Masamang Epekto

ng Sosyal Midya
( Group 1)

Hango sa orihinal na akda ni Allyson

Jane Cruz,“ Sosyal Midya”
 Kasabay ng pag-usbong ng makabagong
teknolohiya ay siya ring pagdagsa ng samu’t saring
social media platforms gaya ng Facebook, Twitter,
Instagram, Youtube, Tiktok at Wattpad. Sa
pagpapakahulugan ni Ubalubao et al., ang sosyal
midya ay ang pakikihalubilo sa lipunan ng mga tao sa
buong mundo sa pamamagitan ng mga elektronikong
gamit tulad ng kompyuter,
cellphone, tablet at iba pa na pwedeng ibahagi ang
iyong mga ginagawa, mga larawan, musika, mga
aktibidad, mga gusto at ayaw, mga video at marami
pang iba na gusto mong maisip. Sa madaling sabi,
ang social media ang siyang nagiging daan upang
maiparating natin ang mga nilalaman ng ating isip at
damdamin na hindi natin kayang ihayag sa totoong
mundo.
 Ayon kay Ian Estares ng dataspring.com, umabot
na sa 76 milyong Pilipino noong Agosto 2019 ang
naging aktibo sa social media o katumbas ng 71% ng
kabuuang populasyon ng Pilipinas. Sa taas ng bilang
nito ay masasabing bahagi na ng ating sistema ang
social media dahil talaga namang malaki ang
naitutulong nito lalo na sa mga kababayan nating may
kamag-anak na OFW.
Nang dahil sa social media, naiibsan ang
pangungulila nila sa nawalay na mga mahal sa
buhay. Bukod pa rito, social media rin ang dahilan
kung bakit may kaalaman na tayo sa mga
nangyayari sa ating kapaligiran, sa loob at labas
man ng ating bansa at lumalawak na rin ang ating
pakikipag-kapwa.
 Sa kabila ng mga kabutihang nabanggit ukol sa
sosyal midya, hindi maitatangging may masama
itong maidudulot sapagkat ang lahat ng bagay
kapag sumubro ay nagdudulot ng hindi maganda
lalo na sa ating mga kabataan. Wika nga nila, lahat
ng sobra ay masama. Ayon sa ulat ni Rouchelle R.
Dinglasan ng GMA News Online, karamihan sa
gumagamit ng social media sa bansa ay mga
kabataang may edad 30 pababa.
At sa sarbey naman na ginawa ng isang kompanya sa
Singapore, lumalabas na pinipili ng walo sa sampung
kabataang Pinoy na gumamit ng internet kaysa
gumamit ng telebisyon. Idinagdag pa ng We Are Social
and Hootsuite na tumatagal mula 9 na oras at 29 na
minuto hanggang 10 oras at 2 minuto ang inilalaan ng
mga Pilipino sa pagbababad sa internet. Sa
kadahilanang ito, hindi talaga maiiwasan ang mga
masamang maidudulot sa labis na paggamit ng sosyal
midya.
Ang paglaganap ng masamang bunga nito ay
maihahambing sa isang virus na kung saan
madali nitong napapabagsak ang immune system
at mabilis na kumakalat sa ating utak. Kung hindi
ito makokontrol ay siguradong masisira ang buhay
ng mga kabataan at tiyak na lulubha ang
sitwasyon ng ating bansa.
Ang cyberbullying ay isa sa masamang epektong
dulot ng lumalawak na presensya ng sosyal midya. Sa
payak na pagpapakahulugan, ito ay isang uri ng
bullying na nangyayari sa pamamagitan ng digital
technology. Ang mga naging biktima nito ay
nakararanas ng harassment gaya ng personal na pag-
aatake, paninira, o ibang bagay na hindi mabuti o
nakasasama sa kaniyang pagkatao.
