Medicinski fakultet Univerziteta u Tuzli

Opći studij

SEMINARSKI RAD
Kliničke karakteristike i dijagnostika djece sa urođenim srčanim
manama,srčanom insuficijencijom, poremećajem frekvence i srčanog ritma

Student : Asistent :

Dženana Husić Prim.dr.mr. med.sci Nedima Atić

SADRŽAJ
UVOD......................................................................................................................................................3
PODJELA UROĐENIH SRČANIH MANA....................................................................................................4
PRIROĐENE SRČANE MANE BEZ PATOLOŠKOG SPOJA IZMEĐU PULMONALNOG I SISTEMNOG
OPTOKA..................................................................................................................................................5
PRIROĐENE MANE SRCA SA ARTERIJSKO-VENSKIM ŠANTOM................................................................6
POREMEĆAJ SRČANE FREKVENCE I SRČANOG RITMA............................................................................9
SRČANA INSUFICIJENCIJA U DJECE.......................................................................................................11
ZAKLJUČAK...........................................................................................................................................13
LITERATURA..........................................................................................................................................14
 UVOD

Prirođene srčane mane mogu nastati zbog djelovanja teratogenih agenasa u tijeku
embrionalnog razvoja ili zbog genetskih faktora. Među teratogenim agensima nedvojbeno se
nalazi virus rubeole te pojedini lijekovi kao antagonisti folne kiseline .Kada je riječ o
genetskim uticajima treba razmotriti 3 skupine djece : djecu sa srčanim manama bez drugih
malformacija, djecu sa poznatim mendelskim oboljenjima te djecu sa hromosomopatijama.
Urođene srčane mane su heterogena grupa oboljenja sa brojnim anatomskim i fiziološkim
osobenostima koje mogu utjecati na hemodinamiku. U incidenci svih mana tri nekomplicirana
lijevo-desna šanta, ventrikularni (VSD) i atrijalni defekt septuma (ASD) i perzistentni duktus
arteriosus (PDA), i dvije obstruktivne lezije, pulmonalna stenoza i koarktacija, čine oko 60%
svih mana. Miješane lezije, komplicirani opstruktivni defekti i poremećaji zbog desno-lijevog
šanta čine najveći dio od preostalih 40% . Što se tiče poremećaja srčane frekvence i
ritma,srčana frekvenca je viša što je dijete mlađe te se ona povećava pri svakom
strahu,uzbuđenju ,hladnoći.Poremećaji frekvence i ritma označavaju se kao aritmije i
disritmije u koje spadaju sinusna bradikardija,sinusna tahikardija,ekstrasistole itd.Kada je
riječ o srčanoj insuficijenciji ona podrazumijeva stanje kada srce više nije u funkciji da
obavlja svoju mehaničku funkciju crpke koja opskrbljuje organizam dvooljnom količinom
krvi.Ona sekod fetusa označava kao hidrops a otkriva se uz pomoć UZV,te se može razviti
kod novorođenčeta bez strukturne srčane mane kao sekundarna posljedica moguće
asfiksije,sepse,hipoglikemije i sličnih dogadjaja tijekom i neprosredno poslije porođaja.
 PODJELA UROĐENIH SRČANIH MANA

Postoji veliki broj podjela urođenih srčanih mana a neke od njih su prema anatomskim,
hemodainamskim i kliničkim kriterijima.Prema hemodinamici se dijele na : mane bez
komunikacije između sistemnog i pulmonalnog optoka to jest mane bez šanta i mane sa
patološkim spojem između sistemnog i pulmonalnog optoka to jest mane sa šantom.Ova
druga skupina se dijeli na mane sa arterijsko-venskim šantom (lijevo-desni) , mane sa vensko-
arterijskim (desno –lijevi) ili dvosmjernim šantom.

U mane bez komunikacije između pulmonalnog i sistemnog optoka spadaju : pulmonalna

stenoza,koarktacija aorte te aortna stenoza.

