ,
Doniinici corporis olim in cælum recepti primiliis, præcedenti oralione.
quas easdem ipsa , ex ipso gencre comparavil : eo (98 ) -Arduum miraculum , oraculo celebrel. Auc .
facia Dei Mater, quo hoino: quod Andreas Sequen- τεκμαρτον αποθειάζουσα θαύμα. Velut consecratis el
Tillius intendit, plane exquisitissimis. in religionein trahens, ac ceu divinum quid ette.
( 97) Ve! forte elian er secundis illis . Τάχα δε και reus : idem atque επιθειάζουσα nisi forte legen
TÙY Ceutécwy. Proximis nimirum a theologis cl dum esset $ TOSTO Couso , Quod est etiam valicinari,
apostolis, qualis erat ille llieroiheus Dionysii CJEĆ1 Suid . soptácie .
1083 • IN DORMITIONEM S . MARIÆ . III. 1090
περί αυτήν λογικαίς ανελίξεσιν, ουκ εώσα τρανώς A commune eique proprium, soli illi ut Oiversorum
έκφανθήναι την συνεπτυγμένην του μυστηρίου κατά- auctori, rerumque ejusmodi artici, ante secula
ληψιν ήν θεου μόνου κατ' αξίαν εγκωμιάζειν εστί, του Cognitum est. Ηaec nostra formatio est , hac conn
λόγοις οίς οίδεν αυτός τα επ'αυτή δεδρακότος μεγαλουρ- ractio, haec solatio, quam et celelbri Ilodie con-
γήματα • μή τι ούν έμοί τω χαμαι κειμένω, και τα Ventu colimus . Ηinc ego spiritus contralens, ac
έν ποσίν ουδέν ότι πλέον είδότι, δι' ένδειαν της περί timore honorem sacramento liabens, cum voca
τα καλά προαιρέσεως · ου δή ποτε ούν τα παρ' lissimo proplietarum Isaia pronuntio : O miser
αξίαν ειπείν αισχυνθήσομαι, και ει μή τα κατ' ego, quia compunctus sum : quia liomo cum sim,
αξίαν λέγειν ουκ έχω; Αλλ' επειδή και το κατά δύ- et immuda labia habens , de munda illa el im -
ναμιν ουκ απόβλητον, τώ λαλείν την σιγήν διακρούσο. maculata, ac totius sanctilatis plenissima, andleo
μαι, Θεώ την διάλεξιν αναθέμενος " αυτώ ή δόξα, και aliquid loqui, eamque presumo epitaphio posito
το κράτος εις τους συμπαντας αιώνας των αιώνων, celebrare, cujus quidem contemplaudge ascensuit,
'Αμήν. nubes in circuitu prohibent, quædam auteni ne
bula spiritalis rationalibus ejus circumfusa gyris, baudquaquam sinit ut involula sacranicnti com
prehensio clarius explicclur. Potest solus Deus pro merilis laudare , qui jis quibus novil ipse
rationibus, mira illa opera in ea effecit : tantum vero abest ut id mihi humi dejecto , vixque ca
quæ sunt in pedibus, bonæ voluntatis defectu , perspecta habenti, conveniat. Num ergo quæ me
rilum superant, erubuero dicere , qui neque ea possim dicere quæ pro merito videntur ? Enim
vero cinm neque sit respuendum , quod sit ex facultate , Deo consecrans dissertationem , sermone
silentium repellam : ipsi gloria el polestas, per omnia sircula sæculorum . Amen ,
B
ΛΟΓΟΣ ΙΔ'. ORATIO XIV.
Εις την κοίμησιν της υπεραγίεις Δεσποίνης ημών Ιn sanctissima Domine nostra Dei, αr Dormi
Θεοτόκου. tionen 99) .
Καλεί πάλιν ημάς το συνεχές του λόγου προς Vocat nos iterum sermonis continuitas ad lauda
την πανήγυριν » και δεί γε πάντως ημάς τουςεξής tionem; ac plane oportet ut que desunt ordine
προσενείραι τα λείποντα, ως άν άρτιος είη ο λόγος conneclamus , ut, sit sermo integer nec solulus,
και άλυτος , του διεζευγμένου πάντοθεν αμοιρών. quem nulla ex parte aliquid dividar. Paucis ergo
Και δη γούν εν τοις φθάσασιν ώς οίόν τε ήν, διά in superioribus, quantum licuit , quae all corporis,
βραχέων, τα περί της θέας του ζωαρχικού σώματος , quod vitam genuit, ad virginalis, inquam, Dei
λέγω δή του παρθενικού της Θεομήτορος σκήνους, Genitricis tabernaculi spectaculum pertinent,
προς ημών διηγόρευται : λείπεται δέ τίς ο ύμνος enarravimus ; Superest ut dicamus quolinari
ειπείν, και τα υμνούμενα ολα. Και 67 μοι νύν αυθ- fuerit canticum, quaeve cantico celebrata. Nemo
αδείας ή θράσους επιρρίψοιτο μώμον κατατολμώντι autem velut tenierarium audacioremque viupe
των υπερόγκων · ότι μή κατά λόγου δύναμιν , κατ' raverit, qui majora se presumam ; quandl » Πλη
ευχής δε μόνηνυπόσχεσιν ορμηθείς, τον μετά χείρας C velut equa virtute sermone certante , sed quasi
λόγον συνεστησάμην, του ύφειμένου και μετρίου tantum voli sponsione sollicitanle, husquam, q :od
πανταχόσε φροντίσας εις δύναμιν. 'Αλλ' ού παρά licuit, submissione et modestia neglecta, quain
τούτο σμικρύνειν ο λόγος το μυστήριον βούλεται , verso , oralionem composui. Enimvero, haud ideo
κάν ως άτριβεί τούτω, και το αγύμναστον έχoντι, Sacramentum extenware Oratio velit, quanquam
πρώτως απ’ αυθαδείας επέβαλεν. Ει δέ τι τάχα και velut non tritum, nec aliis disputalun, primum
των ου πολλούς θεωρηθέντων ο νυν έξει λόγος , θαυ- explicare audacia contendit. Quod si forte aliquid
μαζέτω μηδείς. Εικαστικώς γαρ, και ως ο νους επι- etiam paucis animadversum presens oratio ha
βάλλειν ήδύνατο του γάρ ακριβούς μόλις αν και bitura sit, nemo miretur. Velut enim conjectando,
άγγελοι τύχοιεν · ταύτα προς ημών τεθεώρηται. atque ut mens potuit assequi, Suous laire conten
" Ήδη μεν ουν ο μυρίανδρος εκείνος των θεοφόρων plati : vix enim vel angeli rem accurate elixe
στόλος, καθάπερ εν τοις πρόσθεν ειρήκαμεν, αθρόως rint. Jam ergo, ut in superioribus diximus, clas
αγήγερτο» και πάσα τάχα των υπερκοσμίων δυνά. sis illa Deo affalorum pene innumerabilis (1 )
μειων η νοητή διακόσμησις , άνωθεναοράτως έφιπτάσα congregala erat ; forsque omnes celestium virtu
τα παραδόξω συνείρει θεάματι · και δή και των αγίων ιum spiritales ordines, invisibili e celo volata,
αι θεόληπτοι παρήσαν, oίμαι, ψυχαι τη κλίνη περι - D ad novum illud spectaculum convenerant : sed et
y Isa, vi, 5 .
VARIÆ LECTIONES.
61 λείπ. μήτις . .
COMBEFISII NOTÆ .
(99) Oratio hæc alterius proxime antecedentis èxivo ; stálos. Velut decem millium virorum ; sed
prosecutio est : quomodo videntur duæ illæ de esl cerlus numerus pro incerto : nec enim lol
cruce, sive ab Andrea sive ab alio editæ . præcise auctor voluit, aut dicere poluil,
(1 ) Classis illa pene innumerabilis. Mupiavopos
1091 S. ANDRE.E CRETENSIS 1002
arbitror, Deo athalie Sanctorum anime, quas spiri- A χορεύουσαι· ας ή των 'Ασμάτων πυκτη γιανιδας
tali sensu liber Canticorum Juvenculas nominat; κατά μυστικής αποκαλεί θεωρίαν. "Έπρεπε γάρ τη
choros circum lectum agentes , identidem ad - βασιλίδι της φύσεως τάς θεοειδείς των βεβιωκότων
erant 1. Par cnim erat, ut deiformes vita funclo- συμπαρείναι ψυχάς, προοδοποιούσας την έξοδος:
rum anime pariter adessent, migranti Reginae ηγείσθαι τε αυτής και προπομπεύειν, και τα εξειδια
preilure : utque comites pompa deducerent, ac προσεπάδειν υμνολογήματα. Προύκειτο γούνεν μέσω
laudum cantica pro ejusinodi a corpore excessfu το τρίπηχυ και φωτοειδέςεκείνο της Θεοτόκου σώμα,
accinerent. Coram ergo jacebat tres longum cu- , το χωρητικόν της όλης του θεαρχικού Λόγου πληρώ
Dilos ac Iurninosum illud Deipara corpus, quod σεως · όπερ επί κλίνης ορώμενον, τα της αγιαστείας
totam divinissimi Verbi plenitudinem capere po- μύρω, την σύμπασαν ευωδίασε κτίσιν. Τός νους,
tuisset; atque in lecto conspectum , suavi un ποία δε γλώσσα των εκεί θεαθέντων τους λόγους
guelli sanclitalis fragrantia, Creata universa per- εξιχνιάσειε; πάντα γάρ άγνωσίας απάσης και αβλε
fundebat. Que mens , quΣve lingua eorum que ψίας υπεραπείρως εξήρητο. "Ενθεν άρα και των
ilic aspectabanlar rationes aperial ? Omnia sigui- θεοσόφων οι πρόκριτοι, τω θείω Πνεύματι γενόμενο.
dem obscuritaten omnem et caliginem innen- κάτοχοι, εκ τεεριχαρείας τότε της θεοτερπους αγλαΐας,
sum superabant . Quare etiam qui inter Deo affla- Β το περιον της ελλάμψεως εις έκστασιν μεταθέμενοι,
1ος illos eximii erant , livino perciti Spiritu, ex των ένθεαστικών εκείνων ύμνιωδιών, λέγω δή της
jucundilatis a Deo injecte alindantiori gaudio, έφυπνίου τροπολογίας , ως έκαστος ην δυνατός, άλλος
ulustrationis excessum in exstasim vertentes, άλλον αμείβων εφήπτετο. Τα δε ήν ουχ οίάπερ
cantica illa velut fanatica , funebrem, inquam, αυτοί νοείν εναγόμεθα, ή ως άν τις τυχόν υπογρά
1ropologiam, ut quisque polerat, alio alium exci- ψοιτο, αλλ' ώς αν εκείνους ετύπου λέγειν το Πνεύμα,
piente, ceperunt depromere. Erant porro ejus- και ακούειν επέτρεπεν. Ούτος τε αυτός ο ύμνος,και
modi cantica, non qualia ipsi possumus cogitare, τα υμνούμενα, πρός τών ύμνολόγων ελέγετο τε και
vel qualia forte descripserit aliquis: sed qualia εξηκούετο, της κάτω μέν και καθ' ημάς εναρμο
Spiritus informabat dicenda, el audire permitte- στίας και συμφωνίας άπειρημένως εξηρτημένα
bat . Quod canticum, el cantico celebrata, el di- βραχύ δέ ή ουδέν , του ήχου των εορταζόντων αγγέ.
cebant et audiebant cantico celebraules, nostram λων εν ουρανούς αποδέοντα : ών το τε ύψος και
omnem et terrenanm concinnitatem et symplio - βάθος , και την εις άπειρον ωραιότητα, ού προςημών
nian , immensum excedelant ; parum vero aut σχεδιάζεσθαι , των μηδ' οπωσούν της τοιάσδε γε
nihil a sono epalantium in celis angelorum alb- γευμένων ήδύτητος , σιγή δε τιμάσθαι μάλλον ως
erant : quorum sublimitatem et profunditalem; " άληπτα και ανέκφορα. Μόνοις δε τούτοις επιβάλλειν
inιmensumque decorern , haud nostrum fuerit vel- ημάς ασφαλές , εφ' οίς και το επιτυγχάνειν επέρα
ut levius explicare , qui ne minimum quidem ejus- στον, και το διαμαρτάνειν ακίνδυνον · ά μήτε τον
modi dulcedinis gustum percepimus : potius vero γνωστικών λυπεί , μήτε τον αγροίκον ανιά. Ο δέ γε
debuerimus, tanquam comprehensione majora et ύμνος και τα υμνούμενα , ει και την ημετέραν δια
quae vulgari nequent , silentio honorare. Tantum φεύγει κατάληψιν, κατά γουν το ήμίν εφικτόν ως έν
autem iis tuto adjecerimus animum ac conabimur τύπω διαλαβείν έστωσαν ούτως. Τούτο το πέρας και
declarare, in quibus et rem assequi jucundum προς ημάς διαθηκών έθετο ο Θεός · τούτο ή φανέρω
est, nec error periculum habet ; que, inquam, σιςτων αποκρύφων της θείας ακαταληψίας βυθού,
nec ingeniosum ac perspicacem contristent , nec Ούτος ο σκοπός και προεπινοηθείς των αιώνων και αυτή
rustico molesta sint. Sed cnim canticum ac cele- των θείων χρησμών ή κορωνίς · τούτο ή άρρητος και
Lirata cautico, quanquam a nobis comprehendi υπεράγνωστος της προανάρχου περί τον άνθρωπον
nequeant, quantum nihilominus velutin figura κηδεμονίας βουλή· τούτο η απαρχή της προς το οι:
licet accipere, hoc modo habeant. Ηic testamento - κείoν πλάσμα του παγγενέτου Θεού κοινωνίας και
rum conditorum a Deo terminus; he coronis D συμφυΐας • αύτη των θείων καταλλαγών ή ενυπόστα
Oraculorum divinorum; Oιου arcanum ignolissi- τος εγγύη : το περιούσιον κάλλος : ο θεόγλυπτος αν
nunque , prevlerine Dei in hominum genus con- δριάς : η ευδιάγραπτος της θείαςαρχετυπίας εικων
silium ; Inare primitize Communionis necessitudi- το πάσης θεωρίας και αναβάσεως έρεισμα ή τα
isque omnium conditoris Dei ad proprium fig - αγεστάτη του παντοκτίστου σκηνή : ο θεοδόχος της
imentum; Inec divinorum contractuumsubsistenς ακενώτου σοφίας κρατήρ• το ασύλωτον τηςζωής και
veraque sponsio, eximia pulcliritudo, sculpta μείον • η ανεξάντλητος των θείων απαύγασμα "
Deo statua, divini arclietypi egregie expressa πηγή : το ασάλευτον κράτος όσο τοις πάθεσιν
jinago, lolins contemplationis algue ascensus ad εκρατείτο πάντων υπεραρθείσα τη καθαρότητι. μία
divina fulcimentum, Creatoris Onnium taberna- ταύτης ήμίν ώμηρεύθη τα της σωτηρίας ενε
culum sanctissimur, inevacuabilis sapientia cra- και το μέχρι μέτρου του καθ' ημάς προελθείν
Ter, Deum conceptaculi instar suscipiens : invio- ούτω τεθαυμασμένην, και το κοινόν αποτίσα: Χ .
13oile vil: penu, divinoruΟι splendorum fons της φύσεως ίδιον • το δε μή ούτως έχειν "
3 Cant . 1, et .
193 IN DORMITIONEM S.MARIÆ . III. 109,
όλου τα καθ' όν εβίου τρόπον ώσπερ και εφ' ημών Α inexlhaustus , inconcussunt rolbar , φuando puritate
ιδιώματα, οικείον της προς το Θείον εγγύτητος. rebus omnibus elevalior, niilis vincellatur affe
crionibus. Per eam nobis obstricta sunt salutis pignora : ac quidem ut ita miranda ad bumanum
usque modum processerit, solveritque commune debitum , naluræ proprium fuit: quod aulem illis
vitæ propria, non eumdem omnino alque in nobis modum habuerint, proprium fuit propinquitati,
ad Deumi.
Πλήν της εις άκρον απαθείας απόδειξις εύδηλος. Ceterum non deest quo summa in ea osten
Και τι γάρ τών άγαν μεγίστων ου συν πολλά τα datur affectionum vacuitas. Quid enim inter
περιόντι της αρετής επ' αυτή προσελήλυθε ; Τί δέ maxima computanlum, non nullo vitutis cre
των εις ένδειξιν θαυμάτων ου προήχθη παράδοξον; ' menlo ei accessit ? Quid vero novi ad miraculorum
ώς δειχθήναι πάντων αυτήν θαυμάτων των όπως exhibitionein non evasil ? ut omnium miraculorum
ποτέ και νυν προαχθέντων ή τελουμένων εναυλισμα: si qua usquam nnolloque evaserunt aut fuerunt
ως μέρος έσχατον και το νυν γε παρόν, ει και προ ( Oisummata, velut scles facta sit : quoruna pars
παντός προδώριστο χρόνου της θείας ούτω τάχα extrema, islud est quoll nunc celebramus, q12 -
βουλής άνωθεν την περί έκαστον ημών διορισαμένης 41am ante tempus onne definitury ; sic utique
του βίου περαίωσιν . Και ω της προνοίας ής ουδείς Ρ vil:e cujisque finem divino olim decernente con
αφίκετο γεννητών εις τα έσχατα , ή ίχνος εξευρείν silio. Sed, o providentiam, quain nemo 1: :dein
δεδύνηται ! ής έργον και το νυν τελούμενος της usqu:12: natorun potuit assequi, aut cjus inve
Παρθένου μυστήριον. Μυστήριον γαρ, και ει περί nire vestigia ! cujus nnolitio est, quod nunc elian
το ημέτερον ένθεωρείται τέλος και τούτο εστιν ή paragitur Virginis Sacramentum. Plane enim
εξ αρχής αποκληρωθείσα φύσει τη του ανθρώπου Sacramentum est, quanquam circa fine bun
μερίς. 'Αλλ' ώ πώς διεκόπη φραγμός, συνδεθείς nunt consisteratur : quam natura humana parte
αμαρτία; Πώς διεσπάσθη και δεσμός συμπλακείς a principio velut sorie accepit. Einvero, qιο
παραβάσει ; Τι ότι καταπεφρόνηται θάνατος ως modo disjecta est maccries peccato coligata ? Sci!
ημέρας ενύπνιον ; Ούχεται φόβος , ου μορμολύττων et quomolo disruptum vinculum praevarications
ουκέτι τους εν Χριστώ νηπιάζοντας. "Η ουκ αν εί complexum? Quill cause « st ut mors velut son
με τεθναίη τάχα του Θεού το χωρίον, ή φθορά δι - ηus diurnus spreta sit ? Abscessit metus, nec jan)
ελύθη παρακοή σπερμανθείσα ; Ναι διελύθη Χριστού ceu objecta larva parvulos in Christo territ:ht .
προτεθνεώτος. Αυτή γάρ ή φύσις εξεκαλέσατο της Νum vero nisi Dei Iocus ille moreretur, corruplio
εν φθορά καταδίκης, την δι' άφθαρσίας ανελομένη prevaricatione sata non destrueretur? Plane, ante
κατάστασιν. "Ώ καινών αμοιβών ! ώ θείων συναλλαγ- " nortuo Christo destrueretur. Ipsa quippe natura
μάτων ! Εξεφυσεν η φύσις ήκανθωμένην προαίρε - damnationem corruptionis exemil(2 ), corruptionis
σιν · αντεξέφυσεν αύτη τον πληρωτής του πατρώου statu illo incorruptione sullalo. O novas alterna
θελήματος. "Ώδινεν η φύσις εκ παρακρής αυθαίρετον tiones ! o divina commercia ! Produxit naturn fa..
θάνατον , αντιώδενεν αύτη τον δι' υπακοής άνη ρηκότα clam in spinas voluntatem ( 3) ; eadenn e divers0
τον θάνατον. Μόνη γάρ μόνη παρά την φύσιν προς eum produxit, qui paternum voluntalem imple
νεουργίαν εκλελεγμένη της φύσεως , μόνη τω πλα- vit. Peperit natura spontaneam a prevaricatione
στουργώ της όλης υπηρετήσατο φύσεως. Επεί ούν mortem; eadem ipsa e contrario eum peperit, qui
πρόκειται νυν ή θεοχρημάτιστος αύτη σορός του obedientia mortem destruxit. Sola quippe, sola
θεολήπτου σκήνους, οίά τις άφθονος αγαθοδότες τους praeter naturan) ad novum nature opus electa,
φοκάλους προτρέπουσα, μή τις υστερείτο της Εκ- sola naturn tolius Fictori ministravit . Jarn ergo
κλησίας . Ου γαρ δείται πόνου το χάρισμα, πλήν μό - Deo 2flati tabernaculi illius, velut bonorum mit
νης της προαιρέσεως. Ουκούν ίτω πρόθυμος άπα , ός nilica largilion: boni amantes provocante, oraculi
έχει πίστιν αδίστακτον : ίτω προς το της Παρθένου instar proposito liocce Ioculo (4) Deo divile , nc
COMBEFISII NOTÆ .
(2) Damnatione corruptionis exempla , receperat D velut oraculum . Sic piuto inferius, "ITW Tipos
incorruplionis statum . S ccomponenda versio , sensu cñs llap évou yonuatuotrov quod reddimus :
omnino plano. 'Egexarécato, velut fuerat evocata ac veniat ad oraculum Virginis : quod ita suasit ex
e lucente Dei gratia , liberala . ponenduro quo l sequitur, και γνώτω πείρα των
(5) Faclans in spinας υoluntatem. Ηκανθωμένην έαυτού καταθυμίων την εύρεσιν, Videtur enim esse
Topoziqesiv. Allusio est ad illud Isa , v, ubi Dominus allusio ad illud I Reg. 1x , 19 , quo Samuel promittil
de vinea queritur ; hurana ulique voluntale quam se Sauli annuntialurum távta iš Šv tñ a.pola.
excoluil gratia : Exspectavi ul facerel uvam , fecit cou . Omnia gure in corde luo : quod est to, XOTO
autein spinas; sic LXX : 'Eroinos o £ à xávoas. Sic Oulia , Andreæ . Ut sicutSaul accessu ad Samuelem
cerle primus parens inobedientia habuit ; sed ma reipsa cognovit inventas esse asinas, ita nos ac
lum hoc Marie Christique obedientia depulit. cedentes ad Mariain cognoscamus inventa Tićautor
,(4) Oraculi instar proposilo hocce loculo . *Ene! xataOlla . que nobis debent esse animo : ul nimi
ν πρόκειται νυν ή θεοχρημάτιστος αύτη σορός . run certi efiiciamur nostra salulis, quaula nobis
of est rarior, ul plures aliæ nostri Andreae , quan - moralis certitudo illius esse polest. Siitalice bujiis
quam elegantissimæ . Videtur signilic: ri ipsum vocis significationes in Thesauro, scd minus hisia
Deparæ corpus Numine alltalam , soobs 02017,atou loco congrue.
5% vous, insiar arcs et propitiatorii, cui locus sit
1095 8. ANDREE CRETENSIS 1595
quis conventui desit . Non enim ejusmodi gralia A χρηματιστήριον, και γνώτω πείρα των εαυτού κατ2.
est it indigeat labore, sola voluntate et proposito θυμίων την εύρεσιν. Κοινον τούτο διαλλακτήριον
opus habet. Αlacris ergo accedat, quisquis file πρόκειται , καταλλάγητε πάντες Θεώ. Ιδού η ακέ
est minime dubia. Veniat ad oraculum Virginis , νωτος της αθανασίας πηγή, δεύτε οι νεκρωθέντες,
atque ea que sunt in animo desiderataque expe- άρρύσασθε. Ιδού οι της ζωής αένναοι ποταμοί,δεύτε
rimento invenisse noverit. Communis hac recon- πάντες αθανατίσθητε. " Ω θύγατερ 'Αδάμ και Μητες
ciliationis officina proponitur ; omnes Deo recon- Θεού ! Ω άνανδρε Μήτερ, και παιδοτόκε Παρθένε!
ciliamini. Ecce inexhaustus fous immortalitatis : " Ω ποίημα του ποιηθέντος εν σοι χρονικώς, και μη
Venile, qui morti traditi estis, haurite . Ecce juges έκστάντος της οικείας αϊδιότητος ! Περί σου πάντες
vile luvil : venile , omnes immortalitatem conse - οι του Πνεύματος υποφήταν προυκελάδησαν. Μωσής
quimini . Ο Ade filia et Dei Mater ! Ο Mater sine πρώτος βάτον ιδών σε προέλεγε : « Διαβάς όψομαι
viro, Virgoque prolis pareins ! Ο figmentum ejus το όραμα το μέγα τούτο. Περί σου και θεοπάτωρ Δ1
qui in le lemporance fictus laudquaquam propria Eιδ τον Χριστόν ελιτάνευσεν · 'Ανάσηθι, Κύριε,
elernitate excessit ! Dele cecinerunt Spiritusomnes λέγων, συ και η κιβωτός του αγιάσματός σου,και
interpretes. Primus Moyses te Rubum videns , olin Περι σου και αυτός την σην προτυπούμενος εξ.
ait : Transiens video visionem hanc na- B οδον , « Το πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οι πλού
gnam 4. 5 Pro1e Dei parens David Clhristo Sup- σιοι οι του λαού, και προϋπέψαλλεν. Ιδού γάρ πι.
plicabat, dicens : Surge , Domine, tu et arca San- σα, φησίν, ή δόξα της θυγατρός του βασιλέως έσω
ctificationis fun b . De te iden tuum prefigurans θεν · εν κροσσωτοις χρυσούς περιβεβλημένη , πεποι
exitum, quondain psallebat : Vultum fuum de- κιλμένη . Σε ή των 'Ασμάτων αγιογραφος βίβλος
precabuntur omnes diviles plebis c . ) - Ecce προδιαγράφουσα , μυστικώτερον παρηνίξατο: Τις
enim, inquit, onnis gloria filiae regis ab intus : in αύτη ή αναβαίνουσα από της ερήμου ως στελέχη
Timbriis aureis circunmamicta, variegata d. Το καπνού τεθυμιαμένη, σμύρναν και λίβανον από πάγ
sacer Canticorum liber predescribens, occultius των κονιορτών μυρεψου ; » Περί σου πάλιν ή αυτή
indicavil : « Quae est ista que ascendit e deserto, προϋπέγραψε βίβλος , « Ιδού η κλίνη, λέγουσα, του
languarm truncusfumisincensus , myrrhann el thuς Σαλομών : στύλους αυτού εποίησεν αργύριον, και
ex omnibus pulveribus pigmentarii e ? , De te ανάκλιτον αυτού χρύσεον• επιβάσεις αυτού πορ
rursum idem ipse liber olim scripsit dicenς : Ecce oύτα 68. εντός αυτου λιθόστρωτον, αγάπης από θυ
lectulus Salomonis; colunas ejus fecit argentum, γατέρων Ιερουσαλήμ. 5 Και αύθις : Εξέλθετε,
el acclinatorium ejus aureurn ; ascensus ejus pur - . θυγατέρες Σ.ών [ και ίδετε 69 ] εν τώ βασιλεί Σαλο
pura ; initium ejuslapidibus constratum , charila- " μών• εν τω στεφάνων εστεφάνωσεν αυτόν ή μήτηρ
1em a Gliabus Jerusalenι 1 . 5 Ει rursum: « Egredi- αυτού , εν ημέρα νυμφεύσεως αυτού, εν ημέρα ευ
mini , Glis Sion [ et inluemini] in regem Salonio » φροσύνης καρδίας αυτού. "Ιδετε αυτήν, θυγατέρες
nein ; in corona qua coronavit euτη mater ejus in Σιών, και μακαρίσατε αυτήν : βασίλισσας και παλ
die sponsalium ejus, et in die jucunditatis cordis λακα , αινέσατε αυτήν, ότι οσμή ιματίων αυτής
ejus 8. ) - Videle eam, filiae Sion , ct beatifi- υπέρ πάντα τα αρώματα. Σε προορών Ησαι ;
cate eam; reginae et concubin , laudate eati, quia ευθέως ανέκραγεν : Ιδού η παρθένος εν γαστρί
olor vestimentorum ejus super Omnia aromala h. έξει . Και, " Έσται ή δια του Ιεσσαί, Και,
Te previdens Isaias divino instinctu clamavit : « Μακαρία ή διζα του Ιεσσαί. ) Και, « Εξελεύσεται
« Ecce ergo virgo in ulero liabebit 1. Et : ράβδος εκ της ρίζης Ιεσσαί , και άνθος εκ της ρ -15
« Erit radix Jesse i. 5 Ει : « Beata radix Jesse E. ) αναβήσεται. » Σου είνεκεν ο μέγας Ιεζεκιήλ προ
Ει : Egredietur virga de radice Jesse, et los de ηγόρευσεν, Ιδού η πύλη , λέγων, κατ' ανατολάς " 12"
radice ascendet 1. 5 Tui gralia prununtiavit ma- έσται η πύλη κεκλεισμένη, και ουδείς ου μή οι:ΑΟΣ
gnus Ezechiel, dicens : 1 Ecce porta orientalis ; et δι' αυτής. Και Κύριος ο Θεός μόνος αυτός είσελ
erit porta clausa ; et nemo transibit per earm. Ει D σεται και εξελεύσεται , και έσται η πύλη κεκλεισμ
Dominus solus ipse ingredictum et egredietur ; et νη.» Σε και ο των επιθυμιών ανήρ προφήτε "
erit porta clausa m. » Sed el tir desideriorum le όρος εκάλει · λέγων και ο λίθον άνευ χειρών ανο
proplhelans montein appellavit ; dicens etiam εκ σου λατομούμενον, ου τεμνόμενον' αφαιρού "
« lapidem ex te sine manibus no scissum, non νον, ου διαιρούμενον · τη προσλήψει της καθ την
Sectum ( 5) ; ablatum, non divisum; humane scili- ανθρωπότητος. Συ εί το μεγαλείον της φρικτη
a Exod . W , 3. b Psal. cxxxi. 8. c Psal. xliv, 15 . d ibid . 14 . e Cant, il, 6 . ibid . l,
6 ibid . 11 . h Cant. vi, 8 ; iv , 10 . Isa, vii, 14 . i Isa . xi, 10 . k ibid . ibid . 1. mEzccn.,
η Dan. J1, 34.
VARIÆ LECTIONES .
68 Septuag. πορφυρά. 69 Ex Seplung.
COMBEFISII NOTÆ .
15 ) Scissum , non secrum . Aatou.OULEVOV, Où touvó - aut a se divisus, al, humanitatis assumption
usov. Velut, ita ex Maria ceu la picidina abscissam qua intelligitur illa a monte sine manu 2015
el incisum , ut ipse nihilominus, in se nihil seclus, permauserii.
1097 IN DORMITIONEM S . MARIÆ . III. 1093
κονομίας , «είς και επιθυμούσιν οι άγγελοι παρακύ- A cet naturae nostra assumptione . Tu Iiorrende
ψαι • Συ εί το περικαλλές της θείας συγκαταβά- dispensationis magnificum illud opus, « in quod
σεως ενδιαίτημα ή όντως επιθυμητή γη. « 'Επ - angeli desiderant prospicere • (6). Tu Dei se nobis
εθύμησε γάρ ο Βασιλεύς της δόξης του κάλλους σου" inclinantis ornalissimum domicilium ; terra illa
και δράσθη και του πλούτου της παρθενίας σου και vere desiderabilis : Concupivit enim flex glorism
ώκησεν εν σοι , και έσκήνωσεν εν ημίν , και κατ - decoris tui ; et amator factus est P , diviliarum lure
ήλλαξεν ημάς διά σού τω Θεώ και Πατρί. Συ 1 του virginitatis ; atque in te habitavit, el apud κος
αποκεκρυμμένου μυστηρίου προ των αιώνων , moratus est 4 (7), nosque per le leo el Patri re
υπάρχεις θησαυρός. Συ ει αληθώς, η ζώσα βίβλος conciliavit. Tu thesaurus Sacramenti a saeculis
του έγγραφομένου άφθέγκτως εν σοι πνευματικού absconditi 1. 5 Tu vere vivens ille liber, scripti in
Λόγου, το ζωηρό καλάμω του Πνεύματος. Συ μόνη le sine voce spirilalis Sermonis, vivifico calano
άψευδώς της νέας διαθήκης ο θεόγραφος τόμος, ής Spiritus saucli. Tusola vere, scriptus a Deo Iomus
πρός ανθρώπους διέθετο ο Θεός πρίν. Συ « μυριο- testamenti novi, quod is olium ad homines est
πλάσιον άρμα του Θεού , και χιλιάδας εύθυνουμένων testatus . Τα « currus ille Dei decem milibus mul
αυτώ σαρκωθέντι προσάξασα. Συ εί το Σιών όρος • tiplex 8, 5 multis millibus adductis eorum quos
το πιον όρος • το τετυρωμένον όρος, ενώ ευδόκησεν B ipse incarnatus ad meliora composuit. Tα mons
ο Θεός κατοικείν, και εξ ού το σάρκα παγείς, έτυρώθη ille Sion , mous pinguis , Imons coagulatus, in quo
την καθ' ημάς νοερώς εμψυχωμένην ο υπερούσιος. beneplacitum est Deo habitare 1 ; ex quo in car
Ω ναι θεϊκέ, και άνθρωπε χοϊκέ ! Ω στήλη νεκρά nem compactus, nostre illi , anima intellectuali
και στυλε ζωοποιέ · ου τον σαρκικόν Ισραήλ φωτ- animate, similem, qui substantia major est, coagu
αγωγούσα φυγαδευόμενον, αλλά τον πνευματικών Tatus est. O divinum templum , homoque terrene!
τρός το της γνώσεως απλανές οδηγούμενον, φως O columna mortua, et columna vivifica (8) ; non
ενθέως καταπυρσεύουσα. "Ω νεφέλη ολόφωτε , και que extorrein carnalem Israelem illuminet, sed
ο όρος κατάσκιον , ου τον αγνώμονα των Ιουδαίων que spirilalem illuum , ceu accenso ex specula
δήμον κατασκιάζουσα, αλλά τον εκλεκτών του Θεού igne divinitus prelucens , ad scientiae veritatem
Λαόν, το έθνος το άγιον, ταις σαις φρυκτωρούσα deducaι. Ο nubes tota lucida, et mons umbro
μητρικαίς δαδουχίαις . Ω χρυσού παντός και πάσης Stus u ! » Ποn queimprolum ingratumque Judaicum
αισθητης και άλλου κτίσεως καθαρωτέρα ! ώ γη populumobumbres , sed que Dei electo illi populo,
παρθενική, εξ ης ο δεύτερος και του παλαιού αρ- genti illi sancte ' , maternis tuis prelalis facibus
χαιότερος 'Αδάμ προελήλυθε ! Ποιός σε τάφος καλύ- illuceas. O purior omni auro , et maleria
ψει • γή δε ποία σε δέξεται , τον ουρανόν και του « omni sensibus subjecta! Ο virginalis terra, ex
ουρανού την φύσιν υπερβάσαν τη αγιότητι; Τίνα qua novus Adam el secundo illo vetustior pro
σου τα εντάφια ; Τίνα τα σπάργανα ; Τίνες οι στολι- dit. Quod te sepulcrum lecturum est , que le
σμοί ; Μύρα δε ποία το σον κατασμυρνίσουσι σώμα; susceptura terra, qua coelum ac cell naturana
Το ευώδες, το άχραντον, το πλήρες αγαθού, το puritate supergressa es ? Queenan tua illa Se:
ου η θέωσις · ενώ η τελείωσις, δι' ού η σωτηρία : nam vero tuum corpus delibulura sunt unguenta ?
Σύ γάρ ει αληθώς η όντως « καλή, και μώμος ουκ Corpus, inquam, illud suave fragrans : corpus in
έστιν εν σοί.» Προσαδέτω τι σοι μικρόν αύθις και temeraturn ; corpus illud Doni plenuin; reinissio.
Σαλομών και θειότατος : Ωραία ως Ιερουσαλήμ, και nein scaturiens ; ceu fonte manans incorruptionern:
οσμή ιματίων του ως οσμή λιβάνου. και Συ του ακε- corpus ex quo divinitatis conciliatio ; corpus in
νώτου μύρου η νέα μυροθήκη • συ του ελαίου της quo sit constinimalio ; per quod est salus. Ταenim
χρίσεως ή αγαλλίασις. Συ το των νοητών αρωμάτων es illa vere pulchra , et nmacula non est in le 1 ,
o I Petr . 1, 12. P Sap. vill, 2, 5. 9 Joan . 1, 14. Eplies, 111, 9. s Psal. LXVII, 13. ' Psal. LavII,
16, 17. u Habac. μι, 5 . ΤΙ Petr. 1 , 9 . * Cint. , 7 .
VARIÆ LECTIONES.
70 λείπ , είς.
COMBEFISII NOT. E .
(6 ) In quod nngeli desideranı prospicere. Sic ei D leporem in illa levi velut conjugatione, ottin % 2 !
mmolo Greca Pelr. 1 : Εις και επιθυμούσιν άγγελοι στύλε, prino proprie significante cippum, ac pilano
παρακύψαι , referendo οικονομίαν et οικονομή- el titulum erectum in monumentis ; altero autem
Bévto., cum Latina referant Christuin : In quer columnani proprie sive quæ emineat, sive quæ ful.
angeli, etc., sensı haud ila diverso . . cimentum præbeat ; quomodo Paulus ad Gal. 11,
(7 ) Alque in le habitavil, el apud nos moralus esi. Petruin et Jacobum Joannem otuhou ; vocal : 01 Ôn .
" Ωκησεν εν σοι, και έσκήνωσεν εν ημίν. Velut ali κούντες στύλοι είναι. Qui sidebantur esse columne :
quid peculiarius Mariæ , quam nobis Joannes, Do ul eminentes reliquis discipulis, et in quos moles
minica incarnatione tribuat : ipsa ei facta velut Ecclesiæ velut reclinala recuinberet. Sic etiain
propria domo ; cum apud nos, quasi in taberna Chrysost. Petrum et Paulun Ecclesiie otuous
culo , ceu hospes inoralus sil. Non ita facile Græ - appellat : sed Maria singularissiine otuos • toli
cus lepos potest exprimi. prælata creaturæ , lotamque Ecclesiama peculiaris
(8 ) O columna mortua el columna vivifica ! * sima prolectione fulciens.
στήλη νεκρά , και στυλε ζωοποιά ! Hathens G :aca
PATROι.. GR. XCVΙΙ . 35
, , ,
1095 S . ANDREE CRETENSIS 1096
quis conventui desit . Non enim ejusmodi gratia A χρηματιστήριον, και γνώτω πείρα των εαυτού κατα
est it indigeat labore, sola voluntate et proposito θυμίων την εύρεσιν. Κοινόν τούτο διαλλακτήριον
opus habet. Αlacris ergo accedat, quisquis file πρόκειται, καταλλάγητε πάντες Θεώ. Ιδού η ακέ
est minime dubia. Veniat ad oraculum Virginis, νωτος της αθανασίας πηγή, δεύτε οι νεκρωθέντες,
atque ca quæ sunt in animo desiderataque expe αρρύσασθε. Ιδού οι της ζωής αένναοι ποταμοί, δεύτε
rimento invenisse noverit. Communis hac recon- πάντες αθανατίσθητε. Ω θύγατερ 'Αδάμ και Μήτερ
ciliationisofficina proponitur ; omnes Deo recon- Θεού ! Ω άνανδρε Μήτερ, και παιδοτόκε Παρθένε !
ciliamini. Ecce inexhaustus fous immortalitatis : ΤΩ ποίημα του ποιηθέντος εν σοι χρονικώς, και μη
venile, qui morti traditi estis, haurite. Ecce juges έκστάντος της οικείας αϊδιότητος ! Περί σου πάντες
vite luvii : venite, omnes immortalitatem conse- οι του Πνεύματος υποφήται προυκελάδησαν. Μωσής
quimini . Ο Ale filia et Dei Mater ! Ο Mater sine πρώτος βάτον ιδών σε προέλεγε : « Διαβάς όψομαι
viro, Virgoque prolis parens ! Ο figmentum ejus το όραμα το μέγα τούτο. » Περί σου και θεοπάτωρ Δι
qui in le temporance fictus liaudquaquam propria βίδ τον Χριστόν ελιτάνευσεν · 'Aνάστηθι, Κύριε,
elernitate excessit ! Dele cecinerunt Spirituso nes λέγων, συ και η κιβωτός του αγιάσματός σου . )
interpretes. Prinus Moyses te Rubum videns, olita Περι σου και αυτός την σην προτυπούμενος εξ.
ait : Transiens video visionem hanc na- B οδον , Το πρόσωπόν σου λιτανεύσουσιν οι πλού
gnam a. » Pro1e Dei parens David Christo Sup- σιοι οι του λαού, και προϋπέψαλλεν. Ιδού γάρ πά
plicabat, dicens : « Surge, Domine, Tu et arca San- σα, φησίν , ή δόξα της θυγατρός του βασιλέως έσω
ctificationis fun b . De: te iden tuum prefigurats θεν· εν κροσσωτοις χρυσούς περιβεβλημένη , πεποι
exitum, quondain psallebat : Vultum tuum de- κιλμένη. Ο Σέ ή των 'Ασμάτων αγιογραφος βίβλος
precabuntur o ne's divites plebis c. ) - | Ecce προδιαγράφουσα, μυστικώτερον παρηνίξατο : Τίς
enim, inquit, omnis gloria filiae regis abintus : in αύτη ή αναβαίνουσα από της ερήμου ως στελέχη
finbris aureis circumamicta, variegata 1 . Te καπνού τεθυμιαμένη , σμύρναν και λίβανον από πάν
Sacer Canticorum liber prelescribens, occullius των κονιορτών μυρεψου ; » Περί σου πάλιν ή αυτή
indicavil : « Que est ista que ascendit e deserto, προϋπέγραψε βίβλος , « Ιδού η κλίνη , λέγουσα, του
languafm truncusfumis incensus , myrrhani et illus Σαλομών : στύλους αυτού εποίησεν αργύριον, και
ex omnibus pulveribus pigmentarii e ? , De le ανάκλιτον αυτού χρύσεον · επιθέσεις αυτού πορ
rursum idemipse liber olim scripsit dicens : Ecce φύλα 68 . εντός αυτου λιθόστρωτον, αγάπης από θυ
lectulus Salomonis ; colunas ejus fecit argentum, γατέρων Ιερουσαλήμ. ) Και αύθις • Εξέλθετε,
el acclinatoriumejus aureurn ; ascensus ejus pur - , θυγατέρες Σ . ών [ και ίδετε 69 ] εν τη βασιλεί Σαλο.
pura ; initium ejus lapidibus constralun , cliarila- " μών · εν τω στεφάνων εστεφάνωσεν αυτόν ή μήτηρ
1em a iliabus Jerusalen . Ει rursum : « Egredi- αυτού, εν ημέρα νυμφεύσεως αυτού, εν ημέρα ευ
mini, Gliss Sion [ et inluemini] in regem Salonio» φροσύνης καρδίας αυτού. "Ιδετε αυτήν, θυγατέρες
nem; in corona qua coronavit euin mater ejus in Σιών, και μακαρίσατε αυτήν: βασίλισσαι και παλ
die sponsalium ejus, et in die jacunditatis cordis λακατ, αινέσατε αυτήν, ότι οσμή ιματίων αυτής
eius 6, ) - Vilele eam, filie Sion , ct beatifi - υπέρ πάντα τα αρώματα. Σε προορων "Ησαΐας
Cate ean ; reginae et concubin , laudate ea10, quia ευθέως ανέκραγεν• Ιδού η παρθένος εν γαστο
olor vestimentorum ejus super omnia aromala 1.» έξει. Και, « "Έσται η ρίζα του Ιεσσαί, Και,
Te previdens Isaias divino instinctu clamavil : « Μακαρία η ρίζα του Ιεσσαί. Και, Εξελεύσετα:
« Ecce ergo virgo in ulero labelbit 1 . ) Ει : ράβδος εκ της ρίζης Ιεσσαί, και άνθος εκ της ρίζης
« Erit radix Jesse 5. 5 Ει : « Beata radix Jesse k. ) αναβήσεται. » Σου είνεκεν ο μέγας Ιεζεκιήλ προ
Ει : « Egredictur virga de radice Jesse, el los de ηγόρευσεν, « Ιδού η πύλη, λέγων, κατ' ανατολάς"
radice ascendet 1. 5 Tui gratia prununtiavit ma- έσται η πύλη κεκλεισμένη, και ουδείς ου μή διέλθη
gnus Ezechiel, dicens : : Ecce porta orientalis ; et δι' αυτής. Και Κύριος ο Θεός μόνος αυτός εισελεύ
erit porta clausa; el nemo transibil per eam. Ει D σεται και εξελεύσεται , και έσται η πύλη κεκλεισμέ
Dominus solus ipse ingredietur et egredietur; et νη. Σε και ο των επιθυμιών ανήρ προφητεύων,
erit porta clausa m. ) Sed el rir desizleriorum te όρος εκάλει λέγων και λίθον άνευ χειρών ανδρός
proplietans montein appellavit ; dicens etiam εκ σου » λατομούμενον, ου τεμνόμενον · αφαιρούμε
« lapidem ex te sine manibus no scisso, ηοη νον, ου διαιρούμενον· τη προσλήψει της καθ' ημάς
secluυ (5) ; ablatum, non divisit; humane scili- ανθρωπότητος. Συ εί το μεγαλείον της φρικτής ο:
a Exod. II, 3. b Psal. cxxxi, 8. Psal. xliv, 15 . d ibid . 14 . e Cant, ii, 6 . ' ibid . 7, el 10 .
6 ibid . 11. b Cant. vi, 8 ; iv, 10 . ' Isa, vii, 14. i Isa . xi, 10 . k ibid . ibid . i. m Ezech . XIV , 2.
n Dan . Ji, 34.
VARIE LECTIONES.
68 Septuag. πορφυρά. 63 Ex Septung.
COMBEFISII NOTÆ .
15 ) Scissum , non sacrum . Aatou.OU LEVOV , où televó aula se divisus, ab humanitatis assumptione, in
Y.sirovi. Velut, ita ex Maria ceu lapicidina abscissim quia intelligitur illa a monte sine manu abscissio ,
el incisum , ut ipse nihilominus, in se nibil sectus, permanserii.
 1097 IN DORMITIONEM S . MARIÆ . III . 1093
κονομίας , « είς και επιθυμούσιν οι άγγελοι παρακύ- A cet naturae nostre assumptione. Tu Iorrende
ψαι • Συ εί το περικαλλές της θείας συγκαταβά- dispensationis magnificum illud opus, in quod
σεως ενδιαίτημα ή όντως επιθυμητή γη. Επ angeli desiderant prospicere • (6). Tu Dei se nobis
εθύμησε γάρ ο Βασιλεύς της δόξης του κάλλους σου: inclinantis ornalissimum domicilium; terra illa
και θράσθη και του πλούτου της παρθενίας σου και vere desiderabilis : « Concupivit enim Rex glorian
ώκησεν εν σοι, και έσκήνωσεν εν ημίν, και κατ- decoris tui; et amator factus est P » disiliarumluυ
ελλαξεν ημάς διά σου το Θεό και Πατρί. Συ του virginitatis ; atque in te halbitavit, et apud nos
αποκεκρυμμένου μυστηρίου προ των αιώνων , moratus est 4 ( 7), nosque per le beo el Patri re
υπάρχεις θησαυρός. Συ ει αληθώς, η ζώσα βίβλος conciliavit. Tα thesaurus ( Sacramenti a seculis
του έγγραφομένου άφθέγκτως εν σοι πνευματικού absconditi 1. Τα vere vivens ille liber, scripti in
Λόγου , το ζωηρό καλάμω του Πνεύματος . Συ μόνη te sine voce spirilalis Sermonis, vivifico calano
άψευδώς της νέας διαθήκης ο θεόγραφος τόμος, ής Spiritus sancti. Tu sola vere, scriplus a Deo Iomus
πρός ανθρώπους διέθετο ο Θεός πρίν. Συ « μυριο- testamenti novi, quod is olim ad Inomines est
πλάσιον άρμα του Θεού, και χιλιάδας εύθυνουμένων testatus. Τα • currus ille Dei decem millibus mul
αυτώ σαρκωθέντι προσάξασα. Συ εί το Σιών όρος • tiplex 8 , 5 multis millibus adductis eorum quoς
το πιον όρος • το τετυρωμένον όρος, ενώ ευδόκησεν B ipse incarnatus ad meliora composuit. Tα mons
ο Θεός κατοικείν ,και εξ ού το σάρκα παγείς, έτυρώθη ille Sion , mous pinguis, Imons coagulatus, in quo
την καθ' ημάς νοερώς εμψυχωμένην ο υπερούσιος. beneplacitum est Deo habitare 1 ; • ex quo in car
"Ω ναι θεϊκέ, και άνθρωπε χοϊκέ ! Ω στήλη νεκρά new compactus, nostrie illi, aniina intellectuali
και στυλε ζωοποιε : ου τον σαρκικόν Ισραήλ φωτ. 2nimate, similem, qui substantia major est, coagu
αγωγούσα φυγαδευόμενον, αλλά τον πνευματικών latus est. O divinuum templum , ionioque terrene!
τρός το της γνώσεως απλανές οδηγούμενον, φώς O columna mortua, et columna vivifica (8) ; non
ενθέως καταπυρσεύουσα. Ω νεφέλη ολόφωτε , και que extorreio carnalem Israelem illuminet, sed
« όρος κατάσκιον , ου τον αγνώμονα των Ιουδαίων quae spiritalem illum , ceu accens0 ex specula
δήμον κατασκιάζουσα, αλλά τον εκλεκτών του Θεού igne divinitus prelucens , ad scientiae veritatem
Λαόν , το έθνος το άγιον, ταϊς σαις φρυκτωρούσα deducat. Ο nubes tota lucida, et mons umbro
μητρικαίς δαδουχίαις. Ω χρυσού παντός και πάσης Sins u ! » Ποn queimprolbum ingratumque Judaicum
αισθητης και άλλου κτίσεως καθαρωτέρα ! ώ γή populum obumbres, sed que Dei electo illi populo ,
παρθενική, εξ ής ο δεύτερος και του παλαιού αρ- genti illi sancte ' , maternis fuis prelalis facibus
χαιότερος 'Αδάμ προελήλυθε ! Ποιός σε τάφος καλύ- , illuceas. O purior omni auro , et materia
ψει γη δε ποια σε δέξεται , τον ουρανόν και του « omni Sensibus subjecla ! O virginalis terra, ex
ουρανού την φύσιν υπερβάσαν τη αγιότητι ; Τίνα qua novus Adam et secundo illo vetustior pro
σμοί; Μύρα δε ποία το σον κατασμυρνίσουσι σώμα; susceptura terra, que celum ac cell naturana
Το ευώδες, το άχραντον , το πλήρες αγαθού , το puritate supergressa es ? Queenarn tua illa Se:
βρύον την άφεσιν, το πηγάζουν την αφθαρσίαν, εξ pulcralia ? Quana fascise ? Qui amicius? Que
ου η θέωσις · ενώ η τελείωσις, δι' ου η σωτηρία : nam vero tuum corpus delibulura sunt unguenta ?
Σύ γάρ ει αληθώς η όντως και καλή, και μώμος ουκ Corpus, inquam, illud slave fragrans : corpus in
έστιν εν σοί. » Προσαδέτω τι σοι μικρών αύθις και temeraturn ; corpus illud boni plenuin; reinissio.
Σαλομών και θειότατος: "Ωραία ως Ιερουσαλήμ, και nein scaturiens; ceufonte naans incorruptionem:
οσμή ιματίων σου ως οσμή λιβάνου. Συ του ακε- corpus ex quo divinitatis conciliatio ; corpus in
νώτου μύρου η νέα μυροθήκη · συ του ελαίου της quo sit constinimatio ; per quod est salus. Tu enim
χρίσεως ή αγαλλίασις . Συ το των νοητών αρωμάτων es illa vere pulchra , et iacula non est in te .
of Petr. 1. 12. P Sap . vil , 2 , 5 . a Joan . 1 , 14. r Eplies, . 9. s Psal. LXVII, 13. ' Psal. LXVII,
16, 17. 1 Holbac. Uι, 5. Petr. 1, 9. * Cant. 10 , .
VARIÆ LECTIONES.
70 λείπ, εις.
COMBEFISHI NOTE,
(6) In quod angeli desideranı prospicere. Sir el D leporein in illa levi velut conjugatione, otkin % 2!
Πιο/lo Graeca Pelr:. 1 : Εις α επιθυμούσιν άγγελοι στύλε, primo proprie significante cippum, ac pilar
παρακύψαι , τeferendo οικονομίαν et οικονομή - el titulum erectum in monumentis ; altero autem
devta , cuin Latina referant Christuin : In quem columnani proprie sive quæ emineat, sive quæ full
angeli, etc., sensıl haud ila diverso . . cimentum præbeat ; quomodo Paulus ad Gal. 11 ,
(0) Alque in le habitavil, el apud nosmoralus esi. Petruin et Jacobum Joannem stúlov ; vocal : 01 Ôn .
" Ωκησεν εν σοί , και έσκήνωσεν εν ημίν. Velut ali κούντες στύλοι είναι. Οui videbantur esse columnα :
quid peculiarius Mariæ , quam nobis Joannies, Do ul eminentes reliquis discipulis, et in quos moles
minica incarnatione tribuat : ipsa ei facta velut Ecclesiæ velut reclinala recuinberet. Sic etiain
propria domo ; cum apud nos, quasi in taberna Chrysost. Petrum el Paulun Ecclesi:e otúlous
culo, ceu hospes inoralus sil. Non ita facile Græ appellat : sed Maria singularissime otúos • loli
cus lepos polest exprimi. prælata creaturæ , lotamque Ecclesiam peculiaris
(8) O columna mortua el columna rivifica ! O sima prolectione fulciens.
στήλη νεκρά , και στυλε ζωοποιό ! Hateni G aca
PATROL . GR . XCVII.
 1039 S. ANDRE.E CRETENSIS 1100
Tibi rursum molticum aliquid accinat et SalomoΩ Α θυμίαμα. Συ εί το άνθος της αφθαρσίας" ή άρωμα.
ille divinissimus : Decora sicut Jerusalem , et τoφόρος γη η ζωηφόρος θήκη, η φωτοειδής λυχνία,
odor vestimentorum tuorum, sicut odor churis ), και η θεοϋφαντος πορφύρα, το βασιλικών ένδυμα, η θεο
Tu inexhausti unguenti nova pixis unguentaria ; lu ποίκιλτος στολή, η χρυσοειδής διπλοίς · η ακατονό
olei unctionis exsultatio; tu spiritalium aromalum μαστος της νοητής αλουργίδος του λόγου συναφή:
liyimiana; τα Πος ille incorruptionis ; terra aro- το αρχιερόπλοκον της βασιλείας διάδημα : ο θρόνος
matum ferax; theca vitam ferens ; lucerna splen- ο υψηλός, ή επηρμένη των ουρανών του ουρανού
dida ; purpura divinitus texta ; vestis regia; stola πύλη, η βασίλισσα πάσης της ανθρωπίνης φύσεως,
divino opere varia ; diplois aurea ; spiritalis pur- η ανόθευτον την κλήσιν μετά της χρήσεως έχουσα:
pure Verli innominabilis connexio ; nano ponti- ή χωρίς Θεού μόνου , πάντων ανωτέρα υπάρχουσα.
ficia plenum regni diadema ( 9 ) ; solium illud Ποίαι σε χείρες ενταφιάσουσιν ; Οίαις αγκάλαις βα
excelsum 1; porta calis celorum elevalior ; regina στάσομεν την βαστάσασαν τον αχώρητον ; Ποίαν επ!
totius humani generis ; nuncupationem cum usu σοι ποιησόμεθα προσευχήν επιτύμβιον ; Ποίους σε
sinceram retinens (10); gue, uno excepto Deo, προπέμψομεν άσμασι ; Χείλεσι δε πoίoις την σην
rebus omnibus excelsior es. Quenam le manus εξυμνήσομεν έξοδον; Ήλίκη φωνή ; Τίσι λόγοις τα
sunt tumulature ? Quibus eam ulnis gestaluri και επί σοι μεγαλεία καλλιεπήσομεν; Διό αντί πάντων
sumus, quae gestavit enim φui capi non potest? ταύτας σου προσαγάγ]ομεν τας φωνάς • « Μακαρία
Quas in 1e fusuri sumus preces funebres ? Qualibus συ εν γυναιξί, και και εν γενεαίς γενεών. Εύλογημένη,
le canticis deduceimus ? Quibus vero labiis fuum εν ουρανούς και επί γής δεδοξασμένη. Σε γάρευγνω»
exitum celebrabimus ? Quali voce, quilus sermo- μόνως πάσα γλώσσα δοξολογεί, Μητέρα της ζωής
nibus Iua illa magnalia exornabimus ? Quare hasce ανακηρύττουσα. Πεπλήρωται πάσα ή κτίσις τηςδό
ibi vice omnium voces offerimus. « Beata tu inter ξης σου ήγίασται το πάν το μύρω της ευωδίας
mulieres A, et in generationibus generationum. και σου: ηφάνισται διά σου της αμαρτίας η αφορμή
Benedicta incelis , el glorificala in terra. Te eniin μεταπεποίηται εις χαράν η αρά της προμήτορος.
gralo animi affectu ac devole, lingua omnis ile Πάντες " άδoυσι διά σου συν ημίν• • Δόξα εν ουρα
Malream glorificans predicat. Impleta est omnis νω, ειρήνη επί γης. • Σε τάφος έχειν ου δύναται
creatura gloria tua. Universas unguento fragran. σώμα γάρ Δεσποτικών ουκ αμαυροί τα φθειρόμενα.
1i tuae sanctificata sunt ; per le abolita est peccati "Αδης κρατείν ουκ ισχύει σου ψυχής γαρ βασιλι
occasio ; nulate sunt in gaudium prime parentis κής ουχ άπτεται τα ομόδουλα. "Απιθι τοίνυν,απιθι
dire. Per le omnes (angeli) nobiscum canunt : ς συν ειρήνη. Μεταναστεύου των εν τη κτίσει μονών
« Gloria in colo ; pax in terra b. Non potest εξιλάσκου τον Κύριον υπέρ του κοινού πλάσματος.
Sepulcrum habere te ; non enim quae corrumpuntur "Εως μέν γάρ τοις επιγείοις επεχωρίαζες , μικρόν σε
el intereunt, obscurant Dominicum corpus. Non μέρος είχε της γής: εξ ού δε μετετέθης εκ γής, και
polest infernus le tenere ; non enim conserva rc- σύμπας περιέχει σε κόσμος κοινόν ελαστήριον. Υπέρ
galemanimam attingunt. Vndeitaque, vadein pace. τον Ενώχ μεγαλύνθητε εν ευφροσύνη ,εν χαρά ανες
Transmigra a creatis mansionibus; Deum fac λαλήτω, εν αϊδίω φωτί : ένθα το αληθινώς ζην:
communi figmento propitium. Jactenus quidein dunm ή ολόφωτος βασιλεία • η ακατάληπτος των αγγέλων
ageres in humanis, inodica le terre portio liabebat : χορεία. Προς τούτοις, απόλαυε του κάλλους του
ex quo autemfuisti ex humanis translato, mundus Υιού σου • κατατρύφα της ακενώτου χαράς, και της
te totus propitiatorium commune 2mplectitur. αγήρω μακαριότητος · εκεί ου ο χειμάρρους της
Majori quarm Enoch magnificare letitia , in gaudio αιωνίου τρυφής: ένθα οι λειμώνες της αφθαρσίας:
inenarrabili, in lumine serpilerno : ubi est vera αι πηγαι της αεννάου ζωής, τα ρείθρα του θεοβλύ
vila, regnum totumIuntinis , angelorum tripudium στου φωτός και οι ποταμοί της αειζώου φωτοχυσίας.
incomprehensibile. Ad haec, fruere decore Filii 'Εκεί το πέρας πάντων των ελτισθέντων και νυν ελ
ιui : impensius deliciare inexhausto gaudio, ac D πιζομένων : η περιοχή πάντων των αγαθών, ή φανές
felicitale settii nescia : illic nimirum ubi elerinarum ρωσις των κεκρυμμένων, και τότε μόνον θεωρουμέ
deliciarum flumina sunt , ubi prata incorruptionis, νων • το έσχατον τέλος, ού επέκεινα παντελώς ουδέν.
y Cant. iv, 11 ; v1,3. 1 Isa , VI, 1. a Luc. 1, 42. b Luc . 1, 14.
VARIAE LECTIONES.
11 λείπ. άγγελοι.
COMBEFISIT NOTÆ .
(9) Manu pontificia plexum regni diadema. To pontificum stemate, cui Elisabeth cognata esset,
αρχιερόπλοχον της βασιλείας διάδημα , videtur allu- de filiabus Aaron el usor Zacharie politiclS,
vele, non tam ad ritum inungendi reges per pon - Chrysosl. ct fere Græci habent, quanquam 18
lificem , qui mos, etiam modo , Cbristianis sancius ( catus minus certus est . Male mibi prælum , av
est, maxime gentilibus nostris, Den etiam singu - tou plexum , edidit plenum .
Jariter, ac miraculo , necessarium ad unctionem ( 10 ) Nuncupationem cum usu sinceram telo
resin Gallia oleum sacrum suggerente, qua de re Η ανόθευτον την κλήσιν μετά της χρήσεως
mullis llubertus Morus Rhemens. ecclesiastes de 09 . Ut sit revera usu , qualis dicitur ; nec
sacais unctionibus : quam ad Mariæ prosapiam ex nomen ferat, ut pleraque creata .
1101 IN DORMITIONEM S. MARIÆ . III. 1102
Εκεί Πατήρ προσκυνείται, και Υιός δοξάζεται, και A fontes jugis vils, fluenta nmanantis a Deo lucis ,
Πνεύμα άγιον ανυμνείται : η ενιαία της μιάς εν Πανji vivo semper fonte afluentis Iuminis. lie:
Τριάδι θεότητος φύσις. Τοιαύτα δοκώ μοι τότε τους βuis est omnium olim in spe positorum , et qua
θεολήπτους εκείνους άνδρας και φάναι και υμνήσαι, niolo sperantur, complexio omnium bonorum,
και όσα τούτοις υπερανέστηκεν ου γάρ οίδ' ό τι και eorum manifest: lio que occulta, nec nisi id ten
πλέον είπω, γη και σποδός υπάρχων, και το όλον poris conspicienda sunl : inis ultimus, ultra quem
σαπρία, και ίσα τοϊς όφεσιν επί κοιλίαν έρπων. Και nihil omnino sit . Ilic adoratur Paler , ct Filius
μοι του λόγου χρέος εις δύναμιν ικανώς αφοσίωται, glorificatur, ac canticis celebrator Spiritus saucius,
μηδενός , oίμαι , παρεωρα μένου των εις την παρούσαν individua illa natura unius in Trinitale deitatis.
συντεινόντων εορτήν. Και εί τι τούτοις συνεισφέρου Ηujusmodi puto, dicebant celebralbanique viri illi
τις υψηλότερον, και ημίν τούτο συναγηοχώς έσται , Deo aflati , atque iis sublimiora : non enim scio
και τη πανηγύρει συνοίσων. Μικρά δέ ειπών, αυτού quid amplius dicam, qui simTerra et cinis, niera
που την ειρεσίας του λόγου διαναπαύσω. Του μεν ούν que putredo , ac velut serpens Veutre repam, Salis
κατ' αξίαν, ομοίως πάντες απολειπόμεθα» του δε vero pro virili Sermonis debito defunctus sum ,
την έαυτών επιδεδειχέναι δύναμιν, ίσον εκάστου το nullo, ut arbitror, omisso, eorum quae spectant ad
πρόθυμον. Δέξεται δε ημών και τούτον, εύ οίδα, τον Β presentis diei feslum, Sin aliquis sublimius ali
βραχύτατον λόγον ή τεκούσα τον λόγον και αντιδώ. quid ad Liec contalerit, et nobis illud collegerit, et.
σει ουχ όσα μεν ίσως αιτούμεν, όσα δε πάντως λα. quod conventui ac celebritali utile sit. Ubi porro
6είν εσμεν άξιοι. Φιλεί γάρ ή πανάγιος ως πολύδω- pauca dixero, a seraionis velut remigio el concione
ρος , και των βραχυτάτων αντιδιδόναι τα μείζονα. cessalo. Εquidem sintili omnes defectu laboramus,
Και ώδε μεν ταύτα εχέτω · ημείς δε, ώ λαμπρά ut ne pro dignitate, quod rei est celebraverinus :
και περιφανεστάτη πανήγυρις ( καλώ γάρ αύθις ut autem quid quisque possit ostenderiτηus, αque
υμάς προς το του λόγου συμπέρασμα ), δεύρο, της prompta cuique voluntas . Porro bene novi; hunc
ιεράς προπομπής του παρθενικού σώματος προεξέρ- quoque Drevissinium sermonem, Sermonis Maler
χοντες, αδωμεν επικήδεια, και ταίς εις δύναμιν τι - illa suscepίura est, dabitque haud quidemforte si
μας στεφανώσωμεν της εορτής της εξάρχουσαν. que petimus ; omnino autem si que digni sumus
Ως αν δε τούτο περιφανέστερον γένοιτο , παρήτω accipere. Liliens enim, sanctissima cum munifica
πάσα σήμερον ουρανίων και επιγείων πανήγυρις, sit, pro minulissiniis najora relribuit. Ει liaec qui
και συμπληρούτω μου την εξόδιον ύμνησιν, εν τού - den ita habeant ; tu autem, o praeclara illustrissi
τοις συγκειμένην τοίς ρήμασιν. maque concio : vos enim rursus ad perorationem
invito ; venite, ac sacræ virginalis corporis pompæ præeuntes , funerilia canamus , totisque viribus
eam honoribuscoronemus, quæ festum diem initiavit. Ut allein hoc splendidius liat, præsto hodie
sit universa coelestium ac lerrestrium concio , mecumque exodium canticuin ac lunebrein laudatio
nen , hisce conceplam verbis , impleat.
'Aπηρεν, απήρεν η παρεμβολή του Θεού από σκη- C Discesserunt, discesserunt castra Dei , a later
νωμάτων Κηδάρ, πρός τάς ούλους και παλινζώους naculis Cedar c , ad incorporea el movie vitae laber
σκηνάς. 'Απέλαβεν η σκηνή , της νομικής και αρχέτυ- nacula. Recepit tabernaculum illud, legalis illius
πος, την υπερκόσμιον κιβωτόν, ής τύπος ή νομική. exemplar d , Celestem arcam : cujus arca legalis
« " Ήρθη των άνω θυρών το υπέρθυρον, και να την figura est : Elevalum est superliminare o , cae
υπεράνω του Θεού πύλην των ουρανίων τα βασίλεια lestin portarum, ιι Dei supercoleslem portain,
βασιλικώς εγκολπώσηται. Υποδέξασθε αυτήν, λευ• colorumregia, regali magnificentia siou suscipiat.
χειμονούντες άγγελοι υμνήσατε , ουρανοί: δοξάσατε, Vos ean, angeli, candido vestitususcipite; laudale,
γηγενείς • υψώσατε την πόλιν του Θεού του βασι- cali ; terrigent, glorificate ; et « Dei, Regis illius
λέως του μεγάλου. Γη , επικρότησον, άνευφήμη σον, magni civitatento exaltale. Salias , terra , celebra
διήγησαι της Παρθένου τα ένδοξα, του τόκου τα clara fanna, Virginis gloriam enarra, pannos, in
σπάργανα, του τάφου τα θαύματα : πώς ετάφη, πως quam, puerperii , sepulcri nmiracula : quomodo
μετετέθη: πώς ο τάφος οράται κενός προσκυνούμε- sepulla sit, quomodo translata , ut vacuum sepul
νος. Ιουδαία, συναγε τους υιούς σου κήρυττε την crum honori habeatur. Judea, congrega tuos Alios;
εξ Ιούδα βασίλισσαν, θάρσει, μη φοβού: εόρταζε , predica ortam ex Juda Reginaim ; confide, ne ti
τάς εορτάς σου, Ιερουσαλήμ : αναβόησον, ολόλυξον , " mueris; age festa tua , Jerusalem ; succlaina, plau
πρόπεμψον του Θεού την μητρόπολιν, ψάλλε Δαυϊτι- de, deduc Dei illam metropolim. Psalle juxta Davi
κώς, λέγε τρανώς: « 'Εν εξόδω Ισραήλ εξ Αιγύ. lem; lic clare : In exitu Israel de Egypιο 6 (11).»
* Psal. csix , 5. d Hebr. VIII, 5. e Isa . vi, l. ' Psal. xlvii, 3. 8 Psal.csill, 1.
COMBEFISII NOTÆ .
(11) In exiru Israel de Ægyplo . Plane accom interim , eliam sanctissimis desunt å vayxalo .
modatissimus psalmus, mundo hoc exeuntibus táon illa , sallem corporis . Habet etiam Regius
sanctis animabus ; submerso jam penitus Pha - codex , n . 955 , nomine sancti Joannis Thessalo
raone, ac perfecla liberlale parta ; quæ sane nob 's nicensis ſusam admodum orationem , ejusdem ar
minor est, quandiu in humanis agizius . Nec enina g enti, in qua ceu ex historia inducilur Petrus
 1103 S , ANDREE CRETENSIS 1101
Mater Sion,in qua Deus sibi placuit (12), quam A πτου. » Μήτηρ Σιών ην ηρετ!σατο Κύριος, ήν εξελέ
elegit , νοca ilias tuas , Πempe gentium eccle- ξατοκάλει σου τας θυγατέρας, τας εξ εθνών Εκ- !
sias. Canta Iugubre aliquid , at non tragicum κλησίας . " Ασόν τι γοερόν, αλλά μη τραγικόν αλα
(13) , ac velut dirius ejulans , non miserabilius λάζουσα, μη σχετλιάζουσα. Θυμήρης γάρ ου πενθή
φuiritans ac lamentans.Leta enim est diei presen- ρης ή ταρούσα πανήγυρις. Γεθσημανή , υποδέχoυ
τις solennitas, ηοη lanmentabilis. Getlisemani, τηννέαν βασίλισσαν· ευτρεπιζε τον τάφον προβαλου
suscipe novam reginam, para sepulcrum, profer τα έντάφια : μύροις την σορόν κατακόσμησον. Η
sepulcralia, Ioculum unguentis perorina. Si tibi λάρναξ έστω σοι φύλαξ του θησαυρίσματος • φρου
urna thesauri custos ; Sanctum secure custolia- ρείσθω συν ασφαλεία το άγιον. "Αν μέντοι τηρηθείη
tur. Siquidem enim servalum manserit in sepul- μένον εν αυτώ , έσται κοινόν αγγέλοις και ανθρώ
cro, communis angelis hominibusque possessio, ποις , κτημα προσκυνούμενον. "Αν δε τι παρ. δοξος
venerationi habebitur : sin autem acciderit aliquid τύχοι, και μετασταίη το άχραντον, μένε το θαύμα
novi , transialunque intemeratum illud corpuscu- κηρύττουσα. Διηγού ταις μετέπειτα γενεαίς την
Iumfuerit, tu mane predicans miraculum; enarra μετάθεσιν · τοις μεν άνω πνεύμασι, το πνεύμα παρα.
translationem futuris postilolum generationibus ; χωρουσα της Θεομήτορος ημίν δε τον αγιασμόν,
spiritum quidem Deipare supernis cedens spiriti - Β οίον εκ πηγής αεννάου, μυροδοτούσα του σώματος,
bus ; nobis autem , ceu ex perenni fonte , corpusculo illo , suaviquadam fragrantia , sanctimoniam tribuens.
Οιnnes pariter ad Deiparam accurramus , Patrum Πάντες ώμου τη Θεοτόκω συνδράμωμεν · χοροί πα
cliori ac patriarcharuun, spiritus proplietarun el τέρων και πατριαρχών : πνεύματα προφητών και
Sacerdolum celus , Apostolorum Senatus, populi ιερέων συστήματα αποστόλων ομήγυρις μαρτύρων
inartyrin, conventus
conventus doctorun,
doctorum , anime
animæ iustorm,
justorum , δημοι • διδασκάλων σύλλογοι • δικαίων ψυχαι· οσίων
Sanctorum ordines, dignitas omnis ac telas, reges τάξεις : αξία πάσα και ηλικία • βασιλείς και δυνά.
el dynaste , principes el subditi : « Juvenes et σται άρχοντες και αρχόμενοι: νεανίσκο! και παρ
virgines , senes cum junioribus , laudale 6, 5 sup- θένοι · πρεσβύτεροι μετά νεωτέρων , αινέσατε . »
plicate. Dicite Deipart , dicite : Quam beata Λιτανεύσατε · είπατε τη Μητρι του Θεού, είπατε :
donius David, ex cujus Iun!sis, Dei Mater, germi. "Ως μακάριος ο οίκος Δαβίδ , ου εξ οσφύος, Θεομήτορ,
nasti. Malres et virgines, eam glorificate , que sola έβλάστησας. Μητέρες και παρθένοι, δοξάσατε την
In:ater ac virgo perpetua csl : vosque spons ', μόνην μητέρα και αειπαρθένον · και νύμφαι προφθά.
inηuptain incorruptanique , atque eam quae sola σατε την ανύμφευτον εν νεάνισι και άφθορον, και
dolorum expers , Incomprehensibilein illum pepe - μόνην ωδίνων χωρίς λοχευσαμένην τον ακατάλη
rit , prevenile. Steriles vilurque, eam plausu , πτον . Στείραι και χήραι, κροτήσατε την πείραν ου
exciρίle, que virum non experta, infecundilatis γνούσαν ανδρός, και της απαιδείας τους θεσμούς
mutavit leges. Puelle, choros ducile, praeunles in- υπαλλάξασαν. Θυγατέρες, σκιρτήσατε, την παιδο
corruptioni fecunde. Benedicine, gentes ; lingue, ποιόν άφθoρίαν προπέμπουσαι. Ευλογήσατε, έθνη :
Deal: predicate ; cantale Dei Genitrici, univers: μακαρίσατε, γλώσσαι: άσατε τη Mητρί του Θεού, πά
tribus terra, canlate ; auspicamini cum cantico et σαι αι φυλαι της γης, άσατε· εξάρξατε μετ' ωδής
cymbalis; jubilate , magnificale, psallile. Tolle, και κυμβάλων, αλαλάξατε , μεγαλύνατε , γάλατε.
Maria, Tolle tympanum, ac virgines ducirix prae - "Αρον, άρον, Μαριάμ, το τύμπανον, και των παρ
cele. Tu, David,lyram move, ef:r vocem, cantico Oένων προεξιθι. Κίνει την λύραν Δαβίδ: άρον την
celelbra Iuanm Reginan; ducito clhoros, alium ciny- φωνήν ύμνησόν σου την βασιλίδα : χόρευσον, ύψω
b Psal. cxLvIII, 12.
COMBEFISIL NOTÆ .
velul preceptor, in ea verba prosequens Marie Laudate Dominum ; Confilemini ; Beati immaculati,
corpusculum sacri illius senaliis numeris elleren - subnectimus : Græci tantum in Euchologio habent
lum : Εξήλθεν Ισραήλ εξ Αιγύπτου εν στύλω πυ- D Τόν, και κατοικών, και τον άμωμον• neape : Qui
c ; veepéans, äannouïc. , * . t. E. Quidquid tamen habiral ; el Beari immaculali ; liec non civ : Domine ,
sit de ca oratione, in qua videntur non pauca apo . clamavi ai 12 , etc.; sed videntur vel præcipue , vel
cryphii, quod special ad Andream , ale apocryphis solam in eo tradere voluisse åxoloublay tñs ta .
remotioreill , ac parcius et majori judicio illis ñi , velut riluin el ordinem sepeliendi, cui illa
litentem ; ut non sunt ea omnino spernenda , qui vere ¿ 52T1Olo præeunt, xal uustixütepoy ÉTTITE
huis et auctores canonici nonnunquam vsi sint ; OūVT26, velut occultius , et ad leclum migrantis
jis verbis Davidicis, vel indical quod pie creditur celebrantur. Pelert Hugo Menardus ad D . Gre
ab apostolis , ceu Ebolov Mariæ decantatum ; vel gorii sacram oflicium definiciorum ex codice Rbe
quod pia traditione, in fideliui , præsertim hoini mensi, inchoans a nostro illo psalmo, In erilu , etc .
Dum peculiarius Deo sacrorum , obilu decontarie (12) In qua Deus sibi placuil. “Hy v petitaro ,
cum , id temporis , ulique a primis illis nostris Apud LXX subsequillir to , 527.ébato, ul sit em
izpágyacs, ac sacrorum antistitibiis, derivatum , phaticum , el ei aliquid addat, quod sumus conati
obtineret. Sic certe etiamnum meus ille Prædica exprimere . Vulg . utrumque reddit verbo eligii.
lorum ordo , sanclum habet, uit statim ab obitll Videlur vitiosa illa scriptio editorum , Doetisato .
Iratris paucis quibusdam precibus præmissis, psala (15) Lugubre aliquid , at non tragicum , etc . Ti
modiain ab eo psalmo inchoet : hacce devola anti- yoncov, aide un tay xóv. Velut Pauli consilio ,
pliona ul vocani, subjuncta : Suscipial le Christus concesso luclu castigalo pio humana consuetudine,
qui vocavit le : et in sinum Abrahæ angeli deducant quanquam festo die et lalo : Ui non contristemini
ke ; quibus devoros alios psalmos : Dile.ci; Credidi; sicut el cæleri, etc .
1405 IN DORMITIONEM S.MARIÆ . III. 116
σον της κιννύρας τα κρούσματα : κάλεσον τας παρ- A rarm pulsa, vora virgines , congrega cantorum c!io
θένους συνάγαγε τους χορούς των αδόντων • χο- ros, dispone clioreas , currant retro pariter, 10
ρείας διάταξαι, οπίσω της κλίνης τρεχέτωσαν, προ ante lectum; ad lectum durant, circa Joculina
της κλίνης, μετά την κλίνην ηγείσθωσαν· κύκλω againt choreas. Ecce enim nova glouin area Dei,
της σορού χορευέτωσαν. Ιδού γαρ η νέα της δόξης in • qua urna tota aurea , et virga Aaron que
κιβωτός του Θεού, εν ή η στάμνος ή πάνχρυσος, frontluerat, el tabulae testamenti i . ) Ecce caput
και η ράβδος 'Ααρών ή βλαστήσασα , και αι πλάκες illud, quod Ρropiele Vaticinando , clamore preli
της διαθήκης.υ 'Ιδού το κεφάλαιον περί ου οι χρη - carunt i. Ecce scala illa , quam Jacob divina doclus
σμωδι των προφητών έκεκραγεσαν. Ιδού η κλίμαξ, vidit: atque ad eam angelos ascendentes et lescenden
ήν τα θεία μυούμενος και Ιακώβ εθεάσατο, περί ήν Iesk; quisquis landern1 eju 1- odi descensilsaut ascell
τώρα τους αγγέλους του Θεού αναβαίνο τας και κατα- sus sit. Tu caelorum porta , de qua ai ille : Quan
βαίνοντας, ήτις ποτέ ήν ή τοιάδε κατάβασις ή ανά- Terrililis est locus isle ! μου est Ιιοc aliud quin
βασι :• αύτη των ουρανών ή πύλη , περί ής είπεν Ιomus Dei , et ipsa vocabitur porta celi 1 . 5 Ecce
εκείνος • Ως φοβερός ο τόπος ούτος ! ουκ έστι propitiatorium illud al Sancta sanctorum et in
τούτο, αλλ' ή οίκος Θεού και αύτη ή πύλη του ουρα. penetralibus divine mystice:gue arte depositum η;
νού . • Ιδού το ελαστήριον το επί των αγίων "Αγιον 15 φιod modo quidem Seraplinorum pennis (14)
ανατεθέν της θεομύστου σκηνής και των αδύτων. obumbretur ; modo autem, mystico Jesu adventu,
νυν μεν ταις Σεραφικαίς 73 κατασκιαζόμενον πτέ- peccala nostra expiet. Haud ultra vero Israeli
ρυξι · νύν δε τας ημών αμαρτίας διά της Ιησού μυ- inponitur legalis servitutis juguin ; quod nimirum
στικής εποπτείας εξιλασκόμενον · ουκέτι νομικής asserte nobis libertalis litteras serville illa et
δουλείας ζυγός τω αληθινή Ισραήλ επιτίθεται, Χρι- cultu in spiritu n, tanquam il: cliarta, in Deipart
στου την ελευθερίαν ημίν δια της εν πνεύματι λα- corpusculo, S11a Clhristus manu descripserit . Hand
τρείας ως έν χάριτι 1% τω σώματι εκ της Θεοτόκου ultra pontifices annuo cursu Italient Sancta ter
χειρογραφή σαντος. Ουκέτι αρχιερέων ενιαυσιαίος rere o : ipse eniαι magnus ille PontiJet caus unti
δρόμος τοις αγίοις προστρίβεται αυτός γάρ ο μέγας stus , qui assopla carne, illa , inquan, ani
αρχιερεύς Χριστός Ιησούς , ο διεληλυθώς τους nm liabente rationis et intellectus prilital ,
ουρανούς τη προσληφθείση σαρκί ψυχήν εχούση την « celos pelletravit 4 , tanquam in teniplunt, vir
λογικήν τε και νοεράν, ώς εν να το παρθενικό ginale illud sanctuarium mystice semper pro 10
μυστικώς αγιάσματι διαπαντός ημίν εμβατεύων, bis inccdens, adolet ; sacrificatque, et sacrificatur ,
θυμιά · και θύει, και θύεται • και τας ολοκαρπώσεις c atque Iiolocausta offerens, ipse offertur ; ac se
αναφέρων, προσάγεται • και υπέρ ημών αγιάζων pro nobis sanctificans, sanctificat ipsum sanctifi
εαυτόν, αγιάζει τους αυτόν αγιάζοντας. Τοιαύτά cantes. Eiusmodi sunt, o Deipara, altissime τιιιι
σου, Θεοτόκε , της υπερκοσμίου κοιμήσεως τα μυστή- Dormitionis sacramenta . Hec porn pie Sacrae laber
ρια· ταύτα της ιεράς προπομπής του θεοκηδεύτου naculi Iui cui parentavit Deus epiti plaia ; haec pro
σου σκήνους τα επιτάφια • η εξόδιος ύμνησις · τα exitu laudatio ; haec ante, postque sepulturam
προ της ταφής, τα μετά την ταφήν υπομνήματα • numenta ; rece: ignolissimae tue translationis Cell
της υπεραγνώστου μεταθέσεως τα προπεμπτήρια . deductionis officia. He tuorum Sacramentorum
Ταύτα των περί σε θείων μυστηρίων και μακαρίων Deatarunique illustrationum illaruto , tenies per
ελλάμψεων τα δι' αινιγμάτων εικάσματα. Ου γαρ nigmata representationes. Nihil enim amplius
εφικνείται τι πλέον ο νους και ημέτερος των ειρημέ- habel animus praeter ea que dixi conjicere. Πic
νων καταστοχάσασθαι. Ούτος και βραχύς σου παρ' est brevis ille serino, quem tibi studio elalioravi
ημών διεσπούδασται λόγος: χαριστήριος και αυτός και ηιus ; cuudem grali animi monimentum, et suppli
ικέσιος. Eί μέν τι της σης μεγαλειότητος έχων cem. Quod si is tua aliquid nmajestiale dignum
άξιον, σου τούτου χάρις, τή και διδούση και άσμενι- habeat , tibi et datrici, et que habueris acceptun
σαμένη το πρόθυμον · ει δε, ο πάσα παθείν ανάγκη D promptum animum, gratias : sin autem, quod
τους περί σου τι λέγειν επιχειρούσι, κατόπιν φα!- plane cuivis tuas res enarrare tentanti accidat ,
νοιτο της αξίας, συγγνώση πάντως αυτή, το συμπα- οιnnino necesse sit, minus pro dignitate videatur ,
Θες εκ φύσεως έχουσα, τη προς τον σον Υιόν και ipsa utique indulgebis , cui omnino, illa ad Filium