Ayon kay Dinalene Babac ng smartparenting.com, sa
isinagawang National Baseline Survey on Violence
Against Children dito sa Pilipinas, karaniwan na
naaapektuhan ang halos kalahating populasyon ng
mga kabataan na nasa edad 13 hanggang 17 na
nasa 44 % sa kalalakihan at 43 % naman sa
kababaihan. Ipinapakita rin ng pag-aaral na ito na
sangkatlo ng mga kabataang Pilipino ang
nakararanas ng verbal abuse sa internet.
Sabi ng brainly.ph, isa sa pinakamabisang paraan para
maiwasan ang cyberbullying ay huwag makipag-
ugnayan sa mga taong hindi lubusang kilala. Kung
nagpapadala ito ng mensahe na hindi kanais-nais
maaaring mo itong iulat na spam o i-block. Gawin ding
pribado ang personal na impormasyon sa lahat ng
account sa sosyal midya. Makatutulong ito upang hindi
magamit ang social media account sa mga krimen. Ang
Anti-Bullying Act of 2013 (RA 10627) ay ang itinakdang
batas upang magkaroon ng proteksyon ang mga
mamamayan sa banta ng cyberbullying.
 Laganap din ang Cybersex sa sosyal midya na isa sa
mga problemang kinakaharap ngayon. Ito ay binubuo ng
iba’t ibang uri ng representasyon ng pagtatalik na
ipinalalabas sa tinatawag na audio-visual na kasangkapan
na tanging matatanda lamang, may asawa man o wala ang
siyang makakakuha ng mga benepisyong dulot nito. Ito ay
pangkaraniwang romantikong sekswal na aktibidad na
kinasasangkutan lalong-lalo na ng mga kabataan (Ross,
2005). Sa pag-uunawa sa salitang “cybersex” at kung
paano ito nagaganap, marapat lamang na mabigyang
pansin ang istruktura at ang daloy ng mga kaganapan na
pumapaloob dito.
Maipapakita ito sa representasyong ribbon na
kung saan ang kanang parte ay ang audience o
ang taong tumatangkilik nito at ang kaliwang parte
naman ay ang aktor o taong gumagawa ng akto
sa harap ng kamera o maaari nama’y nabibiktima
ng mga eskandalo. Distributor naman ang
“nagtitirintas” ng ribbon sapagkat nagiging posible
ang daloy ng proseso dahil sa pagpapalaganap
nya ng mga audio-visual na materyales, ang
pumapagitna sa ribbon.
Sa madaling salita, pumapaloob sa isang cybersex
ang tatlong indibidwal. Ang audience, actor at ang
distributor idagdag na ang pinakamahalagang
kasangkapan sa pagbubuo ng daloy nito. Ang
audio-visual na materyales tulad ng computer,
cellphone, MP4 player, DVD player, PSP, compact
disc, malalaswang imahen ng mga comic at
magazine. Napakalaki ng epekto ng
pagkahumaling ng mga kabataan sa cybersex
maging ang paggamit sa kanila bilang mga aktor
ng mga malalaswang palabas.
Una, apektado ang sikolohikal na kahulugan ng
isang kabataan. Addiction o sobrang
pagkahumaling (audience), pagiging agresibo
(audience), trauma (actor) at kakulangan ng
sosyal na pakikisalamuha (audience at actor) ang
mga posibleng maging epekto ng pagtangkilik ng
kabataan sa cybersex.
Pangalawa, apektado ang pisikal na kahulugan ng
kabataan. Hindi inaasahang pagbubuntis ng mga kabataang
babae (actor o audience), pagkawala ng disiplina sa sarili
(actor at viewer) at ang posibleng pagkakaroon ng STI o
Sexually Transmitted Infection kagaya ng AIDS, hepatitis at
iba pa sa murang edad ng ilan pa sa mga posibleng epekto
ng cybersex sa kabataan.
At pangatlo, nawawalan ng maayos na karapatan ang
bawat kabataang sangkot sa child trafficking na kung
saan ginagamit ang bata sa anumang pinagkakakitaang
bagay tulad ng pagbebenta at pagluluwas sa mga ito.