U mane sa lijevo-desnim šantom spadaju : defektr ventrikularnog septuma , defekt atrijalnog

septuma ,otvoreni arterijski duktus Botalii.

U mane sa desno-lijevim ili dvosmjernim šantom spadaju:tetralogija Fallot ,trikuspidalna

atrezija,transpozicija velikih arterija te arterijski truncus.
PRIROĐENE SRČANE MANE BEZ PATOLOŠKOG SPOJA IZMEĐU
PULMONALNOG I SISTEMNOG OPTOKA

Ovdje spadaju koarktacija aorte,aortna stenoza te pulmonalna stenoza.

KOARKTACIJA AORTE

Koarktacija predstavlja suženje lumena aorte različitog stepena koje može biti locirano na bilo
kojem mjestu distalno od polazišta lijeve arterije subklavije do bifurkacije aorte.s obzirom na
hemodinamiku razlikujemo preduktalnu i postduktalnu koarktaciju. Postduktalna označava se
kao adultni tip jer se simptomi javljaju u kasnijoj životnoj dobi i adolescenciji.Stenoza se
nalazi distalno od polazista arterijskog duktusa botalli.Hemodinamika je obilježena
hipertenzijom proksimalno od stenoze i hipotensijom distalno od stenoze. Što se tiče
simptoma to su : glavobolje,epistaksa,cerebrovaskularni incidenti zbog krvarenja u mozak ili
nagla pojava insuficijensije lijevog srca sa edemom pluća.Najvažniji znak ove mane jeste
hipertenzija na rukama a hipotenzija na nogama.Pulsacije arterije femoralis su veoma slabe ili
se ne mogu ni palpirati a pulsacije gornjih extremiteta su jako snazne pa se na osnovu ovoga
odmah sumnja na koarktaciju.

DIJAGNOZA

RTG i EKG su prvih godina obično normalni , ali se u školskoj dobi može razviti hipertrofija
lijevog ventrikula.Poslije š godine do desete mogu se vidjeti defekti uz rubove rebara zbog
pritiska interkostalnih arterija na kost.

LIJEČENJE

Uglavnom operacijsko uz resekciju koarktacije te razne varijante spajanja odvojenih dijelova.

Preduktalna koarktacija uglavnom je kombinirana sa otvorenim srterijskim duktusom koji se

ulijeva distalno od stenoze pa desno srce opskrbljuje donje ekstremitete krvljun preko plućne
arterije i otvorenog duktusa.Zboga toga se može javiti cijanoza na donjim
ekstremitetima,Klinički imamo zatajajenje pa čak i smrt već u novorođenačkom dobu , pa se
ovo zove infantilni oblik.
 PRIROĐENE MANE SRCA SA ARTERIJSKO-VENSKIM ŠANTOM

Ovdje spadaju defekt ventrikularnog septuma , defekt atrijskog septuma i otvoreni arterijski
duktus Botalii.

DEFEKT VENTRIKULARNOG SEPTUMA

Ovo je najčešća mana na srcu.Može se javiti na membranskom dijelu ili mišićnom dijelu
septuma.To je tipiščna greška sa lijevo desnim šantom. Dio krvi koji izlazi iz LA u LV prolazi
aortu , odatle plućnom arterijomm ide nazad u pluća i lijevo srce. Na taj način krv ide
bespotrebno kroz pluća LA i LV te opterećuje miokard i plućne krvne žile.Tijekom godina u
djece sa velikim šantom nastaju promjene na intimi krvnih žila te dolazi do povećanja otpora
in tlaka u pulmonalnoj arteriji i desnom ventrikulu koji može porasti i prerasti tlak u lijevom
ventrikulu pa šant postaje dvosmjeran što se zove Eisenmengerov sindrom.

