საფრანგეთის ეკონომიკური

ისტორია

შავი ზღვის საერთაშორისო უნივერსიტეტი

ლიკა მამისიმედიშვილი
 აგენდა

 ისტორია

 მმართველობა

 სამხედრო სისტემა და სახელმწიფო ფინანსები

 დემოგრაფია, ენა, რელიგია

 ეკონომიკა
საფრანგეთი, ოფიციალურად საფრანგეთის
რესპუბლიკა (ფრანგ.Republique francaise) - ქვეყანა
დასავლეთ ევროპაში, მოიცავს ევროპის ამ ნაწილის,
რამდენიმე კუნძულისა და ზღვისიქითა ტერიტორიების
ნაწილს.

საფრანგეთი უდიდესი სახელმწიფოა დასავლეთ

ევროპაში, ხოლო სიდიდით მესამე მთლიან
კონტინენტზე.

საფრანგეთი არის განვითარებული ქვეყანა და

მსყიდველობითი უნარის პარიტეტის მიხედვით აქვს
ევროპაში მეორე, ხოლო მსოფლიოში მეშვიდე
უდიდესი ეკონომიკა. საოჯახო ქონების მონაცემით
საფრანგეთი უმდიდრესი ქვეყანაა ევროპაში და
მეოთხეა მსოფლიოში. მთლიანი შიდა პროდუქტის მას ესაზღვრება ევროპის შემდეგი
მიხედვით მას მეხუთე ადგილი უკავია მსოფლიოში. ქვეყნები: ბელგია, ლუქსემბურგი,
გერმანია, შვეიცარია, იტალია, მონაკო,
ესპანეთი და ანდორა.
 ისტორია
ადამიანთა ცხოვრების უძველესი კვალი, რომელიც
დაახლოებით ძვ. წ 18 000 წლით თარიღდება,
საფრანგეთის ტერიტორიაზე მდებარეობს.

ამ პერიოდში ადამიანებს, გამყინვარების ხანისთვის

დამახასიათებელ მკაცრ და ცვალებად კლიმატთან
უხდებოდათ გამკლავება, რამაც მათი ცხოვრების ნირის
შეცვლა გამოიწვია: მათ ხელი მიჰყეს მომთაბარეობას,
ხოლო თავს ნადირობითა და შემგროვებლობით ირჩენდნენ.

ძვ. წ IV—III ათასწლეულების ძლიერი დემოგრაფიული და

სასოფლო სამეურნეო განვითარების შემდეგ, ძვ.წ III ათასწლეულში
მოსახლეობამ მეტალურგიას მიჰყო ხელი, თავდაპირველად
მუშაობდნენ: ოქროზე, სპილენძსა და ბრინჯაოზე, ხოლო
მოგვიანებით დაიწყეს რკინის დამუშავებაც.
გალია- იგი მოიცავს კელტთა დასახლებას მდინარე
რაინიდან ატლანტიკის ოკეანემდე, ანუ პირენეებსა
და ხმელთაშუა ზღვას. დღევანდელი საფრანგეთის
საზღვარიც თითქმის იმავე ტერიტორიებს მოიცავს,
რასაც ძველი გალია მოიცავდა, რომელიც
დასახლებული იყო კელტი გალებისაგან. ამ დროის
გალია საკმაოდ ძლიერ სახელმწიფოს
წარმოადგენდა.

ანტიკური ხანის დასასრულს გალია რამდენიმე

გერმანულ სამეფოდ დაიყო ფრანკთა სახელმწიფო
(ჩრდილოეთი), ალემანია (ჩრდილო-აღმოსავლეთი),
ბურგუნდია (აღმოსავლეთი), სეპტიმანია (სამხრეთი),
ვესტგოთების სახელმწიფო (სამხრეთ-აღმოსავლეთი)
და დარჩენილ ტერიტორიაზე სუასონის სამეფო
კაპეტინგებმა, ვალუებმა და ბურბონებმა – ქვეყანა თანდათანობით
გააერთიანეს. საფრანგეთის სამეფოს ჩამოყალიბებამ ფილიპ II ოგიუსტის
ზეობის ხანაში დასასრულს მიაღწია. პროცესს თან ერთვოდა შინაომები.
ფრანგი რაინდები აქტიურად მონაწილეობდნენ ჯვაროსნულ ლაშქრობებში (
1095-1291 წწ), საღვთო მიწაზე კონტროლის აღსადგენად.