Isa pang halimbawa ay ang puwersahang paggawa ng
akto sa harap ng kamera idagdag pa ang
pagmamaltrato at eskandalo.
Noong ika-17 ng Nobyembre 2009, inaprubahan ni Dating
Pangulong Arroyo ang Anti-Child Pormography Act (ACPA) na
nakapaloob sa Republic Act No.9775. Isinasaad nito na
karapatan ng bawat kabataan na maprotektahan sila laban sa
mga mapanuksong palabas at paggamit sa kanila bilang mga
pormographic performers na nakakasama ng lubusan sa
kabuuang pagkatao ng isang kabataan.
Ang mga kilalang organisasyon kagaya ng UNICEF,
Anti-child Pormography Alliance (ACPA), Akap Bata
Philippines, Stairway Foundation, Council for the
Welfare of Children, PREDA Foundation, Share A
Child Movement, at Kabataan Consortium ay
nagkaisa para sa Action Speaks Louder than Words
Campaign na layong ipasa at aprubahan ang Bill sa
Senado.
 Hindi naman kaila sa marami ang mga nangyayaring
scam o panggagantso ngayon na nagmumula sa mga
social networking sites. Sa pagpapakahulugan ni NCZ
Ambitios, ang scam ay isang panlilinlang ng tao o ng mga
tao na tanging layunin ay makuha ang tiwala ng iba at
paglamangan sila. Kalimitan, ang scam ay sistematikong
panloloko ng mga tao o grupo na naghahangad ng pera
mula sa iba. Modus o Modus Operandi rin ang maaari
pang isang tawag dito o mas kilala sa katawagang budol-
budol.
Nangyayari ang online scam kapag
nakipagtransaksiyon ang isang kostumer sa online
seller ngunit wala itong natanggap na produkto o
substandard ang nakuha nito. Kadalasan ding
gumagamit ng pekeng pagkakakilanlan ang mga
kawatan sa online scam. Ayon nga sa ulat ni Zhander
Cayabyab ng ABS-CBN News noong ika-12 ng
Disyembre taong 2018, nasa halos 1,000 katao ang
nabiktima ng online scam.
Sa panayam ng DZMM radio patrol kay NBI
cybercrime division agent Efren Abantao, para
makaiwas sa scam, kailangang huwag kaagad
tayong naniniwala sa internet, dahil marami
ngayon ang gumagamit ng pagkakakilanlan ng iba
na gustong makalamang sa kapwa. Huwag
kaagad maniwala sa mga nakakachat lalo na kung
may kalakip ng pera ang pinag-uusapan.
 Hindi maipagkakaila na malaki ang naitutulong ng
mga makabagong teknolohiya sa ating pang araw-
araw na buhay. Kamakailan lang, ginawaran ng
Nobel Peace Price ang internet bilang isa sa mga
pinakamahalagang imbensyon ng ating panahon.
Subalit hindi rin maipagkakailang ang internet din ang
nagdadala ng samu’t saring mga negatibong bagay
na nangyayari ngayon sa ating lipunan. Lahat tayo
bata man o matanda ay dapat maging responsable
sa paggamit ng sosyal midya.
Huwag natin itong abusihin sapagkat walang
kalabisan ang nagdudulot ng maganda. Sa
maling paggamit natin ng internet ay para na
rin nating iniligay ang isa nating paa sa hukay.
Para sa mga magulang kailangang gabayan
ninyo ang inyong mga anak sa lahat ng
pagkakataon.
Kontrolin ang labis na pagkakahumaling nila sa
mga gadyet at kompyuter na may direktang access
sa sosyal midya. Huwag din tayong agad-agad na
maniniwala sa mga nakabalandrang post sa sosyal
midya. Kailangan muna natin itong kilatisin kung
gaano ito katotoo. Iba kasi ang may alam at
sigurado. Ayon nga sa lumang kasabihan, “Ang
maniwala sa sabi-sabi ay walang bait sa sarili”. At
idagdag pa ang sabi pa ni Pia Wurtzbach, “Think
before you click!”
Maraming
Salamat!