i Hebr. ΙΧ , 4. Isa . νιι, 8 sed. " k Gen. xxvii, 12. ibid . 17. α Ι Paral, v, 7. n Juan. , 24.
• Exod . xxx, 10 . P Hebr. v, 7, 9 Hebr. iv, 14 .
VARIÆ LECTIONES.
2 γρ. Αγίων. 18 γρ. Χερουβικαίς. 74 γρ. χάρτη.
COMBEFISII NOTE.
(14 ) Quod modo quidem Seraphinorum pennis. satis confuso lexiu , etsi sana, conati silmits emeire
Ταις σεραφικαίς πτέρυξι. Vel est error antiquarii, dare in errat . eoque d . η . το, γρ. Αγίων. Quod!
vellapsusmemoriæ auctoris , qui separpixais, avt! item paulo inferius sequitur , in Deipariº corpus
103. Xe Coubizais scripserit : quorum alis pala . culo ; corrige : sumplo ex Deipara , quod Græc2
est luisse obumbratuin propitiatorium . I Paral. v , babent, ci materia exigit,
cu llobr. ix . hntecedentia ininus feliciter reddita
 1103
21 gr + wron 101111" .Lil 51 .lilra u Ines triton
De NC * 117 hPm3, 107 . Dom pril- E z ÉR Suzan zyéves
M m m, 9 . jar W 411113151:11. 20L = - 0 i nisu lien ci
em 199TL Snina u imni 1 4 : 2 - rams , ayon
Menu pr i n pian onne1 * 1- 1 -0 = > ni, ter EDT ,
12:1 L FUR . 12 D . JO . E eV 8. 75 T 3 tembre 2013.
Cancem . Tentin bal . Ce 13 12 Dicio EL 1 0 .3 urtis or
4 . .07 M719 . a 22.1 cart 11. 2013 v 15 20 za zerra,
Intan 114 min 214 -01 21h. LIT 13 inch; tenis .
1313 i teti , 18: LI SU 19 . 4 2005 a.lf enguti 13 " i ; zetu zi 1 : 3; 19 ., zal
SORU . * ** enr. 16. , ties u .Pe S 1 3: 1.5 15. 01. por,
31Domaat 2 * 11 . 1 iacm 22. 4 .2 . - É ucza . " 992 ; suis un
A B Baasí notenat, essere renN 2 H = 1 : 57 : So de
$426, LDA, 9 lat En Dy Gonsis , a LI 15 . 12:25 y a m waka
ay 1yeam elesetan % peert, men Pan B EX : aispisivo
193: 1m , quamwana V4, dext men . Az ate sunt
i n sol so vorgi
worcanne lacrital , ITS secarale : 21 E 2. 5 - 55979, zz! tibay
ini. 0 %1% vero congiuams i t ace m2 1 : 14 , 1 : 30 : n , za! ti;
In ti ma qoz, basse 6 .142 de le ore 250ci i . ro Timo 72099x tou
* * ter pratast, sem dicendi. Salo Rezne s ui 1 :72 z inn 2 - 0 . 00;
htigte hominum , ipsilisce per te Soeste 25tz du zalu ; zaca::ia !
Terti sola atentis, capai : prima, igram , i - 'O is, zi sa frien 92 . xai -1575 by:3.
1.* * , a principio, ar, omson Gau : 0 vir be S12 1 sir 45 * .sé : 2 0 %, alius
ministratris , vitaque vivention, se s9 tris si ! 290.525 ; 293 mesos i n ! '0 $25.asia
0 san 1a , 6 anotior felis , sanctissim que is i rici , z re : ;. xiss
tius sortitati, the gre ! O disiduum , non quæ 179..2 79.22 azy.sarn
230 : '03 V : 57 saio
dividue, vel quz, insolubi vincuio , bumanum 750 5 sises,
5 . atis, ** : s c2; dizida: Wszéourd
ents unicris Deo ! O terretorum regnum , insa 6 - 2012 / ! 1 . 6 tres tests dit0:!1;0)
peraluli a saperna gloria, preostale præditum ! Oc ?0 ; 92 % * 23
lione fidei proprignaculum , eorumque proces; tor 's 20 :24 , 60gsins ophorfuata.
pognalsir, qui in le spem posuerunt! Suscire a 'H . . di coi; ei si, :92759 , vailuvouéval.,tauo
sobis , qui per le su serpimus veritatis lumen , quæ rIV, iะ2:23
3V: 6 .935 :in piz
1:1piะวย
? tv du. tv,
tua, ul licuit, præconia , ex oiscuris imaginibus t an botsausis ciruv xal oito TABELLO
Mijalice contemplati sumus. Tu porro, in te glo . cuziçestészy zal izuzeozv , stv styrepis tov
Tiantibus nobis , o Deipara, id modici bujus lalo- cov lebu zal zéro 1 :56Tv, xzi Bzsiała,za!
ris præmium retribneris ; ut nimirum . thesauris oy, % : K :8 :00, izésig oét,5.või' s Quagesove
omnibus pretiosigne opibus splendidiorem pre - tes, - Asios sobreoz ' x11 205000ories It":
viosioreinque, luam ad Filium tuum , Dominumque 9 :03: 00 éaudi; 57.6usoz bi' fv och Sapnafter
nostrum ac Regem , Deumque et Dominum oravio . BET,Yalo zbu :01 : xil opu, xuivos 43
bem supplicem prebueris ; qua et peccantes, coğu 2015, ontvo .o.uiv:: xz1 1. 62X72 ' xalas
Deum placaturi simius ; el ex virtutis ratione agen- ; 5 X !5711voi; syasov 2950p99ūti!, XIL
tex, benignius conciliaturi : qua barbarorum ar. Tobs d Ostov ovolw : :; . ' E /€ !s , ayant,+!, TOPpong
ma, sagittas parvuloruin simus existimaluri : et pou tou aoyov, kizzi Tapà nou 7,5 t.1.2005 ast
qua sit futurum, ut hasta , galea, ac missa tela . Drevov . tis y olv pobunias tos HLETEOIS
inutilia ac inellicacia maneant : qua denique bo- özéstepov. Tėvo Uustizúrpov xal v torejus,
1111111 Omne Christianis recte geratur, et concilietur tt selaç ay tao' a ' coo COÙ : GÈ x.evwevios .
Dei similitudo .Dabes, dilecte , sacramenti rationem . zal sapx ! Tayovév: 05, % 2! OHOV EQUtop
ac quanquam plurimum ab ipso deficiat, baud la . avdow riav Evósavtos. 0 xsioon OS ELTE! , * * *
men minus habet quam pro alacris animi facullale. Opw To:50 évtor: iv nov de beooo
Abstrusioreni autem ac sublimiorem rationem ser Ser . zal évoa Tavisn TÒ Yelpov to xpelttovi,iş ***! ! ! ôpá
monemque, ab ipso illo Serinone quasieris, qui se ÉQUtô ouvu con se, xal Totois Toatpexa èy2xa**bt
lç ThatpeXorç
lui causa exinanivit, et carne incraysavit, lotune ν αε ί
on 0 : 00205 mods öv asl 65α βίblou
δι ου καzasι θε. ωρίας
que se libi, impensiori illo amore in hominum % 900.0ñs ävá.you , Oslou, .Tottavouevos ** ;
kennis , univit ; nec minus aple dicatur, hominem xar $ 0€61. Océv te obūv ösov Špixtov, X26 pm
fecit ; quo te totuin spiritu Delum faceret, ac , quod
delerius est, mcliori absumerei, leque huni abje-
öv xal toavouobal gol del tais xati
at &à pepettuavao
! melyou , xal tais 25
xat' tru Osweieren
av :v, iv' abáser
γω ίας
( 1111 , una secum exaltaret, ac in paternis sedibus à cotépwQev ÈX. toi cws on héyw κα% 0!ι .θεωρ ,
δή λέ
constitueret : ad quem semper vita al contempla - · ä pilo cir ; xai amo; cis &voo% TELUN TAI
1109 · IN S.JOANNIS DECOLLATIONEM . 1110
τον, « είς μέτρον ηλικίας του Χριστού. "Ω ή δόξα A tione munda subvechere, in divinis et sermonibus
και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. et moribus versans ; ac Deum, quantum liceat vi
dens, eique vicissim visus , quem et tibi continua contemplationis fulgoribus, virtutisque ascensibus
declarari conlendas ; ut uirinque, ab actione, inquam , et contemplatione, perfectus el lirinus sis,
in virum plenissimum proveclus, i in mensuram ætatis Christi ?. , Cui gloria el polestas in sæcula
sæculorum . Amen .
ΛΟΓΟΣ ΙΕ'. ORATIO SV .
Είς αποτομής Ιωάννου του Προδρόμου. In præcursoris Decollationem (15 ).
(Cumber.Auctar. nov .t. I,p. 1321.)
Πηδά και γήρας ως τα πολλά προθυμίας τόνους Ipsa etiam senectus ut purimum exsilio, pron
νευρούμενον , και λόγος ασθενής επιρρώννυται τη πα pιο ac alacri roborante animi studio ; Seroque
ραβήξει των ακροατών δυναμούμενος . Τούτο , όπερ imbecillus ab auditorum incitatione , vires accipit
νυν και ημέτερος λόγος παρυφίσταται προς μεν υπό. ac roboratur. Ηoc ipsum nunc quoque nostro usu
θεσιν εγκωμίων, υπό των συνειλεγμένων ορμώμενος: Venil sermoni ; quem collecta quidem corona pro
προς δε την του εγκωμιαζομένου περιωπήν, την 5 studio suo ad laudationum argumentum impellat ;
αυτού αντεπεξάγειν συστελλόμενος δύναμιν. Και « ο guίque ilhilominus, ejus qui laudandus incumbit
μέν λόγος, αποστολικώς ειπείν , ασθενής, και εξ speculationi, suam ex advers0 virtutem olbjicere
ερρωστηκότων οργάνων υποφωνούμενος · η δε των verealur . Ac sermo quidem, υι Apostoli • niore lo.
εγκωμίων υπόθεσις , τοσούτω πλείον έχει κατά παν- guar , infirmus es! (16), fractaque voce ex debilibus
τoς λόγου τα νικητήρια, όσο και την υπεροχήν τη subιnissus organis : enconiorum autem argumen
κατά σύγκρισιν παραθέσει, τον 75 εν γεννητοίς γυ- tum tanto amplius vim omnem sermonis superat,
ναικών προσεκτήσατο · ως μόνης και πρώτης εκεί. quanto qui in illud proponitur, niajoreni præ nalis
νης δείσθαι της φωνής , του και πρώτου και μόνου mulierum, comparationis ergo, excellentian est
κατά φύσιν αυτολόγου , και σοφίας Θεού , και δυνά- asseculus : ut is plane, sola printaqueilla egeal voce,
μεως. Και η μεν υπόθεσις τοιαύτη , και ούτως ejus qui primus solusque ipsum est natura per st
έχουσα • το δε του ημετέρου λόγου ασθενές οπόσον Verbum, Deique sapientia, ac virtus. Atque ejus
εστίν , δέδεικται δή που' ών ή μεν τον μέγαν εν γεννη - modi quidem est argumentum, ac sic habens : 10
τοις γυναικών Ιωάννην ημϊν υποτίθεται, ου μείζονα stri autem sermonis imbecillitas quanta sit, fuit
των απ' αιώνος ουδένα πατριαρχών, η προφητών, ή utique ostensium. Αc argumentum quidem, ma
δικαίων, ο σωτήριος απεφήνατο λόγος · ο δε, του guumilluminternalos mulierumJoannel proponit ε;
πρό αιώνων Λόγου την φωνήν εγκωμιάζειν επιχει- quo nullum majorein a seculo vel patriarcharum, vel
ρων. Προς δέ τήν εαυτου δύναμιν αφορών , μικρού prophetarum aut justorum, salutaris serimo pronu
την σιωπήν εκείνην ασπάζεται, ήν Ζαχαρίας εν τοις tiavit ; sermo autein, praeelerni Sermonis illius vocent
αδύτους δι' απιστίαν υφέστηκεν , έως αυτή προφθά- laudare aggrediens, atqueadsuasrespiciens vires ,il
σασα, του ημετέρου λόγου λύση την σιωπήν, ως όν - Iud propermodumsilentium anmplectitur, quo Zaclia
τως ούσα του κατά φύσιν Λόγου φωνή. Δώσει δε rias in adytis exsistens propter incredulinalen multi
τούτο πάντως ώς Λόγου φωνή : ουχ ένα αυτος πλέον tus est, donec eadem nostrum occupans sermonein,
τι δοξασθή ( ποία γάρ αν και προστεθείη δόξα , το nostri ipsa sermonibus silentium solvat, quae Verbi
τοιούτον πλεξαμένω παρά Κυρίου τον στέφανον , per naturam reipsa vox exsistat 1. Hoc poro
οποίον ουδείς γηγενών ανεδήσατο ), αλλ' ίνα εκείνου Joannes tanquain Verbivox omnino prestabit : non
τοις εγκωμίοις, ημείς προς μίμησιν εναγώμεθα. ut majorem ipse glorian consequatur, ( quena
Τούτο γάρ βούλεται , και τους δοξάζοντας αυτόν δοξά- enim ei gloria accesserit, cui a Domino alis cou
ζων Θεός , και τους αυτόν ύψούντας υψών. texta sit corona, quali neno unquam terrigena
redimilus Cuil ?) sed ut ejus nos laudibus ad imitatione:n inducamur. Hoc enim vult Deus, qui se
glorificantes glorificat; ac eos exaltat, qui ipsum exaltant.
* Eplies. IV, 13. 1 Cor. Χ, 10, * Μatth. ΧΙ, 11. Η Luc.1, 20.
VARIÆ LECTIONES .
*γρ. των.
COMBEFISII NOTÆ .
(15 ) Latuit tanta spica colligentem nuper oralio . bus leves hi paralogismi. Male interpres in sequen
num Andreæ manipulum , digna plane quæ polio - tibus expressit metaphoram : 'Ex tūvndow 577,
ribus accenseatur . Ediderat jam Lipomanus, in - κότων οργάνων υποφωνούμενος • contexta e. in
terprete lainen minus accuralo , ut nova versio strumentis, quæ suni plane debilia ; aliud certe in
adornanda fuerit, qua sibi Andream conarer reu organis, υποφωνείν sermonem, quam contexere :
dere, acmagis exprimere . nimirum , submurmurare , submissa voce edcre :
(16) Sermo imbecillus. Id Paulus de præsentia quodoptime in senectulemi congruil, de qua hic .
corporis ; ile sermone, non årlevns, ait, sed è gove Nolim singula prosequi.
bemné vos. Vull contemplibilis. Sunt crcbri Patri
 1307 S . ANDRE E CRETENSIS 1108
et provisorenm necessitudinis vicinitale, commise - A κηδεμόνα πάντως οικείως εγγύτητι. Δέξη δε τούτου
ratio velut a natura sit. Porro, novi, donun pul - οίδ' ότι δωρον κάλλιστον, εκ πενιχρών συνταγέντα
elierrimum, ex egenis laboribus meis compositum, μου πόνων. Ου γαρ είχον και τι προσοίσω πλέον τη
acceptum habueris. Non enim aliud omnibus emi- πάντων υπερεχούση μητρί του λόγου, πλήνότι λόγον
nenti Sermonis Matri, quam sermonem, ex spon- εξ αυτορρύτων πηγών της εν σοί, θεοχαρίτωτε, προ
taneis tue gratiae fontibus, o gratiosa Deo, pro- χεόμενον χάριτος. Της γέ του θείας εν αγέρω μαχα
Puentem, offerendum liabui. Ceterum tue illius ριότητι διαγωγής ή έμφρικτος και υπεραγνωστός σου
divine conversationis in senii nescia Deatitudine, κατάστασις , ώς αδιάγνωστος πάντη και άλεκτος,
horrendus sane omnemque superans obscuritatem σιωπή τιμάσθω. Δίκαιον γάρ ότι μή προς ημών επι
Ouus ille status, velut qui nullo modo aut cognosci 6άλλειν τοις κρείττον ή καθ' ημάς έχoυσι, και το
possit aut enarrari, silentio honorelur. Plane enim αλήπτη πάσαν διατειχίζουσιν έρευνας. Σοί μεν ούν,
juris est. Non enim est nostrum, ut que nostranm ώ πανολ6ία τρισσάνασσα Θεογεννήτρια, και προς !
Superant facultalem, quaeque incomprelieusa , onl- ημών επωφείλετο, των υπό σοί και ταις ταις προς
nino indagari nequeunt, explicare velimus. Hec το Θείον ευπαρρησιάστoις λιταίς, τους περί σε κρυ
Sane tibi, ο 1er regina Dei Genitrix, a te luisque φίους στοιχειωθέντων λόγους, τάδε νύν μετρίως εις
ad Deunm efficacissimis precibus, occultos rerum B δύναμιν έσχεδίασται. Ημίν δε τις αναλογούσαν τα
Yuarum, qualiquam rudius, docli Sermones, pro. ύψει και μεγέθει των υπερενδόξων περί σου νοημα
iodica nunc facultale, vel minus accurale diges- των έμπαρέξει φωνήν συμμετρον, και του λέγειν
simus. Quis vero congruam sublinilali ac nmagni - ισχύν ; Αλλ', ώ Δέσποινα πάντων ανθρώπων, και της
tudini eorum que magnifice gloriosa de te cogit! - αυτοσοφίας και ενυποστάτου Λόγου χωρητική του
mus vocem praebest, ac vim dicendi. Sel, o Regina πρώτου και αρχικού και πάντων αιτίου. "Ο ζωής
nniversarum hominum, ipsiusque per se Sapientiae χορηγε και των ζώντων ζωή και ζωής παραιτία!
et Verbi subsistentis, capax : prime, inquam, i! - " Ω αγία, και των αγίων αγιωτέρα και πάσης άγια.
Jius , el principis, ac omnium cause ! ο vile sub. στείας υπεράγιε θησαυρέ ! " Ω μερίς, ή άλύτως ού
ministratrix, vitaque viventium, ac auctrix Nite μεριστώς ενώσασα Θεώ το ανθρώπινον ! Ω βασιλεία
O sanrla , et sanctior sanctis , sanctissimeque lo τών από γής χοϊκών, εκ της ανωτάτω δόξης το κράτος
tius sanctitatis thesaure ! O dividuum , non quæ έχουσα απροσμάχητον ! Ω της Χριστιανών προπύρ
dividue, sed quae insolubili vinculo , humanum γιoν πίστεως , και των εις σε τάς ελπίδας θεμένων
τη., Γςμ.
genus unieris Deo ! O terrenorum regnum insti υπέρμαχε! Δέχου πρός ημών των της αληθείας το
perabili a superna gloria, potestale preditum! ) , φώς διά σου δεξαμένων , τα εξ αμυδρών εικόνων ημίν
Christianæ fidei proprignaculum , eorumque pro " ώς έφικτόν μυστικώς θεωρηθέντα σεμνολογήματα.
pugnatrix, qui in te spem posuerunt ! Suscipe Ημίν δε τοις εις σε, Θεομήτορ, καλλυνομένοις, ταύ
nobis , qui per le suscepimus veritatis lumen, due την αντιδίδως του μικρού τούτου την αμοιβήν, ίν'
lua, ut licuit, præconia , ex obscuris imaginibus youplev on sau
Hlyslice contemplati sumus. Tu porro, in te glo- τιμαλφεστέραν και λαμπροτέραν, την σην προς τον
riantibus nobis, o Deipara , id modici lιujus labo- σον Υιόν και ημέτερον Δεσπότην, και Βασιλέα, και
ris premium retribueris ; ut nimirum, thesauris Θεόν, και Κύριον, ικέσιον δέησιν • δι' ης αμαρτάνον:
binibus pretiosisque opibus splendidioreno pre- τες, το Θείον εξιλεούμεθα · και κατορθoύντες, χρη
liosioremque. Iuam ad Filium tuum. Dominuncue στότερον εαυτοίς επισπώμεθα · δι' ήν όπλα Ράφο . "
nostrum ac Regem , Deumque et Dominum oratio βέλη νηπίων ήγούμεθα · και δόρυ, και κράνος και
21em supplicem praebueris ; qua el peccantes, τόξου βολές, ανήνυτα μένει και άπρακτα και τέλος,
Eleum plaeaturi sinus: et ex virtutis ratione agen- δι'ής άπαν Χριστιανοίς αγαθών κατορύουτά". * " "
tes, benignius concilicituri : qua barbarorum ar- προς το Θείον ομοίωσις . "Έχεις, αγαπητέ, του μυτη
Na, Sagittas parvulorum simus existimaluri : et ρίου τον λόγον, εί και παρά πολύ της ελπίδος λειπο
qua sit futurum, ut liasta , galea, ac missa tela, Dμενον» της γ ' ούν προθυμίας της ημετέρας ουκ
inutilia ac inefficacia Daneant : qua denique bo- δεέστερον . Τον δε μυστικώτερον και υψη " " "
Dun omic Christialis recle geralur, et concilietur τησειας αν παρ' αυτού του διά σε κενωθέντος Λόγου,
Dei similitudo . Habes, dilecle, Sacramenti rationem, και σαρκι παχυνθέντος, και όλον εαυτό σε δια φ "
ac quanquam plurimum ab ipso deficiat, haud 13 - ανθρωπίαν ενώσαντος. Ου χείρον δε ειπείν, καιένα
nen minus habet φuam pro alacris animi facultate. θρωπισθέντος · έν' όλον σε θεοποιήση τω πνευμα
Abstrusioreia autem ac sublimiorem rationen ser - και ευδαπανήση το χείρον το κρείττονι, και χαμη
monemque, ab ipso illo Sermone gunsieris, qui se εαυτό συνυψώση σε, και τοις πατρικούς και
1ui causa exinapivit, et carne incrassavit, totune- ση σε θώκους : προς ον αεί δια βίου και ο
que se tibi, impensiori illo amore in lionlinum καθαράς ανάγου, θείους έμπολιτευόμενος και "
genus, univil : nec minus apιe dicatur, Inominenm και ήθεσι • Θεόν τε ορών όσον εφικτόν, και δρώμε »
fccit ; quo te totumspiritu Delum faceret, ac , quod όν και τρανούσθαί σοι αεί ταίς κατά θεωρίαν έλα:
delerius est, meliori absumeret, Ιeque Ihnni albje- ψεσι επείγου, και ταϊς κατ' άρε την αναβασία "
cluυ, una secum exaltarel , ac in paternis Sedlibus αμφοτέρωθεν εκ πράξεως δή λέγω και νέων "
Constitueret : ad que semper vita οι contempla- άρτιος είης και πάγος" εις άνδρα τελών πληρο
1109 IN S. JOANNIS DECOLLATIONEM . 1110
τον , « είς μέτρον ηλικίας του Χριστού . " Ω ή δόξα A tione munda subvellere, in divinis et sermonibus
και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. et moribus versans; ac Deum, quantum liceat vi
dens, eique vicissim visus, quem et libi continuæ contemplationis fulgoribus, virtutisque ascensibus
declarari contendas ; ut utrinque, ab aclione, inquam , et contemplatione, perfectus et liripus sis,
in virum plenissimum provectus, I in mensuram ætatis Christi r. , Cui gloria el poleslas in sæcula
Siculorum . Amen .
ΛΟΓΟΣ ΙΕ'. ORATIO ΣΥ .
Είς αποτομής Ιωάννου του Προδρόμου. In precursoris Decollationes(15).
(COMBEP. Auclar. Πον. .1, p. 1321.)
Πηδά και γήρας ώς τα πολλά προθυμίας τόνους Ipsa etiam senectus ut purimum exsilii, pron
νευρούμενον, και λόγος ασθενήςεπιρρώννυται τη πα pio ac alacri rolorante animi studio ; Seroque
ραβήξει των ακροατών δυναμούμενος . Τούτο , όπερ imbecillus ab auditorum incitatione , vires accipit
νύν ο ημέτερος λόγος παρυφίσταται προς μεν υπό . ac roboratur . Ηoc ipsum nunc quoque nostro usu
θεσιν εγκωμίων, υπό των συνειλεγμένων ορμώμενος: venil sermoni ; quem collecta quidem corona pro
προς δε την του εγκωμιαζομένου περιωπήν, την 5 studio suo ad laudalionum argumentum impellat ;
αυτού αντεπεξάγειν συστελλόμενος δύναμιν. Και « ο guίque silhilominus, ejus qui laudandus incumbit
μέν λόγος, αποστολικώς ειπείν , ασθενής, και και εξ speculationi, suam ex advers0 virtutem oljicere
ήρρωστηκότων οργάνων υποφωνούμενος · η δε των verealur . Ac sermo φuidem, υι Apostoli 5 nmore Io .
εγκωμίων υπόθεσις , τοσούτω πλείον έχει κατά παν- quar, infirmus es! (16), fractaque voce ex debilibus
τoς λόγου τα νικητήρια, όσο και την υπεροχήν τη submissus organis : enconiorum autem argumen
κατά σύγκρισιν παραθέσει , τον 78 εν γεννητοίς γυ- tum tanto amplius vim omnem sermonis superat,
ναικών προσεκτήσατο· ως μόνης και πρώτης εκεί- quanto qui in illud proponitur, najorem pra natis
νης δείσθαι της φωνής , του και πρώτου και μόνου mulierum, comparationis ergo, excellentiam est
κατά φύσιν αυτολόγου , και σοφίας Θεού , και δυνά- asseculus : ut is plane, sola printaque illa egeal voce,
μεως. Και η μεν υπόθεσις τοιαύτη , και ούτως ejus qui primus solusqueipsum est natura per S€
έχουσα : το δε του ημετέρου λόγου ασθενές οπόσον Verbum, Deique sapientia, ac virtus. Αιφue ejus
εστίν , δεδεικται δή που· ών ή μεν τον μέγαν εν γεννη- modi quidem est argumentum, ac sic habens : : Ω
τοις γυναικών Ιωάννην ημϊν υποτίθεται, ού μείζονα stri autem sermonis imbecillitas quanta sit, fuit
των απ' αιώνος ουδένα πατριαρχών, η προφητών, ή ρ utique ostensium, Ac argumentum quidem, ma
δικαίων, ο σωτήριος απεφήνατο λόγος · ο δε, του guum illuminternalos mulierumJoannemproponit ε;
πρό αιώνων Λόγου την φωνήν εγκωμιάζειν επιχει - quo nullum majorein a seculo vel patriarcharum, vel
ρών . Προς δε την έαυτού δύναμιν αφορών , μικρού prophetarum) aut justorum, salutaris Sermo pronun
την σιωπήν εκείνην ασπάζεται , ήν Ζαχαρίας εν τοις tiavit; sermo autem, praeelerni Sermonis illius vocean
αδύτοις δι' απιστίαν υφέστηκεν , έως αυτή προφθά- laudare aggrediens, atqueadsuasrespiciens vires ,il
σασα, του ημετέρου λόγου λύση την σιωπήν, ως όν- Iud propemoduun silentiumamplectitur , quo Zactia
τως ούσα του κατά φύσιν Λόγου φωνή. Δώσει δε riasin adytis exsistens propter incredulinalein multi
τούτο πάντως ώς Λόγου φωνή : ουχ ίνα αυτός πλέον ιus est , donec eadem nostrum occupans sermonein,
τι δοξασθή ( ποία γάρ αν και προστεθείη δόξα , το nostri ipsa sermonibus silentium solvat, quae Verti
τοιούτον πλεξαμένω παρά Κυρίου τον στέφανον , per naturalm reipsa vox exsistal 1. Hoc porro
οποίον ουδείς γηγενών ανεδήσατο), αλλ' ίνα εκείνου Joannes tanquain Verlbivox omnino prestabit : Ποια
τοις εγκωμίοις , ημείς προς μίμησιν εναγώμεθα. ut majorem ipse gloriam consequatur, ( que:12
Τούτο γάρ βούλεται , και τους δοξάζοντας αυτόν δοξά- enim ei gloria accesserit, cui a Domino talis coi
ζων Θεός, και τους αυτόν υψούντας υψών. texta sil corona, quali nemo unquam terrigena
redimitus fuit ?) sed ut ejus nos laudibus ad imitationen inducamur. Hoc enim vult Deus, qui su
glorificamies glorificat; ac eos exaltal, qui ipsum exaltant.
1 Elles. IV, 13. II Cor. Χ, 10, * Μatth. Χ1, 11 . 1 Luc. 1, 20.
VARIÆ LECTIONES .
8χρ.των.
COMBEFISII NOTÆ .
(15 ) Latuit lanla spica colligentem nuper oratio . bus leves hi paralogismi. Male julerpres in sequen
num Andreæ manipulum , digna plane quæ polio . libus expressit metaphoram : 'Ex torridowoty -
ribus accenseatur. Ediderat jam Lipommanus, in- κότων οργάνων υποφωνούμενος • conte.sta eir in
terprete lainen minus accurato , ut nova versio strumentis, quæ suni plane debilia ; aliud cerle in
adornanda fuerit, qua sibi Andream conarer reu organis , ÚTo'çwveiv sermonem , quam contexere :
dere, ac magis exprimere . nimirum , submurmurare , submissa voce edere :
(16 ) Sernio imbecillus. Id Paulus de præsentia quod oplimie in seneclitem congruil , de qua hic.
corporis ; ile serwione, non à 50svins. ait , sed ¿ çovo Nolim singula prosequi.
6 2évos. Vull contemplibilis . Sunt crebri Putri
1111 S . ANDREE CRETENSIS 1113
Consequenler allein proenmio , equum arbitror A 'Eχόμενα δε του προοιμίου , δίκαιον ηγούμαι τον
υι preseniis diei scopum pro virili nostra expli- της παρούσης ημέρας εις δύναμιν εξαπλώσαι σκο
cenmus , ut ne ullo commodo ac fructu hinc do- πόν, ώς άν μή ασυντελείς , μηδέ άκαρποι των τήδε
mum revertamur. Is autem est, illa Baptiste ad υποχωρώμεν οίκαδε . Ο δε έστιν , ή πρός Ηρώδης
Heroderm Ioquendi libertas, quam Diodie exponens του Βαπτιστού παρρησία, ήν η ευαγγελική σήμερον
liber evangelicus clare loquitur. llam dico Io - αναπτύσσουσα βίβλος , διαπρυσίως υποφωνεί. Παρ
quendi libertatem, in quanm nulla cidal reprelien- ρησίαν εκείνην λέγω ής ουδείς άψαιτο μώμος, καθα .
Sio, ut que pura Iota, nihilque mundane Tilberta - ράς όλης και αμιγούς της ανά την κτίσιν αποφαν
tis comoistum habens, prodila sit : tanto illa θείσης παρουσίας : ής τοσούτον έσχε το περιδν, ως
mundane libertati prestans, ut nullum is, priva . μηδέν θέσθαι μέσον ιδιωτείας και βασιλείας. Κοινός
tum inter 1c regem posuerit discrimen ( est enim γάρεπ' αμφοτέροις ο έλεγχος , όταν η πράξις ομοίαν
unrisque communis relargutio , quando aclio si- έχη την είσπραξιν· αλλ' οία Θεού προφήτης και το
milein exigit reprehensionem) : quinimo uι Dei γάρ; ζηλωτής των αυτού προσταγμάτων, υπεριδείν
proplieta, ejusque emulator mandatorum, cum μεν αλουργίδος , και θρόνου, και διαδήματος, και των
purpuram, ac regiae majestatis thronum, et dia- όσα τον όγκον αίρει τους φιλοκόμπους του διακένου
della ac quotquot mundis Inominibus inanis και φυσήματος παρουσιάσασθαι δε την αλήθειαν, και
inflationis tumorem augere Iialbent, spreverit, tum συστολής απάσης δίχα , του νόμου την αυθεντίαν
libere veritatem protulerit, nulloque metu, auclo- αποκαλύψαι, ότι μη φαύλην απoφήναι του νόμου την
ritatem legis , cujus vellel libertatem niliil vanam ελευθερίαν έβούλετο. Πώς γαρ ο νόμου μεσίτης και
Ostendere , declaraverit. Qua enim ratione, qui χάριτος , περιορώτο του νόμου την εύκλειαν, προασπί
legem inter ac gratiam niedius esset, Ιegis exi- ζων του νόμου ; " Οτι δε νόμου προασπιστής και του
Δεσπότου Βαπτιστής, τίς ούτως ηλίθιος , ως μή τουτο
autem Domini Baptista egerit propugnatorein le- προύργου των αυτών κατωρθωμένων, πρώτον θεσθαι
gis, quis stillus adeo, ut ne loc, rerum ab eo κεφάλαιον ; Τον γέ τοι ζηλον οποίος ήν αυτώ, και
praeclare gestarum primum omnino caput, sla - εις όσον εξηπτο, δηλώσει το Ευαγγέλιον.
Inendum duxerit ? Qiialis autem esset juis zelus , quamque vehemens ac accensus, evangelica
« In illo tempore, cum audisset Herodes Tetrar- « Εν εκείνη τω καιρώ, ήκουσεν Ηρώδης και τε
clia famam Jesu, ait pueris suis : lic est Joannes τράρχης την ακοήν Ιησού, και είπεν τους παισιν
Baptista ; ipse surrexit a mortuis : et propterear αυτού : Ούτός έστιν Ιωάννης ο Βαπτιστής : αυτός
virtutes operantur in eo. Ipse enim Herodes le . ηγέρθη από των νεκρών , και διά τούτο ενεργούσιν
nuit Joannem, el inisit in carcerem, propter: He- αι δυνάμεις εν αυτώ. Ο γάρ Ηρώδης κρατήσας τον
roliaderm uxorem Philippi fratris sui. Dicebat Ιωάννην, έθετο εις φυλακήν διά Ηρωδιάδα την
enim ei Joannes : Νon licet tibi habere eam. Ει γυναίκα Φιλίππου του αδελφού αυτού . "Ελεγεν γαρ
cum vellet eum occidere, timebat turbam, quia αυτώ ο Ιωάννης Ουκ έξεστι σου έχειν αυτήν. Και
sicut prophetam eum Italiebant. Cum autem age- θέλων αυτών αποκτείναι, εφοβείτο τον όχλον, ότι ως
retur dies natalis Herodis, saltavit ilia Herodiaclis προφήτην αυτόν είχον. Γενεσίων δε γενομένων του
in medio, et placuit lerodi. Quaniolrem cum ju- Ηρώδου , ώρχήσατο ή θυγάτηρ της Ηρωδιάδος εις
ramento pollicitus est se ei daturum quidquid το μέσον , και ήρεσεν τω Ηρώδη όθεν μεθ' όρκου
postulasset. Αι illa inducia a malre sua : a ώμολόγησεν αυτή δούναι, και εάν αιτήσηται. Η δε
nilhi, inquit, hic in disco caput Joannis Baptiste. προβιβασθείσα υπό της μητρός αυτής , Δός μοι, φη
Ει contristatus est rex : propter jusjurandum au - σιν, ώδε επί πίνακι την κεφαλήν Ιωάννου του
tem, et simul recumbentes, jussit dari : millens- Βαπτιστού . Και ελυπήθη ο βασιλεύς. Διά δε τους
que, decollavit Joannem in carcere. Et allatum όρκους, και τους συνανακειμένους, εκέλευσεν δοθη
est caput ejus in disco, et datum est puella : illa D ναι. Και πέμψας απε κεφάλισε τον Ιωάννην εν τη
verotradidit matri sue ν. Αη non tibi videtur hic φυλακή. Και ήνέχθη η κεφαλή αυτού επί πίνακι,και
clo incitatus, ac prae omnibus quos zelo incita- εδόθη το κορασία και το κοράσιον έδωκεν αυτήν τη
Ios sciinus, Iouge incitatissimus; aleo ut ne usque μητρί αυτής. » 'Αρά σοι δοκεί ζηλωτής ούτος είναι ,
ad necem quidem prodiderit veritatem, nec quid - και ζηλωτών απάντων ζηλωτικώτατος, ώς μηδέ μέχρι
•uam remiserit de zelo, atque id cum contra re- σφαγής προέσθαι την αλήθειαν, μηδε καθυφείναι
gem contenderel ? Cogita enim quanta res erat, του ζήλου τι, και ταύτα προς βασιλέα διατεινόμενον;
Inominem videre pilis carneli indulum ac zona 'Εννόησον γάρ οπόσον ήν άνθρωπον ιδείν, καμήλου
Supercilia altollentem, sublimi elatum sele; quem εζωσμένον βασιλέα τε γαυρον, άνω τάς οφρύς έχοντα,
Teneret voluptatum tyrannis; quique pleno audi- καθήμενον υπερβάθμιον, και κράτει μεν ηδονών τυ
cia furore (17), neci tradere festinaret. Cogita ραννούμενον, θράσει δε θυμού φονών επειγόμενον ,
v Mailh . XIV , I seqq .
COMBEFISTI NOTÆ .
(17) Quique pleno audacia ( urore. Desideratur λιστού , φιοl opponitur το , δημαγωγούντος πόλεις :
In Lipomalo , : pud quem vicissim illud est posl 150 pro 101.65790 . interpres Lipom : ll legil 1907.6Mbe
 1113 IN S. JOANNIS DECOLLATIONEM . 1114
εννόησον όσον το μέσον ιδιώτου και βασιλέως: έρη - A quantum intersit inter regem et privatum; inter
μίτου και πολιστού, και πόλεις και χώρας δημαγω- eremitam et civitalis principein ; inter eum qui
γούντος 16. urbibus ac provinciis demerendis sluderet, eum
que qui in solitudinibusageret.
“ Η βούλει τινά των ήδη προδιαλαμψάντων εν νόμω, Νam quem, rogo, eorum qui antiquiores in lege
του ανδρός επί ζήλο προκαθηγείσθαι λέγειν θερμό. claruerunt, primas viro partes, zelo ferventiori,
τερον ; Ως, φέρε ειπείν , τον μέγαν εκείνον εν ζηλω- praeripoisse dixeris ? Uι nimirum magnum illum
ταις Φινεές , ός τω σειρoμάστη την Μαδιανίτιν το mul:atorem Ρhinees , qui Madianitidem, una
Ισραηλίτη συνεξεκέντησεν ; Αλλ' ουκ ίσα τα πρά- cum Israelita, siromaste confixit ? Verum resim
γματα , ουδε επί τοις ομοίοις ή ένστασις . Των μεν pares sunt, nec contentio in similibus fuit . Νam
γάρ ει και εις πολλούς το μίσος διέβαινεν· αλλ' ου illic quidem, etsi ad multos scelus pervenerat ,
των κατεξοχήν τις ήν, εφ' όνεκείνος τον ζήλον επαν- Inaud Ianen, in quem ille suum zelum intendit,
ετείνετο· ενταύθα δε , βασιλεύς. Και τί γάρ άλλο, ή eximius aliquis, ac pracellens erat . Ηic anlein ,
επί γλώσσης φέρων του θανάτου την ψήφον, και δι' rex : quid vero aliud nisi in lingua niortis ferens
αφορμής πνευστιών των υπό χείρα τον φόνον ; Τι δε 5 sententiam, atque minima occasione, cindern in
και ζηλωτής και μέγας εκείνος Ηλίας, φησίν, και τετρω- ' subdios spirans ? At magnus ille zelator Elias
ρον άρμα πυρός ελάσας , και υπέρ γήν αρθείς επι • quid ail ? qui igneam quadrigam egerit, ac curru
δίφριος · ουρανό μεν χαλινόν επιθεις ανομβρίας επί- sublimis a terra sublatus sit ; qui celo quidem
τασιν · γη δε , λιμον τριετίζοντα, και κράζων αεί· ut ne diuturno lempore plueret, frenum injecis
• Ζηλών εζήλωσα τω Κυρίω ; » και πώς θυμόν γυ- sel 1 ; terra vero, trium annorum famein immi
ναικός ουκ ενεγκών, την φυγαδείαν ως ιδίαν εστίαν , sisset ; qui illud semper clamaret : « Zelans zela
και την έρημον ώς πόλιν ήσπάζετο; Γυναικός οποίας; ιus sum Domino a? , et qui ille tantus, non fe
μαχλώσης : θυτομανούσης: ης το σέβας, είδωλα • θεοί rens mulieris irarm , exsilium ac fugam, tanquain
τε και δαίμονες, το προσκυνούμενον ήν· όσα τε και proprios lares , solitudinemque, Inaud secus ac
ούς τότε τον Ισραήλ εξήμαρτεν η τριτάλαινα. 'Αλλά civitatem amplectebatur ? Cujusnam vero mulieris ?
μέχρι τούδε καλώς ήμίν ο λόγος τρέχων, ζηλωτήν τον Ejus nimirum quae libidinosa esset ; que sacrifi
Ιωάννην παρέδειξεν, κρείττον ή τους προειληφότας: ciorum superstitione effusa insaniret (18); queidola
όσον οι μεν απροόρατον · ο δε προφανή , και κατ' colorel, deosque ac demones adoraret : in quibus
οφθαλμούς είχε τον θάνατον . 'Αλλ' ερήσονται τάχα elimfecil infelicissima mulier, ut Israel peccaret .
των φιλεόρτων τινές: Τι βούλεται τώ λόγω παρρησία ( Verum hactenus quidem bene decurrens Oratio
και ζήλος, οιόν τις κόσμος πολυτελής τε και ευπρε- Joannenm ostendit meliorem emulatorem iis qui
πης, την πανίερον έπιστεφανούν του Βαπτιστού κε- processerunt, quod illi quidemimprovisain , hic
φαλήν , ώς επιλειπούσης τυχον επιδοξοτέρας τινός vero manifestam et ante Oculos morten haberet.
αρετής , η πράξεως αποσεμνύνειν δυναμένης του Cælerum rogent ſorlc devolo aliqui in festorum
Κυρίου τον Πρόδρομος ; Και τίς ούτως υπερπλήρης cultum habentes animo , quid id velit sermo ; ιι
αρετών , ώς Ιωάννης σήμερον ο μέγας, ός μόνος loquendi illa libertate ac zelo, ceu diagnifico quo
πάντων εν γεννη τοις γυναικών,ιερεύς τε και Βαπτι- dam, ac perpulchro ornamento,coronetur sacrosan
στής προεκρίθη, του μόνου και πρώτου 'Αρχιερέως, cium Baptiste caput, velut forsan desit virtus
και πάντας καθαίροντος πνεύματι και πυρί του alia , actiowe gloriosior , que Domini Precursorein
βαπτίσματος ; Είχεν μέν, αγαπητοί, πολλάς των possil Iionestare ? Ecquis vero eque virtutilus
Ιωάννου κατορθωμάτων τάς υποθέσεις ο λόγος · αλλ' supra modum plenus, atque magnus hodie cele
ου σχολή γε την ημετέραν αφέντας υπόθεσιν , πρός brandus Joannes, qui solus inter omnes natos
άλλα νυν εκδραμείν ' ότι μη νόμος εγκωμίων ούτος. , ιulierum ejus sacerdos ac Baptista electus
"Εγώ δε , το ανεφίκτη παραχωρήσας των προσόντων fuit (19), qui solus ac primus Pontifex est, qui
* Num . xxv, 7 . y IV Reg. 11, 11. - lll Reg. xvii 1. a III Reg. xix , 14.
VARIÆ LECTIONES.
76 λείπ. ίσ. του εν ερήμοις διάγοντος.
COMBEFISII NOTÆ .
otoū•hler bellatorem : erat Herodes utrumque . legisse Quilou.xvouons, cum redilit, furore percilæ .
To, Ondaywyoûvtas, oprime quadrat in Herodem Sed jejunius hoc , lit el alia plura . Nostrum hoc
Agrippam , qui fuit populi sui ac Judaeorun stu - optimum ac conseqiiens, bisinri:eque, consenla
diosissimus, vere molioths, qui lubentissiinus Hie- neum , siquidern Jezabel lanla ira in Eliam exarse
rosolymis agerel , ubi frequentiori hominum con rat , ob neralos prophetas silos, ac sacriliculos
cursu , suos denererelur populares , uti pluribus Baal; ea vere sacrificiorum superstitione insana .
Josephus, et alii : hec tainen Audreas, non de (19) Ejus sacerdos ac Baptista electus.Perperam
illo , sed de Herode Aulipa decessore dicil, a quo interpres Lipomani : Ab eo electus ſuit sacerdos,
Joannes liberæ reprehensionis præmium , capilis Jaud cerle hoc Juannis singulare privilegium ;
amipitatione accepit . fillsumque eum solum a Deo elcctum sacerdotem .
(18 ) Quæ sacrificiorum superslilione effusa insie Nunquid enim Auron non a Deo electus est sacer
nirel, OUTOUaVOL5n : : interpres Lipomani videtur dos ? Nunquid non apostoli fuerunt a Christo electi
 1113 S . ANDREE CRETENSIS 1116
que omnes purgat in spiritu , ac igni b baptisma- Α εκείνη μεγάλων τε και υπερφυών γνωρισμάτων, οιόν
tis ? Habet quidem, dilectissimi, Oralio, multam τι μικρόν ήδυσμα προσθείναι δείν έκρινα τοις φι
egregie gestorium Joannis, que in argumentum λεόρτοις υμίν, την της προαναγνωσθείσης ιστορίας
assumat, segelem; sed non vacat, ut nostro hoc εξάπλωσιν. 'Αρκείται γάρ τοις εαυτού κόσμους και
relicio argumento, ad alia jam excurramus : nam Βαπτιστής καλλωπίζεσθαι. Φέρε δή τοίνυν επιδρα
neque ea encomiorum lex est. Equidem vero μόντες, ως επί πίνακι διαδείξωμεν την πολυύμνητον
magnarum ejus ac erimiarum dolum insignium. του Προδρόμου άθλησιν, ήν υπέρ του αγαθού τολμή.
que praestantiae , qua totam dicendi vim Superat, σας διήνυσεν.
cedens, opera pretium duxi, ut diei ſestä studiosis vobis, ceu modicum quoddam condimentum , præ
leclæ narrationis explicationem apponerem . Salis eniin habet Baplista ut suis bonesletur ornamen
lis. Age igitur inhærenle argumento sententia , ceu in labella, summis celebrandum laudibus Ba
plistæ certamen, quod strenue, magnoque animo buni causa confecit, monstremus.
« In illo, inquit, tempore, audivii lerodes 1e- « Εν εκείνω, φησί, τω καιρώ, ήκουσεν Ηρώδης
trarcha famam Jesu, et dixit pueris suis : Ηic est ο τετράρχης την ακοήν Ιησού, και είπεν τοις παισιν
Joannes Baptista : Ipse surrexit a mortuis, et ρ αυτού. Ούτός έστιν Ιωάννης ο Βαπτιστής ούτος
propterea virtutes operantur in eo c. Ηec qui- ηγέρθη εκ των νεκρών , και διά τούτο αι δυνάμεις
dem postea : que autem antecedunt, qualia sunt ? ενεργούσιν εν αυτώ. » Ταύτα μεν ύστερον · τα δε
Herodes quidem mecliabatur uxorem fratris sui προ τούτου, οποια ; “Ηρώδης μεν την γυναίκα του
Philippi; al Joannes arguens, a scelere prohibe- αδελφού έμοιχάτο Φιλίππου ο δε Ιωάννης τον Ηρώ
bat. Quo il modo ac quanam ratione ? Quod dice- δην ελέγχων, παρανομείν διεκώλυεν. Πώς, και τίνα
rel : Νon licet tibi habere uxorem fratris tui c.) τρόπον ; Ουκ έξεστι σοι , λέγων, έχεις την γυναίκα
Ea res Herodem in furorem vertit : hoc codem Φιλίππου του αδελφού σου . » Τούτο τον Ηρώδης
spirare fecit . Haud tamen vir ille preclarus, ac εξέμηνεν· τούτο φονήν αυτόν παρεσκεύαζεν. Αλλ'
magnus proplhela , vel timore compressus est, vel ουχ ο πολύς εκείνος και μέγας εν προφήταις , ή
a reprehensione cessavit. Scielbat enim eam libi- συνεστάλη δείσας, ή διελέγχων επαύσατο. " Ήδει γάρ
linem lege prohiberi. • Non licet tibi habere uxo- τον νόμον της τοιαύτης αναιρετήν λαγνείας . « Ουκ
rem Philippi fratris tui . Legi, inquit, Dei resi - έξεστίν σου έχεις την γυναίκα Φιλίππου του αδελφού
stis , tabulis a Deo exaralis, repugnas Moysis σου. » Προς νόμον, φησίν, αντιτάσση Θεού , προς
scitis. « Non licet tili habere uxorem Philippi πλάκας θεοχαράκτους · εξ εναντίας των Μωσέως αντ.
fratris Tui 4. Ac Herodes quidem, aliene a ratione C επεξάγη θεσμών. • Ουκ έξεστίν σου έχεις την γυ
voluplario congressionis obrutus deliciis, haud ναίκα Φιλίππου του αδελφού σου. Και ο μεν, τη ρι
emergere potuit, nec ad veritatis Iumen aspexit, στώνη της παραλόγου των ηδονών επιμιξίας κατα•
sed mansit gravaluscranula lilidinis. Joannes au- χωννύμενος, ουδ' ανανεύειν ήδύνατο, ουδε προς το
-1cin perseverabat corrigens, docens, admonens , της αληθείας απέβλεπεν φώς· αλλ' έμενεν τω βάρει
uti Dei proprielain decebat. Αι ille, quanquam, της φιληδονίας καρβαρών. Ο δε , επέμενεν νουθε
ul sacrum Evangelium) ait , virum justum ac των διδάσκων , υποτιθέμενος , οία τον του Θεού προ .
Sanctum sciret, ac eo audito, malta faceret, Iu- φήτην εικός. Ο δε , καίπερ, ώς φησιν το Ευαγγέλιον,
bensque ipsul audirel ; nilil tamen eorum Iunc « Ειδώς αυτόν άνδρα δίκαιον και άγιον, και ακούων
in animum induxit, aut intelligere voluit. Non αυτού, πολλά επoίει · και ήδέως αυτού ήκουεν, και
proplhelam, quillus par erat, affecit snoribus : ουδέν τούτων συνήκεν τότε, ή συνιδείν προήρητο. Ού
Anec vel minimum legis gravitatem est reveritus : τον προφήτην ταις προσηκούσαις καταγεραίρειν τι
alque, ut ne aliud quidquam, ne penas quidem μαις · ου το βαρύ του νόμου κάν ως το τυχόνενετρά
adversus eos qui ejusmodi sunt, ea lecrelis cura- πη : ουδέ ει μη τι άλλο, την γε κατά των τοιούτων
vit. Dicam quod est majus, ac magis perspicium: Η επαγομένην εκείθεν ή δέσθη ποινήν. Είπω τι μείζον
11e illum quidem Achab, quin el uxoris nmanci- " και γνωριμώτερον; ουδε τον 'Αχαάβ εκείνον • αλλά
pίum, imitatus est ; qui nimirum superstitioniς και γυναικείον ανδράποδον εμιμήσατο · ος την Ιεζά
leorum doctricem Jezabelem habuerit, uti nunc βελ είχε τότε της πολυθείας, ως νυν της λαγνείας
1ste Herodiaderm magistram libidinis. Νam ille ούτος την Ηρωδιάδα, διδάσκαλος. Ο μεν γάρ ακού
quidem, cum audisset ab Elia Thesbile , iram, σας παρά Ηλιού του Θεσβίτου τον θυμόν ός ανήπτετο
για adversus eum accensa essel a Domino, ac κατ' αυτού παρά Κυρίου , και τα μέλλοντα πρoύπτον
mala que certo ei ac suis essent cventura, ac αυτώ τε και τους αυτού επιέναι κακά, και φανερώς
palam reprelieusionibus fuisset appelitus, propter τους ελέγχους βληθείς, δι' ας εξειργάσατο πονηρίας,
impia ac nefaria facinora que perpetrarat, non και αθεμίτους ανοσιουργίας, ουκ ήγανάκτησεν ουκ
b Malih . 111, 11. • Malih . xiv,1,2. dibid . 4.
COMBEFISIT NOTÆ .
sacerdotes ? Summi vero sacerdotis nostri, sacer- vix laudem cedens, sacrum ejus verticem solemni
dotem fuisse , ac in eum , hierarchicum aliquid rilu baptismatis linxit. Quain ipsi quærendi font
divina peculiari ordinatione exercuisse , hoc planetes, ut quis auctores videre velit !
Joannes incommunicabile liabuil , cum ipso jubente
 1117 IN S. JOANNIS DECOLLATIONEM . 1118
αφηνίασεν ούχ ύβριν ηγήσατο του προφήτου τον A est indignatus ; non egit insolenter ; non duxit in
έλεγχον · αλλ' ως Θεού προφήτην, και τα θεία φθεγ- jurie propheticam reprehensionem: sed ut Dei
γόμενον , τον μεν διά τιμής ήγε » τα δε, οία Θεού prophetam ac divina Ioquentem, illum quidem in
παραγγέλματα , αιδοί και φόβο περιεπτύσσετο . Τι honore habuit , lunc autem ceu Dei precepta , re
ούν ποιεί και των Βασιλειών άκουσον: « Και είπεν, verentia prosecutus est . Quid ergo facit ? Audi
'Ανάστηθι, και κατάβηθι εις απάντησιν 'Αχαάβ βα- ad Eliam Tliesbitem, dicens: Surge et descendein
σιλέως Ισραήλ, και λάλησον προς αυτόν, λέγων " occursum Achas regis Israel, et Ioquere ad eum
Τάδε λέγει Κύριος : Ως συ εφόνευσας Ναβουθε, και dicens : Hec dicit Domninus : Quomodo lu occidi
έκληρονόμησας αυτόν, διά τούτο, λέγει Κύριος, επάξω sti, et vineam possedisti ? Propter hoc, liec dicit
επί σε κακά, και εκκαύσω οπίσω σου , και εξολοθρεύ- Dominus : Inducam super le mala, et succendan
σω τον 'Αχαάβ ουρούντα προς τοίχον , και τα άλλα, post te , et disperdam de Arhalb mingentem ad
οίς την απειλής μετ' οργής απέτεινεν ουκεπ' αυτόν parietem e ; ac reliqua, quibus minas intendit
εκείνον μόνον , αλλά επί την Ιεζάβελ : “Ως επειράθη71, cum ira, non tanlumin euro, verum etiam in le
φησίν, ποιήσαι το πονηρόν ενώπιον Κυρίου , και ως zabelem : Quomodo venumdatus est (20),inquit,
μετέθηκεν αυτόν η Ιεζάβελ ή γυνή αυτού . » Είτα But facerel malum coram Domino ; et quomodo
τί, τούτων ακούσας , ποιεί ; Ου φονά · ου προς θυμόν eum evertit Jezabel μxor sua 1. Tum ergo ille ,
ανίσταται αλλά κατηφής γεγονώς, επί το σκυθρωπόν cum hoc audisset, quid fecit ? Non in celem an
μεταποιείται σχήμα , και γίνεται της εαυτού μάλλον Mielat, non excitatur ad iram, sed nierore affectus
επιγνώμων κακίας, ουκ αφηνιαστής των προφητι - habitum ad tristitiam componil : suumque magis
κών ελέγχων. « Υπό γάρ του λόγου κατενύγη, φη- agnoscil scelus, non insolenler adversus proplhe
σιν, 'Αχαάβ από προσώπου Κυρίου, και επορεύετο ticam repreliensionem agit . A sermone enim,
κλαίων, και διέρρηξεν τον χιτώνα αυτού , και ενή- inquit, compunctus est Achab a facie Domini, et
στευσεν, και περιεβάλετο σάκκον. » Τί ούν ο πάντων ibat plorens, et conscidit inicam suam, et je•
ημών την επιστροφήν αναμένων Θεός · ο βραδύς εις junavit, et indutus est saccum 8. » Quid ergo, qαι
το πλήξαι , και ταχύς εις το σώσαι; Της Γραφής omnium nostrum conversionem exspectat Deuts και
άκουσον : « Και είπεν Κύριος, φησίν • Eώρακας, αυi tardus est ad perculiendum, et velox ad sal
' Ηλιού, πώς κατενύγη 'Αχαάβ από προσώπου μου; vandum? Audi Scripturam : Ει dixit Dominus,in
καγώ ου μή επάξω την κακίαν εν ταις ημέραις αυ- αυil : Vidisti, Elia , quomodo compunctus est Acial)
του. » Είδες οργής υπερβολήν; Είδες οξείαν μεταβο - . a facie mea ? Nec ego inducati maluin in diebus
λήν ; Ούκ έδει ταύτα τον Ηρώδην ειδότα, τον ίσον * eius b, ) Vidisti summam irarm ? Vidisti celerem
τρόπον ύπελθείν; Ούκ, ει μή τούτο , την γε μαρτυ- mutationenm ? Non oportelsat Herodem, qui liarc
ρίαν αιδεσθήναι την έαυτού , ήν εμαρτύρησεν το Scirel , ita se gerere ? Sim autem nec hoc volebat,
Ιωάννη ; Ναι, τούτον ου μετήλθεν τον τρόπον . Τι al par salem erat ut slumn ipsius de Ioanne Te
δητα ; προς μιαιφονίαν την φιληδονίαν μετήνεγκε, vereretur testimonium ? Haud certe la se gessit.
από των γαμικών, επί τα φονικά μεταβιβάσας όρ. Quid ergo ? Ad cædem luxuriam transtulit, ad cæ
γανα την κακόνοιαν. Πονηρός ο τρόπος· άσωφρόνι- dis instrumenta Hialignum traduxit anitou m . Manli
στος ο σκοπός. " Έδει γάρ, ει και μή καθυφείναι του mores : incastigabile propositum. Par enim erat ,
πάθους έβούλετο, του γε προφήτου μη άψασθαι , εί ut siquidem nolebat temperare a viliv , vel saltem
δώς αυτόν άνδρα δίκαιον και άγιον, και πολλάκις αυ- non altingeret proplietam , quem virum justume
του ακούων, και πολλά ποιών δι' αυτόν, και ήδέως ac sanctum sciret ; quem saepe audirel ; ob cujus
υπ' αυτου διδασκόμενος. 'Αλλ' οίον αυτό το πέρας quoque reverentiam multa faceret ; ac cujus do
των βουλευμάτων , και προς ποιαν της άβουλίας ορ- cirinam lubens exciperet. Qualis vero ei obtigerie
μήν, η στρατηγούσα φιλήδονος αυτόν μιαιφονία consiliorum finis, et ad quem amentis impeluid ,
παρότρυνεν ; των ευαγγελιστών άκουσον . D voluptaria eum crudelitas egerit, qua duce milia
tarel, audi sacros evangelistas.
« Και γενομένης, φησίν, ημέρας εύκαιρου , ότε « Ει cum dies, inquit , opportunus accidisset,
Ηρώδης τοις γενεσίους αυτού, δείπνον επoίει τοις Ηerodes natalis sui cenain fecit principibus suis,
μεγιστάσιν αυτού, και χιλιάρχους , και τους πρώτους el tribunis, el primis Galilte. Cumque introisset
• III Reg. ΧΧΙ, 18, 19. 1.ibid. 20. 8 ibid . 27. h ibid. 29.
VARIÆ LECTIONES.
7 Leg. επράθη ex Septung.
COMBEFISII NOTÆ .
(20) Quomodo tentatus est. 'Etelpáon . Habet braica liquido habet, redduntque omnes interpre
noster cod . habuitque codex Lipomani, cujus inter - les , ann . Venumdatus est . Crasse nimis post
pres : Quomodo lentavit, sicque forte scripserit modum typographus c), Propheticam reprchensive
Audreas , tametsi liquet esse pleonasmiim illinis neill , espressil prolivilai ,
diphthongi, ac legendum enpaon . quod vur Hlc
1119 S. ANDREE CRETENSIS 1190
ilia ipsius Herodiadis, el sallasset , et placuisset A τηςΓαλιλαίας. Και εισελθούσης της θυγατρός αυτής
flerodi, simulque recumbentibus , rex ait puelle : της Ηρωδιάδος, και ορχησαμένης, και αρεσάσης
Pele a me quod vis, et dabo tibi , usque ad dimi- το Ηρώδη, και τους συνανακειμένοις, είπεν ο βασι
dium regni mei. Unde cum juramento pollicitus λεύς το κορασία: Αίτησόν με δ εάν θέλης, και δώσω
est ei dare quidquid postulasset. Que cum exisset, σοι, έως ημίσους της βασιλείας μου. " Οθεν μεθ' όρκου
dixit matri sue : Quid pelan? Αι illa dixit : Caput ώμολόγησεν αυτή δούναι και εάν αιτήσηται . Η δε
Joannis Baptistæ . Cunque introisset statim cum fe . εξελθούσα, είπεν τη μητρί αυτής. Τι αιτήσομαι;
stinatione ad regem, peliit dicens : Volo ut protinuς Η δε είπεν : Την κεφαλήν Ιωάννου του Βαπτιστού.
des milii in disco caput Joannis Baptiste. Ει con- Και εισελθούσα ευθέως μετά σπουδής προς τον βα
1ristatus est rex : propter jusjuranlum el propter σιλέα, ήτήσατο λέγουσα: Θέλω να μου δως εξ αυτής
simul discumbentes, noluit eam rejicere : missoque επί πίνακι την κεφαλήν Ιωάννου του Βαπτιστού.
statim spiculatore, precepit afferri capel ejus in Και περίλυπος γενόμενος ο βασιλεύς, διά τους όρ
disco. leque abiers decollavit eum in carcere, κους και τους συνανακειμένους, ουκ ήθέλησεν αθε.
el attulit caput ejus in disco ; et delit illud puelle : τήσαι αυτήν και ευθέως αποστείλας σπεκουλά
et puella dedit alri sue i. O acerbos natales τωρα, επέταξεν ενεχθήναι την κεφαλήν αυτού. Ο
ac cenam cede plenam! Hunc tibi ipse Servasti και δε απελθών απε κεφάλισεν αυτήν εν τη φυλακή , και
honorem? Has Iuo natali intulisti delicias ? Tale ήνεγκεν την κεφαλήν αυτού επί πίνακι, και έδωκεν
tibi parasti convivium ? Tisne duentis Sanguinis, αυτήν τώ κορασία και το κοράσιον επέδωκεν αυτήν
ceram convivis temperare liabuisti ? Sic Ilonora- τη μητρι αυτής. » " Ο γενεσίων πικρών, και δείπνου
sti tribunos, tanque benigne excepisti amicos ? φόνου μεστού ! Ταύτην σεαυτώ τετήρηκας την τιμήν,
Νeque Davidem reveritus es i, qui repreliensus a ταύτην τοίς σοίς γενεσίους προσήγαγες την τρυ
Nallian, peccatum a se, non arrogantia , Sed pe- φήν; Τοιούτον σεαυτώ ταρεσκεύασας το συμπόσιον ;
nitentia depulit ? Neque te Saulis puduit , qui a Ούτως αίματος οχετοίς έδει κεράσαι τους συμπόταις
magno Samuele, coram ipsa Israelitici populi το δείπνον; Ούτω τους χιλιάρχους τετίμηκας, και
multitudine severius perstrictus ac oljugalus, τους φίλους πεφιλοφρόνηκας ; Ουδε τον Δαβίδ εν
ilhil tamen in eum, pro sua in prophetam reve- ετράπης υπό του Νάθαν ελεγχθέντα, και μετανοία
rentia, gravius perpetrarit. Non animadvertisti, ο μάλλον, ουκ απονοία, την αμαρτίαν αποσκευασάμε
miser 1 Acliab te scelus in Naboth duplicasse : νον ; Ουδε τον Σαούλ εδέσθης υπό του μεγάλου Σα
quod ille quidem depreliensus sit victus, cupiditale μουήλ, επί πάσης όμου της Ισραηλιτικής πληθύος
vinee, ac terrae inanimis plantarumque viniferia- τους ελέγχους, επιπληχθέντα μεν, πλήν αιδοί τη
ruτη : tu autem mulieris adulterio fredate reus, προς τον προφήτην, μηδέν πλέον διαπραξάμενον ;
insidiarumque cubili fraterno positarum; ac quod Λέληθας σεαυτόν, άθλιε, την Αχαάβ επί Ναβουθε
malorum omniumsupremum est, necis proplhele παρανομίαν διπλασιάσας, όσον ο μεν αμπελώνος
atque Baptiste, idque in die deliciarum, et cum επιθυμία, γής τε αψύχου, και φυτών οινηφόρων ήτ
nalalitiorum ageretur dies. τηθείς έφωράθη · συ δε , γυναικός μοιχεία, και αδελ.
φικής κοίτης επιβουλή · και , το πάντων κακών έσχατον , προφήτου και Βαπτιστού μιαιφονία και
ταύτα, εντρυφής ημέρα, και γενεσίων τελετή.
Utinam nec esses natus, nequein lucem venisses "Ως είθε μή γεγέννησο, μηδε εις φώς ήλθες το
super terrarm ! Ultinam periissel semen ex quo υπέρ γην. Ως άπόλοιτο ή σπορά, ής αυτός εξεβλά
germinasti , ac uterus ex quo prodiisti ! Nam, rogo, στησας, και η νηδύς, εξ ης προελήλυθας. 'Ανθ' ότου
quanani ex causa propluelani, que vera essent γάρ, είπε, τον προφήτην ανείλες ταληθή διαγορεύ
predicanlen, nefandaque tua arguenlein , inter- σαντα, και περί των ου πρακτέων ελέγξαντα και παρόν
fecisii ? Cum esset in promptu, ut scelus lecunι προς τηνεκ του άγους συστραφέντα μνήμην, απο
animo cogitans, ab eo declinares , ac resipisceres ; κλίναι του μίσους και προς την των ελέγχων παρ
ulve ad liberam reprehensionem animum dirigens, D ρησίαν τον νούν απευθύναντα, σώφρονι λογισμό
sobria cogitatione assumpta,id quod prestaulius του κρείττονος περιέσεσθαι, προς τουναντίον εξώκει
esset , obtineres ; in contrarium plane prolapsus λας: κακό το κακόν προσκτησάμενος, ουχ ώς έχρήν
es, noalarm utique malo addens, non uti oportuit, τα ρωσάμενος · και ει μεν προς τους ελέγχους δυσφο
depellens : ac siguidern egre repreliendi ferens, ρων εις τούτο τάξεως ήλασας · απαιδευσία τούτο
eo deductus es ; hinc plane alienum a disciplina σαφής. Αγαπάν γάρ,ου φονών έδει, ώς τώ Σολομώντ:
Ostendis . Diligendus enim, non occidendus erat, δοκεί, ελέγχοντα ' ώς αν μη και αυτός ακούσης :
qui argueret, uti Salomonis sententia est 1 ; ut ne • Εμίσησαν εν πύλαις ελέγχοντα , και λόγον όσιου
et ipse essel auditurus : Oderunt arguentem in έβδελύξαντο. • Ει δε του ευορκείν περιεχόμενος, το
poriis , el sermonem Sanctum alominati sunt m. μιαιφονείν προετίμησας, ώς της επιορκίας φεύγων
Sin autemcum jusjurandum servare velles, ccdem το βάραθρον · αλλ' έδει βασιλεία φρονήματι, δικαία
preposuisii, tanquam qui perjurii Darathrunυ του νου στάθμη αντιταλαντεύσαι την σύγκρισιν , και
fugeres : enimvero par erat ut proregali pruden- της αμείνω γενέσθαι μοίρας • όπερ σοι προς τουναν
: Α :rc. VI, 21-28. 5 II IReg. Χ1, 1. licg . XV, 21. 1 Proν. ΙΧ, 8. η Isa. ΧΧΙΧ, 21.
1121 IN S. JOANNIS DECOLLATIONEM . 1129
τιον εκ παραλόγου πεπραγμάτευται γνώμης. Τίς γάρ A lia , allerius cum altero comparationem justitise
και την αρχήν ομόσαι προσαναγκάσας : Τι δε κοινόν rutina expenderes, ac a meliori parte stares :
μαινάδος ορχήσει παιδός, και προφήτου σφαγή ; Τίς quod secus omnino ex aliena a ratione voluntate
δε μετουσία θυμού μετ' ευφροσύνης ; Ει δε διά τους molitus es. Quis enim te ab initio coegit jurare !
όρκους, ως αυτός οίει· αλλ' ουδ' ούτως έχρήν την Quid Mainadis puellae sallatio commune habet
ψήφον επιτρέψαι τη μέθη. Ευφρασίας γαρ, ουκ αν. cum nece prophete ? Quenam ire societas cum
δροκτονίας ήν ο καιρός. Και το γε πράγμα επιεικώς letitia ? Sim vero propter jusjurandum, ut ipse
άτοπον, και παράφορον. Νήφοντος γάρ έδεϊτο και- opinaris : ac ne sic quiden sententice calculus
ρού, και λογισμού βεβηκότος. Ου γαρ περί του τυ- ebrietate permittendus erat. Quippe erat letitie
χόντος ή βλάβη. Πλήν, αλλ' εί τι και κέκρυπτο λαν tempus, non cædis. Ac plane res ejusmodi, absurda
θάνον τέως τών έν σοι κακών, τούτο συ κατά σαυτού ac precipitis consilii erat. Erat siquidem opus
πεφανέρωκας, μιαιφονία , της παρανομίας απογυμνώ- tempore solrio, ac sedata ratione. Non enimlevis
σας τον έλεγχον . Τίς γάρ ανάγκη, τον εν τω παρα- jactura futura erat. Sed cnimvero, ut quid etiam
βύστω μοιχεύειν απείργοντα, επί θριάμβου φέρειν e luis mali hactenus occullum laterel, id ipse ad
ελέγχοντα ; Συ δε φιληδονών ελέγχη, μιαιφονών. versum de manifestum reddidisti, cede aperiens
fagitium , cujus arguebaris . Quid enim necesse erat ut eum , qui in occulto machari prohibebat,
reprehendentem triumpho traduceres ? Tu igitur, duni cædem patras, argueris libidinis.
Συνέχεας την τάξιν της εστιάσεως, άνθρωπε. B Ordinem convivii confudisti, o homo. Nam cum
Εστιάν προελόμενος, ανιαν τους δαιτυμόνας προ- Sl:ifuisses convivio excipere , maluisti convivis
έκρινας. Tί ποιείς , άθλιε ; 'Αντ' εδέσματος, ταύτην molestiam facere . Quid facis, o miser ? Pro cibone,
προσεδωδήν εισάγεις, την κεφαλήν του Βαπτίζοντος και caput Baptiste ad esum inducis ? Pro cralere, tale
Αντί κρατήρος , τοιούτον οινοχοείς τους συμπόταις merum affundis convivis ? Talem rex poίum suis
τον άκρατον ; Τοιούτον κιρνησι βασιλεύς τόμα τους temperat consiliariis ? An non vides quantum ina
συμβούλους ; " Η ουχ οράς όσον κακόν έστιν ακρασία, Ium sit intemperantia , et actio libidinosa ? Ad te
και φιλήδονος πράξις ; 'Ανάνηψον , ει βούλει, μικρόν, parum redi , si vis, et intellige, ut nihil sit quod
και σύνες · ώς ουδέν ούτως επιλοβάται τον εντός internum adeo lelat liominum, ac sic externum
άνθρωπον, ή τον εκτός επιβόσκεται, ώς θυμός ταύ- depiscat, uti iis obsequens ira (21) .Tu autem ex
ταις εξυπηρετούμενος. Συ δε , τούτοις εκ περιουσίας abundanti mentemillis subjugans, animi sensum
υποζεύξας τον νούν, το της ψυχής κατεδούλωσας , captivum effecisti. Atqui omnium earum quae sunt
φρόνημα. Καίτοι δύο γενικώτατα πάθη των εν ημίν in nobis, affectionuτη, has duas Diaxime generales
απάντων παθών, οι περί ταύτα σοφοί, διορίζονται• definiunt morales philosophi, iram scilicet et cu
θυμών, και επιθυμίαν· ών εκάτερον εν σοι επικρατή - piditatem, quarum utraque in le dominatum obti
σω, τυραννικώ, ουκ ιδιωτικό το ορμήματι δυστυ. C nens, tyrannico, non privato impetu, infeliciter
χώς εβασίλευσεν · ή μεν , και άνευ μηχανημάτων reginavit. Cupiditas quidem, ne ullis quidem adhi
νόμω πολιορκίας ελούσα των σων φρενών την ακρό- Ditis machinis, mentis Iue arcem obsidionis lege
πολιν, και οιονεί πολιούχος της σης απρυτανεύτου capiens, ac ceu preses nescii regi animi lui, ex
ψυχής •ο δε , μέχρι τούδε σε δουλωσάμενος , έως αν sistens : ira auten tandia captivans, donec in in
εις άδου πέταυρον, και εις την εσχάτης των κακών ferni laqueum, ac supremam malorum charybdim,
άπηκόντισεν Χάρυβδιν. " Η ουχί αύτη η οδός των dedit precipitem. An non haec via illorum est qui
εκτελούντων τα άνομα ; " Η ετέρως οίει τους ούτως scelesla patrant? Num aliter , divine obnoxias
αλόντας υπό της δίκης, κολασθησομένους ετάζεσθαι; illioni, ad pαnam examinandos putas? Rursus
Της δε των Ευαγγελίων φωνής αύθις ακουσώ. vero evangelicam vocem audiamus .
μεθα.
« Γενεσίων γάρ, φησίν , αγομένων του Ηρώδου, « Cum Herodis, inquit, natalitia agerentur, sal--
ώρχήσατο ή θυγάτηρ της Ηρωδιάδος εν τω μέσω, tavit Ηerodiadis filia in medio, el placuit Ηerodi.»
και ήρεσεν τω Ηρώδη. » Βαβαν της ανοίας ! " Ορ- Amentiam! Saltatio adolescentule, regis pruden
χησις νεάνιδος, την βασιλέως έθήρασεν φρόνησιν. , tiam cepit. Fracti nanuum motus , pedumque im
Χειρών ανακλάσεις, και ποδών λυγισμοί , και μελών pudici flexus, ac membra ad luxurial soluta, fr.
εκλύσεις, το στερρον του βασιλέως εξέλυσαν φρό- mum ac solidum regis Sensum enervarunt . Non
νημα. Ουκ ήκουσας τον Φιλίππου Αλέξανδρον, έτι audivisti Alexandrum Philippi filium oblatis ad
ταις Δαρείου θυγατράσιν προσενεχθείσαις αυτό προς concubitum Darii iliabus (22) , regali animi pre
COMBEFISII NOTÆ .
(21) Uti ira tis obsequens. Ως θυμός ταύταις (29 ) Oblalis ad concubitum Darii iliabus. Fπι
εξυπηρετούμενος • nimirum τη ακρασία και φιλ- ταϊς Δαρείου Θυγατράσι προσενεχθείσαις. Interpres
Yoove Tupá Eer, Male interpres Lipomani, pro obse- Lipomani : Seplem Darii filias, elc. Pulem legisse
9 elis 20 ministrans, reddidit, dominans ; quod est έπτα, αντί του, επί• quod salis crassum ac ridicu
alienuin cuim a philosophia, tum a lexbil Andreæ . Tuin est. Duas ego sic oblalas lego , castas virgines,
Deest eliam apud cum tó, tov Évtos avo putoyº ac forma decoras, quarum Alexander pudor. con
quod omnino restituendum ex Reg . suluerit : quia de re mullis in eo Plutarchus.
1123 S . ANDRE.E CRETENSIS 1124
stantia , indigne tulisse, ac magnum quid, plenum- A συνουσίαν, βασιλικώς δυσφορήσαντα, και τι μέγα
que sobrietale, islud prolocutum esse : « Turpe est, και σωφροσύνης μεστον επιφθεγξάμενον πρόσχημα •
ut qui viros viciimus, a mulieribus superemur ? » « Αισχρον ημάς άνδρας νικήσαντας, υπό γυναικών
Adeo es incantus ? Adeo intemperans ? Non audi. ηττηθήναι ;50ύτως αφύλακτος εί ; Ούτως ακρατής ;
visti divinam vocem, quae dicit : Videle ne mors Ουκ ήκουσας της θείας Γραφής λεγούσης : Βλέπετε
ascendat per fenestras 1 ? , dico autem sensus, per μή θάνατος αναβή διά των θυρίδων ; » λέγω δή των
quos internus liono illaquealur. Quid volupla- αισθήσεων, αίς ο εντός άνθρωπος παγιδεύεται. Τ !
tis (23) habet sallatio Corybantica, aut musica των προς ηδονήν έχει Κορυβαντιασμός , η μουσικών
instrumenta ad leualcend comparata , sambuca , οργάνων θέλγητρα • συμβύκη τε και κιθάρα και
el cithara , el nabla, et tibia ? Qua autem non ple- νάβλα και αυλός ; Τί δε των αισχρών ου νέμει , σώμα
num exsistit turpiluline corpus, quod libidinose λυγιζόμενον, και μέλη στρεβλούμενα, και των δαιμο
motibus agitur, inque eum odum conforta nien - νώντων εισίν αληθώς εικάσματα και μηνύματα :
bra , que plane obsessorum a demone simulacra Συ δε τούτοις οία νεβρός τοξευθείς ελάφου, και ως
quedain signaque videantur ? Tu autem, Ilis tall- πτηνών εξευθείς, ούτε ως δορκάς διεσώθης έκ βρόχων,
quam cervi hinnulus confossus, ac ccu volucris ούτε ως όρνεον έκ παγίδος ερρύσθης · αλλά παγίς
visco implicatus , neque ut caprea ex retibus ser - Β σοι γέγονεν της μοιχαλίδος ή ορχηστρίς · και βόθρος
valus es , neque ut avis a laqueo liberalus P. επίκρημνος, και προς εκείνην οίστρος . « Και ώρχή
Quiuimo facta tibi est laqueus puella saliatrix σατο, φησίν, ή θυγάτηρ της Ηρωδιάδος, και ήρεσεν
meretricis femine , foveaque profunda amoris το Ηρώδη, και είπεν : Αίτησόν με όεάν θέλης, και
illud in eum estrum. • Ει saltavit, inquit, filia δώσω σου. Και μεθ' όρκου ώμολόγησεν αυτή δούναι,
Herodiadis , et placuit Ηerodi, el dixit : Pete a ne και εάν αιτήσηται, έως ημίσους της βασιλείας αυτού.»
quod volueris , et labo tibi . Ει cum juramento "Έστω ήρεσεν τότε ορχησαμένη η παίς , έδει δέ τι
pollicitus est ei dare quidquid postulasset, usque και δωρηθήναι τάχα παρά σου τη παιδί • αλλά των
ad dimidium regni sui.» Esto, placuerit tunc ενδεχομένων, ου των υπερεχόντων των ηδόντων τους
sultans puella , Torsque etiam aliquid muneris δαιτυμόνας, ού των ανιόντων: μήτι γάρτήν του αγίου
puellae donare debueris : at certe eorum que pos- και προφήτου κεφαλήν; «'Aλλά διάτους όρκους,φησί,
sent dari, non que ninia ac exsuperantia essent; και τους συνανακειμένους, ουκ ήθέλησεν αυτήν αθε
eorum que convivas voluptate allicerent, non que τησαι. ) Φευ της ανίας ! φεύ της πωρώσεως , και της
molesta forent : ηιι enim sancti caput atque pro- ανευλόγου προφάσεως ! Ει γάρ και της βασιλείας
plietie ? ι Sed propter jusjurandum, inquit, el si. c εξεστακέναι σε ήττσεν, πώς αν τους όρκους προς αυτήν
nul recumbentes , noluit ei abuere.50amentiam! εμεθόδευσας ; Ει δε και της μητρός εκκορακισθήναι
Ο cecitatem, pralextunque alienum a ratione! τους οφθαλμούς εξητήσατο, ή και της παντελούς
Uι enim petiisset ut a regno excederes , quoιolo αφεστάναι προς αυτήν συνουσίας επέταττεν, επλή
eras exsecularus quod eijaraveras ? Uι autem etiain ρους άρα το αιτηθέν ; • 'Aλλά διά τους όρκους, φη
peliisset ut effoderentur matris oculi, vel ut jus- σιν, και τους συνανακειμένους, ουκ ήθέλησεν αυτήν
sisset ut ab ejus omnino consuetudine recederes , αθετήσαι. » Το γαρ λεγόμενον προς τούτο φέρει της
implevissesne quod petiisset ? « Sed propter jusju ανάγκης το απαραίτητον. Τί ούν αν έπραξας, ει
randum, inquit, el simul recumbentes, noluit ei των ειρημένων μίαν προϊσχετο πρότασιν ; 'Αλλ'
abnuere. Quod enim dicitur, ejusmodi inevita- ωςέoικεν, « Πάς ο ποιών την αμαρτίαν, δούλός έστι
Ibilem necessitatem refert. Quid ergo facturus eras, της αμαρτίας.» Ο γάρ τη ηδονή τον εαυτού λογισμών
ut illa unum quid predictorum proposuisset ? Sed, υποζεύξας , δούλος μεν άφανώς γίνεται των πα.
ut videtur, « Omnis qui facit peccatum, servus θών» το θυμικό δε προς υπουργίαν ορμήματι χρώμε
est peccati 1. Nam qui suam voluptati subjecit νος προφαίνει προφανώς είς τούμφανές την διάθεσιν ·
rationem , fit quidem occulte vitiorum ac animi εκείνο τη εκβάσει του τρόπου φαινόμενος, όπερ και
perturbationum servus : ubi autem postmodum irie D δουλώσασα προ της πείρας έβούλετο ου πρότερον
υιοιu administro utitur, suam aperte in publicum του θυμού λήξαντος, έως αν της ηδονής ή παγίς , τον
producit affectionerm ; illud sese nnorum eventa εμπαθή κατεδίκασεν. “ Οράς εις ήν ατοπίας υπερβο
prodens, quod captivals voluptas ante rei peri- λην απώλισθέν σοι των όρκων ή προφορά ; Μανία
culum exigebat ; non prius desinenle ira, quann πολλή πώρωσις νου, και φρενών εξάμβλωσις, την
voluptatis laqueus, ea affectione laborantem homi- τοιαύτην αβελτηρίαν απέτεκεν. « Αίτησόν με εάν
yen, rem demonstrarit. Vides in qualilani tibi θέλης, και δώσω σοι , έως ημίσους της βασιλείας
Jerem . ix, 21. • Eccli. XXVII, 22. P Psal. cxxvII, 7. a Joan. vii, 31.
COMBEFISII NOTÆ .
(23) Quid voluptatis. Interpres Lipomani nega- sit Lipomani negativa ; nec dupler bæc lectio
tivam habet, sed videatur varare : ut velit Andreas aliunde prodierit , quam ex duplici illa vocis ejus
nullum veram voluptatem habere is a Coryban modiacceptione, ac fortc illa Lipoinani debeat præ
tica sed merum probrum ; sin autem carnalem ferri.
voluptatem ac libi inem in :elligil , lunc probanda
1125 IN S . JOANNIS DECOLLATIONEM . 1125
μου . » Ούτως αφύλακτος εί ; ούτως ευχερής , ως μή A prolapsa sit absurditatem, jurisjurandi voce tends
μέτρα θεσθαι σοίς λογισμοίς · μηδέ, όπερ ουκ έχρήν prolalio ? Magna insania, mentis cecilas, Sensuum.
άβασανίστως προσήκασθαι συνιδείν ; Σκόπει προς que hebeludo, Ilianc tibi stultitiam pepererunt.
όσον αβουλίας εξηνέχθη σου, το προπετώς ομόσαι: Το « Pete a me quod volueris, et dabo tibi, usque ad
δε συνηρπάσθαι, ου φημι βασιλικών είναι γνώρισμα, dimidium regni mei. Adeo incautus es , adeo
άθυροστομίας δε πάθος ακρατές• όπερ αυτός υποστάς, levis et facilis , ut non posueris modum rationibus
το μή κεκριμένον εδέξω ώς κεκριμένον . Τοιούτος tuis, reque te , quod noi oporteret, sine probalio
γάρ άπας νούς αχαλίνωτος , και λόγος αφύλακτος " ne ac judicio admittere intellexeris. Considera quo
μή τής του καλού κρίσεως επιστατούσης τοίς λογι - res cesserit, et quam parum in te consilii argue
σμούς, αλλάταναντία δράν του νου μή κωλύοντος , προ- rit, quod temere juraveris. Sic autemfacile arripi,
σαφηρημένου του κατά φύσιν φρονήματος. 'Αλλ' ο μεν Πon regie mentis indicium dixerim, sed profusio
Ήοώδης ούτω κούφως ενεχθείς και αθλίως, αθλίαν ris impotens vitium; cui ipse subjectus, quod non
και την μνήμην δια παντός απηνέγκατο. erat judicio probatum suscepisti, tanquam esset
judicio probatum . Ejusmodi cniin est mens omnis effrenis, et incautus sermo , ut non boni judicio
cogitationes moderante , sed mentis judicio nihil prohibente, contraria facial, sublato sensu naturæ
consentaneo . Sic vero Herodes leviler ac misere arreptus, miserum nomen in perpetuum retulit.
Τι δε το της ανομίας κοράσιον και της μοιχείας το Β Quid vero scelesta puella ? adulterii esca illa,
δέλεαρ, το του Ηρώδου άγκιστρον » ή παγίς εφ' ήν Herodis haunus, laqueus in quem ille prolapsus
εκείνος παρολισθήσας προσέκοψε , και θηραθείς offendit, et quo captus minime efugit ? « Dixit ,
ουκ εξέφυγεν; « Είπεν, φησίν, τη μητρι αυτής : Τι inquit, matri suae : Quid pelam? Illa autem prae
αιτήσομαι ; Η δε προβιβασθείσα , Δός μοι ώδε , inonila : Da mihi hic, inquit, statim in disco
φησίν, εξ αυτης την κεφαλήν Ιωάννου του Βαπτι- 'caput Joannis Baptiste. Vides evangelistan ea
στού. Ο Οράς τον ευαγγελιστής ταληθή πανταχού seamper que vera sunt adducentem ? Quid enim
προϊσχόμενον ; Τί γάρ φησιν ; « Η δε Ηρωδιάς εν- ait ? Ηerodias autem ei insidiabatur, el volebat
είχεν αυτώ, και ήθελεν αυτόν αποκτείναι , και ουκ eum occidere, nec polerat. Herodes enim melue
ήδύνατο. Ο γάρ Ηρώδης έφοβείτο τον Ιωάννην , bat Joannem, sciens eum virumjustum et sanctum;
ειδώς αυτον άνδρα δίκαιον και άγιον · και ακούων et audito eo multa faciebat, et libenler eum audie
αυτού πολλά επoίει, και ήδέως αυτού ήκουεν. ) bat 1 . ) Vides ante etiain jusjurandumfuisse sce
Βλέπεις και προ των όρκων ήδη προσέγκειμένην leratam feminam intenso animo in proplietam?
τη βδελυρά, την κατά του προφήτου φιλαπεχθήμονα Quid autem testimonio hoc evidentius esse queal ?
γνώμην ; Και τι ταύτης εναργέστερον της μαρτυ- Cum enim libertatem loquendi ac zelum Joannis
ρίας γένοιτ' άν; Την τε γάρ παρρησίαν, και τον % ostendit , eo quod ille Herodem reprehenderet :
ζήλον, διά τον πρός Ηρώδην έλεγχος του Ιωάννου ιum olim imo pectore salam, ac inveleralaim mu
παρίστησι, και την από χρόνου κατά βάθους υπο- liercule iram, in auditorum aspectum produciι.
τρεφομένην αυτη μήνιν, υπ' όψιν άγει των ακουόν - Hoc enim significat pariter atque Ostendit vox
των. Τούτο 78 γάρ το , ενείχεν , υπάρχει προστατι- illa , insidiabatur. Νam et illud, non poteral, ostendit
κον άμα, και δεικτικόν » έπει και το, ουκ ήδύνατο, lerolis in Joannem honorem et reverentiam :
απόδειξιν έχει της Ηρώδου προς Ιωάννην μετ' quod nimirum is sanctum ac justum eum habe
ευλαβείας τιμής · ότι τε άγιον και δίκαιον αυτόν rel , eoque audito nulla faceret, ac libenter eum
είχεν, και ακούων αυτού πολλά επoίει, και ήδέως audiret. Quanquam ut priora cum sequentibus
αυτού ήκουεν. Ει και ήδε των άνω προς τα κάτω comparaveris , magnum discrimen est, nec res
σύγκρισις, πολύ προς εαυτήν το διάφορον έχει » και sunt equales , in quibus rex leviter haberet. Nauι
ουκ ίσα τα πράγματα, την άλλως και αυτά του κρα- μrima quidem, nempe loquendi libertas ac zelus ,
τούντος άγοντος. Τα μεν γαρ πρώτα • παρρησία reprehensionesque, regis increpabant amentiam,
και ζήλος και έλεγχοι, τήν του βασιλέως επέπλητ- ipsumque palam adversus fratrein inique agere,
τον άνοιαν • ανομούντά τε αυτόν κατ' αδελφού , cujus cubili insidiaretur, commode arguebant .
φανερώς, την κοίτην επιβουλεύοντα , προύργου " Haclenus tamen habebat Iocum, ut Dei propielan
διήλεγχεν. Oμου το δι' αιδούς έχειν του Θεού τον revereretur tanquam justum ac sanctum : al qμα
προφήτην , άτε δίκαιον και άγιον χώραν είχεν sequuntur dissimilia omnino ac discrepantia sunt ,
τέως · τά δέ εξής, ανόμοια πάντη και απεμφαί - nec quidquarm prursus habent quod prioribus re
νοντα, και των προτέρων ουδέν κατ' ουδένα τρό- spondeal. Quorsum vero, ac guanam ex causa ?
πον εφάμιλλον έχοντα. " Οτου δή χάριν, και διατί ; Temulentus enim, ad leve ac frivolum propιιgna
Εξετράπη γάρ οίνωθείς πρός τό της μέθης κουφόν τε culum ebrietatis sese convertit : quo facίum est
και υπηνέμιον έρυμα , όθεν ψυχράς είνεκεν ευορ- ut propter frigidum jusjurandum , et convivarum
* Μarc. νι, 19, 20.
VARIÆ LECTIONES.
18 γρ. τούτου . 19 γρ. την άλλως .
1127 S. ANDREE CRETENSIS 1128
reverentiano, majorem nefando concubitu nequi- A κίας, και της προς τους συμπότας αιδούς, την μεί
tiam pareret ; tanquam in scena Iuderet simula- ζονα της αθεμίτου μίξεως ανομίαν ώδινεν • ως εν
tionem, ratus fore ut oculum faileret, quem nihil σκηνή παίξας το δράμα της υποκρίσεως, λανθάνειν
potest lalere. Qua id ratione ? « Contristalus enim, νομίσας τον άληστον οφθαλμών. Τίνα τρόπον ; « Ελυ
inquit, est rex : sed propter jusjurandum , et simul πήθη γάρ, φησίν , ο βασιλεύς · αλλά διά τους όρ
recumbentes, noluit ei abnuere. Quid hac simu- κους, και τους συνανακειμένους, ουκ ήθελεν αυτήν
Iatione magis abominandum? Quid vero miserabi- αθετήσαι. » Τί ταύτης της υποκρίσεως βδελυκτότε.
lius juramenti illius religione ? Nani cum liceret ρον ; Τί δε της ευορκίας εκείνης αθλιώτερον ; Ενόν
pio magis pretextu , ac sensu regio jusjurandum γάρ αυτώ παρωθήσαι τους όρκους ευσεβεστέρω προ
depellere, nialumn malo confecit. • Miss0 enim spi» βλήματα, και βασιλεία φρονήματι, κακό το κακόν
culatore jussit amputari caput Joannis , et dari συνεπέρανεν. 'Αποστείλας γάρ σπεκουλάτωρα ,
puellae . Vidisti liebetudinemsunam, ac levi- εκέλευσεν αποτμηθήναι την κεφαλήν Ιωάννου , και
Talem ? Nonne prestabat bene pejerare, quam male δοθήναι το κορασίω. » Είδες νωθείας και κουφό.
jusjurandum servare? Aperte mentiri, nec in pro- τητος υπερβολήν ; Ούκ έδει μάλλον επιορκήσαι
plietam manum mittere ? Delicii , ac imprudentis καλώς, ή κακώς ευορκήσαι , ψεύσασθαι προφανώς,
pollicitationis venian pelere, quam jusle vera di- Β και του προφήτου μη άψασθαι και συγγνώμην αι
centem , injustum effici propiele occisorem , τήσαι του παροράματος , ήπερ αληθεύσαντα δικαίως,
justumque silhi reponere judicium , ac effici Αlium άδικον φονευτήν αποδειχθήναι προφήτου , και κρί
geliennae ? Si quidem eniin postulasset ut in Deum σιν ένδικον εαυτό ταμιεύσασθαι , και γεέννης γενέ.
peccarel et idola erigeret , eisque subditorum san- σθαι υιόν; Ει γάρ ήτησεν εξαμαρτείν εις Θεόν,
guinenlibaret ; filiosque, ac filias , matresque, el και είδωλα στήσαι , και σπείσαι τούτοις αίματα των
fratres , et uxores insuper maclaret : quomodo vir υπηκόων υιούς τε , και θυγατέρας, και μητέρας,
stullus jusjurandum super his depellerel ? Quomolo και αδελφούς, και γυναίκας προσεπιθύσαι, πως,
auleim id auderel implere, eum Judes essel Roma- αν τους επί τούτοις όρκους και μάταιος εξεκρούσατο ;
nis tribularia, cujus ipse letrarcliam male rex Πώς δ' αν και πληρούν αυτούς κατετόλμησεν ,
administrabat? Αι ille quidem in hunc no!um Ρωμαίων ούσης υποφόρου της Ιουδαίας, ής αυτός
deceptus, puelle misere laqueo captus est. Illa τετραρχών κακώς εβασίλευεν ; 'Αλλ' ο μεν ούτω
autem cum essel instrumentum ad maligilalem κεπφωθείς80 , υπό κόρης αθλίας εσαγηνεύθη. Η
inventum, totamque in se natris malitiosan ac δε, πρός κακουργίαν όργανον εξηυρημένον υπάρ
sceleratamtentem expressisset, personalin induit , χουσα, όλην τε της μητρός έφ' εαυτήν άναμαξα.
creditoris , ac tanquam indeprecallile debitum “ μένη την κακότεχνον γνώμην, χρεωφειλέτου δήθεν
exigens, solvi petit a rege : « Da milii lic Stalian υποκρίνεται πρόσωπον • και ώσπερ χρέος απαραί
in disco caput Joannis Baptiste. » Da mihi, in- τητον, αιτεί παρά βασιλέως την έκτισιν : Δός μου
quit, hic ; idque statim, et in disco. Quid porro ώδε εξ αυτής επί πίνακι, την κεφαλήν Ιωάννου
dabo ? Non aurum, inquit, non gemmas pelluci- του Βαπτιστού . Δός μοι, φησίν, ώδε, και εξ αυτής,
das ; non si quid regia sumptuosum habet ac pre- και επί πίνακι. Τι δώσω ; Ού χρυσον, φησίν, ου
είosun; sed caput Joannis Baptistm. Quid dicis ? λίθους διαφανείς · ουκ εί τι τών έν βασιλείοις το
Das caput, quod vel ipsi reverentur angeli ? Das πολυτελές έχει, και τίμιον · αλλά την κεφαλής
Copιιι illud, Super quod cum Verum baptizaretur, Ιωάννου του Βαπτιστού. Τί λέγεις ; την κεφα .
Spiritus in specie colunbe descendens volavit ? δεν δίδως ήν αιτούνται και άγγελοι ; Εκείνην συ
Das pro parva voluptalis remuneratione caput δίδως την κεφαλήν, ής υπεράνω βαπτιζομένου του
jillud, cujus deutera euin baptizans qui sedel a Λόγου , το Πνεύμα εν είδει περιστεράς καθιέμενον
dextris Patris , sanctificata est ? Caput illud nefarii ίπτατο ; Ταύτην αμοιβήν μικράς ηδονής δίδως
Iudi persolvis mercedem, cujus lingua in liodier - την κεφαλήν, ής ή δεξιά, τον εκ δεξιών του Πατρός
num usque diem stal clamais : « Non licet tibi p καθεζόμενον , ήγιάσθη βαπτίζουσα και εκείνην την
halere uxorem Philippi fratris tui ? » Ηoc tu caput κεφαλήν μισθόν αθεμίτου παιδιάς αποτιννύεις, ής
das in disco puellae, quod ila tuumamorem all η γλώσσα μέχρι και νυν έστηκε κράζουσα • Ουκ
mechiam accenderit, et cor saltationibus saucia- έξεστίν σου έχεις την γυναίκα Φιλίππου του αδελφού
verit ? Quid facis, miser ? Ejusmodine fers leges σου ; » Ταύτην δίδως σύ την κεφαλήν επί πίνακι
« uas qui servat, inique, ac legis transgressor agit ? το κορασίω, επειδή σου πρός μοιχείαν επανήγε
Eane sancis que separant a Deo, et quibus jus τον έρωτα, και την καρδίαν έτρωσε ταις ορχήσεσιν,
leditur ? Unde tibi inopiuum lioc ac nefarium sci - Τι ποιείς, άθλιε ; Τοιαύτα νομοθετείς , άπερό ποιων
turn ? Quen:an innpia lex hoc suggessit ? Apage , ανομεί; τοιαύτα θεσπίζεις , α του Θεού χωρίζει και
non sunt haec Dei mei legis , aut Mosaice. Non και λωβάται το δίκαιον ; Πόθεν σου το ασεβές "
audivisti Proverbiorumscriptorem dicenterm : Li- τούτο και αθέμιτον πρόταγμα ; Ποιος ασεβής ταύτα
bera eos qui abducuntur ad mortem, et eos qui υπηγόρευσεν νόμος ; " Απαγε. Ού του εμου Θεού
VARLE LECTIONES .
13 ίσ . κ :κωφωθ.
1129 IN S. JOANNIS DECOLLATIONEM . . 1130
ταύτα, και της Μωσέως νομοθεσίας. Ουκ ήκουσας Α occiduntur redimc 6 ? ) Si dicas : Nescio loc;
του Παροιμιαστού λέγοντος · « Ρύσαι απαγομέ- scias quod Dominus novit corda Omonium , et
νους εις θάνατον, και εκπρίου κτεινομένους ;» « reddet unicuique secundura opera ejus.1 , Quid
Εάν είπης · Ουκ οίδα τούτο • γίνωσκε ότι Κύ- tibi materiam congeris, ad starni ignis contagra
ριος καρδίας πάντων γινώσκει , ός « αποδώσει tionem? Verum, Propter jusjurandum, inquit , et
εκάστω κατά τα έργα αυτού. • Τι σαυτό συνάγεις simul recumbentes, hoc facio. Bene. Quis enim
ύλην προς καύσιν αιωνίου πυρός ; 'Αλλά , « Διά τούς vero ab initio coegit hoc policeri ? Quis de autein
όρκους , φησίν , και τους συνανακειμένους τούτο ulla ratione admiserit, aut leviter Inulaverit ?
ποιώ.» Καλώς. Και τίς ο βιασάμενος εξ αρχής Improvisa enim res est, in incertis obscurisque
τούτο σε καθυποσχέσθαι ; Τίς δ' άν σε κάν οπωσ. cum jurejurando prestila promissio , si quando
ουν αποδέξαιτο, ή ως το τυχόν επαινέσειεν δή που- judicio non discernente proferas, quod ratio non
θεν; 'Aπροόρατον γάρ επί των αδήλων ή μεθ' όρ- utrinque examen, al boni ac mali probationem
κου υπόσχεσις , όταν ακρίτως έκφέρηται του λογι- acceperit. Ηoc prius quoque usu venit Jephta, Ina
σμού τήν επί θάτερα βάσανον ού λαβόντος, προς gno illi ac celebri inter Judices , inconsiderate
συνεξέτασιν του καλού και του χείρονος . "Ο δή πρό- voventi ac illud policenti Deo quod defectu con
τερον και Ιεφθάε πέπoνθεν, ο μέγας εν Κριταίς 3 silii, ac absentia judicate rationis, discretionisque
εκείνος, και διαβόητος , ασυλλογίστως ευξάμενος , animi circa agenda, providere nequivissel. Opor
κακείνο Θεώ καθυποσχόμενος, και μη προϊδείν δι' Lebat ergo te, jurando puelle, dignum aliquid
άβουλίας δεδύνηται, δι' ερημίαν του κεκριμένου λό - saltatione priefinire, ac anle animo constituere:
γου, και της περί τα πρακτέα του νου διακρίσεως. nedum Precursoris caput , nullis exΩquailure
"Εδει ούν σε τη κόρη όμομωκότα, πρoδιορίσαι τι diviliis , nefarii spectaculi mercedem prolere.
της ορχήσεως άξιον • μή γάρ τήν του Προδρόμου Quid enim tibi, qui rex esses, pretiosun aut ma
κεφαλήν, την μηδενί παρισουμένην πλούτο, μισθαρ: gnificum deerat, quod sallatrici in merceden sal
νία αθεμίτου θέας προέσθαι. Τί γάρ σοι βασιλεί 1ationis rependeres ? Verum cum alio modo a le
τυγχάνοντι, τών τιμίων, η κομψοτέρων λείπετο velles projicere nefarii concubitus criminationem,
αντιστήσαι τη ορχηστρίδι τον μισθόν της ορχήσεως ; maluisti permittere puellu Uι eam mercedem pel
'Αλλά τρόπον έτερον σεαυτού τον έλεγχος, της αθε- rct, que tuo judicio reprehensionem ablatura
μίτου μίξεως αποσκυβαλίζειν εθέλων, ανείναι τη essel : caput nimirum Joannis Baptiste , cujus In
κόρη προέκρινας εκείνον αιτήσασθαι τον μισθόν , prophete occisor fuisti ; praler quidem exspecla
τον, ως συ δοκείς , αναιρούντα τον έλεγχον : το δε tionem; at non inconsulto (24), duplicis sceleris
ήν, ή του Βαπτιστού κεφαλή · ου σύ προφητοκτόνος d effectus reus, adulterii scilicet ac Imomicidii ; ac
γέγονας , απροσδοκήτως μεν , ουκ άβουλήτως δε, una cum malo, id inducens quod Ionge pessimum
δυσιν άλούς ατοπήμασιν, μοιχεία και μιαιφονία, esset . Quenam tanta hac dementia ? Quis te ir
και τω χείρον συναντεισάξας το χειριστον. Τίς και duxit ut sic Deum offenderes, celemque patrarcs
τοσαύτη παραφορά ; Τίς σου και το ούτως προσκε- tetapore lelitis ?
κρουκέναι Θεώ, και φονών εν ώρα τρυφής υποθέ
μενος ;
Και συ μεν μου τον Βαπτιστήν αναιρών συναν- Αc quidem arbitrabaris , tollendo de nmedio
αιρήσειν αυτό και τον έλεγχον· ο δε, και τάφον Baptistam, una cum eo repreliensionem quoque le
οικών, καν υπό την κρύπτηται, ουδέν ήττονυποφω sublaturum esse : at ille tametsi sepulcrum habi
νεί σοι τον έλεγχον. Διττώς επί διττούς τους εγκλή- tans; tametsi lalet sub terra, nihil de minus re
ματιν καταβοών σου της ματαιότητος. " Ώου δε, και prellendit ; duplici titulo pro duplici crimine
το πάθος ανάπτειν σφοδρότερον τη εκείνου σφαγή, adversus tuam conclamans vanilalein. Existinna! as
τον τε οίστρον επαυξειν, και την ηδονήν αναφλέγειν vero illius te cede, vehementius accensuru ) vi
αβρότερον . liosi aſeclus flammam , æstrumque amoris aucli
rum , ac voluptalem acrius inllammalurum .
Και τούτου δείξις αληθής , το μή αυτίκα μεν Ηujus autem rei apertumindicium est quoll non
απομύσαι τα ώτα προς την απευκτήν εκείνην statim ad abominandam illam petitionem aures
απαίτησιν, και θάττον αποπηδήσαι, σχετλιάσαι τε obstruxeris, neque cito resilieris , depleraverisque ,
το ασκαρδαμυκτη της ορχηστρίδος ορμήματι δυσ- agre ferens impudentem saltatricis appetitioners,
φορήσαντα • μέγα τε προσανοιμώξαι , Ιου , ιού , nec valde ejulaveris, dicers : Heu, cheu me, si
λέγονταει τοιαύτης εγώ βραχείας και ούτιδανής tam brevis, tamque nullius momenti delectationis,
τέρψεως , μισθόν τηλικούτον προήσομαι · ου μηδέν tanlam tradizero mercedem; cui nullius in regia
8 ProV XXIV , 11. t Act. 1, 24. 1 Rom. 11, 6.
COMBEFISHI NOT AE .
(24 ) At non inconsullo . Oix à bouantw ; ôć. U modum quærebat interficiendi Joannem ; haud ta
fuerii ea promissione ignoratio quam nostri theo - men ea occasione interficiendum putaban
logi concomitantem vocant. Volebat siquidem , ac
PATROL . GR. XCVII. 36
 1131 S. ANDREE CRETENSIS 1129
eliesaurus contra appendi possit. Cur enim cum Α αντισούται των εν βασιλείοις θησαυρών!σοστάσιο
oporteret in te reversum, assumplaque fiducia, Ανθ' ότου γάρ δέον εκνήψαντα και αναθαρρήσαν::.
per contrariam oppositionem negare petitionem, δι' ανθυποφοράς απαγορεύσει την αίτησιν, ουκ αντ.
non regem agens puelle flagilanti repugnasti, di- επεξήλθες ως βασιλεύς τω της κόρης αιτήματι, δέ.
cens : Haud per Deum, qui Ioquitur in Mose, da- γων : Ου μα τον εν Μωσει καλούντα Θεόν, ου δώσω,
turus sum; nec plane pro vili ac brevi spectaculo, ουδ' εγώ τοιούτον μισθόν φαύλης τινός και προσ.
talem merceden commutalio, « Prelium enim καιρου θεωρίας αμείψομαι. « Τιμή γάρ πόρ
meretricis tanquam cl unius panis, ut Parenia νη:, ώσει και ενός άρτου, και κατά την Παροιμίαν,
label ν. Quamobrem ne tantillum quiderm renuisse, " Ώστε, το μηδε προς το τυχόν ανανεύσαι , ή δυσχε
aul egreIulisse, erant signum animi sua sponte ράναι, σημείον ήν εθελουσίου γνώμης προς συν
1ssentientis. Oportebat enim vocem statim emit- κατάθεσιν. "Εδει γάρ αυτίκα φωνήν επαφέντα ,
Tendo, velleineider deplorare, et fielbiliter ejulare . καταφορικώς οδύρασθαι , και γοερόν ολολύξει.
Facillime enimjurisjurandi pαnam abjuriasses, et Ραστα γάρ αν και την των όρκων εξωμόσω ποινήν,
illata negatione perjurii periculum depulisses. και της επιορκίας της αντεισφορά, της αρνήσεις ,
Quonam id modo ? Contra jusjurandum jusjuran- εξεκρούσω τον κίνδυνον. Τίνα δή τρόπον; “Οριον
dum Slaluisses, el prius secundo evertisses. Nulle ο ανθυπήνεγκας όρκη, και ανέτρεψας το δευτέρω
porro in Sanguine Baptiste atque proplete jusju- το πρότερον. Το δε εφ' αίματι Βαπτιστού και προφή.
Yaudum ejusmodi admittere, hedum ex sequi, fue- του τους τοιουσδε μή βούλεσθαι όρκους προθεσθαι,
it profecto viri sobrii , ac temperantis , ac ejus μήτι γε συμπεραίνειν, τεκμήριον αν είη ανδρός νή .
qui absque ira reprehersionem ferre novissel : φοντος, και φέρειν ειδότος έλεγχον άνευ θυμούς
quomodo rursus, non agra tulisse, nec vulius και το έμπαλιν.: μή δυσανασχετήσαντα κατηφές έν.
Iristitiam pretendisse : aut, quod fuisset modera- δείξασθαι πρόσωπον, ή , τό γε μετριώτερον προς διά
tius , de re paruuper deliberasse , arguit 1e cu- σκεψιν παραπέμψαι το δράμα, τεκμηριoίτο τους όρ
pile jusjurandum admisisse. Quod cum non posses , κους εκθύμως προσήκασθαι.“ Ο μή συνιδείν δυνηθείς,
aut, lil verins dicam , nolles intelligere, protinus, ή ου βουληθείς ειπείν αληθέστερον , αυτίκα και το.
precepsque (25) iinnilem Iulisti sententiam, ut μώς απεφήνω ξίφει την κεφαλήν εκείνην αποτμηθη
caput illudampularetur, quod in hodiernum usque ναι, την έως νυν ελέγχουσάν σου της παρανομίας το
dieio Iuam illam immensa0 arguin improbitatem. άμαχον. Παρόν γάρμή άφυλάκτως ομόσαι, μηδέ τούς
Nam cum liceret non jurare incalle , nec όρκους επιτρέψαι τη μέθη αλλά τι βλοσυρόν ή μσ.
jusjuraudum elbrietati permittere, sed torve et νικών αποβλέψαντα προς το αναιδές εκείνο και κατα:
aspere impudentein seluctanque puellain aspi- γοητευμένον κοράσιον, ώς τη εκπλήξει του σχήμα
Cere, ut terrore vulιus ei timorem incutiens, eo τoς δείσασαν συσταλήγαι την δυσερις, προς το μτοε
contentiosam redigeres, ut ne ea quidem que τι εν ποσί κείμενα συνοράν δύνασθαι, μήτι γε αναί.
erant pro pedibus intueri posset, nedumimpuden- δην εισπράττειν τα δύσφημα" τουναντίον ειργάσω,
1er nefanda exigere : e contra plane fecisti ; 1ain φορούδην ούτω την ακοήν παρασχών τη μαινάδι,
faciles ares prielbendo mrnadi, ac si canomnino, ώσανε. ταύτην, ουχ ετέραν υπ' αυτής εξαιτηθήναι
non aliam exspectares ab ea pelendam sceleris την μισΓαρνίαν του μύσους καραδοκών.
mercedeul.
Ιta captus fuit rex Juditorium. Sie ejus animi Ούτως ο βασιλεύς εάλω των Ιουδαίων. Ούτως
debacellata est vectors amentia. In hunc eum stu - εξεβακχεύθη της εκείνου φρενος και παράφορος άνοια.
porem deducens eDriel:alis demon, infeliciter dedit Προς ταύτην αυτόν την απόπληξιν ο δαίμων της μέθη ,
precipitem : suadens ul illud alupularel caput, αποβουκολήσας δυστυχώς απεκρήμνισεν, την κεφα
quod terra latilula non dia poluerunt sind occul- λην εκείνην αποτε μείν πείσας, ήν ουκ ήνεγκαν επί
1:are ; quod calenti adlic sanguine palpilans Herodes πολύ καυθμώνες της επικαλύπτειν εγκόλπιον ήν το
non est reveritus, cum cibi instar per id tempusin D τα αίματι σπαίρουσαν Ηρώδης ουκ ενετράπη, τότε
disco appositum cerneret. Sed illud quidem etiam παρατεθείσαν έδεσμα κατιδών επί πίνακι. 'Αλλ' ή
armput:hturm clamat, nec sustinet Lacere: sed le ad- μεν και τμηθείσα κράζει, και σιγαν ούκ ανέχεται"
Ιμς adulterum arguens, altum profert : « Non licet αλλ' έτι μετά ταδότησίας ελέγχουσά σε μοιχεύονται
tibi habere uxorem Philippi fratris tui. Frustra « Ούκ έξεστίν σου έχειν, βοά, την γυναίκα Φιλίππου
ergo est a le scelus perpetralun». Inanis fuit con- του αδελφού σου. Εις μάτην ούν σοι πε πένηται το
Siliaria : vana elim fuit petitio saluatricis. Ας τα πονήρευμα. Διάκενος και η σύμβουλος: ματαία και
φuiler : servato juramento, tanquam pejerasses, της ορχήστρίδος η αίτησις. Και συ μεν
alerno rentui obnoxias es : Iniuilales enim - ως επιορκήσας, είσαεί καταλέκρ:σαι. « Παρανομία.
• Prov. VI, 26.
COMBEFISII NOTÆ .
(25) Pracepsque. Kal touids. Videalur cadein velut fascinata, ac præstigiis illusa a matre, ad
significatione accipere , algue à toto! !) ;, quod et Baptiste caput petendum . To , wopovory, rarills
celeritatem et severitatem signilical, ) x2t2yon - delur : est a scépw : velut palulas, el qualue
TEUTÉvov accipio passive , ut ipsa puella dicalur (errenlur.
 1133 IN S. JOANNIS DECOLLATIONEM . 1134
γάρ άνδρα αγρεύουσιν . ) 'Εκείνη δε, προς το της Α piunt virum x. 5 Illa autem, prieter flagitiuus adul
μοιχείας μιάσματα, και το της μιαιφονίας προσ- terii , cardis quoque facinus adjecit. « Mulier enin
εκτήσατο μίσος . « Γυνή γαρ άφρων , φησίν, ουκεπί- insipiens, inquit, pudorem nescit, sed ad inferni
σταται αισχύνην, αλλ' επί πέταυρον άδου συναντά. » profundum occurrit Y. » Libidinose autem femine
Η δε της μαχλώσης μαστρωπός ορχηστρίς, μη- lena sallatrix , una cum iatre in cede pelulans ,
τρώοις συμπαροινήσασα φόνοις , ουδέν απώνατο nihil hinc amplius commodi reportavit, quo ge
πλέον της εν γεέννη φλογος , καθ' ήν ενδίκως τάς lienna Mammam, in qua merito penas Iuit : !-
ευθύνας εισπράττεται. « Της αφροσύνης οι πόδες prudentiae pedes deducunt utentes ea cuum morie
κατάγουσι τους χρωμένους αυτή μετά θανάτου εις ad infernum : et vestigia ejus non firmantur 1. »
τον άδην, τα δε ίχνη αυτής ουκ ερείδεται. » Τοιαύτα Tales surt sceleratorum fabulae : hunc luxuria
των ανομούντων τα δράματα: ταύτην δίδωσι την fructum suis tribuit amatoribus : Inec impudicis
επικαρπίαν τοις αυτής ερασταίς η λαγνεία • ταύτα prelia, viliosa voluptatum intemperantia lar .
τοϊς ακολάστοις η εμπαθής των ηδονών ακρασία χα- gitur.
ρίζεται τα επίχειρα.
Τούτων ακούετε, όσοι τε μιγάδες , και οι το άζυγον . Ηoc audite, quotquot seculo aliis conumistan
περιέποντες, και λόγοις Παροιμιακοίς εστιαθώμεν, * vivitis, ac si qui vitaπι celibes agitis, sumptisque
και τούτοις μάλλον την ακοήν καταυλήσωμεν. Τί δέ e Proverbiorum libro verbis epulemur, atque iis
δεί προς ειδότας ειπείν, και μη πεφύκασιν άγνοείν ; maxime aures mulceamus. Quid porro ad eos alli
Πάντες γάρ εσμεν διδακτου Θεού εν Χριστώ, κατά τον net dicere, qui sciunt. Omnes euinn didicimus a Deo
'Απόστολον . Ως ώφελος και ημείς, ο τήδε συνειλεγ- in Christo, juxta Apostolum 4 (26). Utinam nos
μένος ιερότευκτος σύλλογος ,της αυτής ήξιώμεθα χά- quoque, hic loci collectus sacer conventus , gratiam
ριτος , ως μη δείσθαι του διδάξοντος , ή επιπλήξον - ejusmodi promeruissenius, ut non haberenius opus
τος· αλλ' αρκείσθαι μόνο το υποδείγματι, προς το docenle, aut increpante ; sed nobis sufficeret exeni
πάσαν εκφυγείν της Ηρώδου παραπληξίας την με- plum, ut omnem Herodisamentieimitationen fu
μησιν, και μήτε ραστώνη τινί που ταϊς ακαθέκτους gereimus, ac neque remissione ulla impotentilus
των εμπαθών ορέξεων όρμαϊς επαφείναι τον νούν, viliosarum cupiditalum motibus animum delete
μήτε το λείο των ηδονών συληθέντα τον λογισμόν , mus ; neque voluptatum blanditiis inescatus ani
υποσυρήναι προς συγκατάθεσιν · ήτις ωδίνουσα της mus, in consensum sinistre agerctur: qui quilla
"Οπερ ίνα μή πάθωμεν ημείς , τηρήσωμεν εαυτούς, mortem parit. Quod ne nobis acciderit, nos ipsi
οφθαλμός δι' όλου γινόμενοι , νυσταγμό μηδενί συγ- conservemus, facti omnino oculus, qui nulla dor
κλειόμενος , ίνα μη λαθών ο δράκων, υποσυλήση τον mitatione cloudatur, ut ne clam nobis draco lic
θησαυρόν. Λάβωμεν ούν κοινή πάντες διδάσκαλος τον Saurum furetur. Communi ergo Omnes conspira
Παροιμιαστήν σήμερον, προφυλακτικοίς ήμάς κατ- tione, doctorem Iodie Paramiastem assumamus,
ασφαλιζόμενον λόγοις, και διεξοδικώτερόν πως υπ. qui nos verbis ad hoc compositis previe munist,
εξιόντα τα έξ επιβουλής γυναικών υποτιθέμενα τοις fusiusque enarret , quas ex mulieruminsiliis sim.
απλουστέροις ένεδρα. Φησιν γούν: • Μή πρόσεχε φαύ- pliciores homines offensiones accipiunt. Dicii ita
λη γυναικί. Μέλι γάρ αποστάζει από χειλέων γυναι- que : « Noli attendere mulieri faliaci. Mel cnin
κός πόρνης, ή προς καιρόν λιπαίνει στον φάρυγγα: distillat a labiis mulieris meretricis, que ad tem
ύστερον μέντοι , πικρότερον χολής εύρήσεις και pus impinguat fauces luas : postea vero amario.
ήκονημένον μάλλον μαχαίρας διστόμου. » rem felle in venies, et acutam magis gladio bici .
piti b. ,
φαίνεται, μικρά άττα προσθήσω τοίς ειρημένοις · τω: oratio, pauca quadam adjiciam iis quo dicta
τοις μεν ειδόσιν υπόμνησιν, τοις δε αγνοούσιν άσ- D suit; ipsa quidein, iis qui norint, ad memorian
φάλειαν ου την τυχούσαν προσάγοντα. « Πίνε , φησίν, futura, iis autem qui nesciunt, non leven cautio
Κύδατα από σων αγγείων, και από σών φρεάτων πη- nein prebitura. « Bibe, inquit, aquas de tuis vasis
* Proν. V , 22. 5 Proν. Ox, 15, 18. Prov. V, 5 1 Thess. IV, 9. ΕΡιον . ν , 9 - 4.
' VARIE LECTIONES.:
21 Interp. Ilion. θάνατον, non hene.
COMBEFISII NOTÆ .
(26 ) Juxta Apostolum . Interpres Lipom . Joan - peccali mortem , ac remedium peccati : sive, mor .
nein evangelistam : apud quein etiam reperitur iem ac vitam : quod sic plane habel, ac formaliler
illa sanctorum a Deo doctrina : eoque nos liquet til vocant, supposita seinper excitatione divin .
utrum Andreas Paulum aut Joannem citaverii. Interpres cupiens,
Lipoint.moriem
aliter legit
(27) Dum peccati remedium parturit . 'Nbivouso morlem ipsam velparil,
habuitquod
: Peccati
non
της αμαρτίας το φάρμακον : palam referens, τo , satis intelligo.
συγκάθεσιν , consensum. Velit dicere ejus esse
1133 S . ANDREÆ CRETENSIS 1136
el de puteorum tuorum fonte . Fons aquae sit tibi A γης. Η πηγή του ύδατος, έστω σοι ιδία, και συνευ
proprius, et jucundare cum uxore, que a juventute φραίνου μετά γυναικός , της εκ νεότητός σου. Έν
tua : in ejus enim amicitia conversatus, diuturnις γάρ τη ταύτης φιλία συμπεριφερόμενος, πολλοστος
cris c. ν Ει iterum : « Ne mullus sis ad alienam, έση. Και αύθις : Μή πολύς ίσθι προς αλλοτρίαν,
neque te ulne complectantur non proprize . Sunt μηδέ συνέχoυ αγκάλαις ταις μη ιδίαις. Ενώπιον γάρ
enim coram Dei oculis vie viri. Ne dederis Somnum είσιν τών του Θεού οφθαλμών, οδοί ανδρός. Μή δως
oculis fuis, neque indormites palpelirisfuis : ut ύπνον σοις όμμασιν, μηδέ έπινυστάξης σοίς βλεφά
salveris tanquam darmula e laqueis, et tanquam ροις· ϊνα σώση ώσπερ δορκάς εκ βρόχων, και ώσπερ
avis e reli 1 . Ει iterunt : Ne le vincal forme όρνεον εκ παγίδος. Και αύθις: Μή σε νικησάτω
concupiscentia, neque capiaris oculis fuis, neque κάλλους επιθυμία, μηδέ άγρευθής σοίς οφθαλμοίς,
abripiaris ab ejus palpebris : Malier enim virorumn μηδέ συναρπασθής από των αυτής βλεφάρων. Γυνή
preliosas venalur animas. Vie autem inferorum γάρ, ανδρών τιμίας ψυχάς αγρεύει. “Οδοί δε άδου ,
domus ejus, deducentes in Secessus mortis. Tu au - ο οίκος αυτής, κατάγουσαι εις τα ταμιεία θανάτου.
ten, fili, audi me : neque declined in vias ejus cor Συ δε , υιέ, άκουέ μου, και μη εκκλινάτω εις ταςοδούς
tum: Dec decipiaris in seamitis ejus. Mullos enim αυτής ή καρδία σου, και μη πλανηθής εν ατραποις
vulnerando dejicit, et innumerabiles sunt quos tru- β αυτής. Πολλούς τρώσασα καταβεβληκεν, και αναρί
cidavit e. ) - Tu autem ne injicias oculum Oμητοι εισιν, ούς πεφόνευκεν. ) -- - Συ δε μή έπι -
tumad ean , scd resili , ne moreris in loco : ita στήσης το σον όμμα προς αυτήν· αλλά αποπήδησον
enim transibis aquam alienam. Ab aqua autem μή χρονίσης εν τω τόπω ούτως γάρ διαβήση ύδωρ
Aliena abstine_te, et de fonte alieno ne bilberis : ut αλλότριον. Από δε ύδατος αλλοτρίου απόσχου, και
longum vivas tempus ; el adjicientur tilbi anni vi - από πηγής αλλοτρίας μή πίης, ένα πολύν ζήσηςχρό
1 . Atque sufficiunt lec quidem ad castigan- νον, και προστεθήσεταί σοι έτη ζωής. » Ικα ια μέν
dlum eos, qui sunt Segniores, quibus nos abunde και ταυτα σωφρονίσαι τους νωθεστέρους, οίς άπο
communiil depromptus serio ex Proverbiis , SO- χρόντως ημάς ο Παροιμιακός κατησφαλίσατο λόγος
bric lingue divini illius viri causan agens; vene- ό της σώφρονος γλώσσης εκείνου του θεσπεσίου συν
randi, inquam, Baptista , qui Jianc nobis apposuit ήγορος του σεβασμίου, φημι, Βαπτιστού· ός ταύτην
nensam : non sanguine cruenta m, recens jugulati ήμίν παρέθηκεν την τράπεζαν σήμερον ού πεφοι
(capil apponentein ut escam, non crateribus cruo- νιγμένην αύμασιν · ου νεοσφαγή κεφαλήν προτιθεμέ
rem mero commiscenlein. Bec Herodiane iniqui- νην ώς έδεσμα: ου συνεκχέουσαν τα λυθρό τους κρα
1atis Ivanaprelia ; iis ille convivium instruit, talia c τηρσι τον άκρατον. Ταύτα της Ηρώδου παρανο .
ille convivis miscel pocula. Sed non ita is qui μίας 82 τα επίχειρα τούτοις εκείνος εστιά το συμ
nostro praest convivio ; albsit ! Contra enim, Γor- πόσιον: τοιαύτα κιρνησι τοίς συμπόταις εκείνος τα
siludinis ac sobrietatis, pudicitiæque nobis instru πόματα. Ούχ ο ημέτερος συμποσιάρχης: άπαγε !
xit cenam, cujus ingurgitati olosoniis, meliores Τουναντίον μεν, ανδρείας και σωφροσύνης ημίν
erasimus. εστιάσατο δείπνον, ού των δύων έμφορηθέντες , βελ
τίoυς γεγόναμεν.
Quoniam autem magno Joannis adversus Hero- Επεί ούν το μέγα της Ιωάννου προς Ηρώδης
dein convivii transmiss0 pelago, in portun tran- εστιάσεως διαπορθμεύσαντες πέλαγος, εφ' όρμον γα.
quilluro, secundis ejus ad Deum precum auris λήνιον ταϊς αυτού προς Θεόν ευκτικαίς κατηντήκα
persenious; tempus est ut vela lenitentes, ser - μεν αύραις, καιρός ήδη τα ιστία χαλάσαντας, είσω
inois remigationemintra portunsist: nus. quum λιμένων διαναπαύσαι του λόγου την ειρεσίαν. Δίκαιον
autem arbitror ; nam ct naute id moris habent, ut δε οίμαι (και γάρ τους πλωτήρας έθος τούτο ποιείν),
nos quoque quod sanctum videatur facientes, par- καιημάς όσιά γε τράττοντας, μικρών παρενείραι λό
vam epilogo orationem connectamus, Icclisque γον το επιλόγω , και Γραφικoίς άνθεσε στεφανώσαι
Scripture Mosculis virum coronenmus : siquiden D τον άνδρα: εί γε και άνδρα χρή λέγειν, τον πάντων
lauen virumincupare decent eumqui omni ma- ανθρώπων εν γεννητοίς γυναικών αναφανέντα μεί
jor Isoline, inter nolos mulierum apparuit. Ηic ζονα. Ούτος γάρ έστιν, ον πολλαχού της Γραφής φε
enian est quem multis Scriptura locis varie desi- ρόμενον πολυσήμως ευρήσομεν, τη φιλοπόνο της
gratum inveneris , modo ut apis argumentosa μελίσσης ταύτην εμπεριερχόμενοι. Πολλάς γαρ αυ
diligenter lustrenus, Multas enim nobis ejus appel- του τάς προσηγορίας ημίν ενεποίησεν ή των πρα
1:ationes rerum consideratio allulit , quarum sin- γμάτων περιωπή: ών εκάστη την προσήκουσαν
- -

gulis congruum testimonium adhibens, quam fue- μαρτυρίαν παραθείς, το αξιόλογον των ονομάτων
δείκνυμι .
-

rint rationabiliter ascripla nomina, ostendo.

Esi itaque prima ejus appellatio , Filius. • Ne "Έστι γούν αυτού η πρώτη κλήσεις , Υιός . • Μη
timeas cuium, inquit, Zacharia ; ecce Elisabeth po- φοβού γάρ, Ζαχαρία , φησίν· ίδου Ελισάβετ γεννήσει
• Ρ:ον V, 13-17. d Proν. V1, 4, 5, 25, 26. e Proν. να, 24-97. * Proν, 18, 19, sec. LΧΧ.
VARIÆ LECTIONES.
82 Interp . Lip nm . Ιegι. πειραινίας.
 1137 IN S . JOANNIS DECOLLATIONEM . 1139
σοι υιον, και πολλοί εν τη γεννήσει αυτού χαρήσον - A riet tibi filium, el multi in nativitate ejus gaude
ται. – Τη δε Ελισάβετ επλήσθη ο χρόνος του bunt. ) - Elisabetli autem impletum est tempus .
τεκειν αυτήν, και εγέννησεν υιόν , Βρέφος • Και pariendi, et peperit filium 8. Infans : Ει factum
εγένετο ως ήκουσεν η Ελισάβετ τον ασπασμόν της est, postquam audivit salutationem Marie Elisa
Μαρίας, έσκίρτησεν το βρέφος εν τη κοιλία αυτής, beth, exsullavit infans in utero ejus : et repleta
και επλήσθη Πνεύματος αγίου η Ελισάβετ. Ιδού est Spiritu sancto Elisabeth E . - Ecce enini ut
γάρ ώς έγένετο η φωνή του ασπασμού σου εις τα ώτα Γ:icta est vox salutationis tue in auribus meis , in
μου, φησίν, έσκίρτησεν το βρέφος εν αγαλλιάσει εν τη quit, exsultavit in gaudio infans in utero nmeo 1. )
κοιλία μου.» Παιδίον : « Και συ δε, παιδίον προφήτης Puer ; Ει ιu puer Propheta Altissimi vocaberis.
Υψίστου κληθήση. Το δε παιδίον ηύξανε , και έκρα- Puer autem crescellat, et confortabatur spiritu, et
ταιούτο πνεύματι, και ήν εν ταις ερήμους, και τα crat in desertis 3 , 5 etc. Magnus : « Ηic erit na
εξής. Μέγας • Oύτος έσται μέγας ενώπιον Κυρίου gnus coram Domino : et vinum el siceram non bi
και οίνον και σίκερα ου μή πίη και Πνεύματος αγίου bet, et Spirito Sancto replebitur , adhuc ex utero
πλησθήσεται, έτι εκ κοιλίας μητρός αυτού. » Ιωάν- matris sue k. Joannes : Ει f.uctum est in die
νης* Και εγένετο τη ογδόη ημέρα, ήλθον περιτεμεΐν oclavo, venerunt circumcidere puerum, et voca
το παιδίον , και εκάλουν αυτό επί τω ονόματι του και lant eunm nomine patris sui, Zachariam. Ει re
πατρος αυτού , Ζαχαρίαν. Και απεκρίθη ή μήτηρ spondens maler ejus, dixit : Νequaquam : sed
αυτού , και είπεν: Ουχί • αλλά κληθήσεται Ιωάννης. • vocabitur Joannes. Ει Zacharias pater cjus, poslu
Και Ζαχαρίας ο πατήρ αυτού αιτήσας πινακίδιον, lans pugillarem, scripsit : Joannes est nomen
έγραψεν: Ιωάννης έσται το όνομα αυτού. » "Ανθρω- ejus 1.5 Homo : « Fuit homo, missus a Deo, cui
πος Έγένετο άνθρωπος απεσταλμένος παρά Θεού, nomen erat Joannes m. » Propheta : « Quid existis
όνομα αυτά Ιωάννης, ο Προφήτης: « Τι εξήλθετε in desertum videre ? Prophetam? Etiam dicovobis,
εις την έρημον θεάσασθαι ; προφήτης; Ναι, λέγω et plus quam prophetam. Οmnes enim propliele et
υμίν και περισσότερον προφήτου. Πάντες γάρ οι lex, usque ad Joannem prophetaverunt 2. 5 Elias :
: προφήται και ο νόμος ,έως Ιωάννου προεφήτευσαν.» « Ει si vultis scire, ipse est Elias qui venturus
Ηλίας: «Και ει θέλετε δέξασθαι· « Αυτός εστιν Ηλίας est ο. ) -- « Ει ipse precedet ante Dominum in
ο μέλλων έρχεσθαι. - Και αυτός προελεύσεται spiritu et virtute Elie P. , Magister : « Yenerunt
ενώπιον Κυρίου εν πνεύματι και δυνάμει 'Ηλιού . • autem et Publicani ut baptizarentur, et dixerunt
Διδάσκαλος" « " Ηλθον δε και τελώναι βαπτισθήναι, ad illum : Magister, quid faciemus 4, 5 etc. Pre
και είπον προς αυτόν • Διδάσκαλε, τί ποιήσωμεν ; » parator . Preibis enim ante faciem Domini pa :
και τα εξ. Ετοιμαστής : Προπορεύση γάρ προ rare vias ejus r. , Predicator : « Fuit Joannes
προσώπου Κυρίου ετοιμάσαι οδούς αυτού . » Κήρυξ» baptizans in deserto , et predicans baptismum pe
Εγένετο Ιωάννης βαπτίζων εν τη ερήμω, και nitentiae in remissionem peccatorum. Εt predical
κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εις άφεσιν αμαρτιών. vi dicens : Yenit fortior me post me 8, 5 €tc. Vox :
Και εκήρυξεν λέγων: "Έρχεται ο ισχυρότερός μου | Quis es, ut responsum denus iis, qui miserunt
οπίσω μου, και τα εξ. Φωνή : Τίς εί, ένα από- nos ? Ait : Ego Vox clamantis in deserto '. ) Ba
κρισιν δωμεν τοίς πέμψασιν ημάς; τί λέγεις περί plista : Veit Jesus a Galilaea in Jordanem, ut
σεαυτού ; "Έφη: Εγώ φωνή βοώντος εν τη ερήμω. » baptizaretur ab eo 1. - « Eral autem Joannes
Βαπτιστής • Παραγίνεται ο Ιησούς από της Γαλι- baptizans, et veniebant omnes, el baptizabantur .»
λαίας επί τον Ιορδάνην, του βαπτισθήναι υπ' αυ. Confessor : Ει confessus est, et non negavit : et
του . " Ην δε 'Ιωάννης βαπτίζων, και παρεγένοντο confessus est, quia non sun ego Christus . Mar
πάντες, και εβαπτίζοντο. ) "Ομολογητής: « Και lyr ac testis : « Non erat ille lux; sed ul testimo
ώμολόγησεν, και ουκ ηρνήσατο, και ώμολόγησεν, ότι nium perhiberet de lumines, etc. Trinitatis sub
Ουκ είμι εγώ Χριστός . » Μάρτυς: Ουκ ήν εκείνος scripior : « Sed qui misit me, inquit, baptizare in
το φώς· αλλ' ίνα μαρτυρήση περί του φωτός » και D aqua,ille milhi dixit : Super quem videris Spiritum
τα εξ. Τριάδος υπογραφεύς : 'Αλλ' ο πέμψας με, descendenleni, ct manentenm super eum, ipse est
γησιν, βαπτίζειν εν ύδατι, εκείνος μου είπεν: 'Εφ' qui baptizat in Spiritu Sancto : Ει ego vidi, et
ναν ίδης το Πνεύμα καταβαίνον, και μένονεπ' αυ- testimonium perhibui, quia hic est Filius Dei Y. ,
τον, ούτός έστιν ο βαπτίζων εν Πνεύματι αγίω. Justus et sanctus : Herodes autem meluebat
Παγώ εώρακα , και μεμαρτύρηκα, ότι ούτός έστιν ο Joannem, sciens eum virumjusluin el sanctum 2.»
εος του Θεού . » Δίκαιος και άγιος : “Ο δε Ηρώ- Apostolus, id est, missus. « Ipsi vos mihi testimo
«ης εφοβείτο τον Ιωάννην, ειδώς αυτόν άνδρα δίκαιον nium perhibetis, quod dixerim . Νοn sum ego
και αγιον. » 'Απόστολος : Αυτοί ύμείς μαρτυρείτε, Clhristus ; sed quia missus sum ante illum »
ότι είπον: Ουκ ειμιεγώ ο Χριστός· αλλ' ότι 'Απεσταλ- Evangelista : « Mulla quidem et alia exhorians ,
μένος είμιέμπροσθενεκείνου. » Ευαγγελιστής: « Πολ- evangelizalbat populo b. » Pronulhus : Qui habet
ΟΙ
Τ. uc. 1, 13, 14, 57. h ibid. 41. i ibid. 44. j ibid. 76. k ibid. 15. Tibid. 59-65 . a Joan. 1, 6.
τιιι. ΧΙ, 7, 13. ο Matth . ΧΙ, 14. Ρ Luc. 1. 17. η Luc. 11, 12 . Γ Luc. 1, 76. • Μarc. 1, 4, 7.
an. 1, 22. 1 Μ : l . 10, 15 ; Marc. 1, 4. • Joan. 1, 20 . x ibid. 8. ibid . 55 , 33. 2 Μarc. 1, 20.
* Joan. 11, 28. b Luc , 10, 18.
 1139 S. ANDREE CRETENSIS 113)
sponsam, sponsus est : amicus auten sponsi, qui Α λα μεν ούν και έτερα παρακαλών, ευαγγελίζετο τον
stat, et audit eum, gaudio gaudel propter vocem λαόν , ο Νυμφαγωγός : Ο έχων την νύμφην, νυμ
sponsi. Hoc ergo gaudium meumimplelum est c . ) φίος εστίν. Ο δε φίλος του νυμφίου, ο έστηχώς και
Lucerna : Π!e erat Iucerna ardens, el lucenς : ακούων αυτού, χαρά χαίρει διά την φωνήν του υμ.
Vos autern voluistis ad horam exsultare in luce φίου. Αύτη ούν ή χαρά ή έμή πεπλήρωται.» Λύ
ejus d. Repreliensio Herodis : « Dicebat enim ei χνος : « Εκείνος ήν ο λύχνος ο καιόμενος, και φαίνων:
Joannes : Νon licet tili habere uxorem Philippi υμείς δε ηθελήσατε αγαλλιασθήναι προς ώρανεντω
fratris tui e . - Herodes autem, cum is eumrepre- φωτί αυτού. » "Έλεγχος Ηρώδου •1 "Έλεγεν γάρ
henderet propter Herodiaden, inclusit ipsum in αυτό και Ιωάννης: Ούκ έξεστίν σου έχεις την γυναίκα
carcere. Φιλίππου του αδελφού σου . Ο δε Ηρώδης έλεγγό
μενος υπ' αυτού δι' Ηρωδιάδα, κατέκλεισεν αυτόνεν
τη φυλακή.
His Joannes vocatus est nominibus : liisce titu- Τούτοις Ιωάννης τους ονόμασι κέκληται · τούτοις
lis fuit honoralus; habuitque actiones iis congruas τετίμηται • τούτων τάς πράξεις καταλλήλως ταις κλή
appellationibus. Ille, inquam, Joannes , quo non σεσι προσεκτήσατο. Ιωάννης εκείνος, ου μείζων εν
surrexit major inter natos mulierun 1. Ηic vere Ρ γεννητοϊς γυναικών ουκ εγήγερται. Ούτος εστιν
est , de quo Davidl tanquam ex persona Dei, et αληθώς περί ου ο μέγας ψάλλει Δαβίδ , ώς εκ προα
Patris psallit: Paravi lucerna Christo meo : su- , ώπου του Θεού και Πατρός λέγων ' Ήτοίμασα λύχνον
per ipsum autem efflorebit sanctificatio mea 8. και το Χριστό μου· επι δε αυτόν εξανθήσει το αγίασμα
Ηic est magnus Elias, non Thesbites ; sed qui le- μου, ο Ούτός έστιν ' Ηλίας εκείνος ο μέγας' ουχ ο
gem inter gratiamque, medius intercessit ; fuit- Θεσβίτης · αλλ' ο μεσίτης νόμου και χάριτος , και
que prioris, quanquam ipse posterior tempore , της προτέρας , ει και το χρόνο δεύτερος , της Χρι
adventus Dominici precursor ; cuαι eodem atque στoυ παρουσίας πρόδρομος , και μετά της αυτής εκείνη
ille spiritu, ac virtute precedens, uti Archangelus προελθών εμπνεύσεως και δυνάμεως , ώς ο αρχάγ
predixit Zacharia E. Cui Zacliarie ? Illi nimirunι γελος τω Ζαχαρία προέφησεν. Ζαχαρία ποίω ; Ού το
cujus sanguis clamat (28) plusquam Abelis 1 . Ηic αίμα κράζει πλέον του "Αβελ. Ούτός έστιν ο προ
est qui prius exsultavit , et antequam in lucem σκιρτήσας, και πρίν εις φώς προελθείν επιγνούς του
prodiret, Dominum suum agnovit in ventre. Hic εαυτου Δεσπότην εγγάστριον. Ούτος οργάνωση της
nuaterna lingua instrumento utens, problem sine τεκούσης γλώττη χρησάμενος , τον απάτορα τόκον έτι
patre allocutus est, cum illa adhuc utero gestare- κυοφορούμενος προηγόρευσεν , « Πόθεν μοι τούτο,
tur : Unde hoc milhi, dicens , ut veniat Μaler λέγων, ίνα ή μήτηρ του Κυρίου μου έλθη πρός με;»
Domini nmilii ad me ? ) - Ηic cum convertisset - Ούτος επιστρέψει καρδίας πατέρων επί τέχνα, και
corda patrum in ilios, et incredulos ad pruden- απειθείς εν φρονήσει δικαίων, ετοιμάσαι Κυρίω λαών
Liarm justorum, paravit Domino plebem perfe- κατεσκευασμένος και ο εξ επαγγελίας καρπός, το του
clam k: promissionis fructus, fausta Gabrielis Γαβριήλ ευαγγέλιον, ο παρ' ηλικίαν βλαστός, το της
annuntialio, gernien defecta etate, genitalis floς στείρας γόνιμον άνθος, και εκ προφήτου προφήτης,και
sterilis , proplieta ortus propheta, deserti civis , της ερήμου πολίτης , και της οικουμένης αλείπτης, ο
aliples orbis terrarum, solis,stella, Iucerna lucis, του ηλίου αστήρ, του φωτός ο λύχνος, του βασιλέως
regis miles, sponsi pronubus, Domini servus, vox ο στρατιώτης, ο νυμφαγωγός του νυμφίου, ο δούλος
Verbi : ejus sacerdos , qui secundum ordinem του Δεσπότου, η φωνή του Λόγου , του κατά την τά
Melchisedec sacerdolium gessit, quando etiam me. ξιν Μελχισεδέκ ιερατεύσαντος, ο ιερεύς , όσο και ιε
ruit operari sacro ejus baptismati : per se auditor ρουργήσαι αυτού τώ βαπτίσματι κατηξίωται, και του
Patris, Baptista Filii, ac spectalor Spiritus sancti, Πατρός αυτήκοος , και του Υιού βαπτιστής , ο του
legis silentium, sequester gratio, coronis prophe . Πνεύματος θεατής , ή του νόμου σιγή, ο μεσίτης της
tin, prophetarum finis , regni praco , precursor D χάριτος , της προφητείας κορωνίς , των προφητών το
verilalis, porta penitentiae , Virginitatis ornator, συμπέρασμα, της βασιλείας ο κήρυξ , της αληθείας
salutis preparator , castitatis legislator, improbo- ο πρόδρομος, της μετανοίας η θύρα , της παρθενίας
rum frenuni, dux eorum qui probe vitam agmil. ο στολιστής, και της σωτηρίας ετοιμαστής, της σωφρο
συνης ο νομοθέτης, των ανομούντων ο χαλινός,των
Joannes ille magnus: a Deo voca!um nomen,
ευνομούντων και χειραγωγός.
Ιωάννης ο μέγας • το θεόκλητον όνομα, ή εξ ουρά
allata de celis per Archangeli voccin nomencla- νών δι’ αρχαγγέλου φωνής ονοματογραφηθείσα κλής
• Joan. H1 , 29, 30. d Joan. ν, 35 . ο Μarc. VI, 18. 1 Malala. XI, 11 . 8 Psal. CΧΧΧι, 17. h Luc.1,17.
i Malih . XxuI, 35 . i Luc .1,43 . k ibid . 17 .

COMBEFISII NOTÆ .
(29) Cujus sanguis clamat. Ut Dominus primum palam declararet. Sic pleriquc Patres de Zacharia
ac novissimum Justum occisos referens, nihil on palre Joannis Dominicam sententiam explicanil.
in justos commissum a Judicis inuitum relictum iri
1141 IN APOSTOLUM TITUM . 1149
σις, ή εκ σι , ώντος φωνή, και τη αφωνία του πατρός το Α Ιura ; vox orta ex mulo , qui silentio palerno sle
άγονον υφελών της στειρώσεως , και τον αμνόν υποδεί- rilitatis allstulit infecunditalenm , qui Ioquente
ξας, τω λαλούντι δακτύλω, το μέγα της εγκρατείας digito Agnum ostendit ; magna illa continentiae
αύχημα , και εν σώματι άσαρκος, ο εν πηλό μαργαρί- gloriatio, carnis erpers in corpore , margarita in
της, ο εν οστρακίνα σκεύει πολυτελής θησαυρός , ο ceno , pretiosus in actibili vase thesaurus, qui
τη αξίνη την τομήν προσεπάγων τη των ψυχών ακαρ- securi, animarun amputal sterilitatem; solitudinis
πία , ή φιλέρημος της Εκκλησίας τρυγών, το ασίγη- amans Ecclesiae turtur ; eos silere nescium : Vox
τον στόμα, η πανταχού βροντώσα « φωνή του βοών- ubique tonans clamantis in deserto : Parate viam
ευθείας ποιείτε τάς τρίβους αυτού και η θεολοήμων lingua, cujus vox post elianm obiturn lerodem re
γλώσσα, ής ή φωνή , και μετά το τέλος τον Ηρώδην preheridit , et eum praedicat, qui est venturus,
ελέγχει, και τον ερχόμενον κηρύττει : « Μετανοείτε, dicenς : Penitentiam agile ; appropinquavit re
λέγουσα, ήγγικεν η βασιλεία των ουρανών. » Αυτή η gnumcolorunι η. » Ipsi gloria et potestas in secula
δοξα, και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. seculorum. Amen.
'Αμήν.
ΛΟΓΟΣ Ιη'. ORATIO XVI.
Εις τον άγιον, και μακάριον, και πανεύφημον του In sanctum et bealum, celebratissimumque Christi
Χριστού απόστολος Τίτον . . apostolum Tilum .
(Galland.,t. XIII, 156.)
'Αποστολικών εγκωμίων εφάπτεσθαι μελλοντι , Aggressuro mihi encomia apostolica, adsit Spiri
παρήτω μοι το Πνεύμα, και διδότω λόγον οπόσον και tus sanctus, eamque sermonis vim tribuit, quam
βούλομαι. Φιλεί γάρ αεί συμπαρείναι τοϊς δι' αυτού et opίο. Libens quippe iis semper adest, qui affilante
λαλείν ήρημένοις, ώσπερ ήδη πρότερον γλώσσαις ipso cupiunt loqui : quemadmodum jam olim, lin
άνωθεν καθιεμέναις, εφ' ένα έκαστον καταροιτήσαν guis de celo missis, supra singulos Christi disci
των Χριστού μαθητών επεκάθισε. Παρήτω δε, μή pulos descendens sedit. Adsit vero, non pro mei
την αξίαν της έμής εκμετρούν αναβάσεως, αλλά το ascensus ratione, sed pro divine in nos bone illius
μεγέθει της εις ημάς αγαθοπρεπούς θεουργίας, την operationis magnitudine , immensum multiplicem
άπειροπλάσιον αυτού χάριν ημίν επιδαψιλεύσον . Είη gratiam suano large nobis exhibiturus. Opere vero
δε και υμίν τοίς αυτόθεν άφθόνως εκβλυζομένης pretium fuerit , ut et vos , qui copiosum ab eo
φωτοχυσίας τυχεϊν εφιεμένοις, τα αυτά μοι συνεύ- C fonte manans lumen assequi studeatis , eadein
ξασθαι και είπείν · Κύριε , γνώρισόν μοι, και γνώσο- mecum precemini , ac dicalis : Doce me, Dominc.
μαι, του γνώναι ηνίκα δεί είπεϊν γον• Και μή et sciain (29); ut noverim quando oporteat me
περιέλης εκ του στόματός μου λόγον αληθείας έως Ιοqui verbum : « Ει ne auferas verbum veritatis ex
σφόδρα, ο Ούτω μεν ούν προς το μέγεθος αφορώντας ore meo usque valle n. Sic sance animum inten
του προκειμένου σκοπού, δεί πάντως ημάς ευκτικώς dentibus in subjecti argumenti priestantiam, fuerit
αξίαν λέγειν εν τώ υπέρ αξίαν αίτεϊν, ώς άν μή λόγω atque ab eo petendum, ut pro dignitate conces
καθυβρισθείη το ευφημούμενον. Ποθεϊτε δε πάντως serit dicere, in eo quod dignitatem superat, ut ne
μαθείν, τί ποτέ εστιν άρα το νύν ευφημούμενον. Το quod praconio celebranduno assuminus, sermone
δε προδήλως εστίν ο θεσπέσιος Τίτος ο πρώτος της infarmelur vilescalque. Plane vero desideratis
Κρητών Εκκλησίας θεμέλιος , της αληθείας και στύ- scire quidnam Ielis preconiis celebrandum in
λος, το της πίστεως έρεισμα των αληθών δογμάτων cumbat? Unique admirabilis ille et divinus Titus,
ο πρόβολος . Τίτος των ευαγγελικών κηρυγμάτων ή primum illud Cretensis Ecclesiae fundamentum,
ασίγητος σάλπιγξ, το υψηλόν της Παύλου γλώττης columna illa veritatis, fidei firmamentum, dogima
απήχημα, της απλάνου γνώσεως και κανών. Ούτος D tum veritatis praesidium. Titus, inquam, Evangeli
ημάς ο μέγας εστιάτωρ την πνευματικήν πανδαι- carurm predicationum nescia silentii tulba , subli
σίαν των λόγων συνεκάλεσε τήμερον • όψα μεν προ• mis Paulinae lingue resonantia , vere scientice re
θείς τα μυστικά της άγράφου σοφίας είτε θαύματα gula. Hic nos magnus conviva al spiritale splen
χρή λέγειν, είτε δογματα • κρατήρα δε υπερφερή και didissimum liodierna die convocavit sermonum
θεία κιρνώμενον πόματι, τον συνεκτικών της θείας epulum: ceu quidem edulia mystica non scripta
διδασκαλίας λόγον οιονεί προχεόμενόν τε και μετεχό- sapientia, sive miracula oportet dicere sive do
μενον. Λόγον δε τον οξύν και τομώτατον υπέρ πάσαν gmatica ; ceu autem preclarum craterem, ac di
1 Joan. 1, 23. οι Μatth. III, 2 . 2 Psal. CΧVH1, 43. .
COMBEFISII NOTÆ .
(29) Doce me, Domine, el sciam , elc. Videtur allu - lectionem illi allinem , Mala aurea in lectis argen
dere ad verba Pauli Ephes. iv, 20 . Forte vero leis , sic qui loquiiur verbum in tempore suo
respicit Iocum aliquem Proverbiorum juxta aliam (xxv, 11).
 143 S . ANDRE .E CRETENSIS 11A
vino temperatum potu , divinain doctrinam velut A μάχαιραν δίστομον, και διικνούμενον άχρι μερισμού
Sirmina complexum sermonem, qui participandus σαρκός και τινεύματος, ως δή μικρόν ύστερον, ώς εν
proponetur, propinans. Sermonein , inquam, illum επιλόγου τάξει τους φιλοθέοις εκθήσομαι. Νυν δε, και
aculum, penelrabilissimunque supra omnem gla- φίλον τέως υμίν μεν ακούειν, εμοί δε λέγειν είκός,
dium ancipilem, el pertingentem usque ad divisio- ταύτα λελέξεται.
nem carnis et spiritus , ut paulo inferius velut per orationis speciem Dei amantibus ac religioso ccelui
sum exposilurus. Interim vero, quæ et vos amanter audieritis, et mihi dicere congruum est, hæc dicam .
Maximi itaque patris dies festus advenit . Adeste Μεγίστου τοίνυν πατρός εφέστηκεν εορτή . Και
vero, atque ut ben:voli Glii, patri filiorum amanti δεύρο , καθάπερ παίδες ευγνώμονες του φιλόπαιο
laudum cantica offeramus. Hoc enim nostruin πατρί τους ύμνους προσάξωμεν. Τούτο γάρ αυτο
in ipsum debitumest. Sit nobis templum hoc com- παρ' ημών εποφείλεται χρέος. Γενέσθω κοινές ούτος
unis all submittenda divina cantica Iocus , ac ημίν ο νεώς των θείων ύμνων επιβατήριος. Και έτω
velut organum. Ceterum dei nolis sermonem Paler λόγον ημίν ο του Λόγου Πατήρ, τον ημέτερον χειρ
ille Sermonis, sermonem nostrum ad invenienfain αγωγών προς την της αληθείας εύρεσιν. Πρέπει δ'αν
veritatem diligens. Merito autem congruum fuerit, . εικότως εμοί πατρός επέχοντι τάξιν, τους πνευματι
ut qui patris parles sustinean , apiculie instar 2 κούς λειμώνας μελίσσης δίκην εμπεριελθόντι φιλο
operosius circunilustratis spiritalibus pratis, inde πονώτερον, αυτόθεν υμίν υποστήσαι τον άνδρα , προς
vobis sacro ab sacris eloquiis serto coronalun των ιερών λογίων ιερώς στεφανούμενον. Δέδοικα δε,
virum exibeam. Vereor autein ne a recii cursus μή του κατ' ευθυ δρόμου της βαλβίδος υπεκδρομών
carceribus clanculum excurrens sermo propositi ο λόγος , εξαγώνιος γένηται· και ο παρά των θεατών
certaminis metas excedat; ac ne tumultuarius απηχούμενος θρούς, επ' άλλα του δρόμου τηνθέση
spectatorum rumor , alio quam tendat cursus spe- μετάγων, της ελπίδος τους θεατές επικόπτο:: ο : την
ctaculum convertens , eadem spectatores spes τε κραυγήν αργήν ποιoιντο και άπρακτον , οι του
coerceat edantque inanem et inefficacent serino- λόγου τον επιβάτην ερεθίζοντες. Πλήν αλλ' ει και πολύ
nem, qui sermonis sessore provocant. Enimvero που της του ανδρός αξίας κατόπιν ανάγκη τον λόγον
quanquam necesse est, ut multis retro spaliis viri ελθεϊν · τούτο γάρο των εγκωμίων βούλεται νόμος:
dignitatem sequatur Oratio (ita enim enconiorum ταϊς γούν του αγίου προς το θείον εντεύξεσιν, οίο
exigit Ιex) ; sancti nihilominus ad Deum interces. νεί τισι ρυτηρσι τούτον αναστομώσας, είτε προς την
sionibus, ceu quibusdaminfrenatuna Ioris, ubi ad κατ' ευθύ πορείαν άττειν σφοδρώς παραβήξας, επί
recti itineris cursum vellementius instigavero , alc την νύσσαν αύθις μετάγοιμι. Φίλα γάρ έσται πάντως
melam deinceps reducam. Plane enim acceptum αυτά τα κατά δύναμιν· ότι τε μετριάζειν οίδεν εκ
erit quod facultatis est. Νam et novit a natura φύσεως, « και τους ταπεινοίς συναπάγεσθαι, και
modeste agere, ac se humilibus accommodare °, Παύλον κανταύθα μιμούμενος. Φέρε δε ούν λέγωμεν,
in hoc quoque Paulum invitalus. Age igitur dica- όσα λέγειν ημίν επιτετραπται. Και μή τις ημάς
mus, si quid nobis concessum est. Νec vero μωμή σοιτο το περιόντι των του ανδρός εγκωμίων
quisquamvituperandum putaverit, velut ex adverso τoν ημέτερον αντεπεξάγοντας ότι μη λόγου δύναμιν
excellentium viri encomiorum nostrum Sermonem έχοντες, πόθω δε τω προς τον άγιον, τών υπερδύνα
jugeramus. Non enim velut suppetat vis orationis; μιν εφαπτόμεθα. "Ενθα δε πόθος , εκεί προδήλως
sed magis desiderio in sanctum, quae vim superant φόβος άπας αφήρηται· και όπου λόγων ελευθερία
presuminous. Ubi autem est desiderium, palamest παρουσιάζεται, δειλίας ου παρυφίσταται λείψανον.
sublatum esse timorem omnem : atque ubi libera Παραιτητέον ούν ουδαμώς ειπείν τα εις δύναμιν, ουδε
est sermonum liberlas, ne minime timiditatis re· σιωπητέον, ά κηρύττειν όσιον: ότι μη λήθης ταύτα βυ
liquiae consistunt. Cavendum ergo ne nullo modo θοϊς το Πνεύμα συγκαλύπτεσθαι βούλεται . Βούλεται
dicamus que facultas concedit , ac ne sileannus γάρ μετρίως γε πως αυτά τοις ουκ ειδόσιν έκφαν
que sanctum fuerit predicare, nolenle Spiritu D θήνας • δίκαιον γάρ ώς αν πρός ζηλον και μίμησιν
oblivionis profundo tegi. Vult siguideli ut moleste αυτούς προτροπάδην ενάγοιεν. " Ωστε μου την σιω
et vel aliqua parle nescientibus declarentur: quippe την ουκ αναγκαίαν είναι εν τώ παρόντι δοκώ. Και
justum est, quo ad enoulanda imitandaque ceu ex γάρ ήκεν ο λόγος ημίν επ' αυτό του σκοπού το κε
commisso inducantur. Quamobrem haudquaquam φάλαιον, εφ' ό και δι' όπερ ημίν ο τάς ώρμητα:
silentium mihi in presentiarum e re judico. Ει- πόθος .
enim jam venit oratio ad ipsum rei propositæ caput, ad quod , el cujus gratia nostrum omne desi
derium est.
Quis itaque magnus hic et conspicurus Titus, Τοιγαρούν ο μέγας ούτος και περίβλεπτος Τίτος,
quem nostra duodecim glorians sedibus (30), velut oν ή καθ' ημάς ήνέγκατο δωδεκάθρονος Κρήτη,
• Rom. X1, 16.
COMBEFISII NOTÆ .
(30) Duodecim glorians sedibus. AwÔexámpovos. bium numerus : qua de re Ortelius el alii in Crel
Pauciores nunc habel, lit fuit valde minutus ur- tabulis et descriptionibus.
 1145 IN APOSTOLUM TITUM . 1146
αποστολικό τετιμημένη συμβολικός αριθμό. Τίς A apostolico Symbolice honestante numero, Creta
μεν ούν ετύγχανε τα πρώτα, και οίων έφυ γονέων, ιulit ? Quis a prima elale fuerit , quibusve natis
και της οποιασουν ρίζης εξεβλάστησε όρπης, λέγειν parentibus, ac ex qua denum radice surculus ger
ουκ αναγκαίον εμοί • ότι μή κατά βίου διήγησιν, ή milaverit, haudquaquam habuerim opus dicere ;
καθ' ιστορίας νόμον, ο παρών μου συντέτακται qui non velut enarrando vitam, ac juxta historice
λόγος , πλήν ει μή κατ' έγκωμίου δύναμιν παροδι- legem, huncce sermonem composuerim, nec nisi
κώς έσχεδίασται. Φιλεί γάρ ώς τα πολλά των εγκω- pro enconii ratione obiter erulierim. Quippe sole
μιαζόντων ο λόγος, τους πολυσχιδείς των μακρών plerumque encomiastica oratio magnarum narratio
εκφεύγειν αφηγημάτων διαύλους, ώς αν μη των υum veluti reciprocos ac multiplices vitare circui
ακουόντων αποκναισθέντες τινές , προσκορη τον ιus, ut ne qui auditores injucunda prolixilate
λόγον ηγούντο, τη αηδία της μακρηγορίας βαρούμε- offensi gravatique, tediosum sermonem existima
νοι . Εγώ δε & συνοίσειν οίδα τοίς τε συνειλεγμέ- verint. Equidem si qua novero conducibilia, turn
νοις, καμοί τώ την πνευματικήντων λόγων υμίν παν- collecto celui , tum imilhi ipsi qui spiritale vobis
δαισίαν προτείνονται, ταύτα φημι, του λόγου την αρχήν Sermonum convivium appono, nec dicam, inde
αυτόθεν τοιούμενος, όθεν αυτόν ημίν η χάρις έγνώ - sermonis diclo exordio , unde cum nobis gralia
ρισεν.. Β nolum fecit.
Υπεριδών γάρ ούτος και γένους και πλούτου και Ηic enim, et genere spreio et divitiis , omnique
περιφανείας απάσης, όση τε καθ' "Έλληνας εκράτει splendore , ac si qua id temporis apud Grecos
τότε , και όση παρά των σεβόντων τα είδωλα περι - obtinerel (31), si qua etiam ab idolorum culioribus
εκέχυτο δόξα: πάντων τε καταφανώς αλογήσας, μιάς undique affusa gloria esset, omnibusque perspicue
επεθύμει δόξης , του πάσαν μέν αφεϊναι την πάτριον neglectis , hanc unam glorian desideralbal : ut ni
πολυθείαν και δεισιδαιμονα πλάνην, μόνης δε της mirum paterna omnem plurium deorum deceptio
καθ' ημάς Ιησού θεοσοφίας κατά μέθεξιν άρρητον nem , ac Superstitiosum errorem relinqueret ,
μεγαλοφυώς επιδράξασθαι , και όλος όλου γενέσθαι nostram Sulein Jesu religionem ineffabili participio
του εραστού , και της Χριστιανικής μερίδος. Και δη nmagnanimifer apprehenderel , tolisque totius prae
και γεγένητο , προσκεκληκότος αυτόν του Θεού, και cupide amali, ac Christianorum partium fieret . Αυ
τα πάντα φωτίζοντα πνεύματι τάς τρίβους αυτό της plane ita evenit, vocante Deo, ac Spiritu ownin
αληθείας επί το ευαγγελικόν διομαλίσαντος κήρυγμα. illustrate , veritatis ei semilas ad Evangelica 11
'Εντεύθεν τω φαεινό λαμπτήρι της αποστολικής prielicationem complanante. Ηinc splendido apo
ομηγύρεως, Παύλω δή λέγω, τώ κατά νόμον εννόμως , - stolici cαlus Iulinari, Paulo , inquam, qui in lege
και κατά χάριν εν χάριτι διαπρέψαντι, συμπλακείς , μro legis ratione, in gratia autem consentanee
οπαδός και συνέκδημος γίνεται • και τον εκείνου enituit gralia, adligerens eique implicatus, itineris
ζήλον τώ ίσω ζήλο μιμούμενος, ζηλωτής και αυτός Socius efficitur ac peregrinationum conies : ejusque
αναδείκνυται. Και δη μεταστάτης του πατρώου νο- emulationem, pari emulatione imitatus , etiam ipse
μου λεγόμενος , και της εθνικής εννοίας την διάκενον emulator ostenditur . Αtque a paterna commigrans
εθελοθρησκείαν αποσκευασάμενος , εις ουρανόν όλον lege, ger.tilitiique sensus inani superstitione alble
δι' όλου μετέθηκε το πολίτευμα. “Ο δε μικρού με gata , totam prorsus conversationen in celunι
διέφυγε , παραδραμείν ουχ όσιον . "Έτυχε τουτονι τον translulit . Verum haud equum fuerit , ut quod
διαφανή του Χριστού μαργαρίτην, τον πολυτελή λέγω fere effugerat , pretereatur . Contigit ut pellucida
λίθον, ουχ ήττον ή τον του Ζοροβάβελ λίθον επτά haec Christi margarita ; pretiosus, inquam,lapis,
οφθαλμοίς κοσμούμενον, όσο και των χαρίτων κατ - non minus quam lapis ille Zorolabel oculis seplen
εκόσμει τον στέφανον , συγγενέα τον τηνικάδε της ornatus P, quo et gratiarum perornabat coronam και
χώρας ανθύπατον έχειν, και τους κατά γένος προσ- regionis per id tempus proconsulem cognatione
ήκοντας, οίς Μίνως και Ραδάμανθυς οι εκ Διός attingeret, haberetque genere propinquos ,quibus Mi
* στην πρωτόγονοι. D nos el Rhadamanthus, Jovis filii, proaviexstitissent.
Και δη το κράτει του συγγενέος επιθαρσήσας , Cognali itaque potestate fisus, nec sanc veritus
ούμενουν εί τι και δέοι παθείν δείσας, καλήν εαυτο si quid etiam esset perferendum; pulclire sili ipse
της εις Χριστόν πίστεως , την εν γράμματα νομοθε- legenu in littera positam ad Christi idem grada
σίαν υποβάθραν προώθηκε. Περιτυχών γάρ των Μω- substravit. Nactus enim libros Mosis , Iolamque
σαϊκών βιβλίων, και της Εβραίων απάσης Γραφής, Hebraeorun Scripturam, atque in iis studiose ad
και τούτοις ως μάλιστα φιλομαθώς έναπασχολήσας modum posita opera, totusque mente tota instru
τον νούν, και όλος όλω στοιχειωθείς , ούτως εν βρα- clus , ita brevi didicit linguam lebraicam, ut
p Zachar. Ji, 9.
COMBEFISII NOTE.
(31) Si qua apud Græcos gloria oblinerel , "Oon laris , Christiane religionis causa , contemptam
τε καθ' " Έλληνας εκράτει τότε nempe δόξα a Gre- glorian, merito depιedicant in Basilio el simi
canicis disciplinis el externa sapientia , qua illi libus, qui res eorum celebranil.
plurimum gloriabantur ; quam sapicntiæ sæcu
1147 S . ANDREE CRETENSIS 1148
omnibus qui prius novisselit, non is ipse videre. A χει καιρου διαστήματι την Εβραίων ήσκήθη φωνήν ,
tur qui essel nudius tertius, sed ei assimilis alius ως πάντας εικάσαι τους πριν ειδότας αυτόν, ούκ είναι
ex Helireis prolatus Helricus. Quippe enim acri τούτον εκείνον τον προ της χθες, ού δια πείρας όντες
vir ingenio, externaque aliunde scientia eruditus, ετύγχανον, άλλον δε τούτω προσόμοιον εξ Εβραίων
ac vi sermonis perfecta, eliano venusto eloquio Εβραίον ευδοκιμήσαντα. Και γάρ ήν αγχίνους, και
erat, quique promplissime intelligeret . Cum sic ergo, μετειληχώς εις δέον παιδείας της έξωθεν, και λόγου
utritu facto periculo, v.lde admirationi esset, δύναμιν αποτετελεσμένην έχων, και φράζειν εις
el apud omnes spectabilis, quil agit, quilve nnoli - κάλλος ειδώς, και νοείν προχειρότατα. Ως δε πείραν
tur ? Adii cognatuυ, Louisque inflecteus verbis διδούς και λαμβάνων, πολύς ήν ομού θαυμάσιος και
suadel it enigne 110nual prolicisci fierosolyman: παρά πάσιν απόβλεπτος, τί ποιεί, και τί τεχνάζεται;
velut imiruo ad spientiae accessionem, quam ab Προσεισι τω εαυτου προυγενεί , και χρηστοις έπι
iis qui exponendis Juliuorum Scripturis prees- κάμψας λόγοις , πείθει την επί Ιεροσόλυμα πράως
Sent, studios , disciplina colligerel. Quid vero stre- αυτώ ανείναι πορείαν , προς αγερμόν ώσανεί σοφίας
nuls lic, 1C Vera scientist: anians ? Vernil citissite της μείζονος παρά των προεχόντων της Ιουδαίων
in Juleani, cum fere evangelica p:αdicalio ortun Γραφής, συλλεγομένης αυτώ εκ φιλοπόνου μαθήσεως .
Jialierel: scu, ut vero dic: 1», cu paulo ante di- Β Τί ούν και γεννάδας ούτος, και της αληθούς γνώσεως
vii spiritus gratia linguis igneis adformala, Supra εραστής : Τάχιστα την Ιουδαίαν κατειληφώς , ότε
Cliristi discipulos Selisset, qua nimirum, eli:10 σχεδόν άρχήν είχε του Ευαγγελίου το κήρυγμα τα.
novis linguis gentes alloweb. ntur , non patriis, λιθες δε ειπείν , ότε μικρώ πρόσθεν ή του θείου
ιι ιοta fere civitas stupore repleretur, ex specla- Πνεύματος χάρις γλώσσαις πυρός επιμορφωθείσα,
Culi novitale, insolentiaque miraculi. Per id Sane του Χριστού μαθηταίς επεκάθισε , καθ' ήν και γλώσ
lenoris , ac ipsa velut hora, Supervenit ni.guς σαις ελάλουν ξέναις , αλλ' ού πατρίοις τοις έθνεσιν ,
ille ac liouo Dei, Seque collecte ultitudini iuse - ώς πάσαν όμου συγχυθείσαν την πόλιν πλησθήναι
Trens cis se admiscuit, de quibus liber Actorunι : βάμβους το καινω του θεάματος, και τα ξένα του
« Erat auten turn Homium simul , fer : centum θαύματος. Τηνικαύτα δή , και κατ' αυτήν, ώς ειπείν,
viginti d ; et omnes fuerant conversi al Domi- την ώραν, επιστάς τώ πλήθει των συνειλεγμένων
n1n. • εαυτόν ενείρας ο μέγας ούτος και του Θεού άνθρωπος
εγκατέμιξε, περί ών φησιν ή βίβλος των Πράξεων: Αν τε επί τό αυτό όχλος ονομάτων ώσει εκατον
είκοσι ), και πάντες επέστρεψαν επί τον Κύριον.
Units ita de ac prius eorum efficitur, qui id C Τούτων είς και πρώτος των τότε πε πιστευκότων
temporis, magistro Spiritu sancto, crediderunt : γίνεται, τώ αγίω μαθητευθείς Πνεύματι , και την
evangelicaeque praedicationis primitins, ipse se co- απαρχήν του θείου κηρύγματος , απαρχήν εαυτόν
ri primilias fecit, qui Clhristi Ibaptismale conci- ποιησάμενος των οικειωθέντων Χριστού τώ βαπτί
liati fuerunt . Αc vero consuetudline cum Clhristi σματι. Και δή μεν αυτίκα τοις Χριστού συγγινόμενος,
discipulis inita, opportunaque Sacramenti predi - και τω καιρία του μυστηρίου λόγω τυπούμενος,
catione formalus, evadit et ipse discipulus, ηοη μαθητής γίνεται και αυτός , ουχ ήττον την αξίαν , ή
n.inus digitalis prerogativa , quam zelo Isonore τον ζήλον ομότιμος. Ου πολύ το εν μέσω, και ο
tualis . Haud diu post etiam Paulus magnus Ec- Παύλος της Εκκλησίας ο μέγας επέστη διδάσκαλος ,
clesiae accessit doctor. lle inquam Ρaulus, qui Παύλος εκείνος , ο κύκλω πάσαν από Ιερουσαλήμ
orlem totum ab Jadea per circuitum, ad usque και μέχρι του Ιλλυρικού την οικουμένην όλην
lyricum praedicatione percurrit. Is cum neclum διαδραμών τώ κηρύγματι. "Ος τότε μη πω τω φωτί
Imini appropinquasset, Damascum proficiscens, πλησιάσας , την επί Δαμασκών πορείαν ποιούμενος ,
ipo meridie celestilumine velut obruitur, audit- εν μεσημβρία μέση τώ ουρανίω φωτί καταστράπτε
«que vocem de celo ejus insonantem auribus, ac ται, και φωνής άνωθεν ακούει περιηχούσης αυτού τα
livina Jesu apparitione dignus efficitur : necdum. Dώτα, και της Ιησού θεοφανείας άξιος γίνεται , και
que baptizatius, baptisini docetur sacramenta, ac προ του βαπτίσματος, τα του βαπτίσματος μυείται
2nte adoptionein et mannum impositionerm (52), μυστήρια , και της αποστολικής αξίας προ της
19-lolice dignitalis gratiam recipit, Vasque ele · υιοθεσίας την χάριν και της χειροθεσίας υφίσταται,
clouis designatur , ac fore ut portet nomen Do- και σκεύος εκλογής αναδείκνυται, και βαστάζειν το
4 Act. 1, 13. 1 Act. IX , 15.
COMEEFISII NOTE.
(32 ) Et inanuum impositionem . Kai ons yelpole- luit. Vel ctiam ac melius , manuum illa impositio
cias. In sacramento confirmationis adolescil Chri. intelligalur, in sacramento ordinis, quod de lege
slianus, et adoptionem perfectam accipit ; eoque solis clericis, graduque in clero auctioribus, et
Tierit incongruum , ill quis ante illam apostolus sacra ordinatione in plebium velutPatres proveclis ,
fial, all gradu sublimiori in Ecclesia evehatur, nimirum presbyteris horumque majoribus , vixque
nisi Deo cui est liberum dispensaile, ac præter nisi oixovouin, etiam diaconibus congrual aposlo
legein agente , quam ipse staluit ; ac sine sacra - licum prædicationis munus.
mentis clliciente, quoll sacramentis addictum yo
1119 IN APOSTOLUM TITUM , 1150
όνομα Κυρίου ενώπιον εθνών και βασιλέων, δι' 'Ανα- Α mini cora gentibus et regibus, ceu divino Spi
νίου του πάνυ χρησμωδούται παρά του πνεύματος, ritus oraculo, per magnum illum Ananiam pro
αλείπτης αντί διώκτου, και κήρυξ αντί βλασφήμου untiatur : aliples factus ex persecutore, et ex
γινόμενος . "Ον τότε τη οξυωπία του πνεύματος εν- blaspliemo predicator. Eum tunc perspicaci spi
ιδών και θεσπέσιος Τίτος , και την περιχυθείσαν αυτω ritus oculo intuitus admirabilis Titus, affusamque
της θείας χάριτος θεολαμπίαν κατανοήσας , όλος ipsi divini splendoris gralian diligentius atten
γίνεται του καλέσαντος, και ώς άν περ δι' αυτόν dens, totus fit illius qui vocasset, quique velut
επιστάντι 83 το κήρυκι. Αυτίκα μάλιστα των εν ipsius causa astilissel predicalori (33). Extemplo
ποσίν απάντων αφέμενος , και πάσι χαίρειν ειπών maxime omnibus a se procul dimissis , atque iis
τοίς , όσα κλέπτει την αίσθησιν, πρόσεισιν αυτώ μετά penitus valere jussis que lenocinio furantur sen
πολλού του συστήματος. sum , multo comitatu ipsum adit ,
Και γίνεται μεν τα πρώτα των συνήθων και γνω- Ac primum quidem unus eorum qui familiares
ρίμων είς, μετ' ου πολύ δε συσσιτος και ομόσκηνος . el noti essent, postmodum vero etiam commen
"Ως δε τούς πρόσω χωρών και θαυμάσιος επεγνώσθη το salis et contubernalis efficitur. Ubi autem vir mi
προγνωσθέντι Θεό, και τους υπέρ λίαν αποστόλοις , rabilis ad ulteriora procedens, agnitus ei fuit, qui
παρισωθέντι, το ακραιφνεί της θείαςελλάμψεως , τι Ρ fuisset praeagnitus Deo, et iis qui supra modum
γίνεται και συνομιλος αυτό λοιπόν και συνέκδημος εν apostoli erant exequalus, sincera utique divini
τη του Ευαγγελίου κηρύγματι.Τα δέ εξής οκνεϊ μεν luminis illustratione, quid accidit? Fit tandem illi
ειπείν ο λόγος , άτε την ημετέραν διαφεύγοντα γνώ- Socius, ac peregrinalionum comes in predicatione
σιν, και κρείττονα τάχα της πολλών υπολήψεως Evangelii. Renuit autem eloqui oratio φίλε deinceps
όντα. Εφ' & δε δει τον λόγον μετοχετεύσαι, επ' αυτά sequuntur, ut que effugiant nostra cognitionerm ,
δή και τρέψομαι. Είχε μεν ούν αυτόν ούτως ή του ac forsan majora sint quam plures existimaverint .
Παύλου φροντίς, πανταχόσε συμπεριαγόμενον και Αd ea vero convertam sermonem, ad que is delor
φερόμενον, και 83 το θήραμα ως λίαν επίχαρι και quendus sit. Sic itaque eum Paulus curse liabebat,
πλούτου μεστόν . Ο δε ήν ευθύς εκ πρώτης αυτώ ut omni loco una circumduceret, ac velut gratis .
βλάστης, πάνθ' όσα κατακοσμείν οίδε τον αρετή simam plenamque divitiis predam ferret . Ipse al
βιούντα και κατά Θεόν αναγόμενον · επιεικής, ευ 1em a primo statim germine, omnia ei erat qua
πειθής, ευπρόσιτος, υπήκοος, προς αποστολής ευ - solentesse ornamento viventi ex ratione virtutis,
σταλής, προς διακονίαν εύχρηστος, προς καταλλαγάς vitaque divine sublimi et Deo subvcliente elata :
ευδαίμων , αλείπτης των κοπιώντων, των υπέρ C modestus, suasibilis, accessu facilis, obediens, ad
Χριστού πονούντων υπερασπιστής , και προς απάν- apostolatum expeditus, ad ministerium utilis , ad
των καλών οξύρροπον την μετάκλησιν έχων. Τί μου conciliationes felix , fatiscentium aliples, defensor
τα πόρρω λέγειν, παρόν τας Παύλου φωνάς εις pro Christo laborantium, guem denique boni on
μέσον αγαγόντα, εν αυταίς τούτον υμίν εκτυπώτερον nes propensius accircnt. Enimvero quid
διαδείξαι νύν, ώς εν πίνακι το γράμματα στηλογρα- dico, cum prasto sit ut in medium adductis
φούμενον ; "Ος Κορινθίους επιστέλλων ποτέ , και την Pauli vocibus, eum vobis impresentiarum, velutin
εις το κήρυγμα δεδομένην αυτω χάριν εκδιηγούμε- tabella, ac ceu In Columna Insculpίιιηι expressius
νος, αυτού που του λόγου γενόμενος , τον ιερόν δή ex Scriptura exhibcam ? Is aliquando Corinthiis
τούτον υποσεμνύνει Τίτον εν τούτοις δή που τοϊς Scribens, dalamque ei ad predicationem gratiain
ρήμασι • • Θύρας μοι, φησίν, ανεωγμένης εν Κυρίω disserens, ubi ad certum quemdam locum deve.
εις το Ευαγγέλιον του Χριστού ουκ έσχηκα άνεσιν nit, verbis ejuscemodi honestal sacrum hunc Ti
το πνεύματι μου , του μη ευρείν με Τίτον τον αδελ- ιum : « Cum, inquit, oslium milii ad Evangelium
φόν μου. » Christi apertum esset, non habui requiem spiritui
meo , eo quod non inveneriin Titum fratrem
melim s . 1
"Οράς όση και τιςυπηρχεν η εκ βάθρων αυτώ της D Vides quanta ei affusa essel gratia Spiritus, ab
πίστεως περιχυθείσα χάρις του Πνεύματος , ως και ipsis fidei fundamentis , ut et Pauli frater el sola
αδελφών επικληθήναι Παύλου , και ψυχαγωγών και εium et refrigerium vocaretur ? « Non habui cniin
•1 Cor. 11, 12.
VARJÆ LECTIONES .
83 Lege επιστάντος. 83• Leg. ως.
COMBEFISII NOTÆ .
(33) Quique velut ipsius causa astilisset præ . quo socio , prædicationi instaret. Non ita abest ,
dicatori. Nempe , Paulo . Indicat Pauli conver - quod de B . Reginaldo habetur apud Theodor. et
sionem fuisse Tito occasionem perſectæ con alios, meditanle stalum apostolicum et prædicain .
versionis, et arripiendi statis sublimioris, quorum , cui Deus, vix non alterum Paulum , ac Pauli
expeditior fieret sacro illi ministerio, ad quod spiritu plenum , Duminicum quo præside el Palre
Paulus peculiarissime vocatus esset , tandenique socioque id muneris strenue obiret, suscitavit ;
in ejus socium promoveret. Accepit velut sibi cliam miraculose sanans ejus precibus , ut ne
ipsi vocatum , ac ducem præfectum , sub quo , ot tanlus deesscl novæ militis dux .
1151 S. ANDRE E CRETENSIS 1152
inquit, requiem spiritui meo, eo quod noninvene- Α ανάψυξιν ; • Ουκ έσχηκα γάρ, φησίν , άνεσιν το
rim Titum fratrem meuin. » Vis et alio ostendam πνεύματι μου, του μη ευρείν με Τίτον τον αδελφών
testimonium ei detulisse magnum Apostolum ? μου. • Βούλει και άλλα σου δείξω την αυτο μαρτυ
• Repletus sum,inquit, consolatione, superalhundo ρίαν προσαγαγόντα τον μέγαν Απόστολον ; « Πε
gaudio . Quomodo, quave queso ratione ? « Qui πλήρωμαι, φησί, τη παρακλήσει, υπερπερισσεύομαι
enim consolatur humiles, inquit , consolatus est τη χαρά. » Πώς και τίνα τρόπον, είπε ; • Ο γάρ
nos in adventu Tili. Non solum autem in adventu παρακαλών τους ταπεινούς , φησί , παρεκάλεσεν
ejus, sed etiam in consolatione , qua consolatus est ημάς εν τή παρουσία Τίτου. Ουκ εν τη παρουσία δε
ipse in vobis 1. 5 Vidistin ' excellentem dilectio . μόνον αυτού , αλλά και εν τη παρακλήσει , ή παρ
nem? Vidistin' concordie vinculum, ut etiam il- εκλήθη αυτός εν υμίν. » Είδες αγάπης υπερβολήν ;
lius consolationem, suam ipsius definierit, gau- Είδες ομοψυχίας σύνδεσμον , ώς και την εκείνου
diumque ejus , proprium suum reputaveril ? Audi παράκλησιν οικείαν ορίσασθαι, και την επ' αυτώ
vero quil ad eosdem rursus scrilens, ait : « Αυση. χάριν ιδίαν ηγήσασθαι ; "Ακουε τι προς αυτούς
«lantius autem magis gavisi sumus Super gaudio πάλιν εκείνους γράφων φησί • « Περισσοτέρως δε
Titi, quia refectus est spiritus ejus ab omnibuς μάλλον εχάρη μενεπί τη χαρά Τίτου ,ότι αναπέπαυται
volis. Ει si quid apud illum de vobis glorialuς Β το πνεύμα αυτού από πάντων υμών · ότι εί τι αυτό
Sum, non sum confusus : sed sicut omnia vobis in κεκαύχημαι , ου κατησχύνθην . Αλλ' ώς πάντα εν
veritate Ioculi sumus, ita et gloriatio nostra, que αληθεία ελαλήσαμεν υμίν , ούτω και η καύχησις
fuit ad Τitum, veritas facta est : el viscera ejus ήμών ή επί Τίτου αλήθεια εγενήθη και τα σπλάγ
abundantius in vobis sunt . ) Ει post pouca : χνα αυτου περισσοτέρως εις υμάς έστι. Και μετ'
• Gratias autem Deo, qui delit eamden sollicitu- ολίγα : Χάρις δε Θεώ τω διδόντι την αυτήν σπου
dinem pro vobis in cordle Titi ; quoniam exiorta- δήν υπέρυμών εν τη καρδία Τίτου · ότι την μεν
tionem quidem suscepit ; sed cum sollicitior essel, παράκλησιν εδέξατο σπουδαιότερος δε υπάρχων ,
S112 voluntate profectus est ad vos 1 , Vides wς αυθαιρέτως εξήλθε προς υμάς. Βλέπεις αυτόν

