Isinilang sa Sta. Cruz noong Nobyembre 22, 1896. Anak nina Vicente De Jesus at Susana Cruz ng Pampanga. Nag-aaral sa Liceo de Manila. Nagtapos sa taong 1915. Unang tulang nailimbag, “Pangungulila” 1983 noong siya ay 17 taong gulang. Sa taong 1918, batsilyer ng batas. Hindi pinagpatuloy ang pagiging abogado dahil sa pagsulat ng tula sa pahayag ng Tagalog na Taliba “Buhay Cavite”. 400 tula na naisulat. 800 kolum na pinamagatang “Ang Lagot na Bagting”. Huseng Batute – paboritong pangalang pluma Pusong Hapis, Paruparu, Pepito, Matimtiman, Mahirap Dahong Kusa, Paruparong Alitaptap, Amado Viterbi, Elyas, Anastacio Salagubang at Tubig Lily. ll. PAGPAPALIWANAG SA BAWAT SAKNONG Ang tulang isang punongkahoy ni Jose Corazon de Jesus ay naghahalintulad sa kanya sa isang punongkahoy.
Sa unang saknong ay naglalarawan sa may
akda na nag-iisip. Sa pangalawang saknong, inilalarawan niya ang posibleng mangyayari kung nasa lamay na siya.
Sa ikatlong saknong naman, ang salitang
batis pala ay nangangahulugang “luha”. Sa ikaapat na saknong ay nangangahulugan na ang pag-iyam ng mga nagmamahal sa kanya ay totoo. Sa ikalimang saknong ay nangangahulugan na ang kampana ng simbahan ay tumunog bago ang ialis ang kabaong. Sa ikaanim na saknong naman ay nagpapakita ng siya ay naihatid sa kanyang huling hantungan. Ang pang pito naman ay nang napagtanto niya na ang kanyang mga guni-guni ay hindi nakakatuwa. Sa huling saknong ay ang kanyang pag muni- muni sa panahon ng kanyang kabataan. lll. TUNGKOL SA AKDA
Ang akda ay paglalarawan sa isang tao
naghihinagpis para sa kanyang buhay at naisin, ito’y paghahambing din sa isang punong kahoy at sa buhay ng tao. Paglalarawan sa mga pasakit na may iiyak na minamahal dahil sa kanyang pagkawala at tatanod sa kanyang libingan ay may alaala na magbabalik at alalahanin ng mga tao napamahal at napamahal din sa kaniyang mga nilika. Ang buod ng tula ay tungkol sa isang punong kahoy, na kung saan ang punong kahoy ay ang mismong persona sa tula. Ang punong kahoy ay ang mismong persona sa tula. Nilalarawan ng persona ang daloy ng buhay ng isang tao. Katulad ng punong kahoy ang tao din sa kabila ng kaniyang katagumpayan sa buhay, nagiging malungkot ang pagtanda sapagkat umiinog ang mundo at nagbabago ang kapaligiran, hanggang maramdaman ng tao ang kaniyang pag- iisa lalo sa pagdapit hapon at pagkawala ng liwanag sa kaniyang buhay. At sa huli inihahabilin niya ang kaniyang buhay sa kamay ng kanyang Manlilikha. IV. ESTILO
Ang tulang Isang Punong Kahoy ay isang
halimbawa ng Elihiya na tula Naisusulat sa tradisyonal na labindalawang pantig at nasa ganap na tugma Gumagamit ng mga matatalinghagang salita at tayutay Ang estilo ng pagkakasulat ng akda ay binase sa sitwasyon, pangyayari, o karanasan ng may-akda sa buhay. V. TUGMA
Isa itong katangian ng tula na hindi angkin
ng mga akda sa tuluyan. Sinasabing may tugma ang tula kapag ang huling pantig ng huling salita ng bawat taludtod ay magkakasintunog. Lubha itong nakapagpaganda sa pagbigkas ng tula. Mga Uri ng Tugma: Tugma na patinig (Ganap) Tugma na katinig (Di-ganap) VI. SUKAT
Ito ay tumutukoy sa bilang ng pantig ng
bawat taludtod na bumubuo sa isang saknong. Ang pantig ay tumutukoy sa paraan ng pagbasa. VII. IMAHEN
Ang imahen ay salita at pahayag na nag-
iiwan ng kongkreto at malinaw na larawan sa isipan ng mga mambabasa. Hindi lamang ito tungkol sa simpleng paglalarawan ng isang tao, bagay, o pangyayari. Ito ay paglalarawang nagbibigay-kulay sa inilalarawan at bumubuhay sa naratibo. Ito ay nabubuo sa pamamagitan ng pag- uugnay ng mga bagay sa paligid o konsepto sa nais ipakahulugan. sa pagbuo ng imahen, nararapat na ito ay nakabatay sa pandama ng may akda. gamit ang isang imahen nagagawa ng manunulat na nagpapahayag ng higit sa isang diwa. ang imahen na ginamit ng may akda sa tulang “Isang Punong Kahoy” ay nagpapakita sa biograpikal na aspekto ng kanyang buhay. VIII. URI NG GENRE: TULANG PANDAMDAMIN O LIRIKO Ang tula ay nangangahulugan ng “likha” Ang makata ay tinatawag na manlilikha Ang tula ay isang pagbabaging hugis ng buhay. Nagpapahayag ang tulang ito ng damdaming pansarili ng kumatha o ng ibang tao. Maikli at madaling maunawaan. Ang tula ay isang Elehiya. KAISIPANG PANGKASAYSAYAN
Ang tulang ito’y ni Jose Corazon de Jesus
sinasambit niya ang mga salita sa taludtod na, “Kung tatanawin mo sa malayong pook Ako’y tila isang nakadipang kurus” Pag-uugnay ng dalawang taludtod Opinyon ni Rufino sa kahulugan ng dalawang kahulugan. Sa tulang ito ni Jose Corazon de Jesus sinasambit niya ang mga salita sa taludtod na; “Kung tatanawin mo sa malayong pook Ako’y tila isang nakadipang kurus” Ipinahayag ni Rufino ang isang lugar kung saan siya naruruon. Ikalawang taludtod ang mensahe naman nito ay pagdurusa. Ipinahayag ni Rufino ang kanyang karanasan at paniniwala sa kanyang pinaniniwalaan. MARAMING SALAMAT SA PAKIKINIG!