1.

ამოარჩიეთ სწორი მტკიცებულება:

1. ეპიდერმისის ბაზალური შრე შეიცავს ლანგერჰასის უჯრედებს.

2. მარცვლოვანი შრე გამოირჩევა მაღალი მიტოზური აქტივობით.

3. ზრდის შრეებს უწოდებენ ბაზალურს, წვეტიან და მარცვლოვან შრეებს.

4. ბაზალური შრის უჯრედებს შორის განლაგებულია მელანოციტები.

5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი.

2. კანის დანამატებს მიეკუთვნება:

1. თმები

2. ფრჩხილები

3. ცხიმოვანი ჯირკვლები

4. ლორწოვანი გარსები

5. სწორია 1, 2, 3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

3. ნერვულ დაბოლოებებს მიეკუთვნება:

1. მერკელის უჯრედები

2. გრინსტეინის უჯრედები

3. მეისნერის სხეულაკები

4. ლანგერჰასის უჯრედები

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია 1,3

4. თმის ძირში არჩევენ:

1. ტვინოვან ნივთიერებას

2. ქერქოვან ნივთიერებას

3. კუტიკულას

4. ღერს

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია 2,4

5. კანის ფუნქციებია:

1. სუნთქვითი

2. დაცვითი
 3. რეზორბციული

4. ნივთიერებათა ცვლის

5. სწორია 1,3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

6. კანის იმუნური სისტემის ძირითად ელემენტს წარმოადგენს:

1. ლანგერჰასის უჯრედები

2. T-ლიმფოციტები

3. კერატინოციტები

4. მერკელის უჯრედები

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია 2,4

7. გამონაყარის პირველადი ელემენტებია:

1. ლაქა

2. პუსტულა

3. პაპულა

4. ქერქი

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

8. გამონაყარის მეორადი ელემენტია:

1. ბალთა

2. ექსკორაცია

3. ურტიკა

4. ეროზია

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია 2,4

9. ჰემორაგიული ლაქებია:

1. პეტექიები

2. პურპურა

3. ვიბიცესი

4. ექხიმოზები

5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

10. სიდიდის მიხედვით განარჩევენ შემდეგ ანთებად ლაქებს

1. როზეოლა

2. პურპურა

3. ერითემები

4. ექსიმოზები

5. სწორია 1,3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

11. დაასახელეთ ურტიკის პაპულისაგან განმასხვავებელი ნიშანი:

1. მრგვალი მოხაზულობა

2. ნახევარსფეროსებრი ფორმა

3. მკვეთრი ვარდისფერი

4. არსებობის ეფემერობა

5. სწორია 2,4

12. დაასახელეთ ბუშტუკის წარმოქმნის მექანიზმი

1. ვაკუოლური დისტროფია

2. ბალონური დისტროფია

3. სპონგიოზი

4. ეგზოციტოზი

5. სწორია 1,2,3

13. ზომების მიხედვით განარჩევენ შემდეგ ჰემორაგიულ ლაქებს:

1. პეტექია

2. პურპურა

3. ექხიმოზი

4. ტელეანგიექტაზია

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია 2,4

14. ბუშტში განარჩევენ:

1. ფსკერს

2. სახურავს

3. შიგთავსს

4. ინფილტრატს
 5. სწორია 1,2,3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

15. დაასახელეთ ხორკლის მორფოლოგიური საფუძველი

1. აკანტოზი

2. პერივასკულური ინფილტრაცია

3. ვაკუოლური დისტროფია

4. ინფექციური გრანულომა

5. პაპილომატოზი

16. კლინიკის ამბულატორიაში მიაკითხა ავადმყოფმა ჩივილებით: მკვეთრი ვარდისფერი

შეშუპებული ელემენტების გამონაყარი კანზე, თანდართული ძლიეირ ქავილით, 2-3 საათის
შემდეგ ელემენტები უკვალოდ რეგრესირდა. დაასახელეთ ელემენტები:

1 ხორკლი

2 კვანძი

3 ურტიკა

4 ბუშტი

5 ბუშტუკი

17. დაასახელეთ ხორკლის პაპულისაგან კლინიკური განსხვავება:

1 ბრტყელი ფორმა

2 მუხუდოს მარცხლი ოდენობა

3 დაწყლულება ნაწიბურის წარმოქმნით

4 რბილის კონსისტენცია

5 მოლურჯო ფერი

6 სწორია 1 და 3

18. დაასახელეთ ეპიდემიშიდა ბუშტის წარმოქმნის მექანიზმი:

1 აკნატოლიზი

2 ბალონური დისტროფია

3 ვაკუოლური დისტროფია

4 სპონგიოზი
5 ეგზოციტოზი

19. ურტიკის წარმოქმნა შედეგია:

1 სისხლძარღვთა დროებითი გაფართოების

2 სპონგიოზის

3 აკანტოლიზის

4 დერმის დვრილების მწვავე შეშუპების

5 ინფექციური გრანულომის წარმოქმნის

20. ქერცლის გაჩენა შედეგია:

1 ბუშტის გახეთქვის

2 გრანულომის წარმოქმნის

3 პარაკერატოზის

4 პაპილომატოზის

5 აკანტოზის

21. ვაკუოლური დისტროფია არის:

1 დესმოსომებს შორის კავშირების დარღვევა

2 ინფილტრატი დერმის ზედა ნაწილებში

3 კანის დეფექტი დერმის საზღვრებში

4 სითხის დაგროვება ბაზალური და წვეტიანი შრეების უჯრედების შიგნით

5 წვეტიანი შრის შესქელება

22. გახსნილი ბუშტუკის ადგილზე წარმოიქმნება:

1 ნაწიბური

2 წყლული

3 ექსკორიაცია

4 ეროზია

5 სწორია 1 და 2

23. ეროზიის ადგილზე რჩება:

1 ატროფიული ნაწიბური

2 ქერცლი

3 ნახეთქი

4 არ ტოვებს კვალს

5 კელოიდური ნაწიბური

24. წყლული არის:

1 კანის დეფექტი ეპიდერმისის ფარგლებში

2 კანის ცვლილება, რომელიც დაკავშირებულია მისი დვრილოვანი შრის მასიურ

ინფილტრაციასთან

3 კანის ან კანქვეშა უჯრედისის დეფექტი

25. ჰიპერკერატოზი არის:

1 რქოვანა გარსის გასქელება

2 წვეტიანი შრის უჯრედებს შორის კავშრების დარღვევა

3 დერმის დვრილების მწვავე შეშუპება

4 მარცვლოვანი შრის უჯრედების რიცხვის გაზრდა

5 წვეტიანი შრის გასქელება

26. ჭეშარიტი პოლიმორფიზმი არის:

1 ერთი სახის პირველადი ელემენტების არსებობა

2 სხვადასხვა სახის პირველადი ელემენტების არსებობა

3 ელემენტების შეერთებისკენ მიდრეკილება

4 სხვადასხვა მეორადი ელემენტების არსებობა

5 ელემენტების პერიფერიული ზრდისაკენ მიდრეკილება

27. კლინიკაში შემოვიდა ავადმყფოი შემდეგი ჩივილებით: გავრცელებული გამონაყარის

არსებობა, რომელთა ადგილზე რჩება ნაწიბურები. გამონაყარი იყო ინფილტრირებული, ღრუის
გარეშე, კანის ზედაპირს აცილებული მოყვითალო ფერის ელემენტებით, რბილი
კონსისტენციის, ნახევარსფეროს ფორმის, მრგვალი მოყვანილობის. ჩაუტარდა ბიოფსია ერთ-
ერთი პირველადი ელემენტიდან. ჰისტოლოგიურად გამონაყარი წარმოადგენს ინფექციურ
გრანულომას. დაასახელე ელემენტი:

1 კვანძი
2 ხორკლი

3 ბუშტუკი

4 ურტიკა

5 ბუშტი

28. ავადმყოფი შემოვიდა კლინიკაში დიაგნოზის დასაზუსტებლად. აღებული იყო

პაპულოზური ელემენტის დიაგნოსტიკური ბიოფსია. ჰისტოლოგიური გამოკვლევებით
აღმოჩნდა მარცვლოვანი შრის უჯრედების რიგითობის ზრდა. მორფოლოგმა აღნიშნული
ელემენტი აღწერა, როგორც:

1 ეგზოციტოზი

2 სპონგიოზი

3 აკანტოზი

4 გრანულოზი

5 პარაკერატოზი

29. ღრუიან პირველად ეოემენტებს მიეკუთვნება:

1 ურტიკა

2 ვეზიკულა

3 პაპულა

4 კვანძი

5 ხორკლი

6 სწორია 3 და 4

30. ღრუის გარეშე პირველად ელემენტს მიეკუთვნება:

1 ლაქა

2 პაპულა

3 ურტიკა

4 ხორკლი

5 ყველა ჩამოთვლილი სწორია

31-ჩამოთვლილთაგან სწორია:
 1-გრატაჟი გამოიყენება ფსორიაზული აპკის ფენომენის გამოვლინებისთვის.
2-გრატაჟ გაოიყენება ფარული აქერცვლის ფენომენის გამოვლინებისთვის.
3-დიასკოპია გამოიყენება ვაშლის ჟელეს ფენომენის გამოვლინებისთვის.
4-დიასკოპია გამოიყენება პათგენური სოკოების აღმოჩენისთვის
5- სწორია 1,3
6-სწორია 1,2,3

32-დერმატოზების დიაგნოზის დადგენის მიზნით გამოიყენება

1-ჰისტოლოგიური გამოკვლევა
2-ციტოლოგიური გამოკვლევა
3-იმუნოფლუორესცენტრული გმაოკვლევა
4-ბაქტერიოსკოპია
5-სწორია 1,3
6-სწორია ყველა

33-კანის ტესტები არის:

1-აპლიკაციური
2-წვეთვანი
3-სკარიფიკაციული
4-კანშდა
5-სწორია 2,4
6-სწორია ყველა

34-საფენები გამოიყენება

1-დაზიანების კერაში ვეზიკულაციის დროს

2-სისველის დროს
3-კანის ალერგიული შეშუპების დროს
4-ლიქენიფიკაციის დროს
5-სწორია 1,2,3
6-სწორია ყველა

35-კრემებს გააჩნიათ შემდეგი მოქმედება

1-დამარბილებელი
2-გამშრობი
3-ანთბის საწინააღმდეგო
4-გამწოვი
5-სწორია 1,3
6-სწორია ყველა

36-კერატოპლასტიკურ საშუალებებს აქვთ შემდეგი ეფექტი

1-არბილებენ და აშრევებენ ეპიდერმისს

2-გაწოვენ ანთებით ინფილტრატს
3-ამცირებენ ცხიმოვანი ჯირკვვლების აქტივობას
4-აღადგენენ ეპიდერმისის ნორმალურ სტრუქტურას
 5-სწორია 1,3
6-სწორია 2,4

37-უნას კრემის შემადგენლობაში შედის:

1-ლანოლი
2-მცენარეული ზეთი
3-წყალი
4-ვაზელინი
5-სწორი პასუხია 1,2 3
6-სწორია ყველა

38-ქვემოთ ჩაოთვლილებს შორის უჩვენეთ სტრეპტოდერმიის ღრმა ფორმა

1-სტრეპტოკოკული იმპეტიგო
2-ფრჩხილის ირგვლივი ფლიქტენა
3-ვულგარული ექთიმა
4-ბულოზური იმპეტიგო
5-ანგულიტი

39-უჩვენეთ ჩამოთვლილი ეგზოგენური ფაქტორებიდან რომელს აქვს მნიშნველობა

პიოდერმიის განვითარებაში

1-მიკროტრავმებს
2-კანის დაბინძრებას
3-გადაციებას
4-გადახურებას
5-ყველას

40-უჩვენეთ რა კლინიკური ნიშნებია დამახასიათებელი სტაფილოდერიებისათვის:

1-პუსტულის კავშირი თმის ფოლიკულებთან, ცხიმოვან და საოფლე ჯირკვლებთან

2-პუსტულების ბურთისებრი ფორმა
3-პუსტულის დაჭიმული ზედაპირი
4-პუსტულის კავშირი კანის ნაოჭებთან
5-სწორია 1,2,3
6-სწორია 2,4

41-უჩვენეთ რა კლინიკური ნიშნებია დამახასიათბელი სტერპტოდერმიისათვის:

1-პუსტულის კავშირი ცხიმის და ოფლის ჯირკვლებთან, თმის ფოლიკულებთან

2-პუსტულის კავშირი კანის ნაკეცთან და ბუნებრივ ხვრელებთან
 3-პუსტულებს აქვთ დაჭიმული ზედაპირი
4-პუსტულებს ქვთ თხელი, ფხვიერი საფარველი
5-სწორია 1,3
6-სწორია 2,4

42-სტაფილოკოკური პიოდერმიების ჯგუფს ეკუთვნის

1-ვულგარული სიკოზი
2-ფურუნკულოზი
3-ჰიდრადენიტი
4-ანგულიტი
5-სწორია 1,3
6-სწორია 1,2,3

43-პიოდერმიების მკურნალობისას უკუნაჩვენებია

1-მშრალი სითბო
2-ულტრაიისფერი დასხივება
3-ულტრამაღალი სიხშირის დასხივება
4-წყლის პროცედურები

44-უჩვენეთ რომელი თერაპიული რეკომენდაციებია მიზანშეწონილი ფურუნკულოზით

დაავადებულთათვის

1-ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკები

2-დიეტა ნახშირწყლების შეზღუდვით
3-ა ბ ც ვიტამინები
4-აუტოჰემოთერაპია
5-სწორია ყევლა ჩამოთვლილი

45-უჩვენეთ კანის ბუნებრივი რეზისტენტობის ფაქტორები პიოკოკების მიმართ:

1-კანის რქოვანა გარსის მთ₾იანობა

2-კანის ზედაპირის PH
3-ფიზიოლოგიური აქერცვლა
4-ცხიმის გაძლიერებული გამოყოფა
5-სწორია 1,2,3
6-სწორია ყველა

46. უჩვენეთ პიოდერმიის რომელი ფორმის დროს არის ფლიქტენი ზირითადი

მორფოლოგიური ელემენტი

1) ვულგარული სიკოზი
2) ვულგარული იმპეტიგო
3) ჰიდრადენიტი
 4) ფურუნკულოზი

47. ფურუნკულის თავზე და კისერზე ლოკალიზაციის შესაძლო გართულებებია:

1) მენინგიტი
2) სეფსისი
3) ტვინის სინუსების თრომბოფლებიტი
4) ჩირქოვანი პერიკარდიტი
5) სწორია 1, 2, 3

48. უჩვენეთ სტრეპტოდერმიის ზერელე ფორმები:

1) ფრჩხილების ირგვლივი ფლიქტენა

2) ვულგარული იმპეტიგო
3) ბულოზური იმპეტიგო
4) ვულგარული ექთიმა
5) სწორია 1, 2, 3
6) სწორია 2, 4

49. დაასახელეთ სტრეპტოკოკული პუსტულის დამახასიატებელი კლინიკური ნიშნები

1) კავშირი ცხიმოვან ჯირკვლებტან

2) კავშირი საოფლე ჯირკვლებთან
3) კავშირი თმის ფოლიკულებტან
4) კავშირი კანის ნაოჭებთან

50. იქთიოლის კვერის დადების ჩვენებებია:

1) ვულგარული იმპეტიგო
2) ფურუნკული
3) ანგულიტი
4) ჰიდრადენიტი
5) სწორია 2, 4

51. ანტიბიოტიკების დანიშვნა აუცილებელია

1) ცხელებით მიმდინარე პიოდერმიების დროს

2) მორეციდივე გართულებული პიოდერმიების დროს
3) პიოდერმიის ლოკალიზაციისას სახეზე და თავზე
4) ერთეული ფურუნკულის დროს
5) სწორია 1, 3
6) სწორია 1, 2, 3

52. ენდოგენურ ფაქტორებს, რომლებიც პიოდერმიების განვითარებას უწყობს ხელს,

მიეკუთვნება

1) ჰიპოვიტამინოზები
2) ნივთიერებათა ცვლის დარღვევები
3) ვეგეტატიური ნევროზები
4) სისხლის მიმოქცევის ადგილობრივი დარღვევები
5) სწორია 1, 4
6) სწორია ყველა ჩამოთვლილი
53. რომელი თერაპიული რეკომენდაციებია მიზანშეწონილი ფურუნკულოზით
დაავადებულთათვის:

1) ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკები

2) დიეტა ნახშირწყლების შეზრუდვით
3) აუტოჰემოთერაპია
4) A, B ჯგუფის, C ვიტამინები
5) სწორია ყველა ჩამოთვლილი

54. სტრეპტოკოკული პიოდერმიების ჯგუფს მიეკუთვნნება:

1) ვულგარული სიკოზი
2) ვულგარული ექთიმა
3) ჰიდრადენიტი
4) ტუჩის კუთხეების პიოგენური ნახეთქები (ანგულიტი)
5) სწორია 1, 3
6) სწორია 2, 4

55. პიოდერმიის პროფილაქტიკაში მნიშვნელობა აქვს:

1) დაავადების აღრიცხვასა და ანალიზს

2) მოსახლეობის ფიზიკური მდგომარეობის გაუმჯობესებას
3) სანიტარულ-საგანმანათლებლო მუშაობას
4) პროფილაქტიკურ მკურნალობას
5) სწორია 1,2, 3
6) სწორია ყველა ჩამოთვლილი

56. დაასახელეთ მედიკამენტები, რომლებიც გამოიყენება ზერელე კანდიდოზის

მკურნალობისთვის

1) დიფლუკანი
2) კლოტრიმაზოლი
3) ნისტატინი
4) დელაგილი
5) სწორია 1, 2, 3
6) სწორია ყველა ჩამოთვლილი

57. ერიტრაზმის პატოგენეზური მკურნალობა გულისხმობს შემდეგი პრეპარატების

გამოყენებას:

1) ანტიჰისტამინური პრეპარატები
2) ანტიბაქტერიული პრეპარატები
3) ქინოლინის პრეპარატები
4) კერატოლიზური საშუალებები
5) სწორია 1, 2 3
6) სწორია 2, 4

58. დაასახელეთ პრეპარატები, გამოყენებული თავის თმიანი არის სოკოვანი დაავადებებისას:

1) ცელესტოდერმი
2) გრიზეოფულვინი
3) ნისტატინი
 4) ვალკინსონის მალამო
5) სწორია 1, 3
6) სწორია 2, 4

59. სხვადასხვაფერი პიტირიაზის დიაგნოსტიკისთვის გამოიყენება ყველა მეთოდი, გარდა:

1) ლუმინესცენტური
2) ბალცერის სინჯი
3) მიკროსკოპული
4) ალერგოტესტერები

60. კანდიდოზის დროს ზიანდება:

