ყოველდღიური ცხოვრება

სამოქალაქო უყურადღებობა- უცხო ადამიანის იგნორირება. ყოველი ადამიანი

მიანიშნებს, რომ ცნობს მეორე პიროვნების იქ ყოფნას, თუმცა არავითარი ჟესტით არ
გამოხატავს ამას, რომ ძალზე მომაბეზრებელი არ იყოს. როცა ერთი ადამიანი მეორეს
უყურებს-ეს გამოხატავს ემოციას, ძირითადად ახლო ადამიანების მიმართ განვიცდით მას .
ხოლო უცხო ადამიანის დაჟინებით ყურება კი შეიძლება აღქმული იქნეს როგორც მტრული
განწყობა.

ყოველდღიური ცხოვრებაში სოციალური ურთიერთქმედების შესწავლა , ნეთელს ჰფენს

უფრო დიდი სოციალური სისტემისა და ინსტიტუტების საქმიანობას, ჩვენ მათთან ვართ
დაკავშირებული.

არაფოკუსირებული ურთიერთქმედება- ინდივიდები დაუფარავად გამოხატავენ რომ

შეამჩნიეს ერთმანეთი. ეს ძირითადად ადამიანთან დიდი თავშეყრის ადგილებში ხდება ,
როდესაც ადამიანები სხვების თანდასწრებით არიან, თუნდაც არ ჰქონდეთ ერთმანეთთან
საუბრის საშუალება, ისინი გამუდმებით ურთიერთობენ არავერბალური კომუნიკაციის
გზით, პოზით, გამომეტყველებით, ჟესტებით, თვალებით.

ფოკუსირებული ურთიერთქმედება- ინდივიდები უშუალოდ ადევნებენ თვალყურს , თუ რას

ამბობენ ან აკეთებენ სხვები.

ადამიანები მგრძნობიარენი არიან იმის მიმართ, თუ როგორ აღიქვამენ მათ სხვები , და

იყენებენ შთაბეჭდილების მართვის ფორმებს, რომ აიძულონ სხვები , ისეთი რეაქცია
ჰქონდეთ მათზე, როგორც თავად სურთ.

წინა და უკანა პლანი- პოლიკოსები ერთი და იმავე გუნდიდან, კარგად დგამენ

დამუშავებულ წარმოდგენას მათი მეგობრობის შესახებ , როცა რეალუად სძულთ
ერთმანეთი, ღარიბა და მარგველა. უკანა პლანზე, ადამიანები უსაფრთხოდ არიან და
შეუძლიათ განიტვირთონ, თავისუფლად გამოხატონ გრძნობები და ქცევის სტილი
თავისუფალი გახადონ. უკანა პლანზე ხდება დაუდევარი ჟესტები, დიალექტიკა , საუბრის
მანერა, ყვირილი, ბავშვურობა, გაზების გამოშვება, ბოყინი.

სოციალური ცხოვრება თეატრია, ყველა ირგებს ვიღაცის ან რაღაცის როლს, მაგალითად

ექიმთან მისვლისას პაციენტის როლი, ექიმის როლი, ის სხვანაირად საუბრობს.

პიროვნული სივრცე- ინტიმური ზონა, განკუთვნილია მხოლოდ კონტაქტების ძალზე მცირე

რიცხვისთვის, სადაც დაშვებულია რეგულარულად სხეულთან შეხება. პიროვნული
დისტანცია არის ჩვეული მანძილი მეგობრებთან, გარკვეული ინტიმურობა დაშვებულია ,
თუმცა ის მკვეთრად განსაზღვრულია. სოციალური დისტანცია მიღებულია ფორმალურ
გარემოში, მაგალითად ინტერვიუ. საჯარო დისტანცია განკუთვნილია იმათთვის, ვინც
აუდიტორიის წინაშე წარსდგება.