Klinička slika : mali defekti imaju malen lijevo desni šant , a pulmonalni tlak je normalan te
nem subjektivnih tegoba. Mana se otkriva slučajno auskultacijom gdje se čuje tipičan
holosistolički šumu 3 i 4 interkostalnom području.Defekti srednje veličine imaju blago
povećan plućni tlak.U dojenačkoj dobi se javljaju salbo tjelesno napredovanje, tahipneja i
dispneja,prekomjerno znojenje ,teškoće pri sisanju, a veliki defekti daju sliku kao i srednji
defekti.

DIJAGNOZA

RTG pokazuje uvećano srce,proširen trunkus plućne srterije, krupne vaskularne hiluse a KEG
daje znakove hipertrofije LV i LA te visoki P valovi.

LIJEČENJE

Djecu s malim defektom a bez simptoma ne treba liječiti,ali ih treba zaštitit od endokarditisa
davanjem antibiotika.Hirurški zahvat se radi kod dojenčadi i sa umjerenomili jakom plućnom
hipertentijom i velikim šantom.

DEFEKT ATRIJALNOG SEPTUMA

Javlja se kod mladjih odraslih i kod starije djece.Najčešće je smješten u području fosse
ovalis.Zbog malo višeg tlaka u LA i zbog veće rastegljivosti desnog atrija i ventrikula, krv
korz defekt ide od LA prema DA , zatim DV i vraća se u pluća.U kasnijem djetinjstvu kada
muskultura srca zaostane u rastu u odnosun prema lijevoj strani šant s godinama postaje sve
veći.Mala djeca su obično bez simptoma te se otkrije a u starije djece javljaju su recidivne
pneumonije i atelektaze.

DIJAGNOZA

RTG povećan DV i DA uz izbočen pulmonalni segment, a EKG devijacija el.osi u desno.

LIJEČENJE-hirurško uglavnom.
OTVOREN DUKTUS BOTALLI

Ovaj duktus u fetalnom životu vodi krv iz plućne arterije u aortu,zato što su pluća inatkivna a
ubrzo nakon rođenja dolazi do zatvaranja ovog duktusa.Ako duktus ostane otvoren i nakon
rođenja , krv kroz njega struji un suprotnom smjeru nego u fetalnom životu to jest iz aorte
gdje je tlak viši u plućnu arteriju gdje je tlak niži.Ukasnijoj životnoj dobi , može se razviti
plućna hipertentija sainverzijom lijevo-desnog u desno-lijevi šant.Desna sa ovom manom
razvijaju se normalno ali postoji zaostajanje u rastu.

Pregledom se oktrije tipičann nabjajući puls te se također otkriva divergentni tlak tj

dijastolički snižen a sistolički povišen ili normalan.Ove pojave posljedica su prelijevanja
većeg ili manjeg udarnog volumena krvi lijevog ventrikula iz aorte kroz otvoren duktus u
plućnu arteriju.

DIJAGNOZA

RTG

Izbočen pulmonalni luk uz pojačanu vaskularizaciju pluća,veličina srca zavisi od veličine

šanta .EKG je normalan ili pokazuje znakove hipertrofije lijevog ventrikula.

LIJEČENJE

Operacijom je dovoljno podvezati duktus na aortnom i pulmonalnom kraju.

PRIROĐENE MANE SRCA SA VENSKO-ARTERIJSKIM ILI DVOSMJERNIM

ŠANTOM

Ovdje spadaju Fallotova tetralogija,trikuspidalna atrezija,transpozicija velikih

arterija,arterijski trunkus.

FALLOTOVA TETRALOGIJA

Kombinacija pulmonalne stenoze,defekta septuma ventrikula,dekstropozicije aorte i

hipertrofije desnog ventrikula označava se kao Fallotova tetralogija.Stenoza izlazi iz DV te
može biti ifundibularna ,valvularna i kombinirana.Aorta je pomaknuta udesno i jaše iznad
defekta septuma tako da dio venske krvi ulazi direktno iz DV u aortu.