1) პირის რრუს ლორწოვანი გარსი

2) ფრჩხილების ნუნები
3) მსხვილი ნაოჭები
4) თმები
5) სწორია 1, 2, 3
6) სწორია ყველა ჩამოთვლილი

61. დაასახელეთ სხვადასხვაფერი პიტირიაზის დიაგნოსტიკის მეთოდები

1.მიკროსკოპია
2.ლუმინესცენტული(ვუდის ნათურა)
3.ბალცერის იოდის სინჯი
4.წვეთოვანი სინჯი
5.სწორია 1,2,3
6.სწორია 2,4

62. დაასახელეთ სისტემური ანტიმიკოზური საშუალებები

1.ნიზორალი
2.ლამიზოლი
3.ორუნგალი
4.დელაგილი
5.სწორია 1,2,3
6.სწორია ყველა

63. ორუნგალი არის პრეპარატი:

1.ანთების საწინააღმდეგო
2.ანტივირუსული
3.ფუნგიციდური
4.ანტიმიკრობული

64. თმის სოკოვანი დაზიანებისას აუცილებელია:

1.ეპილაციის გაკეთება
2.კორტიკოსტეროიდული მალამოების აპპლიკაციების გამოყენება
3.სისტემური ანტიმიკოზური პრეპარატების დანიშვნა
4.ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკის დანიშვნა
5.სწორია 1,2,3
6,სწორია 1,3

65. უჩვენეთ ადგილობრივი ანტიმიკოზური საშიალებები

1.ლოცერილი
2.მიკოსპორი
3.მიკოზოლონი
4.ორუნგალი
5.სწორია 1,2,3
6.სწორია ყველა

66. დაასახელეთ სისტემური ანტიმიკოტიკები

1.დიფლუკანი
2.ორუნგალი
3.გრიზეოფულვინი
4.მიკოსპორი
5.სწორია 1,2,3
6.ყველა სწორია

67. მიკროსკოპული გამოკვლევისთვის მასალას წარმოადგენს

1.გადამტვრეული თმები
2.დაზიანების კერიდან აღებული ქერცლი
3.დაზიანებული ფრჩხილები
4.წყლულიდან აღებული ქსოვილოვანი სითხე
5.სწორია 1,2,3
6.სწორია 2,4

68. ბავშვს საეჭვოა ჰქონდეს თავის თმიანი ნაწილის მიკროსპორია.დაასახლეთ ამ დაავადების

დიაგნოსტიკის მეთოდები
1.დაზიანების არიდან აღებულითმის მიკროსკოპული გამოკვლევა
2.კულტურალური მეთოდი
3.ლუმინესცენტური მეთოდი
4.ეპიდემიოლოგიური ანამნეზის შესწავლა
5.სწორია 1,3
6.სწორია ყველა

69. ეპიდერმოფიტიით დაავადების რომელ ფაქტორები უწყობენ ხელს:

1.საერთო ფეხსაცმლის ხმარება
2.სახლში ავადმყოფი კატის არსებობა
3.აბანოებით,საშხაპით,საცურაო აუზიტ სარგებლობა
4.საერთო თავსაბურავით სარგებლობა
5.სწორია 1,2
6.სწოეია 1,3

70. რუბროფიტიის ყველაზე დამახასიათებელ კლინიკურ გამოვლინებას წარმოადგენს

1.უპირატესად ლორწოვანი გარსის დაზიანება
2.ხელების და ფეხების ფრჩხილის ფირფიტების უნივერსალური დაზიანებისკენ ტენდენცია
3.თავის თმიანი არის გენერალიზებული დაზიანება
4.ტერფის კანის ხშრი დაზიანება ერითემატოზულ-სქვამოზური ხასიათით
5.სწორია 1,3
6.სწორია 2,4

71. უჩვენეთ დაავადებები,რომელთანაც აუცილებელია გატარდეს ტერფის გაურთულებელი

ეპიდერმოფიტიის დიფერენციაცია
1.ეგზემა
2.წითელი ბრტყელი ლიქენი
3.რუბროფიტია
4.ნევროდერმიტი
5.სწორია 1,2
6.სწორია 1,3

72. დაასახელეთ ტერფის მიკოზების პროფილაქტიკური ღონისძიებები

1.ინდივიდუალური ფეხსაცმლით სარგებლობა
2.ქვემო კიდურების ანგიოპათიის მკურნალობა
3.ტერფის ოფლიანობის წინააღმდეგ ბრძოლა
4.ფეხსაცმლის დეზინფექცია
5.სწორია ყველა

73. გრიზეოფულეინი ეფექტურია შემდეგი მიკოზის დროს

1.სხვადასხვაფერი პიტირიაზის
2.ერითრაზმის
3.ლორწოვანი გარსების კანდიდოზის
4.თავის თმიანი არის მიკროსპორიის
5.სწორია 2,4

74. თავის თმიანი არის დაზიანება აღინიშნება

1.ტრიქოფიიტიისას
2.მიკროსპორიისას
3.ფავუსის დროს
4.კანდიდოზის დროს
5.სწორია 1,2,3
6.სწორია 2,4

75. ტერფების დისჰიდროზული ეპიდერმოფიტიისათვის დამახასიათებელია შემდეგი

სიმპტომები
1.ვეზიკულაცია
2.ქავილო
3.ეროზიები
4.ლიქენიფიკაცია
5.სწორია 1,2,3
6.სწორია 2,4

76. ბავშვს დაუდგინდა თავის თმიანი არის მიკროსპორია.დაასახელეთ კლინიკური

სიმპტომები,რომლებიც გვხვდება ამ დაავადების დროს
1.ნაწიბუროვანი ატროფიის კერები
2.გადატეხილი თმების კერები
3.ფოლიკულური ჰიპერკერატოზი
4.ერითემატოზულ-სქვამოზური მოვლენები კერებში
5.სწორია 1,3
6.სწორია 2,4

77. რა ცვლილებებია დამახასიათებელი სხვადასხვაფერი პიტირიაზის დროს

1.ლიქენიფიკაცია
2.ქატოსებრი აქერცვლა
3.სისველე
4.ანთებითი მოვლენების არარსებობა
5.სწორია 1,3
6.სწორია 2,4

78. ეპიდერმოფიტიით დაავადებას რომელი ფაქტორები უწყობენ ხელს

1.საერთო ფეხსაცმლით სარგებლობა
2.სახლში ავადმყოფი კატის არსებონა
3.აბანოებით,საშხაპით,საცურაო აუზიტ სარგებლობა
4.საერთო თავსაბურავით სარგებლობა
5.სწორია 1,2
6.სწოეია 1,3

79. ჩამოთვალეთ ონიქომიკოზის ნიშნები

1.ფრჩხილის მოყვითალო-ნაცრისფერი შეფერილობა
2.ფრჩხილქვეშა ჰიპერკერატოზი
3.ფრჩხილის ფირფიტის დისტროფია
4.საათის სიმპტომი
5.სწორია 1,2,3
6.სწორია ყველა

80. უჩვენეთ ონიქომიკოზების თერაპიის პრინციპები

1.სისტემური ანტიმიკოზური პრეპარატების ხმარება
2.დაზიანებული ფრჩხილების მოცილენა
3.ქვემო კიდურების სისხლძარღვოვანი დაავადების მკურნალობა
4.ადგილობრივი ანტიმიკოზური საშუალებების გამოყენება
5.სწორია ყველა

81. ორუნგალი აქტიურია

1. დერმატოფიტიების მიმართ

2. საფუარა სოკოების მიმართ

3. ობის სოკოს მიმართ

4. ლურჯ-მწვანე ბაქტერიების მიმართ

5. სწორი პასუხია 1, 2 და 3.

82. სხვადასხვაფერის პიტირიაზის დიაგნოსტიკისთვის გამოიყენება შემდეგი მეთოდები:

1. მიკროსკოპული (KOH ტესტი)

2. ბალცერის იოდის სინჯი

3. ჯერის აფხეკვისას აქერცვლის ფენომენი

4. ვუდის ნათურით გამოკვლევა

5. სწორია 1,2

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი.

83. 36 წლის პაციენტს მხრის სარტყლის არეში გარუჯული კანის ფონზე გაუჩნდა მრავლობითი
ჰიპოპიგმენტური ლაქები, რომელთა აფხეკვისას შეინიშნება ქატოსებრი აქერცვლა. ბალცერის
სინჯი დადებითია. რომელ დერმატოზზე უნდა ვიფიქროთ ამ შემთხვევაში?

1. სხვადასხვაფერი პიტირიაზი

2. სკლეროდერმია

3. ვიტილიგო

4. სებორეული დერმატიტი.

84. თავის თმიანი არის მიკროსპორიისათვის მეტად დამახასიათებელ ნიშანს წარმოადგენს:

1. ერითემა

2. სისველე

3. ქავილი

4. გადატეხილი თმები

5. აქერცვლა
6. ყველა პასუხი სწორია

85. კანდიდოზის დროს ძირითადად ზიანდება

1. ფრჩხილის მორგვები

2. ლორწოვანი გარსები

3. პირის კუთხეები

4. საზრდულის ნაოჭები

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია.

86. დაასახელეთ ფაქტორები, რომლებიც მიკოზების წარმოქმანს უწყობენ ხელს:

1. ენდოკრინოპათია

2. იმუნოსუპრესული თერაპია

3. ანტიბიოტიკების მიღება

4. ორალური კონტრაცეპტივები

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

6. სწორია 3,4

87. სხვადასხვაფერი პიტირიაზის სამკურნალოდ გამოიყენება:

1. ნაზორალის კრემი

2. ლამიზილის კრემი

3. ერითემული ულტრაიისფერი დასხივება

4. 5% სალიცილის სპირტი

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

88. ჩამოთვალეთ კლინიკური ნიშნები, რომლებიც არ ახასიათებს კერატომიკოზს

1. ერითემა

2. ლიქენიზაცია

3. ჰიპერკერატოზი

4. ვეზიკულაცია

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

89. სხვადასხვაფერი პიტირიაზი გამოწვეულია:

1. Trichophyton rubrum

2. Microsporum canis

3. Pytirosporum orbiculare

4. Candida albicans

5. Trichophyton violaceum

90. ერითრაზმის გამომწვევია

1. Trichophyton rubrum

2. Trichophyton violaceum

3. Candida albicans

4. Corinebacterium minutissimum

5. Microsporum canis

91. დაასახელეთ ტერფების ეპიდერმოფიტიის კლინიკური ფორმები:

1. ინტერტრიგინოზული

2. დისპიდროზული

3. წაშლილი

4. სქვამოზურ- ჰიპერკერატოზული

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

92. დერმატოფიტიისათვის დამახასიათებელია:

1. კონტაგიოზურობა

2. ქრონიკული მიმდინარეობა

3. კერატოფილურობა

4. სეზონური დამოკიდებულება

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

93. რუბროფიტიით დაავადების წყაროა:

1. ადამიანი

2. კატა
3. ძაღლი

4. ძროხა

5. თაგვი

94. უჩვენეთ მიკოზების დიაგნოსტიკის პრინციპები :

1. ეპიდემიოლოგიური ანამნეზის შეკრება

2. ლუმინესცენტური მეთოდი

3. მიკროსკოპია (KOH ტესტი)

4. კულტურალური მეთოდი.

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

95. ზერელე ტრიქოფიტიით დაავადების წყაროა:

1. ადამიანი

2. კატა

3. ძაღლი

4. ძროხა

5. თაგვი

96. ეპიდერმოფიტიის ინტერტრიგინოზული ფორმების დროს რომელი ლოკალიზაციაა მეტად

დამახასიათებელი.

1. წვივების წინა ზედაპირები

2. იღლიები

3. საზარდულის ნაოჭები

4. ტერფების თითებსშუა ნაოჭები

5. დუნდულებსშუა ნაოჭი

97. დაასახელეთ პირველადი მორფოლოგიური ელემენტი, დამახასიათებელი სხვადასხვაფერი

პიტირიაზისთვის:

1. ურტიკა

2. პაპულა

3. ლაქა
4. პუსტულა

5. მიკროვეზიკულა

98. დაასახელეთ დაავადება რომელიც გამოწვეულია Trichophyton-ის გვარის სოკოთი.

1. სხვადასხვაფერის პიტირიაზი

2. ერითრაზმა

3. ვულგარული სიკოზი

4. ჰერპეს ზოსტერი

5. პარაზიტული სიკოზი

99. ერითრაზმა მიეკუთვნება დერმატოზების შემდეგ ჯგუფს:

1. კერატომიკოზებს

2. ტრიქომიკოზებს

3. ფსევდომიკოზებს

4. კანდიდოზებს

5. ღრმა მიკოზები

100. თქვენ მოგმართათ ავადმყოფმა, რომელსაც ორი წლის წინ დაეწყო, შეტევითი ხასიათის
ტკივილი გულმკერდის მარცხენა ნახევარში, საერთო სისუსტე, ცხელება და თავის ტკივილი,
დღეს დილას შეამჩნია გამონაყარი გულმკერდის კანზე.

ავადმყოფის დათვალიერებისას მარცხნივ, მეოთხე მეხუთე ნეკნთაშუა არეში, ერითემატოზულ

- შეშუპებულ ფონზე აღინიშნება მრავლობითი, ჯგუფად დალაგებულ, ბუშტუკები დაჭიმული
ზედაპირით, გამჭვირვალე შიგთავსით, დიქმეტრში 2-4 მმ-ის სიდიდის, რომელი
დაავადებისთვისაა დამახასიათებელი ზემოთ ნაჩვენები სიმპტომატიკა:

1. მარტივი ჰერპესი

2. ვულგარული პემფიგუსი

3. სტრეპტოკოკული იმპეტიგო

4. სალტისებური ჰერპესი

5. დიურინგის ჰერპეტიფორმული დერმატიტი

101. უჩვენეთ კონტაგიოზური მოლუსკის მკურნალობის ყველაზე ეფექტური მეთოდი

1. ანტიბიოტიკების ინექციები
2. ელემენტების დიათერმოკოაგულაციები

3. პრედნიზოლონის მალამო

4. დემიანოვიჩის მეთოდით მკურნალობა

5. ზოვირაქსის მალამო

102. უჩვენეთ მორფოლოგიური ელემენტი, დამახასიათებელი მარტივი ჰერპესისთვის:

1. ურტიკა

2. ბუშტუკი

3. ფლიქტენა

4. ხორკლი

5. პაპულა

103. უჩვენეთ პრეპარატი, რომელიც ჩვეულებრივ გამოიყენებამარტივი ჰერპესის სამკურნალოდ:

1. პრედნიზოლონის მალამო

2. ერითრომიცინის მალამო

3. სინტომიცინის მალამო

4. სალიცილის მალამო

5. აციკლოვირის მალამო

104. ექიმთან მიღებაზე მივიდა ავადმყოფი შემდეგი ჩივილებით, გამონაყარის არსებობა,

რომელსაც თან ახლავს ქავილი. პირის კუთხეში მარჯვნივ ერითემატოზულ-შეშუპებულ
ჯგუფად დალაგებული მცირე ზომი ბუშტუკებია შიგთავსით და მცირე ზომის ეროზიები.
რომელი დაავადებისთვისაა დამახასიათებელი ზემოთ ნაჩვენები კლინიკური სურათი:

1. პირველი ხანის სიფილისი

2. სტრეპტოკოკული იმპეტიგო

3. ვულგარული პემფიგუსი

4. მარტივი ჰერპესი

5. სალტისებრი ჰერპესი

105. გამონაყარის ჩამოთვლილი ელემენტებიდან როების თანაარსებობაა დამახასიათებელი

მარტივი ჰერპესისათვის:

1. ჩირქგროვები, წყლულები, ჩირქოვანი ქერქები

2. კვანძები ქერცლები, ჰიპერპიგმენტაცია

3. პაპულები ურტიკები, ექსკორიაციები

4. ხორკლები, წყლულები, ჰემორაგიული ქერქები

5. ბუშტუკები, ეროზიები, სეროზული ქერქები

106) უჩვენეთ სუბიექტური შეგრძნება , რომელიც მეტადაა დამახასიათებელი

სალტისებური ჰერპესისთვის

1.ქავილი

2.წვა

3.ტკივილი

4.კანის მოჭიმვის გრძნობა

5.კანში ჩხვლეტის გრძნობა

107) უჩვენეთ დაავადება , რომელთანაც აუცილებელია მარტივი ჰერპესის

დიფერენცირება

1.სალტისებური ჰერპესი

2.პირველადი სიფილისი

3.სტრეპტოკოკული იმპეტეგო

4.რბილი შანკრი

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

108) თქვენ მოგმართათ ავადმყოფმა ჩივილით სასქესო ასოზე მტკივნეული ეროზია.

ანამნეზიდან ირკვევა მსგავსი გამონაყარის ხშიეი გაცენა წლის განმავლობაში .
დათვალიერებით სასქესო ასოს თავზე ჯგუფად დალაგებული ბუშტუკებია და
პოლიციკლური მოხაზულობის ეროზიები, მკვეთრი საზღვრებით, რბილი პალპაციით ,
რომელი დაავადებისთვისაა დამახასიათებელი აღწერილი კლინიკური სურათი

1. ვულგარული პემფიგუსი

2. შანკრიფორმული პიოდერმია

3. პირველადი სიფილისი

4.მუნი

5.მორეციდივე ჰერპესი
109) უჩვენეთ მარტივი ჰერპესის დამახასიათებელი ნიშანი :

1. რეციდივისკენ მიდრეკილება

2. ქრონიკული ხანგრძლივი მიმდინარეობა რემისისს გარეშე

3. დაავადების დასაწყისი მოხუცებულობის პერიოდში

4.რემისიები მშრალ და ცხეელ კლიმატში ხანგრძლივი ყოფნისას

5.რეციდივების განვითარების მტკიცე კავშირი სულფანილამიდების მიღებასთან

110) უჩვენეთ უფრო ეფექტური პრეპარატი მარტივი ჰერპესის სამკურნალოდ

1. პრედნიზოლონის მალამო

2. ფლუცინარი

3. სინტომიცინის ემულსია

4. ზოვირაქსის მალამო

5. სალიცილის მალამო

111) უჩვენეთ უფრო ეფექტური პრეპარატი მარტივი ჰერპესის რეციდივის

კუპირებისთვის

1.ტეტრაციკლინი

2. ვალტრექსი

3. პრედნიზოლონი

4. სუმამედი

5. ბისეპტოლი

112) პირველ რიგში რომელ ზოგად დაავადებაზე უნდა ვიფიქროთ სალტისებური

ჰერპესის რეციდივის განვითარებისას ?

1. ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტი

2. ჭიებით ინვაზია

3. შიდსის არსებობა

4. ქრონიკული ლიმფოლეიკოზი

5. თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა

113) პირველადი ჰერპესის რომელი სახეობაა პაციენტის სიცოცხლისთვის
განსაკუთრებით საშიში ?

1.პირველადი ჰერპესული გინგივოსტომატიტი

2. პირველადი ჰერპესული ვულვოვაგინიტი

3. ახალშობილთა პირველადი ჰერპესი

4.ჰერპესული პანარიციუმი

5. გენიტალიუმის პირველადი ჰერპესი

114) მოზრდილთა რომელი ვირუსული დერმატოზის დროსაა აუცილებელი მათი

ბავშვებისგან მკაცრი იზოლაცია

1. ბრტყელი მეჭეჭები

2. სალტისებური ჰერპესი

3. ტერფების მეჭეჭები

4. წვეტიანი კონდილომები

5. მარტივი ჰერპესი

115) უჩვენეთ მეჭეჭების სახესხვაობანი

1. ვულგარული

2. ბრტყელი

3.ტერფების

4.წვეტიანი

5.სწორია 1,2,3

6. სწორია ყველა

116) მარტივი ჰერპესის დამახასიათებელ ნიშანს წარმოადგენს

1. ბუშტუკები

2. მკვრივ ელასტიური ინფილტრატი ეროზიის ფსკერზე

3. პოლიციკლური მოხაზულობის ეროზიები

4.ურტიკა

5. სწორია 1,2,3
 6. სწორია 1,3

117) უჩვენეთ ნიშნები , რომლებიც მეტადაა დამახასიათებელი სალტისებური

ჰერპესისთვის

1. რეციდივისკენ მიდრეკილება

2. შეშუპებით - ჰიპერემიული ბუშტუკოვანი გამონაყარი

3. ნიკოლსკის სიმპტომი დადებითია

4. ნერვული ღეროების გასწვრივ ტკივილი

5. სწორია 1,3

6. სწორია 2,4

118) უჩვენეთ მარტივი ჰერპესისთვის დამახასიათებელი ნიშნები :

1. შეშუპებით- ჰიპერემიულ ფონზე ბუშტუკოვანი გამონაყარი

2. რეციდივისკენ მიდრეკილება

3. ლოკალიზაცია ტუჩებზე

4. პროცესის დამთავრებისას ნაწიბურების წარმოქმნა

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია ყველა

119) უჩვენეთ კონტაგიოზური მოლუსკის დროს სამკურნალო-პროფილაქტიკური

ღონისძიებები ბავშვებში ?

1. ელემენტების შიგთავსის გამოღება

2. ჯანმრთელი ბავშვების იზოლაცია

3. დიათერმოკოაგულაცია

4. პენიცილიზოთერაპია

5. სწორია 1,2,3,

6. სწორია ყველა

120) ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელია დამახასიათებელი სალტისებური

ჰერპესისთვის
 1. ბუშტუკები

2.ეროზიები

3.ნევრალგიები

4.ხშირი რეციდივები

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია ყველა

121. უჩვენეთ ადგილობრივი მოქმედებისპრეპარატები,უფრო მეტად მიღებული მარტივი

ჰერპესის რეციდივის კუპირებისათვის

1. პრედნიზოლონის მალამო
2. ზოვირაქსის მალამო
3. ტეტრაციკლინის მალამო
4. აციკლოვირის მალამო
5. სწორია 1, 3
6. სწორია 2, 4

122. უჩვენეთ ვულგარული მეჭეჭების მკურნალობის ყველაზე ეფექტური მეთოდები

1. დიათერმოკოაგულაცია
2. ზოვირაქსის მალამო
3. კრიოდესტრუქცია
4. ფლუცინარის მალამო
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია 1,3

123. ტუბერკულოზური მგლურა ხასიათდება შემდეგი სიმპტომებით :

1. ხორკლები რბილია
2. ხორკლები მკვრივია
3. ვაშლის ჟელეს ფენომენი
4. ქალის ფეხსაცმლის ქუსლის ფენომენი
5. სწორია 1,3
6. სწორია2,4
124. კანის ტუბერკულოზის მკურნალობისთვის გამოიყენება:

1. იზონიაზიდი
2. რიფამპიცინი
3. იტამბუტოლი
4. დელაგილი
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია ყველა

125. განარჩევენ ლეპრის შემდეგ ტიპებს:

1. ლეპრომატოზული
2. ტუბერკულოიდური
3. დიმორფული
4. განუსაზღვრელი
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

126. უჩვენეთ, რა გზებით ხდება მუნით დაავადება

1. სქესობრივი
2. სათამაშოებით
3. ტანსაცმლით და ლოგინით
4. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

127. უჩვენეთ მუნის ყველაზე უფრო დამახასიათებელი ნიშანი:

1. დაზიანების კერებში ინფილტრაცია

2. დაზიანების კერებში ეგზემატიზაცია
3. დაზიანების კერებში იმპეტიგინიზაცია
4. ღამის ქავილი
5. პოლიადენიტი

128. უჩვენეთ მუნის ყველაზე ხშირი გართულება

1. მეორადი პიოდერმია
2. სეფსისი
3. კანის ნაწიბუროვანი ატროფია
4. ფლეგმონა
5. ყველა ჩამოთვლილი

129. გაურთულებელი მუნის სამკურნალოდ გამოიყენება :

1. აეროზოლი სპრეგალი
2. ბენზილბენზოატის ემულსია
3. ნატრიუმის თიოსულფატის დამარილმჟავას ხსნარები
4. სალიცილის მალამო
5. სწორია 1,2,3

130. მუნით დაავადებულის მკურნალობა ითვალისწინებს :

 1. ბენზილბენზოატის ემულსიის გამოყენებას
2. ულტრაიისფერი დასხივების გამოყენებას
3. გოგირდის მალამოს გამოყენებას
4. ცხარე საჭმლის აკრძალვას
5. სწორია1,3
6. სწორია2,4

131. გაურთულებელი მუნის კლინიკურ სურათში დამახასიათებელია

1. მუნის ხვრელები
2. კვანძები,ქერცლები
3. კვანძები,ბუშტუკები
4. ხორკლი,წყლული,ნაწიბური
5. სწორია 1,3
6. სწორია 2,4

132. უჩვენეთ,რომელი პირველადი მორფოლოგიური ელემენტია უფრო ხშირი მუნის

კლინიკურ სურათში :

1. ბუშტუკი
2. ხორკლი
3. კვანძი
4. ლაქა
5. სწორია1,3
6. სწორია 2,4

133. რომელი პრეპარატები შეიძალება გამოვიყენოთ მუნის მკურნალობისათვის

1.33% გოგირდი მალამო

2.აეროზოლი სპრეგალი

3.ნატრიუმის თიოსულფატი 60% ხსნარი და მარილმჟავას 6% ხსნარი

4.ბენზილბენზოატის 20% წყალ–საპნიანი ემულსია

5.სწორია ყველა ჩამოთვლილი

134. დემოდეკოზისთვის რომელი კლინიკური გამოვლინებაა დამახასიათებელი:

1.როზაცვა

2.პერიორალური დერმატიტი

3.პუსტულები

4.ხორკლები

5.სწორია 1,2,3
6.სწორია ყველა ჩამოთვლილი

135. რომელი პრეპარატები გამოიყენება დემოდეკოზის მკურნალობისათვის:

1.ბენზილბენზოატის 20%–იანი წყალ–საპნიანი ემულსია

2.მალამო როზამეტი

3.ტრიქოპოლის მალამო

4.ერითრომიცინის მალამო

5.სწორია 1,3

6.სწორია 1,2,3

136. რომელი პრეპარატები გამოიყენება მკბენარიანობის მკურნალობისას:

1.ნიტოფორი

2.შამპუნი „ჰიგია“ (ან ჰედ ენდ შოულდერსი)

3.პარა–პლიუსი

4.ვერცხლისწყლის რუხი მალამო

5.სწორია 1,2

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

137. კანის ლეიშმანიოზის დროს რომელია პირველადი ელემენტი:

1.ლაქა

2.პაპულა

3.ვეზიკულა

4.ხორკლი

138. ანთროპონოზული კანის ლეიშმანიოზისთვის დამახასიათებელია :

1.მუქი წითელი ხორკლი

2.მუქი წითელი პაპულა

3.მრგვალი წყლული,მცირე სეროზულ–ჩირქოვანი გამონადენით

4.წყლული დიდი რაოდენობით ჩირქოვანი გამონადენით და უსწორმასწორო კიდეებით

5.სწორია 1,3

6.სწორია 2,4
139. ზოონოზური კანის ლეიშმანიოზისათვის დამახასიათებელია:

1.ხორკლის სწრაფი ზრდა მოზრდილი ანთებითი ინფილტრატით

2.ხორკლის ნელი ზრდა

3.ნეკროზი ჩირქოვანი კრატერისმაგვარი წყლულის წარმოქმნით

4.ინკუბაციური პერიოდი 2–8 თვე.

5.სწორია 1,3

6.სწორია 2,4

140. თქვენ მოგმართათ ცემენტის ქარხნის მუშამ ჩივილებით. მარჯვენა წვივის არეში
ოსტეომიელიტის ხვრელის ირგვლივ კანის სიწითლე, შეშუპება,ჩირქგროვები,სისველე და
ქავილი. დაზიეანების საზღვრები მკვეთრია, კანის სხვა ადგილებში გამონაყარი არ არის,
დაასახელეთ უფრო სწორი დიაგნოზი.

1.ქრონიკული წყლულოვანი პიოდერმია

2.ალერგიული პროფესიული დერმატიტი

3.ჭეშმარიტი ეგზემას

4.მიკრობული ეგზემა

5.პროფესიული ეგზემა

141. რომელი გარე ზემოქმედების შედეგად შეიძლება განვითარდეს კონტაქტური

დერმატიტი:

1.სინთეზური ქსოვილის თეთრეულის ტარება

2.ანტიბიოტიკიანი მალამოების ხმარება

3.ფერმენტების შემცველი სარეცხი ფხვნილის ხმარება

4.წამწამების შესაღები „ჩრდილების“ ხმარება

5.არცერთი ჩამოთვლილიდან

142. დაასახელეთ ეგზემის კლინიკური სახესხვაობა,რომელსაც წესი, არ ახლავს სისველე

1.ჭეშმარიტი

2.დისპიდროზული

3.სებორეული

4.მიკრობული
5.პროფესიული

143. უჩვენეთ ალერგიული კონტაქტური დერმატიტის მეტად დამახასიათებელი ნიშანი

1.უვითარდებათ მხოლოდ იმ პირებს, რომლებიც სენსიბილიზირებულია აღნიშნული

გამღიზიანებლით

2.ადგილი აქვს პოლივალენტურ სენსიბილიზაციას

3.ანთების ფართი დამოკიდებულია გამღიზიანებლის კონცენტრაციაზე

4.ანთების საწინააღმდეგო მკურნალობისადმი რეზისტენტობა

144. ანგინის გამო ავადმყოფს დანიშნული ჰქონდა ტეტრაციკლინი,რომელიც არაერთხელ

მიუღია ადრე. მკურნალობის დაწყებიდან მეორე დღეს ანგინის მოვლენები შემცირდა,
ზოგადი მდგომარეობა გამოკეთდა,ტემპერატურამ დაიწია,მაგრამ კანზე გაჩნდა უხვი
გამონაყარი ვარდისფერი ლაქების სახით, რომელსაც თან ახლდა წვის გრძნობა. თქვენი
კლინიკური დიაგნოზი:

1.ალერგიული კონტაქტური დერმატიტი

2.მარტივი კონტაქტური დერმატიტი

3.მედიკამენტოზური ტოქსიდერმია

4.ჭეშმარიტი მწვავე ეგზემა

5.მწვავე ჭინჭრის ციება

145. ეგზემის პათოგენეზში მნიშშვნელოვან როლს ასრულებენ:

1. აუტოსენსიბილიზაცია

2. ფსიქოემოციური დარღვევები

3. ვისცეროპათიები

4. გენეტიკური განწყობილება

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

146. ეგზემისთვის გამონაყარის პათოგენურ ელემენტებს წარმოადგენს:

1. ქერქები, ქერცლები

2. ერითემა პუსტულები
 3. მიკროვეზიკულები, სველი ეროზიები

4. ეროზიები წყლულები

5. პაპულები ვეზიკულები

147. სარეცხი ფხვნილით მტევნებზე განვითარებული ალერგიული კონტაქტური დერმატიტის

განვითარებისას აუცილებელია:
1. შეწყდეს სარეცხი ფხვნილის გამოყენება

2. გამოირიცხოს ხელების ხშირი ბანვა, სხვა სარეცხი საშუალებების გამოყენება

3. დაინიშნოს კლარიტინი დასალევად

4. დაინიშნოს ფლუცინარი წასასმელად

5. ყველა ჩამოთვილი სწორია

148. 35 წლის ავადმყოფ ქალს ძლიერი განცდების შემდეგ მტევნების ზურგზე გაუჩნდა
შეწითლებული და შეშუპებული უბნები, რომლის ფონზე შემდეგ განვითარდა წვრილი
ანთებითი კვანძები, ბუშტუკები , წყლულები უხვი სეროზული გამონადენით. პროცესს თან
ახლავს ძლიერი ქავილი, თქვენი ყველაზე სწორი დიაგნოზი:
1. ალერგიული დერმატიტი

2. მიკრობული ეგზემა

3. მარტივი დერმატიტი

4. ტოქსიდერმია

5. ჭეშმარიტი ეგზემა

149. რა ნიშნებია დამახასიათებელი ჭეშმარიტი ეგზემისათვის:

1. პროცესის ნერვულ ალერგიული ხასიათი

2. ხანგრძლივი მიმდინარეობა ხშირი რეციდივები

3. გამონაყარის პოლიმორფიზმი

4. გამწვავება ხშირად თითქოს უმიზეზოდ

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

150. სისველის სტადიაში ეგზემის გარეგანი თერაპიისთვის გამოიყენება:

1. მისაფრქვევები

2. მალამოები

3. პასტები
 4. საფენები

5. შესანჯღრევი ემულსიები

151. ჩამოთვლილიდან რომელი ღონისძიება გამოიყენება მედიკამენტური ტოქსიდერმიისას,

რომელიც განვითარებულია ანტიბიოტიკების პერორალური მიღებისას:
1. მედიკამენტის მიღების შეწყვეტა

2. ჭარბი სითხის მიღება

3. დიურეტიკები

4. ანთების საწინააღმდეგო ადგილობრივი თერაპია

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

152. თქვენ მოგმართათ 35 წლის ქალმა შემდეგი ჩივილებით : მტევნებზე და წინა მხრების ქვემო
მესამედში კანის დაზიანება შეშუპებით, ჰიპერემიით , ვეზიკულაციით , სისველით. დაავადება
დაეწყო რეცხვისას ფხვნილის „ლოტოსი“ გამოყენების შემდეგ რომელსაც ავადმყოფი ხმარობდა
მთელი დღის განმავლობაში. წარსულში კანის დაავადება არ ჰქონია. სწორი დიაგნოზი იქნება.

1. მარტივი კონტაქტური დერმატიტი

2. ალერგიული კონტაქტური დერმატიტი

3. ტოქსიდერმია

4. მიკრობული ეგზემა

5. ნევროდერმიტი

153. ეგზემატოზური პროცესის ჩამოთვლილი სტადიებიდან რომელი არ არის აუცილებელი

დაავადების ძირითადი ფორმებისთვის :

1. კრუსტოზული

2. პუსტულოზური

3. ვეზიკულოზური

4.სისველის

5.ერითემატოზული

154. აღნიშნეთ სებორეული ეგზემის ნიშანი:

1. პოლივალენტური სენსიბილიზაცია

2. მტევნებსა და ტერფებზე ლოკალიზაცია

3. ხანგრძლივი შეუპოვარი მიმდინარეობა რეციდივებით

 4. ლოკალიზაცია სახეზე ზურგზე და გულმკერდზე

5. გამოხტული სისველე

155. ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელია უფრო ეფექტური ალერგიული

დერმატიტის დროს.

1. ვილკინსონის მალამო

2. უნას კრემი

3. ცელესტოდერმი

4. ცინკ წყლის ნარევი

5. 1 % სალიცილის კრემი

156. დიფუზური ნევროდერმიტის კლინიკური სურათისთვის რომელი ელემენტია უფრო

დამახასიათებელი :
1. უტრიკა

2. ვეზიკულა

3. ერითემა

4. ლიქენიფიკაცია

5. კვანძი

157. ჩამოთვლილიდან აარჩიეთ ის მორფოლოგიური ელემენტი რომელიც დამახასიათებელია

ჭინჭრის ციებისთვის :
1. პაპულა

2. ექსკორიაცია

3. ლაქა

4. ურტიკა

5. ლიქენიფიკაცია

158. უჩვენეთ გარეგანი საშუალება, რომელიც მეტად ეფექტურია ატოპიური დერმატიტის

დროს.

1. 2%-იანი ბორ-ნაფტალანის პასტა;

2. სტეროიდული მალამო;
3. 2%-იანი სალიცილის მალამო;
4. ორკბილას ნახარშის საფენები;
 5. წყლიანი სანჯღრი;

159. რომელი დაავადების დროს აღინიშნება ყველაზე ხშირად თეთრი დერმოგრაფიზმი:

1. ატოპიური დერმატიტი;
2. კინჭრის ციება;
3. ალერგიული დერმატიტი;
4. ჭეშმარიტი ეგზემა;
5. ფსორიაზი

160. აღნიშნეთ ატოპიური დერმატიტის დროს მოზრდილებში გამონაყარის არატიპიური

ლოკალიზაცია:

1. სახე
2. დუნდულები
3. კისერი
4. იდაყვის მოსახრელი
5. გულმკერდის ზედა ნაწილი

161. უჩვენეთ ატოპიური დერმატიტის ეტიოპათოგენეზის წამყვანი თეორია:

1. ნეიროგენული
2. მემკვიდრული
3. ვირუსული
4. ნივთიერებათა ცვლის
5. ჰორმონული

162. უჩვენეთ დისჰიდროზული ეგზემისათვის დამახასიათებელი ნიშნები:

1. გამონაყარის ლოკალიზაცია ხელის და ფეხის გულებზე

2. პაპულები
3. ვეზიკულები მკვრივი საფარველით
4. გამონაყარის ლოკალიზაცია იდაყვისა და მუხლქვეშა ფოსოებში.
5. სწორია 1, 3
6. სწორია 2, 4

163. ქრონიკული ეგზემის გამწვავებისას ავადმყოფს რომელი საკვები პროდუქტი ეკრძალება?

