Странецот

Значи, што е апсурд? Апсурдот е живеење, потрага да се најде смислата на

било што во реалноста без цел. Реалноста нема цел бидејќи нема висок закон,
универзален закон, ниту Бог. Затоа оваа реалност мора да биде случајност.
Верувам дека Ками сака да го видиме ова и да почнеме да го преиспитуваме
нашето постоење, тој сака да го видиме апсурдот и да се справиме со апсурдот.
Албер Ками создава серија ликови во Странецот чии карактеристики на
личноста и мотивации ги отсликуваат оние што просечниот маж ги занемарува.
Ками развива разни ликови и сценарија кои се сметаат за груби и непријатни, но
бидејќи стана вообичаено, општеството го прифаќа како норми. Ками ги
инкорпорира страшните карактеристики на личноста на ликовите, разновидноста,
доследноста и сечија судбина преку создавањето на ликовите. Странецот, големо
дело на егзистенцијализмот, ја испитува апсурдноста на животот и рамнодушноста
на светот. Главниот јунак на романот, Мерсо, е дистанциран и рамнодушен млад
човек. Тој не верува во Бога и го живее својот живот со навидум сетилно
напуштање. Мерсо секогаш беше рамнодушен. Мерсо ја прифати смртта. Зошто?
Мерсо ја виде целта на животот бесмислена. Тоа е „Апсурд“„тоа е апсурдно!“ дава
чувствона негативна проценка и чувство на конечност. Изгледа дека идејата за
апсурдот се прикачува со бесмислени, бесмислени и други такви зборови кои
изразуваат дестинација, но без средства да се стигне до таму и обратно значи, но
без дестинација. Така, оттаму заклучив дека Ками не верува во Бог, ниту во некој
висок закон или универзален закон што е поврзан со божественост, што е пат во
животот
Но ако светот е апсурден, тогаш има ли некаква смисла човековиот живот?
Човекот умира кога ќе престане да се бори, кога ќе стане рамнодушен. Единствен
излез е надежта - онаа ирационална надеж која човекот ја одложува, чекајќи
нешто што не е тука да ја донесе смислата на вистинскиот живот.Со сета негова
дотогашна пасивност и рамнодушност кон животот, кога Мерсо се нашол пред
смртта, се почувствувал подготвен одново да преживе се и како единствен начин
на кој би можел да се почувствува помалку сам, посакува на денот на неговото
погубување да има многу посматрачи кои ќе го дочекаат со извици на омраза,
омраза кон неговото бидување странец во свет полн со странци