• შავი ჭირი

• 100 წლიანი ომი

• იტალიური ომები

• საფრანგეთის რელიგიური ომები

 მმართველობა

საფრანგეთი არის უნიტარული, ნახევრად საპრეზიდენტო

რესპუბლიკა, ძლიერი დემოკრატიული ტრადიციებით.დღეს
მოქმედი მეხუთე რესპუბლიკის კონსტიტუცია მიღებულ იქნა 1958
წლის 28 სექტემბერს ჩატარებული რეფერენდუმით.

საფრანგეთის პარლამენტი არის ორპალატიანი

საკანონმდებლო ორგანო, რომელიც მოიცავს
ეროვნულ კრებასა (ქვედა პალატა) და სენატს (ზედა
პალატა). საფრანგეთის
ფრანგულ პოლიტიკაში გამოირჩევა ორი მოქმედი პრეზიდენტი
მოწინააღმდეგე ჯგუფი: მემარცხენეები, რომლებიც ემანუელ მაკრონი
ძირითადად გაერთიანებულია
„საფრანგეთის სოციალისტური პარტიის“ ირგვლივ და
მემარჯვენეები, რომელთა მთავარი პარტიაა
„კავშირი სახალხო მოძრაობისათვის“ (UMP).
სახელმწიფო ფინანსები

2012 წელს ფრანსუა ოლანდი ხისტი

ეკონომიკური პოლიტიკის
წინააღმდეგი წავიდა. მან პირობა
დადო, რომ 2017 წლისთვის
გაანულებდა საბიჯეტო დეფიციტს.
ახალმა მთავრობამ განაცხადა, რომ
მათი მიზანია, გააუქმონ
ახალშემოღებული შეღავათები
მდიდრებისთვის, გაზარდონ
გადასახადი 75 %–მდე მილიონ
ევროზე მეტი შემოსავლის მქონე
პირებისთვის, საპენსიო ასაკად
კვლავ დააწესონ 60 წელი სრული
საპენსიო დახმარებით იმ
პირებისთვის, რომლებსაც აქვთ 42–
წლიანი სამუშაო სტაჟი, აღადგინონ
ახლადგაუქმებული 60 000 სამუშაო
ადგილი განათლების სისტემაში,
მოაწესრიგონ იჯარის გადასახადის
ზრდა და ააშენონ დამატებითი
სახელმწიფო საცხოვრებლები
სამხედრო სისტემა
საფრანგეთის შეიარაღებული ძალები (Armées
françaises) მოიცავს სამხედრო და
გასამხედროებულ ძალებს. ის ემორჩილება
უმაღლეს მხედართმთავრს,
საფრანგეთის პრეზიდენტს. მასში შედის
საფრანგეთის არმია (Armée de Terre),
საფრანგეთის ფლოტი (Marine Nationale),
საჰაერო ძალები (Armée de l'Air) და დამხმარე
გასამხედროებული ძალა,
ეროვნული ჟანდარმი (Gendarmerie nationale).
საფრანგეთის არმია ითვლება ერთ-ერთ
უდიდეს შეიარაღებულ ძალებად მსოფლიოში.
 დემოგრაფია, ენა, რელიგია
დემოგრაფია
2016 წლის მონაცემებით საფრანგეთში 66
660 000 მილიონი ადამიანი ცხოვრობს, ამ
მონაცემით მას მსოფლიოში 21-ე ადგილი
უკავია.
ყოველწლიურად საფრანგეთი 200 000
კანონიერ იმიგრანტს იღებს. ის, ასევე,
ლტოლვილთა მიმღები მთავარი
სახელმწიფოა დასავლეთ ევროპაში. 2005
წელს ლტოლვილის სტატუსზე ქვეყანამ 50
000 განაცხადი მიიღო
ენა
საფრანგეთის კონსტიტუციის მეორე
მუხლის მიხედვით, ქვეყნის ოფიციალური
ენა არის ფრანგული[102], რომანული ენა,
რომელიც ლათინურიდან
მომდინარეობს.
რელიგია
საფრანგეთი სეკულარული ქვეყანაა და აქ
რელიგიის თავისუფლება კონსტიტუციური უფლებაა.
ფრანგული რელიგიის პოლიტიკა დაფუძნებულია ლაიციზმის
პრინციპებზე, რაც სახელმწიფოსა და ეკლესიის მკაცრ
გამიჯვნას გულისხმობს.
ათასწლეულზე მეტი ხანია, რაც კათოლიციზმი ქვეყნის
უმთავრესი რელიგიაა, თუმცა დღეს ის ისე ფართოდ აღარ არის
გავრცელებული, როგორც ადრე. საფრანგეთის 47 000
რელიგიური შენობიდან 94 % რომის კათოლიკურ ეკლესიას
ეკუთვნის.