1. კეტჩუპი
2. შებოლილი ძეხვი
3. შოკოლადი
4. მდოგვი
5. სწორია ყველა

164. ეგზემის დროს ზოგად კორტიკოსტეროიდულ თერაპიას ნიშნავენ შემდეგ შემთხვევაში

1. პროცესის ფართოდ გავრცელება

2. ჩვეულებრივი თერაპიისადმი რეზისტენტობა
3. შეუპოვარი მიმდინარეობა
4. მეორადი ინფექციის თანდართვა
5. სწორია 1, 2, 3
6. სწორია ყველა ჩმოთვლილი
165. გაუმწვავებელი ქრონიკული ეგზემის დროს ინიშნება:

1. საფენები
2. თბილი აბაზანები
3. პასტები
4. ოკლუზიური ნახვევები მალამოებით
5. სწორია 1, 3
6. სწორია 2, 4

166. დაასახელეთ ნივთიერებები, რომლებიც მიეკუთვნებიან ფაკულტატიურ გამღიზიანებლებს:

1. კონცენტრირებული მჟავები და ტუტეები

2. მდოგვის საფენები
3. კანის გამღიზიანებელი მოქმედების ნივთიერებები
4. სარეცხი ფხვნილები
5. სწორია 1, 3

167. დაასახელეთ მარტივი დერმატიტის ნიშნები:

1. გამღიზიანებელთან პირველი კონტაქტიდან დერმატიტის განვითარებამდე ფარული

პერიოდის არსებობა
2. დერმატიტის გამოხატულების ხარისხის შესაბამისობა გამღიზიანებლის ძალასთან
3. კანის დაზიანება სცილდება გამღიზიანებლის არეს
4. დაზიანების ფართობი შეესაბამება გამღიზიანებლის მოქმედების ადგილს
5. სწორია 1, 3
6. სწორია 2, 4

168. რომელ სამკურნალო პრეპარატებს ნიშნავენ მწვავე ეგზემის დროს?

1. ანტიჰისტამინები
2. დიურეტიკები
3. კალციუმის პრეპარატები
4. კორტიკოსტეროიდები
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

169. რომელი გადაუდებელი ღონისძიებებია აუცილებელი კონცენტრირებული მჟავით ან

ტუტით დამწვრობისას?

1. ნეიტრალიზაცია (შესაბამისად ტუტით ან მჟავით)

2. სპირტით გაწმენდა
3. სადეზინფექციო ხსნარების გამოყენება
4. ჩამდინარე წყლით ხანგრძლივი დაბანა
5. სწორია 1, 2

170. რომელია მედიკამენტოზური ტოქსიდერმიის პროფილაქტიკის ძირითდი ღონისძიებები?

1. ალერგოლოგიური
2. ანამნეზის შეკრება
3. ანტიჰისტამინური პრეპარატების თანადროული ან წინასწარი მიღება
4. ჰიპოალერგიული დიეტა
5. ალერგენული მედიკამენტების ხანმოკლე მიღება
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი
171. რა ნიშნებია დამახასიათებელი მიკრონული ეგზემისათვის

1. გამწვავება ხილული მიზეზის გამო

2. მკვეთრი საზღვრები
3. შეუპოვარი მიმდინარეობა
4. ასიმეტრიულობა
5. სწორია 2, 4

172. მწვავე ეგზემით დაავადებულის მკურნალობა ითვალისწინებს:

1. ჰიპოალერგიული დიეტის დაცვას

2. გარეგანი გამღიზიანებლების მოცილებას
3. დაბანის შეზღუდვას
4. ანტიჰისტამინების დანიშვნას
5. სწორია 1, 3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

173. ატოპიური დერმატიტის დროს გარეგანი თერაპია რა მიზანს ისახავს?

1. ქავილის საწინააღმდეგო მოქმედება

2. ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება

3. კერატოპლასტიური მქმედება

4. წორია ყველა ჩამოთვლილი

174. ატოპიური დერმატიტით დაავადებულებში რომელი ლაბორატორიული

მაჩვენებლის გადახრაა ხშირი:

1.შრატისმიერი IGE-ს დონის მომატება

2.აკანტოლიზურინუჯრედების გამოვლენა

3. სისხლში ეოზინოფილია

4. C რეაქტიული ცილის მომატება

5. სწორია 1,3

6.სწორია 1,2,3.

175. დერმატიტები არის

1. მარტივი

2. მიკრობული

3. ალერგიული

4.ვირუსული

5.სწორია 1,3
 6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

176. დაასახელეთ მიზეზი, რომლებიც იწვევენ მარტივ დერმატიტს

1. მდუღარე

2. მდოგვის საფენები

3. ულტრაიისფერი სხივები

4.კოსმეტიკური კრემები

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

177. ქრონიკული დერმატიტის კლინიკური გამოვლინებებია:

1. სისველე

2. შეგუბებითი ერითემა

3. ეროზიები

4. ინფილტრაცია, აქერცვლა

5. სწორია 2,4

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

178. რომელ გარეგან საშუალებას ნიშნავენ სველი ეგზემის დროს:

1. ხსნარებს საფენებისათვის

2. პასტებს

3. აეროზოლებს

4. მალამოებს

5. სწორია 1,3

6. სწორია 2,4

179. ქრონიკული ჭინჭრის ციების დიფერენცირება საჭიროა

1. ფლებატოდერმიასთან

2. ალერგიულ დერმატიტთან

3. ტოქსიდერმიასთან

4. ეგზემასთან

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია ყველა ჩამოთლილი

180. ატოპიური დერმატიტის გამწვავება და რემისია დამოკიდებულია

1. სეზონურობასთან

2. დიეტის დარღვევასთან

3. სტრესულ სიტუაციასთან

4. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

181. ატოპიური დერმატიტის ნიშნებს მიეკუთვნება

1. გაპრიალებული ფრჩხილები

2. ქავილი

3. თეთრი დერმოგრაფიზმი

4. სეზონურობა

5. სწორია 1,3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

182. კანის ქავილი, როგორც სიმპტომი , თან სდევს შემდეგ დაავადებებს:

1. შაქრიანი დიაბეტი

2. ჭიებით ინვაზია

3. ღვიძლის დაავადებები

4. სალტისებური ჰერპესი

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

183. რომელ დაავადებებს ან მდგომარეობებს ახლავს კანის ქავილი, როგორც სიმპტომი

1. ორსულობა

2. შიდსი

3. თირკმლის დაავადება

4. ონიქომიკოზი

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

184. უჩვენეთ შემოფარგლული (კეროვანი) ნევროდერმიტის უფრო მეტად ტიპიური

ლოკალიზაცია:
 1. თავის თმიანი არე

2. ხელის გულები

3. ფეხის გულები

4. კისრის უკანა ზედაპირი

185. კეროვანი ნევროდერმიტის დროს დაზიანების კერაში რომელ ზონებს გამოყოფენ

1. ლიქენიზაციის

2. ვეზიკულაციის

3. იზოლირებული ბრტყელი პაპულების

4. ატროფიის

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია 1,3

186. რომელი მტკიცებულება არის წინააღმედგობაში ქავანა დერმატიტების შესახებ

საყოველთაოდ მიღებულ წარმოდგენასთა:

1. კანის ქავილი შეიძლება იყოს როგორც დიაგნოზი, ასევე სიმტომი

2. ჭინჭრის ციება ხასიათდება გამონაყარის პოლიმორფიზმით
3. სტროფულისი ბავშვთა ქავანაა
4. ეგზემა ნეირო დერმატოზების ტიპიური წარმომადგენელია
5. სწორია2.4

187. დაასახელეთ ფსორიაზის პროგრესული სტადიის ნიშნები

1. იზომორფული რეაქცია

2. ახალი პაპულების წარმოქმნა

3. პაპულების ირგვლივ ახალი პაპულების წარმოქმნა

4. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

188. ფსორიაზის პათოგენეზში განიხილება შემდეგი თეორიები:

1. გენეტიკური
2. ნეიროგენული
3. ვირუსული
4. ნივთიერებათა ცვლის
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი
189. კანის გარდა, წითელი ბრტყელი ლიქენის დროს შეიძლება დაზიანდეს:

1. სახსრები
2. ლორწოვანი გარსები
3. თმები
4. ფრჩხილები
5. სწორია 1, 3
6. სწორია 2 ,4

190. დაასახელეთ ფსორიაზის კლინიკური ფორმები

1. ერითროდერმული
2. ვულგარული
3. ართროპათიული
4. ექსუდაციური
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

191. უჩვენეთ წითელი ბრტყელი ლიქენის კლინიკური ნიშნები

1. ქავილი
2. წინამხრების წინა ზედაპირებზე ლოკალიზაცია
3. გამონაყარი ლოყების ლორწოვან გარსზე
4. ტკივილი სახსრებში
5. სწორია1,4
6. სწორია 1,2,3

192. დაასახელეთ პაპულების ტიპიური ნიშნები წითელი ბრტყელ ლიქენის დროს

1. პოლიგოარული მოხაზულობა
2. პირაფინისმაგვარი
3. ცენტრში ჭიპის ჩაღრმავება
4. კონუსური ფორმა
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია1,2,4

193. რა დიაგნოსტიკური ფენომენები ახასითებს ფსორიაზს

1. ,, ტერმინალური აპკის სინდრომი

2. უიკხემის ბადე
3. ,,სტეარინის ლაქის“ სიმტომი
4. სწორია 1,3
5. სწორია 2,4

194. კანის გარდა ფსორიაზის დროს ზიანდება

1. სახსრები
2. თირკმელები
3. ფრხილები
 4. გული
5. სწორია 1,3
6. სწორია 2,6

195. ,, მორიგე ბალთები “ ფსორიაზის დროს ჩვეულებრივ ლოკალიზდება

1) სახეზე
2) ხელის და ფეხის გულებზე
3) სხულზე
4) იდაყვებზე და მუხლებზე

196. წითელი ბრტყელი ლიქენის დიფერენციაცია საჭიროა

1) ფსორიაზთან
2) სიფილისთან
3) ბრტყელ მეჭეჭებთან
4) ეგზემასთან
5) სწორია 1,3
6) სწორია 1,2,3

197. უჩვენეთ ფსორიაზის მკურნალობის ყველაზე ეფექტური მეთოდი

1. ტიგაზონი
2. PUVA-თერაპია
3. სანდიმუნი(ნეორალი)
4. დელაგილი
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია 1,4

198. ფსორიაზის და ბრტყელი ლიქენის ტიპიურ შემთხვევებში რა წარმოადგენს

საერთოს ( ლექციაზე ფრჩხილების დაზიანებაცო!!!)
1. იზომორფული რეაქცია ( კებნერის სიმპტომი )
2. აუტანელი ქავილი
3. ფრჩხილების დაზიანება
4. ლორწოვანი გარსების დაზიანება
5. ართრალგია

199. ვულგარული ფსორიაზისათვის დამახასიათებელია

1. გამონაყარის შეშუპების არარსებობა
2. პაპულებისა და ბალთების მკვეთრი ვარდისფერი
3. ქერქების არარსებობა
4. ართრალგიის არარსებობა
5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

200. დერმატოლოგს მიაკითხა ავადმყოფმა, 42 წლის ქალმა , ჩივილებით : ნერვული

სტრესის შემდეგ უხვი გამონაყრის გაჩენა, რომელსაც თან ახლავს გამუდმებული
ძლიერი ქავილი. გასინჯვისას კანზე, წვივებსა და წინამხრების წინა ზედაპირებზე
აღენიშნება მრავალრიცხოვანი ბრტყელი პაპულოზური გამონაყარი სიმინდის
მარცვლის ოდენობიდან მუხუდოს ზომამდე, მოლურჯო-მოწითალო ფერის, სადა
პრიალა ზედაპირით და ჭიპისმაგვარი ჩაღრმავებით ცენტრში. რა დაავადებაზე უნდა
ვიფიქროთ პირველ რიგში
1. ფსორიაზი
2. მუნი
3. პრურიგო
4. წითელი ბრტყელი ლიქენი
5. მეორე ხანის სიფილისი

201. წითელი ბრტყელი ლიქენის სამკურნალოდ შეიძლება გამოვიყენოთ

1. დელაგილი
2. პრედნიზოლონი
3. კლარიტინი
4. რელანიუმი
5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

202. ფსორიაზის ექსუდაციური ფორმის დროს ყველაზე დამახასიათებელ ნიშანს წარმოადგენს

1. ქატოსებრი ქერცლი
2. სეროზული ქერქები
3. ჰემორაგიული ქერქები
4. ჩირქოვანი ქერქები
5. ფირფიტოვანი ქერცლი

203. აირჩიეთ სიმპტომი, რომელიც პათოგნომურია ბრტყელი ლიქენისათვის

1. ნიკოლსკის სიმპტომი
2. ბენიე-მეშჩერსკის სიმპტომი
3. უიკხემის სიმპტომი

204. ფსორიაზით დაავადებულთა ადგილობრივი მკურნალობისათვის გამოიყენება ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა
1. მალამო ,, ლორინდენ A ‘‘
2. 2% სალიცილის მალამო
3. 2% ბორის საფენი
4. 5% გოგირდ-კუპრის მალამო
5. 5% ნაფტალანის მალამო

შემაერთებელი ქსოვილის დიფუზური დაავადებები

205. უჩვენეთ ძირითადი ფაქტორები, რომლებსაც მნიშვნელობა აქვს დისკოიდური წითელი

მგლურას პათოგენეზში:
1. ქრონიკული ინფექციის კერები
2. წამლის აუტანლობა
3. აუტოიმუნური დარღვევები
4. ინსოლაცია
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

206. უჩვენეთ დისკოიდური წითელი მგლურას დროს კანის დაზიანების დამახასიათებელი

სიმპტომები

1. ერითემა
2. ფოლიკულური ჰიპერკერატოზი
3. ნაწიბუროვანი ატროფია
4. ლიქენიფიკაცია
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია 1,4

207. უჩვენეთ წითელი მგლურას კანის ფორმის ძირითადი კლინიკური სახესხვაობები

1. ბალთური
2. დისკოიდური
3. ხაზოვანი
4. ქრონიკული დისემინირებული
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია 2,4

208. უჩვენეთ დისკოიდური წითელი მგლურას დამახასიათებელი ლოკალიზაცია

1. ცხვირი
2. ლოყები
3. ტუჩების წითელი ქობა
4. თავის თმიანი არე
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

209. უჩვენეთ დისემინირებული წითელი მგლურას დამახასიათებელი ლოკალიზაცია

1. სახე
2. ხელისგულები
3. დეკოლტეს მიდამო
4. გენიტალიუმი
5. სწორია 1,3
6. სწორია 2, 4

210. უჩვენეთ სამკურნალო პრეპარატები, რომლებიც ჩვეულებრივ გამოიყენება წითელი

მგლურას კანის ფორმის ზოგად თერაპიაში:
1. ანგიოპროტექტორები
2. დელაგილი
3. რეტინოიდები
4. პლაქვენილი
5. სწორია 1, 3
6. სწორია 2. 4

211. უჩვენეთ პრეპარატები, რომლებიც ჩვეულებრივ გამოიყენება წითელი მგლურას კანის

ფორმის ადგილობრივი თერაპიისათვის:
1. გოგირდის მალამო
2. კორტიკოსტეროიდული მალამოები ანტიბიოტიკებით
3. ფტორის შემცველი კორტიკოსტეროიდული მალამოები
4. კერატოლიზური მალამოები

212. დაასახელეთ მეორადი პროფილაქტიკის ღონისძიებანი კანის ქრონიკული ერითემატოზის

დროს:
1. კურორტოთერაპია შავ ზღვაზე
2 ქინოლინის რიგის პრეპარატების პროფილაქტიკური მიღება გაზაფხულ -ზაფხულის
პერიოდში.
3. ჰიპოალერგიული დიეტა
4. ფოტოდამცველი კრემების ხმარება სხეულის ღია ადგილებზე
5. სწორია 1. 3
6 სწორია 2, 4

213. რომელ დაავადებებთან უნდა გავატაროთ დიფერენციალური დიაგნოზი დისკოიდური

წითელი მგლურას საწყის სტადიაში:
1. მზის დერმატიტი
2. როზაცეა
3. სებორეული ეგზემა
4. ფსორიაზი
5. სწორია 1, 3
6. წორია 1, 2, 3

214. უჩვენეთ წითელი მგლურას კანის ფორმით დაავადებულთათვის დამახასიათებელი

მონაცემები:
1. ნათესავებში ონკოლოგიური დაავადებების არსებობა
2. ულტრაიისფერი სხივებისადმი მომატებული მგრძნობელობა
3. ღვიძლის თანმხლები დაავადებები პორფირინის ცვლის დარღვევით და ულტრაიისფერი
სხივებისადმი გამოხატული სენსიბილიზაციით
4. ახალგაზრდა ან საშუალო ასაკის ქალების უპირატესი დაავადებით
5. სწორია 1, 3
6. სწორია 2, 4

215 დაასახელეთ კანის სკლეროდერმიის კლინიკური ფორმები:

1. თეთრი ლაქების დაავადება
2. ბალთოვანი
3. ხაზოვანი
4. დისკოიდური,
5. სწორია 1, 2. 3

216. უჩვენეთ ხაზოვანი სკლეროდერმიის ყველაზე დამახასიათებელი ლოკალიზაცია:

1. ცხვირი, ლოყები
2. შუბლი
3. დეკოლტეს ადგილი
4. კიდურები
5. სწორია 1. 3
6. სწორია 2, 4

217. დაასახელეთ ბალთოვანი სკლეროდერმიის კლინიკური სტადიები:

1. ერითემა
2. ჰიპერპიგმენტაცია
3. ატროფია
4. გამკვრივება
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

218. უჩვენეთ კლინიკური გამოვლინებანი, დამახასიათებელი ბალთოვანი სკლეროდერმიის

საწყისი სტადიისათვის:
1. ჰიპოპიგმენტური ლაქები უმნიშვნელო ქატოსებრი აქერცვლით
2. წითელი ფერის ბალთები პერიფერიაზე ანთებადი ქობით
3. მკვეთრი ვარდისფერი პაპულები ქერცლებით
4 .იასამნისფერ-ვარდისფერი ლაქები მომრგვალო ან ოვალური მოხაზულობით

219. დაასახელეთ ბალთოვანი სკლეროდერმიისათვის დამახასიათებელი კლინიკური ნიშნები:

1. მოყვითალო-თეთრი ფერი, პრიალა ზედაპირი
2. თმის გაცვენა და კანის სურათის გადასწორება
3. ხისმაგვარი სიმკვრივე
4. ოფლისა და ცხიმის გამოყოფის შემცირება კერაში
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