Hemodinamski jr ovdje važan gradijent tlaka kroz stenotično pulmonalno ušće zbog kojeg
tlak u DV doseže i prelazi tlak u LV , uzrokujući tako desno-lijevi šant kroz defekt septuma
ventrikula.Iz ovih odnosa javljaju se dvije glavne poteškoće za djecu.Prvo ,zbog desno-lijevog
šanta posto smanjena saturacija krvi kisikom sa smanjenom oksigenacijom tkliva.Drugo ,zbog
pulmonalne stenoze kojoj se ne može suprotstaviti dovoljno visok tlak u DV ne postoji
mogućnost povećanja protoka krvi kroz pluća u fizičkom naporu, te se javi dipsnea pri
naporu.
Klinički se na prvom mjestu uočava cijanoza centralnog tipa ,samo u trećine djece javi se u
prvim danima a kod ostalih u toku prve godine života.Kasnija pojava cijanoze tumači se kao
dau prvim mjsecima tlak u DV nije jos dosegao razinu sistemnog tlaka pa je šant pretežno
lijevo-desni.Cijanoza se najbolje vidi na sluznicama i prstima kao modra šljiva ,gingiva je
hiperplastična i krvari, te se mogu javiti batičasti prsti.Drugi važan simptom je dispnea pri
naporu ,nakon što prohodaju nekoliko metara osjete zamor i teško disanje pa legnu ili zastanu
da se odmore te nastave igru .Dalje važno dramatično obilježje jeste pojava napada ciajnoze i
dispneje tzv anoksične krize.Napda traje nekoliko minuta ili sati pa dijete gubi svijest što
dovodi do cerebralnih konvulzija,u krajnjem slučaju u ovoj krizi može i umrijeti.Kliničkim
pregledom se uoči da dijete zaostaje u rastu,iktus srca potiče od DV u ksifoidom području uz
lijevi rub sternuma.Auskultacijom se čuje sistolički šum u 2 i 4 interkostalnom području.

DIJAGNOZA

RTG srčani struk sa konkavnom lijevom konturomm srca zbog hipoplazije pulmonalne
arterije uz normalnu veličinu srca.Zaobljeni srčani vršak odignut je hipertrofičnim desnimm
ventrikulom iznad dijafragme tako da konfiguracija srca,dobija osebujan dojam cokule.EKG
pokazuje devijaciju osi u desno uz hipertrofiju DV, P valovi zašiljeni i visoki.

LIJEČENJE

Optimalno vođenje djeteta do operacije.Hipoksične krize tretiraju se : okretanjem djeteta na

trbuh i postavljanjem u položaj na prsa i koljena,davanjem kisika, supkutana injekcija 0.1
mg/kg morfina , IV brza korekcija metaboličke acidoze NaHCo3 te IV davanje
propranolola.Istaknuto mjesto u liječenje ima rehidracija da se spriječi tromboembolijska
komplikacija.Od hirursških metoda najviše se izvodi supraklavikularna anastomoza između
lijeve subklavije i lijeve plućne arterije.
 POREMEĆAJ SRČANE FREKVENCE I SRČANOG RITMA

Srčana frekvenca u djece je veća što si oni manji,pa se povecava pri

strahu,uzbudjenju,hladnoći.Poremećaji se označavaju kao aritmije koje se mogu dijeliti na
osnovu EKG ili kliničke slike.Razlikujemo nekoliko poremećaja a to su :

SINUSNA ARITMIJA

Ona nastaje zbog pravilne cikličke promjene frekvencije impulsa iz sinusnog čvora,najčešće u vezi sa
respiracijskim ciklusom.Spora frekvencija pogoduje nastanku aritmije,a tahikardija nizazvana fizičkim
naporom je ukida .

SINUSNA BRADIKARDIJA

Ova bradikardija je obilježena frekvencom manjom od 80 do 100/min u dojenčadi,manjom od

80/min u djeteta od 2g, manjom od 70/min u djeteta između 2 i 20 g i manjom od 55/min u
djeteta poslije 10g.Rijetko se viđa u zdrave djece ,uglavnom kod onih koji imaju
hipertenziju,hipotireozu.Na EKG se prepoznaje po normalnom obliku P valova ,normalnom
trajanju PQ intervala i po normalno oblikovanom QRS kompleksu.