Vides at supra et infra versans, laudibus appetat πεις πώς άνω και κάτω στρέφων αυτών, τοίς επαίνους
et magnifice efforat ? Supra quidem : « Si quid βάλλει και υπεραίρει ; άνω μεν, ότι « Ε τι αυτό κε
αι,
apud illum gloriatus sum, non sum confusus. ) ημών , ή επίου κατασχύ
καύχημ νθην , και, ότι « Η καύχησις
Ει, « Gloriatio nostra, que fuit ad Τitum, veritag Τίτου, αλήθεια εγενήθη. 5 Κάτω δε 8 ,

Sollicitudo in ministerium gentium que crelidis - Ο Χριστόν πεπιστευκότων εθνών : Σπουδαιότερος

Sent in Christum : « Cum enim esset , inquit, sol. γάρ, φησίν, υπάρχων , αυθαιρέτως εξήλθε προς
licilior, sua voluntate profectus est ad vos. , Quãs.
Ades vero, etiam Pauli socium ostendam Τi. Δεύρο μου και κοινωνόν δείξω Παύλου τον Τίτον,
tum, et adjatorem, el glorian Christi, et Ecclesia - και συνεργον , και δόξαν Χριστού , και των Εκκλη -
rum Apostolium. Compleat porro milhi Paulus ipse, σιών απόστολον . Συμπληρούτω δέ μοι Παύλος αυτός,
Os illud Clhristi, sermonis consensum. Units eo. Χριστού το στόμα, του λόγου την συμφρασιν. Ένός
Γη( 10S una cum ipso misisset in ministerium κατασύγκρισινεπεξιών, ούς αυτό συναπέστειλεν εις
pse credlitum, comparationem accuratius edisse. την διακονίαν ήν πεπίστευτο : « Είτε γάρ υπέρ
Tens : « Sive enim pro Tito, inquit , qui est socius Τίτου, φησί, κοινωνός έμος και εις υμάς συνεργός :
metus, et in vobis adjnor : sive fratres nostri, είτε αδελφοί ημών , απόστολοι Εκκλησιών, δόξα
Apostoli Ecclesiarum, gloria Christi γ. Vidistin’ Χριστού. ) Είδες ισομοιρίας πίστεως ; ουκ άρα σου
equalen? Num lili videtur magnum, ut quod est θαυμαστόν καταφαίνεται, μετά Παύλου το μετά Παύ
posterius Paulo, cuin Paulo collocetur, sitque ac λον τετάχθαι , κοινωνόν τε τούτου και συνεργών και
«licatur ejus Socius ac adjator ? Cujus , inquam, η είναι και ονομάζεσθαι; Παύλου : ποίου και του υπέρ
Pauli socius adjutorque ? Ejus qui volat , transcen. τρίτον ουρανόν αναπτάντος και διακαώς 83 δε ξα
πι ιertimcellum, auditute en suscepit que nel. μένου τα πάσιν ανέκρορα » και προ της αναλύσεως,
TIS DOSS10 elferre. Qui denique anle resolutionen κρείττον ασυγκρίτως ή καθ' ημετέραν γνώσιν, αναρ
a morte, Oneliori citra comparationem Supra -. ασθέντος εις τον παράδεισον, Τούτου κοινωνός και
mala Scientia, raptus est. Ejus Titus Socius , Τίτος , και συνεργός και συνέκδημος . Και ου τούτο
adjitorque et comes est. Νec id solum, verum δε μόνον, αλλά και δόξα Χριστού , και απόστολος
etiam, 1 Gloria Claristi et apostolas Ecclesiarum,» Εκκλησιών. "Ορα δή ούν αυτόν, και το αυτο
Vile igitur, ut eodem cum Paulo spiritu ambulave- πνεύματι Παύλου περιπατήσαντα, τό τε του τρό
rit, moresque ab avaritize sordibus testimonio vin- που το αριλάργυρον μαρτυρούμενον. "Ακούε γουν
dicalos. Audi vero ipsa perspicue Pauli verba : σαφώς αυτά Παύλου τα βήματα : “Έστω δε, φησίν,
Η Cor . VΙ, 4. 1 ibil 6,7. ν ibid. 13-15. ibid. 23. Υ ΙΙ Cor. Τυ, 25.
VARIÆ LECTIONES,
8. Forte deest λέγων. 8 Forte δι' ακοής.
1153 IN APOSTOLUM TITUM 1154
εγώ ου κατεβάρησα υμάς• αλλ' υπάρχων πανούργος, Α « Sed esto, inquit , ego vos non gravavi, sed cum
δόλω υμάς έλαβον. » Τί λέγεις; Δόλω πανούργος υπ- essem astutus dolo vos cepi 1 . ) Quid ais ? Cum
άρχων είλες , ούς διά Χριστόν εσαγήνευσας ; Ναι, esses astutus, eos dolo cepisti, quos propter Chri.
φησί. Την καλήν απάτην πάτησα, μιμήσει Χριστού strom piscatus es ? Ita, inquit : Bono vos erro, e
του τον εχθρόν φενακίσαντος . Και γάρ εκείνον δελεά. decepi, Christi exemplo qui hosti illusit. Νam et
σας το της σαρκός πρoκαλύμματι, θεότητος αγκί- illunm carnis involucro ceu esca fallens, divinitatis
στρω ή και 86 προβλήματα. Το δε πανούργος, αντί hamo sive etiam presidio cepit . lud auten» ,
ου κατεβάρησα υμάς· αλλ' υπάρχων πανούργος, « Sed esto, inquit , ego vos non gravavi, sed cum
δόλω υμάς έλαβον. Μή τινα όν απέστειλα προς υμάς essem astutus, dolo vos cepi. Nunquid aliquis e0
έπλεονέκτη σεν ύμάς: Παρεκάλεσα Τίτον, και συναπ- rum quos misi ad vos, expilavit vos ? Rogni Ti
έστειλα τον αδελφόν. Μή τι έπλεονέκτησεν υμάς Τίτος; tum, et misi cum illo fratrem. Nunquid Titus vos
Ού τω αυτώ πνεύματι περιεπατήσαμεν ; Ού τοϊς αυ- expilavit? Nonne eodem spiritu ambulavimus ?
τοίς ίχνεσιν: Εύγε της αληθείας ! Υπέρευγε του Νonne iisdem vestigiis •? » Euge veritatenm ! Euge
Πνεύματος, ούτω συναρμόσαντος άμφω τους Χριστο- magis Spiritum, qui ita ambos Christi przecomes
κήρυκας ! " Ήδη μεν ούν εύ μάλα αυτός ή δόξα Τίτου Β coaptavit! Jam sane maxime ipse Titi gloria P..u
Παύλος, τον έπαινον προλαβών άπηκρίβωσε, τοίς lus, ejus accurate laudationem occupans exseculus
εαυτού τα εκείνου συγκρίνας, άριστά τε τούτον εξει- est ; suis ipsius res illius comparatus , ac ceu in
κονίσας εύχρωματίστως σεζωγράφησεν. imagine optime repræsentans , egregio colorum
More depinxit.
Αλλ', ώ μακάριε Πάτερ , το μέγα Κρήτης καύ . Sed, o Deale Paler ! magna Crete gloriatio ac
χημα και καλλώπισμα, και της σκηνής της αληθι- ornamentum, verique tabernaculi ac superni cul
νής, και της άνω μυστολατρείας, και των θείων tus, divinorumque interpres, suscipe a nobis ceu
υφηγητά, δέχoυ προς ημών οίόν τι Σειρήνειον μέλος Sirenarum melos, laudationis sermonem : quique
τον εφύμνιον λόγον, και τραυλίζειν εθελοντι, φιλό. sis filiorum amans, volenti balbutire, auren tuam
στοργος ών, ήδιστα παράβαλε σον ούς έμοις λόγοις. meis libens serimonibus adhibe. Solent enim Pa
Φίλα γάρ πατράσι τα των τέκνων ψελλίσματα, όταν tres grata habere filiorum balbulimenta, cum iie
εξ ατέχνου γνώμης άπλαστον λόγον προθενται. Λόγος simplici mente sincerum sermonem deprommt .
δε ποίος αν και δοθείη το μηδέν εύχρηστον έχοντι Quern enimvero, excepto si quis mee imbecillitati
προς υποδοχής του συντετμημένου και συνεκτικωτά- , congruat, Sermonem dederium, cui nihil al conn
του λόγου, πλήν του εις δύναμιν ήκοντος της εν ημίν " pendiosi sensorumque complexione confertissimi
ασθενείας ; Σε δέ τίς αν και κατ' αξίαν επαινέσειε sermonis susceptionen, comparatum suppetal ! Te
λόγος , άνωθεν παρά Κυρίου λαβόντα τον έπαινον ; vero quisnam etiam sermo pro meritis laudaverit,
" Ως όταν υποφωνούντος αυτού διαπρυσίως ακούωμεν, qui olim a Domino laudem acceperis ? Uι cum
πη μέν : « Υμείς έστε το άλς της γης. - Υμείς clare clainantein audimus, alio quidem loco : « Vos
έστε το φώς του κόσμου. ) – Υμίν δέδοται γνώ- estis sal terre b. – Vos estis Iurnen mundi c. -
ναι τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού και τη δέ • Vobis datum est nosse nmysteria regni Dei d. »
• Υμών δε μακάριοι οι οφθαλμοί ότι βλέπουσι , και Alio autem : « Vestri auten beati oculi quia vi
τα ώτα υμών ότι ακούουσι. Λέγω γάρ υμίν, ότι πολ- dent, et aures vestre quia audiunt. Dico enim
λοι προφήται και βασιλείς επεθύμησαν ιδείν & βλέ- vobis, quia nmulti proplieta et reges voluerunt
πετε, και ουκ είδον, και ακούσαι & ακούετε , και ουκ videre que vos videtis, et non viderunt ; el audire
ήκουσαν. ν Τίνα ούν ημείς σοι τον στέφανον πλέξο- que auditis, et non audierunt e. Quam tibi ergo
μεν; Τίνων δε λόγων τα άνθη συλλέξαντες , τη πανιέ- sumus plexuri coronant ? Quorumnam sermonum
ρω σου κορυφή περιθήσομεν ; Τίς ούτως ηλίθιος, ως colleclos flores tuo vertici imponemus ? Quis ita
τους εαυτού των δεσποτικών αντεπεξάγειν πειράσθαι p stultus, ut suos sermones velut ex adverso Domi
λόγους; ών και μία μόνον αρκέσει φωνή, συμπλη- nicis lentel ingerere, quorum vel una vox abunde
ρώσαι σου κατ' αξίαν τον έπαινον. Τις αύτη και ποία ; fuerit, laudalioni pro meritis complendie ? Quee
ή μικρώ πρόσθεν υμάς φώς του κόσμου καλέσασα, nam illa vox et quanta ? non ita pridem, lumen
ως το πρώτο μαθητευθέντας φωτί. Ούτω γάρ υπο- mundi appellans. Uι imirum discipulos prini
ληπτέον τους το Ευαγγελίω, δίκην ηλιακού άρματος, illius luminis . Sic enim ii existimandi sunt, qui
ανά την κτίσιν περινοστήσαντας. Υμείς έστε το αλς Evangelio , velut solari curru, circumquaque mun
της Εκκλησίας, δι' ού τα πικρά και αλμυρά της duum lustrarunt. Vos estis Ecclesiae sal, quo amare
απιστίας κατεγλυκάνθησαν ύδατα · τα γονίμω την salseque infidelitatis aque dulcorantur : sterilila
άτεκνίαν, και τα ποτίμω το απότιμον διακρoύσαντες. tem depellentes concessa fecundilale , ineptamque
Υμείς έστε η επ' όρους κειμένη των εκκλησιαστικών ad potium qualitatem suavi ad potum gralia. Vos
1 1 Cor. x1, 16. a ibid. 16 18. • Matth. , 13. • ibid. 14. d Μarc. 19, 1!. e Luc. x, 23.
VARIÆ LECTIONES.
86 Adile ste, vel quid simile.
 S . ANDRE E CRETENSIS 156
Eslik arı, super ecclesiasticorum dogmalun bo- A . a lla:
tem posita . Tu magnum illud Pauli oferim lacs 23 mois 3 .3 7 . számon
nus, bona illa sezes, præclari nominis gloriationsra ir aizi.r s zice dzisco
ejus decus, optimos ejus laborura terminos. Tu ir izins um s isa23. It
pritoum alma palrix anathema. Tu sacra insacri. : 58 14 ; 29 ; if 3, si isp
ficabilium Christi pecudum (31) huslia, venerabi- e ainon 5991247 Is . .* zzük ,
les Eccleve delic:r , divino sermone loquens lin . Er ; Ezure ir cis1 , ,6: ypes
gus, nunquam siiens os theolog2 , spiritalis Apso ribas2, , isi s berisyia; 5233,076
stolorum libia, a Deo scriptus sermonum cele 12 : 7 in i =0001 3 :16 , 5soysambio
stiom liber, Deiloqua voi. Tu ore sapientiæ su - pariuniores 2 .2 .1 , ( 5 : 4 U .Su22.
perne crateri admoto , divinum traristi Spiritum , T ; i wziu sua; 24. 62a; od ,:
hausistique gratiam miraculorum . Tu vivifico inde beiri eut.52 12192, za to 25: friss
allracio polu , < calicem salutaris ' , divina lem - bazaru . I: TO , gi-isy na starigra,
peratus sanctificatione, spiritalius bibisti. Tu - ( 6 curt,c!oo - 12:00 r 19. g s ;
Ecclesiae pronubus, dona ei jugalia dolemque (35), Osiy x492 59tv gyusual. I ,y o urs is 'Ez
Crete, allulisti proles. Tu primus patrij soli prin - B x sias, lava ysigirà 22! 1 2 :51 am .
ceps pastor præsulque, qui nunc quidem spiritali 615, cà Kotos Yevyt 12 : 1. I 1211 ;
fistula rationales Christi oves convoces ; nunc couro ; ágy: 01YXa! -con visby i 26.
vero a pascuis ad pascua inducens educensque, pasir1, súp!YT! 12207 xì syncsen ... Xs .
ad intelligibilem divinorum potuin deducas. Tu Tou Spézpata, vīvos ad voor eis voud; sistu
ardens lucerna, el que non possit abscondi sub te zal issywv , s tv voroty uy liiav att
modio ' ( nefas quippe est ut modio mensuretur 220contais. o 22 :615vosa o zz! Úsporing
vestrum luinen ) : sed subliine aureo splendore puntesha: un cuvausvos. 0 ! u61 uw-3:
micanti candelabro , Ecclesiæ , inquam , imponi czuetpeisha: to çü ; to Subsegov , a to
debuerit, ut luceatis mundo, quippe qui « Lumi- tp xpusavyei 20 via , aéyw 7,5 'Exzır,sis ;c?0:06'
naria, verbum vitæ contineatis prælendatisque h., 6 ; ày cô xosiuw zivo:c05 ( Çws:1. : leyou
Tu virlutun speculum sine macula, apostolica ¿réyovceç. , ) to rèv åpetūv vrappesizt wir
claritas, doctorum primilia , eximius inter sacer. sontcov , co àTOSTO !xòv synaisua , suv ..drzi.
doles, pastorum pastor, persecutor luporum et iwy i åreout, tūv lepiwn o pizo::9;, to'y magije.
Christί ονία η proριgnator. To rationalis vinee , νων ο ποιμήν · και των λύκων διώκτης, και των Ο.
Ecclesiæ a Deo salus palmes, rationalis prædica: “ X0:5 0ű papirátwy o zapouzy05 . Siisapuxas
tionis uvas maturitate nigrescens. Tu plantation dutémou cñs 'Exxir,slaş to leópusov zita, so
ρίς Pauli opima seges , ejus agriculture ferax λογικούς περκάζον του κηρύγματος βότρυας. Συ 75
ager , mysticis divinorum scrmouuin gullis cam - Óx poliv!oy 7s Ilajkou yurslas yeópylove to his
pus irriguus. φόρος της εκείνου γεωπονίας αρουρα, ή μυστικοί,
ψεκάσι των θείων λόγων άρδευομένη χώρα.
Quænam vero , dilecti, perorala oratio sermonis Kaiti ay opásaç, åyaan toi, toūdóyou xoqov els
mibi satielatem inferat? Quibus autem sermoni- Boua!; Tis! È 2670'S ÈTI!STÉŲw siy lepšv turi
bus sacruτη milhi et a Doo coronaturm, omnibusque και θεοστεφή κεφαλήν, και πάσιν αιδέσιμον, Ού
venerabile caput coronem ? Non babeo quid ejus Eyw ŐT! TeposáĘw tūv avtñs èyxwulwv ĖTragicv"e
dignum encounjis offeram : non vim verborum , abywy isy 'v , où téyvns EvõclĘ.V , où vor,dasWv
non artis specimen , non sensorum inventionem , CEO! , oux écou JOMIST XDG u telpía , ¿RICESTY,
non insinuando sophisticæ periliæ indolem , non oux äilo OjÔèv, ou jixpdy où è déya , ouuemaange
aliud quidpiam vel exiguum vel magnum , quod TOVĖTi' aŭtó ouvrayévoa ulixfov Šmitácio ."Aha .com
hurnilem in ipsuin compleat funebrem orationem . Die pĖwy äopousua , xai ons lepas Titou yelpos bar
Verum o sacerdotum cælus (30), el sacra manu copázistov sústnua , oyoLIOé pe xal Tűziv EF
Tili divinilus signatus conventis, graluin habue- y éxeivov tov dovov spsróuevov. Disilqua: Eu já***
Psal. cxv, 13 . Matth .v,15 ;Marc.iv ,21. 1. Philipp . 11, 15 .
COMBEFISII NOTÆ .
(34) Insacrificabilium Christi pecudum . 'ABÚTWY (35) Dona ei jugalia , dolemque. "E@va vuppa
Oogu.Mátwy. Sic etiam Nazianz . in sanctum Pascha. mal weaviny avsn TEO!zo popnoas. Velut dona
Touéya xal & Outov lepelov , Cv' oŰTw ; Eliw . Ingens eam libi sponsam devincires , et quibus ipsa .
el insacrificabile sacrificium , ut ita dicam : quan Christuin sponsum ; nam et ipse episcopus, vicare
quain dicit in Christuin ratione divinitatis , et rius Ecclesiæ sponsus est. Acule ergo, Crelæ pro.
prime in ipso natura , vere & Outou : omnino ime les ut ab Andrea oblatae Ecclesiæ , šova Tuerunt,
inactabilis, et in cujus tantum honurem possit nia sunt enim illa quæ mariliis donat sponsa, eaters
clari vera el proprie dicta husija . Tiius autem auteni ut ab Ecclesia efferendæ Christo , GEP
"Αθύτων θρεμμάτων Χριστού lepov καλλιέρημα
Tou ιερόν yazatépnia: sunt, ejus velul dos, plane illa sponso
Velut facta hostia inter eas nobilissima, quæ spiri- derala .
lali tantum immolatione el viventes, Deo offerun (36 ) O sacerdotum crelus. ' lsptwy áo polouds
tur : nec enim legimus consummalum martyrio . Intelligit sacerdotes spiritales, et iolum Di
 11 : 1 IN APOSTOLUM TITUM . 1158
συνέχεσθαι και υμάς και συνευφρανθήσεσθαι: « Εγ: A ritis ut el iterum orationent in eum convertann :
κωμιαζομένου γάρ δικαίου, ευφρανθήσονται λαοί, ) ac plane persuasum liabeo fore, ut et vos conse
φησίν ο σοφώτατος Σαλομών. Δίκαιον ούν ηγούμαι cleanini ac colleleniini : « Laudibus siquidem ce
την πάντων φωνήν οικειώσασθαι, και ώς είς εκ πάν- lebrato justo, let abuntur populi i (37), 5 inquit
των αντί πάντων τούτον υμίν αναστηλώσαι τώ λόγω, sapientissimus Salomon. Justum itaque arbitror,
τον λογικών ανδριάντα των λόγων, και της απαντα- μι omnium nihi asriverim vocem, ac velut unus
χου γής των Εκκλησιών πεφηνότα διδάσκαλος. et Iolo celu, viceque universorum, hunc volbis
sermone, instar cippi, coram slaiuam et erigam : qui nimirum , ceu rationalis sermonum slalua,
lolo orbe positaruin Ecclesiarum doctor claruerit.
Ούτος γάρ, ούτός έστιν ο μέγας Τίτος, του σκεύους Ηic enim plane, hic est magnus ille Titus, pe
της εκλογής και συνέκδημος, ο θερμός εκείνου κοινωνός regrinationumcones vasis illius electionis, fervelis
εν τω του Ευαγγελίου κηρύγματι. Τίτος ο πρώτος ejus in predicatione Evangelii socius. Titus, pri
της ειδωλομανίας αντίπαλος , και της Χριστού θεο - τηus insani idolorum cullus hostis , Cliristique di
σοφίας υπέρμαχος και κατά των προσκυνούντων τους vine religionis vindex : iis qui lapides adorarent
λίθους, λίθος προσκόμματος κείμενος , και τον εις Β offensionis positus lapis , quίque positumin caput
κεφαλήν γωνίας της Εκκλησίας λίθον Χριστόν αυτοίς anguli Ecclesiae lapideo Cliristum eis substraverit.
υποθέμενος. Τίτος, η ακρότομος έδρα και πέτρα της Titus, durissima basis pelraque fidei, mentem in
πίστεως, η αποπετρωθέντας τον νούν Χριστώ τη petram duratos, in Clhristo pera firmans ac stalki
πέτρα στερεμνίως εδράζουσα. Τίτος, το θεόκτιστον liens. Titus, Cretensium Ecclesiae a Deo cond:- 1
της Κρητών Εκκλησίας προπύργιον , η αψευδής των ιun ceu furris propugnaculum ; vera sine dubila
αδιστάκτως αυτή προσιόντων αντίληψις, το ευπρε- tione ad eum accedentium defensio, decorum di
πές της περί ημάς θείας κηδεμονίας προαύλιον, δι' vine in nos cure preludium, quo cognovimus ve
ου την αλήθειαν έγνωμεν, τήν ζωήν έσχήκαμεν, την ritatem, obtinuimus vitam, scientiam accepimus,
γνώσιν ελάβομεν , το φώς ενελάμφθη μεν. Τίτος, o celesti lumine perfusi suius. Titus, duodenarin
της δυοκαιδεκάδος των τήδε καθέδρας αρχίθρονος , o nostre insula sedium selem principem tenens, a
θεολαμπής ουρα νος της ημών αβλεψίας, ο φαιδρός Deo fulgens nostro cecitatis cαlum, latus Eccle
του εκκλησιαστικού στερεώματος ήλιος, ο λαμπιδου - siastici firmamenti sol, animalis luminaribus prax:-
χος των εμψύχων λαμπτήρων αστήρ, και τους πλανή - lucens astrum, erratica erroris sidera , ad indecli
τας της πλάνης προς απλανείς εφόδους απλανώς nabilem fidei Irismilem inerranter ducens , ac ceu
καθοδηγήσας της πίστεως, και στηριγμούς αληθείας C sublatis ignibus universanm terra veritatis fulci- .
καταπυρσεύων την σύμπασαν. Τίτος , των Χερουβίμ melitis collustrans. Titus ille, Cherubicus oculus :
το όμμα, των Σεραφίμ το στόμα, ο γρήγορος οφθαλ- 0S Seraphicum, vigil obtulus, insporabilis my
- μoς, το ακοίμητον της μυστικής αγραυλίας βλέφαρον. stice pernoctitionis pro pastoris nιunere palpe
Τίτος, το απροσμάχητον όπλου, η κατ' εχθρών έστιλ. bra. Titus, inexpugnabilis protectio, gladius in
βωμένη ρομφαία , των οικείων τέκνων ο πρόμαχος , hostes districtus , filiorum propugnator, inopιιι
των απόρων ο πόρος, των πεινώντων ή τροφή, των questius, cilbus esturientium, vagorum et sine tecto
αστέγων ή στέγη, ή τους γυμνήτας περιστέλλουσα teclum, nudorum operimentum, portus salutis
σκέπη, και τους εν ζάλη κυμάτων διασώζων λιμήν, ο marinis flucuibus jactatorum, religionis facula,
πυρσός της ευσεβείας, και διαφανής των θείων δογμά emicans divinorum dogmatum scintilla , aniwala
των σπινθήρ, ή έμψυχος της Εκκλησίας λαμπάς, η Ecclesie lampas, columna virtulum, spiraus pra
στήλη των αρετών, η έμπνους των κατορθωμάτων clare gestorum imago, canora dogmatum lyra,
εικών, η εύλαλος των δογμάτων λύρα, ο λιγυρός των νοcalis divinorumcarminum cantor , cilliara si
θείων ασμάτων ωδός, η ασίγητος φόρμιγξ, ή το πλή- Jere nesciens, quae animi affectiones coupona ,
i froy Xι, 10.
COMBEFISIL NOTÆ .
COVentum, quem statio dicit της Ιεράς Τίτου ) secundum illud , ευφρανθήσονται , αγαλλιάσον
χειρός θεοσφράγιστον σύστημα, velut cetur quem ται, quod parum aluest, ut et ills ! Vulg. Easul
sacra Tili manus divino charactere consignassel : labit civilas ; Tigur el Sant. Exallabitur : quo forte
non ipse immediate , sed in episcopis et sacerdo modo etiam illa habuerunt , habentque llebraica :
libus quos Crela successores reliquissel. Nihil omn ; cui alline illud LXX : Bene gessil ci
etiam veiat, ut ne dical solos proprie sacerdotes, vilas, ut genuinus sensus sil : In bonis justorum ,
maximeque episcopos ; in quorum corona videliir quod et Vulg . el LXX habent. Hoc est, pramio
Archiepiscopiis orasse, ac celebrandum assum affectis pro ratione justitiæ el recliludinis, quae est
psisse primum suæ sedis archiepiscopum : quorum ipsa benedictio quam Hebrxa, Sani, el Tigur. ha
sit partium laudare pro concione viros justos, et bent , fore exaliandam civitatem , eique ccssura
encomio recreare populos ; quas sibi ille paries, omnia prospere. Felix certe civilas, in qua ea lex
vice omnium vindicat , ut loqualur velul omnium sanctaque distributio inviolala oblineret. Fuit
ore, major ipse prælalus. Quid si pro lepév, ir . sancto Hugoni mulla hac in re, el iniqua , etiam in
repsil ιερέων ? Dei ecclesia, distributione, in Dei providentiam ,
(37) Laudibus celebrato justo , lætabuntur populi . quanquam ad agonem tantum et poliora in cælis
l'aulo aliter habent Vulg. el LXX. Thcodor. habet præmia , lentatio, ut habent ejus acia .
1155 S. ANDRE E CRETENSIS 1155
estis arx, super ecclesiasticorum dogmatum mon- Αδογμάτων ακρόπολις. Συ εί το μέγα των έργων Παύ
tem posita. Tu magnum illud Pauli operum facia λου κατόρθωμα το καλόν γεώργιον · το περιώνυμον
nus, bonailla seges , praeclari nominis gloriationuτη των αυτού καυχημάτων καλλώπισμα • το κράτιστον
ejus decus, optimus ejus laborum terminus. Tα των εκείνου πόνων συμπέρασμα. Συ εί το πρώτον
primum alme palrie anathena. Tu sacra insacri . της θρεψαμένης σε πατρίδος ανάθημα, σύ το ιερόν
ficabilium Christi pecudum (34) hostia, veterialbi- των αδύτων θρεμμάτων Χριστού καλλιέρημα, το
les Ecclesin delicie, divino sermone Ioquens lin . σεμνόν της Εκκλησίας εντρύφημα, ή θεόφθεγκτος :
gun, nunquam silens os theologiae , spiritalis Apo- γλώσσα, το ασίγητον της Θεολογίας στόμα, ο πνευ
stolorum tibia, a Deo scriptus sermonunι cele- ματικός των αποστόλων αυλός, η θεόγραφος των ου
stium liber, Deiloqua vox. Tu ore Sapientice sl- ρανίων λόγων πυκτή , η θεηγόρος φωνή. Συ το κρα
perne craleri almolo, divinum traxisti Spirituυ, τήρι της ανωτάτω σοφίας προσενέγκας το στόμα , το
hausistique gratiam miraculorum. Tu vivifco inde θείον είλκυσας Πνεύμα, και την χάριν ήντλησας των
allracio polu, « calicem salutaris 1 divina lein- θαυμάτων. Συ το ζωηρόν αυτόθεν πόμα σπασάμενος,
peratum sanctificatione, spiritalius bibisti. Τα το του σωτηρίου ποτήριον και μυστικώτερον έτειες
Ecclesiae pronubus, dona ei jugalia dotemque (33), θείω κερασθεν αγιάσματι. Συ νυμφαγωγός της Εκ
Crete attalisti proles. Tu primus patrii soli prin- Β κλησίας, έδνα νυμφικά και φερνήν αυτή προικοφορή
Ceps pastor presulque, qui nunc quidem spiritali σας , τα Κρήτης γεννήματα. Συ της ενεγκαμένης ο
istula rationales Christi oves convoces ; nunc πρώτος αρχιποίμην και πρόεδρος· νύν μέν τή πνευ
vero a pascuis ad pascua inducens educensgue, ματική σύριγγι τα λογικά συγκαλούμενος του Χρι
ad intelligibilem divinorum potum deducas. Tu στου θρέμματα, νύν δε από νομών εις νομάς εισάγων
ardens Iucerna, el que non possit abscondi sub τε και εξάγων , προς την νοητής των θείων πόσιν
modio ( nefas quippe est ut modio mensuretur καθοδηγείς. Συ ο καιόμενος λύχνος και υπό μοδίω
vestrum Iunen ) : sed subline aureo splendore κρύπτεσθαι μη δυνάμενος · ότι μή θέμις μοδίω πα
micanti candelabro , Ecclesiae, inquam, imponi ραμετρείσθαι το φως το υμέτερον , αλλ' εφ' υψηλού
debuerit, ut lucentis mundo, quίρρε qui Lumi- τη χρυσαυγει λυχνία, λέγω της Εκκλησίας τίθεσθαι ,
naria, verbum vitae contineatis pretendalisque h.» ώς αν το κόσμο φαίνοισθε φωστήρες λόγον ζωής
Τα virtulum speculum sine macula, apostolica ετέχοντες. Ο Σ το μεν αρετών υπάρχεις ακηλίδωτον
claritas, doctorum primiti , exiiius inter sacer - έσοπτρον , το αποστολικόν αγλάϊσμα , των διδασκά
dotes, pastorum pastor, persecutor Iuporum et λων η απαρχή , των ιερέων και πρόκριτος , των ποιμέ
Christi oνium propugnalor. To rationalis vines . νων ο ποιμήν · και των λύκων διώκτης, και των του
Ecclesiae a Deo salus palies, rationalis predica. " Χριστού θρεμμάτων και πρόμαχος. Συ της λογικής
tionis uvas maturitale nigrescens . Tu plantatio- αμπέλου της Εκκλησίας το θεόφυτον κλήμα, τους
nis Pauli opima seges , ejus agriculture ferax λογικούς περκάζον του κηρύγματος βότρυας. Συ το
ager, mysticis divinorum sermouum gullis cam ακροζίνιον της Παύλου φυτείας γεώργιον: η πολυ
pus irriguus. φόρος της εκείνου γεωπονίας αρουρα , η μυστικαίς
ψεκάσι των θείων λόγων άρδευομένη χώρα. .
Quænam vero, dilecti, perorala oratio sermonis Και τί αν φράσας, αγαπητοί , του λόγου κόρον εισ
mihi salietatem inferat ? Quibus autem sermoni- δέξομαι ; Τίσι δε λόγους επιστέψω την τεράν εμοί
bus sacrum mihi et a Deo coronatum, omnibusque και θεοστεφή κεφαλήν, και πάσιν αιδέσιμον ; Ού και
venerabile caput coronem? Non habeo quid ejus έχω και τι προσάξω των αυτής εγκωμίων επάξιον ου
dignum enconiis offeran : non viin verborum, λόγων ισχύν, ου τέχνης ένδειξιν , ου νοημάτων εύ
non artis specilmen, non sensorum inventionem, ρεσιν , ουκ εφόδου σοφιστικής εμπειρίας επίδειξιν,
non insinuando sophisticae perilia indolein , non ουκ άλλο ουδέν, ου μικρον ουδέν μέγα, συμπληρούν
aliud quidpian vel exiguum vel magnum, quod τον επ' αυτο συνταγέντα μικρών επιτάφιον. 'Αλλ', ώς
Ιιurnilem in ipsum compleat funelbrem orationem. D ιερέων άθροισμα, και της Ιεράς Τίτου χειρός θεο
Verum o sacerdotum caetus (50) , el Sacr: Ναια σφράγιστον σύστημα, δέχoισθέ με και πάλιν επ' αυ
Titi divinilus signatus conventits, gratuin halte- τον εκείνον τον λόγον τρεπόμενον. Πείθομαι εύ μάλα

COMBEFISII NOTÆ .
(34) Insacrificabilium Christi pecudum . 'ABÚTWY
θρεμμάτων. Sic etiam Nazianz. in sainctum Pascina.
Το μέγα και άθυτον ιερείον, ίν' ούτως είπω. Ingens
el insacrificabile sacrificiunt, ul ila dicam : quan -
quain dicit in Christuin ratione divjuitalis, et
primæ in ipso naturæ , vere & O útou omnino im
mactabilis, el in cujus lantum honorem possit nia
ctari vera el proprie dicia hostia. Tiliis autem
'Αθύτων θρεμμάτων Χριστού ιερόν καλλιέρημα •
Velut ſacla hostia inter eas nobilissima, quæ spiri-
tali lanlum immolatione et viventes, Deo offerun -
tur : nec enim legimus consummatum martyrio .
(35) Dona ei jugalia , dotemque. "Eva www.pix
και φερνήν αυτή προικοφορήσας. Velut dona quibus
eam tibi sponsam devincires , et quibus ipsa sibi
Christuin sponsum ; nam et ipse episcopus, vica
rius Ecclesiæ sponsiis est. Acute ergo , Crelæ pro
les ul ab Andrea oblale Ecclesiæ , cova fuerunt ;
sunt enim illa quæ mariliis donat sponsa , eadem
auten ut ab Ecclesia efferendæ Christo , cepro
sunt, ejus velut dos , plane illa sponso desi
derala .
(36) O sacerdotum calus. ' lepéwy &Opolgua.
Intelligit sacerdotes spirilales, et iolum fidelium
11 7 IN APOSTOLUM TITUM . 1158
συνέψεσθαι και υμάς και συνευφρανθήσεσθαι " • Εγ- A ritis ut et iterum orationem in eum conve lanm :
κωμιαζομένου γάρ δικαίου , ευφρανθήσονται λαοί, ) ac plane persuasun liabeo fore, ut et vos conse
φησίν ο σοφώτατος Σαλομών. Δίκαιον ούν ηγούμαι cleanini ac collelenmini : « Laudibus siguiden ce
την πάντων φωνήν οικειώσασθαι, και ως είς εκ τάν- lebrato justo, letabuntur populi i (37), inquit
των αντί πάντων τούτον υμίν αναστηλώσαι τώ λόγω, sapientissimus Salomon. Justum itaque arbitror,
τον λογικόν ανδριάντα των λόγων, και της απαντα- ut omnium mihi asriverim vocem, ac velut unus
χου γής των Εκκλησιών πεφηνότα διδάσκαλος. et foto celu, viceque universorum, lunc vobis
sermone, instar cippi, coram slaluam el erigam : qui nimirum , ceu ralionalis sermonum slalua,
lolo orbe positarum Ecclesiarum doctor claruerit .
Ούτος γάρ, ούτόςέστιν ο μέγας Τίτος, του σκεύους Ηic enim plane, hic est magnus ille Titus, pe
της εκλογής και συνέκδημος, ο θερμός εκείνου κοινωνός regrinationumcones vasis illius electionis,fervers
εν τω του Ευαγγελίου κηρύγματι. Τίτος ο πρώτος ejus in predicatione Evangelii socius. Titus, pri
της ειδωλυμανίας αντίπαλος , και της Χριστού θεο- mus insani idolorum cultus hostis , Clhristique di
σοφίας υπέρμαχος • ο κατά των προσκυνούντων τους vine religionis vindex : iis qui lapides adorarent
λίθους, λίθος προσκόμματος κείμενος, και τον εις Β offensionis positus lapis, quique positum in caput
κεφαλήν γωνίας της Εκκλησίας λίθον Χριστόν αυτοίς anguli Ecclesielapidem Clistum eis substraverit.
υποθέμενος. Τίτος , η ακρότομος έδρα και πέτρα της Titus, durissilina basis pelraque fidei, nientem in
πίστεως, η αποπετρωθέντας τον νούν Χριστώ τη petram duratos, in Cliristo petra firmans ac stali
πέτρα στερεμνίως εδράζουσα. Τίτος, το θεόκτιστον lieus . Titus, Cretensium Ecclesia a Deo cond:- .
της Κρητών Εκκλησίας προπύργιον , η αψευδής των tum ceu turris propugnaculum ; vera sine dubila
αδιστάκτως αυτή προσιόντων αντίληψις, το ευπρε- tione ad eum accedentium defensio, decorum di
πές της περί ημάς θείας κηδεμονίας προαύλιον , δι' viue in nos cura preludium, quo cognovimus ve
ου την αλήθειαν έγνωμεν, τήν ζωήν έσχήκαμεν, την ritatem, oltinuinus vitam, scientiam accepimus,
γνώσιν ελάβομεν, το φώς ενελάμφθη μεν. Τίτος, o celesti lumine perfusi sunus. Titus, duodenarum
της δυοκαιδεκάδος των τήδε καθέδρας αρχίθρονος, o nostre insula sedium sedem principem tenens, a
θεολαμπής ουρανός της ημών αβλεψίας, ο φαιδρός Dυο fulgens nostro cecilialis colum, Iatus Eccle
του εκκλησιαστικού στερεώματος ήλιος, ο λαμπαδού - siastici firmanenti sol, animalisluminaribus pra
χος των εμψύχων λαμπτήρων αστήρ, και τους πλανή- lucens astrum, erratica erroris sidera, ad indecli
τας της πλάνης προς απλανείς ερίδους απλανώς nabilem fidei tramitem inerranter ducens, ac ceu
καθοδηγήσας της πίστεως, και στηριγμούς αληθείας C sublatis ignibus universam terra veritatis fulci
καταπυρσεύων την σύμπασαν. Τίτος, των Χερουβίμ mentis collustrans. Titus ille , Clierubicus oculus:
το όμμα, των Σεραφίμ το στόμα, ο γρήγορος οφθαλ- 0s Seraplicum, vigil obtutus, inscporabilis my»
μός, το ακοίμητον της μυστικής αγραυλίας βλέφαρον. slice perioctationis pro pastoris nunere palpe
Τίτος, το απροσμάχητον όπλον , και κατ' εχθρών έστιλ . bra. Titus, inexpugnabilis protectio, gladius in
βωμένη ρομφαία , των οικείων τέκνων και πρόμαχος, hostes districtus, iliorum propugnator , inopιιηι
των απόρων ο πόρος , των πεινώντων ή τροφή, των questus, cibus esturientium, vagorum el sine lecto
αστέγων ή στέγη, ή τους γυμνήτας περιστέλλουσα teclum, nudora operimentum, portus salutis
σκέπη, και τους εν ζάλη κυμάτων διασώζων λιμήν, ο marinis lucibus jactatorum, religionis facula,
πυρσός της ευσεβείας, και διαφανής των θείων δογμά- emicans divinorum dogmatum scintilla , animala
των σπινθήρ, ή έμψυχος της Εκκλησίας λαμπάς, η Ecclesiae lampas, columna virtulum, spirans pra
στήλη των αρετών, η έμπνους των κατορθωμάτων clare gestorum imago, canora dogmatum lyra,
εικών, η εύλαλος των δογμάτων λύρα, ο λιγυρός των νοcalis divinorumcarminum cantor , cilliara si
θείων ασμάτων ωδός, η ασίγητος φόρμιγξ, ή το πλή- Iere nesciens, quae animi affectiones compona ,
i Prov . xi, 10 .
COMBEFISII NOTÆ .
conventium , quem statim dicit της Ιεράς Τίτουν secundum illud , ευφρανθήσονται , αγαλλιάσον
χειρός θεοσφράγιστον σύστημα, velut cetur quem ται, quod parum aluest, ut et ills ! Vulg. Easul
sacra Tili manus divino characicre consignassel : tabilcivilas ; Tigur el Sant. Exaltabitur : quo forle
non ipse immediate , sed in episcopis et sacerdo - modo etiam illa habuerunt , haben que Hebraica :
libus quos Crelac successores reliquisset. Ninil 01701 ; cui alline illud LXX : Bene gessil ci.
vilas, ut genuinus sensus sit : In bonis justorum ,
maximeque episcopos ; in quorum corona videlur quod et Vulg . el LXX habent. Hoc est, pramio
Archiepiscopus orisse, ac celebrandum assum - affectis pro ratione justitiæ el reclitudinis, quae est
psisse primum suæ sedis archiepiscopum : quorum ipsa bencdictio quam Hebrixa , Sani, el Tigur. ha
sit pariium laudare pro concione viros justos, et bent , fore exaliandam civitatem , eiyre ccssura
encomio recreare populos ; quas sibi ille paries, omnia prospere , Felix ccrle civilas, in qua ea lex
vice omnium vindicat , ul loqualur velul omnium sanctaque distributio, inviolala obtineret. Fuit
ore , major ipse prælatus. Quid si pro lepiv , ir sanclo Hugoni mulla hac in re, et iniqua , etiam in
repsil ιερέων ? Dei ecclesia, distributione, in Dei providentiam ,
(37) Laudibus celebrato justo, lalabuntur populi. quanquam ad agonem tantum et potiora in cælis
Paulo aliter habent Vulg. el LXX . Thcodor. habet præmia, lentalio , ut habent ejus acla .
 1150 S. ANDRE E CRETENSIS 1100
sacrorum pulsium plectro ; mystica fidei dioptra, Ακτρο των ιερών κρουσμάτων τα των ψυχών κατα
repercussis radiorum falgoribus adversariorum σκευάζουσα πάθη, η μυστική διόπτρα της πίστεως
pupillas verberans. Titus, piorum plhalangis per- ταις αντιπόμπους των ακτίνων μαρμαρυγαίς των
quam strenuissimus miles, fidelium armatura , αντιπάλων τας κόρας απορροπίζουσα. Τίτος, ο μέγας
hostium pernicies, minus recle sapientium cmenαριστεύς των ευσεβούντων, ή των πιστών παντευχία ,
datio , firma eorum qui convertuntur palinodia, των εχθρών ή πανωλεθρία , των ουκ ορθά φρονούν
egrolantium medicus, fessorum requies, vinct0- των διόρθωσις, των επιστρεφόντων σταθερά παλιν
rum absolutio ; in necessitatibus positorum re ωδία , των νοσούντων ιατρός, των καμνόντων ανά .
creatio, in calamitatibus agenting refrigeriuin, παυσις, των δεσμωτών άνεσις, των εν ανάγκαις
poler orplianorum, defensor viduarun, captivo- ανάκλησις , των εν συμφοραίς αναψυξις , των ορ
rumliberalio, Iliospes peregrinorum, detentorum φανών ο πατήρ, των χηρών ο προστάτης, των αιχμ
in carcere visitalio, eorum qui tentantur defensio. αλώτων και δύστης, ο ξεναγός των επί ξένης, των εν
Tilus ille , omnia factus omnibus ; qui se facilem φυλακαίς ή επίσκεψις, των εν πειρασμούς ή αντίλη
adentibus priebeat, precantibus non difficilis ψις. Τίτος , ο πάσι πάντα γινόμενος, τους προσιούσιν
aures accomo let, sit omnibus supplex, amicabi- , ευπρόσιτος , τοίς εύχομένοις ευεπήκοος, τοις πάσιν
Dis , urbanus, Venerabilis, Socialis, blandus, leuis, " έκέσιος, φίλιος, κόσμιος, αιδεσιμος , ζυγιος, προσηνής,
2nimarum annans , slavis, molestus, doctor, pla- πράος, φιλόψυχος , μειλίχιος, επιεικής, διδακτικός,
cillus , castus , Verus. Merito Paulus Verum Cliri- ή πιος , σώφρων, αληθής. Δικαίως ο Παύλος τον αληθή
sli exornans sacerdotem , congrue honestat appel. του Χριστού κατακoσμών ιερέα , πρεπόντως αποσε
Ians sanctum, innocentem, el amplectentem om μνύνει, όσιον αποκαλών, άκακον, και πάσης αρετής
ncm veritatem . αντεχόμενον . '
Talemse nobis exhibίt venerabilis Titus. Tο. Τοιουτός τις ημίν ο σεπτός αναδείκνυται Τίτος.
tius enim divine virtutis in se collectis symbolis, "Ολον γαρ εν εαυτο συλλαβών των θείων κατορθω
se lotum omnino spiritui addixit sprelo corpore, μάτων τον έρανoν, όλος δι' όλου του πνεύματος γέ
eoque salubris ci defluit serio, arenaque copio . γονεν, άλογήσας του σώματος . "Οθεν αυτώ και λόγος
sior inundat Sapientia ; unde modo, collectis ceu πηγάζει σωτήριος, και χύσις πλημμυρεί σοφίας,
quibuslaun pulcherrinis Mosculis, iis sermonem φάμμου δαψιλεστέρα . Παρ' ών αρτίως εγώ τα κάλλι
coronatum alsolvan. Jam enim deinceps opere στα συλλεξάμενος, καθάπερ άνθη τινά, στεφανώσω
pretium est , utimplean promissionem, cique ser- τον λόγον. Καιρός γάρ ήδη πληρώσαι λοιπόν την
monis perorationem componam. illam ergo ei o υπόσχεσιν, και συναρμόσαι ταύτη τον των λόγων
• Irado vocem; vicissinque sermonein muluum ac- επίλογον. Δανείζω τοίνυν αυτή την φωνήν, και τον
cipίο ; ac nodicus ego, rei nmajoris connul tor λόγον κιχρω · και γίνομαι διαλλακτής μικρός μείζο
factus, ejus vobis Spiritaliter sermone ορμί- νος πράγματος , πνευματικώς ομηρεύων τον εκείνου
gnero : laud sane curiosa versula que loquacitate, 26 /OVÚ Tv où u èv oỦv TTE OLÉCYW tovl xo xexorcu .
sed vera sola ac nihil ficta doctrina , sicque sla- μένη στωμυλία , αληθεί δέ μόνη και ανεπιπλάστω δε-
tin et ex tein pore aliam ean distinguere vocem δασκαλία : ήν επί καιρού διάραι εις ύψος την φωνή
incipiam . ανακρούσομαι,
Νam utitur Ihodie voce nmen, ac nostris vos al- Γλώσση γάρ χρήται σήμερον τη εμή, και φθόγγω
Ιοηιίιur nolis : Filioli, inquietus , quos iterum το ημετέρω προσφθέγγεται : Τεκνία, λέγων, ούς
parturio, donec formelur in vobis Christus , και πάλιν ώδίνω, μέχρι ου μορφωθή Χριστός εν υμίν, και
morum scilicet perfectione. Nolite effici pueri δια της πρακτικής τελειότητος. « Μη παιδία γίνεσθε
sensibus, scdl nmilitia parvuli estote k. Ne qua ταϊς φρεσιν, αλλά τη κακία νηπιάζετε. Μή τις υμίν
Yectum Sensium obscurans. Ne quis in vestris σκοτίζουσα νούν. Μή τις αμαρτίας έκφύη βλαστός
cordibus enastratur peccati Surculus. Ne quis in P εν ταις καρδίαις υμών. Μή τις περκάση βότρυς πι
vobis anaritudinis Dotrus nigresent, ex quo furor κρίας υμίν, εξ ού δρακόντων θυμός ( και θυμός)
draconum aspidumve, ceu vinum dil1ual. Ne quis ασπίδων οινίζεται. Μή τις των Χριστού καταφρονεί
spreverit Dominica Clhristi mandata ; neve instar τω δεσποτικών εντολών , μηδε την ακοήν ασπίδος
1spidis obturaverit aures, αι ne audia incanta - δίκην μυέτω, του μή ακούσαι φωνής επέδοντος . Μη
tis vocem. Ne quis malitiam et vitium eligal , cuί τις ενόν την αρετήν έλέσθαι , και πολιτείαν την εν
Tiberium sit ut elight virtutem, celestemque vite ουρανοίς επί γης μετιέναι, την κακίαν αιροίτο , μη
rationem in terra instituat ; neve incorruptie . δε της φθοροποιού των χαμαιζήλων ραστώνης, τον
nortalique vite , exitiosam sensibus lumilium ac επίκηρον της ακεράτου ζωής αθλίως βίον προκρί-
Terre defixorum abundantiam, misera commula- νοιτο. « Παιδία, εσχάτη ώρα εστίν και ετοιμαστέον
tione preoplet. « Filii , novissima hora est m : ) ούν ήμίν τα τρίς έξοδον, και τα προς ταφήν επιτή
sunt ergo paranda ad exitum ac sepulturam op- δεια. Αυξήσωμεν ημείς αυτοίς την επιτύμβιον μέρι
portuna. Nobis ipsi augeous funeris curaτη. μναν. Μηδείς ούτω χαυνος έστω και ταίς ηδοναίς
i Galat. iv , 19 . * I Cor. xiv, 20. 1 febr.XII, 15 . m ] Joan , 11, 18 .
1161 IN APOSTOLUM TITUM . 1162
έκλυτος , ώς την εις τον Χριστόν ανάλυσιν δευτέραν A Nemo sit usque adeo mollis, et voluptalibus dis
θέσθαι της μετά του πηλού διαμονής και συμπήξεως. solutus, nl resolutionem in Christum, secundo
Εις βασιλείαν ημάς ο Χριστός καλεί την ουράνιον. Ιoco a demoratione et concretione cuum Iulo ha
Δεσποτικόν το επίταγμα • γενναίον αναλάβωμεν φρό- beat . Nos Clhristus vocat in regnum colorum.
νημα. Ισχυρός και καλών μή ασθενώμεν τη γνώμη Dominica jussio esi : assumanmus generosum ani
προς τον υπέρ έννοιαν πλούτον, και λογισμούς μι- mi m . Fortis est qui vocal : ne sinus imbecillin
κρολογώμεν περί τα δρώμενα. Τι τοίς δρωμένοις niente ad divilias qua superant cogitationem,
εγκαταμένομεν ; Τί της πατρώας υπερορώμεν scrupulosiusque rerum oculis subjeclarumratio.
εστίας και Πόλις ημών και πατρίς, ή άνω Σιών» ή nibus subducendis intenti simus . Οι quid rebus
των αγίων μητρόπολις , το τών πατριαρχών οικητή- visibilibusiminoramur ? Uιquid contennimus pa
ριον, ου ουκ έστι δάκνων όφις έφ' οδού εγκαθήμενος 1ernam domum? Civitas nostra patriaque est cα
πτέρναν , και απείργων την είσοδον. Σιών, ής οι lestis Sion; sanctorumque illa metropolis, patriar
πύργοι επί των χειρών Κυρίου πεπήγασιν · ής αι cliarum domicilium, ubi abest serpens, selens in
πύλαι γλύμμα , προς την εκείθεν εισάγουσαν τους via, qui calcaneuum mordeat et ingressu prolibeat,
εισιόντας μακαριότητα , ής το τε είδος και κάλλος Sion, inquam, cujus turres in manibus Donini
δίδεν ο κατασκευάσας Θεός . Περιουσία δε των πι..
B fixe sunt : cujus porta , caelatura ; quoque ad
στών, η αγήρως ζωή, το ανεκλάλητον φώς, η αθάνα- Deatitudinem illic loci silam, eos qui intrant in
τος βασιλεία , των αποκειμένων τους αξίοις αγαθών ducant cujus speciem decoremque novit ipse qui
η αντίδοσις · & μήτε οφθαλμοίς ορατά, μήτε καρ- edificavit Deus. Substantia autem idlelium, vita
δία ληπτά, και τοις αγαπώσιν αυτόν ητοίμασεν ο est senescere nescia, Iumen iuenarrabile, immor
Θεός . tale regnum , retributio bonorum dignis reposito
rum , quæ neque videri oculis possunt, nec corde con prebendi quæ Deus præparavit jis qui dili
giint ipsum 1 . 0.
Μηδε τούτων « αφώμεν την ευκληρίαν, όσοι το Ne itaque corum limillamus hereditalem , quot .
θεοποιώ τεκνωθέντες βαπτίσματι , Θεού πεφήνα μεν quot deifico baptismale filii rationem alcpli, racti
τέκνα. Θεού του ημάς αγαπήσαντος και δόντος sumus Dei filii. Dei, inquam , qui nos dilexit, qui
αντίλυτρον πάντων ημών, τον εαυτου Παϊδα τον μο- que redemptionis pretium pro nobis omnibus Fi
νογενή, και συμφυή, και ομόθρονον. Μή αθετώμεν liani sum unigenitum ejusdem secum substan
της υιοθεσίας το χάρισμα. Μή γενώμεθα δούλοι της tia, eodemque sublimem throno delit. Ne gr:aliano
αμαρτίας ,ελευθερωθέντες εν πνεύματι. Μη φανώμεν , 1doptionis spernamus. Ne efficiamur servi peccali.
δούλοι γαστρος ηδονής, κόρω την ύβριν αντιλαμβά- 6 qui sinus liberali in spiritu. Ne Servi voluptalis
νοντες· μή τοϊς πάθεσι θύραν ανοίξωμεν, εξ ης ημϊν ventris , vicariani salietate contumelian recipien
αι του θανάτου παλίρροιαι βρύoυσι. Μή στώμεν της «es. Ne ostium vitiis perturbationibusque aperue
επί τα πρόσωφοράς, αλλ' αεί τρέχωμεν, ει πως κατα rimus, unde nobis reciproca mors scaturial. Ne a
λάβωμεν, επί το βραβείον της άνω κλήσεως . Καλών contentione ad anteriora siscamus, sed curramus
των όπισθεν επιλανθανομένους, τους έμπροσθεν επ- Semper, si quo molo compre!iendamus , ad bra .
εκτείνεσθαι. Καλόν ακούειν Xριστου λέγοντος · « Εϊ vium superne vocalionis P. Praestat, μι ea que
τις θέλει δουίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν, sunt retro obliviscentes, ad anleriera nos ipsos
και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω extendamus. Praestat audire dicentem Chris!un :
μοι. ) Καλών ακολουθείν τα Χριστώ τον κόσμον « Si quis vult venire post me, abnegot seinei
οδεύοντι Δεύτε πρός με, πάντες οι κοπιώντες και ipsum, et tollat crucem suam, et sequatur me 4 .»
πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς, ο Χριστός Prestal sequi Christum per mundum ambulanlem,
κελεύει, μη αντιτείνωμεν. Χριστός και καλών, και τις « Venile ad Hie, omnes qui laboratis et onerali
ουκ ακούεται ; Θεού φωνή εστι διδάσκουσα, « Εγώ estis, ei ego reficiam vos Y . , Christus jubet ; ne
είμι το φως του κόσμου» και ακολουθών εμοί, ου μή η renitamur. Christus vocat , et quis non audieril ?
περιπατήση εν τη σκοτία, άλλ ' έξει το φως της Divina vox est que doceat : « Ego sumlux nundi;
ζωής. » Και Εγώ φώς εις τον κόσμον ελήλυθα. » qui sequitur nie, non ambulalbit in tenebris, sed
habebit lumen vitæ s . , El, « Ego lux in mundum
veni 1 .
Τούτου δε τι ποτ' άν του φωτός εστιν ημίν οί- Hoc autem quid magis anicum nobis contige,
κειότερον ; Το γάρ αφείναι το σκότος και τη φωτί rit ? Quippe relictis tenebris allierere luci, vere
κολληθήναι, υιόν φωτός αληθώς ποιεί τον φωτί προσ - filium lucis facit ein qui luci aliiseret. Που
κολλώμενον. Τούτο δε πως αν ετέρως γένοιτο, μή vero qua alia ratione contingt, nisi caligianos )
ουχί πάσης υπεροφθείσης ημϊν της εν σκοτομήνη omni peccato, alra nos nocte configente , Spreto ?
τοξευούσης ήμάς ζοφεράς αμαρτίας ; Του δε τον υι autem tollanus cruce , et Cliristului seq12
σταυρόν αίρειν και ακολουθείν τω Χριστώ, τί αν ηιur, quodnam fuerit evidentius signum, qui ot
εναργέστερον γένοιτο σύμβολον του καθ' ημέραν quotidie moriamur , qua bonorum repositoruna Sro
n-oΙs:1.LXIV , 4 ; 1 Cor. 1 , 9 . P Philipp. 11, 13. q Matili. XV1, 21. τ Μ :11 . ΧΙ, 28. 3 Joan. VΙΙΙ , 12.
* Joan . ΧΙΙ, 46.
Patrol GR . XCVII.
 ( 153 S . ANDRE E CRETENSIS
contento anino, φua minarum nmetu circunacto A αποθνήσκειν, ή τη ελπίδι των αποκειμένων νευρού
Iortoιue ? Crucem autem absolute intelligas, dile- μενον, ή το φόβο των απειλουμένων περιστροβού.
cle, Morten pro Christo. Quain vel ipsa , si μενον ; Σταυρόν δε κυρίως νοήσεις, αγαπητέ, τον
comitingat Providentia divina accidere, ne detrecla- υπέρ Χριστού θάνατον , όν ει και τύχη συμβίναι μια
verinus. Cui enin quotidie niente moriamur pec- κατά Πρόνοιαν, μη ανανεύσωμεν. Ει γάρ της αμαρτία
cato ; quod nisere norientes , vitam ducius ; καθ' ημέραν γνωμικώς αποθνήσκομεν, ζήν ώσπερκαι
qui non sius Dealiores preop1antes pro Clari:1ο δοκούμεν αυτοθανόντες αθλίως, πως ουκ αν ώμεν μα.
nori ? Moria mur ergo, ut viv. mus. Βρε!11 est καριώτεροι τον υπέρ Χριστού προαιρούμενοι θανα
Tina cum Christo inori, ut et vivamus cu:11 ipso. τον ; 'Αποθάνωμεν τοίνυν, ίνα ζήσωμεν. Καλό,το
Οua vero quis ratione connoriatur Christo ? Pla - Χριστό συναποθανείν, ίνα και συζήσωμεν αυτώ.
Tie, factus vitiis et perturbationibus superior, ou!- Πώς δέ τις συναποθνήσκει τα Χριστώ; Των παθών
Ti tinori pro lens veritatem, aut amicitia humalia υπεράνω γενόμενος, μή προδιδους φόβω τινι
respect:ii aluciam ad Deum miserabiliter per- αλήθειαν, ή αιδοί της τρός ανθρώπους φιλίαςτην
miliens. Sic aliquis certal pro Christo. In hunc προς Θεόν παρρησίαν οικτρώς προϊέμενος. Ούτω τις
t:lique modum ejus causa moritur, qui est mor - , υπεραθλεϊ του Χριστού. Ούτως τις αποθνήσκειτο
Titus pro nobis . Qua vero ratione in Incredlitatem " υπέρ ημών αποθανόντι. Κληρονομεί δε πως τα ουρά
( alestia accipit ? Nimirum relinquens terrena, quυ νια ; Tα της γης καταλιμπάνων τη γή , και μικρών επι
quidem ad modicum spectaculo recreant, diutur - τέρπει την θέαν, και μακροτέραν εκείθεν εμποιεί
Biorem vero inde cruciatum ingerierant. Dimilia- την οδύνην. 'Αφώμεν τοίνυν τα ενταύθα τερπια, ένα
τηus ergo que vita presenti recrent , ut heredi- εκείθεν δόξης κληρονομήσωμεν. Δωμέν τι και Θεό
1ale accipianus futuram glorian. Demus Deo vel του ημετέρου βίου. Συμμεριστήν αυτόν της ημετέ
vil parten. Accipianus eum vite nostre com- ρας λάβωμεν ζωής. " Ήδη του βίου το πλείστονημίν
participem. Magnani jam partem nobis vila pre- διελήλυθεν. 'Εζήσαμεν τη σαρκι, ζήσωμεν και το
teriit . Visinus carni ; etiam spiritui vivain us. πνεύματι. Μικρο καιρού διαστήματι μακρούςαιώνας
Brevi temporis spalio, Ionga nolis Sircula recon- εαυτούς θησαυρίσωμεν. Μικρά ών λαμβάνειν καρα
ants. Pauca corun dinnittinus, que speramus δοκώμεν άφίεμεν. Ουδέν έσοστάσιον των διδομένων
accepturos. Nihil iis quæ danda sunt, æquale in ciocigojusv.
lulerimius.
Ifec nobis sacer hic interpres Spiritus. Hec Ταύτα ημίν ο ιερός ούτος υποφήτης του Πνεύμα
Titus clamat, magna Ecclesiae tuba, quaque uni- c τος. Ταύτα Τίτος ή μεγάλη της Εκκλησίαςσάλπιγξ,
versos per syruna fines perstrepuit : divinilus pul- και πάντα κύκλω ττεριηχούσα τα πέρατα, το θεοκί
salun organini, vox ubique Ionians, que divina- νητον όργανον , ή καθόλου βροντώσα φωνή, ή τους
τη ποbis uiserationum cataract as aperuit, que καταράκτας ημίν των θείων οικτιρμών υπανοίξασα,
quotidie diluvii instar quotidianos hostiuminsul- ή καθ' ημέραν τάς καθ'ημέραν των εχθρών επανα
is operia!. Π.ec nos Titus , Πυstra vilium opera e στάσεις , κατακλυσμού δίκην, επικαλύπτουσα. Ταύτα
srailcro quititans, Spiritu docet. Agnoscamus ergo Τίτος ημίν δι' ημών των ευτελών υποκινυρίζων εα
12gistri documenta. Efficiamur discipuli, non con. τάφου διδάσκει το Πνεύματι. Γνωρίσωμεν ούν τα του
euplores gratise . Simus suasilbiles, non doctori διδασκάλου μαθήματα. Γενώμεθα μαθηται, μη αθε
i morigeri. Suscipiamus reverealer sermonem. τητα του χαρίσματος. Φανώμεν ευπειθείς, μη απει
No similalo murmure labia submotemus, sed re- θείς το διδάσκοντι. Δι' αιδούς τον λόγον δεξώμεθα.
velata facie , nihilque clauso oculo , in ejus sermo Μή υποκινώμεν τα χείλη ψιθυρισμών υποκρίσεσιν,
nun lumen intendamus . Discamus sapientiam il- αλλά ανακεκαλυμμένη προσώπου και απερικαλύπτω
larm plane ante secula absconditam, quam newιο βλέμματι, τα φωτί τωνεκείνου λόγων ένατενίζωμεν.
principum hujus seculi, contemplative ascensio - ίυηθώμεν σοφίαν τήν όντως αποκεκρυμμένην προ
nis participio cognovit. Αtque ut verlio dicam, D των αιώνων, ήν ουδείς των αρχόντων του αιώνος
cjus Onlino efficia :nur: qui creavit, nulla veleris τούτου κατά μέθεξιν γνωστικής αναβάσεως έγνωχε.
ο!: ntisque fermenti peccati reliria in nobis con- Και συνελόντα φάναι, γενώμεθα καθαρώς του ποιή
spersione. σαντος , μηδέν της παλαιάς και οζώδους ζύμης της
αμαρτίας εν εαυτοίς καταλιπόντες φύραμα.
1d vero qui fiat ? Si diligamus invicem. Si iis "Εσται δε τούτο πώς; Εί αγαπώμεν αλλήλους. Ε:
φι:i olerant beine faciamus , non curantes malum τους μισούντας ημάς εύποιούμεν, του κακοποιεί
Ypendere. Si non malo Sanaverinus nmalum. Si αλογήσαντες. Eί μή κακό το κακόν Ιατρεύομεν. 1
allerutrum dimiserimus dclicta . Si dolum omnem à pürey å anaous tà TEQORTI TÁuata . Ei osapoulton
ecordiosabstalerimus. Si fuerit occlusus omnis πάντα δόλον των καρδιών ημών. Εί πάς αποκλεισή
invilizu meatus , ac livoris via. Si furoris fervor φθόνου πόρος και βασκανίας όλκός. Είθυμου και τις
iiisque in notis :On Hanserint. Si vilios volu- και μήνιδος οργή μή εν ημίν μείνη. Ει παθων το
VIRIE LECTIONES.
8: ίσ . όπερ.
125 IN APOSTOLUM TITUM . 1:46
και ορέξεις παράλογοι εξ ών ο θάνατος , μή αναβή A plates, alieneque a ratione cupiditates, quibus
διά των θυρίδων ημών. Ε ! τας θύρας ημών παντί τηors invehitur, non ascenderint per fenestras
ανεύγνυμες ξένω. Εί πρός έλεον τας χείρας εκτεί- nostras. Si nostras portas peregrino omni aperue
νομεν. Ει πεινώσει τον άρτον ημών διαθρύπτομεν. rimus. Si manus exlenderius ad eleemosynarn.
Ει γυμνούς αστέγους εις τους εαυτών εισαγάγουμεν Si nostrum panem frangimus esurienti. Si nudos
οίκους. Ει ριγώντας τους αδελφούς περιθάλποιμεν. sinc lecto, in nostras inducimus domos. Si fri
Ει μη παρορώμεν τον πένητα κράζοντα. Ει μη πα- gore obrigentes fratres foverimus. Si non de
ραδράμουμεν τον της παρ' ημών ευποιίας δεόμενον. spexerianus clamorem pauperis. Si indigenter
Εί φόβο και πόθω ταϊς εκκλησίαις προστρέχοι μεν. beneficentia non prelerierimus . Si ad ecclesias
Εί Θεώ τις απαρχές των ημετέρων πόνων προσάγου- pari melu et desiderio accesserimus. Si Deo labo
μεν. Ει θυσίας και προσευχές αίς ευαρεστείται Θεός, rum nostrorum primitias oltalerimus. Si hostias
θεώ προσενέγκοιμεν. Ει μη διορύττοιμεν βόθρον et preces quilius Deus sibi complacet , Deo exli
τοίς αδελφοίς . Eί μή άφώμεν τον ήλιον οργιζομένοις buerimus. Si non fodimus foveam fratribus. Si
ημίν επιδύεσθαι , αλλά διαλλαγώμεν προ της εσπέρας , non paliour ut nobis iralis sol occidat , sed reco!
τοίς εις ημάς αμαρτάνουσιν. Ει αγαπώμεν αλλήλους , ciliamur anle vesperam iis qui in nos peccant.
καθώς ο Χριστός ηγάπησεν ημάς , και εαυτόν παρ. 8 Si invicem diligimus , sicut Christus dilexil nos,
έδωκε λύτρον υπέρ ημών των θανάτω, αισχύνης κατα. et seipsum morti tradidit pro nolis , confusione
φρονήσας . Eί σωφρονίσομεν ημών τον βίον, και « τα contempta 1 . Si castigamus vitam nostram, el
μέλη νεκρώσομεν τα επί της γης, πορνείαν , ακαθαρ- mortificamus membra quae sunt super terram ,
σίαν, πλεονεξίαν, και και ηδονάς απάσας , και την κα - fornicationem , immunditiam, circumventionem , ,
κίστην υπερηφανίαν . Εί φιλαργυρίαν μισήσομεν, την omnesque voluptates, pessimamque superbian.
των κακών απάντων μαιεύτριαν. Τις σοφός και Si olerimus avariliam, que malis omnibus ob--
συνήσει τούτο ; » Τίς προσθήσει του φυλάξαι ταύτα, stetricem agit. « Quis sapiens, et hoc intelli
και την εντεύθεν επικαρπίαν δρέψασθαι ; Μακάριος gel και ? Quis adjiciet ut haec custodial , indeque
όντως ούτος εμοί και παντί τω αρτίφρoνι. Τίς γάρ Γruclum lecerpat ? Beat us plane mihi ac cuivis
αυτόν ο κακώσων έσται, τη άτρεψία του καλού τον homini sane mentis , qui ejusmodi est. Quis enin
νούν εστομωμένον , και δίκην πόλεως κατωχυρωμένον ci molestiam fecerit , cujus animus inflexibilitate
τα ασφαλεί των αρετών προτειχίσματι ; quadain a bono sit duratus, ac inslar urbis, lulo
virtutum propugnaculo munitus ?
'Αλλ', ώ της μακαρίας Τίτου γαστρός άρτι γεννη- . Sed, o Titi Dealo utero modo geniti pueri ! και
(έντα τέκνα ! Αύτη γάρ ημάς ευαγγελικώς ανεγέννη- enim vos juxta Evangelium regeneravit. State : 1-
σε. Στήτε κατά πάντων αοράτων εχθρών, την παν- versus liostes omnes invisibiles, doctrine ejus ar
οπλίαν της αυτού διδασκαλίας εαυτούς περιθέμενοι . maluraminluti. Resistile diabolo , et fugiet a Vo
• Αντίστησε το διαβόλω, και φεύξεται αφ' υμών.) Δbis , Virili animo consistite adversus exsecra -
' Ανδρίζεσθε κατά της βδελυράς του Σατανά παρα- Dileno aciein Satane, ejusque plage velut sagitte
τάξεως, και ώς βέλη νηπίων τάς πληγάς εκείνου parvulorum videbuntur. Stale succinli Jumlios in
λογίζεσθε. Στητε περιεζωσμένοι την οσφύν έν αλη- veritate , et latera ollecti , portantesque gladium
Οεία, και τας πλευράς ενειλημένοι , και του πνεύμα- spiritus, qui est verbum Dei, per deprecatione
τoς την μάχαιραν φέροντες, και εστι ρήμα Θεού, διά et orationem. Arcum et sagittas et pharetram, :
προσευχής και δεήσεως. Τόξα και βέλη και φαρέτραν, Deo inspirata Deo affati preconis Titi induamus
τα θεόπνευστα του θεομύστου κήρυκος Τίτου θωρα- arma. Galea nobis Iliastaque et gladius habeantur ,
κισθώμεν λόγια. Κορύνη , και δόρυ, και μάχαιρα, αι pastoris ad Deum pro nobis supplicationes. In- e
προς Θεόν υπέρ ημών εντεύξεις του ποιμένος ηγεί- stabit pro nobis, ipse aciem instruet, et nos pro
σθωσαν. Αυτός άνθ' ημών στήσεται. Αυτός παρατά - teget, ipse lhostium tumorem comprimet. Ipse Sli-
ξεται και υπερασπιεί ημών . Αυτός γάρ θραύσει τον p bit placeabilque, ac Domini furoren averlet , it:e
καθ' υμών συγκινούμενον πόλεμον. Αυτός λωφήσει que calicem quem manu Dale!, et vas ruint, fu
τα των εχθρών οφρυώματα. Αυτός στήσεται και εξ – Yorisque fecem a nobis declinans, in hostes plane
ιδάσεται, και τον θυμόν αποστρέψει Κυρίου . Και το exhauriel : ac confractionem quidem convertel in
ποτήριον της οργής το εν τη χειρί αυτού, και το auram (58), procellan autem slaluet in tranquil
όνδυ πτώσεως, και του θυμού την τρυγίαν αφ'ημών lam serenitatem. Sed ad magnumloc navigium,
Εποκλίνας, επί τους εχθρούς κατακενώσειε. Και προς Ecclesiam, inquam ; in portum deducci divine
ύραν μεν τρέψει την θραυσιν , πρός δε γαλήνην αι- voluntatis, estu omni tempestaleque filleratain, «ι
u llebr. III, 2. Coloss. III, 5. Psal. cvi, 43. y Jac. iv , 7.
COMBEFISIL NOTÆ .
(33) Confraclionem converiet in auram . Foxū . quo videlur Andreas respicere , lil indicct futuru
G!" . Est eadem vox psal. x , 23 : Nisi Moyses ste - Tirum alterum Moysen Christiano populo , in
lisse: in confracrione, etc . 'Ev Opnuger. Velut lem - quem ita Deus desævirci immissis Saracenis , ut
peslale fororis Domini, qui videretur Israelem to - oliniin Judæos.
lum velut comminulurus , nempc a vilulo adoralo ;
 S . ANDREE CRETEVSIS

*
167 1103
Gue totam omnino vitam, pacem agat. Quis Aθρίαν την καταιγίδα στήσει. Ναι μήν και το μέλι
enim Scit , si convertatur Deus, et euni penileat τούτο σκάφος ,την Εκκλησίαν λέγω, προς τον λιμένα
super malitiis nostris 1 ? » Non eniτη querit no- του θείου θελήματος καθοδηγήσει, πάντα σάλον δια
stram mortem, sicut it convertamur et vivanus φυγουσαν και κλύδωνα, και δι' όλου τον όλον ειρτ
Turundam adhibelbit (39 ) et sanabil : nec erit ali- νεύουσαν βίον . • Τίς γάρ οίδεν, ει επιστρέψει Θεός
qui qui nos malis aflicint et cedat, neque 1ος και μεταμεληθή επί ταίς κακίαις ημών; » Ου γάρ
aliquis de manu ejus rapielo. Sed etsi hostis inva- ζητεί τον θάνατον ημών, ώς το επιστρέψαικαι ζήν
serit, lapidabitur. Quod si arcum tendens gloria- ημάς. Μοτώσει και υγιάσει, και ουκ έσται ουδείς και
tur , super ipso confringentur ejus glorizationes. κακώσων ή μαστιγώσων ημάς , ουδ' άρπάσει τιςημάς
Quod si etiam vibrat arma, gladius quidem perva- εκ της χειρός αυτού. 'Αλλ' ει και εχθρός ημίν προς
del cor ejus, arcus autem in manu ejus contere- βάλοι, λιθοβοληθήσεται. Ει δε και δόρυ τείνας φρυά
tur. Ipse eniin Dominus pugnabit pro nobis : ξεται, εν αυτώ συντριβήσεται αυτού τα φρυάγματα.
« ipse veniet et salvalit nos : veniel , et non tar- Ει δε και όπλα τινάξοι, η μεν ρομφαία διαπεραιει
dabit b, videbuntφue Egyptii omnes manum Do- καρδίαν αυτού, το δε τόξον εν χειρί αυτου συντριβή
mini fortein el magnam, dicentque : Fugianus a σεται. Αυτός γάρ Κύριος πολεμήσει υπέρ ημών:
facie Dormini Christianorum; nan Dominus pu- * « Αυτός ήξει και σώσει ημάς · ήξει και ου χρονοεί,
gnal pro eis adversus ΑΕgyptium Amalec ( 10), και όψονται πάντες οι Αιγύπτιοι την χείρα του Θεού
« Inimicos, inquam, crucis Christi, quorum finis ώπου, λέγοντες, Κυρίου των Χριστιανών, ότι Κύριος
interitus est • : quos maris profundo abyssis πολεμεί υπέρ αυτών τον Αιγύπτιον 88 'Αμαληκ,και
absorbeliit, tentanlesque navali confligere prelio, το μητρόδουλος της "Αγαρ φύλον απολλύει πανελέ
suis luctibus involvet. Ηic est Deus noster : ipse, θρία : Τους εχθρούς λέγω του σταυρού του Χριστού,
uno decenm nmilia persequente, gladio cadentes in ών το τέλος, απώλεια , και ούς βυθούς θαλάσσης άβυσσος
fugam vertet, atque in predam et spolia Romaniς εγκολπώσεται, και ναυμαχείν πειρωμένους, τους
dividet. Ηic Deus noster : ipse corone ejusden εαυτής περιπτύξεται κύμασιν. Ούτος ο Θεός ημών
consortes imperatores (40'), eodemque sublimes αυτός εις μυριάδας υφ' ενός διώκοντος τούτους τρο
tlirono, victariis coronaverit, in Iougas annorum πώσεται πίπτοντας, και διαμεριεί αυτούς εις προν
revolutiones eorum conservans imperium.Ipse eis μήν και σκύλα Ρωμαίοις και λάφυρα. Ούτος ο Θεός
gentes omnes barbaras cruore gaudentes captivas ημών : αυτός ταϊς νίκαις τους ομοστεγείς και συν
subjecerit. Stalbit enim sequester propitius, verbic θρόνους βασιλείς 89 στεφανώσειε, μακραις το κράτος
alumnus et lefensor Titus : stabit vero et inclyta αυτοίς ετών διατηρών ανελίξεσιν. Αυτός υπό χείρα
vestra martyruno decas (41) , suisque illis passioni- τούτοις καθυποτάξειε τα φύλα πάντα, τα βάρβαρα,
lus Doninum φui polest salvare a morte propi- τα τοις αίμασι χαίροντα. Στήσεται γάρ μεσίτης αύ
tium faciet, is ue omnia consummabit , que ad τόθεν ίλεως, ο τρόφιμος του λόγου Τίτος και πρόμα
nostram videt opportuna salutem, et ad gloriain χος. Στήσεται δε και η παρ' υμίν αοίδιμος των μας
majesialis suæ . τύρων 90 δεκάς, και τους εαυτής πάθεσιν εξιλάσετα!
τον σώσειν εκ θανάτου δυνάμενον Κύριον, και περανεί πάντα όσα προς σωτηρίαν βλέπει την ημετέραν,
και δόξαν της αυτού μεγαλειότητος.
1 Jone 1, 9. a Euecli, xxx11 11 ; Jerem. Xxx, 17. b Isa. XXXV, 4 ; Ηaac. , 3. • Philipp. 111, 18.
VARIÆ LECTIONES.
88 Deest ya ?, etc. 89 Forie Justinianum er Philippum . Vid . Baron .ad an . 702, 0 :1dinum et Caveum in
hoc Andrea Crelensi. 90 Vide Alenolog . et Martyrol. ad dicm 23 Decemb.
COMBEFISII NOTÆ .
(39) Turundam adhibebit. MOTÓJE!. Jerem , XXX , D Absim imperiali corona insignivit, de quo Baron.
17 . Qua alludit , est àvábw , velul subducam el ad ani. 702. Fuerunt ea tempora , turbantibus qua
subveham , quod et Hebræa habent box : fuerit patriarchis , qua imperatoribus Constantinopoli
tanis, salis Græciæ obscura , ut non mirum sic
cductionis, vel ut alia leciio . Judendo enim lina alra nocte , velut latuisse Lalinos nostri Andreæ
menlum vulnerarium el lurundam , velut educirur sanctitatem , quam non consignarint, quod sciami,
ulcus , non obducillir ; eo tamen fine lit quandoque publicis Ecclesiæ tabulis.
minore incommodo obducatur ; quo forte respexit (41) Inclyta vestra mariyrum decas. De bis de:
Vuly . cein martyribus Cretensibus agunt Græcı 23
(40) Ægyptium Amalec. Forle quia velul Ægy - Decembr. , qua eadem consignatur in Martyror.
pliorum vindex , et Ægyptiaco animo persequebalur Rom . Ad eos special quod Baron . ad Cyrillum ,
Israel, ja m alioqui Ægypto egressuni el nihil ul ipsum Cretensem martyrem 9 Jul. Tracépyws ad
Ira all ΑΕgyptiis timentem. Forte deest conjunctio. nolat, ex epistola Martyrii Gortina in Creta epi.
(404) Coronæ ejusdem consorles iinperatores. 'Oyo scopi et collegarum ad Leonem Magn .imperatorem ,
Otepes. Adjunctis iis quæ babent Græci de An de vindicala ab hæresibus patria , Deo mariyilo
drea in triodio, ex quo damus, liquet esse sermo passionis lempore ' deprecantibus : qua de re, !
jemn de Justiniano II et Philippo vilio , qiiem is coruin gestis apud Metaphrastem , quæ Lipom .
slalim ab imperio recuperato ei occiso Tiberio, Sur. referunt, habenigne Regii codices.
1169 IN S . GEORGIUM . 1170
Και εϊη γε ταύτα μηδενί μηδαμώς έμβραδύνοντα A Ulinam vero ad consummale bonitatis exitum
χρόνω, επ' αυτοτελή χωρήσαι χρηστότητος έκβασιν, nulla temporis mora ista promoveant , ipsisque
και την δι' έργων συμπλήρωσιν δέξασθαι ! Ταύτη rebus consummationem suscipiant! Sie enim el
γάρ και ο βίος ημών διομαλισθήσεται, και λόγος vita nobis equior cesserit, sermoque omnis, et
άπας, και πράξις, και διανόημα, τοίς θείοις νόμοις actio et cogitatio divinis Spiritus legibus peror
του Πνεύματος κατακοσμηθήσεται, και δι' απραγμο- habitur, oliique compendiis quieta nobis atque
σύνης και ησύχιος τε και ήρεμος ημίν διανυσθήσεται tranquilla exigeiur vila : qua brevi post, iis qui
βίος. Υφ' ού μικρόν ύστερον δι' αρετής και θεωρίας, virlule et contemplatione, sic vilæ institutis pro
ή της εκείθεν δόξης και βασιλείας αποκληρωθήσεται fecerint, futuræ gloriæ et regni parlịcipalio tri
μέθεξις τοίς ούτω πολιτείας προκόψασι. Ταυτά σου buenda sit. Ηac a nobis, o pater , a nobis, in
παρ' ημών, ώ πάτερ, ώ δέσποτα των σων ικετών, quam, ο domine , ιuis clientalis et supplicibus,
και διαδόχων μέν , αναξίων δε . ταύτά σοι της μικρής atque successoribus tuis quanquam indignis : nec
εμής γλώσσης και διανοίας, της σοί γε φίλης και tibi exiguelinguae mentisque officio ; mentis, in
παρά πάντας τιμώσης σε, τα μικρά προσενέγματα, quain, tui amantis, et praomnibus honori habell
Ταύτα ο μικρός εν ποιμέσιν εγώ, και του ιερού του - tis, angusta sunt munera. Hec modicus ego inter
του, πώς, ουκ οίδα, καταξιωμένος καιθρόνου και βή- Β pastores, nescio qua ratione dignus habitus Sacro
ματος. Και ει μικρά ταύτα, και της αξίας παραπολυ Ιιοc lirono et solio. Quanquam vero modica 1lla,
φθάνοντα, της γού , θερμής τους σε διαθέσεως ουκ et quae a multis Cuis longe absint, null lammeli
sunt accensa in le mea voluntate minora. Placide
ελάττονα . Δέξη γάρ, εύ οίδα, ταύτα μετ'ευμενείας, autem
οίόν τι μικρον επιτάφιον: τον δέ γε τελειότερον έπαι et humaniter, probe novi, velul tenue
νον , παρ' αυτού αν επιζητοίης επιδοξότερον ύστερον, quoddam epitaphium Suscepίurus cs. Absolutio
του προς τον αεί την σπουδών και την έφεσιν αεικίνη rem autem laudem majori ab eo gloria postmodum
τον έσχηκας. Νυν δε άνωθεν ημάς εποπτεύοις & θεία quinsieris, ad quem Seiner immotum studium de
και ιερά κεφαλή, Θεώ τη Τριάδι περιχορεύων έν sideriumque habuisti. Nunc enimvero, o divinum
πνεύματι, και το θρόνο της χάριτος παριστάμενος et sacrum capul, de cælo nos inspexeris, qui cir
cum DDeum trinum spiritu tripudies , gratiaque
χάριτι , και το θείο φωτί κατά ψυχήν ελλαμπόμενος : Cum
υπέρ ημών εντυγχάνων, εί πως δυσθείημεν διά σου gratise assistas Chrono, sisque animo illustratus
της ηπειλημένης τους κατ' εμέ ραθυμοις οργής, και divino lumine και supplicaris pro nobis, si quo modo
των όσημέραι καθ' ημών εξαπτομένων των παθών agente te libereinur ab ira iis impendente, qui
επαναστάσεων προς δε και ορατώς τε και αφανώς mei instar sunt negligentes el pigri, atque ab ac
εγχειρούντων ημάς πολεμείν εθελοκάκων εχθρών. " censa adversum nos quotidiana viliorum relbel
Και στήσαις ημίν προς αύραν την καταιγίδα, και lione. Ad hac vero a malevolis Iliostibus, palam
τύχοιμεντης αυτόθεν μακαριότητος, ένα υπό ταϊς occultaque conantibus oppugnare : statuerisque
σας και τότε περισκεπτόμενοι πτέρυξιν, εν σκηναϊς nobis procellam in auram ; fueritque, ut illic po
αίς αυτός αυλίζη, συναυλισθείημεν, και καθαροί sitam beatitudinem consequamur. Uι vel func,
καθαρώς το φως το εν σοι τρανωθείημεν , χάριτι του sub Luis protecti alis, una tecum liabilenmus in
καλέσαντος ημάς κλήσει αγία εις το θαυμαστόν αυτού tabernaculis, in quibus ipse Italbitas ; purique
φώς· ώ πρέπει πάσα δόξα , τιμή και κράτος, νυν quod est in te lumen pure perspiciamus ejus gra .
και αεί, και εις τους αιώνας. Αμήν. tia , qui nos vocavit vocalione sancta in admira
bile lumen suum : quem decet omnis gloria , bonor el poleslas, BUIC el semper, el in sæcula.
Amen .
ΛΟΓΟΣ ΙΖ'. ORATIO XVII.
'Εγκώμιον εις τον άγιον μεγαλομάρτυρα Γεώρ- Encontiumin sanctum πια, grena Georgiuin (42).
γιον.
(CoMBEP., p. 173.)
"Λεί μεν λαμπρά, και πανεύφημα τα των αγίων 0 Semper quidem splendida, es omnium oro lal
μαρτύρων μνημόσυνα αξιεπαινετώτερον δε και data sanctorum martyrum monumenta : cum pri
COMBEFISIJ NOTÆ .
(42) Encomium hoc , a Lipomano et Surio , ex seu indical liistoriam Athanasii inagi conversi a
Metaphraste editum à ÉS TOTOV, ut sunt plurimæ Georgio , et martyris, quam illa Pisicralis gesta
apud ipsum orationes, quarum ipse non iam au - non habent. Mirum ut Baron . in nolis severe in
clor censeri debel quam collector ; Andreæ asser- .cam pronuntiet, velut in assumenlum Arianicum .
lum Regio codice repræsentamus, quanquam non Sed quo fundamento ? Plane leviori, quam iit viri
integrunt, ipso codice mutilo , in eo tantum enco . gravis animum illo modo movere aul etiam pul
mio ; sic tamen ut nihil ei desit, corum quibus sare debuerit. Quid enim vero, vir vere industrie
Georgii gesta et historia illorum temporum illae ac studiose , in ea libi historia displicel ? Athanasii
strari possint. Videlur magis niti gestis Georgii nomen , quem magi insimulalum constat ab
relatis a Melaphraste, quain jis que babentur Arianis, velul Arianus, Georgius invasor sedis
scripta a Pisicrale ejus famulo , quæ etiam edidit Alexandrina , el orthodoxus Athanasius ejusdem
Lipomanus, et habent Regii codices . Nam refert, rerus antistes, assumplis Georgii mariyris , wagi
 1171 S . ANDREÆ CRETENSIS 1:12
iis verolaudabile et gloriosumest, quod hodierno A μάλα πάντων επιδοξότερον, το σήμερονήμιν εορτα.
die celebratur. Præsens enim memoria martyris, Gouevov . 'H yap ta poūod Toù jáprucos uvnut,os
non solum eorum quæ Dominus passus est, imita.. uóvov toū Kuplaxou trálouç TepléYE! Thy zelunoiv,
lionem continet, athleticu certamine decorata, et toi; & O2ntixois gyösi xatamexosunuévn, zai taip
Verni enmporis splendore pulchrior facta ; verum εαριναίς εξαυγείαις κατακαλλυνομένη, αλλά γε και
ctiam bilaritatem , quæ ex sublimioribus Domini αυτών των υπεραγαν υπερηρμένων Δεσποτικών
liebus festis proficiscitur, abunde participat. 1lic εορτών καταπλoυτεί την φαιδρότητα. Mέση τούτων
enim inter hos dies, tanquam inier duos soles, comme Malwv õuáðos, tñ olxclą xevice! TIEQ.TO
proprio molu in orbem aclos ac mundum lustran - NOUVtov, ctn puyuévn genin , tais Ę auçoivas
les (43), velut luna quædam interjectis utriusque dau troos! xatastpatitouévn , Xplotoueurcons åx
splendoribus illustralur, et radiis Christum imi- tio ! xataurácel thv olxoupévry. Ipohäufe! učv
tantibus orbem terrarum illustrat. Prior quidem oữv aütñs tñ tábel; xal zapoavisyel tñ expavestig
ordine lucet (43*), illustrissimoque speciei ſulgore třs üpas aiyan, guvavaterhousov xal Traceyptua
præoritur, ac vel statiin consequentem , aut con - ÉTolévny xal surnuévriv Eyousa, Tayxósu!95
tinuam potius, Georgii solemnitatem habet, dies xai unepexhau tapos xal trasy Toponyourón mayo
ille feslus ac tolo mundo celebratus, omniumque Béoptos toptūv sopth : dływ on TOŪ owIt,plou rá.
splendidissimus ac præcipuus ; Salvatoris, inquam , Oous xal třs & vastágew5 Xp!OTOŪ TO 3.5Bensi
Christi veri Dei, et nostri Domini, ac martyrum coû xal Kuplou nuwv 'Incoū tou Yiod to Occi,
principis, crucem passi ac resurgentis ; qui pro- xai doxnyoù tūv yaptúpwv, too oi' nuas capxwa
pler nos homo factus est, et propter nostram sa - évtos, xal Ølà thy Duetépay twinplav ungrugt
lulem « Testimonium martyr reddidit sub Pontio Qvto; èal llovriou IIt).átou,1 XQtà tòv 'ATóstolov•
Pilalo d, , quemadmodum ait Apostolus ; quique xal tó olxelo Tibet, thiv xarà toủ lavátou vixTv
iis quæ est passus, victoriam nobis contra mor- huiv xoploQuévou. 'Eqetrouévny Exoura " pez' ajo
lem Jargilus est : eaque ipsa vicissim apte con - tvåougôiws, xaltveis oupavoù åváryev aitov,
sertam ac consequentem habet, ejusdem Christi ad xaО' v ang hueté oav ouglav év Éauth to Na pl
cælos assumptionem , quo dic humanam nostram couvexá0:689., Oů outtuylav oé Tivá omille twvTiso
di Tim . vi, 1.5.
VARIAE LECTIONES
9 Leg. Eyousay
COMBEFISI NOTA .
que Athanasii nominibus , conferantur, victoria C bantur, ascribentes magie Dei opera, ita Deus
Ariano concessa . Hoc tantum rationis allatum in - certabai virium instauratione invictam OMINO
venio , ac vix invenio ut dicam rarionem , quam revere. Sic palam quisque viderit in Vincento
etiam suasionem el congruentiam vocant, el quæ diacono, Clemente Ancyrano , Catharina Alexan:
tantum possit esse nonnulli adminiculo . Quid drina, Lucia Syracusana , etc., quorum gesta omn!
enim isthæc ouwvu feia ad propositiim ? Undenam veneratione merilo suscipit Ecclesia . Putat Baro
sere Athanasianum privilegium , 11t ita suum nius invenisse se in sua landem bibliotheca, veo
illud consecraverit nomen , ut neque antecessorum illslissimo codice ejusmoli acla reprobata , penes
meque posterorum aliquis, malus , maglisve Alha - quem slet fides : sed el talia quædam exstare per.
hibent in quibusdam Ecclesiis in Gallia, sed mili
cum quo Georgius martyr, infamis ipse Georgii non visa . Oua de re bactenus. In plerisque corri
nomine, esset pignaturus ? Si ita habet, sim et gimus Lipomani interpretem , seu potius noran
ago Athanasius , desinauitque Græci cuin primis versionem adornamus, ut est ille revera minus
Georgio devotissimiGeorgii nomen prolibus indere accuralus, apud quem tamen videri possunt La.
et sibi asciscere, ne se co , non studiosos Georgii lina , quæ non possumus Græca representar
martyris , sed Ariomanitas , et partium scelesti defectii codicis ; in quo perquirendo minor lull sol
illius Georgii, vel ut Melaphrasies in Athanasio licitudo , quo res videretur minoris momenti, l'a
vocal, Gregorii, ostendant; aut certe desinant cen - tione jam initio insinuata .
suræ ita frivolæ , nec nobis soli videamur homi- (45 ) in orbem actos ac mundum lustrantes. SI
nes aut spirituales , quibus sic liceat dijudicare o exprimimus tÒ, TTE P!TTOOūvtas, dictum de solibus,
omnia . quod jejunius interp . Lipom . Se vertentes. Pro
Quod porro spectat ad Georgii gesta , constat priissime in astra dicitur, que circa polos rolena
quædam esse reprobata a Gelasio : contendit lamen iur. Plutar. in Symposio 7 sapientum : Kaba
Lipomanus esse illa alia quam quæ ipse edidit , tum tùy ýacov å puasi, à éyout ! Tip:Troasiv, more Quality
ex Metaphraste, tum Pisicratis , Græcis frequentata : Ślveu.óuevov toŨ ou gavoù yo pav.
cuilubens assentior, quanquam non ejus fundamento (43 ") Prior quidem ordine lucet. Il ponáutet alle
um a Graecis recipiantur, et legantur tñs tá€!. Clara littera , ut reddidimus, quas
in Ecclesiis, quod constal minus castigalos in his licat omnimodam antecessionem lesti Dominica
storiis, nec respuere ompino apocrypha : sed quia resurrectionis, ad festum Georgii, quod ei vele
mihil peculiarius in eis occurrat , quo nieruerint comes oriatur, aut proximum ab ipso sequatur.
ejusmodi censuram . Solun eniin habent quædam Interpres liescio quam aurora antecessionem se
miracula velut durando tormentis Georgio , qui primit, sed ea nihil ad propositum , vel ad Andreet
Dois plura haud ita dissimilia legimus in probatis mentem . Quod paulo inferius sequitur ,
plurium martyrum Actis : ac plane consial plures GLOS, H . 1. &., sicmelius reddideris : Toloillacou .
1 ajora supra hominem passos , quor'iu constan brata mundo, splendidissimaque ac universis pridie
Hall, ul tyranni modis omnibus labefactare coni nolemnitatibi's, festivissima solemnitas.
113 IN S. GEORGIUM .
τέρων, αλλά θείας αγάπης οικονομίαν, και θείων A naturam in scipso Patri « conseclerc fecit e. »
πραγμάτων εναργή οικειότητα, ούτω του μαρτυρη- 15lud porro, non humanarum rerum Tortilus
θέντος , υπερβάλλον της υπέρ τον μαρτυρήσαντα eventus, sed dilectionis Dei Cconomia, ac mani
στοργής αυτού διαδεικνύντος ημίν ώς μή τοϊς πά- festa divinorum operum cognatio est : sic nini
θεσι μόνον την προς αυτόν εμφέρειαν απoσώζειν, rum ipso, cujus causa martyrium susceptumfuit,
αλλά μην και τη του πάθους ήμέρα. Ομοίως γάρ Simum suum , prolene amorem, in eum qui
και των του ενιαυτού μαρτυρικών εξάρχει πανηγύ- illud suscepit : plane at allileta, non iis scium
ρεων, μόνη μετά την αναστάσιμον, της εαρινής προ- quae est passus, sed et ipsa passionis die, eis
καθημένη λαμπρότητος. Επει ούν ούτω τερπνά siniilitudinem exprincret. Girnili quippo tool )
της αθλητικής ταύτης πανηγύρεως τα μεθόρια, άξιον etiam alias omnes, toto anno martyribus Sacris
και αυτής λοιπόν υποδείξαι το κάλλος. Κάλλος δε celebritates haec antecedit (44); qua sola post
πανηγύρεως, ή λόγος σωτήριος, η πράξις ένθεος . Clhristi resurrectionis festum diem, verino tempori
"Ελλησι γάρ και Βαρβάροις, και πάσιν ών ή πλάνη ac splendlori prasileat . Sic igitur letis athleticse
των ειδώλων κατεκράτει, τούτο σεμνότης : ήν και celebritatis confiniis, opere pretium est, ut et ejus
χαρά εόρτιος, το διά πάσης άσχημοσύνης τε και deinceps, decus explicemus. Celebritatis aulent
ακρασίας θεραπεύειν τους δαίμονας. Ημείς δε, οίς B decus est, tum salutaris oratio, tum divina aliqua
τρόπαιον του σταυρού κατά του θανάτου δεδώρηται, actio. Graecis quidem et Βarbaris, omnibusque
τουναντίον · το διά πάσης αυτούς καταισχύνειν αθλή- aliis, quibus idolorum error dominabatur, diei
σεως. "Ένθεν ηδονών έκλυσις ώς αισχρά, εμισήθη • festi honestas et iucunditas ea erat , ut omni tur:-
και πόνος αρετών και θάνατος υπέρ ευσεβείας, τοίς piludine et inlen perantia, demones Colerent.
πιστοίς ως ήδύς προεκρίθη. "Ενθεν ή πλάνη των Nobis vero, quibus crucis tropaeum contra nior
ειδώλων έσβέσθη , και τα πλήθη των μαρτύρων tem donatum sit , secus omnino : ut dimir ,
ανέλαμψαν. "Ένθεν ουρανός τα επίγεια γέγονε , δί- omni eosdem certamine, probro alficiamus ac ex
κην αστέρων τοις αγίοις κατακοσμούμενα και παν pugnemus. Quamobrem voluptatum dissolutio , ut
ημέριος εορτή της οικουμένην κατέχει, τα τούτων φιid turpe invisa est : labor autein virtulin,
τρόπαια, και τα τούτων λείψανα τιμώσαν» τους norsque pro pietate suscepta, ut dulcis priopia

ούς ο μεν κουνος εχθρός κακούργως ενεστήσατο · clus sit splenduerintque martyrum populi : ut ite!!!
την προσκύνησιν και το ακοινώνητον όνομα φιλο lerrena, viris sanctis ceu stellis perornata , cæli
νεικών δια μέσου των ειδώλων αυτός απενέγκασθαι · instar evascrint : atque, ut orbemterra , quoli
ο δε πάντων Θεός, Σωτήρ τε και σταδιάρχης, φιλαν. diapa quedam jugisque celebritas, martyrum
θρώπως συνεχώρησε , κατ' αυτού νικητής το ανθρώ- tropita ac eorumreliquias holiorantem, publicisque
πινον αναδείξαι βουλόμενος · ένα υφ' ών ως Θεός conventibus eoruna certamina celebrintem, nolis
εζήτει προσκυνείσθαι, υπό τούτων ως νεκρός γε- τηe illud incommunicabile , idolis meliS VInαι:
λάται πατούμενος. Έπει ούν της ειδωλομανίας o care : universorum auteno Deo Salvatore Io at
ζόφος, τηνικάδε κατά πάσης χεθείς της οικουμένης, Studii presidle, pro suo in ιumanum genus pro
μικρού και την άοίκητον έπλησε, σχεδόν απάντων pensiori affectu permittenle, quo huma nam natu
προς την ασέβειαν αυτομολούντων και πάντες ram γίctricem adversus illum ostentleret ; ut a qι! »
αφεγγεί λήθη του όντως Θεού παραδοθέντες δέσμιοι , Lus studebat, tanquam Deus adorari, listlein Ti
σκότους και μακράς νυκτός πεδηται αποδειχθέντες, star proculcali cadaveris, Iulibrio esset. Quonian
περί πολλού το σέβειν έποιούντο τους δαίμονας • και gitur insani idolorum cultus Caligo e0 tempore
φάσμασιν ώς θαύμασιν έκδειματούμενοι, δεισιδαι- per omnem terrarum orbem elitsa , vel cas prope:
μονέστεροι καθ' εκάστην εδείκνυντο · οί τε της τυolun partes quo non habitantur , oninibus
ασεβείας αρχηγοί και σπουδασται, Διοκλητιανός και fare ad impietatem deficientibus , repleverat : Oni
διαγνέντιος, και οι κατά πόλιν τούτων υπασπισται, p nesie cace ejus, qi Peus revera esset, obli
συών ορμήματι τη ασεβεί και προχωρήσαντες , εττι - vioni, vincti traditi (45), atque lenelibrarum
μελώς επί τα πονηρά κατεγίνοντο : Και ουκ ήν long noctis contpedibus irrelili, cultum deni0 -
ανάνευσις εν τώ θανάτων αυτών και πορευόμενου γάρ ηum plurimi faciebant ; ac vanis spectris, tanquillin
επορεύοντο τω φωτί του πυρός αυτών: « Ούτε μήν miraculis peiterrefacti, in dies efficiebantur Sil
στερέωμα εν τη μάστιγι αυτών, και του Θεού μακρο- perstitiosiores : tum nimiruin , impietatis duces et
Ούμως ανεχομένου, όπως οι δίκαιοι φανώσι, και μή amalores studiosissimi, Dioclelianus, inqain,
eEpies. 1, 6 . :
COMBEFISII NOTÆ .
(14) Ιαc antecedit. Μαρτυρικών εξαρχει πανη - (45) Coca ejus, qui Deus revera esset oblivioni
series, more Hebræorum a Paschale , et Resurre- peccatis : quomodo videmus in ipsis qui Christiani
clionis festivissimo die , incipiat : quanquam Græci essent, accensum jam divinæ scientiæ lumen ex
23 : 11m a Septembri inchoant , Lajni à Decembri slingui. Longe aliter interpres Lipomani vel alio
ci præviis Natalis Domini feriis. lia Grieci, im - exemplari, vel ipsc a se, minus congrue , 111
peratoris indictiones scculi. Solei.
115 S . ANDRE E CRETENSIS . 1176
et Magnentius , tumeorum per urles Singulas Α ασυντελής ή ανθρώπου φύσις απέλθοι, του σίτου
satellites, suuin instar ad impietatem profuentes, τοίς ζιζανίοις συνεκκοπέντος . Τότε αν, τότε, ώσπερ
rebus pessimis studio intenti erant : « Nec erat ημεροφανής αστήρ φαιδραν την ευσέβειαν διεκλάμ
declinatio (46) in morte eorum 8, 5 ambulabant . πων, ο λαμπρός ούτος και περιβόητος ανεφάνη Γεώρ
cniin ambulantes in lumine ignis stii ; « Νeque γιος : το γλυκό και πράγμα και όνομα. Γεώργιος
firmanentuno erat in plaga eorum h, » Sustinenle ο τω ονόματι την ένθεον πράξιν, και τη πράξει την
Deo Ionganiniler, ut qui justi essent, manifesti φερώνυμον χάριν εν εαυτώ δεικνύς. Ο τον Ισάχαρ
fierent ; ac ne imperfecta hominum natura, fru- μιμησάμενος , και το καλόν και της θείας γεωργίας
leno una cum zizaniis exciso, vita decederet. ερωτικώς επιθυμήσας . Σ ' Ο την επίπονον εργα
Tune, velut stella quaedam, letum pietatis falgo- σίαν αγαπήσας, και κατά το γεγραμμένον, αυτός
rem interdiu cmillens, illustris hic et omnium αποδειχθείς γεωργία υπο Υψίστου και έκτισμένη.
voce decanlatus Georgius illuxil : re ille , el no- Ο κοπιάσας γεωργός εξ απαλών ονύχων, και εν
Diue dulcis ; Georgius, inquam, qui et noi.e καιρώ τον καρπόν εκατοστεύονται αποδους τω δε -
livinan actionem; actioneque gratiam Ποιοί σπότη. Ο το αρότρω της αρετής ατρέπτως την
respondentem in seipso ostendit. Qui Isaclear ii. γλυκείαν της ευσεβείας ορθοτομήσας αύλακα, και
lalas , divine agricultura bonum desidera- Β διά τούτο εύθετος αναδειχθείς εν τη βασιλεία των
vil i. Qui laboriosan culturam adamavit, ac ουρανών. Ο σπείρας εν δάκρυσι, και εν αγαλλιάσει
juxta quod scriptum est, ipse a Deo creata ru - θερίσας. Ο εν κλαυθμώ βαλών τα σπέρματα, και
sticatio effectus esti . Qui a teneris unguibus , εν χαρά φέρων τα δράγματα. « Η [ευγεώργητος ).
ιι bonus agricola laboravit, fructumque centu , o γη , ή πολλάκις πιούσα τον επ' αυτήν ελθόντα υετόν
copiosiorem, suo tempore Domino reddidit , Oi του Πνεύματος, και τίκτουσα σωτήριον βοτάνην
aralio virtutis , suavem pielalis suleum recta via τοίς εν πίστει δρεπομένοις. Ο λειμέύν ο ευωδέστα
«llit, ob idque aplus regno colorum proll.lus τος, εν και της ευσεβείας τα άνθη πλουσίως έβλάστη
est. Qui cum lacrynis Senientem jecit, et ( 1η σεν, άφ' ών γεωργείται κηρία ανή ροτα , ών το γού
exstallatione messen collegit. Qui Tuctu semina κασμα, ψυχής ίασις. Το εύχρηστον δένδρον, το παρά
sparsit, gaudensque manipulos reportavit. « Terra τους ποταμούς του Πνεύματος εφυτευμένον, και
(Delic Culta) que venientem in ipsam Spiritus τεθηλός διηνεκώς, αεί τε τον καρπόν της αρετής
Sancti pluvian sepius ebibit, lierDamque generat ώριμον φέρον, εις ψυχικής γεωργίας των πιστώς
iis opportunin k , qui fide decerpunt. Pralum illud μετεχόντων. Το εύφορον κλήμα της αληθινούς αμ
« loratissimum , in quo pielli, lores abundle Πο- , πέλου, ου γεωργός ο Πατήρ ο ουράνιος, γεωργών
γιcrunt, ex quibus favi mellis sponte procedunt, ημίν δι' αυτου πνευματικήν ευφροσύνην , εις ίασιν
γιorum dulcelo, animi sanilas est. Lignum utile, παθών, και ανακαινισμός ψυχής τε και σώματος .
juxta Spiritus Sancti luvios plantatum, ac per. Ή των θείων ναμάτων πηγή : αφ' ής άρδευομένη
petuo virens ; quodque semper malurum ferat χερσομανή σασα ψυχή, γεωργείται και καρποφορεί,
virtutis fructum 1, excolendis eorum animis, quί πίστιν, ελπίδα, και αγάπην τριάδα αρετών , τη
sincere percipiunt. Feracissimus palmes verae il- Τριάδι εράσμιον. Ο των θείων εννοιών γεωργός, και
Tius vitis, cujus Pater celestis agricola m, spiri- του Θεού γεώργιον, εν ώ εγεωργήθη της ευσεβείας
Talen nobis jucunditatem, ad affectiones et vitia ή χάρις, και γεωργείται πάσι των θαυμάτων τα
•curanda, aliinaeque et corporis instaurationem, πλήθη . Ο!δε γάρ, οίδε και η προσηγορία δημοσιεύειν
per cum excolat . Divinoruno Muentorum fons , quo, Θεού χάριν, και αρετήν ανθρώπων, ως επί του
animus silvescens irrigatus, excolitur ; fidemque, 'Αβραάμ, και Σάρας: Ισαάκ τε , και Ιακώβ, και
spem, et charitatem, terrarium sirtulum Trini - Μωσέως, και ετέρων πολλών μεμαθήκαμεν. Ούτος
tati anabilen, fruction profert. Divinar in cogi. o τα ονόματι και τη πράξει Γεώργιος : ούτος ώς
tationun cultor, ac Dei ager, in quo pietatis gra- ρόδον εν μέσω ακανθών το τηνικαύτα ανέτειλε , και
tia exculta fuit, ac miraculorum copia , ino tium Dώς κρίνον ευωδιάζουν την ευσέβειαν, μεταξύ του
Iscr. Maximianus aut Maximinus. & Psal. lxxii, 4 . b ibid . Gen. xlix, 15 . i Ecci. 61, .
* Ηebr. νι, 7. 1 Psal. 1, 3. η Joan. XV, 1.
COMBEFISI NOTÆ .
(46 ) Declinatio. 'Avíviu5i5. Sic constanter LXX, sel. Ex ea enim , ut hic auctor subliliter indicat,
ubi Vulg. Respectus : Conjirit Genebr. legendum liguelque cx sancti Sebastiani et aliorum Actis ,
äváõesus . quod satis llebræo congruil, mimus la processit , quam exercuit immanis illa in Christia
men probatur conjectura . Accipit auctor sensu nos carnificina : velut et ipse, non malis omnino
planiori, ul significetur felicitas mortis impiorum , moribus haberet zelum , cæcum illum tamen quo
deducta in bonis canilie ad annos maliiros : quo - nibil in potente maxime ac rerum domino, pericu
modo non habet , vävsus!V : ul rejicialur ac renua Josius . Quod special ad Magnentium , non ille
zur ; sed potius desiderium : sic perciptle: videba - lyrannus, qui lolo ſere sæculo junior imperium ad
llir habere Diocletianus, vere non ita infelix in ime breve lenipus arripuit, est accipiendus, sed amicus
perio quantum voluit diulurno , in quo tanta au - quidam Diocletiani, in aula id temporis præcipuus,
atoritate ac velut imperatorum el Cæsarum pater ipseque Christianis æque infensus, ut indicant gesta
dccernebal, nisi cum superstitio miserum cflecis. Georgii ai quæ Andreasalludil.
1177 IN S. GEORGIUM . 1178
ειδωλικού βορβόρου ανέθαλεν. "Ως κυπάρισσος εν Ausum excolitur. Solet enim solet , eriam nonuinis
χορώ βάτων • ως ελαία κατάκαρπος εν ερήμω" και ipsa appellatio , Dei gratiam, et hominum virtutem
ως φοίνιξ γλυκαίνων τους εν πικρία ως σελήνη palain declarare : quodin Abralam et Sara, Isaac
πλησιφανής εν στυγνοτάτη νυκτί • ως πυρσος εν σκο - quoque el Jacob, ac Mose , aliisque pluribus , fa
τομήνη, τους κατά το πέλαγος της ασεβείας πλανω- cluu didicimus. Fuit hic el nomine et re Geor
μένοις · ώς φωστήρ εωθινός , εν μέσω ζοφερών gius. Vic , tanquam rosa in mediis spinis id tem
νεφελών· ώς ήλιος εν γνόφω συνεχει φαιδρόν εκλάμ- μoris exortus est, et tanquam lilium 1 , Slaven
πως σέλας. Ει δε και όθεν έφυ, και την από γένους pietatis odorem ef11ans, in medio idololatria: Cano
ζητείς ευκληρίαν · τα πράγματα βούσι , Τέκνον αυ- eloruit. Velut cupressus , in campo rubis ac sel
τον είναι Θεού, και της άνω Ιερουσαλήμ της ελευ- tibus horrido, ut oliva fructifera in deserto, utque
θέρας " « "Οσοι γάρ έλαβον αυτόν, φησίν ο μαθητής palma dulces reddens fructus olim annaros ; ut
και παρθένος , έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού luna plena, tristissima nocle ; ut facula, olscura
γενέσθαι, τοίς πιστεύουσιν εις το όνομα αυτού• , caligine, iis preferens lucem qui in impietatis
οποίος ήν Γεώργιος , έργο το γένος πιστούμενος. pelago errarent; ut stella natulina, in medio atra
rum nubium ; ut sol denique, lætum , densa caligine, splendorem emiliens. Quod si eliam unde
sit orlus, ac generis nobilitatem quæris ; res ipsæ velut missa voce clamant, Dei Filium hunc esse
ac supernæ illius Jerusalem , quæ libera est : « Quotquot enim receperunt eum , inquit discipu
fus ille virgo , dedit eis potestatem filios Dei fieri, his, qui credunt in nomine ejus °, , cujusmodi
ſuit Georgius , qui generis sui nobililalem factis comprobavit.
Επει δε ποθείς και την επίγειος αυτού μαθείν Β Quoniam vero et terrenam ejus nobilitatem
ευγένειαν· πατρίς αυτώ , η Καππαδοκών χώρα• scire cupis : patriam habuit Cappadocum regio
τροφός, η Παλαιστινών Χριστιανός εκ προγόνων : 1em; altricem vero, Palestinam; a pro VTS Clini
νεάζων τη ηλικία πολιός την σοφίαν · ευθύς την stianus ; juvenili elale, Sapientia Caus, Cords
καρδίαν· κατ' αμφότερα σφριγών κατά της ασεβείας, rectus, utroque adversus impietatem urgens Ve
ο μάρτυς της ευσεβείας : καλώς τοϊς οπλιτικοίς gelusque, pictalis martyr ; ita armorum a puero
αγώσι έκ παιδός ενδιαπρέψας, και ακριβώς την εν certaminibus clarus, tantaque diligentia et absO
πολέμοις έξησκημένος άνδρείαν, ως και τριβουνάτον Iatione exercita bellica fortitudine, ut et militaris
εμπιστευθήναι στρατιωτικού καταλόγου , δεόντως τε ordinis tribunatus ejus fidei commissus fuerit.
θησαι, αμέλει πολλήν αθροίσας εν εαυτώ την πολε - in multis saepe strenue agendo, multam demum
μικής εμπειρίαν, και μείζονος ορεγόμενος αξίας, rei Lellico peritian comparasset, najoremque
μείζονος και τυγχάνει. Λαβών γάρ τα εκ πατέρων gradum appeteret, majorem nimirum a5secutis
αυτά προσόντα χρήματα, ανέδραμε προς τον κατ' est. Quippe, acceptis opibus, si que parentiiΥΣ
εκείνο καιρού βασιλεύοντα, και πάσχει τι, το Κίς successione obvenerant, accurrit ad eum qui id
υιό παραπλήσιον. Ο μεν γάρ όνους αναζητών, βα. " temporilus imperatoren agelbat ; eique, simile
σιλείαν επίγειος εύρατο· ο δε κοσμικήν άξίαν επι - quidpian accidit , atque olim filio Cis P. 1ie enim
ζητών, ουρανών βασιλείας επέτυχε, μείζον του έργου cuni asinis inquireret, terrestre regnuin invenil :
το πάρεργον εμπορευσάμενος. hic ,mundani bonoris gradu exquirens , regnum
cælorum sortitus est : majusque ſuit, quod accessionis loco inexspectatum accepit, quam quod rii
capul haberet propositum . ·
Παραγενόμενος γάρ, και ιδών Θεόν μεν υβριζό- Cum enim illuc venisset, ac Deum Contemni,
μενον, δαίμονας δε θεραπευομένους, ουκ ήνεγκεν ο demones vero coli vidisset, non tulit eam relD,
ζηλωτής της ευσεβείας · αλλ' έννοήσας τον Δαβίδ vir pietatis zelo flagrantissimus : Sed cum cogital
λέγοντα : Είδον ασυνετούντας και εξετηκόμην , ret illud Davidis dictum : « Yidi Sensatos, el
και , 'Εξέτηξε με ο ζηλός σου, ότι επελάθοντο των 1: Desccban 9. Ει: « Τabescere me fecit Zells
λόγων σου οι εχθροί μου , και μνημονεύσας του ειus, quia obliti sunt verba tua inimici niel : )
Κυρίου φάσκοντος • « Πάς όστις ομολογήσει εν εμοί Recordatus etiam ejus, quod Dominus alt : Οι
έμπροσθεν των ανθρώπων, ομολογήσω κάγώ εν αυτώ is qui confilebitur me coram hominibus, confile
έμπροσθεν του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς , Dor el ego eum corarm Patre meo, 10 CCIS
τυρωθείς το θείο ζήλο, και θήξας ή βέλος τον D est 8. 5 Divino zelo inflanimatus,suamque cogita
εαυτού λογισμόν, έσπευδεν άρπάσαι την επαγγελίαν· εionem, velut telum quoddam, exacuens, Tesonal
και ανθομολογητήν εαυτού τον Θεόν, διά της εις αυ- vit divina promissa preripere , ac Deum Ipsum,
τον ομολογίας κτήσασθαι, per suam in eum confessionem , vicissim sui con
fessorem acquirere.
"Όπως δε μελλοντι την στενήν εισιέναι πύλην, μή At ne illi per angustam portam introire moncin
στένεται αυτόκώλυμα των χρημάτων ο όγκος , αλλά terrenarum facultatum cumulus impedimiento
γάρ και ισχυρότερον εαυτό κατασκευάζη το μαρ. forel, Scque- alleo ad martyrium majoriTortιιιαπια
" Aililit Lipom . cx ferida herba. • Joan. 1, 12. r I Reg . 1x , 20 .
και Matili . 3 , 32.
Psal. cxvii, 158 . ' ibid . 139.
 179 S . ANDRE.E CRETENSIS 113
obeundum instrueret, opere pretium putavit, ιι Α τύριον, αναγκαίον έκρινε, τη θεία κατά τάξιν εντολή
File ac ordine (47), divino illo precepto uleretur, χρήσασθαι, ήν ο του αγώνος Κύριος, ήδη προς τον
quod olim certaminis Dominus ac arbiter, adole- πλούσιον απεφήνατο νεανίσκον, φήσας : Ει θέλεις
centi diviti intimasset, dicens : « Si vis perfectus τέλειος είναι, πώλησόν σου τα υπάρχοντα, και δος
esse, vende que Italies , el da puperibus, et Ita - τιτωχοίς · και έξεις θησαυρόν εν ουρανοίς · και δεύρο
bebis ilies2uram in colo : el veni sequere me t. ) ακολούθει μοι. Και δη τούτο υπό του πρώτου νεα
Sane, quod prior ille juvenis, animi mollitie et νίσκου ραθυμια παραλειφθέν, ο δεύτερος ευθύμως
1gnavia Onisit ; alter hic avidle animo |ue alacer απεπλήρε τεν: αποθέμενος την των χρημάτων περι
implevit, divitiarum deposito ambitu, iisque, per Coλήν, και τούτοις δια χειρός των πενήτων αγοράσας
manus pauperuminstimabili coeuplo margarito τον ατίμι τον μαργαρίτης της βασιλείας των ούρα.
regni colorum, ac inviolabili iliesauro, in eo sibi νών, και εν αυτή τον άσυλον [Εν] εαυτώ προευτρε
D.Irato, Cordeque celestilus plene defixo. Uι sic πίσας θησαυρόν, κακείσε την έαυτού καρδίαν τε.
2item, avaritir, que animo corruplela est , im. λείως προσηλώσας. Ούτω τε προανελών τόν της ψυ
pls Orch diabolu , ceu velitari certainine ever- χορθόρου πλεονεξίας εισηγητήν, και τον πρώτον
lisset, et primanm Ilanc coronan adversus illum κατ' αυτού άρπάσας στέφανον, αυτόν τε τούτον εις
arripuisset, atque ad sublinioris victoriae adju- 3 εφόδιον και σύμβολον υψηλοτέρας νίκης νοητώς
Tilentum, ea caput spiritaliter velut cinxisset, αναδησάμενος , ευχαις τε τενήτων εαυτόν καταχώ
seque precibus pauperum ceu aggere communis- σας, και ταύταις νίκην νίκη προσθείναι καταπι
set , iis se, victorian victoriae adjecturum frelus : στευσας, ούτως πεποιθώς ώς λέων, άρας τον εαυτού
Confidens at leo , Sublita Sla cruce, ad bellum σταυρόν, προς τον κατά της ασεβείας εξήλατο πό.
contra impietatem, gerend: prosiliit. Probe si- λεμον. 00 91 γάρ ή πίστατο ο σοφός, ότι δή Ελεη
quidem noverat vir Sapiens , « eleeinosynis el μοσυναις μεν και πιστεσιν αποκαθαίρονται αμαρ
file (18 ) purgri, peccala , que sunt in pedi- τίαι, και τα της νίκης κωλύματα. • Ελεημοσύνη δε εκ
lenta Victoriae. Prie Onnibus vero , « eleenosy - θανάτου υπέρ πάντα ρύεται.) - Υπέρ γάρ ασπίδα
nam a morte liberare Υ : ) - Super enim Sculum κράνους, και υπέρ δόρυ ολκής κατέναντι εχθρου
potentiae, et super lance roboris (49) adversus πολεμήσει υπέρ σου , και φησίν ο του Σιράχ. 'Αμέλει
Thimicum pugnabii pro te ' , inquit Jesus filius ταύτην έργω προαλειψάμενος αθλητικώς, και θαρ
Sirach. Sic denique, re exhibila misericordia, σαλέως προς την παράταξιν έξιών, ουχ υλικήν τινα
instar pugiliis certamini preunclus , fiduciaque in περιέθετο πανοπλίαν, αλλά την του αγίου Πνεύμα
aciem egressus, nullam preterea corpoream ar- τος , ήν ο Παύλος υπέδειξε . Περιεζώσατο γαρ την
naturam, sed Spiritus duntaxat, μι Paulus do- οσφύν έν αληθεία, και ενεδύσατο τον θώρακα της
cet , incluit. Νam succinxit Ιuulos in veritate, δικαιοσύνης και υπεδήσατο τους πόδας, εν έτοιμα
el induit Ioricam justitiae , calceavitque pedes in σία του Ευαγγελίου της ειρήνης και περιεβάλετο
preparatione Evangelii pacis : galeam ilem solu- την περικεφαλαίαν του σωτηρίου, επί πάσιν αναλα
tis assumpsit , in omnibus assumpto Scuto fidei , Cών τον θυρεον της πίστεως, τον σβεννύντα πάντα
quo exstinguantur omnia tela ignea nequissimi : τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού » και την μάχαι
20 gaudium spiritus, quod est verbum Dei. ραν του πνεύματος, ό έστι ρήμα Θεού.
Ηac igitur invisibili spiritalique armatura , και την αόρατον και πνευματικήν ταύτην περί
5 psum Coin univit, 1 Quoniam non adversus εφράξατο παντευχίαν, Επεί μή προς αίμα και
carnem et sanguinem bellum susceperat. Sed ad - σάρκα τον πόλεμον ήρατο, αλλά προς τας αρχάς,
Versus principatus et potestates , adversus nun - πρός τάς εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του
di rectores tenebrarun, contra spiritualia nequi- σκότους, προς τα πνευματικά της πονηρίας" , πνευ .
tie 1 ; spiritalibus armis instructus adversus ματικούς πνευματικώς ανθολιζόμενος και μο
spiritalia : ac fere claumans apostolicum illud : νονουχί, το αποστολικόν αναβοών λόγιον : « Ημών
+ 1.11!:. ΧΙ , 21. u Pro . XV , 27. Τού, Χιι, 9. x Eccli. XXIV , 15. 5 Eplies. , 15.
1 . 12 .
VARIÆ LECTIONES.
92 γρ. εύ.
COMBEFISH NOTÆ .
(47 ) Ul rile ac ordine. Kata ta !V. A minori illo D sacrificiiel communionis lioram , diacono clamante,
procedendo ad majus. Præstat siquidem vita , icr - Öso! 7 :5 0 , ut est in Basilii et Chrysostomi liturgia ,
renis facultatibus ei subsidio concessis : 111 nisi sive bolol rávos. ut in liturgia Jacobi, una cum
jis sprelis , haud facile præsumalur vila contemen catechumenis, si quis moribus a professione discre
da , qua de re Grey. hom . 14 iu Evang . pans, saltem pegala precir communione, a fide
( 48) Ει fide. Και πίστεσι. Deest quo plurale illul lium consortio , Ecclesiastica censura , præcisus
exprimamus ; significantur illu actiones veraces et esset ; qua de re in Euchologicis suis noster Goar.
fideles, ut bene Nobilius. Addiderim ego , quæ præ (49) Lanceam roboris. Abou óxis. Altera lectio
cipe sunt ex instinctu fidei, el oridinis grali , nolata in Sixe. pro ahun :. Exponios cun llesch .
quorum exercitio fidelium nomen absolute meren - cui onzen estouvau 's, isyus. Quamvis est mibi sal
tiir, qui Christiani vilar Christiane lransiguint, soli durum . Interpres Lipoillani ea voce:ll omsil.
digni qui participeni, ejeclis antiquio rilli sub ipsamli
1181 IN S . GEORGIUM . 112
τα όπλα, ου σαρκικά, αλλά δυνατά τω Θεώ, προς Α « Arnia nostra, non carnalia sunt, sed potentia
καθαίρεσιν οχυρωμάτων. Αυτίκα ούν , άνωθεν Deo, all destructionen munitionum 4. 5 Statimergo ,
σύμμαχονεαυτού τον άγωνοθέτην επικαλεσάμενος : cum e elo adjutorem sibi eum evocasset, qui
θυμόν τε κινήσας τον κατά φύσιν , και ζηλον αναλα- ipse agonotheta ac certaminum praeses esset , ira11
βών του Ηλίου του προφήτου και οργή κεχρημέ- que a natura indilata provocasset : assumplo Zelo
νος δικαία, « Διά των όπλων της δικαιοσύνης των Elise propiele, justeque excandescens : « Per ar-
δεξιών και αριστερών, και εχώρει κατά της αδικίας: miajustitiae a dextris et sinistris b, injustitian ad
και εύρων αυτού που τους ονόματι [βασιλείς, όντως ortus; ac loco quodar ), imperatores illos nowine ,
δε 91] βασιλευομένους υπό της ασεβείας, κακώς το re 1ulent vera impietatis imperio mancipalos at
κράτει κατά του το κράτος χαρισαμένου κεχρημέ- servos , inveniens : quippe qui imperio abuleren
νους, και άπειρον είδός τε και πλήθος βασανιστη- Τur advers15 eum qui concessisset ; nec non infi
ρίων, ου κατά των αδικούντων, αλλά κατά των ευ- nita tornmentorum genera, foro publico adversus
σοβούντων δημοσία προθεμένους· παντοίων τε φυ- eos proposita ; non qui rei essent , iniquive ali
λών, εθνών , και γλωσσών εξωπλισμένων, κυκλιο quid admisissent , sed qui pietatem colerent :
αυτούς περιεστηκότων , δημηγορούντας αθέμιτα, οιnnis elalis et generis tribubus, gentibusque, et
και απειλούντας · ει ονομάσου τις τον Χριστόν, B linguis, circum, arinis,impia concionantes slipan
τούτοις αυτόν ανηλεώς έκδαπανώμενον αποθνήσκειν' tibus, ac fore comminantes, ut si quis Clhristun