220. უჩვენეთ ბალთოვანი სკლეროდერმიის უფრო ხშირი ლოკალიზაცია:

1. სახე, კისერი
2. თავის თმიანი არე
3. წინამხრები, წვივები
4. სხეული

221. დაასახელეთ სკლეროდერმიის პათოგენეზის თეორიები:

1. ნეიროენდოკრინული
2. აუტოიმუნური
3. ინფექციური
4. სისხლძარღოვანი
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

222. უჩვენეთ პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება ბალთოვანი სკლეროდერმიის საწყისი

(ლაქოვანი) სტადიის მკურნალობისათვის:
1. აევიტი
2. კორტიკოსტეროიდები
3. ანგიოპროტექტორები
4. ლიდაზა
5.სწორია 1, 4
6. სწორია 1, 2, 3

223. უჩვენეთ პრეპარატები, რომლებიც გამოიყენება ბალთოვანი სკლეროდერმიის

სამკურნალოდ ინდურაციულ სტადიაში:
1. ლიდაზა
2. ნიკოტინის მჟავა
3. D- პენიცილამინი
4 კორტიკოსტეროიდები
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

224. უჩვენეთ ფიზიოთერაპიული მეთოდები, რომლებიც გამოიყენება ბალთოვანი

სკლეროდერმიის სამკურნალოდ:
1. ფონოფორეზი ლიდაზით
2. ჰიპერბარული ოქსიგენაცია
3. პარაფინის აპლიკაციები
4. ლაზერული დასხივებები
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი
225. უჩვენეთ კლინიკური სიმპტომები, რომლებიც დამახასიათებელია ბალთოვანი
სკლეროდერმიის დასაწყისისათვის:
1. სუბფებრილური ტემპერატურა
2. ართრალგია
3. კანზე იასამნისფერი ლაქები
4. ქავილი

226. რა პროცესები უდევს საფუძვლად სკლეროდერმიის კლინიკურ გამოვლინებებს:

1. აკანტოზი
2. ლიქენიფიკაცია
3. პარაკერატოზი
4. დერმატოსკლეროზი

227. დერმატომიოზიტისათვის დამახასიათებელია:

1. სათვალეების სიმპტომი
2. ნიკოლსკის სიმპტომი
3. პელერინის (დეკოლტეს) სიმპტომი
4. სველი ზეწრის სიმპტომი
5. სწორია 1. 3

ბულოზური აუტოიმუნური დერმატოზები

228. უჩვენეთ უფრო ეფექტური პრეპარატი ჭეშმარიტი პემფიგუსის სამკურნალოდ:

1. ერითრომიცინი
 2. ბისეპტოლი
3. პრედნიზოლონი
4. რიფამპიცინი
5. დელაგილი

229. ეპიდერმისის რომელ შრეში ვითარდება პირველადი ელემენტი პემფიგუსის დროს:

1. მარცვლოვანი
2. რქოვანა
3. წვეტიანი
4. ბაზალური
5. ბრწყინვალე

230. უჩვენეთ დიაგნოსტიკური სიმპტომი პემფიგუსის დიაგნოზის დასამტკიცებლად :

1. კებნერის ფენომენი
2. ბალცერის სინჯი
3. პინკუსის სიმპტომი
4. მანტუს რეაქცია
5. ნიკოლსკის სიმპტომი

231. ჭეშმარიტი პემფიგუსის დროს პირის ლორწოვანი გარსის დაზიანებისას რა შეგრძნებებია

დამახასიათებელი :

1. ქავილი
2. ტკივილი
3. წვა
4. პარესთეზია
5. მოჭიმვის გრძნობა

232.უჩვენეთ ჭეშმარიტი პემფიგუსის ძირითადი პათოჰისტოლოგიური ნიშანი:

1. სპონგიოზი
2. აკანტოზი
3. აკანტოლიზი
4. ჰიპერკერატოზი
5. პარაკერატოზი

233. ავადმყოფი მოვეგეტირე პემფიგუსის დიაგნოზით დიდი ხანია იტარებს

კორტიკოსტეროიდულ თერაპიას. პირველ რიგში რა გართულებაა მოსალოდნელი
კორტიკოსტეროიდების ხანგრძლივი მიღების შედეგად :

1. ნეფრიტი
2. ჰეპატიტი
3. კუჭის წყლული
4. ცისტიტი
5. ქოლეცისტიტი

234. ვულგარული პემფიგუსის დიაგნოზის დასამტკიცებლად რომელი ლაბორატორიული

გამოკვლევაა აუცილებლად ჩასატარებელი:

1. ნაცხი - ანაბეჭდი აკანტოლიზურ უჯრედებზე

 2. სისხლის ანალიზი შაქარზე
3. სისხლის კლინიკური ანალიზი
4. ბუშტის შიგთავსის დათესვა ფლორაზე
5. ბუშტის შიგთავსის გამოკვლევა ეოზინოფილებზე

235. ჭეშმარიტი პემფიგუსის დიაგნოზის დასამტკიცებლად რომელი არსებული კლინიკურ-

დიაგნოსტიკური მეთოდია ყველაზე ფასეული:

1. იადსონის სინჯი
2. პირკეს რეაქცია
3. ბალცერის სინჯი
4. ნიკოლსკის სიმპტომი
5. კებნერის სიმპტომი

236. 53 წლის მამაკაცს ხილული მიზეზის გარეშე პირის ღრუს ლორწოვანზე გაუჩნდა მსხვილი
ბუშტები დუნე ზედაპირით და მკვეთრი წითელი ეროზიები. პროცესს თან ახლავს
მტკივნეულობა, რაც საკვების მიღებას აძნელებს. თქვენი კლინიკური დიაგნოზი :

1. სალტისებური ჰერპესი
2. ტოქსიდერმია
3. მარტივი ბუშტუკოვანი ჰერპესი
4. სიფილისური პემფიგუსი
5. ვულგარული პემფიგუსი

237. ვულგარული პემფიგუსის დიაგნოზის დასადგენად ყველაზე მნიშვნელოვანი

ლაბორატორიული გამოკვლევაა:

1. პირდაპირი იმუნოფლუორესცენციის რეაქცია კანის ბიოპტატთან

2. სისხლის კლინიკური ანალიზი
3. ბუშტის შიგთავსის გამოკვლევა ეოზინოფილიებზე
4. ბუშტის შიგთავსის დათესვა ფლორაზე
5. სისხლის გამოკვლევა ელექტროლიტებზე

238. ჭეშმარიტი პემფიგუსის უფრო ტიპური ლოკალიზაცია არის :

1. სახე
2. თავის თმიანი მიდამო
3. ხალის და ფეხის გულები
4. გენიტალიუმი
5. სხეული

239. დაასახელეთ ვულგარული პემფიგუსისათვის ტიპიური პიირველადი მორფოლოგიური

ელემენტი:

1. ლაქა
2. ხორკლი
3. ბუშტუკი
4. ბუშტი
5. პუსტულა

240. რომელი ნიშნებია დამახასიათებელი დიურინგის ჰერპეტიფორმული დერმატიტისათვის:

 1. მორეციდივე მიმდინარეობა
2. გამონაყრის ჭეშმარიტი პოლიმორფიზმი
3. მკვეთრი ქავილი
4. ნიკოლსკის დადებითი სიმპტომი
5. სწორია 1,2,3

241. დიურინგის ჰერპეტიფორმული დერმატიტისათვის უფრო დამახასიათებელ

მორფოლოგიურ ელემენტებს წარმოადგენენ

1. პაპულები
2. ვეზიკულები
3. ერითემატოზული ლაქები
4. ურტიკები
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

242. ჭეშმარიტი პემფიგუსის კლინიკური ელვოლუციის პროცესში წარმოიქმნება შემდეგი

მეორადი მორფოლოგიური ელემენტები:

1. ეროზიები
2. ქერქები
3. პიგმენტური ლაქები
4. ნაწიბურები
5. სწორია 1,4
6. სწორია 1,2,3

243. დიურინგის ჰერპეტიფორმული დერმატიტის მკურნალობისათვის ჩვეულებრივ

გამოიყენება:

1. ანტიბიოტიკები
2. ვიტამინები
3. სულფონის რიგის პრეპარატები
4. ანტიჰისტამინური პრეპარატები

244. ბულოზური პემფიგოიდისათვის დამახასიათებელია:

1. შიდაეპიდერმული ბუშტები
2. ეპიდერმისისქვეშა ბუშტები
3. წვეტიან შრეში დადებითი იფრ Ig G- სთან
4. ბაზალური მემბრანის ზონაში დადებითი იფრ Ig G- სთან
5. სწორია 1,3
6. სწორია 2,4

245. დიურინგის ჰერპეტიფორმული დერმატიტის დიაგნოზის დასადასტურებლად

აუცილებელია ჩავატაროთ კანის სინჯი, რომ განვსაზღვროთ აწეული მგრძნობელობა

1. სულფანილამიდებისადმი
2. ანტიბიოტიკებისადმი
3. ნოვოკაინისადმი
4. იოდიდებისადმი
5. სწორია 1,3
246. ბულოზური ეპიდერმოლიზისათვის დამახასიათებელ მორფოლოგიურ ელემენტებს
წარმოადგენენ:

1. ვეზიკულები

2. ბუშტები

3. ურტიკები (ბუდგები)

4. ერითემატოზული ლაქები

5. სწორია 1, 3

6. სწორია 2, 4

247. დიურინგის ჰერპეტიფორმული დერმატიტისთვის რომელი ნიშნებია დამახასიათებელი:

1. დერმის დვრიოვან ზონაში დადებითი იფრ Ig A - სთნ

2. ბუშტის შიგთავსის ეოზინოფილია

მკვეთრი ქავილი

4. ნიკოლსკის დადებითი სიმპტომი

5. სწორია 1, 2 ,3

248. უჩვენეთ მოვეგეტირე პემფიგუსის ტიპური კლინიკური გამოვლინებანი:

1. ეროზიები და წყლულები

2. ბუშტები და ეროზიები სუფთა და სადა ფსკერით

3. ლაქები, პუსტულები, ვეზიკულები

4.ბუშტები და ეროზიები ფსკერზე პაპილომატოზური წანაზარდებით

5. სწორია 1, 3

249. ჩამოთვალეთ კორტიკოსტეროიდების დიდი დოზების ხანგრძლივი მიღებისას ხშირად

განვითარებული გართულებები:

1. კუშინგის სიმპტომი

2. ოსტეოპოროზი

3. შაქრიანი დიაბეტი

4. არტერიული ჰიპერტენზია

5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

250. ჩამოთვალეთ დაავადებები, რომელთანაც საჭიროა დიურინგის ჰერპეტიფორმული

დერმატიტის დიფერენციაცია:

1. ბულოზური პემფიგოიდი
2. ვულგარული პემფიგუსი

3. წითელი ბრტყელი ლიქენის ბუშტოვანი ფორმა

4. მრავალფორმიანი ექსუდაციური ერითემა

5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

251. პემფიგუსის კლასიფიკაცია მოიცავს შემდეგ სახესხვაობებს:

1. ვულგარული

2. სებორეული

3. მოვეგეტირე

4. ფოთლისებური

5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

გენოდერმატოზები

252. ვულგარულლი იქთიოზი ხასიათდება შემდეგი კლინიკური ნიშნებით:

1. კანის მთელ ზედაპირზე გარდა კანის მსხვილი ნაოჭებისა, ქერცლებია

2. ერიტროდერმია დაბადებისას

3. დერმატოგლიფიკის შეცვლა

4. ხელის და ფეხის გულების კერატოდერმია

5. სწორია 1,3

6. სწორია 2, 4

253. X-შეჭიდული რეცესიული იქთიოზი ხასიათდება:

1. კანის ნაოჭების დაზიანებით

2. მკვრივი მუქი-რუხი ქერქებით

3. კატარაქტით

4. ერითროდერმიით

5. სწორია 1, 3

6. სწორია 1, 2, 3

254. ლამელიარული იქთიოზი ხასიათდება:

1. კოლოიდური ნაყოფით

2. ერითროდერმიით

3. კანის მთელი ზედაპირის ჰიპერკერატოზით

4. კანის მსხვილი ნაოჭები თავისუფალია დაზიანებისაგან

5. სწორია 1, 2, 3
6. სწორია 2, 4

255. მემკივდრული კერატოზების მკურნალობაში გამოიყენება:

1. არომატული რეტინოიდები

2. ქინოლინები

3. ვიტამინი A,E,C

4. ციტოსტატიკები

5. სწორია 1, 3

6. სწორია 2, 4

256. პაპიიონა-ლეფერის კერატოდერმია ხასიათდება

1. ხელის და ფეხის გულების კერატოზებით

2. ხელის და ფეხის გულებზე ბუშტუკებით

3. პარადონტოზით

4. ჰიპერტრიქოზით

5. სორია 1,3

6. სწორია 2,4

257. მარტივი ბულოზური ეპიდერმოლიზი ხასიათდება შემდეგი ნიშნებით:

1. კკანის მსუბუქი ტრავმატიზაციის ადგილზე ბუშტუკების გაჩენა

2. დადებითი ნიკოლსკის სიმპტომი

3. ორსული დედის სისხლის შრატში ალფა-ფეტოპროტეინის დაგროვება

4. კანის ატროფია

5. სწორია 1,3

6. სწორია 2, 4

258. დისტროფიული ეპიდერმოლიზი ხასიათდება შემდეგი ნიშნებით:

1. ეპიდერმისქვეშა ბუშტუკები

2. კანის დანამატების დისტროფია

3. მილიუმები

4. ნაწიბურები

5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

259. რეკლინჰაუზენის დაავადებისთვის დამახასიათებელია:

1. ნეიროფიბრომები

2. ადენომები
3. „ყავა რძით“ ფერის პიგმენტური ლაქები

4. მიომები

5. სწორია 1, 3

6. სწორია 2, 4

ლიმფოპროლიფერაციული დაავადებები

260. T- ლიმფოციტების სიმსივნად ტრანსფორმაციაში მნიშვნელოვანი როლი ეკუთვნის:

1. ლანგერჰანსის უკრედებს

2. მერკელის უჯრედებს

3. კერატინოციტებს

4. ერითროციტებს

5. სწორია 1,3

6. სწორია 2, 4

261. ფუნგოიდური მიკოზი ხასიათდება:

1. კვანძებით

2. წყლულებით

3. ბალთებით

4. ლაქებით

5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

262. T- უჯრედოვანი ლიმფომის მკურნალობა მოიცავს:

1.კორტიკოსტერიოდების

2. ციტოსტატიკების

3. რეტინოიდებს

4. ანტიბაქტერიულ პრეპარატებს

5. სწორია 1,4

6. სწორია 1,2,3

263. B- უჯრედოვანი ლიმფომა ხასიათდება შემდეგი ნიშნებით:

1. კვანძები

2. ერითროდერმია

3. ბალთები

4. ბუშტები
5. სწორია 1,4

6. სწორის 1,2,3

კანის დანამატების დაავადებები

264. მიუთითეთ როზაცეას კლინიკური ნიშნები

1. ერითემა

2. ტელეანგიექტაზიები

3. ინფილტრაცია და ცხვირის ზომების გადიდება

4. არაფოლიკულური პაპულები და პუსტულები

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

265. რას წარმოადგენს აკნე

1. თმის ფოლიკულის ყელის შესართავის ჩირქოვან ანთებას

2. თმის ფოლიკულის ჩირქოვანი ანთება

3. ეკრინული საოფლე ჯირკვლის ჩირქოვანი ანთება

4. აპოკრინული საოფლე ჯირკვლის ჩირქოვანი ანთება

5. ცხიმოვანი ჯირკვლის ჩირქოვანი ანთება

266. მიუთიტე ვულგარული აკნეს წარმოქმნის ტიპიური ასაკი

1. ბავშვთა

2. მოზრდილთა

3. მოხუცებულობის

4. მოზარდთა

5. ასაკზე არ არის დამოკიდბული

267. მიუთითეთ როზაცეას ტიპიური ლოკალიზაცია:

1. სახის კანი და თავის თმიანი მიდამო

2. სახის კანი და კისრის წინა ზედაპირი

3. კანის ნაოჭები

4. სახის კანი, გულმკერდისა და ზურგის ზედა ნაწილები

5. სახის კანი, კისრის უკანა ზედაპირი და კანის ნაოჭები

268. მიუთითეთ ვულგარული ფერისმჭამელის კლინკური ნიშნები:

1. თმის ფოლიკულების და ცხიმოვან ჯირკვლებთან პუსტულების კავშირი

2. სახეზე, მკერდსა და ზურგზე ლოკალიზაცია

3. გამონაყრის ევოლუციური პოლიმორფიზმი

4. კომედონების არსებობა

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

269. 16 წლის ვაჟს სახის კანის, გულმკერდისა და ზურგის ზემო მიდამოში, სადაც აღინიშნება
მრავალი კომედონი მომატებული ცხიმოვნობის ფონზე პერიოდულად აღენიშნება
ფოლიკულური კვანძებისა და ჩირქგროვების წარმოქმნა. სუბიექტური ჩივილები არ აღენიშნება.
თქვენი დიაგნოზი:

1. ფურუნკულოზი

2. მეორადი სიფილისი (აკნოზური სიფილიდი)

3. სებორეა, ვულგარული ფერისმჭამელა

4. ვულგარული სიკოზი

5. როზაცეა, პუსტულური სტადია

270. მკურნალობის ჩამოთვლილი მეთოდებიდან რომელია უკუნაჩვენები როზაცეას

შემთხვევაში

1. ვიტამინები.

2.ანტიბიოტიკები (ტეტრაციკლინი)

3. იმიდაზოლის ჯგუფის პრეპარატები (ტრიქოპოლი)

4. ადგილობრივი კორტიკოსტეროიდები

5. არასპეციფიკური იმუნოსტიმულაცია

271. რა უწყობს ხელს სებორეის განვითარებას?

