Professional Documents
Culture Documents
Module A1
Module A1
Module A1
ESTRUKTURA NG
WIKANG FILIPINO
SPEC 4
PAKSA:
o Ang Palatitikan
o Ang Abakadang Tagalog
o Pagbigkas ng mga Titik
BALIKAN:
Ang Palatitikan ay siyang dati’y ibinibilang na ikaapat at panghuling bahagi ng Balarila sa karamihan ng mga
wika, dahil sa palagay na ang kanyang mga tuntunin ay sukat lamang makilala nang ganap at magamit nang
wasto kung nakilala na ang sari-sariling mga tuntunin at kapararakan ng tatlong bahaging nauuna—
Palasurian, Palaugnayan at Palabigkasan.
Kaya naman, mainam na magbalik-aral muna tayo hinggil sa kontekstong mayroon sa mga unang kaalaman.
Buuin ang diwa ng sumusunod na chart. (Sagutan ito sa pamamagitan ng google docx.)
Kilala rin sa tawag na: Kilala rin sa tawag na: Kilala rin sa tawag na:
SURIIN:
Ang Palátitikan ay siyáng bahagi ng Sining ng Balarilà, na naglalahad ng mga álintuntuning dapat sundín sa
paggamit ng mga titik at ng mga panandáng ikaiiwas sa mga pagkakákmalî sa pagpapakahulugán sa mga salitâ,
at sakâ ng mga bantás o palátandaang naghíhiwatig ng tunay na himig o diwang ibig ibigáy ng sumusulat sa
kanyáng mga salitâ, pangungusap at salaysáy. Sa katagáng sabi, ang Palátitikan ay siyáng katipunan ng mga
tuntunin sa mabuti’t wastóng pagsulat.
ABAKADANG TAGALOG
Ang ABAKADA, Katitikan o Baybaying Tagalog ay binubuô ng dalawampúng titik, na ganitó ang pagkakásunud-
sunód:
A, B, K, D, E, G, H, I, L, M, N, NG, O, P, R, S, T, U, W, Y.
a, b, k, d, e, g, h, i, l, m, n, ng, o, p, r, s, t, u, w, y.
Sa dalawampúng itó’y limá (5) ang patinig at labinlimá (15) ang katinig.
Ang 5 patinig: A, E, I, O, U; a, e, i, o, u.
Ang 15 katinig: B, K, D, G, H, L, M, N, NG, P, R, S, T, W, Y; b, k, d, g, h, l, m, n, ng, p, r, s, t, w, y.
Ang Ba, Pa at Ma
Ang tatlóng titik na itó’y halos nagkakáisá sa anyô ng bibíg kung bigkasín. Ang pagkakátikom ng bibíg na
magkadaiti ang mga labì, ay bigláng bubuksán, at sa paghihiwaláy ng mga itó’y sabáy magpápalabás ng tunóg,
waláng galáw ang dilà, at manánatiling bukás ang bibíg hanggáng makaluwál ang tunóg. Ang kaibhán ng ikatló
(Ma) sa dalawáng una (Ba at Pa), ay may kauntíng kahumalán o tunóg sa ilóng na nápapahalò sa pagbigkás.
Ang La, Ra, Na, at Ya
Bagamán ang hulí (Ya) ay may ikináiibá nang kauntî sa tatlóng una (La, Ra at Na), dapwa’t ang nagiging hugis ng
bibíg sa pagbibigkás ay halos íisá rin sa apat. Nakabukás ang bibíg sa simulâ at tapos ng pagbigkás, na dilà
lamang ang pinagagaláw; minsang itukod ang dulo nitó sa palabás ng ngalangalá, sakâ bigláng tanggalín
pagbibitíw ng bigkás, sabáy ang pagluwál ng tunóg. Sa pagbigkás ng La ay naaaring di-matinag ang babà, nguni’t
sa pagbigkás ng Ra, Na at Ya ay natitinag nang bahagyâ. Ang dulo ng dilà sa apat ay may kauntî ring
ipinagkákaibá ng hubog: sa La ay palapád ang anyô, sa Ra ay pagaralgál ang galáw, sa Na ay patulís ang hubog,
at sa Ya ay payupî ang diín sa ngalangalá.
Ang Da, Ta at Sa
Ngipin ang pinaka-pangunang gamit sa pagbigkás ng tatlóng titik na itó at ang dila’y pantulong lamang.
Nagkakáangatan nang kauntî ang mga labì, gayón din ang mga ngipin; ang dulung-dulo ng dila’y isinisingit sa
pagitan ng ngipin at idiniriín nang bahagyâ, bago bigláng binubuksán ang bibig, na ang dila’y naiiwang nakadikít
sa ngiping pang-ibabâ, kasabáy ang pagluwál ng tunóg na may-katuyután sa dalawáng una (Da at Ta), at may-
kasariwaan sa ikatló (Sa);
Ang Ng o NGa
Halos gaya na rin ng sa Ka at Ga ang nagiging anyô ng bibíg sa pagbigkás nitóng NGa: waláng ikináiibá itó kundî
sa halíp punò ng dilang pakubakób ang idiniriít nang pasukól sa may-punò rin ng ngalangalá, ay itó ang
mayuming idiniriín doón, sakâ ang pagdiriín ay ginagawâ sa may pangáng kanan, at ang tunóg ay sa ilóng
pinararaáng kagaya rin ng sa Ma at Na. Dahil dito kung kayâ nakapananaíg ang palagáy na ang NG ay dapat
mákasunód ng M at N; at yayamang ang ganyáng ayos ay siyáng tagláy ng mga talátingigang tagalog na lalong
kilalá, ang Balarilang itó’y sa ganyán na rin nakisunód hinggíl sa NG.
Ang Ha
Ang hugis dito ng bibíg ay gaya rin ng sa pagbigkás ng patinig A, na bukás ang mga labì, latág sa ibabâ ang dilà,
nguni’t ibá na ngâ lamang ang pagpapatunóg sa bungad ng lalamunan; sa A ay tuyô, samantalang sa Ha ay
may kasamang hanging parang nagsísimulâ sa paghingá.
SUBUKIN:
1. Ang paraphrasing ay isang paraan ng pagpapaliwanag kung saan inaaayos ang salita o parirala nang
sinasaalang-alang ang gawain diwa ng teksto. Sa madaling sabi, ipinaliliwanag sa ganitong estilo ang isang
pahayag sa pamamagitan ng sariling pananalita.
2. Sa pamamagitan ng paraang paraphrasing, ipaliwanag ang wastong pagbigkas ng mga sumusunod na titik.
1. A, E, I, O, U 4. Da, Ta, Sa
2. Mga Katinig 5. Ng, Nga
3. Ba, Pa, MA 6. Ha
4. La, Ra, Na, Ya
3. Bakit mas madaling bigkasin ang mga patinig kaysa mga katinig? Ipaliwanag.
4. Bakit magkakasama sa hanay ang Ba, Pa, at Ma,; ang La, Ra, Na, Ya,; at ang Da, Ta, at Sa?