φρούς και κατά τον Μακκαβαίον εκείνον, και αν- quam,spectaculo, divino effervens Spiritu,« contre
ήνεγκε θυμόν κατά το κρίμα , και οία λέων βρύ - miscentibus renibus, quemadmodum Machabeo
ξας ισχυρών και βλοσυρόν ορών, εκκόψας την απει- illi, affeclusque furore secundum judicium • :)
λήν, εις μέσον αυτών εισεπήδησε , Χριστιανώνεαυτόν ac leonis instar , fortiter rugiens , terribilique
διαπρυσίως αναγορεύων , και φανερώς την της ευ- aspectu; minans, infringens interpellansque , ne
σεβείας εμφανίζων ευγένειαν. " Ω ψυχής αληθώς dius eoruminsiliit ( 50) ; clara se voce Christianum
θεοφόρου, νενικημένης το θείο έρωτα, και όλης renuntians, pietatisque ingenuitatem quanta esset
• έξεστηκυίας Θεο ! » "Ω μακαρίας φωνής, ήν ο manifeste ostendens. O vere Deo afflatum animurn
φερώνυμος του Χριστού Γεώργιος, θεόθεν τα σπέρ- quem sibi !ivinus amor ira devicisset , quique 10
ματα λαβών, και εν πολλώ το χρόνο καλώς εν ιus excessisset Deo d ! » Ο Deatana vocenm, quam
καρδία γεωργήσας, τελείαν ευκαίρως το Δεσπότη pro nominis sui ratiοne(51) edidit ceu Christizarvum
απέδωκεν ! " Ην αήρ μέν δεξάμενος, ήγιάσθη · άγγε- . Georgius, acceptin decaelo semente, multoquetenmpo
λοι δε ουρανόθεν επεκρότησαν, αρχάγγελοι δε επευ- re bene in corde excultann, perfecta Congruo tein
φήμησαν και πάσαι των ουρανών αι Δυνάμεις υπερ- pore Domino reddidit ! Vocen, inquam, quam susci
ηγάθησαν 4. Ο δε πάντων Θεός τε και Δεσπότης piens aer sanctificatus est , angeli e cαlo infonie
αποδεξάμενος, πρέπειν τη προθυμία την συμμαχίαν runt, archangeli faustis oiminibus sunt prosecuti,
εδικαίωσε, και τον αμάραντον αυτή της νίκης ήτοί- omnesque colorum Virtutes supra modum admira
μασε στέφανον. Το δε στίφος των ασεβών εξεπλάγη, ti sunt : quam et universorum Deus Dominusque
και ο τούτων στρατηγός διάβολος ακούσας, καιρίαν prolans, consentaneum censuit, ut lanta alacritati
πληγήν εδέξατο. Ο μέντοι γενναίος αθλητής, επέμε. auxiliator accederet , ac cujus merito, immarce
νε λαμπρά και ισχυρά τη φωνή Θεόν ομολογών τον scibilem victoria coronam allhlete preparavit.Im
Χριστόν, δαίμονας δε τους παρ' αυτών προσκυνου• piorum autem caterva obstupuit, audiensque e0
o 1 Cor. Χ, 4. • 1Cor. , 7 . • I Mach. 11, 24. « Il Cor. V, 13.
VARIÆ LECTIONES.
23 Aljecta ex conjectura, et Lipom. 84 ίσ. σθησαν
COMBEFISII NOTE.
(50 ) Medius eorum insiliit. Eis uésov alltūv elo - D satquc antiquo, vix sit quo hæreamus, quidquid
Entonce. Nempe imperatoruin , ad certain utique nobis oburudat Baronius ; cui il displicuii magia ,
necem , victima Chrisii spontanea, quem fidei fer- in Albanasii nomine, debuit eadem ratione displia
vorem maxime exigebant deploratissima illa Chri cere sanctitas, in Georgii, idque Cappadocis ; quo
sijanis tempora . Sic Romæ Sebastianus, eidem se Pseudo-Alexandrinum illum Georgium ex patria
Diocletiano , cum primo allalam necem miraculo eliam , propinquius referat : ut sit et ipse Geor
evasisset, improperaturus crudelitalein , ultro ite - gius, si Baronio placel, persona quam commenlili
rum , strata publica repræsentavit. Sic Maximinun), sint Ariani, non przecipuus martyr .
sub ipsis sacrificiis et publica conciune Catharina (51) Pro nominis sui ratione, etc. 'O papióvuues
corripuit, etc . Vix vero fuerit, qui Georgio nostro, του Χριστού Γεώργιος. Velut jden sit atque γεώρ
viro tanto et militari, in ea martyrii ultronea in Ylov , cujus rationem habuerit, edenda magnifica
choatione, præviisque ad ipsum ab Andrea enarra illa confessionis voce, quam olim cordis gremio ,
tis, gloriosius habueril. Algue utinam , lantie illi divina salione mandatam , arvi instar ſovisset. ln
certaminis luci, nullas apocrypha aspersissent les terpres Lipom . Quam edidil Christi nomen ſerens
neliras ;mirum certe quam niriusque Ecclesiæ ejus Georgius : insulsa certe expositio . Quis enim vel
devotissimæ , recrearet faciem : quanquam in istis Christum , Georgium , vel Georgian), Chrislim ,
probatis ab Andrca, acri viro ingenio, sancloquc, quod illa sonant contra Græcam livemu , audivil :
1183 S . ANDRE.E CRETENSIS 1184
rum imperator diabolus, lethalem plagam accepit. A dévous déyov, xai ajtoos tehave peévous xal hapa
Cæterum generosus athleta , clara ſortique voce, Talovias, GUXO pávias 0 TÜV oux Övtwy à Togas
Chrisii Dei confessioni insistens, quos illi adora- võuevos, xa uondov aisy połoyovvia5, 1,Osov čuolo
rent , deinones dicebat ; errantes pronunliaris et γούντας αποδεικνύων βλασφημούντας επιστομίζων,
desipientes , sycophantas deorum qui non essent; xa! petapensis021 Tapeyruov, teywoxétas con
Turpia potius ostenlens, loqui quam confiteri ένα και μόνον όντως όντα Θεόν» και τέλος, το γρα
Deum ; blasphemos compescens, hortansque ut qizdvèzeivo ouxvūs Ét:héywv. 1 Osoi, oi còv oupa
uno el solo vere Deo agnito poenitentiam agerent, vov 7.2! this rñv oux Étoir,sev, droé5Owsav. )
ac demum illud Scriplura crebro infirebal ; 1 Dii qui non fecerunt cælum et terram , dispereante. )
At illi, omni frandım genere ulentes, omuibus 0 è travel a?os: 002c6orto; you evo!, ÔNTÁVCOV
tuodis athletam tentabantnihil non dicentes, ni- töv đ02.1,77,vėçetesiparov où 2 évovies ; tí
hil non facientes : ac modo , blanda adulatione, ou tepÍTTOVTES ; TOTÈ uév áraluvoites tous aoyous
sermones suos super oleum molliebant; modo airūv ünito fjalov , tñ ow telo . Totė ô , xil yua
cliam , nudis minarum jaculis ſeriebant. Simula - Hvais aü:ūv tais Boris! twv å natūv xatz=0;e uova
Jiant laudare se pulchritudinem , junctamque pru - tes. Ty xanhos įtralveiv, pd; tñ cuvész! mai try
dentiæ ingenuitatem , ac probalam bellis gerendis cùyéverav, zal tiv ¿v TOME 2015 dvopetav åncozu
Tortitudinem . Auctores erant, ut juvenem ætatem " uáretv ÚTomp.vóuevo . Tiiv vsotrta Xacolyte ostv ,
miseratus,haudquaquam mortem immaturam , vile mal uit Oivatov w pou třs focia ; tzurris curs
hujus dulci usuræ , ſurentis instar præferret. Di- javixūs Topoxpivelv Guubov EÚOVTE ;. Xorplatov
viliarum pariter ac dignitatum munera non vulga - äux xal òE!Wátov ĉw pa às où tis tuyousa
ria proponebant. Tum vero, tormentorum genera tsivovtsc. Llca Szcavwv stor, mal 102.5,0r, Ozvaoripooz
tortisque vias plurimas edicentes , iis omnillις επαγγελλόμενοι, μακρόν τε και οδυνηρόν αυτω διά
longam ac plenam dolore, ceu cautela, commina- tiviwy És=5021 r.posetare!hajviss bijatov , iv
bantur mortem , si monitis acquiescere renuisset. àvaveugste upds tiiv Trzpzivesiv . 'O of stecco ; yai
At firmus ille imperculsusque Christi miles , qui oxatatanxtos toū Xp!STOū 5tp2t!úir,4 , telhaguetv
olim Deo magis quam hominibus obediendum , nec Osim už)nov i å vo peórious kôn TIS TEOSUP.évos, uroy
quidquam observantia in Deum valentius atque ur- TE 3:atótapov elva třis mp's Osèy euretalas, x2:
gentius, didicisset ; nihilmutalus allve altonillis, o &tva. tpóscov Teplipaneig i ÚTOTTÍ,Fas, tās ply
subdolas adulationes responsorum austeritate (52) Toulous xolazelas ėméyyor ti ausir,plz tür
redarguens, a se repellebal : fraudulenta vero pro - i6pswv & Tetpéteto tās oohepàs CÈ TOYÉSC! ; 0 ;
missa ul vilia quædam pro nihilo faciens, respue- c åriuous įsouoevov, CIÉTTUS : Tì, à cebois soubou .
Dat : impiaque consilia instar veneni pesliferi pro- λίας, ώς θανατηφόρον ιον απεκρούετο' τάς απειλές
pulsalvat : minas animi gravia quTque ferre parali τη ετοιμότητα του πάντα παθείν εξεγέλα και με δε
alacritale irridebal : atque ut nibil cunctarentur, ué nerv , Tapoutixa o ! Toetpájavtas T27,popopsitez!
sed stalim facto periculo , num res ita haberet TOUCO X255,Tetyev , , ' O Èuog lows, goûv, 5 :24
certius explorarent, urgebat ; illud identilem cla- pwtal. , KaláTaba Telūs , drevtayoev azalp0705
mans : « Meus amor crucifixus est (55 ) · Alque ut v toiç they.lo s. ( T! ; è yopisel jue, à érov, a
verbo dicam , erat undique hostibus inexpugnabi- this drains toũ Xp!510Ū ; 021445 ; STEYoyola ;
lis : « Quis vero, inquiebal, separabit me a chari- olwyuós ; * 2 .0.6s; À youvoons; zivouvos;
lale Christi? an angustia ? an persecutio ? an fames ?
• Jerem . x, 12.
COMBEFISII NOTÆ .
(52) Responsorum auslerilale . Ita folius seculi qui tamen non potuit ex illa cpistola accipere , que
interpretem Lipoman . quam nostrum codicem , ubi sit postcrius scripla quam liber ille Dionysii,
esi 06 Oswv, quo subtilis Andreas significare volue- nempe sub Onesimo, Timothei successore in sede
ril despicientiam ac velul contuneliam , qua san - D Ephesina, ad quem Dionysius eum librum scribit.
plus martyr ejusmodi vere ipsi ludicra , excipiebal. lla dubium format Marimis ad cum Dionysii lo
Sic Petrus Simoni, oblata pecunia delinire tentan - cum , ubi gravis ille censor interpretum Dionrsii
li : Pecunia tua lecum sil in perditionem , etc. (Act, Lanselius, ipsequie Maximischoliastxinterpres. co ,
VII, 20 ). Sic alter Andreas, Egeo , ubi obstinatio Ζητητέον πως επι 'Ονησίμου του μετά Τιμόθεον
reill in idololatria comperissel : Audi, fili moriis, 'Gyvatiou @Laleyouévou xr! Yoá povtos 'Pozio .
el stipula ( ternis parata suppliciis, etc. Sancle ali Quærendum quomodo Ignalio cum Onesimo, qui
quando acuenda ira , nec inussitandum timentis fuil post Timotheum disputante, et Romanis scrie
specie , ubi ait defectionem a Deo, malis hominum bente, elc, Ubi enimvero illa Ignatii cum sanctissi
ariilus, pulsamur. mo collega disputatio ? Quonam aulem granmalico
(33) Meus amor crucifixus est. Potest duplici illo tradicum , cò, căci Tivos, puia - Abubbuixou o cun
sensii accipiqu0 :pud Ignalium in Epistola ad Rom .: eyes0a !, perinde esse atque , cum aliquo , cum
vel il amor ille intelligalur Christus, cui se con - Ludovico XIV , v. gr. nostro , quem Deus aonis et
fisum cruci ac commorluum dicat Georgius ; vel viriule augeal , disputare ? Quod autem is and
ipse amor noster el sensualis, quo crucifixo el episcopus esset, ex ejusdem Ignatii epistola ad
mortuo , nibil limeantur iormenta : Dionysius, cap. Ephesios, aliisque liquet. Miestræus etiam cilat er
De dirin .nom . celles lznalio, priori sensu cilal ; Oriz . Prol. in Cantica , ubi tamen non invenio .
 1185 IN S. GEORGJUM . 1186
μάχαιρα ; Πεπεισμαι γάρ, ότι ούτε θάνατος, ούτε A an nuditas ? an periculum ? an gladius ? Certus
ζωή , ούτε "Αγγελοι, ούτε 'Aρχαι , ούτε Εξουσίαι, sum enim, quia neque mors, neque vita, neque
ούτε Δυνάμεις , ούτε ενεστώτα, ούτε μέλλοντα , ούτε Angeli, neque Principalus, neque Polestales, neque
τις κτίσις ετέρα δυνήσεται χωρίσαι με από της αγά. Virt utes, neque instantia, neque futura, neque
πης του Χριστού. » – « Εμοί γάρ το ζην, Χριστός : creatura alia poterit me separare a cliaritate Cliri
και το αποθανείν, κέρδος . ) sli e*, » - Mihi (enim ) vivere Christus est, et
mori lucrum f. ,
Ου μέχρι δε λόγων εν αυτώ ή προς τους εναντίους Αιqui non sermone tantum cum adversariis con
συμπλοκή, αλλά και έργοις αυτοίς σοφώς άμα και gressius est, sed et re ipsa, pari prudentia ac efti-
δραστηρίως αντιπαρετάττετο : οία κραταιός αγωνι - cacitale conflixit ; instar nimirum fortis pugilis ,
στης την ισχύν και την ανδρείαν, ου μόνον εκ του corporis pariter spiritusque robur et fortitudinem
τύπτειν τους αντιπάλους, αλλά και εκ του φέρειν non solum feriendis adversariis ostenlans , verum
στερεώς τας παρ' αυτών πληγάς επιδεικνύμενος σώ- etiam plagis illatis obfirmate feren dis ; ut altero
ματι και πνεύματι, το μεν πάσχων, το δε αντιπλήτ- pateretur , altero reperculeret. Illi sane, corpus dire
των. Οι μεν γάρ μάστιξι κατήκιζον το σώμα και δε virgis celebant;ipse patientiasic strenue superabat,
τη υπομονή γενναίως τούτων υπερεκράτει, ώς αυ- Β ut ceso ipso magis cruciaretur, cum minime vale.
τους βασανίζεσθαι μάλλον, ουκ ισχύοντας ανύσαι rent assequi quod solelant. Deniquejulient Sanc
όττερ ηδούλοντο, ή τον μαστιζόμενον. Αμέλει κοντά tuam vecle percuti : cumque victis plumbi instar , ad
μολύβδου δίκην αποστραφέντος, είς έλεγχος της αυ- deflexisset ; spe decepti , ad alia tormenta conversi
των αστοχίας , της ελπίδος αποτυχόντες , εφ' ετέραν sunt, ac consti gravioribus tormentis athlelani
έτρεποντο κόλασιν, και δεινοτέραις τιμωρίαις καθ- subjicere, ingenlis omino molis lapidem, noctenu
υποβάλλειν έπειρώντο τον αθλητών λίθου παμμεγε. 1otain, detenti in carcere, ventri imposuerunt ;
στάτου εν τη ειρκτή παννύχω κατά γαστρος επιβο- excerpta lignea etiam compede, ac aliis complu
λή , προς τη έν ξύλα των ποδών ασφαλεία, άλλαις ribus dirioribusque tormentis adhibitis . Quibus
τε όσαις και όπως δεινοτέραις. Λίς υπερκαμόντι τω cum alileta nimiumlaborassel ac fere defecissel,
αθλητή και σχεδόν εκλείποντι, τέλος το σφοδρότε- postremo quod in 12nissimum erat , adhibuerunt,
ρον προσήγον: επί τροχού τούτον αναλαβόντες, ού- nimirum sic rati fracturos generosi animi pugna
τως καταλύσειν οιόμενοι του γενναίου την ένστασιν· cem rerilentiam : in rotan extulerunt ; qua vir
περί όν την οσφύν σκορπίου δίκην κατακαμπτόμενος . magnanimis , in modum scorpii deflexus Iulios
τε και κατατεινόμενος και μεγαλόφρων, και τη αντι- atque distentus, vehementiusque adversa rotatione
στρόφω συνελίξει γενναίως το πνεύμα στενοχωρού- spiritu angustialus, totus quidem membris omni
μενος, έξαρθρος μεν εγίνετο κατά πάν μέλος κλώ bus confractis, circumquaque diruptis carnibus,
μενος, περιλακιζομένων αυτού των σαρκών • άμα luxatus est : simulque aculis subseriorum instru
δε και ταϊς ακμαίς των υφηρμοσμένων οργάνων, εις mentorum cuspidibus in mulias partes concisus
πολλά το σώμα κατατμηθείς, και οχετούς αιμάτων corpus, ac carnificina rivis sanguinis crucniala ,
φοινίξας τα κολαστήρια, ήδη νεκρός τοίς τυφλούς νο jam mortuus cæcis hominibus crediliis , ila ut
μισθείς, επί σχήματος υπ' αυτών κατελήφθη, πολλά erat (54), multis ea de re canticis deos suns ac
τους αυτών ανυμνούντων επί τούτοις θεούς τε και demones celebrantibus , fuit relictus.
δαίμονας.
'Αλλ' έτι μάλλον ήσχύνθησαν, υγιή μετ' ου πολύ Ceterum majori pudore suffusi suit, cum Irevi
καθορώντες, τον εν νεκρούς ελπισθέντα. Της γάρ post sanum viderunt , quem credidissent mortun.
απάντων ζωής Χριστού του αληθινού Θεού και Σω- Cum enimChristus, ipse omnium vita , verus Deus
τήρος, ομού και των τραυμάτων, και των κολαστη- et Salvator, el a vulnerilus, et a tormentis pariter
ρίων τούτον απαλλάξαντος , και τους φύλακας εις D liberassel, custodesque extreinum pertcrrefactos
τέλος καταπλήξαντός τε και απελάσαντος • αύθις abegissel : iterum victorille , validiora certantina
κραταιοτέρων εφιέμενος άθλων, δρομαίος ο νικηφό- subire cupiens, se festimus implis coral sistit ,
ρος τους ασεβέσιν ενεφανίζετο, έργο και λόγω δη- invictamCristi potentiam factisque ac verbis 05
μοσιεύων του Χριστού την ανίκητον δύναμιν. " Ην tentans. Eral enim revera spectaculum illud lor
γάρ όντως ιδείν θέαμα φοβερόν και έκπληκτον, εξ. nmidolosum atque horribile , quod pariter et confir
ισου και πιστούςεπιστηρίζον, και απίστους επιστο maret fideles , et infidelibus ora obstruerel. Ili
μίζον. Οι δε τώ αδοκήτω καταπλαγέντες, και ώς ου porro re inopinala perculsi, el perscrutando cer.

e Rom. νιι, 35-38. 1 Piailipp. 1 , 21 .

COMBEFISII NOTÆ .
(54) Ila ut eral. 'Etc! uato ; . Vellit co , ac sic occurrit , quam Catharinæ rota , eadem faciliiate
slure. Referunt isla , acta Sebastiani, non alisimili Georgij corpus, qua dissolvit Catharina machingin ,
niiraculo, a morte quam lyrannus putaret inflixis - ne ita alliceret.
se , sospitis. Nihil ilem majoris miraculi in hac
187 S . ANDREE CRETENSIS 11S3
tiores fact vere cum esse quem viderent, cum par Αψευδής ο φανείς , ερευνη πληροφορηθέντ ες , δέον μη .
essel ut eos gestorm peniteret , deterioribus tor- ταμελείσθαι, χείρoσιν ανάγκαις τον ευγενή περι
mentis virtτη strenguin implicant. Νimirum, ex- εβαλλον. 'Ασβέστω σβεννυμένη, κρείττον δε ειπείν,
stincta viva Oce (55), seu verius Ioquendo, εξαπτομένη, τον λογικών μαργαρίτην εγκαταχώσαν
accensa, Margaritum illud rationale, ea obruunt, τες, ένθα και απιστείσθαι δοκεί τους πολλούς το πα.
ιιtanti miraculi novitas, fidein adinnere non pal- ράδοξον. Πώς το φύσει ευκατάφθαρτον σαρκίον, εν
cis videallur. Uι, inquam, Tale corpusculum, quod ούτω λάβρω και καυστικό της ασβέστου βρασμό,
facile natura corrumpi possit, tam vehementi et καν προς ολίγον διήρκεσε, μέχρι και τριχών διαμεί
adcomburen un comparato calcis bullientisincen- ναν παντελώς άκαυστόν τε και αλώβητον · ή το εν
dio, vel paululum potuerit resistere, usque ado τη αναπνοή του λεπτού αέρος την κατά φύσιν ζωή και
tamen als eo incolume , ut ne vel crines ambustio έχον ζώον, εν τη φύσει παρεμπλαστική ύλη κατα .
lwsione invascrit ; ulve animal, quod ex tenui κρυβεν, αναπνοής έστερημένον, της ζωής ουκ έστε
2ere spiritum ducendo, naturalein vitain continet, ρήθη. Ει δέ τις τοις τοιούτοις αντιτιθεί λογισμούς :
materia ad olystrucnduro nala absque respiratione πώς ο Ιωνάς εν τη κοιλία του κήτους, τριήμερον
obrutal, non clinin vita privatum sit. At si quis , διαβιούς άθικτος ανιμάθη ; και Ιερεμίας εν τω
1:alibus adversari voluerit, past is, ιι Jonas uli 2 λάκκο του βορβόρου καταχωσθείς, άνεπίταφος αν
in ventre eli Iriduo vixisset , intact us extracting ηνέχθη και παίδες μέσον καμίνου φλογές, λεπτών
sit ; Jerenissie, ut in tαni 1: cun demersus, eo ανέπνεον αέρα, ουδ' οσμή πυρός ήν εν αυτοίς , και
velut sepιrcro emerserit : quo item modo pueri in και άλλα όσα παράδοξα τεράστια καθ' εκάστην γε
nmelia canini farmina lensein aerenspirurent, ac νεαν ο μεγαλόδοξος ειργάσατο Θεός διά των δούλων
neque olor ignis in eis reinanserit 8 ? , ac si qua αυτού· θάττον ημίν καν τούτω συνομολογήσειε , και
cjusmodi niriilvilia facta el pro-ligia, per lates πιστεύσας έρεί • "Όντως , θαυμαστός ο Θεός εν
singulas intense glorie Toninus, per suos ser - τοις αγίοις αυτού . » Φύσις γάρ τοις ούσι , το τω
vos effecit, citiusque in line nobis etiam parte κτίσαντι δοκούν · και, Αύτη ή αλλοίωσις της δεξιάς
Consenserit, ac filein I.albens, dixerit : Vere, του Υψίστου. »
mirabilis Deus in samelis suis b . , lloc siquidem , unumquodque naturam babet, quod auctori visum
sit : atque « llec mutatio estdexteræ Excelsi i. ,
Verum me ten pus , multoque magis Oratio ipsa 'Αλλ' επιλείψει με ο λόγος, και μάλλον ο χρόνος ,
deficiel, propter dicendiinperiliam, si velimsing . τη αμαθεία των λόγων, εί βουληθείην απάσης βα .
Intimac per parle tormentorum omnium publice C σάνου δημοσία τε και έν φρουραίς προσαχθείσης το
et in carceribus generoso Clisti militi ill:alorum, γενναία του Χριστού στρατιώτη, σχήμα τε και είδος
forinaunque el specien) ac intolerabilem doloren, και οδύνης το αφόρητον , πάντα λόγον υπερβαίνον,
vim omnem sermonis exsuperantem, perscribere : ιδία και ανά μέρος αναγράφειν ' των τε κολαζόντων
itemque eorum qui crucialiant in manitialein algue το απηνες και σκληρός και ωμότατον του τε αθλη
sevillam, moresque crudelissinos, nec non athle: του το τληπαθές και ανένδοτον • και όπως έφ' εκά
in tormentis tolerantiam et constantem animum, στης επληρούτο επ' αυτή το , « Ως αποθνήσκου
utque in illo quotidie impleretur Paulinumillud : τες και ιδού ζωμεν. ) Τάς τε παννυχους αυτού και
• Quasi morieules , et ecce vivimus1. Dies ιοιος μεθημερινάς εν τοις αγώσιν ευχάς τάς μεν ικετη.
noclesque, protract:1s in certaminibus preces, qua ρίους προς τον δυνάμενον σώζειν, και τας δε ευχα
supplices, ad eum quί possel salvum facere k ; » ριστηρίους, υπέρ ών αντελάβετο καπί τούτοις, την
qua in gratiarum) actionem ob collata auxilia, ad των νομιζομένων θεών τη σημειώσει του σταυρου
lirc, ci corum qui dii habebantur, repentinan αθρόαν παντελή στροφήν, αυτών τε των δαιμόνων
signo crucis profligationem; denonumque ipso - την θρηνώδη κατάθεσιν, το μή είναι θεούς αυτούς
rum lanentalilem confestationem (56), pala1 αριδήλως ομολογούντων, εις αισχύνην των αναισθή
confidentium se non dens, in corum probruno qιι , τως αυτούς προσκυνούντων : είτα τας εν μέσω προ
insensale adorrent : tun propositas interim que- " τάσεις και αντιθέσεις , πολλήν εχούσας την τραγ
stiones atque oppositiones, qua in se multan lia- ωδίαν προς τούτοις τας νύκτωρ τε και μεθ'ημέραν,
6 Dan . JN , 94. Psal. LXVII, 56 i Psal. Lxxvi, 11. i ll Cor. vi, 9. k Hebr. v, 7.
COMBEFISII NOTÆ .
(55) Erstinctα tiα calce. 'Ασθέστω σβεννυμένη . κατάθεσιν : nec Surius bene corrigit , confessionem:
Alla nimirum injectione , qua prorocalli: ignis significat extortai illam confessionem dæmonuna
consopillis in lapidis lorlins excogli poris, vehic - el idolorum percontanie Georgio, qua velut depo
menti ebullirione ac importabili estu statim erun - suerunt verilatem , seu deposito tradiderint, quod
pil , ut videalur potius calcis accensio quam exstill. habet illa ros : velut intelligantur ea confessione,
Clio , ui bene Andreas ail, Imperite adorodum intern depositam bomini Dei scientiam , quam præstigiis
pres Lipon .: Materia eum obruunt quae asbesios di . suisfrati pescuit , postliminio reddere el reponere ;
citur ; hoc est quæ non cxstinguitur; sed 171320 certe sic est ubique accuratus Andreas , Illa dosimodun
fuil exslincia . verba : Quid mures, el eorum quae ab uiraque parle
( .6 , Lamentabilem contestalivir ?m . K2 :30 : JIV. dicebamur, sententiam , telu ' in tabuli exponiam ?
Quoniorio videtur labuisse codex Lipomani cujus non habet Regius codex .
interpres redilii, consensionem ; velul lueril ony
1139 IN S. GEORGIUM . 1190
εις αντίδοσιν της υπομονής γινομένας τη μάρτυρι, A bent tragwdiam : prieterea vero, divinas die note
Οείας εμφανείας τε και διαλέξεις : κρείττον δε ει- que visiones collocutionesque sancto Nartyri, all
πείν, κατά τον Δαβίδ, βοηθείας, παρακλήσεις τε και ejus remuneranda m patientiam, concessas : vel ut
ιάσεις · δι' ών ευρίσκων παραψυχήν των μεν ήδη melius juxta Davidem dicain, auxilia, consolatio .
παρελθόντων πόνων προθύμως επελανθάνετο · των nes et sanitales, ex quibus refrigerium capiens,
δε αύθις επειγομένων , εντόνως αντελαμβάνετο , preteritorum liborum libenter obliviscellatur :
ώσπερ αδαμάντινον έχων μεια της ψυχής και το si qui autemrursus installatit, forti constantique
σωμα. animo capescebal, velul cliam corpus una cum
animo adamantinum haberel.
"Εξεστι δε τα βουλομένω μετά ακριβείας πά ,τα Si quis porro omnia viri beati accurate cupit co
μαθείν , το μαρτυρία εντυχόντι, του σπουδαζομέ- gnoscere, legat illius martyrii acia, fueritque voli
νου τυχεϊν· εκείθεν τε παιδευθήναι και εκπλαγήναι compos; indequo cxsperanlein certaminim ma
των αγώνων το υπέρογκον του αριστέως το μεγα- gnitudinem dilicerit oistupuerilque , magnum
λόψυχον • της νίκης το δικαιότατον, και των θείων egregii bellatoris animum, justissiman Tictoriam,
αμοιβών το αξιόχρεων. Γνώναι τε σαφώς και θαυ. divinorumque praniorum dignam mercedem,
μάσαι, όπως οι μεν το βυθό της ασεβείας εσκοτω· Β perspicue, inquain , cognoveril : ac admiration:
μένοι, εν δόλω, το γλυκει το πικρόν εν τοις ρήμα. habuerit, ut illi quidem, profunda impietatis vota
σιν αυτών κατεμίγνυον· ο δετο απλό της αληθείας gine obscurati, dulcillus anaros sermones dolo con
λόγω τάς δεινάς και υπούλους αυτών τεχνολογίας, miscerent ; ipse autcm simplici veritatis scrone
ραδίως εξέλυε τε και ανέτρεπε » και των ενεδρών subtiles collidasque eorum artes facile dissolverit
αυτών και λαθραίων παγών, τω στερρώ και υψηλό ac subverterit ; utque corum insidias et occultos
της διανοίας ττερώ υπερίπτατο και των ποικίλων laqueos solidis sublimibusque anii alis transvo
και χαλεπών βασάνων, το κράτει της υπομονής larit ; atque ut variis illis gravibusque ( orientis,
υπερεκράτει καρτερώς, και τον 95 κρηπίδων και patientiae sue robore fortiter superlis, cursugue
ήλων τελέσας δρόμον , έως και το ξίφει παραδοθείς, crepidis clavis infixis confecio, tandem gladio
σωματικό θανάτω τον ψυχικών απονεκρώσας, νικη- traditus ac percussias securi, morte corporali
φόρος δι' αίματος αναδειχθείς, και τον της νίκης exstincta anie morte , victor sanguine effectus
αναδησάμενος στέφανον , έργωεπινίκιον το νικοποιώ ac victorice cinctus corona, ei late, victoria sul -
φαιδρώς ανέπεμπεν ύμνον • Ευλογητός Κύριος , εί- miserit Canticum, qui victoriam praebuisset ; itsa
τιών, ος ουκ έδωκεν ημάς εις θήραν τοϊς οδούσε αυ- dicens : « Benedictus Dominus , qui non destil
των. ) in prædam dentibus eorum 1. ,
Eίσεται δε προς τούτοις , και γε φιλόπονος , και Ad licec studiosus, ac si quis ejus:noli historian
ακριβώς εντυγχάνων το τοιούτω διηγήματι, ως diligenter legal, noveri plane ul non sili lavora
ουχ εαυτό μόνη πεπόνηκεν ο μάρτυς , αλλά και verit martyr, sed et plurimis aliis suis ipse labori
τελείστοις ετέροις την σωτηρίαν διά των οικείων bus saluten conciliavorit : quam multis, inquam,
ήνυσε πόνων · όσους τε τον ίσον δρόμον τελέσαι τε- fuerit auctor ut et ipsi parem certantinis ( urs ,
τοίηκε, Θεώ το οικείον σπείσαντας αίμα· ώς Ανα- proprium sanguinen1 lilhantes Deo, conficerent :
τόλιον [ και ] Πρωτολέοντα τους στρατηλάτας, τά τη puta Anatolio ct Protoleoni Irelli lucibus qui ipsi,
αθλήσει συνεκλάμποντα καταπλαγέντας έργα, και uli ad miracula que illo certamine effalsere , olh
την ανδρείαν ζηλώσαντας : έτι δε και Γλυκέριον τον stupuissent, etiamfortitudinem martyris nulati
αοίδιμον, τη περί τον μόσχον τερατουργία , της sunt ; inclyto ilem illi Glycerio (57), que pro
αλόγου των ειδώλων απαλλαγέντα θρησκείας • εξ digio vituli, ab irrationali idolorum observantia et
αυτής, ώς ειπείν, της φάρυγγος του δράκοντος αυ - superstitioso cultu absolvit : quos ones ex ipsis,
τους εκσπάσας, και θύματα τέλεια και ευπρόσδε- ut ita dicam, extractos dratouis faucillus, victi
κτα, τώ ιδίω Δεσπότη προσαγαγών. "Έτι δε και θαύ- D mas perfectas et acceptas, Domino sto obtulit.
αιτούσε νιφάδων δίκην κεχαρισμένα » πή δε , παρά mir: cula, qua petencilbis idelibus confertioinstar .
των εναντίων ου πιστως αιτηθέντα, έργω δι' ευχής que inibris nivalis Dei largitate donata ; qua in .
του μάρτυρος εκβεβηκότα • ως και νεκρόν εκ λάρ- credulo amino all adversariis petits, precibusque
1Psal. CΧΧΙΙ, 6.
VARIAE LECTIONES.
95 ίσ . λείπ. διά .
COMBEFISI NOTÆ .
(57) Inclyto illi Glycerio. Interpres Lipomani, taplır. Quod porro special ad id genus miracula
male omnino , hovis miraculum ad viri celebre no- circa pecora , qua praecipue tanto sui sunt, exstant
en releri, velut ipse illud palrarii, non ad libe- creberrima exempla , nec in iis inlima sunt, quæ
rationem ab idololatria , ejus occasione ; qua abso . ad miraculosin B . P . Dominici imaginem apud
Jutus , ex fidei fervore martyrioque quiezilo , vere Sorianum in Calabria perhibentur fieri, el cum
åolouos , et celeberrimus evasil, quanquam alioqui aliis circumferuntur minori volumine edita .
homo privata fortuna el rusticus, ut est apud Me.
1191 S. ANDREE CRETENSIS 1192
Imartyris opere exhibita : ut et mortuum liominenm Α νακος αναστήναι, είς έλεγχος της των αιτισάντων
e tumulo suscilaverit , ad eorum qui pelissent, ανοίας, επίγνωσιν δε της αληθείας, εί γε το βλέπ..
redarguendam amentiam, et veritatis cognitionem οι αιτήσαντες είχον. Αυτοί γάρ οι τη εκβάσει των
manifestius aperiendam : siquidem ii , qui eam θαυμάτων απιστήσαντες, ούτοι φάσμασι πεποιθότες.
rem postulaverunt, videre potuissent. Quippe non αύθις ηλίσκοντο. "Απασαν γάρ βασανιστήριον μηχα
adhibita fide miraculorum eventui , ac inanibus νήν εξαναλώσαντες, και προς την υπομονήν του
spectris accommodata , iterum errori concedebant. μάρτυρος εξατονήσαντες, και επί την των αδυνά
Cum enim omnes tormentorum machinas consume των, ώς εδόκουν, σημείων, Ιουδαϊκώς κατέφυγαν
psissent , victique essent patientia martyris, ad αίτησιν· έπει δε κακείθεν έσχύνθησαν πολλών για
signa que nusquam posse fieri existinnabant, pe· μάλιστα γέγονε σωτηρία τα θαύματα , τον Γεωργίου
tenda more onlaico confugerunt. Quoniam autem Θεόν διά τούτων επεγνωκέναι· ουχ οίοί τε όντες
hoc ipsum illis probro cesserat, multis quippe άντεξάγειν ταίς αφάτους του μάρτυρος θαυματουρ
miracula illa vel maxime saluti fuerunt, ut Deum γίαις, και επιστρέφειν ουκ ανασχόμενοι, τω τετ).
Georgii per ea agnoverint : ceterum cum neque φλώσθαι αυτούς και πε πωρώσθαι καρδίαν, ώτά τε και
haberent quod innensis a martyre patralis op- όμματα, καθώς φησιν Ησαΐας, τη προγονική εξ
ponerent, nec a sua se superstitione abduci pale- Β ανάγκης προσεχώρoυν απάτη, και μαγγανείαις την
rentur, tanquam qui excecali essent, liaberentque αλήθειαν ανατρέπειν ενόμιζον . Τοιγαρούν αμέλει,
obluralium cor, auresque et oculos , quemadmodum 'Αθανάσιον εις μέσον παρηγoν , πολλήν επί τη μ1
Isaias ail m ; patriis erroribus necessario allie- γική την οίησιν έχοντα. Και μάλλον ή τους εν Αι.
rentes, subversiros se veritatem incantationibus γύπτω, τώ Μωσεί αντιπράττειν δόξαντας. 'Αλλ'οία
polabant. Tandemigitur Allianasium quemdan (38) εις μακράν κανταύθα πάσα μαγική κατέκειτο τέχνη,
arte magica celebrcm,in medium producunt ; ma- του ψεύδους, τη αληθεία νενικημένου και πλέονκαι
jorique prestigiis existimatione, quam qui olim εκείσε λυσιτελής ή του μάγου γέγονε παρουσία.Ο
Mosi, se ΑΕgypto restituros putaverunt. Sed nec μέν γάρ δάκτυλον είναι Θεού τον ενεργούντα την
Πιοc loco omnis illa magica artis fallacia in Ion- εκείνων ανατροπήν επεγνωκότες, μέχρι λόγων ωμο
guotempus producta obtinuit , victo, veritate vin- λόγουν δε , τήν διά των έργων αποκαλυφθείσαν
cente, mendacio : ac plane fuit, quam illic utilior αυτώ πίστιν ασπασάμενος, και τον διά ξίφους υπέρ
magi nostri presentia. Illi enim, cum Dei digitum αυτής ήνέγκατο θάνατον , κατάλληλον τω ονόματι
agnovissent , qui eorum artem everlerol, verbis κληρονομήσας ζωήν.
siuntaxat confessi sunt : bic autem fidem miraculorum patratione agnitam , amplexus, etiam pro
ca capitis obtruncatione mortem subiit, coigrua nomini vitae illius iminorialis hæreditale percepia.
Afissos facio singulos , quos Christi miles ac an- C Eώ γάρ λέγειν καθένα, όσους και άλλους και του
tesignnis, al cjusilem certiuis rationem addli - Χριστού αθλοφόρος προς την αυτήν έναθλον καθωότη
xil : in quibus et Alexandram operatuicen, uι γησε λήξιν · εν οίς και την βασίλισσας Αλεξάνδρα ,
Alosis et ipsa virtutem ostenderel, induxit. ΕΙωσαϊκήν αρετήν επιδείξασθαι πεποιηκε. Χρεισ.....
Reliqua vide apud Lipom . el Suriuin . Λείπει.
ORATIO IVIII. ΛΟΓΟΣ ΙΗ'.
Enconium (59) S. Nicolai episcopi Myrensis in Ly- 'Εγκώμιον εις τον όσιον Πατέρα ημών Νικόλαον,
cia. των της εν Λυκία Μύρης.
Πο: no Dei, ejusque fidlelisfamule, ac sacramento- "Ανθρωπε του Θεού και πιστε θεράπων,και οικο
run Cliristi dispensator, virque desideriorumspi- νομε των Χριστου μυστηρίων και άνερ επιθυμων
ritus η ; suscipe quamtibiloco muneris orationem των του πνεύματος : δέχoυ τον παρ'ημών σοι προς
offerimus; gratianique existima, pro tua illa in αγόμενον λόγον ως δώρον και χάριν αντί χάριτος
nos, mirabilis ferventiorisque protectionis gratia. ηγού της εις ημάς επιδεδειγμένης σοι παραδοξος
Te porro compellamus columinam el fulcimentum και θερμής αντιλήψεως. Καλούμεν δε σε στύλον και
Ecclesia, luminare in mundo, qui verbum vite εδραίωμα της Εκκλησίας, « και φωστήρα εν κόσμο
η Isa. VI, 10. ο Dan. Χ, 11.
COMBEFISII NOTÆ .
(58) Athanasium quemdam . Lege, mi Lector, qui- D prianus : ea Græcis fama, ut Cypriani alterius,scrie
bus Andreas incus oculis, hanc magi Athanasii piis ac sanclitale martyrioque clarissinil, nom no en,
historiain , de qua jam salis, viderisque in eo con ab ipsa jam Theologi ætate, velut exslinserii,su
secratum Athanasii nomen , et facrum Ecclesiæ ipse ecclesiastico oflicio illis celebris .
Christi venerabile , non pollulum , siquidem ea (59 ) Devolissimo enconio exornat viru!
nobis gloria est, quam Deo dignus exitus sanctaque rabilem ; videturque dixisse in ipsa Nicolai
consuinmatio , post etiam vitæ anterioris sordes, sia : quanquam nibil sit opus utexistimer I orbe
parit : alioqui blasphemetur Paulus, Augustinus , ctam Myræ . Quippe celebris est cum alibi,etHrl3
Maria poenitens ; ac, simagos cum Baronio quæris, tolo Christiano Nicolaus, lum Crelæ , ubi.huicl clc ,
magnis olim , ac postmodum martyr inclylus, Cy- etiamnum ejus nomen retinent , utapui on
 1193 IN S . NICOLAUM . 1194 :
και λόγον ζωής επέχοντα. 5 Πολλάς γάρ σου κλείς ή A contineas (60) atque preferas . » Quippe tibi mul
αρετή πεποίηκε, και ουδέν σε των καλών διέφυγε, las fecit virtus claves ; nec tele quidquάm boni
ποιμένων άριστε , και αρχιερέων πανεύφη με Νικό- fugit , pastorum optime, pontificumque celebratis
- λαε. Πάσας γάρ ώς έν θησαυρό χρυσό τους λίθους sime Nicolae. Preliosissimas enim quasque virtu
διαφανείς τη μακαρία σου ψυχή , τάς υπερτίμους Ces, velut in prelios0 tliesauro pellucidos lopides,
των αρετών εναπέθου , περιβόητος εντεύθεν πάσι in beata anima tua condidisti, inde omnibus fere
σχεδόν τοίς υφ'ηλίω γενόμενος . Ούχ ούτω γαρ λύ- sub sole positis factus fama clarissimus. Nou sic
χνος επί λυχνία τεθείς υψηλή και διαχρύσω φωτίζει eniin lucerna excelso aureoque candelabro impo
τα πέρατα, ως σύ γε πρώην επί του αρχιερατικού sita, domus illustrat Gnes omnes el angulos : ut
θρόνου, υπό Χριστού του αληθινού φωτός ανατεθείς, tu, statim pontificali, a Christo vero illo lumine,
καθάπερ εν αυχμηρό τόπω το άφεγγεί του κόσμου Iocalus ilirono, velut tenebroso loco, mundo Loc
χωρίω, πάντας τους υπό σου πουμαινομένους, προς obscuro cecoque, subditas omnes oves, ceu pra
το ανυκτερον φως διδουχών, διαυγάζεις και οίον έκ tensa face , ad lumen duceus noctis nescium, illu
τινος μετεώρου περιoπής, ου μόνον τους εγγύς , αλλά stras : ac velut le excelsa specula, non iis solum
και τους πόρρω διεστηκότας, τα απλανεί της εν qui sunt prope, sed et Ionge positis, spiritalis
πνεύματι γνώσεως, καταπυρσεύεις αυγάσματα. Σε " scientiae vero radio, preluces. Plane enim subli
γάρ υψηλόν αληθώς η αγγελική πολιτεία πεποίηκε. mein fecit angelica vitae instituta ratio. Fecit, ve
Σε το καθαρόν τε και θεωρητικών της προς το θείον re ad Deum velut temperationis puritas contem
αληθούς ανακρίσεως ,τάς ουρανίους αψίδας υπερπτή- platioque, ut pene celestes axes volatu transcen
ναι σχεδόν παρεσκεύασεν. Αυτόθεν σοι δή και το πολυ . deres. Inde et tibi multiformis illa virtus, qua, apis
ειδές των αρετών, και τα της πρακτικής φιλοσοφίας instar , sanctorum velut decerpens vitas, exque
συνείλεκται, δίκην μελίσσης, έκπεριελόντι των αγίων eis virtutum opima corrogans, positam in actione
τους βίους· κακείθενερανισαμένων των αρετών ακρο- philosopliiam collegit. Quam enim sanctorum vir
θένια. Τίνα γάρ των αρετών των αγίων ού παρεζή- tutem non es emulatus, ο Paler ? Quemve maxi
λωσας, ώ Πάτερ; "Η τινος των υπερλίαν ού κατ' mum non e vestigio feliciler secutus es ? Vel, ut
ίχνος ευώδησας , ή κρείττον ειπείν , τίνι των κατ' άρε melius loquar, quemnam eorum qui vixere e ra
την ζησάντων , άμιλληθείς , σε αυτόν ου παρίσωσας; tione virtutis, certamine που αquasti ?
"Αβελ ό δίκαιος, επί τοίς δώρους αυτού επηνέθη, Abel ille justus propter munera laudem meruit Ρ ;
αυτός δε, δικαιότατε Πάτερ, δώρον όλον σε αυτόν tu autem, Paler justissime, folum le, Deo qui nul
Θεώ τω ανενδεεί λογικώς ανατέθεικας. Ενώχ ήλπι - c lius eget, rationali munere consecrasti: Enoch in
σεν επί Κύριον· αυτός δε και των προσαποκειμένων Domino speravit ( 1) ; tu autem etiam eorum que
ελπίδων ήδεις τας αποδείξεις εναργείς . "Ετι, Ενώχ in spe reposita essent exhibitiones perspicue nove
ευαρεστήσας τώ Θεώ μετετέθη, αυτός δε το της ψυ- ras. Praeterea , Enoch cum Deo p!acuissel, transla •
χής φρόνημα όλον από γης εις ουρανόν μεταστήσας, εις est r : tu autem Iolo aniini sensu e terra in
όλος εξέστης Θεώ, και τα δέοντα των μελλόντων , celum translato, lux3 htc futuris cominutans,
ανταλλαξάμενος . Νώε δίκαιος ών, επί ταϊς θυσίαις totus excessisti Deo 3.5 Noe vel justus in oblantis
εύαπόδεκτος γέγονεν· έπει και τη λάρνακι ξυλίνη, victimis acceptus fuit; unde et brutarum animata
ζώων αλόγων γένη διέσωσε του κατακλυσμού την γήν εium species, diluvio terraun inundante, area li
συγκαλύψαντος · αυτός δε θύματα και ιερεία λογικά, gnea ab interitu eripuit : tu autem victimas
τάς μυστικάς λατρείας προσφέρεις Θεώ, άλλην κιβω- rationales sacrificia spiritalia Deo offerens, velut
τον δεικνύς την Χριστού Εκκλησίαν, καθάπερ ζώα arcam aliam exhibes Dei Ecclesiau; qua , tuorum
πολυειδή και τα της αιρέσεως διασώζουσαν τη ορθο- sermonuin sana doctrina, ceu diversaruna specie
τομία των λόγων σου . 'Αβραάμ εν φιλοξενία και φι- run animalia , liereticorum diversi cotus salvi
λοθεΐα θαυμάζεται, και άμα θύμα δεκτόν αθύτως τον . fiant. Abraliam hospitalilalis nomine et pietatis in
εξ επαγγελίας υιόν προσάγων Θεώ, μακαρίζεται αυ- Ρ Deum admirationem habet u, iliumque susceptun
τος δε, Χριστόν αυτόν ξενάγεις εσθίων καθ' ημέραν, ex reproinissione, victimam sine innolation:
[και] πνευματικής μεταδιδούς τραπέζης τους εντυγ- acceptanm , Deo offerens, beatus predicatur ; ιu
χάνοντας και θύη, ου τον αγαπητόν υιόν, ή πρόβα- autem, manducans quotidie ( 62 ), atque eos qui
• Philipp. 1, 15. Ρ Gen. IV, 4. 4 Gen. V , 24. Ηebr.ΧΙ, 5. II Cor . V, 15. * Gen. VΙΙ, 21.
1 Gen. XVII, 2 . ' Gen. XXII, 16 .
VARIÆ LECTIONES
96 λείπ . τι.
COMBEFISI NOTÆ .
(60) Qui verbum vitæ contineas, elc. Ut apud X1, lidei tribuit ; verum non excludit spem , quæ
Paulum , ita hic, polest participium referre , luun el ipsa necessaria fuit ut placeret Deo , plurimun
Quem alloquitur Nicolaum , lum qwgtñpa, cui ipsum que valuit ad ejus translationem , velut viri qui ea
comparat. Referunt fere Pauli interpreies ad perso - subvectus ac locus cælestibus inhians, vix non hila
nas et Philippenses quos dilaudat, quem et nos manis , adhuc corpore vivens , excessisse videretur .
sensum seculi sumus. (62) Manducats quotidie . Εσθίων καθ' ημέραν.
(61) Enoch in Domino speravit. Apostolus, Hebr. Pia admodum veraque consideratio. Ea pictali ,
PATROL. GR. XCVII 38
1195 S. ANDREE CRETENSIS 1198
aleunt, mystica ac spiritali mensa impertiens, A τον αντ' αυτού συνεισφερόμενον, αλλ' άλον σε αυτόν
Christum ipsum hospitio excipis ; sacrificasque, τω Θεώ προσάγων διαπαντός ολοκάρπωμα, και την
non dilectum filium, aut interim ejus Ioco in me- σεαυτού ψυχήν υπέρ των προβάτων ευαγγελικώς
dium inductam ovem ; sed ipse , le, totum jugiler τροϊέμενος. Ισαάκ δικαιοσύνη δοξάζεται αυτός δε
Deo holocaustum offerens, ac ceu Evangelio infor - καθάπερ τις κανών δικαιοσύνης πανταχου διατρέχων
mante, tuam ipsius animam pro ovibus tradeus 8. εν πνεύματι, συν παρρησία πολλή τους αδικείν εθέ
quedain justitiae regula ubique in spiritu discur- καθεύδοντας. Ιακώβ απλότητι τρόπων, και πολυπαι
reprimis, ipsos etiam imperatores clara in somnis νους φθάνουσα , μυστηρίου μείζονος εικόνα προγρά
visione informans . Jacob, morum simplicitale ac φουσα. Αυτός δε γεννών πατριάρχας, και ποιμένας ,
numerosa prole inclylus, etiam scalam ad celum και ποίμνια το αρχιποιμένιν Χριστώ, παρ' ου
perlingentem, majoris sacramenti imaginein typo και την ποίμνηνεπιστεύθης , ουκ έλιπας , αναβάσεις
exhibenlern , vidit : tu autem, vero illi « Principi εν τη καρδία θέμενος, o και οίον εκ βαθμού εις βαθ
pastorum * , Christo, a quo et ovile creditum μον, ώς από δόξης εις δόξαν μεταποιούμενος και
accepisses, patriarchas , pastoresque el oves, gi- Β από γής εις ουρανούς, θεωρητικώς αναγόμενος. Πώς
guere non cessasli, ascensiones in tuo corde επί ακακία, και περί τα δεινά καρτερία περιφανέ
ponens 4, ac velut a gradu in gradum, tanquam στατος αυτόςδε ουχί και τούτον ήμελήθης παραζη
a gloria transmutatus in gloriam ; atque e terra λώσαι, ταϊς προσβολαίς δε μή κατεσείσθης των αιρέ.
contemplatione subvectus in celum. Job inno- σεων, ανείναι μάλλον προθέμενος το πύργω προσρήξαι
centia , fortique in malis constantia, illustrissi- τα κύματα, και που το συληθήναι του θησαυρίσμα
us est : tantum vero albest ut et ejus imitalio- τος.'Ιωσήφεπί σωφροσύνη και σιτοδοσία περιβόητος :
nem neglexeris, ut neque haereticorun nnaclinis αυτός δε όλον σαυτόν σωφροσύνης 97 εικόνισμα, και
commolus sis ac quassatus, qui malueris ut velut σιτοδοσίας εμπόρευμα, τη επαρχία Λυκίων, το δι
ad turrim feri fluctus alliderentur, quam ut quid δασκαλείο της μελικράτoυ φωνής έχρημάτισας .
1thesauro, preda decederet . Joseph Castilale Μωϋσής επί πραότητα και λαού νομοθεσία κηρύττε
annonaque provisa clarum ubique Hoιnen habet : ται , και θεός Φαραώ , και του Ισραήλ δημαγωγός
tu autem totum le castitatis exhibuisti specimen ; αναγράφεται αυτός δε, πανόλβιε Πάτερ, πράος μεν
ac mellite linguae schola, annone emporium fa- τοις πάσι , φοβερός δε τοις αμαρτάνουσι, νομοθετών
ctus es provincie Lycia. Moyses lenitate populi- , παντί τω λαώ των φαύλων απέχεσθαι πράξεων, και
φue legislatione, celebri preconio habetur; deus- τας των παθών επαναστάσεις , ως άλλην Φαραώνιον
que Pharaonis, et Israelis auctor, describitur ; δύναμιν , υποβρύχιον τα πελάγει των σων κατορθω
tu autem, beatissime Paler, quanquam terrililis μάτων ποιούμενος . Δαβίδ , γενναίος, και τον υπερή
peccantibus, omnibus fuisti lenis , abstinentiam φανον Γολιάθ , τη του πνεύματος πανοπλία χει
a malis actibus populo universo prescribens, ρούμενος ισχυρότατος και αυτός , τον νοητόν και
insurgentesque vitiosos motus, velut aliam Pha - ψυχοτύραννον καθ' ημέραν τροπούμενος , και της λο
raonis virtutem exercitumque, egregiorum luorum γικής του Χριστού ποίμνης τους αιρετικούς λύκους
operum pelago submergens. David strenuus su· αποδιώκων , τους άρπαγας , ούτω τώ καταλόγω των
perbum Goliath spiritus armatura occidit : sed δικαίων εύση μον , και των προφητών, σε αυτόν διά της
et ipse fortissimus spiritalem illum animarum πρακτικής αρετής ένειρας , ώ ιερώτατε · και των
tyrannum quotidie fugans, luposque hereticos, μεν, την παρρησίαν τών δε, τον ζήλον των δε , το
rapaces illos, a rationali . Christi grege arcens : πράον των δε , το συμπαθές • των δε , του βίου το
ita te,justorum prophetarumquecatalogo insignem, υψηλών περιεζήλωσας. Ου μόνον δε τούτων , αλλά
aliorum emulatus libertatem, aliorum zelum : ho- R των νομικών σκιώδες διαπετάσασα περιδέραιον , της
rum mansuetudinem, illorum affectum ad misera- ' αληθούς εν πνεύματι λατρείας ανακαλύπτει τρανώς
tionen animun , aliorum vitam sublimem. Nec hoς ημίν τα μυστήρια . " Ων αυτός ακολούθως οπαδός δι'
x Joan. Χ, 11 . 1 Gen. ΧΧνιιι, 12. 1 Ι Petr. 1, 4. • Psal. LΧΧΧ11 , 6.
VARIÆ LECTIONES,
91 ίσ. λείπ. έδειξας.
COMBEFISIL NOTÆ .
quotannis, magna illa virago Theresia , feslo die seu etiam exemplorum vitæ , qua Nicolaus laute
Palmarum , velut Duminum exceplura bospitio , habens ac impertiens, ¿vtuytávoktas , eos qui
quem a triumpbo illo , Hierosolymiia omnes ne adeunl seu conveniunt, vel etiam legentes, ejus
glexissent, devotissime manducabat, triumphique præclara gesta , Christiim ipsum hospilio excipiat.
specie , cibum pariter et hospitem prædilecium , Vel denique to , ŠOTIūv, ad Christuin referenduma
obsequentissima lovebal : nisi hoc minus conse sit, qui laule habeatur hospitio exceptus , imper .
quens : fueritque αντί του έσθίων , το, εστιών, ut fitis inensa spiritali explicata , iis qui adeunt Nico.
significetur spiricalis sermonum et doctrinæ mensa, laum : sieque redundarilod, xa ! adjcctitium .
 1197 IN S. NICOLAUM . 1193
όλου γενόμενος , οφθαλμός της Εκκλησίας τη μερί- A modoimitandos proposuisti , sed et Clhristi discipu
μνη, και σάλπιγξ εύηχος έχρημάτισας. Νύν 98 και los, quibus gratia et veritas tenebrosolegalium ve
μαγείας ειπείν αληθώς, το γραφικών εκείνο ρητόν • • Μνήμη luy collarilaxato (63), veri in spiritu cullus palarm
δικαίων [ μετ' εγκωμίων. •] Και . • Εις μνημόσυνον nobis sacramenta detegit. Ηorum ipse sectator .
αιώνιον έσται δίκαιος. 5 Και μάλα είκότως. Εγκω- per onmnia factus, Ecclesia oculus sollicitudine
αδικείνέ μιαζομένου γάρ δικαίου,ευφρανθήσονται λαοί πολλοί. ac tuba sonora fuisti. Fuerit janm vere loqui illud
Scripturæ : « Memoria justorum cum encomiis b. , Et : « In memoria alerna erit juslus b *. , Ac plane
merito . Justo enim encomiis celebrato , futurum est utmulti populi lætentur. .
Και τις αν επαξίως αφίκοιτο των σεμνών έγκω- Quis vero, laudatissime Pater , venerabiles tuas
μίων, ή των σων κατά τον βίον μεγαλουργημάτων, laudes salis edicere, ac per vitam magnifice ge
ανυμνήσαι το μέγεθος, πολυύμνητε Πάτερ ; Εί τι slorum magnitudinein , celebrare valeat ? Quid
γάρ άν σε και είπομεν, αποδέει πάντως της αληθείας quid enim in te dixerimus, plane jejunus sermo
κα,ι τα
τα ετέρων κατορθώματα, ανάγκη πάσα κατόπιν res aliorum praeclare gestas tuis velimus conferre,
ελθείν , των πραγμάτων τα παραδείγματα. Τίνα σε haudquaquam exempla res equaverint. Quemergo
τοίνυν είπομεν; Γεωργόν ; Αλλ' αληθεύσει πάντως te dicemus ? Num agricolam ? Plane verum habe
ο λόγος , θεωρητικώς εκλαμβανόμενος . Πάσης γάρ bit oralio, spiritali sensu intellecta. Tolius enim
όμου της Λυκίων επαρχίας, τα λογικά γεηπονήσας Β provincia Lycie excultis rationalibus agris, in
γεώργια, της μέν απιστίας τάς ακάνθας εξέτεμες : fidelitatis quidem excidisti spinas viventem vero
σ της ευσεβείας δε τον ζώντα λόγον κατέσπειρας, seminasti pietatis sermonem ; ac velut frumenta
και οίον αποθήκαις σιτικούς, τους ψυχικούς ταμιείοις riis horreis , animarum penubus , messem uberem
πνευματικώς εναπέθoυ τoν άμητον. 'Αρχιτέκτονα spirilaliter condidisti. Dicenmus architectum ?
σε είπομεν ; Ου ψευσόμεθα • βωμούς γάρ ειδώλων, Vera erit oratio ; solerti enim dogmatum arte,

αι έχει μηχανή των δογμάτων σου · Χριστό κατά τόπον evertisti; 1c Christi per loca ecclesias erigens ,
οθεσία 'Εκκλησίας ανέστησας, τεμένη και ναούς μαρτύρων delabra sacraque et venerabilia martyrum templa
δειμάμενος ιερούς και σεβασμίους. Και ως μέν exstruxisti. Ac more quidem viri agricole, novum ,
γεωργός, τάς νεοφύτους και λογικές αμπέλους καλ- salas ct rationales vites pulchre ac arte co
λιεργών, ευφόρους απέδειξας · ω; δε σοφός αρχιτέ- lens (63), fructus plurimi fecisii feraces ; velut al
κτων Εκκλησίας, επί τω θεμελίω της πίστεως κατ- tem sapiens architectus Ecclesiae supra fidei fun
εστήριξας, τη αρχιτεκτονία του πνεύματος . Τί ούν damentum architectonica spiritus arte firmiler
ν σε καλέσομεν ; Στρατιωτών; Ναι. Και γάρ οίόν τις , stabilisti. Quem te ergo sumus vocaturi ? An mi
οπλίτης στρατιάρχος, κατά των αοράτων εχθρών & litein ? Ita plane ; velut enim dux quidano cataphra.
στρατευσάμενος , « την παντευχίαν του λόγου clus, expeditione adversus hostes invisibiles
περιέθου περιζωσάμενος [ την οσφύν σου έν αλη- suscepta, armaluronm verbi (65) induisti ; suc
θεία , και ένδυσάμενος τον θώρακα δικαιοσύνης , και cinctus Iumbos tuos in veritate, et indutus Iori
υποδυσάμενος τους πόδας εν ετοιμασία του Ευαγγε- cam justitie, calcealusque pedes in preparatio
λίου της ειρήνης.• Διo τω μεν κράνει της [σωτη- nem Evangelii pacis b ", » Quanolbrem, galea qui
ρίας, ] τάς προσβολές των παθών αποκρουόμενος, dem illa salutis, affectionum incursiones repellens,
πέτρας δίκην άτρέμας και ακατάσειστος ίστατο , instar petrae , adversariorum inimicos dolos om
πάσαν εναντίων αντιπλοκήν διορθούμενος. 'Ασπίδι nes (66) emendatis dissolvensque, placide el in
δε, τη ασείστω κεχρημένος ελπίδι, και τους βάλλειν concussus stelisti . Sculi autem loco, immola spe
τολμώντας υπαντιάζων, αντιτοξεύεις είτα γενναίως usus , impetere audentes, ex adverso occurrens,
21 • Proν. x, 7. b Psal: cx1, 7. b": Eplies . VI, 13, 14.
VARIÆ LECTIONES.
. 98 ίσ . ένι.
. άι:: CoMBEFISII NOTE.
(63) Velul collari. Ilgolóépalov ÔLA TIET65952 . Ea- D cultura, sed Nicolao similium , quos uilinam plures,
dem collaris similitudine ulitur Method . de Symeo . Christi vinea , Ecclesia baberel.
ne et Anna , cum inducit sanctum senem rogantem : (65 ) Armaliram Verbi. Apud Paulum est, Dei : 1
'Απολυθήναι του δουλικού και αχθοφόρου κλο:ου : ex cujus textu supplevimus quae clausa sequuntur,
Servili ei ponderoso collario ; quo plane, filiorum post ch , nepwsáusvos. Sicque passim opus ha
illa , el amicorum explicatior divinorum cognitio , buimus codice satis mendoso ei compendiario ,
impediebatur. 'Avel tov, xal Mépileva reposuimus, qua supplere, qua corrigere ; ubi stalim apparebat
τη μερίμνη, ut sit adjecluιι τω, οφθαλμός Εκκλη - manifestus lapsus antiquarii .
σίας . (66 ) Adversariorum inimicos dolos omnes, cle . lla
( 64) Pulclare αε are colens. Καλλιεργών . Vox σαν εναντίων αντιπλοκήν διανορθούμενος . Ι :: Χμο -
apiissima ; sive vites materiales speciemus, 'sive nit Buid . To, coxas apud Gregorium , aferens
rationales. Quippe habenllum hæ , lum illæ , necesse lunc ejus locuτη , Τάς μεν εκ των λογισμών στρο
ita coli, ut fruclim plurimum afferant : eoque •1οη σας και πλοκάς διεσείσαμεν τή δυνάμει του πνεύ
omnium est ejusmodi inaxime vitiu:n rationalium
1199 S. ANDREÆ CRETENSIS • 1200
Sagittis confodis : tamque strenue protegens, A υπερασπίζων , αντιπεριίστασαι και αντιβουχολείς
stansque ex adverso, ac inimicas gregi submo » τους αντίτακτους της ποίμνης σου και ούτω μετά
vens acies, protectione defunclus, ellicaci dextera τον συνασπισμόν, τη πρακτική δοξιά συναπαιωρών
fidei gladium elevans, Arii pariter vivam illam, το της πίστεως φάσγανον , την έμψυχον 'Αρείου
ial namque divisionen (67) el contractionem Sa- κατατομήν, τη συναιρέσει του Σαβελλίου συναπέτε.
bellii,radicitus excidisti. Quin et eos qui unius ex μες προθέλυμνον. Και μήν και τους συγχείν τοι
beata eadem ac adoranda Trinitale , Clhristi veri μώντας ή διαιρείν, του ενός της αυτής μακαρίας
Dei dispensationis in carne Sacramentum, aut και σεβασμίου Τριάδος ,Χριστού του αληθινού θεού
cor.fundere praesuunt, aut dividere, quίque se- την οικονομικήν ενανθρώπησιν· και τους μήτ'αυ
quius illud acceperunt, sive qui aularumin uno την ορθώς υπειληφότας, ή της καθ' εκατέρων των
eodenique Christo el Deo concurrentium natura- συνελθουσών εν αυτώ τω εν Χριστώ και Θεώ, καθ'
rum, unionis typostalicarn, alterius alteriusque υπόστασιν ενώσεως των φύσεων, τον ετεροφυί λό
* essentiae , rationem inconfusam planeque indivi- γον, μή ομολογούντας ασύγχυτον και παντελώς
sam non confidentur, percussisti ; eodemque si- αδιάσπαστον, ένυγες και τα αυτω σειρoμάστη ξύλο
romaste ligno (68), velut Phinees ille e, alterutro το κατά τον Φινεές, συναιρείς τους όποτέρως εκαλί.
modo declinales, universis Deum universorum Β νοντας, τον πάντων Θεών τοις πάσιν εξιλασκόμενος.
propilium faciens, simul profligas et evertis. Tίνα σε τοίνυν καλέσομεν ; "Αγγελον ; αλλ' ου πολύ
Quero te igitur sumus vocali? Angelumne ? της των αγγέλων άσαρκίας αφέστηκας, ασώματος
Enimvero parun alles ut ne velit angelus vaces όντως χρηματίσας ενσώματι, και οίόν τις αιθέριος
carne , qui revera incorporeus fueris in corpore; άνθρωπος , και επίγειος τοις όρωμένοις άγγελος. Τι
ac velut quispiam lion0 ellieretis, sive terrents, γάρ αγγελικής διήνoχε πτήσεως, τώ βασιλεί δι'
:2spectantibus , angelus . Quid enim ab angelico ονείρων επιφανήναι, και φόνον τη εξής μελετώνται
illo volata et pernicitale differt , ιι in somis κατάπληξιν έμποιήσαι, και με μηνύσαν δεξιάν προς
« onspicuus imperatori visus sis, necemque in σφαγάς, απλήγω μάστιγι σωφρονήσαι, της ορμής
-crastinum meditantem perterrueris, furentemque ahorhoasav• za! ävāpas urovto'xnxótas, an.pes
ad necem dexTcram, veribere sinc plaga, priori δοκήτως παραστάς 99 του θανάτου λυτρώσασθαι; 1'
illo in pelu retardato, castigaveris; utque inex- τούτου δικαιότερον εργάσασθαι των αγγέλω τον 'Αμ
Specta presentia, viros qui nilil recissent inju- βακούμ , από της Σιών επί Βαβυλώνα την Μεδικήν
rie, a morte liberaveris ? Quid magis illi congruaι διαπεράσαντι, τώ Δανιήλ το άριστον εν τω λακκία
angelo, qui a Sione in Babylonem regionis Medo- c των λεόντων επικομίζοντα ; Κυβερνήτης σε είπε:
rum Habacuc transtulit c , ferentem Drandium D1- μεν : αλλά αληθεύσομεν » τους γάρ την μεγάλης
nieli in Jacu leonum ? Tene dicimus gulternato- και ευρύχωρον διαπλέοντας θάλασσαν · τούς τε κατά
reno ? Plane Sermo veritate constiteril : gione γην θαλαττεύοντας, τώ οίακι των προς το θείον
cos qui magnum illud et spatiosum mare perna- εντεύξεων, και το αυχένα της πίστεως διακυβέρ
vigant , nec non eos qui in terra velut inari ia - εμμελέστατα • τήν μεν καταιγίδα , προς αύραν και
clantur, tuarum ad Deum intercessionum clavo, δε γαλήνην, την ζάλην, ταις αγρυπνίαις των
fideique termone diligentissime gubernans , protel. ευχών επιλoφίζων, προς το λιμάνι της από
lam quidem convertens in auram, stunique in τους πίστει προσιόντας χειραγωγείς, ερωτας
Serenitatem, precuυι ιuarum vigiliis sedans atque τούτο δηλον, εξ ών αυτός εαυτόν καταφανώς, " ".
componens (69) : ad tua fide patrocinia accur- του δίκην, ποτέ τους πλοτήρσι παρέστησα,
reales, ad apathie illius ac vacuilatis affectionum το τηνικαύτα την σην πιεζούσης μητρόπολ
Num . xxv, 7 segg. c* Dan. xiv, 35 .
VARIÆ LECTIONES .
90 ίσ. στάν.
COMBEFISII NOTÆ .
(67) Viναι illam intimamque divisionem. "Έμψυ - D ( 68) Sironaste ligno. Σειρομάστη ξύλο. Εst s1
Xov Xatatouýv . Velu ! in iis quæ Deo maxime intima mastes, jaculum , hasta ; ' Aquila, xóveov :
sunt, et essentia ipsa deitatis, quam individue forte voluit Andreas exprimere , aliera paflicu.
linam , in tribus habentibus, aliain aliamque Arius quam LXX non habent ; Symm . opu, lanceam
impie facit ; Sabellio contra , Yuva !pése ! persona - Vulg. arrepio pregione. Quadral pl ejusmot
rum blasphemo. Erat perperam juvé Vsi. Vocat giori instrumento ligneo , cuspide ferrea, velut
Greg. buvalo:ohv , qui et ipse, errores in theologia iciu , ambos, in flagranti ipso delicto ac turpi
extremos passim perstringit. Accurata etiam , quæ cubilu , sacro percitus zelo , vir Dei contour
in extremos etipsos Nestorii et Eutych . errores tiepl cui similis Nicolai lingua, el ipsa, uno veru
Gixovoulas, ac circa incarnationem , sequuntur. λοτίζων r
utringle declinantes a vero el lide,πιconlode
Forte vero fuerit illa έμψυχος κατατομή, propter (69) Sedans atque componens. Επιλοφίμων. Fo
animam , quam Arius negabat in Christo, velut rarior. Forle legenduni, ŜTELYOPEWv, quum
etiam Apollinaris negabai menlem , ul sit quasi nec illud displiceal, sarisque quadrel, quam
peremplio aniniæ ac concisio , eo sensu quo expo - cis significationem habet vel. Les.
itur secundo loco, το κατατέμνειν in Thesauro.
1201 IN S. NICOLAUM . 1932
ταύτα της 'Ανδριακής και λιμήν. Τούτω γάρ ουκ έχον- A portum, vir sacralissime, velut nmana ducis : 20
τας εκείνους μεν παραπλεύσαι, παρέπεισας, ίνα e0 liquet quod ipse te vecloris specie nautis
πεινώντα λαόν διαθρέψης, και λιμου θυμόν χαλινώ- quondam exhibueris conspicuum, fame nimirum
σης : οίον και χρυσίνους τρείς, ώς λόγος εκποδιών tuam illam metropolim preitlenle. Novi , haec por
γενόμενος, της νηός καταλελυκας και λαθείν εις τέ. ιus Andriace (70). Νamfuisti auctor ut, quod illi
λος ουκ ήν τον του έθνους των Λυκίων μεριμνητήν minime meditabantur , eo adinavigarent , quo al
και υπέρμαχον, αγγελικέ τον τρόπον και το έργον Iata annona esurientein populuin pasceres, ac fa-
Νικόλαε. " Οτι γαρ εν σαρκί περιών, και πριν εις mis furorem comprimeres : ita sale ut quol.
Χριστόν αναλύσαι σε , πολυτρόπως επιφοιτάς τους fana procul difusa liabet, aureis tribus vectural
θλιβομένοις , και βοηθείς μεν, τοίς εν ανάγκαις, ως velut obstrinxeris ( 71), nec landen gentis ille Ly:
τάχιστα, εξαιρεις δε και μιαιφόνου σφαγής τους εμ - ciorum curator defensorque latere potuerit, o Ni
πίπτοντας τι άν άλλο σε παραδείκνυσιν, ή αγγε- colae , et moribus angele, et opere . Quod enimin
λικήν άσαρκίαν ενειλημμένον, και ταύτη ράον τας carne superstes, ac necdum ad Christum profe
τεραστείας εργαζόμενον ; Αλλά τίς σου το μακρό- clus, variis modis afflictos inviseres , atque eis
θυμον μή θαυμάσειε ; Τίς το μειλίχιον συν τούτοις qui in necessitatibus positi essent, promplissime
και το πράον μή έκπλαγήκαι τις το ειρηνικών και η auxiliareris, eque crudeli nece eos eximeres, qui
έκέσιον; Επεί γάρ, ώς φασιν , επισκεπτόμενος ποτε jam cjus aleam sulirent, quid le aliud ostendunt,
τα κλήματα της αληθινής αμπέλου, προς τον εν quam velut angelicuτι sine carne slalum arri
μακαρία τη μνήμη Θεόγνιον συναντήσας, τον ποτε puisse, quo tanta facilitate prodigia faceres ? Ca
της Μαρκιανιστών Εκκλησίας επίσκοπον , διαλέξεως terum quis non miretur 1uain illamlonganimila
γραφικής προελθούσης διήλεγξας, μέχρις ότου τον ten ? Quis ad litec Suave eloquium moresque mi
άνδρα επιστρέψας προς το δοκούν επανήγαγες, "Ίσως les non stopeat ? Quis pacificos ac supplices ? Νam,
τε δή παροξυσμού τινος ελαχίστου παρεμπεσόντος υι ferunt, cum aliquando vere vitis palmiles in
είς μέσον: υψηλή τε φωνή το αποστολικόν εκείνο visens, beate memorie Theognio (72), Marcial
μειλίχιον επιφθεγξάμενος δημα: Δεύρο, είπας, προς starum Ecclesis olim episcopo, obvius factus CS
καταλλαγήν, αδελφέ, πριν ή τον ήλιον δύναι επι ses, disputatione scriplo conserta, landiιι Ιιο
το παροργισμώ ημών. » 'Αλλά, Πάτερ πατέρων , minenm arguisti, donec conversum ad id quod
αξιάγαστε λαμπτήρ οικουμένης, Εκκλησίας εδραίω- videbatur reduceres. Cum fors autem nminima
μα, στήριγμα πιστών και ασφάλεια , ταχίστα των quedam exacerbatio disputationis Calore Media
αδικουμένων αντίληψις , νύν ποιμαίνεις μάλλον ημάς, ο interim incidisset, voce clata , melie CICS " " "
και παραθαλπεις σφοδρότερον καθαρώς προσεδρεύων slolicum illud pronuntians : Yel, Πα "IB ": " " '
Θεω, τη τελεία και προσκυνητή Τριάδι. Περί ήν, reconciliemur , priusquam | Sol occidam
γοητώς ταϊς άγγελικαίς συμπεριγορεύων τάξεσιν , iracundiam nostrain 4. 0 Cateril, 2 " " Ρ
άνωθεν ημάς εποπτεύεις, ώ θεία και ιερά κεφαλή, Irum , orbi terrarum lumen mirabile, Ecclesiæ
αποστολική τε χαρίσμασι, και τους μεν επιστηοί . firmamentum, fidelium Tulcimentum atque Secu"
50', τους δε, καθοπλίζων ήμάς, μη κατοκνή σης, ritas, eorum qui iniuriam paliuntur paratissima
ώ Πάτερ υποφήτα του λόγου , και των αδδήτων υφ. defensio, nunc quoque nos mpenSTIS PASCIS:
ηγητά διδάσκαλε. Τον δέ γε ομότροπον και διάδοχον vesque intensius, cum Deo, consumnale illi ac
της ιεράς σου αναστροφής τον μακρώ μέν χρόνω adorande Trinitali , pure adlieres : cujus circuitu "
μετά σε, τη δε πολιά ευθύς τους δε υιούς αυτού , spiritali ratione cum angelorum ordinibus ducens
σους δε έγγόνους, ανδρου τε και λόγω αληθεί περι- choros, nos e colo intueris, o divinum sacrumque
κράτυνον, και τούτου, ο ένα μάλιστα πατρώοις σπλάγ- caput , ac clharismatis apostolicum! Nec vero ιιι ,
χνοις περιεχόμενος , τους προσβαλείν τη λογική Pater , interpres verbi, ac areanorum doctor, 411
ποιμνη τολμώντας, αποδιώκης, τοίς πνευματικοίς confirmare, qua armis munire, les CXCTID:
σου ακοντίοις των λόγων σου •ώς αναπτόητον δια. D autem, iisden) tecum moribus virum, ac Silcces--
σώση το μικρόν σου ποίμνιον, όπερ αυτός έθρεψας. Sorencue illius sacrae conversationis ; Ionge 41
ιερείς τε ιερατικούς, και τον φιλόχριστον λαών dem 3 ιuis remotum temporibus, tibi tanmen cani
τοις ζώσι τε και αψευδέσι της ευσεβείας δόγμασι, lie proximum : cjusque nibilominus filios , luos
και τη των τεραστείων μεγαλειότητι επιρρωννύμενον, autem nepoles, roboraveris, verboque veritatis
μη αποκάμης, θεόπνευστε • και τοσούτον όσον μάλ . circumquaque munieris : ac eos qui ejus, quel )
λον άρτι καθαρώτερον έγγίζεις Θεώ, κάντεύθεν praecipue paternis visceribus complecteris, ratio :
πλέον τη λαμπηδόνι καταστραπτόμενος των φωτι- nalen gregen tenierari invadτιιι, SPITIMOU)

d Ephes. iv, 26 .
COMBEFISII NOTÆ .
(70 ) Portus Andriaux . Navale estMyræorum , ut Sou :. Dalis tribus aureis arrhabonem .
cliam apud Mela phraslem ; de quo Oriel., etc . (72) Theognio. label Metaphrastes, complures
(71) Vecturam velul obstrinxeris. Tös vnos xata - ab eo conversos ; sed nullum relerl ex nomine .
atauraç. Velut arrhabonis loco solvens, quod ait Innvil Andreas Theogonium istum postmodum ce
Melaplir. : Τρείς αυτό προς αρραβώνα χρυσούς leLyc Sanctitute Vixisse.
 1203 S. ANDREE CRETENSIS 1204
tuorum sermonum jaculis albegeris , quo tutum Α στικών αντιλήψεων, φανερώτερόν τε και έκτο
meluque liberum tuum illum pusillum gregem, πώτερον, της αυγηέσσης προς Θεόν παρρησίας αν
quem pavisti ipse, servaverit : ne sacros, inquam, τέχη την Ελλαμψιν. Μακαρίζω σε, πόλις Μύρα
:ic Peo dicatos sacerdotes, Desique anautem po- των Λυκίων μητρόπολις , οΐου ποιμένος φιλο
pulum, vivis illis verisque pietatis dogmatis, pro- τέκνου, και προστάτου τετυχηκας : οίον επί κεφα .
«ligiorumque majestate , animis augere ac inci- λής εδέξω τον στέφανον αιδεσιμον όντα και γήρας
tare, vir Deo afidate, desieris : ac eo amplius, καυχήσεσι. Τίνα τούτον ; Νικόλαον, τον πάνυ θείαις
quo jain Deo purius appropinquans , ea propin- ευφροσύναις , ταις εν ανάγκαις καταφανώς οπτανό
quitate, nmajori divinarum illustrationumsplendore μενον · τον συντομώματος υπέρ των αδικουμένων
irradiante, clarius expressiusque , perspicacis ad - επίκουρος • το των ιερέων ιερώτατον άγαλμα τον
Deum libertatis illuminationem tibi vindicas ac μέγαν εν θαύμασι, και φοβερόν εν τοις τερασι " τον
relines . Bealan te dico, Myra civitas Lycie me . τους ανευθύνους των κινδύνων ρυόμενον, και όνει
1ropolis , quod sic iliorum amantem pastorem ac ρους τους αδικείν θέλοντας σωφρονίζοντα. Μακαρία
patronum consecuta sis ; quod, inquam, sic vene- τοίνυν υπάρχεις εν πόλεσι τοιούτον θρεψαμένη πο
rabilem ac gloriationibus immortalem coronam λιoύχoν, και θώκοις τοις σοίς ενιδρύσασα. του επί
in capite acceperis. Quam illam? Unique Nicolaun B μεν το φωτί πορευσόμεθα, και εν τη σκιά αυτού
illum, qui se plane divinis delectationibus, in ζήσωμεν , αναπαυόμενοι, φησί που το ιερόν Λόγιον.
necessitatibus manifestum exibeat : velocissi- "Έχεις συν τούτω και τους ευσεβείας γενομένους
mum illum adjulorem injuriam patientium, sa- αγωνιστάς, Κρήσκεντα λέγω, και Διοσκορίδην, και
cratissinanm sacerdotumimaginem, magnumillum Νικοκλέα, τους τρεις της Τριάδος ιεροφεγγείς και
Oniraculis , et portlenlis terribilem : qui insontes ομόφρονας, ούς ή αύτη Τριάς , τοίς άξιονίκους
€ periculis liberet, volentes injuriam facere , in της βασιλείας τετίμηκεν άθλοις. 'Εναρμονίως ούν
tates, que patronun talem educaveris, 1uisque φάνωσε κεφαλήν τούτο μεν, ώς τον ίσον αυτοίς
locaveris sedillus. cujus, , inquit quodam αγώνα , τη κατά προαίρεσιν διαθέσει γενναίως έπι
loco Scriptura, «lumine anilulabimus e, et in ejus δειξάμενον · τούτο δε, και ώς ήδη πάλιν τους εαυτού
pietatis pugiles , Crescentem, inquam, Dioscoridem, άρτι τον εκείνοις έμπρέποντα, συναναπλεκόμενον
et Nicoclem (73) ; tres illos Trinitatis lumine aſſuisos GTÉvavov.
concordesque, quos cadem ipsa Trinitas, dignis pro victoria, regni præmiis honoravil. lis igitur
concinne consertum , pari gloria inclytum capul, dignis laureis simul coronavit : lum quod æquale
ipsis certamen , voluntatis affectu strenue desudasset ; tum quod olim , suis ipse la boribus, ser
lum Dco concinnassetmartyres (71), zeloque ad cos, congruam martyribus coronam in præsentia
rum concinnel.
Verum adeste pariter Universi iodie, o sacra - C Αλλά δεύρο πάντες ομου σήμερον, ώ ιερώτατον
tissima et fille!is concio, quotquot ad templum και πιστών ακροατήριον, επί τόνδε τον ναόν καταν
1stud pariter occurristis. Sacramfestive celebrewις τήσαντες. Εορτήν εορτάσωμεν ιερών και πανέορτον,
dien , ac plane Irlam, Dro allati Patris nostri την αξιεπαινεστάτης του θεοφόρου Πατρός ημών
memorian laudatissimam recolenles. Id vero pre- επιτελούμενοι ανάμνησιν. Ποιούμεν δε τούτο, πάση
slermus, mundana Omni poupa, conventuque ac μεν κοσμική πομπή τε και πανηγύρει, και απατη
fallacibus ornamentis quam procul jussis Valere ; λοίς καλλωπισμασι μακράν χαίρειν αφέμενοι όσα
sive, quilus infelix ellicorum solertise allforma. τε της Ελληνικής αγχινοίας την κακοδαίμονα πλά
tur error ; sive lotquot Iudicra, viris carnalibus, νην επιμορφάζεται, και όσα της κάτω συγχύσεως,
carris (ictaque illa confusione dependent. Plane και της επιτελάστου παρκίνους εξήρθη παίγνια.
eini sunt ejusinoli Iudicra, el digua risu, quibus Παίγνια γάρ και γέλωτος άξια, ών ουδέν αθλιώτερον.
• Isa. 1, 5. 1 TIren. IV,20.
VARIÆ LECTIONES
1γρ. καγή ρω.
COMBEFISII NOTÆ .
(73) Crescentem , Dioscoridem el Nicoclem . llabet D lus, in eo posita sit, quod ipse martyribus , velut !
duo primos Martyrologium Rom . 28 Maii ; quos coronaverit Deum , iisdemqiie martyrii coronam
posiem ait Baronilis habere Græcos in Alenol. ea- velultexuerit, animando ad martyrium , pro odlicio
dem die , ac exstare eorum meinoriain in Vita boni pastoris ; Diocletiano , aliisque ante Constan parte
sancti Nicolai : forte in ea quam Methodius scri linum dire Ecclesiain devastantibus , præsertim
psit. Non enim invenio in altera Metaphrastis. Orientis , alque, adeo Nicolai gregem el ejus pro
(74 ) Serlum Deo concinnassel murlyres. Cogimur vinciam Lyciæ ; qui nec ipse confessionis liluluin
s !pplere ) Gutavat:1€ 7.6LEVov , quod vel subintel- omnino amiseril ; lentus in carcere fidei causa , ad
Jigalur vel desideretur. Ut afferam rationem cur usque tempora Constantini.
Nicolaus pareir martyribus coronam sit consccu
 1205 IN S . PATAPIUM . 1206
Ρόδων δε κάλυξι και μύροις ευώδεσι, τοίς αυτού : A nihil miserabilius sit. Magis vero ceu rosarum
αλλήλοις έργοις ροδήσαντες, πνευματικούς ασμάτων caliculis , unguentisque suaveolentibus, mutuis
άνθεσι τον όσιον στεφανώσωμεν. Τοιούτοις θεραπεύ - invicem operibus rosas referentes, spiritalibus
εσθαι μύροις φιλεί ο ημέτερος ιεροπάτωρ Νικόλαος . canticoruno Morilus, sinclum coronemus. Talibus
Τοιαύταις εορταις και πανηγύρεσι σπένδεται πλέον, unguentis gaudet foveri sacer Peter Hoster Nico
και τους πομπικούς πόμποις , οίς οι δημοτελείς των laus. Talibus magis conciliaturfestis honoribus
Ελλήνων κακοδαίμονες τιμώμενοι γάννυνται. Και η celebritatibusque, quam mundanis et fastu plenis
τρισσή των γενναιοτάτων αθλητών ομοφροσύνη και pompis , quibus publico sumptu honorati gentilium
σύμπνοια, ους συναγελάζη, Νικόλαε, ταϊς άνω συν- mali demones superbe gloriantur. Triplex quo
αυλίαις , οίς συνεκλάμπεις , μεθ' ών χορεύεις εν que nobilissimorum pugilum lela concorsque so
πνεύματι, Θεόν όσον εφικτόν όρων και δρώμενος, dalitas, quibuscum, Nicolae, celestibus domiciliis
ταις περί αυτού αγλαΐζει λαμπρότησι. Τούτων τοι- collectus versaris, quibuscumsplendes, quibuscum
γαρούν ταϊς προς το θείον εντεύξεσι, και ταϊς σαϊς, in spiritu choros ducis, Deum videns quantura
ώ Πάτερ, θεοδέκτους δεήσεσιν, αιρετικής απάσης και licet, atque visus ab eo, ejus lelis splendet fulga
δαιμονικής επιφρίξεως• μαστίγων τε νοσοποιών, ribus. Horaim itaque ad Deum intercessionibus,
και των εν μέσω πάντων, και οίς αδοκήτως ημάς B fuisque, ο Pater, Deo acceptis orationibus, ab.
περιπλέκονται άνθρωποι, και πάντων ομού των κιν- omni heretico denmonumque liberemur africtu,
δύνων ρυσθείημεν άπαντες χάριτι και οικτιρμούς ac orborum plagis , ιum conimunibus illis ac in.
και φιλανθρωπία του εξαγοράσαντος ημάς, το τιμίω medio velut positis , tum quibus praeter spent lio
της ζωοδώρου ..λευράς αυτού αίματι, και της εν mines implicant , omnibusque simul periculis :.
πλάνη βασιλείας ημάς απαλλάξαντος , Χριστού Ιησού gratia et miserationibus, clementique bonitale
του Κυρίου ημών μεθ' ού πρέπει πάσα τιμή, και ejus qui nos pretioso vivifici lateris sui sanguine
δόξα, κράτος και μεγαλοπρέπεια , τω Πατρί, και το redemit, atque ab erroris regno liberavit, Christi
αγίω Πνεύματι, νυν και αεί, και εις τους αιώνας Jesu Domini nostri : quem decet omnis honor
των αιώνων. Αμήν. et gloria, potestas et magnificentia , cum Patre et.
sancto Spiritu , nunc et semper, et in sæcula sæ
culorum . Amen .
ΛΟΓΟΣ ΙΘ'. . ORATIO XIX .
Εις τον μακάριος Πατάπιον , και μερική των θαυ- 1η B . Patapium ejusque miraculorum particularis
μάτων αυτού διήγησις . narralio (75) .
Ως λαμπράν και πνευματικώνορώ την πανήγυριν, * Quam latum et spiritalem cerιo conventum,
και ξένον το θέατρον σήμερον, και θαυμάζειν μοι novumque hodierna die spectaculum : subitque
έπεισε την τοσαύτην ορώντι φαιδρότητα · πώς ούτω mirari tamletam aspicienti rerum faciem, ut di
γε προθύμως και κατά ταυτόν, άπαν είδος αξίας gnitas omnis et ordo tanta alacritate certatinique
συνέδραμεν. Κληρικών γάρ οι λογάδες, και μοναστών in unum concurrerit. Εtenim nobiliores e clero,
τα συστήματα, γυναικών τε όσον σεμνόν τε και εύ - monacliorumque turme, ac si que mulieres lio
σημον, και μιγάδων οι σωφρονέστεροι, τον ιερόν neste sunt et clare, promiscuoque multitudinis.
τουτον καταλαβόντες νεών, εορτήν ομόσε φαιδράν probiores populi, in sacrum lioc templum venien
εορτάζειν προστρέχουσιν . 'Αλλ' ού γε χάριν , τουτί tes, laetam communibus studiis solemnitatem ce
το πλήθος ενθάδε συνείλεκται, και τις ο τρόπος της lebraturi accurrunt . Fors vero non defuerini festis
εορτής, ερωτήσαιεν αν ίσως των φιλεόρτων τινές.. amantes, qui querant cujusnam gratia hic loci
οίς ουκ εις μακράν ο λόγος τη πεύσει συμπαρομαρ- collecta sit tanta llec multitudo, ac cujusmodi.
τούσαν εφάμιλλον την λύσιν, εις δεύρο και νυν επ- celebritas sit. Quibus, proxime conmilem percon
ενέγκοιτο. lalioni æmulam responsionem , impræsentiarunk
D sermo intuleril.
VARIE LECTIONES.
1 αυτών.
COMBEFISII NOTÆ .
(75) Est sancti hujus, utriusque Ecclesia tabu - ret, qua ut tantam civitatem , non sermonibus,
Jis , ad 8 Decemb. consignata memoria ; quem circa sed egregio vitæ exemplo ad pietatem moresque
ipsa Andree tempora , aut non ita seniorem , col. sancios componerel ; velut fere poslea Romæ in
ligimus ex revelacione qua fuit induclus ad con - Brigitla elCatharina Suecis, matre filiaque , gestum
scribenda ejus Acta, ac modo quo enarral con est : ut ne Genoveram nostram , aliosque id genus
scripsisse , velut recenti adhuc viri memoria ; ni dicam , quorum Deus humilitate, curialium homi
mirum corum relatu qui videantur convixisse Con num castigat jactantiam , austera vila danınal deli
stantinopoli , quo is sibi, ab Ægypti solitudine, me cias ; ipsosque sacerdotes el clerum , tantis illis
dia urbe regia , singulari exemplo solitudinem de - fulgoribus, largus ipse , ubi natura videantur parca .
legissel. Sic Deo instilliente ac permovente , qua ut ad meliora , mulo inenarrabilique præconia , pro
novus patronus hospilii jure Constantinopoli cede - vocat.
1207 S. ANDRE E CRETENSIS 1208
Sanctus Patapius est, cujus memoriam ho- Α Πατάπιος ο όσιος, ού την μνήμην γεραίροντες,
γιore prosequentes, huncce liodiernum conventum ταύτην άγομεν την πανήγυριν σήμερον. Αυτός άπαν
agimus. Ipse est, quί omnes hodie , sublimi quo- τας ενθάδε νυν συνεκάλεσε, μεθ' υψηλού τινος κη
dam praconio huc convocavit ; seipsum quidem, ρύγματος · εαυτόν μεν προθείς ημίν ώσπερ τινά
velut splendidum omni dapurm genereinstructum πολυτελή πανδαισίαν και ουράνιον τράπεζαν » την
convivium ac mensam celestem proponens : Sacram δε ιεράν αυτού μνήμην αντ' έδωδης και καρυκείας
vero sui memoriasn, esculenti instor ac spiritalis πνευματικής προβαλλόμενος , o πεισθέντες,αγαπητοί ,
condimenti loco, proferens : cui vos, dilecti , mo- συνηθροίσθητε, εύ γε και λίαν ποιήσαντες. Της γάρ :
rem gerentes, bene plane agentes, Ioco hoc col- « Πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών και υπείκετε, και
lecti estis. Quippe eam sapientissimi Pauli vocem, νομοθετούσης του πανσόφου Παύλου φωνής · και :
ita precipientis : « Oledite prepositis vestris, et « Μνημονεύετε των ηγουμένων υμών , και των
subjacele eis 8, et : Mementole preposito- όσα τούτοις επηρται , την μνήμην κατά διάνοιαν φέ
rum vestrorum h , ac si quid ab iis pendet, me - ροντες, και τέλειον ταύτης άθλον, τήν τών υπηκόων
inoria retinentes, ejusque absolutum premium, αρετήν οριζόμενοι , αόκνως το καλούνται συν
obedientiuin virtutem æstimanles, impigre, una 420&te.
cum vocante venistis.
Cum porro Itec ita habeant, venile, virique Επει δε ταύτα ούτως έχει δεύρο πεισθέντες μου,
encomium, ac vitae ejus et conversationis audituri τo του ανδρός εγκώμιον ακούσατε, και της κατ' αυ
historiam, bene suasi facilesque adesle. Milhi τον του βίου διαγωγής, έκφαντικήν την διήγησιν.
certe, ut sacro viro quanta m facultas permittit, 'Εμοι μεν εις δύναμιν εκείνο το ιερό τον στέφανον
coronam plectendo nilhil omnino eorum que ad πλέκοντι, επ' ουδενί καθάπαξ των εις αρετήν εκεί
ejus spectant virtutem silentio involvain , res νου τεινόντων παρασιωπώντι, πολλού γε και δεί ·
plane ardua est, atque in primis ut vobis festi sa - υμίν δε μάλλον τοίς των μυστηρίων της εορτής
cramentorum auditoribus, 1am magnifice letum ακροάμοσι, φαιδράν εις όσον κατασκευάζονται την
conventuminstrum, ingensque gaudium pro s0 - πανήγυριν, και πολλών άγαν έμπoιoύντι την ευφρα
jemnis diei ratione faciam . σίαν.
Quis ergo et qualis est dictus Patapius, cui et Τίς ούν ούτος και ποιος ο ειρημένος Πατάπιος , ο
nos exornativum sermonem adhibere studio niti- και ημείς τους των επαίνων λόγους προσάψαι σπου
mur, quemque voς celebraturi, obsequentes Inc δάζομεν, και υμείς πεισθέντες ενθάδε πανηγυρίσον
loci convenistis ? Νimirum eremi civis et orbis , τες ήκατε ; Ο της ερήμου πολίτης, και της οικου
inspector , angelus terrenus, et celestis homo: " μένης επισκεπτήτης κα.ι .. και επίγειος άγγελος, και ου
qui terram ut cαlum incoluit, columque velut ράνιος άνθρωπος · ό γήν ώς ουρανόν δική σας, και
terram mystice spiritu Iustravit. Qui mundo hoc, ουρανόν ώς γήν μυστικώς περιπολέσας το πνεύ
familiari Ihominum consuetudine uleretur,interes- ματι: ο κάτω ανθρώποις συνομιλών, και ταις άνω
setque carlestibus choris. Qui esset indulus nor - χοροστασίαις συναυλιζόμενος · ο σώμα θνητόν περι
1ole corpus , rationesque spiritalium 2ctione san- κείμενος , και των πνευματικών τους όρους τη
ciret. Ile inter monaclios ultimus ac virtutibus πράξει πιστούμενος · ο έσχατος εν ασκηταίς, και
maximus : serimone idiota 1c rudis, prudentiaque μέγιστος εν αρεταίς : ο ιδιώτης το λόγο, και πάν
sapientissimus: velut quemomnium artifex S1- σοφος τη φρονήσει. « Η γάρ, πάντων τεχνίτες εδί
pientia , doctisset i ; sapientissimus . Castitate δασκεν αυτόν Σοφία . Ο εν αγνεία πολύς ο εν σω
praecipus, animi sobrietate insignis, fide fervi- φρονήσει επίσημος δεν πίστει θερμός: ο εν αγάπη
dus, formidabilis claritate : qui inhabitaret ur- φοβερός: ο πόλιν oικών, και της ερήμου παντελώς
bem, nec omnino a deserto albesset. Quippe ha- μη λειπόμενος. Είχε γάρ ταύτης ένδον εαυτού την
bebat intus animo accensissimum fervensque s0 - σχέσιν θερμοτάτην και ζέουσαν, ήτις ως πυρ αυτού
Jitudinis desiderium, quo, velut igni , ejus viscera η τα ένδον ασχέτως ουκ ανεδίδου φλογίζουσα, εί γε
jugi incendio impotenter orderent : quando vir τα εκείνη προσήκοντα, μέχρι τέλους και γεννάδας
strenuus quae sunt congrua vitae illi ad usque fi - εκείνος δρών, παντελώς ουκ απέκαμεν.
nem indefessa prorsus constantia gessit.
Verum qua ei ratione obtulero laudationum 'Αλλ' ώ πως μεν αυτή των εγκωμίων προσάξω
coronam? Etiamne vero conversationis splendo- τον στέφανον ; Πώς δε και της πολιτείας εκφράσω
rem exponam ? Elenim anxius sum, dilecti, nec id το λαμπρόν ; Αλλ' όμωςεπίπονον απορώ, και λίαν,
minimum, ob laboris molestiam. Ab eo enim su- αγαπητοί. Τα γάρ διά της άνωθεν χάριτος υπ' αυτού
perna gratia, gesta prodigia , dictu prorsus mira- τελεσθέντα τεράστια, θαυμαστής έχοντα την διήγη
bilia sunt, rationem quatiunt, ac sele nmovent, σιν, κραδαίνει μου τον λογισμόν, και εξίστησι, και
& Hebr. x111, 17. b ibid . 7 i Sap vii, 21.
VARELECTIONES .
3. ίσ. σκεπτής.
1909 IN S . PATAPIUM . 12 ! .
των οικείων όρων απελαύνειν βιάζεται. Πλήν, εις A suisque ipsius terminis ceu vi depullant. Cete
όσον αφίκοιτό μου η διάνοια, ουκ οκνήσω λέγειν. Ου Γum, nihil cunctatus, dicam quantum animus
γάρ το μή κατ' αξίαν εγκωμιάσαι κατάκρισις, αλλά possil assequi. Nec enim in eo danalio est, ut
το γε εις δύναμιν ήκον μή λέγειν, κατάγνωσις . Διό ne condigno encomio non celebraverim, sed ut no
σύμμετρον έχων τα λόγω την έννοιαν, πάση δώμη pro molulo dixerim. Quamobrein, qui halbean
και ζεούση ψυχή, των εγκωμίων την σπουδήνέπι- mentem sermoni compositam, tolis viribus, fer-,
δείξαιμι • της μέν των θύραθεν τεχνολόγων κομω- ventique animo, laudandi studium ostendam :
τικής τερθρείας τόνδε τον λόγον απορρηγνύς, της ita vero uι sermonem hunc a secularium oralo
αποστολικής δε και ημετέρας των πιστών, ευγενείας, rum fucato verborum elocutionisque lenocinio
ή ευσεβείας, ή αληθείας, ή σοφίας, ή ουκ οίδ' όπως abruptum velim, quique apostolice solius, no
αυτήν καλέσω, αποδεικνύς την ευπρέπειαν, και την streque, fidelium ingenitalis, vel religiositatis,
εις άκρον εκτός τούτων, του ανδρός αρετήν. Επει aut veritatis , aut sapientiae aut nescio quid vo
και τούτο φίλον αυτό, το πεζόν του λόγου, και ακα- cem, decorem exhibeat, summamque viri, absque
τάσκευον · ότι μηδε λόγοις την αρετήν έξήσκητο: talibus profanis , virtutem. Nam et ipse hoc amat
έργω δε και πράξει τα εκείνης κατώρθωσεν είδη. velut pedestre, ac minus ex arte et elaboraturn
Τούτο γάρ αυτώ, και εξ αυτών απαλών ονύχων B dicendi genus : quippe etiam, non pro oratoris
έσπούδαστο. Ως και νυν ου μέγα τον εις αυτόν έπαι- munere dicendo coluit virtutem, sed gessit opere
νον, εννοία μάλλον, ή λόγω διαχεομένη και δέοντι et actione. In eo siquidem, vel a teneris unguibus .
κατασκευάσαι. Και μοι συγνώσεσθε πάντως, ώ φί- stadium posuit. Αtque adeo niliil etiam imprie- ,
λοι και αδελφοί, όσοι τε παρ' ημίν εν λόγοις έχουσι sentiarum magnum, ut ejus laudatio cogitatione
το περίοπτον , και όσοι τούτων άμοιρείν παντελώς potius quam fusa ac decurrenle oratione ador
επαγγέλλονται ότι μή πρός τάξιν ίσως oρά του nala sit. Vosque omnino, amici fratresque, funn
λόγου, των εγκωμίων είδος • προς δε την αλήθειαν quotquot perspicaces estis in oratoria , tum qιοι
μόνην, ώς ενών, έκ τε των φαινομένων και λεγομέ - φιοι ejus vos omnino artis rudes profitemini,
νων του ανδρός κατορθωμάτων πιστώσασθαι · ών το ignoscetis. Forte enim non respicit modum Ora
μεν εν θαύμασι, το δε εν διηγήμασιν, έστιν οράν tionis laudalionis genus, Sed ut solum veritatein,
τον βουλόμενον . quantum fieri potest, tum ex iis quæ conspicua
sunt, tum quæ referuntur viri facinoribus, astruxerit : ac partim in miraculis, partim in nar
rationibus, quisque facile viderit. και
Ταις αυτού γούν ημείς ευχαϊς βοηθούμενοι, και Ejus itaque adjuvantibus precilius, Sermoneque
τω κατ' ουσίαν όντως όντι και υπέρ πάσαν φύσιν . illo confirmante, qui vere per essentiam exsistens,
και γνώσιν υπερηνωμένο το Πατρί και το Πνεύ- " supra naturam omnem scientiamque, eximie Pa
ματι, Λόγω τω εν ώ πάντες οι θησαυροί της σοφίας tri ac Spiritui sancto unitus est, laudationem
απόκεινται στηριζόμενοι, των εγκωμίων αρξόμεθα · 3ggrediar ; nimirun succincto sermone ac paucis
συμπεριληψόμενοι δηλονότι περιεκτικό λόγω, και complexus tum nonnulla quae spectant ad carnis
τινα τών κατά σάρκα και γνωστικών καταφάσεων. exercitia, tum quae ad scientiam el contemplatio
'Αλλά μου και υμείς συναμιλλάσθε ταις εμετέραις nem pertinent. Sed et vos vestris precillus pari
ευχαις, ίλεω τον Θεόν μου ποιούμενοι, και Λόγον mecum emulatione contendite, ut mihi Deus sit
αιτούντες εν ανοίξει του στόματος, και όπως αν μη propitius, «Sermonem petentes in apertione orisi ,
λυσιτελούν εισενεγκών τώ λόγω των εγκωμίων. “ Ο pserim, nihilque quod conducat, exOrnativo ser
μηδε προς τη εμή κατέστηκεν ασθενεία • οπόταν moni intulerim. Et vero, haud penes teamimbe
μηδε προς άξίαν είδος τι συνεπήρτηται · προς δε τη cillitatem fuerit ut digne exorneim , qui neque
άνωθεν χάριτι, τη πάντα νεμούση εκάστω τα πρόσ- aliquid pro dignitate cloqui sufficianm, sed exspe
φορα, « Παρ' ής πάσα δόσις αγαθή, και πάν δώρημα clandum a superna gratia, distribuente omnibus
τέλειον άνωθέν έστι καταβαίνον παρά του Πατρός p quod cuique congruum sit : A qua est omne da
των φώτων, και εν τοις αξίοις του Πνεύματος. Επ' ευm optimum, et donum perfectum descendens a
αυτήν γούν, ώς έφη μεν, την αρχήν των εγκωμίων Patre luminum ; » in iis qui Spiritu digni sunt.
ελεύσομαι καλήν, ότι μάλιστα και ταχείαν ευρά. Αd ipsum ergo, ut praefatus sum veniamlaudatio
μενος σύμμαχον την εκατέροιν τοϊν μερον των ευ- iis principίου, perquam optimo promptogio
χών αρωγήν. Συ δε μοι , ώ ιερά και μεγάλη πανή- utriusque ordinis precum, invento auxilio. Τι
γυρις , όσοι τε της κατά Χριστόν ακροδακτύλω φιλο- vero, ο Sacer magneque conventus, tum si qui
σοφίας εγεύσασθε, και όσοι ταύτης ερασται γενέσθαι Christiane philosophie vel leven gustum perce
σπουδάζετε , θερμώς τα ώτα της διανοίας πετάσατε. pistis (76), ιum si qui ejus amalores fieri stude
1* Eplies. νι,19. Ο Jac. 1, 17.
COMBEFISJI NOTÆ .
( 76) Vel leuein gustum percepis tis. Ακροδακτύλω της παρ' ημίν εκκλησίας απελαυσάμεθα πέρυσιν.
GYEUOGO03. Alline illud Basilii in epistolis , 0109 xal Velut sumino digito atlingens gustaiis percepi. S : c
αυτός, ει και άκρω δακτύλω του γλυκυτάτου μέλιτος cl Jonathas I Regin XIV, " Ακρον του σκήπτρου αυ
 1211 S. ANDREÆ CRETENSIS 1212
tis, mihi aures animi, desiderio expandite.Incumbit A 'Εν τοίς παρούσι γάρ, πνεύματος, ου σαρκός εστιν
enim enarranda spiritus non carnis nobilitas , al- ευκλείας ή προκοπής ή διήγησις . Tοίνυν ο σωτή
que profectus. Ιtaque Sermo ille salutis, Spiritus ριος Λόγος · ή του Πνεύματος Σοφία και Δύναμις, η
Sapientia et Virtus, rerum auctrix , universi hujus των όντων αιτία· η τόδε το πάν διεξάγουσα και ιθύ.
gubernatrix causa atque directrix , communis νουσα, το της κοινής πάντων σωτηρίας χρήμα, και
Θmnium salutis, res, opusque et consilium, unum πράγμα, και βούλημα, ένα τον της αρετής ημίν
nobis virtutis modum evangelicis vocibus in- τρόπον υποδεικνύς, εν ευαγγελικαίς φωναίς διαπρυ
dicans , clare clamat : Arnen , amen dico σίως βοά : «'Αμήν, αμήν λέγω υμίν, ότι και τον λόγον
vobis, qui audit verbum meuin, el facil illud (77), μου ακούων και ποιών αυτών και, έχει ζωήν αιώνιον,
liabet vitam eternam ; et in judicium non και εις κρίσιν ουκ έρχεται • αλλά μεταβέβηκεν εκ
venit, sed Transit a morte in vitam k.) Quol- του θανάτου εις την ζωήν. » Τίς δε ο λόγος , ούτινος
iam vero est verbum, cujus nos Verbum jl- ου μόνον ακροατές αλλά και ποιητές ημάς ο Λόγος
Iud, non auditores tulum, sed et factores desi- είναι βούλεται; Αυτός ημίν αύθις ερμηνεύων ετέ.
derat ? Ipsummel rursum exponit alio loco, di - ρωθι, λέγει · Ό θέλων οπίσω μου ελθείν , απαρνη.
cens : Qui νult venire post me, abneget semet- σάσθω εαυτόν, και αράτω τον σταυρόν αυτού, και
ipsum, et tollat crucem suam, el sequatur τne 1 . ακολουθείτω μοι. »
Quid porro etiam cruxindicare liabct? Νimirum, " Τί δε και ο σταυρός αινίττεσθαι πέφυκε : την νέ
carnis mortificationem, afectionum vacuitatem, κρωσιν της σαρκός : την απάθειαν την προς τα
oblivionem rerum presenlis evi, velocissimum παρόντα λήθην την προς άνω ζωήν οξυτάτην επί
ascensum ad supernam vitam : atque, ut compen- βασιν · και συντόμως ειπείν, την προς το έσχατον
dio dicam, incontinentem cupiditatem in Supre- ορεκτών ακατάσχετον έφεσιν. Ως γάρ τοις μέλλουσι
num desiderabilium. Quemadmodum enim ab των ενθένδε μεθίσασθαι, κατ' αυτήν των μερών την
διurmanis migraturus, sub ipsam partium disjun- διάζευξιν, ουδεμία των επί γης υπάρχει φροντίς
clionein omnem terrenorum curam abjicit : ita et ούτω και τους τον σταυρόν του Χριστού βαστάζειν
11 crucem portare studet, onni ad terrena πειρωμένοις, ουδεμίαν προσήκει των γήινων κεκτη
affectione immunis esse debuerit. Enitηvero, car- σθαι προσπάθειαν. 'Αλλά γάρ το της σαρκός νεκρώ
is sensu mortificato , omnique in Christum capti - σασι φρόνημα, και αιχμαλωτήσασι πάν νόημα εις
vala cogitatione, spiritali cursu ad vocantemcu- Χριστόν πνευματικώς το καλούνται προστρέχειν ,
currerit ; ut ne quid prolibeat ab ascensu, sed όπως μηδέν είργον αυτους προς την άνοδον είη
velut recta tritaque el regia via facial iler , donec αλλ' ώς δι' ευθείας τινός και τετριμμένης οδού την
all reinissioner ( 78) : Deum, inquam, qui prinium C πορείαν ποιούντο, μέχρις άν τιρός την άφεσιν ° καταν
illud semper solumque el vere bonum est , occurre- τήσωσιν, ήτις εστίν ο Θεός το πρώτον αεί και μόνον
rit. Si qui igitur diclis suasi , eum se profilentur ούτως 1 φύσει καλόν. Ουκούν όσοι μεν τοις αυθεν
secuturos , comparata virtute, Inseredes plane in- ειρημένους πειθόμενοι , εκείνη ακολουθείν επαγέλ
Hortalis vitae futuri sunt. Si qui autem non iis λονται, την αρετήν εσπoριζόμενοι , της αγήρω δηλονότι
obsequentes sed vitio , adversum ierint iler, ii, a ζωής έσονται κληρονόμοι. " Οσοι δε μή τούτοις , αλλά
superna Deatitudine facti alieni, incorruptibilia τη κακία πειθόμενοι εξ εναντίας βαδίσαιεν, ούτοι
bona amisere. Quippe nequit fieri ut qui virtutem των ακηρέτων αγαθών εστέρηνται , και της άνω μα
colit, non etiam referal operis relributionem: αι καριότητος ήλλοτρίωνται . 'Αμήχανον γάρ, τον την
neque qui viliose transigit vitam, fructibus quoς αρετήν εργαζόμενον, μή τας αμοιβές κομίσασθαι
Commeretur, cariuerit. Duabus ergo affectionibus της εργασίας , ή τον τη κακία συζώντα, των κατ'
propositis mediis, virtute, inquam, atque vilio , αξίαν άμοιρήσαι καρπών. Δύο ούν εν μέσω κειμένων
Tue est potior preferatur, el que in polioribus ημίν διαθέσεων, αρετής , φημί, και κακίας προκρι
( ressit ac inclarescil . Haud vero aliam, Sani judi- νέσθω τούτων ή κρείττων, και η επί τοις κρείττοσιν
* Ioan. V, 24. 1 Maitli. XVI, 24.
VARIE LECTIONES.
* * Apud Joan. πιστεύων το πέμψαντί με. * ίσ . επανάστασιν. " ίσ .όντως .
COMBEFISII NOTÆ .
του έβλαψεν εις το κηρίον του μέλιτος. Velut ad D Eί πως καταντήσω εις την επανάστασιν. Si quo mode
levem gustum , virgæ summitalem favo mellis in - occurram ad resurrectionem ; velut assurgendo , ac
linxit. Christo obviam in aera procedendo , quod Latina
(77) Ei facil illud , Vel ita scripsit Andreas ex - minus expriinunt. Sic eniin fuerit Christus nostra
ponendo verba Dominica : El credil in eum qui illa resurrectio seu magis assurrectio, velut ter
misilme. Nam et credere , opus quoddam esl , ita miinus illius. Vel etiam retenta voce á esiv, erit al
Trei, ut etiam sit nostrum : nec enim nisi volentes Jusio ad annum illum à pétews, et annum jubilæum ,
el libertate credere possumus, juxta August. ; vel toties commendallim in lege , quo remissio et quies
cerle lapsus memoria ; alia pro aliis, ut cre- eral, veram illam quielem nostram el a tó ZUSTY
bruin est oratoribus, verba usurpavil, ac eodem ( sic enim Hesych . exponit to , ävesiv), fruitionem
Senisu . ac bealaus possessioncm , quæ estChristus et Deus,
178 ) Ad remissioner occurreril .Legendum forte, ligeirans.
È AVUSTUO!' , ut sil allusio ad illud Pilipili, il,
1213 IN S. PATAPIUM . 1914
αύξουσα. "Ων ουχ ετέραν oίμαι τούτων παρά τοϊς A cii viro prelatam iri arbitror, quam primam illam
ευφρονούσι προκρίνεσθαι, ή την πρώτην , και μίαν, unamque, el solam, quaeque et ex definitione et
και μόνην, και εν πάσι των όλων υπερανέχουσαν, όρων ratione naturae virtutisque, Universis ubiqueemi
τε και λόγω φύσεως και δυνάμεως : ήν αρετήν ο πάς neat, quam verus omnis serno virtutem novit.
της αληθείας επίσταται λόγος . 'Αρετήν δε φαμεν, Virtutem autem dicimus, quae exsuperat omnem
την πάντα νούν υπερέχουσαν την ουσία 8 και λόγω sensum : que, inquain , essentia est ct ratione ;
πράγματι, και ου φαντασία τυγχάνουσαν» την των reipsa, non inani imagine, bonorum illa maximo
αγαθών και μεγίστων δωρεών ταμιεύτριαν » την των rumque donorum, proma conda : morum vitaque
καλώς ειργασμένωνηθών, και τρόπων, και βίων ακρό- praeclare gesta arx quaedam, in qua caput est lail
πολιν την έν ή πάντων των επαινετών απόκειται το dabilium omnium : opusimmortale, res possessio
κεφάλαιον : την ακήρατον εργασίαν» το άσυλον κτημα que inviolabilis, abundans gloria, immensa clari
και πράγμα : την άφθονον δόξαν την άπειρον εύ- tas, extra quam nemo prorsus Deum viderit, sine
κλειαν, ής χωρίς , τον Θεόν ιδείν ουδένα οίόν τε παν- qua nemo coronas gloriamve promeruit. Hec
τελώς · ής εκτός, στεφάνων ουδείς ή δόξης ήξίωται. supernas Virtutes auxit gloria , ornavit angelos,
Αύτη τάς άνω Δυνάμεις εδόξασεν, αγγέλους έκόσμη- , archangelos illustres fecit, apostolos proplielasque
σεν , αρχαγγέλους ελάμπρυνεν , αποστόλους και ceu faces mundo accendit, marlyres coronavit,
προφήτας έπύρσευσε , μάρτυρας εστεφάνωσε, και οιunesque eam adeplos divinis cliarismatis dignos
πάντας τους κτησαμένους αυτήν , θείων ήξίωσε fecit, eisque regni colorum conciliatrix fuit .
χαρισμάτων, και ουρανών γέγονε πρόξενος βασι
λείας.
'Αλλά μέχρι τίνος , και πότε τους ταύτης διαγρά - Enimvero, quandia describendo virtutis amato
φοντες εραστές, Πατάπιον τον σοφόν παρατρέχομεν , reg, sapientem Patapium praetereo, qui sit , fuerit
τον ταύτης ακραιφνέστατον εραστήν όντα τε και que virtutis amalor sincerissimus ? cui et agenti
γενόμενον ; ώ και ζωντι, αρετή πάς ο βίος υπήρχε • in vivis, vita Iota virtus fuerit ; ac cui mortuo,
και θανόντι, αρετής εμπλέκονται στέφανοι . " Ον γάρ pleclantur serta virtutis. Quo enim modo eos qιι
τρόπον τοίς τη κακία συζήσασι μένει τών η μαρτη- vitam viliose egerunt, manet conminissorum puni
μένων η κόλασις, ούτω και μεταστάσι τοίς της αρε- tio, ita et seculo migrantes amatores virtutis, υο»
της ερασταϊς, των καλών ή αντίδοσις : ών τα μεν norum manel relrillutio ; ac aliorum quidem me
εις αεί παρ' οίς αν έσται φίλον , η μνήμη γεραίρεται ηuoria, apud eos qui Jiabuerint gratum, perpetu )
και σεβάζεται • των δέ , βυθώ παραπέμπεται λήθης, e lonori ac venerationi habetur ; aliorum autem
κακείθεν αύθις πυρός διαιωνίζουσα παραδέχεται κό- oblivionis profundotraditur, illincque rursus ter
λασις. na ignis punitione excipitur. .
Ούτος τοιγαρούν ο μέγας Πατάπιος, ο Θεού θερά- Magnus itaque noster hic Patapius, verus famil
πως γνήσιος, της κατά τον βίον αναγωγής την άρε - Jus Dei, qui vita instituenda, virtutem habuerit
την μητέρα κτησάμενος , τροφών τε ομού και διδά- matrein, nutricenique pariter et magistram, al
ραλoν , εις άκραν ταύτης ήλασεν επιστήμης ή και summan ejus scientiam pervenit : nisi el idipsumi
τούτο προς ωραϊσμόν τε και περιφανεστάτην ευ- ad venustatem illustrissimumque decorem Cliri
πρέπειαν, της κατά Χριστόν αυτού πέφυκε γίνεσθαι slianae conversationis habet conferre, quod colo
πολιτείας, όπερ τούς ζωγράφους τα χρώματα , δι' ών res pictoribus , quibus subjeclam delineationem ex
το υποκείμενον αποσκίασμα τεχνικώς καταχρώ- arte perlinentes , velut stelem quamdan columinan
ρουσι , στήλην ώσπερ τινα λογικήν την διαγραφήν que inscriptis litteris Ioquentenm , picturam elli.
αποδεικνύντες , και τη πολυειδεί των χρωμάτων ciunt ( 79) , multimodisque colorum leporilous, ani
ευχροία, τάς μορφές του ζώου ποικίλαντες, εναργείς malis variantes Γorinam, perspicuos illius chara
τους χαρακτήρας εμφαίνουσι. Προς δε τούτοις , έτι cleres et notas exprimunt. Prelerei vero, adhuc
και μητρός επ' αυτώ τάξιν φυλάττει, μητρώης αυ - Delian maternis cruliens legibus, matris in eo par
τον εκπαιδεύουσα νομους. Πνευματική γάρ τούτον tes exlibet. Spiritali enim editum parti , Cell
λοχεία γεννήσασα, μυστικόν ώσπερ έκ τινος θηλής ubere quodam mystico lacte polavit ; indeque ceu
επότισε γάλα • κάντεύθεν οία στερεάν τροφήν, των solida escam, divinorum) Sensorum Sciential

8 ίσ. λείπ. ού. VARIÆ LECTIONES.