ა. ენდოკრინოპათია ( ჰიპერანდროგენემია)

ბ. მემკვიდრეობითი წინასწარგანწყობა

გ. საკვებად დიდი რაოდენობით ექსტრაქტული ნივთიერებებისა და ნახშირწყლების გამოყენება

დ. საჭმლის მომნელებელი სისტემის დაავადებები ( გასტრიტი, კოლიტი და ა.შ)

ე. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

272. 45 წლის ელექტროშემდუღებელს აღენიშნება ცხვირის ზომების მომატება, მოლურჯო-

ჟოლოსფერი შეფერილობა და მკაფიოდ გამოხატული გაფართოებული ფორები. პერიოდულად
ამ ფონზე წარმოიქმნება პუსტულები. მდგომარეობა უმწვავდება ზაფხულში და ასევე
ალკოჰოლის გამოყენების შემდეგ, თქვენი დიაგნოზი:

ა. ქრონიკული ერითემატოზი

ბ. ვულგარული ფერისმჭამელა
გ. ვულგარული სიკოზი

დ. რინოფიმა

ე. ტუბერკულოზური მჭამელი

273. ვულგარული ფერისმჭამელას პათოგენეზში არსებითი მნიშვნელობა უკავია ყველა

ფაქტორს გარდა:

ა. ფოლიკულის არხის კერატინიზაციის გაძლიერება

ბ. კანის ცხიმის ხარისხობრივი შეცვლა

გ. წვრილი კაპილარების პარალიზური გაფართოება

დ. კანის ცხიმის რაოდენობრივი შეცვლა
ე. მიკრობული მოთესვა

274. ვულგარული ფერისმჭამელების მკურნალობისათვის გამოიყენება ყველა

ფიზიოთერაპიული პროცედურა გარდა:

1. კრიომასაჟი ნახშირმჟავა თოვლით

2. დიათერმოკოაგულაცია

3. ულტრაიისფერი დასხივება

4. მექანიკური გაწმენდა

5. PUVA-თერაპია

275. რომელია როზაცეას რეციდივის პროფილაქტიკა:

1. მკვეთრი ტემპერატურული ცვლილებების მორიდება

2. დიეტა ექსტრაქტლი საკვებისა და ალკოჰოლის შეზღუდვით

3. ფოტოდამცავი კრემები

4. კურორტული მკურნალობა შავ ზღვაზე

5. სწორია 1, 2, 3

6. სწორია 2, 4

276. მიუთითეთ ვულგარული ფერისმჭამელების ძირითადი პათოგენეზური მომენტები

1. ცხიმოვანი სებორეა

2. ჰიპერანდროგენემია

3. ბაქტერიული ინფექცია
 4. საკვებისმიერი ალერგია

5. სწორია 1, 2, 3

6. სწორია 2, 4

277. მიუთითეთ სებორეის ტიპიური ლოკალიზაცია

1. სახე

2. თავის თმიანი მიდამო

3. ზურგისა და გულმკერდის ზედა მესამედი

4. დუნდულები

5. სწორია 1, 2, 3

6. სწორია 2, 4

278. ჩამოთვლილი სამკურნალო პრეპარატებიდან მიუთითეთ რომელ მათგანს შეუძლია

გამოიწვიოს მედიკამენტური ფერისმჭამელების წარმოქმნა

1. კორტიკოსტეროიდული ჰორმონები

2. იოდის პრეპარატები

3. ბრომის პრეპარატები

4. იმიდაზოლის ჯგუფის პრეპარატები

5. სწორია 1, 2, 3

6. სწორია 2, 4

279. ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი გამოიყენება როზაცეას მკურნალობაში

1. ტეტრაციკლინის ჯგუფის ანტიბიოტიკები

2. იმიდაზოლის ჯგუფის პრეპარატები (ტრიქოპოლი)

3. სინთეზური რეტინოიდები (როაკუტანი)

4. ფტორირებული კორტიკოსტეროიდული მალამოები

5. სწორია 1, 2, 3

6. სწორია 2, 4

280. ამოარჩიეთ როზაცეას დამახასიათებელი მორფოლოგიური ელემენტები:

1. პაპულები
 2. პუსტულები

3. ტელეანგიექტაზიები

4. ერითემა

5. სწორია 1, 2, 3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

281. ვულგარული ფერისმჭამელებისათვის დამახასიათებელი მორფოლოგიური ელემენტებია

1. ფოლიკულური პაპულები

2. ფოლიკულური პუსტულები

3. ნაწიბურები

4. ტელეანგიექტაზიები

5. სწორია 1, 2, 3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

282. მიუთითეთ ვულგარული ფერისმჭამელების გართულებები

1. კოლოიდური ნაწიბურები

2. მდგრადი პიგმენტაცია

3. ფსიქოემოციური დარღვევები

4. ჰიპერტრიქოზი

5. სწორია 1, 2, 3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

283. მიუთითეთ ვულგარული აკნეს მძიმე ფორმები

1. კონგლობირებული ფერისმჭამელები

2. აბსცედირებული ფერისმჭამელები

3. ფლეგმონური ფერისმჭამელები

4. პაპულური ფერისმჭამელები

5. სწორია 1, 2, 3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

284. რომელი ადგილობრივი საშუალებები გამოიყენება აკნეს მკურნალობაში

1. აიროლ-ლოსიონი (რეტინოის მჟავას პრეპარატი)

2. ზინერიტი

3. სკინორენი

4. ლამიზილ-სპრეი

5. სწორია 1, 4

6. სწორია 1, 2, 3

285. ჩამოთვლილი ადგილობრივი საშუალებებიდან რომელია მიზანშეწონილი როზაცეას

მკურნალობაში

1. 2% ბორ-ნაფტალინის პასტა

2. კლოტრიმაზოლის მალამო

3. მიკოსპორი (ანტიმიკოზური საშუალებები)

4. ცელესტოდერმი (ფტორირებული გლუკოკორტიკოიდი)

286. მიუთითეთ როზაცეას მკურნალობისათვის გამოყენებული ფიზიოთერაპიული მეთოდები

1. კრიომასაჟი ნახშირმჟავა თოვლით

2. დიათერმოკოაგულაცია

3. კრიომასაჟი თხევადი აზოტით

4. დერმაბრაზია

5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

287. არჩევენ ალოპეციის შემდეგ ფორმებს

1. თანდაყოლილი

2. ბუდობრივი

3. ანდროგენული

4. სიმპტომური

5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

288. ბუდობრივი ალოპეციისათვის დამახასიათებელია

1. თმის კეროვანი გაცვენა

 2. გადატეხილი თმების კერები

3. თმები ძახილის ნიშნის სახით

4. თმები მოთეთრო მუფთებით

5. სწორია 1, 3

6. სწორია 2, 4

289. ტოტალური ალოპეციის დროს გამოიყენება

1. ანგიოპროტექტორები

2. ვიტამინები

3. კორტიკოსტეროიდები

4. ციტოსტატიკები

5. სწორია 1, 3

6. სწორია 1, 2, 3

კანის სიმსივნეები

290. მელანოციტური ნევუსის ავთვისებიანად გარდაქმნის ნიშნებია:

1. ელემენტის ფართობისა და სიმაღლის ზრდა

2. პიგმენტაციის ინტენსივობის გაძლიერება

3. პიგმენტური ქობის ან ელემენტების სატელიტების გაჩენა

4. ნევუსში ანთებადი რეაქცია

5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

291. კანცეროგენეზი (ავთვისებიანი ტრანსფორმაცია) ხასიათდება

1. პროგრესირების სტადიით

2. ინიციაციის სტადიით როგორც შეუქცევადი პროცესით

3. პრომოციის სტადიით როგორც შექცევადი პროცესით

4. პრომოციის სტადიით როგორც შეუქცევადი პროცესი

5. სწორია 1, 3
 6. სწორია 1, 2, 3

292. არჩევენ ბაზალიომის შემდეგ კლინიკურ ფორმებს:

1. ზედაპირულს

2. სიმსივნურს

3. წყლულოვანს

4. სკლეროდერმიისმაგვარს

5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

293. კანის ბრტყელუჯრედოვანი კიბო ხშირად ვითარდება

1. De novo

2. კანის კიბოსწინარე დაავადებებისგან

3. კანის დაფარულ უბნებზე

4. კანის ღია უბნებზე

5. სწორია 1, 3

6. სწორია 2, 4

294. 72 წლის ავადმყოფ ქალს შუბლის მიდამოში გაუჩნდა კვანძი, რომელიც სამ კვირაში
გარდაიქმნა გუმბათის ფორმის 2 სმ დიამეტრის კვანძად ცენტრში ფსევდოწყლულით,
დაფარული რქოვანა მასებით, მოცილებისას სისხლდენის ნიშნების გარეშე, პერიფერიულად
მომრგვალო, შემაღლებული, ტელეანგიექტაზიებიანი ზონით. სუბიექტური ჩივილი არ
აღინიშნება. თქვენი კლინიკური დიაგნოზი:
ა. ბაზალიომა
ბ. კანის ქვა
გ. ბრტყელუჯრედოვანი კიბო
დ. კერატოაკანტომა

295. კერატოაკანტომისთვის არ არის დამახასიათებელი

1. „ფსევდოწყლული“
2. სპონტანური ინვოლუცია
3. ლოკალიზაცია კანის ღია უბნებზე
4. ბაზალიომაში ტრანსფორმაცია

296. ექიმთან მიღებაზეა 20 წლის ქალი ჩივილებით გამონაყარზე, რომელსაც თან ახლავს
ქავილი. ავადაა ერთი კვირაა. პირველი გამონაყარი გაუჩნდა სხეულზე მოზრდილი ლაქის
სახით. ბანაობის შემდეგ გამონაყარის რაოდენობამ მკვეთრად მოიმატა და გახდა მკაფიო და
შეშუპებული. კანის დათვარიელებისას სხეულსა და კიდურებზე აღენიშნება მრავალრიცხოვანი
შეშუპებული ლაქები , მოვარდისფრო-მოყვითალო ფერის. განლაგებული კანის დაჭიმვის
ხაზების გასწვრივ. თქვენი დიაგნოზი.

1. მეორე ხანის ახალი სიფილისი

 2. ფსორიაზი
3. სხვადასხვაფერის პიტირიაზი
4. ვარდისფერი პიტირიაზი
5. ტოქსიდერმია

297. ვარდისფერი პიტირიაზი იწყება შემდეგი ელემენტი წარმოქმნით

1. ურტიკის
2. პაპულის
3. ვეზიკულის
4. პიგმენტური ლაქის
5. ანთებადი ლაქის

298. ვარდისფერი პიტირიაზის მიმდინარეობის ხანგრძლივობა, როგორც წესი არის

1. 6-8 კვირა
2. 1-2 კვირა
3. 4 თვე
4. 6 თვე
5. 1 წელი

299. მიუთითეთ ვარდისფერი პიტირიაზის ტიპური ლოკალიზაცია

1. სახე
2. წვივები
3. სხეული
4. ლორწოვანი გარსები
5. ხელისა და ფეხის გულები
6. სწორია 2, 5

300. ვარდისფერი პიტირიაზი უნდა განვასხვავოთ

1. ტოქსიდერმიისგან
2. ეგზემატიდებისგან
3. როზეოლური მეორე სახის სიფილისისაგან
4. წითელი ბრტყელი ლიქენისგან
5. სწორია 1, 2, 3

301. რომელ რეკომენდაციას გაუწევთ ვარდისფერი პიტირიაზით დაავადებულს

1. მოერიდოს შალის ნაწარმისა და სინთეზური ქსოვილისაგან დამზადებული

თეთრეულის ტარებას
2. მოერიდოს ბანაობას აბანოში
3. შეზღუდოს წყლის პროცედურები
4. მოერიდოს მძიმე ფიზიკურ დატვირთვას
5. სწორია ყველა ჩამონათვალი

302. ამოარჩიეთ ვარდისფერი პიტირიაზისათვის კლინიკური ნიშნები

1. გამონაყარის ელემენტების ციკლური მოხაზულობა

2. გამონაყარის ელემენტების მოყვითალო-ვარდისფერი
3. გამონაყარის ელემენყების პარაფინისებური სიპრიალე
 4. „დედისეული ბალთის“ არსებობა
5. სწორია 1, 3
6. სწორია 2, 4

303. მიუთითეთ ძირითად ფაქტორებზე რომელთაც აქვთ მნიშვნელობა ვარდისფერი

პიტირიაზის პათოგენეზში

1. ნეოროენდოგენური
2. ვირუსული
3. მემკვიდრული
4. ინფექციურ-ალერგიული
5. სწორია 1, 3
6. სწორია 2, 4

304. მრავალფორმიანი ექსუდაციური ერითემისათვის დამახასიათებელია

1. ერითემული ლაქები
2. ბუშტუკები
3. კანისა და ლორწოვანი გარსების დაზიანება
4. სახსრების დაზიანება
5. სწორია 1,2 3
6. სწორია 2, 4

305. მრავალფორმიანი ექსუდაციური ერითემის ნაირსახეობებს მიეკუთვნება

1. ლაიელის სინდრომი
2. სტივენ-ჯონსონის სინდრომი
3. გენერალიზებული ჰერპესი
4. ახალშობილთა ეპიდემიური ჰემფიგუსი

ჰიპო და ჰიპერ ვიტამინოზები

306. A- ვიტამინის დეფიციტის დამახასიათებელი ნიშნებია

1. კანისა და ლორწოვანი გარსების გარქოვანების დარღვევა

2. ფრჩხილების მტვრევადობა
3. თმების გაცვენა
4. რაქიტი
5. სწორია 1, 2, 3
6. სწორია ყველა ჩამონათვალი

307. B1- ვიტამინის დეფიციტი ვლინდება

1. სურავანდით
2. თმების გაცვენით
3. რაქიტით
4. ბერი-ბერით

308. ნიკოტინის მჟავას(PP) ვიტამინის დეფიციტი ვლინდება

 1. თმების გაცვენით
2. პელაგრით
3. კანის გარქოვანებით
4. პელაგროიდით

309. ცხიმში ხსნად ვიტამინებს მიეკუთვნება

1. ვიტამინი A
2. ვიტამინი E
3. ვიტამინი D
4. ვიტამინი C
5. სწორია 1, 2, 3
6. სწორია 1, 3

310. C- ვიტამინის დეფიციტი ვლინდება

1. ბერის- ბერის დაავადებით

2. პელაგრით
3. რაქიტით
4. სურავანდით

311. D- ვიტამინის დეფიციტი დამოკიდებულია

1. ნერვულ-ფსიქიკურ გადაძაბვასთან
2. ორგანიზმში D ვიტამინის წინამორბედების შესვლასთან
3. მძიმე ფიზიკურ შრომასთან
4. B სპექტრის ულტრაიისფერი სხივების კანზე არასაკმარისი დასხივებით

ვენერული დაავადებები

312. სიფილისის პირველი ხანის კლინიკურისურათი ხასიათდება შემდეგი ნიშნებით:

ა. მაგარი შანკრი

ბ. რეგიონული ლიმფადენიტით

გ. რეგიონული ლიმფანგოიტით

დ. როზეოლური გამონაყარით სახეზე

ე. სწორი 1 2 3

ვ. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

313. ტიპიური მაგარი შანკრისთვის არ არის დამახასიათებელი

ა. სწორი მომრგვალო ან ოვალური მოხაზულობა

ბ. სადა, პრიალა ფსკერი

გ. ლამბაქისებური კიდეები

დ. მტკივნეულობა

314. მაგარი შანკრის ნაირსახეობას მიეკუთვნება:

ა. წყლულოვანი შანკრი

ბ. გიგანტური შანკრი

გ. ექსტრაგენიტალური შანკრი

დ. შანკრი-პანარიციუმი

ე. სწორია 2,4

ვ. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

315. მაგარი შანკრი შეიძლება იყოს ლოკალიზებული კანისა და ლოროვანი გარსების ნებისმიერ
უბანზე, მაგრამ ყველაზე იშვიათად იგი გვხვდება:

ა. ჩუჩის შიგნითა ფურცელზე

ბ. საშვილოსნოს ყელზე

გ. სასქესო ასოს თავზე

დ. საშოს კედელზე

316. პირველი ხანის სიფილისის დროს რეგიონული ლიმფური ჯირკვალი ხასიათდება შემდეგი
კლინიკური ნიშნებით:

ა. ლიმფური ჯირკვლები მოძრავია

ბ. ლიმფურ ჯირჯვლებზე კანი შეუცვლელია

გ. ლიმფური ჯირკვლები უმტკივნეულოა

დ. ლიმფური ჯირკვლები ერთმანეთთან შეხირცებულია

ე. სწორია 1 2 3

ვ. სწორია 2 4

317. რომელი კლინიკური სიმპტომები არ ახასიათებს პირველი ხანის სიფილისით

დაავადებულებს:

ა. პაპულები ხელისა და ფეხის გულებზე

ბ. ერითემატოზური ანგინა, ნაწიბუროვანი მაგარი შანკრი

გ. ლაბირინთული სიყრუე.

დ. ხმლისებური წვივები

ე. სწორია 2 4

ვ. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

318. ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელია ტიპიური მაგარი შანკრისთვის:

ა. წყლულის ფსკერზე ფირფიტოვანი ინფილტრატი

ბ. პოლიციკლური მოხაზულობა

გ. ლამბაქისებრი კიდეები

დ. უხვი ჩირქოვანი გამონადენი

ე. სწორია 1 3

ვ. სწორია 1 2 3

319. მიუთითეთ მაგარი შანკრის ატიპიური ფორმები:

ა. შანკრი-ამიგდალიტი

ბ. შანკრი-პანარიციუმუ

გ. ინდურაციული შეშუპება

დ. განგრენოზული შანკრი

ე. სწორია 1 2 3

ვ. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

320. ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელია დამახასიათებელი რეგიონული სიფილისური

ლიმფადენიტისთვის:

ა. ლიმფური კვანძების მტკივნეულობა

ბ. მოძრავი ლიმფური კვანძები

გ. ლიმფური კვანძების მფარავი კანის ანთება

დ. ლიმფური კვანძების მკვრივ-ელასტიური კონსისტენცია

ე. სწორია 1 3

ვ. სწორია 2 4
321. გამოკვლევის რომელი მეთოდი გამოიყენება პირველი ხანის სიფილისის დიაგნოზის
დასადასტურებლად ან გამოსარიცხად:

ა. სეროლოგიური რეაქციის კომპლექსი

ბ. ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებიდან ქსოვილოვანი სითხის გამოკვლევა

გ. იმუნოფლუორესცენტული რეაქცია.

