Πως η εκπαίδευση για τα ανθρώπινα δικαιώματα μπορεί να προωθήσει τους

στόχους της Διαπολιτισμικής εκπαίδευσης».

Τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν μια έννοια δυναμική και όχι στατική καθώς
εξελίσσονταιανά τα χρόνια. Περνούν από στάδια αναγνώρισης, θεμελίωσης και
απόκτησης έτσι ώστε να αποτελέσουν κομμάτι του. Ωστόσο, ακόμα και τώρα τα
δικαιώματα του ανθρώπου συνεχίζουν να καταπατώνται. Οπότε, κρίνεται
επιτακτική η δράση,τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, έτσι ώστε να
αποκατασταθούν και παράλληλα χρειάζεται η στήριξη τηςπολιτείας στη
προσπάθεια αυτή (Χατζησωτηρίου& Αγγελίδης, 2018). Η προάσπιση και η
προώθηση των ανθρώπινων δικαιωμάτωνπραγματοποιείται με την εκπαίδευση
τους, η οποία ταυτόχρονα περιλαμβάνει κοινά στοιχεία με τη διαπολιτισμική
εκπαίδευση.

Η διαπολιτισμική εκπαίδευση συνδέεται με τα ανθρώπινα δικαιώματα διότι,

στο πλαίσιο της ο πολιτισμικός πλουραλισμός αντιμετωπίζεται ως μέσο ανάπτυξης
και εμπλουτισμού της εκπαιδευτικής διαδικασίας και παράλληλα προωθείται η
αποδοχή και ίση συμμετοχή όλων των μαθητών σε αυτή.Έπειτα, η εκπαίδευση των
ανθρώπινων δικαιωμάτων εστιάζει στην ανάπτυξη αξιών όπως ο σεβασμός, η
αλληλεγγύη και η κατανόηση. Οι εκπαιδευτικές πρακτικές των ανθρωπίνων
δικαιωμάτων έχουν καθοριστικό ρόλο ως προςτην εξάλειψη της ανισότητας, των
κοινωνικών διακρίσεων και της περιθωριοποίησης ενώ ενισχύουν την αλληλεγγύη,
την αλληλοκατανόηση και τον σεβασμό. Έτσι, οι μαθητές μαθαίνουν να
συνυπάρχουν, να συνεργάζονται και να σέβεται ο ένας τον άλλον. Στα πλαίσια
αυτής της αλληλεπίδρασης, οι μαθητές αναπτύσσουν νέες δεξιότητες (κριτική
σκέψη) και γνώσεις(Χατζησωτηρίου& Ξενοφώντος, 2014).

Εν κατακλείδι, η εκπαίδευση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και η διαπολιτισμική

εκπαίδευση έχουν σχέσεις αλληλεξάρτησης, καθώς για να εκπληρωθούν οι στόχοι
της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, η άλλη συμβάλλει στην προσπάθεια αυτή. Ενώ, η
εκπαίδευση έχει χρέος να προωθήσει και να γνωστοποιήσει στους μελλοντικούς
πολίτες τα δικαιώματα που τους αναλογούνδημιουργώντας προϋποθέσεις για
έναν καλύτερο κόσμο.