COMBËFISII NOTÆ .
(79) Velut stelem quamdam columnamque in sacrae fuerint recepte, coque ita componendæ uit
scripiis litteris loquentem , picturam efficiani. 2 -ń - pietatem tantum loquantur, et ad eaill, ex Christi
λην ώσπερ τινα λογικήν την διαγραφής αποδεί- et sanctorum, rerumque Sancte ab eis gestarum,
XvÚvtes. Ut sit pictura ad vivum expressa , velut seu etiain divinorum beneficiorum memoria pro . •
lilulus lilleris deformalus, omnibusque ad legen vocent : qua de re sanctissime Trid . synodus,
duin objeclus, eisque velutloquens, qua paraphrasi sess. xiv , decr. De invocalione, veneratione, el relo
explicamus vim illius vocis doyexń, cujus varius quiis sanctorum , pl sacris imayinibus.
Græcis usus. Est hæc ralio potissima, cur imagines
1915 S. ANDREÆ CRETENSIS 1216
Άρροsuit : quam iis, • quibus sunt exercitati sen- A θείων εννοιών την γνώσιν προέθηκεν την οι τα
sus ad discretionem boni et mali m, concessum αισθητήρια [γεγυμνασμένα και προς διάκρισιν έχοντες
est manducare. Hec illum, ut prefali sumus, ma- καλού τε και κακού, και εσθίειν ετάχθησαν. Αύτη του
1erno oficio edidit, educavitque, atque ut divinis τον, ώς έφαμεν, ανήξε μητρικώς και έθρέψατο , και
studiis invigilaret edocuit. Ηaec ejus illustrans ταϊς θείαις μελέταις εναγρυπνείν εξεπαίδευσεν. Αύτη
vitam, anianum venustate ornavit, et ad celsitudi- τον τούτου καταλαμπρύνουσα, την ψυχήν εξωράισε,
nem subvexit. Ηoc Dei armicum, rerumque seculi και προς υψος ανήγαγεν. Αύτη Θεού τούτον φίλον
contemporemfecit. Αtque, ut paucis dicam, nec, πεποίηκε, και των παρόντων περιοράν παρασκεύασε.
in universum hoc , processione ex nihilo venien- Και συνελόντα φάναι • αύτη τούτον είς τόδε το πάν
1em, suscepit; eumlemque ipsa, ab humanis mi. εκ μη όντων ελθόντα, εδέξατο και αύτη τον ενθένδε
grantem, ceu Iiospilio rursus recepit : que el ex- μεταστάντα πάλιν έξένισεν · ή και μάρτυς αυτού
special prαclare gestorum futura testis, quando της αριστείας αναμένει γενήσεσθαι , όταν πάσι κατ'
judex omnibus pro meritis retributiones decrelu- αξίαν τάς αμοιβές και Κριτής αποφαίνηται.
rus est.
Enimvero improvide in hos sermones digressus, 'Αλλά γάρ έλαθον εμαυτόν, εις τoυσδε νυν τους λό
reliqui quod prius iucumbebat dicendum : ut id- 5 γους παρεξελθών, και καταλείψας τα πρότερον λεχ
ipsum acciderit, atque iis qui ante fundamentum θήναι οφείλοντα, ήττον ουδέν καν τούτω πεπονθώς,
tecti structuram moliuntur. Celerum, vestrarum τοις προ της έδρας την οροφήν καταρτίσαι μηχανω
precum indulgentia (80) frelus , parvi facio com- μένοις. Πλήν τοίς παρ' υμών ευκτικούς άφεσίμοις
positum, et ex arte encomiorum modum : nam ne- θαρσήσας, ου περί πολλού την των εγκωμίων τί
que aliqua nobis alium perilia Suppetit , qua θημι τάξιν. Επεί μηδέ τις εν ημίν των τοιούτων
exordiis aut probationibus conclusionibusque ac πρόσεστι τέχνη , δι' ής, προοιμίοις τισιν, ή κατα
concertationibus, aliquove ejusmoli usi, Orationem σκευαϊς, και συμπεράσμασι και αγώσι χρησάμενοι ,
concludere possimus. Οuod nihilominus imbecillis και τινι των τοιούτων, τον λόγον συμπεραίνειν ισχύ
label orationis facultas, haud gravate, quae sunt σαιμεν. "Ομως δ' ούν όσον τη περί ημάς ασθενεία
Congrita ac par est sciri, descripserimus : quol , τών λόγων, αποκάμουμεν ουδαμώς τα είκότα συγ
Inquam, spectat ad patriamresque in vita princlare γράφοντες, περί τε πατρίδος και βίου κατορθωμά.
gestas, Christianamque viri accuratissime casti- των, και της εις άκρον του ανδρός κατά Χριστόν
gatam philosophiam, ac si quid ejusmodi penes φιλοσοφίας επανορθώσεως και ούτινος ούν των
nos est. Αliis quidem laudata sit parentum lione - . τοιούτων εις ημάς γεγονότος. "Αλλοις μεν ούν έπαι
stas (81) splendorque , luxarumque diviliarum " νείσθω γονέων κομψεία , και πλούτου διαρρέοντος
gloria , potentia firmitas, generis excellentia et cla - κλέος, και δυναστείας ανδρότης 10, και γένους, εξοχή
ritas : quibus illi gloriantur, et quibus soli in - και περιφάνεια, οίς εκείνου σεμνύνονται, και περί &
hiant, qui ab eis student laudari : unde et dan . κεχήνασι μόνοι, οι απ' εκείνων επαινείσθαι σπουδά
num immensum , nullaque emergit ulilitas. ζοντες · εξ ών και το βλάβος εξαίσιον, και ή όνησις
άχρηστος.
Viro autem isti strenuo nobilique, cujus patria , Τούτω δε τώ γεννάδα, ου πατρός η άνω Ιερουσα
celestis illa Jerusaleni Petri et Pauli maler , lau- λήμ , η Πέτρου και Παύλου μήτηρ ευφημείσθω βίος,
lem habeant , vita , contemplatio divinorum, aclio αναγωγή διανοίας, πράξις αρίστη, και αγώνων άθλου
probatissima , certarminumque praemia non desitara. τέλος ουκ έχοντες. Μάλλον δε παρήσθω ταύτα νυν,
Imo et ea impresentiarum prietereantur, ac silen- και σιγή τιμάσθω τα λόγω του αξιώματος, εις καιρόν
είo honorentur , in opportunius tenipus, olh digni. τον πρέποντα συντηρούμενα . Νύν δε , ίνα μή των
tatem reposita. Jam vero ut ne curiosi aliqui ac περιέργων και φιλοσάρκων τινές, ασκαρδαμύχτα
carnis amantes, contentiosiori impudentia virum γνώμη αναισχυντούντες, άπολιν ημίν τον άνδρα κα
ιobis of silentium nostrum, velut sine civitate ρ τασκευάσωσι, διά τον τρόπον της σιωπής, πειρά
η Hebr. V, 14.
VARIE LECTIONES.
• Ex textu Pauli. 10 ίσ . αδρότης .
COMBEFISII NOTÆ .
(80) Precum vestrarum indulgentia . Tois trap' úuñy confessionibus audiendis præſeclos sacerdotes, in
ευκτικοίς άφεσίμοις θαρσή σας. Allulit ad morem dicantis forme, eique allinis qua luntur in sacra
illum quo Græci etiam modo , vix aliud sibi in salu - mento baptismi, docuerit exspectalus Euchologii
tationibus et conimendationibus quamn OvYyúpnout interpres, prolatis in eain rem non spernendismo
ct ourywono rival, loquuntur, velut muluis precibus numentis ex codicibus Græcorum miss .
veniain a Deo deprecentur ; ad quod etiam usui est (81) Parentum honesίας. Γονέων κομψεία. Vell
vox μετάνοια. Quiel vero habeantilla ευκτικά αφέ σεμνότης, quo mollo Ηesych. το , κομψεύεται, est
Olja in ewchologicis , numve ea sint quibus apud Dep.vieta! . Sumit passim pro magnificentia, spleir .
Græcos sacramentum poenitentie sacerdotali oflicio dore, cic ,
dispensatur, an alia castell penes TVEUP.CI!X ) , et
 1217 IN S. PATAPIUM . 1218
σομαι και πατρίδος επιμνησθήναι της κάτω, τάς A astruant, conabor etiam terrene patrice memi
εκείνων αναιρών εθελοκάκους ερεσχελίας . Επιμεμ- nisse, quo maligna eorum irritanmenta nugasque
φέσθω δε τις τούτοις μηδαμώς : σκοπείτω δε μάλλον destruam. Ne quis vero ista vituperaverit: cogi
πάς όστις εν υμίν φιλοΐστωρ καθεστηκε, και λίαν tet vero, si quis inter vos discendi cupidus est,
ευκρινώς έπιστείτω 11 τη διανοία των λεγομένων. sensumque dicendorum 1ola discretione animum
Σπουδάσομαι γάρ, όση δύναμις, δίκην τινός διαλλήλου intendat. Conabor enim, quanta fuerit facultas,
τρίδα, τοϊς φιλοκάλοις υμίν υποδείξαι την μεν εκ tione, duplicem ejus patriam studiosis vobis
γης, και εις γην την γένεσιν και την διάλυσιν έχου- ostendere : alteram quidem cujus ortus e terra
σαν την δε, εξ ουρανού, και αιώνιον, και τέλος ουκ sit , dissolutioque in terram ; alteram autem e celo,
έχoυσαν. "Ων την εις το κρείττον εκνίκησιν εκ πε æternamque ac immortalem ; alterius quoque præ
ριουσίας θατέρω προσάψομεν των μερών. Ου γαρ altera in melius victoria, parti alieri, ex abun
ισοστάσια ταύτα, ουδέ ομότιμα μετά την αξίαν· ότι danli annexa. Non enim ejusderm sunt rationis aut
μηδε της αυτής ενεργείας και χάριτος. Επί δε το αquali dignitate, quando nec paris efficacie ac gra
προκείμενον επανέλθωμεν, tiæ . Verum revertamur ad propositum . .
Τούτον τοίνυν τον εν αγίοις Πατάπιον , Θηβαι μέν Sanctum ergo, quem celebramus, Patapiro,
το κατά σάρκα τετοκασιν· η δε κοινή πάντων μήτηρ φuod quidem spectat ad carnem Thebe genue
ημών κολυμβήθρα, το δεύτερον . " Ων, τας μέν Αίγυ- runι ( 82 ); quod autem ad secundam illam nativi
πτος αυχεί, και Νείλον έχεις τον καρποτρόφον συνο- 1alerm , genuit piscina , communis omnium nostrum
μόδιους και γείτονας, δόξαν τε χαμαιπετη και χα- mater. Ilas quidem Nili frugum alioris conduento
μαίζηλον την δε του Θεού τα βασίλεια, ζωής αθα- habere gloriatur Egyptus , eique vicinis, humili
νάτου, και πλούτου παντός , και δόξης εμπόρευμα· utique gloria abjectaque : hanc autem, celi regia
και μάλα γε είκότως. Η μεν γάρ, ταύτην απoλλυ- gratulatur, immortalis plane vite, divitiaruinque
μένην βρώσιν πιαίνοντα ευθύνει· η δε, την εισαεί omnium et gloriae , mercaturam. Ac sane. Quippe
παραμένουσαν των αγαθών χορηγίαν καρποδοτεί . Η illa recia lumen in mare agit , quod haucce escarm
μέν άδοξίας δόξαν, και σαρκών υπισχνείται παχύ. corruptibileim impinguaveril : nec autem, in per
τητα ή δε, δόξαν ανέκλειπτον, και θεωρίαν μυστικών peluum manentem bonorum copiano fructu sugge
επαγγέλλεται. Η μεν, χρυσίου και λίθων πολυτελών rit. Illa, ignominiae gloriam, carnitumque obesita
γίνεται πάροχος ή δε, των ήτοιμασμένων αγαθών 1em; nec, gloriam indefectibilem ac mysticam
τοίς αξίοις του Πνεύματος, καθίσταται πρόξενος. c contemplationem promittit. Pralbet illa aurum ac
Και τι δεί μακρολογείν : Αίγυπτος , η μεν υπάρχει lapides pretiosos; htec bona , iis qui sunt digni
και λέγεται και δε, κολυμβήθρα εστί και ονομάζεται . Spiritu preparata, conciliat. Quid vero opus pro
'Αλλ' εκείνη, σκότους και ζόφου γεννήτρια : αύτη δε , lixum esse ? Πfa , et est ΑΕgypίus , Egyplusque
φωτός άλλου λοχεύτρια. Εκείνη πταισμάτων τροφος, nuncupatur ; trec autem, et est piscina, et nomen
αύτη δικαιωμάτων χορηγός: εκείνη θανάτου οδηγός , piscine habet ; verum illa, tenebras gignit et ca
αύτη ζωής αθανάτου χειραγωγός. Εκείνη παθών liginein , haec parit inmateriatum Iumen. Estilla
δημιουργός , αύτη απαθείας παιδαγωγός. Εκείνη peccatorum altrix ; hec, justificationumlargilrix :
λύπης χωρίον, αύτη χαράς ταμιείον. Εκείνη κακίας illa, dux viae mortis ; liec, ad immortalem vitam
σκοτεινον οικητήριον, αύτη φωτεινόν άρετης οικητή- manuducil : illa , viliorum artifi: x ; hinc yacuitatis a
ριον . Εξ εκείνης oύν, ώς έφαμεν, ο μακάριος ούτος vitiis doctrix : illa , tristitiae regio; huc gaudii
το κατά σάρκα κατήγετο εκ δε ταύτης το κατά penu : illa , tenebrosum vitiorum ; haec, virtutis
πνεύμα πνευματικώς εχρημάτισεν. luminosom domicilium . Ex illa ergo , ut præfati
sumus, vir hic bealus , quod special ad carnem , descendit ; ex hac autem , quod spectat ad spiri
lum , spiritali ratione ortum Irabit.
Επει δε ταύτα καλώς έχειν δοκεί μοι , ορώ δέ τινας D Elsi vero htc ita bene habere videantur , video
των περί τα παρόντα επτοημένους, μη λίαν επιμε- nihilominus aliquos, qui , relius seculi desiderio
λώς των λεγομένων ακούοντας , επεί μηδέν περί πα- affecti, non libenter admodum audiant, φuod nihil
τρίδος του μακαρίου κομψόν ή σοφώδες ειρήκαμεν. magnificum scitumve de beati viri patria dixeri
Φιλoύσι γάρ οι φιλόζωοι τοίς των λόγων σοφιστικοίς mus. Amant enim qui vitae commodis plus aequo
λαρυγγίσμασι την ακοήν καταυλίζεσθαι, οίς και τα student, ut sophistice argutiae ac ceu crocitatio
μουσικά των εσπερινών βακχευμάτων παίγνια, και nes aures obsepiani obtundantque : quibus et
VARIÆ LECTIONES.
11 ίσ. επιστητω.
COMBEFISII NOTÆ .
(82) Thebæ genueruni. Scripsere plures de ea cæleris illustrior : ALÓGTO . LXX , Ezech . xxx, ubi
urbe , quam Steph . 'Exatóy tuhov vocal. Sed et plu Bebr. est X , llieronymus Alexandriam ex
. res fuerunt eodem nomine ; illa iamen Ægypti, quiæ ponit ; aliis interpr, retinentibus Hebraicum No.
et ALOOTTOMLS Eusebio et Straboni, Parapii patria,
1219 S . ANDREAE CRETENSIS 1220
bacchantium vesperi Iudicra musica , fastuque Α τα σοβαρά των επί σκηνή αθυρμάτων λογύδρια 11 ,
plena Scenicorum Iudorum verbula , maximum μέγιστόν τι καθοράται και χρήσιμον· τούτου γε χά
quidpiam videantur, ac plane utile : idcirco, iucce ριν, ώήθην ενταύθα του λόγου γενόμενος , μικρά τινα
Sermonis provectus, opere pretium ut pauca que- περί της Αιγύπτου γής φιλολογήσαι τα νύν, ευπορή -
dam accuratius de Egypto edisseram, quod ma- σας ότι μάλιστα νουνεχών ακροατών και σπουδαίων
xime non desint cordati auditores, et qui studium περί τα κάλλιστα, την υμετέραν αγάπην, ώστε μηδε :
rebus praclaris ponant, vestra nimirum dilectio : εκείνους λυπήσαι, μηδε υμάς παραλογίσασθαι· ότι το
ut neque habeanmus necessum,vel illos contristare, μέν απάνθρωπον, το δε ηλίθιον. Πάντας γάρ ή πα
vel vos decipere. Quippe alterumn inhumanum, alie- ρούσα συγκαλείται πανήγυρις, και πάντας ευφραί
rum stultum est. Omnes enim, presens hic con- νειν επείγεται διά τον ευφημούμενον. Επί δε τον της
ventus ac celebritas convocat; omnesque propter πατρίδος λόγον χωρήσωμεν.
eum quem faustis ominibus prosequimur ac celebramus , recreare festival. Loquamur ergo de
patria .
Eam Egyptum nostis oιnnes, tum si qui illic Αίγυπτον ταύτην ίστε πάντες, όσουπερ αυτόθ.
fuistis , tum si qui auditu percepistis. Que- γεγόνατε όσοι ταύτην εξ ακοής παρειλήφατε . Ποια
nam vero el quanta illa! Quam vero et Thele τε ήν και όση : Οίαι δε και Θήβαι τυγχάνουσες ών
magnifice ! quarum parenm novimus, ununque B ίσης και μίαν ίσμεν τού κόμπου την εύκλειαν. Εκεί
pompo splendorem. Ilic pinguis terra , arva- γη λιπαρά, και αρουραι παχείαι και εύκαρποι.
que opira ac fertilia. Olic conferle civitates, Εκεί πόλεις πυκάζουσαι , και χώραι ποάζουσαι .
berbaque copiosa, virentes agri. Illic equorum Εκεί ίππων αγέλαι, και θρεμμάτων νομαι, αιπόλιά
pascua pecorumque, tum Caprarum, tum Doum, τε και βουκόλια και συφόρβια και πάν όπεο εις
Suumque turn ; ac si quid in cibos delicias - έδωδήν και τρυφήν τείνει, και βίον τουτονι τον άειω
que , ac vile hujus misere usum conducit. τον. "Ύδατα ποτάμια θαλάσσης δίκην κυκλούντα την
Fluminum aque maris instar , gyro ambiunt con: ήπειρον, και πάντα χώρον άρδεύοντα. Γεών γάρ ο
inenlem, totamque regionemirrigant. Νam Geon είς και μέγας των τεσσάρων ποταμών εν τη κοσμο.
(85) , unum illud magnumque inter quatuor lu- ποιία λεγόμενος , τας διεξόδους όθεν ο κτίσας οίδεν
men, quorum in mundi creati historia mentio est, ποιούμενος, αυτόθεν επί την μεγάλην κατιών, διεξ
a locis Deo notis exiens, defluensque in mare έρχεται, θάλασσαν. "Ος τους ετησίοις ρείθροις τα
magnuin, illac pertransit. Flumen hoc , annuis κτικώς τας αναβάσεις ποιούμενος, θαλασσοειδώς
stale fluentis tumescens ascendensque, in modum διευρύνεται, και υδατώδη την γήν άπειργάζεται
Daris dilatatur ; ac terram aquis implet : quoque και την προ μικρού γεννημάτωνευφορία χλοάζουσαν,
non ita pridern frugibus copiosis virens erat , C μυριοφόροις ολκάσι ναυσι πορείσθαι προτρέπεται,
onerarias naves, innumerabilibus onustas mercibus και μεταξύ των αρμένων επιτρέπει τους αρότροις
ad iter provocat, sinitque ut arva , dum interim εργάζεσθαι, και των ζώων τα ένυδρα τοϊς χερσαίοις
apta sunt, aratro exerceantur ; atque aqualiliater - συναγελάζεσθαι παρακελεύεται, τα μεν ποηβορούν
restriaque animalia, quorum alia herbis pascan- τα, τα δε κρεοβορούντα. "Ω του θαύματος ! Χθες
tur, alia sini carnivora , in unum velut gregem βαθύγειος αρουρα, σήμερον βαθύλιμνος θάλασσα.
cogit. O rem mirandaun ! Heri tellus profunda Xθες αχθοφόρων κτηνών και θηρών ενδιαίτημα, ση
aratro ; liodie aquis profundum equor . Heri feren- μερον ιχθύων και νηκτών θηρίων εμφωλευμα. Αϊ
dis oneribus jumentorum ac bestiarum domici- γυπτος δηλαδή τουτον ημίν τον νεανίαν έβλάστησεν.
lium; hodie piscium belluariumque marinarum Αίγυπτος, ή της επιγείου τρυφής άφθονος χορηγία :
latibulum. Νimirum, Egyptus hunc nobis edidit, ή τών λαμπρών εσθημάτων εργάτις: ή των παθών
juvenili pectore ac animosum virum. Egyptus , τεχνίτες των ηδονών η θεραπαινα» ή του πηλού και
inquam, larga illa terrenarum voluptatum suppedi- της πλινθείας πρόξενος· ή των κρεών και λεβήτων
Latrix, splendilarum vestium operaria , vitiorum πάροχος. Αύτη τοίνυν ή σκοτασμός προς τη Γραφή
artifex, voluptatum ancilla, Iuli conciliatrix ac καλουμένη, τον του σκότους διώκτην έξήστραψεν.
figuline, carnium praebitrix ac lebelum. Ηac ita- D Aύτη το της ειδωλομανίας εργαστήριον, τον της ευ
que divinis Scripturae oraculis , dicta caligo ( 84), σεβείας ημίν εισεκόμισε κήρυκα. Αύτη το των δαι
tenebraruto persecutorem effuisit. Officina illa μόνων σκοτεινον καταγώγιον, τον των αγγέλων
VARIÆ LECTIONES.
15 ίσ. λογάρια ή λογίδια .
COMBEFISII NOT E .
(83) Nam Geon . Eumdem hunc atque Nilum etiam (84) Dicta caligo. 'H oxotasuds toods tñ rpacñ
alii passim tradunt, ut fuerit multis modis appel. xalouuévn . Non satis occurrit locus ubi ila ex
Elbiopia Geon ; ir. Ægypto , Nilus : quanquam ad illas Ægypliacas tenebras, Exod . x , 22 , vel
elres difficilis, quain sacri interpretes, Gen . 1, elu - eliam Ezech . XXX , 18 , ubi Dominus comminalur
cidant. obtenebrandum diem in Taphnis Ægypli urbc.
1221 IN S . PATAPIUM . 1222
συγχορευτήν ανεβλάστησεν, 8 και θαυμάζειν επ- A insani idolorum cultus , preconem nobis pietatis
άξιον. invexit. Tenebrosum illud dæmonum stabulum ,
eum nobis produxit qui cum angelis choros ducat,
quod plane mirandum sit.
Ει γάρ βδέλυγμα παντός ασεβούς θεοσέβεια , πώς Νam cumimpii omnis religiosa pietas abomi
αύτη βδελυκτή τις ούσα, τοιούτου ημίν σκεύους έχ- natio sit, qui illa abominabilis exsistens , talis no
λογής γέγονε πατρίς ; Πώς σκότος υπάρχουσα, φω- bis vasis electionis patria fuit ? Quomodo que
στήρα ζόφου διώκτης ανέτειλε ; Και μάλα είκότως: esset tenebre, Iuminare submisit quod caliginem
« "Όπου γάρ έπλεόνασεν η αμαρτία , υπερπεριέσ- haberet dispellere ? Sane id merito : « Ubi enim
σευσεν η χάρις. » Τη γάρ του μονογενούς Υιού του abundavit peccatum, superabundavit gratia η. »
Θεού προς ημάς αρρήτω συγκαταβάσει , και τη Arcana enim unigeniti Filii Dei ad nos inclina•
αφράστη και υπέρ λόγον αυτού κενώσει, εληλαμένης tione, inefabilique ac vim rationis superante ejus
μεν πάσης απάτης και πλάνης, εις φρούδον δε των exinanitione, omni errore deceptioneque depulsa,
βωμών και των εναγών ειδώλων γενομένων ήδη , arisque ac profanis idolis jam abolitis, concussa
εσαλεύθη μεν Αίγυπτος: εσείσθη δε αυτης τα χειρο- Egypto , ejus concussa sunt manufacta, ac omni
ποίητα, και πάντα των δαιμόνων τα μυσαρα τελέ- B demonum exsecrabili cultu subverso, terra omnis
σματα καταλέλυται , και ηγιάσθη πάσα ή γή· ο δε Sanctificata est ; viditque humanum genus in
λαός των ανθρώπων, και εν σκότει και σκιά θανά- tenebris et umbra nortis sedens,lucem magnam ,
του καθήμενος , είδε φώς μέγα και του ηλίου λαμπρό- sole splendidiorem, quae illuminet omnem homi
τερον, το « φωτίζουν πάντα άνθρωπον εις τον κόσμον nem in mundum venientem P, ο Christum nimirum
ερχόμενον, και Χριστόν τον Θεόν ημών. Αυτή η δόξα, Deum nostrum . Migloria, cum Patre et Spiritu
συν τω Πατρί και το αγίω Πνεύματι, νυν και αεί, sancto , nunc el semper, et in sæcula sæculorum .
Amen .
και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
ΘΑ ΥΜΑΤΑ MIRACULA
του οσίου Πατρός ημών Παταπίου. sancli Patris nostri Patapii.
Τήν των εγκωμίων τούδε του Πατρός αποδώσαντες Celebrato quilius licuit laudum praconiis, Pa
ευφημίαν, καθόσον ημίν εφικτόν, την των θαυμάτων Iris hujus enconiio , opere pretium visun est ut et
αυτού οήθημεν εκθέσθαι αληθεστάτην διήγησιν, ίν' verissinnam ejus miraculorum narrationem ederem,
εν ταύτη τοις φιλοθέοις και φιλεόρτους συμπανηγυ- quo eis, una cum Deifestiqueamantibus, 1ος οble
ρίσαντες , είπωμεν· « Θαυμαστός όντως εν αγίοις C clantes , dicamus : Mirabilis revera Deus in sanctis
υπάρχει ο Κύριος. » Και μηδείς απιστείτω, μάλιστα suis 9. Nec se quisquamincredulumexhibeat, cun
αυτού του Κυρίου λέγοντος· ι Ο πιστεύων εις εμέ, praesertim Dominus ipse dicat : Qui credit in me,
τα έργα και εγώ ποιώ, κακείνος ποιήσει, και μείζονα opera que ego facio , et ipse faciet et majora liorum
τούτων ποιήσει. • Oύ τη ιδία δυνάμει την ευεργεσίαν faciet r. Non velut ipse 2 se beneficii velut fons
πηγάζων, αλλά το εμυ ονόματι και τη κλήσει τη exsistat, sed in meo nomine, ac me invocato. Upse
εμή: « Εγώ γάρ είμι και τα πάντα εν πάσιν ενεργών» enim omnia in omnibus , Dominica polestate
τη Δεσποτική εξουσία. Εν τούτω ο μέγας Πατάπιος , « operor .» In illo, magnus Palapius, vere is Mono
ο αληθώς Θεού άνθρωπος , ο το ζόφος αφείς της Αι- Dei, gui , relicta ΑΕgypti caligine, ad lumen acces
γύπτου, και τη φωτί πλησιάσας, και Χριστώ συ- sit, ac Clhristo confixus cruci , vitam incorporea
σταυρωθείς , και των ασωμάτων δυνάμεων έν θνητώ rum virtulum vixerit in mortali corpore : ille ,
σώματι συμβιωτεύσας βίον. Ο τίμιος τη ψυχή και inquam, et anima pretiosus honorabilisque, el
τω σώματι και τον ακτήμονα βίον ποθήσας, και εις corpore : qui dilexerit vitam inopem, ac in Deo
Θεόν πλουτήσας, και της πολυτελούς καταξιωθείς dives, magnificas gratia opes adeptus sit; hoc , a
χάριτος, ούτος ο λαβών παρά Θεού εξουσίας του πα- Deo • accepta polestate calcandi supra serpentes,
τείν επάνω όφεων και σκορπίων, και επί πάσαν την et scorpiones, et omnen virtutem inimici ; » -
δύναμιν του εχθρού - Θεραπεύειν τε πάσαν « curandique omnem morlun et omnem languo
νόσον και πάσαν μαλακίαν, και έδειξεν ημίν καυτός εν rem 1, 5 ostendit et ipse nobis in seipso, Dei nti
αυτώ τα του παραδοξοποιού Θεού θαυμάσια την rabilium patratoris mirabilia opera , gralian
άφθονον χάριν την βρύουσαν πηγήν» τα μελλίρρυτα uberem, manantem fontem, melliduos Ialices.
νάματα.
η Περί της ιάσεως του τυφλού. De cæco sanalo .
! Τούτο γάρ ποτε τα μακαρίω, τυφλός τις κατά Cum ad eum quandoque cecus quidam, ceco
τον εκ γεννητής τυφλόν, προσέρχεται , κράζων και illi a nativitate similis Y, accessisset clanmans li
λέγων· Δούλε του Θεού του υψίστου, Πατάπιε, ίασαι censque : Serve Dei allissimi, Patapi, sana oculos
μου τους οφθαλμούς: άνοιξόν μου την πήρωσιν, και meος ; aperi meam cecitatem, ac me obtenebra
φώτισόν με τον εσκοτισμένον, εί πως διά σου , την tumillumina : si quomodo per le videns , eorum
* Rom. V , 20 . ο Isa. 18 , 2 ; Luc. 1, 79. Ρ Joan. 1, 9. 4 Psal. Lχοι, 36. • Joan. Χιν, 12. • 1Cor.
Χυ, 6. * Luc. x, 19 . ι Μatth. Χ , 1 . 1 Joan. 18, 1.
 1223 S . ANDREE CRETENSIS 1224
que oculis sunt subjecta, concinnissinam compo- Α των δρωμένων θεασάμενος παναρμόνιον σύστασιν,
sitionem, miratusque exirniam rerum specietn , a και θαυμάσας αυτών το εξαίρετον , υμνήσω δια των
. Crealis, Creatorem auctoremque laudem : eum vir κτισμάτων τον Κτίσαντα. Τουτονο μακάριος θεασά
beatus intuitus gravi laborantem cecitate, quique μενος, δεινώς μέν υπό του ζόφου εις αβλεψίαν αμαυ
nilhilominus fidem que transfert montes, haberet, ρωθέντα, πίστιν δε κεκτημένον την όρη ποιούσαν
ei respoulit : Quid ad me accedens, o juvenis , μεθίστασθαι, προς αυτόν απεκρίνατο: Τί μοι , νεανία ,
dari petis quae superant mean facultatem ? Quid προσιών, τα υπέρ έμε διδόναι ζητείς; Τί των αρί
vero in me aspexisti Moni, o homo, ut eam a me στων εν εμοι θεασάμενος , ταύτην παρ' εμου λαβείν,
roges accipere curationem quan solus univers0- άνθρωπε, την θεραπείαν αιτείς , ήν μόνος ο Κτίστης
run conditor Deus, ubi , et quomodo , et quibus των όλων Θεός, ένθα, και όποι , και οίς βούλεται
νult impertitur ? Quidni ad eum recurristi ? Quid , διανέμει; τι μή προς εκείνον ανέδραμες ; Τι, τον
onisso Crealore, ad creaturam venisti ? Quid, re- Κτίστην αφείς, επί το κτίσμα ελήλυθας ; Τί, τον Δε
Ticto Domino, ad servum confugisti ? Nescis indi- σπότην καταλιπών, προς τον δούλον κατέφυγες ; Ουκ
gere 10s universim illius auxilio ? Ignoras quod et οίδας ότι κοινή πάντες της εκείνου εσμέν επιδεείς
ego sim homo sicut et tu ? Quid ergo exquiris , συμμαχίας ; Ουκ οίδας ότι και αυτός εγώ άνθρωπός
γιol non licet priestare ? Quid lante me agritu- " ειμι ώς και συ ; Τί ούν ζητείς και παρέχειν ου δύνα
dais uedicum cupis , cujus tantum sanandle virt - μαι. Τί τοιαύτης θέλεις με νόσου γενέσθαι θερα
tem is largiri possit , qui olim auctoritate divina πευτήν, ής το δύνασθαι μόνος εκείνος έχει δωρεί
cacumsanavil ? Cum verbis ejusmodi vir sanctus σθαι την ίασιν, ό και πριν τον τυφλόν ως Θεός ίασά
adolescenlena lenius submoveret , ac velut bonis μενος. Τούτοις μεν του οσίου τοίς ρήμασιν αποσο
sermonilus expelleret, institit ille iterum , ac an- 6ούντος ηρέμα τον νεανίαν, και χρηστοις οία λόγους
liquum illum imilalus circum , magna supplex αυτόν εκδιώκοντος , εκείνος αύθις εγίστατο , και τον
clamavit voce, dicens : Miserere mei , vere Dei τιρίν τυφλόν εκμιμούμενος , μεγάλα βοών καθικέ
Serve, Palapi. Tili enim ille eam gratiam don2- τευε Ελέησόν με, λέγων, ώ γνήσιε του Θεού θερά.
vit , tuoque ministerio, verum illud lumen, oculo- πων Πατάπιε . Σοί γάρ ταύτην εκείνος την χάριν δε
rum illi splendorem donat . Enimvero, ne, vir δώρηται, και διά σου, μοι το φως το αληθινόν την
Deale,cunctatione fiduciam obtuderis, neve distu- αυγήν δωρείται των οφθαλμών. 'Αλλά μη έκνω την
leris lonum, aut solem nube occultaveris : sed qui ταρρησίαν αμβλύνης, μακαριστέ, μηδέ αναβολαις
videas afflictionero , prelie Sanilatein. Metiens την δωρεάν υπερτέθεσο, μήτε νεφέλη καλυψης τον
fidem, tribue gratiam. Lance exigens desiderium, C ήλιον· αλλ' ιδών μου την κάκωσιν, παράσχου την
cura agritudinem. Quid igitur vir Dealus ? Habes, ίασιν. Μετρήσας μου την πίστιν, δίδου την χάριν .
inquit, fidenm ? Crelis Deo qui habet polestalem ? Ζυγοστατήσας μου τον πόθον , θεράπευσον τον πόνον.
Credis illi qui sanat omnem morbulo et omnem Τί ούν ο μακάριος; "Έχεις πίστιν ; φησί. Πιστεύεις
languore ? Ad Isee iterum ille : Credo, Domine, τώ την εξουσίαν έχοντι Θες ; Πιστεύεις τη θερα
21C credens accedo, A Palapius : In nomine Jesu πεύοντι πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν ; Κάκείνος
Christi, qui curavit cucum, in qucm credens huc αύθις φησι: Πιστεύω, Κύριε, και πιστεύων προσέρ
accessisti, eris videus solein , nullo usquam inipe - χομαι. Ο δε προς αυτόν: 'Εν τω ονόματι Ιησού
dimentum praebente. Confestim igitur ejus aperti Χριστού του τον τυφλών θεραπεύσαντος, εις ον ενθά
Sunt oculi, effectusque est sanus adolescens, ac si δε πεπιστευχώς παραγέγονας, έση βλέπων τον ήλιον
nunquam Imaluissel lesas pupillas, and morbum μηδαμόθεν είργόμενος. Αυτίκα γούν ήνεώχθησαν
cjusmodi pissus esset. Deuum mirabili liac in αυτού οι οφθαλμοί, και γέγονεν υγιής ο νεανίας, ως
eun facta sanitale , videntes quidem admiratione μηδέπω πηρωθείς τάς κόρας τωνοφθαλμών, ή τοιού
percili Deum laudaverunt ; qui vero fuerat sospes του πάθους εν πείρα γενόμενος . 'Αμέλει, ταύτης
redditus abiit gaudens exsultansque, laudans ac , εις αυτόν της παραδόξου γενομένης ιάσεως, οι μεν
glorificans Deum , qui gratias ejuscemodi ad . Ρ ορώντες, τον Θεόν ανύμνουν θαυμάζοντες. Ο δε τυ
Versus morbos sanctis suis preluet . Fuit Iloc pri- χών της ιάσεως, απήει γεγηθώς και γαννύμενος, αι
mum a sancto editum miraculum. Sunt the ejus νων τον Θεόν. και δοξάζων τον τοιαύτα τοις αγίοις
laborum primitiae : quarum nos largitorem Chri. αυτου ταρέχοντα κατά των νοσημάτων χαρίσματα
stum, Sanctumque condignis canticis celebrantes, Τούτο πρώτον του οσίου γέγονε θαυματουργημα:
ad aliud hinc miraculum , Transeamus. αύτη αυτού των πόνων η απαρχή. Ης ήμεϊς τον δο
τήρα Χριστόν, και τον όσιον επαξίως υμνήσαντες,
εφ' ετέραν εντεύθεν θαυματουργίαν μετέλθωμεν.
De hydropico sanitati restitulo . Περί της ιάσεως του υδεριώντος.
Procedit crgo, ac se orationi post generosun Εισίτω τοίνυν το λόγο μετά τον γεννάδαν εκείνον,
illum inferit, homo ille a lydropisi sanitalem o υδερίω πάθει νενοσηκώς, και της θεραπείας απο
adeptus . Fuit is incolens urbem regian. Cum au- λελαυκώς. Την βασιλίδα κατοικούντων ετύγχανεν· ός
le casu in eum mortun incidisset, illo misere έν συμβεβηκότος εις ύδρωπα μετελθών, δυστυχώς
* Luc. XV11, 38 .
1225 IN S. PATAPIUM . 1226
υπό του πάθους ηλγύνετο και δή πάσαν αυτού σχε- A crucialbatur : ac fere universa substantia issuuίit
δόν την περιουσίαν εις ιατρούς έκδαπανήσας , τέλος in mellicos , nihil tanden commodi retulit. Turn
ώνησε το παράπαν ουδέν. Είτα επί την άφατον και se ad Christi inenarrabilem lactegie manantem
γαλοπάροχον του Χριστού φιλανθρωπίαν εξώρμησε, clementiam illam confert, ubi nimirum prius cre
πιστεύσας μέντοι το πρότερον, και την πίστιν έργω didisset, fidemque opere confirmassel : alique
κυρώσας και δη επί τον μακάριον Πατάπιον έρχεται, beatin Patapium, ac indicat urgentem moribunι,
και δείκνυσιν αυτή την του πάθους επιστασιν, και el dolorum acerbitalenn enuntial. Is autern videos
την των οδυνων εξαγγέλλει δριμύτητα. "Ον ο μακά- graviter morbo pressum, tumoremque corpus to
ριος θεασάμενος, σφοδρώς υπό του πάθους μέν tum pervadentem, ηuliis cataplasmatis medica
πιεζόμενον , δι' όλου δε τον όγκον διαδραμόντα του mentisque , qualia Asclepiades, ac Hippocrates,
σώματος, ου καταπλάσμασι τισιν ή φαρμάκοις έχρή- Galenusque, et medici alii, frigide consolantes
σατο, οίς 'Ασκληπιάδης, και Ιπποκράτης, και Γα- agrotos, adhibuerint (85), sed oratione sola meli
ληνός κατάχρηνται, και οι τούτων παίδες, ψυχράς camento usus, cruce autem, organo, intercule
παρέχοντες τας παρηγορίας τους κάμνουσιν· αλλά τη aqua agrum ventrem signavit , emplastrique Ioco,
ευχή φαρμάκω χρησάμενος, οργάνω δε το σταυρώ, commisceus oleo lacrymas, superposuit ita dicens :
την υδεριώσαν κοιλίαν εσφράγισε, και δάκρυον ελαίω Β In nomine JesuChristi , qui sanavit Iiydropίcum,
συμμίξας αντ' εμπλάστρου , επέθηκεν ούτως ειπών: estoSnus all hac plaga tua . Mosque ut hoc dixis
Εν τω ονόματι του Ιησού Χριστού, του τον υδρω- set, soluta sunt vincula, quibus obstruentibus
πικών θεραπεύσαντος, ίσθι υγιής από της μάστιγός aqua delinebantur in ventre, ac nmeatus'naturalium
σου. Και τούτο ειπόντος αυτού, παραχρήμα διελύθη- excretioni m aperti, perefluxitque tola adject:
σαν οι δεσμοί των υγρών της κοιλίαςεμφράξεων, και aque illuvies, ac male lapsu temporis collecti in
ηνοίχθησαν οι πόροι των φυσικών καταδύσεων και visceribus felidi latices exhausti sunt, convalitan
εξέδρευσε πάσα του επιπροσθούντος ύδατος ή επί- hono, ac morbus manum sancti impositions
κλυσις, και διεχύθη τα τω χρόνω κακώς επισυν- evaluit . Denmumque, abiit ille laudans bencdicens
αχθέντα προς τους σπλάγχνοις αποζοντα νάματα , και que Deuτη ac Dominum Salvatorengue universa
ανεβδώσθη ο άνθρωπος, και απέδρα το νόσημα διά rum Christ : m , qui semper sanctis suis virtutem
της των χειρών του αγίου επιθέσεως και απήλθεν prebet sanationum, ac per eos agrolantium mor
υμνών και ευλογών τον Θεόν και Δεσπότης και Σω- Dis meletur. Nos porro pariter laudantes , and
τήρα των απάντων Χριστόν, τον αεί παρέχοντα τοις tertium deinceps transeamus viri sancti proti
αγίοις αυτού των ιαμάτων την δύναμιν, και δι' αυ- gium.
των τάς νόσους των καμνόντων ιώμενον. "Ημείς δε συν αυτώ τον Θεόν ανυμνήσωμεν, και επί τρίτον έν. .
τεύθεν τεράστιον του οσίου μετέλθωμεν.
Περί της ιάσεως του δαιμονιώντος. De dæmoniaco sanalo .
Νεανίας τις υπό σκαιού δαίμονος έλαυνόμενος, Quilano juvenis a sevo actus deinole, perque
και επ' ουκ ολίγον χρόνον υπ' αυτού κατεχόμενος : tempus haud exiguum tenlus, Hunc quidem nudes
ποτέ μεν γυμνός τις και ρακοδύτης ηύρίσκετο pannisye olbsitus inveniebatur : nunc autem una
ποτέ δε και μονοχίτων κατά κρημνών και βοθύνων indulus tunica, per loca prerupta foveasque pre
κατεφέρετο · οτε δε , εις όρη και ερημίας και βάρα- ceps agebatur : quandoque ad montes, desertaque
θρα διωκόμενος , δυστυχώς έμαστίζετο και άλλοτε et baratra pulsus, ηuisere Vapulabat : nonnunqua
καθ' υδάτων και θαλασσων έλκόμενος, θάνατον υπο- per aduas el maria tractus, miserabilis mortiς Βρ .
μένειν ήπείλει τον οίκτιστον, ει μή προφθάσας o riculum ingerebat, nisi occupans magnus Pal: -
μέγας Πατάπιος , την θεραπείαν παρέσχε το κά- pius, gratia Spiritus sancti, agrolanti curalionet .
μνoντι τή του Πνεύματος χάριτι. Τί γάρ ; 'Εξ αδο- prestitisset. Quid enim? Cum ex improvisu liomo
κήτου το δικαίω συναντήσας ο άνθρωπος, και το ille habens demonis spiritum justo occurrisset ,
πνεύμα κεκτημένος του δαίμονος , ήρξατο πηδάν, mor exsilire capit, salliliusque gyro excurrens,
και ταράττειν ευπεριδρόμους εξάλμασι, και αφρόν territare, ac ore spumam despuere, et versare
έκπτύειν του στόματος, και τους οφθαλμούς υπο - D oculos, Sanctumque percellere. Ac vero paulatin
στρέφειν, και καταπλήττειν τον όσιον. Και δή κατά propinquans , ci infernsus ingrutelsat, ut etiam spi
μικρόν πλησιάζων, αυτώ κατε πήρχετο · ώς και δι' ritus clamaret per hominem, dicerelque all viruni
αυτού το πνεύμα βοήσαι και είπείν προς τον όσιον : Sanctum : 0 juste Pat: μί, υιηιιid relictis The
* Ω Πατάπιε δίκαιε ! Τι, τάς Θήβας καταλιπών, εν- Dis, huc modo advenisti ? Uιγμιil, Agypto valere
θάδε νύν παραγέγονας ; Τί, την Αίγυπτον εάσας, την jussa,in urlien le regian contulisti ? ulquid, missa
βασιλίδα κατέλαβες ; Τι, την έρημον αφείς, εις την faela eretio, in 11 11nl: prosiliisii ? Αut me in
COMBEFISII NOTÆ .
(85 ) El medici alii adhibuerint. Katayportul. litura, lit videatur quod restituimos y manu scioli
Vintabuisi fieri frigide consolandis ægrouis, crasan esse excepto argmento xe . Fuit certe eras:
tulio siepe levamine. Erat in Regio codice Xató- lillera aliqua animo restituenda , qui plane nulla
privial, sed interpolala dictione , biatuque medio etalia fueril .
PATROL. GR. XCVO 30
 1227 S . ANDRE.E CRETENSIS 1223
Agypίum fuga, undle ipse fugisti, aut siue ut hic Α οικουμένην ανέδραμες ; " Η δίωξον έμε όθεν συ απ
i.abilem. We mihi a le, Nazarene! Quandit non έδρασας, ή έασόν με οικήσαι ενταύθα. "Ω από σου,
φuiescis a nobis persequendis ? Quandiaimpugnare Ναζωραίε ! "Έως πότε ουκ ήρεμείς αφ' ημών ; Μέ
non desinis ? Sine uι tabernaculo meo delicier; χρι τίνος πολεμούν ουκ αφίσταται; "Έα, κατατρυ
sin autem albibo in montem ; non enim ultra per. φήσω μου του σκηνώματος ει δε μή, εις το όρος
Sequentem fero; quocunque siφuidem abiero, illic πορεύσομαι ' ου γάρ στέγω έτι υπό σου διωκόμενος.
Ie priorem invenio ; non Sustine0 tuam , Chrisle, "Ενθα γάρ άν πορεύσωμαι, εκεί σε προλαβόντα ευ
virtutem; 10ηvleo resistere servis tuis : Quippe , ρίσκω. Ου φέρω σου, Χριστέ, την δύναμιν ουκ
Uno me coifoliunt jaculo ; ac ceu nuben, uno ισχύω τοίς σοίς αντιπαλαίειν θεράπουσιν. Ένί με
ουίgunt invocalo 11omine. Non jam fero vexatio - γάρ όπλω τιτρώσκουσι, και ένα με ονόματι, δίκην
nem; Victus sunt ; fui superalus ; deinceps recedo, νεφών απελαύνουσιν. Ούκέτι στέγω την κάκωσιν,
el in desertum pergo. Lassatus sum querendo νενίκημαι : ήττημαι · υποχωρώ το λοιπόν, και εις
domicilium, invenloque, velut inquilinus lefur- τάς ερήμους πορεύσομαι. 'Απέκαμαν ζητων οικητή
Dor . Vi , ve , Nazarene ! Malta est tua virtus, ριον , και εύρων, ώς πάροικος αυτού απελαύνομαι.
imenarrabilisuo polentia . Fac quod velis . Milhi "Ω , ώ Ναζωραίε ! Πολλή σου ή δύναμις, και άφατος
siquidem hic loci consistere non licet. Β ή εξουσία . Ποίει και θέλεις . Εμοί γάρενταύθα μένειν,
ουχ οίόν τε.
Bac, iis que plura malignus spiritus ad beatun. Ταύτα και πλείονα τούτων το πνεύμα το πονηρόν,
dixit, validissimis tremoribus subsultantem virum σφοδροτάτοις παλμοίς έξαλλόμενον τον άνδρα δει
estendeus. At Dei famulus Palapius digito in aere κνύς, προς τον μακάριον έλεγεν. Ο δε του Θεού θε
crucis liguram exprimens, leniori ad eum voce : ράπων Πατάπιος, το δακτύλων του σταυρού τον τύ
Spiritus nequam el immunle , exi ab eo qui est πον αερόγραπτον ποιησάμενος, φωνή τραεία προς
realus ad Creatoris imagine . Exi, ac fuge , quo αυτον διελέγετο Πνεύμα πονηρόν και ακάθαρτον,
1 Christusc i complicibus releganduro Sanxit . έξελθε εκ του κατ' εικόνα κτισθέντος του Κτίσαν
Πic Nazareus, quem hand libens Christum confes- τος. "Έξιθι και απόδραθι ένθα σε Χριστός μετά των
s115 cs,ipse,inquam, qui per me cruce te percus- ομοίων κατέκρινεν, Αυτός ο Ναζωραίος , ον συ Χρι
sit, exlorrem precepit esse . Ipse le persequitur, ο στον ουχ έκών καθωμολόγησας, αυτός σε δι' εμού
pl. no miser , injumque expellit. Ubi haec justus τώ σταυρό τυπήσας, εξόριστον γενέσθαι προστέτα
dixisset, nequal spiritus puerum discerpsit, illi- χεν. Αυτός σε διώκει, πανάθλιε , και απελαύνει μή
Silue, atque al ejus ore fumi instar exivit, ac ceu θέλοντα. Τούτο φήσαντος του δικαίου , εσπάραξε τον

epitque verla eiuscemodi clamore in Sanctum καπνός εκ του στόματος, και ώσπερ τις έριννύς εις
incture : Haud plane me laluisti, Patapi. Non enim τον αέρα κορυφούμενον απεδίδρασχε , και τοιαύτα
te fugante abeo , sed Christo cujus ministrum βούν προς τον όσιον ήρξατο: " Οντως ουκ έλαβές με,
3gis . Ule me unilis factus nudavit ; ipsum veri- Πατάπιε. Ου γαρ ει συ ο διώκων με, αλλ' ο υπό σου
lus recedo. Porro adolescentior, velut in se rever λειτουργούμενος Χριστός. Εκείνος με ταπεινώσας
Sus . confestio surrexit , advolulus gue all viri εγύμνωσε, κακείνον υποχωρώ δεδιττόμενος. Ο δε
Sancti μεds, gratias egit, dixitque : Gralias νεώτερος, ώσπερ εις εαυτόν ελθών, ανέστη δρομαίως,

medicus ille infirmiorum , per le curaverit. Ubi ergo ρίστει, και έλεγεν : Ευχαριστώ σοι , δούλε του Θεού
beallis vir ejus frontem digito consignasset, ad του υψίστου Πατάπιε , ότι με ο Χριστός και των ασθε
propria dimisil gaudentem ac laudantem Deum , νούντων ιατρός, διά σου εθεράπευσε. Σφραγίσας
enque glorificanleo, qui omnibus Sanctis Suis, oύν αυτού και μακάριος των δακτύλω το μέτωπον.
large tribuit quo morbis medeantur. απέλυσεν εις τα ίδια, χαίροντα και αινούντα τον
Θεόν , και δοξάζοντα, τον πάσιν άφθόνως τοις αγίοις
" αυτού παρέχοντα των παθών ιάματα.
De sanala ſemina quir mamma laborabar. Περί της ιάσεως της τον μαζών αλγούσης.
Nolis itaque in melium procedat mulier olim 'Aγέσθω τοίνυν εις μέσον ημίν, ή τον μαζών εκ
alecta nai na; que se medicis ubivis gentium χρόνων αλγήσασα, και πανταχή παισιν ιατρών εαυ .
occurrissent , recuperanila Sanitatis gratia, tra- την έκδούσα δι' άκεσιν, και τα εαυτής αναλώσασα ,
dens, suis ipsius facultatibus insumptis niliiiinde μηδέν δε της νόσου πορισμένη προς όνησιν. Ταυ
ad morbi leranien comparasset . Rec mamme, της καρκίνου το μαζώ κατά της θηλής εκφύσαντος ,
cnalo ad papillam cancro , ac jam fere loto exeso και άπαν ήδη το μόριον σχεδόν καταδάψαντος 13,
membro, acerbissimis dolorilusimplicatur. Mullum δριμυτάταις άλγηδόσιν εμπίπτει το γύναιον. Έτι
ergo Excruciante morbo, direque allsumente, nihil πολύ ούν υπό του πάθους σμυχόμενος και χαλεπώς
occurrelsat quod solalium afferret. Denuτη ubi αλισκόμενον, τόπον παρηγορίας ουχ εύρισκε. Τέλος ,
VARLE LECTIONES .
12 ίσ . καταλήξαντος.
1229 IN S. PATAPIUM . 1220
περί του μακαρίου ακούσασα, δρομαίως προς αυτόν Λ ad eam viri beati fama percrebuisset, festina ad
παραγίνεται, και τοις ποσί την κεφαλήν υποκύ- eum venit, caputque inclinans ejus pedibus, genu2
πτουσα, των γονάτων εφήπτετο, και τοιάδε γοερώς apprehendit , ac lamentabiliter supplicans, in hunc
αντιβολούσα, έδυσφορει και έλεγε : Δούλε του Θεού modum quiritari cepit, ac dicere : Dei universo.
των όλων, Πατάπιε , ίασαι με την δύστηνον, την πά- rum serve, Patapi, sana me miseram, omni plant:
σης έρημον βοηθείας. Δίδου δώρον το φάρμακον. auxilio destitutam . Gratis præbe remedium . Nihii
Ουδέν μοι γάρ υπολέλειπται. Πάντα εις ιατρούς κατ siquidem reliquum est. Omnia insumpsi in medi
ηνάλωσα, άλγος μάλλον ή φάρμακον εγκολπώσασα. Cos, dolore potius sinu collecto , quam remedio .
Μεμνημένος ούν του Κυρίου λέγοντος· « Δωρεάν ελά- Menior igitur Donini dicentis : « Gratis accepi
βετε , δωρεάν δότε, και ίασαι με, την διττοίς υποκει- stis , gratis date Y ; » Sana duplici ulceri obnoxiano ,
μένην έλκεσιν· αρρωστία και πενία. Διό διπλήν αι- agritudini, inquam, et pauperlati. Quamobre
τώ την αντίδoσιν · αλεξιφάρμακον ίασιν , και δόσιν rogo duplicenm retributionen , nimirum medica
ανάργυρον. Ούτω γάρ σοι κελεύει διδόναι το χάρι- mentum quod morum lepellat, dationemque pre
σμα, και ούτω με λαμβάνειν παρακελεύεται. Ο δε tio liberam. Sic enim ille precipit ut des munus,
μακάριος , ώσπερ κατελεήσας αυτήν, απεκρίνατο : hortaturque et monet ut eo modo ipsa accipian».
Εί πιστεύεις τώ την εξουσίαν έχoντι, έξεις του πο- Β Αt vir beatus, miserantis specie : Si credis, in
θου το πέρας. Εί πίστιν έχεις ειλικρινή και διάθεσιν, quit, ei qui habet potestatem, intentum desiderio
έση υγιής και ανάλγητος. Η δε ταυρηδόν εβόα, και finem consequeris. Si habueris sinceram fidem ac
έλεγε : Πιστει προσέρχομαι, δέσποτα • πίστει την affectionem, sana eris et a dolore immunis. Ilia
ίασιν κομίσομαι : μή ούν αποστραφείην η τάλαινα vero velut tauri sublato mugitu allum clamans,
μη λαβούσα του έλκους την ίασιν · μή πάλιν οίκαδε ait : Credens accedo, domine ; fide sanitatem re
τον καρκίνον κεκτημένη πορεύσομαι : ου γάρ φέρω portabo ; ne ergo misera , non curato vulnere re
τάς άλγηδόνας. Ου στέγω τους αικισμούς μέχρι diero; ne iterum canero laborans donum abiero ;
βάθους καρδίας σπαράττει με αυτήν μου την ψυχήν non enim fero cruciatus ; non sustineo ponam;
εκτήκει το νόσημα • αλλά δέομαί σου , ελέησόν με την ad usque imum cor discerpit ; ipsam animam mor
αθλίαν. Ο δε ραγδαίως αυτήν υπό του πάθους αλγυ- bi vis tabefacit : sed rogo te ut miserearis me:
νομένην έωρακώς, επέτρεπεν επιδεικνύειν τον τό- misere. Is porro, ubi horribilius vidisset dolore
πον του νοσήματος. Και δη την αγίαν αυτού χείρα crucialam, jussit ut morbi locum ostenderet. Αυ
επιθείς τώ μαζώ, και την σφραγίδα του σταυρού Vero sacra manu manmme imposita , crucisque si
ποιησάμενος, ένθα του καρκίνου το πάθος ετύγχανε , . guaculo , qua parte cancer exedebat, expresso,
φησί προς αυτήν · “Ο Θεός , ώ γύναι, εις ον σύ πι - “ ait ad ean : Deus , ο τηulier, in quem credens ad
στεύσασα προς ημάς παραγέγονας, αυτός σου την nos venisti , ipse tua suscepta fide probataque ,
πίστιν δεξάμενος , ανταμείψεται του πάθους την Salam sospitemque a morbo efficiet . Sane quida,
ίασιν · η μεν γάρ πίστις σου, τολμηρά τε και ζέου. est files presians accensaque, at morbus gravis ,
σα· το δε πάθος, χαλεπόν τε και δυσίατον . 'Αλλ' « Η et difficilis curatu ; enim vero, « Fides tua te sal
πίστις σου σέσωκέ σε, πορεύoυ εις ειρήνην. 5 Και vam fecit ; vade in pace 2. 5 Abiitque mulier re
απήλθεν ή γυνή , υγιή λαβούσα τον μαζών και ανάλ- cepίο sano υbere ac dolore vacuo, Deuτo glorif
γητον, δοξάζουσα τον Θεόν, τον αεί παρέχοντα τοις cans, qui semper sanationum virtutem praebet
αγίοις των ιαμάτων την δύναμιν. sanctis suis.

Ταύτα του αγίου Παταπίου τα θαύματα. Ταύτα Εa sunt sancti Patapii miracula : liaec laborum
των εκείνου πόνων τα έπαθλα : αύτη ή μερική των ejus praemia. Hec ab eo patralorum prodigiorum
υπ' αυτού γενομένων τεραστίων διήγησις . Τοιαύταις particularis narratio. Sic Dominus servis suis
αμοιβαίς τους εαυτού θεράποντας ο Δεσπότης φιλο- magnifice retribuit. « Si quid enim, inquit, pe
τιμείται. Εν γάρ τώ ονόματί μου, φησίν, και εάν η εieritis Patreim in nomine meo , dabit vobis 8, )
αιτήσητε παρά του Πατρός μου, δώσει υμίν. » Και Αc quidem justo, dum esset in humanis , a Deo
τα μέν κατά την παρούσαν ζωήν παρά Θεού το δι - donata, ita habenl ; uli autem migrasset con
καίω δεδωρημένα, τοιαύτα τα δε μετά την ενθένδε cessa , atque hactenus omnium decantata ore ,
μετάστασιν, οία και όσα • α και μέχρι του νυν άδε- qualia sunt ac quanta ? Porto visuum est ut ne
ται τραγωδούμενα · α διά τήν του λόγου παράτασιν, modo cavende prolixilalis gratia , eorum mentio
αρτίως επιμνησθήναι ουκ έκρινα , μή πως το πλή- nem inferam, ac ne miraculorum copia nonnullos
Θει των θαυμάτων είς απιστίαν έλθοιέν τινες , όπερ in incredulitatem impellat , quod non admodumm
ουκ άμεινον. 'Αλλ' εκείνα στόμασι μέν ανθρώπων expedit. Relinquentes ergo hominumcelebrata ore ,
αφέντες αδόμενα, Θεώ δε μόνη, τη δι' ου γεγόνασι Deoque soli, cujus sunt patrata virtute , cognita ,
γινωσκόμενα, ενταύθα τον λόγον καταπαύσωμεν , finem hic dicendi faciamus, ubi duntaxat pauca
μικρά πρότερον περί της αυτού διαλεχθέντες προς quadam de ejus ad Deum transitu disserue
Θεόν μεταστάσεως. rimus.

Υ 11all!». x, 8. 1 Luc. 1, 30. a Joa , Χνι, 5 .

 12:31 S . ANDRE E CRETENSIS 1232
* Με vini justi al humanis ad Deu migratione. Α Περί της εκ των ένθεν προς Θεών του δικαίου
εκδημίας.
Πic itaque vir Dealus , ubi sapienter omnia, Ούτος τοιγαρούν και μακάριος άπαντα σοφώς και
atque ut Deo placitum esset , in vita gessisset, θεαρέστως κατά τον εαυτού διαπραξάμενος βίον,
seque prudentem patremfanilias exhibuisset ,1ο- και τις φρόνιμος οικοδεσπότης αναδειχθείς, όλον
fun se Dei vasculani atque ad eum transitumconn- εαυτόν Θεού δοχείον ειργάσατο, και προς την ένθεν
paratum fecit . Quapropter, innmarcescibili & Deo εκεί μετάβασιν έτοιμον. 'Εντεύθεν στέφανον εα
accepta corona,in elerna talbernacula, angelorum Θεού δεξάμενος αμαράντινον, εις τας αιωνίους σκη
contubernalis effectus , apostolorumque conserius να είσoικίζεται , και γίνεται τών αγγέλων συνομι
clioris et sedibus, ac sanctorum comes, recipitur. λος των αποστόλων συγχορευτής και συγκάθεδρος,
Haud tamen ea prius conligere, quam vir admira- και των αγίων συνέκδημος. 'Αλλ' ου πρότερον εκεί
bilis, patribus qui nonasterium illud colerent , να ταύτα συνέβαινε πριν αν ο θεσπέσιος τους την
fratribus pariter atque senibus , ueliora ac s - μονήν oικoύσι Πατράσι, αδελφοίς τε και γέρουσιν
lularia enarrasset. Quippe erant id teoporis, εξηγήσατο τα « κρείττονα και σωτηρίας έχόμενα.»
mesti omnes, νultu denisso , tristes celui , ac σαν γάρ άπαντες το τηνικαύτα σκυθρωποι , χατ
quibus vita todio esset . Qualia enim quantive Iu- 5 γρεις, λελυπημένοι , κάτω νεύοντες, και του ζήν εαυ
gubriler ab eis decantala ? Cur enim, inquit , pa- τους αποστερούντες. Οία γάρ και όσα τα παρ' εκεί
ter, omnibus reliciis, in alienan peregrinamique νων γοερώς έπαδόμενα ; "Ινα τι γάρ, Πάτερ, φησι,
regionen migras ? Quidni vero, prius ipsi nigra- πάντας καταλιπών, εις αλλοδαπών και ξένην χώραν
vimus, ac tu deinceps filiorum alians ? Enitivero μεθίστασαν: Τι μή πρότερον ημείς μετακίσθημεν,
furto nobis sublattis es, qua nescious ratione. Dυ- και είσ' ούτω σύ, ώ φιλότεχνε : 'Αλλ' εκλάπτης α '
predatiolie amisious cliesaurum pretiosum. Quis ήμών ώς ουκ έγνωμεν. Εσυλήθης ο θησαυρός ο πο
leinceps 10s dilalurus est, morbosve nostros cu- λύτιμος. Τις έσται λοιπόν ο πλουτίσων ημάς, ή ο
raturus ? Πec alii claniabant , alii se lacerantes θεραπεύσων τάς νόσους ; Ταύτα οι μεν έβόων , οι δε
lanentabantur , aliique modis aliis calanillenn εθρήνουν σφαδάζοντες, και άλλοι άλλως την συμφο
funeste deplorabant, omnisque consolationis Iocusράν εκτραγωδούντες ήλάλαζον, και τόπος άπας πα
submotus erat. ρηγορίας απώκιστο.
Quid vero vir ille vere beatus ? Cum se quidem Τί δε ο μακάριος εκείνος όντως ανήρ; " Ήδη μεν
jun defectum vidisset, proxineque ad Deuυ pro- εκλελοιπότα εαυτόν θεασάμενος, της δε προς Θεόν
Tecturum, Iluc illucque blande intuens , ail : Νε , ς έτοιμον εκδημίας, τήδε κακείσε το γλυκύ επανατεί
filii dulcissimi, super me leveritis, nec vestrunι " νας όμμα, έλεγεν• Μη κλαίετε επ' εμοί, γλυκύτατα
palrei laneulis premiseritis : into precilius, τέκνα, μηδέ θρήνους προπέμψητε τον ημέτερον Πα.
quis erucletis ex iuo corde, quo nicorum, deli- τέρα. Αλλ' ευχαίς εκ βάθους ερευγομέναις καρδίας,
clorum albsolutionem inveniam, fiduciamque ad ένα εύρω λύσιν τών έπταισμένων μοι, και παρότ
immensum Iunnen illud decoris inaccessibilis , cum σίαν τήν προς το αμήχανον φώς του απροσίτου κάλ
tremendo ejus tribunali sisti habuerim. Ne ergo, λους, ηνίκα με παραστήναι δεήσει το φοβερό αυτού
ilii, Iugealis. Plane enim ad eum ligro, qui vo- βήματι. Μή ούν κλαίετε, τέκνα · εγώ γάρ πάντως
cal : vos autem, fratres palresque, • vobis atten- προς τον καλούντα μεθίσταμαι. Υμείς δε, αδελφοί
dite et univers0 gregi vestro b. » Scilis αι sim και πατέρες, « προσέχετε εαυτοίς, και σύμπαντι τω
vobiscum conversalus , utque vobiscum vixerim ποιμνίω υμών, » Την μεθ' υμών μου αναστροφήν
ac ministraverim. Omnes ul leipsum dilexi ; με μαθήκατε• πώς τε υμίν συνδιήξα, και πως διηκό
omnes palerne amavi fovique ; nemo est cui νησα. Πάντας ως έμαυτόν ηγάπησα πάνταςέστερ
Die Servum non addixerim , propter cum quί ξα · παντί έμαυτόν κατεδούλωσα, διά τον ούτω ερού
ila jussissel . Ubi vir Dealus haec disseruisset τάξαντα. Ταύτα και τούτοις παραπλήσια διαλύ
ac iis similia , simulque singulos pro latis D χθείς ο μακάριος,άμα δε και παραινέσας αυτούς και
cujusque ac dignitatis nolo , adhortatus esset, εκάστω κατά το μέτρον της τε ηλικίας και αξίας
senes quidem ut palres (86), juvenes autein juxta αυτού • τοις μεν πρεσβύταις, ώς γέρουσ: 16 : τοις δε
quod eis conducibile erat , omnilusque quod cui- νέοις, ώσαύτως πρόσφορα και πάσι κατά τον εικό
que essel congruum prescripsisset , ac preces ad τα λόγoν διαταξάμενος, και την προς Θεόν εύχτη'
Deum consumnasset , obdormirit in pace, tra - επιτελέσας, εκοιμήθη εν ειρήνη, παραδούς την ο
dens animamin manus angelorum, in ejus gloriam χήν εις χείρας αγγέλων, εις δόξαν και έπαινον του
| b Act. xx, 28.
VARE LECTIONES
13" αυτώ. 16 πατράσι.
COMBEFISII NOTÆ .
(86 ) Senes quillem uli patres. Manifesta allusio vero, non eadem omnibus congruunt; ac magnum
( 51 :1d Pauli doctrinam I Timoth . v, os qilo marsiniest tenere in his miodu .
Asterisinus, αντί του, γέρoυσι, το, πατρίσι. ΡΙ . ιε
13 και IN S. PATAPIUM . 1
προσλαβόντος αυτόν. Το δε τίμιον αυτού και ιερώτα- Α el laudem qui eum assumpsisset. Ejus porro pre
τον λείψανον, οι της αγίας μονής ές ταυτόν ομόσε εiosas sacratissimasque reliquias, convenientes
γενόμενοι , και εν τιμή και δόξη κηδεύσαντες, εν τω pariter sacri illius monasterii viri, honorabili ac
ναώ του αγίου προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού glorioso funere prosequentes , in sancti prophete
Ιωάννου κατέθεντο: ήτοι εν τη αυτή ευαγεστάτη Precursoris Baptisteque Joannis de sacra , hoc
των Αιγυπτίων μονή, ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς est, in eodem ipso Sanctissimo Egypliorum ma
τενευματικαίς προπεμψάμενοι, δόξαν τε και αίνον nasterio, psalmis el liyannis, canticisque spiritalilus
αναπέμψαντες τα της ζωής και θανάτου την εξου - praeuntibus, deposuerunt , gloriam et laudeln el
σίαν έχοντι. submittentes , qui habet potestatem vilicet
mortis.
"Ημείς ούν, αγαπητοί, επί πάσι τοις λεχθείσι Nos igitur , dilecti , in oninibus dictis laudantes
τον Θεόν ανυμνήσαντες , και ταϊς άνω των δικαίων Deum, dicta , sanctumque istum in celestibus
μοναίς τον όσιον τούτον οικήσαι πιστεύσαντες , αυτοί iustorum mansionibus habitare credentes , erecto
κατά των παθών ενστησάμενοι τρόπαιον, εις τον της adversus vitia 2nimique perturbationes tropto,in
απαθείας καταντήσωμεν λιμένα • εκείνα μεθ' εαυ- portum Securum et a perturbationilius futum
των συνεισφέροντες, τα εφ' οίς το Θείον αγάλλεσθαι 2 occurramus; ea conferentes nobiscum, quibus
πέτυχεν - εν ώ και γενόμενοι, της μετά των αγίων Deus delectari solet : in quo etiam consummalain,
τελείας καταπαύσεως τυχοιμεν, και των επηγγελ - cum iis qui digni sunt, requiem consequamur , ac
μένων αγαθών, χάριτι και φιλανθρωπία του Κυρίου promissa bona : gratia clementiaque Domini nostri
ημών Ιησού Χριστού, μεθ' ού τω Πατρί πάσα δόξα , Jesu Christi , cum quo Patri omnis gloria , pote
τιμή, κράτος, μεγαλοσύνη τε και μεγαλοπρέπεια , stas , magnificentia, ac decor, una cum Sancto st
άμα τω αγίω και ζωοποιω Πνεύματι , νυν και αεί , vivifico Spiritu, ηue et senmper, et in Secula Ste
και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. culorum.Amen.
ΕΓΚΩΜΙΟΝ. ENCOMIUM (87)
Τον βίον δηλούν του μακαρίου Παταπίου τέ- Ouo declaratur vita beati Patapii, vita tote Intrer:
λειον , από φωνής 'Ανδρέου αρχιεπισκόπου archiepiscopi Crelæ .
Κρήτης .
ilάντα πιστεύειν άξιον τα όντως θεία και ανθρώ. Sunt file ligua, si qua revera divina Stunt at
ποις συμφέροντα. Πιστεύεται δε δι' άκρηςτα τοιαύτα, οιninilius conducibilia. Ejustodi autem TG5 » »
ώς ο θείος χρησμός: ακοή γάρ, διά λόγου • λόγος δε C auditu creduntur, quemadmod:in habet divinin
πάντως είπείν, εξ αγαθής προαιρέσεως προερχόμε-- oraculum : files enim, per sermotein ; sermo all
νος, δι' ής ο μισθός τοις μη νωθροίς ευρισκομένοις Ιem, ut ita omnino dicam, ex bona voluntate pro
έν ουρανοίς απόκειται . Ουκούν επειδή και λόγος cedit; qua, iis qui non fuerint deprelheinsi Segies
μάς εν τη αγήρω προτρέπεται χώρα, προς απόλαυ- reposita est merces in celis. Quoniam igitur et
σιν αγαθών και δόξαν εν Θεώ 18, μετά πολλής ακρι- sermo ad regionem 110s imaortalen, bonorumque
6είας τα χείλη κινήσαντες, τούτον ως χρέος προσθή- fruitionem, ac divina glorian Empellit , on In
σωμεν · ίν' ου μόνον ημείς αμοιβήν υπέρ του ίσως diligentia movenles labia , hocco sermonis lebiti
κατάσχωμεν, αλλά και πλέον υπέρ ών 16. Επεί και partem aljiciamus : ut non solum ipsi egian re
τούτου χάριν διαγράφονται πάντα ως διά της τοιαύ- cipiamus mercedem, sed et plures majoris aliqui!
της λοιπόν ακροάσεως, πολλάκις τινές τον ίσον βίον emolamenti percipiant (88). Nam el ca de fatis.1
VARLE LECTIONES.
15 ένθεοι . 16 Lag. πλείον υπερώναντο .
COMBEFISII NOTÆ .
(87) Sonat lilulus, non Anream , sed ejus s111 - D rint ; eo modo quo ille in laudem Georgii, ex fide
diosum , velut ab ejus ore acceptum , cdidisse ; quo- Regii codicis ipsi vindicalus. Exordium magnana
molo exstant quedam in Bibl. Gr. 'Aho owvñs babet utilitatem : atque utinam sibi quisque scri
42117547VOD : habeoque ex Regiis codicibus quæ , plim ediluinque arripueril , viderilique quo possit
dam 'A Trò swvñs Dooúcou 466à, que videntur exercere talentum , atque aliquid inferre in lucra
Leontii Byzantini, cujus etiamı fuerit luculenta illa Domini ! Magnum certe et ego cum Andrea arbitror
oralio in Mediam fentecosleni, iisdem Regiis co - plerisire maxime clericis, hac in parte, creatum
dicibus nomine Leonlii presbyteri Constant. Codex periculum , quibus sic infossa maneant obrutaque
330is mendosiis , quanquam antiquis. Est non minus Dominica talenta , ac neglecia fratrum salus re
landando Palapio , quam illustrando Anirea , quem fectioque : qua de re ad Amphil. adducto Chryso
ila Deus sollicitaverit ad sanctorum celebrandas stomo, titulo melius ſuerii, lil to , tistov, referat
landes, velut olim Hieronymum nostrum ad Scri- Biov vilam perſectam Patapii, cujus sit laudatio
pturæ lectionem , quem ejus maximum interpretem här.
delegissel. Sic certe Andreas præcipuus fuit in (88) Plures majoris aliquid emolumenti percipiant.
declamandis maxime exornalivis sermonibus, lit Sic nobis formavimus lilleram , non tamen omnino
vel ipsi, quos paucos damus ex Regia gaza probani, lil satis, to, Útte tou fuerit avti, úriep alltoū ,
Nec dubium exstare in Bibliothecis aliis, non parla nempe loyou . Ac proinde crii in seguenti, Uredbe
cos alios; maximamque partem , quos Metaphra @ y, oratione hiatu abrupta.
sles Qô357.610us habet, nullique ascrinios , ejus fuc
1 :35 S. ANDRE.E CRETENSIS 1236
omnia perscribuntur : aleoque contingel ιι ex tali A επικτήσονται · ώς που καί φησιν ο προφήτης, προς
auditione, sibi nonnulli quali morum lionestate βοήθειαν τοιούτον δεδόσθαι χρήμα ειπών εκ Θεού .
vitam comparent , quemadmodum il quodamn loco Και γάρ ώσπερ 11 οδός ο βίος μέν ημών ενδείκνυται,
propheta (89) datam a Deo in adjutorium ejusmodi χειραγωγός δε προς αμφοτέρους προς τούτον, καθά
rem. Nam cum vita nostra sit tanquam via, utrius- περ τις εν τόποις ιδίοις, τους προς πορείαν αυτου εν
que vero ad eam gradiendam , ductor aliquis, τούτοις ούσιν απείροις , ζητείται προς οδηγίαν έμ
ceu quis in propriis locis, itineris monstrandi ac πειρος, ούτως ή γραφομένη πνευματική θεωρία
ducatus peritus, eorum rudibus queratur ; quoll προς το την πορείαν εδείχθη ποιείσθαι, καλώς πο
scriptam spiritalem doctrinam prestare ad iter 01o0€.
ejuscemodi ostensum est, bene desideralis.
Quia igitur solus ipse via est Dominus nosler Επεί ούν μόνος αυτός υπάρχει οδός ο Κύριος
Jesus Christius , velut docli ab eo , quando el ημών Ιησούς Χριστός, ως υπ' αυτού διδαχθέντες :
islud veritas est, siguilein etiam ab ips0 liabeinus έπει και αλήθεια το τοιούτον, υπέρ ών και το ζήν
vitas, non gravalor ipso milhi sermonem lianc εξ αυτού εσχηκότος , την οδών υποδείξαι εν αληθεια
sulbinistrante, viam vitae in veritate ostendere. 5 της ζωής, μή οκνήσωμεν, αυτού τον λόγον ημίν χορ
Ego (quippe opere pretium est ut et deinceps " ηγούντος τούτον. Εγώ • λοιπόν γάρ ομολογήσει
quod mihi ex in obedientia commmissum est, falear καλόν και το διά παρακοής γενηθέν μου αμάρτημα,
crimen, scu potius, ut quod factum est, dicam μάλλον δε είπείν θαυμαστόν άκουσμα τον όκνον ώς
Oraculum mirabile) cum segnitiem velut mentis σύντροφος γνώμης επιλαβόμενος, φανερώς ανειδί
jurgalus, ut servum nequam d, qui male absc011- αποκρύψαι. Και ουχ ώς μη όντα με είναι, ή ιδιώτην
dissem talentum, audiverim. Nec me dico esse, λέγω του λόγου · αλλ' ότι και πάς ος εαν γένηται
velut non sim, aut jacto sermonis rudem : sed ενάγαθοίς έργοις · τουτέστιν είτε βλέπων εν τούτοις ,
fore pronuntio, ut quantus quisque sit in bonis είτε δε και ακούων, ομοίως ως αποκρύπτων τάλαν
operibus sit, hoc est , sive videat in illis ac ipse τον βλέπεται, ει σιγήση · και ός πάλιν πρός έργα -
perspicax sit, sive audiat el doctrina intelligat, σίαν διά του λόγου εί φανερώση, δικαιούται λυτρω
velut qui occultaverit talentum, puniatur, si la - Θείς της κατακρίσεως, δι' ώντα του Θεού δικαιώματα
cuerit : utque iterum, quisquis sermone provo. αποκρύψαι ως φθονερός ουκ ήθέλησε δούλος . Ούτω»
cando ad opus manifestaverit, a realu liber justi . μοι δοκεί και μάλιστα βίον ενάρετον γεγονότα και μη
ficandus sit, eo quod justificationes Dei occultare C την θέλησιν είναι θελήσας προς το αναγγείλαι. • Τις
noluerit . Ita peccare mihi videtur. Sicul Servus ακουστάς
λαλήσει τις δυναστείας του Κυρίου , φησί,
ille malignus, qui noluit vitam virtutibus illustream ποιήσει πάσας τας αινέσεις αυτού ; » Οράς πώς ή
predicare. Quis Ioquetur potentias Domini, in- αίνεσις αυτού εκ διηγήσεως βλέπεται ; « 'Ακούσατε
quit , auditas faciet omnes laudes ejus e ? , Viden’ ταύτα, πάντα τα έθνη.» "Αρα τίνος ένεκα; ότι « Κύ.
ut laus ejus ex narratione perspiciatur ? « Auditle ριος εβασίλευσε, και ευπρέπειαν ενεδύσατο. » Τους
Ilec, omnes gentes 1. Quorsum vero ? Quia « Do- έστιν : Ημάς εις εαυτόν κατορθώσας, και ώσπερ
minus regnavit, decore indulus est 8. Hoc φορέσας ωραϊσμόν αναγκαίον . Διά τούτο πάλιν φησί
est : Νos in seipso preclare disposuit, ac ceu ne- εν ετέρω προφήτη: [ "Ύψωσον ισχύι την φωνήν
cessariumornatum gestavit. Ιdcirco in alio rursum σου. ] Υψουν την φωνήν επιτρέπει, ώς ουκ έστιν
propheta ail : « Exalta in fortitudine vocem επάνω ταύτης ετέρι, φησι , το είπείν τα αυτού δη -
tuamh(90).»Jubel exaltare vocem, velut non sit vox μιουργήματα . Και τούτου μάρτυς ο εν Ψαλμοίς
:ilia sublimior quam ut enarrentur divine artis προφητεύσας. Και γάρ ει και το φρικτόν αυτού της
opera : cujus rei propheta in psalmis testis est. οικονομίας μυστήριον παραδόξως θαυμάζεται, αλλά
Quanquam enim horrendum incarnationis ejus διά το γενέσθαι πάντας 18 αξίους ή τοιαύτη εδείχθη
Sacramentum singularem quamdam admirationem " φιλανθρωπία; και γάρ άνω και κάτω, δι' ών τα
habeat , verumfit exhibita tanta Inec misericor - πάντα γεγόνασιν, ή ημετέρα δέδεικται φύσις. Δευ
dia , ut efficeremur digni omnes (91). Quippe renm τέρα μεν εξ ουρανού : πρώτη δε πάλιν ως εκ των
• Joan. Χιν , 6. d Matth. ΧΧV, 26. • Psal. cv, 2. Psal. XLνμι, 9. 6 Psal. κατι, 1, h Isa . XL, 9 .
VARIE LECTIONES.
17 Leg. είπερ. 18 ίσ . πάντως.
COMBEFISII NOTE.
(89) Quodam loco prophera. Videlor respicere (91) Ui efficeremur digni omnes . A : to Yavésba .
eum locum psal. cv , quem postmodum cital. Trávias à Elous. Quodam divinitatis consortio ; at
(90 ) Eralia , etc . Verba hæc prophetæ adjunxi que ita il idem quodammodo lit in nobis, atque
mus, explendo sensui necessaria : 9110 etiam modo factum est in Christo , quanquam analogia lali
postmodum desiderari videntur verba Psalmista , tum , ut ipsc Andreas Orai. de Transf. docte edis .
nisi respicit paulo superius posila . seril,
12: 7 IN S. PATAPIUM . 1239
κάτω: έπει και ουκ άλλη ένδείκνυται εις δόξαν A stisdeque versal3ης , cujus gralia sint omnia
αυτού. creata , liquet humanam naturam : illam quidem a
cælestibus secundam ; prisutni autem inferiorum ,
quando nec alia , ad Dei ostenditur gloriam (92).
ου
Τί δ' έτι και το του προοιμί αίτιον, σαφηνί σωμεν Ρorro ul ne etiam nostra vilescat oratio, fuerit
εν συντόμω, ίνα μή και τον λόγον ημών ώς ουδέν adhuc, Sequenti hic defensione, nonnihil compell
αποδείξωμεν, διά της λοιπόν ενθάδε απολογίας. Ο dio elucidandum prominii argumentum. Deus itaque
δοξάζων Θεός τους δοξάζοντας αυτόν εν αληθεία , eos glorificans, a quibus veritate glorificatur : el
και εν τούτω πάντως ευδόκησε, δι' ού τελείται το in hoc plane, in cujus mentoriano Deo adhibenus
σέβας δοξάζεσθαι , καθώς και των πραγμάτων απέδειξε culum, voluntate , viri Sancti voluit glorificari,
πείρα. Μνήμης λοιπόν αναγράπτου μελλούσης του ut rerum eventus palam fecit , quando scriptis
οσίου αναφανήναι ανδρός , τη αυτού 19 ευδοκία. Της deinceps mandata proditura est Dei memoria.
γάρ έμής ευτελείας καταντησάσης ποτέ ένθα το τί - Cum enim aliquando mea humilitas eo 6CCurris
μιoν αυτού εναπόκειται σωμα· ώς εξ Αιγύπτου, set ubi ejus sacrum corpus depositum est (quent
φησίν , αυτού γεγονότος , φημι τον τόπον, τούτο κατα- , locum, velut ejus qui patria Egypto exisset ad
λείψας16 όνομα μέχρι του δεύρο καλείσθαι εν τη Phunc usque diem, in eo monasterio ; ejus, inquit ,
τοιαύτη μονή, του αληθώς πάντα πιστεύσαντος τα τocatum dico, qui vere omnia que Dei sunt, credi
του Θεού. Και μνήμης αυτού εκ των εκείσε οικούν- disset), religiosissimeque femine illic elegentes ( 93)
των ευλαβεστάτων γυναικών τελουμένης , ήρξάμην eius memoriam celebrarent, cepi viri nomen tan
ώσπερ ουδέν τω του αγίου ελλoγίζεσθαι όνομα : ότι, quam nihili facere. Νam, inquiebam, quis hic no
τις έστιν ούτος ο εξ Αιγύπτου φανείς ήμίν άνθρωπος, bis ΑΕgyptius homo Palapius nomine ? Cumque
Πατάπιος τούνομα ; Αυτών δε και εγκώμιά τινα ille de eo disserentes , mihi etiam, quedam illius
προσφερόντων μου , τους λόγους εκείνου ποιούμενα , Ancomia proferrent , olsecrabant ut lileris Consi
εξιλεούντό μου και την αυτού μνήμην λαμπροτέραν gnata ipsius vita, illustriorem ejus anemorial
επιτελείσθαι δι' αναγράπτου αυτού βίου, και συν- facerem, ac communi Ietitiae indulgercnm : diecil
ευφραίνεσθαι • και μετά την σύναξιν λέγοντες , ότι εις post colleclam, esse dign ellr id presti
"Αξιός έστιν ώ παρέξεις τούτω. Θαυμάτων γάρ θεϊκών γρη : αυippe divina in eo stensa esse miracula,
ένδειξις εν αυτώ εγεγόνει , και φωστήρ εν ημίν αν. ac velut luminare exhibitum, iis qui saleion1
εδείχθη τοίς των αγίων ποθούσι τάς μνή μας. Εμου memoriis desiderio afecti essent . Cumips0 € 15
δε τα τοιαύτα αυτών ρήματα είς ουδέν λογισαμένου, C inodi eorum verlba non desinerein sperinere, ac
και21 επιμένοντος ληρώδη είναι 11 ταύτα τα βήματα, velut deliria hactenus reputans iterumque licens :
και πάλιν λέγοντός μου · Τίς εστιν ούτος ο εν υμίν Onis hic in vobis admirationem Irabens PallpAIS
θαυμαζόμενος Πατάπιος της Αιγύπτιος και τη νυκτί Egypius? En tibi nocte illa, velut in exstasin
εκείνη ώσπερ εις έκστασιν ελθών, ορώ άνδρα τινά factus, video quemdam virum foriosun specie και
ωραίον μεν τώ είδει, θεοπρεπει δε τώ σχή ματι ήμ- angusto el divinum aliquid praeferente labίιι Ω
φιεσμένον, και εξαστράπτοντα άγγελον συγκατα- autum, monaclhalis visionis specie emicanterm an
σχήματι μοναχικής θεωρίας, μετά πλήθους λευχει - gelum (94), stipante in albis virorum turba, gra
μονούντων ανδρών , εν ιλαρότητι τα πρόσωπα προς tiose leleque in euni νullus tendentium : qique,
αυτόν ποιουμένους και ως ποθούντες προσεγγίζειν velut singuli se ei adjungere desiderarent, sic ob
έκαστον αυτω, τοίς οφθαλμοίς μου ήσαν φαινόμενοι , oculos viderentur conspicui : ita ut milii etiam
ώστε κάμε του κινείσθαι μένειν συν αυτοίς ή πρό- insideret animo ut ad eum accederem. llerunn all
θεσις . Πάλιν δε, διά το, φησί, μή είναι με γνωστόν tem, inquit, tanquam qui ei ignolus essem, velιι
αυτώ, ώσπερ εξ αιδούς τινος κατεχόμενος, ακίνητος retinente quadam verecundia,immotus eodem loco
εν τω τόπω διέμενον. Είτα έμού, φησί, μέσον αυτών Dianebam. Deinde, inquit, cum nescio qua ratione
ος
ουκ οίδα πως, γεγονότ , υπεδείκ νυε το δακτύλ ω P medius eorum factus essem, me digito Omnibus
τοις πάσι με επιδεικνύων, καθάπερ εχθρόν τινα, monstravit, velut si quis polestate pollens, SIDI
προβαλλόμενός τις εξουσιαστής, κατακρίνων αυτόν hostem iusta ratione damnans, in medium roll! -
VARIÆ LECTIONES.
10 Ισ. Θεού. 10 ίσ. καταλείψαντα. 11 ίσ. ειπείν.
COMBEFISII NOTA .
(92) Quando nec alia , ad Dei ostenditur gloriam . jungantur,sed noluimus mutare. Infra tamen qualle
Velul nulla exsistente inferiori natura , quæ ipsa doque componit genera .
in se, possit Deum laudare, et in qua imago elu - (94 ) Monachalis visionis specie. Euyxataoxu.It!
ceat, solo homine id proprium habente ex rationis uovayexñs Oew pias. Sic visum est corrigere avti
dominio. του, συγκαταστήματα. Videtur. dictum ad eximiam
(93 ) Feminæ illic degentes. In monasterio quod viri majestatem , in specie illa el assumplo mona
essel ad inclusorium ubi ipse solitarius ; ac meilia chihabilu , declarandami ; lil et angelus videreliir,
regia urbe eremita habitasset. Potuit ex viri de- el appareret monachus, quem olini egissel. Al ncc
votione novum exstrui, nisi prius exstrucli eral. Ouyyasthmati displicet
usoleus videtur ul huic feminino masculina ona
 1139 S. ANDRE.E CRETENSIS 1213
cat. Justa porro laminationis causa ea crat : Ecce, A ευλόγως. Το δε της κατακρίσεως εύλογον τούτον:
inquit, fratres, vobis omnibus, sie plane Deo vo- Ιδού, φησίν, αδελφοί μου, πάσιν υμίν εραστήςάπο
lente, factus sum animicus : huic autem homini, εδείχθην, Θεού πάντως ευδοκήσαντος · τω δέάθρί
velut abortivus iuventus Sum, ita contumelia ali- πω τούτω, ώσπερ έκτρωμα ευρέθην λοιδορούμενος
Hilt ostendere, vosque calumniatur novum se υπάρχων ανώτερος τούτο σημαίνει , και υμάς διαβάλ
Pliariseum exhibens, sive Sane id ex invidia in Se λων, νέος φανείς Φαρισαίος , είτε μή ών δια * φθό
ipse peccat : non reveritus quis nei studiosi pro νον, τούτο εις εαυτόν κατεργάζεται, μή εντραπείς
ne allhilent supplicationes, ut niilhi scripίο Lesli. τάς υπέρ εμού αυτό προσαγομένας υπό των έμε
11onium deferat, Deoque offerat, juxta ejus viri- ποθούντων ικετηρίας, προς το εγγράφως μου μαρ
Je naxine sapientiam nominisque appellationem: τυρήσαι , και Θεώ προσενέγκαι, κατά την αυτού
12nquan , inquam , cui mens sit instructa, Suppe- ανδρειοτάτην φρόνησίν τε και επωνυμίαν" νου, φημί,
1atque Orationis facultas ad accuratam laudalio- ευτρεπισμένου εν αυτώ αμέμπτου αινέσεως : διο
Diet : quare etiam dignus Crete episcopus factuς και Κρήτης άξιος επίσκοπος γέγονε, παρά Θεώ της
est, rationalium ei oyium spiritzali pedo divinitus ποιμαντικής βακτηρίας τών λογικών προβάτων
tradito atque aptalo. Ceterum eam rem moliturus Β κατηρτισμένος. 'Επιχειρήσει δε τούτο τη δυνάμει
5:3na haec mente audiens, Tremore ac timore multo σώω τώ λογισμώ ακροωμένου, συν τρόμο έξυπνησα
:: Somno excitatus sum ; atque in me iterum re- έν φόβω πολλά και εις εαυτόν επανελθών, τον μεν
Versus, decuss0 somno, laudem obtuli Deo. Cogi- ύπνον αποτιναξάμενος, αίνον τώ Θεώ προσήνεγκα.
taban autem apud nie quenam essel ista Visio : Ενενόουν δέ τι το όραμα τούτο: ότι μεν και η οπτι
plane siquidem habetial timorem comilem. Quid- σία συνεκφοβος · τόδε του ανδρός προςεμέ αντιτείνον
11am vero viri in ne vellet infensui verbum , nisi δημα, τί άρα εστίν. Ει μη πάντως, ότι εις ουδέν
Ο!nnino, quia ejus vite rationem velut mililum ελογισάμην την του ανδρός πολιτείαν. 'Απιστίας
1...buissem. Quippe erant were aures plene incre. γάρ ήσαν τα ώτα μου γέμοντα, τα ρηθησόμενα των
dalitale, existimantis deliria que a feminis di. γυναικών Σήματα . . . . Λογισάμενος ούν εγώ ότι
( enda forent. Cogitans ergo esse onmnino a Deo εκ Θεού πάντως εστίν αύτη ή πνευματική οπτασία,
visionen haic spiritalem, ac esse celeste donum, και ότι αυτού άνωθέν έστι το δώρον, ανεζωπύρη,54
ric ipse desiderio provocavi, atque ad opus ac - τω πόθω, και προς το δράμα εξηυτρεπίσθην, όπως
«inxi, quo viri senis acta litterarum Dionumentis; , συγγραφή , τα του γέροντος τους πιστούς ταραοω5ου
fi. elilbus traderein : id apud nie statuens, ut pri- " τα παρ' εμοί πρώτον πρός απιστίαν ειπείν λελογι
Τμη dicerem incredulitatem , postmodum σμένος, ύστερον δε, τα διά Θεού αυτο μεγάλα φ3
ailem , quæ mihi inagna a Deo innotuissent . γέντα.
Aleoque accersita monasterii praefecla, omni - Τότε προσκαλεσάμενος συν τη πρώτη, πάσας
1s0ue pariter: sub regulari et monastica obser - συν αυτή ούσας έν τή ασκήσει , επυνθανομ "
vantia militantibus, diligenter ab eis quam vir ακριβεία παρ' αυτών τήν του ανδρός πολιτείαν όπως
Sanctus vitae rationem !enuisset percontalus su: , λοιπόν αρξάμενος διηγήσωμαι καθώς κατελάνο ,
ιι deinceps, quanto assequi licuisset, narrare τούτο ήγησάμενος, ότι τους εργαζομένους το αγνο "
incipere : hoc reputans fore ut universorum oυ , ύστερήσει τα αγαθά , ο κατοικών εν τω ουρανό
Deus in colo habitans, iis qui bonum operantur: Θεός του παντός. Αλλά, την μεν της ασκήσεως αυτου
Dona non deneget. Verum, monaclialis ejus exer - Θεωρίαν διά του λόγου αφέντες, επί τά μάλλον είς
« itationis consideration omissa tacitaque, ad ea όψιν φέροντα προθύμως χωρήσωμεν, εκ των έσχα:
Statium alacres processerimus , quibus evaserit ma- των, τα πρώτα διηγούμενοι . Ο 'Αγαθή γάρ έσχατη
gis conspicuus; ex novissimis, enarrantes priora. λόγου 13, υπέρ αρχήν αυτού. » Γνoίημεν δε ότι βίου
Quippe melior est finis orationis, quam ejus D ευσεβούς αναδεικνυμένου , προ διηγήσεως εγγράφου,
initium i. ) Ιd porro noverimus : nempe eos qui τοίς εν τω βίω αναστρεφομένους ημίν, λάμπουσί και
ex pietatis ratione vitain exigunt, in seculo con- φωτίζουσ. την διάνοιαν. Συνέβη δε και τούτο ήμιν
versantibus nobis magis illustrare animum , quam γενέσθαι του λόγου το εύτονον, ίσως απoρoύντες τα
5ετίριο. enarrant. Ει ιού Vero animos nobis πλείστα του δικαίου ανδρός κατορθωμάτων διηγήσα·
roburque all eloquendlum adjecit, quanquain forte σθαι , Και επειδή ο λόγος επί τοις αγαθοίς αυτού
minus sufficimus ut pleraque viri justi facinora προτρέχει πόνοις, ώσπερ λύχνον καιόμενον, αδύνατον
enarreus. Quando autern bonos ejus labores ser- και ουκ ευθές έστι, κατά την Δεσποτικήν φωνήν,
no precurrit , quemadmodum juxta Dominican υποκάτω κλίνης τεθήναι, αλλ' επ' αυτήν βάσιν τον
vocem i nequin fieri, nec vero est rectum uι Ια. Χριστόν επιτεθήναι, ίνα πάς ο πιστεύων εις αυτόν
( οι Ba ardens stil leclo ponatur , se!! τιε ipsi basi βλέπη το φώς, ούτω τα του βίου αυτού έστι πρώτον
i Eccle . Vii, 9. Miltl. v , 15 sequ .
VIRE LECTIONCS .
32 ίν , μήν διά. 23 11!Sp!103. 10γον .
 IN S. PATAPIUM . 1242
121
εγκαταλιπείν 2 , και ούτως επί τα μαρτυρούντα τον A Clhristo superimposita luceat, ut omnis qui credit
βίον αυτού εν ευφροσύνη ημάς βαδίζειν . Πάντως γάρ in eum Iumen videat : sic primum fuerint omit
ένθεν και ταύτα δειχθήσονται , ώσπερ εν όψει έμπροσ - tenta per vitam ab eo gesta, tumque leti ad ea
θεν ευρισκόμενα. Ουδείς γάρ έστιν, ο μη επιστά- processerimus que vitam ejusinodi testimonio
μενος εκ των μελλόντων ακούεσθαι το , που ταύτα , illustrant. Plane enim futurum est ut et illa hinc
και πόθεν, και πως προέρχονται προς φανέρωσιν. innolescant, ac velut ob oculos coram occurrant.
Nemo enim est, qui non slalim ex audiendis in :
λιν μέρος πιστώ μετά απίστου : ούτε συγκατάθεσις telligat quo res ejusmodi , et unde ac qua ratione
να Θεού μετά ειδώλων · ούτε συλλήβην ειπείν , in lucem declaranil:e procedant. Νec enim com
[συμφώνησις] Θεώ προς Βελίαρ. Συντρίβεται γάρ munio aliqua esse potest luci ad tenebras , neque
αφανισμόν το τούτου τέλος αποδείκνυται. Και γάρ templo Dei cum idolis, aut denique conventio Dei
τα των αρετών βέβαια και πάγια και ερηρεισμένα ad Belial k. Quippe conferetur, juxta quod est
πάντοτε διαμένοντα, καθώς ο θείος αποδεικνύει λό- scripίum 1, quod est debile detritumque , a forti :
γος, εκ τούτων μή συντριβόμενα, αναφαίνονται υπό ejusque finis abolitio est. Cum enim ea quae sunt
του λόγου φυλαττόμενα. Τα δε της κακίας ίδια « ώσει virtutis , firma, solida stabiliaque perpetuo na -
καπνός εκλείπουσι , και κατά το γεγραμμένον , και neant, quemadmodum divinus ostendit sermo, iis
ώσπερ ομοούσια του ασβέστου τυρός φανερούνται. non conterentibus ac perdentibus, liquet a ser
• Πορεύεσθε γάρ, προς τους πράττοντας τα τοι- mone conservari. Que autem sunt viliorum, tan
αυτα, το φωτί, φησί, του πυρός ύμών και τη φλογί quam fumus deficiunt , • juxta quod est Scri
ή εξεκαύσατε. ) 'Εντεύθεν λοιπόν, αδελφοί , ώσπερ pίum m ; ac velut ejusdem rationis cum igni
από πυρός λυτρωθήναι βουλόμενοι δια της ακροά- inexistinguibili ostenduntur . Ait enim ad eos qui
σεως, επί τα του ανδρός υπέρλαμπρα έργα , τάς Lalia agunt : Ambulate in lumine ignis vestri,

σεως καταντήσαντες , καθώς και ο Χριστός εκδιδά- dilecli, velut qui auditione studeamus alb igne li
σκει, ακουσώμεθα τί λαλήσει εν υμίν το Πνεύμα το berari, mentis oures pariter intendentes in prae
άγιον. Αυτού γάρ και εισί και λαλούνται, και προς clara viri opera, ac occurrentes ad scientie lumen,
το λέγειν φαίνονται, ως το αποστολικόν γράμμα δι- juxta quol Clhristus docet, aulianus quid Ioqua
δάσκει , όπως δοξάζωμεν εκτενώς τον δόντα και πάν- tur in nobis Spiritus sanclus . Ipsius enim ea Sun
τοτε διδoύντα εξουσίαν τοιαύτην , συνφθεγγόμενοι α et vocantur atque ut habeant dici nmanifesta Πιηι,
και η μείς τώ Ευαγγελίω συν Θεώ τοις ανθρώποις. velut docet Apostolis , ut eum jugiter latidibus
celebremus, qui taleni dedit poleslalem , el est semper dalurus, loquentes et ipsi sermonibus
cvangelicis cum hominibus.
Ταύτας τοίνυν των εγκωμίων συλλαβάς ο λεχθείς Has itaque sermonis laudatorii syllabas prefa
αγιώτατος επίσκοπος ως ευπρεπείας λόγους επήξατο, ιus sanctissimus episcopus , velut decoris verba
φοβερώς την τάξιν εχούσας πρός διόρθωσιν των composuit , quaru est terribilis ordo ad eorum
ζηλούν εθελόντων τον αγγελικόν βίον του οσίου Πα- emendationem , qui angelican Sancti Patris nostri
τρός ημών Παταπίου . 'Αλλ' ότι δόξαν και τιμήν Palapii vitam, cupiunt emulari. Qia nihilominus
αμφιέσαι τούτον, ο διδάσκων γνώσιν τους τη σοφία voluit qui solus scientiam docet o sapientic studio
προσεδρεύουσι μόνος ηθέλησε. « Κράτος γάρ της assiduos, it is gloriam et honorem induerel :
μεγαλοσύνης αυτού τις εξαριθμήσει ; » Αυτός δώη Nan, « virtutem nmagnitudinis ejus quis enume
και ημϊν λόγον εν ανοίξει του στόματος, ο ζων εις rabit P ? , Ipse etiam sermonenm nobis in oris aper
τον αιώνα, όπως και ημείς μετά πόθου τους πιστούς τοne delerit g, qui in elernum vivil ; ut et ipsi
παραδώσωμεν τά μετά θάνατον αυτού γεγονότα χα- que post ejus Imortem exhibila sunt divina mu
ρίσματα. Λέγει ούν ο Εκκλησιαστής Σολομών : Δί- " nera, desiderio fidelibus tralamus . Ait igitur
καιος , εάν φθάση τελευτήσαι, εν αναπαύσει έσται. ) Ecclesiastes Salomon : « Justus auten, si morte
Και πάλιν φησί• Δικαίων ψυχαί εν χειρί Κυρίου .) preoccupalus fuerit, in refrigerio erit r. » Ilerini
Και μετ' ολίγα « Η ελπίς αυτών αθανασίας πλή- , que ail : Justormanimein manu Dei sunt 5.
ρης, ο Διό φημι , αγαπητοί, ότι ή των εντεύθεν πρός . Ει post pauca : « Spes eorum plena est innorta
τα εκεί μεταφοίτησις, τοις αγίοις πλούτος και δόξα Title 1 . ) Quaiolorem dico, dilecti, migrationem
ευρίσκεται . Ει γάρ και το γεώδες σκηνος εξ ης γης al liac ad alteram vita , divitias sanctis inveniri
διαπλάσθη εναποτίθεται, αλλ' ουκ απεσχισμένον έχει et gratiam ; quanquam enim tabernaculum hoc
νοητώς το ομόφυλον. Σώζοιτο γάρτο κατ' εικόνα και terrenum in terram deponatur ex qua fictum est,
k II Cor. vi, 16 . Matth .1x, 16 . m Psal. LxVU , 3 , n Isa. 1 , 11. • Psal. xcii, 10. p Ecclj. sni , k .
4 Eplies. VI, 19. r Sap. IV , 7. * Sp. 11 , 1. 1 ibid . 4 .

VARIÆ LECTIONES .
15 ίσ. εγκαταλαβείν .
1013 S . ANDRE.L CRETENSIS 1214
haul tamen a suo illo contribule (95), mentis A συγγενές των άλλων δυνάμεων, δι' αρετής και των
intelligentia, separatum est. Manserit enim quod ομοίων προς βίου διόρθωσιν. Και ότι ταύτα ούτως
est ad imaginein cognatioque cum spiritalibus έχει, μαρτυρήσει το Ελισσαίου σωμα , πώς τας εν
virtutilus, ratione virtutis similiuinque quibus εργείας ζώσας έχει το εκ πηλού διηρτημένον τη
recle olim vita composita est. Eritque rei testis δυνάμει του Δημιουργού. Και τι δεί μοι λέγειν τα
Elisei corpus 1, Qui enim vitales operationes πλείονα των τοιούτων ενεργειών, των αδιασπάστως
potuit Itallere, quoll Dei creantis virtute ex Iulo εν τοις αγίοις αξίως προς ίασιν των ανθρώπων υπό
essel optatum ? Quid vero necesse est ut plures Θεού γινομένων ; Διό , Λόγε του Πατρός, και πάντας
ejusmodi virtules digne a Deo Sanandis lionminilus, τώμενος, μή εξουδενώσεις την σοφίαν του πένητος :
velut inseparabili jure sanctis exhibitas dican? αλλ' αυτός μοι δίδου χάριν, ότι εγώ δούλος σος, και
Quamobrem, tu Sermo Patris qui meleris omni. υιός της παιδίσκης σου, και εξηγήσασθαι τα μεγαλεία
bus, ne pauperis sapientiam despicatui halbeas : των σων δωρημάτων. Φοβηθήσονται γάρ από σου
Verum mili gralian prebe , quia ego servus tuus ακούοντες δαίμονες, και εις χάος εισέλθωσιν αβύσσου
suin , el filius ancillæ tuæ ; , da , inquain , gra - Úti' aütūv è avvóuevo :.
liam enarrandi magnalia donorum tuorum : dæmones quippe lerrendi sunt audita lua voce, atque
iis exagitantibus, in chaos abyssi sese sunt recepturi.
Ηicigitur inter sanctos almirandus Palapius, ubi Β Ούτος τοίνυν ο έπαινετός εν οσίοις Πατάπιος, εν
dia in Egypliorum monasterio virtute ac labore τη μονή των Αιγυπτίων πολλά διαλάμψας δι’ αρετής
claruissel , colorum tandem reguum adeptus est : και πόνου, τηντων ουρανών βασιλείαν κατέλαβε, και
gratisque ejusmodi miraculorumoperatus, deposi- ταις των αγίων εναπετέθη σκηναίς , τάς τοιάσδε των
tus est sanctorumtabernaculis.Jis porro temporibus θαυμάτων εργασάμενος χάριτας. 'Εν δε τους χρόνους
cun puella quaedam, tumultibus seculi abrenun - τούτοις κόρη της , αποταξαμένη των βιωτικών θορύ.
lins, monasterium ingressa esset, atque in eo βων , εισήλθεν έν μοναστηρίω, και εκεί διέτριβε
tempus modicum exegisset, quanquam minine χρόνον ολίγον ου μέντοι το τελείω σχήματα των μο
hactenus cum aliis monastici instituti feminiς ναζουσών γυναικών τέως ήξιωμένη. Αύτη ούν, εκ
perfecte religiosaque professione cooplari neruis - των του εναντίου πονηρών ενθυμήσεων ενοχλουμένη,
set. Ηaec igitur , inalis adversarii suggestionilus λάθρα εξήλθεν εκ του μοναστηρίου , και εκολλήθη
infestantibus victa, furtim exivit e monasterio, πόρναις , και συνεζεύχθη το αντιθέω, εργαζομένη
nerelricibusque adhesit , ac se Dei hosti conjun- αισχρώς την του σώματος του ιδίου ασωτίαν, ής και
xit, turpiter operata libidinem sui corporis, tola λογισμος όλος, πρός ηδονήν μυσαράν και ακράτητον
animi contentione versa, in immundam ac impo. . έτράπη. Χρόνου δε πολλού προβεβηκότος, ο πάσης
tentem voluptatem. Post Iongm nihilominus lein - " πνοής τροφεύς Ιησούς Χριστός ο πάντας θέλων
pus, qui omnem alit spiritum Christus Jesus, et σωθήναι ,και εξεγείρει τινάς θεοσεβείς άνδρας τε και
νult onnes salvos fieri 1 , viros quosdam re- γυναίκας, και άπαναχωρείν αυτήν έλεγον από της
ligios0s ac feminas suscitat , qui ab eofelore ac δυσωδίας ταύτης. Και ένα συνελών είπω, παραινουν
turpitudine recedendum monerent. Αιφue ut pal- τες ήγαγον αυτήν, και παρέθεντο το σεβασμίω να
cis dicam, inducentes Imortamentis, venerabili της άμωμήτου Παρθένου και Θεοτόκου εν τοις έ
intenerate Virginis ac Deiparte templo, apud τρου. Και ενάρχεται χειραγωγείν αυτήν Δομέτιος, ο
Petrum ceu deposito commendarunt : Dometius- των εκείσε πρωτοπρεσβύτερος, ανήρ θεόφρων και
que inter presbyteros illic agentes primus, vir εύσχημος , και όσοι αν κατά Θεόν ήγουντο αυ
religiosus nonestisque moribus, ejus regendæ ac tñs.
instituendae primam curam suscepit, ac si qui,
quod spectat ad Deum , illi præerant.
Cum Inec itaque sic gererentur, convertit Deus Τούτων ούν ούτως γινομένων, μετάγει ο Θεός της
in frugem meliorem puelle animum, et ut que κόρης τον νούν προς επανόρθωσιν, και προσρίπτειν
er:int adversarii in faciem projicerel. Ubi igitur in D τα του εναντίου εις πρόσωπον. Εν έαυτή δε γενομέ
sefacta esset, virtuuum spoliata splendore, bonis- νη ,υποστρέφει πρός των ευσπλάγχνων τον Πατέρα
que omnibus Iuxuriosa vita abliguritis, ad mi - γεγυμνωμένη,των αρετών την λαμπρότητα, πάντα
sericordiarum Patrem revertitur. Αι illi, impigre κατασπαταλήσασα τα αγαθά εν ασωτία . Μετ' ου πο
urgent, quo in eis simpleretur quod est scriptum : λύ δε αόκνως αυτή επειγόμενοι • όπως πληρωθή εν
μ 1V Reg. ΧΙΙ, 21. * Psal. CΧV, 16. 1 Τim 11 4.
COMBEFISII NOTÆ .
(95 ) Haud tamen a suo illo coniribule , etc. Oux quii , sed et maxime ratione future resurrectio
απεσχισμένον έχει νοητως το ομόφυλον. Subtilis nis , ob cujus exspectationern , ania be: 12 , jam
plane expositio unionis illius anime and corpus , velut habet quod exuit tabernaculum , allectuque
etiam a separatione , ratione cujus non sint sper inbabitat, lilin co et colatur, et vontos operetur.
nenda aut vacua virliile deposila terre sanctorum Sic docti Andrea plane eruilus quanquam dvie .
corpuscula ; velut perseverante , vontū ; lamen , et vuuo; discipulus . Eadem respicit D . Th . ili p. 4 . 3.),
morali existimatione, prima illa unione el com - a . 6 , cum Aug . quem refert : sed est hic Nosler
mercio, non tantum ratione mului prioris obsc - cxplicatior
1 : 45 IN S. PATAPIUM . 1216
αυτοίς το γεγραμμένος : 'Αδελφοί μου γάρ, φησίν, A Ait enim : « Fratres mei, si quis in vobis erraverit a
εάν τις εν υμίν ταλανηθή από της οδού της αληθείας , veritate, et converterit quis eum, scire debet
και επιστρέψη τις αυτόν, γινωσκέτω ότι επιστρέψας quoniam qui converti fecerit peccatorem ab errore
αμαρτωλόν εκ πλάνης οδού αυτού, σώσει ψυχήν εκ vie sue, salvabit animam a morte (96), et operiet
θανάτου, και καλύψει πλήθος αμαρτιών. Τούτον multitudinem peccatorum J.» lancigitur incelis
ούν τον εν ουρανούς μισθον αποκείμενον λοιπόν κλη- repositam mercedem deinceps consrculari, pre
ρωσάμενοι 28 οι προρρηθέντες θεοσεβείς , ήγαγον fati religiosi viri , paulatim ad monasterium per
αυτήν εις μοναστήριον καταμικρόν , βουλόμενοι τη traxerunt, id agentes, ut juxta quod erat consen
παρακλήσει , κατά το πρέπον, εισαγαγείν αυτήν και taneuminductam suasionibus, in loci illius cellula
περιορίσαι εν τω εκείσε όντι κελλίω ' ήν γάρ ο τόπος ( erat enim locus veleris illic inclusorii, albi mo
του εκείσε αρχαίου εγκλειστηρίου ήσυχαζούσης μιάς nacha ana ageret quielam vitam, eo nimirum
εν αυτώ όπως μή δηθεν πάλιν εκφύγη. Επισκέψει consilio ut nerursum effugere posset ) includerent .
ούν θεία αυτή συνερχόμενοι, ού διέλιπον νουθετούν- Eam itaque admirabili inspectione ac cura con
τες. Συνέβη δε αυτήν μετ'ου πολύ άρρωστία περιπε venientes, non cessalbant commonefacere. Porro
σεϊν. "Έτι δε υπό της νόσου πυκνώς 26 βαρυνομένης, contigit ut paulo post in morbum incideret. Can
και εν απογνώσει ορώσα εαυτήν , ητείτο τάς άδελ- Β que adhuc graviter morbo preneretur, ac se vi
φάς πρίν ή αποδούναι το πνεύμα, όπως και αυτήν derel desperatan, rogare cepit sorores αι, prius
εμβάλωσιν εις την έγκλείστραν, και εκεί της τελευ- quam traderet spiritum, in ejusmodi injicerent
της αξιωθή. Επί πολύ δε αυτης ικετευούσης, όπως inclusorium, dignaque haberetur que illic loci vita
διά τούτου αποσβεσθή η αναφθείσα φλόξ του εναντίου, defungeretur. Sic igitur ea multum supplicante,
και των αποστατικών δυνάμεων πρωτοστάτης εκπέμ- quo domicilii illius asperitate succensaim adver
πει προς αυτήν ταραχώδεις και ζοφερούς των εαυ- Sarii lammain existingueret , emittit preses aposta
του αγγέλων, εμφανώς αυτή κράζοντας : Τί τούτο tarum virtutum, turbulentos caliginosasque an
θέλεις ποιήσαι, ώ ημετέρα ; Επίστρεφε προς ημάς : gelos suos, qui ejus conspicui oculis, clamarent :
ουδέν ωφελείς. 'Εγένετο δε τούτο εφ' ικανού, ώστε την Quid hoc vis facere, que sis nostra ? Ad nos
γυναίκα άφωνον κείσθαι. Των ούν ευλαβών γυναικών revertere ; nihil proticis . Id vero per longum satis
των εν τη μονή ταύτα θεωρουσών , και εν αθυμία 1empιις adeo ut mulier, amissa voce, strata jaceret.
γενομένων, δρώσαν το πτώμα δεινόν, είπον εν εαυ- Cum ita igitur habere perspexissent ejus mona
ταις: Πάντως αποδώσει την ψυχήν εν συντομία. Επί sterii sanctimoniales fermine, diri casus spectaculo
πολύ δε σαγηνεύειν αυτήν εθέλων και αντίθεος, και consilii inopes , apud seipsas dixerunt : Plane,
δεσμεύων αυτής την γλώσσαν, όπως μή αίνον προσ- C brevi aget animam. At Dei ille hostis, plurimum
φόρως δώση τω Θεώ, είπον αι μονάζουσαι • Δεύτε, cupiens sagena capere , cum ejus linguain lig asset,
προσκλαύσωμεν το εξουσιάζονται (συνάντημα γάρ ut ne Deo daret congrum laudem, dixerunt mo
εν τοις πάσιν ημίν), όπως δώση την ψυχήν τώ Θεώ. niales : Venile ; ad eumIugennius, qui polestatem
"Ημείς δε ποιήσωμεν το αίτημα αυτής και εισήγα habel ( quippe unus est nobis oninibus interilus % )
γον αυτήν εις την εγκλείστραν. ut animam Deo Iradat. Nos porro , præstemus quod

clausamque induxerunt.
Διανυκτερίου δε γενομένης από εσπέρας έως πρωί, Porro , ubi illic noclem unam a vespera ad us
τας ρίζας εξέκοπτε του εναντίου ή προσευχή τούτου que mane egisset, adversarii malas radices senis
του γέροντος, [και] πάσας αυτού τάς μηχανάς είργειν lujus precatio exscidit , omnesque alb ea ejus ma
απ' αυτής παρεσκεύαζεν » ή και φαινόμενος προσ- cllinas submovit : cui etiam se conspicuum prae
διετάτετο λέγων· Πάντων των συμβεβηκότων σοι την bens, praescripsit dicens : Medicus ille morborum
αμνηστίαν ο ιατρός των ψυχικών νοσημάτων λήθην animae, qua tibi acciderunt universa, oblivioni
ποιούμενος, παραδόξως έξεις 17 λύσιν των πονηρών . tradens, a malis te illusionibus mirabiliter libera
φαντασμάτων. Διο επίστρεφε εις Χριστόν, την μόνην " εurus est . Quamobrem convertere ad Christum,
καταφυγήν των πεπλανημένων, και εκνήψασα και unicum illud suffugium eorum qui exerrarunt ;
δώσιν λαβούσα, μετάπεμψαι προς τη μονή των Αι- evigilansque, ac robore accepίο, mitte in Egy
γυπτίων. Εγώ γάρ είμι του Θεού δούλος Πατά- ptiorun monasterium : sum siquidem, Dei ille
πιος, ον σύ νύν οράς συλλαλούντά σου, και ζήτησον servus Palapius, quem fecum loquentem vides ,
εκ του εκείσε τους ασθενούσι παρεχομένου αγιάσμα. eque sanctificatione illicinfirmis (97) prelieri solita ,
y Jac . V, 19, 20. 1 Eccle. II, 19.
VARIÆ LECTIONES.
25 ίσ. κληρωσόμενοι. 28 ίσ. δεινώς. 17 ίσ . παρέξει.
COMBEFISII NOTÆ .
(36) Salvabit animam a morte. Sic Græca , omisso el auctor sequitur : qua de re Beda el alii.
αυτού quod ipsum, el suα, et ejus , reddi polest. (97) Eque sanctificatione illic infirmis probert
Hoc ultimam habent Vulg. magisque probat Es - sulita . 'E % TOj ŠXETGE fois à olevous ! III.pexoluÉVOU
lius ; lametsi nec primum est sperncndunt, quod óvissu.% to5. Forte e sacro olco , ungendis infirmiis
1247 S . ANDREE CRETENSIS 1245
φιο et ipsa sanitatem a Duo consequaris , munus A τος, όπως και αυτή απολαύσης των του Θεού εαμά
quare. Nec vero deinceps evenient ii terrores. των. Φόβοι δε ουκέτι σοι ύπαντήσουσιν · αδόκιμοι γαρ
Quippe erunt reprobi, qui molestiam faciunt aerei έσονται οι ενοχλούντές σοι αναέριοι δαίμονες . Και
demones. His dictis , discessit ab ea sanctus Pala - απήλθεν απ' αυτής ο άγιος Πατάπιος . Και δη ταύ
pius. Ac vero, dum interim sacre ills vigilie της της ιεράς παννυχίδος γινομένης, τη ώρα των
peraguntur, ipsa hora evangelicorum Donini n0- ευαγγελικών του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού ρη
stri Jesu Clhristi verborum, que naturalibus nem- μάτων, η κεκρατημένη των φυσικών μορίων, και
laris lenta, linguam impelitam habebat , divini την γλώσσαν είργομένην κεκτημένη, τη ισχύ του27
Ibracliii rolore, ac flagellante senis oratione , fugati θείου βραχίονος, οι μεν δαίμονες μαστιγούμενοι τη
sunt demones ; ipsa autem voce clamare capit ; προσευχή του γέροντος εδιώχθησαν αύτη δε τη φωνή
Deus Palapii, aljuva me : nec mora, omnilus ανεβόησεν · Ο Θεός του αγίου Παταπίου βοήθει μοι :
1uisericordis hujus Patris visionem enarravit . His και τη αυτή ώρα διηγήσατο πάσι την οπτασίας του
auditis, Deum timore glorificaverunt , « qui νult συμπαθητικού τούτου Πατρός. Ταύτα δε ακούσαντες,
omnes salvos fieri 7", et ut ne1o 1 ejus scientia τον Θεόν εν φόβω εδόξασαν, « τον πάντας θέλοντα
Compunctioni contritionique comparata, erret. σωθήναι , και μη πλανάσθαι περί την αυτού ευ
Mane igitur abierunt, ac fide , de sanctified- Β κατάνυκτον γνώσιν. 'Απήλθον ούν τη επαύριον, και
tione Simpserunt : cumque :llata statium com- έλαβον πίστει του αγιάσματος . Και κοινωνήσασα
Σ. unicassel ac percepisset, sana effecta de- παρευθύ, υγιής εγένετο και αποσοβήθη απ' αυτής
nonum ab ipsa profligata turbatio est. Senis των δαιμόνων ο θόρυβος. Αύτη τοίνυν ή εις θρόνον
itaque prectio cum pervenisset ad thronunι τον βασιλικών του γέροντος φθάσασα προσευχή, ουκ
regium, non prius destitit, quam ceu captivam, απέστη, έως ότου ταύτην ώσπερ αιχμάλωτον από
invilo illi excussisset abstraxissetque, Non con- του φθονερού απετίναξεν. Αύτη η προσευχή, και
cesserunt preces ille etiam a morte, donec ab eo μετά θάνατον ουκ ενέδωκεν, έως ού ταύτην εκ του
qui fecisset injuriam, vindicassent. Nihil obtor- αδικήσαντος ημάς ελευθέρωσεν. Αύτη η προσευχή :
puerunt, donec iterum Christo sponso adduxissent ουκ ενάρκησεν, έως ού ταύτην το νυμφίο Χριστό
conciliassentque. Vere siguilen malorum, ac εκ δευτέρου προσήγαγεν. 'Αρχή γάρ των όντως κα
fornicandi a Deo , initium (98), ut quis exsecralbi- κών, και του πορνεύειν από Θεού , τοις μυσαροις
lilus demonibus infirmitate nmancipetur, quippe δαίμοσι άρρωστία δεδουλώσθαι· ότι εν κτίσμασι 18
accenselur liomo divinis rebus , modo relinuerit Θεού εγενήθη ο άνθρωπος, ουκ ήχρειωμένον έχων το
noninutilem rationem iniaginis . Quamobrem exi - και κατ' εικόνα . Διά τούτο ούν, ηύξάμην εγώ περί του
gius ego sapientia, remIranc oplaban, fitumque του, ο μικρός τη φρονήσει, και βέβαιον έθηκα τούτο,
loc statui , velutindeficienteiothesaurum cogitans , ως ανεκλιτη θησαυρόν εννοών, τον του οσίου Πατα
Sancti Palapii sacellum, a quo hactenus manant πίου σηκών, υφ' ου μέχρι του νυν πρoχέονται τα νά -
filmina, ac unde vitiis,lum occultis cum manife ματα : κρυπτά τε πάθη εξαφανίζονται και εμφανή,
stis profligatis, curationem consequimur. Ηoc ita - [και ] θεραπείας δια Θεού αξιούμεθα. Ταύτης ούν της
1 ΙΤim. ΙΙ, 4.
VARIE LECTIONES .
27: Δείπ.του . 18 leg. κτήμασι.
COMBEFISII NOTÆ .
extra ctiam sacramentum , Græcis familiarissimo : Palapii visione inchoata .
de quo corum ritu , nec non sacriunenii unctionis , (98 ) Ac fornicandi a Deo inilinn. Videtur resti.
singulari quidem , hand laman minus canonico , lulus locus, transpositione toŰ , xal, quam fecimus,
quidquid in Suos rigidior Arcadilis , non hujus loci ab eo loco , xai tois uusapois. Oi et vere malorum ,
el opere fuerit disputatio : alijiando vero , morien et fornicandi a Deo, quod est illud vere malum ,
sua dispendiis auctior exspeciala prodierit . l'ocui " velut prima radix, signilicellir servilus illa diaboli,
illud oylasua ctiam esse , vol aqua benedicta , vel olim inveeta in genus humanum , labefactala ima
aliud genus eulogize : id enin» para refert, cumin gine ac ceu oblita, qua εν Θεου κτήμασι εγενήθη -
istis ipsa pracise materia nibil operelor', sed li - psy, quomodo etiam corrigimus : facti fueramus
des, tum Trailentium , tum suscipientium ; unde divina res el possessio ; velut metaphora ovis Do
recle postmodum subdit, de iis qui iverunt quiesi- mino signatæ , qua utuntuir Greg. oral. in sanctum
lum juxta divinam revelationem , accepisse clots! Buplismameusque Amplilochius in mulier. peccal,
Toù dych.sy.1505. Q :uid si avea 10 illud prebendum !!! idior ab altero videatur mutualis esse : quod
intimis accipiantur reliquæ infirmis communi in amicissimis collegisque nihil absurdi habet. Sic
candis usus antiquo modernoque utriusque Eccle ipse Amph . nonnulla aüteleEci intexuit Vila Ba
siit servari solitæ ? Favel certe quod slalim sequi- silii,prejusdem apud Gregr. epitaphio , depravata
1118 ab illis verbis, "Eabov tiste! Toù áyra 5,4870 ;, apud Ursum , sed nobis ex Regiis restituita. Quod
και κοινωνήσασα παρευθύ, υγιής εγένετο. Sic pull spectat ad servilitem istam diaboli, impensiori
ctul legiis codex : Cum allula slalim communicas- divina protectione , intercedentibus sanctis , sa
set, ell . Forte tarnen mielius : Ka xo!vorí,5252 , crisque aliis adminiculis juvanlilius profliganda a
apsud Úyen y éveto • quierungne tandem illa nobis, uil ne malo absolute et peccato majori scr
communio intelligatur. Eucharistic: el sacra , om - villite mancipaverii, viilendus D . Bern . in iis qui
nibus spectatis, videtur magis congruere, in quan scripsit alivirsus Abirlarim , falsa gloriantem li
Daxime fuerit conferenda perfecta illa sanitas, a berlate .
 121) INS. PATAPJUM . 1250
βοηθείας τετυχηκυία ή προλεχθείσα , εν μια νυκτε- A que puella prefali 1a alixilium, noctis cujus
ρινή ησυχία εφάνη αυτή ήτοιμασμένη τράπεζα εξ da silentio, per.lan mensa12 e regione positan
εναντίας κειμένη · καί φησι προς αυτήν είς των ανα- videt ; aitque ad eam recumbentium unus : nuli
κειμένων: Ουκ έστιν αξία του γεύσασθαι. " Ην δε ή gna est que gustaverit . Porro habebat cogitan
φωνή ήν ήκουσε γνωρισθείσα αυτή, ώς πριν ταύτη vocem quam audivit, velut ea sibi prius Iocuto
συνελάλει αυτή ο άγιος Πατάπιος. Ταύτης ούν της Sancto Patapio. Ηac igitur voce facta, secund!ο
φωνής γενομένης, πάλιν φωνή εκ δευτέρου εγένετο, iterum Tox facta est , quadani ex conclentibus
εκ των έσθιουσών γυναικών μιάς τινος : Ναι, αξία feirinis emitlenle : Utique digna efficielur, que de
γενήσεται εκ της τραπέζης ταύτης γεύσασθαι · και mensa hac gustaverit. Αtque in hunc modum di
ήκουσεν αυτης τούτο ειπούσης. "Έξυπνος δε γενομέ- centem audivit. A sono autem expergefacta,
νη , κατενόησε του καλού διδασκάλου την φωνήν την perspexit esse boni doctoris vocem quam primam
πρώτης είναι. Και ήτήσατο πάλιν εσώτερον έγκλει - audisset , rogavitque ut iterum penitius ac Ioco
σθήναι και κατωτάτω , ώστε μή έχειν αυτην άδειαν imo includeretur, ut non aliunde liceret que es
ετέρωθεν λαμβάνειν το προς την χρείαν, ή τινι sent ad usun accipere, autve ulli se conspicuatu
εμφανίζειν, ή μόνον υπό της εκείσε οικούσης συν prelere, nisi tantum ab ea que illic Ioci degeret
αυτή έγκλειστής , τούτο καλώς υπό του λόγου εαυ- Β pariter inclusa : hac sibi merito a sermone, ceu
την κατακρίνασα. pæna ac cautione indicla.
Διά τούτο ούν, αγαπητοί, οι φοβούμενοι τον Θεόν , Idcirco, dilecti, qui timent Deum, gratiam in
εν Κυρίω ο μισθός αυτών, παρ' ώ εν οφθαλμοίς merces in Domino : in cujus oculis invenianlur,
εύρωσιν, οι ταϊς μνείαις αυτών κοινωνούντες. Της qui communicant eorum memoriis. Νam, celebri
στει εκδεξαμένων, και τον φόβον 29 της θείας λει- tempusque peragende rei divine, mundo Corde
τουργίας εν καθαρά καρδία αναμενόντων, μετά την exspectantibus, nocle illa, post sacras vigilias , Do
παννυχίδα τη νυκτί εκείνη , είδον αυτοί 30 μεγαλεία minica glorie magnalia vidit. Cum enim somno se
δόξης Κυρίου. Αυτών γάρ ύπνου μεταλαβείν γενο - dedissent, ceu primumillud admirabileque perce
μένων, ως πρώτη και θείο δώρο 31, φαίνεται δι' plure donum, apparet per visum, cuidam Sta
οπτασίας τω Στοιχεία εχούσης 32 το όνομα, και chic nomine (99), puellamque honestate nnorum
προσομιλών τη σεμνή ταύτη κόρη, μειδιώντο προσ- gravein, νultu lene ridenti simili alloquens, per
ώπα ήρώτα • Πού έστιν ή σή μερίς σήμερον μεθ' contalbatur : Ubi Iliolie tua nobiscum pars in con
ημών εναντίον Κυρίου ; Αυτής δε προσεχούσης, είδε spectu Domini ? Porro attendens illa, etiam alium
μετ ' αυτού και έτερόν τινα τους δε αμφοτέρους το quempiam vidit convitenm , anibosque monachali
μοναχικό σχήματι κατεστεμμένους. Και ο μεν προ- liabitu ornatos ; ut alter quidem prairet, secundi
βαδίζων, φωτός λαμπάδιον κατείχε, προς του δευτέ - obsequio tenensac preferens accensa lampaden».
ρου υπηρεσίαν. Ερωτήσαντος δε την προβοηθείσαν Interim autem, dum is, praefatam honestale gra
σεμνήν και αστείον κόρην, συνέσει πολλή ευλαβου- Vem gratiosaique puellam interrogaret ; illa ,
μένη τον άνδρα , έξυπνος εγεγόνει και παραχρήμα prudenter admodum virum reverita , a somno ex
διανέστη της κλίνης, και & είδεν, εξείπε τη υπό του citatur, confestimque e lecio surgens, omnia refert
οσίου Πατρός θεόφρον: γυναικι επιζητουμένη. Μα- que vidisset religiose fermine quam Pater inter
θουσα δε εδόξασε τον Θεόν, και επί πλέον επεκτάθη rogans aflatus esset. Illa autem ut cognovit ,
τη πίστει. Τί δε άρα φιλακροάμονες, ότι εν φωτί glorificavit Deum, ac magis fide promovit. Quid
επιφοιτώσιν οι άγιοι ; « Επειδή φώς , φησί, τοις δι - vero, benigni auditores, id velit , ut sancti in
καίοις διαπαντός . » Θείας ούν δωρεάς υπερβολήν λο- lumine veniani ? Νimirum, « quia, inquit, Iax ju.
σιν οι άγιοι τοϊς αξίοις , ενοικίζειν αυτοίς , oίμαι , D largilasque existinninda, dilecli, ut ceu duces san
ώσπερ ύδωρ εις οίκον τα αγαθά, προς απόλαυσιν cli digni appareant, ut apud illos, quod quidem
αιωνίων αγαθών. exislimo, velut aquam , affatim ad bouorum æter
norum conciliationem domi bona reponant ac alle
rant.
a Prov. Xill, 9.
VARIÆ LECTIONES.
19 leg. καιρόν. 30 ίσ. είδεν αυτή. 31 ίσ . πρώτου δε θείου δώρου. 32 ίσ . εχούση
COM ! EFISII NOTÆ .
199 ) Cuidam Slæchiæ nomine. To Etolyelv éxousn vidente , quæ aliis relulit , ipsique adeo femine, ail
o vóuz. Accipio ut nomen proprium , cui illa , de quam spectarel visio hæc . Sic in aliis conati sunt
vuella penitente inclusa facia sit revelatio , Mo . emendare non tantum lypographi, sed et nostra
Tesla istniec generum confusio , aliaque sive aliclo- amplissimo ad finem cujusque libri, graviorum et
ris, sive antiquarii, aut menda , alit dialecli inso - quæ possent lectorem inorari, ascripto correctorio
lentes. Mala est marginalis conjectura , ciosy outn . indice .
Fuerit clôov qüzal, una nimirum illa memorala
 1951 S. ANDREÆ CRETENSIS
Ae nos quidem, viri studiosi, lete habuit, quid- Α Και ημείς μεν, ώ φιλομαθείς, ευφράνθημεν εις
quid praefalus sanctissimus episcopus, etsi nolens, πάσι τοίς υπό του ειρημένου αγιωτάτου επισκόπου.
conscripsit. Quippe adhesit scientia thesaurorum και μή θέλοντος, συγγραφείσι. Συνέζευκτο γάρ ο Ι . Τ.
in Scripturis positorum, vir Attici eloquii facili- ανήρ τη γνώσει των Γραφικών θησαυρών, πάση το
tale ac venustate, exercilio omni instructissimus. πείρα Αττικής διαλέκτου πεπαιδευμένος. "Οθεν και το
Quamobrem que exordio couscripsimus, ejus erant τα εν προοιμίω υφ' ημών συγγραφέντα,αυτού υπέρ.
all quamdam velut gloriationem; ut nimirnm ma- χε μεν εις καύχησιν, καθώς ο μέγας Πατήρ αυτο
gnus ei Pater Palapius in visione apparuisset. ώφθη διά της οπτασίας Πατάπιος. Ευλαβείας και
Ralus auten modestie esse (1 ) ut ea silderentur, oύν τούτο και λεχθείς λογισάμενος έργον , τούτου χάς ,
ideo praetermisit , non velut minus meminisset, ταύτα παρέδραμενου λανθανόντως , αλλ'έχoυσίας
sed sciens volensque. At ego ad divilias enitens Εγώ δε , το πλούτο της θεϊκής σοφίας επεκτεινό
divine sapientiae, istud adjeci. Quippe, ad eum μενος , τούτο προστέθεικα. Προς γάρ τον πέντεν .
qui omnium dirigit mentem, ceu ejaculatus preces, διορθωτήν την γνώμην ήκόντισα, όπως μοι παρ:. -
ut preberetur digne dicere que congrua essent , σχη είπεϊν αξίως τα πρέποντα. Ου γαρ Πιάτων, το
rogavi. Neque enim cultioris sermonis gratia, Pla- ή Πυθαγόρα , η Ομήρω προσείην μαθείν την διαι:. . -
Ionem adii, aut Pythagoram, vel Homerum : sed Β κτον, αλλά τώ της σοφίας οδηγώ, και των πορει Ε :
Sapientie ducem, sapientumque nmoderatorem ; διορθωτή, ότι εν τη χειρί αυτού , και ημείς και οι : ε
quod in ejus manibus simus ipsi , ac sermones λόγος ημών. Ακόλυτον δε έχει εαυτου το φιλάνθρω- .
lostri. Porro nequit a sua illa humanitate, pro- πον, και τους προσερχομένοις εν καθαρά καρδία,έ- .
pensiorique beneficentiæ studio in humanum ge διδάσκει θώρακα Γραφικών νοημάτων. Διο έκρινε
mus prohiberi, mundoque accedentes corde, senso τούτο ο πάντων Δεσπότης, ότι « μικρών και μέγτ
rum Scripturae thoracern induit. Quocirca sic de - αυτός εποίησεν, ομοίως τε προνοείται περί πάντων",
crevit omnium Donlinus, tanquam « fecerit ipse όπως και δι' εμού την φωνήν ακουτίση ταις μεθ' ,
pusillumet magnum, eique sit equaliter cura de ημών γενεαίς, ως φοβερός εν βουλαίς αγίων.«Γε- : :
omnibus b, ut et men ministerio , futuris gene- νεά γάρ και γενεά επαινέσει τα έργα σου,και την εν
rationibus auditum faciat, ut sit terribilis in sall » δύναμίν σου απαγγελoυσι, και την τε υπέρμαχόν σου τιμε
clorum consiliis. « Generalio enim et generatio χείρα δοξάσουσιν, οι τοίς προστάγμασι σου ακολου-
laudabit opera tua, el potentiam tuam annuntia- θούντες. Διό, παντοδύναμε Λόγε του Πατρός, δίδα
unt o ; , ιuamque adjutricem manum glorifica- ξον ημάς τί άρεστον εν οφθαλμοίς σου, και ευθεςεν .
bunt , qui obsequuntur luis praeceptis . Quamobrem, και ταϊς εντολαίς σου. Συ γάρ οδηγήσεις και γνωρίσεις,
tu Patris omnipotens Serino, doce nos quid sit & ητοίμασας εις σωτηρίαν ημών απαρχής. Βουλής
3ccepίum in oculis tais, et rectum in tuis manda- δε σου τις έγνω, ει μή συ έδωκας σοφίαν ; « λον .
tis. Tu enim dux eris, atque nobis , quae ab inilio σμοί γάρ θνητών δειλοί, και επισφαλείς αι επίνεια: 1
ad salutem parasti, nola feceris. Tuum vero con- ημών, και της σοφίας εραστής εδίδαξε. Διά τού:
silium quis cognoverit , nisi tu dederis sapien- ευεργετουμένους ήμάς, καταβάς εξ ουρανού μένος
tiam ? Quippe mortalium cogitationes timidas, et απέδειξας , και τας ασθενείας ημών ανέλαβες, και
incrtas providentias nostras 4 , 5 docuit amalor τάς νόσους έβάστασας και μη λύειν επηγγείλει
ille Sapientiae . Quamobrem solus ipse de colo de- μίαν των σων εντολών και διδάσκειν μή εκκακείν.
scendens, beneficio nos affecisti, nostrasque assum- Και τις έρεί τι εποίησας , ο ελθών εις τον κόσμο»,
psisti infirmilates, el agritudines portasti : ιιηιιe και σώσας τον κόσμον ; " Ή τις αντιστή τω κρίματί
ne ullum mandatorum tuorum solveremus, indi- σου και εποίησας μεγάλα και ανεξιχνίαστα ; Από τού
xisti, disceremusque non deficere ac animo con- των ούν τών του Σωτήρος Κριτού του αληθινά
cidere in malis . Quis vero dicat que feceris, qui Θεού διδαγμάτων, αγαπητοί , ανοίξωμεν στόμα λόγω
veneris in mundum, mundoque salutem contule - Θεού , και την δόξαν της μεγαλοσύνης αυτού, με
ris ? Vel quis resistat illi tuo decreto, quo ma- D αποκρύψωμεν κενοδοξία · αλλ' έκαστος , ει λόγος
gna et imperscrulabilia fecisti ? Ab liis ergo, έχει Θεού , προσφερέτω εκ του αγαθού θησαυρό.
dilecti, Salvatoris Christi veri Dei dogmatis, ος της καρδίας, ίνα τον πλησίον αναστρέψη έχ χχχής
aperimus divino sermoni, ac ne inani gloria, επινοίας όπως δείξη εν τούτω την του επαγγελ
gloriam magnificentiae ejus occultemus. Jrmo, si μένου αγάπην. Οι γάρ του Σωτήρος ημών μαθηταί
quis habei Dei sermonem, offerat de bono cordis και απόστολοι, διδαξάτωσαν ημάς ποιείν τα όμοια
thesauro, quo proximum a mala cogitatione aver - ώσαύτως. Οία Ιωάννης εκ τηςερήμου καρδίας τι
tal : eaque re, ejus qui denuntiavit jussiίque, di- Φαρισαϊκών διδαγμάτων απανταχωρών , παρά τις
b Sap. 11, 8. < Psal. cxliv, 4. d Sap. 18, 11.
COMBEFISI NOTÆ .
(1) Ralus autem modeslice esse . Euhanalas ou non meminerit , ubi describit eam cum Basilio enh
TOUTO O Acyosiç 2015 avevos & pyov. Ips: in hanc so - gressionem . Eral certe ea res magis Epifall
Jutionem auhibuinis Baronie , ad Basilii Vitam quam Basilji , alque ad zaúynoey auroi , ut elipse
nowine Aupliilochii , eo elevanti concessam Ephr. merito sula6sias šoyoy duseril silentium
Basilii precibus gratiam Græci scrmonis , quod is
12 .3 IN S. PATAPIUM . 1954
εχθας του Ιορδάνου ετέλεσεν · ος και παραγενόμε- A lectionem exhibent. Plane enim sint documento,
νος , καινήν εντολήν προκαταγγέλλων, τον της δικαιο- Salvatoris nostri discipuli atque apostoli, ut nos
σύνης "Ηλιον, τοις τών έχιδνών έγγόνοις υπεδείκνυε. modo consimili geramus. Sic Joannes, recessi a
Δ.δ και έλεγον, οι μεν τω βαπτίσματι τούτω προσερ- cordis deserto e, nempe Phariseorum doctrina ,
χόμενοι τοίς ομόροις : Δεύτε, ίδετε διδασκαλίαν, ούαν ad Jordanis ripas egit : ecque adveniens, novi
ουδείς των προφητών επηγγείλατο, ουδε νομική εν- mandati prenuntialor, justitia Sole prolibus vi
τολή διετείλατο. Είδες και τούτον, αγαπητέ, οία βα- perarum ostendit. Unde el dicebant qui accedeliant
πτίζων παρακαλών διελέγετο ; Είδες Πέτρον σταυρό ad Joannis baptisma, vicinis suis Venile, videte
προσηλούμενον, οία τερπνά προσεφθέγγετο ; Είδες doctrinam quan) netwo proplietarum edixit, quan
τον Παύλον, πώς Τιμοθέω και πάσαις ταις φυλαίς quam legale preceptum non sanxit. Vidistin', di
πολιτεύεσθαι παραινείς; Ομοίως και Στέφανος, ο lecle, qualia et ipse baptizandos moneus dissere
του Σωτήρος Χριστού μιμητής, διωκόμενος έλεγεν. ret ? Vidistin’ Petrum cruci affixum, ut jucundos
'Αλλ' επί τήν του Παύλου διδαχήν πάλιν ημίν γενέ- serniones habuerit (2 ), Dlandeque affatus sit? Wi
σω το φρόνημα, προς πλήρωμα των ζητουμένων distia’ ul Paulus, Timotheo tribusque omni.
καλώς καταντήσασιν. Αυτός γάρ νουθετείν τους bus instituendas vite rationes prescriliens, admo
ατάκτους ουκ έσιώπησε • παραμυθεϊσθαι δε τους ολι- Β neat ? Sic quoque dixit, persecutionem paliens,
γοψύχους ουκ ώκνησε , και αντέχεσθαι τούτων ως Christi Salvatoris eimulator Stephanus. Enimvero
ασθενούντων, τους αυτού μιμητάς ως συμμετόχους redeat animus ad Pauli doctrinam, quando ben :
της διδασκαλίας υπέδειξε, μακροθυμεϊν ομού και ad eorum que erant in questione posita, « οιηple
μή εκκακείν τη υγιαινούση πίστει. Αύτη γάρ έστιν mentum occurrinus . Hic enin , baudquaquam alb
η ζωή ή αιώνιος, εν Χριστώ Ιησού τω Κυρίω ημών, inquietis arguendis linguam cohibuit : nec vero
ώ η δόξα και το κράτος, συν τω παναγία Πατρί, gravale habuit consolandis iis qui animo pusillo
και το ζωοποιώ αυτου Πνεύματι , νυν και αεί, και essent, quos etiam velut infirmos Suslinendos ,
εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν. suis ipse æmulis, velut qui doctrinam eamdedi
percepissent, ostendit longanimes pariter esse, nec deesse sanæ fidei 1. Ipsa enim est ælerna vila , in
Cbristo Jesu Domino nostro, cui gloria est et imperium , cum sanctissimo Patre, ac vivifico ejus
Spiritul, nunc et semper , el in sæcula sæculorum . Amen .
•Luc. τιο , 2 seqq. 11 Thess. V, 14.
COMBEFISII NOTÆ .
(2 ) Vi jucundus sermones nabuerit , lilandeque omnino ipso dignis accuratissimisque , pro ea hora ,
aſſalus sil, Ola tepTV POJEWOÉ Y Eato. Habentpluira jamque ad coronam migralurus affalus sil. Nos
in eam rem acia SS. Peiri et Pauli , nomine Lini ila reddimus. Convenit autem mulliludo innumera
successoris ejusdem sancti Petri, 1. VII, Bibl. PP.; bilis , improperans Casari, plenaque ira , ut ipsum
sed ea dorlis habentur spuria . Solidiora forte an - comburere vellent. Ai Petrus admonuit dicens : Ante
tignus Beginis codex 910 babelur eorumdem non mullus dies, rogantibus fratribus, recessi : vidi
apost. acta el passio , incerto auctore. Sic ergo que, el ecce aspiciebam Dominum meum Jesum Chri
ibi post deprecalian crucilixionem inverso ca s!um , quem eladoravi; dixique : Domine, quo vadis ?
pile ob Domini reverentiam , ac pro votis illatam : At ille : Venio Romam , iterum crucifigi, eumque
Συνήλθε δε αναρίθμητον πληθυς, λοιδορούντες τον seculus, iterum Rontam redii : diailgue milii : Ne
Καίσαρα , θυμου πεπληρωμένον , ώστε αυτόν βουλό limueris ; ego enim tecum , usque dum introducam in
μενοι κατακαυσαι. Ο δε Πέτρος διεκέλευσεν αυτούς domum Paris mei; quamobrem, ilioli nei , ne
λέγων •Προ ολίγων ημερών παρακληθείς υπό των meum iter impedieritis : jam enim mei pedes versus
αδελφων, ανεχώρους και είδον και ιδού έθεώρουν celum iler arripiunt. Ne itaque contristemini ; imo
τον Κύριόν μου Ιησούν Χριστόν. Και προσεκύνησα vero , nmihi congratulamini, quod sine hodie consecu
αυτό και είπον · Κύριε , που πορεύη ; και είπέ μοι turus neorum laborum fructum. Αtque his diclis,
ότι έν Ρώμη απέρχομαι πάλιν σταυρωθήναι και εν μια precatus est : Tibi gratias ago, bone Pastor,
το ακολουθείν με αυτό, υπέστρεψα πάλιν έν Ρώμη quod me hora hac dignum duteris. Verum rog0 ut
και είπε μοι · Μή φοβού , ότι μετά σου είμι, έως o ne quas mihi credidisti ores , mean senserint sepa
εισάγω σε εις τον οίκον του Πατρός μου. Διά τούτο, D rationem , le pas! orem habentes, per quent licuit, ut
τεκνία μου , μή εμποδίσετε την οδόν μου · ήδη γάρ οι gregem hunc ipse pascerem. Cumque hoc diaissel,
quid aposto
πόδες μου, την ουράνιον οδεύουσιν οδόν ( Μή] ούν λυ- tradidit spiritum. Sapίunt Itec reveramagnus
πείσθε, αλλά συγχαρητέ μου μάλλον ότι σήμερον των licum , nec Lino, aut si quis alius Tuil a
πόνων των καρπών μου επιτυγχάνω. Και τούτο είπών Peiro et apostolicus, indignum. Desunt ab illis Actis,
προσηύξατο ούτως : Ευχαριστω σοι , αγαθε ποιμήν, illa de mulieribus conjugio prohibitis, ae maritis
ότι κατηξίωσας με της ώρας ταύτης. Αλλά δέομαι substractis , in quibus tantuno Baronius , asper
σου · τα πρόβατα & επίστευσάς μου , μή αισθανθώσι Sall Manicleoruιι fuliginem, Actis Petri et Pauli,
του χωρισμού μου, σε έχοντα , δι' ού εγώ την ποίμνην Lini nomine, agnoscil : ut proxima ratio necis
ταύτην ηδυνήθην ποιμάναι. Και τούτο είπών ταρ- Pelri, fuerit Simonis exstinctio , ad quam etia
έδωκε το πνεύμα . Sunt plane Irla lisec προσφωνή . Paulus coapostolo collaboravit. Astipulantur hie
τικά : quibus diximus AC πρωτοκορυφαίος απο - ascriptis Hegesip . lib. II, cap. 2 ; Ambr. Contra
OTÓW el amantem grigen , el ipsum Deum , verbis Auxenl. etc.
1955 S. ANDRE.E CRETENSIS 1035
ORATIO XX. Α. ΛΟΓΟΣ Κ'.
De argumento Publicani et Pharisxi. Περί της υποθέσεως του Τελώνου και του
Φαρισαίου.
Publicani Pharisæique materia veluti præexer Η διά του Τελώνου και του Φαρισαίου ύλη οίόν το
iis, qui volunt adhærere sanctæ humilitati, quie βουλομένοις έχεσθαι της Ιεράς ταπεινότητος , της
universas amplectitur virtutes, quibus comparalio πασών των αρετών λαμβανομένης, αίς ή κτήσης τη .
βασιλείας των ουρανών όντως ένίδρυται , και της θεο-
que Deo invisa est declinare, que hominem all μισούς αλαζονείας απέχεσθαι, τις πασών των φιλο
oninibus Christianis virtutibus averlit. Quis ergo χρίστων αρετών παρατρεπούσης τον άνθρωπον . Τις
haud emulabitur Publicanum ejusdemque conver - oύν ου ζηλώσει τον Τελώνην, και την επιστροφη
sione atque penitentiam, et Pharisei faslum non αυτού, και την μεταμέλειαν, και του Φαρισαίου ουκ
aversabitur? siquidem humilitas quidem Christo αποσείσεται τον όγκον ; είπερ ή μεν ταπείνωσις
conjungit, Superbia vero timenti deinoni atque fa- συνάπτεται τώ Χριστώ, η δε αλαζονεία των περιο
slus pleno. νηματισμένο και πλήρει όγκου δαιμονι.
Superbia principem angelor lim, cui etiam Luci- " " Η αλαζονεία τον πρώτον των αγγέλων ο κλήσης
fer nomien erat, diabolum prors11s effecit. lec n0- και Εωσφόρος ήν, πάντως διάβολον καθιστά. Αίτη
Stri generis auctorem Adauto paradiso expulit : τον γενάρχην 'Αδάμ του παραδείσου εξωθείτα , Κα ).
« Deposuit potentes de thronis , el exaltavit humi είλε δυνάστας από θρόνων , και ύψωσεν ταπεινούς.»
Ies 8.» - Dominus superbis resistit,I milibus vero « Κύριος υπερηφάνοις αντιτάσσεται, και ταπεινοι
datgratiain h ., Hæc Pharaonem deponit : « Dixit in δίδωσι χάριν. Λύτη κατατίθεται τον Φαραώ : Εί
sipiens in corde suo, Non est Deus i. , Hæc Na πεν άφρων εν καρδία αυτού, Ουκ έστι Θεός. Αύτη
buchodonosorem dejicit : « Dominum enim Deum τον Ναβουχοδονόσορ καταβάλλεται • Κυρίω γάρ Θεό
lium adorabis, et ipsi soli servies i. , Et : « Non σου προσκυνήσεις, και αυτό μόνο λατρεύσεις. »
facies ullam imaginem k. » Quamvis illi quidem Και: « Ου ποιήσεις ουδέν ομοίωμα. ) Εί και το μεν
morbus iste ablatus est , huic vero in habitum affe- Οντως
η νόσος λύεται, τώ δε εεις γίνεται το πάθος: "
clio transit. Vere Telbris est Superbia, quae subjd- πυρετός έστιν ή υπερηφανία , υποπίπτουσα τι αισθή.
ceat sensui febrientis ; furor est veliemens ad rui- σει του πυρέττοντος, φρενίτις δεινή εις πτώσιν τον
nam Inominem traliens ; hydrops est plena aeris et άνθρωπον παροξύνουσα, ύδρωψ έμπλεος αέρος και
aqu. . C ύδατος .
Quis enim ascendit in montem Domini ? Inno- ria γάρ αναβήσεται εις το όρος Κυρίου; 'Αθώος
« Τίς
censmanibus et mundus corde, qui non accepit in χερσί, και καθαρός τη καρδία, ός ουκ έλαβεν επί
vano animam suam 1. » Jujusmodi crat Tyri vani ματαίω την ψυχήν αυτού .» Τοιαύτη ήν ή του Τυροι
las alque clatio ,quæhumoris gratiæ jacturain ſecit, ματαιότης και αγερωχία , και την ικμάδα αποβαλλο
terra utique arescens. Scilis namque 1stic qua ra - μέν της χάριτος, γη άνικμος . "Ιστε γάρ δή που
lione, quave experientia , superbus non indiget per τούτο και λόγω και πείρα, ο αλαζών ου δείται της
ficiente Dei gratia : atque idcirco sine humore est τελειωτικής του Θεού χάριτος και διά τούτο εστιν
aridus, carel vitali calore et vitali irroratione. άνικμος και ξηρός, λείπεται του ζωτικού θερμού,
In hoc, quippe inani arbore nidum suum elaborat και της ζωούσης υγρότητος. Εν τούτω κενό όντε
nycticorax diabolus. δένδρω την καλιαν εργάζεται ο νυκτικόραξ διά
βολος.
Αιφue ut paucis dicam, humilitas altrix est vir- Και απλώς ειπείν, ή ταπείνωσις τροφος υπάρχει
tulum, pietatisque, ii, qua Christiana pulcliritudo των αρετών, του Χριστιανού κάλλους,
sila est, caput, origo et finis. Est passionum mor Η φάλαιον και αρχή και τέλος. Των παθών αναίρεσις,
lificatio , peccati ablatio , humoris in radice fidei D συντήρησις υγρότητος εν τη ρίζη της πίστεως. Η
conservatio . Humilitas est cum Dei timore qui ταπεινότης συνεστι το φόβο του Θεού το ελαύνοντ:
extrudit iniquitatem, quemadmodum ait et Jere- την ανομίαν, ώς έφη και ο Ιερεμίας και ο Σολομών.
mias et Salomon. Sane enim | Initium sapientiae "Όντως ναοι Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου. Αυτή
est timor Donini . His concinίt et beatus Pau. τον τελώνην κήρυκα ποιείται του Πνεύματος και δε
Tus. Hec Publicanum preconem Spiritus efficit : αλαζονεία τον Φαρισαίον κενόν εργάζεται τυμπανον
at superbia Pliariseuminane facit tympanum fru- μάτην αλαλάζον. " Όντως έoιά Σοδόμων έστιν ουτο.
stra litoniens. Profecto pomum Sodomiticumest lay - χριτής , πέτων τά μέν έξωθεν ώραίος , τα δε ενδο.
pocrita, naturans quidem belle qua sunt extern , δεν χτρός τε και άγαρις.
quod vero ad interna pertinet, putridus est atque
ingratus.
Ascendit in templum Publicanus, ascendiίque 'Aνέβη εις το ιερόν ο Τελώνης, και ανέβη και σω