დ. ტრეპონემების იმობილიზაციის რეაქცია

ე. სწორია 1 2 3

ვ. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

322. მიუთითეთ გაურთულებელი მაგარი შანკრის ნიშნები:

ა. მტკივნეულობა

ბ. ჩირქოვანი გამონადენი

გ. დაღრღნილი კიდეები

დ. მკვრივ-ელასტიური ინფილტრატი ფუძეზე

323. ეროზიული მაგარი შანკრის დიფერენცირება უნდა მოვახდინოთ პირველ რიგში:

ა. ბრტყელუჯრედოვან კიბოსთან

ბ. მარტივ ჰერპესთან

გ. პემფიგუსთან

დ. შანკრიფორმულ პიოდერმიასთან

ე. სწორია 1 2 3

ვ. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

324. ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელია დამახასიათებელი მაგარი შანკრისთვის:

ა. წყლულის ფუძეზე ფირფიტოვანი ინფილტრატი

ბ. პოლიციკლური მოხაზულობა

გ. ლამბაქისებური კიდეები

დ. უხვი შირქოვანი გამონადენი

ე. სწორია 1 3

ვ. სწორია 1 2 3
325. რომელი კლინიკური სიმპტომები არ აქვს პირველი ხანის სიფილისით დაავადებულს

ა. სხეულის ლენტიკულური პაპულები

ბ. შანკრი-პანარიციუმი

გ. სიფილისური ალოპეცია

დ. რეგიონალური ლიმფადენიტი

ე. სწორია 1 3

ვ. სწორია 2 4

326. რა ნიშნები გააჩნია გართულებულ მაგარ შანკრს:

ა. ბლანტი, ბალანოპოსტიტი

ბ. ფიმოზი, პარაფიმოზი

გ. განგრენიზაცია

დ. ფაგედენიზმი

ე. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

327. მაგარი შანკრი არის:

ა. ეროზია

ბ. პაპულა

გ. წყლული

დ. ხორკლი

ე. სწორია 1 3

ვ. სწორია 2 4

328.რომელი პრეპარატი გამოიყენება მაგარი შანკრის ზედაპირის გასასუფთავებლად

მკრთალი ტრეპონემის აღმოსაჩენად ჩატარებული გამოკვლევის წინ:

1. 2% ბორის მჟავას ხსნარი

2. 0,02%ფურაცილინის ხსნარი
3. ქლორჰექსიდინის ხსნარი
4. 0,9% ნატრიუმის ქლორის ხსნარი
329.პირველი ხანის სიფილისის დროს მკრთალი ტრეპონემა შეიძლება აღმოჩნდეს:

1. შანკრის გამონადენის გამოკვლევისას ბნელ ველში

2. ზურგის ტვინის სითხეში
3. რეგიონული ლიმფური კვანძის პუნქტატში
 4. ღვიძლში
5. სწორია 1,3
6. სწორია 1,2,3
330.პირველი ხანის სიფილის დროს ავადმყოფს შეიძლება აღენიშნებოდეს შემდეგი
ნიშნები:

1. მაგარი შანკრი
2. სეროლოგიური რეაქციების უარყოფითი კომპლექსი
3. სეროლოგიური რეაქციების დადებითი კომპლექსი
4. ფართო კონდილომები
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია 1,3
331.ნუშურა ჯირკვალზე ლოკალიზაციისას შანკრს შეიძლება ჰქონდეს ფორმა:

1. წყლულოვანი
2. კომბინირებული-წყლულოვანი ანგინისმაგვარის ფონზე
3. ანგინისმაგვარი
4. ფლეგმონოზური
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია 1,3
332.მიუთითეთ დაავადება, რომლებთანაც უნდა მოვახდინოთ პაპულური სიფილისის
დიფერენციალური დიაგნოზი:

1. ფსორიაზი
2. მახვილწვეტიანი კონდილომა
3. წითელი ბრტყელი ლიქენი
4. ბუასილი
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი
333.რომელი დიაგნოზი შეიძლება დაესვას ავადმყოფს მკვეთრად დადებითი
სეროლოგიური რეაქციებით სიფილისზე კლინიკური ნიშნების არარსებობის
შემთხვევაში:

1. ადრეული ფარული სიფილის

2. ფარული დაუზუსტებელი სიფილისი
3. გვიანი ფარული სიფილისი
4. თავწაკვეთილი სიფილისი
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი
334.რომელი სეროლოგიური რეაქციები ექნებათ დადებითი მეორე ხანის რეციდიული
ათაშანგით დაავადებულ ავადმყოფებს:

1. ვასერმანის რეაქცია ტრეპონემული ანტიგენით

2. იმუნოფლუორესცენციის რეაქცია
3. მკრთალი ტრეპონემის იმობილიზაციის რეაქცია
 4. ვასერმანის რეაქცია კარდიოლიპინური ანტიგენით
5. სწორია 1,3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი
335.როგორი სახის გამონაყარი შეიძლება შეგვხვდეს კანზე მეორე ხანის ათაშანგით
დაავადებულ ავადმყოფებში:

1. როზეოლური
2. პაპულოზური
3. პუსტულოზური
4. პიგმენტური
5. სწორია 1,3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი
336.მიუთითეთ დაავადებები, რომლებთანაც უნდა გატარდეს პუსტულოზური
სიფილიდების დიფერენციალური დიაგნოზი:

1. ვულგარული იმპეტიგო
2. ვულგარული ექთიმა
3. ვულგარული ფერისმჭამელა
4. ვულგარული ფსორიაზი
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი
337.რა არის დამახასიათებელი მეორადი სიფილიდებისთვის:

1. მწვავე ანთებითი მოვლენების არარსებობა

2. მტკივნეულობა
3. თვითნებური გაქრობა
4. გამონაყრის ასიმეტრიულობა
5. სწორია 1,3
6. სწორია 2,4
338.როგორი კლინიკური სიმპტომებია დამახასიათებელი ერითემატოზული
სიფილისური ანგინისთვის:

1. მკვეთრი საზღვრები
2. უმტკივნეულობა
3. მოლურჯო ელფერი
4. ჩირქოვანი საცობების არსებობა
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი
339.რა ნიშნები მიუთითებს მეორე ხანის რეციდიულ ათაშანგზე:

1. ხმის ჩახლეჩვა
2. ლეიკოდერმა
3. ბრტყელი კონდილომები
4. წვირლკეროვანი ალოპეცია
5. სწორია 2,4
 6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი
340.რა კლინიკური ნიშნებია დამახასიათებელი მეორე ხანის რეციდიული
ათაშანგისთვის:

1. ლეიკოდერმა
2. ნაირფერი პიტირიაზი
3. სიფილისებური დისფონია
4. სალტისებური ჰერპესი
5. სწორია 1,3
6. სწორია 1,2,3
341.აღნიშნეთ გადამდები გამონაყარი მეორე ხანის ათაშანგისას:

1. ენის ეროზიული პაპულები

2. ტანზე როზეოლები
3. ანუსის ირგვლივ ბრტყელი კონდილომები
4. კისრის ლეიკოდერმა
5. სწორია 1,3
6. სწორია 2,4
342. მიუთითეთ დაავადებებზე , რომლებთანაც საჭიროა სიფილისური როზეოლის
დიფერენციალური დიაგნოზის გატარება:

1. ტოქსიდერმია
2. პარტახტიანი ტიფი
3. ნაირფერი პიტირიაზი
4. წითელი ბრტყელი ლიქენი
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი
343.მიუთითეთ სიფილისის მეორე ხანისთვის დამახასიათებელი ნიშნები:

1. წვრილკეროვანი ალოპეცია
2. ფურუნკულოზი
3. ლეიკოდერმა
4. მუნის ხვრელები
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია 1,3
344.როგორი კლინიკური გამოვლინებების ერთობლიობაა დამახასიათებელი მეორე
ხანის ახალი სიფილისისთვის:

1. ალოპეცია, ხელის და ფეხის გულების პაპულები

2. ერითემატოზული ანგინა,ბრტყელი კონდილომები
3. ლეიკოდერმა, ბრტყელი კონდილომები დუნდულების შორის ნაოჭში
4. ერითემატოზული ანგინა, მაგარი შანკრის ნარჩენი
345.სიფილისის მეორე ხანის პაპულოზური გამონაყარი ხასიათდება შემდეგი
ნაირსახეობით:
 1. ლენტიკულარული
2. იმპეტიგინოზური
3. ნუმულარული
4. პიგმენტური
5. სწორია 1,3
6. სწორია 2,4
346.ავადმყოფი 35 წლის მამაკაცი, გაგზავნილია საკონსულტაციო მიღებაზე დერმატო-
ვენეროლოგთან დიაგნოზით:“ნაადრევი ფარული ათაშანგი“ რა გამოვლინება შეიძლება
ჰქონდეს პაციენტს:

1. კანი და ხილული ლორწოვანი თავისუფალი სპეციფიური

გამონაყარისგან,მეზაორტიტი
2. წვივებზე გუმოზური წყლულები,მკვეთრად დადებითია მკრთალი ტრეპონემის
იმობილიზაციის რეაქცია
3. უხვი წვრილი როზეოლები, პოლიადენიტი,მაგარი შანკრის ნარჩენები
4. კანი და ხილული ლორწოვანი გარსი თავისუფალია სპეციფიური
გამონაყარისგან, შინაგანი ორგანოები და ნერვული სისტემა გამოხატული
პათოლოგიის გარეშე, სეროლოგიური რეაქციების კომპექსი სამჯერ მკვეთრად
დადებითი, მკრთალი ტრეპონემის იმობილიზაციის რეაქცია-100%
347.მეორე ხანის სიფილისის სიფილიდებს აქვთ შემდეგი ნიშნები:

1. როგორც წესი გამონაყარს არ ახლავს სუბიექტური შეგრძნება

2. ელემენტებს არ გააჩნიათ მწვავე ანთების ნიშნები
3. გამონაყარისთვის დამახასიათებელია პოლიმორფიზმი
4. სიფილიდები სწრაფად იწოვება ანტისიფილისური მკურნალობის შედეგად
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

348. მეორე ხანის სიფილისის პაპულოზურ გამონაყარს აქვს შემდეგი ნაირსახეობანი:

1.სებორეული
2.ფსორიაზიფორმული
3.ნუმურალური
4.ბრტყელი კონდილომები
5.სწორია ყველა ჩამოთვლილი

349. მეორე ხანის სიფილისის პუსტულოზუს გამონაყარს ახასიათებს შემდეგი ნაირსახეობანი:

1. ფერისმჭამელასებური
2. სიფილისური ექთიმა
3. სიფილისებური რუპია
4. სიფილისური გუმა
5. სწორია 1,2,3
6.სწორია ყველა ჩამოთვლილი

350. სიფილისური ალოპეცია მეორე ხანის სიფილისის დროს ხასიათდება შემდეგი

ნაირსახეობით:
1. წვრილ-კეროვანი
2. დიფუზური
3. შერეული

4. სებორეული
5. სწორია 1,3
6. სწორია 1,2,3

351. მეორე ხანის სიფილისის დროს შეიძლება დაზიანდეს შემდეგი შინაგანი ორგანოები:
1.ღვიძლი
2.თირკმელები
3. ნერვული სისტემა
4. გულ-სისხლძარღვთა სისტემა
5. სწორია 1,3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

352. მესამე ხანის ათაშანგი გამოვლინდება:

1. ხორკლით
2. მოზაიკური ნაწიბურით
3. გუმით
4. ვარსკვლავისებური ნაწიბურით
5. ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი სწორია

353. სიფილისური ხორკლი წარმოადგენს:

1.ინფექციურ გრანულომას
2. პაპულოზურ კეთილთვისებიან სიმსივნეს
3. დერმის დვრილოვანი შრის შეშუპებას
4. სპეციფიკურ ვასკულიტს
5. არცერთ ჩამოთვლილიდან

354. სიფილისური გუმა წარმოადგენს:

1. არაანთებად კვანძს
2. დერმის დვრილოვანი შრის შეშუპებას
3. ინფექციურ გრანულომას
4.პაპულოზურ კეთილთვისებიან სიმსივნეს
5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

355. ჯგუფური ხორკლოვანი სიფილიდების გამოსავალია:

1. ჰიპოპიგმენტაცია
2. გლუვი ნაწიბური
3. მოზაიკური ნაწიბური
4. კელოიდური ნაწიბური
5. ჰიპერპიგმენტაცია

356. მესამე ხანის სიფილიდებს განეკუთვნება:

1. პაპულები
2. ხორკლები
3. ლეიკოდერმა
4. კვანძები
5. სწორია 2,4
6.სწორია ყველა ჩამოთვლილი
357. მესამე ხანის სიფილისის კლინიკური სურათისთვის დამახასიათებელია:
1. ხორკლები
2. ნაწიბურები
3. კვანძები
4. წყლულები
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

358. მესამე ხანის სიფილისის განვითარების მიზეზებია:

1. სპეციფიკური მკურნალობის არარსებობა ან არასრულად ჩატარება
2. ბავშვთა და მოხუცებულობის ასაკი
3. მძიმე თანმხლები დაავადებები
4. დამამძმებელი ადგილობრივი პირობები და დაავადებები
5. სწორია 1,3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

359. სიფილისის გვიან ფორმებს მიეკუთვნება:

1. ნეიროსიფილისი
2. მესამე ხანის სიფილისი
3. ვისცერალური სიფილისი
4. სეროპოზიტიური ლატენტური სიფილისი
5. სწორია 1,3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

360. სუპერინფექცია სიფილისის დროს შესაძლებელია:

1. ინკუბაციურ ხანაში
2. პირველად სეროპოზიტიურ ხანაში
3. გვიან მესამე ხანის პერიოდში
4. მეორე ხანაში
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია 1,3

361. მესამე ხანის სიფილისის დიაგნოზის დამადასტურებელი ანამნეზური მონაცემებია:

1. გადატანილი სიფილისის პირდაპირი და არაპირდაპირი მაჩვენებლები
2. პროცესის ტალღისებური მიმდინარეობა
3. ოჯახში სიფილისის არსებობა
4. ორსულობის მოგვიანებითი მოშლა
5. სწორია 1,3
6. სწორია 2,4

362. მესამე ხანის სიფილისის დროს აუცილებელია პაციენტს ჩაუტარდეს კონსულტაცია:

1. ოკულისტის
2. ნევროპათოლოგის
3. ოტორინოლარინგოლოგის
4. თერაპევტის
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

363. სიფილისით დაავადების ხელშემშლელი ფაქტორებია:

1. კანისა და ლორწოვანი საფარველის მთლიანობა
2. სქესობრივი კავშირის შემდეგ გენიტალიუმის ჰიგენური დამუშავება
3. სადეზინფექციო საშუალებების გამოყენება
4. პრეზერვატივის გამოყენება
5. სწორია 2,4
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

364. გამოვლენილი მესამე ხანის სიფილისისთვის დამახასიათებელია შემდეგი

თავისებურებები:
1. ფართო დესტრუქციების-რღვევისკენ მიდრეკილების გამოვლინება
2. სიფილიდების მორფოლოგიური სუბსტრატი-სპეციფიკური ანთების პროდუქტი
3. დაზიანების შემოსაზღვრულობა
4. დაზიანების ყველგან გავრცელება
5. სწორია 1,2,3
6.სწორია ყველა ჩამოთვლილი

365. მესამე ხანის ათაშანგის გამოვლინების თავისებურებებია:

1. ტალღისებური მიმდინარეობა
2. დაზიანების განვითარების ხანგრძლივი პერიოდი
3. მკრთალი ტრემონემების უმნიშვნელო რაოდენობა
4. გადადების მცირე საშიშროება
5. სწორია 2,4
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

366. მესამე ხანის სიფილისით დაავადებულების გამოკვლევისას აუცილებელია შემდეგი

სპეციალისტების კონსულტაცია:
1. თერაპევტის
2. ნევროპათოლოგის
3. ოკულისტის
4. ქირურგის
5. სწორია 1,2,3
6. სწორია 2,4

367. სიფილისის დროს სუპერინფექცია შეიძლება გამოვლინდეს:

1. მორიგი მაგარი შანკრების გაჩენით
2. შანკრი-ანაბეჭდები
3. წვივების გუმით და გენიტალიუმის მაგარი შანკრით
4. სწორია 1,3
5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

368. მესამე სახის სიფილისის დროს სუპერინფექციის კლინიკურ გამოვლინებას მიეკუთვნება:

1. მორიგი მაგარი შანკრები

2. ხორკლები და გუმები

3. შანკრი-ანაბეჭდები

4. წვივის გუმები და გენიტალიუმის მაგარი შანკრი

5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

369. სიფილისური ხორკლისთვის დამახასიათებელია:

1. მოწითალო-მოლურჯო შეფერილობა

2. მკვეთრი წითელი შეფერილობა

3. დაწყლულება შემდგომი დანაწიბურებით

4. უკვალოდ გაქრობა

5. სწორია 1 და 3

6. სწირუა 2, 4

370. სიფილისური გუმისთვის დამახასიათებელია:

1. რბილი კონსისტენცია

2. მკვრივ-ელასტიური კონსისტენცია

3. დარღვევა შემდგომი ქერქის განვითარებით

4. დარღვევა შემდგომი წყლულის განვითარებით „გუმოზური ღეროთი“

5. სწორია 1,3

6. სწორია 2,4

371. თანდაყოლილი ათაშანგი გადაეცემა:

1. გენების საშუალებით

2. ქრომოსომების საშუალებით

3. პლაცენტის საშუალებით

4. სპერმის საშუალებით

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

372. ნაყოფის დაინფიცირება მკრთალი ტრეპონემით ხდება:

1. ორსულობის პირველ თვეზე

2. ორსულობის მე-2 თვეზე

3. ორსულობის მე-3 თვეზე

4. ორსულობის მე-5 თვეზე

5. ორსულობის მე-9 თვეზე

373. თანდაყოლილი სიფილისის დროს აღინიშნება:

1. პლაცენტის სპეციფიური პანვასკულიტი

2. ნაყოფის ღვიძლის უცილობელი დაზიანება

3. ნაყოფის ორგანიზმში ტრემონემის შეღწევა ჭიპლარის ვენის გზით

4. ნაყოფის ორგანიზმში ტრემონემის შეღწევა ჭიპლარის ლიმფური სადინარით.

5. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

374. ძუძუმწოვარა ბავშვებში ადრეული თანდაყოლილი სიფილისის გამოვლენის ნიშნებია:

1. პემფიგუსი

2. რინიტი

3. ჰოკზინგერის ინფილტრაციები

4. ოსტეოქონდრიტი

5. სწორია 1,3

6. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

375. ჰოკზინგერის დიფუზური ინფილტრაცია ფორმირდება:

1. როზეოლებისგან

2. პაპულებისგან

3. პუსტულებისგან

3.ხორკლებისგან

4. გუმებისგან

376. პირის მიდამოში არსებული ჰოკზინგერის დიფუზური ინფილტრაციის გამოსავალი

1. ნაზი ნაწიბური

2. მოზაიკური ნაწიბური

3. ვარსკვლავისებური ნაწიბური

4. აესტიდიისკის ნიშანი

5. რობინსონ-ფურნიეს რადიალური ნაწიბურები

377. მოგვიანებითი თანდაყოლილი სიფილისის შესაძლო ნიშნებია:

1. სიფილისური ქორიორეტინიტი

2. ხმლისებური წვივები
3. უნაგირისებრი ცხვირი

4. დუნდულისებური ქალა

5. სწორია 2,4

6. ყველა ჩამოთვლილი სწორია

378. ორსულობის შესაძლო გამოსავალი სიფილისით დაავადებულ ქალებში, რომელთაც არ

ჩაიტარეს სპეციფიური ანტილუესური მკურნალობა:

1. მოგვიანებით მუცლის მოშლა

2. მკვდრადშობადობა

3. სიფილისის გამოვლინება ახალშობილში

4. ჯანმრთელი ბავშვის დაბადება

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

379. ორსულობის როგორი გამოსავალა შესაძლებელი სიფილისით დაავადებულ ქალებში,

რომელთაც არ ჩაიტარეს სპეციფიური მკურნალობა:

1. ნაადრევი მკვდრადშობადობა

2. დროული მკვდრადშობადობა

3. მოგვიანებიტი მუცლის მოშლა

4. ნაადრევი მუცლის მოშლა

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

380. სიფილისით დაავადებული ქალის ორსულობა, რომელთაც არ ჩაიტარეს სპეციფიური

მკურნალობა, შეიძლება დასრულდეს:

1. ბავშვის დაბადებით ადრეული თანდაყოლილი სიფილისის გამოვლინებით

2. ნორმალური ბავშვის დაბადებით, რომელსაც 4 წლის შემდეგ გამოუვლინდება მოგვიანებითი

თანდაყოლილი სიფილისის ნიშნები

3. ჯანმრთელი ბავშვის დაბადებით

4. ბაადრევი მუცლის მოშლით

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

381. თანდაყოლილი სიფილისის კლასიფიკაცია

1. ნაყოფის სიფილისი

2. ძუძუმწოვარა ასაკის სიფილისი

3. ბავშვთა ადრეული ასაკის სიფილისი

4. გვიანი თანდაყოლილი სიფილისი

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

382. კანზე თანდაყოლილი სიფილისის გამოვლინება შეიძლება იყოს შეძენილი სიფილისის

შემდეგი პერიოდების სიფილისების ანალოგიური:

1. მე-3 ხანის ლატენტური

2. მე-2 ხანის ახალი

3. მე-2 ხანის რეციდიული

4. მე-3 ხანის აქტიური

5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

383. მიუთითეთ როზეოლების თავისებურებაზე ძუძუმწოვარა ასაკის ადრეული

თანდაყოლილი სიფილისის დროს:

1. დიდი

2. შეშუპებული

3. უხვი

4. მარცვლოვანი

5. სწორია 1,3

6. სწორია 1,2,3

384. ძუძუმწოვარა ასაკის ადრეული თანდაყოლილი სიფილისის პაპილები გამოირჩევა:

1. დაწყლულებისკენ მიდრეკილებით

2. გარქოვანებისკენ მიდრეკილებით

3. ხშირი ლოკალიზაციით ცხვირის ლორწოვან გარსზე

4. უხვი აქერცვლით
5. სწორია 1,3

6. სწორია 2,4

385. ადრეული თანდაყოლილი ათაშანგის დროს ცხვირის ლორწოვან გარსზე და ძგიდეზე

პაპულების განლაგების შედეგად შეიძლება :

1.ცხვირით სუნთქვის გაძნელება

2. ბავშვის დაუძლურება

3. ცხვირის ძგიდის ხრტილოვანი ნაწილის დაშლა

4. წაკვეთილი (თხისებური, ცხვრისებური) ცხვირის ფორმირება

5. სწორია 1,3

6. სწორია 2,4

386. ახალშობილთა სიფილისური პემფიგუსის ელემენტები:

1.ლაგდებიან მკვრივ ინფილტრირებულ ფუძეზე

2. ლაგდებიან შეუცვლელ კანზე

3. შეიცავენ ბევრ მკრთალ ტრეპონემას

4. არ შეიცავენ მკრთალ ტრეპონემას

5. სწორია 1,3

6. სწორია 2,4

387. მოგვიანებითი თანდაყოლილი სიფილისის ნიშნებს შორის გამოყოფენ:

1. აბსოლუტური

2. შესაძლო

3. დისტროფიები

4. უტყუარი

5. სწორია 1,2,3

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

388. გვიანი თანდაყოლილი ათაშანგის უტყუარი ნიშნებია:

1. ჰეტჩინსონის კბილები

2. პარენქიმული კერატიტი
3. ლაირინთული სიყრუე

4. სწორია 1,3

5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

388) გვიანი თანდაყოლილი ათაშანგის უტყუარი ნიშნებია:

1. ჰეტჩინსონის კბილები
2. პარენქიმული კერატიტი
3. ლაბირინთული სიყრუე
4. სწორია 1, 3
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

389) ჩამოთვალეთ სიმპტომები, რომელიც დამახასიათებელია ადრეული ათაშანგისთვის და არ

გვხვდება მეორე ხანის შეძენილი ათაშანგის დროს:

1. ჰოკზინგერის დიფუზური ინფილტრატი.

2. სიფილისური პენფიგუსი
3. სიფილისური სურდო
4. ბრტყელი კონდილომები
5. სწორია 1, 2, 3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

390) თანდაყოლილი ათაშანგის დიაგნოსტიკა მოიცავს:

1. დედის სამეანო ანამნეზის შეცვლას

2. ბავშვის შემოწმებისას თანდაყოლილი ათაშანგის ნიშნების გამოვლენა
3. სეროლოგიური გამოკვლევების შედეგები და/ან ბავშვის გამონაყარის მკრთალ
ტრეპონებაზე გამოკვლევა
4. დედისთვის სიფილისის დადგენა
5. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

391) სიფილისით დაავადებულის სამკურნალოდ გამოსაყენებელ სპეციფიკურ პრეპარატებს

მიეკუთვნებათ
1. პენიცილინის პრეპარატები
2. პიროგენული პრეპარატები
3. ბისმუტის პრეპარატები
4. ვიტამინები
5. სწორია 1, 3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

392) სიფილისით დაავადებულის კლინიკურ-სეროლოგიური აღრიცხვიდან მოხსნისას საჭიროა

სპეციფიკური პათოლოგიის არარსებობის დადასტურება:

1. ტერაპევტის მიერ
2. ოკულისტის მიერ
3. ნევროპათოლოგის მიერ
4. ოტორალინგოლოგის მიერ
5. ყველას მიერ

393) სიფილისის მკურნალობის არასპეციფიკურ საშვალებებს მიეკუთვნებათ

 1. პიროგენალი
2. პროდიგიოზანი
3. ციკლოფერონი
4. დარიშხანის პრეპარატები
5. სწორია 1, 3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

394. რომელ პრეპარატებს გააჩნიათ ტრეპონემოციდული მოქმედება:

1. პენიცილინის ჯგუფის პრეპარატები

2. ბისმუტის პრეპარატები
3. ტეტრაციკლინის რიგის პრეპარატები
4. დარიშხანის პრეპარატები
5. სწორია 1, 3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

395) რომელი პრეპარატები შეიძლება იხმარო ინდივიდუალური პროფილაქტიკის მიზნით,

სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებების, კერძოდ სიფილისის ინფექხიისგან დასაცავად:

1. მირამისტინი
2. ციდიპოლი
3. ჰიბიტანი
4. კალიუმის პერმანგანატი
5. სწორია ყვეალ ჩამოთვლილი

396) სიფილისის საწინაარმდეგო მკურნალობის ძირითადი პრონციპები:

1. საკმარისი ხანგრძლივობა
2. ინტენსიურობა
3. კონბინირებულობა
4. კომპლექსურობა
5. სწორია 1, 2, 3

397) სიფილისის მკურნალობისას არასპეციფიკური მკურნალობის დანიშვნის პირობებია:

1. დაავადების გვიანი ფორმა

2. თანდაყოლილი ათაშანგი
3. თანმხლები დაავადებები
4. ანტიბიოტიკების აუტანლობა
5. სწორია 1, 2, 3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

398) სიფილისისგან განკურნების კრიტერიუმებია:

1. სულფასოვანი მკურნალობა
2. კლინიკურ სეროლოგიური დაკვირვების საიმედო პერიოდი
3. სიფილისის ნიშნების არარსებობა ყველა სისტემის და ორგანოების გამოკვლების
დროს
4. მკრთალი ტრეპონემის იმობილიზაციის რეაქციის უარყოფითი მნიშვნელობა
5. სწორია 1, 2, 3
6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი
399) 35 წლის მამაკაცმა მიმართა დერმატოლოგს, ვინაიდან 2 კვირის წინ ჰქონდა სქესობრივი
კავშირი მეორე ხანის რეციდიული ათასანგით დაავადებულ ქალთან. გამიკვლეულ იქნა
გულდასმით, მას კანზე და ლორწოვანზე სპეციფიკური გამონაყარი არ აღმოაჩნდა.
სეროლოგიური რეაქციების კომპლექსი უარყოფითია. რა ზომები უნდა იყოს მიღებული:

1. კლინიკურ-სეროლოგიური კონტროლი პაციენტზე 2 თვის განმავლობაში

2. დაავადება საჭირო არ არის
3. ჩაუტარო მკურნალობა მეორე ხანის რეციდიული ათაშანგის სქემით
4. ჩაუტარო პრევენციული მკურნალობა
5. ჩაუტარო მკურნალობა პირველი ხანის სერონეგატიული სიფილისის სქემით.

400) სიფილისის პენიცილინით მკურნალობისას რომელი გართულებაა ყველაზე ხშირი

1. ფილტვის ემბოლია
2. ანაფილაქსიური შოკი
3. ნეფროპათია
4. პოლინევრიტები
5. ნეკროზი ინექციის ადგილას

401) რომელი ანტიბიოტიკები მოქმედებენ ტერპონემოციდურად:

1. პენიცილინი
2. ბენზილპენიცილინი
3. ტეტრაციკლინი
4. ერითრომიცინი
5. ყველა ჩამოთვლილი

402) მიუთითეთ რა შემთხვევაში არ ჩაუტარებთ პრევენციულ თერაპიას პაციენტს, რომელსაც

ჰქონდა სქესობრივი კავშირი სიფილისით დაავადებულ ქალთან, თუ კავშირის შემდეგ გავიდა:

1. 4-დან 6 კვირამდე
2. 2-დან 4 კვირამდე
3. 6 თვეზე მეტი
4. 1-დან 2 კვირამდე
5. 3 კვირამდე

403) როგორი ინტენსიობით უნდა შეუყვანი სიფილისით დაავადებულს ბენზილპენიცილინი

400 000 ერთ. დოზით, რომ შენარცუნდეს მისი ტრეპონემოციდული კონცენტრაცია 0,03 ერთ/მლ
სისხლის შრატში.

1. ყოველ 12 საათში
2. ყოველ 3 საათში
3. ყოველ 6 სააათში
4. ყოველ 8 საათში
5. ყოველ 24 საათში

404) ვენერული დაავადებებისგან ინდივიდუალური პროფილაქტიკა განსაკუთრებით

ეფექტურია, თუ ჩატარდება სქესობრივი კაავშირის შემდეგ.

1. არაუგვიანეს 12 საათისა
2. არაუგვიანეს 24 საათისა
3. არაუგვიანეს 6 საათისა
 4. არაუგვიანეს 2 საათისა
3. არაუგვიანეს 48 საათისა

405) სიფილისის მკურნალობისას იყენებენ:

1. პენიცილინს
2. რეტარპენს
3. ექსტენცილინს
4. ცეპორინს
5. სწორია 1, 2, 3.
6. ყველა ჩამოთვლილს

406) პენიცილინის აუტანლობის შემთხვევაში ნიშვნავენ მკურნალობას:

1. დოქსიციკლინი
2. ბისმუტის პრეპარატით
3. პიროგენალით
4. ბიცილინ-3-ით
5. პიბიტანით (ქლორპექსიდინ-ბიგლუკონატით)

407) მოგმართათ 26 წლის პაციენტმა ჩივილებით: ურეთრიდან უხვი ჩირქოვანი გამონადენი,

შარდვისას მჭრელი ტკივილი, რომელიც დაეწყო შემთხვევითი სქესობრივი კავშირიდან 6 დის
შემდეგ, გრამის და მეთილენის ლილით შეღებვით გამონადენის მკროსკოპიული
გამოკვლევისას, მკვეთრი ლეიკოციტოზის ფონზე აღმოჩენილია უჯრედშიდა დიპლოკოკები და
შოლდისებური უმერტივესები. თქვენი დიაგნოზი:

1. გონორეული ურეთრიტი
2. ბაქტერიული ურეთრიტი
3. ტრიქომონადული ურეთრიტი
4. შერეული გონორეულ-ტრიქომონადული ურეთრიტი.

408) პაციენტის მკურნალობის რომელი ვარიანტები შეიძლება გამოვიყენოთ:

1. პირველი გონორეის, შემდეგ ტრიქომონიაზის მკურნალობა.

2. პირველი ტრიქომონიაზის შემდეგ გონორეის მკურნალობა.
3. მხოლოდ გონორეის მკურნალობა.
4. ერთდროულად ორივეს მკურნალობა.
5. სწორია 1, 3.
6. სწორია 2, 4.

409) რომელი პრეპარატები უნდა გამოვიყენოთ ტრიქომონადული ურეთრიტით დაავადებული

პაციენტის მკურნალობისას:

1. დოქსიციკლინი
2. ტინიდაზოლი
3. ნისტატინი
4. ტრიქოპოლი
5. სწორია 1, 3
6. სწორია 2, 4

410. როგორი უნდა იყოს ექიმის ტაქტიკა მწვავე გონორეული ურეთრიტის მკურნალობის
შემდგომ:
 1.ურეთრიდან აღებულ ნაცხში უარყოფითი შედეგის მიღების შემდეგ აღრიცხვიდან მოხსნა.

2.პროვოკაციის ჩატარების შემდეგ საკონტროლო გამოკვლევის ჩატარება და ინფექციის

არარსებობის შემთხვევაში აღრიცხვიდან მოხსნა.

3.სხვა შესაძლო სგგდ-ების პროფილაქტიკური მკურნალობის დანიშვნა.

4.პაციენტზე შემდგომი დაკვირვების გაგრძელება, 1 თვის შემდეგ საკონტროლო

გამოკვლევით სხვა სგგ ინფექციების გამოსარიცხად

5.სწორია 1, 2, 3.

6.სწორია 2,4.

411. მიუთითეთ კლინიკურ სიმპტომებზე, რომლებიც ადგენენ ურეთრიტის სურათს

ეტიოლოგიისგან დამოუკიდებლად:

1. ურეთრიდან გამონადენი.

2. შარდვისას წვის ან ჭრის შეგრძნება.

3. ურეთრის ბაგეების ჰიპერემია და შეშუპება.

4. პირველ პორციაში შარდის შემღვრევა ან ნალექი.

5. სწორია 1, 2, 3.

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი.

412. შარდ-სასქესო სისტემის ქვემო ტრაქტის ქლამიდიური ინფექცია შეიძლება იყოს მიზეზი
შემდეგი პათოლოგიის:

1. ცერვიციტი.

2. ცისტიტი.

3. ურეთრიტი.

4. ვულვოვაგინიტი.

5. სწორია 1, 2, 3.

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი.

413. ინფექციების, რომლებიც ძირითადად სქესობრივი გზით გადაეცემა, გამომწვევებია:

1. გონოკოკი.

2. ქლამიდია.

3. ტრიქომონა.

4. ურეაპლაზმა.

5. სწორია 1, 3.

6. სწორია ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

414. მიუთითეთ რომელი უროგენიტალური ინფექციები გადაეცემა უპირატესად სქესობრივი
გზით:

1. ქლამიდიოზი.

2. ურეაპლაზმოზი.

3. მარტივი ჰერპესის ვირუსი.

4. გონორეა.

5. სწორია 2, 4.

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი

415. ქვემოთ მოყვანილი მტკიცებულებებიდან რომელი შეესაბამება გონორეული ურეთრიტის

დიაგნოზს:

1. ეს ინფექცია აზიანებს მხოლო მამაკაცებს.

2. კლინიკურ სურათში ჭარბობს ურეთრიდან უხვი ჩირქოვანი გამონადენი და ტკივილი

შარდვის დროს.

3. მკურნალობისას ეფექტურია იმიდაზოლის ჯგუფის პრეპარატები

4. მკურნალობისას ეფექტურია ცეფალოსპორინების ჯგუფის პრეპარატები.

5. სწორია 1, 3.

6. სწორია 2, 4.

416. უროგენიტალიური ინფექციებისგან განკურნების კრიტერიუმების კონტროლისთვის

იყენებენ პროვოკაციის შემდეგ მეთოდებს:

1. ალიმენტარული.

2. ქიმიური.

3. მექანიკური.

4. კომბინირებული.

5. სწორია 2. 4.

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი.

417. ურეთრიტის ტრიქომონადული ბუნებისთვის მართებული შემდეგი მტკიცებულება:

1. კანონზომიერია სქესობრივი გზით ინფიცირება.

2. ბანალური ურეთრიტის კლინიკური სურათი.

3. უმარტივესი შოლტიანების აღმოჩენა ურეთრის გამონადენში.

4. იმიდაზოლის ჯგუფის პრეპარატების თერაპიული ეფექტურობა.

5. სწორია 1, 3.
 6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი.

418. ინფექციური ურეთრიტით დაავადებული პაციენტების გამოკვლევისას აუცილებელია

ჩატარდეს შემეგი გამოკვლევები:

1. ურეთრიდან ნაცხის აღება.

2. მიკროსკოპული გამოკვლევა.

3. სისხლის გამოკვლევა სეროლოგიურ რეაქციებზე.

4. სისხლის ბიოქიმიური გამოკვლევა.

5. სწორია 1, 2, 3.

6. სწორია ყველა ჩამოთვლილი.

419. გონორეულ-ქლამიდიური შერეული ურეთრიტის მკურნალობისას განსაკუთრებულად

ეფექტურია:

1. როცეფინი.

2. ტარივიდი.

3. დოქსიციკლინი.

4. პენიცილინი.

5. ერითრომიცინი.

420. გონორეული ურეთრიტის მკურნალობისას არაეფექტურია შემდეგი ჯგუფის პრეპარატები:

1. ტეტრაციკლინის.

2. მაკროლიდები.

3. იმიდაზოლის.

4. ფტორქინოლონები.

5. ცეფალოსპორინები.

421. ურეთრიტის მკურნალობის შემდეგ საკონტროლო გამოკვლევისთვის რა სახის

პროვოკაციაა უფრო ეფექტური:

1. ქიმიური.

2. მექანიკური.

3. ალიმენტური.

4. კომბინირებული.

5. ბიოლოგიური.

422. ტრიქომონადული ინფექციის დადასტურებისას, პაციენტს უნდა ჩაუტარდეს მკურნალობა

შემდეგი პრეპარატით:

1. ტეტრაციკლინით
2.ტარივიდით.

3. ტინიდაზოლით.

4. ნისტატინით.

5. აციკლოვირით.