SINUSNA TAHIKARDIJA

Tahikardija u liječničkom pregledu je česta zbog straha i uzbuđenja.Frekvencija srca je uz

tahikardiju izmedju 140 i 200/min.,javi se uz fizički napor,šok,anemiju.Za razliku od
paroksizmalne tahikardije koja je konstantna i uvijek je preko 180/min ova sinusna tahikardija
varira iz minute u minutu.EKG pokazuje normaan oblik P valova,normalan PQ interval
normalno oblikovan QRS kompleks.Po pravilu sama po sebi ne zahtijeva liječenje osim
liječenja osnovne bolesti.

EKSTRASISTOLE

To su preuranjene kontrakcije miokarda zbog ektopičnihizbijanja iz žarišta koje može biti bilo
gdje.Često nastaju u zdravom srcu.Razlikujemo supraventrikularne ekstrasistole te
ventrikularne.Supraventrikularne ekstrasistole se javljaju uglavnom na zdravom srcu,praćene
su normalnim QRS kompleksom.prepoznaju se po obliku P-vala koji odstupa od normalnih P-
valova sa polazištem iz sinusnog čvora.Ventrikularne se prepoznaju po preuranjenim, širokim
QRS kompleksima kojim ne prethodi P-val.Ako su QRS kompleksi različitih oblika što
dovodi do multifokalnog izbijanja riječ je o organskoj bolesti miokarda.Uglavnom su
neprimjetne.Katkad se ekstrasistole mogu javiti u pravilnim nizovima nprjedna ekstrasistola i
jedna normalna kontrakcija to je bigeminija ili jedna-dvije normalna kontrakcije i jedna
ekstrasistola to je trigeminija.Ne treba ih liječiti lijekovima,nego uvjeriti roditelje da je riječ o
bezazlenoj pojavi na zdravom srcu.
PAROKSIZMALNA TAHIKARDIJA

Nastaje zbog ektopičnih izbijanja u području atrija ili ventrikula sa frekvencom od 180 do
300/min.

Supraventrikularna paroskizmalna tahikardija nastaje zbog nepoznatog uzroka na zdravom

srcu.Napad ove tahikardije nastaje naglo bez vidljiva povoda te može trajati nekoliko
sekunda,minuta sati ili čak dana te prestaje naglo kao što je i počeo.Veća djeca većinom dobro
podnose napade te nemaju subjektivnih simptoma osim osjećaja da srce brže radi.Ako
frekvencija nije visoka u dojenčadi je teško postaviti razliku između ove i sinusne tahikradije
zbog uzbuđenja ,febrilnosti i dr.U dojenčadi se brzo mogu pojaviti znakovi insuficijencije srca
te je dijete blijedosive boje,nemirno,uplašeno i razdražljivo,tahipnoično i dispnoično,te se
znoje.EKG pokazuje frekvencu između 180 i 300/min,normalno oblikovane uske QRS
komplekse koji nisu duži od 0,10 s , P-valovi su stopljeni sa T-valom prethodnog ciklusa.

LIJEČENJE

Davanje adenozina IV 0,05mg/kg novorođenčetu a 0,1mg/kg dojenčetu ako ne djeluje

udvostručiti dozu,zatim digoksin 1/3 ili 2/3 pune digitalizirajuze doze odjednom polagano
prekida napad, verepamil 0,1 do 0,2 mg/kg IV tijekom 40-60sekundi , propafenon te
amjodaron.Nakon prestanka napada nastaviti davati lijek kojim je napad zaustavljen.