και Luc.1, 32. 1 Jac. IV, 6. i Psal. LΙΙ. Ι Μatth.IV, 10 ; Deal. 1, 13. ΕΕ d . xx, 1. 1 Γsa!
ΧΧΙΙ, 3, 4, 5. αι Ριον . 1, 7.
1257 IN PUBLICANUM ET PIIARIS EUM . 1253
ματικώς και ψυχικώς. 'Ανθη εις το ιερόν και Φαρι- Act 1oal corpus et quoad anim:in. Ascendit in
σαίος σωματικής και ψυχικώς. Ο μεν γάρ ανέβη Tetupίum Pliarisieus quoal corpus, Inaud vero qιο
τη ψυχή και αβαίνων δια της ταπεινότητος και δε κατ- ad anian. Ile enim ascendit, animo descendens
έβη τη ψυχή αναβαίνων δια της υπερηφανείας. Ο per Iiuilitaten ; hic vero descendit, animo ascen
μεν ανέβη ταϊς κατά τον Δαβίδ αναβάσεσιν, επιβις dens pr' clationem. lle ascendit secundum Davi
Tis owo tñs yepouons eis tòy Tog.phosisov : Ở o dicos gradus, ingressus viam quæ ducit in paradi.
κατέβη καταβαίνων εις τον Εωσφόρον, τον αρχηγών sum ; hic descendit delapsus ad Luciferum super
της υπερηφανείας. Ο μεν ανέβη δια της ανατάσεως bir dueen. Hle Ascendi per seensun el p: Ole
και επιδόσεως εις τας αρετάς· ο δε κατέβη από τών (ιιηι ία virtules ; lic: descendit a virtutibus, a ces.
αρετών, και προσεπέλασεν ταίς κακίαις. S1. ]11e ad vitia. ,
Πολλοί εισέρχονται το ιερό, αλλ' ολίγοι μετέχου. Multi ingrediuntur leup! τι, a pauci de teniplo
σι του ιερού: ου γάρ εισιν άξιοι του οίκου του Θεού . Ο participant : neque enim digni sunt domo Dei.
γάρ υπερήφανος ου μένει εν τη αγάπη . Ο δε μή Super bus namque non manel in cliaritale ; el qui .
μένων εν τη αγάτση. εν τω Θεώ ου μένει, κατά την non manet in clarille, in Deo 1on manel, secun
Ieu vur,v . 'O È p.évoyįv tñ o yarin ev to Oző és , dum Joannem . Qui vero manet in charitate, in
νει και ο Θεός εν αυτώ, και έστιν ναός Θεού , κατά 2 Duo nmanet, et Deus in ipso, el est templumn bei
Παύλον. Εκείνοι κυρίως εισέρχονται το ιερό και Secundum Paulu ) . Πi Vere propriete sanctua
το ναό του Θεού, οίς ιδικώς ενεργεί ο Θεός. Φωτί. riturn el Dei tennplum ingrediuntur, quibus sing
ζει δε μόνους τους νηπίους και μικρούς ο Θεός, κατά lis operatur Deus. Αι ille illumitial solos infantes
τον μουσουργέτην Δαβίδ . " Οτου γάρ ταπείνωσις, el parvulos , secundum uolulatorem Davidem.
εκεί και σοφία, και κατά τον Σολομώντα · σοφία πί- « Oi cnim lumilitas est, ibi et sapientia n , se
στεως και σοφία τράξεως. curudum Salo il ncm : sipientia nempe fidei el si
pientia operationis .
Ταύτης της σοφίας έλειπετο ο Φαρισαίος · όθεν Πac sapientia carcial Pliarisus : quamobre
και υποκριτής ών ευχαριστεί κατά μόνα τα έξωθεν et cum hypocrita esset , gratias agil Deo de relius
τω Θεώ, κατά δε τα ένδοθεν αχάριστος γίνεται το duntaxat externis, de internis Vero Deo ingratus
Θεώ. Ου γαρ τηρεί την εντολήν, - 'Aγαπήσεις τον est. Νec enim observal mandatum illud : Diliges
πλησίον σου ώς εαυτόν . » " Ην αγαθόν το ρημα, proximum Iuum sicut leipsum 0. Βellum eral
« Ευχαριστώ σοι,και επειδή ουχ εαυτό απεδίδου την dictum illud : « Gratias tibi ago; - siquidem non
αρετήν και Φαρισαίος, ως ενόμιζεν ο Ναβουχοδονόσορ c sili tribuelial virtuleu Pliariseis, qualis fuit Na
και ο Σεμείας και ο Πέτρος ήτινι υπερηφανεία και Dueliodonosoris sententia, Seneiae item et Petri ;
ο Εωσφόρος και ο Αδάμ περιέπεσον . "Ομως ηύχετο qua etiam elatione Lucifer el Adam prolipsi sunt.
και ουκ είχεν έχειν» και ει γάρ είχε, διά της υπερ- Nillilominus glorialalur se habere quod niinine
ηφανείας απώλεσεν. Οφείλει γάρ και ο έχων Ihilhelial : etsi enim halbuisset, jan per superbia!
ομολογείν μή έχειν , και λέγειν, ότι « 'Αχρείος δου - alisisset. Debel enim vel is qui i:albet , se non hi
λός είμαι, και έτσι του δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πάς Dere confiteri ac dicere, qιού « Servus inutilis
ζών. ) sum P , ; siquidem « Non justificabitur coram le
omnis vivens 4 . )
"Ατε βάλλεται όντως την αγάπην ο μή ταπεινού- Amittit enimvero chiaritatem qui non Ilumilia
μενος, καταφρονεί δε ο μή αγαπών. " Οντως αρχή tur, el spermit is qui non diligit . Unique initian
παντός είδους αμαρτίας ή υπερηφάνεια. Ταύτη έπε- est one genus peccati superbia. Ηanc sequitur
ται φθόνος, το φθόνο φόνος · δι' ήν εν εχθρού μοί- invidia, invidiam liomicidium. Per earn veluti Ιιο
ρα ορά τον πατέρα ο 'Αβεσαλώμ, και κτείνειν slemintuelur patrein Allsalonitis, et ad occidendum
προάγεται. " Όντως ο κρύφιος κακός του φανερού illum contendit. Vere Dialus occullus manifesto
εστι χείρων, και του διαβόλου ούκ απέoικε, δι' όφεως Ρ pejor est, nec dialioli dissimilis est, qui per ser
τον πρωτόπλαστον φαινακίσαντος. Διά τούτο ο φα- pentein protoplastin decepit . dcirco malus mani
νερός φαύλος δικαιούται, και ο αφανής καταδικάζε - festus justificatur, et occall us condemnatur, il:
ται. Το μέν γάρ μόνη φαυλότης, το δε και ψεύδος enim sola malitia odest , hic vero et falsifas ad
και διαπάτη παρέπεται και διά τούτο της άκρας est et deceptio, ideoque 1 Suprema veritate repet
αληθείας αποδιώκεται. Διά γάρ της αγάπης και litur. Per cliaritatem enim etiam qui clectus est
ο εκλεκτός προορίζεται, κατά τε τον Πέτρον Επι- predestinatur, juxta Petrum in secunda Epistol::,
στολή δευτέρα, και τον Παύλον πρώτο τρός Εφε - Paulum item prino all Ephesios el tertio al Co
σί υς, και τρίτο τωρος Κολασσείς, το δε έχθος απο- Iosseuses (capile), inimicilia νεro reprolat .
δοκιμάζει.
"Εγνω ο Τελώνος την ιδίαν αμαρτίαν, και δεδι - Agnovit Publicans peccatum sum, et justifi
καίωται, της αμαμίας πόρωθεν γενόμενο :. " Οθεν calus est , rocul a peccato factus : quare et vi
κού και κατά τον " εκιή'. " Ητις ζωή και το Δαβίδ vit, secundum Ezeclielem. Oια τita Davide:

η Proν. ΧΙ, 2. ο Matth. ΧVΙΙ, 59, PLuc. Χν1, 10. 4 Psal. CXLII, 2.
L'ATROL. GR. XCVIL 40
 12:59 S . ANDRE.E CRETENSIS 120 )
elia! except, ut Nallian testaur. Non Movit pec- A παρηκολούθησεν, ώς εμαρτύρει ο Ναθάν. Ουκ έγνω
calun Sun Pharismus , el a vita Ionge Incluς την ίδιαν αμαρτίαν και Φαρισαίος, και της ζωής ποι
( 5ι. ρωθεν γίγνεται.
* Ει considera diligenter iterum evangelican Io . Και σκόπει καλώς δεύτερον την ευαγγελικήν ότ
cutionen : Duo viri asrenderunt in templum υι σιν · «"Ανθρωποι δύο ανέβησαν εις το ιερόν προσευ
orarent, unus Pl.: ristus el alter Publicanus . ) ξασθαι, και είς Φαρισαίος, και ο δεύτερος Τελών: ς , και
In exemplum et Specimen Ihominum qui seipsos Εις παράδειγμα και τύπον των ανθρώπων των δι
stificant , contennunt vero peccatores. Posuit καιoύντων έαυτούς, εξουθενούντων δε τους αμαρτά
Pliariseum Dominus in exeroplar Superlientium; νοντας. "Έθηκεν τον Φαρισαίον Κύριος εις δείγμα
Publignum vero posuit tanquam indicium homi - των υπερηφάνων, τον δέ Τελώνην έθηκεν εις παρά
Dium peccantium , atque cum corde contrito ora δειγμα των αμαρτανόντων ανθρώπων , και μετά
liones confessionesque facientium : quo univer συντετριμμένης καρδίας τας προσευχές και εξ
sos docerel superbiam odio prosequi,bumilitatim ομολογήσεις ποιουμένων , ίνα διδάξη πάντας την
que diligere. μεν υπερηφάνειαν μισείν, την δε ταπείνωσιν άγα
πάν .
Ει ostendit manifeste ex liac par:abola Clir.stus, 8 Και δείκνυσι καθαρώς από ταύτης της παραβο
justitian el virtutem magnam esse , el liolinem λής ο Χριστός , ότι η μεν δικαιοσύνη και αρετή με .
propus ad Deum sister ; quino vero Superbian γάλη εστί, και πλησίον του Θεού τον άνθρωπον
elepreciendit , in imum Darallarum lionlinen deiru - ίστησιν · όταν δε την υπερηφάνειαν προσλοβήται,
Jit. Ηoc ipsum eniin el Pharismo contigil : qua εις τον κατώτατον βυθόν απορρίπτει τον άνθρωπον .
de causa etiam damnulus est, et in interilun la . Τούτο γάρ και πέπoνθεν και Φαρισαίος, και από ταύ .
psts . Iujustitia el peccatum abominalioni ei odio της της αιτίας κατεκρίθη , και εις απώλειαν εξώκει
est, atque gravissinuin viliorum omnium, et Ιιο- λεν. Η δε αδικία και η αμαρτία βδελυκτή εστι και
minent a Deo gau Tongissine arcet. Sed huli- μισητή, και πάσης κακίας βαρυτέρα, και μακρύνει
Titas per penitentiam et confessionem hunc justi- τον άνθρωπος από του Θεού. Αλλά η ταπείνωσις
tical atque salute ellicit dignum, propίus etian) διά της μετανοίας και εξομολογήσεως δικαιοί τούτον
adiovel sistit Deo. Ποc Publicants invenit, et και σωτηρίας άξιοί, και πλησίον φέρει και έστησε
elecius. της της αιτίας εδικαιώθη , και σωτηρίας ήξίω
ται.
« Plarisaeus stans , apud sentclipsum dicebat: C « Ο Φαρισαίος σταθείς, προς εαυτόν είπεν : Ο
Deus, gralias ago tibi, quod non sum velut celeri Θεός, ευχαριστώ σοι, ότι ουκ ειμί ώσπερ οι λοιποί
Ιιοωinum, rapaces, iniqui . Papae super Diam! των ανθρώπων, άρπαγες, άδικο! » Βαβαι της υπερ
qua Dominus el Isaias parvipendit veluti lutein- ηφανείας ! Κύριος και Ησαΐας ολιγωρεί ως κατ
lem in Ægyptum , el fiduciam Pharaonis habentem αγούσης εις Αίγυπτον, και θάρσος εχούσης του fa
umbran que Agypti, juxtaque sacrum psallem ραώ, και σκιάν της Αιγύπτου, και μνήμης απώλειαν
David , pereuntem memoriam cum souilll, non vero μετ' ήχου, κατά τον ιεροψάλτην Δαβίδ, και μή μνή
memorir perennitatem . Papæ os ad convicia pro μης αϊδιότητα. Βαθαι του φιλολοιδόρου στόματος !
η ! 1x12 Sexlum proverborum . « Non S010, κατά το έκτος τών Παροιμιών: Ουκ ειμι, φησιν.
inquit, velut celeri hominum , rapaces, iniqui et ώσπερ οι λοιποί των ανθρώπων, άρπαγες, άδικοι
ιαcli, vel etian Ianual isle Publicanus 4. και μοιχοί, ή και ώς ούτος ο Τελώνης. , 'Αρχή της
Principii) Superbie Continelian apparet esse. υπερηφανίας ή ύβρις φαίνεται. Ο γάρ διατ ων
Quie celeros despuit , atque nilili hoste fa- τους άλλους, και μηδέν τούτους ηγούμενος, αλλα
cil, Sell aios quidem pro puperibus, alios pro τους μεν πτωχούς, τους δε δυσγενείς, τους δε αμα .
ignobililius, alios pro inscientibus et idiotis habet, η θείς και ιδιώτας υπολαμβάνων, τους δε αδίκους και
quosl: ιι Vero pro injustis et peccaloribus ; ulite " αμαρτωλούς, εκ της ύβρεως ταύτης παρασύρετα,
all thujusnnoli convicio albripitur , seque solum και μόνον εαυτόν οίεται είναι σοφόν, συνετον, ευγε
esse sapientem arbitratur, prudentem, noblem, νή , πλούσιον , δυνατόν, δίκαιον, και πάντων ανθρώ
dilen, potenfein, just lin, atque celeris priestan- , των υπέρτερον · και έστιν ή ύβρις υπερηφανείας
tiorem ioninilius : estque convicium superlize αρχή, και η υπερηφάνεια κακόν της ύβρεως έγιο
principίum, Super bia Vero fetus convicii valus. νον. Διά τούτο και η διαβόητος ήμέρα Κυρίου την
Propterea celebris dies Donini Viudictam facio, εκδίκησιν ποιήσει επί πάντα υβριστής και υπερή
Super onnell convictatorein el superlbientem : φανον · αι γάρ συγγενείς αμαρτίαι ομοτρόπως κολά
cognaia enim peccata pari modo puniuntur . ζονται.
Ostenilio Plaris:xus et habitu suo et slalu ein- "Έδειξεν ο Φαρισαίος και τα σχήματι αυτού και
tionen quam habebat atque jaclantia . Ει SP- τη στάσει την έπαρσιν ήν είχε, και την αλαζονείαν.
mones quidem ejus al initio equi erant. Dicebal Και οι μεν λόγοι αυτού εξ αρχής ήσαν ευγνώμονες:
* Luc.Χ υ , 10. • Luc, ΧΧ11, 11. : Pror. XI , 1; :Χ12 ye! 11η divisiones, cap. . ibid.
121 IN PUBLICAXUM ET PHARISÆUM . 13, 2
"Ελεγε γάρ, « Ο Θεός, ευχαριστώ σοι.» Μετά ταύτα Α enim : « Deus, gratias ago tibi. » Ρυς. . Veio
δε όσα είπε πάσης αλαζονείας και υπερηφανίας ( ecunque dixit, omni erant plena arragalia et
ήσαν πιπληρωμένα. Ου γαρ είπε · Συ με εποίησας, superbia. Non enim ait : Ta me fecisti, Do !ine , et
Κύριε , και διά της βοηθείας της σης ελευθερούμαι propter bonitalem tuatiimmunis sum ab omini n
τάσης αδικίας και αρπαγής, και των άλλων κακών: justitia et rapinn, atque a celeris nialis : Qui
« Τί γάρ έχεις , φησίν, και ουκ έλαβες ; » 'Αλλά πάντα eniin habes, inquit, quod non acceperis ? » Self
τα κατορθώματα εξ ιδίας δυνάμεως ελογίζετο κατορ- universa recte facta ex propria facultale se recle
σα ! . 11άς δε άνθρωπος εχέτω πληροφορίαν, ότι facisse arbitralalur. O nis Vero homo certissie
χωρίς της του Θεού βοηθείας ου δύναται, ουδέ ισχύει sibi persualleat, quod alisque divino auxilio nec
κατορθώσαι τι αγαθόν : « Χωρίς γάρ εμού, φησίν ο polest nec valet aliquod bonum agere, ut par est :
Χριστός , ου δύνασθε ποιείν ουδέν. 5 Και ο Προφή- « Sine me enim, inquit Christus, non potestis
της : « Εάν μή Κύριος οικοδομήση οίκον, εις μάτην facere quidquam . Ει Ρroplieta : « Nisi Donni
εκοπίασαν οι οικοδομούντες.» Και ο Απόστολος : ηus edificaverit domum, in cassolaboraverunt
« 0υ του θέλοντος, ουδε του τρέχοντος , αλλά του edificantes Y. » Ει Apostolus : « Non volentis ne
ελεούντος Θεού. » Και, « Ουκ εγώ δε, αλλ' ή χά- que currentis, sed miserentis Dei και. ) Ει : « Non
ρις του Θεού , ή συν έμοί. Και, « Ο Θεός έστιν 8 ego autem, sed gratia Dei, que mecum a. ) Alue
ο ενεργών εν ημίν και το θέλεις και το ενερ- « Deus est qai operatur in nobis ipsumrnet velle
γειν. ac ipsummet operari b. 1
Και διά τούτο ο μεν Τελώνης κήτος εν τοις πνευ - dcirco Publicanus eral hortus spiritualibus aquis.
ματικούς ύδασιν υττοί ρύχιος · ο δε Φαρισαίος δρυς irriguus ; at Phariseus erat quercus sine foliis, ut
την άφυλλος, κατά τον Ησαΐαν και τον Σαλομώντα. Isaias Ioquitur et Salomon c. Quauvis enim art
Ει γάρ και το αυτεξουσία τετιμημεία της προαιρέ . trio decorali simus libertalis, nihilotinus , sine
σεως, αλλ' όμως , εκτός της άνωθεν συμμαχίας ου - Spremo auxilio nihil bonorum operumin via vitie
δέν των ανδραγαθημάτων εν τη οδώ του βίου επιτς- perficere valentus . « Novi enim, inquit, quod non
λέσαι δυνάμεθα. « Οιδα γάρ, φησίν, ότι ου του αν- silhounitsis via ejus, neque proficiscitur vir rectam
€ρώπου η οδός αυτού, ουδέ πορεύεται ανήρ κατορ- cilicere profectionem suam d. ) Ne igitur no!ές
θώσαι πορείας αυτού.) Μή ούν εαυτοϊς λογιζώμεθα ipsis accepta feranus cerlanninuno Iropea : no
των αγώνων τα τρόπαια. Ημέτερον γάρ το προελέ- strin est enim eligere duntaxat quod relius sit
σθαι μόνον το κρείττον και σπουδάσαι, Θεού δε το ad idque eniti ; Dei vero est in acto deducere
εις έργον αγαγείν την αγαθήν επιθυμίαν και έφε- ς bonum desiderium ac studium ei qui ne natura
σιν, το μηδέ φύσει το δύνασθαι έχoντι, αλλ' από της quidem habet ut possit, sed a gr: lia consequitur:
χάριτος λαμβάνοντι λέγειν, ότι « Δύναμαι. » Τούτο ut dical, « Possum. Hoc • arrogantia forel et
κόμπος και καύχησις · Τί γάρ έχεις , φησίν, και ουκ gloriatio : « Quid enim halles , inquit, quod non
έλαβες; ει δε και έλαβες, τι καυχάται ως μή λα- acceperis ; et si accepisti, quid gloriaris anquin
βών ; » qui non acceperis e ? ,
• Νηστεύω δς του Σαββάτου, αποδεκατω δε πάντα Jejano bis in Sabbalo, decimas do omnium
όσα κτώμαι . » Επειδή γάρ κατηγόρησε των λοι- quaecunque possides . Quandoquidem indusa
των ανθρώπων και του Τελώνου και Φαρισαίος, ότι Veral reliquos homines ipsumque Publicanum Pha
μοιχοί είσι και άρπαγες : αυτός πρός μέν τή της risus isle, quod n achi sint et rapaces , ipse
μοιχείας πάθος την νηστείαν ήλαζονεύσατο · επειδή φίdein adversus Inechise vitium jejunim jact:ht ,
από της τρυφής γίνεται η πορνεία : κόρος γάρ πα- siquidem a luxuria exsistit fornicatio ; Satielas
το ύβρεως, και πορνεία, εκ πλησμονής : ο Φαρι - enim parens est incontinentia , el fornicatio ex
σαίος δε το σώμα δια νηστείας κατατήκων, πολύ repletione contingit : al Pariseus corpus per je
απέχειν εκαυχάτο των τοιούτων παθών. ' Ενήστευον jinium macerans, Ionge albesse glorialbatur ab
δε οι Φαρισαίοι δύο ημέρας της εβδομάδος, δευτέραν Djusinodi afectionibus. Jejunabant porro Pharisei
και πέμπτην. duas hebdomadæ ferias, secundam nempe el quin
tam .
Προς δε το, "Αρπαγες και άδικοι, και έλεγεν ο Adversus autein illud : « Rapaces et injusti, και
Φαρισαίος, « 'Αποδεκατώ πάντα όσα κτώμαι. » Τοσ - dicelist Phariseus : Decimas do onmnium quae
ουτον γάρ ένεκαυχήσατο εναντιούσθαι τη αρπαγή cunque possileo. ) Alco enim gloriabatur se con
κία, ώστε και τα εαυτου ετέροις διδόναι . Irarium esse rapine et injustitia, ut sua eliam
Οι γάρ Εβραίοι εδίδοσαν των όντων απάντων και δε- aliis d: rel. Hebrei enimdabat s10arum omnium
κάτην μίαν, και και μετά την τρίτης και αι τρεις facultalum decimam Umm 6, sulbinde autem
συντεθειμένα, διανύουσιν, ότι το τρίτον της ουσίας tertiam , atque le tres simul composite efficiunt,
αυτών εδίδουν . Αλλά και τις απαρχές και πρωτο- quod tertiam se substantiae parten darent. Sed!
τόκια, και έτερα πλείονα παρείχον των όντων υπέο enii et primitias. et redemptorum prinogenito
τη ( or: , 7. Joan. Χν, 5. y Psal. CAV11, 1 . 1 Cor. 18 , 16. a 1 Cor, XV, 1 . b Pitilipp. 4, 13. .
• ε ), V 5 ; 151, 1, 50. d Jeren , X , 25 . • 1 Cor. IV , 7 . 1 Luc . Xγι, 12 6 Tob. 1, 7 : Peuι.
ΣΧV , 10 , 12 .
 123 S . ANDRE.E CRETENSIS 126 .
r , preli : , aliaque plurima solvenant ex faculta- Α αμαρτημάτων, τα υπέρ καθαρισμού, τα εν εορταϊς,
libus pro peccatis ; alia pro purificatione, quædam tev tor tūv xosūv à 7:920 :21; , ! tri; tùy coj.
in festis , no: nulla in debitorum lecisionibus, in λων αφέσεσι, και τους δανείσμασι τοιςαπαλλαγμένοις
Servorum dinissionibus, atque in tuluis nullo τόκου . Ταύτα δε πάντα συντεθειμένα και συναρι
ferore gravatis. Η :re porro omnia universim si Oμούμενα, το ήμισυ της ουσίας διδούς ανθρώ :οι:, ού
collecta el connuuerald Iuerint dividium sub- δεν μέγα εργάζεται έπαιρόμενος και αλαζονευόμενος,
stantine dans liono, nihil tamen nagnum facil, και ταυτα του Ευαγγελίου λέγοντος· Εάν μή πε
1η gloriatur Sescque cft:rt , et quidem dicente ρισσεύση ή δικαιοσύνη υμών πλέον των Γραμματέων
1.vangelio : Nisi 0Dinliverit justitia Vestra και Φαρισαίων, ουκ εισελεύσεσθε εις την βασιλείαν
magis quam Scribarum et Pharisxorum , non in - tūly ojpavov. »
Trzbitis in regnum coelorum 4 . 1
« Palificalus autein eninus slans, nolelial ne « Ο δέ Τελώνης μακρόθεν έστως, ουκ ήθελεν ουδε
pertus Sum, dicens : Deus propitius esto mihi πτεν εις το στήθος αυτού , λέγων· Ο Θεός, ιλάσθητί
μεccalori. Dico vobis, descendi iste judicates in μοι το αμαρτωλό. Λέγω υμίν, κατέβη ούτος δεδι. .
υιοι 511am: quonia: quisquis eAalia! seipsum, Β κασμένος εις τον οίκον αυτού · ότι πάς ο υψών εαυ
I niliabitur , quisquis Vero humilial scipsum, ex- τον ταπεινωθήσεται, ο δε ταπεινών εαυτόν υψωθήσε
all. itur: i. ) Orans Publicanus, nec opera bona ται. » Ευχόμενος ο Τελώνης, και έργα μή έχων αγα
Ina! ens, non ea enumerare valebat, quemadolun 0ά, ουδέ απαριθμήσαι ταύτα ήδύνατο, ώσπερό Φά
Pharisgus : sed perculielial pectus et cor flagel - ρισαίος· αλλ' έτυπτε το στήθος, και την καρδίαν
12bat, atque cum multa contritione et compun- εμάστιζε , και μετά πολλές συντριβής και κατανύ
clione dicebal : « Deus propitius esto mihi pecca- ξεως έλεγεν ο Θεός, ελάσθητί μοι το αμαρτωλό.»
Iri. » Popterea etiam propiliumiuvenir el inise- Διά τούτο και ίλεων ευρίσκει τον έλεήμονα, και ευ
rente 11cilenque reconciliatu Doninum. On- διάλλακτον Κύριον. Πάντων γάρ των αμαρτημάτων
niUι) Hanque peccatorum purgatrix est unilis καθαιρετική εστιν η ταπεινοφροσύνη , η δε υπερηφα
animi sententia ; al vero Super bia e nuedio Iollit νία αφανίζει πάσας τας αρετάς ότι πάσηςαμαρτίες
vities universas, quippe que quovis peccato cl και κακίας μείζων εστι και βαρυτέρα. Κρείσσον
vilio Major sit atque gravior. Presla peccan- αμαρτάνοντας επιστρέφειν και ταπεινούσθαι, ή κατ.
1es converii et humiliari, quam recta operantes αρθούντας επαίρεσθαι. Ο Τελώνης τα αμαρτήματα
Super live. Publicanus peccala ciuit, excipiens , απεδύσατο, δεξάμενος την του Φαρισαίου κατηγορίαν
Pliarisei criminationem cum bonitate et toleran- " μετά πραότητος και υπομονής και ο Φαρισαίος από
ia : al Pliariseis all gloritione in ignorimie δόξης είς τό της ατιμίας κατέπεσε βάραθρον, δικαιώ
parallarum prolapsus est, se ipse justificans, ac σας εαυτόν , και κατηγορήσας του Τελώνου , και των
publicanum insimulans clerosie Ionlines. Ρη- λοιπών ανθρώπων. Ο Τελώνης από της επονειδίστου
islicus a contumeliosa vita el peccalo, Dea- ζωής και της αμαρτίας, εις την μακαρίαν επανήλθε
La vita ac slim reddit. Pharrisus vero ex ζωήν και κατάστασιν · ο δε Φαρισαίος εταπεινώθη εξ
lumore et elationehumiliatus est. όγκου και της επάρσεως.
Duo enio ab universis nobis exiguntur , ut nem- Δύο γάρ απαιτούμεθα πάντες άνθρωποι , το κατα
pe propria condencus peccala, et ul peccata γινώσκειν των οικείων αμαρτημάτων, και το τοίς
celeris dimillanus. Si quis enim Sna respiciat ετέροις αφιέναι αμαρτήματα. Ο γάρ τα αυτά (lege
peccata , prouior ad celeris ignoscendum fit : al αυτού) βλέπων αμαρτήματα, συγγνωμικώτερος γίνε
Contra, is qui reliquos condemnat, se ipse con- ται τοίς ετέροις · ο δε κατακρίνων ετέρους, εαυτόν
demnal atque in se sentential feit, tanelsi plu- κατακρίνει , και καταδικάζει, και εί πολλές κέκτηται
Yes virtutes possideal . Einvero nagna res est αρετάς. "Οντως μέγα εστί το μή κατακρίνειν ετέ
non condemnare reliquos, sed seinelips0s , fra- Dρους, αλλ' εαυτούς, αδελφοί. Ημείς δε, τα εαυτών
Tres ! Λι 10s que nostra sunt omillentes peccala, αφέντες αμαρτήματα , ετέρους μάλλον κατακρίνο
alios polius condemnamus, alios exculiuus, ne- μεν, άλλους εξετάζομεν, ουκ ειδότες ότι, ει και πάνω
Scientes, quod quanmvis omnium justissimi esse- των ώμεν δικαιότεροι, ετέρους δε κατακρίνσεν ,
nus , si alios condemannus, ipsiuel obnoxii eva- υπεύθυνοι γινόμεθα, και της αυτής εσμεν άξιοι τι
dimus, eandemque promercitur pen el air- μωρίας και κολάσεως, ής και ο κρινόμενος άξιος
allversionem, qua qui judicatur dignus est : έστιν: « Ο γάρ κρίματι κρίνετε , φησί, τούτω και
« Quo enim judicio judicaveritis, ait, eo el judica- κριθήσεσθε. ) Ο γάρ πορνεύων εντολήν ταραθαι
biuini . , Qui enim fornicatur, et qui fornical- νει, και ο κρίνων τον πορνεύοντα. "Ωστε και αμό.
leu juliral, preceptin Transgreditur. Adeo ut τεροι (είαν εντολήν παραβαίνουσιν, και ο πορνεύων
ambo divinum mandalum prætergrediantur, et qui mal ó xolvwv.
fornicatur et qui judicai.
Αι cui Transferanus ccnsura el negotios: η 'Αλλά μεταθώμεθα τήν εις ετέρους εξέτασαν και
Η ΑΜ :11ι. 1 , 20. Ι Ι.uc, X311, , . Ο Μ. ιι!». VII, 2.
1265 IN PUBLICANUM ET PHARISÆUM . 125
πολυπραγμοσύνην εις εαυτούς μάλλον, αγαπητοί. A illam curiositatem qua in alios utimur, ad 105
Και εάν ιδωμέν τινας αμαρτάνοντας ,εμείς τα εαυ- ipsos potius , dilecti. Ει si quos peccare videri
των αμαρτήματα προ οφθαλμών έχωμεν, και χείρω mus, nos nostra peccala ol) oculos habenmus, et
τα ημέτερα λογιζώμεθα, ή τα των ετέρων. Οι γάρ 10stra Ionge pejora arbitreintur, quam aliena. Qui
αμαρτήσαντες, εν τή ώρα ίσως της αμαρτίας μετ- enim peccaverunt, ipsa fertasse peccatitora po
ενόησαν· ημείς δε πάντοτε μενομεν αδιόρθωτοι, κα- nitentiam egerunt : at nos seniper inementati
τακρίνοντες και ετέρων εξετάζοντες . Ο Λώτ εκείνος manemus, condemnantes aliosque excutientes.Lo
έν Σοδόμοις οικών ουδένα κατέκρινεν, ουδενός κατ- tus ille qui in Solomis habitabat, neminem con
ηγόρησε. Διά τούτο δεδικαίωται , και από του πυρός dennavit, neminem accusavit. Ρropterea justus
διεσώθη και της πανολεθρίας, ής οι Σοδομίται κατ - Itabitus est, el ab incendio servatus fuit atque al»
εδικάσθησαν. Ταπεινωθέντες ούν και ημείς εαυτούς interitu, quo Sodormite multati stint . Humiliati
κατακρίνωμεν, εαυτούς καταισχύνωμεν, ένα ακατά- ergo et ipsi nos met condemnemus, nostnet pulore
κριτοι υψηλοι γενώμεθα. Αγαπήσωμεν την ταπεινο- sufundamus, ut damnationem evalentes exalte
φροσύνην. Διά ταύτης ο Τελώνης εδικαιώθη, και το mur. Amemus lumilitatenm . Ρropter hanc Public
φορτίον των αμαρτημάτων απέθετο. Μισήσωμεν την canus justificatus est , Sarcinanmque peccatorini
έπαρσιν, ότι ο Φαρισαίος διά ταύτης κατεκρίθη, και Β deposuit . Prosequamur odio elationein, quoniam
τάς αρετάς ας είχεν απώλεσεν. propter hanc Phariseus condemnallis est, el quas
habebat virtutes amisit.
Ο Φαρισαίος μή καλώς το καλόν διαπραξάμενος Phariseus non bene bonum agens condemnalus
κατακέκριται. Ο Τελώνης ως καλώς τα μή καλά τών est , Publicanus ut qui bene non bona opera dete
έργων αποσεισάμενος , δεδικαίωται. Επέβλεψε γάρ ο status est, justificatus fuit. Respexit enim Deus ad
Θεός έπί τον στεναγμόν του Τελώνου, και την αυτου gemium Publicani ejusque Contritionem, et pe
συντριβήν, και τας κατά του στήθους τύψεις και ctoris planctum : atque acceptans illul Propiritus
προσδεξάμενος το, ι.ιάσθητι, μετά του "Αβελ αυτόν slo, cum Abel liominen: justificavit. Al vero Pia
δικαίωσεν. Τάς δε θυσίας, και τας αρετάς, και τα risei Sacrificia , virtutes et recte facta, tanquatim
κατορθώματα . Φαρισαίου ως μεγαλούχου και υπερ- iaclaundi atque superlientis abominatus est cl
I pavou 60€7.6 Exto xai túJITO . xol as toy äôe). repulit , eumque ceu fratricidam Cain bac de causa
φοκτόνον Κάϊν κατεδίκασεν αυτόν από ταύτης της condenirnavit.
αιτίας.
Λάθωμεν, αδελφοί, και διδαχθώμεν, και μεγάλα : Discamus, fratres, et Iocealmur, et magnis
εργαζώμεθα κατορθώματα . Τούτων ένεκεν μή έπαι- οperennur virtutes. Harun clus: ne lanmen eliera
ρώμεθα. Και εάν αγαθοί γενώμεθα, δίκαιοι και mur. Ouavis Doui simus, justi et mites, et hi
επιεικείς και συμπαθείς και ελεήμονες αλλά και Daniel misericordles, niliilotinus vel sic httalie
ούτως ταπεινούμεθα, και μή υπεροψίαν και αλαζο- 20: r, neque contemptum el arrogantiam habea
νείαν έχωμεν, μή ποτε τους καμάτους ή μών και τους mus , ne quando labores nostros atque operas
πόνους απολέσωμεν. "Οταν γάρ , φησίν, ταύτα perd:: υυς. • Quando ein, inquit , Itec omnia le
πάντα ποιήσητε, λέγει Κύριος , λέγετε ότι αχρείο! ceri is, ail Dominus, dicite, inutiles servi stis.
δούλοί εσμεν. Ο οφείλομεν ποιήσαι, πεποιήκαμεν. ) Qol deletus facere, fecimus k. D::bitio est
Αναγκαίον γάρ και απαραίτητον χρέος εστί, προσ- enim necessarium et inexcusalbile, ut offeranus
φέρειν ημάς το έπει πάντων Θεώ την δουλικήν τα- universorum Deo servilem humilitatem, patien
τείνωσιν, την υπομονήν, την υποταγήν, την ευπεί- tim, subjectionem, docilitatem, morigerationem,
Οειαν, την αγνωμοσύνην, την ευχαριστίαν, και μετα . gratiarum actionen, ut magnificellus et venere
Τυνειν και προσκυνείν το θέλημα αυτού το πανάγιον, Dr Sanctissimam voluntatem ejus, nec nordlea
και μή δάκνεσθαι ταις παρ' ετέρων λοιδορίαις και Η: ur ab alienis conviciis et contumeliis, nec gre
δεσι, μήτε άχεσθαι τους πειρασμούς , μήτε δυσχε- D framus tentationes , nec indigieur si probris
ραίνειν ονειδιζόμενοι, ότι και από τούτων πολλήν Iaceremur ; quoniam et ab iisce relbus plurime
καρπούμεθα την ωφέλειαν. Μάθωμεν και γνώμεν, consequi possuus utilitalis fructum. Discus
Οξφί μου, την της ταπεινώσεως δύναμιν και 1goscanusque, fratres mei , que sitI miliatio
ισχύν και βοήθειαν. Μάθωμεν της επάρσεως την κα- nis vis, potestas et auxilium : discanus elaliotis
ταδίκην και την ζημίαν και την απώλειας του Βεε- que si damnatio, multa et interitus ; Buenollii
μώθ την σκιάν, κατά τον Ιώβ, εν τοίς υγρούς τόπους, que sit unlira, secundum Jol , iu Jimidis Iocis,
καν το καλάμω, την εκτροπής της οδού της αλη- ει in arundinelo aberratio a via Veritalis , et a
θεία , και του φωτός της δικαιοσύνης. lumine justitie.
Καιέτσιδή μέγα αγαθόν εστι μετάνοια και εξομο- Ει quoniam magnum Ionim est penitentia et
10γησις, και η συντριβή, και τα δάκρυα , και οι εκ confessio, contritio ite ! ct lacryin', ejulatisque
Ραύους στεναγμοί, και η κατάνυξις · διά τούτο, παρα- er imo pcloris, et compunctio , idcirco vos oro,
κ.αλώ, Εξομολογείσθε τω Θεώ συνεχώς, και τα αμαρ- Confitemini Doo jugit r ogne pectata rCyclate.
*Luc , ΧVΙΙ, 10.
1257 S. ANDRE E CRETENSIS 120
Si ein explienverious conscientiam nostran, Α τήματα αυτή εκκαλύπτετε. Ει γάραναπτύσσευμεντο
eique ostenderimus vulnera animarum nostrarum, συνειδος ημών, και δεικνύωμεν αυτώ τα τραύματα
nec vero alios judicaverimus, neque eteramur ad των ψυχών ημών, και ετέρους ου κρίνομεν, ουδέ έχ
proximi counelias, aut animum despondeamus θηριούμεθα προς τας των πλησίον ύβρεις, ουδέ λυ
propter co : vieia et injurias eorum, propilius Πο- πούμεθα δια τους ονειδισμούς και τις οδικίας αυτών,
Dis fiet belignus Dominus, Sneque compassionis ίλεως ημίν γενήσεται ο φιλάνθρωπος Κύριος, και τις
10 Denignitatis plharaca temperabit, Pobisque της συμπαθείας αυτού, και της ευσπλαγχνίας κερά
inopouel et sanitatem largielur. Ostendamus pec- σει φάρμακα , και επιθήσει και ιατρεύσει ημάς. Δεί.
cala Domino nequaquam exprobbrianti, sed curti: ξωμεν τα αμαρτήματα τα μη όνειδίζοντι Δεσπότη,
quamvis enim taceanus nos, ille Omnia novit. αλλά θεραπεύοντι κάν γάρ σιγήσωμεν ημείς, εκεί
Dicamus igitur peccata nostra, fratres, el candidle νος άπαντα γινώσκει. Είπωμεν τοίνυν τα ημών
confiteamur Domino, ut lucrificiantus ejus mise- αμαρτήματα, αδελφοί , και εξομολογησώμεθα καθα.
rationem. Deponaus hic peccata, ut puri effecti ρώς τω Κυρίω, ένα κερδαίνωμεν τήν τούτου συμπί
el parali eo contendants , ac introduceur ab θειαν. 'Αποθώμεθα ενταύθα τα αμαρτήματα, ένα
justo Julice in reguin ejus perpetum atque καθαροί γεγονότες και έτοιμοι απέλθωμεν εκείσε,
ælernum , illasque barreditate consequatur futuras " xa ! ciszyOwey Tozpå toj cixalou Kostol zis ot,
et incorruptas mansiones, inexllaustamque volu . βασιλείαν αυτου την ατελεύτητος και αίδιον, και
plalem et fruitionem . Quias etiam ulinail conse
lam ulinain conse · κληρονομήσωμεν τάς μελλούσας εκείνας και ακερά
quamur cuncl. in ipso Christo Deo nostro, cui τους μονές, και την αδαπάνητον τρυφήν και από
sit gloria et imperium in sæcula sæculorum . λαυσιν. " Ων και τύχοιμεν πάντες εν αυτώ Χριστώ το
Amen .
Θεώ ημών, ώ ή δόξα και το κράτος εις τους αιώνας
των α' ώνων. Αμήν.
ORATIO XXI. ΛΟΓΟΣ Κ.1'.
In vilam humanam el in deſunclos (3 ). Εις των ανθρώπινον βίον , και εις τους κοιμη
θέντας .
Nihil plane res ilunanz, stalbile aut firmumlha- Ουδέν ως αληθώς των εν ανθρώποις έχει το στί
hent. Iuliana siquidem gloria et vita, umbre σιμον ή βέβαιον . Σκιά γάρ δειλινή και χόρτα μιραι.
pouerilliane 1 ( 4), et feno marcescenti m compa- νομένων,των ανθρώπων ή δόξα και ο βίος απείκασται.
rata est. Quid porro vilius un:lira ? quidve feno Τι δε σκιάς ευτελέστερον ; ή τί ευρώτερον χόρτου;
10agis caducun et luxurn ? At res 1051re magis Τά δε ημέτερα , και τούτων εστίν αλωτότερα. Πενία:
sunt adversis obnoxie. Paupertas enim uorliique γαρ και νόσοι, και ανωμαλίαι , και τα εξαίφνης ημίν
ac rerum inequalitas; terra item et vari ex ii- επερχόμενα πειρατήρια κατά γήν τε και θάλατταν,
provisa adorientes tentationes, structeue insi- και τα εξ επιβουλής ένεδρα, προσέτι και άυροι θά
lis, sec et i taliro mortes, ac φuo! νατοι, και όσα το δύστηνον τούτο της ζωής περιορί
miserum lioc definiunt vitae spatium , incólistan ζει διάστημα, την άστατον ημών του βίου περιφεραν
teni vilie Hostro circulationen, velut deformant στεριγράφεται. " Η ουχί νόσος πολλάκις συνεισπεσια
1c circunscriluit . Aonne Sirpius incidens mor - διέφθειρε , και λιμός παρανάλωσεν ; " Η ουχί σύμ
bus exilio fuit , filesque alsumpsit? Noune nma- ττωμά τι συνενεχθέν παρ' ελπίδας κατέχωσε, και
ceries præter spem corruens obruil, ventusque άνεμος απεκρήμνισε , και φιξ ατραοράτω το αιμη
μι :ecipίtes egit, ac mica galluri intercurrens Or - τπαραδραμούσα , θάνατον άπειργά -ατο ; Τί γάρ του
ten intulit ? Quid notle expelitins, 1amelsi in- αποθανείν άνθρωπον ευκολώτερον , κάν τη εικόνα
flati sunus Ionore imaginis , ac velut non tuori- φυσώμεθα, και ως ου τεθνητόμενοι έπαιρώμεθα ,
Turi efferinour ? Bene itaque it, qui diicit : Ve- Καλώς oύν φησιν ο λέγων· « Πλήν το σύμπαντα
Titanen univer's Vanitis, onnis Iliomo vivens. D ματαιότης πάς άνθρωπος ζών. Μέντοι γε έν εικό !
Verumtamen in imagine pertransit homo : Sed διαπορεύεται • πλήν μάτην ταράσσεται. » Και ο τού
frustra con urbalir h". Quodge eo pejus est : του χειρόν έστι, Θησαυρίζει, φησί, και ου γινώσκει
TIesurizat, inquit, et ignoral cui congregabit τίνι συνάξει αυτά. Και πως αν είδείη , των κα)'
a . , Qui vero seiverit, qui nilil de suis ipse αυτόν ουδέν επιστάμενος; Τα προ οφθαλμούν ουκ
« bus still ? Non novit e sun pr: oculis , el o'δε, και περί των μελλόντων φαντάζεται. Τα εν
1 } Para!. ΙΧ, 40 ; Sap. 1, 65 , η Psal. CΧΙ. ΠΙ , 4 ;ε ΙΙ, 23 ; XXXVI , 2 . in Ps !. ΧΧΧν11, 5, 7. 1 !il.
COMBEFISII NOLE.
(3 ) Luculentissima oratione prosequitur vite ( 4 ) Umbrre pomeridiance Ex :i 0 :47 :vř. Foila a!;
finomanie miserall sortem , quam ex duplici regio lulila Jerein . vi, 4 juxta LXX. 'Exislnous14 26
codire quam emendatissimam conati sumus edere. Onext tiis ¿Tabois. Deficiuni umbriť l'esperie:
Legrine Græci Salibalo ons à Tooxpiw , proxime anle sela kropologice insæ sint honum vitir . Silin
Quadragesiniam , cujus agonibus oprime præparal habent tuéon , diei. Sed minus consonal helt
ejusmodi considerata miseria . Sic et Ecclesiaruni ubi est nyc Pulg . resperi.
maler Romana Ecclesia, Siplugesime sacram le
cluram a creati lapsille hoimisis historia inchoal.
1200 DE HUMANA VITA ET DE DEFUNCTIS . 1271)
χερσίν αγνοεί, και των αγνώστων καταψηφίζεται. A futura imaginatur. Ignoral que sunt in manibus,
Τα εν ποσίν ουκ επίσταται, και τα εν ύψει μετεωρο - et de ignolis decernit. Nescit que sunt ad peles ,
λογεί. Τι μετά μικρόν αυτό συμβήσεται μή ειδώς, et de excelsis conmentatur. Nescius quid post
αιώνια καταστοχάζεται ο μικρός , ο ευτελής, και modicum ipsi eventurum sit, eleria julical et
των ανεφίκτων κατατoλμών, "Ανθρωπος το πολυ - exquirit : modicus, vilisque , quique nilbilorminus
νητον φύραμα, το ζωής και θανάτου μεθόριον, το et ad omnia comparatum' organum, facilis Coli
νοερόν εν ύλη σύγκριμά τε και σύνθημα , το εν αι- suni massa , vitae el morti conteriuinus, spiritzidis
σθητοίς λογικών αποτέλεσμα, ο αχειρότευκτος αν . in maleria concretio compositioque, effectus ra
δριάς , το έμψυχον άγαλμα, το περιώνυμον ζώον , το tionalis in rebus sensiti suljectis, stalia non
ευδιάγραπτον ίνδαλμα, το θεοειδές κάτοπτρον, το manu facta, simulacrum animatur, celebre 2-i--
των άνω και κάτω μεταίχμιον, το ορατών και νοού- Ma!, representatio Speciesque expressu facilis,
μενον σύστημα, το δεκτικόν φθοράς και ανάλωτον. deiforme speculum, ctrlestilus terrestriliusque
" Ανθρωπος το αυθημερον άνθος , το ευδιάβατον απο- interjecta intercapello, visibilis el intelligibilis
σκίασμα, ή ευμάραντος χλόη, το ευάλωτον θήραμα, , compago, que et sit corruptioniobnoxia, et a
το ευδραπέτευτον ανδράποδον, το πολυπαθές και ευ - " corruptione immunis. Ilomo, dici uuius los,alum
διάλυτον ζώον, ο πηλός, και τα μεγάλα φυσίων, ο bradio fugx, herba facile marcesens, capίu fa
χνούς, και τα άνω περιαθρών. Τούτο τοίνυν το πο - cialis ventilus, facile al fugan mancipium, animal
λυώνυμον ζώον ο άνθρωπος, πολλάς μεν έχει τάς multis obnoxium morbis, et quod facile resolvi
έπεισακτους τη μεν προς τα χείρω, τή δε προς τα possit ; Iulunt, ut nihilominus altin Spit; pul
βελτίω, μεταβολάς, πολλάς δε τας ελλείψεις προς vis, ut lainen celestia contenpletur. Ηoc itaque
τούτων εκάτερον. Τη γάρ αφαιρέσει των κρειττόνων, multis . insigne nouilibus animal, Ιιοο, ιuth-
τάς αντεισφοράς εισδεξάμενος των χειρόνων, εις tiones multas, qua ad lelerius , qua all inclius,
πολυπαθή δι' εμπαθούς μετέπεσεν αυθαιρέτως ζωήν. inductis recipit; multis vero quo special all
"Επειδή γαρ χειρί Θεού και είκόνι διατελασεις μετά ultrumque , lefectibus lalior.it . Sublitis quite
την κτίσιν, υπέρ την κτίσιν τετίμητο, είτα της αθα- melioribus, eorum loco inducta pejora admittelis,
νασίας προηγουμένως εν χάριτος μοίρα το δέρδος e vita passionum vitiis ::ancipata, in vitam mul
αιφ.ασάμενος , και της αφθαρσίας την στολήν επο- is passionibus afflictam, sua ipse sponte recidit .
μένως ήμπέσχετο . "Εδει δε , πάντωνομού των, όσα Quol enim Dci fictus man post creata, pre crea
υπό την αίσθησιν, και όσα ταύτην υπερανέστηκε , γ tis, praerogativa imaginis Ionorem habuisset ,in
τον θείας εν μετουσία κηδεμονίας γενόμενον , των mortalitatis previo pollen, ceu in beneficii par
μεν, υπερασθήναι, τοϊς δε, άμιλληθήναι: τη κατ' term, indulus, consequenter etiain incorruptionis
αμφότερα λέγω των μερών οικειότητα. Και τούτου ιιιicam, induissel. Par enim erat, ut qui enin
τετυχηκε μεγαλοτερεπώς τε άμα και φιλοτίμως, και simul, tum que cadunt sul sensumtum quae enti
ως ουκ άν τις εικάσαντο Θεού μεγαλοδωρεάν τω οί - nent sensui, divine Ριoνidentic careque pri
κείο της εαυτού χειρός συνεμπρέπουσαν πάσματι. ceps effectus esset , aliis quidem pr:xcelleret, cum
Και δή και τρυφήν είχε το ζωηρόν εκείνο του παρα - aliis autemcertaret; partius, inquam, ad alteru
δείσου χωρίον · καθ' ήν ή δι 'απωθείας ώρίτο μακα- 1ra afinitiate : quod utrumque magnifice sindl « t
ριότης και η μετ' αγγέλων διαγωγή : αξίωμα δε , το 1mliliose consecutus est : aleo l nero facile
λογικόν τε και νοερόν, και αθάνατον, και ανώλεθρον, Dei magnificentiam, proprio sue ipsius mais
άτε Οείας συμμετασχών ωραιότητος, την της πρώ- fignmento congratu, astirnaverit. Hal:ent siuile:
της εικόνος αποτυπούσης εμφέρειαν. Προς τούτοις, vitalis ille paradisi locus voluptalois ; qua, becata
έτι πάντων ομού των ζώων την κυρίαν· όσα την al affectionibus vacuitas cernetbalur, convers::tio
γην έρπει, και τον αέρα τέμνει, και την υγραν δια - que cum angelis ; dignitas denique rationalis,intel
νέχεται φύσιν τών τε εν τ.αραδείσω φυτών, πλήν D lectualiscue, et immortalis, nec corruptioni (!) -
ενός μόνου, εφ' ού το της εντολής ένεσημάνθη τρο : 10xia , velut divint pulchritudinis participe Ιιο :
χάραγμα· οιονεί γυμνάσιον αυτό προτεθέν, προς την Hine, accurata prinue inmaginis expressio :se. All
δι' αρετής εις υπακοήν πίστεως τελειότητα . Ταυτη Inc vero etiam in animalia onia Ional un in
γαρ της εικόνος το θεοςιδες αλώβητον διασώζοιτ' άν, perium,ιι ea q:1: replant super terra10 , 1ει
και της προς το αρχαίον κάλλος αποτυπώσεως εν quae Stecaul aeren, 11 12 21a1a perlatanl.
cautò évou od åspovolwu.a , tre pixsia ; oux. ¿ E:9ti - Facia item paradisi arborin facultas, ma dune
μενον μόνιμότητος . Αλλ', ομοι ! τούτων όπως είπείν 11 excepta, in qua divini manditi designatio
ουκ έχω, δελεασθενής υπό συμβούλω τώ δαίμονι διά signarel : velut in exercili proposito Tig ! Ο
την προς τα αισθητά ρέψιν τε και διάθεσιν , άρδην ad oliedientiae fidei constinationem. Sic eniti
έστερηκαι παραδείσου μεν, ουκέτι πολίτης αδόμενος, integra divine imaginis species constranda erat,
ου βασιλεύς των υπό χείρα μεγαλαυχούμενος . Πώς expressa que all antiqιι ιlchritudinein simili
γάροτη χρονι προστετηκώς των παθών ευη θεία tudo, nili! sua decedens stabilitate, eodem moto
και ταϊς παραλόγους των ηδονών υποκύψας ορμαϊς, Ι:: Des, manstra. Sed, item ne ! nescio, il this
της τοιαύτης γένοιτ' άν διαπαντός εν μετουσία μα- omnibus, dialoli consulentis fraude sua i!!. 1-1
1271 S. ANDRE .E CRETENSIS 1272
Ti's Sonsti subjectas propensione ei aflectione , A yaisiótrtos. " O ye x.zbåtagölov avtoü td tñs y u.
omnino privalus excideril ; non jain paradisi civis 75 åõouwtov povruca , to tñs copxde coułu .se
celebralus , non regis magnifico nomine in sube p.evos, ở -7,5 os , očilo! ! xal třs đ076ms Toy xtr
jecta lumens. Qua enim ratione, qui prior drte - võv opoyeveils XOLVOVO ; olxto osvoj, oj $35:) süs
riori contabuisset præ affectionum amentia , qui- cucoricóuevosa xa! cò öàov ávi ? val öyrõóv : 231
que alienis a ratione voluplatum cupiditatibus obve ), xal malūs į PO TELESOLEVO :, 371 ur 3 )
succubuisset, tantæ unquam majestatis consor. 207, töv to !OeWV Ý Ởuaptia spógevoç. Ti oé ;
liberum affectum , carnali mancipaverit affectui; OWTOs yap yevvãzut you), , Tý dè xosu), dúhony
quique, heu me! erro, miseræ brutorum cogna- tepoot201; TAPÉTETA!. 'Ev ten yio, orci, ten
tionis, miscrabilis communionem habeat, haud . rézva. , 'H tpúrn man niūv Ở SÓÇA !!ç. E ca ti
quaquam fuerit rex fama clarus ; ac quem plane, Oqvežtai, įmapépetxi, ávó retai, 0:05 1. M6/00: 20
molestia , angor, et labor, numerosumque affectio . TOV ŠvceūOev , lõpūzes, dúall, xal åovular. 'Ev
num examen premat : nec enim peccatum aliud lopori yap, ong!, TOŪ 7-POSúrou Jou yöym t v žo
quidquam ab iis conciliaveril . Quid enimvero ? Tov gou. , ACUTÉoa yao juuv å rrópasis : « 'Axav .
Nonne res nostræ sic habent, nec quidquam præ - " Das za! tp:6clouç avatsei 50 ! ý rñ. , Tolar, aü
terea ? Nam « flomo laberi nasciturº, 1 Labori ar åróp4515 : 'E - Xatápx70 ; ń yñ év toiz Egyors
autem palain comes est tristilia : « In tristitia cow. » Terápan acan 3T56 $25!5' 'Ev durin, çay !
enim , inquit, paries filios P . , Prima est in nos activ Trägas tas guépa ; tř ; dou), , 164con
prolata sententia. Tum mutritur, educalur, pro - x20' M và To' ! : , Kıl çayn tav XOOTOV FGŪ
velil ælate, crescit. Hinc deinceps , labores, sudo - xcov . , "Exor toū =0 år * 25!5 : , "Ews à Trotzpat
res, tristitiæ . ( In sudore enim , inquit , vesceris os ci; yñvè ; 1, pons . ÖTE Yñ el, xal els Yos
pane tuo 9. , Secunda in nos sententia est : « Spi- ár - jon . » Alan 6obur 200' tuluv OTTO®2015; 70
mas el tribulos germinavit tibi terra " . , Et hæc OÙ 52.50vcos a :ūvos ¿Cooplatexov à p!Ojeby Úroydo
leitia est sententia : Maledicia terra in operibus u51. " & TOPÁJEWS Trixpãs, fis oux Botiv p!Oy
luis '. , Quarta hec sententia : « bi tristitia co . Ojcè Úteép625 5 ! N" ovi :, ñs oudels tūv & Te' alo .
medes eam omnibus diebus vitæ let : 1 Quinta vis cois ő pois avt:5052 ! 53 osôbvr,ta!! Taūta Il
adversus rios sententia .« El comedes ſenum agriu., xà YEūJ' Too Fu2ou, yol ñ á praia T20370014.
Sexta hæc sententia . « Donec revertaris in terrain Tæūra ń toŨ osos qurbouan, xal tris ėvtoits in
ex qua surplus es, quia lerra es , et in terrain C ZCE% 0!5 . Taūta porn izpazon , zal t Top );
seplenarium avi præsentis exhibens numerum . xaid ; eis sos!v, , Ó èue Oavatósas xapab; ya !
O amarain sententiam , cujus nec terminus nec poôr wz. ANTÈVO!, tř ; elõeyDov; àpoopla : gyé
transgressio sil ! 0 vocem , cujus nemo a sæculo veco TODE:Vos rauxaia Ý yeusis. '424' uo! 001spay
decretis poluil resistere ! Hec ligniamarus gistus, Trixçi25 otpornu averisiyaya, Baváty orv Cury
veluisque subversio . IIæc, serpentis consilium , et aveam255250 , xalçD på triv a priapsiav à 16h1v cz.
mandati transgressio . Hæc, prima inobedientia, Kaé yo oju aiziya tov Sabun,pov za! 9009550404,
adhæsioque el necessitido ad res subjectas sinoni: ävs! coj övećOpou za ! archilovos Sicu , & $502!
« Speciosus erat, ei bonus ad escam *, , qui m ét :158V . "Avti toj trv, ropógyerów te ! decu .
nortem milhi conscivit fruttus ; quod et plane est σαν αφεμένους διαγωγήν, την εν ουρανοίς ασπάζ:
maniſestum . Mihi enimvero turpis deformildis Olt 7 02e7slav ¿v Tevéúpat!, vad täis ägote:
causa Saclus est dulcis gustus. Al mibi turbida 969.0822.4vey duvaussi, tiv JETÀ ytriVirvywyer
amaritudinis sul versionem vicissim invexil,morte Cucin ya ? u.c. of cours LV 1 - 55765770 . K x PV
vitam commutans, corruptioneque incorrup'ionem ciru od yvopuilucepov , ávil tis anabous év Tep3•
obscurins. Sane vero, statim caducan lethalem - ocig ) touñiz, tiv 70207 1.67 x2 ! çi ovoy Sery
que vitam , pro innoxia inofensaquc eligere suasit. val õigutav % 9temp0rp.ev. 1:2 Touto zás! 26
Docuit, ut quibus terrena flxaque conversatione your " AvOCUTOS év telt üv ou suvims. 1 1 : ;
policia, cælestis illa in spiritu conversatio am - « Il 202 JUV€67.1 on this x = 5196 ! Joi; dvorto ! s xil
plectenda esset, vixque non superandæ incorporeæe Úloukon autcis. , 'Evrouoev 2017:ėv citépoucev O
Virtutes, brutalem cum brutis jumentis visiosam - v.volos tŪV 1:20ūv ode:205 ótūv Quaporu Tursun ,
que vitam praeferremus . Et lil dicam quod est TÜV vócWV ai à poppai, oi 0030 Ožvoto!, O TO
notius, pro sancia illa et innocuia in paradiso vo . Ő015 8 Ohayoo!, 12 00COTTO : TWY GWLTOY TIZ!. 7
Inpiatr, viliosa vite voluptariieque damnationem úp úy 02.02.15 ở voraos ūv XITITIT.atzi ära
incurrimus. Quamobrem clamat qui ait : Mono Coutos. 'Evrelevo ai vio :o: Ožveto !, ti
lim n honore esset non intellexil. , Quorsun ? ¿2 - iod 002 :10 :22 = 0 , ai à sposoby cot Gullegocal, o!
o Jo!!, v , 7. P Gen . 11, 16 . qibiil. 19. ribid . 18. sibil. 17. ! ibit. uibid . 18. ibid . 19.
* Gen 111, (i.
YAWE LECTIONES.
50 üld TOUS Öpous dvieze:198 '.
 11.13 DE DUMINA VITA ET DE DEFUNCTIS. 1Σ71
ακούσοι πειρασμοί, αι παρά βούλησιν πενίαι, οι , « Colparatus est uienlis insipientiiset similis
όλοι, οι φόνοι , τα ένεδρα, αι διχοστασίαι, τα προσ- factus est illis 9 . Ηinc deinces isofluxit in11 -
οχθίσματα, τα εν πόλεσι δείματα, τα εν γή και θα - Herabilis perturbationum vitiorumque tu ba :
λάσση : ποτέ μεν ναυάγια · τοτε δε πειρατήρια και peccatorum examen, morbor causae , prena
όσα απλώς την πολυώδυνον των ανθρώπων περιέχει re orles, quod qui rapiailir ante tempus ,
ζωήν. "Απερ ουκ άλλοθεν ή εντεύθεν ημίν επιφύεται, It!iales corporum passiones, quibus non rato
κάν μυρία σοφίζεσθαι δόξαμεν. poster interior in pletur homo. Ji le repentina
mortes, insperati casus, calamitates inexspectatæ , involuntaria tentationes, paupertates non quæ
site, doli homicidia , insidiæ , seditiones,« fendicula, terrores in civitatibus, terra ilem et mari ; modo
maulragia , modo piratarum latrocivia ,ac quotquoi plane alictissimam hominum vilam undique oba
sident : quze sane non aliunde nobis quam hinc adnascuntur, quantumcunque nobis sapere videa
Dr.
1 : δε ; ουκ εντεύθεν ημίν ή εκ θελήματς ανδρός , Qui vero ? Nonne hinc nobis illa ex volunt:le
και εκ θελήματος σαρκός, λέγω δή η εξ αιμάτων viri , et ex voluntate carnis, ex sanguinibus ( 5),
απότε ξις και το δε και δίκην αλόγων ζώων γεννάσθαι, inquam, nativitius est ? Quid autem et instar bru
και ζήν, και θνήσκειν και λύεσθαι, και τούτο λίαν και trum animantium gigni, et vivere, el mori, atque
εντελώς και αθλίως ; Ποιος ημίν εξέφυσεν ακανθών; resolvi, idque alijecle admodum et misere ? Qui3
Πόθεν ή ροή και απορροή της ημετέρας συστάσεως, 11ο!)is edidit spinas ? Unde substantice nostre flu
αι αφορμαι παρ' ών το ηδάσκειν και γηραν τη φύσει vino deluviumque , quilts natura2 adveit ut
προσγίνεται; Προσέτι δε , το ανιάσθαι και ήδεσθαι» pliescat atque senescat ? Ad Inec autem, meror et
το τε στένειν και άρρωστεϊν · τοευεκτείν, πλήν υπό gadium; gemilusitem et egritudo, bonnque vale
σφαλεραϊς κείσθαι ταϊς υπονοίαις, είχε προδήλως tulo , nisi fallacilus nos ipsis opinionilus decipi
παραφθορά, το πλεονάζον του λείποντος και του ίσου μις : siquidem manifeste quod abundat , defactus
το έλαττον , πειρατροπή καιυφαίρεσις. Πόθεν ή τη- corruptio est : quodque est minus, equalis perversio
λίκη των καθεξής πραγμάτων περιφορά και παλ. ac privalio. Unde tanta illa deinceps rerum circuli
λίρροια, ή εξ ής είπον αιτίας; Επεί ούν ούτω ταύτα, latio ac refluxus, preterquam ex ea quam dixi ,
και τοσούτοις κακούς υπόκειται τα ημέτερα, το μή causa ? Cum hanc itaque sic halbeant , ac res nostrie
των δεόντωναφέμενοι , των μενόντωναντιποιούμε( α ; 1ot malis subjaceant, quidni, luxis illis limissis ,
Τί μή της τελευταίας αποδράντες αισχύνης, προς permanentium curam agious? Quidni, fugientes
την αρχαίαν δόξαν επαναδραμείν επειγόμεθα ; Ουκ supreman confusionem , festinatus cursu C02-
έκνήψομεν, αδελφοί, το λοιπόν ; Ουκ αναβλέψομεν εις C tendere ad antiquam gloriam ? Noine deinceps ,
τον ουρανών άνω, την γην αφέντες κάτω, μετά τών fratres, erimus sobrii ? Nonne respicienus in ce
της γης συγχωσμάτων ; Ού το συγγενές προς το συγ. Ιum sursin), terra deοrsum relict:1 , cum terrie
γενές επαναγάγωμεν; Ού την γεραν εστίαν απολι- orientis Soralilus ( 6) ? Nonne cognatum ad id quod
πόντες την άφετόν τε και ευδιάλυτου, προς την προ- cognatum est reduce 1s ? Note, relicta terrena
τέραν ήμών την εν παραδείσω διαγωγήν, τη μετα- domo reject2nea illa et que facile dissolventur, ad
θέσει της κατά σκοπον ευβουλίαςεπαναδραμούμεθα ; priorem in paradiso stationem, prudent: mu!
Ου την φαινομένην άπασαν υπεριδόντες ευπρέπειαν, tione propositi recurremus ? None visibili omni
προς τα κατ' ουρανόν επανα ζεύγνυμεν κάλλη ; Ουκ decore sprelo, celesti pulchritudini denuo adjun
εί τι και δέοι παθείν, του ζήν αλόγως απαγορεύ- genur ? Nonne quanquam aliquid sustinendum sit,
σαντες, λογικοί γεγονότος, προς την εικόνα χωρώμεν, desinentes adverse ratiοni vivere, qui creati sinus
και την πρώτηνομοίωσιν ; Τι ποιούμεν ημάς αυτούς ratione prediti, adimagineitendenmus, et prina
ταπεινούς, υψηλοί γεγονότες ; Τι των όρωμένων similitudinem ? Quid nos faciamus alijectos , qui
περιεχόμενοι, των νοουμένων στερούμεθα; Τι μή sinus creati sublimes ? Uιητιid relius oculis sils-
τιμώμεν, οί της εικόνος , το κατ' εικόνα ; Τί μή την jectis delinentibus, spiritalilus privamur ? Γιατί
κλήσιν αιδούμεθα ; Τι αθετούμεν την χάριν ; Τι δου- υ non haletus honori quol est esse alingine ,
λους παθών εαυτούς ποιούμεν, πλασθέντες ελεύθε - qui al imaginem speclemus ? Quillai reverentit'

Y Psal. XLV1, 21, 22.

