ალტერნატიული დანახარჯები, ალტენატიული ღირებულება

და საქონლის მიწოდება

საქონლის რაოდენობა, რომლის შეძენაც ადაიანს, მისთვის განისაზღვრება ამ საქონელზე

გაწეული ხარჯებით, ან იმ საზღაურით, რისი შეწირვაც მის შესაძენად არის საჭირო -
წარმოადგენს ალტერნატიულ ღირებულებას. ეს არაა მცოლოდ ფულზე, ნამდვილი
ალტერნატიული დანახარჯები ეს არის ის ალტერნატიული შესაძლებლობები ,
რომლებზდაც უარი უნდა ვთქვათ.

ეკონომიკური პროცესების ლოგიკა ერთნარია როგორც მომხმარებლისთვის ისე

მიმწოდებლისთვის.

ალტერნატიული ღირებულების კონცეფცია ამტკიცებს, რომ ფულის რაოდენობა,

რომელიც მეწარმემ, ნებისმიერ, ადამიანურ თუ ფიზიკურ, რესურსში უნდა გადაიხადოს ,
დამოკიდებული იქნება იმაზე, თუ რას მოელის ამ რესურსის მფლობელი სხვისგან და რას
მოუტანს ეს რესურსი ნებისმიერ სხვას
საგნები არ არის დაკავშირებული ხარჯებთან, ხარჯებთან დაკავშირებულია
მხოლოდ ქმედებები.

ყველა დანახარჯი გამოხატავს, ვიღაცის მიერ დაკარგულ შესაძლებლობების

ღირებულებას.

ფასი რომელიც ჩვენ უკვე გადავიხადეთ რაღაცაში ( არ აქვს მნიშვნელობა მოგვეწონა თუ

არა) აუნაზღაურებელი დანახარჯია. ანუ რაც იყო იყო.

ზღვრული დანახარჯი წარმოადგენს დამატებით დანახარჯებს.დამათებითი

დანახარჯი და ზღვრული დანახარჯი ერთი და იგივეა.

დამატებითი ხარჯები ყურადღებას ამახვილებს გამოუყენებელი შესაძლებლობების

სიდიდიეზე, ხოლო ზღვრული ხარჯები კი ცვლილებებზე , რაც ქმედებას მოჰყვება .
მიწოდების საფასო ელასტურობა ეს არის მიწოდებული რაოდენობის პროცენტული
ცვლილების ფარდობა ფასის პროცენტუ ცვლილებასთან.