Ventrikularna paroksizmalna tahikardija-rijetka je kod djce te se javlja kao posljedica

tumora,kardiomiopatije.Na EKG se vidi potpuno preoblikovan QRS koji je širi od 0,09 s i
praćen diskordantnim T-valom.Ova tahikardija je opasnija od supraventrikularne jer odmah
dovodi do hipotenzije i fibrilacije ventrikula pa je potrebno što prije započeti
liječenje.Liječenje ovisi o hemodinamskom stanju djeteta.Ako nije teško daj se 1mg/kg bolus
lidokaina koji se može ponoviti još dva puta u razmacima od 5 minuta,zatim se nastavlja sa
infuzijom 0,5 do 1,5mg/kg na sat te se u infuziju može ubaciti prokainamid.
 SRČANA INSUFICIJENCIJA U DJECE

O srčanoj insuficijenciji je riječ kada srce više nije u stanju da obavlja svoju mehaničku
funkciju crpke koja opskrbljuje organizam dovoljnom količinom krvi.Postoje dvije skupine
uzroka srčane slabosti : preveliko opterećenje uz normalan miokard i slabost miokarda uz
normalno opterećenje. Kod fetusa ova slabost se srčana slabost označava kao hidrops a
prepoznaje se uz pomoć UZV .Uzrokovana je teškom anemijom,aritmijom,veliko volumno
opterećenje.U novorođenčeta se srčana slabost može razviti i bez strukturne srčane mane kao
sekundarna posljedica moguće asfiksije,sepse,hipoglikemije te drugih događaja u tijeku ili
neposredno poslije rođenja.Kod dojenčadi se srčana slabost javi zbog strukturnih
anomalija.Zbog značajnog postnatalnog pada plućne vaskularne rezistencije ,poslije četvrtog
tjedna života srčanu slabost izazivaju anomalije sa lijevo-desnim šantom zbog volumnog
preopterećenja,pa se obično tada i otkriju,a u dječijoj dobi srčanu slabost uzrokuju reumatska
vrućica sa reumatskim karditisom,hipertenzija,sepsa,renalna insuficijencija.

Što se tiče kliničke slike , niski srčani izbačaj i plućni venski zastoj glavni uzrok su pojave
simptoma , te je različita kod dojenčadi u poređenju sa drugom djecom.

U dojenčadi je najistaknutiji rani klinički znak a to je teškoća sisanja.Dijete sa zdravim srcem

posiše obrok za 15-20 minuta dok sa oboljelim srcem potrebno je znantno više vremena te se
jave ubrzano disanje i znojenje,teškoće nastaju zbog napora od sisanja i inače zadržane
ubrzane respiracije.Neka djeca padaju u san 5-10 minuta poslije obroka.Jako znojenje nastaje
zbog pojačane aktivnosti autonomnog živčanog sistema , zatim se javlja dispnea
neopstruktivnog tipa zbog povećane količine intersticijalne tekućine u plućima,povećanog
plućnog venskog tlaka i velikog plućnog optoka kod lijevo-desnog šanta.Znakovi dipsneje su
inspiratorna međurebarnih prostora,juguluma,supraklavikularnih jama i područja ksifoida uz
širenje nosnica i povremeno stenjanje.Hladne okrajine , nizak arterijski tlak i slab periferni
puls odraz su niskog srčanog izbačaja a cijanoza okrajina nastaje kod najtežeg stupnja
usporenog kapilarnog punjenja.Hepatomegalija kod djece znak je uznapredovale srčane
insuficijencije.

Što se tiče dijagnoze nalazimo sljedeće nalaze : na RTG uvijek se javlja kardiomegalija,te uz
edem pluća javiti će se difuzno zamagljenje pluća.EKG ne služi za dijagnozu insuficijensije
ali je uvijek patološki ovisno o prirodi anomalije,UZV služi za procjenu funkcije lijeve
klijetke.