COMBEFISII NOTÆ .
(5) Er sanguinibus. Tangit opinionem Grecis Ρύψιν τών από κακίας έπεισελθόντων συγχωσμά
Tarribris receptissimam , Ampb ., Nyss , etc. , non
fore humani generis propagationem qualis est
modo , si slaills quo Adam creatus fueral, consti-
lissel ; sed habiluram miodum alium spiritaliorem
of allinem angelicis . Quod 11t pium appareai, mi:
Jills tamen jam in Amphilochio visum est SO
Tidum).
(6 ) Cum terræ obruentis sordibus. Metų tūv oñis
rñis ouryo Juátwy. Vox est etiam Gregorii in san -
clum Bapl. relerique Burd . seil sine interpretatione .
TUV uolugu Ótwy. Ubi Bill. Easque obstrictiones
rel naculas , gure vitio conirahulur, abstergens.
! olor Thesauri pulat legendum OuYXOWJPÖTUY
nisi, inggil , ouryoğuátov nomine accipiantur sor
des el nucule quns contrahunt Tż GUY7U0Névca.
Carlerrai qua aggesia sunt obrula : quæ conjere !!:a
er adjunctis apparet lona : quodque videatur An .
dreas ex Gregorio expressisse , lil passim ini,
idleo ital visum est, relul ex amborum licule
Reklere
1275 S . ANDRE.E CRETENSIS 16
10tationem ? Urquid despicimus graliara ? Quid A ρου ; Τη ελευθερία γάρ Χριστός εμάς ελευθέρω
nos viliorun efficimus servos , qui sinus ficti σεν. » Ούκ ένι εν ημίν Ιουδαίος, ου, "Ελλην, ου
Tiberi ! « Christus enim nos libertate liberavit .. . Σκύθης, ου Βάρβαρος, ουκ ένι άρσεν, ου θήλυ. Πάντες
Non est in nobis Julieus, non Grecus, non Sy- είς εσμεν εν Κυρίω. Χάριτί εσμεν σεσωσμένοι.Υιοί
ε!ha , non Barbarius , non est masculus et feina 1. γεγόναμεν του Θεού : « Δέδωκε γαρ ημίν εξουσίαν
Οιnnes iden sumus in Domino . Sunus salvati τέκνα Θεού γενέσθαι.) - Εξαπέστειλεν ο Θεός το
gratia. Ficti suous filii Dei. « Dedit enim nobis Πνεύμα του Υιού αυτού εν ταις καρδίαις ημών
potestalem filios Dei fieria,» - « Misit Deus Spiritum κράζον, 'Αββά ο Πατήρ.)
Filii sui in cordibus nostris ciamantem : Abba,
l'aler b . )
Quamobrem, non sunus amplius Servi, sed filii, "Ωστε ουκέτι εσμέν δούλοι, αλλ' υιοί , και κληρονό
el Dei Ihredes per Clhristum. Ne igitur terrena μοι Θεού δια Χριστού. Μή δη τοιγαρούν τους είτε
vilitate ingenuitaleni nostram probro allicianus. Ne λέσι την ημετέραν ευγένειαν καθυβρίσωμεν. Μή,
celestis patria obliti , miserie isti ci dears in της άνωθεν πατρίδος έκλαβόμενοι , προστετηκότες;
vergenti vitae , cuique nilil sit przeler corruptio- ώμεν τη μοχθηρά ταύτη και κάτω βρίθούστη ζωή,
nen, allabescats. Ne res presentis saeculi, futuri B και της φθοράς ουδέν εχούση πλέον. Μη τα παρόντα
Seculi reibus prefer τις ; neve immortalibus, cor - των μελλόντων προκρίνωμεν, μηδέ των ακτράτων
ruptioni obnoxia praeoptemus . Ne igitur, celestis προελώμεθα τα επίκηρα. Μη τοίνυν ουρανόν αφέντες
domicilii possessione dimissa , lerram nobis domum , έχειν εαυτοίς ενδιαίτημα, την γην εστίαν μετά των
cum iis qui halilant in sepulcris • constituamus. κατοικούντων εν τάφους και υποστησώμεθα. « Εκνή
Jaim, fratres, solrii simus et vigilemus d, pro- ψωμεν » το λοιπόν, αδελφοί, « και διεγρηγορήσωμεν,και
funlopigritie dercuss0 sonno , allast: que a cordis τον βαθύς της ραθυμίας ύπνον αποτιναξάμενοι: κα:
oculisIerina , noveri 1s cujus et unde sinus . Que el τωνοφθαλμών της ψυχής την λή μην περιαιρήσαντες,
quam illustris nostra formatio. Quo 1odo facii qui - γνώμεν τίνος και ποθεν εσμέν. Τις και ποταπή ήμων
den sinus certain quid, supra vero omnia honore ή διάπλασις. Πώς το μέν τι συνυπέστημεν, υπέρ δε
aucti sitis ; tum, reibus sensui subjectis, spiritali το πάν ετιμήθημεν. Είτα τους αισθητοις νοητώς, υπέρ
ratione ; spiritualibus autem , animo supra spiritalia voūv Ôè tois vortois, Š TEL661.wyev, zal xocavo
clevato, inca bands : atque in primis cogite : 15, ως μάλιστα, τις έθετο ταύτα πάντα ; Τίς ο ποιών και
is bec onoia posit ? Quis sola volunt: le fecit κατασκευάζων μόνο το βούλεσθαι ; Τίς ο πλάτας εκ
« con!idit ? Quis liominem de terra formavit ; γής άνθρωπον, και εις γην επανάγων; Τίς οιθεμε
quisve in terram reducit ? Quis • posuit enelras " νος σκότος αποκρυφήν αυτού , και και συγκαλύπτων
Tatibulum SuU10 € : ) abyssumque judiciorum suo. νέφει των αυτού χριμάτων την άβυσσον ; Δαβίδ πει
Yin the contegit ? Tilhi , o hono, fillem facint σάτω σε , άνθρωπε, « 'Εθαυμαστώθη, λέγων, ή γνω
David, dicons : Mirabilis Γ::cla est scierilia tra σίς σου εξ εμού εκραταιώθη, ου μή δύνωμαι προς
cx ne ; confortafa est , el on polero ad ea , . αυτήν. ! Και μάλα είκότως. Τίς γάρ έγνω νούν
Α » plane Herito. Quis enimι « cognovit sensum Κυρίου ; ή τις συμβουλος αυτού εγένετο; Τίς ο δι
fo ini ? :1111 quis consiliarius ejus fuit 8 ? Quis δούς μέτρα ζωής, και διορίζων. χρόνους, προεγνω
detit Vile terminos , quisve ten pora dividit ipsi σμένους αυτή του συμπήξεως : Τις αγωνάς τε και
prtcognita antequal conferentur ? Quis vite in- μεθηλικιάσεις του ανθρωπίνω γένει παραζευνες,
sliuft, atalinque nutationes i! mano generi 21- και του μεν, συντέμνει , του δε μηκύνει των ετών
junxit ; atque hujus quidem contraliit annorum τους διαύλους; Και προ τούτων, τις ο πλάττων εν
curricula, illius autem producit ? Ante vero om ia μήτρα ζώον, και βρεφουργών αστείως , και συνιστων
hro, quis animal in utero format , venustoque ac γίνον, και διαγράφων είδος, εις ενός κάλλους συμ :
«legiler infantein efficit, ac condit fetum, Spe- πλήρωσιν. Τίς γλύφει μορφήν, και σχηματίζει βρέ
cienque exacte describit ping que ad unius pil- Ωφο , και συναρμόττει μέλη, και συντιθεί μόρια, και
chritudinis absolutionem ? Quis formam colat , πήγνυσιν όργανα , και διαρθροί των μελών τάς συν
figuratque infanten, el concinnat membra, partes. θέσεις καταλλήλως ταϊς χρείαις του σώματος, επι
que componit, ac compingit organa membrorum- μορφάζων τα σχήματα ; Και προ τούτων έτι, τις
Tue conpages congrue usibus corporis, cuique ψυχοι πηλόν, και συνάπτει τον γούν πνεύματι, και
adjecta figura sua, distinguit ? Ad three el ante illa, ανδριάντα παρίστησιν έμψυχον; Τις αίμα μεν εις
η is lulu ania! , pulveremque spirituiconserit, σάρκα, εις οστά δε το φλέγμα, και το μεν πήξας.
ac simulacrum animatum facit ? Quis sanguinem co od tupesas, siz êv över trapionov súYXO:113 ;
idem in carnen, plilegma autemin Ossa : atque Ποιος έν μήτρα ζωγράφος εικόνας σκιαγραφεί, και
alterum quidem condensans, alierum autem coa χρωματουργεί ζώον, και χρόας έντίθησι, και γράφει
gulans, in admirabilem una concretionem tralii? ποιότητας, και λαμματίζει βάθη , και χαρακτήρα
Quis pictor imagines in vulva delineat, colors. συνέστησι ; Τίς ο τείνων νεύρα, και μας έλκων, και
" Galat . IV, 31 7 Coloss . 111 , 11. a Joan. 1, 11 . : Gal !V, 16 cPal. LIV , 7. d | Petr. 1, 3
• Psal. XVI, 12 . 1 sa!.CΧΧΧVΙΙ! , G. & Rol. XI , 33.
 277 DE HUMANA VITA ET DE DEFUNCTIS . 1273
αρτηρίαις υμένας επισυνάπτων , και φλέβας εμπι- A que animali adilbet, at pingit qualitates, el pro
πλών αίματος ; Τίς οστά προς οστά, και αρμονίαν funda astringit ( 7), ac figrain distingueulem
αρμονία συνάπτει, και σαρκί συγκαλύπτει, και τη constituit . Quis nervos extendit, tralitque must11
έξωθεν προσβολή 2% μεγαλοφυώς αμφιέννυσι; Ποιος Ios, atque arteriis membranas conserit annectii
έν μήτρα βυρσοδέψης, δοράν έτεκτήματα, και τη que el venas sanguine inplei ? Quis ossa ossilhus ,
κρυφία της σαρκός αδήλως υγρότητι την επιφαινο compagesque jungit compagibus, ei carne contegii,
μένην του δέρματος έποψίαν απαλώς ούτως λειώ. externoque legumento magnifice induit ? Quis in
σας , είτα συντείνας ολοσχερώς, έσχεδίασε ; Τίς ο νulva coriarius, pellem paravit, ac conspician
πλάσας καρδίας, και νεφρούς υποζεύξας, και σπλάγ - cutis superficien, ita omolliter levians, exindeque
χνων εφευρών τας συνθέσεις ; « Τίς ο δ.δους ζωήν omni parte contendens, occulta clauculum carnis
και πνοήν και τα πά τα ; , humilitate, effecit ? Quisnam finxit corda, renesquis
• subjunxit, ac viscerum structuram invenit ? « Quis
delit vitam , el inspirationem , el omnia b ? ,
Και πού τούτων έτι, τίνος έργον ο μέγας ούτος Preferra vero, cujusman opus, nagnus iis et
και παναρμόνιος κόσμος ; Πώς ουρανός υπέστη το concilissimus indus ? Quomodo colum condi
μέγα και διαφανές του παντός επικάλυμμα; Πόθεν Η ιι: est , magnuo illud et pollucidua univers!
αυτό σφαιρικόν το σχήμα περιτιθέασιν ένιοι, τροχού Legumentum ? Quontodo ei qu'll , ordicularena
τε δίκην εγκαρσίως στρεφόμενον, και τη των άστρων figuran ascripserunt , qua role instar o! lique
φορά τηνάλλως επικυλινδούμενον ; Και προ τούτων, Verselur, astrorumque latione tenere volultur ?
τίς την προκόσμιον των υπερκοσμίων δυνάμεων τα. Αnteque iterum illa ; quis illum unlo antiquio
ξιαρχίαν, άγγελοπρεπεί συνεστήσατο τάγματι ; Τίς rein ( 8 ), Superioruni nundo Virtuluυ, Ordinal
τούτων τις άθλους και φλογεράς ουσίας εις μυριαρ- principatum , congruo angelis ordine constituit ?
χίας και χιλιαρχίας, άσχηματίστα διαμορφώσας εί- Quis eorum a naleria secretas 0: n: mcasque s! !)
δει, πολυειδώς κατεποίκιλε ; Πόθεν αυτοίς το πυρώ- stantias, per myrian nilleuorunque principalus,
δες και φωτοειδές κιυπόπτερον, το κουφόν τε και infigurabili specie formans distinguensque, multi
υπηγέμιον ; Τι το τομόν τε και προς διακονίαν ευστα. forniler listi xii ? Uncle cis natura igned , luini
λές και δραστήριον, και εισάγαν οξυπε -ές και υψί. nos aque el aligera, levisque , ac velit ventitia?
παρον, και το κατά παντός αμογητι φέρεσθαι, οίον το Quid ea acuties , atque ad ministerium liabilitas
θείον διακελεύεται πρόσταγμα , Τίνος σοφισμα o el efficacia ; celeritas queinnensa, et incess is s! -
διάχυτος ούτος αήρ, και το υπέρ αυτόν αιθέριον τουρ; c Dimis : 30 denim, ut nullo Talbore ferantur, qΙ«Σ
Πώς ο αυτός πη μεν ψυχοι και τη δε θερμαίνει το cunque jussio divinai xerit ? Cujusnanm nmolitio
μεν τη κατά φύσιν υγρότητι , το δε τη προς τα dilusus hic aer, quique ei, ethereus ignis eminel ?.
άνω εγγύτητι ; Ποίος υφάντης ή ποικιλτης τοιαύτην Quomodo idem ipse partim refrigerat, partim cale
δόνην εξύφανε , προς την των ηλιακών υποδοχήν facil : alterum quidem nativa humilitate, alterum
ακτίνων αρμόζουσαν ; Τίνος τεχνίτου το περικαλλές auten , ex Superiorum vicinia ? Quis textor aut
τούτο και τεε ρίγειoν έδρασμα ; Τίς ο ταύτην απερι - plunarius velum ejusnioti suscipiendis solaribus
δράκτως ερείσας, εμηχανήσατο; Επί τίνος δε των radiis comparatum contexit ? Cujus artificis mana
αυτής έδρασμάτων αι κρυφιώδεις αφέσεις συνδεδεν- profiit, vetustissinian hoc terranque ambiens
ται; Πόθεν το μέγα τούτο στοιχείον, ή θάλασσα, και firminentum ? Quis eam incomprehensa ratione
το άπλετον ύδωρ εκείνο και άπειρον , εις έν συνάγε- stabilieus figeisque, molitus est ? In quonan vero
ται σύγκρι μα ; Πόθεν τα πολυειδή γένη των ζώων, ejus fundamentorum colligati sunt jactus occulti ?
όσα τε υπέρ γην ίπταται, και περί γην έρπεν, Οικονοείο Onago Ilio0 elemenίun 11:2re, illage
και τοίς ύδασιν υπερνήχεται ; Ως μεγάλη του innavigabilisi nensue aqua in una rouge
1Ποιητού των απάντων ή δύναμις! Πόθεν εκπο- gationem coaluit ? Unde nulla illa alitalian
ρεύεται φυτά και γένη φυτών, και ξύλα υψηλά και Pgenera ? tum imirum, que volant super terra123,
μετέωρα; Πόθεν σπερμάτων γένη , και βοσκημάτων tum qua circa ipsai replant, tum denique qu:ε
νομαι, και χώραν ποάζουσαι, ροδoνιαί τε και ταρά- aquis Supernatant . Οuan :gna virtus Cre:itoris
δεισοι , και ποταμών εκροαι , και σήραγγες ; Τις o universorum! Unle egrediuntur planie, et genora
h Act.XXV1, 25.
VARIE LECTIONES .
8 ίσ. προβολή.
COMBEFISU NOTA .
(7 ) Profunaa astringit . Anuari5€! Báon . Ila ha ceplum vocabulum artis picture, res me lalci. Vis
bent constanter codices, quanquain est vox rarior, lanien possit aliud signiliale .
nec Lexicis agnita . Sensu conruil, il exponadir (8 ) Munuo antiquiorem . Ilponosuke Tabla oricy.
co modo quo liesych . tÒ Oyuqtibel, nempe, 759- Justin Basilii et ſere Grecorul de inmidi smi
2 .7.26%€! berueus!, velut nimirum sic asiringendo , ribilis creationc ante corporalem , de qua au Min .
1 115 sibi lilarni constituat, cui colores inspergal. Chodin.
Nul aliud mysterij vox hec habeat, silique com
 279
plantarum ; arboresfile alla el proceræ ? Unde A Ofuevos opesty üyri, xa! ¢z7135 zuzuis únorboltov,
genera seminum , el pecudum pascua ; herbosi- za ! lóçois joponyvis aizéva , xal toko: 6119:
que campi, nec non rosela , el borti ; fluminum - ani yopia 19.02evyvis, zal var15 07.05.pows,
que cursus , et hialus terræ ? Quisnam montibus mal teolo ya ! yapayras ; « Tisoč jetoj 22:16; 1
allirudinein posuit ; eisque prærupla succidens rís ó Tetoxùs Bohous Oposov ; Šx yaste's ce cini;
cacumina , cervicem ceu cristis tumulisque subru . ÈXTOCEÚEtal zpusta 205 , Tolv ó ôlà 232.7735
pit , densosque nemoribus amplos eis tractatus I06 Xeralatiszs; 01,saupous ot yait: : 17H3;
adjunxit , atque clivos planiliesque, et depressas Tís Ó xtiSWY TIVEūva , xa ! stepsūv Sporttv , xat yov:
convalles substravit ? « Quis vero est pluvia paler ? Topogtatowv ; Ti; Òstparàslèveis verous T . ,
Et quis est qui genuit stillas roris (9) ? Et de cujus övő pouso pbs åpõelav yiis ¿Tieu Tuv , x2
ulero procedit glacies i? , inquit, qui Jobo de lur. taperiş Taripuupiv į TELTÍsowv; 'Ex uoluv Čè ró
bine respondit. Quis autem cognovit liesaros πων ανάγονται νεφέλαι ; Ποιοι δε θησαυροί τους
grandinis ? Quis creatspiritum , el allirmat tonitru , ávéjou ; ÈELyout! ; Tiş EOeto tauta Trávia ; T::
ac præcipitnivi ? Quis fulgura in pluvias facili;] matégov opazi; Tiş ó xvūv, za! (worovov, za
imbresque immitiit ad irrigandimterram ,ac julet voyūv, xa? öywyjóvo tú veúplat! ; Tis ó rubriks
!!! Mimina exondent ? Ex quibusnain vero sinibus R Canaoonyáucov , op.ov ; 669 of Tivos 7.22.sveuuévt,
subvehundir nubes ? Quinam autem thesauri pro - suotéistal zal nuspoūtai, xai toy lôiwy ocevive
lerunt ventos ? Quis universa hæc posuit ? Quis xa08)zou.évn Juvéyeta!, xa ! tà ; sipas où r.262. 5
pugillo continet ? Quis solo nutu movel , vivificata nel Oupas à os 9o6giay x2 = à stója is ta
que, et moileratur, et agit ? Quis arenam mari tayua vépouca, tiis julèv yeitovos oux savista :2:
Terminum ponit ? Cujusnam vero frenante metal yois, eis éauttivo urcio ; QVIT 0150052, v platno
contrahitur, el mansiescil, intraque proprios lerdopvėEstuiset, Tips oề cà yerin tu :Ż7. 50 .
minos retractum continelur, nec præiergredirur PSTO !, YO ! Tapos tourisw yw gei, to cova 2000 .
humidas fores , sed velit capistrum , præceptum Sousa vypl ; [160cv autti td uupia tūv Çavur Tuz:
l'ominicum ore ferret, haud quidem vicinam ter- 20 ; šymatesaapTQ ! Yévr., Tapos nav ép ,50:27;
ram operturum exsurgit, sed in seipsum ccu supine ilaç èvoewpeito ! yévoç, eis erón, y. zi géon , ya!:18ké
repedans spumam quidem exhalal , ad labia autem On Toluelõlūs sxbôzvvójevov, xal adv asyv! Tyabroy
commiscens , servili specie relrocedil. Unde innu- & Tobauubcov onsuno vojvejreyvias te231Cuvése ;
merae illi animalium incredibili varietate , inspersæ species ; in quibus omne repliliun occurril genus:
ac in species , parlesque, et magnitudines multiformiler dissipalum , Artificis rationis , sensum
sliperanti artis felicitati sapientiæque, admirationem conciliat.
Vermne singillatim omnia dixerim : quippe C 'Αλλ' ώς άν μή κατά μέρος άπαντα λέγοιμι ( και
alio indigel olio, quam sit presenlis Tenmporis , γάρ άλλης παρά τον παρόντα καιρόν δείται σχολής και
singulorum a Deo creatorum , ad exactam cognje Tepi i vastu tõv toŨ Ozo xcloužtwy 2070:), tt
tionem comprehensionemne, prosequenda oratio : .:' axpuéeias ÚTOYPapouevos yvūsiv te 7:2! 22:32
qui satis dicta putem , ut velut ob oculos sistantus 174 .v, Tois cipruévous åpxeiv gióusvos, csov i. '
anifesta magnificorum Dei operun indicia ; όψιν αγαγείν τα προφανή των του Θεού μεγαλουρ
quod est continuandæ oralioni subjungam . Ut Ynuárwy yrwpisleita , tÒ FIZVĖv scayai suvréuves,
ergo palicis compendioque aliquid dicain : Quis to ouverts & TTLJUVám tou byou . "Iv osv siru si
universa haec posuit ? Cuiservit universum ? Cui est ouverov . Tis Deto tauta navia ; Tév : woulsus: :
addictum ? Cui cedit ? Nonne illi cujus magna est Thãy ; Tivi Topósme To ! ; Tive u reižs! ; 0 TONT
virlus ? Cujus n '!! :agilur ? Nonne ejus , cujus inipe - lokús ; Tivos örsta Veúuacl ; Orx ou tò x627);
riun immensum est et potestas alerna ? Cujusnain Ğ Trelpov, xai n t Eousia aiúv:9; ; Tivo; 75005137HT!
præceplo anima a corpore separatur ; jam enim vuxn xw pietatori ;4970; (x9. pos yaption :ūv 1,16
tempus est ut nostra aggrediamur, præterquam répwv šoáta 500 ), TER V COŪ Träha! cuvātsZV00 ;zi
illi is qui olim colligavit ? Ne mireris allem , au - un Oanuán; si yopigu.dv à xoúsis Vuxts and sw
diendo anima a corpore separationem , qui sub - uato ;, ÚTÒ tporanv övta elbo ; Tż ÚTid tiivaisorgiv.
jecta sensibus, mulalioni subjerla noveris . Hoc Třs yże ünins TOJIO Ya ! tñs eusoñis iowyz çu
cnim materiie est, propriaque luxe naturæ affc - GEWş: èç öv zal až Jovata , valots Ju VURÉSET,1137,
ctio : 1x quibus et corpora sunt, et quibus con - ya! się å olarva“5:502! pénz0jlev, Tiiv siç td xoatie
sisiin . is ac in quir , mutationem in mclius susci Tov ustaConv Šx E EGuevo . 'Enisl tauta Ourtvý:
pientes , resolvendi sumus . Posteaquam alilem mal úto 27,5v Tráviw ; Ŝ JUSU xa! ändswoiv , x
į Job sexvil, 28 , 29 . i Psal. cxxxiv , 7.
COMBEFISIL NOTÆ .
(9) Suillas roris. Bówo's Ogósou. Ita constanter exponuntalii ; quare viliosum existinin in Sirtin .
mosti i codires : sicque cilalır in Lexicis ex Grego - LIX, ulii est Bolou , redditurgie, cespites :mela.
rio , ac bene exponitur : 40 ctiam modo Vulg . prorit plaue dura , muinais e congruo sensii.
Quis genuit syillas roris? llebr. 1 - 2x, nec aliler
 1231 DE HUMANA VITA ET DE DEFUNCTIS. 182
κ έστε, κ α ι κατά τον λέγοντα, ο άνθρωπος ός ζήσεται κ α ι lier ita lhabent ,
s usqueinteritioni e: immutationi
και ουκ ε !εται θάνατον » χθιζοι δε άπαντες, θνητοί obnoxii , nec est homo, juxta quo ait Scriptura,
τε και γήινοι, και εις την επανήκοντες · μάτην άρα « qui vival, et non sit visurus mortem * : 3 ac uni
δυσφορούμεν επί νεκρή , κοπτόμενοι και αλύοντες : Versi Ilesteri, mortalesque, et terreni, in terra
ει: κενόν δε και το θρηνείν εν τάφους διαλυθέντας , revertimur ; frustra utique anoleste ferimus super
και εις τον χούν τον εαυτων επιστρέψαντας. Ως εί mortuo, plangentes ac Mesti : al vero inani Iuli,
γιή κατά κοινού πάσης όμoυ πρoύκειτο της ορατής proseguimur resolutos in sepulcris, et in sium
φύσεως τo της τροπής αποσκίασμα, φορητόν ήν revers0s pulverem. Αtque adeo, nisi in omni pari
τάχα το επί τοις οίχομένοις οδύρεσθαι, άτε μή φέ - 1er natura oculis subjecta mutationis adumbradio
ρειν την τούτων στέρησινδυναμένων, συγκεκλεισμέ - exstarct , forte videri possel ferendum, ιι super
νης ώσινεί τούτοις, όσο κατά το πρόχειρον, της defunctis Ingereus : velut nimirum non valents
αποκειμένης ημίν εν αμείνοσιν ελπίσι, θεοειδεστά- eorum ferre privalionent,liquam quod in promi
της αναμορφώσεως και περί μόνους έστιν ορών, τους ptu occurrit, cum eis inclusa sepultaque, qu:nu
μή αποκαραδοκούντας το της κοινής αναστάσεως in nuelioribus repromissionibus lialienus reposi .
μέγα τε και υπέρ λόγον μυστήριον. Ουκ ίσασι γάρ 12 , deifornissimorefor nationent : quodintιτη
ως κρείττονος και τιμιωτέρας ή κατά την λοιπήν B ipad eos vilere sit, qui nagnumillud superans
• κτίσιν ή ανθρώπου φύσις αξιωθήσεται τηνικάδε της que rationemconiunis Resurrectionis sacramen
αναπλάσεως. lum , non exspectant. Ignorant enim fore, ut humana
natura, meliori nobiliorique supra crcaia religus
reformalione, lunc lemporis donanda sit.
Ει ούν εν ελπίσιν ημίν η ανάστασις, και το προσ- Cun ergo resurrectio in spe nobis psila sit,
δοκώμενον, καινισμός, αλλ' ουκ αφανισμός, ουδ' εις quodie expectetur, renovatio sit , non abolitis
το μή εν μεταχώρησις , μη ανιώεν ημάς οι μικρή estructioque , aut in ililun cessio , ne 15
προημών εκδημήσαντες · μηδε πλέον η καλώς έχει, contristaverint qui paulo nobis noaturius nigra-
δακρύωμεν επί τοις ομοίως ημίν την τήδε μετει - runt ; neve supra quam decorum lialbeat, super
ηχόσι ζωήν, και προς την εκείθεν απάρασι. Μέχρι ilis Iugemus , qui pari noiscum Sorte, vitae lin
tivos vexooi, vexooja Oártoucy ; mai Cürtes eivo : jus usuras receperunil, ac ad vitam aliam profecti
ποτε θελήσωμεν. "Έως πότε δάκρυα ; "Έως πότε όλο- Sint. Use to los mortui, Nortuos sepelitius ?
φυρμοί, θρήνος, κραυγή , τρίχες διασπώμεναι, χείρες Quandon: vero volueritus vivere ? Quandia la-
προσπαιδόμεναι , πάταγοι, κρότοι , κωκυτοί, κλόιοι, . cryone ? Qualiognitis, Tuctis, clator , distra -
βρα , οι κωναν αχαριστίαι, βλασφημία, οι μέχρι * (ta Come, Imantis allist , percussiones, lidS /S.
μνήματος σπαραγμοί, οι προ τηςταφής, οι μετά την ullalis, glassationes, Vocciferationes, lettus, graTI
9. hy , oi yat' à Yooày, oi mat oixov CÔUO 'L01 ; TÉ animisignilicaliones, blasphemi, ail usque sepul.
7:0 :57a , ävo awe: vex.cov yoluceroy Bzére!: %0 ! crum discerptiones ; lamentaliones, ante el post
σε βλαστη μείς : Μυστη οίω τοιούτω παρίστασαι, και indil cadaver , Toro, ac domi? Qu.41
facis, o homo ? Vides defunctum dormienteni, et
και το απαιτούντι δικάζη : Παρακαλείς , 'Ανάπαυ- blasphemas ? Assistis tanto Sacramento, el advists
Cor , Δέσποτα, λέγων, και τον Δεσπότην υβρίζεις: Deum iusurgis ? Solvitur depositum, que euΟΣ
Τον υιόν θανόντα προσπέμπεις , και συ ως ου τεθνη - qui repetit, judicio contendis? Obsecrais js, Donaco
ξόμενος κλαίεις ; requiem , Domine, it Dominum contumelia all.cis ?
Deducis fuis filii defuncti, lugesque velut ipse
non moriturus?
To izeivou teños o cãe, za to aby ou 1025ônxãs ; Vides illius finem , el luum non exspecias ? Tibi
Ανάμνησαν αυτόν , άνθρωπε , όστις εί. Ενθυμου ότι ipse, ο Ι1οτ10, reluc in memoriam quisiansis ,
Ονητος ών, θνητόν πάντως εγέννη σας, και τεθνή- p Pensa cum esses mortalis, nort: len pl:ine 1
ξεσθαι μέλλοντα . Εξ αρχήν έσχηκας, και τέλος έξεις ellidisse. Si habuislis principίu ) , pala121 csl for
προδήλως · έπει και προς γένεσιν 35 άχθεις, εις ut habeas fineil : ημίγμe qui deductis ad ortun,
φθοράν μετελεύση. Αιδέσθητι την φύσιν , άνθρωπε, sis eli 0 in interitu revers11rus . Reverere, o
μεθόριον ούσαν αθανασίας όμου και θνητότητος. Πιονο, Π:!/ uram, quo sit immort: litatis mort: tita
'Αναλόγισαι του Κυρίου το πρόσταγμα. Εννόησον tisquecotermina. Recogita Dominicain jussione111.
τον όρον της Δεσποτικής αποφάσεως, και μή άπανα - • Cogita lecreturn Dominica Sententiae , nec en coer
νου δι' αυτής ελεγχόμενος , oις καθημέραν δράς Ceri renus, qui lunari 2 quotidie videos teiler
τηνάλλως μεταδοιπτούμενα και μεταβάλλοντα τα in diversini jaclari atque nutri : AC 10 moleste,
pétepQ ' uq,o Ôuscópsi vezody & Tayoyevov 37.6.. mortuo abaclo, ac migranie ad slalum mcliorer !,
πων, και προς την αμείνω μεταχωρούνται κατάστα- feras. Nosti siquidem, nosti fore, ut brevi post
+ Ps: l. LΧΧΧVΙΙΙ, 49.
VARIÆ . LECTIONES
28 . .1. γέννησιν.
1203 S . ANDRE.E CRETENSIS
Srg ipsum . Quippe nemo tandem decrelin A σιν. Οίδας γάρ, τίδας σαυτόν , εκείνες μετ' οίκον
ιιοε effugere potuit. Ne ergo cum liceal agere gra. εγόμενον· ότι μή τουτον ουδείς τον όρον έναν ρώ.
i5, 15laspliemi silius in Ireneficunt ; rive :fficia - ποις διαφυγείν εις τέλος δεδύνηται. Λιή ούν παρόν
της injuria et lacessaris eum qui assumpsit ευχαριστείν, βλασφημώμεν τον Ευεργέτην μηδε
desideralum. Non enim nmigranus a potioribus ad καθυβρίζωμεν τον προσλαβόμενον, τον ποθούμενον.
leteriora, sed a corruptibilibus all incorruptibili:1, Ου γαρ από των κρειττόνων επί τά χείροναήμουνή
4 visibilibus ad invisibilia , iisque tantum exspe- μετάβασις · έκ δε των φθαρτών, προς τα άφθαρτο,
ctala, qui vixerunt e ratione virtutis. Ipse igitur και από των βλεπομένων, επί τα μη βλεπόμενα,
Corpus nostrum assun psil, non occultans interra, και μόνοις τοις εν αρετη βιώσισε προσιοκώμενα.
sell suscipiens in celuin , atque in Ioca que noil Αυτός τοιγαρούν και τον ημέτερον προσελάβετο,ούα
ipse, Iurinosa deposit. Ipse sunipsius deposi- εις γην κατακρύψας, αλλ' εις ουρανούς υποδεξάμε
Con requireis,recepit. Ipse qui deposuisset, per alle voś , xal Ep s tóTous OÜ, Põev acces curcacia
ctoritatem repelit . Tι φιis es qui minulius sup- απονέμενος. Αυτός την έαυτού παρακαταθήκην ανα
p:les et exquitas, que Domino placent? Quis es, ζητήσας , απείληφεν' αυτός ο παρέθετο, κατ' εξο
ιι cin eo litigos, el judicio contendas ? Vull σίαν απήτησε. Συ τις ει δικαιολογούμενος, εφ'οίςκαι
enim jam exigere debitum. Non placet mortis 1er-. * Δεσπότης αρέσκεται ; Τις ει δικάζων ή κρινόμενος
Ininum prologare. An non haljet potestatem lenm- προς αυτόν και θέλει γάρ άρτι, την οφειλήν εισπράξει
porum, qui compora condidit : qua u! sistat, qu: βούλεται μή παρεκτείναι , της προθεσμίας τον χ .
υι μrotralnal ? Undle chili nobis ult sciamus jodi- νον. "Ι! ουκ έχει την των χρόνων εξουσίαν ο ποιητής
cja Dosini , et Sacramentorum) alyssum : quTO- των χρόνων, τη μεν συστείλαι τούτους , πη δε και
oire alii quidern sint brevis vitae , alii longio- παρεκτείναι ; Πόθεν γαρ ημίν το γνωναι κρίματα
ris : ac alii quidemjuvenes, alii jan) seies ; alii Θεού, και μυστηρίων άβυσσον, δι' ών οι μεν ολιγό
2nle tempus ; aliique antequam ad lucem proces- βιοι , τινές δε μακροχρόνιοι και οι μεν νεάζου
serinl, juxta quod Job ail : « Qui non viderunt te , oi ol, yeyo paxótes : ..20! xal to wor;"
la: een1. O premature rapiantur ? Verum ne nos και πρίν εις φώς έτεροι προελθείν, το του Ιώβ :
id turther, nec quia villeus jacentem in lecio « Ο ουκ είδος φώς, και προορτάζονται ; Αλλά με
mortuun, 13 nientemur : sed cogitemis exegisse θρυλείτω τούτο ημάς , μηδ' ότι νεκρόν έγκλίνιον
nutium cum voluit, qui spiritum prius cuique βλέπομεν, σχετλιάζωμεν · αλλ' εννοώμεν ότι το δά
co.: nolaverat. Νeque aliquem φuocunqueis 1910!ο νειον ο προκιχρών εκάστω την πνοήν, οπότε βεβού
migraverit, immodico luctu plaug21 :15, οι τες λητο, εισεπράξατο. Μηδέ θρήνοις τον ότως ποτέ
e ) qui jussil Diigrare, ad iran provocenits . μεθιστάμενον, παρά του μέτρου κοπτόμεθα, τα
Ne super illo Tunicas lirampanus ; ne terram μή τον κελεύσαντα παροργίσωμεν. Μη διαρρήξωμεν
spargus : ne carnei unguil)τις lamicus ; ne επ' αυτό τους χιτώνας μη καταπαστώμεθα γήν
laceremus capillos ; ne capit nostrum prolbro Af. μή καταξανωμενσάρκα όνυξι μή διασπαράξωμεν κό
ficiamus ; ne in clatuores inconditos einpatis ; μην μή την κεφαλήν ημών καταισχύνωμεν με βοήν
ne blasphemelur spes nostra ; ne elliciamur risui à synuova © r swy.svo u 922507f81d9o tuwrt, this
luilbrioque gentilibus ; ne sono resurrection.5 μή γενώμεθα γέλως παισιν Ελλήνων, και παίγνιον μη
injuriose halbeanius ; le nostre ingenuitatisjura το της αναστάσεως καλόν καθυρίσωμεν · μή τα της
esse velim11s despicatui. Il nos ipsos tis picills; ευγενείας ημών κατευτελίσωμεν πάτρια εις ημάς
intellig: nus virtutem sacrameniti ; considereus αυτούςβλέψωμεν γνώμεντου μυστηρίουτην δύναμιν
qui el quales simus , ac cujus gratia conditi ; nti εννούμεν τίνες και όθεν εσμεν, και ότου χάριν πας
item, et q1oaolo : ut que Onibus, etsi non ήχθημεν, και του και όπως και ότι πάντες,κάν μη
modo, at nitilomitius στο illus sit alse11. ν. νυν, αλλά πάντες οδεύσομεν. Τι του ευχαριστεί από
Quid reliciis gralian actionibus, all Incl. 11 κλίναντες, το θρηνείν επιτρέχομεν; Τί μή του
currimus ? Quini aljet 0 Inclu, procedin 1s I} πνθους αρέμενοι, προς τους ύμνους χωρουμεν;
cantica ?
Paululum quiescite, fratres, el que dicuntur, Ησυχάσατε μικρόν, αδελφοί, και των λεγομένων
aulite. Silele , et consolanini, nec defuncto 11o. ακούσατε · ηρεμήσατε και παράκλησιν δέξασθε, και
Tesli estole. Ooulos intendlile in magnum hoc spe- τον νεκρόν μή οχλήσττε · ατενίσατε τη μεγάλη
ctaculum. Videle quod celebratur, videntesque τούτω θεάματι · ίδετε το τελούμενον, και ιδόντες,
cele , ac ne mysterium nostrum turbate. Tre- σιγήσατε, και μή ταράξητε ημών το μυστήριον.
mentum est, fratres, good videtur ; iorribile Φοβερον, αδελφοί, το ορώμενον φρικωδέστερον το
φιοι! peregitur : angeli splendore micandles ; scep - τελούμενον · άγγελοι , λαμπροφαείς, σκητροχο
trigeri , terribili aspectu de colo Venicales ; κατάπληκτον ορώντες, άνωθεν ήκοντες " χοροί στρα:
exercitum cliori aliis induli, Luminosa Specie, τιών λευχειμονούντες , είδος φωτός μεμορφωμένο,
ignem spirantes, lamnigeri, nministeri0 seluli, πυρ αποπνέοντες , φλογοφόροι, σπεύδοντες, περί
circumversantesjacenlein oriusque dι;positumexi- στροβούντες την κείμενον, και την παραθήκηνοξέως
1 Πι, 16.
 1253 DE IIUMANA VITA ET DE DEFUNCTIS . 1280
εισπράττοντες, και ημείς ούκ αιδούμεθα ; Τι ποιείς, A gentes, nec ipsi reverentia Tenemur ? Quid facis ,
άνθρωπε ; ό κείμενος εξέστης και συ ουκ αισχύνη και ο homo ? Jacens, stupore nimio correptus est ,
" Ο κείμενος εξέστη, και συ παίζεις ; Εκείνος αγω: nec Tu c funleris ? Jarens, I.orore velut
νια, και συ δαιμονιάς; Εκείνος κλονείται, και συ sensibus excessit ; et tu. Iudis ? 1lle in agonia
ουφρίττεις ; Εκείνος ψυχορραγεί, και συ ου μορ- est ; et la daemoniaci instar insanis ? Hle tur
μολύττη ; Εκείνος κρίνεται , και συ ουκ εξίστασαι ; bntur ; et tu non horres ? Πle rigens ainian
! Εκείνος εισπράττεται, και συ ου ναρκώς, την ομοίαν agit ; nec tu terreris ? le judicalur ; nec ιι ο!)
ελτίζων επαίτησιν; Εκείνος θαμβείται ορωνά μήπω stupescis ? Π!e al rationes cogitur ; nec tu tor
εώρακες και συ ου φοβή και συστάλλη σωφρονιζό. pes cui et ipsi ratio reddenda inninet ? Ille
μενος ; Εκείνος θνήσκει , και συ φρυάσση ; Εκείνος pavel sidens liaclennis non visa ; nec Tu casti
τελευτά, και συ ενθουσιάς ; Επίσχες μικρόν, άν- galior factus unes et contrilieris ? Ille mori
θρωπε ; Αφες αυτόν απελθείν εν ειρήνη ένθα κέ - tur ; et tu superbis ? le ocenti : el tu velit
κληται. "Εασον αυτόν όδευσαι τρίβον, ήν ουδέπω fans ico spiritu corriperis ? Sustine modicum, ο
διόδευσε, και ής ουκ αναστρέψει, και ήν ομοίως πάν- Ιιοε0 . Sine, albeat in pace, quo Tor: tus fuit . Sine
τες, κάν ο μεν ευθύς, και δε μετ' ολίγον, οδεύσομεν : incedal viam, quam necdum incessit , et ex qua
εις γην σκοτεινήν και γνoφεραν, εις γην σκότους B nunquam regressurus est; quanque omnes pa
αιωνίου, ου ουκ έστι φέγγος, ουδε όραν ζωήν βροτών. riter , quanquam hi station , illi, Drevi post, ince
"Ενθα και ημάς είναι δεί πάντως, και ταύτης «lere hallemus : all terram feneiros: el caligiano
πείραν λαβείν , ομοίως τους « εις γην χώματος sam ; terran seipiternarum tenebrarum, ubi nοιι
καταβαίνουσιν. est splendor , nec est videre vitalmorialium ; in
qua el nos omnino oportet esse , ejusque periculum facere, simili ijs ratione, qui descenderunt
c in terram aggeris m . )
'Αλλ' έρείς μου τάχα τούτων ακούων, αγαπητέ. Sedforsan dicas here audiens, dilecte : Quid
Τί ούν; Διά τούτο ου δεί κλαίειν, ότι γή, και γνο- vero ? Nonne ideo lendum est , quod sit Terra
φώδης τον προλαβόντα διαδέχεται χώρος ; Και πώς tenebrosa , quodque locus caligian0511s susci
μη θρηνήσω δικαίως τον είς τοιαύτην απαγόμενον piat lefunctum? Qui autem non merito Iugearn
γήν ; είπερ γήν δέον νοείν, την τοιαύτην κατάστα- eum φui ad terram ejusmodi ab.lucitur ? siui
σιν. Πώς ουκ οιμώξω και ολολύξομαι, σκότος ακούων den status ille , terra cogitanlus sit. Qui non
οίκησιν και κατάπαυσιν ; Μή γάρ, λιθίνην έχω την deplorem lamenterque, audiens tenebr:rum doi
καρδίαν εγώ, ώς τούτων ακούων μη θρηνείν ; Ει γάρ cilium et requiem? Num enim non deliverin esse
και εις φώς ακούων απαχθησόμενον , ανείναι της C corde lapileo, ut the audiens non Ingeanι ? Si -
λύπης ου καρτερώ, πώς ανέξομαι σιγάν σκότους enim vel ad lucis regionem audiens abducendini,
ακούων οικήτορα, τον προ μικρού συνοικήτορα ; non possum a tristitia leniperare, quomodo facere
Πώς μή γοερώς αποδύρωμαι, όν ουκέτι θεάσομαι ; habuerin, qui cum, quem paulo inte habui co ).
Και είθε γε το γλυκό τούτο φώς καταλείψαντα, ιubernaleni, tenebrarum hospiten audiam? Qι:
φωτοειδής υπεδέξατο χώρος , ώς άν τις τάχα non aliis clamoribus eum deplorenι, μ ultra
βραχεία παραψυχή τους ανιωμένους προσκέοιτο. non sin visurus ? ΑΙque utilau Sane, dulci hic
buice relicta , in locum lucidum esset susceptus; ut sic forte levis quædam consolatio nærentibus
suppeterel!
Βαθαι, της παραλόγου των λόγων αντιστροφής τε Pape! alienam a ratione rationum contrarieta
και ανοίας, και της ούτω κατεχούσης τον νούν άμ- lein et insipientiam; tantaque anium cecitate
βλυωπίας , εί δέον τούτο ειπείν ! Μή γάρ ουκ έδει circumventim , si ita loquilicet ! Num vero parerai,
θνητούς όντας ημάς υπαχθήναι θανάτο ; Μή μείζoυς μι ne nortalrs, aorti subjiceremur:? Nun par
έδει του εαυτών αναφανήναι Δεσπότου ; Ει ούν και erat, ut Domino 10s ro majores videren:r ? Can
αυτός είλετο Κύριος ών του παντός και Δεσπότης, ergo ipse, Universi tolius Dominus fierisque, eo-
και φώςτων εν σκότει , και ζωή των απάντων, θα. rumque Innen qui sunt in leneliris, ac vita uni
νάτου γεύσασθαι , και την εις άδου κατάβασιν έπι - D versorum, mortein gustare voluerit , ac descendero
δείξασθαι , ώς αν κατά πάντα ήμίν όμοιωθή χωρίς in infernum, ut per omnia nolis similis, sine per
αμαρτίας , και τον αμειδή του άδου χώρον , τον calo, efficeretur , cun, inquam, twidni spalio, in
οφεγγή λέγω και σκοτομήνης πλήρη, νυκτοτριήμερον suaven inferni regione , Iocum illum obscurun
διελήλυθε, τι ξένον αμαρτωλούς όντας ημάς , και ac nocte atra plenum pertransierii , qui n.ir »,
νεκρούς ήδη τους παραπτώμασι κατά τον μέγαν si nos peccatores, el jn mortui peccalis, jux13
'Απόστολον, τους υπό γένεσιν και φθοράν , θανάτω quod air magnus Apostolis , qui sun is oluΟΧΙ
μεν προσομιλήσαι, και άδου τα σκοτεινά δια μέσης ortui et interitui, mortem op, clam1s, medling243
ψυχής υπελθείν καταγώγια, ου ουκ έστι φέγγος 2nilia alenus, tenebrosa inferui italicula in
ιδείν, ουδέ οράν ζωήν βροτών, ως προλέλεκται ; Μή φuillus non sit Incis splendor, nec videri possil
γάρ, υπέρ τον Δεσπότην ημείς , ή των αγίων κρείτ- mortalium vita , ut predicturn fuit? Vin ; id e .it
τη D22. , 2 . 2 Eplies . 1, 5.
1237 S . ANDRE E CRETENSIS 1333
sumus supra Dominum ! Vel sumus meliores san - A cou ; oi toy Oglasov Div U - 21 . 71625. teórnya
ctis ? qui eodem modo ac nos, dicta subierunt : Eror, Léva xãy ött p:ittov zab'1,12 :, ösa za!
(1113nquam eo nobis melius , quo et abundantiori tÒ TTS pidy Èz.sivoks + 7 ; à petrs uzso:tryev .
virtute claruerunt.
Non ergo est moleste ferendum , sed agend:e Oixois ou quoqopaiv olov , 7% Elly ?pisteiv xa!
gratiæ , ac precibus incumbendum : sobrietas ubi- TopogeuyeJ0a!, výse!v ze :9 Toivoda , xa!It,Ou57:3.
que amplecienda , non indignandum, cum audinus oyeteiv , ayocovias tiis eis äãou 520toô.via ; aty .
inferni caliginosam domum . Sin autem tenebras x7,5!V. AXX' el toù sultou ; ėxsivos coû -202 ; ;
illas quas Scripiura exteriores ponit ', receperint, Toropis ¿ Ewrépou xELNÉ.Vou gleza ).ápo:ev, 26.:::11:
lilne plangindum lugendumque fuerit. Vel, ilme. ôi xal 0 .01651V . "Il tits , puittoy simsiv,
linis dicam , neque lunc fucrit plangindum , alll zón :85021, urat dayanhely, ara' aitziv za istri.
molestius ſerendum : sed orandum magis, gemill CO2. töv Aestétriy , yetõrös à :052: coucous,
oblestando Dominom ul eis loci illius stalas poe - èveč up!tr,plov, EiyŪVTETOUUTO .0.5 főézistics:
nas lemperel alque lemial : fueritque diversis pre- OOZ: cò xotiv , č.spevov yevesiz ! toiro , ė:2710
cun generibus placandus judex , ut lenis illis exa- 721. Ôty.0.5try musposatov . Ojctv SOSY " I LEVI
cior judexque milissimis elliciatur ; non exspeciala 5 or,siv, äiX ' Eautòy Ô050)TOŪVTZ cols xivolova;
oratione quam alii oferant, sed ila , lit ipse sej. €w pavñvai 2.9. - posrivi xuch ofviuépay of ;ô.1.
psum misericordia exorel, u ! placatus blandus- y350 ) ;, ÖTTV 0 % TV ojaalsó busw 1sa ! cl.
que', in judicii die, judicandis appareal ; quando in. 'ET TÜV TOLÚTOV yen bihoy ten ziada
nemo fueril, qui audeat exorare. Fuerit in ejus- Šariteiveiv , xil try Oport ėTzúče !), xz!xras.
modi intendendus luctus, augendaque suspiria , ceisoa. Tois . i.mousiv . ana ojxé TÜN 550 ;
ac fundendie copia lacryme: 110n super iis qui tedeutórtwy, Oveyös àv: .502! xz1 x974. gzob1..
tanquam fideles moriuntur, gentiliumi more tri- Kävivo è osy 0 - 105. olãi si po xzipojtepe
standum ac deplorandum . Nec id temere ei absque uluv Tog.p0 .2.125 ÈFear,7.00 7.5!V, 0.:) siun tūv iyone
judicio , neque velut ante tempus humanis exem - yiu.com tño ézeilev céens proev Ézurris JUVENTO
pli sint, sed si nulio viatico emigrarunt, quo illic cóts izocorp.1,x25!. Mir,ôd ei toy yauxiv scient
gloria comparetur. Ac neque lamentari oportet, wataleo!rativ facov , Oorvrećov aütoüs,
quod dulcem bunc solem reliqueriml; sed quod elui toù 'Idiou tis õlxalosuvnis To : x2-) con
vila presenti, Solis justiliæ lumeni, ne vel modi- ñã Giov väv ÖTUTOŪV id p01,534, ä). :v yot, zz!
cum receperint, tristari el plangere. Quin et hic courrit:5021. Mänov ÔÈ , ziveaula Tipos: vyesiz ,
qu0qe precandum est, ut el illi divina clementia rizivou; cizto) tuyeiv třs TOÙ Osoj 36 quavequo
nisericordiam consequentur (10); utque nos li- Trias,xiiiua Beicious Yevésoll, tô ców STOLYE19
more crudili, meliores evadamus. Neque quia révous. Ngôè el vezojn ; aon ; 5x0T€tVÓv €3:18
mortuorum infernus tenebrosum domicilium est, Olynthoov , à Troywstéov toj ; autós: x20snéS
si deplorandi sint qui illo descendunt; imo pro äid ' el tå vuxtes &pra ver sépolev, proč to 317?!
illis , dum tenebrarunt operation portaverini , Iñis augotias ėá)wsav , EÚOvusiv zoń : un ot! TX BV
neque peccati caligine superali sint, lætandum : @@ 09) OTUIT,PN Öléquyov , XX 'Öte to åvuxtapov txin
non velut inferni tristia effugerint, sed quod lu çüş aŭtous !Qoçetai, o çavepoūta! xil Olayıvú.
mien illud noctem nesciens, quo innolescuul10- metaità nuéte yoxar 05 To ti sl pací ; circolik ,
Era el dijudicanlır, illos sil susceplurum ; el, ll 20ŪGOV È iti vexpò , 6 :672 è dette . , 'Ali
dicam quod est Scriptura : Super niortuum uein Opřvei uixpüs. ou yåp €56 .Juni qüs, átio
u Mall. VII, 22.
VARI.E LECTIONES.
35 ä 11. 2.otrū.
COJBEFISIE NOTE.
(10) Ut illi , divina clementia, misericordiam con - D illa damnatio minúenda Augustini, et Ienebra
seruantur. Küxaivouş olmtv) tuyetv tñs Toù Osnü evleriores Andriæ , nonnulla divinæ misericordie
Savoposla :. li nimirum , quos paulo ante dise - Juce ex piorum precibus temperandæ , ad solas
rii recipere ac sortiri, quas dicit Scriptura tene- animas expiandas spectaverint, vera Deo nobisque
bras exteriores : qui plane vix alii fuerint qua:1) charitate junctis, nonnulli tamen damnationi ob
reprobi, et qui decedut in peccato mortali : noxias, atque in tenebras exterioresmissas, qualia
coque apparel dillicilior locus, nisi exponatur, eo quam ad icmpus, necdum eis oriente Sole justitia,
modo q110 theologi exponunt preces, quas Eccle - quanquam desideraulibus impense , desiderioque
sia frequentat in Ollicio delictorum , que revera vuod maxime allligat. Plane, cui vila hinc tene
videntur idem sopare ; sed referuntur ad mon : - brip sil, comparatione ad vitam ai quam justo ull
11111) egressionis anima , quo uniuscujusque judi- anime migrant, ut paulo superius ; eliani pure
cium secundum legem absolvitur. Forie - vero gandaran animarum stalls, lenebrae luerinlesle
intellexit Andreas, cliam damnatis nonnibil solatii Fiorez, dignæ illæ quas lugeamus deprecemtiroure
accedere ex justorum precibus ; ferique per eas maxime amicis, juxta quod Ecclesia in ON (10 CE
ipsam eorum damnationem tolerabiliorem ,' lil loc functorum , ceu cx persona et verbis sanctissi
quitur Augilst . in tinclir. cap . 103. Vel mclius, ct Job exprimit.
 1289 DE HUMANA VITA ET DE DEFUNCTIS . 1290
σκότους μετήλθεν εις φώς . Εί γε του παρ'ημίν αι- A plora, defecit enim Ius P. » Αι ne amareImeni
σθητού , το νοητόν εκείνο διαφερόντως υπερανέστη- ris ; haud siquidem lux exstincta est, sed dressin
κεν · ών, το μεν, δυοδεκάωρος διαδέχεται νυξ , κατά a tenebris ad lucem : quando lace liac sensibili ,
περίοδον αυτο γιγνομένη περί γήν αποσκίασμα, και spiritalis illa immensuin excellentior est : e quibus
χρονικών περιγράφει διάστημα το δε, ου σκότος, ου alteri quidem succedit ΠυX duodecim horarion.
νυξ, ουκ αλαμπής ημέρα, ου χρόνου περίοδος · ουκ 1erra, ei ambitu per circuitum facta unliraculum,
ενιαυτός, ουκ αιών , ου κίνημα και διάστημα περι- circumscribitque diurum spalium ; alteran all
έστησιν· αλλ' αϊδίως έναυγάζον, τοίς της αυτού κατα- term , neque tenebrae, neque nox, nec obscura
τρυφώσιν αϊδίου λαμπρότητος · ώς που το θείον dies, nec ambitus temporis , non annus, non sie
Γράμμα φησί • Φώς δικαίοις διαπαντός • όνομα δε culum, non molus spaliumve oisilei , sed aler
ασεβών σβέννυται και των μή τώ φωτί των τού Θεού num iis illucet, qή elerio ejus splendore affatim
προσταγμάτων εν τω σκοτεινό του βίου πορευθέν- deliciantur, ut quodain Ioco ait Scriptura sacra :
των χωρίω. Τούτο δή το παρά του Ιώβ ειρημένον · « Lux justis perpetuo ; nomen autein impiorum
« Τις άν με θείη κατά μήνα ημερών των έμπροσθεν, existinguitur q ; • eorum nimirum, qui tenebraso
λέγοντος» ών με ο Θεός έφύλαττεν άτρωτον • ως ότε hujus vilan loco, lumine mandatorum Dei, non
ηύγει ο λύχνος αυτού επί κεφαλής μου. » Λύχνος B anbulaverunt. Est id quod Job Ioquitur, dicens:
γάρ, νόμου το φώς. • " Οτε τη φωτί αυτού επορευό- « Quis utique me pon:nt juxta mensen priorum
μην εν σκότει και του παρόντος δηλον αιώνος • κατά dierum, quibus nie Deus custodiebat inviolasilein ?
τον ούτω ψάλλοντα • Νυξ φωτισμός εν τη τρυφή sicut cum lucelbat lucerna ejus super caput
μου. Και η νυξ ως ημέρα φωτισθήσεται και ως το meum '. » Lucerna enim est lumen legis : « Cum
σκότος αυτής , ούτω και το φώς αυτής. • Ουκούν• Iunmine ejus ambulabam in tenebris 3 : ) presen
ει φώς μέν έστιν ο Θεός , ώσπερ ούν έστι» . Και σκο- tis nimirum seculi, juxta eum qui sic psallit :
τία εν αυτώ ουκ έστιν ουδεμία ) - Εν αυτώ δε « Nox illuminatio in deliciis neis. Ει nox sicut
ζώμεν, και κινούμεθα και εσμεν, και και προς αυτόν dies illuminabitur : sicut tenebre ejus, ita et lu
μεθιστάμεθα· πάντων δε ημών αι ψυχαί κατά το λο- men ejus 1 .5 Itaque, siguillem Deus lux est, ut vere
γικόν εν χερσιν αυτού , διημάρτηται η περί του σκό- est nec ullie in eo sunt tenebre u . ) - inips0
τους και των σκοτεινών του άδου χώρων προτεθείσα autem vivimus et movemur et sumus 1; » adque
παράλογος ένστασις, των δι' εναντίας και αντίθεσις. cum migramus ; omnium vero nostrum animae ,
quod special ad rationem in ejus sunt manibus : plane peccat, fallaxque arguitur, adversariorum
aliene a ratione proposita imp!ignatio , quod speciat ad tenebras, et caliginosa inferni loca.
Του τρόπου δειχθέντος κατ' επιδρομήν της έν άδου C Cursim autem declarato molo, quo anime velut
κατά περίοδος των ψυχών διελεύσεως , δεύρο ούν, circuitu ac ambitu quodam permanent inferunt,
των ειρημένων αφέμενος , άνθρωπε , την του ημι- jan) age , o hono, iis quae dicta sunt omissis ,
τέρου σώματος διδάσκου διάλυσιν , μή τήν της disce dissolutionem humani corporis ; non anifmae
ψυχής έρευνα κατάστασιν μετά την εκ του σώματος statum scrutare, ab egressu e corpore, quando
έξοδον, ότι μη προς εμού και σου ταύτα ζητείν . "Αλ nec meum est nec luum isla quærere. Quippe
λος γάρ ο ταύτα ειδώς. Ει γάρ ψυχής ουσίαν ουκ alius est qui novil. Nain si neque substantiam ani
έστιν ημίν ειδέναι, πως αν είδείημεν τήν εκείνης και τηe possumus scire, qui sciverimus illius re
τάπαυσιν, ής είδος, και σχήμα, και μέγεθος αγνοού- φuiem, cujus et speciem ignoramus, et figuram,
μεν ; ηλίκον τε και όσον αυτής υπάρχει το μέγεθος, et magnitudinem? quam , inquam, illa ingens sit
καν το έφολκίω συνδέδεται , λόγοις οίς οίδε μόνος o et aucta, tatuelsi alligata est navicular, quibus
συναρμόσας Θεός . Τούτων ούτως εχόντων, φέρε , το Deus solus qui aplavit , rationibus perspectum
τίμιον κτημα την ψυχήν το θείο της εικόνος αυχή- habet. Sic itaque rebus liabentibus, animam, reu
*ματι , παραδραμόντες, ώς άληπτον, περί το παχύ illan. divina imaginis excellentia nobilem ac pιe
τούτο και ληπτών , και πολλαίς του βίου μεταβολαις . ios , velut incomprehensam, praetereales ,
συναλλοιούμενόν τε και περιτρεπόμενον ενασχολού- 2 circa Crassum lioc comprehensique facile cor
μεθα σώμα, και αυτού που τον νούν προσερείσωμεν» pus, quodque multis vitae mutationibus pariter
. ώς αν μάθης , αγαπητέ , της ημών ευτελείας το τα- inroutetur verseturque, immoremur, ejusque
πεινών και χαμαίζηλον, των εαρινών ανθέων εις μη- parte aliqua consideratioti nientem applicemus ;
δεν διαφέρον , κατά το εύφθαρτον και ευμάραντον της υι noveris, dilecte, vilitalis humane humilitatem
εις τα εξ ων συνέστηκε διαλύσεως. Επεί ούν ή περί abjeclionemque, qua nihil a vernis floribus diffe
τούτου γνώσις έχει τι και ωφέλιμον, και προς οι- rat, guod attinet al sui facilem corruptionen
κοδομήν άγον τους μη παρέργως των λεγομένων defectionemque, dissolutione in ea quibus constat.
ακούοντας • βούλει σου δείξω των ημετέρων σωμά. Εx quo igitur rei hujus scientia etiam utile quid
των την ευδιάφθαρτον σύμπηξιν και διάλυσιν, όπως pian habet, quodque eos qui non levius audiunt.
έστιν ευτελής και των κτηνών εις μηδεν διαφέρουσα; edificare possil : visne ostendam humanorum
pFccl. xxiv, 10 . 9 Prov. xil1, 9. rJob sXIX , 2 . ibid. 3. Psal. CXXXVII, 11. u Joan .1, 5.
• Act. Ανι, 28. 1 Sap. 111, 1 .
Patrol, GR. XCVII. • 41
 1291 S. ANDRE.E CIRETENSIS 1912
corporium caducanm atque dissolutions compara - Α Μικρον αυτου προελθε και λήθη των εμών λόγων
tam concretionem, ut sit vilis, nihilque a brints τις αποδείξεις σαφείς . Πρόβηθι βάδην εν τοις προ του
difera1 ? Progrellere paululunm, perspicias/ le άστεως μνημείους και ανιστόρει μοι των λεγομένων
neor verluorum probationes acceperis . S. nsitι την έκβασιν. 'Επίκυψαν ως δια θυρίδος τοις μνήμασι:
procedle ac lento gradu all nouncula in sillur- και μή άτοκναισθής, μηδέ ανανευσης προς τα δρώ
Diis posita (13), sermonique illic eventum inter- μενα και όψει την ανιώσαν, ου την τέρπουσαν θέαν.
roga. Velul per fenestram incumle luulis, nec reruin oflendaris aspectu , neve reluleris pe lemn
el detrectaveris , planeque videbis spectaculum quodmolestum sit, non quod recreet.
Enivero clare intellige, exqueturpi ila quam 'Αλλ' επιστηθι τρανώς , και ανατύπωσαί μοι διά
aspects resoluorum calaverum specie, super - της φαινομένης των νεκρών σωμάτων ειδεχθούς δια
bia Iostris niscrim animo exprime. Susline pa- λύσεως, των ημετέρων οφρυωμάτων την αθλιότητα.
rum ut percipias felorem; quippe 10ster est , Ποιι 'Ανάσχου μικρόν αντιλαβέσθαι της δυσωδίας : ήμε
alienus. Sustine virili animo inde erumpentein τέρα γάρ, ουκ αλλοτρία. Φέρε γενναίως την αναδιδο
μαιoris olentiam, fuoreinque male exhalinien. μένην αυτόθεν της σηπεδόνος οσμήν τε και δυσδιά
Feras quoque grave aspectu vermiuin spectacu πνευστον εκροήν. Καρτέρει δε την εκ των σκωλή
Tun,the duelis illud, ac salie ouritum. Sed et κων δυσθεώρητον όψιν , μυδωσάν τε και ιχώρσιν
curiosius, si libel, allende, el discerne, si poles, έγκεχωσμένην 27. Πρόσεχέ τε και περιεργότερον, ει
ac OS Ossi coικpone : atque ut volueris parles sin- βούλει, και διάκρινον, ει δυνατός έχεις, και συνάρ
gilas seu neiulbra, que dissoluta villes, Tuis ipse μοσον οστούν προς όστούν, και ώς αν θέλης, έκαστα
nanibus s!rie et agglomera. Disce n vel ini- των φαινομένων και λελυμένων μερών ή μελών, ταις
num possis dicere : cujus10.1: Inec ? cujusum εαυτού χερσιν επιστοίβασον. Κατάμαθε τούτων έκα
illa ? sive quis lic ? quisve ille ? Senexne an ju- στον , ει δυνήση κάν μετρίως ειπείν , τίνος εκείνα ,
venis , lic :ιαι ille mortuus sil? Velulrn Ilic qμί- και ποίου ταύτα , ή τίς ούτος , και τις εκείνος και
denn , ubi vixisset felix, ille aulcin ubi alite εί γέρων ή νεανίας , εκείνος ή ούτος, τεCνώσιν , ή ο
inOransfe vita funclus sit ? Ac ultrum hic qui- μεν ευημερίαις , ο δε ανίαις έζηκώς, καταλελυκει
dem vile luerit beris , ille autem longirræ ? Num plov . xa ! El ó rèv 22/66105 , ó f122.00E
hic gloriose vixerit, ille inglorie ? Hæc disce, et tatos i, o yev ėvõ6gwe, o od dobbw ; d6 w . Tauri
«liligenter considera, nuo rus sit multi plena pιι- κατάμαθε και περισκόπει και ει μη πολλής έμε!
doris ac tristitize , niselasilis que, quo prius ma- της κατηγείας και σκυθρωπότητος, όσο και της
jori compactio videbalur plena venustale. ο ωραιότητος κατά το δοκούν περί την σύμπηξιν προ
τερον.
Oilcinvero ? Nonie turpe spectaculumillud, Και τί γάρ; Ούκ ειδεχθής ή θέα, και πολλής γέ
nulate plenuin instavitale ? Dissolutie carnes, μουσα της ανδίας και Σάρκες διαλελυμέναι , και σπλάγ
Tiscerale, es parles , figmentique decor, corpu. χνα , και μόρια, και το της διαπλάσεως κάλλος, εν
trefacia 30 tabo fluentia 2 Ac quisque nostrum, σηπόμενά τε και συνεκρέοντα ; Oις ομοίως έκαστος
enden plane ratione depositus Ioculo, corn) - ήμών έν σοροίς κατατεθείς διαφθείρεται, και τη αυτή
Dendus est, eademqe vermium Consumelia των σκωλήκων βορά δαπανώμενος λύεται. Σύνες.
esca, dissolvendus. Intellige, ο Ilonio, quod dicitur . άνθρωπε, το λεγόμενον περίβλεψε τους τάφους - ιδε
Circuspice sepulcra : vile Ossa nostra, el al le τα οστά ημών, και προς εαυτόν συστραφείς, δα.
Conversus, Iuge ; altum genne ex ino perlore, κρυσoν' στέναξον εκ βάθους μέγα. Ταλάνισαν την
Miseram deplora human vilitatem, que finen) ανθρωπίνην ευτέλειαν, ποίου του τέλους ειληγε.
cjusinodi acceperit. Perspice, ac si poles, dis- Κατανόη σου, και ει δυνατός έχεις, διάκρινον, και
cerne et cdicito quisna rex; quis privatus ; είπε, τίς ο βασιλεύς, τίς ο ιδιώτης: τίς ο πλούσιος,
quis dives, quisve pauper ; quis glorios11s, quisve ή τίς ή πένης · τίς ο ένδοξος, ή τίς ο άδοξος : τις ο
inglorius ; quis liber, quisve servus ; quis miles, Dilu0 : 00s, Fl; • örül.0; . roio ; 0 :00 : 16 : 7 s , i
quisve du exercitus ; quis justlis, φuisve retis ; ποιος ο στρατιάρχης·τίς ο δίκαιος , ή τις και κατάκοι
quis philosop! us, quisve rusticus ; ; uis ora'or, τος · τίς ο φιλόσοφος , ή τίς ο άγροικος · τίς ο ρήτωρ,
isve Earlarus; quis Ronatus, quis civis, quis ή τις και βάρβαρος· τίς ο Ρωμαίος · τίς ο πολίτης,
ricola, quis Clinian.eus, quisve Jud.xus ; φια- καιτις ο αγρότης· τίς Χαναναίος, και τις Ιουδαίος:
H10) filia , que parens , quis pater , quisvc filius ? τίς η τεχθείσα, τίς ή τεκούσα · τίς ο πατήρ, ή τις
A non poteris , videns Ossa tanlun null::, φιern- ο υιός. 'Αλλ' ουκ αν έχoις, γυμνά μόνον οστέα βλέ
quam eorun discernere, quanquam Sexcenties πων, διακρίνα: τούτων τινά, κάν μυριάκις είπης :
VARIE LECTIONES
31 11. εγκεχρωσμένην.
CONBEFISII NOTÆ .
(11) Ad monumenta in suburbiis posiin , 'Ev toi; bus, quibus tamen paula :im derogatum est. Ace
T.po toù ÖSTE (); uur,uelo s. Velut ad poriam ei foris curatius de sepuluiis sester Gour in Buchvíu.
juxta olem . illic enim sepeliebantur fidelium gisis.
corporal, vix in urbibus, velantibus koiranis legi
1203 DE IUSIANA VITA ET DE DEFUNCTIS ,
σμάτων την πολυμάθειαν. Ούτω μου τάχα κατα- tamento in multiplicem disciplin. ) velut orlie
νοήσεις, και των τήδε πραγμάτων όσα ρεϊ και παρ- asciveris. Sic utique, et rerum his seculi, si
έρχεται κατά τον βίον , τήν εις το μή ον μεταχώρη- qe per vitam fluunt pristereitue, cessionem
σιν. "Αν τε γάρ πλούτον είποις , άν τε άξίαν , άν το 10titioneque in nifilm considernveris . Sive:
δόξαν την απανθούσαν , η κράτος, ή δυναστείαν, ή ciuin divitiis dixeris, sive dignitatem, sive de
κάλλος, ή ρώμην, ή μέγεθος, η ευγένειαν, και τι των florenten glorifi , aut imperium, aut magistra
αρίσιων ή χειρίστων παρ' ημίν είναι δοκούντων, tim, aut pulclitudinem, aut rolour, ut lagni
την ίσην τοίς ημετέροις οστέοις διάλυσιν πείσεται. Ιudinem, nobilitalen) : sive I aliud, η
Και χρυσός μεν εκ μετάλλων ανειλημμένος , και quod optim habentur unano judicio, ιιιι
τέραν εαυτού την παροψίδα τους χρυσοτέχναις αρ- lione, dissolvenl: est. Αc auruστιiden ex ari
ιστησιν · άργυρος δε πυρωθείς , το χρυσό παραπλη- fotinis assplin, ac formaci trad.tum, ignique
σίως εκκαθαίρεται και λευκαίνεται και κογχύλης provalum, olboyzan nagis ex ipso patinam iuri .
μεν αίμα βάπτει πορφύραν και μαργαρίτην εκ- ficibusexhilhel : argentumautemigni exa ::inlin,
τρέφει ζάμμυξ θαλάσσιος και σμάραγδος εκ γής Β proxine auro emundatur ciniorenque intuit :
χλοάζων φύεται λίθος · και σηρικών εκφύει σκώληξ item conchylii sanguis purpuram inficit ; marga-
τρεφόμενος ύφασμα και και πίνναι θαλάττιοι ξένην ritunque alil marinus Zinux (12): sed et lapis
μηχανώμεναι κρόκην, διπλήν την χρείαν παρέχου- Sn:aragdiis viridi colore e terra nascitur ; veris.
σιν. Εχίνοι δε και μηκάδες και μέλισσαι : οι μεν, que allus producil sericum; ac narin:ε ίιι:ε,
ενυγρων όψων νόστιμον ήμίν καρυκεύουσι πέμμα “ αι novam molite tratam, usum duplicem pre
δε γλυκύ από μαζών καταστάζουσι γάλα • το μέν bent (13). Eclini autem, el capre, et apes, e qui
πρόσφατον ημίν σχεδιάζουσαι πόμα: το δε τυρωθέν, lus illi quidle: dulces nobis aquatilio oloni -
μόνιμον ετοιμάζουσαι βρώμα. Και μέντοι πρόβατα runn (14) cupelias condlint, ilize inlein Inc dulce
την ίσην ημίν έμπαρέχουσε χρείαν· άμφω δε την al, uberibus ubertin stillant : φua novan een ex
εκ τριχών αποχειρομένην έριθον προϊσχόμενα, θαυ- tempore, potum pebelles ; qt1, co:ngolo, par: -
μαστήν άγαν ημίν επιχορηγούσιν αμφίεσιν. Αι δε, 1es solician escal : seil et overs eillea usui sunt ,
των εξαγώνων συρίγγων τάς θήκας αναπι μπλώσαι ac utraque detons: ilis Inn Trafere !tes
μέλιτος, άρτι των σιμβλων απαίρoυσι, και τα κηρία valde mirabilem vestiloSulministrant. le de
γλυκασμόν αποστάζοντα, τοϊς τρυγηταίς καταλεί- , mum sexingularum fistularu Ioculos nelle m
πoυσι • έργον σοφίας γνώρισμα, και πτηνού τίμιον “ plentes, interim alienrilus alerint, videntianti
ευτελούς φιλοτέχνημα, χρείας εύρημα βίου, φύσεως busic favos dulcedineir listillantes relinιunt :
μουσουργία φιλοπόνους ερανιζόμενον πτήσεσι. Και plane illud Sapientise specimen, preliosunφue
πάντων απλώς των όσα τον βίον ημίν συνιστά, χρη - Filis volatilis arte facluυ, 20 us is vito inveilin,
τιμώτατα και τερπνότατα, και εί τι τούτοις ωραίον naturae nolulaintia argumenlosis volatilις corro
φιλοτίμως συνέζευκται, την ίσην διαφοράν υφιστά- galum. Onian leuique quibus nobis vitz ( on -
μενα τοις υπο τροπήν, εφάμιλλον την διάλυσιν stat, utilissima quaeque ac Slavissima : tc si quial
έχoυσι • καν ότι το καθ' ημάς ετεροίως έχουν παρά iis ainbiliose ad speciem decoremque conjunct:140
ταύτα, τη αναστάσει τετίμηται · καί τή ανακαινίσει est, eiden, pro mutabilium rerum ratione, cora
( OMBEFISII NOT.E .
(12) Zammyx. Záplug. Alius codex Caubuc. sc Daniascenus exponal, quanquam est alioqui
Vox est ignolior , el ut videtur peregrina , il siit clarus in ipsis verbis posilis : Kal oiovei opp .
Grieci ejismodi vocum, maxime peregrinis relius D ραν βασίλειον υποδύς , περιέθετο το ημέτερον φύ
significandis , studiosi , Eustachilis ait dictum pau.2 . Constans crgo est iu plapiorit reie piire
sostreum illud lingua indica lépcepi, épov toy pure, que es Andrez : 01: 1. in Nativitation Marii ,
θαυμαζόμενος μαργαρίτην λίθον. Sic Allen. aliis 1e cou is es/. To , ergo έκοχύλωστε ,
lib : Γίνονται δε πορφύραν τε και όστρέων πολύ pleest purrait ; γ 0Ang η : vote Leie:
πλήθος των άλλων · εν δε ίδιον, και καλούσιν εκείνοι που In: hent, ut nec in S prote: Gre:15 . Plu
βέρβερι, εξ ου ή μαργαρίτης λίθος . Peculiare quotd l'ima revera peccavit billius in Damüsien , ojis
dam dictum ab illis Bépool, ex quo est miargarita Bova ( dicione non permitienda . Dabre camden
lapis . Damasc, oral, 1. in Nalivit . Mariir , communi fore Andreas Oral. in Mill. Saneliu Mariat , quem
nomine xbyhov vocat, refertque optime in eaindem viderir inluliis hic isselillis Damascens.
Mariam , qua; Margaritum Christum Dominum (13) Usum duplicem praveni. 4 . T .Tv Tipe your!
Spirilus sancti rore fecundante , Virgo concepii. xoslay. Ul se uimireul, et sillam ,q0Bonitore
Prodierit ea oralio vix 2011 nova ope regiorul pritsenten vesialunni Sontilat, eo nulliant : 01 :1 de
codicum , depravatissime a Billin edila malo (o - re Arisi. lib . 1, De historia aniei, cap. 15 ; ci Plin .
dice . Non possum illud secunda in camdem oral. lib. ix , cap. 42, etc.
ad idem omnillere, ubi ail Damascenus inuisse (14 ) Ajuurilium obsoniorum cupcitias condiuni.
Carnen , ήν εξ αχράντων και παρθενικών αιμά- Ενυγρων όψων νόστιμον καρυκεύουσι σπέρμα.
των βαφείσαν εν πνεύματι , βασιλικώς έκογχύ - Velit delicatiores cibi, et quasi condimentum
2wce , Billius , quod mireris tanquam in concije proritandæ gulæ . Sunt cchini isii et crinacei ma
lium efformarit. Quis metaphoran ita duram i rini, noti salis pisciculi inter crustalos.
Damasceni facili ingenio exspectaverit ? Ipse
 1295 S. ANDREÆ CRETENSIS 19
ptioni olhnoxia, prem interitum sulleunt : quan- Α της αναστάσεως Θεό συμμορφούμενον, την εν χα.
quam in nobis, resurrectionis praerogativa , res ριτι θέωσιν επιδέχεται .
aliter atque in aliis habeat, qui resurrectione instaurante Deo effecii conformes, deitalein recipia
mus, quæ est gratia .
Ηinc liabes , dilecte, misere nostre sortis ex- "Έχεις εντεύθεν, αγαπητέ, βεβαιοτέραν της ημε
ploraliorem obscuritatem. Vin ' et lac tibi igno- τέρας περιπετείας την άδηλότητα . Βούλει σοι και
minia ignominiosiorem vilitatem 05/ erdam? Pri - ταύτης ετέραν δείξω της άδοξίας ατιμωτέραν ευτε
niam accipe inconstantis nostre vertiginis imagi- λειαν; Λάβε μοι πρώτην εικόνα της ημών αστάτου
nem ; dirnan, inquam, rerum veluι rotationem. περιτροπής, την καθημέραν λέγω των πραγμάτων
Utique enim res nostras villebis non eodem statu , περιφοράς και αλλοίωσιν. "Οράς γάρ ίσως ούκ εν
sel que quotidie ceu errore ferantur ; algue pars ταυτώ τα ημέτερα τηνάλλως δε καθημέραν παρα.
quilen, Sisleque instabiliter Verlantur ; pars au- τρεπόμενα και τα μεν αστάτως άνω και κάτω
1ero, tumultuarie nullogue delectu perinisceanlur , στρεφόμενα · τα δε χύδην ή φύρδην αναμιγνύμενα,
nec prorsus firnitatem aliquam constantem ha» και συνόλως το στάσιμον ουκ έχοντα βέβαιον και
beant : ilhique quae sunt humana vere delineanli μοι προς αλήθειαν τα καθ' ημάς υπογράφοντι, πεί
fileio adhibe ; exque iis que quotidie fiunt, pla- σθητι , και διά των όσημέραι τελουμένων, δέχει
nam prollationem accipe. Videsis eninm , qualiler σαφή την απόδειξιν. "Ιδε γάρ οία νύν τα ημέτερα:
10stra habeant. Qui lieri inaturalis scdibus sulli- o χθές επιδίφριος χρυσοκολλήτοις θώκους ενθροιζό
niis curru veliebatur, superciliis elalis fromilosus . μενος, άνω τάς οφρύς έχων, και κυκών ακαρτέρια,
que, turbis quas ciebat intolerabilis militaribus- και πλήθει ταγμάτων περιστοιχούμενος , σήμερον
que circumquaque stipantibus ordinibus , Iodie επιτύμβιος, κλινοφορούμενος, σχέτλιος , ελεεινός, εν
Tumulo deponitur , gestatur leclo, deploratus, τάφω νεκρός απαγόμενος, πλήθει κυκλούμενος, θρη
miserabilis , ad sepulcrum elatus mortuus, circum . νούμενος 38, κηρίοις δαδουχούμενος, και μετ' ολίγον,
glomerata nmultitudine, canticis Iugubribus perso- προς πάντων αρέμενος. Νεκρού γάρ φίλος, άχρι
nantibus, cereis prelucentibus, ac brevi post, μόνον του μνήματος . Ο χθες ευφημούμενος, σήμε
omnibus relinquentibus. Quippo demortui amicus, ρον οικτιζόμενος · ό χθες δυναστεία φυσώμενος,
ad usque solun sepulcrum. Que tieri foustis pro- σήμερον άρρωστία συνεχόμενος · ο χθές εν πόλει,
sequebantur ominibus , Ιιodie deplorant. Qui lieri σήμερον εν κλίνη: ο πρό μικρού φοβερός, σήμερον
Hagistralu turmelbat, Molie adversa tenelur Lalelu- όδωδώς : ο χθές ωραίος , σήμερον φευκτέος. Ο ση
dine. Qui heri in civitate erat, iodie versatur in μερον μέγας, αύριον μέλας : ο χθες εν οίκω, ση
Icelo. Qui beri formidabilis, holic felet. Οui heri C μερον εν τάφω: ο χθες μυριζόμενος, σήμερον δζί
speciosus, Iodie naziseam nnovel. Qui ieri na- μενος, και σκωλήκων βρύων , και σατρίας απόζων,
gnus, liolie niger. Qui Tieri domi , Iodie deposi » και δυσωδίας πλήρης.
lus tumulo . Qui beri perspirabat unglienta , male hodie olei, et vermibus scalel; cariem redolet,et
est plensfclone.
Vidden' nal quantum delectus nostra illa existi . Είδες, εις οίον άδοξίας ημίν η δοκούσα κατήντησεν
perante » Πυlationen, glorieque el rerum varia- και πραγμάτων παραλλαγής και αλλοίωσιν ; "Εγνός,
tionem ac alterationem ? Nosti quo tendant όπου χωρεί τα ημέτερα ; Πού γάρ ο πλούτος ; είπε
humana? Nau cedo , ubi divitie? Ubi vero μου • που δε ο κόμπος και που οι χρυσοχάλινοι ίπποι;
jactantia et fastus ? Ubi equi auralis frenis ? Ubi τα εκ λίθων Ινδικών βαρυτίμων περιφανή περι
Indicarum geomarumingentis pretii splendida cir- Θέματα και τα εκ χρυσού περιδέραια , οι παρατρέ
cumposila Orliamenta ? Ubi monilia auren ? Ubi χοντες, οι προάγοντες, οι δορυφόροι , οι το πάν σοβούν
currentes a latere , primeuntes, satellites , qui sul)- τες και συνταράσσοντες, αι δυναστείαι, τα κράτη, τα
moveant obvios omnes atque confurbent ; magi- βουλευτήρια, τα προγράμματα, τα εν πολέμοις άνδρα:
stralus,imperia, concilia, elicia , bellica facinora ? γαθήματα; Ου πάντα τέφρα ; ου πάντα γη και σποδός,
Νonne omnia cinis ? Nonne Ierra universa et pul- D και σκιάς ευτελέστερα ; Πού ταύτα πάντα ; ούχεται.
vis, sic viliora umbra ? Ubi universa lies ? Transie- Πού και τοσαύτη δόξα, που η χρήσης και απόλωλε. Που ο
runt. Ubi tan! a gloria ? Ubi usus ? Periit. Ubi hic δείνα και ο δείνα, οι χθές μέγα παρά πάντας ανειλημ
aul ille , qui fieri prae omnibus gloriabantur , ma- μένοι γαυρίαμα, και δυναστείας όγκο των πολλών
gistratusque amplitudine plerisque enminebant ? υπερέχοντες ; Που δε ο φίλος και δείνακαι κεκοίμηται.
Ubi ille talis amicus ? Defunctus est. Ubi vero Που δε ή τούδε γυνή, και η τήσδε θυγάτηρ, και ο
illius uxor, hujusve ilia, 1c filius islius ? Defece- τούδε υιός; εκλελοίπασιν. Ο μεν προ βραχέος , ο
hic quidemin alieno solo, hic autem in patria ; πατρίδος · ο δε υποβρύχιος και δε θηριάλωτος.
atque llic Aquis subtnersus , ille a restiis devora- Είκότως ούν αφαρμόσει τούτοις το του Εκκλησια
VARIÆ LECTIONF.S .
και άλλ. θρηνωδούμενος .
 1297 DE HUMANÁ VITA ET DÉ DEFUNCTIS . :298
στου ρητον, φήσαντος • • Ματαιότης ματαιοτήτων: A tus. Jure igitur merito congruet istis verbum
τα πάντα ματαιότης, και προαίρεσις πνεύματος . , illud Ecclesiaste licentis : « Vanilas Vinitatum :
Ει γάρ, κατ ' αυτόν εκείνον αύθις ειπείν τον θειότα- omnia vanitas , el presumptiospiritus (15).» ιιιι
τον , « Τα πάντα εκ του χοος γέγονε , και τα πάντα enim, ut iterum cum admirabilissiano illo dical:
εις τον χούν επιστρέφει συνάντημα δε του κτήνους, « Omnia facta sint de pulvere, etiam omnia rever
ως συνάντημα [Εν] ανθρώπους και ως ο θάνατος ιuntur in pulverem : et eventus pecoris, sicut
τούτου, ούτως ο θάνατος τούτου και ουδέν έπερίσ. quod notinibus evenil : el sicut niors hujus, ila
σευσεν άνθρωπος παρά το κτήνος» και τις είδε το mors illius ; el nihil albundavit homo a pecore;
πνεύμα οίον 39 του ανθρώπου· ει αναβαίνει αυτό et quis novil spiritus filiorum hominis si ascen
εισάνω; και το πνεύμα του κτήνους, ει καταβαίνει dat ipse sursum; et spiritus pecoris, si descendit
κάτω εις γην ; » Μάτην ούν ημίν ο κόπος , και η ipse deοrsum in terram 1 ? Frustra ergo labora
του πλούτου τρυφή, και η επ' αδήλω κειμένη των mus, et deliciantur divitiis, rerumque luxarum
δεόντων ευπάθεια. Και ει βούλει μικρόν αυτού που incerto afticinιur. Quod si Tibet, restampίο partml
τον λόγον αναλαβών, υποδείξω την όλην του βίου eius Sermone, totam vitae nostre rationem nihil a
διαγωγήν, περιφοράς ουδεν διαφέρουσαν. circumlatione adversam ostendam .
"Ακουε γούν, οία το καθ' αυτόν υποδείγματι ως Β Audiiliaque, qualia suo ipse exemplo, ceu in ima
έν εικόνα τα καθ' ημάς διαγραφόμενος ο 'Εκκλη- gine , nostra depinger:s Ecclesiastes doceat. « Ego,
σιαστής, υποτίθεται. 'Εγώ, φησίν Εκκλησιαστής , inuit Ecclesiastes , « fui rex Super ISIraelIl Term"
εγενόμην βασιλεύς επί Ισραήλ εν Ιερουσαλήμ: sales: el dedi corr meum ad inquirendum el consile
και έδωκα την καρδίαν μου, του εκζητήσαι, και του randumin sapientia de omnibus quelacta sunt Suυ
κατασκέψασθαι εν τη σοφία περί πάντων των γενο- celo : quonian listensionel Italan Cedi Pe05 πιο
μένων 60 υπό τον ουρανόν ότι περισπασμόν πονηρόν Liominum, ut distenditur in ea . Et VII Universit
έδωκεν ο Θεός τοις υιούς των ανθρώπων, του περι- opera quefacta sunt sub sole : et ecceonia Vani
σπάσθαι εν αυτώ. Και είδον σύμπαντα τα ποιήματα 1as, el presumptio spiritus a.. Ει iterum) : «Ece ego
τα πεποιημένα υπό τον ήλιον, και ιδού τα πάντα . Μagnificatus sum , el adjeci sapiential Sitpra Sl
ματαιότης και προαίρεσις πνεύματος. » Και αύθις 1 pientiain, plusquam ii qui fuerunt andle ne in Je
• Ιδού εγώ έμεγαλύνθην, και προσέθηκα σοφίαν rusalem. Ει dedi cor leum, ut noscerem Sapiell
επί σοφίαν πάσαν, ή οι έμπροσθέν και1 μου επι Ιερου- iam et scientiam : [ Ει cor meum vidit nulla,
σαλήμ και έδωκα την καρδίαν μου γνώναι σοφίαν Sapientiam et scientiam, parabolas et sciential.
και γνώσιν. [ Και καρδία μου είδε πολλά , σοφίαν . Cognovi ego , quia et hoc est presumptio spi
και γνώσιν] , παραβολάς και επιστήμην. "Έγνων ritus. Quia in multitudine sapientia, nultitudo
εγώ, ότι και γε τούτο εστι προαίρεσις πνεύματος • cognitionis : et qui apponit scientiani , appoint
ότι εν πλήθει σοφίας πλήθος γνώσεως και ο προσ - dolorem b.» - Risui dixi circulationell ,
τιθείς γνώσιν, προστίθησιν άλγημα. ) - Τα γέ- jucundilati , Quid lioc facis • ? » Ει post pauca :
λιωτι είπα περιφοράν, και τη ευφροσύνη , ΤΙ τούτο Magnificavi, inquit, opus meum; edificavi milar
ποιείς ; » Και μετ' ολίγα : Εμεγάλυνα , φησί, domos ; plantavi mihi vineas; feci milhi hortos, et
ποίημά μου, ώκοδόμησα μου οίκους, έφύτευσά μοι ponaria, el plantavi in illis one lignum omnis
αμπελώνας, εποίησα μου κήπους και παραδείσους, (16) fruclus. Feci milli piscinas aquarum, ad irri
και έφύτευσα εν αυτοίς πάν ξύλον πάγκαρπον . gulum ex eis tenus frulicum ac arbores (17).
"Έποίησά μοι κολυμβήθρας υδάτων , του ποτίσαι Possedi sersos el ancillas; el vernaculi fuerunt
Y Eccle..1, 2. 1 Eccle. 1, 19, 21. α Eccle. 1, 13, 14. bibid. 16, 18. • Eccle. 1, 2 .
VARIÆ LECTIONES .
Η 29 γρ. υιών ut apud Seplung 40 Αpud Septuag. γινομ. 41 ά... επί πάσιν, οι εγένοντο έμπροσθεν, με
Septuag .
COMBEFISII NOTÆ .
(15) El præsumpiio spirilus. Kal to podlpolç D mus. Sunt crebræ lacuinæ ubi citanlur loci, ac
Tiveúuatos. Velut animi cogitationes el moliis, præcipue, sicubi eadem repelantur verba, ut illic
quos homo, el quibus, se volens pascat, atque accidit. Eailem vnx Hebraica est quam LXX yvūOLV
alligal : Songes creux : meliusque expressii Vulg. el Š TILOthony, reddiderunt, velul ianlum variantes
AMictio spiritis. Tiglir. Animi molestia, llebraire ad ornaluni.
est 117 117 : Aquila , xal your à vélov, pasiio (10) Omne lignum omnis fructus. l1ãy Ejov
venli : æquivoco nomine llebreo 1797 sicul el nobis máyxaprtov . Deest altero codice to, nãv. LXX , Eulov
nomine Spirilus, ad venliim et animain : 116 to Fvzaprto , quod idem est ; babentque Hebraa ad
a poalossis reddalur, pra'sumpiio , permittit Miero - verbun . Vulg. Consevica cuncii generis arboribus:
nymus, etsi non omnino prob.il : ac vere novum quod cst paulo lilius : non restringendo ad po .
est el insolens. Quod paulo posl sequehalur post muileras , que sola sunt 1 y.
ill :: Verba : 'Εγώ, φησίν Εκκλησιαστής , έμεγαλύν - (17) Neius fruticum el irrores. Δρυμόν βία.
θην και προσέθηκα, elut posita anticipato, el per Otid .0.! Tà 5022. Ita uterque rodes . Sed milius
liventia ad sequentia , ubi suo loco ronunilir', LSX , B2.0.5TÕVTO Eul.a . Vulg . Silram lignore the
delevimus : aliaqnc clausa ex textu LXX ,aljeci minantium . Sed e'st res levior ,
 1909 S . ANDREE CRETENSIS 1300
milii : el guidem possessiones armenti et oriumn A απ' αυτών δρυμόν βλαστών, και τα ξύλα. Eκτησά.
ult:e fuerunt withi , Supra omnes quifuerunt aule μην δούλους και παιδίσκας, και οικογενείς εγένοντο
ne in Jerusalem.Congregavi mili etiam argentum μοι· κτήσεις γε βουκολίου και ποιμνίου πολλαι εγέ
et aurum, « opos regun el provinciarum. Feci νoντό μοι υπέρ πάντας τους γενομένους έμπροσθέν
nilhi cantores et cantatrices , et delicins Gliorum μου εν Ιερουσαλήμ. Συνήγαγον μου και αργύριον
hoointm; vini fusores, et vini fusilrices. Ει onne και χρυσίον , και περιουσιασμούς βασιλέων και
quod post u' averunt oιuli mei , ηοη :abstuli ab eis. χωρών. Εποίησα μου άδοντας και άδούσας , και
Non prohilui cor nieum al omni Ierilia : quia cor εντρυφήματα υιών των ανθρώπων· οινοχόους και
10cmInt:itum est in omni labore mco. Eres pexi οινοχόας και πάν και ήτησαν οι οφθαλμοί μου, ουκ
•go al omnia opera mea , que fecerunt manus αφείλον απ' αυτών. Ουκ απεκώλυσα καρδίαν μου
και weir , in laboreio meum, quolaloraveramfacien» από πάσης ευφροσύνης · ότι η καρδία μου ευφράνθη
«lo. Ει ecceo ia vanitas, ct presumptio spiri- εν παντί μόχθω μου και επέβλεψα εγώ εν πάσι
1Ης d. ποιήμασί μου οίς εποίησαν αι χείρες μου, και εν
μόχθω μου και έμόχθησα του ποιείν. Και ιδού τα
πάντα ματαιότης, και προαίρεσις πνεύματος.»
Vicles, al quam vilitatem vita nostra procedai ? 5 "Οράς, εις όσην ευτέλειαν ημών ο βίος πρόεισιν;
Vidislin' quonam miserie gloria tanta nostrumre- Είδες όπου ταλαιπωρίας, ήλίκη δόξα τον ημέτερον
digal fistum? Austine igitur, liomo, a! ejuscenodi ίστησι τυφον ; Απόσχου τοιγαρούν, άνθρωπε, της
voluptatilis, nec iis difere velis, que snt μο- περί ταύτα ραστώνης, και μή βούλου θρύπτεσθαι
die, lies in cr: stimum erunt : ac ne Interis eum qui τοίς σήμερον ούσιν, ουκ ούσι δε αύριον. Μηδέ θρή
lefunctus, rerum omni ) 12nitatem reliuit , νει τον τελευτώντα , και πάντων αφέμενον την
resquo manentes enducis commutavit : rursus eni ) ματαιότητα , και τα μένοντα των δεόντων αν..
Sermonem allemconvertan. Αι η isererisjuvents? αλλαξαμενον · προς αυτόν γάρ αύθις το λόγο τε
Enimvero lui ipsius velerati miserere , qui all tη- τράγομαι . 'Αλλ' ελεείς αυτού την νεότητα, αλλά
tal protectus Canitie ), for's nihil e Title gess - σανό, ελέησον γενη ρακότα , και μέχρι τη σδε της
16. Αί , 10ηι , allic Jινη s filius ,ci p . per'- τρλιάς, αρετής πάλα κατωρθωκότα μηδέν. Αλλά
latis annos necdun alligissel , ac neque dulci bic véos, TV, ó 191; xzl - p); ,6ry Ou TW 126 .no
Tree frui licuisset, velut jcjinns al'ic Iοι.orη λακώς, ώς ουδε του ήδίστου τούτου φωτός παραπή.
i! , ut sic dicem, ita alactus est ? Seita pner , λαυσεν, άνευστος, ώς άν τις φαίη , των του βίου κα
plenus, Iratus μe, ac nura 2 lne, certarsημος λύν απεγμένος ; Αλλ' ούτω παρέστη το Ατσάνι,
melioribus cum coelan. is, quibus concelidir ul Fitons yeva :2 ;, zal topb ubys005 12 :4 !150 tools ,
clari virtille liant, Creatori aslili sei ? Enimvero , ya ! coisH V Šv toi; Qucivos ! áp :// pevoz, 0: ;
haud immortalis erant . A futurum eral il et con- το ένευδοκιμείν νέοις προσγίνεται ; 'Αλλ' ουκ ήν
jugii s01elaten iniret, parensue firior cliere- αθάνατος. " μελλε και τρός γάμου κοινωνίαν έλθείν,
tir, el carilas generis, ac gloriosus senes ? Enim ya ! t.2WWV Yevés a : Tazre, xai yévous euxinoiz ,
vero non erat non morti obnoxins, Λι Sapies και γη σας καυχήσεως ; 'Αλλ' ουκ ήν ατελεύτητος.
adolescens er: l, arrique ingenio ac muila erli Lodz ó vervias, árnevol? xa! Tolus:ply itztosu
«litionis prilia plerisque pres1:1 :s , Sociosιe na - σεως των πολλών διαφέρων, και τους εταίρους ταχεί
Turie Active , bonaque voluntae, el worunι «Ομη- φύσεως και χρηστών ηθών γνώμη και καταστάσει "
positione ac vilæ in -lilintis si perans ? Verum non xa! Siou to 5750 :5 Úspoandousvos ; 'AXX' oux Tv
crai aterms. Dibebat jam deinceps adolescenis aliv!93. "Eô:: xa! Toods å pyás kön 201716V cov
eliam magistralibus algeri, gloriamente ridignit::- Vegv!av ävåragoai, ogns os à Eloudwy a toy tros
tes , ilus vita » PS ns Ιιο:n' s , 5 Te ? A : :ον καταγεραίρει, δράξασθαι ; 'Αλλ' ουκ ήν αδιά
101 Γ21 € 11slol , t I ains S11ces511: 115 1ο δοχος. Ε : δε κόρη της και τελευτώσα καθίστηκεν , ώρα
5 . Ωιιι $ 1 : 1 1:2 pell 1, 2015 το, και ηλικία , και μεν θες σώματος, :: αι το περί
* Islot!, !!! *! 16: /str ., ! :rtini's igore , et : - τις παρειές έρευω, τας των δρώντων ήψεις περι
Π 14 ( 61' ο '. , · 11. ": fiore fore : , ανάγουσα · πίστη τε τη λοιπή και γυναικλ τρέ
1 1 Οι'14 05 ^e 1 1:11 11 : ΟΙ 51rig .. πούση, και στολή τιμία ή πας κεκαλιώτιστο να
re! ; 1.116 (511 r 11)fi :: ( οι 10 preli )- γοκαι διαμεν αυτήν και γαμικούς θαλάμους έμποξ.
541 1111 : :ΙΙ ΙΙ Π :1111i e Ora! essel : τοσαν, και τέκνων εσομένην μητέρα, και γένους
St ! et le 1:15 11 4 alii, 15 « ο111 : fal: in. !. ' ».is, ανορθωσιν · αλλ' έτερος ήτοιμάσθη ταύτη νυφόν:
"1912 essel fuera prolium maier, C.so il Gü :0 ; tħ Ilgovalo . Nýr? 07. 078 toll
sorris innal ratin . Cum vero aliuseil aimes Croy i 15793t 5 %, 7.3.1).5! 18 2! Cuvéset % ! 56200
{ "'οί ! ( Sl : ( int!!Vr) sic Providine is σύνη προύχουσα την πολιτών, έργοις τε δ ' ών είχη
65 . ' 111 112 11311! filio! : ) areas, ei di pral - ν: ετα: εινή φιλεργής , και ανδρεία, κρί φίλαρης :
« 1 cle. 12, - .
CARA LICTIONES.
• . .?. γίμης χρησ. . ", καιενκαταστάσει.
 DE SS. IMAGINUM VENERATIONE. 1309
1: 01
ου τας χείρας προς άτρακτον ήπλωμένας έχουσα A cliriuline, rulentia que el molestia, nec non ope
μόνον, αλλ' ήδη και προς άπαν αρετής είδος εκτε- ribus, quibus operosa mulier, fortissue, el viri
ταμένας: κουροτρόφος τε και φιλότεκνος , και κα- amans ceu in imagine el suis coloribus ex primi
λώς άγαν εποικουρούσα τον βίον , και χήραις επαρ- ιur, plerasque αιulieres precelleret ; que non S0
. κούσα, και ξένους στέγης μεταδιδούσα, και πτωχοίς Ιum Italierel inanus ad fusun explicatas , sed et
επαρκούσα, και εί τι των καλών κατορθούσα ; 'Αλλ' ad online jam virtutis genus extentas : quae flio
έδει θνητήν πάντως ούσαν αυτήν, θανάτου πείραν rufi) annins, ( lios nutrirel ; bene omnino res donnes
λαβείν. Το γάρ αυτό πάσι πρόκειται τέλος. "Αγε δή ticas custodirel ; viduis subministraret ; peregri
ούν πεισθέντες εμοί ( καλώ γάρ άπαντας τους όσοι ήos tectoexciperet ; pauperum necessitatibus subve
των ημετέρων φιλοπόνως ακηκόατε λόγων. Οίμαι δε niret ; et si quid est Doui operis gereret ? Enivero
πάντας εχέφρονι λογισμό των αυτών υποθηκών εί- eral plane necesse di quae mortalis essel, mortis pe
τες φωνήν κοινήν, την θείαν και μακαρίαν της ιus est. Milii itaque obsequentes agite. Onnes enim
άπαθούς φύσεως κυριότητα, και θειότητα , και φιιοιquot studiose mess sermones audistis,appello :
δεσποτείαν , ευχαριστηρίοις ανευφημήσωμεν ύμ. φuos omnes, iis vere probata documenta precepta
νοις : Ευλογητός , άδοντες , ο μόνος αιώνιος : o que prudenti judicio sensuque accepisse arbitror" :
μόνος αδιάδοχος : ο μόνος έχων αθανασίαν, φώς eandem resunientes conimunem vocem, divinate
oικών απρόσιτον , ώ ή δόξα , τιμή και κράτος U beatamque impatibilis immortalisque nature ,
αιώνιον εις τους συμπαντας αιώνας των αιώνων. dominationem, divinilatesque, et imperium, Coll
'Αμήν. paratis ad gratiarum actionem canticis fausle pro
sequamur, cantico depromentes : Benedictus qui solus est immortalis, solus æternus , solus sine
successore : 1 qui solus babet immortalitatem , habitans lucem inaccessibilem 8 . Ipsi' gloria ,
honor, el polestas æterna, per omnia sæcula sæculorum . Amen .

• Proν. ΧΧΧ1, 16. 1 Τit. J , 4 . 5Ι Τim. VI, 16.

ΑΝΔΡΕΟΥ ΚΡΗΤΗΣ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ (4).

ANDRE Æ CRETENSIS
TE SANCTARUM IMAGINUM VENERATIONE .
(Boissonade, Anecdola,l. IV , p.171.)

; Ουδέν αναπόδεικτον η έκφυλον έχει ο Χριστιανι- , Nihil improbatum vel inusitatum Italbet Christia
σμός . Και αυτή γάρ ή των αγίων εικόνων χρήσις εκ " iismus; et ipse quidem sanctarunimaginum usus
παραδόσεώς έστι παλαιάς, και έχομεν υποδείγματα antiquia fulcitur: traditione, et habemus exempla in
πιστά συνηγορούντα τη των εικόνων αποδείξει πρώ . concussa que militant pro imaginuin expositione .
* τον μεν την Αυγάρω το τοπάρχω πεμφθείσαν (5 ) Prinio quiden Alga: o lui nissan habenius vene
εν δάκει σεβασμίαν εικόνα του Κυρίου ημών Ιησού randlanimagine in puniculo, Domini nostri Jesu '
Χριστού , εκμαγείον ούσαν του σωματικού αυτού χα- Christi , similitudinem hallenleum corporeae ipsius
ρακτήρος, και μη δεν αποδέουσαν της εκ των χρωμά- forme, nec ullo modo imparen picturis que colo
των γραφής δεύτερον δε, την της ασπίρως τεκούσης ritus illustrantur. Secundo allem, quae sine Senmine
τούτον Ναρίας, εν Λύδδη (c), τη καλουμένη Διοσπό- peperit ipsum Marie, in Lydda, que vocatur Dio
( α) Ecolice 1650, p. 121, 1 . ferlur, Epistola ad Tlieophanem , etc .
(b) Pelalur plenior de Abga10 ML and commissa (c) Cod. Zuôn el sic infra. - De imagi!!? Maria
Christi imagine narratio ex Eusebio li. E . 1 , 13 ; Lveldasi cont. narrationem Joannis Damasku ,
Evagrio iv , 27; Constantini l'orplivrog. libro pecil- opiskelu modo laudala , poz . 118.
liari De inregine Edesch ; Joannilis Damasc. , quæ
 1303 S . ANDREÆ CRETENSIS 1304
spolis, non manufactam imaginein, in tabula lapidea , λει, αχειρόγραφον εικόνα, εν πλαξί πάνυ καθαραις
υitidissima corpus Iunauum Dei Genitricis tribuς το σκήνος της Θεοτόκου τρίπηχυ παραδηλούσαν, από
altum cubitis effingentem, a temporibus apostolo- των χρόνων των Αποστόλων και μέχρι του νυν
rum et usque nunc veleratan in erecto ab ipsis προσχυνουμένην εν τω παρ' αυτών κτισθέντι εί
1estadinato leinplo ad occidenlein, ita eleganler λητω (α) να προς δυσμάς , ούτω κυρίως εγγεγραμ
etformitain quam per manus pictoris , el purpuram μένην ως από χειρός ζωγράφου , την τε πορφύραν
inquam et vestimentum, manus el vultum el Iolain φημί και τον στολισμόν, τας χείρας και το πρόσωπον
similitudinemfaciei, sicut et usque nunc nec videri και πάσαν την γραφήν της όψεως, ως μέχρι και νύν
possunt servala. Dicunt enim Julianum, apostalam οράσθαι ταύτα σωζόμενα. Λέγουσι γαρ Ιουλιανόν,
istum el adversarium Cliristi , cum audivissel de τον παραβάτην εκείνον και μισόχριστον, μαθόντα τα
imagine isla, comprobasse que de ea Ioquuntur, περί της εικόνος ταύτης , δοκιμάσαι τα κατ' αυτήν,
pictoribus Hebraicis convocalis, et , cum veritatem ζωγράφους Εβραίους εκπέμψαντα, και , πιστωθέντα
cognovisset , miratus est super illam, nihil autem το αληθές, θαυμάσαι μεν επί τούτω , μηδέν δε όλως
amplius fecit. τι διαπράξασθαι (e).
Dictual equidem templum isted, in carne adhuc Φασι τοίνυν τον ναόν τούτον , εν σαρκι έτι περι
νιvente Dei genitrice, edificalumfuisse; ascendentes B ούσης της Θεοτόκου , κτισθήναι: ανελθόντας δε τους
εulem apostolos in Sou (ibi enim habitabat), di- αποστόλους επί την Σιών ( εν ταύτη γάρ ώκει) ,
xisse ad illum : Ubi eras, Domina? AEdificavimus διαλεχθήναι προς αυτήν: « Πού ήσθα, Κυρία ; Εδει
Banque lili domumin Lyilda. Que respondens dixit μάμεθα γάρ σοι ( Ο οίκον εν Λύδδη και την δε αποκρι
illis : Ει ego ibi vobiscunι erimo el nunc Sum. Ει sla- θείσαν ειπείν προς αυτούς Καγώ εκείσε μεθ' υμών
tim post unc sermonem, cum descendissent ipsi in ήμην και νυν ειμί • , και άμα τω λόγω καταβάντας
Lyd. an) obieri templum, et ita invenerunt , ut αυτούς εις Λύδδην περινοστήσαι τον ναόν, και ευρείν
ipsa firmiter dixerat, integram eanimpressam se- ούτως , ως αυτή κυρίως είπεν, όλην αυτήν εντετυ
cundum propriam similitudinem , sicut antiquus a πωμένης κατά την αυτης ιδέαν, ώς αρχαίος άνωθεν
prioribus seculs usque nunc apud indigenas Gr- και άχρι της δεύρο παρά τοις εγχωρίοις κεκράτηκε
inalus est sermo. λόγος.
Tertium testimonium. Lucam apostolum el evan-. Τρίτον υπόδειγμα. Λουκάν τον απόστολον και
gelistam onnes illius Imporis dixerunt propriis ευαγγελιστήν άπαντες οι τότε ειρήκασιν οικείαις
pinxisse manibus et ipsu ) incarnatum Christum, C ζωγραφήσαι χερσιν αυτόν τε τον σαρκωθέντα Χρι
et ipsius intenaeralam Malrem, et illorumimagines στον, και την αυτού άχραντον Μητέρα, και τούτων
in urle Ikoma Servari in convenienti gloria, el in τας εικόνας έχειντην Ρώμην είς οικείαν εύκλειαν(g).
Jerusalem quoque diligenti cura expositas ipsas di- Και εν Ιεροσολύμοις δε επ' ακριβείας κείσθαι ταύ
cunt. Sed et Judeus Joseplius in hunc inodum nar- τας φασίν. Αλλά και ο Ιουδαίος Ιώσηπος ( 1) τον
rat visuno fuisse Dominum, junctis superciliis, pul . αυτόν τρόπον ιστορεί δραθήναι τον Κύριον, σύν
« liris oculis, Ionga facie , deflexa, alla statura sicuι οφρυν, ενόφθαλμον , μακροπρόσωπον, επίκυφον, ευ
cvideater, dum conversaretur cum hominibus, vide- ήλικα, οποίος δηλονότι συναναστρεφόμενος τοίς αν
baiur ; similiter et Deiparæ imaginem sicut nunc θρώποις εφαίνετο , ομοίως και τον της Θεοτόκου
videlur et quam Romanam dicunt quidam . σχηματισμών καθ' όν νύν οράται, ήν και Ρωμαίαν
αποκαλούσί τινες.
(d) Codex sic , quod non prorsus intelligo. Joan . ) coloribus expressam Romæ exhiberi didici e Vavas
nes Damasc. ibid. : Πέτρος και Ιωάννης, εν Λύδδη soris libro be forma Christi , p. 198 ; qui quiden de
τη καλουμένη Διοσπόλει, προ μιλίων δεκαοκτώ της ea an genuina sil dubitare videtur, quod in illo, ut
Ιερουσαλήμ , τας διατριβώς ποιούμενοι , ευκτήριον Patre Jesuita, admiror Omultum et laudo.
οίκον επ' ονόματι της Μητρός του Κυρίου και Θεομή ( h) Mon Josepliumlaudal, Sed τους παλαιούς ιστο
τορος οικοδομήσαντες... pixous, Joannes Damasc. d . I., ubi plurima gra
(e) Locus est ea de re in Joannis Damasc, epist. plica epitheta cumulantur. Cæterum , si quis vulel
pag . 115 , edii. Combelisianæ qua utor , non parum in hoc argininento plus nimio operæ ponere, sibi
vilialiis , quem nunc non aliingan . quærat Cypriani Programma, et Th . Lewisii anglice
(f) ( odex, εδημάμεθά σε . Scripluni libellum , de quo vid . Biblioth . Britann .
( 9) Virginis a Luca imaginem fuisse penicillo de- t. VII, p . 193 ; in primis Jo. Reiskii Exercitationes,
piciam tradit Joannes Damasc . ibid . p . 114 . Quam de quibus relulit Baylius in Novellis reip . liller ,
Marie matris una cum puero Jesu elligiem a Luca a. 1685 .

SANCTI ANDREÆ HIEROSOLYMITANI UIT

Ι

METHODUS INVESTIGANDI CYCLI SOLARIS ET LUNARIS , NECNON PASCHALLS.

(Exstat in appendice ad Euschii Chronicon , hujus Patrologiæ 1. XIX, col. 1329.)
 1305 CANON IN B. ANNÆ CONCEPTIONEM . £306

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

ΤΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΙΤΟΥ
ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΞΑΙΡΕΤΟΙ ΚΑΙ ΤΡΙΩΔΙΑ.

SANCTI ANDREÆ CRETENSIS

COGNOMENTO HIEROSOLYMITANI

CANONES PRÆCIPUI ET TRIODIA ( 8).

(Combef. p. 452.)

- AEK EMBPIOY O '. II YAAHYJE THE ASIAL KAI DIE NONA DECEMBRIS . CONCEPTIO SANCTÆ AC
ΘΕΟΠΡΟΜΗΤΟΡΟΣ ΑΝΝΗΣ , DEIAVIÆ ANNÆ (19).
Ο κανών, ποίημα του κυρού Ανδρέου. Canon editus a D . Andrea .
. Qon a '. 'Hyos a'. 'einn Étirixior. Ode i, lon . 1, licloriæ canticum .
• Thv oúrandev onuepov, detopov "Avva , zhv osv. Tuam hodie,religiosa Anna, celebramus Conce
• - gptácouev, őti thu xwońjatav töv un ajoû xwpno plionem ; quod absoluta sterilitatis vinculis eam
tov, ouvidabes , OTELPWTlyūv åtoàu ciou osouwv. utero conceperis, quæ eum potuit capere, qui nus
quam capi polest.
COMBEFISII NOTÆ .
(18) Ubique Andreas Mariæ studiosissimis , plures, sobrie magis sapuissent ; nec diras illas
ejus memoriam et orationibus exornat, et eccle - pontificias, seu niagis scandala, quibus tollendis,
siasticis canticis ; in quibus componendis, inter diris ejusmodi opus fuit, provocassent ! Malim cerle
primos censendum , facile perspexerit , qui alten - cum pia Matre interim ignorare, seu in ejus corde
lius legerit, quos ejus ex variis Græcorum libris occultarn privilegii illius doctrinam , vel allirian
jecclesiasticis eruimus , Canones, Triodia, ac Tro- lem velneganten , humili devotione suspicere, quan
paria ; quanquam non potest non cis deperire audacius aliquid , lemere arrogatis alienis partibus,
muiltus decor, amissa syllabarum mensura ac nu - definire . Est hoc festum longe Græcis antiquius
meris, nonnulloque poeseos ecclesiasticæ velut quam Latinis, siquidem eo janı olim celebri, præ
rliylbmo, in quo servando , et multum oper:P sentem Canonem edidit Andreas ille Hierosoly .
fuisset, et frucliis modicus. mila Crelensis archiepiscopus longe Anselmo alle
(19) Conceptio sanctæ Annæ . Sic passim Græci in viquior, in cujus tempora reſerunt fesli illius ilk
officiis divinis, accipiendo to, guanyes, active, Occidente exordia : ut et Bernardus, qui ipse non
quod nostri ſere accipiunt passive , ut celebrent wihil Anselmo junior ſuil , seu in renova , ac ncc
Mariæ primam editionem , plane mirabilem illani, dum Ecclesiarum matre Romana Ecclesia pro
velut de sterili, ac oraculo, ejusque quæ Christupi bamle , a Lugdunensibus præsunipla , graviter
esset editura ; ceu grande beneficium , ut plane est ofenderit : nihil molestinis lalurus . si quidem
grande, collatum cælitus Annx , totique adeo hile legitima auctorilale el sullicienti cautione factum
mano generi, velut in ea ejus prole, consecratis fuissel arbitratus. A ferrent muliam luceni, quas
ipsius redemplionis primordiis. Utnihil sibi aliud habemus in ſestum hoc , studiosissimi Mariæ ,
in eo ſesto celebrandum assumpserit Ecclesia Georgii Nicomediensis luculentissimas tres oratio
Græca ; ac pec Latina hactenus celebranduri pra - nes, cum alia eis tdk eisbola , el solemmen illam
cipiat, quandiu severissime in eos animadvertit, ejusdem in templum ceu triumpho inductionem ,
Sixt. IV, Pii V , aliorumque pontificum constilli quam nostri dicunt Præscnlationem , nisi tandem
tionibus, qui alterutrum Patrem erroris insimai- esset redimienda fides, obstricta Maximo , nonnulla
lant, Quam utinam Patrum modestiam imitati in cum posila subsidiaria opera , dum interim alii,
1: 07 S. ANDREE CHTENSIS 1308
E nlisti justom preres ; titorum, Potirine , A Δικαίων επήκουσας της ικεσίας, αγίων επλήρω
rogenitorum iiples! sublications ;e t le , que σας τας εντεύξεις , Κύριε , των προπατόρων σου,
le casta genuit, cis dedili liucium . και τούτοις δεδο κας καρτών, την σε τεκούσαν
ενήν.
Eam hodie Anna g'οι: ο:: concipit ; qικυ is 'Η "Αννα ή ένδοξος, νυν συλλαμβάνει αγνήν, την
incorporeum opium Douin , γιος Πολ τον άσαρκον συλλαίουσαν Κύριον τον υπεράγαθον .
Cou epίι ; οC carne pilural Crislui, print : Και τίκτειν μέλλει , την σαρκι μέλλουσαν τίκτειν
est . Χριστόν.
in Deiparam . Θεοτόκ .
Τι casta Vir: 0, 11:0ης il : S. 13 11s es, unin Το όρος το άγιον, όπερ προείδε προφήτης εν πνεύ
Spiritu propheta με: ; ex quo Ι::; s ille ματι • εξ ού λίθος τέτμηται , τους των ειδώλων
precistus est , qui divino ro ' ore doloιum Aris βωμούς συντρίψας σθένει θεϊκό, συ ει, Παρθένε
contrivit. αγνή.
Oile 3. Confirmetur ergo meum . ' Ωδή γ'. Στερεωθήτω η καρδία μου.
Dum milhi fructum przebueris, cianvit Καρπόν κοιλίας εί παράσχoις μοι , ανεβόα "Αννα
Ana ad Dominum, 1..gificalr iμs: , tille - Β προς Κύριον, μεγαλυνθήσομαι και σοι τούτον προσ
Τι unis ofΤe : Η : quo Ten c: Stum illam αναθήσομαι. Διά τούτο συλλαμβάνει την αγνήν Θεο
Dei Matremi concipil .
μήτορα.
Preciate le, pia Anna, in lorto, vocem audit Εν παραδείσω εύχομένης σου, της φωνής ακούει
Allissimus , ventris : : Γ ::um,et illuit, que o "Υψιστος, "Αννα θεόφρον, και καρπόν της κοιλίας
borli grilie portaill aperuit. σου δίδωσι, παραδείσου τηνανοίξασαν την θύραν της
χάριτος .
Legalilios con unmatis , pudicissima Anna, at Το κατά νόμον εκτελέσασα , και Θεώ αμέμπτος
que uli D. o sic cri ine servissts, eam ulcro (e- δουλεύσασα , κυοφορείς την αληθή Νομοδότην κυή
stas, que vera ulero Legislatore gestauίι ; e0- σασαν, "Αννα πάνσεμνε. Διό σε οι πιστοί μακαρίζο
qie lideles beala le dicimus. μεν.
In De param . Θεοτόκ,
T . S: nctissima Deipra, aliotrix fidelin, on- Τής στειρευούσης διανοίας μου, άκαρπίαν πάσαν
en all sterili nelle lea dep:"le feculitiew, απέλασον, και καρποφόρον αρεταίς την ψυχήν μου
ac a: jmam redde virtutibus feracem . ανάδειξον, ταναγία Θεοτόκε, των πιστών ή βοή
: α.
Sess. ton.b. Chorus angelicus. Καθ. ήχος δ'. Χορός αγγελικός.
Cliorus olio proplitius e1 H prilienwι, quain Χορός προφητικός προεκήρυξε πάλαι την αμο
Αιη: Sterilis infect a de iieleratin, cast:nue μου, αγνήν, και θεόπαιδα κόρην, ήν "Αννα συνέλαβε,
« livΤ112 rogerie (20) puell:i » , « οι μίι. Baric στείρα ούσα και άγονος: ταύτην σήμερον αγαλλιάσει
«lie, cru Sol: im : untissi , omnes Πος καρδίας μακαρίσωμεν, οι δι' αυτής σεσωσμένοι , ώς
per para salitan Conscchi , cordis exsultatione uóVoy Travápulov.
bealam dicants
Alia , 10.1. 1. Oni in cruce fuit clerius. "Ετερον . " Ηχος δ'. Ουψωθείς εν τω σταυρώ.
Scer Non- fti , Anne , le 11: νις «32cerdotilus Ιωακείμ ο ιερός και η "Αννα, δώρα προσήγαγον
dola obtulerunt (21) ; repulsiφue infecundi 10 τοις πρίν ιερούσι , και μη δεχθέντες , άγονοι τυγχά
& Da11 . Π , 5. .
COMBEFISIT NOT.E.
of chi crediam voluil reverendissimas no ser o sell Tayogilios , tota pulclira , ornatissimaque,
Gillit olurils , permitio p sumalll . Hon finit gratis omnibus, a pro illo suo oriu , velutnon
liacinis scire epikehamillies Giorgi q: 13 ) Sliciis onnibus montibus fundamento eminens,
cá stylo ila videlidemedii ievi, lillion long to visiel aucha . Prima lectio non mala , allera liec au
ab Andrea , ali sallen Damasceno c, ius Sustine
Bec ipse deluit, ornando alicis , liste desanii (2 ) Dona obtulerunt. Prosequilur pluribus er
bus, pilstorlunni in Mariann, rit'i dhuro , liisiosta laxe6ou aceicco é u nomine, cujus plura
(20 ) Divinaprojekta , prueilun .06 'ÒImiony . Vox erau complarla in Bibl. Regia , Georgius Ni
G ( IS ι εν , Αιι. . 105 , 5, 5 .15 , 1«'., Pirmd. a diario quese monitorum munera , plane illa
familiaris : etiam ex loro rement . Corradost nich , ml 411.1 pronus offerred Joachim , velut
vero in Variaili, miraculouit om one pliitto Sulis prostitutions Sinttiilis gloria praestans, ac
ar velit Deo peetiliallusivement Hilai : svart pusila . : ), "willide lome's fuil, el occasio re
procesil Tere (of limbis orclin , D . Breid om platsil . Sintal Grorgius baliere quosdam coli.
prater nalurie nodin viridis ::d piols and onem cy's : for livet ut primais oferrel, qui 1101 ſecisset
ilgonie', non principio aliquod prosinde , vodil in :02 in 1ili od in li giis in 17" !!in.us. Est
hicillitia Christi gada10 Seppolente . I,D at. ilia sejmutils i Gelasio inter a polyplos ; sed
in Mariæ Ninivit, ubi edota , layoulou Euroove will relat ul ne probata mulla contineal ; eoque
VT,S YEVé02.109 . Orbis wirerst ( lithe notaleil ; sil ustis p !ilir Georgiinni ( ilitill norras, l1l oriti,
Pepius cod. perauius, Teyxoguicu 0672 ' ; in Cheshin is one ! dicitur , aliique passion
rcvélarov, Il sic absolute ali , diela sit vcn25: G :mi scriptures.
1309 CANON IN B. ANNÆ CONCEPTIONEM . . 1310
VOUTES, öéngiv Tepocnu Eavto to Actño : tűy Chwy• A steriles, universorum largitorem oratione pulsa -
xal this apogeuyas ajtūv ŠT QYousas, owpeital tou runt : ipseque, exauditis precibu3, vere vilæ por
TOLST őviw , Tuulny cñs çwns, his tiv dylan topý- tam illis largitur. Ejus nos Concepliorem honore
σωμεν Σύλληψιν. prosequamur.
28n8'. 'Er avevfiatı apoblé.zwr. Ode 4. In spiritu prævidens.
"Q Oeias dyzelias ! Ů Eévns Ladaş! si xiyù oud Odivinum nuntium : 0 novam sermocinationen. !
24,4 oual, äyrénou repos autov Tostalévtos, h " Ave alia succlamavit voce slupens Anna, angelo ad
vo. extanttop.évn usyadoptóvw ; à veãoz• To Ozõ eam misso : Siquidem eyo coneeptura sum , gloria
LOU @ Ea , tớ TTOLOŪVT! Tea på osa . Deo meo, qui facit mirabilia .
Suyyaonté uol, itõ.JO.! quial tou 'lopona : ¿ v 72 . Congratulamini mibi, omnes tribus Israel, ex
otp: Ouvéabov toy véov oupavov, ¿5 OU od õotpov clamavit gaudio Anna ; quippe novum cælum utero
åvate sidet' diyov tris turnplas, 'lyoous • qwto- concepi, ex quo brevi salutis stella , Jesus nimirum
δότης : "Αννα γηθομένη εκραύγαζεν. dator ille luminis , oritura sil.
Trhouse ñs "Avvris Ozos toù; oteva Yuous, xal Exaudivit Deus Annie gewilus ; Dominusque
Te poceoxe Kúplos densews aútñs, xai & texvias td ejus intendens orationi, ac orbitatis disjecia nu
vépo ; 2920x5ôżoas, qwil ajrási EÚtexvla ; tapa - B be, bealæ prolis luce mirabiliter illustrat : unde
δόξως · όθεν συλλαμβάνει την μόνην αγνήν. castam illam singulariter concipit.
O & otón . In Deiparam .
[10.pléva Ozotóxe, ajóluvte omnin , N.OLUYOÉvta Virgo Deipara, impollulum tabernaculum : nunc
πταίσμασι καθάρισόν με νύν, των οικτιρμών σου me, mundissimis tuarum miseration slillis
xolaputátol; Savioi, zal oós uoe yaipa Bundeias, emunda, peccatis pollulum : manumque porrige
iva zpośw . AoEz 001, dyvin, 080.6Easte . adjutricem , ut claniem : Tibi gloria , o casta , a Deo
glorilicata.
2811 €'. Tirr onr εipiirir. Ode 5 . Tuam pacem .
'Ex plans ń Blactńcata Aalo zal'lessa.!, "Avva Quæ ex Davidis ac Jesse radice Anna germina
vūv Bastávesy à Trépzetai tnv Oslav púbóov , try vit (22), nunc primum divinam illain virgani ger
faastoodav TO UUSTUDY ăv005, XplotÒy ody Tráv- minal , quæ mysticum germinavit forem ; Chri•
TWV xtiotnv. slum , inquain , conditorem omnium .
Mntépz yevou.évry js, ń "Avvz éxboš , Slovta! Videbuntme populi, exclamat Anna, faciam
adol,xalOavuácoug!V • lõoù ràpxuo, os núãóxn sev , matrem , ac mirabuntur : ecce enim sum præ
και τα δεσμά λύσας τα της στειρώσεώς μου . gnans, lil is voluit, qui sterilitatis me vinculis ab
solvit.
COMBEFISII NOTÆ .
(22) Que ex Davidis at Jesse radice, Anna ger- misti Levitæ , nonnulla tamen in re utringne testi..
minavit . Sic elian , auctor Synaxarii , matali die buis fuit:l, snasio est. Quod autem special ad Elisa
sanctæ Mariæ , ubi An: ain ponit liliam Matthani, belhain Præcursoris matrem , quam Lucas ait de
qui fuit ipse paler Jacob , pairis Joseph . Forte cui liliabus Aaron , res est facilis, ut maler ejus Shon ,
verius videri possit, uil Auna fuerit es patre site ul est apud Niceph . vel eron , ut in Synaxario ,
cerdite, quod Nitepliorus er Blippol. tradit, et se Anne soror el senioris Mariæ , sacerdoti nupserit ,
quuntur Bar. Torn . elc., relulinusque ad Metho ips: ex tribal Juda , ut erant pæ tribus communistæ ,
dium ex vetusto Regio codice : sata tantum per exque eo conjugio susceperit Elisabelham , ex mi
masculos , proxime saltem , Marie ac Jesu carne, tre lantum cognalam Mariæ : que el ipsa , in
cx Davide, ipsumue Josephum proximius allinto lanla generationum serie , poliierit Leviticum genus
genic, cognatione, nimirum diviso stipite in Mel- ex leminis contingere ; quo ila fial satis Patribus,
chi, il Panthere fratribus, ut ipse Andreas habet contendentibus ex ulroque genere Christi carmen ,
oral. in Circunc., el post eum Damasc . iv De regio el sacerdotali propagatam esse. Aferi Tor
fide. Remole aulem et per ſeminas , nihil velat u nielius, cel ex Baronio ini ipprain , S:1ncti Giro
Til he ipsa Anna germinaverit ex Davide , quod mammi consentientem Dippolylo , qualem habet
forte landlim voluit Andreas li ! el Damasc . ( II ! Nicephorus, quod spectal ac! Antall!, Illuoril X
oral. 2 in Naliviralem Mariæ , ila in Annam babel, paire sacerdote . Verba illius sunt : révous pey
'Oskazágos ó 01205 Aaboe tom .ua; ! Quam trecura is out!yov , urði: 'A260ritioO ; 157,5 1500
beala domus David ex qua prodiisli ! Elboc in opin sorteris . Trū yao 1366 xa ! Soov :0 ; x0.1 Twin
nione Nicephori, quem nullo csamine serait % 0.0scos ÖOT.75 206str % % . Juryens oe .1 onis 09,5
Torniel., etc. Forto antel nacilis est prielallis austris '62 .500:- . Sed il': parin praliaill ; po
Synaxarii auctor saniorem codicem quin Nicce Musique indicatverint, velut in gratiam locallisill
phorus, uit habuerit Ouya - epas Má: 00. Too Lazico- Annun, contribuien se saceitoli, ciqne jactant
Müvto ; . pro eo quod Nicephorns babiet , a llinitate , in piepie Elis. betha, piolo saill (' sc!,
Icpiw .. Videlus enim et ipse llispolytun referre , quain yenils regale , ex patre (tam a ser pulissel.
sou potius dale à voivunov historian , quan vulg: Direnido enim scr iu a Davide cl Salomone ,
Nicephorus Hippolyti romne . Favelyne ipse pitrix aliisque vicinceps, cogne esse tribus Auronilicie ,
locus, quo diculur òzed Bre) cey · quæ eralipsum nihil fueritquaran realit Successione desiridisse a
castellum David , e 1110 babuil poslovni sub Davide et Salomone , yuori lumilia inserta esset
Augusto Maria cum Joseph proficisci a Nizieth , Tribus et familia Airovitica , trinque libere ceit
110 illic tanquam in propria urbe, qui esseid er bralis conjugiis . Sic ceil : anytisins lucrilex
Davidle, profiterentur. Quanquain enim ralio pin utroque patenli genus proxiundari " , eluso
convincii , ut c: a3:! aliis aliisque ciuilis ( ON - propone 105.
 1311 S. ANDREÆ CRETENSIS
Puellaem quam concepi , clamabat gaudio Anna A Νεάνιν ην συνέλαβον εγώ, προφητικαι πόρρωθεν1312
corain positis, voces olim proplietica, montenn 1, φωναι προκατήγγειλαν, όρος και πύλην αδιόδευτον
portainque i, qua non si transitus, prenuntia- περιχαρώς "Αννα εβόα τους παρουσι.
vere .
In Deipar. Θεοτόκ.
Nube te hortumque 1, el lucis portam πι; Νεφέλης και παράδεισον , και πύλην σε φωτός,
onensin 2 ac vellus • cognoscimus , o Dei casta τράπεζαν και πόκον γινώσκομεν , και στάμνον ένδον
Maler ; urnaniqueP, manna intus mundo dulcedi. μάννα φέρουσαν, τον γλυκασμόν τω κόσμω, αγνή
nem , lerenlem . Παρθενομητορ.
Ode 6 . lonam prophetam . Ωδή ς'. προφήτ ης Ιωνών
Quomodo utero capίtur ,quae Deum potuit cape- Πώς χωρείτα ι ενΤον
γαστρί, ή χωρήσα . Πώς
σα Θεόν;
re ? Quomodo gignitar , que genuit Christum car - γεννάται, τον Χριστόν η γεννήσασα σαρκί ; Θηλάζει
ne ? Qui vero sugi ubera, que ipsa auctori lac ube: δε πως, ή τον Κτίστην γάλα θηλάσασα;
ribus sugendum praebuit ?
Vestris hodie, clarissimiJoachim et Anna , exau Της δεήσεως υμών επακούσας ο Θεός, γονιμώτα
ditis precilbus, nunc vobis Deus fecundissimum ? τον καρπόν νύν δεδώρηται υμίν, πανεύφημοι Ιωα
fruclurn benigne tribuit.
κείμ τε και "Αννα , σήμερον.
Ubi castam utero columbain Anna concepisset, Την αγνήν περιστεράν συλλαβούσα εν γαστρί,
spiritali impleta gaudio, vere gralo pectore, Deo χαρμονης πνευματικής επληρώθη, αληθώς προι
cantica offert.
In Deipar . άγουσα χαριστηρίους ωδάς η 'Αννα Θεώ.
Tricumani cogitationum fluctus , perturbationum. Τρικυμίαι λογισμών,Θεοτόκ .
και παθών επαγωγαί,και
queinvasiones , ac peccatorum profundus gurges , βυθός αμαρτιών, την αθλίαν μου ψυχήν χειμάζουσιν
naiseran animal Seve jactant : tu ne adjuva , βοήθησόν μοι, αγία Δέσποινα.
sancta Domina .
5. Contacium (23 ). lon. 4. Apparuisti hodie . Κοντάκιον . "Ηχος δ'. 'Επεφάνης σήμερον .
e celebral orbis terrie, a Deo exhibi - Εορτάζει σήμερον η οικουμένη την της 'Αννης
tan) Anne conceptionerm : quippe eam gestavit σύλληψιν , γεγενημένην εκ Θεού · και γάρ αυτή απ
utero, que Verbum, aliiori supra rationem modo, εκύησε τηνυπέρ λόγον τον Λόγον κυήσασαν.
ulero geslavil.
Domus. οίκοςεν. γήρα βαθυτάτω τη
Qui lua oliin visitatione ac promissione, profun Συ και τη Σάρρα δούςΟ ποτε
lissima Sare seneclute , magnum Isaac dedisti ση επιστασία και ενεπαγγελία υιόν , τον μέγαν Ισαάκ
filium : qui omnipotens, sterilem vulvanm Annae συ ο διανοίξας την στειρεύουσαν νηδύν της 'Αννης,
matris Samuelis proplast: ιui aperuisti , atque παντοδύναμε, μητρός του Σαμουήλ του προφήτου
in me aspexisti : imp.:: petitiones meus, Oratio σου , και συνεπιδών επ' εμέ • πλήρωσόν μου τάς αι
nesque suscipe, clannibal luctu, corde prudens τήσεις , και δέξαι μου τας δεήσεις , εβόα εν κλαυθμες
Anna Sterilisque; quam beneficus ille exaudivit, ή σώφρων "Αννα και στείρα: Και επήκουσεν αυτή
enque concepit in gaudio Virginem que, inquam, ο ευεργέτης, όθεν έν χαρά συνέλαβε την Παρθένος
Verbum, altiori supra rationem modo, ulero gesta - την υπέρ λόγον τον Λόγον κυήσασαν.
vit.
Εodem meuse, die 9 , Conceptio S . Anne , ηatris Μηνί τω αυτώ, εννάτη • η σύλληψις της αγίας
Deiparæ . "Αννης, μητρός της Θεοτόκου.
Versus.
Non in dolore , siciil Eva, lu paris .
Jil ventre nanque, o Anna, gaudium geris . Ουχ ώσπερ Εύα και συ συν λυπαις τέχεις
Nona die concepit Anna Mariamu Deiparain . Χαράν γάρ, "Αννα, ένδον κοιλίας φέρεις.
'Αμφ' ενάτην Μαρίαν Θεομήτορα σύλλαβεν Αννα.
I Dan . 11, 34 . ] Ezech . LXIV , 2 . k Isa . xix , 1 seqq . Cani. IV , 12 seqq . m Ezech . ILIV,
4 seqq. n Prov . 18, 2 seyg. o Judic. vi, 37. p flebr. ix, 4 . 9 Gen . XVII, 16 . rl Reg . 1, 1 seqq.
COMBEFISII NOTÆ .
(23 ) Coniacium . Satis difficile , nec modernis domus, quod dici festi encomia plura, ac ejus
Gracis compertum omnino arbitror quid proprie omnia velut compendio contineat. Non semper
velint hujusinodinomina in olliciis divinis, ac un junguntur . Exapostilarium , quod ubique ad finem
de sint dicta ; consultique si quos modo Græcia canonim video posiluin , nihil aliud arbitror signie
doctos habere videtur , vel Romæ vel in partibus ficare, quam veluit dimissorium , ac quasi missam .
ipsis Græciæ , aliud aliudque respondent, ut quis . Quod enim LigaridiusCoresiusque, consulli, anter.
que potius ex silo capile conjicii , quam ex certo missione apostolorum , alter a gratia quam Depela
aliquo antiquitatis monumento aut traditione co mus nobis a Deo milti, dictum responderinl,,!!
gloscit. Est fere Contacium brevior strophic ; qua! i ballucinatos, videriique statim qui ejusmodi
dicunt domum , plerunque fusior, eo furlu dicta quot exapostilaria lezerit.
1313 CANON IN B. ANNÆ CONCEPTIONEM . 1314
Ο Κύριος ημών και Θεός, θέλων ετοιμάσαι εαυ- A Dominus noster Deusque, animalun sili lern
το ναόν έμψυχον , και οίκον άγιον εις κατοικίαν plum domumque sanctiam qua habitarel , parare
εαυτό, τον άγγελον αυτού αποστείλας προς τους volens, iis s0 suo angelo ad justos Joachim et
δικαίους Ιωακείμ και " Ανναν, εξ ών ηθέλησε προ- Annam, ex quilius sun carne Malrein prodire vo
ελθείν την κατά σάρκα μητέρα αυτού, προεμήνυσε Juit, infecundse sterilisque conceptionem pranula
την σύλληψιν της αγόνου και στείρας, ένα βεβαιώση tiavit , quo Virginis generationein astrueret.
της Παρθένου την γέννησιν. "Οθεν συνελήφθη η αγία Quamobrem concepta est saucia virgo Maria, Ha-
Παρθένος Μαρία και εγεννήθη ουχ ώς τινες λέγουσι aque : Ποπ ιι quidam dicunt septimo mense, vel
μηνών επτά, ή χωρίς ανδρός , αλλά εννέα τελείων μη- sine viro : sed est nala novel coupletis meusi
νων εγεννήθη και εξ επαγγελίας μεν, εξ ανδρός δε bus : atque ut ex promissione , ex viri tamen
συναφείας και σποράς. Έγεννήθη δε εκ της αγίας conjunctione el semine . Porro est natus ex sacta
Παρθένου Μαρίας απορρήτως και ανερμηνεύτως, ώς virgine Maria , arcana et inexplicabili ratione, sie
οίδε μόνος εκείνος, χωρίς τών της σαρκός θελημά- ut novit ipse solus , sine cariis voluntale , Deus
των, και τέλειος υπάρχων Θεός, ο Κύριος ημών Ιη- que ipse perfectus, Dominus nosler Jesus Chri.
σούς Χριστός, και παρ' αυτού της κατά σάρκα οι- slus, perfielamque: secundum dispensationis ratio
κονομίας τέλεια προσελάβετο, καθώς και την των * neu naturam humaliam in se assumpsit , ac qua
ανθρώπων φύσιν εδημιούργησε και έπλασε το κατ- lem a principio condidit. Ηanc ergo diem festo
αρχάς. Ταύτην ούν την ημέραν πανηγυρίζομεν, ώς conventu colius, ieinoriam recolentes editi ora
ανάμνησιν έχουσαν των υπ' αγγέλου δοθέντων χρη- culi ab angelo , qui castle Dei Matris conceptionen
σμών, την αγίαν σύλληψιν ευαγγελισαμένου της αγ- annuntiavit : quod Deus oraculum opere implems,
νης Θεομήτορος. Ούς έργα ποιών, ο εκ του μηδενός qui ex illilo condidisset universa, valvam sleri
υποστήσας τα σύμπαντα Θεός, διήγειρε την στει- leu ad prolis fructum excitavit : eamque , qua
τον βίον καταγηράσασαν, παιδοτόκον μητέρα παρα rabiliter effecit : dignum terminum justæ justorum
δόξως εργάζεται άξιον πέρας της δικαίας αιτήσεως pelilionis, eam præbens, ex qua ipse Deus carnem
των δικαίων ταύτην παρασχών, εξής αυτός έμελλε indulus rocessurus essel : volens, ut ad mundi
σαρκοφόρος Θεός προελθεϊν · εις αναγέννησιν του ιοίius regenerationen sapientes illi, Dei parentes,
γεννήτορας Θεού, και ανθρώπων μεσίτορας, την προ ante saecula, ex omnibus generationibus, futura
αιώνων εκ πασών γενεών γενήσεσθαι προωρισμένην , praefinila erat alque electa . Agitur autem collecta
τε και ελελεγμένην. Τελείται δε αύτη ή σύναξις εν " Itec in venerabili Deipare dormo, quein Euranis,
το σεβασμίω οίκω της Θεοτόκου, τω όντι εν τοις κι οpe Sanctissimum ecclesian sita est.
Ευουράνοις πλησίον της αγιωτάτης εκκλησίας.
Ωδή ζ. Τους εν καμίνω παϊδας. Od. 6 . Pueros in camino posilos.
Της άπαιδίας όνειδος φυγείν ικέτευεν "Αννα τον Supplex Anna universorun Dominum rogalist
Δεσπότης του παντός και της αυτής και συμπαθής ul liceret sterilitatis opproDrium evitare : eiusque
φωνής ακούσας, την αυτόν κυήσασαν καρπόν παρ- misericors exaudita voce, fructum concessit , αιιο
έσχεν αυτή, καθώς ηυδόκησε. ipse prouil voluit, editulis est.
Βασιλική πορφύρα εν τη ση απέρχεται, "Αννα, In ιuo, Anna, lero, texi incipit, qua Deus
Rexque universorum indulus, purpura ; mort:ali
εξυφαίνεσθαι γαστρί, ήν ο Θεός και βασιλεύς πάντων
φορέσας , τοίς βροτοίς οφθήσεται , και ταπεινώσειbus appariturus , hostesque qui nos impugnant,
εχθρούς τους πολεμούντας ημάς. dejecturus est.
Το μύρον το ευώδες εν γαστρί συνέλαβες, "Αννα, Suaveolens unguentum, eam, Anna, ulero conce
τήν το μύρον της ζωής υπερφυώς είσδεξαμένην τον pisti, que Dominum, unguentumillud vita, mirabili,
Δεσπότην τον πνοαις της χάριτος τας διανοίας " in se, ratione suscepit : unguentum, inquam, quod
ημώνΩς ευωδιάσαντα. nostros animos suavius perspiret flatibusgrali:e .
Τριάδος ένα σε , Χριστέ, δοξάζομεν, ότι εκ Τe, Christe, glorificanus velut unum de Trini
Παρθένου σαρκωθείς δίχα τροπής, ανθρωπικώς late , quod sine mutatione, carne sumpta de Vir
πάντα ήνέσχου, μή εκστας φύσεως της πατρικής, gine, omnia veluι Ιιοιιο subieris ; paterna, o Jesu,
quanquam nobis unilus, non excedens natura.
Ιησού , ει και ηνώθης ημίν.
' Ωδή η'. "Ον φρίττουσιν άγγελοι. Od. 8. Quem Iremunt ungeli.
Δαβίδ ήν προέφησε βασίλισσαν, ιδού γαστρί υπο- Quani David predixit reginam , exclamal Αη
δέχομαι, ή "Αννα εκβοά, και τέξω την πάντων προ na, ecce suscipio ulero ; sumque fidelium univer
στασίαν πιστών, την τον βασιλέα Χριστον μέλλουσαν sorum præsidium paritura : ipsam , inquam , pari
τίκτειν . luram regem Christum .
Ή γή ήν κατώκησεν ο γης Δημιουργός , το σκή - Terra quam iliabitavit terra auctor, sceptrum

• Psal. ΧLΙν, 10.

 1315 S . ANDRE.E CRETENSIS 1316
Sinctum, nova area, urna nanna Italbens, nunc Α πτρον το άγιον, ή να κιβωτός: η στάμνος του μάννα,
primum in sueGenilricis germinat utero . εν νηδύ Μητρός της αυτόν τεκούσης , απέρχεται
βλαστάνειν.
Kubus incombustiis, candelabru alreum , Do 'Il gato; öpex 0;, abyvia ý xpueñ . ó buyuyos
mini Dei thalamos animals, pretiosa virgo , nunc Orquos Kupiou toj Occu : Evreilo; cá bãos, èv ya .
primum in suæ Genitricis germinat utero , στρί της Μητρός της αυτήν τεκούσης, ατάρχεται
βλαστάνειν.
In Deipari m . Θεοτόκ.
Frig in profino19:lorin ja: enten) : inpugna 'Aνάστησον κείμενον εις βάθη με κακών » τους νυν
Thes/es : 110 11 e uptigmales , ie, sla, despere- πολεμουντάς με πολέμησον εχθρούς τρωθέντα ατό
ris lurpi voimpiale saucium animum : seil museo ποις ήδοναίς την ψυχήν, αγνή , μή παρίδης, αλλ' οί
rere : c salv.). κτειρον και σώσον.
Od. 9. Ville susceplorem fontem . Ωδή ο'. Τήν ζωοδόχου πηγήν.
Vil:r Sisteytore Toilem, devota Deo Anna , Τον ζωοδόχου Πηγήν συλλαμβάνουσα , "Αννα Θεό .
concipierisguti Suscie, leiplo Saiclo intra φρον, χαράν νυν ανάλαβε , τον ναόν τον άγιον ενδον
uleriti penetralia stis(eplo : Dignifica Crealo- Β εν κοιλία σου εισδεχομένη» φωτι δικαιοσύνης αστρα.
reni, juslinie circulusa lumanne. πτομένη , τον Κτίστην μεγάλυνον.
Biga Venerabilis inclytique , progenitores pre- " Η ξυνωοι , ή σεπτή και αοίδιμος, του προ αιώ
voy Υιού
irlerni Filii ; accurati legis custodes, qui primitias νων Yicii- 00
οι προπάτορες, οι του νόμου φύλακες ακρι
gaudii ediderul Joachim pariter ei Ama, hono 6είς γενόμενοι : οι απαρχήντης χαράς γεγεννηκότες,
ribus cumulentur. Ιωακείμ τε και "Αννα τιμάσθωσαν.
Quam Daniel i montem magnum vidio ; Joelque "Ην Δανιήλ όρος μέγα τεθέαται, και Ιωήλ γην
terranSirl: aspevil " ; drini aliis port: ηι εο- αγίαν τεθέατα: • πύλην αδιόδευτον άλλο: ήν προεφή.
phctavit impertransibilem "; foniem signalum * ac τευσεν· εσφραγισμένην πηγήν και θείον πόκον, την
divinum vellus Y , DeiaTani Virginein Cilicis Θεοτόκον Παρθένον, υμνήσωμεν .
celebremus.
In Deiparam . Θεοτόκ.
Murer, quo arcane Verbi incarnationis Inna in - " Η πορευοίς και το έριον βάνασα της απορρήτου
fecta est : altare alrel ; mens 1, 112 pariis Cliri - του Λόγου σαρκώσεως : το θυμιατήριον το χρυσούν .
stus deposit us est, Dei Getitrix Virgo, gloia el- , η τράπεζα εν και ο άρτο: Χριστός ένα πετέθη , η Θεοτό
fertur . κος Παρθένος δοξάζεται .
E.mapostilarium . Qui cælum asiris. 'Εξαποστειλάριο . Ο ουρανόν τοίς άστροις .
Sibi Dei Sapientia , ex sterili lilero, Deiparam Η του Θεού Σοφία οικοδομεί τον εαυτης οικον εx
Mariam ,domum exstruit ; eam omnes merilo ge στείρας νηδύος, την Θεοτόκον Μαρίαν, ήν μακαρί
neraciones dicamus be: lain . σωμεν πάσαι αι γενεαι κατά χρέως.
lu Deip . Simile. Θεοτόκ. " Ομοιον .
Que Dein, Maria , Concipis, terrigenaruto glo - Θεοκυήτορ Μαρία , των γηγενών ευκληρία, αμαρ
ria, peccatorin lutrix, una Christianorum spes, τωλών προστασία , Χριστιανών ελπίς μόνη, και κο
mundique cura, ab ignisme diris libera. σμική προμήθεια , ρύσαι πυρός απειλής με.
SEPTEMBRIS OTAVA DIE : NATALE SAN- ΣΕΠΤΕΩΡΙΟΥ Η ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ
CTISSIMÆ DOMINÆ DEIPARÆ ( 24 ) . ΔΕΣΠΟΙΝΗΣ ΗΜΩΝ ΘΕΟΤΟΚΟΥ .
Cunon D. Andreæ . Κανών του καιρού Ανδρέου.
00 . 1 , lon . oblig . 4. Ei qui cont:ivil. Ωδή α', ήχος πλ. δ '. Τα συντρίψαντι.
Saliat duct choros niversa Terra; etiam Χορευέτω πάσα κτίσις , ευφραινέσθω και Δαβίδ,
1:rtetur David quod ex cjus familia ac selline vir . D ότι εκ φυλής αυτού , και εκ του σπέρματος αυτού
ga prolierit, que Dominum redemporeinque uni - προήλθε ράβδος , άνθος φέρουσα τον Κύριον και λυ.
versi, Norem sit gestalura . τρωτής του παντός .
Sancta sanctorum, le plo sacro infans leponi- Η αγία των αγίων εν αγίω ιερό, βρέφος ανατίθε
tur , augelica alendla manu : ones ergo diem ται, ανατραφήναι εκ χειρός αγγέλου : πάντες ούν
ejus natalem fide celebremus. πιστως συνεορτάσωμεν εν τη γεννήσει αυτής.
Dan. 11,35. u Joel 111, 17 seqq. Ezech . xl'v, 2. • Cant. iv , 12. y Jud. vi, 37 .
COMBEFISII NOT£.
(26) Addimus alteri in ejusdein ex Auna cune volo parerilim , quod pluribus explicat liber apo
ceptionem ; in quem potissime varie il leinplo cryplins de Noivitale Siriir , quem Baron . in
educatio , semel et iterum inculcante Andrea in Apparali , addilacto Epplianio , leres. 79, quemdam
hoc canone, paulo uberius ailjectis nonnullis ait ejus loulm explicante , sibi videri : il excidisse,
dicia , 2 oral. in ejusdem AS5110pl. Plurimanda cerita ballen vel in wa Rezia biblioth , dupiex tri
occurril. Fuisse ergo Mariam lriemem ; poned ex ple's Pall; PUSS , inquant, sic benelicitatis in
Evojio refert Nicephorus, lib . II, cap . j, idque ex lcmplum inductanli, Deoque prasenlatan , viigimum
1317 CAVOY IN B. MARIE NATALEN . 1318
Susioz Gyovos H " Avva ,dx' oux äter.vos Dağ . Sterilis inlecunia Anna, lauquaquam tamen
For yao topoop!5tal Šx Yevsiūv árvñs Iizp0évou D20 orba : quippe jam a generationibus est pra
Müzrie, ev ó cñs xiigiw5 £62&stnos xiistrs, Év finila castæ Virginis Mater, ex qua creaturæ alle
δούλου μορφή. ctor servi forma processil.
COMBEFISIT NOTÆ .
ejusmodi puellarum , intra icmpli septa , collegio qualis in eodem maximo lemplo , starim ab interina
elicandam . divinis laudibus, templique osequio , i narthece, grandi illa mole , Christophorimariy .
assidualll, constantior babeturiasque Ecck sia il ris Jesum puerum gestantis, lapideo opere ellinics
Patru tradicio , quam ut ulla dubitario esse debeai : Occurril.
qua de re el templi in eum live structura el Perum reliquis dilicilius est, ac magis fidem
compositione videndi Baron ., Tormiel., Villip.,etc . Superans, quod de ejiis ingressi velut familiari in
Alivionia etiam manibus angelicis ministratia , gra Sancta sanctorum , Gæciauctoris, ipsamne Grpe:
ros habet tistes, Aircalu postim , Germano Eclesia , celebrant. Quis enimvero concessum
Constant., Georg . Nicomed ., ele ., lique ca pe credi pucile credal, que noque essel iribus Levitical ,
possil ; liauid lanien debeat intelligi volilt jugis, et Sre Jude, ul locuin illum , sem .l lasium in anno,
qualem pluribus oraloric enarrat Georgills ; appa- pon ilici, lanla sanguinis et fumi cæremonia , per's
rente quotidie ac frequentius conspicuo, sodalibus vium , quotidie , alque 11t veliel, ingrederetun ? Quid
pliam et sacerdotibus angelo illius administro . ß dico ingrederelur ? Vitam lolam loco sic Irenedor
Sumtea nimis porlentosa necnecessaria ;cui non sacroque ageret ? Nini preler Georgium aliaque
deessent eo loco qui Mariic curam haberent : qua inserta illius diei et Natalis Mariæ oflicio , ita pise
de re sic liber apocryphis quo est iisits Gregorius ribus et ul constans pros:quillir Germanus Co:
Nusseillis , oral in diem Natal, Christi, l. li , stantinopolitanus ; sive sit Gerinanus confessor qui
p. inili 778 , tous of ispeis, téWS Pèv 200 ' Guolóor, strenue propugnavit imagines tempore Leonis Isans
TQ coù Lavoura įv tois dyious à voto écos!v tri rici, sive alius. Plures enim eociem cum Po 110
maior . Sacerdotes inlerinn (adusque nimirum puliere mine Constantinopoli sederunt : nec orationes je
latis annos, quando quit despensata Josiph : crice sunt antiquiillius, utGress. bene depreheni
sacerdotum , inqui, cunsilio, xatà Juu.bourny tüy dil : stylusque indicat non esse ejusdem omnes
ispéwv) instar Samuelis , in sacris adibus eilucu - alias sub sancti Germani nomine edilis :ac Revills
runt : nulla mentione illius de cælo annone. codex, n . 275 , oral. in Marie Nativit , lom Il Bibl.
Expressil tamen nosler ille Regus de Maria Nali- Pair, el petosital y 07 :09.un, Damasceno ascribit.
vilale. Sic eniin ait, ubi nonnulla instruia dicia in Equidem ad Germanill', qiiisquis ille sit, nihil oc
Mariain a sacerdole suscipiente , que non tiltal vi- currit dicendum quam lit nimia is pielale in Ma
denlur ah eo dicia ,quam pie ab auctore excogita - riam excesserit (quam vir docliis Isaacius llaber
la, velit dicenda ab homine, qui folius in ca exhi- lus theologus Parisiensis familiari congressione
bendi sacranienti jam gnarus esset : Kai èxöolosy solutionem docuit); aliter Voro Andream nostrum)
Quchy ŚT Toliw 320uw toū Outlastrplov, xai foane aliosque Patres, ipsamque immiversiai Eeclesiami
Kúpos ó Dios yaour È T ' aútny, mal za TEZÓPEUGEV Griecan !, quiquid siunc in ea forte sentiat picias
¿v Tois trogly autñs xal syaringsv avtriv orðs Ó " rusticior, exposuerim , li wirim , Salielit illa
o xoş Ispara . Katsongav os oi yoveis avoris bau Sanctorum , ipsum templum , cell locus orationis,
uácoutes, zalalvoīvtes mal oog Outes Kúplov tò ac Dei lons, lata quadamı acceptione, sint ; n9n
Dzov, őie our è sotpáon mais eis ta ÓTiju .'Ilvos pars illa abilicissima, in qua olini, all in leuplo
Mapia Śy to van Kupiou, ws Tepeltepå vejouévri, Salomonico requievissel arca : nec enim ea fuii'in
xal Eighs too shvėx yelpd; Öyyéou. Ei slaluit eum Zorobabelilico, in quodmajus aliquid area , el riu
super lerljum gradum aliaris. De his variisque lem - jus ea sedis symbolum essel, Domimis Jesus, Dins
pli gradibus ei ascensionibus, mullis Villalp . I. II, ipse in carne inducendus eril, eaque illiid rasione,
p. 2, cap. 34 : Immisiique in cam Dominus Deus majori supra Silomonem uloria , in reliquis longe
gaudiuni, adeo ut exsiliens tripullinrerit : eamyue interins, analill'lls, Agg . II, 10 . Qua de re mulig
domus tola Israel dilexit. Descenderunl vero paren . Villalp . Favel Greg. Nyss. orat. illa in N :11 . -
les ejus, mirantes laudantesque ac glorificanles Do- ruini, ubi de Anna, qua in reliqui cum nostro a vo
minum Deum , eo quod puella non essel conversa crypho, flisis in borto precibus, sterilitate tradunt .
retrorsum , Maria porro , instar coíumbre pasrebue alisoiulam :Misica ! toivov xa ! acın tà toeul ois
lur in lemplo ; accipiens manu angelica ciburil . Hoc untphs toù ileouna õlnyuatl • xai Švtos TCU
unui arbitror habuerunt Patres, qui enarrani, 'Ayiou tov aylwr yavo évi , izétis yivsta ! TOj Oscu ,
nmiraculosae illius antone fundamentum : ac terie μή έξω πεσείν της εκ των νόμων ( leg . του νόμου )
slando in lerininis apocryphi, ac castigatius cxpo - euioriais , įE2 .2.Oto 15 % Topi òv vópov ojoév : Yes
nendo,ut quandoque, et occullius; oceulta interim , vés0a ! ô HiTyté pa , x0.1 als peusal to Cað to 1!256
aut sane non ita ditamala vila ac intiilia Maria', D p.evov, duvauwueira Ô è vauvat! Osiu , moo ; one ye
ait portento videri posset similis ; quam ob call pov v ingev jagőev. Sic mendose ultimul linc
sam reprobalis est liber De inſaniia Salvaluris, impressit, 4, 110d lotinn Zynus reliquit incaposiluinto ,
relat commentini Manichæorum , elevandie fidei nulls etiam in aliis accuratus : plane constiil
Dominicæ incarvationis ; ut, inquam , ea modern legesiduin Ouvcwlita to 's TICLcoroviar , seu
lione ejusmodi angelicam annonain acceperii , TEXV TOLüv, 410modi ilii Palles in eaciemu malitia
nihil videatur absoni, sed plane piumi el consonant loqu011:12:19 i Deim ai mirinde accepla , ac roborola
magnæ illi Marije årXYGel xal Dewpic . qua plane ad prolis editionen , Gralium quam perebal accopii .
jam conserta videbatur angelicis choris , purior Anna ergo , intra sana11 seu Sancta sancioriin ,
eliam angelis , ac supra statum quo condiius el ad alterills Anlæ inutilonen , supplex Deo : d 10
Adani, excepta mortalitate, elevatior. Quid si quis pelrandant prolen ace'essil. Quis vero aliemuliai
eam escam divstice exposuerit ; nec aliud Andrea Annaill, Sicralissinum illum 1010!:) ( 3 0étos
Germanique ambrosiai illam , noviinque cibuill ac Suncta Sandovalle, vel sonnicline 5 : 11. ? Nihil
ultro paralum intellexerit, quin illustrationes di figa Sanola i la slittorum NW -S7nes sunt, prater
vinas angelico ministerio influentes a Deo docte ipsum :bsolule lempiiril, in quo, idque vous silis
Illimenti ? Subilius forte fueril, quali violentils ; homili loco ac leu (0374101, 01:15 A : 57 .00
sicque fucrit sculptura illa ad masimum nostrum tou Ayiou, 6501, töv Aylw ' tius oio , orare al cla
sanctæ Mariæ Parisiis templum , ita diarize nutri sil ; ac sic plane nie pojas Naria induela
vum exhibens angun. mystica at Syubotica , ac fuerit el educütit il) Silit in Siriatlonutil, P13lerta ,
 1319 S . ANDREE CRETENSIS 1920
Agnam le immaculatam , que sola de luo utero , A Lithvástihov duvkoa, crv to locoy Xpis: 6
lanam Clhristo, humanam nimirum substantiam νηνεκ κοιλίας σου προσαγαγούσαν τηνημών ουσίαν,
contulisti ; te, inquam , Annæ prolem , omnes can . Gåvres èx tñs "Avvns tixtouévny de úpvce; regalo
licis honoramus. ρομεν.
Gloria . Aóta .
Ælerna tria glorifico, tria sancta laudo, tria Tpla Gvapxa 60 áw, tpia äyra üzvü spia guv
coæterna in una substantia prædico . Quippe unus atola èv ojolóonti delõ xnpúttu . Eis yåp tv flaspl,
in Paire, Filio, ac Spirilli, Deus glorificalur. Yev, xai Ilveúuati, oosomoysite . O :15.
In Deiparam . Beorox .
Quis infantem vidit lacle ali non salum patre ? Tis ĉió paxe maiô/ov ö ojx ČTRELEThesho yaldir:
Ubi vero visa est virgo maler ? Plane, Dei Geni- tpecóuevov ; "H TGŪ TEOŚatai [12p0 évos Meine;'Or
trix Virgo, superant ambo vim omnem rationis. w ; ÚTép évvorav dugorepa , Ozoyavvicco árví.
Od. 3. Confirmaluin est cor meum . 981 r'. 'Eotepeson 1 xapoia jov .
Benedictum cor luuan , sapiensAnna ; quippe flo - Ecoynuévn , xapôia sou, gūopov "Avva xapala
ruit virginitatis fructus ; eam nimirum , quae Ydp Mvunge tapevias, thv åstopw ; tòv spopła sis
creaturæ allorem redemploremque Jesum sine xtisew ; TEXоūsav, xallutpwony 'Insouv .
semine genuit .
Te, Virgo perpelua, cs Anna hodie genitam , Dł,jazapišel 'Aelttapjéve, hasa xtitis, 'Avvo;
creatura omnis bealain dicit : le, inquam , quæ onuspov yevurOcioay • thy ŠX s 'lessil caloon
virga, ex radice Jessæ intemerala, Christum forem öyçavtov, td 005 Xplotoy Baaothpasav.
germinare nierueris .
Omni, le , creaturæ eminentem , ostendens luus El åvwté av zásns xtisews, 02076xe, desztiv,
Filius, intemerata Deipara, luain ex Anna palivi- öz pavte , ó Yió ; sou • Thu 5 "Avins usyaduvee 99
Lalem maguilicat, ac omnes bodie gaudio recreal. yśwvno!v, xal távtas súppaível onnepov.
Enutrita in Sanctis sanctorum , intemerala Virgo 'Avatpaveioa eis ock 'Ayla tūv dylow, Nachine
Deipara, creatura omni sublimior evasisti, quæ ő parte OCOTÓXe , åvotépa toeiy01,5 tis xtig:0;,I
Crealorem carne concepisti. τον Κτίστην σαρκί κυήσασα .
. Gloria. Aoga.
Te, Pater , adoramus,æternuin substantia ; lau - & POOXUVOŪjev, llátep &vo.pxe, ci cúolz. Újvoje
damusalernum Filium tuum ; coælernumque Spi- ley y povov toy llév sou• xal to liveŪua guvaldos
ritum veneramur el colimus : velut iria , unum “ obousy,ús Eva ok tpia púset Osóv.
natura Deum .