U djece poslije dojenačke dobi znakovi se očituju slično kao i kod odraslih.Dispneja je prvi
znak slabosti lijeve klijetke.Djeca hronično kašlju zbog zastoja bronhijalne sluzi,a kod teže
insuficijencije djeca su tahipnoična i dispnoična u mirovanju.Uz nagli nastup insuficijencije
djeca postaju vidno anksiozna uz dobar apetit a kod hroničnog oblika postoji prikrivena
anksioznost sa pothranjenošću i padom tjelesne težine.Tahikardija postoji zbog povećane
simpatičke aktivnosti , a periferna vazokonstrikcija dovodi do bljedoće,cijanoze okrajina te
hladnoće.Periferni edemi su u početku nježni i manji a ako tjelesna težina poraste za 10% javi
se otok lica.
U dijagnozi imamo sljedeće : na RTG se vidi pojačan protok krvi kroz pluća,kada kapilarni
tlak naraste iznad 25mmHG javi se plućni edem sa slikom leptirastog hilusa,također se nalaze
i Kerlejeve linije.Kod hroničnog srčanog zastoja javlja se proteinurija sa sa visokom
specifičnom težinom mokraće , te povećanjem ureje i kreatinina.

LIJEČENJE :

Kod liječenja srčane insuficijencije prvo se otkriva uzrok te se otklanja isti,ako se ne može
otkloniti liječi se na sljedeći način : poboljšanje izgonske funkcije srca, održavanje unosa soli
i zadržavanja vode te smanjenje radnog opterećenja,tomu služe opće mjere te lijekovi kao što
su digitalis,diuretici te periferni vazodilatatori.Opće mjere podrazumijevju mirovanje djece ali
se teško primjenjuje pa djeca vremenom sama smanjuje tjelesnu aktivnost.Upotreba
digoksinaje odobrena u pedijatriji zbog biološke resorpcije i brzog izlučivanja te se daje
digoksin oralno ili parenteralno.Dojenčadima se daje 1,0 ili 5,0 ng/mL a toksičnost već kod
3ng/mL.Trovanje se očituje mučninom,povraćanjem,aritmijima,bradikardijom te
supraventrikularnom tahikardijom.Pored ovoga koriste se i diuretici koji povećavaju ili
inhibiraju bubrežni prootok krvi,najčešće se koristi furosemid jer zaustavlja resorpciju Na i
Cl,daje se u dozi 1mg/kg.Zatim sekoriste vazodilatatori jer promjenom krvih sudova mijenja
se i funkcija srca kao crpke,te se smanjuje sistemski i plućni venski tlak.Daju se nitroprusid
IV samo kod bolničkog liječenja i nadzora , hidralazin peroralno djelujući na glatku
muskulaturu arteriola,kaptopril i enalapril inhibitori ACE, pored navedenih mogu se davati i
inotropni lijekovi.
 ZAKLJUČAK

Prirođene srčane greške (PSG) najčešće su i najteže anomalije jednog organskog sustava.
Smatraju se najčešćim uzrokom smrti u perinatalnom i ranom neonatalnom razdoblju te
najčešćim anomalijama koje se kao kronične bolesti iz dječje prenose u odraslu dob. Rano
postavljanje dijagnoze u novorođenčeta s mogućom srčanom greškom znatno pridonosi
smanjenju morbiditeta i mortaliteta. Gotovo četiri petine djece ( 77%) rođene s PSG preživi
djetinjstvo. Većinom su u dobroj formi i ne trebaju lijekove, a neki trebaju stalno
specijalističko praćenje, liječenje i njegu. Zbog brzog napretka u liječenju srčanih grešaka
djeca idu na operaciju u najranijoj dobi, što zahtjeva veću sestrinsku skrb i njegu, te veći
napor medicinskog osoblja. Djeca su vrlo kompleksan i osjetljiv segment populacije, koji
zahtjeva specifični postupak od zdravstvenih djelatnika. Zdravstvena njega djeteta sa
prirođenom srčanom greškom izuzetno je zahtjevna za cijeli zdravstveni tim.
 LITERATURA

PEDIJATRIJA – prof.dr.sc Duško Mardešić