COMBEFISI NOTÆ .

privilegium , level Filio inquam concessium , no- textu , luin in versione et notis marginalibus, tio
stro el Nysseni apocrypho, nisi sunt idem , nihil umirin hoc ad illius finem afferre el notare, que
lale in ipsam dicentibus ? Nec enim verisimile est Mariam alloquens , per ipsam petit sibi concedi.
vel Germanum vel alios juniores vidisse monu - ul sit in beaia illa regione, cum sua GuyTÓvo Xal
menta alia , crediderimque voluisse imnilari phrasim o uvõuan , sic Regius, quanquam aller non ila anti
illam Nysseni jam explicalam , ul est Græcia val- quus desiderat. Interpres pro guyyóvo quod vi
de suorum sequax, ſuisseyue cam nonnullis erro - tiose habuit ipsius codex legendum suspicalur puy.
ris occasionem , ut præcipue Germano relalo , ale xoltw , quam vocem , inquit, habet Chrysostomus,
lendentibus magis verborum corticem , quam sa clc., redditque conjuge : mirum plane cujus conja.
cramenta Judæorum , ipsumque historiæ decorum , gis consortium in cælis desiderare potuerit patriar.
cui ijruin quain oſliciant isthæc figinenta . Quid cha Constantinopolitanus et sanclus, aliorum more
porro relata ab Hieronymo, ceu ex Hegesippo, de assumplus e monasterio ac celebs : veruin gram
Jacobo fratre Domini, ingrediente privilegio San - D maticulis licuerint omnia. Planuni vero, ul vir
cla sanctorum , veri habeant aut vero similis, haud mysticus, qualem ipsius tbeoria myslagogica, ora
facile pronuntiaverim , Alia cerle ex ipso ejusque lionesque in Assumptionem Mariæ , edita altera,
nece ab eodem relala , non immerito dillicilia visa sed supine reddita, allera ex regia gaza quandoque
sunt Eslio , ac parum digna tanlo apostolo . Idem nobis forsan edenda , repræsenlani , Diyslice, sene
lamen docel Epiphanius, qui et magis exprimit, ut suque spiritaliori, idipsum illis verbis siguilicave.
seniel in anno id ei licerei, ob eximiam sanctitatis rit, atque Paulus planioribus aliis : Desiderius
existimationein , qua apud omes justiis audiebal, habens dissolvi et esse cum Christo ; cujus caro,el
ac etiam quod essel genere conjunctus sacerdoti- assumpla natura nostra , illa nostra est, outrora
bus. Quæ ratio in sententia Epiph . docentis filium xal ouvorúan , soror conservaque, in qua leci! !
Joseph . ex prima uxore ineflicacior est : secus si Deus nos consedere in cælestibus; considentibus
dixerimus et patre sacerdole ex altera sorore sanctæ nimirum primitiis, ac potioribus fruentibus, quae
Annæ , ut idem in eo acciderit, atque in Joanne ruin el ipsi utinain soriem ejusdem Mariæ precibus
Baplista , qui ex ipso filius sacerdotis , Annæ nepos quandoque consequamur. Nullo item incommodo,
fuit. Sic vero et ea moderatione , facile in Jacobo el lorle germanius in Mariain referri potest,ul sh
rem admiserim , loci presertim religione plurimum ipsa soror et conserva nostra , quacum jam regnum
2005,
diminula , postquam Romani Pompeio duce leine - te in cælis, precetur, esse ejus devolus german
rassent : sed hæc nibil ad Germani portenta . Non ejusdem intercessionibus.
possuin quanquam atápsprov, inter plura biendosa
1321 CANON IN P .MARLE YATIVITATEN . 1 : 29
Θεοτύκ . in Deipar.
Τον Φωτιδότης και Αρχίζωον των ανθρώπων τε- Que,ilenerata Deipnra,Tuninis Lagi101cm, at:
κουσα, άχραντε Θεοτόκε , ανεδείχθης θησαυρός της Auctorem vitae limane pepereris, nostri facia es
ζωής ημών, και πύλη του απροσίτου φωτός. thes:urus vitæ , portaque inaccessibilis luminis.
καθ. ήχος πλ. δ'. Το προσταχθέν . Sessio. 101. 4 obliq . Quod præceptum csi.
' Aγαλλιάσθω ουρανός, γή ευφραινέσθω: του xsuliel celui; letetur era ; quippe Dei c .
Θεού γάρ ουρανός εν γή ετέχθη ή θεόνυμφος. Αυτή luin, spons: Dii, partuin terra elita est. Ipsa ste
εξ επαγγελίας ή στείρα βρέφος θηλάζει την Μαρίαμ, rilis , infante Maria! ex repromissione lactat.
και χαίρει επί τω τόκο Ιωακείμ Ράβδος, λέγων, gaudelque pro partu Joacliiu : Aihi, inquiens,
ετέχθη μοι, εξ ης το άνθος Χριστός έβλάστησεν εκ virga nata est, ex ; .1 gerninavit Πως Christus cx
ρίζης Δαβίδ: όντως θαύμα παράδοξον. radice David ; quod plane sil mirandum .
'Ωδ. δ'. 'Aκήκοα, Κύριε. Od. 4. Aulivi, Domine .
Τήν πάνσεπτον γέννησιν της Θεοτόκου , ψαλμοίς Perd :2.2: venerabilem Deiparte nativitatem, 11ος
και ύμνοις δοξολογούντες πιστοί , τον Θεόν τον άνευ. psa! nnis ac caulicis, fileles , glorificantes ; Versace
στον, τον τώ Δαβίδ προομώσαντα καρπόν εκ της Deum, qui juravit Core 2 ut avidi fructum ex
οσφύος παρασχεϊν, πίστει προσκυνήσωμεν. luubis præberet, fide adoremus.
Διήνοιξας, Κύριε, την μήτραν Σάρρας, καρπόν εν Aperisti, Donine, ulvato Sarie 4, praliens13231
Yίο , τον Ισαάκ παρασχών. Ο αυτός και σήμερον Γιucluo in senectul : scal el hodie, ipse Salvator,
τη ευσεβεί "Αννη δέδωκας, Σώτερ, εκ μήτρας γόνι- fecundum vulve fructum, inmaculata tun Α!.:-
μον καρπόν, άσπιλον μητέρα την σήν. trem , dedisti pix Annæ .
Επίκουσας, Κύριε , της προσευχής μου , λεγέτω Μical Anna : Ex:nulisti, Domine, preces mens ,
"Αννα, επαγγελίας καρπόν παρασχών μου σήμερον, ηuilhi Iliolie reprommissionis fructum eam praliens,
την εκ πασών γενεών και γυναικών προορισθείσαν que tasta, ex cunctis generationibus atque feui
ως αγνήν, άχραντον Μητέρα σου. nis , præfinita est intemerata Mater tua .
Συγχαίρει σοι σήμερον, θεόφρον "Αννα , η οικου- Tibi Isodie, pia religiosaque Anna, orlis con-
gratulatur : quippe ejus efloristi Relleniptoris
.. . υ . που Αυτρωτου γάρ αυτής την μητέρα ήνθησας,
την εκ της ρίζης βλαστήσασαν Δαβίδ : ράβδον δυνά Matrem , ex Davidis radice germinantem ; quyue
μεως ημίν φέρουσαν το άνθος, Χριστόν. virga virtutis Christum florein geslalua sii .
Δόξα. Gloria.
Δοξάζω σε , άναρχε Τριάς, αμέριστε τη ουσία• C Te glorifico, Trinilas aterina, iraklisis a statistin
Χερουβικώς εκβοών τη πηλίνη γλώσση μου: "Αγιος, Π2 ; iing Talea Cherubicum exclaitians •1S ,
άγιος ο ών, και διαμένων εις αεί, είς Θεός αΐδιος. sanctus, qui est, atque in perpetuum , Denis untis
sempiternus manet.
Και νύν. Θεοτόκ. El nunc. In Deipar.
Πεπλήρωνται, άχραντε, των θεηγόρων αι προφη Implela suni, intemeratat, que deiloqui homines
τείαι, των πιστως καλούντων σε σκηνήν, και πύλην, ediderunt oracula ; fide vocantes te tabernacului ,
και όρος νοητόν, βάτος , και ράβδον Ααρών, φυείσαν portaque , ac montein spiritalen); ruhn, vit
εκ ρίζης Δαβίδ. gamque Arron , ex Duvidis radice malain .
Ωδ. ε'. Κύριε ο Θεός ημών». Od. 5 . Domine Deusmeus.
"Αχραντός σου η γέννησις, Παρθένε άχραντε : Intenerata est tua nativitas, Virgo inteniera1a ;
άφραστος και η σύλληψις και η ωδίς : άοόητος ο conceptio pariusque ineffalsilis , Dirbilis tous fo
τόκος σου , νύμφη ανύμφευτε• Θεός γάρ όλος ήν (us, innupla sponsa : quippe Deus Iolus (25) ne
όλον φορέσας εμέ. lotum gestans, erat.
Σήμερον ευφραινέσθωσαν αγγέλων τάγματα · άσ- Lelcntur holie Angelici orlines; clhoros lucant
μασι χορευέτωσαν οι εξ 'Αδάμ : ετέχθη γάρ ράβδος consertis canticis Ade posteri : nimirum Virg:
το άνθος βλαττάνουσα Χριστόν, τον μόνον Λυτρωτήν partu edita est, que lorem Clarislumn, Alie unician
του 'Αδάμ. Redemplorem sit germinalura .
Σήμερον Εύα λέλυτα! της καταδίκης » λέλυται και Eva hodie damnatione absoluta est ; es elA 11
ο Αδάμ της αρχαίας αράς, επί τη γεννήσει τη ση absolutus antiquis diris : clomat milus in tua,
βοά, άχραντε, (κόσμος . Εν σοι γάρ φθοράς έλυτρώ- ο internerata, nativitate; in le signideal Stus ab
θημεν. interitu redempti.
Δόξα, Gloria .
Δόξα σοι το δοξάσαντι την στείραν σήμερον · έτεκε Tili gloria, qui iodie sterilein glorificasti ; quippo
1 Psal. CΧΧΧ1, 11. a Gen. XXI, 2.
COMBEFISII NOTÆ .
(25 ) Deus Tolus. Eral male , hoy . nec enim lo - non aliter locutus sil ; sed preli el sérinarum mu
lum in Christo Deus, in quo est creat: humanilis ; gna supirilas : sic cral cani 1:1 Medi: m Penteen
elsi ipse lolus Deus sit, qui sit unus Filius Dei, in sten , ode in Thicoicio dvöröjos na Tūg, aperi
ulraque subsistens natury, Accuralus Andreas , !!! solveco), avt! cós .
PATROL . GR. X & .
1923 S . ANDRE.E CRETENSIS . 12:
peperil es repromissione virgam semper floren . A yap triva ¢16čov crv å ::Ozañ is 2 yg la;, ift;
ten, ex qua vitae nostre los Cliristis gerini- ανεβλάστησε Χριστός το άνθος τηςζωής τμών,
navit.
Cloria . Δόξα.
Etern2mm le alloranus, individua Trinitas, in- "Αναρχον προσκυνουμέν σε, Τριάς αμέριστε, ακτι
creatan), coelerian, ejusdenique nature, que tri- στον , συναΐδιον , και συμφυή, εν μιά ουσία τρισιν
τις subsistentiis in una substantia mirabili sen - υποστάσεσιν υπερφυώς κηρυττομένην αεί.
per ratione prædiceris exsistens .
In Deipar. Θεοτόκ .
Factus est is uterus Mensa sacra : mansit tr2 Γέγονεν η κοιλία σου αγία τράπεζα : έμεινε και
castilas,Virgo , velut a principio inviolata. Chri- αγνεία σου, ώσπερ το πρίν άσινής, Παρθένε · Χρι
Stus enim sol , ceu sponsis e ill. i.anio, ex te co11- στός γάρ ο ήλιος ως εκ παστου νυμφίος ώφθη εκ
spicuus prodiit b . σου.
Od. 6. Veluti maris aquas. Ωδ. ς'. Ως ύδατα θαλάσσης.
Tuarm sanctan calimus nativitatem : seil et Υμνούμεν την αγίαν σου γέννησιν· τιμώμεν και
lilan, sponsa Dro, spousa virgoque , lionoi!ι::leus B την άσπορον σύλληψίν σου νύμφη Θεόνυμφε και παρ
sine semine conceptionen (96), saliunt vero ιο - θένε : σκιρτώσι δε συν ημίν αγγέλων τάξεις και των
biscum angelici ordines , et anima sanctorum . αγίων ψυχαν.
Que Sancta sanctorum (27), intenierata esses , Αγίαν των αγίων υπάρχουσαν οι σωφρονές σου
prudentes parentles honeste educandai obtulerunt πατέρες , άχραντε, ανέθεντο σε εν οίκω Κυρίου,
i: Domini dorno, ulque ci aplareris in malrem . ανατραφήναι σεμνώς , και εις μητέρα ετοιμασία:
αυτώ.
Steriles malrisque, choros ducile ; confidite el. Ai steipal ya? unreçes xopeúgate · Qaposite xa:
salle qui carelis prole : quippe orba prole sterilis σκιρτήσατε άγονου · η άτεκνος γάρ στείρα την Θεσ
Deiparen gerniinal , quae el Evan doloribus di- τόκον βλαστάνει, ήτις λύσει των ωδίνων την Εύαν,
risque sit liberatura Adam . και της αράς τον 'Αδάμ.
Audio lili cocinellem David : Adilucentur vir - 'Ακούω του Δαβίδ μελωδούντός σοι · άχθήσονται
gines post te ; addιcentur in teniplus regis : ipse- παρθένοι οπίσω σου, αχθήσονται εις ναόν βασιλέως
« ne conseila cui co voce, regis ilian canticis και συν αυτό σε κάγώ θυγατέρα του βασιλέως
celcbro . ο υμνώ.
Gloria . · Δόξα.
In te laudatur glorificaturque, inlenerala, Tri- 'Εν σοι το της Τριάδος μυστήριον υμνείται και
italis Hysterium ; φuippe complacuit Pater ; in δοξάζεται, άχραντε • Πατήρ γάρ ηυδόκησε, καιο
nolis liabitavit Verbum ; tibi obumbravit divinus Λόγος έσκήνωσεν εν ημίν, και θείον Πιευμά σου
Spiriius. έπεσκίασεν.
In Deipar. Θεοτόκ.
Aureurn thuribulum facta es; in tuo siguillerm Χρυσούν θυμιατήριον γέγονας το πυρ γαρ εν γ2.
ulero ignis Verbum habitavit de Spiritu sincto ; στρί σου έσκήνωσεν ο Λόγος εκ Πνεύματος του αγίου,
exque le, casta Dei Genitrix, apparuit humana και εν ανθρώπου μορφή εκ σου ώράθη, Θεογεννητο
fornia . αγνή.
Contucium . Ton . 4. Κοντάκιον. "Ηχος δ'.
Liberali sunt Joachim el Anna al sterilitaliς Ιωακείμ και "Αννα ονειδισμού ατεκνίας, και
prolbro, Alainque el Eva a corruptione el morte 'Αδάμ και Εύα εκ της φθοράς του θανάτου ή ευθε
in tua sancta, o ilenerala, nativitale. Eam cele- ρώθησαν, άχραντε, εν τη αγία γεννήσει σου. Αυτήν
Irat ettuus populus a peccatorum solutus realu, D εορτάζει και ο λαός σου ένοχής των πταισμάτων 10
tibique climat : Parii sterilis Deiparam, ac no- τριωθείς, εν το κράζειν σοι · " Η στείρα τίκτει την
stræ nutricem vilæ . Θεοτόκον, και τροφος της ζωής ημών.
Domus . Ο οίκος.
Accept:e fuerunt sterilium orborumque Joachim Η προσευχή όμου και στεναγμός της στιλίσεως
el Anne preces pariter gemitusque, atque ad και ατεκνώσεως Ιωακείμ τε και "Αννης ευπρόστε:
b Psal. χνω, 6 .
COMBEFISII NOTÆ .
( 26 )Conceptionem . Plane activam , quomode Græci inter sanctos eximia ; quomodo dicitur Cantiem
passim accipiunt. Passivam enim constat fuisse canticorum , celebre illud a Salomone edilum ef
ex semine , quidquid jam olim , el a lempore Epi thalamillo : dicebaturque in templo locus perul
planii , visi sibi sint quidarn) ex apocrypio nostro ris, Sancia sanctorum : quomodo postindum ,
colligere : atque utinam defuissent qui vel 10 - Pullrun 11911, dictum est ipsum lemplum , jina
stro hoc lempore deliria cjusmo i conati essent dicta supr: (not. 24 ) . Relative nimirum , quoniou
suiscilare ! facile denominationes mulantur .
(27) Saiicta sanctorum . Eximic sancta , atque
 1225 CAYCY IX B. BIARTE NATIVITITEV . 15 .6
κτος, και εις ώτα Κυρίου ελήλυθε · και έβλάστησαν 3 Dei aures venerant , Η : ιοφue villein gerasilia
καρπον ζωηφόρον τω κόσμο. Ο μεν γάρ προσευχήν runt fructur. Quippo piccalatur ille in mo:hte:
εν τω όνει ετέλει ή δε εν παραδείσω όνειδος φέρει . Irise probrumin ponario Stus/incl. Verula SterTHIS
Αλλά μετά χαράς ή στείρα τίκτει την Θεοτόκον, gaudio pari Deipart, :1C 110stra : rice: vit. .
και τροφος της ζωής ημών.
Στίχος . Versus.
Πάσος αληθώς , "Αννα, νικάς μητέρας , Sana, Anna , inaires vincis omnes : ut cui
Μη:ής έως αν οι γένητα: θυγάτηρ. Puella mater chara proles wala sil .
"Εξαγε προ φώς Θεομήτορα ογδόη "Αννα. Deiparam Anna edidil ante lucem die octava .
" - ο πατήρ Ιωακείμ έκαι βασιλικής φυλής , ,ε το Ejus paler Joachim ex regia Tribu CraXT 3Π ) :
γένο ;. Ούτος ει και διπλά τα δώρα αυτού του θεώ 1s quanquam duplicia sua munera Deo olerrel
προσέφερεν, ώς φιλόθεος και πλούσιος , αλλά - , 1anquam vir religiosus ac dives , quod tamen Care
απαιδίαν όνειδίζετο. Επί τούτο δεχθείς την καρδια , ret prole, probro afficielbatur. Eare, Cordle
Qur' ; gèvèy to oper, ý ôè Guveuvo ; günü "Aiva èy slus dolensque, ipse quidem in monte , ejus aulein
r aceis ĉáxpost tov Ozov ixézevov, oz xai uxor Anna in horlo , Deo lacrymis supplicabant,
παρέσχεν αυτούς καρπόν κοιλίας άγιον την υπεραγίαν Β ui cl Snelissian Deiparan, sanctuto eis tri
Θεοτόκον : ένα δε και της "Αννης εξ εκατέρων των clim uleri prebuil. Porro ut et Annie S/
μερωνιωμεν τα γνωρίσματα , το ακριβές διηγήσο- utrine; ue Hoverinus , accurate narrabo quod re3
Um! Eixostos solto ; diad yévou ; 1260 vai Poroudy. hall. Occurrit 23 Malthani a Davide el Salomone.
της ευρίσκεται ο Ματθάν • ος έγη .ε Μαρια , εκ της Is Mariam conjugei duxite tribu Juda, genuitto
Jacob fabri patrem , ac filias tres, nempe Mariam ,
τέκτονος, και θυγατέρας τρεις, Μαριάμ, Στέγη, και Selbein, el Anna . Atque Maria quidem seileri
Avav. Kain uvMagiz yovva Lacóuny try sgiay. Salomen obstetricem ) ; Sehe aulem Elisabell ; :96
de 9:6n Yevvă 'E2536€t EÈ " Avva yavyžty Amna, Dei Genilricem , Ila ut Deipara ncptis esset
Θεοτόκον· ώς την Θεοτόκον εγχόνην Ματθαν, και Matthan, ac Marie ejus conjugis; Elisabeth allein
Μαρίας της γυναικός αυτού, την δε 'Ελισάβετ και el Salome Annan pro avita haberen! ; Dei vero
την Σαλώμην ανεψιας μέν της "Αννης, εξαδελφάς δε Genitricis cousobrine essent, cujus, Christe D Lς,
της Θεοτόκου ής ταϊς πρεσβείαις, Χριστέ ο Θεός, interressionibus nostr1 11115111 :
ελέησον ημάς.
Ωδ. ζ. Των Χαλδαίων: η κάμινος . Od. 7. Chaldæoruin caminus.
Εορτάζομεν , άχραντε, και πιστως προσκυνούμε, * Feste colimus, ac file veneramar, τα: S:1n
την αγίαν σου γέννησιν, την εξ επαγγελίας, δι' ής «tain , intercrata , ex repromissione 1: alivitatem,
λυτρυθημεν της παλαιάς του Αδάμ νυν αποφά . 14 ja ) Silius antiqua Ad:ε Tiberali sententia.
σεως.
Nov ń "Avva. Evo priveta! xa ! Buž xavyw 'héve: Nunc Annaletaliir ,ac gloriabunda clamat : Quie
Στείρα ούσα γεγέννημα του Θεού την μητέρα, δι' ή , eran sterilis , Dei genui Hatrem, qua est soluta Ενα
το κατακρεμα της Εύας λέλυται, και η εν λυπα, d: unalio, Subwolustyle prius Πι ιis! ίiis.
ωδίς.
Ο Αδάμ ήλευθέρωται, και η Εύα χορεύει, και Alan literatus est, Evine «lhoros lucit, ac 110
βοώσιν εν πνεύματι πρός σε τήν Θεοτόκον. 'Εν σου spiritu ad e Deiparam clawant : In te sumus, a 1 .
έλυτρώθη μεν της αρχεγόνου αρές επιφανέντος Χρι- tri primaque Dialedictione Tedettp
στου.
Στείραι άγονοι σπεύσατε, ψυχαν άτεκνώμενοι , ότ, Steriles sinc prole, orbe againe, alesle festi e :
*Αννα πολύτεκνος, και νυν ευφραινομένη. Μητέρες, pe Anna multa nunc guilet prole. Matres,ru:1
χορεύσατε συν τη μητρι του Θεού, και συναγάλ- i 4alre clioros ducite, situalque easilisite.
λεσθε.
Δόξα . Gloria .
Tex Matépz 70Eiswusy, tony YEY, xri :) Ilvell- Patrem glorificemus, Filiumque, et Spiritum , in
12 , έν μονάδα θεότητος • Τριάδα παναγίαν, αχώ- leitalis unilale ; Trinitaten Sicilis situato ,
ριστον, άκτιστον, και συναΐδιον, και ομοούσιον. Sani, increa! , Coler !an, atque consulbstantia
lem .
Θεοτόκ. In Deipar.
Συ μόνη Θεόν έτεκες, παρθένε μετά τόκον · συ Τα sola Deum peperisti, virgo post partuin :
την φύσιν εκαίνισας το τόκο σου Μαρία, σύ την tuo partu, Maria, naturaminnovasti ; , Casta Dri
Εύαν έλυσας της πρωτογόνου αράς, θεογεννήτορ (Genitrix , princeva Evan maledictione issolvisti.
αγνή .
Ωδ. η'.- ο σιγιάζων εν ύδατι. Od. 8. Qui silentium facil in aquis .
Ο ποιήσας παράδοξα τη στειρωθείση γαστρί . Qui sterili utero mirabilia fecisti ; qui vu!san
ο ανοίξας "Αννης άγονου μήτραν, και καρπόν αυτή An.e infecund: nu areruisti, ac ci dedisti fructu.1;
 S. ANDRE.E CRETENSIS 13.3
1:327
1:1 ) sanclus ; tu Virginis Filius; tu ex ea, Πο- Α δούς ΣΟ Θεός άγιος· συ Υιός της Παρθένου σε εκ
trnie Semper Virgine Deite Genitrice, cruel ταύτης σάρκα προσελάβου της αειθαλούς Παρθένου
assumips isli. alyssum, atque aperis ; qui aquam in και“ΟΘεοτόκο υ.
Qui signas σφραγίζων την άβυσσον και εξανοίγων αυτήν.
10! illus subvehens, pluvian tribuis ;ipse, Domine, ο ανάγων ύδωρ εν ταις νεφέλαις και διδούς υετόν: το
e sanct: Anne sterili rafice, fructum inlemera- ο δούς, Κύριε, ρίζης έκ της ακάρπου εξανθήσα: "Α
19 :!), Dci Genitricem virgam , elllorere fecisti. νης της αγίας, άχραντον καρπόν, την ράβδων τη
Θεοτόκον.
Qui sterilitatis soivisti insolubilia vincula , ipse Συ ο λύσας τα άλυτα της απαιδείας δεσμά σου :
Sterili fecundanledlisti proleum, preclarumque fru- δους τη στείρα γόνιμον τόκον, και καρπόν ευκλεή,
clui et nobilein; cui factus Filius, ac gernien ή υιός γέγονας, και βλαστος ανεφύτς, ήν μητέρα
: μι : lus es : qan carne, in luo ad los adventu, έσχες κατά σάρκα εν τη προς ημάς , οικτίρμων, επι
Duisericors , habuisti Mitreni. δημία.
Mentium nostrario 1 cultor, satorque animorum, Γεωργέ των φρενων ημών, και φυτουργέ των ψυ
qui sterilenterram exhibuisti fertile , ipse olium χων ημών συ ο άκαρπον γήν εύκαρπον δείξας, το
agrum arentem, spicis frugibusque fecundum, san- Β την πάλαι ξηράν γόνιμον ευσταχυν άρoυραν καρπο
el: : Annan , inteneratum fructum, Deipart , φόρον άπειργάσω, "Ανναν την αγίαν άχραντον καρ
10. Gre effecisti. πόν ανθήσαι τήν Θεοτόκον.
Gloria . Δόξα.
Ο substantia nmajor Trinitas , coelerina Unitis , " Ω Τριας υπερούσιε , μονάς συνάναρχε, σε υμνεί
Judat le, Irenitque cetus angelorum; culum ileti και τρέμει πληθύς αγγέλων ουρανός και η γη
οι ιο .. . Πιοrrent abyssi ; homines benellicit ; άβυσσοι φρίττουσι· άνθρωποι ευλογούσε τουρ
ignis servit ; creataonia, Trinitas sincl2, timore λεύει, πάντα υπακούει σοι, Τριας αγία , φόβοτα εν
obediunt.
τη κτίσει.
In Deipar. Θεοτόκ.
Ο μονη maxime auditionem, ut Deus fenuine "Ω καινότατον άκουσμα • Θεός υιός γυναικός ! !
ilias sit ! O partum sine seinine, it water sine ασπόρου τόκου: άνανδρος μητήρ, και Θεός το τεχθέν!
viro, sitque Deus quod partu editum est ! O specta- " Ω φρικτόν θέαμα ! ώ συλλήψεω: ξένης της παρθένου!
culum horrendum ! Ο Virginis mirabilem ourceptio - ώ αφράστου τόκου, όντως υπέρ νουν τα πάντα και
nem ! O vere ineffabilem parlum , quiplanementem 0:00aY !
ac intelligentiam superet !
Od. 9. A mairibus alienum . Ωδ. θ'. 'Α...λότριον των μητέρων ή.
Dignum, Dei Mater , tua castitute, ex repromis - Επάξιον Θεομήτοι , της της αγνείας τον τίκον
sione sortita es partum; quippe fructus a Deo ger- εκληρώσω δι' επαγγελίας: τη ποτε γάρ ανάρπο θεό.
winans, iufecundæ olim concessa es ; quamobrem 61.0510; Xaptiòç Èõ601,5, :6 5: TÃO ! ai quia c5
omnes le tribus lerræ indesinenter beatam prædi- võs à Trous :W ; Mayop:Sousv.
camnus.
Clamanlis prophelia implela est; ait enim © : Πεπλήρωται του βοώντος ή προφητεία στοί γάρ,
Suscitabo David sacri tabernaculus quod cecile - 'Aναστήσω σκηνήν την πεπτωκυίαν του ιερού Δαβιο
rat, inlenerala, previe iguratum : quo universus εν σοί, άχραντε, προτυπωθείσαν· δι' ής ο σύμ
Ιιοιniun pulvis in corpus Deo reformal:15 est. πας των ανθρώπων χούς εις σώμα ανεπλάσθη
Θεό.
Tuas, Deipara, veneranour fascias ; illum cfferi- Τα σπάργανα προσκυνούμεν σου , Θεοτόκε δοξά
mus gloria , qui olim sterili pratuit tructin, ac ζομεν τον δόντα καρπόν τη πρώην στείρα, και
Dirabili ratione vulvaminfecund: Apruit. Quippe , ανοίξαντα μήτραν την άγονον εκ παραδόξου. Ποιεί
favit ornia φuocunque vult, ut qui Deuso po. γάρ πάντα όσα βούλεται, Θεός ών παντεξούσιος.
lens sil. praeter spem, exque reprommissione , pia
Ε νulia, Eβλάστησας, νυμφοτόκε "Αννα θεόφρον, εκ μή
germinasti , Anna, Spousa virginis parens, a Deo τρας , παρ' ελπίδα , και εξ επαγγελίας, παρθενό
germinantem virginitatis lorem, castitatis decus : φυτον άνθος θεοβλαστον, αγνείας κάλλος, διό σε
diamobreileones, ut nostre radicem vitae , bea- πάντες μακαρίζομεν ώς ρίζας της ζωής ημών.
tam prædicamus . Δόξα.
Gloria .
Alienum est ab improbi s ut ælernam glorificent 'Αλλότριον τοις ανόμοις έστι δοξάζειν την έναρ
Trinitatem, Ρ::tren, Filitique, et Spiritum san- χον Τριάδα, Πατέρα, και Υιόν τε, και το άγιον
clum, increalan onipotentiam inque rerum Πνεύμα, την άκτιστον παγκρατορίαν, δι' ής ο
continenfeit ; qua mundus universus stabilitus est συμπας κόσμος ήδρασται τα νεύματι του κράτους
el fundalus nulli viilutis ejus, αυτής.
• Αυos 11 , Π.
1323 MAGNUS CANON. 10"Ο
Και νύν . Θεοτόκιον. El nunc. In Deipar .
Εχώρησας εν γαστρί σου, Παρθενομήτορ, τον . Utero capere licuit , Dei Mater, u na illum do
ένα της Τριάδος, Χριστόν τον βασιλέα, ον υμνεί Trinit:le, Christum regem, φueno celebrat omnis
πάσα κτίσις, και τρέμουσιν οι άνω θρόνοι. Αυ- creatura,trenunique superni iluroni. Ipsumexoria,
τον δυσώπει, πανσεβάσμιε, σωθήναι τας ψυχάς perquam colenda et venerabilis, ut alinarumcoll
ημών. sequamur salutem .
'Εξαποστειλάριον . Γυναικός ακούσατε . Exaposlilarium . Mulieris audile .
'Αγάλλονται τα πέρατα της οικουμένης σήμερον lodie , le nata Dei Cleitrix puella Maria, Conj11
εν τη γεννήσει σου, κόρη Θεοκυήτορ Μαρία, και gii ac rei maritalis expers, xsultant lines Orbis
απειρόγαμε κόρη, εν ή και των φυσάντων σε το terre, quando el parentum Ariste illud ab orbitale
λυπηρόν διέλυσας της ατεκνίας όνειδος, και της depilisti proDrum, ac quam prima parelis Eva Πι
πυομήτορος Εύας την εν τω τίκτειν κατάραν. parts maledictionem ascivit.
'Ανδρέου Ιεροσολυμίτου εις τον Ευαγγελισμόν . Andrew Hierosolismilani 0 Annuntiationem.
(τή κε' Μαρτ .). ( 25 Martii).
Σήμερον χαράς ευαγγέλια , παρθενική πανήγυρις : Culia liolie untia, virginalis habet festivitas :
τα κάτω τοϊς άνω συνάπτεται· ο 'Αδάμ καινουργεί- Bina connectilur suminiς ; renovatur Adam, Eva
ται: η Εύα της πρώτης λύπης ελευθερούται, και η a prime maledictionis tristitia lilieratur , nostre 16
σκηνή της καθ' ημάς ουσίας τη θεώσει του προσ- substantie tabernaculum, assumipta conspersion
ληφθέντος φυράματος , ναός Θεού κεχρημάτικεν. "Ω deitate donatis, Dei templum ellicitur. O mysterium !
μυστηρίου ! Ο τρόπος της κενώσεως άγνωστος και Nescilur exinanitionis modus; nec conceptioni;
τρόπος της συλλήψεως άφραστος. "Αγγελος λειτουρ- ratio verbis exprimilur. Angelus miraculo mini
γει το θαύματε: εαρθενική γαστήρ τον Υιόν υποδέ- strat, uterus Virginis Filian Siscipit , Spiritis
χεται: Πνεύμα άγιον καταπέμπεται: Πατήρ άνωθεν sanctus mittitur, Pater le supernis complicet , com-
ευδοκεί, και το συνάλλαγμα κατά κοινήν πραγμα - munique consilio commercininitur : In quo ac
τεύεται βούλησιν εν ώ και δι' ού σωθέντες, συνοδά quo medio salutem consecuti consouis Galbrieli vo
τη Γαβριήλ προς την Παρθένον βοήσωμεν· ι Χαίρε , cibus ad Virgine clamenius : Ave , gratia plena,
κεχαριτωμένη , ο Κύριος μετά σου και εξ ής ή σωτη - Dominus tecum : ex qua salus, Christius Deus
ρέα, Χριστός ο Θεός ημών, την καθ' ημάς προσλα - poster , assumptam naturam hominum, all se revΟ
€όμενος φύσιν, προς εαυτόν επανήγαγεν. Αυτόν cavit . Obsecra υι salutem consequat r 1110201
ικέτευε σωθήναι τας ψυχάς ημών. nostrarum .
1η πέμπτη της πέμπτης εβδομάδος, σημαίνει " Dic quinta quint hebdomadler : 6ι signum hora 4
ώρα δ' της νυκτός. Επισυναχθέντων ήμών ποclis. Congregatis nobis in ecclesia dicitur Bene
εν τη εκκλησία, γίνεται ευλογητός παρά του , dιclais a sacerdote juxta moreil : dicimus quo
ιερέως, ως συνήθως και λέγομεν τον εξάal hexapsalmum : Alleluia ; triadica quoque, 10no
μον ' το ' Α .1,1ηλουΐα και τα τριαδικά, ως έθος , solilo aliernis versibils recilamus : psaller i item
του ήχου στιχολογούμεν, και το ενδιάτακτον pæscriptum cathisma. T'un dicimus carlismall
καθ . του ψαλτηρίου. Είτα λέγομεν τα κιθ. της ocioechi, ac legimus vilam suncle Marii Egy
Οκτωήχου , και αναγινώσκομεν τον βίον της pliaca duplici sectione . Sequitur psalonus 50 ;
Οσίας Μαρίας της Αίγυπτίας δόσεις δύο. Είτα morque liaclim inchoamus magnum Canonein ,
or', και ευθύς αρχόμεθα του μεγάλου Κανόνος contriloque corde el roce , lirnis prostratiunibus
αργως, και μετα συντετριμμένης καρδίας και ac reniis ad tropuria singula , canimus.
φωνής: ποιoύντες εις καθ' εν τροπ. μετα
νοίας γ'.
ΚΑΝΩΝ Ο ΜΕΓΑΣ. MAGNUS CANON (28).
Ωδή α', ήχος πλ. Ο Ειρμός. Oile 1, lonus 2 obliq . Ilirmus.
• Βοηθός και σκεπαστής εγένετο μου εις σωτη- « Adjutor: I protector factus est mihi insaluten) :
ρίαν. Ούτός μου Θεός, και δοξάσω αυτόν: Θεός του Isle Deus nieus , et glorificabo cum : Deus patris
πατρός μου , και υψώσω αυτόν· ενδόξως γάρ δεδόξα- Dici , el exit:ilio eum : gloriost clim 15:0gnificallis
σται. » test d. )
d Exod.xv, 1, 2.
CONBEFISIT NOTE.
(28) Vix haburrin ! Grirci augustius avitie pielil telur. Sul carte ustavoia ; 1- 1. Al vonje , ubi ( re .
tis monumentum ; vixque si polileril vir sonclis . Priores sunt, plurimumlasigando corpori, el labor
Sinus Andreas , vivis magis coloribus, eximiamque immensis , quo se Greri palerna sanctorum tradi.
cum pari eruditione sanctivalim , vera cordis hu lionc, mullum exercent. Din purro oscurril, in
militate el compunctione solidam depingere. Sane ljus maxime Canonis ofiicio , augusta ilia salle
immeusi oneris , quintæ illius feriae , quinia jejil- litatis species in Ecclesia Graca , dolenluu sub
niorum bebilonae quia maguum hunc Canonem il , vir non exstinciun , gua schismate , qua
solemni oflicio recirant , pensauli videri polesi. Tyramile Tarcica , landam Christiani nominis 1,
Quid enim el quam immane ad laborem , lit post men , : c in dies exstingui, celleolibus in Misililas,
brevem gustalun somnul! ( recitalil pro more delelis paulation el delicientibus Christianis , ali
que stalim habet rubrica , immeasus pene stro bus illis sacris, quibus tanta liens Siniclitate , cali
This Cano ! , moroso el contrito corde et voce , la sinctis illslilillis, olim colerulur. Necminus
lern 's prostrationibus ad singula tropia , decan dolendum subii, quod plerique, lerrois visceribus,
1.231 S. ANDRE.E CRETENSIS 1352
Vide p: imim , mniseræ vitæ meæ acciones lamen - A 160ev ãos04105 Opavziv, tà ; TOŪ đ02iou nou glou
tor ? Qund , Christe , hodierni planctus initium fa - Topic!5 ; 1o!zv å 70.0% V ŠT!Crow , Xp!STÈ, 77 vīv
iarn ? E : vero , qui misericors sis, delictorum Oprvepôią ; A2Xw; eüCT22YXVÓ; u.Ot ôès ICUTTW
veniam concede, pásuv õ çeoty .
Voni, misera anima, lua carne comile : omnium feugo, ta)aivaux , cúv tỏ sapni GOU. TIÙ náVtwy
confitere C alori; deincep que antiqua abstine Kristn coulovou, xal ở cósYOU WOLTÓv tñs Toy
aliena 3 ratione affectione ,ac Deo lacrymas pæni. alorias, xa! Teposiyaye Ozo èv ustavoiqe oš
Tens exlibe. 2001.
Qui vain protoplastıim prevaricando sim æmu. To sprutót .ATTOV 'A52 , tñ tapabase! TIQO2
Talis e ; Din, me , alernoque regno et voluptate , &reces, byvov èuautòy yuuvwo ÉVIG O :00, xai tiis
Meis cognovi peccatis nodalun). a obou Businelas xxi spoons, Ôide tås dyta priz ;
fiou .
Heu me, misera ani'na ! Ulquid primeEve simi- 0740., taigiva yuynti OyOLG07,5 tn toorn Eur ;
lis lacta es ? Male quippe vilisti, direque vulnerala clôşyao xuxus, xa! étpoons Tilvpus xal to
r's : ac manum admovisti ligno, peiulansque escam toj úrou , wat sy€ÚIW Toportető ; tñs Teapribyou
absonam gistasti. e 3065eWş.
Evæ sensibilis loco, spiritalis mihi insurrexit 'Aval Ecas a!soraris, vontń luot xaréttn Euz ,
Eva ; viliosa, inquam , carnalis cogitatio ; dulcia ó Év tñ 500x! Ég T.2015 2074571d5 , !xvºs te
die glistans.
jure merit Adlarin?, 'il qui linum um mandarum , E2
: 5:w ; tris 'Eodgle Tp0553b &ion, or you
o Salvator, non custodivisset , Evero illa ejereus 35575 ulav cou , Lürse, évtoitu, ó 'Acari
est : al ego, qui continue vivifica cloquia lua c ti tãou , àOetlov @ide riaveos ta çur,på gou
spernam , quid sustinucro ? 2019 ;
Caini studio imilatiis crudelem cædem , homicida Tiv Tol Káïv ieteiGiov yenecoviav, ti topog :pé .
anime conscientia ſui, vivificalis carne:11 ;morens - JE! yeyova poveùs, ouvetbbto yours : Swezas triv
que malis meis actionibus , adversiis animam . soxa, xa ! otpateu 525 xat' auriis tais tornozis
you nogal .
Abelis, o Jesu , justitiam non sun imitatus : nun. To toj "Ahaa. 'Ingou, ojy vuoubory 6:40.!9
quam obtuli accepta tibimunera, nondivinas aclio - ovn apá Col Oextà où - 0957, 1075, oj Topi
nes, non mundum sacrificium , aut vitam irrepre .CE!; È VOcovs o puslav y.xos.piv, ou plov dveri
Bensibilem . 2.1. 10v.
Qua Cain ratione , ci el nos ; misera anima, om - 'D ó Kõiv al freei's, or å Ozil , TÜ TÖVoy
nium Creatori actiones sordidas, bostiamquevillla Krioon. pice's cutia pi; zai Cutiiv "cutiv, 21
perabilem , ac vitam pariter obuvimus imtil-111 : yoritov plov , hoognyirousy opcji Old zal xa :
EXO!07. .sy .
Tu ligulus, liitum fingendo viviricans , carnem Tov torady, ó xepaueis, 50 .720.sticas, évébrza
mibi el ossa adhibuisti, spiritumque et vitan). Ve- PO' cloxi xal cotã• xal tvoriv xalçivýv . AIX ,
lilitl, o lictor meus ; Redemptor meus el cognilor, floptá po's, xa! Ausputa uov , xxl ywwItà, 1872- a
pirmitentem me suscipe. vouinta Ô!$21 je.
Tibi, Salvator, peccata annun: io que feci, ani- 'EEZyré 50., Sütep, 0 .25 åş sipya
Dique et corporis plagas ; quas muibisevæ internæ caput,V , xal taş 17,5 yoynia, 20.1 coù giustis 15
cogitationes imposuerunt, latronum mo:e . wings, äs of Evôov psorpóvo: 2o7eguei anstpixiva
3.0! ÈT.:01.7.27.
e Gen . 111, 6 .
CONBEFISII NOTE.
el crudeli animo, vis quidquam do 'pimus ; nec Durine prospiciens, ad nos, es abundanti nobis
reliquias quas elia orthodoxa fides piesiosis fovendus, tran - 0111111. Id obiter ac velul parenthesi.
lacii, verumque sanctorum semen , mineralove Adrem ergo mostram , Canoni his etiam prima 1,
aliqua prosequamur : velul soli non homines si jitiorum lieblomadio, cum iisdem veu 's reriline
PUS, rerumque humanarum vicissitudinibus non das habetur in Triodio , sed in dies { distributos.
obnoxii ; ac lignum viride , in q110 : nunquam sit Reddimus simplici stylo , ac plane italin volo
clarsurus ignis divine justitie ; istique demum magis quam Lalino . Ecclesi: siira vocabula in rita
alibus non po : sil Densmorere candelabrulls, cui bricis, peritioribus relinquo erplicandii, ac in pri
ita desideratur oleum , ut vix supersit bospitali- mis in erspectatis Exchologii polis : ac prorie
latis vestigium aliquod olim lan sanchit , cum vera 18m est Latinius exprimere , pula , 11 t) 10:21:,
Cliristianitas vigentior esse ; ipsaque, vel in ei redderem vinculum , eic. Potius enim in issis La
Toplins el licsies in pensior, cosind magno placro ine voces obscurare visir sunt, (nam lucem afferre.
in Christi castra tralaret ; vel 111111 marime Com Quanquam vero babent Revii corlices , minus ta
Aslam ecclesiastici ordinis principes , rerum nau - ten necessariam putavi collaiionem : quod præ
frigos, piiria exsules et prosesintis, ac cell mundi Sillimallera cililin , prima illa beldomada jejunissa
piacula , ob Christi nomen quod passionibus hone . tant, vire alterius codicis, sanandis (spographics
Tanl ; austerior Dei prouidentia , arcanis rationibus crTulis esse prasil.
1333 MAGNUS CANON . 132
Εί και ήμαρτον, Σώτερ' αλλ' οίδα ότι φιλάνθρω- A Quanquam, Salvator, peccavi, novi nihilominus
πος εί. Πλήττεις συμπαθώς, και σπλαγχνίζη θερ- φuia benignus et clemens sis. Feris niserailer',
μως· δακρύοντα βλέπεις, και προστρέχεις , ώς πατήρ, Γervensque misereris ; vides lugehlen, atque ut
ανακαλών τόν άσωτον. paler, prodigum revocaturus faccurris.
Ερριμμένον με, Σώτερ, προ των πυλών σου, κάν Ad tu1s ne fores jacenlein , Salvator, ne vel Alta
εν τω γήρει, μή με απορρίψης εις άδου κενόν. Αλλά seneclute, vacuum in infernum projicias : sed ante
πρό του τέλους ως φιλάνθρωπός μοι δος παραπτω- terminum vitae , deliciorum veniam, pro la cle
μάτων άφεσιν. mentia , tribue.
Ο λησταϊς περιπεσών εγώ υπάρχω , τοις λογι- Incidi in latronesκαι nempe cogitationes 8. Totus
σμοίς μου. "Ολος υπ' αυτών τετραυμάτισμαι νυν: ab eis iamvulneralus, plagis plenus Sunm : tu milii,
επλήσθην μωλώπων. Αλλ' αυτός μου επιστάς, Χριστέ Christe Salvator , accedens mcdere.
Σιντεο, λάτρευσον .
Ιερεύς, με προϊδών, αντιπαρήλθε και ο !ευή - Me Sacerdos a longe vilens, alia declinavit ; fle
της, βλέπων εν δεινοίς, υπερείδε γυμνόν· αλλ' ο vitaque in malis 18piciens, nudum despexit ; tu,
εκ Μαρίας ανατείλας Ιησούς, συ επιστάς με οϊ- Jesu, ortus ex Maria , accedeus niserare.
κτειρον.
Ο αμνός, και του Θεού, ο αίρων πάντων τας αμαρ.. Τu, Agnus ille Dei, qui omnium peccata tollis 2,
τίας, άρον τον κλοιόν απ' εμου τον βαρύν, τον της grave a nie Iolle peccati jugum ; militique, ut niise
αμαρτίας και ως εύσπλαγχνός μοι δος 1 παραπτω- ricors, tribue veniam delictorun).
μάτων άφεσιν.
Μετανοίας ο καιρός • προσέρχομαι σοι τώ πλαστ- Tempus est pαnitentis ; all te accedo, fictorem
ουργώ μου. Αρον τον κλοιόν απ' εμού τον βαρύν, meum. Grave a me tolle peccati jugum; milique,
τον της αμαρτίας και ως εύσπλαγχνός μοι δος πα- ut misericors , illuc venirdelictorun.
ραπτωμάτων άφεσιν.
λή βδελύξης με, Σώτερ μή απορρίψης του σού Ne me , Salvator, abomineris ; ne projicias a facic
προσώπου . Αρον τον κλοιόν απ' εμού τον βαρύν, ιua. Grave a me tolle peccati jugum; milique ut
τον της αμαρτίας και ως εύσπλαγχνός μοι δος πα- misericors tribue veniam deliciorum.
ραπτωμάτων άφεσιν.
Τα εκούσια, Σα τερ, και τα ακούσια πταίσματά Voluntaria mea delicia pralerque voluntatem,
μου, .2 αι τα φανερά και κρυπτά, και γνωστά και c manifestique el occulta, cognita omnia et incognis
άγνωστα πάντα, συγχωρήσας ως Θεός, ιλάσθητι, και 1a, tu Salvator , velut Deus indulgens , propίtius
σωσόν με. esio ; ac me salvum facilo .
'Εκ νεότητος , Σιντερ, τας εντολάς σου επαπωσά - Tua, Salvator, mandata, a juventute repoli; on!-
μην. " Ολως εμπαθώς αμελών ραθυμών παρήλθον τον nino negligens el supinus, vitam viliose risegi ;
βίον. Διό κράζω σοι, Σώτερκάν εν τω τέλει, σώ- quamobrem clamo ad le , Salvator, ut vel in fine
σόν με. salulem mihi præstes.
Την ουσίαν σου, ψυχή, καταναλώσας ταϊς άσω- Consilnipla luxuriose (59) Ιua substantia , o ani
τίαις, έρημος υπάρχεις καρπών ευσεβών λιμώττουσα nma, nula es Sanctis operibus : clama in fame : 1
κράζον: “ Ω Πατέρ των οικτιρμών προφθάσας , σύ με Paler misericordiarum praveniens , mei miserere.
οκτειρον.
Σοι τιροσπίπτω, Ιησού: η μάρτηκά σου, ελάσθητί Tibi, Jesu , accido ; tibi peccavi ; milhi esto pro.
μοι: άρον τον κλοιόν απ' εμου τον βαρύν, τον της pilius ; grave a ne tolle peccati jugum ; proque
αμαρτίας, και ως εύσπλαγχνός μοι δος δάκρυα tua clezuelia, coupunctionis Iacrylas largire .
κατανύξεως.
Λ ή εισέλθης μετ' εμού εν κρίσει, φέρων μου τα D Ne mecum intraveris in judicium, neos profe
πρακτέα, λόγους εκζητών, και ευθύνων ορμάς· αλλ' rens actus , cogitata et sermones exquirens, pu
εν τοις οικτιρμοίς σου, παρορών μου τα δεινά, σώ- niensque appetitionum motus : sed nea ::ala inLuis
σόν με, Παντοδύναμε. despiciens miserationibus, salvum me fac, qui sis
Qinnipotens.
Luc. 10, 20 seqq. * Luc . x, 30. Η Joan. 1, 2!).
VARIÆ LECTIONES .
' ά.2.1. δάκρυα κατανύξεως.
COJBEFISI NOTÆ .
(29) Consumpta luxuriose. Habetlr: htec strople ναλώσας τη αμαρτία, έρημος ειμι αρετών ευσεβών,
με ! » aliter, V ferin prima lieb1. : Την ουσίαν μου λιμώττων δε κρίζω, “ Ο του ελέους χορηγός, Ky
σωτήρ, καταναλώσας εν ασωτίαις, έρημος υπάρχω ριε, σώσόν με.
κ . ε . εξ. itenn Teria : Τήν ουσίαν της ψυχής κατα
1335 S. ANDREÆ CRETENSIS 1336
Αlius Carioη εαπ:te Matris nostro Marie .3gyptia. A "Ετερός Κανών , της Οσίας Μητρός ημών Βίαρίας
Cin , sub cotein tono et hirmo. Non est acrosli - της Αίγυπτίας . εις τον αυτόν ήχων και ειςμόν.
chus . Ουκ ακροστιχς.
Tu , o sanita ilaria , auxilium præbe. Σύ, ώ όσία Μαρία, βοήθει.
Splendidam mihi gratiam illam tribue, quam ex Σήν μοι δίδου φωταυγή εκ θείας άνωθεν προμη
superna Dei cura consecula es ; quo offusas vilio . θείας χάριν εκφυγείν των παθών σκοτασμόν, και
της caligine tenebras effugiam, useque illius vile ασαι προθύμως του σου βίου τα τερπνά, Μαρία,
læta gesta , alacri animo, o Maria , canam . κατορθώματα 2.
Divinis, le , Christi legibus submittens, impolen : Υποκύψασα Χριστού τοίς θείους νόμους, τούτες
tilius voluptatum reliciis affectionibus, adeum ac- προσήλθες, τας των ηδονών ακαθέκτους ορμός :
cessisti ; omnique pietate , quidquid virtutis est, τουσα, και πάσαν αρετήν πανευλαβώς, ως μίαν
velut unam virtutem egregie gessisli. εκατόρθωσας .
Andreie. 'Ανδρέου.
Tuis nos, Andrea, Supplicibus precibus , a Turpi. "Ικεσίαις σου ήμάς, 'Ανδρέα, ούται τραθών ατί
bus libera vitiis ac perturbationibus ; janque, vir μων και της βασιλείας νυν Χριστου κοινωνός, τους
inclyte, regni illius Christi participes , fide, le , R πίστει και πόθω ανυμνούντάς σε, κλεινε, ανάδειξον,
desiderioque celebrantes, ellice. δεόμεθα.
Gloria . Δόξα.
Major substantia Trinitis, quae in unilate adora- Υπερούσιε Τριάς, ή έν μονάδα προσκυνουμένη:
ris : grave a le peccati jugun tolle; proque tua άρον τον κλοιόν απ' εμού τον βαρύν, τον της αμαρ
clenrentia companitionis lacrymas indulge. τίας, και ως εύσπλαγχνός μοι δος δάκρυα κατανύ.
ξεως .
El nunc. Ad Deipar. (30). Και νυν. Θεοτόκ.
Tu, Deipara, te laudaliurn spes atque defensio, Θεοτόκε , η ελπίς και προστασία των σε υμνούν.
grave a me peccati juguin lolle ; ac velut casta Dυ- των άρον τον κλοιόν απ' εμού τον βαρύν, τον της
nina, poenitentem suscipe . αμαρτίας, και ώς Δέσποινα αγνή, μετανοούντα δέξαι
με.
Ode 2. Hirmus. Ωδή β'. Ο Ειρμός.
Allende, celum , et Ioquar , Christunque, qui in Πρόσεχε , ουρανέ, και λαλήσω, και ανυμνήσω Χρι
carne venit ex Virgine, cantico prosequar. , στόν, τον εκ Παρθένου σαρκι επιδημήσαντα .
Attende , calum , et Io uar : auribus percipe, C Πρόσεχε, ουρανέ, και λαλήσω γή, ενωτίζου φωνής
terra , poilentem Deo vocen , eumque laudal- μετανοούσης Θεό, και ανυμνούσης αυτόν.
Tem .
Allende mihi, Deus misericordiarum, propitis Πρόσχες μου, ο Θεός 3, ως οικτίρμων ελές όμματί
oculo ; ferventemque confessionem mean suscipr. σου και δέξαι μου την θερμήν εξομολόγησιν.
Peccavisupra mortales omnes ; ibi solus pecca- Hμάρτηκα υπέρ πάντας ανθρώπους, μόνος ημάς
vi (31) ; tu vero , velut Deus , Salvator, miserere , τηκά σοι· αλλ' οίκτειρον, ώς Θεός, Στερ.το ποίημα
firmenti lui. σου.
Ale tempestas malorum unlique obsilet, miseri- Ζάλη με των κακών περιέχει, εύσπλαγχνε Κύριε
« Οι's Doinine : verum tu milhi quoque manu!ι , οι αλλ' ώς το Πέτρο, κάμοι την χείρα έκτεινον.
Pitro extende i.
Meretricis lacrymas J , etiam ego, o misericots,
Τα δάκρυα τα της πόρνης, οικτίρμων, καγώ προ
profero : tu mihi , Salvator , pro tua misericordia
βάλλομαι· ιλάσθητί μοι , Σώτερ, τη ευσπλαγχνί3
propitius esto. σου.
Pulchram anime speciem affectionum voluptati Η μαύρησα της ψυχής το ωραίον, ταϊς των παθών
bus crsunxi, totamque prorsus inentem terrenamtöovais, xuiowscov toy voūv, xpūv årstti.3i.
redilidi.
Piropi nunc primam ill. i men stcia ), φ1: Διέρρηξα νύν την στολήν μου την πρώτην, ήν
nilii Plastes a principio contexit : idlesque n:«lus υφάνατό μοι ο πλαστουργός εξ αρχής, και ένθεν κεί
jaceo, et pudore sulfurdor. μαι γυμνός και καταισχύνομαι.
i Matth. , 31 . Ο Ι.uc. νιι, 38.
VARIÆ LECTIONES .
2 .1.1. διηγήματα. 3 άλλ. ο Σωτήρ μου.
COMBEFISIL NOT.E .
(50) Ad Deiparam Postal výv, posuimus osetle (31) Tili solits peccavi. Velut nimium evimie a
20v . quod habetur prima illi jajmniorum hebdo- singulariter peccator , ll! ipsemet satis explica .
mada , ulorumque significetur, * absolvi lauda - Sir Paul, I Tim. 1, ubi se velil fornill peccatoru!
lionen Trinitatis, el sequi serophen in Deiparaill, ponil, cic ,
qroll sanctum ubique babentGræci.
1337 MAGNUS CANON . 1333
Ενδέουμαι διερρηγμένον χιτώνα , όν εξυφάνατο A Indui scissam melium tunicam, quam mihi ser
μου ο όφις τη συμβουλική , και καταισχύνομαι. pentis consiliuυ « ontexit , el erunesco.
Προσέβλεψα του φυτού το ωραίον, και ήπατήθην Aspexi all arboris pulchritudinein , et mente
τον νούν, και ένθεν κείμαι γυμνός και καταισχύνο- deceplus sum, eoque nudus jace0 el confundor.
μαι.
Έτεκταινον επί τον νωτόν μου, πάντες οι αρχηγοί Fabricaverunt supra dorsum meum principes
των παθών, μακρύνοντες κατ' εμου την ανομίαν oines perturbationum viliorumque ; prolongave
αυτών . runt adversum ine iniquitatem suam !.
'Απώλεσα το πρωτόκτιστον κάλλος , και την ευπρέ- Amisi decorem primo inlitum, meamque illain
τειάν μου και άρτι κείμαι γυμνός και καταισχύνο- formam; janique pudore Sufrustus, nudus jace0.
μαι .
Κατέβαψε τους δερματίνους χιτώνας ή αμαρτία Consuit et mihi peccatum pelliceas tunicas ,
καμοί, γυμνώσασα με της πριν θεοϋφάντου στολής. priori a Deo contexta tulica nulans.
Περίκειμαι τον στολισμός της αισχύνης, καθάπερ Inclatus gesto infannem amicium velut folia
φύλλα συκής, είς έλεγχος των εμών αυτεξουσίων , ficus ; qui libera voluntate contractas affectiones et
παθών. vilia argiat.
Εστόλισμα: κατεσταγμένον χιτώνα και η μαγμένον Indulus sum maculatam tunicam, acfele cruen
σίσχρώς , τη δύσει της έμπαθούς και φιληδόνου tatam , defluente vita affectionibus et voluptum
ζωής. amore .
Έσπίλωσα τον της σαρκός μου χιτώνα, και κατ Maculavi carnis meæ tunicam , el conspurcavi, o .
ερρύπωσα το κατ' εικόνα , Σώτερ, και καθ' ομοίω- Salvator, inditamimaginem el similitudinem.
σιν .
Υπέπεσα τη των παθών αλγηδόνι και, και τη ενύλω Molestis affectionibus obsecutus sum , el carkis
καταπιέζει με.
φεορά, και ένθεν νύν ο εχθρόςβίον corruptioni
Corfu ; eoque hostis jam premit.
Φιλόύλον και φιλοκτήμονα της άκτησίας. Σω . Vita , corporalimni terreneque sulbstantiae ,
amante, inopiæ prælata, o Salvator, nunc grave ju
τερ, προκρίνας, νύν τον βαρύν κλοιόν περίκειμαι. glim illud impositum habeo.
Eκόσμησα τον της σαρκός ανδριάντα, τή των Carnis statuam illam, vario ornavi turpiumcogi
αισχοιων λογισμών ποικίλη περιβολή, και κατακοί Lationum aniictu, ac criminis reus Sum.
C
νομαι. Solius esterni decoris curam sollicitus gessi ;
Γης έξωθεν επιμελών ευκοσμίας μόνης εφρόντισα, interiusque a Deo liclum tabernaculum neglexi.
της ένδον υπεριδων θεοτυπώτου σκηνής.
Μορφώσας μου την των παθών αμορφίαν και ταϊς Deformata mihi voluptuariis affectionibus , lurpi
φιληδόνοις όρμαϊς, έλυμενάμην του νου την ωραιό- vitiorum specie, mentis egregian illa ) specien
viliavi.
τητα.
Κατέχωσα της πρίν εικόνος το κάλλος, Σύτερ, Obruiviliis, o Salvator, primæ imaginis decorem :
τοις πάθεσι • αλλ' ώς πυτε την δραχμήν αναζητήσας Veinqua olim ratione, draclinai giati invenia 3
quer m. e
ευρέ.
“ Ήμάρτηκα · ώσπερ ή πόρνη βοώ σοι· Μόνος Peccavi ; clamo ad te sicut illa merelrix » : Tili
ή μάρτυκά σοι · ως μύρον δέχoυ, Σώτες, κάμου τα solus peccavi ; silicipe, Salvator, el meas lacry
δάκρυα . mas inslar unguenti.
"Ωλίσθησα ως ο Δαβίδ άκολάστως , και βεβορβό Ul David incontinentia prolapsiis sum , et con
ρωμα! · αλλ' από πλυνον κάμε, Σώτερ, τοίς δάκρυσιν. spircatus o ; sed et me, Salvator , lava lacrymis.
Ίλάσθητι· ώς ο Τελώνης, βοώ σου · « Σύτερ, ελά- Propitiis es! O ; clano al te it Publicatus :
σθητί μοι. » ουδείς γάρ τών έξ 'Αδάμ, ώς εγώήμάρ- D , Poine , μ: opilius esto milli P-4. ) Nen enim
τηκε σοι. natus ex Alain, ita ut ego, tibi peccavit .
Ου δάκρυα, ουδέ μετάνοιαν έχω, ουδε κατάνυξιν · :sol lacryme ; non est penitentia, non coιι
αυτός μοι ταύτα, Σώτερ, ώς Θεός δώρησα ι. puncti s ; lu mihi hæc, Salvator , qui Deus sis, lar
gire.
Την θύραν σου μη αποκλείσης μοι τότε : « Κύριε, Ne liinc mihi poriam tuain clauseris : « Domine,
Κύριε » , αλλ' άνοιξόν μοι αυτήν μετανοούντι. Domine r ; Sell pαnitenti eam nailhi aperi .
Φιλάνθρωπε , « και πάντας θέλων σωθήναι , και συ Τα cleaneus, φιιί visones salvos fieri 3,
ανακάλεσαι με, και δέξαι ώς άγαθος μετανοούντά με. instaura; atque ut bonus , penitenlein suscipe.
k Gen . 11, 21. i Psal. CXXVIII, 3 . m Luc. xv , 8. n Luc. vii, 37 seqq. ll Reg. xi, 4.
Ρ- 4 Luc. XV11, 13 . τ all . XXV, 11 . , , 4.

VARIÆ LECTIONES.
• Η.1λ. άχθηδόνι. 3 ά.ι.ι. τή άμορφία.
1339 S. ANDREE CRETENSIS 1310
Gloria. Α Δόξα.
Aurilius percipe anine neegemitus,stillantesque Ενώτισαι τους στεναγμούς της ψυχής μου , και
suscipe aboculis lacrymas , o Salvator, et salva nie. των εμών οφθαλμών προσδέχον τους σταλαγμούς,
Σώτερ, και σώσόν με.
Et nunc. In Deipar. Θεοτόκ.
Ilemerita Virgo Deipari, Solalulatissinia, in- "Αχραντε Θεοτόκε Παρθένε, μόνη πανύμνητε, κέ
lente ac jugiter pro nostra sipplica salute. τευε εκτενώς εις το σωθήναιημάς .
elius hirmus. Η Ειρμός άλλος.
Videle , videle , quod ego sim Deus , qui plui "Ιδετε, ίδετε, ότι εγώ είμι Θεός , ο μάννα επομ
nanna ; olimque adjuano de petra 1, sola degle- 6ρήσας , και το ύδωρ εκ πέτρας πηγάτας πάλαι εν
ra lea el foιtituline 11ea , populo Oneo in deserto ερήμω το λαό μου , τη μόνη δεξιά , και τηνισχύ τη
eduxi. έμή .
Vidlete, videte, quod ego sin theus : auribus "Ιδετε, ίδετε , ότι εγώ είμι ο Θεός · ενωτίζου, το
percipe, anima mea, vocem Domini clamanlis , μου, του Κυρίου βοώντος, και αποσπάσθητι της πρώ
atque a primo tuo peccato abstraliere : et judicem της αμαρτίας και φοβου ως δικαστή , και ως κρι
et Deum lime. • την, και Θεόν.
Cuinam similis facta es , anima multum pecca Τίνι ώμοιώθης, πολυαμάρτητε ψυχή ; ή μή τη
1rix ? :lisi primo Cain , ac illiL iecli, que ma!is πρώτο Κάϊν, και το Λάμεχ εκείνω, λιθικτον 2χ51
operibus ceu lapilibus corpus interemeris , meli- το σώμα κακουργίαις , και κτείνασα τον νυν,τις
temque alsonis cupiditatibus occideris . παραλόγους όρμαϊς.
Omissis , o anim2, omnibus qui ante legem cla- Πάντας τους προνόμου παραδραμουσα, ώυχή.το
rerunt , non fuisti similis Setti (52 ) ; non es inmi- Σηθ ουχ ώμοιώθης : ου τον Ενώς έμμεσων τον
1:ata Enos ; non Enocli, ut ita transferreris ; non Ενώχ τη μεταθέσει ' ου τον Νώε , αλλ' ώφθης πε :
Ν . e, Sed egena el deficiens a vita justorun appa- χρά της των δικαίων ζωής.
ruisli.
Solaire Dei lui cataractas, o Anima mea , ape- Μόνη εξήνοιξας τους καταρράκτες της οργής του
ruisti ; ac carnem , actionesque, el vilaill, ceu ler. Økoj cou , yoxń p.cu , xx! xaréximusas - 253 , tu ; yine
Ya ) oristi ; et extra Slutis arcan man- την σάρκα και τις πράξεις και τον βίον, και έμει
Sisli. νας εκτός της σωστικής κιβωτού.
Virum , inquit , occidi in livorem mihi, el ado - c "Avôpa dTextE!VA, orolv , els 16 .07.2ėjo!, x:
lescentuluiin plagain 1, 5 clina Dal Latec la- νεανίσκον εις τραυμα , ο Λάμεχ θρηνών εβόα. Συ δε
mentis ; tu autein , o aniona nea, non treinis, ου τρέμεις, ώ ψυχή μου , ουπωθείσα την σάρκα, και
quir pollucris carnem, mentemque fele contami- 1ον νουν κατασπιλώσασα αισχρώς ;
Daveris ?
leu le, quam sum iiilalus Iainecli antiquum "Ω πως εξήλωσα Λάμεχ, τον πρώην φονευτήν!
homicidano ! occisa ania, tanquam viro ; niente, την ψυχήν, ώσπερ άνδρα τον νούν, ως νεανίσκον' ως
ul adolescentulo ; lenmunque , ut fratren, volu- αδελφόν δε μου το σώμα αποκτείνας, ως Κάϊν φονεύς,
pluariis affectionibus, Caiui instar, corpus nie - tais yangóvol; oppais:
cando .
Astule cogitasti, o anima, utfurrin edificares , Πύργον έσοφίσω οικοδομήσαι, ώψυχή, και όχιρω
ra nitionenmque cupiditatibus fuis erigeres , nisi μα πήξαι ταϊς σας επιθυμίαις, ει μη συνέχεεν ο
( onlitor, cor:fusis consiliis , tua ad terram maclii. Κτίστης τάς βουλάς σου , και κατέαξεν εις γην τα
hailenla contriiissel '. :ηχανή ματά σου.
Vulneralus sun, sum sauciatus. En Lela inimici . Τέτρωμαι, πεπληγμαι ιδού τα βέλη του εχθρού,
2nian corpusque adversa circundant; en vu!- Ο τα καταστίξαντά μου την ψυχήν, και το σώμα. Ιδού
rera, ulceraque, el mieinbra muila , acceptas 2 VO- τα τραύματα, τα έλκη, αι πηρώσεις, βοώσι τας πλή
Ι:: nl:iriis affectionibus plagas climani. γάς των αυθαιρετών μου παθών.
Pluit quoudan Dontinus ignern, a Domino 1, » « "Έβρεξε Κύριος παρά Κυρίου πύρ ποτε, και ανο
Isrisientem Sodomorum inpietatemincendio va- μίαν οργώσαν πυρπολήσας Σοδόμων: συ δε το πώς
s!ans : at ipsa gelhenne succenlisti ignen, in εξέκαυσας το της γεέννης , ενώ μέλλεις, ώψυχή,
990 pariler, o aniina , combuirenda es. συγκατακαίεσθαι .
Scitote el videle, quod - Ego sim Dominus,Scr1• Γνώτε και ίδετε , ότι « Εγώ είμι Κύριος, ο ερευ
1 xod. XVI, 14 ; XV1, 6. 1 Gen. 1ν, 23. ν Gen. ΧΙ, 5. 1 Gen. ΧΙx, 24.
COMBEFISII NOTÆ .
(32) Von frisii similis Seth . Fuit is eximius in - palerna ingenuilate, el filiabus hominuer (* !!!
ter filios Alam , ad ejus imaginem et similitudin inista , iram Dei provocavii : la de re espasilures
nem singulariter geniais, a fire sancia illa proge. Gen . IV C! VI ; Josepis. lib . I Antig., Suid ., etc .
nies dicta filiorum Dei : q'uir landem degenerans a
 1: 41 MAGNUS CANON. 1312
νων καρδίας, και και βολάζων 6 εννοίας: ελέγχων πρά- A taus corda Y,» elcogitationes explora ns (55), arguens
ξεις , και φλογίζων αμαρτίας, και κρίνων ορφανον , actiones, et peccala exUrens; pupilla »,Insilein
και ταπεινόν και πτωχόν. que et pauperem judicans.
Της Οσίας. De sancia .
“ Ηπλωσας χείράς σου , προς τον οικτίρμονα Θεόν, Expandisti manus Iuas ad misericordem Deun,
Μαρία ,εν αβύσσω κακών βυθιζομένη και ως το Πέ- ο Maria , in profunda malor alysso demers1 :
τρω φιλανθρώπως χείρα βοηθείας εξέτεινε , την σην ipseque, velut olim Petro 7 , auxiliatricenm nmanum
επιστροφήν Θεός πάντως ζητών. clementer extendit , tuam Deus omnino conver
sionem quaerens.
: "Όλη προθυμία , πόθω προσέδραμες Χριστό, την To! a alacrilale priorem peccati aversala yiani ,
πρίν της αμαρτίας οδόν αποστραφείσα· και εν ερή - desiderio al Clhristum accurristi , in inaccessis
μοις ταϊς αβάτoις τρεφομένη , και τούτου καθαρώς educata solitudinibus, ejusque omnino ac accurate
τελούσα θείας εντολάς. divina mandata implens.
Ανδρέου. De Andrea .
"Ίδωμεν, ίδωμεν φιλανθρωπίαν, ώ ψυχή, του Θεού Videarmus , ideas , o anima, Dei et Doimir
και Δεσπότου · διά τούτο του τέλους αυτώ συν δά- B clementiain ; quocirca , priusquaTo ocupal firiis ,
κρυσι προσπέσωμεν, βοώντες: Ανδρέου ταϊς λιταίς, accidanius cumlacrynis, claiantes : Τι, Salvator ,
Σύτερ, ελέησον ημάς. Andreæ intercessionibus, nostri miserere.
Δόξα. Gloria.
"Αναρχε, άκτιστε Τριάς : αμέριστε μονάς, μετα- ΑΕterna,increata Trinitas; indivis211 2s ,Siscipe
νοούντα με δέξαι: ήμαρτηκότα με σώσον. Σον ειμι me pαnitenden; saltum fac ne peccatorein. Sin
πλάσμα · μή παρίδης, αλλά φείσαι , και δυσαι του figuentu: tum; ne despicias, sed parce , neq10
πυρός της καταδίκης με. libera ab ignis damnatione.
Και νύν. Θεοτόκ. Elnunc. Ad Deipar.
" Αχραντε Δέσποινα , Θεογεννήτορ · η ελπίς τών εις Ιntemerata Dominn, Deipara ; spes adte curren
σε προστρεχόντων, και λιμήν των εν ζάλη, τον έλεή- in ac tempestate inclatorum porlus ; mihi qιο
μονα, και Κτίστην, και Υιόν σου , ελέωσαν κάμοι ταις que , misericordem illui et Creatorein, ac Filium
ικεσίαις ταις σαις. luun , illi supplex, redde propitium .
Ωδή γ'. Ο Ειρμός. 01 . 3. lirmus.
"Επί την ασάλευτος, Χριστέ, πέτραν των εντολών , Tu, Christe, Supra inconcussarm petra tuorum
σου, την Εκκλησίαν σου στερέωσον . u mandalorum , tuam solida Ecclesiam .
« Hύρ παρά Κυρίου ποτέ Κύριος επιβρέξας, και την « Pluens Dosinus Domino, quondamignCmm 4 ,»
γν Σοδόμων πριν κατέφλεξεν. esussit pridem Sodomorum lerram .
Εις το όρος σώζου, ψυχή, ώσπερο Λώς εκείνος, κα) Salvare in monton, ο 2nina, quemadmodu: )
εις Σηγώρ προανασώθητι. Lolille , priorqile saluti in Segor consule.
Φεύγε εμπρησμόν, ώ ψυχή μου, φευγε Σοδόμων Cave incendium , o mea anima ; cave cremalio
· φεύγε φθοράν φλογώσεως. nem Sodomorum ; cave interitivin exustionis divine.
καύσιν
Εξομολογούμα ι σοι,θείας
Σώτερ ' ήμαρτον, ήμαρτον Tibi, o Salvator, confitcor. Peccavi, libi peccavi.
σου . 'Αλλ' άνες : άφες μοι, ως εύσπλαγχνος . Verum remitte : dimille velul misericors.
"Τί μαρτόν σοι μόνος εγώ ήμαρτον υπέρ πάντας: Tilbi ego solus peccasi; peccavi Spra onlines,
Χριστέ Σάτερ, μή υπερίδης με. 111, Chiste Salvator, ne me despice.
Συ ει ο Ποιμήν ο καλός, ζήτησόν με τον άρνα • και Tu es ille bonis Pastor 5, quiere me agolini 10
πλανηθέντα μή παρίδης με. vellum ; nec me errantem despeseris .
Συ εί ο γλυκύς Ιησούς · συ ει ο πλαστουργίς μου. Tu es ille dulcis Jesu ; tu es ille plastes niells και
'Εν σοι, Σύτερ, δικαιωθήσομαι. s justificabor inle, S :Ivalor.
Δόξα. Gloria .
“ Ο Τριάς μονάς ο Θεός, σώσον ημάς εκ πλάνης, ο Trinitas una Dus, 1ος 15 errore fic salvos ,
και πειρασμών, και περιστάσεων. aliule a periculis et calamitatibus.
Και νύν . Θεοτόκ. El nunc. ad Deipar.
Χαίρε, Θεοδόχε γαστήρ' χαίρε , θρόνε Κυρίου" χαίρε, Caude, venter qi Deum suscepisti ; gaude, Do
ή 11ήτηρ της ζωής ημών. minisedes ; gaude, Maler vita nostræ .
5 Jerem. xv1, 10. 1 Μ.:11ι. ΧΙV, 51. a Gen. ΧΙΧ, 24. b Joan. , 11 .
VIRLE LECTIONES.
ο ίσ. βολίζων. 1 1.1.ήμαρτον σου αμέτρως.
COMBEFISI NOTÆ .
155 ) El cogitationes exploraris. Kiz! swolas 2016 . plorans renes, qui sunt sides cogitationuin ; ct
iv. Vel esi legendam 002 wv , il voluerii illa quibus læsis fiunt homines phrcnetici, ut vocant,
118713pora cuprimere quod sequitur in verbis fra et sensibus moli.
τ 1i , δοκιμάζων τους νεφρούς : Protas de ci
1313 S. ANDRE.E CRETENSIS
Ilirmis. Ειρμός.
Confirma, Domine, supra petram mandatorumtuo- Στερέωσον, Κύριε , επί την πέτραν, των εντολών
ruun, cor Ineum nutans : quippe solus sanctus ac σου σαλευθείσαν την καρδίαν μου · ότι μόνος άγιος
Dominas es . υπάρχεις και Κύριος.
Te foulem habeo vita, mortis destructorem; ti- Πηγήν ζωής κέκτημαί σε , του θανάτου τον καθαι
bique ex corde, cum necdum finis apprehendit, ρέτην, και βοώ σοι εκ καρδίας μου προ του τέλους:
clamo : Peccavi; propilius eslo ; salva me. ή μαρτον· ιλάσθητι · σώσόν με .
Initatus sum, Salvator, eos qui temporibus Noe Τους επί Νώε , Σώτερ, ασελγηκότας εμιμησάμην,
η Aixuriano exarserunt ; eorum damnationem, την εκείνων κληρωσάμενος καταδίκην, εν κατακι
diluvio obrulus sortitus sum . σμώ καταδύσεως.
Peccavi , Domine, peccavi tibi ; propilius nilhi Hμάρτηκα, Κύριε, ήμάρτηκά σοι· ιλάσθητί με."
esto : neque enimest ullus homo peccator quo non ου γάρ έστι, όστις ήμαρτεν εν ανθρώπους, ονοί,
graviora peccaverim . υπερέβην τοϊς πταίσμασι.
Cliano illum, ο anima, particidam imitata, non Τον Χάμ εκείνον, ψυχή, τον πατραλοίαν μ.μτσα
operuisti, retrorsum incedens proximi verenda d, μένη , την αισχύνην ουκ εκάλυψα του πλησίον,οπι
Β σθοφανώς ανακάμψας.
Non es consecuta, misera anima, benedictionem Την ευλογίαν του Σήμ, ουκ εκληρώσω, ψυχή αθλία:
ill:ini Sem; non υι Japlielli , lalafo obtinuisti pos- ου πλατείαν την κατάσχεσιν, ως αφέθ, έσχες εντη
sessionem in terra reſectionis e .
γη της αφέσεως.
Exi, anima nea, de terra peccati, Charran f;velui 'Εκ γής Χαρδάν έξελθε της αμαρτίας, ψυχή μου
in terram fuentem immortalenm incorruptionein , δεύρο εις γην δέουσαν αείζωον αφθαρσίαν, ήν ο
quam Abrabiam accepit in hæreditatem . 'Αβραάμ εκληρώσατο.
Olim audisti, anima mea, reliquisse Abraliam Τον Αβραάμ ήκουσας πάλαι, ψυχή μου, καταλι
terram propriam, facturoque accolam : hujus tu πάντα γήν πατρώαν και γενόμενον μετανάστης το
æmulare proposituin . του την προαίρεσιν μίμησα.. .
Cuin ad quercum Mambre patriarcha angelos Εν τη δρύϊ τη Μαμβρη, φιλοξενήσας ο πατριάρ
l:ospites awanter habuissel 8, jam senex promis- χης τους αγγέλους, εκληρώσατο μετά γήρας της
sionis pra'dani conseculus est. επαγγελίας το θήραμα.
Que noveris, misera anima mea, oblatum mystice Τον Ισαάκ, τάλαινα γυουσα ψυχή μου, καινήνθυ
Domino in holocausti novam hostian, Isaac il- , σίαν μυστικώς ολοκαρπώμενον τω Κυρίω, μίμηται :
Jum h : esto ejus proposili emula. προαίρεσιν.
6 αυτου τηνΙσμαήλ
sapissue, ani
Audisti Ismaelem i : sobria sis - Τονήκουσας νηφε • εκδιωχ, ψυχή μου
ma mea ; velut filium ancillie , ejecluum domo, vide θέντα, ως παιδίσκης αποκύημα, βλέπε μή πως ομοιών
nequando simile quid petulanti accidat. τι πάθης λαγνεύουσα.
Olim, anima, fuisti Agar Egyptic similis mente Τη 'Αγάρ πάλαι, ψυχή, τη Αίγυπτία παρωμοιώνης
Serva, el que noγμοι Ismaelem, audacian nimirum, δουλωθείσα την προαίρεσιν, και τεκούσα νέον 13
genueris. μαήλ, την αυθάδειαν.
Scalam Jacob 1 , animo mea, non nescis, que a Tην Ιακώβ κλίμακα έγνως , ψυχή μου, δεικν62
terra ad celos pertingerel : quidni Italhuisti pieta • μένην 8 από γής προς τα ουράνια : τι μή έσχες 51
lem , qua luto gressum poneres ?
σιν ασφαλή, την ευσέβειαν;
Dci sacerdoten regcque singularen , vil Τον ιερέα Θεού, και βασιλέα μεμονωμένον, του
Clhristi in mundo express similitudinen , in Χριστού το αφομοίωμα , του εν κόσμω βίου, ένα
bumanis emularek.
θρώπους μιμήθητι.
Νe, o anima, conversa retro, salis status cfficia . Μή γένη στήλη αλός , ψυχή· στραφείσα εις
ris ; terre:it te exeipίuin Sodomorum ; sluti in η οπίσω. Το υπόδειγμα φοβείτω σε των Σοδόμων αει
Se or consulel, εις Σηγωρ διασώθητι.
C:ιve, anima mea, instar Lot,peccati incendium ; Τον εμπρησμόν, ώσπερ Λωτ, φεύγε, ψυχή μου,της
ca Solona , el Gonorrham ; cave, aliene omnis αμαρτίας φευγε Σόδομα και Γομόρρα φευγε φλογή
a ratione cupiditatis , Nammam . πάσης παραλόγου ορέξεως.
Miserere, Domine , miserere mei , ad te clanno ; Ελέησον, Κύριε , ελέησόν με» αναβοώ σοι· 07
φ : ndo cum angelis Venturus es, ut pro aclionum ήξεις μετ' αγγέλων σου , αποδούναι πάσι κατ' άς:21
merito retribuas omnibus. των πράξεων.
Ν ., Dornine,le laudantium Orationen despexeris; Την δέησιν, Δέσποτα, τών σε υμνούντων μή υπό
sell cleinens niserere, ac fide poscentibus remissio- ίδης· αλλ' οίκτείρησον, φιλάνθρωπε, και παρά5χ2)
nem triliile . πίστει αιτουμένοις την άφεσιν.
c Gen. 1, 4. d G ( n, 1x, O2. * bil. 6. Ω7, f Gen. ΧΙΙ, 4. 6 Cen, X1;1, Τ. : ( . IIII "
Gen . 181, 10 . j Gen . XXVIII, 12. " Gen . xiv, 18 ; Iebr . vii, 1. i Ge! . SIT, 26 .
CARIÆ LECTIONES .
a hupr. male 8!4v00US.
12345 MAGNUS CANON. 1346
Της Οσίας. , Α In sanctam .
Συνέχομαι κλύδωνι και τρικυμία , μήτερ, πταισμά- Angustor , o naler, decumanis peccatorum (Πει
των· αλλ' αυτή με νύν διάσωσον, και προς όρμον cuibus : τα mihi jam salutem concilia, et in portune
θείας μετανοίας εισάγαγε. induc divine pænitentiæ .
Ικέσιον δέησιν , νυνι οσία προσαγαγούσα προς Tu, sancta, supplicem cleanenti Deipare oratio
την εύσπλαγχνον, πρεσβεία σου, Θεοτόκον, άνοιξόν nein intercessione tua offerens, divinos mihi adi
μοι θείας εισόδους. lus pande.
'Ανδρέου, Ad Andream .
Ταις σαις λιταίς δώρησαι καμοί την λύσιν τών Milhi quoque, Andrea Cretensis presul , quippe
οφλημάτων, ώ ΑνδρέαΚρήτης πρόεδρε μετανοίας συ doctor optime penitentie, ιuis ad Deum inter
μυσταγωγός γάρ πανάριστος. cessionibus, debitorum solutionem indulge.
Δόξα. Glor.
Τριάς απλή, άκτιστε , ανάρχε · φύσις ή εν Τριάδι Trinitas simplex, increata, eterna, natura que
ύμνουμένη υποστάσεων, ημάς σώσον, τους δοξολο- lauderis in persollar Trinitate, tuano Celeran
γούντας το κράτος σου. libus poleslalem el imperium , salutem tribue.
B El nunc. In Deiparam .
Και νύν. Θεοτόκ.
Τον έκ Πατρός άχρονον Υιόν εν χρόνω, Θεομήτορ, Aternum Patris Filium, Dei Geniirix sine viro
άπειράνδρως απεκύησας • ξένον θαύμα » μείνασα in ten pore pariens, Miraculum Πονuυ ! Iacleias
παρθένος θηλάζουσα. virgo mansisti.
Τα καθ. του Κυρίου Ιωσήφ, ήχος πλ. α'. Cath . Domini Joseph . Ton. I oblig .
(Είτα το τριώδιον, άνευ μετανοιών στιχολογούμεν, ( Poste: 11os proslernentes, triodiuυ (34) alterinis
και την τετάρτην.) και dicimus, et oden 4 .)
'Ωδή δ', ήχος πλ. δ'. Εισακήκοα, Κύριε. Οd. 4 Ion, 4 , obl. Audivi, Domina.
Εγκρατεία συζήσαντες οι πεφωτισμένοι Χριστού Qui vitarm in alslinentia illuminati Christi
απόστολοι, εγκρατείας τον καιρόν ημίν, μεσιτείαις apostoli duxerint, nunc nolis, suis ad Dunn inter
θείαις εύμαρίζουσι. cessionibus, abstinentiæ tempus leve laciunt.
Δωδεκάχορδον όργανον , μέλος εκελάδησε το σωτή- Organum illud duodecim cliordarum, a Deo
ριον, μαθητών χορός ο ένθεος, πονηρά συγχέων με- allatus apostolorum chorus ; salubre intoηuίι
λωδήματα. melos, confundens malas cantilenas.
'Επομβρίαις του Πνεύματος, πάσαν την υφήλιον , Imbribus Spiritus Ioam abunde terram irri
κατηρδεύσατε , τον αυχμόν αποδιώξαντες της πολυ- gastis, squalore plurium deorum fugato, o Jea
θεΐας, παμμακάριστοι. lissimi.
Θεοτόκ. Ad Deipar.
Ταπεινώσασα σώσόν με, τον υψηλοφρόνως πολι- Salvum me fac, Iunilem faciens qui superle
τευσάμενον , ή τεκούσα τον υψώσαντα την ταπεινω- vixerim, illius tu parens, puella castissima, qui
Οείσαν φύσιν, κόρη πάναγνε . humilialam naluram sublimem evexil.
Ειρμός άλλος. " Ηχος και αυτός . Alius hirmus. Tonus idem .
« Είσακήκοα , Κύριε, την ακοήν σου , και εφοβήθην• Audivi, Domine, vocemtuam, el titιui : Col
κατενόησα τα έργα σου , και και εδόξασα το κράτος sideravi opera tua m, et laudavi potential
σου, Δέσποτα. luam , o Domine.
'Αποστόλων ή πάνσεπτος χοροστασία, τον πάντων Perquam venerabilis apostolorum chorus, uni
Κτίστην δυσωπούσα, παρακλήθη σαι ημάςτους ανευ - versorum Creatorein exOrans, nos te laudibus
φημούντάς σε. prosequenles, solare.
Ωςεργάταιυπάρχοντες Χριστού απόστολοι, πάντα Yos apostoli, οι Christi operarii, mundini 10
κόσμον θείο λόγω γεωργήσαντες, προσηγάγετε καρ- D turn divino excolentes sermone, ubique ei fruclus
πούς αυτώ πάντοτε. obtulistis .
« 'Αμπελών εγενήθητε Χριστώ τω όντως εγαπη- « Christo vere dileclo, facti estis Vinea . ,
μένω , τον γαρ οίνον τον του Πνεύματος εξελύσατε Quippe vinuin Spiritus , o apostoli , ellidistis
τω κόσμω, ώ απόστολοι. mundo.
Δόξα. Gloria .
Υπεράρχιε , συμμορφε, πανσθενεστάτη Τριάς Το major principalu principioque, pari forma,
αγία: Πάτερ,Λόγε, Πνεύμα άγιον • Θεέ , Φως, και Ζωή, potentissina Trinitas saneta ; Pater, Verlbu » ,
φύλαττε την ποίμνην σου. Spirilus sancle ; Deus, Lumen , ct Vila , custodi
tuum ovile.
" Illabac. 111,2. n Isa. v, 1.
COMBEFISII NOTÆ .
(34 ) Triodium . Sunt triodia ternæ odæ , loco desiderata fere 2 constat : cujus rei sacramentuin
Canonis integri, qui novein lolis aut salleni ocio , explicuerit aliquando Euchologii interpres.
 1317 S. ANDRE E CRETENSIS
ad Deipur. Θεοτόκ.
Avesis , Clirone iguile ; avesis , candlelabrunland- Χαίρε, θρόνε πυρίμορφε · χαίρε, λυχνίαλαμπαδη.
podilus splendens ; ave, mons sancie, arca vite ; φόρε · χαίρε, όρος αγιάσματος : κιβωτό της ζωής:
sanctorum sanctum tabernaculum , ave. αγίων αγία σκηνή .
Hirmus alius. Ειρμός άλλος.
Audivil propheta 2 Ivent1m tuum, Domine, et ti. 'Aκή κοεν ο προφήτης την έλευσίν σου , Κύριε,
uil : quod esses nasciturus ex Virgine el mundo και εφοβήθη, ότι μέλλεις εκ Παρθένου τίκτεσθαι, και
exhilenus, dixique : Audivi auditum fuum, et ανθρώποις δείκνυσθαι · και έλεγε : 'Aκήκοα ττ
timui°. , Sit Gloria , Domine, luie potentiæ . ακοήν σου , και εφοβήθην. 5 Δόξα τη δυνάμει του,
Κύριε .
Ne despexeris tua opera; ne tuumfigmentum, Τα έργα σου μη παρίδης : το πλάσμα σου με
juste Judex, neglexeris. Quanqua pecca vi solus, παρόψη, Δικαιοκρίταεί και μόνος ήμαρτον ώς 3
u, o clemeus, qua licmo supra hominemomnem, θρωπος, υπέρ πάντα άνθρωπον φιλάνθρωπε· αλλ'
potestale ) tainer dimittenli peccala, qua es Do- έχεις ως Κύριος πάντων , την εξουσίαν άρσίνα
minnes universorum , habes . αμαρτήματα.
Prope est finis , o anima ; prope est ; nec es Eγγίζει, ψυχή, το τέλος εγγίζει, και ου φροντί
sollicitu ? Non le praeparas ? Tempus urger; ex- ζεις ; Ουχ έτοιμάζη : "Ο καιρός συντέμνει, δ:2,
Surge : Prope est Julex in januis P; , velit στηθι : Εγγύς επί θύραις ο κριτής έστιν και ύ;
somnium, velut fles, vits 1empus docurrit 9 . Uι- όναρ, ώς άνθος , ο χρόνος του βίου τρέχει. Τι μάτην
quid vero frustra conturbamur ? ταραττόμεθα ;
* Resipisce, o anima mea; actus quos es operata 'Ανάνηψον, ώ ψυχή μου· τάς πράξεις σου ας ειρ
recogita, eosque oυ oculos statue, atque ab ocu- γάσιν αναλογίζου, και ταύτας επ' όψεσι προσάγαγε
lis laCrymarum stillas funde. Dic palan Christo και σταγόνας στάλαξον δακρύων σου. Είπε παρότ
actiones lilas el cogitationes, el justificare. σία τάς πράξεις, τας ενθυμήσεις, Χριστώ, και δι
καιώθητι.
Non fuerit in vita peccatum, actiove, aut malitia Ου γέγονεν εν τω βίω αμάρτημα, ουδε πράξεις,
quam ego, Salvator, intellectu el cegitalione al- ουδε κακία, ήν εγώ, Σώτερ, ουκ έπλημμέλησα, κατά
que proposito non peccaverirn ; affectu, mentis νούν, και γνώσιν , και προαίρεσιν· και θέσει, και
julicio, et actione , αι nemo unquam gravius pec- γνώμη, και πράξει εξαμαρτήσας, ως άλλος ουδείς
caverit. ο πώποτε.
Inde etiam damnationis incurri realini ; inde 'Εντεύθεν και κατεκρίθην · εντεύθεν κατεδικάσθην
uiser ego, conscientia propria judice, qua ilhil εγώ ο τάλας υπό της οικείας συνειδήσεως, ής ουδέν
ηυηdus violentius habet, causa cecidi ; tu, Julex εν κόσμωβιαιότερον : Κριτά, Λυτρωτά μου και γνώ
et Redemptor cognitorque meus , parce et libera, στα, φείσαι και δυσαι , και σώσόν με τον δουλόν
salvumque fac servum llum . σου .
Scala quam olim magnus patriarcha villit , " κλίμαξ ήν είδε πάλαι ο μέγας εν πατριάρχαις,
Scansionein, ο anima, refert actionis, contenpla- δείγμα, ψυχή μου , πρακτικής υπάρχει επιβάσεως
lionisque ascensum . Si vis ergo actione, scien γνωστικής τυγχάνει αναβάσεως . Ει θέλεις ούν,
tiaque el contemplatione vivere, renovare . πράξει, και γνώσει, και θεωρία βιούν, ανακαινί
σθητι.
Estum dici patriarclia sustinuit egenις , μο- Τον καύσωνα της ημέρας, υπέμεινε δι' ένδειαν ο
ciisque pertulit gelu, furta quotidie sustineus (35), πατριάρχης και τον παγετών της νυκτός ήνεγκε,
p:nscendo, pugnando, serviendo , ul sibi duas 1x0- καθ' ημέραν κλέμματα ποιούμενος , ποιμαίων,
res matrimonio jungerel s. πυκτεύων, δουλεύων, ένα τάς δύο γυναίκας εισαγά
Ο γηται.
Tu nmilii uxores duas, actionem et contempla- Γυναίκας μοι δύο νόει την πράξιν τε και την γε
ionem cogita : Liam quidem actionem, velut σιν εν θεωρία την μεν Λείαν, πράξιν, ως πολύ
nulla fecundant prole ; Rachel autem, contenpia- τεχνον• την Ραχήλ δε , γνώσιν ως πολύπονον. Κα!
Τionen, ut alioribus illis allritain . Nec enim, γαρ άνευ πόνων, ου πράξις, ου θεωρία, ψυχή,καθορ:
o anima, absque laboribus, vel actioncm vel con Outý jeta ! .
lemplationem geri recte contigerit.
Vigil esto, o anima nea ; age strenue ut ma- Γρηγόρησον, ώ ψυχή μου, αρίστευσον ως ο μένα;
gnus patriarcia, quo Actionem contemplationi &ν τεατριάρχαις, ίνα κτήση πράξιν μετά γνώσεως
Junctam compares , vocerisque mens videus ένα χρηματίσης νους ορών τόν Θεόν, και φθάση:
• lainc.11, 2. Ρ Μatth. XXIV , 35. Psal .ΧΧΧν11, 7. 1 Gen. ΧΧνι, 12. * Gen, Σκι, 10.
COJBEFISII NOTE.
(53) Furla quotidie sitsimens . Ποιούμενος κλέμματα καθημέραν · fraularite soccΓΟ p.:el mer: 'e, 1
qua de re expostulat ipse Gen . AXIT, 7.
1319 MAGNUS CAXON. 13. 0
τον άδυτον γνόφον εν θεωρία, και γένη μεγαλέμ- A Deum , atque ad inaccessim caliginem contein
τορος . platione pervenias , faciasque mullam nercalu ·
ram .
Τους δώδεκα πατριάρχας ο μέγας εν πατριάρχαις Magnus ille patriarclia, duodena patriarcharum
παιδοποιήσας , μυστικώς εστήριξέ σοι κλίμακα, prole, practici tibi ascensus, ο anima, ac posili
πρακτικής, ψυχή μου, αναβάσεως, τους παίδας, ώς in actione, Scalan mystice crexit : filios , ut gra
βάθρα τάς βάσεις, ώς αναβάσεις, πανσόφως υποθέ- dus, gress is ut ascensus, Sapienter admodum po
(μενος. nens ac subjiciens.
Ησαυ τον μεμιση μένον ζηλουσα ψυχή, απέδου το Olio Ilaibitum Esau , ο anima , emulata, primi
πτερνιστή σου , τα του πρώτου κάλλους πρωτοτόκια, decoris vendidisti primitira tuo supplantatori, pa
και της πατρικής ευχής εξέπεσας και δις έπτερνί lernam que benedictionem amisistiv, ac bis mi
σύης, αθλία, πράξει και γνώσει. Διονύν μετανόησον , sera, quod ad actionem et scientiam spectat, fuisti
supplantata ; quaremodo age pænitentiain .
'Εδώμ ο Ησαυ εκλήθη, δι' άκραν θηλυμανίας και επι- Dictus est Esau, Elom , appetitu esculential
μιξίαν ακρασία γάρ αεί πυρούμενος , και ταϊς ηδο- insanian addiclo (36) ; semper enimincontinentia
ναϊς κατασπιλούμενος, Εδώμ ωνομάσθη ο λέγεται Β es uns , Totus que voluptalibus pollulis, Elom
θερμασία ψυχής φιλαμαρτήμονος . nominalus est : quod dicitur fervor calorque
animæ amantis peccatum .
Ιώβ τον επί κοπρίας ακούσασα, ώ ψυχή μου δι• O anima, que Job audieris in stercore justifica
καιωθέντα , την αυτού άνδρείαν ουκ εζήλωσας το ιu: 5, non es emulata viri fortitudinem. Non
στε όλον ουχ έσχες της προθέσεως, εν πάσιν, οίς habuisti firm illud propositum in omnibus
οίδες, οίς επειράθης · αλλ' ώφθης ακαρτέρητος. quæ nosti, quze vidisti, el es esperta ; sed le, non
ferentem malorum exhibuisti.
" Ο πρότερον επί θρόνου, γυμνός νυν επί κοπρίας Qui prius in ilirono, jam nudus in s!ercore
καθηλωμένος : ο πολύς εν τέκνοις και περίβλεπτος, plenus ulceribus sedel; qui multis filiis luctus
άπαις, αφαιρέσικος αιφνίδιον. Παλάτιον γάρ, την el conspicuus fuisset, prole caret, ac domo re
κοπρίαν, και μαργαρίτας, τα έλκη ελογίζετο. pente spolialur. Stercus enim palatium ducebal,
ac vulnera, margaritas.
Βασίλειον την αξίαν , διάδημα και πορφύραν αμ- Cum regian dignitatem, diadema et purpuram
φιέμενος , πολυκτήμων άνθρωπος και δίκαιος · . indulus esset, vir multis auctus possessionibus el
πλούτω επιβρέθων και βοσκήμασιν · εξαίφνης τον “ justus , divitiis on uslius et peculibus locuples ,
πλούτου, την δόξαν , την βασιλείαν, πτωχεύσας απ- subito liviliis, gloria, regno, pauper effectus, pri
εκείρατο. yatus est.
Ει δίκαιος ήν εκείνος και άμεμπτος παρά πάντας, Si vir ille quanquam justus ac prie outilis
και ουκ απέδρα τα του πλάνου ένεδρα και σκάμ - liber a crimine, seductoris insilias el cernina
ματα · συ φιλαμαρτήμων ούσα , τάλαινα ψυχή, μοιι effugit , quid tu anans peccatorum, isera
τί ποιήσεις, εάν τι των αδοκήτων συμή επενεχθη - anima, cum quid inus exspectata irruperit ,
ναι σου ; facere debueris ?
Το σώμα κατερρυπιώθην · το πνεύμα κατεσπι- Corpus pollulum est, anima contaminala, tolis
λώθην όλος ήλκώθην. 'Αλλ', ως ιατρός, Χριστέ, Scaleo ulceribus ; enimvero, ipse , Clhriste, peni
αμφότερα διά μετανοίας μου θεράπευσον, άπόλου lentia mea, utrumque sana , il medicus : ablue,
σον, κάθαρον, πλύνον · δείξον χιόνος, Σώτερ μου, ιund , lava : ostende, Salvator meus, nudiorein
καθαρώτερον . supra nivcm .
Το σώμα και το αίμα, σταυρούμενοςυπέρ πάντων Yu, Verbum corpus el sanguinen pro univer
έθηκας, Λόγε : το μεν σώμα, να αναπλάσης με το D sis posuisti in cruce : corpus quideia, at le re
δε αίμα, ένα αποπλύνης με το πνεύμα παρέδω- Γοι : res ; sanguinent , ut aliueres ; spirit a tra
κας, Λόγε, ίνα εμέ προσάξης, Χριστέ, το ση Γεν- dedisti, ut le tuo,Criste,Gnitori conciliares.
νή εορι.
Ειργάσω την σωτηρίαν εν μέσω της γής, ο Κτί- Operatus es saluten in medio terre ", ο Sel
στης 10, ένα σωθώμεν εκουσίως ξύλω ανεσταυρω- valor, ut consequerelnur saluten ; volens cruci
• Gen. XXXII, 28. u Malach. 1, 3. " Gen. XXV, 59 , XXII, 50. x (Gen. ΧΙV, 50. Job 1, 22. Y" Psi.
LΣΧλι, 12 .
VARÆ LECTIONES.
• Leg. υλομανίας. 16 άλ... οικτίρμων.
COMBEFISI NOT. E .
(50 ) Appeliin esculenti ad insaniam , etc. Sic plane gu lical : velul a cibi el edulii gulosics desiderasi
Irgendu snadel historia Esau jopavia , nec qualitile el colore, quod essel rufuo : sive ab ipsa
podine Sorintura con Oulolevia ; nolat, sed u2012 - lenticularan nalura , quibus constabal , sive a pc
vias, et ab ea nomen illud Edom contraxisse si- culiari condimento .
151 S. ANDRE E CRETENSIS 122
Π. Χ 1s es ; aperta est Elem, Superna, inferna, A σας : ή Εδέμ κλεισθείσα, ανεύγνυτο: τα άκο, τα
creata quaeque ; le o nes gentes quas salvas le » κάτω ή κτίσις · τα έθνη πάντα σωθέντα, προ
ceris , sunt adoraturæ . κυνουσί σε .
Sit mihi piscina, Tuo latere fusus sanguis ; po- Γενέσθω μοι κολυμβήθρα, το αίμα το εκ πλευράς
tus quo pariler, que nmanavit aqua illa refectionis, σου · άμα και πόμα , το πηγάσαν ύδωρ της αφέσεως,
μι ultique en under : qui ceu unguentum et po- ένα εκατέρωθεν καθαίρωμαι• χρυόμενος τίνων,
ιum, tra, Verburn , vivifica eloquia , bibendo , ώς χρίσμα και πόμα, Λόγε, τα ζωηρά σου λόγια.
ungar.
Thalamo privatus sum: sum factus exsors nu- Γυμνός ειμί του νυμφώνος · γυμνός είμι και του
«ta est ; dormini clausum est cubile, coiesta ανέλαιος · ή παστάς έκλείσθη μου καθεύδοντι» το
cena : ego autem ejectus sunt, ligatus manus et δείπνον έβρώθη : εγώ δε, χείρας και πόδας δεθείς,
pedes. έξω 11 απέρρημαι. -
Tuum, Ecclesia , vivificum latus, cralerem ac- Κρατήρα, η Εκκλησία, έκτήσατο την πλευράν σου
cipit, ex quo nobis lalere, fons duplex remmissio- την ζωηφόρον, εξ ης ο διπλούς ημίν εξέβλυσε, κρου.
iis et scientie Banavit , in figuran Veteris et Β νος της αφέσεως και γνώσεως, εις τύπον της
Novi, utriusque ,inquam, o Salvator noster, Tesla-
Πάλαι, της Νέας των δύο άμα Διαθηκών, Σώτες
menti. ημών.
Tempus vitæ meæ exiguum est , laboribusque el Ο χρόνος και της ζωής μου ολίγος, και πλήρης πέ
molestia plenum : verum penilenlen suscipe, el νων και πονηρίας · αλλ' εν μετανοία με παράλαβε,
revoca agnosceniem . Ne liam alieni possessio et και εν επιγνώσει κτήμα, μή βρώμα του αλλοτρίου :
esca : lu ipse, Salvator, mei miserere. Σώτερ, αυτός με οικτειρον .
Jam grandiloquum ago , el corde temere Υψηγόρος νυν υπάρχω, θρασύς τε και την καρ
audaceu: ne ne condemnes cum Pliariseo ; ino δίαν, εική και μάτην μή το Φαρισαία συγκαταδι.
Publicati, qui solus misericors sis, humililalem κάσης με μάλλον του Τελώνου την ταπείνωσιν παρά
concede : tu mc, juste Judex, huic accense. σχου μοι, μόνε οικτίρμων : Δικαιοκρίτα, αυτή με
συναρίθμησον.
Peccavi, carnis vasculo injuriam faciens; novi, Εξή μαρτον, ενυβρίσας το σκεύος το της σαρκός
Ο ιnisericors; verum me, penitentem suspice, et μου· οίδα, οικτίρμων · αλλ' εν μετανοία με παρά
revoca agnoscentem. Ne alieno dellam possessior λαβε, και εν επιγνώσει ανακάλεσαι · μή γένωμαι
el esra :lu ipse Salvator, mei miserere . κτημα, μή βρώμα του αλλοτρίου : Σώτερ, αυτός με
οίκτειρον.
Jpse mihi factus sum idolum , viliis corrumpens Αυτείδωλον εγενόμην, τοις πάθεσι την ψυχήν μου
animam . Verum pænitentem suspice , el revoca βλάπτων, οικτίρμων. Αλλ'εν μετανοία με παράλαβε,
agnoscentem ; ne elliciar alieno in possessionein και εν επιγνώσει μετακάλεσαι · μη γένωμαι κτημα,
et escam , tu ipse Salvator, mei miserere. μη βρώμα τουαλλοτρίου: Σώτερ, αυτός με οικτειρον.
Non audivi votein tual ; fuί fuobediens due Ουκ ήκουσα της φωνής σου · παρήκουσα της Γρα
Legislatoris Scriplure. Verum panitentem sus φής σου του νομοθέτου : 'Αλλ' εν μετανοία με
cipe, et revoca agnoscentem. Ne efficiar alieno παράλαβε , και εν επιγνώσει μετακάλεσαι μη
in possessionen el escam ; ια ipse, Salvator, nici γένωμαι κτημα, μη βρώμα του αλλοτρίου : Σώτερ,
miserere . αυτός με οικτειρον.
In sanctam . Της Οσίας.
Yitam agens in corpore velut incorpoream, Ασώ. ατον πολιτείαν, εν σώματι μετελθούσα
maximam plane, o Sancta , a Deo accepisti gra- χάριν, οσία , προς Θεού μεγίστην όντως ειληφας:
(iii. Eslo patrona eorum qui fideles Le honorant: Ο των πιστως τιμώντων σε προϊστα σο · διό δυσωπου
quamobrem Supplicamus ulluis precillus ab omai μεν παντοίων πειρατηρίων ημάς ευχαις σου
liberemur genere lentationum . τρωσαι.
Cum in magnarum obscenitatum profundam Μεγάλων ατοπημάτων εις βάθος κατεχθείσα, ου
praeceps abiisses , non illic Ilesisti : sed meliori κατεσχέσχης · αλλ' ανέδρα μες λογισμό κρείττον,
assimpto proposito, ad supreniam perspicue vir- προς την ακροτάτην, διά πράξεως , σαφώς αρετήν
talem aclione einersisti ; ιι angelicas naturas, o παραδόξως αγγέλων φύσεις, Μαρία, καταπλής233
Maria , rei novilale slupeſeceris .
In Andream . 'Ανδρ.
Andrea Patrum decus , ne divinissimano Tri- 'Ανδρέα Πατέρων κλέος, ευχαίς σου μη επιλά"η
nitatem interpellare tuis precilius obliviscaris ; καθικετεύων παρεστώς, Τριάδα την υπέρθεον " όπως
υι liliereur a pena , qui te admirabilenι λυτρωθώμεν της κολάσεως, οι πόθω προστάτην 28
VARIÆ LECTIONES.
" α.1.1. εξέλης'α!.
1333 MAGNUS CANON . • 1354
θείον , παμμάκαρ, επικαλούντες · το Κρήτης εγκαλ- A patronum, beatissime, desiderio invocanus ; ο .
λώπισμα . Cretensium gloria .
Δόξα. Gloria .
'Αμέριστον τη ουσία, ασύγχυτον τοίς προσώποις Individuam substantia, personis inconfusain ,
θεολογώ σε , την τριαδικήν μίαν Θεότητα ως ομο- unam trinani Deit lem praedico ; velut cujus illen
βασίλειον, και σύνθρονον · βοώ σοι το άσμα το μέγα, sit regnum , unaque sedes;magnum clamore sub
το εν υψίστοις τρισσως υμνολογούμενον. millo canticum , quod trine in altissimis cele
braliir.
Θεοτόκιον . . In Deiparam .
Καιτίκτεις , και παρθενεύεις , και μένεις δι' αμφο- Ει paris, et es virgo, manerque utraque prero
τέρων. Φύσει παρθένος ο τεχθείς καινιζει νόμους galiva. Qui natura virgo natus est, novavit leges
φύσεως: η νηδύς δε κύει μή λοχεύουσα. Θεός όπου nature. Porro gestas uterum , μου suscepto se
θέλει, νικάται φύσεως τάξιν. « Ποιεί γάρ όσα βού- mine. Vincit Deus, ubi est visum, natura: ordinem;
λεται. Nam - Quiecunque vult, facit 2 . )
Ωδή ε'. Ο Ειρμός. Ode 5 . Hirmus.
Εκ νυκτός ορθοίζοντα , φιλάνθρωπε, φώτισον , 8 Mane a nocte vigilantem, illumina, precor, Τα
δέομαι, και οδήγησον κάμε, εν τούς προστάγμασι clemens, ac deduc in mandalis fuis ; ac nie, Sal
σου και δίδαξόν με, Σώτερ, ποιείν το θέλημά σου. valor , doce facere volunlalemtuaτη 4.
'Εν νυκτί τον βίον μου διήλθον αεί. Σκότος γάρ Totam in norte vitam meam duxi ; nain ful
γέγονα, και βαθειά μου αχλύς, η νυξ της αμαρτίας. lenelirie b, profundaque ilhi caligo, 10x peccati
'Αλλ' ως ημέρας υιόν, Σωτερ, ανάδειξόν με. est . Tu me nihilominus, Salvator, ui filium lucis
ellice .
Τον “Ρουβίμ μιμούμενος ο τάλας εγώ , έπραξα Ruben illum e, miser ego imilaliis, iniquum im
άθεσμον και παράνομον βουλήν κατά του Θεού piutique consilium molitus sin adversus Deum al
υψίστου, μιάνας κοίτην εμήν, ώς του πατρός, tissimum, meo cubili polluto , qua ille ratione
εκείνος . cubile polluit palernum .
Εξομολογούμαι σοι , Χριστέ Βασιλεύ, ήμαρτον, Confiteor tibi, Christe Rex, peccavi, peccavi,
μαριον , ώς οι πρίν τον Ιωσήφ αδελφοί πεπρα- velut qui olim Josep! Fratres vendiderunt d : casti
κότες : τον της αγνείας καρπόν, και τον της σω- talis nimirum fructum, et continentise .
φροσύνης.
oi πέ
Υπο των συγγόνων, η δικαία ψυχή δέδοτο: med Tradita est a cognatis anima justa ; venditus
πρατο εις δουλείαν ο γλυκύς , εις τύπον του Κυρίου • est in Servuin dulcis ille, in figuram Domini ; at
αυτή δε όλη ψυχή , έπράσης τους κακούς σου . tu tola, anima, venundala es luis vitiis .
Ιωσής τον δίκαιον, και σώφρονα νούν μίμησαι, Amulare Joseph justum , ac mentem caslam , o
τάλαινα και αδόκιμε ψυχή, και μη ακολασταίνου, misera reprobaque amin a ; nec libidinose , semper
ταις παραλόγους όρμαϊς αεί παρανομούσα. que alienis a ratione cupiditatibus obsequens vi
vas.
Εί και λάκκω ώκησε ποτε 'Ιωσήφ, Δέσποτα Κυ- Quanquam , here Domine , aliquando Joseph
ριε · αλλ' εις τύπον της ταφής και της εγέρσεώς in lacu habitavit ; id talen in sepulturae fue et
σου. Εγώ δε, τί σοι ποτε τοιούτον προσενέγκω; resurrectionis lypum . Al ergo, quid unquam libi
ejusmodi offeram ?
Του Μωσέως ήκουσας την θήβην, ψυχή, υδασι , Mosis e lieben audisti (37), ο anima ; ut quis
κυμασι φερομένην ποταμού, ώς έν θαλάμω πάλαι, olim, ut luminis ductibus , velut thaliamo vecta,
φυγουσαν δράμα πικρόν βουλής Φαραωνίτου . amaram fugerit Pharaonilicarum insidiarum ſa
D bulain .
1 Psal. CΧΧΧιν, 6 . 4 Psal. LΧΗ, 2; CΧVΙΙΙ , 55; CYLI, 30. b Ephes. V, 8 . « Gen. XXXV, 25 ; YLIx , 4.
Ο Gen. XXXVII , 28 . • Εxod . 1, 3.
COMBEFISII NOTÆ .
(37) Theben . OfOny . lia alinis codes LXX et ait silspicali sunt, manasse videtur ex ignorantia
Cyril. in Glaphyris ; pro quo alii codices LXX 0 :6 :vo llebraicie linguæ ; Nosler vero in ea peritissimis
de qua voce videndus Nobil. ad in illud Exoil. Volg . sive Hieronymus, sive alius, sibi indulsit , ul gene
Fiscellam scirpeam : Tigur. arculam arundinean ; ricum determinale explicaret : quomo lo idem
interp . Origenis , ex papyropital. Vix certe sciri nomen herbie ramis siis obumbrantis non ita nolæ ,
potesi ex qua esset materia . Complulensia babent pip : hederam reddidit Jon . iv , ubi LXX cucur
Orzny : ruoli sil arca relili generice , quo forte bilen habent: quidam dicune ricinum : 91 : muita
m do scripserunt LXX , nec vox llebraica vull tio el nova versio , assuelas versioni LXX aures
aliud : nam est non : 912 eadem habelur Gen . vi,
ubi LXX reddunt mu6wTÓV · Noster arcam ; atque quoriiinda ! Africanor'll ), 1101 parum offendil :
de re Hieronymus ct Augustinus pistolis mu
adeo quidquid mysterii vel Augustinus vel alii in qua
ca voce LXX , quæ corrupta videllir , invencrunt, luo dalis. •
PATHOL. GR . XCVII.
13:15 S. ANDREE CRETENSIS 1355
Quando occidentes olim, o misera anima,impu - A Eί τάς μαίας ήκουσας , κτεινούσας ποτέ άντσον,
bem, virili facie , sobriam actionem , obstetrices τάλαινα, την αρρενωπόν , ψυχή , της σωφροσύνη;
aulisti, tujain instar Mosis illius magni (38), ηu- πράξιν • νύν ώς ο μέγας Μωσής τιθηνού την σο.
Iri sapientiam . . φίαν.
Non interfecisii, o anima, sicut inagnus Mo. Ως Μωσής ο μέγας τον Αιγύπτιον νούν, ουκ απ.
ses, ΑΕgyptium animum f : Qui , cedo , peni- εκτεινας, ψυχή και πως οικήσεις, λέγε , τηνέρημος
lens liabitabis , perturbational viliorumque de- παθών, διά της μετανοίας;
sertum ?
Magnus ille Moses desertis locis Iliabitavit 8. Τάς ερήμους ώκησεν ο μέγας Μωσής. Δεύρο δή,
Age vero, ipsius τα imitare vite rationem, ut di- μίμησαι την αυτου διαγωγήν · ίνα και τηςεν βάτω
vinee pariter in rubo apparitionis, o anima, con- θεοφανείας, ψυχή , εν θεωρία γένη.
lemplationem consequaris.
Tibi , ipsa Mosis virgam, perculientem mare, Την Μωσέως ράβδον εικονίζου, ψυχή, πλήττουσαν
imumque gurgilem astringenlein ac durantenι και θάλασσαν, και τηγνύουσαν βυθόν , τύπω σταυρου
crucis divine typo, o anima, exprime : quo el tibi του θείου : δι' ου δυνήση και συ μεγάλα εχτε
licueritmagna ellicere. Β λέσαι.
Oblulii Aaron Deo ignem inculpalum , Sine 'Ααρών προσέφερε το πυρ τω Θεώ, άμωμον,
dolo : Ophni autem et Phiuees, qua tu ratione, ο άδολον · αλλ' Οφνει και Φινεές , ως συ, ψυχή,
anima : alienum, newpe pollutan vilam, Deo προσήγον αλλότριον τω Θεώ, δε ρυπωσμένον βίον.
obluleruni.
Quan, Domine, molestus animo fui, Pharaoui "Ως βαρύς την γνώμην, Φαραώ τω πικρώ,γέ
illi amaro : velut anima ac corpore Jamne et γονα, Δέσποτα. Ίαμνής και Ιαμβρης 13, την ψυχήν
Mambre k, mensque obruta; tu nihilonious adju- και το σώμα, και υποβρύχιος νου, αλλά βοτσόν
va me. μοι .
Cono animum, o miser , conspurcatus sum :: Το πηλό συμπέφυρμαι , ο τάλας, τον νουν:
Lava me , Domine , precor , mearum lacryma - Πλυνόν με , Δέσποτα , τα λουτήρι των εμών δα
run balneo ; carnis mee tunicam, nisis instar κρύων , δέομαί σου, την της σαρκός μου στολήν
dealbaus. λευκάνας ως χιόνα. .
Siquidem mea opera, o Salvator, scrutari ve- "Εάν έρευνήσω μου τα έργα, Σύτερ, άπαντα
lin: video nullumn mortalem esse quem peccando . άνθρωπον υπερβάντα έμαυτόν ορώ ταίς αμαρ
Που superaveri ; quippe peccavi,in intelligentia " τίαις, ότι εν γνώσει φρενών ήμαρτον , ουκ
mentis , non ignorans. αγνοία.
" Parce,
. . parce, Domine , tuo ignmento; peccavi, Φείσαι , φείσαι , Κύριε, του πλάσματος του
remille mihi. Solus enim ipse nalura mundus es , ήμαρτον, άνες μοι • ότι φύσει καθαρός αυτός υπάρ
Hec alius quisquam, extra le, immunis est a sorde. χεις μόνος, και άλλος πλήν σου ουδείς, υπάρχει
έξω ρύπου.
Propier me, qui Deus esses, meanIroninis in- Δι' εμέ Θεός ών , εμορφώθης εμέ· έδειξας θαύ
duisti formam; edidisti miracula, Sarans leproses, ματα, ιασάμενος λεπρούς , και παραλύτους σφίγξας"
astringens paralyticος 1 : sanguine fluentis , ο αιμόρρου στήσας, Σώτερ, αφή κρασπέδου ρύσιν.
Salvator, fimbriæ tactu, sistens rivos m .
Imitare sanguine fuentem illan, ο anima infe- Την αιμοδουν μίμησαι , αθλία ψυχή πρόσ
lis; accele , terie finibrian Christi, ut libereris δραμε, κράτησον του κρασπέδου του Χριστού : ένα
a plagis, audiasque ab eo : « Fides tua le salvam δυσθής μαστίγων· ακούσης δε παρ' αυτού: Η
fecit n. 1 πίστις σου σέσωκέ σε. )
Esto, o anima, deοrsum inclinale illius femi- D Την χαμαι συγκύπτουσαν μιμού, ώψυχή πρόσ
n: imitatrix : accede, advolvere pedibus Jesu, ελθε , πρόσπεσον τοις ποσί του Ιησού, ίνα σε ανορ
111 1e is erexeri , ac recta incedas semitas Do- θώση, και βηματίσης ορθώς τας τρίβους του Κυ
Opini . ρίου.
Exod. 11, 12. & Exod. ii, 1. Exod . xiv , 21. il Reg . 11, 12. j Exod . vii, 2. k !l Tim .111, 8.
1 Antilh. 8, 8. • Luc. V , 44. 1 ibid. 48. • Luc. Χ1, 12

VARIÆ LECTIONES.
15 γρ. Μαμβρής.
COJBEFSIT NOTÆ .
(38) Instar Mosis illius magni. Possel accipi dim , impulerit ; eoque, sapientize lypus et mascule
passive , textu nonnihil correcto in voce Mwois, ac generose, ex virtutis ratione, actionis congrue
illudendo ad historiam servati Mosis, qui divinuun admodum accipi possit. Verum quadrat textus,if
aliquid ac vere virile vultu preferret ; quo et pa - babet, in sequentibus.
renius ad cjus salutem modis omnibus procurane
1357 MAGNUS CANON . 1338
Εί και φρέαρ, Δέσποτα, υπάρχεις βαθύ , βλυσόν A Quanquam, Domine , altus pulens es P, fluenta
μου νάματα εξ αχράντων σου φλεβών » έν' ώς ή mihi ab inteineralis Iuis venis effunde, ut quemal
Σαμαρείτις, μηκέτι πίνων διψώ ζωής γάρ ρείθρον modum mulier Samaritana, non amplius bibendo
βλύζεις. siliam : quippe scaluris fluenla vitæ .
Σιλωάμ γενέσθω μου τα δάκρυά μου , Δέσποτα Sint milii Siloe 9 , nee lacryme, o !iere Do
Κύριε, ίνα νίψωμαι καγώ τας κορας, της ψυχής mine; ut et ipse laven pupillas anime, teque
μου, και ίδω σε νοερώς, το φως το προαιώνιον. lumen præternum videam spirilali ratione.
Της Οσίας . In Sanclam . .
'Ασυγκρίτω έρωτα , πανόλβιε , ξύλον ποθήσασα Cum, Dealissima, incomparabili ardore deside
τροσκυνήσαι της ζωής, ήξίωσαι του πόθου· αξίωσον rasses adorare liguin vite, facia es voli comρος :
ουν καμε, τυχείν της άνω δόξης. fac ergo ut et ipse compos cælestis gloriæ mercar
ellici.
Ρείθρον Ιορδάνιον περάσασα, εύρες ανάπαυσιν, Ubi Jordanis Πι: men transisses , invenisti re
την ένώδυνον σαρκός ηδονήν έκρυγουσα · ής και quiem, nolesla carinis voluptate libera:a; qua
ημάς εξελoύ, σας προσευχαίς, οσία. et nos, luis precibus, o sancta , liberos ellice. .
Ανδρέου. In Andream .
Ως ποιμένων άριστος , 'Ανδρέα σοφέ, πρόκριτον Tuis , sapiens Andrea, intercussionibus , velut
όντα σε, πόθω δέομαι πολλά και φόβω, σαις πρε - qui pastouum optimus, eximius sis, milio tum de
σβείαις τηςσωτηρίας τυχείν, και ζωής αιωνίου. siderio , lum melu , salulem consequi ac alernam
vilam rogo .
Δόξα. Gloria .
Σε , Τριάς, δοξάζομεν , τονένα Θεόν: "Αγιος, άγιος, Te Trinitaten , Peum unum glorificanus : San- .
άγιος εί, ο Πατήρ, ο Υιός , και το Πνεύμα: απλή . clus, Sanclus, sanctus es , Pater, el Filius, et Spi
ουσία μονάς αεί προσκυνουμένη . riius sanclus : substantia simplex, adorala semper
unilas.
Και νύν. Θεοτόκ. Et nunc. Ad Deipar.
'Εκ σου ήμφιάσατο το φύραμά μου, άφθoρε, Ex le induit nostra conspersionerm , o incor
άνανδρε , μητροπαρθένε, Θεός ο κτίσας τους αιώνας : rupta, nescia viri , Virgo Mater, qui Deus secula
και ήνωσεν εαυτώ την των ανθρώπων φύσιν. condidit, atque humanam sibi naluram univit.
Ωδής'. Ο Ειρμός. Ode 6. Hirmus.
'Εβότσα εν όλη καρδία μου προς τον οικτίρμονα Clannavi ex ιο!ο corde meo al misericordem
Θεόν, και εισήκουσέ μου εξ άδου κατωτάτου " και Deum, et exaudivil me de imo inferno ; et eduxit
ανήγαγεν εκ φθοράς την ψυχήν μου. ab interilu vilam meam ?..
Τα δάκρυα, Σώτερ, των οφθαλμών μου, και τους Lacrymas, o Salvator , oculorum neorum, el
εκ βάθους στεναγμούς, καθαρώς προσφέρω, βοώσης cordis clamanlis profunda suspiria palam offero.
της καρδίας : Ω Θεός , ήμάρτηκά σοι, ιλάσθητί μοι. Ο Deus, tibi peccavi ; esto nilhi pro pitius .
Εξένευσας , ψυχή, του Κυρίου σου, ώσπερ Δαθαν Extranea facta es, o anima, a Donino tuo velut
και 'Αβειρών· αλλά φείσαι κράξον εξ όλης της Daihan et Albiron 8 ; clania vero cx ιοιο corde :
καρδίας, ίνα μή το χάσμα της γης σε συγκαλύψη. Ρarce; ut ne le terre hiatus operuerit.
Ως δάμαλις , ψυχή, παροιστρήσασα, έξωμοιώθης Insaniens, o anima, tanquam vitula, facia es si
τα 'Εφραίμ : ως δορκάς εκ βρόχων , ανάσωσον τον niilis Ephraim ; salva a laqueis instar caprese 1,
βίον , πετρωθείσα πράξει τον νούν, και θεωρία. vitant ; mentem in petra dura10, et actiοι:e el
contemplatione.
Η χείρ ημάς Μωσέως πιστώσηται, ψυχή, πώς Nobis , o anima, Mosis manus fidem certain fe
δύναται Θεός , λεπρωθέντα βίον λευκάναι και καθά- cerit , ut possil Deus Ieros212 vitam dealbare
φαι· και μη απογνώς σεαυτήν, κάν λεπρώOής. 20 munlare : neque ipsa, qualiis Ierosa, Spei
lui abjeceris.
Τα κύματα, Σώτερ, των πταισμάτων μου, ως έν Deliclcrum neorum luctus, o Salvator, velut
θαλάσση Ερυθρά , επαναστραφέντα εκάλυψέ με in vari Rubro subito reversi, me operuerunt ,
άφνω, ως τους Αιγυπτίους ποτέ και τους τριστά- sicut Agyplios olim el principes | Pharac
τας . nisISI* 1 (59).
( :

Ρ Joan. 10, 11 . q Ioan. 1x, 7. r Jonse. 1, 3, 7. * Num». Χνι, 31 . • Osee x,11. u Eccli. ΧΧνιι, 22.
* Εxod. 1ν, 6 . x Exod, XI , 26 ; XV, 4 .
COMBEFISHI NOTE.
(39) Ει principes. Και τους τριστάτας. Forte el primarii inter primarios sive duces sive salei
deest Papaú , Habetur ea vox Exod . xv, 4 , expressa lites el milites, quales et Lilini silos Triarios
cx llebræo ubi est : Elelectio principum ejus, habent : de qua voce mullis noster Sant., Nobil..
sive ul Vulg . Elecli principes ejus : quasi prxcipuí ipse eliam Hieronymiils c. XXin Ezech ., lc .
135) S . ANDREE CRETENSIS 130
Γu.sti , o anima, improllo animo scelestoque, A 'Αγνώμονα, ψυχή, την προαίρεσιν έσχες, ώς πριν
velut olim Israely irrationabiliter enim volupta- ο Ισραήλ : του γάρ θείου μάννα προέκρινας αλόγως
riam vitiorum voracitatem divino illi manna pre- την φιλήδονον των παθών αδηφαγίαν.
lulisti.
Carnes suillas, et lebeles, ac cibos ΑΕgypti 1, Τα ύεια κρέα, και τους λέβητας , και την Αιγύ
celesti esca praepoguisti, o asima, quemadmo- πτιον τροφήν, της επουρανίου προέκρινας, ψυχή
dumimprous olim populus ille in deserto. - μου , ως ο πρίν αγνώμων λαός εν τη ερήμω.
Preliabuisti, o anima, invenlos a Philistinis Τα φρέατα, ψυχή, προετίμησας των Χαναναίων
puteos, vence illi petra, ex qua theologie fontes εννοιών, της φλεβός της πέτρας , εξ ης και τηςσοφίας
profundit sapientia flumen a . . ποταμός πρoχέει κρουνούς θεολογίας.
Percutiens Moses famulus luus virga a ' figurale Ως έπληξε Μωσής ο θεράπων σου δίδω την
petram, vivificum latus fuum pratigurabat, ex πέτραν, τυπικώς την ζωοποιόν σου πλευράν προ
quo omnes, ο Savalor , haurimus poιum vitie. διετύπου• εξής πάντες πόμα ζωής, Σώτερ,αντλού
μεν.
Serulare , anima : explora instar Jesu Nave 5, Ερεύνησον, ψυχή • κατασκόπησον, ώς Ιησούς και
terra Incredilatis , qualisnam sit : atque in ea, Β του Ναυή, της κληροδοσίας την γην, οποία εστί,
recle legi obten perans, ac legitime constitutis vi- και κατοίκησον εν αυτή δι ' ευνομίας.
lie rationibus, habila .
Surge, et sicut Jesus, expugna Amalec c; nempe 'Aνάστηθι, και καταπολέμησον, ώς 'Ιησούς,τον
vilia carnis : ac semper Gabonitas d, fallaces, 'Αμαλήκ: της σαρκός τα πάθη και τους Γαβαωί
inquain , cogitationes vince. τας , τους απατηλούς λογισμούς, αεί νικώσα.
Transi fluxaτη le:nporis naturam, qua oliin arca Διάβηθι του χρόνου την δέουσαν φύσιν, ώς πριν
ratione ; et posside, o anima, terrain illam pro- η κιβωτός και της γης εκείνης γενου εν κατα
nissan : quippe Deus jubet ut proficiscare. σχέσεις της επαγγελίας , ψυχή : Θεός κελεύει.
Quemadmodum Petrum clainanlem salvasti 1, Ως έσωσας τον Πέτρον βοήσαντα, σώσον προφθά.
salvum me fic cito, o Salvator : me libera a se· σας με , Σώτερ, του θηρός με ρεύσαι, εκτείνας του
va procella (40), extenderis manumtuam,ac educ και την χείρα , και ανάγαγε του βυθού της αμαρ
peccati profundo. τίας.
Portum le agnosco securum , Christe Domine : Λιμένα σε γινώσκω γαλήνιον , Δέσποτα Χριστέ:
sel nie protinus ab irrenmeabili peccati et despe- αλλ' εκ των αδύτων βυθών της αμαρτίας και της
rationis fundo erue. C απογνώσεως, με προφθάσας ρύσαι.
Sun ego , Salvator , quam olim perdidlisti Εγώ είμι, Σώτερ, ήν απώλεσας πάλαι βασίλειον
!raclinamregiam 6. Verum, accensa lucerns, Prin- δραχμήν· αλλ' ανάψας λύχνον, τον Πρόδρομόν σου,
cursore tuo, o Verbum, require atque inveni tuam Λόγε , αναζήτησον και ευρε την σην εικόνα.
imaginem .
In Sanclam . Της Οσίας.
Vitiorum exstinctura laminam, juges lacryma - "Ένα παθών την φλόγα κατασβέσης, δακρύων
rui rivulos oculis deduxisti, o Maria, velut igni έβλυζες αεί οχετούς, Μαρία, ψυχή πυρπολουμένη "
succensa animam: quarum et milii tuo famuloim-, ών την χάριν νέμοις καμοί τω σω οικέτη.
pertiaris gratiam .
Celestem quamdaim afectionum vacuitatem, 'Aπάθειαν ουράνιον έκτήσω, δι' ακροτάτης επί
vile rationibus summa in terris celsitudine insti- γης πολιτείας, Μήτερ διό τους σε υμνούντας και
Twtis, consecuta es, ο Maler : quamobrem ut le παθών ρυσθήναι, πρεσβείαις σου δυσώπει.
laudantes a vitiis et affectionibus liberi evadani,
intercessionibus luis obline. D
In Andream . 'Ανδρέου.
Qui te Cretensium pastorem et presulem , Or - Της Κρήτης σε ποιμένα και προέδρον, και οίκου
liisque universi intercessoren: noverim, all te ac- μένης πρεσβευτήν έγνωκώς, προστρέχω, 'Ανδρέα,
celo, ο Andrea , et claio ad te. Tu, Paler, crue a και βοώ σοι · 'Εξελου , Πάτερ, βυθού της αμερ:
peccati profundo. τίας.
Gloria . Δόξα.
Simplex sumindividua Trinitas, personis (discre. Τριάς είμι απλή αδιαίρετος, διαιρετη πρόσο και
v Num . 3x1, 5. 2 Exod . xvi, 3. a Gen . xxvi,15. a'Exod . xvII, 6. b Nom . xiv , 6. • Exod. sell,l
d Josue xi, 21. Josue vii, 16. Matth . xiv, 30 . 8 Luc. xv, 8 .
COMBEFISII NOTÆ .
(40 ) A seva procella . Non omnino reddimus procellosum , et paratum absorbere Duclibus,
quod Græca sonanil, si lamen sunt sa :is sana : £ % scribal.
καιρός: velut fera islar et levis hiantis, are
1: 61 MAGNUS CANON. 1362
χώς· και μονάς υπάρχω τη φύσει ηνωμένη · ο Πα- Α ta : unitas que exsisto unita natura, Paler, inquit,
τήρ, φησίν , ο Υιός, και θείον Πνεύμα. Filius, ac divinus Spirilus.
Και νυν. Θεοτόκ. El nunc. Ad Deiparum .
Ή μήτρα σου Θεόν τέτοκε με μορφωμένος καθ ' Tua vulva Deum peperit in lunmana forma ;
ημάς • ον ως Κτίστην πάντων δυσώπει, Θεοτόκε, quem velut omnium Creatorem exora, ut luis, De:
ίνα ταις πρεσβείαις ταις σαίς δικαιωθώμεν. Genitrix , intercessionibus justificemur.
• Κοντάκιον ιδιόμ. Ηχ. πλ. β'. Contacion idiomelon ton. 2 , obliq.
Ψυχή μου, ψυχή μου , ανάστα · τί καθεύδεις και το Αnina niea, mea, exsurge, anima ; quid dormis ?
τέλος εγγίζει , και μέλλεις θορυβείσθαι. 'Ανάνηψον Imminet finis, atque tibi est futura turbalio. A4
ούν, ένα φείσηται σου Χριστός ο Θεός , και πανταχού meliorenm ergo frugemrevertaris, ut tibi Christis
παρών, και τα πάντα πληρών. Deus ignoverit, qui ubique præsens , omnia
replet.
' Ο οίκος Domus.
Το του Χριστού ιατρείον βλέπων ανεωγμένον , Videus diabolus medicain Claristi officinam
και την εκ τούτου το 'Αδάμ πηγάζουσαν υγείαν , apertam, indeque mananlem Alge sanitatem, cont
έπαθεν, επλήγη ο διάβολος , και ως κινδυνεύων Β motus est et perlerritus ; ac velut in periculo
ύδύρετο, και τους αυτού φίλους ανεβόησε : Τί ποιήσω versans, luctu ad amicos clamavit : Quid facia 120
το Υιό της Μαρίας και Κτείνει με ο Βηθλεεμίτης ο Marie Filio ? Me Bethleemila ille perdit : qui ubique
πανταχού παρών , και τα πάντα πληρών. præsens, omnia replel.
Synazarium .
Τη αυτη ημέρα , κατά την αρχαίαν παράδοσιν, Εodem die, ex antiqua traditione canimus oli
ψάλλομεν και την του μεγάλου Κανόνος ακολουθίαν. cium magni Canonis . Bunc vere ex omnibus cano
Τούτον τον όντως κανόνων μέγιστον, απάντων αρί- nibus maximum, optime et ingeniose conmposuit et
στως και τεχνηέντως ήρμόσατο και συνέγραψεν, o conscripsit sanctus Paler noster Andreas, arclii
εν αγίοις Πατήρ ημών 'Ανδρέας ο αρχιεπίσκοπος episcopus Crete, cognonmento Hierosolymitanus.
Κρήτης, o και Ιεροσολυμίτης ονομαζόμενος · ός lic Damasco oriundus, decimo quarto elalis sue
ώρμητο μεν εκ Δαμασκού , επί τεσσαρεσκαιδεκάτη anno grammatic:e studia aggressis , et omnibus
δε έτει της αυτου ηλικίας παιδευτηρίου γραμματικής artibus liberalibus probe excultus, Hierosolyman
εκδοθείς, και την εγκύκλιον παίδευσιν εξασκήσας, pervenit, vitamque monastican iniit : qui sancte

βίον · οσίως δε και θεοφιλώς διάγων 13 εν ησύχα remolo vivendi instituto, multa quidem cum alia
και αταράχο τη βιοτή , πολλά μέν και άλλα συγ- Ecclesia Dei fructuosa ingenii sui nonumenta
γράμματα βιωφελή καταλείπει τη του Θεού 'Εκκλη- reliquit, tum varias Orationes et canones : Cre
σία, λόγους τε και κανόνας μάλλον αδρότερος εν brior 1ainen el copiosior in panegyricis orationi
τους πανηγυρικοίς γινόμενος τε και δεικνύμενος . bus exsistit. Εx multis autem aliis, hinc quoque
Συν πολλοίς δέ άλλοις , και τον παρόντα μέγαν Κα- magnum Canonem, infinita contritione animite
νόνα συνέταξε, κατάνυξιν άπειρον έχοντα. Μάσαν couponctione refertin, elaboravit . Collecta eni
γάρ Παλαιάς και Νέας ιστορίαν Διαθήκης ερανι in unum universa Veleris et Novi Te.lamenti
σάμενος και αθροίσας, το παρόν ηρμόσατο μέλος, historia, canticumloc composuit : ab Adamo vi
από 'Αδάμ δηλαδή μέχρι και αυτής Χριστού αναλή- delicet, usque ad Christi Assumptionen el predi
ψεως, και του των αποστόλων κηρύγματος : προ : calionem apostolorum : quo quidem Oinen ani
τρέπεται γούν διά τούτου πάσαν ψυχήν, όσα μεν ηam coliortatur , ut ea quae in historia videt esse
αγαθά της ιστορίας ζηλουν και μιμείσθαι προς bona et laudaliilia, pro viribus sectetur ; que vero
δύναμιν · όσα δε των φαύλων,αποφεύγειν · και αεί Bala , fugiat et aversetur ; semperque ad Deum
προς Θεόν ανατρέχειν, διά μετανοίας , διά δακρύων, D recurrat per penitentia , per lacrynias, per con
και εξομολογήσεως, και της άλλης δηλονότι ευαρι - fessionem, et per alia hujusmodi Deum placaudi,
στήσεως. Πλήν εις τοσούτον έστιν εύρους και έμμε- eique placendi media. Quito adeo Canon Ilic cano
λής, ως και αυτήν την σκληροτέραν ψυχήν ικανώς γus est et in anios tam facile influit, ut el men
μαλάξαι, και προς ανάνηψιν 16 αγαθου εγείραι · ει Ιein , etsi przlira , aliundle cholial , ct all
μόνον μετά συντετριμμένης καρδίας και προσοχής recipiendum id quod bonum et Ionesto est ,
αντ,κούσης και άλλοι 15. Eποίησε δε τούτον , ότε και ο excited ; dunrisolo corde contrito, et debita cum
πατριάρχης Ιεροσολύμων ο μέγας Σωφρόνιος, τον attentione psallatur. Fecit autem hunc Cafone
της Αίγυπτίας Μαρίας Βίον συνεγράψατο. Κατά - e ) Tenpore quo ningus Splironius patriarcia
νυξιν γάρ και ούτος ο βίος τροβεβληται άτεειρον, και !ierosolymitanus, Vila Miuize Agyptiace lilieris
τολήν τοις έπταικόσι και αμαρτάνουσι παραμυθίαν η :: adavit ; que et ipsa corpunctionis plenissi1312
δ:Ρωσι, ει μόνον των φαύλων αποστήναι βούλoιντο. est, lapsisque et peccaloribus nullum consol:
VARLE LECTIONES.
1: Sud Crcls. διαζών. 1" Grets. ανάληψιν. 15 Gre's. ψάλλοιτο.
1303 S . ANDRE.E CRETENSIS 1301
nis affert, si modo a pravis operibus desistere A Ετάχθησαν δε και κατά την παρούσαν ημέραν
velint. Lege autem receptum est ut hac die legan. ψάλλεσθαι και αναγινώσκεσθαι δι' αιτίαν ταύτην.
Our hac de causa. Cum enim sancta Quadragesima Επειδή γάρ προς το τέλος εγγίζει η αγία τεσσα
ad finem teslat, ne lionlines seguiores effecti spi. ρακοστή , ίνα μή οι άνθρωποι ράθυμοι γεγονότες,
ritalia certamina negligentius ineaut, vitamque προς τους πνευματικούς αγώνας αμελέστερον δια
Solbriano et le perallem valere julient, maximus τεθώσι, και του σωφρονείν καθάπερ εν πάσι από
alest Andreas, qui, velut Aliples, per historias σχοιντο: ο μεν μέγιστος Ανδρέας, οίά τις αλείπτης,
magni Canonis , enumerando insigniorum virorum διά των ιστοριών του μεγάλου Κανόνος, των μεγά.
virtutem, et in proboruno Casum et eversionem, λων ανδρών λέγων την αρετήν, και των φαύλων αύθις
cos qui laboribus insistunt, alacriores, ct, ut ita την εκτροπήν, ώς άν τις φαίη , γενναιοτέρους τους
dicam, generosiores facit : ut viriliter ea que 51- κάμνοντας παρασκευάζει, και ανδρικώς τοις έμ
persunt, cipessant. Sanctus vero Soplironius, mi- προσθεν επεκτείνεσθαι. Ο δε ιερός Σωφρόνιος, διά
rabili sua illa Oratione et tractatu, Solrios et ipse του υπερφυούς αυτού λόγου, σώφρονας και αύθις
facit, et al Den excitat, ne corruant, neve despe- είναι ποιεί, και προς Θεόν διεγείρει, και μη κατα
rent, licet aliquibus peccatis irreliti fuerint. Οuanta πίπτειν, μηδέ απογινώσκειν , ει και τέως τισιν
eir sit Dei hu139anitas el clementia in illos qui ex Ρεάλωσαν παραπτώμασιν. " Οση γάρ ή του Θεού φιλ
Iolo corde prelerite vitae noxas relinquere cogi - ανθρωπία και συμπάθεια , τοις ολοψύχως εκ των
1: nu, narratio de Maria Egyptiaca aliunde docet. πρώην πταισμάτων επιστρέφειν αιρουμένοις, η
Appellatur autem magnusCanon, ut forte quisquam κατά την Αίγυπτίαν διήγησις παριστά. Λέγεται δε
dixerit, propter ctiam sententiara pondus et μέγας Κανών, ίσως άν τις είπη. και κατ' αυτές τις
gravitatem, quarum feracissimus est hujus Cano- εννοίας και τα ενθυμήματα γόνιμος γάρ έστιν ο
iis auctor : in this componendis preclare exercita- τούτου ποιητής, αρίστως αυτά συντιθέμενος και η
tus : quodque cum celeri canones, triginta auι ότι των λοιπών κανόνων ανά τριάκοντα, και μικρών
paulo amplius, (roparia continent , iste ad du- τι πρός τροπαρίων εχόντων, ούτος εις διακόσια
centa el quinquaginta progreliatur , quolibel ex και πεντήκοντα προεισιν , ενός εκάστου άρρητον
illisineffabilean stillante dulcelinen el voluptalein, αποστάζοντος ηδονήν. Αρμοδίως ούν άρα και προσ
Jare igitur optimo el convenienter Sancitum est ηκόντως, ο μέγας ούτος Κανών, και μεγάλην χε
ul Magnus isle Canon, el conjunctionis plenissi- κτημένος κατάνυξιν, κάν τη μεγάλη των Τεσσαρα
nus , in Inagna Sallen Quadragesina psallatur. κοστων κατατέτακται. Τούτον τον άριστον Κανόνα
IInc praclarissimum el maximum Canoueim , nec .. και μέγιστον, και τον της Οσίας Μαρίας λόγον, ο
non tractatum Vitae sauclie Marie Egyptiaca, αυτός Πατήρ ημών 'Ανδρέας πρώτος εις την Κων
ipsemel Paler nosler Andreas prina» Constantino- σταντίνου κεκόμικεν , ότε προς του πατριάρχου
polim tulit , quando al Hierosolymorum patriar- Ιεροσολύμων Θεοδώρου, τή έκτη συνόδω σταλείς εις
clia Ticoloro, ad sextain synodu sullsidio mis . βοήθειαν, παρεγένετο. Τότε γάρ αρίστως κατά των
sus est . Tunc enim monastian vitato allus Μονοθελητων αγωνισάμενος έτι διατελών έν μονά
profilens , cum adversus Monolielitas fortiter ζουσι, τα της εν Κωνσταντινουπόλει Εκκλησίας
decerlasset, Ecclesie Constantinopolitane clero κλήρο καταλέγεται είτα διάκονος και